Skip to main content
Internet Archive's 25th Anniversary Logo

Full text of "Y Bibl cyssegr-lan : sef yr Hen Destament a'r Newydd"

See other formats


i:  >$.  *'/ 


'.-  \  \  \  \ 


X    #'■'/, 


*>i-j:,v 


^  i      ;  rr-../^ 


i,:  ■K-^'-4;i'^f; 


LIBRARY    or    THE 
M-assacmisetts 
BiDie   Society 


Catalog  No.A-  7  5/.-3/^/?<^<? 

Family  4tN3>0  -  ^Vi^Qf^^x 
Silt-Family    C  e:.L-r  J  «^ 

Brancli ...Xn^.Wi.>^P» 

Group      CyjvNjaicL      (bkitthohic^ 

Language      VNei-^K 

Dialect 

Locality.  .W  A  W.^Ä 

Contents.  ...^  IB  *-^ 

V  ersion 

Translator 

Putlislied  ty  B  f  15^ 

Place L-OHJ>Ofi 

Date I'iOQ 

Accession  ^o.  '*f.o- 

Accession  Date  Jv«-/    ^ *?    1*^.^.7 

Price i.A...Z(o 


L 


'^^ 

"^ 

^ps 

^^ 

1 

1 

1 
i 

1 
1 

\ 

i 

■ 

t 

1 

i 

\ 

i 

1' 

i 

1 

i 

! 

• 

i 

m^ 

^ 

Digitized  by  the  Internet  Archive 

in  2010  with  funding  from 

Boston  Library  Consortium  IVIember  Libraries 


http://www.archive.org/details/ybiblcyssegrlansOOmass — ' 


BIBL  CYSSEGR-LAN, 


SEF 


YE  HEN   DESTAMENT 


A-R 


NEWYDD. 


Tr  holl  YsgrytJiyr  sydd  tcedi  ei  rhoddi  gan  Ysprydoliaetli  Duw,  ae 
sydd  fuddiol  i  athrawiaethu,  i  argyhoeddi,  i  geryddu,  i  hyfforddi 
mewn  cyjlavmder : 

Fel  y  hyddo  dyn  Dutv  yn  herffaith,  wedi  ei  heiffeitliio  i  hob  gweitli- 
red  dda.  2  Tim.  iii.  16,  17. 


RHYDYCHEN: 

AEGEAPHEDIG  YN  AEGEAPHDY  Y  BEIFYSGOL, 

TROS  Y  BIBL  GYMDEITHAS  FRYTANAIDD  A  THKAMOR, 

A  sefydlwyd  yn  Llundain  yn  y  Flwyddyn  1804; 
146,  QUEEN  VICTOEIA   STEEET,  LLUNDAIN. 


Sm.  Pica  8vo.  Gyda  Chyfeir. 


M.DCCCC. 


I^ÜM  Pkivilegio. 


ENWAU  A  THREFN 

LLYFRAU  YE  HEN  DESTAMENT  A'R  NEWYDD, 

A 

EHIFEDI   PENNODAU  POB   LLYFE. 


LLYFRAU  YE.  HEN  DESTAMENT. 


Pen. 

GENESIS 50 

Exodus    . 40 

Lefiticus 27 

Numeri 36 

Deuteronomium 34 

Josua 24 

Barnwyr 21 

Euth 4 

I.  Samuel 31 

IL  Samuel. 24 

I  Brenhinoedd 22 

II.  Brenhinoedd 25 

I.  Cbronicl , 29 

II.  Chronicl 36 

Ezra 10 

Neliemiah. '  .   .  13 

Esther 10 

Job 42 

Psalmau 150 

Diarliebion 31 


Fen. 

Pregethwr .  12 

Caniad  Solomon 8 

Esaiah 06 

Jeremiah     52 

Galamad  Jeremiah 5 

Ezeciel 48 

Daniel 12 

Hosea 14 

Joel 3 

Amos 9 

Obadiah 1 

Jonah 4 

Michah 7 

Nahum 3 

Habacuc 3 

Sephani'ah 3 

Haggai 2 

Zechari'ah 14 

Malachi 4 


LLYEEATJ  Y  TESTAMENT  NEWYDD. 


Pen. 

SANT  MATTHEW 28 

Saut  Marc , 16 

SantLuc 24 

Sant  loan 21 

Actau  yr  Apostolion 28 

Epistolau  Sant  Paul 

At  y  Ehufeiniaid 16 

I.  at  y  Corinthiaid 16 

ÎI.  at  y  Corinthiaid 13 

At  y  Galatiaid 6 

At  yr  Ephesiaid 6 

At  y  Philippiaid 4 

At  y  Colossiaid 4 

I.  at  y  Thessaloniaid 5 

II.  at  y  Thessaloniaid 3 


Pen. 
Epistolau  Sant  Paul 

I.  at  Timothëus 6 

II.  at  Timothëus 4 

At  Titus 3 

At  Philemon 1 

At  yr  Hebreaid 13 

Epistol  lago 5 

Epistol  I.  Petr 5 

II.  Epistol  Petr 3 

Epistol  I.  loan 5 

II.  Epistol  loan 1 

III.  Epistol  loan 1 

Epistol  Judas 1 

Datguddiad  loan 22 


Cyn 
CRIST 

4004. 


1  loan  1. 1. 
b  Ps.  33.  6. 

a  89.11,12. 

a  102.  25. 

a  136.  5. 

a  140.  6. 

Es.  44.  24. 

J  er.  10.12. 

a  51.  lr>. 

Zech.  12. 1. 

Aft.  14. 15. 

H  17.  24. 

Heb.11.3. 
c  2  Cor.  4.  6. 


Î  Heb.  a 
rhwng  y. 


i  Ps.  i.'ie.  5. 

Jer.  10. 12. 
a  51.  15. 


f  .Tob  26.  10. 
H  38.8. 
Ps.  33.  7. 
a  104.  9. 
a  130.  6. 
Diar.  8.  29. 
Jer.  5.  22. 


LLYFR    CYNTAF     MOSES 


YR  HWN  A  ELWIR 


GENESIS. 


PENÌÍOD  I. 

1  Creadwriaeth  nef  a  daear,  3  aV  goleuni,  6 
aV  ffurfafen.  QNeillduo  y  ddaear  oddi  wrth 
y  dyfroedd,  11  a'i  giuneuthur  yn  ffrwyihlawn. 
14  Yr  haul,  y  lleuad,  a\  sêr  ;  20  y  pysgod 
a'r  adar,  24  a'r  anifeiliaid ,  26  dyn  ar  lun 
Duw.   29  Ordeinio  lluniaeth  ac  ymborih. 

*'\7'N  ^y  dechreuad  y  creodd 
X    Duw  y  nefoedd  a'r  ddaear. 

2  A'r  ddaear  oedd  afluniaidd  a 
gwag,  a  thywyllwch  oedd  ar  wyneb 
y  dyfiider,  ac  Yspryd  Duw  yn  ym- 
symmud  ar  wyneb  y  dyfroedd. 

3  A  Duw  a  ddywedodd,  *=  Bydded 
goleuni,  a  goleuni  a  fu. 

4  A  Duw  a  welodd  y  goleuni,  mai 
da  oedd :  a  Duw  a  wahanodd  rhwng 
y  goleuni  ^  a'r  ty  wyllwch. 

5  A  Duw  a  alwodd  y  goleuni  yn 
Ddydd,  a'r  tywyllwch  a  alwodd  efe 
yn  Nos :  a'r  hwyr  a  fii,  a'r  bore  a 
fu,  y  dydd  cyntaf. 

6  IT  Duw  hefyd  a  ddywedodd, 
^  Bydded  ffurfafen  y'nghanol  y  dyfr- 
oedd, a  bydded  hi  yn  gwahanu 
rhwng  y  dyfroedd  a'r  dyfroedd. 

7  A  Duw  a  wnaeth  y  fíurfafen,  ac 
a  wahanodd  rhwng  y  dyfroedd  oddi 
tan  y  flFurfafen,  a'r  dyfroedd  ^oddi 
ar  y  ffurfafen :  ac  felly  y  bu. 

8  A'r  fíìirfafen  a  alwodd  Duw  yn 
Nefoedd :  a'r  hwyr  a  fu,  a'r  bore  a 
fu,  yr  ail  dydd. 

9  1Í  Duw  hefyd  a  ddywedodd, 
^  Casgler  y  dyfroedd  oddi  tan  y  nef- 
oedd i'r  un  lie,  ac  ymddangosed  y 
sychdir :  ac  felly  y  bu. 

10  A'r  sychdir  a  alwodd  Duw  yn 
Ddaear,  a  chasgliad  y  dyfroedd  a 
alwodd  efe  yn  Foroedd :  a  Duw  a 
welodd  mai  da  oedd. 

11  A  Duw  a  ddywedodd,  Egined 
y  ddaear  egin,  sef  llysiau  yn  hadu 
had,  a  phrennau  ffrwythlawn  yn 
dwyn  fírwyth,  wrth  eu  rhywogaeth, 
y  rhai  y  mae  eu  had  ynddynt  ar  y 
ddaear  :  ac  felly  y  bu. 

12  A'r  ddaear  a  ddug  egin,  sef  llys- 
iau yn  hadu  had  wrth  eu  rhywog- 
aeth, a  phrennau  yn  dwyn  fírwyth, 


nefoedd 
oleuo  ar 


y  rhai  y  mae  eu  had  ynddynt  wrth 
eu  rhywogaeth :  a  Duw  a  welodd 
mai  da  oedd. 

13  A'r  hwyr  a  fu,  a'r  bore  a  fu,  y 
trydydd  dydd. 

14  IT  Duw  hefyd  a  ddywedodd, 
Bydded  sgoleuadau  yn  ffurfafen  y 
nefoedd,  i  wahanu  rhwng  y  dydd 
^  a'r  nos ;  a  byddant  yn  arwyddion, 
ac  yn  dymhorau,  ac  yn  ddyddiau,  a 
blynyddoedd. 

15  A  byddant  yn  oleuadau  yn 
ffurfafen  y  nefoedd,  i  oleuo  ar  y 
ddaear :  ac  felly  y  bu. 

16  A  Duw  a  wnaeth  ddau  oleuad 
ma^vrion;  y  goleuad  mwyaf  *i  lyw- 
odraethu  y  dydd,  a'r  goleuad  Ueiaf 
i  ly wodraethu  y  nos  :  ^  a'r  sêr  hefyd 
a  wnaeth  efe. 

17  Ac  yn  ffurfafen 
rhoddes  Duw  hwynt, 
ddaear, 

18  Ac  4  lywodraethu  y  dydd  a'r 
nos,  ac  i  wahanu  rh^vng  y  goleuni 
a'r  tywyllwch :  a  gwelodd  Duw  mai 
da  oedd. 

19  A'r  h\vyr  a  fu,  a'r  bore  a  fu,  y 
pedwerydd  dydd. 

20  If  Duw  hefyd  a  ddywedodd, 
Heigied  y  dyfroedd  ymlusgiaid  byw, 
ac  eheded  ehediaid  uwch  y  ddaear, 
yn  ^vyneb  ffurfafen  y  nefoedd. 

21  A  ^  Duw  a  greodd  y  morfeirch 
mawrion,  a  phob  ymlusgiad  byw,  y 
rhai  a  heigiodd  y  dyfroedd  yn  eu 
rhywogaeth,  a  phob  ehediad  as- 
gellog  yn  ei  rywogaeth :  a  gwelodd 
Duw  mai  da  oedd. 

22  A  Duw  a'u  bendigodd  hwynt, 
gan  ddywedyd,  'Ffrwythwch,  ac 
amlhêwch,  a  Uenwch  y  dyfroedd  yn 
y  moroedd,  a  lliosoged  yr  ehediaid 
ar  y  ddaear. 

23  A'r  hwyr  a  fii,  a'r  bore  a  fu,  y 
pummed  dydd. 

24  IT  Duw  hefyd  a  ddywedodd, 
Dyged  y  ddaear  bob  peth  byw  wrth 
ei  rywogaeth,  yr  anifail,  a'r  ymlusg- 
iad, a  bwystfil  y  ddaear  wrth  ei  ryw- 
ogaeth :  ac  felly  y  bu. 


Cyn 
CRIST 

4004. 


gDeut.4.19. 
Ps.  136.  7. 


3  Heb.  a 
rhwng  y. 


i  Heb.  yn 
rheol  fr. 


h  Job  38.  7. 


Í  Jer.  31. 35. 


k  Ps.  104. 


I  pen.  8. 17 
a  9.1. 


Creadigaeth  dyn. 


GENESIS,  II. 


Plannu  gardd  Eden. 


25  A  Duw  a  wnaeth  fwystfil  y 
ddaear  wrth  ei  rywogaeth,  a'r  anifail 
AYi-th  ei  rywogaeth,  a  phob  ymlusg- 
iad  y  ddaear  ^ATth  ei  rywogaeth :  a 
gwelodd  Duw  raai  da  oedd. 

26  IT  Duw  heiyd  a  ddywedodd, 
™  Gwna^vn  ddyn  ar  ein  delw  ni,  wrth 
ein  Uim  ein  hunain :  ac  "  arghvydd- 
iaethant  ar  bysg  y  môr,  ac  ar  ehed- 
iad  y  nefoedd,  ac  ar  yr  anifail,  ac 
ar  yr  hoU  ddaear,  ac  ar  bob  ym- 
lusgiad  a  ymlusgo  ar  y  ddaear. 

27  FeUy  Duw  a  greodd  y  dyn  ar 
ei  ddelw  ei  hun,  ar  ddelw  Duw  y 
creodd  efe  ef :  °  yn  wrry w  ac  yn 
fenyw  y  creodd  efe  hwynt. 

28  Duw  hefyd  a'u  bendigodd 
hwynt,  a  Duw  a  ddywedodd  wrth- 
ynt,  PFfrwythwch,  ac  amlhêwch,  a 
Uenwch  y  ddaear,  a  darostyngwch 
hi,  ac  arglwyddiaethwcli  ar  bysg  y 
môr,  ac  ar  ehediad  y  nefoedd,  ac 
ar  bob  peth  byw  a  ^ymsymmudo  ar 
y  ddaear. 

29  1Í  A  Duw  a  ddyAvedodd,  Wele, 
mi  a  roddais  i  chwi  bob  llysieuyu 
yn  hadu  had,  yr  hyfu  sydd  ar  wyn- 
eb  yr  holl  ddaear,  a  phob  pren  yr 
hwn  y  mae  ynddo  fifrA\^th  pren  yn 
hadu  had,  '^  i  fod  yn  f wyd  i  ch^d. 

30  Hefyd  i  bob  bwystfil  y  ddaear, 
ac  i  bob  ehediad  y  nefoedd,  ac  i  bob 
peth  a  ymsymmudo  ar  y  ddaear,  yr 
hwn  y  mae  ^  einioes  ynddo,  y  hydd 
pob  Uysieuyn  gwyrdd  yn  fwyd  :  ac 
felly  y  bu, 

31  A  gwelodd  Duw  yr  hyn  oil  a 
wnaethai,  ac  wele  da  iawn  ydoedd  : 
feUy  yr  h^vyr  a  fii,  a'r  bore  a  fa,  y 
chweched  dydd. 

PENNOD  II. 

1  Y  dydd  Sabbath.  4  Dull  y  creadwriaeih. 
8  Plannu  gardd  Eden,  10  a'i  hafon.  17 
Gwahardd  pren  gwybodaeth  yn  unig.  19 
Enwi  y  creaduriaid.  21  Gwneuthur  gwraig, 
ac  ordeinio  pr'iodas. 

FELLY  y  gorphenwyd    y   nef- 
oedd a'r  ddaear,  ^a'u  holl  lu 
hwynt. 

2  •'Ac  ar  y  seithfed  dydd  y  gor- 
phenodd  Duw  ei  waith,  yr  hwn  a 
wnaethai  efe,  ac  a  orphwysodd  ar 
y  seithfed  dydd  oddi  wrth  ei  hoU 
waith,  yr  hwn  a  Avnaethai  efe. 

3  A  Duw  a  lendigodd  y  seithfed 
dydd,  ac  a'i  sancteiddioddef :  obleg- 
id  ynddo  y  gorphwysasai  oddi  wrth 
ei  hoU  waith,  yi-  hwn  a  greasai  Duw 
iV  wneiithur. 

4  1Í  Dyma  genhedlaethau  y  nef- 
oedd a'r  ddaear,  pan  grëwyd  hwynt. 


yn  y  dydd  y  gwnaeth  yr  Arglwydd 
Dduw  ddaear  a  nefoedd, 

5  A  phob  planhigyn  y  maes  cyn  ei 
fod  yn  y  ddaear,  a  phob  Uysieuyn 
y  maes  cyn  tarddu  aUan :  oblegid 
ni  pharasai  yr  Arglwydd  Dduw 
wlawio  ar  y  ddaear,  ac  nid  ydoedd 
dyn  i  lafurio  y  ddaear. 

6  Ond  tarth  a  esgynodd  o'r  ddae- 
ar, ac  a  ddyfrhaodd  hoU  wyneb  y 
ddaear. 

7  A'r  Arglwydd  Dduw  a  ^luniasai 
y  dyn  ^ "  o  bridd  y  ddaear,  ac  a  an- 
adlasai  yn  ei  ffroenau  ef  anadl  ein- 
ioes :  ^  a'r  dyn  a  aeth  yn  enaid  byw. 

8  1Í  Hefyd  yr  Aeglwydd  Dduw 
a  blannodd  ardd  yn  ^Eden,  o  du  y 
dwyrain,  ac  a  osododd  yno  y  dyn  a 
luniasai  efe. 

9  A  gwnaeth  yr  Aeglwydd  Dduw 
i  bob  pren  dymunol  i'r  golwg,  a  da- 
ionus  yn  fwyd,  ac  i  bren  y  bywyd 
y'nghanol  jr  ardd,  ac  i  bren  gwyb- 
odaeth da  a  drwg,  dyfu  aUan  o'r 
ddaear. 

10  Ac  afon  a  aeth  aUan  o  Eden,  i 
ddyfrhâu  yr  ardd,  ac  oddi  yno  hi  a 
rannwyd,  ac  a  aeth  yn  ^  bedwar  pen. 

11  Enw  y  gyntaf  yio  Pison:   hon 
sydd  yn  amgylchu  holl  wlad  Hafi-  \ 
lah,  lie  y  mae  yr  aur :  i 

12  Ac  aur  y  wlad  honno  sydd  dda : 
yno  mae  Bdeliwm  a'r  maen  Onix. 

13  Ac  enw  yr  ail  afon  yiv  Gihon : ' 
honno  sydd  yn  amgylchu  holl  wlad  i 
^  Ethiopia. 

14  Ac  enw  y  drydedd  afon  yiv  \ 
Hidecel :  honno  sydd  yn  myned  ^  o 
du  y  dwyrain  i  Assyria :  a'r  bedwar- 
edd  afon  yw  Euphrates. 

15  A'r  AKGLTVTiDD  Dduw  a  gym- 
a'i  gosododd  ef 

llafurio  ac 


Cyn 

CRIST 

4004. 


"^  ffurfiaiai. 

3  Heb.  Iwch 
y  ddaear. 
e  1  Cor.  15. 

47. 

d  1  Cor.  13. 
45. 

«  pen.  4.16 
2  Bren.  ID. 
12. 

Ezec.  27, 
23. 


i  bedair 
caingi. 


IW 


merodd  ^y  dyn,  ac 
y'ngardd  Eden,  i'w 
chadw  hi. 

16  A'r  Arglwydd  Dduw  a  orchy- 
mynodd  i'r  dyn,  gan  ddywedyd,  0 
bob  pren  o'r  ardd  gan  fwytta  y  geUi 
iwytta: 

17  Ond  o  bren  gwybodaeth  da  a 
drwg,  na  fwytta  o  hoiio ;  oblegid  yn 
y  dydd  y  bwyttêi  di  o  hono,  gan 
farw  y  byddi  farw. 

18  t  Hefyd  yi'  Arglwydd  Dduw 
a  ddywedodd,  Nid  da  bod  y  dyn 
ei  hunan ;  g^vnaf  iddo  ^  ymgeledd 
'^cymmwys  iddo. 

19  A'r  Arglwydd  Dduw  a  -lun- 
iodd  o'r  ddaear  hoU  fwystfilod  y 
maes,  a  holl  ehediaid  y  nefoedd,  ac 
^a'u  dygodd  at  Adda,  i  weled  pa 
enw  a  roddai  efe  iddynt  hwy :  a  pha 


5Heb,Cii»Sk 


5  Tua'r 

dwyrain. 


7  Adda. 


S  Gym- 
morth. 

9Heb. 
megis  ger 
eij'ron  ^. 

-ffurfiodd. 


1  Edrych 
pen.  6. 20. 


Gwneuthur  gwraig. 


GENESIS,  III. 


Cwymp  a  chospedigaetli  dyn. 


Cyn 
CEIST 

4004. 

3  roes. 


*  Gym- 
mortli. 


5  «t  tte  hi  ä 
chig. 


s  Heb.  ad- 
eüttdodd. 


i  aiatt.  19. 
5. 

Marc  10. 7. 
1  Cor.  6. 16. 
Eph.  5.  31. 


»  Matt.  10. 
16. 
2Cor.ll.a 


3  Nea,  am. 


*  2  Cor.  11. 
3. 

ITim.  2. 
14. 


JNen, 
dymunol. 


•  1  Tim.  2. 
14. 


fodd  bynnag  yr  enwodd  y  dyn  bob 
peth  byw,  hynny  /u  ei  enw  et! 

20  Ac  Adda  a  ^enwodd  enwau  ar 
yr  boll  anifeiliaid,  ac  ar  eliediaid  y 
nefoedd,  ac  ar  hoU  fwystfilod  y 
maes :  ond  ni  chafodd  efe  i  Adda 
^ymgeledd  cymmwys  iddo. 

21  A'r  Arglwydd  Dduw  a  wnaeth 
i  drwmgwsg  syrthio  ar  Adda,  ac  efe 
a  gysgodd:  ac  efe  a  gymmerodd 
un  ol  asennaii  ef,  ac  a  gauodd  ^  gig 
yn  ei  lie  hi. 

22  A'r  Arglwydd  Dduw  a  ^  wnaeth 
yr  asen  a  gymmerasai  efe  o'r  dyn, 
yn  wi'aig,  ac  al  dug  at  y  dyn. 

23  Ac  Adda  a  ddywedodd,  Hon 
weithian  sydd  asgwrn  o'm  hesgyrn 
i,  a  chnawd  o'm  cnawd  1 :  hon  a 
elwir  gwraig,  oblegid  o  wr  y  ^cym- 
merwyd  hi. 

24  **  0  herwydd  hyn  yr  ymedy  gwr 
âl  dad,  ac  â'i  fam,  ac  y  glŷn  ^vrth  ei 
wraig :  a  hwy  a  fyddant  yn  un  cnawd. 

25  Ac  yr  oeddynt  ill  dau  yn  noeth- 
ion,  Adda  a'i  wraig,  ac  nid  oedd 
amynt  gywilydd. 

PENNOD  III. 

1  Y  sarph  yn  hudo  Efa.  6  Cywilyddus  gwymp 
dyn.  9  Duw  yn  eu  hoU  ac  yn  eu  barnu  hwy. 
14  Melidigo  y  sarph.  15  Addaw  yr  had.  16 
Cospedigaeth  dyn.  21  Ei  wisgad  cyntaf; 
22  a'ifwrw  allan  o  Baradwys. 

A'R  sarph  oedd  ^gyfrwysach  na 
.  hoU  fwystfilod  y  maes,  y  rhai 
a  wnaethai  yr  Arglwydd  Dduw. 
A  hi  a  ddywedodd  wrth  y  wraig,  Ai 
^  diau  ddywedyd  o  Dduw,  Ni  chewch 
chwi  fwytta  o  bob  pren  o'r  ardd? 

2  A'r  wraig  a  ddywedodd  wrth  y 
sarph,  0  ffrwyth  prennau  yr  ardd 
y  cawn  ni  fwytta : 

3  Ond  am  ffrwyth  y  pren  sydd 
/nghanol  yr  ardd,  Duw  a  ddy- 
wedodd, Na  fwyttewch  o  hono,  ac  na 
chyfíyrddwch  âg  ef,  rhag  eich  marw. 

4  ''A'r  sarph  a  ddywedodd  wrth 
y  wraig,  Ni  byddwch  feirw  ddim. 

5  Canys  gwybod  y  mae  Duw,  mai 
yn  y  dydd  y  bwyttaoch  o  hono  ef, 
yr  agorir  eich  llygaid,  ac  y  bydd- 
wch megis  duwiau,  yn  gwybod  da 
a  drwg. 

6  A  phan  welodd  y  wraig  mai  da 
oedd  ffrwyth  y  pren  yn  fwyd,  ac 
mai  ^teg  mewn  golwg  ydoedd,  al 
fod  yn  bren  dymunol  i  beri  deall, 
hi  a  gymmerth  ol  fírwyth  ef,  "^ac 
a  fwyttaodd,  ac  a  roddes  i'w  gwr 
hefyd  gyd  â  hi,  ac  efe  a  fwyttaodd. 

7  A'u  llygaid  hwy  iU  dau  a  agor- 
wyd,  a  hwy  a  wybuant  eu  bod  yn 


noethion,  ac  a  wniasant  ddail  y 
ffigysbren,  ac  a  wniaethant  iddynt 
"^  arffedogau. 

8  A  hwy  a  glywsant  lais  yr  Ar- 
glwydd Dduw  yn  rhodio  yn  yr 
ardd,  gyd  âg  awel  y  dydd ;  ac  ym- 
guddiodd  Adda  al  wraig  o  olwg  yr 
Arglwydd  Dduw,  ym  mysg  pren- 
nau yr  ardd. 

9  AY  Arglwydd  Dduw  a  alwodd 
ar  Adda,  ac  a  ddywedodd  wrtho, 
Pa  le  yr  wyt  ti  ? 

10  Yntau  a  ddywedodd,  Dy  lais 
a  glywais  yn  yr  ardd ;  a  mi  a  ofn- 
ais,  oblegid  noeth  oeddwn,  ac  a 
ymguddiais. 

11  A  dywedodd  Duw,  Pwy  a  iyn- 
egodd  i  ti  dy  fod  yn  noeth?  ai 
o'r  pren  y  gorchymynaswn  i  ti  na 
fwyttâit  o  hono,  y  bwy tteaist  ? 

12  Ac  Adda  a  ddywedodd,  Y  wraig 
a  roddaist  gyd  â  mi,  hi  a  roddodd 
i  mi  o'r  pren,  a  mi  a  fwytteais. 

13  A'r  Arglwydd  Dduw  a  ddy- 
wedodd wrth  y  wraig,  Paham  y 
gwnaethost  ti  hyn?  A'r  wraig  a 
ddywedodd,  Y  sarph  a'm  twyllodd, 
a  bwytta  a  wneuthum. 

14  A'r  Arglwydd  Dduw  a  ddy- 
wedodd wrth  y  sarph,  Am  wneuthur 
o  honot  hyn,  melldigediccach  tvyt 
ti  na'r  hoU  anifeiliaid,  ac  na  holl 
f^vystfilod  y  maes  :  ar  dy  dorr  y 
cerddi,  "^a  phridd  a  fwyttêi  holl 
ddyddiau  dy  einioes. 

15  Gelyniaeth  hefyd  a  osodaf 
rhyngot  ti  a'r  wraig,  a  rhwng  ^dy 
had  di  ^a'i  had  hithau:  ^efe  a  ys- 
iga  dy  ben  di,  a  thithau  a  ysigi  ei 
sawdl  ef 

16  Wrth  y  wraig  y  dywedodd,  Gan 
amlhâu  yr  amlhâf  dy  boenau  di  a'th 
feichiogi :  mewn  poen  y  dygi  blant, 
^  a'th  ddymuniad  /ydd  at  dy  wi*, '  ac 
efe  a  lywodraetha  arnat  ti, 

17  Hefyd  wrth  Adda  y  dywedodd, 
Am  wrandaw  o  honot  ar  lais  dy 
wraig,  a  bwytta  o'r  pren  am  yr  hwn 
y  gorchymynaswn  i  ti,  gan  ddywed- 
yd, Na  fwytta  o  hono ;  ^  melldigedig 
/ydd  y  ddaear  o'th  achos  di :  trwy 
lafur  y  bwyttêi  o  honi  hoU  ddydd- 
iau dy  einioes. 

18  Drain  hefyd  ac  ysgall  a  ddwg  hi 
i  ti ;  a  ^  llysiau  y  maes  a  fwyttêi  di. 

19  Trwy  chwys  dy  wyneb  y  bwyt- 
têi  fara,  hyd  pan  ddychwelech  i'r 
ddaear ;  oblegid  o  honi  y'th  gym- 
merwyd :  canys  pridd  wyt  ti,  ™  ac 
i'r  pridd  y  dychweli. 

20  A'r  dyn  a  alwodd  enw  ei  ^yrság 


Cyn 
CRIST 

4004. 

4  toregysau. 


d  Es.  65.  25. 
Mic.  7. 17. 


e  ]\Tatt.  .'5.  7. 

a  13.  38. 

a  23.  .'/0. 

loan  S.  44. 

Ai-t.  13. 10. 

1  loan  3. 8. 
fPs.  132.11. 

Es.  7.  14. 

Mic.  !=,.  3. 
BKhuf.  16. 

20. 

neb.  2.  14. 

1  Inan  5.  5. 

Pat.  12.  7, 

17. 

•'  pen.  4.  7. 
i  1  Cor.  14. 

34. 

1  Tim.  2. 

11, 12. 

Tit.  2.  5. 


k  Eg.  24.  5, 
6. 
Rhuf.8.20. 


iPd.104.14. 


Preg.  12. 


Cain  yn  lladd  Abel. 


GENESIS,  rV. 


Lamech  a'i  ddwy  wraig. 


Cyn 
CEIST 

4004. 

BHeb. 
Ohafa. 


4003. 


ÜHrb. 

Hebel. 
SHeb. 

borthwr. 


*  ddiadett. 
I  Ueb.  11.  4. 


Cylch 
3875. 


b  Matt.  23. 
35. 

1  loan  3. 
12. 
Judas  11. 


^  Efa ;  oblegid  hi  oedd  fam  pob  dyn 
byw. 

21  A'r  Arglwydd  Dduw  a  wnaeth 
i  Adda  ac  iV  wraig  beisiau  crwyn, 
ac  a'u  gwisgodd  am  danynt  hwy. 

22  1Í  Hefyd  yi'  Arglwydd  Dduw 
a  ddywedodd,  Wele  y  dyn  sydd 
megis  un  o  honom  ni,  i  wybod  da 
a  drwg.  Ac  weithian,  rhag  iddo 
estyn  ei  law,  a  chymmeryd  hefyd  o 
bren  y  bywyd,  a  bwytta,  a  byw  yn 
dragywyddol : 

23  Am  hynny  yr  Arglwydd  Dduw 
a'i  hanfonodd  ef  allan  o  ardd  Eden, 
i  lafurio  y  ddaear,  yr  hon  y  cym- 
merasid  ef  o  honi. 

24  FeUy  efe  a  yrrodd  allan  y  dyn, 
ac  a  osododd,  o'r  tu  dwyrain  i  ardd 
Eden,  y  cerubiaid,  a  chleddyf  tan- 
11yd  ysgwydedig,  i  gadw  ffordd  pren 
y  bywyd 

PENNOD  IV. 

1  Genedigaeth,  celfyddyd,  a  chrefydd  Cain  ac 
Abel.  8  Lladd  Abel,  ll  Melldigo  Cain.  17 
Enoch  y  ddinas  gyntaf.  19  Lamech  a'i  ddwy 
wraig.   25  Genedigaeth  Seth,  26  ac  Enos. 

AC  Adda  a  adnabu  Efa  ei  wraig": 
.  a  hi  a  feichiogodd,  ac  a  esgor- 
odd  ar  Cain;  ac  a  ddywedodd, 
Cefais  wr  gan  yr  Arglwydd. 

2  A  hi  a  esgorodd  eilwaith  ar  ei 
fi*awd  ef  ^Abel;  ac  Abel  oedd  "fu- 
gail  defaid,  ond  Cain  oedd  yn  Uaf- 
urio  y  ddaear. 

3  A  bu,  wedi  talm  o  ddyddiau,  i 
Cain  ddwyn  o  fírwyth  y  ddaear 
offi'wm  i'r  Arglwydd. 

4  Ac  Abel  yntau  a  ddug  o  flaen- 
fírwyth  ei  ^ddetaid,  ac  o'u  brasder 
hwynt.  A'r  Arglwydd  a  ^edrych- 
odd  ar  Abel,  ac  ar  ei  oŵwm  : 

5  Ond  nid  edrychodd  efe  ar  Cain, 
nac  ar  ei  ofifrwm  ef  A  digllonodd 
Cain  yn  ddirfawr,  fel  y  syrthiodd  ei 
wynebpryd  ef 

6  A!v  Arglwydd  a  ddywedodd 
wrth  Cain,  Paham  y  llidiaist  ?  a  pha- 
ham  y  syrthiodd  dy  Avynebpryd  ? 

7  Os  da  y  gwnei,  oni  chei  oruchaf- 
iaeth  ?  ac  oni  wnei  yn  dda,  pechod  a 
orwedd  wrth  y  drws :  attat  ti  hefyd 
y  mae  ei  ddymuniad  ef,  a  thi  a 
lywodraethi  arno  ef 

8  A  Chain  a  ddywedodd  wrth  Abel 
ei  frawd :  ac  fel  yr  oeddynt  hwy  yn 
y  maes,  Cain  a  gododd  yn  erbyn 
Abel  ei  frawd,  ac  ^  al  Uaddodd  ef 

9  IT  AY  Arglwydd  a  ddywedodd 
wrth  Cain,  Mae  Abel  dy  frawd  di  ? 
Yntau  a  ddywedodd,  Nis  gwn;  ai 
ceidwad  fy  mrawd  ydwyf  fi  ? 


10  A  dywedodd  Bvw,  Beth  a 
wnaethost?  Uef  gwaed  dy  frawd  sydd 
*=  yn  gwaeddi  arnaf  fi  o'r  ddaear. 

11  Ac  yr  awr  hon  meUdigedig  wyt 
ti  o'r  ddaear,  yr  hon  a  agorodd  ei 
safQ  i  dderbyn  gwaed  dy  frawd  o'th 
law  di. 

12  Pan  lafuriech  y  ddaear,  ni 
chwanega  hi  roddi  ei  firwyth  i  ti ; 
gwibiad  a  chrwydriad  fyddi  ar  y 
ddaear. 

13  Yna  y  dywedodd  Cain  wrth  yr 
Arglwydd,  Mwy  yiv  fy  ^anwiredd 
nag  y  gellir  ei  faddeu. 

14  Wele,  gyrraist  fi  heddyw  oddi 
ar  wyneb  y  ddaear,  ac  o'th  ŵydd 
di  y'm  cuddir :  gwibiad  hefyd  a 
chrwydriad  fyddaf  ar  y  ddaear;  a 
phwy  bynnag  a'm  caffo  a'm  lladd. 

15  A  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrtho,  Am  hynny  y  di'elir  yn  saith 
ddyblyg  ar  bwy  bynnag  a  laddo 
Cain.  A'r  Arglwydd  a  osododd 
nod  ar  Cain,  rhag  i  neb  a'i  caffai  ei 
ladd  ef 

16  11  A  Chain  a  aeth  aUan  o  ŵydd 
yr  Arglwydd,  ac  a  drigodd  yn  nhir 
Nod,  o'r  tu  dwyrain  i  Eden. 

17  Cain  hefyd  a  adnabu  ei  wraig ; 
a  hi  a  feichiogodd,  ac  a  esgorodd 
ar  ^  Enoch :  yna  yr  ydoedd  efe  yn 
adeiladu  dinas,  ac  efe  a  alwodd  enw 
y  ddinas  yn  ol  enw  ei  fab,  Enoch. 

18  Ac  i  Enoch  y  ganwyd  Irad :  ac 
Irad  a  genhedlodd  Mehuiael,  a  Me- 
huiael  a  genhedlodd  Methusael,  a 
Methusael  a  genhedlodd  "^  Lamech. 

19  H  A  Lamech  a  gymmerodd  iddo 
ddwy  o  wragedd :  enw  y  gyntaf  oedd 
Adah,  ac  enw  yr  aU  Silah. 

20  Ac  Adah  a  esgorodd  ar  Jabal ; 
hwn  ydoedd  dad  'pdb  preswylydd 
pabell,  a  pherchen  anifaU. 

21  Ac  enw  ei  frawd  ef  oedd  Ju- 
bal ;  ac  efe  oedd  dad  pob  teimlydd 
telyn  ac  organ. 

22  Silah  hithau  a  esgorodd  ar 
Tubal-Cain,  ^gweithydd  pob  cyw- 
reinwaith  pres  a  haiam :  a  chwaer 
Tubal-Cain  ydoedd  Naamah. 

23  A  Lamech  a  ddywedodd  wrth 
ei  wragedd,  Adah  a  Silah,  Clywch 
fy  Uais,  gwragedd  Lamech,  gwran- 
dêwch  fy  Ueferydd ;  canys  mi  a 
^leddais  wr  i'm  harchoU,  a  Uangc 
i'm  clais. 

24  Os  Cain  a  ddielir  seithwaith, 
jma  Lamech  saith  ddengwaith  a 
seithwaith. 

25  1Í  Ac  Adda  a  adnabu  ei  wraig 
drachefn  ;  a  hi  a  esgorodd  ar  fab. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
3875. 

c  Heb.  12. 
24. 
Dat.  6.  H>. 


5  nghosp- 
edigaeth 
nag  y  gall- 
w>if  ei 
oddef. 


«Heb. 
Chanoch. 


7  Heb. 
Lemech. 


îHeb. 
ìwgier. 


I  Heb. 
laddwn. 


3874. 


Achau  y  patrieirch. 


GENESIS,  V. 


Symmudiad  Enoch. 


Cyn 

CEIST 

3874. 

d  pen.  5. 3. 

e  pen.  5.  6. 

3769. 
3Heb. 

dechreu- 
asant  eu 
palw  eu 
niin  ar 
enio  yr 
Arglwydd. 


40M. 
a  1  Chron. 

1.1. 

Luc  3.  38. 
b  pen.  1. 26. 


3874. 


c  pen.  4. 25. 


d  1  Chron. 
1.1. 


3769. 
e  pen.  4. 26. 


3609. 


2Gr. 
McUeleel. 


ac  a  *^alwodd  ei  enw  ef  Seth:  0 
herwydd  Duw,  eb  hi,  a  osododd  i 
mi  had  arall  yn  lie  Abel,  am  ladd 

0  Cain  ef. 

26  'I'r  Seth  hwn  hefyd  y  ganwyd 
mab ;  ac  efe  a  alwodd  ei  enw  ef 
Enos :  yna  y  ^  dechreuwyd  galw  ar 
enw  yr  Arglwydd. 

PENNOD  V. 

1  Achau,  oedran,  a  marwolaeth  y  patrieirch, 
o  Adda  hyd  Noah,  24  Duwioldeh  Enoch,  a 
Duw  yn  ei  gymmeryd  ef  ymaith, 

DYMA  ^lyfr  cenhedlaethau  Adda : 
yn  y  dydd  y  creodd  Duw  ddyn, 
^  ar  lun  Duw  y  gwnaeth  efe  ef 

2  Yn  wrryw  ac  yn  fenyw  y  creodd 
efe  hwynt:  ac  efe  a'u  bendithiodd 
hwynt,  ac  a  alwodd  eu  henw  hwynt 
Adda,  ar  y  dydd  y  crëwyd  hwynt. 

3  1Í  Ac  Adda  a  fii  fyw  ddeng  mlyn- 
edd  ar  hugain  a  chant,  ac  a  gen- 
hedlodd/ííô  ar  ei  lun  a'i  ddelw  ei 
hun,  ac  '^  a  alwodd  ei  enw  ef  Seth. 

4  "^A  dyddiau  Adda,  wedi  iddo 
genhedlu  Seth,  oedd  wyth  gàn  mlyn- 
edd,  ac  efe  a  genhedlodd  feibion  a 
merched. 

5  A  holl  ddyddiau  Adda,  y  rhai  y 
bu  efe  fyw,  oedd  naw  can  mlynedd 
a  deng  mlynedd  ar  hugain ;  ac  efe 
a  fii  farw. 

6  1Í  Seth  hefyd  a  fii  fyw  bum 
mlynedd  a  chàn  mlynedd,  ac  *a 
genhedlodd  Enos. 

7  A  Seth  a  fa  fyw  wedi  iddo  gen- 
hedlu Enos,  saith  mlynedd  ac  wyth 
gàn  mlynedd,  ac  a  genhedlodd  feib- 
ion a  merched. 

8  A  holl  ddyddiau  Seth  oedd 
ddeuddeng  mlynedd  a  naw  can 
mlynedd  ;  ac  efe  a  fu  farw. 

9  11  Ac  Enos  a  fu  fyw  ddeng  mlyn- 
edd a  phedwar  ugain,  ac  a  genhedl- 
odd Cenan. 

10  Ac  Enos  a  fu  fyw  wedi  iddo 
genhedlu  Cenan,  bymtheng  mlyn- 
edd ac  wyth  gàn  mlynedd,  ac  a 
genhedlodd  feibion  a  merched. 

11  A  holl  ddyddiau  Enos  oedd 
bum  mlynedd  a  naw  can  mlynedd ; 
ac  efe  a  fu  farw. 

12  1Í  Cenan  hefyd  a  fii  fyw  ddeng 
mlynedd  a  thri  ugain,  ac  a  genhedl- 
odd ^  Mahalaleel. 

13  A  bu  Cenan  fyw  wedi  iddo  gen- 
hedlu Mahalaleel  ddeugain  mlyn- 
edd ac  wyth  gàn  mlynedd,  ac  a 
genhedlodd  feibion  a  merched. 

14  A  holl  ddyddiau  Cenan  oedd 
ddeng  mljmiedd  a  naw  can  mlyn- 
edd ;  ac  efe  a  fii  farw. 


15  IT  A  Mahalaleel  a  fii  fyw  bum 
mlynedd  a  thri  ugain  mlynedd,  ac  a 
genhedlodd  ^  Jered. 

16  A  Mahalaleel  a  fu  fyw  wedi  iddo 
genhedlu  Jered,  ddeng  mlynedd  ar 
hugain  ac  wyth  gàn  mlynedd,  ac  a 
genhedlodd  feibion  a  merched. 

17  A  hoU  ddyddiau  Mahalaleel 
oedd  bymtheng  mlynedd  a  phedwar 
ugain  ac  wyth  gàn  mlynedd ;  ac  efe 
a  fu  farw. 

18  IT  A  Jered  a  fu  fyw  ddwy  flyn- 
edd  a  thri  ugain  a  chàn  mlynedd, 
ac  a  genhedlodd  *^*  Enoch. 

19  A  Jered  a  fa  fyw  wedi  iddo 
genhedlu  Enoch  wyth  gàn  mlynedd, 
ac  a  genhedlodd  feibion  a  merched. 

20  A  holl  ddyddiau  Jered  oedd 
ddwy  flynedd  a  thri  ugain  a  naw  can 
mlynedd ;  ac  efe  a  fu  farw. 

21  IT  Enoch  hefyd  a  fu  fyw  bum 
mlynedd  a  thri  ugain,  ac  a  genhedl- 
odd ^  Methuselah. 

22  Ac  Enoch  ^a  rodiodd  gyd  â 
Duw  wedi  iddo  genhedlu  Methu- 
selah, dri  chant  o  flynyddoedd,  ac  a 
genhedlodd  feibion  a  merched, 

23  A  holl  ddyddiau  Enoch  oedd 
bum  mlynedd  a  thri  ugain  a  thri 
chant  o  flynyddoedd. 

24  A  '^  rhodiodd  Enoch  gyd  â  Duw, 
ac  ni  welwyd  ef ;  canys  Duw  a'i 
cymmerodd  ef 

25  IT  Methuselah  hefyd  a  fu  fyw 
saith  mlynedd  a  phedwar  ugain  a 
chant,  ac  a  genhedlodd  Lamech. 

26  A  Methuselah  a  fu  fyw  wedi 
iddo  genhedlu  Lamech,  áá\\j  flyn- 
edd a  phedwar  ugain  a  saith  gàn 
mlynedd,  ac  a  genhedlodd  feibion 
a  merched. 

27  A  holl  ddyddiau  Methuselah 
oedd  naw  mlynedd  a  thri  ugain  a 
naw  can  mlynedd ;  ac  efe  a  fu  farw. 

28  IF  Lamech  hefyd  a  fu  fyw  ddwy 
flynedd  a  phedwar  ugain  a  chàn 
mlynedd,  ac  a  genhedlodd  fab  ; 

29  Ac  a  alwodd  ei  enw  ef  ^  Noah, 
gan  ddywedyd,  Hwn  an  cysura  ni 
am  ein  gwaith,  a  Uafar  ein  dwylaw, 
o  herwydd  y  ddaear  'yr  hon  a 
felldigodd  yr  Arglwydd. 

30  A  Lamech  a  fu  fyw  wedi  iddo 
genhedlu  Noah,  bymtheng  mlynedd 
a  phedwar  ugain  a  phiim  can  mlyn- 
edd, ac  a  genhedlodd  feibion  a 
merched. 

31  A  hoU  ddyddiau  Lamech  oedd 
ddwy  flynedd  ar  bymtheg  a  thri 
ugain  a  saith  gan  mlynedd;  ac  efe 
a  fu  farw. 


A3 


Cyn 
CRIST 

3.544. 

3  Jared. 


3382. 


f  Judas  14, 
15. 

4Gr. 
Henoch. 


3317. 


5  Gr.  Ma- 

Ihusala. 
e  pen.  6.  9. 

a  17.  1. 

a  24.  40. 

Vs.  16.  8. 

a  116.  9. 


h  Heb.  11. 

5. 


3130. 


2948. 


6  Gr.  Nöe. 
Luc  3.  36. 
Heb.  11.  7. 
1  Petr  3. 
20. 

i  pen.  3. 17. 
a  4.  11. 


Drygîoni  y  byd. 


GENESIS,  VI,  VIL 


Noah  yn  myned  i'r  arch. 


Cyn 

CEIST 

244S. 

7Neu,Ba?n. 


'  Ps.  78.  39. 


2469. 


2poí) 

bwriad. 
b  pen.  8. 21. 

Matt.  15. 

19. 
3Heb. 

dydd. 
«  Kdrych 

í>um.  23. 

19. 

1  Snm.  15. 
11,  29. 

2  íSaw.  24. 
IG. 

M.il.  .1.  6. 
lago  1.  17. 


2448. 

d  Ezec.  14. 

14,  20. 

Heb.  11.  7. 

2  Petr  2.  5. 
4Neu, 

uniawn. 


B  odw  or  ÿ 
ddaear. 


32  A  Noah  ydoedd  fab  pùm  can 
mlwydd;  a  Noah  a  genhedlodd 
Sem,  '^  Cham,  a  Japheth. 

PENNOD  VI. 

1  Drygioni  y  byd,  yr  hwn  a  gyffrôdd  ddigllon- 
edd  Duw,  ac  a  harodd  y  diluw.  8  Noah 
yn  cael  ffa.fr.  14  Trefn  a  jphortreiad,  aj'r 
achos  y  gwnaed  yr  arch. 

YNA  y  bu,  pan  ddechreuodd  dyn- 
ion  amlhâu  ar  wyneb  y  ddaear, 
a  geni  merched  iddynt, 

2  Weled  o  feibion  Duw  ferched 
dynion  mai  teg  oeddynt  hwy ;  a 
hwy  a  gymmerasant  iddynt  wragedd 
o'r  rhai  oil  a  ddewisasant. 

3  A  dywedodd  yr  Arglwydd,  Nid 
ymrysona  iy  Yspryd  i  â  dyn  yn 
dragywydd,  ^  oblegid  mai  cuawd  yw 
efe :  a'i  ddyddiau  fyddant  ugain 
mlynedd  a  chant. 

4  Cawri  oedd  ar  y  ddaear  y  dydd- 
iau  hynny :  ac  wedi  hynny  hefyd, 
pan  ddaeth  meibion  Duw  at  ferch- 
ed dynion,  a  phlanta  o'r  rhai 
hynny  iddynt :  dyma  y  cedyrn  a 
fu  wŷr  enwog  gynt. 

5  1Í  A'r  Arglwydd  a  welodd  mai 
ami  oedd  drygioni  dyn  ar  y  ddaear, 
a  hod  ^^holl  fwriad  meddylfryd  ei 
galon  yn  unig  yn  ddrygionus  bob 
^  amser. 

6  Ac  ''edifarhaodd  ar  yr  Arglwydd 
^vneuthur  o  hono  ef  ddyn  ar  y  ddae- 
ar, ac  efe  a  ymofidiodd  yn  ei  galon. 

7  A'r  Arglwydd  a  ddywedodd, 
Dileaf  ddyn  yr  hwn  a  greais  oddi 
ar  wyneb  y  ddaear,  o  ddyn  hyd 
anifail,  hyd  yr  ymlusgiad,  a  hyd 
ehediad  y  nefoedd :  canys  y  mae  yn 
edifar  gennyf  eu  gwneuthur  hwynt. 

8  t  Ond  Noah  a  gafodd  ffafr 
y'ngolwg  yr  Arglwydd.     . 

9  IT  Dyma  genhedlaethau  Noah: 
•^Noah  oedd  wr  cyfiawn,  ^perffaith  yn 
ei  oes :  gyd  â  Duw  y  rhodiodd  Noah. 

10  A  Noah  a  genhedlodd  dri  o 
feibion,  Sem,  Cham,  a  Japheth. 

11  A'r  ddaear  a  lygrasid  ger  bron 
Duw;  llanwasid  y  ddaear  hefyd  â 
thrawsedd. 

12  A  Duw  a  edrychodd  ar  y 
ddaear,  ac  wele  hi  a  lygrasid ;  can- 
ys pob  cnawd  a  lygrasai  ei  ffordd 
ar  y  ddaear. 

13  A  Duw  a  ddywedodd  wrth 
Noah,  Diwedd  pob  cnawd  a  ddaeth 
ger  fy  mron :  oblegid  Uanwyd  y 
ddaear  â  thrawsedd  tr^vyddynt  hwy: 
ac  wele  myfi  a'u  difethaf  hwynt 
'gyd  â'r  ddaear. 

14 1Í  G^vna  i  ti  arch  o  goed  Gopher ; 


yn  gellau  y  gwnei  yr  arch,  a  phyga 
hi  oddi  fewn  ac  oddi  allan  â  phyg. 

15  Ac  fel  hyn  y  gwnei  di  hi : 
tri  chàn  cuíydd  fydd  hŷd  yr  arch, 
deg  cufydd  a  deugain  ei  lied,  a  deg 
cufydd  ar  hugain  ei  huchder. 

16  Gwna  ffenestr  i'r  arch,  a  gor- 
phen  hi  yn  gufydd  oddi  arnodd ;  a 
gosod  ddrws  yr  arch  yn  ei  hystlys : 

0  dri  uchder  y  gwnei  di  hi. 

17  Ac  wele  myfi,  ie  myfi,  yn  dwyn 
dyfroedd  diluw  ar  y  ddaear,  i  ddi- 
fetha  pob  cnawd,  yr  hwn  y  mae 
anadl  einioes  ynddo,  oddi  tan  y 
nefoedd :  yr  hyn  oil  sydd  ar  y 
ddaear  a  drenga. 

18  Ond  â  thi  y  cadarnhâf  fy  nghyf- 
ammod;  ac  *i'r  arch  yr  âi  di,  tydi 
a'th  feibion,  a'th  wraig,  a  gwragedd 
dy  feibion  gyd  â  thi. 

19  Ac  o  bob  peth  byw,  o  bob 
cnawd,  y  dygi  ddau  o  bob  rhyw  i'r 
arch  i'w  cadw  yn  fyw  gyd  â  thi ; 
gwrryw  a  benyw  fyddant. 

20  O'r  ehediaid  wrth  eu  rhywog- 
aeth,  ac  o'r  anifeiliaid  wrth  eu 
rhywogaeth,  o  bob  ymlusgiad  y 
ddaear  wi'th  ei  rywogaeth;  dau  o 
bob  rhywogaeth  *^a  ddaw  attat  i'w 
cadw  yn  fyw. 

21  A  chymmer  i  ti  o  bob  bwyd  a 
fwyttêir,  a  chasgl  attat ;  a  bydd  yn 
ymborth  i  ti  ac  iddynt  hwythau. 

22  s Felly  y  gwnaeth  Noah;   yn 

01  yr  hyn  oil  a  orchymynasai  Duw 
iddo,  feUy  y  gwnaeth  efe. 

PENNOD  VII. 

1  Noah  aH  deulu  a'r  creaduriaid  byw  yn 
myned  i'r  arch.  11  Dechreuad,  cynnydd, 
a  pharhâd  y  diluw. 

YNA  y  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrth  Noah,  *Dos  di,  a'th  hoU 
dy  i'r  arch :  canys  ^  tydi  a  welais  i  yn 
gyfiawn  ger  fy  mron  i  yn  yr  oes  hon. 

2  0  bob  anifail  glan  y  cymmeri 
gyd  â  thi  bob  ^yn  saith,  y  gwrryw  a'i 
fenyw ;  a  dau  o'r  anifeiliaid  y  rhai 
nid  ydynt  Ian,  y  gwrryw  a'i  fenyw : 

3  0  ehediaid  y  nefoedd  hefyd, 
bob  yn  saith,  yn  wrryw  ac  yn 
fenyw,  i  gadw  had  yn  fyiv  ar  wyneb 
yr  holl  ddaear. 

4  Oblegid  wedi  saith  niwi'nod  etto, 
mi  a  wlawiaf  ar  y  ddaear  ddeugain 
niwrnod  a  deugain  nos :  a  mi  a 
ddileaf  oddi  ar  wyneb  y  ddaear  bob 
peth  byw  a'r  a  wneuthum  i. 

5  A  Noah  a  wnaeth  yn  ol  yr  hyn 
oil  a  orchymynasai  yr  Arglwydd 
iddo. 

6  Noah  hefyd  oedd  fab  chwe  chàn 


Cyn 
CRIST 

2448. 


e  1  Petr 
3.20. 
2  Petr  2. 5. 


f  Edrych 
pen.  2. 19. 


S_nen.  7.  5. 
Heb.  11.  7. 


2349- 

a  JIatt.  24. 
3S. 
I.uc  17.  26. 

1  Petr  3. 20. 

2  Petr  2.  6. 
b  pen.  6.  9. 

2  Heb. 
saith  a 
saith. 


2349. 


Dyfodiad  y  diluw. 


GENESIS,  VIIL 


Y  dyfroedd  yn  llonyddu. 


Cyn 

CRIST 

2349. 


S  Neu, 
or  y  siith- 
fed  dydd. 


e  Luc  17. 27. 


mlwydd  pan  fu  y  dyfroedd  diluw  ar 
y  ddaear. 

7  1Í  A  Noah  a  aeth  i  mewn,  a'i 
feibion,  a'i  wi-aig,  a  gwragedd  ei 
feibion  gyd  âg  ef,  i'r  arch,  rhag  y 
d^vfr  diluw. 

8  0  anifeiliaid  glân,  ac  o  ani- 
feiliaid  y  rhai  nid  oeddynt  Ian,  o 
ehediaid  heiyd,  ac  o'r  hyn  oil  a 
ymlusgai  ar  y  ddaear, 

9  Yr  aeth  i  mewn  at  Noah  i'r  arch 
bob  yn  ddau,  yn  wrryw  ac  yn  fenyw, 
fel  y  gorchymynasai  Duw  i  Noah. 

10  Ac  ^  wedi  saith  niwrnod  y  dwfi* 
diluw  a  ddaeth  ar  y  ddaear. 

11  1Í  Yn  y  chwe  chanfed  flwyddyn 
o  fywyd  Noah,  yn  yr  ail  mis,  ar  yr 
ail  dydd  ar  bymtheg  o'r  mis,  ar  y 
dydd  hwnnw  y  rhwygwyd  holl  fifyn- 
honnau  y  dyfnder  mawr,  a  ffenestri 
y  nefoedd  a  agorwyd. 

12  A'r  gwlaw  fu  ar  y  ddaear  ddeu- 
gain  niwrnod  a  deugain  nos. 

13  0  fewn  corph  y  dydd  hwnnw 
y  daeth  Noah,  a  Sem,  a  Cham,  a 
Japheth,  meibion  Noah,  a  gwraig 
Noah,  a  thair  gwragedd  ei  feibion 
ef  gyd  â  hwynt,  i'r  arch. 

14  Hwynt,  a  phob  bwystfil  wrth 
ei  rywogaeth,  a  phob  anifail  wrth  ei 
rywogaeth,  a  phob  ymlusgiad  a  ym- 
lusgai ar  y  ddaear  wrth  ei  rj^wrogaeth, 
a  phob  ehediad  wrth  ei  rywogaeth, 
pob  aderyn  o  bob  *  rhyw. 

15  A  daethant  at  Noah  i'r  arch 
bob  yn  ddau,  o  bob  cnawd  a'r  oedd 
ynddo  anadl  einioes. 

16  A'r  rhai  a  ddaethant,  yn  Avrryw 
a  benyw  y  daethant  o  bob  cnawd, 
fel  y  gorchymynasai  Duw  iddo.  A'r 
Arglwydd  a  gauodd  arno  ef. 

17  A'r  diluw  fu  ddeugain  niwrnod 
ar  y  ddaear  ;  a'r  dyfroedd  a  gyn- 
nyddasant,  ac  a  godasant  yr  arch,  a 
hi  a  godwyd  oddi  ar  y  ddaear. 

18  A'r  dyfroedd  a  ymgryfhasant, 
ac  a  gynnyddasant  yn  ddirfawr  ar  y 
ddaear ;  a'r  arch  a  rodiodd  ar  wyneb 
y  dyfroedd. 

19  A'r  dyfroedd  a  ymgryfhasant 
yn  dclirfaAvr  ia^vn  ar  y  ddaear,  a 
gorchuddiwyd  yr  holl  fynyddoedd 
uchel  oedd  tan  yr  holl  nefoedd. 

20  Pymtheg  cufydd  yr  ymgryf- 
haodd  y  dyfroedd  tu  ag  i  fynu  :  a'r 
mynyddocdd  a  orchuddi^vyd. 

21  A  ''bu  farw  pob  cnawd  a  ym- 
lusgai ar  y  ddaear,  yn  ehediaid,  ac 
yn  anifeiliaid,  ac  yn  fwystfilod,  ac 
yn  bob  rhyw  ymlusgiad  a  ymlusgai 
ar  y  ddaear,  a  phob  dyn  he/yd. 


22  Yr  hyn  oil  yr  oedd  fíìin  anadl 
einioes  yn  ei  fíroenau,  o'r  hyn  oil 
oedd  ar  y  sychdir,  a  fiiant  feirw. 

23  Ac  efe  a  ddileodd  bob  sylwedd 
byw  a'r  a  oedd  ar  wyneb  y  ddaear, 
yn  ddyn  ac  yn  anifail,  yn  ymlusg- 
iaid,  ac  yn  ehediaid  y  nefoedd ;  ie, 
dilëwyd  h^vynt  o'r  ddaear  :  a  "^Noah 
a'r  rhai  oedd  gyd  ag  ef  yn  yr  arch, 
yn  unig,  a  adawyd  yn  fy w. 

24  A'r  dyfroedd  a  ymgryfhasant 
ar  y  ddaear  ddeng  niwrnod  a  deu- 
gain a  chant. 

PENNOD  VIIL 

1  Y  dyfroedd  yn  llonyddu.  4  Yr  arch  yn 
gorphicys  ar  fynyddoedd  Ararat.  7  Y  gig- 
fran  a'r  golommen.  15  Noah,  ar  orchymyn 
Duw,  18  yn  myned  allan  o'r  arch.  20  Efe 
yn  adeiladu  allor,  ac  yn  aherthu  aberth: 
21  yr  hwn  y  mae  Duw  yn  ei  dderhyn,  ac  yn 
addaw  na  felldithiai  y  ddaear  mwyach. 

A  DUW  a  gofiodd  Noah,  a  phob 
peth  byw,  a  phob  anifail  a'r  a 
oedd  gyd  ag  ef  yn  yr  arch :  a  Duw 
a  wnaeth  i  wynt  dramwy  ar  y  ddaear, 
a'r  dyfroedd  a  lonyddasant. 

2  Cauwyd  hefyd  ffynhonnau  y 
dyfiider  a  ffenestri  y  nefoedd;  a 
Uuddiwyd  y  gwlaw  o'r  nefoedd. 

3  A'r  dyfroedd  a  ddychwelasant 
oddi  ar  y  ddaear,  gan  fyned  a  dy- 
chwelyd :  ac  ym  mhen  ^y  deng 
niwrnod  a  deugain  a  chant,  y  dyfr- 
oedd a  dreiasai. 

4  IT  Ac  yn  y  seithfed  mis,  ar  yr  ail 
dydd  ar  bymtheg  o'r  mis,  y  gor- 
phwysodd  yr  arch  ar  iynyddoedd 
Ararat. 

5  A'r  dyfroedd  fuant  jn  myned 
ac  yn  treio,  hyd  y  degfed  mis  :  yn  y 
degfed  mis,  ar  y  dydd  cyntaf  o'r  mis, 
y  gwelwyd  pennau  y  mynyddoedd. 

6  1Í  Ac  ym  mhen  deugain  niwrnod 
yr  agorodd  Noah  fienestr  yr  arch  a 
wnaethai  efe. 

7  Ac  efe  a  anfonodd  aUan  gigfran  ; 
a  hi  a  aeth,  gan  fyned  allan  a  dy- 
chwelyd,  hyd  oni  sychodd  y  dyfr- 
oedd oddi  ar  y  ddaear. 

8  Ac  efe  a  anfonodd  golommen 
oddi  wrtho,  i  weled  a  dreiasai  y 
dyfroedd  oddi  ar  wyneb  y  ddaear. 

9  Ac  ni  chafodd  y  golommen  or- 
phwysfa  i  wadn  ei  throed;  a  hi  a 
ddychwelodd  atto   ef  i'r  arch,  am 

fod  y  dyfroedd  ar  wyneb  yr  holl 
dir :  ac  efe  a  estynodd  ei  laAv,  ac 
a'i  cymmerodd  hi,  ac  a'i  derbyn- 
iodd  hi  atto  i'r  arch. 

10  Ac  efe  a  arhosodd  etto  saith 
niwrnod  eraill,  ac  a  anfonodd  eil- 
waith  y  golommen  allan  o'r  arch. 


Cyn 

CRIST 

2349. 


d  2  Petr 
2.5. 


a  pen.  7.  24. 


Myned  allan  o'r  arch. 


GENESIS,  IX. 


Duw  yn  hendithio  Noah. 


Cvn 
CKIST 

2349. 


2348. 


b  pen.  1. 22. 


9  neb. 
lylwythau. 


3  peraidd. 


4  er  bod. 
e  pen.  6.  5. 
Matt.15.lt). 


d  Jer.  33. 

20,  25. 


11  A'r  golommen  a  ddaeth  atto 
ef  ar  brydnawn ;  ac  wele  ddeilen 
olew-Avydden  yn  ei  gylfin  hi,  wedi  ei 
thynnu :  yna  y  gwybu  Noah  di'eio 
o'r  dyfroedd  oddi  ar  y  ddaear. 

12  Ac  efe  a  arhosodd  etto  saith 
niwrnod  eraiU,  ac  a  anfonodd  y 
golommen ;  ac  ni  ddychwelodd  M 
eilwaith  atto  ef  mwy. 

13  1Í  Ac  yn  yr  unfed  flwyddyn  a 
chwe  chant,  yn  y  mis  cyntaf,  ar  y 
dydd  cyntaf  o'r  mis,  y  darfu  i'r 
dyfroedd  sychu  oddi  ar  y  tir:  a 
Noah  a  symraudodd  gaead  yr  arch, 
ac  a  edrychodd,  ac  wele,  sychasai 
wyneb  y  ddaear. 

14  Ac  yn  yr  ail  mis,  ar  y  seithfed 
dydd  ar  hugain  o'r  mis,  y  ddaear  a 
sychasai. 

15  1Í  A  Uefarodd  Duw  wrth  Noah, 
gan  ddywedyd, 

16  Dos  allan  o'r  arch,  ti,  a'th 
wraig,  a'th  feibion,  a  gwragedd  dy 
feibion,  gyd  â  thi. 

17  Fob  peth  byAV  a'r  sydd  gyd  â  thi, 

0  bob  cnawd,  yn  adar,  ac  yn  anifeil- 
iaid,  ac  yn  bob  ymlusgiad  a  ymlusgo 
ar  y  ddaear,  a  ddygi  allan  gyd  a  thi  : 
heppiliant  hwythau  yn  y  ddaear,  a 
^flfrwythant  ac  amlhânt  ar  y  ddaear. 

18  A  Noah  a  aeth  allan,  a'i  feibion, 
a'i  wraig,  a  gwi'agedd  ei  feibion,  gyd 
âg  ef 

19  Fob  b^vystfil,  pob  ymlusgiad,  a 
phob  ehediad,  pob  peth  a  ymlusgai 
ar  y  ddaear,  wrth  eu  ^rhywogaethau, 
a  ddaethant  allan  o'r  arch. 

20  IF  A  Noah  a  adeiladodd  aUor 
i'r  Arglwydd,  ac  a  gymmerodd  o 
bob  anifail  glan,  ac  o  bob  ehediad 
glân,  ac  a  offrymmodd  boeth-oifrym- 
mau  ar  yi*  allor. 

21  A'r  Arglwydd  a  aroglodd 
arogl  ^esmwyth ;  a  dywedodd  yr  Ar- 
glwydd yn  ei  galon,  Ni  chwanegaf 
felldithio  y  ddaear  mwy  er  mwyn 
dyn :  *  o  herwydd  bod  "^  bryd  calon 
dyn  yn  ddrwg  o'i  ieuengctid :  ac  ni 
chwanegaf  mwy  daro  pob  peth  byw, 
fel  y  gwneuthum. 

22  Fryd  hau,  a  chynhauaf,  ac  oer- 
ni,  a  gwres,  a  haf,  a  gauaf,  a  ^  dydd, 
a  nos,  ni  phaid  mwy  hoU  ddyddiau 
y  ddaear. 

FENNOD  IX. 

1  Duw  yn  hendithio  Noah;  4  yn  gv:ahardd 
gwaed  a  llofruddiaeth.  9  Cyfammod  Duw, 
13  a  arwyddoccêir  trwy  yr  enfys.  18  Noah 
yn  llenwi  y  hyd,  20  yn  plannu  fjwinllan,  21 
yn  meddwi,  ac  yn  cael  ei  watwar  gan  ei  fob: 
25  yn  melldigo  Canaan,  26  yn  hendithio  Sem, 
27  yn  gwedd'io  dros  Japheth,  29  ac  yn  marw. 


DUW  hefyd  a  fendithiodd  Noah 
a'i  feibion,  ac  a  ddywedodd 
wrthynt,  ^Ffrwythwch  a  UiosogAvch, 
a  Uenwch  y  ddaear, 

2  Eich  ofii  heiyd  a'ch  arswyd  fydd 
ar  holl  fwystfilod  y  ddaear,  ac  ar 
hoU  ehediaid  y  nefoedd,  a'r  hyn  oil 
a.  ymsymmudo  ar  y  ddaear,  ac  ar 
holl  bysgod  y  mor ;  yn  eich  Uaw 
chwi  y  rhoddwyd  hwynt. 

3  Fob  ymsymmudydd  yr  hwn  sydd 
iy w,  fydd  i  chAvi  yn  fwyd :  fel  ^  y 
g^vyrdd  lysieuyn  y  rhoddais  i  chwi 
bob  dim. 

4  IT  "^  Er  hynny  na  fwyttêwch  gig 
ynghyd  a'i  einioes,  sefei  waed. 

5  Ac  yn  ddiau  gwaed  eich  einioes 
chwithau  hefyd  a  ofynaf  fi  :  "^  o  law 
pob  b^^'ystfil  y  gofynaf  ef;  ac  ^o 
law  dyn,  o  law  pob  brawd  iddo  y 
gofynaf  einioes  dyn. 

6  A  ^dywallto  waed  dyn,  trwy  ddyn 
y  tywelltir  ei  waed  yntau,  o  herwydd 
ar  s  ddelw  Duw  y  gwnaeth  efe  ddyn. 

7  Ond  chAvych\vi,  ^  fifrwythwch  ac 
amlhêwch,  eppiliwch  ar  y  ddaear, 
a  Uiosogwch  ynddi. 

8  IT  A  Duw  a  lefarodd  ^vrth  Noah, 
ac  wrth  ei  feibion  gyd  âg  ef,  gan 
ddywedyd, 

9  Ac  wele  '  myfi,  ie  myfi,  ydwyf  yn 
cadarnhâu  fy  nghyfammod  â  chwi, 
ac  a'ch  had  ar  eich  ol  chwi ; 

10  Ac  a  phob  peth  by^v  yr  hwn  sydd 
gyd  â  chwi,  a'r  ehediaid,  a'r  anifeil- 
iaid,  ac  â  phob  b^vystfil  y  tir  gyd  â 
cliAvi,  o'r  rhai  oil  sydd  yn  myned 
allan  o'r  arch,  hyd  holl  fwystfilod  y 
ddaear. 

11  A  mi  a  gadarnhâf  fy  nghyfam- 
mod â  cliAvi,  ac  ni  thorrir  ymaith 
bob  cnawd  mwy  gan  y  dwfr  diluw, 
ac  ni  bydd  diluw  mwy  i  ddifetha 
y  ddaear. 

12  A  Duw  a  ddywedodd,  Dyma 
ar^vydd  y  cyfammod,  yr  hwn  yr  yd- 
^vyf  fi  yn  ei  roddi  rhyngof  fi  a  chwi, 
ac  â  phob  peth  byw  a'r  y  sydd 
gyd  â  chwi,  tros  oesoedd  tragy- 
wyddol : 

13  Fy  mwa  a  roddais  yn  y  cwm- 
mwl,  ac  efe  a  fydd  yn  arA\7dd  cyf- 
ammod rhyngof  fi  a'r  ddaear. 

14  A  bydd,  pan  godwyf  g>vmmwl 
ar  y  ddaear,  yr  ymddengys  y  bwa 
yn  y  c^vmmwl. 

15  A  mi  a  gofiaf  fy  nghyfammod, 
yr  hwn  sydd  rhyngof  fi  a  chAvi,  ac 
â  phob  peth  byw  o  bob  cnawd: 
ac  ni  bydd  y  dyfroedd  yn  ddiluw 
mwy,  i  ddifetha  pob  cnawd. 


Cyn 
CRIST 

2348. 

apen.  1.  28. 
a  8. 17. 


bpen.  1.29. 


oLef.17.14. 
a  19. 26. 
Deut.12.23. 
Act.  15. 20. 

d  Exod.  21. 
28. 
e  Ps.  9. 12. 


fLef.24.17. 
Mat.  26. 52. 
Dat.  13. 10. 

S  pen.  1.  27. 

bpen.  1.28. 
a  8. 17. 


I  Eg.  54.  9. 


Cenliedlaethau  Noah. 


GENESIS,  X        3Ieibion  Cham,  Canaan,  a  Sem. 


Cyn 
CRIST 

2348. 


2347. 
k  pen.  6. 10. 


2Het. 
Clienaan. 


Ŵ  iddyni 
hwÿ. 


1998. 


2517. 


1 1  Chron. 

1.5. 


16  A'r  bwa  a  fydd  yn  y  cwmmwl ; 
a  mi  a  edrychaf  arno  ef,  i  gofio  y 
cyfammod  tragywyddol  rhwng  Duw 
a  phob  peth  byw,  o  bob  cnawd  a'r 
2/  sydd  ar  y  ddaear. 

17  A  Duw  a  ddywedodd  wrth 
Noah,  Dyma  arwydd  y  cjrfammod, 
yr  hwn  a  gadarnheais  rhyngof  fi  a 
phob  cnawd  a'r  y  sydd  ar  y  ddaear. 

18  1Í  A  ^  meibion  Noah  y  rhai  a 
ddaeth  allan  o'r  arch,  oedd  Sem, 
Cham,  a  Japheth;  a  Cham  oedd 
dad  ^Canaan. 

19  Y  tri  hyn  oedd  feibion  Noah : 
ac  o'r  rhai  hyn  yr  hili^vyd  yr  holl 
ddaear. 

20  A  Noah  a  ddechrenodd  fod  yn 
Uafurwr,  ac  a  blannodd  winllan  : 

21  Ac  a  yfodd  o'r  gwin,  ac  a  feddw- 
odd,  ac  a  ymnoethodd  y'nghanol  ei 
babell. 

22  A  Cham  tad  Canaan  a  welodd 
noethni  ei  dad,  ac  a  fynegodd  i'w 
ddau  frodyr  allan. 

23  A  chymmerodd  Sem  a  Japheth 
ddilledyn,  ac  a'i  gosodasant  ar  eu 
hysgwyddau  ill  dau,  ac  a  gerddasant 
yn  wysg  eu  cefn,  ac  a  orchuddiasant 
noethni  eu  tad ;  a'u  h^vynebau  yn 
ol,  fel  na  welent  noethni  eu  tad. 

24  A  Noah  a  ddeffi'odd  o'i  win,  ac 
a  -svybu  beth  a  T^naethai  ei  iab  ieu- 
angaf  iddo. 

25  Ac  efe  a  ddywedodd,  Melldig- 
edig  fyddo  Canaan,  gwas  gweision 
i'w  frodyr  fydd. 

26  Ac  efe  a  ddywedodd,  Bendig- 
eàìg  fyddo  Aeglwydd  Dduw  Sem ; 
a  Chanaan  iydd  was  "  iddo  ef 

27  Duw  a  helaetlia  ar  Japheth,  ac 
efe  a  breswylia  ym  mhebyll  Sem ; 
a  Chanaan  fydd  was  iddo  ef 

28  11 A  Noah  a  fu  fy w  wedi  y  diluw 
dri  chàn  mlynedd  a  deng  mlynedd 
a  deugain. 

29  Felly  holl  ddyddiau  Noah  oedd 
naw  can  mlynedd  a  deng  mlynedd 
a  deugain  ;  ac  efe  a  fu  farw. 

PENNOD  X. 

1  Cenliedlaethau  Noah.  2  Meibion  Japheth.  6 
Meihion  Cham.  8  Nimrod  y  brenhin  cyntaf. 
21  Meibion  Sem. 

A  DYMA  genhedlaethau  meibion 
Noah  :  Sem,  Cham,  a  Japheth  ; 
ganwyd  meibion  hefyd  i'r  rhai  hyn 
wedi  y  diluw. 

2  H  ■"  Meibion  Japheth  oedd  Co- 
rner, a  Magog,  a  Madai,  a  Jafan,  a 
Thubal,  a  Mesech,  a  Thiras. 

3  Meibion  Gomer  hefyd  ;  Ascenas, 
a  Riphath,  a  Thogarmah. 


4  A  meibion  Jafan  ;  Elisah,  a  Thar- 
sis,  Cittim,  a  ^  Dodanim. 

5  O'r  rhai  hyn  y  rhannwyd  ynys- 
oedd  y  cenhedloedd  yn  eu  gwled- 
ydd,  pawb  wrth  eu  hiaith  eu  hun, 
tryry  eu  teuluoedd,  yn  eu  cenhedl- 
oedd. 

6  1Í  A  ''meibion  Cham  oedd  Cus, 
a  Mizraim,  a  Phut,  a  Chanaan. 

7  A  meibion  Cus ;  Seba,  a  Hafilah, 
a  Sabtah,  a  Raamah,  a  Sabteca :  a 
meibion  Raamah ;  Seba,  a  Dedan. 

8  Cus  hefyd  a  genhedlodd  Nim- 
rod: efe  a  ddechreuodd  fod  yn 
gadarn  ar  y  ddaear. 

9  Efe  oedd  heliwr  cadarn  ger  bron 
yr  Arglwydd  :  am  hynny  y  dy- 
wedir,  Fel  Nimrod,  heli^vr  cadarn 
ger  bron  yr  Arglwydd. 

10  A  dechreuad  ei  frenhiniaeth  ef 
ydoedd  ^  Babel,  ac  Erech,  ac  Accad, 
a  Chalneh,  y'ngwlad  Sinar. 

11  O'r  wlad  honno  ^  yr  aeth  Assur 
allan,  ac  a  adeiladodd  Ninefeh,  a 
dinas  Rehoboth,  a  Chalah, 

12  A  Resen,  rhwng  Ninefeh  a  Cha- 
lah ;  honno  sydd  ddinas  fawr. 

13  Mizraim  hefyd  a  genhedlodd 
Ludim,  ac  Anamim,  a  Lehabim,  a 
Naphtuhim, 

14  Pathrusim  hefyd  a  Chaslu- 
him,  (o'r  rhai  y  daeth  Philistim,)  a 
Chaphtorim. 

15  1Í  Canaan  hefyd  a  genhedlodd 
Sidon  ei  gyntaf-anedig,  a  Heth, 

16  A'r  Jebusiad,  a'r  Amoriad,  a'r 
Girgasiad, 

17  A'r  Hefiad,  a'r  Arciad,  a'r  Sin- 
iad, 

18  A'r  Aifadiad,  a'r  Semariad,  a'r 
Hamathiad :  ac  wedi  hynny  yr  ym- 
wasgarodd  teuluoedd  y  Canaaneaid. 

19  Terfyn  y  Canaaneaid  oedd  hef- 
yd o  Sidon,  ffordd  yr  elych  i  Gerar, 
hyd  ^Gazah:  y  fí'ordd  yr  elych  i 
Sodom,  a  Gomorrah,  ac  Admah,  a 
Seboim,  hyd  Lesah. 

20  Dyma  feibion  Cham,  yn  ol  eu 
teuluoedd,  wrth  eu  hieithoedd,  yn 
eu  gwledydd,  ac  yn  eu  cenhedloedd. 

21 11 1  Sem  hefyd  y  gauAvyd  plant ; 
yntau  oedd  dad  holl  feibion  Heber, 
a  brawd  Japheth  yr  liynaf 

22  *=  Meibion  Sem  oedd  Elam,  ac 
Assur,  ac  '^Arphaxad,  a  Lud,  ac 
Aram. 

23  A  meibion  Aram ;  Us,  a  Hul,  a 
Gether,  a  Mas. 

24  Ac  Arphaxad  a  genhedlodd  ^Se- 
lah,  a  Selah  a  genhedlodd  Heber. 

25  *  Ac  i  Heber  y  ganwyd  dau  o 


Cyn 
CRIST 

2347. 

ZYnol 
ihai,  Ro- 
danim. 


blChron. 
1.8. 


Cylch 
2218. 


3  Gr.  Babi- 
lon. 

4  Fe  aeth 
allan  i  As- 
syria. 


6  Hob. 
Aszak. 


c  1  Chron. 
1.17. 
6Heb. 
ArpaceJiad. 


<«  lien.  11.12. 

e  1  Chron. 
1.19. 

2247. 


Adeiladaeth  Babel. 


GENESIS,  XL 


Cenhedlaethau  Sem. 


Cyn 

CRIST 

2247. 


2Heb. 
loefus. 

3Heb. 
eiriau. 

*  Neu,  tu 
ar  diujir- 
ain;  fel 
pen.  13. 11. 


feibion  :  enw  un  oedd  Peleg ;  o  her- 
wydd  yn  ei  ddyddiau  ef  y  rhann^vyd 
y  ddaear ;  ac  enw  ei  frawd,  Joctan. 

26  A  Joctan  a  genhedlodd  Al- 
modad,  a  Saleph,  a  Hasarmafeth,  a 
Jerah, 

27  Hadoram  heiyd,  ac  Usal,  a  Dic- 
lah, 

28  Obal  hefyd,  ac  Abimael,  a  Seba, 

29  Ophir  hefyd,  a  Hafilah,  a  Jo- 
bab :  yr  hoU  rai  hyn  oedd  feibion 
Joctan. 

30  A'u  preswylfa  oedd  o  Mesa, 
fFordd  yr  elych  i  Sephar,  mynydd 
y  d^vyrain. 

31  Dyma  feibion  Sem,  wrth  eu  teu- 
luoedd,  yn  ol  eu  hieithoedd,  yn  eu 
gwledydd,  trwy  eu  cenhedloedd. 

32  Dyma  deuluoedd  meibion  Noah, 
wrth  eu  cenhedlaethau,  yn  ol  eu  cen- 
hedloedd :  ac  o'r  rhai  hyn  yr  ym- 
rannodd  y  cenhedloedd  ar  y  ddaear 
wedi  y  diluw. 

PENNOD  XL 

1  Un  iaith  yn  y  hyd.  3  Adeiladaeth  Babel.  5 
Cymmysgu  yr  ieithoedd.  10  Cenhedlaethau 
Sem.  27  Cenhedlaethau  Terah  tad  Äbram. 
31  Terah  yn  myned  o  TJr  i  Haran. 

A'R   holl   ddaear   ydoedd   o   un 
.  2  iaith,  ac  o  un  ^  ymadrodd. 

2  A  bu,  a  hwy  yn  ymdaith  ^o'r 
dwyrain,  gael  o  honynt  wastadedd 
yn  nhir  Sinar ;  ac  yno  y  trigasant. 

3  A  hwy  a  ddywedasant  wrth  eu 
gilydd,  Deuwch,  gwnawn  bridd- 
feini,  a  Uosgwn  yn  boeth :  ac  yr 
ydoedd  ganddjmt  briddfeini  yn  Ue 
cerrig,  a  chlai  oedd  ganddynt  yn 
He  calch. 

4  A  dywedasant,  Moeswch,  adeil- 
adwn  i  ni  ddinas,  a  thwr,  a'i  nen 
hyd  y  nefoedd,  a  gwnawn  i  ni  enw, 
rhag  ein  gwasgaru  ar  hyd  wyneb 
yr  hoU  ddaear. 

5  A'r  Arglwydd  a  ddisgynodd  i 
weled  y  ddinas  a'r  tŵr  a  adeiladai 
meibion  dynion. 

6  A  dywedodd  yr  Arglwydd,  Wele 
y  bobl  yn  un,  ac  un  iaith  iddynt 
oil,  a  dyma  eu  dechreuad  hwynt 
ar  weithio :  ac  yr  awr  hon  nid  oes 
rwystr  amynt  am  ddim  oU  a'r  a 
amcanasant  ei  wneuthur. 

7  Deuwch,  disgynwn,  a  chymmysg- 
wn  yno  eu  hiaith  hwynt,  fel  na 
ddeallont  iaith  eu  gilydd. 

8  Felly  yr  Arglwydd  a'u  gwas- 
garodd  hwynt  oddi  yno  ar  hyd 
wyneb  yi*  hoU  ddaear  :  a  pheidiasant 
âg  adeiladu  y  ddinas. 

9  Am  hynny  y  gelwir  ei  henw  hi 


^  Babel ;  oblegid  yno  y  cymmysgodd 
yr  Arglwydd  iaith  yr  hoU  ddaear, 
ac  oddi  yno  y  gwasgarodd  yr  Ar- 
glwydd hwynt  ar  hyd  wyneb  yr 
holl  ddaear. 

10  1Í  ^  Dyma  genhedlaethau  Sem  : 
Sem  ydoedd  fab  can  mlwydd,  ac  a 
genhedlodd  Arphaxad  dd^vy  flyn- 
edd  wedi  y  diluw. 

11  A  Sem  a  fu  fyw  wedi  iddo  gen- 
hedlu  Arphaxad,  bum  can  mlynedd, 
ac  a  genhedlodd  feibion  a  merched. 

12  Arphaxad  hefyd  a  fu  fyw  bym- 
theng  mlynedd  ar  hugain,  ac  a 
genhedlodd  Selah. 

13  Ac  Arphaxad  a  fu  fyw  gwedi 
iddo  genhedlu  Selah,  dair  o  flynydd- 
oedd  a  phedwar  can  mlynedd,  ac  a 
genhedlodd  feibion  a  merched. 

14  Selah  hefyd  a  fu  fyw  ddeng 
mlynedd  ar  hugain,  ac  a  genhedl- 
odd Heber. 

15  A  Selah  a  fu  fyw  wedi  iddo 
genhedlu  Heber,  dair  o  flynyddoedd 
a  phedwar  can  mlynedd,  ac  a  gen- 
hedlodd feibion  a  merched. 

16  *=  Heber  hefyd  a  fu  fyw  bedair 
blynedd  ar  ddeg  ar  hugain,  ac  a 
genhedlodd  ^  Peleg. 

17  A  Heber  a  fii  fyw  wedi  iddo 
genhedlu  Peleg,  ddeng  mlynedd  ar 
hugain  a  phedwar  can  mlynedd,  ac 
a  genhedlodd  feibion  a  merched. 

18  Peleg  hefyd  a  fu  fyw  ddeng 
mlynedd  ar  hugain,  ac  a  genhedl- 
odd Reu. 

19  A  Pheleg  a  fu  fyw  gAvedi  iddo 
genhedlu  Reu,  naw  o  flynyddoedd 
a  dau  can  mlynedd,  ac  a  genhedl- 
odd feibion  a  merched. 

20  Reu  hefyd  a  fu  fyiv  ddeuddeng 
mlynedd  ar  hugain,  ac  a  genhedl- 
odd ®  Serug. 

21  A  Reu  a  fu  fyw  wedi  iddo 
genhedlu  Serug,  saith  o  flynydd- 
oedd a  dau  can  mlynedd,  ac  a  gen- 
hedlodd feibion  a  merched. 

22  Serug  hefyd  a  fu  ij^\  ddeng 
mlynedd  ar  hugain,  ac  a  genhedl- 
odd ^  Nachor. 

23  A  Serug  a  fu  fyw  wedi  iddo  gen- 
hedlu Nachor,  ddau  can  mlynedd, 
ac  a  genhedlodd  feibion  a  merched. 

24  Nachor  hefyd  a  fu  fyw  naw 
mlynedd  ar  hugain,  ac  a  genhedl- 
odd^ Terah. 

25  A  Nachor  a  fu  fyw  wedi  iddo 
genhedlu  Terah,  onid  un  flwyddyn 
chwech  ugain  mlynedd,  ac  a  gen- 
hedlodd feibion  a  merched. 

26  Terah  hefyd  a  fu  fyw  ddeng 


Duw  yn  galw  Ahram. 


GENESIS,  XII. 


Ahram  yn  myned  i'r  Aipht. 


Cyn 
CEIST 

2056. 

B  Jos.  24.  2. 
1  Chi-on. 
1.26. 
1996. 


h  pen.  22. 2(1. 


f  pen.  16.1, 2. 
a  18.11,12. 


Tferch  ynq 
nghÿfraith 

k  Neh.  9.  7. 

Act.  7.  4. 

Cylch 

1923. 


1921. 


a  Act.  7.  a 
Heb.  11.  8. 


b  pen.  27. 29. 

Exod.  23. 

22. 

N«ni.  24.9. 
c  pen.  18. 18. 

a  22. 18. 

a  26.  4. 

Pa.  72. 17. 

Act.  3.  25. 

Gal.  3.  8. 


mlynedd  a  thri  ugain,  ac  ^a  gen- 
hedlodd  Abram,  Nachor,  a  Haran. 

27  1  A  dyma  genhedlaethau  Te- 
rah:  Terah  a  genhedlodd  Abram, 
Nachor,  a  Haran ;  a  Haran  a  gen- 
hedlodd Lot. 

28  A  Haran  a  fu  farw  o  flaen  Te- 
rah ei  dad,  y'ngwlad  ei  enedigaeth, 

0  fewn  Ur  y  Caldeaid. 

29  Yna  y  cymmerodd  Abram  a  Na- 
chor iddynt  wragedd :  enw  gwraig 
Abram  oedd  Sarai ;  ac  enw  gwraig 
Nachor,  ^  Milcah,  merch  Haran,  tad 
Milcah,  a  thad  Iscah. 

30  A  *  Sarai  oedd  ammhiantadwy, 
heb  blentyn  iddi. 

31  A  Therah  a  gymmerodd  Abram 
ei  fab,  a  Lot  fab  Haran,  mab  ei  fab, 
a  Sarai  ei  ^  waudd,  gwraig  Abram  ei 
fab ;  a  hwy  a  aethant  allan  yng- 
hyd  o  ^  Ur  y  Caldeaid,  i  fyned  i  dir 
Canaan;  ac  a  ddaethant  hyd  yn 
Haran,  ac  a  drigasant  yno. 

32  A  dyddiau  Terah  oedd  bum 
mlynedd  a  dau  can  mlynedd :  a  bu 
farw  Terah  yn  Haran. 

PENNOD  XII. 

1  Duw  yn  galw  Ahram,  ac  yn  ei  fendithio  ef 
trwy  addewid  o  Grist.  4  Yntau  yn  myned 
gyd  â  Lot  o  Haran.  6  Yn  tramwy  trwy 
wlad  Canaan,  7  yr  hon  a  addewir  iddo  ef 
mewn  gweledigaeth.  10  Newyn  yn  ei  yrru  ef 
i'r  Aipht.  11  Ofn  yn  peri  iddo  ef  ddywedyd 
mai  ei  chioaer  oedd  ei  wraig.  14  Pharaoh, 
wedi  ei  dwyn  hi  oddi  arno  ef,  a  gymhellir 
gan  bläau  i'w  rhoddi  hi  yn  ei  hoi. 

A'R  *Akglwydd  a  ddywedodd 
.  wrth  Abram,  Dos  allan  o'th 
wlad,  ac  oddi  wrth  dy  genedl,  ac  o 
dŷ  dy  dad,  i'r  wlad  a  ddangoswyf 
iti. 

2  A  mi  a'th  wnaf  yn  genhedlaeth 
fawr,  ac  a'th  fendithiaf,  mawrygaf 
hefyd  dy  enw;  a  thi  a  iyddi  yn 
fendith. 

3  ^  Bendithiaf  hefyd  dy  fendith- 
wyr,  a'th  feUdithwjr  a  felldigaf :  "^a 
hoU  deuluoedd  y  ddaear  a  fendithir 
ynot  ti. 

4  Yna  yr  aeth  Abram,  fel  y  llefar- 
asai  yr  Arglwydd  wrtho;  a  Lot 
a  aeth  gyd  âg  ef :  ac  Abram  oedd 
fab  pymtheng  mlwydd  a  thri  ugain 
pan  aeth  efe  allan  o  Haran, 

5  Ac  Abram  a  gymmerodd  Sarai 
ei  wraig,  a  Lot  mab  ei  frawd,  a'u 
hoU  olud  a  gasglasent  hwy,  a'r 
eneidiau  a  ynniUasent  yn  Haran, 
ac  a  aethant  allan  i  fyned  i  wlad 
Canaan;  ac  a  ddaethant  i  wlad 
Canaan. 

6  1Í  Ac  Abram  a  dramwyodd  trwy 


y  tir  hyd  le  Sichem,  hyd  ^wastad- 
edd  Moreh:  a'r  ^Canaanead  oedd 
yn  y  wlad  y  pryd  hwnnw, 

7  A'r  Arglwydd  a  ymddangosodd 
i  Abram,  ac  a  ddywedodd,  ^  I'th  had 
di  y  rhoddaf  y  tir  hwn:  yntau  a 
adeiladodd  yno  ^allor  i'r  Arglwydd, 
yr  hwn  a  ymddangosasai  iddo. 

8  Ac  efe  a  dynnodd  oddi  yno  i'r 
mynydd,  o  du  dwyrain  Bethel,  ac  a 
estynodd  ei  babell,  gan  adael  Bethel 
tu  a'r  gorllewin,  a  Hai  tu  a'r  dwyr- 
ain: ac  a  adeiladodd  yno  aUor  i'r 
Arglwydd,  ac  a  alwodd  ar  enw  yr 
Arglwydd. 

9  Ac  Abram  a  ymdeithiodd,  gan 
fyned  ac  ymdaith  tu  a'r  dehau. 

10  IT  Ac  yr  oedd  newyn  yn  y  tir ; 
ac  Abram  ^a  aeth  i  waered  i'r  Aipht, 
i  ymdeithio  yno,  am  drymhâu  o'r 
newyn  yn  y  wlad. 

11  A  bu,  ac  efe  yn  nesâu  i  fyned  i 
mewn  i'r  Aipht,  ddywedyd  o  hono 
wrth  Sarai  ei  wraig,  Wele,  yn  awr 
mi  a  wn  mai  gwraig  Ian  yr  olwg 
wyt  ti : 

12  A  phan  welo  yr  Aiphtiaid  dydi, 
hwy  a  ddywedant,  Dyma  ei  wraig 
ef ;  a  hwy  a'm  Uaddant  i,  a  thi  a 
adawant  yn  fyw. 

13  '  Dy  wed,  attolwg,  mai  fy  chwaer 
wyt  ti :  fel  y  byddo  da  i  mi  er  dy 
fwyn  di,  ac  y  byddwyf  fyw  o'th 
blegid  di. 

14  1Í  A  bu,  pan  ddaeth  Abram  i'r 
Aipht,  i'r  Aiphtiaid  edrych  ar  y 
wraig,  mai  glân  odiaeth  oedd  hi. 

15  A  thywysogion  Pharaoh  a'i 
gwelsant  hi,  ac  a'i  canmolasant  hi 
wrth  Pharaoh  :  a'r  wraig  a  gym- 
merwyd  i  dy  Pharaoh. 

16  Ac  efe  ^a  fu  dda  wrth  Abram 
er  ei  mwyn  hi :  ac  yr  oedd  ganddo 
ef  ddefaid,  ^a  gwartheg,  ac  asynod, 
a  gweision,  a  morwynion,  ac  asenod, 
a  chamelod. 

17  A'r  Arglwydd  ^a  darawodd 
Pharaoh  a'i  dy  â  phläau  mawi'ion, 
o  achos  Sarai  gwraig  Abram. 

18  A  Pharaoh  a  alwodd  Abram,  ac 
a  ddywedodd,  Paham  y  gwnaethost 
hyn  i  mi  ?  Paham  na  fynegaist  i  mi 
mai  dy  wraig  oedd  hi  ? 

19  Paham  y  dywedaist,  Fy  chwaer 
yw  hi  ?  fel  y  cymmerwn  hi  yn  wraig 
i  mi :  ond  yr  awr  hon  wele  dy  wraig, 
cymmer  hi,  a  dos  ymaith. 

20  A  Pharaoh  a  roddes  orchymyn 
i'w  ddynion  o'i  blegid  ef :  a  hwy  a'i 
goUyngasant  ef  ymaith,  a'i  wraig, 
a'r  hyn  oil  oedd  eiddo  ef. 


Cyn 

CRIST 

1921. 

d  Deut.  11. 

30. 
eiien.  10.18, 

19.  a  13.  7. 
f  pen.  13. 15. 

8  ]>en.  13.  4. 


liP8.105.13. 


i  pen.  20. 13. 
Edivch 
pen."  2(i.  7. 


Cylch 
1920. 


i  pen.  20. 14. 
2  ac  y chain. 


1  pen.  20. 18. 
1  Chron. 
16.  21. 
Ps.  105. 14. 


Abram  a  Lot  yn  ymadael.         GENESIS,  XIII,  XIV. 


Adnewyddu  y  cfyfammod. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1918. 


I  pen.  12.  8. 


b  pen.  36. 7. 


c  pen.  12.  6. 


2  Heb. 

gwŷr  o 
frodyr. 

Edrych 

pen.  11.  27. 

Exod.2.13. 

Act.  7.  26. 
d  pen.  20. 15. 

a.  34.  10. 


Cylch 
1917. 


«pen.  18. 20 

Ezec.l6.4'J, 


PENNOD  XIII. 

1  Abram  a  Lot  yn  dycliwelyd  oV  Aipht.  7 
Trwy  anghyttundeb  yn  ymadael  â'u  gilydd. 
10  Lot  yn  myned  i  Sodom  ddrygionus.  14 
Duw  yn  adnewyddu  y  cyfammod  i  Abram. 
18  Yntau  yn  symmudo  i  Hebron,  ac  yn 
adeiladu  allor  yno. 

AC  Abram  a  aeth  i  fynu  o'r 
.  Aipht,  efe  a'i  wraig,  a'r  hyn 
ojl  oedd  eiddo,  a  Lot  gyd  âg  ef, 
i'r  dehau. 

2  Ac  Abram  oedd  gyfoethog  iawn 
o  anifeiHaid,  ac  o  arian,  ac  aur, 

3  Ac  efe  a  aeth  ar  ei  deithiau,  o'r 
dehau  hyd  Bethel,  hyd  *y  lie  y 
buasai  ei  babeU  ef  ynddo  yn  y  de- 
chreuad,  rhwng  Bethel  a  Hai ; 

4  I  le  yr  aUor  a  wnaethai  efe  yno 
o'r  cyntaf :  ac  yno  y  galwodd  Abram 
ar  enw  yr  Arglwydd. 

5  H  Ac  i  Lot  hefyd,  yr  hwn  a 
aethai  gyd  âg  Abram,  yr  oedd 
defaid,  a  gwartheg,  a  phebyU. 

6  ''A'r  wlad  nid  oedd  abl  i'w 
cynnal  hwynt  i  drigo  ynghyd ;  am 
fod  eu  cyfoeth  hwynt  yn  helaeth, 
fel  na  allent  di'igo  ynghyd. 

7  Cynnen  hefyd  oedd  rhwng  bu- 
geilydd  anifeiliaid  Abram  a  bu- 
geilydd  anifeiliaid  Lot :  "  y  Canaan- 
eaid  hefyd  a'r  Phereziaid  oedd  yna 
yn  trigo  yn  y  wlad. 

8  Ac  Abram  a  ddywedodd  wrth 
Lot,  Na  fydded  cynnen,  attolwg, 
rhyngof  fi  a  thi,  na  rhwng  fy  mu- 
geiliaid  i  a'th  fugeiliaid  di ;  o  her- 
wydd  ^  brodyr  ydym  ni. 

9  "^Onid  yw  yr  hoU  dir  o'th 
flaen  di?  Ymneilldua,  attolwg,  oddi 
wrthyf :  os  ar  y  Uaw  aswy  y  troi  di, 
minnau  a  droaf  ar  y  ddehau  ;  ac  os 
ar  y  Uaw  ddehau,  minnau  a  droaf 
ar  yr  aswy. 

10  A  Lot  a  gyfododd  ei  olwg,  ac  a 
welodd  holl  wastadedd  yr  lorddon- 
en,  mai  dyfradwy  ydoedd  oil,  cyn 
i'r  Arglwydd  ddifetha  Sodom  a 
Gomorrah,  fel  gardd  yr  Arglwydd, 
fel  tir  yr  Aipht,  fiPordd  yr  elych  i 
Soar. 

11  A  Lot  a  ddewisodd  iddo  holl 
wastadedd  yr  lorddonen,  a  Lot  a 
aeth  tu  a'r  dwyrain :  felly  yr  ym- 
neiUduasant  bob  un  oddi  ^vrth  eu 
gilydd. 

12  Abram  a  drigodd  yn  nliir  Ca- 
naan ;  a  Lot  a  drigodd  yn  ninasoedd 
y  gwastadedd,  ac  a  luestodd  hyd 
Sodom. 

13  A  ^*  dynion  Sodom  oedd  ddryg- 
ionus, ac  yn  pechu  yn  erbyn  yr 
Arglwydd  yn  ddirfawr. 


14  1Í  A'r  Arglwydd  a  ddywed- 
odd wrth  Abram,  wedi  ymneillduo 

0  Lot  oddi  wrtho  ef,  Cyfod  dy 
lygaid,  ac  edrych  o'r  lie  yr  wyt 
ynddo,  tu  a'r  gogledd,  a'r  dehau, 
a'r  dwyrain,  a'r  gorUewin. 

15  Canys  yr  hoU  dir  a  weli,  ^i  ti 
y  rhoddaf  ef,  ac  i'th  had  byth. 

16  sGwnaf  hefyd  dy  had  di  fel 
Uwch  y  ddaear;  megis  os  dichon 
gwr  rifo  llwch  y  ddaear,  yna  y 
rhifir  dy  had  dithau. 

17  Cyfod,  rhodia  trwy  y  wlad,  ar 
ei  hyd,  ac  ar  ei  lied;  canys  i  ti  y 
rhoddaf  hi. 

18  Ac  Abram  a  symmudodd  ei 
luest,  ac  a  ddaeth,  ac  ^a  drigodd 
y'ng  wastadedd  Mamre,  'yr  hwn  sydd 
yn  Hebron,  ac  a  adeiladodd  yno 
allor  i'r  Arglwydd. 

PENNOD  XIV. 

1  Pedwar  hrenhin  yn  rhyfela  yn  erhyn  pump, 
12  Dala  Lot  yn  garcharor.  14  Abram  yn  ei 
achub  ef.  18  Melchisedec  yn  bendithio  A- 
bram.  20  Abram  yn  ialu  degwm  iddo  ef. 
22  Wedi  i'w  gyfranwyr  gael  eu  rhannau, 
mae  efe  yn  rkoddi  y  rhan  arall  o'r  ysglyf- 
aeth  i  frenhin  Sodom, 

ABU  yn  nyddiau  Amraphel 
brenhin  Sinar,  Arioch  brenhin 
Elasar,  Cedorlaomer  brenhin  Elam, 
a  Thidal  brenhin  y  cenhedloedd ; 

2  Wneuthur  o  honynt  ryfel  â 
Bera  brenhin  Sodom,  ac  â  Birsa 
brenhin  Gomorrah,  â  Sinab  bren- 
hin Admah,  ac  â  Semeber  brenhin 
Seboim,  ac  â  brenhin  Bela,  hon  yw 
*  Soar. 

3  Y  rhai  hyn  oU  a  ymgyfarfuant 
yn  nyffiyn  Sidim :  hwnnw  yw  y 
mor  heli. 

4  Deuddeng  mlynedd  y  gwas- 
anaethasant  Cedorlaomer,  a'r  dryd- 
edd  flwyddyn  ar  ddeg  y  gwrth- 
ryfelasant. 

5  A'r  bedwaredd  flwyddyn  ar  ddeg 
y  daeth  Cedorlaomer,  a'r  brenhin- 
oedd  y  rhai  oedd  gyd  âg  ef,  ac  a 
darawsant  y  ^Rephaimiaid  yn  As- 
teroth-Carnaim,  "  a'r  Zuziaid  yn 
Ham,  *  a'r  Emiaid  yn  ^  Safeh- 
Ciriathaim, 

6  ^A'r  Horiaid  yn  eu  mynydd 
Seir,  hyd  ^wastadedd  Paran,  yr 
hwTi  sydd  wrth  yr  anialwch. 

7  Yna  y  dychwelasant,  ac  y  daeth- 
ant  i  Enmispat,  honno  yw  Cades, 
ac  a  darawsant  holl  wlad  yr  Ama- 
leciaid,  a'r  Amoriaid  hefyd,  y  rhai 
oedd  yn  trigo  yn  ^  Haseson-tamar. 

8  Allan  hefyd  yr  aeth  brenhin 
Sodom,    a    brenhin    Gomorrah,    a 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1917. 


f  pen.  12.7. 

a  15. 18. 

a  17.  8. 

a  24.  7. 

a  26.  4. 

Deut.34.4. 

Act  7.  Ö. 
S  pen.  15.  5. 

a  22. 17. 

a  26.  4. 

a  28. 14. 

a  32.  12. 

Exod.  32. 

13. 

Num.  2a 

10. 

Deut.1.10. 

1  Bran.  4. 

20. 

1  Chron. 

27.23. 

Es.  48. 19. 

Jer.  33.  22. 

Heb.  11. 12. 
h  pen.  14. 13. 
i  pen.  35. 27. 

a  37. 14. 


a  pen.  19. 22. 


Cylch 
1913. 


b  pen.  15. 20. 

oDeut.2.20. 

d  Dent.  2. 
10,  U. 

2  gwas- 
tadedd. 

e  Deut.  2. 
12. 

Num.  12. 
16.  a  la  3. 


f  2  Chron. 
20.2. 


Dàla  Lot  a'i  waredu. 


GENESIS,  XV. 


Duw  yn  cysuro  Ahram. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1913, 


epen.13.lS. 


4  Neu, 
ddygodd 
allan. 


h  Es.  41. 
2,3. 


1  2  Sam.  18. 
18. 
k  Heb.  7. 1. 


ineb.7.4. 


S  Heb.  yr 

eneidiau. 


brenliin  Admah,  a  brenhin  Seboim, 
a  brenhin  Bela,  honno  yw  Soar :  ac 
yn  nyffryn  Sidim  y  lluniaethasant 
ryfel  â  hwynt ; 

9  A  Chedorlaomer  brenhin  Elam, 
a  Thidal  brenliin  y  cenhedloedd,  ac 
Amraphel  brenhin  Sinar,  ac  Arioch 
brenhin  Elasar :  pedwar  brenhin  yn 
erbyn  pump. 

10  A  dyŵyn  Sidim  oedd  lawn  o 
byllau  clai ;  a  brenhinoedd  Sodom 
a  Gomorrah  a  ífoisant,  ac  a  syrth- 
iasant  yno :  a'r  Ueill  a  ffoisant  i'r 
mynydd. 

11  A  hwy  a  gymmerasant  hoU 
gyfoeth  Sodom  a  Gomorrah,  a'u 
hoU  luniaeth  hwynt,  ac  a  aethant 
ymaith. 

12  Gymmerasant  hefyd  Lot  nai 
fab  brawd  Abram,  a'i  gyfoeth,  ac 
a  aethant  ymaith  ;  o  herwydd  yn 
Sodom  yr  ydoedd  efe  yn  trigo. 

13  A  daeth  un  a  ddiangasai,  ac  a 
iynegodd  i  Abram  yr  Hebread,  ac 
^efe  yn  trigo  y'ngwastadedd  Mamre 
yr  Amoriad,  brawd  Escol,  a  brawd 
Aner;  a'r  rhai  hyn  oedd  mewn 
cynghrair  âg  Abram. 

14  A  phan  glybu  Abram  gaeth- 
gludo  ei  frawd,  efe  a  ^arfogodd  o'i 
hyjfforddus  weision  a  anesid  yn  ei 
dŷ  ef,  ddau  naw  a  thri  chalit,  ac  a 
ymlidiodd  hyd  Dan. 

15  Ac  efe  a  ymrannodd  jn  eu 
herbyn  h^vy  liw  nos,  efe  a'i  weision, 
ac  ''a'u  tarawodd  hwynt,  ac  a'u 
hymlidiodd  hyd  Hobah,  yr  hon 
sydd  o'r  tu  aswy  i  Damascus. 

16  Ac  efe  a  ddug  drachefn  yr  hoU 
gyfoeth,  a'i  frawd  Lot  hefyd,  a'i 
gyfoeth,  a  ddug  efe  drachefn,  a'r 
gAvragedd  hefyd,  a'r  bobL 

17 1Í  A  brenhin  Sodom  a  aeth  allan 
i'w  gyfarfod  ef,  (wedi  ei  ddychwelyd 
o  daro  Cedorlaomer,  a'r  brenhin- 
oedd oedd  gyd  âg  ef,)  i  ddyifryn 
Safeh,  hwn  yw  '  dyffryn  y  brenhin. 

18  ^Melchisedec  hefyd,  brenhin 
Salem,  a  ddug  allan  fara  a  gwin  ;  ac 
efe  oedd  offeiriad  i  Dduw  goruchaf : 

19  Ac  a'i  bendithiodd  ef,  ac  a 
ddywedodd,  Bendigedig  fyddo  Ab- 
ram gan  Dduw  goruchaf,  medd- 
iannydd  nefoedd  a  daear  : 

20  A  bendigedig  fyddo  Duw  gor- 
uchaf, yr  hwn  a  roddes  dy  efynion 
yn  dy  law.  Ac  efe  a  roddes  iddo 
^ddegwm  o'r  cwbl. 

21  A  dywedodd  brenhin  Sodom 
wrth  Abram,  Dod  i  mi  ''y  dynion, 
a  chymmer  i  ti  y  cyfoeth. 


22  Ac  Abram  a  ddywedodd  wrth 
frenhin  Sodom,  Dyrchefais  fy  Haw 
at  yr  Arglwydd  Dduw  goruchaf, 
meddiannydd  nefoedd  a  daear, 

23  ""Na  chymmerwn  o  edau  hyd 
garrai  esgid,  nac  o'r  hja  oil  sydd 
eiddot  ti ;  rhag  dywedyd  o  honot, 
Myfi  a  gyfoethogais  Abram  : 

24  Ond  yn  unig  yr  hyn  a  fwyt- 
taodd  y  Uangciau,  a  rhan  y  gwỳr  a 
aethant  gyd  â  mi,  Aner,  Escol,  a 
Mamre  :  cymmerant  h^vy  eu  rhan. 

PENNOD  XV. 

1  Duw  yn  cysuro  Abram.  2  Abram  yn  cwyno 
nad  oedd  ganddo  etifedd.  4  Duw  yn  addaw 
mob  iddo,  ac  amlhâu  ei  had  ef.  6  Abram  a 
gyfiawnliéir  trwy  ffydd.  7  Addewid  o  wlad 
Canaan  trachefn,  a'i  gadarnliâu  trwy  ar- 
wydd,  12  a  gweledigaetli. 

WEDI  y  pethau  hyn,  y  daeth 
gair  yr  Arglwydd  at  Abram 
mewn  gweledigaetli,  gan  ddywedyd, 
Nac  oftia,  Abram ;  myfi  ydyw  dy 
^  darian,  dy  ^  wobr  mawr  iawn. 

2  A  dywedodd  Abram,  Arglwydd 
Dduw,  beth  a  roddi  di  i  mi.?  gan 
fy  mod  yn  myned  yn  ddiblant, 
a  goruchwyliwr  fy  nhŷ  yw  Eleazar 
yma  o  Damascus. 

3  Abram  hefyd  a  ddywedodd, 
Wele,  ni  roddaist  i  mi  had ;  ac 
wele,  fy  nghaethwas  fydd  fy  etifedd. 

4  Ac  wele  air  yr  Arglwydd  atto 
ef,  gan  ddywedyd,  Nid  hwn  fydd  dy 
etifedd,  onid  un  a  ddaw  aUan  o'th 
ymysgaroedd  di  fydd  dy  etifedd. 

5  Ac  efe  a'i  dug  ef  aUan,  ac  a 
ddyivedodd,  Golyga  yn  a^vr  y  nef- 
oedd, a  rhif  y  sêr,  °o  gelli  eu  cyf- 
rif  hivynt :  dywedodd  hefyd  wrtho, 
^  Felly  y  bydd  dy  had  di. 

6  Yntau  ^a  gredodd  yn  yr  Ar- 
glwydd, ac  efe  ^a'i  cyirifodd  iddo 
yn  gyfiawnder. 

7  Ac  efe  a  ddywedodd  ^vi^tho,  Myfi 
yw  jv  Arglwydd,  yr  h^vn  a'th 
ddygais  di  aUan  o  ^Ur  y  Caldeaid, 
^i  roddi  i  ti  y  wlad  hon  i'w  hetifeddu. 

8  Yntau  a  ddywedodd,  Arglwydd 
Dduw,  '  tr^vy  ba  beth  y  caf  wybod 
yr  etifeddaf  hi  ? 

9  Ac  efe  a  ddywedodd  ^vrtho,  Cym- 
mer  i  mi  anner  dair  blwydd,  a  gafr 
dair  blwydd,  a  h^vrdd  tair  bhvydd, 
a  thurtur,  a  chyw  colommen. 

10  Ac  ^efe  a  gymmerth  iddo  y 
rhai  hyn  oil,  ac  a'u  holltodd  h^vynt 
ar  hyd  eu  canol,  ac  a  roddodd  bob 
rhan  ar  gyfer  eu  gilydd ;  ond  ^  ni 
hoUtodd  efe  yr  adar, 

11  A  phan  ddisgynai  yr  adar  ar  y 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1913. 


™  Felly 
Eat.  0. 15, 
16. 


»  Ps.  3.  3.  a 

6.12.  a  84. 
11.  a  91.  4. 
a  119.  114. 
b  Ps.  16.  5. 


<:  Jer.  33. 22. 


d  Exod.  32. 

13. 

Deut.  10. 

22. 

1  Chron. 

27.23. 

Khuf.  4. 

18. 

Heb.  11. 12. 

Edj-vch 

pen.  13. 16. 
Î  Ehuf.  4. 

3,  9,  22. 

Gal.  3.  6. 

lago  2.  23. 
fPs.106.31. 
e  pen.  11. 

hPs.105.42. 
1  Edrych 

pen.  24. 13, 

14. 

Barn.  6.17, 

37. 

1  Sam.  14. 
9,10. 

2  Bren.  20. 
8. 

k  Jer.  34. 18. 
1  Lef.  1. 17. 


BhoclcU  Agar  i  Ahram. 


GENESIS,  XVI. 


Genedigaeth  Ismael. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1913. 

Z  gi/rrai 
ymaitli. 


m  Exod.  12. 
40. 
Act.  7.  6. 


n  Exod.  1. 
11. 


o  Exod.  12. 
36. 
Ps.105.37. 


P  pen.  25. 8. 


1  Exod.  12. 
40. 


•  pen.  21. 7. 


Í  pen.  12.  7. 
a  13. 15. 
a  26.  4. 
Exod.  23. 
31. 

Num.  34.. 3. 
Deut.  1.  7. 
a  11.  24. 
a  34.  4. 
Jos.  1.  4. 
1  Breii.  4.2. 
2 Chion.  9. 
26. 

Neh.  !).  8. 
Es.  27. 12. 


»  Gal.  4. 24. 


b  Eellv 

pen.  30. 

3,9. 
2Heb. 

yr  adeiled- 

irfl  gan- 

dai  hi. 

1911. 


celaneddau,  yna  Abram  a'u  ^tarfai 
hwynt. 

12  A  phan  oedd  yr  haul  ar  fach- 
ludo,  y  syrthiodd  trwmgwsg  ar  Ab- 
ram :  ac  wele  ddychryn,  a  thy- 
wyUni  mawr,  yn  syrthio  arno  ef, 

13  Ac  efe  a  ddywedodd  wrtli 
Abram,  Gan  wybod  gwybydd,  ""y 
bydd  dy  had  di  yn  ddieithr  mewn 
gwlad  nid  yw  eiddynt,  ac  a'u  gwas- 
anaethant,  a  ''hwythau  a'u  cystudd- 
iant  bedwar  can  miynedd. 

14  A'r  genhedlaeth  hefyd  yr  hon 
a  wasanaethant,  a  farnaf  fi  :  ac  wedi 
hynny  °y  deuant  allan  â  chyfoeth 
mawr. 

15  A  thi  a  âi  at  dy  dadau  mewn 
heddwch  :  ^  ti  a  gleddir  mewn  hen- 
aint  teg. 

16  Ac  yn'^j  bedwaredd  oes  y  dy- 
chwelant  yma ;  canys  ni  chyflawn- 
wyd  etto  anwiredd  yr  Amoriaid. 

17  A  bu,  pan  fachludodd  yr  haul, 
a  hi  yn  dywyU,  wele  ffwi'n  yn  mygu, 
a  lamp  danUyd  yn  tramwyo  rhwng 
y  darnau  hynny. 

18  Yn  y  dydd  hwnnw  '  y  gwnaeth 
yr  Arglwydd  gyfammod  âg  Abram, 
gan  ddywedyd,  ^l'th  had  di  y  rhodd- 
ais  y  wlad  hon,  o  afon  yr  Aipht  hyd 
yr  afon  fawr,  afon  Euphrates  : 

19  Y  Ceneaid,  a'r  Ceneziaid,  a'r 
Cadmoniaid, 

20  Yr  Hethiaid  hefyd,  a'r  Phe- 
reziaid,  a'r  Rephaimiaid, 

21  Yr  Amoriaid  hefyd,  a'r  Canaan- 
eaid,  a'r  Girgasiaid,  a'r  Jebusiaid. 

PENNOD  XVI. 

1  Sarai,  yn  ammlilantadwy ,  yn  rJioddi  Agar  i 
Abram.  6  Agar,  ivedi  ei  chystiiddio  am  ddt- 
ysiyru  ei  meistres,  yn  rhedeg  i  ffordd.  9  Angel 
yn  ei  danfon  hi  yn  ei  hoi  i'w  darostwng  ei 
hun,  11  ac  yn  dywedyd  iddi  am  ei  mob. 
15  Genedigaeth  Ismael. 

SARAI  hefyd,  g^vraig  Abram,  ni 
plilantasai  iddo ;  ac  yr  ydoedd 
iddi  forwyn  o  Aiphtes,  a'i  henw 
^Agar. 

2  A  Sarai  a  ddywedodd  wrth  Ab- 
ram, Wele  yn  awr,  yr  Arglwydd 
a  luddiodd  i  mi  blanta :  ^  dos,  at- 
tolwg,  at  fy  UaAv-forwyn  ;  fe  allai  ^  y 
cair  i  mi  blant  o  honi  hi :  ac  Abram 
a  wrandawodd  ar  lais  Sarai. 

3  A  Sarai,  gwraig  Abram,  a  gym- 
merodd  ei  morwyn  Agar  yr  Aiphtes, 
wedi  trigo  o  Abram  ddeng  miynedd 
yn  nhir  Canaan,  a  hi  a'i  rhoddes  i 
Abram  ei  gwr  yn  wraig  iddo. 

4  IT  Ac  efe  a  aeth  i  mcAvn  at  Agar, 
a  hi  a  feichiogodd  :  a  phan  welodd 


hithau  feichiogi  o  honi,  yr  oedd  ei 
meistres  yn  wael  yn  ei  golwg  hi. 

5  Yna  y  dywedodd  Sarai  wrth  Ab- 
ram, Bydded  fy  ngham  i  arnat  ti : 
mi  a  roddais  fy  morwyn  i'th  fynwes, 
a  hithau  a  welodd  feichiogi  o  honi,  a 
gwael  ydwyf  yn  ei  golwg  hi :  barned 
yr  Arglwydd  rhyngof  fi  a  thi. 

6  Ac  Abram  a  ddywedodd  wrth 
Sarai,  Wele  dy  forwyn  yn  dy  law 
di:  gwna  iddi  yr  hyn  a  fyddo  da 
yn  dy  olwg  dy  hun :  yna  Sarai  a'i 
cystuddiodd  hi,  a  hithau  a  ffodd 
^rhagddi  hi. 

7  1Í  Ac  angel  yr  Arglwydd  a'i 
cafodd  hi  wrth  fíynnon  ddwfr,  yn 
yr  anialwch,  wrth  y  fiynnon  yn 
ffordd  <=  Sur : 

.  8  Ac  efe  a  ddywedodd,  Agar,  mor- 
Avyn  Sarai,  o  ba  le  y  daethost?  ac 
i  ba  le  yr  âi  di  ?  A  hi  a  ddywedodd, 
Ffoi  yr  ydwyf  fi  rhag  wyneb  fy 
meistres  Sarai. 

9  Ac  angel  yr  Arglwydd  a  ddy- 
wedodd wrthi,  Dychwel  at  dy  feistr- 
es,  ac  ymddarostwng  tan  ei  dwy- 
law  hi, 

10  Angel  yr  Arglwydd  a  ddy- 
wedodd hefyd  wrthi  hi,  ^Gan  aml- 
hâu  yr  amlhaf  dy  had  di,  fel  na 
rifir  ef  o  liosowgrwydd, 

11  Dywedodd  angel  yr  Arglwydd 
hefyd  wrthi  hi,  Wele  di  yn  feichiog, 
a  thi  a  esgori  ar  fab,  ac  a  elwi  ei 
enw  ef  *  Ismael :  canys  yr  Arglwydd 
a  glybu  dy  gystudd  di. 

12  Ac  efe  a  fydd  ddyn  gwŷllt,  a'i 
law  yn  erbyn  pawb,  a  Haw  pawb  yn 
ei  erbyn  yntau ;  ^  ac  efe  a  drig  ger 
bron  ei  holl  fi'odyr. 

13  ^A  hi  a  alwodd  enw  yr  Ar- 
glwydd, yr  hwn  oedd  yn  Uefaru 
wrthi,  Ti,  0  Dduw,  wyt  yn  edrych 
arnaf  fi :  canys  dywedodd,  Oni 
edrychais  yma  hefyd  ar  ol  yr  hwn. 
sydd  yn  edrych  arnaf? 

14  Am  hynny  y  galwyd  y  fiynnon 
s  °  Beer-lahai-roi :  wele,  rhwng  Cades 
a  Bered  y  mae  hi. 

15  1Í  Ac  ^Agar  a  ymddûg  fab  i 
Abram :  ac  Abram  a  alwodd  enw 
ei  fab  a  ymddygasai  Agar,  Ismael. 

16  Ac  Abram  oedd  fab  pedwar 
ugain  mlwydd  a  chwech  o  flynydd- 
oedd,  pan  ymddûg  Agar  Ismael  i 
Abram. 

PENNOD  XVII. 

1  Buw  yn  adneioyddu  y  cy/ammod.  5  Newid- 
io  enw  Abram,  yn  arwydd  o  fendith  fwy. 
10  Ordeinio  enwaediad.  15  Neioidio  enw 
Sarai,  a'i  hendithio.  16  Addeioid  o  Isaac. 
23  Emvaedu  ar  Abraham  ac  Ismael. 


Cyn 

CEIST 

1911. 


3Heb. 
rhag  ei 
hwyneb. 


c  Exod.  15. 
22. 


d  pen.  17.20. 


i  Sef,  Duin 
a  wrendÿ. 


e  pen.  25. 18. 


f  Edrych 
pen.  32. 30. 


g  pen.  24. 62. 
a  25. 11. 

5  Sef, 

ffynnon  yr 
hwn  sydd 
yn  hyw  ac 
ynfy 
ngiveled. 

h  Gal.  4.  22. 
1910. 


Cyfammod  yr  emcaediad. 


GENESIS,  XVII.  Enwaedu  ar  Abraham  ac  Ismael. 


Cyn 
CEIST 

189S. 


»pen.  5.  22. 

a  48.  15. 

lBren.2.4. 

a  8.  25. 
2  Neu, 

uniawn, 

neu,  hur. 
b  pen.  12. 2. 

a  13. 16. 


c  Neh.  9.  7. 


i  a  Km 
1    IT. 

n.  *. 

•  pen. 

35.11. 

f  pen. 

12.7. 

a  13. 

15. 

8  Act 

7.8, 

1«  Rhuf.  4. 

U. 

1  Lef.  12. 3. 

Luc 

2.21. 

lunn 

7.22. 

APHAN  oedd  Abram  onid  un 
mhvydd  cant,  yr  ymddangos- 
odd  yr  Arglwydd  i  Abram,  ac  a 
ddpvedodd  wrtho,  Myfi  yio  Duw 
HoUalluog ;  ^  rhodia  ger  fy  mron  i, 
a  bydd  ^  berffaith. 

2  A  mi  a  wnaf  fy  nghyfammod 
rhyngof  a  tlii,  ac  ^a'tli  amlhaf  di 
yn  ami  ia^vn. 

3  Yna  y  syrthiodd  Abram  ar  ei 
wyneb  ;  a  Uefarodd  Duw  wrtho  ef, 
gan  ddywedyd, 

4  Myfi,  wele,  mi  a  lonafiy  nghyf- 
ammod â  thi,  a  thi  a  iyddi  yn  dad 
^  Uawer  o  genhedloedd. 

5  A'th  enw  ni  ehvir  mwy  Abram, 
onid  '^  dy  enw  iydd  Abraham ;  ^canys 
yn  dad  Ilawer  o  genhedloedd  y'th 
wneuthum. 

6  A  mi  a'th  wnaf  yn  fírwythlawn 
iawn,  ac  a  wnaf  ®  genhedloedd  o 
honot  ti,  a  brenhinoedd  a  ddaw 
allan  o  honot  ti. 

7  Cadarnhâf  heíyd  fy  nghyfammod 
rhyngof  a  thi,  ac  a'th  had  ar  dy  ol 
di,  trwy  eu  hoesoedd,  yn  gyfammod 
tragywyddol,  i  fod  yn  Dduw  i  ti,  ac 
i'th  had  ar  dy  ol  di, 

8  A  ^mi  a  roddaf  i  ti,  ac  i'th  had 
ar  dy  ol  di,  wlad  dy  ymdaith,  sef 
hoU  wlad  Canaan,  yn  etifeddiaeth 
dragywyddol ;  a  mi  a  fyddaf  yn 
Dduw  iddynt. 

9  IT  A  Duw  a  ddywedodd  wrth 
Abraham,  Cadw  dithau  fy  nghyfam- 
mod i,  ti  a'th  had  ar  dy  ol,  tr^\y  eu 
hoesoedd. 

10  Dyma  fy  nghyfammod  a  ged- 
wch  rhyngof  fi  a  chwi,  a'th  had  ar 
dy  ol  di :  s  enwaedir  pob  g^vrryw  o 
honoch  chwi. 

11  A  chwi  a  enwaedwch  gnawd 
eich  dienwaediad :  a  bydd  ^  yn 
arwydd  cyfammod  rhyngof  fi  a 
chwithau, 

12  Pob  gwrryw  yn  wyth  niwrnod 
oed  'a  enwaedir  i  chwi  trwy  eich 
cenhedlaethau :  yr  hwn  a  aner  yn 
tŷ,  ac  a  bryner  am  arian  gan  neb 
dieithr,  yi*  hwn  nid  yw  o'th  had  di, 

13  Gan  enwaedu  enwaeder  yr  hwn 
a  aner  yn  dy  dy  di,  ac  a  bryner  am 
dy  arian  di :  a  bydd  fy  nghyfammod 
yn  eich  cnawd  chwi,  yn  gyfammod 
tragyAvyddol, 

14  A'r  gwrryw  dienwaededig,  yr 
hwn  ni  enwaeder  cnawd  ei  ddien- 
waediad,  torrir  ymaith  yr  enaid 
hwnnw  o  fysg  ei  bobl :  oblegid  efe 
a  dorrodd  fy  nghyfammod  i, 

15  IF  Duw   hefyd  a   ddywedodd 


Avi'th  Abraham,  Sarai  dy  wi^aig  ni 
elwi  ei  henw  Sarai,  onid  Sarah  fydd 
ei  henw  hi. 

16  Bendithiaf  hi  hefyd,  a  rhoddaf 
i  ti  fab  o  honi :  ie  bendithiaf  hi,  fel 
y  byddo  yn  ^  genhedloedd ;  brenhin- 
oedd pobloedd  fydd  o  honi  hi. 

17  Ac  Abraham  a  syrthiodd  ar  ei 
wyneb,  ac  a  chwarddodd,  ac  a  ddy- 
wedodd yn  ei  galon,  A  blentir  i  fab 
can  mlwydd  ?  ac  a  blanta  Sarah  yn 
ferch  ddeng  mlwydd  a  phedwar 
ugain  ? 

18  Ac  Abraham  a  ddywedodd  wrth 
Dduw,  0  na  byddai  fyw  Ismael  ger 
dy  fron  di ! 

19  A  Duw  a  ddywedodd,  ^  Sarah 
dy  wraig  a  ymddŵg  i  ti  fab  yn 
ddiau ;  a  thi  a  elwi  ei  enw  ef  Isaac  : 
a  mi  a  gadarnhâf  fy  nghyfammod 
âg  ef  yn  gyfammod  tragywyddol,  ac 
â'i  had  ar  ei  ol  ef 

20  Am  Ismael  hefyd  y'th  wran- 
dewais :  wele,  "  mi  a'i  bendithiais 
ef,  a  mi  a'i  ffrwythlonaf  ef,  ac  a'i 
Uiosogaf  yn  ami  iawn  :  "  deuddeg 
tywysog  a  genhedla  efe,  a  mi  a'i 
gwnaf  ef  yn  genhedlaeth  fawT. 

21  Eithr  fy  nghyfammod  a  gad- 
arnhâf  âg  Isaac,  °  yr  h^vn  a  ymddŵg 
Sarah  i  ti  y  pryd  hwn,  y  flwyddyn 
nesaf 

22  Yna  y  peidiodd  â  Uefaru  wrtho ; 
a  Duw  a  aeth  i  fynu  oddi  wrth 
Abraham, 

23  Ti  Ac  Abraham  a  gymmerodd 
Ismael  ei  fab,  a'r  rhai  oil  a  anesid 
yn  ei  dy  ef,  a'r  rhai  oU  a  brynasai 
efe  a'i  arian,  pob  gwrryw  o  ddynion 
tŷ  Abraham,  ac  efe  a  enwaedodd 
gnawd  eu  dienwaediad  hwynt  o 
fewn  corph  y  dydd  hwnnw,  fel  y 
Uefarasai  Duw  wrtho  ef 

24  Ac  Abraham  oedd  fab  onid 
un  mlwydd  cant,  pan  enwaedwyd 
cnawd  ei  ddienwaediad  ef 

25  Ac  Ismael  ei  fab  ef  yn  fab  tair 
blwydd  ar  ddeg,  pan  enwaedwyd 
cnawd  ei  ddienwaediad  ef 

26  O  fcAvn  corph  y  dydd  hwnnw 
yr  enwaedwyd  Abraham,  ac  Ismael 
ei  fab, 

27  A  holl  ddynion  ei  dy  ef,  y  rhai 
a  anesid  yn  tŷ,  ac  a  brynesid  âg 
arian  gan  neb  dieithr,  a  enwaedwyd 
gyd  âg  ef 

PENNOD  XVIII. 

1  Abraham  yn  derhyit  iri  angel  Vw  dy.  9  Sarah 
a  geryddir  am  chwerthin  rhyngddi  a  hi  ei 
hun  0  ran  yr  addewid  dd'ieithr.  17  Duw  yn 
rhyhnddio  Abraham  am  ddinystr  Sodom.  23 
Ac  Abraham  yn  eiriol  trostynt. 


Cyn 
CEIST 

1898. 


kpen.  35.11. 


I  pen.  18. 10. 

a.  21.  2. 


m  pen.  16. 
10, 


n  pon.  25, 
12,  16, 


0  pen.  21.  2, 


15 


Abraham  yn  derby n  tri  angel :      GENESIS,  XVIII. 


yn  eiriol  dros  Sodom. 


Cyn 
CRIST 


i>  pen.  43. 24. 


«Bam.  6. 18. 
a  13. 15. 


d  pen.  19.8. 

a  33. 10. 
2Heb. 

heibio  fell. 


0  ad.  14. 
f  2  Bren.  4. 

IC. 


€  pen.  17. 19, 
21.  a  21.  2. 
Rhuf.  9.  9. 


t  Den.  17.17. 
Khuf.4.19. 
Heb.  11.11. 

12. 


iliucl.  18. 

ilPetrS.e. 


IJer.  32.17. 

Zech.  8.  6. 

Matt.  19. 

26. 
I    Luc  1.  37. 
j  nipen.17.21. 


A 'R  Arglwydd  a  ymddangosodd 
Jl\.  iddo  ef  y'ngwastadedd  Mamre, 
ac  efe  yn  eistedd  wrth  ddrws  j 
babeU,  y'ngwres  y  dydd. 

2  *Ac  efe  a  gododd  ei  lygaid,  ac 
a  edrychodd,  ac  wele  driwŷr  yn 
sefyll  ger  ei  fron :  a  plian  eu  gwel- 
odd,  efe  a  redodd  o  ddrws  y  babell 
i'w  cyfarfod  h^vynt,  ac  a  ymgrym- 
modd  tu  a'r  ddaear, 

3  Ac  a  ddy^vedodd,  Fy  Arghvydd, 
OS  cefais  yn  awi'  ffafr  yn  dy  olwg  di, 
na  ddos  heibio,  attolwg,  oddi  wrth 
dy  was. 

4  ^Cymmerer,  attolwg,  ychydig 
ddwfr,  a  golchwch  eich  traed,  a 
gorphwyswch  dan  y  pren  ; 

5  Ac  ''mi  a  ddygaf  dammaid  o 
fara,  a  chryfliêwch  eich  calon  ;  wedi 
hynny  y  cewch  fyaed  ymaith :  ^  o 
herAvydd  i  hynny  y  daethoch  ^at 
eich  gwas.  A  hwj  a  ddywedasant, 
GTMia  feUy,  fel  y  dywedaist. 

6  Ac  Abraham  a  fi-ysiodd  i'r  ba- 
bell at  Sarah,  ac  a  ddywedodd,  Par- 
ottoa  ar  fiys  dair  phiolaid  o  flawd 
peilliaid,  tylina,  a  gwna  yn  deisennau. 

7  Ac  Abraham  a  redodd  at  y 
gwartheg,  ac  a  gymmcrodd  lo  tyner 
a  da,  ac  a'i  rhoddodd  at  y  Uangc,  yr 
hwn  a  fi-ysiodd  i'w  barottoi  ef 

8  Ac  efe  a  gymmerodd  ymenyn, 
a  llaeth,  a'r  Uo  a  barottoisai  efe,  ac 
a'i  rhoddes  o'u  blaen  hwynt :  ac  efe 
a  safodd  gyd  â  hwynt  tan  y  pren ; 
a  hwy  a  fwyttasant. 

9  11  A  hwy  a  ddywedasant  wrtho 
ef,  Mae  Sarah  dy  wraig?  Ac  efe  a 
ddywedodd,  Wele  hi  yn  y  babell. 

10  Ac  un  a  ddywedodd,  ^Gan 
ddychwelyd  y  dychwelaf  attat  ^yng- 
liylch  amser  bywiolaeth ;  ac  wele 
sfab  i  Sarah  dy  Avraig.  A  Sarali 
oedd  yn  clywed  wrth  ddrws  y  ba- 
beU,  yr  hwn  oedd  o'i  ol  ef 

11  ^Abraham  hefyd  a  Sarah  oedd 
hen,  wedi  myned  me^vn  oedran ;  a 
pheidiasai  fod  i  Sarah  yn  ol  arfer 
gAvragedd. 

12  Am  hyimy  y  chwarddodd  Sa- 
rah rhyngddi  a  hi  ei  hun,  gan  ddy- 
wedyd,  'Ai  gwedi  fy  heneiddio  y 
bydd  i  mi  drythyllwch,  '^a'm  har- 
ghvydd  yn  hen  hefyd  ? 

13  A  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrth  Abraham,  Paham  y  chwardd- 
odd Sarah  fel  hyn,  gan  ddywedyd, 
A  blantaf  finnau  yn  wir,  wedi  fy 
heneiddio  ? 

14  ^A  fydd  dim  yn  anhawdd  i'r 
Arglwydd  ?  ■"  Ar  yr  amser  nodedig 


y  dychwelaf  attat,  ynghylch  amser 
bywiolaeth,  a  msibfydd  i  Sarah. 

15  A  Sarah  a  wadodd,  gan  ddy- 
wedyd, Ni  chwerddais  i;  o  herwydd 
hi  a  oftiodd.  Yntau  a  ddywedodd, 
Nag  ê,  oblegid  ti  a  chwerddaist. 

16  IF  A'r  gwŷr  a  godasant  oddi 
yno,  ac  a  edrychasant  tu  a  Sodom : 
ac  Abraham  a  aeth  gyd  â  hwynt, 
"  i'w  hanfon  hwynt. 

17  A'r  Arglwydd  a  ddywedodd, 
°A  gelaf  fi  rhag  Abraham  yr  hyn 
a  wnaf  ? 

18  Canys  Abraham  yn  ddiau  a 
fydd  yn  genhedlaeth  fawr  a  chref, 
ac  P  ynddo  ef  y  bendithir  hoU  gen- 
hedloedd  y  ddaear. 

19  Canys  mi  a'i  hadwaen  ef,  y 
gorchymyn  efe  i'w  blant,  ac  i'w 
dylwyth  ar  ei  ol,  gadw  o  honynt 
ffordd  yr  Arglwydd,  gan  wneuthur 
cyfiawnder  a  barn ;  fel  y  dygo  yr 
Arglwydd  ar  Abraham  yr  hyn  a 
lefarodd  efe  am  dano. 

20  Yr  Arglwydd  hefyd  a  ddy- 
wedodd. Am  fod  1  gwaedd  Sodom 
a  Gomorrah  yn  ddirfa^vr,  a'u  pechod 
hwynt  yn  drwm  ia^vn ; 

21  "^  Disgynaf  yn  a^i^T,  ac  edrychaf, 
ai  yn  ol  eu  gwaedd  a  ddaeth  attaf 
fi,  y  gwnaethant  yn  hoUol :  ac  onid 
ê,  mynnaf  wybod. 

22  A'r  gwŷr  a  droisant  oddi  yno, 
ac  a  aethant  tu  a  Sodom  :  ac  Abra- 
ham yn  sefyU  etto  ger  bron  yr 
Arglwydd. 

23  ^  Abraham  hefyd  a  nesaodd, 
ac  a  ddywedodd,  A  ddifethi  di  y 
cyfiawn  hefyd  ynghyd  a'r  annuwiol? 

24  *  Ond  odid  y  mae  deg  a  deugain 
o  rai  cyfiawn  yn  y  ddinas :  a  ddifethi 
di  hioynt  hefyd,  ac  nid  arbedi  y  Ue 
er  mwyn  y  deg  a  deugain  cyfiawn 
sydd  o'i  mewn  hi  ? 

25  Na  byddo  i  ti  wneuthur  y  cyf- 
ryw  beth,  gan  ladd  y  cyfiawn  gyd 
a'r  annuwiol,  fel  y  byddo  y  cyf- 
iawn megis  yr  annuwiol ;  na  byddo 
liynny  i  ti :  *  oni  ^vna  Barnydd  yr 
lioU  ddaear  farn? 

26  A  dywedodd  yr  Arglwydd,  Os 
caf  fi  yn  Sodom  ddeg  a  deugain  yn 
gyfiawn  o  fewn  y  ddinas,  mi  a  arbed- 
af  yi-  hoU  fangre  er  eu  mwyn  h^vynt 

27  Ac  Abraham  a  attebodd,  ac 
a  ddywedodd,  Wele  yn  awr  y  de- 
chreuais  lefaru  Avrth  fy  Arglwydd, 
a  mi  ^"  yn  Uwch  ac  yn  Uudw. 

28  Ond  odid  bydd  pump  yn  eisieu 
o'r  deg  a  deugain  cyfia^vn :  a  ddi- 
fethi di  yr  hoU  ddinas  er  pump? 


Cyn 
CRIST 

1898. 


n  Rhuf. 
15.24. 
3  loan  6. 

o  Amos  3. 7. 
loan  15.15. 


P  pen.  12. 3. 
a  22. 18. 
Act.  3.  25, 
GaL3.  8. 


<lpen.4.10. 
a  19. 13. 
lago  5.  4. 


'  pen.  11. 5. 


•  Jer.  fi,  L 


t  Job  8.  3. 
a  34. 17. 
Bhuf.3.6. 


1  pen.  3.19. 
.fob  4. 19. 
rreg.12.1. 
1  Oor.  15. 
47,48. 
2Cor.£Ll. 


Lot  yn  derhyn  angelion  i'w  dŷ.       GENESIS,  XIX,         Tai'o  y  Sodomiaid  â  dallinéb. 


Cyn 
CEIST 

1898. 


»Heb.  13.2. 


>>  pen.  18. 4. 


oEdrych 
Luc  24.  28. 


d  Bam.  19. 

22. 


Yntau  a  ddywedodd,  Na  ddifethaf, 
OS  caf  yno  bump  a  deugain. 

29  Ac  efe  a  chwanegodd  lefaru 
wrtho  ef  etto,  ac  a  ddywedodd,  Ond 
odid  cair  yno  ddeugain.  Yntau  a 
ddywedodd,  Nia  gwnaf  er  mwyn  y 
deugain. 

30  Ac  efe  a  ddywedodd,  0  na 
ddigied  fy  Arglwydd  os  llefaraf: 
Cair  yno  ond  odid  ddeg  ar  hugain. 
Yntau  a  ddywedodd,  Nis  gwnaf  os 
caf  yno  ddeg  ar  hugain. 

31  Yna  y  dywedodd  efe,  Wele  yn 
awr  y  dechreuais  lefaru  wrth  fy  Ar- 
glwydd: Ond  odid  cair  yno  ugain. 
Yntau  a  ddywedodd,  Ms  difethaf  er 
mwyn  ugain. 

32  Yna  y  dywedodd,  ^  0  na  ddig- 
ied fy  Arglwydd,  a  Uefaraf  y  waith 
hon  yn  unig :  Ond  odid  cair  yno 
ddeg.  Yntau  a  ddywedodd,  Ms  di- 
fethaf er  mwyn  deg. 

33  A'r  Arglwydd  a  aeth  ymaith 
pan  ddarfu  iddo  ymddiddan  âg  Ab- 
raham :  ac  Abraham  a  ddychwel- 
odd  iV  le  ei  hun. 

PENNOD  XIX 

1  Lot  yn  derhyn  angelion  i'w  dŷ.  4  Taro  y 
Sodomiaid  annuwiol  â  dallineh.  12  Dan/on 
Lot  i'r  mynydd  er  mwyn  ei  dd'iogelwch. 
18  Yntau  yn  cael  cennad  i  fyned  i  Soar. 
24  Dinystrio  Sodom  a  Gomorrah,  26  Troi 
gwraig  Lot  yn  golofn  halen.  30  Lot  yn  trigo 
mewn  ogof.  31  Godinebus  fonedd  Moah  ac 
Amman. 

ADAU  angel  a  ddaeth  i  Sodom 
yn  yr  hwyr,  a  Lot  yn  eistedd 
ym  mhorth  Sodom :  a  phan  welodd 
Lot,  efe  a  gyfododd  iV  cyfarfod 
hwynt,  ac  a  ymgrymmodd  a'i  wyneb 
tu  a'r  ddaear ; 

2  Ac  efe  a  ddywedodd,  Wele  yn 
awr,  fy  Arglwyddi,  *  trowch,  attolwg, 
i  dŷ  eich  gwas ;  Uettŷwch  heno 
hefyd,  a  ^  golchwch  eich  traed  :  yna 
codwch  yn  fore,  ac  ewch  i'ch  taith, 
A  hwy  a  ddywedasant,  •=  Nag  ê ;  o 
herwydd  nyni  a  arhoswn  heno  yn 
yr  heol. 

3  Ac  efe  a  fu  daer  iawn  arnynt 
hwy  :  yna  y  troisant  atto,  ac  y  daeth- 
ant  i'w  dŷ  ef ;  ac  efe  a  wnaeth  idd- 
ynt  wledd,  ac  a  bobodd  fara  croyw, 
a  hwy  a  fwyttasant. 

4  1Í  Eithr  cyn  gorwedd  o  honynt, 
gwŷr  y  ddinas,  sef  gwŷr  Sodom,  a 
amgylchasant  o  amgylch  y  tŷ,  hen 
ac  ieuangc,  sef  yr  holl  bobl  o  bob 
cwrr; 

5  Ac  a  alwasant  ar  Lot,  ac  a 
ddywedasant  wrtho,  Mae  y  gwŷr 
a  ddaethant  attat  ti  heno?   "^dwg 


hwynt  allan  attom  ni,  fel  yr  adnab- 
yddom  hwynt. 

6  Yna  y  daeth  Lot  attynt  h^vy 
aUan  i'r  drws,  ac  a  gauodd  y  ddor 
ar  ei  ol; 

7  Ac  a  ddywedodd,  Attolwg,  fy 
mrodyr,  na  wnewch  ddrwg. 

8  ^  Wele  yn  awi*,  y  niae  dwy  ferch- 
ed  gennyf  fi,  y  rhai  nid  adnabuant 
wr ;  dygaf  hwynt  allan  attoch  chwi 
yn  awr,  a  gwnewch  iddynt  fel  y 
gweloch  yn  dda :  yn  unig  na  wnewch 
ddim  i'r  gwŷr  hyn ;  ^  o  herwydd  er 
mwyn  hynny  y  daethant  dan  gysgod 
fy  nghronglwyd  i. 

9  A  hwy  a  ddywedasant,  Saf 
hwnt :  dywedasant  hefyd,  Efe  a 
ddaeth  i  ymdaith  yn  unig,  ac  yn 
awr  ai  gan  farnu  y  barna  efe?  yn 
awr  nyni  a  wnawn  fwy  o  niwed  i 
ti  nag  iddynt  hwy.  A  hwy  a  bwys- 
asant  yn  drwm  ar  y  gwr,  sef  ar 
Lot,  a  hwy  a  nesasant  i  dorri  y 
ddor. 

10  A'r  gwŷr  a  estynasant  eu  Uaw, 
ac  a  ddygasant  Lot  attynt  i'r  tŷ,  ac 
a  gauasant  y  ddor. 

11  Tarawsant  hefyd  y  dynion 
«oedd  wrth  ddrws  y  tŷ  â  daliiueb, 
o  fychan  i  fawr,  fel  y  blinasant  yn 
ceisio  y  drws. 

12  1Í  A'r  gwŷr  a  ddywedasant 
wrth  Lot,  A  oes  gennyt  ti  yma 
neb  etto?  mab  y'nghyfraith,  a'th 
feibion,  a'th.  ferched,  a'r  hyn  oil 
sydd  1  ti  yn  y  ddinas,  a  ddygi  di 
allan  o'r  fangre  hon. 

13  Oblegid  ni  a  ddinystriwn  y  Ue 
hwn ;  am  fod  ^  eu  gwaedd  hwynt 
yn  fawr  ger  bron  yr  Arglwydd: 
a'r  Arglwydd  a'n  hanfonodd  ni 
i'w  ddinystrio  ef 

14  Yna  yr  aeth  Lot  allan,  ac  a 
lefarodd  wrth  ei  ddawon,  y  rhai 
oedd  yn  priodi  ei  ferched  ef,  ac 
a  ddywedodd,  Cyfodwch,  deuwch 
allan  o'r  fan  yma ;  o  herwydd  y 
mae  yr  Arglwydd  yn  difetha  y 
ddinas  hon  :  ac  y'ngolwg  ei  ddawon 
yr  oedd  efe  fel  un  yn  cellwair. 

15  1Í  Ac  ar  godiad  y  wawr,  yr 
angelion  a  fuant  daer  ar  Lot,  gan 
ddy wedyd,  Cyfod,  cymmer  dy  wraig, 
a'th  ddwy  ferched,  y  rhai  sydd  i'w 
cael ;  rhag  dy  ddifetha  di  ^  yn  an- 
wiredd  y  ddinas. 

16  Yntau  a  oedd  hwyrfrydig,  a'r 
gwŷr  a  ymaflasant  yn  ei  law  ef, 
ac  yn  Haw  ei  wraig,  ac  yn  Haw 
ei  ddwy  ferched ;  am  dosturio  o'r 
Arglwydd  wrtho  ef ;  ac  a'i  dygas- 


Cyn 
CRIST 

1898. 


«  Edrych 
Barn.  19. 
24. 


f  Ediych 
pen.  18.  5. 


s  Edrvch 
2  Bren.  6. 
18. 
Act.  13. 11. 


bpen.l8.2(>. 


2  ifnghosp- 
edigaelh. 


Distryw  Sodom  a  Gomorrah.  GENESIS,  XX. 


Llosgach  Lot. 


Cyn 
CRIST 

1898. 


I  nd.  26. 
Mat.  24. 
lU,  17, 18. 
Luc  9.  62. 
Phil.  3. 13, 
14. 


3  Dâer- 
hyniais  dy 
wyneb. 


k  Edrych 

1,(^11.  32. 

I.'.-),  26. 

Kx.  32.  10. 

]iBUt.9.14. 

]\l  arc  C.  6. 
I]jen.l3.10. 

a  14.  2. 

n>  Deut.  29. 

23. 

Ks.  13. 19. 
.1(T.50.  40. 
K/.uc.  16. 

4!l. 

11. IS.  11.  8. 
Amos  4. 11. 
Sc-ph.  2.  9. 
Luc  17.  2'l. 
2  Petr  2.  6. 
Judas  7. 


open.18.22. 


ant  ef  allan,  ac  a'i  gosodasant  o'r 
tu  allan  i'r  ddinas. 

17  Ac  wedi  iddyut  eu  dwyn  hwynt 
allan,  efe  a  ddywedodd,  Diangc  am 
dy  einioes ;  '  nac  edrych  ar  dy  ol,  ac 
na  saf  yn  yr  hoU  wastadedd :  diangc 
i'r  mynydd,  rhag  dy  ddifetha. 

18  A  dywedodd  Lot  wrthynt,  O  nid 
felly,  fy  Arglwydd. 

19  Wele  yn  awr,  cafodd  dy  was 
fiFafr  yn  dy  olwg,  a  mawrlieaist  dy 
drugaredd  a  wnaethost  â  mi,  gan 
gadw  fy  einioes ;  ac  ni  allaf  fi  ddi- 
angc  i'r  mynydd,  rhag  i  ddrwg  fy 
ngoddiweddyd,  a  marw  o  honof. 

20  Wele  yn  awr,  y  ddinas  hon  yn 
agos  i  fFoi  iddi,  a  bechan  yw:  0 
gad  i  mi  ddiangc  yno:  (onid  bechan 
y w  hi  ?)  a  byw  fydd  fy  enaid. 

21  Yntau  a  ddywedodd  wrtho, 
Wele,  mi  a  ^ganiatteais  dy  ddy- 
muniad  hefyd  am  y  peth  hyn,  fel 
na  ddinystriwyf  y  ddinas  am  yr 
hon  y  dywedaist. 

22  Brysia,  diangc  yno;  o  her- 
wydd  ''ni  allaf  wneuthur  dim  nes 
dy  ddyfod  yno :  am  hynny  y  galw- 
odd  efe  '  enw  y  ddinas  Soar. 

23  IT  Cyfodasai  yr  haul  ar  y  ddae- 
ar,  pan  ddaeth  Lot  i  Soar. 

24  Yna  yr  "^  Aeglwydd  a  wlawiodd 
ar  Sodom  a  Gomorrah  frwmstan  a 
than  oddi  wrth  yr  Arglwydd,  all- 
an o'r  nefoedd 

25  Felly  y  dinystriodd  efe  y  dinas- 
oedd  hynny,  a'r  hoU  wastadedd,  a 
hoU  drigoKon  y  dinasoedd,  a  chnwd 
y  ddaear. 

26  1Í  Eithr  ei  wraig  ef  a  edrych- 
odd  drach  ei  chefn  o'i  du  ol  ef, 
a  hi  a  aeth  ""  yn  golofh  halen. 

27  1Í  Ac  Abraham  a  aeth  yn  fore 
i'r  lie  "y  safasai  efe  ynddo  ger 
bron  yr  Aeglwydd. 

28  Ac  efe  a  edrychodd  tu  a  Sodom 
a  Gomorrah,  a  thu  a  holl  dir  y  gwas- 
tadedd;  ac  a  edrychodd,  ac  wele, 
cyfododd  mwg  y  tir  fel  mwg  ffwrn. 

29  IT  A  phan  ddifethodd  Duw 
ddinasoedd  y  gwastadedd,  yna  y 
cofiodd  Duw  am  Abraham,  ac  a 
yrrodd  Lot  o  ganol  y  dinystr,  pan 
ddinystriodd  efe  y  dinasoedd  yr 
oedd  Lot  yn  trigo  ynddynt. 

30  11  A  Lot  a  esgynodd  o  Soar, 
ac  a  drigodd  yn  y  mynydd,  a'i 
ddwy  ferched  gyd  âg  ef:  o  her- 
^vydd  efe  a  ofnodd  drigo  yn  Soar; 
ac  a  drigodd  mewn  ogof,  efe  a'i 
ddwy  ferched. 

31  IF  A  dywedodd  yr  hynaf  wrth  yr 


ieuangaf,  Ein  tad  ni  sydd  hen,  a  gwr 
nid  oes  yn  y  wlad  i  ddyfod  attom 
ni,  Avrth  ddefod  yr  holl  ddaear. 

32  Tyred,  rhoddwn  i'n  tad  win 
i'w  yfed,  a  gorweddwn  gyd  âg  ef, 
fel  y  cadwom  had  o'n  tad. 

33  A  hwy  a  roddasant  win  i'w  tad 
i  yfed  y  noson  honno :  a'r  hynaf  a 
ddaeth  ac  a  orweddodd  gyd  a'i 
thad;  ac  ni  wybu  efe  pan  orwedd- 
odd hi,  na  phan  gyfododd  hi. 

34  A  thrannoeth  y  dywedodd  yr 
hynaf  wrth  yr  ieuangaf,  Wele,  myfi 
a  orweddais  neithiwyr  gyd  â'm  tad ; 
rhoddwn  win  iddo  ef  i'w  yfed  heno 
hefyd,  a  dos  dithau  a  gorwedd  gyd 
âg  ef,  fel  y  cadwom  had  o'n  tad. 

35  A  hwy  a  roddasant  win  i'w 
tad  i  yfed  y  noson  honno  hefyd :  a'r 
ieuangaf  a  gododd,  ac  a  orweddodd 
gyd  ag  ef ;  ac  ni  wybu  efe  pan  or- 
weddodd hi,  na  phan  gyfododd  hi. 

36  Felly  dwy  ferched  Lot  a  feich- 
iogwyd  o'u  tad. 

37  A'r  hynaf  a  esgorodd  ar  fab, 
ac  a  alwodd  ei  enw  ef  Moab :  efe 
yw  tad  y  Moabiaid  hyd  heddyw. 

38  A'r  ieuangaf,  hefyd,  a  esgor- 
odd hithau  ar"  fab,  ac  a  alwodd 
ei  enw  ef  Ben-ammi :  efe  yw  tad 
meibion  Ammon  hyd  heddyw. 

PENNOD  XX. 

1  Abraham  yn  ymdaith  yn  Gerar,  2  yn  gwada 
ei  wraig,  ac  yn  ei  cholli  hi.  3  Ceryddu, 
Äbimeîech  mewn  breuddwyd  o'i  hachos  hi. 
9  Yntau  yn  ceryddu  Abraham,  14:  yn  rhoddi 
Sarah  yn  ei  hoi,  16  ac  yn  ei  cheryddu  hi, 
17  ac  yn  cael  ei  iachau  trwy  weddi  Abraham.. 

AC  Abraham  a  aeth  oddi  yno  i 
dir  y  dehau,  ac  a  gyfanneddodd 
rhwng  *  Cades  a  Sur,  ac  a  ymdeith- 
iodd  yn  Gerar. 

2  A  dywedodd  Abraham  am  Sa- 
rah ei  wraig,  ^Fy  chwaer  yw  hi: 
ac  Abimelech  brenhin  Gerar  a  an- 
fonodd,  ac  a  gymmerth  Sarah. 

3  Yna  *=y  daeth  Duw  at  Abimel- 
ech, noswaith,  ^mewn  breudd^vjd, 
ac  a  ddywedodd  wrtho,  Wele,  dyn 
marw  wyt  ti  am  y  wraig  a  gymmer- 
aist,  a  hithau  yn  '^  berchen  gwr. 

4  Ond  Abimelech  ni  nesasai  atti 
hi:  ac  efe  a  ddywedodd,  Arglwydd, 
a  leddi  di  genedl  gyfiawn  hefyd  ? 

5  Oni  ddywedodd  efe  wrthyf  fi, 
Fy  chwaer  yw  hi?  a  hithau  hefyd 
ei  hun  a  ddywedodd,  Fy  mrawd  yw 
efe :  ^  ym  mherflfeithrwydd  fy  nghal- 
on,  ac  y'nglendid  fy  nwylaw,  y 
gwneuthum  hyn. 

6  Yna  y  dywedodd  Duw  wi'tho 


Cyn 
CRIST 

1898. 


1897. 


Cyleh 

1898. 

1  pen.  16. 
7,14. 


bpeu.  12.13. 


cP8.105.14. 


d  Job  33. 14, 
15. 


2Heb. 
br'iod  i  tor. 


3  yn  syml 
rwydd. 


18 


Abraham  yn  gwadu  Sarah. 


GENESIS,  XXI. 


Genedigaeth  Isaac, 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

1898. 

e  pen.  31.  7. 

a  35.  5. 

Exod.34. 

24. 

1  Sam.  25. 

26. 
f  pen.  39.  9. 

Lef.  6.  2. 

Ps.  51.  4. 


4  Heb.  yn 

eu  clustiau 
hwy. 


e  pen.  26.10. 


h  pen.  12.13. 
1  pen.  12. 16. 


ef,  mewn  breuddwyd,  Minnau  a  wn 
mai  ym  mherifeithrwydd  dy  galon 
y  gwnaethost  hyn;  a  *im  a'th  at- 
teliais  rhag  pechu  ^i'm  herbyn :  am 
hynny  ni  adewais  i  ti  gyffwrdd  â  hi. 

7  Yn  awr  gan  hynny,  dod  y  wraig 
dracheih  i'r  gwr;  o  herwydd  pro- 
phwyd  yw  efe,  ac  efe  a  weddia 
trosot,  a  byddi  fyw :  ond  oni  roddi 
hi  drachefn,  gwybydd  y  byddi  farw 
yn  ddiau,  ti  a'r  rhai  oU  ydynt 
eiddot  ti. 

8  Yna  y  cododd  Abimelech  yn 
fore,  ac  a  alwodd  am  ei  hoU  weis- 
ion,  ac  a  draethodd  yr  holl  bethau 
hyn  *  ^vrthynt  hwy  :  a'r  gwŷr  a  oih- 
asant  yn  ddirfawr. 

9  Galwodd  Abimelech  hefyd  am 
Abraham,  a  dywedodd  wrtho,  Beth 
a  wnaethost  i  ni  ?  a  pheth  a  bechais 
i'th  erbyn,  pan  s  ddygit  bechod  mor 
fawr  arnaf  fi,  ac  ar  fy  nheyrnas? 
gwnaethost  â  mi  weithredoedd  ni 
ddylesid  eu  gwneuthur. 

10  Abimelech  hefyd  a  ddywed- 
odd  wrth  Abraham,  Beth  a  welaist, 
pan  wnaethost  y  peth  hyn  ? 

11  A  dywedodd  Abraham,  Am 
ddywedyd  o  honof  fi,  Yn  ddiau  nid 
oes  ofh  Duw  yn  y  Ue  h\ni :  a  hwy 
a'm  Uaddant  i  o  achos  iy  ngwraig. 

12  A  hefyd  yn  wir  fy  chwaer  yw 
hi :  merch  fy  nhad  yw  hi,  ond  nid 
merch  fy  mam;  ac  y  mae  hi  yn 
wraig  i  mi 

13  Ond  pan  barodd  Duw  i  mi 
grwydro  o  dy  fy  nhad,  yna  y  dy- 
wedais  wrthi  hi,  Dyma  dy  garedig- 
rwydd  yr  hwn  a  wnei  â  mi  ym 
mhob  lie  y  delom  iddo ;  ^  dywed 
am  danaf  fi,  Fy  mrawd  yw  efe. 

14  Yna  'y  cymmerodd  Abimelech 
ddefaid,  a  gwartheg,  a  gweision,  a 
morwynion,  ac  a'u  rhoddes  i  Abra- 
ham :  rhoddes  hefyd  iddo  ef  Sarah 
ei  wraig  drachefa. 

15  A  dywedodd  Abimelech,  Wele 
fy  ngwlad  ger  dy  fron  di,  trig  He  y 
byddo  da  yn  dy  olwg. 

16  Ac  wrth  Sarah  y  dywedodd, 
Wele,  rhoddais  i'th  frawd  fil  o 
ddarnau  arian :  wele  ef  yn  orchudd 
llygaid  i  ti,  i'r  rhai  oil  sydd  gyd  â 
thi,  a  chyd  â  phawb  eraill :  fel  hyn 
y  ceryddwyd  hi. 

17  IT  Yna  Abraham  a  weddiodd 
ar  Dduw  :  a  Duw  a  iachaodd  Abi- 
melech, a'i  wraig,  a'i  forwynion ;  a 
hwy  a  blantasant. 

18  0  herwydd  yr  Arglwydd  gan 
gau  a  gauasai  ar  bob  croth  yn  nhŷ 


Abimelech,  o  achos  Sarah  gwraig 
Abraham. 

PENNOD  XXI. 

1  Genedigaeth  Isaac,  4  a'i  enwaediad.  6  Lla- 
wenydd  Sarah.  9  Biorw  Agar  ac  Ismael  allan. 
15  Agar  mewn  cyfyngdra,  17  Yr  angel  yn 
ei  chysuro  hi.  22  Cynghrair  rhwng  Abimelech 
ac  Abraham  yn  Beer-seba. 

A'R  Arglwydd  a  ymwelodd  â 
.  Sarah  fel  y  dywedasai,  a 
gwnaeth  yr  Arglwydd  i  Sarah  ^  fel 
y  Uefarasai. 

2  0  herwydd  Sarah  ^  a  feichiogodd, 
ac  a  ymddûg  i  Abraham  fab  yn  ei 
henaint,  ar  yr  amser  nodedig  y 
dywedasai  Duw  wrtho  ef 

3  Ac  Abraham  a  alwodd  enw  ei 
fab  a  anesid  iddo,  (yr  hwn  a  ym- 
ddygasai  Sarah  iddo  ef ) "  Isaac. 

4  Ac  Abraham  a  enwaedodd  ar 
Isaac  ei  fab,  yn  wyth  niwrnod  oed ; 
^  fel  y  gorchymynasai  Duw  iddo  ef 

5  Ac  ^Abraham  oedd  fab  can 
mhvydd,  pan  anwyd  iddo  ef  Isaac 
ei  fab. 

6  IT  A  Sarah  a  ddywedodd, 
^Gwnaeth  Duw  i  mi  chwerthin ; 
pob  un  a  glywo  a  chwardd  gyd  â  mi. 

7  Hi  a  ddywedodd  hefyd^  Pwy  a 
ddy  wedasai  i  Abraham  y  rhoisai  Sa- 
rah sugn  i  blant  ?  canys  mi  a  esgor- 
ais  ar  fab  yn  ei  henaint  ef 

8  A'r  bachgen  a  gynnyddodd,  ac 
a  ddiddyfnwyd :  ac  Abraham  a 
wnaeth  wledd  fawr  ar  y  dydd  y 
diddyfhwyd  Isaac. 

9  1Í  A  Sarah  a  welodd  fab  Agar 
yr  Aiphtes,  yr  hwn  a  ddygasai  hi  i 
Abraham,  ^  yn  gwatwar. 

10  A  hi  a  ddywedodd  wrth  Abra- 
ham, ^Bwrw  allan  y  gaeth-forwyn 
hon  a'i  mab ;  o  her^vydd  ni  chaifi" 
mab  y  gaethes  hon  gyd-etifeddu  â'm 
mab  i  Isaac. 

11  A'r  peth  hyn  fu  ddrwg  iawn 
y'ngolwg  Abraham,  er  mwyn  ei  fab. 

12  1Í  A  Duw  a  ddywedodd  wrth 
Abraham,  Na  fydded  drwg  yn  dy 
olwg  am  y  Uangc,  nac  am  dy  gaeth- 
forwyn;  yr  hyn  oil  a  ddywedodd 
Sarah  wrthyt,  gwrando  ar  ei  Uais : 
o  herwydd  'yn  Isaac  y  gel  wir  i  ti 
had. 

13  Ac  am  fab  y  forwyn  gaeth 
hefyd,  mi  a'i  gwnaf  ef  ^yn  gen- 
hedlaeth,  o  herwydd  dy  had  di 
ydyw  ef 

14  Yna  y  cododd  Abraham  yn 
fore,  ac  a  gymmerodd  fara,  a  chos- 
trel  o  ddwfr,  ac  a'i  rhoddes  at  Agar, 
(gan  osod  ar  ei  hysgwydd  hi  hynny,) 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1898. 


»  pen.  17.19. 
a  18. 10, 14. 

b  Act.  7.  8. 
Gal.  4.  22. 
Heb.  11.11. 


c  pen.  17.19. 


d  pen.17.10, 
12. 

epen.l7. 1, 
17. 
Cylch 
1897. 


f  Es.  54. 1. 
a  66. 10. 
Gal.  4.  27. 


e  Gal.  4.  29. 
Cylch 
1892. 
t  Gal.  4.  30. 
Eiirych 
pen.  25.  G. 
a  36.  6,  7. 


iRhuf.9.7. 
Heb.  11. 18. 


kpen.16.lU. 
a  17.  20. 
ad.  18. 


Cyf am/mod  Ahimelech. 


GENESIS,  XXII. 


Proji  Abraham. 


Cyn 

CRIST 
Cylch 
1892. 


m  Num.  22. 
31. 

Edi-ych 
2  Bren.  6. 
17, 18,  20. 
Luc  24.  IG, 
31. 


1  pen.  20. 2. 


2Heb. 
ddywedi 
gelwydd 
wrthyf. 


0  Edrych 
pen.  26. 15, 
18,  20,  21, 
22. 


a'r  bachgen  heiyd,  ac  efe  a'i  goll- 
yngodd  hi  ymaith :  a  hi  a  aeth,  ac 
a  gr^vydrodd  yn  anialwch  Beer-seba 

15  A  darfu  y  dwfr  yn  y  gostrel; 
a  hi  a  fwriodd  y  bachgen  dan  un  o'r 
gwŷdd 

16  A  hi  a  aeth,  ac  a  eisteddodd  ei 
hunan  ym  mhell  ar  ei  gyfer,  megis 
ergyd  bwa:  canys  dywedasai,  Ni 
allaf  fi  edrych  ar  y  bachgen  yn 
marw.  Felly  hi  a  eisteddodd  ar  ei 
gyfer,  ac  a  ddyrchafodd  ei  lief,  ac 
a  wylodd 

17  A  Duw  a  wrandawodd  ar  lais 
y  Uangc ;  ac  angel  Duw  a  alwodd 
ar  Agar  o'r  nefoedd,  ac  a  ddywedodd 
wrthi,  Beth  a  ddarfu  i  ti.  Agar  ?  nac 
ofna,  o  herwydd  Duw  a  wrandaw- 
odd ar  lais  y  Uangc  lie  y  mae  efe. 

18  Cyfod,  cymmer  y  Uangc,  ac  ym- 
afael  ynddo  â'th  law ;  oblegid  '  myfi 
a'i  gwnaf  ef  yn  genhedlaeth  fawr. 

19  A  "Duw  a  agorodd  ei  Uygaid 
hi,  a  hi  a  ganfii  bydew  dwfr ;  a  hi  a 
aeth,  ac  a  lanwodd  y  gostrel  o'r 
dwfr,  ac  a  ddiododd  y  Uangc. 

20  Ac  yr  oedd  Duw  gyd  a'r  Uangc ; 
ac  efe  a  gynnyddodd,  ac  a  drigodd 
yn  yr  anialwch,  ac  a  aeth  yn  berch- 
en  bwa. 

21  Ac  yn  anialwch  Paran  y  trig- 
odd  efe ;  al  fam  a  gymmerodd 
iddo  ef  wraig  o  wlad  yr  Aipht 

22  IF  Ac  yn  yr  amser  hwnnw, 
"Abimelech,  a  Phichol  ty^vysog  ei 
lu  ef,  a  ymddiddanasant  âg  Abra- 
ham, gan  ddy^vedyd,  Duw  sydd  gyd 
â  thi  yn  yr  hyn  oU  yi*  ydwyt  yn  ei 
wneuthur. 

23  Yn  aAvr  gan  hynny,  twng  wrthyf 
fi  yma  i  Dduw,  na  ^fyddi  anifydd- 
lawn  i  mi,  nac  i'm  mab,  nac  i'm 
hŵyr :  yn  ol  y  drugaredd  a  wneuth- 
um  â  thi  y  gwnei  di  â  minnau,  ac 
a'r  wlad  yr  ymdeithiaist  ynddi. 

24  Ac  Abraham  a  ddywedodd,  Mi 
a  dyngaf 

25  Ac  Abraham  a  geryddodd  Abi- 
melech,  o  achos  y  pydew  dwfr  °a 
ddygasai  gweision  Abimelech  tr^vy 
drais. 

26  Ac  Abimelech  a  ddywedodd, 
Nis  gwybum  i  pwy  a  wnaeth  y 
peth  hyn  :  tithau  hefyd  ni  fynegaist 
i  mi,  a  minnau  ni  chlywais  hynny 
hyd  heddyw. 

27  Yna  y  cymmerodd  Abraham 
ddefaid  a  gwartheg,  ac  a'u  rhoddes 
i  Abimelech ;  a  hwy  a  wnaethant 
gynghrair  iU  dau. 

28  Ac  Abraham  a  osododd  saith 


0  hespinod  o'r  praidd  wrthynt  eu. 
hunain. 

29  Yna  y  dywedodd  Abimelech 
wrth  Abraham,  Beth  a  wna  y  saith 
hespin  hyn  a  osodaist  wrthynt  eu 
hunain  ? 

30  Ac  yntau  a  ddywedodd,  Canys 
ti  a  gymmeri  y  saith  hespin  o'm 
Uaw,  i  fod  yn  dystiolaeth  mai  myfi 
a  gloddiais  y  pydew  hwn. 

31  Am  hynny  efe  a  alwodd  enw  y 
Ue  hwnnw  ^  Beer-seba :  oblegid  yno 
y  tyngasant  iU  dau. 

32  FeUy  y  gwnaethant  gynghrair 
yn  Beer-seba :  a  chyfododd  Abimel- 
ech, a  Phichol  tywysog  ei  lu  ef,  ac 
a  ddychwelasant  i  dir  y  Philistiaid. 

33  IT  Ac  yntau  a  blannodd  ^goed 
yn  Beer-seba,  ac  a  alwodd  yno  ar 
enw  yr  Arglwydd  Dduw  tragy- 
wyddol. 

34  Ac  Abraham  a  ymdeithiodd 
ddyddiau  lawer  yn  nhir  y  PhiUst- 
iaid. 

PEii[NOD  XXII. 

1  Proji  Abraham  i  aherthu  ei  fob.  3  Yntau  yn 
dangos  eiffydd  a'i  ufudd-dod.  11  Yr  angel 
yn  ei  rwystro  ef.  13  Newid  Isaac  am  hwrdd. 
14  Galw  y  lie  Jehofah-jire.  15  Bendithio 
Abraham  drachefn.  20  Genhedlaeth  Nachor 
hyd  Eeheccah, 

AC  wedi  y  pethau  hyn  y  bu  i 
.  Dduw  ^brofi  Abraham,  a  dy- 
wedyd  wrtho,  Abraham.  Yntau  a 
ddywedodd,  Wele  fi. 

2  Yna  y  dywedodd  Duw,  Cymmer 
yr  aAvr  hon  dy  fab,  sef  dy  unig  fab 
Isaac,  yr  h^vn  a  hofiaist,  a  dos  rhag- 
ot  i  dir  ""Moriah,  ac  ofírymma  ef  yno 
yn  boeth-ofirwm  ar  un  o'r  mynydd- 
oedd  yr  hwn  a  ddywed^vyf  wrthy t. 

3  IT  Ac  Abraham  a  fore-gododd, 
ac  a  gyfrwyodd  ei  asyn,  ac  a  gym- 
merodd ei  ddau  langc  gyd  âg  eíj  ac 
Isaac  ei  fab ;  ac  a  hoUtodd  goed  y 
poeth-ofirwm,  ac  a  gyfododd,  ac  a 
aeth  i'r  Ue  a  ddywedasai  Duw  wrtho. 

4  Ac  ar  y  trydydd  dydd  y  dyrchaf- 
odd  Abraham  ei  lygaid,  ac  efe  a 
welai  y  Ue  o  hirbelL 

5  Ac  Abraham  a  ddywedodd 
wrth  ei  langciau,  Arhoswch  chwi 
yma  gyd  a'r  asyn ;  a  mi  a'r  Uangc 
a  awn  hyd  accw,  ac  a  addolwn,  ac 
a  ddychwelwn  attoch. 

6  Yna  y  cymmerth  Abraham 
goed  y  poeth-ofirwm,  ac  a'i  gosod- 
odd  ar  Isaac  ei  fab ;  ac  a  gymmerodd 
y  tan,  a'r  gyUell  yn  ei  law  ei  hun : 
a  hwy  a  aethant  ill  dau  ynghyd. 

7  A  Uefarodd  Isaac  wrth  Abraham 
ei  dad,  ac  a  ddywedodd,  Fy  nhad. 


Cyn 

CRIST 

Cylch. 

1892. 


3  Sef, 
ffynnon y 
iliv, 

Cvlch. 
1891. 


i  lioyn. 


1872. 
a  Heb.11.17. 


b  2  Chion. 
3.1. 


BenditMo  Abraham  eüwaith.        GENESIS,  XXIII. 


Marwolaeth  Sarah. 


Cyn 

CRTST 

Cylch 

].^72. 


SSef, 
Yr  Ar- 
giwi/dd  a 
edrych, 
neu,  o 
dlarpara. 


d  Pa.  105.  9. 
Ln<^  1.  73. 
Heb.  e.  13. 


6  pen.  12.  3. 
a  18. 18. 
H  26.  i. 
Ad.  3.  25. 
(ial.  3.  8, 
16,  18. 


h  pen.  11. 29. 


Yntau  a  ddywedodd,  Wele  fi,  fy 
mab.  Yna  eb  efe,  Wele  dan  a  choed ; 
ond  mae  ^  oen  y  poeth-offrwm  ? 

8  Ac  Abraham  a  ddywedodd,  Fy 
mab,  Duw  a  edrych  iddo  ei  hun  am 
oen  y  poeth-ofírwm.  Felly  yr  aeth- 
ant  ill  dau  ynghyd : 

9  Ac  a  ddaethant  i'r  lie  a  ddywed- 
asai  Duw  wrtho  ef ;  ac  yno  yr  adeil- 
adodd  Abraham  allor,  ac  a  osododd 
y  coed  mewn  trefti,  ac  a  r^vymodd 
Isaac  ei  fab,  ac  *"  a'i  gosododd  ef  ar 
jT  allor,  ar  uchaf  y  coed. 

10  Ac  Abraham  a  estynodd  ei  law, 
ac  a  gymmerodd  y  gyllell  i  ladd  ei 
fab; 

11  Ac  angel  yr  Arglwydd  a  alw- 
odd  arno  ef  o'r  nefoedd,  ac  a  ddy- 
wedodd, Abraham,  Abraham.  Yntau 
a  ddywedodd,  Wele  fi. 

12  Ac  efe  a  ddywedodd,  Na  ddod 
dy  law  ar  y  llangc,  ac  na  wna  ddim 
iddo :  o  herwydd  gwn  weithian  i  ti 
ofni  Duw,  gan  nad  atteliaist  dy  fab, 
dy  unigfab,  oddi  wrthyf  fi. 

13  Yna  y  dyrchafodd  Abraham  ei 
lygaid,  ac  a  edrychodd ;  ac  wele  o'i 
ol  e/'hwrdd,  wedi  ei  ddal  erbyn  ei 
gyrn  mewn  dyrysni :  ac  Abraham  a 
aeth  ac  a  gymmerth  yr  h^vrdd,  ac 
a'i  hofirymmodd  yn  boeth-ofírwm 
yn  Ue  ei  fab. 

14  Ac  Abraham  a  alwodd  enw 
y  lie  hwnnw  ^  JEHOFAH-jire;  fel 
y  dywedir  heddyw,  Ym  mynydd  yr 
Arglwydd  y  gwelir. 

15  1Í  Ac  angel  yi*  Arglwydd  a 
alwodd  ar  Abraham  yr  ail  waith  o'r 
nefoedd ; 

16  Ac  a  ddywedodd,  "^  I  mi  fy  hun 
y  tyngais,  medd  yr  Arglwydd,  o 
herwydd  gwneuthur  o  honot  y  peth 
hyn,  ac  nad  atteliaist  dy  fab,  dy 
unig  /ab  : 

17  Mai  gan  fendithio  y'th  fendith- 
iaf,  a  ^chan  amlhâu  yr  amlhâf  dy 
had,  fel  sêr  y  nefoedd,  ac  fel  y  ty wod 
yr  hwn  sydd  ar  ^lán  y  môr ;  ^a'th 
had  a  feddianna  borth  ei  elynion ; 

18  Ac  syn  dy  had  di  y  bendithir 
hoU  genhedloedd  y  ddaear :  o  achos 
gwrandaw  o  honot  ar  fy  Uais  i. 

19  Yna  Abraham  a  ddychwelodd 
at  ei  langciau;  a  hwy  a  godasant, 
ac  a  aethant  ynghyd  i  Beer-seba : 
ac  Abraham  a  drigodd  yn  Beer- 
seba. 

20  1Í  Darfu  hefyd,  wedi  y  pethau 
hyn,  fynegi  i  Abraham,  gan  ddywed- 
yd,  Wele,  dug  ^  Milcah  hithau  hefyd 
blant  i  Nachor  dy  frawd ; 


21  Hus  ei  gjTitaf-anedig,  a  Buz  ei 
frawd ;  Cemuel  hefyd  tad  Aram, 

22  A  Chesed,  a  Hazo,  a  Phil  das, 
ac  Idlaph,  a  Bethuel. 

23  A  'Bethuel  a  genhedlodd  Re- 
beccah :  yr  wyth  hyn  a  blantodd 
Milcah  i  Nachor  brawd  Abraham. 

24  Ei  ordderch-wraig  hefyd,  al 
henw  Reumah,  a  esgorodd  hithau 
hefyd  ar  Tebah,  a  Gaham,  a  Thahas, 
a  Maachah. 

PENNOD  XXIII. 

1  Oedran  a  marwolaeth  Sarah.    3  Prynu  Mach- 

pelah,  19  lie  y  claddwyd  Sarah. 

AC  oes  Sarah  ydoedd  gan  mlyn- 
jl\.  edd  a  saith  mlynedd  ar  hugain ; 
dyma  flynyddoedd  oes  Sarah. 

2  A  Sarah  a  fu  farw  *  yng  Nghaer- 
Arba;  honno  yw  Hebron  yn  nhir 
Canaan :  ac  Abraham  a  aeth  i  alaru 
am  Sarah,  ac  i  wylofain  am  dani  hi. 

3  IT  Yna  y  cyfododd  Abraham  i 
fynu  oddi  ger  bron  ei  gorph  marw, 
ac  a  lefarodd  wrth  feibion  Heth, 
gan  ddywedyd, 

4  ^  Dieithr  ac  alltud  ydwyf  fi  gyd 
â  ch^vi :  rhoddwch  i  mi  feddiant 
beddrod  gyd  â  chwi,  fel  y  cladd- 
wyf  fy  marw  allan  o'm  golwg. 

5  A  meibion  Heth  a  attebasant 
Abraham,  gan  ddywedyd  wrtho, 

6  Clyw  ni,  fy  arglwydd :  tywysog 

2  Duw  wyt  ti  yn  ein  plith :  cladd  dy 
farw  yn  dy  ddewis  o'n  beddau  ni : 
ni  rwystr  neb  o  honom  ni  ei  fedd  i 
ti  i  gladdu  dy  farw. 

7  Yna  y  cyfododd  Abraham,  ac  a 
ymgrymmodd  i  bobl  y  tir,  sefi  feib- 
ion Heth ; 

8  Ac  a  ymddiddanodd  â  hwynt, 
gan  ddy^vedyd,  Os  yw  eich  ewyUys 
i  mi  gael  claddu  fy  marw  allan  o'm 
golwg,  g^vrandewch  fi,  ac  eiriolwch 
trosof  fi  ar  Ephron  fab  Sohar ; 

9  Ar  roddi  o  hono  ef  i  mi  yr  ogof 
Machpelah,  yr  hon  sydd  eiddo  ef,  ac 
sydd  y'nghwrr  ei  faes ;  er  ei  llawn 
werth  o  arian  rhodded  hi  i  mi, 
yn  feddiant  beddrod  yn  eich  plith 
chwi. 

10  Ac  Ephron  oedd  yn  aros  ym 
mysg  meibion  Heth  :  ac  Ephron  yr 
Hethiad  a  attebodd  Abraham,  Ue 
y  clywodd  meibion  Heth,  y'ngŵydd 
pawb  a  ddeuent  i  borth  ei  ddinas 
ef,  gan  ddywedyd, 

11  •=  Nag  ê,  fy  arglwydd,  clyw  fi : 
rhoddais  y  maes  i  ti,  a'r  ogof  sydd 
ynddo,  i  ti  y  rhoddais  hi :  y'ng%dd 
meibion  fy  mhobl  y  rhoddais  hi  i 
ti :  cladd  di  dy  farw. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

1872. 


1  pen.  24. 15. 


1860. 


a  Job.  14.15. 
Bam.  1.10. 


bH<.l,.I1.13. 


2  cadarn. 


0  Edrych 
2  Sam.  24. 
21—24. 


Gladdedigaeth  Sarah. 


GENESIS,  XXIV. 


Abraham  yn  anfon  ei  was 


Cyn 

CRIST 

1860. 


d  Exod.  30. 
15. 
£2:60.4502. 


•  pen.  25.  9. 
a  50. 13. 
Act.  7. 16. 


18OT. 

2Heb. 

mewn 
dyddiau. 


»  pen.  15.  2. 


b  pen.  47.29. 
1  Chron. 
29.24. 


c  pen.  26. 35. 
a  27.  46. 
«  28.  2. 
Exod.  34. 
16. 
Deut.  7.  3. 


12  Ac  Abraham  a  ymgiymmodd  o 
flaen  pobl  y  tir. 

13  Ac  efe  a  lefarodd  wrth  Ephron 
lie  y  clybu  pobl  y  tir,  gan  ddywed- 
yd,  Etto,  OS  tydi  a'i  rhoddi,  attolwg, 
gwi'ando  fi :  rhoddaf  werth  y  maes  ; 
cymmer  gennyf,  a  mi  a  gladdaf  iy 
marw  yno. 

14  Ac  Ephron  a  attebodd  Abra- 
ham, gan  ddyrv^edyd  wrtho, 

15  Gwrando  fi,  fy  arghvydd ;  y  tir 
a  dâl  bedwar  can  ^  sicl  o  arian : 
beth  yw  hynny  rhyngof  fi  a  thithau? 
am  hynny  cladd  dy  farw. 

16  Felly  Abraham  a  wrandawodd 
ar  Ephron :  a  ph\vysodd  Abraham  i 
Ephron  yr  arian,  a  ddywedasai  efe 
Ue  y  clybu  meibion  Heth  :  pedwar 
can  sicl  o  arian  cymmeradwy  ym 
mhhth  marchnadwyr. 

17  IT  Felly  y  sicrhâwyd  ^maes 
Ephron,  yr  hwn  oedd  ym  Machpe- 
lah,  yr  hon  oedd  o  flaen  Mamre,  y 
maes  a'r  ogof  oedd  ynddo,  a  phob 
pren  a'r  a  oedd  yn  y  maes,  ac  yn  ei 
hoU  deriynau  o  amgylch, 

18  Yn  feddiant  1  Abraham,  y'ngol- 
wg  meibion  Heth,  y'ngŵydd  pawb 
a  ddelynt  i  borth  ei  ddinas  ef. 

19  Ac  wedi  hynny  Abraham  a 
gladdodd  Sarah  ei  wraig  yn  ogof 
maes  Machpelah,  o  flaen  Mamre; 
honno  yw  Hebron,  yn  nhir  Canaan. 

20  A  sicrha^vyd  y  maes,  a'r  ogof 
yr  hon  oedd  ynddo,  i  Abraham,  yn 
feddiant  beddi'od,  oddi  wi-th  feibion 
Heth. 

PENNOD  XXIV. 

1  Ähráham  yn  peri  i\o  was  dyiigu.  10  Taith  y 
gwas  :  12  M  weddi  :  14  Ei  arwydd.  15  Ee- 
heccah  yn  ei  gyfarfod  ef,  18  yn  cwhlhâu  ei 
arwydd  ef,  22  yn  derhyn  tlysau,  23  yn  dangos 
ei  chenedl,  25  ac  yn  ei  wahodd  ef  adref.  26 
T  gwas  yn  henditliio  Duw.  29  Laban  yn  ei 
groesawv.  ef.  34  Y  gwas  yn  traeihu  ei  neges. 
50  Laban  a  Bethuel  yn  foddlawn.  58  i?e- 
heccah  yn  cyd<ynio  i  fyned.  62  Isaac  yn 
eyfarfod  â  hi. 

AC  Abraham  oedd  hen,  wedi 
_  myned  ^  yn  oedrannus  ;  a'r  Ar- 
GLWYDD  a  fendithiasai  Abraham 
ym  mhob  dim. 

2  A  dywedodd  Abraham  wrth  ei 
was  hynaf  yn  ei  dy,  ^  yr  hwn  oedd 
yn  Uywodraethu  ar  yr  hyn  oil  a'r  a 
oedd  ganddo,  ''Gosod,  attolwg,  dy 
law  dan  fy  morddwyd : 

3  A  mi  a  baraf  i  ti  dyngu  i  An- 
GLWYDD  Dduw  y  nefoedd,  a  Duw 
y  ddaear,  '^na  chymmerech  wi'aig 
i'm  mab  i  o  ferched  y  Canaaneaid,  y 
rhai  yr  ydwyf  yn  trigo  yn  eu  mysg. 

4  Ond  i'm  gwlad  i  yr  âi,  ac  at  fy 


nghenedl  1  yr  âi  di,  ac  a  gymmeri 
wraig  i'm  mab  Isaac. 

5  A'r  gwas  a  ddjvvedodd  wrtho  ef, 
Ond  odid  ni  fyn  y  wraig  ddyfod  ar 
fy  ol  i  i'r  wlad  hon  :  gan  ddychwel- 
yd  a  ddychwelaf  dy  fab  di  i'r  tir  y 
daethost  allan  o  hono  ? 

6  A  dywedodd  Abraham  wrtho, 
Givylia  arnat  rhag  i  ti  ddychwelyd 
fy  mab  i  yno. 

7  1Í  Arglwydd  Dduw  y  nefoedd, 
■^yr  hwn  a'm  cymmerodd  i  o  dy  fy 
nhad,  ac  o  wlad  fy  nghenedl,  yr 
hwn  hefyd  a  ymddiddanodd  â  mi, 
ac  a  dyngodd  wrthyf,  gan  ddywed- 
yd,  ^I'th  had  di  y  rhoddaf  y  tir 
hwn ;  efe  a  enfyn  ei  angel  o'th  flaen 
di,  a  thi  a  gymmeri  wraig  i'm  mab 
oddi  yno, 

8  Ac  OS  y  wraig  ni  fyn  ddyfod  ar 
dy  ol  di,  yna  glân  fyddi  oddi  wrth 
fy  Uw  hwn :  yn  unig  na  ddychwel 
di  fy  mab  i  yno. 

9  A'r  gwas  a  osododd  ei  law  dan 
forddwyd  Abraham  ei  feistr,  ac  a 
dyngodd  iddo  am  y  peth  hyn. 

10  1Í  A  chymmerodd  y  gwas  ddeg 
camel,  o  gamelod  ei  feistr,  ac  a  aeth 
ymaith  :  (^  canys  hoU  ddâ  ei  feistr 
oedd  dan  ei  law  ef ;)  ac  efe  a  god- 
odd,  ac  a  aeth  i  Mesopotamia,  i 
^  ddinas  Nachor. 

11  Ac  efe  a  wnaeth  i'r  camelod 
orwedd  o'r  tu  allan  i'r  ddinas,  wrth 
bydew  d\ŵ  ar  brydnawn,  ynghylch 
yr  amser  y  byddai  merched  *yn 
dyfod  allan  i  dynnu  dwfr. 

12  Ac  efe  a  ddywedodd,  0  Ar- 
glwydd Dduw  fy  meistr  Abra- 
ham, attolwg,  par  i  mi  Iwyddiant 
heddyw;  a  gwna  drugaredd  a'm 
meistr  Abraham, 

13  s  Wele  fi  yn  sefyll  wrth  y  fíyn- 
non  ddwfr,  a  ^merched  gwŷr  y 
ddinas  yn  dyfod  aUan  i  dynnu  dwfr: 

14  A  bydded,  mai  y  llangces  y  dy- 
wedwyf  wi-thi,  Gogwydda,  attolwg, 
dy  ysten,  fel  yr  yfwyf ;  os  dywed  hi, 
Yf,  a  mi  a  ddiodaf  dy  gamelod  di 
hefyd;  honno  a  ddarperaist  i'th 
was  Isaac  :  ac  'wrth  hyn  y  caf  wyb- 
od  wneuthur  o  honot  ti  drugaredd 
a'm  meistr. 

15  1Í  A  bu,  cyn  darfod  iddo  lefaru, 
wele  Rebeccah  yn  dyfod  allan,  (yr 
hon  a  anesid  i  Bethuel  fab  ^  Milcah, 
gwraig  Nachor,  brawd  Abraham,) 
a'i  hystên  ar  ei  hysgwydd. 

16  A'r  Uangces  oedd  dêg  odiaeth 
yr  olwg,  yn  forwyn,  a  heb  i  wi*  ei 
hadnabod ;  a  hi  a  aeth  i  waered  i'r 


î  ymofyn  givraig  i  Isaac. 


GENESIS,  XXIV. 


Lhüj/ddiant  y  gwas. 


flynnon,  ac  a  lanwodd  ei  hystên,  ac 
a  ddaeth  i  fynu. 

17  A'r  gwas  a  redodd  i'w  chyfar- 
fod,  ac  a  ddywedodd,  Attolwg,  gâd 
i  mi  yfed  ychydig  ddwfr  o'th  ystên. 

18  A  hi  a  ddywedodd,  Yf,  fy 
meistr :  a  hi  a  frysiodd,  ac  a  ddis- 
gynodd  ei  hystên  ar  ei  Haw,  ac  a'i 
diododd  ef. 

19  A  phan  ddarfa  iddi  ei  ddiodi 
ef,  hi  a  ddywedodd,  Tynnaf  hefyd 
i'th  gamelod,  hyd  oni  ddarflfo  idd- 
ynt  yfed. 

20  A  hi  a  frysiodd,  ac  a  dywaUt- 
odd  ei  hystên  i'r  cafo,  ac  a  redodd 
eilwaith  i'r  pydew  i  dymiu,  ac  a 
dynnodd  i'w  hoU  gamelod  ef 

21  A'r  gwr,  yn  syimu  o'i  phlegid 
hi,  a  dawodd,  i  ^vybod  a  Iwyddasai 
yi-  Arglwydd  ei  daith  ef,  ai  nad  do. 

22  A  bu,  pan  ddarfa  i'r  camelod 
yfed,  gymmeryd  o'r  gwr  "^glust-dlws 
aur,  yn  banner  sicl  ei  bwys ;  a  dwy 
freichled  i'w  dwylaw  hi,  yn  ddeg 
sicl  o  aur  eu  pwys. 

23  Ac  efe  a  ddywedodd,  Merch 
pwy  ydiuyt  ti?  mynega  i  mi,  attol- 
wg :  a  oes  lie  i  ni  i  lettŷa  yn  nhŷ 
dy  dad? 

24  A  hi  a  ddy^vedodd  wrtho,  'Myfi 
ydwyf  ÍQYCÌ\  i  Bethuel  fab  Milcah, 
yr  hwn  a  ymddûg  hi  i  JSTachor; 

25  A  hi  a  ddywedodd  wrtho  ef, 
F  mae  gweUt  ac  ebran  ddigon  gen- 
nym  ui,  a  Ue  i  lettŷa. 

26  AV  gwr  ™  a  ymgrymmodd,  ac  a 
addolodd  yr  Arglwydd. 

27  Ac  a  ddysvedodd,  Bendigedig 
fyddo  Arglwydd  Dduw  fy  meistr 
Abraham,  yr  h^vn  ni  adawodd  fy 
meistr  heb  ei  drugaredd  a'i  fíydd- 
londeb :  yr  ydivyf  fi  ar  y  ffordd ; 
dug  yr  Arglwydd  fi  i  dy  brodyr  fy 
meistr. 

28  A'r  Uangces  a  redodd,  ac  a  fyn- 
egodd  yn  nhŷ  ei  mam  y  pethau  hyn. 

29  IT  Ac  i  Rebeccah  yr  ocdd  brawd, 
a'i  enw  "  Laban  :  a  Laban  a  redodd 
at  y  gwr  aUan  i'r  ffynnon. 

30  A  phan  welodd  efe  y  clust- 
dlws,  a'r  breichledau  am  ddwylaw 
ei  chwaer,  a  phan  glywodd  efe  eir- 
iau  Rebeccah  ei  chwaer  yn  dywed- 
yd,  Eel  hyn  y  dywedodd  y  gwr 
wrthyf  fi ;  yna  efe  a  aeth  at  y  gwr ; 
ac  wele  efe  yn  sefyll  gyd  a'r  camelod 
wrtli  y  ffynnon. 

31  Ac  efe  a  ddywedodd.  Tyred  i 
mcAvn,  ti  fendigedig  yr  Arglwydd  ; 
paham  y  sefi  di  allan?  canys  mi  a 
barottoais  y  tŷ,  a  lie  i'r  camelod. 


Cyn 
CEIST 

1857. 


32  IF  Mv  gwr  a  aeth  i'r  tŷ :  ac 
yntau  a  ryddhaodd  y  camelod,  ac  a 
roddodd  wellt  ac  ebran  i'r  camelod ; 
a  dwfr  i  olchi  ei  draed  ef,  a  thraed 
y  dynion  oedd  gyd  ag  ef 

33  A  gosodwyd  hwyd  o'i  flaen  ef  i 
fwytta;  ac  efe  a  ddywedodd,  ISli 
f^vyttaf  hyd  oni  thraethwyf  fy  neges- 
au.   A  dywedodd  yntau,  Traetha. 

34  Ac  efe  a  ddywedodd,  Gwas 
Abraham  ydivyf  %.. 

35  A'r  Arglwydd  a  fendithiodd 
fy  meistr  yn  ddirfawr,  ac  efe  a 
gynnyddodd  :  canys  rhoddodd  iddo 
ddefaid,  a  gwartheg,  ac  arian,  ac 
aur,  a  gweision,  a  monvjuiou,  a 
chamelod,  ac  asynod. 

36  Sarah  hefyd  gwraig  fy  meistr 
a  ymddûg  fab  i'm  meistr,  wedi  ei 
heneiddio  hi;  ac  efe  a  roddodd  °i  "pen. 25. 5. 
h^vnnw  yr  hyn  oil  oedd  ganddo. 

37  A'm  meistr  a'm  tyngodd  i,  gan 
ddywedyd,  Na  chymmer  wraig  i'm 
mab  i  o  ferched  y  Canaaneaid,  y 
rhai  yr  ydwyf  yn  trigo  yn  eu  tir. 

38  Ond  ti  a  ai  i  dy  fy  nhad,  ac  at 
fy  nhyhvyth,  ac  a  gymmeri  wraig 
i'm  mab. 

39  A  dywedais  wrth  fy  meistr,  Fe 
aUai  na  ddaw  y  wraig  ar  fy  ol  i. 

40  Ac   efe  a  ddywedodd  wrthyf, 
Yr  Arglwydd  ^yr  hwn  y  rhodiaisj ''pe""i- 
ger  ei  fron,  a  enfyn  ei  angel  gyd  âj 

thi,  ac  a  Iwydda  dy  daith  di :  a  thi  I 
a  gymmeri  ^vraig  i'm  mab  i  o'mj 
tyhvyth,  ac  o  dy  fy  nhad.  j 

41  Yna  y  byddi  rydd  oddi  wrth  fy  i 
Uav,  OS  ti  a  ddaw  at  fy  nhylwyth ; 
ac  oni  roddant  i  ti,  yna  y  byddi 
rydd  oddi  wrth  fy  Uw. 

42  A  heddyw  y  deuthum  at  y  ffyn- 
non, ac  a  ddywedais,  Arglwydd 
Dduw  fy  meistr  Abraham,  os  ti  sydd 
yr  awr  lion  yn  Ih^^ddo  fy  nhaith,  yr 
hon  yr  wyf  fi  yn  myned  arni : 

43  Wele  fi  1  yn  sefyU  wrth  y  fiyn- 
non  ddwfr;  a'r  forwyn  a  ddelo 
allan  i  dynnu,  ac  y  dywedwyf  Avrthi, 
Dod  i  mi,  attolwg,  ychydig  ddwfr 
i'w  yfed  o'th  ystên ; 

44  Ac  a  ddysvedo  wrthyf  innau, 
Yf  di,  a  thynnaf  hefyd  i'th  gamelod : 
bydded  honno  y  wraig  a  ddarpar- 
odd  yr  Arglwydd  i  fab  fy  meistr. 

45  A  chyn  darfod  i  mi  ddywedyd 
yn  fy  nghalon,  wele  Rebeccah  yn 
dyfod  allan,  a'i  hysten  ar  ei  hys- 
gwydd ;  a  hi  a  aeth  i  waered  i'r 
flynnon,  ac  a  dynnodd :  yna  y  dy- 
wedais wrthi,  Dioda  fi,  attolwg. 

46  Hithau  a  frysiodd,  ac  a  ddis- 


Rcbecccih  yn  cydsynio  i  fyned.        GENESIS,  XXV.  Isaac  yn  cyfarfod  â  hi. 


Cyn 
CRIST 

1857. 


r  ad.  26. 


eUeb.lwitn. 


8  ad.  56,  59. 


7jî  ìcyddi/n 
gi/fan, 
lieu  fhleg  o 
fisucdd. 


» pen.  35.  8. 


gynodd  ei  hystên  oddi  arni,  ac  a 
ddywedodd,  Yf ;  a  mi  a  ddyfrhâf 
dy  gamelod  hefyd.  Felly  yi'  yfais ; 
a  hi  a  ddyfrhaodd  y  camelod  hefyd. 

47  A  mi  a  ofjuais  iddi,  ac  a  ddy- 
wedais,  Merch  pwy  ydwyt  ti? 
Hithau  a  ddywedodd,  Merch  Beth- 
uel  mab  Nachor,  yr  hwn  a  ymddûg 
INÍilcah  iddo  ef.  Yna  y  gosodais  y 
clust-dlws  wrth  ei  hwyneb,  a'r 
breichledau  am  ei  dwylaw  hi : 

48  Ac  a  ymgrymmais,  ac  a  addol- 
ais  yr  Arglwydd,  ac  a  fendithiais 
Arglwydd  Dduw  fy  meistr  Abra- 
ham, yr  hwn  a'm  harweiniodd  ar 
hyd  yi'  iawn  ffordd,  i  gymmeryd 
merch  brawd  fy  meistr  i'w  fab  ef. 

49  Ac  yn  awr  od  ydych  chwi  yn 
gwneuthur  trugaredd  a  fifyddlondeb 
a'm  meistr,  mynegwch  i  mi :  ac  onid 
ê,  mynegwch  i  mi;  fel  y  tröwyf  ar  y 
Haw  ddehau,  neu  ar  y  Haw  aswy. 

50  Yna  yi'  attebodd  Laban  a 
Bethuel,  ac  a  ddywedasant,  Oddi 
Avrth  yr  Aeglwydd  y  daeth  y  peth 
hyn:  ni  aUwn  ddywedyd  wrthyt 
ddrwg,  na  da. 

51  Wele  Rebeccah  o'th  flaen ;  cym- 
raer  hi,  a  dos,  a  bydded  wraig  i 
fab  dy  feistr,  fel  y  Uefarodd  yr  Ar- 
glwydd. 

52  A  phan  glybu  gwas  Abraham 
eu  geiriau  hwynt,  yna  efe  "^a  ym- 
iznrioinodd  hyd  lawr  i'r  Arglwydd. 

53  A  thynnodd  y  gwas  allan  ^dlysau 
arian,  a  thlysau  aur,  a  gwisgoedd, 
ac  a'u  rhoddodd  i  Rebeccah  :  rhodd- 
odd  hefyd  bethau  gwerthfawr  i'w 
brawd  hi,  ac  i'w  mam. 

54  A  hwy  a  fvvyttasant  ac  a  yf- 
asant,  efe  a'r  dynion  oedd  gyd  âg  ef, 
ac  a  lettyasant  dros  nos :  a  chod- 
asant  yn  fore ;  ac  efe  a  ddywedodd, 
^  Gollyngwch  fi  at  fy  meistr. 

55  Yna  y  dywedodd  ei  brawd  a'i 
mam,  Triged  y  Uangces  gyd  â  ni 
''  ddeng  niwrnod  o'r  Ueiaf ;  wedi 
hynny  hi  a  gaiíF  fyned. 

56  Yntau  a  ddywedodd  wrthynt, 
Na  rwystrwch  fi,  gan  i'r  Arglwydd 
Iwyddo  fy  nhaith  ;  gollyngwch  fi,  fel 
yr  elwyf  at  fy  meistr. 

57  Yna  y  dywedasant,  Galwn  ar  y 
Uangces,  a  gofynwn  iddi  hi. 

58  A  hwy  a  alwasant  ar  Rebeccah, 
a  dywedasant  wrthi,  A  âi  di  gyd  a'r 
gwr  hwn  ?  A  hi  a  ddywedodd,  Af 

59  A  hwy  a  ollyngasant  Rebeccah 
eu  chwaer,  *a'i  mammaeth,  a  gwas 
Abraham,  a'i  ddynion ; 

60  Ac  a  fendithiasant  Rebeccah, 


ac  a  ddywedasant  wi'thi,  Ein  chwaer 
wyt,  bydd  di  fil  fyrddiwn ;  ac  ""  eti- 
fedded  dy  had  borth  ei  gaseion. 

61  1Í  Yna  y  cododd  Rebeccah,  a'i 
Uangcesau,  ac  a  farchogasant  ar  y 
camelod,  ac  a  aethant  ar  ol  y  gwr ; 
a'r  gwas  a  gymmerodd  Rebeccah,  ac 
a  aeth  ymaith. 

62  Ac  Isaac  oedd  yn  dyfod  o  fíbrdd 
^pydew  Lahai-roi;  ac  efe  oedd  yn 
trigo  ja  nhir  y  dehau. 

63  Ac  Isaac  a  aeth  allan  i  ^  fyfyrio 
yn  y  maes,  ym  min  yr  hwyr;  ac  a 
ddyrchafodd  ei  lygaid,  ac  a  edrych- 
odd,  ac  wele  y  camelod  yn  dyfod. 

64  Rebeccah  hefyd  a  ddyrchaf- 
odd ei  Uygaid;  a  phan  welodd  hi 
Isaac,  yhi  a  ddisgynodd  oddi  ar  y 
camel. 

65  Canys  hi  a  ddywedasai  wrth  y 
gwas,  Pwy  yw  y  gwr  hwn  sydd  yn 
rhodio  yn  y  maes  i'n  cyfarfod  ni? 
A'r  gwas  a  ddywedasai,  Fy  meistr 
yiv  efe :  a  hi  a  gymmerth  orchudd, 
ac  a  ymAvisgodd. 

66  A'r  gwas  a  fynegodd  i  Isaac 
yr  hyn  oU  a  wnaethai  efe. 

67  Ac  Isaac  a'i  dug  hi  i  mewn  i 
babell  Sarah  ei  fam ;  ac  efe  a  gym- 
merth Rebeccah,  a  hi  a  aeth  yn 
wraig  iddo,  ac  efe  a'i  hoffodd  hi :  ac 
Isaac  a  ymgysurodd  ar  ol  ei  fam. 

PENNOD  XXV. 

1  Flanl  Abraham  o  Ceturah.  5  Bhannu  ei  ddâ 
ef,  7  Ei  oedran  a'i  farwolaeth.  9  Ei  gladd- 
edigaeth.  12  Cenhedlaethau  Ismael.  17  Ei 
oedran  a'i  farwolaeth.  21  Isaac  yn  gwedd'io 
dros  liebeccah,  yr  hon  oedd  yn  ammhlant- 
adwy.  22  Y  plant  yn  ymicthio  yn  ei  chroth 
hi.  24  Genedigaeth  Esau  a  Jacob.  27  Y 
rhagor  oedd  rhyngddynt  hwy.  29  Esau  yn 
gwerthu  braint  ei  enedigaeih. 

AC  Abraham  a  gymmerodd  eil- 
.  waith  wraig,  a'i  henw  Ceturah. 

2  A  *hi  a  esgorodd  iddo  ef  Zim- 
ran,  a  Jocsan,  a  Medan,  a  Midian, 
ac  Isbac,  a  Suah. 

3  A  Jocsan  genhedlodd  Seba,  a 
Dedan  :  a  meibion  Dedan  oedd  As- 
surim,  a  Letusim,  a  Leummim. 

4  A  meibion  Midian  oedd  Ephah, 
ac  Epher,  a  Hanoch,  ac  Abidah, 
ac  Eldaah:  yr  hoU  rai  hyn  oedd 
feibion  Ceturah. 

5  H  Ac  "^  Abraham  a  roddodd  yr 
hyn  oU  oedd  ganddo  i  Isaac. 

6  Ac  i  feibion  gordderch-wrag- 
edd  Abraham  y  rhoddodd  Abraham 
roddion ;  ac  efe  a  'u  hanfonodd 
hAvynt  oddi  \vi'th  Isaac  ei  fab,  tu 
a'r  dwyrain,  i  dir  y  dwyrain,  ac  efe 
etto  yn  fy^v. 


Marwolaeth  Abraham. 


GENESIS,  XXVI. 


Genedigaeth  Esau  a  Jacob. 


Cyn 
CEIST 

1822. 


c  pen.  15. 15. 
a  49. 29. 


d  pen.  23. 16, 


« pen.  16. 14. 
a  24.  62. 

Cylch 
1800. 


f  1  Chron. 
1.29. 


2Neu, 
Hadad. 


8  pen.  17. 20. 


1773. 


h  1  Sam. 
15.7. 


i  pen.  16. 12. 
3  Heb. 
cwÿmpodd. 

1857. 


1S33. 


I  Rhiif.  3. 
lU. 


7  A  dyma  ddyddiau  blynyddoedd 
einioes  Abraham,  y  rhai  y  bu  efe 
fyw ;  can  mlynedd  a  phymtheng 
mlynedd  a  thri  ugain. 

8  Ac  Abraham  a  drengodd,  ac  "a 
fu  farw  mewn  oed  teg,  yn  hen,  ac 
yn  gyflawn  o  ddyddiau;  ac  efe  a 
gasghvyd  at  ei  bobl. 

9  Ac  Isaac  ac  Ismael  ei  feibion  a'i 
claddasant  ef  yn  ogof  Machpelah, 
ym  maes  Ephron  fab  Sohar  yr  Heth- 
iad,  yr  hwn  sydd  o  flaen  Mamre ; 

10  "^Y  maes  a  brynasai  Abraham 
gan  feibion  Heth ;  yno  y  claddwyd 
Abraham,  a  Sarah  ei  wraig. 

11  11  Ac  wedi  marw  Abraham,  bu 
hefyd  i  Dduw  fendithio  Isaac  ei 
fab  ef:  ac  Isaac  a  drigodd  wrth 
^  fíynnon  Lahai-roi. 

12  1Í  A  dyma  genhedlaethau  Is- 
mael, fab  Abraham,  yr  hwn  a  ym- 
ddûg  Agar  yr  Aiphtes,  morwyn 
Sarah,  i  Abraham. 

13  A  ^dyma  enwau  meibion  Is- 
mael, erbyn  eu  henwau,  trwy  eu 
cenhedlaethau :  Nebaioth  cyntaf- 
anedig  Ismael,  a  Chedar,  ac  Ad- 
beel,  a  Mibsam, 

14  Misma  heiyd,  a  Dumah,  a 
Massa, 

15  ^Hadar,  a  Themah,  Jetur,  Na- 
phis,  a  Chedemah. 

16  Dyma  h^vy  meibion  Ismael,  a 
dyma  eu  henwau  hwynt  wrth  eu 
trefydd,  ac  -vvrth  eu  cestyll :  ^  yn 
ddeuddeg  o  dywysogion  yn  ol  eu 
cenhedloedd 

17  A  dyma  flynyddoedd  einioes 
Ismael ;  can  mlynedd  a  dwy  ar 
bymtheg  ar  hugain  o  flynyddoedd : 
yna  y  trengodd,  ac  y  bu  farw,  ac  y 
casglwyd  ef  at  ei  bobl. 

18  Preswyliasant  hefyd  ^  o  Hafilah 
hyd  Sur,  yr  hon  sydd  o  flaen  yr 
Aipht,  fíbrdd  yr  âi  di  i  Assyria : 
ac  *  y'ngŵydd  ei  hoU  frodyr  y  "  bu 
efe  farw. 

19  1Í  A  dyma  genhedlaethau  Isaac 
fab  Abraham :  ''Abraham  a  genhedl- 
odd  Isaac. 

20  Ac  Isaac  oedd  fab  deugain 
mlwydd  pan  gymmerodd  efe  Re- 
beccah  ferch  Bethuel  y  Syriad,  o 
Mesopotamia,  chwaer  Laban  y  Syr- 
iad, yn  wraig  iddo. 

21  Ac  Isaac  a  weddiodd  ar  yr 
Arglwydd  dros  ei  wraig,  am  ei 
bod  hi  yn  ammhlantadwy :  a'r  Ar- 
glwydd a  wrandawodd  arno  ef,  a 
'  Rebeccah  ei  wi'aig  ef  a  feichiogodd. 

22  A'r  plant  a  ymwthiasant  â'u 


gilydd  yn  ei  chroth  hi :  yna  y  dy 
wedodd  hi,  Os  felly,  beth  a  wnaf 
fi  fel  hyn?  A  hi  a  aeth  i  ymofyn 
â'r  Arglwydd. 

23  A'r  Arglwydd  a  ddywedodd 
wrthi  hi,  Dwy  genedl  sydd  yn  dy 
groth  di,  a  dau  /ath  ar  bobl  a 
wahenir  o'th  fru  di ;  "a'r  naill  bobl 
fydd  cryfach  na'r  llall,  "a'r  hynaf 
a  wasanaetha  yr  ieuangaf 

24  1Í  A  phan  gyflawnwyd  ei  dydd- 
iau  hi  i  esgor,  wele,  gefeUiaid  oedd 
yn  ei  chroth  hi. 

25  A'r  cyntaf  a  ddaeth  allan  yn 
goch "  drosto  i  gyd  fel  cochl  flewog : 
a  galwasant  ei  enw  ef  Esau. 

26  Ac  wedi  hynny  y  daeth  ei 
frawd  ef  allan,  p  a'i  law  yn  ymaflyd 
yn  sawdl  Esau:  a  galwyd  ^ei  enw 
ef  Jacob.  Ac  Isaac  oedd  fab  tri 
ugeinmlwydd  pan  anAvyd  hwynt. 

27  A'r  Uangciau  a  gynnyddasant : 
ac  Esau  oedd  wr  yn  medru  hela,  a 
gwr  o'r  maes ;  a  Jacob  oedd  wr  di- 
syml,  yn  cyfanneddu  mewn  pebyll. 

28  Isaac  hefyd  oedd  hofif  ganddo 
Esau,  am  ei  fod  yn  bwytta  o'i  hel- 
wriaeth  ef:  a  Rebeccah  a  hoflai 
Jacob. 

29  1Í  A  Jacob  a  ferwodd  gawl : 
yna  Esau  a  ddaeth  o'r  maes,  ac 
efe  yn  ddiflygiol. 

30  A  dywedodd  Esau  wrth  Jacob, 
Gad  i  mi  yfed,  attolwg,  *o'r  cawl 
coch  yma ;  o  herwydd  diflygiol  luyf 
fi :  am  hynny  y  galw}^d  ei  enw  ef 
Edom. 

31  A  dywedodd  Jacob,  Gwerth  di 
heddyw  i  mi  dy  enedigaeth-fraint. 

32  A  dywedodd  Esau,  Wele  fi  yn 
myned  i  farw,  a  pha  lês  a  wna  yr 
enedigaeth-fi'aint  hon  i  mi  ? 

33  A  dywedodd  Jacob,  Twng  i  mi 
heddyw,  Ac  efe  a  dyngodd  iddo; 
ac  "^efe  a  werthodd  ei  enedigaeth- 
fraint  i  Jacob. 

34  A  Jacob  a  roddes  i  Esau  fara 
a  chawl  flacbys ;  ac  efe  a  fwytta- 
odd,  ac  a  yfodd,  ac  a  gododd,  ac 
a  aeth  ymaith :  felly  y  diystyrodd 
Esau  ei  enedigaeth-fraint. 

PENNOD  XXVI. 

1  Isaac  0  achos  newyn  yn  myned  i  Gerar.  2 
Duw  yn  ei  addysgu  ac  yn  ei  fendithio  ef. 
7  Ahimelech  yn  ei  geryddu  ef  am  wadu  ei 
wraig.  12  Efe  yn  myned  yn  gyfoetJiog  :  18 
Yn  cloddio  ffynnon  Esec,  Sit7iah,  a  liehohoth. 
26  Abimelech  yn  gicneuthur  cynghrair  ag  ef 
yn  Beer-seha.    34  Gwragedd  Esau. 

ABU  newyn  yn  y  tir,  heb  law 
^y  newyn  cyntaf  a  fuasai  yn 
nyddiau  Abraham  :  ac  Isaac  a  aeth 


Cyn 
CRIST 

1838. 


m2Sam. 

8.14. 
n  Tien.  27. 20. 

Mai.  1.  3. 

Rhuf.9.12. 


o  pen.  27. 
11, 16,  23. 


P  Hos.  12.  3. 

1837. 
1pen.27.36. 


Cylch 
1805, 


i  Heb.  oV 
coch,  o'r 
coch  yma. 


rHeli,lZ 

16. 


Cylch 

1804. 
»  pen.  12. 10. 


Duw  yn  addysgu 


GENESIS,  XXVL 


ac  yn  hendithio  Isaac. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

1804. 


b  pen.  20.  2. 


Open.  13. 15. 
a  15. 18. 


<lpen.22.lC. 
e  pen.  15.  5. 


f  pen.  12.  3. 
a  22. 18. 


E  pen.  12. 1.3. 
a  a).  2, 13. 


b  pen.  20.  9. 


2Neu, 
hwsmon- 
iiaeth. 

i  pen.  21. 3C 


at  ^  Abimelech  brenliin  y  Philistiaid 
i  Gerar. 

2  A'r  Arglwydd  a  ymddangosas- 
ai  iddo  ef,  ac  a  ddywedasai,  Na 
ddos  i  "Nvaered  i'r  Aipht:  aros  yn 
y  wlad  a  ddywedwyf  fi  wrthyt. 

3  Ymdeithia  yii  y  wlad  hon,  a  mi 
a  fyddaf  gyd  â  thi,  ac  a'th  fendith- 
iaf :  o  herwydd  i  ti  ac  fth  had  '^y 
rhoddaf  yr  holl  wledydd  hyn,  a  mi 
a  gyflawnaf  ^íy  llw  a  dyngais  wrth 
Abraham  dy  dad  di. 

4  A  *mi  a  amlhâf  dy  had  di  fel 
sêr  y  nefoedd,  a  rhoddaf  i'th  had 
di  yr  holl  Avledydd  hyn :  a  holl  gen- 
hedlaethau  y  ddaear  a  fendithir 
^yn  dy  had  di  : 

5  Am  ivi-andaw  o  Abraham  ar  fy 
Uais  i,  a  chadw  iy  nghadwriaeth, 
fy  ngorchymynion,  fy  neddfau,  am 
cyfreithiau. 

6  IF  Ac  Isaac  a  drigodd  yn  Gerar. 

7  A  gwŷr  y  lie  hwnnw  a  ymofyn- 
asant  am  ei  wraig  ef.  Ac  ^  efe  a  ddy- 
wedodd,  Fy  chwaer  yw  hi :  canys 
oihodd  ddywedyd,  Fy  ng^vraig  yiu ; 
rhag  {eb  efe)  i  ddynion  y  lie  h^vnnw 
fy  Uadd  i  am  Rebeccah  :  canys  yr- 
ydoedd  hi  yn  dêg  yr  olwg. 

8  A  bu,  gwedi  ei  fod  ef  yno  ddydd- 
iau  lawer,  i  Abimelech  brenliin  y 
Phihstiaid  edrych  tr^vy  y  íFenestr,  a 
chanfod ;  ac  wele  Isaac  yn  chwarae 
â  Rebeccah  ei  wi'aig. 

9  Ac  Abimelech  a  alwodd  ar  Isaac, 
ac  a  ddywedodd,  Wele,  yn  ddiau  dy 
MTaig  yw  hi :  a  pliaham  y  dy wedaist, 
Fy  chwaer  yiv  hi  ?  Yna  y  dywedodd 
Isaac  WTtho,  Am  ddywedyd  o  honof, 
Rhag  fy  marw  o'i  phlegid  hi. 

10  A  dywedodd  Abimelech,  Pa- 
ham  y  gMTiaethost  hyn  â  ni  ?  hawdd 
y  gallasai  un  o'r  bobl  orwedd  gyd 
â'th  wraig  di ;  ^  feUy  y  dygasit  ar- 
nom  ni  bechod 

11  A  gorchymynodd  Abimelech  i'r 
holl  bobl,  gan  ddywedyd,  Yr  liwn 
a  gyfíyrddo  â'r  gwr  hwn,  neu  â'i 
wraig,  a  leddir  yn  farw. 

12  Ac  Isaac  a  hauodd  yn  y  tir 
liwimw,  ac  a  gafodd  y  flwyddj^i 
honno  y  can  cymmaint.  Ar  Ar- 
glwydd a'i  bendithiodd  ef 

13  A'r  gwr  a  gynnyddodd,  ac  a 
aeth  rhagddo,  ac  a  dyfodd  hyd 
onid  aeth  yn  fa'wr  iawn. 

14  Ac  yr  oedd  ganddo  ef  gyfoeth 
o  ddefaid,  a  chyfoeth  o  wartheg,  a 
^  gweision  lawer :  a'r  Philistiaid  a 
genfigennasant  wrtho  ef 

15  A'r  hoU  bydewau  'y  rhai    a 


gloddiasai  gweision  ei  dad  ef,  yn 
nyddiau  Abraham  ei  dad  ef,  y  Phi- 
listiaid a'u  cauasant  h^^y,  ac  a'u 
Uanwasant  â  phridd 

16  Ac  Abimelech  a  ddywedodd 
wrth  Isaac,  Dos  oddi  wrthym  ni : 
canys  ^ti  a  aethost  yn  gryfach  o 
lawer  na  nyni. 

17  1Í  Ac  Isaac  a  aeth  oddi  yno,  ac 
a  wersyUodd  yn  nyfiryn  Gerar,  ac 
a  bres'R'yliodd  yno. 

18  Ac  Isaac  eilwaith  a  gloddiodd  y 
pydewau  dwfr  y  rhai  a  gloddiasent 
yn  nyddiau  Abraham  ei  dad  ef,  ac 
a  gauasai  y  Philistiaid  wedi  marw 
Abraham;  ac  a  enwodd  enwau  ar- 
nynt,  yn  ol  yr  enwau  a  enwasai  ei 
dad  ef  arnynt  h^vy, 

19  Gweision  Isaac  a  gloddiasant 
hefyd  yn  y  dyfíryn,  ac  a  gawsant 
yno  flfynnon  o  ddwfr  ^  rhedegog. 

20  A  bugeiliaid  Gerar  a  ymryson- 
asant  â  bugeihaid  Isaac,  gan  ddy- 
Avedyd,  Y  dwfr  sydd  eiddom  ni. 
Yna  efe  a  alwodd  enw  y  ffjmnon, 
^Esec;  o  herwydd  ymgynhennu  o 
honynt  âg  ef 

21  Gloddiasant  hefyd  bydew  arall : 
ac  ymrysonasant  am  hwnnw :  ac  efe 
a  alwodd  ei  euAV  ef  ^  Sltnah. 

22  Ac  efe  a  fudodd  oddi  yno,  ac 
a  gloddiodd  bydew  arall;  ac  nid 
ymrysonasant  am  hwnnw :  ac  efe 
a  alwodd  ei  enw  ef  ^  Rehoboth ; 
ac  a  ddywedodd,  Canys  yn  awr  yr 
ehangodd  yr  Arglwydd  arnom,  a 
ni  a  ffrwythwn  yn  y  tir, 

23  Ac  efe  a  aeth  i  fynu  oddi  yno 
i  Beer-seba. 

24  A'r  Arglwydd  a  ymddangos- 
odd  iddo  y  noson  honno,  ac  a  ddy- 
wedodd, Myfi  yw  Duw  Abraham 
dy  dad  ti :  nac  oftia ;  canys  byddaf 
gyd  â  thi,  ac  a'th  fendithiaf,  ac  a 
liosogaf  dy  had  er  mwyn  Abraham 
fy  ngwas. 

25  Ac  efe  '  a  adeiladodd  yno  aUor, 
ac  a  alwodd  ar  enw  yr  Arglwydd  ; 
ac  jno  y  gosododd  efe  ei  babell : 
a  gweision  Isaac  a  gloddiasant  yno 
bydew. 

26  11  Yna  y  daeth  •"  Abimelech  atto 
ef  o  Gerar,  ac  Aliuzzath  ei  gyfaill, 
a  Phichol  tjvvysog  ei  lu, 

27  Ac  Isaac  a  ddywedodd  wrthynt, 
Paham  y  daethoch  chwi  attaf  fi ; 
gan  i  chwi  fy  nghasâu,  a'm  gyrru 
oddi  wrthych  ? 

28  Yna  y  dy  wedasant,  Gan  weled  ni 
a  welsom  fod  yi*  Arglwydd  gyd  â 
thi :  a  dyAvedasom,  Bydded  yn  awr 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1804. 


ti:xod.l.9. 


3  neb.  byw. 


<Sef, 
Cÿnnen. 


e  Sef,  0(U. 


6  S<>f, 
Kkangder. 


1  lien.  12. 7. 
a  13. 18. 


m  pen.  21. 


^•l 


Rebeccah  yn  dysgu  Jacob 


GENESIS,  XXVII. 


i  gael  y  fendith. 


Cyn 

CKIST 

Cylch 

18(H. 

7  Ileb. 
06  gwnei. 


8  Sef,  Llw. 

9Sef, 
Ffynnon 
y  llw. 

1796. 
o  pen.  36.  2. 


open.  27. 4C. 
2  flinder 
nieddwl. 


Cylch 

1760. 

>  pen.  48.10. 


gynghrair  rhyngom  ni,  sef  rhjngom. 
ni  a  thi ;  a  gwnawn  gyfammod  â  tlii ; 

29  ''Na  \vnei  i  ni  ddrwg,  megis 
na  cliyfíyrddasom  ninnau  â  thi,  a 
megis  y  gwnaethom  ddaioni  yn 
unig  â  thi,  ac  y'th  anfonasom  me^vn 
heddwch  ;  ti  yn  a^vr  wyt  fendigedig 

yr  AllGLWYDD. 

30  Ac  efe  a  wnaeth  iddynt  wledd ; 
a  hwy  a  fwyttasant  ac  a  yfasant. 

31  Yna  y  codasant  yn  fore,  a  hwy 
a  dyngasant  bob  un  f  w  gilydd :  ac 
Isaac  a'u  goUyngodd  hwynt  ymaith, 
a  h^vy  a  aethaiit  oddi  wrtho  ef 
mewn  heddwch. 

32  A'r  dydd  hwnnw  y  bu  i  weision 
Isaac  ddyfod,  a  mynegi  iddo  ef  o 
achos  y  pydew  a  gloddiasent :  a  dy- 
wedasant  wrtho,  Cawsom  ddwfr. 

33  Ac  efe  a'i  galwodd  ef  ^  Seba : 
am  hynny  enw  y  ddinas  yw  ^Beer- 
seba  liyd  y  dydd  hwn. 

34  11  Ac  yr  oedd  ''Esau  yn  fab 
deugain  mlwydd,  ac  efe  a  gymmer- 
odd  yn  wraig,  Judith  ferch  Beeri 
yr  Hethiad,  a  Basemath  ferch  Elon 
yr  Hethiad. 

35  A  °  h^vy  oeddynt  ^  chwerwder 
yspryd  i  Isaac  ac  i  Rebeccah. 

PENNOD  XXVII. 

1  Isaac  yn  anfon  Esau  am  lielwriaethi  6  Re- 
heccah  yn  dysgu  Jacob  i  gael  y  fendith.  15 
Jacob  yn  rhith  Esau  yn  ei  chaffael.  30  Esau, 
yn  dwyn  ei  saig.  33  Isaac  yn  dychrynu. 
34  Esau  yn  cwynofain,  a  thrwy  daerni  yn 
caj'ael  bendith.  41  Yn  bygwth  Jacob.  42 
Eebeccah  yn  ei  siommi  ef. 

ABU,  wedi  heneiddio  o  Isaac,  a 
^  thywyUu  ei  lygaid  fel  na  wel- 
ai,  alw  o  bono  ef  Esau  ei  fab  hynaf, 
a  djsvedyd  wrtho,  Fy  mab.  Yntau 
a  ddywedodd  wrtho  ef,  Wele  fi. 

2  Ac  efe  a  ddywedodd,  Wele,  mi 
a  heneiddiais  yn  awr,  ac  nis  gwn 
ddydd  fy  marwolaeth. 

3  Ac  yn  awr  cymmer,  attolwg,  dy 
offer,  dy  gaweU  saethau,  a'th  fwa,  a 
dos  allan  i'r  maes,  a  hela  i  mi  helfa. 

4  A  gwna  i  mi  flasus-fwyd  o'r  fath 
a  garaf,  a  dwg  i  mi,  fel  y  bwyt- 
tâwyf:  fel  y'th  fendithio  fy  enaid 
cyn  fy  marw. 

5  A  Rebeccah  a  glybu  pan  ddy- 
wedodd Isaac  wrth  Esau  ei  fab  :  ac 
Esau  a  aeth  i'r  maes,  i  hela  helfa 
i'w  dwyn. 

6  1Í  A  Rebeccah  a  lefarodd  wrth 
Jacob  ei  mab,  gan  ddyw  edyd,  Wele, 
clywais  dy  dad  yn  llefaru  wrth 
Esau  dy  frawd,  gan  ddywedyd, 

7  Dwg  i  mi  helfa,  a  gwna  i  mi 


flasus-fwyd,  fel  y  bwyttâwyf,  ac  y'th 
fendithi^vyf  ger  bron  yr  Aiiglwydd 
cyn  fy  marw. 

8  Ond  yn  awr,  fy  mab,  gwrando 
ar  fy  Uais  i,  am  yr  hyu  a  orchymyn- 
af  i  ti. 

9  Dos  yn  awr  i'r  praidd,  a  chym- 
mer  i  mi  oddi  yno  ddau  fýn  gafr 
da ;  a  mi  a'u  gwnaf  hwynt  yn  fwyd 
blasus  i'th  dad,  o'r  fath  a  gar  efe. 

10  A  thi  a'u  dygi  i'th  dad,  fel  y  bwyt- 
tao,  ac  y'th  fendithio  cyn  ei  farw. 

11  A  dywedodd  Jacob  wrth  Rebec- 
cah ei  fam,  Wele,  Esau  fy  mrawd  yn 
wr  blewog,  a  minnau  yn  wr  Uyih : 

12  Fy  nhad,  ond  odid,  a'm  teimla ; 
yna  y  byddaf  yn  ei  olwg  ef  fel 
t^^7llwr :  ac  a  ddygaf  arnaf  fell- 
dith,  ac  nid  bendith. 

13  A'i  fam  a  ddywedodd  wrtho, 
Arnaf  fi  y  hyddo  dy  felldith,  fy 
mab,  yn  unig  gwi*ando  ar  fy  llais ; 
dos  a  dwg  i  mi. 

14  Ac  efe  a  aeth,  ac  a  gymmerth 
y  mynnod,  ac  a'u  dygodd  at  ei  fam : 
a'i  fam  a  wnaeth  fwyd  blasus  o'r 
fath  a  garai  ei  dad  ef. 

15  Rebeccah  hefyd  a  gymmerodd 
hoff-wisgoedd  Esau  ei  mab  hynaf, 
y  rhai  oedd  gyd  â  hi  yn  tŷ,  ac  a 
wisgodd  Jacob  ei  mab  ieuangaf. 

16  A  gwisgodd  hefyd  grwyn  y 
mjTinod  geifr  am  ei  ddw^daw  ef,  ac 
am  lyfndra  ei  wddf  ef : 

17  Ac  a  roddes  y  bwyd  blasus,  a'r 
bara  a  arlwyasai  hi,  yn  llaw  Jacob 
ei  mab. 

18  1Í  Ac  efe  a  ddaeth  at  ei  dad, 
ac  a  ddywedodd,  Fy  nhad.  Yntau 
a  ddywedodd,  Wele  fi :  p'wy  wyt  ti, 
fy  mab  ? 

19  A  dyivedodd  Jacob  wrth  ei  dad, 
Myfi  yw  Esau  dy  gyntaf-anedig : 
gwneuthum  fel  y  dywedaist  wrthyf : 
cyfod,  attolwg,  eistedd,  a  b\vytta  o'm 
helfa,  fel  y'm  bendithio  dy  enaid. 

20  Ac  Isaac  a  ddywedodd  wrth  ei 
fab.  Pa  fodd,  fy  mab,  y  cefaist  mor 
fuan  a  hyn?  Yntau  a  ddywedodd. 
Am  i'r  Arglwydd  dy  Dduw  beri 
iddo  ddigwyddo  o'm  blaen, 

21  A  dywedodd  Isaac  wrth  Jacob, 
Tyred  yn  nês  yn  awr,  fel  y'th  deiml- 
wyf,  fy  mab ;  ai  tydi  yw  fy  mab 
Esau,  ai  nad  ê. 

22  A  nesaodd  Jacob  at  Isaac  ei 
dad  :  yntau  a'i  teimlodd  ;  ac  a  ddy- 
wedodd, Y  llais  yw  llais  Jacob ;  a'r 
dwylaw,  dwylaw  Esau  ydynt. 

23  Ac  nid  adnabu  efe  ef,  am  fod 
ei  ddwylaw  fel   dwylaw  ei   frawd 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1760. 


Esau,  trwy  daerni, 


GENESIS,  XXVIII. 


yn  cael  hendith. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1760. 


e  pen. !).  2.5. 
a  25.  23. 


<t  pen.  49.  8. 
•  pen.  12.  3. 


(■pen.  28. 
a,  4. 


s  Heb.  12. 
17. 


k  pen.  25. 26. 


2Sef, 
Dvidlwr. 


1  pen.  25. 33. 


Esau,  yn  flewog:  felly  efe  a'i  ben- 
dithiodd  ef. 

24  Dywedodd  hefyd,  Ai  ti  jnv  fy 
mab  Esau?  Yntau  a  ddywedodd, 
Myfi  yw. 

25  Ac  efe  a  ddywedodd,  Dwg  yn 
nês  attaf  fi,  a  mi  a  fwyttâf  o  helfa 
fy  mab,  fel  y'th  fendithio  iy  enaid. 
Yna  y  dug  atto  ef,  ac  efe  a  fwyt- 
taodd :  dug  iddo  win  heiyd,  ac  efe 
a  yfodd. 

26  Yna  y  djrwedodd  Isaac  ei  dad 
wrtho  ef,  Tyred  yn  nês  yn  awr,  a 
chusana  fi,  fy  mab. 

27  Yna  y  daeth  efe  yn  nês,  ac  al 
cusanodd  ef;  ac  a  aroglodd  arogl 
ei  wisgoedd  ef,  ac  a'i  bendithiodd 
ef,  ac  a  ddywedodd,  Wele  arogl  fy 
mab  fel  arogl  maes,  yr  hwn  a  fen- 
dithiodd  yr  Arglwydd. 

28  A  ^'rhodded  Duw  i  ti  o  wlith 
y  nefoedd,  ac  o  frasder  y  ddaear, 
ac  amldra  o  yd  a  gwin : 

29  *=  Gwasanaethed  pobloedd  dydi, 
ac  ymgrymmed  cenhedloedd  i  ti : 
bydd  (Ë  arglwydd  ar  dy  frodyr,  ac 
^  ymgrymmed  meibion  dy  fam  i  ti : 
^  melldigedig  fyddo  a'th  felldithio, 
a  bendigedig  a'th  fendithio. 

30  1Í  A  bu,  pan  ddarfa  i  Isaac  fen- 
dithio Jacob,  ac  i  Jacob  yn  brin 
fyned  allan  o  ŵydd  Isaac  ei  dad, 
yna  Esau  ei  frawd  a  ddaeth  o'i  hela. 

31  Ac  yntau  hefyd  a  wnaeth  fwyd 
blasus,  ac  a'i  dug  at  ei  dad;  ac  a 
ddywedodd  wrth  ei  dad,  Cyfoded 
fy  nhad,  a  bwyttâed  o  helfa  ei  fab, 
fel  y'm  bendithio  dy  enaid. 

32  Ac  Isaac  ei  dad  a  ddywedodd 
wrtho,  Pwy  wyt  ti?  Yntau  a  ddy- 
wedodd, Myfi  yw  dy  fab,  dy  gyntaf- 
anedig  Esau. 

33  Ac  Isaac  a  ddychrynodd  â 
dychryn  mawr  iawn,  ac  a  ddywed- 
odd, Pwy?  pa  le  mae  yr  hwn  a 
heliodd  helfa,  ac  a'i  dug  i  mi,  a  mi 
a  fwytteais  o'r  cwbl  cyn  dy  ddyfod, 
ac  a'i  bendithiais  ef  ?  ^bendigedig 
hefyd  fydd  efe. 

34  Pan  glybu  Esau  eiriau  ei  dad, 
^efe  a  waeddodd  â  gwaedd  fawr  a 
chwerw  iawn,  ac  a  ddywedodd  Avi-th 
ei  dad,  Bendithia  fi,  i'e  finnau,  fy 
nhad. 

35  Ac  efe  a  ddywedodd,  Dy  frawd 
a  ddaeth  me^vn  twyll,  ac  a  ddug  dy 
fendith  di. 

36  Dywedodd  yntau,  ^  Onid  iawn  y 
gelwir  ei  enw  ef  -  Jacob  ?  canys  efe 
a'm  disodlodd  i  ddwy  waith  bellach : 
'dug  fy  ngenedigaeth-fraint ;  ac  wele. 


yn  awr  efe  a  ddygodd  fy  mendith : 
dywedodd  hefyd,  Oni  chedwaist  gyd 
â  thi  fendith  i  minnau  ? 

37  Ac  Isaac  a  attebodd,  ac  a  ddy- 
wedodd wrth  Esau,  Wele,  ^mi  a'i 
gwneuthum  ef  yn  arglwydd  i  ti,  a 
rhoddais  ei  hoU  frodyr  yn  weision 
iddo  ef ;  âg  yd  a  gwin  y  cynheliais 
ef:  a  pheth  a  wnaf  i  tithau,  fy 
mab,  weithian? 

38  Ac  Esau  a  ddywedodd  wrth  ei 
dad,  Ai  un  fendith  sydd  gennyt,  fy 
nhad  ?  bendithia  finnau,  finnau  hef- 
yd, fy  nhad.  Felly  Esau  a  ddyrch- 
afodd  ei  lef,  ac  '  a  wylodd. 

39  Yna  yr  attebodd  Isaac  ei  dad, 
ac  a  ddywedodd  wrtho,  Wele,  ™ym 
mrasder  y  ddaear  y  bydd  dy  bres- 
wylfod,  ac  ym  mysg  gwlith  y  nef- 
oedd oddi  uchod ; 

40  Wrth  dy  gleddyf  hefyd  y  byddi 
fyAV,  "  a'th  frawd  a  wasanaethi :  "  ond 
bydd  amser  pan  feistrolech  di,  ac  y 
torrech  ei  iau  ef  oddi  am  dy  wddf. 

41 1Í  Ac  Esau  a  gasaodd  Jacob,  am 
y  fendith  â'r  hon  y  bendithiasai  ei 
dad  ef :  ac  Esau  a  ddywedodd  yn  ei 
galon,  Nesâu  y  mae  dyddiau  galar 
fy  nhad ;  p  yna  Uaddaf  Jacob  fy 
mrawd. 

42  A  mynegwyd  i  Rebeccah  eiriau 
Esau  ei  mab  hynaf.  Hithau  a  an- 
fonodd,  ac  a  alwodd  am  Jacob  ei 
mab  ieuangaf,  ac  a  ddywedodd 
wrtho,  Wele,  Esau  dy  fraAvd  sydd 
yn  ymgysuro  o'th  blegid  di,  arfedr 
dy  ladd  di. 

43  Ond  yn  awr,  fy  mab,  gwrando 
ar  fy  llais :  cjŵd,  fíb  at  Laban  fy 
mrawd,  i  Haran ; 

44  Ac  aros  gyd  âg  ef  ychydig  ddydd- 
iau,  hyd  oni  chilio  Hid  dy  frawd ; 

45  Hyd  oni  chilio  djgofaint  dy 
frawd  oddi  wrthyt,  ac  anghofio  o 
hono  ef  yr  hyn  a  wnaethost  iddo  : 
yna  yr  anfonaf  ac  y'th  gyrchaf  oddi 
yno.  Paham  y  bydd^vn  yn  amddifad 

0  honoch  eich  dau  mewn  un  dydd  ? 

46  Dywedodd  Rebeccah  hefyd 
wrth  Isaac,  'iBlinais  ar  fy  einioes  o 
her^vydd  merched  Heth :  os  cym- 
mer  Jacob  wraig  o  ferched  Heth, 
fel  y  rhai  hyn  o  ferched  y  wlad,  i  ba 
beth  y  chwennychivn  fy  einioes  ? 

PENNOD  XXVIII. 

1  Isaac  yn  heiidithio  Jacob,  ac  yn  ei  an/on  e/ 
i  Mesopotamia.  9  Esau  yn  pr'iodi  Mahalath 
merch  Ismael.  12  Gwelecligaeth  ysgol  Jacob. 
18  Maen  Bethel.    20  Adduned  Jacob. 

YNA  y  galwodd  Isaac  ar  Jacob, 
ac  al  bendithiodd  ef:   efe  a 


Giveledigaeth  ysgol  Jacob. 


GENESIS,  XXIX 


Adduned  Jacob. 


Cyn 

CEIST 

1760. 

«  pen.  24. 3. 
bHos.12.12. 
2  Padan- 
Aram. 
c  pen.  2.5. 20. 
d  pen.  22.23. 
e  pen.  24. 29. 


3  ll'iaws  0 
bobloedd. 

t  pen.  12. 2. 


s  pen.  36. 3. 
Basemath. 

Cylch 

1760. 

h  Hos.  12. 
12. 

i  Act.  7.  2. 
Charran. 


t  loan  1.51. 
Heb.1.14. 


1  pen.  35. 1. 
a  48.  3. 


m  pen.  13. 
16. 
n  Deut.  12. 

20. 


•  pen.  12.  3. 
u  18.  IS. 
a  22.  18. 
a  2«j.  4. 


orchymynodd  iddo  hefyd,  ac  a  ddy- 
wedodd  wrtho,  ^  Na  chymmer  wraig 
o  ferched  Canaan. 

2  ''Cyfod,  dos  i  ^  •=  Mesopotamia, 
i  dŷ  "^  Bethuel  tad  dy  fam  ;  a  chym- 
mer i  ti  wraig  oddi  yno,  o  ferched 
^  Laban  brawd  dy  fam  : 

3  A  Duw  Hollalluog  a'th  fendith- 
io,  ac  a'th  fírwythlono,  ac  a'th  liios- 
ogo,  fel  y  byddech  yn  "  gynnulleidfa 
pobloedd : 

4  Ac  a  roddo  i  ti  '^fendith  Abra- 
ham, i  ti  ac  i'th  had  gyd  â  tlii,  i  eti- 
feddu  o  honot  dir  dy  ymdaith,  yr 
liAvn  a  roddodd  Duw  i  Abraham. 

5  Felly  Isaac  a  anfonodd  ymaith 
Jacob :  ac  efe  a  aeth  i  Mesopota- 
mia, at  Laban  fab  Bethuel  y  S}t- 
iad,  brawd  Rebeccah,  mam  Jacob 
ac  Esau. 

6  IT  Pan  welodd  Esau  fendithio  o 
Isaac  Jacob,  a1  anfon  ef  i  Mesopo- 
tamia, i  gymmeryd  iddo  wi'aig  oddi 
yno,  a  gorchymyn  iddo  wrth  ei  fen- 
dithio, gan  ddywedyd,  Na  chymmer 
wraig  o  ferched  Canaan  ; 

7  A  gwrandaw  o  Jacob  ar  ei  dad,  ac 
ar  ei  fam,  a'i  fyned  i  Mesopotamia ; 

8  Ac  Esau  yn  gweled  mai  drwg 
oedd  merched  Canaan  y'ngolwg 
Isaac  ei  dad ; 

9  Yna  Esau  a  aeth  at  Ismael,  ac  a 
gymmerodd  ^Mahalatli  merch  Is- 
mael mab  Abraham,  chwaer  Neba- 
ioth,  yn  wraig  iddo,  at  ei  wragedd 
eraill. 

10  IT  A  Jacob  ^  a  aeth  aUan  o  Beer- 
seba,  ac  a  aeth  tu  a  '  Haran. 

11  Ac  a  ddaeth  ar  ddaniAvain  i 
fangre,  ac  a  lettŷodd  yno  dros  nos ; 
oblegid  machludo  yr  haul :  ac  efe 
a  gymmerth  o  gerrig  y  He  liwnnw, 
ac  a  osododd  dan  ei  ben,  ac  a  gysg- 
odd  yn  y  fan  honno. 

12  Ac  efe  a  freuddwydiodd ;  ac 
Avele  ysgol  yn  seiyll  ar  y  ddaear,  a'i 
phen  jn  cyrhaeddyd  i'r  nefoedd : 
ac  wele  ''angelion  Duw  yn  dringo 
ac  ^n  disgyn  ar  hyd-ddi. 

13  Ac  ^wele  yr  Arglwydd  yn 
seiyll  arni :  ac  efe  a  ddywedodd, 
Myfi  yw  Arglwydd  Dduw  Abra- 
ham dy  dad,  a  Duw  Isaac ;  y  tir 
yr  wyt  ti  yn  gorwedd  arno,  i  ti  y 
rhoddaf  ef,  ac  i'th  had. 

14  "^A'th  had  di  fydd  fel  Uwch  y 
ddaear ;  a  thi  a  dorri  allan  °  i'r  gor- 
llewin,  ac  i'r  dwyrain,  ac  i'r  gogledd, 
ac  i'r  dehau :  a  holl  deuluoedd  y 
ddaear  a  fendithir  yiiot  ti,  ac  °yn 
dy  had  di. 


15  Ac  wele  p  fi  gyd  â  thi ;  ac  mi  a'th 
gadwaf  pa  le  bynnag  yr  elych,  ac 
a'th  ddygaf  drachefn  i'r  wlad  hon : 

0  herwydd  ni'th   adawaf,  hyd  oni 
wnelwyf  yr  hyn  a  leferais  wrthyt. 

16  1Í  A  Jacob  a  ddefifrodd  o'i 
gwsg;  ac  a  ddywedodd,  Diau  fod 
yr  Arglwydd  yn  y  lie  hwn,  ac  nis 
gwyddwn  i. 

17  Ac  efe  a  ofnodd,  ac  a  ddywed- 
odd, Mor  ofiiadwy  yw  y  lie  hwn ! 
nid  oes  yma  onid  tŷ  i  Dduw,  a 
dyma  borth  y  nefoedd. 

18  A  Jacob  a  gyfododd  yn  fore, 
ac  a  gymmerth  y  garreg  a  osodasai 
efe  dan  ei  ben,  ac  efe  "^a'i  gosod- 
odd  hi  yn  golofn,  ac  a  dy^valltodd 
olew  ar  ei  phen  hi. 

19  Ac  efe  a  alwodd  enw  y  "^Ue 
liwnnw,  *  Bethel :  ond  Luz  fuasai 
enw  y  ddinas  o'r  cjaitaf. 

20  Yna  yr  addunodd  Jacob  addun- 
ed, gan  ddywedyd,  Os  "Duw  fydd 
gyd  â  myfi,  ac  a'm  ceidw  yn  y  fiFordd 
yma,  yr  hon  yr  ydwyf  yn  ei  cherdd- 
ed,  a  rhoddi  i  mi  *fara  i'w  f^vytta, 
a  dillad  i'w  g^visgo, 

21  A  dychwelyd  o  honof  mewn 
heddwch  i  dy  fy  nhad ;  yna  y  bydd 
yr  Arglwydd  yn  Dduw  i  mi. 

22  A'r  garreg  yma,  yr  hon  a  osod- 
ais  yn  golofii,  "a  fydd  yn  dy  Dduw; 
ac  o'r  hyn  oU  a  roddech  i  mi,  gan 
ddegymmu  mi  a'i  degj^mmaf  i  ti. 

PENNOD  XXIX. 

1  Jacob  yn  dyfod  at  ffynnon  Haran.  9  Yn 
ymgaredigo  â  Bahel.  13  Laban  yn  ei  groes- 
awa  ef  i'w  dy.  18  Jacob  yn  gicneuthur  am- 
mod  am  Eahel.  23  Ei  siommi  ef  û  Leah. 
28  Yntau  yn  pr'iodi  Eahel,  ac  yn  gwas- 
anaethu  am  dani  hi  saith  mlynedd  eraill. 
32  Leah  yn  dioyn  Beuben,  88  Simeon,  34 
Lefi,  35  a  Judah. 

A  JACOB  a  gymmerth  ei  ^daith, 
ac  a  aeth  i  wlad  ^meibion  y 
dwyrain. 

2  Ac  efe  a  edrychodd,  ac  wele 
bydew  yn  y  maes,  ac  wele  dair  ôi- 
adell  o  ddefaid  yn  gorwedd  wrtho ; 
o  herwydd  o'r  pydew  hwnnw  y 
dyfrhâeut  y  diadelloedd :  a  char- 
reg  fawr  oedd  ar  enau  y  pydew. 

3  Ac  yno  y  cesglid  yr  holl  ddi- 
adelloedd:  a  hwy  a  dreiglent  y 
garreg  oddi  ar  enau  y  pydew,  ac 
a  ddyfrhâent  y  praidd ;  yna  y 
rhoddent  y  garreg  drachein  ar  en- 
au y  pydew  yn  ei  lie. 

4  A  dywedodd  Jacob  wrthynt,  Fy 
mrodyr,  o  ba  le  yr  ydych  chwi?  A 
hwy  a  ddywedasant,  0  Haran  yr 
ydym  ni. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1760. 

P  Ediych 
ad.  20,  21. 


<!  pen.  31. 
13,  45. 
a  35. 14. 


r  Barn.  1. 
23,26. 
Hos.  4. 15. 

4Sef, 
Tỳ  Dduw. 


>  ad.  15. 


1 1  Tim.  6. 8. 


u  pen.  35.  7, 
U. 


2Heb. 

draed, 
3  poil. 


Jacob  yn  Jioŷi  Rahél. 


GENESIS,  XXIX. 


Ei  dwyllo  efâ  Leah. 


Cyn 

CEI8T 

Cylch 

1760. 


<Heb. 

heddwch. 


5  Hsb.fawr. 


a  Ex.  2. 17. 


«Heb. 
ton  am. 


bHos.  12.12. 


5  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt,  A 
adwaenoch  cliwi  Laban  fab  Nachor  ? 
A  hwy  a  ddywedasant,  Adwaenom. 

6  Yntau  a  ddywedodd  wrthynt 
hwy,  A  ocs  ^Uwyddiant  iddo  ef  ?  A 
hwy  a  ddywedasant,  Oes,  Uwydd- 
iant :  ac  wele  Rahel  ei  ferch  ef  yn 
dyfod  gyd  â'r  defaid. 

7  Yna  y  dyvvedodd  efe,  Wele  etto 
y  dydd  yn  ^gynnar,  nid  piv  bryd 
casglu  yr  anifeiliaid :  dyfrhêwch  y 
praidd,  ac  ewch,  a  bugeiliwch. 

8  A  hwy  a  ddywedasant,  M  allwn 
ni,  hyd  oni  chasgler  yr  holl  ddiad- 
elloedd,  a  threiglo  o  honynt  y  gar- 
reg  oddi  ar  wyneb  y  pydew;  yna 
y  dyfrhâwn  y  praidd. 

9  11  Tra  yr  ydoedd  efe  etto  yn  llef- 
arii  wrthynt,  daeth  Rahel  hefyd 
gyd  â'r  praidd  oedd  eiddo  ei  thad ; 
oblegid  hi  oedd  yn  bugeilio. 

10  A  phan  welodd  Jacob  Rahel 
ferch  Laban  brawd  ei  fam,  a  phraidd 
Laban  brawd  ei  fam ;  yna  y  nesaodd 
Jacob  ac  "a  dreiglodd  y  garreg  oddi 
ar  enau  y  pydew,  ac  a  ddyfrhaodd 
braidd  Laban  brawd  ei  fam. 

11  A  Jacob  a  gusanodd  Rahel,  ac 
a  ddyrchafodd  ei  lef,  ac  a  wylodd. 

12  A  mynegodd  Jacob  i  Rahel,  mai 
brawd  ei  thad  oedd  efe,  ac  mai 
mab  Rebeccah  oedd  efe :  hithau  a 
redodd,  ac  a  fynegodd  i'w  thad. 

13  A  phan  glybu  Laban  '^hanes 
Jacob  mab  ei  chwaer,  yna  efe  a 
redodd  i'w  gyfarfod  ef,  ac  a'i  cofl- 
eidiodd  ef,  ac  a'i  cusanodd,  ac  a'i 
dug  ef  i'w  dŷ :  ac  efe  a  fynegodd 
i  Laban  yr  holl  bethau  hyn. 

14  A  dywedodd  Laban  Avrtho  ef, 
Yn  ddiau  fy  asgwrn  i  a'm  cnawd 
ydwyt  ti.  Ac  efe  a  drigodd  gyd  âg 
ef  fis  o  ddyddiau. 

15  1Í  A  Laban  a  ddjvvedodd  wrth 
Jacob,  Ai  o  herwydd  mai  fy  mrawd 
wyt  ti,  y'm  gwasanaethi  yn  rhad? 
mynega  i  mi  hcthfydd  dy  gyflog? 

16  Ac  i  Laban  yr  oedd  dwy  o 
ferched :  enw  yr  hynaf  oedd  Leah, 
ac  enw  yr  ieuangaf  Rahel. 

17  A  Uygaid  Leah  oedd  weiniaid ; 
ond  Rahel  oedd  dêg  ei  phryd,  a 
glandeg  yr  olwg. 

18  A  Jacob  a  hoffodd  Rahel ;  ac  a 
ddywedodd.  Mi  a'th  wasanaethaf  di 
saith  mlynedd  am  Rahel  dy  ferch 
ieuangaf. 

19  A  Laban  a  ddywedodd,  Gwell 
yAv  ei  rlioddi  hi  i  ti,  na'i  rhoddi  i 
wr  arall :  aros  gyd  â  mi. 

20  Felly  Jacob  ^a  wasanaetliodd 


am  Rahel  saith  mlynedd :  ac  yr 
oeddynt  yn  ei  olwg  ef  fel  ychydig 
ddyddiau,  am  fod  yn  hoff  ganddo 
efe  hi 

21 1  A  dywedodd  Jacob  wrth  La- 
ban, Moes  i  mi  fy  ngwraig,  (canys 
cyflawnwyd  fy  nyddiau,)  fel  yr  elwyf 
atti  hi. 

22  A  Laban  a  gasglodd  holl  ddyn- 
ion  y  fan  honno,  ac  a  wnaeth  wledd. 

23  Ond  bu  yn  yr  hwyr,  iddo  gym- 
meryd  Leah  ei  ferch,  a'i  dwyn  hi 
atto  ef ;  ac  yntau  a  aeth  atti  hi. 

24  A  Laban  a  roddodd  iddi  Zilpah 
ei  forwyn,  yn  forwyn  i  Leah  ei  ferch. 

25  A  bu,  y  bore,  wele  Leah  oedd 
hi :  yna  y  dywedodd  efe  wrth  La- 
ban, Paham  y  g^vnaethost  hyn  i 
mi  ?  onid  am  Rahel  y'th  wasanaeth- 
ais  ?  a  phaham  y'm  twyllaist  ? 

26  A  dyivedodd  Laban,  Ni  wneir 
felly  yn  ein  "gwlad  ni,  gan  roddi 
yr  ieuangaf  o  flaen  yr  hynaf 

27  CyflaAvna  di  wythnos  hon,  a  ni 
a  roddwn  i  ti  hon  hefyd,  am  y 
gwasanaeth  a  wasanaethi  gyd  â  mi 
etto  saith  mlynedd  eraill. 

28  A  Jacob  a  wnaeth  feUy,  ac  a 
gyflawnodd  ei  hwythnos  hi :  ac  efe 
a  roddodd  Rahel  ei  ferch  yn  wi'aig 
iddo. 

29  Laban  hefyd  a  roddodd  i  Ra- 
hel ei  ferch,  Bilhah  ei  forwyn,  yn 
forwyn  iddi  hi 

30  Ac  efe  a  aeth  hefyd  at  Rahel, 
ac  a  hoffodd  Rahel  yn  fwy  na  Leah, 
ac  a  wasanaetliodd  gyd  âg  ef  etto 
saith  mlynedd  erailL 

311Í  A  phan  welodd  yr  Arglwydd 
mai  cas  oedd  Leah,  yna  efe  a  agor- 
odd  ei  chroth  hi ;  a  Rahel  oedd 
ammhlantadwy. 

32  A  Leah  a  feichiogodd,  ac  a 
esgorodd  ar  fab,  ac  a  alwodd  ei 
enw  ef  ^  Reuben :  o  herwydd  hi  a 
ddywedodd,  Diau  edrych  o'r  Ar- 
glwydd ar  fy  nghystudd;  canys 
yn  awr  fy  ngwr  a'm  hoffa  i. 

33  A  hi  a  feichiogodd  eilwaith,  ac 
a  esgorodd  ar  fab,  ac  a  ddywedodd. 
Am  glyAved  o'r  Arglwydd  mai  cas 
ydimjf  fi ;  am  hynny  y  rhoddodd 
efe  i  mi  hwn  hefyd :  a  hi  a  alwodd 
ei  enw  ef  ^  Simeon, 

34  A  hi  a  feichiogodd  drachefn,  ac  a 
esgorodd  ar  fab,  ac  a  ddywedodd,  Fy 
ngwi*  weithian  a  lŷn  yn  awr  wrthyf 
fi,  canys  plentais  iddo  dri  mab :  am 
hynny  y  galwyd  ei  enw  ef  -  Lefi. 

35  A  hi  a  feichiogodd  drachefn, 
ac  a  esgorodd  ar  fab,  ac  a  ddywed- 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1760. 

1753. 


7  Heb.  Ue. 


Cylch 

1752. 

8Sef, 
Gwelwch 
fab. 


Cylch 
1751. 


9Sef, 
Clijwed, 

Cylch 
1750. 


zpef, 
Gli/nu. 
Cylch 
1749. 


30 


Gwragedd  a  phlant  Jacob. 


GENESIS,  XXX. 


Rahel  yn  esgor  ar  Joseph. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
1749. 

c  Matt.  1.  2. 
3  Set, 
Moliant. 


Cylch 

1749. 


>  Edrvch 
pen.  16.  2. 


2  Heb.  t/r 
adeilader 
H  ganddi 
hi. 

b  pen.  35.22. 


Cylch 
1748. 


3  Scf, 
Barnu. 

Cylch 
1747. 


5  Sef,  Fij 
ymarech. 

c  Miitt.  4. 
13,  Neph- 
Ihtdirti, 


Cylch 
1749. 


6  Sef, 
Barjad. 

Cylch 
1747. 


7  Sef 
Vedwydd. 


odd,  Weithian  y  moliannaf  yr  Ar- 
GLWYDD :  am  liynny  y  galwodd  ei 
enw  ef  ''^  Judah.  A  hi  a  beidiodd 
â  phlanta. 

PENNOD  XXX. 

1  Eahel,  gan  fad  yn  ddigllaivn  nad  oedd  yn 
planta,  yn  rhoddi  Bilhah  ei  llaw-forwyn  i 
Jacob.  5  Eiihaii  yn  dicyn  Ban  a  Napldali. 
9  Leah  yn  rhoddi  Zilpah  ei  llaw-fonvyn,  yr 
hon  a  ymddûg  Gad  ao  Áser.  14  Heuben  yn 
cael  mandragorau,  am  y  rhai  y  mae  Leah 
yn  prynu  ei  gwr  gan  Eahel.  17  Leah  yn 
dwyn  Issachar,  Zahulon,  a  Dinah.  22  Bahel 
yn  dwyn  Joseph.  25  Jacob  yn  detsyfu  cael 
myned  ymaith.  27  Lahan  yn  ei  aUal  ef  ar 
gyfammod  newydd.  37  Dyfais  Jacob,  trwy 
yr  hon  yr  ymgyfoethogodd  efe. 

PA'N  welodd  Rahel  na  phlantasai 
hithau  i  Jacob,  yiia  Rahel  a 
geniigennodd  Avrth  ei  chwaer,  ac  a 
ddjvvedodd  wrth  Jacob,  Moes  feibion 
i  mi ;  ac  onid  ê  mi  afi/ddafiiXYw. 

2  A  chynneuodd  Hid  Jacob  wrth 
Rahel ;  ac  efe  a  ddywedodd,  Ai  mjQ. 
sydd  yn  He  Duw,  yi*  h^vn  a  attal- 
iodd  ffi'^vyth  y  groth  oddi  wrthyt  ti  ? 

3  A  dywedodd  hithau,  '^Wele  fy 
llaw-for\vyn  Bilhah,  dos  i  mewii 
atti  hi;  a  hi  a  blauta  ar  fy  nglin- 
iau  i,  fel  ^y  caffer  plant  i  minnau 
hefyd  o  houi  hi. 

4  A  hi  a  roddes  ei  llaw-for^vyn 
Bilhah  iddo  ef  ^yn  wraig,  a;  Jacob 
a  aeth  i  me^vn  atti. 

5  A  Bilhah  a  feichiogodd,  ac  a 
ymddûg  fab  i  Jacob. 

6  A  Rahel  a  ddjvvedodd,  Duw  a'm 
bariiodd  i,  ac  a  wrandawodd  hefyd 
ar  fy  Uais,  ac  a  roddodd  i  mi  fab :  am 
hynny  hi  a  alwodd  ei  en\y  ef "  Dan. 

7  Hefyd  Bilhah,  llaw-forAvyn  Ra- 
hel, a  feichiogodd  eilwaith,  ac  a 
ymddûg  yr  ail  mab  i  Jacob. 

8  A  Rahel  a  ddywedodd,  Ymdrech- 
ais  jTndrechiadau  ^gorchestol  am 
chwaer,  a  gorchfygais :  a  hi  a  alw- 
odd ei  enw  ef  ^  *=  Naphtali. 

9  Pan  welodd  Leah  beidio  o  honi 
a  phlanta,  hi  a  gymmerth  ei  llaw- 
forwyn  Zilpah,  ac  a'i  rhoddes  hi  yn 
wraig  i  Jacob. 

10  A  Zilpah,  llaw-for^vyn  Leah,  a 
ymddûg  fab  i  Jacob. 

11  A  Leah  a  ddywedodd,  Y  mae 
tyrfa  yn  dyfod :  a  hi  a  alwodd  ei 
enw  ef  ^  Gad. 

12  A  Zilpah,  Uaw-foFAvyn  Leah,  a 
ymddûg  yr  ail  mab  i  Jacob. 

13  A  Leah  a  ddyAvedodd,  Yr  ydwyf 
yn  ddedAvydd ;  oblegid  merched  a'm 
gal  want  yn  ddedwydd :  a  hi  a  alw- 
odd ei  enw  ef  ^  Aser. 


14 1Í  Reuben  hefyd  a  aeth  yn  nydd- 
iau  cynhauaf  gwenith,  ac  a  gafodd 
fandragorau  yn  y  maes,  ac  a'u  dug 
hwynt  at  Leah  ei  fam :  yna  Rahel 
a  ddywedodd  wrth  Leah,  Dyro,  at- 
tolwg,  i  mi  o  fandragorau  dy  fab. 

15  Hithau  a  ddywedodd  wrthi,  Ai 
bychan  yw  dwyn  o  honot  iy  ngwr? 
a  fynnit  ti  hefyd  dd^vyn  mandra- 
gorau fy  mab  ?  A  Rahel  a  ddywed- 
odd, Cysged  gan  hjTiny  gyd  â  thi 
heno  am  fandragorau  dy  fab. 

16  A  Jacob  a  ddaeth  o'r  maes  yn 
yr  hwyr ;  a  Leah  a  aeth  allan  i'w 
gyfarfod  ef,  ac  a  ddjvvedodd,  Attaf 
ÍÌ  y  deui :  oblegid  gan  brynu  y'th 
brynais  am  fandragorau  fy  mab.  Ac 
efe  a  g}' sgodd  gyd  â  hi  y  nos  honno. 

17  A  Duw  a  wrandawodd  ar  Leah, 
a  hi  a  feichiogodd,  ac  a  juiddug  y 
pummed  mab  i  Jacob. 

18  A  Leah  a  ddywedodd,  Rhodd- 
odd  Duw  fy  ngwobr  i  mi,  o  lier- 
wydd  rhoddi  o  honof  fi  fy  llaw- 
forwyn  i'm  gwr:  a  hi  a  alwodd  ei 
enw  ef  ^  Issachar. 

19  Leah  hefyd  a  feichiogodd  etto,  ac 
a  ymddûg  y  chweched  mab  i  Jacob. 

20  A  Leah  a  ddywedodd,  Cynnysg- 
aeddodd  Duw  fy^  â  chynnysgaeth 
dda ;  fy  ngwi'  a  drig  weithian  gyd 
â  mi,  oblegid  chwech  o  feibion  a 
ymddygais  iddo  ef :  a  hi  a  alwodd 
ei  enw  ef  ^  Zabulon. 

21  Ac  wedi  hynny  hi  a  esgorodd 
ar  ferch,  ac  a  alwodd  ei  heuAv  hi 
^  Dinah. 

22  11  A  Duw  a  gofiodd  Rahel,  a 
Duw  a  wrandawodd  arni,  ac  a 
agorodd  ei  chroth  hi. 

23  A  hi  a  feichiogodd,  ac  a  esgor- 
odd ar  fab,  ac  a  ddywedodd,  Duw 
a  dynnodd  ^  fy  ngwarthrudd  ymaith. 

24  A  hi  a  alwodd  ei  enw  ef  "Joseph, 
gan  ddyvvedyd,  *Yr  Arglwydd  a 
ddyry  yn  ychwaneg  i  mi  fab  arall. 

25  11  A  bu,  wedi  esgor  o  Rahel  ar 
Joseph,  ddywedyd  o  Jacob  wrth 
Laban,  Gollwng  fi  ymaith,  fel  yr 
elwyf  i'm  bro,  ac  i'm  gwlad  fy  hun. 

26  Dyro  fy  ngwragedd  i  mi,  a'm 
plant,  y  rhai  y  gwasanaethais  am 
danynt  gyd  a  thi,  fel  yr  elwyf  jTn- 
aith :  oblegid  ti  a  wyddost  fy  ngwas- 
anaeth  a  wneuthum  i  ti. 

27  A  Laban  a  ddywedodd  wrtho, 
Os  cefais  fíafr  }ti  dy  olwg,  na  syjl : 
^da  y  g\vn  i'r  Arglwydd  fy  men- 
dithio  i  o'th  blegid  di. 

28  Hefyd  efe  a  ddywedodd,  Dogna 
dy  gyflog  arnaf,  a  mi  a'i  rhoddaf. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

1748. 


Cylch 
1747. 


3  Sef, 
Gwobr. 
Cylch 
1746. 


9  Sef, 
Trigfa. 

Cylch 

1745. 

2  Scf,  Barn. 


1745. 


dlS,im.l.6. 

Ee.  'K  1. 

Luc  L  25. 
3  Sef, 

Ych  waneg. 
e  pen.  35. 17, 


f  pen.  39.  5. 


U 


Dyfais  Jacob,  trivy  yr 


GENESIS,  XXXI. 


hon  yr  ymgyfoethogodd  efe. 


Cyn 

CEIST 

1745. 


4Heb. 
lorrodd 
allan. 

BHeb. 
wrthfy 
nhroed  i. 


«Heb. 
y  fory. 


S  Edrynh 
pen.  31. 
9—12. 


29  Yntau  a  ddywedodd  wrtho,  Ti  a 
wyddost  pa  ddelw  y  gwasanaethais 
dydi ;  a  pha  fodd  y  hu  dy  anifeiliaid 
di  gyd  â  myfi. 

30  Oblegid  ychydig  oedd  yr  hyn 
ydoedd  gennyt  ti  cyn  iy  nyfod  i, 
ond  yn  lìîosowgrwydd  ^y  cynnydd- 
odd  ;  o  herwydd  yr  Arglwydd  a'th 
fendithiodd  di  ^  er  pan  ddeuthum  i : 
bellach  gan  liynny  pa  bryd  y  dar- 
paraf  hefyd  i'm  tŷ  fy  hun  ? 

31  Dywedodd  yntau,  Pa  beth  a 
roddaf  i  ti  ?  A  Jacob  a  attebodd,  M 
roddi  i  mi  ddim ;  os  g-wnei  i  mi  y 
peth  hyn,  bugeiliaf  a  chadwaf  dy 
braidd  di  drachefti. 

32  Tramw;^af  trwy  dy  hoU  braidd 
di  heddyw,  gan  neillduo  oddi  yno 
bob  llwdn  mân-ft-ith  a  mawr-fi-ith, 
a  phob  llwdn  cocli-ddu  ym  mhlith 
y  defaid ;  y  mawr-frith  heiy  d  a'r 
mân-írith  ym  mhlith  y  geifr :  ac  o'r 
rhai  hynny  y  bydd  fy  nghyflog. 

33  Am  cyfiawnder  a  dystiolaetha 
gyd  â  mi  "^  0  hyn  aUan,  pan  ddêl  hyn- 
ny yn  gyflog  i  mi  o  flaen  dy  wyneb 
di:  yr  hyn  oil  ni  hyddo  fan-frith 
neii  fawr-frith  ym  mhlith  y  geifi*, 
neu  goch-ddu  ym  mhlith  y  defaid, 
Uadrad  afydd  hwnnw  gyd  â  myfi. 

34  A  dywedodd  Laban,  Wele,  0  na 
byddai  yn  ol  dy  air  di ! 

35  Ac  yn  y  dydd  hwnnw  y  neill- 
diiodd  efe  y  bychod  cylch-frithion 
a  mawr-frithion,  a'r  hoU  eifr  mân- 
frithion  a  mawr-frithion,  yr  hyn  oil 
yr  oedd  peth  gwỳn  arno,  a  phob 
coch-ddu  ym  mhlith  y  defaid,  ac  a'u 
rhoddes  dan  laAv  ei  feibion  ei  hun. 

36  Ac  a  osododd  daith  tri  niwi-nod 
rhyngddo  ei  hun  a  Jacob :  a  Jacob 
a  borthodd  y  rhan  arall  o  braidd 
Laban. 

37  IT  A  s  Jacob  a  gymmerth  iddo 
wiail  gieision  o  boplys,  a  chyll,  a 
ffawydd ;  ac  a  ddirisglodd  ynddynt 
ddirisgliadau  gAvynion,  gan  ddat- 
guddio  y  gwỳn  yr  \vmi  ydoedd  yn 
y  gwiail. 

38  Ac  efe  a  osododd  y  gwiail  y 
rhai  a  ddirisglasai  efe,  yn  y  cwtter- 
ydd,  o  fewn  y  cafnau  dyfroedd,  lie 
y  deuai  y  praidd  i  yfed,  ar  gyfer  y 
praidd :  fel  y  cyfebrent  pan  ddelent 
hwy  i  yfed. 

39  A'r  praidd  a  gyfebrasant  wrth  y 
gAviail ;  a'r  praidd  a  ddug  rai  cylch- 
frithion,  a  man-frithion,  a  mawr- 
frithion. 

40  A  Jacob  a  ddidolodd  yr  ŵyn,  ac 
a  osododd  wynebau  y  praidd  tu  ag 

32 


at  y  cylch-frithion,  ac  at  bob  coch- 
ddu  ym  mhlith  praidd  Laban  ;  ac  a 
osododd  ddiadellau  iddo  ei  hun  o'r 
neilldu,  ac  nid  gyd  â  phraidd  Laban 
y  gosododd  hwynt. 

41  A  phob  amser  y  cyfebrai  y  def- 
aid cryfaf,  Jacob  a  osodai  y  gwiail  o 
flaen  y  praidd  yn  y  cwtterydd,  i  gael 

0  hoiiynt  gyfebru  wrth  y  gwiail ; 

42  Ond  pan  fyddai  y  praidd  yn 
weiniaid,  ni  osodai  efe  ddim  :  felly 
y  gwannaf  oedd  eiddo  Laban,  a'r 
cryfaf  eiddo  Jacob. 

43  A'r  gwr  a  gynnyddodd  yn  dra 
rhagorol ;  ac  yr  ydoedd  iddo  ef 
braidd  helaeth,  a  mor^vynion,  a 
gweision,  a  chamelod,  ac  asynod. 

PENNOD  XXXL 

1  Jacob  ar  sorriant  yn  ymadael  yn  ddirgel.  19 
Ráhél  yn  lladratta  delwau  ei  {had.  22  Laban 
yn  canlyn  ar  ei  ol  ef,  26  ac  yn  achwyn  rhag 
y  cam.  34  Dyfais  Eahel  i  guddio  y  delwau, 
36  Jacob  yn  achivyn  a  herwydd  Laban.  43  Y 
cyfammod  rhwng  Laban  a  Jacob  yn  Galeed. 

AC  efe  a  glybu  eiriau  meibion 
Laban  yn  dywedyd,  Jacob  a 
ddug  yr  hyn  oil  oedd  i'n  tad  ni,  ac 
o'r  hyn  ydoedd  i'n  tad  ni  y  cafodd 
efe  yi-  holl  anrhydedd  hyn. 

2  Hefyd  Jacob  a  welodd  wyneb- 
pryd  Laban,  ac  wele,  nid  ydoedd 
tu  ag  atto  ef  megis  ^  cynt. 

3  A'r  Arglwydd  a  ddywedodd 
wrth  Jacob,  Dychwel  i  wlad  dy 
dadau,  ac  at  dy  genedl;  a  mi  a 
fyddaf  gyd  â  thi. 

4  A  Jacob  a  anfonodd,  ac  a  alwodd 
Rahel  a  Leah  i'r  maes,  at  ei  braidd, 

5  Ac  a  ddywedodd  wrthynt,  Myfi 
a  Avelaf  wynebpiyd  eich  tad  chwi, 
nad  yw  fel  cynt  tu  ag  attaf  fi :  a 
Duw  fy  nhad  a  fu  gyd  â  myfi. 

6  A  chwi  a  wyddoch  mai  â'm  hoU 
allu  y  gwasanaethais  eich  tad. 

7  A'ch  tad  a'm  twyllodd  i,  ac  ^a 
newidiodd  fy  nghyflog  i  ^ddeng- 
waith :  ond  nis  dioddefodd  Duw 
iddo  wneuthur  i  mi  ddrwg. 

8  Os  fel  hyn  y  dywedai ;  Y  man- 
frithion  a  fydd  dy  gyflog  di,  yna  yr 
holl  braidd  a  eppilient  fân-frithion : 
ond  OS  fel  hyn  y  dywedai ;  Y  cylch- 
frithion  a  fydd  dy  gyflog  di,  yna  jr 
holl  braidd  a  eppilient  rai  cylch- 
frithion. 

9  Felly  Duw  a  ddug  anifeiliaid 
eich  tad  chwi,  ac  a'u  rhoddes  i  mi. 

10  Bu  hefyd  yn  amser  cyfebru  o'r 
praidd,  ddyrchafu  o  honof  fy  llyg- 
aid,  ac  mewn  breuddwyd  y  gwel- 
ais,  ac  wele  ^yr  hyrddod,  (y  rhai 
oedd    yn    llammu    y    praidd,)    yn 


Cyn 
CRIST 

1745. 


1739. 


2  Heb.  doe 
ac  echdoe. 


»  ad.  41. 

b  Num.  14. 
22. 

Neh.  4. 12. 
Job  19.  3. 

Zech.8.23. 


3  Neu, 
y  bychod. 


Jacob  yn  ffoi 


GENESIS,  XXXI. 


oddi  ivrth  Lahan. 


Cyn 
CEIST 

1730. 


^  pen.  28. 18. 
d  pen.  32.  9. 


e  pen.  29. 
15,27. 


1739. 


<  Padan- 
Aram. 


5Heb. 
Teraphim. 

6Heb. 
â  chalon. 
Lahan. 


t  Job  33. 15. 


gylch-fritliion,  yn  fân-fritliioii,  ac  yn 
fawr-frithion. 

11  Ac  angel  Duw  a  ddywcdodd 
wrthyf  mewn  breuddwyd,  Jacob. 
Äliiinau  a  attebais,  Wele  fi. 

12  Yntau  a  ddywedodd,  Dyrchafa 
weithian  dy  lygaid,  a  gAvel  yr  lioll 
hyrddod  y  rhai  ydynt  yn  Uammu  y 
praidd  yn  gylch-frithion,  yn  fân- 
frithion,  ac  yn  fawr-frithion  ;  obleg- 
id  gwelais  yi'  hyn  oil  y  mae  Laban 
yn  ei  wneuthur  i  ti. 

13  Myfi  yiv  Duw  Bethel,  Mle  yr 
enneiniaist  y  golofn,  a  tie  yr  addiin- 
aist  addimed  i  mi :  "^  cyfod  bellach, 
dos  allan  o'r  wlad  hon,  dychwel  i 
wlad  dy  genedl  dy  hun. 

14  A  Rahel  a  Leah  a  attebasant, 
ac  a  ddywedasant  wrtho,  A  oes  etto 
i  ni  ran,  neu  etifeddiaeth  yn  nhŷ 
ein  tad? 

15  Onid  yn  estronesau  y  cyfrifodd 
efe  nyni?  oblegid  ^efe  a'n  gwerth- 
odd ;  a  chan  dreulio  a  dreuliodd 
hefyd  ein  harian  ni. 

16  Canys  yr  hoU  oliid  yr  hwn  a 
ddug  Duw  oddi  ar  ein  tad  ni,  nyni 
a'n  plant  a'i  pi'au  :  ac  yr  a\yr  hon  yr 
Iiyn  oil  a  ddywedodd  Duw  ^n-thyt, 
gwna. 

17  1Í  Yna  Jacob  a  gyfododd,  ac  a 
osododd  ei  feibion  a'i  ^vragedd  ar 
gamelod ; 

18  Ac  a  ddug  ymaith  ei  hoU  ani- 
feiliaid,  a'i  holl  gyfoeth  yr  hwn  a 
ennillasai,  se/  ei  anifeüiaid  medd- 
iannol,  y  rhai  a  ennillasai  efe  ym 
^  Mesopotamia,  i  fyned  at  Isaac  ei 
dad  i  wlad  Canaan. 

19  Laban  hefyd  a  aethai  i  gneifio 
ei  ddefaid :  a  Rahel  a  ladrattasai  y 
^  delwau  oedd  gan  ei  thad  hi. 

20  A  Jacob  a  aeth  ymaith  yn 
lladradaidd,  ^  heb  WT^bod  i  Laban 
y  Syriad :  canys  ni  fynegodd  iddo 
mai  ffoi  jT  oedd. 

21  Felly  y  ffodd  efe  â'r  hyn  oil 
oedd  ganddo,  ac  a  gyfododd,  ac  a 
aeth  dros  yr  afon,  ac  a  gyfeiriodd 
at  fynydd  Gilead. 

22  A  mynegwyd  i  Laban,  ar  y 
trydydd  dydd,  ffoi  o  Jacob. 

23  Ac  efe  a  gymmerth  ei  frodyr 
gyd  âg  ef,  ac  a  erlidiodd  ar  ei  ol  ef 
daith  saith  niwrnod  ;  ac  a'i  goddiw- 
eddodd  ef  ym  mynydd  Gilead. 

24  A  Duw  a  ddaeth  at  Laban  y 
Syriad,  liw  nos,  ^mewn  breuddwyd, 
ac  a  ddywedodd  wrtho,  Cadw  arnat 
rhag  yngan  o  honot  wrth  Jacob  na 
da  na  drwg. 


25  IT  Yna  Laban  a  oddiweddodd 
Jacob :  a  Jacob  a  osododd  ei  ba- 
bell  yn  y  mynydd ;  Laban  hefyd  a 
wersyllodd  ynghyd  a'i  irodyr  ym 
mynydd  Gilead. 

26  A  Laban  a  ddywedodd  wi'th 
Jacob,  Pa  beth  a  't'raaethost  ?  obleg- 
id ti  a  aethost  yn  lladradaidd  oddi 
WTthyf  fi,  ac  a  ddygaist  fy  merched 
fel  caethion  cleddyf. 

27  Am  ba  beth  y  ffoaist  yn  ddirgel, 
ac  y  lladratteaist  '  oddi  wrthyf  fi,  ac 
ni  fynegaist  i  mi,  fel  yr  hebryngaswn 
dydi  â  llawenydd,  ac  â  chaniadau,  â 
thympan,  ac  â  thelyn  ? 

28  Ac  na  adcAvaist  i  mi  gusanu  fy 
meibion  a'm  merched  ?  Gwnaethost 
yr  a^\T  hon  yn  ffoi,  gan  wneuthur 
hyn. 

29  Mae  ar  fy  Haw  i  wneuthur  i 
chwi  ddrwg :  ond  Duw  eich  tad  a 
lefarodd  wrthyf  neithi^vyr,  gan  ddy- 
wedyd,  Cadw  arnat  rhag  yngan  wrth 
Jacob  na  da  na  drwg. 

30  Weithian  gan  liynny,  ti  a  fynnit 
fyned  ymaith,  oblegid  gan  hiraethu 
yr  hiraethaist  am  dy  dy  dad.  Ond 
paham  y  lladratteaist  fy  nuwiau  i  ? 

31  A  Jacob  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd wrth  Laban,  Am  ofni  o 
honof;  oblegid  dywedais,  Rhag 
dwyn  o  honot  dy  ferched  oddi  ar- 
naf  trwy  drais. 

32  Gyd  â'r  hwn  y  ceffych  dy  dduw- 
iau,  s  na  chaffed  fyw :  ger  bron  ein 
brodyr  myn  wybod  pa  beth  o'r 
eiddot  ti  sydd  gyd  â  myfi,  a  chym- 
mer  i  ti  :  ac  nis  gwyddai  Jacob  mai 
Rahel  a'u  iladrattasai  hwynt. 

33  A  Laban  a  aeth  i  mewn  i  babell 
Jacob,  ac  i  babell  Leah,  ac  i  babell 
y  ddwy  laAV-forwyn,  ac  nis  cafodd 
h^vynt :  yna  yr  aeth  allan  o  babeU 
Leah,  ac  y  daeth  i  babell  Rahel. 

34  A  Rahel  a  gj-mmerasai  y  delw- 
au, ac  a'u  gosodasai  hwynt  yn  offer 
y  camel,  ac  a  eisteddasai  arnynt ;  a 
Laban  a  ^  chwiliodd  yr  holl  babell, 
ac  nis  cafodd. 

35  A  hi  a  ddywedodd  wrth  ei  thad, 
Na  ddigied  fy  arghvydd,  am  nas 
gallaf  gyfodi  ger  dy  fron  di ;  canys 
arfer  gwragedd  a  ddigwyddodd  i 
mi :  ac  efe  a  chwiliodd,  ac  ni  chaf- 
odd  y  delwau. 

36  1Í  A  Jacob  a  ddigiodd,  ac  a 
roes  sen  i  Laban :  a  Jacob  a  atteb- 
odd ac  a  ddywedodd  wrth  Laban, 
Pa  beth  yiv  fy  nghamwedd  i?  pa 
beth  yw  fy  mhechod,  gan  erlid  o 
honot  ar  fy  ol  ? 


Jacob  a  Lában 


GENESIS,  XXXII. 


yn  ymgyfammodi. 


Cyn 
CRIST 

1739. 

9Heb. 
deimlo. 


h  Exod.  22. 
10,  &c. 


2  Fel  hyn 

yr  oedd- 
U'%;  yclydd 
y  gures, 

óiC, 


^  ad.  7. 


k  pea.  38. 18. 


3  .«ef, 
Carnedd y 
dystiolaelh. 


1  Barn.  11. 

20. 
4Sef, 
DisgiDijlfa, 

gwijlwiir. 


37  Gan  i  ti  ^  cliwilio  fy  hoU  ddod- 
refii  i,  pa  betli  a  gefaist  o  hoU 
ddodrefti  dy  dŷ  di?  gosod  e/ yma 
ger  bron  fy  mrodyr  i  a'th  frodyr 
dithau,  fel  y  bamont  rhyngom  ni 
ein  dan. 

38  Myfi  bellach  afâm  ugain  mlyii- 
edd  gyd  â  thi;  dy  ddefaid  a'th 
eifr  ni  erthylasant,  ac  ni  fwytteais 
hyrddod  dy  braidd. 

39  ^  M  ddygais  ysglyfaeth  attat  ti : 
myfi  a'i  gwnawn  ef  yn  dda;  o'm 
llaw  i  y  gofynit  hynny,  yi*  hyn  a 
ladrattêid  y  dydd,  a'r  hyn  a  ladrat- 
têid  y  nos. 

40  -Bum  y  dydd,  y  gwres  a'm  treul- 
iodd,  a  rhew  y  nos;  a'm  cwsg  a 
giliodd  oddi  wrth  fy  Uygaid. 

41  Felly  y  bum  i  ugain  mljuedd 
yn  dy  dy  di :  pedair  blynedd  ar 
ddeg  y  gwasanaethais  di  am  dy 
dd^vy  ferched,  a  chwe  blynedd  am 
dy  braidd ;  a  '  thi  a  newidiaist  fy 
nghyflog  ddeg  o  weifliiau. 

42  Oni  buasai  fod  Duw  fy  nhad, 
Duw  Abraham,  ac  arswyd  Isaac 
gyd  â  mi,  di'au  yr  awr  hon  y  gollyng- 
asit  fi  ymaith  yn  waglaw.  Duw  a 
welodd  fy  nghystudd  a  Uafur  fy  nwy- 
law,  ac  a'th  geryddodd  di  neithiwyr. 

43  H  Laban  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd  wrth  Jacob,  Y  merched  hyn 
ydynt  fy  merched  i,  a'r  meibion  hyn 
ŷnt  fy  meibion  i,  a'r  praidd  yw  fy 
mhraidd  i ;  a'r  hyn  oil  a  well,  eiddo 
fi  yw :  a  heddyw  pa  beth  a  wnaf 
i'm  merched  hyn,  ac  i'w  meibion 
hwynt  y  rhai  a  esgorasant? 

44  Tyred  gan  hynny  yn  awr, 
gwnawn  gyfammod,  mi  a  thi ;  a 
bydded  yn  dystiolaeth  rhyngof  fi 
a  thithau. 

45  A  Jacob  ''a  gymmerth  garreg, 
ac  a'i  cododd  hi  yn  golofn. 

46  Hefyd  Jacob  a  ddywedodd  wrth 
ei  frodyr,  Cesglwch  gerrig :  a  hwy 
a  gymmerasant  gerrig,  ac  a  wnaeth- 
ant  garnedd,  ac  a  fwyttasant  yno  ar 
y  garnedd. 

47  A  Laban  a'i  galwodd  hi  ^  Jeger- 
Sahadutha  :  a  Jacob  a'i  galwodd  hi 
Galeed. 

48  A  Laban  a  ddywedodd,  Y  garn- 
edd hon  sydd  dyst  rhyngof  fi  a 
thithau  heddyw :  am  hynny  y  galw- 
odd Jacob  ei  henw  hi  Galeed, 

49  A  ^-^Mispah;  oblegid  efe  a 
ddywedodd,  Gwilied  yr  Arglwydd 
rhyngof  fi  a  thithau,  pan  fom  ni 
bob  un  o  olwg  ein  gilydd. 

50  Os  gorthrymmi  di  fy  merched. 


neu  OS  cymmeri  wragedd  heb  law 
fy  merched  i ;  nid  oes  neb  gyd  â  ni ; 
edrych,  Duw  sydd  dyst  rhyngof  fi 
a  thithau. 

51  Dywedodd  Laban  hefyd  wrth 
Jacob,  Wele  y  garnedd  hon,  ac 
wele  y  golofn  hon  a  osodais  rhyngof 
fi  a  thi : 

52  Tyst  a  fydd  y  garnedd  hon,  a 
thyst  a  fydd  y  golofii,  na  ddeuaf  fi 
dros  y  garnedd  hon  attat  ti,  ac  na 
ddeui  dithau  dros  y  garnedd  hon 
na'r  golofn  hon  attaf  fi,  er  niwed. 

53  Duw  Abraham,  a  Duw  Na- 
chor,  a  farno  rhyngom  ni,  Duw  eu 
tadau  hwynt.  A  Jacob  a  dyngodd 
i  oih  ei  dad  Isaac. 

54  Hefyd  Jacob  a  ^aberthodd 
aberth  yn  y  mynydd,  ac  a  alwodd 
ar  ei  frodyr  i  f^vytta  bara :  a  hwy  a 
fAvyttasant  fara,  ac  a  drigasant  dros 
nos  yn  y  mynydd. 

55  A  Laban  a  gyfododd  yn  fore, 
ac  a  gusanodd  ei  feibion  a'i  ferch- 
ed, ac  a'u  bendithiodd  hwynt :  felly 
Laban  a  aeth  ymaith,  ac  a  ddy- 
chwelodd  i'w  iro  ei  hun. 

PENNOD  XXXIL 

1  Grweledigaetli  Jacob  ym  Malianaim.  3  Ei 
gennadwriaeth  at  Esau.  6  Mae  efe  yn  ofni 
dyfcdiad  Esau.  9  Yn  gwedd'io  am  ymivared. 
13  I'rt  anfon  anrheg  i  Esau.  24  Yn  ymdrech 
ag  angel  yn  Peniel ;  lie  y  gelwir  ef  Israel. 
31  Mae  efe  yn  cloffi. 

A  JACOB  a  gerddodd  i'w  daith 
yntau :    ac    angelion    Duw  a 
gyfarfu  ag  ef. 

2  A  Jacob  a  ddywedodd,  pan  wel- 
odd hwynt,  Dyma  wersyll  Duw ; 
ac  a  alwodd  enw  y  lie  hwnnw  ^Ma- 
hanaim. 

3  A  Jacob  a  anfonodd  genhadau 
o'i  flaen  at  ei  frawd  Esau,  i  wlad 
Seir,  i  ^  wlad  Edom  : 

4  Ac  a  orchymynodd  iddynt,  gan 
ddywedyd,  Fel  hjni  y  dvAvedwch 
Avrth  fy  arghvydd  Esau ;  Fel  hyn  y 
dyAved  dy  A\^as  di  Jacob ;  Gyd  â 
Laban  yr  ymdeithiais,  ac  y  trigais 
hyd  yn  hyn. 

5  Ac  y  mae  i  mi  eidionau,  ac 
asynod,  defaid,  a  gAveision,  a  mor- 
Avynion :  ac  anfon  a  AA^neuthum  i 
fynegi  i'm  harghvydd,  i  gael  fíafr 
yn  dy  ohvg. 

6  1Í  A'r  cenhadau  a  ddychwelasant 
at  Jacob,  gan  ddyAvedyd,  Daethom 
at  dy  IraAvd  Esau  ;  ac  ""  y  mae  efe  yn 
dyfod  i'th  gyfarfod  di,  a  phedwar 
cant  o  Avyr  gyd  ag  ef. 

7  Yna  Jacob  a  ofnodd  yn  faAvr,  a 
chyfyng  oedd  arno :   ac  efe  a  ran- 


Cyn 

CEIST 

1739. 


5  Neu, 
laddodd. 


2  Sef,  Dwy 
vjersyll. 


3  Heb./a€* 


a  pen.  33. 1. 


CennadwH  Jacob 


GENESIS,  XXXII. 


at  ei  frawd  Esau. 


Cyn 

CRIST 

1739. 


b  pen.  31.13. 


4Heb. 

Llai  wyf 
nâth  holt. 


cHog.10.14. 
5  Heb.  ar  y. 

rt  pen.  28. 
13,14. 


nodd  y  bobl  oedd  gyd  âg  ef,  a'r  def- 
aid,  a'r  eidionau,  a'r  camelod,  yn 
ddwy  fintai ; 

8  Ac  a  ddywedodd,  Os  daw  Esau 
at  y  naill  fintai,  a  tharo  homio,  yna 
y  fintai  arall  a  fydd  ddiangol. 

9  1Í  A  dywedodd  Jacob,  0  Dduw 
fy  nhad  Abraham,  a  Duw  fy  nhad 
Isaac,  0  Arglwydd,  yr  hwn  a  ddy- 
wedaist  wrthyf,  ^  Dychwel  i'tli  wlad, 
ac  at  dy  genedl,  a  mi  a  wnaf  dda- 
ioni  i  ti ! 

10  *  Ni  ryglyddais  y  lleiaf  o'th  hoU 
drugareddau  di,  nac  o'r  holl  \nrion- 
edd  a  wnaetliost  â'th  was :  oblegid 
â'm  ffon  y  deuthum  dros  yr  lor- 
ddonen  hon ;  ond  yn  awr  yr  ydwyf 
yn  ddwy  fintai. 

11  Achub  fi,  attolwg,  o  law  fy 
mrawd,  o  law  Esau :  oblegid  yr 
ydwyf  fi  yn  ei  ofiii  ef,  rhag  dyfod 
o  bono  a'm  taro,  *=  a'r  fam  °  gyd  a'r 
plant. 

12  A  "^thydi  a  ddywedaist,  Gwnaf 
ddaioni  i  ti  yn  ddiau ;  a'th  had  di 
a  wnaf  fel  tywod  y  môr,  yr  hwn  o 
amlder  ni  ellir  ei  rifo. 

13  11  Ac  yno  y  Uettŷodd  efe  y  nos- 
on  honno :  ac  o'r  hyn  a  ddaeth  i'w 
law  ef  y  cymmerth  efe  anrheg  i'w 
frawd  Esau ; 

14  Dau  gant  o  eifr,  ac  ugain  o 
fychod,  dau  gant  o  ddefaid,  ac 
ugain  o  hyrddod, 

15  Deg  ar  hugain  o  gamelod  blith- 
ion  a'u  Uydnod,  deugain  o  wartheg, 
a  deg  o  deirw,  ugain  o  asenod,  a 
deg  o  ebolion. 

16  Ac  efe  a  roddes  yn  Haw  ei 
weision  bob  gyrr  o'r  neUldu :  ac  a 
ddywedodd  wrth  ei  weision,  Ewch 
trosodd  o'm  blaen  i,  a  gosodwch 
encyd  rhwng  pob  gyrr  a'u  gUydd. 

17  Ac  efe  a  orchymynodd  i'r 
blaenaf,  gan  ddywedyd,  Os  Esau 
fy  mrawd  a'th  ^jrferfydd  di,  ac  a 
ymofyn  â  thydi,  gan  ddywedyd,  I 
bwy  y  perthyni  di?  ac  i  ba  le  yr 
âi?  ac  eiddo  pwy  yw  y  rhai  hyn 
o'th  flaen  di  ? 

18  Yna  y  dywedi,  Eiddo  dy  was 
Jacob ;  anrheg  yw  wedi  ei  hanfon 
i'm  harglwydd  Esau  :  ac  wele  yntau 
hefyd  ar  ein  hoi  ni. 

19  Felly  y  gorchymynodd  hefyd 
i'r  ail,  ac  i'r  trydydd,  ac  i'r  rhai 
oil  oedd  yn  canlyn  y  gyrroedd,  gan 
ddywedyd,  Yn  y  modd  hwn  y  dy- 
wedwch  wrth  Esau,  pan  gafibch 
afael  arno. 

20  A  dywedwch  hefyd,  Wele  dy 


was  Jacob  ar  ein  hoi  ni.  Oblegid, 
eb  efe,  boddlonaf  ei  wyneb  ef  a'r 
anrheg  sydd  yn  myned  o'm  blaen : 
ac  wedi  hynny  edrychaf  yn  ei  wjii- 
eb  ef ;  ond  antur  efe  a  dderbyn  fy 
wyneb  innau. 

21  FeUy  yr  anrheg  a  aeth  trosodd 
o'i  flaen  ef:  ac  efe  a  lettŷodd  y 
noson  honno  yn  y  gwersyll. 

22  Ac  efe  a  gyfododd  y  noson 
honno,  ac  a  gjiumerth  ei  ddwy 
wragedd,  a'i  ddwy  law-forAyyn,  a'i 
un  mab  ar  ddeg,  ac  a  aeth  dros 
rŷd  Jabboc. 

23  Ac  a'u  cymmerth  hwynt,  ac  a'u 
trosglwyddodd  trwy  yi'  afon :  felly 
efe  a  drosglwyddodd  yr  hyn  oedd 
ganddo. 

24  1Í  A  Jacob  a  adawyd  ei  hunan : 
yna  yr  ymdrechodd  g^vr  âg  ef  nes 
codi  y  wa\\T. 

25  A  phan  welodd  na  byddai 
drech  nag  ef,  efe  a  gyffyrddodd  â 
chysswUt  ei  forddwyd  ef ;  ^fel  y  llaes- 
odd  cysswUt  morddwyd  Jacob,  wrth 
ymdrech  o  hono  âg  ef. 

26  ^A'r  angel  a  ddywedodd,  GoU- 
A\iig  fi  ymaith ;  oblegid  y  wawr  a 
gyfododd.  Yntau  a  attebodd,  ^Ni'tli 
ollyngaf,  oni'm  bendithi. 

27  Hefyd  efe  a  ddywedodd  ^yi'tho, 
Beth  yiv  dy  enw?  Ac  efe  a  atteb- 
odd, Jacob. 

28  Yntau  a  ddpredodd,  ^  Mwyach 
ni  elwir  dy  enw  di  Jacob,  ond  Is- 
rael ;  oblegid  cefaist  nerth  gyd  â 
Duw  fel  tywysog,  a  chyd  â  dynion, 
ac  a  orchfygaist. 

29  A  Jacob  a  ymofynodd,  ac  a 
ddywedodd,  Mynega,  attolwg,  dy 
enw.  Ac  yntau  a  attebodd,  I  ba 
beth  y  gofyni  hyn  am  fy  enw  i  ?  Ac 
yno  efe  a'i  bendithiodd  ef. 

30  A  Jacob  a  alwodd  enw  y  fan 
^  Peniel :  oblegid  '  gwelais  Dduav 
wyneb  yn  wyneb,  a  diangodd  fy 
einioes. 

31  A'r  haul  a  gyfodasai  arno  fel 
yr  oedd  yn  myned  dros  Penuel,  ac 
yr  oedd  efe  yn  gloff  o'i  glun. 

32  Am  h3mny  plant  Israel  ni  fwyt- 
tant  y  gewyn  a  giliodd,  yi*  hwn 
sydd  o  fewn  cyssAvllt  y  forddA\yd, 
liyd  y  dydd  hwn :  oblegid  cyflPvvrdd 
â  chysswUt  morddwyd  Jacob  ar  y 
gewyn  a  gihodd, 

PENNOD  XXXIII. 

1  Caredigrwtjdd  Jacob  ac  Esau  wrth  gyfarfod. 
17  Jacob  yn  dyfod  i  Succoth  ;  18  yn  prynu 
maes  yn  Salem,  ac  yn  adeiladu  allor,  a'i 
henwi  El-Elohe-Israel. 


Cyn 
CRIST 

1739. 


e  Edi-ych 
Blatt.  20. 
41. 
2  Cor.  12. 7. 

f  Edryrh 
Luc  24. 28. 


S  Hos.  12.  4. 


h  pen.  35. 10. 
2  Bren.  17. 
34, 


6  Heb.  Pe- 
nuel; sef, 
Wyneb 
Duw. 

i  pen.  16. 13. 
Ex.  24.  11. 
n.  a3.  20. 
Dent.  5. 24. 
Barn.  6.22. 
a  13.  22. 
Es.  6.  5. 


Jacob  ac Esau  yn  cyfarfod.         GENESIS,  XXXIII.  Sicliem  yn  treisio  Dinah; 


Cyn 

CRIST 

1739. 

»  pen.  32.  6. 


3  cyfloion. 


A  JACOB  a  ddyrchafodd  ei  lyg- 
aid,  ac  a  edrycliodd;  ac  wele 
<"  Esau  yn  dyfod,  a  phedwar  cant  o 
wŷr  gyd  âg  ef:  ac  efe  a  rannodd 
y  plant  at  Leah,  ac  at  Rahel,  ac  at 
y  ddwy  law-forwyn. 

2  Ac  ym  mlaen  y  gosododd  efe  y 
ddwy  law-for^\7n,  a'u  plant  In^y,  a 
Leah  al  phlant  hithau  yn  ol  y  rhai 
hynny,  a  Rahel  a  Joseph  yn  olaf. 

3  Ac  yntau  a  gerddodd  o'u  blaen 
hwynt,  ac  a  ymostyngodd  i  lawi* 
seithwaith,  oni  ddaeth  efe  yn  agos 
at  ei  frawd. 

4  Ac  Esau  a  redodd  iV  gyfarfod 
ef,  ac  a'i  cofleidiodd  ef,  ac  a  syrth- 
iodd  ar  ei  wddf  ef,  ac  a1  cusanodd 
ef :  a  h^vy  a  Avylasant. 

5  Ac  efe  a  ddyrchafodd  ei  lygaid, 
ac  a  ganfu  y  gwragedd,  a'r  plant ; 
ac  a  ddywedodd,  Pwy  yAV  y  rhai 
hyn  gennyt  ti?  Yntau  a  ddywed- 
odd, Y  plant  a  roddes  Duw  o'i  ras 
i'th  was  di. 

6  Yna  y  llaw-forwynion  a  nes- 
asant,  h^vynt-hwy  a'u  plant,  ac  a 
ymgrymmasant. 

7  A  Leah  a  nesaodd  a'i  phlant 
hithau,  ac  a  ymgrymmasant :  ac 
wedi  hynny  y  nesaodd  Joseph  a 
Rahel,  ac  a  ymgrymmasant. 

8  Ac  efe  a  ddywedodd,  Pa  beth 
yiu  gennyt  yr  hoU  fintai  accw  a 
gyfarfum  i?  Yntau  a  ddywedodd, 
Anfonais  Inmjnt  i  gael  ffafr  yng 
ngolwg  fy  arglwydd. 

9  Ac  Esau  a  ddywedodd,  Y  mae 
gennyf  fi  ddigon,  íỳ-  rarawd ;  bydded 
i  ti  yr  hyn  sydd  gennyt. 

10  A  Jacob  a  ddywedodd,  Nag  ê ; 
attolwg,  OS  cefais  yn  awr  ffafr  yn  dy 
olwg,  cymmer  fy  anrheg  o'm  llaw 
i :  canys  am  hynny  y  gwelais  dy 
wyneb,  fel  pe  gwelswn  Avyneb  Duw, 
a  thi  yn  foddla^vn  i  mi. 

11  Cymmer,  attolwg,  fy  mendith, 
yr  hon  a  ddygp^vyd  i  ti ;  oblegid 
Duw  a  fu  raslawn  i  mi,  ac  am  fod 
gennyf  fi  '-^bob  peth.  Ac  efe  a  fu 
daer  arno  :  ac  yntau  a  gymmerodd ; 

12  Ac  a  ddywedodd,  Cychwynwn, 
ac  awn  :  a  mi  a  af  o'th  flaen  di. 

13  Yntau  a  ddywedodd  wrtho,  Fy 
arghvydd  a  ŵyr  mai  tyner  yio  y 
plant,  a  hod  y  praidd  a'r  gAvartheg 
"  blithion  gyd  â  myfì ;  os  gyrrir 
hwynt  un  diwrnod  yn  rhy  chwyrn, 
marw  a  wna  yr  hoU  braidd. 

14  Aed,  attolwg,  fy  arghvydd  o 
flaen  ei  was ;  a  minnau  a  ddeuaf  yn 
araf,  fel  y  gallo  yr  anifeiliaid  sydd 


o'm  blaen  i,  ac  y  gallo  y  plant,  hyd 
oni  ddelwyf  at  fy  arglwydd  i  Seir. 

15  Ac  Esau  a  ddy^vedodd,  *Gad- 
awaf  yn  a^vr  gyd  a  thi  ixii  o'r  bobl 
sydd  gyd  a  mi.  Yntau  a  ddywedodd, 
I  ba  beth  y  girnei  hynny?  ^CafAvyf 
ffafr  y 'ngolwg  fy  arglwydd. 

16  1  Felly  Esau  y  dydd  liAvnnw 
a  ddychAvelodd  ar  hyd  ei  ffordd  ei 
hun  i  Seir. 

17  A  Jacob  a  gerddodd  i  Succoth, 
ac  a  adeiladodd  iddo  dy,  ac  a  Avnaeth 
fythod  i'w  anifeiliaid  :  am  hynny  efe 
a  alwodd  enw  y  lie  ^  Succoth. 

18  1Í  Hefyd  Jacob  a  ddaeth  ^yn 
Uwyddiannus  1  ddinas  Sichem,  yr 
hon  sydd  y'ngwlad  Canaan,  pan 
ddaeth  efe  o  ^Mesopotamia;  ac  a 
wersyllodd  o  flaen  y  ddinas. 

19  Ac  *=  a  brynodd  ran  o'r  maes  y 
lledasai  ei  babell  ynddo,  o  law  meib- 
ion  ^Hemor  tad  Sichem,  am  ^gàn 
darn  o  arian : 

20  Ac  a  osododd  yno  allor,  ac  "^a'i 
henwodd  -  El-Elohe-Israel. 

PENNOD  XXXIV. 

1  Sichem  yn  ireisio  Dinah  :  4  yn  ei  gofyn  hi 
yn  hr'iod.  13  Meihion  Jach  yn  cynnyg  i'r 
Sichemiaid  ammod  yr  enwaediad.  20  llemor 
a  Sichem  yn  eiriol  arnynt  am  ei  dderhyn. 
25  Meihion  Jacob  ar  y  fantais  honno  yn  en 
lladd  hwynt,  27  ac  yn  yspeilio  eu  dinas. 
30  Jacob  yn  ceryddu  Simeon  a  Lefi. 

A*  DINAH  merch  Leah,  yr  hon  a 
ymddygasai  hi  i  Jacob,  a  aeth 
allan  i  weled  merched  y  wlad. 

2  A  Sichem  mab  Hemor  yr  Hefiad, 
tyAvjsog  y  wlad,  a'i  canfu  hi,  ac  a'i 
cymmerth  hi,  ac  a  orweddodd  gyd 
â  hi,  ac  a'i  -  treisiodd. 

3  A'i  enaid  ef  a  lynodd  ^vi'th  Di- 
nah merch  Jacob  ;  le,  efe  a  hoffodd 
y  Uangces,  ac  a  ddywedodd  ^'Avi-tli 
/odd  calon  y  llangces. 

4  Sichem  hefyd  a  lefarodd  wrth 
Hemor  ei  dad,  gan  ddywedyd,  Cym- 
mer y  llangces  hon  yn  wrâìg  i  mi. 

5  A  Jacob  a  glybu  i  Sichem  halogi 
Dinah  ei  ferch :  (a'i  feibion  ef  oedd 
gyd  a'i  anifeiliaid  ef  yn  y  maes); 
a  Jacob  a  dawodd  â  son  hyd  oni 
ddaethant  hAvy  adref. 

6  1Í  A  Hemor  tad  Sichem  a  aeth 
allan  at  Jacob,  i  ymddiddan  âg  ef. 

7  A  meibion  Jacob  a  ddaethant 
o'r  maes,  wedi  clj^ed  o  honynt ; 
a'r  gwŷr  a  ymofidiasant,  a  digiasant 
yn  ddirfawr,  oblegid  «^gwueuthur  o 
Sichem  Wolmob  yn  Israel,  gan  or- 
wedd  gyd  â  merch  Jacob ;  canys 
ni  ddylesid  gwneuthur  felly. 

8  A  Hemor  a  ymddiddanodd  a 


Cyn 

CRIST 

1739. 

4Heb. 
Gosodaf. 


b  pen. 34.11. 


5  Bylhod. 

6  i  Salem. 


1  Padan- 
Aram. 


c  Jos.  24. 32. 


8  Act.  7. 16. 
Fmimor. 

9  îseu, ÿaní 
o  û-yn. 

d  pen.  35. 7. 
2  Sef,  Duw 
Duw  Israel. 


Cvlch 

1732. 

a  pen.  30.21. 


2  Ilcb. 
daros- 
tijngcdd. 


b  Edrych 
Es.  40.  2. 
Hub.  2.  II. 


c  Jos.  7. 15. 


ac  yn  ei  gofyn  hi  yn  wraig. 


GENESIS,  XXXV. 


Lladd  y  Sichemiaid. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1732. 


dpei}.fö.l5. 


0  Jos.  5.  9. 


hwynt,  gan  ddywedyd,  Glynu  a 
wiiaeth  enaid  Sichem  fy  mab  i  wrth 
eich  mercli  chwi :  rhoddwch  hi,  at- 
tohvg,  yn  wraig  iddo  ef. 

9  Ac  ymgyfathrechwch  â  ni ; 
rhoddwch  eich  merched  chwi  i  ni, 
a  chymmerwch  ein  merched  ni  i 
chwithau. 

10  A  chwi  a  gewch  breswylio  gyd 
â  ni,  a'r  wlad  fydd  o'ch  blaen  chwi : 
trigwch  a  negeseiiwch  ynddi,  a 
cheisiwch  feddiannau  ynddi. 

11  Sichem  hefyd  a  ddywedodd 
wrth  ei  thad  hi,  ac  wrth  ei  brodyr, 
^  Cafwyf  ffafr  yn  eich  golwg,  a'r  hyn 
a  ddywedoch  wilhyf  a  roddaf. 

12  Gosodwch  arnaf  fl  ddirfawr 
gynnysgaeth  a  rhodd,  a  mi  a  roddaf 
fel  y  dywedoch  wrthyf :  rhoddwch 
chwithau  y  Uangces  i  mi  yn  wi'aig. 

13  A  meibion  Jacob  a  attebasant 
Sichem  a  Hemor  ei  dad  ef,  yn 
dwyllodrus,  ac  a  ddywedasant,  o 
her^vydd  iddo  ef  halogi  Dinah  eu 
chwaer  h^vynt ; 

14  Ac  a  ddywedasant  wrthynt,  Ni 
allwn  wneuthur  y  peth  hyn,  gan 
roddi  ein  chwaer  i  wr  dienwaed- 
edig :  oblegid  ^  gwarthrudd  yiv  hyn- 
ny  i  ni. 

15  Ond  yn  hyn  y  cyttunwn  â  chwi : 
Os  byddwch  fel  nyni,  gan  enwaedu 
pob  gwrry w  i  chwi ; 

16  Yna  y  rhoddwn  ein  merched  ni 
1  chwi,  ac  y  cymmerwn  eich  merch- 
ed chwithau  i  ninnau,  a  ni  a  gyd- 
drigwn  â  chwi,  a  ni  a  fyddwn  yn 
un  bobl. 

17  Ond  oni  wrandêwch  arnom  ni 
i'ch  enwaedu ;  yna  y  cymmerwn  ein 
merch,  ac  a  awn  ymaith. 

18  A'u  geiriau  h^vynt  oedd  dda 
y'ngolwg  Hemor,  ac  y'ngolwg  Si- 
chem mab  Hemor. 

19  Ac  nid  oedodd  y  llangc  wneuth- 
ur y  peth,  oblegid  efe  a  roddasai 
serch  ar  ferch  Jacob:  ac  yr  oedd 
efe  yn  anrhydeddusach  na  hoU  dŷ 
ei  dad. 

20  1Í  A  Hemor,  a  Sichem  ei  fab  ef, 
a  aethant  i  borth  eu  dinas,  ac  a 
lefarasant  wrth  eu  dinasyddion,  gan 
ddywedyd, 

21 Y  gwŷr  hyn  heddychol  ŷnt  hwy 
gyd  â  ni ;  trigant  hwy  than  yn  y 
wlad,  a  gwnant  eu  negesau  ynddi: 
a'r  wlad,  wele,  sydd  d^gon  ehang 
iddynt  h^vy :  cymmerwn  eu  merched 
hwynt  i  ni  yn  wragedd,  a  rhoddwn 
ein  merched  ninnau  iddynt  hwy. 

22  Ond  yn  hyn  y  cyttuna  y  dynion 


â  ni,  i  drigo  gyd  â  ni,  ar  fod  yn  un 
bobl,  OS  enwaedir  pob  gwrryw  i  ni, 
fel  y  maent  hwy  yn  enwaededig. 

23  Eu  hanifeiliaid  hwynt,  a'u  cyf- 
oeth  h^vynt,  a'u  holl  ysgrubliaid 
hwynt,  onid  eiddo  ni  fyddant  hwy  ? 
yn  unig  cyttunwn  â  hwynt,  a  hwy  a 
drigant  gyd  â  ni. 

24  Ac  ar  Hemor,  ac  ar  Sichem  ei 
fab  ef,  y  gwrandawodd  paAvb  a'r  a 
oedd  yn  dyfod  allan  o  borth  ei  ddin- 
as  ef :  ac  enwaedwyd  pob  gwrryw, 
sefj  rhai  oil  oedd  yn  dyfod  allan  o 
borth  ei  ddinas  ef 

25  TI A  bu  ar  y  trydydd  dydd,  pan 
oeddynt  hwy  yn  ddolurus,  gym- 
meryd  o  ddau  o  feibion  Jacob,  Si- 
meon a  Lefi,  brodjT  Dinah,  boÌ3  un 
ei  gleddyf,  a  dyfod  ar  y  ddinas  yn 
hyderus,  a  ^Uadd  pob  gwrryw. 

26  Lladdasant  hefyd  Hemor  a  Si- 
chem ei  fab  â  "min  y  cleddyf;  a 
chymmerasant  Dinah  o  dŷ  Sichem, 
ac  a  aethant  allan. 

27  Meibion  Jacob  a  ddaethant 
ar  y  Uaddedigion,  ac  a  yspeiliasant 
y  ddinas,  am  halogi  o  honynt  eu 
chwaer  hwynt. 

28  Cymmerasant  eu  defaid  hwynt, 
a'u  gwartheg,  a'u  hasynod  hwynt, 
a'r  hyn  oedd  yn  y  ddinas,  a'r  hyn 
oedd  yn  y  maes, 

29  A'u  holl  gyfoeth  hwynt ;  a'u 
holl  rai  bychain,  a'u  g-wragedd,  a 
gaethgludasant  liAvy;  ac  yspeilias- 
ant yr  hyn  oil  oedd  yn  y  tai. 

30  A  Jacob  a  ddywedodd  T\Tth 
Simeon  a  Lefi,  ^  Trallodasoch  fi, 
''gan  beri  i  mi  fod  yn  ffiaidd  gan 
breswyhvyr  y  wlad,  gan  y  Canaan- 
eaid,  a'r  Phereziaid :  a  minnau  yn 
ychydig  o  nifer;  a  hwy  a  ymgasgl- 
ant  yn  fy  erbyn,  a  tharawaut  fi : 
felly  y  difethir  fi,  mi  a'm  tŷ. 

31  Hwythau  a  attebasant,  Ai  megis 
puttain  y  g^vnae  efe  ein  chwaer  ni  ? 

PENNOD  XXXV. 

1  Buio  yn  any  on  Jacob  i  Bethel.  2  Mae  efe  yn 
glanhâii  ei  dŷ  o  ddelwau;  6  yn  adeiladu 
allor  yn  Beihel.  8  Deborah  yn  mariu  yn 
Álhon-bacuth.  9  Dmo  yn  bendithio  Jacob  yn 
Bethel.  16  Rahel,  wrth  esgor  ar  Benjamin, 
yn  marw  ar  y  fordd  i  Edar.  22  Reuben  yn 
gorwedd  gyd  a  Bilhah,  23  Meibion  Jacob. 
27  Jacob  yn  dyfod  at  Isaac  i  Hebron.  28 
Oedran,  marwolaeth,  a  chladdedigaeth  Isaac. 

DUW  a  ddywedodd  wi*th  Ja- 
cob, Cyfod,  esgyn  i  Bethel,  a 
thrig  yno ;  a  gwna  yno  allor  i  Dduw, 
^  yr  hwn  a  ymddangosodd  i  ti  ^  pan 
ffoaist  o  ŵydd  Esau  dy  frawd. 
2  Yna  Jacob  a  ddywedodd  wrth 
— 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1732. 


f  pen.  49.  6. 
3  Heb.  safn. 


e  pen.  49.  6. 

h  Exod.  5. 
21. 


»  pen.  28.13. 
bpeii.27.43. 


Jacob  yn  myned  i  Bethel. 


GENESIS,  XXXVI. 


Marwolaeth  Isaac. 


Cyn 

CRIST 

Cvlch 

1732. 

c  pen. 31. 

19,34. 

Joe.  24.  2. 
d  Exod.  19. 

10. 


e  Jos.  24. 26. 
Barn.  9.  6. 

f  Exod.  15. 
16.  a  23. 27. 
a  34.  24. 
Deut,  11. 
25. 

Jos.  2.  9. 
a  5.1. 

1  Sam.  14. 
15. 

2  Cliron. 
14. 14. 


8  pen.  28.19. 

2  Sef,  Dmo 
Beihel. 


1>  pen.  24. 59. 


3  Sef, 
dẅ'wen 
wylofain. 

1  Hos.  12.  4. 

4  Padan- 
Aram. 


'  pen.  32. 28. 


J  pen.  17.1. 
a  48.  3. 

m  pen.  17. 
5,  C,  16. 
a  28.  3. 
a  48.  4. 

n  pen.  12.  7. 
a  13. 15. 
a  26.  3,  4. 

open.  28.18. 


P  pen.  28.19. 


ei  deulu,  ac  wrth  y  rhai  oil  oedd  gyd 
âg  ef,  Bwriwch  ymaith  ^^y  du^.iau 
diieithr  sydd  yn  cich  pHth  chwi, 
ac  ymlanhêwch,  a  "^neAvidiwch  eich 
dillad ; 

3  A  chyfodwn,  ac  esgyiiwn  i  Beth- 
el :  ac  yno  y  gwnaf  allor  i  Dduw,  yr 
hwn  a'm  gwrandawodd  yn  nydd  iy 
nghyiyngder,  ac  a  fu  gyd  â  myfi  yn 
y  flfordd  a  gerddais. 

4  A  hwy  a  roddasant  at  Jacob  yi' 
hoU  ddu\viau  dieithr  y  rhai  oedd  yn 
eu  llaw  hwynt,  a'r  clust-dlysau  oedd 
yn  eu  clustiau:  a  Jacob  a'u  cudd- 
iodd  hwynt  dan  *y  dderwen  oedd 
yn  ymyl  Sichem. 

5  A  hwy  a  gychwynasant :  ac  '^ofn 
Duw  oedd  ar  y  dinasoedd  y  rhai 
oedd  o'u  haragylch  h-vvynt,  ac  nid 
erlidiasant  ar  ol  meibion  Jacob. 

6  H  A  Jacob  a  ddaeth  i  Luz,  yng 
ngwlad  Canaan,  hon  yw  Bethel,  efe 
a'r  hoU  bobl  y  rhai  oedd  gyd  âg  ef ; 

7  Ac  a  adeiladodd  yno  allor,  ac  ^a 
enwodd  y  lie  ^  El-bethel,  oblegid  yno 
yr  ymddangosasai  Duw  iddo  ef,  pan 
ffoisai  efe  o  ŵydd  ei  frawd. 

8  A  ^marw  a  Aniaeth  Deborah 
mammaeth  Rebeccah  ;  a  hi  a  gladd- 
wyd  ÎS  law  Bethel,  dan  dderwen :  a 
galwyd  enw  honno  ^  Alhon-bacuth. 

9  1Í  Hefyd  *  Duw  a  ymddangosodd 
eilwaith  i  Jacob,  pan  ddaeth  efe  o 
^  Mesopotamia ;  ac  a'i  bendithiodd 
ef 

10  A  Duw  a  ddywedodd  wi'tho, 
Dy  enw  di  yw  Jacob :  ni  elwir  dy 
enw  di  Jacob  mwy,  ond  "^Israel  a 
fydd  dy  enw  di :  ac  efe  a  alwodd  ei 
enw  ef  Israel. 

11  Hefyd  Duw  a  ddywedodd 
wrtho,  ^Myfi  yiv  Duw  Hollalluog: 
cynnydda,  ac  amlhâ ;  ^  cenedl  a 
chynnuUeidfa  cenhedloedd  a  fydd 
o  honot  ti ;  a  brenhinoedd  a  ddaw 
allan  o'th  Iwynau  di. 

12  AY  wlad  "yr  hon  a  roddais  i 
Abraham  ac  i  Isaac,  a  roddaf  i  ti, 
ac  i'th  had  ar  dy  ol  di  y  rhoddaf  y 
wlad. 

13  A  Duw  a  esgynodd  oddi  WTtho 
ef,  yn  y  fan  lie  y  llefarasai  efe 
wrtho. 

14  A  Jacob  °a  osododd  goloih  yn 
y  fan  lie  yr  ymddiddanasai  efe  âg 
ef,  sef  colofii  faen :  ac  efe  a  dywallt- 
odd  arni  ddiod-ofifr^vm,  ac  a  dyw- 
alltodd  olew  arni. 

15  A  Jacob  a  alwodd  enw  y  fan 
lie  yr  ymddiddanodd  Duw  âg  ef. 
p  Bethel. 


16  IT  A  hwy  a  aethant  ymaith  o 
Bethel ;  ac  yr  oedd  etto  ^  megis 
milltir  o  dir  i  ddyfod  i  Ephrath : 
yno  yr  esgorodd  Rahel,  a  bu  galed 
arni  Avi'th  esgor. 

17  A  darfu,  pan  oedd  galed  arni 
wrth  esgor,  i'r  fyd\ATaig  ddywedyd 
wrthi  hi,  Nac  oftia;  oblegid  dyma 
hefyd  i  ti  fab. 

18  Darin  hefyd,  wrth  ymadael  o'i 
henaid  hi,  (oblegid  marw  a  wnaeth 
hi,)  iddi  alw  ei  enw  ef  ''Ben-oni :  ond 
ei  dad  a'i  henwodd  ef  ^  Benjamin. 

19  A  "i  Rahel  a  fii  farw,  ac  a  gladd- 
wyd  yn  y  ffordd  i  "^  Ej)hrath ;  hon  yw 
Bethlehem. 

20  A  Jacob  a  osododd  golofii  ar 
ei  bedd  hi :  honno  yiv  colofti  bedd 
Rahel  ^hyd  heddyw. 

21  Yna  Israel  a  gerddodd,  ac  a 
ledodd  ei  babell  o'r  tu  hwnt  i 
*  '^  Migdal-Edar. 

22  A  phan  ydoedd  Israel  yn  trigo 
yn  y  wlad  honno,  yna  Reuben  a 
aeth  ac  "  a  orweddodd  gyd  â  Bilhah 
gordderch-wraig  ei  dad ;  a  chlybu 
Israel  hynny.  Yna  meibion  Jacob 
oeddynt  ddeuddeg. 

23  Meibion  Leah ;  ^Reuben,  cyntaf- 
anedig  Jacob,  a  Simeon,  a  Lefi,  a 
Judah,  ac  Issachar,  a  Zabulon. 

24  Meibion  Rahel;  Joseph,  a  Ben- 
jamin. 

25  A  meibion  Bilhah,  llaw-forwyn 
Rahel ;  Dan,  a  Naphtali. 

26  A  meibion  Zilpah,  llaw-forwyn 
Leah ;  Gad,  ac  Aser.  Dyma  feib- 
ion  Jacob,  y  rhai  a  anwyd  iddo  ym 
Mesopotamia. 

27  1Í  A  Jacob  a  ddaeth  at  Isaac  ei 
dad  i  y  Mamre,  i  Gaer-Arba,  hon  yw 
Hebron,  lie  yr  ymdeithiasai  Abra- 
ham ac  Isaac. 

28  A  dyddiau  Isaac  oedd  gàn 
mlynedd  a  phedwar  ugain  mlynedd. 

29  Ac  Isaac  a  drengodd,  ac  a  fu 
farw,  ac  ""a  gasglwyd  at  ei  bobl,  yn 
hen,  ac  yn  gyfla^vn  o  ddyddiau :  a'i 
feibion,  Esau  a  Jacob,  *  al  claddas- 
ant  ef 

PENNOD  XXXVI. 

2  Tair  gioragedd  Esau.  6  Ei  syvimudiad  ef  i 
fynydd  Seir.  9  Ei  feibion.  15  Y  dueiaid  a 
ddaetlmnt  o'i  feibion  ef.  20  Meibion  a 
dueiaid  Seir.  24  Änah  yn  cael  mulod.  31 
Brenliinoedd  Edom.  40  Y  dueiaid  a  ddaeth- 
ant  o  Esau. 

ADYM4iL  genhedlaethau  Esau : 
efe  yw  Edom. 
2  ^Esau  a  gjTnmerth  ei  wragedd 
o  ferched   Canaan ;    Adah,   merch 
Elon  yr  Hethiad,  ac  ^Aholibamah, 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1732. 

5Neu, 
ychîjdig 

ffordd, 
2  Bren.  5. 
19. 


Cylch 
1729. 

6  Sef,  Mob 
fy  ngalar. 

7  Sef  Mab 
y  daeheu- 
iaic. 

1  pen.  48.  7. 
r  Kuth  1.  2. 
a  4. 11. 


si  Sam.  10. 


t  Mic.  4.  8. 
8  TurEdar. 


«  pen.  49.  4. 
IChr.  5.1. 
Edrych 
2  Sam.  16. 
22.  a  20.  3. 
1  Cor.  5. 1. 

^  pen.  46.  8. 
Exod.  1.  2. 


y  pen.  13. 18. 
a  23, 2. 


1716. 


z  pen.  15.15. 
a  25.  8. 


a  pen.  49. 31. 


Cylch 
1796. 

»pen.  26.31 


38 


CenhecUaethau  Esau. 


GENESIS,  XXXVI.    Duciaid  a  brenhinoedd  Edom. 


Cyn 

CKIST 

Cylch 

1760. 

e  pen.  28. 9. 

d  1  Chron. 
1.35. 


Cylch 
1740. 

3Heb. 

erteidiau. 


e  pen.  13.  6, 
II. 

f  ])en.  17.8. 
a  28.  i. 


Î  Jos.  24.  4. 


3Heb. 

Edom. 


b  1  Chion. 
1.  35,  &c. 


4  Sepiii, 
1  Cliron.  1. 
36. 


Cylch 
1715. 


mercli    Anah,    merch     Sibeon    yr 
Hefiad ; 

3  "  Basemath  hefyd,  merch  Ismael, 
cliwaer  Nebaioth. 

4  Ac  "^Adah  a  ymddûg  Eliphaz  i 
Esau :  a  Basemath  a  esgorodd  ar 
ReueL 

5  Aholibamah  hefyd  a  esgorodd 
ar  Jeus,  a  Jalam,  a  Chorah :  dyma 
feibion  Esau,  y  rhai  a  anwyd  iddo 
y'ngwlad  Canaan. 

6  Ac  Esau  a  gymmerodd  ei  wrag- 
edd,  a'i  feibion,  a'i  ferched,  a  holl 
^ddynion  ei  dŷ,  a'i  anifeiliaid,  al 
hoU  ysgrubliaid,  a'i  holl  gyfoeth  a 
gasglasai  efe  y'ngwlad  Canaan ;  ac 
a  aeth  ymaith  i'r  wlad,  o  ŵydd  ei 
frawd  Jacob. 

7  ^  Oblegid  eu  cyfoeth  hwynt  oedd 
fwy  nag  y  gellynt  gyd-drigo  :  ac  "^nis 
gaUai  gwlad  eu  hymdaith  eu  cyn- 
ii^vys  hwynt,  gan  eu  hanifeiliaid. 

8  Felly  y  trigodd  Esau  ym  ^  myn- 
ydd  Seir :  Esau  yiv  Edom. 

9  ^  A  dyma  genhedlaethau  Esau 
tad  "  yr  Edomiaid  jm  mynydd  Seir. 

10  D}Tna  enwau  meibion  Esau : 
^  Eliphaz,  mab  Adah  gMTaig  Esau ; 
Reuel,  mab  Basemath  gwraig  Esau 

11  A  meibion  Eliphaz  oedd  Te- 
man,  Omar,  ^Sepho,  a  Gatam,  a 
Glienaz. 

12  A  Thimna  oedd  ordderch-wraig 
i  Eliphaz,  mab  Esau,  ac  a  esgorodd 
Amalec  i  Eliphaz :  dyma  feibion 
Adah  g^ATaig  Esau. 

13  A  dyma  feibion  Reuel ;  Nahath 
a  Zerah,  Sammah  a  Mizzah  :  y  rhai 
hyn  oedd  feibion  Basemath  gwraig 
EsaiL 

14  1Í  Hefyd  y  rhai  hyn  oedd  feib- 
ion Aholibamah  merch  Anah,  merch 
Sibeon,  gwraig  Esau:  a  hi  a  ym- 
ddûg  i  Esau,  Jeus,  a  Jalam,  a 
Chorah. 

15  1Í  Dyma  dduciaid  o  feibion  Es- 
au ;  meibion  Eliphaz  cyntaf-anedig 
Esau,  due  Teman,  due  Omar,  due 
Sepho,  due  Cenaz, 

16  Due  Corah,  due  Gatam,  due 
Amalec :  dyma  y  duciaid  o  Eli- 
phaz, y'ngwlad  Edom  :  dyma  feib- 
ion Adah. 

17  1Í  A  dyma  feibion  Reuel  mab 
Esau ;  due  Nahath,  due  Zerah,  due 
Sammah,  due  Mizzah  :  dyma  y  duc- 
iaid o  Reuel,  y'ngwlad  Edom :  dyma 
feibion  Basemath  gwraig  Esau. 

18  ^  Dyma  hefyd  feibion  Aholi- 
bamah gwraig  Esau :  due  Jeus, 
due  Jalam,   due    Corah ;    dyma  y 

— 


duciaid  o  Aholibamah,  merch  Anah, 
gwraig  Esau. 

19  Dyma  feibion  Esau,  (hwn  yw 
Edom,)  a  dyma  eu  duciaid  hwynt. 

20  11 '  Dyma  feibion  Seir  yi'  Horiad, 
cyfannedd^vyr  y  wlad ;  Lotan,  a 
Sobal,  a  Sibeon,  ac  Anah, 

21  A  Dison,  ac  Esar,  a  Disan :  a 
dyma  dduciaid  yr  Horiaid,  meibion 
Seir,  y'ngwlad  Edom. 

22  A  meibion  Lotan  oedd  Hori, 
a  ''  Hemam :  a  chwaer  Lotan  oedd 
Timna. 

23  A  dyma  feibion  Sobal ;  "^xyfan, 
a  Manahath,  ac  Ebal,  Sepho,  ac 
Onam. 

24  A  dyma  feibion  Sibeon ;  Aiah, 
ac  Anah  :  hwn  yw  Anah  a  gafodd  ''y 
mulod  yn  yr  anialwch  wrth  borthi 
asjTiod  Sibeon  ei  dad 

25  A  dyma  feibion  Anah ;  Dison, 
ac  xiholibamah  merch  Anah. 

26  Dyma  hefyd  feibion  Dison; 
■'Hemdan,  ac  Esban,  ac  Ithran,  a 
CheraiL 

27  Dyma  feibion  Eser;  Billian,  a 
Zaafan,  ac  ^Acan. 

28  Dyma  feibion  Disan ;  Us,  ac 
Aran. 

29  Dyma  dduciaid  yr  Horiaid; 
due  Lotan,  due  Sobal,  due  Sibeon, 
due  Anah, 

30  Due  Dison,  due  Eser,  due  Dis- 
an. Dyma  dduciaid  yr  Horiaid,  ym 
mhlith  eu  duciaid  y'ngwlad  Seir. 

31  ^  '  Dyma  hefyd  y  brenhinoedd 
a  deyrnasasant  y'ngwlad  Edom,  cyn 
teyrnasu  brenhin  ar  feibion  Israel. 

32  A  Bela,  mab  Beor,  a  deyrnas- 
odd  yn  Edom :  ac  enw  ei  ddinas  ef 
oedd  Dinhabah. 

33  A  Bela  a  fu  farw ;  a  Jobab, 
mab  Serah  o  Bosrah,  a  deyrnasodd 
yn  ei  le  ef 

34  Jobab  hefyd  a  fu  farw ;  a 
Husam,  o  wlad  Temani,  a  deyi*nas- 
odd  yn  ei  le  ef. 

35  A  bu  Husam  farw;  a  Hadad, 
mab  Bedad,  yi-  hwn  a  darawodd 
Midian  ym  maes  Moab,  a  deyi'nas- 
odd  yn  ei  le  ef :  ac  enw  ei  ddinas 
ef  oedd  Afith. 

36  Marw  hefyd  a  wnaeth  Hadad; 
a  Sarnlah,  o  Masrecah,  a  deyraas- 
odd  yn  ei  le  ef. 

37  A  bu  Samlah  farw ;  a  Saul,  o 
Rehoboth  wrth  yr  afon,  a  deyrnas- 
odd yn  ei  le  ef 

38  A  bu  Saul  farw  ;  a  Baalhanan, 
mab  Achbor,  a  deyrnasodd  yn  ei 
le  ef. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1715. 


Cylch 

1840. 
1  Chron.  1. 
38. 


5  Homam, 

1  tJhrou.  1. 
39. 

6  Allan, 

1  Chron.  1. 
40. 


^  Edrych 
Lef.  19. 19. 


T  Amram, 
1  Ghi-on.  1, 
41. 


8  Jacan, 
1  Chron.  1. 

42. 


Cylch 

1780. 


Cylch 
1676. 
1  1  Chron. 
1.43. 


Dau  freuddivyd  Joseph : 


GENESIS,  XXXVII. 


eifrodyr  yn  ei  gasâu. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 

1676. 

8  Hadad,  a 
Pai, 

1  Chron.  1. 
50. 

Cylch 

1496. 

m  1  Chron. 

1.51. 

2  Neu,  Alia. 


3Heb. 
Edom. 


1729. 


»  rer..  36.  7. 
Heb.  11.  9. 


o  amryw 
ddarnau. 


b  pen.  49. 23. 


«pen. 42.  6, 
if.  a  43.  2Ü. 
a  44. 14. 


39  A  bu  Baalhanan,  mab  Aclibor, 
farw ;  a  ^  Hadar  a  deymasodd  yn  ei 
le  ef :  ac  enw  ei  ddinas  ef  oedd 
Pau ;  ac  enw  ei  wraig  Mehetabel, 
merch  Hatred,  merch  Mezahab. 

40  A  dyma  enwau  y  "duciaid  o 
Esau,  yn  ol  eu  teuluoedd,  Avrth  eu 
trigleoedd,  erbyn  eu  henwau ;  due 
Timna,  due  ^  Alfah,  due  Jetheth, 

41  Due  Abolibamali,  due  Elah,  due 
Pinon, 

42  Due  Cenaz,  due  Teman,  due 
Mibsar, 

43  Due  Magdiel,  due  Iram.  Dyma 
y  dueiaid  o  Edom,  yn  ol  eu  presAvyl- 
feydd,  y'ngwlad  eu  perehennogaeth : 
d}Tiia  Esau,  tad  ^  yi'  Edomiaid. 

PENNOD  XXXVII. 

2  Joseph  yn  cael  ei  gasâu  gan  eifrodyr.  5  Ei 
ddau  fi  euddwyd  ef.  13  Jacol)  yn  ei  anfon  ef 
i  ymweled  a'i  frodyr.  18  Hwythau  yn  cyd- 
fwriadu  ei  ladd  ef.  21  Eeuben  yn  ei  achub 
ef.  26  Hwynt  yn  ei  iverthu  ef  i'r  Ismaeliaid. 
81  Ei  dad,  wedi  ei  siommi  trwy  y  siacced 
waedlyd,  yn  galaru  am  dano  ef.  36  Ei 
weithu  ef  i  Patipliar  yn  yr  Aipht. 

ATHRIGODD   Jaeob    y'ngwlad 
^  ymdaith  ei  dad,  y'ngwlad  Ca- 
naan. 

2  Dyma  genhedlaethau  Jacob. 
Joseph,  yn  fab  d^vy  fl^vydd  ar  bym- 
tlieg,  oedd  fugail  gyd  a'i  frodyr  ar 
y  praidd:  a'r  llangc  oedd  gyd  â 
meibion  Bilhah,  a  ehyd  â  meibion 
Zilpah,  gwragedd  ei  dad ;  a  Joseph 
a  ddygodd  eu  drygair  hwynt  at  eu 
tad. 

3  Ac  Israel  oedd  hofiPaeh  ganddo 
Joseph  na'i  hoU  feibion:  oblegid 
efe  oedd  fab  ei  henaint  ef :  ac  efe 
a  wnaeth  siacced  ^  fraith  iddo  ef 

4  A  phan  welodd  ei  frodyr  fod  eu 
tad  yn  ei  garu  ef  yn  iwy  na'i  hoU 
frodyr,  ^ìì^Yy  a'i  casasant  ef,  ac  ni 
fedrent  ymddiddan  ag  ef  yn  hedd- 
ychol. 

5  IT  A  Joseph  a  freuddwydiodd 
freuddwyd,  ac  ai  mynegodd  i'w 
frodyr :  a  Invy  a'i  casasant  ef  etto 
yn  ycliwaneg. 

6  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Gwrandêwch,  attolwg,  y  breuddwyd 
hwn  a  freuddwydiais  i. 

7  Ac  "^wele,  rhwymo  ysgubau  yr 
oeddyin  ni  y'nghanol  y  maes ;  ae 
wele,  fy  ysgub  i  a  gyfododd,  ae  a 
safodd  hefyd ;  ae  wele,  eieh  ysgubau 
chAvi  a  safasant  o  amgylch,  ae  a 
ymgi-yinmasant  i'm  hysgub  i. 

8  A'i  frodyr  a  ddywedasant  Avrtho, 
Ai  gan  deyrnasu  y  teyrnesi  arnom 
ni?   ai  gan  arglwyddiaethu  yr  ar- 


ghvyddiaethi  arnom  ni?  A  liAvy 
a  chwanegasant  etto  ei  gasâu  ef, 
oblegid  ei  freuddwydion,  ae  obleg- 
id ei  eiriau. 

9  1  Hefyd  efe  a  freuddwydiodd 
etto  freuddwyd  araU,  ac  a'i  myneg- 
odd i'w  frodyr,  ae  a  ddywedodd, 
Wele,  breuddwydiais  freuddwyd 
etto ;  ae  wele,  ^  yr  haul,  a'r  Ueuad, 
a'r  un  sereii  ar  ddeg,  yn  ymgrym- 
mu  i  mi. 

10  Ae  efe  a'i  mynegodd  i'w  dad, 
ac  i'w  frodyr.  A'i  dad  a  feiodd 
arno,  ac  a  ddywedodd  wrtho.  Pa 
freuddwyd  yw  hwn  a  freuddwyd- 
iaist  ti  ?  Ai  gan  ddyfod  y  deuwn  ni, 
mi,  a'th  fam,  a'th  frodyr,  i  ymgrym- 
mu  i  lawr  i  ti  ? 

11  ^A'i  frodyr  a  genfigennasant 
wrtho  ef;  ond  ei  dad  ^a  ddaliodd 
ar  y  peth. 

12  IT  A'i  frodyr  a  aethant  i  fugeilia 
praidd  eu  tad,  yn  Sichem. 

13  Ac  Israel  a  ddywedodd  wrth 
Joseph,  Onid  yw  dy  frodyr  yn  bu- 
geilio  yn  Sichem?  Tyred,  a  mi 
a'th  anfonaf  attynt.  Yntau  a  ddy- 
wedodd wrtho,  Wele  fi. 

14  A  dywedodd  WTtho,  Dos  weith- 
ian,  edryeh  ^pa  Iwj^ddiant  sydd  i'th 
frodyr,  a  pJia  Iwyddiant  sydd  i'r 
praidd :  a  dwg  eilch^vyl  air  i  mi. 
Felly  efe  a'i  hanfonodd  ef  o  ddyfíryn 
Hebron  ;  ac  efe  a  ddaeth  i  Sichem. 

15  "1Í  A  ehyfarfu  g"\vr  ag  ef ;  ac 
wele  efe  yn  erwydro  yn  y  maes : 
a'r  gwr  a  ymofynodd  ag  ef,  gan 
ddywedyd.  Pa  beth  yr  wyt  ti  yn  ei 
geisio  ? 

16  Yntau  a  ddy^yedodd,  Ceisio  fy 
mrodyr  yr  yd^A'yf  fi;  mynega,  at- 
tolwg, i  mi,  pa  le  y  maent  h^vy  yn 
bugeilio  ? 

17  A'r  gAvr  a  ddywedodd,  iivry  a 
aethant  oddi  yma ;  oblegid  mi  a'u 
clywais  hwy  yn  dywedyd.  Awn  i 
Dothan.  A  Joseph  a  aetli  ar  ol 
ei  fi'od}T,  ac  a'u  cafodd  liA^^^nt  ^yn 
Dothan. 

18  Hwythau  a'i  canfuant  ef  o  bell ; 
a  chyn  ei  ddynesu  ef  attynt,  liAvy  a 
gyd-fvvriadasant  yn  ei  erbyn  ef,  i'w 
ladd  ef 

19  A  dywedasant  Avrth  eu  gilydd, 
Wele  y  "^  breudd^vydi^iT  yn  dyfod. 

20  Deuwch  gan  hynny  yn  a^vr, 
a  Uaddwn  ef,  a  thaflwn  ef  yn  un  o'r 
pydewau ;  a  dy  wedwu,  B^^'^^stfil  drwg 
a'i  bwyttaodd  ef :  yna  y  cawn  weled 
beth  a  ddaw  o'i  freuddwydion  ef 

21  A  ^  Reuben   a   glybu,    ae    a'i 


Cyn 
CRIST 

1729. 


d  pen.  46. 29.  ! 


e  Act.  7.  9. 

f  Dan.  7.  23. 
Luc  2.  19, 
51. 

Cylch 
1729. 


3  Heb. 
hedilwch 
dy  frodyr. 


S  2  Bren.  4 
13. 


4  Heb. 

meistr 

hreudd- 

wydion. 


ii  pen.  42. 22. 


Gwerthu  Joseph. 


GENESIS,  XXXVIII. 


Drygioni  Er  ac  Onan. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1729. 


i  Edrvch 
ad.  2S,  36. 


k  Jer.  8.  22. 


SHeb. 

xcraiidaw- 
sant. 


IPs.  105. 17. 

Act,  7.  9. 
m  Edrych 
Matt.  27. 9. 


n  Jot)  1.  20. 


Open.  44. 28. 


P  pen.  42.38. 
a  44. 29, 31. 


hachubodd  ef  o'u  liaw  hwynt;  ac 
a  ddjwedodd,  Na  ladd^vn  ef. 

22  Reuben  a  ddywedodd  hefyd 
wi'thyiit,  Na  thywelltwch  waed; 
bwriwch  ef  i'r  pydew  hwn  sydd  yn 
yr  anialwch,  ac  nac  estyiiwcli  law 
arno :  fel  yr  achubai  ef  o'u  Haw 
hwynt,  i'w  ddwyn  eilwaith  at  ei  dad. 

23  1Í  A  bu,  pan  ddaeth  Joseph  at 
ei  fi'odyr,  iddynt  ddiosg  ei  siacced 
oddi  am  Joseph,  sef  y  siacced  fraith 
ydoedd  am  dano  ef 

24  A  chymmerasant  ef,  a  thaflas- 
ant  i  bydew :  a'r  pydew  oedd  wag 
heb  ddwfr  ynddo. 

25  A  hwy  a  eisteddasant  i  fwytta 
bwyd;  ac  a  ddyrchafasant  eu  liyg- 
aid,  ac  a  edrychasant,  ac  wele  fintai 
o  '  Ismaeliaid  yn  dyfod  o  Gilead,  yn 
myned  i  waered  i'r  Aipht,  a'u  camel- 
od  yn  àMjR  Uysiau,  a  '"^  balm,  a  myrr. 

26  A  djwedodd  Judah  wrth  ei 
frodyr,  Pa  lesad  a  fydd  os  lladdwn 
ein  brawd,  a  chelu  ei  waed  ef  ? 

27  Deuwch,  a  gwertliAvn  ef  i'r 
Ismaeliaid,  ac  na  fydded  ein  Haw 
ni  arno  ef;  oblegid  ein  brawd  ni 
a'n  cnawd  ydyw  efe.  A'i  frodyr  a 
^  gy  ttunasant. 

28  A  phan  ddaeth  y  marchnadwyr 
o  Midian  heibio,  y  tynnasant  ac  y 
cyfodasant  Joseph  i  fynu  o'r, pydew, 
ac  'a  werthasant  Joseph  i'r  Ismael- 
iaid er  •"  ugain  darn  o  arian  :  hwy- 
thau  a  ddygasant  Joseph  i'r  Aipht. 

29  1Í  A  Reuben  a  ddaeth  eilwaith 
at  y  pydew ;  ac  wele  nid  ydoedd 
Joseph  yn  y  pydew :  ac  yntau  °  a 
rwygodd  ei  ddiUad ; 

30  Ac  a  ddychwelodd  at  ei  frodyr, 
ac  a  ddywedodd,  Y  llangc  nid  yw 
accw ;  a  minnau,  i  ba  le  yr  âf  fi  ? 

31  A  hwy  a  gymmerasant  siacced 
Joseph,  ac  a  laddasant  fỳn  gafr,  ac 
a  drochasant  y  siacced  yn  y  gwaed. 

32  Ac  a  anfonasant  y  siacced 
fraith,  ac  a'i  dygasant  at  eu  tad,  ac 
a  ddywedasant,  Hon  a  gawsom : 
myn  wybod  yn  awr,  ai  siacced  dy 
fab  yw  hi,  ai  nad  ê. 

33  Yntau  a'i  hadnabu  hi,  ac  a 
ddywedodd,  Siacced  fy  mab  yw  hi; 
°  bwystfil  drwg  a'i  bwyttaodd  ef : 
gan  larpio  y  Uarpiwyd  Joseph. 

34  A  Jacob  a  rwygodd  ei  ddillad,  ac 
a  osododd  sachlen  am  ei  hvynau,  ac 
a  alarodd  am  ei  fab  ddyddiau  lawer. 

35  A'i  hoU  feibion,  a'i  holl  ferched, 
a  godasant  i'w  gysuro  ef ;  ond  efe 
a  wrthododd  gymmeryd  cysur,  ac  a 
ddywedodd,  p  Yn  ddiau  disgynaf  yn 


alarus  at  fy  mab  i'r  beddrod :   a'i 
dad  a  wylodd  am  dano  ef 

36  "i  A'r  Midianiaid  a'i  gwerthasant 
ef  i'r  Aipht,  i  Putiphar  ^  tywysog 
Pharaoh,  a'r  distain. 

PENNOD  XXXYIII. 

1  Judah  yn  cenhedlu  Er,  Onan,  a  Selah.  6  Er 
yn  pr'iodi  Taniar.  8  Camwedd  Onan.  11 
Tamar  yn  aros  am  Selah:  16  yn  siommi 
Judah,  27  ac  yn  dwyn  gefelliaid,  Phares 
a  Zarah. 

C  yn  y  cyfamser  liAvnnw,  y 
darfu  i  Judah  fyned  i  waered 
oddi  wrth  ei  frodyr,  a  throi  at  wr 
o  Adùlam,  a'i  enw  Hirah. 

2  Ac  yno  y  canfu  Judah  ferch  gwr 
o  Canaan,  a'i  enw  ef  oedd  ^  Suah ;  ac 
a'i  cymmerodd  hi,  ac  a  aeth  atti  hi. 

3  A  hi  a  feichiogodd,  ac  a  esgor- 
odd  ar  fab ;  ac  efe  a  alwodd  ei  enw 
ef^Er. 

4  A  hi  a  feichiogodd  eilwaith,  ac 
a  esgorodd  ar  fab ;  a  hi  a  alwodd 
ei  euAv  ef  Onan. 

5  A  thrachefn  hi  a  esgorodd  ar 
fab,  ac  a  alwodd  ei  enw  ef  ''Selah. 
Ac  yn  Cezib  yr  oedd  efe  pan  esgor- 
odd hi  ar  hwn. 

6  A  Judah  a  gymmerth  wrúg  i  Er 
ei  gyntaf-anedig,  a'i  henw  Tamar. 

7  Ac  yr  oedd  Er,  cyntaf-anedig 
Judah,  yn  ddrygionus  y'ngolwg  yr 
Arglwydd  ;  a'r  Arglwydd  a'i 
Uaddodd  ef 

8  A  Judah  a  ddywedodd  wrth  Onan, 
Dos  at  '^'\vraig  dy  frawd,  a  phrioda 
hi,  a  chyfod  had  i'th  frawd. 

9  Ac  Onan  a  wyhn  nad  iddo  ei 
hun  y  byddai  yr  had :  a  phan  elai 
efe  at  wraig  ei  frawd,  yna  y  collai 
efe  ei  had  ar  y  Uawr,  rhag  rhoddi 
o  hono  had  i'w  frawd. 

10  A  drygionus  oedd  yr  hyn  a 
wnaethai  efe  y'ngolwg  yr  Ar- 
glwydd :  am  hynny  efe  a'i  Uadd- 
odd yntau. 

11  Yna  Judah  a  ddywedodd  wrth 
Tamar  ei  waudd.  Trig  yn  weddw 
yn  nhŷ  dy  dad,  hyd  oni  chynnyddo 
fy  mab  Selah :  (oblegid  efe  a  ddy- 
wedodd, Rhag  ei  farw  yntau  fel  ei 
frodyr.)  A  Thamar  a  aeth,  ac  a 
drigodd  yn  nhŷ  ei  thad 

12  t  Ac  wedi  llawer  o  ddyddiau, 
marw  a  wnaeth  merch  Suah,  gwraig 
Judah  :  a  Judah  a  gymmerth  gysur, 
ac  a  aeth  i  fynu  i  Timnath,  at 
gneifA^yr  ei  ddefaid,  efe  a'i  gyfaill 
Hirah  yr  Adùlamiad. 

13  Myneg\vyd  hefyd  i  Tamar,  gan 
ddywedyd,  Wele  dy  ^chwegrwn  yn 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1729. 

1  pen.  39.  L 
6  smydäofi  i 
Plmraoh. 


a  1  Chron. 
2.3. 


b  Num.  26. 
19. 
Cylch 

1727. 


c  Num.  26. 
20. 


dDeut.25.5. 


2  dad  yng 

nglvif- 
railK 


41 


Camivedd  Jiidah. 


GENESIS,  XXXIX. 


Joseph  yn  nhŷ  Putiphar. 


Cyn 

CRIST 
Cylch 

1727. 


3  jneîcn  Tie 

amlwg. 


*ferch.  yng 
nghyf- 

raith. 


5  o'r  dd'i- 
adeU. 


8Neu, 
yr  amlwg. 


7Heb. 
fod  yn 
ddirmyg. 


myned  i  fynu  i  Timnath,  i  gneifio 
ei  ddefaid. 

14  Hithau  a  ddiosgodd  ddiUad  ei 
gweddwdod  oddi  am  dani,  ac  a'i 
ciiddiodd  ei  hun  â  gorchudd,  ac 
a  ymivisgodd,  ac  a  eisteddodd  yn 
nrws  ^Enaim,  yr  hwn  sydd  ar  y 
ffordd  i  Timnath :  oblegid  gweled 
yi-  oedd  hi  fyned  Selah  yn  faw,  ac 
na  roddasid  hi  yn  wraig  iddo  ef. 

15  A  Judah  a'i  canfu  hi,  ac  a  dyb- 
iodd  niai  puttain  ydoedd  hi ;  oblegid 
gorchuddio  o  honi  ei  hwyneb. 

16  Ac  efe  a  drodd  atti  hi  i'r 
ffordd,  ac  a  ddywedodd,  Tyi-ed,  at- 
tolwg,  gad  i  mi  ddyfod  attat :  (o- 
blegid  nid  oedd  efe  yn  gwybod  mai 
ei  ^waudd  ef  ydoedd  hi.)  Hithau 
a  ddywedodd,  Beth  a  roddi  i  mi, 
OS  cai  ddyfod  attaf  ? 

17  Yntau  a  ddywedodd,  Mi  a 
hebryngaf  í^  gafr  ^  o  blith  y 
praidd.  Hithau  a  ddy^vedodd,  A 
roddi  di  wystl  hyd  oni  hebryngech  ? 

18  Yntau  a  ddywedodd,  Pa  wystl 
a  roddaf  i  ti?  Hithau  a  ddywed- 
odd, Dy  sêl,  a'th  freichledau,  a'th 
ffon  sydd  yn  dy  law.  Ac  efe  a'u 
rlioddes  iddi,  ac  a  aeth  atti ;  a  hi 
a  feichiogodd  o  hono  ef. 

19  Yna  y  cyfododd  hi,  ac  a  aeth 
ymaith,  ac  a  ddiosgodd  ei  gorchudd 
oddi  am  dani,  ac  a  wisgodd  ddillad 
ei  gweddAvdod. 

20  A  Judah  a  hebryngodd  fỳn 
gafr  yn  Haw  yr  Adiilamiad  ei  gyfaill, 
i  gymmeryd  y  g wystl  o  law  y  wraig : 
ond  ni  chafodd  Immnw  hi. 

21  Ac  efe  a  ymofynodd  â  gwŷr  y 
fi-o  honno,  gan  ddywedyd,  Pa  le  y 
mae  y  buttain  honno  a  ydoedd  yn 
^  Enaim  wrth  y  ffordd  ?  A  hwythau 
a  ddywedasant,  Nid  oedd  yma  un 
buttain. 

22  Ac  efe  a  ddychwelodd  at  Judah 
ac  a  ddywedodd,  Ni  chefais  hi ;  a 
gwŷr  y  fro  honno  hefyd  a  ddj^ved- 
asant,  Nid  oedd  yma  un  buttain. 

23  A  Judah  a  ddywedodd,  Cym- 
mered  iddi  hi,  rhag  i  ni  ''gael  cy- 
wilydd :  Avele,  mi  a  hebryngais  y 
mỳn  hwn,  a  thitliau  ni  chefaist  hi. 

24  1Í  Ac  ynghylch  pen  tri  mis  y 
mynegwyd  i  Judah,  gan  ddywedyd, 
Tamar  dy  waudd  di  a  butteiniodd ; 
ac  wele,  hi  a  feichiogodd  hefyd  mewn 
godineb.  A  dywedodd  Judah,  Dyg- 
wch  hi  allan,  a  Uosger  hi. 

25  Yna  hi,  pan  ddygwyd  hi  aUan, 
a  anfonodd  at  ei  chwegr^vTi,  gan 
ddywedyd,  O'r  gwr  biau  y  rhai  hyn 


yr  ydA\yf  fi  yn  feichiog :  hefyd  hi 
a  ddywedodd,  Adnebydd,  attolwg, 
eiddo  pwy  yw  y  sêl,  a'r  breichledau, 
a'r  ffon  yma. 

26  A  Judah  a  adnabu  y  2>€,tliau 
Jiynny,  ac  a  ddywedodd,  Cyfiawnach 
yw  hi  na  myfi ;  o  herwydd  na 
roddais  hi  i'm  mab  Selah  :  ac  ni  bu 
iddo  ef  a  wnaeth  â  hi  m\Ay. 

27  ^  Ac  yn  amser  ei  hesgoredigaeth 
hi,  wele  efelliaid  yn  ei  chroth  hi. 

28  Bu  hefyd  pan  esgorodd  hi,  i  un 
roddi  allan  ei  law :  a'r  fydwraig  a 
gymmerth  ac  a  rwymodd  am  ei  law 
ef  edau  goch,  gan  ddywedyd,  H^vn 
a  ddaeth  yn  gyntaf  allan. 

29  A  phan  dynnodd  efe  ei  law  yn 
ei  hoi,  yna  wele,  ei  frawd  ef  a  ddaeth 
allan :  a  hithau  a  ddywedodd,  *  Pa 
fodd  y  torraist  aUan  ?  bid  y  torriad 
hwn  arnat  ti ;  am  hynny  y  galwyd 
ei  enw  ef  ^  ^  Phares. 

30  Ac  wedi  hynny  ei  frawd  ef  a 
ddaeth  allan,  yr  hwn  yr  oedd  yr 
edau  goch  am  ei  law :  a  galwyd  ei 
enw  ef  Zarah. 

PENNOD  XXXIX. 

1  Codiad  Joseph  yn  nliŷ  Putiphar.  7  Ei  feistres 
yn  ei  demiio  ef,  ac  yntau  yn  ei  gwrthwynehu 
hi.  13  Achwyn  arno  ef  ar  gam.  19  Ei  /lorw 
ef  y'ngkarchar ;  21  a  Dme  gyd  âg  ef  yno. 

A  JOSEPH  a  ddygwyd  i  waered 
i'r  Aipht :  a  ="  Putiphar  yr 
AiphtAAT,  tyAvysog  Pharaoh  a'i  ddis- 
tain,  al  prynodd  ef  o  law  yi'  Is- 
maeliaid,  y  rhai  a'i  dygasant  ef  i 
waered  yno. 

2  Ac  '^  yr  oedd  yr  Arglwtdd  gyd 
â  Joseph,  ac  efe  oedd  wr  llwydd- 
iannus :  ac  yr  oedd  efe  yn  nhŷ  ei 
feistr  yr  Aiphtiad. 

3  A'i  feistr  a  welodd  fod  yi*  Ar- 
GLWYDD  gyd  âg  ef,  a  bod  yr  Ar- 
GLWYDD  yn  llwyddo  yn  ei  law  ef 
yr  hyn  oU  a  ^vnelai  efe. 

4  A  Joseph  a  gafodd  ffafr  yn  ei 
olwg  ef,  ac  a'i  gwasanaethodd  ef: 
yntau  a'i  gwnaeth  ef  yn  olyg^vr  ar 
ei  dy,  ac  a  roddes  yr  hyn  oU  oedd 
eiddo  dan  ei  law  ef. 

5  Ac  er  pan  wnaeth-» i  efe  ef  yn 
olygwr  ar  ei  dy,  ac  ar  yr  hjn  oil 
oedd  eiddo,  "^bu  i'r  Arglwydd 
fendithio  tŷ  yr  Aiphtiad,  er  mwyn 
Joseph :  ac  yr  oedd  bendith  yr  Ar- 
glwydd ar  yr  hyn  oU  oedd  eiddo 
ef,  yn  y  tŷ,  ac  yn  y  maes. 

6  Ac  efe  a  adawodd  yr  hyn  oU 
oedd  ganddo  dan  law  Joseph ;  ac  ni 
wyddai  oddi  wrth  ddim  a'r  a  oedd 
gyd  âg  ef,  oddi  eithr  y  bwyd  yr  oedd 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1727. 


8  Neu, 

Paham  y 

gianaeth- 

est  y 

rhwygiad 

hwn  i'th 

erbyn  f 
9Sef, 

Torriad. 
e  1  Ghion. 

2.4. 

Matt.  1.  3. 


Cylch 

1729. 
1  pen.  37. 36. 
Ps.  105. 17. 


b  ad.  21. 
1  Sam.  16. 
18.  a  18. 28. 
Act.  7. 9. 


c  pen.  30. 27. 


Eifeistres  yn  ei  demtio. 


GENESIS,  XL 


Joseph  y'ngharchar. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
1729. 


dpen.  20.  6. 
Lef.6.2. 
Ps.  61.  4. 


ÎHeb./atCT-. 


«Pb  105.18. 
f  Edrych 

pen.  40. 15. 

a  41.14. 


efe  yii  ei  fwytta :  Joseph  hefyd  oedd 
dêg  o  bi7d,  a  glan  yr  olwg. 

7  ÌÍ  A  darfd  wedi  y  pethau  liynny, 
i  wraig  ei  feistr  ef  ddyrchafii  ei 
golwg  ar  Josej)h,  a  dywedyd,  Gor- 
wedd  gyd  â  mi. 

8  Yntau  a  wrthododd,  ac  a  ddy- 
wedodd  wrth  wraig  ei  feistr,  Wele, 
fy  nii^istr  ni  ŵyr  pa  beth  sydd  gyd 
â  mi  yn  y  tŷ ;  rhoddes  hefyd  yr 
hyn  oil  sydd  eiddo  dan  iy  Haw  i. 

9  Md  oes  neh  iyfj  yn  y  tŷ  hwn  na 
myfi ;  ac  ni  Avaharddodd  efe  ddim 
rhagof  onid  tydi ;  oblegid  ei  wTaig 
ef  vnjt  ti :  pa  fodd,  gan  hynny,  y 
gallaf  wneuthur  y  mawT-ddrwg  hwn, 
a  ^  phechu  yn  erbyn  Duw  ! 

10  A  bu,  fel  yi'  oedd  hi  yn  dywed- 
yd wrth  Joseph  beunydd,  ac  yntau 
iieb  wi-andaw  arni  hi,  i  orwedd  yn 
ei  hymyl  hi,  neu  i  fod  gyd  â  hi. 

11 A  bu,  ynghylch  yr  amser  hwnnw, 
i  Joseph  ddyfod  i'r  tŷ,  i  Anieuthur 
ei  orchwjd ;  ac  nid  oedd  yr  un  o 
ddynioii  y  tŷ  yno  yn  tŷ. 

12  Hithau  al  daliodd  ef  erbyn  ei 
wisg,  gan  ddywedyd,  Gorweild  gyd 
â  mi.  Yntau  a  adawodd  ei  wisg 
yn  ei  llaw  hi,  ac  a  ffodd,  ac  a  aeth 
aUan. 

13  A  phan  welodd  hi  adael  o  hono 
ef  ei  wisg  yn  ei  llaw  hi,,  a  íFoi  o 
hono  allan ; 

14  Yiia  hi  a  alwodd  ar  ddynion  ei 
thy,  ac  a  draethodd  wi-thynt,  gan 
ddywedyd,  Gwelwch,  efe  a  ddug  i 
ni  Hebrewr  i'n  gwaradAvyddo :  daeth 
attaf  fi  i  orwedd  gyd  â  myfi ;  min- 
nau  a  waeddais  â  Uef  ^  uchel ; 

15  A  phan  glyAvodd  efe  ddyrchafu 
o  honof  fi  fy  lief,  a  gweiddi ;  yna 
efe  a  adawodd  ei  wisg  yn  iy  ymyl 
i,  ac  a  ifodd,  ac  a  aeth  allan. 

16  A  hi  a  osododd  ei  wisg  ef  yn 
ei  hymyl,  hyd  oni  ddaeth  ei  feistr 
ef  adref. 

17  A  hi  a  lefarodd  wrtho  yn  y 
modd  hwn,  gan  ddywedyd,  Yr  He-. 
brewas,  yr  hwn  a  ddygaist  i  ni,  a 
ddaeth  attaf  i'm  gwaradwyddo  ; 

18  Ond  pan  ddyi-chefais  fy  lief,  a 
gweiddi,  yna  efe  a  adawodd  ei  Avisg 
yn  fy  ymyl,  ac  a  ifodd  allan. 

19  A  phan  glybu  ei  feistr  ef  eiriau 
ei  wraig,  y  rhai  a  lefarodd  hi  wi'tho 
ef,  gan  ddywedyd,  Yn  y  modd  hwn 
y  gwnaeth  dy  was  di  i  mi;  yna  yr 
ennyniftdd  ei  lid  ef 

20  A  meistr  Joseph  a'i  cymmerth 
ef,  ac  *a'i  rhoddes  yn  'y  carchardy, 
yn  y  lie   yr  oedd   carcharorion  y 


brenhiu  yn  rhwym.    Ac  yno  y  bu 
efe  yn  y  carchardy. 

21  11  Ond  yr  Arglwydd  oedd  gyd 
â  Joseph,  ac  a  ddangosodd  iddo  ef 
"drugaredd,  ac  ^a  roddes  ffafr  iddo 
y'ngolwg  pennaeth  y  carchardy. 

22  A  phemiaeth  y  carchardy  a 
roddes  dan  law  Joseph  yr  hoU 
garcharorion  y  rhai  oedd  yn  y 
carchardy ;  a  pha  beth  bynnag  a 
wnaent  yno,  efe  oedd  yn  ei  wneuthur. 

23  Nid  oedd  pennaeth  y  carchardy 
yn  edrych  am  ddim  oil  a'r  a  oedd 
dan  ei  law  ef,  am  fod  yr  /Vrglwydd 
gyd  âg  ef ;  a'r  hyn  a  warn  efe,  yr 
Arglwydd  a'i  Uwyddai. 

PENNOD  XL. 

1  Bwtler  a  phohydd  Pharaoh  y'ngharchar,  4 
dan  siars  Joseph.  5  Efe  yn  dehongli  eu 
hreuddwydion  hwy ;  20  aV  rhai  hynny  yn 
dyfod  i  hen  yn  ol  ei  ddehonyliad  ef.  25 
Anniolcligarwch  y  hivtler. 

ADARFU  wedi  y  pethau  hynny, 
i  ^drulliad  brenhin  yr  Aipht, 
a'r  pobydd,  bechu  yn  erbyn  eu  har- 
glwydd,  brenhin  yr  Aipht. 

2  A  Pharaoh  a  lidiodd  Avi'th  ei 
ddau  swydd^vr,  sef  wrth  y  pen- 
trulliad,  a'r  pen-pobydd : 

3  Ac  a'u  rhoddes  liAvynt  mewn 
dalfa,  yn  nhŷ  y  distain,  sef  yn  y 
carchardy,  y  Ue  yr  oedd  Joseph 
yn  rhwym. 

4  A'r  distain  a  AVTiaeth  Joseph  yn 
olygwr  arnynt  hwy ;  ac  efe  a'u 
gwasanaethodd  hwynt :  a  buont 
mewn  dalfa  dros  amser. 

5  1Í  A  breudd^^7diasant  freuddwyd 
ill  dau,  pob  un  ei  freudd^vyd  ei  hun 
yn  yr  un  nos,  pob  un  ar  ol  dehongl- 
iad  ei  freuddwyd  ei  hun,  truUiad  a 
phobydd  brenhin  yr  Aipht,  y  rhai 
oedd  yn  rhwym  yn  y  carchardy. 

6  A'r  bore  y  daeth  Joseph  attynt, 
ac  a  edrychodd  arnynt ;  ac  wele 
hwynt  yn  athrist 

7  Ac  efe  a  ymofynodd  â  swyddwyr 
Pharaoh,  y  rhai  oedd  gyd  âg  ef 
mewn  dalfa  yn  nhŷ  ei  arghvydd, 
gan  ddjnyedyd,  Paham  y  mae  eich 
"  Avynebau  yn  ddrwg  heddy w  ? 

8  A  dywedasant  wrtho,  Breudd- 
wydiasom  freuddwyd,  ac  nid  oes  a'i 
dehonglo.  A  Joseph  a  ddywedodd 
An'thynt,  *  Onid  i  Dduw  y  perthyn 
dehongli  ?  mynegwch,  attolwg,  i  mi. 

9  A'r  pen-truUiad  a  fynegodd  ei 
freuddwyd  i  Joseph ;  ac  a  ddywed- 
odd wrtho,  Yn  fy  mreuddwyd  yr 
oeddicn,  ac  wele  AAÌnwydden  o'm 
blaen ; 


Bivtler  a phohydd  Pharaoh.  GENESIS,  XLI 


Joseph  yn  dehongli 


Cyn 

CRIST 

1718. 


b  2  Bren. 

25.27. 
4  Neil, 

gyfrif. 


5  medâi/ìia 
arnaffi. 


€  Nen, 
gwŷìiion. 


Tonfrif. 


8Neu, 
gi/frii'odd. 


10  Ac  yn  y  winwydden  yr  oedd 
tair  caingc :  ac  yr  oedd  hi  megis 
yn  blaen-darddu ;  ei  blodeuyn  a 
dorrasai  allan,  ei  grawn-sypiau  hi 
a  ddug  rawnwin  addfed. 

11  Hefyd  yr  oedd  c^vppan  Pha- 
raoh yn  fy  llaw:  a  chymmerais  y 
gra^^Tiwin,  a  gwesgais  hwynt  i  g\^T3- 
pan  Pharaoh  ;  a  rhoddais  y  cwppan 
yn  llaw  Pharaoh. 

12  A  Joseph  a  ddywedodd  WTtho, 
Dyma  ei  ddehongliad  ef.  Tri  dÌA\T- 
nod  yw  y  tair  caingc. 

13  0  fe^^Ti  tri  di^vi-nod  etto  Pha- 
raoh ^a  *ddyrchafa  dy  ben  di,  ac 
a'th  rydd  di  eilwaith  yn  dy  le ;  a 
rhoddi  g^vppan  Pharaoh  yn  ei  law 
ef,  fel  y  buost  arferol  yn  y  cyntaf, 
pan  oeddyt  drulliad  iddo. 

14  Etto  °  cofia  fi  gyd  â  thi,  pan  fo 
daioni  i  ti,  a  g\vna,  attolwg,  â  mi 
di-ugaredd,  a  chofia  fi  wrth  Pharaoh, 
a  dwg  fi  allan  o'r  tŷ  hwn : 

15  Oblegid  yn  Uadrad  y'm  lladrat- 
ta^vyd  o  wlad  yr  Hebreaid ;  ac  yma 
hefyd  ni  wneuthum  ddim,  fel  y 
bwrient  fi  y'ngharchar. 

16  Pan  welodd  y  pen-pobydd  mai 
da  oedd  y  dehongliad,  efe  a  ddy- 
wedodd  wrth  Joseph,  Minnau  hef- 
yd oeddivn  yn  fy  mreuddwyd;  ac 
wele,  dri  chaweU  '^  rhwyd-dyllog  ar 
fy  mhen. 

17  Ac  yn  y  cawell  uchaf  yr  oedd 
peth  o  bob  bw^^d  Pharaoh  o  waitli 
pobydd ;  a'r  ehediaid  yn  eu  bwyt- 
ta  liAvynt  o'r  cawell  oddi  ar  fy 
mhen. 

18  A  Joseph  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd,  Dyma  ei  ddehonghad  ef 
Tri  diwrnod  yw  y  tri  chawell. 

19  0  fe^vn  tri  diwrnod  etto  y 
''cymmer  Pharaoh  dy  ben  di  oddi 
arnat,  ac  a'th  groga  di  ar  'bren ; 
a'r  ehediaid  a  fwyttânt  dy  gnawd 
di  oddi  am  danat. 

20  ^  Ac  ar  y  trydydd  dydd  yr 
oedd  dydd  genedigaeth  Pharaoh : 
ac  efe  ''a  wnaeth  wledd  i'w  hoU 
weision :  ac  efe  a  ^  ddyrchafodd  ben 
y  pen-trulliad  a'r  pen-pobydd  ym 
mysg  ei  weision. 

21  Ac  a  osododd  y  pen-trulliad 
eilwaith  yn  ei  swydd ;  ac  yn- 
tau  a  roddes  y  cwppan  i  law  Pha- 
raoh. 

22  A'r  pen-pobydd  a  grogodd  efe; 
fel  y  dehonglasai  Joseph  iddynt 
hwy. 

23  Ond  y  pen-trulhad  ni  chofiodd 
Joseph,  eithr  anghofiodd  ef 


PENNOD  XLI. 

1  J)au  frexiddwyd  Pharaoh.  25  Joseph  yn  eu 
dehongli  hwy  :  33  yn  rhoddi  cynghor  i  Pha- 
raoh. 38  Codiad  Joseph.  50  Mae  efe  yn 
cenhedla  Manasseh  ac  Eÿhraím.  54  Y  new- 
yn  yn  dechreu. 

YNA  jTn  mhen  dwy  flynedd  lawn, 
y  bu  i  Pharaoh  freudd^vydio ; 
ac  wele  efe  yn  sefyll  wrth  yr  afon. 

2  Ac  wele,  yn  esgyn  o'r  afon,  saith  o 
wartheg  teg  yr  olwg,  a thewdon  o  gig; 
ac  mewn  gweirglodd-dir  y  porent. 

3  Wele  hefyd,  saith  o  wartheg  er- 
aill  yn  esgyn  ar  eu  hoi  h\^^nt  o'r 
afon,  yn  ddrwg  yr  olwg,  ac  yn  gul- 
ion  o  gig ;  a  hwy  a  safasant  yn  ymyl 
y  gAvartheg  eraill,  ar  Ian  yr  afon. 

4  A'r  g wartheg  drwg  yr  olwg,  a 
chulion  o  gig,  a  fAvyttasant  y  saith 
gwartheg  teg  yr  olwg,  a  breision. 
Yna  y  dihunodd  Pharaoh. 

5  Ac  efe  a  gysgodd,  ac  a  freudd- 
wydiodd  eilwaith :  ac  wele,  saith  o 
dywysenau  yn  tyfu  ar  un  gorsen,  o 
rai  ^  breisgion  a  da. 

6  Wele  hefyd,  saith  o  dywysenau 
teneuon,  ac  wedi  deifio  gan  ^vynt 
y  dwyrain,  jm  tarddu  allan  ar  eu 
hoi  hwynt. 

7  A'r  tywysenau  teneuon  a  lyngc- 
asant  y  saith  dywysen  fi-aisg  a 
llawn.  A  defírôdd  Pharaoh ;  ac 
wele  breudd^vyd  oedd. 

8  A'r  bore  y  bu  i'w  yspryd  ef 
gynhyrfu ;  ac  *  efe  a  anfonodd,  ac 
a  alwodd  am  hoU  ddewiniaid  yr 
Aipht  a'i  holl  ddoethion  hi :  a  Pha- 
raoh a  fynegodd  iddynt  hwy  ei 
freuddwydion ;  ond  nid  oedd  a'u 
dehonglai  hwynt  i  Pharaoh. 

9  H  Yna  y  llefarodd  y  pen-tinilliad 
"vvrth  Pharaoh,  gan  ddyivedyd,  Yr 
wyf  fi  yn  cofio  fy  meiau  heddyw. 

10  Llidio  a  wnaethai  Pharaoh  in-th 
ei  weision ;  ac  efe  a  'm  rhoddes 
meAvn  carchar  yn  nhŷ  y  distain, 
myfi  a'r  pen-pobydd. 

11  A  ni  a  freuddwydiasom  freudd- 
^vyd  yn  yr  un  nos,  mi  ac  efe : 
breuddwydiasom  ''bob  un  ar  ol 
dehongliad  ei  freuddwyd. 

12  Ac  yr  oedd  yno  gyd  â  nyni 
fab  ieuangc  o  Hebread,  gwas  i'r 
distain;  a  ni  a  fynegasom  iddo  ef: 
yntau  ''a  ddehongiodd  i  ni  ein 
breuddwydion ;  i  bob  un  yn  ol  ei 
freuddwyd  y  dehonglodd  efe. 

13  A  darfu,  fel  y  dehonglo4d  i  ni, 
felly  y  bu :  rhodd  fi  eilwaith  i'm 
swydd ;  ac  yntau  a  grogodd  efe. 

14  TI  '^Pharaoh,  gan  hynny,  a  an- 


Cyn 
CRIST 

1715. 


2Heb. 
breision. 


a  Dan.  2.  2. 


b  pen.  40.  5. 


c  pen.  40. 
12.<Sic 


dP6.105.20. 


dau  freudchvyd  Pharaoh. 


GENESIS,  XLI 


Dyrchafiad  Joseph. 


Cyn 

CRIST 
1715. 


SHeb. 
terandaw. 


<  gvoywedig. 


•2Bren.S.L 


fonodd  ac  a  alwodd  am  Joseph  : 
h^vythau  ar  redeg  al  cyrchasant  ef 
o'r  carchar :  jiatau  a  eilliodd  ei 
wallt,  ac  a  newidiodd  ei  ddillad, 
ac  a  ddaetli  at  Pharaoh. 

15  A  Pharaoh  a  ddywedodd  Avi'th 
Joseph,  BreuddAvydiais  freuddwyd, 
ac  nid  oes  a'i  dehonglo :  a  ni}^  a 
glywais  ddywedyd  am  danat  ti,  y 
medri  ^ddeall  breuddwyd  i'w  dde- 
hongli. 

16  A  Joseph  a  attebodd  Pharaoh, 
gan  ddywedyd,  Nid  myfi;  Duw  a 
ettyb  Iwyddiant  i  Pharaoh. 

17  A  Pharaoh  a  ddywedodd  \vi'th 
Joseph,  Wele  fi  yn  fy  mreuddwyd 
yn  seiyll  ar  fin  yr  afon. 

18  Ac  wele  yn  esgyn  o'r  afon  saith  o 
wartheg  tewion  o  gig,  a  theg  yi*  olwg ; 
ac  mewn  gweirglodd-dir  y  porent. 

19  Wele  hefyd  saith  o  wartheg  er- 
aill  yn  esgyn  ar  eu  hoi  hwyiit,  truain, 
a  di'wg  iawn  yi-  olwg,  ac  yn  gulion 
o  gig :  ni  welais  rai  cynddrwg  a 
hwynt  yn  holl  dir  yr  Aipht. 

20  A'r  gwartheg  culion  a  drwg  a 
fwyttasant  y  saith  muwch  tewion 
cyntaf : 

21  Ac  er  eu  myned  i'w  boiiau,  ni 
wyddid  iddynt  fyhed  i'w  boiiau ; 
ond  yr  olwg  arnynt  oedd  ddrwg, 
megis  yn  y  dechreuad.  Yna  mi  a 
ddeíFroais. 

22  Gwelais  hefyd  yn  fy  mreudd- 
wyd, ac  wele  saith  djvvysen  lawn  a 
theg,  yn  cyfodi  o'r  un  gorsen. 

23  Ac  wele  saith  o  dywys  ''man, 
teneuon,  wedi  deifio  gan  ddwyrein- 
wynt,  yn  tyfu  ar  eu  hoi  hwynt. 

24  A'r  tywysenau  teneuon  a  lyngc- 
asant  y  saith  dywysen  dda ;  a  mi  a 
ddywedais  hyn  wrth  y  dewiniaid; 
ond  nid  oedd  a'i  dehonglai  i  mi. 

25  If  A  dy^vedodd  Joseph  wrth  Pha- 
raoh, Breudd^vyd  Pharaoh  sydd  un : 
yr  hyn  y  mae  Duw  yn  ei  wneuthur 
a  fynegodd  efe  i  Pharaoh. 

26  Y  saith  o  wartheg  teg,  saith 
mlynedd  ydynt ;  a'r  saith  dywys- 
en  deg,  saith  mlynedd  ydynt :  y 
breuddwyd  un  yw. 

27  Hefyd  y  saith  muwch  culion  a 
drwg,  y  rhai  oedd  yn  esgyn  ar  eu 
hoi  hwynt,  saith  mlynedd  ydynt; 
a'r  saith  dywysen  wag  wedi  deifio 
gan  y  dwyrein-wynt,  a  fyddant 
"saith  mlynedd  o  newyn. 

28  Hyn  yAv  y  peth  a  ddywedais  i 
Avrth  Pharaoh :  Yr  hyn  a  wna  Duw, 
efe  a'i  dangosodd  i  Pharaoh. 

29  Wele,  y  mae  saith  mlynedd  yn 


maA\T,   trwy  holl 


dyfod   o    amldra 
wlad  yr  Aipht. 

30  Ond  ar  eu  hoi  hwyiit  y  cyfyd 
saith  mlynedd  o  newyn;  ac  anghofir 
yi*  hoU  amlder  trwy  wlad  yi-  Aipht : 
a'r  newyn  a  ddifetha  y  wlad. 

31  Ac  ni  wybyddir  oddi  wrth  yr 
amldra  yn  y  wlad,  o  herwydd  y 
newyn  hwnuAv  wedi  hynny :  oblegid 
^trwm  iawn  fydd. 

32  Hefyd  am  ddyblu  y  breudd^vyd 
i  Pharaoh  ddwywaith,  hynny  a  fu 
oblegid  •'sicrhâu  y  peth  gan  Dduw, 
a  bod  Duw  yn  brysio  i'w  wneuthur. 

33  Yn  awr,  gan  hynny,  edryched 
Pharaoh  am  wr  deallgar  a  doeth,  a 
gosoded  ef  ar  wlad  yi-  Aipht. 

34  Gwnaed  Pharaoh  hyn,  a  gos- 
oded "^  olygwjT  ar  y  wlad,  a  chym- 
mered  bummed  v2ìü.  cnwd  gwlad  yr 
Aipht  dros  saith  mlynedd  yr  amldra. 

35  A  chasgiant  hoU  ymborth  y  blyn- 
yddoedd  daionus  sydd  ar  ddyfod,  a 
chasgiant  yd  dan  law  Pharaoh,  a 
chadwant  ymborth  yn  y  dinasoedd. 

36  A  bydded  yi*  ymborth  y'nghadw 
i'r  wlad  dros  y  saith  mlynedd  new- 
yn, y  rhai  fyddant  y'ngwlad  yi^  Aipht, 
fel  na  ^ddif ether  y  wlad  gan  y  newyn. 

37  ÌÍ  A'r  peth  oedd  dda  y'ngolwg 
Pharaoh,  ac  y'ngolwg  ei  holl  Aveision. 

38  A  dyAvedodd  Pharaoh  Avrth  ei 
weision,  A  gaem  ni  Avr  fel  hAvn,  ^yv 
hAvn  y  mae  yspryd  Duw  ynddo  ? 

39  DyAvedodd  Pharaoh  hefyd  AA^rtli 
Joseph,  Gan  Aviieuthur  o  Dduw  i  ti 
Avybod  hyn  oil,  nid  mor  ddeallgar  a 
doeth  neb  a  thydi. 

40  ^  Tydi  a  fyddi  ar  fy  nhŷ,  ac  wrth 
dy  air  di  y  '-'  Uywodraethir  fy  mhobl 
oil :  yn  y  deyrn-gadair  yn  unig  y 
byddaf  fAvy  na  thydi. 

41  Yna  y  dyAvedodd  Pharaoh  Avrth 
Joseph,  Edrych,  gosodais  di  ar  holl 
Avlad  yr  Aipht. 

42  A  ^  thynnodd  Pharaoh  ei  fodrAvy 
oddi  ar  ei  laAV,  ac  a'i  rhoddes  hi  ar 
laAV  Joseph,  ac  a'i  gAvisgodd  ef  mcAAii 
gAAisgoedd  ^sidan,  ac  'a  osododd 
gadAA'^m  aur  am  ei  AA'ddf  ef ; 

43  Ac  a  Avnaeth  iddo  farchogaeth 
yn  yr  ail  cerbyd  oedd  ganddo  ;  a 
llefwyd  o'i  flaen  ef,  ^  Abrec :  felly  y 
gosodAvyd  ef  ar  holl  wlad  yr  Aipht. 

44  Dywedodd  Pharaoh  hefyd  AA'^rth 
Joseph,  Myfi  ijiu  Pharaoh,  ac  hebot 
ti  ni  chyfyd  gAvr  ei  laAV  na'i  droed, 
trAvy  holl  Avlad  yr  Aipht. 

45  A  Pharaoh  a  alwodd  eiiAv  Jo- 
seph, Saphnath-Paaneah ;  ac  a  rodd- 
es  iddo  Asnath,  merch  Potipherah 


Geni  dau  fab  i  Joseph. 


GENESIS,  XLIL 


Brodyr  Joseph 


Cyn 

CEIST 

171.5. 

Í  Neu, 
tywysog. 

Cylch 
1715. 


k  pen.  46. 20. 
a  48.  5. 


Cylch 
Tt\2. 

5Sef, 
Anghofio. 


Cylch 
1711. 
6Sef, 
Ffrwyth- 
lawn. 

1708. 


IPs.  105.  IG. 


*  offeiriad  On,  yn  wraig  :  yna  jr  aeth 
Joseph  allan  dros  wlad  yr  Aiplii 

46  1Í  A  Joseph  ydoedd  fab  deng 
ml^vydd  ar  hugain  pan  safodd  efe 
ger  bron  Pharaoh  brenhin  yr  Aipht: 
a  Joseph  a  aeth  ailan  o  ŵydd  Pha- 
raoh, ac  a  dramwyodd  trwy  holl 
wlad  yi-  Aipht. 

47  A'r  ddaear  a  gnydiodd  dros 
saith  mlynedd  yr  amldra  yn  ddyrn- 
eidiau. 

48  Yntau  a  gasgiodd  holl  ymborth 
y  saith  mlynedd  a  fu  y'ngwlad  yr 
Aipht,  ac  a  roddes  yniboi-th  i  gadw 
yn  y  dinasoedd :  ymborth  y  maes  yr 
hwn  fyddai  o  amgylch  pob  dinas, 
a  roddes  efe  i  gadw  ynddi. 

49  A  Joseph  a  gynhullodd  yd  fel 
tywod  y  môr,  yn  dra  lliosog,  hyd 
oni  pheidiodd  â'i  rifo:  oblegid  yr 
ydoedd  heb  rifedi. 

50  Ond  cyn  dyfod  bhvyddyn  o 
newyn,  ^y  ganwyd  i  Joseph  ddau 
fab,  y  rhai  a  ymddûg  Asnath,  merch 
Potipherah  offeiriad  On,  iddo  e£ 

51  A  Joseph  a  alwodd  enw  ei 
gyntaf-anedig,  ''Manasseh:  Oblegid, 
eh  efe,  Duw  a  wnaeth  i  mi  anghofio 
iy  llafur  oil,  a  thyh\7tli  fy  nhad  oil. 

52  Ac  efe  a  alwodd  enw  yî*  ail, 
<^  Ephraim :  Oblegid,  cb  efe,  Duw 
a'm  ffr^^ythlonodd  i  y'ngwlad  iy 
ngorthrymder. 

53  IT  Darfu  y  saith  mlynedd  o  aml- 
dra, y  rhai  a  fu  y'ngwlad  yr  Aipht. 

54  'A'r  saith  mlynedd  newyn  a 
ddechreuasant  ddyfod,  fel  y  dywed- 
asai  Joseph :  ac  jv  oedd  newyn  yn 
yr  holl  wledydd ;  ond  yn  holl  wlad 
yr  Aipht  yr  ydoedd  bara. 

55  A  phan  newynodd  holl  wlad  yi' 
Aipht,  y  bobl  a  waeddodd  ar  Pha- 
raoh am  fara :  a  Pharaoh  a  ddy- 
wedodd  wrth  yr  holl  Aiphtiaid, 
Ewch  at  Joseph ;  yr  hyn  a  ddywedo 
efe  >yi'thych,  gwnewch. 

56  Y  ne^vyn  hefyd  ydoedd  ar  holl 
wyneb  y  ddaear :  a  Joseph  a  agor- 
odd  yr  holl  leoedd  yr  ydoedd  yd 
ynddynt,  ac  a  werthodd  i'r  Aipht- 
iaid ;  oblegid  y  newyn  oedd  drwm 
y'ngwlad  yr  Aipht. 

57  A  daeth  yr  holl  wledydd  i'r 
Aipht  at  Joseph  i  brynu ;  o  her- 
wydd  y  newyn  oedd  drwm  301  yr 
holl  wledydd. 

PENNOD  XLIL 

1  Jacob  yn  anfon  ei  ddeg  mob  i'r  Aipht  i  brynu 
yd.  6  Joseph  yn  eu  carcharu  hwy  yn  lie 
ysb'iwyr :  18  ac  yn  eu  rhijddhdu  hwy,  dan 
ammod   iddynt   ddwyn  Benjamin.      21   Eu, 


cydwyhod  yn  eu  cyhuddo  hwy  o  achos  Joseph. 
24  Cadw  Simeon  yn  loyatl.  25  Hwynt  yn 
dychioelyd  âg  yd,  a''ii  harian  yn  eu  sachaio : 
29  ac  yn  traeihu  y  newyddion  i  Jacob.  36 
Jacob  yn  gicrlhod  danfon  Benjamin. 

PAN  welodd  Jacob  fod  yd  yn  yr 
i^pht,  dywedodd  *  Jacob  wrth 
ci  feibion,  Paham  yr  edrychwch  ar 
eich  gilydd  ? 

2  Dywedodd  hefyd,  Wele,  clywais 
fod  yd  yn  yr  Aipht :  ewch  i  waered 
yno,  a  phrynwch  i  ni  oddi  yno ;  fel 
y  bom  ^fyw,  ac  na  byddom  feirw. 

3 1Í  A  deg  brodyi*  Joseph  a  aethant 
i  waered,  i  brynu  yd,  i'r  Aipht. 

4  Ond  ni  oUyngai  Jacob  Benja- 
min, brawd  Joseph,  gyd  â1  frodyr : 
oblegid  efe  a  ddywedodd,  Rhag 
digAvydd  niwed  iddo  ef. 

5  A  meibion  Israel  a  ddaethant  i 
brynu  ym  mhlith  y  rhai  oedd  yn 
dyfod ;  oblegid  yr  ydoedd  y  newyn 
y'ngwlad  Canaan. 

6  A  Joseph  oedd  ly^vydd  ar  y 
wlad,  ac  oedd  ei  hun  yn  gwerthu  i 
holl  bobl  y  wlad  :  a  brodyr  Joseph 
a  ddaethant,  ac  ^"  a  ymgrymmasant  i 
lawr  iddo  ef  ar  eu  hwynebau. 

7  A  Joseph  a  ganfu  ei  frodyi-,  ac 
a'u  hadnabu  h^^ynt,  ac  a  ymddi- 
eithrodd  iddynt  liAvy,  ac  a  lefarodd 
wrthynt  -yn  arw,  ac  a  ddywedodd 
wrthynt,  0  ba  le  y  daethoch? 
Hwythau  a  attebasant,  0  wlad  Ca- 
naan, i  brynu  lluniaetli. 

8  A  Joseph  oedd  yn  adnabod  ei 
frodyr ;  ond  nid  oeddynt  hwy  yii 
ei  adnabod  ef 

9  A  Joseph  ^  a  gofiodd  ei  freudd- 
wydion  a  freuddwydiasai  efe  am 
danynt  liAvy ;  ac  a  ddywedodd  wrth- 
ynt, Ysb'iwyr  ydych  chwi ;  i  edrych 
noethder  y  wlad  y  daethoch. 

10  Hwythau  a  ddywedasant  wrtho 
ef,  Nag  ê,  fy  arglwydd;  ond  dy 
weision  a  ddaethant  i  brynu  Uun- 
iaeth. 

11  Nyni  oU  ydym  feibion  un  gwr : 
givyr  cywir  ydym  ni ;  nid  yw  dy 
weision  di  ysb'iwyr. 

12  Yntau  a  ddywedodd  wrthjait 
hAvy,  Nag  ê;  onid  i  edrych  noeth- 
der y  wlad  y  daethoch. 

13  Hwythau  a  ddywedasant,  Dy 
weision  di  oedd  ddeuddeng  mrodyr, 
meibion  un  gwr  y'ngwlad  Canaan: 
ac  wele,  y  mae  jv  ieuangaf  heddyw 
gyd  â'n  tad  ni,  a'r  UaU  ^  nid  yw 
fyiü. 

14  A  Joseph  a  ddywedodd  wrth- 
ynt, Dyma  yr  hyn  a  adroddais  wrth- 


Cyn 
CEIST 

1707. 


aAct.7.  la 


bpen.  43.  8. 
Ps.  118. 17, 
Es.  38.  L 


pen.  37.  7. 


2  Heb. 
galed. 


d  pen.  37. 5. 


e  Galar.  5. 7. 
Edrych 
pen.  44. 20, 


yn  dyfoä  i'r  Aipht; 


GENESIS,  XLII. 


<ic  yn  dychwelyd. 


Cyn 
CEIST 

1707. 


fEdrych 
lSam,1.26. 
a  17.  65. 


3  chadwer 
chwilkau 
yng 
ngharchar. 


4Heb. 

casglodd. 


!  Neh.  5. 15. 


Î1  pen.  43.  5. 
a  44.  23. 


Í  pen.  37. 21. 


5  eifod  yn 
tiarad 
wrthynt 
dnvy  gyf- 
ieilhydd. 


It  Edrych 
pen.  43. 21. 


ych,  gan  ddywedyd,  Ysbnvyi*  ydych 
chwi. 

15  Wrth  hyn  y'ch  profir:  *^Myii 
einioes  Pharaoh,  nid  ewch  allan 
oddi  yma,  oiiid  trwy  ddyfod  o'ch 
brawd  ieuangaf  ynia. 

16  Hebryngwch  un  o  honoch  i 
gyrchu  eich  brawd,  a  ^rhwymer 
chwithau;  fel  y  profer  eich  geir- 
iau  chwi,  a  oes  gwirionedd  ynoch : 
oblegid'onid  ê,  myn  einioes  Pha- 
raoh, ysbhvyr  yn  ddiau  ydych  chwi. 

17  Ac  efe  a'li  ^rhoddodd  hwynt  i 
gyd  y'ngharchar  dridiau. 

18  Ac  ar  y  trydydd  dydd  y  dy- 
wedodd  Joseph  v*Tthynt,  Gwnewch 
hyn,  fel  y  byddoch  fy w  :  ^  ofni  Duw 
yr  wyf  fi. 

19  Os  gwŷr  cywii'  ydych  chwi, 
rhwymer  un  o'ch  brodyr  chwi  yn 
eich  carchardy :  ac  ewch  chwithau, 
dygTvch  yd  rhag  newyn  i'ch  ty- 
Iwyth. 

20  A  ^  dygwch  eich  brawd  ieuangaf 
attaf  fi :  felly  y  cywirir  eich  geir- 
iau  chwi,  ac  ni  byddwch  feirw. 
Hwythau  a  wnaethant  felly. 

21  IF  Ac  a  ddywedasant  wrth  eu 
gilydd,  Diau  bechu  o  honom  yn  er- 
byn  ein  brawd;  oblegid  gweled  a 
wnaethom  gyfyngdra  ei  enaid  ef, 
pan  ymbiliodd  efe  â  ni,  ac  ni  wran- 
dawsom  ef:  am  hynny  y  daeth  y 
cyfyngdra  hwii  arnom  ni. 

22  A  Reuben  a'u  hattebodd  h^vynt, 
gan  ddywedyd,  'Oni  ddywedais  i 
wrthych,  gan  ddywedyd,  Na  phech- 
wch  yn  erbyn  yr  herlod;  ac  ni 
wi'andawech  chwi  ?  wele  am  hynny 
ynte  y  goiynir  ei  waed  ef. 

23  Ac  nis  gwyddynt  hwy  fod  Jo- 
seph yn  eu  deall ;  am  -fod  cyfieith- 
ydd  rhyngddynt. 

24  Yntau  a  drodd  oddi  wrthynt, 
ac  a  wylodd  ;  ac  a  ddaeth  eilchwyl 
attynt,  ac  a  lefarodd  wrthynt  hwy, 
ac  a  gymmerth  o'u  mysg  hwynt 
Simeon,  ac  a'i  rhwymodd  ef  o  flaen 
eu  Uygaid  hwynt. 

25  IF  Joseph  hefyd  a  orchymynodd 
lenwi  eu  sachau  hwynt  o  yd,  a 
rhoddi  drachefa  arian  pob  un  o 
honynt  yn  ei  sach,  a  rhoddi  bwyd 
iddynt  i'w  fvvytta  ar  y  ffordd :  ac 
felly  y  gwnaeth  iddynt  hwy. 

26  Hwythau  a  gyfodasant  eu  hỳd 
ar  eu  hasynod,  ac  a  aethant  oddi  yno. 

27  Ac  ''un  a  agorodd  ei  sach,  ar 
fedr  rhoddi  ebran  i'w  asyn  yn  y 
Hetty ;  ac  a  ganfu  ei  arian ;  canys 
wele  hwynt  y'ngenau  ei  ffettan  ef. 


28  Ac  a  ddywedodd  wrth  ei  frod- 
yr,  Rhodd^vyd  adref  fy  arian;  ac 
wele  hwynt  hefyd  yn  fy  ffettan : 
yna  y  digalonnasant  hwy,  ac  a  ofn- 
asant,  gan  ddywedyd  wrth  eu  gil- 
ydd, Paham  y  gwnaeth  Duw  i  ni 
hyn? 

29  1Í  A  hwy  a  ddaethant  at  Jacob 
eu  tad  i  wlad  Canaan ;  ac  a  fyneg- 
asant  iddo  ef  eu  holl  ddamweiniau, 
gan  ddywedyd, 

30  Dyivedodd  y  gwr  oedd  ar- 
glwydd  y  wlad  yn  ^  arw  wrthym  ni, 
ac  a'n  cymmerth  ni  fel  ysbiwyr  y 
wlad 

31  Ninnau  a  ddywedasom  wrtho 
ef,  Gwŷr  cywir  ydym  ni ;  nid  ysbi- 
wyr ydym. 

32  Deuddeg  o  frodyr  oeddym  ni, 
meibion  ein  tad  ni:  un  nid ywfyiv, 
ac  y  mae  yr  ieuangaf  heddyw  gyd 
a'n  tad  ni  y'ngwlad  Canaan. 

33  A  dywedodd  y  gwr  oedd  ar- 
glwydd  y  wlad  wrthym  ni,  Wrth 
hyn  y  caf  wybod  mai  cywir  ydych 
chwi ;  gadêwch  gyd  â  myfi  un  o'ch 
brodyi*,  a  chymmerwch  luniaeth 
i  dorri  newyn  eich  teuluoedd,  ac 
ewch  ymaith. 

34  A  dygwch  eich  brawd  ieuangaf 
attaf  fi,  fel  y  gwybyddwyf  nad  ysbi- 
wyr ydych  chwi,  ond  eich  hod  yn 
gywir :  yna  y  rhoddaf  eich  brawd  i 
chwi,  a  chewch  farchnatta  yn  y  wlad. 

35  1  Fel  yi*  oeddynt  hAvy  yn  tyw- 
allt  eu  sachau,  yna  wele  godaid 
arian  pob  un  yn  ei  sach :  a  phan 
welsant  y  codau  arian,  h^vynt-hwy 
a'u  tad,  ofhi  a  wnaethant. 

36  A  Jacob,  eu  tad  hwynt,  a  ddy- 
wedodd wrthynt  hwy,  Diblantasoch 
fi :  Joseph  nid  yiv  fyiv,  a  Simeon 
yntau  nid  yiv  fyw,  a  Benjamin  a 
ddygech  ymaith ;  yn  fy  erbyn  i  y 
mae  hyn  oil. 

37  A  dywedodd  Reuben  wrth  ei 
dad,  gan  ddywedyd,  Lladd  fy  nau 
fab  i,  oni  ddygaf  ef  drachefn  attat 
ti :  dyro  ef  yn  fy  Haw  i,  a  mi  a'i 
dygaf  ef  attat  ti  eilwaith. 

38  Yntau  a  ddywedodd,  Nid  â  fy 
mab  i  waered  gyd  â  chwi :  oblegid 
bu  farw  ei  fi'awd,  ac  yntau  a  adawyd 
ei  hunan :  '  pe  digwyddai  iddo  ef 
niwed  ar  y  IFordd  yr  ewch  ar  hyd- 
ddi,  yna  chwi  ""a  barech  i'm  penwyn- 
ni  ddisgyn  i'r  bedd  mewn  tristwch. 

PENNOD  XLIII. 

1  Jacoh  rjn  flin  ganddo  ollwng  Benjamin.  15 
Joseph  yn  croesaiou  ei  frodyr.  31  Yn 
gwneuthur  iddynt  wledd. 


1  pen.  44.29. 


mpen.37.35, 
a  44.  31. 


Jacob  yn  gollwng  Benjamin.         GENESIS,  XLIIL       Joseph  yn  croesawu  eifrodyr. 


Cyn 
CRIST 

1707. 


Bpen.42.20. 
a  44.  23. 


b  pen.  44. 32. 


'R  newyn  oedd  drwm  yn  y  wlad. 
._  Jl  2  a  bu,  wedi  iddynt  fwytta  yr 
yd  a  ddygasent  o'r  Aipht,  ddywedyd 
o'u  tad  wrthpt  h^vy,  Ewch  eilwaith, 
prynwch  i  ni  ychycüg  luniaetli. 

3  A  Jiidali  a  attebodd,  gan  ddy- 
wedyd, Gan  rybuddio  y  rhybudd- 
iodd  y  gwr  nyni,  gan  ddywedyd, 
Nac  edrychwch  yn  fy  wyneb,  oni 
bydd  eich  ^  brawd  gyd  â  chwi. 

4  Os  anfoni  ein  braAvd  gyd  â  ni,  ni 
a  awn  i  waered,  ac  a  brynwn  i  ti 
luniaetli. 

5  Ond  OS  ti  nid  anfoni,  nid  awn  i 
waered ;  oblegid  y  g^rr  a  ddywed- 
odd  wrtliym  ni,  Nac  edrycliwch  yn 
fy  wyneb,  oni  bydd  eich  brawd  gyd 
â  cliAvi. 

6  Ac  Israel  a  ddywedodd,  Paham 
y  drygasocli  fi,  gan  fynegi  i'r  g^vr 
fod  i  chwi  etto  frawd  ? 

7  HA\7thau  a  ddywedasant,  Gan 
ymofyn  yr  ymoiynodd  y  gwr  am 
danom  ni,  ac  am  ein  cenedl,  gan 
ddy^vedyd,  Ai  byw  eich  tad  chwi 
etto?  Oes  frawd  avail  i  chwi? 
Nimiau  a  ddywedasom  wrtho  ef 
ar  ol  y  geiriau  hynny :  a  allem  ni 
gan  -^vj^bod  wybod  y  dywedai  efe, 
Dygwch  eich  brawd  i  waered? 

8  Judah  a  ddy^vedodd  hefyd  WL'th 
ci  dad  Israel,  Goll^aig  y  bachgen 
gjd  â  mi,  nimian  a  gyfod^T.!!  ac  a 
aAvn  ymaith  ;  fel  y  byddom  hjw,  ac 
na  byddom  feirw,  nyni,  a  thithau, 
an  plant  hefyd. 

9  Myfi  a  fechniaf  am  dano  ef ;  o'm 
llaw  i  y  gofyni  ef:  ^onis  dygaf  ei 
attat  ti,  a'i  osod  ef  ger  dy  fron  di, 
yna  y  byddaf  euog  o  fai  i'th  erhya 
byth. 

10  Canys  pe  na  buasem  li^vyr- 
frydig,  daethem  eilcln^T-l  yma  ddwj 
waith  bellach. 

11  Ac  Israel  en  tad  a  ddywedodd 
^^Tthynt,  Os  rhaid  yn  a'WT  felly, 
gwnewch  hyn  ;  cymmerwch  o  ddew- 
is  ifrwythau  y  wlad  yn  eich  liestri, 
a  dygwch  yn  aiirheg  i'r  g^vi',  ychyd- 
ig  falm,  ac  ychydig  fel,  Uysiau,  a 
myrr,  cnau,  ac  almoiiau. 

12  Cymmerwch  hefyd  ddau  cym- 
maint  o  arian  gyd  â  chwi ;  a  dygwch 
eilwaith  gyd  ti  chwi  yr  arian  a  rodd- 
wyd  dracliefn  y'ngenau  eich  sachau : 
ond  odid  amryfiisedd  fit  hynny. 

13  Hefyd  cymmerwch  eich  brawd, 
a  chyfodAVch,  ewch  eilwaith  at  y  gwr. 

14  A  Duw  HoUalluog  a  roddo  i 
chwi  drugaredd  ger  bron  y  gwr, 
fel  y  goUyngo  i  chwi  eich  brawd 


arall,  a  Benjamin  :  ^  minnau  fel  y'm 
diblantwyd,  a  ddiblentir. 

15  ir  A'r  gwŷr  a  gymmerasant  yr 
anrlieg  honno,  a  chymmerasant  ar- 
ian yn  ddwbl  yn  eu  Haw,  a  Benja- 
min hefyd;  a  chyfodasant,  ac  a 
aethant  i  waered  i'r  Aipht,  a  safas- 
ant  ger  bron  Joseph. 

16  A  Joseph  a  ganfu  Benjamin  gyd 
â  h\^yiit ;  ac  a  ddywedodd  wrth  yv 
hwa.  oedd  olygivr  ar  ei  dy,  Dwg  y 
gwŷr  hyn  i'r  tŷ,  a  Uadd  laddfa,  ac 
arlwya :  oblegid  y  gwŷr  a  gant  "fwyt- 
ta gyd  â  myfi  ar  banner  dydd. 

17  A'r  gwr  a  wnaeth  fel  y  dywed- 
odd  Joseph  :  a'r  gwr  a  ddug  y  dyn- 
ion  i  dy  Joseph. 

18  A'r  gwŷr  a  ofnasant,  pan  ddyg- 
pwyd  liwynt  i  dy  Joseph ;  ac  a 
ddyv/edasant,  Oblegid  yr  arian  a 
roddA^yd  eilwaith  yn  ein  sachau  ni 
yr  amser  cyntaf,  y  dygpwyd  ii}^ii  i 
mewii ;  i  *  f\VTW  hyn  arnom  ni,  ac  i 
ruthro  i  ni,  ac  i'n  cymmeryd  ni  yn 
gaethion,  a'n  hasyiiod  hefyd. 

19  A  liwy  a  nesasant  at  y  gAvr 
oedd  olygivr  ar  dy  Joseph,  ac  a  lef- 
arasaiit  wrtho,  "wrth  ddrws  y  ty, 

20  Ac  a  ddywedasant,  Fy  ar- 
glwydd,  ^"  gan  ddisgyn  y  disgynasom 
yr  amser  cyntaf  i  brynu  Uuniaeth. 

21  A  "^  bu,  pan  ddaethom  i'r  Hetty, 
ac  agoryd  ein  sachau,  yna  weie  arian 
pob  nil  y'ngenau  ei  sacli ;  ein  harian 
ni,  meddaf,  yn  ei  bwys :  ond  ni  a'i 
dygasom  eilwaith  yn  ein  llaw. 

22  Dygasom  hefyd  arian  arall  i 
waered  yn  ein  llaw,  i  brynu  Uun- 
iaeth :  nis  g^vyddom  pwy  a  osododd 
ein  harian  ni  yn  ein  ffettanau. 

23  Yntau  a  ddywedodd,  Heddwch 
i  chwi ;  nac  ofnwch :  eich  Duw 
chwi,  a  Duw  eich  tad,  a  roddes  i 
chwi  drysor  yn  eich  sachau ;  '  daeth 
eich  arian  cli^vi  attaf  fi.  Ac  efe  a 
ddug  Simeon  allan  attynt  hwy. 

24  A'r  gwr  a  ddug  y  dynion  i  dy 
Joseph,  ac  a  ^  roddes  ddwfr,  a  hwy  a 
olchasant  eu  traed ;  ac  efe  a  roddes 
ebran  i'w  hasynod  h-vvynt. 

25  Hw^thau  a  barottoisant  eu  lian- 
rheg  erbyn  dyfod  Joseph  ar  banner 
dydd :  oblegid  clywsent  mai  yno  y 
b^vyttaent  fara. 

26  II  Pan  ddaetli  Joseph  i'r  ty, 
hwythau  a  ddygasant  iddo  ef  yr 
anrheg  oedd  ganddynt  i'r  ty,  ac  ^a 
ymgrymmasant  iddo  ef  hyd  lawr. 

27  Yntau  a  ofynodd  iddynt  am  eu 
^  hiechyd,  ac  a  ddywedodd,  '  Ai  iacli 
yr  hen  wr  eich  tad  chwi,  s  yr  liwn  y 


Cyn 
CRIST 

1707. 

2  Edrych 
Est.  4.  16. 


4Heb. 
ymdreigU). 


!p,u.42.  ; 


d  pen.  42. 
27,35. 


5  mi  gefais 
i  ek-h  arian. 


e  pen.  IS.  4. 
a  24.  32. 


fpen.  37.  7, 
10. 

6Heb. 
heddwch. 

7  Heb. 
Oes  hedd- 
wch i'r. 

s  pen.  42. 
11,13. 


Dyfais  Joseph 


GENESIS,  XLIV. 


i  attal  eifrodyr. 


Cyn 

CRIST 
1707. 


i>  pen.  42. 13. 


ä  pen.  46. 3a. 


8  yr  ym- 

lawen- 

hasant. 
k  Edrych 

Hag.  1.  6. 

loan  2. 10. 


soniasoch   mn  demo?    ai  byw  efe 
etto? 

28  Hwytliaii  a  dcljvvedasant,  lach 
y^v  dy  was,  ein  tad  ni ;  bjryy  yiv  efe 
etto.  Yna  yr  ymgrymmasant,  ac  yr 
ymostyngasant. 

29  Yntau  a  ddyrchafodd  ei  lygaid, 
ac  a  gaiifu  ei  frawd  Benjamin,  maÌ3 
ei  fam  ei  hun ;  ac  a  ddywedodd,  Ai 
dyma  eich  brawd  ieuangaf  chwi, 
^am  yr  liAvn  y  dywedasoch  wrtliyf 
fi  ?  Yna  y  dyAvedodd,  Duw  a  roddo 
ras  i  ti,  fy  mab. 

30  A  Joseph  a  frysiodd,  (oblegid 
cynnesasai  ei  ymysgaroedd  ef  tu  ag 
at  ei  frawd,)  ac  a  geisiodd  le  i  wylo ; 
ac  a  aeth  i  mewn  i'r  ystafell,  ac  a 
wylodd  yiio. 

31  Gwedi  liynny  efe  a  olchodd  ei 
wyneb,  ac  a  ddaeth  allan,  ac  a  ym- 
attaliodd,  ac  a  ddywedodd,  Gosod- 
wch  fara. 

32  Hwythau  a  osodasant  fivyd 
iddo  ef  wrtho  ei  hiin,  ac  iddynt 
hwy  wi'thynt  eu  hun,  ac  i'r  Aipht- 
iaid  y  rhai  oedd  yn  bwytta  gyd  ag 
ef  wrthynt  eu  hunain :  oblegid  ni 
allai  yr  Aiphtiaid  fw}i,ta  bara  gyd 
â'r  Hebreaid ;  o  herwydd  '  ffieidd- 
dra  oedd  hynny  gan  yr  Aiphtiaid. 

33  Yna  yr  eisteddasant  ger  ei  fron 
ef,  y  cyntaf-anedig  yn  ol  ej  gyntaf- 
enedigaeth,  a'r  ieuangaf  yn  ol  ei 
ieuengctid :  a  rhyfeddodd  y  gwŷr 
bob  un  wrth  eu  gilydd. 

34  Yntau  a  gymmerodd  seigiau 
oddi  ger  ei  fron  ei  hun  iddynt  hwy : 
a  mwy  ydoedd  saig  Benjamin  o  bum 
rhan  na  seigiau  yr  un  o  honynt  oil. 
Felly  yr  yfasant  ac  ^''y  gwleddasant 
gyd  ag  ef. 

PENNOD  XLIV. 

1  Dyfais  Joseph  i  attal  eifrodyr.    14  TJfudd 
ddeisyfiad  Judah  at  Joseph. 

AC  efe  a  orchymynodd  i'r  hwn 
xjL  oedd  olygwr  ar  ei  dy  ef,  gan 
ddyAvedyd,  Llanw  sachau  y  gwŷr  o 
fwyd,  cymmaint  ag  a  allant  ei  dd^vyn, 
a  dod  arian  pob  un  y'ngenau  ei  sach. 

2  A  dod  fy  nghwppan  fy  hun,  scf 
y  cwppan  arian,  y'ngenau  sach  yr 
ieuangaf,  gyd  ag  arian  ei  yd  ef.  Yn- 
tau a  wnaeth  yn  ol  gair  Joseph,  yr 
hwn  a  ddyivedasai  efe. 

3  Y  bore  a  oleuodd,  a'r  gwŷr  a 
oUyngwyd  ymaith,  hwynt  a'u  has- 
ynod. 

4  Hwythau  a  aethant  aUan  o'r 
ddinas.  Ac  nid  aethant  neppell, 
pan  ddywedodd  Joseph  wrth  yr 
hwn  oedd  olygwr  ar  ei  dy,  Cyfod,  a 


dilyn  ar  ol  y  gwŷr :  a  phan  oddiw- 
eddech  hwynt,  dywed  Avrthynt,  Pa- 
ham  y  talasoch  ddrwg  am  dda  ? 

5  Onid  dyma  y  civppan  yr  yl'ai  fy 
arglwydd  ynddo,  ac  yr  arferai  ddew- 
iniaeth  wrtho  ?  Drwg  y  gwnaethoch 
yr  hyn  a  wnaethoch. 

6  IT  Yntau  a'u  goddiweddodd 
hwynt,  ac  a  ddywedodd  y  geiriau 
hynny  wrthynt  hwy. 

7  Y  rhai  a  ddywedasant  wii:ho  yn- 
tau, Paham  y  clywed  fy  arghvydd  y 
cyfryw  eiriau?  na  atto  Duw  i'th 
weision  di  wneuthur  y  cyfryw  beth. 

8  Wele,  ni  a  ddygasom  attat  ti 
eilwaith  o  wlad  Canaan  yr  arian  a 
gawsom  y'ngenau  ein  sachau;  pa 
fodd  gan  hynny  y  lladrattâem  ni 
arian  neu  aur  o  dy  dy  arglwydd  di  ? 

9  Yr  hwn  o'th  weision  di  y  ceffir 
y  civppan  gyd  ag  ef,  ^bydded  hwnnw 
farw;  a  ninnau  hefyd  a  fyddwn 
gaeth-weision  i'm  harglwydd. 

10  Yntau  a  ddywedodd,  Bydded 
yn  aAvr  fel  y  dywedasoch  chwi :  yr 
hwn  y  ceffir  y  cwppan  gyd  ag  ef  a 
fydd  was  i  mi,  a  chwithau  a  fydd- 
wch  ddieuog. 

11  H^vythau  a  frysiasant,  ac  a 
ddisgynasant  bob  un  ei  sach  i  lawr, 
ac  a  agorasant  bawb  ei  ffettan. 

12  Yntau  a  chwiliodd;  aryr  hynaf 
y  dechreuodd,  ac  ar  yi*  ieuangaf  y 
diweddodd :  a'r  cwppan  a  gafwyd 
yn  sach  Benjamin. 

13  Yna  y  rhwygasant  eu  dillad,  ac 
a  bynniasant  bawb  ar  ei  asyn,  ac  a 
ddychwelasant  i'r  ddinas. 

14  1Í  A  daeth  Judah  a'i  frodyr  i 
dy  Joseph,  ac  efe  etto  yno ;  ac  a 
syrthiasant  i  lawr  ger  ei  fron  ef. 

15  A  dywedodd  Joseph  wrthynt, 
Pa  waith  yw  hwn  a  wnaethoch 
chwi?  oni  wyddech  chwi  y  medr 
gwr  fel  myfi  ddewiniaeth  ? 

16  A  dywedodd  Judah,  Pa  beth  a 
ddywedAvn  wrth  fy  arglwydd?  pa 
beth  a  lefarwn?  pa  fodd  yr  ym- 
gyfia-wnhaAvn  ?  cafodd  Duw  allan 
aiiAviredd  dy  weision :  wele  ni  yn 
weision  i'm  harglwydd,  le  nyni,  a'r 
hwn  y  cafAvyd  y  cwppan  gyd  ag  ef 
hefyd. 

17  Yntau  a  ddywedodd,  Na  atto 
Djjw  \  mi  wneuthur  hyn:  y  gwr 
y  cafwyd  y  cwppan  yn  ei  law,  efe 
fydd  was  i  mi ;  ewch  chwithau  i 
fynu,  mewn  heddwch,  at  eich  tad. 

18  IT  Yna  yr  aeth  Judah  atto  ef, 
ac  a  ddywedodd,  Fy  arglwydd,  caff- 
ed,  attolwg,  dy  was  ddywedyd  gair 


üfudd  ddeisyjiacl  Judah. 


GENESIS,  XLV.  Joseph  yn  ei  hyshysu  ei  hun. 


b  pen.  42. 15. 


c  pen.  43. 
3,5. 


Ä  pen.  43.  2. 


«pen.  46. 19. 


f  pen.  37.33. 


Bl.c-n.42.38. 


1 1  Sam, 
18.1. 


I  pen.  43.  9. 


y'nghlustiau  fy  arglwydd,  ac  na 
ennyned  dy  lid  wrtli  dy  was :  o 
herwydd  yr  wyt  ti  megis  Pharaoh. 

19  Fy  arglwydd  a  ymofynodd  â'i 
weision,  gan  ddywedyd,  A  oes  i 
chwi  dad,  neu  frawd  ? 

20  Ninnau  a  ddywedasom  wrth  íy 
arglwydd,  Y  mae  i  ni  dad,  yn  hen 
wr;  a  phlentyii  ei  henaint  efj  un 
bychan :  a'i  frawd  a  fii  farw,  ac  efe 
a  adawyd  ei  hunan  o'i  fam  ef ;  a'i 
dad  sydd  hoff  ganddo  ef. 

21  Tithau  a  ddywedaist  wrth  dy 
weision,  *"  Dygwch  ef  i  waered  attaf 
fì,  fel  y  gosodwyf  fy  Uygaid  arno. 

22  A  ni  a  ddywedasom  wdh  íy 
arglwydd,  Y  llangc  ni  ddichon  ym- 
adael  â'i  dad:  oblegid  os  ymedy  efe 
â'i  dad,  marw  fydd  ei  dad. 

23  Tithau  a  ddywedaist  wrth  dy 
weision, ''  Oni  ddaw  eich  brawd  ieu- 

iaugaf  i  waered  gyd   â  chwi,   nac 
edrychwch  yn  fy  wyneb  mwy. 

24  Bu  hefyd,  wedi  ein  myned  ni  i 
fynu  at  dy  was  fy  nhad,  mynegasom 
iddo  ef  eiriau  fy  arglwydd. 

25  A  "^dywedodd  ein  tad,  Ewcli 
eilwaith,  prynwch  i  ni  ychydig  lun- 
iaeth. 

26  Dywedasom  ninnau,  Nis  gallwn 
fyned  i  waered  :  os  bydd  ein  brawd 
ieuangaf  gyd  â  ni,  nyni  a  a^vn  i 
waered ;  oblegid  ni  aUwn  edrych 
yn  wyneb  y  gwr,  oni  bydd  ein 
brawd  ieuangaf  gyd  â  ni. 

27  A  dywedodd  dy  was  fy  nhad 
wrthym  ni,  Chwi  a  wyddoch  ®mai 
dau  a  blantodd  fy  ngwraig  i  mi ; 

28  Ac  un  a  aeth  aUan  oddi  wrthyf 
fi;  minnau  a  ddywedais,  'Yn  ddiau 
gan  larpio  y  Uarpiwyd  ef;  ac  nis 
gwelais  ef  hyd  yn  hyn : 

29  Os  cymmerwch  heiyd  hwn  ym- 
aith  o'm  golwg,  a  digwyddo  ^  niwed 
iddo  ef ;  yna  y  gwnewch  i'm  pen- 
Uwj^dni  ddisgyn  mewn  gofid  i  fedd. 

30  BeUach  gan  hynny,  pan  ddel- 
wyf  at  dy  was  fy  nhad,  heb  fod  y 
llangc  gyd  a  ni ;  (gan  fod  ''ei  hoedi 
ef  y'nglŷn  wrth  ei  hoedl  yntau ;) 

31  Yna  pan  welo  efe  na  ddaeth  y 
llangc,  marw  fydd  efe ;  a'th  weision 
a  barant  i  benwynnedd  dy  was  ein 
tad  ni  ddisg3Ti  mewn  gofid  i  fedd. 

32  Oblegid  dy  was  a  aeth  yn 
feicliiau  am  y  llangc  i'm  tad,  gan 
ddywedyd,  'Onis  dygaf  ef  attat  ti, 
yna  byddaf  euog  o  fai  yn  erbyn  fy 
nhad  byth. 

33  Gan  hynny  weithian,  attoiwg, 
arhosed  dy  was  dros  y  llangc,  yn 


was  i'm  harglwydd ;  ac  aed  y  Uangc 
i  fynu  gyd  a'i  frodyr  : 

34  Oblegid  pa  fodd  yr  âf  i  fynu 
at  fy  nhad,  a'r  Uangc  heb  /od  gyd 
â  mi?  rhag  i  mi  weled  y  gofid  a 
gaiff  fy  nhad. 

PENNOD  XLV. 

1  Joseph  yn  ei  hyshysu  ei  hun  i'w  frodyr :  5  yn 
eu  cysuro  hwynt  â  rhagluniaeth  Daw:  9  yn 
danfon  am  ei  dad.  16  Pharaoh  yn  sicrhâu  y 
peth.  21  Joseph  yn  gosod  aUan  ei  frodyr  i'r 
daith,  ac  yn  eu  hannog  hwynt  i  fod  yn  gyttûn. 
25  Jacob  yn  ymlawenychu  wrth  y  newyddion. 

YNA  Joseph  ni  aUodd  pnattal 
ger  bron  y  rhai  oU  oedd  yn 
sefyll  gyd  ag  ef :  ac  efe  a  lefodd, 
Perwch  aUan  bawb  oddi  wrthyf. 
Yna  nid  arhosodd  neb  gyd  ag  ef, 
pan  ymgydnabu  Joseph  a'i  frodyr. 

2  Ac  efe  a  gododd  ei  lef  mewn 
^vylofain :  a  chlybu  yr  Aiphtiaid,  a 
chlybu  tŷ  Pharaoh, 

3  A  Joseph  a  ddywedodd  wrth  ei 
fi'odyr,  *  Myfi  yiv  Joseph  :  ai  byw  fy 
nliad  etto?  A'i  frodyr  ni  fedrent 
atteb  iddo ;  oblegid  brawychasent 
ger  ei  fron  ef 

4  Joseph  hefyd  a  ddywedodd  wrth 
ei  frodyr,  Dyneswch,  attolwg,  attaf 
fi.  H\vythau  a  ddynesasant.  Yntau 
a  ddywedodd,  Myfi  yw  Joseph  eich 
brawd  chwi,  ^yr  hAvn  a  werthasoch 
i'r  ^iipht. 

5  Weithian  gan  hyimy  na  thrist- 
êwch,  ac  na  -  ddigiwch  Avrthych  eich 
hunain,  am  werthu  o  honoch  fyfi 
yma;  •=  oblegid  i  achub  einioes  yr 
hebryngodd  Duw  fyfi  o'ch  blaen 
chwi. 

6  Oblegid  dyma  ddwy  flynedd  or 
ne^vyn  o  fewn  y  wlad :  acfe  a  fydd 
etto  bum  mlynedd,  y  rhai  a  fydd 
heb  nac  âr  na  medi, 

7  A  Duw  a'm  hebryngodd  i  o'ch 
blaen  chwi,  i  ^gadw  i  chwi  hiliog- 
aeth  yn  y  wlad,  ac  i  beri  bywyd  i 
chwi,  tr^vy  fa^vr  ymwared. 

8  Ac  yr  awr  hon  nid  chwi  a'm 
hebryngodd  i  yma,  ond  Duw :  ac 
efe  a'm  gwnaeth  i  yn  dad  i  Pharaoh, 
ac  yn  argl\Nydd  ar  ei  hoU  dy  ef,  ac 
yn  lly^ydd  ar  hoU  wlad  yr  Aipht. 

9  Brysiwch,  ac  eAvch  i  fynu  at  fy 
nhad,  a  dywedwch  wrtho,  Fel  hyn  y 
dywed  dy  fab  Joseph :  Duw  a'm  gos- 
ododd  i  yn  arglwydd  ar  yr  holl  Aipht : 
tyred  i  waered  attaf ;  nac  oeda : 

10  A  "^  chei  drigo  y'ngwlad  Gosen,  a 
bod  yn  agos  attaf  fi,  ti  a'th  feibion,  a 

I  meibion  dy  feibion,  a'th  ddefaid,  a'th 
wartheg,  a'r  hyn  oil  sydd  gennyt : 


Cyn 
CEIST 

1707. 


a  Act.  7.  13. 


b  pen.  37. 28. 


2  Heb. 

nafydded 

dig  yn  eich 

Uygaid. 
c  Den.  50. 20. 

Pb.  105. 10, 

17. 

Edrych 

2  Sam.  16. 

10. 

Act.  4.  24. 

1706. 


S  Heb.  cscd. 


d  pen.  47. 1. 


Joseph  yn  an/on  am  ei  dad.         GENESIS,  XLVI. 


Llaivenydd  Jacob. 


Cyn 
CRIST 

1706. 


«A:t,7.  U. 


fpeii.27.28. 


4Hel). 


cludo. 


11  Ac  yno  y'th  borthaf,  (oblegid 
pùm  mlyiiedd  o'r  newyn  a  fydd 
etto  ;)  rhag  dy  iyiied  mewn  tlodl,  ti, 
a'th  deulu,  a'r  hyn  oil  sydd  geniiyt. 

12  Ac  wele  eich  Uygaid  chwi,  a 
llygaid  fy  mrawd  Benjamin  yn  gwel- 
ed,  mai  fy  ngenau  i  sydd  yn  ym- 
adrodd  wrthyeh. 

13  Mynegwch  hefyd  i'm  tad  fy  hoU 
anrhydedd  i  yn  yr  Aipht,  a'r  hyn 
oil  a  welsoch ;  brysiwch  hefyd,  a 
^  dygwch  fy  nhad  i  waered  yma. 

14  Ac  efe  a  syrthiodd  ar  wddf  ei 
frawd  Benjamin,  ac  a  wylodd ;  Benja- 
min hefyd  a  wylodd  ar  ei  wddf  yntau. 

15  Ac  efe  a  gusanodd  ei  hoU  frodyi-, 
ac  a  ^vylodd  arnynt :  ac  ar  ol  hynny 
ei  frodyr  a  ymddiddanasant  âg  ef 

16  IT  A'r  gair  a  ddaeth  i  dy  Pha- 
raoh, gan  ddywedyd,  Brodyr  Joseph 
a  ddaethant :  a  da  oedd  hyn  y'ngol- 
wg  Pharaoh,  ac  y'ngolwg  ei  weision. 

17  A  Pharaoh  a  ddywedodd  wrth 
Joseph,  Dywed  wrth  dy  frodyr, 
Gwnewch  hyn ;  Llwythwch  eich  ys- 
grubliaid,  a  cherddwch,  ac  ewch  i 
wlad  Canaan; 

18  A  chymmerwch  eich  tad,  a'ch 
teuluoedd,  a  deuwcli  attaf  fi :  a 
rhoddaf  i  chwi  ddaioni  gwlad  yr 
Aipht,  a  chewch  fwytta  *^brasder  y 
wlad. 

19  Gorchymyn  yn  awr  a  gefaist, 
gwnewch  hyn :  cymmerwch  i  chAvi 
o  wlad  yr  Aipht  gerbydau  i'cli  rhai 
bach,  ac  i'ch  gwragedd ;  a  chym- 
merwch eich  tad,  a  deuwch. 

20  Ac  nac  arbeded  eich  llygaid 
chwi  ddhn  dodrefn ;  oblegid  da  hoU 
wlad  yi'  Aipht  sydd  eiddo  chwi. 

21  A  meibion  Israel  a  wnaethant 
felly :  a  rhoddodd  Joseph  iddynt 
hwy  gerbydau,  yn  ol  *  gorchymyn 
Pharaoh,  a  rhoddodd  iddynt  fwyd 
ar  hyd  y  ffordd, 

22  I  bob  un  o  honynt  oil  y  rhodd- 
es  bar  o  ddillad :  ond  i  Benjamin  y 
rhoddes  dri  chant  o  ddarnau  arian, 
a  phùra  par  o  ddillad. 

23  Hefyd  i'w  dad  yr  anfonodd  fel 
hyn;  deg  o  asynod  yn  ^llwythog  o 
ddâ  yr  Aipht,  a  deg  o  asenod  jo. 
d>vyn  yd,  bara,  a  bwyd  i'w  dad  ar 
hyd  y  ffordd. 

24  Yna  y  goUyngodd  ymaith  ei 
frodyr :  a  hwy  a  aethant  ymaith : 
ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt  h^vy, 
Nac  ymrysonwch  ar  y  ffordd. 

25  11  Felly  yi*  aethant  i  fynu  o'r 
Aipht,  ac  a  ddaethant  i  wlad  Ca- 
naan, at  eu  tad  Jacob; 


26  Ac  a  fynegasant  iddo,  gan  ddy- 
wedyd,  Y  mae  Joseph  etto  yn  fyw, 
ac  y  mae  yn  llywodraethu  ar  holl 
Avlad  yr  Aipht.  Yna  y  llesgaodd  ei 
galon  ^  yntau  ;  oblegid  nid  oedd  yn 
eu  credu. 

27  Traethasant  hefyd  iddo  ef  hoU 
éiriau  Joseph,  y  rhai  a  ddywedasai 
efe  ivrthynt  h^vy.  A  phan  ganfu 
efe  y  cerbydau  a  anfonasai  Joseph 
i'w  ddwyn  ef,  yna  y  bywiogodd  ys- 
pryd  Jacob  eu  tad  hwynt.  ■» 

28  A  dywedodd  Israel,  Digon  yd- 
yw  ;  y  mae  Joseph  fy  mab  etto  yn 
fyw:   âf,  fel  y  gwelwyf  ef  cyn  fy 

^'''-      PENNOD  XLVI. 

1  Duw  yn  cysuro  Jacob  yn  Beer-seba.  5  Efe  a'i 
deulu  yn  myned  oddi  yno  i'r  Aipht.  8  BMf- 
edi  ei  deulu  ef  y  rhai  a  aeth  i'r  Aipht.  28 
Joseph  yn  cyfarfod  Jacob.  31  Mae  efe  yn 
dysgu  Vw frodyr  pa  f odd  yr  altebent  Pharaoh. 

YNA  y  cychwynodd  Israel,  a'r 
hyn  oil  oedd  ganddo,  ac  a 
ddaeth  i  Beer-seba,  ac  a  aberth- 
odd  ebyrth  i  Dduw  ei  dad  Isaac. 

2  A  llefarodd  Duw  wrth  Israel 
mewn  gweledigaethau  nos,  ac  a 
ddywedodd,  Jacob,  Jacob.  Yntau 
a  ddywedodd,  Wele  fi. 

3  Ac  efe  a  ddyAvedodd,  Myfi  yw 
Duw,  Duw  dy  dad  :  nac  ofna  fyned 
i  waered  i'r  Aipht ;  canys  gwnaf 
di  yno  yn  genhedlaeth  fawr. 

4  Myfi  a  âf  i  waered  gyd  â  thi  i'r 
Aipht ;  a  myfi  gan  ddwyn  a'th  ddyg- 
af  di  i  fynu  di'achefii :  *  Joseph  hef- 
yd a  esyd  ei  law  ar  dy  lygaid  di. 

5  A  chyfododd  ^  Jacob  o  Beer-seba : 
a  meibion  Israel  a  ddygasant  Jacob 
eu  tad,  a'u  rhai  bach,  a'u  gwragedd, 
yn  y  cerbydau  a  anfonasai  Pharaoh 
i'w  ddwyn  ef. 

6  CjTumerasant  hefyd  eu  hanifeil- 
iaid,  a'u  golud  a  gasglasent  yn  nhir 
Canaan,  ac  a  ddaethant  i'r  Aipht, 
•=  Jacob,  a'i  holl  had  gyd  âg  ef : 

7  Ei  feibion,  a  meibion  ei  feibion 
gyd  âg  ef,  ei  fcrched,  a  merched 
ei  feibion,  a'i  holl  had,  a  ddug  efe 
gyd  âg  ef  i'r  Aipht. 

8  11  A  "^dyma  enwau  plant  Israel 
y  rhai  a  ddaethant  i'r  Aipht,  Jacob 
a'i  feibion :  "  Reuben,  cynfab  Jacob. 

9  A  meibion  Reuben ;  Hanoch,  a 
Phàlu,  Hesron  hefyd,  a  Charmi. 

10  TÍ  A  ^meibion  Simeon;  ^Jemu- 
el,  a  Jamin,  ac  Ohad,  a  ^Jachin,  a 
'^  Sohar,  a  Saul  mab  Canaauees. 

11  %  Meibion  eLefi  hefyd;  °Ger- 
son,  Cohath,  a  Merari. 

12  1Í  A  meibion  "^  Judah ;    Er,  ac 


Cyn 

CRIST 

1706. 


«Sef, 
Jacob. 


8  pen.  50. 1. 


b  Act.  7.  15. 


c  Jos.  24.  4. 
Ps.  105.  23. 
Es.  62. 1 


dExod.l.!. 
a  6. 14. 

e  Num.  26. 5. 

1  Ciu-on. 

5.1. 
fExod.6.15. 

2  Nemuel. 

3  Jarib. 
i  Zerah. 

1  Chrcn. 

4.24. 
S  1  Chi-on. 

6. 1, 16. 
B  Neu, 

Gersrnn. 
h  1  Chron.  2. 

3.  a  4.  21. 


Jacob  a'i  deulu 


GENESIS,  XLVII. 


yn  myned  i'r  Aipht. 


CRIST 

1706. 

I  pen.  38. 3,7, 
10,  20,  30. 

k  1  Chron. 
2  5. 

I I  Chron. 
7.1. 

8  Neu,  Fua, 
a  Jasub. 


7  Padan- 
Aram. 


■n  Num.  26. 
1Ô,  &c. 
iSephon. 

8  Ozni. 

9  Arod. 

n  1  Chron. 
7.30. 


o  pen.  30. 10. 
P  pen.  29. 24. 


"J  pen.  44. 27. 


r  pen.  41. 50. 

2  tywysog. 

•  1  Chron.  7. 
6.  a  8. 1. 

t  Num.  26. 

38,39. 

Aliiram. 
u  Num.  26. 

39.  Sephu- 

pham. 

3  Hupharn, 

X  1  Chron. 

7.12. 

Num.  26. 

42. 
■4  Siiam. 
1 1  Chron. 

7. 13. 

2  pen.  30.5. 
a  pen.  29. 29. 


5  Hob. 

forddwijd. 


c  Deut.  10. 
22 

Eiirych 
Act.  7. 14. 


Onan,  a  Selah,  Phares  hefyd,  a  Za- 
rah :  a  buasai  farw  'Er  ac  Onan  yn 
nhir  Canaan.  A  '^meibion  Phares 
oedd  Hesron,  a  Hamul 

13  IT  ^Meibion  Issacbar  hefyd ; 
Tola,  a  *5Phufah,  a  Job,  a  Simron. 

14  ^  A  meibion  Zabulon;  Sered, 
ac  Elon,  a  Jaleel. 

15  Dyma  feibion  Leah,  y  rhai  a 
blautodd  hi  i  Jacob  ym  ^Mesopo- 
tamia, a  Dinah  ei  ferch :  ei  feibion 
a'i  ferched  oeddynt  oil  dri  d}Ti  ar 
ddeg  ar  hugain. 

16  1Í  A  meibion  Gad;  '"Siphion, 
a  Haggi,  Simi,  ac  ^Esbon,  Eri,  ac 
^Arodi,  ac  Areli. 

17  H  "A  meibion  Aser;  Jimnah,  ac 
Isuah,  ac  Isui,  a  Beriah,  a  Serah  eu 
chwaer  hwynt.  A  meibion  Beriah ; 
Heber,  a  Malchiel. 

18  °Dyma  feibion  Zilpah,  Pyr  hon 
a  roddodd  Laban  i  Leah  ei  ferch: 
a  hi  a  blantodd  y  rhai  hyn  i  Jacob, 
sef  un  dyn  ar  bymtheg. 

19  ^  Meibion  Raheligwaig  Ja- 
cob, oedd  Joseph,  a  Benjamin. 

20  Ac  i  Joseph  y  ganwyd,  yn  nhir 
yr  Aipht,  Manasseh,  ac  Ephraim, 
"^y  rhai  a  blantodd  Asnath,  merch 
Potipherah  -  oiFeiriad  On,  iddo  e£ 

21  IF  'A  meibion  Benjamin;  Belah, 
a  Becher,  ac  Asbel,  Gera,  a  Naa- 
man,  *  Ehi,  a  Ros,  "  Muppim,  a "  Hup- 
pim,  ac  Ard. 

22  Dyma  feibion  Rahel,  y  rhai  a 
blantodd  hi  i  Jacob ;  yn  bedwar 
dyn  ar  ddeg  oil. 

23  IF ""  A  meibion  Dan  oedd  ^  Hu- 
sim. 

24  IF  ''A  meibion  Naphtali;  Jah- 
seel,  a  Guni,  a  Jeser,  a  Silem. 

25  ^  Dyma  feibion  Bilhah,  ^  yr  hon 
a  roddodd  Laban  i  Rahel  ei  ferch : 
a  hi  a  blantodd  y  rhai  hyn  i  Jacob, 
yn  saith  nyn  oil. 

26  ^Yr  hoU  eneidiau  y  rhai  a 
ddaethant  gyd  â  Jacob  i'r  Aipht,  yn 
dyfod  aUan  o'i  ^iwynau  ef,  heblaw 
gwragedd  meibion  Jacob,  oeddynt 
oil  chwe  enaid  a  thri  ugain. 

27  A  meibion  Joseph  y  rhai  a 
anwyd  iddo  ef  yn  yr  Aipht,  oedd 
ddau  enaid:  "^holl  eneidiau  tŷ  Ja- 
cob, y  rhai  a  ddaethant  i'r  Aipht, 
oeddynt  ddeg  a  thri  ugain. 

28  f  Ac  efe  a  anionodd  Judah  o'i 
flaen  at  Joseph,  i  gyfarwyddo  ei 
wyneb  ef  i  Gosen :  yna  y  daethant 
i  dir  Gosen. 

29  A  Joseph  a  barcttodd  ei  gei-byd, 
ac  a  aeth  i  iynu  i  gyfarfod  Israel  ei 


dad  i  Gosen;  ac  a  ymddangosodd 
iddo  :  ac  efe  a  syrthiodd  ar  ei  wddf 
ef,  ac  a  Avylodd  ar  ei  wddf  ef  ennyd. 

30  A  dywedodd  Israel  wrth  Jo- 
seph, '^Byddwyf  farw  bellach,  wedi 
i  mi  weled  dy  wyneb,  gan  dy  fod  di 
yn  fyw  etto. 

31  A  dywedodd  Joseph  wrth  ei 
frodyr,  ac  wrth  deulu  ei  dad,  Mi  a 
âf  i  fynu,  ac  a  iynegaf  i  Pharaoh, 
ac  a  ddywedaf  Avrtho,  Fy  mrodyr, 
a  theulu  iy  nhad,  y  rhai  oedd  yn 
nhir  Canaan,  a  ddaethant  attaf  fi. 

32  Ar  gwŷr,  bugeiliaid  defaid  yd- 
ynt :  canys  perchen  anifeiliaid  yd- 
ynt ;  a  dygasant  yma  eu  praidd,  a'u 
gwartheg,  a'r  hyn  oil  oedd  ganddynt. 

33  A  phan  alwo  Pharaoh  am  dan- 
och,  a  ^dywedyd,  Beth  yw  eich 
gwaith  ? 

34  Dywedwch,  Dy  weision  fuant 
diinwyr  anifeihaid  o'u  hieuengctid 
hyd  yr  awi*  hon,  nyni  a'n  tadau  hef- 
yd ;  er  mAvyn  cael  o  honoch  drigo 
yn  nhir  Gosen :  canys  ^ffieidd-dra 
yr  Aiphtiaid  yw  pob  bugail  defaid 

PENNOD  XLVII. 

1  Joseiih  yn  dwyn  pump  o'i  frodyr,  7  a'i  dad, 
ger  hron  Pharaoh.  11  Ynlau  yn  rhoddi  idd- 
ynt  drigfa  a  modd  i  fyw.  13  Mae  efe  yn 
cael  holl  arian  yr  Aiphtiaid,  16  a'u  hani- 
feiliaid,  18  a'u  tiroedd,  i  Pharaoh.  22  Ni 
phrynioyd  mo  dir  yr  offeiriaid.  23  Mae  efe 
yn  gosod  y  tir  iddynt  er  y  hummed  ran.  28 
Oedran  Jacob.  29  Mae  efe  yn  peri  i  Joseph 
dyngu  y  claddai  efe  ef  gyd  ai  dadau. 

YNA  y  daeth  Joseph  ac  a  iyneg- 
odd  i  Pharaoh,  ac  a  ddywed- 
odd,  Fy  nhad,  a'm  brodyr,  a'u  defaid, 
a'u  gwartheg,  a'r  hyn  oil  oedd  gan- 
ddynt, a  ddaethant  o  dir  Canaan; 
ac  Avele  hwynt  yn  ^nhir  Gosen. 

2  Ac  efe  a  gymmerth  rai  o'i  frod- 
yr, sef  piim  nyn,  ac  a'u  gosododd 
hwynt  o  flaen  Pharaoh, 

3  A  dywedodd  Pharaoh  wrth  ei 
frodyr  ef,  Beth  yw  eich  gwaith 
chwi?  HAvythau  a  ddywedasant 
wrth  Pharaoh,  ^  Bugeiliaid  defaid  yw 
dy  weision,  nyni  a'n  tadau  hefyd. 

4  Dywedasant  hefyd  wrth  Pharaoh, 
I  oi^mdaith  yn  y  wlad  y  daethom, 
am  nad  oes  borfa  i'r  defaid  gan  dy 
weision;  canys  trwm  yio  y  newyn 
y'ngwlad  Canaan:  ac  yr  awr  hon, 
attolwg,  caed  dy  weision  drigo  yn 
nhir  Gosen. 

5  A  llefarodd  Pharaoh  wrth  Jo- 
seph, gan  ddywedyd,  Dy  dad  a'th 
frodyi'  a  ddaethant  attat. 

6  Tir  yi-  Aipht  sydd  o'th  flaen; 
cyflea  dy  dad  a'th  frodyr  yn  y  man 


Cyn 
CRIST 

1706. 


à  Felly 
Luc  2. 29. 


e  pen.  47. 


fExud.8.26. 


a  pen.  45. 10. 


b  pen.  46. 34. 


Joseph  yn  prynu  yr  Aiplitiaid,     GENE  SIS,  XLVII. 


a'u  tirocdd  i  Pharaoh. 


Cvn 
CRIST 

1706. 


2  BetTi  yw 
dy  oedran 


c  Heb.  11. 
9,13. 


3Neu, 
/el  bwydo 


i  diffygio. 


1702. 


5  Heb. 


goreu  yn  y  wlad ;  trigant  yn  nhir 
Gosen :  ac  os  gAvyddost  fod  yn  eii 
mysg  wŷr  grymmus,  gosod  hwynt 
yn  ben-bugeiliaid  ar  yr  eiddof  fi. 

7  A  dug  Joseph  Jacob  ei  dad,  ac 
a'i  gosododd  ger  bron  Pharaoh :  a 
Jacob  a  fendithiodd  Pharaoh. 

8  A  dywedodd  Pharaoh  wrth  Ja- 
cob, ^  Pa  faint  yiv  dyddiau  blynydd- 
oedd  dy  einioes  di  ? 

9  A  Jacob  a  ddywedodd  wi'th 
Pharaoh,  "^  Dyddiau  blynyddoedd  fy 
ymdaith  ydynt  ddeg  ar  hugain  a 
chàn  mlynedd :  ychydig  a  drwg  fu 
dyddiau  blynyddoedd  fy  einioes,  ac 
ni  chyrhaeddasant  ddyddiau  blyn- 
yddoedd einioes  fy  nhadau  yn  nydd- 
iau  eu  hymdaith  hwynt 

10  A  bendithiodd  Jacob  Pharaoh, 
ac  a  aeth  allan  o  ŵydd  Pharaoh. 

11  1Í  A  Joseph  a  gyfleodd  ei  dad 
a'i  frodyr,  ac  a  roddes  iddynt  fedd- 
iant  y'ngwlad  yr  Aipht,  y'nghwTr 
goreu  y  wlad,  yn  nhir  Rameses,  fel 
y  gorchymynasai  Pharaoh. 

12  Joseph  hefyd  a  gynhaliodd  ei 
dad,  a1  frodyr,  a  hoU  dylwyth  ei 
dad,  â  bara,  ^  yn  ol  eu  teuluoedd. 

13  1Í  Ac  nid  oedd  bara  yn  yr  holl 
wlad:  canys  y  ncAvyn  oedd  drwm 
iaAvn;  fel  yr  oedd  gwlad  yi-  Aipht, 
a  gwlad  Canaan,  yn  ^  dyddfu  gan  y 
newyn. 

14  Joseph  hefyd  a  gasglodd  yr  holl 
arian  a'  gawsid  yn  nhir  yr  Aipht,  ac 
yn  nhir  Canaan,  am  yr  ymborth  a 
brynasent  hwy:  a  Joseph  a  ddug 
yi-  arian  i  dy  Pharaoh. 

15  Pan  ddarfu  yr  arian  yn  nhir  yr 
Aipht,  ac  y'ngwlad  Canaan,  yr  holl 
Aiphtiaid  a  ddaethant  at  Joseph, 
gan  ddywedyd,  Moes  i  ni  fara :  can- 
ys paham  y  byddem  ni  feirw  ger  dy 
iron  ?  o  herwydd  darfu  yr  arian. 

16  A  dywedodd  Joseph,  Moeswch 
eich  anifeiliaid;  a  rhoddaf  i  chwi  am 
eich  anifeiliaid,  os  darfu  yr  arian. 

17  A  h-vvy  a  ddygasant  eu  hanifeil- 
iaid  at  Joseph :  a  rhoddes  Joseph 
iddynt  fara  am  y  meirch,  ac  am  y 
diadelloedd  defaid,  ac  am  y  gyr- 
roed-d  gwartheg,  ac  am  yr  asynod ; 
ac  a'u  ■'  cynhaliodd  hwynt  â  bara,  am 
eu  holl  anifeiliaid,  dros  y  flwyddyn 
honno, 

18  A  phan  ddarfu  y  flwyddyn  hon- 
no, y  daethant  atto  ef  yr  ail  flwydd- 
yn, ac  a  ddywedasant  wrtho,  Ni 
chelwn  oddi  wrth  fy  arglwydd  ddar- 
fod  yr  arian,  a  myned  em  hysgrubl- 
iaid  a'n  hanifeiliaid  at  fy  arglwydd ; 


ni  adaAvyd  i  ni  ger  bron  fy  arglwydd 
onid  ein  cyrph  a'n  tir. 

19  Paham  y  byddwn  feirw  o  flaen 
dy  lygaid,  nyni  a'n  tir?  pryn  ni 
a'n  tir  am  fara ;  a  nyni  a'n  tir  a 
fyddwn  gaethion  i  Pharaoh :  dod 
dithau  i  ni  had,  fel  y  byddom  fyw, 
ac  na  fyddom  feirw,  ac  na  byddo 
y  tir  yn  anghyfannedd. 

20  A  Joseph  a  brynodd  holl  dir 
yr  Aipht  i  Pharaoh :  canys  yr  Aipht- 
iaid a  werthasant  bob  un  ei  faes ; 
oblegid  y  ne^vyn  a  gryfhasai  arnynt : 
felly  yr  aeth  y  tir  i  Pharaoh. 

21  Y  bobl  hefyd,  efe  a'u  symmud- 
odd  h^vynt  i  ddinasoedd,  o'r  naill 
gwrr  i  derfyn  yr  Aipht  hyd  ei  chwrr 
arall. 

22  Yn  unig  tir  yr  ^ofíeiriaid  ni 
phrynodd  efe :  canys  rhan  oedd  i'r 
ofleiriaid  wedi  ei  phennu  iddynt  gan 
Pharaoh,  a'u  rhan  a  roddasai  Pha- 
raoh iddynt  a  fwyttasant  h^vy ;  am 
hynny  ni  werthasant  hAvy  eu  tir. 

23  Dywedodd  Joseph  hefyd  wrth 
y  bobl,  Wele,  prynais  chwi  lieddyw, 
a'ch  tir,  i  Pharaoh :  wele  i  chwi 
had,  hcuwch  chwitliau  y  tir, 

24  A  bydded  i  chwi  roddi  i  Pha- 
raoh y  bummed  ran  o'r  cnwd ;  a 
bydd  y  pedair  rhan  i  chwi,  yn  had 
i'r  maes,  ac  yn  ymborth  i  chwi,  ac 
i'r  rhai  sydd  yn  eich  tai,  ac  yn  fwyd 
i'ch  rhai  bach. 

25  A  dywedasant,  Cedwaist  ni  yn 
fyw :  gfid  i  ni  gael  flafr  y'ngolwg  fy 
arglwydd,  a  byddwn  weision  i  Pha- 
raoh. 

26  A  Joseph  a  osododd  hynny  yn 
ddeddf  hyd  heddy w  ar  dir  yr  Aipht, 
gael  o  Pharaoh  y  bummed  ran ;  ond 
o  dir  yr  ofleiriaid  yn  unig,  yr  hwn 
nid  oedd  eiddo  Pharaoh. 

27 1Í  Trigodd  Israel  hefyd  y'ngwlad 
yr  Aipht  o  fcAvn  tir  Gosen,  ac  a 
gawsant  feddiannau  ynddi ;  C}ti- 
nyddasant  hefyd,  ac  amlhasant  ^n 
ddirfawr. 

28  Jacob  hefyd  a  fu  fyw  yn  nhir 
yr  Aipht  ddAvy  flynedd  ar  bym- 
theg ;  felly  yr  oedd  dyddiau  Jacob, 
sef  blynyddoedd  ei  einioes  ef,  yn 
saith  mlynedd  a  deugain  a  chàn 
mlynedd. 

29  A  dyddiau  Israel  a  nesasant  i 
farw :  ac  efe  a  alwodd  am  ei  fab  Jo- 
seph, ac  a  ddywedodd  wrtho,  0  chef- 
ais  yn  awr  flafr  yn  dy  olwg,  ^  gosod, 
attolwg,  dy  law  dan  fy  morddAvyd,  a 
gwna  â  mi  drugaredd  a  gwirionedd ; 
^na  chladd  fi,  attolwg,  yn  yr  Aipht : 


Jacob  yn  hendithio 


GENESIS,  XLVIII 


Ephraim  a  Manasseh. 


Cyn 

CEIST 

1689. 

r  pen.  49. 29. 


SHeb.  11.21. 
Edi-ych 
1  Bren.  1. 
47. 


8  pen.  28. 13. 
a  35. 6. 


b  pen. 41. 50. 
a  46.  20. 
Jos.  14.  4. 


2  Padan- 
Aram. 
c  pen.  3.5. 10. 


d  pen.  27. 1. 


30  Eithr  mi  a  orweddaf  gyd  â'ra 
tadau ;  yna  dwg  fi  allan  o'r  Aipht, 
a  ^chladd  fi  yn  eu  beddrod  hwynt. 
Yntau  a  ddywedodd,  Mi  a  wnaf  yn 
ol  dy  air. 

31  Ac  efe  a  ddywedodd,  Twng 
wrthyf.  Ac  efe  a  dyngodd  Avrtlio. 
Yna  s  Israel  a  ymgrymmodd  ar  ben 
y  gTv-ely. 

PENNOD  XLVIII. 

1  Joseph  a'i  ddau  fab  yn  ymiveled  ai  dad  yn  ei 
glefyd.  2  Jacob  yn  ymgryfhâu  i'w  benditliio 
hwy.  3  Yn  adrodd  yr  addeioid.  5  Yn  cyrn- 
meryd  Ephraim  a  Manasseh  yn  eiddo  ei  hun. 
7  Yn  crybvnjll  wrtho  amfedd  ei  /am.  9  Yn 
hendithio  Ephraim  a  Manasseh.  17  Yn  gosod 
yr  ieuangaf  o  flaen  yr  hynaf.  21  Fn  pro- 
phii-ydo  am  eu  dychweliad  hioy  i  Canaan. 

ABÜ,  wedi  y  pethau  hyn,  ddy- 
wedyd  o  un  wrth  Joseph,  Wele, 
y  mae  dy  dad  yn  glaf.  Ac  efe  a 
gymmerth  ei  ddau  fab  gyd  âg  ef, 
Manasseh  ac  Ephraim. 

2  A  mynegodd  un  i  Jacob,  ac  a 
ddywedodd,  Wele  dy  fab  Joseph  yn 
dyfod  attat.  Ac  Israel  a  ymgryfha- 
odd,  ac  a  eisteddodd  ar  y  gwely. 

3  A  dpvedodd  Jacob  wrth  Joseph, 
Duw  HoUalluog  a  ymddangosodd 
i  mi  yn  ^Luz,  y'ngwlad  Canaan,  ac 
a'm  bendithiodd : 

4  Dywedodd  hefyd  wrthyf,  Wele, 
mi  a'th  wnaf  yn  ffinvythla^yn,  ac 
a'th  amlhâf,  ac  yn  dyifa  o  bobloedd 
y'th  wnaf,  a  rhoddaf  y  tir  hwn  i'th 
had  di  ar  dy  ol  di,  yn  etifeddiaeth 
dragywyddol. 

5  f  Ac  yr  awr  lion,  dy  ^  ddau  fab,  y 
rhai  a  anwyd  i  ti  yn  nhir  yr  Aipht, 
cyn  fy  nyfod  attat  i'r  Aipht,  eiddof 
fi  fyddant  hwy :  Ephraim  a  Manas- 
seh fyddant  eiddof  fi,  fel  Reuben 
a  Simeon. 

6  A'th  eppil,  y  rhai  a  genhedlych 
ar  eu  hoi  hwynt,  fyddant  eiddot  ti 
dy  hun ;  ar  enw  eu  brodyr  y  gelwir 
hwynt  yn  eu  hetifeddiaeth. 

7  1Í  A  phan  ddeuthum  i  o  ^  Meso- 
potamia, bu  "  Rahel  farw  gyd  â  mi 
yn  nhir  Canaan,  ar  y  fíbrdd,  pan 
oedd  etto  filldir  o  dir  hyd  Ephrath : 
a  chleddais  hi  yno  ar  fibrdd  Eph- 
rath :  honno  yw  Bethlehem. 

8  A  gwelodd  Israel  feibion  Joseph, 
ac  a  ddyAvedodd,  Pwy  yw  y  rhai 
hyn? 

9  A  Joseph  a  ddywedodd  wrth  ei 
dad,  Dyma  fy  meibion  i,  a  roddodd 
Duw  i  mi  yma.  Yntau  a  ddywed- 
odd, Dwg  hAvynt,  attolwg,  attaf  fi, 
a  mi  a'u  bendithiaf  hwynt. 

10  "^Llygaid   Israel    hefyd    oedd 

64 


^  drymion  gan  henaint,  fel  na  allai 
efe  weled ;  ac  efe  a'u  dygodd  hwynt 
atto  ef :  yntau  a'u  cusanodd  hAvynt, 
ac  a'u  cofleidiodd. 

11  Dywedodd  Israel  hefyd  wrth 
Joseph,  M  feddyliais  weled  dy  wyn- 
eb;  etto,  wele,  parodd  Duw  i  mi 
weled  dy  had  hefyd. 

12  A  Joseph  a'u  tynnodd  hwynt 
allan  oddi  wrth  ei  liniau  ef,  ac  a 
ymgrymmodd  i  lawr  ar  ei  Avyneb. 

ISCymmerodd  Joseph  hefyd  hwynt 
ill  dau,  Ephraim  yn  ei  law  ddehau 
tu  a  Uaw  aswy  Israel,  a  Manasseh 
yn  ei  law  aswy  tu  a  llaw  ddehau  Is- 
rael ;  ac  a'u  nesaodd  h^vynt  atto  ef. 

14  Ac  Israel  a  estynodd  ei  law 
ddehau,  ac  a'i  gosododd  ar  ben 
Ephraim,  (a  hwn  oedd  yr  ieuangaf,) 
a'i  law  asAvy  ar  ben  Manasseh  :  gan 
gyfarwyddo  ei  ddwylaw  trwy  wyb- 
od  ;  canys  Manasseh  oedd  j  cynfab. 

15  IT  Ac  **  efe  a  fendithiodd  Joseph, 
ac  a  ddywedodd,  Duw,  ^yr  hAvn  y 
rhodiodd  fy  nhadau  Abraham  ac 
Isaac  ger  ei  fron,  Duw,  yr  h^vn 
a'm  porthodd  er  pan  jdwjf,  hyd 
y  dydd  hwn, 

16  Yr  angel  ^  yr  hwn  a'm  gwared- 
odd  i  oddi  Avrth  bob  drwg,  a  fen- 
dithio  y  Uangciau ;  fy  enw  hefyd,  ac 
enw  fy  nhadau  Abraham  ac  Isaac, 
a  alwer  arnynt :  ^heigiant  hefyd  yn 
Uiaws  y'nghanol  y  wlad. 

17  Pan  welodd  Joseph  osod  o'i  dad 
ei  law  ddehau  ar  ben  Ephraim,  bu 
anfoddlawn  ganddo  :  ac  efe  a  ddal- 
iodd  law  ei  dad,  i'w  symmud  hi  oddi 
ar  ben  Ephraim,  ar  ben  Manasseh. 

18  Dywedodd  Joseph  hefyd  wrth 
ei  dad,  Nid  feUy,  fy  nhad:  canys 
dyma  y  cynfab,  gosod  dy  law  dde- 
hau ar  ei  ben  ef. 

19  A'i  dad  a  ommeddodd,  ac  a 
ddywedodd,  M  a  wn,  fy  mab,  mi 
a  wn :  bydd  hwn  hefyd  yn  bobl,  a 
mawr  fydd  hwn  hefyd ;  ond  yn  wir 
^ei  frawd  ieuangaf  fydd  mwy  nag 
ef,  a'i  had  ef  fydd  yn  ^  Uiaws  o 
genhedloedd. 

20  Ac  efe  a'u  bendithiodd  hwynt 
yn  y  dydd  hwnnw,  gan  ddywedyd, 
'Ynot  ti  y  bendithia  Israel,  gan 
ddywedyd,  Gwnaed  Duw  di  fel 
Ephraim,  ac  fel  Manasseh.  Ac  efe  a 
osododd  Ephraim  o  flaen  Manasseh. 

21  Dy^vedodd  Israel  hefyd  wrth 
Joseph,  Wele  fi  yn  marw ;  a  bydd 
Duw  gyd  â  ch^vi,  ac  efe  a'ch  dy- 
chwel  chwi  i  dir  eich  tadau. 

22  A  ^  mi  a  roddais  i  ti  un  rhan 


Cyn 
CRIST 

1689. 

idywyll. 


eHeb.11.21. 


f  pen.  17.  L 
a  24.  40. 


Span.  28. 15. 
a  31. 11, 13. 


icyn- 
ni/ddarU. 


h  Num.  L 

33,  a5. 

a  2.  19,  2L 

Dent.  33. 

17. 

r)at.7.6,8. 
BHeb. 

ilawnder. 

1  Felly 
Ruth  4. 11, 
12. 


k  Jos.  24. 32. 
loan  4.  5. 


Jacob  yn  hendithio 


GENESIS,  XLIX. 


ei  feihion. 


Cyn 
CRIST 

1GS9. 


a  pen.  29. 32. 

b  Deut.  21. 
17. 
Ps.  7S.  51. 


2  Heb.  na 

ragora, 
«_pen.  35. 22. 

1  Chron. 

5.  L 


d  pen.  29. 

33,34. 
3  Neu, 

arfau 

tra  lusder 

yie  eu 

cleddyfau. 


«pen.  34. 25. 

4  îíei! 
diwyíì- 
iasant 
ychen. 

f  Jos.  19. 1. 

a  21. 5,  6, 7. 

1  Chron.  4. 

24,  39. 
8  pen.  29. 35. 


b  1  Chron. 
5.2. 


iNum.23.24. 
a  24.  9. 


k  Ps.  60.  7. 

a  lOS.  8. 
1  Ezec.  21. 

27. 

Luc  1.  32. 


m  Diar.  23. 

29. 


n  Deut.  33. 
18. 
Jos.  19.  10. 


goriiwch  dy  frodyr,  yr  hon  a  ddyg- 
ais  o  law  yr  Amoriaid  â'm  cleddyf 
ac  â'm  bwa. 

PENNOD  XLIX. 

1  Jacob  yn  galw  ei  feihion  iho  hendilìiìo.  3 
Bendith  pah  un  o  honynt.  29  Mae  efe  yn 
rhoddi  siars  arnynt  ynghylch  ei  giaddedig- 
aeth;  33  ae  yn  marw, 

YNA  y  galwodd  Jacob  ar  ei  feib- 
ion,  ac  a  ddy wedodd,  Ymgesgl- 
wch,  fel  y  mynegwyf  i  chwi  yr  hyn 
a  ddig^vydda  i  chwi  yn  y  dyddiau 
diweddaf. 

2  Ymgesglwch,  a  chlywch,  meib- 
ion  Jacob;  ie,  gwrandewch  ar  Is- 
rael eich  tad. 

3  H  ''Reuben  fy  nghynfab,  tydi 
oedd  fy  ngrym,  a  ^dechreuad  fy 
nertli,  rhagoriaeth  braint,  a  rhag- 
oriaeth  cryider. 

4  Ansafadwy  oeddit  fel  dwfr:  ^ni 
ragori  di ;  canys  "  dringaist  wely  dy 
dad  :  yna  yr  halogaist  ef:  fy  ngwely 
a  ddringodd. 

5  U  "^  Simeon  a  Lefi  sydd  frodyr ; 
^  offer  creulondeb  sydd  yn  eu  han- 
neddau. 

6  N"a  ddeled  fy  enaid  i'w  cyfrin- 
ach  hwynt ;  fy  ngogoniant,  na  fydd 
un  â'u  cynnulleidîa  hwynt :  canys 
®yn  eu  dig  y  lladdasant  wr,  ac  ou 
gwirfodd  y  *  diwreiddiasant  gaer. 

7  Melldigedig  fyddo  eu  dig,  canys 
tost  oedd  ;  a'u  Hid,  canys  creulawn 
fu:  ^rhannaf  hwynt  yn  Jacob,  a 
gwasgaraf  hwynt  yn  Israel. 

8  IT  eTithau,  Judah,  dy  frodyr  a'th 
glodforant  di :  dy  law  fydd  yng 
ngwarr  dy  eljuion;  ^meibion  dy 
dad  a  ymgrymmant  i  ti. 

9  Cenaw  llew  ivyt  ti,  Judah ;  o'r 
ysglyfaeth  y  daethost  i  fynu,  fy  mab : 
'jTUgrymmodd,  gorweddodd  fel  llew, 
ac  fel  hen  lew:  p^vy  a'i  cyfyd  ef? 

10  Nid  ymedy  y  deyi^n-wialen  o 
Judah,  na  ^  deddfwr  oddi  rhwng  ei 
draed  ef,  4iyd  oni  ddel  Silo  ;  ac  atto 
ef  Î/  hydd  cynhuUiad  pobloedd. 

11  Yn  rhwymo  ei  ebol  wrth  y 
winwydden,  a  llwdn  ei  asyn  wrth  y 
bêr  winwydden :  golchodd  ei  wisg 
me^vn  gwin,  a'i  ddillad  y'ngwaed  y 
grawnwin. 

12  Qiochfydd  ei  ""lygaid  gan  win,  a 
gwỳn  fydd  ei  ddannedd  gan  laeth. 

13  ÍÍ  "Zabulon  a  breswylia  ym 
mhorthleoedd  y  mor ;  ac  efe  a  fydd 
yn  boi-thladd  llongau,  al  derfyn 
fydd  hyd  Sidon. 

14  H  Issachar  sydd  asyn  asgyrn- 
og,  yn  gorwedd  rhwng  dau  bwn. 


15  Ac  a  wêl  lonyddwch  mai  da 
yw,  a'r  tir  mai  hyfryd :  efe  a  og- 
wydda  ei  ysgwydd  1  ddwyn,  ac  a 
fydd  yn  gaeth  dan  deymged. 

16  IT  **  Dan  a  farn  ei  bobl  fel  un  o 
Iwythau  Israel. 

17  Dan  fydd  sarph  ar  y  ffordd,  a 
^  neidr  ar  y  llwybr ;  yn  brathu  sodl- 
au  y  march,  fel  y  syi'thio  ei  farchog 
ynol. 

18  PAm  dy  iachawd^vriaeth  di  y 
disgwyliais,  Arglwydd. 

19  1Í  •!  Gad,  Uu  al  gorfydd ;  ac  yn- 
tau  a  orfydd  o'r  diwedd. 

20  IF  0  'Aser  bras  fydd  ei  fwyd 
ef,  ac  efe  a  rydd  ddanteithion  bren- 
hinol. 

21  ^  ^  Naphtali  fydd  ewig  wedi  ei 
goUwng,  yn  rhoddi  geiriau  teg. 

22  H  Joseph  fydd  gangen  fft-wyth- 
lawn,  cangen  fírwythlawn  wrth 
ifynnon,  ^ceingciau  yn  cerdded  ar 
hyd  mur. 

23  A'r  saethyddion  fuant  chwerw 
Avrtho  ef,  ac  a  saethasant,  ac  a'i  cas- 
asant  ef 

24  Er  hynny  arhôdd  ei  *fwa  ef  yn 
gryf,  a  breichiau  ei  ddwylaw  a  gryf- 
hasant,  trwy  ddwylaw  ''grymmus 
Dd  uw  Jacob :  oddi  yno  y  mae  y 
bugail,  maen  Israel. 

25  Trwy  Dduw  dy  dad,  yr  h^vn 
a'th  gynnorthwya,  a'r  HoUalluog,  ""yr 
hwn  a'th  fendithia  â  bendithion  y 
nefoedd  oddi  uchod,  â  bendithion  y 
dyfnder  yn  gorwedd  isod,  â  bendith- 
ion y  bronnau  a'r  groth. 

26  Rhagorodd  bendithion  dy  dad 
ar  fendithion  fy  rhieni,  hyd  derfyn 
bryniau  tragywyddoldeb :  byddant 
ar  ben  Joseph,  ac  ar  goryn  yr  hwn 
a  neillduwyd  oddi  wrth  ei  frodyr. 

27  1  Benjamin  a  ysglyfaetha  fel 
blaidd :  y  bore  y  bwytty  jv  ysglyf- 
aeth, a'r  h^vyr  y  rhan  yr  yspail. 

28  ^\  Dyma  ddeuddeg  Ih^^th  Is- 
rael oil ;  a  dyma  yr  hyn  a  lefarodd 
eu  tad  wrthynt,  ac  y  bendithiodd 
efe  hwynt :  pob  un  yn  ol  ei  feudith 
y  bendithiodd  ele  hwynt. 

29  Yna  y  gorchymynodd  efe  idd- 
ynt,  ac  a  ddywedodd  wrthynt,  Myfi 
y  a  gesglir  at  fy  mhobl :  ^  cleddwch 
fi  gyd  â'm  tadau,  yn  yr  ogof  sydd 
ym  maes  Ephron  yr  Hethiad ; 

30  Yn  yr  ogof  sydd  ym  maes 
Machpelah,  yr  hon  sydd  o  iiaen 
Mamre,  y'ngwlad  Canaan,  *yr  hon 
a  brynodd  Abraham  gyd  a'r  maes 
gan  Ephron  yr  Hethiad,  yn  fedd- 
iaiit  beddrod. 


y  pen.  15. 15. 
a  25.  8. 
2  pen.  47. 30. 


Marwolaeth  Jacob  ; 


GENESIS,  L. 


a'i  gladdedigaeth. 


Cyn 
CEIST 

1689. 

b  pen.  23. 19. 
a  25.  9. 
c  pen.  35. 29. 


»  pen.  46.  4. 


b  2  Chron. 
16.  14. 

loan  19. 40. 


open.  47.29. 


d  2  Chron. 
16. 14. 

Es.  22. 16. 
Matt.27.60. 


31  ^  Yno  y  claddasant  Abraham  a 
Sarah  ei  ^vl'aig ;  '^  yno  y  claddasant 
Isaac  a  Rebeccah  ei  wraig ;  ac  yno 
y  cleddais  i  Leah. 

32  Meddiant  y  maes,  a'r  ogof  sydd 
ynddo,  a  gaed  gan  feibion  Ileth. 

33  Pan  orphenodd  Jacob  orchy- 
myn  i'w  feibion,  efe  a  dynnodd  ei 
draed  i'r  gwely,  ac  a  fu  farw;  a 
chasghvyd  ef  at  ei  bobl. 

PENNOD  L. 

1  Arwyl  Jacob.  4  Joseph  yn  cael  cennad  gan 
Pharaoh  i  fyned  i'w  gladdu,  ef,  7  Y  cladded- 
igaeth.  15  Joseph  yn  cysuro  ei  frodyr,  y  rhai 
oedd  yn  gofyn  ei  naivdd  ef.  22  Ei  oedran.  23 
Mae  efe  yn  gweled  y  drydedd  genhedlaeih  o'i 
feibion:  24  yn  darogan  i^w  frodyr  ew  dy- 
chweliad  :  25  yn  cymmeryd  llw  ganddynl  am 
ei  esgyrn :  2G  yn  marw,  ac  yn  cael  ei  roddi 
meivn  arch. 

YNA  *y  syrthiodd  Joseph  ar  wyn- 
eb  ei  dad,  ac  a  wylodd  aruo 
ef,  ac  al  cusanodd  ef. 

2  Gorchymynodd  Joseph  hefyd  i'w 
weision,  y  meddygon,  ^  bêr-arogli  ei 
dad  ef:  felly  y  meddygon  a  bêr- 
aroglasant  Israel. 

3  Pan  gyilawnA\yd  iddo  ddeugain 
niwniod,  (canys  felly  y  cyflauiiir 
dyddiau  y  rhai  a  ber-aroglir,)  yna 
yr  Aiphtiaid  a'i  harwylasant  ef 
ddeng  niAVTnod  a  thri  ugain. 

4  Pan  aeth  dyddiau  ei  arwyl  ef 
heibio,  yna  y  Uefarodd  Joseph  wrth 
deiilu  Pharaoh,  gan  ddywedyd,  Os 
cefais  yi"  awr  lion  ifafr  yn  eich 
gohvg,  lleferwch  wrth  Pharaoh,  at- 
tolwg,  gan  ddywedyd, 

5  '^  Fy  uhad  a'm  tyngodd,  gan  ddy- 
wedyd, Wele  fi  yn  marw :  yn  fy 
medd  ^  yr  hwn  a  gloddiais  i  mi  yng 
ngwlad  Canaan,  yno  y'm  cleddi.  Ac 
yr  awr  hon  caffwyf  fyned  i  fyim, 
attolwg,  fel  y  claddwyf  fy  nhad ; 
yna  mi  a  ddychwelaf. 

6  A  dywedodd  Pharaoh,  Dos  i  fyim, 
a  chladd  dy  dad,  fel  y'th  dyngodd. 

7 1Í  A  Joseph  a  aeth  i  fynu  i  gladdu 
ei  dad :  a  hoU  weision  Pharaoh,  sef 
henuriaid  ei  dy  ef,  a  hoU  henuriaid 
gwlad  yr  Aipht,  a  aethant  i  fynu 
gyd  âg  ef, 

8  A  hoU  dy  Joseph,  a'i  frodyi-,  a 
thy  ei  dad:  eu  rhai  bach  yn  unig, 
a'u  defaid,  a'u  gwartheg,  a  adaw- 
sant  yn  nhir  Gosen. 

9  Ac  aeth  i  fynu  gyd  âg  ef  ger- 
bydau,  a  gwfr  meirch  hefyd:  ac 
yr  oedd  yn  Uu  ma\\T  ia^vn. 

10  A  hwy  a  ddaethant  liyd  laA\T- 
dyrnu  Atad,  yr  hwn  sydd  dros  yr 
lorddonen;     ac    a    alarasant    yno 


56 


alar  mawr,  a  thrwm  iawn :  canys 
gwnaeth  alar  dros  ei  dad  saith 
niwrnod, 

11  Pan  w^elodd  y  Canaaneaid,  y 
rhai  oedd  yn  preswylio  yn  y  wlad, 
y  galar  yn  Uawr-dyrnu  Atad ;  yna  y 
dywedasant,  Dyma  alar  trwm  gan 
yr  Aiphtiaid:  am  hynny  y  galwas- 
ant  ei  enw  ^  Abel-Misraim,  yr  hwn 
sydd  dros  yr  lorddonen. 

12  A'i  feibion  a  wnaethant  iddo 
megis  y  gorchymynasai  efe  iddynt. 

13  Canys  *ei  feibion  a'i  dygasant  ef 
i  wlad  Canaan,  ac  a'i  cliiddasant  ef 
yn  ogof  maes  Machpelah :  yr  hon 
^a  brynasai  Abraham  gyd  a'r  maes, 
yn  feddiant  beddrod,  gan  Ephron 
yr  Hethiad,  o  flaen  Mamre. 

14  1Í  A  dychwelodd  Joseph  i'r 
Aipht,  efe,  a'i  frodyr,  a'r  rhai  oU  a 
aethant  i  fynu  gyd  âg  ef  i  gladdu 
ei  dad,  wedi  iddo  gladdu  ei  dad. 

15  1Í  Pan  welodd  brodyr  Joseph 
farw  o'u  tad,  hwy  a  ddywedasant, 
Joseph  ond  odid  a'n  casâ  ni,  a  chan 
dalu  a  dal  i  ni  yr  holl  ddrwg  a 
"wnaethom  ni  iddo  ef 

16  A  hwy  a  ■'  anfonasant  at  Joseph 
i  ddywedyd,  Dy  dad  a  orchjTuynodd 
o  flaen  ei  farw,  gin  ddywedyd, 

17  Fel  hyn  y  dywedwch  "wi-th 
Joseph ;  Attolwg,  madden  yr  awr 
hon  gamwedd  dy  frodyr,  a'u  pech- 
od  hwynt ;  canys  gwnaethant  i  ti 
ddrwg:  ond  }t  awr  hon,  madden, 
attolwg,  gamwedd  gweision  Duw 
dy  dad.  Ac  wylodd  Joseph  pan 
lefarasant  A\Ttho. 

18  A'i  frodyr  a  ddaethant  hefyd, 
ac  a  syi'thiasant  ger  ei  fron  ef ;  ac 
a  ddywedasant,  Wele  ni  yn  weision 
i  ti. 

19  A  dywedodd  Joseph  wi-thynt, 
^Nac  ofuAvch ;  canys  a  ydwy/A  ja 
lie  Duw? 

20  Chwi  a  fwriadasoch  ddrwg  i'm 
herbyn;  ond  Duw  a'i  bAvriadodd  i 
ddaioni,  i  ddwyn  i  ben,  fel  y  gwelir 
heddyw,  i  gadw  yn  fyiv  bobl  lawer. 

21  Am  hynny  nac  ofnwch  yr  awr 
hon  :  myü  a'ch  cynhaliaf  chwi,  a'ch 
rhai  bach.  Ac  efe  a'u  cysurodd 
Invjnt,  ac  a  lefarodd  vn:i\\fodd  eu 
calon. 

22  H  A  Joseph  a  drigodd  yn  yr 
Aipht,  efe,  a  theulu  ei  dad :  a  bu 
Joseph  fyw  gan  mlynedd  a  deg. 

23  Gwelodd  Joseph  hefyd,  o  Eph- 
raim,  or^vyrion :  ^  maethwyd  hefyd 
blant  Machir,  fab  Manasseh,  ar  lin- 
iau  Joseph. 


Cyn 
CEIST 

1689. 


2  Sef, 
Galar  yr 
AipMmid. 


•■  Act.  7. 16. 


fpen.23.16. 


SHeb. 
yrrasant 
orchymyn. 


8  pen.  45.  5. 


1635. 


h  Num.  32. 
39. 


Gorthrymder  plant  Israel 


EXODUS,  I. 


yn  yr  Aipht. 


Cyn 

CEIST 

1635. 

lExod.3.16. 

Heb.11.22. 
k  pen.  15.14. 

a  26.  3. 

a  35.  12. 

a  46.  4. 
1  Exod.  13. 

19. 

Jos.  24. 32. 

Act.  7. 16. 


Cyn 
CEIST 

1706. 


»  Gen.  46.  8. 
pen.  6. 14. 


2  Neu, 

Iwi/naUt 

Héb. 

forddwyd. 
h  Gen.  46. 

27. 

Deut.  10. 

22. 

1635. 
c  Gen.  50. 

26. 
dDeut.26.5. 

Act.  7. 17. 


•  Ps.105.24. 


3Gen.l5.13. 


24  A  dywedocld  Joseph  wrth  ei 
frodyr,  Myfi  sydd  yn  marAv :  a '  Duw 
gan  ymweled  a  ymwêl  â  chwi,  ac 
a'ch  dwg  chwi  i  fynu  o'r  wlad  hon, 
i'r  wlad  ^  a  dyngodd  efe  i  Abraham, 
i  Isaac,  ac  i  Jacob. 

25  A  ^  thyngodd  Joseph  feibion  Is- 


rael, gan  ddywedyd,  Duw  gan  eich 
gof\yyo  a'ch  gofwya  chwi ;  dygwch 
chwithau  fy  esgyrn  i  fynu  oddi  yma. 
26  A  Joseph  a  fii  farw  yn  fab 
deng  mlwydd  a  chant:  a  Invy  a'i 
pêr-aroglasant  ef ;  ac  efe  a  osodwyd 
me^vn  arch  yn  yr  Aipht. 


AIL  LYFR  MOSES,  YR  HWN  A  ELWIR 


EXODUS. 


PENNOD  I. 


1  Plant  Israel,  ar  ol  manvolaeth  Joseph,  yn 
amllmu.  8  Po  mioyaf  y  mae  y  hrenliin 
newijdd  yn  eu  gorthrymmu,  mwyaf  y  maent 
yn  amlliâu.  15  Duwioldeb  y  hydwragedd,  yn 
cadw  yn  fyio  y  plant  gwrryw.  22  Pharaoh 
yn  gorchymyn  bwnv  y  plant  gwrryw  i'r  afon. 

DYMA  yn  ^^w  ^enwau  meibion 
Israel,  y  rhai  a  ddaethant  i'r 
Aipht :  gyd  â  Jacob  y  daethant, 
bob  un  a'i  deulu. 

2  Reuben,  Simeon,  Lefi,  a  Judah, 

3  Issachar,  Zabulon,  a  Benjamin, 

4  Dan,  a  Naphtali,  Gad,  ac  Aser. 

5  A'r  hoU  eneidiau  a  ddaethant 
allan  o  -  gorph  Jacob  oedd  ^  ddeng 
henaid  a  thri  ugain :  a  Joseph  oedd 
yn  yr  Aipht. 

6  A  "Joseph  a  fu  farw;  a'i  holl 
frodyi',  a'r  hoU  genhedlaeth  honno. 

7  f  A  ^  phlant  Israel  a  hiliasant  ac 
a  gynnyddasant,  amlhasant  hefyd, 
a  chryf  hasant  yn  ddirfa-vvr  odiaeth ; 
a'r  wlad  a  lanwyd  o  honynt. 

8  Yna  y  cyfododd  brenhin  new- 
ydd  yn  yr  Aipht,  yi-  hwn  ni  adnabu- 
asai  mo  Joseph. 

9  Ac  efe  a  ddywedodd  wrth  ei 
bobl,  Wele,  ^bobl  plant  Israel  yn 
amlach,  ac  yn  gryfach,  na  nyni. 

10  Deuwch,  ^gwnawn  yn  gall  â 
hwynt;  rhag  amlhâu  o  honynt,  a 
bod,  pan  ddigwyddo  rhyfel,  ymgys- 
sylltu  o  honynt  fl'n  caseion,  a  rhy- 
fela  i'n  herbju,  a  myned  i  fynu  o'r 
wlad. 

11  Am  hynny  y  gosodasant  arnynt 
feistriaid-gwaith,  ^i'w  gorthrymmu 
â'u  beichiau  ;  a  hwy  a  adeiladasant 
i  Pharaoh  ddinasoedd  trysorau,  sef 
Pithom  a  Raamses. 

12  Ond  fel  y  gorthrymment  hwynt, 
felly  yr  amlhâent  ac  y  cynnyddent : 
a  drAvg  oedd  ganddynt  o  herwydd 
plant  Israel. 

13  A'r  Aiphtiaid  a  ^vnaeth  i  blant 
Israel  Avasanaethu  yn  galed. 

14  A  gwnaethant  eu  heinioes  hwynt 


yn  chAverw  trwy  y  gwasanaeth 
caled,  ^mewn  clai,  ac  mewn  pridd- 
faen,  ac  ym  mhob  gwasanaeth 
yn  y  maes ;  a'u  holl  wasanaeth  y 
gwnaent  iddynt  wasanaethu  ynddo, 
oedd  galed. 

15  A  brenhin  yr  Aipht  a  lefarodd 
wrth  fydwragedd  yr  Hebrëesau ;  o 
ba  rai  enw  un  oedd  Siprah,  ac  enw 
yr  ail  Puah : 

IG  Ac  efe  a  ddywedodd,  Pan  fydd- 
och  fydwragedd  i'r  Hebrëesau,  a 
gweled  o  honoch  hwynt  yn  esgor; 
OS  mab  fydd,  Ueddwch  ef ;  end  os 
merch,  bydded  fyw. 

17  Er  hynny  y  bydwragedd  a  ofn- 
asant  Ddtjw,  ac  ni  wnaethant  yn  ol 
yr  hyn  a  ddywedasai  brenhin  jv 
Aipht  -wi-thynt;  eithr  cadwasant  y 
bechgyn  yn  fyw. 

18  Am  hynny  brenhin  yr  Aipht 
a  alwodd  am  y  bydwragedd,  ac 
a  ddywedodd  ^vrthynt,  Paham  y 
gAvnaethoch  y  peth  hyn,  ac  y  cadw- 
asoch  y  bechgyn  yn  fyw  ? 

19 '  A'r  bydwragedd  a  ddyAvedasant 
wrth  Pharaoh,  Am  nad  yiu  yr  He- 
brëesau  fel  yr  Aiphtiesau ;  oblegid 
y  maent  liAvy  yn  fywiog,  ac  yn  esgor 
cyn  dyfod  bydwraig  attjut. 

20  Am  hynny  y  bu  Duw  dda  wrth 
y  bydwragedd:  a'r  bobl  a  amlha- 
odd,  ac  a  aeth  yn  gryf  iaAvn. 

21  Ac  o  herwydd  i'r  bydwi'agedd 
oftii  Duw,  yntau  ""a  wnaeth  dai  idd- 
ynt hwythau. 

22  A  Pharaoh  a  orchymynodd  i'w 
holl  bobl,  gan  ddywedyd,  ^  Pob  mab 
a'r  a  enir,  bwriwch  ef  i'r  afon ;  ond 
cedwch  yn  fyAv  bob  merch. 

PENNOD  II. 

1  Geni  Moses,  3  a'i  fwrw  mewn  cawell  yn  yr 
hesg.  5  Merch  Pharaoh  yn  ei  gael  ef,  ac  yn 
ei  ddwyn  i  fynu.  11  Efe  yn  lladd  Aiphtwr: 
13  yn  ceryddu  Hebr'cwr:  15  ynjfoi  i  Midian: 
21  yn  pr'iodi  Sephorah.  22  Genedigaeth 
Gersom.  23  Duw  yn  ystyried  uchenaid  yr 
Israeliaid. 


Cyn 

CRIST 

1635. 


Cyn 
CRIST 

1635. 

h  Ps.  81.  6. 


Cylch 
1635. 


Edrycli 

Jos.  2.  4, 

&c. 

2  Sam.  17 

19,20. 


k  Edrych 

1  Sam.2.35u 

2  Sam.  7. 
11,  27,  29. 
1 13ren.  2. 
24.  aU.3& 

Cylch 

1573. 

I  Act.  7. 19. 


Genedigacth  Moses. 


EXODUS,  IL 


Moses  yn  ffoi  i  3Iidian. 


Cyn 

CRIST 

1571. 

»  pen.  C.  20. 

Num.  26. 

59. 

lChron.23. 

14. 
b  Act.  7.  20. 

Hcb.  11.23. 


2  Set;  Un  a 
di/nnwyd 
allan. 


0  Aft.  7.  23. 
Iieb.11.24, 


1531. 


d  Act.  7. 26. 


3  dijwijsog. 


YNA  ^  gwr  o  dŷ  Lefi  a  aeth,  ac  a 
briododd  ferch  i  Lefi. 

2  A'r  ^vi-aig  a  feichiogodd,  ac  a 
esgorodd  ar  fab  :  a  pliaii  welodd  hi 
mai  tlws  ydoedd  efe,  ^hi  al  cudd- 
iodd  ef  dri  mis. 

3  A  phan  na  allai  hi  ei  guddio  ef 
yn  hŵy,  hi  a  gymmerodd  gawell  iddo 
ef  o  Mr wjm,  ac  a  ddwbiodd  hwnnw 
â  clilai  ac  â  phyg ;  ac  a  osododd  y 
bachgen  ynddo,  ac  a'i  rhoddodd  ym 
mysg  yr  hesg  ar  fin  yr  afon. 

4  A'i  chwaer  ef  a  safodd  o  bell,  i 
gael  gwybod  beth  a  wnaid  iddo  ef 

5  1Í  A  merch  Pharaoh  a  ddaeth 
i  waered  i'r  afon  i  ymolchi;  (al 
Uangcesau  oedd  yn  rhodio  ger  llaw 
yi*  afon;)  a  hi  a  ganfu  y  cawell 
y'nghanol  yr  hesg,  ac  a  anfonodd 
ei  llaw-fonvyn  i'w  gyrchu  ef 

6  Ac  wedi  iddi  ei  agoi7d,  hi  a 
ganfu  y  bachgen ;  ac  wele  y  plentyn 
yn  Avylo :  a  hi  a  dosturiodd  wrtho, 
ac  a  ddywedodd,  Un  o  blant  yr 
Hebreaid  yw  h^vn. 

7  Yna  ei  chwaer  ef  a  ddywedodd 
wrtli  ferch  Pharaoh,  A  âf  fi  i  alw 
attat  fammaeth  o'r  Hebrëesau,  fel 
y  mago  hi  y  bachgen  i  ti  ? 

8  A  merch  Pharaoh  a  ddywedodd 
wrthi,  Dos.  A'r  Uangces  a  aeth  ac 
a  alwodd  fam  y  bachgen. 

9  A  dywedodd  merch  Pharaoh 
wi'thi,  Dwg  ymaith  y  bachgen  h^vn, 
a  maga  ef  i  mi,  a  minnau  a  roddaf 
i  ti  dy  gyflog.  A'r  ^vraig  a  gym- 
merodd y  bachgen,  ac  al  magodd. 

10  Pan  aeth  y  bachgen  yn  fawr, 
hi  a'i  dug  ef  i  ferch  Pharaoh ;  ac 
efe  a  fu  iddi  yn  fab  :  a  hi  a  alwodd 
ei  enw  ef  ^  Moses ;  0  herwydd,  eb 
hi,  o'r  dwfr  y  tynnais  ef 

11  *1[  A  bu  yn  y  dyddiau  hynny, 
•^pan  aeth  Moses  yn  fawr,  fyned  o 
hono  allan  at  ei  frodyr,  ac  edrycli 
ar  eu  beichiau  hwynt,  a  gweled 
Aiphtwr  yn  taro  Hebrewr,  un  o'i 
frodyr. 

12  Ac  efe  a  edrychodd  yma  ac 
accw ;  a  phan  Avelodd  nad  oedd 
yno  neb,  efe  a  laddodd  yr  Aipht- 
iad,  ac  a'i  cuddiodd  yn  y  ty^vod. 

13  Ac  ^efe  a  aeth  allan  yr  ail 
dydd;  ac  wele  ddau  Hebrewr  yn 
ymryson:  ac  efe  a  ddywedodd  wrth 
yr  hwn  oedd  ar  y  cam,  Paham  y 
tarewi  dy  gyfaill  ? 

14  A  dywedodd  yntau,  Pwy  a'th 
osododd  di  yn  ^bennaeth  ac  yn 
frawdwr  arnom  ni?  ai  meddwl  yr 
wyt  ti  fy  lladd  i,  megis  y  Ueddaist 

5S 


yr  Aiphtiad?  A  Moses  a  ofnodd, 
ac  a  ddywedodd,  Diau  y  gwyddir  y 
peth  hyn. 

15  Pan  glybu  Pharaoh  y  peth  hyn, 
efe  a  geisiodd  ladd  Moses :  ond 
'Moses  a  ffodd  rhag  Pharaoh,  ac  a 
arhosodd  yn  nliir  Midian;  ac  a 
eisteddodd  wrth  bydew. 

16  Ac  i  ^ofieiriad  Midian  yr  yd- 
oedd saith  o  ferched :  a'r  rhai 
hynny  a  ddaethant  ac  a  dynnasant 
ddiufr,  ac  a  lanwasant  y  cafnau  i 
ddyfrhâu  defaid  eu  tad. 

17  Ond  y  bugeiliaid  a  ddaethant 
ac  a'u  g3Trasant  ymaith :  yna  y 
cododd  Moses,  ac  a'u  cynnorth^vy- 
odd  liAvj^nt,  ac  a  ddyfrhaodd  eu 
praidd  h^vynt. 

18  Yna  y  daethant  at  Reuel  eu 
tad:  ac  efe  a  ddywedodd,  ''Paham 
y  daethoch  heddyw  cyn  gynted  ? 

19  A  liwy  a  ddywedasant,  Aipht- 
wi*  a'n  hachubodd  ni  o  law  y  bu- 
geiliaid; a  chan  dynnu  a  dynnodd 
ddAvfr  hefyd  i  ni,  ac  a  ddyfrhaodd 
y  praidd 

20  Ac  efe  a  ddywedodd  ^vrth  ei 
ferched,  Pa  le  y  mae  efe  ?  paham  y 
goUyngasoch  ymaith  y  g^vi'?  Gel- 
wch  arno,  a  b^vyttaed  fara 

21  A  bu  Moses  foddlawn  i  drigo 
gyd  a'r  gwr:  ac  yntau  a  roddodd 
Sephorah  ei  ferch  i  Moses. 

22  A  hi  a  esgorodd  ar  fab ;  ac  efe 
a  alwodd  ei  enw  ef  ^Gersom :  0  her- 
wydd ^dieithr,  eb  efe,  a  fûm  i  me^^^l 
gwlad  ddieithr. 

23  IF  Ac  **  yn  ol  dyddiau  lawer,  bu 
farw  brenhin  yr  Aiplit;  a  phlant 
Israel  'a  ucheneidiasant  oblegid  y 
caethiwed,  ac  a  w^aeddasant;  ^a'u 
gwaedd  hwynt  a  ddyi'chafodd  at 
Dduw,  oblegid  y  caethiwed. 

24  A  Duw  a  glybu  eu  huchenaid 
hwynt ;  a  Duw  a  gofiodd  ei  ^  gyfam- 
mod  âg  Abraham,  âg  Isaac,  ac  â 
Jacob. 

25  A  Duw  a  edrychodd  ar  blant 
Israel ;  Duw  hefyd  ""  a  gydnabu  â 
hwynt. 

PENNOD  III. 

1  Moses  yn  hugeilio  defaid  Jethro.  2  Duio  yn 
ymddangos  iddo  mewn  jierth  yn  llosgi:  9  ac 
yn  ei  anfon  ef  i  waredu  Israel.  14  Miw 
Duw.    15  Ei  gennadwriaeth  ef  at  Israel. 

AMOSES  oedd  yn  bugeiKo  def- 
.  aid  Jethro  ei  ^chwegrwn,  ofí- 
eiriad  Midian :  ac  efe  a  yrrodd  y 
praidd  o'r  tu  cefn  i'r  anialwch,  ac  a 
ddaeth  i  *  fynydd  Duw,  Horeb. 
2  Ac  angel  yr  Arglwydd  a  ym- 


Cyn 
CRIST 

1531. 


I  Act.  7.  29. 


<  d:/irysog. 
Fell  V  Gen. 
41.  45. 


S  pa  fodd. 


f  pen.  18.  3. 

S  Heb.  IL 
13,14. 

ii  pen.  7.  7. 
Act.  7.  30. 


1  Num.  20. 

16. 
k  Gen.  18. 20. 

))en.  22. 23, 

£7. 

De'ut.24.15. 

liigo  5.  4- 

1  Gen.  15.14. 
a4C.  4. 


»>  pen.  3.  7. 


1491. 

2Neu,  dad 
■i/'nyh;//- 
ra  ith. 


»  pen.  18. 6. 
1  Breu.  19. 


Duw  yn  anfon  Moses 


EXODUS,  III 


i  waredii  Israel. 


Cyn 

CRIST 

1491. 

b  Deut.  33. 
16. 
Act.  7.  30. 


c  Deut.  33. 
16. 


d  Jos.  5. 15. 
Act.  7.  33. 


e  Matt.  22. 

32. 

Marc  12. 

2Ü. 

Luc  20.  37. 

Act.  7.  32. 
f  Felly 

1  Breu.  19. 

13. 

Es.  6. 1,  5. 


Í  pen.  2. 23. 


h  Gen.  11. 5, 
7.  a  18.  21. 


kPs.105.26. 


1  Edrych 
Es.  6.  5  8. 
Jer.  1.6. 

>»  Jos.  1.  6. 


ddangosodd  iddo  mewn  ^fflam  dan 
o  gaiiol  perth  :  ac  efe  a  edrychodd, 
ac  wele,  y  berth  yn  llosgi  yn  dan, 
a'r  berth  heb  ei  difa. 

3  A  dywedodd  Moses,  Mi  a  droaf 
yn  awr,  ac  a  edrychaf  ar  y  weled- 
igaeth  fawr  hon,  paham  nad  yw  y 
berth  wedi  llosgi. 

4  Pan  welodd  yr  Akglwydd  ei 
fod  efe  yn  troi  i  edrych,  Duw  a 
alwodd  arno  ^=0  ganol  y  berth,  ac 
a  ddywedodd,  Moses,  Moses.  A  dy- 
wedodd yntau,  Wele  fi. 

5  Ac  efe  a  ddywedodd,  Na  nesâ 
yma :  ^  diosg  dy  esgidiau  oddi  am 
dy  draed ;  o  her^vydd  y  lie  yr  wyt 
ti  yn  sefyU  arno  sydd  ddaear  sanct- 
aidd. 

6  Ac  efe  a  ddywedodd,  *Myfi  yw 
Duw  dy  dad,  Duw  Abraham,  Duw 
Isaac,  a  Duw  Jacob.  A  Moses  a 
guddiodd  ei  wyneb;  oblegid  ^ofni 
yr  ydoedd  edrych  ar  Dduw. 

7  1Í  A  dywedodd  yr  Arglwydd, 
Gan  weled  y  gwelais  gystudd  fy 
mhobl  sydd  yn  yr  Aipht,  ^  a'u  gwaedd 
o  achos  eu  meistriaid-gwaith  a  gly w- 
ais ;  canys  mi  a  wn  oddi  wrth  eu 
doluriau. 

8  A  ^mi  a  ddisgynais  i'w  gwaredu 
hwy  o  law  yr  Aiphtiaid,  ac  i'w  dAvyn 
o'r  wlad  honno  i  wlad  dda  a  hel- 
aeth,  i  wlad  yn  llifeirio  o  laeth  a 
mêl;  i  le  'y  Canaaneaid.  a'r  Heth- 
iaid,  a'r  Amoriaid,  a'r  Phereziaid, 
yr  Hefiaid  hefyd,  a'r  Jebusiaid. 

9  Ac  yn  awr  wele,  gwaedd  meib- 
ion  Israel  a  ddaeth  attaf  fi ;  a  hef- 
yd mi  a  welais  y  gorthrymder  a'r 
hwn  y  gorthrymmodd  yr  Aiphtiaid 
hwynt. 

10  ''Tyred  gan  hynny  yn  awr,  a 
mi  a'th  anfonaf  at  Pharaoh ;  fel  y 
dygech  fy  mhobl,  plant  Israel,  allan 
o'r  Aipht. 

11  IF  A  dywedodd  Moses  wrth 
Dduw,  'Pwy  ydwyf  fi,  fel  yr  awn 
i  at  Pharaoh,  ac  y  dygwn  blant 
Israel  allan  o'r  Aipht? 

12  Dywedodd  yntau,  Diau  "y 
byddaf  gyd  â  thi ;  a  hyn  a  fydd 
arwydd  i  ti,  mai  myfi  a'th  anfon- 
odd :  Wedi  i  ti  dd\vyn  iy  mhobl 
allan  o'r  Aipht,  chwi  a  wasanaeth- 
wcIi'^Dduw  ar  y  mynydd  hwn. 

13  A  dywedodd  Moses  wrth  Dduw, 
Wele,  pan  ddelwyf  fi  at  feibion  Is- 
rael, a  dywedyd  wrthynt,  Duw  eich 
tadau  a'm  hanfonodd  attoch ;  os 
dywedant  wi'thyf,  Beth  yw  ei  enw 
ef ?  beth  a  ddywedaf  fi  wrthynt? 


14  A  Duw  a  ddywedodd  wrth 
Moses,  YDWYF  YR  HWN  YD- 
WYF: dywedodd  hefyd,  Fel  hyn 
yr  adroddi  wrth  feibion  Israel ; 
''YDWYF  a'm  hanfonodd  attoch. 

15  A  Duw  a  ddywedodd  drachefn 
wrth  Moses,  Fel  hyn  y  dywedi  \vrth 
feibion  Israel ;  Arglwydd  Dduw 
eich  tadau,  Duw  Abraham,  Duw 
Isaac,  a  Duw  Jacob,  a'm  hanfon- 
odd attoch :  dyma  "  fy  enw  byth,  a 
dyma  fy  nghofiadwriaeth  o  genhedl- 
aetli  i  genhedlaeth. 

16  Dos  a  Pchynuull  henuriaid  Is- 
rael, a  dywed  Avrthynt,  Arglwydd 
Dduw  eich  tadau,  Duw  Abraham, 
Isaac,  a  Jacob,  a  ymddangosodd  i 
mi,  gan  ddywedyd,  ^Gan  ymweled 
yr  ymwelais  â  chwi,  a  givelais  yr 
hyn  a  wnaed  i  chm  yn  yr  Aipht. 

17  A  dywedais.  Mi  a'ch  dygaf  chwi 
i  fyTiu  o  adfyd  yr  Aipht,  i  wlad  y 
Canaaneaid,  a'r  Hethiaid,  a'r  Amor- 
iaid, a'r  Phereziaid,  yr  Hefiaid  hef- 
yd, a'r  Jebusiaid ;  i  wlad  yn  llifeirio 

0  laeth  a  mêl. 

18  A  ""hwy  a  wrandawant  ar  dy 
lais ;  a  thi  a  ddeui,  ti  a  henuriaid 
Israel,  at  frenhin  yr  Aipht,  a  dywed- 
wch  wiiiho,  Arglwydd  *Dduw  yr 
Hebreaid  a  gyfarfu  â  ni  ;  ac  yn  awr 
gad  i  ni  fjTied,  attolwg,  daith  tri 
diwrnod  i'r  anialwch,  fel  yr  aberth- 
om  i'r  Arglwydd  ein  Duw. 

19  1Í  A  mi  a  wn  na  edy  brenhin 
yr  Aipht  i  chwi  fyned,  ond  mewn 
llaw  gadarn. 

20  Am  hynny  mi  a  estynaf  fy  llaw, 
ac  a  darawaf  yr  Aipht  a'm  hoU  ryf- 
eddodau,  y  rhai  a  Avnaf  yn  ei  chan- 
ol ;  ac  wedi  hynny  efe  a'ch  gollwng 
chwi  ymaith. 

21 A  rhoddaf  hawddgarwch  i'r  bobl 
hyn  y'ngolwg  yr  Aiphtiaid :  a  bydd, 
*  pan  eloch,  nad  eloch  yn  waglaw ; 

22  "  Ond  pob  g^Taig  a  fenthyccia 
gan  ei  chymmydoges,  a  chan  yi'  hon 
fyddo  yn  cyttal  â  hi,  ^ddodrefn  ar- 
ian,  a  dodrefn  aur,  a  gmsgoedd:  a 
chwi  a'u  gosodwch  hwynt  am  eich 
meibion  ac  am  eich  merched :  ac 
""a  yspeiliwch  yr  "^ Aiphtiaid. 

PENNOD  IV. 

1  Troi  gwtalen  Moses  yn  sarph.  6  Ei  law  ef  yn 
gwahan-glwyfo.  10  Efe  yn  anewyllysgar  i'lo 
anfon.  14  Appwyntio  Aaron  i'w  helpu  ef. 
18  Moses  yn  ymadael  oddi  wrth  Jeihro.  21 
Cennadwriaeih  Duw  at  Pharaoh.  24  Se- 
phorah  yn  enwaedu,  ar  ei  mab.  27  Danfon 
Aaron  i  gyfarfod  â  Moses.  31  F  bobl  yn 
credu  iddynt. 


Cyn 
CRIST 

1491. 


>  pen.  6.  3. 
2  Cor.  1.20. 
Het.  13.  8. 
Dat.  L  4. 


oP6.135.13. 


P  pen.  4.  29. 


<lGen.50.2-l. 


r  pen.  4. 31. 


»  pen.  5.  3. 


t  Gen.  15.14. 

u  pen.  11.  2. 
a  12.  35. 


3  dlysau. 


X  Ezec.  39. 

10. 
4  Neu, 

Aijild. 


Moses  yn  dychwelyd 


EXODUS,  IV. 


i'r  Aipht. 


Cyn 

CEIST 

1491. 


t  Num.  12. 
10. 

2  Breii.  5. 
27. 


2  Heb.  hydd 
a  hydd, 
b  pen.  7. 19, 


i  Heb.  »ia 
doe  imc 
echdoe. 

c  pen.  6. 12. 


>Mat.l0.1ft. 
Marc  13.11. 
Luc  12. 11. 


5  ddi/lit  ei 
ddanfon. 


A  MOSES  a  attebodd,  ac  a  ddy- 
wedodd,  Etto,  wele,  ni  chred- 
ant  i  mi,  ac  ni  wrandawant  ar  fy 
llais  ;  ond  dy^vedaiit,  Nid  ymddang- 
osodd  yr  Akglwydd  i  ti. 

2  A'r  Aeglwydd  a  ddywedodd 
wrtlio,  Beth  sydd  yn  dy  law?  Dy- 
wedodd  yntau,  Gwialeu. 

3  Ac  efe  a  ddywedodd,  Tafl  lii  ar 
y  ddaear.  Ac  efe  a'i  taflodd  hi  ar 
y  ddaear ;  a  hi  a  aeth  yn  sarph :  a 
Moses  a  giliodd  rhagddi. 

4  Yr  Aeglwydd  hefyd  a  ddywed- 
odd wth  Moses,  Estyn  dy  law,  ac 
ymafael  yn  ei  llosg>\Tn  hi.  Ac  efe 
a  estynodd  ei  law,  ac  a  ymaflodd 
ynddi ;  a  hi  a  aeth  yn  wialen  yn  ei 
law  ef : 

5  Fel  y  credant  ymddangos  i  ti  o 
Aeglwydd  Dduw  eu  tadau,  Duw 
Abraham,  Duw  Isaac,  a  Duw  Jacob. 

6  *^  A  dy^vedodd  yr  Aeglwydd 
wrtho  drachefn,  Dod  yn  awr  dy  law 
yn  dy  fynwes.  Ac  efe  a  roddodd  ei 
law  yn  ei  fynwes  :  a  2^àan  dynnodd 
efe  hi  allau,  wele,  ei  law  ef  yn 
wahan-gh\7fol  ^  fel  yr  eira. 

7  Ac  efe  a  ddy^vedodd,  Dod  eil- 
waith  dy  law  yn.  dy  fynwes.  Ac 
efe  a  roddodd  eilwaith  ei  law  yn 
ei  fynwes,  ac  a'i  t}iinodd  hi  allan 
o"i  fynwes ;  ac  wele,  hi  a  di'oisai  fel 
ei  giiaAvd  arall  ef 

8  A  bydd,  oni  chredant  i  ti,  ac 
oni  ^n'andawant  ar  lais  yi'  ar^^^dd 
cyntaf,  etto  y  credant  i  lais  yr  ail 
ar\^7dd. 

9  A  bydd,  oni  chredant  hefyd  i'r 
ddau  arwydd  h}Ti,  ac  oni  ^^Tandaw- 
aiit  ar  dy  lais,  ti  a  gymmeri  o  ddwfr 
yr  afon  ac  a'i  ty wellti  ar  y  sychdir ; 
-  a  bydd  ^  y  dyfroedd  a  gymmerech 
o'r  afon  yn  waed  ar  y  tir  sych. 

10  M  A  dywedodd  Moses  "vn'th  yr 
Aeglwydd,  0  fy  Arglwydd,  ni  bum 
wr  "  ymadroddus,  ^  na  chyn  h}Ti,  nac 
er  piin  leferaist  wrth  dy  was ;  eithr 
"  saftidr\vm  a  thafodtrAvm  ydwyf 

11  A  dywedodd  yi*  Aeglwydd 
wrtho,  ^'P\Yy  a  wnaeth  enau  i  ddyn? 
neu  pwy  a  ordeiniodd  fudan,  neu 
fyddar,  neu  y  neb  sydd  yn  gweled, 
neu  y  dall  ?  onid  myfi  yr  Aeglwydd? 

12  Am  h}iiny  dos  ja.  awr ;  a  mi  a 
fyddaf  ^  gyd  â'th  enau,  ac  a  ddysgaf 
i  ti  yi'  hyn  a  ddjrvvedych, 

13  Dywedodd  yntau,  0  fy  Ar- 
glwydd, danfon,  attolwg,  gyd  ar 
Iiwn  a  ^ddanfonych. 

14  Ac  ennynodd  digofaint  yr  Ar- 
glwydd yn  erbyn  Moses ;   ac  efe 


a  ddy^vedodd,  Onid  dy  frawd  yiv 
Aaron  y  Lefiad?  mi  a  ^vn  y  medr 
efe  lefaru  yn  groyw :  ac  wele  efe 
yn  dyfod  allan  i'th  gyfarfod ;  a 
phan  y'th  welo,  efe  a  lawenycha 
yn  ei  galon. 

15  ^Llefara  dithau  wrtho  ef,  a 
gosod  y  geiriau  hyn  yn  ei  enau : 
a  minnau  a  fyddaf  gyd  â'th  enau 
di,  a  chyd  a'i  enau  yntau,  a  dysgaf 
i  chwi  yr  hyn  a  wneloch. 

16  A  Uefared  yntau  trosot  ti  wrth 
y  bobl :  ac  felly  y  bydd  efe  yn  He 
genau  i  ti,  ^a  thithau  a  fyddi  yn 
He  Duw  iddo  yntau. 

17  Cymmer  hefyd  y  wialen  hon 
yn  dy  law,  yr  hon  y  gwnei  wyi'th- 
iau  â  hi. 

18  11  A  Moses  a  aeth,  ac  a  ddy- 
chwelodd  at  ^Jethro  ei  chwegrwn, 
ac  a  ddywedodd  wi-tho,  Gad  i  mi 
fyned,  attolwg,  a  dychwelyd  at  fy 
mrodyi-  sydd  yn  yr  Aipht,  a  gwel- 
ed a  ydynt  etto  }^l  ,fyAV.  A  dywed- 
odd Jethro  \Yrth  Moses,  Dos  me\ra 
heddwch. 

19  A'r  Aeglwydd  a  ddywedodd 
wrth  Moses  ym  Midian,  Dos,  dy- 
chwel  i'r  Aipht ;  o  her^^^ydd  ^  bu 
feirw  yr  holl  \YJr  oedd  yn  ceisio 
dy  einioes. 

20  A  Moses  a  gymmerth  ei  ^vraig, 
a'i  feibion,  ac  a'u  gosododd  hwynt 
ar  asyn,  ac  a  ddychwelodd  i  wlad 
yr  Aipht :  cymmerodd  Moses  hefyd 
wialen  Duw  yn  ei  law. 

21  A  dpvedodd  yr  Aeglwydd 
wrth  Moses,  Pan  elych  i  ddychwel- 
yd  i'r  Aipht,  gwel  i  ti  wneuthur 
ger  bron  Pharaoh  yr  holl  ryfeddod- 
au  a  roddais  yn  dy  law :  ond  '  mi  a 
galedaf  ei  galon  ef,  fel  na  ollpigo 
ymaith  y  bobl. 

22  A  dywed  wi'th  Pharaoh,  Fel 
h}ni  y  dy^vedodd  yr  Aeglwydd; 
^  Fy  mab  i,  sef  ^  fy  nghyntaf-anedig, 
yw  Israel. 

23  A  dywedais  wrthyt,  Goll^vng  fy 
mab,  fel  y'm  gwasanaetho :  end  os 
gwrthodi  ei  oUwng  ef,  wele,  ™mi 
a  laddaf  dy  fab  di,  sef  dy  gyntaf- 
anedig. 

24  1Í  A  bu,  ar  y  íFordd  yn  y  Hetty, 
"gyfarfod  o'r  Aeglwydd  âg  ef,  a 
cheisio  ei  ladd  ef 

25  Ond  Sephorah  a  gymmerth 
'  °  gyllell  lèm,  ac  a  dorrodd  ddien- 
waediad  ei  mab,  ac  a'i  bwriodd  i 
gyffsvi'dd  a'i  draed  ef;  ac  a  ddy- 
wedodd, Diau  dy  fod  yn  briod 
gwaedlyd  i  mi. 


Cyn 

GKIST 

1491. 


f  pen.  7. 1,2. 


E  pen.  7. 1. 


6  Heb. 
Jeiher. 


^  pen.  2. 15, 
23. 
Matt,  2. 20. 


i  pen.  7. 3, 13. 

a  9. 12. 

a  10. 1. 

a  li.  8. 

I)eut.2.30. 

Jo8. 11.  20. 

Ks.  63. 17. 

luiin  12.40. 

Kbuf.9.18. 
k  Khuf.  9. 4. 
1  Jer.  31.  9. 

lago  1. 18. 


Jipen.  11.  Ö, 
a  12.  29. 


7  Neu, 

garreg, 
o  Jos.  5. 2, 3. 


Aaron  yn  cyfarfod  Moses. 


EXODUS,  V. 


Gorthrymmu  Israel  ynfwy. 


Cyn 

CRIST 

1491. 


P  pen.  3.  L 


1  pen.  12.27. 


b  pen.  3.  IS. 


26  A'r  ÄRGLWYDD  a  beidiodd  âg 
ef :  yna  y  dywedodd  hi,  Pr'iod  gwaed- 
1yd  wyt,  oblegid  yr  enwaediad. 

27  1Í  A  dyAvedodd  yr  Arglwydd 
wrtli  Aaron,  Dos  i  gyfarfod  â  Moses 
i'r  anialwch.  Ac  efe  a  aeth,  ac  a 
gyfarfu  âg  ef  ym  I'mynydd  Duw, 
ac  a'i  cusanodd  ef. 

28  A  Moses  a  fynegodd  i  Aaron 
hoU  eiriau  yr  Arglwydd,  yr  hwn 
a'i  hanfonasai  ef,  a'r  hoU  arwydd- 
ion  a  orchymynasai  efe  iddo. 

29  1"  A  Moses  ac  Aaron  a  aethant, 
ac  a  gynnuUasant  holl  henuriaid 
meibion  Israel. 

30  Ac  Aaron  a  draethodd  yr  holl 
eiriau  a  lefarasai  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  ac  a  wnaeth  yr  ar- 
wyddion  y'ngolwg  y  bobl. 

31  A  chredodd  y  bobl :  a  phan 
glywsant  ymweled  o'r  Arglwydd 
â  meibion  Israel,  ac  iddo  edrych  ar 
eu  gorthrymder,  yna  ^hwy  a  ym- 
grymmasant,  ac  a  addolasant. 

PENNOD  V. 

1  Pharaoh  yn  rhoddi  shi  i  Moses  ac  Aaron  am 
eu  cennadwriaeth  :  5  yn  ychivanegu  tasg  yr 
Israeliaid  :  15  yn  eu  cei-yddu  hivynt  am  eu 
hachwynion.  21  Hwythau  yn  llefain  yn  er- 
byn  Moses  ac  Aaron.  22  Moses  yn  cwyno 
wrth  Dduw. 

AC  wedi  hynny,  Moses  ac  Aaron 
.  a  aethant  i  mewn,  ac  a  ddy- 
wedasant  wrth  Pharaoh,  Fel  hyn  y 
djw'edodd  Arglwydd  Dduw  Is- 
rael ;  GoUwng  ymaith  fy  mhobl,  fel 
y  cadwont  wyl  i  mi  yn  yr  anialwch. 

2  A  dywedodd  Pharaoh,  *  Pwy  yw 
yr  Arglwydd,  fel  y  gwrandâwn  i 
ar  ei  lais,  i  oUwng  Israel  ymaith? 
Yr  Arglwydd  nid  adwaen,  ac  Is- 
rael ni  oUyngaf 

3  A  djvvedasant  hwythau,  ^Duw 
yr  Hebreaid  a  gyfarfu  â  ni :  gad  i 
ni  fyned,  attolwg,  daith  tridiau  yn 
yr  anialwch,  ac  aberthu  i'r  Ar- 
glwydd ein  Duw;  rhag  iddo  ein 
rhuthro  â  haint,  neu  â  chleddyf  , 

4  A  dywedodd  brenhin  yr  Aipht 
wrthynt,  Moses  ac  Aaron,  paham  y 
perwch  i'r  bobl  beidio  â'u  gwaith? 
ewch  at  eich  beichiau. 

5  Pharaoh  hefyd  a  ddywedodd, 
Wele,  pobl  y  wlad  yn  awr  ydynt 
lawer,  a  pharasoch  iddynt  beidio 
â'u  Hwythau. 

6  A  gorchymynodd  Pharaoh,  y 
dydd  hwnnw,  i'r  rhai  oedd  feistr- 
iaid-gwaith  ar  y  bobl,  a'u  swyddog- 
ion,  gan  ddywedyd, 

7  Na  roddwch  mwyach  wellt  i'r 


bobl  i  wneuthur  priddfeini,  megis 
o'r  blaen;  elant  a  chasglant  wellt 
iddynt  eu  hunain. 

8  A  rhifedi  y  priddfeini  y  rhai  yr 
oeddynt  h^vy  yn  ei  wneuthur  o'r 
blaen  a  roddwch  arnynt;  na  lei- 
hêwch  o  hynny :  canys  segur  ydynt ; 
am  hynny  y  maent  yn  gweiddi, 
gan  ddywedyd.  Gad  i  ni  fyned  ac 
aberthu  i'n  Duw. 

9  Trymhâer  y  gwaith  ar  y  gwŷr,  a 
gweithiant  ynddo;  fel  nad  edry ch- 
ant am  eiriau  ofer. 

10  IF  A  meistriaid-gwaith  y  bobl, 
a'u  swyddogion,  a  aethant  allan,  ac 
a  lefarasant  wrth  y  bobl,  gan  ddy- 
wedyd, Fel  hyn  y  dywed  Pharaoh, 
M  roddaf  wellt  i  chwi. 

11  Ewch  chwi,  a  cheisiwch  i  chwi 
wellt  lie  y  caffoch ;  er  hynny  ni 
leiheir  dim  o'ch  gwaith. 

12  A'r  bobl  a  ymwasgarodd  trwy 
holl  wlad  yr  Aij)ht,  i  gasglu  soil  yn 
lie  gwellt. 

13  A'r  meistriaid-gwaith  oedd  yn 
eu  prysuro,  gan  ddywedyd,  Gorphen- 
wTh  eich  gwaith,  dogn  dydd  yn  ei 
ddydd,  megis  pan  oedd  gweUt. 

14  A  churwyd  swyddogion  meibion 
Israel,  y  rhai  a  osodasai  meistriaid- 
gwaith  Pharaoh  arnynt  h^vy ;  a  dy- 
wedwyd,  Paham  na  orphenasoch 
eich  tasg,  ar  ^vneuthur  priddfeini, 
ddoe  a  heddyw,  megis  cyn  hynny  ? 

15  1Í  Yna  swyddogion  meibion  Is- 
rael a  ddaethant  ac  a  lefasant  ar 
Pharaoh,  gan  ddywedyd,  Paham  y 
gwnei  fel  hyn  â'th  weision  ? 

16  Gwellt  ni  roddir  i'th  weision; 
a  Gwnewch  briddfeini  i  ni,  medd- 
ant :  ac  wele  dy  weision  a  gurwyd ; 
a'th  bobl  di  dy  hun  sydd  ar  y  bai. 

17  Ac  efe  a  ddywedodd,  Segur, 
segur  ydych  ;  am  hynny  yr  ydych 
chwi  yn  dywedyd.  Gad  i  ni  fyned 
ac  aberthu  i'r  Arglwydd. 

18  Am  hynny  ewch  yn  awr,  gweith- 
iwch ;  ac  ni  roddir  gwellt  i  chwi ; 
etto  chwi  a  roddwch  yr  un  cyfrif 
o'r  priddfeini. 

19  A  SAvyddogion  meibion  Israel  a'u 
gwelent  eu  hun  mew^n  lie  drwg,  pan 
ddywedid,  Na  leihêwch  ddim  o'ch 
priddfeini,  dogn  dydd  yn  ei  ddydd. 

20  1Í  A  chyfarfuant  â  Moses  ac 
Aaron,  yn  sefyll  ar  eu  fifordd,  pan 
oeddynt  yn  dyfod  allan  oddi  wrth 
Pharaoh : 

21 A  dywedasant  wrthynt,  Edrych- 
ed  yr  Arglwydd  arnoch  chwi,  a 
barned;  am  i  chwi  beri  i'n  sawyr 


Enw  Dim,  JEEOFAH. 


EXODUS,  VL 


Acliau  Reuben,  4'C. 


Cyn 

CRIST 

1491. 

c  Gen.  34. 30. 


a  pen.  3. 19. 

b  pen.  12. 
33,  39. 


2Neu,  JOÍÍ. 


c  Gen.  17.1. 

a  35. 11. 

a  48.  3. 
d  pen.  3.  J4. 


e  Gen.  17.  8. 
a  28.  4. 


f  pen.  2.  24. 


SHeb. 

codaisfy 

llaw. 

Edrych 

Gen.  14. 22. 

Deut.  32. 

40, 
EGen.15.18. 

a  20.  3. 

a  35. 12. 


ni  •=  ddrewi  ger  bron  Pharaoh,  a  cher 
bron  ei  weision,  gan  roddi  cleddyf 
yn  eu  llaw  hwynt  i'n  lladd  ni. 

22  A  dychwelodd  Moses  at  yr  Ar- 
GLWYDD,  ac  a  ddywedodd,  0  Ar- 
GLWYDD,  paham  y  drygaist  y  bobl 
hyn?  i  ba  beth  y'm  hanfonaist? 

23  Canys  er  pan  ddeuthum  at 
Pharaoh,  i  lefaru  yn  dy  enw  di,  efe 
a  ddrygodd  y  bobl  hyn;  a  chan 
waredu  ni  waredaist  dy  bobl. 

PENNOD  VI. 

1  Vuw  yn  adnewijddu  ei  addevnd,  incy  ei  enw 
JEROFAH.  14  Achau  Reuben,  15  Simeon, 
16  a  Left,  o'r  Imn  y  daeth  Moses  ac  Aaron. 

YNA  y  dywedodd  yr  Arglwydd 
wi'th  Moses,  Yn  awr  y  cei  wel- 
ed  beth  a  wnaf  i  Pharaoh :  canys 
^trwy  law  gadarn  y  goUwng  efe 
hwynt,  a  thrwy  law  gadarn  ^  y  gyrr 
efe  hwynt  o'i  wlad. 

2  Duw  hefyd  a  lefarodd  wrth 
Moses,  ac  a  ddywedodd  wrtho,  Myfi 


yw 


=  JEHOFAH. 


3  A  mi  a  ymddangosais  i  Abra- 
ham, i  Isaac,  ac  i  Jacob,  dan  enw 
•=  Duw  HoUalluog  ;  ond  erbyn  fy 
enw  ^JEHOFAH  ni  bum  adnab- 
yddus  iddynt. 

4  Hefyd  mi  a  sicrheais  fy  nghyfam- 
mod  â  hwynt,  ^  am  roddi  iddynt  wlad 
Canaan,  sef  gwlad  eu  hymdaith,  yr 
hon  yr  ymdeithiasant  ynddi. 

5  A  ^mi  a  glywais  hefyd  uchenaid 
plant  Israel,  y  rhai  y  mae  yr  Aipht- 
iaid  yn  eu  caethiwo;  a  chofiais  fy 
nghyfammod. 

6  Am  hynny  dywed  wrth  feibion 
Israel,  Myfi  yw  yr  Arglwydd  ;  a 
myfi  a'ch  dygaf  chwi  allan  oddi 
tan  Iwythau  yr  Aiphtiaid,  ac  a'ch 
rhyddhâf  o'u  caethiwed  hwynt;  ac 
a'ch  gwaredaf  â  braich  estynedig, 
ac  â  barnedigaethau  mawrion. 

7  Hefyd  mi  a'ch  cymmeraf  yn  bobl 
i  mi,  ac  a  fyddaf  yn  Dduw  i  chwi : 
a  chewch  Avybod  mai  myfi  yw  yr 
Arglwydd  eich  Duw,  yr  hwn  sydd 
yn  eich  dwyn  chwi  allan  oddi  tan 
hvythau  yr  Aiphtiaid. 

8  A  mi  a'ch  dygaf  chwi  i'r  wlad, 
am  yr  hon  ^y  ^tyngais  y  rlioddwn 
lii  i  Abraham,  i  Isaac,  ac  i  Jacob ;  a 
mi  a'i  rhoddaf  i  chwi  yn  etifedd- 
iaeth  :  myfi  yio  yr  Arglwydd. 

9  IT  A  Moses  a  lefarodd  feUy  wrth 
feibion  Israel ;  ond  ni  wrandawsant 
ar  Moses,  gan  gyfyngdra  yspryd,  a 
chan  gaethiwed  caled. 

10  A'r  Arglwydd  a  lefarodd  wrth 
Moses,  gan  ddywedyd, 


11  Dos  i  mewn ;  dywed  wrth  Pha- 
raoh, brenhin  yr  Aipht,  am  iddo 
ollwng  meibion  Israel  allan  o'i  wlad. 

12  A  Moses  a  lefarodd  ger  bron 
yr  Arglwydd,  gan  ddywedyd, 
Wele,  plant  Israel  ni  wrandawsant 
arnaf  fi ;  a  pha  fodd  y'm  gwian- 
dawai  Pharaoh,  a  minnau  ^'yn  ddi- 
enwaededig  o  wefusau? 

13  A'r  Arglwydd  a  lefarodd  wrth 
Moses  ac  Aaron,  ac  a  roddodd  or- 
chymyn  iddynt  at  feibion  Israel, 
ac  at  Pharaoh  brenhin  yr  Aipht,  1 
ddwyn  meibion  Israel  allan  o  wlad 
yr  Aipht. 

14  ^  Dyma  eu  pen-cenedl  hwynt: 
'  meibion  Reuben,  y  cyntaf-anedig  i 
Israel ;  Hanoch,  a  Phàlu,  Hesron,  a 
Charmi :  dyma  deuluoedd  Reuben. 

15  A  ^  meibion  Simeon ;  Jemuel,  a 
Jamin,  Ohad,  a  Jachin,  Sohar  hef- 
yd, a  Saul  mab  y  Ganaanees  :  dyma 
deuluoedd  Simeon. 

16  1Í  Dyma  hefyd  enwau  ^  meibion 
Lefi,  yn  ol  eu  cenhedlaethau ;  Ger- 
son,  Cohath  hefyd,  a  Merari :  a 
blynyddoedd  oes  Lefi  oedcl  gant  ac 
onid  tair  blynedd  deugain. 

17  "'  Meibion  Gerson ;  Libni,  a 
Simi,  yn  ol  eu  teuluoedd 

18  A  °  meibion  Cohath ;  Amram,  ac 
Ishar,  Hebron  hefyd,  ac  Uzziel :  a 
blynyddoedd  oes  Cohath  oedd  dair 
ar  ddeg  ar  hugain  a  chan  mlynedd. 

19  "Meibion  Merari  oedd  Mahali, 
a  Musi:  dyma  deuluoedd  Lefi,  yn 
ol  eu  cenhedlaethau. 

20  Ac  P  Amram  a  gymmerodd  Jo- 
cliebed,  ei  fodryb  chwaer  ei  dad,  yn 
wraig  iddo ;  a  hi  a  ymddûg  iddo 
Aaron  a  Moses  :  a  blynyddoedd  oes 
Amram  oedd  onid  tair  deugain  a 
chan  mlynedd. 

21  1Í  A  1  meibion  Ishar ;  Corah,  a 
Nepheg,  a  Sicri. 

22  A  ^"  meibion  Uzziel ;  Misael,  ac 
Elsaphan,  a  Sithri. 

23  Ac  Aaron  a  gymmerodd  Eli- 
seba,  merch  "  Aminadab,  chwaer 
Nahason,  yn  wraig  iddo ;  a  hi  a 
ymddûg  iddo  *Nadab  ac  Abihu, 
Eleazar  ac  Ithamar. 

24  Meibion  Corah  hefyd ;  Assir, 
ac  Elcanah,  ac  Abiasaph :  dyma 
deuluoedd  y  Corahiaid. 

25  Ac  Eleazar,  mab  Aaron,  a  gym- 
merodd yn  wraig  iddo  un  o  ferched 
Putiel;  a  ""hi  a  ymddûg  iddo  ef 
Phineas :  dyma  bennau  cenedl  y 
Lefiaid,  yn  ol  eu  teuluoedd. 

26  Dyma  Aaron  a  Moses,  y  rhai  y 


Cyn 
CRIST 

1491. 


t  pen.  4. 10. 
a  ad.  30. 


I  Gen.  46.  9. 
1  Chron. 
5.3. 


kl  Chron. 

4.24. 


1619. 

1  Num.  3.1 
1  Chron.  ü. 
1,16. 


m  1  Chron. 
6. 17.  a 
23.7. 

n  Num.  26. 
67. 

1  Chron.  6. 
2,18. 


o  1  Chron. 
G.  19.  a 
23.21, 


P  Den.  2.  1. 

Num.  26. 
59. 


1  Num.  16.1. 
1  Chron.  6. 
37, 38. 

f  Lef.  10.  4. 
Num.  3. 30. 

Cylch 

1530. 

sKuth4.19, 

20. 

1  Chron. 

2.10. 
t  Num.  3. 2. 

a  26.  60. 

1  Chron.  6. 

3.  a  24.  L 


u  Num.  25. 
11. 


1491, 


Anfoìi  3Ioses  at  Pharaoh. 


EXODUS,  VJI. 


Troi  ei  w'ialen  yn  sarph. 


Cyn 
CRIST 

1491. 


s  pen.  4. 10. 


B  pen.  4. 16. 


b  pen.  4.  21. 


«  pen.  6.  6. 


1491. 


dywedodd  yr  Arglwydd  wrthynt, 
Dygwch  feiÌDÌon  Israel  allan  o  wlad 
yr  Aipht,  yn  ol  eu  lluoedd. 

27  Dyma  y  rhai  a  lefarasant  wrth 
Pharaoh,  brenhin  yr  Aipht,  am 
ddwyn  meibion  Israel  allan  o'r 
Aipht :  dyma  y  Moses  ac  Aaron 
hwnnw. 

28  11  A  bu,  ar  y  dydd  y  Uefarodd 
yr  Arglwydd  wrth  Moses  yn  nhir 
yr  Aipht, 

29  Lefaru  o'r  Arglwydd  wrth 
Moses,  gan  ddywedyd,  Myfi  yiu  yr 
Arglwydd  :  dy wed  wrth  Pharaoh, 
brenhin  yr  Aipht,  yr  hyn  oil  yr  yd- 
wyf  fi  yn  ei  dd jvvedyd  wrthyt. 

30  A  dywedodd  Moses  ger  bron 
yr  Arglwydd,  Wele  fi  ^yn  ddien- 
waededig  o  wefusau;  a  pha  fodd 
y  gwrendy  Pharaoh  arnaf  ? 

PENNOD  VIL 

1  DuLO  yn  rlioi  colon  ym  Moses  ifyned  at  Flior 
raoli.  7  Ei  oedran  ef.  8  Ei  w'ialen  ef  yn 
troi  yn  sarph.  11  Yr  hudolion  yn  gwneuthur 
y  cyffelyh.  13  Caledu  colon  Pharaoh.  14 
Cennadwrioeih  Duw  at  Pharaoh,  19  Troi 
yr  afon  yn  waed. 

A'R  Arglwydd  a  ddywedodd 
-  '^vrth  Moses,  Gwel,  mi  a'th 
wneuthum  ^  yn  dduw  i  Pharaoh ;  ac 
Aaron  dy  frawd  fydd  yn  brophwyd 
i  tithau. 

2  Ti  a  leferi  yr  hyn  oil  a  orchy- 
mynwyf  i  ti ;  ac  Aaron  dy  frawd  a 
lefara  ^vrth  Pharaoh,  ar  iddo  oUwng 
meibion  Israel  ymaith  ol  wlad. 

3  A  ^  minnau  a  galedaf  galon  Pha- 
raoh, ac  a  amlhâf  fy  arwyddion  a'm 
rhyfeddodau  y'ngAvlad  yr  Aipht. 

4  Ond  ni  wrendy  Pharaoh  arnoch : 
yna  y  rhoddaf  fy  Haw  ar  yr  Aipht ;  ac 
y  dygaf  allan  fy  lluoedd,  fy  mhobl, 
meibion  Israel,  o  wlad  yr  Aipht, 
'^trwy  farnedigaethau  mawrion. 

5  A'r  Aiphtiaid  a  gânt  wybod  mai 
myfi  yw  yr  Arglwydd,  pan  estyn- 
wyf  fy  Haw  ar  yr  Aipht,  a  dwyn 
meibion  Israel  allan  o'u  mysg  hwynt. 

6  A  gwnaeth  Moses  ac  Aaron  fel  y 
gorchymynodd  yr  Arglwydd  idd- 
ynt;  'ie,  felly  y  g^ATiaethant. 

7  A  Moses  ydoedd  fab  pedwar 
ugain  mlwydd,  ac  Aaron  yn  tab  tair 
blwydd  a  phedwar  ugain,  pan  lef- 
arasant wrth  Pharaoh. 

8  H  A'r  Arglwydd  a  lefarodd 
wrth  Moses  ac  Aaron,  gan  ddy- 
wedyd, 

9  Pan  lefaro  Pharaoh  wrthych, 
gan  ddywedyd,  Dangoswch  gen- 
nych  Myrthiau  ;  yna  y  dywedi  Avrth 


Aaron,  ^  Cymmer  dy  wialen,  a  bwrw 
hi  ger  bron  Pharaoh;  a  hi  a  a  yn 
sarph. 

10  1Í  A  Moses  ac  Aaron  a  aethant 
i  mewn  at  Pharaoh,  ac  a  wnaeth- 
ant  felly,  megis  y  gorchymynasai  yr 
Arglwydd  :  ac  Aaron  a  fwriodd  ei 
wialen  ger  bron  Pharaoh,  a  cher 
bron  ei  weision;  a  hi  a  aeth  yn 
sarph. 

11  A  Pharaoh  liefyd  *  a  alwodd  am 
y  doethion,  a'r  ^hudolion:  a  h^vy- 
thau  hefyd,  sef  swynwjT  yr  Aipht, 
a  wnaethant  felly  trwy  eu  sw}Tiion. 

12  Canys  bwriasant  bob  un  ei 
wialen ;  a  hwy  a  aethant  yn  seirph : 
ond  gwialen  Aaron  a  lyngcodd  eu 
gwiail  hwynt. 

13  A  chalon  Pharaoh  a  galedodd, 
fel  na  wrandawai  arnynt  h^vy; 
s  megis  y  llefarasai  yr  Arglwydd. 

14  1Í  A  dywedodd  yi*  Arglwydd 
wrth  Moses,  ^  Galedodd  calon  Pha- 
raoh ;  gwrthododd  oUwng  y  bobl 
ymaith. 

15  Dos  at  Pharaoh  yn  fore :  wele 
efe  a  ddaw  allan  i'r  dwir  ;  saf  dithau 
ar  îàn  yi*  afon  erbyn  ei  ddyfod  ef ; 
a  chymmer  yn  dy  law  y  wialen  a 
drodd  yn  sarph. 

16  A  dywed  ^vi'tho  ef,  Arglwydd 
Dduw  yr  Hebreaid  a'm  hanfonodd 
attat,  i  ddywedyd,  GoUwng  ymaith 
fy  mhobl,  'fel  y'm  gwasanaethont 
yn  yr  anialwch :  ac  wele,  hyd  yn 
hyn,  ni  wrandewit. 

17  Fel  hyn  y  dywedodd  yi*  Ar- 
glwydd ;  Wrth  hyn  y  cei  Avybod 
mai  myfi  yw  yr  Arglwydd  :  ^-wele, 
myfi  a'r  wialen  sydd  yn  fy  Haw  a 
darawaf  y  dyfroedd  sydd  yn  jr 
afon,  fel  y  tröer  hwynt  ^yn  waed" 

18  A'r  pysg  sydd  yn  yr  afon  a 
fyddant  feirw,  a'r  afon  a  ddrewa ; 
a  bydd  blin  gan  yr  Aiphtiaid  yfed 
dwfr  o'r  afon. 

19  IT  Yr  Arglwydd  hefyd  a  ddy- 
wedodd wrth  Moses,  Dywed  wrth 
Aaron,  Cymmer  dy  wialen,  ac  estyn 
dy  law  ar  ddyfroedd  yr  Aipht,  ar 
eu  firydiau,  ar  eu  hafonydd,  ac  ar 
eu  pyllau,  ac  ar  eu  hoU  ^lynnau  dyfr- 
oedd, fel  y  byddont  yn  waed;  a  bydd 
gwaed  trwy  hoU  wlad  yr  Aipht,  yn 
eu  llestri  coed  a  cherrig  hefyd. 

20  A  Moses  ac  Aaron  a  wnaethant 
fel  y  gorchymynodd  yr  Arglwydd  : 
ac  efe  ""a  gododd  ei  wialen,  ac  a 
darawodd  y  dyfroedd  y  rhai  oedd- 
ynt  yn  yr  afon,  y'ngŵydd  Pharaoh, 
ac  y'ngŵydd  ei   weision :   a'r  holl 


Pla  y  llyffaint. 


EXODUS,  VIII. 


Troi  y  llwcli  yn  llcm. 


Cyn 

CRIST 

1491. 

n  Ps.  78.  44. 
a  105.  29. 


aDat.16.13. 


2  gafnau 
iylino : 
neu,  does. 


bPfl.78.45. 
a  105. 30. 


c  pen.  9.  28. 
a  10.  17. 
Num.  21. 7. 
1  Bren.  111. 
6. 
Act.  8.  24. 


""ddyfroedd  y  rhai  oeddynt  yn  yr 
afon  a  dröwyd  yn  waed. 

21  A'r  pysgod,  y  rhai  oeddynt  yn 
yr  afon,  a  fiiant  feirw :  a'r  afon  a 
ddrewodd,  ac  ni  allai  yr  Aiphtiaid 
yfed  dwfi'  o'r  afon;  a  gwaed  oedd 
trwy  holl  wlad  yr  Aiplit 

22  A  swynwyr  yr  Aipht  a  wnaetli- 
ant  y  cyffelyb  trwy  eu  s^v^^iion : 
a  chaledodd  calon  Pharaoh,  ac  ni 
wrandawodd  arnpit;  "megis  y  llef- 
arasai  yr  Arglwydd. 

23  A  Pharaoh  a  drodd  ac  a  aeth  iV 
dŷ,  ac  ni  osododd  hyn  at  ei  galon. 

24  A'r  holl  Aiphtiaid  a  gloddias- 
ant  oddi  amgylch  yr  afon  am  ddwfr 
iV  yfed;  canys  ni  allent  yfed  o 
ddwfr  yr  afon. 

25  A  chyflawnAvyd  saith  o  ddydd- 
iau,  wedi  i'r  Arglwydd  daro  yr 
afon. 

PENNOD  VIII. 

1  Ban/on  llyffaint.  8  Pharaoh  yn  ymibil  a  Mo- 
ses. 12  A  Moses  trwy  loeddi  yn  eu  tynnu 
hivynt  ymaith.  16  Troi  y  llwch  yn  llau:  yr 
hyn  ni  allai  y  swynwyr  ei  wneuthur,  20  Yr 
heidiau  ednog.  25  Pharaoh  yn  lled-foddlawn 
iV  hohlfyned;  32  etto  efe  a  galedir. 

ADYWEDODD  yr  Arglwydd 
wi'th  Moses,  Dos  at  Pharaoh, 
a  dywed  wrtho,  Fel  hyn  y  dywed 
yr  Arglwydd  ;  Gollwng  ymaith  fy 
mhobl,  fel  y'm  gwasanaethont. 

2  Ac  OS  gwrthodi  eiù  goUwng,  wele, 
mi  a  darawaf  dy  holl  derfynau  di  â 
^  llyffaint. 

3  A'r  afon  a  heigia  lyffaint,  y  rhai 
a  ddringant,  ac  a  ddeuant  i'th  dy, 
ac  i  ystafell  dy  orweddle,  ac  ar  dy 
wely,  ac  i  dy  dy  weision,  ac  ar  dy 
bobl,  ac  i'th  ffyrnau,  ac  ar  dy  ^fwyd 
gweddill. 

4  A'r  llyffaint  a  ddringant  arnat  ti, 
ac  ar  dy  bobl,  ac  ar  dy  holl  weision. 

5  1Í  Yr  Arglwydd  hefyd  a  ddy- 
wedodd  wrth  Moses,  Dywed  wrth 
Aaron,  Estyn  dy  law  a'th  wialen  ar 
y  ffrydiau,  ar  yr  afonydd,  ac  ar  y 
Uynnoedd  ;  a  gwna  i  lyffaint  ddyfod 
i  iynu  ar  hyd  tir  yr  Aipht. 

6  Ac  Aaron  a  estynodd  ei  law  ar 
ddyfroedd  yr  Aipht ;  ''a'r  llyffaint  a 
ddaethant  i  fynu,  ac  a  orchuddias- 
ant  dir  yr  Aipht. 

7  A'r  swynwyr  a  wnaethant  yr  un 
modd,  trwy  eu  swynion  ;  ac  a  ddyg- 
asant  i  fynu  lyffaint  ar  wlad  yr 
Aipht. 

8  H  Yna  Pharaoh  a  aiwodd  am 
Moses  ac  Aaron,  ac  a  ddywedodd, 
''Gweddîwch  ar  yr  Arglwydd,  ar 
iddo  dynnu  y  llytfaint  ymaith  oddi 


wrthyf  fi,  ac  oddi  wrth  fy  mhobl; 
a  mi  a  oUyngaf  ymaith  y  bobl,  fel 
yi-  aberthont  i'r  Arglavydd. 

9  A  Moses  a  ddywedodd  wrth 
Pharaoh,  Cymmer  ogoniant  arnaf  fi; 
^Pa  amser  y  gweddiaf  trosot,  a  thros 
dy  weision,  a  thros  dy  bobl,  am 
'^ddifa  y  llyffaint  oddi  wrthyt,  ac  o'th 
dai,  a'u  gadael  yn  unig  yn  yr  afon  ? 

10  Ac  efe  a  ddywedodd,  ^  Y  fory. 
A  dywedodd  yntau,  Yn  ol  dy  air  y 
hydd;  fel  y  gwypech  nad  oes  neb 
fel  yi*  Arglwydd  ein  Duw  nL 

11  A'r  llyffaint  a  ymadawant  â 
thi,  ac  a'th  dai,  ac  a'th  weision,  ac 
a'th  bobl ;  yn  unig  yn  yr  afon  y 
gadewir  liAvynt. 

12  A  Moses  ac  Aaron  a  aethant 
allan  oddi  wrth  Pharaoh.  A  Moses 
a  lefodd  ar  yr  Arglwydd,  o  achos 
y  llyffaint  y  rhai  a  ddygasai  efe  ar 
PharaoK. 

13  A'r  Arglwydd  a  wnaeth  yn  ol 
gair  Moses ;  a'r  Uyffaiut  a  fuant 
feirw  o'r  tai,  o'r  pentrefydd,  ac  o'r 
meusydd. 

14  A  chasglasant  hwynt  yn  ben- 
tyrrau ;  fel  y  drewodd  y  wlad. 

15  Pan  welodd  Pharaoh  fod  seib- 
iant  iddo,  ^  efe  a  galedodd  ei  galon, 
ac  ni  wrandawodd  arnynt ;  megis 
y  Uefarasai  yr  Arglwydd. 

16  11  A  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  Dywed  wrth  Aaron, 
Estyn  dy  wialen,  a  tharo  Iwch  y 
ddaear,  fel  y  byddo  yn  llau  trwy 
holl  wlad  yr  Aipht. 

17  Ac  felly  y  gwnaethant:  canys 
Aaron  a  estynodd  ei  law  â'i  wialen, 
ac  a  darawodd  Iwch  y  ddaear;  ac 
^efe  a  aeth  yn  llau  ar  ddyn  ac  ar 
anifail :  hoU  Iwch  y  tir  oedd  yn 
llau  trwy  hoU  wlad  yr  Aipht. 

18  A'r  swynwyr  a  wnaethant  feUy, 
trwy  eu  swynion,  i  ddwyn  llau  aU- 
an ;  ond  ni  aUasant :  felly  y  bu  y 
llau  ar  ddyn  ac  ar  anifail. 

19  Yna  y  s^vynwyr  a  ddywedasant 
wrth  Pharaoh,  ^  Bys  Duw  yiu  hyn : 
a  chaledwyd  calon  Pharaoh,  ac  ni 
wrandawai  arnynt ;  megis  y  Uefar- 
asai yr  Arglwydd. 

20  1Í  A  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  Cyfod  yn  fore,  a  saf  ger 
bron  Pharaoh ;  wele,  efe  a  ddaw 
allan  i'r  dwfr :  yna  dywed  wrtho, 
Fel  hyn  y  dywedodd  yr  Arglwydd  ; 
Gollwng  ymaith  fy  mhobl,  fel  y'm 
gwasanaethont. 

21  O  herwydd,  os  ti  ni  ollyngi  fy 
mhobl,  wele  fi  yn  gollwng  arnat  ti, 


Cyn 
CRIST 

1491. 


3  Neu, 
Erhyn  pa 
iyryd. 

4Heb. 
dorri 

ymaith. 

5  Neu, 
Ei-bijn  y 
fory. 


d  pen.  7. 14. 


r  1  Sam.  6. 
3,9. 
Ps.  8.  3. 
Mat.  12. 23. 
Luc  11. 20. 


T  gymmysghla. 


EXODUS,  IX. 


Haint  yr  anifeiliaid. 


Cyn 

CRIST 

1491. 

6  heidiau 
ednog. 

;  £  pen.  9.  4, 
i    26.  a  10.  23. 


THeb. 

I    ymwared. 
8  Neu, 
Erbyn  y 
fory. 


t  Pb.  78.  45. 
a  105.  31. 


9  distryw- 
iwyd. 


J  «Gen. 43. 32. 
B  46.  34. 


k  pen.  3. 18. 
I  pen.  3. 12. 


«n  ad.  8. 
pen.  9.  28. 
1  Bren.  13. 
6. 


ac  ar  dy  weision,  ac  ar  dy  bobl,  ac 
i'th  dai,  ^  gymmj^sgbla :  a  thai  yr 
Aiphtiaid  a  lenwir  o'r  gymmysgbla, 
a'r  ddaear  heiyd  yr  lion  y  maent  arni. 

22  A'r  dydd  hwnnw  sy  neillduaf  fi 
wlad  Gosen,  yr  hon  y  mae  fy  mhobl 
yn  aros  ynddi,  fel  na  byddo  y  gym- 
mysgbla yno ;  fel  y  gwypech  mai 
myfi  yw  yr  Arglwydd  y'nghanol 
y  ddaear. 

23  A  mi  a  osodaf  'walian  rhwng 
fy  mhobl  i  a'th  bobl  di:  ^y  fory  y 
bydd  yr  arwydd  hwn. 

24  A'r  Arglwydd  a  wnaeth  felly ; 
a  ''daeth  cymmysgbla  drom  i  dy 
Pharaoh,  ac  i  dai  ei  weision,  ac  i 
hoU  wlad  yr  Aipht ;  a  ^  Uygrwyd  y 
wlad  gan  y  gymmysgbla. 

25  T^  A  Pharaoh  a  alwodd  am  Moses 
ac  Aaron,  ac  a  ddywedodd,  Ewch, 
aberthwch  i'ch  Duw  yn  y  wlad. 

26  A  dywedodd  Moses,  Nid  cym- 
mwys  gwneuthur  felly ;  oblegid 
nyni  a  aberthwn  i'r  Arglwydd 
ein  Duw  'ffieiddbeth  yr  Aipht- 
iaid :  wele,  os  aberthwn  ffieiddbeth 
yr  Aiphtiaid  y'ngŵydd  eu  llygaid 
hwynt,  oni  labyddiant  hwy  ni? 

27  Taith  ^  tridiau  yr  awn  i'r  anial- 
wch,  a  nyni  a  aberthwn  i'r  Ar- 
glwydd ein  Duw,  megis  '  y  dy  wedo 
efe  wrthym  ni. 

28  A  dywedodd  Pharaoh,  Mi  a'cli 
gollyngaf  chwi,  fel  yr  aberthoch  i'r 
Arglwydd  eich  Duw  yn  yr  an- 
ialwch ;  ond  nac  ewch  ym  mhell : 
^gweddîwch  trosof  fi. 

29  A  dywedodd  Moses,  Wele,  myfi 
a  âf  allan  oddi  wrthyt,  ac  a  weddiaf 
ar  yr  Arglwydd,  ar  gilio  y  gym- 
mysgbla oddi  wi'th  Pharaoh,  oddi 
wi*th  ei  weision,  ac  oddi  wrth  ei 
bobl,  y  fory :  ond  na  thwylled  Pha- 
raoh mwyach,  heb  ollwng  ymaith  y 
bobl  i  aberthu  i'r  Arglwydd. 

30  A  Moses  a  aeth  allan  oddi  wrth 
Pharaoh,  ac  a  weddiodd  ar  yr  Ar- 
glwydd. 

31  A  gwnaeth  yr  Arglwydd  yn 
ol  gair  Moses :  a'r  gymmysgbla  a 
dynnodd  efe  ymaith  oddi  wrth  Pha- 
raoh, oddi  wrth  ei  weision,  ac  oddi 
wrth  ei  bobl ;  ni  adawyd  un, 

32  A  °  Pharaoh  a  galedodd  ei  gälon 
y  waith  honno  hefyd,  ac  ni  oUyng- 
odd  ymaith  y  bobl. 

PENKOD  IX. 

1  Eaint  yr  anifeiliaid.  8  Pla  y  cornwydydd 
llinorog.  13  Cennadwriaeth  Moses  ynghylch 
y  cenllysg.  22  Pla  y  cenllysg.  27  Pharaoh  yn 
ymbil  â  Moses;  35  ac  er  hynny  efe  a  galedir. 

65 


Cyn 

CRIST 

1491. 


»  pen.  8. 22. 


b  Pb.  78. 50. 


c  pen.  7.  14. 


YJSTA  y  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  Dos  i  mewn  at 
Pharaoh,  a  Uefara  wrtho  ef,  Fel 
hyn  y  dywed  Arglwydd  Dduw 
yr  Hebreaid;  GoUwng  ymaith  fy 
mhobl,  fel  y'ln  gwasanaethont. 

2  Oblegid,  OS  gwrthodi  eit  goUwng 
hwynt  ymaith,  ac  attal  o  honot 
hwynt  etto, 

3  Wele,  llaw  yr  Arglwydd  fydd 
ar  dy  anifeiliaid,  y  rhai  sydd  yn  y 
maes ;  ar  feirch,  ar  asynod,  ar  ga- 
melod,  ar  y  gwartheg,  ac  ar  y  def- 
aid,  y  daw  haint  trwm  ia^vn. 

4  A'r  =*  Arglwydd  a  neilldua  rhwng 
anifeiliaid  Israel  ac  anifeiliaid  yr 
Aiphtiaid ;  fel  na  byddo  marw  dim  o 
gwbl  a'r  sydd  eiddo  meibion  Israel. 

5  A  gosododd  yr  Arglwydd  am- 
ser  nodedig,  gan  ddyvvedyd,  Y  fory 
y  gvtua  yr  Arglwydd  y  peth  hyn 
yn  y  wlad. 

C  A'r  Arglwydd  a  wnaeth  y  peth 
hynny  drannoeth  :  a  ^  bu  feirw  holl 
anifeiliaid  yr  Aiphtiaid  ;  ond  o  ani- 
feiliaid meibion  Israel  ni  bu  farw 
un. 

7  A  Pharaoh  a  anfonodd ;  ac  wele, 
ni  buasai  farw  un  o  anifeiliaid  Is- 
rael: *^a  chalon  Pharaoh  a  galedwyd, 
ac  ni  oEyngodd  y  bobl. 

8  IT  A  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrth  Moses  ac  wrth  Aaron,  Cym- 
merwch  i  chwi  lonaid  eich  llaw  o 
ludw  ffwm,  a  thaened  Moses  ef  tu 
a'r  nefoedd  y'ngŵydd  Pharaoh  : 

9  Ac  efe  fydd  yn  Uwch  ar  holl  dir 
yi*  Aipht ;  ac  a  iydd  ar  ddyn  ac  ar 
anifaü  "^yn  gornwyd  llinorog,  trwy 
holl  wlad  yi*  Aipht. 

10  A  hwy  a  gymmerasant  ludw  y 
fíwrn,  ac  a  safasant  ger  bron  Pha- 
raoh :  a  Moses  a'i  taenodd  tu  a'r 
nefoedd ;  ac  efe  a  aeth  ^  yn  gornwyd 
llinorog  ar  ddyn  ac  ar  anifail. 

11  A'r  swynwyr  ni  allent  sefyll  ger 
bron  ]V loses,  gan  y  cornwyd;  oblegid 
yr  oedd  y  cornwyd  ar  y  swynwyr, 
ac  ar  yr  noil  Aiphtiaid 

12  A'r   Arglwydd    a    galedodd 
galon  Pharaoh,  fel  na  wrandawai 
arnynt;  *^  megis  y  Uefarasai  yr  Ar-  u^n.i.zL 
GLWYDD  wrth  Moses. 

13  1Í  A'r  Arglwydd  a  ddywedodd 
wrth  Moses,  Cyfod  yn  fore,  a  saf 
ger  bron  Pharaoh,  a  dywed  wrtho, 
Fel  hyn  y  dywed  Arglwydd  Dduw 
yr  Hebreaid ;  GoUwng  fy  mhobl,  fel 
y'm  gwasanaethont. 

14  Canys  y  waith  hon  yr  anfonaf 
fy  holl  bläau  ar  dy  galon,  ac  ar  dy 


<!  Dat.  16.  2. 


e  Deut.  28. 
27. 


Pla  y  cenllysg. 


EXODUS,  X. 


Pharaoh  yn  ymhil  a  Moses. 


Cyn 

CRIST 

1491. 


g  Rhuf.  9. 
17. 
Edrych 

Een.  14. 17. 
liar.  16.  4. 
lPetr2.8. 
2Heb. 
gynheliais 
ifynu. 
3  ynot. 


i  Heb.  m 
osododd  ei 
gaUm  ar. 


1  Ps.  78.  47. 
a  105.  32. 


k  pen.  8.  22. 
a  10.  23. 
11  11.  7. 
a  12. 13. 


weision,  ac  ar  dy  bobl ;  fel  y  g^vyp- 
ech  nad  oes  gyfíelyb  i  mi  yn  yr  lioll 
ddaear. 

15  0  herwydd  yn  awi-,  mi  a  estyn- 
af  fy  llaw,  ac  a'th  darawaf  di  a'th 
bobl  â  haint  y  nodau ;  a  thi  a  dor- 
rir  ymaith  oddi  ar  y  ddaear. 

16  Ac  yn  ddiau  ^  er  mwyn  liyn  y'th 
-gyfodais  di,  i  ddangos  'i  ti  fy  nerth ; 
ac  fel  y  myneger  fy  enw  trwy  yr 
hoU  ddaear. 

17  A  wyt  ti  yn  ymddyi'cliafu  ar  fy 
mliobl  etto,  beb  eu  goUwng  hwynt 
ymaith  ? 

18  Wele,  mi  a  wlawiaf  yngliylcli 
yr  amser  yma  y  fory  genllysg  trym- 
ion  lawn ;  y  rhai  ni  bu  eu  bath  yn 
yi'  Aipht,  o'r  dydd  y  sylfaenwyd  hi, 
hyd  yr  awr  hon. 

19  Anfon  gan  hynny  yn  awr,  casgl 
dy  anifeiliaid,  a  phob  dim  a'r  y  sydd 
i  ti  yn  y  maes :  pob  dyn  ac  anifail 
a  gaffer  yn  y  maes,  ac  nis  dyger  i 
dy,  y  disgyn  y  cenllysg  arnynt,  a 
byddant  feirw. 

20  Yr  hwn  a  ofnodd  air  yr  Ar- 
GLWYDD  0  weision  Pharaoh,  a  yr- 
rodd  ei  weision  a'i  anifeiliaid  i 
dai; 

21  A'r  hwn  ^nid  ystyi'iodd  air  yr 
Aeglwydd,  a  adawodd  ei  weision ' 
a'i  anifeiUaid  yn  y  maes. 

22  IT  A'r  Arglwydd  a  ddywedodd 
wrth  Moses,  Estyn  dy  law  tu  a'r 
nefoedd ;  fel  y  byddo  ^  cenllysg  yn 
holl  wlad  yr  Aipht,  ar  ddyn  ac  ar 
anifail,  ac  ar  holl  lysiau  y  maes,  o 
fewn  tir  yr  Aipht. 

23  A  Moses  a  estynodd  ei  wialen 
tu  a'r  nefoedd:  a'r  'Arglwydd  a 
roddodd  daranau  a  chenllysg,  a'r 
tan  a  gerddodd  ar  hyd  y  ddaear ;  a 
chafododd  yr  Arglwydd  genllysg 
ar  dir  yr  Aipht. 

24  Felly  yr  ydoedd  cenllysg,  a 
than  yn  ymgymmeryd  y'nghanol  y 
cenllysg,  yn  flin  iawn ;  yr  hwn  ni 
bu  ei  fath  yn  holl  wlad  yr  Aipht,  er 
pan  ydoedd  yn  genhedlaeth. 

25  A'r  cenllysg  a  gurodd,  trwy 
holl  wlad  yr  Aipht,  gwbl  a'r  oedd 
yn  y  maes,  yn  ddyn  ac  yn  anifail; 
y  cenllysg  hefyd  a  gurodd  holl  lys- 
iau y  maes,  ac  a  ddrylliodd  holl 
goed  y  maes. 

26  ^Yn  unig  y'ngwlad  Gosen,  yr 
hon  yr  ydoedd  meibion  Israel  yn- 
ddi,  iiid  oedd  dim  cenllysg. 

27  IT  A  Pharaoh  a  anfonodd,  ac  a 
alwodd  ar  Moses  ac  Aaron,  ac  a  ddy- 
wedodd wrthynt,  Pechais  y  waith 


hon;  yr  Arglwydd  sydd  gyfiawn, 
a  minnau  a'm  pobl  yn  annuwiol. 

28  ^Gweddîwch  ar  yr  Arglwydd, 
(canys  digon  ytv  hyn,)  na  byddo  tar- 
anau  Duw  na  chenllysg ;  a  mi  a'ch 
goUyngaf,  ac  ni  arhoswch  yn  hŵy. 

29  A  dywedodd  Moses  wrtho,  Pan 
elwyf  allan  o'r  ddinas  mi  a  ledaf 
fy  nwylaw  at  yr  Arglwydd  :  a'r 
taranau  a  beidiant,  a'r  cenllysg  ni 
bydd  mwy ;  fel  y  gwypych  ""  mai  yi^ 
Arglwydd  bîau  y  ddaear. 

30  Ond  mi  a  wn  nad  wyt  ti  etto, 
na'th  weision,  yn  ofni  wyneb  yr  Ar- 
glwydd Dduw. 

31  A'r  Uin  a'r  haidd  a  gurwyd ; 
canys  yr  haidd  oedd  wedi  hedeg, 
a'r  Uin  wedi  hadu : 

32  A'r  gwenith  a'r  rhŷg  ni  chur^vyd ; 

0  herwydd  ^  diweddar  oeddynt  hwy. 

33  A  Moses  a  aeth  oddi  wrth  Pha- 
raoh aUan  o'r  ddinas,  ac  a  ledodd 
ei  ddwylaw  at  yr  Arglwydd;  a'r 
taranau  a'r  cenllysg  a  beidiasant,  ac 
ni  thywalltAvyd  gwlaAV  ar  y  ddaear. 

34  A  phan  welodd  Pharaoh  beidio 
o'r  gwlaw,  a'r  cenllysg,  a'r  taranau, 
efe  a  chwanegodd  bechu;  ac  a 
galedodd  ei  galon,  efe  a'i  weision. 

35  ■'A  chaled^vyd  calon  Pharaoh, 
ac  ni  ollyngai  efe  feibion  Israel 
ymaith ;  megis  y  llefarasai  yr  Ar- 
glwydd trwy  law  Moses. 

PENNOD  X. 

1  Dmo  yn  hygwth  cmfon  locustiaid,  7 Phaiaoli, 
ar  ddeisyfiad  ei  weision,  yn  lled-foddlawn  tr 
Israeliaidfyned  ymaith.  12  Pla  y  locuHíiaid. 
16  Pharaoh  yn  ymhil  â  Moses.  21  Pla  y 
tywyllwch  avferthol.  24  Pharaoh  yn  ymhil 
â  Biases:  27  etto  efe  a  galon-galedir. 

A  DYWEDODD  yi-  Arglwydd 
wrth  Moses,  Dos  at  Pharaoh  : 
^o  herwydd  mi  a  galedais  ei  galon 
ef,  a  chalon  ei  weision ;  fel  y  dangos- 
wn  fy  ar^vyddion  hyn  yn  ei  ŵydd  ef : 

2  Ac  fel  ^  y  mynegit  wrth  dy  fab,  a 
mab  dy  fab,  yr  hyn  a  Avneuthum  yn 
yr  Aipht,  a'm  harwyddion  a  wneuth- 
um  yn  eu  plith  hwynt ;  ac  y  gwypoch 
mai  myfi  yiv  yr  Arglwydd. 

3  A  daeth  Moses  ac  Aaron  i  mewn 
at  Pharaoh,  a  dyivedasant  ^vi-tlio,  Fel 
hyn  y  dywedodd  Arglwydd  Dduw 
yr  Hebreaid ;  Pa  hyd  y  gwrthodi  ym- 
ostwng  ger  fy  mron.?  gollwng  ymaith 
fy  mliobl,  fel  y'm  gMasanaethont. 

4  O  herwydd  os  ti  a  wrthodi  oll- 
wng  fy  mhobl,  wele,  y  fory  y  dygaf 
locustiaid  i'th  fro ; 

5  A  hwynt-hwy  a  orchuddiant  ^wyn- 
eb y  ddaear,  fel  na  alio  un  weled  y 


Cyn 
CRIST 

1491. 

1  pen.  8.  8. 
28.  a  10. 17. 

Act.  8.  24 


m  Ps.  24. 1. 


cuddiedig, 
neu, 

dywijll. 


'  pen.  4.  21. 


'  pen.  4.  21. 
a  7. 14. 


'  Ps.  71. 18. 

a  78.  5,  arc. 


2Hel>. 

li/gud. 


Pla  y  locustiaid; 


EXODUS,  X. 


a'r  tywyllwcli  dudeio. 


Cyn 

CEIST 

1491. 

«  Joel  L  4. 


3  Heb.  pwÿ 
a  phvjy. 


«1  Pa.  78.  4G. 
a  105. 3a. 


•  Joel  2.  2. 


ddaear:  a  *=hwy  a  ysant  y  gweddill 
a  adawyd  i  chwi  yn  ddiangol  gan  y 
cenllysg ;  difant  hefyd  bob  pren  a 
fyddo  yn  blaguro  i  chwi  yn  y  maes. 

6  Llanwant  hefyd  dy  dai  di,  a  thai 
dy  hoU  weision,  a  thai  yr  hoU  Aipht- 
iaid,  y  rhai  ni  welodd  dy  dadaii,  na 
thadau  dy  dadau,  er  y  dydd  y  buont 
ar  y  ddaear  hyd  y  dydd  hwn.  Yna 
efe  a  drodd,  ac  a  aeth  allan  oddi 
wrth  Pharaoh, 

7  A  gweision  Pharaoh  a  ddywed- 
asant  wrtho,  Pa  hyd  y  bydd  hwn  yn 
fagl  i  ni?  goUwng  ymaith  y  gwŷr, 
fel  y  gwasanaethont  yr  Arglwydd 
eu  Duw:  Oni  wyddost  ti  etto  ddi- 
fetha  yr  Aipht  ? 

8  A  dychwelwyd  Moses  ac  Aaron 
at  Pharaoh :  ac  efe  a  ddywedodd 
wrthynt,  Ewch,  gwasanaethwch  yr 
Arglwydd  eich  Duw :  ond  ^  pa  rai 
sydd  yn  myned  ? 

9  A  Moses  a  ddywedodd,  A'n 
llangciau,  ac  a'n  henafgwyr,  yr 
awn  ni ;  a'n  meibion  hefyd,  ac 
a'n  merched,  a'n  defaid,  ac  a'n 
gwartheg,  yr  awn  ni :  oblegid  rhaid 
i  ni  gadw  gwyl  i'r  Arglwydd. 

10  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Yr  un  modd  y  byddo  yr  Arglwydd 
gyd  â  chwi,  ag  y  goUyngaf  chwi, 
a'ch  rhai  bach :  gwelwch,,  mai  ar 
ddrwg  y  mae  eich  bryd. 

11  Nid  felly;  ewch  yn  awr,  y  gwŷr, 
a  gwasanaethwch  yr  Arglwydd: 
canys  hyn  yr  oeddych  yn  ei  geisio. 
Felly  hwy  a  yrrwyd  allan  o  ŵydd 
Pharaoh. 

12  IT  A  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  Estyn  dy  law  ar  wlad 
yr  Aipht  am  locustiaid,  lei  y  delont 
i  fynu  ar  dir  yr  Aipht ;  ac  y  bwyt- 
taont  hoU  lysiau  y  ddaear,  sef  y 
cwbl  a'r  a  adawodd  y  cenUysg. 

13  A  Moses  a  estynodd  ei  wialen 
ar  dir  yr  Aipht:  a'r  Arglwydd  a 
ddug  ddwyrein-wynt  ar  y  tir  yr  hoU 
ddiwrnod  hwnnw,  a'r  hoU  nos  hon- 
no ;  a  phan  ddaeth  y  bore,  gwynt 
y  dwyrain  a  ddug  locustiaid, 

14  A'r  "^locustiaid  a  aethant  i  iynu 
dros  hoU  wlad  yr  Aipht,  ac  a  ar- 
hosasant  ym  mhob  ardal  i'r  Aipht : 
blin  iawn  oeddynt;  ^ni  bu  y  fath 
locustiaid  o'u  blaen  hwynt,  ac  ar 
eu  hoi  ni  bydd  y  cyffelyb. 

15  Canys  toisant  wyneb  yr  hoU 
dir,  a  thywyllodd  y  wlad ;  a  hwy  a 
ysasant  hoU  lysiau  y  ddaear,  a  hoU 
ifrwythau  y  coed,  yr  hyn  a  weddill- 
asai  y  cenUysg :  ac  ni  adawyd  dim 

81 


gwyrddlesni  ar  goed,  nac  ar  lysiau 
y  maes,  o  fewn  holl  wlad  yr  Aipht. 

16  1Í  Yna  Pharaoh  ^  a  alwodd  am 
Moses  ac  Aaron  ar  frys ;  ac  a  ddy- 
wedodd, Pechais  yn  erbyn  yr  Ar- 
glwydd eich  Duw,  ac  yn  eich  er- 
byn chwithau. 

17  Ac  yn  awr  madden,  attolwg,  fy 
mhechod  y  waith  hon  yn  unig,  a 
^gweddîwch  ar  yr  Arglwydd  eich 
Duw,  ar  iddo  dynnu  oddi  wrthyf 
y  farwolaeth  hon  yn  unig. 

18  A  Moses  a  aeth  allan  oddi  wrth 
Pharaoh,  ac  a  weddiodd  ar  yr  Ar- 
glwydd. 

19  A'r  Arglwydd  a  drodd  wynt 
gorllewin  cryf  iawn,  ac  efe  a  gym- 
merodd  ymaith  y  locustiaid,  ac  a'u 
^bwriodd  hwynt  ^i'r  mor  coch:  ni 
adawyd  un  locust  o  fewn  holl  der- 
fynau  yr  Aipht. 

20  Er  hynny  ''caledodd  yr  Ar- 
glwydd galon  Pharaoh,  fel  na  oll- 
yngai  efe  feibion  Israel  ymaith. 

21  H  A  dywedodd  yr  Arglwydd 
WTth  Moses,  Estyn  dy  law  tu  a'r  nef- 
oedd,  fel  y  byddo  tywyllwcli  ar  dir  yr 
Aipht,  ty^vyUwch  a  aller  ei  deimlo. 

22  A  Moses  a  estynodd  ei  law  tu 
a'r  nefoedd :  a  bu '  tywyllwcli  dudcAv 
tr^vy  holl  wlad  yi*  Aipht  dri  diwrnod. 

23  Ni  welai  neb  eu  gilydd,  ac  ni 
chododd  neb  o'i  le  dri  diwrnod : 
^  ond  yr  ydoedd  goleuni  i  hoU  feib- 
ion Israel  yn  eu  trigfannau. 

24  IT  A  galwodd  Pharaoh  am  Moses 
ac  Aaron,  ac  a  ddywedodd,  Ewch, 
gwasanaethwch  yr  Arglwydd  ;  ar- 
hoed  eich  defaid,  a'ch  gwartheg  yn 
unig :  aed  eich  rhai  bach  hefyd 
gyd  â  chwi. 

25  A  dywedodd  Moses,  Ti  a  roddi 
hefyd  yn  ein  dwylaw  ebyrth,  a 
phoeth-offrymmau,  fel  yr  aberthom 
i'r  Arglwydd  ein  Duw. 

26  Aed  ein  hanifeiliaid  hefyd  gyd 
â  ni ;  ni  adewir  ewin  yn  ol :  oblegid 
o  honynt  y  cymmerwn  i  wasan- 
aethu  yr  Arglwydd  ein  Duw :  ac 
nis  gwyddom  â  pha  beth  y  gwasan- 
aethwn  yr  Arglwydd,  hyd  oni 
ddelom  yno. 

27  1Í  Ond  yr  Arglwydd  '  a  galed- 
odd  galon  Pharaoh,  ac  ni  fynnai  eu 
gollwng  hwynt. 

28  A  dywedodd  Pharaoh  wrtho,  Dos 
oddi  wrthyf,  gwylia  arnat  rhag  gwel- 
ed  fy  wyneb  mwy :  oblegid  y  dydd 
y  gwelych  fy  wyneb,  y  byddi  farw. 

29  A  dywedodd  Moses,Uniawn  y  dy- 
wedaist,  "^  ni  welaf  dy  wyneb  mwy. 


Bygwthlladd  y  cyntaf-anedig.         EXODUS,  XL 


Newid  dechreu  y  Jlwyddyn. 


Cyn 

CRIST 

1491. 


«pen.  12. 31, 
as,  39. 


b  pen.  3.  22. 
a  12.  35. 


2  thlysau. 
c  pen.  12. 36. 


open.  12. 29. 
e  pen.  12. 12. 


f  pen.  8.  22. 
E  Jos.  10. 21. 


E  pen.  12. 
21,  33. 


S  Heb. 
jioelhâer 
Oiyllonedd. 

i  pen.  3. 19. 
a  10. 1. 

li  pen.  7.  3. 


>  pen.  10.  20. 


PENNOD  XL 

1  Cennadwriaeth  Duw  at  yr  Israeliaid  i  fen- 
thyccio  tlysau  gan  eu  cymmydogion.  4  Moses 
yn  bygwth  Pharaoh  â  marwolaeth  y  cyntaf- 
anedig. 

AR  Arglwydd  a  ddywedodd 
wrth  Moses,  Un  bla  etto  a 
ddygaf  ar  Pharaoh,  ac  ar  yr  Aipht ; 
wedi  hynny  efe  a'ch  goUwng  chwi 
oddi  yma:  *paii  y'ch  goUyngo,  gan 
wthio  efe  a'ch  gwthia  chwi  oddi 
yma  yn  gwbL 

2  Dywed  yn  awr  He  y  clywo  y 
bobl;  a  ^benthyccied  pob  gwr  gan 
ei  gymmydog,  a  phob  gwraig  gan 
ei  chymmydoges,  ddodrefii  arian,  a 
^dodrefh  aur. 

3  A'r  •=  Arglwydd  a  roddodd  i'r 
bobl  ffafr  y'ngolwg  yr  Aiphtiaid :  ac 
yr  oedd  Moses  yn  wr  mawr  iawn 
y'ngwlad  yr  Aipht,  y'ngolwg  gweis- 
ion  Pharaoh,  ac  y'ngolwg  y  bobl. 

4  Moses  hefyd  a  ddywedodd,  Fel 
hyn  y  Uefarodd  yr  Arglwydd; 
"^Ynghylch  banner  nos  yr  âf  fi  all- 
an  i  ganol  yr  Aipht. 

5  A  ^phob  cyntaf-anedig  y'ngwlad 
yr  Aipht  a  fydd  marw,  o  gyntaf-an- 
edig  Pharaoh,  yr  hwn  sydd  yn  eis- 
tedd  ar  ei  deyrn-gadair,  hyd  gyntaf- 
anedig  y  wasanaeth-ferch  sydd  ar  ol  y 
felin ;  a  phob  cyntaf-anedig  o  anifail 

6  A  bydd  gweiddi  mawr  trwy  hoU 
wlad  yr  Aipht,  yr  hwn  ni  bu  ei  fath, 
ac  ni  bydd  m\^7ach  ei  gyíFelyb. 

7  ^Ond  yn  erbyn  neb  o  blant  Israel 
sni  symmud  ci  ei  dafod,  ar  ddyn, 
nac  anifail ;  fel  y  gwypoch  fod  yr 
Arglwydd  yn  gwneuthur  rhagor 
rhwng  yr  Aiphtiaid  ac  Israel. 

8  A'th  ''holl  weision  hyn  a  ddeu- 
ant  i  waered  attaf  fi,  ac  a  ymgrym- 
mant  i  mi,  gan  ddywedyd,  Dos  all- 
an,  a'r  hoU  bobl  sydd  ar  dy  ol;  ac 
wedi  hynny  yr  âf  fi  aUan.  Felly 
efe  a  aeth  allan  oddi  wi'th  Pharaoh 
mewn  ^  digllonedd  Uidiog. 

9  A  dywedodd  'yr  Arglwydd  wi-th 
Moses,  Ni  wrendy  Pharaoh  arnoch ; 
fel  ^  yr  amlhâer  fy  rhyfeddodau  yng 
ngwlad  yr  Aipht. 

10  A  Moses  ac  Aaron  a  wnaethant 
yr  hoU  ryfeddodau  hyn  ger  bron 
Pharaoh:  a'r  ^Arglwydd  a  galed- 
odd  galon  Pharaoh,  fel  na  oUyngai 
efe  feibion  Israel  allan  o'i  wlad. 

PENNOD  XIL 

1  Neioidio  dechreuad  y  jlwyddyn.  3  Ordeinio 
y  Pasc.  11  Defod  y  Pasc.  15  Bara  croyw. 
29  Marwolaeth  y  cyntaf-anedig.  31  Gyrru 
yr  Israeliaid  allan  o'r  tir.  37  Hwyihau  yn 
dyfod  i  Succoth.    43  Ordinhâd  y  Pasc. 


YR  Arglwydd  hefyd  a  lefarodd 
wrth  Moses  ac  Aaron  yn  nhir 
yr  Aipht,  gan  ddywedyd, 

2  Y  mis  hwafydd  i  chwi  yn  dde- 
chreuad  y  misoedd :  cyntaf  fydd  i 
chm  o  fisoedd  y  flwyddyn. 

3  1Í  Lleferwch  wrth  hoU  gynnuU- 
eidfa  Israel,  gan  ddywedyd,  Ar  y 
degfed  dydd  o'r  mis  hwn  cymmer- 
ant  iddynt  bob  un  oen,  yn  ol  teulu 
eu  tadau,  sef  ^  oen  dros  bob  teulu. 

4  Ond  OS  y  teulu  fydd  ry  fychan 
i'r  oen,  efe  a'i  gymmydog  nesaf  i'w 
dy  a'i  cymmer,  wrth  y  rhifedi  o 
ddynion;  pob  un  yn  ol  ei  fwytta 
a  gyfrifwch  at  yr  oen. 

5  Bydded  yr  oen  gennych  *  yn  ber- 
ffeith-gwbl,  yn  wrryw,  ac  yn  Uwdn 
blwydd :  o'r  defaid,  neu  o'r  geifr,  y 
cymmerwch  ef. 

6  A  bydded  y'nghadw  gennych 
hyd  y  pedwerydd  dydd  ar  ddeg  o'r 
mis  hwn :  a  ^  Uadded  hoU  dyrfa 
cynnulleidfa  Israel  ef  ^  yn  y  cyfnos. 

7  A  chymmerant  o'r  gwaed,  a 
rhoddant  ar  y  ddau  ystlysbost,  ac 
ar  gappan  drws  y  tai  y  bwyttânt  ef 
ynddynt. 

8  A'r  cig  a  f'vvyttant  y  nos  honno, 
wedi  ei  rostio  wrth  dan,  a  •'bara 
croyw;  gyd  â  dail  surion  y  bwyt- 
tânt  ef 

9  Na  fwyttêwch  o  hono  yn  amrwd, 
na  chwaith  wedi  ei  ferwi  mewn  dwfr, 
eithr  wedi  ei  rostio  wrth  dan ;  ei 
ben  gyd  a'i  draed  a'i  ymysgaroedd. 

10  "^Ac  na  weddillwch  ddim  o 
hono  hyd  y  bore :  a'r  hyn  fydd 
y'ngweddiU  o  hono  erbyn  y  bore, 
llosgwch  yn  tan. 

11  IT  Ac  fel  hyn  y  b^vyttewch  ef ; 
wedi  gwregysu  eicli  hvynau,  a'ch 
esgidiau  am  eich  traed,  a'ch  fiyn 
yn  eich  dwylaw:  a  bwyttêwch  ef 
ar  fíì-wst;  Pasc  yr  Arglwydd  yd- 
yw  efe. 

12  0  herwydd  mi  a  dram^^yaf  trwy 
wlad  yr  Aipht  y  nos  hon,  ac  a  dar- 
awaf  bob  cyntaf-anedig  o  fewii  tir  yr 
Aipht,  yn  ddyn  ac  yn  anifau ;  *  a  mi 
a  wnaf  farn  yn  erbyn  hoU  *  dduwiau 
yr  Aipht :  myfi  yio  yr  Arglwydd. 

13  A'r  gwaed  fydd  i  chwi  yn  ar- 
wydd  ar  y  tai  lie  hyddoch  chwi :  a 
phan  welwyf  y  gwaed,  yna  yr  âf 
heibio  i  chwi,  ac  ni  bydd  pla  ^din- 
ystriol  arnoch  chwi,  pan  darawyf 
dir  yr  Aipht. 

14  A'r  dydd  hwn  fydd  yn  gofiad- 
wriaeth  i  chwi ;  a  chwi  a'i  cedwch 
ef  yn  wyl  i'r  Arglwydd  trAvy  eich 


Cyn 

CRIST 

1491. 


2  Neu, 
mỳn. 


»  Lef.  22. 
20,21. 
Mai.  L  8. 
Heb.  9. 14. 
lPetrl.l9. 


bLef.  23.  5. 

Num.  9. 3. 

a  28. 16. 

Deut.  16. 1. 
3  Heb. 

rhwng  y 

ddau 

hwyr. 

pen.  16.  6. 


d  pen.  23.18. 
a  34.  25. 


eNum.3M 

4  Neu,  dy- 
wysogion. 


5  Heb.  yn 
ddinystr. 


Ordeinio  y  Pasc. 


EXODUS,  XII. 


Lladd  y  cyntaf-anedig. 


Cyn 

CRIST 

1491. 

I  pen.  13.  6. 
a  23. 15.  a 
3i.  18,  25. 


8Geii.l7.14 


6  Heb. 
enaid. 


k  Lef.  23.  5. 

Num.  28. 
10. 


lDeut.16.3. 


7Neu, 

fỳn. 

k  Heb.  11.28. 


1  Ezec.  9.  (!. 
Uat.  7.  3. 
a  9.  4. 


cenhedlaethau :   cedwch  ef  yn  wyl 
trwy  ddeddf  dragywyddol. 

15  ^Saitli  niwrnod  y  bwyttêwch 
fara  croyw;  y  dydd  cyntaf  y  bwr- 
iwch  surdoes  allan  o'ch  tai :  o  her- 
wydd  pwy  bynnag  a  fwyttao  fara 
lefeinllyd  o'r  dydd  cyntaf  hyd  y 
seithfed  dydd,  ^yr  enaid  hwnnw  a 
dorrir  ymaith  oddi  wrth  Israel. 

16  Ar  y  dydd  cyntaf  hefyd  y  hydd 
i  chwi  gymmanfa  sanctaidd,  a  chym- 
manfa  sanctaidd  ar  y  seithfed  dydd : 
dim  gwaith  ni  wneir  ynddynt,  onid 
yr  hyn  a  fwytty  pob  ^  dyn,  hynny  yn 
unig  a  ellwch  ei  wneuthur. 

17  Cedwch  hefyd  ivyl  y  bara  croyw ; 
o  herwydd  o  fewn  corph  y  dydd 
hwn  y  dygaf  eich  lluoedd  chwi  aUan 
o  wlad  yr  Aipht :  am  hynny  cedwch 
y  dydd  hwn  yn  eich  cenhedlaethau, 
trwy  ddeddf  dragywyddol. 

18  1Í  ''Yn  y  mis  cyntaf,  ar  y  ped- 
werydd  dydd  ar  ddeg  o'r  mis  yn  yr 
hwyr,  y  bwyttêwch  fara  croyw,  hyd 
yr  unfed  dydd  ar  hugain  o'r  mis  yn 
yr  hwyr. 

19  Na  chaffer  surdoes  yn  eich  tai 
'  saith  niwrnod :  canys  pwy  bynnag 
a  fwyttao  fara  lefeinllyd,  yr  enaid 
hwnnw  a  dorrir  ymaith  o  gynnull- 
eidfa  Israel,  yn  gystal  y  dieithr  a'r 
priodor. 

20  Na  fwyttêwch  ddim  lefeinllyd : 
bwyttêwch  fara  croyw  yn  eich  hoU 
drigfannau. 

21  1Í  A  galwodd  Moses  am  hoU 
henuriaid  Israel,  ac  a  ddywedodd 
wrthynt,  Tynnwch  a  chymmerwch 
i  chwi  ^oen  yn  ol  eich  teuluoedd, 
a  Ueddwch  y  Pasc. 

22  ^  A  chymmerwch  dusw  o  isop,  a 
throchwch  ef  yn  y  gAvaed  a  fyddo 
yn  y  cawg,  a  rhoddwch  ar  gappan 
y  drws,  ac  ar  y  ddau  ystlysbost,  o'r 
gwaed  a  fyddo  yn  y  cawg ;  ac  nac 
aed  neb  o  honoch  allan  o  ddrws  ei 
dŷ  hyd  y  bore. 

23  0  herwydd  yr  Arglavyod  a 
dramwya  i  daro  yr  Aiphtiaid :  a 
phan  welo  efe  y  gwaed  ar  gappan  y 
drws,  ac  ar  y  ddau  ystlysbost ;  yna 
yr  Arglwydd  a  â  heibio  i'r  drws, 
ac  '  ni  ad  i'r  dmystrydd  ddyfod  i 
mewn  i'ch  tai  chwi  i  ddinystrio. 

24  A  chwi  a  gedwch  y  peth  hyn 
yn  ddeddf  i  ti,  ac  i'th  feibion  yn 
dragywydd. 

25  A  phan  ddeloch  i'r  wlad  a 
rydd  yr  Arglwydd  i  chwi,  megis 
yr  addawodd  ;  yna  cedwch  y  gwas- 
anaeth  hwn. 


26  ""A  bydd,  pan  ddywedo  eich 
meibion  wrthych,  Pa  wasanaeth  yw 
hwn  gennych  ? 

27  Yna  y  dywedwch,  Aberth  Pasc 
yr  Arglwydd  ydyw,  yr  hwn  a  aeth 
heibio  i  dai  meibion  Israel  yn  yr 
Aipht,  pan  darawodd  efe  yr  Aipht- 
iaid, ac  yr  achubodd  ein  tai  ni. 
Yna  "yr  ymgrymmodd  y'bobl,  ac 
yr  addolasant. 

28  A  meibion  Israel  a  aethant  ym- 
aith, ac  a  wnaethant  megis  y  gor- 
chymynasai  yr  Arglwydd  wrth  Mo- 
ses ac  Aaron;  felly  y  gwnaethant. 

29 1Í  Ac  °  ar  banner  nos  y  tarawodd 
Pyr  Arglwydd  bob  cyntaf-anedig 
y'ngwlad  yr  Aipht,  "^  o  gyntaf-anedig 
Pharaoh  yr  hwn  a  eisteddai  ar  ei 
frenhin-faingc,  hyd  gyntaf-anedig 
y  gaethes  oedd  yn  y  ^  carchardy ;  a 
phob  cyntaf-anedig  i  anifail. 

30  A  Pharaoh  a  gyfododd  liw  nos, 
efe  a'i  holl  weision,  a'r  hoU  Aipht- 
iaid; ac  yr  oedd  gweiddi  ma^vr  yn 
yi'  Aipht :  oblegid  nid  oedd  dŷ  a'r 
nad  ydoedd  un  marw  ynddo, 

31  1Í  Ac  'efe  a  alwodd  ar  Moses 
ac  Aaron  liw  nos,  ac  a  ddywed- 
odd, Codwch,  ewch  allan  o  fysg  fy 
mhobl,  ^chwi  a  meibion  Israel  hef- 
yd; ac  ewch,  a  gwasanaethwch  yr 
Arglwydd,  fel  y  dywedasoch. 

32  ^Cymmerwch  eich  defaid,  a'ch 
gwartheg  hefyd,  fel  y  dywedasoch,  ac 
ewch  ymaith,  a  bendithiwch  finnau. 

33  A'r  Aiphtiaid  a  fuant  daerion 
ar  y  bobl,  gan  eu  gyrru  ar  ffrwst 
allan  o'r  wlad ;  oblegid  dywedasant, 
Dynion  meirw  ydym  ni  oil. 

34  A'r  bobl  a  gymmerodd  eu  toes 
cyn  ei  lefeinio,  a'u  ^  toes  oedd  wedi 
ei  rwymo  yn  eu  dillad  ar  eu  hys- 
gAvyddau. 

35  A  meibion  Israel  a  wnaethant 
yn  ol  gair  Moses ;  ac  "  a  fenthyccias- 
ant  gan  yr  Aiphtiaid  dlysau  arian, 
a  -  thlysau  aur,  a  gwisgoedd. 

36  A'r  Arglwydd  a  roddasai 
i'r  bobl  hawddgarwch  y'ngolwg  yr 
Aiphtiaid,  fel  yr  echwynasant  idd- 
ynt :  a  ""  hwy  a  yspeiliasant  yr 
Aiphtiaid. 

37  1Í  A  y  meibion  Israel  a  aethant 
o  ^Rameses  i  Succoth,  y'nghylch 
^chwe  chàn  mil  o  wŷr  traed,  heb 
law  plant. 

38  A  phobl  gymmysg  lawer  a  aeth- 
ant i  fynu  hefyd  gy d  â  liAvynt ;  defaid 
hefyd  a  gwartheg,  se/dâ  lawer  iawn. 

39  A  hwy  a  bobasant  y  toes  a  ddyg- 
asent  allan  o'r  Aipht  yn  deisennau 


Ordinhâd  y  Pasc. 


EXODUS,  XIII. 


Cyssegru  y  cyntaf-anedig. 


Cyn 

CEIST 

1491. 

fc  [jen,  6.  L 
ft  ILL 


c  Gen.  15.13. 
Act.  7.  C. 
Gal.  3. 17. 


d  Edrycli 
Deut.  16. 6. 


S  Heb.  nos 
cadwriaeth. 


eNuiii.9.12. 
loan  19. 3C. 


6  pen.  6.26. 


•  pen.  22. 29. 
ft  34.  19. 
Lef.  27.  26. 
Num.  3. 13. 
a  8.  16, 17. 
n  18.  15. 
Luc  2.  23. 


croyw;  o  henvydd  yr  oedd  heb  ei 
lefeinio  :  canys  ^  gwthiasid  hwynt 
o'r  Aipht,  ac  iii  allasant  aros,  ac 
ni  pharottoisent  iddynt  eu  hun  lun- 
iaeth. 

40  1Í  A  plireswyliad  meibion  Is- 
rael, tra  y  trigasant  yn  yr  Aipht, 
oedd  *=ddeng  nilynedd  ar  hugain  a 
phedwar  can  mlynedd. 

41  Ac  ym  mhen  y  deng  mlynedd 
ar  hugain  a  phedwar  can  mlynedd, 
le,  o  fewn  corph  y  dydd  hwnnw,  yr 
aeth  hoU  luoedd  yi*  Akglwydd 
allan  o  wlad  yr  Aipht. 

42  ^  Nos  yw  hon  i'w  chadw  i'r  Ak- 
glwydd, ar  yr  hon  y  dygwyd  hwjTit 
allan  o  wlad  yr  Aipht :  ^  nos  yr  Ak- 
glwydd yw  hon,  i  holl  feibion  Is- 
rael i'w  chadw  trwy  eu  hoesoedd. 

43  H  Yr  Arglwydd  hefyd  a  ddy- 
wedodd  wrth  Moses  ac  Aaron,  Dyma 
ddeddf  y  Pasc :  na  f^^^yttaed  neb 
dieithr  o  hono. 

44  Ond  pob  gwasanaethwr  wedi 
ei  brynu  am  arian,  gwedi  yr  en- 
waedych  ef,  a  f^vytty  o  hono. 

45  Yr  alltud,  a'r  gwas  cyflog,  ni 
chaiff  fwytta  o  hono. 

46  Mewn  un  tŷ  y  bwyttêir  ef :  na 
ddwg  ddini  o'r  cig  allan  o'r  tŷ;  ac 
^  na  thorrAvch  asgwrn  o  hono. 

47  Holl  gynnulleidfa  Israel  a 
wnant  hynny. 

48  A  ^phan  arhoso  dieithr  gyd  â 
thi,  ac  ewyllysio  cadw  Pasc  i'r  Ar- 
glwydd, enwaeder  ei  holl  wrryw- 
iaid  ef,  ac  yna  nesâed  i  wneutiiur 
hynny ;  a  bydded  fel  yr  hwn  a  aned 
yn  y  wlad:  ond  na  fwyttâed  neb 
dienwaededig  o  hono. 

49  Yr  un  gyfraith  fydd  i'r  piiodor, 
ac  i'r  dieithr  a  arhoso  yn  eich  mysg. 

50  Yna  holl  feibion  Israel  a 
wnaethant  fel  y  gorchymynasai  yi' 
Arglwydd  wrth  Moses  ac  Aaron; 
feUy  y  gwnaethant. 

51  Ac  o  fcAvn  corph  y  dydd  hwTi- 
nw  y  dug  yi-  Arglwydd  feibion 
Israel  o  wlad  yr  Aipht,  ^ya  ol  eu 
Uuoedd. 

PENNOD  XIII. 

1  Cyssegru  y  cyntaf-anedig  i  Dduw.  3  Gor- 
cliymyn  cadw  cqfadwriaeth  or  Pasc.  11 
Neillduo  y  cyntaf  o'r  arJfeiliaid.  17  Yr  Is- 
raeliaid  lortli  fyned  allan  o'r  Aipht  yn  dwyn 
esgyrn  Joseph  gyd  â  hwynt.  20  Yn  dyfod  i 
Etham.  21  Duw  yn  eu  harwain  mewn  colofn 
0  niwl  a  cholofn  o  dan. 

'R  Arglwydd  a  lefarodd  wrth 
Moses,  gan  ddywedyd, 
2  ^Cyssegra  i  mi  bob  cyntaf-anedig, 
se/  beth  bynnag  a  agoro  y  groth 

70  " 


ym  mysg  meibion  Israel,  o  ddyn  ac 
anifail :  eiddo  fi  yw. 

3  IF  A  dywedodd  Moses  wrth  y 
bobl,  Cofiwch  y  dydd  hwn,  ar  yr 
hwn  y  daethoch  aUan  o'r  Aipht,  o 
dŷ  2  y  caethiwed :  oblegid  trwy  law 
gadarn  y  dug  yr  Arglwydd  chwi 
oddi  yno :  am  hjTiny  na  fwyttâer 
bara  lefeinllyd, 

4  Heddyw  yi*  ydych  chm  yn  myn- 
ed  allan,  *•  ar  y  mis  Abib. 

5  11 A  phan  ddygo  yr  Arglwydd 
di  i  wlad  y  Canaaneaid,  a'r  Hetli- 
iaid,  a'r  Amoriaid,  yr  Hefiaid  hefyd, 
a'r  Jebusiaid,  yr  hon  a  dyngodd  efe 
wrth  dy  dadau  y  rhoddai  efe  1  ti, 
se/gwlad  yn  Uifeirio  o  laeth  a  mêl ; 
^  yna  y  gwnei  y  gwasanaeth  yma  ar 
y  mis  hwn. 

6  ^  Saith  niwrnod  y  bwyttêi  fara 
croyw;  ac  ar  y  seithfed  dydd  y 
hydd  gwyl  i'r  Arglwydd. 

7  Bara  croyw  a  f\\yttôir  saith  niwr- 
nod :  ac  na  weler  bara  lefeinllyd 
gyd  â  thi ;  ac  na  weler  gennyt  sur- 
does  o  fe^vTi  dy  holl  derfynau. 

8  IT  A  mynega  i'th  fab  y  dydd 
h^vnnw,  gan  ddywedyd,  0  her^^^dd 
yr  hyn  a  Avnaeth  yr  Arglwydd  i 
mi  pan  ddeuthum  allan  o'r  Aipht, 
y  givneir  hyn. 

9  A  bydded  i  ti  ^  yn  arwydd  ar  dy 
law,  ac  yn  gofíadwi'iaeth  rhwng  dy 
lygaid ;  fel  y  byddo  cyfraith  yr  Ar- 
glwydd yn  dy  enau:  o  her^vydd  â 
Haw  gadarn  y  dug  yr  Arglwydd 
dydi  allan  o'r  Aipht. 

10  Am  hynny  cadw  y  ddeddf  hon, 
yn  ei  hamser  nodedig,  o  íÌA\^ddyn  i 
fiwyddyn. 

11  f  A  phan  ddygo  yr  Arglwydd 
di  i  wlad  y  Canaaneaid,  megis  y 
tyngodd  efe  wrthyt,  ac  wrth  dy 
dadau,  a'i  rhoddi  i  ti ; 

12  Yna  ^y  neilldui  i'r  Arglwydd 
bob  cyntaf-anedig:  a  phob  cyntaf  i 
anifail  a  fyddo  eiddot  ti,  y  gMTryw- 
iaid  eiddo  yr  Arglwydd  iyddant. 

13  A  s  phob  cyntaf  i  asyn  a  bryni 
di  ^  âg  oen ;  ac  oni  phryni  di  ef, 
yna  torfjmygla  ef:  a  phob  dyn 
cyntaf-anedig  o'th  feibion  ^a  bryni 
di  hefyd. 

14  1Í  A  phan  ofyno  dy  fab  *  ar  ol 
hyn,  gan  ddywedyd,  Beth  yiu  hyn? 
yna  dywed  wrtho,  A  llaw  gadarn 
y  dug  yi*  Arglwydd  ni  allan  o'r 
Aipht,  o  dy  y  caethiwed- 

15  A  phan  oedd  anhawdd  gan 
Pharaoh  ein  gollwng  ni,  y  Uaddodd 
jT  Arglwydd   bob   cyntaf-anedig 


Cyn 
CEIST 

1491. 


2  Heb.  7/ 

gweision. 


bpen.  23. 15. 
l)eut.l6.L 


«  pen.  12. 
25,26. 


A  pen.  12. 
15, 16. 


e  Edrych 
ad.  16. 
Num.  15. 
39. 

Deut.  6.  8. 
a  11.  18. 
Diar.  1.  9. 
Es.  49.  16. 
.Ter.  22.  24. 
Matt.  23. 5. 


fpen.22.29. 

a  34. 19. 

Lef.  27.  26. 

Num.  8. 17. 

Deu.15.19. 

Ezec.  44. 

30. 
s  Num.  18. 

15, 16. 
3Gr.  <i 

niỳn. 

hNum.3.47. 
a  18. 16. 


i  Heb.  y 

fory. 


Y  gólofn  o  niwl  ac  o  dan. 


EXODUS,  XIV. 


Pharaoh  yn  erlid  Israel. 


Cyn 

CRIST 

1491. 


1  Deut.  17. 
16. 

k  pen.  14.  2. 


fi  Het.  yn 

humpiau. 


1  Gen.  50. 25. 
Jos.  24.  32. 
Act.  7. 16. 


1  Num.  33. 


n  pen.  40. 38. 
Kuni.  9. 15. 
a  10.  34. 
a  14. 14. 
I)eut.l.33. 
Neh.9. 12, 
19. 

Pb.  78. 14. 
a  99.  7. 
a  105.  39. 
1  Cor.  10.1. 


«pen.  13. 18. 

■b  Num.  33. 

7. 


Epei).  4.  21. 


y'ngwlad  yr  Aipht,  o  gyiitaf-anedig 
dyn  hyd  gyntaf-anedig  anifail:  am 
hynny  yr  ydwyf  yn  abertliu  i'r  Ar- 
GLWYDD  bob  gwrryw  a  agoro  y 
grotli;  ond  pob  cyntaf-anedig  o'm 
meibion  a  brynaf. 

16  A  bydded  hynny  yn  arwydd  ar 
dy  law,  ac  }ti  rhagdalau  rhwng  dy 
lygaid :  canys  â  llaw  gadarn  y  dug 
yr  Arglwydd  ni  allan  o'r  Aipht. 

17  "iF  A  phan  ollyngodd  Pharaoh 
y  bobl,  ni  arweiniodd  yr  Arglwydd 
liwynt  trwy  fíbrdd  gwlad  y  Philist- 
iaid,  er  ei  bod  yn  agos :  oblegid  dy- 
wedodd  Duw,  Rhag  i'r  bobl  edifar- 
hâu  pan  welant  ryfel,  a  '  dychwelyd 
i'r  Aipht. 

18  Ond  Duw  ''a  arweiniodd  y  bobl 

0  amgylch,  trwy  anialwch  y  môr 
coch:  ac  '^yn  arfogion  yr  aeth  meib- 
ion Israel  allan  o  wlad  yr  Aipht. 

19  A  Moses  a  gymmerodd  esgym 
Joseph  gyd  âg  ef :  o  herwydd  efe  a 
wnelsai  i  feibion  Israel  dyngu  tr^vy 
Iw,  gan  ddywedyd,  ^  Duw  a  ymwêl  â 
chwi  yn  ddiau;  dygwch  chwithau 
iy  esgyrn  oddi  yma  gyd  â  chwi. 

20  ÌT  A  ™hwy  a  aethant  o  Suc- 
coth ;  ac  a  wersyllasant  yn  Etham, 
/nghwrr  yr  anialwch. 

21  A'r  "Arglwydd  oedd  yn  myn- 
ed  o'u  blaen  hwynt  y  dydd  mewn 
colofii  o  niwl,  i'w  harwain  ar  y 
ffordd ;  a'r  nos  vuGwa.  colofn  o  dan, 
i  oleuo  iddynt:  fel  y  gaUent  fyned 
ddydd  a  nos. 

22  Ni  thynnodd  efe  ymaith  y  gol- 
ofn  niwl  y  dydd,  na'r  golofn  dan  y 
nos,  o  flaen  y  bobl. 

PENNOD  XIV. 

1  Duw  yn  liyfforddi  yr  Israeliaid  yn  eu  taith. 
j      5  PJiaraoh  yn  erlid  ar  eu  hoi  hwynt.   10  Yr 

Israeliaid  yn  tuchan.  13  Moses  yn  eu  cysuro 
hwy.  1.5  Duw  yn  dysgu  i  Moses  heth  a  wnai. 
19  Y  niicl  yn  symmudo  Vr  tu  61  i'r  gwersyll. 
21  Yr  Israeliaid  yn  myned  trwy  y  mor  coch; 

23  a'r  Aiphtiaid  yn  hoddi  ynddo. 

A'R  Arglwydd  a  lefarodd  wrth 
.  Moses,  gan  ddywedyd, 

2  Dy\\  ed  wrth  feibion  Israel,  ^  am 
ddychwelyd  a  gwersyllu  o  flaen  ''Pi- 
hahiroth,  rh^vng  Migdol  a'r  mor,  o 
flaen  Baal-sephon :  ar  ei  chyfer  y 
gwersyllwch  wrth  y  mor. 

3  Canys  dywed  Pharaoh  am  feib- 
ion Israel,  Rhw5^strA\7d  hwynt  yn  y 
tir ;  cauodd  yr  anialwch  arnynt. 

4  A  •=  mi  a  galedaf  galon  Pharaoh, 
fel  yr  erlidio  ar  eu  hoi  h^svynt:  felly 
y'm  gogoneddir  ar  Pharaoh,  a'i  hoU 
"fyddin;  a'r  Aiphtiaid  a  gant  wybod 


mai  myfi  yw  yi'   Arglwydd.    Ac 
felly  y  gwnaethant. 

5  11  A  mynegwyd  i  frenhin  yr 
Aipht,  fod  y  bobl  yn  flbi :  yna  ^y 
trodd  calon  Pharaoh  a'i  weision  yn 
erbyn  y  bobl;  a  dywedasant,  Beth 
yAV  hyn  a  wnaethom,  pan  oUyngas- 
om  Israel  o'n  gwasanaethu? 

6  Ac  efe  a  daclodd  ei  gerbyd,  ac 
a  gymmerodd  ei  bobl  gyd  âg  ef. 

7  A  chymmerodd  chwe  chant  o 
ddewis  gerbydau,  a  holl  gerbydau 
yr  Aipht,  a  chapteniaid  ar  bob  un 
o  honynt 

8  A'r  Arglwydd  a  galedasai  gal- 
on Pharaoh  brenhin  yr  Aipht,  ac 
efe  a  ymlidiodd  ar  ol  meibion  Is- 
rael: ond  ®yr  oedd  meibion  Israel 
yn  myned  allan  â  llaw  uchel. 

9  A'r  ^Aiphtiaid  a  ymlidiasant  ar 
eu  hoi  hwynt,  sefhóìì  feirch  a  cher- 
bydau  Pharaoh,  a'i  \vŷr  meirch,  al 
fyddin,  ac  a'u  goddiweddasant  yn 
gwersyllu  wrth  y  mor,  ger  llaw  Pi- 
hahiroth,  o  flaen  Baal-sephoa 

10  1Í  A  phan  ncsaodd  Pharaoh, 
meibion  Israel  a  godasant  eu  gol- 
wg ;  ac  wele  yr  Aiphtiaid  yn  dyfod 
ar  eu  hoi ;  a  hwy  a  oftiasant  yn 
ddirfawr:  a  meibion  Israel  a  waedd- 
asant  ar  yr  Arglwydd. 

11  A  dy^vedasant  wrth  Moses,  Ai 
am  nad  oedd  beddau  yn  yi-  Aipht, 
y  dygaist  ni  i  farw  yn  yr  anialwch  ? 
Paham  y  gwnaethost  fel  hyn  â  ni, 
gan  ein  dwyn  allan  o'r  Aipht  ? 

12  8  Onid  dyma  y  peth  a  lefarasom 
wrthyt  yn  yr  Aipht,  gan  ddywedyd, 
Paid  â  ni,  fel  y  gwasanaethom  yr 
Aiphtiaid?  canys  gwell  fuasai  i  ni 
wasanaethu  yr  Aiphtiaid,  na  marw 
yn  yr  anialwch. 

13  11  A  Moses  a  ddywedodd  wrth 
y  bol)l,  ^'Nac  ofnwch ;  sefwch,  ac 
edrychwch  ar  iachawdwriaeth  yr 
Arglwydd,  yr  hwn  a  /v^iia  efe  i 
chwi  heddyw ;  oblegid  yr  Aiphtiaid 
y  rhai  a  welsoch  chwi  heddyw,  ni 
chewch  eu  gweled  byth  ond  hynny. 

14  '  Yr  Arglwydd  a  ymladd  dros- 
och ;  am  hynny  tewch  chwi  â  son. 

15  IF  A'r  Arglwydd  a  ddywedodd 
wrth  Moses,  Paham  y  gweiddi  ar- 
naf  ?  dywed  wrth  feibion  Israel  am 
gerdded  rhagddjTit. 

16  A  chyfod  dithau  dy  wialeu,  ac 
estyn  dy  law  ar  y  mor,  a  hoUta  ef : 
a  meibion  Israel  a  ant  trwy  ganol  y 
mor  ar  dir  sych. 

17  Wele,  fi,  le,  myfi  a  galedaf  galon 
yr  Aiphtiaid,  fel  y  dclont  ar  eu  hoi 


<iPs.l05.25. 


Myned  trivy  y  môr  cocJi. 


EXODUS,  XV. 


Can  Moses. 


Cyn 

CEIST 

1491, 


kpen.13.21. 


1  Edrych 
Es.  8. 14. 
2  Cor.  4.  3. 


m  Ps.  66.  6. 

n  Jos.  3.  IG. 

a  4.  23. 

Neh.  9. 11. 

Ps.  74. 13. 

a  106.  9. 

a  114.  3. 
»Num.33.8. 

Ps.  74. 13. 

1  Cor.  10.1. 

Heb.  11.29. 


P  Edrvch 
Ps.  77. 17, 


2  a harodd 
iddynt 
gerdded. 


3  Heb. 

ysgyliodd. 

l)eut.ll.4. 

Ps.  78.  53. 
1  Hnb.  3. 

8,13. 


hwynt ;  a  mi  a  ogoneddir  ar  Pha- 
raoh, ac  ar  ei  hoU  fyddin,  ar  ei  ger- 
bydau  ef,  ac  ar  ei  farchogion. 

18  A'r  Aiphtiaid  a  gânt  wybod  mai 
myfi  yw  yr  Arglwydd,  pan  y'm 
gogoneddir  ar  Pharaoh,  ar  ei  ger- 
bydau,  ac  ar  ei  farchogion. 

19  1Í  Ac  angel  Duw,  ^  yr  hwn  oedd 
yn  myned  o  flaen  byddin  Israel,  a 
symmudodd,  ac  a  aeth  o'u  hoi 
hwynt;  a'r  golofn  niwl  a  aeth 
ymaith  o'u  tu  blaen  hwynt,  ac  a 
safodd  o'u  hoi  hwynt. 

20  x4.c  efe  a  ddaeth  rhwng  Uu  yr 
Aiphtiaid  a  Uu  Israel ;  ac  ^r  ydoedd 
yn  gwmmwl  ac  yn  dywyllwch  iV 
Aiphtiaid,  ac  yn  goleuo  y  nos  i 
Israel:  ac  ni  nesaodd  y  naill  at  y 
Hall  ar  hyd  y  nos. 

21  A  Moses  a  estynodd  ei  law  ar 
y  môr :  a'r  Arglwydd  a  yrrodd  y 
môr  yn  ei  ol,  trwy  ddwyreinwynt 
cryf  ar  hyd  y  nos,  ac  "  a  Avnaeth  y  mor 
yn  sychdir,  "  a  hoUtwyd  y  dyfroedd. 

22  A  "meibion  Israel  a  aethant 
trwy  ganol  y  mor  ar  dir  sych :  a'r 
dyfroedd  oedd  yn  fur  iddynt,  o'r  tu 
dehau,  ac  o'r  tu  asAvy. 

23  ^  A'r  Aiphtiaid  a  erlidiasant, 
ac  a  ddaethant  ar  eu  hoi  hwynt; 
sef  holl  feirch  Pharaoh,  a'i  gerbyd- 
au,  a'i  farchogion,  i  ganol  y  mor. 

24  Ac  ar  y  wyliad^vriaeth  fore  Pyr 
Arglwydd  a  edrychodd  ar  fyddin 
yr  Aiphtiaid  trwy  y  golofn  dan  a'r 
CAvmmwl,  ac  a  derfysgodd  fyddin  yr 
Aiphtiaid. 

25  Ac  efe  a  dynnodd  ymaith  oi- 
wynion  eu  cerbydau ;  ac  ^yr  oeddynt 
yn  gyrru  yn  drwm :  fel  y  dywedodd 
yr  Aiphtiaid,  Ffown  oddi  wrth  Is- 
rael; oblegid  yr  Arglwydd  sydd 
yn  ymladd  drostynt  hwy  yn  erbyn 
yr  Aiphtiaid. 

26  11  A'r  Arglwydd  a  ddjvvedodd 
wrth  Moses,  Estyn  dy  law  ar  y  mor ; 
fel  y  dychwelo  y  dyfroedd  ar  yr 
Aiphtiaid,  ar  eu  cerbydau,  ac  ar  eu 
marchogion. 

27  A  Moses  a  estynodd  ei  law  ar 
y  mor :  a  dychwelodd  y  mor  cyn  y 
i)ore  i'w  nerth ;  a'r  AijDhtiaid  a  ffoi- 
sant  yn  ei  erbyn  ef :  a'r  Arglwydd 
a  "ddymchwelodd  yr  Aiphtiaid  yng 
nghanol  y  mor. 

28  'I  A'r  dyfroedd  a  ddychwelas- 
ant,  ac  a  orchuddiasant  gerbydau, 
a  marchogion,  a  holl  fyddin  Pha- 
raoh, y  rhai  a  ddaethant  ar  eu  hoi 
hwynt  i'r  mor :  "^  ni  adawyd  o  hon- 
ynt  gymmaint  ag  un. 


29  Ond  *  meibion  Israel  a  gerddas- 
ant  ar  dir  sych  y'nghanol  y  mor : 
a'r  dyfroedd  oedd  yn  fur  iddynt,  ar 
y  llaw  ddehau,  ac  ar  y  Uaw  aswy. 

30  FeUy  yr  Arglwydd  a  achub- 
odd  Israel  y  dydd  hwnnw  o  law 
yr  Aiphtiaid:  a  gwelodd  Israel  yr 
Aiphtiaid  yn  feirw  ar  fin  y  mor. 

31 A  gwelodd  Israel  y  '^grymmusder 
mawr  a  wnaeth  yr  Arglwydd  yn 
erbyn  yr  Aiphtiaid :  a'r  bobl  a  ofnas- 
ant  yr  Arglwydd,  ac  *a  gredasant 
i'r  Arglwydd,  ac  i'w  was  ef  Moses. 

PENNOD  XV. 

1  Can  Moses.  22  Y  hohl  ag  eisieu  dwfr  arnynt. 
23  Chiveno  ddyfroedd  Marali.  25  Pren  yn  eu 
pereiddio  hivy.  27  Deuddeg  ffynnon  o  ddwfr, 
a  deg  palmwydden  a  thri  ugain,  yn  Elim. 

YNA  y  canodd  Moses  a  meib- 
ion Israel  y  gân  hon  i'r  Ar- 
glwydd, ac  a  lefarasant,  gan  ddy- 
wedyd,  Canaf  i'r  Arglwydd  ;  canys 
gAvnaeth  yn  rhagorol  ia^vn :  taflodd 
y  march  a'i  farchog  i'r  mor. 

2  Fy  nerth  a'm  ''can  yw  yr  Ar- 
glwydd ;  ac  y  mae  efe  yn  iachawd- 
wriaeth  i  mi :  efe  yw  fy  Nuw,  efe 
a  ogoneddaf  ii ;  Duw  fy  nhad,  a  mi 
a'i  dyrchafaf  ef 

3  Yr  Arglwydd  sydd  ryfelwr :  yr 
Arglwydd  yw  ei  enw. 

4  Efe  a  daflodd  gerbydau  Pharaoh 
a'i  fyddin  yn  y  mor :  ei  gapteiiiaid 
dewisol  a  foddwyd  yn  y  mor  coch. 

5  Y  dyfnderau  a'u  toisant  h^vy; 
^disgynasant  i'r  gwaelod  fel  carreg. 

6  "^Dy  ddeheulaw,  Arglwydd, 
sydd  ardderchog  o  nerth ;  a'th  dde- 
heulaw, Arglwydd,  a  ddrylliodd  y 
gelyn. 

7  Ym  mawredd  dy  ardderchowg- 
rwydd  y  tynnaist  i  lawr  y  rhai  a 
gyfodasant  i'th  erbyn :  dy  ddigof- 
aint  a  aufonaist  allan,  ac  efe  a'u 
hysodd  hwynt  "^fel  soil. 

8  ^Trwy  chwythad  dy  ffroenau 
y  casglwyd  y  dyfroedd  ynghyd :  y 
íFrydiau  a  safasant  fel  pentwr;  y 
dyfnderau  a  geulasant  y'nghanol  y 
mor. 

9  ^Y  gelyn  a  ddywedodd.  Mi  a 
erlidiaf,  mi  a  odcUweddaf,  mi  a 
rannaf  yr  yspail :  caf  fy  ngwynfyd 
arnynt;  tynnaf  fy  nghledd}f,  fy 
llaw  a'u  -  difetha  hwynt. 

10  Ti  a  chwythaist  a'th  wynt;  y 
mor  a'u  todd  h^vynt:  sgoddasant  fel 
plwm  yn  y  dyfroedd  cryfion. 

11  ""Pwy  sydd  debyg  i  ti,  O  Ar- 
glwydd, ym  mhlith  y  "duwiau  ?  pwy 
fel  tydi  yn  ogoneddus  mewn  sanct- 


Cyn 
CEIST 

1491. 

>  Ps.  77.  20. 


iHeb. 
llaw  favor. 


t  Ps.  106. 12. 


a  Deut.  10. 
21. 
Ps.  18.  2. 

.1  22.  3. 
a  109. 1. 
a  118.  U. 
Es.  12.  2. 


b  Neh.  9.  L 

0  Ps.  113. 
15, 16. 


d  Es.  5.  24. 

a  47. 14. 
e  pen.  14. 21. 

.1  ob  4.  Í). 

2Thes.2.8. 


S  ad.  5. 
h  2  Sam.  7. 
22.  IBren. 

Pst"s6.  8. 
a  Sa.  6. 
Jer.  10.  6. 

a  49. 1'J. 
3  cedyrn. 


Dyfroedd  cliwerw  Marah. 


EXODUS,  XVI. 


Y  hohl  yn  tuchan  am  fara. 


Cyn 

CEIST 

1491. 


1  Num.  14. 
14. 

Ueut.  2. 25. 
Jos.  2.  9. 

k  Deut.  2.  4. 

1  Num.  22.  .3. 
Hat.  3.  7. 
m  Jos.  5. 1. 


nDeut.2.2f 
a  11.  25. 
Jos.  2.  9. 


Open.  19.  ■">. 

Deut.  32. 0. 

2Sam.7.23. 

Tit.  2. 14. 

lPetr2.  0. 
P  Ps.  44.  2. 

aSO.  & 


qps.l46.in. 
Es.  57.  \h. 


r  1  Sam.  18. 
6. 


8  Barn.  11. 
34.a21.il. 
2Sam.6.1(;. 
Ps.  68. 11, 
25. 


»  Gen.  16.  7. 
a  2Ö,  18. 


oNum.33.8. 


i  Ckwerw- 
der. 


«Edrych 
2  Bren.  4. 
41. 

7  Edrych 
Jos,  21  25. 


eiddrwydd,  yn  ofnadwy  mewn  mol- 
iant,  yn  gwneuthur  rhyfeddodau  ? 

12  Estynaist  dy  ddeheulaw;  llyngc- 
odd  y  ddaear  hwynt. 

13  Arweiniaist  yn  dy  drugaredd 
y  bobl  y  rhai  a  waredaist :  yn  dy 
nertli  y  tywysaist  hwynt  i  anneddle 
dy  sancteiddrwydd. 

14  'Y  bobloedd  a  glywant,  ac  a 
ofnant:  dolur  a  ddeil  breswylwyr 
Palestina. 

15  Yna  ^y  synna  ar  ddiiciaid  Edom : 
'  cedyrn  hyrddod  Moab,  dychryn  a'u 
deil  hwynt :  ""holl  breswylwyr  Ca- 
naan a  doddant  ymaith. 

16  "  Ofn  ac  arswyd  a  syrth  arnynt ; 
gan  fawredd  dy  fraich  y  tawant  fel 
carreg,  nes  myned  trwodd  o'th  bobl 
di,  Aeglwydd,  nes  myned  o'r  bobl 
°a  ennillaist  ti  trwodd. 

17  Ti  a'u  dygi  hwynt  i  mewn,  ac 
Pa'u  plenni  hwynt  ym  mynydd  dy 
etifeddiaeth,  y  lie  a  wnaethost,  0 
Aeglwydd,  yn  anneddle  i  ti ;  y 
cyssegr,  Arglwydd,  a  gadarnhaodd 
dy  ddwylaw. 

18 1  Yr  Arglwybd  a  deyrnasa  byth 
ac  yn  dragywydd. 

19  0  herwydd  meirch  Pharaoh,  a'i 
gerbydau,  a'i  farchogion,  a  aethant 
i'r  môr;  a'r  Arglwydd  a  ddychwel- 
odd  ddyfi-oedd  y  môr  arnynt :  ond 
meibion  Israel  a  aethant  ar  dir  sych 
y'nghanol  y  môr, 

20  1Í  A  Miriam  y  bropliwydes, 
chwaer  Aaron,  *^a  gymmerodd  dym- 
pan  yn  ei  Haw,  a'r  hoU  wragedd  a 
aethant  allan  ar  ei  hoi  hi,  *  â  thym- 
panau  ac  â  dawnsiau. 

21  A  dywedodd  Miriam  wrthynt, 
Cenwch  i'r  Arglwydd;  canys 
gwnaeth  yn  ardderchog :  bwriodd 
y  march  a'r  marchog  i'r  môr. 

22  Yna  Moses  a  ddug  Israel  oddi 
wrth  y  môr  coch;  ac  aethant  allan 
i  anialwch  *Sur :  a  hwy  a  gerddasant 
dri  di\vrnod  yn  yr  anialwch,  ac  ni 
chawsant  ddwfr. 

23  1Í  A  phan  ddaethant  i  "  Marah, 
ni  allent  yfed  dyfroedd  Marah,  am 
eu  bod  yn  chwerwon :  o  her- 
wydd hynny  y  gelwir  ei  henw  hi 
*  Marah. 

24  A'r  bobl  a  duchanasant  yn  er- 
byn  Moses,  gan  ddywedyd,  Beth  a 
yfwn  ni? 

25  Ac  efe  a  waeddodd  ar  yr  Ar- 
glwydd :  a'r  Arglwydd  a  ddang- 
osodd  iddo  ef  bren ;  ^  ac  efe  a'i 
bwriodd  i'r  dyfroedd,  a'r  dyfroedd 
a  bereiddiasant :    yno  ^y  g^vnaeth 


efe  ddeddf  a  chyfraith,  ac  }tio  ""y 
profodd  efe  hwynt, 

26  Ac  a  ddywedodd,  Os  gan  wran- 
daw  y  gwrandewi  ar  lais  yr  Ar- 
glwydd dy  Dduw,  ac  os  gwnei  di 
yr  hyn  sydd  uniawn  yn  ei  olwg  ef,  a 
rhoddi  clust  i'w  orchymynion  ef,  a 
chadw  ei  hoU  ddeddfau  ef ;  *ni  rodd- 
af  arnat  un  o'r  clefydau  a  roddais 
ar  yr  Aiphtiaid ;  o  herwydd  myfi  yw 
yr  Arglwydd  ^dy  iachawdwr  di. 

27  1Í  A  *"  daethant  i  Elim ;  ac  yno 
yr  oedd  deuddeg  fíynnon  o  ddwfr, 
a  deg  palmwydden  a  thri  ugain : 
a  hwy  a  wersyllasant  yno  wrth  y 
dyfroedd. 

PENNOD  XVI. 

1  Yr  Israeliaid  yn  dyfod  i  Sin;  2  ac  yn  tuchan 
o  eisieu  hara.  4  Duw  yn  addaw  iddyni  fara 
o'r  nefoedd.  11  Danfon  sojlieir,  14  a  manna. 
16  Trefn  y  manna.  25  Na  cheid  efar  y  dydd 
Sdbbatli.  32  Cadio  llonaid  omer  o  liono  ef. 

A  HWY  a  symmndasant  o  Elim ; 
a  holl  gynnulleidfa  meibion 
Israel  a  ddaethant  i  ''anialwch  Sin, 
yr  hwn  sydd  rhwng  Ehm  a  Sinai,  ar 
y  pymthegfed  dydd  o'r  ail  mis,  wedi 
iddynt  fyned  allan  o  wlad  yr  Aipht. 

2  A  holl  gynnulleidfa  meibion  Is- 
rael a  duchanasant  yn*  erbyn  Moses 
ac  Aaron  yn  yr  anialwch. 

3  A  meibion  Israel  a  ddywedasant 
Avrthynt,  0  na  buasem  feirw  trwy 
law  yr  Arglwydd  y'ngwlad  yi- 
Aipht,  ^pan  oeddym  yn  eistedd  wrth 
y  crochanau  cig,  ac  yn  bwytta  bara 
ein  gwala:  ond  chwi  a'n  dygasoch 
ni  allan  i'r  anialwch  h^vn,  i  ladd  p' 
holl  dyrfa  hon  â  newyn. 

4  IT  Yna  y  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  Wele,  mi  a  wlawiaf  ar- 
noch  ""fara  o'r  nefoedd :  a'r  bobl  a  ant 
allan,  ac  a  gasglant  ^  ddogn  dydd  yn 
ei  ddydd;  fel  y  gallwyf  eu  "^profi, 
a  rodiant  yn  fy  nghyfraith,  ai  nas 
givnant. 

5  Ond  ar  y  chweched  dydd  y  dar- 
parant  yr  hyn  a  ddygant  i  mewn ; 
a  ^liynny  fydd  dau  cymmaint  ag  a 
gasglant  beunydd. 

6  A  dywedodd  Moses  ac  Aaron 
wrth  holl  feibion  Israel,  ^  Yn  yr  hwyi' 
y  cewch  -^vybod  mai  yr  Arglwydd 
a'ch  dug  chwi  allan  o  wlad  yr  Aipht. 

7  Y  bore  hefyd  y  cewch  weled 
^  gogoniant  yr  Arglwydd  ;  am  iddo 
glywed  eich  tuchan  chwi  yn  erbyn 
yr  Arglwydd:  a  pha  beth  ydym 
ni,  i  chwi  i  duchan  i'n  herbyn  ? 

8  Moses  hefyd  a  ddywedodd,  Hyn 
fydd  pan  roddo  yr  Arglwydd  i 


Anfon  sojlieir  a  manna. 


EXODUS,  XVI.      Dim  manna  ar  y  dydd  Sabbath. 


Cyn 
CRIST 

1491. 


ÎI  Edrych 
1  Sam.  8. 7. 
Luc  10. 10. 
Illiuf.13.2. 


i  pen.  13. 21. 


k  Num.  11. 
31. 

Ps.  105.  40. 


1  Num.  11. 7. 
Neh.  9. 15. 
Ps.  78.  24. 
a  105.  40. 


3Neu,Beí7í 
yw  hwn  ? 
neu,  lihan 
yw. 

0  loan  6.31. 

1  Cor.  10. 3. 


■*  Heb.  pen. 


n2Cor.8.15. 


chwi  JD.  yr  hwyr  gig  i'w  fwytta,  a'r 
bore  fara  eich  gwala ;  am  glywed 
o'r  Arglwydd  eich  tuchan  chwi, 
yr  hwn  a  wnaethoch  yn  ei  erbyn 
ef :  o  her^vydd  beth  ydym  ni?  nid 
yn  ein  herbyn  ni  y  mae  eich  tuch- 
an, ond  ^  yn  erbyn  yr  Arglwydd. 

QUA  Moses  a  ddywedodd  ^vi'th 
Aaron,  Dywed  wrth  holl  gynnulleid- 
fa  meibion  Israel,  Deuwch  yn  nês 
ger  bron  yr  Arglwydd  :  o  herwydd 
efe  a  glywodd  eich  tuchan  chwi. 

10  Ac  fel  yr  oedd  Aaron  yn  Uef- 
aru  wrth  holl  gynnulleidfa  meibion 
Israel,  yna  yr  edrychasant  tu  a'r 
anialwch ;  ac  wele,  gogoniant  yr 
Arglwydd  '  a  ymddangosodd  yn  y 
cwmmwL 

11  IF  A'r  Arglwydd  a  lefarodd 
Wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

12  Clywais  duchan  meibion  Israel : 
Uefara  wrthynt,  gan  ddywedyd,  Yn 
yr  hwyr  y  cewch  fwytta  cig,  a'r  bore 
y'ch  diwellir  o  fara :  cewch  hefyd 
wybod  mai  myfi  yiv  yr  Arglwydd 
eich  Duw  chwi. 

13  FeUy  yn  yr  hwyr  y  '^soflieir  a 
ddaethant,  ac  a  orchuddiasant  y 
wersyllfa;  a'r  bore  yr  oedd  caenen 

0  wlith  o  am^ylch  y  gwersyll. 

14  A  phan  ^  gododd  y  gaenen  whth, 
wele  ar  hyd  wyneb  yr  anialwch 
dippynau  crynion  cyn  faned  a'r 
Uwydrew  ar  y  ddaear. 

15  Pan  Avelodd  meibion  Israel 
hynny,  hwy  a  ddywedasant  wi'th 
eu  gUydd,  ^  Manna  yio :  canys  ni 
wyddent  beth  ydoedd.  A  dywedodd 
Moses  wrthynt,  ™Hwn  yiv  y  bara  a 
roddodd  yr  Arglwydd  i  chwi  i'w 
fwytta. 

16  IF  Hyn  yw  y  peth  a  orchymyn- 
odd  yr  Arglwydd;  Cesglwch  o 
hono  bob  un  ja  ol  ei  fwytta  :  omer 

1  bob  ^un  yn  ol  rhifedi  eich  en- 
eidiau ;  cymmerwch  bob  un  i'r  rhai 
fyddant  yn  ei  bebyU, 

17  A  meibion  Israel  a  wnaethant 
felly ;  ac  a  gasglasant,  rhai  iwj,  a 
rhai  lai. 

18  A  phan  fesurasant  wrth  yr 
omer,  "  nid  oedd  gweddill  i'r  h^vn  a 
gasglasai  lawer,  ac  nid  oedd  eisieu 
ar  yr  hwn  a  gasglasai  ychydig: 
casglasant  bob  un  yn  ol  ei  fwytta. 

19  A  dywedodd  Moses  wrthynt, 
Na  weddiUed  neb  ddim  o  hono 
hyd  y  bore. 

20  Er  hynny  ni  wrandawsant  ar 
Moses,  ond  gadaw  a  ^vnaeth  rhai  o 

I  hono  hyd  y  bore;  ac  efe  a  fagodd 


bryfed,  ac  a  ddrewodd :  am  hynny 
Moses  a  ddigiodd  wrthynt 

21  A  hwy  a'i  casglasant  ef  bob 
bore,  pob  un  yn  ol  ei  f^vytta:  a 
phan  ^vresogai  yr  haul,  efe  a  doddai. 

22  IT  Ac  ar  y  chAveched  dydd  y 
casglent  ddau  cymmaint  o  fara,  dau 
omer  i  un :  a  holl  bennaethiaid  y 
gynnuUeidfa  a  ddaethant  ac  a  fyn- 
egasant  i  Moses. 

23  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Hyn  yw  y  peth  a  lefarodd  yr  Ar- 
glwydd; Yfory  y  mae  "gorphwysfa 
Sabbath  sanctaidd  i'r  Arglwydd  : 
pobwch  heddyw  yr  hyn  a  boboch,  a 
berwch  yr  hyn  a  ferwoch ;  a'r  holl 
weddill,  rhoddwch  i  gadw  i  chwi 
hyd  y  bore. 

24  A  hwy  a'i  cadwasant  hyd  y  bore, 
fel  y  gorchymynasai  Moses :  ac  ni 
ddrewodd,  ac  nid  oedd  pryf  ynddo. 

25  A  dywedodd  Moses,  Bwyttewch 
hwn  heddyw;  oblegid  Sabbath  yw 
heddyw  i'r  Arglwydd:  ni  chewch 
hwn  yn  y  maes  heddyw. 

26  Chwe  diwruod  y  cesglwch  chwi 
ef ;  ond  ar  y  seithfed  dydd,  yr  hwn 
yiv  y  Sabbath,  ni  bydd  efe. 

27  1Í  Etto  Q^hai  o'r  bobl  a  aethant 
allan  ar  y  seithfed  dydd,  i  gasglu ; 
ond  ni  chawsant  ddim. 

28  A'r  Arglwydd  a  ddywedodd 
Avrth  Moses,  Pa  hyd  y  gwrthodwch 
gadw  fy  ngorchymynion  a'm  cyf- 
reithiau  ? 

29  Gwelwch  mai  yr  Arglwydd  a 
roddodd  i  chwi  y  Sabbath ;  am  hyn- 
ny efe  a  roddodd  i  chwi  y  chweched 
dydd  fara  dros  ddau  ddydd:  ar- 
hoswch  bawb  gartref ;  nac  aed  un 
o'i  le  y  seithfed  dydd. 

30  FeUy  y  bobl  a  orphwysasant  y 
seithfed  dydd. 

31  A  thy  Israel  a  alwasant  ei  enw 
ef  Manna :  ac  p  yr  oedd  efe  fel  had 
coriander,  yn  wỳn,  a'i  flas  fel  afiilad 
ofêl. 

32  1Í  A  Moses  a  ddywedodd,  Dyma 
y  peth  a  orchymynodd  yr  Ar- 
glwydd ;  Llanw  omer  o  hono,  i'w 
gadw  i'ch  cenhedlaethau ;  fel  y 
gwelont  y  bara  y  porthais  chwi  âg 
ef  yn  yr  anialwch,  pan  y'ch  dygais 
allan  o  wlad  yr  Aiplit. 

33  A  Moses  a  ddywedodd  wrth 
Aaron,  ^Cymmer  grochan,  a  dod 
ynddo  lonaid  omer  o'r  manna;  a 
gosod  ef  ger  bron  yr  Arglwydd 
y'nghadw  i'ch  cenhedlaethau. 

34  Megis  y  gorchymynodd  yr  Ar- 
glwydd i  Moses,  felly  y  gosododd 


Cyn 

CRIST 

1491. 


oGen.  2.  3. 


'  Num.  11, 


1  1  Bien. 
8,9. 
Ueb.  9.  4. 


Dwfr  o'r  graig  yn  Horeh. 


EXODUS,  XVII. 


Jethro  yn  dyfod  at  Moses. 


Cyn 

CEIST 

1491. 


r  Job.  5. 12. 
Neh.  9. 15. 


3  Num.  33. 
12,  14. 


b  Num.  20. 
3,4. 


c  Pa.  78.  41. 
lCür.10.9. 


d  pen.  7.  20. 


e  Num.  20. 
10. 

Ps.  78. 15. 
a  105.  41. 
a  114.  8. 
1  Cor.  10. 4. 


f  Num.  20. 
13. 

Ps.  81.  7. 
a  95.  8. 
Heb.  3.  8. 

2  Profedig- 
aeth. 

3  Cynneru 

8  Deut.  23. 
17. 
lSam.15.2. 

h  A  elwir 
Act.  7.  45. 


I  yen.  4.  20. 


Aaron  ef  i  gadw  ger  bron  y  dystiol- 
aeth. 

35  A  meibion  Israel  a  fwyttasant 
y  manna  ddeugain  mlynedd,  ^nes 
eu  dyfod  i  dir  cyfanneddol :  manna 
a  fwyttasant  nes  eu  dyfod  i  gwrr 
gwlad  Canaan. 

36  A'r  omer  ydoedd  ddegfed  ran 
ephah. 

PENNOD  XVII. 

1  Y  hohl  yn  tuchan  am  ddwfr  yn  RepMdim.  5 
Duw  yn  eu  hanfon  hwy  am  ddwfr  i'r  graig 
yn  Horeh.  8  Gorchfygu  Amalec  trwy  ddal 
dwylaw  Moses  i  fynu.  15  Moses  yn  adeiladu 
yr  allor  JEEOFAE-Nissi. 

A*HOLL  gynnulleidfa  meibion 
.  Israel  a  aethant  o  anialwch 
Sin,  wrth  eu  teithiau,  yn  ol  gorchy- 
myn  yr  Arglwydd;  ac  a  wersyll- 
asant  yn  Rephidim :  ac  nid  oedd 
dwfr  i'r  bobl  i  j^fed. 

2  ^Am  hynny  y  bobl  a  ymgynhen- 
nasant  â  Moses,  ac  a  ddywedasant, 
Rhoddwch  i  ni  dd^vfr  i  yfed.  A  dy- 
wedodd  Moses  wTthynt,  Paham  yr 
ymgynhennAvch  â  mi?  Paham  '^y 
temtiwch  yr  Arglwydd  ? 

3  A'r  bobl  a  sychedodd  yno  am 
ddwfi';  a  tliuchanodd  y  bobl  yn 
erbyn  Moses,  ac  a  ddywedodd,  Pa- 
ham y  peraist  i  ni  ddyfod  i  fynu 
o'r  Aipht,  i'n  lladd  ni,  a'n  plant, 
a'n  hanifeiliaid,  a  syched  ? 

4  A  Moses  a  lefodd  ar  yr  Ar- 
glwydd, gan  ddywedyd,  Beth  a 
wnaf  i'r  bobl  hyn  ?  ar  ben  ychydig 
etto  hwy  a'm  Uabyddiant  i. 

5  A  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  Cerdda  o  flaen  y  bobl, 
a  chymmer  gyd  â  thi  o  henuriaid 
Israel :  cymmer  hefyd  dy  wüalen  yn 
dy  law,  yr  hon  ^y  tarewaist  yr  afon 
a  hi,  a  cherdda. 

6  ®  Wele,  mi  a  safaf  o'th  flaen  yno 
ar  y  graig  yn  Horeb ;  taro  dithau  y 
graig,  a  daw  dwfr  aUan  o  honi,  fel  y 
gallo  y  bobl  yfed.  A  Moses  a  wnaeth 
feUy  y'ngolwg  henuriaid  Israel. 

7  Ac  efe  a  alwodd  enw  y  He 
^^Massah,  a  ^Meribah;  o  achos  cyn- 
nen  meibion  Israel,  ac  am  iddynt 
demtio  yr  Arglwydd,  gan  ddywed- 
yd, A  ydyw  yr  Arglwydd  yn  ein 
plitli,  ai  nid  yiv? 

8  1Í  ^Yna  y  daeth  Amalec,  ac  a 
ymladdodd  âg  Israel  yn  Rephidim. 

9  A  dywedodd  Moses  wrth  ^  Josua, 
Dewis  i  ni  Avyr,  a  dos  aUan  ac  ym- 
ladd  âg  Amalec :  y  fory  mi  a  safaf 
ar  ben  y  bryn,  a  'gwialen  Duw  yn 
fy  Haw. 


10  Felly  Josua  a  wnaeth  fel  y  dy- 
wedodd Moses  wrtho ;  ac  a  ymladd- 
odd âg  Amalec :  a  Moses,  Aaron,  a 
Hur,  a  aethant  i  fynu  i  ben  y  bryn. 

11  A  phan  godai  Moses  ei  law,  y 
byddai  Israel  yn  drechaf;  a  phan 
olljTigai  ei  law  i  lawr,  Amalec  a 
fyddai  drechaf. 

12  A  dwj'law  Moses  oedd  drym- 
mion;  a  hwy  a  gymmerasant  faen, 
ac  a'i  gosodasant  dano  ef ;  ac  efe 
a  eisteddodd  arno :  ac  Aaron  a  Hur 
a  gynhaliasant  ei  ddwylaw  ef,  un  ar 
y  naill  du,  a'r  Hall  ar  y  tu  arall; 
felly  y  bu  ei  ddw^^law  ef  sythion 
nes  machludo  yr  haul. 

13  A  Josua  a  orchfygodd  Amalec 
a'i  bobl  â  min  y  cleddyf. 

14  A'r  Arglwydd  a  ddywedodd 
wrth  Moses,  Ysgrifena  hyn  mewn 
llyfr,  yn  gofíadwriaeth ;  a  mynega 
i  Josua :  canys  ^gan  ddileu  y  dileaf 
goffadwi'iaeth  Amalec  oddi  tan  y 
nefoedd. 

15  A  Moses  a  adeiladodd  allor,  ac 
a  alwodd  ei  henw  hi  ^JEHOFAH- 
Nissi. 

16  Canys  efe  a  ddywedodd,  0  her- 
wydd  ^  tyngu  o'r  Arglwydd,  y  hydd 
i'r  Arglwydd  ryfel  yn  erbyn  Ama- 
lec o  genhedlaeth  i  genhedlaeth. 

PENNOD  XVIII. 

1  Jethro  yn  dwyn  at  Moses  ei  wraig  a'i  ddau 
fab.  7  Moses  tjn  ei  groesawu  ef.  13  Yntati 
yn  derhyn  cynghor  Jethro.  27  Jethro  yn 
ymadael. 

PAN  glywodd  ^Jethro,  offeiriad 
Midian,  chwegr^vn  Moses,  yr 
hyn  oil  a  wnaethai  Duw  i  Moses, 
ac  i  Israel  ei  bobl,  a  dwyn  o'r  Ar- 
glwydd Israel  allan  o'r  Aipht ; 

2  Yna  Jethro,  chwegrwn  Moses,  a 
gymmerodd  Sephorah  gwraig  Mo- 
ses, (wedi  ei  hebr^vng  hi  yn  ei  hoi,) 

3  A'i  dau  fab  hi;  o  ba  rai  ^enw 
un  oedd  ^  Gersom :  oblegid  efe  a 
ddywedasai,  Dieithr  fûm  mewn 
gwlad  estronol. 

4  Ac  enw  y  Hall  oedd  ^  Eliezer :  o 
herwydd  Duw  fy  nhad  oedd  gyn- 
northwy  i  mi,  eh  efe,  ac  a'm  hachub- 
odd  rhag  cleddyf  Pharaoh. 

5  A  Jethro,  chwegrwn  Moses,  a 
ddaeth  a'i  feibion  a'i  wraig  at  Moses 
i'r  anialwch,  He  yr  ydoedd  efe  yn 
gwersyHu  ger  llaio  ''  mynydd  Duw. 

6  Ac  efe  a  ddywedodd  ^vrth  Moses, 
Myfi  Jethro,  dy  chwegrwn  di,  sydd  j 
yn  dyfod  attat  ti,  a'th  wraig  a'i  dau  j 
fab  gyd  â  hi. 

7  IT  A  Moses  a  aeth  allan  i  gyfar- 


Cyn 

CRIST 

1491. 


k  Num.  24. 
20. 

1  Sam.  15. 
3,  7.  a  30. 
1,17. 

2  Sam.  8. 
12. 

Ea.  9. 14. 
4  Yr  Ar- 
glwydd yv! 
fy  maner. 
Edrych 
Barn.  6. 24. 
5Neu, 
bod  Uaw 
ar  orsedd- 
faingc  yr 
Arglwydd. 


1  pen.  2.  16. 
a  3.1. 


b  pen.  2.  22. 

2  Sef,  m- 
eithr  yno. 


S  Sef,  Fy 
Nuw  tydd 
gymmorih. 


c  pen.  3. 1, 
12. 


Cynghor  Jetliro  i  Moses. 


EXODUS,  XIX. 


Yhohl  yn  dyfod  i  Sinai. 


Cyn 

CRIST 

1491. 


a  5.  7 
c  14. 18. 


fod  â'i  chwegrwn;  ac  a  yingryni- 
modd,  ac  a'i  cusanodd ;  a  chyfarch- 
asant  well  bob  un  i'w  gilydd:  a 
daetliant  i'r  babell. 

8  A  Moses  a  fyiiegodd  i'w  chwegr- 
wn yr  hyn  oil  a  wnaethai  yr  Ar- 
GLWYDD  i  Pharaoh  ac  i'r  Aiphtiaid, 
er  mwyn  Israel ;  a'r  hoU  flinder  a 
gawsent  ar  y  ffordd,  ac  achub  o'r 
Arglwydd  hwyiit. 

9  A  llawenychodd  Jethro  o  her- 
wyáá  yr  hoU  ddaioni  a  wnaethai  yr 
Arglwydd  i  Israel ;  yr  hwn  a  war- 
edasai  efe  o  law  yr  Aiphtiaid. 

10  A  dywedodd  Jethro,  Bendigedig 
fyddo  yr  Arglwydd,  yr  hwn  a'ch 
gwaredodd  o  law  yr  Aiphtiaid,  ac  o 
law  Pharaoh;  yr  hwn  a  waredodd 
y  bobl  oddi  tan  law  yr  Aiphtiaid. 

11  Yn  awr  y  gwn  mai  mwy  ydyw 
yr  Arglwydd  naV  hoîl  dduwiau : 

'^jig'^^^- 10' j  ^  oblegid  yn  y  peth  yi'  oeddynt 
falch  o  hono,  yr  oedd  efe  yn  uwch 
na  hwynt. 

12  A  Jethro,  chwegrwn  Moses,  a 
gymmerodd  boeth-offrwm  ac  ebyrth 
i  Ddijw:  a  daeth  Aaron,  a  hoU 
henuriaid  Israel,  i  fwytta  bara  gyd 
â  chwegrwn  Moses,  ger  bron  Duw, 

13  H  A  thrannoeth  Moses  a  eis- 
teddodd  i  farnu  y  bobl :  a  safodd  y 
bobl  ger  bron  Moses,  o'r  bore  hyd 
yr  hwyr. 

14  A  phan  welodd  chwegrwn  Clo- 
ses yr  hyn  oil  yr  ydoedd  efe  yn  ei 

'  wneuthur  i'r  bobl,  efe  a  ddywedodd, 
Pa  beth  yw  hyn  yr  Avyt  ti  yn  ei 
wneuthur  i'r  bobl?  Paham  yr  eis- 
teddi  dy  hun,  ac  y  saif  yr  holl  bobl 
ger  dy  fron  di,  o'r  bore  hyd  yr  h^vyr  ? 

15  A  dywedodd  Moses  wrth  ei 
chwegrwn,  Am  fod  ^y  bobl  yn  dy- 
fod attaf  1  ymgynghori  â  Duw. 

16  Pan  iyddo  iddynt  achos,  attaf 
fi  y  deuant ;  a  myfi  sydd  yn  barnu 
rhwng  *pawb  a'u  gilydd,  ac  yn  hys- 
bysu  deddfau  Duw  a'i  gyfreithiau. 

17  A  djvvedodd  chwegrwn  Moses 
wrtho,  Nid  da  y  peth  yr  ydwyt  ti 
yn  ei  wneuthur. 

18  Tydi  a  hvyr  ddifíygi,  a'r  bobl 
ynia  hefyd  y  rhai  sydd  gyd  â  thi  : 
canys  rhy  drwm  yw  y  peth  i  ti ; 
'^ni  elli  ei  wneuthur  ef  dy  hun. 

19  Gwrando  ar  iy  Uais  i  yn  a^vr; 
mi  a'th  gynghoraf  di,  a  bydd  Duw 
gyd  â  thi:  Bydd  di  dros  y  bobl 
ger  bron  Duw,  a  dwg  eu  hachosion 
at  Dduw. 

20  Dysg  hefyd  iddynt  y  deddfau 
a'r  cyfreithiau ;  a  hysbysa  iddynt  y 


íLef.24.1'J 
Num.  16. 
34. 


4  Heb.  nvr 
a't  gyfaili. 


f  Num.  11. 
14. 
Deut.  1.  a. 


ffordd  a  rodiant  ynddi,  a'r  gweith- 
redoedd  a  wnant. 

21  Ac  edrych  dithau  aUan  o'r  holl 
bobl  am  ^  wŷr  nerthol,  yn  ofhi  Duw, 
gwŷr  geirwir,  yn  casâu  cybydd-dod ; 
a  gosod  y  rhai  hyn  arnynt  h\\j,  yn 
dywysogion  ar  filoedd,  yn  dywj^sog- 
ion  ar  gannoedd,  ac  yn  dy^vysogion 
ar  ddegau  a  deugain,  ac  yn  dywys- 
ogion ar  ddegau. 

22  A  barnant  hwy  y  bobl  bob  am- 
ser :  ond  dygant  bob  peth  maAvr 
attat  ti,  a  barnant  eu  hun  bob  peth 
bychan :  felly  yr  ysgafnhêi  arnat 
dy  hun,  a  hwynt-hwy  a  ddygant 
y  baich  gyd  â  thi 

23  Os  y  peth  hyn  a  wnei,  a'i  or- 
chymyn  o  Dduw  i  ti ;  yna  ti  a  elli 
barhâu,  a'r  holl  bobl  hyn  a  ddeuant 
i'w  He  mewn  heddwch. 

24  A  Moses  a  wrandawodd  ar  lais 
ei  chwegrwn;  ac  a  wnaeth  yr  hyn 
oil  a  ddywedodd  efe. 

25  A  ''Moses  a  ddewisodd  wŷr 
grymmus  allan  o  holl  Israel,  ac  a'u 
rhoddodd  hwynt  yn  bennaethiaid 
ar  y  bobl ;  yn  dywysogion  ar  fil- 
oedd, yn  dyAvysogion  ar  gannoedd, 
yn  dy^vysogion  ar  ddegau  a  deu- 
gain, ac  yn  dywysogion  ar  ddegau. 

26  A  hiYy  a  farnasant  y  bobl  bob 
amser:  y  pethau  caled  a  ddygent 
at  Moses,  a  phob  peth  bychan  a 
farnent  hwy  eu  hunain. 

27  1Í  A  Moses  a  oUyngodd  ymaith 
ei  chwegrwn;  ac  'efe  a  aeth  adref 
i'w  wlad. 

PENNOD  XIX. 

1  Y  hohl  yn  dyfod  i  Sinai,  3  Cennadwriaeth 
Duw  at  y  hohl  trwy  law  Moses  allan  o'r 
mynydd.  8  Dwyn  atteh  y  hohl  at  Dduw.  10 
Parottôi  y  hohl  erhyn  y  trydydd  dijdd.  1 2  Ni 
wasanaetlia  cyffwrdd  ar  mynydd.  16  Dy- 
chrynllyd  bresennoldeh  Duw  ar  y  mynydd. 

Y'N  J  trydydd  mis,  wedi  dyfod 
meibion  Israel  allan  o  wlad  yr 
Aipht,  y  dydd  hwnnw  *y  daethant 
i  anialwch  Sinai. 

2  Canys  liAvy  a  aethant  o  Kephi- 
dim,  ac  a  ddaethant  i  anialwch 
Sinai;  gwersyllasant  hefyd  yn  yr 
anialwch:  ac  yno  y  gwersyUodd 
Israel  ar  gyfer  y  mynydd. 

3  ^A  Moses  a  aeth  i  fynu  at 
Dduw:  a'r  Arglwydd  a  alwodd 
arno  ef  o'r  mynydd,  gan  ddywedyd, 
Fel  hyn  y  dywedi  wrth  dy  Jacob, 
ac  y  mynegi  wrth  feibion  Israel ; 

4  ""  Chwi  a  welsoch  yr  hyn  a 
wneuthura  i'r  Aiphtiaid;  y  modd 
^y  codais  chwi  ar  adenydd  eryrod, 
ac  y'ch  dygais  attaf  fi  fy  hun. 


Cvn 

CRIST 

1491. 

K  Deut.  1.16. 
a  16. 18. 
2  Ohron. 
19.  7,  9. 


h  Deut.  L 15 


i  Num.  IC. 
29-32. 


1491. 


a  Num.  33. 
15. 


b  Act.  7.  38. 


0  Deut,  29.2. 


d  Deut.  32. 
IL 

Kb.  63.  9. 
Dat.  12. 14. 


Yr  Arglwydd  ar  Sinai. 


EXODUS,  XX. 


F  deg  gorchymyn. 


Cyn 

CEIST 

1491. 

e  Deut.  5.  2. 
iUeut.4.20. 

a  7.  6.  a 

14.  2,  21. 

a  26. 18. 
•    a32.  8,  9. 

Ps.  135.  4. 

Can.  8. 12. 

Es.  43. 1. 

.Ter.  10.  \r>. 

3ral.  3.  17. 

Tit.  2.  14. 
E  Deut.  10. 

14. 

Ps.  24. 1. 

a  Ô0. 12. 
h  1  Peti-  2. 

5  9. 

u'at.  1.  C. 

a  5. 10. 

a  20.  6. 
I  pen.  24. 3,7. 

Deut.  5.  27. 


k  ad.  16. 

ren.  20.  21. 

a  24. 15.  Ki. 

Ps.  18. 11, 

12. 
I  pen.  14. 31. 


1  Gen.  35. 2. 


■>  pen.  34.  5. 
Deut.  33. 2. 


2Neu, 
ccrneL 


PI  Sam.  21. 
4  Ö. 

T^ech.  7.  3. 
1  Cor.  7.  5. 

qileb.  12.18. 


5  ^Yn  awr,  gan  hynny,  os  gan 
wrandaw  y  gwranclewch  ar  fy  llais, 
a  chadw  fy  nghyfammod ;  *  cliwi  a 
fyddwch  yn  drysor  priodol  i  mi  o 
flaen  yr  hoU  bobloedd :  canys  ^  eiddo 
fi  yr  hoU  ddaear. 

6  A  chwi  a  fyddwch  i  mi  yn  ^  fren- 
hiniaeth  o  offeiriaid,  ac  yn  genhedl- 
aeth  sanctaidd.  Dyma  y  geiriau  a 
lefari  di  wrth  feibion  Israel. 

7 1Í  A  daeth  Moses,  ac  a  alwodd  am 
henuriaid  y  bobl ;  ac  a  osododd  ger 
eu  bron  hwynt  yr  hoU  eiriau  hyn  a 
orchymynasai  yr  Arglwydd  iddo. 

8  'A'r  holl  bobl  a  gyd-attebasant, 
ac  a  ddywedasant,  Nyni  a  wnawn  yr 
hyn  oil  a  lefarodd  yr  Arglwydd. 
A  Moses  a  ddug  drachefn  eiriau  y 
bobl  at  yr  Arglwydd. 

9  A'r  Arglwydd  a  ddywedodd 
wrth  Moses,  Wele,  mi  a  ddeuaf 
attat  ''mewn  cwmmwl  tew,  fel  y 
clywo  y  bobl  pan  ymddiddanwyf  â 
thi,  ac  fel  *y  credont  i  ti  byth.  A 
Moses  a  fynegodd  eiriau  y  bobl  i'r 
Arglwydd. 

10  1Í  Yr  Arglwydd  hefyd  a  ddy- 
wedodd wi'th  Moses,  Dos  at  y  bobl, 
a  sancteiddia  hwynt  heddyw  ac  y 
fory ;  a  "  golchant  eu  dillad, 

11  A  byddant  barod  erbyn  y  tryd- 
ydd  dydd :  o  herwydd  y  trydydd 
dydd  °y  disgyn  yr  Arglwydd 
y'ngolwg  yr  holl  bobl  ar  fynydd 
Sinai. 

12  A  gosod  derfyn  i'r  bobl  o  am- 
gylch,  gan  ddywedyd,  Gwyliwch  ar- 
noch,  rhag  myned  i  fjTiu  i'r  myn- 
ydd,  neu  gyfifwrdd  â'i  gwrr  ef :  °pwy 
bynnag  a  gyfíyrddo  â'r  mynydd,  a 
leddir  yn  farw. 

13  Na  chyffjTdded  Haw  âg  ef,  ond 
gan  labyddio  llabyddier  ef,  neu  gan 
saethu  saether  ef ;  pa  un  bynnag  ai 
dyn  ai  anifail  fyddo,  ni  chaiff  fyw : 
pan  gano  yr  ^udgorn  yn  hirllaes, 
deuant  i'r  mynydd. 

14  IT  A  Moses  a  ddisgynodd  o'r 
mynydd  at  y  bobl,  ac  a  sancteidd- 
iodd  y  bobl;  a  hwy  a  olchasant  eu 
dillad. 

15  Ac  efe  a  ddywedodd  wrth  y 
bobl,  Byddwch  barod  erbyn  y  tryd- 
ydd dydd;  ^nac  ewch  yn  agos  at 
eich  gwragedd. 

16  A'r  trydydd  dydd,  ar  y  bore- 
ddydd,  yr  oedd  ""taranau,  a  mellt,  a 
chwmmwl  tew  ar  y  mynydd,  a  llais 
yr  udgorn  ydoedd  gryf  iawn ;  fel  y 
dychrynodd  yr  holl  bobl  oedd  yn 
y  gwersyll. 

77 


17  A  ^  Moses  a  ddug  y  bobl  allan 
o'r  gwersyll  i  gyfarfod  â  Duw  ;  a 
hwy  a  safasant  y'ngodre  y  mynydd. 

18  A  "mynydd  Sinai  oedd  i  gyd 
yn  mygu,  o  herwydd  disgyn  o'r  Ar- 
glwydd arno  mcAvn  tan :  a'i  fwg  a 
ddyrchafodd  fel  mwg  ifwrn,  *  a'r  holl 
fynydd  a  grynodd  yn  ddirfawr. 

19  Pan  ydoedd  llais  yr  udgorn  yn 
hir,  ac  yn  cryfhâu  fwyfwy,  ''Moses 
a  lefarodd ;  a  ""  Duw  a  attebodd 
mewn  llais. 

20  A'r  Arglwydd  a  ddisgynodd  ar 
fynydd  Sinai,  ar  ben  y  mynydd :  a 
galwodd  yr  Arglwydd  Moses  i  ben 
y  mynydd  :  a  Moses  a  aeth  i  fynu. 

21  A  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  Dos  i  waered,  ^  gorchy- 
myn i'r  bobl ;  rhag  iddynt  ruthro 
at  yr  Arglwydd  ^i  hylldremmu,  a 
ch^vympo  Uawer  o  honynt. 

22  Ac  ymsancteiddied  yr  offeir- 
iaid hefyd,  y  rhai  a  nesânt  at  yr 
Arglwydd;  rhag  i'r  Arglwydd 
ruthro  arnynt. 

23  A  dywedodd  Moses  wrth  yr 
Arglwydd,  Ni  ddichon  y  bobl  ddy- 
fod  i  fynu  i  fynydd  Sinai :  oblegid 
ti  a  dystiolaethaist  wrthym,  gan 
ddywedyd,  Gosod  derfyn  ynghylch 
y  mynydd,  a  sancteiddia  ef. 

24  A'r  Arglwydd  a  ddywedodd 
wrtho,  Dos,  cerdda  i  waered ;  a 
thyred  i  fynu,  ac  Aaron  gyd  â  thi : 
ond  na  ruthred  yr  offeiriaid  a'r  bobl, 
i  ddyfod  i  fynu  at  yr  Arglwydd; 
rhag  iddo  yiitau  ruthro  arnynt  hwy. 

25  Yna  yr  aeth  Moses  i  waered  at 
y  bobl,  ac  a  *  ddywedodd  wrthynt. 

PENNOD  XX. 

1  Y  deg  gorchymyn.  18  Y  hobl  yn  ofni.  20 
Moses  yn  eu  cysuro  hwy.  22  Gwahardd  gau,- 
dduwiaeth.    24  Portreiad  yr  allor. 

A  DUW  a  lefarodd  yr  holl  eiriau 
hyn,  gan  ddywedyd, 

2  *Myfi  yw  yr  Arglwydd  dy 
Dduw,  yr  hwn  a'th  ddug  di  allan 
o  wlad  yr  Aipht,  ^"  o  dy  y  ^  caeth- 
iwed. 

3  Na  fydded  i  ti  dduwiau  eraill 
ger  fy  mron  i. 

4  '^Na  wna  i  ti  ddelw  gerfiedig, 
na  llun  dim  a'r  y  sydd  yn  y  nef- 
oedd  uchod,  nac  a'r  y  sydd  yn  y 
ddaear  isod,  nac  a'r  sydd  yn  y  dwfr 
tan  y  ddaear. 

5  Nac  ymgrymma  iddynt,  ac  na 
wasanaetha  hwynt :  oblegid  myfi  yr 
Arglwydd  dy  Dduw,  wyf  Dduw 
•^eiddigus;  ^yn  ymweled  âg  anwir- 
edd  y  tadau  ar  y  plant,  hyd  y  dryd- 


Y  hohl  yn  ofni. 


EXODUS,  XXL 


Cyfreithiau  gweision. 


Cyn 

CRIST 

1491. 

fDeut.  7.  9. 
Ps.  89.  34. 


gLef.19.12. 

Deut.5.11. 

Matt.  5.:». 
h  Blic.  6. 11. 


i  pen.  23. 12. 
a  31. 15. 
a  34.  21. 
Lef.  23. 3. 
Ezec.  20. 
12. 
Luc  13.  14. 


1  Lef.  19.  3. 
Deut.  5. 16. 
Matt.  15. 4. 
Eph.  6.  2. 


m  Matt.  5. 
21. 
Ehuf.13.9. 

n  Matt.  5.27. 

0  Deut.  19. 
16. 

PAct.20.33. 
Rhuf.  7. 7. 

1  Job  3L  9. 


rHeb.12.18. 


•Deut.  5. 27. 
a  18. 16. 
GaL  3. 19, 
20. 
Heb.  12.19. 


'pen.  19. 16. 

1  Bren.  8. 

12. 
nDeut.4.36. 

Neh.  9. 13. 
I  Edrych 

1  Sam.  5. 
4,5. 

2  Bren.  17. 
33. 

Ezec.  20. 
39.  a  43.  8. 
Seph.1. 
4,5. 

2  Cor.  6. 
14, 15, 16. 


edd  a'r  bedwaredd  genhedlaeth  o'r 
rhai  a'm  casânt ; 

6  ^Ac  yn  gwneuthur  trugaredd  i 
filoedd  o'r  rhai  a'm  carant,  ac  a 
gadwant  fy  ngorchyniynion. 

7  ^  Na  chymmer  enw  yr  Arglwydd 
dy  Dduw  yn  ofer :  canys  ^  nid  dieii- 
og  gan  yr  Arglwydd  yr  h^vn  a 
gymmero  ei  enw  ef  jn  ofer. 

8  Cofia  y  dydd  Sabbath,  i'w  sanct- 
eiddio  ef. 

9  'Chwe  diwi'nod  y  gweithi,  ac  y 
g\vnei  dy  holl  waith : 

10  Ond  y  seithfed  dydd  yiv  Sab- 
bath yi*  Arglwydd  dy  Dduw  :  na 
wna  ynddo  ddim  gwaith,  tydi,  na'th 
fab,  na'th  ferch,  na'th  wasanaeth- 
wr,  na'th  wasanaeth-ferch,  na'th  ani- 
fail,  na'th  ddieithr  ddyn  a  fyddo  o 
fewn  dy  byrth : 

11  0  herwydd  meiun  ^  chwe  diwr- 
nod  y  gwnaeth  yr  Arglwydd  y 
nefoedd  a'r  ddaear,  y  mor,  a'r  hyn 
oil  sydd  ynddynt ;  ac  a  orphwys- 
odd  y  seithfed  dydd;  am  liynny  y 
bendithiodd  yr  Arglwydd  y  dydd 
Sabbath,  ac  a'i  sancteiddiodd  ef. 

12 1Í  ^Anrhydedda  dy  dad  a'th  fam; 
fel  yr  estyner  dy  ddyddiau  ar  y 
ddaear,  yr  hon  y  mae  yr  Arglwydd 
dy  Dduw  yn  ei  rhoddi  i  ti. 

13°>Naladd. 

14  "  ISTa  wna  odineb. 

15  ISTa  ladratta. 

16  °  Na  ddwg  gam  dystiolaeth  yn 
erbyn  dy  gymmj^dog. 

17  ^Na  chwennych  dy  dy  gymmyd- 
og,  *iua  chwennych  wraig  dy  gym- 
mydog,  na'i  wasanaethwr,  na'i  was- 
anaeth-ferch, na'i  ŷch,  na'i  asyn,  na 
dim  a'r  sydd  eiddo  dy  gymmydog. 

18  H  'A'r  holl  bobl  a  welsant  y  tar- 
anau,  a'r  mellt,  a  sain  yr  udgorn,  a'r 
mynydd  yn  mygu :  a  phan  welodd  y 
bobl,  cUiasant,  a  safasant  o  hirbell. 

19  A  dywedasant  wrth  Moses, 
^Llefara  di  wrthym  ni,  a  nyni  a 
wrandâwn:  ond  na  lefared  Duw 
wrthym,  rhag  i  ni  farw. 

20  A  dy wedodd  Moses  wrth  y  bobl, 
Nac  ofhwch;  o  herwydd  i'ch  profi 
chAvi  y  daeth  Duw,  ac  i  fod  ei  ofn  ef 
ger  eich  bronnau,  fel  na  phechech. 

21  A  safodd  y  bobl  o  hirbeU ;  a 
nesâodd  Moses  i'r  Hywyllwch,  lie 
yr  ydoedd  Duw. 

22  1Í  A'r  Arglwydd  a  ddywedodd 
wrth  Moses,  Fel  liyn  y  dywedi  wrth 
feibion  Israel ;  Chwi  a  welsoch  mai 
"  o'r  nefoedd  y  Ueferais  Avrthych. 

23  Na  Avnewch  ^gyd  â  mi  dduwiau 


arian,  ac  na  wnewch  i  chwi  dduw- 
iau aur. 

24  1Í  Gwna  i  mi  aUor  bridd,  ac 
abertha  ami  dy  boeth-ebyrth  a'th 
offrymmau  hedd,  ^dy  ddefaid,  a'th 
eidionau :  ym  mhob  man  Ue  y 
rhoddwyf  goffadwriaeth  o'm  henw, 
y  deuaf  attat,  ac  y'th  fendithiaf. 

25  Ond  ^os  gwnei  i  mi  allor  ger- 
rig,  na  wna  hi  o  gerrig  nadd  : 
pan  gottech  dy  forthwyl  arni,  ti  a'i 
halogaist  hi. 

26  Ac  na  ddos  i  fynu  ar  hyd  gris- 
iau  i'm  bailor;  fel  nad  amlyger  dy 
noethni  wrthi. 

PENNOD  XXI. 

1  Cyfreithiau  gweision.  5  Am  y  gwas  a  dyUer 
ei  glîist.  7  Am  forwynion.  12  Am  lofrudd- 
iaeth.  16  Am  ladron  dynion.  17  Am  y  rhai 
a  felldithio  eu  rMeni.  18  Am  darawyr.  22 
Am  friw  damwain,  28  Am  ych  a  gornio. 
33  Am  yr  hwn  a  fo  achos  o  niwed  i  eraill. 

DYMA  y  barnedigaethau  a  *osodi 
di  ger  eu  bron  hwynt. 

2  ^  Os  pryni  was  o  Hebread,  gwas- 
anaethed  chwe  blynedd :  a'r  seith- 
fed y  caiff  yn  rhad  fyned  ymaith 
yn  rhydd. 

3  Os  ^  ar  ei  ben  ei  hun  y  daeth,  ar 
ei  ben  ei  hun  y  caiff  fyned  allan : 
OS  perchen  gwraig  fydd  efe,  aed  ei 
wraig  allan  gyd  âg  ef. 

4  Os  ei  feistr  a  rydd  wraig  iddo, 
a  hi  yn  planta  iddo  feibion,  neu 
ferched ;  y  wraig  a'i  phlant  fydd 
eiddo  ei  meistr,  ac  aed  efe  allan 
ar  ei  ben  ei  hun. 

5  '^Ac  OS  gwas  gan  ddywedyd  a 
ddywed,  Hoff  gennyf  fi  fy  meistr, 
fy  ngwraig,  a'm  plant;  nid  âf  fi 
aUan  yn  rhydd : 

6  Yna  dyged  ei  feistr  ef  at  y 
bamwyr;  a  dyged  ef  at  y  ddor, 
neu  at  yr  "  orsin ;  a  thyUed  ei  feistr 
ei  glust  ef  â  mynawyd ;  ac  efe  a'i 
gwasanaetha  ef  byth. 

7  1Í  Ac  OS  gwerth  gwr  ei  ferch  yn 
forwyn  gaeth,  ni  chaiff  hi  fyned  all- 
an fel  yr  el  y  gweision  caeth  allan. 

8  Os  *heb  ryglyddu  bodd  y'ngolwg 
ei  meistr  y  bydd  hi,  yr  hwn  a'i 
cymmerodd  hi  yn  ddyweddi;  yna 
gadawed  ei  hadbrynu  lii:  ni  bydd 
rhydd  iddo  ei  gwerthu  hi  i  bobl 
ddieithr,  wedi  iddo  ef  ei  thwyllo  hi. 

9  Ac  OS  i'w  fab  y  dyweddiodd  efe  hi, 
gwnaed  iddi  yn  ol  deddf  y  merched. 

10  Ac  OS  arall  a  brioda  efe,  na 
wnaed  yn  llai  ei  hymborth,  ei  dill- 
ad,  na'i  dyled  priodas. 

11  Ac  OS  y  tri  hyn  nis  gwna  efe 


Cyn 
CRIST 

1491. 


I  Lef.  L  2. 


I  Deut.  27.5. 
Jos.  8.  31. 


»  pen.  24. 
3,4. 


b  Lef.  25. 39. 
Deut.  15. 
12. 
Jer.  34. 14. 


2  Heb. 
á'í  gorph. 


c  Deut.  15. 
16. 


i  Heb.  drwg 
fydd  hi. 


Amryiü  gyfreithiai 


EXODUS,  XXII. 


a  deddfau. 


Cyn 

CEIST 

1491. 

í  Gen.  9.  6. 
I,ef.  24. 17. 
Matt.  26. 


e  Num.  35. 
11. 

Deut.19.3. 
Jo3.  20.  2. 

f  1  Bren.  2. 
■28. 
2  Bren.  11. 

15. 


1»  Lef.  20.  9. 

Diar.20.20. 

3Iatt.  15.  4. 

Marc  7. 10. 
5Neu, 

gahla. 
6  Neu,  «» 
gymmÿdog. 


7Heb. 
orphwÿs. 


1  Lef.  25. 26. 


k  Lef.  24. 20. 
Deut.  19. 
21. 
Matt.  5. 38. 


I  Gen.  9.  5. 


iddi ;  yna  aed  hi  allan  yn  rhad  heb 
arian. 

12  ITRhodder  i  farwolaeth  ^y  neb 
a  darawo  wr,  fel  y  byddo  marw. 

13  Ond  yr  hwn  ni  chynllwynodd, 
ond  rhoddi  o  Dduw  ef  yn  ei  law  ef, 
*  mi  a  osodaf  i  ti  fan  lie  y  caiFo  fFoi. 

14  Ond  OS  daw  dyn  }ti  rhyfygus 
ar  ei  gymmydog,  i'w  ladd  ef  tn^y 
dwyll;  ^cymmer  ef  i  farwolaeth 
oddi  wrth  fy  allor. 

15  IT  Y  neb  a  darawo  ei  dad,  neu 
ei  fam,  rhodder  ef  i  farwolaeth. 

16  1Í  8  Yr  hwn  a  ladrattao  ddyn,  ac 
a'i  gwertho,  neu  os  ceir  ef  yn  ei  laAV 
ef,  rhodder  ef  i  farwolaeth. 

17 1Í'' Rhodder  i  farwolaeth  yr  hwn 
a  ^  felldithio  ei  dad,  neu  ei  fam. 

18  IT  A  phan  ymrysono  dynion,  a 
tharo  o'r  naill  '^y  Uall  â  charreg, 
neu  â  dwm,  ac  efe  heb  farw,  ond 
gorfod  iddo  orwedd; 

19  Os  cyfyd  efe,  a  rhodio  allan 
wrth  ei  ffon ;  yna  y  tarawydd  a  fydd 
diangol :  yn  unig  rhodded  ei  goUed 
am  ei  '^  waith,  a  chan  feddyginiaethu 
meddyginiaethed  ef. 

20 1Í  Ac  OS  tery  un  ei  wasanaethwr, 
neu  ei  wasanaeth-ferch,  â  gwîalen, 
fel  y  byddo  farw  dan  ei  law  ef ;  gan 
ddial  dialer  arno. 

21  Ond  OS  erys  ddiwrnod,  neu  ddau 
ddiwmod,  na  ddialer  arno ;  canys 
^gwerth  ei  arian  ei  hun  ydoedd  efe. 

22  IT  Ac  OS  ymrafaelia  dynion,  a 
tharo  o  honynt  wraig  feichiog,  fel 
yr  el  ei  beicluogi  oddi  wi'thi,  ac  heb 
fod  marwolaeth :  gan  gospi  cosper 
ef,  fel  y  gosodo  gwr  y  wraig  arno ; 
a  rhodded  Jiynny  trwy  farnwyr. 

23  Ac  OS  marwolaeth  fydd ;  rhodd- 
er einioes  am  einioes, 

24  ^  Llygad  am  lygad,  dant  am 
ddant,  llaw  am  law,  troed  am 
droed, 

25  Llosg  am  losg,  archoll  am  ar- 
choU,  a  chlais  am  glais. 

26  IT  Os  tery  un  lygad  ei  wasan- 
aethwr, neu  lygad  ei  wasanaeth- 
ferch,  fel  y  Uygro  ef ;  goUynged  ef 
yn  rhydd  am  ei  lygad: 

27  Ac  OS  tyrr  efe  ymaith  ddant  ei 
wasanaethwr,  neu  ddant  ei  wasan- 
aeth-ferch ;  gollynged  ef  yn  rhydd 
am  ei  ddant. 

28  lAc  OS  ỳch  a  gornia  wr  neu 
Avraig,  fel  y  byddo  farw:  'gan  lab- 
yddio  llabyddier  yr  ŷch,  ac  na 
fwyttâer  ei  gig  ef ;  ac  aed  perchen 
yr  ŷch  yn  rhydd. 

29  Ond  OS  yr  ŷch  oedd  yn  cornio 


o'r  blaen,  a  hynny  trwy  dystion 
wedi  ei  hysbysu  i'w  berchennog ; 
ac  efe  heb  ei  gadw  ef,  ond  Uadd 

0  bono  wr  neu  wraig:  yr  ŷch  a 
labyddir,  a'i  berchennog  a  roddir  i 
farwolaeth  hefyd. 

30  Os  iawn  a  roddir  arno,  rhodded 
""  werth  am  ei  einioes,  yn  ol  yr  hyn 
oil  a  osoder  arno. 

31  Os  mab  a  gornia  efe,  neu  ferch 
a  gornia  efe ;  gwneler  iddo  yn  ol  y 
farnedigaeth  hon. 

32  Ond  OS  gwasanaethwr  neu 
wasanaeth-ferch  a  gornia  yr  ŷch ; 
rhodded  i'w  perchennog  "  ddeg  sicl 
ar  hugain  o  arian,  a  llabyddier  yr 
ŷch. 

33  IT  Ac  OS  egyr  gwr  bydew,  neu 
OS  cloddia  un  bydew,  ac  heb  gau 
arno ;  a  syrthio  yno  ŷch,  neu  asyn ; 

34  Perchen  y  pydew  a  dâl  am 
danynt :  arian  a  dâl  efe  i'w  perch- 
ennog; a'r  anifail  marw  a  fydd 
Mddo  yntaiL 

35  IT  Ac  OS  ŷch  gwi'  a  dery  ŷch  ei 
gymmydog,  fel  y  byddo  efe  farw; 
yna  gwerthant  yr  ŷch  byw,  a  rhan- 
nant  ei  werth  ef,  a'r  ŷcli  marw  a 
rannant  hefyd. 

36  Neu  OS  gwybuwyd  ei  fod  ef  yn 
ŷch  hwyliog  o'r  blaen,  a'i  berch- 
ennog heb  ei  gadw  ef;  gan  dalu 
taled  ŷch  am  jch,  a  bydded  y 
marw  '^yn  eiddo  ef. 

PENNOD  XXII. 

1  Am  ladrad.  5  Am  golled.  7  Am  sarlidd.  14 
Am  fenthyg.  16  Am  anniweirdeb.  18  Am 
ddewiniaeth.  19  Am  orwedd  gyd  âg  anifail. 
20  Am  ddelw-addoliaeth.  21  Am  dd'ieithr- 
iaid,  a  giveddwon,  ac  amddifaid.  25  Am 
usuriaeth.  26  Am  ivystlon.  28  Am  harch  i 
swyddogion.   29  Am  flaen-jfrwythau, 

OS  Uadratta  un  ŷch  neu  ^  ddafad, 
a'i  ladd,  neu  ei  werthu;  taled 
biim  ŷch  am  ŷch,  a  *  phedair  dafad 
am  ddafad. 

2  Os  ceir  Ueidr  yn  torri  tŷ,  a'i  daro 
fel  y  byddo  farw ;  na  choller  gwaed 
am  dano. 

3  Os  bydd  yr  haul  wedi  codi  arno, 
coller  gwaed  am  dano ;  efe  a  ddyly 
gwbl-dalu :  oni  bydd  dim  ganddo, 
gwerther  ef  am  ei  ladrad. 

4  Os  gan  gael  y  ceir  yn  ei  law  ef  y 
lladrad  yn  fyw,  o  eidion,  neu  asyn, 
neu  ddafad ;  taled  yn  ddwbl. 

5  1Í  Os  pawr  un  faes,  neu  winllan, 
a  gyrru  ei  anifail  i  ÌDori  maes  un 
arall;  taled  o'r  hyn  goreu  yn  ei 
faes  ei  hun,  ac  o'r  hyn  goreu  yn  ei 
winllan  ei  hun. 


Cyn 
CRIST 

1491. 


■a  Num.,  3.5. 
31. 


^  Ediych 
Matt.26.15. 
Phil.  2.  7. 


8  Neu, 
yn  eiddo 
yntau. 


»Heb. 

iddo  ef. 


2  Neu,  afr. 


>  2  Sam.  12. 
6. 

Luc  19.  8. 
Edrych 
Diar.  6. 31. 


Amryiu  gyfreithiau 


EXODUS,  XXIII. 


a  deddfau. 


Cyn 

CRIST 

1491. 


b  Gen.  31. 

39. 


3  Heb. 

pwysed. 

d  Lef.  19. 

26.  31. 

a  20.  27. 

Deut.  18. 

10, 11. 

1  Bam.  28. 

9. 
«Lef.  18. 23. 

a  20. 15. 
f  Dont.  13. 

C,  13,  ice. 

«.  17.  2. 
6  Pftn.  23.  9. 

Lef.  19.  33. 

u  2.3.  35. 


6  *[[  Os  tan  a  dyrr  allan,  ac  a  gaiff 
afael  mewn  drain,  fel  y  difaer  das  o 
yd,  neu  yd  ar  ei  droed,  neu  faes; 
cwbl-daled  yi-  hwn  a  gynneuodd  y 
tan. 

7  Os  rliydd  un  i'w  gymmydog 
arian,  neu  ddodrefn  i  gadw,  a'i 
ladratta  o  dŷ  y  gwr ;  os  y  Ueidr  a 
geir,  taled  yn  ddwbl : 

8  Os  y  lleidr  ni  cheir,  dyger 
perchennog  y  tŷ  at  y  s^vyddogion 
i  dyngu,  a  estynodd  efe  ei  law  at 
dda  ei  gymmydog. 

9  Am  bob  math  ar  gamwedd,  am 
eidion,  am  asyn,  am  ddafad,  am 
ddilledyn,  ac  am  bob  peth  a  gollo 
yr  hwn  a  ddywedo  arall  ei  fod  yn 
eiddo :  deued  achos  y  ddau  ger 
bron  y  bamwyr;  a'r  hwn  y  barno 
y  s'svyddogion  yn  ei  erbyn,  taled 
i'w  gymmydog  yn  ddwbl. 

10  Os  rhydd  un  asyn,  neu  eidion, 
neu  ddafad,  neu  un  anifail,  at  ei 
gymmydog  i  gadw,  a  marw  o  hono, 
neu  ei  friwo,  neu  ei  yrru  ymaith 
heb  neb  yn  gweled  : 

11  Bydded  llw  yr  Arglwydd 
rhyngddynt  ill  dau,  na  roddes  efe 
ei  law  at  dda  ei  gymmydog ;  a 
chymmered  ei  berchennog  hynny, 
ac  na  wnaed  y  Hall  iawn. 

12  ^  Ac  OS  gan  ladratta  y  lladrattêir 
ef  oddi  wi-tho;  gwnaed  iawn  i'w 
berchennog. 

13  Os  gan  ysglyfaethu  yr  ysglyf- 
aethir  ef ;  dyged  ef  yn  dystiolaeth, 
ac  na  thaled  am  yr  hwn  a  ysglyf- 
aethwyd. 

14  H  Ond  OS  benthyccia  un  gan  ei 
gjTnmydog  ddim,  a'i  friwo,  neu  ei 
farw,  heb  fod  ei  berchennog  gyd 
âg  ef ;  gan  dalu  taled. 

15  Os  ei  berchennog  y^/c^c?  gyd  âg 
ef,  na  thaled;  os  llog  yw  efe,  am 
ei  log  y  daeth. 

16  IT  *"  Ac  OS  huda  un  forwj^n  yr 
hon  ni  ddyweddnvyd,  a  gorwedd  gyd 
â  hi;  gan  gynnysgaeddu  cynnysg- 
aedded  hi  yn  wi'aig  iddo  ei  hun. 

17  Os  ei  thad  a  Iwyr-wrthyd  ei 
rhoddi  hi  iddo,  Haled  arian  yn  ol 
gwaddol  morAvynion. 

18  ÌÍ  ^Na  chaffed  hudoles  fyw. 

19  IT  « Lhvyr- rodder  i  farwolaeth 
bob  un  a  orweddo  gyd  âg  anifail. 

^  20  1Í  ^Lladder  yn  farw  a  abertho 
i  dduwiau,  onid  i'r  Arglwydd  yn 
unig. 

21  1Í  ^Na  orthrymma,  ac  na  flina 
y  dieithr:  canys  dieithriaid  fuoch 
chwithau  yn  nhir  yr  Aipht. 


22  IT  *•  N"a  chystuddiwch  un  weddw, 
nac  amddifad. 

23  Os  cystuddiwch  hwynt  mewn 
un  modd,  a  gwaeddi  o  honynt  ddim 
arnaf;  mi  a  Iwyr-wrandawaf  eu 
gwaedd  hwynt ; 

24  A'm  digofaint  a  ennyn,  a  mi 
a'ch  lladdaf  a'r  cleddyf;  a  bydd 
'eich  gwragedd  yn  weddwon,  a'ch 
plant  yn  amddifaid. 

25  H  ^"  Os  ech^vyni  arian  i'm  pobl 
sydd  dlawd  yn  dy  ymyl,  na  fydd  fel 
occrwr  iddynt :  na  ddod  usuriaeth 
arnynt. 

26  ^  Os  cymmeri  ddilledyn  dy  gym- 
mydog ar  Avystl,  dyro  ef  adref  iddo 
erbyn  machludo  haul : 

27  0  herwydd  hynny  yn  unig  sydd 
i'w  roddi  arno  ef;  hwnnw  yw  ei 
ddilledyn  am  ei  groen  ef:  mewn 
pa  beth  y  gorwedd?  A  bydd,  os 
gwaedda  efe  arnaf,  i  mi  wrandaw; 
canys  trugarog  ydwyf  ^. 

28  1í™Na  chabla  y  ^swyddogion; 
ac  na  felldithia  bennaeth  dy  bobl. 

29  1Í  Nac  oeda  dalu  °  y  cyntaf  o'th 
ffrwythau  addfed,  ac  o'th  ''bethau 
gwlybion :  dod  i  mi "  y  cyntaf-anedig 
o'th  feibion. 

30  Felly  y  gwnei  am  dy  eidion,  ac 
am  dy  ddafad;  "saith  niwrnod  y 
bydd  gyd  a'i  fam,  a'r  wythfed  dydd 
y  rhoddi  ef  i  mi. 

31  ^  A  byddwch  yn  ddynion  sanct- 
aidd  i  mi :  p  ac  na  fwyttêwch  gig 
wedi  ei  ysglyfaethu  yn  y  maes ; 
teflwch  ef  i'r  ci. 

PENNOD  XXIII. 

1  Am  enllib,  a  gau-dystiolaeth.  3,  6  Am  gyf- 
iawnder.  4  Am  gymmydog aeth.  10  Am  y 
flioijddyn  orphwys.  12  Am  y  Sabbath.  13  Am 
ddelw-addoUaeih.  14  Am  y  tair  gicyl.  18 
Am  watd  a  hrasder  yr  aberth.  20  Addaw 
angel,  a  bendithio,  os  htvy  a  ufuddhânt. 

A  2  ^  chyfod  enllib  ;  na  ddod  dy 
law  gyd  a'r  annumol  i  fod  yn 
dyst  anwir. 

2  1Í  ^  Na  ddilyn  liaws  i  wncuthur 
drwg ;  ac  nac  atteb  mewn  ymraf- 
ael,  gan  b^vyso  yn  ol  UaAveroedd,  i 
ŴJT0  barn. 

3  11  *=  Na  pharcha  y  tlawd  chwaith 
yn  ei  ymrafaeL 

4  1Í  "^  Os  cyfarfyddi  âg  eidion  dy 
elyn,  neu  a'i  asyn,  yn  myned  ar 
gyfrgoll ;  dychwel  ef  adref  iddo. 

5  ^  Os  gweli  asyn  yr  hwn  a'th  gasâ 
yn  gorwedd  dan  ei  b>Mi ;  a  beidi 
a'i  gynnorthwyo?  gan  gynnorthwyo 
cynnorthwya  gyd  âg  ef. 

6  Na  ŵyra  farn  dy  dlawd  yn  ei 
ymrafael. 


Cyn 

CRI  ST 

1491. 

k  Deut.  10. 
18.  a  24. 17. 

a  27. 19. 
Es.  1. 17. 
Zech.  7.  10. 
lago  1.  27. 


'  Pb.  109.  9. 


k  Lef.  25. 

35,  3G,  37. 

Deijt.23.1'J. 

Neh.  5.  7. 

Ps.  15.  5. 

Ezec.  18. 

8,17. 
1  Deut.  24. 

6, 10, 13. 

Job  24. 

3  9. 

Diar.20.16. 

a  22.  27. 

Amos  2.  8. 


m  Preg.  10. 

20. 

Act.  23.  5. 

Judas  8. 
^duiciau. 
6  Heb. 

dy  gyf- 

lawiider. 
6  Heb. 

ddagrau. 
n  pen.  13. 

2,12. 

a  34.  19. 

Deut.15.19. 
oLef.  22.  27. 


P  Lef.  22.  8. 
Ezec.  44. 
3L 


2  Neu, 
dderhijn. 
»  Pd.  15.  3. 


1»  Lef.  19. 15. 
Deut.  1. 17. 


d  Deut.  22.1. 

Job  31.  29. 

Diar.24.17. 

a  25.  21. 

Jlatt.  5. 44. 

Khiif.  12. 

20. 
e  Deut.  22. 4. 


Am  y  tair  gwyl. 


EXODUS,  XXIV. 


Bendith  am  ufiidd-dod. 


€yn 

CRIST 

1491. 

f  pen.  3-1. 7. 

s  Deut.  16. 
19. 
Diar.  17. 

8,23. 

Preg.  7.  7. 
3  doethion. 
h  pen.  22. 21. 

I)eut.l0.19. 

a  24. 14, 17. 

a  27. 19. 
4Heb. 

enaid, 
i  Lef.  25.  3. 


ym  mhell  oddi  wrth 
na  ladd   chwaith  na'r 


kpen.  20.  8. 
Deut.  5. 13. 
Luc  13. 14. 


I  Num.  32. 

38. 

Deut.  12. 3. 

.Tos.  23.  7. 

Pa.  16.  4. 

Hos.  2. 17. 

Zech.  13.  2. 
m  Lef.  23.  4. 

Deut.  16. 

16. 
1  pen.  12.15. 

a  13.  6. 

a  34. 18. 


o  neii.  34. 20. 
Deut.  16. 
16. 


Ppen.  34. 25. 
Lef.  2. 11. 
Deut.  16. 4. 

s  Neu, 
ngioyl. 


1  pen.  34. 2C. 


r  Deut.  14. 

21. 
•  pen.  33. 

2,14. 

Num.  20. 

16. 


7  Ymgadw 
gam-fatter : 

gwirion,   na'r    cyfiawn :    canys 
chyfiawnhâf  fi  yr  annuAviol. 

8  IT  ^Na  dderbyn  wobr:  canys 
gwobr  a  ddalla  y  ^rhai  sydd  yn 
gweled,  ac  a  ŵyra  eiriau  y  cyfiawn. 

9 1Í  ^Na  orthrymma  y  dieithr :  chwi 
a  wyddoch  ^  galon  y  dieithr ;  o  her- 
wydd  chwi  a  fuoch  ddieithriaid  yn 
nhir  yr  Aipht. 

10  '  Chwe  blynedd  yr  heui  dy  dir, 
ac  y  cesgli  ei  ffi-wyth  : 

11  A'r  seithfed  paid  âg  ef,  a  gad  ef 
yn  llonydd ;  fel  y  caffo  tlodion  dy 
bobl  f^vytta :  a  bwyttâed  bwystfil 
y  maes  eu  gweddill  hivynt.  Felly 
y  gwnei  am  dy  winUan,  ac  am  dy 
olew-wydden. 

12  ^  Chwe  diwrnod  y  gwnei  dy 
waith  ;  ac  ar  y  seithfed  dydd  y  gor- 
phwysi :  fel  y  caifo  dy  ŷch  a'th  asyn 
lonyddwch,  ac  y  cymmero  mab  dy 
forwyn  gaeth,  a'r  dieithr  ddyn,  ei 
anadl  atto. 

13  Ac  ymgedwch  ym  mhob  peth 
a  ddywedais  wrthych :  '  na  chofiwch 
enw  duwiau  eraül ;  na  chlywer 
hynny  o'th  enau. 

14  1Í  •"  Teirgwaith  yn  y  flwyddyn  y 
cedwi  wyl  i  mi. 

15  "  Gwyl  y  bara  croyw  a,  gedwi : 
saith  niwrnod  y  bwyttêi  fara  croyw, 
fel  y  gorchymynais  i  ti,  ar  yr  amser 
gosodedig  o  fis  Abib  :  canys  ynddo 
y  daethost  allan  o'r  Aipht :  °  ac  nac 
ymddangosed  neb  ger  fy  mron  yn 
waglaw : 

16  A  gwyl  cynhauaf  blaen-firwyth 
dy  lafur,  yr  hwn  a  heuaist  yn  y 
maes ;  a  gwyl  y  cynnull  yn  niwedd 
y  flwyddyn,  pan  gynhullech  dy  lafur 
o'r  maes. 

17  Tair  gwaith  yn  y  flwyddyn  yr 
ymddengys  dy  hoU  wrrywiaid  ger 
bron  yr  Arglwydd  dy  Dduw. 

18  PNac  abertha  waed  fy  aberth 
gj^d  â  bara  lefeinllyd;  ac  nac  ar- 
hôed  brasder  fy  ^aberth  dros  nos 
hyd  y  bore. 

19  iDwg  Î  dy  yr  Arglwydd  dy 
Dduw  y  cyntaf  o  flaen-flrwyth  dy 
dir.  '  Na  ferwa  fỳn  yn  Uaeth  ei  fam. 

20  1Í  *  Wele  fi  yn  anfon  angel  o'th 
flaen  i'th  gadw  ar  y  flbrdd,  ac  i'th 
arwain  i'r  man  a  barottoais. 

21  Gwylia  rhagddo,  a  gwrando  ar 
ei  lais  ef ;  na  chyfíroa  ef :  canys  ni 
ddioddef  eich  anwiredd :  oblegid  y 
mae  fy  enw  ynddo  ef. 

22  Os  gan  wrandaw  y  gwrandewi 


ar  ei  lais  ef,  a  gwneuthur  y  cwbl  a 
lefarwyf ;  *  mi  a  fyddaf  elyn  i'th 
elynion,  ac  a  wrthwynebaf  dy  wrth- 
wynebwyr. 

23  "0  herwydd  fy  angel  a  â  o'th 
flaen  di,  ^  ac  a'th  ddwg  di  i  mewn  at 
yr  Amoriaid,  a'r  Hethiaid,  a'r  Phe- 
reziaid,  a'r  Canaaneaid,  yr  Heflaid, 
a'r  Jebusiaid;  a  mi  a'u  difethaf 
hwynt. 

24  Nac  ymgrymma  i'w  duwiau 
hwynt,  ac  na  wasanaetha  hwynt, 
ac  ^na  wna  yn  ol  eu  gweithred- 
oedd  hwynt;  ''ond  Uwyr-ddinystria 
hwynt,  drylKa  eu  delwau  hwynt  yn 
gandryll. 

25  A  chAvi  a  wasanaethwch  yr  Ar- 
glwydd eich  Duw,  ac  ^  efe  a  fen- 
dithia  dy  fara,  a'th  ddwfr ;  a  ^  mi  a 
dynnaf  ymaith  bob  clefyd  o'th  fysg. 

26  IT "  M  bydd  yn  dy  dir  di  ddim 
yn  erthylu,  na  heb  hilio:  mi  a  gyf- 
lawnaf  rifedi  dy  ddyddiau. 

27  Mi  a  anfonaf  fy  arswyd  o'th 
flaen,  ac  a  ddifethaf  yr  hoU  bobl  y 
deui  attynt,  ac  a  wnaf  i'th  holl  elyn- 
ion droi  eu  g-warrau  attat. 

28  A  "^  mi  a  anfonaf  gaccwn  o'th 
flaen,  a  hwy  a  yrrant  yr  Hefiaid, 
a'r  Canaaneaid,  a'r  Hethiaid,  allan 
o'th  flaen  di. 

29  ^  Ni  yrraf  h^ynt  allan  o'th  flaen 
di  mewn  un  flwyddyn ;  rhag  bod  y 
wlad  yn  anghyfannedd,  ac  i  fwyst- 
filod  y  maes  amlhâu  yn  dy  erbyn  di. 

30  0  fesur  ychydig  ac  ychydig  y 
gyrraf  hwynt  aUan  o'th  flaen  di,  nes 
i  ti  gynnyddu  ac  etifeddu  y  tir. 

31  A  ^gosodaf  dy  derfyn  o'r  môr 
coch  hyd  for  y  Phihstiaid,  ac  o'r 
diflaethwch  hyd  yr  afon :  canys  mi 
a  roddaf  yn  eich  meddiant  breswyl- 
wyr  y  tir;  a  thi  a'u  gyrri  hwynt 
allan  o'th  flaen. 

32  sNa  wna  ammod  â  hwynt,  nac 
a'u  duwiau. 

33  Na  ad  iddynt  drigo  yn  dy  wlad; 
rhag  iddynt  beri  i  ti  bechu  i'm  her- 
byn :  canys  os  gwasanaethi  di  eu 
duwiau  hwynt,  ^  diau  y  bydd  hynny 
yn  dramgwydd  i  ti. 

PENNOD  XXIV. 

1  Galio  Moses  i'r  mynydd.  3  Y  hohl  yn  addaw 
ufudd-dod.  4  Biases  yn  adeiladu  allor,  a  deu- 
ddeg  colofn  :  6  yn  taenellu  gwaed  y  cyf am- 
mod. 14  Aaron  a  Eur  â  siars  y  hohl  arnynt. 
\5  Moses  yn  myned  i'r  mynydd;  lie  y  mae 
efe  yn  aros  ddeugain  niwrnod  a  deugain  nos. 

AC  efe  a  ddywedodd  wrth  Moses, 
jLJL  Tyred  i  fynu  at  yr  Arglwydd, 
ti  ac  Aaron,  Nadab  ac  Abihu,  a'r 


Cyn 

CRIST 

1491. 

'  Gen.  12.  3u 
Deut.  30.  7. 
Jer.  30.  20. 

"  ad.  20. 

■^Jo3.24.JL 


y  Lef.  18.  3. 
Deut.  12. 
31. 

z  pen.  34. 13. 
Num.  33. 
52 

Deut.  7.  5, 
25.  a  12.  3. 

a  Deut.  28. 

5,8. 
•>  pen.  15. 26. 

Deut.  7. 15. 

0  Deut.  7. 14. 


"Deut.  7. 20. 
Jos.  24. 12. 


!  Deut.  7. 22. 


fGen.lS.lS. 
Num.  34. 3. 
Deut.  11. 
24. 

.Tos.  1.  4. 
1  Bren.  4. 
21,  24. 
Ps.  72.  8. 


:  pen.  34. 15, 
Deut.  7.  2. 


h -pen.  34. 12. 
Deut.  7. 16. 
Jos.  23. 13. 
Barn.  2.  3. 
1  Sum.  18. 
21. 
Ps.  106. 36. 


Moses  yn  adeiladu  allor. 


EXODUS,  XXV. 


Offrymmau  at  y  habell. 


Cyn 

CRIST 

1491. 


»ad.7. 

£en.  19. 8. 
leut.  5. 27, 


e  Heb.  9.  20. 
a  13.  20. 
lPetrL2. 


<iEzec.l.2G. 
a  10. 1. 


cGen.16.13. 
a  32.  30. 

Çen.  33.  20. 
)euf.4.  33. 
Barn.  13. 
22. 


t  pen.  3L  IS. 
a32.1& 


Bpcn.  32. 17. 


deg  a  thri  ugain  o  henuriaid  Israel; 
ac  addolwch  o  hirbell. 

2  Ac  aed  Moses  ei  hun  at  yr  Ae- 
GLWYDD;  ac  na  ddelont  h^vy,  ac 
nac  aed  y  bobl  i  fynu  gyd  âg  ef. 

3  1ÍA  Moses  a  ddaeth,  ac  a  fyn- 
egodd  i'r  bobl  holl  eiriau  yr  Ar- 
GLWYDD,  a'r  holl  farnedigaetliau. 
Ac  attebodd  yr  holl  bobl  yn  un-air, 
ac  a  ddywedasant,  *  Ni  a  wnawn  yr 
holl  emau  a  lefarodd  yr  Arglwydd. 

4  A  Moses  a  ysgrifenodd  holl  eir- 
iau  yi'  Arglwydd  ;  ac  a  gododd  yn 
fore,  ac  a  adeiladodd  allor  îs  law  y 
mynydd,  a  deuddeg  colofn,  yn  ol 
deuddeg  llwyth  Israel. 

5  Ac  efe  a  anfonodd  langciau  meib- 
ion  Israel;  a  hwy  a  offrymmasant 
boeth-offrymmau,  ac  a  aberthasant 
fustych  yn  ebyrth  hedd  i'r  Ar- 
glwydd. 

6  A  chymmerodd  Moses  banner  y 
gwaed,  ac  a'i  gosododd  mewn  cawg- 
iau,  a  banner  y  gwaed  a  daenellodd 
efe  ar  yr  allor. 

7  Ac  efe  a  gymmerth  lyfr  y  cyf- 
ammod,  ac  a'i  darllenodd  lie  y 
clywai  y  bobL  A  dywedasant,  ^ì\ì 
a  wnawn,  ac  a  wrandâwn  yr  hyn 
oil  a  lefarodd  yr  Arglwydd. 

8  A  chymmerodd  Moses  y  gwaed, 
ac  a'i  taenellodd  ar  y  bobl;  ac  a 
ddywedodd,  Wele  ''waed  y  cyfam- 
mod,  yr  hwn  a  wnaeth  yr  Ar- 
glwydd â  chwi,  yn  ol  yr  holl  eiriau 
hyn. 

9  1Í  Yna  yr  aeth  Moses  i  fynu,  ac 
Aaron,  Nadab  ac  Abihii,  a  deg  a 
thri  ugain  o  henuriaid  Israel. 

10  A  gwelsant  Dduw  Israel ;  a 
than  ei  draed  megis  gwaith  o  faen 
^saphir,  ac  fel  corph  y  nefoedd  o 
ddisgleirder. 

11  Ac  ni  roddes  ei  law  ar  bendefig- 
ion  meibion  Israel;  ond  ^gwelsant 
Dduw,  a  bwyttasant  ac  yfasant. 

12  IT  A  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  Tyred  i  fynu  attaf  i'r 
mynydd,  a  bydd  yno :  a  mi  a  rodd- 
af  i  ti  ^echau  cerrig,  a  chyfraith,  a 
gorchymynion,  y  rhai  a  ysgrifenais, 
i'w  dysgu  hwynt. 

13  A  chododd  Moses,  a  Josua  ^ei 
weinidog;  ac  aeth  Moses  i  fynu  i 
fynydd  Duw. 

14  Ac  wrth  yr  henuriaid  y  dy- 
wedodd, Arhoswch  ni  yma,  hyd  oiii 
ddelomni  attoch  drachefn:  acwele, 
Aaron  a  Hur  gyd  â  chwi ;  pAvy  byn- 
nag  afyddo  ag  achos  iddo,  deued 
attynt  hwy. 


15  A  Moses  a  aeth  i  fynu  i'r  myn- 
ydd; a  ^chwmmwl  a  orchuddiodd 
y  mynydd. 

16  A  'gogoniant  yr  Arglwydd  a 
arhodd  ar  fynydd  Sinai,  a'r  cwm- 
mwl  a'i  gorchuddiodd  chwe  diwr- 
nod :  ac  efe  a  alwodd  am  Moses  y 
seithfed  dydd  o  ganol  y  cwmmwl. 

17  A'r  golwg  ar  ogoniant  yr  Ar- 
glwydd oedd  fel  tan  ''yn  difa  ar 
ben  y  mynydd,  y'ngolwg  meibion 
Israel. 

18  A  Moses  a  aeth  i  ganol  y  cwm- 
mwl, ac  a  aeth  i  fynu  i'r  mynydd : 
a  '  bu  Moses  yn  y  mynydd  ddeugain 
niwrnod  a  deugain  nos. 

PENNOD  XXV. 

1  Pa  heih  sydd  raid  i'r  Israeliaid  ei  offrwm  tu 
ag  at  wneutliur  y  habell.  10  Dull  yr  arch. 
17  Y  drugareddfa  aV  cerubiaid.  23  Ybwrdd 
a'i  arlwy.    31  Y  canhwyllbren  a'i  offer. 

A'R  Arglwydd  a  lefarodd  wrth 
Xjl  Moses,  gan  ddywedyd, 

2  Dywed  ^vrth  feibion  Israel,  ^am 
ddwyn  o  honynt  i  mi "'  ofírwm  :  *gan 
bob  gwr  ewyllysgar  ei  galon  y  cym- 
merwch  fy  offi'wm. 

3  A  dyma  jn:*  ofírwm  a  gymmerwch 
ganddynt ;  aur,  ac  arian,  a  phres, 

4  A  sidan  glas,  a  phorphor,  ac 
ysgarlad,  a  ^  Uian  main,  a  blew  geifr, 

5  A  chrwyn  hyrddod  yn  gochion,  a 
chrwyn  daearfoch,  a  choed  Sittira, 

6  ^Olew  i'r  goleuni,  "Uysieuau  i 
olew  yr  ennaint,  ac  i'r  ^pêr-arogl- 
darth, 

7  Meini  onix,  a  meini  i'w  gosod  yn 
*yr  ephod,  ac  yn  ^y  dd^vjironneg. 

8  A  gwnant  i  mi  gyssegr ;  fel  ^  y 
gallwyf  drigo  yn  eu  mysg  hwynt. 

9  Yn  ol  holl  waith  y  tabernacl,  a 
gwaith  ei  holl  ddodrefn  y  rhai  yr 
ydwyf  yn  eu  dangos  i  ti,  feUy  y 
gwnewch. 

10  1Í  A  '^  gwnant  arch  o  goed  Sit- 
tim,  o  ddau  gufydd  a  banner  ei 
hyd,  a  chufydd  a  banner  ei  Ued,  a 
chufydd  a  haimer  ei  huchder. 

11  A  gwisg  hi  ag  aur  coeth ;  o 
fewn  ac  oddi  allan  y  gwisgi  hi :  a 
gwna  ami  goron  o  aur  o  amgylch. 

12  Bwrw  iddi  hefyd  bedair  modrwy 
aur,  a  dod  ar  ei  phedair  congl ;  dwy 
fodrwy  ar  un  ystlys  iddi,  a  dwy  fod- 
rwy  ar  yr  ystlys  arall  iddi. 

13  A  gwna  drosolion  o  goed  Sit- 
tim,  a  gwisg  lnA7nt  ag  aur. 

14  A  gosod  y  trosolion  trwy  y 
modrwyau  gan  ystlys  yr  arch,  i 
dd^vyn  yr  arch  arnynt. 

15  *  Ym  modrwyau  yr  arch  y  bydd 


Cvn 

CRIST 
1491. 

b  pen.  19. 

9,16. 
>Num.  It 

10. 


tDeut.4.36. 


1  pen.  34.  28. 
Deut.  9.  9. 


2  Heb. 
gymnieryd. 

3  offrwm 
dyrchafael. 

»  pen.  35.  5. 
lClu-on.29. 
3,  5,  9, 14. 
Ezra  2.  68. 
a  3.  5. 
Neh.  11.  2. 


b  pen.  2?.  20. 
c  pen.  30. 23. 
<lpeD.30.34. 


e  pen.  28. 
4,6. 

f  pen.  28.15. 
S  pen.  29. 45. 

1  Bren.  6. 
13. 

2  Cor.  6. 16. 
Heb.  3.  6. 
Dat.  21.  3. 


h  pen.  37.  L 
Heb.  9.  4. 


ilBrcn.S.S. 


Y drugareddfa  a'r  ceruhiaid.        EXODUS,  XXVI. 


T  canliwyllbren  aur. 


Cyn 

CRIST 

1491. 

k  pen.  16. 34. 

a  31. 18. 

Deut.10.2. 

lBren.8.9. 

Heb.  9.  4. 
1  pen.  37.  C. 


6  Neu,  o 
ddeunydd 
y  drugar- 
eddfa. 

™  1  Bren. 
8.7. 

1  Chron. 
28. 18. 
Heb.  9.  5. 


1  pen.  29. 42. 
a  30.  36. 
Lef.  16.  2. 
Num.  7. 89. 
a  17.  4. 


«pen.  37. 10. 

1  Bren.  7. 
48. 

2  Chron. 
4.a 


P  Num.  4.  7. 


6  Neu,  gor- 
clmddir. 


1  Lef.  24.  5. 


>•  pen.  37. 17. 
1  Bren.  7. 
49. 

Zech.  4.  2. 
Bat.  1. 12. 
a  4.  6. 


y  trosolion ;    na  symmuder  hwynt 
oddi  wrthi. 

16  A  dod  yn  yr  arch  ^y  dystiolacth 
a  roddaf  i  ti. 

17  A  'gwna  drugareddfa  o  aur 
coeth,  o  ddau  gufydd  a  banner  ei 
hŷd,  a  chufydd  a  banner  ei  lied. 

18  A  gwna  ddau  gerub  o  aur;  o  gyf- 
anwaith  mortbwyl  y  g^vnei  hwynt, 
yn  nau  gwrr  y  drugareddfa. 

19  Un  cerub  a  wnei  yn  y  naill  ben, 
a'r  cerub  arall  yn  y  pen  arall :  ^  o'r 
drugareddfa  ar  ei  dau  ben  hi  y 
gAvnewch  y  cerubiaid. 

20  A  bydded  "*y  cerubiaid  yn 
Uedu  eu  hesgyll  i  fynu,  gan  or- 
chuddio  y  drugareddfa  â'u  hesgyll, 
a'u  hwynebau  bob  un  at  eu  gilydd : 
tu  a'r  drugareddfa  y  bydd  wynebau 
y  cerubiaid. 

21  A  dod  y  drugareddfa  i  fynu  ar 
yr  arch,  ac  yn  yr  arch  dod  y  dyst- 
iolaeth  a  roddaf  i  ti. 

22  A  "  mi  a  gyfarfyddaf  â  thi  yno, 
ac  a  lefaraf  wrthyt  oddi  ar  y  dru- 
gareddfa, oddi  rhwng  y  ddau  gerub 
y  rhai  a  fyddant  ar  arch  y  dystiol- 
acth, yr  hoU  bethau  a  orchymynwyf 
wrthyt  i  feibion  Israel. 

23  ir  A  °  gwna  di  fwrdd  o  goed  Sit- 
tim,  o  ddau  gufydd  ei  hŷd,  a  chu- 
fydd ei  led,  a  chufydd  a  hsinner  ei 
uchder. 

24  A  gosod  aur  coeth  drosto,  a 
gwna  iddo  goron  o  aur  o  amgylch. 

25  A  gwna  iddo  wregys  o  led  Haw 
o  amgylch,  a  gwna  goron  aur  ar  ei 
wi'egys  o  amgylch. 

26  A  gAvna  iddo  bedair  modrwy  o 
aur,  a  dod  y  modrwyau  wrth  y  ped- 
air  congl  y  rhai  a  fyddant  ar  ei 
bedwar  troed. 

27  Ar  gyfer  y  cylch  y  bydd  y 
modrwyau,  yn  Ueoedd  i'r  trosolion 
i  ddwyn  y  bAvrdd. 

28  A  gwna  y  trosolion  o  goed  Sit- 
tim,  a  gwisg  hwynt  âg  aur,  fel  y 
dyger  y  bwrdd  arnynt. 

29  A  g"wna  ^ei  ddysglau  ef,  a'i 
hvyau,  a'i  gaeadau,  a'i  phiolau,  y 
rhai  y  ^  ty welltir  â  hwynt :  o  aur 
coeth  y  gwnei  hwynt. 

30  A  dod  ar  y  bwi-dd  ^  y  bara  dang- 
os  ger  bron  fy  wyneb  yn  wastadol. 

31  IT  ""  Gwna  hefyd  ganhwyllbren : 
o  aur  pur  yn  gyfanwaith  y  gwneir  y 
canhwyllbren;  ei  baladr,  ei  geingc- 
iau,  ei  bedyll,  ei  gnapiau,  a'i  flodau, 
a  fyddant  o'r  un. 

32  A  bydd  chwe  chaingc  yn  dyfod 
allan  o'i  ystlysau ;   tair  caingc  o'r 


canhwyllbren  o  un  tu,  a  thair  caingc 
o'r  canhAvyllbren,  o'r  tu  arall. 

33  Tair  padell  o  waith  almonau, 
cnap  a  blodeuyn  ar  un  gaingc;  a 
thair  padell  o  waith  almonau,  cnap 
a  blodeuyn  ar  gaingc  arall :  felly  ar 
y  chwe  chaingc  a  fyddo  yn  dyfod 
allan  o'r  canhwyllbren. 

34  Ac  yn  y  canhwyllbren  y  bydd 
pedair  padell  ar  waith  almonau,  a'u 
cnapiau  a'u  blodau. 

35  A  bydd  cnap  dan  ddwy  gaingc 
o  bono,  a  chnap  dan  ddwy  gaingc 
o  hono,  a  chnap  dan  dd^vy  gaingc 
o  hono,  yn  ol  y  chwe  chaingc  a 
ddeuant  o'r  canhwyllbren. 

36  Eu  cnapiau  a'u  ceingciau  a 
fyddant  o'r  un :  y  cwbl  fydd  aur 
coeth  o  un  cyfanwaith  morthwyL 

37  A  thi  a  wnei  ei  saith  lusern  ef, 
ac  *a  ^oleui  ei  lusernau  ef,  fel  *y 
goleuo  efe  ar  gyfer  ei  wyneb. 

38  A  bydded  ei  efeiliau  a'i  gafiiau 

0  aur  coeth. 

39  0  dalent  o  aur  coeth  y  gwnei 
ef,  a'r  holl  lestri  hyn. 

40  Ond  "^  gwel  "wneuthur  yn  ol  eu 
portreiad  h^vynt,  a  ddangoswyd  i  ti 
jn  y  mynydd. 

PENNOD  XXYI. 

1  Deg  lien  y  tahernacl.  7  Yr  un  lien  ar  ddeg  o 
flew  geifr.  14  Y  hahell-lhn  o  grivyn  hyrddod. 
15  Byvddau  y  tahernacl,  gyd  a'u  morleisiau 
oHu  harrmi.  31  Y  walianlen  i'r  arch.  36  Y 
gaeadlen  Vr  drws. 

"■^^  TABERNACL  hefyd  a  wnei 
X  di  o  ddeg  lien  o  lian  main 
cyfrodedd,  ac  o  sidan  glas,  a  phor- 
phor,  ac  ysgaiiad:  yn  gerubiaid  o 
'^gywrein waith  y  g-svnei  hwynt. 

2  Hŷd  un  Hen  fydd  wyth  gufydd 
ar  hugain,  a  lied  un  Wevifydd  ped- 
war  cufydd :  yr  un  mesur  a  fydd 
i'r  holl  lenni. 

3  Piim  Uên  a  fyddant  y'nglŷn  bob 
un  wrth  eu  gilydd ;  a  phùm  Uèn 
eraill  a  fyddant  y'nglŷn  wrth  eu 
gilydd. 

4  A  gwna  ddolennau  o  sidan  glas 
ar  ymyl  un  Hen,  ar  y  cwrr,  yn  y 
cydiad;  ac  felly  y  gwnei  ar  ymyl 
eithaf  Hen  arall,  yn  yr  aU  gydiad. 

5  Deg  dolen  a  deugain  a  wnei  di 
i  un  Hen,  a  deg  dolen  a  deugain  a 
^Tí\Q\  ar  gwrv  j  Hen  a  fyddo  yn  yr 
aü  gydiad ;  y  dolennau  a  dderbyn- 
iant  bob  un  eu  gilydd. 

6  Gwna  hefyd  ddeg  bach  a  deu- 
gain o  aur,  a  chydia  a'r  bachau  y 
llenni  bob  un  wrth  eu  gilydd;  fel 
y  byddo  yn  un  tabernacL 


Cyn 

CRIST 

1491. 


pen.  27.  21. 
a  30.  8. 
Lef.  24. 3, 4. 

7  Neu 

gyfodi. 

'  Num.  8.  2. 


a  Num.  8. 4. 
1  Chron. 
28. 11. 19. 
Act.  7.  44. 
Heb.  8.  5. 


«  pen.  36.  a 


2  Heb. 
waith  y 
cywraint. 


Offer  y  tabernacl. 


EXODUS,  XXVIL 


Gwahanlen  y  cyssegr. 


Cyn 

CRIST 

1491. 

b  pen.  36. 14. 


open.  36, 19. 


S  Heb. 
dwy  law. 


■1  C)/iZ- 
bielhu. 


7  ^  A  ^gwna  lenni  o  jiew  geifr,  i 
fod  yn  babell-lèn  ar  y  tabernacl: 
un  Uèn  ar  ddeg  a  wiiei. 

8  Hŷd  un  lien  fydd  deg  cufydd 
ar  hugain,  a  lied  un  Hen  fydd  ped- 
war  cufydd ;  a'r  un  mesur  fydd  i'r 
un  lien  ar  ddeg. 

9  A  cliydia  bum  Hen  wi'thynt  eu 
hun,  a  chwe  lien  wrthynt  eu  hun; 
a  dybla  y  chweched  lèn  ar  gyfer 
wyneb  y  babell-len. 

10  A  g\vna  ddeg  dolen  a  deugain 
ar  ymyl  y  naill  lèn,  ar  y  cwrr,  yn  y 
cydiad  cyntaf;  a  deg  dolen  a  deu- 
gain ar  ymyl  y  lien  arall,  yn  yr  all 
gydiad. 

11  A  gwna  ddeg  bach  a  deugain 
o  bres ;  a  dod  y  bacliau  yn  y  dol- 
ennau,  a  chyljTnma  y  babell-len,  fel 
y  byddo  yn  un. 

12  A'r  gweddill  a  fyddo  dros  ben 
o  lenni  y  babell-len,  sef  yr  banner 
Hen  weddill,  a  fydd  y'ngweddill  ar 
du  cefn  y  tabernacl ; 

13  Fel  y  byddo  o'r  gweddill  g-ufydd 
o'r  naill  du,  a  chufydd  o'r  tu  arall, 
o  hŷd  y  babell-len:  bydded  hynny 
dros  ddau  ystlys  y  tabernacl,  o'r  tu 
yma  ac  o'r  tu  accw,  i'w  orchuddio. 

14  A  '^g^vna  do  i'r  babell-len  o  gi'wyn 
hyrddod  wedi  eu  Uiwo  yn  gocliion, 
a  thô  o  grwyn  daearfoch  yn  ucbaf. 

15  1"  A  gwna  i'r  tabernacl  ystyllod 
o  goed  Sittim,  yn  eu  sefyll. 

16  Deg  cufydd  fydd  hŷd  ystyllen, 
a  chufydd  a  banner  cufydd  fydd 
lied  pob  ystyllen. 

17  Bydded  ^  dau  dyno  i  un  b^vi-dd, 
wedi  eu  gosod  mewn  trefn,  bob  un 
ar  gyfer  eu  gilydd :  felly  y  gwnei 
am  hoU  fyrddau  y  tabernacl. 

18  A  gwna  ystyllod  i'r  tabernacl, 
ugain  ystyllen  o'r  tu  dehau,  tu  a'r 
dehau. 

19  A  gwna  ddeugain  mortals  arian 
dan  yr  ugain  ystyllen ;  dwy  fortais 
dan  un  ystyllen  i'w  dau  dyno,  a 
dvry  fortais  dan  ystyllen  arall  i'w 
dau  dyno. 

20  A  givna  i  ail  ystlys  y  tabernacl, 
o  du  y  gogledd,  ugain  ystyllen, 

21 A  deugain  mortals  o  arian;  dwy 
fortais  dan  un  ystyllen,  a  dwy  for- 
tais dan  ystyllen  arall, 

22  Hefyd  i  ystlys  y  tabernacl,  o  du 
y  gorllewin,  y  gwnei  chwech  ystyllen. 

23  A  dwy  ystyllen  a  wnei  i  gongl- 
au  y  tabernacl,  yn  y  ddau  ystlys. 

24  A  byddant  wedi  eu  ■*  cyssylltu 
oddi  tanodd;  byddant  hefyd  wedi 
eu  cyd-gydio  oddi  arnodd  wrth  un 


fodrwy:  felly  y  bydd  iddynt  iU  dau; 
i'r  ddwy  gongl  y  byddant. 

25  A  byddant  yn  wyth  ystyllen,  a'u 
morteisiau  arian  yn  un  fortais  ar 
bymtheg ;  d^vy  fortais  dan  un  ystyll- 
en, a  dwy  fortais  dan  ystyllen  arall. 

26  1Í  Gwna  hefyd  farrau  o  goed 
Sittim,  pump  i  ystyllod  un  ystlys 
i'r  tabernacl, 

27  A  phùm  barr  i  ystyllod  ail 
ystlys  y  tabernacl,  a  phiim  barr  i 
ystyllod  ystlys  y  tabernacl  i'r  ddau 
ystlys  tu  a'r  gorllewin. 

28  A'r  barr  canol  y'nghanol  yr  ys- 
tyllod, a  gyrhaedd  o  gwrr  i  gwrr. 

29  Gosod  hefyd  aur  dros  yr  ys- 
tyllod, a  gwna  eu  modrwyau  o  aur, 
i  osod  y  barrau  trwyddynt:  gwisg 
y  barrau  hefyd  âg  aur. 

30  A  chyfod  y  tabernacl  '^wrth  ei 
bortreiad,  yr  liAvn  a  ddangoswyd  i 
ti  yn  y  mynydd. 

31  *1[  A  ^gwna  ^wahanlen  o  sidan 
glas,  porphor,  ac  ysgarlad,  ac  o 
li'an  main  cyfrodedd :  a  cherubiaid 
o  waith  cywraint  y  gwnei  hi. 

32  A  dod  hi  ar  bedair  colofn  o  goed 
Sittim  wedi  eu  gwisgo  âg  aur;  a'u 
pennau  o  aur,  ar  bedair  mortals  arian. 

33  1Í  A  dod  y  wahanlen  wrth  y 
bachau,  fel  y  gellych  ddwyn  yno,  o 
fewTi  y  wahanlen,  arch  y  dystiol- 
aeth:  a'r  wahanlen  a  wna  wahan  i 
chwi  rhwng  ^y  cyssegr  a'r  cyssegr 
sancteiddiolaf 

34  Dod  hefyd  y  drugareddfa  ac 
arch  y  dystiolaeth  yn  y  cyssegr 
sancteiddiolaf. 

35  A  '^  gosod  y  bwrdd  o'r  tu  allan 
i'r  wahanlen,  a'r  canh^vyllbren  gyf- 
erbyn  a'r  bwrdd  ar  y  tu  dehau  i'r 
tabernacl :  a  dod  y  bwrdd  ar  du  y 
gogleddo 

36  A  'gwna  gaeadlen  i  ddrws  y 
babell  o  sidan  glas,  a  phorphor,  ac 
ysgarlad,  ac  o  lian  main  cyfrodedd 
o  wniadwaith. 

37  A  gwna  i'r  gaeadlen  bum  colofn 

0  goed  Sittim,  a  ^' gwisg  hwynt  âg 
aur;  a'u  pennau  fydd  o  aur:  a 
bwrw  iddynt  bum  mortals  bres. 

PENNOD  XXVIL 

1  Allor  y  poeth-offnom,  a'i  llestri.  9  Cyntedâfa 
y  tabernacl  wedi  ei  gau  â  llenni  ac  û  cJiol- 
ofnau.  18  Mesur  y  cynteddfa.  20  Yr  olew 
i'r  lamp. 

GnVNA  hefyd  *  allor  o  goed  Sit- 
r  tim,  o  bum  cufydd  o  hŷd,  a 
phiim  cufydd  o  led :  yn  ^  bedairongl 
y  bydd  yr  allor,  a'i  huchder  o  dri 
chufydd. 


Cyn 

CRIST 

1491. 


s  pen.  Jo. 
9,40. 
Act.  7.  44. 
Heb.  8.  5. 

epeii.36.a5. 
f  2  Chron. 

3.14. 

Matt.  27. 

51. 

Heb.  9.  a 


SHeb.  9.2,3. 


h  Heb.  9.  2. 


'  pen.  36. 37. 


kpen.36.3& 


■  pen.  3&  L 


2  bedwar- 
sgwar. 


Allor  y  poetli-offnmn. 


EXODUS,  XXVIII. 


Y  gwisgoedd  sanctaidd. 


Cyn 

CRIST 

1491. 

b  Edrych 
Num.  10. 
3S. 


c  pen.  25. 40. 

a  26. 30. 
SHeb. 

dangosodd. 
à  pen.  38.  9. 


2  A  gwna  ei  chyrn  ar  ei  phedair 
congl :  o'r  un  y  bydd  ei  chyrn  :  a 
^  gwisg  hi  â  phres. 

3  Gwna  hefyd  iddi  bedyll  i  dder- 
byn  ei  lludw,  a'i  rhawiau,  a'i  chawg- 
iau,  a'i  chigweiniau,  a'i  phedyll  tan : 
ei  hoU  lestri  a  Avnei  o  bres. 

4  A  gwna  iddi  alch  o  bres,  ar  waith 
rhwyd ;  a  gwna  ar  y  rhwyd  bedair 
modrwy  o  bres  ar  ei  phedair  congl. 

5  A  dod  hi  dan  amgylchiad  yr 
allor  oddi  tanodd,  fel  y  byddo  y 
rhwyd  hyd  banner  yr  allor. 

6  A  gwna  drosolion  i'r  allor,  sef 
trosolion  o  goed  Sittim ;  a  gwisg 
hwynt  â  phres. 

7  A  dod  ei  throsolion  trwy  y 
modrwyau;  a  bydded  y  trosolion 
ar  ddau  ystlys  yr  aUor,  i'w  dwyn  hi. 

8  Gwna  hi  âg  ystyllod  yn  gau :  fel 
•^y  ^dangoswyd  i  ti  yn  y  mynydd, 
felly  y  gwnant  hi. 

9  IT  A  "^gwna  gynteddfa  y  taber- 
nacl  ar  y  tu  dehau,  tu  a'r  dehau: 
Uenni  y  cynteddfa  a  fyddant  li'an 
main  cyfrodedd,  o  gàn  cufydd  o 
hyd,  i  un  ystlys. 

10  A'i  hugain  colofn,  a'u  hugain 
mortals,  fydd  o  bres :  pennau  y  col- 
ofnau,  a'u  cylchau,  /ydd  o  arian. 

11  Felly  o  du  y  gogledd  ar  hyd,  y 
bydd  Uenni,  o  gàn  cufydd.  o  hyd, 
a'u  hugain  colofn,  a'u  hugain  mor- 
tals, o  bres ;  a  phennau  y  colofnau, 
a'u  cylchau,  o  arian. 

12  1Í  Ac  i  led  y  cynteddfa,  o  du  y 
gorllewin,  y  bydd  Uenni  o  ddeg  cu- 
fydd a  deugain :  eu  colofnau  fydd- 
ant ddeg,  a'u  morteisiau  yn  ddeg, 

13  A  lied  y  cynteddfa,  tu  a'r  dwyr- 
ain,  o  godiad  haul,  a  fydd  ddeg 
cufydd  a  deugain. 

14  Y  Uenni  o'r  naill  du  a  fyddant 
bymtheg  cuiydd;  eu  colofnau  yn 
dair,  a'u  morteisiau  yn  dair. 

15  Ac  i'r  ail  du  y  bydd  pymtheg 
Hen ;  eu  tair  colofn,  a'u  tair  mortais. 

16  IT  Ac  i  borth  y  cynteddfa  y 
gwneir  caeadlen  o  ugain  cufydd,  o 
sidan  glas,  porphor,  ac  ysgarlad,  ac 
o  lian  main  cyfrodedd  o  wniadwaith ; 
eu  pedair  colofn,  a'u  pedair  mortais. 

17  HoU  golofilau  y  cynteddfa  o  am- 
gylch  a  gylchir  âg  arian;  a'u  pennau 
yn  arian,  a'u  morteisiau  yn  bres. 

18  ^  Hyd  y  cynteddfa  fydd  gàn 
cufydd,  a'i  led  yn  ddeg  a  deugain  o 
bob  tu ;  a  phiim  cufydd  o  uchder  o 
lian  main  cyfrodedd,  a'u  morteisiau 
o  bres. 

19  HoU  lestri  y  tabernacl  yn  eu 

— 


hoU  wasanaeth,  a'i  hoU  hoelion  hef- 
yd, a  hoU  hoeUon  y  cynteddfa,  fydd- 
ant o  bres. 

20l[A^gorchymyn  dithau  i  feibion 
Israel,  ddwyn  o  honynt  attat  bur 
olew  yr  olewydden  coethedig,  yn  ol- 
euni,  i  beri  i'r  lamp  ^losgi  yn  wastad. 

21  Ym  mhabell  y  cyfarfod,  *^o'r  tu 
allan  i'r  wahanlen,  yr  hon  fydd  o 
flaen  y  dystiolaeth,  y  trefna  ^  Aaron 
a'i  feibion  hwnnw,  o'r  hwyr  hyd  y 
bore,  ger  bron  yr  Arglwydd  :  deddf 
dragywyddol  fydd,  trwy  eu  hoes- 
oedd,  gan  feibion  Israel 

PENNOD  XXVIII. 

1  Neillduo  Aaron  a'i  feibion  i  swydd  yr  offeir- 
iaid.  2  Gorchymyn  gwisgoedd  sanctaidd.  6  Yr 
epJiod.  15  Y  ddwyfronneg  a^r  deuddeg  maen 
gwerthfawr.  30  Yr  Urim  a'r  Thummim.  31 
Mantell  yr  epJiod,  gyd  a'i  phomgranadau  a'i 
clilych.  36  Dalen  y  meitr.  89  Y  bais  wniad- 
waith.   40  Gwisgoedd  meibion  Aaron. 

ACHYMIVIER  •'Aaron  dy  frawd 
attat,  a'i  feibion  gyd  âg  ef,  o 
bUth  meibion  Israel,  i  offeiriadu  i 
mi ;  sef  Aaron,  Kadab  ac  Abihu, 
Eleazar  ac  Ithamar,  meibion  Aaron. 

2  ^Gwna  hefyd  wisgoedd  sanctaidd 
i  Aaron  dy  frawd,  er  gogoniant  a 
liarddAvch. 

3  A  ^"  dy  wed  yrrth  yr  hoU  rai  doeth 
o  galon,  y  ^rhai  a  lenwais  i  âg  ys- 
pryd  doethineb,  am  wneuthur  o 
honynt  ddillad  Aaron  i'w  sancteidd- 
io  ef,  i  offeiriadu  i  mi. 

4  A  dyma  y  gwisgoedd  a  wnant. 
D^vyfronneg,  ac  ephod,  manteU  hef- 
yd, a  phais  o  waith  edau  a  nodwydd, 
meitr,  a  gwregys :  felly  y  gwnant 
wisgoedd  sanctaidd  i  Aaron  dy  frawd, 
ac  i'w  feibion,  i  offeiriadu  i  mi. 

5  Cymmerant  gan  hynny  aur,  a 
sidan  glas,  a  phorphor,  ac  ysgar- 
lad, a  Uian  main. 

6  IT  A  gwnant  yr  ephod  o  aur, 
sidan  glas,  a  phorphor,  ac  ysgar- 
lad, a  Uian  main  cyfrodedd,  o  waith 
cywraint. 

7  Dwy  ysgwydd  fydd  iddi  wedi 
eu  cydio  'svrth  ei  dau  gwrr;  ac  felly 
y  cydir  hi  ynghyd. 

8  A  gwregys  cywraint  ei  ephod  ef 
yr  hwn  fydd  arni,  fydd  o'r  un,  yn 
un- waith  â  hi ;  o  aur,  sidan  glas,  a 
phorphor,  ysgarlad  hefyd,  a  Uian 
main  cyfrodedd. 

9  Cymmer  hefyd  ddau  faen  onix,  a 
nâdd  ynddynt  enwau  meibion  Israel : 

10  ChAvech  o'u  henwau  ar  un  maen, 
a'r  chwe  henw  araU  ar  yr  ail  maen, 
yn  ol  eu  genedigaeth. 


Cyn 

CRIST 

1491. 

«  Lef.  24. 2. 


4Heb. 

ddyrchafu. 
«  pen.  26.  , 
31,33. 

e  pen.  30.  8. 

1  Sam.  3.  3. 

2  Ohron. 
13.  IL 


iHeb.5.1,4. 


b  pen.  39.  2. 


c  pen.  36.  L 


d  pen.  31.  3. 
a  35.  30. 


Y  ddivyfronneg. 


EXODUS,  xxvni. 


Yr  Urim  a'r  Thummim. 


CEIST 
1491. 


i  pen.  39. 8. 


2  Neu,  ruhi. 


11  A  gwaith  naddwr  mewn  maen, 
fel  naddiadau  sêì,  y  neddi  di  y 
ddau  faen,  âg  enwau  meibion  Is- 
rael:  gAvna  hwynt  â  boglynau  o 
aur  o'u  liamgylch. 

12  A  gosod  y  ddau  faen  ar  ys- 
gwyddau  yr  ephod,  ja  feini  coiFad- 
wriaeth  i  feibion  Israel.  Ac  Aaron 
a  ddwg  eu  henwau  li^vynt  ger  bron 
yr  Arglwydd  ar  ei  ddwy  ysgwydd, 
yn  goifadwriaeth. 

13  1Í  Gwna  hefyd  foglynau  aur; 

14  A  dAvy  gadAvyn  o  aur  coeth  yn 
eu  pennau:  o  blethwaith  y  gAvnei 
hwynt;  a  dod  y  cadwynau  pleth- 
edig  y'ngiŷn  wrtli  y  boglynau. 

15  It  *  GAvna  hefyd  ddwyfronneg 
barnedigaeth,  o  waith  cyAvraint ;  ar 
A\^aith  yr  ephod  y  gAvnei  hi :  o  aur, 
sidan  glas,  a  phorphor,  ac  ysgarlad, 
a  llian  main  cyfrodedd,  y  gwnei  hi. 

16  Pedairongl  fydd  hi  yn  ddau 
ddyblyg;  yn  rhycliAvant  ei  hŷd,  ac 
yn  rhychAv^ant  ei  lied. 

17  LlauAV  hi  yn  llaAvn  o  feini,  sef 
pedair  rhes  o  feini :  uu  rhes  fydd 
-  sardius,  a  thophaz,  a  smaragdus : 
hyn  fydd  y  rhes  gyntaf. 

18  A'r  ail  res  fydd  carbuncl,  sa- 
phir,  ac  adamant. 

19  A'r  drydedd  res  fydd  lygur,  ac 
acat,  ac  amethyst. 

20  Y  bedAvaredd  res  fydd  beryl, 
ac  onix,  a  jaspis  :  byddant  Avedi  eu 
gosod  mcAvn  aur  yn  eu  lleoedd. 

21  A'r  meini  fyddant  âg  euAvau 
meibion  Israel,  yn  ddeuddeg,  jn.  ol 
eu  heuAvau  hAvynt;  o  naddiad  sêl, 
bob  un  Avrtli  ei  cuat  y  byddant,  yn 
ol  y  deuddeg  UAvyth. 

22  11  A  gAvna  ar  y  ddNA^fronneg 
gadAvynau  ar  y  cyrrau,  yn  bleth- 
Avaith,  o  aur  coeth. 

23  GAATia  hefyd  ar  y  ddAvyfronneg 
ddAvy  fodrAA7  o  aur,  a  dod  y  ddAvy 
fodrAvy  Av^tli  ddau  gAvrr  y  ddAvy- 
fronneg. 

24  A  dod  y  ddAvy  gadAvyn  bleth- 
edig  o  aur  trAvy  y  ddAvy  fodrAvy  ar 
gyrrau  y  ddAvyfronneg. 

25  A'r  ddau  ben  arall  i'r  ddAvy 
gadAvyn  blethedig  dod  y'nglŷn  Avrth 
y  ddau  foglyn,  a  dod  ar  ysgAvyddau 
yr  ephod  o'r  tu  blaen. 

26  1Í  GAvna  hefyd  ddAvy  fodrAvy  o 
aur,  a  gosod  liAvynt  ar  ddau  ben  y 
ddAvyfronneg,  ar  yi-  ymyl  sydd  ar 
ystlys  yr  ephod  o'r  tu  mewn. 

27  A  gwna  ddAvy  fodrAvy  o  aur,  a 
dod  hwynt  ar  ddau  ystlys  yr  ephod 
oddi  tanodd,  tu  al  thu  blaen,  ar 


gyfer  ei   chydiad,  oddi  ar  wregys 
yr  ephod. 

28  A'r  ddwyfronneg  a  rAvymant 
â'u  modrAvyau  wrth  fodrwyau  yr 
ephod  â  Uinyn  o  sidan  glas,  fel  y 
byddo  oddi  ar  wregys  yr  ephod,  fel 
na  ddattoder  y  ddAvyfronneg  oddi 
Avrth  yr  ephod. 

29  A  dyged  Aaron,  jd.  uAvyfronneg 
y  farnedigaeth,  euAvau  meibion  Is- 
rael ar  ei  galon,  pan  ddelo  i'r  cys- 
segr,  yn  gofiadAvriaeth  ger  bron  yr 
Arglwydd  yn  wastadol. 

30 1Í  A  '^dod  ar  ddwyfronneg  y  farn- 
edigaeth, yr  Urim  a'r  Thummim ;  a 
byddant  ar  galon  Aaron  pan  elo  i 
mcAvn  ger  bron  yr  Arglwydd:  ac 
Aaron  a  ddwg  farnedigaeth  meib- 
ion Israel  ar  ei  galon,  ger  bron  yr 
Arglwydd,  yn  AvastadoL 

31  H  s  GAvna  hefyd  fantell  yr  ephod 
oil  o  sidan  glas. 

32  A  bydd  twU  yn  ei  phen  uchaf 
hi,  ar  ei  chanol :  gAvi*ym  o  waith 
gwehydd  o  amgylch  y  twU,  megis 
tAvU  llurig,  fydd  iddi,  rhag  rliAvygo. 

33  IT  A  gAvna  ar  ei  godrau  hi 
bomgranadau  o  sidan  glas,  a  phor- 
phor, ac  ysgarlad,  ar  ei  godrau  o 
amgylch ;  a  chlych  o  aur  rhyng- 
ddynt  o  amgylch. 

34  Cloch  aur  a  phomgranad,  a 
chloch  aur  a  phomgranad,  ar  odrau 
y  fantell  o  amgylch. 

35  A  hi  a  fydd  am  Aaron  Avrth 
Aveini :  a  cheir  clywed  ei  saati  ef 
pan  ddelo  i'r  cyssegr,  ger  bron  yr 
Arglwydd,  a  phan  elo  allan;  fel 
na  byddo  farw. 

36  IT  ^GAvna  hefyd  ddalen  o  aur 
coeth ;  a  nâdd  arni,  fel  naddiad- 
au sêl,  SANCTEIDDmVYDD  I'R 
ARGLVVYDD. 

37  A  gosod  hi  wrth  linyn  o  sidan 
glas,  a  bydded  ar  y  meitr :  o'r  tu 
blaen  i'r  meitr  y  bydd. 

38  A  hi  a  fydd  ar  dalcen  Aaron, 
fel  y  dygo  Aaron  anwiredd  y  pethau 
sanctaidd  a  gyssegro  meibion  Is- 
rael yn  eu  hoU  roddion  sanctaidd: 
ac  yn  wastad  y  bydd  ar  ei  dalcen 
ef,  fel  y  byddo  iddynt  ffafr  ger  bron 
yr  Arglwydd. 

39  1Í  GAveithia  âg  edau  a  nodwydd 
y  bais  o  lian  main ;  a  gAvna  feitr 
o  lian  main ;  a'r  gwregys  a  Avnei  o 
Avniadwaith. 

40 1Í I  feibion  Aaron  hefyd  y  gwnei 
beisiau,  a  gAvna  iddynt  Avregysau; 
gAvna  hefyd  iddynt  gapiau,  er  go- 
goniant  a  harddwch. 


Cyn 
CEIST 

1491. 


fLef.  8.8, 
Deut.33.S. 
lSain.28.6. 
Ezra  2. 63. 
Neh.  7. 65. 


5  pen.  39.  Sa, 


b  pen.  30. 30. 


Y  sereinomau  a  arferid 


EXODUS,  XXIX. 


wrih  gyssegru  yr  offeiriaid. 


■*  eyrhaedd- 
ant. 


a  Lef.  3.  2. 


b  Lcf.  6.  20. 


c  pen.  28. 8. 


"pen.  30.25. 


2 Ileb. 
rliwym. 


•  pen.  23. 41. 
3  Heb. 
lenwi  la  II}, 
t  Lef.  1.  4. 


«  pf-n.  27.  2. 
a  30.  2. 


41  A  gwisg  hwynt  am  Aaron  dy 
frawcl.  a'i  feibion  gyd  ag  ef:  ac 
*enneinia  hwynt,  ^cyssegra  hwynt 
hefyd,  a  sancteiddia  hwynt,  i  offeir- 
iadu  i  mi. 

42  Gwna  hefyd  iddynt  lodrau  Uian 
i  guddio  eu  cnawd  noeth :  o'r  Iwyn- 
au  hyd  y  morddwydydd  y  ^  byddant. 

43  A  byddant  am  Aaron,  ac  am 
ei  feibion,  pan  ddelont  i  mewn  i 
babell  y  cyfarfod,  neu  pan  ddelont 
yn  agos  at  yr  allor  i  weini  yn  y 
cyssegr;  fel  na  ddygont  anwiredd, 
a  marw.  Hyn  fydd  deddf  dragy- 
wyddol  iddo  ef,  ac  i'w  had  ar  ei  ol. 

PENNOD  XXIX. 

1  Yr  aherth  o'r  seremontau  a  arferid  icrth 
gyssegru  yr  offeiriaid.  38  Y  llosg-qffriura, 
gwastadol.  45  Äddewid  Duw  ar  drigo  ym 
mhlith  ■plant  Israel. 

DYMA  hefyd  yr  hyn  a  wnei  di 
iddynt  iV  cyssegru  hwynt,  i 
offeiriadu  i  mi.  *Cymmer  un  bus- 
tach  ieuangc,  a  dau  hwrdd  per- 
ffeith-gwbl, 

2  A  ^*  bara  croyw,  a  theisenau  croyw 
wedi  eu  cymmysgu  ag  olew,  ac  afr- 
Uad  croyw  wedi  eu  hiro  ag  olew :  o 
beilliaid  gwenith  y  gwnei  hwynt. 

3  A  dod  hwynt  mewn  un  cawell, 
a  dwg  hwynt  yn  y  cawell,  gyd  â'r 
bustach  a'r  ddau  hwrdd 

4  Dwg  hefyd  Aaron  a'i  feibion  i 
ddrws  pabell  y  cyfarfod,  a  golch 
hwynt  â  dwfr. 

5  A  chymmer  y  gwisgoedd,  a  gwisg 
am  Aaron  y  bais,  a  mantell  yr 
ephod,  a'r  ephod  hefyd,  a'r  ddwy- 
fronneg ;  a  gwregysa  ef"^  gwregys 
yr  ephod. 

6  A  gosod  y  meitr  ar  ei  ben  ef,  a 
dod  y  goron  gyssegredig  ar  y  meitr. 

7  Yna  y  cymmeri  ^  olew  yr  ennein- 
iad,  ac  y  tywellti  ar  ei  ben  ef,  ac  yr 
enneini  ef 

8  A  dwg  ei  feibion  ef,  a  gwisg 
beisiau  am  danynt. 

9  A  gwregysa  hwynt  â  gwregysau, 
se/ Aaron  a'i  feibion,  a  '^  gwisg  hwynt 
â  chapiau :  a  bydd  yr  offeiriadaeth 
iddynt  yn  ddeddf  dragywyddol:  a 
thi  *a  ^gyssegri  Aaron  a'i  feibion. 

10  A  phâr  ddwyn  y  bustach  ger 
bron  pabell  y  cyfarfod,  a  *rhodded 
Aaron  a'i  feibion  eu  dwylaw  ar  ben 
y  bustach. 

11  A  lladd  y  bustach  ger  bron  yr 
Arglwydd,  wrth  ddrws  jDabell  y 
cyfarfod. 

12  A  chymmer  o  waed  y  bustach, 
a  dod  ar  ^gyrn  yr  allor  â'th  fys;  a 


thywallt  yr  holl  waed  avail  wrth 
droed  yr  allor. 

13  ^  Cymmer  hefyd  yr  holl  frasder 
a  fydd  yn  gorchuddio  y  perfedd, 
a'r  ^rhwyden  afyddo  ar  yr  afu,  a'r 
ddwy  aren,  a'r  brasder  a  fyddo  ar- 
nynt,  a  llosg  ar  yr  allor. 

14  Ond '  cig  y  bustach,  a'i  groen,  a'i 
fiswail,  a  losgi  mewn  tan,  o'r  tu  allan 
i'r  gwersyU :  aberth  dros  bechod  yw. 

15  IT  Cymmer  hefyd  un  hwrdd ;  a 
gosoded  Aaron  a'i  feibion  eu  dwy- 
law ar  ben  yr  hwrdd. 

16  A  lladd  yr  hwrdd ;  a  chymmer 
ei  waed  ef,  a  thaenella  ar  yr  allor 
o  amgylch. 

17  A  thorr  yr  hAvrdd  yn  ddarnau ; 
a  golch  ei  berfedd,  a'i  draed,  a  dod 
h^vynt  ynghyd  a'i  ddarnau,  ac  ''â'i 
ben. 

18  A  llosg  yr  hwrdd  i  gyd  ar  yr 
allor:  poeth-ofii'^vm  i'r  Arglwydd 
yio:  arogl  peraidd,  aberth  tanllyd 
i'r  Arglwydd  yiu. 

19  IT  A  chymmer  yi'  ail  hwrdd ;  a 
rhodded  Aaron  a'i  feibion  eu  dwy- 
law ar  ben  yr  hwrdd. 

20  Yna  lladd  yr  hwrdd,  a  chymmer 
o'i  waed,  a  dod  ar  gwrr  isaf  clust 
ddehau  Aaron,  ac  ar  gwrr  isaf  clust 
ddehau  ei  feibion,  ac  ar  fawd  eu 
Uaw  ddehau  hwynt,  ac  ar  fawd  eu 
troed  dehau  hwynt ;  a  thaenella  y 
gwaed  avail  ar  yr  allor  o  amgylch. 

21  A  chymmer  o'r  gwaed  a  fyddo 
ar  yr  aUor,  ac  o  ^"  olew  yr  enneiniad, 
a  thaenella  ar  Aaron,  ac  ar  ei  wisg- 
oedd,  ar  ei  feibion  hefyd,  ac  ar 
wisgoedd  ei  feibion  gyd  ag  ef :  felly 
'  sanctaidd  fydd  efe  a'i  ^visgoedd,  ei 
feibion  hefyd,  a  gwisgoedd  ei  feib- 
ion gyd  ag  ef 

22  Cymmer  hefyd  o'r  hwrdd,  y 
gwer  a'r  gloren,  a'r  gwer  sydd  yn 
gorchuddio  y  perfedd,  a  rhwyden 
yr  afu,  a'r  ddwy  aren,  a'r  gwer 
sydd  arnynt,  a'r  ysg\vyddog  dde- 
hau; canys  hwrdd  cyssegriad  yw:^ 

23  Ac  un  dorth  o  fara,  ac  un  deis- 
en  o  fara  olewedig,  ac  un  afrlladen 
o  gawell  y  bara  croyw,  yr  hwn  sydd 
ger  bron  yr  Arglwydd. 

24  A  dod  y  cwbl  yn  nwylaw  Aaron, 
ac  yn  nwylaw  ei  feibion:  "^a  chy- 
hwfana  \\wp\t  yn  ofírwm  '^  cyhwfan 
ger  bron  yr  Arglwydd. 

25  A  chymmer  hwynt  o'u  dwy- 
law, a  llosg  ar  yr  allor  yn  boeth- 
ofirwm,  yn  arogl  peraidd  ger  bron 
yr  Arglwydd:  aberth  tanllyd  i'r 
Arglwydd  yw. 


Cyn 

CRIST 

1491. 

h  Lef.  3.  a 


■1  //  lUein- 

gig  yw, 

medd  y 

dysgawd- 

wyrHebre- 

aidd. 
i  Lef.  4.  11, ' 

21. 

Heb.  13. 11. 


6  Neu,  ao 


7Neu, 
ysgydviad. 


Cyssegru  yr  offeiriaid. 


EXODUS,  XXX. 


Allor  yr  arogl-darth. 


Cyn 
CRIST 

1491. 


m  Lef.  8. 29. 


n  Lef.  7.  34. 
Num.l& 

18. 

Deut.  18. 3. 


P  Num.  20. 
28. 


1  Lef.  8.  31. 
Matt.  12.1. 


r  pen.  40. 10. 
•  pen.  30. 20. 

Matt.  23. 

19. 

t  Num.  28. 3. 

"  Edrych 
Can.  9.  27. 
a  12. 11. 


26  Cymmer  hefyd  "  barwyden 
hwrdd  y  cyssegriad  yr  hwn  fyddo 
dros  Aaron,  a  chyhwfana  hi  yn 
offrwm  cyhwfan  ger  bron  yr  Ae- 
GLWYDD ;  a'th  ran  di  fydd. 

27  A  sancteiddia  ''barwyden  yr 
ofirwm  cyhwfan,  ac  ysgwyddog  yr 
ofírwm  dyrchafael,  yr  hon  a  gyhw- 
fanwyd,  a'r  hon  a  ddyrchafwyd,  o 
hwrdd  y  cyssegriad,  o'r  hwn  a 
fyddo  dros  Aaron,  ac  o'r  hwn  a 
fyddo  dros  ei  feibion. 

28  Ac  eiddo  Aaron  a'i  feibion  iydd 
trwy  ddeddf  dragy^vyddol  oddi  wrth 
feibion  Israel :  canys  oflfrwm  dyrch- 
afael yw;  ac  "offi-wm  dyrchafael 
a  fydd  oddi  wrth  feibion  Israel  o'li 
haberthau  hedd,  seý  eu  hoffrwm 
dyrchafael  i'r  Arglwydd. 

29  1Í  A  dillad  sanctaidd  Aaron  a 
fyddant  i'w  feibion  ar  ei  ol  ef,  i'w 
henneinio  ynddynt,  ac  i'w  cyssegru 
ynddynt. 

30  P  Yr  hwn  o'i  feibion  ef  a  fyddo 
offeiriad  yn  ei  le  ef,  a'u  gwisg  hwynt 
saith  niwi'nod,  pan  ddelo  i  babeU  y 
cyfarfod  i  weini  yn  y  cyssegr. 

31  ÌÍ  A  chymmer  hwrdd  y  cyssegr- 
iad, a  berwa  ei  gig  yn  y  lie  sanctaidd. 

32  A  b^vyttaed  Aaron  a'i  feibion 
gig  yr  hwrdd,  "^a'r  bara  yr  hwn 
fydd  yn  y  cawell,  wrth  ddrws  pa- 
bell  y  cyfarfod. 

33  A  hwy  a  fwyttânt  y  pethau  hyn 
y  gwnaed  y  cymmod  â  h^vynt,  i'w 
cyssegru  hwynt  ac  i'w  sancteiddio: 
ond  y  dieithr  ni  chaifF  eu  bwytta; 
canys  cyssegredig  ydynt. 

34  Ac  OS  gweddillir  o  gig  y  cyssegr- 
iad, neu  o'r  bara,  hyd  y  bore ;  yna 
ti  a  losgi  y  gweddill  â  than :  ni  cheir 
ei  fwytta,  oblegid  cyssegredig  yw. 

35  A  gwna  fel  hyn  i  Aaron,  ac  i'w 
feibion,  yn  ol  yr  hyn  oil  a  orchy- 
mynais  i  ti :  saith  niwrnod  y  cys- 
segri  hwynt. 

36  A  phob  dydd  yr  aberthi  fus- 
tach  yn  aberth  dros  bechod,  er  cym- 
mod :  a  glanhâ  yr  allor,  wedi  1  ti 
wneuthur  cymmod  drosti,  ac  en- 
neinia  hi,  i'w  chyssegru. 

37  Saith  niwrnod  y  gwnei  gymmod 
di-os  yr  allor,  ac  y  sancteiddi  hi :  felly 
•^yr  allor  fydd  sanctaidd:  *pob  peth 
a  gyfifyrddo  a'r  allor,  a  sancteiddir. 

38  H  A  dyma  yr  hyn  a  offrymmi 
ar  yr  allor.  *Dau  oen  blwyddiaid, 
"  bob  dydd  yn  wastadol. 

39  Yr  oen  cyntaf  a  offi-ymmi  di  y 
bore;  a'r  ail  oen  a  offrymmi  di  yn 
y  cyfnos. 


40  A  chyd  a'r  naiU  oen  ddegfed 
ran  o  beilliaid  wedi  ei  gymmysgu  â 
phedwaredd  ran  hin  o  olew  coeth- 
edig ;  a  phedwaredd  ran  hin  o  win, 
yn  ddiod-offrwm. 

41  A'r  oen  arall  a  offrymmi  di  yn 
y  cyfnos,  ac  a  wnei  iddo  yr  un  modd 
ag  i  fwyd-offi'wm  y  bore,  ac  i'w  ddiod- 
offi-wm,  i  fod  yn  arogl  peraidd,  yn 
aberth  tanllyd  i'r  Arglwydd: 

42  Yn  boeth-ofirwm  gwastadol  trwy 
eich  oesoedd,  wrth  ddrws  pabell  y 
cyfarfod,  ger  bron  yr  Arglwydd  ; 
*lle  y  cyfarfyddaf  â  chwi,  i  lefaru 
wrthyt  yno. 

43  Ac  yn  y  He  hwnnw  y  cyfarfydd- 
af â  meibion  Israel ;  ac  e/è  a  sanct- 
eiddir trwy  fy  ngogoniant. 

44  A  mi  a  sancteiddiaf  babell  y  cyf- 
arfod a'r  allor ;  ac  Aaron  a'i  feibion 
a  sancteiddiaf,  i  offeiriadu  i  mi 

45  IF  A  y  mi  a  breswyliaf  ym  mysg 
meibion  Israel,  ac  a  fyddaf  yn 
Dduw  iddynt. 

46  A  hwy  a  gânt  wybod  mai  myfi 
yw  yr  Arglwydd  eu  Duw,  yr  hwn 
a'u  dygais  hwynt  allan  o  dir  yr  Aipht, 
fel  y  trigwn  yn  eu  plith  hwynt :  myfi 
yw  yr  Arglwydd  eu  Duw. 

PENNOD  XXX. 

1  Allor  yr  arogl-darth.  11  Yr  iawn  dros  hob 
enaid.  17  Y  golch-lestr  pres.  22  Yr  olew 
sanctaidd  i  enneinio.  34  Defnydd  yr  arogl- 
darth. 

GWNA  hefyd  ''allor   ^i  arogl- 
darthu  arogl-darth:    o  goed 
Sittim  y  gwnei  di  hi. 

2  Yn  gufydd  ei  hyd,  ac  yn  guiydd 
ei  lied,  (pedairongl  fydd  hi,)  ac  yn 
ddau  gufydd  ei  huchder:  ei  chyrn 
fyddant  o'r  un. 

3  A  gwisg  hi  ag  aur  coeth,  ^ei 
chefn  a'i  hystlysau  o  amgylch,  a'i 
chyrn :  a  g^vna  hefyd  iddi  goron  o 
aur  o  amgylch. 

4  A  gwna  iddi  ddwy  fodrwy  aur 
oddi  tan  ei  choron,  wrth  ei  dwy 
^  gongl :  ar  ei  dau  ystlys  y  gwnei 
hwynt;  fel  y  byddant  1  wisgo  am 
drosolion,  i'w  dwyn  hi  arnynt. 

5  A'r  trosolion  a  wnei  di  o  goed 
Sittim :  a  gwisg  hwynt  ag  aur. 

6  A  gosod  hi  o  flaen  y  wahanlen 
sydd  wrth  arch  y  dystiolaeth ;  o 
flaen  y  drugareddfa  sydd  ar  y  dyst- 
iolaeth, lie  y  cyfarfyddaf  â  thi 

7  Ac  arogl -darthed  Aaron  arni 
arogl-darth  llysieuog  bob  bore :  pan 
"daclo  efe  y  lampau,  yr  arogl-dartha 
efe. 

8  A  phan  ^oleuo  Aaron  y  lampau 


Cyn 

CRIST 
1491. 


I  pen.  30. 36. 


y  pen.  25.  8. 
Lof.  26. 12. 
Zpch.2.10. 
2Gor.6.16. 
Diit.  21.  3, 


»  pen.  37. 25. 
b  Edrych 

nd.  10. 

Lef.  4.  7. 

18. 


2  Heb. 

ei  nen  a'i 
pharwj/d- 
ydd. 


3  Heb.  <i»en. 


c  pen.  27. 20. 


<  gyfodo. 


Y  noe  hres. 


EXODUS,  XXX. 


Yr  olew  sanctaidd. 


Cyn 

CRIST 

1491. 

5Heb. 
rhwng 
y  ddau 
hwyr. 


clLef.16.18. 

a  23.  27. 


e  Den.  38. 25. 
Num.  1.  2, 
5.  a  26.  2. 

6  Heb.  y 
rhai sydd 
ÍW  rhifo. 


f  Matt.  17. 

24. 
glief.27.25. 

Num.  3. 47. 

Ezec.  45. 

12. 


7  Heb.  Ni 
chwanega. 
»Héb.leihá. 


«>  pen.  38.25. 


I  pen.  38.  8. 


k  Ps.  26.  6. 
Es.  52. 11. 
Heb.  10. 22. 


^yn  y  cyfnos,  arogl-darthed  arni 
arogl-darth  gwastadol  ger  broii  yr 
Arglwydd,  trwy  eich  cenhedl- 
aethau. 

9  Nac  oifrymmwch  arni  arogl- 
darth  dieithr,  ua  phoeth-ofírwm,  na 
bwyd-offrwm ;  ac  na  thywelltwch 
ddîod-ofírwm  arni. 

10  A  gwnaed  "^  Aaron  gymmod  ar 
ei  chyrn  hi  unwaith  yn  y  fl^vydd- 
yn,  â  gwaed  pech-aberth  y  cym- 
mod:  unwaith  yn  y  flwyddyii  y 
gwna  efe  gymmod  arni  trwy  eich 
cenhedlaethau :  sancteiddiolaf  i'r 
Arglwydd  yw  hi. 

11  IT  A'r  Arglwydd  a  lefarodd 
wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

12  *  Pan  rifech  feibion  Israel,  *^  dan 
eu  rhifedi ;  yna  rhoddant  bob  un 
iawn  am  ei  einioes  i'r  Arglwydd, 
pan  rifer  hwynt :  fel  na  byddo  pla 
yn  eu  plith,  pan  rifer  hwynt. 

13  Hyn  a  ddyry  pob  un  a  elo 
dan  rif.  ^Hanner  sicl,  yn  ol  sicl  y 
cyssegr:  ^ugain  gerah  yw  y  sicl: 
hanner  sicl  fydd  yn  oiFrwm  i'r  Ar- 
glwydd. 

14  Pob  un  a  elo  dan  rif,  o  fab 
ugeinmlwydd  ac  uchod,  a  rydd 
ofírwm  i'r  Arglwydd. 

15  '^M  rydd  y  cyfoethog  fwy,  ac 
ni  ^  rydd  y  tlawd  lai,  na  hanner  sicl, 
wrth  roddi  offi-wm  i'r  Arglwydd, 
i  wneuthur  cymmod  dros  eich  en- 
eidiau. 

16  A  chymmer  yr  arian  cymmod 
gan  feibion  Israel,  a  ^dod  hwynt  i 
wasanaeth  pabell  y  cyfarfod ;  fel  y 
byddant  yn  goflfadwi'iaeth  i  feibion 
Israel  ger  bron  yr  Arglwydd,  i 
wneuthur  cymmod  dros  eich  en- 
eidiau. 

17  IT  A'r  Arglwydd  a  lefarodd 
wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

18  'Gwna  noe  bres,  a'i  throed  o 
bres,  i  ymolchi :  a  dod  hi  rhwng 
pabell  y  cyfarfod  a'r  allor:  a  dod 
ynddi  ddwfr. 

19  A  ^golched  Aaron  a'i  feibion  o 
honi  eu  dwylaw  a'u  traed. 

20  Pan  ddelont  i  babell  y  cyfarfod, 
ymolchant  â  dwfr,  fel  na  byddont 
feirw;  neu  pan  ddelont  wrth  yr 
allor  i  weini,  gan  arogl-darthu  ab- 
erth  tanllyd  i'r  Arglwydd. 

21  Golchant  eu  dwylaw  a'u  traed, 
fel  na  byddont  feirw:  a  bydded 
hyn  iddynt  yn  ddeddf  dragywydd- 
ol,  iddo  ef,  ac  i'w  had,  trwy  eu  cen- 
hedlaethau. 

22  IF  Yr   Arglwydd   hefyd   a 

89 


Moses,    gan    ddy- 


lefarodd    wrth 
wedyd, 

23  Cymmer  i  ti  ddewis  lysiau  o'r 
myrr  pur,  bivijs  piim  can  sicl,  a  han- 
ner hynny  o'r  sinamou  peraidd,  sef 
piüijs  deucant  a  deg  a  deugain  o 
siclau,  ac  o'r  calamus  peraidd  pivys 
deucant  a  deg  a  deugain  o  siclau  ; 

24  Ac  o'r  casia  pwys  pùm  cant  o 
siclau,  yn  ol  sicl  y  cyssegr ;  a  '  hin 
o  olew  olew-wydden. 

25  A  gwna  ef  yn  olew  enneiniad 
sanctaidd,  yn  ennaint  cymmysgad- 
wy  o  waitli  yr  ^  apothecari :  olew 
enneiniad  sanctaidd  fydd  efe. 

26  Ac  enneinia  âg  ef  babell  y  cyf- 
arfod, ac  arch  y  dystiolaeth, 

27  Y  bwrdd  hefyd  al  holl  lestri, 
a'r  canh^vyllbren  a'i  holl  lestri,  ac 
allor  yr  arogl-darth, 

28  Ac  allor  y  poeth-offrwm  a'i  hoU 
lestri,  a'r  noe  a'i  throed. 

29  A  chyssegra  hwynt,  fel  y  bydd- 
ant yn  sancteiddiolaf :  ""  pob  peth  a 
gyflfyrddo  â  hwynt,  a  fydd  sanctaidd. 

30  Enneinia  hefyd  Aaron  a'i  feib- 
ion, a  chyssegra  hwynt,  i  offeiriadu 
i  mi. 

31  A  llefara  wrth  feibion  Israel, 
gan  ddywedyd,  Olew  enneiniad 
sanctaidd  a  fydd  hwn  i  mi,  trwy 
eich  cenhedlaethau. 

32  IsTac  enneinier  âg  ef  gnawd 
dyn,  ac  ar  ei  waith  ef  na  wnewch  ei 
fath :  sanctaidd  yiv,  bydded  sanct- 
aidd gennych. 

33  Pwy  bynnag  a  gymmysgo  ei 
fath,  a'r  hwn  a  roddo  o  hono  ef 
ar  ddyn  dieithr,  "a  dorrir  ymaith 
oddi  wrth  ei  bobl. 

34  1Í  Yr  Arglwydd  hefyd  a  ddy- 
wedodd  wrth  Moses,  Cymmer  i  ti 
lysiau  peraidd,  se/stacte,  ac  onycha, 
a  galbanum ;  y  Uysiau  hyn,  a  thus 
pur;  yr  un  faint  o  bob  un. 

35  A  g^vna  ef  yn  arogl-darth  arogl- 
bêr  o  waith  yr  apothecari,  wedi  ei 
"  gyd-dymheru,  yn  bur  ac  yn  sanct- 
aidd. 

36  Gan  guro  cur  yn  fan  beth  o 
hono,  a  dod  o  hono  ef  ger  bron  y 
dystiolaeth  o  fewn  pabell  y  cyfar- 
fod, °  lie  y  cyfarfyddaf  â  thi :  sanct- 
eiddiolaf fydd  efe  i  chwi. 

37  A'r  arogl-darth  a  wnelech,  na 
wnewch  i  chwi  eich  hunain  ei  fath 
ef :  bydded  gennyt  yn  sanctaidd  i'r 
Arglwydd. 

^  38  Pwy  bynnag  a  wnel  ei  fath  ef, 
i  arogli  o  hono,  a  dorrir  ymaith  oddi 
wrth  ei  bobl. 


Cyn 
CRIST 

1491. 


1  pen.  29.  4a 


'  per-arogi- 
wr. 


pen.  29. 


37. 


iGen.nji. 


2  Heb. 
halUu. 


o  per 

Let 


en.  29. 4a 

16.2. 


Galio  Bezaled  ac  Alwliab. 


EXODUS,  XXXI. 


Gwneuthur  y  llo  aur. 


Cyn 
CRIST 

1491. 


n  pen.  35, 30. 

b  1  Chron. 
2.20. 


c  1  Bren.  7. 
14. 


2  ddodrcfn. 


d  pen.  39. 
1,41. 
Num.  4.  6. 


e  Lcf.  19.  3, 
30.  a  26.  2. 
Ezec.  20. 
12,  20. 


«pen.  20.  8. 
l)eut.5.12, 

Ezec.  20. 
12. 


e  Num.  15 
35. 


SHeb. 

fnnctekhi- 
rwi/dd. 


PENNOD  XXXI. 

1  Galw  Bezaleel  ac  AlioVidb,  a'u  gioneuiiiur  yn 
gymhwys  i  waith  y  tdbernacl.  12  Ail  orchy- 
myn  cadw  y  Sabbath.  18  Closes  yn  derbyn 
y  ddwy  lech. 

A'R  Arglwydd  a  lefarodd  wrth 
_  Moses,  gan  ddywedyd, 

2  ^Gwel,  mi  a  elwais  wrth  ei  enw 
ar  Bezaleel  ''fab  Uri,  fab  Hur,  o 
Iwyth  Judah ; 

3  Ac  a'i  '^llenwais  ef  âg  yspryd 
Duw,  mewn  doethineb,  ac  mewn 
deaU,  ac  mewn  gwybodaeth  hefyd, 
ac  ym  mhob  rhyw  waith, 

4  I  ddychymmygu  cywreim^T^^dd, 
i  weithio  mewn  aur,  ac  mewn  arian, 
ac  mewn  pres, 

5  Ac  mewn  cyfarwyddyd,  i  osod 
meini,  ac  mewn  saerniaeth  pren,  i 
weithio  ym  mhob  gwaith. 

6  Ac  wele,  mi  a  roddais  gyd  âg  ef 
Aholiab  fab  Achisamach,  o  Iwyth 
Dan :  ac  y'nghalon  pob  doeth  o  gal- 
on  y  rhoddais  ddoethineb  i  wneuth- 
ur  yr  hyn  oil  a  orchymynais  wrthyt. 

7  PabeU  y  cyfarfod,  ac  arch  y  dyst- 
iolaeth,  a'r  drugareddfa  yr  hon  sydd 
arni,  a  hoU  ^lestri  y  babell, 

8  A'r  bwrdd  a'i  lestri,  a'r  canhwyll- 
bren  pur  a'i  holl  lestri,  ac  allor  yr 
arogl-darth, 

9  Ac  allor  y  poeth-offrwm  a'i  holl 
lestri,  a'r  noe  a'i  throed, 

10  A  ^gwisgoedd  y  weinidogaeth, 
a'r  gwisgoedd  sanctaidd  i  Aaron  yr 
offeiriad,  a  gwisgoedd  ei  feibion  ef, 
i  offeiriadu  ynddynt, 

11  Ac  olew  yr  enneiniad,  a'r  arogl- 
darth  peraidd  i'r  cyssegr ;  a  wnant  yn 
ol  yr  hyn  oil  a  orchymynais  wrthyt. 

12  ^  A'r  Arglwydd  a  lefarodd 
wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

13  Llefara  hefyd  wrth  feibion  Is- 
rael, gan  ddywedyd,  *Diau  y  cedwch 
fy  Sabbathau:  canys  arwydd  yw 
rhyngof  fi  a  chwithau,  trwy  eich 
cenhedlaethau ;  i  wybod  mai  myfi 
yw  yr  Arglwydd,  sydd  yn  eich 
sancteiddio. 

14  Am  hynny  ^^cedAvch  y  Sabbath; 
oblegid  sanctaidd  yw  i  chwi :  Uwyr- 
rodder  i  farwolaeth  yr  hwn  a'i  hal- 
ogo  ef;  o  herwydd  ^pAvy  bynnag  a 
wnelo  waith  arno,  torrir  ymaith  yr 
enaid  hwnnw  o  blitli  ei  bobl. 

15  Chwe  diwi-nod  y  gwneir  gwaith, 
ac  ar  y  seithfed  dydd  y  mae  Sab- 
bath gorphwysdra  ^' sanctaidd  i'r 
Arglwydd:  pwy  bynnag  a  wnelo 
waith  y  seithfed  dydd,  Ihvyr-rodder 
ef  i  farwolaeth. 


16  Am  hynny  cadwed  meibion  Is- 
rael y  Sabbath,  gan  gynnal  Sabbath 
trwy  eu  cenhedlaethau,  yn  gyfam- 
mod  tragywyddoL 

17  Rhyngof  fi  a  meibion  Israel,  y 
mae  yn  arwydd  tragywyddol,  mai 
^  mewn  chwe  diwrnod  y  gwnaeth  yr 
Arglwydd  y  nefoedd  a'r  ddaear; 
ac  mai  ar  y  seithfed  dydd  y  peid- 
iodd,  ac  y  gorphwysodd  efe. 

18  ^TT  Ac  efe  a  roddodd  i  Moses, 
wedi  iddo  orphen  llefaru  wrtho  ym 
mynydd  Sinai, '  ddwy  lech  y  dystiol- 
aeth ;  sef  Uechau  o  gerrig,  wedi  eu 
hysgrifenu  â  bys  Duw. 

PENNOD  XXXII. 

1  y  hobl,  yn  absen  Moses,  yn  peri  i  Aaron 
wneuthur  llo;  7  a  hynny  yn  digio  Duw  ;  11 
ac  yntau,  ar  ymbil  Moses,  yn  diddigio.  15 
Moses  yn  dyfod  i  waered  a'r  Uechau  :  19  yn 
eu  torri  hwy:  20  yn  difetha  y  llo.  22  Esgus 
Aaron  drosto  ei  hun.  25  Moses  yn  gorchy- 
myn  lladd  y  delw-addolivyr,  30  ac  yn  gwedd'io 
dros  y  bobl. 

PAN  welodd  y  bobl  fod  Moses  yn 
oedi  dyfod  i  waered  o'r  myn- 
ydd; yna  yr  ymgasglodd  y  bobl  at 
Aaron,  ac  y  dywedasant  wrtho,  ^Cyf- 
od,  gwna  i  ni  dduwiau  i  fyned  o'n 
blaen :  canys  y  Moses  hwn,  y  gwr 
a'n  dug  ni  i  fynu  o  wlad  yr  Aipht, 
ni  wyddom  beth  a  ddaetli  o  hono. 

2  A  dy wedodd  Aaron  wrthynt,  Tyn- 
nwch  y  clust-dlysau  aur  sydd  wrth 
glustiau  eich  gwragedd,  a'ch  meib- 
ion, a'ch  merched,  a  dygwch  attaf  fi. 

3  A'r  hoU  bobl  a  dynnasant  y  clust- 
dlysau  aur  oedd  wrth  eu  clustiau, 
ac  a'u  dygasant  at  Aaron. 

4  Ac  ^  efe  a'w  cymmerodd  o'u  dwy- 
law,  ac  a'i  Uuniodd  â  chŷn,  ac  a'i 
gwnaeth  yn  llo  tawdd :  a  hwy  a 
ddywedasant,  Dyma  dy  dduwiau  di, 
Israel,  y  rhai  a'th  ddug  di  i  fynu  o 
wlad  yr  Aipht. 

5  A  plian  ei  gwelodd  Aaron,  efe 
a  adeiladodd  allor  ger  ei  fi'on  ef : 
ac  Aaron  a  gyhoeddodd,  ac  a  ddy- 
wedodd,  Ymae  gwyl  i'r  Arglwydd 

y  fory. 

6  A  hwy  a  godasant  yn  fore  dran- 
noeth,  ac  a  ofifrymmasant  boeth- 
ofirymmau,  ac  a  ddygasant  aberth- 
au  hedd :  a'r  "  bobl  a  eisteddasant 
i  fwytta  ac  i  yfed,  ac  a  godasant  i 
fynu  i  chwarae. 

7  1Í  A  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  ^  Cerdda,  dos  i  waered : 
canys  ^ymlygrodd  dy  bobl  a  ddyg- 
aist  i  fynu  o  dir  yr  Aipht. 

8  Buan  y  ciliasant  o'r  ffordd  a 
orchymynais    iddynt :    gwnaethant 


Cyn 

CRIST 

1491. 


iiGen.l. 
a  2.  2. 


1491. 


i  pen.  32. 16. 
r)eut.9.10. 
2  Cor.  3. 3. 


1491. 


a  Act.  7.  40. 


b 1  Bien. 
12.  28. 
Pb.  106. 19. 


dDeut.9.12. 
eDeut.32.5. 


3Ioses  yn  ymhil  â  Duw. 


EXODUS,  XXXII. 


Lladd  y  delw-addolwyr. 


Cyn 
CRIST 

1491. 

f  1  Bren. 
12.28. 


8  pen.  33. 3. 
Deut.  9.  6, 
13. 
£s.  48.  i. 


h  Num.  14. 
lli. 

tDeiit.9.1S. 

r.».  106. 23. 
2  Heb.  äg 

wijììeh. 


k  Num.  14. 
13. 

Deut.  9.28. 
a  32.  27. 


I  Gen.  12.  7. 
a  1.1 15. 
a  15.  7,  18. 
u  26.  4. 
a  28. 13. 
a  48.  16. 


"•  pen.  31. 


SHeb. 

lesgedd. 


nDeut.  9. 
21. 


iddynt  lo  tawdd,  ac  addolasant  ef, 
ac  aberthasant  iddo ;  dywedasant 
hefyd,  ^Dyma  dy  dduwiau  di,  Is- 
rael, y  rhai  a'th  ddygasant  i  fynu 
o  wlad  yr  Aipht. 

9  Yr  Arglwydd  hefyd  a  ddywed- 
odd  wrth  Moses,  ^  Gwelais  y  bobl 
hyn ;  ac  wele,  pobl  wàr-galed  ydynt. 

10  Am  hynny  yn  awr  gad  i  mi  lon- 
ydd,  fel  yr  ennyiio  fy  Hid  yn  eu  lier- 
byn,  ac  y  difethwyf  hwynt :  a  '^  mi 
a'th  wnaf  di  yn  genhedlaeth  fawr. 

11  A  'Moses  a  ymbiliodd  ^ger 
bron  yr  Arglwydd  ei  Dduw,  ac 
a  ddywedodd,  Paham,  Arglwydd, 
yr  ennyna  dy  ddigofaint  yn  erbyn 
dy  bobl,  y  rhai  a  ddygaist  allan  o 
wlad  yr  Aipht,  trwy  nerth  mawr,  a 
llaw  gadarn? 

12  ''Paham  y  caiff  yr  Aiphtiaid 
lefaru,  gan  ddywedyd,  Me^vn  mal- 
ais  y  dygodd  efe  h^vynt  allan,  i'w 
lladd  yn  y  mynyddoedd,  ac  i'w  di- 
fetha  oddi  ar  wyneb  y  ddaear  ?  Tro 
oddi  wrth  angerdd  dy  ddigofaint, 
a  bydded  edifar  gennyt  y  drwg  a 
amcenaist  i'th  bobl. 

13  Cofia  Abraham,  Isaac,  ac  Israel, 
dy  weision,  y  rhai  y  tyngaist  wrth- 
ynt  i  ti  dy  hun,  ac  y  dywedaist  wrth- 
ynt,  '  Mi  a  amlhâf  eich  had  chwi  fel 
sêr  y  nefoedd ;  a'r  hoU  wlad  yma  yr 
hon  a  ddywedais,  a  roddaf  i^ch  had 
chwi,  a  hwy  a'i  hetifeddant  byth. 

14  Ac  edifarhaodd  ar  yr  Arglwydd 
am  y  drwg  a  ddywedasai  efe  y  gwnai 
i'Av  bobl. 

15  IT  A  Moses  a  drodd,  ac  a  ddaeth 
i  waered  o'r  mynydd,  a  dwy  lech  y 
dystiolaeth  yn  ei  law:  y  Uechau  a 
ysgrifenasid  o'u  dau  du;  hwy  a  ys- 
gi'ifenasid  o  bob  tu. 

16  ""A'r  Uechau  hynny  oedd  o  waith 
Duw :  yr  ysgrifen  hefyd  oedd  ysgrif- 
en  Duw  yn  ysgrifenedig  ar  y  Uechau. 

17  A  phan  glyr^^odd  Josua  swn  y 
bobl  yn  bloeddio,  efe  a  ddywed- 
odd Avrth  Moses,  Y  mae  swn  rhyfel 
yn  y  gwersyU. 

18  Yntau  a  ddywedodd,  Nid  Uais 
bloeddio  am  oruchafiaeth,  ac  nid 
Uais  gwaeddi  am  ^  goUi  y  maes ;  ond 
swn  canu  a  glywaf  fi. 

19  1Í  A  bu,  wedi  dyfod  o  hono  yn 
agos  i'r  g^versyU,  iddo  weled  y  Uo 
a'r  dawnsiau:  ac  ennynodd  digof- 
aint  Moses :  ac  efe  a  daflodd  y 
Uechau  o'i  dwylaw  ac  a'u  torrodd 
hwynt  ÎS  law  y  mynydd. 

20  "Ac  efe  a  gymmerodd  y  Uo  a 
wnaethent  hwy,  ac  a'i  Uosgodd  â 

_ 


than,  ac  a'i  malodd  yn  llwch,  ac  a'i 
taenodd  ar  wyneb  y  dwfr,  ac  a'i 
rhoddes  i'w  yfed  i  feibion  Israel. 

21 A  dyivedodd  Moses  wrth  Aaron, 
Beth  a  wnaeth  y  bobl  hyn  i  ti,  pan 
ddygaist  arnynt  bechod  mor  fawr  ? 

22  A  dywedodd  Aaron,  Nac  en- 
nyned  digofaint  fy  arglwydd :  ti  a 
adwaenost  y  bobl,  mai  ar  ddrwg 
y  maent. 

23  Canys  dywedasant  wrthyf,  Gwna 
i  ni  dduwiau  i  fyned  o'n  blaen : 
canys  y  Moses  h^vn,  y  g>VT  a'n  dug 
ni  i  fynu  o  wlad  yr  Aipht,  ni  wydd- 
om  beth  a  ddaeth  o  hono. 

24  A  dywedais  wrthynt,  I'r  neb  y 
mae  aur,  tynnwch  ef:  a  hwy  a'i 
rhoddasant  i  mi :  a  mi  a'i  bwriais 
yn  tan,  a  daeth  y  Uo  hwn  allan. 

25  1Í  A  phan  welodd  Moses  fod  y 
bobl  yn  noeth,  (canys  Aaron  "a'u 
noethasai  hwynt,  i'w  gwaradwyddo 
ym  mysg  *  eu  gelynion ;) 

26  Yna  y  safodd  Moses  ym  mhorth 
y  gwersyll,  ac  a  ddywedodd,  Pwy 
sydd  ar  du  yr  Arglwydd?  deued 
attaf  fi.  A  hoU  feibion  Lefi  a  ym- 
gasglasant  atto  ef. 

27  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Fel  hyn  y  dywed  Arglwydd  Dduw 
Israel ;  Gosodwch  bob  un  ei  gleddyf 
ar  ei  glun,  ac  ewch,  cynniweiriwch 

0  borth  i  berth  tr^vy  y  gwersyll,  a 
Plleddwch  bob  un  ei  frawd,  a  phob  un 
ei  gyfaül,  a  phob  un  ei  gymmydog. 

28  A  meibion  Lefi  a  wnaethant  yn 

01  gair  .  Moses :  a  chwympodd  o'r 
bobl  y  dydd  hwnnw  ynghylch  tair 
mil  o  wŷr. 

29  Canys  dywedasai  Moses,  ^Cys- 
segrwch  eich  llaw  heddyw  i'r  Ar- 
glwydd, '^bob  un  ar  ei  fab,  ac  ar 
ei  frawd ;  fel  y  rhodder  heddyw  i 
chwi  fendith. 

30  1Í  A  thrannoeth  y  dywedodd 
Moses  WTth  y  bobl,  Chwi  a  bechas- 
och  bechod  mawr:  ac  yn  a\^T  mi  a 
âf  i  fynu  at  yr  Arglwydd;  ^ond 
odid  mi  a  wnaf  gymmod  dros  eich 
pechod  chwi. 

31  A  Moses  a  ddychwelodd  at  yr 
Arglwydd,  ac  a  ddywedodd,  Och ! 
pechodd  y  bobl  hyn  bechod  mawr,  ac 
a  wnaethant  iddynt  dduwiau  o  aur. 

32  Ac  yn  awr,  os  maddeui  eu  pech- 
od;  ac  "^  OS  amgen,  dilea  fi,  attol wg, 
aUan  o'th  "lyfr  a  ysgrifenaist. 

33  A  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  'Pwy  bynnag  a  bech- 
odd  i'm  herbyn,  hwnnw  a  ddileaf 
allan  o'm  Uyfr. 


Cyn 

CRIST 

1491. 


0  2  Chron. 
28.19. 

4  Heb. 
y  rhai  a 
gyfodent 
iw  lierbyn. 


P  Num.  25.5. 
Deut.33.9. 


s  Heb. 
Llenwch. 

6  Neu,  aw, 
fod  pob  un 
;;n  erhyn  ei 
fab,  ac  yn 
trbijn,  iiC. 


1  2  Sam.  16. 
12. 
AmoB5.15. 


r  RUuf.  9.  3. 

»  Ps.  69.  28. 

Dan.  12. 1. 

Phil.  4.  3. 

Dat.  3.  5. 

a  13.  8. 

a  20. 12. 
tEzec.18.4. 


Sorrîant  yr  Arglwydd. 


EXODUS,  XXXIIL 


Y  gogoniant  dwyfol. 


Cyn 

CEIST 

1491. 


a  Gen.  12.  7. 
pen.  32. 13. 

I>_pen.32.34. 
Deut.  7. 22. 
Jos.  24. 11. 


«  nen.  32.  9. 
I)eut.9,13. 
d  pen.  23. 21. 


34  Am  hynny  dos  yn  awr,  arwain 
y  bobl  i'r  lie  a  ddywedais  A^Tthyt : 
"  wele,  fy  angel  a  â  o'th  flaen  di : 
^  a'r  dydd  yr  ymwelwyf,  yi*  ymwelaf 
â  hwynt  am  eu  pechod. 

35  A'r  Arglwydd  a  darawodd  y 
bobl,  am  iddynt  wneuthur  y  llo  a 
wnaethai  Aaron. 

PENNOD  XXXIIL 

1  Yr  Arglwydd  yn  gwrthod  myned  gyd  ar  lohl, 
fel  yr  addawsai.  4  Y  bohl  yn  galaru  am 
hynny.  7  Symmudo  y  tabernacl  allan  o'r 
gwersyll.  9  Yr  Arglwydd  yn  llefaru  ivrth 
Moses  wyneh  yn  toy  neb.  12,  18  Moses  yn 
deisyfu  cael  gweled  gogoniant  Duw. 

A'R  Arglwydd  a  ddysvedodd 
.  wrtli  Moses,  Cerdda,  dos  i  fynu 
oddi  yma,  ti  a'r  bobl  a  ddygaist  i 
fynu  o  wlad  yi"  Aipht,  i'r  wlad  am 
yr  hon  y  tyngais  wrth  Abraham, 
Isaac,  a  Jacob,  gan  ddywedyd,  "Tth 
had  di  y  rhoddaf  hi. 

2  ^A  mi  a  anfonaf  angel  o'th  flaen 
di;  ac  a  yrraf  allan  y  Canaanead,  yr 
Amoriad,  a'r  Hethiad,  y  Phereziad, 
yr  Hefiad,  a'r  Jebusiad : 

3  I  wlad  yn  llifeirio  o  laeth  a  mêl : 
o  herwydd  nid  âf  fi  i  fynu  yn  dy 
blith ;  oblegid  pobl "  wàr-galed  wyt : 
rhag  i  mi  "^  dy  ddifa  ar  y  fíbrdd. 

4 1Í  A  phan  glywodd  y  bobl  y  drwg 
chwedl  hwn,  galaru  a  wnaethant : 
ac  ni  wisgodd  neb  ei  harddwisg  am 
dano. 

5  Oblegid  yr  Arglwydd  a  ddy- 
wedasai  wrth  Moses,  Dywed  wrth 
feibion  Israel,  Pobl  wàr-galed  ydych 
chwi ;  yn  ddisymmwth  y  deuaf  i 
fynu  i'th  ganol  di,  ac  y'th  ddifethaf : 
am  hynny  yn  awr  diosg  dy  hardd- 
wisg oddi  am  danat,  fel  y  gwypwyf 
beth  a  wnelwyf  i  ti. 

6  A  meibion  Israel  a  ddiosgasant 
eu  harddwisg  wrth  fynydd  Horeb. 

7  A  Moses  a  gymmerodd  y  babell, 
ac  a'i  Uedodd  o'r  tu  allan  i'r  gwer- 
syll, ym  mhell  oddi  wrth  y  gwersyU ; 
ac  a'i  galwodd,  Pabell  y  cyfarfod ;  a 
phob  un  a  geisiai  yr  Arglwydd,  a 
âi  allan  i  babell  y  cyfarfod,  yr  hon 
ydoedd  o'r  tu  allan  i'r  gwersyll. 

8  A  phan  aeth  Moses  i'r  babell,  yr 
hoU  bobl  a  godasant,  ac  a  safas- 
ant  bob  un  ar  ddrws  ei  babell;  ac 
a  edrychasant  ar  ol  Moses,  nes  ei 
ddyfod  i'r  babell. 

9  A  phan  aeth  Moses  i'r  babell,  y 
disgynodd  colofn  y  cwmmwl,  ac  a 
safodd  %urth  ddrws  y  babell :  a'r 
Aeglwybt)  a  lefarodd  wrth  Moses. 

10  A  gwelodd  yr  holl  bobl  golofn 


y  cwmmwl  yn  sefyU  wrth  ddrws  y 
babell :  a'r  hoU  bobl  a  gododd,  ac  a 
addolasant  bob  un  ivrth  ddrws  ei 
babell. 

11  ^  A'r  Arglwydd  a  lefarodd  wrth 
Moses  wyneb  yn  wyneb,  fel  y  llef- 
arai  gAvr  wrth  ei  gyfaiU.  Ac  efe  a 
ddychwelodd  i'r  gwersyll :  ond  y 
llangc  Josua,  mab  Nun,  ei  weinidog 
ef,  ni  syflodd  o'r  babell. 

12  1Í  A  Moses  a  ddywedodd  wrth 
yr  Arglwydd,  Gwel,  ti  a  ddywedi 
wrthyf,  Dwg  y  bobl  yma  i  fynu ;  ac 
ni  ddangosaist  i  mi  jr  hwn  a  an- 
foni  gyd  â  mi :  a  thi  a  ddy wedaist, 
^Mi  a'th  adwaen  wrth  dy  enw,  a 
chefaist  hefyd  flafr  yn  fy  ngolwg. 

13  Yn  awr  gan  hynny,  o  chefais  ffafr 
yn  dy  olwg,  hysbysa  i  mi  dy  ffordd, 
attolwg,  fel  y'th  adwaen^vyf,  ac  fel  y 
caffwyf  ffafr  yn  dy  olwg :  gwel  hefyd 
mai  dy  bobl  àìywy  genedl  hon. 

14  Yntau  a  ddywedodd,  Fy  wyneb 
a  gaiff  fyned  gyd  â  thi,  a  rhoddaf 
orph^vysdra  i  ti. 

15  Ac  efe  a  ddywedodd  wrtho, 
Onid  â  dy  wyneb  gyd  â  ni,  nac  ar- 
wain ni  i  fynu  oddi  yma. 

16  Canys  pa  fodd  y  gwyddir  yma 
gael  o  honof  fi  ffafr  yn  dy  olwg,  mi 
a'th  bobl  ?  onid  trwy  fyned  o  honot 
ti  gyd  â  ni  ?  Felly  ^  myfi  a'th  bobl  a 
ragorwn  ar  yr  hoU  bobl  sydd  ar 
wyneb  y  ddaear. 

17  A'r  Arglwydd  a  ddywedodd 
wrth  Moses,  Gwnaf  hefyd  y  peth 
hyn  a  leferaist :  oblegid  ti  a  gefaist 
ffafr  yn  fy  ngolwg,  a  mi  a'th  adwaen 
wrth  dy  enw. 

18  Yntau  a  ddywedodd,  Dangos  i 
mi,  attolwg,  dy  ogoniant. 

19  Ac  efe  a  ddywedodd,  *"  Gwnaf 
i'm  holl  ddaioni  fyned  heibio  o 
flaen  dy  wyneb,  a  chyhoeddaf  enw 
yr  Arglwydd  o'th  flaen  di :  a  mi 
'a  drugarhâf  wrth  yr  hwn  y  cym- 
merwyf  drugaredd  arno,  ac  a  dost- 
uriaf  wrth  yr  hwn  y  tosturiwyf 

20  Ac  efe  a  ddywedodd,  Ni  elli 
weled  fy  wyneb :  canys  ^  ni'm  gwel 
dyn,  a  byw. 

21  Yr  Arglwydd  hefyd  a  ddy- 
wedodd, Wele  fan  yn  fy  ymyl,  lie  y 
cei  sefyll  ar  graig. 

22  A  thra  yi'  elo  fy  ngogoniant 
heibio,  mi  a'th  osodaf  o  fewn  agen 
yn  y  graig;  a  mi  a'th  orchudcQaf 
â'm  Haw,  nes  i  mi  fyned  heibio. 

23  Yna  y  tynnaf  ymaith  fy  Haw, 
a'm  tu  cefn  a  gei  di  ei  weled :  ond 
ni  welir  fy  wyneb. 


Cyn 

CEIST 

1491. 


=  Oen. 32.30. 
Num.  12. 8. 
Deut.  34. 
10. 


Í  Jer.  L  5 


Speu.  34.10. 


h  pen.  34. 
5,6. 


i  Ehuf.  9. 
15. 


kGen.32.30. 
Deut.  5. 24. 
Barn.  13. 
22. 

Es.  6.  5. 
Dat.  1. 16, 
17. 


Adneicyddu  y  llecliau. 


EXODUS,  XXXIV. 


Cyfammod  Duw  âg  Israd. 


Cyn 

CRIST 

1491, 


bpen.19.20. 

c  pen.  19. 
12, 13. 


d  pen.  33. 19. 


e  Num.  14. 
18. 


f  pen.  20.  6. 

Deut.5.10. 

Ps.  86. 15. 

Jar.  32. 18. 
s  pen.  23. 

7,21. 

Jos.  24. 19. 

Job  10. 14. 

Mic.  6. 11. 

Nah.  1.  3. 


iDeut.  5.2. 


PENNOD  XXXIV. 

1  Adnewyddu  y  llecliau,  5  Cyhoeddi  Enio  yr 
Arglwydd.  8  Moses  yn  ymhil  û  Duw  ar  iddo 
fyned  gyd  a  hwy  10  Buio  yn  gwneuthur 
cyfammod  â  hwynt,  ac  yn  ail-adrodd  rhai  o 
orckymynion  y  llech  gynta/.  28  Moses,  wedi 
hod  ddeugain  niwrnod  yn  y  mynydd,  yn  dyfod 
i  lawr  aV  Uechau.  29  M  wyneb  ef  yn  dis- 
gleirio;  ac  yntau  yn  rhoddi  lien  gudd  arno. 

ADTWEDODD  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  *Nâdd  i  ti  ddwy 
o  lechau  cerrig,  fel  y  rhai  cyntaf :  a 
mi  a  ysgrifenaf  ar  y  llecliau  y  geir- 
iau  oedd  ar  y  Uechau  cyntaf,  y  rhai 
a  dorraist. 

2  A  bydd  barod  erbyn  y  bore ;  a 
thyred  i  fynu  yn  fore  i  fynydd  Sinai, 
a  saf  i  mi  yno  ^  ar  ben  y  mynydd. 

3  Ond  *=  na  ddeued  neb  i  fynu  gyd 
â  thi,  ac  na  weler  neb  ar  yi-  hoU 
fynydd:  na  phored  hefyd  na  dafad, 
nac  eidion,  ar  gyfer  y  mynydd  hwn. 

4  1[  Ac  efe  a  naddodd  dd\vy  o 
lechau  cerrig,  o  fath  y  rhai  cyntaf:  a 
Moses  a  gyfododd  yn  fore,  ac  a  aeth 
i  f^^nydd  Sinai,  fel  y  gorchymynasai 
yr  Arglwydd  iddo ;  ac  a  gymmer- 
odd  yn  ei  law  y  ddwy  lech  garreg. 

5  A'r  Arglwydd  a  ddisgynodd 
mewn  cwmmwl,  ac  a  safodd  gyd  âg 
ef  yno,  ac  *a  gyhoeddodd  enw  yr 
Arglwydd. 

6  A'r  Arglwydd  a  aeth  heibio  o'i 
flaen  ef,  ac  a  lefodd,  JEHOFAH, 
JEHOFAH,  "y  Duw  trugarog,  a 
graslawn,  hwyiŵydig  i  ddig,  ac  ami 
o  drugaredd  a  gwirionedd ; 

7  ^Yr  hwn  sydd  jti  cadw  tnigar- 
edd  i  filoedd,  gan  faddeu  anwiredd, 
a  chamwedd,  a  phechod,  a  ^heb 
gyfrif  2/«*  anwir  yn  gyfiawn;  yr  hwn 
a  ymwêl  âg  anwiredd  y  tadau  ar  y 
plant,  ac  ar  blant  y  plant,  hyd  y 
drydedd  a'r  bedwaredd  genhedlaeth. 

8  A  Moses  a  frysiodd,  ac  a  ymgrym- 
modd  tu  a'r  llawi',  ac  a  addolodd; 

9  Ac  a  ddywedodd,  Os  cefais  yn 
awr  ffafr  yn  dy  olwg,  0  Arglwydd, 
eled  fy  Arglwydd,  attolwg,  yn  ein 
plith  ni,  (canys  pobl  wàr-galed  yw,) 
a  maddeu  ein  hanwiredd,  a'n  pechod, 
a  chymmer  ni  yn  etifeddiaeth  i  ti. 

10  1Í  Yntau  a  ddywedodd,  Wele  ^  fi 
yn  gwneuthur  cyfammod  y'ngŵydd 
dy  hoU  bobl :  gwnaf  ryfeddodau,  y 
rhai  ni  wnaed  yn  yr  holl  ddaear, 
nac  yn  yr  holl  genhedloedd;  a'r  holl 
bobl  yr  wyt  ti  yn  eu  mysg  a  gânt 
weled  gwaitli  yr  Arglwydd  :  canys 
ofnadwy  yw  yr  hyn  a  wnaf  â  thi. 

11  Cadw  yr  hyn  a  orchymynais  i  ti 
heddyw:  wele,  mi  a  yrraf  allan  o'th 


flaen  di  yr  Amoriad,  a'r  Canaanead, 
a'r  Hethiad,  a'r  Phereziad,  yr  Hef- 
iad  hefyd,  a'r  Jebusiad. 

12  A '  chadw  arnat,  rhag  gwneuth- 
ur cyfammod  â  phreswylwyr  y  wlad 
yr  wyt  yn  myned  iddi ;  rhag  eu  bod 
yn  fagl  yn  dy  blith. 

13  Eithr  dinystriwch  eu  hallorau 
hwynt,  ""drylliwch  eu  delwau  hwynt, 
a  Hhorrwch  i  lawr  eu  Uwynau  hwynt. 

14  Canys  ni  chei  ymgrymmu  i 
dduw  arall :  oblegid  yr  Ajiglwydd, 
Eiddigus  yw  ei  enw;  Duw  "eiddig- 
us  yw  efe ; 

15  Rhag  i  ti  wneuthur  cyfammod 
â  phreswylwyr  y  tir ;  ac  iddynt  but- 
teinio  ar  ol  eu  duwiau,  ac  aberthu 
i'w  duwiau,  a'th  alw  di,  ac  i  tithau 
fwytta  o'u  haberth; 

16  A  chymmeryd  o  honot  o'u 
°  merched  i'th  feibion ;  a  "  phuttein- 
io  o'u  merched  ar  ol  eu  duwiau 
hwynt,  a  gwneuthur  i'th  feibion  di 
butteinio  ar  ol  eu  duwiau  hwynt. 

17  Na  wna  i  ti  dduwiau  tawdd. 

18  IT  Cadw  Avyl  Py  bara  croyw: 
saith  niwrnod  y  b^^ttôi  fara  croyw, 
fel  y  gorchymynais  i  ti,  ar  yr  amser 
ym  mis  Abib :  oblegid  ym  "^  mis  Abib 
y  daethost  allan  o'r  Aipht. 

19  "^  Eiddof  fi  jw  pob  peth  a  agoro 
y  groth ;  a  phob  gwrryw  cyntaf 
o'th  anifeiîiaid,  yn  eidionau,  ac  yn 
ddefaid. 

20  Ond  'y  cyntaf  i  asyn  a  bryni 
di  ^âg  oen;  ac  oni  phryni,  torr  ei 
wddf:  pryn  hefyd  bob  cyntaf- an- 
edig  o'th  feibion:  ac  *nac  ymddang- 
osed  neh  ger  fy  mron  yn  waglaw. 

21 1Í  "Chwe  diwi-nod  y  gweithi ;  ac 
ar  y  seithfed  dydd  y  gorphwysi :  yn 
amser  aredig,  ac  yn  y  cynhauaf,  y 
gorphwysi, 

22  1  ""Cadw  i  ti  hefyd  wyl  yr 
wythnosau,  o  flaen -fírwyth  y  cyn- 
hauaf gwenith ;  a  gwyl  y  cynnull, 
ar  ddiwedd  y  flwyddyn. 

23  1Í  y  Tair  gwaith  yn  y  flwyddyn 
yr  ymddengys  dy  holl  wrryAviaid  ger 
bron  yr  Arglwydd  Dduw,  Duw 
Israel. 

24  Canys  mi  a  yrraf  y  cenhedloedd 
allan  o'th  flaen  di,  ac  a  helaethaf  dy 
derfynau  di :  ac  *  ni  chwennych  neb 
dy  dir  di,  pan  elych  i  fynu  i  ym- 
ddangos  ger  bron  yr  Arglwydd  dy 
Dduw,  dair  gwaith  yn  y  flAvyddyn. 

25  *  Nac  ofFrymma  waed  fy  aberth 
gyd  â  bara  lefeinllyd ;  ac  ^  nac  ar- 
hôed  aberth  gwyl  y  Pasc  dros  nos 
hyd  y  bore. 


Cyn 

CRIST 

1491, 


'pen.  23. 32. 
Ueut.  7.  2. 


k  pen.  23. 24. 

Deut.  12. 3. 
'Barn.  6. 25. 

2  Bren.  18. 

4.  a  23.  14. 

2  Chron. 

31.1. 

a  34.  3. 
m  pen.  20. 5, 


1 1  Bien. 
11.2. 

Neh.  13. 25. 
>  Num.  25. 
1,2. 


P  pen.  12. 15. 
a  23. 15. 


1  pen.  13.  4. 


«•  pen.  13.  2, 
13.  a  22.  29. 
Ezec.  44. 
30. 
Luc  2.  23. 


s  Num.  18. 
15. 

2Neu, 
â  ìiiỳn, 

«pen.  23. 15. 
Deut.  It;. 
16. 

1  Sam.  9. 
7,8 

2  Sam.  24. 
24. 

u  pen.  23.12. 
Deut.  5.12. 
Luc  13. 14. 

Í  pen.  23.16. 


y  pen.  23. 14, 
17. 

Deut.  16. 
16. 


'  Edrych 
Gen.  3.5.  5. 
Act.  18. 10. 


pen.  23. 18. 
b  pen.  12.10. 


Wyneh  ìloses  yn  disr/Ieirio. 


EXODUS,  XXXV. 


Offrymmau  at  y  tdbeimacl. 


Cyn 

CEIST 

1491. 

eDeut.26.2. 
3  cyntaf. 
<lpen.23.19. 

Deut.  14. 

21. 


«pen.  24.18. 
I)eui.  9.  9, 
18. 


fad.  1.  ft 
j)en.  31.18. 
Deut.  4. 13. 

4  goi-chy- 
mi/n. 


6  2  Cor.  3. 
7,13. 


h  2  Cor.  3. 
13. 


»  pen.  20.  9. 

I-ef.  23.  3. 

Peut.  5. 12. 

Luc  13. 14. 
2  Heb. 

saiicleidd- 

rivijdd. 


26  "  Dwg  y  ^  goreu  o  flaen-fírwyth 
dy  dir  i  dŷ  yr  Akglwydd  dy  Dduw. 
^  Na  ferwa  fỳn  yn  llaeth  ei  fam. 

27  Yr  Arglwydd  hefyd  a  ddy- 
wedodd  -wrth  Moses,  Ysgrifena  i  ti 
y  geiriau  hyn:  oblegid  yn  ol  y 
geiriau  hyn  y  gwneuthum  gyfam- 
mod  â  thi,  ac  âg  Israel 

28  *Ac  efe  a  fa  yno  gyd  â'r  Ae- 
GLWYDD  ddeugain  niAvrnod  a  deu- 
gain  nos ;  ni  fwyttaodd  fara,  ac  nid 
yfodd  dd^yfr:  ac  ^efe  a  ysgrifenodd 
ar  y  llechau  eiriau  y  cyfammod,  sef 
y  deg  ^  gair. 

29  A  phan  ddaeth  Moses  i  waered 
o  fynydd  Sinai,  a  dwy  lech  y  dyst- 
iolaetli  yn  llaw  Moses,  pan  ddaeth 
efe  i  waered  o'r  mynydd,  ni  wyddai 
Moses  i  s  groen  ei  wyneb  ddisgleirio 
^vrth  lefaru  o  hono  ef  wrtho. 

30  A  phan  welodd  Aaron  a  hoU 
feibion  Israel  Moses,  wele,  yr  oedd 
croen  ei  wyneb  ef  yn  disgleirio ;  a 
hwy  a  ofhasant  nesau  atto  ef 

31  A  Moses  a  alwodd  arnynt.  Ac 
Aaron  a  hoU  bennaethiaid  y  gyn- 
nulleidfa  a  ddychwelasant  atto  ef : 
a  Moses  a  lefarodd  wrthjmt  hwy. 

32  Ac  wedi  hynny  nesaodd  holl 
feibion  Israel:  ac  efe  a  orchymyn- 
odd  iddynt  yr  hyn  oU  a  lefarasai 
yr  Arglwydd  ym  mynydd  Sinai. 

33  Ac  nes  darfod  i  Moses  lefaru 
wrthynt,  efe  a  roddes  '^  lên  gudd  ar 
ei  wyneb. 

34  A  phan  ddelai  Moses  ger  bron 
yr  Arglwydd  i  lefaru  wrtho,  efe  a 
dynnai  ymaith  y  Hen  gudd  nes  ei 
ddyfod  allan :  a  phan  ddelai  efe 
allan,  y  Uefarai  wrth  feibion  Israel 
yr  hyn  a  orchymynid  iddo. 

35  A  meibion  Israel  a  welsant  wyn- 
eb Moses,  fod  croen  wyneb  Moses  yn 
disgleirio  :  a  Moses  a  roddodd  dra- 
chefii  y  lien  gudd  ar  ei  wyneb,  hyd 
oni  ddelai  i  lefaru  wrth  Dduw. 

PENÎÍOD  XXXV. 

1 Y  Sabbath.  4  Ewyllysgar  offrymmau  Vr  taber- 
nad.  20  Pawdrwydd  y  bobl  i  offrymmu.  30 
Galw  Bezaleel  ac  Aholtuh  i'r  gwaith. 

CASGLODD  Moses  hefyd  hoU 
gynnuUeidfa  meibion  Israel,  a 
dywedodd  wrthynt,  Dyma  y  pethau 
a  orchymjTiodd  yr  Arglavydd  eu 
gwneuthur. 

2  ''Chwe  diAvrnod  y  gwneir  gwaith ; 
ar  y  seithfed  dydd  y  bydd  i  chwi 
ddydd  ^sanctaidd,  Sabbath  gor- 
phwys  i'r  Arglwydd  :  llw}T-rodder 
i  farwolaeth  pwy  bynnag  a  wnelo 
waith  arno. 


3  ^Na  chynneuwch  dan  yn  eich 
holl  aimeddau  ar  y  dydd  Sabbath. 

4  1Í  A  Moses  a  lefarodd  -svrth  holl 
gynnulleidfa  meibion  Israel,  gan 
ddywedyd,  Dyma  y  peth  a  orchy- 
mynodd  yr  Arglwydd,  gan  ddy- 
wedyd, 

5  '^Cymmerwch  o'ch  plith  ofírwm 
yr  Arglwydd  :  pob  un  ewyUysgar 
ei  galon  dyged  hyn  yn  offi'wm  i'r 
Arglwydd;  aur,  ac  arian,  a  phres, 

6  A  sidan  glas,  a  phorphor,  ac 
ysgarlad,  a  Uian  main,  a  blew  geifr, 

7  A  chrwyn  hyrddod  wedi  eu  lliwo 
yn  gochion,  a  chrwyn  daearfoch,  a 
choed  Sittim, 

8  Ac  olew  i'r  goleuni,  a  Uysiau  i 
olew  yr  ennaint,  ac  i'r  arogi-darth 
peraidd, 

9  A  meini  onix,  a  meini  i'w  gosod 
yn  yr  ephod,  ac  yn  y  ddwyfronneg. 

10  A  '^  phob  doeth  ei  galon  yn  eich 
plith,  deuant  a  gweithiant  yr  hyn 
oil  a  orchymynodd  yr  Arglwydd  ; 

11  *Y  tabernacl,  ei  babeU-lèn  a'i 
do,  ei  fachau  a'i  ystyllod,  ei  farrau, 
ei  golofaau,  a'i  forteisiau, 

12  Yr  arch,  a'i  throsolion,  y  dru- 
gareddfa,  a'r  wahanlen,  yr  hon  a'i 
gorchuddia, 

13  Y  bwrdd,  a'i  di'osolion,  a'i  hoU 
lestri,  a'r  bara  dangos, 

14  A  chanhwyllbren  y  goleuni,  a'i 
offer,  a'i  lampau,  ac  olew  y  goleuni, 

15  'Ac  aUor  yr  arogl-darth,  a'i 
throsolion,  ac  olew  yr  enneiniad,  a'r 
arogl-darth  peraidd,  a  chaeadlen  y 
drws  i  fyned  i'r  tabernacl, 

16  s  Allor  y  poeth-offr^vm  a'i  halch 
bres,  ei  throsolion,  a'i  holl  lestri,  y 
noe  a'i  throed, 

17  Llenni  y  cynteddfa,  ei  golofti- 
au,  a'i  forteisiau,  caeadlen  porth  y 
cynteddfa, 

18  Hoelion  y  tabernacl,  a  hoelion 
y  cynteddfa,  a'u  rhaffau  hwynt, 

19  A  gwisgoedd  y  weinidogaeth  i 
weini  yn  y  cyssegr,  sanctaidd  wisg- 
oedd  Aaron  yr  offeiriad,  a  gwisgoedd 
ei  feibion  ef,  i  offeiriadu  ynddynt. 

20  1Í  A  holl  gynnulleidfa  meibion 
Israel  a  aethant  allan  oddi  ger  bron 
JMoses. 

21  A  phob  un  yr  hwn  y  cynhyrf- 
odd  ei  galon  ef,  a  phob  un  yr  hwn 
y  gwnaeth  ei  yspryd  ef  yn  ewyll- 
ysgar, a  ddaethant,  ac  a  ddygasant 
offrwm  i'r  Arglwydd,  tu  ag  at 
waith  pabell  y  cyfarfod,  a  thu  ag  at 
ei  holl  wasanaeth  hi,  a  thu  ag  at  y 
gwisgoedd  sanctaidcL 


Cyn 

CRIST 

1491. 

b  pen.  16. 23. 


e  pen.  25.  2. 


d  pen.  31.  6. 


:  pen.  26.1, 
&c. 


f  pen.  3a  L 


6  pen.  27.  Î. 


Parodrivydd  y  hohl. 


EXODUS,  XXXVI. 


Gwaliardd  eu  haelioni. 


Cyn 

CKIS' 

1491. 


h  pen.  30.23. 


)  i  pen.  31. 


22  A  daethant  ya  wyv  ac  yn  wrag- 
edd ;  pob  un  a'r  a  oedd  cAvyllysgar 
ei  galon  a  ddygasant  freichledau,  a 
chlust-dlysau,  a  modrwyau,  a  cliad- 
wynau,  pob  math  ar  dlysau  aur ;  a 
phob  gwr  aV  a  offi-ymmodd  oiFrwm, 
a  offrymmodd  aur  i'r  Arglwydd. 

23  A  phob  un  a'r  y  caed  gyd  âg  ef 
sidan  glas,  a  phorphor,  ac  ysgarlad, 
a  Uian  main,  a  hleiv  geifr,  a  chrwyn 
hyrddod  wcdi  eu  lliwo  yn  gochion, 
a  chr^vyn  daearfoch,  a'u  dygasant. 

24  Pob  un  a'r  a  oifrjTnmodd  oiF- 
rwm o  arian  a  phres,  a  ddygasant 
ofFrwm  i'r  Arglwydd  :  a  phob  un  a'r 
y  caed  gyd  âg  ef  goed  Sittim  i  ddim 
o  waith  y  gwasanaeth  a'i  dygasant. 

25  A  phob  gwraig  ddoeth  o  galon 
a  nyddodd  â'i  dwylaw;  ac  a  ddyg- 
asant yr  edafedd  sidan  glas,  a  phor- 
phor, ac  ysgarlad,  a  llian  main. 

26  A'r  holl  wragedd  y  rhai  y  cyn- 
hyrfodd  eu  calonnau  hwynt  mown 
cyfarAvyddyd,  a  nyddasant^eiü  geifr, 

27  A'r  pennaethiaid  a  ddygasant 
feini  onix,  a  meini  i'w  gosod  ar  yr 
ephod,  ac  ar  y  ddwyfronneg ; 

28  A  ^  Uysiau,  ac  olew  i'r  goleuni, 
ac  i  olew  yr  ennaint,  ac  i'r  arogl- 
darth  peraidd. 

29  Holl  blant  Israel,  yn  wŷr  ac  yn 
wragedd,  y  rhai  a  glywent  ar  eu  cal- 
on  ofírymmu  tu  ag  at  yr  holl  waith 
a  orchymynasai  yr  Arglwydd  tnvy 
law  Moses  ei  wneuthur,  a  ddygasant 
i'r  Arglwydd  oifrwm  ewj'llysgar. 

30  IT  A  dywedodd  Moses  with  feib- 
ion  Israel,  Gwelwch,  'galwodd  yr 
Arglwydd  erbyn  ei  enw,  Bezaleel, 
fab  Uri,  fab  Hur,  o  h\yth  Judah : 

31  Ac  a'i  llanwodd  ef  ag  yspryd 
Duw,  mewn  cyfarwyddyd,  mewn 
deall,  ac  mewn  gwybodaeth,  ac 
mewn  pob  gwaith ; 

32  I  ddychymmygu  cywreinrwydd, 
i  weithio  me^ai  aur,  ac  mewn  arian, 
ac  mewn  pres, 

33  Ac  mewn  cyfarwyddyd  i  osod 
meini,  ac  mewn  saerniaeth  pren,  i 
weithio  ym  mhob  gwaith  cywraint. 

34  Ac  efe  a  roddodd  yn  ei  galon 
ef  ddysgu  eraill;  efe,  ac  Aholiab, 
mab  Achisaraach,  o  Iwyth  Dan. 

35  Efe  a'u  llanwodd  liAvynt  â 
doethineb  calon,  i  wneuthur  pob 
gwaith  saer  a  chywrein waith,  a 
gwaith  edau  a  nod^vydd,  mewn 
sidan  glas,  ac  mewn  porphor,  ac 
mewn  ysgarlad,  ac  mewn  Uian  main, 
ac  i  wau,  gan  wneuthur  pob  gwaith, 
a  dychymmygu  cywreinrwydd. 

— 


PENNOD  XXXVI. 

1  Wioddi  offriom  y  hohl  yn  Haw  y  gweilhwyr, 
5  Gorfod  gwaliardd  haelioni  y  hohl.  8  Llen- 
ni  y  ceruhiaid.  14  Y  llenni  o  flew  geifr,  19 
Y  hahell-lèn  o  gi-wyn.  20  Y  hyrddau  a'u 
morteisiau.  31  Y  barrau.  35  Y  waherden. 
37  Y  gaeadlen  iV  drws. 

YNA  y  gweithiodd  Bezaleel  ac 
Aholiab,  a  phob  gwr  doeth  o 
galon,  y  rhai  y  rhoddasai  yr  Ar- 
glwydd gyfar\\yddyd  a  deall  yn- 
ddynt,  i  fedru  gwneuthur  holl  waith 
gwasanaeth  y  cyssegr,  yn  ol  yr  hyn 
oil  a  orchymynasai  yr  Arglwydd. 

2  A  Moses  a  alwodd  Bezaleel  ac 
Aholiab,  a  phob  gwr  celfydd,  y 
rhoddasai  yr  Arglwydd  gyfar- 
wyddyd  iddo ;  pob  un  yr  hwn  y 
dug  ei  galon  ei  hun  ef  i  nesâu  at 
y  gwaith  i'w  weithio  ef 

3  A  chymmerasant  gan  Moses  yr 
holl  offi'AVTn  a  ddygasai  meibion  Is- 
rael i  Avaith  gwasanaeth  y  cyssegr, 
i'w  weithio  ef  A  hwy  a  ddygasant 
atto  ef  ychwaneg  o  offi'vrm  gwir 
fodd  bob  bore. 

4  A'r  holl  rai  celfydd,  a'r  oedd 
yn  gweithio  holl  waith  y  cyssegr, 
a  ddaethant  bob  un  oddi  wrth  ei 
waith,  yr  hwn  yr  oeddynt  yn  ei 
wneuthur. 

5  IT  A  Uefarasant  A\Tth  Moses,  gan 
ddywedyd,  Y  mae  y  bobl  yn  dwyn 
mwy  ua  digon  er  gwasanaeth  i'r 
gwaith  a  orchymynodd  yr  Ar- 
glwydd ei  Avneuthur. 

G  A  Moses  a  roes  orchymyn;  a 
hwy  a  barasant  gyhoeddi  trwy  y 
gwersyll,  gan  ddywedyd,  Na  wnaed 
na  gwr  na  gAvraig  waith  mwy  tu  ag 
at  ofírwm  y  cyssegr,  FeUy  yr  at- 
taliwyd  y  bobl  rhag  dwyn  mwy. 

7  Canys  yi*  ydoedd  digon  o  ddefh- 
ydd  i'r  holl  waith  i'w  wneuthur,  a 
gweddill. 

8  1Í  *A'r  holl  rai  celfydd,  o'r  rhai 
oedd  yn  gweithio  gwaith  y  taber- 
nacl,  a  wnaethant  ddeg  lien  o  liaii 
main  cyfrodedd,  a  sidan  glas,  a  phor- 
phor, ac  ysgarlad :  â  cherubiaid  o 
waith  cywraint  y  gAvnaethant  hwynt. 

9  Hŷd  un  lien  oedd  wyth  gufydd 
ar  Imgain;  a  lied  un  lien  ped\rar 
cufydd:  yr  un  mesur  oedd  i'r  hoU 
lenni. 

10  Ac  efe  a  gydiodd  bum  lien  wrth 
eu  gilydd ;  ac  a  gydiodd  y  pùm  Uên 
eraill  wrth  eu  gilydd. 

11  Ac  efe  a  wnaeth  ddolennau  o 
sidan  glas  ar  ymyl  un  Hen,  ar  ei 
chwrr  eithaf  yn  y  cydiad:  felly  y 


Cvn 

CRIST 
1491. 


»  ppn.  26. 
3,4. 


Llenni  y  tahernacl. 


EXODUS,  XXXVII. 


Y  harrau,  a'r  wahanlen. 


Cyn 
CEIST 

1491. 

b  pen.  26.10. 


gwnaeth    efe   ar   ymyl   lien    arall, 
y'nghydiad  yr  aiL 

12  ^heg  dolen  a  deugain  a  wnaeth 
efe  ar  un  lien,  a  deg  dolen  a  deu- 
gain a  wnaeth  efe  yn  y  cwrr  eithaf 
i'r  Hen  ydoedd  y'nghydiad  yr  ail :  y 
dolennau  oedd  yn  dal  y  naill  lèn 
wrth  y  Hall. 

13  Ac  efe  a  wnaeth  ddeg  a  deu- 
gain o  fachau  aur,  ac  a  gydiodd  y 
naill  lèn  wrth  y  llall  a'r  bachau ; 
fel  y  byddai  yn  un  tabernacL 

14  1Í  Efe  a  wnaeth  hefyd  lenni  o 
Jlew  geifr,  i  fod  yn  babell-lèu  ar  y 
tabernacl :  yn  un  lien  ar  ddeg  y 
gwnaeth  efe  hwynt. 

15  Hŷd  un  Hen  oedd  ddeg  cufydd 
ar  hugain,  a  lied  un  lien  oedd  bed- 
war  cufydd :  a'r  un  mesur  oedd  i'r 
un  lien  ar  ddeg. 

16  Ac  efe  a  gydiodd  bum  lien 
wi'thynt  eu  hunain,  a  chwe  Hen 
Avrthynt  eu  hunain. 

17  Efe  a  wnaeth  hefyd  ddeg  dolen 
a  deugain  ar  ymyl  eithaf  y  Hon  yn 
y  cydiad ;  a  deg  dolen  a  deugain  a 
wnaeth  efe  ar  ymyl  y  Hen  y'nghyd- 
iad yr  aH. 

18  Ac  efe  a  wnaeth  ddeg  a  deugain 
o  fachau  pres,  i  gydio  y  babell-lèn 
i  fod  yn  un. 

19  Ac  efe  a  wnaeth  do  i'r  babeU- 
lèn  o  grwyn  hyrddod  wedi  eu  IHwo 
yn  gochion,  a  tho  o  grwyn  daearfoch 
yn  uchaf. 

20  1Í  Ac  efe  a  wnaeth  ystyHod  i'r  ta- 
bernacl 0  goed  Sittim,  yn  eu  sefyU. 

21  Deg  cufydd  oedd  hŷd  ystyllen ; 
a  chufydd  a  banner  cufydd  lied  pob 
ystyHen. 

22  Dau  dyno  oedd  i'r  un  ystyllen, 
wedi  eu  gosod  mewn  trefn,  y  naüí 
ar  gyfer  y  llall :  felly  y  gwnaeth  efe 
i  holl  ystyllod  y  tabernacl. 

23  Ac  efe  a  wnaeth  ystyllod  i'r 
tabernacl ;  ugain  ystyUen  i'r  tu  de- 
hau,  tu  a'r  dehau. 

24  A  deugain  mortais  arian  a 
wnaeth  efe  dan  yr  ugain  ystyllen : 
dwy  fortais  dan  un  ystyHen  i'w  dau 
dyno,  a  dwy  fortais  dan  ystyHen 
araH  i'w  dau  dyno. 

25  Ac  i  ail  ystlys  y  tabernacl,  o 
du  y  gogledd,  efe  a  wnaeth  ugain 
ystyHen, 

26  A'u  deugain  mortais  o  arian ; 
dwy  fortais  dan  un  ystyHen,  a  d^y 
fortais  dan  ystyllen  araH. 

27  Ac  i  ystlysau  y  tabernacl,  tu 
a'r  gorllewin,  y  gwnaeth  efe  chwech 
ystyHen. 


28  A  dwy  ystyHen  a  wnaeth  efe 
y'nghonglau  y  tabernacl  i'r  ddau 
ystlys. 

29  Ac  yr  oeddynt  wedi  eu  ^  cydio 
oddi  tanodd ;  ac  yr  oeddynt  hefyd 
wedi  eu  cydio  oddi  arnodd  wrth  un 
fodrwy:  felly  y  gwnaeth  iddynt  ill 
dwy  yn  y  ddwy  gongl. 

30  Ac  yr  oedd  wyth  ystyHen ;  a'u 
morteisiau  oedd  un  ar  bymtheg  o 
forteisiau  arian :  ^  dwy  fortais  dan 
bob  ystyHen. 

31  IT  Ac  efe  a  wnaeth  °farrau  o 
goed  Sittim :  pump  i  ystyHod  un 
ystlys  i'r  tabernacl, 

32  A  phùm  barr  i  ystyHod  ail 
ystlys  y  tabernacl,  a  phùm  barr  i 
ystyHod  y  tabernacl  i'r  ystlysau  o 
du  y  gorllewin. 

33  Ac  efe  a  wnaeth  y  barr  canol  i 
gyrhaeddyd  trwy  yr  ystyHod  o  gwrr 
i  gwrr. 

34  Ac  efe  a  osododd  aur  dros  yi- 
ystyHod,  ac  a  wnaeth  eu  modrw^^au 
hwynt  o  aur,  i  fyiied  am  y  barrau; 
ac  a  wisgodd  y  barrau  âg  aur. 

35  1Í  Ac  efe  a  ^vnaeth  "^wahanlen  o 
sidan  glas,  a  phorphor,  ac  ysgarlad, 
a  Hian  main  cyfrodedd :  â  cherubiaid 
0  waith  cywraint  y  g\Miaeth  efe  hi. 

36  Ac  efe  a  wnaeth  iddi  bedair 
colofii  o  goed  Sittim,  ac  a'u  gwisg- 
odd  hwynt  âg  aur ;  a'u  pennau  oedd 

0  aur  :  ac  efe  a  f^vriodd  iddynt  bed- 
air  mortais  o  arian. 

37  1Í  Ac  efe  a  wnaeth  *  gaeadlen  i 
ddrws  y  tabernacl  o  sidan  glas,  a 
phorphor,  ac  ysgarlad,  a  llian  main 
cyfrodedd,  o  waith  edau  a  nodwydd; 

38  A'i  phùm  colofn,  a'u  pennau  ; 
ac  a  oreurodd  eu  pennau  hwynt, 
a'u  cylchau,  âg  aur:  ond  eu  piim 
mortais  oedd  o  bres. 

PENNOD  XXXVII. 

1  Yr  arch.  6  Y  drugaredâfa  a'r  ceruhiaid. 
10  Y  hwrdd  a'i  lestri.  17  Y  canhwyllhren, 
a'i  lampau,  aH  offer.  25  Allor  yr  arogl- 
darth.  29  Olew  yr  enneiniad,  a'r  -pêr-arogl- 
darfh. 

ABEZALEEL  a  wnaeth  *yr  arch 
o  goed  Sittim  ;  o  ddau  gufydd 
a  banner  ei  hŷd,  a  chufydd  a  ban- 
ner ei  Hed,  a  chufydd  a  banner  ei 
huchder. 

2  Ac  a'i  gwisgodd  hi  âg  aur  pur 
o  fewn  ac  oddi  allan ;  ac  a  wnaeth 
iddi  goron  o  aur  o  amgylch. 

3  Ac  a  Aviiodd  iddi  bedair  mod- 
rwy  o  aur  ar  ei  phedair  congl :  sef 
dwy  fodrwy  ar  ei  naill  ystlys,  a 
dwy  fodrwy  ar  ei  hystlys  arall. 


Cyn 

CEIST 

1491. 

2Heb. 
pUthu. 


3  Heb.  dwy 

fortais, 

dwijfortaU 

dan  un 

ystyllen. 
c  pen.  25. 28. 

a  30.  5. 


d  pen.  26. 31. 


«pen.  26. 36. 


>  pen.  25.10. 


Y  drugareddfa  a'r  cerubiaid.      EXODUS,  XXXVIII. 


Allor  y  poetii-offrwm. 


Cyn 

CRIST 

1491. 


b  pen.  25.17. 


Î  Neu,  o'r 
pen. 


«pen.  25. 23. 


<s  pen.  25. 29. 


3  Neu, 
dywaUt. 
c  pen.  25. 31. 


4  Efe  a  wiiaeth  hefyd  drosolion  o 
goed  Sittim,  ac  a'u  gmsgodd  hwynt 
âg  aur. 

5  Ac  a  osododd  y^  trosolion  trwy 
y  modrwyau  ar  ystlysau  yr  arch,  i 
ddwyn  yr  arch. 

6  IT  Ac  efe  a  wnaeth  y  *•  drugar- 
eddfa o  aur  coeth ;  o  ddau  gufydd 
a  hanner  ei  hŷd,  a  chuiydd  a  han- 
ner  ei  lied. 

7  Ac  efe  a  '\^Tiaeth  ddau  gerub 
aur :  o  un  dryll  cyfan  y  gwnaeth 
efe  hwynt,  ar  ddau  ben  y  drugar- 
eddfa ; 

8  Un  cerub  ^  ar  y  pen  o'r  tu  yma, 
a  cherub  arall  ar  y  pen  o'r  tu  araU : 
o'r  drugareddfa  y  gwnaeth  efe  y 
cerubiaid,  ar  ei  dau  ben  hi. 

9  A'r  cerubiaid  oeddynt,  gan  ledu 
esgyll  tu  ag  i  fynu,  a'u  hesgyll 
yii  gorchuddio  y  drugareddfa,  a'u 
hwynebau  bob  un  at  eu  gilydd : 
wynebau  y  cerubiaid  oedd  tu  ag 
at  y  drugareddfa. 

10  11  Ac  efe  a  wnaeth  '^fwrdd  o 
goed  Sittim :  dau  gufydd  ei  hŷd, 
a  chufydd  ei  led,  a  chufydd  a  han- 
ner ei  uchder. 

11  Ac  a  osododd  aur  pur  drosto, 
ac  a  wnaeth  iddo  goron  o  aur  o 
amgylch. 

12  Gwnaeth  hefyd  iddo  gylch  o 
amgylch  o  led  Haw ;  ac  a  wnaeth 
goron  o  aur  ar  ei  gylch  o  amgylch. 

13  Ac  efe  a  fwriodd  iddo  bedair 
modrwy  o  aur ;  ac  a  roddodd  y 
modr^vyau  wrth  ei  bedair  congl,  y 
rhai  oedd  yn  ei  bedwar  troed. 

14  Ar  gyfer  y  cylch  yr  oedd  y 
modrwyau,  yn  He  i'r  trosolion  i 
ddwyn  y  bwrdd. 

15  Ac  efe  a  ^vnaeth  drosolion  o 
goed  Sittim,  ac  a'u  gwisgodd  h^vynt 
ag  aur  i  ddwyn  y  bwrdd. 

16  Efe  a  wnaeth  hefyd  y  Uestri 
fyddai  ar  y  bwrdd,  ei  ^  ddysglau 
ef,  a'i  Iwyau,  a'i  phiolau,  a'i  gaead- 
au  i  ^  gau  â  h^vynt,  o  aur  pur. 

17  1Í  Ac  efe  a  wnaeth  ^ganhwyll- 
bren  o  aur  coeth ;  o  un  dryll  cyfan 
y  gwnaeth  efe  y  canhwyllbren,  ei 
baladr,  ei  geingciau,  ei  bedyll,  ei 
gnapiau,  a'i  flodau,  oedd  o'r  un. 

18  A  chwech  o  geingciau  yn  myned 
allan  o'i  ystlysau :  tair  caingc  o'r 
canhwyllbren  o  un  ystlys,  a  thair 
caingc  o'r  canhwyllbren  o'r  ystlys 
arall. 

19  Tair  padell  ar  waith  almonau, 
cnap  a  blodeuyn  oedd  ar  un  gaingc ; 
a  thair  padell  o  waith  almonau,  cnap 


a  blodeuyn  ar  gaingc  arall :  yi'  un 
modd  yr  oedd  ar  y  chwe  chaingc, 
y  rhai  oedd  yn  dyfod  aUan  o'r  can- 
hwyllbren. 

20  Ac  ar  y  canhwyllbren  yr  oedd 
pedair  padell  o  waith  almonau,  ei 
gnapiau  a'i  flodau. 

21  A  chnap  dan  ddwy  gaingc  o 
hono,  a  chnap  dan  ddwy  gaingc  o 
bono,  a  chnap  dan  ddwy  gaingc  o 
hono ;  yn  ol  y  chwe  chaingc  oedd 
yn  djŵd  allan  o  hono. 

22  Eu  cnapiau  a'u  ceingciau  oedd 
o'r  un :  y  cwbl  o  hono  ydoedA  un 
dryU  cyfan  o  aur  coeth. 

23  Ac  efe  a  ^vnaeth  ei  saith  lamp 
ef,  a'i  efeiliau,  a'i  gafuau,  o  aur  pur. 

24  0  dalent  o  aur  coeth  y  gwnaeth 
efe  ef,  a'i  hoU  lestri. 

25  1Í  ^  Gwnaeth  hefyd  allor  yr 
arogl-darth  o  goed  Sittim :  o  gu- 
fydd ei  hŷd,  a  chufydd  ei  lied,  yn 
bedairongl :  ac  o  ddau  gufydd  ei 
huchder :  ei  chyrn  oedd  o'r  un. 

26  Ac  efe  a'i  gwisgodd  hi  ag  aur 
coeth,  ei  chaead,  a'i  hystlysau  o  am- 
gylch, a'i  chjTU  ;  ac  efe  a  wnaeth 
iddi  goron  o  aur  o  amgylch. 

27  Ac  efe  a  Avnaeth  iddi  ddwj^  fod- 
r\\7  o  aur  wrth  ei  dwy  gongl,  ar  ei 
dau  ystlys,  oddi  tan  ei  choron,  i  fyn- 
ed  am  drosolion  i'w  dwyn  arnynt 

28  Ac  efe  a  wnaeth  drosolion  o 
goed  Sittim ;  ac  a'u  gwisgodd  hwynt 
ag  aur. 

29  1Í  Ac  efe  a  w^iaeth  ^  olew  yr  en- 
neiniad  sanctaidd,  a'r  arogl-darth 
Uysieuog  pur,  o  waith  yr  apothecari. 

PENNOD  XXXVIII. 

1  A\Xor  y  poeth-offrwm.     8  Y  noe  hres.     9  Y 
cynieddfa.    21  Cyfrif  o  offrymmau  y  hohl. 

AC  efe  ^  a  w^naeth  allor  y  poeth- 
.  offrwm  0  goed  Sittim :  o  bum 
cufydd  ei  hŷd,  a  phùm  cufydd  ei 
lied,  yn  bedairongl ;  ac  yn  dri  chu- 
fydd ei  huchder. 

2  Gwnaeth  hefyd  ei  chyrn  hi  ar  ei 
phedair  congl :  ei  chyrn  hi  oedd  o'r 
un ;  ac  efe  a'i  gwisgodd  hi  â  phres. 

3  Efe  a  wnaeth  hefyd  hoU  lestri 
yr  allor,  y  crochanau,  a'r  rhawiau, 
a'r  cawgiau,  a'r  cigweiniau,  a'r  ped- 
yU  tan :  ei  hoU  lestri  hi  a  ^^uaeth 
efe  o  bres. 

4  Ac  efe  a  wnaeth  i'r  allor  alch 
bres,  ar  waith  rhwyd,  dan  ei  chwm- 
pas  oddi  tanodd  hyd  ei  hanner  hi. 

5  Ac  efe  a  fwriodd  bedair  modrwy 
i  bedwar  cwrr  yr  alch  bres,  i  fyned 
am  drosolion. 

6  Ac   efe  a  wnaeth   drosolion   o 


Cyn 
CRIST 

1491. 


f  pen.  30. 1. 


'i 


)en.  30. 
34. 


Í  pen.  27. 1. 


F  noe  bres  a'r  cynteddfa. 


EXODUS,  XXXIX. 


Cyfrifyr  offrymmcm. 


Cyn 

CRIST 

1491. 


b  pen. 30. 18. 


e  pen.  27.  9. 


dpen.27.19. 


goed  Sittirn;  ac  a'u  gwisgodd  hwynt 
â  plires. 

7  Ac  efe  a  dynnodd  y  trosolion 
trwy  y  modrwyau  ar  ystlysau  yr 
allor,  i'w  dwyn  hi  arnynt:  yn  gau 
y  gwnaeth  efe  hi  âg  ystyllod. 

8  IF  Ac  efe  a  wnaeth  ^  noe  bres,  a'i 
throed  o  bres,  o  ddrychau  gwrag- 
edd,  y  rhai  a  ymgasglent  yn  fintei- 
oedd  at  ddrws  pabell  y  cyfarfod. 

9  1Í  Ac  efe  a  wnaeth  "^y  cynteddfa: 
ar  yr  ystlys  dehaii,  tu  a'r  dehau, 
llenni  y  cynteddfa  oedd  o  lian  main 
cyfrodedd,  o  gàn  cufydd : 

10  A'u  hugain  colofn,  ac  â'u  hiigain 
mortais,  o  bres :  a  phennau  y  colofo- 
au  a'u  cylchau,  o  arian  yr  oeddynt.  ^ 

11  Ac  ar  du  y  gogledd,  y  llenni 
oedd  gàn  cufydd ;  eu  hugain  colofn, 
a'u  hugain  mortais,  o  bres:  a  phen- 
nau y  colofnau  a'u  cylchau  o  arian. 

12  Ac  o  du  y  gorllewin,  llenni  o 
ddeg  cufydd  a  deugain :  eu  deg  col- 
ofn, a'u  deg  mortais,  a  phennau  y 
colofnau,  a'u  cylchau,  o  arian. 

13  Ac  i  du  y  d^vyrain  tu  a'r  dwyi'- 
ain  yr  oedd  llenni  o  ddeg  cufydd 
a  deugain. 

14  Llenni  o  bymtheg  cufydd  a 
ivnaetli  efe  o'r  naill  du  i'r  porth ; 
eu  tair  colofn,  a'u  tair  mortais. 

15  Ac  efe  a  wnaeth  ar  yr  ail  ystlys, 
o  ddeutu  drws  porth  y  cynteddfa, 
lenni  o  bymtheg  cufydd;  eu  tair 
colofn,  a'u  tair  mortais. 

16  Holl  lenni  y  cynteddfa  o  am- 
gylch  a  wnaetli  efe  o  lian  main 
cyfrodedd. 

17  A  morteisiau  y  colofnau,  oedd  o 
bres ;  pennau  y  colofnau,  a'u  cylch- 
au, o  arian ;  a  gwisg  eu  pennau,  o 
arian ;  a  holl  golofnau  y  cynteddfa 
oedd  wedi  eu  cylchu  âg  arian. 

18  A  chaeadlen  drws  y  cynteddfa 
ydoedd  waith  edau  a  nodwydd  o 
sidan  glas,  a  phorphor,  ac  ysgarlad, 
a  llian  main  cyfrodedd ;  ac  y n  ugain 
cufydd  o  hŷd,  a'i  huchder  o'i  lied 
yn  bum  cufydd,  ar  gyfer  llenni  y 
cynteddfa. 

19  Eu  pcdair  colofn  hefyd,  a'u 
pedair  mortais,  oedd  o  bres ;  a'u 
pennau  o  arian ;  gwisg  eu  pennau 
hefyd  a'u  cylchau  oedd  arian. 

20  A  holl  "^hoelion  y  tabernacl, 
a'r  cynteddfa  oddi  amgylch,  oedd 
bres. 

21  f  Dyma  gyfrif  pertliynasau  y 
tabernacl,  sef  tabernacl  y  dystiol- 
aeth,  y  rhai  a  gyfrifwyd  wrth  or- 
chymyn  Moses,  i  wasanaeth  y  Lef- 


iaid,  trwy  law  Ithamar,  mab  Aaron 
yr  offeiriad. 

22  A  Bezaleel,  mab  Uri,  mab  Hur, 

0  h^7th  Judah,  a  wnaeth  yr  hyn  oil 
a  orchymynodd  yr  Arglwydd  Avi-th 
Moses. 

23  A  chyd  âg  ef  yr  ydoedd  Aholiab, 
mab  Achisamach,  o  Iwyth  Dan ;  saer 
cywraint,  a  gwniedydd  mewn  sidan 
glas,  ac  mewn  porphor,  ac  mewn  ys- 
garlad, ac  mewn  llian  main. 

24  Yr  holl  aur  a  weithiwyd  yn  y 
gwaith,  sef  yn  holl  waith  y  cyssegr, 
sef  aur  yr  offrwm,  ydoedd  naw  tal- 
ent ar  hugain,  a  saith  gan  sicl  a  deg 
ar  hugain,  yn  ol  ''sicl  y  cyssegr. 

25  Ac  arian  y  rhai  a  gyfrifwyd  o'r 
gynnuUeidfa,  oedd  gan  talent,  a  mil 
a  saith  gant  a  phymtheg  sicl  a  thri 
ugain,  yn  ol  sicl  y  cyssegr. 

26  ^Becah  am  bob  pen ;  sef  banner 
sicl,  yn  ol  sicl  y  cyssegr,  am  bob  un 
a  elai  heibio  dan  rif,  o  fab  ugein- 
mlwydd  ac  uchod :  sef  am  ^  chwe 
chàn  mil  a  thair  mil  a  phùm  cant 
a  deg  a  deugain. 

27  Ac  o'r  can  talent  arian  y  bwr- 
iwyd  ^morteisiau  y  cyssegr,  a  mor- 
teisiau y  wahanlen  ;  can  mortais  o'r 
can  talent,  talent  i  bob  mortais. 

28  Ac  o'r  mil  a  saith  gant  a  phym- 
theg sicl  a  thri  ugain,  y  g^vnaeth  efe 
bennau  y  colofnau ;  ac  y  gwisgodd 
eu  pennau,  ac  y  cylchodd  hwynt. 

29  A  phres  yr  offrwm  oedd  ddeg 
talent  a  thri  ugain,  a  dwy  fil  a 
phedwar  cant  o  siclau. 

30  Ac  efe  a  wnaeth  o  hynny  for- 
teisiau  drws  pabell  y  cyfarfod,  a'r 
allor  bres,  a'r  alch  bres  yr  lion 
oedd  iddi,  a  holl  lestri  yr  allor ; 

31  A  morteisiau  y  cynteddfa  o 
amgylch,  a  morteisiau  porth  y  cyn- 
teddfa, a  holl  hoelion  y  tabernacl, 
a  holl  hoelion  y  cynteddfa  o  am- 
gylch. 

PENÌÍOD  XXXIX. 

1  Gwisgoedd  y  weinidogaeih,  a'r  gioiagoedd 
sanctaidd.  2  Yr  ephod.  8  T  ddwy/ronneg. 
22  Mantell  yr  ephod.  27  Y peisiau,  y  meitr, 
a'r  gwregys  o  Vian  main.  30  Talaith  y  gormi 
sanctaidd.  32  Moses  yn  golygu,  y  cicbl,  ac  yn 
eu  bendithio. 

C  o'r  sidan  glas,  a'r  porphor,  a'r 
ysgarlad,  y  g^vnaethant  wisg- 
oedd  gweinidogaetli,  i  weini  yn  y 
cyssegr :  ^  gwnaethant  y  gwisgoedd 
sanctaidd  i  Aaron;  ''fel  y  gorchy- 
mynasai  yr  Arglwydd  wrth  Moses. 
2  Ac  efe  a  wnaeth  yr  ephod  o  aur, 
sidan  glas,  a  phorphor,  ac  ysgarlad, 
a  llian  main  cyfrodedd. 


Cyn 

CRIST 

1491. 


«pen.  30. 13. 


r  pen.  30.15. 


hper.  26.lt), 
21,  25, 32. 


a  pen.  31. 10. 
a  35.  19. 
b  pen.  2S.  4. 


T  ddwyfronneg. 


EXODUS,  XXXIX. 


Mantell  yr  ephod. 


Cyn 

CRIST 

1491. 


c  pen.  28.  9. 


<ä  pen.  28. 12. 


2  Neu,  rubi. 


3  A  gyrrasant  yr  aur  yn  ddalen- 
nau  teneuon,  ac  a'i  torrasant  yn 
edafedcl,  i  weithio  yii  y  sidan  glas,  ac 
yn  y  porphor,  ac  yn  yr  ysgarlad,  ac 
yn  y  llian  main,  yn  waith  cjrwraint. 

4  Ysgwyddau  a  wnaethant  iddi 
yn  cydio :  wrth  ei  dau  gwrr  y  cyd- 
iwyd  hi. 

5  A  gwregys  cywraint  ei  ephod  ef, 
yr  hwn  oedd  arni,  ydoedd  o'r  un,  yn 
un- waith  a  hi ;  o  aur,  sidan  glas,  a 
phorphor,  ac  ysgarlad,  a  llian  main 
cyfrodedd :  megis  y  gorchymynasai 
yr  Arglwydd  wrth  Moses. 

Q  ^  "  A.  hwy  a  weithiasant  feini 
onix  wedi  eu  gosod  mewn  boglynau 
aur,  wedi  eu  naddu  â  naddiadau  sêl, 
âg  enwau  meibion  Israel  ynddynt. 

7  A  gosododd  hwynt  ar  ysgwydd- 
au yr  ephod,  yn  feini  "^coffadwriaeth 
i  feibion  Israel ;  megis  y  gorchy- 
mynodd  yr  Arglwydd  wrth  Moses. 

8  1Í  Efe  a  wnaeth  hefyd  y  ddAvy- 
fronneg  o  waith  cywraint,  ar  waith 
yr  ephod;  o  aur,  sidan  glas,  por- 
phor hefyd,  ac  ysgarlad,  a  llian 
main  cyfrodedd. 

9  Pedairongl  ydoedd ;  yn  ddau 
ddyblyg  y  gwnaethant  y  ddwyfron- 
neg :  o  rychwant  ei  hŷd,  a  rhych- 
want  ei  Ued,  yn  ddau  ddyblyg. 

10  A  gosodasant  ynddi  bedair  rhes 

0  feini :  rhes  o  ^  sardius,  tophaz,  a 
smaragdus,  ydoedd  y  rhes  gyntaf 

11  AY  ail  res  oedd,  carbuncl,  sa- 
phir,  ac  adamant. 

12  A'r  drydedd  res  ydoedd,  lygur, 
acat,  ac  amethyst. 

13  A'r  bedwaredd  res  ydoedd,  ber- 
yl, onix,  ajaspis;  wedi  eu  hamgylchu 
mewn  boglynau  aur  yn  eu  Ueoedd. 

14  A'r  meini  oedd  yn  ol  enwau 
meibion  Israel,  yn  ddeuddeg,  yn  ol 
eu  henwau  hwynt;  pob  un  wrth  ei 
enw  oeddynt,  o  naddiadau  sêl,  yn 

01  y  deuddeg  Ihvyth. 

15  A  hwy  a  Avnaethant  ar  y  ddwy- 
fronneg gadwynau  ar  y  cyrrau,  yn 
blethwaith  o  aur  pur. 

16  A  gwnaethant  ddau  foglyn  aur, 
a  dwy  fodrwy  o  aur ;  ac  a  rodd- 
asant  y  ddwy  fodrwy  ar  ddau  gwrr 
y  ddivyfronneg. 

17  A  rhoddasant  y  ddwy  gadwyn 
blethedig  o  aur  trwy  y  ddwy  fodrwy 
ar  gyrrau  y  ddwyfronneg. 

18  A  deupen  y  dd^vy  gadwyn  bleth- 
edig a  roddasant  y'nglŷn  yn  y  ddau 
foglyn ;  ac  a'u  gosodasant  ar  ys- 
gwyddau yr  ephod,  o'r  tu  blaen. 

19  Gwnaethant  hefyd  ddwy  fodrwy 


Cyn 

CKIST 

1491. 


o  aur,  ac  a'u  gosodasant  ar  ddau 
ben  y  ddwyfronneg,  ar  yr  ymyl  sydd 
ar  ystlys  yr  ephod,  o'r  tu  mewn 

20  A  hwy  a  wnaethant  ddwy  fod- 
rwy aur,  ac  a'u  gosodasant  ar  ddau 
ystlys  yr  ephod,  oddi  tanodd  tu  a'i 
thu  blaen,  ar  gyfer  ei  chydiad,  oddi 
ar  wregys  yr  ephod. 

21  Rhwymasant  hefyd  y  dd^vj'fron- 
neg,  erbyn  ei  modrwyau,  ^vi'th  fod- 
rwyau  yr  ephod,  a  llinyn  o  sidan 
glas,  i  fod  oddi  ar  wregys  yi-  ephod, 
fel  na  ddattodid  y  dd\v}ŵonneg  oddi 
Avrth  yr  ephod;  megis  y gorchymyn- 
asai yr  Arglwydd  wrth  Moses. 

22  IF  Ac  efe  a  wnaeth  fanteU  yr 
ephod  i  gyd  o  sidan  glas,  yn  wau- 
adwaith. 

23  A  thwll  y  fantell  oeddj  yn  ei 
chanol,  fel  twll  llurig,  a  gwrym  o 
amgylch  y  twll,  rhag  ei  rhAvygo. 

24  A  gwnaethant  ar  odrau  y  fan- 
tell  bomgranadau,  o  sidan  glas,  por- 
phor, ac  ysgarlad,  a  llian  cyfrodedd. 

25  G^vnaethant  hefyd  ''glych  o  aur  ^ pen.  28.; 
pur,  ac  a  roddasant  y  clycli  rliAvng 
y  pomgranadau,  ar  odre  y  fantell,  o 
amgylch,  ym  mysg  y  pomgranadau, 

26  Cloch  a  phomgranad,  a  chloch 
a  phomgranad,  ar  odre  y  fantell  o 
amgylch,  i  weini  ynddynt :  megis  y 
gorchymynasai  yr  Arglwydd  wrth 
Moses. 

27  1Í  A  hwy  a  ^vnaethant  beisiau 
o  lian  main,  o  wauadwaith,  i  Aaron 
ac  i'w  feibion. 

28  A  meitr  o  lian  main,  a  chapiau 
hardd  o  lian  main,  a  ^Uodrau  llian  «pen. 28. 42. 
o  lian  main  cyfrodedd, 

29  A  gwTCgys  o  lian  main  cyfrod- 
edd, ac  o  sidan  glas,  porphor,  ac 
ysgarlad,  o  waith  edau  a  nodwydd; 
fel  y  gorchymynasai  yr  Arglwydd 
wrth  Moses. 

30  IT  Gwnaethant  hefyd  dalaith  y 
goron  sanctaidd  o  aur  pur ;  ac  a  ys- 
grifenasant  arni  vsgrifen,  fel  nadd- 
iad  sêl:  ^SANCTEIDDRWYDD  i^p=-28  36. 

I'R  ARGLWYDD. 

31  A  rhoddasant  Avrthi  linyn  o 
sidan  glas,  i'w  dal  hi  i  fynu  ar  y 
meitr ;  fel  y  gorchymynasai  yr  Ar- 
glwydd wrth  Moses. 

32  IT  Felly  y  gorphenwyd  holl 
waith  y  tabernacl,  sef  pabell  y  cyf- 
arfod :  a  meibion  Israel  a  wnaethant 
yn  ol  yr  hyn  oU  a  orchymynasai  yr 
Arglwydd  wrth  Moses;  feUy  y 
gwnaethant. 

33  IT  Dygasant  hefyd  y  tabernacl 
at  Moses,  y  babell  a'i  holl  ddodrefn, 


Gorchymyn  codi  y  taheruacl.  EXODUS,  XL.  Sancteiddio  Aaron  a'ifeiUon. 


Cyn 

CRIST 

1491. 


•  pen.  26. 35. 
2  Heh.  ei 


b  pen.  30.  IS. 


ei  bachau,  ei  hystyllod,  ei  barrau, 
al  choloftiau,  a'i  morteisiau, 

34  AY  to  o  grwyn  hyrddod  wedi 
eu  lliwo  yn  gochion,  a'r  to  o  grwyn 
daearfoch,  a'r  lion  wahan  yr  hon 
oedd  yn  gorchuddio ; 

35  Arch  y  dystiolaeth,  a'i  throsol- 
ion,  a'r  drugareddfa; 

36  Y  bwrdd  heiyd,  a'i  lioll  lestri, 
a'r  bara  dangos; 

37  Y  canhwyllbren  pur,  a'i  lampau, 
a'r  lampau  i'w,  gosod  me^vn  treih,  ei 
holl  lestri,  ac  olew  i'r  goleuni ; 

38  A'r  allor  aur,  ac  olew  yi-  en- 
neiniad,  a'r  arogl-darth  llysieuog,  a 
chaeadlen  drws  y  babell ; 

39  Yr  allor  bres,  a'r  alch  bres  yr 
hon  oedd  iddi,  ei  throsolion,  a'i  holl 
lestri;  y  noe  a'i  throed; 

40  Llenni  y  cynteddfa,  ei  golofnau, 
a'i  forteisiau,  a  chaeadlen  porth  y 
cynteddfa,  ei  rhaifau,  a'i  hoelion,  a 
holl  ddodrefii  gwasanaeth  y  taber- 
nacl,  sef  pabeU  y  cyfarfod ; 

41  Gwisgoedd  y  weinidogaeth  i 
weini  yn  y  cyssegr,  sanctaidd  wisg- 
oedd  Aaron  yr  offeiriad,  a  g^visg- 
oedd  ei  feibion  ef  i  offeiriadu. 

42  Yn  ol  yr  hyn  oil  a  orchymyn- 
asai  yr  Arglwydd  wrth  Moses, 
felly  y  gwnaeth  meibion  Israel  yr 
holl  waith. 

43  A  Moses  a  edrychodd  ar  yr  holl 
waith ;  ac  wele,  hwy  a'i  gwnaeth- 
ant  megis  y  gorchymynasai  yr 
Arglwydd,  felly  y  gwnaethent:  a 
Moses  a'u  bendithiodd  hwynt 

PENNOD  XL. 

1  Gorchy^nyn  codi  y  iahernacl,  9  a'i  enneinio  ; 
13  a  sancteiddio  Aaron  aH  feibion.  16  Moses 
yn  gwneuthur  fel  y  gorchymynasid  iddo.  34 
Cwmmwl  yn  gorchuddio  y  habell. 

A'R  Arglwydd  a  lefarodd  wrth 
.  Moses,  gan  ddywedyd, 

2  Yn  y  mis  cyntaf,  ar  y  dydd 
cyntaf  o'r  mis,  y  cyfodi  y  tabernacl, 
pabell  y  cyfarfod. 

3  A  gosod  yno  arch  y  dystiolaeth ; 
a  gorchuddia  yr  arch  a'r  wahanlen. 

4  *Dwg  i  me^vn  hefyd  y  bwi'dd,  a 
threftia  ^ef  yn  dreihus :  dwg  i  mewn 
hefyd  y  canhwyllbren,  a  goleua  ei 
lampau  ef. 

5  Gosod  hefyd  allor  aur  yr  arogl- 
darth  ger  bron  arch  y  dystiolaeth ; 
a  gosod  gaeadlen  drws  y  tabernacL 

6  Dod  hefyd  allor  y  poeth-ofírwm 
o  flaen  drws  tabernacl  pabell  y 
cyfarfod. 

7  ^Dod  hefyd  y  noe  rhwng  pabell  y 
cyfarfod  a'r  allor,  a  dod  ynddi  ddwfr. 


100 


8  A  gosod  hefyd  y  cynteddfa  oddi 
amgylch  ;  a  dod  gaeadlen  ar  borth 
y  cynteddfa. 

9  A  chymmer  olew  yr  enneiniad, 
ac  '^enneinia  y  tabernacl,  a'r  hyn 
oil  sydd  ynddo,  a  chyssegra  ef  a'i 
holl  lestri ;  a  sanctaidd  fydd. 

10  Enneinia  hefyd  allor  y  poeth- 
oflrwm,  a'i  holl  lestri ;  a'r  aUor  a 
gyssegri :  a  "^  hi  a  fydd  yn  allor 
sancteiddiolaf 

11  Enneinia  y  noe  a'i  throed,  a 
sancteiddia  hi. 

12  A  dwg  Aaron  a'i  feibion  i 
ddrws  pabell  y  cyfarfod,  a  golch 
h^vynt  â  dwfr. 

13  A  gwisg  am  Aaron  y  gwisgoedd 
sanctaidd;  ac  enneinia  ef,  a  sanct- 
eiddia ef,  i  offeiriadu  i  mi. 

14  Dwg  hefyd  ei  feibion  ef,  a 
g^visg  hwynt  â  pheisiau. 

15  Ac  enneinia  hwynt,  megis  yr 
enneiniaist  eu  tad  hwynt,  i  offeir- 
iadu i  mi :  felly  bydd  eu  hennein- 
iad  iddynt  yn  offeiriadaeth  di-agy- 
wyddol,  trwy  eu  cenhedlaethau. 

16  Felly  Moses  a  wnaeth  yn  ol 
yr  hyn  oil  a  orchymynodd  yr  Ar- 
glwydd iddo ;  felly  y  gwnaeth  efs. 

17  IT  Felly  yn  y  mis  cyntaf  o'r  ail 
flwyddyn,  ar  y  dydd  cyntaf  o'r  mis, 
^y  codwyd  y  tabernacl. 

18  A  Moses  a  gododd  y  tabernacl, 
ac  a  sicrhaodd  ei  forteisiau,  ac  a 
osododd  i  fynu  ei  ystyllod,  ac  a 
roddes  i  mewn  ei  farrau,  ac  a  god- 
odd  ei  golofnau ; 

19  Ac  a  ledodd  y  babell-lèn  ar  y 
tabernacl,  ac  a  osododd  do  y  babell- 
lèn  arni  oddi  arnodd ;  fel  y  gorchy- 
mynasai yr  Arglwydd  wrth  Moses. 

20  IT  Cymmerodd  hefyd  a  rhodd- 
odd  ^y  dystiolaeth  yn  yr  arch,  a 
gosododd  y  trosolion  wrth  yr  arch, 
ac  a  roddodd  y  drugareddfa  i  fynu 
ar  yr  arch. 

21  Ac  efe  a  ddug  yr  arch  i'r  ta- 
bernacl, ac  s  a  osododd  y  wahanlen 
orchudd,  i  orchuddio  arch  y  dyst- 
iolaeth ;  megis  y  gorchymynasai  yr 
Arglwydd  wrth  Moses. 

22  1Í  Ac  efe  a  roddodd  y  bwrdd  o 
fevm  pabell  y  cyfarfod,  ar  ystlys  y 
tabernacl,  o  du  y  gogledd,  o'r  tu 
allan  i'r  wahanlen. 

23  Ac  efe  a  drefnodd  yn  drefiius 
arno  ef  y  bara,  ger  bron  yr  Ar- 
glwydd; fel  y  gorchymynasai  yr 
Arglwydd  wrth  Moses. 

24  H  Ac  efe  a  osododd  y  canhwyll- 
bren o  fewn  pabell  y  cyfarfod,  ar 


Cyn 
CRIST 

1491. 


c  pen.  30. 20. 


d  pen.  29.36, 
37. 


1490. 
e  Kum.  7. 1. 


f  pen.  25. 16. 


S  pen.  35. 12. 


Trefn  y  givahanol 


LEFITICUS,  L 


hoeth-offrymmau. 


Cyn 
CRIST 

1490. 


1»  pen.  39. 29. 


Cyn 

CEIST 

1490. 


apeii.22.1S. 


«>  Exod.  29. 
10, 15. 
pen.  4. 15. 


gyfer  y  bwrdd,  ar  ystlys  y  taber- 
nacl,  o  du  y  deliau. 

25  Ac  efe  a  oleuodd  y  lampau  ger 
bron  yr  Arglwydd  ;  fel  y  gorchy- 
mynasai  yr  Arglwydd  wi'th  Moses. 

26  ^  Efe  a  osododd  hefyd  yr  allor 
aur  ym  mhabell  y  cyfarfod,  o  flaen 
y  wahanlen. 

27  Ac  a  arogl-darthodd  arni  arogl- 
darth  peraidd;  megis  y  gorchymyn- 
asai  yr  Arglwydd  wrtli  Moses. 

28  1Í  Ac  efe  a  osododd  y  gaeadlen 
ar  ddrws  y  tabernacl. 

29  Ac  efe  a  osododd  allor  y  poeth- 
ofírwm  wrth  ddrws  tabernacl  pa- 
bell  y  cyfarfod ;  ac  a  ofírymmodd 
arni  boeth-ofírwm  a  b^vyd-offrwm ; 
^  fel  y  gorchymynasai  yr  Arglwydd 
wrth  Moses. 

30  IF  Efe  a  osododd  y  noe  hefyd 
rhwng  pabell  y  cyfarfod  a'r  allor,  ac 
a  roddodd  jmo  ddwfr  i  ymolchi. 

31  A  Closes,  ac  Aaron,  al  feibion,  a 
olchasant  yno  eu  dwylaw  a'u  traed. 

32  Pan  elent  i  babell  y  cyfarfod,  a 


at  yr  allor,  yr  ym- 
y  gorchymynasai  yr 


phan  nesâent 
olchent ;   '  fel  _,    _ 
Arglwydd  wrth  Moses. 

33  Ac  efe  a  gododd  y  cynteddfa  o 
amgylch  y  tabernacl  a'r  allor,  ac  a 
roddodd  gaeadlen  ar  berth  y  cyn- 
teddfa. Felly  y  gorphenodd  Moses 
y  gwaith. 

34 1Í  '^  Yna  cwmmwl  a  orchuddiodd 
babell  y  cyfarfod:  a  gogoniant  yr 
Arglwydd  a  lanwodd  y  tabernacl. 

35  Ac  ni  allai  Moses  fyned  i  ba- 
bell y  cyfarfod ;  am  fod  y  cwmmwl 
yn  aros  ami,  a  gogoniant  yr  Ar- 
glwydd yn  Uenwi  y  tabernacl. 

36  A  phan  gyfodai  y  cwmmwl  oddi 
ar  y  tabernacl,  ^y  cychwynai  meib- 
ion  Israel  i'w  holl  deithiau. 

37  Ac  oni  chyfodai  y  cwmmwl,  yna 
ni  chychwynent  hwy  hyd  y  dydd  y 
cyfodai. 

38  Canys  '  cwmmwl  yr  Arglwydd 
ydoedd  ar  y  tabernacl  y  dydd,  a  than 
ydoedd  arno  y  nos,  y'ngolwg  holl  dŷ 
Israel,  yn  eu  hoU  deithiau  hwynt. 


TRYDYDD  LLYFR  MOSES,  YR  HWN  A  ELWIR 

LEFITICUS. 


PENNOD  I. 

1  Trefn  y  poeih-offrymmau,  3  o  eîdîonau,  10  o 
ddefaid,  neu  eifr,  14  ac  o  adar. 

A'R  Arglwydd   a   alwodd   ar 
.  Moses,  ac  a  lefarodd  wrtho  o 
babeU  y  cyfarfod,  gan  ddywedyd, 

2  Llefara  wrth  feibion  Israel,  a 
dywed  wrthynt,  *Pan  ddygo  dyn  o 
honoch  ofírwm  i'r  Arglwydd,  o  ani- 
fail,  &€/  o'r  eidionau,  neu  o'r  praidd, 
yr  offi'ymmwch  eich  offrwm. 

3  Os  poeth-oíîrwm  o  eìáìon  fydd 
ei  ofírwm  ef,  oflftymmed  ef  yn  wr- 
ryw  perffeith-gwbl ;  a  dyged  ef  o'i 
ewyllys  ei  hun  i  ddrws  pabell  y 
cyfarfod,  ger  bron  yr  Arglwydd. 

4  ^A  gosoded  ei  law  ar  ben  y 
poeth-oŵwm ;  ac  fe  a'i  cymmerir  ef 
yn  gymmerad^vy  ganddo,  i  wneuth- 
ur  cymmod  drosto. 

5  Lladded  hefyd  yr  eidion  ger 
bron  yr  Arglwydd  ;  a  dyged  meib- 
ion  Aaron,  yr  offeiriaid,  y  gwaed,  a 
thaenellant  y  gwaed  o  amgylch  ar 
yr  allor,  yr  hon  sydd  wrth  ddrws 
pabell  y  cyfarfod. 

6  A  blinged  y  poeth-ofírwm,  a 
thorred  ef  yn  ei  ddarnau. 

7  A  rhodded  meibion  Aaron  yr 

101 


offeiriad  dan  ar  yr  aUor,  a  gosodant 
goed  mewn  trefn  ar  y  tan, 

8  A  gosoded  meibion  Aaron,  yr 
offeiriaid,  y  darnau,  y  pen,  a'r  bras- 
der,  mewn  trefn  ar  y  coed  a  fydd- 
ant  ar  y  tan  sydd  ar  yr  allor. 

9  Ond  ei  berfedd  a'i  draed  a  ylch 
efe  me^vn  dwfr :  a'r  offeiriad  a  lysg 
y  cwbl  ar  yr  allor,  yn  boeth-oíírwm, 
yn  aberth  tanllyd,  o  arogl  peraidd 
i'r  Arglwydd. 

10  IT  Ac  OS  o'r  praidd,  sef  o'r  def- 
aid,  neu  o'r  geifr,  yr  offrymma  efe 
boeth-offrwm ;  ofírymmed  ef  yn  Avr- 
ryw  perffeith-gwbL 

11  A  lladded  ef  ger  bron  yr  Ar- 
glwydd, o  du  y  gogledd  i'r  allor;  a 
thaeneUed  meibion  Aaron,  yr  offeir- 
iaid, ei  waed  ef  ar  yr  allor  o  amgylch. 

12  A  thorred  ef  yn  ei  ddarnau,  gyd 
a'i  ben  a'i  frasder;  a  gosoded  yr 
offeiriad  hwynt  ar  y  coed  a  fydd- 
ant  ar  y  tan  sydd  ar  yr  allor. 

13  Ond  golched  y  perfedd  a'r  traed 
mewn  d;vfr :  a  dyged  yr  offeiriad  y 
CAvbl,  a  llosged  ar  yr  allor.  Hwn 
sydd  boeth-ofírwm,  aberth  tanUyd, 
o  arogl  peraidd  i'r  Arglwydd. 

14  1Í  As  OS  poeth-offrwm  o  aderyn 

__ 


Cyn 
CRIST 

1400. 

« pen.  39. 29. 


k  Lef.  16.  2. 

Num.9. 1.5. 

1  Bren.  8. 
10. 

2  C'hron.  5. 
13.  a  7.  2. 
Es.  6.  4. 
Diit.  15.  8. 


3  yr  ym- 
deitlnai. 


I  pen.  13. 21. 


Cyn 
CRIST 

1490. 


Y  bwyd-offrwm  tanllyd. 


LEFITICÜS,  II,  III. 


Yr  aberth  hedd. 


Cyn 

CEIST 

1490. 

c  pen.  6.  7. 


2Neu, 
aflendid. 


a  pen.  6.  14. 
a  9. 17. 
Num.  15. 4. 


b  pen.  7.  6. 
a  10. 12. 


0  Num.  18. 9. 


•  Exod.  29. 
18. 


fydd  ei  ofírwm  ef  i'r  Arglwydd; 
yna  dyged  ei  ofírwm  <=o  durturau, 
neu  o  gywion  colommennod 

15  A  dyged  yr  oifeiriad  ef  at  yr 
allor,  a  thorred  ei  ben  ef,  a  llosged 
ef  ar  yr  allor ;  a  gwasger  ei  waed 
ef  ar  ystlys  yr  allor. 

16  A  thynned  ymaith  ei  grombil 
ef  ynghyd  â'i  ^blu,  a  bwried  hwynt 
ger  Uaw  yr  aUor,  o  du  y  dwyrain, 
i'r  He  y  hyddo  y  Uudw. 

17  Hollted  ef,  a'i  esgyll  hefyd; 
etto  "^na  wahaned  ef:  a  llosged  yr 
offeiriad  ef  ar  yr  allor,  ar  y  coed  a 
fyddant  ar  y  tan.  Dyma  boeth- 
oflfrwm,  aberth  tanllyd,  o  arogl  per- 
aidd  i'r  Arglwydd. 

PENNOD  II. 

1  Y  bwyd-offrwm  tanllyd  gyd  ag  olew  ac  arogl- 
darth  ;  4  naill  ai  wedi  ei  bob»  meicn  ffwrn, 
5  ai  ar  radell,  7  ai  mewn  padell  ffrio:  12 
neu  or  Uaeii-ffrwyth  yn  y  dyvoysen.  13  Halen 
y  bwyd-offrwm. 

PAN  ofirymmo  dyn  * fwyd-offi'wm 
i'r  Arglwydd,  bydded  ei 
ofírwm  ef  o  beiUiaid ;  a  thywaUted 
olew  arno,  a  rhodded  thus  arno. 

2  A  dyged  ef  at  feibion  Aaron,  yr 
oflfeiriaid:  a  chymmered  efe  oddi 
yno  lonaid  ei  law  o'i  beilliaid,  ac 
o'i  olew,  ynghyd  a'i  holl  thus;  a 
Uosged  yr  offeiriad  ei  goffadwriaeth 
ar  yr  aUor,  yn  oŵwm  tanUyd  o 
arogl  peraidd  i'r  Arglwydd. 

3  A  bydded  ^gweddill  y  bwyd- 
offrwm  i  Aaron  ac  i'w  feibion : 
*=  sancteiddbeth  o  danllyd  oflfrym- 
mau  yr  Arglwydd  ydyw. 

4  1  Hefyd  pan  ofírymmech  fwyd- 
oŵwm,  wedi  ei  bobi  mewn  ffwrn, 
teisen  beilliaid  groy  w,  wedi  ei  chym- 
mysgu  trwy  olew,  neu  afrllad  croy w 
wedi  eu  henneinio  ag  olew,  a  fydd. 

5  1Í  Ond  OS  bwyd-offrwm  ar  rad- 
ell fydd  dy  ofírwm  di,  bydded  o 
beilliaid  wedi  ei  gymmysgu  yn  groyw 
trwy  olew. 

6  Torr  ef  yn  ddamau,  a  thywaUt 
arno  olew :  bwyd-ofírwm  yw. 

7  H  Ac  08  bwyd-offrwm  padell 
fydd  dy  offrwm,  gAvneler  o  beilliaid 
tr^vy  olew. 

8  A  dwg  i'r  Arglwydd  y  bwyd- 
offrwm,  yr  hwu  a  wneir  o'r  rhai 
hyn :  ac  wedi  y  dyger  at  yr  offeir- 
iaid,  dyged  yntau  ef  at  yr  allor. 

9  A  choded  yr  offeiriad  ei  ^  goffad- 
wriaeth o'r  bwyd-ofírwm,  a  llosged 
ef  ar  yr  allor ;  *yn  offrwm  tanllyd,  o 
arogl  peraidd  i'r  Arglwydd. 

10  A  bydded  i  Aaron  ac  i'w  feib- 


102 


ion  weddill  y  bwyd-offrwm  :  sanct- 
eiddbeth  o  danllyd  ofírymmau  yr 
Arglwydd  ydyw. 

11  Na  wneler  ^yn  lefeinllyd  ddim 
bwyd-oŵwm  a  oflrymmoch  i'r  Ar- 
glwydd ;  canys  dim  surdoes,  na 
mêl,  ni  losgwch  yn  ofifrwm  tanllyd 
i'r  Arglwydd. 

12  IT  Ofirymmwch  i'r  Arglwydd 
offrwm  y  blaen-ffi-wyth ;  ond  na 
^losger  hwynt  ar  yr  aUor  yn  arogl 
peraidd. 

13  ^Dy  holl  fwyd-ofírwm  hefyd  a 
hellti  di  â  halen;  ac  na  phalled 
halen  cyfammod  dy  Dduw  o  fod  ar 
dy  fwyd-offi*wm :  ofírymma  halen 
ar  bob  offi-wm  i  ti. 

14  Ac  OS  offrymmi  i'r  Arglwydd 
fwyd- offrwm  y  ffi-wythau  cyutaf; 
tywysennau  irion  wedi  eu  crasu 
wrth  y  tan,  se/ŷd  a  gurir  aUan  o'r 
dywysen  lawn,  a  oŵymmi  di  yn 
fwyd-offi'wm  dy  fírwythau  cyntaf. 

15  A  dod  olew  arno,  a  gosod  thus 
arno :  bwyd-oflfrwm  yw. 

16  A  Uosged  yr  offeiriad  ei  goffad- 
wriaeth ef  o'i  yd  wedi  ei  guro  allan, 
ac  o'i  olew,  ynghyd  a'i  holl  thus : 
offrwm  tanllyd  i'r  Arglwydd  yw. 

PENNOD  III. 

1  Yr  aberth  hedd  o  eidion,   6  o'r  praidd : 

7  naill  ai  oen,  12  ai  gafr. 

AC  OS*  aberth  head  fydd  ei  offrwm 
jl\.  ef,  pan  ofifrymmo  efe  eidion, 
ofirymmed  ef  ger  bron  yr  Arglwydd 
yn  bei-ffeith-gwbl;  pa  un  bynnag 
ai  yn  wrryw  ai  yn  fenyw. 

2  A  ^rhodded  ei  law  ar  ben  ei 
offrwm,  a  lladded  ef  wrth  ddrws 
pabell  y  cyfarfod:  a  thaenelled 
meibion  Aaron,  yr  offeiriaid,  y  gwaed 
ar  yr  aUor  o  amgylch. 

3  Ac  ofirymmed  o'r  aberth  hedd 
aberth  tanllyd  i'r  Arglwydd;  sef 
*=y  weren  fol,  a'r  holl  wer  a  fydd  ar 
y  perfedd ; 

4  A'r  ddwy  aren,  a'r  gwer  afyddo 
arnynt  hyd  y  tenew>Ti,  a'r  ^  rh^vyden 
hefyd  a  fydd  oddi  ar  yr  afu,  a  dyn 
efe  ymaith,  ynghyd  a'r  arennau. 

5  A  ^  llosged  meibion  Aaron  hynny 
ar  yr  aUor,  ynghyd  a'r  ofii'\vm  poeth 
sydd  ar  y  coed  a  fyddant  ar  y  tan, 
yn  aberth  tanllyd,  o  arogl  peraidd 
i'r  Arglwydd. 

6  t  Ac  OS  o'r  praidd  y  bydd  yr 
hyn  a  offrymmo  efe  yn  hedd-aberth 
i'r  Arglwydd,  offrymmed  ef  yn  wr- 
ryw neu  yn  fenyw  perffeith-gwbL 

7  Os  oen  a  offrymma  efe  yn  ei 


Cyn 
CRIST 

1490. 


fEdrych 
Matt.  16. 
12. 

Marc  8. 15. 
Luc  12. 1. 
1  Cor.  5.  8. 
Gal.  5.  9. 


2Heb. 
ddyrch- 
afer. 

B  Marc  9.49. 


a  pen.  7. 11, 
29.  a  22. 
18,21. 


b  Esod.  29. 
10. 


c  Exod.  29. 
13. 


2  Neu, 
lUeingig. 


d  pen.  6. 13. 


Aberthau  dros  bechodau 


LEFITICUS,  IV. 


a  wneler  mewn  anwyhod. 


Cyn 
CRIST 

1490. 


«  Edrych 
pen.  21.  6, 
7, 8,  21,  22. 
a  22.  25. 
Ezec.  44. 7. 
MaL  1.  7, 
12. 


f  pen.  7.  23, 

6  Gen.  9. 4. 
pen.  7.  23, 
26.  a  17. 
10,14. 
Deut.  12. 
16. 

1  Sam.  11 
33. 
Ezec.  44. 7. 


a  Num.  15. 

22. 


b  pen.  9.2. 


oflrwm ;  yna  dyged  ger  bron  yr  Ar- 

GLWYDD. 

8  A  gosoded  ei  law  ar  ben  ei  off- 
rwm,  a  lladded  ef  o  flaen  pabell  y  cyf- 
arfod;  a  thaenelled  meibion  Aaron 
ei  waed  ef  ar  yr  allor  oddi  amgylch. 

9  Ac  oflfrymmed  o'r  aberth  hedd 
yn  aberth  tanllyd  i'r  Arglwydd; 
ei  weren,  a'r  gloren  i  gyd:  torred 
hi  ymaith  wrth  asgwrn  y  cefn,  yng- 
hyd  a'r  weren  fol,  a'r  holl  wer  a 
fyddo  ar  y  perfedd ; 

10  A'r  ddwy  aren,  a'r  gwer  a  fyddo 
arnynt,  hyd  y  tenewyn,  a'r  rhwyden 
oddi  ar  yr  afti,  ynghyd  a  r  arennau, 
a  dỳn  efe  ymaith. 

11  A  llosged  yr  offeiriad  hyn  ar 
yr  allor:  *bwyd- aberth  tanllyd  i'r 
Arglwydd  ydyw. 

12  IT  Ac  OS  gafrfydd  ei  offrwm  ef ; 
dyged  hi  ger  bron  yr  Arglwydd. 

13  A  gosoded  ei  law  ar  ei  phen,  a 
lladded  hi  o  flaen  pabeU  y  cyfar- 
fod ;  a  thaenelled  meibion  Aaron  ei 
gwaed  hi  ar  yr  allor  o  amgylch. 

14  Ac  ofiiymmed  o  hynny  ei  ofírwm 

0  aberth  tanllyd  i'r  Arglwydd;  sef 
y  weren  fol,  a'r  hoU  wer  a  fyddo 
ar  y  perfedd ; 

15  A'r  ddwy  aren,  a'r  gwer  a  fyddo 
arnynt,  hyd  y  tenewyn,  a'r  rhwyden 
oddi  ar  yr  afii,  ynghyd  a'r  arennau, 
a  dỳn  efe  ymaith. 

16  A  Uosged  yr  ofibiriad  hwynt  ar 
yr  allor:  bwyd- aberth  tanllyd  o 
arogl  peraidd  ydyw.  'Yr  holl  wer 
sydd  eiddo  yr  Arglwydd. 

17  Deddf  dragywyddol  trwy  eich 
cenhedlaethau  yn  eich  holl  annedd- 
au,  yw:  na  fwyttaoch  ddim  gwer, 
na  dim  sgwaed. 

PENNOD  IV. 

1  Aberthau  dros  bechod,  3  a  wnelai  yr  offeir- 
iad, 13  neu  yr  hoU  gynnulleidfa,  22  neu  y 
pennaeth,  27  neu  y  bohl,  mewn  anwyhod. 

LLEFARODD  yr  Arglwydd 
hefyd  wrth  Moses,  gan   ddy- 
wedyd, 

2  Llefara  wrth  feibion  Israel,  gan 
ddywedyd,  *Pan  becho  dyn  mewn 
anwybod  yn  erbyn  yr  un  o  orchy- 
mynion  yr  Arglwydd,  a  gwneuth- 
ur  yn  erbyn  un  o  honynt  y  pethau 
ni  ddyMd  eu  gwneuthur : 

3  Os  ofiFeiriad  enneiniog  a  becha 
yn  ol  pechod  y  bobl;  oflrymmed, 
dros  ei  bechod  a  wnaeth,  ''fustach 
ieuangc  perffeith-gwbl,  yn  aberth 
dros  bechod  i'r  Arglwydd. 

4  A  dyged  y  bustach  i  ddrws  pa- 
beU  y  cyfarfod,  ger  bron  yr  Ar- 


glwydd, a  gosoded  ei  law  ar  ben 
y  bustach,  a  Uadded  y  bustach  ger 
bron  yr  Arglwydd. 

5  A  "^chymmered  yr  offeiriad  en- 
neiniog o  waed  y  bustach,  a  dyged 
ef  i  babell  y  cyfarfod. 

6  A  throched  yr  offeiriad  ei  fys  yn 
y  gwaed,  a  thaenelled  o'r  gwaed  ger 
bron  yr  Arglwydd  seithwaith,  o 
flaen  gwahanlen  y  cyssegr. 

7  A  gosoded  yr  offeiriad  heth  o'r 
gwaed  ger  bron  yr  Arglwydd  ar 
gyrn  aUor  yr  arogl-darth  peraidd, 
yr  hon  sydd  jm  mhabell  y  cyfar- 
fod; a  thywallted  ^holl  waed  arall 
y  bustach  wrth  droed  aUor  y  poeth- 
ofirwm,  yr  hon  sydd  wrth  ddrws 
pabell  y  cyfarfod. 

8  A  thynned  holl  wer  bustach  yr 
aberth  dros  bechod  oddi  wrtho;  y 
weren  fol,  a'r  holl  y^QV  fyddo  ar  y 
perfedd ; 

9  A'r  ddwy  aren,  a'r  gwer  a  fyddo 
arnynt,  hyd  y  tenewyn,  a'r  rhwyden 
oddi  ar  yr  afu,  a  dyn  efe  ymaith, 
ynghyd  a'r  arennau; 

10  ^  Megis  y  tynnodd  o  fustach  yr 
aberth  hedd :  a  llosged  yr  offeiriad 
hwynt  ar  allor  y  poeth-offrwm. 

11  'Ond  croen  y  bustach,  a'i  holl 
gig,  ynghyd  a'i  ben,  a'i  draed,  a'i 
berfedd,  a'i  fiswail, 

12  A'r  holl  fiistach  hefyd,  a  ddwg 
efe  aUan  i'r  tu  allan  i'r  gwersyU,  i 
le  glân,  ^wrth  dywalltfa  y  Uudw; 
ac  ^a'i  Uysg  ar  goed  yn  tan;  wrth 
dywalltfa  y  Uudw  y  Uosgir  ef 

13  IT  Ac  '  OS  hoU  gynnulleidfa  Is- 
rael a  becha  mewn  anwybod,  ^a'r 
peth  yn  guddiedig  o  olwg  y  gyn- 
nulleidfa, a  gwneuthur  o  honynt  yn 
erbyn  yr  un  o  orchymynion  yr  Ar- 
glwydd, ddim  o'r  hyn  ni  ddylid  eu 
gwneuthur,  a  myned  yn  euog : 

14  Pan  wypir  y  pechod  y  pechas- 
ant  ynddo;  yna  ofiiymmed  y  gyn- 
nulleidfa ftistach  ieuangc  dros  y 
pechod,  a  dygant  ef  o  flaen  pabeU 
y  cyfarfod. 

*  15  A  gosoded  henuriaid  y  gynnull- 
eidfa eu  dwylaw  ar  ben  y  bustach 
ger  bron  yr  Arglwydd,  a  Uaddant 
y  bustach  ger  bron  yr  Ajiglwydd. 

16  A  dyged  yr  offeiriad  enneiniog  o 
waed  y  bustach  i  babell  y  cyfarfod. 

17  A  throched  yr  offeiriad  ei  fys 
yn  y  gwaed,  a  thaenelled  ger  bron 
yr  Arglwydd  seithwaith,  o  flaen  y 
wahanleiL 

18  A  gosoded  o'r  gwaed  ar  gyrn  yr 
allor  sydd  ger  bron  yr  Arglwydd, 


103 


AbertJiau  dros  hechodau 


LEFITICUS,  V. 


a  wnder  mewn  anwyhod. 


Cyn 
CKIST 

1490. 


lad.  3. 


n  pen.  3.  5. 


n  Num.  15. 

27. 
2Heb. 

un  enaid. 
3o> 

gwerin. 


0  pen.  3. 14. 
P  pen.  3.  3. 


1  Exod.  29. 
18. 


sef  yr  hon  sydd  ym  mhabell  y  cyf- 
arfod;  a  thywallted  yr  holl  waed 
arall  wrth  waelod  allor  y  poeth- 
ofifrwiQ,  yr  hon  sydd  wi'th  ddrws 
pabell  y  cyfarfod. 

19  A  thynned  ei  holl  wer  allan  o 
hono,  a  llosged  ar  yr  allor. 

20  A  g^vnaed  i'r  bustach  hwn 
megis  y  gwnaeth  ^  i  fustach  y  pech- 
aberth ;  felly  gwnaed  iddo :  a'r 
offemad  a  wna  gynimod  drostynt; 
ac  fe  a  faddeuir  iddynt. 

21  A  dyged  y  bustach  allan  i'r  tu 
allan  i'r  gwersyll,  a  Uosged  ef  fel  y 
llosgodd  y  bustach  cyntaf.  Dyma 
aberth  dros  bechod  y  gynnuUeidfa. 

22  H  Os  pecha  pennaeth,  a  gwneuth- 
ur  me\vn  anwybod  yn  erbyn  yr  un 
o  orchymynion  yr  Arglwydd  ei 
Dduw,  ddim  o'r  hyn  ni  ddylid  eu 
gwneuthur,  a  bod  yn  euog ; 

23  Neu  OS  daw  i  wybod  ei  fai  yr 
hwn  a  wnaeth :  dyged  ei  offi-wm  o 
Iwdn  gafr  gwrryw  perffeith-gwbl. 

24  A  gosoded  ei  law  ar  ben  y 
llwdn,  a  Uadded  ef  yn  y  lie  y  lleddir 
y  poeth-ofifrwm,  ger  bron  yr  Ar- 
glwydd. Dyma  aberth  dros  bechod. 

25  A  chymmered  yr  offeiriad  o 
waed  yr  aberth  dros  bechod  a'i  fys, 
a  gosoded  ar  gyrn  allor  y  poeth- 
offrwm,  a  thywaUted  ei  waed  ef 
wrth  waelod  allor  y  poeth-ofírwm. 

26  A  Uosged  ei  holl  wer  ar  yr 
aUor,  fel  ™  gwer  yr  aberth  hedd :  a 
g^vnaed  yr  offeiriad  gymmod  drosto 
am  ei  bechod ;  a  maddeuir  iddo, 

27  1Í  Ac  °  OS  pecha  ^  neb  ^  o  bobl  y 
wlad  mewn  an^vybod,  gan  wneuthur 
yn  erbyn  yr  un  o  orchymynion  yr 
Arglwydd,  ddim  o'r  j^ethau  ni  ddyl- 
id eu  g^vneuthur,  a  bod  yn  euog ; 

28  Neu  OS  ei  bechod  yr  hwn  a 
bechodd  a  ddaw  i'w  wybodaeth  ef : 
yna  dyged  ei  offrwm  o  Iwdn  gafr 
fenyw  beiffeith-gwbl  dros  ei  bechod 
a  bechodd  efe. 

29  A  gosoded  ei  law  ar  ben  yr 
aberth  dros  bechod,  a  lladded  yr 
aberth  dros  bechod  yn  y  lie  ?/ 
lleddir  y  poeth-oirnvni. 

30  A  chymmered  yr  offeiriad  o'i 
gwaed  hi  a'i  fys,  a  rhodded  ar  gyrn 
allor  y  poeth-offi-wm,  a  thywallted  ei 
holl  waed  hi,  Avrtli  waelod  yr  aUor. 

31  A  °  thynned  ei  holl  wer  hi,  p  fel 
y  tynnir  y  gwer  oddi  ar  yr  aberth 
hedd;  a  llosged  yr  offeiriad  e/  ar 
yr  allor,  lyn  arogl  peraidd  i'r  Ar- 
glwydd: a  gwnaed  yr  offeiriad 
gymmod  drosto ;  a  maddeuir  iddo. 


104 


32  Ac  OS  dwg  efe  ei  ollrwm  dros 
bechod  o  oen,  dyged  hi  yn  fenyw 
berffeith-gwbl. 

33  A  gosoded  ei  law  ar  ben  jr 
aberth  dros  bechod,  a  lladded  hi 
dros  bechod  yn  y  lie  y  lleddir  y 
poeth-offrwm. 

34  A  chymmered  yr  offeiriad  a'i 
fys  o  waed  yr  aberth  dros  bechod, 
a  gosoded  ar  gyrn  allor  y  poeth- 
offr^ym,  a  thywallted  ei  hoU  waed 
hi  wi'th  waelod  yr  allor. 

35  A  thynned  ei  holl  wer  hi,  fel  y 
tynnir  gwer  oen  yr  aberth  hedd; 
a  llosged  yr  offeiriad  h-wynt  ar  yr 
allor,  ""fel  aberth  tanllyd  i'r  Ar- 
glwydd: a  gwnaed  yr  offeiriad 
gymmod  drosto  am  ei  bechod  yr 
h^vn  a  bechodd ;  a  maddeuir  iddo. 

PENNOD  V. 

1  Y  neb  a  hechodd  tnoy  gelu  yr  hyn  a  wypo,  2 
trwy  gyffwrdd  â  dim  aflan:  4  neu  tnnj  Iw. 
6  Ei  ojf'rwm  dros  ei  gamwedd,  o'r  praidd,  7 
o'r  adar,  11  o  heilliaid.  14  Yr  oý'noin  dios 
gamwedd  mewn  cyssegr-ladrad,  17  ac  mewn 
pechudau  o  anwyhod. 

OS  pecha  dyn,  a  chlywed  llais 
Uw,  ac  yntau  yn  dyst,  naiU  ai 
yn  gweled  ai  yn  gwybod ;  oni  fynega, 
yna  efe  a  ddwg  ei  anwiredd. 

2  ^  Os  dyn  a  gyffwrdd  â  dim  aflan, 
pa  un  bynnag  ai  burgyn  bwystfil 
aflan,  ai  burgyn  anifail  aflan,  ai 
burgyn  ymlusgiad  aflan;  er  bod  y 
peth  yn  guddiedig  oddi  wrtho  ef, 
aflan  ac  euog  yw  efe. 

3  Neu  pan  gyffyrddo  ''âg  aflendid 
dyn,  pa  aflendid  bynnag  iddo,  yr 
hwn  y  bydd  efe  aflan  o'i  blegid,  a'r 
peth  yn  guddiedig  rhagddo;  pan 
gaffo  wybod,  yna  euog  yw. 

4  Neu  OS  dyn  a  dwng,  gan  draetliu 
a'r  gwefusau  ar  ^  wneuthur  drwg, 
neu  '^wneuthur  da;  beth  bynnag  a 
draetho  dyn  trAvy  Iw,  a'r  peth  yn 
guddiedig  rhagddo ;  pan  gaffo  efe 
>^7bod,  euog  yw  o  un  o  hyn. 

5  A  phan  fyddo  efe  euog  o  un  o 
hyn ;  yna  *  cyffesed  yr  hyn  y  pech- 
odd  ynddo : 

6  A  dyged  i'r  Arglwydd  ei  offr^vm 
dros  gamwedd  am  ei  bechod  yr  hwn 
a  bechodd ;  sef  benyw  o'r  praidd, 
oen  neu  fỳn  gafr,  yn  aberth  dros 
bechod  ;  a  g^vnaed  jt  offeiriad  gym- 
mod drosto  am  ei  bechod. 

7  Ond  ^os  ei  laAv  ni  chyi'haedd 
werth  oen;  dyged  i'r  Arglwydd, 
am  ei  gamwedd  yr  hwn  a  bechodd, 
ddAvy  ^durtur,  neu  ddau  gyw  colom- 
men ;  y  naill  yn  aberth  dros  bech- 
od, a'r  llall  yn  boeth-offrAvm. 


Cyn 
CRIST 

1490. 


<■  pen.  3.  5. 


«pen.  11. 24, 
28,  31, 39. 


b  pen.  12,  a 
13,  a  15. 


c  Edrych 

1  Sam.  25. 

22. 

Act.  23. 12. 
4  Rdrych 

Marc  6. 23. 


fpen.  12.  8. 
a  14.  21. 


g  pea.  1. 1^ 


Aherthau  dros 


LEFITICUS,  VI. 


amryw  hecJiodau. 


Cvn 
CEIST 

1490. 

ii  pen.  1. 15. 


<  pen.  4.  7, 
18,  30, 34. 


k  pen.  1. 14. 


1  Num.  5. 15. 


n>  pen.  2.  2. 
n  pen.  4.  35. 


o  pen.  2.  3. 


P  pen.  22. 14. 


•1  Exod.  30. 
13. 


r  pen.  22. 14. 
a  27.  13, 
15,  27. 
Num.  5,  7. 


•  pen.  4.  2. 


8  A  dyged  hwynt  at  yr  offeiriad ; 
ac  offrymmed  efe  yr  hwn  si/dd  dros 
becliod  yn  gyntaf,  ''a  thorred  ei  ben 
wrth  ei  wegil ;  ond  na  thorred  ef 
ymaitli. 

9  A  thaenelled  o  waed  yr  abertli 
dros  bechod  ar  ystlys  yr  allor ;  a 
'gwasger  y  rhan  arall  o'r  gwaed 
wrth  waelod  yr  allor.  Dyma  aberth 
dros  bechod, 

10  A'r  ail  a  wna  efe  yn  ofírwm 
poeth,  yn  ol  ^  y  ddefod :  a'r  off- 
eiriad a  wna  gymmod  drosto  am  ei 
bechod  yr  h^vn  a  bechodd ;  a  madd- 
euir  iddo. 

11  IT  Ac  OS  ei  law  ni  chyrhaedd 
dd^vy  durtur,  neu  ddau  gyw  col- 
ommen ;  yna  dyged  yr  h^Yn  a  bech- 
odd ei  offr^vm  o  ddegfed  ran  ephah 
o  beilliaid  yn  aberth  dros  bechod: 
'na  osoded  olew  ynddo,  ac  na  rodd- 
ed  thus  arno;  canys  aberth  dros 
bechod  2/w. 

12  A  dyged  hynny  at  yr  offeiriad: 
a  cliymmered  yr  offeiriad  o  hono 
lonaid  ei  law  ""yn  goffadwriaeth,  a 
llosgcd  ar  yr  allor,  "  fel  ebyrth  tan- 
11yd  i'r  Arglwydd.  Dyma  aberth 
dros  becliod. 

13  A  gAvnacd  yr  offeiriad  gymmod 
drosto  ef  am  ei  bechod  a  bechodd 
efe  yn  un  o'r  rhai  hyn;  a  madd- 
euir  iddo  :  °  a  bydded  i'r  offeiriad  y 
gweddill,  megis  o'r  bwyd-offrwm. 

14  1Í  A  llefarodd  yr  Arglwydd 
^n't\l  Moses,  gan  ddjvvedyd, 

15  P  Os  gwna  dyn  gamwedd,  a 
pliechu  trwy  amryfusedd,  yn  y  peth- 
au  a  gyssegrwyd  i'r  Arglwydd  ; 
jTia  dyged  i'r  Arglwydd  dros  ei 
gamwedd,  h^vi'dd  pcrffeith-gwbl  o'r 
praidd,  gyd  â'th  bris  di  o  siclau 
arian,  yn  ol  ^sicl  y  cyssegr,  yn 
aberth  dros  gamwedd. 

IG  A  thaled  am  y  niwed  a  wnaeth 
]/)i  y  peth  cyssegredig,  a  ''rhodded 
ei  bummed  ran  yn  ychwaneg  atto, 
a  rhodded  ef  at  yr  offeiriad  :  a 
g^Tiiaed  yr  offeiriad  gymmod  drosto 
a  liwrdd  jt  offrwm  dros  gamwedd ; 
a  maddeuir  iddo. 

17 1Í  Ac  OS  pecha  ^enaid,  a  gwneuth- 
ur  yn  erhyn  gorchymynion  yr  Ar- 
glwydd, ddim  o'r  hyn  ni  ddylid  eu 
gwneuthur ;  er  na  wyddai,  etto  euog 
i'ydd,  a'i  anwiredd  a  ddwg. 

18  A  dyged  Invrdd  perffeith-gwbl 
o'r  praidd,  gyd  â'th  bris  di,  at  yr 
offeiriad,  yn  offrwm  dros  gamwedd: 
a  g^vnaed  yr  offeiriad  gymmod 
drosto  am  ei  ami-yfusedd  a  gam- 


gymmerodd  efe,  ac  yntau  heb  wyb- 
od ;  a  maddeuir  iddo. 

19  Aberth  dros  gamwedd  yw  hyn: 
camwedd  a  wnaeth  yn  ddiau  yn 
erbyn  yr  Arglwydd. 

PENNOD  VI. 

1  Yr  ofrwm  dros  gamivedd  mewn  pecliodau 
a  ivneler  trwy  wyhod.  8  Cyfraith  y  poeth- 
offrwm,  14  a'r  hivyd-qfrwm.  19  Yr  offrwm 
wrth  gyssegru  offeiriad.  24  Cyfraith  y  pech- 
offrwm. 

A  LLEFARODD  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

2  *  Os  pecha  dyn,  a  gwneuthur 
camwedd  yn  erbyn  yr  Arglwydd, 
a  dywedyd  celwydd  wrth  ei  gym- 
inydog  am  yr  hyn  a  rodded  atto 
i'w  gadw,  neu  am  yr  hyn  y  rhoddes 
efe  ei  law,  neu  yn  yr  hyn  trwy 
drawsder  a  ddygoud  efe,  neu  yn 
yr  hyn  y  t^vyllodd  ei  gymmydog ; 

3  Neu  OS  cafodd  beth  gwedi  ei 
golli,  a  dywedyd  celwydd  am  dano, 
neu  dyngu  yn  anudon  ;  am  ddim 
o'r  holl  bethau  a  wnelo  dyn,  gan 
bechu  ynddynt : 

4  Yna,  am  iddo  bechu,  a  bod  yn 
euog ;  bydded  iddo  roddi  yn  ei  ol  y 
trais  a  dreisiodd  efe,  neu  y  peth  a 
gafodd  trwy  dwyll,  neu  y  peth  a 
adawyd  i  gadw  gyd  âg  ef,  neu  y 
peth  wedi  ei  golli  a  gafodd  efe, 

5  ISTeu  beth  bynnag  y  tyngodd  efe 
anudon  am  dano  ;  ^  taled  h}ainy  er- 
byn ei  ben,  a  chwaneged  ei  bum- 
med ran  atto :  ^  ar  y  dydd  yr  off- 
rjanmo  dros  gamwedd,  rhodded  ef 
i'r  neb  a'i  piau. 

6  A  dyged  i'r  Arglwydd  ei  offrwm 
dros  gamwedd,  hwrdd  perffeith- 
gwbl  o'r  praidd,  *^gyd  â'th  bris  di, 
yn  offrwTn  dros  gamwedd,  at  yr 
offeiriad. 

7  A  gAvnaed  yr  offeiriad  gymmod 
drosto  ger  bron  yr  Arglwydd  :  a 
maddeuir  iddo,  am  ba  beth  bynnag 
a  wnaeth,  i  fod  yn  euog  o  hono. 

8  t  Llefarodd  yi-  Arglwydd  hefyd 
wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

9  Gorchymyn  i  Aaron,  ac  i'w  feib- 
ion,  gan  ddyivedyd,  Dyma  gyfraith 
y  poeth-offrwm  :  (poeth-offrwm  yw, 
o  herwydd  y  llosgi  ar  yr  allor  ar 
hyd  y  nos  hyd  y  bore,  a  than  yr 
allor  a  gynneuir  arni.) 

10  "^Gwisged  yr  offeiriad  hefyd  ei 
licin-wisg  am  dano,  a  gwisged  lodr- 
au  llian  am  ei  gnawd,  a  choded  y 
Uudw  lie  jT  ysodd  y  tan  y  poeth- 
abcrth  ar  yr  allor,  a  gosoded  ef 
"gcr  Haw  yr  allor. 


d  Ezod.  28. 
4Ü,  41,  43. 


Cyfraith  y  hwyd-offrwrn. 


LEFITICUS,  VIL 


Cyfraith  y  pech-offrivm. 


Cyn 
CRIST 

1490. 

f  pen.  4. 12. 


i  pen.  3.  3, 
9,14, 


t  pen.  2.  L 
Num.  15. 4. 


i  pen.  2. 2, 9. 

k  pen.  2.  a, 
1  pen.  10. 12. 


m  Num.  18. 
9,10. 
a  pen,  2.  3. 


0  Exod.  29. 
37. 

pen.  22.  4, 
5,6. 


■lExod.16. 
36. 


Í  pen.  4.  a. 


»Exod.29, 
25, 


♦  pen.  4.  2. 


11  A  diosged  ei  wisgoedd,  a  gwisg- 
ed  ddillad  eraill,  a  dyged  allan  y 
Uudw  i'r  tu  allan  i'r  gweisyll,  ^i 
le  glân. 

12  A  chynneuer  y  tan  sydd  ar  yr 
allor  arni ;  na  ddiíFodded :  ond  Uosg- 
ed  yr  offeiriad  goed  arni  bob  bore ; 
a  threfhed  y  poeth-oflFrwm  arni,  a 
Uosged  ^wer  yr  aberth  hedd  arni. 

13  Cynneuer  y  tan  bob  amser  ar 
yr  allor ;  na  ddiffodded. 

14 1Í  ^Dyma  hefyd  gyfraith  y  bwyd- 
oflfrwm,  Dyged  meibion  Aaron  ef  ger 
bron  yr  Arglwydd,  o  flaen  yr  allor : 

15  A  choded  o  bono  yn  ei  law  o 
beilliaid  y  bwyd-offrwm,  ac  o'i  olew, 
a'r  holl  thus  yr  hwn  fydd  ar  y 
bwyd-ofirwm ;  a  llosged  ei  '  goffad- 
wriaeth  ef  ar  yr  allor,  yn  arogl  per- 
aidd  i'r  Arglwydd. 

16  "^A'r  gweddill  o  bono  a  fwytty 
Aaron  a'i  feibion :  yn  groyw  y  bwyt- 
têir  ef :  ^  yn  y  He  sanctaidd  o  fewn 
cynteddfa  pabell  y  cyfarfod  y  bwyt- 
tânt  ef 

17  Na  phober  ef  trwy  lefain, 
™Rhoddais  ef  yn  rhan  iddynt  o'm 
haberthau  tanllyd  :  °  peth  sanct- 
eiddiolaf  yw  hyn,  megis  yr  aberth 
dros  bechod,  a'r  aberth  dros  gam- 
wedd. 

18  Fob  gwrryw  o  blant  Aaron  a 
fwyttânt  hyn :  deddf  dragywyddol 
fydd  yn  eich  cenhedlaethau  am 
aberthau  tanllyd  yr  Arglwydd  : 
**pob  un  a  gyöyrddo  â  hwynt,  fydd 
sanctaidd. 

19  1Í  A  llefarodd  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

20  P  Dyma  oflrwm  Aaron  a'i  feib- 
ion, yr  hwn  a  offiymmant  i'r  Ar- 
glwydd, ar  y  dydd  yr  enneinier  ef 
Degfed  ran  'ephah  o  beilliaid  yn 
fwyd-ofirwm  gwastadol,  ei  banner 
y  bore,  a'i  banner  brydnawn. 

21  Gwneler  ef  trwy  olew  mewn 
padell :  yna  y  dygi  ef  i  mewn  wedi 
ei  grasu ;  ac  oŵymma  ddarnau  y 
b^vyd-offi'wm  wedi  ei  grasu,  yn  arogl 
peraidd  i'r  Arglwydd. 

22  A'r  offeiriad  o'i  feibion  ef,  "^yr 
hwn  a  enneinir  yn  ei  le  ef,  gwnaed 
hyn,  trwy  ddeddf  dragywyddol  : 
•  Uosger  y  cwbl  i'r  Arglwydd. 

23  A  phob  bwyd-oflrwm  dros  jr 
offeiriad  a  fydd  wedi  ei  losgi  oil : 
na  fwyttâer  ef 

24  1Í  Llefarodd  yr  Arglwydd  hef- 
yd wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

25  Llefara  wrth  Aaron  ac  wrth  ei 
feibion,  gan  ddywedyd,  '  Dyma  gyf- 


raith yr  aberth  dros  bechod.  "Yn  y 
lie  y  Ueddir  y  poeth-ofirwm,  y  lleddir 
yr  aberth  dros  bechod  ger  bron  yr 
Arglwydd:  ^sancteiddiolaf  «/w^efe. 

26  y  Yr  offeiriad  a'i  hoffi^ymmo  dros 
bechod,  a'i  bwytty :  yn  y  lie  sanct- 
aidd y  bwyttêir  ef,  /nghynteddfa 
pabell  y  cyfarfod. 

27  Beth  bynnag  a  gyfíyi'ddo  â'i 
gig  ef,  a  fydd  sanctaidd:  a  phan 
daeneller  o'i  waed  ef  ar  ddilledyn, 
golch  yn  y  Ue  sanctaidd  yr  hyn  y 
taenellodd  y  gwaed  arno. 

28  A  ""thorrer  y  Uestr  pridd  y  berw- 
er  ef  ynddo :  ond  os  mewn  llestr 
pres  y  berwir  ef,  ysgwrier  a  golcher 
ef  mewn  dwfr, 

29  Bwyttâed  pob  gwrryw  ym  mysg 
yr  offeiriaid  ef :  sancteiddiolaf  yw 
efe, 

30  *  Ac  na  fwyttâer  un  ofirwm  dros 
bechod,  yr  hwn  y  dyger  o'i  waed  i 
babell  y  cyfarfod,  i  wneuthur  cym- 
mod  yn  y  He  sanctaidd;  ond  llosger 
mewn  tan. 

PENNOD  VII, 

1  Cyfraith  yr  offrwm  dros  gamioedd,  11  a'r 
aberthau  hedd  :  12  pa  un  bynnag  fo  ai  aberth 
d'iolch,  16  ai  adduned,  ai  rhodd  o  wirfodd. 
22  Gicahardd  y  brasder,  26  aV  gwaed.  28 
Ehan  yr  offeiriad  o'r  aberthau  hedd. 

*^T~\YMA  hefyd  gyfraith  yr  ofírwm 
JL/  dros  gamwedd:  ^sancteiddiol- 
af yiv. 

2  *=  Yn  y  man  He  y  Uaddant  y  poeth- 
offirwm,  y  Uaddant  yr  aberth  dros 
gamwedd ;  a'i  waed  a  daenella  efe 
ar  yr  allor  o  amgylch, 

3  A'i  ^  holl  wer  a  oflrymma  efe  o 
bono  ;  y  gloren  hefyd,  a'r  weren  fol, 

4  A'r  ddwy  aren,  a'r  gwer  fyddo 
arnynt,  hyd  y  tenewyn,  a'r  rhwyden 
oddi  ar  yr  afìi,  ynghyd  a'r  arennau, 
a  dỳn  efe  ymaith, 

5  A  llosged  yr  offeiriad  hwynt  ar 
yr  allor,  yn  aberth  tanllyd  i'r  Ar- 
glwydd :  aberth  dros  gamwedd  yw. 

6  *  Pob  gwrryw  ym  mysg  yr  offeir- 
iaid a'i  bwytty :  yn  y  Ue  sanctaidd 
y  bwytteir  ef :  sancteiddiolaf  yiv. 

7  Fel  y  mae  yr  aberth  dros  bechod, 
felly  y  bydd  ^yr  aberth  dros  gam- 
wedd ;  un  gyfraith  sydd  iddynt :  yr 
offeiriad,  yr  hwn  a  wna  gymmod  âg 
ef,  a'i  piau. 

8  A'r  offeiriad  a  ofirymmo  boeth- 
ofifrwm  neb,  yr  offeiriad  a  gaiff  iddo 
ei  bun  groen  y  poeth-offrwm  a  off- 
rymmodd  efe, 

9  A  sphob  bwyd-oflfrwm  a  graser 
mewn  ffvsrn,  a'r  hyn  oU  a  wneler 


Cyn 
CRIST 

1490. 

«  pen.  L  3, 
5, 11.  a  4. 

24,  29,  33. 
X  pen.  21. 22. 
r  Num.  18. 9. 


«  pen.  11, 33. 


*  pen.  4.  7, 
11, 12, 18, 
21.  a  16. 27. 
Heb.  13.11. 


»  pen.  5,  a  6. 
b  pen.  21. 22. 


c  pen.  1. 3, 
5, 11.  a  4. 
24,  29,  33. 


d  Exod.  29. 
13. 

Îen.  3.  4, 
0.a4.8,!). 


e  Num.  18. 
9,10. 


f  pen.  6,26. 


g  pen.  2.  3, 
10. 
Num.  18. 9. 


Cyfraith  yr  aberthau  hedd,  LEFITICUS,  VII.        a  rhan  yr  offeiriaid  o  honynt. 


Cyn 

CRIST 

1490. 


b  pen.  3. 1. 
a  22. 18, 21. 


lpen.19.7,8. 


k  pen.  15. 3. 
iGen.17.14. 


n>  pen.  12, 
a  13,  a  15. 

n  pen.  11. 
24,28. 


0  pen.  3. 17. 


mewn  padell,  neu  ar  radell,  fydd 
eiddo  yr  offeiriad  a'i  hoffrymmo. 

10  A  phob  bwyd-offrwm  wedi  ei 
gymmysgu  trwy  olew,  neu  yn  sych, 
a  iydd  i  holl  feibion  Aaron,  bob  un 
fel  eu  gilydd. 

11  •'Dyma  heiyd  gyfraith  yr  ebyrth 
hedd  a  ofirymma  efe  i'r  Arglwydd. 

12  Os  yn  Ue  diolch  yr  ofirymma 
efe  hyn ;  ofíìymmed  gyd  â'r  aberth 
diolch  deisennau  croyw,  wedi  eu 
cymmysgu  trwy  olew;  ac  afrUad 
croyw,  wedi  eu  hiro  âg  olew ;  a 
pheilliaid  wedi  ei  grasu  yn  deisen- 
nau, wedi  eu  cymmysgu  âg  olew. 

13  Heb  law  y  teisennau,  ofirym- 
med  fara  lefeinllyd,  yn  ei  ofirwm, 
gyd  a'i  hedd-aberth  o  ddiolch. 

14  Ac  oflfrymmed  o  hyn  un  dorth 
o'r  holl  oflrwm,  yn  oẁwm  dyrch- 
afael  i'r  Arglwydd;  a  bydded 
hwnnw  eiddo  yr  ofíeiriad  a  daen- 
eUo  waed  yr  ebyrth  hedd. 

15  A  chig  ei  hedd-aberth  o  ddiolch 
a  fwyttêir  y  dydd  yr  ofifrymmir  ef : 
na  adawer  dim  o  hono  hyd  y  bore. 

16  Ond  *os  adduned,  neu  ofirwm 
gwirfodd,  iydd  aberth  ei  ofirwm  ef ; 
y  dydd  yr  ofirymmo  efe  ei  aberth, 
bwyttâer  ef :  a  thrannoeth  bwyttâer 
yr  hyn  fyddo  yn  weddill  o  hono. 

17  Ond  yr  hyn  a  fyddo  o  gig  yr 
aberth  yn  weddill  y  trydydd  dydd, 
Uosger  yn  tan. 

18  Ac  OS  bwyttêir  dim  o  gig  ofirwm 
ei  ebyrth  hedd  ef  o  fewn  y  trydydd 
dydd,  ni  byddir  boddlawn  i'r  hwn 
a'i  hoffiymmo  ef,  ac  nis  cyfrifir 
iddo,  fiieiddbeth  fydd:  a'r  dyn  a 
fwytty  o  hono,  a  ddwg  ei  anwiredd. 

19  A'r  cig  a  gyfiyrddo  â  dim  aflan, 
ni  fwyttêir ;  mewn  tan  y  Uosgir  ef : 
a'r  cig  avail,  pob  glân  a  fwytty  o 
hono. 

20  A'r  dyn  a  fwyttao  gig  yr  hedd- 
aberth,  yr  hwn  a  herthyn  i'r  Ar- 
glwydd, •'a'i  aflendid  arno;  'torrir 
ymaith  y  dyn  hwnnw  o  iysg  ei  bobl. 

21  Ac  OS  dyn  a  gyfiwrdd  â  dim 
aflan,  sef  tig  ™  aflendid  dyn,  neu  âg 
anifail  "aflan,  neu  âg  un  fiieidd- 
beth aflan,  a  bwytta  o  gig  yr  hedd- 
aberth,  yr  hwn  a  herthyn  i'r  Ar- 
glwydd ;  yna  y  torrir  ymaith  y 
dyn  hwnnw  o  fysg  ei  bobl. 

22  IT  Llefarodd  yr  Arglwydd 
hefyd  wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

23  Llefara  wrth  feibion  Israel, 
gan  ddywedyd,  "Na  fwyttêwch  ddim 
gwer  eidion,  neu  ddafad,  neu  afr. 

24  Etto   gwer   burgyn,   neu   wer 


KTT 


ysglyfaeth,  a  ellir  ei  weithio  mewn 
pob  gwaith ;  ond  gan  fwytta  na 
fwyttêwch  ef. 

25  O  herwydd  pwy  bynnag  a  fwyt- 
tao  wer  yr  anifail,  o'r  hwn  yi-  oifrym- 
mir  aberth  tanllyd  i'r  Arglwydd; 
torrir  ymaith  yr  enaid  a'i  bwyttao 
o  fysg  ei  bobl. 

26  PNa  fwyttêwch  chwaith  ddim 
gwaed  o  fewn  eich  cyfanneddau,  o'r 
eiddo  aderyn,  nac  o'r  eiddo  anifail. 

27  Pob  enaid  a  fwyttao  ddim 
gwaed,  torrir  ymaith  yr  enaid 
hwnnw  o  fysg  ei  bobl. 

28  ^  A'r  Arglwydd  a  lefarodd 
wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

29  Llefara  wrth  feibion  Israel, 
gan  ddywedyd,  Y  neb  a  ofirymmo 
ei  aberth  hedd  i'r  Arglwydd, 
dyged  ei  rodd  o'i  aberth  hedd  i'r 
Arglwydd. 

30  1  Ei  ddwylaw  a  ddygant  ebyrth 
tanllyd  yr  Arglwydd  ;  y  gwer 
ynghyd  a'r  barwyden  a  ddwg  efe; 
"■y  barwyden  fydd  i'w  chyhwfanu, 
yn  ofirwm  cyhwfan  ger  bron  yr  Ar- 
glwydd. 

31  A  Uosged  yr  oflfeiriad  y  gwer 
ar  yr  allor :  a  bydded  y  barwyden 
i  Aaron  ac  i'w  feibion. 

32  Rhoddwch  hefyd  y  balfais 
ddehau  yn  ofii'wm  dyrchafael  i'r 
ofieiriad,  o'ch  ebyrth  hedd. 

33  Yr  hwn  o  feibion  Aaron  a 
ofirymmo  waed  yr  ebyrth  hedd,  a'r 
gwer ;  bydded  iddo  ef  yr  ysgwydd- 
og  ddehau  yn  rhan. 

34  0  herwydd  'parwyden  y  cy- 
hwfan, ac  ysgwyddog  y  dyrchafael, 
a  gymmerais  i  gan  feibion  Israel 
o'u  hebyrth  hedd,  ac  a'u  rhoddais 
hwynt  i  Aaron  yv  ofieiriad,  ac  i'w 
feibion,  trwy  ddeddf  dragywyddol 
oddi  wrth  feibion  Israel 

35  1  Hyn  yw  rhan  enneiniad 
Aaron,  ac  enneiniad  ei  feibion,  o 
ebyrth  tanllyd  yr  Arglwydd,  yn  y 
dydd  y  nesaodd  efe  hwynt  i  ofieir- 
iadu  i'r  Arglwydd  ; 

36  Yr  hwn  a  orchymynodd  yr  Ar- 
glwydd ei  roddi  iddynt,  *y  dydd 
yr  enneiniodd  efe  hwynt  allan  o 
feibion  Israel,  trwy  ddeddf  dragy- 
wyddol, trwy  eu  cenhedlaethau. 

37  Dyma  gyfraith  y  poeth-ofirwm, 
y  bwyd-ofii'wm,  a'r  aberth  dros  bech- 
od,  a'r  aberth  dros  gamwedd,  a'r 
cyssegi'iadau,  a'r  aberth  hedd; 

38  Yr  hon  a  orchymynodd  yr  Ar- 
glwydd wrth  Moses  ym  mynydd 
Sinai,  yn  y  dydd  y  gorchymynodd 


Offrymmau  wrth  gyssegru  LEFITICUS,  VIII 


Aaron  a'i/eibion. 


Cyn 
CRIST 

1490. 


a  Exod.  29. 

1. 
b  Exod.  28. 

2,4. 
c  Exod.  30. 

24. 


d  Exod.  29. 
4. 


e  Exod.  28. 
4. 


f  F.xud.  28. 
30. 


E  Exod.  28. 
37,  &c. 


h  Exod.  30. 
26. 


1  Exod.  20. 
7.  a  30.  30. 
Vs.  133.  2. 


k  Exod.  20. 
8. 


2Heb. 

rwymodd. 


Exod.  29. 
10. 


efe  i  feibion  Israel  offrymmu  eu 
hoflfrymmau  i'r  Auglwydd,  yn  an- 
ialwch  Sinai. 

PENNOD  VIIL 

1  Moses  yn  cyssegru  Aaron  a'i  feibion.  14  Eu 
Jiaberih  dros  bechod.  18  Ea  poeth-ofiivm. 
22  Ewrdd  y  cyssegriadau.  31  Y  He  ar 
amser  y  cyssegrid  hicynt. 

ALLEFARODD  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

2  ^Cymmer  Aaron  a'i  feibion  gyd 
âg  ef,  a'r  ^gwisgoedd,  ac  ''olew  yr 
enneiniad,  a  bustach  yr  aberth  dros 
bechod,  a  dau  hwrdd,  a  chawell  y 
bara  croyw : 

3  A  chasgl  yr  hoU  gynnuUeidfa 
ynghyd  i  ddi'ws  pabell  y  cyfarfod. 

4  A  gwnaeth  Moses  fel  y  gorchy- 
mynodd  yr  Arglwydd  iddo :  a 
chasglwyd  y  gynnuUeidfa  i  ddrws 
pabell  y  cyfarfod. 

5  A  dywedodd  Moses  wrth  y  gyn- 
nuUeidfa, '^Dyma  y  peth  a  orchymyn- 
odd  yr  ARGLWYDD  ei  wneuthur. 

6  A  Moses  a  ddug  Aaron  a'i  feib- 
ion, ac  a'u  golchodd  hwynt  â  dwfr. 

7  Ac  efe  a  roddes  am  dano  ef  '  y 
bais,  ac  al  g^vregysodd  ef  a  r  gwreg- 
ys,  ac  a  wisgodd  y  fantell  am  dano, 
ac  a  roddes  yr  ephod  am  dano,  ac 
a'i  gwregysodd  â  gwi-egys  cy^vraiut 
yv  ephod,  ac  a'i  cauodd  am  dano  ef 

8  Ac  efe  a  osododd  y  ddwyfron- 
neg  arno,  ac  a  *^  roddes  yr  Urim  a'r 
Thummim  yn  y  ddwyfronneg. 

9  Ac  efe  a  osododd  y  meitr  ar  ei 
ben  ef ;  ac  a  osododd  ar  y  meitr, 
ar  ei  dalcen  ef,  y  dalaith  aur,  y 
goron  sanctaidd ;  fel  y  sgorchymjTi- 
asai  yi'  Arglwydd  i  Moses. 

^A  Moses  a  gymmerodd  olew 


10 


yr  enneiniad,  ac  a  enneiniodd  y 
tabernacl,  a'r  hyn  oil  oedd  ynddo ; 
ac  a'u  cyssegi'odd  hwynt. 

11  Ac  a  daenellodd  o  hono  ar  yr 
allor  saith  waith,  ac  a  enneiniodd 
yr  allor  a'i  holl  lestri,  a'r  noe  hefyd 
a'i  throed,  i'w  cyssegru. 

12  Ac  efe  '  a  dywalltodd  o  olew  yr 
enneiniad  ar  ben  Aaron,  ac  a'i  hen- 
neiniodd  ef,  i'w  gyssegru. 

13  "^  A  Moses  a  ddug  feibion  Aaron, 
ac  a  wisgodd  beisiau  am  danynt,  a 
gwregysodd  hAvynt  â  gwi-egysau,  ac 
a  2  osododd  gapiau  am  eu  pennau; 
fel  y  gorchymynasai  yr  Arglwydd 
wrth  Moses. 

14  ^Ac  efe  a  ddug  fustach  yr 
aberth  dros  bechod:  ac  Aaron  a'i 
feibion  a  roddasant  eu  dwylaw  ar 
ben  bustach  yr  aberth  dros  bechod; 


15  Ac  efe  a'i  lladdodd:  a  Moses 
a  gymmerth  y  gwaed,  ac  a'i  rhodd- 
es  ar  gyrn  yr  allor  o  amgylch  a'i 
fys,  ac  ""a  burodd  yr  allor;  ac  a 
dywalltodd  y  gwaed  wrth  waelod  yr 
allor,  ac  a'i  cyssegrodd  hi,  i  wneuth- 
ur cyramod  arni. 

16  Efe  a  gymmerodd  hefyd  yr  holl 
wer  oedd  ar  y  perfedd,  a'r  rhwyd- 
en  oddi  ar  yr  afu,  a'r  ddwy  aren 
a'u  gwer;  a  Moses  a'^  Uosgodd  ar 
yr  allor. 

17  A'r  bustach,  a'i  groen,  a'i  gig, 
a'i  fiswail,  a  losgodd  efe  mewn  tan 
o'r  tu  allan  i'r  gwersyll :  fel  ""y  gor- 
chymynasai yr  Arglwydd  wrth 
Moses. 

18  1Í  "Ac  efe  a  ddug  hwrdd  y  poeth- 
oifrwm :  ac  Aaron  a'i  feibion  a  osod- 
asant  eu  dwylaw  ar  ben  yr  liAvi'dd : 

19  Ac  efe  a'i  Uaddodd;  a  Moses 
a  daenellodd  y  gwaed  ar  yr  allor  o 
amgylch. 

20  Ac  efe  a  dorrodd  yr  hwrdd  yn 
ei  ddarnau ;  a  Uosgodd  Moses  y 
pen,  y  darnau,  a'r  gwer. 

21  Ond  y  perfedd  a'r  traed  a 
olchodd  efe  mewn  dwfr ;  a  Uosg- 
odd Moses  yr  hwrdd  oil  ar  yr  allor. 
Poeth-offrwm  pw  liwn,  i  jod  yn 
arogl  peraidd  ac  yn  aberth  tanllyd 
i'r  Arglwydd;  fel  Py  gorchymyn- 
odd  yr  Arglwydd  i  Moses. 

22  IT  Ac  "1  efe  a  ddug  yr  ail  hwrdd, 
sef  Invi'dd  y  cyssegriad:  ac  Aaron 
a'i  feibion  a  osodasant  eu  d^\ylaw 
ar  ben  yr  hwrdd 

23  Ac  efe  a'i  lladdodd ;  a  Moses  a 
gymmerodd  o'i  waed,  ac  a'i  rhodd- 
es  ar  gwrr  isaf  clust  ddehau  Aaron, 
ac  ar  fixwd  ei  law  ddehau,  ac  ar 
fawd  ei  droed  dehau. 

24  Ac  efe  a  ddug  feibion  Aaron : 
a  Moses  a  roes  o'r  gwaed  ar  gwrr 
isaf  eu  clust  ddehau,  ac  ar  fawd  eu 
Haw  ddehau,  ac  ar  fawd  eu  troed 
dehau ;  a  thaenellodd  Moses  y 
gwaed  ar  yr  allor  oddi  amgylch, 

25  Ac  efe  a  gymmerodd  hefyd  y 
gwer,  a'r  gloren,  a'r  holl  wer  oedd 
ar  y  perfedd,  a'r  rh\^7den  oddi  ar 
yr  afu,  a'r  ddwy  aren  a'u  brasder, 
a'r  ysgAvyddog  ddehau. 

26  A  chymmerodd  o  gawell  y  bara 
croyw,  yr  hwn  oedd  ger  bron  yr 
Arglwydd,  un  deisen  groyw,  ac 
un  deisen  o  fara  olewedig,  ac  un 
afrlladen ;  ac  a'u  gosododd  ar  y 
gwer,  ac  ar  yr  ysgwyddog  ddehau : 

27  Ac  a  roddes  y  cwbl '  ar  ddwylaw 
Aaron,  ac  ar  ddwylaw  ei  feibion,  ac 


Cyn 
CRIST 

1490. 


m  Exod.  29. 

36. 


n  Exod.  29. 
14. 
pen.  4.  IL 


o  Exod.  29. 
15. 


P  Exod.  29. 
18. 


1  Exod.  20. 
19. 


Exod.  29. 


108 


Offrymmau  cyntaf  Aaron 


LEFITICÜS,  IX. 


drosto  ei  htm  a'r  bobl. 


Cyn 
CIÍIST 

149Ü. 


•  Exod.  29. 


» Kxod.  29. 
21.  a  30.  30. 


n  Exod.  29. 
31. 


«  Exod.  29. 
30,  35. 
Kzec.  43. 
25. 


•  pen.  4.  3. 


a'u  cyhwfanodd  liwynt  yn  oiFrwm 
cyhwfan  ger  bron  yr  Arglwydd. 

28  A  Moses  a'u  cymmerth  oddi  ar 
eu  dwylaw  hwynt,  ac  a'u  llosgodd  ar 
yr  allor,  ar  yr  ofírwm  poetli.  Dyma 
gyssegriadau  o  arogl  peraidd :  dyma 
aberth  tanllyd  i'r  Arglwydd. 

29  Cymmerodd  Moses  y  barwyden 
hefyd,  ac  a'i  cyhwfanodd  yn  offrvrm 
cyh^vfan  ger  bron  yr  Arglwydd  : 
^rhan  Moses  o  hwrdd  y  cyssegriad 
oedd  hi ;  fel  y  gorchymynasai  yr 
Arglwydd  wi-th  INIoses. 

30  A  *  chymmerodd  Moses  o  olew 
yr  enneiniad,  ac  o'r  gwaed  oedd  ar 
yr  allor,  ac  a'i  taenellodd  ar  Aaron, 
ar  ei  wisgoedd,  ar  ei  feibion  hefyd, 
ac  ar  wisgoedd  ei  feibion  ynghyd 
âg  ef :  ac  efe  a  gyssegrodd  Aaron, 
a'i  wisgoedd,  a'i  feibion  hefyd,  a 
gwisgoedd  ei  feibion  ynghyd  âg  ef. 

31  IF  A  dywedodd  Moses  WTth 
Aaron,  ac  Avi'th  ei  feibion,  "Berwch 
y  cig  wrtJi  ddrws  pabell  y  cyfarfod : 
ac  yno  b^vyttewch  ef,  a'r  bara  hefyd 
sydd  y'nghawell  y  cyssegriadau ; 
megis  y  gorchymynais,  gan  ddywed- 
yd,  Aaron  a'i  feibion  a'i  b^vytty  ef 

32  A'r  gweddill  o'r  cig,  ac  o'r  bara, 
a  losgwch  yn  tan. 

33  Ac  nac  ewch  dros  saith  niwr- 
nod  allan  o  ddrws  pabell ,  y  cyfar- 
fod, hyd  y  dydd  y  cyfla^vner  dydd- 
iau  eich  cyssegriadau :  o  herwydd 
""  saith  niwrnod  y  bydd  efe  yn  eich 
cyssegru  chm. 

34  Megis  y  gwnaeth  efe  heddyw, 
y  gorchymynodd  yr  Arglwydd 
^vneuthu^,  i  'svneuthur  cynimod 
drosock 

35  Ac  arhoswch  wrth  ddrws  pabell 
y  cyfarfod  saith  niwrnod,  ddydd  a 
nos,  a  chedwch  wyliadwriaeth  yr 
Arglwydd,  fel  na  byddoch  feirw: 
canys  fel  hyn  y'm  gorchymyriAvyd. 

36  A  g^vnaeth  Aaron  a'i  feibion  yr 
hoU  bethau  a  orchymynodd  yr  Aii- 
GLWYDD  trwy  law  Moses. 

PEXNOD  IX. 

1  Yr  offrymmau  cyntaf  a  offrymmodd  Aaron 
drosto  ei  hun  a'r  bohl.  8  Y  pech-offrwm,  12 
a'r  poeth-off'rwm  drosto  ei  hun.  15  Yr  off'- 
rymmau  dros  y  hoht  23  Moses  ac  Aaron  yn 
hendithio  y  hohl.  24  Tan  yn  dyfod  oddi  wrth 
yr  Arglwydd  ar  yr  allor. 

YNA  y  bu,  ar  yr  wj^thfed  dydd, 
i  Moses  alw  Aaron  a'i  feibion, 
a  henuriaid  Israel ; 

2  Ac  efe  a  ddy  wedodd  wrth  Aaron, 
^Cymmer  i  ti  lo  ieuangc  yn  aberth 
di-os  bechod,   a  hwrdd  yn  boeth- 


offr\ym,  o  rai  perffeith-gwbl,  a  dwg! 
hwy  ger  bron  yr  Arglwydd. 

3  Llefarodd  hefyd  wi-th  feibion 
Israel,  gan  ddy wedyd,  ^  Cymraerwch 
fỳn  gafr,  yn  aberth  dros  bechod; 
a  Uo,  ac  oen,  blwyddiaid,  perffeith- 
gwbl,  yn  boeth-offrwm ; 

4  Ac  eidion,  a  hwrdd,  yn  aberth 
hedd,  i  aberthu  ger  bron  yr  Ar- 
glwydd; a  bwyd-offrwm  wedi  ei 
gymmysgu  tr^vy  olew:  o  herwydd 
*=  heddyw  yr  ymddengys  yr  Ar- 
glwydd i  chwi. 

5  H  A  dygasant  jr  hyn  a  orchy- 
mynodd Moses  ger  bron  pabell  y 
cyfarfod :  a'r  hoil  gynnulleidfa  a 
ddaethant  yn  agos,  ac  a  safasant 
ger  bron  yr  Arglwydd. 

6  A  dywedodd  Moses,  Dyma  y 
peth  a  orchymynodd  yr  Arglwydd 
i  chwi  ei  wneuthur ;  ac  ymddengys 
gogoniant  yi*  Arglwydd  i  chwi. 

7  Dywedodd  IMoses  hefyd  wrth 
Aaron,  Dos  at  yr  allor,  ac  ^abertha 
dy  aberth  dros  bechod,  a'th  boeth- 
offr^vm,  a  gwna  gymmod  drosot  dy 
hun,  a  thros  y  bobl ;  ac  abertha 
offrwm  y  bobl,  a  g^vna  gymmod 
drostynt;  fel  y  gorchymynodd  yr 
Arglwydd. 

8  1Í  Yna  y  nesaodd  Aaron  at  yr 
allor,  ac  a  laddodd  lo  yr  aberth 
dros  bechod,  yr  hwn  oedd  drosto 
ef  ei  hun. 

9  A  meibion  Aaron  a  ddygasant  y 
gwaed  atto :  ac  efe  a  wlychodd  ei 
fys  yn  y  gwaed,  ac  'a'i  gosododd 
ar  gyi'n  yr  allor,  ac  a  dywalltodd  y 
gwaed  avail  WTth  waelod  yr  allor. 

10  Ond  efe  a  losgodd  ar  yr  allor 
o'r  aberth  dros  bechod  y  gwer  a'r 
arennau,  a'r  rhwyden  oddi  ar  yr 
afu ;  fel  '^y  gorchymynasai  yr  Ar- 
glwydd ^Tth  Moses. 

11  ^  A'r  cig  a'r  croen  a  losgodd  efe 
yn  tan,  o'r  tu  allan  i'r  gwersyll. 

12  Ac  efe  a  laddodd  y  poeth-off- 
rwm :  a  meibion  Aaron  a  ddj^gasant 
y  gwaed  atto  ;  ac  efe  a'i  taenellodd 
ar  yr  allor  o  amgylch. 

13  A  dygasant  y  poeth-oíírwm  atto, 
gyd  ai  ddarnau,  a'i  ben  hefyd;  ac 
efe  a'u  llosgodd  hwynt  ar  yr  allor. 

14  Ac  efe  a  olchodd  y  perfedd  a'r 
traed,  ac  a'u  llosgodd  h^vynt  ynghyd 
a'r  oŵwm  poeth  ar  yr  allor. 

15  H  Hefyd  efe  a  ddug  offrwm  y 
bobl ;  ac  a  gymmerodd  fwch  yr 
aberth  dros  bechod  y  bobl,  ac  a'i 
lladdodd,  ac  a'i  hoffi-ymmodd  dros 
bechod,  fel  y  cyntaf. 


Cyn 
CRIST 

1490. 

I>  pen.  4.  23. 
Ezra  6. 17. 


ead.23. 


d  Ileb.  5.  a, 
a  7.  27. 
a  9.  7. 


e  Edrych 
pen.  4.  7. 


f  pen.  4.  8L 


e  pen.  4. 11, 


Llosgi  Nadab  ac  Abihu. 


LEFITICUS,  X        Gwaharcld  gwin  i'r  offeiriaid. 


Cyn 
CRIST 

1490. 

h  pen.  1.  3, 
10. 

2  Neu, 

ordinhdd, 
ijien.  2.1,2. 
k  Exod.  29. 

38. 

1  pen.  3. 1. 


m  Exod.  20. 
24,28. 
pen.  7.  34. 


0  Gen.  4. 4. 
Barn.  6. 21. 
1  Bren.  18. 
38. 


»  Num.  3.  3, 
4.  a  26.  61. 
1  Chron. 
24.2. 


•>  Exod.  la. 
22. 
KS.52.U. 


16  Ac  efe  a  ddiig  y  poeth-offi'^vm, 
ac  a'i  hoffi-ymmodd  '^  yn  ol  y  ^  ddefod. 

17  Ac  efe  a  ddug  'y  bwyd-ofírwm; 
ac  a  lanwodd  ei  law  o  hono,  ac  a'^ 
llosgodd  ar  yr  allor,  ^  lieb  law  poeth- 
offi'wm  y  bore. 

18  Ac  efe  a  laddodd  y  bustach  a'r 
hwrdd,  'yn  aberth  hedd,  yi*  hwn 
oedd  dros  y  bobl :  a  meibion  Aaron 
a  ddygasant  y  gwaed  atto;  ac  efe  a'i 
taenellodd  ar  yr  allor  o  amgylch. 

19  Dygasant  hefyd  wer  y  bustach 
a'r  hwrdd,  y  gloren,  a'r  weren  fol, 
a'r  arennau,  a'r  rhwyden  oddi  ar 
yr  afiL 

20  A  gosodasant  y  gwer  ar  y  par- 
wydennau ;  ac  efe  a  losgodd  y  gwer 
ar  yr  allor. 

21  Y  parwydennau  hefyd,  a'r  ys- 
gwyddog  ddehau,  a  gyhwfanodd 
Aaron  ™yn  offrwm  cyhwfan  ger 
bron  yr  Arglwydd  ;  fel  y  gorchy- 
mynodd  Moses, 

22  A  chododd  Aaron  ei  law  tu 
ag  at  y  bobl,  ac  °  a'u  bendithiodd ; 
ac  a  ddaeth  i  waered  o  wneuthur 
yr  aberth  dros  bechod,  a'r  poeth- 
offrwm,  a'r  ebyrth  hedd. 

23  A  Moses  ac  Aaron  a  aethant  i 
babell  y  cyfarfod ;  a  daethant  allan, 
ac  a  fendithiasant  y  bobl :  a  gogon- 
iant  yr  Arglwydd  a  vmddangosodd 
i'r  hoU  bobl. 

24  A  °  daeth  tan  allan  oddi  ger  bron 
yr  Arglwydd,  ac  a  ysodd  y  poeth- 
offrwm,  a'r  gwer,  ar  yr  allor ;  a  gwel- 
odd  yr  holl  bobl ;  a  gwaeddasant,  a 
chAvympasant  ar  eu  hwynebau. 

PENNOD  X. 

1  Nadab  ac  Abihu,  am  offrymmu  tan  d'ieithr,  a 
losgir  fjan  dan.  6  Gwarafun  i  Aaron  ac  i'w 
feibion  alaru  am  danynt.  8  Gwdhardd  gwin 
i'r  offeiriaid  pan  font  arfyned  i'r  babeU.  12 
Ygyfraith  ynghylch  bwytta  pethau  sanctaidd. 
19  Eÿgus  Aaron  am  ei  throiseddu. 

YNA  *  Nadab  ac  Abihu,  meibion 
Aaron,  a  gymmerasant  bob  un 
ei  thusser,  ac  a  roddasant  dan  yn- 
ddynt,  ac  a  osodasant  arogl-darth 
ar  hynny;  ac  a  offrymmasant  ger 
bron  yr  Arglwydd  dan  dieithr  yr 
hwn  ni  orchymynasai  efe  iddynt. 

2  A  daeth  tan  allan  oddi  ger  bron 
yr  Arglwydd,  ac  a'u  difaodd  hwynt ; 
a  buant  feirw  ger  bron  yr  Arglwydd. 

3  A  dywedodd  Moses  wrth  Aaron, 
Dyma  yr  hyn  a  lefarodd  yr  Ar- 
glwydd, gan  ddy wedyd.  Mi  a  sanct- 
eiddir  yn  y  rhai  ^a  nesânt  attaf,  a 
cher  bron  yr  holl  bobl  y'm  gogon- 
eddir.    A  thewi  a  wnaeth  Aaron, 


4  A  galwodd  Moses  Misael  ac  El- 
saphan,  meibion  '^Uzziel,  ewythr 
Aaron,  a  d  jvvedodd  Avrthynt,  Deuwch 
yn  nês ;  dygwch  eich  brodyr  oddi  ger 
bron  y  cyssegr,  allan  o'r  gwersyll. 

5  A  nesâu  a  Avnaethant,  a'u  dwyn 
hwynt  yn  eu  peisiau  allan  o'r  g^ver- 
syll;  fel  y  llefarasai  Moses. 

6  A  dywedodd  Moses  wrth  Aaron, 
ac  wrth  Eleazar  ac  wrth  Ithamar 
ei  feibion,  "^Na  ddiosgwch  oddi  am 
eich  pennau,  ac  na  rwygwch  eich 
gwisgoedd ;  rhag  i  chwi  farw,  a 
dyfod  digofaint  ar  yr  holl  gynnull- 
eidfa:  ond  wyled  eich  brodyr  chwi, 
holl  dŷ  Israel,  am  y  Uosgiad  a  losg- 
odd yr  Arglwydd. 

7  Ac  nac  ewch  allan  o  ddrws  pa- 
bell  y  cyfarfod ;  rhag  i  chwi  farw:  o 
herwydd  bod  olew  enneiniad  yr  Ar- 
glwydd arnoch  chwi.  A  gwnaeth- 
ant  fel  y  Uefarodd  Moses. 

8  1Í  Llefarodd  yr  Arglwydd  hef- 
yd wrth  Aaron,  gan  ddywedyd, 

9  ^  Gwn  a  diod  gadam  nac  ŷf  di, 
na'th  feibion  gyd  â  thi,  pan  ddeloch 
i  babell  y  cyfarfod ;  fel  na  byddoch 
feirw.  Deddf  dragywyddol  trwy 
eich  cenhedlaethau  Jydd  hyn  : 

10  A  hynny  *er  gwahanu  rhwng 
cyssegredig  a  digyssegredig,  a  rhwng 
aflan  a  glân ; 

11  Ac  i  ddysgu  i  feibion  Israel  yr 
holl  ddeddfau  a  lefarodd  yr  Ar- 
glwydd wi-thynt  trwy  law  Moses. 

12  ^  A  Uefarodd  Moses  wrth  Aaron, 
ac  Avrth  Eleazar  ac  wrth  Ithamar, 
y  rhai  a  adawsid  o'i  feibion  ef, 
Cymmerwch  sy  bwyd- offrwm  sydd 
y'ngweddill  o  ebyrth  tanllyd  yr  Ar- 
glwydd, a  bwyttêwch  yn  groyw 
ger  Haw  yr  allor:  o  herwydd  ^ sanct- 
eiddiolaf  yiv. 

13  A  bwyttêwch  ef  yn  y  Ue  sanct- 
aidd :  o  herwydd  dy  ran  di,  a  rhan 
dy  feibion  di,  o  ebyrth  tanllyd  yr 
Arglwydd,  yw  hyn :  canys  '  fel  hyn 
y'm  gorchymynwyd. 

14  ^Y  barwyden  gyhwfan  hefyd, 
a'r  ysg^vyddog  ddyrchafael,  a  fwyt- 
têwch  mewn  lie  glân;  tydi,  a'th 
feibion,  a'th  ferched,  ynghyd  â  thi : 
o  herwydd  hwynt  a  roddwyd  yn 
rhan  i  ti,  ac  yn  rhan  i'th  feibion 
di,  o  ebyrth  hedd  meibion  Israel. 

15  '  Yr  ysg^vyddog  ddyrchafael,  a'r 
barwyden  gyhwfan,  a  ddygant  yng- 
hyd ag  ebyrth  tanllyd  o'r  gwer,  i 
gyhwfanu  ofírwm  cyhwfan  ger  bron 
yr  Arglwydd:  a  bydded  i  ti,  ac 
i'th   feibion  gyd   â  thi,  ^yn   rhan 


Cyn 
CRIST 

149Q. 

c  Exod.  6. 13. 
Num.  3.  ID. 


d  pen.  13. 45. 
Í1  21. 1, 10. 
Num.  6.  6. 
Deut.  33. 9. 
Ezec.  24. 
16. 


5  Ezec.  44. 
21. 
1  Tim.  3.  3. 


f.Ter.  15. 19. 
Ezec.  22. 
26.  a  44.  23. 


SExod.29.2. 
pen.  8.  2. 


h  pen.  21. 22. 


1  pen.  2.  3. 
a  6.  16. 

k  Exod.  20. 
24. 
pen.  7.31, 


1  pen.  7.  29, 
30. 


2  trwy 
ddeddf. 


no 


Yr  anifeiliaid  a  ellir, 


LEFITICUS,  XL 


ac  ni  ellir  eu  hwytta. 


Cyn 
CKIST 

1490. 

n»  pen.  9.  3. 


n  pen.  6.  26. 


»Deut.l4.4. 
Act.  10. 12, 
14. 


2  Neu, 
ca  wrfarch. 


b  Es.  65.  4. 
a  66.  3,  IT. 


dragywyddol ;  fel  y  gorchymynodd 
yr  Arglwydd. 

16  1Í  A  Moses  a  geisiodd  yn  ddyfal 
°fwch  yr  aberth  dros  bechod;  ac 
wele  ef  wedi  ei  losgi :  ac  efe  a 
ddigiodd  wrth  Eleazar  ac  Ithamar, 
y  rhai  a  adawsid  o  feibion  Aaron, 
gan  ddywedyd, 

17  Paham  na  fwyttasoch  yr  aberth 
dros  bechod  yn  y  lie  sanctaidd;  o 
herwydd  sancteiddiolaf  yw,  a  D  TJW 
a'i  rhoddodd  i  chwi,  i  ddwyn  an- 
wiredd  y  gynnuUeidfa,  gan  wneuth- 
ur  cymmod  drostynt,  ger  bron  yr 
Arglwydd  ? 

18  Wele,  ni  ddygwyd  ei  waed  ef  i 
fewn  y  cyssegr :  ei  iVytta  a  ddyl- 
asech  yn  y  cyssegr ;  "  fel  y  gorchy- 
mynais. 

19  A  dywedodd  Aaron  wrth  Mo- 
ses, Wele,  heddyw  yr  ofirymmasant 
eu  haberth  dros  bechod,  a'u  poeth- 
oflrwm,  ger  bron  yr  Aeglwydd; 
ac  fel  hyn  y  digwyddodd  i  mi ;  am 
hynny  os  bwyttâwn  aberth  dros 
bechod  heddyw,  a  fyddai  hynny 
dda  /ngolwg  yr  Arglwydd  ? 

20  A  phan  glybu  Moses  hynny, 
efe  a  fu  foddlawn. 

PENNOD  XI. 

1  Pa  anifeiliaid  a  eUir,  4  a  pha  rat  ni  ellir  eu 
hwytta.  9  Pa  bysgod  hefyd,  13  a  -pha  adar. 
29  Pa  ymlusgiaid  sydd  afian. 

ALLEFARODD  yr  Arglwydd 
wi-th   Moses    ac   Aaron,    gan 
ddywedyd  wrthynt, 

2  Llefarwch  wrth  feibion  Israel, 
gan  ddywedyd,  ^Dyma  yr  anifeil- 
iaid a  f^vyttewch,  o'r  hoU  anifeiliaid 
sydd  ar  y  ddaear. 

3  Beth  bynnag  a  hoUto  yr  e^vin, 
ac  a  fforchogo  hollt  yr  ewinedd,  ac 
a  gno  ei  gil,  o'r  anifeiliaid;  hwnnw 
a  fwyttêwch, 

4  Ond  y  rhai  hyn  ni  fwyttêwch; 
o'r  rhai  a  gnoant  eu  cil,  ac  o'r  rhai 
a  holltant  yr  ewin:  y  ^  camel,  er  ei 
fod  yn  cnoi  ei  gU,  am  nad  yw  yn 
hollti  yr  ewin;  aflan^íííí  i  chwi. 

5  A'r  gwningen,  am  ei  bod  yn 
cnoi  ei  chil,  ac  heb  fforchogi  yr 
ewin ;  aflan  yw  i  chwi. 

6  A'r  ysgyfarnog,  am  ei  bod  yn 
cnoi  ei  chil,  ac  heb  fforchogi  yr 
ewin;  aflan  yw  i  chwi. 

7  A'r  Uwdn  hwch,  am  ei  fod  yn 
hollti  yr  ewin,  ac  yn  fforchogi 
fforchogedd  yr  ewin,  a  heb  gnoi  ei 
gil ;  ^  aflan  yw  i  chwi. 

8  Na  fwyttêwch  o'u  cig  hwynt,  ac 

m 


na  chyffyrddwch  a'u  burgyn  hwynt: 
"  aflan  ydynt  i  chwi 

9  1Í  Hyn  a  fwyttewch  o  bob  dim 
a'r  sydd  yn  y  dyfroedd :  pob  peth 
y  mae  iddo  esgyll  a  chèn,  yn  y  dyfr- 
oedd, yn  y  moroedd,  ac  yn  yr  afon- 
ydd ;  y  rhai  hynny  a  fwyttewch. 

10  A  phob  dim  nid  oes  iddo  esgyll 
a  chèn,  yn  y  moroedd,  ac  yn  yr 
afonydd,  o  bob  dim  a  ymsymmudo 
yn  y  dyfroedd,  ac  o  bob  peth  byw, 
y  rhai  fyddant  yn  y  dyfroedd; 
byddant  ffiaidd  gennych. 

11  Byddant  fliaidd  gennych :  na 
fwyttewch  o'u  cig  hwynt,  a  ifieidd- 
iwch  eu  burgyn  hwy. 

12  Yr  hyn  oil  yn  y  dyfroedd  ni 
hyddo  esgyll  a  chèn  iddo,  fíieidd- 
beth  fydd  i  chAvi. 

13  IT  A'r  rhai  hyn  a  flieiddiwch 
chwi  o'r  adar;  na  fwyttewch  hwynt, 
flieidd-dra  ydynt :  sef  yr  eryr,  a'r 
ŵyddwalch,  a'r  fôr-wennol; 

14  A'r  fwltur,  a'r  barcud  yn  ei  ry w ; 

15  Pob  cigfran  yn  ei  rhyw ; 

16  A  chyw  yr  estrys,  a'r  fran  nos, 
a'r  gog,  a'r  gwalch  yn  ei  ryw ; 

17  Ac  aderyn  y  cyrph,  a'r  fulfran, 
a'r  dylluan, 

18  A'r  gogfran,  a'r  pelican,  a'r 
biogen, 

19  A'r  ciconia,  a'r  crŷr  yn  ei  ryw, 
a'r  gornchwigl,  a'r  ystlum. 

20  Pob  ehediad  a  ymlusgo  ac  a 
gerddo  ar  bedwar  troed,  flSeidd-dra 
yw  i  chm. 

21  Ond  hyn  a  fwyttewch,  o  bob 
ehediad  a  ymlusgo,  ac  a  gerddo  ar 
bedwar  troed,  yr  h^vn  y  byddo  coes- 
au  iddo  oddi  ar  ei  draed,  i  neidio 
wrthynt  ar  hyd  y  ddaear ; 

22  O'r  rhai  hynny  y  rhai  hyn  a 
fwyttewch :  ^  y  locust  yn  ei  ryw,  a'r 
selam  yn  ei  ryw,  a'r  hargol  yn  ei 
ryw,  a'r  hagab  yn  ei  ryw. 

23  A  phob  ehediad  arall  a  ym- 
lusgo, yr  hwn  y  mae  pedwar  troed 
iddo,  ifieidd-dra  fydd  i  chwi. 

24  Ac  am  y  rhai  hyn  y  byddwch 
aflan:  pAvy  bynnag  a  gyìfyrddo  â'u 
burgyn  hwynt,  a  fydd  aflan  hyd  yr 
hwyr. 

25  A  phwy  bynnag  a  ddygo  ddim 
o'u  burgyn  hwynt,  golched  ei  ddill- 
ad ;  ac  aflan  fydd  hyd  yr  hwyr. 

26  Am  bob  anifail  fydd  yn  hollti 
yr  ewin,  ac  heb  ei  fforchogi,  ac  heb 
gnoi  ei  gil,  aflan  yw^  y  rhai  hynny 
i  chwi;  aflan  fydd  pob  un  a  gyff- 
yrddo  â  hwynt. 

27  Pob  un  hefyd  a  gerddo  ar  ei 


Cyn 
CRIST 

1490. 

c  Edrych 
Act.  10. 14 
15.  a  15. 29. 
Rhuf.  14. 
14,  17. 
1  Cor.  8.  8. 
Col.  2.  21. 


d  Matt.  3. 4, 
Marc  1.  6. 


Pa  ymlusgiaid  sydd  aflan. 


LEFITICÜS,  XIL 


Puredigaeth  gwraig. 


«pen.  17. 15. 
a  22.  8. 
Deut.  14. 
21. 

Kzec.4.U. 
a  41  31. 


balfau,  o  bob  anifail  a  gerddo  ar 
bed  war  troed,  aflan  ydynt  i  chwi: 
pob  un  a  gyffyrddo  â'u  burgyn,  a 
fydd  aflan  liyd  yr  hwyr. 

28  A'r  liwn  a  ddygo  eu  burgyn 
hwynt,  golched  ei  ddillad ;  a  bydd- 
ed  aflan  hyd  yr  hwyr:  aflan  ydynt 
i  ctiwi. 

29  1Í  A'r  rhai  hyn  sydd  aflan  i 
chm  o'r  ymlusgiaid  a  ymlusgo  ar 
y  ddaear:  y  '^wengci,  a'r  «'llygoden, 
a'r  ll}^ant  }ti  ei  lyw; 

30  A'r  draenog,  a'r  Mysard,  a'r  ys- 
telio,  a'r  falwoden,  a'r  wadd. 

31  Y  rhai  hyn  ydynt  aflan  i  chwi 
o  bob  ymlusgiaid :  pob  dim  a  gyfl"- 
yiTldo  â  hwynt  pan  iyddant  feirw, 
a  fydd  aflan  hyd  yr  h^yyr. 

32  A  i^hob  dim  y  c^vympo  un  o 
lionynt  arno,  wedi  marw,  a  fydd 
aflan;  pob  Uestr  pren,  neu  wisg, 
neu  groen,  neu  sach,  pob  Uestr  y 
gwnelir  dim  gwaith  ynddo,  rhodder 
meAvn  dwfr,  a  bydded  aflan  hyd  yr 
hwyr:  felly  y  bydd  glân. 

33  A  phob  Uestr  pridd  yr  hwn  y 
syrthio  un  o'r  rhai  liyn  i'w  fewn, 
aflan  fydd  yr  hyn  oU  fydd  o'i  fewn ; 
a  *  thorrwch  yntau. 

34  Aflan  fydd  pob  bw}^d  a  fwyt- 
têir,  o'r  hwn  y  del  dwfr  ajlan  arno ; 
ac  aflan  fydd  pob  diod  a  yfir  mewn 
Uestr  ajlan. 

35  Ac  aflan  fydd  pob  dim  y  cwympo 
dim  o'u  burgyn  arno;  y  fí"\vi'n  a'r 
badcU  a  dorrir:  aflan  ydynt,  ac 
aflan  fyddant  i  chwi. 

36  Etto  glân  fydd  y  fifynnon  a'r 
pydew,  lie  mae  ^  dyfroedd  lawer : 
ond  yr  hyn  a  gyfíyrddò  a  u  burgjm, 
a  fydd  aflan. 

.  37  Ac  OS  syrth  dim  o'u  burgyn 
hwynt  ar  ddim  had  hauedig,  yr 
hAvn  a  heuir ;  glân  yiu  efe. 

38  Ond  OS  rhoddir  awiv  ar  yr  had, 
a  syrthio  dim  o'u  burgyn  h^vynt 
arno  ef;  aflan /i/c^iZ  efe  i  chwi. 

39  Ac  OS  bydd  marw  un  anifaU 
a'r  sydd  1  clnvi  yn  fAvyd;  yr  hwn  a 
gyffyrddo  â'i  furgyn  ef,  a  fydd  aflan 
hyd  yr  Invyr. 

40  s  A'r  hwn  a  f^vytty  o'i  furgyn  ef, 
golched  ei  ddillad;  a  bydded' aflan 
hyd  yr  Invyr;  a'r  hwn  a  ddygo  ei 
furgyn  ef,  golched  ei  ddUlad;  a 
bydded  aflan  hyd  yr  hwyr. 

41  A  phob  ymlusgiad  a  ymlusgo 
ar  y  ddaear,  fy^dd  ffieidd-dra:  na 
fwyttâer  ef 

42  Pob  peth  a  gerddo  ar  ei  dorr, 
a  phob  peth  a  gerddo  ar  bedwar 


troed,  a  phob  peth  ^aml  ei  draed, 

0  bob  ymlusgiad  a  ymlusgo  ar  y 
ddaear,  na  fwyttêwch  hw}Tit :  can- 
ys  ffieidd-dra  ydynt. 

43  ''Na  Avnewch  eich  eneidiau  yn 
fliaidd  oblegid  un  ymlusgiad  a  ym- 
lusgo, ac  na  fyddwch  aflan  o'u  plegid, 
fel  y  iDyddech  aflan  o'u  herwydd. 

44  O  herwydd  myfi  yw  yr  Ar- 
GLWYDD  eich  Duw  chwi :  ymsanct- 
eiddiwch  a  'byddwch  sanctaidd;  o 
herwydd  sanctaidd  ydwyf^ :  ac  nac 
aflanhêwch  eich  eneidiau  wrth  un 
ymlusgiad  a  ymlusgo  ar  y  ddaear. 

45  Canys  myfi  yw  yr  Aeglwydd, 
yr  hwn  a'ch  dug  chwi  o  dir  yr 
Aipht,  i  fod  yn  Dduw  i  chwi :  bydd- 
wch  chwithau  sanctaidd;  canys 
sanctaidd  ydwyf  fi. 

46  Dyma  gyfraith  yr  anifeiUaid, 
a'r  ehediaid,  a  phob  peth  byw  a'r 
sydd  yn  ymsymmud  yn  y  dyfroedd, 
ac  am  bob  peth  byw  a'r  sydd  yn 
ymlusgo  ar  y  ddaear; 

47  I  wneuthur  gwahan  rhwng  yr 
aflan  a'r  glan,  a  rhwng  yr  anifail  a 
fwytteir  a'r  hwn  nis  bwyttêir. 

PENNOD  XII. 

1  Puredigaeih  gwraig  ar  ol  esgor.     6  Ei  hqff- 

rymmati  am  ei  phuredigaeth. 

ALLEFARODD   yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

2  Llefara  wrth  feibion  Israel,  gan 
ddywedyd,  Os  gwraig  a  ieichioga, 
ac  a  esgor  ar  wrryw ;  yna  '  bydded 
aflan  saith  niwrnod :  ^  fel  dyddiau 
gwahaniaeth  ei  mis-glwyf  y  bydd 
hi  aflan. 

3  A'r  ''Avythfed  dydd  yr  enAvaedir 
ar  gnawd  ei  ddiienwaediad  ef. 

4  A  thri  diwrnod  ar  ddeg  ar  hugain 
yr  erys  y'ngwaed  ei  phuredigaeth : 
na  chyffyi'dded  â  dim  sanctaidd,  ac 
na  ddeued  i'r  cyssegr,  ncs  cyflawni 
dyddiau  ei  phuredigaeth. 

5  Ond  OS  ar  fenyw  yr  esgor  hi ; 
yna  y  bydd  hi  aflan  bythefnos, 
megis  yn  ei  gwahaniaeth :  a  cliwe 
diwrnod  a  thri  ugain  yr  erys  yng 
ngwaed  ci  phuredigaeth, 

6  A  phan  gyflaAvner  dyddiau  ei 
phuredigaeth  ar  fab  neu  ferch ; 
dyged  oen  blwj^dd  yn  ofli-wm  pocth, 
a  chyw  colommen,  neu  dui'tur,  yn 
aberth  dros  bechod,  at  yr  ofíciriad, 
i  ddrws  pabell  y  cyfarfod: 

7  Ac  oflrymmed  efe  hynny  ger 
bron  yr  Arglwydd,  a  gwnaed  gym- 
mod  drosti :  a  hi  a  lanhêir  odd! 
wrth  gerddediad  ei  gwaed.    Dyma 


Cyn 

CRIST 

1490. 

6Heb. 

o  amlhoö 

draed. 
t  pen.  20. 25. 


'pen.  19.8. 
a  20.  7. 
1  Pctr  L 
15, 16, 


»  Luc  2.  22. 
b  pen.  15. 19. 


«Gen.  17. 12. 
Luc  1.  59. 
a  2.  21. 
loan  7. 22. 


Arwyddion 


LEFITICÜS,  XIII. 


y  gwalian-glivyf. 


Cyn 
CRIST 

1490. 

^  pen.  5.  7. 
Luc  2.  24. 


2Neu, 
godiad. 


»  Dent.  17. 
8.  a  24.  8. 


gyfraith  yr  hon  a  esgor  ar  wrryw 
neu  ar  fenyw. 

8  '^  Ac  OS  ei  Haw  ni  chyrhaedd  werth 
oen,  yna  cymmered  ddwy  durtur, 
neu  ddau  gyw  colommen;  y  naill 
yn  offrwin  poeth,  a'r  Hall  yn  abertli 
dros  bechod :  a  gwnaed  yr  offeiriad 
gymmod  drosti ;  a  glân  fydd. 

PENNOD  XIII. 

1  Y  deddfau  a'r  arwyddion  with  ha  rai  y  cyf- 
arwyddir  yr  ojj'eiriad  i  adnahod  y  gwahan- 

'R  Aeglwydd  a  lefarodd  wrth 
Moses  ac  Aaron,  gan  ddywedyd, 

2  Dyn  (pan  fyddo  y'nghroen  ei 
gnawd  ^  cliŵydd,  neu  grammen,  neu 
ddisgleirder,  a  bod  y'nghroen  ei 
gnawd  ef  megis  pla  y  clwyf  gwa- 
hanol,)  ^  a  ddygir  at  Aaron  yr  offeir- 
iad, neu  at  un  ol  feibiou  ef  yr 
offeiriaid. 

3  A'r  offeiriad  a  edrych  ar  y  pla 
y'nghroen  y  cnawd :  os  y  blewyn 
yn  y  pla  fydd  wedi  troi  yn  wỳn,  a 
gwelediad  y  pla  yn  ddyfnach  na 
chroen  ei  gnawd  ef;  pla  gwalian- 
glwyf  yw  hwnnw:  a'r  offeiriad  al 
hedrych,  ac  al  barn  yn  aflan. 

4  Ond  OS  y  disgleirdeb  fydd  gwỳn 
y'nghroen  ei  gnawd  ef,  ac  heb  fod  yn 
ÎS  ei  welediad  na'r  croen,  a'i  flewyn 
heb  droi  yn  wỳn ;  yna  caued  yr  off- 
eiriad ar  y  clwyfus  saith  niwrnod, 

5  A'r  seithfed  dydd  edryched  yr 
offeiriad  ef :  ac  wele,  os  sefyU  y  bydd 
y  pla  yn  ei  olwg  ef,  heb  ledu  o'r  pla 
yn  y  croen;  yna  caued  yr  offeiriad 
arno  saith  niwrnod  eilwaith. 

6  Ac  edryched  yr  offeiriad  ef  yr 
ail  seithfed  dydd:  ac  wele,  os  hydtl 
y  pla  yn  odywyU,  heb  ledu  o'r  pla 
yn  y  croen ;  yna  barned  yr  offeiriad 
ef  yn  Ian :  crammen  yw  honno :  yna 
golched  ei  wisgoedd,  a  glân  fydd. 

7  Ac  OS  y  grammen  gan  ledu  a 
leda  yn  y  croen,  wedi  i'r  offeiriad 
ei  Aveled,  i'w  farnu  yn  Ian ;  dangoser 
ef  eilwaith  i'r  offeiriad. 

8  Ac  OS  gwel  yr  offeiriad,  ac  wele, 
ledu  o'r  grammen  yn  y  croen ;  yna 
barned  yr  offeiriad  ef  yn  aflan : 
gwahan-glwyf  yw. 

9  1Í  ]^u  fyddo  ar  ddyn  bla  gwahan- 
glwyf,  dyger  ef  at  yr  offeiriad ; 

10  Ac  edryched  yr  offeiriad :  yna, 
OS  chŵydd  gwỳn  a  fydd  yn  y  croen, 
a  hwnnw  wedi  troi  y  blewyn  yn  wỳn, 
a  dim  cig  noeth  by w  yn  y  chŵydd ; 

11  Hen  wahan-glwyf  yiv  hwnnw 
y'nghroen  ei  gnawd  ef;  a  barned 
yr  offeiriad  ef  yn  aflan :  na  chaued 


arno ;    o  herwydd  y  mae   efe   yn 
aflan. 

12  Ond  OS  y  gwahan-glwyf  gan 
darddu  a  dardda  yn  y  croen,  a  gor- 
chuddio  o'r  gwahan-glwyf  holl  groen 
y  chvyfus,  o'i  ben  hyd  ei  draed,  pa 
le  bynnag  yr  edrycho  yr  offeiriad ; 

13  Yna  edryched  yr  offeiriad :  ac 
wele,  OS  y  gwahan-glwyf  fydd  yn 
cuddio  ei  hoU  gnawd  ef ;  yna  barn- 
ed yr  offeiriad  y  clwyfus  yn  Ian : 
trodd  yn  wỳn  i  gyd :  glan  yiu. 

14  A'r  dydd  y  gwelir  ynddo  gig 
byw,  aflan  fydd. 

15  Yna  edryched  yr  offeiriad  ar 
y  cig  byw,  a  barned  ef  yn  aflan: 
aflan  yiv  y  cig  byw  hwnnw;  gwahan- 
glwyf  yiu. 

16  Neu  OS  dychwel  y  cig  byw,  a 
throi  yn  wýn ;  yna  deued  at  yr 
offeiriad : 

17  Ac  edryched  yr  offeiriad  arno: 
ac  w^ele,  os  trodd  y  pla  yn  wỳn; 
yna  barned  yr  offeiriad  y  clwyfus 
yn  Ian :  glan  yw  efe. 

18  IT  Y  cnawd  hefyd  y  bu  ynddo 
gornwyd  yn  ei  groen,  a'i  iachâu ; 

19  A  bod  yn  He  y  cornwyd  chwydd 
gwŷn,  neu  ddisgleirder  gwỳn-goch, 
a'i  ddangos  i'r  offeiriad: 

20  Os,  pan  edrycho  yr  offeiriad 
arno,  y  gwelir  ef  yn  is  na'r  croen, 
a'i  flewyn  wedi  troi  yn  wŷn ;  yna 
barned  yr  offeiriad  ef  yn  aflan : 
gwahan-glwyf  yw  efe  wedi  tarddu 
o'r  cornwyd. 

21  Ond  OS  yr  offeiriad  a'i  hedrych ; 
ac  wele,  ni  bydd  ynddo  fle^vyn  gwỳn, 
ac  ni  bydd  is  na'r  croen,  ond  ei  fod 
yn  odywyU;  yna  caued  yr  offeiriad 
arno  saith  niwrnod. 

22  Ac  OS  gan  ledu  y  Ueda  yn  y 
croen ;  yna  barned  yr  offeiriad  ef 
yn  aflan :  pla  yw  efe. 

23  Ond  OS  y  disgleirder  a  saif  yn  ei 
le,  heb  ymledu,  craith  cornwyd  yiv 
efe ;  a  barned  yr  offeiriad  ef  yn  Ian. 

24  11  Os  cnawd  fydd  a  "  llosgiad  yn 
y  croen,  a  bod  i'r  cig  byw  sydd  yn 
llosgi,  ddisgleirder  gwỳn-goch,  neu 
Avyn; 

25  Yna  edryched  yr  offeiriad  ef : 
ac  wele,  os  blewyn  yn  y  disgleirdeb 
fydd  wedi  troi  yn  wýn,  ac  yn  is  i'w 
weled  na'r  croen ;  gwahan-glwyf 
yw  hwnnw  yn  tarddu  o'r  llosgiad; 
a  barned  yr  offeiriad  ef  yn  aflan : 
pla  gwahan-glwyf  yw  hwnnw. 

26  Ond  OS  yr  offeiriad  a'i  hediych ; 
ac  wele,  ni  hydd  blewyn  gwyn  yn  y 
disgleirder,  ac  ni  hydd  is  na'r  croen, 


3  Heb. 
llosgiad 
tan. 


Arwyddion 


LEFITICUS,  XIIL 


y  gwahan-glwyf. 


Cyn 

CEIST 

1490. 


ond  ei  fod  yn  odywyll;   yna  caued 
yr  offeiriad  amo  saith  niwmod. 

27  Ac  edryched  yr  offeiriad  ef  y 
seithfed  dydd :  os  gan  ledu  y  lled- 
odd  yn  y  croen ;  yna  barned  yr 
offeiriad  ef  yn  aflan :  pla  gwahan- 
glwyf  yw  hwnnw. 

28  Ac  OS  y  disgleirdeb  a  saif  yn  ei 
le,  heb  ledu  yn  y  croen,  ond  ei  fod 
yn  odywyll;  chŵydd  y  Uosgiad  yw 
efe ;  barned  yr  offeiriad  ef  yn  Ian  : 
canys  craith  y  Uosgiad  yw  hwnnw. 

29  1Í  Os  bydd  gwr  neu  wraig  a 
phla  amo  mewn  pen  neu  farf ; 

30  Yna  edryched  yr  offeiriad  y  pla: 
ac  wele,  os  is  y  gwelir  na'r  croen, 
a  blewyn  melyn  main  ynddo ;  yna 
barned  yr  offeiriad  ef  yn  aflan:  y 
ddufrech  yw  hwnnw;  gwahan-glw}^f 
pen  neu  farf  yw. 

31  Ac  OS  yr  offeiriad  a  edrych  ar 
bla  y  ddufrech ;  ac  wele,  ni  bydd 
yn  ÎS  ei  weled  na'r  croen,  ac  heb 
flewyn  du  ynddo ;  yna  caued  yr 
offeiriad  ar  yr  hwn  y  ho  amo  y 
ddufrech,  saith  niwrnod. 

32  Ac  edryched  yr  offeiriad  ar  y 
pla  y  seithfed  dydd :  ac  wele,  os  y 
ddufrech  ni  bydd  wedi  Uedu,  ac  ni 
bydd  blewyn  melyn  ynddi,  a  heb 
fod  yn  ÎS  gweled  y  ddufrech  na'r 
croen ; 

33  Yna  eUlier  ef,  ac  nac  eülied  y 
fan  y  hyddo  y  ddufrech ;  a  chaued 
yr  offeiriad  ar  herchen  y  ddufrech 
saith  niwrnod  eilwaith. 

34  A'r  seithfed  dydd  edryched  yr 
offeiriad  ar  y  ddufrech:  ac  wele,  os 
y  ddufrech  ni  ledodd  yn  y  croen, 
ac  ni  bydd  is  ei  gweled  na'r  croen; 
yna  barned  yr  offeiriad  ef  yn  Ian,  a 
golched  ei  ddillad,  a  glân  fydd. 

35  Ond  OS  y  ddufrech  gan  ledu  a 
leda  yn  y  croen,  wedi  ei  lanhâu  ef ; 

36  Yna  edryched  yr  offeiriad  ef : 
ac  wele,  os  lledodd  y  ddufrech  yn  y 
croen,  na  chwilied  yi-  offeiriad  am  y 
blewyn  melyn :  y  mae  efe  yn  aflan. 

37  Ond  OS  sefyll  y  bydd  y  ddufrech 
yn  ei  olwg  ef,  a  blewyn  du  wedi 
tyfu  ynddi ;  aeth  y  ddufrech  yn 
iach,  glan  yiu  hwnnw ;  a  barned  yr 
offeiriad  ef  yn  Ian. 

38  11  Os  bydd  /nghroen  cnawd 
gAvr  neu  wTaig  lawer  o  ddisglaer 
fannau  gwỳnion ; 

39  Yna  edryched  yr  offeiriad :  ac 
wele,  OS  bydd  y'nghroen  eu  cnawd 
hwynt  ddisgleiriadau  gwýnion  wedi 
gordduo;  brychni  yw  hynny  yn 
tarddu  yn  y  croen :  glan  yw  efe. 


40  A  gwr  pan  *syrthio  gwaUt  ei 
ben,  moel  yw;  etto  glan  fydd. 

41  Ac  OS  o  du  ei  wyneb  y  syrth 
gwaUt  ei  ben,  efe  a  fydd  tal-foel; 
etto  glun  fydd  efe. 

42  Ond  pan  fyddo  anafod  gwŷn- 
goch  yn  y  pen-foeledd  neu  yn  y  tal- 
foeledd;  gwahan-glwyf  yw  efe  yn 
tarddu  yn  ei  ben-foeledd,  neu  yn 
ei  dal-foeledd  ef 

43  Ac  edryched  yr  offeiriad  arno : 
ac  wele,  os  bydd  chŵydd  yr  anafod 
yn  wỳn-goch,  yn  ei  ben-foeledd,  neu 
yn  ei  dal-foeledd  ef,  fel  gwelediad 
gwahan-glwyf  y'nghroen  y  cnawd ; 

44  Gwr  gwahan-glwyfus  yw  hwn- 
nw, aflan  yw;  a'r  offeiriad  a'i  bama 
ef  yn  Uwyr-aflan :  yn  ei  ben  y  mae 
ei  bla. 

45  A'r  gwahan-glwyfus  yr  hwn  y 
byddo  pla  amo,  ^bydded  ei  wisg- 
oedd  ef  wedi  rhwygo,  a'i  ben  yn 
noeth,  a  rhodded  gaead  ar  ei  wefiis 
uchaf,  a  llefed,  Aflan,  aflan. 

46  Yr  holl  ddyddiau  y  byddo  y 
pla  arno,  bernir  ef  yn  aflan:  aflan 
yw  efe:  triged  ei  hunan;  "bydded 
ei  drigfa  allan  o'r  gwersylL 

47  1Í  Ac  OS  diUedyn  fydd  a  phla 
gwahan-glwyf  ynddo,  o  ddüledyn 
gwlan,  neu  o  ddilledyn  llin, 

48  Pa  un  bynnag  ai  yn  yr  ystof, 
ai  yn  yr  anwe,  o  lin,  neu  o  wlan, 
neu  mewn  croen,  neu  mewn  dim  a 
wnaed  o  groen ; 

49  Os  gwyrddlas  neu  goch  fydd 
yr  anafod  yn  y  diUedyn,  neu  yn  y 
croen,  neu  yn  yr  ystof,  neu  yn  yr 
anwe,  neu  mewn  ^dim  o  groen:  pla 
y  gwahan-glwyf  yw  efe ;  a  dangoser 
ef  i'r  offeiriad. 

50  Ac  edryched  yr  offeiriad  ar  y 
pla ;  a  chaued  ar  y  peth  y  bo  y  pla 
arno,  saith  niwrnod. 

51  A'r  seithfed  dydd  edryched  ar  y 
pla :  OS  y  pla  a  ledodd  yn  y  diUed- 
yn, pa  un  bynnag  ai  mewn  ystof,  ai 
miswn  anwe,  ai  mewn  croen,  neu 
beth  bynnag  a  wnaed  o  groen;  gwa- 
han-glwyf ysol  yw  y  pla;  aflan  yw. 

52  Am  hynny  Uosged  y  diUedyn 
hwnnw,  pa  un  bynnag  ai  ystof,  ai 
anwe,  o  wlan,  neu  o  Un,  neu  ddim  o 
groen,  yr  hwn  y  byddo  pla  ynddo : 
canys  gwahan-glwyf  ysol  yw  efe; 
Uosger  yn  tan. 

53  Ac  OS  edrych  yr  offeiriad;  ac 
wele,  ni  ledodd  y  pla  mewn  diUed- 
yn, mewn  ystof,  neu  mewn  anwe, 
neu  ddim  o  groen ; 

54  Yna  gorchymyned  yr  offeiriad 


Cyn 

CRIST 

1490. 

*  Heb.  Mfier 
ei  ben. 


b  Ezec.  24. 
17,22. 
Mic.  a  7. 


c  Num.  5.  2. 
a  Í2. 14. 
2  Bren.  7. 
3.  a  15.  5. 
2  Chron. 
26.  21. 


^neb.Uestr, 
neu, 
ojferyn. 


U4 


Seremoniau  ac  áberthau 


LEFITICUS,  XIV.    wrthlanhâuy gwalian-glwyfus. 


Cyn 

CRIST 

1490. 


*  Heb.  yn  ei 
ben,  neu,  ei 
dalcen. 


«  Matt.  8. 
2,4. 

Marc  1. 40, 
44. 

Luc  5. 12, 
14.  a  17. 14. 


bNum.l9.C. 
c  Heb.  9. 19. 
d  Pb.  51.  7. 


iddynt  olchi  yr  hyn  y  hyddo  y  pla 
ynddo,  a  chaued  arno  saith  niwr- 
nod  eilwaith. 

55  Ac  edryched  yr  offeiriad  ar  y 
pla  wedi  ei  olchi :  ac  wele,  os  y  pla 
ni  throdd  ei  liw,  ac  ni  ledodd  y  pla ; 
efe  a  fydd  aflan ;  llosg  ef  yn  tan ; 
ysiad  yiv,  pa  un  bynnag  y  bo  yn  Uwm 
ai  ^  o'r  tu  mewn  ai  o'r  tu  allan. 

56  Ac  OS  edrych  yr  offeiriad ;  ac 
wele  y  pla  yn  odywyll,  ar  ol  ei 
olchi ;  yna  torred  ef  allan,  o'r  dill- 
edyn,  neu  o'r  croen,  neu  o'r  ystof, 
neu  o'r  an  we. 

57  Ond  OS  gwelir  ef  etto  yn  y  dill- 
edyn,  yn  yr  ystof,  neu  yn  yr  anwe, 
neu  mewn  dim  o  groen ;  tarddu 
y  mae  efe:  llosg  yr  hwn  y  mae  y 
pla  ynddo  yn  tan. 

58  A'r  diUedyn,  neu  yr  ystof,  neu 
yr  anwe,  neu  pa  betli  bynnag  o 
groen,  y  rhai  a  olcher,  os  ymad- 
awodd  y  pla  â  h^vynt,  a  olchir  eil- 
waith ;  a  glân  fydd. 

59  Dyma  gyfraith  pla  gwahan- 
glwyf,  mewn  dilledyn  gwlan,  neu 
hn,  mewn  ystof,  neu  anwe,  neu  pa 
beth  bynnag  o  groen,  i'w  farnu  yn 
Ian,  neu  i'w  farnu  yn  aflan. 

PENNOD  XIV. 

1  Y  seremoniau  a'r  aberthaa  wrth  lanhâu  y  gwa- 
han-glioyfus.  33  Arwyddion  y  gwahan-glwyf 
mewn  tŷ.  48  Y  modd  y  glanhêir  y  tŷ  hwnmo. 

LLEFARODD  yr  Arglwydd 
hefyd  wrth  Moses,  gan  ddy- 
wedyd, 

2  Dyma  gyfraith  y  gwahan-glwyfus, 
y  dydd  y  glanhêir  ef.  *  Dyger  ef  at 
yr  offeiriad : 

3  A'r  offeiriad  a  ddaw  allan  o'r 
gwersyU ;  ac  edryched  yr  offeiriad : 
ac  wele,  os  pla  y  gwahan-glwyf  a 
iachaodd  ar  y  gwahan-glwyftis ; 

4  Yna  gorchymyned  yr  offeiriad 
i'r  hwn  a  lanhêir,  gymmeryd  dau 
aderyn  y  to,  byw  a  glân,  a  *'choed 
cedr,  ac  ''ysgarlad,  ac  "^isop. 

5  A  gorchymyned  yr  offeiriad  ladd 
y  naiU  aderyn  y  to  mewn  Uestr 
pridd,  oddi  ar  ddwfr  rhedegog. 

6  A  chymmered  efe  yr  aderyn  byw, 
a'r  coed  cedr,  a'r  ysgarlad,  a'r  isop, 
a  throched  hwynt  a'r  aderyn  byw 
hefyd  y'ngwaed  yr  aderyn  a  ladd- 
wyd  oddi  ar  y  dwfr  rhedegog. 

7  A  thaenelled  seithwaith  ar  yr 
h^vn  a  lanhêir  oddi  wrth  y  gwahan- 
glwyf,  a  barned  ef  yn  Ian ;  yna 
gollynged  yr  aderyn  byw  yn  rhydd 
ar  wyneb  y  maes. 

8  A  golched  yr  hwn  a  lanhêir  ei 

115 


ddillad,  ac  eillied  ei  holl  flew,  ac 
ymolched  mewn  dwfr ;  a  glân  fydd : 
a  deued  wedi  hynny  i'r  gwersyll,  a 
*thriged  o'r  tu  allan  i'w  babell  saith 
niwrnod. 

9  A'r  seithfed  dydd  bydded  iddo 
eillio  ei  holl  flew,  sef  ei  ben,  a'i  farf, 
ac  aehau  ei  lygaid;  ie,  eilUed  ei  hoU 
flew ;  a  golched  ei  ddillad,  a  golch- 
ed ei  gnawd  mewn  dwfr;  a  glân 
fydd 

10  A'r  wythfed  dydd  cymmered 
ddau  oen  perffeith-gwbl,  ac  un  hes- 
pin  fl^vydd  berffeith-gwbl,  a  thair 
degfed  ran  o  beilliaid,  ^yn  íwjá- 
offi'^vm,  wedi  ei  gymmysgu  tr\\j 
olew,  ac  un  log  o  olew. 

11 A  gosoded  yr  offeiriad  a  lanhao, 
y  g^vr  a  lanhêir,  a  liAvynt  hefyd,  ger 
bron  yr  Arglwydd,  wrth  ddrws 
pabell  y  cyfarfod. 

12  A  chymmered  yr  offeiriad  un 
hespwrn,  ac  ^offrymmed  ef  yn  a- 
berth  dros  gamwedd,  a'r  log  o  olew, 
a  ^chyhwfaned  hwynt  yn  offrwm 
cyhwfan  ger  bron  yr  Arglwydd. 

13  A  lladded  ef  yr  oen  'yn  y  lie 
y  lladder  y  pech-aberth,  a'r  poeth- 
ofli'wm ;  sef  yn  y  Ue  sanctaidd  :  o 
herMydd  ^yr  aberth  dros  gamwedd 
sydd  eiddo  yr  offeiriad,  yn  gystal  a'r 
pech-aberth:  ^ sancteiddiolaf ^/îí'. 

14  A  chymmered  yi*  offeiriad  o 
waed  yr  aberth  dros  gamwedd,  a 
rhodded  yr  offeiriad  ef  ""ar  gwrr 
isaf  clust  ddehau  yr  hwn  a  lanhêir, 
ac  ar  fawd  ei  law  ddehau,  ac  ar 
fawd  ei  droed  dehau  ef 

15  A  chymmered  yr  offeiriad  o'r 
log  olew,  a  thywaUted  ar  gledr  ei 
law  aswy  ei  hun : 

16  A  gwlyched  yr  offeiriad  ei  fys 
dehau  jji  yr  olew  fyddo  ar  ei  law 
aswy,  a  thaenelled  o'r  olew  a'i  fys 
seithwaith  ger  bron  yr  Arglwydd. 

17  Ac  o  weddiU  yr  olew  fyddo  ar 
ei  law,  y  dŷd  yr  offeiriad  ar  gwrr 
isaf  clust  ddehau  yr  hwn  a  lanhêir, 
ac  ar  fawd  ei  law  ddehau,  ac  ar 
fawd  ei  droed  dehau,  ar  waed  yr 
ofíì'wm  dros  gamwedd. 

18  A'r  rhan  arall  o'r  olew  fyddo 
ar  law  yi'  offeiriad,  a  rydd  efe  ar 
ben  yr  hwn  a  lanhêir;  a  gwnaed 
yr  offeiriad  gymmod  drosto  ger 
bron  yr  Arglwydd. 

19  Ie,  offrymmed  yr  offeiriad  °a- 
berth  dros  bechod,  a  gwnaed  gym- 
mod  dros  yr  h-SMi  a  lanhêir  oddi 
wrth  ei  aflendid ;  ac  wedi  hynny 
lladded  y  poeth-offrwm. 


Cyn 
CRIST 

1490. 


•  Num.  12. 
15. 


f  pen.  2. 1. 


s  pen.  5.  2. 


Ii  Exod.  29. 
24. 


1  Ezod.  29. 
11. 

pen.  3.  8. 
a  4.  4,  24. 

k  pen.  7.  7 


1  pen.  2.  3. 
a  21.  22. 


m  Exod.  29. 
20. 
pen.  8.  2a 


n  pen.  5. 1. 


Glanhâd  y  givahan-ghmjfus.         LEFITICUS,  XIV. 


Gwalian-glwyf  mewn  tŷ. 


Cyn 

CRIST 

1490. 


o  pen.  5.  7. 


Pad.  10. 


20  Ac  aberthed  yr  offeiriad  y 
poeth-offi-wm,  a'r  bwyd-offnvm,  ar 
yr  allor;  a  gwnaed  yr  offeiriad 
gymmod  drosto ;  a  glân  fydd. 

21  Ond  °  OS  tlawd  fydd,  a'i  law 
heb  gyrhaeddyd  hyn;  yna  cym- 
mered  un  oen,  yn  aberth  dros  gam- 
wedd,  i'w  gyliwfanu,  i  wneuthur 
cymmod  drosto,  ac  un  ddegfed  ran 
o  beilliaid  wedi  ei  gymmysgu  tr^vy 
clew  yn  f\vyd-offnvm,  a  log  o  olew ; 

22  A  dwy  durtur,  neu  ddau  gyw 
colommen,  y  rhai  a  gyi-haeddo  ei 
law :  a  bydded  un  yn  becli-aberth, 
a'r  Hall  yn  boeth-offrwm. 

23  A  dyged  h^vynt  yr  wythfed 
dydd  i'w  íanhâu  ef  at  jt  offeiriad, 
wrtli  ddrws  pabell  y  cyfarfod,  ger 
bron  yr  Akglwydd. 

24  A  chymmered  yr  offeiriad  oen 
yr  offrwm  dros  gamwedd,  a'r  log 
olew,  a  chyhwfaned  yr  offeiriad 
hwynt  yn  ofir^vm  cyliwfan  ger  bron 
yr  Arglwydd. 

25  A  lladded  oen  yr  offrwm  dros 
gamwedd;  a  chymmered  yr  offeir- 
iad o  waed  yr  ofirwm  dros  gam- 
wedd, a  rhodded  ar  gwrr  isaf  clust 
ddehau  yr  hwn  a  lanhêir,  ac  ar 
fawd  ei  law  ddehau,  ac  ar  fawd  ei 
droed  dehau. 

2G  A  thywallted  yr  offeiriad  o'r 
olew  ar  gledr  ei  law  aswy  ei  hun : 

27  Ac  a'i  fys  dehau  taenelled  yr 
offeiriad,  o'r  olew  fyddo  ar  gledr 
ei  law  aswy,  seithwaith  ger  bron 
yr  Arglwydd. 

28  A  rhodded  yr  offeiriad  o'r  olew 
a  fyddo  ar  gledr  ei  law,  ar  gwrr 
isaf  clust  ddehau  yr  hwn  a  lanheir,  ac 
ar  fawd  ei  law  ddehau,  ac  ar  fawd 
ei  droed  dehau,  ar  y  man  y  hyddo 
gwaed  yr  offr^vm  dros  gamAvedd. 

29  A'r  rhan  arall  o'r  o\Qyf  fyddo 
ar  gledr  11a w  yr  offeiriad,  a  rydd 
efe  ar  ben  yi-  hwn  a  lanheir,  i 
wneuthur  cymmod  drosto  ger  bron 
yr  Arglwydd. 

30  Yna  ofirymmed  un  o'r  turtur- 
au,  neu  o'r  cywion  colommennod, 
sefo'v  rhai  a  gyrhaeddo  ei  law  ef ; 

31  Y  rhai,  meddaf  a  gyrhaeddo 
ei  law  ef,  un  yn  bech-aberth,  ac  un 
yn  boeth-offrwm,  ynghyd  a'r  bwyd- 
ofírwm :  a  gwnaed  yr  offeiriad  gym- 
mod  dros  yr  hwn  a  lanheir  ger  bron 
yr  Arglwydd. 

32  Dyma  gyfraith  yr  un  y  hyddo 
pla  y  gwahan-glwyf  arno,  yr  hwn  ni 
chyrhaedd  ei  law  p  yr  hyn  a  berth- 
yn  i'w  lanhâd. 


33 1Í  A  llefarodd  yr  Arglwydd  wrth 
Moses  ac  Aaron,  gan  ddywedyd, 

34  Pan  ddeloch  i  dir  Canaan,  yr 
hwn  yr  ydwyf  yn  ei  roddi  i  chwi 
yn  feddiant,  os  rhoddaf  bla  gwahan- 
glwyf  ar  dŷ  o  feivn  tir  eich  medd- 
iant; 

35  A  dyfod  o'r  hwn  bi'au  y  tŷ,  a 
dangos  i'r  offeiriad,  gan  ddywedyd, 
Gwelaf  megis  pla  yn  y  tŷ : 

3G  Yna  gorchymyned  yr  offeiriad 
iddynt  ^arloesi  y  tŷ,  cyn  dyfod  yr 
offeiriad  1  weled  y  pla ;  fel  na  hal- 
oger  yr  hyn  oil  a  fyddo  yn  tŷ :  ac 
wedi  hynny  deued  yr  offeiriad  i 
edrych  y  tŷ; 

37  Ac  edryched  ar  y  pla :  ac  wele, 
OS  y  pla  fydd  ym  mharwydydd  y 
tŷ,  yn  agennau  gwyrddleision,  neu 
gochion,  a'r  olwg  arnynt  yn  is  na'r 
pared ; 

38  Yna  aed  yr  offeiriad  allan  o'r 
tŷ,  i  ddrws  y  tŷ,  a  chaued  y  tŷ  saith 
niwrnod. 

39  A'r  seithfed  dydd  deued  yr  off- 
eiriad drachefn,  ac  edryched :  ac  os 
lledodd  y  pla  ym  mharwydydd  y  tŷ ; 

40  Yna  gorchymyned  yr  offeiriad 
iddynt  dynnu  y  cerrig  y  hyddo  y 
pla  arnynt,  a  bwriant  h^vynt  allan 
o'r  ddinas  i  le  aflan. 

41  A  phared  grafu  y  tŷ  o'i  fewn 
o  amgylch ;  a  thywalltant  y  Uwch 
a  grafont,  o'r  tu  allan  i'r  ddinas  i 
le  aflan. 

42  A  chymmerant  gerrig  eraill,  a 
gosodant  yn  lie  y  cerrig  hynny;  a 
chymmered  bridd  arall,  a  phridd- 
ed  y  tŷ. 

43  Ond  OS  daw  y  pla  drachefn,  a 
tharddu  yn  y  tŷ,  wedi  tynnu  y 
cerrig,  ac  wedi  crafu  y  tŷ,  ac  wedi 
priddo ; 

44  Yna  doed  yr  offeiriad,  ac  edrych- 
ed :  ac  wele,  os  lledodd  y  pla  yn  y 
tŷ,  gwahan-glwyf  ysol  yw  hwnnw 
yn  y  tŷ :  aflan  yw  efe. 

45  Yna  tynned  y  tŷ  i  lawr,  ei  ger- 
rig, a'i  goed,  a  holl  bridd  y  tŷ ;  a  bwr- 
ied  i'r  tu  allan  i'r  ddinas  i  le  aflan. 

46  A'r  hwn  a  ddêl  i'r  tŷ  yr  holl 
ddyddiau  y  parodd  efe  ei  gau,  efe 
a  fydd  aflan  hyd  yr  hwyr. 

47  A'r  hwn  a  gysgo  yn  y  tŷ,  golch- 
ed  ei  ddillad :  felly  yr  hwn  a  fwyt- 
tao  yn  y  tŷ,  golched  ei  ddillad. 

48  Ac  OS  yr  offeiriad  gan  ddyfod 
a  ddaw,  ac  a  edrych ;  ac  wele,  ni 
ledodd  y  pla  yn  y  tŷ,  wedi  priddo 
y  tŷ :  yna  barned  yr  offeiriad  y  tŷ 
yn  Ian,  o  herwydd  iacliau  y  pla. 


Cyn 
CRIST 

1490. 


2  Neu, 
baroltöL 


U3 


Am  ajlendid 


LEFITICUS,  Xy. 


gwŷr  a  gwragedd. 


Cyn 
CRIST 

1490. 

«ad.  4. 


r  pen.  13. 30. 


3  Heb.  yn 
nydd  yr 
aflan,  ac 
yn  nydd 
y  gldn. 


a  Heb. 
dodr^nyn. 


49  A  ^  chymmered  i  laiihau  y  tŷ 
ddau  aderyn  y  to,  a  choed  cedr,  ac 
ysgarlad,  ac  isop, 

50  A  Uadded  y  naill  aderyn  mewn 
llestr  pridd,  oddi  ar  ddwfr  rhedegog. 

51  A  chymmered  y  coed  cedr,  a'r 
isop,  a'r  ysgarlad,  a'r  aderyn  byw,  a 
throched  hwynt  y'ngwaed  yr  aderyn 
a  laddwyd,  ac  yn  y  dwfr  rhedegog, 
a  thaenelled  ar  y  tỳ  seitliwaith. 

52  A  glanhâed  y  tỳ  â  gwaed  yr 
aderyn,  ac  a'r  dwfr  rhedegog,  ac 
a'r  aderyn  byw,  ac  a'r  coed  cedr,  ac 
a'r  isop,  ac  a'r  ysgarlad. 

53  A  gollynged  yr  aderyn  byw 
allan  o'r  ddinas  ar  wyneb  y  maes, 
a  gwnaed  gymmod  dros  y  tŷ ;  a 
glân  fydd. 

54  Dyma  gyfraith  am  bob  pla  y 
clwyf  gwahanol,  ac  am  y  ""ddufrecli, 

55  Ac  am  wahan-glwyf  gwisg,  a 

thy, 

56  Ac  am  chŵydd,  a  chrammen,  a 
disgleirdeb ; 

57  I  ddysgu  ^  pa  bryd  y  hydd  aflan, 
a  pha  bryd  yn  Ian.  Dyma  gyfraith 
y  gwahan-glwyf. 

PENNOD  XV. 

1  Ajlendid  gwŷr  yn  eu  diferlif.  13  Eu  pured- 
igaeth.  19  Ajlendid  gwragedd  yn  eu  diferlif; 
28  a'u  puredigaeth. 

ALLEFARODD  yr  Arglwydd 
wrth  Moses    ac    Aaron,   gan 
ddywedyd, 

2  Llefarwch  wrth  feibion  Israel,  a 
dywedwch  wrthynt,  ^Pob  nn  pan 
fyddo  diferlif  yn  rhedeg  o'i  gnawd, 
a  fydd  aflan  oblegid  ei  ddiferlif 

3  A  liyn  fydd  ei  aflendid  yn  ei 
ddiferlif:  os  ei  gnawd  ef  a  ddifera 
ei  ddiferlif,  neu  ymattal  o'i  gnawd 
ef  oddi  wrth  ei  ddiferlif;  ei  aflen- 
did ef  yw  hyn. 

4  Pol3  gwely  y  gorweddo  ynddo 
un  diferllyd,  a  fydd  aflan ;  ac  aflan 
fydd  pob  ^peth  yr  eisteddo  efe 
arno. 

5  A'r  neb  a  gyffyrddo  â'i  wely  ef, 
golched  ei  ddillad,  ac  ymdroched 
mewn  dwfr,  a  bydd  aflan  hyd  yr 
hAvyr. 

6  A'r  hwn  a  eisteddo  ar  ddim  yr 
eisteddodd  y  diferllyd  arno,  golch- 
ed ei  ddillad,  ac  ymolched  mewn 
dwfr,  a  bydd  aflan  hyd  yr  hAvyr. 

7  A'r  hwn  a  gyffyrddo  â  chnawd 
y  diferllyd,  golched  ei  ddillad,  ac 
ymolched  mewn  dwfr,  a  bydd  aflan 
hyd  yr  hwyr. 

8  A  phan  boero  y  diferllyd  ar  un 
glân,  golched  hwnnw  ei  ddillad,  ac 

117 


ymolched  mewn  dwfr,  a  bydd  aflan 
hyd  yr  hwyr. 

9  Ac  aflan  fydd  pob  cyfr^vy  y 
marchogo  y  diferllyd  ynddo. 

10  A  phwy  bynnag  a  gyflyrddo  â 
dim  a  fu  dano,  bydd  aflan  hyd  yr 
liAvyr :  a'r  hwn  a'u  dycco  hwynt, 
golched  ei  ddillad,  ac  ymolched 
mewn  dwfr,  a  bydd  aflan  hyd  yr 

11  A  phwy  bynnag  y  cyflyrddo  y 
diferllyd  âg  ef,  heb  olchi  ei  ddwy- 
law  mewn  dwfr,  golched  ei  ddillad, 
ac  ymolched  mewn  d^vfr,  a  bydd 
aflan  hyd  yr  hwyr. 

12  A'r  ^  llestr  pridd  y  cyflyrddo  y 
diferllyd  âg  ef,  a  ddryllir :  a  phob 
llestr  pren  a  olchir  mewn  dAvfr. 

13  A  phan  lanhêir  y  diferllyd  oddi 
wrth  ei  ddiferlif;  yna  •'cyfrifed  iddo 
saith  niwrnod  i'w  lanhâu,  a  golch- 
ed ei  ddillad,  a  golched  ei  gnawd 
mewn  dwfr  rhedegog,  a  glân  fydd. 

14  A'r  Avythfed  dydd  cymmered 
iddo  ddwy  durtur,  neu  ^  ddau  gyw 
colommen,  a  deued  ger  bron  yr  Ar- 
glwydd, i  ddrws  pabell  y  cyfarfod, 
a  rhodded  hwynt  i'r  ofleiriad. 

15  Ac  oflrymmed  yr  ofleiriad 
hwynt,  un  yn  becli-aberth,  a'r  llall 
yn  boeth-oflrwm :  a  gwnaed  yi*  ofl"- 
eiriad  gymmod  drosto  ef  am  ei  ddi- 
ferlif, ger  bron  yr  Arglwydd. 

16  Ac  ^  OS  gAvr  a  ddaw  oddi  wi'tho 
ddisgyniad  had;  yna  golched  ei 
hoU  gnawd  mewn  dwfr,  a  bydd 
aflan  hyd  yr  hwyr. 

17  A  phob  dilledyn,  a  phob  croen, 
y  byddo  disgyniad  had  arno,  a  olch- 
ir mewn  dwfr,  ac  a  fydd  aflan  hyd 
yr  hAA'yr. 

18  A'r  WTaig  y  cysgo  gvvr  mewn 
disgyniad  had  gyd  â  hi;  ymolchant 
mewn  dwfr,  a  byddant  aflan  hyd  yi- 
hAvyr  ill  dau. 

19  1Í  A  ^phan  fyddo  gwraig  a  di- 
ferlif arni,  a  bod  ei  diferlif  yn  ei 
chnawd  yn  waed;  bydded  saith 
niwrnod  yn  ei  gAvahaniaeth :  a  phwy 
bynnag  a  gyflyrddo  â  hi,  bydd  af- 
lan hyd  yr  hwyr. 

20  A'r  hyn  oil  y  gorweddo  hi  arno 
yn  ei  gwahaniaeth,  fydd  aflan;  a'r 
hyn  oil  yr  eisteddo  hi  arno,  a  fydd 
aflan. 

21  A  phwy  bynnag  a  gyflyrddo 
â'i  gwely  hi,  golched  ei  ddillad,  ac 
ymolched  mewn  dAvfr,  a  bydd  aflan 
hyd  yr  hAvyr. 

22  A  phAvy  bynnag  a  gyflyrddo  â 
dim  yr  eisteddodd  hi  arno,  golched 


Cvn 
CRÌST 

1490. 


b  pen.  6. 28. 
a  11.  32, 33. 


c  pen.  14  8. 


d  pen.  14. 22. 


e  Deut.  231 
10. 


f  pen.  12.  2. 


Pureäigaetli  gwragedd. 


LEFITICÜS,  XVL  Aherthau  yr  arch-offeirìad. 


Cyn 

CRIST 

1490. 


B  Edrrch 
pen.  20.  IS. 


t  Matt.  9. 20. 
Stare  5.  25. 
Luc  8.  43. 


'  pen.  10.  2, 


ei  ddillad,  ac  ymolched  mewn  dwfr, 
a  bydd  aflan  hyd  yr  hwyi*. 

23  Ac  OS  ar  y  gwely  y  hydd  efe, 
neu  ar  ddim  y  byddo  hi  yn  eistedd 
arno,  wrtli  gyffwrdd  âg  ef ;  liyd  yr 
hwyv  y  bydd  efe  aflan. 

24  Ond  g  OS  gwv  gan  gysgu  a  gwsg 
gyd  â  hi,  fel  y  byddo  o'i  mis-ghyyf 
hi  arno  ef;  aflan  fydd  efe  saith 
niwrnod,  ac  aflan  fydd  yr  holl  wely 
y  gorwedd  efe  arno. 

25  A  ''phan  fyddo  diferlif  ei  gwaed 
yn  rhedeg  ar  ^vi-aig  lawer  o  ddydd- 
iau,  allan  o  amser  ei  hanhwyl,  neu 
pan  redo  diferlif  arni  ar  ol  ei  han- 
hw}d;  bydded  holl  ddyddiau  difer- 
lif ei  haflendid  hi  megis  dyddiau 
ei  gwahaniaeth  :  aflan  fydd  hi. 

26  Pob  gwely  y  gorweddo  hi  arno 
holl  ddyddiau  ei  diferlif,  fydd  iddi 
fel  gAvely  ei  mis-ghiyf ;  a  phob  do- 
drefnyn  yr  eisteddo  hi  arno  fydd 
aflan,  megis  aflendid  ei  mis-glwyf  hi. 

27  A  ph^7  bynnag  a  gyfíyrddo 
â  hwynt,  aflan  fydd;  a  golched  ei 
ddillad,  ac  ymolched  me^vn  dwfr,  a 
bydd  aflan  hyd  yr  h^vyr. 

28  Ac  OS  glanheir  hi  o'i  diferlif; 
yna  cyfrifed  iddi  saith  niwrnod  :  ac 
wedi  hjTiny  glân  fydd. 

29  A'r  Avythfed  dydd  cymmered 
iddi  ddwy  durtur,  neu  ddau  gyw 
colommen,  a  dyged  hwynt  at  yr 
ofleiriad,  i  ddrws  pabell  y  cyfar- 
fod. 

30  Ac  oflrymmed  yr  ofl'eiriad  un 
yn  bech-aberth,  a'r  llall  }ti  boeth- 
ofíì'wm ;  a  gwnaed  yr  ofleiriad  gym- 
mod  drosti  ger  bron  yr  Arglwydd, 
am  ddiferlif  ei  haflendid. 

31  Felly  y  neillduwch  blant  Israel 
oddi  wrth  eu  haflendid,  fel  na  bydd- 
ant  feirw  yn  eu  haflendid,  pan  hal- 
ogant  fy  mhabell  yr  hon  sydd  yn 
eu  mysg. 

32  D}Tna  gyfraith  yr  hwn  y  byddo 
y  diferlif  arno,  a  r  hwn  y  daw  oddi 
\^Ttho  ddisgyniad  had,  fel  y  byddo 
aflan  o'u  herwydd ; 

33  A'r  glaf  o'i  mis-glwyf,  a'r  neb  y 
byddo  y  diferlif  arno,  o  wrryAV,  ac 

0  fenyw,  ac  i'r  gwr  a  orweddo  yng- 
hyd  a'r  hon  a  fyddo  aflan. 

PENNOD  XVI. 

1  Ymodd  y  mae  i'r  arch-off eiriad  fyned  i  mewn 
i'r  cyssegr.  11  Y  j)ech-dbertli  drosto  ei  liun. 
15  Y  pech-aheiih  dros  y  bohl.  20  Yr  afr 
dd'iangol.   29  Givyl  y  cymmod  hob  Uwyddyn. 

"  LEFARODD    yr    Arglwydd 
hefyd  wrth  Moses,  wedi  ^marw- 
olaeth  dau  fab  Aaron,  pan  ofli-ym- 

118 


masant  ger  bron  yr  Arglwydd,  ac 
y  buant  feirw ; 

2  A  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  Llefara  wrth  Aaron  dy 
frawd,  ^  na  ddelo  bob  amser  i'r  cys- 
segr o  fewn  y  wahanlen,  ger  bron  y 
drugareddfa  sydd  ar  yr  arch;  fel 
na  byddo  efe  farw :  o  herwydd  '^  mi 
a  ymddangosaf  ar  y  drugareddfa  yn 
y  cwmmwl. 

3  A  hyn  y  daw  Aaron  i'r  cyssegr : 
^ti  bustach  ieuangc  yn  bech-aberth, 
ac  â  hwrdd  yn  boeth-oflrwm. 

4  Gwisged  ^  bais  lian  sanctaidd,  a 
bydded  llodrau  lli'an  am  ei  gnawd, 
a  gwregyser  ef  â  g^vregys  llian,  a 
gwisged  feitr  llian :  gwisgoedd  sanct- 
aidd yw  y  rhai  hyn ;  ^  golched  yntau 
ei  gnawd  mewn  dwfr,  pan  wisgo 
hwynt. 

5  A  chymmered  gan  gynnuUeidfa 
meibion  Israel  ddau  Iwdn  gafr  yn 
bech-aberth,  ac  un  hwi'dd  yn  boeth- 
oflr^vm. 

6  Ac  offl'ymmed  Aaron  fustach  y 
pech-aberth  a  fyddo  drosto  ei  hun, 
a  ^g^vnaed  gymmod  drosto  ei  hun, 
a  thros  ei  dy. 

7  A  chymmered  y  ddau  fwch,  a  gos- 
oded  hwynt  ger  bron  yr  Arglwydd, 
iVTtli  ddrws  pabell  y  cyfarfod. 

8  A  rhodded  Aaron  goelbrennau 
ar  y  ddau  fwch;  un  coelbren  dros 
yr  Arglwydd,  a'r  coelbren  arall 
di-os  ^y  bwch  diangol. 

9  A  dyged  Aaron  y  bwch  y  ^  syrth- 
iodd  coelbren  yr  Arglwydd  arno, 
ac  ofíì'ymmed  ef  yn  bech-aberth. 

10  A'r  bwch  y  syrthiodd  arno  y 
coelbren  i  fod  yn  fwch  diangol,  a 
roddir  i  sefyll  yn  fyw  ger  bron  yr 
Arglwydd,  i  Avneuthur  cymmod 
âg  ef,  ac  i'w  ollwng  i'r  anialwch 
yn  fwch  diangol. 

11  A  dyged  Aaron  fustach  y  pech- 
aberth  a  fyddo  drosto  ei  hun,  a 
gwnaed  gymmod  drosto  ei  hun,  a 
thros  ei  dy;  a  lladded  fustach  y 
pech-aberth  a  fyddo  drosto  ei  hun : 

12  A  chjTnmered  lonaid  thusser  o 
farwor  tanllyd  oddi  ar  yr  aUor,  oddi 
ger  bron  yr  Arglwydd,  a  llonaid 
ei  ddAvylaw  o  ^arogi-darth  peraidd 
man,  a  dyged  o  fewn  y  wahanlen : 

13  A  rhodded  yr  arogl-darth  ar  y 
tan,  ger  bron  yr  Arglwydd;  fel  y 
cuddio  mwg  yr  arogl-darth  y  dru- 
gareddfa, yr  hon  sydd  ar  y  dystiol- 
aeth,  ac  na  byddo  efe  farw : 

14  A  'chymmered  o  waed  y  bus- 
tach, a  ^thaenelled  â'i  fys  ar  y  dru- 


Cyn 
CRIST 

1410. 


b  Exod.  30. 
10. 

prn.23.  27. 
Htb.  9.  7. 

c  Fxcd.  40. 
34. 

1  Bren.  8. 
12. 


d  pen.  4.  3. 


:  Fx^d.  28. 
39,43. 


f  Exud.  30. 
20. 


E  Heb.  7. 

27,  28. 
a  9.  7. 


2Heb. 
Azazel. 
3Heb. 
dt/rcimfodd. 


h  Exod.  30. 
34. 


>  Heb.  9. 

13,  2.5. 

a  10.4. 
k  pen.  d.  < 


Y  bwch  dmngol. 


LEFITICÜS,  XVII. 


Gwyl  y  cymmod. 


Cyn 

CRIST 

1490. 


1  Erlrvch 
Exud.  29. 
3«. 
Heb.  9. 23. 


4  Ueb. 
cyfamser. 

5  anghyf- 
annedàol. 


Q  pen.  4. 10. 


gareddfa  tu  a'r  dwyrain:  a  saith 
waitli  y  taenella  efe  o'r  gwaed  â'i 
íys  o  flaen  y  drugareddfa. 

15  IT  Yna  Uadded  fwch  y  pech- 
aberth  fydd  dros  y  bobl,  a  dyged 
ei  waed  ef  o  feAvn  y  wahanlen;  a 
g^vnaed  â'i  waed  ef  megis  ag  y 
gwiiaeth  â  gwaed  y  bustach,  a 
thaenelled  ef  ar  y  drugareddfa,  ac 
0  flaen  y  drugareddfa : 

16  A  ^glanhâed  y  cyssegr  oddi 
\yi*th  aflendid  meibion  Israel,  ac 
oddi  wrtli  eu  lianwireddau,  yn  eu 
holl  bechodau:  a  gwnaed  yr  un 
modd  i  babell  y  cyfarfod,  yr  hon 
sydd  yn  aros  gyd  â  hwynt,  ym 
mysg  eu  hafleudid  h^vynt. 

17  ™Ac  na  fydded  un  dyn  ym 
mhabeU  y  cyfarfod,  pan  ddelo  efe 
i  mewii  i  wneuthur  cymmod  yn  y 
cyssegr,  liyd  oni  ddelo  efe  allan,  a 
gwneuthur  o  liono  ef  gymmod  dros- 
to  ei  hun,  a  thros  ei  dŷ,  a  tliros  holl 
gynnulleidfa  Israel. 

18  Ac  aed  efe  allan  at  yr  allor  sydd 
ger  bron  yr  Akglwydd,  a  gwnaed 
gymmod  arni ;  a  chymmered  o  waed 
y  bustach,  ac  o  waed  y  bwch,  a  rhodd- 
ed  ar  gyi*n  yi*  allor  oddi  amgylch. 

19  A  thaenelled  arni  o'r  gwaed 
seithwaith  a  i  fys,  a  glanhâed  hi,  a 
sancteiddied  hi  oddi  wrth  aflendid 
meibion  Israel. 

20  11 A  phan  ddarflb  iddo  lanliâu 
y  cyssegr,  a  phabell  y  cyfarfod,  a'r 
allor;  dyged  y  bwch  by w: 

21  A  gosoded  Aaron  ei  ddAvylaw 
ar  ben  y  bwch  byw,  a  chyflesed 
arno  holl  anwiredd  meibion  Israel, 
a'u  holl  gamweddau  hAvynt  yn  eu 
holl  bechodau ;  a  rhodded  hwynt  ar 
ben  y  bwch,  ac  anfoned  ef  ymaith 
yn  Haw  gwr  ^  cymmwys  i'r  anialwch. 

22  A'r  bwch  a  ddwg  eu  holl  an- 
wiredd hwynt  arno,  i  dir  ^neilldu- 
aeth:  api  hynny  hebrynged  efe  y 
bwch  i'r  anialwch. 

23  Yna  deued  Aaron  i  babell  y 
cyfarfod,  a  diosged  y  gwisgoedd 
llian  a  wisgodd  efe  wrth  ddyfod  i'r 
cyssegr,  a  gadaAved  liAvynt  yno. 

24  A  golched  ei  gnawd  mewn  dwfr 
yn  y  He  sanctaidd,  a  gwisged  ei 
ddillad,  ac  aed  allan,  ac  offrymmed 
ei  boeth-oflrwm  ei  hun,  a  plioeth- 
ofli'wm  y  bobl,  a  gwnaed  gymmod 
drosto  ei  hun,  a  thros  y  bolDl. 

25  A  Uosged  "  wer  y  pech-aberth 
ar  yr  allor. 

2Ü  A  golched  yr  Invn  a  anfonodd 
y  bwch  i  fod  yn  fwch  diangol,  ei 


ddillad,  a  golched  ei  gnawd  mown 
dAvfr ;  ac  yna  deued  i'r  gwersyll. 

27  "A  bustach  y  pech-aberth,  a 
bwch  y  pech-aberth,  y  rhai  y  dygwyd 
eu  gwaed  i  Avneuthm'  cymmod  yn  y 
cyssegr,  a  ddwg  un  i'r  tu  allan  i'r 
gwersyll ;  a  hwy  a  losgant  eu  crwyn 
hwynt,  a'u  cnawd,  a'u  biswail,  yn  tan. 

28  A  golched  yr  hwn  a'u  llosgo 
hwynt  ei  ddillad,  golched  hefyd  ei 
gnaAvd  mewn  dwfr;  wedi  hynny 
deued  i'r  gwersyll. 

29  IT  A  bydded  hyn  yn  ddeddf 
dragywyddol  i  chwi :  ^y  seithfed  mis, 
ar  y  degfed  dydd  o'r  mis,  y  cystudd- 
iwch  eich  eneidiau,  a  dim  gAvaith 
nis  gwneAvch,  y  priodor  a'r  dieithr  a 
fyddo  yn  ymdaith  yn  eich  plith. 

30  0  herAvydd  y  dydd  hwnuAV  y 
gAvna  yr  offeiriad  gymmod  drosoch, 
i'ch  glanhâu  o'ch  holl  bechodau,  fel 
y  byddoch  Ian    ger  bron   yi*  Ar- 

GLWYDD. 

31  Sabbath  gorphAvysdra  yw  Iiaati 
i  chAvi ;  yna  cystuddiwch  eich  eneid- 
iau, trwy  ddeddf  dragyA^ddol. 

32 1  A'r  oflfeiriad,  yr  Iiahi  a  enneinio 
efe,  a'r  liAvn  a  "  gyssegro  efe,  i  ofleir- 
iadu  yn  He  ei  dad,  a  Avna  y  cymmod, 
ac  a  wisg  y  gAvisgoedd  llian,  sef  y 
gAvisgoedd  sanctaidd: 

33  Ac  a  lanhâ  y  cyssegr  sanctaidd, 
ac  a  lanhâ  babell  y  cyfarfod,  a'r  allor ; 
ac  a  wna  gymmod  dros  yr  ofleiriaid, 
a  thros  holl  bobl  y  gynnulleidfa. 

34  A  bydded  hyn  yn  ddeddf  dragy- 
Avyddol  i  chAvi,  i  Avneuthur  cymmod 
dros  feibion  Israel,  am  eu  pechodau 
oil,  ''un  waith  yn  y  flAvyddyn.  Ac 
efe  a  Avnaeth  megis  y  gorchymyn- 
odd  yr  Arglwydd  wrth  Moses. 

PENNOD  XVII. 

1  Ehaid  yw  offrwm  i'r  Arglwydd  wrth  ddrws  y 
hahell  waed  yr  holl  anifeiliuid  a  leddir.  1  Ni 
icasanaetha  iddynt  aherthu  i  gythreuUaid. 
10  Gwahardd  hioyita  gwaed,  15  a  phoh  peth 
afo  marw  ei  him,  neu  a  ysglijfaethwyd. 

ALLEFARODD  yr  Arglwydd 
AATth  Moses,  gan  ddyAvedyd, 

2  Llefara  wrth  Aaron,  ac  Avrth  ei 
feibion,  ac  wrth  holl  feibion  Israel, 
a  dyAA-ed  wrthynt,  Dyma  y  peth  a 
orchymynodd  yr  Arglwydd,  gan 
ddyAvedyd, 

3  Fob  un  o  dŷ  Israel  *a  laddo  ŷch, 
neu  oen,  neu  afr,  o  fcAvn  y  gAversyll, 
neu  a  laddo  allan  o'r  gAversyll, 

4  Ac  heb  ei  ddAvyn  i  ddrAA^s  pabell 
y  cyfarfod,  i  ofíiymmu  oflrAvm  i'r 
Arglwydd,  o  flaen  tabernacl  yr 
Arglwydd;  gwaed  a  fAvrir  yn  er- 


Cyn 
CRIST 

1490. 

o  pen.  4. 12, 
21.  a  6.  3(1. 
Ucb.l3.1L 


P  Exod.  30. 
10. 

nen.  23. 27. 
Num.  29. 7. 


9  ppn.  4.  3, 

5,16. 
6  Heb. 

lanwo  ei 

law. 


'  Exod.  30. 
10. 
Heb.  9.  7. 


»  Edryrh 
Deut".  12. 
5, 15,  21. 


Gwahardd  hivytta  gwaed. 


LEFITICUS,  XVIII.       Priodasau  anghyfreithlawn. 


1  Gen.  9.  4. 


k  Exod.  £2. 

31. 

pen.  22.  8. 

Ez(c.44.31. 
2  Heb. 

hurgijn. 


byn  y  gwr  liwimw;  gwaed  a  dyw- 
alltodd  efe:  a  thorrir  y  gwr  h^vnnw 
jmaith  o  blith  ei  bobl. 

5  0  herwydd  yr  hwn  betli,  dyged 
meibion  Israel  eu  haberthau  y  rhai 
y  maent  yn  eu  haberthu  ar  \vyneb 
y  maes;  le,  dygant  hwynt  i'r  Ae- 
GLWYDD,  i  ddrws  pabell  y  cyfarfod, 
at  yr  oflfeiriad,  ac  aberthant  hivynt 
yn  aberthau  hedd  i'r  Arglwydd. 

6  A  thaenelled  yr  offeiriad  y  gwaed 
ar  allor  yr  Arglwydd,  wrth  ddrws 
pabell  y  cyfarfod,  a  llosged  y  gwer 
^  yn  arogl  peraidd  i'r  Arglwydd. 

7  Ac  nac  aberthant  eu  haberthau 
mwy  *=i  gythreuliaid,  y  rhai  "^y  buant 
yn  putteinio  ar  eu  hoi.  Deddf  dra- 
gywyddol  fydd  hyn  iddynt,  trwy  eu 
cenhedlaethau. 

8  11  Dywed  gan  hynny  wrthynt, 
P^vy  bynnag  o  dŷ  Israel,  ac  o'r  di- 
eithriaid  a  ymdeithio  yn  eich  mysg,  a 
offrymmo  boeth-ofírwm,  neu  aberth, 

9  Ac  nis  dwg  ef  i  ddrws  pabell 
y  cyfarfod,  i'w  oflfrymmu  i'r  Ar- 
glwydd ;  torrir  ymaith  y  gyfr  hwn- 
nw  o  blith  ei  bobl. 

10  11  ^ A  phA^-y  bynnag  o  dŷ  Israel, 
ac  o'r  dieithriaid  a  ymdeithio  yn 
eich  mysg,  a  fwyttao  ddim  gwaed; 
^myfi  a  osodaf  fy  wyneb  yn  erbyn  yr 
enaid  a  fwyttao  waed,  a  thorraf  ef 
ymaith  o  fysg  ei  bobl. 

11  0  herwydd  einioes  y  cnawd 
sydd  yn  y  gwaed;  a  mi  a'i  rhoddais 
i  chwi  ar  yr  allor,  i  Av^ieuthur  cym- 
mod  dros  eich  eneidiau ;  o  herwydd 
8  y  gwaed  hwn  a  wna  gymmod  dros 
yr  enaid. 

12  Am  hynny  y  dywedais  wrth 
feibion  Israel,  Na  fwyttâed  un  enaid 
o  honoch  waed;  a'r  dieithr  a  ym- 
deithio yn  eich  mysg,  na  fwyttâed 
waed. 

13  A  phwy  bynnag  o  feibion  Israel, 
neu  o'r  dieithriaid  a  ymdeithio  yn  eu 
mysg,  ^a  helio  helfa  o  fwystfil,  neu  o 
aderyn  a  fw^ttâer ;  ty wallted  ymaith 
ei  waed  ef,  a  chuddied  ef  â  llwch, 

14  '0  herwydd  einioes  pob  cnawd 
yw  ei  waed ;  yn  lie  ei  einioes  ef  y 
mae:  am  hynny  y  dywedais  wrth 
feibion  Israel,  Na  fwyttêwch  waed 
un  cnawd;  o  herwydd  einioes  pob 
cnawd  yw  ei  waed :  pwy  bynnag  a'i 
b^vyttao,  a  dorrir  ymaith. 

15  ''A  phob  dyn  a'r  a  fwyttao  ^y 
peth  a  fu  farw  o  hono  ei  hun,  neu 
ysglyfaeth,  pa  un  bynnag  ai  priodor, 
ai  dieithrddyn ;  golched  ei  ddillad, 
ac  ymolched  mewn  dwfr,  a  bydd- 


ed   aflan  hyd  yi'  hwyr:   yna  glân 
fydd. 

16  Ond  OS  efe  nis  gylch  hwynt,  ac 
ni  ylch  ei  gnawd;  yna  y  dwg  efe  ei 
anwiredd. 

PENNOD  XVIII. 

1  Pr'iodasau  anghyfreithlaicn.    19  Chwantau 
aìighyfreitldawn, 

ALLEFARODD  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

2  Llefara  wi*th  feibion  Israel,  a 
dywed  wi-thynt,  Myfi  yw  yr  Ar- 
glwydd eich  Duw. 

3  Na  wnewch  yn  ol  gweithredoedd 
gwlad  yr  Aipht,  yr  hon  y  trigasoch 
ynddi ;  ac  na  wnewch  *yn  ol  gweith- 
redoedd gwlad  Canaan,  yr  hon  yr 
ydwyf  yn  eich  dwyn  chwi  iddi;  ac 
na  rodiwch  yn  eu  deddfau  hwynt. 

4  Fy  marnedigaethau  1  a  wnewch, 
a'm  deddfau  a  gedwch,  i  rodio  yn- 
ddynt :  myfi  yw  yr  Arglwydd  eich 
Duw. 

5  lé,  cedwch  fy  neddfau  a'm  bam- 
edigaethau:  a'r  ^dyn  a'u  cadwo,  a 
fydd  byw  ynddynt:  myfi  yw  yr 
Arglwydd. 

6  ^  Na  nesâed  neb  at  ^  gyfnesaf  ei 
gnawd,  i  ddiuoethi  eu  noethni :  myfi 
yiü  yr  Arglwydd. 

7  Noethni  dy  dad,  neu  noethni  dy 
fam,  na  ddinoetha:  dy  fam  yw  hi, 
na  ddinoetha  ei  noethni. 

8  "^Na  ddinoetha  noethni  gwi'aig 
dy  dad :  noethni  dy  dad  yw. 

9  ^Noethni  dy  chwaer,  merch  dy 
dad,  neu  ferch  dy  fam,  yr  hon  a 
anwyd  gartref,  neu  a  anwyd  allan ; 
na  ddinoetha  eu  noethni  hwynt. 

10  Noethni  merch  dy  fab,  neu  ferch 
dy  ferch;  na  ddinoetha  eu  noethni 
hwynt :  canys  dy  noethni  di  ydyw. 

11  Noethni  merch  gwraig  dy  dad, 
plentyn  dy  dad,  dy  chwaer  dithau 
yw  hi ;  na  ddinoetha  ei  noethni  hi. 

12  *  Na  ddinoetha  noethni  chwaer 
dy  dad:  cyfnesaf  dy  dad  yw  hi. 

13  Na  ddinoetha  noethni  chwaer 
dy  fam:  canys  cyihesaf  dy  fam 
yw  hi. 

14  ^Na  noetha  noethni  brawd  dy 
dad;  sef  na  nesâ  at  ei  wraig  ef: 
dy  fodryb  yw  hi. 

15  ^Na  noetha  noethni  dy  waudd: 
gwraig  dy  fab  yw  hi;  na  noetha  ei 
noethni  hi. 

16  ''  Na  ddinoetha  noethni  gwraig 
dy  frawd :  noethni  dy  frawd  yw. 

17  '  Na  noetha  noethni  gwraig  a'i 
merch;  na  chymmer  ferch  ei  mab 
hi,  neu  ferch  ei  merch  hi,  i  noethi 


Cyn 
CEIST 

1490. 


.  pen.  20. 23. 


b  Ezec.  20. 
11, 13. 
Luc  10. 28. 
Rhuf.10.5. 
Gal.  3. 12. 

2  Heb. 

loeâdül. 


0  pen.  20. 11. 
Deut.  22. 
30.  a  27. 20. 
Ezec.22.10. 
Aiaos  2.  7. 

1  Cor.  5. 1. 
<lpen.20.17. 

2  Sam.  13. 
12. 

Ezec.  22.11. 


1  pen.  20. 19. 


f  pen.  20. 20. 


B  pen.  20. 12. 
Ezec.22.11. 


hr'en.20.21. 

Matt.  14. 4. 

Edrych 

Heut.  25. 5. 
i  pen.  20. 14. 


Ail-adrodd 


LEFITICUS,  XIX. 


amryw  gyfreithiau. 


Cyn 
CRIST 

1490. 

3  Neu, 


k  pen.  20. 18. 
Kzec.  IS.  6. 
a  22. 10. 


1  Exod.  20. 
14. 
pen.  20. 10. 


m  pen.  20. 2. 
2  Bren.  23. 
10. 


npen.20.13. 
1  Cor.  6. '.». 
lTim.1.10. 


o  Exod.  22. 
19. 

pen.  20. 15, 
16. 


iffieiddbeth. 


P  pen.  20.22. 


1  Jer.  9. 19. 
Ezec.  36. 
13,  17. 


r  ad.  3. 
pen.  20. 23. 


ei  noethni  hi :  ei  chyfnesaf  hi  ytv  y 
rhai  hyn:  ysgelerder  yiv  hyn. 

18  Hefyd  na  chymmer  wraig  yng- 
hyd  ^â'i  chwaer,  i'w  chystuddio  hi, 
gan  noethi  noethni  honno  gyd  â'r 
Uall,  yn  ei  byw  hi. 

19  Ac  ^  na  nesâ  at  wraig  yn  neill- 
duaeth  ei  haflendid,  i  noethi  ei 
noethni  hi. 

20  Ac  ^na  chyd-orwedd  gyd  â 
gwraig  dy  gynimydog,  i  fod  yn 
aflan  o'i  phlegid. 

21  Ac  na  ddod  o'th  had  ""i  fyned 
trwy  dan  i  Moloch :  ac  na  haloga 
enw  dy  Dduw:   myfi  yw  yr  Ar- 

GLWYDD. 

22  Ac  °  na  orwedd  gyd  â  gwrryw, 
fel  gorwedd  gyd  â  benyw :  ffieidd- 
dra  yw  hynny. 

23  Ac  ''na  chyd-orwedd  gyd  âg  un 
anifail,  i  fod  yn  aflan  gyd  âg  ef ;  ac 
na  safed  gwraig  o  flaen  un  anifail 
i  orwedd  dano :  *  cymmysgedd  yio 
hynny. 

24  Nac  ymhalogwch  yn  yr  un  o'r 
pethau  hyn :  canys  yn  y  rhai  hyn  oil 
yr  halogwyd  y  cenhedloedd  yr  ydwyf 
yn  eu  gyrru  allan  o'ch  blaen  chwi : 

25  A'r  wlad  a  halogwyd :  am  hyn- 
ny yr  ydwyf  yn  ymweled  â'i  han- 
wiredd  yn  ei  herbyn,  fel  y  chwydo 
y  wlad  ei  thrigolion. 

26  Ond  P  cedwch  chwi  fy  neddfau 
a'm  barnedigaethau  i,  ac  na  wnewch 
ddim  o'r  holl  ffiaidd  bethau  hyn ; 
na'r  priodor,  na'r  dieithrddyn  sydd 
yn  ymdaith  yn  eich  mysg : 

27  (0  herwydd  yr  holl  fl&aidd 
bethau  hyn  a  wnaeth  gwŷr  y  wlad, 
y  rhai  a  fu  o'ch  blaen,  a'r  wlad  a 
halogwyd ;) 

28  Fel  ina  chwydo  y  Avlad  chwl- 
tliau,  pan  halogoch  hi,  megis  y 
ch>vydodd  hi  y  genedl  oedd  o'ch 
blaen. 

29  Canys  pwy  bynnag  a  wnel  ddim 
o'r  holl  fíiaidd  bethau  hyn ;  torrir 
ymaith  yr  eneidiau  a'u  gwnelo  o 
blith  eu  pobl. 

30  Am  hynny  cedwch  fy  neddf  i, 
Mieb  wneuthur  yr  ten  o'r  deddfau 
íBaidd  a  wnaed  o'ch  blaen  chwi,  ac 
nac  ymhalogwch  ynddynt :  myfi  yw 
yr  Arglwydd  eich  Duw  chwi. 

PENNOD  XIX. 

Ail-adrodd  amryw  gyfreithiau. 

ALLEFARODD  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 
2  Llefara  wrth  holl  gynnulleidfa 
meibion  Israel,  a  dywed  wrthynt, 

— 


*  Byddwch  sanctaidd :  canys  sanct- 
aidd  ydwyf  fi,  yr  Arglwydd  eich 
Duw  chwi. 

3  1Í  ''Ofnwch  bob  un  ei  fam,  a'i 
dad ;  a  "  chedwch  fy  Sabbathau :  yr 
Arglwydd  eich  Duw  ydwyf  ^. 

4  **  Na  throwch  at  eilunod,  ac  ^  na 
wnewch  i  chwi  dduwiau  tawdd:  yr 
Arglwydd  eich  Duw  ydwyf  ^. 

5 1Í  A  '^phan  aberthoch  hedd-aberth 
i'r  Arglwydd,  yn  ol  eich  ewyllys 
eich  hun  yr  aberthwch  hynny, 

6  Ar  y  dydd  yr  offrymmoch,  a 
thrannoeth,  y  bwyttêir  ef :  a  Uosger 
yn  tan  yr  hyn  a  weddillir  hyd  y 
trydydd  dydd. 

7  Ond  OS  gan  fwytta  y  bwyttêir  ef 
o  fewn  y  trydydd  dydd,  ^^idAfydd 
efe ;  ni  bydd  gymmeradwy. 

8  A'r  hwn  a'i  bwyttao  a  ddwg  ei 
anwiredd,  am  iddo  halogi  cyssegr- 
edig  heth  yr  Arglwydd;  a'r  enaid 
h^Tinw  a  dorrir  ymaith  o  blith  ei 
bobl. 

9  1Í  A  s  phan  gynhauafoch  gynhauaf 
eich  tir,  na  feda  ja.  llwyr  gonglau 
dy  faes,  ac  na  chynnull  loffion  dy 
gynhauaf. 

10  Na  loffa  hefyd  dy  winllan,  ac 
na  chynnull  rawn  gweddill  dy  win- 
llan; gad  hwynt  i'r  tlawd  ac  i'r 
dieithr:  yr  Arglwydd  eich  Duw 
chwi  ydwyf  ^. 

11  1Í  •'Na  ladrattêwch,  ac  na  ddy- 
wedwch  gelwydd,  ac  na  thwyllwch 
bob  un  ei  gymmydog. 

12  H  Ac  'na  thyngwch  i'm  henw  i 
yn  anudon,  ac  na  haloga  enw  dy 
Dduw:  yr  Arglwydd  ydwyf  ^. 

13  1Í  Na  cham-attal  oddi  wrth  dy 
gymmydog,  ac  na  yspeilia  ef:  ^na 
thriged  cyflog  y  gweithiwr  gyd  â 
thi  hyd  y  bore. 

14  II  Na  felldiga  y  byddar,  ac  '  na 
ddod  dramgwydd  o  flaen  y  dall ; 
ond  ofna  dy  Dduw  :  yr  Arglwydd 
ydwyf  fi. 

15  1Í  Na  Avnewch  gam  mewn  barn ; 
""  na  dderbyn  wyneb  y  tlawd,  ac  na 
pharcha  wyneb  y  cadarn :  barna 
dy  gymmydog  mewn  cyfiaMTider, 

16  ÌÍ  Ac  °na  rodia  yn  athrodwr 
ym  mysg  dy  bobl;  na  saf  yn  er- 
byn  gwaed  dy  gymmydog :  yr  Ar- 
glwydd ydivyffi. 

17  1Í  "Na  chasâ  dy  frawd  yn  dy 
galon :  p  gan  geryddu  cerydda  dy 
gymmydog,  ^  ac  na  ddioddef  bechod 
ynddo. 

18  IF  Na  ddiala,  ac  na  chadw  lid  i 
feibion  dy  bobl ;  ond  *i  car  dy  gym- 


Cyn 

CRIST 

1490. 

•pen.  11. 44. 

a  20.  7,  26. 

1  Petri.  16. 
b  Exud.  20. 

12. 
o7':x(;d.20.8. 

a  31. 13. 
'lE.'Cud.20.4. 
e  Exod.  34. 

17. 

Ueut.  27. 

15. 
fpen.7. 16, 


ä  pen.  23.22. 
Ileut.  24. 
19. 

Kuth  2. 15, 
16. 


h  Extd.  20. 

15.  a  22. 1, 

7,10. 

pen.  6.  2. 
i  Exod.  20. 7. 

pen.  6.  3. 

Dent.  5.11. 

Matt.  5. 34. 

lago  5. 12. 
k  Deut.  24. 

14,  15. 

Mai.  3.  5. 

liigo  5.  4. 

1  Deut.  27. 
18. 

mExod.23..3. 

Deut.  1.17. 

a  16. 19. 

a  27. 19. 

Diar.24.23. 

lago  2.  9. 
n  Exod.  23.1. 

Ts.  15.  3. 

a  ."■.().  20. 

Diar.  11.13. 

a  2(1.  19. 
o  1  loan  2. 

11.  a  3. 15. 
P  Blatt.  18. 

15. 

Luc  17.  3. 

Gal.  6. 1. 

Eph.  5. 11, 

1  Tim.  5. 

20. 

2  Neu, 
rhag  i  ti 
ddwyn 
pechod 
droslo. 
Edrych 
Rhuf.1.32. 
1  Cor.  5.  2. 
Eph.  5.  11. 

1  Tim.  5. 
22. 

2  loan  10. 
11. 

IMatt.  5.43. 
a  22.  39. 
Ehuf.13.9, 
Gal.  5. 14. 
lagu  2.  8, 


Ail-adrodd 


LEFITICUS,  XX 


amryw  gyfreiihiau. 


Cyn 
CRIST 

149U. 


rPeut.22.9, 
10, 11. 


3  Neu,  am,' 
mherchi 
qan  neb. 
Heb.  en- 
Utbio  (jan, 
lieu,  am 
wr. 

*  Neu,  iddi. 

•  pen.  5. 15. 


5  aanrteidd- 
rwydd 
mòíiaîU 
îr,  &c. 


t  pen.  17. 

10,  &c. 
u  Deut.  18. 

10. 

1  Sam.  15. 

23. 
X  pen.  21.  5. 

y  Deut.  14.1. 
Jer.  16.  C. 


Ì  pen.  26.  2. 


»  pen.  20.  6, 
27. 
Deut.  18. 

:o.    • 

Ks.  8.  19. 

Act.  IC.  16. 


b  Kxod.  22. 
21.  a  23.  9. 


6  orlhrytn- 
mwch. 


mydog  megis  ti  dy  liun :   yr  Ar- 
GLWYDD  ydwyfü. 

19  IF  Cedwcli  fy  neddfau :  na  ad 
i'tli  anifeiliaid  gydio  o  amryw  ry^v- 
ogaeth,  'ac  na  haua  dy  faes  âg 
amryw  had;  ac  nac  aed  am  danat 
ddilledyn  cymmysg  o  lin  a  gwlan. 

20  IT  A  plian  fyddo  i  wr  a  Amelo 
â  ben)^,  a  liitliau  yn  forwyn  gaeth 
wedi  ei  ^^dyweddio  i  wv,  ac  heb  ei 
rhyddhâu  ddim,  neu  heb  roddi 
rhyddid  iddi;  bydded  ^iddynt  gur- 
fa;  ac  na  ladder  hwynt,  am  nad 
oedd  hi  rydd. 

21  A  ^dyged  efe  yn  aberth  dros 
ei  gamwedd  i'r  Arglwydd,  i  ddrws 
pabell  y  cyfarfod,  hwrdd  dros  gam- 
wedd. 

22  A  gwnaed  yr  offeiriad  gymmod 
drosto  â'r  hwrdd  dros  gamwedd, 
ger  bron  yr  Arglwydd,  am  ei 
bechod  a  bechodd  efe :  a  maddeuir 
iddo  am  ei  bechod  a  wnaeth  efe. 

23  If  A  phan  ddeloch  i'r  tir,  a 
phlannu  o  honoch  bob  pren  ym- 
borth ;  cyfrifwch  yn  ddienwaededig 
ei  ffrwyth  ef ;  tair  blynedd  y  bydd 
efe  megis  dienwaededig  i  chm :  na 
fwyttaer  o  hono. 

24  A'r  bedwaredd  flwyddyn  y 
bydd  ei  holl  fírwytli  yn  ^sanctaidd 
i  foliannu  yr  Arglwydd  ûg  ef. 

25  A'r  bummed  flvryddyn  y  b^vyt- 
têwch  ei  ffrwyth,  fel  y  chwanego 
efe  ei  gnwd  i  chwi :  myfi  yw  yr 
Arglwydd  eich  Duw. 

26  1[*Na  fwyttêwch  ddim  ynghyd 
a'i  waed :  "  nac  arferwch  na  swyn- 
ion,  na  choel  ar  frudiau. 

27  '^Na  tlialgrynnwch  odre  eich 
pen,  ac  na  tliorr  gyrrau  dy  farf 

28  Ac  ^na  wnewch  dorriadau  yn 
eich  cnawd  am  uu  marw,  ac  na 
roddwch  brint  nod  arnoch :  yr  Ar- 
glwydd ydwyfû. 

29  1Í  Na  haloga  dy  ferch,  gan  beri 
iddi  butteinio :  rhag  putteinio  y  tir, 
a  Uenm  y  wlad  o  ysgelerder. 

30  H  ^Cedwch  fy  Sabbathau,  a 
pherchwch  fy  nghyssegr :  yr  Ar- 
glwydd ydwyf  fi.  " 

oW  ^Nac  ewch  ar  ol  dewiniaid, 
ac  nac  ymofynwch  a'r  brudwyr,  i 
ymhalogi  o'u  plegid :  yr  Arglwydd 
eich  Duw  ydivyf^i. 

32  TÍ  Cyfod  ger  bron  penwynni,  a 
pharcha  -vvyneb  henuriad;  ac  ofna  dy 
Dduw:  yr  Arglwydd  ydivyfu. 

33  H  A  ''phan  ymdeithio  dieithr- 
ddyn  ynghyd  â  thi  yn  eich  gwlad, 
na  '^  flinwch  ef. 


122 


34  •=  Bydded  y  dieithr  i  ch^vi,  yr 
hAvn  a  ymdeithio  yn  eich  plith,  fel 
yr  uu  a  hanffo  o  honoch,  a  "^châr  ef 
fel  ti  dy  hun ;  o  herwydd  dieithr- 
iaid  fuoch  y'ngwlad  yr  Aiplit :  yr 
Arglwydd  eich  Duw  ydioyfu. 

35  M  Na  wnewch  gam  ar  farn,  ar 
lathen,  ar  bwys,  nac  ar  fesur. 

36  Bydded  i  chwi  ^gloriannau  cyf- 
ia^vn,  ^  cerrig  cyfiaAi^Ti,  ephah  gyf- 
iawn,  a  hin  gyfiawn :  yi-  Arglwydd 
eich  Duw  ydwyf  fi,  yr  hwu  a'ch 
dygais  aUan  o  dir  yr  Áipht. 

37  Cedwch  chwithau  fy  hoU 
ddeddfau,  a'm  holl  farnedigaethau, 
a  gwnewch  hwynt :  yr  Arglwydd 
ydwyf  Û. 

PENNOD  XX. 

1  Am  yr  hum  a  roddo  ei  had  i  Moloch.  4  Am 
yr  hwn  a  arhedo  y  cyfryw.  6  Am  fyned  at 
frudwyr.  7  Am  ymsancteiddio.  9  Am  yr  hwn 
a  felldilhio  ei  r'ieni.  10  Am,  odineb.  11,  14, 
17,  19  Am  ymlosgach.  13  Am  oncedd  gyd 
â  gwrryw,  15  neu  gyd  âg  anifail.  IS  Am, 
ofiendid.  22  Gorchymyn  ufudd-dod  gyd  û 
sancteiddì-wydd.  27  Ehaid  yw  rhoddi  hrud- 
wyr  i  fancolaeth, 

ALLEFARODD  yr  ARGL^VYDD 
wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

2  ^Dywed  hefyd  ^vi*th  fcibion  Is- 
rael, ^  Fob  un  o  feibicn  Israel,  neu 
o'r  dieithr  a  ymdeithio  yn  Israel,  yi- 
h^vn  a  roddo  o'i  had  i  Moloch,  a 
leddir  yn  farw;  pobl  y  tir  a'i  Uab- 
yddiant  ef  â  cherrig. 

3  A  °  mi  a  osodaf  fy  wyneb  yn  er- 
byn  y  dyn  h^vnnw,  ac  a'i  torraf  o 
fysg  ei  bobl ;  am  iddo  roddi  o'i  had 
i  Moloch,  i  aflanhâu  fy  nghyssegr, 
ac  i  halogi  fy  enw  sanctaidd. 

4  Ac  OS  pobl  y  wlad  gan  guddio 
a  guddiant  eu  llygaid  oddi  wrth  y 
dyn  hwnnw,  (pan  roddo  efe  ei  had 
i  Moloch,)  ac  nis  Uaddant  ef : 

5  Yna  ^  y  gosodaf  fy  wjTieb  yn 
erbyn  y  dyn  hwnnw,  ac  ^yn  erbyn 
ei  dyhvyth,  a  thorraf  pnaith  ef,  a 
phawb  ^a  ddilynant  ei  butteindra 
ef,  gan  butteinio  yn  ol  Moloch,  o 
fysg  eu  pobl. 

6  11  ^A'r  dyn  a  di'o  ar  ol  dewin- 
iaid, a  brudwyr,  i  butteinio  ar  eu 
hoi  hAvynt;  gosodaf  fy  wyneb  yn 
erbyn  y  dyn  hwnnw  hefyd,  a  thor- 
raf ef  ymaith  o  fysg  ei  bobl. 

7 11  *"  Ymsancteiddiwch  gan  hynny, 
a  bydd  well  sanctaidd:  canys  myiS 
yw  jr  Arglwydd  eich  Duw  chwi. 

8  Cedwch  hefyd  fy  neddfau,  a 
gwnewch  hwynt :  myfi  yw  yr  Ar- 
glwydd eich  sancteiddydd. 

9  11 '  Os  bydd  neb  a  felldigo  ei  dad 


Cyn 
CRIST 

1490. 

cExod.23.9. 
d  Deut.  10. 

19. 


e  Deut.  25. 
13. 

Diar.  11. 1. 
a  Id.  11. 

a  20.  10. 
7  h  wijsau. 


a  pen.  18. 21. 

b  Deut.  18. 
ifi. 

2  Brcn.  17. 
n.  a  23. 10. 
Jer.  32.  35. 


c  pen.  17. 10. 


d  pen.  17.10. 

eExod.20.5. 

f  pen.  17. 7. 


S  pen.  19. 31. 


ii  pen. 11.44. 
a  19.  2. 
1  fttrl. 
IG. 


Exod.  2L 
17. 
Deut.  27. 

1(5. 

])iar.  20.2a 
Matt.lö.4. 


Am  odineh. 


LEFITICUS,  XXL 


Am  alar  yr  offeiriaid. 


Cyn 
CEIST 

1490. 


k_pen.lS.20. 
I)eut.  22. 
22. 
loan  8.4,5. 


I  pen.  IS.  8. 


n>  pen.  18.15. 
I»eut.  27. 
23. 


n  pen.  18. 22. 


open.  IS.  17. 
]  lent.  27. 
23. 


P  pen.  18. 23. 

Pent.  27. 
21. 


q  pen.  18.  9. 
Deut.  27. 

22. 


r  pen.  18. 19. 
Edrych 
pen.  15. 24. 

2Heb. 

ddinoeth- 
odd. 


8  pen.  18. 
12,13. 


t  pen.  18. 14. 


«pen.  18.10, 


3  yrifjnr- 
iaelh. 


xpen.18.20. 
y  pen.  18. 
2.5,  28. 


neu  ei  fam,  lladder  ef  yn  farw :  ei 
dad  neu  ei  fam  a  felldigodd  efe ;  ei 
wsLedfydd  arno  ei  liun. 

10  11  ^A'r  gAvr  a  odiiiebo  gyd  â 
g^vraig  gwr  avail,  sef  yr  Mvn  a 
odinebo  gyd  a  gwraig  ei  gymmyd- 
og,  lladder  yn  farw  y  godinebwr 
a'r  odineb^Taig. 

11  'A'r  gwr  a  orweddo  gyd  a  gwraig 
ei  dad,  a  noethodd  noethni  ei  dad : 
lladder  yn  feirw  hwynt  ill  dau ;  eu 
gwaedfydd  arnynt  eu  hunain. 

12  "^Am  y  gwr  a  orweddo  ynghyd 
â'i  waudd,  lladder  yn  feirw  hwynt 
ill  dau:  cymmysgedd  a  wnaethant; 
eu  g^vaed  fydd  arnynt  eu  hunain. 

13  "A'r  gwr  a  orweddo  gyd  â  gwr, 
fel  gorwedd  gyd  â  gwraig,  ffieidd- 
dra  a  wnaethant  ill  dau :  lladder 
hwynt  yn  feirw ;  eu  gwaed  /ydd 
arnynt  eu  hunain, 

14  "Y  gwr  a  gymmero  wraig  a'i 
mam,  ysgelerder  yiv  hynny:  Uosg- 
ant  ef  a  hwj^thau  yn  tan;  ac  na 
fydded  ysgelerder  yn  eich  mysg. 

15  P  A  lladder  yn  farw  y  gwr  a 
ymgydio  âg  anifail:  lladdant  hefyd 
yr  anifail. 

IG  A'r  wraig  a  el  at  un  anifail,  i  or- 
wedd  dano,  Uadd  di  y  wraig  a'r  ani- 
fail hefyd:  Uadder  hwynt  yn  feirw; 
eu  gwaed  ^6?<^  arnj^nt  eu  hunain. 

17  '^  A'r  gwr  a  gymmero  ei  chwaer, 
merch  ei  dad,  neu  ferch  ei  fam,  ac 
a  welo  ei  noethni  hi,  ac  y  gwelo 
hithau  ei  noethni  jTitau :  gwarad- 
wydd  yiv  hynny;  torrer  h^vythau 
ymaith  y'ngolwg  meibion  eu  pobl : 
noethni  ei  chwaer  a  noethodd  efe ; 
efe  a  ddwg  ei  anwiredd. 

18  'A'r  g^\T  a  orweddo  gyd  â  gwraig 
glaf  o'i  mis-glwyf,  ac  a  noetho  ei 
noethni  hi ;  ei  diferlif  lii  a^ddatgudd- 
iodd  efe,  a  hithau  a  ddatguddiodd 
ddiferlif  ei  gwaed  ei  hun :  am  hynny 
torrer  hwynt  ill  dau  o  fysg  eu  pobl. 

19  *  Ac  na  noetha  noethni  chwaer 
dy  fam,  neu  chwaer  dy  dad ;  o  her- 
^vydd  ei  gyfnesaf  ei  hun  y  mae  yn 
ei  noethi :  dygant  eu  hanwiredd. 

20  *^  A'r  gwr  a  orweddo  gyd  â  g^vraig 
ei  ewythr  frawd  ei  dad,  a  noetha 
noethni  ei  ewythr :  eu  pechod  a 
ddygant ;  byddant  feirw  yn  ddiblant. 

21  "A'r  gwL'  a  gymmero  wraig  ei 
frawd,  ('peth  aflan  yw  hynny,)  efe 
a  noethodd  noethni  ei  frawd:  di- 
blant  fyddant. 

22  IT  Am  hynny  cedvvch  fy  hoU 
"  ddeddfau,  a'm  hoU  farnedigaethau, 
a  gwnewch  hwynt ;  fel  ^  na  chwydo 

123 


y  wlad  chwi,  yr  hon  yr  ydwyf  yn 
eich  dwyn  iddi  i  breswylio  ynddi. 

23  Ac  ""na  rodiwch  yn  neddfau  y 
genedl  }t  ydwyf  yn  eu  bwrw  allan 
o'ch  blaen  chwi :  o  herwydd  yr  hoU 
bethau  hyn  a  wnaethant ;  ^  am  hyn- 
ny y  ffieiddiais  hwynt. 

24  Ac  Avrthych  y  dywedais,  Chwi 
a  etifeddwch  eu  tir  liAvynt ;  mi  a'i 
rhoddaf  i  chwi  i' w  feddiannu ;  gwlad 
yn  llifeirio  o  laeth  a  mêl :  myfi  yiu 
yr  Arglwydd  eich  Duw  chwi,  yr 
hwn  a'ch  neillduais  chwi  oddi  wrth 
bobloedd  eraill. 

25  ^Rhoddwch  chwithau  wahan- 
iaeth  rhwTig  yr  anifail  glân  a'r  aflan, 
a  rhwng  yr  aderyn  aflan  a'r  glan ;  ac 
na  wnewch  eich  eneidiau  yn  fliaidd 

0  herwydd  anifail,  neu  o  her^vydd 
aderyn,  neu  o  herwydd  dim  oil  a 
^ymlusgo  ar  y  ddaear,  yr  hwn  a 
neillduais  i  chwi  i'w  gyfrif  yn  aflan. 

26  Byddwch  chwithau  sanctaidd  i 
mi :  •=  o  herwydd  myfi  yr  Arglwydd 
ydivyf  sanctaidd,  ac  a'ch  neillduais 
chwi  oddi  wrth  bobloedd  eraill,  i 
fod  yn  eiddof  fi. 

27  IT  "^Gwr  neu  wraig  a  fo  gan- 
ddynt  yspryd  dewiniaeth,  neu  frud, 
hwy  a  leddir  yn  farw:  â  cherrig  y 
Uabyddiant  hwynt;  eu  gwaed /ydd 
arnynt  eu  hunain. 

PENXOD  XXI. 

1  Ayn  alar  yr  offeiriaid.  6  Am  eu  saneteidd- 
rwydd.  9  Am  eu  cymmeriad.  7,  13  Am  eu 
pr'iodasau.  16  Ni  chaiff'  yr  offeiriaid  a  fo 
arnynt  anaf  weini  yn  y  cyssegr. 

DYWEDODD  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  Llefara  wrth  yr 
oflTeiriaid,  meibion  Aaron,  a  dywed 
wrthynt,  *Nac  ymhaloged  neh  am 
y  marw  ym  mysg  ei  bobl. 

2  Ond  am  ei  gyfnesaf  agos  iddo; 
am  ei  fam,  am  ei  dad,  ac  am  ei  fab, 
ac  am  ei  ferch,  ac  am  ei  frawd, 

3  Ac  am  ei  chwaer  o  for^A^n,  yr 
hon  sydd  agos  iddo,  yr  hon  ni  fu 
eiddo  gwr :  am  honno  y  gall  ym- 
halogi. 

4  Nac  ymhaloged  ^pennaeth  }Tn 
mysg  ei  bobl,  i'w  aflanhau  ei  hun. 

5  ^  Na  wnant  foelni  ar  eu  pennau, 
ac  nac  eilliant  gyrrau  eu  barfau,  ac 
na  thorrant  dorriadau  ar  eu  cnawd. 

6  Sanctaidd  fyddant  i'w  Duw,  ac 
na  halogant  enw  eu  Duw:  o  her- 
wydd ofii-ymmu  y  maent  ebyrth  tan- 
Uyd  yr  Arglwydd,  a  '^bara  eu  Duw; 
am  hynny  byddant  sanctaidd. 

7  ^Na  chymmerant  buttein wraig, 
neu  un  halogedig,  yn  wraig :  ac  na 


Dyledswyddau 


LEFITICUS,  XXII. 


yr  offeiriaid. 


Cyn 
CRIST 

1490. 


SNen, 
ymhaloga, 
&;c.  gan 
hutteinio. 


e  Exod.  30. 

30. 
fExod.28.2. 

pen.  16.  32. 
B  pen.  10.  6. 


t  Exod.  28. 
36. 


I  Ezec.  44. 
22. 


<Neu, 
ymborlh. 


k  pen.  22. 23. 


5  Neu, 
ry  eiddil. 


chymmerant  wraig  wedi  ysgar  oddi 
vfYth  ei  gwr;  o  herwydd  sanctaidd 
yiv  efe  i'w  Dditw. 

8  A  chyfrif  di  ef  yn  sanctaidd ;  o 
herwydd  bara  dy  Dduw  di  y  mae  efe 
yn  ei  offrymmu :  bydded  sanctaidd 
i  ti ;  o  herwydd  sanctuìáá  ydwy/ û 
yr  Arglwydd  eich  sancteiddydd. 

9  1Í  Ac  OS  Mechreu  merch  un 
offeiriad  butteinio,  halogi  ei  thad 
y  mae :  llosger  hi  yn  tan. 

10  A'r  offeiriad  pennaf  o'i  frodyr,  yr 
hwn  y  tywalltwyd  ^olew  yr  enneiniad 
ar  ei  ben,  ac  ^a  gyssegrwyd  i  wisgo 
y  gwisgoedd,  ^na  ddiosged  oddi  am 
ei  ben,  ac  na  rwyged  ei  ddillad : 

11  Ac  na  ddeued  at  gorph  un 
marw,  nac  ymhaloged  am  ei  dad, 
nac  am  ei  fam : 

12  Ac  nac  aed  allan  o'r  cyssegr,  ac 
na  haloged  gyssegr  ei  Dduw;  am 
fod  ^coron  olew  enneiniad  ei  Dduw 
arno  ef :  myfi  yio  yr  Arglwydd. 

13  A  *  chymmered  efe  wraig  yn  ei 
morwyndod. 

14  Gwraig  weddw,  na  gwraig  wedi 
ysgar,  nac  nn  halogedig,  na  phut- 
tain  ;  y  rhai  hyn  na  chymmered : 
ond  cymmered  forwyn  o'i  bobl  ei 
hun  yn  wraig. 

15  Ac  na  haloged  ei  had  ym 
mysg  ei  bobl :  canys  myfi  yiv  yr 
Arglwydd  ei  sancteiddydd  ef 

IG  1  A  llefarodd  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

17  Llefara  ^vrth  Aaron,  gan  ddy- 
wedyd, Na  nesaed  un  o'th  had  di 
trwy  eu  cenhedlaethau,  yr  hwn  y 
byddo  anaf  arno,  i  oŵymmu  ^bara 
ei  Dduw  : 

18  Canys  ni  chaiff  un  gwr  y  byddo 
anaf  arno  nesâu;  y  g^vr  dall,  neu 
y  cloff,  neu  y  tr\vyndwn,  neu  y  neb 
y  byddo  dim  ^  gormod  ynddo ; 

19  Neu  y  gwr  y  byddo  iddo  droed 
tẁn,  neu  law  don ; 

20  Neu  a  iyddo  yn  gefhgr^\TH,  neu 
yn  ^  gorr,  neu  a  magi  neu  bysen  ar 
ei  lygad,  neu  yn  grachlyd,  neu  yn 
glafrllyd,  neu  wedi  ysigo  ei  eirin. 

21  Na  nesaed  un  gwr  o  had  Aaron 
yr  offeiriad,  yr  hwn  y  byddo  anaf 
arno,  i  offrymmu  ebyrth  tanllyd  yr 
Arglwydd  :  anaf  sydd  arno ;  na 
nesaed  i  offrymmu  bara  ei  Dduw. 

22  Bara  ei  Dduw,  o'r  pethau 
sanctaidd  cyssegredig,  ac  o'r  pethau 
cyssegredig,  a  gaiff  efe  ei  fwytta. 

23  Etto  nac  aed  i  me^vn  at  y  wa- 
hanlen,  ac  na  nesaed  at  yr  allor, 
am  fod  anaf  arno ;  ac  na  haloged  fy 


nghyssegroedd :  canys  myfi  yw  yr 
Arglwydd  eu  sancteiddydd  hwynt 
24  A  llefarodd  Moses  liynny  wrth 
Aaron  ac  wrth  ei  feibion,  ac  wrth 
hoU  feibion  Israel. 

PENNOD  XXII. 

1  Ehaid  Vr  offeiriaid  yn  eu  hafiendid  ymgadio 
oddi  wrth  y  pethau  cyssegredig.  6  Y  modd  y 
mae  eu,  puro  hwynt.  10  Pwy  yn  nhŷ  yr  off'- 
eiriaid  a  all  fwytta  o'r  pethau  cyssegredig. 
17  Ehaid  Vr  aherthau  fod  yn  dd'iannf.  26 
Oedran  yr  aberth.  29  Y  gyfraith  am  fwytta 
yr  aberth  d'iolch. 

A  LLEFARODD  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

2  Llefara  wrth  Aaron,  ac  wrth  ei 
feibion,  am  iddynt  ymneillduo  oddi 
wrth  bethau  cyssegredig  meibion 
Israel,  ac  na  halogant  fy  enw  sanct- 
aidd, yn  y  pethau  y  maent  yn  eu 
cyssegru  i  mi :  myfi  yw  yr  Ar- 
glwydd. 

3  Dywed  ^vrthynt,  Pwy  bynnag 
o'ch  hoU  hiliogaeth,  tr^vy  eich  cen- 
hedlaethau, a  nesao  at  y  pethau 
cyssegredig  a  gyssegro  meibion  Is- 
rael i'r  Arglwydd,  a'i  aflendid 
arno;  torrir  ymaitli  yr  enaid  hwn- 
nw  oddi  ger  fy  mron :  myfi  yw  yr 
Arglwydd. 

4  Na  fwyttâed  neb  o  hiliogaeth 
Aaron  o'r  pethau  cyssegredig,  ac 
yntau  yn  wahan-glwyfus,  neu  *yn 
ddiferllyd,  ^hyd  oni  lanhâer  ef :  na'r 
hwn  a  '^gyflfyrddo  â  dim  wedi  ei  hal- 
ogi  wrth  y  marw,  na'r  hwn  ^yr  el 
oddi  >vrtho  ddisgyniad  had ; 

5  Na'r  un  a  ^gyffyrddo  âg  un  ym- 
lusgiad,  trwy  yr  h^vn  y  gaUo  fod  yn 
aflan,  neu  â  ^  dyn  y  byddai  aflan  o'i 
blegid,  pa  aflendid  bynnag  fyddo 
amo : 

6  A'r  dyn  a  gyfiyrddo  âg  ef,  a  fydd 
aflan  hyd  yr  hwyr;  ac  na  fwyttâed 
o'r  pethau  cyssegredig,  oddi  eithr 
iddo  olchi  ei  gnawd  mewn  dwfr. 

7  A  phan  fachludo  yr  haul,  glan 
fydd;  ac  wedi  hynny  bwyttâed  o'r 
pethau  cyssegreíÉg :  canys  ei  fwyd 
ef  yw  hwn. 

8  Ac  ^na  fwyttaed  o  ddim  wedi 
marw  ei  hun,  neu  wedi  ei  ysglyf- 
aethu,  i  fod  yn  aflan  o'i  blegid : 
ni}^  yw  yr  Arglwydd. 

9  Ond  cadwant  fy  neddf  i,  ac  na 
ddygant  bechod  hoh  un  arnynt  eu 
hunain,  i  farw  o'i  blegid,  pan  halog- 
ant hi :  myfi  yiv  yr  Arglwydd  eu 
sancteiddydd  hwynt. 

10  Ac  ''na  fwyttaed  un  aUtud  o'r 
peth   cyssegredig :    dieithrddyn  yi* 


Cyn 
CRIST 

1490. 


a  pen.  15.  2. 

b  pen.  14.  2. 

a  15.  13. 
c  Num.  19. 

11. 
dpen.  15.1G. 


!  pen.  11. 24. 


I  pen.  15.  7, 
19. 


S  Exod.  22. 
31. 

pen.  17. 15. 
Ezec.  44. 
31. 


l>  Edrych 
1  Sam.  21.6. 


Rhaid  i'r  aberthau 


LEFITICUS,  XXIII. 


/od  yn  ddianaf. 


CjTl 

CRIST 

1490. 


2Heb. 
â  gwerth 
ei  avian. 


I  pen.  10. 14. 


SNeu, 
ymlwyth- 
antá  chosp. 


k  pen.  L  2, 
3,10. 


1  Deut.  15. 
21.  a  17.  L 
Mai.  1.  8. 


«o  i)en.  3. 1. 


*  Ilcb. 
rjiiin, 
0  ptn.  21.  IS. 


offeiriad,  a'r  gwas  cyfiog,  ni  chaiff 
fwytta  y  peth  cyssegredig. 

11  Ond  pan  bryno  yr  ofifeiriad 
ddyn  ^am  ei  arian,  hwunw  a  gaiff 
fwytta  o  bono,  a'r  h^^Ti  a  aner  pn 
ei  dŷ  ef :  y  rhai  hyn  a  gânt  fwytta 
o'i  fara  ef. 

12  A  merch  yr  offeiriad,  pan  fyddo 
hi  eiddo  gwr  diieithr,  ni  chaiff  hi 
fwytta  o  ofir-^vm  y  pethau  cyssegr- 
edig. 

13  Ond  merch  yr  offeiriad,  os 
gweddw  fydd  hi,  neu  wedi  ysgar,  a 
heb  blant  iddi,  ac  wedi  dychwelyd 
i  dŷ  ei  thad,  a  gaiff  fwytta  o  fara  ei 
thad,  'megis  yn  ei  hieuengctid ;  ac 
ni  chaiff  neb  dieithr  fwytta  o  hono. 

14  ^  A  phan  fwyttao  un  beth 
cyssegredig  mewn  anw^^bod ;  yna 
chwaneged  ei  bummed  ran  atto, 
a  rhodded  gyd  a'r  peth  cyssegi-edig 
i'r  offeiriad. 

15  Ac  na  halogant  gyssegredig 
bethau  meibion  Israel,  y  rhai  a 
ofírymmant  i'r  Arglwydd. 

16  Ac  na  ^wnant  iddynt  ddwyn 
cosp  camwedd,  pan  fwyttaont  eu 
cyssegredig  bethau  h^vynt :  o  her- 
wydd  myfi  yw  yr  Arglwydd  eu 
sancteiddydd. 

17  f  A  llefarodd  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  gan  ddywedyd, , 

18  Llefara  WTth  Aaron,  ac  wrth  ei 
feibion,  ac  wrth  hoU  feibion  Israel, 
a  dywed  wrthynt,  ''Pwy  bynnag  o 
dŷ  Israel,  ac  o  ddieithr  yn  Israel, 
a  offirymmo  ei  offrAvm  yn  ol  ei  hoU 
addunedau,  ac  yn  ol  ei  hoU  roddion 
gwirfodd,  y  rhai  a  ofírymmant  i'r 
Arglwydd  yn  boeth-offirwm ; 

19  Offrymmwch  wrth  eich  ewyll- 
ys  eich  hun,  un  gwrryw  perffeith- 
gwbl,  o'r  eidionau,  o'r  defaid,  neu 
o'r  geifr. 

20^Nac  oflfrymmwch  ddim  y  hyddo 
anaf  amo ;  o  herwydd  ni  bydd  efe 
gymmeradwy  drosoch. 

21  A  ""phan  offiymmo  gwr  aberth 
hedd  i'r  Arglwydd,  gan  neillduo 
ei  adduned,  neu  rodd  ewyllysgar  o'r 
eidionau,  neu  o'r  praidd,  bydded 
berffeith-gwbl,  fel  y  byddo  gjnn- 
meradwy :  na  fydded  un  anaf  arno. 

22  "Y  dall,  neu  yr  ysig,  neu  yr 
anafus,  neu  y  dafadenog,  neu  y 
crachlyd,  neu  y  clafrUyd,  nac  off- 
rymmwch hwy  i'r  Arglwydd,  ac 
na  roddwch  aberth  tanllyd  o  hon- 
}Tit  ar  allor  yr  Arglwydd. 

23  A'r  eidion,  neu  yr  ^oen  a  fyddo 
"gormod  neu  ry  fychain  ei  aelodau, 


gellwch  ei  offrymmu  yn  ofírwm 
gwirfodd;  ond  dros  adduned  ni 
bydd  cymmeradwy. 

24  Nac  offi-ymmwch  i'r  Arglwydd 
ddim  wedi  llethu,  neu  ysigo,  neu 
ddryllio,  neu  dorri ;  ac  na  wnewch 
yn  eich  tir  y  fath  beth. 

25  Ac  nac  offrjTiimwch  o  law  un 
dieithr  fwyd  eich  Duw  o'r  holl  beth- 
au hyn  :  canys  y  mae  eu  llygredig- 
aeth  ynddynt;  anaf  sydd  arnynt: 
ni  byddant  gymmerad^vy  drosoch. 

26  U  A  llefarodd  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

27  pPan  aner  eidion,  neu  ddafad, 
neu  afr,  bydded  saith  niwrnod  dan 
ei  fam ;  o'r  wythfed  dydd  ac  o 
hynny  allan  y  bydd  cymmeradwy 
jn  offrwm  o  aberth  tanllyd  i'r  Ar- 
glwydd. 

28  Ac  am  fiiwch  neu  ^ddafad,  na 
leddwch  hi  "ia'i  Uwdn  yn  yr  un  dydd. 

29  A  phan  aberthoch  aberth  diolch 
i'r  Arglwydd,  oflnymmwch  wrth 
eich  ewyllys  eich  hunain. 

30  Y  dydd  hwnnw  y  bw7ttêir  ef ; 
^  na  weddillwch  o  hono  hyd  y  bore  : 
myfi  yw  yr  Arglwydd. 

31  Cedwch  chwithau  fy  ngorchy- 
mjTiion,  a  gwnewch  hwynt:  myfi 
yiv  yr  Arglwydd. 

32  Ac  na  halogwch  fy  enw  sanct- 
aidd,  ond  ^  sancteiddier  fi  ym  mysg 
meibion  Israel :  myfi  yiv  yr  Ar- 
glwydd eich  sancteiddydd, 

33  Yr  hwn  a'ch  dygais  chwi  allan 

0  dir  yr  Aipht,  i  fod  yn  Dduw  i 
chwi :  myfi  yw  yr  Arglwydd. 

PENNOD  XXIII. 

1  Gwyliau  yr  Arglwydd.  3  Y  Sabbath.  4  Y 
Pasc.  9  Yr  ysgub  flaen-ffrimjtli.  15  Gwyl  y 
Sulgioyn.  22  Ehaid  yw  gadael  peth  i'r  tlod- 
ion  i'w  loffa.  23  Gwyl  yr  udgyrn.  26  Y 
dydd  cymmod.    33  Gwyl  y  j^ehjU. 

LLEFARODD  yr  Arglwydd  hef- 
i  yd  wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

2  Llefara  wrth  feibion  Israel,  a 
dywed  wrthynt,  Gwyliau  yr  Ar- 
glwydd, y  rhai  a  gyhoeddwch  yn 
gymmanfeydd  sanctaidd,  ydyw  fy 
ngwyliau  hyn. 

3  ^Chwe  diwrnod  y  gwneir  gAvaith; 
a'r  seithfed  dydd  y  bydd  Sabbath 
gorphwysdra,  sef  cymmanfa  sanct- 
aidd ;  dim  gwaith  nis  gwnewch  : 
Sabbath  yw  efe  i'r  Arglwydd  yn 
eich  holl  drigfannau. 

4  IF  Dyma  wyliau  yr  Arglwydd, 
y  cymmanfeydd  sanctaidd,  y  rhai 
a  gyhoeddwch  yn  eu  tymmor. 

5^0  fewn  y  mis  cyntaf,  ar  y  ped- 


Cyn 
CRIST 

1490. 


P  Kxoa.  22. 
30.  a  23. 19. 
a  U.  26. 
Itfcut.  14. 
21. 


5  Keu,  afr. 
irjeut.22.6. 


■  pen.  7. 15. 


B  pen.  10.  3. 


»  Exod.  20. 
9.  a  23. 12. 
a  31.  13. 

a  34.  21. 
pen.  19.  3. 
))eut.  5. 13. 
Luc  13.  14. 


b  Exod.  12. 
18.  a  13.  3. 
a  23. 15. 
a  34. 18. 
Num.  9.  2, 
!i  28.  16. 
Deut.  16.  L 


Yr  ysguh  Jlaen-ffrwyth. 


LEFITICUS,  XXIII. 


Dydd  y  cymmod. 


Cyn 
CRIST 

1490. 


«  Exod.  23. 

16.  a.  34.22. 

Num.  28. 

26. 

Deut.  16. 9. 
ZNeu, 

ddyrnaid. 

Heb.  ovter. 


eExod.23. 

16,  19. 

a  34.  26. 
Num.  15. 

17.  a  28.  26. 
Deut.  26. 1. 


weiydd  dydd  ar  ddeg  o'r  mis,  yn  y 
cyfiios,  y  hydd  Pasc  yr  Arglwydd. 

6  A'r  pymthegfed  dydd  o'r  mis 
h^\^lnw  y  bydd  gwyl  y  bara  croyw 
i'r  Arglwydd:  saith  niwmod  y 
bwyttêwch  fara  croyw. 

7  Ar  y  dydd  cjTitaf  y  bydd  i  chwi 
gymmanfa  sanctaidd :  dim  caeth- 
waith  ni  chewch  ei  wneuthur. 

8  Ond  ofírymmwch  ebyrth  tanllyd 
i'r  Arglwydd  saith  iiiwi-nod :  ar  y 
seitbfed  dydd  hydded  cymmanfa 
sanctaidd ;  na  wnewcli  ddim  caetli- 
waith. 

9  IF  A  llefarodd  yr  Arglwydd  ^vrth 
Moses,  gan  ddywedyd,  Llefara  ^yrth 
feibion  Israel,  a  dywed  wrthynt, 

10  *"  Pan  ddeloch  i'r  tir  a  roddaf  i 
chwi,  a  medi  o  honoch  ei  gynhauaf ; 
yna  dygwch  ^ysgub  blaeu-fír\vyth 
eich  cynhauaf  at  yr  offeiriad. 

11  Cyh^vfaned  yntau  yr  ysgub  ger 
bron  yr  Arglwydd,  i'ch  g wneuthur 
yn  gymmeradwy  :  trannoeth  wedi  y 
Sabljath  y  cyhwfana  yr  ofiPeiriad  hi. 

12  Ac  offrymmwch  ar  y  dydd  y 
cyhwfaner  yr  ysgub,  oen  blwydd, 
perfFeith-gwbl,  yn  boeth-offrwm  i'r 
Arglwydd. 

13  A'i  fwyd-oifrwm  o  ddwy  ddeg- 
fed  ran  o  beilliaid  wedi  ei  gym- 
mysgu  âg  olew,  yn  aberth  tanllyd 
i'r  Arglwydd,  yn  arogl  peraidd : 
a'i  ddiod-offi'wm  fydd  o  win,  ped- 
waredd  ran  hin. 

14  Bara  hefyd,  nac  yd  wedi  ei 
grasu,  na  thywysennau  ir,  ni  chewch 
eu  bwytta  hyd  gorph  y  dydd  hwn- 
nw,  nes  dwyn  o  honoch  offrwm 
eich  Duw.  Deddf  dragyAvyddol 
trwy  eich  cenhedlaethau,  yn  eich 
hoU  drigfannau,  fydd  hyn. 

15  1Í  A  "^  chyfrifwch  i  chwi  o  dran- 
noeth  wedi  y  Sabbath,  o'r  dydd  y 
dygoch  ysgub  y  cyhwfan ;  saitia 
Sabbath  cyfla^vn  fyddant : 

16  Hyd  drannoeth  wedi  y  seitlifed 
Sabbath,  y  cyfrifwch  ddeng  niwTnod 
a  deugain ;  ac  offrymmwch  fwyd- 
ofir^vm  newydd  i'r  Arglwydd. 

17  A  dygwch  o'ch  trigfannau  dd^vy 
dorth  gyhwfan,  dwy  ddegfed  ran  o 
beilliaid  fyddant :  yn  lefeinllyd  y 
pobir  hwynt,  ^yn  flaeu-ffrw}i:h  i'r 
Arglwydd. 

18  Ac  offrymmwch  gyd  â'r  bara 
saith  oen  blwyddiaid,  perffeith- 
gwbl,  ac  un  bustach  ieuangc,  a 
dau  hwrdd :  poeth-offrwm '  i'r  Ar- 
glwydd fyddant  h^vy,  ynghyd  a'u 
bwyd-offrwm  a'u  diod-offrwm ;   sef 

_ 


aberth  tanllyd,  o  arogl  peraidd  i'r 
Arglwydd. 

19  Yna  aberthwch  ^un  bwch  geifr 
yn  bech-aberth,  a  dau  oen  blwydd- 
iaid syn  aberth  hedd. 

20  A  chyhwfaned  yr  offeiriad 
hwynt,  ynghyd  â  bara  y  blaen- 
ffr^vyth,  JO.  offr\vm  cyhwfan  ger 
bron  yr  Arglwydd,  ynghyd  â'r  ddau 
oen :  ''cyssegi'edig  i'r  Arglwydd  ac 
eiddo  yr  offeiriad  fyddant. 

21  A  chyhoeddwch,  o  fewn  corph 
y  dydd  hwnnw,  y  bydd  cymmanfa 
sanctaidd  i  chwi ;  dim  caethwaith 
nis  gwnewch.  Deddf  dragy^vyddol, 
yn  eich  holl  drigfannau,  trwy  eich 
cenhedlaethau,  j^íítí  hyn. 

22  IT  *  A  phan  fedoch  gynhauaf  eich 
tir,  na  Iwyr-feda  gyrrau  dy  faes,  ^ac 
na  loffa  loffion  dy  gynhauaf;  gad 
hwynt  i'r  tlawd  a'r  dieithr :  myfi  yw 
yr  Arglwydd  eich  Duw  chwi. 

23  ^  A  llefarodd  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

24  Llefara  wrth  feibion  Israel 
gan  ddywedyd,  Ai'  y  'seithfed  mis, 
ar  y  dydd  cyntaf  o'r  mis,  y  bydd 
i  chwi  Sabbath,  yn  goffad^vriaeth 
caniad  udgym,  a  chymmanfa  sanct- 
aidd. 

25  Dim  caethwaith  nis  gwnewch; 
ond  offrymmwch  ebyrth  tanllyd  i'r 
Arglwydd. 

26  11  A  llefarodd  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

27  my  degfed  dydd  o'r  seithfed 
mis  hwn,  y  hydd  dydd  cymmod ; 
cymmanfa  sanctaidd  fydd  i  chwi : 
yna  cystuddiwch  eich  eneidiau,  ac 
offrymmwch  ebyrth  tanllyd  i'r  Ar- 
glwydd. 

28  Ac  na  wnewcli  ddim  gwaith  o 
fewn  corph  y  dydd  hwnnw :  o  her- 
wydd  dydd  cymmod  yiv,  i  wneuthur 
cymmod  drosoch  ger  bron  yr  Ar- 
glwydd eich  Duw. 

29  Canys  pob  enaid  a'r  ni  chys- 
tuddier  o  fewn  corph  y  dydd  hwn, 
"  a  dorrir  ymaith  oddi  -v^Tth  ei 
bobL 

30  A  phob  enaid  a  Avnelo  ddim 
gwaith  o  fe^vn  corph  y  dydd  hwn- 
nw, difethaf  yr  enaid  hwnnw  hefyd 
o  fysg  ei  bobl. 

31  Na  wnewcli  ddim  gwaith. 
Deddf  dragyAvyddol,  trwy  eich  cen- 
hedlaethau, yn  eich  holl  drigfan- 
nau, yw  hyn. 

32  Sabbath  goi-plnvysdra  yiv  efe  i 
chwi ;  cystuddiwch  chwithau  eich 
eneidiau  ar  y  nawfed  dydd  o'r  mis, 


Cyn 
CRIST 

1490. 


fpen.  4.  2, 
3,28. 

8  pen.  3.  1. 


h  Nimi.  18. 
12. 
Deut.  18. 4. 


1  pen.  V>.  9. 

fc  Deut.  24. 
19. 


Num.  29.1. 


m  pen.  16.29. 
Num.  29. 7. 


n  Gen.  17. 
14 


Gwyl  y  pebyll 


LEFITICUS,  XXIV. 


Y  hara  gosod. 


Cyn 

CKIST 

1490. 

SHeb. 

gorphivys- 
wcn. 

o  Exod.  23. 
16. 

Num.  29. 
12. 

Beut.  16. 
13. 


Ploan  7. 37. 


Í  2  Chron. 
7,9. 


4Heb. 

dydd  gwa- 
hardaedig. 


r  Neh.  8. 15. 

8Nen, 
geingciau. 


yn  yr  hwyr :  o  hwyr  i  hwyr  y  ^  ced- 
wch  eich  Sabbath. 

33  IT  A  llefarodd  yr  Arglwydd 
wrth  Moses  gan  ddywedyd, 

34  Llefara  wrth  feibion  Israel,  gan 
ddywedyd,  **Ar  y  pymthegfed  dydd 
o'r  seithfed  mis  hwn  y  hydd  gwyl  y 
pebyll  saith  niwniod  i'r  Arglwydd. 

35  Ar  y  dydd  cyntaf  y  hydd  cym- 
manfa  sanctaidd:  dim  caethwaith 
nis  gwnewch. 

36  Saith  niwrnod  yr  ofifrymmwch 
aberth  tanllyd  i'r  Arglwydd:  Par 
yr  wythfed  dydd  '^  y  bydd  cymmanfa 
sanctaidd  i  chwi ;  a  chwi  a  offiym- 
mwch  aberth  tanllyd  i'r  Arglwydd: 
^uchel  wyl  yw  hi;  na  wnewch  ddim 
caethwaith. 

37  Dyma  wyliau  yr  Arglwydd, 
y  rhai  a  gyhoeddwch  yn  gymman- 
feydd  sanctaidd,  i  ofírymmu  i'r  Ar- 
glwydd aberth  tanllyd,  offrwm 
poeth,  bwyd-ofirwm,  aberth,  a  diod- 
ofírwm ;  pob  peth  yn  ei  ddydd  : 

38  Heb  law  Sabbathau  yr  Ar- 
glwydd, ac  heb  law  eich  rhoddion 
chwi,  ac  heb  law  eich  holl  adduned- 
au,  ac  heb  law  eich  holl  ofírymmau 
gwirfodd,  a  roddoch  i'r  Arglwydd. 

39  Ac  ar  y  pymthegfed  dydd  o'r 
seithfed  mis,  pan  gynhulloch  ffrwyth 
eich  tir,  cedwch  wyl  i'r  Arglwydd 
saith  niwrnod:  hydded  gorphwys- 
dra  ar  y  dydd  cyntaf,  a  gorphwys- 
dra  ar  yr  wythfed  dydd. 

40  '  A'r  dydd  cyntaf  cymmerwch  i 
chwi  ^  firwyth  pren  prydferth,  cang- 
hennau  palmwydd,  a  brig  pren  cae- 
adfrig,  a  helyg  afon ;  ac  ymlawen- 
hêwch  ger  bron  yr  Arglwydd  eich 
Duw  saith  niwrnod. 

41  A  chedwch  hon  yn  wyl  i'r  Ar- 
glwydd saith  niwrnod  yn  y  fl^vydd- 
yn :  deddf  dragywyddol  y\\  eich 
cenliedlaethau  yw ;  ar  y  seithfed 
mis  y  cedwch  hi  yn  wyl. 

42  Mewn  bythod  yr  arhoswch  saith 
niwrnod;  pob  priodor  yn  Israel  a 
drigant  mewn  bythod : 

43  Fel  y  gwypo  eich  cenliedlaeth- 
au chwi  mai  mewn  bythod  y  perais 
i  feibion  Israel  drigo,  pan  ddygais 
hwynt  allan  o  dir  yr  Aiplit:  myfi 
yw  yr  Arglwydd  eich  Duw. 

44  A  thraethodd  Moses  Avyliau  yr 
Arglwydd  wrth  feibion  Israel 

PENNOD  XXIV. 

1  Olew  y  llaserjiau.  5  Y  hara  gosod.  10  Mao 
Selomith  yn  cahlu.  13  Cyfraith  cahledd,  17 
a  llofruddiaeih.  18  Am  golled.  23  Llahyddio 
y  cahlwr. 


127 


A  LLEFARODD  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

2  ^Gorchymyn  i  feibion  Israel 
ddwyn  attat  olew  olew-wydden  pur, 
coethedig,  i'r  goleuni,  i  beri  i'r 
lampau  ^gyimeu  bob  amser. 

3  O'r  tu  allan  i  wahanlen  y  dyst- 
iolaeth,  ym  mhabell  y  cyfarfod,  y 
trefna  Aaron  ef  o  h^vyr  hyd  fore, 
ger  bron  yr  Arglwydd,  bob  amser. 
Deddf  dragywyddol  trwy  eich  cen- 
hedlaethau  j^ö?c?  hyn. 

4  Ar  y  canhwyllbren  ^  pur  y  trefua 
efe  y  lampau  ger  bron  yr  Arglwydd 
bob  amser. 

5  1Í  A  chymmer  beilliaid,  a  phoba 
ef  yn  ddeuddeg  *=  teisen :  dwy  ddeg- 
fed  ran  fydd  pob  teisen. 

6  A  gosod  hwynt  yn  ddwy  res, 
chwech  yn  y  rhes,  ar  y  bwrdd  pur, 
ger  bron  yr  Arglwydd. 

7  A  dod  thus  pur  ar  bob  rhes,  fel  y 
byddo  ar  y  bara,  yn  goffad^vriaeth, 
ac  yn  aberth  tanllyd  i'r  Arglwydd. 

8  Ar  bob  dydd  Sabbath  y  trefna 
efe  hyn  ger  bron  yr  Arglwydd  bob 
amser,  yn  gyfammod  tragywyddol 
oddi  wrth  feibion  Israel. 

9  A  "^bydd  eiddo  Aaron  a'i  feibion; 
a  hwy  a'i  bwytty  yn  y  Ue  sanctaidd : 
canys  sancteiddiolaf  yw  iddo  ef  o 
ebyrth  tanllyd  yr  Arglwydd,  trwy 
ddeddf  dragywyddol. 

10  1Í  A  mab  gwraig  o  Israel,  a 
hwn  yn  fab  gwr  o'r  Aipht,  a  aeth 
allan  ym  mysg  meibion  Israel ;  a 
mab  yr  Israelees  a  gwr  o  Israel  a 
ymgynhennasant  yn  y  gwersyll. 

11  A  mab  y  wraig  o  Israel  a  gabl- 
odd  enw  yr  Aeglwydd,  ac  a  feU- 
digodd :  yna  y  dygasant  ef  at  Mo- 
ses :  ac  enw  ei  fam  oedd  Selomith, 
merch  Dibri,  o  Iwytli  Dan. 

12  ^  A  gosodasant  ef  y'ngharchar, 
fel  yr  hysbysid  iddynt  o  enau  yr 
Arglwydd  beth  a  wnaent. 

13  A  llefarodd  yr  Arglwydd  wrth 
Moses,  gan  ddywedyd, 

14  Dwg  y  cablydd  i'r  tu  allan  i'r 
gwersyU:  a'^rhodded  pawb  a'i  clyw- 
sant  ef  eu  d^vylaw  ar  ei  ben  ef,  a 
Uabyddied  yr  holl  gynnulleidfa  ef. 

15  A  llefara  wrth  feibion  Israel, 
gan  ddywedyd,  Pwy  bynnag  a  gablo 
ei  Dduw,  a  ddwg  ei  bechod. 

16  A  «Uadder  yn  farw  yi'  hAvn  a 
felldithio  enw  yr  Arglwydd;  yr 
holl  gynnulleidfa  gan  labyddio  a1 
llabyddiant  ef :  lladder  yn  gystal  y 
dieithr,  a'r  priodor,  pan  gablo  efe 
enw  yr  Arglavydd. 


Cyn 

CRIST 

1490. 

«  Exud.  27. 
2U. 


2  Heb. 
Udyrchafit. 


bExoa.31.8. 


c  ICxod.  25. 
30. 


d  Exod.  29. 
33. 

pen.  8.  31. 
lSanj.21.r>. 
Matt.  12. 4. 


•  Num.  15. 
34. 


fDeut.l3.£ 
a  17.  7. 


S  1  Brpn. 
21.  10,  13. 


Llahyddio  y  cablivr. 


LEFITICUS,  XXV. 


Bhvyddyn  y  Juhili. 


Cyn 
CKIST 

1490. 

h  Exod.  21. 

12. 

Num.  35. 

31. 

Deut.  19. 

21. 
SHeb. 

a  darawo 

einioeë 

dyn. 
4Heb. 

einioe»  am 

einioet, 
i  Exod.  21. 

24. 

Deut.  19. 

21. 

Matt.  6. 38. 
k  Exod.  21. 

33. 
I  Exod.  12. 

49. 


1491. 


»  Exod.  23. 
10. 

Edrych 
pen.  26. 34. 


>>  2  Bren. 

19.29. 
2Heb. 
raivnwin 
dy  neiüdu- 
aeth. 


17  IT  ^A'r  neb  a  ^laddo  ddyn, 
lladder  yntau  yn  farw. 

18  A'r  hwn  a  laddo  anifail,  taled 
am  dano ;  *  anifail  am  anifail. 

19  A  phan  wnelo  un  anaf  ar  ei 
gymmydog ;  fel  'y  gwnaeth,  gwneler 
iddo: 

20  Torriad  am  dorriad,  llygad  am 
lygad,  dant  am  ddant :  megis  y 
gwnaeth  anaf  ar  ddyn,  felly  gwneler 
iddo  yntau. 

21  ^A'r  hwn  a  laddo  anifail,  a  dâl 
am  dano :  a  laddo  ddyn,  a  leddir. 

22  Bydded  'un  fam  i  chwi;  bydd- 
ed  i'r  dieithr,  fel  i'r  priodor:  m}^ 
ydivyfyr  Arglwydd  eich  Duw. 

23  i[  A  mjTiegodd  Moses  hyti  i 
feibion  Israel:  a  h^^yut  a  ddygasant 
y  cablydd  i'r  tu  allan  i'r  gwersyll,  ac 
a'i  Uabyddiasant  ef  â  cherrig.  Felly 
meibion  Israel  a  wnaethant  megis  y 
gorchymynodd  yr  Arglwydd  wrth 

^'''®'-     PENNOD  XXV. 

1  Sahhath  y  seithfed  flwyddyn.  8  Y  Jubili  yn 
y  ddegfed  flwyddyn  a  deugain.  14  Am  or- 
thrymmu.  18  Bendilh  am  ufiidd-dod.  23 
Gollyngiad  tiroedd,  29  a  thai.  35  Tosturio 
wrth  y  tlawd.  39  Esmwyth  drin  caethion, 
47  Adhrynu  gweision. 

LLEFARODD  yr  Arglwydd 
hefyd  wrth  Moses,   ym  myn- 
ydd  Sinai,  gan  ddywedyd, 

2  Llefara  wiw  feibion  Israel,  a 
dywed  wrthynt,  Pan  ddeloch  i'r  tir 
yr  hwn  a  roddaf  i  chwi ;  yna  gor- 
phwysed  y  tir  ^Sabbath  i'r  Ar- 
glwydd. 

3  Chwe  blynedd  yr  heui  dy  faes, 
a  chwe  blynedd  y  torri  dy  winllan, 
ac  y  cesgli  ei  chnwd. 

4  Ac  ar  y  seithfed  flwyddyn  y 
bydd  Sabbath  gorphwysdra  i'r  tir, 
se/"  Sabbath  i'r  Arglwydd  :  na  haua 
dy  faes,  ac  na  thorr  dy  winllan. 

5  ^  Na  chynhauafa  yr  hyn  a  dyfo  o 
hono  ei  hun,  ac  na  chasgl  ^  rawnwin 
dy  winwydden  ni  thcclaist :  bydd 
yn  fl^T^ddyn  orphwysdra  i'r  tir. 

6  Ond  bydded  ffrwytli  Sabbath  y 
tir  yn  ymborth  i  chwi;  scf\  ti,  ac  i'th 
wasanaethwr,  ac  i'th  wasanaethferch, 
ac  i'th  weinidog  cyfiog,  ac  i'th  alltud 
yr  hwn  a  ymdeithio  gyd  â  thi, 

7  I'th  anifail  hefyd,  ac  i'r  bwystfil 
fydd  yn  dy  dir,  y  bydd  ei  holl  gnwd 
yn  ymborth. 

8  1Í  Cyfrif  hefyd  i  ti  saith  Sabbath 
o  flynyddoedd,  se/  saith  mlynedd 
seithwaith ;  dyddiau  y  saith  Sab- 
bath o  flynyddoedd  fyddant  i  ti  yn 
naw  mlynedd  a  deugain. 


9  Yna  par  ganu  i  ti  udgorn  ^y  jubili 
ar  y  seithfed  mis,  ar  y  degfed  dydd 
o'r  mis ;  ""  ar  ddydd  y  cymmod  cen- 
wch  yr  udgorn  trwy  eich  holl  wlad. 

10  A  saucteiddiwch  y  ddegfed 
flwyddyn  a  deugain,  a  chyhoeddwch 
rvddid  yn  y  wlad  i'w  holl  drigolion : 
jubili  fydd  hi  i  chwi;  a  dychwelwch 
bob  un  i'w  etifeddiaeth,  le,  dychwel- 
wch bob  un  at  ei  deulu. 

11  Y  ddegfed  flwyddyn  a  deugain 
honno  fydd  jubili  i  chwi :  na  heu- 
wch,  ac  na  fedwch  ei  chnwd  a  dyfo 
o  hono  ei  hun;  ac  na  chynhuUwch 
ei  gwinwydden  ni  thaclwyd. 

12  Am  ei  hod  yn  jubili,  bydded 
sanctaidd  i  ch^vi :  o'r  maes  y  bA^yt- 
têwch  ei  fírwyth  hi. 

13  0  fewn  y  flwyddyn  jubili  hon 
y  dychwelwch  bob  un  i'w  etifedd- 
iaeth. 

14  Pan  werthech  ddim  i'th  gym- 
mydog, neu  brynu  ar  law  dy  gym- 
mydog, na  orthrymmwch  bawb  eich 
gilydd. 

15  Pryn  gan  dy  gymmydog  yn  ol 
rhifedi  y  bljuyddoedd  ar  ol  y  ju- 
bili ;  a  gwerthed  efe  i  tithau  yn  ol 
rhifedi  blynyddoedd  y  cnydau. 

16  Yn  ol  amldra  y  blynyddoedd 
y  chwanegi  ei  bris,  ac  yn  ol  anaml- 
dra  y  blynyddoedd  y  Ueihêi  di  ei 
bris :  o  herwydd  rhifedi  y  cnydau 
y  mae  efe  yn  ei  werthu  i  ti. 

17  Ac  na  orthrymmwch  bob  un  ei 
gymmydog;  ond  ofha  dy  Dduw: 
canys  myfi  ydwyf  yr  Arglwydd 
eich  Duw  chwi. 

18  11  Gwnewch  chwithau  fy  neddf- 
au,  a  chedwch  fy  marnedigaethau, 
a  gAvnewch  hwynt ;  a  chewch  drigo 
yn  y  tir  yn  ddiogel 

19  Y  tir  hefyd  a  rydd  ei  fli-^vyth ; 
a  ^chewch  fwytta  digon,  a  thrigo 
ynddo  yn  ddiogeL 

20  Ac  hefyd  os  dywedwch,  Beth 
a  f^vyttawn  y  seithfed  flwyddyn? 
wele,  ni  chawn  hau,  ac  ni  chawn 
gynnull  ein  cnwd: 

21  Yna  mi  a  archaf  fy  mendith 
arnoch  y  chweched  flAvyddyn;  a  hi 
a  ddwg  ei  fli'wyth  i  wascmaethu 
dros  dair  blynedd. 

22  A'r  wythfed  flwyddyn  yr  heu- 
wch ;  ond  bwy ttêwch  o'r  hen  gnwd 
hyd  y  nawfed  flwyddyn :  nes  dyfod 
ei  chnwd  hi,  y  bArj'ttêwch  o'r  hen. 

23  1Í  A'r  tir  ni  cheir  ei  werthu 
^  yn  lh\^* :  canys  eiddof  fl  yw  y  tir ; 
o  herwydd  ^  dieithriaid  ac  alltudion 
ydycli  gyd  â  mi. 


Cyn 
CRIST 

1491. 

SHeb. 
uchelsain. 
c  pen.  23. 27. 


d  pen.  26. 5. 


*Heb. 

Vw  dorri 

ymaiih. 
ePs.119.19. 

lPctr2.ll. 


Gollyngiad  tiroedd  a  thai. 


LEFITICUS,  XXV. 


Cyfraith  gweision. 


Cyn 

CRIST 

1491. 


r  Edrych 
Ruth  3.  2, 
9,12. 
Jer.  32.  7. 


e  Edrydi 
Num.  3.1. 2. 
Jos.  -'1.  2, 


S  goUwng. 


6Heb. 
cryfhd. 


li  Eioi  22. 

25. 

Deut.  23. 

19. 

Diar.  28.  8. 

Ezec.  18. 8. 

a22.12. 
'  Neh.  &  9. 


24  Ac  yn  holl  dir  eich  etifedd- 
iaeth  rhoddwch  oUyngdod  i'r  tir. 

25  11  Os  tloda  dy  frawd,  a  gwerthu 
dim  o'i  etifeddiaeth,  a  'dyfod  ei 
gyftiesaf  i'w  ollwng ;  yna  efe  a  gaiff 
olhvng  yr  hyn  a  werthodd  ei  frawd. 

26  Ond  OS  y  gwr  ni  bydd  ganddo 
neb  a'i  gollyngo,  a  chyrhaeddyd  ol 
law  ef  ei  hun  gael  digon  i'w  ollwng : 

27  Yna  cyfrifed  flynyddoedd  ei 
werthiad,  a  rhodded  dracheih  yr 
hyn  fyddo  dros  ben  i'r  gwr  yr  hwn 
y  gwerthodd  ef  iddo ;  felly  aed  eil- 
waith  i'w  etifeddiaeth. 

28  Ac  OS  ei  law  ni  chaiff  ddigon 
i  dalu  iddo ;  yna  bydded  yr  hyn  a 
werthodd  efe  yn  llaw  yr  hwn  a'i 
prynodd  hyd  flwyddyn  y  jubili ;  ac 
yn  y  jubili  yr  â  yn  rhydd,  ac  efe  a 
ddychwel  i'w  etifeddiaeth. 

29  A  phan  wertho  gwr  dy  annedd 
o  fewn  dinas  gaerog ;  yna  bydded 
ei  ollyngdod  hyd  hen  bhvyddyn  gyf- 
la^^Ti  wedi  ei  werthu :  dros  flwydd- 
yn y  bydd  rhydd  ei  ollwng  ef 

30  Ac  oni  oUyngir  cyn  cyfla^vni 
iddo  flwyddyn  ^ían;  yna  sicrhâer 
y  tŷ,  yr  hwn  fydd  yn  y  ddinas 
gaerog,  yn  llwyr  i'r  neb  a'i  pryn- 
odd, ac  i'w  hiliogaeth :  nid  â  yn 
rhydd  yn  y  jubili. 

31  Ond  tai  y  trefl  nid  oes  caer- 
au  o  amgylch  iddynt,  a  gyfrifir  fel 
meusydd:  bid  gollyngdod  iddynt, 
ac  yn  y  jubili  yr  ant  yn  rhydd. 

32  Ond  «dinasoedd  y  Lefiaid,  a 
thai  dinasoedd  eu  hetifeddiaeth 
hwynt,  bid  i'r  Lefiaid  eu  goUwng 
bob  amser, 

33  Ac  OS  ^  pryn  un  gan  y  Lefiaid ; 
yna  aed  y  tŷ  a  werthwyd,  a  dinas 
ei  etifeddiaeth  ef,  allan  yn  y  jubili : 
canys  tai  dinasoedd  y  Lefiaid  ydyiu 
eu  hetifeddiaeth  hwynt  ym  mysg 
meibion  Israel. 

34  Ac  ni  cheir  gwei*thu  maes  pen- 
trefol  eu  dinasoedd  hwynt:  canys 
etifeddiaeth  dragywyddol  yw  efe 
iddynt 

35  IT  A  phan  dlodo  dy  frawd  gyd  â 
thi,  a  Uesgâu  o'i  law;  "^ cynnorthwya 
ef,  fel  y  byddo  by w  gyd  â  thi ;  er  ei 
fod  yn  ddieithrddyn,  neu  yn  alltud. 

36  ^  Na  chymmer  ganddo  occraeth 
na  Hog :  ond  '  ofna  dy  Dduw  ;  a 
gad  i'th  frawd  fyw  gyd  â  thi. 

37  Na  ddod  dy  arian  iddo  ar 
usuriaeth,  ac  na  ddod  dy  fwyd  iddo 
ar  log. 

38  Myfi  yw  yr  Akglwydd  eich 

Duw  chwi,  yr  hwn  a'ch  dygais  all- 
_ 


an  o  dir  yr  Aipht,  i  roddi  i  chwi  dir 
Canaan,  ac  i  fod  yn  Dduw  i  chwi. 

39  H  A  "^  phan  dlodo  dy  frawd  gyd 
â  thi,  a'i  werthu  ef  i  ti ;  na  '^  wna 
iddo  wasanaethu  yn  gaethwas. 

40  Bydded  gyd  â  thi  fel  gwein- 
idog  cyflog,  fel  ymdeithydd ;  hyd 
flwyddyn  y  jubili  y  caiff  wasan- 
aethu gyd  â  thi. 

41  Yna  aed  oddi  wrthyt  ti,  efe 
a'i  blant  gyd  âg  ef,  a  dychweled  at 
ei  dylwyth,  ac  aed  drachefii  i  eti- 
feddiaeth ei  dadau. 

42  Canys  iy  ngweision  i  ydynt,  y 
rhai  a  ddygais  allan  o  dir  yi*  Aipht : 
na  werther  h^vynt  ^  fel  caethweision. 

43  '  Na  feistrola  arno  ef  yn  galed ; 
ond  oftia  dy  Dduw. 

44  A  chymmer  dy  wasanaethwr, 
a'th  wasanaethferch,  y  rhai  fyddant  i 
ti,  o  fysg  y  cenhedloedd  y  rhai  ydynt 
o'ch  amgylch  :  o  honynt  y  prynwch 
wasanaethwr  a  gwasanaethferch. 

45  A  hefyd  o  blant  yr  alltudion  y 
rhai  a  ymdeithiant  gyd  â  chwi,  pryn- 
wch o'r  rhai  hyn,  ac  o'u  tylwyth  yj 
rhai  ŷnt  gyd  â  chwi,  y  rhai  a  gen- 
hedlasant  hwy  yn   eich  tir  chwi : ! 
byddant  h^vy  i  chwi  yn  feddiant.     j 

46  Ac  etifeddwch  hwynt  i'ch  plant  I 
ar  eich  ol,  i'w  meddiannu  hwynt  yn ; 
etifeddiaeth;  gwnewch  iddynt  eich 
gwasanaethu  byth  :  ond  eich  brod- 
yr,  meibion  Israel,  na  feistrolwch  yn 
galed  y  naill  ar  y  Hall. 

47  1Í  A  phan  gyrhaeddo  llaw  dyn 
dieithr  neu  ymdeithydd  gyfoeth 
gyd  â  thi,  ac  i'th  frawd  dlodi  yn 
ei  ymyl  ef,  a'i  werthu  ei  hun  i'r 
dieithr  yr  hwn  fydd  yn  trigo  gyd 
â  thi,  neu  i  un  o  hiliogaeth  tylwyth 
y  dieithrddyn : 

48  Wedi  ei  werthu,  ceir  ei  ollwng 
yn  rhydd ;  un  o'i  frodyr  a  gaifí"  ei 
ollwng  yn  rhydd; 

49  Naill  ai  ei  e^vythr,  ai  mab  ei 
ewythr,  a'i  goUwng  ef  yn  rhydd; 
neu  im  o'i  gyfnesaf  ef,  o'i  dylw}"th 
ei  hun,  a'i  goUwng  yn  rhydd;  neu, 
OS  ei  law  a  gyi-haedd,  goUynged  efe 
ef  ei  hun. 

50  A  chyfrifed  a'i  brynwr,  o'r 
flwyddyn  y  gwerth^vyd  ef,  hyd 
flwyddyn  y  jubUi :  a  bydded  arian 
ei  werthiad  ef  fel  rhifedi  y  blyn- 
yddoedd ;  '  megis  dyddiau  gwein- 
idog  cyflog  y  bydd  gyd  âg  ef 

51  Os  \Ì2i\\ev  fydd  o  flynyddoedd 
yn  ol;  taled  ei  ollyngdod  o  arian 
ei  brynedigaeth  yn  ol  hynny. 

52  Ac   03    ychydig   flynyddoedd 


Cyn 

CRIST 

1491. 

kExod.21.2. 
Deut.  15. 
12. 
Jer.  34. 14. 

THeb. 
na  îüasan- 
aetha  mo 
honot  dy 
hun  dg  ef 
a^i  vms- ' 
anaelh. 


8Heb. 
â  giuerth 
caethwas. 

i  Eph.  6.  9. 
Col.  4.  L 


Bendith  am  ufudd-dod. 


LEFITICUS,  XXVI.  3Ielldith  am  anufudd-dod. 


Cyn 

CEIST 

1491. 


9  Neu,  yn  y 
modd  hyn. 


aExod.20.4. 
Deut.  5.  8. 
a  16.  22. 
a  27. 15. 
Ps.  97.  7. 

2Heb. 
faen  Hurt. 


b  pen.  19. 30. 


c  Deut.  28.1. 


d  Amos  9. 
13. 


e  pen.  25. 19. 

fEs.  35.9. 
Ezec.  34. 
25. 


6  .Tob  11. 19. 

Es.  35.  9. 

Ezec,  34. 

25. 
3  heidU). 


t  Deut.  32. 
30. 
Jus.  23. 10. 


t  Ezec.  37. 
26. 


fydd  yn  ol  hyd  flwyddyn  y  jubili, 
pan  ^rfrifo  âg  ef ;  taled  ei  ollyng- 
dod  yn  ol  ei  flynyddoedd. 

53  Megis  gwas  cyflog  o  flwyddyn 
i  flwyddyn  y  bydd  efe  gyd  âg  ef : 
ac  na  feistroled  amo  yn  galed  yn 
dy  olwg  di. 

54  Ac  OS  efe  ni  oUyngir  ^o  fewn 
y  hlynyddoedd  hyn ;  yna  aed  allan 
flwyddyn  y  jubili,  efe  a'i  blant  gyd 
âg  ef 

55  Canys  gweision  i  mi  yw  meibion 
Israel ;  fy  ngweision  ydynt,  y  rhai  a 
ddygais  o  dir  yr  Aipht :  myfi  ydicyf 
yr  .^GLWYDD  eich  Duw  chwi. 

PENNOD  XXVI. 

1  Am  ddelw-addoliaeth.  2  Am  grefydd.  3  Ben- 
dith i'r  rhai  a  gadwant  y  gorchymynion ;  14 
a  melldith  i'r  rhai  a'u  torrant.  40  Duw  yn 
uddaw  cofio  y  rhai  a  edìfarhânt. 

NA  wnewch  ^eilunod  i  chwi,  ac 
na  chodwch  i  chwi  ddelw 
gerfiedig,  na  cholofn,  ac  na  rodd- 
wch  ^  ddelw  faen  yn  eich  tir  i  ym- 
grymmu  iddi :  canys  myfi  yw  yr 
Arglwydd  eich  Duw  chwi. 

2  ^Fy  Sabbathau  i  a  gedwch,  a'm 
cyssegr  i  a  berchwch :  myfi  ydivyf 
jv  Arglwydd. 

3  1Í  ""Os  yn  iy  neddfau  i  y  rhod- 
iwch,  a'm  gorchymynion  a  gedwch, 
a'u  gwneuthur  hwynt ; 

4  Yna  mi  a  roddaf  eich  gwlaw  yn 
ei  amser,  a  rhydd  y  ddaear  ei  chyn- 
nyrch,  a  choed  y  maes  a  rydd  eu 
flrwyth. 

5  "^A'ch  dyrnu  a  gyi'haedd  hyd 
gynhauaf  y  grawnwin,  a  chynhauaf 
y  grawnwin  a  gyrhaedd  hyd  amser 
hau;  ®a'ch  bara  a  fwyttêwch  yn 
ddigonol,  ^ac  yn  eich  tir  y  trigwch 
yn  ddiogel. 

6  Rhoddaf  heddwch  heiyd  yn  y 
tir,  a  sgorŵeddwch  hefyd  heb  ddy- 
chiynydd :  a  gwnaf  i'r  bwystfil  niw- 
eidiol  ^ddarfod  o'r  tir;  ac  nid  â 
cleddyf  trwy  eich  tir. 

7  Eich  gelynion  hefyd  a  erlidiwch, 
a  syrthiant  o'ch  blaen  ar  y  cleddyf. 

8  A  ^'phump  o  honoch  a  erlidia 
gant,  a  chant  o  honoch  a  erlidia 
ddengmil;  a'ch  gelynion  a  syrth 
o'ch  blaen  ar  y  cleddyf. 

9  A  mi  a  edrychaf  am  danoch,  ac 
a'ch  gwnaf  yn  fl'rwythlawn,  ac  a'ch 
amlhaf,  ac  a  gadarahâf  fy  nghyf- 
ammod  â  ch^vi. 

10  A'r  hen  ystor  a  fwyttêwch,  îe, 
yr  hen  a  fwriwch  chwi  allan  o 
achos  y  newydd. 

11  'Rhoddaf  hefyd  fy  nhabernacl 

— 


yn  eich  mysg;    ac  ni  ffieiddia  fy 
enaid  chwi. 

12  ■*  A  mi  a  rodiaf  yn  eich  plith;  a 
byddaf  yn  Dduw  i  chwi,  a  chwi- 
thau  a  fyddwch  yn  bobl  i  mi. 

13  Myfi  yw  yr  Arglwydd  eich 
Duw,  yr  h^vn  a'ch  dygais  chwi  all- 
an o  dir  yr  Aipht,  rhag  eich  bod 
yn  gaeth-weisiou  iddynt;  a  thorrais 
rwymau  eich  iau,  a  gwneuthum  i 
chm  rodio  yn  sythion. 

14  TT  ^  Ond  OS  chwi  ni  wrandêwch 
arnaf,  ac  ni  T\Tiewch  yr  hoU  orchy- 
mynion  hyn ; 

15  Os  fy  neddfau  hefyd  a  ddir- 
mygwch,  ac  os  eich  enaid  a  ffieiddia 
fy  mamedigaethau,  heb  wneuthur 
fy  hoU  orchymynion,  ond  torri  fy 
nghyfammod ; 

16  Minnau  hefyd  a  wnaf  hyn  i 
dim :  gosodaf  yn  oruchaf  arnoch 
ddychryn,  darfodedigaeth,  a'r  cryd 
poeth,  y  rhai  a  Avna  i'r  llygaid 
ballu,  ac  a  ofidiant  eich  eneidiau : 
a  "  heuwch  eich  had  yn  ofer ;  canys 
eich  gelynion  a'i  bwytty : 

17  Ac  °a  osodaf  fy  wyneb  i'ch 
erbyu,  a  chwi  a  syrthiwch  o  flaen 
eich  gelynion ;  a'ch  caseion  a  feistr- 
ola  arnoch;  **flbwch  hefyd  pan  na 
byddo  neb  yn  eich  erlid. 

18  Ac  OS  er  hyn  ni  wrandêwch 
arnaf,  yna  y  chwanegaf  eich  cospi 
chwi  saith  mwy  am  eich  pechodau. 

19  A  mi  a  dorraf  faichder  eich 
nerth  chwi ;  a  g^vnaf  eich  nefoedd 
chm  fel  haiarn,  a'ch  tir  chwi  fel  pres : 

20  A'ch  cryfder  a  dreulir  yn  ofer  : 
canys  eich  tir  ni  rydd  ei  gynnyrch, 
a  choed  y  tir  ni  roddant  eu  fii'^vyth. 

21  1Í  Ac  OS  rhodiwch  y'ngwrth- 
wyneb  i  mi,  ac  ni  fynnwch  ^vrandaw 
arnaf  fi ;  mi  a  chwanegaf  bla  saith 
mwy  arnoch  yn  ol  eich  pechodau. 

22  pAc  anfonaf  fwj^stfil  y  maes  yn 
eich  erbyn,  ac  efe  a'ch  gwna  chwi 
yn  ddiblant,  ac  a  ddifetha  eich  ani- 
feiliaid,  ac  a'ch  Ueihâ  chwi;  ^a'ch 
ff^rdd  a  ^vneir  yn  anialwch, 

23  Ac  OS  wrth  hyn  ni  chymmer- 
wcli  ddysg  gennyf,  ond  rhodio  yn  y 
gvvrth wyneb  i  mi ; 

24  'Yna  y  rhodiaf  finnau  yn  y 
gwrthwyneb  i  chwithau,  a  mi  a'ch 
cospaf  chwi  hefyd  etto  yn  saith 
mwy  am  eich  pechodau. 

25  A  dygaf  arnoch  gleddyf  yr  hwn 
a  dd'ial  fy  nghyfammod :  a  phan 
ymgasgloch  i'ch  dinasoedd,  yna  yr 
anfonaf  haint  i'ch  mysg ;  a  chwi  a 
roddir  yn  llaw  y  gelyiL 


Cyn 

CRIST 

1491. 

k  2  Cor.  S. 

16. 


I  Deat.  23. 
15. 

GalaxXll. 
MaL2.2. 


m  Job  31.  8. 
Jer.  5. 17. 
a  12. 13. 

n  pen.  17.  la 


o  Pg.  63.  5. 
Diar.  28.1. 


P  Deut.  32. 
24. 

Ezec.  5. 17. 


<1  Barn.  5. 6. 
2  0hron. 
15.5. 
El.  33.  8. 
Galar.L4. 


r  2  Sam.  22. 
27. 
Ps.  18. 26. 


Duw  yn  addaw  cqfio 


LEFITICUS,  XXVII. 


y  rliai  a  edifarhânt. 


Cyn 

CRIST 

1491. 

•  Eb.  3. 1. 

Ezec.  4. 16. 

a  5.  16. 

a  U.  13. 
t  Mic.  6. 14. 

Hag.  L  6. 


a  Dout.  28. 
53. 
Ezec.  5. 10. 


a  2  Chron. 
34.7. 

Ezec.  6.  4, 
6,13. 


1  Ps.  74.  7. 
Galar.L10. 
Ezec.  9.  6. 
a  21.  7. 


"Dent.  4. 27. 
a  28. 62, 64. 


■»  2  Chron. 
36.  2L 


*  pen.  25. 2. 


oDiar.  28.L 


*  Es.  10.  4. 


•  Deut.4.27. 
a  30. 1. 
Neb.  1.  9. 
Jer.  3.  25. 
B  29. 12, 13. 
Ezec.  4. 17. 
a  6.  9. 
a  20.  43. 
a  24.  23. 
a  33. 10. 
a  30.  31. 
Hob.  5.  15. 
Zech.  10.  9. 


26  'A  phan  dorrwyf  fifon  eich  bara, 
yna  deg  o  A\Tagedd  a  bobant  eich 
bara  mewn  iin  ffwrn,  ac  a  ddygant 
eich  bara  adref  dan  bwys  :  a  *  chwi 
a  fwyttêwch,  ac  iiis  digonir  chwi. 

27  Ac  OS  er  hyii  ni  ^n-andêwch  ar- 
naf,  ond  rhodio  y'ngwrthwyneb  i  mi ; 

28  Minnau  a  rodiaf  y'ngAvi'thwyn- 
eb  i  chwithau  mewn  Hid;  a  myfi, 
le  myfi,  a'ch  cospaf  chwi  etto  saith 
mwy  am  eich  pechodau. 

29  "A  chwi  a  f^vyttewch  gnawd 
eicli  meibion,  a  chnawd  eich  merch- 
ed  a  fwyttêwch. 

30  Eich  uchelfeydd  hefyd  a  ddin- 
ystriaf,  ac  ^a  dorraf  eich  delwau, 
ac  a  roddaf  eich  celaneddau  chwi 
ar  gelaneddau  eich  eilunod,  a'm 
henaid  a'ch  ffieiddia  chwi. 

31 A  gwnaf  eich  dinasoedd  yn  ang- 
hyfannedd,  ac  ^a  ddinystriaf  eich 
cyssegroedd,  ac  ni  aroglaf  eich  ar- 
oglau  peraidd. 

32  A  mi  a  ddinystriaf  y  tir ;  fel  y 
byddo  aruthr  gan  eich  gelynion,  y 
rhai  a  di-igant  ynddo,  o'i  her\\ydd. 

33  ^  Chwithau  a  wasgaraf  ym  mysg 
y  cenhedloedd,  a  g^vnaf  dynnu 
cleddyf  ar  eich  ol;  a'ch  tir  fydd 
ddiffaethwch,  a'ch  dinasoedd  yn 
anghyfannedd. 

34  *Yna  y  mwynhâ  y  tir  ei  Sab- 
bathau  yr  holl  ddyddiau  ý  byddo 
yn  ddiffaethwch,  a  chwithau  afydd- 
wch  yn  nhir  eich  gelynion ;  yna  y 
gorphwys  y  tir,  ac  y  mwynhâ  ei 
Sabbathau. 

35  Yr  holl  ddyddiau  y  byddo  yn 
ddiffaethwch  y  gorphwys ;  o  herwydd 
na  orphwysodd  ar  eich  ^  Sabbathau 
chwi,  pan  oeddych  yn  trigo  ynddo. 

36  A'r  hyn  a  weddillir  o  honoch, 
dygaf  lesgedd  ar  eu  calonnau  yn 
nhir  eu  gelynion ;  a  "  thrwst  deilen 
yn  ysgwyd  a'u  herlid  hwynt ;  a  ffo- 
ant  fel  ffoi  rhag  cleddyf;  a  syrth- 
iant  hefyd  heb  neb  yn  eu  herlid. 

37  A  ^syrthiant  bawb  ar  eu  gil- 
ydd,  megis  o  flaen  cleddyf,  heb  neb 
yn  eu  herlid :  ac  ni  ellwch  sefyll  o 
flaen  eich  gelynion. 

38  Difethir  chwi  hefyd  ym  mysg 
y  cenhedloedd,  a  thir  eich  gelynion 
a'ch  bwytty. 

39  A'r  rhai  a  weddillir  o  honoch,  *a 
doddant  yn  eu  hanwireddau  yn  nhir 
eich  gelynion ;  ac  yn  anwireddau  eu 
tadau  gyd  â  hwynt  y  toddant. 

40  Os  cyffesant  eu  hanwiredd,  ac 
anwiredd  eu  tadau,  ynghyd  a'u  cam- 
wedd  yr  hwn  a  wnaethant  I'm  her- 

__ 


byn,  a  hefyd  rhodio  o  honynt  yn  y 
gwrthwyneb  i  mi ; 

41  A  rhodio  o  honof  finnau  yn 
eu  gwrthwyneb  hwythau,  a'u  dwyn 
hwynt  i  dir  eu  gelynion;  os  yno 
yr  ymostAvng  eu  calon  ^ddîenwaed- 
edig,  a'u  bod  yn  foddlawn  am  eu 
cospedigaeth : 

42  Minnau  a  gofiaf  fy  nghyfammod 
â  Jacob,  a'm  cyfammod  hefyd  âg 
Isaac,  a'm  cyfammod  hefyd  âg  Abra- 
ham a  gofiaf;  ac  a  gofiaf  y  tir  hefyd. 

43  A'r  tir  a  adewir  ganddynt,  ac  a 
fwynhâ  ei  Sabbathau,  tra  fyddo  yn 
ddiffaethwch  hebddynt :  a  hwythau 
a  foddlonir  am  eu  cospedigaeth ;  o 
achos  ac  o  herwydd  dirmygu  o  hon- 
ynt fy  marnedigaethau,  a  fíieiddio 
o'u  henaid  fy  neddfau. 

44  Ac  er  hyn  hefyd,  pan  fyddont 
yn  nhir  eu  gelynion,  ^nis  gwrth- 
odaf  ac  ni  ffieiddiaf  hwynt  i'w  di- 
fetha,  gan  dorri  fy  nghyfammod  â 
hwynt :  o  herwydd  myfi  ydyiv  yr 
Arglwydd  eu  Duw  hwynt. 

45  Ond  cofiaf  er  eu  mwyn  gyfam- 
mod  y  rhai  gynt,  y  rhai  a  ddygais 
allan  o  dir  jy  Aipht  y'ngolwg  y  cen- 
hedloedd, i  fod  iddynt  yn  Dduw: 
myfi  ydivy/  yr  Arglwydd. 

46  Dyma  y  deddfau,  a'r  barnedig- 
aethau,  a'r  cyfreithiau,  y  rhai  a 
roddodd  yr  Arglwydd  rhyngddo 
ei  hull  a  meibion  Israel,  ym  myn- 
ydd  Sinai,  tr^vy  law  Moses. 

PENNOD  XXVII. 

1  Yr  hwn  a  wnelo  adduned  liysbysdl,  eiddo  yr 
Arglwydd  fydd.  3  Pris  y  cyfryw  adduned. 
9  Am  anifail  a  rodder  trwy  adduned.  14 
Am  df/.  16  Am  faes,  a'i  ollyngiad.  28  Ni 
ryddlinr  un  dtofryd-heth.  32  Nid  rhydd 
newid  y  degwm. 

LLEFARODD  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

2  Llefara  wrth  feibion  Israel,  a 
dywed  wi'tliynt,  Pan  addunedo  neb 
adduned  neillduol,  y  dynion  /ydd 
eiddo  yr  Arglwydd,  yn  dy  bris  di. 

3  A  bydd  dy  bris,  am  wrryAV  o 
fab  ugain  mlwydd  hyd  fab  tri  ugain 
mhvydd,  ie,  bydd  dy  bris  ddeg  sicl 
a  deugain  o  arian,  yn  ol  sicl  y 
cyssegr. 

4  Ac  OS  benyw  fydd,  bydded  dy 
bris  ddeg  sicl  ar  hugain. 

5  Ac  o  fab  pùm  mlwydd  hyd  fab 
ugain  mlwydd,  bydded  dy  bris  am 
wrryw  ugain  sicl,  ac  am  fenyw  ddeg 
sicl. 

6  A  bydded  hefyd  dy  bris  am  wr- 
lyw  o  fab  misyriad  hyd  fab  pùm 


Cyn 
CRIST 

1491. 


t  Edryoh 
J  or.  6. 10. 
a  9.  25,  20. 
Khui-.2.29. 
C0L2.U. 


ÊDeut.4.31. 
Khuf.11.2. 


Am  addimedau. 


LEFITICTJS,  XXYII 


Am  ddi'ofryd-heth. 


mlwydd,  bum  sicl  o  arian;  ac  am 
fenyw  dy  bris  fydd  tri  sici  o  arian. 

7  Ac  o  fab  tri  ugeinmlwydd  ac 
uchod,  OS  gwnyw  fydd,  bydded 
dy  bris  bymtheg  sicl,  ac  am  fenyw 
ddeg  sicl. 

8  Ond  OS  tlottach  fydd  efe  na'th 
bris  di;  yna  safed  ger  bron  yr  oif- 
eiriad,  a  phrisied  yr  oiFeiriad  ef: 
yn  ol  yr  hyn  a  gyrhaeddo  llaw  yr 
addunedydd,  felly  j  prisia  yr  offeir- 
iad  ef. 

9  IT  Ond  OS  anifail,  yr  hvm  yr 
offiymmir  o  hono  offr^vm  i'r  Ae- 
GLWYDD,  fydd  ei  adduned;^  yr  hyn 
oil  a  roddir  o'r  cyfryw  i'r  Ar- 
GLWYDD,  sanctaidd  fydd. 

10  îía  rodded  un  arall  am  dano, 
ac  na  newidied  ef,  y  da  am  y  drwg, 
neu  y  drwg  am  y  da:  ac  os  gan 
newidio  y  newidia  anifail  am  ani- 
fail; bydded  hwnnw  a  bydded  ei 
gyftiewid  hefyd  yn  sanctaidd. 

11  Ac  OS  adduneda  efe  un  'anifail 
aflan,  yr  hwn  ni  ddylent  offi-ymmu 
o  hono  ofírT\T2i  i'r  Arglwydd;  yna 
rhodded  yr  anifail  i  sefyll  ger  bron 
yr  offeiriad : 

12  A  phrisied  yr  offeiriad  ef,  os  da 
OS  dr^g  fydd:  ^fel  y  prisiech  di  yr 
offeiriad  ef,  felly  y  bydd. 

13  Ac  OS  efe  gan  brynu  a'i  pryn ; 
yna  rhodded  at  dy  bris  di  ei  bum- 
med ran  yn  ychwaneg. 

14  1Í  A  phan  sancteiddio  gwr  ei 
dy  yn  sanctaidd  i'r  Arglwydd  ;  yna 
yr  offeiriad  a'i  prisia,  os  da  os  drwg 
fydd :  megis  y  prisio  yr  offeiriad  ef, 
felly  y  saif. 

15  Ac  OS  yr  hwn  a'i  sancteiddiodd 
a  ollwng  ei  dy  yn  rhydd ;  yna  rhodd- 
ed bummed  ran  arian  dy  bris  yn 
ychwaneg  atto,  a  bydded  eiddo  ef. 

16  IF  Ac  OS  o  faes  ei  etifeddiaeth 
y  sancteiddia  gwr  i'r  Arglwydd; 
yna  bydded  dy  bris  yn  ol  ei  hauad : 
hauad  homer  o  haidd  fydd  er  deg 
sicl  a  deugain  o  arian. 

17  Os  o  flAvyddyn  y  jubili  y  sanct- 
eiddia efe  ei  faes,  yn  ol  dy  bris  di 
y  saif. 

18  Ond  OS  wedi  y  jubili  y  sanct- 
eiddia efe  ei  faes ;  yna  dogned  yr  off- 
eiriad yr  arian  iddo,  yn  ol  y  blynydd- 
oedd  fyddant  yn  ol,  hyd  flwyddyn  y 
jubili,  a  Ueihâer  ar  dy  bris  di. 

19  Ac  OS  yr  hwn  a'i  sancteidd- 
iodd gan  brynu  a  bryn  y  maes ; 
yna  rhodded  bummed  rem  arian 
dy  bris  di  yn  ychwaneg  atto,  a 
bydded  iddo  ef. 

Î32 


»  Exod.  30. 

13. 

Num.  3. 47. 

Ezec.  45. 

12. 
b  Exnd.  13. 

2,12. 


20  Ac  onis  gollwng  y  maes,  neu !  Cyn 
OS  gwerthodd  y  maes  i  wr  arall ;  ni  ^  j^,,^ 
cheir  ei  ollwng  mwy, 

21  A'r  maes  fydd,  pan  elo  efe  allan 
yn  y  jubili,  yn  gyssegredig  i'r  Ar- 
glwydd, fel  maes  diofryd :  a  bydd- 
ed yn  feddiant  i'r  offeiriad. 

22  Ac  OS  ei  dir  pryn,  yr  hwn  ni 
bydd  0  dir  ei  etifeddiaeth,  a  sanct- 
eiddia efe  i'r  Arglwydd  ; 

23  Yna  cyfrifed  yr  offeiriad  iddo 
ddogn  dy  bris  di,  hyd  flwyddyn  y 
jubili;  a  rhodded  yntau  dy  bris  di 
yn  gyssegredig  i'r  Arglwydd,  y 
dydd  hwnnw. 

24  Y  maes  a  â  yn  ei  ol,  flwyddyn 
y  jubili,  i'r  hwn  y  prynasid  ef  gan- 
ddo,  sefjT  hwn  oedd  eiddo  etifedd- 
iaeth y  tir. 

25  A  phob  pris  i  ti  fydd  wrth  sicl 
y  cyssegr:  ^ugain  gerah  fydd  y  sicl. 

26  1Í  Ond  ''y  cyntaf-anedig  o  anifail, 
yr  hwn  sydd  flaen-fírwyth  i'r  Ar- 
glwydd, na  chyssegred  neb  ef,  pa 
un  bynnag  ai  eidion  ai  dBiadfyddo: 
eiddo  yr  Arglwydd  yw  efe. 

27  Ond  OS  ei  adduned  ef  fydd  o 
anifail  aflan;  yna  rhyddhâed  ef  yn 
dy  bris  di,  a  rhodded  ei  bummed  ran 
yn  ychwaneg  atto :  ac  onis  rhyddhâ, 
yna  gwerther  ef  yn  dy  bris  di. 

28  IT  "^Ond  pob  diofryd-beth  a  ddi- 
ofrydo  un  i'r  Arglwydd,  o'r  hyn 
oil  a  fyddo  eiddo  ef,  o  ddyn  neu  o 
anifail,  neu  o  faes  ei  etifeddiaeth, 
ni  werthir,  ac  ni  ryddhêir :  pob 
diofryd-beth  sydd  sancteiddiolaf 
i'r  Arglwydd. 

29  Ni  cheir  goUwng  yn  rhydd  un 
anifail  diofrydog,  yr  hwn  a  ddio- 
fryder  gan  ddyn :  lladder  yn  farw. 

30  IT  A  "^holl  ddegwm  y  tir,  o  had 
y  tir,  ac  o  ffrwyth  y  coed,  yr  Ar- 
glwydd a'u  piau:  cyssegredig  i'r 
Arglwydd  yiv. 

31  Ac  OS  gwr  gan  brynu  a  bryn 
ddim  o'i  ddegwm,  rhodded  ei  bum- 
med ran  yn  ychAvaneg  atto. 

32  A  phob  dcgwm  eidion,  neu 
ddafad,  yr  hyn  oil  ^a  elo  dan  y 
wialen;  y  degfed  fydd  cyssegredig 
i'r  Arglwydd. 

33  Nac  edryched  pa  un  ai  da  ai 
drwg  fydd  efe,  ac  na  newidied  ef: 
ond  OS  gan  newidio  y  newidia  efe 
hwnnw,  bydded  hwnnw  a  bydded  ei 
gyfnewid  ef  hefyd  yn  gyssegredig  ; 
ni  ellir  ei  ollwng  yn  rhydd. 

34  Dyma  y  gorchymyuion  a  orchy- 
myiiodd  yr  Arglwydd  wTth  Moses, 
i  feibion  Israel,  ym  mynydd  Sinai. 


d  Gen.  28. 

22. 

Num.  13. 
21,  2t. 
îtul.3.8, 
lU. 


e  Etlrych 
.Ter.CÜ.  13. 
Eüto.  2a 
37. 


a  Exod.  30. 
12.  a  38,  20. 


*  pen.  2. 14. 
a  elwir 
Beud. 


PED^VERYDD  LLYFR  MOSES,  YR  HWN  A  ELWIR 


NUMERI. 


PEN^OD  I. 

1  Buw  yn  'pert  rhifo  y  hobl.  5  Capteniaid  y 
llwyihau.  17  Ithifedi  pob  Uwyih.  47  Neilir 
duo  y  Lefiaid  i  wasanaeih  yr  ArgUcydd. 

AR  Arglwydd  a  lefarodd  ^ATtli 
.  INIoscs,  pi  aiiialwcli  Sinai,  ym 
mliabcll  y  cjiiirfod,  ar  y  dydd  cyii- 
taf  o'r  ail  mis,  yn  yr  ail  fl^vyddpi 
wedi  eu  dyfod  liwy  aUan  o  dir  }t 
Aipht,  gan  ddyAvedyd, 

2  *  Cymmerwch  nifer  hoU  gjTiiiull- 
eidfa  meibion  Israel,  yn  ol  eu  teu- 
luoedd,  wrth  dŷ  eu  tadau,  dan  rif 
eit  lienAA-au,  pob  gAvrry^v  wrth  eu 
pennau ; 

3  0  fab  ugain  mh^^dd  ac  ucliod, 
pob  un  a  alio  fyncd  i  ryfel  yn  Is- 
rael: ti  ac  Aaron  a'u  cyfrifwcli 
liwynt  yn  ol  eu  lluocdcl 

4  A  bydded  gyd  â  clim  wr  o  bob 
Uwytli;  sef  y  gwr  pennaf  o  dŷ  ei 
dadau. 

5  1Í  A  dyma  enwau  y  g\vŷr  a  saf- 
ant  gyd  â  cIiaai.  0  Iwyth  Reuben ; 
Elisur  mab  Sedëur. 

G  0  livyth  Simeon;  Selumiel  mab 
Surisàdai. 

7  0  Iwyth  Judah;  Nahson  mab 
Aminadab. 

8  0  Iwyth  Issachar;  Nethaneel 
mab  Suar. 

9  O  Iwyth  Zabulon;  Eliab  mab 
Helon, 

10  O  feibion  Joseph:  dros  Eph- 
raim,  Elisama  mab  Ammiliud;  dros 
INIanasseli,  Gamaliel  mab  Pedasur. 

11  0  Iwyth  Benjamin;  Abidan 
mab  Gideoni. 

12  O  Iwyth  Dan;  Ahiezer  mab 
Ammisàdai. 

13  0  Iwyth  Aser;  Pagiel  mab 
Ocran. 

14  0  Iwyth  Gad;  Eliasaph  mab 
^  Deuel. 

15  0  Iwyth  Naphtali;  Aliira  mab 
Enan. 

16  Dyma  rai  enwog  y  gynnulleid- 
fa,  tywysogion  Ihvythau  eu  tadau, 
pennaethiaid  miloedd  Israel  oedd- 
ynt  \\yyy. 

17  1Í  A  chymmerodd  Moses  ac 
Aaron  y  gwŷr  1i}ti  a  Lysbysasid 
wrth  cu  henwaii; 


18  Ac  a  gasglasant  yr  hoU  gynnuU- 
eidfa  ynghyd  ar  y  dydd  cyntaf  o'r  ail 
mis ;  a  rhoddasant  eu  hachau,  trwy 
eu  teuluoedd,  yn  ol  tŷ  eu  tadau,  dan 
rif  eu  henwau,  o  fab  ugain  mhvydd 
ac  uchod,  erbyn  eu  pennau. 

19  Megis  y  gorchymynodd  yr  Ar- 
glwydd i  Moses,  felly  y  rhifodd  efe 
h^vynt  yn  auiahvch  Sinai. 

20  IT  A  meibion  Reuben,  cyntaf- 
anedig  Israel,  wrth  eu  cenedl  eu 
hun,  yn  ol  eu  touluoeiid,  o  dŷ  eu 
tadau,  dan  rif  eu  henwau,  erbyn  eu 
pennau,  pob  gwiTyw  o  fab  ugain 
mhvydd  ac  uchod,  pob  un  a'r  a 
aUai  fyned  i  ryfel; 

21  Y  rhai  a  rif^vyd  o  honynt,  sef 
o  hvyth  Reuben,  oedd  chwe  mil  a 
deugain  a  phiim  cant. 

22  11  0  feibion  Simeon,  wrth  eu 
cenhedlaethau,  yn  ol  eu  teuluoedd, 
o  dŷ  eu  tadau,  eu  I'hifedigion  oedd, 
dan  rif  eu  henwau,  erbyn  eu  pennau, 
pob  gwrryw  o  fab  ugain  mlwydd  ac 
uchod,  se/'pob  un  a'r  a  allai  fyned 
i  ryfel; 

23  Eu  rhifedigion  hwynt,  o  Iwyth 
Simeon,  oedd  onid  un  fìl  tri  ugain 
mil  a  thri  chant. 

24  11  0  feibion  Gad,  wrth  eu  cen- 
hedlaethau, yn  ol  eu  lluoedd,  o  dŷ 
eu  tadau,  clan  rif  eu  henwau,  o  fab 
ugain  mlwydd  ac  uchod,  pob  un  a 
allai  iyned  i  ryfel ; 

25  Eu  rhifedigion  h^vynt,  o  Iwyth 
Gad,  oeddynt  bum  mil  a  deugain  a 
chwe  chant  a  deg  a  deugain. 

26  IT  0  feibion  Judah,  wrth  eu  cen- 
hedlaethau, yn  ol  eu  teuluoedd,  o 
dŷ  eu  tadau,  dan  rif  eu  henwau,  o 
fab  ugain  mhvydd  ac  uchod,  pawb 
a'r  a  oedd  yn  gallu  myned  i  ryfel ; 

27  Eu  rhifedigion  hwynt,  o  Iwyth 
Judah,  oedd  bedair  mil  ar  ddeg  a 
thri  ugain  a  chwe  chant 

28  1Í  0  feibion  Issachar,  Avrth  eu 
cenhedlaethau,  yn  ol  eu  teuluoedd, 
o  dŷ  eu  tadau,  dan  rif  eu  henwau,  o 
fab  ugain  mlwydd  ac  uchod,  pob  un 
a'r  a  oedd  yn  gallu  myned  i  lyfel ; 

29  Eu  rhifedigion  hwynt,  o  hvyth 
Issachar,  oedd  bedair  mil  ar  ddeg  a 
deugain  a  phedwar  cant. 


Rhifedi  llwythau  Israel. 


NUMERI,  II. 


Neillduo  y  Lefiaid. 


Cyn 
CRIST 

1490. 


30  ^  O  feibion  Zabulon,  wrth  eu 
cenhedlaethau,  yn  ol  eu  teuluoedd, 
o  dŷ  eu  tadau,  dan  rif  eu  henwau,  o 
fab  ugain  mlwydd  ac  uchod,  pob  un 
a'r  a  ydoedd  yn  gallu  myned  i 
ryfel; 

31  Eu  rhifedigion  hwynt,  o  Iwyth 
Zabulon,  oedd  ddwy  fil  ar  bymtheg 
a  deugain  a  phedwar  cant. 

32  1[  0  feibion  Joseph,  sef  o  feib- 
ion Ephraim,  wrth  eu  cenhedlaeth- 
au, yn  ol  eu  teuluoedd,  o  dŷ  eu 
tadau,  dan  rif  eu  henwau,  o  fab 
ugain  ndwydd  ac  uchod,  pob  un  a'r 
a  ydoedd  yn  gallu  myned  i  ryfel ; 

33  Eu  rhifedigion  hwynt,  o  Iwyth 
Ephraim,  oedd  ddeugain  mil  a  phùm 
cant. 

34  1Í  0  feibion  Manasseh,  wrth  eu 
cenhedlaethau,  yn  ol  eu  teuluoedd, 
o  dŷ  eu  tadau,  dan  rif  eu  henwau,  o 
fab  ugain  mlwydd  ac  uchod,  pob  un 
a'r  a  oedd  yn  gallu  myned  i  ryfel ; 

35  Eu  rhifedigion  hwynt,  o  Iwyth 
Manasseh,  oedd  ddeuddeng  mil  ar 
hugain  a  dau  gant. 

36  IF  0  feibion  Benjamin,  wrth  eu 
cenhedlaethau,  yn  ol  eu  teuluoedd, 
o  dŷ  eu  tadau,  dan  rif  eu  henwau,  o 
fab  ugain  mlwydd  ac  uchod,  pob  un 
a'r  a  oedd  yn  gallu  myned  i  ryfel ; 

37  Eu  rhifedigion  hwynt,  o  Iwyth 
Benjamin,  oedd  bymtheg  mil  ar 
hugain  a  phedwar  cant. 

38  ^  0  feibion  Dan,  wi-th  eu  cen- 
hedlaethau, yn  ol  eu  teuluoedd,  o 
dŷ  eu  tadau,  dan  rif  eu  henwau,  o 
fab  ugain  mlwydd  ac  uchod,  pob  un 
a'r  a  oedd  yn  gallu  myned  i  ryfel ; 

39  Eu  rhifedigion  hwynt,  o  Iwyth 
Dan,  oeddynt  ddwy  fil  a  thri  ugain 
a  saith  gant. 

40  1Í  0  feibion  Aser,  wrth  eu  cen- 
hedlaethau, yn  ol  eu  teuluoedd,  o 
dŷ  eu  tadau,  dan  rif  eu  hemvau,  o 
fab  Higain  mlwydd  ac  uchod,  pob  un 
a'r  a  oedd  yn  gallu  myned  i  ryfel ; 

41  Eu  rhifedigion  hwynt,  o  Iwyth 
Aser,  oeddynt  un  fil  a  deugain  a 
phùm  cant. 

42  IF  O  feibion  Naphtali,  wrth  eu 
cenhedlaethau,  yn  ol  eu  teuluoedd, 
o  dŷ  eu  tadau,  dan  rif  eu  henwau,  o 
fab  ugain  mlwydd  ac  uchod,  pob 
un  a'r  a  ydoedd  yn  gallu  myned  i 
ryfel; 

43  Eu  rhifedigion  hwynt,  o  Iwyth 
Naphtali,  oedd  dair  mil  ar  ddeg  a 
deugain  a  phedwar  cant 

44  Dyma  y  rhifedigion,  y  rhai  a 
rifodd  Moses,  ac  Aaron,  a  thywys- 


ogion  Israel ;  sef  y  deuddeng-wr,  y 
rhai  oedd  bob  un  dros  dŷ  eu  tadau. 

45  Felly  yr  ydoedd  holl  rifedigion 
meibion  Israel,  wi-th  dŷ  eu  tadau,  o 
fab  ugain  mlwydd  ac  uchod,  pob  un 
a'r  a  ydoedd  yn  gallu  myned  1  ryfel 
yn  Israel ; 

46  A'r  holl  rifedigion  oedd  "  chwe 
chàn  mil  a  thair  mil  a  phùm  cant  a 
deg  a  deugain. 

47  IT  Ond  "^y  Lefiaid,  trwy  holl 
Iwythau  eu  tadau,  ni  rifwyd  yn  eu 
mysg  hwynt : 

48  Canys  llefarasai  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

49  Ond  na  chyfrif  Iwyth  Lefi,  ac 
na  chymmer  eu  nifer  hwynt,  ym 
mysg  meibion  Israel. 

50  Ond  dod  i'r  Lefiaid  awdurdod 
ar  babeU  y  dystiolaeth,  ac  ar  ei  holl 
ddodrefn,  ac  ar  yr  hyn  oil  a  herthyn 
iddi:  hwynt-hwy  a  ddygant  y  ba- 
bell,  a'i  holl  ddodrefn,  ac  a'i  gwas- 
anaethant,  ac  a  wersyUant  o  am- 
gylcli  i'r  babell. 

51  A  phan  symmudo  y  babell,  y 
Lefiaid  a'i  tyn  hi  1  lawr;  a  phan 
arhoso  y  babell,  y  Lefiaid  a'i  gesyd 
hi  i  fynu :  lladder  y  dieithr  a  ddelo 
yn  agos. 

52  A  gwersyUed  meibion  Israel 
bob  un  yn  ei  wersyU  ei  hun,  a  phob 
un  wrth  ei  ^  lumman  ei  hun,  trwy  eu 
Uuoedd. 

53  A'r  Lefiaid  a  wersyllant  o  am- 
gylch  pabell  y  dystiolaeth,  fel  na 
byddo  IMd  yn  erbyn  cynnulleidfa 
meibion  Israel:  a  chadwed  y  Lef- 
iaid wyliad>vriaeth  pabell  y  dystiol- 
aeth. 

54  A  meibion  Israel  a  wnaethant 
yn  ol  yr  hyn  oil  a  orchymynasai  yr 
Arglwydd  wrth  Moses;  feUy  y 
gwnaethant 

PENNOD  IL 

Trefn  y  llwythau  yn  eu  pebyll. 

A'R  Arglwydd  a  lefarodd  wrth 
Xjl  Moses,  ac  wrth  Aaron,  gan 
ddywedyd, 

2  Meibion  Israel  a  wersyllant  bob 
un  wrth  ei  lumman  ei  hun,  dan  ar- 
wyddion  tŷ  eu  tadau:  o  amgylch 
pabell  y  cyfarfod  y  gwersyUant  '^o 
hirbell. 

3  IT  A'r  rhai  a  wersyllant  o  du  y 
dwyrain  tu  a  chodiad  haul,  fydd 
gwŷr  llumman  gwersyll  Judah,  yn 
ol  eu  Uuoedd:  a  chapten  meibion 
Suàsihfydd  Nahson  mab  Amiuadab. 

4  A'i  lu  ef,  a'u  rhai  rhifedig  hwynt. 


Cyn 

CRIST 

1490. 


c  Exod.  38. 

2G. 

Edrych 

Exod,  12. 

37. 

pen.26.5L 
d  Edrych 

pen.  3.  a  4, 

a  26.  57. 

1  Chron.  6. 

a  21.  6. 


2  Neu, 
farnr. 


2Heb. 

gyferb?jn. 


Trefn  y  Uwythau 


NUMERI,  III. 


yn  eu  jyehyll. 


Cyn 

CRIST 

1490. 


»  Edrych 
pen.  1. 14. 


fyddant  bedair  mil  ar  ddeg  a  tliri 
ugain  a  chwe  chant. 

5  A  Uwytli  Issachar  a  wersyllant 
yn  nesaf  atto:  a  chapten  meibion 
Issachar /y/i^c?  Nethaneel  mabSuar. 

6  A'i  lu  ef,  a'i  rifedigion,  fydd- 
ant bedair  mil  ar  ddeg  a  deugain 
a  phedwar  cant. 

7  Yiia  llwyth  Zabulon:  ac  Eliab 
mab  Helou  fydd  capten  meibion 
Zabulon 

8  A'i  lu  ef,  a'i  rifedigion,  fyddant 
ddwy  fil  ar  bymtheg  a  deugain  a 
phedwar  cant. 

9  Holl  rifedigion  gwersyll  Judah 
fjddant,  yn  ol  eu  lluoedd,  yn  gàn 
mil  a  phedwar  ugain  mil  a  chwe 
mil  a  phedwar  cant.  Yn  flaenaf  y 
cychwyn  y  rhai  hyn. 

10  11  Llumman  gwersyll  Reuben 
fydd  tu  a'r  dehau,  yn  ol  eu  Uu- 
oedd:  a  chapten  meibion  Reuben 
fydd  Elisur  mab  Sedëur. 

11  A1  lu  ef,  a1  rifedigion,  fydd- 
ant chwe  mil  a  deugain  a  phùm 
cant. 

12  A'r  rhai  a  wersyllant  yn  ei  ymyl 
eifydd  llwyth  Simeon:  a  chapten 
meibion  ^ivaQonfydd  Selumiel  mab 
Surisàdai. 

13  A'i  lu  ef,  a'u  rhifedigion,  fydd 
onid  un  tri  ugain  mil  a  thri  chant. 

14  Yna  llwyth  Gad:  a  chapten 
meibion  Gad  fydd  Eliasaph  mab 
*  Reuel. 

15  A'i  lu  ef,  a'u  rhifedigion  hwynt, 
fyddant  bum  mil  a  deugain  a  chwe 
chant  a  deg  a  deugain. 

16  HoU  rifedigion  gwersyll  'Rqm- 
hen  fjddant  gàn  mil  ac  un  ar  ddeg 
a  deugain  o  filoedd,  a  phedwar  cant 
a  deg  a  deugain,  yn  ol  eu  lluoedd. 
Ac  yn  ail  y  cychwynant  hwy. 

17  11 A  phabell  y  cyfarfod  a  gych- 
wyn  y'nghanol  y  gwersylloedd,  gyd 
â  gwersyll  y  Lefiaid:  fel  y  gwer- 
syllant,  felly  y  symmudant,  pob  un 
yn  ei  le,  wrth  eu  llummanau. 

18  1Í  Llumman  gwersyll  Ephraim 
fydd  tu  a'r  gorllewin,  yn  ol  eu  llu- 
oedd: a  chapten  meibion  Ephraim 
fydd  Elisama  mab  Ammihud. 

19  A'i  lu  ef,  a'u  rhifedigion,  fydd- 
ant ddeugain  mil  a  phùm  cant. 

20  Ac  yn  ei  ymyl  ef  Uwyth  Ma- 
nasseh :  a  chapten  meibion  Manas- 
^Qh.fydd  Gamaliel  mab  Pedasur. 

21  A'u  lu  ef,  a'u  rhifedigion,  fydd- 
ant ddeuddeng  mil  ar  hugain  a  dau 
gant.  ,      . 

22  Yna  Uwyth  Benjamin:  a  chap- 


ten meibion  Benjamin /?/c?c?  Abidanl 
mab  Gideoni. 

23  A'i  lu  ef,  a'u  rhifedigion,  fydd- 
ant bymtheng  mil  ar  hugain  a 
phedwar  cant. 

24  Holl  rifedigion  gwersyll  ^^\\- 
rsLÌìn  fyddant,  yn  ol  eu  lluoedd,  gàn 
mil  ac  wyth  mil  a  chant.  Ac  a 
gychwynant  yn  drydydd. 

25  t  Llumman  gwersyll  Dan  fydd 
tu  a'r  gogledd,  yn  ol  eu  lluoedd  :  a 
chapten  meibion  Dan  fydd  Ahiezer 
mab  Ammisàdai. 

26  A'i  lu  ef,  a'u  rhifedigion,  fydd- 
ant ddwy  fil  a  thri  ugain  a  saith 
gant. 

27  A'r  rhai  a  wersyllant  yn  ei  ym- 
yl ef  fydd  llwyth  Aser:  a  chap- 
ten meibion  A&er  fydd  Pagiel  mab 
Ocran. 

28  A'i  lu  ef,  a'u  rhifedigion,  fydd- 
ant un  fil  a  deugain  a  phùm  cant. 

29  Yna  llwyth  Naphtali:  a  chap- 
ten meibion  Naphtali  fydd  Ahira 
mab  Enan. 

30  A'i  lu  ef,  a'u  rhifedigion,  fydd- 
ant dair  mil  ar  ddeg  a  deugain  a 
phedwar  cant. 

31  Holl  rifedigion  gwersyll  Dan 
fyddant  gàn  mil  ac  onid  tair  mil  tri 
ugain  mil  a  chwe  chant.  Yn  olaf 
y  cychwynant  a'u  llummanau. 

32  11  Dyma  rifedigion  meibion  Is- 
rael, wi-th  dŷ  eu  tadau.  ^  Holl  rifed- 
igion y  gwersylloedd,  yn  ol  eu  Uu- 
oedd,  oedd  chwe  chàn  mil  a  thair 
mil  a  phùm  cant  a  deg  a  deugain. 

33  Ond  "=y  Lefiaid  ni  chyfrif\vyd 
ym  mysg  meibion  Israel;  megis  y 
gorchymynasai  yr  Arglwydd  wrth 
Moses. 

34  A  meibion  Israel  a  wnaethant 
yn  ol  yr  hyn  oil  a  orchymynasai  yr 
Arglwydd  wrth  Moses:  felly  y 
gwersyllasant  wrth  eu  llummanau, 
ac  feUy  y  cychwynasant,  bob  un  yn 
ei  deuluoedd,  yn  ol  tŷ  eu  tadau. 

PENNOD  IIL 

1  MeiUm  Aaron.  5  Bhoddi  y  Lefiaid  i'r  offeir- 
iaid,  er  mwyn  gwasanaeth  y  babell,  11  yn  lie  y 
cyntaf-anediff.  14  Bhi/o  y  Lefiaid  wrth  eu  teur 
luoedd.  21  Teuluoedd,  rhi/edi,  a  swydd  y  Ger- 
soniaid,  27  y  Cohathiaid,  33  y  Merariaid. 
38  Lie  'a  swydd  Moses  ac  Aaron.  40  -Bod  y 
ajntaf-anedig  yn  rhydd  oddi  wrth  y  Lefiaid. 
44  Frynu  y  rhai  oedd  dros  ben. 

A  DYMA  genhedlaethau  Aaron 
a  Moses,  ar  y  dydd  y  llefarodd 
yr  Arglwydd  wrth  Moses  ym  myn- 
ydd  Sinai. 
2  Dyma  enwau  meibion  Aaron: 


Cyn 
CRIST 

1490. 


b  Exod.  38. 
26. 
pen.  1.  46. 


c  pen.  1.  47. 


1491. 


1Z5 


Rhifo  y  Lefiaid 


NUMERI,  III. 


tm^tli  eu  teuluoedd. 


Cyn 
CRIST 

1491. 

'iKxod.6.23. 
2  ]Ieb. 

Itinwodd 

eu  llaic. 

1490. 

b  Lef.  10.  1. 

1'en.26.  61. 

1  Chrou. 

24.  2. 


c  Ei5ryrh 
pen.  1.  60. 


d  pen.  8.  19. 


e  ad.  38. 
pen.  IG.  40. 


f  pen.  8. 16. 
a  IS.  6. 


6  Exod.  13. 

2. 

Lef.  27. 20. 

nen.  8.  IB. 

Luc  2.  23. 
h  KxAd.  13. 

12,15. 


S  Ne\i, 
viis  ocd. 


*  Hob. 
enau. 

lGeii.4e.n. 

Exnd.fl.16. 
11811.20.57. 
1  UliruM.  6. 
1.  a  23.  6. 


Nadab  y  '  cyntaf-anedig,  ac  Abihu, 
Eleazar,  ac  Ithamar. 

3  Dyma  enwau  meibion  Aaron,  yr 
offeiriaid  enneiniog,  y  rhai  a  "gys- 
segrodd  efe  i  oifeiriadu. 

4  A  ^marw  a  AMiaeth  Nadab  ac 
Abihu  ger  bron  yr  Arglwydd,  pan 
ofírymmasant  dan  dieithr  ger  bron 
yr  Arglwydd,  yn  anialwch  Sinai; 
a  meibion  nid  oedd  iddynt :  ac  oíF- 
eiriadodd  Eleazar  ac  Ithamar  yng 
ngŵydd  Aaron  eu  tad. 

o  H  A'r  Arglwydd  a  lefarodd 
wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

6  Nesâ  hvyth  Lefi,  a  gT\aia  iddo 
sefyll  ger  bron  Aaron  yr  oiFeiriad, 
fel  y  gwasanaethont  ef. 

7  A  hwy  a  gadwant  ei  gad^vTaeth 
ef,  a  chadwraeth  yr  hoU  gynnull- 
eidfa,  o  flaen  pabell  y  cyfarfod,  i 
wneuthur  ''gwasanaeth  y  tabernacl. 

8  A  chadwant  holl  ddodrefn  pa- 
bell  y  cyfarfod,  a  cliad-vvTaeth  meib- 
ion Israel,  i  wasanaethu  gwasanaeth 
y  tabernacl. 

9  A  "^  thi  a  roddi  y  Lefiaid  i  Aaron, 
ac  i'w  feibion:  y  rhai  \\jü.  sydd 
wedi  eu  rhoddi  yn  rhodd  iddo  ef  o 
feibion  Israel. 

10  Ac  urdda  di  Aaron  a'i  feibion  i 
gadw  eu  hoíFeiriadaeth :  "a'rdîeithr- 
ddyn  a  ddelo  yn  agos,  a  roddir  i 
farw. 

11 1Í  Llefarodd  yr  Arglwydd  hef- 
yd  wrth  Moses,  gan  ddy^vedyd, 

12  Ac  wele,  ^mi  a  gymmeraia  y  Lef- 
iaid o  blith  meibion  Israel,  yn  lie 
pob  cyntaf-anedig,  sef  poh  cyntaf 
a  agoro  y  groth  o  feibion  Israel; 
am  hynuy  y  Lefiaid  a  fyddant 
eiddof  fi : 

13  ^Canys  eiddof  fi  yw  pob  cyntaf- 
anedig.  **  Ar  y  dydd  y  tarewais  y  cyn- 
taf-anedig yn  nhir  yr  Aiplit,  cyssegr- 
ais  i  mi  fy  hun  bob  cyntaf-anedig 
yn  Israel  o  ddyn  ac  anifail:  eiddof 
fi  ydynt:  myfi  yw  >t  Arglwydd. 

14  1[  Yr  Arglwydd  hefyd  a  lef- 
arodd wrth  Moses  yn  anialwch  Si- 
nai, gan  ddywedyd, 

15  Cyfrif  feibion  Lefi  yn  ol  tŷ  eu 
tadau,  tr\v7  eu  teuluoedd:  cjŵif 
hwj-nt,  bob  gwrryw,  o  fab  "misyriad 
ac  uchod. 

16  A  Moses  a'u  cyfrifodd  hwynt 
wi-th  *  air  yr  Arglwydd,  fel  y  gor- 
chymynasid  iddo. 

17  'A  r  rhai  hyn  oedd  feibion  Lefi 
wrth  eu  henwau;  Gerson,  a  Cohath, 
a  Merari. 

18  A  dyma  enwau  meibion  Ger- 


136 


son,  yn  ol  eu  teuluoedd;  Libni,  a 
Simei. 

19  A  meibion  Cohath,  yn  ol  eu 
teuluoedd;  Amram,  Ishar,  Hebron, 
ac  Uzziel. 

20  A  meibion  Merari,  yn  ol  eu 
teuluoedd;  Mahli,  a  Musi.  Dyma 
deuluoedd  Lefi,  -wTth  dŷ  eu  tadau. 

21  0  Gerson  y  daeth  tylwyth  y 
Libniaid,  a  thylw^^th  y  Simiaid: 
dyma  deuluoedd  y  Gersoniaid. 

22  Eu  rhifedigion  Invynt,  dan  rif 
pob  g^Tryw  o  fab  misyriad  ac  uch- 
od, eu  rhifedigion,  meddaf,  oedd 
saith  mil  a  phùm  cant. 

23  Teuluoedd  y  Gersoniaid  a  wer- 
syllant  ar  y  tu  ol  i'r  tabernacl  tu 
a'r  gorllewin. 

24  A  phennaeth  tŷ  tad  y  Gerson- 
iaid fydd  Eliasaph  mab  Läel. 

25  A  "^  chadwraeth  meibion  Gerson, 
ym  mhabell  y  cyfarfod,  fydd  ^  y  ta- 
bernacl, a'r  "babell,  °ei  thô  hefyd,  a 
"chaeadlen  drws  pabell  y  cyfarfod, 

26  A  Pllenni  y  cynteddfa,  a  ^chae- 
adlen  drws  y  cj^iteddfa,  yr  hwn 
sydd  ynghylch  y  tabernacl,  a'r  allor 
o  amgylch,  ^a'i  rhafiau  i'w  holl 
w^asanaeth. 

27  if  Ac  o  Cohath  y  daeth  tylwyth 
yr  Amramiaid,  a  thyhvyth  yr  Ishar- 
iaid,  a  thylwyth  yr  Hebrouiaid,  a 
thylwyth  yr  Uzzieliaid:  dyma  dy- 
hvyth  y  Cohathiaid. 

28  Rhifedi  yi'  holl  wriy  wiaid,  o  fab 
misyriad  ac  uchod,  oedd  \v7th  mil 
a  cliwe  chant,  yn  cadw  cadwraeth  y 
cyssegi'. 

29  Teuluoedd  meibion  Cohath  a 
wersyllant  ar  ystlys  y  tabernacl  tu 
a'r  dehau. 

30  A  phennaeth  tŷ  tad  tylwyth  y 
Cohathiaid  fydd  Elisaphan  mab 
Uzziel. 

31  A'u  'cadwraeth  hwynt /^/(itZ  'yr 
arch,  a'r  "  bwrdd,  a'r  ^  canhwyllbren, 
a'r  ^allorau,  a  Uestri  y  cyssegr,  y  rhai 
y  gAvasanaethant  â  hwynt,  a'r  ^gae- 
adlen,  a'i  holl  wasanaeth. 

32  A  phennaf  ar  bennaethiaid  y 
Ijç&aidi  fydd  Eleazar  mab  Aaron  yr 
ofíeiriad ;  a  Uywodraeth  ar  geidwaid 
cadwraeth  y  cyssegr  j^c^ci  iddo  ef. 

33  ^  0  Merari  y  daeth  tyhvyth  y 
Mahliaid,  a  thylwyth  y  Musiaid: 
dyma  dylwjiih  Merari. 

34  A'u  rhifedigion  h^vynt,  wrth 
gyfrif  pob  gwrryw,  o  fab  misyriad 
ac  uchod,  oedd  chwe  mil  a  deucant 

35  A  phennaeth  tŷ  tad  tylwyth 
Merari  fydd  Suriel  mab  Abihael. 


Cyn 
CEIST 

1490. 


tpen.4.34. 

lExod.25.â.  j 

mExod.^ 
L 

n  Exod.  26. 

7,14 
o  Exod.  26. 

36. 

P  Exod.  27.9.  i 
<lExod.Z7. 

16. 
r  Exod.  35l 

IS. 


•  pen.  4. 

4,15. 
t  Exod-  25. 

10. 
u  Exod.  25. 

23. 
X  Exod.  25l 

3L 
J  Exod.  27. 

L  a  30.  L 
«  Exod.  26. 

31. 


Deddfy  cyntaf-anedig. 


NUMERI,  IV. 


Gwasanaeth  y  Lefiaid. 


Cyn 
CRIST 

1490. 


>  pen.  4. 3L 
s  Neil, 
yn  swydd 
eadwraeth. 


cEdrych 
pen.  26. 62. 


d  Ezod.  30. 
13. 

Lef.  27.  25. 
pen.  18.  Iti. 
Kzec.i5. 
12. 


Ar  ystlys  y  tabernacl  y  gwersyllant 
tu  a'r  gogledtl. 

36  Ac  *  ^  y'nghadwraeth  meibion 
Merari  y  hydd  ystyllod  y  tabernacl, 
a'i  drosolion,  a'i  golofnau,  a'i  forteis- 
iau,  a'i  hoU  offer,  a'i  hoU  wasanaeth, 

37  A  cholofnau  y  cynteddfa  o  am- 
gylch,  a'u  morteisiau,  a'u  hoelion, 
a'u  rhaffau. 

38  IT  A'r  rhai  a  wersyllant  o  flaen 
y  tabernacl  tu  a'r  dw-yrain,  o  fiaen 
pabell  y  cyfarfod  tu  a  chodiad  haul, 
fydd  Moses,  ac  Aaron  a'i  feibion,  y 
rhai  a  gadwant  gadwraeth  y  cyssegr, 
a  chadwraeth  meibion  Israel :  a'r 
^dîeithr  a  ddelo  yn  agos,  a  roddir 
i  farwolaeth. 

39  ''HoU  rifedigion  y  Lefiaid,  y  rhai 
a  rifodd  Moses  ac  Aaron,  yn  ol  gair 
yr  Arglwydd,  trwy  eu  teuluoedd, 
se/pob  gwrryw  o  fab  misyriad  ac 
uchod,  oedd  ddwy  fil  ar  hugain. 

40  1ÍA  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  Cyfrif  bob  cyntaf- 
anedig  gwrryw  o  feibion  Israel,  o 
fab  misyi'iad  ac  uchod,  a  chymmer 
rifedi  eu  lienwau  hwynt. 

41  A  chymmer  y  Lefiaid  i  mi, 
(myfi  yw  jv  Arglwydd,)  yn  lie  holi 
gyntaf-anedig  meibion  Israel,  ac  ani- 
feiliaid  y  Lefiaid  yn  lie  pob  cyntaf- 
anedig  o  anifeiliaid  meibion  Israel. 

42  A  Moses  a  rifodd,  megis  y  gor- 
chymynodd  yr  Arglwydd  iddo,  bob 
cyntaf-anedig  o  feibion  Israel. 

43  A'r  rhai  cyntaf-anedig  oil,  o  rai 
gwrryw,  dan  rif  eu  henwau,  o  fab 
misyriad  ac  uchod,  o'u  rhifedigion 
hwynt,  oedd  ddwy  fil  ar  hugain  a  dau 
cant  a  thri  ar  ddeg  a  thri  ugain. 

44  11  A  Uefarodd  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

45  Cymmer  y  Lefiaid  yn  lie  pob 
cyntaf-anedig  o  feibion  Israel,  ac 
anifeiliaid  y  Lefiaid  yn  lie  eu  hani- 
feiliaid  h-vvynt;  a  bydded  y  Lefiaid 
i  mi :  myfi  yiv  yr  Arglwydd. 

46  Ac  am  y  rhai  sydd  i'w  prynu  o'r 
tri  ar  ddeg  a  thri  ugain  a  deucant, 
o  gyntaf-anedig  meibion  Israel,  y 
rhai  sydd  dros  ben  y  Lefiaid ; 

47  Cymmer  bum  sicl  am  bob  pen ; 
yn  ol  sicl  y  cyssegr  y  cymmeri. 
^  Ugain  gerah  fydd  y  sicl. 

48  A  dod  yr  arian,  gwerth  y  rhai 
sydd  yn  ychwaneg  o  honynt,  i  Aaron 
ac  i'w  feibion. 

49  A  chymmerodd  Moses  arian  y 
prynedigaeth,  y  rhai  oedd  dros  ben 
y  rhai  a  brynwyd  am  y  Lefiaid : 

50  Gan  gyntaf-anedig  meibion  Is- 


rael y  cymmerodd  efe  yr  arian; 
pump  a  thri  ugain  a  thri  chant  a 
mil,  o  siclau  y  cyssegr. 

51  A  Moses  a  roddodd  arian  y 
prynedigion  i  Aaron  ac  i'w  feibion, 
yn  ol  gair  yr  Arglwydd,  megis 
y  gorchymynasai  yr  Arglwydd  i 
Moses. 

PENNOD  IV. 

1  Oedran  a  chylch  gwasanaeth  y  Lefiaid.  4  Clud 
y  Cohathiaid.  wedi  i'r  offeiriaid  dynnu  i  lawr 
y  hahell.  16  Goruchwyliaeth  Eleazar.  17 
Swydd,  yr  offeiriaid.  21  Clud  y  Gersoniakl, 
29  a\  Nerariaid.  34  Jihifedi  y  Cohathiaid, 
38  y  Gersoniaid,  42  ar  Merariaid. 

A'R  Arglwydd  a  lefarodd  wrth 
Xjl  Moses,  ac  wa-th  Aaron,  gan 
ddywedyd, 

2  Cymmer  nifer  meibion  Cohath  o 
blith  meibion  Lefi,  wrth  eu  teulu- 
oedd, yn  ol  tŷ  eu  tadau; 

3^0  fab  deng  mlwydd  ar  hugain  ac 
uchod,  hyd  fab  deng  mlwydd  a  deu- 
gain,  pob  un  a  elo  i'r  Uu,  i  wneuthur 
gwasanaeth  ym  mhabell  y  cyfarfod. 

4  Dyma  weinidogaeth  meibion  Co- 
hath, ym  mhabell  y  cyfarfod,  yng- 
hylch  y  pethau  sancteiddiolaf. 

5  1Í  A  deued  Aaron  a'i  feibion,  pan 
gychwyno  y  gwersyll,  a  thynnant  i 
lawr  ^y  wahanlen  orchudd,  a  gor- 
chuddiant  a  hi  arch  y  dystiolaeth ; 

6  A  gosodant  ar  hynny  do  o  grwyn 
daearfoch,  a  thaenant  arni  wisg  o 
sidan  glas  i  gyd,  a  gosodant  '^ei 
throsolion  wrthi. 

7  Ac  ar  ^  fwrdd  y  bara  dangos  y 
taenant  frethyn  glas,  a  gosodant  ar 
hynny  y  dysgiau,  a'r  cwppanau,  a'r 
phiolau,  a'r  caeadau  ^i  gau:  a  bydd- 
ed y  bara  bob  amser  arno. 

8  A  thaenant  arnynt  wisg  o  ysgar- 
lad,  a  gorchuddiant  hwnnw  â  gor- 
chudd  o  groen  daearfoch,  a  gosod- 
ant ei  drosolion  wrtho. 

9  Cymmerant  hefyd  wisg  o  sidan 
glas,  a  gorchuddiant  ^  ganhwyllbren 
y  goleuni,  *"a'i  lampau,  a'i  efeiliau,  a'i 
gafnau,  a  hoU  lestri  yr  olew,  y  rhai 
y  gwasanaethant  ef  â  hwynt. 

10  A  gosodant  ef  a'i  holl  ddodrefn 
mewn  gorchudd  o  groen  daearfoch, 
a  gosodant  e/ar  drosol. 

11  A  thaenant  frethyn  glas  ar  yr 
allor  aur,  a  gorchuddiant  hi  â  gor- 
chudd o  groen  daearfoch,  »  gosod- 
ant ei  throsolion  turthi. 

12  Cymmerant  hefyd  holl  ddo- 
drefn y  gwasanaeth,  y  rhai  y  gwas- 
anaethant â  hwynt  yn  y  cyssegr, 
a  rhoddant  mewn  brethyn  glas, 
a  gorchuddiant  hwynt  mewn  gor- 


Cyn 
CRIST 

1490. 


a  Edrvch 

pen.  "8.  24. 


b  Exod.  26. 
31. 


c  Exod.  25. 
13. 


d  Exod.  25. 
30. 


2  Keii, 
dyicalU. 


e  Exod.  25. 

31. 
i  Exod.  25. 

37,  38. 


Clud  a  rhi/edi  y 


NUMERI,  IV. 


Gersoniaid  a'r  Cohathiaid. 


Cyn 
CRIST 

1490. 


SNeu, 
pMolau. 


K  Edrych 
2  Sam.  6.  6. 
b  pen.  3.  31. 


iExod.  25.6. 

k  Exod.  30. 

34. 
1  Exod.  29. 

40. 
m  Exod.  30. 

23. 


n  Edrych 
Exod.  19. 
21. 

1  Sam.  6. 
19. 


4Heb. 

filwrio 
milwriaelk. 


open.  3.25. 


chudd  o  groen  daearfoch,  a  gosod- 
ant  ar  drosol, 

13  A  tliynnant  allan  ludw  yr  allor, 
a  thaenant  arni  wisg  borphor. 

14  A  rhoddant  ami  ei  holl  lestri, 
a'r  rhai  y  gwasanaetliant  hi,  se/  j 
pedyll  tan,  y  cigweiniau,  a'r  rhaw- 
iau,  a'r  ^cawgiau,  'ie,  holi  lestri  yr 
allor;  a  thaenant  ami  orchudd  o 
groen  daearfoch,  a  gosodant  ei 
throsolion  wrthi 

15  Pan  ddarffo  i  Aaron  ac  i'w 
feibion  orchuddio  y  cyssegr,  a  hoU 
ddodrefh  y  cyssegr,  pan  gychwyno  y 
gwersyll ;  wedi  hynny  deued  meib- 
ion  Cohath  i'w  dwyn  hwynt:  ond 
8na  chyfíyrddant  â'r  hyn  a  fyddo  cys- 
segredig,  rhag  iddynt  farw.  ^  Dyma 
faich  meibion  Cohath  ym  mhabell 
y  cyfarfod. 

16  1Í  Ac  i  swydd  Eleazar  mab  Aa- 
ron yr  offeiriad  y  perthyn  '  olew  y 
goleuni,  ""a'r  arogl-darth  peraidd,  'a'r 
bwyd-ofírwm  gwastadol,  ac  "olew  yr 
enneiniad,  a  goruchwyliaeth  yr  holl 
dabemacl,  a'r  hyn  oil  fydd  ynddo, 
yn  y  cyssegr,  ac  yn  ei  ddodreftL 

17 1Í  A  Uefarodd  yr  Arglwydd  wrth 
Moses  ac  Aaron,  gan  ddywedyd, 

18  Na  thorrwch  ymaith  Iwyth  ty- 
Iwyth  y  Cohathiaid  o  blith  y  Lefiaid : 

19  Ond  hyn  a  wnewch  iddynt,  fel  y 
byddont  fyw,  ac  na  fyddont  feirw, 
pan  nesânt  at  y  pethau  sancteidd- 
iolaf:  Aaron  a'i  feibion  a  ant  i 
mewn,  ac  a'u  gosodant  hwy  bob  un 
ar  ei  wasanaeth  ac  ar  ei  glud. 

20  Ond  °nac  ant  i  edrych  pan  fydd- 
er  yn  gorchuddio  yr  hyn  sydd  gys- 
segredig,  rhag  marw  o  honynt. 

21  IT  A'r  i^GLWYDD  a  lefarodd 
wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

22  Cymmer  nifer  meibion  Gerson 
hefyd,  trwy  dŷ  eu  tadau,  wrth  eu 
teuluoedd; 

23  0  fab  dengmlwydd  ar  hugain 
ac  uchod,  hyd  fab  dengmlwydd  a 
deugain,  y  rhifi  hwynt;  pob  un  a 
ddêl  i  ■*  ddwyn  swydd,  i  wasanaethu 
gwasanaeth  ym  mhabell  y  cyfarfod. 

24  Dyma  weinidogaeth  tylwyth  y 
Gersoniaid,  o  wasanaeth  ac  o  glud. 

25  Sef  •*  dwyn  o  honynt  lenni  y  ta- 
bernacl,  a  phabeU  y  cyfarfod,  ei  lèn 
do  ef,  a'r  to  o  grwyn  daearfoch,  yr 
hwn  Si/tM  ynuchaf  amo,  a  chuddlen 
drws  pabeU  y  cyfarfod, 

26  A  Uenni  y  cynteddfa,  a  chaead- 
len  drws  porth  y  cynteddfa,  yr  hwn 
sydd  ynghylch  y  tabernacl,  a'r  allor 
o  amgylch,  a'i  rhaffau,  a  holl  offer 


138 


eu  gwasanaeth  hwynt,  a'r  hyn  oil  a 
wnaed  iddynt:  feUy  y  gwasanaeth- 
ant  hwy. 

27  Wrth  ^orchymyn  Aaron  a'i  feib- 
ion y  bydd  hoU  wasanaeth  meibion 
y  Gersoniaid,  yn  eu  hoU  glud,  ac  yn 
eu  holl  wasanaeth :  a  dodwch  attynt 
eu  holl  glud  i'w  cadw. 

28  Dyma  wasanaeth  tylwyth  meib- 
ion Gerson  ym  mhabeU  y  cyfarfod; 
ac  ar  law  Ithamar  mab  Aaron  yr 
offeiriad  y  hydd  eu  Uywodraethu 
hwyni 

29  IT  A  meibion  Merari,  trwy  eu 
teuluoedd,  wrth  dŷ  eu  tadau,  y  cyf- 
rifi  hwynt; 

30  0  fab  dengmlwydd  ar  hugain 
ac  uchod,  hyd  fab  dengmlwydd  a 
deugain,  y  rhifi  hwynt;  pob  un  a 
ddêl  i  ^  ddwyn  swydd,  i  wasanaethu 
gwasanaeth  pabell  y  cyfarfod. 

31  A  P  dyma  oruchwyliaeth  eu  clud 
hwynt,  yn  eu  hoU  wasanaeth  ym 
mhabell  y  cyfarfod;  sef  ^ystyllod  y 
tabernacl,  a'i  farrau,  a'i  goiofiiau, 
a'i  forteisiau, 

32  A  cholofnau  y  cynteddfa  oddi 
amgylch,  a'u  morteisiau,  a'u  hoelion, 
a'u  rhaffau,  ynghyd  a'u  holl  offer,  ac 
ynghyd  a'u  hoU  wasanaeth :  rhifwch 
hefyd  y  dodrefti  erbyn  eu  henwau  y 
rhai  a  gadwant  ac  a  gludant  hwy. 

33  Dyma  wasanaeth  tylwyth  meib- 
ion Merari,  yn  eu  holl  weinidog- 
aeth ym  mhabell  y  cyfarfod,  dan  law 
Ithamar  mab  Aaron  yr  offeiriad. 

34  11 A  rhifodd  Moses  ac  Aaron,  a 
phennaethiaid  y  gynnulleidfa,  feib- 
ion Cohath,  trwy  eu  teuluoedd,  ac 
yn  ol  tŷ  eu  tadau: 

35  0  fab  dengmlwydd  ar  hugain 
ac  uchod,  hyd  fab  dengmlwydd  a 
deugain,  sef  pob  un  a  ddelai  mewn 
swydd  i  wasanaethu  ym  mhabell  y 
cyfarfod : 

36  A'u  rhifedigion  trwy  eu  teulu- 
oedd, oedd  ddwy  fil  saith  gant  a 
deg  a  deugain. 

37  Dyma  rifedigion  tylwyth  y  Co- 
hathiaid, se/pob  gwasanaethydd  ym 
mhabeU  y  cyfarfod;  y  rhai  a  rifodd 
Moses  ac  Aaron,  wrth  orchymyn  yr 
Arglwydd  trwy  law  Moses. 

38  Rhifedigion  meibion  Gerson 
hefyd,  trwy  eu  teuluoedd,  ac  yn  ol 
tŷ  eu  tadau ; 

39  0  fab  dengmlwydd  ar  hugain 
ac  uchod,  hyd  fab  dengmlwydd  a 
deugain,  sef  pob  un  a  ddelai  mewn 
ST\^dd  i  wasanaethu  ym  mhabeU  y 
cyfarfod : 


Cyn 
CEIST 

1490. 

5  Heb.  enau. 


6Heb. 

trfilicr- 
iaetk. 

P  pen.  3.36 


1  Exod.  26. 
15. 


Rhifedi  y  Merarmid. 


NUMERI,  V. 


Deddf  eiddigedd. 


Cvn 

CRIST 

1490. 


•  Lef.13.3, 

46. 
b  Lef.  15.  2. 


c  Lef.  21.  L 
pen.  9. 6, 10. 
a  19.  IL 
a  31. 19. 


40  A'u  rliifedigion  liwynt  trwy  eu 
teuluoedd,  yn  ol  tŷ  eu  tadau,  oedd- 
ynt  ddwy  fiì  a  chwe  chant  a  deg  ar 
hugaia 

41  Dyma  rifedigion  tylwyth  meib- 
ion  Gerson,  sef  pob  gwasanaethydd 
}Tn  mhabell  y  cyfarfod;  y  rhai  a 
rifodd  Moses  ac  Aaron,  Avrth  orchy- 
myn  yr  Arglwydd. 

42  1Í  A  rhifedigion  tylwyth  meibion 
Merari,  trwy  eu  teuluoedd,  yn  ol  tŷ 
eu  tadau; 

43  0  fab  dengmlwydd  ar  hugain 
ac  uchod,  hyd  fab  dengmlwydd  a 
deugain,  se/pob  un  a  ddelai  mewn 
swydd  i  wasanaethu  ym  mhabeU  y 
cyfarfod : 

44  A'u  rhifedigion  h^vjTit  trwy  eu 
teuluoedd,  oeddynt  dair  mil  a  dau 
cant 

45  Dyma  rifedigion  tylwyth  meib- 
ion Merari,  y  rhai  a  rifodd  Moses 
ac  Aaron,  wrth  orchymyn  jt  Ar- 
glwydd trwy  law  Moses. 

46  Yr  holl  rifedigion,  y  rhai  a  rif- 
odd Moses  ac  Aaron,  a  phennaeth- 
iaid  Israel,  o'r  Lefiaid,  trwy  eu  teulu- 
oedd, ac  yn  ol  tŷ  eu  tadau ; 

47  0  fab  dengmlwydd  ar  hugain 
ac  uchod,  hyd  fab  dengmlwydd  a 
deugain,  sef  pob  un  a  ddelai  i 
Avneuthur  gwaith  gwasanaeth,  neu 
waith  clud  ym  mhabeU  y  cyfarfod : 

48  A'u  rhifedigion  oeddynt  wyth 
mil  pùm  cant  a  phedwar  ugain. 

49  Wrth  orchymyn  yr  Arglwydd, 
trwy  law  Moses  y  rhifodd  efe  h^vy, 
pob  un  wrth  ei  wasanaeth,  ac  wrth 
ei  glud:  fel  hyn  y  rhifwyd  hwynt, 
fel  y  gorchymynasai  yr  Arglwydd 
wrth  Moses. 

PENNOD  V. 

1  Symmudo  yr  aflan  allan  oW  gwersyll.  5 
Ehaid  yw  gwneuthur  iawn  dros  gamwedd- 
au.  11  Eiddigedd,  pa  un  ai  heb  achos,  ai 
trwy  achos  y  mae. 

A'R  Arglwydd  a  lefarodd  wrth 
.  Moses,  gan  ddywedyd, 

2  Gorchymyn  i  feibion  Israel,  an- 
fon  allan  o'r  gwersyU  bob  *  gwahan- 
glwyfus,  a  phob  un  y  byddo  ^  difer- 
lif  amo,  a  .phob  im  a  halogir  Avrth 
'^  y  marw. 

3  Yn  wrryw  ac  yn  fenyw  yr  an- 
fonwch  hwi/nt,  aUan  o'r  gwersyU  yr 
anfonwch  h^vynt;  fel  na  halogont 
eu  gwersyUoedd,  y  rhai  yr  ydwyf  fi 
yn  preswylio  yn  eu  plith. 

4  A  meibion  Israel  a  >vTiaethant 
felly,  ac  a'u  hanfonasant  hwynt  i'r 
tu  aUan  i'r  gwersyU :  megis  y  Uef- 


arodd  yr  Arglwydd  wrth  Moses, 
f^lly  y  gwnaeth  meibion  Israel. 

5  H  A  llefarodd  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

6  Llefara  wrth  feibion  Israel,  ^Os 
gwr  neu  wraig  a  Avna  un  o  holl 
bechodau  dynol,  gan  wneuthur  cam- 
wedd  yn  erbyn  yr  Arglwydd,  a 
bod  o'r  enaid  hwnnw  yn  euog : 

7  Yna  cyffesant  eu  pechod  a 
wnaethant;  a  rhodded  yn  ei  ol  yr 
hyn  a  fyddo  efe  euog  o  hono  ^er- 
byn ei  ben,  a  chwaneged  ei  bum- 
med ran  atto,  a  rhodded  i'r  hwii  y 
g^ynaeth  efe  gam  âg  ef 

8  Ac  oni  bydd  i'r  gwr  gyfnesaf  i 
dalu  am  y  camwedd  iddo,  yr  iaivn 
am  y  camwedd  yr  hwn  a  delir  i'r 
Arglwydd, /yc^iZ  eiddo  yr  offeiriad; 
heb  law  ^yr  hwrdd  cymmod  yr  hwn 
y  g^vna  efe  gymmod  ag  ef  trosto. 

9  A  phob  ^offrAvm  dyrchafael,  o 
holl  sanctaidd  bethau  meibion  Is- 
rael, y  rhai  a  ofírymmant  at  yr  off- 
eiriad, fydd  eiddo  ef 

10  A  sancteiddio  gwr,  eiddo  ef 
fyddant:  hyn  a  roddo  neb  i'r  off- 
eiriad, ^  eiddo  ef  fydd. 

11 1Í  Llefarodd  yr  Arglwydd  hef- 
yd  wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

12  Llefara  wrth  feibion  Israel,  a 
dywed  wrthynt,  Pob  gwr  pan  ŵyro 
ei  wraig  ef,  a  gwneuthur  bai  yn  ei 
erbyn  ef ; 

13  A  bod  i  wr  a  wnelo  â  hi,  a  bod 
yn  guddiedig  o  olwg  ei  gwr  hi,  ac 
yn  gyfrinachol,  a  hithau  wedi  ei 
halogi,  ac  heb  dyst  yn  ei  herbyn,  a 
hithau  heb  ei  dal  ar  ei  gweithred; 

14  A  dyfod  ^gwŷn  eiddigedd  ar- 
no,  ac  eiddigeddu  o  hono  wrth  ei 
^\Taig,  a  hithau  wedi  ei  halogi ;  neu 
ddyfod  yspryd  eiddigedd  arno,  ac 
eiddigeddu  o  hono  wrth  ei  wraig, 
a  hithau  heb  ei  halogi : 

15  Yna  dyged  y  gwr  ei  wraig  at 
yr  offeiriad,  a  dyged  ei  hoflfrwm 
drosti  hi,  degfed  ran  ephah  o  flawd 
haidd :  na  thywallted  olew  arno,  ac 
na  rodded  thus  arno ;  canys  offi'wm 
eiddigedd  yw,  offrwm  côf  yn  cofíäu 
anwiredd. 

16  A  nesaed  yr  offeiriad  hi,  a  phared 
iddi  sefyll  ger  bron  yr  Arglwydd. 

17  A  chymmered  yr  offeiriad  ddwfr 
sanctaidd  mewn  llestr  pridd,  a 
chymmered  yr  offeiriad  o'r  Uwch 
fyddo  ar  lawr  y  tabernacl,  a  rhodd- 
ed yn  y  dwfr. 

18  A  phared  yr  offeiriad  i'r  wraig 
sefyll  ger  bron  yr  Arglwydd,  a 


Cyn 
CIIIST 

1490. 


<lLef.C.2,3, 


e  Lef.  6.  5. 


f  Lef.  6.  8L 
a  7.  7. 

e  Exod.  29. 
28. 

Lef.  6. 18, 
26.  a  7.  6, 
32. 

Èen.  18.  8. 
•eut.  18. 3. 


t  Lef.  10. 13, 


2  yspryd. 


Deddf  eiddlgedd. 


NUMERI,  VI. 


Cyfraith  y  Nazaread. 


Cyn 
CRIST 

1490. 


3Nen, 
a  thi  ym 
meddiant 
dy  tcr. 
Heb.  dan 
dy  wr. 


1  Deut.  28. 
57. 

Ps.  83.  9, 
IL 

Jer.  24.  9. 
a  29. 18, 22. 
a  42.  18. 
Zech.  8. 13. 


diosged  oddi  am.  ben  y  wraig,  a 
rhodded  yn  ei  dwylaw  ofírwm  y 
coffa ;  offr\vm  eiddigedd  yw  efe :  ac 
yn  llaw  jr  offeiriad  y  bydd  y  dwfr 
chwerw  sydd  yn  peri  y  fellditli. 

19  A  thynged  yr  offeiriad  hi,  a 
dyweded  wrt;h  y  Avraig,  Oni  orwedd- 
odd  gwr  gyd  â  thi,  ac  oni  ŵyraist  i 
aflendid  gyd  âg  arcdl "  yn  He  dy  wr, 
bydd  di  ddiniwed  oddi  wrth  y  dwfr 
chwerw  hwn  sydd  yn  peri  y  felldith. 

20  Ond  OS  gŵyraist  ti  oddi  wrth 
dy  wr,  ac  os  halogwyd  di,  a  chydio 
o  neb  â  thi  heb  law  dy  wr  dy  hun : 

21  (Yna  tyngheded  yr  offeiriad  y 
wraig  â  llw  melldith,  a  dyweded  yr 
offeiriad  wrth  y  Avraig,)  Rhodded  yr 
Arglwydd  dydi  yn  felldith  ac  yn 
llw  ym  mysg  dy  bobl,  pan  wnelo  yr 
Arglwydd  dy  forddwyd  *  yn  bwdr, 
a'th  groth  yn  chwyddedig ; 

22  Ac  aed  y  dwfr  melldigedig  hwn 
i'th  goluddion,  i  chwyddo  dy  groth, 
ac  i  bydru  dy  fordd^vyd.  A  dywed- 
ed y  wraig,  Amen,  amen. 

23  Ac  ysgrifened  yr  offeiriad  y  mell- 
dithion  hyn  mewn  llyfr,  a  golched 
liwynt  ymaith  â'r  dwfr  chwerw. 

24  A  pliared  i'r  wraig  yfed  o'r 
dwfr  chwerw  sydd  yn  peri  y  fell- 
dith :  ac  aed  y  dwfr  sydd  yn  peri  y 
felldith  i'w  mcAvn  hi,  yn  chwerw. 

25  A  chymmered  yr  offeiriad  o  law 
y  wraig  offrwm  yi*  eiddigedd;  a  chy- 
hwfaned  yr  offrwm  ger  bron  yr  Ar- 
glwydd, ac  offrymmed  ef  ar  yr  allor. 

26  A  chymmered  yr  offeiriad  o'r 
offrwm  lonaid  ei  law,  ei  goffadwr- 
iacth,  a  llosged  ar  yr  allor ;  ac  wedi 
hynny  pared  i'r  wraig  yfed  y  dwfr. 

27  Ac  wedi  iddo  beri  iddi  yfed  y 
dwfr,  bydd,  os  hi  a  halogwyd,  ac 
a  wnaeth  fai  yn  erbyn  ei  gwi",  yr  â 
y  dwfr  sydd  yn  peri  y  feUdith  yn 
chwerw  ynddi,  ac  a  chwydda  ei 
chroth,  ac  a  bydra  ei  morddwyd : 
a'r  wraig  'a  fydd  yn  felldith  ym 
mysg  ei  phobl. 

28  Ond  OS  y  Avraig  ni  halogwyd, 
eithr  glan  yw;  yna  hi  a  fydd  ddi- 
angol,  ac  a  blanta. 

29  Dyma  gyfraith  eiddigedd,  pan 
ŵyro  gwraig  at  arall  yo.  lie  ei  gwr, 
ac  ymhalogi : 

30  Neu  OS  daw  ar  wr  wŷn  eiddig- 
edd, a  dal  o  hono  eiddigedd  wrth  ei 
wraig ;  yna  gosoded  y  ^vraig  i  sefyU 
ger  bron  yr  Arglwydd,  a  gwnaed  yr 
offeiriad  iddi  yn  ol  y  gyfraith  hon. 

31  Ar  gwr  fydd  dieuog  o'r  anwiredd, 
a'r  wraig  a  ddwg  ei  hanwiredd  ei  hun. 


PENNOD  VI. 

1  Cyfraith  y  Nazaread.    24  Y  dull  y  hendithir 
y  hobl. 

LLEFARODD  yr  Arglwydd 
i  hefyd  WTth  Moses,   gan   ddy- 
wedyd, 

2  Llefara  wrth  feibion  Israel,  a 
dywed  wrthynt,  Pan  ymneillduo  g^vr 
neu  wraig  i  addaw  adduned  Naza- 
read, ^  i  ymneillduo  i'r  Arglwydd  : 

3  Ymneilldued  oddi  wrth  win  a 
diod  gref ;  nac  yfed  finegr  gwin,  na 
finegr  diod  gref;  nac  yfed  chwaith 
ddim  sugn  grawnwin,  ac  na  fwyt- 
tâed  ra^vTiwin  irion,  na  sychion. 

4  HoU  ddyddiau  ei  Nazareaeth  ni 
chaifl'  f\vytta  o  ddim  oil  a  wneir  o 
winwydden  y  gwin,  o'r  dincod  hyd 
y  bilionen. 

5  HoU  ddyddiau  adduned  ei  Na- 
zareaeth  ni  chaiff  ^eUyn  fyned  ar 
ei  ben:  nes  cyflawni  y  dyddiau  jr 
ymneillduodd  efe  i'r  Arglwydd, 
sanctaidd  fydd ;  gadawed  i  gudyn- 
nau  gwallt  ei  ben  dyfu. 

6  Holl  ddyddiau  ei  ymneilldu- 
aeth  i'r  Arglwydd,  ^na  ddeued  at 
gorph  marw. 

7  ^Nac  ymhaloged  wrth  ei  dad, 
neu  wrth  ei  fam,  wrth  ei  frawd, 
neu  wrth  ei  chwaer,  pan  fyddant 
feirw ;  am  fod  Nazareaeth  ei  Dduw 
ar  ei  hen  ef 

8  Holl  ddyddiau  ei  Nazareaeth, 
sanctaidd  fydd  efe  i'r  Arglwydd. 

9  Ond  OS  marw  fydd  un  yn  ei 
ymyl  ef  yn  ddisymmwth,  a  halogi 
pen  ei  Nazareaeth ;  yna  eillied  ei 
ben  "^ar  ddydd  ei  buredigaeth,  ar 
y  seithfed  dydd  yr  eillia  efe  ef 

10  Ac  "ar  yr  wythfed  dydd  y  d^vg 
ddwy  durtur  neu  ddau  gyw  colom- 
men,  at  yr  offeiriad,  i  ddrws  pabell 
y  cyfarfod. 

11  Ac  offrymmed  yr  offeiriad  un 
yn  bech-aberth,  ac  un  yn  boeth- 
offrwm,  a  gwnaed  gymmod  drosto, 
am  yr  hyn  a  becho  wrth  y  marw; 
a  sancteiddied  ei  ben  ef  y  dydd 
hwnnw. 

12  A  neilldued  i'r  Arglwydd 
ddyddiau  ei  Nazareaeth,  a  dyged 
oen  bhvydd  ^yn  ofírwm  dros  gam- 
wcdd :  ^  ac  aed  y  dyddiau  cyntaf  yn 
ofer,  am  halogi  ei  Nazareaeth  ef 

13  11 A  dyma  gyfraith  y  Nazaread: 
pan  gyfla^vner  dyddiau  ei  Nazare- 
aeth, dyger  ef  1  ddrws  pabell  y 
cyfarfod. 

14  A  dyged  yn  offrwm  drosto  i'r 
Arglwydd,  un  hespwm  blwydd. 


Cyn 
CRIST 

1490.         ; 


2  Neil, 
4  ymna- 
zareidiio. 


» Barn.  13. 5. 
1  SauuL 
11.     • 


b  pen.  19.  IL 
c  Lef.  21. 1, 


dAct.18.ia 
a  21.  24. 


»  Lef.  5.  7. 
a  14.  22.  a 
15.  14,  29. 


f  Lef.  5.  6. 

s  Heb.  a 
chwymped. 


Y  dull  y  hendithir  y  hohl. 


NUMERI,  VII. 


Offrwm  y  tywysogion. 


Oyn 
ORIST 

1490. 

B  Lef.  4.  2, 
27,32. 
h  Lef.  3.  6. 

1  Iief.  2.  4. 


kA«t2L24. 


I  Exod.  29. 


«Pi.  4. 6b 


perffeith-gwbl,  yn  boeth-ofifrwm ;  ac 
un  hespin  flwydd,  berifeith-gwbl, 
^yii  bech-aberth;  ac  un  hwi'dd  per- 
fieith-gwbl,  ^  yn  aberth  hedd ; 

15  Cawellaid  o  fara  croyw  hefyd, 
sef '  teisennau  peilliaid  wedi  eii  ty- 
lino  trwy  olew,  ac  afrllad  croyw 
wedi  eu  henneinio  âg  olew,  a'u 
bwyd-offrwm,  a'u  diod-oftwm  hwy. 

16  A  dyged  yr  offeiriad  hwynt  ger 
bron  yi'  Aeglwydd,  ac  oiFrymmed 
ei  bech-aberth  al  boeth-offrwm  ef. 

17  Ofírymmed  hefyd  yr  hwrdd  yn 
aberth  hedd  i'r  Arglwydd,  ynghyd 
â'r  cawellaid  bara  croyw ;  ac  oifrym- 
med  yr  offeiriad  ei  fwyd-ofírwm  a'i 
ddîod-ofírAMTi  ef. 

18  Ac  ''eillied  y  Nazaread  ivrth 

ddrws  pabell  y  cyfarfod  ben  ei  Na- 

zareaeth ;  a  chymmered  flew  pen  ei 

Nazareaeth,  a  rhodded  ar  y  tan  a 

fyddo  dan  yr  aberth  liedd. 

19  Cymmered  yr  offeiriad  hefyd 
balfais  or  hwrdd  wedi  ei  berwi,  ac 
un  deisen  groyw  o'r  cawell,  ac  un 
afrlladen  groyw ;  a  rhodded  ar 
ddwylaw  y  Nazaread,  wedi  eillio  o 
hono  ei  Nazareaeth ; 

20  A  chyhwfaned  yr  offeiriad 
hwynt '  yii  offrwm  cyhwfan  ger  bron 
yr  Arglwydd  :  sanctaidd  yw  hyn  i'r 
offeiriad,  heb  law  par\i'yden  y  cyhw- 
fan, a  phalfais  y  dyrchafael.  Ac  wedi 
hyn  y  caiff  y  Nazaread  yfed  g^vin. 

21  Dyma  gyfraith  y  Nazaread  a 
addunedodd,  a'i  offrwm  i'r  Ar- 
glwydd am  ei  Nazareaeth,  heb  law 
yr  hyn  a  gyrhaeddo  ei  law  ef :  fel 
y  hyddo  ei  adduned  a  addunedo, 
felly  gwnaed,  heb  law  cyfraith  ei 
Nazareaeth. 

22  11  Llefarodd  yr  Arglwydd  hef- 
yd wi'th  Moses,  gan  ddywedyd, 

23  Llefara  wrth  Aaron  ac  wrth  ei 
feibion,  gan  ddywedyd,  Fel  hyn  y 
bendithiwch  feibion  Israel,  gan 
ddywedyd  wrthynt, 

24  Bendithied  yr  Arglwydd  di,  a 
chadwed  di : 

25  A  Ue^vyrched  yr  Arglwydd  ei 
wyneb  arnat,  a  thrugarhâed  wrthyt : 

26  ""Dyrchafed  yi'  Arglwydd  ei 
wyneb  arnat,  a  rhodded  i  ti  dang- 
nefedd. 

27  Felly  y  gosodant  fy  enw  ar  feib- 
ion Israel,  a  mi  a'u  bendithiaf  hwynt 

PENNOD  VII. 

1  Offnom  y  tywysogion  ivrth  gyssegru  y  taher- 
nacl.  10  Offrwm  pob  un  o  honynt  wrili  gys- 
segru yr  allor.  89  Duw  yn  lle/aru  wrth  Moses 
o'r  drugareddfa. 


AC  ar  y  dydd  y  gorphenodd Moses 
-lJL  ^godi  y  tabernacl,  a'i  enneinio, 
a'i  sancteiddio  ef,  a'i  hoU  ddodrefn, 
yr  allor  hefyd  a'i  holl  ddodrefn,  a'u 
henneinio  a'u  sancteiddio  hwynt ; 

2  ""Yr  offii'ymmodd  tywysogion  Is- 
rael, pennaethiaid  tŷ  eu  tadau,  (y 
rhai  oedd  dywysogion  y  llwythau, 
ac  wedi  eu  gosod  ar  y  rhifedigion :) 

3  A'u  hoffi-wm  a  ddygasant  hwy 
ger  bron  yr  Arglwydd,  chwech  o 
fenni  diddos,  a  deuddeg  o  ychain; 
men  dros  bob  dau  dywysog,  ac  ŷch 
dros  bob  un:  a  cher  bron  y  taber- 
nacl y  dygasant  hwynt. 

4  A  Uefarodd  yr  Arglwydd  wrth 
Moses,  gan  ddywedyd, 

5  Cymmer  ganddynt,  a  byddant  i 
wasaifeethu  gwasanaeth  pabell  y 
cyfarfod;  a  dod  hwynt  i'r  Lefiaid, 
i  bob  un  yn  ol  ei  wasanaeth. 

6  A  chymmerodd  Moses  y  menni, 
a'r  ychain,  ac  a'u  rhoddodd  hwynt 
i'r  Lefiaid 

7  Dwy  fen  a  phedwar  ŷch  a  rodd- 
es  efe  i  feibion  Gerson,  yn  ol  eu 
gwasanaeth  hwynt; 

8  A  phedair  men  ac  Avyth  ychain 
a  roddodd  efe  i  feibion  Merari,  yn 
ol  eu  gwasanaeth  hwynt,  ''dan  law 
Ithamar  mab  Aaron  yr  offeiriad. 

9  Ond  i  feibion  Cohath  ni  rodd- 
odd efe  ddim,  amfod  "^gwasanaeth 
y  cyssegr  arnynt :  ^  ar  eu  hysgwydd- 
au  y  dygent  hionnw. 

10  11  A'r  tywysogion  a  offrymmas- 
ant  tu  ag  at  *  gyssegru  yr  allor,  ar 
y  dydd  yr  enneini^vj^d  hi ;  a  cher 
bron  yr  allor  y  dug  y  tywysogion 
eu  rhoddion. 

11  A  dywedodd  yi-  Arglwydd 
wrth  Moses,  Pob  tywysog  ar  ei 
ddiwrnod  a  offrymmant  eu  hoffrym- 
mau,  tu  ag  at  gyssegru  yr  allor. 

12  IT  Ac  ar  y  dydd  cyntaf  yr  oedd 
yn  offrymmu  ei  offrwm,  Nahson  mab 
Aminadab,  dros  Iwyth  Judah. 

13  A'i  offrwm  ef  ydoedd  un  ddysgl 
arian  o  ddeg  ar  hugain  a  chant  o 
siclau  ei  phwys,  un  phiol  arian  o 
ddeg  sicl  a  thri  ugain,  yn  ol  ^sicl 
y  cyssegr,  yn  llaivn  ill  dwyoedd  o 
beilliaid  wedi  ei  gymmysgu  trwy 
olew,  ''yn  fwyd-ofírwm: 

14  Un  llwy  aur  o  ddeg  sicl,  yn 
Ua^^^l  arogl-darth: 

15  'Un  bustach  ieuangc,  un  hwrdd, 
un  oeu  blwydd,  yn  offii'wm  poeth : 

16  Un  bwch  geifr  ''yn  bech-aberth: 

17  Ac  'yn  aberth  hedd,  dau  ŷch, 
pùm  hwrdd,  pùm  bwch,  pùm  hesp- 


Cyn 
CRIST ! 
1490. 

»  Kxod.  40. 
18. 
Lef.  8.  10. 


•>  pen.  1  4, 


:  pen.  4.  28, 
33. 


^  pen.  4. 15. 

«  pen.  4. 6, 8, 
10, 12,  li 
2  Siim.  6. 
6,13. 


f  Edrych 
Drut.20.5. 
1  Uren.  8. 
(î3. 

Kzra  6. 16. 
Neh.12.27. 
Ps.  30.  titl. 


S  Exod.  30. 
13. 


t  Lef.  2.  L 


I  Lef.  1.  2. 


k  Lef.  4.  23. 
1  Lef.  3.  L 


Offrwm  y  tywysogion 


NUMERI,  VII. 


wrth  gyssegru  yr  allor. 


Cyn 

CRIST 

1490, 


wrn    blwyddiaid.      Dyma    ofírwm 
Nahson  mab  Aminadab. 

18  1Í  Ac  ar  yr  ail  dydd  yr  offrym- 
raodd  Nethaneel  mab  Suar,  tywysog 
Issachar. 

19  Efe  a  offrymmodd  ei  ofírwm, 
sefxm  ddysgl  arian  o  ddeg  ar  hug- 
ain  a  chant  o  siclau  ei  phwys,  un 
phiol  arian  o  ddeg  sicl  a  thri  ugain, 
yn  ol  y  sicl  sanctaidd,  yn  Uawn  ul 
dwyoedd  o  beiUiaid  wedi  ei  gym- 
mysgu  trwy  olew,  yn  fwyd-ofírwm : 

20  ün  Ilwy  aur  o  ddeg  sicl,  yn 
llawn  arogl-darth: 

21  Un  bustach  ieuangc,  un  hwrdd, 
un  oen  blwydd,  yn  offrwm  poeth : 

22  Un  bwch  geifr  yn  bech- 
aberth : 

23  Ac  yn  abertli  hedd,  daû  ŷch, 
pùm  hwrdd,  pùm  bwch,  pùm  hesp- 
wrn  blwyddiaid.  Dyma  offii-wm  Ne- 
thaneel  mab  Suar. 

24  1Í  Ar  y  trydydd  dydd  yr  off- 
rymmodd Eliab  mab  Helon,  tywys- 
og  meibion  Zabulon. 

25  Ei  offrwm  ef  ydoedd  un  ddysgl 
arian  o  ddeg  ar  hugain  a  chant  o 
siclau  ei  phwys,  un  phiol  arian  o 
ddeg  sicl  a  thri  ugain,  yn  ol  y  sicl 
sanctaidd,  yn  Uawn  ill  dwyoedd  o 
beiUiaid  wedi  ei  gymmysgu  trwy 
olew,  yn  fwyd-offrwm: 

26  Un  Uwy  aur  o  ddeg  sicl,  yn 
llawn  arogl-darth : 

27  Un  bustach  ieuangc,  un  hwTdd, 
un  oen  blwydd,  yn  offrwm  poeth : 

28  Un  bwch  geifr  yn  bech-aberth : 

29  Ac  yn  hedd-aberth,  dau  ŷch, 
pùm  hwrdd,  pùm  bwch,  pùm  hesp- 
wrn  bhvyddiaid.  Dyma  offrwm  Eli- 
ab mab  Helon. 

30  11  Ar  y  pedwerydd  dydd  yr 
offrymmodd  EUsur  mab  Sedëur, 
tywysog  meibion  Reuben. 

31  Ei  ofírwm  ef  ydoedd  un  ddysgl 
arian  o  ddeg  ar  hugain  a  chant  o 
siclau  ei  phwys,  un  phiol  arian  o 
ddeg  sicl  a  thri  ugain,  yn  ol  y  sicl 
sanctaidd,  yn  Uawn  ill  d^^yoedd  o 
beUUaid  wedi  ei  gymmysgu  trwy 
olew,  yn  fwyd-ofírwm: 

32  Un  Uwy  aur  o  ddeg  sicl,  yn 
llawn  arogl-darth: 

33  Un  bustach  ieuangc,  un  h^vrdd, 
un  oen  blwydd,  yn  offr\Ym  poeth : 

34  Un  bwch  geifr  yn  bech-aberth : 

35  Ac  yn  hedd-aberth,  dau  ŷch, 
pùm  hwrdd,  pùm  bwch,  pùm  hesp- 
MTn  blwyddiaid  Dyma  offrwm  EU- 
sur mab  Sedëur. 

36  11  Ar  y  pummed  dydd  yr  off- 


rymmodd Selumiel  mab  Surisàdai, 
tywysog  meibion  Simeon. 

37  Ei  ofírwm  ef  ydoedd  un  ddysgl 
arian  o  ddeg  ar  hugain  a  chant  o 
siclau  ei  phAvys,  un  phiol  arian  o 
ddeg  sicl  a  thri  ugain,  yn  ol  y  sicl 
sanctaidd,  yn  Uawn  ill  dwyoedd  o 
beiUiaid  wedi  ei  gymmysgu  trwy 
olew,  yn  fwyd-ofírwm : 

38  Un  Uwy  aur  o  ddeg  sicl,  yn 
Uawn  arogl-darth: 

3.9  Un  bustach  ieuangc,  un  hwrdd, 
un  oen  blwydd,  yn  ofirwm  poeth : 

40  Un  bwch  geifr  yn  bech-aberth : 

41  Ac  yn  hedd-aberth,  dau  ŷch, 
pùm  hwi'dd,  pùm  bwch,  pùm  hesp- 
MTn  blwyddiaid.  Dyma  offrwm  Sel- 
umiel mab  SurisàdaL 

42  TÍ  Ar  y  chweched  dydd  yr  off- 
rymmodd Eliasaph  meb  Deuel,  ty- 
wysog meibion  Gad. 

43  Ei  ofírwm  ef  ydoedd  un  ddysgl 
arian  o  ddeg  ar  hugain  a  chant  o 
siclau  ei  phwys,  un  phiol  arian  o 
ddeg  sicl  a  thri  ugain,  yn  ol  y  sicl 
sanctaidd,  yn  Uawn  ill  dwyoedd  o 
beiUiaid  wedi  ei  gymmysgu  trwy 
olew,  yn  fAvyd-offrwm: 

44  Un  Uwy  aur  o  ddeg  sicl,  yn 
Uawn  arogl-darth : 

45  Un  bustach  ieuangc,  un  hwrdd, 
un  oen  blwydd,  yn  offrwm  poeth : 

46  Un  bwch  geifr  yn  bech-aberth : 

47  Ac  yn  hedd-aberth,  dau  ŷch, 
pùm  hwrdd,  pùm  bwch,  piim  hesp- 
\am  blwyddiaid.  Dyma  ofírwm  Eli- 
asaph mab  Deuel. 

48  ^  Ar  y  seithfed  dydd  yr  off- 
rymmodd EUsama  mab  Ammihud, 
tywysog  meibion  Ephraim. 

49  Ei  offrAvm  ef  ydoedd  un  ddysgl 
arian  o  ddeg  ar  hugain  a  chant  o 
siclau  ei  phwys,  un  phiol  arian  o 
ddeg  sicl  a  thri  ugain,  yn  ol  y  sicl 
sanctaidd,  yn  Ua\vn  ill  dwyoedd  o 
beiUiaid  wedi  ei  gymmysgu  trwy 
olew,  yn  fAvyd-ofirwm: 

50  Un  Uwy  aur  o  ddeg  sicl,  yn 
Uawn  arogl-darth : 

51  Un  bustach  ieuangc,  un  hwrdd, 
un  oen  blwydd,  yn  offi-^vm  poeth : 

52  Un  bwch  geifr  yn  bech-aberth : 

53  Ac  yn  hedd-aberth,  dau  ŷch, 
pùm  hwrdd,  pùm  bwch,  pùm  hesp- 
wrn  blwyddiaid.  Dyma  offi-wm  EU- 
sama mab  Ammihud. 

54  1Í  Ar  yr  wythfed  dydd  yr  off- 
rymmodd GamaUel  mab  Pedasur, 
tywysog  meibion  Manasseh. 

55  Ei  offrwm  ef  ydoedd  un  ddysgl 
arian  o  ddeg  ar  hugain  a  chant  o 


Offrwm  y  tywysogion 


NUMERI,  VII. 


wrth  gyssegru  yr  allor. 


Cyn 
CEIST 

1490. 


siclau  ei  phwys,  un  phiol  arian  o 
ddeg  sicl  a  thri  ugain,  yn  ol  y  sicl 
sanctaidd,  yn  lla"\Yii  ill  dwyoedd  o 
beilliaid  wedi  ei  gymmysgu  trwy 
olew,  yn  fwyd-oíFrwm : 

56  Un  Uwy  aur  o  ddeg  sicl,  yn 
llawn  arogl-darth : 

57  Un  bustach  ieuangc,  un  hwrdd, 
un  oen  blwydd,  yn  offi-wm  poeth : 

58  Un  bwch  geifr  yn  bech-aberth : 

59  Ac  jn  hedd-aberth,  dau  ŷch, 
pùm  hAvrdd,  pùm  bwch,  pùm  hesp- 
wrn  blwyddiaid.  Dyma  ofirwm  Ga- 
maliel mab  Pedasur. 

CO  1Í  Ar  y  na^vfed  dydd  yr  off- 
rymmodd  Abidan  mab  Gideoni,  ty- 
wysog  meibion  Benjamin. 

61  Ei  ofirwm  ef  ydoedd  un  ddysgl 
arian  o  ddeg  ar  hugain  a  chant  0 
siclau  ei  ph^vys,  un  phi'ol  arian  o 
ddeg  sicl  a  thri  ugain,  yn  ol  y  sicl 
sanctaidd,  yn  llawn  ill  dwyoedd  o 
beilliaid  wedi  ei  gymmysgu  tr^vy 
olew,  yn  fwyd-offi'wm : 

62  Un  Uwy  aur  o  ddeg  sicl,  yn 
llawn  arogl-darth : 

63  Un  bustach  ieuangc,  un  hwrdd, 
un  oen  blwydd,  yn  oŵwm  poeth : 

64  Un  bwch  geifr  jo.  bech-aberth : 

65  Ac  yn  hedd-aberth,  dau  ŷch, 
pùm  hwrdd,  pùm  bwch,  pùm  hesp- 
Avrn  blwyddiaid.  Dyma  offrwm  Abi- 
dan mab  Gideoni. 

66  IF  Ar  y  degfed  dydd  yr  offrynv- 
modd  Ahiezer  mab  Ammisadai,  ty- 
wysog  meibion  Dan. 

Q7  Ei  ofirwm  ef  ydoedd  un  ddysgl 
arian  o  ddeg  ar  hugain  a  chant  o 
siclau  ei  phwys,  un  phiol  arian  o 
ddeg  sicl  a  thri  ugain,  yn  ol  y  sicl 
sanctaidd,  yn  llawn  ill  dwyoedd  o 
beilliaid  wedi  ei  gymmysgu  trwy 
olew,  yn  fwyd-ofírwm: 

68  Un  Uwy  aur  o  ddeg  sicl,  yn 
llawn  arogl-darth: 

69  Un  bustach  ieuangc,  un  hwrdd, 
un  oen  blwydd,  yn  offr^vm  poeth : 

70  Un  bwch  geifr  yn  bech-ab- 
erth: 

71  Ac  yn  aberth  hedd,  dau  ỳch, 
pùm  hwrdd,  pùm  bwch,  pùm  hesp- 
wm  blwyddiaid.  Dyma  offrwm 
Ahiezer  mab  Ammisadai. 

72  IT  Ar  yr  unfed  dydd  ar  ddeg 
yr  offrymmodd  Pagiel  mab  Ocrau, 
tywysog  meibion  Aser. 

73  Ei  ofirwm  ef  ydoedd  un  ddysgl 
arian  o  ddeg  ar  hugain  a  chant  o 
siclau  ei  phwys,  un  phiol  arian  o 
ddeg  sicl  a  thri  ugain,  yn  ol  y  sicl 
sanctaidd,  yn  Uawn  o  beilliaid  ill 


dwyoedd  wedi  ei  gymmysgu  trwy 
olew,  yn  fwyd-ofirwm: 

74  Un  Uwy  aur  o  ddeg  sicl,  yn 
llawn  arogl-darth: 

75  Un  bustach  ieuangc,  un  hwrdd, 
un  oen  blwydd,  yn  ofirwm  poeth : 

7Q  Un  bwch  geifr  yn  bech-aberth : 

77  Ac  yn  hedd-aberth,  dau  ŷch, 
pùm  hwrdd,  pùm  bwch,  pùm  hesp- 
WTn  blwyddiaid  Dyma  ofirwm  Pa- 
giel mab  Oci-an. 

78  IT  Ar  y  deuddegfed  dydd  yr  off- 
rymmodd Ahira  mab  Enan,  tywysog 
meibion  NaphtaU. 

79  Ei  ofirwm  ei  ydoedd  un  ddysgl 
arian  o  ddeg  ar  hugain  a  chant  0 
siclau  ei  phwys,  un  phiol  arian  o 
ddeg  sicl  a  thri  ugain,  yn  ol  y  sicl 
sanctaidd,  yn  Uawn  ill  dwyoedd  o 
beiUiaid  wedi  ei  gymmysgu  trwy 
olew,  yn  fwyd-ofirwm: 

80  Un  Uwy  aur  o  ddeg  sicl,  yn 
Uawn  arogl-darth: 

81  Un  bustach  ieuangc,  un  hwrdd, 
un  oen  blwydd,  yn  ofirwm  poeth : 

82  Un  bwch  geifr  yn  bech-aberth : 

83  Ac  yn  hedd-aberth,  dau  ŷch, 
pùm  hwrdd,  pùm  bwch,  pùm  hesp- 
wrn  blwyddiaid.  Dyma  ofirwm  A- 
hira  mab  Enan. 

84  Dyma  gyssegriad  yr  aUor,  gan 
dywysogion  Israel,  ar  y  dydd  yr  en- 
neini^vyd  hi:  deuddeg  dysgl  arian, 
deuddeg  phiol  arian,  deuddeg  Uwy 
aur: 

85  Deg  ar  hugain  a  chant  o  siclau 
arian  ydoedd  pob  dysgl,  a  deg  a 
thri  ugain  pob  phiol:  hoU  arian  y 
Uestri  oedd  dd^vy  fil  a  phedwar  cant 
o  siclau,  yn  ol  y  sicl  sanctaidd. 

86  Y  U^vyau  aur  oedd  ddeuddeg, 
yn  Uawn  arogl-darth,  o  ddeg  sicl  bob 
Uwy,  yn  ol  y  sicl  sanctaidd :  hoU  aur 
y  Uwyau  ydoedd  chwech  ugain  sicl. 

87  HoU  eidionau  yr  ofirwm  poeth 
oedd  ddeuddeg  bustach,  deuddeg  o 
hyrddod,  deuddeg  0  ŵyn  blwyddiaid, 
a'u  bwyd-ofii'wm ;  a  deuddeg  o  fych- 
od  geifr,  yn  offrwm  dros  bechod. 

88  A  hoU  ychain  yr  aberth  hedd 
oedd  bed  war  ar  hugain  o  fustych,  tri 
ugain  o  hyrddod,  tri  ugain  o  fychod, 
tri  ugain  o  hespyrniaid.  Dyma  gys- 
segriad yr  aUor  wedi  ei  henneinio. 

89  Ac  fel  yr  oedd  Moses  yn  myned 
i  babell  y  cyfarfod  i  lefaru  ^vrth 
Dduw;  yna  efe  a  glywai  "lais  yn 
Uefaru  wrtho  oddi  ar  y  drugareddfa, 
yr  hon  oedd  ar  arch  y  dystiolaeth, 
oddi  rhwng  y  ddau  gerub,  ac  efe  a 
ddywedodd  wrtho. 


Cyn 
CRIST 

1490. 


n>  Exod.  25. 
22. 


Gyssegru  y  Lejicdd. 


NUMERI,  VIII. 


Cyssegru  y  Lefiaid. 


Cyn 

CEIST 

1490. 


»  Exod.  25. 
37.  a  40. 25. 


b  Exod.  25. 
31. 

c  Exod.  25. 

18. 
d  Exod.  25. 

40. 


•  pen.  19.  9. 


3  Heb.  A 
cliyhwf- 
aned. 

<Heb. 
offrwm 
cyhwfan. 


f  pen.  3.  45. 


PENNOD  VIII. 

1  Ymodd  y  viae  goleuo  y  Uiisernau.  5  Cyssegru 
y  Lefiaid.  23  Oedran  a  thymmor  eu  gwasan- 
aeth  hwynt. 

A'R  Arglwydd  a  lefarodd  wrth 
J\.  ]Moses,  gan  ddywedyd, 

2  Llefara  A\Tth  Aaron,  a  dywed 
wrtho,  Pan  ^oleuech  y  lampau, 
Uewyrched  y  saith  lamp  ar  gyfer 
y  canh^yllbren. 

3  Ac  felly  y  gwnaeth  Aaron;  ar 
gyfer  y  canhwyllbren  y  goleuodd 
efe  ei  lampau  ef,  megis  y  gorchy- 
mynodd  yr  Arglwydd  wrth  Moses. 

4  ''  Dyma  waith  y  canhwyllbren : 
cyfanwaith  o  aur  jfydd  hyd  ei  bal- 
adr,  'ie,  hyd  ei  flodau  *=  cyfanwaith 
iydd;  ^yn  ol  y  duU  a  ddangosodd 
yr  Arglwydd  i  Moses,  felly  y 
gwnaeth  efe  y  canh^vyUbren. 

5  H  Llefarodd  yr  Arglwydd  hefyd 
wi'th  Moses,  gan  ddywedyd, 

6  Cymmer  y  Lefiaid  o  iysg  meibion 
Israel,  a  glanhâ  hwynt. 

7  Ac  fel  hyn  y  gwnei  iddynt  i'w 
glanhâu :  taenella  arnynt  ^  dd^vfr  pur- 
edigaeth,  a  gwnant  i'r  ellyn  iyned 
dros  eu  holl  gnawd,  a  golchant  eu 
gwisgoedd,  ac  felly  jTnlanhant. 

8  Yna  cymmerant  fustach  ieuangc 
^  a'i  fwyd-offrwm  o  beiUiaid  wedi  ei 
gymmysgu  trwy  olew;  a  bustach 
ieuangc  arall  a  gymmeri  di  yn 
aberth  dros  bechod. 

9  A  phâr  i'r  Lefiaid  ddyfod  o  flaen 
pabell  y  cyfarfod;  a  chymmll  holl 
gynnulleidfa  meibion  Israel  ynghyd. 

10  A  dwg  y  Lefiaid  ger  bron  yr 
Arglwydd;  a  gosoded  meibion 
Israel  eu  dwylaw  ar  y  Lefiaid. 

11  ^  Ac  ofírymmed  Aaron  y  Lefiaid 
ger  bron  yr  Arglwydd,  yn  '^  ofíi-wm 
gan  feibion  Israel,  fel  y  byddont 
\v\\j  i  wasanaethu  gwasanaeth  yr 
Arglwydd. 

12  A  gosoded  y  Lefiaid  eu  dwylaw 
ar  ben  y  bustych :  ac  ofii'wm  dithau 
un  yn  bech-aberth,  a'r  Uall  yn  ofi"- 
rwm  poeth  i'r  Arglwydd,  i  wneuth- 
ur  cymmod  dros  y  Lefiaid. . 

13  A  gosod  y  Lefiaid  ger  bron 
Aaron,  a  cher  bron  ei  feibion,  ac 
ofii-wm  h\vynt  yn  ofír\ìTn  i'r  Ar- 
glwydd. 

14  A  neilldua  y  Lefiaid  o  blith 
meibion  Israel,  a  ^bydded  y  Lefiaid 
yn  eiddof  fi. 

15  Wedi  hynny  aed  y  Lefiaid  i 
me-vvn  i  wasanaethu  pabeU  y  cyfar- 
fod ;  a  glanha  di  hwynt,  ac  offrym- 
ma  hwynt  yn  oflrwm. 


16  Canys  hwynt  a  roddwyd  yn 
rhodd  i  mi  o  blith  meibion  Israel : 
syn  Ue  agorydd  pob  croth,  se/pob 
cyntaf-anedig  o  feibion  Israel,  y 
cymmerais  hwynt  i  mi. 

17  ''Canys  \  ts\\  y  perthyn  pob 
cjTitaf-anedig  ym  mhlith  meibion 
Israel,  o  ddyn  ac  o  anifail :  er  y 
dydd  y  tarewais  bob  cyntaf-anedig 
y'ngwlad  yi*  Aipht,  y  sancteiddiais 
liAvynt  i  mi  fy  hun. 

18  A  chymmerais  y  Lefiaid  yn  lie 
pob  cyntaf-anedig  o  feibion  Israel. 

19  A '  rhoddais  y  Lefiaid  yn  rhodd 
i  Aaron,  ac  i'w  feibion,  o  blith  meib- 
ion Israel,  i  wasanaethu  gwasanaeth 
meibion  Israel  ym  mhabell  y  cyfar- 
fod, ac  i  wneuthur  cymmod  dros 
feibion  Israel ;  ^  fel  na  byddo  pla  ar 
feibion  Israel,  pan  ddelo  meibion 
Israel  yn  agos  at  y  cyssegr. 

20  A  gwnaeth  Moses  ac  Aaron,  a 
holl  gynnulleidfa  meibion  Israel,  i'r 
Lefiaid,  yn  ol  yr  hyn  oil  a  orchy- 
mynasai  yr  Arglwydd  wrth  Mo- 
ses am  y  Lefiaid:  felly  y  gwnaeth 
meibion  Israel  iddynt. 

21  A'r  Lefiaid  a  lanhâwyd,  ac  a 
olchasant  eu  dillad:  ac  Aaron  a'u 
hofirymmodd  hwynt  yn  ofíî'wm  ger 
bron  yr  Arglwydd:  a  gwnaeth 
Aaron  gymmod  drostynt  i'w  glan- 
hâu  hwynt. 

22  Ac  wedi  hynny  y  Lefiaid  a 
ddaethant  i  wasanaethu  gwasan- 
aeth ym  mhabell  y  cyfarfod,  ger 
bron  Aaron  a'i  feibion;  'megis  y 
gorchymynodd  yr  Arglwydd  wrth 
Moses  am  y  Lefiaid,  feUy  y  gwnaeth- 
ant  iddynt. 

23  1Í  A'r  Arglwydd  a  lefarodd 
wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

24  Dyma  yi*  hyn  a  hertliyn  i'r  Lef- 
iaid: o  fab  piim  mlwydd  ar  hug- 
ain  ac  uchod,  y  deuant  i  filwrio 
milwriaeth  y'ngwasanaeth  pabeU  y 
cyfarfod. 

25  Ac  o  fab  dengmlwydd  a  deu- 
gain  y  caiff  un  ddychwelyd  yn  ei 
ol  o  filwriaeth  y  gwasanaeth,  fel  na 
wasanaetho  mwy. 

26  Ond  gwasanaethed  gyd  a'i  frod- 
yr  ym  mhabell  y  cyfarfod,  i  oruch- 
^^ylio;  ac  na  wasanaethed  wasan- 
aeth :  fel  hyn  y  gwnei  i'r  Lefiaid 
yn  eu  goruchwyliaeth. 

PENNOD  IX. 

1  Ail-orchymyn  y  Paso.  6  Caniattau  ail  Base 
i'r  rhai  oedd  aflan  neu  dbsennol.  15  T  cwm- 
mwl  yn  cyfarwyddo  yr  Israeliaid  i  symmtido 
ac  i  wersyllu. 


Ail-orchymyn  y  Pasc. 


NÜMERI,  IX. 


Y  cwmmwl  ar  y  tabernad. 


Cyn 

CRIST 

1490. 


a  Exod.  12. 

1,  &c. 
Lef.  23.  5. 
pen.  28. 16. 
Deut.16.2. 

3  Heb. 
rhwnq  y 
ddau  tiuoyr. 


*  pen.  5.  3. 
a  19. 11. 


e  2  Ohron. 
30.  2,  15. 


d  Exod.  12. 

10. 
•  Exod.  12. 

loan  19.36. 


f  Exod.  12. 
49. 


A'R  Arglwydd  a  lefarodd  wrth 
Jl\.  Moses  yn  anialwcli  Sinai,  yn 
yr  ail  flwyddyn  wedi  eu  dyfod 
hwynt  allan  o  dir  yr  Aipht,  ar  y 
mis  cyntaf,  gan  ddywedyd, 

2  Cadwed  meibioii  Israel  ^  y  Pasc 
Iiefyd  yn  ei  dymmor. 

3  Ar  y  pedwerydd  dydd  ar  ddeg 
o'r  mis  h\vn,  ^  yn  y  cyfnos,  y  cedAveh 
ef  yn  ei  dymmor:  yn  ol  ei  hoU 
ddeddfau,  ac  yn  ol  ci  îioU  ddcfodau, 
y  cedwch  ef. 

4  A  llefarodd  Moses  wrth  feibion 
Israel  am  gadw  y  Pasc. 

5  A  chadwasant  y  Pasc  ar  y  mis 
cyntaf,  ar  y  pedwerj^dd  dydd  ar 
ddeg  o'r  mis,  yn  y  c}ŵos,  yn  anial- 
wch  Sinai :  yn  ol  yr  hyu  oil  a  orcliy- 
mynasai  yr  Arglwydd  ^\Tth  Moses, 
felly  y  gwnaeth  meibion  Israel. 

6  IT  Ac  yr  oedd  dynion,  y  rliai 
oedd  ^wedi  eu  halogi  ■\\Tth  gelain 
dyn,  fel  na  allcnt  gadw  y  Pasc  ar 
y  dydd  hwnnw :  a  h^vy  a  ddaethant 
ger  bron  Moses,  a  cher  brou  Aaron, 
ar  y  dydd  hwnnw. 

7  A'r  dynion  hynny  a  ddywedasant 
wrtho,  Yr  ydym  ni  wedi  ein  halogi 
wrth  gorph  dyn  marw:  i^ahani  y'n 
gwaherddir  rhag  offiymmu  offrwm 
i'r  Arglwydd  yn  ei  dymmor  yin 
mysg  meibion  Israel? 

8  A  d  jvvedodd  Moses  wTthynt,  Sef- 
wch,  a  mi  a  \vrandawaf  bcth  a  or- 
chymyno  yr  Arglwydd  o'ch  plegid. 

9  ÌÍ  A'r  Arglwydd  a  lefarodd 
wrth  Moses,  gan  ddy\vedyd, 

10  Llefara  wrth  feibion  Israel,  gan 
ddywedyd.  Pan  fyddo  neb  wedi  ei 
halogi  gan  gorph  marw,  neu  neb  o 
honoch  neu  o'ch  hiliogaeth  mewn 
ffordd  bell,  etto  cadwed  Base  i'r 
Arglwydd. 

11  *"  Ar  y  pedwerydd  dydd  ar  ddeg 
o'r  ail  mis,  yn  y  cyfnos,  y  cad  want 
ef:  ynghyd  â  bara  croyw  a  dail 
chwerwon  y  bAvyttant  ef 

12  "^Na  weddillant  ddim  o  bono 
hyd  y  bore,  ac  *na  thorraut  asgwi'n 
o  honor  yn  ol  holl  ddeddf  y  Pasc 
y  cadwant  ef 

13  A'r  gwr  a  fyddo  glan,  ac  heb  fod 
me^vn  taith,  ac  a  beidio  â  chadw  y 
Pasc,  torrir  ymaith  yr  enaid  hwnnw 
o  fysg  ei  bobl,  am  na  offiyramodd  ofif- 
rwra  yr  Arglwydd  yn  ei  dymmor: 
ei  bechod  a  ddAvg  y  gwr  hwnnw. 

14  A  phan  ymdeithio  dieithr  gjd 
a  chwi,  ac  cwyllysio  cadw  Pasc  i'r 
Arglwydd;  fel  y  byddo  deddf  y 
Pasc  a'i  ddefod,  felly  y  ceidw :  '^yr  un 


ddeddf  fydd  i  chwi,  se/i'r  dieithr  ac 
i'r  un  fydd  a'i  enedigaeth  o'r  wlad 

15  H  Ac  s  ar  y  dydd  y  codwyd  y  ta- 
bernad, y  cwmmwl  a  gauodd  am  y 
tabernacl  dros  babell  y  dystiolaeth ; 
''  a'r  h^vyr  yr  ydoedd  ar  y  tabernacl 
megis  gwelediad  tan  hyd  y  bore. 

16  Felly  yr  ydoedd  yn  wastadol; 
y  CA\TnmAvl  a  gauai  am  dano  y  dydd, 
a'r  gwelediad  tan  y  nos. 

17  A  phan  gyfodai  y  cwmmwl 
oddi  ar  y  babell,  wedi  hynny  y 
cychwynai  meibion  Israel:  ac  yn 
y  He  yr  arhosai  y  csATnmwl  ynddo, 
yno  y  gwersyllai  meibion  Israel. 

18  Wrth  orchymyn  yr  Arglwydd 
y  cychwynai  meibion  Israel,  ac  Avrth 
orchymyn  yr  Arglwydd  y  gwer- 
syllent :  'yr  hoU  ddyddiau  yr  arhosai 
y  cwmmwl  ar  y  tabernacl,  }t  ar- 
hosent  yn  y  gwersyll. 

19  A  phan  drigai  y  cwmmwl  yn 
hir  ar  y  tabernacl  lawer  o  ddydd- 
iau, yna  meibion  Israel  a  gadwent 
\v7liadwriaeth  yr  Arglwydd,  ac  ni 
chychwynent. 

20  Ac  OS  byddai  y  cwnimwl 
ychydig  ddyddiau  ar  y  tabernacl, 
Avrth  orchymyn  yr  Arglwydd  y 
gwersyllent,  ac  A\Tth  orcliymyn  yr 
Arglwydd  y  cychwynent. 

21  Iiefyd  os  byddai  y  cwmmwl  o 
\\\yyv  hyd  fore,  a  chyfodi  o'r  cwm- 
mwl y  bore;  luA^thau  a  symmud- 
ent:  pa  un  byimag  ai  dydd  ai  nos 
fyddai  pan  gyfodai  y  cwmmwl,  yna 
y  cychwynent. 

22  Os  deuddydd,  os  mis,  os  blwydd- 
yn  fyddai,  tra  y  trigai  y  cwmmwl 
ar  y  tabernacl,  gan  aros  arno,  meib- 
ion Israel  ''a  arhosent  yn  eu  pebyll, 
ac  ni  chychAvjTient :  ond  pan  godai 
efe,  y  cych^vynent. 

23  Wrth  air  yr  Arglwydd  y  gwer- 
syllent, ac  wrth  air  yr  Arglavydd  y 
cychwynent:  felly  y  cad  went  Avyl- 
iadwriaeth  yi*  Arglwydd,  yn  ol 
gair  yr  Arglwydd  trwy  law  Moses. 

PENNOD  X. 

1  Beth  a  wneid  a'r  uâgyrn  arian.  11  Yr  Is- 
raeliaid  yn  symmudo  0  Sinai  i  Faran.  14 
Tre/n  eu  cerddediad  hwy.  29  Moses  yn  at- 
tolwçì  ar  Edbah  nad  ymadawai  â  hwynt.  33 
Bendith  Moses  wrth  symmudo  a  gorphicyso 
o'r  arch. 

A  LLEFARODD  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 
2  GAHia  i  ti  ddau  udgorn  arian,  yn 
gyfanwaith  y  gwnei  hwynt:  a  bj'dd- 
ant  i  ti  i  alw  y  gynnulleidfa  jiighyd, 
ac  i  beri  i'r  gwersylloedd  gychwyn. 


Cyn 
CRIST 

1490. 


E  Exod.  40. 
34. 


h  Exod.  13. 
21.  a  40. 38. 


k  Exod.  40. 
36,37. 


Yr  udgyrn  avian. 


NUMERI,  X. 


Trefn  y  llwythau. 


Cyn 

CEIST 

1490. 

»  Joel  2. 15. 


»>  pen.  31.  6. 
2  Chron. 
13. 14. 


e  pen.  29. 1. 
IChron. 
15.  24. 
2  Chron. 
6.12. 
a  7.  6. 
a  29.  26. 
Ezra  3. 10. 
Keh.l2.S5. 
Ps.  81.  3. 


4  pen.  2.  9, 
16,  24,  31. 


■■  pen.  2.  3. 


t  pen.  1.  7. 


e  pen.  1.51. 


•>  pen.  4. 24, 
31. 


« pen.  2. 10, 


3  A  phan  *ganaiit  â  hwynt,  yr 
ymgasgl  yr  hoU  gynnulleidfa  attat, 
^yrth  ddrws  pabell  y  cyfarfod. 

4  Ond  OS  âg  un  y  canant;  yna  y 
tywysogion,  sef  pennaethiaid  mil- 
oedd  Israel,  a  ymgasglant. 

5  Pan  ganoch  larwm ;  yna  y  gwer- 
sylloedd,  y  rhai  a  wersyllant  tu  a'r 
dwyrain,  a  gychwynant 

6  Pan  ganoch  larwm  yr  ail  waith ; 
yna  y  gwersylloedd,  y  rhai  a  wer- 
syllant tu  a'r  dehau,  a  gychwyn- 
ant:  larwm  a  ganant  hwy  wrth 
eu  cychwyn. 

7  Ac  wrth  alw  ynghyd  y  gynnull- 
eidfa, cenwch  yr  udgyrn;  ond  na 
chenwch  larwm. 

8  A  meibion  Aaron,  yr  offeiriaid, 
a  ganant  ar  yr  udgyrn;  a  byddant 
i  chwi  yn  ddeddf  dragy wyddol  trwy 
eich  cenhedlaethaiL 

9  Hefyd  ^  pan  eloch  i  ryfel  yn  eich 
gwlad  yn  erbyn  y  gorthrymmwr  a'ch 
gorthrymmo  chwi ;  cenwch  lanvm 
mewn  udgyrn:  yna  y  cofíeir  chwi 
ger  bron  yr  Arglwydd  eich  Duw, 
ac  yr  achubir  chwi  rhag  eich  gel- 
ynion. 

10  Ar  '^ddydd  eich  llawenydd 
hefyd,  ac  ar  eich  gwyliau  gosod- 
edig,  ac  ar  ddechreu  eich  misoedd, 
y  cenwch  ar  yr  udgyrn  uwch  ben 
eich  ofírymmau  poeth,  ac  uwch  ben 
eich  aberthau  hedd ;  a  byddant  i 
chAvi  yn  goffadwriaeth  ger  bron 
eich  Duw :  myfi  yw  yr  Arglwydd 
eich  Duw. 

11 1Í  A  bu  yn  yr  ail  flwyddyn,  ar 
yr  ail  mis,  ar  yr  ugeinfed  dydd  o'r 
mis,  gyfodi  o'r  cwmmwl  oddi  ar 
dabemacl  y  dystiolaeth. 

12  A  meibion  Israel  ^a  gychwyn- 
asant  i'w  taith  o  anialwch  Sinai ; 
a'r  cwmmwl  a  arhosodd  yn  anial- 
wch Paran. 

13  Felly  y  cychwynasant  y  waith 
gyntaf,  wrth  air  yr  Arglwydd  trwy 
law  Moses. 

14  1Í  ^  Ac  yn  gyntaf  y  cychwynodd 
Uumman  gwersyll  meibion  Judah 
yn  ol  eu  lluoedd :  ac  ar  ei  lu  ef  yr 
ydoedd  'Nahson  mab  Aminadab. 

15  Ac  ar  lu  llwyth  meibion  Issa- 
char,  Nethaneel  mab  Suar. 

16  Ac  ar  lu  llwyth  meibion  Zabu- 
lon,  Eliab  mab  Helon. 

17  Yna  ^y  tynnwyd  i  lawr  y  ta- 
bemacl ;  a  meibion  Gerson  a  meib- 
ion Merari  a  gychwynasant,  ""gan 
ddwyn  y  tabernacl. 

18  11  Yna  'y  cychwynodd  llumman 


gwersyll  Reuben  yn  ol  eu  lluoedd: 
ac  yr  ydoedd  ar  ei  lu  ef  Elisur 
mab  Sedëur. 

19  Ac  ar  lu  llwyth  meibion  Simeon, 
Selumiel  mab  Surisàdai. 

20  Ac  ar  lu  llwyth  meibion  Gad, 
Eliasaph  mab  Deuel. 

21  A'r  Cohathiaid  a  gychwynasant, 
gan  ddwyn  ^y  cyssegr;  a'r  ^lleill  a 
godent  y  tabernacl,  tra  fyddent  hwy 
yn  dyfod. 

22  %  Yna  ^  llumman  gwersyU  meib- 
ion Ephraim  a  gychwynodd  yn  ol 
eu  lluoedd :  ac  yr  oedd  ar  ei  lu  ef 
Elisama  mab  Ammihud. 

23  Ac  ar  lu  Ihvyth  meibion  Ma- 
nasseh,  Gamaliel  mab  Pedasur. 

24  Ac  ar  lu  llwyth  meibion  Ben- 
jamin, Abidan  mab  Gideoni. 

25  IT  Yna  ""Uumman  gwersyll  meib- 
ion Dan,  yn  olaf  o'r  hoU  wersyll- 
oedd,  a  gychwynodd  yn  ol  eu  Uu- 
oedd :  ac  yr  ydoedd  ar  ei  lu  ef 
Ahiezer  mab  Ammisàdai. 

26  Ac  ar  lu  Uwyth  meibion  Aser, 
Pagiel  mab  Ocran. 

27  Ac  ar  lu  llwyth  meibion  Naph- 
tali,  Ahira  mab  Enan. 

28  Dyma  gychwyniadau  meibion 
Israel  yn  ol  eu  lluoedd,  pan  gych- 
wynasant 

29  IT  A  dywedodd  Moses  wrth 
Hobab,  mab  Raguel  y  Midianiad, 
chwegrwn  Moses,  Myned  yr  ydym 
i'r  lie  am  yr  hwn  y  dywedodd  yr 
Arglwydd,  Rhoddaf  hwnnw  i  chwi : 
tyred  gyd  â  ni,  a  ''g^vnawn  ddaioni 
i  ti ;  canys  Uefarodd  yr  Arglwydd 
ddaioni  am  Israel. 

30  Dywedodd  yntau  wrtho,  Nid  âf 
ddim ;  ond  i'm  gwlad  fy  hun,  ac  at 
fy  nghenedl  fy  hun,  yr  âf. 

31  Ac  efe  a  ddywcdodd,  Na  ad  ni, 
attolwg;  canys  ti  a  adwaenost  ein 
gwersyllfaoedd  yn  yr  anialwch,  ac 
a  fyddi  yn  lie  llygaid  i  ni. 

32  A  phan  ddelych  gyd  â  ni,  a 
dyfod  o'r  daioni  hwnnw,  yr  hwn  a 
wna  yr  Arglwydd  i  ni,  ninnau  a 
wna^yn  ddaioni  i  tithau. 

33  1Í  A  hwy  a  aethant  oddi  wrth 
"fynydd  yr  Arglwydd  daith  tri 
diwi'nod :  ac  arch  cyfammod  yr  Ar- 
glwydd oedd  jn  myned  o'u  blaen 
h\\ynt  daith  tri  diwrnod,  ^  i  chwilio 
am  orphwysfa  iddynt. 

34  A  'ichwmmwl  yr  Arglwydd 
oedd  arnynt  y  dydd,  pan  elent  o'r 
gwersyll. 

35  A  heiyd  pan  gychwynai  yr 
arch,  Moses    a   ddywedai,  'Cyfod, 


Cyn 
CRIST 

1400. 


^  pfn.  4.  4. 
a  7.  9. 

2Sef,ÿGer- 
soniaid  a'r 
Merariaid. 
ad.  17. 

I  pen  2. 13. 


■apen.  2.  25, 


n  Barn.  1. 
16. 


0  Edrych 
Exoii.  3. 1. 


P  Deut.  L 

33. 

Jer.  31.  2. 

Ezec.20.  6. 
1  Exod.  13. 

21. 


r  Ps.  68.  1, 
2.  a  132.  8. 


Y  hóbl  yn  hlysio  cig. 


NUMERI,  XL 


Gosod  y  70  henn/riaid. 


Cyn 

CRIST 

1490. 


3  ddengmil 
ofiloedd. 


»D8ut.9.22. 


b  Ps.  78.  21. 


2Heb. 
suddodd. 

3Sef, 
Llosgiad. 

c  Fel  Exoi 
12.38. 
4Heb./i's. 


d  Ps.  78.  18. 
a  106. 14. 
ICor.lO.G. 

eExod.lC.3. 


f  Esod.  16. 

14,  31. 
BHeb. 

lygad  fel 

Hygad. 
6  Gen.  2. 12. 


S  Ps.  78.  21. 


Arglwydd,  a  gwasgarer  dy  elyn- 
ion ;  a  fföed  dy  gaseion  o'th  flaen. 

36  A  phan  orphwysai  hi,  y  dy- 
wedai  efe,  Dychwel,  Arglwydd,  at 
^  fyrddiwn  miloedd  Israel. 

PENNOD  XL 

1  T  llosgiad  yn  Taberah  yn  dijfoddi  trwy  weddi 
Moses.  4  Y  bohl  yn  hlysio  cig,  ac  yn  alaru 
ar  y  manna.  10  Moses  yn  cioyno  o  ran  ei 
stars.  16  Buvo  yn  rhannu  ei  faich  ef  rhwng 
deg  a  thri  ugain  o  henuriaid.  31  Duw  yn 
rhoddi  soflieir  yn  ei  ddigllonedd  yn  Cibroth- 
Hattaafah. 

»  A 'R  bobl,  fel  tuchanwyr,  oedd- 
jl\.  ynt  flin  y'nghlustiau  yr  Ar- 
glwydd :  a  chlywodd  yr  Arglwydd 
hyn;  a'i  ddig  a  ennynodd;  a  than 
yr  Arglwydd  a  gynneuodd  ^yn 
eu  mysg  hwynt,  ac  a  ysodd  gwrr  y 
gwersyll. 

2  A  llefodd  y  bobl  ar  Moses:  a 
gweddiodd  Moses  ar  yr  Arglwydd; 
a'r  tan  a  ^ddiffoddodd. 

3  Ac  efe  a  alwodd  enw  y  lie  hwn- 
nw,  ^  Taberah :  am  gynneu  o  dan 
yr  Arglwydd  yn  eu  mysg  hwy. 

4  IF  A'r  '^Uîaws  cymmysg  yr  hwn 
ydoedd  yn  eu  mysg  a  flysiasant  ^yn 
ddirfawr:  a  meibion  Israel  hefyd  a 
ddychwelasant,  ac  a  wylasant,  ac  a 
ddywedasant,  ^  Pwy  a  rydd  i  ni  gig 
i'w  fwytta  ? 

5  ^Côf  yw  gennym  y  pysgod  yr 
oeddym  yn  ei  fwytta  yn  yr  Aipht 
yn  rhad,  y  cucumerau,  a'r  pomp- 
ionau,  a'r  cenhin,  a'r  winwyn,  a'r 
garlleg : 

6  Ond  yr  awr  hon  y  mae  ein  hen- 
eidiau  ni  yn  gwywo,  heb  ddim  ond 
y  manna  yn  ein  golwg. 

7  ^A'r  manna  hwnnw  oedd  fel  had 
coriander,  a'i  ^liw  fel  Uiw  "^  bdeli^vm. 

8  Y  bobl  a  aethant  o  amgylch,  ac 
a'i  casglasant  ac  a'i  malasant  mewn 
melinau,  neu  a'i  curasant  mewn 
morter,  ac  a'i  berwasant  me\vn  peir- 
iau,  ac  a'i  gwnaethant  yn  deisennau: 
a'i  flas  ydoedd  fel  bias  olew  îr. 

9  A  phan  ddisgynai  y  gwlith  y 
nos  ar  y  gwersyU,  disgynai  y  manna 
arno  ef. 

10  11  A  chlybu  Moses  y  bobl  yn 
wylo  trwy  eu  tylwythau,  bob  un  yn 
nrws  ei  babell :  ac  ennynodd  ^  dig 
yr  Arglwydd  yn  fawr;  a  drwg 
oedd  gan  Moses. 

11  Dywedodd  Moses  hefyd  wrth 
yr  Arglwydd,  Paham  y  drygaist 
dy  was?  a  phaham  na  chawn  fíafr 
yn  dy  olwg,  gan  i  ti  roddi  baich  yr 
holl  bobl  hyn  amaf  ? 

12  Ai  myfi  a  feichiogais  ar  yr  holl 

147 


bobl  hyn?  ai  myfi  a'u  cenhedlais, 
fel  y  dywedech  wrthyf,  Dwg  hwynt 
yn  dy  fynwes,  (megis  y  dwg  tad- 
maeth  y  plentyn  sugno,)  i'r  tir  a 
addewaist  trwy  Iw  i'w  tadau  ? 

13  0  ba  le  2/  hyddai  gennyf  fi  gig 
i'w  roddi  i'r  holl  bobl  hyn?  canys 
wylo  y  maent  wrthyf,  gan  ddywed- 
yd,  Dod  i  ni  gig  i'w  fwytta. 

14  ^  Ni  allaf  fi  iy  hunan  arwain  | 
yr  holl  bobl  hyn ;  canys  rhy  drwm 
ydyiv  i  mi. 

15  Ac  OS  felly  y  gwnei  i  mi,  at- 
tolwg,  *gan  ladd  Uadd  fi,  os  cefais 
ffafr  yn  dy  olwg  di ;  fel  na  welwyf 
fy  nrygfyd. 

16  If  A  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  Casgl  i  mi  ''ddengwr 
a  thri  ugain  o  henuriaid  Israel,  y 
rhai  a  wyddost  eu  bod  yn  henuriaid 
y  bobl,  ac  yn  swyddogion  arnynt; 
a  dwg  hwynt  i  babell  y  cyfarfod,  a 
safant  yno  gyd  â  thi. 

17  Canys  disgjTiaf,  a  Uefaraf  wrth- 
yt  yno :  a  '  mi  a  gymmeraf  o'r  ys- 
pryd  sydd  arnat  ti,  ac  a'i  gosodaf 
arnynt  hwy;  felly  y  dygant  gyd  â 
thi  faich  y  bobl,  fel  na  ddygech  di 
efjQ.  unig. 

18  Am  hjTiny  dywed  wrth  y  bobl, 
Ymsancteiddiwch  erbyn  y  fory,  a 
chewch  fwytta  cig :  canys  wylasoch 
y'nghlustiau  yr  Arglwydd,  gan 
ddywedyd,  Pwy  a  ddyry  i  ni  gig 
i'w  fwytta?  canys  yr  ydoedd  yn 
dda  arnom  yn  yi*  Aipht :  am  hynny 
y  rhydd  yr  Arglwydd  i  chwi  gig, 
a  chwi  a  fwyttêwch. 

19  Nid  un  dydd  y  bwyttêwch,  ac  nid 
dau,  ac  nid  pump  o  ddyddiau,  ac  nid 
deg  diwrnod,  ac  nid  ugain  diwrnod ; 

20  Ond  hyd  fis  o  ddyddiau,  hyd 
oni  ddêl  allan  o'ch  fíroenau,  a'i  fod 
yn  ffiaidd  gennych :  am  i  chwi  ddir- 
mygu  yr  Arglwydd  yr  hwn  sydd 
yn  eich  plith,  ac  wylo  o  honoch  yn 
ei  ŵydd  ef,  gan  ddywedyd,  "  Paham 
y  daethom  aUan  o'r  Aipht? 

21  A  dywedodd  Moses,  "Chwe 
chàn  mil  o  wŷr  traed  yw  y  bobl 
yr  ydivyf  fi  yn  eu  plith ;  a  thi  a 
ddywedi,  Rhoddaf  gig  iddynt  i'w 
fwytta  fis  o  ddyddiau. 

22  °Ai  y  defaid  a'r  gwartheg  a 
leddir  iddynt,  fel  y  byddo  digon 
iddynt?  ai  holl  bysg  y  mor  a 
gesglir  ynghyd  iddynt,  fel  y  byddo 
digon  iddynt? 

23  A  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  p  A  gwttogwyd  Haw  yr 
Arglwydd?  yi-  awr  hon  y  cei  di 


Cyn 
CRIST 

1490. 


h  Exod.  18. 
IS. 


1  Edrych 
1  Bren. 
19.4. 
Jon.  4.  3. 


k  Edrych 
Exo(i.24.9. 


1  pen.  21.  .5. 


n  Exod.  12. 
37.  a  38.  26.. 
pen.  1.  46. 


0  Edrych 
loan  &  7. 


P  Es.  56.  2. 
a  69.  1. 


T  sojlieir  a'r  pla. 


NUMERI,  XII. 


Cynnen  Miriam  ac  Aaron, 


Cyn 
CRIST 

1490. 


q  Edrych 

2  Bren.  2. 

15. 
f  Edrych 

1  Sam.  10. 

5,10. 
T  ac  mi 

pheidient. 


0  Edrych 
1  Sam.  20. 
2G. 
Jer.  36.  5. 


t  Edrych 
liuc  ŷ.  49. 
loan  3.  20. 


>1  Cor.  14. 5. 


a  Exod.  16. 
13. 

Ps.  78.  26. 
a  105.  40. 


8  ITeh. 
fordd. 


T  Ve.  78.  30, 
31. 


«Sef, 
Beddau 
y  bli/s. 

e  pen.  33. 17. 

2  Heb.  ?/r 
oeddyiu. 


weled  a  ddigwydd  fy  ngair  i  ti,  ai 
na  ddigwydd. 

24  11  A  Moses  a  aeth  aUan  ac  a 
draethodd  eiriau  yr  Arglwydd  ^vi'th 
y  bobl,  ac  a  gasglodd  y  dengwr  a 
thri  ugain  o  henuriaid  y  bobl,  ac  a'u 
gosododd  hAvynt  o  amgylch  y  babell. 

25  Yna  y  disgynodd  yr  Arglwydd 
mewTi  cwmmwl,  ac  a  lefarodd"«Ttho; 
ac  a  gymmerodd  o'r  yspryd  oedd 
arno,  ac  a'i  rlioddes  i'r  deg  henaf- 
gwyr  a  thri  ugain.  A  °-thra  y  gor- 
phwysai  yr  yspryd  amynt,  ''y  pro- 
phwydent,  "^  ac  ychwaneg  ni  wnaent. 

26  A  dau  o'r  gAvyr  a  drigasant  yn 
y  gwersyll,  (enw  un  ydoedd  Eldad, 
enw  y  Hall  Medad;)  a  gorph-svysodd 
yr  yspryd  amyiit  liw;^^,  am  eu  bod 
hwy  o'r  rliai  a  ysgrifeiiasid ;  ^  ond 
nid  aethant  i'r  babell,  etto  pro- 
phwydasant  yn  y  gwersyll. 

27  A  rhedodd  Uangc,  a  mynegodd  i 
Moses,  ac  a  ddywedodd,  Ymae  Eldad 
aJSIedad  yn  prophwydo  yn  y  gwersyll. 

28  A  Josua  mab  Nun,  gweinidog 
Moses  o'i  ieuengctid,  a  attebodd  ac 
a  ddyAvedodd,  ^  Moses,  fy  argh^^dd, 
gwahardd  iddynt. 

29  A  dywedodd  Moses  wrtho,  Ai 
cenfigennu  yr  ydwyt  ti  drosof  fi? 
"0  na  byddai  hoU  bobl  yr  Ar- 
glwydd yn  broph^A^di,  a  rhoddi 
o'r  Arglwydd  ei  yspryd  amynt ! 

30  A  Moses  a  aeth  i'r  g^versyll, 
efe  a  henuriaid  Israel. 

31 1  Ac  fe  aeth  ""  gAvynt  oddi  Avrth 
yr  Arglwydd,  ac  a  ddug  soflieir 
oddi  wi'th  y  môr,  ac  a'u  taenodd 
wi-th  y  gwersyU,  megis  ^taith  diwr- 
nod  ar  y  naül  du,  a  thaith  diwrnod 
ar  y  tu  araU,  o  amgylch  y  g^versyU, 
a  hynny  ynghylch  dau  gufydd,  ar 
Avyneb  y  ddaear. 

32  Yna  y  cododd  y  bobl  y  dydd 
hwmiAv  oil,  a'r  nos  oil,  a'r  hoU  ddydd 
drannoeth,  ac  a  gasglasant  y  sofl- 
ieir: jv  hwTi  a  gasglodd  leiaf,  a 
gasglodd  ddeg homer:  achandaenu 
y  taenasant  hwynt  iddynt  eu  hun- 
ain  o  amgylch  y  gwersyll. 

33  A'r  ycig  oedd  etto  rh^vng  eu 
dannedd  liA'tTnt  heb  ei  gnoi,  pan 
ennynodd  digofaiiit  yr  Arglwydd 
yn  erbyn  y  bobl ;  a'r  Arglwydd  a 
darawodd  y  bobl  â  phla  ma\vr  iawn. 

34  Ac  efe  a  alwodd  enw  y  lie  liwn- 
nw  ^Cibroth-Hattaafah;  am  iddynt 
gladdu  }Tio  y  bobl  a  flysiaseut 

35  ^0  Feddau  y  blys  yr  aeth  y 
bobl  i  Haseroth;  ac  ^arhosasant 
yn  Haseroth. 

1« 


PENNOD  XII. 

1  Duw  yn  ceryddu  cynnen  Miriam  ac  Aaron: 
10  ac  yn  iachau  gwalian-glwyf  Miriam,  ar 
weddi  Moses.  14  Duw  yn  gorchymyn  ei  chau 
hi  allan  o'r  gwersyll. 

LLEFARODD  Miriam  hefyd  ac 
i  Aaron  yn  erbyn  Moses,  o  ach- 
os  y  wraig  o  ^Ethiopia  yr  hon  a 
^  briodasai  efe :  canys  ^  efe  a  gym- 
merasai  Ethiopes  yn  MTaig. 

2  A  dywedasant,  Ai  yn  unig  trwy 
Moses  y  llefarodd  yr  Arglwydd? 
^  oui  lefarodd  efe  trwom  ninnau  hef- 
yd ?  A'r  Arglwydd  a  glybu  hynny. 

3  A'r  g\\Y  Moses  ydoedd  larieidd- 
iaf  o'r  holi  ddynion  oedd  ar  wyneb 
y  ddaear. 

4  A  dywedodd  yr  Arglwydd  yn 
ddisymmwth  wrth  Moses,  ac  \vi\h 
Aaron,  ac  wrth  Miriam,  Deuwch  all- 
an eicli  trioedd  i  babell  y  cyfarfod. 
A  liAvy  a  aethant  allan  ill  trioedd. 

5  Yna  y  disgynodd  yr  Arglwydd 
y'ngholofn  y  cAvmmwl,  ac  a  safodd 
wrth  ddrws  y  babeU,  ac  a  alwodd 
Aaron  a  Miriam.  A  hwy  a  aethant 
allan  ill  dau. 

6  Ac  efe  a  ddywedodd,  Gwran- 
dewch  yr  awr  hon  fy  ngeiriau.  Os 
bydd  prophwyd  yr  Arglwydd  yn 
eich  mysg,  *=  mewn  gweledigaeth 
yr  ymhysbysaf  iddo,  neu  "^mewn 
breuddwyd  y  Uefaraf  wrtho. 

7  Nid  felly  y  mae  fy  ngAvas  Mo- 
ses, ^yr  hwn  sydd  fíyddlawn  yn  fy 
hoU  dŷ. 

8  ^  Wyneb  yn  wyneb  y  Uefaraf 
Avrtlio,  mewn  gwelediad,  nid  mewn 
damhegion ;  ond  caiff  edrych  ar 
wedd  yr  Arglwydd  :  paham  gan 
hynny  nad  oeddych  yn  ofni  dy- 
wedyd  yn  erbyn  fy  ngwas,  sef  yn 
erbyn  Moses? 

9  A  digofaint  yr  Arglwydd  a 
ennynodd  yn  eu  herbyn  hwynt ;  ac 
efe  a  aeth  ymaith. 

10  A'r  CAvmmwl  a  ymadawodd 
oddi  ar  y  babell :  ac  ^  wele,  Miriam 
ydoedd  ^wahan-glwyfus,  fel  yi-  eira. 
Ac  edrychodd  Aaron  ar  Miriam; 
ac  wele  hi  yn  wahan-glwyfus. 

11  Yna  y  dywedodd  Aaron  wi'th 
Moses,  0  fy  arglwydd,  attolwg,  na 
osod  yn  ein  herbjni  y  pechod  yr 
IiAvn  yn  ynfyd  a  wnaethom,  a  thrivy 
yr  hwn  y  pechasom. 

12  Na  fydded  hi,  attolwg,  fel  un 
marw,  yr  h^vn  y  bydd  banner  ei 
gnawd  wedi  ei  ddifa  pan  ddêl  allan 
o  groth  ei  fam. 

13  A  Moses  a  waeddodd  ar  yr  Ae- 


Cyn 

CRIST 

1490, 


2  Cut. 

S  Heb.  gym- 

tneraiai. 
a£xod.2.2L 


b  Exod.  151 
20. 
Mic.  6. 4^ 


c  Gen.  15.1. 

8  46.2. 

Ezec.  1. 1. 

Dan.  8.  2. 

fi  10.  8, 16, 

17. 
à  Gen.  31. 

10,11- 

1  Bren.  3. 5. 
e  Heb.  3. 2. 

f  Exod.  33. 
11. 
Deut.34. 

la 


SDeut.24.9, 

h  2  Bren.  5. 
27. 


An/on  yspiivyr  i  Canaan. 


NUMERI,  XIII. 


Eu  newyddion. 


Cyn 
CRIST 

1490. 


» Edrych 
Heb.  12.  9. 


kLef.l3.4G. 


I  fieri.  11.  35. 
a.  33.  13. 


»  pen.  32.  8. 
Deut.  1. 22. 


GLWYDD,  gan  ddywedyd,  0  Dduw, 
attohvg,  meddyginiaetlia  hi  yr  awr 
hon. 

14  IT  A  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrtli  Moses,  *0s  ei  thad  a  boerai 
yn  ei  hwyneb,  oni  chywilyddiai  hi 
saith  iiiwmod?  ''cauer  arni  saith 
niwrnod  or  tu  allan  i'r  gwersyU,  ac 
wedi  hynny  derbynier  hi. 

15  A  chauwyd  ar  Miriam  o'r  tu 
allan  i'r  gwersyll  saith  niwrnod : 
a'r  bobl  ni  chych^vynodd  hyd  oni 
ddaeth  Miriam  i  mewn  drachefn. 

16  Ac  wedi  hynny  yr  aeth  y  bobl 

0  ^Haseroth,  ac  a  wersyllasant  yn 
anialwch  Paran. 

PENNOD  XIII. 

1  Enwau  y  gwŷr  a  ddanfonwyd  i  chwilio  y 
wlad :  11  eu  haddysg :  21  eu  gioeithved- 
oedd  :  26  eu  newyddion. 

ALLEFARODD  yr  Arglwydd 
^vi'th  Moses,  gan  ddyr^^edyd, 

2  *  Anfon  i  ti  wŷr  i  edrych  tir  Ca- 
naan, yr  hwn  yr  ydwyf  fi  yn  ei  roddi 
i  feibion  Israel:  gwr  dros  bob  un  o 
Iwythau  eu  tadau  a  anfonwch ;  pob 
un  yn  bennaeth  yn  eu  mysg  hwynt. 

3  A  Moses  a'u  hanfonodd  h^vynt  o 
anialwch  Paran,  wrth  orchymyn  yr 
Arglwydd  :  pennaethiaid  meibion 
Israel  oedd  y  gwŷr  hynny  oU. 

4  A  dyma  eu  henwau  hwynt.  Dros 
Iwyth  Reuben,  Sammua  mab  Zaccur. 

5  Dros  Iwyth  Simeon,  Saphat  mab 
Hori. 

6  Dros  Iwyth  Judah,  Caleb  mab 
Jephunneh. 

7  Dros  Iwyth  Issachar,  Igal  mab 
Joseph. 

8  Dros  Iwyth  Ephraim,  Osea  mab 
Nun. 

9  Dros  Iwyth  Benjamin,  Palti  mab 
Raphu. 

10  Dros  Iwyth  Zabulon,  Gàdiel 
mab  Sodi. 

11  0  Iwyth  Joseph,  dros  Iwyth 
Manasseh,  Gadi  mab  Susi. 

12  Dros  Iwyth  Dan,  Amiel  mab 
Gemali. 

13  Dros  Iwyth  Aser,  Sethur  mab 
Michael. 

14  Dros  Iwyth  Naphtali,  Nahbi 
mab  Fophsi. 

15  Dros  Iwyth  Gad,  Geuel  mab 
Maci. 

16  Dyma  enwau  y  grv^yr  a  anfon- 
odd  Moses  i  edrych  ansawdd  y 
wlad.  A  Moses  a  enwodd  Osea 
mab  Nun,  Josua 

17 1Í  A  Moses  a'u  hanfonodd  hwynt 
i  edrych  ansawdd  gwlad  Canaan ;  ac 

149 


a  ddywedodd  wrthynt,  Ewch  yma  tu 
a'r  dehau,  a  dringwch  i'r  mynydd. 

18  Ac  edrychwch  y  wlad  beth  yw 
hi,  a'r  bobl  sydd  yn  trigo  ynddi,  pa 
un  ai  cryf  ai  gwan,  ai  ychydig  ai 
Uawer  ydynt : 

19  A  pheth  yiv  y  tir  y  maent  yn 
trigo  ynddo,  ai  da  ai  drwg;  ac  ym 
mha  ddinasoedd  y  maent  yn  pres- 
wylio,  ai  mewn  pebyll,  ai  mewn 
amddiffynfeydd ; 

20  A  pha  dir,  ai  bras  yiv  efe  ai  cul ; 
a  oes  coed  ynddo,  ai  nad  oes.  Ac 
ymwrolwch,  a  dygwch  o  fírwyth  y 
tir.  A'r  dyddiau  oeddynt  ddydd- 
iau  blaen-ffi'wyth  grawnwin. 

21 11 A  hwy  a  aethant  i  fynu,  ac  a 
chwiliasant  y  tir,  o  anialwch  Sin  hyd 
Rehob,  ifordd  y  deuir  i  Hamath. 

22  Ac  a  aethant  i  fynu  i'r  dehau, 
ac  a  ddaethant  hyd  Hebron :  ac 
yno  yr  oedd  ^Ahiman,  Sesai,  a 
Thalmai,  meibion  Anac.  (A  He- 
bron a  adeiladasid  saith  mlynedd 
o  flaen  Soan  yn  yr  Aipht.) 

23  ^A  daethant  hyd  Mdyffryn  ^Es- 
col ;  a  thorrasant  oddi  yno  gangen  âg 
un  swp  o  rawnwin,  ac  a'i  dygasant 
ar  drosol  rhwng  dau :  dygasant  rai 
o'r  pomgranadau  hefyd,  ac  o'r  ffigys. 

24  A'r  lie  hwnnw  a  alwasant  dyíF- 
ryn  Escol ;  o  achos  y  swp  grawTiwin 
a  dorrodd  meibion  Israel  oddi  yno. 

25  A  hwy  a  ddychwelasant  o  chwil- 
io y  wlad  ar  ol  deugain  niwrnod. 

26  •[  A  myned  a  wnaethant,  a 
dyfod  at  Moses  ac  at  Aaron,  ac  at 
hoU  gynnulleidfa  meibion  Israel,  i 
^  Cades,  yn  anialwch  Paran ;  a  dyg- 
asant yn  eu  hoi  air  iddyut,  ac  i'r 
hoU  gynnulleidfa,  ac  a  ddangosas- 
ant  iddynt  firAvyth  y  tir. 

27  A  mynegasant  iddo,  a  dywed- 
asant,  Daethom  i'r  tir  lie  yr  anfon- 
aist  ni ;  ac  yn  ddiau  Uifeirio  y  mae  o 
*  laeth  a  mêl :  a  dyma  ei  íFrwyth  ef. 

28  Ond  y  mae  ^y  bobl  sydd  yn  trigo 
yn  y  tir  yn  gryfion,  a'r  ddinasoedd 
yn  gaerog  ac  yn  fawrion  iawn ;  a 
gwelsom  yno  hefyd  feibion  Anac. 

29  Yr  Amaleciaid  sydd  yn  trigo 
yn  nhir  y  dehau;  a'r  Hethiaid,  a'r 
Jebusiaid,  a'r  Amoriaid,  yn  gwlad- 
ychu  yn  y  mynydd-dir;  a'r  Canaan- 
eaid  yn  preswylio  wrth  y  mor,  a 
cher  Uaw  yr  lorddonen. 

30  A  gostegodd  ^  Caleb  y  bobl  ger 
bron  Moses,  ac  a  ddywedodd,  Gan 
fyned  awn  i  fynu,  a  pherchennog- 
wn  hi :  canys  gan  orchfygu  y  gorch- 
fygwn  hi 


Cyn 
CRIST 

1490. 


b.Tos.11.21, 
22.  a  15. 13. 
liarn.l.lU. 


cDeijt.1.24. 
2  «/oil. 
3Sef, 
Gravmsivp, 


d  psn.  20. 1, 
16.  a  32.  8. 
a  33.  36. 
Dent.  1.19. 
Jos.  14.  6. 


e  Exod.  3.  8. 

a  33.  3. 
f  Deut.  2. 

10,  21. 
8  Deut.  1.28. 


h  Edrych 
pen.  14.  6, 


Y  hohl  yn  tuclian, 


NUMERI,  XIV.  a  Duw  yn  eu  hygwth. 


Cyn 
CEIST 

1490. 


•  Am  08  2.  9. 

4  maior  eu 
mainl. 


•  Erlrych 
ad.  28,  29. 


b  Edrjch 
Deut  17. 
16. 

•  pen.  16.  4. 


îHeb. 
cyegod. 


31  Ond  y  g^vyr  y  rliai  a  aethant  i 
fynu  gyd  âg  ef  a  ddywedasant,  JSTi 
alhvn  ni  fyned  i  fynu  yn  erbyn  y 
bobl ;  canys  cryfach  ydynt  na  nyni. 

32  A  rhoddasant  allan  anghlod  am 
y  tir  a  chwiliasent,  wrth  feibion  Is- 
rael, gan  ddywedyd,  Y  tir  yr  aetliom 
drosto  i'w  chwilio,  tir  yn  difa  ei  bres- 
wylwyr  y w  efe ;  '  a'r  lioU  bobl  a  wel- 
som  ynddo  ydynt  wŷr  *  corpliol : 

33  Ac  yno  y  gwelsom  y  cawri, 
meibion  Anac,  y  rhai  a  ddaethant 
o'r  ca^vri;  ac  yr  oeddem  yn  ein 
golwg  ein  hunain  fel  ceiliogod  rhed- 
yn,  ac  felly  yr  oeddem  yn  eu  golwg 
hwythau. 

PENNOD  XIV. 

1  Y  hohl  yn  tuohan  o  ran  y  newyddion.  6  Josua 
a  Chaleb  yn  ceisio  eu  llonyddu  liicynt.  11 
Dww  yn  eu  hygwth.  13  Moses  yn  ymhil  â 
Duw:  ac  yn  caffael  iddynt  hwy  faddeuani. 
26  Y  tuchanwyr  heb  gael  myned  i'r  ivlad. 
36  Y  gwŷr  a  roisant  anghlod  i'r  tir  yn  marw 
o'r  pla.  40  Y  hohl  a  fynnai  osod  ar  y  wlad 
yn  erhyn  ewyllys  Duw,  yn  cael  eu  tare, 

YNA    yr    lioll    gynnuUeidfa    a 
ddyrchafodd  ei  lief,  ac  a  waedd- 
odd ;  a'r  bobl  a  wylasant  y  nos  honno. 

2  A  lioU  feibion  Israel  a  duchan- 
asant  yn  erbyn  Moses,  ac  yn  erbyn 
Aaron :  a'r  boll  gynnulleidfa  a  ddy- 
wedasant wrthynt,  0  na  buasem 
feirw  yn  nhir  yr  Aipht !  neu,  *  0  na 
buasem  feirw  yn  y  difíaethwch  1i^\ti  ! 

3  A  pliaham  y  mae  jr  Arglwydd 
yn  ein  dwyn  ni  i'r  tir  hwn,  i  gwympo 
ar  y  cleddyf  ?  ein  gwragedd  an  plant 
fyddant  yn  yspail  Onid  gwell  i  ni 
ddychwelyd  i'r  Aipht  ? 

4  A  dywedasant  bawb  wrth  eu 
gilydd,  Gosodwn  ben  arnom,  a  ^  dy- 
chwelwn  i'r  Aipht. 

5  *=  Yna  y  syiihiodd  ISIoses  ac  Aaron 
ar  eu  hwynebau  ger  bron  hoU  gyn- 
nulleidfa tyrfa  meibion  Israel. 

6  IT  Josua  hefyd  mab  Nun,  a 
Chaleb  mab  Jephunneh,  dau  o  ys- 
biwyr  y  tir,  a  rwj'gasant  eu  dillad; 

7  Ac  a  ddywedasant  wrth  holl 
dorf  meibion  Israel,  gan  ddywedyd, 
Y  tir  yr  aethom  drosto  i'w  chwilio, 
sydd  dir  da  odiaeth. 

8  Os  yr  Arglwydd  sydd  foddlawn 
i  ni,  efe  an  dwg  ni  i'r  tir  hwn,  ac 
a'i  rhydd  i  ni ;  se/  y  tir  sydd  yn 
Uifeirio  o  laeth  a  mêl. 

9  Yn  unig  na  wrthryfelwch  yn 
erbyn  yr  Arglwydd,  ac  ^nac  ofii- 
wch  bobl  y  tir;  canys  bara  i  ni 
ydynt:  ciliodd  eu  ^hamddifíyn  oddi 
wrthynt,  a'r  Arglwydd  sydd  gyd 
â  ni :  nac  ofnwch  hwjut 

ISO 


10  A'r  holl  dorf  a  ddywedasant 
am  eu  Uabyddio  hwynt  â  meini.  A 
^gogoniant  yi*  Arglwydd  a  ym- 
ddangosodd  ym  mhabell  y  cyfarfod 
i  holl  feibion  Israel. 

11  If  A  djwedodd  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  Pa  hyd  y  digia  y  bobl 
yma  fi?  a  pha  hyd  y  byddant  heb 
gredu  i  mi,  am  yr  holl  arwyddion 
a  Avneuthum  yn  eu  plith  ? 

12  Tarawaf  hwynt  â  haint,  a  gwas- 
garaf  h^vy,  a  ^gwnaf  di  yn  genhedl- 
aetli  fwy,  a  chryfach  na  h^ynt-hwy. 

13  IT  s  A  dywedodd  Moses  wilh  yr 
Arglwydd,  Felly  yr  Aiphtiaid  a 
glyw,  (canys  o'u  mysg  hwynt  y  dyg- 
aist  y  bobl  yma  i  fynu  yn  dy  nerth,) 

14  Ac  a  ddywedant  i  bres^vylwyr  y 
tir  hwn,  (^  canys  clywsant  dy  fod  di, 
Arglwydd,  ym  mysg  y  bobl  yma, 
a'th  fod  di,  Arglwydd,  yn  ymddang- 
os  iddynt  wyneb  yn  wyneb,  a  bod 
'dy  gwmmwl  di  yn  aros  arnynt,  a'th 
fod  di  yn  myned  o'u  blaen  hwynt 
me^vn  colofn  o  gwmmwl  y  dydd,  ac 
me^vn  colofn  dan  y  nos  ;) 

15  Os  lleddi  y  bobl  yma  fel  un 
gwT;  yna  y  dywed  y  cenhedloedd 
y  rhai  a  glywsant  son  am  danat, 
gan  ddywedyd, 

16  ^O  eisieu  gallu  o'r  Arglwydd 
ddwyn  y  bobl  yma  i'r  tir  y  tyngodd 
efe  iddynt,  am  hynny  y  Uaddodd 
efe  hwynt  yn  y  difiaethwch. 

17  Yr  a^vr  hon,  gan  hynny,  mawr- 
hâer,  attolwg,  nerth  yr  Arglwydd, 
fel  y  lleferaist,  gan  ddywedyd, 

18  'Yr  Arglwydd  sydd  hwyrfryd- 
ig  i  ddig,  ac  ami  o  drugaredd,  yn 
maddeu  anwiredd  a  chamwedd,  a 
chan  gyfìawaihâu  ni  chyfiawnhâ  efe 
yr  euog ;  '"ymweled  y  mae  âg  anwir- 
edd y  tadau  ar  y  plant,  hyd  y  dryd- 
edd  a'r  bedwaredd  geiihedlaeth. 

19  Maddeu,  attolwg,  anwiredd  y 
bobl  yma,  yn  ol  dy  fawr  drugaredd, 
ac  megis  y  maddeuaist  i'r  bobl  hyn, 
o'r  Aipht,  hyd  ^  yma. 

20  A  dywedodd  yr  Arglwydd, 
Maddeuais,  yn  ol  dy  air : 

21  Ond  OS  byw  fi,  yr  holl  dir  a 
lenwir  o  ogoniant  yr  Arglwydd. 

22  "Canys  yr  holl  ddynion  y  rhai 
a  wclsant  fy  ngogoniant,  a'm  har- 
A\yddion  a  wneuthum  yn  yr  Aipht, 
ac  yn  y  diffaethwch,  ac  a'm  temt- 
iasant  y  dengwaith  hyn,  ac  ni  wran- 
dawsant  ar  fy  Uais, 

23  ^  Ni  welant  y  tir  y  tyngais  wrth 
eu  tadau  hwynt;  sefy  rhai  oU  a'm 
digiasant,  nis  g^velant  ef : 


Cyu 

grist 

1490. 

eExcHl.24. 

16,  17. 
a  40.  34. 
Lef.  9.  23. 
pen.  16. 19, 
42.a2a& 


fExoiSa. 

10. 


eExod.32. 
12. 

Deut  32. 
27. 


bExod.15. 
14. 

Jos.  2.  9. 
a  6.1. 


i  Exod.  13. 
21.  a  40. 38. 


k  Deut  9. 

28. 


iExod.34.«. 
PS.103.& 
al45.  & 
Joa.4.2. 


mExod.  20. 
6.  a  34.  7. 


» yr  oter 
hon. 


nDeutl.35. 
Ps.  95. 11. 
a  106.  26. 
Heb.  3. 17. 


4Heb.0« 
gwelant. 
pen.  32. 11. 


Cau  y  tuchanwyr 


NÜMERI,  XV. 


oV  wlad. 


Cyn 
CRIST 

1490. 


o  Jof=.  14.  8, 

9,11. 
Ppeu.32.12. 


ifen.  26.65. 

a  32.  11. 

Dent.  1.3.5. 

Hell.  3. 17. 
Í  Edrych 

ad.i 


8  tyngaii. 


4  grwydra, 
neu  >jm- 
bortha. 

«  Edrych 
Deut.2.14. 


» pen.  13. 25. 

a  Pb.  95.  ;0. 
Ezec.  4.  6. 


7  Neu, 
newidiad 
fy  amtan. 


24  Ond  fy  ngwas  "Caleb,  am  fod 
yspryd  arall  gyd  âg  ef,  ac  ^iddo  fy 
nghyflawn-ddilyn,  dygaf  ef  i'r  tir  y 
daeth  iddo :  a'i  had  a'i  hetifedda  ef. 

25  (Ond  y  mae  yr  Amaleciaid  a'r 
Canaancaid  yn  trigo  yn  y  dyffryn ;) 
y  fory  trowch,  ac  ewch  i'r  diffaeth- 
wch,  ar  hyd  fibrdd  y  môr  coch. 

26  1Í  A'r  Arglwydd  a  lefarodd 
wiiih  Moses,  ac  wrth  Aaron,  gaii 
ddywedyd, 

27  Pa  hyd  y  cyd-ddygaf  a'r  gyn- 
nulleidfa  ddrygionus  lion  sydd  yn 
tuchan  i'm  herbyn?  clywais  duch- 
an  meibion  Israel,  y  rhai  sydd  yn 
tuchan  i'm  herbyn. 

28  Dywed  wi-thynt,  '^Fd  mai  byw 
fi,  medd  yr  Arglwydd,  ^fel  y  Uef- 
arasoch  yn  fy  nghlustiau,  felly  y 
gwnaf  i  chwi. 

29  Yn  y  diifaethwch  liAvn  y  cwymp 
eich  celaneddau:  a'ch  hoU  rifedig- 
ion  trwy  eich  holl  rif,  o  fab  ugain 
ml^vydd  ac  uchod,  y  rhai  a  duchan- 
asoch  yn  fy  erbyn, 

30  Di'au  ni  ddeuwch  chwi  i'r  tir 
atn  yr  hwn  y  "codais  fy  Haw,  am 
wneutlmr  i  chwi  breswj^lio  ynddo, 
ond  Caleb  mab  Jephunneh,  a  Josua 
mab  Nun. 

31  Ond  eich  plant  chwi,  y  rhai  y 
dywedasoch  y  byddent  yn ,  yspail, 
hwynt-hT\^  a  ddygaf  i'r  wlad,  a 
hwy  a  gânt  adnabod  y  tir  a  ddir- 
mygasoch  chwi. 

32  A'ch  celaneddau  cliAvi  a  gwymp- 
ant  yn  y  diffaethwch  hwn. 

33  A'ch  plant  chwi  a  ^fugeilia  yn 
y  diffaethwch  'ddeugain  mlynedd, 
ac  a  ddygant  gosp  eich  putteindra 
chvn,  nes  darfod  eich  celaneddau 
chwi  yn  y  diffaethwch. 

34  *Yn  ol  rhifedi  y  dyddiau  y 
chwiliasoch  y  tir,  se/  "deugain 
niwrnod,  (pob  diwrnod  am  flwydd- 
yn,)  y  dygwch  eich  hanwireddau, 
se/  deugain  mlynedd ;  a  chewch 
wybod  "^  torriad  fy  ngair  i. 

35  Myfi  yr  Arglwydd  a  leferais, 
diau  y  gwnaf  hyn  i'r  holl  gynnull- 
eidfa  ddrygionus  yma,  sydd  wedi 
ymgynnull  i'm  herbyn  i :  yn  y  di- 
ffaethwch hwn  y  darfyddant,  ac 
yno  y  byddant  feirw. 

36  A'r  dynion  a  anfonodd  Moses 
i  chwilio  y  tir,  y  rhai  a  ddychwel- 
asant,  ac  a  wnaethant  i'r  holl  dorf 
duchan  yn  ei  erbyn  ef,  gan  roddi 
allan  anair  am  y  tir ; 

37  Y  dynion,  meddaf,  y  rhai  a 
roddasant  allan  anair  drwg  i'r  tir, 


*a  fuant  feirw  o'r  pla,  ger  bron  yr 
Arglwydd. 

38  Ond  Josua  mab  Nun,  a  Chaleb 
mab  Jephunneh,  a  fuant  fyw  o'r 
gwỳr  hyn  a  aethant  i  chwilio  y  tir. 

39  A  Moses  a  lefarodd  y  geiriau 
hyn  wrth  holl  feibion  Israel :  a'r 
bobl  a  alarodd  yn  ddirfawr. 

40  1Í  A  chodasant  yn  fore  i  fyned 
i  ben  y  mynydd,  gan  ddywedyd, 
Wele  ^ni,  a  ni  a  awn  i  fynu  i'r 
lie  am  yr  h^vn  y  dywedodd  yr  Ar- 
glwydd: canys  ni  a  bechasom. 

41  A  dywedodd  Moses,  Paham  yr 
ydych  fel  hyn  yn  troseddu  ^gair  yr 
Arglwydd  ?  a  hyn  ni  Iwydda. 

42  Nac  ewch  i  fynu ;  canys  nid 
yw  yr  Arglwydd  yn  eich  plith: 
rhag  eich  taro  o  flaen  eich  gelynion. 

43  Canys  yr  Amaleciaid  a'r  Ca- 
naancaid ydynt  yno  o'ch  blaen  chwi, 
a  chwi  a  syrthiwch  ar  y  cleddyf: 
canys  am  i  chwi  ddychwelyd  oddi 
ar  ol  yr  Arglwydd,  ni  bydd  yr 
Arglwydd  gyd  â  chwi. 

44  Etto  rhyfygasant  fyned  i  ben 
y  mynydd:  ond  arch  cyfammod  yr 
Arglwydd,  a  Moses,  ni  symmud- 
asant  o  ganol  y  gwersyll. 

^  45  Yna  y  disgjiiodd  yr  Amalec- 
iaid a'r  Canaaneaid,  y  rhai  oedd  yn 
presAvylio  yn  y  m^iiydd  h^nnw,  ac 
a'u  tarawsant,  ac  "a'u  difethasant 
hyd  ^  Hormah. 

PENNOD  XV. 

1  Cyfraith  y  hwyd-offrwm  a'r  dd'îod-offrwm. 
13, 29  Bod  y  d^ieithrddyn  dan  yr  un  gyfiaith. 
17  Cyfraith  hlaenion  toes  yn  offnoni  dyrch- 
afael.  22  Yr  ahertk  am  hechocl  o  anicybod. 
30  Cospedigaeth  rhyfyg.  32  Llahyddio  yr 
hwn  a  dorrodd  y  Sabbath.  37  Cyfraith  y 
rhidens. 

A'R  Arglwydd  a  lefarodd  wrth 
_  Moses,  gan  ddywedyd, 

2  "Llefara  wrth  feibion  Israel,  a 
dywed  wrthynt.  Pan  ddeloch  i  dir 
eich  preswylfod,  yr  hwn  yr  ydwyf 
fi  yn  ei  roddi  i  chwi, 

3  Ac  offrymmu  o  honoch  aberth 
tanllyd  i'r  Arglwydd,  offrwm  pocth, 
neu  aberth  *'wrth  ^dalu  adduned, 
neu  mewn  offrwm  gwirfodd,  neu  "^  ar 
eich  gwyliau  gosodedig,  gan  wneuth- 
ur  ^arogl  peraidd  i'r  Arglwydd, 
o'r  eidionau,  neu  o'r  praidd : 

4  Yna  ^offrymmed  yr  hwn  a  off- 
rymmo  ei  rodd  i'r  Arglwydd,  o 
beilliaid  ddegfed  ran,  wedi  ei  gym- 
mysgu  trwy  bedwaredd  ran  bin  o 
olew,  '^yn  fwyd-offrwm. 

5  Ac  offrwm  di  gyd  a'r  oflrwm 
poeth,   neu  yr  aberth,  bedwaredd 


Cyn 
CRIST 

1490. 

X  1  Cor.  10. 
10. 

Heb.  3. 17. 
Judas  6. 


íDeut.1.41. 


íad.25. 


aD6at.l.44. 

b  Edrych 

Êen.  21.  3. 
iarii.  1. 17. 


»Lef.23.ia 


b  Lef.  7. 16. 

a  22. 18, 21. 
2  Heb. 

neiUduo. 
0  Lef.  23.  8, 

12,  36. 

pen.  28. 19, 

27.  a  29.  2, 

8,13. 

Deut,  16. 

10. 
d  Exod.  29. 

18. 
e  Lef.  2. 1. 

a  6. 14. 

f  Exod.  29. 
40. 
Lef.  23. 13. 


Am  y  hwyd-offrivm, 


NÜMERI,  XV. 


aV  dd'iod-offrivm. 


Cyn 
CRIST 

1490. 


eLef-T.U. 


h  Exod.  12. 
49. 


1  Lef.  2. 14. 
a  2a  10,  ii;. 


k  Lef.  4.  2. 


ran    hin   o   win    am  bob    oen,   yn 
ddiod-offrwm. 

6  A  tin  a  offrymmi  yn  fwyd-ofirT\Tii 
gyd  â  hwrdd,  o  beilliaid  ddwy  ddeg- 
fed  ran,  wedi  ei  gymmysgu  trwy 
drydedd  ran  hin  o  olew. 

7  A  thiydedd  ran  hin  o  win  yn 
ddîod-oífrwm,  a  offrymmi  yn  arogl 
peraidd  i'r  Arglwydd. 

8  A  phan  ddarperych  lo  buwch 
yn  offi'wm  poeth,  neu  yn  aberth 
yn  talu  adduned,  neu  ^  aberth  hedd 
i'r  Arglwydd  ; 

9  Yna  ofirymmed  yn  fwyd-offr^vm 
gyd  â  llo  y  fiiwch,  o  beilliaid  dair 
degfed  ran  wedi  ei  gymmysgu  trwy 
banner  hin  o  olew. 

10  Ac  offirwm  banner  bin  o  win 
yn  ddiod-offrwm,  yn  aberth  tanllyd, 
o  arogl  peraidd  i'r  Arglwydd. 

11  Felly  y  g^vneir  am  bob  ŷch, 
neu  am  bob  hwrdd,  neu  am  oen, 
neu  am  f^ 

12  Yn  ol  y  rhifedi  a  ddarparoch, 
felly  y  gwnewch  i  hob  un,  yn  ol  eu 
rhifedi. 

13  Pob  priodor  a  wna  y  pethau 
hyn  felly,  wrth  offirymmu  aberth  tan- 
llyd o  arogl  peraidd  i'r  Arglwydd. 

14  A  phan  ymdeithio  dieithrddyn, 
neu  yr  hwn  sydd  yn  eich  plith  trwy 
eich  cenhedlaethau,  a  darparu  al> 
erth  tanllyd  o  arogl  peraidd  i'r  Ar- 
glwydd; fel  y  gwnelocb  chwi,  felly 
gwnaed  yntau. 

15  ^"  Yr  un  ddeddf  fydd  i  ch>vi 
o'r  dyrfa,  ac  i'r  ymdeithydd  di- 
eithr ;  deddf  dragywyddol  yw  trwy 
eich  cenhedlaethau :  megis  yr  yd- 
ych  chwi,  felly  y  bydd  y  dieithr 
ger  bron  yr  Arglwydd. 

16  Un  gyfraith,  ac  un  ddefod, 
fydd  i  chwi,  ac  i'r  ymdeithydd  a 
ymdeithio  gyd  â  chwi. 

17  1Í  A  llefarodd  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

18  Llefara  wrth  feibion  Israel,  a 
dywed  wrthynt,  Pan  ddeloch  i'r  tir 
yr  ydwyf  yn  eich  dwyn  chwi  iddo ; 

19  Yna  pan  fwyttaoch  o  fara  y  tir, 
y  dyrchefwch  oflfrwm  dyrchafael  i'r 
Arglwydd. 

20  0  flaenion  eich  toes  yr  offrym- 
mwcb  deisen  yn  offrwm  dyrchafael : 
fel  'offrwm  dyrchafael  y  llawr-dyrnu, 
felly  y  dyrchefwch  hithau. 

21  0  ddechreu  eich  toes  y  rhodd- 
wch  i'r  Arglwydd  ofírwm  dyrchaf- 
ael trwy  eich  cenhedlaethaiL 

22  11 A  ''phan  eloch  dros  y  ffordd, 
ac  na  wneloch  yr  boll  orchymynion 


hyn,  y  rhai  a  lefarodd  yr  Arglwydd 
WTth  Moses, 

23  Sef  yr  hyn  oil  a  orchyniyn- 
odd  yr  Arglwydd  i  chwi  trwy  law 
Moses,  o'r  dydd  y  gorchymynodd 
yr  Arglwydd,  ac  o  hynny  allan, 
trwy  eich  cenhedlaethau ; 

24  Yna  bydded,  os  allan  o  olwg 
y  gynnulleidfa  y  gwnaed  dim  tr^vy 
anwybod,  i'r  hoU  gynnulleidfa  ddar- 
paru  un  bustach  ieuangc  yn  oflrwm 
poeth,  i  fod  yn  arogl  peraidd  i'r 
x^RGLWYDD,  â'i  fwyd-offi'wm,  a'i 
ddiod-offrAYm,  wrth  y  ddefod,  ac  un 
bwch  geifr  yn  bech-abertb. 

25  A  gwnaed  yr  offeiriad  gymmod 
dros  boll  gynnulleidfa  meibion  Is- 
rael, a  maddeuir  iddynt ;  canys  an- 
^vybodaeth  yw :  a  dygant  eu  hoff- 
r^\^n,  aberth  tanllyd  i'r  Auglwydd, 
a'u  pech -aberth,  ger  bron  yr  Ae- 
GLWYDD,  am  eu  banwy^bodaeth. 

26  A  maddeuir  i  hoU  gynnulleidfa 
meibion  Israel,  ac  i'r  dieithr  a  ym- 
deithio yn  eu  mysg ;  canys  digwydd- 
odd  i'r  hoU  bobl  trwy  anwybod. 

27  1Í  Ond  ^  OS  un  dyn  a  becha  trwy 
amryfiisedd ;  yna  offrymmed  afr 
flwydd  yn  offrwm  dros  becbod. 

28  A  gwnaed  yr  offeiriad  gym- 
mod  dros  y  dyn  a  becho  yn  amryf- 
us,  pan  becho  tr^vy  amryfusedd  ger 
bron  yr  Arglwydd,  gan  wneutbur 
cymmod  drosto ;  a  maddeuir  iddo. 

29  Yr  hwn  a  aned  o  feibion  Israel, 
a'r  dieithr  a  ymdeithio  yn  eu  mysg, 
un  gyfraith  fydd  i  chwi  am  wneutb- 
ur pecJiod  trwy  amryfusedd. 

30  1Í  Ond  y  dyn  a  wnel  becbod 
^  mewn  rhyfyg,  o  briodor,  neu  o  ddi- 
eitbr ;  cablu  yr  Arglwydd  y  mae : 
torrer  ymaith  y  dyn  hwnnw  o  fysg 
ei  bobl. 

31  0  herwydd  iddo  ddiystyi'u  gair 
yr  Arglwydd,  a  thorri  ei  orcby- 
myn  ef ;  Uwjr-dorrer  ymaith  y  dyn 
hwnnw:  ei  diomTedd  fydd  arno. 

32  11  Fel  yr  ydoedd  meibion  Israel 
yn  y  diffaethwch,  cawsant  wr  yn 
cynnutta  ar  y  dydd  Sabbath. 

33  A'r  rhai  a'i  cawsant  ef,  a'i  dyg- 
asant  ef,  sef  y  cynnuttwr,  at  Moses, 
ac  at  Aaron,  ac  at  yr  boll  gynnull- 
eidfa. 

34  Ac  a'i  dodasant  ef  ™mewn 
dalfa,  am  nad  oedd  hysbys  beth  a 
wneid  iddo.  I 

35  A  dywedodd  yr  Arglwydd  wrth 
Moses,  "  Lladder  y  gwr  yn  farw : ! 
llabyddied  yr  boll  gynnulleidfa  ef| 
â  meini  o'r  tu  allan  i'r  gwersyll.         j 


n  Exod.  31. 
14. 


Gwrtliryfél  Corah, 


NUMERI,  XVI. 


Dathan,  ac  Ahiram. 


Cyn 
CRIST 

1490. 


o  Dout  22. 

12. 
B:an.23.5. 

irideus. 


P  Edrych 
Deut.  29. 
19. 

Job  31.  7. 
Ezec.  6.  9. 

«P8.73.27. 

lago  4.  4. 


Cylch 
1471. 

» })en.  2S.  9. 
B  27.  3. 
JudaE  XL 


fc  pen.  26. 9. 


c  Ps.  106. 16. 


1  jion.  14.  5. 
a  20.  6. 


36  A'r  hoU  gynnuUeidfa  a'i  dygas- 
ant  ef  i'r  tu  allan  i'r  gwersyll,  ac  a'i 
llabyddiasant  ef  â  meini,  fel  y  bu 
efe  farw;  megis  y  gorchymynodd 
yr  Arglwydd  wrth  Moses. 

37  "íí  A  llefarodd  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  gan  ddyAvedyd, 

38  Llefara  wrth  feibion  Israel,  a 
dywed  wrthynt,  "  am  wneuthur  idd- 
ynt  *eddi  ar  odre  eu  dillad,  trwy 
eu  cenhedlaethau,  a  rhoddant  bleth 
o  sidan  glas  ar  eddi  y  godre. 

39  A  bydded  i  chwi  yn  rhidens, 
i  edrych  arno,  ac  i  gofio  hoU  or- 
chymyDÌon  jr  Arglwydd,  ac  i'w 
g^vneuthur  hwyiit ;  ac  p  na  chwil- 
iwch  ja  ol  eich  calonnau  eich  hun- 
ain,  nac  yn  ol  eich  Uygaid  eich 
hunain,  y  rhai  yr  ydych  *iyn  put- 
teinio  ar  eu  hoi: 

40  Fel  y  cofioch  ac  y  gwneioch  fy 
hoU  orchymynion  i,  ac  y  byddoch 
sanctaidd  i'ch  Duw. 

41  Myfi  ydyiü  yr  Arglwydd  eich 
Duw,  yr  hwn  a'ch  dygais  chwi  allan 

0  dir  yr  Aipht,  i  fod  i  chwi  ja.  Dduw: 
myfi  yw  yr  Arglwydd  eich  Duw. 

PENNOD  XVI. 

1  Gwrthryfel  Corah,  Dathan,  ac  Abiram.  23 
Moses  yn  giuahanu  y  hohl  oddi  wrth  hehyil 
y  gwrthry/elwyr,  31  Y  ddaear  yn  llyngcu 
Corah:  a  than  yn  difa  y  lleill.  36  Cadw  y 
thusserau  er  mwyn  defnydd  sanctaidd.  41 
Lladd  pedair  mil  ar  ddeg  a  saith  gant,  am 
ricgnach  yn  erbyn  Moses  ac  Aaron.  46  Aaron, 
trwy  arogl-darihu,  yn  attal  y  pla. 

YNA  *  Corah,  mab  Ishar,  mab 
Cohath,  mab  Lefi ;  a  Dathan 
ac  Abiram,  meibion  Eliab,  ac  On 
mab  Peleth,  meibion  Reuben,  a 
gymmerasant  wŷr: 

2  A  hwy  a  godasant  o  flaen  Mo- 
ses, ynghyd  â  dau  cant  a  deg  a  deu- 
gain  o  wŷr  eraill  o  feibion  Israel, 
pennaethiaid  y  gynnuUeidfa,  ^pen- 
defigion  y  gymmanfa,  gwŷr  enwog. 

3  Ac  *=  ymgasglasant  yn  erbyn  Mo- 
ses, ac  yn  erbyn  Aaron,  ac  a  ddy- 
wedasant  wrthynt,  Gormod  i  chwi 
hyn;  canys  y  mae  yr  holl  gynnuU- 
eidfa yn  sanctaidd  bob  un  o  hon- 
ynt,  ac  y  mae  yr  Arglwydd  yn  eu 
mysg :  paham  yr  ymgodwch  gor- 
uwch  cynmilleidfa  yr  Arglwydd  ? 

4  A  phan  glybu  Moses,  ^efe  a 
syithiodd  ar  ei  wyneb. 

5  Ac  efe  a  lefarodd  wrth  Corah, 
ac  wrth  ei  holl  gynnuUeidfa  ef,  gan 
ddywedyd,  Y  bore  y  deugys  yr  Ar- 
glwydd yr  hwn  sydd  eiddo  ef,  a'r 
sanctaidd ;  a  phwy  a  ddylai  nesâu 


atto  ef :  canys  yr  hwn  a  ddewisodd 
efe,  a  nesâ  efe  atto. 

6  Hyn  a  wnewch :  Cymmerwch  i 
chwi,  sef  Corah  a'i  holl  gynnuU- 
eidfa, thusserau; 

7  A  rhoddwch  ynddynt  dan,  a  go- 
sodAVch  arnjait  arogl-darth  y  fory 
ger  bron  yr  Arglwydd:  yna  bydd 
i'r  gwr  hwnnw  fod  yn  sanctaidd,  yr 
h^vn  a  ddewiso  yr  Arglwydd  :  gor- 
mod i  chwi  hyn,  meibion  Lefi. 

8  A  dywedodd  Moses  wi'th  Corah, 
Gwrandêwch,  attolwg,  meibion  Lefi. 

9  Ai  bychan  gennych  neillduo  o 
Dduw  Israel  chwi  oddi  wrth  gyn- 
nuUeidfa Israel,  gan  eich  nesâu  chwi 
atto  ei  hun,  i  wasanaethu  gwasan- 
aeth  tabernacl  yr  Arglwydd,  ac  i 
sefyll  ger  bron  y  gynnuUeidfa,  i'w 
gwasanaethu  hwj^it  ? 

10  Canys  efe  a'th  nesaodd  di,  a'th 
holl  frodyr,  meibion  Lefi,  gyd  â 
thi :  ac  a  geisiwch  chwi  vr  ofieiriad- 
aethhefyd? 

11  Am  hynny  tydi  a'th  hoU  gyn- 
nuUeidfa ydych  yn  ymgynnull  yn 
erbyn  yr  Arglwydd:  oiid  Aaron, 
beth  yw  efe,  i  chwi  i  duchan  yn  ei 
erbyn? 

12  1Í  A  Moses  a  anfonodd  i  alw  am 
Dathan  ac  Abiram,  meibion  Eliab. 
Hwythau  a  ddywedasant,  Ni  ddeu- 
wn  ni  ddim  i  fynu. 

13  Ai  bychan  ytv  dwyn  o  honot  ti 
ni  i  fynu  o  dir  yn  lUfeirio  o  laeth  a 
mêl,  i'n  Uadd  ni  yn  y  diffaethwch, 
oddi  eithr  hefyd  arglwyddiaethu  o 
honot  yn  dost  arnom  ni  ? 

14  Etto  ni  ddygaist  ni  i  *dir  yn 
Uifeirio  o  laeth  a  mêl,  ac  ni  rodd- 
aist  i  ni  feddiant  mewn  maes  na 
gwinllan :  a  ^  dynni  di  lygaid  y  gwŷr 
hyn?  ni  ddeuAVTi  ni  i  fynu  ddim. 

15  Yna  y  digiodd  Moses  yn  ddir- 
fawr,  ac  y  dywedodd  wrth  yi'  Ar- 
glwydd, ^Nac  edrych  ar  eu  hofi"- 
rwm  hwy:  ^ni  chymmerais  un  asyn 
oddi  arnynt,  ac  ni  ddrygais  un  o 
honynt. 

16  A  dywedodd  Moses  wrth  Co- 
rah, Bydd  di  a'th  holl  gynnuUeidfa 
ger  bron  yr  Arglwydd,  ti,  a  hwynt, 
ac  Aaron,  y  fory. 

17  A  chymmerwch  bob  un  ei  thus- 
ser,  a  rhoddwch  arnynt  arogl-darth ; 
a  dyged  pob  un  ei  thusser  ger  bron 
yr  Arglwydd,  se/dau  cant  a  deg 
a  deugain  o  thusserau :  dwg  dithau 
hefyd,  ac  Aaron,  bob  un  ei  thusser. 

18  A  chymmerasant  bob  un  ei 
thusser,  a  rhoddasant  dan  ynddynt, 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1471. 


e  Exod.  a  8. 
Lef.  20.  24. 


2IÎ6b.áÿSí- 


f  Gen.  4.4,5. 

6  1  Sam. 
12.3. 
Act.  20. 3a 


Cospedigaeth  Corah, 


NUMERI,  XVL 


Dathan,  ac  Ahiram. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1471. 


fc  Exod.  16. 
7,10. 
Lef.  9.  6, 
23 
pen.  14. 10. 


1  Edrvch 
Gen."  19. 17, 
22 

Je'r.  51.  6. 
Dat.  IS  4. 


»  pen.  27.16. 
Job  12. 10. 
Preg.  12.  7. 
Es.  57. 16. 
Zech.l2. 1. 
Heb.  12.  9. 


grea  gre- 
adur. 


Ipen.  26. 10. 
a  27.  3. 
Deut.11.6. 
PB.  106. 17. 


a  gosodasant  arogl-darth  amynt;  a 
safasant  wrth  ddrws  pabell  y  cyfar- 
fod,  ynghyd  â  Moses  ac  Aaron. 

19  Yna  Corah  a  gasglodd  yr  holl 
gynnulleidfa  yn  eu  herbyn  hAvynt, 
i  ddrws  pabell  y  cyfarfod :  a  ^gogon- 
iant  yr  Arglwydd  a  ymddangos- 
odd  i'r  holl  gynnulleidfa. 

20  A  llefarodd  yr  Arglwydd 
wrth  INIoses,  ac  wrth  Aaron,  gan 
ddywedyd, 

21  'Ymneillduwch  o  iysg  y  gyn- 
nulleidfa hon,  a  mi  a'u  difaf  h^vynt 
ar  unwaith. 

22  A  hwy  a  syi'thiasant  ar  eu 
hwynebau,  ac  a  ddywedasant,  0 
Dduw,  ^Duw  ysprydion  pob  cnawd, 
un  dyn  a  bechodd,  ac  a  ddigi  di 
wrth  yr  holl  gjTinulleidfa  ? 

23  Î  A  llefarodd  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

24  Llefara  Avrth  y  gynnulleidfa, 
gan  ddywedyd,  EAVch  ymaith  o 
gylch  pabeU  Corah,  Dathan,  ac 
Abiram. 

25  A  chyfododd  Moses,  ac  a  aeth 
at  Dathan  ac  Abiram:  a  henuriaid 
Israel  a  aethant  ar  ei  ol  ef. 

26  Ac  efe  a  lefarodd  wrth  y  gyn- 
nulleidfa, gan  ddywedyd,  Ciliwch, 
attolwg,  oddi  wrth  bebyU  y  dynion 
drygionus  hyn,  ac  na  chyfiyrddwch 
â  dim  or  eiddynt;  rhag  eich  di- 
fetha  yn  eu  holl  bechodau  hwynt. 

27  Yna  yr  aethant  oddi  Avrth 
babell  Corah,  Dathan,  ac  Abiram, 
o  amgylch:  a  Dathan  ac  Abiram, 
eu  go'ragedd  hefyd,  a'u  meibion, 
a'u  plant,  a  ddacthant  allan,  gan 
sefyll  ivrth  ddrws  eu  pebyll. 

28  A  dywedodd  Moses,  Wrth  hyn 
y  cewch  wybod  mai  yi'  Arglwydd 
a'm  hanfonodd  i  Avneuthur  yr  holl 
weithredoedd  hyn;  ac  nad  o'm 
mcddwl  fy  hun  j/  gwneuthum 
hwynt. 

29  Os  bydd  y  rhai  hyn  feirw  fel  y 
bydd  marw  pob  dyn,  ac  os  ymwclir 
â  hwynt  âg  jTnwelediad  pob  dyn; 
nid  yr  Arglwydd  a'm  hanfonodd  i. 

30  Ond  OS  yr  Arglwydd  a  ^  wna 
newydd-beth,  fel  yr  agoro  y  ddaear 
ei  safii,  a'u  Uyngcu  hwynt,  a'r  hyn 
oil  sydd  eiddynt,  fel  y  disgynont  yn 
fyw  i  uiTern;  yna  y  cewch  Av^^bod 
ddigio  o'r  gAvyr  hyn  yr  Arglwydd. 

31  1Í  'A  bu,  wrth  orphen  o  hono 
lefaru  yr  holl  eiriau  hyn,  hoUti  o'r 
ddaear  oedd  danynt  hwy. 

32  Agorodd  y  ddaear  hefyd  ei 
sain,   a   llyngcodd   hwynt,   a'u   tai 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1471. 

m  Edrvch 

ad.  17. 

pen.  26. 11. 

1  Chron.  6, 

22,37, 
4  Neil, 


a  Edrvch 
Lei.  27.  28. 


hefyd,  a'r  "holl  ddynion  oedd  gan 
Corah,  a'w  holl  gyfoeth. 

33  A  hwynt,  a'r  rhai  oU  a'r  a  oedd 
gyd  â  hwynt,  a  ddisgynasant  yn 
fyw  ^i  uffern;  a'r  ddaear  a  gauodd 
amynt:  a  difethwyd  hwynt  o  blith 
y  gynnulleidfa. 

34  A  hoU  Israel,  y  rhai  oedd  o'u 
hamgylch  hwynt,  a  ffoisant  wrth  eu 
gwaedd  h^vynt:  canys  dywedasant, 
Ciliwn,  rhag  i'r  ddaear  ein  Uyngcu 
ninnau. 

35  Tan  hefyd  a  aeth  aUan  oddi 
wrth  yr  Arglwydd,  ac  a  ddifaodd 
y  dau  cant  a'r  deg  a  deugain  o  wŷr 
oedd  yn  offrymmu  yr  arogl-darth. 

36  II  A  llefarodd  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

37  Dywed  wrth  Eleazar,  mab  Aa- 
ron yr  offeiriad,  am  godi  o  hono 
efe  y  thusserau  o  fysg  y  llosg;  a 
gwasgara  y  tan  oddi  yno  allan: 
canys  ""sanctaidd  ydynt: 

38  Sef  thusserau  y  rhai  hyn  a 
bechasant  yn  erbyn  eu  heneidiau 
eu  hun ;  a  gweithier  hwynt  yn 
ddalennau  llydain,  i  fod  yn  gacad 
i'r  aUor;  canys  oíîrymmasaut  hT^^nt 
ger  bron  yr  Arglwydd  ;  am  hynny 
sanctaidd  ydynt:  a  byddant  yn  ar- 
w^^dd  i  feibion  Israel 

39  A  chymmerodd  Eleazar  yr  off- 
eiriad y  thusserau  pres,  a'r  rhai  yr 
offrymmasai  y  gwŷr  a  losgasid;  ac 
estynwyd  hwynt  yn  gaead  i'r  allor : 

40  Yn  goffad\maeth  i  feibion  Is- 
rael; fel  na  nesâo  gwr  dieithr,  yr 
h^yn  ni  byddo  o  had  Aaron,  i  losgi 
arogl-darth  ger  bron  yi*  Arglwydd  ; 
ac  na  byddo  fel  Corah  a'i  gynnull- 
eidfa: megis  y  llefarasai  yr  Ar- 
glwydd tr^vy  law  Moses  wrtho  ef. 

41  11  A  holl  gynnulleidfa  meibion 
Israel  a  duchanasant  drannoeth  yn 
erbyn  Moses,  ac  yn  erbyn  Aaron, 
gan  ddywedyd,  Chwi  a  laddasoch 
bobl  yr  Arglwydd. 

42  A  bu,  Avedi  ymgasglu  o'r  gyn- 
nulleidfa yn  erbyn  JNIoses  ac  Aaron, 
edrych  o  honynt  ar  babell  y  cyfar- 
fod: ac  wele,  toasai  y  cwmmwl  hi, 
ac  ymddangosodd  gogoniant  yr  Ar- 
glwydd. 

43  Yna  y  daeth  Moses  ac  Aaron  o 
flacn  pabell  y  cyfarfod. 

44  ^  A'r  iVRGLWYDD  a  lefarodd 
wrth  Moses,  gan  ddyAvedyd, 

45  Ciliwch  o  blith  y  gynnulleidfa 
hon,  a  mi  a'u  difaf  hwynt  yn  ddi- 
symmwth.   A  "  hwy  a  syrthiasant  ar  , »  p^"^-  ^o-^. 
eu  hwynebau. 


Gwialen  Aaron  yn  blodeuo. 


N  TIMER  I,  XVII.     Swydd  yr  offeiriaid  a'r  Lefiaid. 


Cyn 

CRIST 
Cylch 
1471. 


»  Exod.  25. 
22. 


Z  Neil, 
rwgmxch. 


j  «  Heb. 
wialen 
dro»  un 
pennaeth, 
a  gWiahin 
droll  un 
pennaeth. 


46  IT  Dywedodd  Moses  hefyd  ^^Tth 
Aaron,  Cymmer  thusser,  a  dod  dan 
oddi  ar  yr  allor  ynddi,  a  gosod 
arogl-darth  arniy  a  dos  yn  fuan  at 
y  gynnuUeidfa,  a  gwna  gymmod 
drostynt:  canys  digofaint  a  aeth 
allan  oddi  ger  bron  yr  Akglwydd; 
dechreuodd  y  pla. 

47  A  chyinmerodd  Aaron  megis  y 
Uefarodd  Moses,  ac  a  redodd  i  ganol 
y  gynnuUeidfa ;  ac  wele,  dechreu- 
asai  y  pla  ar  y  bobl :  ac  efe  a  rodd 
arogl-darth,  ac  a  wnaeth  gymmod 
dros  y  bobl. 

48  Ac  efe  a  safodd  rhwng  y  meirw 
a'r  byw;  a'r  pla  a  attaliAvyd. 

49  A'r  rhai  a  fuant  feirw  o'r  pla 
oedd  bedair  mil  ar  ddeg  a  saitli 
gant,  heb  law  y  rhai  a  fuant  feirw 
yn  achos  Corah. 

50  A  dychwelodd  Aaron  at  Moses 
i  ddrws  pabell  y  cyfarfod:  a'r  pla  a 
attaliwyd. 

PEISTNOD  XVII. 

1  Gwialen  Aaron  ym  mhlilh  holl  w'iail  y  llioytli- 
au  yn  unig  yn  hlodeuo.  10  Ei  gadael  hi  yn 
lie  coffadwriaeth  yn  erhyn  y  giorthryfelwyr. 

ALLEFARODD  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

2  Llefara  wrth  feibion  Israel,  a 
chymmer  gan  bob  un  o  honynt 
wialen,  yn  ol  tŷ  eu  tadau,  ^ef  gan 
bob  un  o'u  pennaethiaid,  yn  ol  tŷ 
eu  tadau,  deuddeg  gwialen:  ysgrif- 
ena  enw  pob  un  ar  ei  wialen. 

3  Ac  ysgrifena  enw  Aaron  ar  wi- 
alen Lefi:  canys  un  wialen  fydd 
dros  bob  pennaeth  tŷ  eu  tadau. 

4  A  gad  hwynt  ym  mhabell  y  cyf- 
arfod, ger  bron  y  dystiolaeth,  *lle 
y  cyfarfyddaf  â  chwi. 

5  A  gwialen  y  gAvr  a  ddcAviswyf,  a 
flodeua:  a  mi  a  wnaf  i  ^furmur 
meibion  Israel,  y  rhai  y  maent  yn 
ei  furmur  i'ch  erbyn,  beidio  â  mi. 

G  ![  A  Uefarodd  Moses  wrth  feib- 
ion Israel:  a'u  holl  bennaethiaid  a 
roddasant  atto  ^wialen  dros  bob 
pennaeth,  yn  ol  tŷ  eu  tadau,  se/ 
deuddeg  gwialen  ;  a  gwialen  Aaron 
oedd  ym  mysg  eu  gAviail  hwynt. 

7  A  Moses  a  adawodd  y  gwiail  ger 
bron  yr  Arglwydd,  ym  mhabell  y 
dystiolaeth. 

8  A  thraunoeth  y  daeth  Moses  i 
babeU  y  dystiolaeth:  ac  wele,  gwi- 
alen Aaron  dros  dŷ  Lefi  a  flagurasai, 
ac  a  fwriasai  flagur,  ac  a  flodeuasai 
flodau,  ac  a  ddygasai  almonau. 

9  A  dug  Moses  aUan  yr  hoU  wiail 
oddi  ger  bron  yr  Arglwydd  at  holl 

155 


feibion  Israel.  Hwythau  a  edrych- 
asant,  ac  a  gymmerasant  bob  un  ei 
wialen  ei  Imn. 

10  1Í  A  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  Dod  ''wialen  Aaron  dra- 
cheih  ger  bron  y  dystiolaeth,  i'w 
chadw  yn  arwydd  i'r  meibion  gwrth- 
ryfelgar;  fel  y  gwnelech  i'w  tuchan 
hwynt  beidio  â  mi,  ac  na  byddont 
feirw. 

11  A  gwnaeth  Moses  fel  y  gor- 
chymynodd  yr  Arglwydd  iddo; 
felly  y  g\Miaeth  efe. 

12  A  meibion  Israel  a  lefarasant 
wrth  Moses,  gan  ddywedyd,  Wele  ni 
yn  trengi;  darfu  am  danom,  darfu 
am  danom  ni  oil. 

13  Bydd  farw  pob  un  gan  nesâu  a 
nesao  i  dabernacl  yr  Arglwydd.  A 
wneir  pen  am  danom  gan  drengi? 

PENNOD  XVIII. 

1  Swydd  yr  offeiriaid  a'r  Lefiaid.  9  Rhan  yr 
offeiriaid.  21  Rhan  y  Lefiaid.  25  Rhoddi  yr 
qffrwm  dyrchafael  i'r  offeiriaid  allan  o  ran 
y  Lefiaid. 

A  DYWEDODD  yr  Arglwydd 
wrth  Aaron,  Tydi  a'th  feibion, 
a  thylwyth  dy  dad  gyd  â  tlii,  a 
ddygwch  anwiredd  y  cyssegr:  a 
thi  a'th  feibion  gyd  â  thi  a  ddyg- 
wch anwiredd  eich  offeiriadaeth. 

2  A  dwg  hefyd  gyd  â  thi  dy  frodyr 
o  hvyth  Lefi,  sef  Uwyth  dy  dad,  i 
*lynu  wrthyt  ti,  ac  i'th  ^  wasanaethu : 
tithau  a'th  feibion  gyd  â  thi  a 
wasanaethwch  ger  bron  pabell  y 
dystiolaeth. 

3  A  Invy  a  gadwant  dy  gadwraeth 
di,  a  *=chadwraeth  yr  hoU  babell: 
ond  na  ddeuant  yn  agos  at  ddodrefn 
y  cyssegr,  nac  at  yr  allor,  rhag  eu 
marw  hwynt,  a  chwithau  hefyd. 

4  Ond  hwy  a  lynant  wrthyt,  ac  a 
oruchwyliant  babeU  y  cyfarfod,  yn 
holl  wasanaeth  y  babell :  ac  na 
ddeued  y  dieithr  yn  agos  attoch. 

5  Eithr  cedwch  chwi  ^orucliAvyl- 
iaeth  y  cyssegr,  a  goruch\yyliaeth 
yr  allor;  fel  na  byddo  digofaint 
mwy  yn  erbyn  meibion  Israel. 

6  Ac  wele,  mi  "a  gymmerais  dy 
frodyr  di,  y  Lefiaid,  o  fysg  meib- 
ion Israel:  4  ti  y  rhoddwyd  hwynt, 
megis  rhodd  i'r  Arglwydd,  i  was- 
anaethu  gAvasanaeth  pabell  y  cyf- 
arfod. 

7  Tithau  a'th  feibion  gyd  â  thi  a 
gedAvch  eich  ofieiriadaeth ;  ynghylch 
pob  peth  a  berthyn  i'r  allor,  ac  o 
fewn  y  Uèn  wahan,  y  gAvasanaeth- 
Avch :  yn  wasanaeth  rhodd  y  rhodd- 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1471. 


b  nob.  9.4. 


»  Eclryrh 
G  en.  20.34. 
bjpen.  3.  6, 


c  pen.  3. 
25,  31,  36. 


d  Exod.  27. 
21.  a  30.  7. 
Lef.  24.  3. 
pen.  8.  -. 


ä  pen.  3. 
12,  -IJ. 


fpen.  3.  9. 


RTian  yr  offeiriaid 


NÜMERI,  XVIII. 


aV  Lefiaid. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1471. 

g  Lef.  6. 16, 
18,  26. 
a  7.  6,  32. 
pen.  5.  9. 


h  Lef.  2.  2, 

3. 
i  Lef.  4.  22, 

27.  a  6.  25. 
k  Let'.  5. 1. 

a  7. 7.  a  10. 

12.  a  14. 13. 


I  Lef.  6.  29. 
a  7.  6. 

m  Exod.  29. 
27. 
Lef.  7. 31. 


D  Lef.lO.  14. 
Ueut.  18.3. 


o  Lef.  22.  2. 


P  Dent.  18. 4. 

2Heb. 

frasder. 


q  Exod.  22. 

29.  a  23. 19. 

a  34.  26. 

Lef.  2. 14. 

1.pn.l5.l9. 

Deut.26.2. 
r  Lef.  27. 28. 


B  Exod.  13. 
2.  a  22.  29. 
Lef.  27.  26. 
pen.  3. 13. 

t  Exnd.  13. 
13.  a  34. 20. 


X  Exod.  30. 
13. 

Lef.  27.  25. 
iifn.  3.  47. 
Ezec.  45. 
12. 


7  Kxod.  29. 
26,  28. 


ais  eich  offeiriadaeth  i  cliAvi ;    a'r 
dieithr  a  ddelo  yn  agos,  a  leddir. 

8  IT  A  Uefarodd  yr  Arglwydd  wvth 
Aaron,  Wele,  ^mi  a  roddais  i  ti  hefyd 
oruchwyliaetli  fy  offrymmau  dyi-ch- 
afael,  o  hoU  gyssegredig  bethaii 
meibion  Israel;  rlioddais  hwynt  i 
ti,  o  her^vydd  yr  enneiniad,  ac  i'th 
feibion,  trwy  ddeddf  dragywyddol. 

9  Hyn  fydd  i  ti  o'r  pethau  sanct- 
eiddiolaf  a  gedwir  allan  o'r  tan :  eu 
holl  ofírymmau  hwynt,  eu  hoU  ^fwyd- 
offi-wm,  a'u  holl  *aberthau  dros  bech- 
od,a'u  holl  ^aberthau  dros  gamwedd, 
y  rhai  a  dalant  i  mi,  fyddant  sanct- 
eiddiolaf  i  ti,  ac  i'th  feibion. 

10  0  fewn  y  cyssegr  sanctaidd  y 
b^vyttei  ef;  'pob  gwrrjw  a'i  bwytty 
ef :  cyssegredig  fydd  efe  i  ti. 

11  Hyn  heiyafydd  i  ti;  "ofírwm 
dyrchafael  eu  rhoddion  hwynt,  yng- 
hyd  â  holl  oifrymmau  cyhA\'fan 
meibion  Israel:  "i  ti  y  rhoddais 
hwTut,  ac  i'th  feibion,  ac  i'th  ferch- 
ed  gyd  â  thi,  trwy  ddeddf  dragy- 
wyddol :  **  pob  un  glân  yn  dy  dŷ  a 
gaiff  fwytta  o  hono. 

12  pHoU  ^oreuon  yr  olew,  a  holl 
oreuon  y  gwin  a'r  yd,  sef  eu  blaen- 
fírwyth  hwynt  yr  hwn  a  roddant  i'r 
Arglwydd,  a  roddais  i  ti. 

13  Blaen-fir>v}th  pob  dim  yn  eu 
tir  hwynt  ^yr  hwn  a  ddygant  i'r 
Arglwydd,  fydd  eiddot  ti:  pob  un 
glân  yn  dy  dŷ  a  fwytty  o  hono. 

14  '^Pob  diofryd-beth  yn  Israel  fydd 
eiddot  ti. 

15  Pob  peth  a  agoro  ^y  gi'oth  o  bob 
cnawd  yr  hwn  a  offrymmir  i'r  Ar- 
glwydd, o  ddyn  ac  o  anifail,  fydd 
eiddot  ti:  ond  'gan  brynu  y  pryni 
bob  cyntaf-anedig  i  ddyn;  a  phryn 
y  cyntaf-anedig  i'r  anifail  aflan. 

16  A  phâr  brynu  y  rhai  a  bryner  o 
honot,  o  fab  misyriad,  "yn  dy  bris 
di,  er  piun  sicl  o  arian,  wTth  sicl  y 
cyssegr :  *  ugain  gerah  yw  hynny. 

17  Ond  na  phryn  y  cyntaf-anedig 
o  eidion,  neu  gyntaf-anedig  dafad, 
neu  gyntaf-anedig  gafr;  sanctaidd 
ydynt  hwy:  eu  gwaed  a  daenelli 
ar  yr  allor,  a'u  gwer  a  losgi  yn 
aberth  tanllyd,  o  arogl  peraidd  i'r 
Arglwydd. 

18  Ond  eu  cig  fydd  eiddot  ti;  fel 
y  parwyden  y  cyhwfan,  ac  fel  yr  ys- 
gwyddog  ddehau,  y  mae  yn  eiddot 
ti. 

19  HoU  ofírymmau  dyrchafael  y 
pethau  sanctaidd,  y  rhai  a  ofírym- 
mo  meibion  Israel  i'r  Arglwydd, 

— 


a  roddais  i  ti,  ac  i'th  feibion,  ac 
i'th  ferched  gyd  â  thi,  trwy  ddeddf 
dragywyddol:  ^cyfammod  halen  tra- 
gywyddol  fydd  hyn,  ger  bron  yr 
Arglwydd,  i  ti,  ac  i'th  had  gyd 
â  thi 

20  1Í  A  dywedodd  yr  Arglwydd 
wTth  Aaron,  Na  fy  dded  i  ti  etifedd- 
iaeth  yn  eu  tir  hwynt,  ac  na  fydded 
i  ti  ran  yn  eu  mysg  h^vynt:  ^myfi 
yw  dy  ran  di,  a'th  etifeddiaeth,  ym 
mysg  meibion  Israel 

21  Ac  wele,  ^  mi  a  roddais  i  feibion 
Lefi  bob  degwm  yn  Israel,  yn  eti- 
feddiaeth, am  eu  gwasanaeth  y 
maent  yn  ei  wasanaethu,  sef  gwas- 
anaeth pabell  y  cyfarfod. 

22  Ac  na  ddeued  meibion  Israel 
mwyach  yn  agos  i  babeU  y  cyfarfod ; 
rhag  iddynt  ddwyn  pechod,  "a  marw. 

23  Ond  gwasanaethed  y  Lefiaid 
wasanaeth  pabell  y  cyfarfod,  a  dyg- 
ant  eu  hanwiredd :  deddf  dragy- 
Avyddol  fydd  hyn  trwy  eich  cen- 
hedlaethau,  nad  etifeddant  hwy  eti- 
feddiaeth ym  mysg  meibion  Israel. 

24  Canys  degwm  meibion  Israel,  yr 
hwn  a  ofírymmant  yn  ofírwm  dyrch- 
afael i'r  Arglwydd,  a  roddais  i'r 
Lefiaid  yn  etifeddiaeth:  am  hynny 
y  dywedais  wrthyiit,  *=nad  etifeddent 
etifeddiaeth  ym  mysg  meibion  Israel. 

25  *i[  A  Uefarodd  yr  Arglwydd  wTth 
Moses,  gan  ddywedyd, 

26  Llefara  hefyd  wrth  y  Lefiaid,  a 
dywed  "vvrthynt,  Pan  gymmeroch 
gan  feibion  Israel  y  degwm  a  rodd- 
ais i  chwi  yn  etifeddiaeth  oddi 
wTthynt;  yna  ofírymmwch  o  hynny 
offrwm  dyrchafael  i'r  Arglwydd, 
sef  degAvm  o'r  degwm. 

27  A  chyfrifir  i  chwi  eich  offrwm 
dyrchafael,  fel  yr  yd  o'r  ysgubor,  ac 
fel  cyflawnder  o'r  gwin-wrŷf. 

28  Felly  yr  oflrymmwch  chwithau 
hefyd  ofírwm  dyrchafael  i'r  Ar- 
glwydd, o'ch  holl  ddegymmau  a 
gymmeroch  gan  feibion  Israel;  a 
rhoddwch  o  hynny  ddyrchafael- 
ofírwm  yr  Arglwydd  1  Aaron  yr 
offeiriad. 

29  O'ch  hoU  roddioii  offi*ymmwch 
bob  ofíì'wm  dyrchafael  yr  Ar- 
glwydd o  bob  ^goreu  o  hono,  sef 
y  rhan  gyssegredig,  allan  o  hono  ef 

30  A  dywed  wrthynt.  Pan  ddyrch- 
afoch  ei  oreuon  allan  o  hono,  cyf- 
rifir  i'r  Lefiaid  fel  toreth  yr  ysgubor, 
a  thoreth  y  gwin-MTŷf 

31  A  bwyttêwch  ef  ym  mhob  Ue, 
chAvi  a'ch  tylwyth :  canys  "^gwobr  yiv 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
1471. 

~  2  Chron. 
13.5. 


a  Deut.  10. 

9.  a  12. 12. 

a  18.  2. 

.Tog.  13. 14, 

33. 

Ezec.  44.28. 
b  Lef.  27. 30. 


3Heb. 

ifarw. 


c  Deut.  10. 
9.  a  14.  27, 
29.  a  18.  1. 


4Heb. 
brasder. 


d  1  Tim.  5. 

18. 


Y  dwfr  neillduaeth: 


NUMERI,  XIX. 


pa  /odd  i'w  arferyd. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1471. 


•  Heb.l3.1I. 


c  Eiod.  29. 
14. 

Lef.  4. 11, 
12. 


(iHeb.9.13. 


•  Lef.  21. 1. 

pen.  5.  2. 

a  31. 19. 

Galar.4.14. 

Hag.  2. 13. 
2  Heb. 

enaid. 
t  pen.  31. 19. 


efe  i  chwi,  am  eich  gwasanaeth  ym 
mhabell  y  cyfarfod. 

32  Ac  ni  cldygwch  becliod  o'i  her- 
wydd,  gwedi  y  dyrchafoch  ei  oreu- 
on  o  honor  na  halogwch  chwithau 
bethau  sanctaidd  meibion  Israel ; 
fel  na  byddoch  feirw. 

PENNOD  XIX. 

1  T  dwfr  neiUduaeth  a  wneid  o  Ivdw  anner 
goch.  11  Y  gy/raith  pa  fodd  yr  arferid  ef 
wrth  buro  yr  aflan. 

LLEFARODD  yr  Arglwydd 
I   hefyd  Tvrth    Moses,    ac    wrth 
Aaron,  gan  ddywedyd, 

2  Dyma  ddeddf  y  gyfraith  a  orchy- 
mynodd  yr  Arglwydd,  gan  ddy- 
wedyd, Llefara  wrth  feibion  Israel, 
am  ddwyn  o  honynt  attat  anner 
goch  berffeith-gwbl,  yr  hon  ni  byddo 
anaf  ami,  ac  nid  aeth  iau  arni. 

3  A  rhoddwch  hi  at  Eleazar  yr 
offeiriad:  a  phared  efe  ei  dwyn  hi 
o'r  'tu  allan  i'r  gwersyU;  a  Uadded 
im  hi  ger  ei  fron  ef. 

4  A  chymmered  Eleazar  yr  offeir- 
iad heth  o'i  gwaed  hi  ar  ei  fys,  a 
^thaenelled  o'i  gwaed  lii  ar  gyfer 
wyneb  pabell  y  cyfarfod  saith 
waith. 

5  A  llosged  un  yr  anner  yn  ei  olwg 
ef:  ""ei  chroen,  a'i  chig,  a'i  gwaed, 
ynghyd  a'i  biswail,  a  lysg  efe. 

6  A  chymmered  yr  offeiriad  goed 
cedr,  ac  isop,  ac  ysgarlad;  a  bwried 
i  ganol  Uosgfa  yr  anner. 

7  A  golched  yr  offeiriad  ei  wisg- 
oedd,  troched  hefyd  ei  gnawd  mewn 
dwfr,  ac  wedi  hynny  deued  i'r  gwer- 
syll ;  ac  aflan  fydd  yr  offeiriad  hyd 
yr  hwyr. 

8  Felly  golched  yr  hwn  a'i  Uosgo 
hi  ei  ddillad  mewn  dwfr,  a  golched 
hefyd  ei  gnawd  mewn  dwfr;  ac 
aflan  fydd  hyd  yi*  hwyr. 

9  A  chasgled  un  glân  ^ludw  yr 
anner,  a  gosoded  o'r  tu  allan  i'r 
gwersyll  mewn  Ue  glân;  a  bydded 
y'nghadw  i  gynnulleidfa  meibion 
Israel,  yn  ddwfr  neillduaeth:  pech- 
aberth  yw. 

10  A  golched  yr  hwn  a  gasglo 
ludw  yr  anner,  ei  ddillad;  aflan 
fydd  hyd  yr  hwyr:  a  bydd  liyn  i 
feibion  Israel,  ac  i'r  dieithr  a  yni- 
deithio  yn  eu  mysg  hwynt,  yn 
ddeddf  dragywyddol. 

11  IT  ^  A  gyffyrddo  â  chorph  marw 
^  dyn,  aflan  fydd  saith  niwrnod. 

12  *^Ymlanhâed  trwj  y  dwfr  hwn- 
nw  y  trydydd  dydcl,  a'r  seithfed 
dydd  glân  fydd:   ac  os  y  trydydd 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1471. 


f  Lef.  15. 31. 


3  Heb.  Iwch. 

4  Heb.  hyw. 


i  Ps.  5L  7. 


dydd  nid  ymlanhâ  efe ;  yna  ni  bydd 
efe  Ian  y  seithfed  dydd. 

13  Fob  un  a  gyfiyrddo  â  chorph 
marw  dyn  fyddo  wedi  marw,  ac  nid 
ymlanhao,  «sydd  yn  halogi  taber- 
nacl  yr  Arglwydd;  a  thorrir  ym- 
aith  yr  enaid  hwnnw  oddi  wrth 
Israel :  am  na  thaenellwyd  dwfr 
neillduaeth  arno,  aflan  fydd  efe ;  ei 
aflendid  sydd  etto  arno. 

14  Dyma  y  gyfraith,  pan  fyddo 
marw  dyn  mewn  pabell :  pob  un  a 
ddelo  i'r  babell,  a  phob  un  a  fyddo 
yn  y  babell,  fydd  aflan  saith  niwrnod.  I 

15  A  phob  llestr  ^'agored  ni  byddo  "pen. 31.20. 
cadach  wedi  ei  rwymo  arno,  aflan 
yiü  efe. 

16  Pob  un  hefyd  a  gyffyrddo,  ar 
wyneb  y  maes,  âg  un  wedi  ei  ladd 
â  chleddyf,  neu  âg  un  marw,  neu 
âg  asgwm  dyn,  neu  â  bedd,  a  fydd 
aflan  saith  niwrnod. 

17  Cymmerant  dros  yr  aflan  o 
^ludw  llosg  yr  offrwm  dros  becli- 
od; a  rhodder  atto  ddwfr  *rhed- 
egog  mewn  llestr; 

18  A  chymmered  4sop,  a  golched 
un  dihalogedig  ef  mewn  dwfr,  a 
thaeneUed  ar  y  babell,  ac  ar  yr  holl 
lestri,  ac  ar  yr  holl  ddynion  oedd 
yno,  ac  ar  jr  hwn  a  gyflyrddodd  âg 
asgAvrn,  neu  un  wedi  ei  ladd,  neu 
un  wedi  marw,  neu  fedd : 

19  A  thaeneUed  y  glân  ar  yr  aflan 
y  trydydd  dydd,  a'r  seithfed  dydd; 
ac  ymlanhâed  efe  y  seithfed  dydd,  a 
golched  ei  ddillad,  ymolched  mewn 
dwfr,  a  glân  fydd  yn  yr  hwyr. 

20  Ond  y  gwr  a  haloger,  ac  nid 
ymlanhao,  torrir  ymaith  yr  enaid 
hwnnw  o  fysg  y  gynnulleidfa :  can- 
ys  efe  a  halogodd  gyssegr  yr  Ar- 
glwydd, ni  thaenellwyd  arno  ddwfr 
y  neiUduaeth ;  aflan  yw  efe. 

21  A  bydd  iddynt  yn  ddeddf  dra- 
gywyddol, bod  i'r  hwn  a  daenello 
ddwfr  y  neillduaeth,  olchi  ei  ddiUad ; 
a'r  hwn  a  gyfiyrddo  â  dwfr  y  neiU- 
duaeth, a  fydd  aflan  hyd  yr  hwyr. 

22  A'r  hyn  oil  a  gyffyrddo  yr 
aflan  âg  ef,  fydd  aflan:  a'r  dyn  a 
gyffyrddo  â  hynny,  fydd  aflan  hyd 
yr  hwyr. 

PENNOD  XX. 

1  Flant  Israel  yn  dyfod  i  Sin;  lie  y  hu  farw 
Miriam.  2  Ewynt-hwy  yn  tuchan  o  eisieu 
dwfr.  7  Moses  yn  taro  y  graig,  ac  yn  dwyn 
allan  ddiofr  ym  Merihah.  12  Cospedigaeth 
Moses  ac  Aaron,  am  eu  petrusedd.  14  Moses 
yn  Cades  yn  deisyfu  ffordd  i  dramwy  trwy 
Edom;  ac  yn  cael  ei  naccdu.  22  Aaron  yn 
rhoddi  ifynu  eile  i  Eleazar,  ac  yn  marw. 


Moses  yn  taro  y  graig. 


NUMERI,  XX. 


Marwolaeth  Aaron. 


Cyn 

GEIST 

1453. 


»Eiod.l7.2. 


b  pen.  11. 1, 
S3,  a  14. 37. 
R  16.  32, 
35,  46. 

cExod.17.3. 


û  pen.  14.  5. 
a  16.  4. 
«pen.  14. 10. 


fEx  0(1.17.5. 


E  Neh.  9. 15. 
Ps.  78. 15, 
16.  a  105. 
41.  a  114. 8. 

Es.  43.  20. 
a  48.  2L 


t  Fa.  106. 33. 


lExoi3.17.C. 
lUor.10.4. 


k  pen.  27.14. 
Ueut.  1. 37. 
a  3.  26. 
a  3a  51. 


lDeut.33.8. 

Ps.  95.  8.  a 

lOG.  32,  (Stc. 
2  Hynny 

yw,  Ci/n- 

nen. 


AMEIBION  Israel,  sef  yr  hoU 
gynnuUeidfa,  a  ddaethant  i 
anialwcli  Sin,  yn  y  mis  cyntaf ;  ac 
arhôdd  y  bobl  yn  Cades ;  yno  hef- 
yd  y  bu  farw  Miriam:  ac  yno  y 
claddwyd  hi. 

2  Ac  nid  oedd  dwfr  i'r  gynnuU- 
eidfa: a  hwy  a  ymgasglasant  yn 
erbyn  Moses  ac  Aaron. 

3  Ac  *  ymgynhennodd  y  bobl  â 
Moses,  a  Uefarasant,  gan  ddywedyd, 
0  na  buasem  feirw  ^pan  fii  feirw 
ein  brod}T  ger  bron  yr  Arglwydd  ! 

é'^Paham  y  dygasocli  gynnuUeidfa 
yr  Arglwydd  i'r  anialwch  liwn,  i 
farw  o  lionom  ni  a'n  hanifeiUaid 
ynddo  ? 

5  A  phaham  y  dygasocli  ni  i  fynu 
o'r  Aipht,  i'n  dwyn  ni  i'r  lie  drwg 
yma?  lie  heb  had,  na  ffigysbren,  na 
gwinwydden,  na  phomgranadbren, 
ÇC  heb  dd^vfr  i'w  yfed? 

6  A  daeth  Moses  ac  Aaron  oddi 
ger  bron  y  gynnuUeidfa,  i  ddrws  pa- 
beU  y  cyfarfod;  ac  ^a  syrthiasant  ar 
eu  hAvynebau:  *a  gogoniant  yr  Ar- 
glwydd a  ymddangosodd  iddynt. 

7  IT  A  Uefarodd  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

8  ^Cymmer  y  w'ialen,  a  chasgl  y 
gynnuUeidfa,  ti  ac  Aaron  dy  f rawd ; 
ac  yn  eu  gŵydd  hwynt  Uefcrwch 
wrth  y  graig,  a  hi  a  rydd  ei  dwfr: 
sa  thyn  dithau  iddynt  dd\Yfr  o'r 
graig,  a  dioda  y  gynnuUeidfa  a'u 
hanifeiUaid. 

9  A  Moses  a  gymmerodd  y  wîalcn 
oddi  ger  bron  yr  Arglwydd,  megis 
y  gorchymynasai  efe  iddo. 

10  A  Moses  ac  Aaron  a  gynniül- 
asant  y  dyrfa  ynghyd  o  flaen  y 
graig :  ac  ^  efe  a  ddywedodd  ^vi'tli- 
ynt,  Gwrandêwch  yn  awr,  chwi 
wrthryfeh^yr ;  Ai  o'r  graig  hon  y 
tynmvn  i  chwi  dd^vfr? 

11  A  Moses  a  gododd  ei  law,  ac  a 
darawodd  y  graig  dd^vy  waith  a'i 
wialen :  a  '  daeth  dwfr  lawer  aUan ; 
a'r  gynnuUeidfa  a  yfodd,  a'u  hani- 
feiUaid he/yd. 

12  ^  A  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  ac  wrth  Aaron,  Am 
^  na  chredasoch  i  mi,  i'm  sanct- 
eiddio  y'ngŵydd  meibion  Israel : 
am  hynny  ni  ddygwch  y  dyrfa  hon 
i'r  tir  a  roddais  iddynt. 

13  ^Dyma  ddyfroedd  ^Meribah; 
Ue  yr  ymgynhennodd  meibion  Is- 
rael a'r  Arglwydd  ;  ac  y  sancteidd- 
i^yd  ef  ynddynt. 

14  1Í  A  Moses  a  anfonodd  genhad- 


on  o  Cades  at  frenhin  Edom,  gan 
ddywedyd,  Fel  hyn  y  dywed  Israel 
"dy  frawd;  Ti  a  wyddost  yr  hoU 
Hinder  a  gawsom  ni : 

15  Pa  wedd  yr  aeth  ein  tadau  i 
waered  i'r  Aipht,  ac  yr  arhosasom 
yn  yr  Aipht  lawer  o  ddyddiau ;  ac  y 
drygodd  yr  Aiphtiaid  ni,  a'n  tadau. 

16  A  "  ni  a  waeddasom  ar  yr  Ar- 
glwydd; ac  efe  a  glybu  ein  Uef  ni, 
ac  °  a  anfonodd  angel,  ac  a'n  dug  ni 
allan  o'r  Aipht :  ac  wele  ni  yn  Cades, 
dinas  ar  g-wrr  dy  ardal  di. 

17  Attolwg,  gad  i  ni  fyned  trwy 
dy  wlad:  nid  awn  tr^yy  faes,  na 
gwinUan,  ac  nid  yfwn  ddwfr  un 
ffynnon:  prêAffordd  y  brenhin  a 
gerddwn;  ni  thrown  ar  y  Uaw  dde- 
hau  nac  ar  y  UaAV  as\vy,  nes  i  ni 
fyned  aUan  o'th  derfynau  di. 

18  A  dywedodd  Edom  wi'tho,  Na 
thyi'ed  lieibio  i  mi,  rhag  i  mi  ddy- 
fod  a'r  cleddyf  i'th  gyfarfod. 

19  A  meibion  Israel  a  ddywedas- 
ant  wrtho,  Ar  hyd  y  brif-flbrdd  yr 
a^vn  i  fynu;  ac  os  m}^  ncu  fy 
anifeiUaid  a  yfwn  o'th  ddwfr  di, 
î*  rhoddaf  ei  werth  ef ;  yn  unig  ar  fy 
nhraed  yr  âf  trwodd  yn  ddiniwed. 

20  Yntau  a  ddywedodd,  Ni  chci 
fyned  trwodd.  A  daeth  Edom  aUan 
i  gyfarfod  âg  ef,  â  phobl  lawer,  ac 
â  Uaw  gref. 

21  Felly  Edom  ^a  naccaodd  roddi 
ffordd  i  Israel  trwy  ei  fro  :  am  hyn- 
ny 'Israel  a  drodd  oddi  wrtho  ef. 

22  11  A  meibion  Israel,  sef  yr  hoU 
gynnuUeidfa, "  a  deithiasant  o  Cades, 
ac  a  ddaethant  i  fynydd  Hor. 

23  A'r  Arglwtdd  a  lefarodd  wrth 
Moses  ac  Aaron  ym  mynydd  Hor, 
wrth  derfyn  tir  Edom,  gan  ddy- 
wedyd, 

24  Aaron  a  gesglir  at  ei  bobl :  ac 
ni  ddaw  i'r  tir  a  roddais  i  feibion 
Israel ;  am  i  chm  anufuddhâu  i'm 
^gair,  \n't\\  ddwfr  *Meribah. 

25  'Cymmer  Aaron  ac  Eleazar  ei 
fab,  a  dwg  Invynt  i  fynu  i  fynydd 
Hor; 

26  A  diosg  ei  wisgoedd  oddi  am 
Aaron,  a  gwisg  hwj^nt  am  Eleazar 
ei  fab  ef :  canys  Aaron  a  gesglir  at 
ei  bobl,  ac  a  fydd  farw  yno. 

27  A  gwnaeth  Moses  megis  y  gor- 
chymynodd  yr  Arglwydd  :  a  hwy 
a  aethant  i  fynu  i  fynydd  Hor,  yng 
ngŵydd  yr  hoU  gynnuUeidfa. 

28  A  diosgodd  Moses  oddi  am 
Aaron  ei  wisgoedd,  ac  a'u  gwisg- 
odd  h^vynt  am  Eleazar  ei  fab  ef : 


Cyn 
CRIST 

1453. 

mDeiit.23.7. 
«bad.  la 
12. 


n  Exod.  2. 
23.  a  3.  7. 


e  Exod.  14. 
19.  a  23. 20. 


P  Dent,  2. 
6,28. 


1  Edrvch 
Deut.  2. 29. 


r  Dcut.  2. 

4,5. 

Bam.  IL 
18. 
•  pen.  33. 37. 


3  Heb. 

getiau. 
*  Hynny 

yw,  C/jn- 

nen. 
» pen.  33. 38. 

lleut.  32. 

60. 


1452. 


Y  seirj^h  tanllyd. 


NUMERI,  XXI. 


Teithiau  Israel. 


CRIST 

1452. 

n  Dent.  10. 
6.  aS2.  50. 


I  Fellv 
Deui."S4.8. 


a  pen.  33. 40. 
Edryoh 
Barii.l.lC. 


2  Hyiiny 

'Difrod. 
»>  pen.  33. 41. 


0  pen.  11.  6. 


dlCor.lO.g. 
e  Deut.  8.1a. 


I  Fxod.  8. 8, 
28. 

1  IJreu. 
13.  Ü. 

Act.  8.  24. 


B  2  Bren. 

la*. 

loan  3. 14L 


a  "bu  farw  Aaron  yno  ym  mhen  y 
mynydd.  A  disgynodd  Moses  ac 
Eleazar  o'r  mynydd. 

29  A'r  holl  gynnnlleidfa  a  welsant 
farw  Aaron ;  a  holl  dŷ  Israel  a  wyl- 
asant  am  Aaron  ^ddeng  niwinod 
ar  hugain. 

PENNOD  XXI. 

1  Israel  trwy  ieth  colled  yn  difetlia  y  Canaan- 
eaid  yn  Hormah.  4  Y  hobl  yn  tuchan,  ac  yn 
cael  eu  hrathu  gan  eeirph  tanllyd;  7  ac  ar 
eu  liedifeirwch  yn  cael  eu  hiachâti  gan  y 
sarph  ires.  10  Amryio  deilhiau  yr  Israel- 
iaid.    21  Gorchfygu  Sehon,  S3  ac  Og. 

'R  ^brenhin  Arad,  y  Canaanead, 
preswylydd  y  dehau,  a  glybu 
fod  Israel  yn  dyfod  ar  liyd  fíbrdd 
yr  ysbii^yr;  ac  a  ryfelodd  yn  erbyn 
Israel,  ac  a  ddaliodd  rai  o  honynt 
yn  garcharorion. 

2  Ac  addunodd  Israel  adduned  i'r 
Aeglwydd,  ac  a  ddy^vedodd,  Os 
gan  roi  y  rlioddi  y  bobl  ynia  yn  fy 
Uaw,  yna  mi  a  ddifrodaf  eu  dinas- 
oedd  h^vj'^nt. 

3  A  gAvrandawodd  yi*  Arglwydd 
ar  lais  Israel ;  ac  a  roddodd  y  Ca- 
naaneaid  yn  ei  law  ef ;  ac  efe  a'u 
difrododd  h^vynt,  a'u  diuasoedd ;  ac 
a  alwodd  enw  y  Uc  hwnniv  ^Hormah. 

4  IT  A  ^hwy  a  aetliant  o  iynydd 
Hor,  ar  Jiyd  íFordd  y  mor  coch,  i 
amgylchu  tir  Edom :  a  chyfyng  yd- 
oedd  ar  enaid  y  bobl,  o  her\vydd  y 
ffordd. 

5  A  Uefarodd  y  bobl  yn  erbyn 
Duw,  ac  yn  erbyn  Moses,  Paîiam 
y  dygasocli  ni  o'r  Aipht,  i  farw  yn 
yr  anialwcli  ?  canys  nid  oes  na  bara 
na  dwfr;  *=a  flBaidd  yw  gan  ein  hen- 
aid  y  bara  gwael  hivn. 

6  *A'r  Arglwydd  a  anfonodd  ym 
mysg  y  bobl  ®  scirph  tanllyd ;  a  hwy 
a  frathasant  y  bobl :  a  bu  feirw  o 
Israel  bobl  lawer. 

7  1Í  A  daetli  y  bobl  at  Moses,  a 
dywedasant,  Pcchasom;  canys  llef- 
arasom  yn  erbyn  yr  Arglwydd,  ac 
yn  dy  erbyn  ditliau :  ^^gAveddia  ar 
yr  Arglwydd,  ar  yrru  o  hono  ef  y 
seirph  oddi  ^vi'thym.  A  gweddiodd 
Moses  dros  y  bobl. 

8  A  dyAvedodd  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  Gwna  i  ti  sarph  dan- 
11yd,  a  gosod  ar  drostan :  a  phawb 
a  frather,  ac  a  edi-ycho  ar  honuo, 
fydd  byw. 

9  A  sg\\Tiaeth  Moses  sarph  bres, 
ac  a'i  gosododd  ar  drostan:  yna  os 
brathai  sarph  wr,  ac  edrych  o  hono 
ef  ar  y  sarph  bres,  byw  fyddai 

ISS 


10  1Í  A  meibion  Israel  a  gychwyn- 
asant  oddi  yno,  ac^a  wersyUasant 
yn  Oboth. 

11  A  hwy  a  aethant  o  Oboth,  ac  *a 
wersyUasant  ^  y'ngharneddau  Aba- 
rim,  yn  yr  anialwch,  yr  liwn  oedd 
ar  gyfer  Moab,  tu  a  chodiad  haul. 

12  1Í  ^  CycliAA^nasant  oddi  yno,  a 
gwersyUasant  wrtli  afon  Zared. 

13  Cychwynasant  oddi  yno,  a  gwer- 
syUasant wrth  ryd  Arnon,  yr  hon 
sydd  yn  yr  anialwch,  yn  dyfod  allan 
o  ardal  yr  Amoriaid:  canys  ^  Anion 
oedd  dcri^Ti  Moab,  rhwng  Moab  a'r 
Amoriaid. 

14  Am  hynny  dywedir  yn  llyfr 
rhyfcloedd  yr  Arglwydd,  *Y  peth 
a  wnaetli  efe  yn  y  mor  coch,  ac  }ti 
afonydd  Arnon, 

15  Ac  wrth  raiadr  yr  afonydd,  yr 
Invn  a  dreigla  i  breswylfa  Ar,  ac  a 
^  b^vysa  at  derfyn  Moab. 

IG  Ac  oddi  yno  yr  aethant  i  Beer : 
lionno  yiv  y  fíyimon  lie  y  dywedodd 
yi'  Arglwydd  "vvrth  Moses,  Casgl  y 
bobl  ynghyd,  a  mi  a  roddaf  idd}Tit 
ddwfr. 

17  1Í  Yna  y  canodd  Israel  y  gan 
hon :  Cyfod,  íFynnon ;  '^  cenwch  iddi. 

18  Ffynnon  a  gloddiodd  y  ty^vj^s- 
ogion,  ac  a  gloddiodd  pennaethiaid 
y  bobl,  ynghyd  a'r  deddf^yr,  a'u 
iffyn.  Ac  o'r  anialwch  yr  aethant 
i  îtíattanah : 

19  Ac  o  Mattanah  i  Nahaliel;  ac 
o  Nahaliel  i  Bamoth : 

20  Ac  o  Bamoth,  yn  y  dyfRyn 
sydd  '^y'ngwlad  Moab,  i  ben  ^y  bryn 
sydd  yn  edrych  tu  ''a'r  diflaeth- 
wcli. 

21  *i  Yna  "yr  anfonodd  Israel 
gcnhadau  at  Sehon  brenliin  yr  Am- 
oriaid, gan  ddywedyd, 

22  °Gâd  i  mi  fjaied  tnA7  dy  dir: 
ni  throwii  i  facs,  na  gwinUan;  nid 
yfwn  dd^vfr  tin  ffynnon:  ar  hyd 
ffordd  y  brenliin  y  cerddAvn,  hyd 
onid  elom  aUan  o'th  derfynau  di. 

23  "Ac  ni  roddodd  Sehon  i  Israel 
ffordd  trAvy  ei  wlad :  ond  casglodd 
Sehon  ei  holl  bobl,  ac  a  aeth  allan 
yn  erbyn  Israel  i'r  anialwch :  ac  efe 
a  ddaeth  i  Jahas,  ac  a  ymladdodd 
yn  erbyn  Israel. 

24  Ac  I"  Israel  a'i  tarawodd  ef  â 
min  y  cleddyf ;  ac  a  oresgynodd  ei 
dir  ef,  o  Arnon  hyd  Jabboc,  hyd  at 
feibion  Ammon:  canys  cadarn  oedd 
terfyn  meibion  Ammon. 

25  A  chymmerodd  Israel  yr  holl 
ddinasoedd  hynny :  a  thrigodd  Israel 


Cyn 
CRIST 

1452. 

k  pen.  33. 43. 
1  pen.  33. 44. 

S  Hfb. 
yn  IJe- 
Abatim. 


l'Deut.2.13. 


I  Tarn.  U. 

18. 


<  Neu, 
Faheb  yn 
Suphalu 


6  orwedd  ar. 


6  Net!, 
altehwch. 


T  Heb. 
ym  mace. 

8  Pisgah. 

9  Jesimon. 

m  Dent.  2. 
20,27. 
Bavn.  11. 
19. 

1  pen.  20. 17. 


oDcut.2t).T. 


PDent.2.33. 
a  29.  7. 
Jos.  12.  2. 
a  24.  8. 
Neh.  9.  22. 
Ps.  135. 10, 
11. 

a  136. 19. 
Amos  2. 9. 


Gorchfygu  Sehon  ac  Og. 


NUMERI,  XXII. 


Balac  yn  anfon 


Cyn 

CRIST 

1452. 

2  Heb. 

ferched. 


'ljer.43.45. 


3  Uchei- 
feydd 

Arnon. 
r  1  Bren.  11. 

7,33. 

2  Bicn.  23. 

13. 


•  Deut.  3.  L 
a  29.  7. 


•  Ps.  135. 10, 
11. 
a  136.  20. 


»  pen.  33. 48. 


*>  Exod.  15. 
15. 


yn  holl  ddinasoedd  yr  Amoriaid,  yn 
Hesbon,  ac  yn  ei  holl  ^bentrefydd. 

26  Canys  dinas  Sehon,  brenhin  jr 
Amoriaid,  ydoedd  Hesbon,  ac  yntau 
a  ryfelasai  yn  erbyn  brenhin  Moab, 
yr  hwn  a  faasai  o'r  blaen,  ac  a  ddug 
ei  dir  ef  oddi  amo,  hyd  Arnon. 

27  Am  hynny  y  dywed  y  diarheb- 
wyr,  Deuwch  i  Hesbon;  adeilader 
a  chadanihâer  dinas  Sehon. 

28  Canys  i  tan  a  aeth  allan  o  Hes- 
bon, a  fflam  o  ddinas  Sehon :  bwyt- 
taodd  Ar  ym  Moab,  a  pherchen- 
nogion  ^Bamoth  Arnon. 

29  Gwae  di,  Äloab ;  darfu  am  danat, 
bobl  'Cemos:  rhoddodd  ei  feibion 
diangol,  al  ferched,  mewn  caeth- 
iwed  i  Sehon  brenhin  yr  Amoriaid. 

30  Saethasom  hwynt:  darfu  am 
Hesbon,  hyd  Dibon:  ac  anrheith- 
iasom  hyd  Nophah,  yr  hon  sydd 
hyd  Medeba. 

31  IT  A  thrigodd  Israel  yn  nhir  yr 
Amoriaid. 

32  A  Moses  a  anfonodd  i  chwilio 
Jazer:  a  hwy  a  orchfygasant  ei 
phentrefydd  hi,  ac  a  yrrasant  ym- 
aith  yr  Amoriaid  y  rhai  oedd  yno. 

33  11  'Troisant  hefyd  ac  aethant 
i  iynu  hyd  ifordd  Basan:  ac  Og 
brenhin  Basan  a  ddaeth  allan  yn 
eu  herbyn  hwynt  i  ryfel,  hyd  Edrei, 
efe  a'i  holl  bobl. 

34  A  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  Nac  ofaa  ef:  canys 
yn  dy  law  di  y  rhoddais  ef,  a'i  holl 
bobl,  a'i  dir;  *a  gwnei  iddo  ef 
megis  y  gwnaethost  i  Sehon  bren- 
hin yr  Amoriaid,  yr  hwn  oedd  yn 
trigo  yn  Hesbon. 

35  Am  hynny  y  tarawsant  ef,  a'i 
feibion,  a'i  holl  bobl,  fel  na  adawyd 
iddo  ef  weddill :  a  hwy  a  berchen- 
nogasant  ei  dir  ef. 

PENNOD  XXII. 

1  Cenhadon  cyntaf  Balac  yn  cael  nag  gan  Ba- 
laam. 15  Ei  ail-genhadon  ef  yn  cael  ganddo 
ddyfod.  22  ÄTigel  a'i  lladdasai  ef,  oni  hu- 
asai  i'w  asen  ei  waredu  ef,    36  Balac  yn  ei 

groesawu  ef, 

A^MEIBION  Israel  a  gychwyn- 
asant,  ac  a  wersyUasant  yn 
rhosydd  Moab,  am  yr  lorddonen  a 
Jericho. 

2  H  A  gwelodd  Balac  mab  Sippor 
yr  hyn  oil  a  wnaethai  Israel  i'r 
Amoriaid. 

3  Ac  ^ofiiodd  Moab  rhag  y  bobl 
yn  fawr;  canys  Uawer  oedd:  a  bu 
gyfyng  ar  Moab  o  achos  meibion 
Israel 


4  A  dywedodd  Moab  wrth  ""  henur- 
iaid  Midian,  Y  gynnuUeidfa  hon  yn 
a^vr  a  lyfant  ein  hoU  amgylchoedd, 
fel  y  Uyf  yr  ŷch  weUt  y  maes.  A 
Balac  mab  Sippor  oedd  frenhin  ar 
Moab  yn  yr  amser  hwnnw. 

5  "^Ac  efe  a  anfonodd  genhadau 
at  Balaam  mab  Beor,  i  "  Pethor,  (yr 
hon  sydd  wrth  afon  tir  meibion  ei 
bobl,)  i'w  gyrchu  ef ;  gan  ddywed- 
yd,  Wele,  ìbobl  a  ddaeth  aUan  o'r 
Aipht :  wele,  y  maent  yn  cuddio 
'^wyneb  y  ddaear;  ac  y  maent  yn 
aros  ar  fy  nghyfer  i. 

6  Yr  awr  hon,  gan  hynny,  tyred, 
attolwg,  melldithia  i  mi  y  bobl 
yma ;  canys  cryfach  ydynt  na  mi : 
ond  odid  mi  allwn  ei  daro  ef,  a'u 
gyrru  hwynt  o'r  tir:  canys  mi  a 
wn  mai  bendigedig  fydd  yr  hwn  a 
fendithiech  di,  a  meUdigedig  fydd 
yr  hwn  a  felldithiech. 

7  A  henuriaid  Moab,  a  henuriaid 
Midian,  a  aethant,  a  gwobr  dewin- 
iaeth  yn  eu  d^vylaw :  daethant  hef- 
yd at  Balaam,  a  dywedasant  iddo 
eiriau  Balac. 

8  A  dywedodd  yntau  wrthynt,  Llet- 
tŷwch  yma  heno ;  a  rhoddaf  i  chwi 
atteb  megis  y  llefaro  yr  Arglwydd 
wrthyf.  A  thywysogion  Moab  a  ar- 
hosasant  gyd  â  Balaam. 

9  A  daeth  Duw  at  Balaam,  ac  a 
ddywedodd,  Pwy  yw  y  dynion  hyn 
sydd  gyd  â  thi? 

10  A  dywedodd  Balaam  wrth 
Dduw,  Balac  mab  Sippor,  brenhin 
Moab,  a  ddanfonodd  attaf,  gan 
ddywedyd, 

11  Wele  bobl  wedi  dyfod  aUan  o'r 
Aipht,  ac  yn  gorchuddio  wyneb  y 
ddaear:  yr  awr  hon  tyred,  rhega 
hwynt  i  mi ;  felly  ond  odid  y  gallaf 
ryfela  â  hwynt,  a'u  gyrru  allan. 

12  A  dywedodd  Duw  ^vrth  Bar 
laam,  Na  ddos  gyd  â  hwynt;  na 
felldithia  y  bobl :  canys  bendigedig 
ydynt 

13  A  Balaam  a  gododd  y  bore, 
ac  a  ddywedodd  Avrth  dywysogion 
Balac,  Ewch  i'ch  gwlad :  oblegid  yr 
Arglwydd  a  naccaodd  adael  i  mi 
fyned  gyd  â  chwi. 

14  A  thywysogion  Moab  a  god- 
asant,  ac  a  ddaethant  at  Balac ;  ac 
a  ddywedasant,  Naccaodd  Balaam 
ddyfod  gyd  â  ni. 

15  H  A  Balac  a  anfonodd  eilwaith 
f\vy  o  dywysogion,  anrhydeddusach 
na'r  rhai  hyn. 

16  A  hwy  a  ddaethant  at  Balaam ; 


Cyn 

CRIST 

1452. 

c  pen.  31. 8. 
Jos.  13.  21. 


d  Dent.  23.4. 
Job.  13.  22. 
a  24.  9. 
Neh.  13. 

Mic.  6.  5. 

2Petr2.15. 

Judas  11. 

Dat.  2. 14. 
e  Eàrych 

pen.  23.  7. 

Deut.  23. 4. 
2  Heb. 

llijgad. 


ItìO 


am  Balaam. 


NUMERI,  XXII. 


A  sen  Balaam  yn  lief  am. 


Cyn 

CEIST 

1452, 


fpen.24.13. 


*  1  Bren.  22. 
14. 

2  Uliron. 
18.13. 


h  ad.  35. 
pen.  23. 12, 
2G. 


»  Edrjch 
2  Bren.  6. 

17. 

Dan.  10.7. 
Act.  22.  9. 
2  Petr  2. 
16. 
Judat  U. 


ac  a  ddywedasant  wrtho,  Fel  hyn  y 
dy wed  Balac  mab  Sippor ;  Attolwg, 
na  luddier  di  rhag  dyfod  attaf : 

17  Canys  gan  anrhydeddu  y'th 
anrhydeddaf  yn  fawr;  a'r  hyn  oil 
a  ddywedech  wrthyf,  a  Avnaf :  tyred 
dithau,  attolwg,  rhega  i  mi  y  bobl 
hyn. 

18  A  Balaam  a  attebodd  ac  a 
ddywedodd  wrth  weision  Balac,  ^Pe 
rhoddai  Balac  i  mi  arian  ac  aur  Ion- 
aid  ei  dy,  sni  allwn  fyned  dros  air 
yr  Arglwydd  fy  Nuw,  i  wneuthur 
na  bychan  na  mawr. 

19  Ond,  attolwg,  yn  awr,  arhoswch 
chwithau  yma  y  nos  hon;  fel  y 
caflPwyf  wybod  beth  a  ddywedo  yr 
Arglwydd  wrthyf  yn  ychwaneg. 

20  A  daeth  Duw  at  Balaam  liw  nos, 
a  dywedodd  wrtho,  Os  i'th  gyrchu 
di  y  daeth  y  dynion  hyn,  cyfod,  dos 
gyd  â  hwynt :  ac  er  hynny  ^  y  peth 
a  lefarwyf  wrthyt,  hynny  a  wnei  di. 

21  Yna  y  cododd  Balaam  yn  fore, 
ac  a  gyfrwyodd  ei  asen,  ac  a  aeth 
gyd  â  thywysogion  Moab. 

22  1Í  A  dig  Duw  a  ennynodd,  am 
iddo  ef  fyned :  ac  angel  yr  Ar- 
glwydd a  safodd  ar  y  ffordd  i'w 
wrthwynebu  ef ;  ac  efe  yn  march- 
ogaeth  ar  ei  asen,  al  ddau  langc 
gyd  âg  ef 

23  'A'r  asen  a  welodd  angel  yr  Ar- 
glwydd jn  sefyU  ar  y  ffordd,  a'i 
gleddyf  yn  noeth  yn  ei  law :  a  chil- 
iodd  yr  asen  allan  o'r  ffordd,  ac  a 
aeth  i'r  maes :  a  tharawodd  Balaam 
yr  asen,  i'w  throi  i'r  ffordd. 

24  Ac  angel  yr  Arglwydd  a 
safodd  ar  Iwybr  y  gwinllannoedd,  a 
magwyr  o'r  ddeutu. 

25  Pan  welodd  yr  asen  angel  yr 
Arglwydd,  yna  hi  a  ymwasgodd 
at  y  fag^vyr;  ac  a  wasgodd  droed 
Balaam  wrth  y  fagwyr:  ac  efe  a'i 
tarawodd  hi  eilwaith. 

26  Ac  angel  yr  Arglwydd  a  aeth 
ym  mhellach ;  ac  a  safodd  mewn 
lie  cyfyng,  Ue  nid  oedd  ffordd  i  gilio 
tu  a'r  tu  dehau  na'r  tu  aswy. 

27  A  gwelodd  yr  asen  angel  yr 
Arglwydd;  ac  a  orweddodd  dan 
Balaam:  yna  yr  ennynodd  dig 
Balaam;  ac  efe  a  darawodd  yr 
asen  â  ffon. 

28  A'r  Arglwydd  a  agorodd  safn 
yr  asen;  a  hi  a  ddywedodd  ^\Tth 
Balaam,  Beth  a  wneuthum  i  ti,  pan 
dare  waist  fi  y  tair  gwaith  hyn  ? 

29  A  dywedodd  Balaam  wrth  yr 
asen,   Am   i   ti  fy  siommi     0  na 


byddai  gleddyf  yn  fy  Haw ;    canys 
yn  a^vr  y'th  laddwn. 

30  A  dywedodd  yr  asen  wrth  Ba- 
laam, Onid  myfi  yw  dy  asen,  yr 
hon  y  marchogaist  arnaf  er  pan 
^ydwyf  eiddot  ti,  hyd  y  dydd  hwn? 
gan  arfer  a  arferais  i  wneuthur  i  ti 
fel  hyn?  Ac  efe  a  ddywedodd,  Na 
ddo. 

31  A'r  Arglwydd  ^  a  agorodd  lyg- 
aid  Balaam ;  ac  efe  a  welodd  angel 
yr  Arglwydd  yn  sefyll  ar  y  ffordd, 
a'i  gleddyf  noeth  yn  ei  law:  ac 
efe  a  ogwyddodd  ei  ben,  ac  a  ym- 
giymmodd  ar  ei  wyiieb. 

32  A  dywedodd  angel  yr  Ar- 
glwydd wrtho,  Paham  y  tarewaist 
dy  asen  y  tair  gwaith  hyn?  Wele, 
mi  a  ddeuthum  allan  yn  wrthwyn- 
ebydd  i  ti  •  canys  cyfeiliornus  y w  y 
ffordd  hon  yn  fy  ngolwg. 

33  A'r  asen  a'm  gwelodd;  ac  a 
giliodd  rhagof  y  tair  gwaith  hyn: 
oni  buasai  iddi  gilio  rhagof,  diau 
yn  awr  y  lladdaswn  di,  ac  a'i  gad- 
awswn  hi  yn  fyw. 

34  A  Balaam  a  ddywedodd  wrth 
angel  yr  Arglwydd,  Pechais;  obleg- 
id  ni  \vyddwn  dy  fod  di  yn  sefyll 
ar  y  ffordd  yn  fy  erbyn:  ac  yr  awr 
hon,  OS  drwg  yw  yn  dy  olwg,  dy- 
chwelaf  adref 

35  A  dywedodd  angel  yr  Ar- 
glwydd wrth  Balaam,  Dos  gyd  a'r 
dynion ;  a'r  gair  a  lefarwyf  ŵthyt, 
hynny  yn  unig  a  leferi.  Felly  Balaam 
a  aeth  gyd  â  thywysogion  Balac. 

36  11 A  chlybu  Balac  ddyfod  Ba- 
laam :  ac  efe  a  aeth  i'w  gyfarfod  ef  i 
ddinas  Moab ;  yr  hon  sydd  ar  ardal 
Arnon,  yr  hon  sydd  ar  gwrr  eitliaf 
y  terfyn. 

37  A  dywedodd  Balac  wrth  Ba- 
laam, Onid  gan  anfon  yr  anfonais 
attat  i'th  gyrchu?  paham  na  ddeuit 
ti  attaf?  Oni  allwn  i  dy  wneuthur 
di  yn  anrhydeddus? 

38  A  dywedodd  Balaam  wrth  Ba- 
lac, Wele,  mi  a  ddeuthum  attat : 
gan  allu  a  allaf  fi  lefaru  dim  yr 
awr  hon?  y  gair  a  osodo  Duw  yn 
fy  ngenau,  hwnnw  a  lefaraf  fi. 

39  A  Balaam  a  aeth  gyd  â  Balac ; 
a  liwy  a  ddaethant  i  Gaer-*Husoth. 

40  A  Uaddodd  Balac  wartheg  a  def- 
aid;  ac  a  anfonodd  ran  i  Balaam, 
ac  i'r  tywysogion  oedd  gyd  âg  ef 

41  A'r  bore  Balac  a  gymmerodd 
Balaam,  ac  a  aeth  âg  ef  i  fynu  i 
uchelfeydd  Baal;  fel  y  gwelai  oddi 
yno  gwrr  eithaf  y  bobL 


Cyn 
CRIST 

1452. 


8  Neu, 
vdwyfy 
hyd,  IfC. 


k  Edrych 
Gen.  21. 19. 
Ljic  24. 16, 
31. 


<Neu, 
Heolÿdd. 


161 


Offrivm  Balac. 


NÜMERI,  XXIII. 


Dammeg  Balaam. 


Cyn 
CEIST 

1452. 


SNeu, 
oV  neilldu. 


»  Deut.  33. 
28. 


b  Gen.  13.16. 


tBeh. 

wnel  fy 
enaid.  neu, 
ft/  einioes. 

ePs.n6.15. 


"  Sephiio. 


PENNOD  XXIII. 

1, 13, 28  Offrwm  Balac.  7, 18  Dammeg  Balaam. 

ADYWEDODD  Balaam  wtli 
Balac,  Adeilada  i  mi  yma  saitli 
allor;  a  darpara  i  mi  yma  saith  o 
fusiych,  a  saith  o  hyi'ddod. 

2  A  gwnaetli  Balac  megis  ag  y 
dywedodd  Balaam.  Ac  offrymmodd 
Balac  a  Balaam  fastach  a  liwrdd  ar 
bob  aUor. 

3  A  dywedodd  Balaam  wrth  Ba- 
lac, Saf  di  wrth  dy  boetli-ofir^vm; 
myfi  a  âf  oddi  7jma .  ond  odid  daw 
yr  Arglwydd  i'm  cyfarfod ;  a  myn- 
egaf  i  ti  pa  air  a  ddangoso  efe  i  mi. 
Ac  efe  a  aeth  ^i  le  uchel. 

4  A  chyfarfu  Duw  â  Balaam;  a 
dywedodd  Balaam  wrtlio,  Darper- 
ais  saith  allor,  ac  aberthais  fustach 
a  hwrdd  ar  bob  allor. 

5  A  gosododd  yr  Arglwydd  air 
y'ngenau  Balaam ;  ac  a  dd jvvedodd, 
Dychwel  at  Balac,  a  dywed  fel  hyn. 

6  Ac  efe  a  ddychwelodd  atto.  Ac 
wele,  efe  a  holl  dyAvysogion  Moab 
yn  sefyU  wrth  ei  boeth-offi-wm. 

7  Ac  efe  a  gymmerodd  ei  ddam- 
meg,  ac  a  ddywedodd,  0  ^Siria  y 
cyrchodd  Balac  brenhin  Moab  fyfi, 
o  fynyddoedd  y  dwyrain,  gan  ddy- 
wedyd,  Tyred,  melldithia  i  mi  Ja- 
cob ;  tyred,  a  ffieiddia  Israel. 

8  Pa  fodd  y  rhegaf  yr  hwn  ni  reg- 
odd  Duw?  a  pha  fodd  y  ffieiddiaf  ?/r 
Jiivn  ni  fiSeiddiodd  yr  Arglwydd  ? 

9  Canys  o  ben  y  creigiau  y  gwel- 
af  ef,  ac  o'r  bryniau  yr  edrychaf 
amo;  wele,  ^bobl  yn  preswylio  eu 
hun,  ac  heb  eu  cyfrif  ynghyd  â'r 
cenhedloedd. 

10  *'P^vy  a  rif  Iwch  Jacob,  a  rhifedi 
pedwaredd  ran  Israel?  Marw  a 
^  wnelwyf  "  o  farwolaeth  yr  uiiiawn, 
a  bydded  fy  niwedd  fel  yr  eiddo 
yntau. 

11  A  dyAvedodd  Balac  wi'th  Ba- 
laam, Beth  a  Avnaethost  i  mi?  I 
regu  fy  ngelynion  y'th  gymmerais; 
ac  wele,  gan  fendithio  ti  ^'u  bcn- 
dithiaist. 

12  Ac  efe  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd, Onid  yr  hyn  a  osododd  yr 
Arglwydd  yn  fy  ngenau,  sydd  raid 
i  mi  edrych  ar  ei  ddywedyd? 

13  A  dywedodd  Balac  wrtho  ef. 
Tyred,  attolwg,  gyd  â  myfi  i  le  arall, 
Ue  y  gwelych  hwynt:  oddi  yno  y  cei 
weled  eu  cwrr  eithaf  hwynt  yn  unig, 
ac  ni  chei  eu  gweled  hwynt  i  gyd: 
rhega  dithau  hwynt  i  mi  oddi  yno. 

14  1Í  Ac  efe  al  dug  ef  i  faes  ^am- 


Iwg,  i  ben  ^bryn;  ac  a  adeiladodd 
saith  allor,  ac  a  offrymmodd  fus- 
tach a  hwrdd  ar  bob  allor, 

15  Ac  a  ddyAvedodd  wrth  Balac, 
Saf  yma  wrth  dy  boeth-oflrwm,  a 
mi  a  âf  accw  i  gyfarfod  d'r  Ab- 

GLWYDD. 

16  A  chyfarfu  yr  Arglwydd  â 
Balaam;  ac  ^a  osododd  air  yn  ei 
enau  ef,  ac  a  ddywedodd,  Dychwel 
at  Balac,  a  dywed  fel  hyn. 

17  Ac  efe  a  ddaeth  atto.  Ac  wele 
efe  yn  sefyU  wrth  ei  boeth-oifrwm, 
a  thywysogion  Moab  gyd  ag  ef  A 
dywedodd  Balac  A\Ttho,  Beth  a 
ddywedodd  yr  Arglwydd? 

18  Yna  y  cymmerodd  efe  ei  ddam- 
meg,  ac  a  ddywedodd,  Cyfod,  Ba- 
lac, a  gwrando;  mab  Sippor,  clust- 
ymwrando  â  mi 

19  *'Nid  dyn  yw  Duw,  i  ddywedyd 
cehvydd;  na  mab  dyn,  i  edifarhâu: 
a  ddywedodd  efe,  ac  nis  cyflawna?  a 
lefarodd  efe,  ac  oni  chywira? 

20  Wele,  cymmerais  ar^ia/ fendith- 
io; a  bendithiodd  efe;  ac  ni  throaf 
fi  hynny  yn  ei  oL 

21  Ni  wêl  efe  anwiredd  jn  Jacob, 
ac  ni  wêl  drawsedd  yn  Israel ;  yr 
Arglwydd  ei  Dduw  sydd  gyd  ag 
ef,  ac  y  mae  udgorn-floedd  brenliin 
yn  eu  mysg  h^^^nt 

22  ^Duw  a'u  dug  IiAvynt  allan  o'r 
Aipht:  megis  nerth  unicorn  sydd 
iddo. 

23  Canys  nid  oes  swyn  '^  yn  erbyn 
Jacob,  na  dewiniaeth  yn  erbyn  Is- 
rael: y  pryd  Invn  y  dywedir  am 
Jacob,  ac  am  Israel,  Beth  a  wnaeth 
Duw! 

24  Wele,  y  bobl  a  gyfyd  efel  Hew 
mawr,  ac  fel  llew  ieuangc  yr  ymgyf- 
yd :  ni  orwedd  nes  bwy tta  o'r  ysglyf- 
aeth,  ac  yfed  gwaed  y  Uaddedigion. 

25  ^  A  dywedodd  Balac  wrth  Ba- 
laam, Gan  regu  na  rega  ef  mwy :  gan 
fendithio  na  fendithia  ef  chwaith. 

26  Yna  yr  attebodd  Balaam,  ac  a 
ddywedodd  wrth  Balac,  Oni  fyneg- 
ais  i  ti,  gan  ddywedyd,  ^Yr  hyn  oil 
a  lefaro  yr  Arglwydd,  hynny  a 
wnaf  fi  ? 

27  1Í  A  dywedodd  Balac  wrth  Ba- 
laam, Tyi-ed,  attolwg,  mi  a'tli  ddyg- 
af  i  le  arall:  ond  odid  boddlawn 
fydd  gan  Dduw  i  ti  ei  regu  ef  i  mi 
oddi  yno. 

28  A  Balac  a  ddug  Balaam  i  ben 
Peor,  yr  hwn  sydd  yn  edrych  ^tu 
a'r  diflaethwch. 

29  A  dywedodd  Balaam  wi'th  Ba- 


Cyn 

CRIST 

1452. 

6  Pisgah. 


dpen.22.a5. 


el  Sam.  15. 
20. 

]Mal.  3.  6. 
Kliuf.  11. 
29. 
lago  1. 17. 


f  pen.  24.  8. 


■^  yn  Jacob. 


B  Gen.  49.0. 


h  1  Brcn. 
22. 14. 


8  Neu,  tu  a 
Jesimon. 


Balaam  yn  prophwydo 


NUMERI,  XXIV. 


dedwyddwch  i  Israel. 


Cyn 

CRIST 

1452. 


•  pen.  23. 

3.  J5. 
2Heb. 

gyfarfodd. 


b  pen.  23. 
7.18. 


3Heh. 
oedd  iygad 
gauaa. 


«  Edrych 
1  Sam.  19. 
24. 

Ezec.  1. 28. 
Dan.  8. 18, 
a  10.  16. 
Dat.  L  17. 


d  Vs.  104. 
16. 


epen.23.22. 


fGen.49.9. 


«Gen.  12. 3. 
a  27. 29. 


h  Ezec.  21. 
14,  17. 
a  22, 13. 


lac,  Adeilada  i  mi  yma  saith  allor; 
a  darpara  i  mi  yma  saith  bustach, 
a  saith  hwrdd 

30  A  gwnaeth  Balac  megis  y  dy- 
wedodd  Balaam;  ac  a  offrymmodd 
fustach  a  hwrdd  ar  bob  allor. 

PENÌÍOD  xxrv. 

1  Balaam  yn  rhoi  heihio  ddewînîaeth,  ac  yn 
prophwydo  dedwyddwch  i  Israel.  10  Balac 
mewn  digter  yn  ei  an/on  ef  ymaith.  15  Yntau 
yn  prophwydo  am  seren  Jacob,  a  dinystr 
rhai  gwledydd.' 

PAN welodd Balaam mai da  oedd 
y'ngolwg  yr  Arglwydd  fen- 
dithio  Israel;  nid  aeth  efe,  megis 
*  o'r  blaen,  i  ^  gyrchu  dewiniaeth ; 
end  gosododd  ei  wyneb  tu  a'r  an- 
ialwch. 

2  A  chododd  Balaam  eilygaid:  ac 
wele  Israel  ynpebyllio  yn  ol  ei  Iwyth- 
au:  a  daeth  yspryd  Dtjw  amo  ef. 

3  ''Ac  efe  a  gymmerodd  ei  ddam- 
meg,  ac  a  ddywedodd,  Balaam  mab 
Beor  a  ddywed,  a'r  gwr  ^  a  agorwyd 
ei  lygaid,  a  ddywedodd; 

4  Gwrandawydd  geiriau  Dtrw  a 
ddywedodd,  yr  hwn  a  welodd  wel- 
edigaeth  yr  Hollalluog,  *=yr  hwn  a 
syrthiodd,  ac  a  agorwyd  ei  lygaid : 

5  Mor  hyfryd  jw  dy  bebyll  di, 
0  Jacob !  dy  gyfanneddau  di,  0 
Israel ! 

6  Ymestynant  fel  dyffrynoedd,  ac 
fel  gerddi  wrth  afon,  fel  aloewydd 
^a  blannodd  yr  Arglwydd,  fel  y 
cedrwydd  wrth  ddyfroedd. 

7  Efe  a  dywaUt  ddwfr  o'i  ystenau, 
a'i  had  fydd  mewn  dyfroedd  lawer, 
a'i  frenhin  a  ddyrchefir  yn  uwch  nag 
Agag,  a'i  frenhiniaeth  a  ymgyfyd. 

8  *Duw  a'i  dug  ef  allan  o'r  Aipht; 
megis  nerth  unicorn  sydd  iddo :  efe 
a  fwytty  y  cenhedloedd  ei  elynion, 
ac  a  ddryllia  eu  hesgym,  ac  âl 
saethau  y  gwana  efe  hwynt. 

9  'Efe  a  grymma,  ac  a  orwedd  fel 
llew,  ac  fel  Uew  mawr:  pwy  a'i  cyfyd 
ef?  «  Bendigedig  ^cZcu  dy  fendith- 
wyr,  a  melldigedig  dy  felldith^vyr. 

10  1Í  Ac  ennynodd  dig  Balac  yn 
erbyn  Balaam;  ac  efe  ^a  darawodd 
ei  ddwylaw  ynghyd.  Dywedodd 
Balac  heiyd  wrth  Balaam,  I  regu 
fy  ngelynion  y'th  gyrchais ;  ac  wele, 
ti  gan  fendithio  a'w  bendithiaist  y 
tair  gwaith  hyn. 

11  Am  hynny  yn  awr  ffo  i'th  fan- 
gre  dy  hun:  dywedais,  gan  anrliy- 
deddu  y'th  anrhydeddwn;  ac  wele, 
attaliodd  yi*  Arglwydd  di  oddi 
wrth  anrhydedd- 


12  A  dywedodd  Balaam  wrth  Ba- 
lac, Oni  leferais  wrth  dy  genhadau 
a  anfo'naist  attaf,  gan  ddywedyd, 

13 '  Pe  rhoddai  Balac  i  mi  arian  ac 
aur  lonaid  ei  dy,  ni  allwn  droseddu 
gair  yr  Arglwydd,  i  wneuthur  da 
neu  ddrwg  o'm  meddwl  fy  hun  :  yr 
hyn  a  lefaro  yr  Arglwydd,  hynny 
a  lefaraf  fi? 

14  Ond  yr  awr  hon,  wele  fi  yn 
myned  at  fy  mhobl :  tyred,  ''mi  a  fyn- 
egaf  i  ti  yr  hyn  a  wna  y  bobl  hyn  i'th 
bobl  di  yn  y  dyddiau  diweddaf. 

15  ^  Ac  efe  a  gymmerth  ei  ddam- 
meg,  ac  a  ddywedodd,  Balaam  mab 
Beor  a  ddywed,  a'r  gwr  a  agorwyd 
ei  lygaid  a  ddywed ; 

16  Dywedodd  gwrandawydd  geir- 
iau Duw,  gwybedydd  gwybodaeth 
y  Goruchaf,  a  gweledydd  gweledig- 
aeth  yr  Hollalluog,  yr  hwn  a  syi'th- 
iodd,  ac  yr  agorwyd  ei  lygaid : 

17  Gwelaf  ef,  ac  nid  yr  awr  hon ; 
edrychaf  amo,  ond  nid  o  agos :  daw 
'Seren  o  Jacob,  a  chyfyd  ""teyi-n- 
wialen  o  Israel,  ac  a  ddryllia  *  gongl- 
au  Moab,  ac  a  ddinystria  hoU  feib- 
ion  Seth. 

18  Ac  °Edom  a  feddiennir,  Seir 
hefyd  a  berchennogir  gan  ei  elyn- 
ion; ac  Israel  a  wna  rymmusder. 

19  Ac  arglwyddiaetha  un  o  Ja- 
cob, ac  a  ddinystria  y  gw^eddill  o'r 
ddinas. 

20  A  phan  edrychodd  ar  Amalec, 
efe  a  gymmerodd  ei  ddammeg,  ac  a 
ddy>vedodd,  °  Dechreu  y  cenhedloedd 
?/w  Amalec;  a'i  ddiwedd/i/i^cZ  ^dar- 
fod  am  dano  byth. 

21  Edrychodd  hefyd  ar  y  Ceneaid; 
ac  a  gymmerodd  ei  ddammeg,  ac  a 
ddywedodd,  Cadarn  yw  dy  annedd; 
gosod  yi'  wyt  dy  nyth  yn  y  graig. 

22  Anrheithir  y  '^Ceneaid,  *^hyd 
oni'th  gaethiwo  Assur. 

23  Ac  efe  a  gymmerodd  ei  ddam- 
meg, ac  a  ddy^vedodd,  Ochl  p^vy 
fydd  byw  pan  ^vnelo  Duw  hyn ! 

24  Llongau  hefyd  o  derfynau  °Cit- 
tim  a  orthrymmant  Assur,  ac  a  or- 
thryiimiant  Eber;  ac  yntau  a  dder- 
fydd  am  dano  byth. 

25  A  chododd  Balaam  ac  a  aeth, 
ac  Pa  ddychwelodd  adref:  a  Balac 
a  aeth  hefyd  i'w  ffordd  yntau. 

PENNOD  XXV. 

1  Israel  yn  Sittim  yn  godinehu,  ac  yn  addoU 
delioau.  6  Phinees  yn  lladd  Zimri  a  Chozhi. 
10  Duw  o  herwydd  hynny  yn  rhoddi  iddo 
ef  ojfeiriadaeth  dragywyddol.  16  Bhaid  yw 
ilino  y  Midianiaid. 


Cyn 

CRIST 

1452- 

•  pen.  22. 18. 


k  Mk.  6.  S. 
Dat.  2. 14. 


1  Malt.  2. 2. 
inPs.110.2, 
i  Neu, 

dywysog- 

ion, 

2  Sam.  8. 2. 

n  2  Sam.  8. 
14, 

Ps.  60.  8, 
9,12. 


8  Y  cynlaf 
tír  cenhedl- 
oedd a 
ryfelodd 
iin  erbyn 
Israel, 
Exod.  17. 

6  Neu 
hyd  adin- 
ystr. 
i  Sam,  15. 

7Heb. 

Cain. 
8  Neu, 
jm  hryd 
fydd  hyd. 


o  Gen,  10.4. 
Dan.  11.30. 


P  Edryrh 
pen.  ül.  8. 


Lladd  Zimri  a  Chozhi 


NÜMERI,  XXV. 


Cymmeryd  cyfrif 


Cj-n 
CRIST 

1452. 

í  pen.  31. 16. 

a  33.  49. 
b  1  Gor.  10. 

8. 
c.Tos.22.17. 

Ps.  106.  28. 

IÍOS.  9. 10. 
d  i:xud.  34. 

15. 

1  Cor.  10. 

20. 


e  Deut.  4.  3. 
Jos.  22. 17. 


fTIxod.  18. 
21,  25. 
6  Kxod.  32. 


tPs.  106.30. 
I  Exoi  6. 

25. 


IPs.  100. 30. 


n»  Mai.  2. 
4,5. 


n  Edrych 
1  Chron.  6. 
4,  «Sic 


•  pen.  31. 8. 
Joe.  1.3.  21. 


ATHRIGODD  Israel  »yn  Sittim; 
.  a  ''dechreuodd  y  bobl  odinebu 
gyd  â  merched  Moab. 

2  A  *=  galwasant  y  bobl  i  ^  aberthau 
eu  duwiau  hwynt;  a  bwyttaodd  y 
bobl,  ac  addolasant  eu  duwiau 
hwynt. 

3  Ac  ymgyfeillodd  Israel  â  Baal- 
Peor;  ac  ennynodd  digofaint  yr  Ak- 
GLWYDD  yn  erbyu  Israel. 

4  A  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrtli  Moses/ Cymmer  hoU  bennaeth- 
iaid  y  bobl,  a  chrog  hwynt  i'r  Ar- 
glwydd ar  gyfer  yr  haul ;  fel  y  dy- 
chwelo  Hid  digofaint  yr  Arglwydd 
oddi  Avrth  Israel. 

5  A  dywedodd  Moses  wrth  ^farn- 
wyr  Israel,  ^Lleddwch  bob  un  ei 
ddynion,  y  rhai  a  ymgyfeillasant  â 
Baal-Peor. 

6  11  Ac  wele,  gwr  o  feibion  Israel 
a  ddaeth,  ac  a  ddygodd  Midianëes 
at  ei  frodyr,  y'ngolwg  Moses,  ac 
y'ngolwg  holl  gynnulleidfa  meibion 
Israel,  a  h^vynt  yn  wylo  wrth  ddrws 
pabeU  y  cyfarfod. 

7  A  gwelodd  "^  Phinees  '  mab  Elea- 
zar,  mab  Aaron  yr  offeiriad;  ac  a 
gododd  o  ganol  y  gynnulleidfa,  ac 
a  gymmerodd  waywffon  yn  ei  law  ; 

8  Ac  a  aeth  ar  ol  y  gwr  o  Israel 
i'r  babell;  ac  a'u  gAvanodd  hwynt 
ill  dau,  sef  y  gwr  o  Israel,  a'r  wraig 
trwy  ei  cheudod.  Ac  attalivryd  y 
pla  oddi  wrth  feibion  Israel. 

9  ^A  bu  feirw  o'r  pla  bedair  mil 
ar  hugain. 

10  H  A  llefarodd  jr  Arglwydd 
wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

11  ^Phinees  mab  Eleazar,  mab 
Aaron  yr  offeiriad,  a  drodd  fy  nig- 
ter  oddi  wrth  feibion  Israel,  (pan 
eiddigeddodd  efe  drosof  fi  yn  eu 
mysg,)  fel  na  ddifethais  feibion  Is- 
rael yn  iy  eiddigedd. 

12  Am  hynny  dywed,  ""Wele  fi 
yn  rhoddi  iddo  fy  nghyfammod  o 
heddwch. 

13  A  bydd  iddo  ef,  ac  "  i'w  had  ar 
ei  ol  ef,  ammod  o  offeiriadaeth 
dragywyddol;  am  iddo  eiddigeddu 
dros  ei  Dduw,  a  gwneuthur  cym- 
mod  dros  feibion  Israel 

14  Ac  enw  y  gwr  o  Israel,  yr  hwn  a 
laddwyd,  se/yr  hwn  a  laddwyd  gyd 
a'r  Midianëes,  oedd  Zimri,  mab  Salu, 
pennaeth  tŷ  ei  dad,  o  Iwytli  Simeon. 

15  Ac  enw  y  wraig  o  Midian  a 
laddwyd,  oedd  Cozbi,  merch  "Sur: 
pen-cenedl  o  dŷ  mawr  ym  Midian 
oedd  hwn. 


161 


16  1 A  llefarodd  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

17  ^Blina  y  Mdianiaid,  a  Ueddwch 
hwynt: 

18  Canys  blin  ydynt  arnoch  trwy 
eu  dichellion  a  ddychymmygasant 
i'ch  erbyn,  yn  achos  Peor,  ac  yn 
achos  Cozbi,  merch  tywysog  Mi- 
dian, eu  chwaer  hwynt,  yr  hon  a 
laddwyd  yn  nydd  y  pla,  o  achos 
Peor. 

PENNOD  XXVL 

1  Cymmeryd  cyfrif  o  holl  Israel  yn  nyffryn 
Moab.  52  Cyfraith  i  gyfrannu  etifeddiaeth 
y  tir  rhyngddynt  hwy.  57  Teuluoedd  a  rhif- 
edi  y  Lefiaid.  63  Na  adawsid  un  or  tìmì 
a  rifesid  yn  Sinai,  ond  Caleb  a  Josua. 

ABU,  wedi  y  pla,  lefaru  o'r  Ar- 
glwydd wrth  Moses,  ac  wrth 
Eleazar  mab  Aaron  yr  offeiriad,  gan 
ddywedyd, 

2  *"  Cymmerwch  nifer  hoU  gynnull- 
eidfa meibion  Israel,  o  fab  ugain 
mlwydd  ac  uchod,  trwy  dŷ  eu  tadau, 
pob  un  a  ?Jlo  fyned  i  ryfel  yn  Israel. 

3  A  llefarodd  Moses  ac  Eleazar 
yr  offeiriad  Avrthynt  yn  rhosydd 
Moab,  wrth  yr  lorddonen,  ar  gyfer 
Jericho,  gan  ddywedyd, 

4  Rhifwcli  y  bobl,  o  fab  ugain 
mlwydd  ac  uchod;  megis  ^y  gor- 
chymynodd  yr  Arglwydd  wTth 
Moses,  a  meibion  Israel,  y  rhai  a 
ddaethant  aUan  o  dir  yr  Aipht 

5  1Í  '^  Reuben,  cyntaf-anedig  Israel. 
Meibion  Reuben ;  o  Hanoch,  ty- 
Iwyth  yr  Hanochiaid :  o  Phàlu,  ty- 
h^yth  y  Phàluiaid : 

6  0  Hesron,  tyhvyth  yr  Hesron- 
iaid :  o  Carmi,  tylwyth  y  Carmiaid, 

7  Dyma  dylwyth  y  Reubeniaid: 
a'u  rhifedigion  oedd  dair  mil  a  deu- 
gain  a  saith  cant  a  deg  ar  hugain. 

8  A  meibion  Phàlu  oedd  Eliab. 

9  A  meibion  Eliab ;  Nemuel,  a 
Dathan,  ac  Abiram.  "^Dyma  y  Da- 
than  ac  Abiram,  rhai  enwog  yn  y 
gynnulleidfa,  y  rhai  a  ymgynhen- 
nasant  yn  erbyn  Moses  ac  yn  er- 
byn Aaron  y'nghynnulleidfa  Corah, 
pan  ymgynhennasant  jn  erbyn  yr 
Arglwydd. 

10  Ac  agorodd  y  ddaear  ei  safn, 
ac  a'u  llyngcodd  hwynt,  a  Corah 
hefyd,  pan  fu  farw  y  gjunuUeidfa, 
pan  ddifaodd  y  tan  ddengwr  a  deu- 
gain  a  dau  cant :  a  '  hwy  a  aethant 
yn  arwydd. 

11  Ond  meibion  Comh  ni  buant 
feirw. 

12  H  Meibion   Simeon,   wrth    eu 


Cyn 

CRIST 

14.52. 

P  pen.  31. 2. 


»  Exod.  30. 
12. 

a  38. 25,  26. 
pen.  L  2. 


1>  pen.  1.  L 


c  Gpn.  46.  8. 
Ex -d.  6. 14. 
1  C'hrun.  Ò. 
3. 


i  pen.  16.  2, 


e  Edrvch 
2Pctr2L6. 


0  Jioîl  Israel 


NUMERI,  XXVI. 


yn  nyffryn  Modb. 


Cyn 

CKIST 

1452. 

fGen.46.10, 

Jemuel. 
81Chron.4. 

24,  Jarib. 
h  Gen.  46. 

10,  Sohar. 


IGen.  46.16, 

Siphion. 


2  Neu, 
Ezhon. 


k  Gen.  46. 
16,  Arodi. 


!  Gen.  3S. 
2,  &c. 
a  46.  12. 


n>  1  Chron. 
2.3. 


n  Gen.  46. 

13. 

1  Chron. 

7.1. 
3Neu, 

Phufah.  „ 

<  Neu,  Job. 


0  Gen.  46. 
14. 


P  Gen.  46. 
20. 


1  Job.  17. 1. 


'  A  elwlr, 
Ab'iezer, 
.7  OS.  17.  2. 
«arn.  6. 
11,  24,  34. 


tylwythau.  O  'Nemuel,  tylwyth  y 
Nemueliaid :  o  Jamin,  tylwyth  y 
Jaminiaid :  o  ^  Jachin,  tyhvyth  y 
Jachiniaid : 

13  0  ^Zerah,  tylwyth  y  Zerahiaid : 
o  Saul,  tylwyth  y  Sauliaid. 

14  Dyma  dylwyth  y  Simeoniaid; 
dwy  fil  ar  hiigain  a  dau  cant. 

15  1Í  Meibion  Gad,  wrth  eu  tylwyth- 
au. 0  'Sephon,  tylwyth  y  Sephon- 
iaid :  o  Haggi,  tylwyth  jv  Haggiaid  : 
o  Suni,  tylwyth  y  Suniaid  : 

16  0  ^  Ozni,  tylwyth  yr  Ozniaid :  o 
Eri,  tylw}'th  yr  Eriaid : 

17  O  ^  Arod,  tylwyth  yr  Arodiaid : 
o  Areli,  tyhvyth  yr  Areliaid. 

18  Dyma  deuluoedd  meibion  Gad, 
dan  eu  rhif ;  deugain  mil  apliiim  cant. 

19  IF  ^Meibion  Judah  oedd,  Er  ac 
Onan :  a  bu  farw  Er  ac  Onan  yn 
nliir  Canaan. 

20  A  ""meibion  Judah,  wrth  eu  teu- 
luoedd.  0  Selah,  tylwyth  y  Selan- 
iaid :  o  Phares,  tylwj^th  y  Phares- 
iaid  :  o  Zerali,  tylwyth  y  Zerahiaid. 

21  A  meibion  Phares  oedd;  o 
Hesron,  tylwyth  yr  Hesroniaid:  o 
Hamul,  tylwyth  yr  Hamuliaid. 

22  Dyma  dylwyth  Judah,  dan  eu 
rhif;  onid  pedair  mil  pedwar  ugain 
mil  a  phùm  cant. 

23  1Í  "Meibion  Issachar,  wrth  eu 
tylwythau,  oedd;  o  Tola,  tyhvyth 
y  Tolaiaid:  o  ^Puah,  tylwyth  y 
Puhiaid : 

24  0  ^  Jasub,  tylwyth  y  Jasubiaid : 
o  Simron,  tylwyth  y  Simroniaid. 

25  Dyma  deiduoedd  Issachar,  dan 
eu  rhif;  pedair  mil  a  thri  ugain 
mil  a  thri  chant. 

26  H  "Meibion  Zabulon,  wrth  eu 
teuluoedd,  oedd;  o  Sered,  tylwyth 
y  Sardiaid :  o  Elon,  tylwyth  yr 
Eloniaid :  o  Jahleel,  tylwyth  y  Jah- 
leeliaid. 

27  Dyma  deuluoedd  y  Zabulon- 
iaid,  dan  eu  rhif;  tri  ugain  mil  a 
phùm  cant 

28  1Í  P  Meibion  Joseph,  wrth  eu 
teuJuoedd,  oedd;  Manasseh,  ac 
Ephraim. 

29  Meibion  Manasseh  oedd;  o 
iMachir,  tyhvyth  y  Machiriaid :  a 
Machir  a  genhedlodd  Gilead :  o  Gi- 
lead  y  mae  tylwyth  y  Gileadiaid. 

30  Dyma  feibion  Gilead.  O  "^Jee- 
zer,  tylwyth  y  Jeezeriaid :  o  Helec, 
tylwyth  yr  Heleciaid : 

31  Ac  o  Asriel,  tylwyth  yr  Asriel- 
iaid:  ac  o  Sechem,  tylwyth  y  Se- 
chemiaid : 


us 


32  Ac  o  Semida,  tyhvyth  y  Se- 
midiaid :  ac  o  Hepher,  tylwyth  yr 
Hepheriaid. 

33  IT  A  'Salphaad  mab  Hepher 
nid  oedd  iddo  feibion,  ond  merch- 
ed :  ac  enwau  merched  Salphaad 
oedd,  Malah,  a  Noah,  Hoglah,  Mil- 
cah,  a  Tirsah. 

34  DjTna  dyhvyth  Manasseh ;  a'u 
rhifedigion  oedd  ddeuddeng  mil  a 
deugain  a  saith  cant. 

35  1Í  Dyma  feibion  Ephraim,  wrth 
eu  teuluoedd.  0  Suthelah,  tylwyth 
y  Sutheliaid:  o  *Becher,  tylwyth 
y  Becheriaid;  o  Tahan,  tylwyth  y 
Tahaniaid 

36  A  dyma  feibion  Suthelah :  o 
Eran,  tylwyth  yr  Eraniaid. 

37  Dyma  dylwyth  meibion  Eph- 
raim, trwy  eu  rhifedigion ;  deuddeng 
mil  ar  hugain  a  phùm  cant.  Dyma 
feibion  Joseph,  wrth  eu  teuluoedd. 

38  1Í  ''Meibion  Benjamin,  wrth  eu 
teuluoedd,  oedd ;  o  Bela,  tylwyth  y 
Belaiaid:  o  Asbel,  tylwyth  yr  As- 
beliaid:  o  'Ahiram,  tylwyth  yr 
Ahiramiaid : 

39  0  ySephupham,  tylwyth  y  Se- 
phuphamiaid:  o  Hupham,  tylwyth 
yr  Huphamiaid. 

40  A  meibion  Bela  oedd,  "Ard,  a 
Naaman:  o  Ard  yr  ydoedd  tylwyth 
yr  Ardiaid:  o  Naaman,  tylwyth  y 
Naamaniaid. 

41  Dyma  feibion  Benjamin,  yn  ol 
eu  teuluoedd:  dan  eu  rhif  yr  oedd- 
ynt  yn  bum  mil  a  deugain  a  chwe 
chant. 

42  IT  'Dyma  feibion  Dan,  yn  ol 
eu  teuluoedd.  0  ^Suham,  tyhvyth 
y  Suhamiaid.  Dyma  dylwyth  Dan, 
yn  ol  eu  teuluoedd. 

43  A  hoU  dylwyth  y  Suhamiaid 
oedd,  yn  ol  eu  rhifedigion,  bedair 
mil  a  thri  ugain  a  phedwar  cant 

44  IT  ^  Meibion  Aser,  wrth  eu  teu- 
luoedd, oedd  ;  o  Jimnah,  tylwyth  y 
Jimniaid :  o  Jesui,  tylwjth  y  Jesu- 
iaid :  o  Beriah,  tylwyth  y  Beriaid. 

45  0  feibion  Beriah,  yr  oedd; 
o  Heber,  tylwyth  yr  Heberiaid:  o 
Malciel,  tylwyth  y  Malcieliaid. 

46  Ac  enw  merch  Aser  ydoedd 
Sarah. 

47  Dyma  deuluoedd  meibion  Aser, 
yn  ol  eu  rhifedigion ;  tair  mil  ar 
ddeg  a  deugain  a  phedwar  cant 

48  U  «=  Meibion  Naphtali,  wrth  eu 
teuluoedd,  oedd;  o  Jahseel,  ty- 
lwyth y  Jahseeliaid :  o  Guni,  ty- 
lwyth y  Guniaid : 

— 


Cyn 
CRIST 

1452. 


I  pen.  27. 1. 
a  36.  IL 


1 1  Chron.  7. 
20,  Bered. 


u  1  Chron. 
7.6. 


X  Gen.  46. 

21,  Elii. 

1  Chron.  8. 

1,  Aharah. 
r  Gen.  46. 

21,  Mup- 

pirn  a 

Huppim. 

ilChrnn.  8. 
3,  Adar. 


a  Gen.  4S. 
23, 

5  Neil, 
Husim. 


b  Gen.  4a. 
17. 

1  Chron. 
7.30. 


c  Gen.  46. 24. 
1  CUron,  7. 
13. 


Bhifedi  y  Lefiaid. 


NUMERI,  XXVIL 


Cyfraith  etifeddiaethau. 


Cyn 

CEIST 

1452. 

d  1  Chron. 
7.13, 
Sàlum. 


*  Edrych 
pen.  1. 46. 


f  pen.  33. 54. 


B  pen.  33. 54. 
Jos.  11.  23. 
a  14.  2. 


h  Gen.  46. 
11. 

Exod.6.16, 
17, 18, 19. 
1  Chron.  6. 
1,16. 


íBxo(l.2.î, 
2.  a  6. 20. 


kLef.lO.  2. 

fen.  3.  4. 
Chion. 
24.2. 

1  Edrych 
pen.  3. 39. 


m  pen.  1. 
Deijt.  2. 
14,  15. 


n  pen.  14. 
28.  20. 
1  Cor.  10. 
5,6. 


49  0  Jeser,  tylwyth  y  Jeseriaid: 
o  ^  Silem,  tylwy th  y  Silemiaid 

50  Dyma  dylwyth  Naphtali,  yn  ol 
eu  teuluoedd,  dan  eu  rhif;  pùm 
mil  a  deugain  a  phedwar  cant 

51  'Dyma  rifedigion  meibion  Is- 
rael; chwe  chàn  mil,  a  mil  saith 
gant  a  deg  ar  hugaia 

52  1Í  A  llefarodd  yr  Aeglwydd 
wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

53  Tr  rhai  hyn  y  rhennir  y  tii'  yn 
etifeddiaeth,  yn  ol  rhifedi  yr  enwau. 

54  ^I  lawer  y  chwanegi  yr  etifedd- 
iaeth, ac  i  ychydig  jirinha  yr  eti- 
feddiaeth: rhodder  i  bob  un  ei 
etifeddiaeth  yn  ol  ei  rifedigion. 

55  Etto  s^vTth  goelbren  y  rhen- 
nir y  tir :  wrth  enwau  Uwythau  eu 
tadau  yr  etifeddant 

56  Wrth  farn  y  coelbren  y  rhen- 
nir ei  etifeddiaeth,  rhwng  Uawer 
ac  ychydig. 

57  1Í  ''A  dyma  rifedigion  y  Lef- 
iaid, wrth  eu  teuluoedd  0  Gerson, 
tylwyth  y  Gersoniaid:  o  Cohath, 
tylwyth  y  Cohathiaid:  o  Merari, 
tylwyth  y  Merariaid. 

58  Dyma  dylwythau  y  Lefiaid  Ty- 
lwyth y  Libniaid,  tylwyth  yr  Hebron- 
iaid,  tylwyth  y  Mahliaid,  tylwyth  y 
Musiaid,  tylwyth  y  Corathiaid :  Co- 
hath hefyd  a  genhedlodd  Amram. 

59  Ac  enw  gwraig  Amram  oedd 
'Jochebed,  merch  Lefi,  yr  hon  a 
aned  1  Lefi  yn  yr  Aipht:  a  hi  a 
ddug  i  Amram,  Aaron  a  Moses,  a 
Miriam  eu  chwaer  hwynt. 

60  A  ganed  i  Aaron,  Nadab  ac 
Abihu,  Eleazar  ac  Ithamar. 

61  A  bu  farw  ^Nadab  ac  Abihu, 
pan  ofírymmasant  dan  dieithr  ger 
bron  yr  Aeglwydd. 

62  'A'u  rhifedigion  oedd  dair  mil 
ar  hugain ;  sef  pob  gwrryw  o  fab 
misyriad  ac  uchod :  canys  ni  chyfrif- 
wyd  hwynt  ym  mysg  meibion  Israel, 
am  na  roddwyd  iddynt  etifeddiaeth 
ym  mhlith  meibion  Israel 

63  1Í  Dyma  rifedigion  Moses  ac 
Eleazar  yr  ofíeiriad,  y  rhai  a  rifas- 
ant  feibion  Israel  yn  rhosydd  Moab, 
wrth  yr  lorddonen,  ar  gyfer  Jericho. 

64  "Ac  yn  y  rhai  hyn  nid  oedd 
un  o  rifedigion  Moses  ac  Aaron  yr 
ofíeiriad,  pan  rifasant  feibion  Is- 
rael yn  anialwch  SinaL 

65  Canys  dywedasai  yr  Aeglwydd 
am  danynt,  "Gan  farw  y  byddant 
feirw  yn  yr  anialwch.  Ac  ni  ad- 
awsid  o  honynt  un,  ond  Caleb  mab 
Jephunneh,  a  Josua  mab  Nun. 


PENNOD  XXVIL 

1  Merched  Salphaad  yn  ceisio  etifeddiaeth.  6 
Cyfraith  etifeddiaethau.  12  Moses,  wedi  ei 
ryhuddio  am  ei  farwolaeth,  yn  ymbil  am 
gael  un  yn  ei  le.  18  Äppwyntio  Josua  i 
gael  ei  le  ef. 

YNA  y  daeth  merched  *  Sal- 
phaad, mab  Hepher,  mab  Gi- 
lead,  mab  Machir,  mab  Manasseh, 
o  dylwyth  Manasseh  mab  Joseph ;  (a 
dyma  enwau  ei  ferched  ef ;  Malah, 
Noah,  Hoglah,  Milcah,  a  Tirsah ;) 

2  Ac  a  safasant  ger  bron  Moses, 
a  cher  bron  Eleazar  yr  ofíeiriad,  a 
cher  bron  y  pennaethiaid,  a'r  hoU 
gynnulleidfa,  wrth  ddrws  pabell  y 
cyfarfod,  gan  ddyivedyd, 

3  Ein  tad  ni  ^  a  fu  farw  yn  yr  an- 
ialwch ;  ac  nid  oedd  efe  ym  mysg 
y  gynnulleidfa  a  ymgasglodd  yn  er- 
byn  yr  Aeglwydd  ''y'nghynnulleid- 
fa  Corah,  ond  yn  ei  bechod  ei  bun  y 
bu  farw ;  ac  nid  oedd  meibion  iddo. 

4  Paham  y  ^tynnir  ymaith  enw 
ein  tad  ni  o  fysg  ei  dylwyth,  am 
nad  oes  iddo  fab?  "^Dod  i  ni  fedd- 
iant  ym  mysg  brodyr  ein  tad 

5  A  dug  Moses  eu  hawl  hwynt 
ger  bron  yr  Aeglwydd. 

6  1Í  A  llefarodd  yr  Aeglwydd 
wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

7  Y  mac  merched  Salphaad  yn 
dywedyd  yn  uniawn;  *gan  roddi 
dyro  iddynt  feddiant  etifeddiaeth 
ym  mysg  brodyr  eu  tad :  trosa  idd- 
ynt etifeddiaeth  eu  tad 

8  Llefara  heiyd  wrth  feibion  Is- 
rael, gan  ddywedyd,  Pan  fyddo 
marw  un,  ac  heb  fab  iddo,  troswch 
ei  etifeddiaeth  ef  i'w  ferch. 

9  Ac  oni  bydd  merch  iddo,  rhodd- 
wch  ei  etifeddiaeth  ef  i'w  frodyr. 

10  Ac  oni  bydd  brodyr  iddo ;  yna 
rhoddwch  ei  etifeddiaeth  ef  i  frod- 
yr ei  dad. 

11  Ac  oni  bydd  brodyr  i'w  dad ; 
yna  rhoddwch  ei  etifeddiaeth  ef 
i'w  gar  nesaf  iddo  o'i  dylwyth ;  a 
meddianned  hwnnw  hi :  a  bydded 
hyn  i  feibion  Israel  yn  ddeddf 
farnedig,  megis  y  gorchymynodd 
yr  Aeglwydd  ^vrth  Moses. 

12  1Í  A  dywedodd  yr  Aeglwydd 
Avrth  Mosea,  'Dring  i'r  mynydd 
Abarim  hwn,  a  gwel  y  tir  a  rodd- 
ais  i  feibion  Israel 

13  Ac  wedi  i  ti  ei  weled,  tithau 
a  gesglir  at  dy  bobl,  fel  y  casglwyd 
8  Aaron  dy  frawd 

14  Canys  yn  anialwch  Sin,  wrth 
gynnen  y  gynnulleidfa,  ''y  gwrth- 


Cyn 

CEIST 

1452. 


»  pen.  26. 33. 
a  36. 1, 11. 
J  OS.  17.  3. 


b  pen.  14. 35. 
a  26. 64,  65. 


c  pen.  16.  2. 


2  Heb. 

lleihéir. 


d  Jos.  17.  4. 


e  pen.  3C.  2. 


fDeut.3.27. 
a  32.  49. 
a34.1. 


epen.20.24, 

28.  a  31.  2. 

Deut.  10. 6. 
t  pen.  20, 

12,  24. 

Deut.  1.37. 

I'b.  106.  32. 


166 


Josua  yn  lie  Moses. 


NUMERI,  XXVIIL 


Y  poeth-offrwm  gwastadol. 


Cyn 

CRIST 

1452. 

«Exod.17.7. 
3  Meribah, 


k  pen.  16. 22. 
Heb.12.9. 


I  2  Ohron. 
1.10. 


n»  1  Bren. 
22.17. 
Zech.  10. 2. 
Matt  9. 36. 
Marc  6. 31. 


n  Gen.  41. 

Barn.  3.10. 
a  11.  29. 
1  Sam.  16. 
13, 18. 
oDeut.34.9. 


P  Edrych 
pen.  11. 17, 
28. 

1  Sam.  10. 
6,9. 

2  Bren.  2. 
15. 

1  Edrych 

Jos.  9. 14. 

Bam.  1. 1. 

a  20. 18. 

]  Sam.  22. 

10.  a  30.  7. 
r  Exod.  28. 

30, 


»  Lef.  3. 11. 

a  21.  6,  8. 

Mai.  L  7, 

12. 
2  Heb./w 

llonyda- 

wch, 
b  Kxod.  29. 

38. 

Slleb.mewn 
diivrnod. 


ryfelasoch  yn  erbyn  fy  ngair,  i'm 
sancteiildio  wrth  y  dwfr  yn  eu  gol- 
wg  hwynt:  dyma  'ddwfr  ^cynnen 
Cades,  yn  anialwch  Sin. 

15  1Í  A  llefarodd  Moses  wrth  yr 
Arglwydd,  gan  ddywedyd, 

16  Gosoded  yr  Arglwydd,  ''Duw 
ysprydion  pob  cnawd,  un  ar  y  gyn- 
nuUeidfa, 

17  'Yr  hwn  a  elo  allan  o'u  blaen 
hwynt,  ac  a  ddelo  i  mewn  o'u  blaen 
hwynt,  a'r  hwn  a'u  dygo  hwynt  all- 
an, ac  a'u  dygo  hwynt  i  mewn ;  fel 
na  byddo  cynnulleidfa  yr  Ar- 
glwydd ""fel  defaid  ni  byddo  bu- 
gail  arnynt 

18  IT  A  dywedodd  yr  Arglwydd 
wi'th  Moses,  Cymmer  attat  Josua 
mab  Nun,  y  gwr  °  y  mae  yr  yspryd 
ynddo,  a  °  gosod  dy  law  arno ; 

19  A  dod  ef  i  sefyll  ger  bron 
Eleazar  yr  offeiriad,  a  cher  bron  yr 
hoU  gynnuUeidfa ;  a  dod  orchymyn 
iddo  ef  yn  eu  gŵydd  hwynt 

20  A  Pdod  o'th  ogoniant  di  arno 
ef,  fel  y  gwrandawo  hoU  gynnuU- 
eidfa meibion  Israel  arno. 

21  A  "isafed  ger  bron  Eleazar  yr 
offeiriad,  yr  hwn  a  ofyn  gynghor 
drosto  ef,  'yn  ol  bam  Urim,  ger 
bron  yr  Arglwydd  :  wrth  ei  air  ef 
yr  ant  aUan,  ac  wrth  ei  air  ef  y  deu- 
ant  i  mewn,  efe  a  holl  feibion  Israel 
gyd  âg  ef,  a'r  holl  gynnuUeidfa. 

22  A  gwnaeth  Moses  megis  y  gor- 
chymynodd  yr  Arglwydd  iddo : 
ac  a  gymmerodd  Josua,  ac  a  bar- 
odd  iddo  sefyU  ger  bron  Eleazar  yr 
offeiriad,  a  cher  bron  yr  hoU  gyn- 
nuUeidfa. 

23  Ac  efe  a  osododd  ei  ddwylaw 
arno,  ac  a  roddodd  orchymyn  iddo ; 
megis  y  Uefarasai  yr  Arglwydd 
trwy  law  Moses. 

PENNOD  XXVIIL 

1  Bod  yn  rhaid  cadw  offrymmau.  3  Y  poeth' 
qffrwm  gwastadol.  9  Yr  offrwm  ar  y  Sab- 
bath, 11  ar  y  lloerau  newydd,  16  ar  y  Pose 
26  yn  nydd  y  blaen-ffnoythau. 

A  LLEFARODD  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

2  Gorchymyn  i  feibion  Israel,  a 
dywed  wrthynt,  Gwyliwch  am  ofif- 
rymmu  i  mi  fy  oŵwm,  *a'm  bara 
i'm  hebyrth  tanUyd,  o  arogl  ^per- 
aidd  yn  eu  tymmor. 

3  A  dywed  ^vrthyut,  *'Dyma  yr 
aberth  tanllyd  a  ofírymmwch  i'r 
Arglwydd.  Dau  oen  blwyddiaid 
perffeith-gwbl,^bob  dydd,  yn  boeth- 
offrwm  gwastadol 

— 


4  Un  oen  a  offrymmi  di  y  bore, 
a'r  oen  araU  a  owymmi  di  ^yn  yr 
hwyr; 

5  A  "  degfed  ran  ephah  o  beilliaid 
^yn  fwyd-ofírwm,  wedi  ei  gym- 
mysgu  trwy  bedwaredd  ran  *hin 
o  olew  coethedig. 

6  Dyma  y  poeth-offrwm  gwastadol 
^a  ^wnaed  ym  mynydd  Sinai,  yn 
arogl  peraidd,  yn  aberth  tanUyd  i'r 
Arglwydd. 

7  Ai  ddiod-offrwm  fydd  bedwar 
edd  ran  hin  gyd  â  phob  oen :  « par 
dywallt  y  ddiod  gref  yn  ddiod-off- 
rwm  i'r  Arglwydd,  yn  y  cyssegr. 

8  Yr  aU  oen  a  offrymmi  yn  yr 
hwyr:  megis  bwyd-offrwm  y  bore, 
a'i  ddîod-ofírwm,  yr  offrymmi  ef,  yn 
aberth  tanUyd,  o  arogl  peraidd  i'r 
Arglwydd. 

9  li  Ac  ar  ^  dydd  Sabbath,  dau 
oen  blwyddiaid,  perffeith-gwbl,  a 
dwy  ddegfed  ran  o  beiUiaid  yn  fwyd- 
oŵwm,  wedi  ei  gymmysgu  trwy 
olew,  a'i  ddiod-offi'wm. 

10  Dyma  boeth-offi'wm  pob  Sab- 
bath, heb  law  y  poeth-ofírwm  gwas- 
tadol, a'i  ddiod-oilinvm. 

11  1[  Ac  ''ar  ddechreu  eich  mis- 
oedd  yr  offi'ymmwch,  yn  boeth-off- 
rwm  i'r  Arglwydd,  ddau  o  fustych 
ieuaingc,  ac  un  hwrdd,  a  saith  oen 
blwyddiaid,  perffeith-gwbl ; 

12  A  thair  degfed  ran  o  beiUiaid, 
yn  fwyd-ofírwm,  wedi  ei  gymmysgu 
trwy  olew,  gyd  â  phob  bustach;  a 
dwy  ddegfed  ran  o  beiUiaid,  yn 
íwyd-ofírwm,  wedi  ei  gymmysgu 
trwj'  olew,  gyd  â  phob  hwrdd; 

13  A  phob  yn  ddegfed  ran  o  beiU- 
iaid, yn  f^vyd-ofirwm,  wedi  ei  gym- 
mysgu trwy  olew,  gyd  â  phob  oen, 
yn  ofírwm  poeth  o  arogl  peraidd, 
yn  aberth  tanUyd  i'r  Arglwydd. 

14  A'u  dîod-ofírwm  fydd  hanner 
hill  gyd  â  bustach,  a  thiydedd  ran 
hin  gyd  â  hwrdd,  a  phedwaredd 
ran  hin  o  win  gyd  âg  oen.  Dyma 
boetli-ofírwm  mis  yn  ei  fis,  trwy 
fisoedd  y  flwyddyn. 

15  Ac  un  bwch  geifr  fydd  yn 
bech-aberth  i'r  Arglwydd:  heb 
law  y  gwastadol  boeth-oflrwm  jr 
ofírymmir  ef,  a'i  ddiod-offi'wm, 

16  1Í  ^Ac  yn  y  mis  cyntaf,  ar  y 
pedwerydd  dydd  ar  ddeg  o'r  mis, 
y  hydd  Pasc  yr  Arglwydd. 

17  Ac  ar  y  pymthegfed  dydd  o'r 
mis  hwn  y  hydd  yr  wyl :  saith  niwr- 
nod  y  bwyttêir  bara  croyvv. 

18  Ai*  ''y  dydd   cyntaf  y  hydd 


k  Exod.  12. 
16. 
Lef.  23.  7. 


Offrymmau  ar  y  Pasc, 


NUMERI,  XXIX 


a  gwyliau  eraill. 


Cyn 

CRIST 
1452. 


iaa.3L 
pen.  29. 8. 


m  Exod.  23. 
16.  a  34. 22. 
Lef.  23.  10. 
Deut.  18. 

la 


•  Lef.  2a  24. 


cymmanfa  sanctaidd:    na  wnewch 
ddim  caetli-waith  ynddo. 

19  Ond  offiymmwch  yn  aberth 
tanllyd,  ac  yn  boeth-oflfmvm  i'r  Ar- 
GLWYDD,  ddau  o  fustych  ieuaingc, 
ac  un  hwrdd,  a  saith  oen  blwydd- 
iaid :  ^  byddant  genny ch  yn  berffeith- 
gwbl. 

20  Eu  bwyd-offrwm  he^àfydd  o 
beilliaid  wedi  ei  gymmysgu  tr^vy 
olew :  tair  degfed  ran  gyd  â  bustach, 
a  d^yy  ddegfed  ran  gyd  â  h^>Tdd,  a 
oiFrymmwch  chwi ; 

21  Bob  yn  ddegfed  ran  yr  offrym- 
mTYcli  gyd  â  phob  oen,  o'r  saith  oen : 

22  Ac  un  bwch  yn  bech-aberth,  i 
wneuthur  cymmod  drosoch. 

23  Heb  law  poeth-offrwm  y  bore, 
yr  hwn  sydd  boetli-offn\Tn  gwas- 
tadol,  yr  offrymmwch  hyn. 

24  Fel  hyn  yr  offrymmwch  ar  hoh 
dydd  o'r  saith  niAvrnod,  f\vyd-aberth 
tanllyd,  o  arogl  peraidd  i'r  An- 
glwydd:  heb  law  y  poeth-offrwm 
gwastadol  yr  offrymmir  ef,  a'i  ddiod- 
ofírwm. 

25  Ac  ar  y  seithfed  dydd  cym- 
manfa sanctaidd  fydd  i  chwi :  dim 
caeth-waith  nis  gwnewch. 

26  líAc  "ar  ddydd  eich  blaen- 
fírwythau,  pan  oflrymmoch  fwyd- 
offrwm  newydd  i'r  Ajrglwydd,  wedi 
eich  wythnosau,  cymmanfa  sanct- 
aidd iydd  i  chwi:  dim  caeth-waith 
nis  gwnewch. 

27  Ond  ofifrymmwch  ddau  fustach 
ieuaingc,  un  hwrdd,  a  saith  oen 
bhvyddiaid,  yn  boeth-oifrwm,  o  ar- 
ogl peraidd  i'r  Ajrglwydd. 

28  A  hydded  eu  bwyd-offrwm  o 
beilliaid  wedi  ei  gymmysgu  trwy 
olew;  tair  degfed  ran  gyd  â  phob 
bustach,  dwy  ddegfed  ran  gyd  â 
phob  h^vrdd; 

29  Bob  yn  ddegfed  ran  gyd  â 
phob  oen,  o'r  saith  oen: 

30  Un  bwch  geifr,  i  wneuthur 
cymmod  drosoch. 

31  Heblawy  poeth-offrwm  gwastad- 
ol, a'i  fwyd-otfrAvm,  yr  offrymmwch 
hyn,  ("byddant  genny  chyn  berffeith- 
gwbl,)  ynghyd  â'u  dîod-oiSfrwm. 

PENNOD  XXIX. 

1  Yr  offrymmau  ar  wyl  yr  udgyrn,  lar  y  dydd 
y  cyduddiant  eu  heneidiau,  13  ac  ar  wylh 
niwrnod  gwyl  y  pehyll. 

AC  yn  y  seithfed  mis,  ar  y  dydd 
_  cyntaf  o'r  mis,  y  bydd  i  chwi 
gymmanfa  sanctaidd;  dim  caeth- 
waith  nis  gwnewch:  *dydd  i  ganu 
udgyrn  fydd  efe  i  chwL 


2  Ac  ofírymmwch  offrwm  poeth  yn 
arogl  peraidd  i'r  Arglwydd;  un 
bustach  ieuangc,  un  hwrdd,  saith  o 
ŵyn  bhvyddiaid,  pei*ffeith-gwbl : 

3  A'u  bwyd-offtwm  o  beilliaid  wedi 
ei  gymmysgu  trwy  olew ;  tair  degfed 
ran  gyd  â  bustach,  a  dwy  ddegfed 
ran  gyd  â  hwrdd; 

4  Ac  un  ddegfed  ran  gyd  â  phob 
oen,  o'r  saith  oen : 

5  Ac  un  bAvch  geifr  yn  bech-aberth, 
i  wneuthur  cymmod  drosoch : 

6  Heb  law  ^  poeth-offi-Avm  y  mis, 
a'i  f^vyd-offrAvm,  a'r  *=  poeth-offrwm 
gwastadol,  a'i  fwyd-ofírwm,  a'u 
dîod-ofírwm  hwynt,  wrth  eu  defod 
hwynt,  yn  arogl  peraidd,  yn  aberth 
taiülyd  i'r  Arglwydd. 

7 1Í  Ac  "^ar  y  degfed  dydd  o'r  seith- 
fed mis  hwn  cymmanfa  sanctaidd 
fydd  i  chwi:  yna  cystuddiwch  eich 
eneidiau :  dim  gwaith  nis  gwnewch 
ynddo. 

8  Ond  offrymmwch  boeth-offrwm 
i'r  Arglwydd,  yn  arogl  peraidd,  un 
bustach  ieuangc,  un  h^vrdd,  saith 
oen  blwyddiaid:  *  byddant  berffeith- 
gwbl  gennych. 

9  A'u  bwyd-offrwm  fydd  o  beill- 
iaid wedi  ei  gymmysgu  trwy  olew, 
tair  degfed  ran  gyd  â  bustach,  a 
dwy  ddegfed  ran  gyd  â  hwrdd ; 

10  Bob  yn  ddegfed  ran  gyd  â 
phob  oen,  o'r  saith  oen: 

11  Un  bwch  geifr  yn  bech-aberth; 
heb  law  '^pech-aberth  y  cymmod,  a'r 
poeth-offrwm  gwastadol,  a'i  fwyd- 
oJärwm,  a'u  diod-offrymmau. 

12  IT  Ac  sar  y  pymthegfed  dydd 
o'r  seithfed  mis,  cymmanfa  sanct- 
aidd fydd  i  chAvi:  dim  caeth-waith 
nis  gwnewch ;  eithr  cedwch  wyl  i'r 
Arglwydd  saith  niAvrnod. 

13  Ac  ^  offrymmAvch  offrAvm  poeth, 
aberth  tanllyd,  o  arogl  peraidd  i'r 
Arglwydd;  tri  ar  ddeg  o  fustych 
ieuaingc,  dau  hAvrdd,  pedAvar  ar 
ddeg  o  ŵyn  bhvyddiaid :  byddant 
berffeith-gAvbl. 

14  A'u  \ì\ijá-o^Y\\va.  fydd  o  bciU- 
iaid  Avedi  ei  gymmysgu  trAvy  oleAv; 
tair  degfed  ran  gyd  â  phob  bus- 
tach, o'r  tri  bustach  ar  ddeg;  dwy 
ddegfed  ran  gyd  â  phob  hAvrdd,  o'r 
ddau  liAvrdd; 

15  A  phob  yn  ddegfed  ran  gyd  â 
phob  oen,  o'r  pedAvar  oen  ar  ddeg : 

16  Ac  un  bwch  geifr  yn  bech- 
aberth  ;  heb  law  y  poeth-offrAvm 
gAvastadol,  ei  fAvyd-offrwm,  a'i  ddiod- 
offrAvm. 


Cyn 

CRIST 

1452. 


bpen.28.U. 
c  pen.  28.  3. 


<lLpf.16.20. 
a  23.  27. 


«  pen.  28. 13. 


fLef.  16.  3, 

6. 


SLef.23.33. 


h  Ezra  3.  4. 


1«8 


Gwyl  y  jDehyll. 


NUMERI,  XXX. 


Am  addunedau. 


Cyn 

CRIST 

1452. 


1  nd.  3.  4,  9, 
10. 

pen.  28. 
7,14. 


Sad.  18. 


17  1Í  Ac  ar  yr  ail  dydd  yr  offrym- 
mwcli  ddeuddeng  mustach  ieuaingc, 
dau  hwrdd,  pedwar  ar  ddeg  o  ŵyn 
biwyddiaid,  perffeith-gwbl. 

18  A'u  b^vj'd-ofFrwm,  a'u  diod- 
oflfnvm,  gyd  â'r  bustych,  gyd  â'r 
liyrddod,  a  cliyd  â'r  ŵyn,  fydd  yn 
ol  eu  rhifedi,  '  wrth  y  ddefod : 

19  Ac  un  bwch  geifi',  jn.  bech- 
abertli ;  heb  law  y  poetli-oiFrwm 
gwastadol,  a'i  fwyd-offrA\Tii  a'u  diiod- 
offrymmau. 

20  1Í  Ac  ar  y  trydydd  dydd,  un 
bustacli  ar  ddeg,  dau  hwrdd,  ped- 
war ar  ddeg  o  ŵyn  bhvjddiaid, 
perffeith-gwbl : 

21  A'u  bwyd-offrwm,  a'u  d'iod- 
ofírwm,  gyd  â'r  bustych,  gyd  â'r 
hyi-ddod,  a  chyd  â'r  ŵyn,  fydd  yn 
ol  eu  rhifedi,  ^  wrth  y  ddefod  : 

22  Ac  unbwch  geifr  yn  bech-aberth ; 
heb  law  y  poeth-ofírwm  gwastadol, 
a'i  fwyd-ofírwm,  a'i  ddiod-offrwm. 

23  H  Ac  ar  y  pedwerydd  dydd,  deng 
mustach,  dau  hwrdd,  pedwar  ar  ddeg 

0  ŵyn  bhvyddiaid,  perffeith-gwbl : 

24  Eu  b^\'yd-offrwm,  a'u  diod- 
offrwni,  gyd  â'r  bustych,  gyd  â'r 
hyrddod,  a  chyd  â'r  ŵyn,  fydd  yn 

01  eu  rhifedi,  wrth  y  ddefod: 

25  Ac  un  bwch  geifr  yn  bech- 
aberth  ;  heb  law  y  poeth-offrAvm 
gwastadol,  ei  f^vyd-offr^vm,  a'i  ddiod- 
offi'wm. 

2G  1Í  Ac  ar  y  pummcd  dydd,  naw 
bustach,  dau  liAvrdd,  pedwar  ar  ddeg 

0  wjn  bhvyddiaid,  perffeith-gwbl. 

27  A'u  b^vyd-ofh'wm,  a'u  diod- 
offrwm,  gyd  â'r  bustych,  gyd  â'r 
hyrddod,  a  chyd  â'r  ŵyn,  fydd  yn 

01  eu  rhifedi,  wrth  y  ddefod ; 

28  Ac  un  bwch  yn  bech-aberth; 
heb  law  y  poeth-offrvvm  gwastadol, 
a'i  fwyd-offrvvm,  a'i  ddiod-offrwm. 

29  TÍ  Ac  ar  y  chweched  dydd,  yryih  o 
fusty ch,  dau  hwrdd,  pedwar  ar  ddeg 

0  ŵyn  biwyddiaid,  perffeith-gwbL 

30  A'u  bwyd-offr^vm,  a'u  diod- 
offr^vin,  gyd  â'r  bustych,  gyd  â'r 
h}Tddod,  a  chyd  a'r  ŵyn,  fydd  jn. 

01  eu  rhifedi,  wrth  y  ddefod : 

31  Ac  un  bwch  yn  bech-aberth; 
heb  law  y  poeth-offrwm  gwastadol, 
ei  fwyd-offrwm,  a'i  ddiod-offi'wm. 

32  ir  Ac  ar  y  seithfed  dydd,  saith  o 
fusty  ch,  dau  hwrdd,  pedM^ar  ar  ddeg 

0  ŵyn  bbvj^ddiaid,  perffeith-gwbL 

33  A'u  bwyd-offrwm,  a'u  diod- 
offrwm,  gyd  a'r  bustych,  gyd  a'r 
hyrddod,  a  chyd  a'r  ŵyn,  fydd  yn 

01  eu  rhifedi,  wrth  eu  defod: 


34  Ac  un  bwch  yn  bech-aberth; 
heb  law  y  poeth-offrwm  gwastadol, 
ei  fwyd-ofírwm,  a'i  ddiod-offrwm. 

35  IF  Ar  yr  Mythfed  dydd,  ^uchel 
wyl  fydd  i  chwi:  dim  caeth-waith 
nis  gwnewch  ynddo. 

36  Ond  offrymmwch  offrwm  poeth 
aberth  tanllyd,  o  arogl  peraidd  i'r 
Arglwydd  ;  un  bustach,  un  hwrdd, 
saith  o  ŵyn  biwyddiaid,  perffeith- 
gwbl. 

37  Eu  bwyd-offrwm,  a'u  diod- 
offrwm,  gyd  a'r  bustach,  a  chyd  a'r 
hwrdd,  a  chyd  a'r  ŵyn,  fydd  yn  ol 
eu  rhifedi,  ■s\Tth  y  ddefod : 

38  Ac  un  bwch  yn  bech-aberth : 
heb  law  y  poeth-ofírwm  gwastadol, 
ei  fwyd-offrwm,  a'i  ddiod-offrwm. 

39  Hyn  a  ^wnewch  i'r  Arglwydd 
ar  eich  gwyliau;  heb  law  eich  "add- 
unedau, a'ch  offrymmau  gwirfodd, 
gyd  a'ch  offrymmau  poeth,  a'ch 
offr>Tnmau  bwyd,  a'ch  offrymmau 
diod,  a'ch  offrymmau  hedd. 

40  A  dywedodd  Moses  wrth  feibion 
Israel  yn  ol  yr  hyn  oil  a  orchymyn- 
asai  yr  Arglwydd  wrth  Moses. 

PENNOD  XXX. 

1  Ka  ellir  torii  addunedau,:  3  ond  adduned 
morvoyn  ieuangc,  G  gwraig  ivriog,  9  gwraig 
weddio,  a'r  ysgaredig. 

ALLEFARÓDD  Moses  wrth 
bennaethiaid  U^vythau  meibion 
Israel,  gan  ddywedyd,  Dyma  y  peth 
a  orchymynodd  yr  Arglwydd. 

2  "Os  adduneda  g^vr  adduned  i'r 
Arglwydd,  neu  dyngu  llw,  gan 
rwymo  rhwymedigaeth  ar  ei  enaid 
ei  hun ;  na  ^  haloged  ei  air :  gwnaed 
yn  ol  yr  hyn  oil  a  ddel  allan  o'i  enaiL 

3  Ac  OS  adduneda  benyw  adduned 
i'r  Arglwydd,  a'i  rhvvymo  ei  hun  â 
rhwymedigaeth  yn  nhŷ  ei  tliad,  yn 
ei  hieuengctid ; 

4  A  chlywed  o'i  thad  ei  hadduned, 
a'i  rhwymedigaeth  yr  hwn  a  rwym- 
odd  hi  ar  ei  henaid,  a  thewi  o'i  thad 
wrthi:  yna  safed  ei  hoU  addunedau; 
a  phob  rhwymedigaeth  a  rwymodd 
hi  ar  ei  henaid,  a  saif 

5  Ond  OS  ei  thad  a  bar  iddi  dorri, 
ar  y  dydd  y  clyAvo  efe ;  o'i  hoU  add- 
unedau, a'i  rhvvymedigaethau  y  rhai 
a  rwymodd  hi  ar  ei  henaid,  ni  saif 
un:  a  madden  yr  Arglwydd  iddi,  o 
achos  mai  ei  thad  a  barodd  iddi 
dorri. 

6  Ac  OS  hi  oedd  yn  eiddo  gwr,  pan 
^addunedodd,  neu  pan  lefarodd  o'i 
gwefusau  beth  a  rwymo  ei  henaid  hi ; 

7  A  chlywed  o'i  gwr,  a  thewi  wrthi 


Yspeilio  y  3Iidianiaid, 


NUMERI,  XXXL 


a  lladd  Balaam, 


Cyn 

CRIST 

1452. 


a  pen,  25. 17. 
b  pen.  27. 13. 


y  dydd  y  clywo:  yna  safed  ei  hadd- 
unedau;  a'i  rhwymedigaethau  y 
rhai  a  rwymodd  hi  ar  ei  henaid,  a 
safant. 

8  Ond  OS  ei  gwr,  ar  y  dydd  y 
clywo,  a  bar  iddi  dorri;  efe  a  ddi- 
ddymma  ei  hadduned  yr  hwn  fydd 
ami,  a  thraethiad  ei  gwefusau  yr 
hwn  a  rwymodd  hi  ar  ei  henaid: 
a'r  Arglwydd  a  faddeu  iddi. 

9  Ond  adduned  y  weddw,  a'r  ys- 
garedig,  yr  hyn  oil  a  rwymo  hi  ar 
ei  henaid,  a  saif  arni. 

10  Ond  OS  yn  nhŷ  ei  gwr  yr  add- 
unedodd,  neu  y  rhwymodd  hi  rwym- 
edigaeth  ar  ei  henaid  trwy  Iw ; 

11  A  chlywed  o'i  gwr,  a  thewi 
wrthi,  heb  beri  iddi  dorri:  yna 
safed  ei  holl  addunedau;  a  phob 
rhwym  a  rwymodd  hi  ar  ei  henaid, 
a  saif. 

12  Ond  OS  ei  gwr  gan  ddiddymmu 
a'u  diddymma  hwynt  y  dydd  y 
clywo;  ni  saif  dim  a  ddaeth  allan 
ol  gwefusau,  o'i  haddunedau,  ac  o 
rwymedigaeth  ei  henaid:  ei  gwr 
a'u  diddymmodd  hwynt;  a'r  Ar- 
glwydd a  faddeu  iddi 

13  Fob  adduned,  a  phob  rhwym- 
edigaeth  Uw  i  gystuddio  yr  enaid, 
ei  gwr  a'i  cadarnhâ,  a'i  gwr  a'i  di- 
ddymma. 

14  Ac  OS  ei  gwr  gan  dewi  a  daw 
wrthi  o  ddydd  i  ddydd;  yna  y  cad- 
arnhaodd  efe  ei  hoU  addunedau, 
neu  ei  holl  rwymedigaethau  y  rhai 
oedd  arni :  cadamhaodd  hwynt,  pan 
dawodd  ^vrthi,  y  dydd  y  clybu  efe 
hwynt. 

15  Ac  OS  efe  gan  ddiddymmu  a'u 
diddymma  hwynt  wedi  iddo  glywed ; 
3;Tia  efe  a  ddwg  ei  hanwiredd  hi. 

16  Dyma  y  deddfau  a  orchjmynodd 
yr  Arglwydd  wrth  Moses,  rhwng 
gwr  a'i  wraig,  a  rhwng  tad  a'i  ferch, 
yn  ei  hieuengctid  yn  nhŷ  ei  thad. 

PENNOD  XXXL 

1  Yspeilio  y  Midianiaid,  a  Uadd  Balaam.  13 
Moses  yn  ddig  wrth  y  swyddogion,  am  gadw  y 
gwragedd  yn  fyw.  19  Pa  fodd  y  glanhêir  y 
milwyr,  a'u  carcharorion,  a'u  hysglyfaeth. 
25  Y  modd  y  mae  rhannu  yr  yapail.  48  Yr 
offrwm  ewyllysgar  i  drysordy  yr  Arglwydd. 

ALLEFARODD  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

2  *Dial  feibion  Israel  ar  y  Mid- 
ianiaid: wedi  hynny  ''ti  a  gesglir 
at  dy  bobL 

3  A  llefarodd  Moses  wrth  y  bobl, 
gan  ddywedyd,  Arfogwch  o  honoch 
wŷr  i'r  rhyfel,  ac  ant  yn  erbyn  Mid- 


ian,  i  roddi  dial  yr  Arglwydd  ar 
Midian. 

4  2  Mil  o  bob  llwyth,  o  holl  Iwyth- 
au  Israel,  a  anfonwch  i'r  rhyfeL 

5  A  rhoddasant  o  filoedd  Israel  fil 
0  hoh  llwyth,  sef  deuddeng  mil,  o 
rai  wedi  eu  harfogi  i'r  rhyfel. 

6  Ac  anfonodd  Moses  hwynt  i'r 
rhyfel,  mil  o  hoh  Uwyth:  hwynt  a 
Phinees  mab  Eleazar  yr  oflfeiriad,  a 
anfonodd  efe  i'r  rhyfel,  â  dodrefh 
y  cyssegr,  a'r  ^  udgym  i  udganu  yn 
ei  law. 

7  A  hwy  a  ryfelasant  yn  erbyn 
Midian,  megis  y  gorchymynodd  yr 
Arglwydd  wrth  Moses;  ac  ^a  ladd- 
asant  *  bob  gwrryw. 

8  Brenhinoedd  Midian  hefyd  a 
laddasant  hwy,  gyd  a'u  lladdedigion 
eraill:  sef  ^Efi,  a  Recem,  a  Sur,  a 
Hur,  a  Reba,  pùm  brenhin  Midian: 
8  Balaam  hefyd  mab  Beor  a  laddas- 
ant hwy  a'r  cleddyf. 

9  Meibion  Israel  a  ddaliasant  hef- 
yd yn  garcharorion  wragedd  Mid- 
ian, a'u  plant;  ac  a  yspeüiasant  eu 
holl  anifeiliaid  hwynt,  a'u  holl  ddâ 
hwynt,  a'u  hoU  olud  hwynt. 

10  Eu  holl  ddinasoedd  hefyd  trwy 
eu  trigfannau,  a'u  hoU  dyrau,  a  losg- 
asant  â  than. 

11  A  '^  chymmerasant  yr  hoU  ys- 
pail,  a'r  holl  gaffaeliad,  o  ddyn  ac 
o  anifaiL 

12  Ac  a  ddygasant  at  Moses,  ac  at 
Eleazar  yr  offeiriad,  ac  at  gjmnuUeid- 
fa  meibion  Israel,  y  carcharorion,  a'r 
caffaeliad,  a'r  yspail,  i'r  gwersyU,  yn 
rhosydd  Moab,  y  rhai  ydynt  wrth 
yr  lorddonen,  ar  gyfer  Jericho. 

13  IT  Yna  Moses  ac  Eleazar  yr 
offeiriad,  a  holl  bennaduriaid  y 
gynnulleidfa,  a  aethant  i'w  cyfar- 
fod  hwynt  o'r  tu  aUan  i'r  gwersyU. 

14  A  digiodd  Moses  wrth  swydd- 
ogion y  fyddin,  capteniaid  y  mil- 
oedd,  a  chapteniaid  y  cantoedd,  y 
rhai  a  ddaethant  o  frwydr  y  rhyfel. 

15  A  dywedodd  Moses  wrthynt, 
A  adawsoch  chwi  'bob  benyw  yn 
fyw? 

16  Wele,  ^ hwynt,  trwy  'air  Balaam, 
a  barasant  i  feibion  Israel  wneuthur 
camwedd  yn  erbyn  yr  Arglwydd 
yn  achos  Peor;  a  ™bu  pla  y'nghyn- 
nuUeidfa  yr  Arglwydd. 

17  Am  hynny  "lleddwch  yn  awr 
bob  gwrryw  o  blentyn;  a  lleddwch 
bob  benyw  a  fii  iddi  a  wnaeth  â 
gwr,  trwy  orwedd  gyd  ^  âg  e£ 

18  A  phob  plentyn  o'r  benywaid 


Cyn 

CRIST 

1452. 

2  Heb.  Mü 
o  Iwyth, 
mil  o 
Iwyth. 


«pen.  10.9. 


d  Dent.  20. 

13. 

Bam.  21. 

11. 

1  Sam.  27. 

9. 

1  Bren.  11. 

15, 16. 
e  Edrych 

Bam.  6. 

1,  2,  33. 
Í  Jos.  13. 21. 
8  Jog.  13. 22. 


t  Deut.  2a 
14. 


I  Edrych 
Deut.  20. 
13. 

1  Sam.  15. 
3. 

k  pen.  25. 2. 
1  pen.  24. 14. 

2  Petr  2. 
15. 

«open.  25. 9, 


n  Bam.  2L 
IL 


3  Heb.  4 
gwrryim. 


Puredigaeth  yr  yspail. 


NUMERI,  XXXL 


Rhannu  yr  yspail. 


Cyn 

CEIST 

1452. 

0  pen.  5. 2. 

f  pen.  19. 
11,  ẀC. 


1  pen.  19.  9, 
17. 


4  Heb.  oV 
gaeOiglud. 


T  Jos.  22.  8. 
1  Sam.  30. 
24. 


»  Edrych 
ad.  30. 47.  a 
pen.  18. 26. 


SNeu, 
geifr,  neu, 
praidd. 

»  pen.  3.  7, 
8, 25, 31, 


y  rhai  ni  bu  iddynt  a  wnaethant  â 
gwr,  cedwch  yn  fyw  i  chwi. 

19  Ac  "arhoswch  chwithau  o'r  tu 
allan  \'t  gwersyll  saith  niwrnod :  pob 
un  a  laddodd  ddyn,  a  ^phob  un  a 
gyfíyrddodd  wrth  laddedig,  ymlan- 
hêwch  y  trydydd  dydd,  a'r  seithfed 
dydd,  chwi  a'ch  carcharorion. 

20  Pob  gwisg  hefyd,  a  phob  do- 
drefhyn  croen,  a  phob  gwaith  ojlew 
geifr,  a  phob  llestr  pren,  a  lanhêwch 
chwi 

21  IF  A  dywedodd  Eleazar  yr  off- 
eiriad  wrth  y  rhyfelwyi*  y  rhai  a 
aethant  i'r  rhyfel,  Dyma  ddeddf  y 
gyfraith  a  orchymynodd  yr  Ar- 
GLWYDD  wrth  Moses : 

22  Yn  unig  yr  aur,  a'r  arian,  y 
pres,  yr  haiam,  yr  alcam,  a'r  plwm ; 

23  Pob  dim  a  ddioddefo  dan,  a  dyn- 
nwch  trwy  y  tan,  a  glân  fydd;  ac 
etto  efe  a  lanhêir  "^  a'r  dwfr  neUldu- 
aeth:  a'r  hyn  oil  ni  ddioddefo  dan, 
tynnwch  trwy  y  dwfr  yn  unig. 

24  A  golchwch  eich  gwisgoedd  ar 
y  seithfed  dydd,  a  glân  fyddAvch ;  ac 
wedi  hynny  deuwch  i'r  gwersyll. 

25  IT  A  llefarodd  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

26  Cymmer  nifer  yr  yspaü  *a  gaed, 
o  ddyn  ac  o  anifail,  ti  ac  Eleazar  yr 
offeiriad,  a  phennau-cenedl  y  gyn- 
nuUeidfa : 

27  A  'rhanna  y  caflfaeliad  yn  ddwy 
ran;  rhwng  y  rhyfelwyr  a  aethant 
i'r  filwriaeth,  a'r  hoU  gynnuUeidfa, 

28  A  chyfod  deymged  i'r  Ar- 
glwydd gan  y  rhyfelwyr  y  rhai  a 
aethant  allan  i'r  filwriaeth;  *un  en- 
aid  o  hob  pùm  cant  o'r  dynion,  ac 
o'r  eidionau,  ac  o'r  asynod,  ac  o'r 
defaid. 

29  Cymmerwch  hyn  o'u  hanner 
hwynt,  a  dyro  i  Eleazar  yr  offeir- 
iad, yn  ddyrchafael-ofírwm  yr  Ar- 
glwydd. 

30  Ac  o  hanner  meibion  Israel  y 
cymmeri  un  rhan  o  hoh  deg  a  deu- 
gain,  o'r  dynion,  o'r  eidionau,  o'r 
asynod,  ac  o'r  ^defaid,  ac  o  bob  ani- 
fail, a  dod  hwynt  i'r  Lefiaid,  *y  rhai 
ydynt  yn  cadw  cadwraeth  tabernacl 
yr  Arglwydd. 

31  A  gwnaeth  Moses  ac  Eleazar  yr 
offeiriad  megis  y  gorchymynodd  yr 
Arglwydd  wrth  Moses. 

32  A'r  caffaeUad,  sef  gweddill  yr 
yspail  yr  hon  a  ddygasai  pobl  y 
filwriaeth,  oedd  chwe  chàn  mil  a 
phymtheg  a  thri  ugain  o  filoedd  o 
ddefaid, 


m 


33  A  deuddeg  a  thri  ugain  mil  o 
eidionau, 

34  Ac  un  fil  a  thri  ugain  o  asynod, 

35  Ac  o  ddynion,  o  fenywaid  ni 
buasai  iddynt  a  wnaethant  â  gwr, 
trwy  orwedd  gyd  âg  ef,  ddeuddeng 
mil  ar  hugain  o  eneidiau. 

36  A'r  hanner,  se/rhan  y  rhai  a 
aethant  i'r  rhyfel,  oedd,  o  rifedi  def- 
aid, dri  chàn  mil  a  dwy  ar  bymtheg 
ar  hugain  o  filoedd,  a  phùm  cant; 

37  A  theymged  yr  Aeglwydd  o'r 
defaid  oedd  chwe  chant  a  phymtheg 
a  thri  ugain. 

38  A'r  eidionau  oedd  un  fil  ar  bym- 
theg ar  hugain;  a'u  teyrnged  i'r 
Arglwydd  oedd  ddeuddeg  a  thri 
ugain. 

39  A'r  asynod  oedd  ddeng  mil  ar 
hugain  a  phùm  cant ;  a'u  teyrnged  i'r 
Arglwydd  oedd  un  a  thri  ugain. 

40  A'r  dynion  oedd  un  fil  ar  bym- 
theg; a'u  teyrnged  i'r  Arglwydd 
oedd  ddeuddeg  enaid  ar  hugain. 

41  A  Moses  a  roddodd  deyrnged 
offrwm  dyrchafael  yr  Arglwydd  i 
Eleazar  yr  offeiriad,  ""  megis  y  gor- 
chymynasai  yr  Arglwydd  wrth 
Moses. 

42  Ac  o  ran  meibion  Israel,  yr 
hon  a  rannasai  Moses  oddi  wrth  y 
milwyr, 

43  S^  rhan  y  gynnuUeidfa  o'r 
defaid,  oedd  dri  chàn  mil  a  dwy 
ar  bymtheg  ar  hugain  o  filoedd,  a 
phùm  cant; 

44  Ac  o'r  eidionau,  un  fil  ar  bym- 
theg ar  hugain ; 

45  Ac  o'r  asynod,  deng  mil  ar 
hugain  a  phùm  cant; 

46  Ac  o'r  dynion,  un  fil  ar  bym- 
theg. 

47  le,  cymmerodd  Moses  o  hanner 
meibion  Israel,  un  rhan  o  hoh  deg  a 
deugain,  o'r  dynion,  ac  o'r  anifeil- 
iaid,  ac  a'u  rhoddes  hwynt  i'r  Lefiaid 
oedd  yn  cadw  cadwraeth  tabernacl 
yr  Arglwydd  ;  megis  y  gorchymyn- 
asai  yr  Arglwydd  wrth  Moses. 

48  IF  A'r  swyddogion,  y  rhai  oedd 
ar  filoedd  y  Uu,  a  ddaethant  at 
Moses,  sef  capteniaid  y  müoedd  a 
chapteniaid  y  cantoedd: 

49  A  dywedasant  wrth  Moses,  Dy 
weision  a  gymmerasant  nifer  y  gwŷr 
o  ryfel  a  roddaist  dan  ein  dwy- 
law  ni;  ac  nid  oes  wr  yn  eisieu  o 
hoiiom. 

50  Am  hynny  yr  ydym  yn  offrym- 
mu  ofirwm  i'r  Arglwydd,  pob  un 
yr  hyn  a  gafodd,  yn  offerynau  aur,  yn 


T  Reuheniaid  a'r  Gadiaid 


NUMERI,  XXXIL 


yn  gofyn  eu  hetifeddiaeth 


Cyn 
CRIST 

1452. 


I  Deut.  20. 

14. 


» pen.  21. 32. 


b  ad.  36, 

BeHinim- 

rait. 
c  ad.  38 

Sâimah. 
rt  ad.  38, 

Baalmeon. 
e  pen.  21. 

24,  34. 


ZHeb. 
torrwch 
galon 
meibion, 


t  pen.  13.  3. 
8Deut.l.22. 


gad^vjTiau,  yn  freicliledau,  yn  fod- 
rwyau,  yn  glust-dlysau,  ac  yn  dorch- 
au,  i  wneuthur  cymmod  dros  ein 
heneidiau  ger  bron  yr  Arglwydd. 

51  A  chymmerodd  Moses  ac  Ele- 
azar  yr  offeiriad  yr  aur  ganddynt, 
y  dodrefn  gweitligar  oil. 

52  Ac  yr  ydoedd  hoU  aur  yr  off- 
rwm  dyrchafael,  yr  hwn  a  ofirym- 
masant  i'r  Arglwydd,  oddi  "vn-tli 
gapteniaid  y  miloedd,  ac  oddi  wrtli 
gapteniaid  y  cantoedd,  yn  un  fil  ar 
bymtheg  saitli  gant  a  deg  a  deu- 
gain  o  siclaa 

53  (^Yspeiliasai  y  gwŷr  o  ryfel 
bob  un  iddo  ei  huD.) 

54  A  chymmerodd  Moses  ac  Ele- 
azar  yr  offeiriad  yr  aur  gan  gap- 
teniaid y  miloedd  a'r  cantoedd,  ac 
a'i  dygasant  i  babell  y  cyfarfod, 
yn  goffadwriaeth  dros  feibion  Israel 
ger  bron  yr  Arglwydd. 

PENNOD  XXXIL 

1  Y  Eeubeniaid  aV  Gadiaid  yn  gofyn  eu  heti- 
feddiaeth y  tu  hwnt  i'r  lorddonen.  6  Moses 
yn  eu,  ceryddu  hwynt.  16  Hwythau  yn  cyn- 
nyg  iddo  ef  ammodau  wrth  ei  fodd.  33  Moses 
yn  rhoddi  iddynt  y  wlad.  39  Hwythau  yn  ei 
goresgyn  hi. 

AC  yr  ydoedd  anifeiliaid  lawer  i 
.  feibion  Reuben,  a  Uawer  iawn 
i  feibion  Gad:  a  gwelsant  dir  "^Ja- 
zer,  a  thir  Gilead ;  ac  wele  y  Ue  yn 
He  da  i  anifeiliaid 

2  A  meibion  Gad  a  meibion  Reu- 
ben a  ddaethant,  ac  a  ddywedas- 
ant  wi'tli  Moses,  ac  wrth  Eleazar 
yr  offeiriad,  ac  wrth  bennaduriaid 
y  gynnulleidfa,  gan  ddjwedyd, 

3  Ataroth,  a  Dibon,  a  Jazer,  a 
^Nimrah,  a  Hesbon,  ac  Elealeh,  a 
'^Sebam,  a  Nebo,  a  ^Beon, 

4  Sef  y  tir  *a  darawodd  yr  Ar- 
glwydd o  flaen  cynnuUeidfa  Israel, 
tir  i  anifeiliaid  yio  efe;  ac  y  mae 
i'th  weision  anifeiliaid 

5  A  dywedasant,  Os  cawsom  ffafr 
yn  dy  olwg,  rhodder  y  tir  liAvn  i'th 
weision  yn  feddiant :  na  phâr  i  ni 
fyned  dros  yr  lorddonen. 

6  H  A  dywedodd  Moses  wi*th  feib- 
ion Gad,  ac  wrth  feibion  Reuben, 
A  â  eich  brodyr  i'r  rhyfel,  ac  a  eis- 
teddwch  chwithau  yma  ? 

7  A  phaham  y  ^  digalonnwch  feib- 
ion Israel  rhag  myned  trosodd  i'r 
tir  a  roddodd  yr  Arglwydd  idd- 
ynt? 

8  FeUy  y  gwnaeth  eich  tadau, 
^pan  anfonais  h^vynt  o  Cades-Bamea 
^i  edrych  y  tir. 


9  Canys  ^aethant  i  fynu  liyd  ddy- 
ffryn  Escol,  a  gwelsant  y  tir;  a  di- 
galonnasant  feibion  Israel  rhag 
myned  i'r  tir  a  roddasai  yr  Ar- 
glwydd iddynt 

10  Ac  ennynodd  digUonedd  yr 
Arglwydd  y  dydd  hwnnw;  ac  efe 
a  dyngodd,  gan  ddywedyd, 

11  'Diau  na  chaiff  yr  un  o'r  dynion 
a  ddaethant  i  iynu  o'r  Aipht,  o  fab 
ugain  mlwydd  ac  uchod,  weled  y 
tir  a  addewais  trwy  Iw  i  Abraham, 
i  Isaac,  ac  i  Jacob :  am  ^  na  chyf- 
lawnasant  wneuthur  ar  fy  ol  i : 

12  Ond  Caleb  mab  Jephunneh  y 
Ceneziad,  a  Josua  mab  Nun ;  canys 
cyflawnasant  wneuthur  ar  ol  yr 
Arglwydd. 

13  Ac  ennynodd  digUonedd  yr 
Arglwydd  yn  erbyn  Israel;  a 
gwnaeth  iddynt  grwydro  yn  yr  an- 
ialwch  ddeugaiu  mlynedd,  nes  dar- 
fod  yr  hoU  oes  a  wnaethai  ddiyg- 
ioni  y'ngolwg  yr  Arglwydd. 

14  Ac  wele,  chwi  a  godasoch  yn 
Ue  eich  tadau,  yn  gynuyrch  dyn- 
ion pechadurus,  i  chwanegu  ar 
angerdd  Hid  yr  Arglwydd  wrth 
Israel. 

15  Os  dychwelwch  oddi  ar  ei  ol 
ef ;  yna  efe  a  ad  y  bobl  etto  yn  yr 
anialwch,  a  chwi  a  ddinystriwch  yv 
hoU  bobl  hyn. 

16  1Í  A  h>vy  a  ddaethant  atto  ef, 
ac  a  ddywedasant,  Corlannau  def- 
aid  a  adeilad^m  ni  yma  i'n  hanl- 
feiliaidj  a  dinasoedd  i'n  plant. 

17  A  4ii  a  ymarfogAvn  yn  fuan  o 
flaen  meibion  Israel,  hyd  oni  ddyg- 
om  hwynt  i'w  Ue  eu  hun ;  a'n  plant 
a  arhosant  yn  y  dinasoedd  caerog, 
rhag  trigolion  y  tir. 

18  ""Ni  ddychwelwn  ni  i'n  tai,  nes 
i  feibion  Israel  berchennogi  bob  un 
ei  etifeddiaeth. 

19  Hefyd  nid  etifeddAvn  ni  gyd  â 
liAvynt  o'r  tu  hwnt  i'r  lorddonen, 
ac  oddi  yno  allan;  am  ddyfod  ein 
hetifeddiaeth  i  ni  o'r  tu  yma  i'r 
lorddonen,  tu  a'r  dwjTain. 

20  H  A  ^dywedodd  Moses  wrth- 
ynt,  Os  g^vnewch  y  peth  h}Ti,  os 
ymarfogwch  i'r  rhyfel  o  flaen  yr 
Arglwydd, 

21  Os  â  pob  un  o  honoch  dros  yr 
lorddonen  yn  arfog  o  flaen  yr  Aji- 
GLWYDD,  nes  iddo  yrru  ymaith  ei 
elynion  o'i  flaen, 

22  A  "darostwng  y  wlad  o  flaen 
yr  Arglwydd;  yna  wedi  hynny  y 
cewch  ddychwelyd,  ac  y  byddwch 


Cyn 
CRIST 

1452. 

k  pen.  13.24. 


1  pen.  14. 
28,29. 
Deut.  1.35. 


*  pen.  14. 
24,30. 


1  Jos.  4. 13. 


a»  Jos.  22. 4. 


n  Deut.  3. 18. 
J  08.  L  14. 


oDeut3.20. 


y  tu  liwnt  i'r  lorddonen. 


NUMERI,  XXXIII. 


Teithiau  yr  Israeliaid. 


Cyn 
CRIST 

1452. 

r  Dent.  3. 

12,15,  in. 

J(S.  I.IJ. 
alJ.  8. 


•  Dcut.3.12. 
Jos.  13.  8. 
a  22. 4. 


»  pen.  21. 

24,  SO. 


and.  1,3, 
Jazcr. 

':  «  n<\.  3, 
Nimfah. 


dieuog  ger  bron  yr  Arglwydd,  a 
cher  bron  Israel ;  a  bydd  ^  y  tir 
hwn  yn  etifeddiaeth  i  chwi  o  flaen 
yi'  Arglwydd. 

23  Ond  OS  clim  ni  wna  fel  hyn; 
wele,  pecliu  yr  ydycli  yii  erbyn  yr 
Arglwydd:  a  gwybyddwcli  y  go- 
ddiwedda  eich  pechod  cliwi. 

24  Adeiledwch  i  chwi  ddinasoedd 
i'cli  plant,  a  chorlannau  i'ch  def- 
aid;  a  gwnewch  yr  hyn  a  ddaetli 
allan  o'cli  genaiL 

25  A  Ilefarodd  meibion  Gad  a 
meibion  Reuben  WTth  Moses,  gan 
ddywedyd,  Dy  weision  a  wnant 
megis  y  mae  iy  arglwydd  yn  gor- 
chymyn. 

26  Ein  plant,  ein  gwragedd,  ein 
hanifeiliaid,  a'u  hoU  ysgrubliaid, 
fyddant  yma  yn  ninasoedd  Gilead 

27  "^A'th  weision  a  ant  drosodd  o 
flaen  yr  Arglwydd  i'r  rhyfel,  pob 
un  yn  arfog  i'r  filwriaeth,  megis  y 
mae  fy  arglwydd  yn  Uefaru. 

28  A  '  gorcliymynodd  Moses  i  Ele- 
azar  yr  offeiriad,  ac  i  Josua  mab 
ìíun,  ac  i  bennau-cenedl  Uwytliau 
meibion  Israel,  o'u  plegid  liwynt : 

29  A  dywedodd  Moses  ^n'thynt,  Os 
meibion  Gad  a  meibion  Reuben  a 
ant  dros  yr  lorddonen  gyd  â  chwi, 
pob  un  yn  arfog  i'r  rhyfel  o  flaen 
yr  Arglwydd,  a  darostAvng  y  wlad 
o'ch  blaen ;  yna  rhoddwch  iddynt 
wlad  Gilead  yn  berchennogaeth : 

30  Ac  onid  ant  drosodd  gyd  â 
chwi  yn  arfogion,  cymmeraiit  eu 
hetifeddiaeth  yn  eich  mysg  chwi 
y'ngwlad  Canaan. 

31  A  meibion  Gad  a  meibion  Reu- 
ben a  attebasant,  gan  ddywedyd, 
Fel  y  Ilefarodd  yr  Arglwydd  wrth 
dy  weision,  feUy  y  g^vnawn  ni. 

32  Nyni  a  awn  drosodd  i  dir  Ca- 
naan yn  arfogion  o  flaen  yr  Ar- 
glwydd, fel  y  hyddo  meddiant  ein 
hetifeddiaeth  o'r  tu  yma  i'r  lor- 
ddonen gennym  ni. 

33  A  "rhoddodd  Moses  iddynt,  sef 
i  feibion  Gad,  ac  i  feibion  Reuben, 
ac  Î  hauner  Ihvyth  Manasseh  mab 
Joseph,  *  frenhiniaeth  Schon  bren- 
hin  yr  Amoriaid,  a  brenhiniaeth  Og 
brenhin  Basan,  y  wlad  a'i  dinas- 
oedd  ar  hyd  y  terfynau,  sef  dinas- 
oedd  y  wlad  oddi  amgylch. 

34  ^\  A  meibion  Gad  a  adeiladas- 
ant  Dibon,  ac  Ataroth,  ac  Aroer, 

35  Ac  Atroth,  Sophan,  a  "Jaazer, 
a  Jogbeah, 

30  A  "^ Beth-nimrah,  a  Beth-haian, 


dinasoedd    caerog;    a    chorlannau 
defaid. 

37  A  meibion  Reuben  '^a  adeiladas- 
ant  Hesbon,  Elealeh,  a  Chiriathaim ; 

38  Nebo  hefyd,  a  Baal-mcon 
{^  wedi  troi  cu  henwau,)  a  Sibmah : 
ac  a  "enwasant  enwau  ar  y  dinas- 
oedd a  adeiladasant. 

39  A  meibion  *Machir  mab  Ma- 
nasseh a  aethant  i  Gilead,  ac  a'i 
henniUasant  hi,  ac  a  yrrasant  ym- 
aith  yr  Amoriaid  oedd  ynddi. 

40  A  ''rhoddodd  Moses  Gilead  i 
Macliir  mab  Manasseh;  ac  efe  a 
drigodd  ynddi. 

41  Ac  aeth  «=Jair  mab  Manas- 
seh, ac  a  ennillodd  eu  pentrefydd 
liAvynt,  ac  a'u  galwodd  hwynt  ^  ^  Ha- 
foth-Jair. 

42  Ac  aeth  Nobah,  ac  a  ennillodd 
Cenath  a'i  phentrefydd,  ac  a'i  galw- 
odd ar  ei  enw  ei  hun,  Nobah. 

PENNOD  XXXIII. 

1  Dwy  daith  a  deugain  yr  Israeliaid.    50  Bod 
yn  rhaid  dinystrio  y  Canaaneaid, 

DYINIA  deithiau  meibion  Israel, 
y  rhai  a  ddaethant  aUan  o  dir 
yr  Aipht,  yn  eu  lluoedd,  dan  law 
Moses  ac  Aaron. 

2  A  ISIoses  a  ysgrifenodd  eu  myn- 
ediad  h^vynt  allan  yn  ol  eu  teith- 
iau, wrth  orchymyn  yr  Arglwydd  : 
a  dyma  eu  teithiau  h^vynt  yn  eu 
mynediad  allan. 

3  A  hwy  a  "gychwynasant  o  Ra- 
meses  yn  y  mis  cyntaf,  ar  y  pym- 
thegfed  dydd  o'r  mis  cyntaf:  tran- 
noeth  wedi  y  Pasc  yr  aeth  meibion 
Israel  allan  ""a  Haw  uchel  y'ngolwg 
yr  Aiphtiaid  oil. 

4  (A'r  Aiphtiaid  oedd  yn  claddu 
pob  cyntaf-anedig, "  y  rhai  a  laddas- 
ai  yr  Arglwydd  yn  eu  mysg;  "^a 
gwnaethai  yr  Arglwydd  fani  yn 
erbyn  eu  duwiau  hwynt  hefyd.) 

5  *A  meibion  Israel  a  gychwyn- 
asant  o  Rameses,  ac  a  wersyllasaut 
yn  SuccotL 

6  A  ^chychwynasant  o  Succoth,  a 
gwersyllasant  yn  Etham,  yr  hon 
sydd  y'nghwrr  yr  anialwch. 

7  A  8  chychwynasant  o  Etham,  a 
throisant  drachefn  i  Pi-hahiroth,  yr 
hon  sydd  o  flaen  Baal-Sephon;  ac 
a  wersyllasaut  o  flaen  Migdol. 

8  A  chychwynasant  o  Pi-hahiroth, 
ac  a  ''aethant  trwy  ganol  y  môr 
i'r  anialwch;  a  cherddasant  daith 
tri  diwmod  yn  anialwch  Etham,  a 
gwersyllasant  ym  Marah. 


Dwy  daith  a  deugain 


NUMERI,  XXXIII. 


yr  Israeliaid. 


Cyn 
CRIST 

H91. 

i  Exod.  15. 
27. 


k  Exod.  16.1. 


I  Exod.  17.1. 


1490. 
■n  Exod,  19. 
1,2. 


n  pen.  11. 34. 
2  Beddau 
y  blŷs. 
•  pen.  11. 35. 


PDeut.10.6. 


lEdrych 

Gen.  36. 27. 

Deut.lO.  t>. 

1  Chron.  1. 

42. 
'Deut.10.7. 


9  A  chychwynasant  o  Marah,  'a 
daethant  i  Elim :  ac  yn  Elim  yr  yd- 
oedd  deuddeg  o  ffynhonnau  dwfr, 
a  deg  a  thri  ugain  o  balmwydd;  a 
gwersyllasant  yno. 

10  A  chych^vynasant  o  Elim,  a 
gwersyllasant  wrth  y  môr  coch. 

11  A  chychwynasant  oddi  wrth  y 
môr  coch,  a  ''gwersyllasant  yn  an- 
ialwch  Sin. 

12  Ac  o  anialwch  Sin  y  cychwyn- 
asant,  ac  y  gwersyllasant  yn  Doph- 
cah. 

13  A  chychwynasant  o  Dophcah, 
a  gwersyllasant  yn  Alus. 

14  A  chychwynasant  o  Alus,  a 
'  gwersyllasant  yn  Rephidim,  lie  nid 
oedd  dwfr  i'r  bobl  i'w  yfed. 

15  A  "  chychwynasant  o  Rephid- 
im, a  gwersyllasant  yn  anialwch 
Sinai. 

16  A  chychwynasant  o  anialwch 
Sinai,  a  gwersyllasant  "yn  ^Cibroth- 
Hattaafah. 

17  A  "chychwynasant  o  Cibroth- 
Hattaafah,  a  gwersyllasant  yn  Ha- 
seroth. 

18  A  chychwynasant  o  Haseroth, 
a  gwersyllasant  yn  Rithmah. 

19  A  chychwynasant  o  Rithmah,  a 
gwersyllasant  yn  Rimmon-Pares. 

20  A  chychwynasant  o  Rimmon- 
Pares,  a  gwersyllasant  yn  Libnah. 

21  A  chych^vynasant  o  Libnah,  a 
gwersyllasant  yn  Rissah. 

22  A  chychwynasant  o  Rissah,  a 
gwersyllasant  yn  Cehelathah. 

23  A  chychwynasant  o  Cehela- 
thah, a  gwersyllasant  ym  mynydd 
Sapher. 

24  A  chychwynasant  o  fynydd  Sa- 
pher, a  gwersyllasant  yn  Haradah. 

25  A  chych^vynasant  o  Haradah, 
a  gwersyllasant  ym  Maceloth. 

26  A  chychwynasant  o  Maceloth, 
a  gwersyllasant  yn  Tahath. 

27  A  chycliAvynasant  o  Tahath,  a 
gwersyllasant  yn  Tarah. 

28  A  chychwynasant  o  Tarah,  a 
gwersyllasant  ym  Mithcah. 

29  A  chychwynasant  o  Mithcah,  a 
gwersyllasant  yn  Hasmonah. 

30  A  chychwynasant  o  Hasmonah, 
a  P  gwersyllasant  ym  Moseroth. 

31  A  chychwynasant  o  Moseroth, 
a  gwersyllasant  yn  Bene-Jaacan. 

32  A  chychwynasant  o  •»  Bene- 
Jaacan,  a  'gwersyllasant  yn  Hor- 
hagidgad. 

33  A  chychwynasant  o  Hor-hagid- 
gad,  a  gwersyllasant  yn  Jotbathah. 


34  A  chychwynasant  o  Jotbathah, 
a  gwersyllasant  yn  Ebronah. 

35  A  chychAvynasant  o  Ebronah,  a 
gwersyllasant  yn  Esion-Gaber. 

36  A  chychAvynasant  o  Esion-Ga- 
ber, a  'gwersyllasant  yn  anialwch 
Sin ;  hwnnw  yw  Cades. 

37  A  *  chychwynasant  o  Cades,  a 
gwersyllasant  ym  mynydd  Hor,  yng 
nghwrr  tir  Edom. 

38  Ac  "Aaron  yr  offeiriad  a  aeth 
i  fynu  1  fynydd  Hor,  wrth  orchy- 
myn  yr  Arglwydd;  ac  a  fa  farw 
yno,  yn  y  ddeugeinfed  flwyddyn 
wedi  dyfod  meibion  Israel  allan  o 
dir  yr  Aipht,  yn  y  pummed  mis,  ar 
y  dydd  cyntaf  o'r  mis. 

39  Ac  Aaron  oedd  fab  tair  blwydd 
ar  hugain  a  chant  pan  fii  farw  ym 
mynydd  Hor. 

40  A'r  *brenhin  Arad,  y  Canaan- 
ead,  yr  hwn  oedd  yn  trigo  yn  y 
dehau  ja  nhir  Canaan,  a  glybu  am 
ddyfodiad  meibion  Israel. 

41  A  y  chychwynasant  o  fynydd 
Hor,  a  gwersyllasant  yn  Salmon- 
ah. 

42  A  chychwynasant  o  Salmonah, 
a  gwersyllasant  yn  Punon. 

43  A  chychwynasant  o  Punon,  a 
''gwersyllasant  yn  Oboth, 

44  A  "chychwynasant  o  Oboth, 
a  gwersyllasant  yn  ^Ije-Abarim,  ar 
deriyn  Moab. 

45  A  chychwynasant  o  Ije-Abarim, 
a  gwersyllasant  yn  Dibon-Gad. 

46  A  chychwynasant  o  Dibon- 
Gad,  a  gwersyllasant  yn  Almon- 
^  Diblathaim. 

47  A  chychwynasant  o  Almon-Dib- 
lathaim,  a  gwersyllasant  ym  myn- 
yddoedd  Abarim,  o  flaen  Nebo. 

48  A  chychwynasant  o  fynydd- 
oedd  Abarim,  a  ''gwersyllasant  yn 
rhosydd  Moab,  wrth  yr  lorddonen, 
ar  gy/er  Jericho. 

49  A  gwersyllasant  wrth  yr  lor- 
ddonen, o  Beth-Jesimoth  hyd  ^  ^  was- 
tadedd  Sittim,  yn  rhosydd  Moab. 

50  IT  A  llefarodd  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  yn  rhosydd  Moab,  wrth 
yr  lorddonen,  ar  gy/er  Jericho,  gan 
ddywedyd, 

51  Llefara  wrth  feibion  Israel,  a 
dywed  wrthynt,  *Gan  eich  bod 
chwi  yn  myned  dros  yr  lorddonen, 
i  dir  Canaan ; 

52  ^Gyrrwch  ymaith  hoU  drigol- 
ion  y  tir  o'ch  blaen,  a  dinystriwch 
eu  hoU  luniau  hwynt;  dinystriwch 
hefyd  eu   holl   ddelwau  tawdd,   a 


Cyn 

CRIST 
1490. 


1453. 
»pen.  20. 1. 

t  pen.  20. 22. 


'ipen.20.2."> 
Dent.  10. 6. 
a  32.  5u. 


1452. 


Î  pen.  21. 1, 


7  pen.  21.  4. 


z  pen.  21. 10. 
»  pen.  21. 11. 

3Neu, 
Carneddau 
Abarba. 


■■  pen.  22.  1. 


•4  Neu,  Abel, 
d  pen.  25. 1. 
J  OS.  2. 1. 


e  Deut.  7.  2. 
Job.  11.12. 


r  Exod.  23. 
24,33. 
a  34.  13. 
Deut.  7.  2, 
5.  a  12.  3. 


174 


Terfynau  y  wlad. 


NUMERI,  XXXIV. 


Enwau  rhanwyr  y  tir. 


Cyn 

CRIST 

1452. 


h  Job.  23. 13. 
Barn.  2.  3. 
Edrych 
Exod.  23. 
33. 


difwynwch    hefyd    eu    holl   uchel- 
feydd  hwynt 

63  A  goresgjTQWch  y  tir,  a  thrig- 
wch  ynddo:  canys  rhoddais  y  tir  i 
chwi  i'w  berchennogi. 
«pen.  26.5a  j  54  « Rhennwch  hefyd  y  tir  yn 
etifeddiaeth  rhwng  eich  teuluoedd 
wrth  goelbren;  i'r  ami  chwaneg- 
wch  ei  etifeddiaeth,  ac  i'r  anaml 
prinhêwch  ei  etifeddiaeth:  bydded 
eiddo  pob  un  y  man  lie  yr  el  y 
coelbren  aUan  iddo;  yn  ol  llwyth- 
au  eich  tadau  yr  etifeddwch. 

55  Ac  oni  yrrwch  ymaith  breswyl- 
wyr  y  tir  o'ch  blaen;  yna  y  hydd 
y  rhai  a  weddiUweh  o  honynt  ^'yn 
gethri  yn  eich  llygaid,  ac  yn  ddi'ain 
yn  eich  ystlysau,  a  blinant  chm  yn 
y  tir  y  trigwch  ynddo. 

66  A  bydd,  megis  yr  amcenais 
wneuthur  iddynt  hwy,  y  gwnaf  i 
chwi. 

PENNOD  XXXIV. 

I  Terfynau  y  wlad.    16  Enwau  y  rhai  a 
rannant  y  tir. 

ALLEFARODD   yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

2  Gorchymyn  1  feibion  Israel,  a 
dywed  wrthynt.  Pan  ddeloch  chwi 
i  dir  Canaan,  (dyma  y  tir  a  syrth  1 
chwi  yn  etifeddiaeth,  se/gwlad  Ca- 
naan al  therfynau,) 

3  A'ch  tu  "dehau  fydd  o  anial- 
wch  Sin,  ger  llaw  Edom :  a  therfyn 
y  dehau  fydd  i  chwi  o  gwrr  ^y  mor 
heli  tu  a'r  dwyi'aia 

4  A'ch  terfyn  a  amgylchyna  o'r 
dehau  i  riw  Acrabbim,  ac  a  â  tros- 
odd  i  Sin;  a'i  fynediad  allan  fydd 
o'r  dehau  i  Cades-Barnea,  ac  a  â 
allan  i  *=  Hasar-Adar,  a  throsodd  i 
Asmon : 

5  A'r  terfyn  a  amgylchyna  o  As- 
mon i  afon  yr  Aipht;  a'i  fynediad 
ef  allan  a  fydd  tu  a'r  ^gorllewin. 

6  A  therfyn  y  gorllewin  fydd  y 
mor  mawr  i  chwi ;  sef  y  terfyn  hwn 
fydd  i  chwi  yn  derfyn  gorllewin. 

7  A  hwn  fydd  terfyn  y  gogledd  i 
chwi :  o'r  mor  mawr  y  tueddwch  i 
fynydd  Hor. 

8  0  fynydd  Hor  y  tueddwch  nes 
dyfod  ^i  Hamath;  a  mynediaid  y 
terfyn  fydd  i  Sedad. 

9  IT  A'r  terfyn  a  â  allan  tu  a 
Ziphron;  a'i  ddiwedd  ef  fydd  yn 
Hasar-Enan:  hwn  fydd  terfyn  y 
gogledd  i  chwi. 

10  A  therfynwch  i  chwi  yn  derfyn 
y  dwyrain  o  Hasar-Enan  i  Sepham. 

II  Ac  aed  y  terfyn  i  waered  o 


»  Jos.  15. 1. 
b  Gen.  14. 3. 


c  Edrych 
Jos.  15.  3. 


2  Heb.  m&r. 


d  2  Bren. 

14.25. 


Sepham  i  Riblah,  ar  du  dwyrain 
Ain;  a  disgyned  y  terfyn,  ac  aed 
hyd  ^ystlys  mor  Cinnereth  tu  a'r 
dwyrain. 

12  A'r  terfyn  a  â  i  waered  tu  a'r 
lorddonen ;  a'i  ddiwedd  fydd  y  mor 
heli.  Dyma  y  tir  fydd  i  chwi  a'i 
derfynau  oddi  amgylch. 

13  A  gorchymynodd  Moses  i  feib- 
ion Israel,  gan  ddywedyd,  Dyma  y 
tir  a  rennwch  yn  etifeddiaethau 
wrth  goelbren,  yr  hwn  a  orchymyn- 
odd  yr  Arglwydd  ei  roddi  i'r  naw 
llwyth,  ac  i'r  banner  llwyth. 

14  *  Canys  cymmerasai  llwyth  meib- 
ion  Reuben  yn  ol  tŷ  eu  tadau,  a 
llwyth  meibion  Gad  yn  ol  tŷ  eu  tad- 
au, a  banner  llwyth  Manasseh,  cym- 
merasant,  meddaf,  eu  hetifeddiaeth. 

15  Dau  Iwyth  a  banner  llwyth  a 
gymmerasant  eu  hetifeddiaeth  o'r 
tu  yma  i'r  lorddonen,  yn  agos  i 
Jericho,  tu  a'r  dwyrain  a  chodiad 
haul. 

16  IT  liefarodd  yr  Arglwydd  hef- 
yd wrth  Moses,  gan  ddywedyd, 

17  Dyma  enwau  y  gwŷr  a  rannant 
y  tir  yn  etifeddiaethau  i  chwi :  '^Ele- 
azar  yr  offeiriad,  a  Josua  mab  Nun, 

18  Ac  un  pennaeth  o  bob  llwyth 
a  gymmerwch,  i  rannu  y  tir  yn  eti- 
feddiaethau. 

19  Ac  fel  dyma  enwau  y  gwŷr:  o 
Iwyth  Judah,  Caleb  mab  Jephun- 
neh. 

20  Ac  o  Iwyth  meibion  Simeon, 
Semuel  mab  Aramihud. 

21  0  hvyth  Benjamin,  Elidad  mab 
Cislon. 

22  A  Bucci  mab  Jogli,  yn  bennaeth 
o  Iwyth  meibion  Dan. 

23  0  feibion  Joseph,  Haniel  mab 
Ephod,  yn  bennaeth  dros  Iwyth 
meibion  Manasseh. 

24  Cemuel  hefyd  mab  Siphtan, 
yn  bennaeth  dros  Iwyth  meibion 
Ephraim. 

25  Ac  Elisaphan  mab  Phamach, 
yn  bennaeth  dros  Iwyth  meibion 
Zabulon. 

26  Paltiel  hefyd  mab  Assan,  yn  ben- 
naeth dros  Iwyth  meibion  Issachar. 

27  Ac  Ahihud  mab  Salomi,  yn  ben- 
naeth dros  Iwyth  meibion  Aser. 

28  Ac  yn  bennaeth  dros  Iwyth 
meibion  Naphtali,  Pedahel  mab 
Ammihud. 

29  Dyma  y  rhai  a  orchymynodd  yr 
Arglwydd  iddynt  rannu  etifedd- 
iaethau i  feibion  Israel,  yn  nhir 
Canaan. 


Cyn 

CRIST 

1452. 

3  Heb. 

ytgwydd. 


e  pen.  32. 33. 

Jos.  14. 2, 3. 


rjos.l4. 1. 
a  19.  5L 


Y  dinasoedd  noddfa. 


NUMERI,  XXXV. 


Cyfraith  Uo/ruddiaeth. 


Cyn 

CRIST 

1451. 


»  Jos.  14.  3, 
4.  a  21.  2. 


b  Deut.  4. 
41. 

Jos.  20.  2. 
a  21.  3.  21. 


open.  26. 5-1. 


•  Exod.  21. 
13. 


PENNOD  XXXV. 

1  Ulioddi  wyth  dref  a  deugain  a'u  pentrefi  Tr 
Lefiaid,  a'u  mesur.  6  Clnoech  6'r  rliai  hynny 
yn  drefydd  noddfa.  9  Cyfraith  llawrudd- 
iaeth:  31  ac  nas  gellir  ei  ddiwygio. 

ALLEFARODD  yr  Arglwydd 
■\vrth  Moses,  yn  rliosydd.  Moab, 
wrtli  yr  lorddonen,  yn  agos  i  Je- 
richo, gan  ddywedyd, 

2  '^  Gorchyniyn  i  feibion  Israel, 
roddi  o  honynt  i'r  Lefiaid,  o  eti- 
feddiaeth  eu  meddiant,  ddinasoedd 
i  drigo  ynddynt:  rlioddwcli  he/yd 
i'r  Lefiaid  faes  pcntrefol  ^vrth  y  din- 
asoedd o'u  hamgylcli. 

3  A'r  dinasoedd  iyddant  iddynt  i 
drigo  ynddynt ; ,2i!vi  pentrefol  feiis- 
ydd  fyddant  i'w  hanifeiliaid,  ac  i'w 
cyfoeth,  ac  i'w  lioU  fwystfilod. 

4  A  meusydd  pentrefol  y  dinas- 
oedd y  rliai  a  roddwcli  i'r  Lefiaid,  a 
gyrhaeddant  o  fur  y  ddinas  tu  ag 
allan,  fil  o  gufyddau  o  amgylcli. 

5  A  mesurwch  o'r  tu  allan  i'r  ddin- 
as, o  du  y  d^v}^•ain  ddwy  fil  o  gu- 
fyddau, a  tliu  a'r  deliau  ddwy  fil  o 
gufyddau,  a  ttiu  a'r  gorllewin  ddwy 
fil  o  gufyddau,  a  thu  a'r  gogledd 
ddwy  fil  o  gufyddau;  a'r  ddinas 
fydd  yn  y  canol:  liyn  fydd  iddynt 
yn  feusydd  pentrefol  y  dinasoedd. 

C  Ac  o'r  dinasoedd  a  roddwcli  i'r 
Lefiaid,  hydded  ^'chwecli  yn  ddinas- 
oedd noddfa,  y  rliai  a  roddwcli,  fel 
y  gallo  y  llawruddiog  ffoi  yno:  a 
rlioddwch  ddwy  ddinas  a  deugain 
attjTit  yn  ycliwaneg. 

7  Yr  lioll  ddinasoedd  a  roddwcli 
i'r  Lefiaid,  fyddant  wyth  ddinas  a 
deugain,  liwynt  a'u  pentrefol  feus- 
ydd. 

8  A'r  dinasoedd  y  rliai  a  roddwcli, 
fydd  o  feddiant  meibion  Israel: 
''oddi  ar  yr  ami  eu  dinasoedd,  y 
rlioddwch  yn  ami ;  ac  oddi  ar  y 
prill,  y  rlioddwch  yn  brin:  pob 
un  yn  ol  ei  etifeddiaetli  a  eti- 
feddant,  a  rydd  i'r  Lefiaid  o'i 
ddinasoedd. 

9  IF  A  liefarodd  yr  Arglwydd 
Avrtli  Moses,  gan  ddywedyd, 

10  Llefara  wrtli  feibion  Israel,  a 
dywed  ^vrthynt,  ^  Pan  eloch  dros  yr 
lorddonen  i  dir  Canaan ; 

11  Yna  *gosodwch  i  ch'svi  ddinas- 
oedd; dinasoedd  noddfa  fyddant  i 
cliwi:  ac  yno  y  ify  y  llawruddiog  a 
laddo  ddyn  me^vn  amryfusedd. 

12  A'r  dinasoedd  fyddant  i  cliwi 
yn  noddfa  rliag  y  dialydd;  fel 
na  ladder  y  Ua^vruddiog,  hyd  oni 

176 


safo  ger  bron  y  gjiinulleidfa  mewn 
barn. 

13  Ac  o'r  dinasoedd  y  rhai  a  rodd- 
wch,  chwecli  fydd  i  c\\\á  yn  ddin- 
asoedd noddfa. 

14  ^Tair  dinas  a  roddwcli  o'r  tu 
yma  i'r  lorddonen,  a  thair  dinas  a 
roddwcli  yn  nliir  Canaan:  dinas- 
oedd noddfa  fyddant  Invy. 

15  I  feibion  Israel,  ac  i'r  dieithr, 
ac  i'r  ymdeithydd  a  fyddo  yn  eu 
mysg,  y  bydd  y  cliwe  dinas  hyn  yn 
noddfa ;  fel  y  gaUo  pob  un  a  laddo 
ddjii  mewn  amryfusedd,  íFoi  yno. 

16  Ac  8  OS  ag  offeryn  haiam  y  tar- 
aAvodd  ef,  fel  y  bu  farw,  UaAvruddiog 
yw  efe :  Uadder  y  llawruddiog  yn 
farw. 

17  Ac  OS  â  charreg  law,  yr  lion  y 
byddai  efe  farw  o'i  phlegid,  y  taraw- 
odd  ef,  a'i  farw ;  lla^vruddiog  yiv  efe ; 
lladder  y  lla\\Tuddiog  yn  farw. 

18  Neil  OS  efe  a'i  tarawodd  ef  a 
llaw-ffon,  yr  lion  y  byddai  efe  farw 
o'i  phlegid,  a'i  farw;  llaAvruddiog  yio 
efe :  lladder  y  llawi'uddiog  yn  farw. 

19  Dialydd  y  gwaed  a  ladd  y  llaw- 
ruddiog: pan  gyfarfyddo  ag  ef,  ete 
a'i  lladd  ef. 

20  Ac  ^  OS  mewn  cas  y  gwthia  efe 
ef,  neu  y  teifl  atto  mewn  bwriad,  fel 
y  byddo  efe  farw; 

21  Neu  ei  daro  ef  a'i  law,  mown 
galanasdra,  fel  y  byddo  farw :  lladd- 
er yn  farw  yr  liwn  a'i  tarawodd; 
Uofrudd  yiv  hAvnnw:  dialydd  y 
gwaed  a  ladd  y  Uofrudd,  pan  gyfkr- 
fyddo  ag  ef. 

22  Ond  OS  yn  ddisymmwth,  *heb 
alanasdra,  y  gAvthia  efe  ef,  neu  y 
teifl  atto  un  otferyn  yn  ddifwriad; 

23  Neu  ei  daro  ef  â  charreg,  y 
byddai  efe  farw  o'i  phlegid,  heb  ei 
weled  ef;  a  plieri  iddi  syrthio  arno, 
fel  y  byddo  farw,  ac  efe  liQhfod  yn 
elyn,  ac  heb  geisio  niwed  iddo  ef : 

24  Yna  barned  y  gynnulleidfa 
rliwng  y  tara^vydd  a  dialydd  y 
gwaed,  yn  ol  y  baniedigaethau 
hyn. 

25  Ac  achubed  y  gynnuUeidfa  y 
Uofrudd  o  law  dialydd  y  gwaed,  a 
throed  y  gynnuUeidfa  ef  i  ddinas  ei 
noddfa,  yr  hon  y  flibdd  efe  iddi:  a 
thriged  yntau  ynddi  hyd  farwolaeth 
yr  arch-oifeiriad,  ^  yr  hym  a  eunein- 
iwyd  a'r  olew  cyssegredig. 

20  Ac  OS  y  Uofrudd  gan  fyned  a  â 
aUan  o  derfyii  dinas  ei  noddfa,  yr 
hon  y  ffodd  efe  iddi ; 

27  A'i  gael  o  ddialydd  y  gwaed  all- 


On 

CRIST 
1451. 


fDe;it.4.41. 
Jos.  20.  8. 


S  Exod.  2L 
12, 14. 
Lef.  24, 17. 


I»  Heut.  19. 

IL 


Í  Esod.  2L 

13. 


k  Esod.  29. 
7. 

Ltf.  4,  3. 
a  21. 10. 


Rhaid  i  etifeddesau  hriodi 


NUMERI,  XXXVI. 


yn  eu  llwytli  eu  liunain. 


Cyn 
CKIST 

1 1leb.  «i 
b!/dd  gwaed 
Wo. 


lDeut.17.6. 
a  19. 15. 
Matt.  IS. 
16. 

2  Cor.  13.1. 
Heb.10.28. 


m  Mic.  4. 11. 

3  Heb.  r,c 
nid  eill  bod 
dim  iawn 
<iro»  y  lir. 


•  pen.  2f).55. 
a  33.  £4. 


b  pen.  27. 
1,7. 

J  03.  17. 

3,4. 


an  o  deriyn  dinas  ei  noddfa,  a  lladd 

0  ddialydd  y  gwaed  y  llofrudd;  ^na 
rodder  haivl  gwaed  yn  ei  erbyn : 

28  Canys  o  fewn  dinas  ei  noddfa  y 
dyly  drigo,  hyd  farwolaeth  yr  arch- 
offeiriad:  ac  wedi  marwolaeth  yr 
arch-offeiriad,  dychweled  y  llofrudd 
i  dir  ei  etifeddiaeth. 

29  A  hyn  fydd  i  chwi  yn  ddeddf 
famedig  trwy  eicli  cenhedlaethau, 
yn  eicli  holl  drigfannau. 

30  Pwy  bynnag  a  laddo  ddyn,^wrth 
a  ddywedo  tystion  y  Ueddir  y  llof- 
rudd: ac  un  tyst  ni  cliaiff  dystiol- 
aethu  yn  erbyn  dyn,  i  beri  iddo 
farw. 

31  Heiyd,  na  chymmerwch  iawn 
am  einioes  y  llofrudd,  yr  Invn  sydd 
euog  1  farw ;  ond  Uadder  ef  yn  farw. 

32  Ac  na  chymmerwch  iaMii  gan 
yr  hwn  a  ffodd  i  ddinas  ei  noddfa, 
er  cael  dychwelyd  i  drigo  yn  y  tir, 
hyd  farwolaeth  yr  offeiriad; 

33  Fel  na  halogoch  y  tir  yr  ydycli 
ynddo ;  canys  y  gwaed  hwn  "  a  haloga 
y  tir:  ^a'r  tir  ni  lanheir  oddi  wi'th 
y  gwaed  a  dywallter  arno,  ond  â 
gwaed  yr  hwn  a'i  tywalltodd. 

34  Am  hynny  nac  aflanhâ  y  tir  y 
trigoch  ynddo,  yr  hwn  yr  ydwyf  fi 
yn  pres^vylio  yn  ei  ganol:  canys 
myfi  yr  Arglwydd  ydwyf  yn  pres- 
wylio  y'nghanol  meibion  Israel. 

PENNOD  XXXVI. 

1  Bod  yn  rhaid  i  etifeddesau  5  hriodi  yn  eu 
llwythau  eu  hunain;  7  rhag  symmudo  yr 
etifeddiaeth  oddi  with  y  llwyth.  10 Merched 
Salphaad  yn  pr'iodi  meihion  eu  hewythrfraiod 
eu lad. 

PENNAU-cenedl  tylwyth  meib- 
ion Gilead,  mab  Machir,  mab 
Manasseh,  o  dylwyth  meibion  Jo- 
seph, a  ddaethant  hefyd,  ac  a  lefar- 
asant  ger  bron  Moses,  a  cher  bron 
y  pennaduriaid,  se/  peunau-cenedl 
meibion  Israel ; 

2  Ac  a  ddywedasant,  *Yr  Ar- 
glwydd a  orchymynodd  i'm  har- 
glwydd  roddi  y  tir  yn  etifeddiaeth 
i  feibiou  Israel  Avrth  goelbren:  am 
^  harglwydd  a  orchymynwyd  gan  yr 
Arglwydd,  i  roddi  etifeddiaeth 
Salphaad  eiu  brawd  i'w  ferched. 

3  Os  hwy  a  fyddant  wragedd  i  rai 


o  feibion  llwythau  eraill  meibion 
Israel ;  yna  y  tynnir  ymaith  eu  heti- 
feddiaeth  hwynt  oddi  ^rl^ih  etifedd- 
iaeth ein  tadau  ni,  ac  a'i  chwanegir 
at  etifeddiaeth  y  llwyth  y  byddant 
hwy  eiddynt:  a  phrinhêir  ar  randir 
ein  hetifeddiaeth  ni, 

4  A  phan  fyddo  '^  y  jubili  i  feibion 
Israel,  yna  y  chwanegir  eu  hetifedd- 
iaeth liAvynt  at  etifeddiaeth  llwyth  y 
rhai  y  byddant  hwy  eiddynt:  a  thor- 
rir  eu  hetifeddiaeth  hw>'nt  oddi  wrth 
etifeddiaeth  Ihvyth  ein  tadau  ni. 

5  A  gorchymynodd  Moses  i  feibion 
Israel,  yn  ol  gair  yr  Arglwydd,  gan 
ddywedyd,  Mae  llwyth  meibion  Jo- 
seph yn  dywedyd  yn  uiiiawn. 

6  Dyma  y  ^gair  a  orchymynodd  yr 
Arglwydd  am  ferched  Salphaad, 
gan  ddy^vedyd,  Byddant  wi-agedd 
iV  rhai  y  byddo  da  yn  eu  golwg  eu 
hun;  ond  i  rai  o  dylwyth  Ihvyth  eu 
tad  eu  hun  y  byddant  yn  MTagedd. 

7  Felly  ni  threigla  etifeddiaeth 
meibion  Israel  o  Iwyth  i  Iwyth : 
canys  glynu  a  wna  pob  un  o  feibion 
Israel  yn  etifeddiaeth  UAvyth  ei 
dadau  ei  hun. 

8  A  "^  phob  merch  yn  etifeddu  eti- 
feddiaeth o  Iwythau  meibion  Israel, 
a  fydd  wraig  i  un  o  dyhvyth  Ihvyth 
ei  thad  ei  hun;  fel  yr  etifeddo 
meibion  Israel  bob  un  etifeddiaeth 
ei  dadau  ei  hun. 

9  Ac  na  threigled  etifeddiaeth  o 
Iwyth  i  hvyth  arall;  canys  llwythau 
meibion  Israel  a  lynant  bob  un  yn 
ei  etifeddiaeth  ei  hua 

10  Megis  y  gorchymynodd  yr  Ar- 
glwydd wrth  Moses,  felly  y  gwnaeth 
merched  Salphaad. 

11  ®  Canys  Malah,  Tirsah,  a  Hoglah, 
a  Milcah,  a  Noah,  merched  Sal- 
phaad, fuant  yn  wragedd  i  feibion 
eu  hewythredd. 

12  ^/  wŷr  o  dylwyth  Manasseh, 
fab  Josepli,  y  buant  yn  Avi-agedd; 
a  thrigodd  eu  hetifeddiaeth  Invynt 
wrth  Iwyth  tylwyth  eu  tad. 

13  Dyma  y  gorchymynion  a'r  bam- 
edigaethau  a  orchymynodd  yr  Ar- 
glwydd i  feibion  Israel,  trwy  law 
Moses,  yn  rhosydd  Moab,  wrth  yr 
lorddonen,  yn  agos  i  Jericho. 


Cm 

CRIST 

1451. 


cLcf.  25.10. 


'  peth. 


d  1  Chron. 
23.::i 


I  pen.  27. 1. 


S  f  leb.  mi 
oeddynt  o. 


J7W 


Cyn 
CEIST 

1451. 


2Neu, 
Suph. 


1451. 


•  Num.  21. 
24,33. 


1491. 


b  Edrych 
Exod.  19. 
1. 

Num.  10. 
11. 


3Heb. 

gi/mmyd- 
ogion. 


4  gosodais. 


0  Gen.  12.7. 
a  15. 18. 
a  17.  7,8, 
a  26. 4. 
a  28. 13. 

•1  Exod.  18. 

IS. 


PÜMMED  LLYFR  MOSES,  YR  HWN  A  ELWIR 

DEUTERONOMIUM. 


PENNOD  L 

1  Araîíh  Moses  yn  niwedd  y  ddeugeinfed  Jlwydd- 
yn,  ijn  adrodd  ar  fyr  eiriau  yr  hoU  ystori,  6 
am  addewid  Duw,  13  am  osod  swyddogion 
arnynt,  19  am  ddanfon  yr  ysViwyr  i  chwilio 
y  wlad,  34  am  ddigofaint  Duw  am  eu  hang- 
hrediniaeth,  41  a'u  hanufudd-dod  hwy. 

DYMA  y  geiriau  a  ddywedodd 
Moses  wrth  holl  Israel,  o'r  tu 
yma  i'r  lorddonen,  yn  yr  anialwch, 
ar  y  rhos  gyferbyn  â'r  ^môr  coch, 
rhwng  Paran,  a  Tophel,  a  Laban,  a 
Haseroth,  a  Dizahab. 

2  {Taiih  un  diwmod  ar  ddeg  sydd 
o  Horeb,  ffordd  yr  eir  i  fynydd  Seir, 
hyd  Cades-Bamea.) 

3  A  bu  yn  y  ddeugeinfed  flwyddyn, 
yn  yr  unfed  mis  ar  ddeg,  ar  y  dydd 
cyntaf  o'r  mis,  i  Moses  lefaru  wrth 
feibion  Israel,  yn  ol  yr  hyn  oil  a 
orchymynasai  yr  Aeglwydd  iddo 
ei  ddywedyd  wrthynt; 

4  *Wedi  iddo  ladd  Sehon  brenhin 
yr  Amoriaid,  yr  hwn  oedd  yn  trigo 
yn  Hesbon,  ac  Og  brenliin  Basan, 
yr  hwn  oedd  yn  trigo  yn  Afltaroth, 
o  fewn  Edrei; 

5  O'r  tu  yma  i'r  lorddonen,  yng 
ngwlad  Moab,  y  dechreuodd  Mo- 
ses egluro  y  ^^aith  hon,  gan  ddy- 
wedyd, 

6  Yr  Arglwydd  ein  Duw  a  lef- 
arodd  wrthym  ni  yn  Horeb,  gan 
ddywedyd,  ^  Digon  i  chwi  drigo  hyd 
yn  hyn  yn  y  mynydd  hwn: 

7  Dychwelwch,  a  chychwynwch 
rhagoch,  ac  ewch  i  fynydd  yr  Amor- 
iaid, ac  i'w  holl  ^gymgos  leoedd;  i'r 
rhos,  i'r  mynydd,  ac  i'r  dyffiyn,  ac 
i'r  dehau,  ac  i  borthladd  y  môr,  i 
dir  y  Canaaneaid,  ac  i  Libanus,  hyd 
yr  afon  fawr,  afon  Euphrates. 

8  Wele,  ^rhoddais  y  wlad  o'ch 
blaen  chwi :  ewch  i  mewn,  a  pherch- 
ennogwch  y  wlad  yr  hon  a  dyngodd 
yr  Arglwydd  i'ch  tadau  chwi,  i 
•^  Abraham,  i  Isaac,  ac  i  Jacob,  ar  ei 
rhoddi  iddynt,  ac  i'w  had  ar  eu  hoi 
hwynt 

9  1Í  A  ^  mi  a  leferais  wrthych  yr 
amser  hwnnw,  gan  ddywedyd,  Ni 
allaf  fi  fy  hun  eich  cynnal  chwi : 

10  Yr  Arglwydd  eich  Duw  a'ch 


178 


lliosogodd  chwi ;  ac  wele  **  chwi 
heddyw  fel  sêr  y  nefoedd  o  lios- 
owgrwydd 

11  ('Arglwydd  Dduw  eich  tadau 
a'ch  cynnyddo  yn  fil  Uiosoccach  nag 
ydych,  ac  a'ch  bendithio,  ^fel  y  llef- 
arodd  efe  wrthych !) 

12  Pa  wedd  y  dygwn  fy  hun  eich 
blinder,  a'ch  baich,  a'ch  ymryson 
chwi? 

13  Moeswch  i  chwi  wŷr  doethion, 
a  deallus,  a  rhai  hynod  trwy  eich 
Uwythau;  fel  y  gosodwyf  hwynt  yn 
bennau  arnoch  chwi 

14  Ac  attebasoch  fi,  a  dywedas- 
och.  Da  yw  gwneuthur  y  peth  a 
ddywedaist. 

15  Cymmerais  gan  hynny  bennau 
eich  Uwythau  chwi,  se/gwŷr  doeth- 
ion, a  rhai  hynod,  ac  a'u  ^gwneuth- 
um  hwynt  yn  bennau  arnoch;  e^jn 
gapteniaid  ar  filoedd,  ac  yn  gapten- 
iaid  ar  gantoedd,  ac  yn  gapteniaid 
ar  ddegau  a  deugain,  ac  yn  gapten- 
iaid ar  ddegau,  ac  yn  swyddogion 
yn  eich  Uwythau  chwi 

18  A'r  amser  hwnnw  y  gorchy- 
mynais  i'ch  bamwyr  chwi,  gan 
ddywedyd,  Gwrandêwch  ddadleuon 
rhwng  eich  brodyr,  a  ''bemwch  yn 
gyfiawn  rhwng  gwr  a'i  'frawd,  ac 
I'r  dieithr  sydd  gyd  âg  et 

17  ^Na  chydnabyddwch  wynebau 
mewn  barn;  gwrandêwch  ar  y  Ueiaf, 
3T1  gystal  ag  ar  y  mwyaf :  nac  ofh- 
wch  wyneb  gwr;  oblegid  ^y  fam 
sydd  eiddo  Duw:  a'r  peth  a  fydd 
rhy  galed  i  chwi,  a  ddygwch  attaf 
fi,  a  mi  a'i  gwi'andawaf. 

18  Gorchymynais  i  chwi  hefyd  yr 
amser  hwnnw  yr  hoU  bethau  a 
ddylech  eu  gwneuthur. 

19  1Í  A  phan  fudasom  o  Horeb,  ni 
a  gerddasom  trwy  yr  hoU  anialwch 
maAvr  ac  ofnad^vy  hwTinw,  yr  hwn  a 
welsoch  ffordd  yr  eir  i  fynydd  yr 
Amoriaid,  fel  y  gorchymynasai  yr 
Arglwydd  ein  Duw  i  ni:  ac  "a 
ddaethom  i  Cades-Barnea. 

20  A  dywedais  wiihych,  Daethoch 
hyd  fynydd  yr  Amoriaid,  yr  hwn  y 
mae  yr  Arglwydd  ein  Duw  yn  ei 
roddi  i  ni 


Cyn 

CEIST 

1451. 

•  Gen.  15. 5. 
f2Saiu.24. 
3. 

e  Gen.  15. 5. 
a  22. 17. 
a  26.  4. 
E.'Lod.  32. 
13. 


6Heb. 

rhoddaii. 


b  loan  7. 
24. 
iLef.24.22. 


ItLef.19.15. 

pen.  16. 19. 

1  Sam.  16. 

7. 

Diar,24. 

23. 

la'go  2. 1. 
I  2  Chron. 

19.6. 


1490. 


m  Num.  13. 
26. 


Moses  yn  adrodd 


DEUTERONOMIUM.  I. 


hanes  yr  Israeliaid. 


Cyn 

CRIST 
1451. 

1490. 


n  Num.  13. 
3. 


o  Num.  13. 
23. 


P  Num.  14. 
1. 


6  Heb. 
doddaeant 
ein  calon- 
nau. 

1  Num.  13. 
28,  32,  33. 

7  thàlach. 
r  pen.  9. 1. 
s  Num.  13. 

28. 


t,  Exod.  14. 
14,  25. 
Neli.4.20. 


u  pen.  32. 
11,12. 
Es.  46. 3,  4. 
a  63.  9. 
Hoa.  11.  3. 


X  Exod.  13. 

21. 
y  Num.  10. 

33. 

Eücc.  20. 6. 


21  Wele,  yr  Arglwydd  dy  Dduw 
a  roddes  y  wlad  o'th  flaen :  dos  i 
fynu  a  pherchennoga  hi,  fel  y  llef- 
arodd  Arglwydd  Dduw  dy  dadau 
wrthynt ;  nac  ofna,  ac  na  Iwfrhâ. 

22  1Í  A  chwi  oil  a  ddaethoch  attaf, 
ac  a  ddywedasoch,  Anfonwn  wŷr 
o'n  blaen,  a  hwy  a  chwiliant  y  wlad 
i  ni,  ac  a  fynegant  beth  i  ni  am  y 
ffordd  yr  awn  i  fynu  ar  hyd-ddi,  ac 
am  y  dinasoedd  y  deuwn  i  mewn 
iddynt 

23  A'r  peth  oedd  dda  yn  fy  ngolwg : 
ac  "mi  a  gymmerais  ddeuddengwr 
o  honoch,  un  gwr  o  bob  Uwyth. 

24  A  °hwy  a  droisant,  ac  a  aetliant 
i  fynu  i'r  mynydd,  ac  a  ddaethant 
hyd  ddyffryn  Escol,  ac  a'i  chwilias- 
ant  ef. 

25  Ac  a  gymmerasant  o  ffrAvyth  y 
tir  yn  eu  llaw,  ac  a'^  dygasant  i 
waered  attorn  ni,  ac  a  ddygasant  air 
i  ni  dracheih,  ac  a  ddywedasant, 
Da  yw  y  wlad  y  mae  yr  Arglwydd 
ein  Duw  yn  ei  rhoddi  i  ni. 

26  PEr  hynny  ni  fynnech  fyned  i 
fynu,  ond  gwrthryfelasoch  yn  erbyn 
gair  yr  Arglwydd  eich  Duw. 

27  Grwgnachasoch  hefyd  yn  eich 
pebyll,  a  dywedasoch,  Am  gasâu  o'r 
Arglwydd  nyni,  y  dug  efe  ni  allan 
o  dir  yr  Aipht  i'n  rhoddi  jd,  llaw  yr 
Amoriaid,  i'n  difetha 

28  I  ba  le  yr  awn  i  fynu?  ein  brodyr 
^a'n  digalonnasant  ni,  gan  ddyAved- 
yd,  "jPobl  fwy  a ''  hwy  na  nyni  ydynt; 
^  dinasoedd  mawrion  a  chaerog  hyd 
y  nefoedd:  meibion  'yr  Anaciaid 
hefyd  a  welsom  ni  yno. 

29  Yna  y  dywedais  wrthych,  Nac 
arswydwch,  ac  nac  ofnwch  rhag- 
ddynt  hwy. 

30  'Yr  Arglwydd  eich  Duw,  yr 
hwn  sydd  yn  myned  o'ch  blaen,  efe 
a  ymladd  drosoch,  yn  ol  yr  hyn  oil  a 
wnaeth  efe  eroch  chwi  yn  yr  Aipht 
o  flaen  eich  llygaid ; 

31  Ac  yn  yr  anialwch,  lie  y  gwelaist 
fel  "y'th  ddug  yr  Arglwydd  dy 
Dduw,  fel  y  dwg  gwr  ei  fab,  yn  yr 
hoU  ffordd  a  gerddasoch,  nes  eich 
dyfod  i'r  man  yma. 

32  Etto  yn  y  peth  hyn  ni  chred- 
asoch  chwi  yn  jv  Arglwydd  eich 
Duw, 

33  *Yr  hwn  oedd  yn  myned  o'cli 
blaen  chwi  ar  hyd  y  ffordd,  ^i  chwil- 
io  i  chwi  am  le  i  wersyllu;  y  nos 
mewn  tan,  i  ddangos  i  chwi  pa 
ffordd  yr  aech,  a'r  dydd  mewn 
cwmmwl 


179 


34  A  chlybu  yr  Arglwydd  lais 
eich  geiriau;  ac  a  ddigiodd,  ac  a 
dyngodd,  gan  ddywedyd, 

35  ^  Diau  na  chaiff  yr  un  o'r  dyn- 
ion  hyn,  o'r  genhedlaeth  ddrwg  hon, 
weled  y  wlad  dda  yr  hon  y  tyngais 
ar  ei  rhoddi  i'ch  tadau  chwi ; 

36  *  Oddi  eithr  Caleb  mab  Jephun- 
neh:  efe  a'i  gwel  hi,  ac  iddo  ef  y 
rhoddaf  y  wlad  y  sangodd  efe  arni, 
ac  i'w  feibion;  o  achos  ^cyfla^vni 
o  hono  wneuthur  ar  ol  yi*  Ar- 
glwydd. 

37  *=Wii,hyf  finnan  hefyd  y  dig- 
iodd  yr  Arglwydd  o'ch  plegid 
chwi,  gan  ddywedyd,  Tithau  hefyd 
ni  chei  fyned  i  me^vn  yno. 

38  Josua  mab  Nim,  yr  hwn  sydd 
yn  sefyll  ger  dy  fron  di,  efe  a  â  i 
mewn  yno :  cadarnhâ  di  ef ;  canys 
efe  a'i  rhan  hi  yn  etifeddiaeth  i 
Israel. 

39  Eich  plant  hefyd,  y  rhai  y  dy- 
wedasoch y  byddent  yn  yspail,  a'ch 
meibion  chwi,  y  rhai  ni  wyddant 
heddyw  na  da  na  drwg,  hwynt-hwy 
a  ant  i  mewn  yno,  ac  iddjTit  h^vy  y 
rhoddaf  hi,  a  hwy  a'i  perchennog- 
ant  hi. 

40  Ti'owch  chwithau,  ac  ewch  i'r 
anialwch  ar  hyd  ffordd  y  môr  coch. 

41  Yna  yr  attebasoch,  ac  a  ddy- 
wedasoch wrthyf,  ^Pechasom  yn 
erbyn  yr  Arglwydd  :  nyni  a  awn 
i  fynu  ac  a  jinladdwn,  yn  ol  yr  hyn 
oil  a  orchymynodd  yr  Arglwydd 
ein  Duw  i  ni.  A  gwisgasoch  bob 
un  ei  arfau  rhyfel,  ac  a  ymroisoch 
i  fyned  i  fj-nu  i'r  mynydd. 

42  A  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrthyf,  Dywed  Avrthynt,  Nac  ewch 
i  fynu,  ac  na  i^felwch ;  oblegid  nid 
ydwyf  fi  yn  eich  mysg  chwi ;  rhag 
eich  taro  o  flaen  eich  gelynion. 

43  Felly  y  dywedais  wrthych ;  ond 
ni  wrandawsoch,  eithr  gwrthryfelas- 
och yn  erbyn  gair  yr  Arglwydd; 
rhyfygasoch  hefyd,  ac  aethoch  i 
fynu  i'r  mynydd. 

44  A  daeth  allan  yr  Amoriaid,  oedd 
jn  trigo  yn  y  mynydd  Invnnw,  i'ch 
cyfarfod  chwi ;  ac  a'ch  ymlidiasant 
fel  y  gwnai  ^  gwenyn,  ac  a'ch  difeth- 
asant  chwi  yn  Seir,  hyd  Honnah. 

45  A  dychwelasoch,  ac  ■\vylasoch 
ger  bron  yr  Arglwydd  :  ond  ni 
wrandawodd  yr  Arglwydd  ar  eich 
Uef,  ac  ni  roddes  glust  i  chwi. 

46  Ac  arhosasoch  yn  Cades  ddydd- 
iau  lawer,  megis  y  dyddiau  yr  ar- 
hosasoch o'r  blaen. 


Cyn 

CRIST 

1451. 


1490. 
•  Num.  14. 
22. 
I'B.  95. 11. 

1401. 


>  Joe.  14. 9. 


bNum,  14. 
24. 


c  Num.  20. 
12.  a  27. 14. 
pen.  3.  26. 
a  4.  21. 
a  34.  4. 


d  Num.  14. 
40. 


eFs.118.lia. 


Moses  yn  adrodd 


DEUTERONOMIUM,  11. 


hanes  yr  Israeliaid. 


Cyn 

CRIST 

1451. 


»  Num.  14. 
25. 
pen,  1.  40. 


b  Edrych 
ad.  7, 14. 


e  Num.  20. 
14. 


•SHeb. 

lied  gwadn 

troed. 
<i  Gen.  36. 8. 

Job.  24.  4. 


3Neu, 
wna  elyn- 
iaeth  d. 


eGen.19.37. 
f  Num.  21. 
28. 
B  Gen.  14.  5. 


h  Num.  13. 
22,33. 


i  Gen.  14.  6. 
a  3C.  2U. 

4HeK 

a'i  heti- 
feddasant. 


PENNOD  II. 

1  Moses  yn  myned  rhagddo  yn  yr  ystori  ;  ac  yn 
dangos,  nod  oedd  iddynt  hwy  a  wnaent  â'r 
Edomiaid,  9  naW  Moahiaid,  17  nu'r  Am- 
moniaid;  24  ond  gorchfygu  a  wnaethant 
Sehon  yr  Amoriad. 

YNA  y  troisom,  ac  yr  aethom  i'r 
anialwch,  ar  hyd  ffordtl  y  mor 
coch,  ''fel  y  dy  wedasai  yr  Arglwydd 
wrthyf,  ac  a  amgylchasom  fynydd 
Seir  ddyddiau  laAver. 

2  Llefarodd  yr  Arglwydd  hefyd 
wrthyf,  gan  ddywedyd, 

3  ^  Digon  i  cliwi  amgylchu  y  myn- 
ydd  hwn  7iyd  yn  liyn;  ymchwelwch 
rhagoch  tu  a'r  gogledd. 

4  A  gorchymyn  i'r  bobl,  gan  ddy- 
wedyd,  *=  Yr  ydych  i  dramwyo  tr^vy 
derfynau  eich  brodyr,  meibion  Esau, 
y  rhai  sydd  yn  trigo  yn  Seir:  a 
h^vytliau  a  ofuant  rhagoch:  ond 
ymgedwch  yn  ddyfaL 

5  Nac  ymyrrAvch  amynt :  o  her- 
wydd  ni  roddaf  i  chwi  o'u  tir 
hwynt  gymmaint  a  ^lled  troed; 
"^canys  yn  etifeddiaeth  i  Esau  y 
rhoddais  fynydd  Seir; 

6  Prynwch  fwyd  ganddynt  am 
arian,  fel  y  b^vyttaoch :  a  phiynAvch 
hefyd  ddwfr  ganddynt  am  arian, 
fel  yr  yfoch. 

7  Canys  yr  Arglwydd  dy  Dduw 
a'th  fendithiodd  di  yn  holl  waith  dy 
law :  gAvybu  dy  gerdded  yn  yr  anial- 
wch mawr  hwn :  y  deugain  mlynedd 
hyn  y  hu  jy  Arglwydd  dy  Dduw 
gyd  â  thi,  ni  bu  arnat  eisieu  dim. 

8  Ac  wedi  ein  myned  heibio  oddi 
wrth  ein  brodyr,  meibion  Esau,  y 
rhai  ydynt  yn  trigo  yn  Seir,  o  ffordd 
y  rhos  o  Elath,  ac  o  Esion-Gaber, 
ni  a  ddychwelasom,  ac  a  aethom 
ar  hyd  ffordd  anialwch  Moab. 

9  A'r  Arglwydd  a  ddywedodd 
^vrthyf,  Na  ^orthrymma  Moab,  ac 
nac  ymgynnuU  i  ryfel  yn  eu  herbyn 
hwynt:  oblegid  ni  roddaf  i  ti  fedd- 
iant  o'i  dir  ef;  o  herwydd  i  *feibion 
Lot  y  rhoddais  ^Ar  yn  etifeddiaeth. 

10  (^Yr  Emiaid  o'r  blaen  a  gyfan- 
neddasant  ynddi ;  pobl  fawr  ac  ami, 
ac  uchel,  fel  ^yr  Anaciaid; 

11  Yn  gawri  y  cymmerwyd  hwynt 
hefyd,  fel  yr  Anaciaid;  a'r  Moab- 
iaid  a'u  galwent  h^vy  yn  Emiaid. 

12  *Yr  Horiaid  hefyd  a  breswyl- 
iasant  yn  Seir  o'r  blaen ;  a  meibion 
Esau  a  ^  ddaeth  ar  eu  hoi  hivynt,  ac 
a'u  difethasant  o'u  blaen,  a  thrigas- 
ant  yn  eu  Ue  h^vynt,  fel  y  g^vnaeth 
Israel  1  wlad  ei  etifeddiaeth  yntau, 


yr  hon  a  roddes  yr  Arglwydd 
iddynt.) 

13  Yna  y  dywedais,  Cyfodwch  yn 
awr,  a  thramwywch  rhagoch  dros 
^^afon  Zared.  A  ni  a  aethom  dros 
afon  Zared. 

14  A'r  dyddiau  y  cerddasom  o 
^  Cades-Barnea,  hyd  pan  ddaethom 
dros  afon  Zared,  oedd  onid  á\\y 
flynedd  deugain ;  nes  darfod  .  hoU 
genhedlaeth  y  gwŷr  o  ryfel  o  ganol 
y  gwersyllau,  fel  y  tyngasai  yi*  Ar- 
glwydd ^vrthynt. 

15  Canys  Haw  yr  Arglwydd  yd- 
oedd  yn  eu  herbyn  hwynt,  i'w  torri 
hwynt  o  ganol  y  gwersyU,  hyd  oni 
ddarfuant. 

16  IT  A  bu,  wedi  darfod  yr  holl  ry- 
felwyr  a'u  marw  o  blith  y  bobloedd, 

17  Lefaru  o'r  Arglwydd  wrthyf, 
gan  ddy^vedyd, 

18  Tydi  heddyw  wyt  ar  fyned  trwy 
deriynau  Moab,  se/ trivy  Ar: 

19  A  pJian  ddelech  di  gyferbyn 
â  meibion  Ammon,  na  orthrymma 
hwynt,  ac  nac  ymyrr  arnynt ;  obleg- 
id ni  roddaf  feddlant  o  dir  meibion 
Ammon  i  ti ;  canys  rhoddais  ef  yn 
etifeddiaeth  ™  i  feibion  Lot. 

20  (Yn  wlad  cawri  hefyd  y  cyfrif- 
wyd  hi:  cawri  a  bresAvyliasant  yn- 
ddi o'r  blaen;  a'r  Ammoniaid  a'u 
galwent  hwy  "  yn  Zamzummiaid : 

21  Pobl  fawr  ac  ami,  ac  uchel,  fel 
yr  Anaciaid;  a'r  Arglwydd  a'u 
difethodd  hwynt  o'u  blaen  hwy;  a 
hwj  a  ddaethant  ar  eu  hoi  h^vynt, 
ac  a  drigasant  yn  eu  Ue  hwynt. 

22  Fel  y  gwnaeth  i  feibion  Esau, 
°y  rhai  sydd  yn  trigo  yn  Seir,  pan 
ddifethodd  efe  yr  Horiaid  o'u  blaen, 
fel  y  daethant  ar  eu  hoi  hwynt,  ac 
y  trigasant  yn  eu  lie  hwynt,  hyd  y 
dydd  hwn; 

23  Felly  am^yr  Afiaid,  y  rhai  oedd 
yn  trigo  yn  Haserim,  hyd  Azzah,  "^  y 
Caphtoriaid,  y  rhai  a  ddaethant  all- 
aii  o  Caphtor,  a'u  difethasant  hyvj, 
ac  a  drigasant  yn  eu  lie  liAvynt) 

24  1Í  Cyfodwch,  cychAvynwch,  ac 
■■  ewch  dros  afon  Amon :  wele, 
rhoddais  yn  dy  law  di  Sehon  bren- 
hin  Hesbon,  yr  Amoriad,  a'i  wlad 
ef;  *'dechreu  ei  meddiannu  hi,  a 
rhyfela  yn  ei  erbyn  ef. 

25  Y  dydd  hwn  y  dechreuaf  roddi 
dy  arsAvyd  a'th  ofn  di  ar  y  bobloedd 
dan  yr  hoU  nefoedd :  y  rhai  a  gly  w- 
ant  dy  enw  di,  a  ddychrynant,  ac  a 
lesgânt  rhagot  ti. 

26  IT  A  *  mi  a  anfonais  genhadau  o 


Cyn 

CRIST 

1451. 


5  Neu, 

ddyÿ'ryn. 
k  Num.  21. 

12. 

1  Num.  13. 
2G. 


n»  Gen.  19. 


n  Gen.  14.  5, 

Zuziaid. 


oGen.  32. 3. 


P  Jos.  13.  3. 


q  Gen.  10. 
14. 


r  Num.  21. 
13,14. 


6  Hob. 
dechren^ 
meddian- 


»  Num.  21. 
21,22. 
Barn.  IL 
19. 


180 


Moses  yn  myned  rhagddo      DEUTERONOMIUM,  III. 


yn  yr  ystori. 


Cyn 

CRIST 

1451. 

tpeii.20.1Q. 


«  Edrych 
pen.  23.3.4. 
Barn.  11. 
17,  la 


«Jos.  11. 20. 
yEiod.4.21. 


»  Num.  21. 
23. 


»  pen.  7.  2. 
a  20. 16. 
b  pen.  29.  7. 


cLef.27.28. 


eGeu.32.22. 


anialwch  Cedemoth,  at  Sehon  bren- 
hin  HesboR,  ^â  geiriau  heddwch, 
gan  ddywedyd, 

27  Gad  i  mi  fyned  trwy  dy  wlad  di : 
ar  hyd  y  brif-ffordd  y  cerddaf ;  ni 
chiliaf  i'r  tu  dehau  nac  i'r  tu  aswy. 

28  Gwerth  fwyd  am  arian  i  mi,  fel 
y  bwyttâwj'^f ;  a  dyi'o  ddwfr  am  ar- 
ian i  mi,  fel  yr  yfwyf :  ar  fy  nhraed 
yn  unig  y  tramwyaf ; 

29  ("Fel  y  gwnaeth  meibion  Esau 
i  mi,  y  rhai  sydd  jo.  trigo  yn  Seir, 
a'r  Moabiaid,  y  rhai  sydd  yn  trigo 
yn  Ai' ;)  hyd  onid  elwyf  dros  yr  lor- 
ddonen,  i'r  wlad  y  mae  yr  Akglwydd 
ein  Duw  yn  ei  rhoddi  i  ni 

30  Ond  ni  fynnai  Sehon  brenhin 
Hesbon  ein  goUwng  heb  ei  law: 
oblegid  ^yi*  Arglwydd  dy  Dduw 
^a  galedasai  ei  yspryd  ef,  ac  a 
gadarnhasai  ei  galon  ef,  er  mwyn 
ei  roddi  ef  yn  dy  law  di ;  megis 
heddyw  y  gwelir. 

31  A'r  Arglwydd  a  ddywedodd 
wrthyf,  Wele,  dechreuais  roddi  Se- 
hon a'i  wlad  o'th  flaen  di :  de- 
chreu  feddiannu,  fel  yi'  etifeddech 
ei  wlad  ef. 

32  ''Yna  Sehon  a  ddaeth  allan  in 
cyfarfod  ni,  efe  a'i  holl  bobl,  i  ryfel 
yn  Jahas. 

33  Ond  *yr  Arglwydd  ein  Duw 
a'i  rhoddes  ef  o'n  blaen;  ac  *'ni  a'i 
tarawsom  ef,  a'i  feibion,  a'i  hoU  bobl : 

34  Ac  a  enniUasom  ei  hoU  ddin- 
asoedd  ef  yr  amser  hwnnw,  ac  ''a 
ddifrodasom  bob  dinas,  yn  wŷr,  yn 
^vragedd,  yn  blant;  ac  ni  adawsom 
un  y'ngAveddiU. 

35  Ond  ysglyfaethasom  yr  anifeil- 
iaid  i  ni,  ac  yspail  y  dinasoedd  y 
rhai  a  enniUasom. 

36  ^0  Aroer,  yr  hon  sydd  ar  fin 
afon  Amon,  ac  o'r  ddinas  sydd  ar 
yr  afon,  a  hyd  at  Gilead,  ni  bu 
ddinas  a'r  a  ddiangodd  rhagom :  yr 
Arglwydd  ein  Duw  a  roddes  y 
cwbl  o'n  blaen  ni. 

37  Yn  unig  ni  ddaethost  i  dir 
meibion  Ammoii,  sef  holl  Ian  afon 
*Jabboc,  nac  i  ddinasoedd  y  myii- 
ydd,  nac  i'r  holl  leoedd  a  wahardd- 
asai  yr  Arglwydd  ein  Duw  i  ni. 

PENNOD  III. 

1  Gorchjygu  Og  brenhin  Basan:  11  maini  ei 
wely  ef,  12  Ehannu  y  tiroedd  hynny  rhwng 
y  ddau  Iwyth  a  hanner,  23  Gweddi  Muses 
am  gael  myned  Vr  wlad;  26  a  rhoddi  iddo 
gennad  Vw  gweled  hi. 

YNA  y  troisom,  ac  yr  esgynas- 
om  ar  hyd  ffordd  Basan;  ac 


*0g  brenhin  Basan  a  ddaeth  allan 
i'n  cyfarfod  ni,  efe  a'i  hoU  bobl,  i 
ryfel,  i  Edrei. 

2  A'r  Arglwydd  a  ddywedodd 
Avrthyf,  Nac  ofna  ef :  oblegid  yn  dy 
law  di  y  rhoddaf  ef,  a'i  holl  bobl, 
a'i  wlad;  a  thi  a  wnei  iddo  fel  y 
gwnaethost  i  ^  Sehon  brenhin  yr 
Amoriaid,  yr  hwn  oedd  yn  trigo 
yn  Hesbon. 

3  Felly  yr  Arglwydd  ein  Duw 
a  roddes  hefyd  yn  ein  Haw  ni  "  Og 
brenhin  Basan,  a'i  holl  bobl;  ac  ni 
a'i  tarawsom  ef,  hyd  na  adawyd 
iddo  un  y'ngweddill : 

4  Ac  a  enniUasom  ei  holl  ddinas- 
oedd ef  yr  amser  hwnnw,  fel  nad 
oedd  ddinas  nas  dygasom  oddi  ar- 
njTit ;  tri  ugain  dinas,  holl  wlad  Ar- 
gob,  brenhiniaeth  Og  o  fcAvn  Basan. 

5  Yr  holl  ddinasoedd  hyn  oedd 
gedyrn  o  furiau  uchcl,  pyrth,  a  bar- 
rau,  heb  law  dinasoedd  heb  furiau 
lawer  ia^vn. 

6  A  difrodasom  hAvynt,  fel  y 
g^v^laethom  i  Sehon  brenhin  Hes- 
bon, gan  ddifrodi  o  bob  dinas  y 
g^^'ŷî',  y  gwragedd,  a'r  plant 

7  Ond  yr  holl  auifeiUaid  ac  yspail 
y  dinasoedd  a  ysglyfaethasom  i  ni 
ein  hunain. 

8  A  ni  a  gymmerasom  yr  amser 
hwnnw  o  law  dau  frenhin  yr  Amor- 
iaid y  wlad  o'r  tu  yma  i'r  lor- 
ddonen,  o  afon  Anion  hyd  fynydd 
Hermon ; 

9  (Y  Sidoniaid  a  alwant  ^  Hermon 
yn  Siriou,  a'r  Amoriaid  a'i  galwant 
Senir;) 

10  HoU  ddinasoedd  y  gwastad,  a 
hóU  Gilead,  a  *  holl  Basan  hyd  Sel- 
chah,  ac  Edrei,  dinasoedd  brenhin- 
iaeth Og  o  fewn  Basan 

11  Oblegid  Og  brenhin  Basan  yn 
unig  a  adawsid  o  weddiU  y  cawri : 
wele,  ei  wely  ef  oedd  wely  haiarn: 
onid  yiv  hwnnw  yn  ^Rabbath  meib- 
ion Ammon?  naw  cufydd  oedd  ei 
hyd,  a  phedwar  cufydd  ei  led,  wrth 
gufydd  gwi-. 

12  A'r  wlad  hon  a  bercheunogas- 
om  ni  yr  amser  h^v^lnw,  o  Aroer  yr 
hou  sydd  wrth  afon  Arnon,  a  han- 
ner mynydd  GUead,  ^  a'i  ddinas- 
oedd ef  a  loddais  i'r  Reubeniaid  ac 
i'r  Gadiaid. 

13  A'r  gweddiU  o  Gilead,  a  hoU 
Basan,  se/ brenhiniaeth  Og,  a  rodd- 
ais  i  hanner  Uwyth  Manasseh;  se/ 
hoU  wlad  Argob,  a  holl  Basan,  yr 
hon  a  elwid  Gwlad  y  ca^vrl 


Cvn 

CRIST 

1451. 


»  Num.  21. 
33,  &Í . 
pen.  29.  7. 


b  Num.  21. 
24. 


c  Num.  21. 
35. 


<•  pen.  4.  48. 


ejos.  12.5. 
a  13. 11. 


f  2  Sam.  12. 
20. 
.lor.  49.  2. 

'E/.vc  21. 
2U. 


S  Num.  32. 
33. 
.1(15.13.8, 


Moses  yn  annog 


DEUTERONOMIUM,  IV. 


i  ufudd-dod. 


Cyn 

CEIST 

1451. 

h  1  Chron. 
2.22. 

I  Num.  32. 

41. 
k  Num.  32. 

39. 


1  Num.  21. 
24. 
Jos.  12.  2. 


m  Num.  34. 
11. 

2Neu, 
Ffynhon- 
nau  Pie- 
gah,  neu, 
y  bryn. 


n  Num.  32. 
20. 
S  Heb.  mah. 


P  Num.  27. 
18. 


1  Edrych 
2  Cor.  12. 
8,9. 


•  Num.  20. 
12.  a  27. 14. 
pen.  1.  37. 
a  31.  2.  a 
32.  61,  52. 
a  34.  4. 
Pa.  106.  32. 


14  ^Jair  mab  Manasseh  a  gym- 
merth  holl  wlad  Argob,  hyd  fro 
Gesuri,  a  Maachathi;  ac  a'u  galw- 
odd  hwynt  ar  ei  enw  ei  hun,  Basan 
'Hafoth-Jair,  hyd  y  dydd  h^vn. 

15  ''Ac  i  Machir  y  rhoddais  i  Gilead. 

16  Ac  i'r  Reubeniaid,  ac  i'r  Gad- 
iaid,  y  rhoddais  o  Gilead  hyd  afon 
Amon,  hanner  yr  afon  a'r  teriyn, 
ac  hyd  yr  afon  Jabboc,  Uerfyn 
meibion  Ammon : 

17  Heiyd  y  rhos,  a'r  lorddonen, 
a'r  terfyn  o  "*  Cinneretli,  hyd  for  y 
rhos,  sef  J  mor  heli,  dan  ^Asdoth- 
Pisgah,  tu  a'r  dwyrain. 

18  ^  Gorchymynais  hefyd  1  chwi 
yr  amser  hwnnw,  gan  ddywedyd, 
Yr  Arglwydd  eich  Duw  a  roddes 
i  chwi  y  wlad  hon  i'w  meddiannu : 
"ewch  drosodd  yn  arfog  o  flaen  eich 
brodyr  meibion  Israel,  pob  ^rhai 
pybyr  o  Tionocli. 

19  Yn  unig  eich  gwragedd,  a'ch 
plant,  a'ch  anifeiliaid,  (g\vn  fod  Ra- 
wer o  anifeihaid  i  chwi,)  a  drigant 
yn  eich  dinasoedd  a  roddais  i  chwi. 

20  Hyd  pan  wnelo  yr  Arglwydd 
i'ch  brodyr  orphwyso  fel  chmthau, 
a  meddiannu  o  honynt  h^vvythau  y 
wlad  y  mae  yr  Arglwydd  eich 
Duw  yn  ei  rhoddi  iddynt  dros  yr 
lorddonen:  jpia  "dychwelwch  bob 
un  i'w  etifeddiaeth  a  roddais  i  chwi. 

21  If  î"  Gorchymynais  hefyd  i  Josua 
yr  amser  hwnnw,  gan  ddywedyd, 
Dy  lygaid  di  a  welsant  yr  hyn  oU  a 
wnaeth  yr  Arglwydd  eich  Duw  i'r 
ddau  frenhin  hyn :  felly  y  gwna  yr 
Arglwydd  i'r  holl  deyrnasoedd  yr 
ydAvyt  ti  yn  myned  drosodd  attynt. 

22  Nac  ofnwch  hwynt :  oblegid  yr 
Arglwydd  eich  Duw,  efe  a  ym- 
ladd  drosoch  chwi. 

23  Ac  1  erfyniais  ar  yr  Arglwydd 
yr  amser  hwnnw,  gan  ddywedyd, 

24  0  Arglwydd  Dduw,  tydi  a  dde- 
chreuaist  ddangos  i'th  was  dy  fawr- 
edd,  a'th  law  gadarn;  oblegid  'pa 
Dduw  sydd  yn  y  nefoedd,  neu  ar  y 
ddaear,  yr  hwn  a  weithreda  yn  ol  dy 
weithredoedd  a'th  nerthoedd  di  ? 

25  Gad  i  mi  fyned  drosodd,  at- 
tolwg,  a  gweled  y  wlad  dda  sydd 
dros  yr  lorddonen,  a'r  mynydd  da 
hwnnw,  a  Libanus. 

26  Ond  yr  Arglwydd  'a 
iasai  wrthyf  o'ch  plegid  chwi,  ac 
ni  wrandawodd  arnaf :  ond  dywed- 
yd  a  wnaeth  yr  Arglwydd  wrthyf, 
Digon  yw  hynny  i  ti,  na  chwanega 
lefam  wrthyf  mwy  am  y  peth  hyn. 

lis 


ddig- 


27  *Dos  i  iynu  i  ben  ^Pisgah,  a 
dyrchafa  dy  lygaid  tu  a'r  gorllew- 
in,  a'r  gogledd,  a'r  dehau,  a'r  dwyr- 
ain, ac  edrych  ami  a'th  lygaid: 
oblegid  ni  chei  di  iyned  dros  yr 
lorddonen  hon. 

28  "Gorchymyn  heiyd  i  Josua,  a 
nertha  a  chadamhâ  ef :  oblegid  efe 
a  â  drosodd  o  flaen  y  bobl  yma,  ac 
efe  a  ran  iddynt  yn  etifeddiaeth  y 
wlad  yr  hon  a  well  di. 

29  FeUy  aros  a  wnaethom  yn  ""y 
dyfíryn  ^wrbyn  â  Beth-peor. 

PENNOD  IV. 

1  Annog  y  hdbl  i  ufudd-dod.  41  Moses  yn  ap- 
pwyntio  y  tair  dinas  nodd/a,  o'r  tu  hwnnio 
i'r  lorddonen. 

BELLACH  gan  hynny,  0  Israel, 
gwrando  ar  *y  deddfau  ac  ar 
y  barnedigaethau  yr  ydwyf  yn  eu 
dysgu  i  chwi  i'lv  gwneuthur;  fel  y 
byddoch  byw,  ac  yr  eloch,  ac  y 
meddiannoch  y  wlad  y  mae  Ar- 
glwydd Dduw  eich  tadau  yn  ei 
rhoddi  i  chwi 

2  ''Na  chwanegwch  at  y  gair  yr 
ydwyf  yn  ei  orchymyn  i  chwi,  ac 
na  leihêwch  ddim  o  hono  ef,  gan 
gadw  gorchymynion  yr  Arglwydd 
eich  Duw,  y  rhai  yr  wyffi  yn  eu 
gorchymyn  i  chwi. 

3  Eich  Uygaid  chwi  oedd  yn  gweled 
yr  hyn  a  wnaeth  yr  Arglwydd  am 
''Baal-peor;  oblegid  pob  gwr  a'r  a 
aeth  ar  ol  Baal-peor,  yr  Arglwydd 
dyDDUW  a'i  difethoddef  o'thblith  di. 

4  Ond  chwi  y  rhai  oeddych  yn 
glynu  -vvrth  yr  Arglwydd  eich 
Duw,  byw  ydych  heddyw  oil. 

5  Wele,  dysgais  i  chwi  ddeddfau 
a  barnedigaethau,  fel  y  gorchymyn- 
odd  yi"  Arglwydd  fy  Nuw  i  mi; 
i  wneuthur  o  honoch  felly,  yn  y 
wlad  yr  ydych  ar  fyned  i  mewn 
iddi  i'w  meddiannu. 

6  Cedwch  gan  hynny,  a  gwnewch 
hwynt:  oblegid  hyn  yiv  "^eich 
doethineb,  a'ch  deall  chwi,  y'ngol- 
wg  y  bobloedd,  y  rhai  a  glywant  yr 
holl  ddeddfau  hyn,  ac  a  ddywedant, 
Yn  ddiau  pobl  ddoeth  a  deallus  yw 
y  genedl  fawr  hon. 

7  Oblegid  'pa  genedl  mor  fawr,  yr 
hon  y  mae  ^Duw  iddi  yn  nesâu 
atti,  fel  yr  Arglwydd  ein  Duw  ni, 
ym  mhob  dim  a'r  y  galwom  arno  ? 

8  A  pha  genedl  mor  fa^vr,  yr  hon 
y  mae  iddi  ddeddfau  a  barnedig- 
aethau cyfia^vn,  megis  yr  holl  gyf- 
raith  hon  yr  jd\yji  fi  yn  ei  rhoddi 
heddyw  ger  eich  bron  chwi  ? 


Cyn 

CEIST 

1451. 

t  Num.  27. 

12. 
4  Neu, 

y  bryn. 


n  Num.  27. 
18. 


X  pen.  31.  6w 


»T,rf.  19.37. 

ii  20.  a. 

a  22.  31. 


b  pen.  12. 32. 
Jos.  1.7. 
Hiar.  30.  6. 
Preg.12.13. 
D.'it.22.18, 
19. 


«  Num.  25. 
4,  &C. 
Jcs.  22. 17. 


á  Job  28. 28. 
Ps.  111.  10. 
Diar.  1. 7. 


e  2  Sam.  7. 

23 
f  Ps.  46. 1. 

a  145. 18, 

a  148. 14. 

£s.  55.  6. 


Moses  yn  annog 


DEUTERONOMIUM,  IV. 


i  ufudd-dod. 


Cyn 

CRIST 

1451. 


8  Gen.  18. 

10. 

pen.  6.  7. 

a  11.  19. 

Pa.  78. 5.  6. 
hExod.lO.O, 

16.  a  20.  IS. 

Ueb.12.18, 


i  Exod.  19. 

18. 
2Heb.  íTo'on 

y  n^oedd. 


»  Exod.  34. 

28. 
1  Exod.  24. 

12. 

m  Exod.  21. 
1. 


n  Exod.  20. 
4.5. 


0  Rhuf.  1. 
23. 


B  pen.  17.  3. 
Job  31. 26. 

1  Gen.  2.  L 


r  I  Bren.  8. 

51. 

.Tcr.  11. 4. 
*  Exod.  19. 


9  Ond  gochel  arnat,  a  chadw  dy 
enaid  yn  ddyfal,  rhag  anghofio  o 
honot  y  pethau  a  welodd  dy  lygaid, 
a  chilio  o  honyiit  allan  o'th  galon 
di  holl  ddyddiau  dy  einioes;  ond 
8hysbysa  hwynt  i'th  feibion,  ac  i 
feibion  dy  feibion : 

10  Sef  ^y  dydd  y  sefaist  ger  bron 
yr  Aeglwydd  dy  Dduw  yn  Horeb, 
pan  ddywedodd  yr  Aeglwydd  wrth 
yf,  CynnuU  i  mi  y  bobl,  fel  y  gwnel- 
wyf  iddynt  glywed  fy  ngeiriau,  y 
rhai  a  ddysgant  i'm  hofni  i,  yr  holl 
ddyddiau  y  byddont  fyw  ar  y  ddaear, 
ac  y  dysgont  hivynt  i'w  meibion. 

11  A  nesasoch,  a  safasoch  dan  y 
mynydd;  a'r  'mynydd  oedd  yn 
Uosgi  gan  dan  hyd  ^entrych  awj^r, 
yn  dywyllwch,  a  chwmmwl,  a  thy- 
wyllwch  dudew. 

12  A'r  Aeglwydd  a  lefarodd  ^vrth- 
ych  o  ganol  y  tan,  a  chwi  a  glyw- 
soch  lais  y  geiriau,  ac  nid  oeddych 
yn  gweled  Uun  dim,  ond  Uais. 

13  Ac  efe  a  iynegodd  i  cliAvi  ei 
gyfammod  a  orchymynodd  efe  i 
chwi  i'w  wneuthur,  sef  ^j  Deng- 
air;  ac  'a'u  hysgrifenodd  hwynt  ar 
ddwy  lech  faen. 

14  *ir  A'r  ™  Aeglwydd  a  orchymyn- 
odd i  mi  yr  amser  hwnnw  ddysgii  1 
chm  ddeddfau,  a  barnedigaiethau,  i 
wneuthur  o  honoch  hwynt  yn  y  wlad 
yr  ydych  chwi  yn  myned  iddi  i'w 
meddiannu. 

15  Gwyliwch  gan  hynny  yn  ddyfal 
ac  eich  eneidiau,  (oblegid  ni  welsoch 
ddim  llun  yn  y  dydd  y  llefarodd  yr 
Aeglwydd  wrthych  yn  Horeb,  o 
ganol  y  tan,) 

16  Rhag  ymlygru  o  honoch,  a 
"  gwneuthur  i  chwi  ddelw  gerfiedig, 
cyffelybrwydd  un  ddelw,  llun  gwr- 
ryw  ncu  fenyw, 

17  Llun  °  un  anifail  a'r  sydd  ar  y 
ddaear,  llun  un  aderyn  asgellog  a 
eheda  yn  yr  awyr, 

18  Llun  un  ymlusgiad  ar  y  ddaear, 
Uun  un  pysgodyn  a'r  y  sydd  yn  y 
dyfroedd  dan  y  ddaear ; 

19  Hefyd  rhag  p  dyrchafu  o  honot 
dy  lygaid  tu  a'r  nefoedd,  a  gweled 
yr  haul,  a'r  Ueuad,  a'r  sêr,  sc/i  holl 
lu  y  nefoedd,  a'th  yrru  di  i  ym- 
grymmu  iddynt,  a  gwasanaethu  o 
honot  hwynt,  y  rhai  a  rannodd  yr 
Aeglwydd  dy  Ddxjw  i'r  hoU  bobl- 
oedd  dan  yr  holl  nefoedd. 

20  Ond  yr  Aeglwydd  a'ch  cym- 
merodd  chwi,  ac  'a'ch  dug  chwi 
allan  o'r  pair  haiam,  o'r  Aipht,  "i 


fod  iddo  ef  yn  bobl,  yn  etifedd- 
iaetli ;  fel  y  gwelir  y  dydd  hwn. 

21  'A'r  Aeglwydd  a  ddigiodd 
wrthyf  am  eich  geiriau  chwi,  ac  a 
dyngodd  nad  awn  i  dros  yr  lor- 
ddonen,  ac  na  chawn  fyned  i  mewn 
i'r  wlad  dda,  yr  hon  y  mae  yr  Ae- 
glwydd dy  Dduw  yn  ei  rhoddi  i 
ti  yn  etifeddiaeth. 

22  Oblegid  "byddaf  farw  yn  y  wlad 
hon ;  ni  chaf  fi  fyned  dros  yr  lor- 
ddonen :  ond  chwychwi  a  ewch 
drosodd,  ac  a  feddiennwch  y  wlad 
dda  honno. 

23  Ymgedwch  arnoch  rhag  anghof- 
io cyfammod  yr  Aeglwydd  eich 
Duw,  yr  hwn  a  ammododd  efe  â 
chwi,  a  gwneuthur  o  honoch  i  chwi 
ddelw  gerfiedig,  llun  dim  oil  ^  a  wa- 
harddodd  yr  Aeglwydd  dy  Dduw 
iti. 

24  Oblegid  ^yr  Aeglwydd  dy 
Dduw  sydd  dan  ysol,  a  Duw 
""eiddigus. 

25  1Í  Pan  genhedlych  feibion,  ac 
wyrion,  a  hir-drigo  o  honoch  yn 
y  wlad,  ac  ymlygru  o  honoch,  a 
gwneuthur  o  honoch  ddelw  gerfied- 
ig, llun  dim,  a  gwneuthur  drygioni 
y'ngolwg  yr  Aeglwydd  dy  Dduw 
i'w  ddigio  ef ; 

26  ^Galw  yr  ydwyf  yn  dystion  yn 
eich  erbyn  chwi  heddyw  y  nefoedd 
a'r  ddaear,  gan  ddarfod  y  derfydd 
am  danoch  yn  fuan  oddi  ar  y  tir  yr 
ydych  yn  myned  dros  yr  lorddoncn 
iddo  i'w  feddiannu:  nid  estynwch 
ddyddiau  ynddo,  ond  gan  ddifetha 
y'ch  difethir. 

27  A'r  Aeglwydd  ^'a'ch  gwasgara 
ch-vvi  ym  mhlith  y  bobloedd,  a  chwi 
a  adewir  yn  ddynion  anaml  ym 
mysg  y  cenhedloedd,  y  rhai  y  dwg 
yr  Aeglwydd  chwi  attynt: 

28  Ac  "yno  y  gwasanaethwch 
dduwiau  0  waith  d^vyylaw  dyn,  sef 
pren  a  maen,  ^  y  rhai  ni  welant,  ac 
ni  chlywant,  ac  ni  fwyttânt,  ac  ni 
aroglant. 

29  *0s  oddi  yno  y  ceisi  yr  Ae- 
glwydd dy  Dduw,  ti  a'i  cei  ef,  os 
ceisi  ef  a'th  hoU  galon,  ac  a'th  holl 
enaid. 

30  Pan  gyfyngo  arnat,  a  ^digwyddo 
yr  holl  bethau  hyn  i  ti,  yn  y  dydd- 
iau  diweddaf,  os  dychweli  at  yr 
Aeglwydd  dy  Dduw,  a  gwrandaw 
ar  ei  lais  ef : 

31  (0  herwydd  yr  Aeglwydd  dy 
Dduw  sydd  Dduw  trugarog;)  ni 
edy  efe  di,  ac  ni'th  ddifetha,  ac  nid 


Cyn 

CEIST 

1451. 

t  Num.  20. 
12. 
pen,  1.  37. 


»  Edrych 
2Peirl. 
13, 14, 15. 


I  Exod.  20. 
4,5. 


^  pen.  9.  3. 

Es.  3::.  U. 
Ueb.12.21). 

I  Exod.  20. 
5. 
Es.  42.  8. 


>  Es.  1.  2. 
Mic.  6.  2. 


t)Lef.2C.33. 
pen.  28.  (12. 
Neh.  1.  8. 


c  pen.  28. 64. 
Jer.  16. 13. 


dPs.115.4, 
5.  a  135. 15. 
Ks.  44.  9. 
a  46,  7. 

eLef.  2fi.  39. 
pen.  30.  1. 
2  Chroii. 
15.  4. 
Neb.  L  9. 


SHeb. 

a  cliael  o'r 
holl  hetliau 
hyn  di. 


Tair  dinas  noddfa. 


DEUTERONOMIUM,  V. 


Cyfammod  Horeb. 


Cyn 

CRIST 

1451. 


f  Matt.  24. 
31. 


e  Exod.  24. 
XL  a  33. 20. 


h  pen.  7.  19. 
a  29.  3. 


i  pen.  32. 39. 

Es.  45.  5, 

18,  22. 

Marc  12. 

29,  32. 
k  Exod.  19. 

9  19. 

a'20.Ì8,22. 

a  24.  lii. 

Hob.  12. 18. 


lEiod.  13. 
3,  9,  14. 


n  Num.  35. 
6,14. 


8  pen,  19. 4. 


anghofia  gyfammod  dy  dadau,  yr 
hwn  a  dyngodd  efe  wrtliyiit. 

32  Canys  ymofyn  yn  aAvr  am  y 
dyddiau  gynt,  a  fti  o'th  flaen  di,  o'r 
dydd  y  creodd  Duw  ddyn  ar  y 
ddaear,  ac  ^o'r  naill  gwrr  i'r  nef- 
oedd  hyd  y  cwrr  arall  i'r  nefoedd, 
a  fu  megis  y  mawrbeth  hwn,  neu  a 
glybuwyd  ei  gyffelyb  ef : 

33  8 A  glybu  pobl  lais  Duw  yn 
llefaru  o  ganol  y  tan,  fel  y  clywaist 
ti,  a  byw? 

34  A  brofodd  un  Duw  ddyfod 
i  gymmeryd  iddo  genedl  o  ganol 
cenedl,  ''trwy  brofedigaethau,  trwy 
arAvyddion,  a  thrwy  ryfeddodau,  a 
tlirwy  ryfel,  a  thrwy  law  gadarn,  a 
thrwy  fraich  estynedig,  a  thrwy  ofn 
mawr,  fel  yr  hyn  oil  a  wnaeth  }t 
Arglwydd  eich  Duw  eroch  chwi 
yn  yr  Aipht  y'ngŵydd  dy  lygaid  ? 

35  GwTiaethpwyd  i  ti  weled  hynny, 
i  w^bod  mai  yr  Aeglwydd  sydd 
Dduw,  '  nad  oes  neb  araU  ond  efe. 

36  ^  O'r  nefoedd  y  parodd  i  ti  glyw- 
ed  ei  lais,  i'th  hyíForddi  di ;  ac  ar  y 
ddaear  y  parodd  i  ti  weled  ei  dan 
mawr,  a  thi  a  glyw^aist  o  ganol  y 
tan  ei  eiriau  ef 

37  Ac  o  achos  iddo  garu  dy  dadau, 
am  hynny  y  dcAvisodd  efe  eu  had 
hwynt  ar  eu  hoi;  ac  ^a'th  ddug 
di  ol  flaen,  â'i  fawr  allu,  allan  o'r 
Aipht : 

38  I  yrru  cenhedloedd  mwy  a 
chryfach  na  thi  ymaith  o'th  flaen 
di,  i'th  dd^vyn  di  i  me^vn,  i  roddi  i 
ti  eu  gtt'lad  hwynt  yn  etifeddiaeth, 
fel  heddyw. 

39  Gwybydd  gan  hynny  heddyw, 
ac  ystyria  yn  dy  galon,  mai  yr  ""Ar- 
glwydd sydd  Dduw  yn  y  nefoedd 
oddi  arnodd,  ac  ar  y  ddaear  oddi 
tanodd ;  ac  nid  neb  aralL 

40  Cadw  dithau  ei  ddeddfau  ef,  a'i 
orchymynion,  y  rhai  yr  ydwyf  yn 
eu  gorchymyn  i  ti  heddyw;  fel  y 
byddo  yn  dda  i  ti,  ac  i'th  feibion  ar 
dy  ol  di,  fel  yr  estynech  ddyddiau 
ar  y  ddaear,  yr  hon  y  mae  yr  Ar- 
glwydd dy  Dduw  yn  ei  rhoddi  i 
ti  byth. 

41 II  Yna  Moses  "  a  neillduodd  dair 
dinas  o'r  tu  yma  i'r  lorddonen,  tu 
a  chodiad  haul ; 

42  "  I  gael  o'r  llofrudd  fíbi  yno,  yr 
hwn  a  laddai  ei  gymmydog  yn  am- 
ryfas,  ac  efe  heb  ei  gasâu  o'r  blaen ; 
fel  y  gaUai  fíbi  i  un  o'r  dinasoedd 
hynny,  a  byw: 

43  Ae/'Pfieser  yn  yr  anialwch,  yng 


ngwastad-tir  y  Reubeniaid;  a  Ra- 
moth  yn  Gilead  y  Gadiaid;  a  Golan 
o  fewn  Basan  y  Manassiaid, 

44  1Í  A  dyma  y  gyfraith  a  osododd 
Moses  o  flaen  meibion  Israel ; 

45  Dyma  y  tystiolaethau,  a'r  deddf- 
au,  a'r  bamedigaethau,  a  lefarodd 
Moses  wrth  feibion  Israel,  gwedi  eu 
dyfod  allan  o'r  Aipht: 

4C  Tu  yma  i'r  lorddonen,  *iyn  y 
dySryn,  ar  gyfer  Beth-peor,  yng 
ngwlad  Sehon  brenhin  yr  Amoriaid, 
yr  hwn  oedd  yn  trigo  yn  Hesbon, 
yr  hwn  'a  darawsai  Moses  a  meib- 
ion Israel,  wedi  eu  dyfod  allan  o'r 
Aipht : 

47  Ac  a  berchennogasant  ei  wlad 
ef,  a  gwlad  "Og  brenhin  Basan,  dau 

0  frenhinoedd  yr  Amoriaid,  y  rhai 
oedd  tu  yma  i'r  lorddonen,  tu  a 
chodiad  haul; 

48  0  Aroer,  yr  hon  oedd  ar  Ian 
afon  Arnon,  hyd  fynydd  Sion,  hwn 
yw  'Hermon; 

49  A'r  hoU  ros  tu  hwnt  i'r  lor- 
ddonen tu  a'r  dwyrain,  a  hyd  at  for 
y  rhos,  dan  "  ^  Asdoth-Pisgah. 

PENNOD  V. 

1  Y  cyfammod  yn  Horeb.  6  Y  deg  gorchymyn. 
22  Mof^es,  ar  ddeisyfiad  y  hobl,  yn  derbyn  y 
gyfraith  gan  Dduw. 

A  MOSES  a  alwodd  holl  Israel, 
ac  a  ddy wedodd  wrthynt,  Clyw, 
0  Israel,  y  deddfau  a'r  bamedig- 
aethau yr  ydwyf  yn  eu  llefaru  lie 
y  clywoch  heddyw;  fel  y  byddo 
i  chwi  ou  dysg"u,  a'u  cadw,  ^a'u 
gAvneuthur. 

2  *Yr  Arglwydd  ein  Duw  a 
wnaeth  gyfammod  â  ni  yn  Horeb. 

3  ^Nid  â'n  tadau  ni  y  gwnaeth  jr 
Arglwydd  y  cyfammod  hwn,  ond 
â  nyni;  nyni,  y  rhai  ydym  yn  fyw 
bob  un  yma  heddyw. 

4  •^Wyneb  yn  wyneb  yr  ymddi- 
ddanodd  yr  Arglwydd  â  chwi  yn 
y  mynydd,  o  ganol  y  tan, 

5  (Myfi  oeddwn  yr  amser  hwnnw 
yn  sefyll  rhwng  yr  Arglwydd  a 
chwi,  i  fynegi  i  chwi  air  yr  Ar- 
glwydd :  canys  ^  oftii  a  wnaethoch 
rhag  y  tan,  ac  nid  esgynech  i'r  myn- 
ydd,) gan  ddywedyd, 

6  11  "Yr  Arglwydd  dy  Dduw 
ydwyf  í^,  yr  hwn  a'th  ddug  allan  o 
dir  yr  Aipht,  o  dy  y  ^  caethiwed- 

7  Na  fydded  i  ti  dduwiau  eraill 
ger  fy  mron  L 

8  Na  wna  i  ti  ddelw  gerfiedig,  na 
llun  dim  a'r  y  sydd  jn  y  nefoedd 
oddi  uchod,  nac  a'r  y  sydd  yn  y 


Cyn 

cnisT 

1451. 


1  pen.  3. 29. 


r  Num.  21. 
24. 
pen.  1. 4. 


•  Num.  2L 
33. 
pen.  3.  3. 


*  pen.  3.  9. 
Ps.  133.  3. 


n  pen.  3.  17. 

i  Ffyn- 
honrtait. 


»  Eiod.  19. 

6. 

1491. 

,  b  Edrych 

'   Matt.13.17. 

Heb.  8.  9. 


0  Exod.  19. 
9,19. 


d  Exod.  19. 
1(1.  a  20.18.- 


«  Exod,  20. 

2,  ate 

Lef.  26.  L 

Pb.  81.  10. 
8  Heb. 

gweision. 


T  deg  gorchymyn. 


DEUTERONOMIÜM,  V. 


T  hohl  yn  ofni 


Cyn 

CRIST 

1451. 

1491. 


fExocL34. 
7. 


«Jer.32.18. 


k  Let  19. 12. 

Matt.  6. 33. 


1  Exod.  23. 

12.  a  35. 2. 

Ezec.  20. 

12. 
k  Gen.  2.  2. 

neb.  4.  4. 


1  Lef.  19.  ?>. 

pen.  27.  li;. 
Eph.6.2.:i. 
CoLS.  2r.. 


m  Matt.  5. 
21. 
n  Luc  18.20. 

o  Khuf.  13. 
9. 


PRhuf.7.7. 


1  Eiod.  34. 
12. 


ddaear  oddi  isod,  nac  2Ìv  y  sydd  yn 
J  dyfroedd  oddi  tan  y  ddaear : 

9  Nac  ymgrymma  iddynt,  ac  na 
wasanaetha  hwynt:  oblegid  myfi 
yr  Aeglwydd  dy  Dduw  ydivyf 
Ddtjw  eiddigus,  'yn  ymweled  âg 
anwiredd  y  tadau  ar  y  plant,  hyd 
y  drydedd  a'r  bedwaredd  genhedl- 
aeth  o'v  rhai  a'm  casânt ; 

10  *  Ac  yn  gwneuthur  trugaredd  i 
filoedd  o'r  rhai  a'm  carant,  ac  a 
gadwant  fy  ngorchymynion. 

11 ''Na  chymmer  enw  yr  Arglwydd 
dy  Ddtjw  yn  ofer:  canys  nid  dieu- 
og  gan  yr  Arglwydd  yr  hwn  a 
gymmero  ei  enw  ef  yn  ofer. 

12  Cadw  y  dydd  Sabbath  i'w  sanct- 
eiddio  ef,  fel  y  gorchymynodd  yr 
Arglwydd  dy  Dduw  i  ti* 

13  *  Chwe  diwmod  y  gweithi,  ac  y 
gwnei  dy  holl  waith : 

14  Ond  y  seithfed  dydd  yw  ^  Sab- 
bath yr  Arglwydd  dy  Dduw:  na 
wna  ynddo  ddim  gwaith,  tydi,  na'th 
fab,  na'th  ferch,  na'th  was,  na'th 
forwyn,  na'th  ỳch,  na'th  asyn,  nac 
yr  im  o'th  anifeiliaid,  na'th  ddi- 
eithrddyn  yr  hwn  fyddo  o  fewn 
dy  byrth;  fel  y  gorphwyso  dy  was 
a'th  forwyn,  fel  ti  dy  huiL 

15  A  chofia  mai  gwas  a  fiiost  ti 
y'ngwlad  yr  Aipht,  a'th  ddwyn  o'r 
Arglwydd  dy  Dduw  allan  oddi 
yno  â  Uaw  gadam,  ac  â  braich  es- 
tynedig:  am  hynny  y  gorchymyn- 
odd yr  Aeglwydd  dy  Dduw  i  ti 
gadw  dydd  y  Sabbath. 

16 1Í '  Anrhydedda  dy  dad  a'th  fam, 
fel  y  gorchymynodd  yr  Arglwydd 
dy  Dduw  i  ti;  fel  yr  estyner  dy 
ddyddiau,  ac  fel  y  byddo  yn  dda  i 
ti  ar  y  ddaear  yr  hon  y  mae  yr 
Arglwydd  dy  Dduw  yn  ei  rhoddi 
i  ti. 

ly^Naladd 

18  "Ac  na  wna  odineb. 

19  °  Ac  na  ladratta. 

20  Ac  na  ddwg  gam  dystiolaeth  yn 
erbyn  dy  gymmydog. 

21  Ac  Pna  chwennych  wraig  dy 
gymmydog,  ac  na  chwennych  dy  dy 
gymmydog,  na'i  faes,  na'i  was,  na'i 
forwyn,  nal  ŷch,  na'i  asyn,  na  dim 
a'r  y  sydd  eiddo  dy  gymmydog, 

22  1Í  Y  geiriau  hyn  a  lefarodd  yr 
Arglwydd  wrth  eich  holl  gynnull- 
eidfa  yn  y  mynydd,  o  ganol  y  tan, 
y  cwmmwl,  a'r  tywyllwch,  á  llais 
uchel;  ac  ni  chwanegodd  ddim; 
ond  ^ysgrifenodd  hwynt  ar  ááwj 
lech  o  gerrig,  ac  a'u  rhoddes  attaf  fi. 


23  ""A  darfu,  wedi  clywed  o  honoch 
y  llais  o  ganol  y  tywyllwch,  (a'r  myn- 
ydd yn  llosgi  gan  dan,)  yna  nesas- 
och  attaf,  sc/hoU  bennaethiaid  eich 
llwythau,  a'ch  henuriaid  chwi ; 

24  Ac  a  ddywedasoch,  Wele,  yr 
Arglwydd  ein  Duw  a  ddangosodd 
i  ni  ei  ogoniant,  a'i  fawredd;  'a'i 
lais  ef  a  glywsom  ni  o  ganol  y  tan : 
heddyw  y  gwelsom  lefaru  o  Dduw 
Avrth  ddyn,  *  a  byw  o  hono. 

25  Weithian  gan  hynny  paham  y 
byddwn  feirw?  oblegid  y  tan  mawr 
hwn  a'n  difa  ni:  canys  os  nyni  a 
chwanegwn  glywed  llais  yr  Ar- 
glwydd ein  Duw  mwyach,  marw 
a  wnaAMi. 

26  Oblegid  pa  gnawd  oil  sydd,  yr 
h^vn  a  glybu  lais  y  Duw  byw  yn 
llefaru  o  ganol  y  tan,  fel  nyni,  ac  a 
fa  iyw? 

27  Nesâ  di,  a  chlyw  yr  hyn  oil  a 
ddywed  yr  Arglwydd  ein  Duw; 
a  "llefara  di  wrthym  ni  yr  hyn  oil 
a  lefaro  yr  Arglwydd  ein  Duw 
AVTthyt  ti:  a  nyni  a  wrandâwn,  ac 
a  AVTiawn  hynny. 

28  A'r  Arglwydd  a  glybu  lais 
eich  geiriau  chwi,  pan  lefarasoch 
^vrthyf ;  a  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrthyf,  Clywais  lais  geiriau  y  bobl 
hyn,  y  rhai  a  lefarasant  wrthyt:  ""da 
y  dywedasant  yr  hyn  oil  a  ddywed- 
asant 

29  ^0  na  byddai  gyfryw  galon 
ynddynt,  i'm  hofai  i,  ac  i  gadw  fy 
holl  orchymynion  bob  amser;  fel  y 
byddai  da  iddynt  ac  i'w  plant  yn 
dragy  wyddol ! 

30  Dos,  dywed  wrthynt,  Dychwel- 
wch  i'ch  pebyll. 

31  Ond  saf  di  yma  gyd  â  myfi;  a 
mi  a  ddywedaf  wrthyt  yr  holl  orchy- 
mynion, a'r  deddfau,  a'r  barnedig- 
aethau  a  ddysgi  di  iddynt,  ac  a  wnant 
hwythau  yn  y  wlad  yr  wyf  fi  ar  ei 
rhoddi  iddynt  i'w  pherchennogi. 

32  Edrychwch  gan  hynny  am 
wneuthur  fel  y  gorchymynodd  yr 
Arglwydd  eich  Duw  i  chwi:  "^na 
chiliwch  i'r  tu  dehau  nac  i'r  tu 
aswy. 

33  Cerddwch  yn  yr  holl  flfyrdd  a 
orchymynodd  yr  Arglwydd  eich 
Duw  i  chwi ;  fel  y  byddoch  fy w,  ac 
y  byddo  yn  dda  i  chwi,  ac  yr  estyn- 
och  ddyddiau  yn  y  wlad  yr  hon  a 
feddiennwch. 

PENNOD  VI. 

1  Divoedd  y  gyfraith  yw  ufudd-dod.  3  Annog 
i  ufuddhâu. 


Cyn 

CRIST 

1451. 

1491. 

t  Exod.  20. 
19. 


•  Exod.  19. 
19. 


t  lien.  4.  33. 
IJiun.  13. 
22. 


u  Exod.  20. 
19. 
Heb.12.19. 


I  pen.  18. 17. 


y  pen.  32. 29. 
Pa.  81.  13. 

Es.  48.  18. 
Matt.  23. 
37. 


Jos.  1. 7. 


160 


Dîwedd  y  gyfraith 


DEUTERONOMIÜM,  VL 


yw  ufudd-dod. 


Cyn 

CRIST 

1451. 


2Heb. 
j/n  mtined 
írosodd. 


b  Miirc  12. 

29. 

loan  17.3. 

1  Cor.  8. 

4,6. 
c  pen.  10. 12. 

Matt.  22. 

:n. 

Marc  12. 

oO. 

Luc  10. 27. 
djien.  11.18. 

I's.  37.  31. 

a  40.  8. 

a  119.98. 

Es.  51.  7. 
«  pen.  4.  9. 

a  11. 19. 
SHeb. 

lioga,  neu, 

Uymhâ. 

fExod.13. 

9.  16. 

Diar.  3.  3. 

aC.  21. 

a  7.  3. 
Spen.  11.20. 

Es.  57.  8, 


tPe.  105.44. 


'  pen.  8. 10, 


*Heb. 

caelhwyr, 
neu, 
gweision. 
k  pen.  10. 12, 
20.  a  13.  4. 
Matt.  4. 10. 
Luc  4.  8. 
IPs.  63.11. 
Es.  45.  23. 
a  65. 16. 
Jer.  4.  2. 
a  5.  7. 
a  12. 16. 


ADYMA  y  gorchymynion,  y 
deddfau,  a'r  bamedigaethau  a 
orchymynodd  yr  Aeglwitdd  eich 
Duw  eu  dysgu  i  chwi;  fel  y  gwnel- 
ocli  hwynt  yn  y  wlad  yr  ydycli  ^  yn 
myned  iddi  i'w  meddiaanu : 

2  Fel  jv  ofiiech  yr  Aeglwydd  dy 
Dduw,  gan  gadw  ei  holl  ddeddfau, 
al  orchymynion  ef,  y  rhai  yr  wyf 
fi  yn  eu  gorchymyn  i  ti;  ti,  a'th 
fab,  a  mab  dy  fab,  holl  ddyddiau 
dy  einioes:  ac  fel  yr  estyner  dy 
ddyddiau. 

3  1Í  Clyvv  gan  hynny,  0  Israel,  ac 
ediych  am  eu  g^vneuthur  hwynt; 
fel  y  byddo  yn  ddaionus  i  ti,  ac  fel 
y  cynnyddoch  yn  ddirfawr,  fel  yr 
addawodd  Arglwydd  Dduw  dy 
dadau  i  ti,  mewn  "gwlad  yn  llifeirio 
o  laeth  a  mêL 

4  *'Clyw,  0  Israel;  yr  Arglwydd 
ein  Duw  ni  sydd  un  Arglwydd. 

5  '^Câr  di  gan  hynny  yr  Arglwydd 
dy  Dduw  a'th  holl  galon,  ac  a'th 
hoU  enaid,  ac  a'th  holl  nerth. 

Q^k  bydded  y  geiriau  hyn,  yr  yd- 
wyf  yn  eu  gorchymyn  i  ti  heddyw, 
yn  dy  galon. 

7  A  *  ^  hysbysa  hwynt  i'th  blant;  a 
chrybwyll  am  danynt  pan  eistedd- 
ych  yn  dy  dy,  a  phan  gerddych  ar 
y  ffordd,  a  phan  orweddych  i  lawr, 
a  phan  gyfodych  i/ynu. 

8  A  ^rhwym  h^vynt  yn  arwydd  ar 
dy  law;  byddant  yn  rhagdalau 
rh^vng  dy  lygaid. 

9  e  Ysgrifena  hwynt  hefyd  ar  byst 
dy  dy,  ac  ar  dy  byrth. 

10  Ac  fe  a  dderfydd,  wedi  i'r  Ar- 
glwydd dy  Dduw  dy  ddwyn  di  i'r 
wlad,  (yr  hon  y  tyngodd  efe  wrth  dy 
dadau,  'vvrth  Abraham,  wrth  Isaac, 
ac  ^vi-th  Jacob,  ar  ei  rhoddi  i  ti,)  i 
ddinasoedd  mawrion  a  theg  ^y  rhal 
nid  adeUedaist, 

11  A  thai  llaAvnion  o  bob  daioni 
y  rhai  nis  llenwaist,  a  phydewau 
cloddiedig  y  rhai  nis  cloddiaist,  i 
winUannoedd  ac  olew-wyddlannau  y 
rhai  nis  plennaist,  Hvedi  i  ti  fwytta, 
a'th  ddigoni ; 

12  Yna  cadw  amat,  rhag  anghofio 
o  honot  yr  Aeglwydd,  yr  hwn  a'th 
ddug  allan  o  Avlad  yr  Aipht,  o  dy  y 
*  caethiwed. 

13  Yr  Arglwydd  dy  Dduw  ''a 
ofni,  ac  ef  a  wasanaethi,  ac  i'w  enw 
ef 'y  tyngi. 

14  Na  cherddwch  ar  ol  duwiau 
dieithr,  o  dduwiau  y  bobloedd  sydd 
o'ch  amgylch  chwi : 


15  (Oblegid  Duw  eiddigus  yw  yr 
Arglwydd  dy  Dduw  yn  dy  fysg 
di,)  rhag  i  lid  yr  Arglwydd  dy 
Dduw  ennyn  yn  dy  erbyn,  a'th  ddi- 
fetha  di  oddi  ar  wyneb  y  ddaear. 

16  "IT  ""Na  themtiwch  yr  Arglwydd 
eich  Duw,  "fel  y  temtiasoch  e/ym 
Massah. 

17  Gan  gadw  cedwch  orchymynion 
yr  Arglwydd  eich  Duw,  a'i  dyst- 
iolaethau,  a'i  ddeddfau,  y  rhai  a 
orchymynodd  efe  i  ti. 

18  A  gwna  yr  hyn  sydd  uniawn  a 
daionus  y'ngolwg  yr  Aiiglwydd  :  fel 
y  byddo  da  i  ti,  a  myned  o  honot  i 
mewn,  a  pherchennogi  y  wlad  dda, 
yr  hon  tr^vy  Iw  a  addawodd  yr  Ar- 
glwydd i'th  dadau  di ; 

19  "  Gan  yrru  ymaith  dy  hoU  elyn- 
ion  o'th  flaen,  fel  y  Uefarodd  yr 
Arglwydd. 

20  Pan  ofyno  dy  fab  i  ti  ^wedi  hyn, 
gan  ddywedyd,  Beth  yw  y  tystiol- 
aethau,  a'r  deddfau,  a'r  bamedig- 
aethau, a  orchymynodd  yr  Ar- 
glwydd ein  Duw  i  chwi  ? 

21  Yna  dywed  wrth  dy  fab,  Ki  a 
fuom  gaeth-weision  i  Pharaoh  yn  yr 
Aipht;  a'r  Arglwydd  an  dug  ni 
allan  o'r  Aipht  p  â  Uaw  gadarn 

22  Rhoddes  yr  Arglwydd  hefyd 
arwyddion,  a  rhyfeddodau  maAvrion 
a  niweidiol,  ar  yr  Aipht,  ar  Pharaoh 
a'i  holl  dy,  yn  ein  golwg  ni; 

23  Ac  a'n  dug  ni  allan  oddi  yno, 
fel  y  dygai  efe  nyni  i  mewn,  i  roddi 
i  ni  y  wlad  yr  hon  trwy  Iw  a  addaw- 
sai  efe  i'n  tadau  ni. 

24  A'r  Arglwydd  a  orchymyn- 
odd i  ni  wneuthur  yr  holl  ddeddfau 
hyn,  i  ofni  yi-  Arglwydd  ein  Duw, 
er  daioni  i  ni  yr  holl  ddyddiau ;  fel 
y  cadwai  efe  nyni  yn  fyw,  megis  y 
mae  y  dydd  hwn. 

25  A  ^  chyfiawnder  a  fydd  i  ni,  os 
ymgadwn  i  wneuthur  y  gorchymyn- 
ion hyn  oil,  0  flaen  yr  Aiigl"VVYDd  ein 
Duw,  fel  y  gorchymynodd  efe  i  ni. 

PENNOD  VII. 

1  Gwahardd  poh  cyfeillach  a'r  cenhedloedd,  4 
rhag  ofn  delw-addoliaeth,  6  o  ran  sancteidd- 
rwydd  y  lohl,  9  o  ran  naturiaeth  Duw  yn  ei 
drugaredd  ai  gyfiawnder,  17  o  ran  sicred 
yw  yr  oruchafiaeth  a  rydd  Duw  amynt. 

PAN  y'th  ddygo  yr  *  Arglwydd 
dy  Dduw  i  mewn  i'r  wlad  yr 
ydwyt  ti  yn  myned  iddi  i'w  medd- 
iannu,  a  gyrru  o  hono  ymaith  gen- 
hedloedd  lawer  o'th  flaen  di,  ''yr 
Hethiaid,  a'r  Girgasiaid,  a'r  Amor- 
iaid,  a'r  Canaaneaid,  a'r  Phereziaid, 


Cyn 
CRIST 

14Ô1. 


"^.1*1.4.7. 

].iir4.12. 
n  l':xod.  17. 

Num.  20. 

a,  4. 


0  Num.  33. 

52, 


SHeb. 
Vlory. 


P  Kxod.  3. 
13.  a  13. 3. 


1  EUuf.  10. 
3,5, 


«  pen.  31.  3, 


b  Gen.  15.19. 


ISi) 


Gwahardd  cyfeillach 


DEUTERONOMIUM,  VII. 


aV  cenJiedloedd. 


■Cyn 

CRIST 

1451. 


c  I,ef.  27. 

I'l,  28. 

Num.  33. 

52. 

J(.s.  6. 17. 

a  8.  24. 

a  10.28,40. 

a  11. 11,12. 
à  Exod.  23. 

32.  a  34. 12, 

15, 16. 

Edrych 

pen.  20. 10. 

Jos.  2. 14. 

a  vX  18. 

Barn.  1.24. 
e  1  Bren. 

11.2. 


fExod.  23 
24. 


B  pen.  14.  2. 

a  26.  19. 
hExod.19.5. 

Amos  3.  2. 

1  Petr  2.  9. 


Í  pen.  10. 15. 


k  Es.  49.  7. 
1  Cor.  1.  9. 
a  10.  13. 
2Cnr.l.l8. 

1  Thesfl.  Ô. 
24. 

2  Thcss. 
3.  :i. 

2  Tim.  2. 

13. 

Hob.11.11. 

1  loan  1.  9. 
lExo(1.20.0. 
«"  Nah.  1.  2. 


n  Lpf.  20.  3. 
pen.  28. 1. 


a'r  Hefiaid,  a'r  Jebusiaid,  saith  o 
genhedloedd  Iliosoccach  a  chryfach 
na  thydi ; 

2  A  rhoddi  o'r  Arglwydd  dy 
Dduw  hwynt  o'th  flaen  di,  a  tharo 
o  honot  ti  hwynt:  *=gaii  ddifrodi 
difroda  hwynt ;  ^  na  wna  gyfammod 
â  hwynt,  ac  na  thrugarhâ  wrthynt. 

3  *Nac  ymgyfathracha  chwaith  â 
hwynt:  na  ddod  dy  ferch  i'w  fab 
ef,  ac  na  chymmer  ei  ferch  ef  i'th 
fab  dithau. 

4  Canys  efe  a  dry  dy  fab  di  oddi  ar 
fy  ol  i,  fel  y  gwasanaethont  dduw- 
iau  dieithr:  feUy  yr  ennyn  Uid  yr 
Arglwydd  i'ch  erbyn  chwi,  ac  a'th 
ddifetha  di  yn  ebrwydd. 

5  Ond  fel  hyn  y  gwnewch  iddynt : 
^Dinystriwch  eu  hallorau,  a  thor- 
rwch  eu  colofnau  hwj'nt;  cwymp- 
wch  hefyd  eu  Uwynau,  a  Uosgwch 
eu  delwau  cerfiedig  hwy  yn  y  tan. 

6  8  Canys  pobl  sanctaidd  ydwyt 
ti  i'r  Arglwydd  dy  Dduw:  ^yr 
Arglwydd  dy  Dduw  a'th  ddewis- 
odd  di  i  fod  yn  bobl  unig  iddo  ei 
hun,  o'r  holl  bobloedd  sydd  ar  wyn- 
eb  y  ddaear. 

7  Nid  am  eich  bod  ja  Uiosoccach 
na'r  hoU  bobloedd,  yr  hoffodd  yr 
Arglwydd  chm,  ac  y'ch  dewis- 
odd;  o  herwydd  yr  oeddych  chwi 
yn  anamlaf  o'r  hoU  bobloedd : 

8  Ond  'o  herwydd  caru  o'r  Ar- 
glwydd chm,  ac  er  mwyn  cadw  o 
hono  ef  y  Uw  a  dyngodd  efe  ^vxth 
eich  tadau,  y  dug  yr  Arglwydd 
chwi  aUan  â  Uaw  gadam,  ac  a'ch 
gwaredodd  o  dy  y  caethiwed,  o  law 
Pharaoh  brenhin  yr  Aipht. 

9  Gwybydd  gan  hynny  mai  yr 
Arglwydd  dv  Dduw  sydd  Dduw, 
sef  y  Duw  '^ fifyddla-vvn,  ^yn  cadw 
cyfammod  a  thrugaredd  a'r  rhai  a'i 
carant  ef,  ac  a  gadwant  ei  orchy- 
mynion,  hyd  fil  o  genhedlaethau ; 

10  Ac  '"yn  talu  y  pwyth  i'w  gas, 
yn  ei  wyneb,  gan  ei  ddifetha  ef: 
nid  oeda  efe  i'w  gas ;  yn  ei  wyneb 
y  tâl  efe  iddo. 

11  Cadw  gan  hynny  y  gorchymyn- 
ion,  a'r  deddfau,  a'r  barnedigaeth- 
au,  y  rhai  yi*  ydwyf  fi  yn  eu  gorchy- 
myn  i  ti  heddyw,  i'w  g^vneuthur. 

12  H  A  ""bydd,  o  achos  gwrandaiv 
o  houoch  ar  y  barnedigaethau  hyn, 
a'u  cadw,  a'u  g-\vneuthur  hwynt ;  y 
ceidw  yr  Arglwydd  dy  Dduw  â  thi 
y  cyfammod,  a'r  drugaredd,  a  addaw- 
odd  efe  trwy  Iw  i'th  dadau  di : 

13  Ac  a'th  gar,  ac  a'th  fendithia, 


ac  a'th  amlhâ  di ;  ac  a  fendiga 
fir^vyth  dy  fru,  a  ffrAvyth  dy  dir  di, 
dy  yd,  a'th  win,  a'th  olew,  a  chyn- 
nydd  dy  wartheg,  a  diadellau  dy 
ddefaid,  yn  y  tir  y  tyngodd  efe 
wrth  dy  dadau,  ar  ei  roddi  i  ti. 

14  Bendigedig  fyddi  uwch  law  yr 
holl  bobloedd:  °ni  bydd  yn  dy 
blith  di  un  gwrryw  nac  un  fenyw 
yn  anfírwythlawn,  nac  ym  mhlith 
dy  anifeiliaid  di. 

15  Heiyd  yr  Arglwydd  a  dỳn 
oddi  wrthyt  ti  bob  gwendid,  ac  ni 
esyd  arnat  ti  yr  un  o  Pglefydau 
drwg  yr  Aipht,  y  rhai  a  adwaenost : 
ond  ar  dy  holl  gaseion  di  y  rhydd 
efe  hivynt. 

16  Difetha  gan  hynny  yr  holl  bobl- 
oedd y  mae  yr  Arglwydd  dy  Dduw 
yn  eu  rhoddi  i  ti :  nac  arbeded  dy 
lygad  hwynt,  ac  na  wasanaetha  eu 
duwiau  hwynt:  oblegid  ^magl  i  ti 
afyddai  hynny. 

17  Os  dywedi  yn  dy  galon,  Llios- 
occach  yw  y  cenhedloedd  hyn  na 
myfi;  pa  ddelw  y  gallaf  eu  gyrru 
hwynt  ymaith? 

18  Nac  ofna  rhagddynt:  gan  gof- 
io  cofia  yr  hyn  a  wnaeth  yr  Ar- 
glwydd dy  Dduw  i  Pharaoh,  ac 
i'r  holl  Aipht; 

19  *^Y  profedigaethau  mawi'ion  y 
rhai  a  welodd  dy  lygaid,  a'r  ar- 
wyddion,  a'r  rhyfeddodau,  a'r  llaw 
gadarn,  a'r  braich  estynedig,  a'r 
rhai  y'th  ddug  yr  Arglwydd  dy 
Dduw  allan :  felly  y  gwna  yr  Ar- 
glwydd dy  Dduw  i'r  holl  bobloedd 
yr  wyt  ti  yn  eu  hofni. 

20  *A'r  Arglwydd  dy  Dduw  hef- 
yd a  ddenfyn  gaccwn  yn  eu  plith 
h^vynt,  hyd  oni  ddarfyddo  am  y 
rhai  gweddiU,  a'r  rhai  a  ymgudd- 
iant  rhagot  ti. 

21  Nac  ofna  rhagddynt:  oblegid 
yi-  Arglwydd  dy  Dduw  sydd  yn 
dy  ganol  di,  jn.  Dduw  mawr,  ac 
ofnad^^7. 

22  A'r  Arglwydd  dy  Dduw  a 
^yrr  ymaith  y  cenhedloedd  hynny 
o'th  flaen  di,  hoh  ychydig  ac  ychyd- 
ig :  ni  eUi  eu  difetha  hwynt  ar  un- 
waith,  rhag  myned  o  fwystfilod  y 
maes  yn  amlach  na  thydi. 

23  Ond  yr  Arglwydd  dy  Dduw 
a'u  rhydd  hwynt  o'th  flaen  di,  ac 
a'u  cystuddia  hwynt  â  chystudd 
dirfawr,  nes  eu  difetha  hwynt ; 

24  Ac  *a  rydd  eu  brenhinoedd 
hwynt  yn  dy  law  di,  a  thi  a  ddi- 
fethi  eu  henw  hwynt  oddi  tan  y 


187 


Annog  i  ufudd-dod 


DEUTERONOMIUM,  VIII. 


o  ran  ymgeledd  Duw. 


Cyn 

CEIST 

1451. 

0  pen.  12.  3. 
Exod.  32. 
20. 

X  Jos.  7. 1, 
21. 

1  Seph.  1.  a 


«pen.  13. 17. 
Lef.  27.28. 


»  pen.  13.  3. 


bExod.lG.3. 

c  Exod.  16. 
12,14. 

<iPs.l04.2i). 
Matt.  4.  4. 
Luc  4.  4. 


e  pen.  29.  5. 
Neh.  9.  21. 


f2  Sam.  7. 
14. 

Ps.  89.  32. 
Diar.  3. 12. 
Heb.  12.  5. 
Dat.  3.  19. 


Bpen.  11. 
10.11. 


h  pen.  33.25. 


nefoedd :  ni  saif  gwi-  yn  dy  wyneb 
di,  nes  difetha  o  honot  ti  hwynt. 

25  "Llosg  ddelwau  cerfiedig  eu 
duwiau  hwynt  yn  tan :  "^  na  chwen- 
nych  na'r  arian  na'r  aur  a  fyddo 
amynt,  i V  cymmeryd  i  ti ;  rhag  dy 
yfaglu  âg  ef :  oblegid  ffieidd-dra  i'r 
Arglwydd  dy  Dduw  ijdyw. 

26  Na  ddwg  dithau  ffieidd-dra  i'th 
dy,  fel  y  byddech  ysgymmunbeth 
megis  yntau :  gan  ddirmygu  dir- 
myga  ef,  a  chan  ffieiddio  ffieiddia 
ef;  "^oblegid  ysgymmunbeth  yw  efe. 

PENNOD  VIII. 

1  Annog  i  u/udd-dod,  o  ran  ymgeledd  Duw 

iddynt  hwy. 

EDRYCHWCH  am  wneuthur 
pob  gorchymyn  yr  wyf  fi  yn  ei 
orchjrayn  i  ti  heddyw ;  fel  y  bydd- 
och  fyw,  ac  y  cynnyddoch,  ac  yi- 
eloch  i  mewn,  ac  y  meddiannoch 
y  wlad  a  addawodd  yr  Akglwydd 
wrth  eich  tadau  trwy  Iw. 

2  A  chofia  yr  holl  ffordd  yr  ar- 
weiniodd  yr  Arglwydd  dy  Dduw 
di  ynddi  y  deugain  miynedd  hyn, 
trvry  yr  anialwch,  er  mwyn  dy  gys- 
tuddio  di,  *gan  dybrofi,  i  wybod  yr 
hyn  oedd  yn  dy  galon,  a  gedwit  ti 
ei  orchymynion  ef,  ai  nas  cedwit. 

3  Ac  efe  a'th  ddarostyngodd,  ac 
^a  oddefodd  i  ti  newynu,  ac  a'th 
"  fwydodd  â  manna,  yr  hwn  nid  ad- 
waenit,  ac  nid  adwaenai  dy  dadau ; 
fel  y  gwnai  efe  i  ti  wybod  ^nad 
trwy  fara  yn  unig  y  bydd  byw  dyn, 
ond  tr^vy  iDob  gair  a'r  sydd  yn  dy- 
fod  allan  o  enau  yr  Arglwydd  y 
bydd  byw^  dyn. 

4  ^  Dy  ddillad  ni  heneiddiodd  am 
danat,  a'th  di-oed  ni  chwyddodd,  y 
deugain  miynedd  hyn. 

5  ^Cydnebydd  dithau  yn  dy  galon, 
fod  yr  Arglwydd  dy  Dduw  yn  dy 

ddysgu  di,  fel  y  dysg  gwr  ei  fab  ei 
hun. 

6  A  chadw  orchymynion  yr  Ar- 
glwydd dy  Dduw,  i  rodio  yn  ei 
flFyrdd,  ac  i'w  ofni  ef, 

7  Oblegid  y  mae  yr  Arglwydd  dy 
Dduw  yn  dy  ddwyn  i  mewn  i  wlad 
dda,  s  i  wlad  afonydd  dyfroedd,  fíyn- 
honnau,  a  dyfhderau  yn  tarddu  all- 
an yn  y  d}ŵyn,  ac  yn  y  mynydd ; 

8  Gwlad  gwenith,  a  haidd,  a  gwin- 
wydd,  a  ffigyswydd,  a  phomgranad- 
wydd;  gwlad  olew  olew-wydden,  a 
mêl; 

9  Gwlad  yr  hon  y  bwyttêi  fara 
ynddi  heb  brinder,  ac  ni  bydd  eis- 
ieu   dim  arnat  ynddi;    gwlad  ''yr 

ÎS8 


hon  y  mae  ei  cherrig  yn  haiarn,  ac 
o'i  mynyddoedd  y  cloddi  bres. 

10  '  Pan  f\vyttêych,  a'th  ddigoni ; 
yna  y  bendithi  yr  Arglwydd  dy 
Dduw  am  y  wlad  dda  a  roddes  efe 
i  ti. 

11  Cadw  arnat  rhag  anghofio  yr 
Arglwydd  dy  Dduw,  heb  gadw  ei 
orchymynion,  a'i  famedigaethau,  a'i 
ddeddfau  ef,  y  rhai  yr  ydwyf  fi  yn 
eu  gorchymyn  i  ti  heddyw: 

12  ''Rhag  wedi  i  ti  fwytta,  a'th 
ddigoni,  ac  adeiladu  tai  teg,  a  thrigo 
ynddynt ; 

13  A  lliosogi  o'th  wartheg  a'th 
ddefaid  di,  ac  amlhâu  o  arian  ac 
aur  gennyt,  ac  amlhâu  o'r  hyn  oU 
y  sydd  gennyt : 

14  Yna  ymddyrchafu  o'th  galon, 
ac  anghofio  o  honot  yr  Arglwydd 
dy  Dduw,  (yr  hwn  a'th  ddug  allan 

0  wlad  yr  Aipht,  o  dy  y  caethiwed; 

15  Yr  hwn  a'th  dywysodd  di  trwy 
yr  anialwch  mawr  ac  ofnadwy,  ^lle 
yr  ydoedd  seirph  tanllyd,  ac  ys- 
gorpionau,  a  syched  lie  nid  oedd 
dwfr ;  ""  yr  hwn  a  ddygodd  i  ti 
ddwfr  allan  o'r  graig  gaUestr; 

16  Yr  hwn  a'th  fwydodd  di  yn  yr 
anialwch  â  "manna,  yr  hwn  nid 
adwaenai  dy  dadau,  er  dy  ddaros- 
twng,  ac  er  dy  brofi  di,  i  wneuthur 
daioni  i  ti  yn  dy  ddiwedd,) 

17  "A  dywedyd  o  honot  yn  dy 
galon,  Fy  nerth  fy  hun,  a  chryfder 
fy  Uaw  a  barodd  i  mi  y  cyfoeth  hwn. 

18  Ond  cofia  yr  Arglwydd  dy 
Dduw:  oblegid  efe  yw  yr  hwn  sydd 
yn  rhoddi  nerth  i  ti  i  beri  cyfoeth, 
fel  y  cadamhao  efe  ei  gyfammod,  yr 
hAvn  a  dyngodd  efe  wrth  dy  dadau, 
fel  y  mae  y  dydd  hwn. 

19  Ac  OS  gan  anghofio  yr  anghofi 
yr  Arglwydd  dy  Dduw,  a  dilyn 
duwiau  dieithr,  a'u  gwasanaethu 
hwynt,  ac  ymgrymmu  iddynt;  yr 
ydwyf  fi  yn  tystiolaethu  yn  eich 
erbyn  chwi  heddyw,  gan  ddifetha 
y'ch  difethir. 

20  Fel  y  cenhedloedd  y  rhai  y  mae 
yr  Arglwydd  ar  eu  difetha  o'ch 
blaen  chwi,  felly  y  difethir  chwi- 
thau ;  am  na  wrandawsoch  ar  lais 
yr  Arglwydd  eich  Duw. 

PENNOD  IX. 

1  Moses  yn  eu  hannog,  nad  ymddiriedent  yn 
eu  cyfiawnder  eu  hunain:  gan  ddatgan  eu 
hamryiD  wrthryfel  hwynt. 

GWRANDO,  Israel:  Yrivyt  ti 
yn    myned   heddyw    dros    yr 
lorddonen  hon,  i  fyned  i  mewn  i 


Cyn 

CEIST 
1451. 

J  pen.  6. 11, 
12. 


k  pen.  28. 47. 
a  32.  l.i. 
Diar.  30. 9. 
Hos.  13.  6. 


1  Num.  21.6. 
Hos.  13.  5. 


m  Num.  20. 
IL 

Ps.  78. 15. 
a  114.  8. 

n  Eiod.  16. 
15. 


0  pen.  9.  4. 


Nad  ymddîrîedent 


DEÜTERONOMIUM,  IX. 


yn  eu  cyfiawnder. 


Cyn 

CKIST 

1451. 

»  pen.  1.  28. 
b  Num.  13. 
22,  28, 


0  pen.  4.  24. 
Heb.l2.2Ö. 


d  Rhuf.  11. 

6,20. 

1  Cor.  4. 

4,7. 
•Gen.15.16. 


fGen.V2. 
a  l;i.  lô. 
a  lô.  7. 
a  17.  8. 

a  2«.  4. 
a  28.  13. 


8  Exori.  32. 
9.  a  33.  3. 
a  34.  9. 


h  Exod.  14. 
11.  a  16.  2. 
a  17.  2. 
Num.  11. 4. 
a  20.  2. 
a  25.  2. 

i  Exod.  32. 4. 
Ps.  106. 19. 


1491. 
k  Exod.  24. 
12, 15. 


1  Exod.  24. 
18.  a  34. 28. 


m  Exod.  31. 
18. 


»  Kxnd.  19. 
17.  a  20. 1. 


berchennogi  cenhedloedd  mwy  a 
chryfach  na  thi,  "dinasoedd  mawr- 
ion  a  chaerog  hyd  y  nefoedd; 

2  Pobl  fawr  ac  uchel,  ^'meibion 
Anac,  y  rhai  a  adnabuost,  ac  y 
clywaist  ti  ddywedyd  am  danynt, 
Pwy  a  saif  o  flaen  meibion  Anac ! 

3  Gwybydd  gan  hynny  heddyw, 
fod  yr  Arglwydd  dy  Dduw  yn 
myned  trosodd  o'th  flaen  di  °yn 
dan  ysol :  efe  a'u  difetha  hwynt,  ac 
efe  a'u  darostwng  hwynt  o'th  flaen 
di :  felly  y  gyrri  hwynt  ymaith,  ac 
y  difethi  hwynt  yn  fuan,  megis  y 
llefarodd  yr  Arglwydd  wrthyt. 

4  Na  ddywed  yn  dy  galon,  wedi 
gyrru  o'r  Arglwydd  dy  Dduw 
hwynt  allan  o'th  flaen  di,  gan  ddy- 
wedyd, *Am  fy  nghyfiawnder  y  dyg- 
odd  yr  Arglwydd  fi  i  feddiannu  y 
tir  hwn :  ond  *  am  aniiuwioldeb  y 
cenhedloedd  hyn,  y  gyrrodd  yr  Ar- 
glwydd hwynt  allan  o'th  flaen  di. 

5  Nid  am  dy  gyfiawuder  di,  nac 
am  uniondeb  dy  galon,  yr  wyt  ti  yn 
myned  i  feddiannu  eu  tir  hwynt: 
ond  am  annuwioldeb  y  cenhedloedd 
hyn  y  bwrw  yr  Arglwydd  dy  Dduw 
hwynt  allan  o'th  flaen  di,  ac  er 
cyflawni  ^y  gair  a  dyngodd  yr  Ar- 
glwydd wrth  dy  dadau,  wrth  Abra- 
ham, wrth  Isaac,  ac  wrth  Jacob. 

6  Gwybydd  dithau,  nad  am  dy 
gyfiawnder  dy  hun,  y  rhoddes  yr 
Arglwydd  i  ti  y  tir  daionus  hwn 
i'w  feddiannu :  canys  pobl  ^  wàr- 
galed  ydycli. 

7  1Í  Meddwl,  ac  na  anghofia,  pa 
fodd  y  digiaist  yr  Arglwydd  dy 
Dduw  yn  yr  anialwch :  ^  o'r  dydd  y 
daethost  allan  o  dir  yr  Aipht,  hyd 
eich  dyfod  i'r  lie  hwn,  gwrthryfel- 
gar  fuoch  yn  erbyn  yr  Arglwydd. 

8  'Yn  Horeb  hefyd  y  digiasoch 
yr  Arglwydd  ;  a  digiodd  yr  Ar- 
glwydd wrthych,  i'ch  difetha. 

9  ^  Pan  euthum  i  fynu  i'r  mynydd 
i  gymmeryd  y  llechau  meini,  sef 
llechau  y  cyfammod,  yr  hwn  a 
wnaeth  yr  Arglwydd  â  chwi;  yna 
'yr  arhoais  yn  y  mynydd  ddeugain 
niwrnod  a  deugain  nos :  bara  ni 
fwytteais,  a  dwfr  nid  yfais. 

10  ""A  rhoddes  yr  Arglwydd  at- 
taf  y  dd^vy  lech  faen,  wedi  eu  hys- 
grifenu  â  bys  Duw;  ac  arnynt  yr 
oedd  yn  ol  yr  hoU  eiriau  a  lefar- 
odd  yr  Arglwydd  wrthych  yn  y 
mynydd,  o  ganol  y  tan,  "ar  ddydd 
y  gymmanfa. 

11  A  bu,   ym   mhen   y   deugain 


niwrnod  a'r  deugain  nos,  roddi  o'r 
Arglwydd  attaf  y  ddwy  lech  faen ; 
sef  llechau  y  cyfammod. 

12  A  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrthyf,  "Cyfod,  dos  oddi  yma  i 
waered  yn  fuan:  canys  ymlygrodd 
dy  bobl,  y  rhai  a  ddygaist  allan 
o'r  Aipht:  ciliasant  yn  ebrwydd 
o'r  flbrdd  a  orchymynais  iddynt; 
gwnaethant  iddynt  eu  hun  ddelw 
dawdd. 

13  A  llefarodd  yr  Arglwydd 
wrthyf,  gan  ddywedyd,  Gwelais  y 
bobl  hyn;  ac  wele,  pobl  ^war-galed 
ydynt. 

14  Paid  â  mi,  a  mi  a'u  distryw- 
iaf  hwynt,  ac  ^a  ddileaf  eu  henw 
hwynt  oddi  tan  y  nefoedd ;  ac  a'th 
wnaf  di  yn  genedl  gryfach,  ac  aml- 
ach  na  hwynt-hwy. 

15  A  mi  a  ddychwelais,  ac  a  ddeuth- 
um  i  waered  o'r  mynydd,  a'r  mynydd 
ydoedd  yn  Uosgi  gan  dan;  a  dwy 
lech  y  cyfammod  oedd  yn  fy  nwylaw. 

16  "^Edrychais  hefyd ;  ac  wele,  pech- 
asech  yn  erbyn  yr  Arglwydd  eich 
Duw :  gwnaethech  i  chwi  lo  tawdd : 
ciliasech  yn  fuan  o'r  flbrdd  a  orchy- 
mynasai  yr  Arglwydd  i  chwi. 

17  A  mi  a  ymaflais  yn  y  ddwy  lech, 
ac  a'u  teflais  hwynt  o'm  dwylaw,  ac 
a'u  torrais  hwynt  o  flaen  eich  llygaid. 

18  A  ^syrthiais  ger  bron  yr  Ar- 
glwydd, fel  y  waith  gyntaf,  ddeu- 
gain niwrnod  a  deugain  nos ;  ni 
fwytteais  fara,  ac  nid  yfais  ddwfr: 
o  herwydd  eich  hoU  bechodau  chwi 
y  rhai  a  bechasech,  gan  wneuthur 
drygioni  y'ngolwg  yr  Arglwydd 
i'w  ddigio  ef 

19  (Canys  ofnais  rhag  y  sorriant 
a'r  djg,  trwy  y  rhai  y  digiodd  yr 
Arglwydd  wrthych,  i'ch  dinystrio 
chwi.)  Etto  gwrandawodd  yr  Ar- 
glwydd arnaf  y  waith  honno  hefyd. 

20  Wrth  Aaron  hefyd  y  digiodd 
yr  Arglwydd  yn  fawr,  i'w  ddifetha 
ef:  a  mi  a  weddiais  hefyd  dros 
Aaron  y  waith  honno. 

21  *Eich  pechod  chwi  hefyd  yr 
hwn  a  wnaethoch,  sef  y  Ho,  a  gym- 
merais,  ac  a'i  Uosgais  yn  tan ;  cur- 
ais  ef  hefyd,  gan  ei  falurio  yn  dda, 
lies  ei  falu  yn  Uwch :  a  bwriais  ei 
Iwch  ef  i'r  afon  oedd  yn  disgyn  o'r 
mynydd. 

22  0  fewu  "Taberah  hefyd,  ac  o 
fewn  ''Massah,  ac  o  fewn  ^Beddau 
y  blys,  yr  oeddych  yn  digio  yr  Ar- 
glwydd. 

23  A  ^phan  anfonodd  yr  Arglwydd 


Cyn 

CRIST 

1451. 


0  Exod.  32.7. 


P  ad.  6. 
pen.  10. 10. 
a  31.  27. 
2  Breu.  17. 
14. 

1  Den.  29. 20. 
Ps.  9.  5. 
a  109. 13. 


r  Exod.  32. 
19. 


Í  Exod.  32. 
20. 


"  Num.  11. 

1,5. 

'■Exod.17.7. 
r  Num.  11. 

4,34. 

í  Num.  13. 
3,  a  14.  1. 


Trugaredd  Duw 


DEUTERONOMIUM,  X.       yn  ail-roddi  tj  ddwy  lech. 


Cyn 

CRIST 

1451. 


»  Exod.  32. 
12. 

Num.  14. 
16. 


»  pen.  4.  20. 


1491. 
aExod.34.1. 


b  Exod.  25 
5,10. 


c  Exod.  34. 

28. 

2  äeg  gor- 
chi/mi/n. 


chwi  o  Cades-Barnea,  gan  ddywed- 
yd,  Ewch  i  fynu,  a  meddiennwch  y 
tir  yr  hwn  a  roddais  i  chwi,  yr  anuf- 
uddhasoch  i  air  yr  Arglwydd  eich 
Duw :  ni  chredasoch  hefyd  iddo,  ac 
ni  wrandawsoch  ar  ei  lais  ef. 

24  Gwrthryfelgar  fuoch  yn  erbyn 
yr  Aeglwydd  er  y  dydd  yr  adnab- 
ûm  chwi. 

25  A  mi  a  syiihiais  ger  bron  yr 
Arglwydd  ddeugain  niwi'nod  a 
deugain  nos,  fel  y  syrthiaswn  oV 
hlaen;  am  ddywedyd  o'r  Arglwydd 
y  difethai  chwi. 

26  Gweddiais  hefyd  ar  yr  Ar- 
glwydd, a  dywedais,  Arglwydd 
Dduw,  na  ddifetha  dy  bobl,  a'th 
etifeddiaeth  a  waredaist  yn  dy  fawr- 
edd,  yr  hwn  a  ddygaist  allan  o'r 
Aipht  â  Haw  gref. 

27  Cofia  dy  weision,  Abraham, 
Isaac,  a  Jacob ;  nac  edrych  ar 
galedrwydd  y  bobl  hyn,  nac  ar  eu 
drygioni,  nac  ar  eu  pechod : 

28  Rhag  dywedyd  o'r  wlad  y  dyg- 
aist  ni  aUaii  o  honi,  ^  0  eisieu  gallu 
o'r  Arglwydd  eu  d^vyn  hwynt  i'r 
tir  a  addawsai  efe  iddynt,  ac  o'i 
gas  arnynt,  y  dug  efe  hwjTit  allan, 
i'w  lladd  yn  yr  anialwch. 

29  ^  Etto  dy  bobl  di  a'th  etifedd- 
iaeth ydynt  hwy,  y  rhai  a  ddygaist 
aUan  yn  dy  fawr  nerth,  ac  a'th  es- 
tynedig  fraich. 

PENNOD  X. 

1  Trugaredd  Duw,  yn  ail-roddi  y  ddwy  lech  : 
6  yn  sìcrhâu  yr  offeiriadaetli;  8  yn  neiUduo 
llwyth  Left :  10  yn  gwrandaw  ar  weddi  Mo- 
ses dros  y  bobl.    12  Annog  i  ufadd-dod. 

YR  amser  h^vnnw  y  dywedodd 
yr  Arglwydd  wrthyf,  ^Nadd 
i  ti  dd^vy  lech  faen,  fel  p  rhai 
cyntaf ;  a  thyred  i  fynu  attaf  fi  i'r 
mynydd,  a  gwna  i  ti  arch  bren. 

2  A  mi  a  ysgrifenaf  ar  y  Uechau 
y  geiriau  oedd  ar  y  Uechau  cyntaf, 
y  rhai  a  dorraist;  a  gosod  tithau 
hwynt  yn  yr  arch. 

3  Yna  gwneuthum  arch  o  goed 
'^  Sittim ;  ac  a  neddais  ddAvy  lech 
faen,  fel  y  rhai  cyntaf;  ac  a  eutli- 
um  i  fynu  i'r  mynydd,  a'r  ddwy 
lech  yn  fy  Haw, 

4  Ac  ""efe  a  ysgrifenodd  ar  y 
Uechau,  fel  yr  ysgrifen  gyntaf,  y 
^  Dengair,  a  lefarodd  yr  Arglwydd 
wrthych  yn  y  mynydd,  o  ganol  y 
tan,  yn  nydd  y  gynimanfa:  a  rhodd- 
es  yr  Arglwydd  hwynt  attaf  fi. 

5  Yna  y  dychwelais,  ac  y  deutluim 
i  waered  o'r  mynydd,  ac  a  osodais  y 

Î9Ô 


Uechau  yn  yr  arch,  yr  hon  a  wnaeth- 
wn,  ac  yno  y  maent ;  megis  y  gor- 
chymynodd  yr  Arglwydd  i  mi. 

6  IT  A  ^meibion  Israel  a  aethant 
o  Beeroth  meibion  Jacan  i  ^Mo- 
serah:  *^yno  y  bu  farw  Aaron,  ac 
efe  a  gladdwyd  yno;  ac  Eleazar  ei 
fab  a  offeiriadodd  yn  ei  le  ef 

7  ^  Oddi  yno  yr  aethant  i  Gudgod- 
ah;  ac  o  Gudgodah  i  Jotbath,  tir 
afonydd  dyfroedd. 

8  H  Yr  amser  hwnnw  ^y  neillduodd 
yr  Arglwydd  Iwyth  Lefi,  i  ddwyn 
arch  cyfammod  yr  Arglwydd,  i 
sefyU  ger  bron  yr  Arglwydd,  i'w 
wasanaethu  ef,  ac  i  'fendigo  yn  ei 
enw  ef,  hyd  y  dydd  hwn. 

9  ^Am  hynny  ni  bydd  rhan  i  Lefi, 
nac  etifeddiaeth  gyd  â'i  frodyr:  yr 
Arglwydd  yw  ei  etifeddiaeth  ef; 
megis  y  dywedodd  yr  Arglwydd 
dy  Dduav  wrtho  ef 

10  A  '  mi  a  arhoais  yn  y  mynydd 
ddeugain  niwrnod  a  deugain  nos, 
fel  y  "dyddiau  cyntaf:  ™a  gwran- 
dawodd  yr  Arglwydd  arnaf  y 
waith  hon  hefyd :  ni  CAvyllysiodd  yr 
Arglwydd  dy  ddifetha  di. 

11  "A  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrthyf,  Cyfod,  dos  i'th  daith  o  flaen 
y  bobl;  fel  yr  elont  i  mewn  ac  y 
meddiannont  y  tir,  yr  hwn  a  dyngais 
wi'th  eu  tadau  ar  ei  roddi  iddynt. 

12  ^Ac  yr  awr  hon,  Israel,  "beth 
y  mae  yr  Arglwydd  dy  Dduw  yn 
ei  ofyn  gennyt,  ond  ofni  yr  Ar- 
glwydd dy  Dduw,  a  rhodio  yn  ei 
hoU  fíyrdd,  ^a'i  garu  ef,  a  gwasan- 
aethu  yr  Arglwydd  dy  Dduw  a'th 
hoU  galon,  ac  a'th  lioU  enaid, 

13  Cadw  gorchymynion  yr  Ar- 
glwydd, a'l  ddeddfau,  y  rhai  yr 
wyf  yn  eu  gorchymyn  i  ti  y  dydd 
hwn,  er  daioni  i  ti  ? 

14  Wele,  ^y  nefoedd,  a  nefoedd  y 
nefoedd,  ydynt  eiddo  jr  Arglwydd 
dy  Dduw,  ""y  ddaear  hefyd  a'r  hyn 
oil  sydd  ynddi. 

l"»  Yn  unig  ar  dy  dadau  di  y  rhodd- 
es  yr  Arglwydd  ei  serch,  gan  eu 
hoffi  hwynt :  ac  efe  a  Avnaeth  ddewis 
o'u  had  ar  eu  hoi  hAvynt,  sefo  hon- 
och  chwi,  o  flaen  yr  hoU  bobloedd ; 
megis  heddyw  y  gwelir. 

16  ^Enwaedwch  chwithau  ddien- 
waediad  eich  calon,  ac  na  chaled- 
wch  eich  gwarr  mwyach. 

17  Ganys  yr  Arglwydd  eich  Duw 
chwi  yiü  Duw  y  duwiau,  ac  *  Ar- 
glwydd yr  arglwyddi,  Duw  mawr, 
cadarn,  ac   ofnadwy,   yr   hwn   "ni 


Cyn 
CRIST 

1491. 


^  Num.  33. 

3L 
e  Num.  33. 

30. 
f  Num.  20. 

28.  a  33. 38. 


8  Num.  33, 
32,33. 


h  Num.  3. 6. 
a  4.  4. 
a  8. 14. 


i  Lef.  9.  22. 
Num.  6. 23. 


k  Num.  18. 
20. 

pen.  18. 1, 
Ezec,  44. 
28. 


1  Exod.  34. 

28. 


3Neu, 

y  deugain 

niui-nod 

cyntaf. 
n>  Exod.  32. 

14,33. 

a  33. 17. 

!  en.  9.  19. 
"  Exod.  32. 

34.  a  33. 1. 


1451. 
i  3Iic.  6.  8. 


P  pen.  6.  5. 
]Matt.  22. 
37. 


iKxod.19.5. 
Pe.  115. 16. 
a  148.  4. 

r  Gen.  14.19. 
Ps.  24. 1. 


»  Edrych 

Lef.  26.  41. 

pen.  30  6. 

Jer.  4.  4. 

Khuf.  2. 

28,  29. 

Col.  2. 11. 
tDnt.17.14. 

a  19. 16. 

1  2  Chron. 
19.7. 


Moses  yn  annog 


DEUTERONOMIUM,  XL 


i  ufudd-dod. 


Cyn 

CIÌ1ST 

1451. 

X  Ps.  68.  5. 
a  146.  9. 


y  1-pf.  19. 
33,34. 


«  ren.  6.  \X 
Matt.  4. 10. 
Luc  4.  8. 

»  pen.  13.  4. 

bExod.15.2. 
I's.  22.  3. 
Jer.  17. 14. 


cGen.46.27. 
Exod.  1.  6. 
Act.  7. 14. 

d  Gen.  15. 5. 


»  Exod.  14. 
27. 


b  Num.  16. 
31.  a  27. 3. 
Pb.  106. 17. 


2  Neil, 
ddä  hijw 
oedd  yn 
eu  canlyn 
huiy. 

3  Hell,  wrlh 
eu  trued. 


dderbyn    w}'neb,   ac    ni    chymmer 
wobr. 

18  ''Yr  hwn  a  fama  yr  amddifad 
a'r  weddw ;  ac  y  sydd  yn  hofli  y  di- 
eithr,  gan  roddi  iddo  fwyd  a  dillad. 

19  yHofiVch  chwithau  y  dieithr: 
canys  dieithriaid  fuoch  yn  nhir  yr 
Aipht. 

20  ==  Yr  Arglwydd  dy  Dduw  a  ofni, 
ac  ef  a  wasanaethi :  wrtho  ef  hefyd 
*y  glyni,  ac  i'w  enw  ef  y  tyngi. 

21  ^Efe  yw  dy  fawl,  ac  efe  yw 
dy  Dduw,  yr  hwn  a  wnaeth  i  ti  y 
mawrion  a'r  ofnadwy  bethau  hyn, 
y  rhai  a  welodd  dy  lygaid. 

22  Dy  dadau  a  aethant  i  waered 
i'r  Aipht  ''yn  ddeg  enaid  a  thri 
ugain;  ac  yr  awr  hon  yr  Arglwydd 
dy  Dduw  a'th  wnaeth  di  "^fel  sêr  y 
nefoedd  o  liosowgrwydd 

PENNOD  XL 

1  Moses  yn  annog  y  iohl  i  ufudd-dod  :  2  tncy 
eu  gwyhodaeth  eu  hunain  o  fawr  iveWired- 
oedd  Dmo ;  8  trwy  addewid  o  fawr  fenditli- 
ion  Duw,  16  a  thi-wy  fygyihion.  18  Bod  yn 
rhaid  myfyrio  yn  ofalus  ar  eiriau  Dmo.  26 
Rhoddi  yfendith  á'rfelldîth  o'uhlaen  hwynt. 

CAR  dithau  yr  Arglwydd  dy 
Dduw,  a  chadw  ei  gadwraeth 
ef,  a'i  ddeddfau,  a'i  farnedigaethau, 
a'i  orchymynion,  byth. 

2  A  cliydnabyddwch  heddy w :  can- 
ys nid  ivyf  yn  ymddidddn  â'ch 
plant,  y  rhai  nid  adnabuant,  ac  ni 
welsant  gerydd  yr  Arglwydd  eich 
Duw  chwi,  ei  fawredd,  ei  law  gref, 
a'i  fraich  estynedig ; 

3  Ei  arwyddion  hefyd,  a'i  weith- 
redoedd,  y  rhai  a  wnaeth  efe  yng 
nghanol  yr  Aipht,  i  Pharaoh  bren- 
hin  yr  Aipht,  ac  iV  hoU  dir ; 

4  A'r  hyn  a  wnaeth  efe  i  lu  yr 
Aipht,  iV  feirch  ef,  ac  i'w  gerbyd- 
au ;  *  y  modd  y  gwnaeth  efe  i  ddyfr- 
oedd  y  môr  coch  lenwi  dros  eu 
hwynebau  hwynt,  pan  oeddynt  yn 
ymlid  ar  eich  ol,  ac  y  difethodd  yr 
Arglwydd  hwynt  hyd  y  dydd  hwn: 

5  A'r  hyn  a  wnaeth  efe  i  chwi  yn  yr 
aniahvch,  nes  eich  dyfod  i'r  He  hwn ; 

6  ^A'r  hyn  a  wnaeth  efe  i  Dathan, 
ac  i  Abiram,  meibion  Eliab,  mab 
Reuben;  y  modd  yr  agorodd  y 
ddaear  ei  safn,  ac  a'u  llyngcodd 
h^vynt,  a'u  teuluoedd,  a'u  pebyll, 
a'r  holl  ^olud  oedd  ^ganddynt,  ym 
mysg  holl  Israel. 

7  Eithr  eich  llygaid  chwi  oedd  yn 
gweled  holl  faAVTion  weithredoedd 
yr  Arglwydd,  y  rhai  a  wnaeth  efe. 

'    8  Cedwch  chwithau  bob  gorchy- 


myn  yr  ydAvyf  fi  yn  ei  orchymyn  i 
chwi  heddyw;  fel  y  byddoch  gryf- 
ion,  ac  yr  eloch  i  mewn,  ac  y  medd- 
iannoch  y  tir  yr  ydych  yn  myned 
trosodd  iddo  i'w  feddiannu: 

9  Ac  fel  yr  estynoch  ddyddiau  yn 
y  tir  yr  hwn  a  dyngodd  yr  Ar- 
glwydd i'ch  tadau,  ar  ei  roddi 
iddynt,  ac  i'w  had ;  sef  tir  yn  llif- 
eirio  o  laeth  a  mel. 

10  IT  0  herwydd  y  tir  yr  wyt  yn 
myned  iddo  i'w  feddiannu,  nid  fel 
tir  yr  Aipht  y  mae,  yr  hwn  y  daeth- 
och  allan  o  hono,  lie  yr  heuaist  dy 
had,  ac  y  dyfrheaist  â'th  droed,  fel 
gardd  lysiau : 

11  Ond  y  tir  yr  ydych  yn  myned 
trosodd  iddo  i'w  feddiannu,  sydd 
fynydd-dir,  a  dyfíryndir,  yn  yfed 
dwfr  o  wlaw  y  nefoedd ; 

12  Tir  yw,  yr  hwn  y  mae  yr 
Arglwydd  dy  Dduw  yn  ei  *ym- 
geleddu:  *=  llygaid  yr  Arglwydd 
dy  Dduw  sydd  bob  amser  arno,  o 
ddechreuad  y  flwyddyn  hyd  ddiw- 
edd  y  flwyddyn  hefyd. 

13  U  A  bydd,  os  gan  wrandaw  y 
gwrandêwch  ar  fy  ngorchymynion, 
y  rhai  yr  ydwyf  yn  eu  gorchymyn  i 
chwi  heddyw,  i  garu  yr  Arglwydd 
eich  Duw,  ac  i'w  wasanaethu,  â'ch 
holl  galon,  ac  â'ch  holl  enaid; 

14  Yna  y  rhoddaf  wlaw  i'ch  tir  yn 
ei  amser,  sef  ^j  cynnar-Avlaw,  a'r 
diweddar-wlaw ;  fel  y  casglech  dy 
yd,  a'th  win,  a'th  olew ; 

15  A  rhoddaf  laswellt  yn  dy  faes, 
i'th  anifeiliaid ;  fel  y  bwyttâech,  ac 
y'th  ddigoner. 

16  Gwyliwch  arnoch  rhag  twyllo 
eich  calon,  a  chilio  o  honoch,  a 
"gwasanaethu  duwiau  dieithr,  ac 
ymgrymmu  iddynt ; 

17  Ac  ennynu  digUonedd  yr  Ar- 
glwydd i'ch  erbyn,  a  'chau  o  hono 
ef  y  nefoedd,  fel  na  byddo  gwlaw, 
ac  na  roddo  y  ddaear  ei  chnwd,  a'ch 
difetha  yn  fuan  o'r  tir  yr  hwn  y  mae 
yr  Arglwydd  yn  ei  roddi  i  chwi. 

18  IF  Am  hynny  sgosodwch  fy  ngeir- 
iau  hyn  jn  eich  calon,  ac  yn  eich 
meddwl,  a  ^rhwymwch  hwynt  yn 
arwydd  ar  eich  dwylaw,  a  byddant 
yn  rhagdalau  rhwng  eich  llygaid : 

19  'A  dysgwch  hwynt  i'cli  plant; 
gan  grybwyll  am  danynt  ])aii  eis- 
teddych  yn  dy  dy,  a  phan  rodiecli 
ar  y  ffordd,  pan  orweddych  hefyd, 
a  phan  godych. 

20  Ac  ysgrifena  hwynt  ar  byst  dy 
dy,  ac  ar  dy  byrth ; 


Cyn 

CRIST 

1451. 


íHeb. 


■:  1  Bren. 
9.3. 


d  Joel  2.  23. 
lago  5.  7. 


e  pen.  8.  19. 


fl  Bien.  8. 
35. 


6  pen.  6.  6. 


h  pen.  6.  8. 


iien.  4.  9, 
0.  a  6.  7. 


Bendlth  a  melldith. 


DEÜTERONOMIUM,  XII. 


Y  lie  i  addoli  Duw. 


Cyn 

CEIST 

1451. 


k  Ps.  72.  5. 
a  89.  29. 


Í  Jos.  1.  3. 
a  14.  9. 

m  Gen.  15. 
18. 

Exod.  23. 
31. 
Num.  34. 3. 


n  Exod.  23. 
27. 
open.  30. 15. 


P  pen.  28.  2. 


Í  pen.  28. 15. 


r  pen.  27. 
12,  13. 
Jos.  8.  33. 


»  Gen.  12.  6. 
Barn.  7. 1. 


«  pen.  6.  32. 


21  Fel  yr  amlhao  eich  dyddiau 
chwi,  a  dyddiau  eich  plant  chwi, 
ar  y  ddaear  yr  hon  a  dyngodd  yr 
Aeglwydd  wrth  eich  tadau  am  ei 
rhoddi  iddynt,  ^fel  dyddiau  y  nef- 
oedd  ar  y  ddaear. 

22  1Í  Canys  os  gan  gadw  y  cedwch 
yr  hoU  orchymynion  hyn,  y  rhai  yr 
ydwyf  fi  yn  eu  gorchymyn  i  chwi 
i'w  gwneuthur,  i  garu  yr  Arglwydd 
eich  Duw,  i  rodio  yn  ei  holl  fíyrdd 
ef,  ac  i  lynu  wrtho  ef ; 

23  Yna  y  gyrr  yr  Arglwydd  allan 
yr  holl  genhedloedd  hyn  o'ch  blaen 
chwi,  a  chwi  a  feddiennwch  genhedl- 
oedd mAvy  a  chryfach  na  chwi, 

24  ^  Pob  man  y  sathro  gwadn  eich 
troed  chwi  arno,  fydd  eiddo  chwi : 
^"  o'r  anialwch,  a  Libanus,  ac  o'r 
afon,  sef  afon  Euphrates,  hyd  y  mor 
eithaf,  y  bydd  eich  terfyn  chwi. 

25  M  saif  gwr  yn  eich  wyneb: 
eich  arswyd  a'ch  ofn  a  rydd  yr  Ar- 
glwydd eich  Duw  ar  wyneb  yr 
holl  dir  yr  hwn  y  sathroch  arno, 
"  megis  y  llefarodd  wrthych. 

26  IT  "Wele,  rhoddi  yr  ydwyf  fi 
o'ch  blaen  chwi  heddyw  fendith  a 
melldith  : 

27  ^Bendith,  os  gwrandêwch  ar 
orchymynion  yr  Arglwydd  eich 
Duw,  y  rhai  yi*  ydwyf  fi  yn  eu  gor- 
chymyn i  chwi  heddyw ; 

28  A  imeUdith,  oni  wrandêwch  ar 
orchymynion  yr  Arglwydd  eich 
Duw,  ond  cilio  o  honoch  aUan  o'r 
fibrdd  yr  ydwyf  fi  yn  ei  gorchymyn 
i  chwi  heddyw,  i  fyned  ar  ol  duwiau 
dieithr,  y  rhai  nid  adnabuoch. 

29  Bydded  gan  hynny,  pan  ddygo 
yr  Arglwydd  dy  Dduw  di  i'r  tir 
yr  ydwyt  yn  myned  iddo  i'w  fedd- 
iannu,  roddi  o  honot  'y  fendith  ar 
fynydd  Garizim,  a'r  felldith  ar  fyn- 
ydd  Ebal. 

30  Onid  yw  y  rhai  hyn  o'r  tu 
hwnt  i'r  lorddonen,  tu  a'r  He  y 
machluda  yr  haul,  yn  nhir  y  Ca- 
naaneaid,  yr  hwn  sydd  yn  trigo  yn 
y  rhos  ar  gyfer  Gilgal,  ^ger  llaw 
gwastadedd  Moreh? 

31  Canys  myned  yi'  ydych  dros 
yr  lorddonen,  i  fyned  i  feddiannu 
y  tir  y  mae  yr  Arglwydd  eich 
Duw  yn  ei  roddi  i  chwi;  a  chwi 
a'i  meddiennwch  ac  a  breswyliwch 
ynddo. 

32  GAvyliwch  chwithau^am  wneuth- 
ur  yr  holl  ddeddfau  a'r  barnedig- 
aethau,  y  rhai  yr  ydwyf  fi  yn  eu 
rhoddi  o'ch  blaen  chwi  heddyw. 


PENNOD  XII. 

1  Bod  yn  rhaid  dinystrio  pob  lie  y  huasai 
delw- addoli aeth  ynddo,  5  a  chyrchu  i'r  lie  a 
ddeioisodd  Duw  i'w  wasanaeth.  16,  23  Gioa- 
hardd  gioaed.  17,  20,  26  Hhaid  yio  hwytta 
pethau  sanctaidd  yn  y  lie  sanctaidd.  19  Na 
wrthoder  y  Lejlad.  29  Nac  ymoroler  am 
gau-dduwiau. 

DYMA  y  deddfau  a'r  barnedig- 
aethau,  y  rhai  a  wyHwch  ar 
eu  gwneuthur,  yn  y  tir  a  rydd  Ar- 
GLAVYDD  Dduw  dy  dadau  i  ti  i'w 
feddiannu,  yr  holl  ddyddiau  y  bydd- 
och  fyw  ar  y  ddaear. 

2  ^Gan  ddinystrio  dinystriwch  yr 
holl  fannau,  y  rhai  y  gwasanaeth- 
odd  y  cenhedloedd  yr  ydych  chwi 
yn  eu  ^meddiannu  eu  duwiau  yn- 
ddynt,  ar  y  mynyddoedd  uchel, 
ac  ar  y  bryniau,  a  than  bob  pren 
gwyrddlas. 

3  ^Drylliwch  liefyd  eu  hallorau 
hwynt,  a  thorrwch  eu  colofaau 
hwynt,  a  llosgwch  eu  ll^vynau  hwynt 
â  than,  a  thorrwch  gerfiedig  ddelw- 
au  eu  duwiau  hwynt,  a  dinystriwch 
eu  henwau  hwjoit  o'r  He  hwnnw. 

4  Na  wnewch  felly  i'r  Arglwydd 
eich  Duw. 

5  Ond  y  He  ^'a  ddewiso  yr  Ar- 
glwydd eich  Duw  o'ch  hoU  Iwyth- 
au  chwi,  i  osod  ei  enw  yno,  ei  drigfa 
ef  a  geisiwch,  ac  yno  y  deuwch : 

6  A  dygwch  "^yno  eich  poeth-ofí- 
rymmau,  a'ch  aberthau,  a'ch  ^deg- 
ymmau,  ac  ofírwm  dyrchafael  eich 
llaw,  eich  addunedau  hefyd,  a'ch  ofi- 
rymmau  gwirfodd,  a  chyntaf-anedig 
eich  gwartheg  a'ch  defaid. 

7  A  bwyttewch  ^yno  ger  bron  yr 
Arglwydd  eich  Duw,  a  llawen- 
hêwch  ym  mhob  dim  y  rhoddoch 
eich  Uaw  arno,  chwychwi  a'ch  teu- 
luoedd,  yn  yr  hyn  y'th  fendithiodd 
yr  Aeglavydd  dy  Dduw. 

8  Na  wnewch  yn  ol  yr  hyn  oil  yr 
ydym  ni  yn  ei  Avneuthur  yma  hedd- 
yw, pob  un  yr  hyn  fyddo  uniawn 
yn  ei  olwg  ei  hun. 

9  Canys  ni  ddaethoch  hyd  yn  hyn 
i'r  orphwysfa,  ac  i'r  etifeddiaeth,  yr 
hon  y  mae  yi"  Arglwydd  dy  Dduw 
yn  ei  rhoddi  i  ti. 

10  Ond  pan  eloch  dros  yr  lor- 
ddonen, a  thrigo  yn  y  tir  yr  hwn 
y  mae  yr  Arglwydd  eich  Duw  yn 
ei  roddi  yn  etifeddiaeth  i  chwi,  a 
2ylian  roddo  lonydd  i  chwi  oddi 
Avi'th  eich  holl  elynion  o  amgylch, 
fel  y  preswylioch  yn  ddiogel : 

11  Yna  y  bydd  «He  wedi  i'r  Ar- 
glwydd eich  Duw  ei  ddewis  iddo, 


Cyn 

CRIST 

1451. 


a  pen.  7.  5. 


2Neu, 
etifeddu. 


b  Barn.  2. 2. 


c  1  Bren.  8. 
29. 

2  Cliron. 
7.12. 


d  Lef.  17.  3. 

e  ad.  17. 
pen.  14.  22. 
a  15. 19,  a). 


fpen.14.26. 


E  1  Bren.  8. 
29. 
Ps.  78,  68. 


Gwahardd  givaed, 


DEUTERONOMIUM,  XIII. 


a  gau-dduwiaeth. 


Cyn 

CRIST 

1451. 


S  Heb.  a 
holl  ddemis 
eich  add- 
unedau. 


h  pen.  10.  9. 


k  Gen.  9.  4. 
Lef.  7.  26. 
a  17. 10. 
pen.  15. 23. 


I  pen.  14. 27. 

*  Heb. 
dy  holl 
ddyddiau. 

m  Gen.  15. 
18.a2S.14. 
pen.  11.  24. 
a  19.  8. 


i  beri  i'w  enw  aros  ynddo;  yno  y 
dygwch  yr  hyn  oil  yr  ydwyf  fi  yn  ei 
orchymyn  i  chwi ;  sef  eich  poeth- 
offrymmau,  a'ch  aberthau,  eich  deg- 
ymmau,  a  dyrchafael-offrwm  eich 
Uaw,  ^a'ch  holl  ddewis  addunedau,  y 
rhai  a  addunedoch  i'r  Arglwydd. 

12  A  Uawenhêwch  ger  bron  yr 
Arglwydd  eich  Duw;  chwi,  a'ch 
meibion,  a'ch  merched,  a'ch  gweis- 
ion,  a'ch  morwynion,  a'r  Lefiad  a 
fyddo  yn  eich  pyrth  chwi :  canys 
^nid  oes  iddo  ran  nac  etifeddiaeth 
gyd  â  chwi. 

13  GAvylia  arnat  rhag  poeth-offrym- 
mu  o  honot  dy  boeth-ofírymmau  ym 
mhob  lie  a'r  a  welych : 

14  Ond  yn  y  He  a  ddewiso  yr  Ar- 
glwydd o  fewn  un  dth  Iwythau  di, 
yno  yr  offrymmi  dy  boeth-offrym- 
mau,  ac  y  gwnei  yr  hyn  oil  yr  yd- 
wyf fi  yn  ei  orchymyn  i  ti. 

15  Er  hyiiny  ti  a  gei  ladd  a  bwytta 
cig  yn  ol  holl  ddymuniant  dy  galon, 
yn  ol  bendith  yr  Arglwydd  dy 
Dduw,  yr  lion  a  rydd  efe  i  ti,  yn  dy 
holl  byrth :  *yr  aflan  a'r  glân  a  fwytty 
o  hono,  megis  o'r  iwrch  a'r  carw, 

16  "^Ond  na  fwyttcwch  y  gwaed;  ar 
y  ddaear  y  tywelltwch  ef  fel  dwfr, 

17 1Í  Ni  elli  fwytta  o  fewn  dy  byrth 
ddegfed  dy  yd,  na'th  win,  na'th  olew, 
na  chyntaf-anedig  dy  wartheg,  na'th 
ddefaid,  na'th  holl  addunedau  y  rhai 
a  addunech,  na'th  oifrjTnmau  gwir- 
fodd,  na  dyrchafael-offrwm  dy  law : 

18  Ond  o  flaen  yr  Arglwydd  dy 
Dduw  y  bwyttei  h^vynt,  yn  y  He  a 
ddewiso  yr  Arglwydd  dy  Dduw; 
ti,  a'th  fab,  a'th  ferch,  a'th  was,  a'th 
forwyn,  a'r  Lefiad  a  fyddo  yn  dy 
byrth  di :  llawenycha  ger  bron  yr 
Arglwydd  dy  Dduw  yn  yr  hyn  oil 
yr  estynech  dy  law  arno. 

19 '  Gwylia  arnat  rhag  gadael  y  Lef- 
iad, ^  tra  fyddech  by w  ar  y  ddaear. 

20  1Í  Pan  helaetho  yr  Arglwydd 
dy  Dduw  dy  derfyn  di,  ""megis  y 
dywedodd  wi'thyt,  os  dywedi,  Bwyt- 
tâf  gig,  (pan  ddymuno  dy  galon 
fwytta  cig,)  yn  ol  holl  ddymuniad 
dy  galon  y  bwyttei  gig. 

21  Os  y  lie  a  ddewisodd  yr  Ar- 
glwydd dy  Dduw  i  roddi  ei  enw 
ynddo,  fydd  pell  oddi  wrthyt ;  yna 
lladd  o'th  wartheg,  ac  o'th  ddefaid, 
y  rhai  a  roddodd  yr  Arglwydd  i 
ti,  megis  y  gorchymynais  i  ti,  a 
bwytta  o  fewn  dy  byrth  wrth  holl 
ddymuniad  dy  galon. 

22  "Etto  fel  y  bwyttêir  yr  iwrch  a'r 


carw,  felly  y  bwyttei  ef :  yr  aflan  a'r 
glân  a'i  bwytty  yn  yr  un  ffunud. 

23  "Yn  unig  ^bydd  sicr  na  fwyt- 
tâech  P  y  gwaed :  canys  y  gwaed 
yw  yr  einioes ;  ac  ni  chei  fwytta 
yr  einioes  ynghyd  a'r  cig. 

24  Na  fwytta  ef ;  ar  y  ddaear  y 
tywellti  ef  fel  dwfr. 

25  Na  fwytta  ef;  fel  y  byddo 
daioni  i  ti,  ac  i'th  feibion  ar  dy  ol, 
pan  wnelych  yr  uniawn  y'ngolwg 
yr  Arglwydd. 

26  Etto  cymmer  dy  gyssegredig 
hetliau  y  rhai  sydd  gennyt,  a'th 
addunedau,  a  thyred  i'r  lie  a  ddew- 
iso yr  Arglwydd. 

27  Ac  *i  ofírymma  dy  boeth-offrwm, 
(y  cig  a'r  gwaed,)  ar  allor  yr  Ar- 
glwydd dy  Dduw:  a  gwaed  dy 
aberthau  a  dywelltir  wrth  allor  yr 
Arglwydd  dy  Dduw;  a'r  cig  a 
fwyttêi  di. 

28  Cadw  a  gwrando  yr  holl  eiriau 
hyn  yr  ydwyf  fi  yn  eu  gorchymyn  i 
ti ;  fel  y  byddo  daioni  i  ti,  ac  i'th 
feibion  ar  dy  ol  byth,  pan  wnelych 
yr  hyn  sydd  dda  ac  uniawn  y'ngol- 
wg yi'  Arglwydd  dy  Dduw. 

29  IT  Pan  ddinystrio  yr  Arglwydd 
dy  Dduw  y  cenhedloedd,  y  rhai  yr 
wyt  ti  yn  myned  attynt  i'w  medd- 
iannu,  o'th  flaen  di,  a  ^  dyfod  o 
honot  yn  eu  lie  hwynt,  a  phres- 
wylio  yn  eu  tir  hwynt : 

30  Gwylia  arnat  'rhag  ymfaglu  o 
lionot  ar  eu  hoi  hwynt,  wedi  eu  din- 
ystrio  hwynt  o'th  flaen  di;  a  rhag 
ymorol  am  eu  dmviau  hwynt,  gan 
ddywedyd,  Pa  fodd  y  gwasanaeth- 
odd  y  cenhedloedd  hyn  eu  duwiau  ? 
myfl  a  wnaf  felly  hefyd. 

31  Na  wna  di  felly  i'r  Arglwydd 
dy  Dduw:  canys  pob  fiSeidd-dra  ''yr 
hwn  oedd  gas  gan  yr  Arglwydd,  a 
wnaethant  liwy  i'w  duwiau:  canys 
*eu  meibion  hefyd  a'u  merched  a 
losgasant  yn  tan  i'w  duwiau. 

32  Pob  gair  yr  wyf  fi  yn  ei  orchy- 
myn i  cliAvi,  edrychwch  am  wneuth- 
ur  hyniiy :  *  na  chwanega  atto,  ac  na 
thyn  oddi  wrtho. 

PENNOD  XIIL 

1  Y  rhai  a  liudo  i  ddelw-addoliaeth,  6  er  nesed 
a  ford  i  ii,  9  rhaid  yw  eu  Uabyddio.  12  Nad 
arheder  y  dinasoedd  lie  y  ho  gau-dduwiaeth. 

PAN  godo  yn  dy  fysg  di  bro- 
phwyd,  neu  fi-euddwj'dydd 
breuddwyd,  (a  rhoddi  i  ti  arwydd 
neu  ryfeddod, 

2  A  dyfod  i  ben  o'r  *  arwydd  neu 
y  rhyfeddod  a  lefarodd  efe  wrthyt,) 


Cyn 

CRIST 

1451. 


0  ad.  16. 
5  IJeb.  !/m- 

gryfhd. 
P  Lef.  17. 

11,  14. 


1  Lef.  1. 
9,13. 


6  Heb. 
meddian- 
nu,  neu, 
etifeddu 
o  fionot 
hwynt. 

r  pen.  7. 16. 


7  Heb.  yr 
Arglwydd, 
yr  hwn 
oedd  gas 
ganddo. 

s  Lef.  18.  21. 
a  20.  2. 
pen.  18. 10, 
Jer.  32. 35. 


t  pen.  i.  2. 


a  Edrych 
pen.  18.23. 
.Ter.  28.  9. 
Matt.  7. 22. 


193 


Cospedigaeth 


DEUTERONOMIUM,  XIV. 


eilun-addolwyr. 


Cyn 

CEIST 

1451. 


h  pen.  8.  2. 
Edrych 
Matt.  24. 
24. 

1  Cor.  11. 
19. 

2  Thess.  2. 
11. 
Dat.l3. 14. 


open.  10. 20. 


d  pen.  18. 20. 
Jer.  14.  15. 
Zech.13.3. 


2  Heb.  d;/- 
chweliad 
yn  erbyn 
yr  Ar- 
glwydd. 


epen.22.21, 
22,  24. 
1  Cor.  5. 13. 

f  pen.  17. 2. 


B  Edrych 
Gen.- 16.  5. 
pen.  28. 04. 
Diar.  5. 20. 
Mic.  7.  5. 


Î1  pen.  17.  7. 
1  Act.  7.  58. 


S  Heb. 
caetliion. 
k  pen.  17. 13. 


1 1  loan  2. 

19. 

Jud.  19. 
*  Neu, 

Belial. 

Edrych 

Barn.  19. 

22. 

1  Sam.  2. 
12.a25.2ô. 

2  Cor.  6. 15. 


gan  ddywedyd,  Awn  ar  ol  duwiau 
dîeithr,  (y  rhai  nid  adwaenost,)  a 
gwasanaethwn  hwynt ; 

3  Na  wrando  ar  eiriau  y  prophwyd 
hwiinw,  neu  ar  y  breuddwydydd 
breuddwyd  h^vnnw:  canys  yr  Ar- 
GLWYDD  eich  Duw  sydd  yn  eich 
^profi  chwi,  i  wybod  a  ydych  yn 
cam  yr  Arglwydd  eich  Duw  â'ch 
hoU  galon,  ac  â'ch  hoU  enaid. 

4  Ar  ol  yr  Arglwydd  eich  Duw 
yr  ewch,  ac  ef  a  ofnwch,  a'i  orchy- 
mynion  ef  a  gedwch,  ac  ar  ei  lais  ef 
y  gwTandêwch,  ac  ef  ^"  a  wasanaeth- 
wch,  ac  wrtho  ef  y  glynwch. 

5  A'r  ^prophwyd  hwnnw,  neu  y 
breuddwydydd  breuddwyd  hwnnw, 
a  roddir  i  farwolaeth  ;  canys  Uefar- 
odd  -  i'ch  troi  chwi  oddi  wrth  yr  Ar- 
glwydd eich  Duw,  yr  hwn  a'ch  dug 
chwi  allan  o  dir  yr  Aipht,  ac  a'ch 
gwaredodd  chwi  o  dŷ  y  caethiwed, 
i'th  wthio  di  allan  or  ifordd,  yr  hon 
y  gorchymynodd  yr  Arglwydd  dy 
Dduw  i  ti  rodio  jnááì.  *  Felly  y 
tynni  ymaith  y  drwg  o'th  fysg. 

6  If  ^Os  dy  fraw^d,  mab  dy  fam,  neu 
dy  fab  dy  hun,  neu  dy  ferch,  neu 
^wraig  dy  iynwes,  neu  dy  gyfaill,  yr 
hwn  sydd  fel  dy  enaid  dy  hun,  a'th 
annog  yn  ddirgel,  gan  ddywedyd, 
Awn  a  gwasanaethwn  dduwiau  di- 
eithr,  y  rhai  nid  adnabuost  ti,  na'th 
dadau ; 

7  Sefrhai  o  dduwiau  y  bobl  sydd 
o'ch  amgylch  chwi,  yn  agos  attat, 
neit  ym  mhell  oddi  wrthyt,  o  un 
cwrr  i'r  tir  hyd  gwrr  avail  y  tir: 

8  Na  chydsynia  Ag  ef,  ac  na  wrando 
arno,  ac  nac  arbeded  dy  lygad  ef,  ac 
nac  eiriach  ef,  ac  na  chela  arno: 

9  Ond  ''  gan  ladd  Uadd  ef ;  bydded 
'dy  law  di  arno  ef  yn  gyntaf,  i'w 
roddi  i  farwolaeth,  a  llaw  yr  hoU 
bobl  wedi  liynny. 

10  A  llabyddia  ef  â  meini,  fel  y 
byddo  marw :  canys  ceisiodd  dy 
wthio  di  oddi  wrth  yr  Arglwydd  dy 
Dduw,  yr  hwn  a'th  ddug  di  allan  o 
dir  yr  Aipht,  o  dy  y  ^  caethiwed. 

11  A  ''hoU  Israel  a  glywant,  ac  a 
ofnant,  ac  ni  chwanegant  wneuthur 
y  fath  beth  drygionus  a  hyn  yn  dy 
blith. 

12  1Í  Pan  glywech  am  un  o'th  ddin- 
asoedd,  y  rhai  y  mae  yr  Arglwydd 
dy  Dduw  yn  eu  rhoddi  i  ti  i  drigo 
ynddynt,  gan  ddywedyd, 

13  'Aeth  dynion,  meibion  ''y  fall, 
allan  o'th  blith,  a  gyrrasant  drigol- 
ion  eu  dinas,  gan  ddywedyd,  Awn, 


gwasanaethwn  dduwiau  dieithr,  y 
rhai  nid  adnabuoch ; 

14  Yna  ymofyn,  a  chwilia,  a  chais 
yn  dda :  ac  wele,  os  gwirionedd  yw, 
a  bod  yn  sicr  wneuthur  y  ffieidd-dra 
hynyn  dy  fysg; 

15  Gan  daro  taro  drigolion  y  ddin- 
as  honno  â  mîn  y  cleddyf;  '"difroda 
hi,  a'r  rhai  oil  a  fyddant  ynddi,  a'i 
hanifeiliaid  hefyd,  â  min  y  cleddyf 

16  A'i  hoU  ysj)ail  hi  a  gesgli  i  ganol 
ei  heol  hi,  ac  a  losgi  y  ddinas  a'i  holl 
yspail  hi  jo.  gwbl,  i'r  Arglwydd  dy 
Dduw,  â  than :  felly  bydded  yn 
garnedd  byth ;  nac  adeilader  hi 
mwy. 

17  Ac  °na  lyned  wrth  dy  law  di 
ddim  o'r  ^"  diofryd-beth :  fel  y  dy- 
chwelo  yr  Arglwydd  oddi  wrth 
angerdd  ei  ddig,  ac  y  rhoddo  i  ti 
drugaredd,  ac  y  tosturio  wi'thyt,  ac 
y'th  anilhao,  megis  y  tyngodd  wrth 
dy  dadau:  | 

18  Pan  wrandawech  ar  lais  yi-  Ar-  [ 
glwydd  dy  Dduw,  "gan  gadw  eij 
holl  orchymynion  ef,  y  rhai  yr  wyf  j 
fi  yn  eu  gorchymyn  i  ti  heddyw,  gan ' 
Aviieuthur  yr  hyn  sydd  uniawn  yng 
ngolwg  yr  Arglwydd  dy  Dduw. 

PENNOD  XIV. 

1  Na  ddylai  plant  Duw  rno'u  hanffurfio  eu 
liunain  wrth  alaru.  3  Pa  hetli  a  ellir,  a  plia 
heth  nis  gellir  ei  fwytta,  4  o  am'/eiliaid,  9  o 
hysgod,  11  o  adar.  21  Ni  ellir  hicytta  yr  hyn 
a  Jo  farw  ei  hun.  22  Begymmau  gwasanaeth 
Duw.  23  Y  degymmau  a'r  cyntqf-anedig  i 
ymlawenychu  ger  hron  yr  Arglwydd.  28 
Degiom  y  drydedd  fiwyddyn  yn  elusen. 

PLANT  ydych  chwi  i'r  Ar- 
glwydd eich  Duw:  *na  thor- 
rwch  mo  honoch  eich  hunain,  ac  na 
wnewch  foelni  rhwng  eich  Uygaid, 
dros  y  marw. 

2  ^  Canys  pobl  sanctaidd  wyt  ti  i'r 
Arglwydd  dy  Dduw,  a'r  Ar- 
glwydd a'th  ddewisodd  di  i  fod 
yn  bobl  unig  iddo  ef,  o'r  holl  bobl- 
oedd  sydd  ar  wyneb  y  ddaear. 

3  1Í  Na  fwytta  ddim  ffiaidd. 

4  ''Dyma  yr  anifeiliaid  a  fwyt- 
tewch :  eidion,  llwdn  dafad,  a  Uwdn 
gafr, 

5  Y  carw,  a'r  iwrch,  a'r  llwdn 
hydd,  a'r  bwch  gwŷllt,  a'r  -unicorn, 
a'r  ^ŷcli  gwŷllt,  a'r  afr  wŷllt. 

6  A  phob  anifail  yn  hoUti  yr  ewin, 
ac  yn  iforchogi  hollt  y  ddwy  ewin, 
ac  yn  cnoi  oil,  ym  mysg  yr  anifeil- 
iaid ;  hwnnw  a  fwyttêwch. 

7  Ond  hyn  ni  fwyttewch,  o'r  rhai  a 
gnoant  y  cil,  neu  a  hoUtant  yr  ewin 
yn  fforchog:  y  camel,  a'r  ysgyfaru- 


Cyn 

CRIST 

1451. 


"Lef.  27.23. 
Jos.  6. 17. 


n  pen.  7.  26. 

5  Neu, 
peth  mell- 
digedig. 


open.  12. 
25,  32. 


iLef.19.28. 
a  21.  5. 
Jer.  16.  6. 
a  41. 5. 
a  47.  5. 
1  Thess. 
4.13. 

b  pen.  7.  6. 
a  26. 18. 


c  Let.  11. 
2,  <5ic. 


2  Heb. 
dishon. 

3  bual. 


Beth  a  ellir  eifwyita. 


DEUTERONOMIUM,  XV. 


Am  ddegymmau. 


Cyn 
CEIST 

1451. 


dlief.11.27. 
•  Lef.  11.  9. 


f  Lef.  11. 10. 

g  Edrvch 
Lef,  11.  21. 


h  Eiod.  23. 

19.a34.2i;. 
i  pen.  12.  6, 

17. 


t  pen.  15. 
19,20. 


og,  a'r  gwningen:  er  bod  y  rhai 
hyn  yn  cnoi  eu  cil,  am  nad  ydynt 
yn  fforchogi  yr  ewin,  aflan  ydynt 
i  chwi. 

8  Yr  hwch  heiyd,  er  ei  bod  yn 
fforchogi  yr  ewin,  ac  heb  gnoi  cil, 
aflan  y%ü  i  chwi:  na  fwyttêwch  o'u 
cig  hwynt,  ac  ^  na  chyfíyrddwch  â'u 
burgyn  hwynt. 

9  f  ^  Hyn  a  fwyttêwch  o'r  hyn  oil 
sydd  yn  y  dyfi'oedd :  yr  hyn  oil  sydd 
iddo  esgyll  a  chèn  a  fwyttêwch. 

10  A'r  hyn  oil  nid  oes  iddo  esgyll 
a  chèn,  ni  fwyttêwch:  aflan  yw  i 
chwi. 

11  ÌÍ  Fob  aderyn  glân  a  fwyttêwch. 

12  A  dyma  y  rhai  ni  fwyttêwch  o 
honynt:  yr  eryr,  a'r  wŷdd-walch, 
a'r  for-wennol, 

13  A'r  bod,  a'r  barcut,  a'r  fwltur 
yn  ei  rhyw, 

14  A  phob  cigfran  yn  ei  rhyw, 

15  A  chyw  yr  estrys,  a'r  fran  nos, 
a'r  gog,  a'r  hebog  yn  ei  ryw, 

16  Aderyn  y  cyrph,  a'r  dylluan, 
a'r  gogfran, 

17  A'r  pelican,  a'r  biogen,  a'r  ful- 
fran, 

18  A'r  ciconia,  a'r  crŷr  yn  ei  ryw, 
a'r  gornchwigl,  a'r  ^ystlum. 

19  A  ^phob  ymlusgiad  asgellog 
sydd  aflan  i  chwi:  na  fwyttâer 
hwynt. 

20  Fob  ehediad  glân  a  fwyttêwch. 
21 1Í  Na  fwyttêwch  ddim  a  fo  marw 

ei  hun:  dod  ef  i'r  diiei\hv  fyddo  yn 
dy  byi'th,  a  bwyttâed  ef ;  neu  gwerth 
e/i'r  dieithr:  canys  pobl  sanctaidd 
ydwyt  i'r  Aeglwydd  dy  Dduw. 
^  Na  ferwa  fỳn  yn  llaeth  ei  fam. 

22  '  Gan  ddegymmu  degymma  hoU 
gynnyrch  dy  had,  sef  fírwyth  dy 
faes,  bob  blwyddyn. 

23  A  bwytta  ger  bron  yr  Ae- 
glwydd dy  Dduw,  yn  y  Ue  a  ddew- 
iso  efe  i  drigo  o'i  enw  ef  ynddo, 
^  ddegwm  dy  yd,  dy  win,  a'th  olew, 
a  chyntaf-anedig  dy  wartheg,  a'th 
ddefaid ;  fel  y  dysgech  ofiii  yr  Ar- 
glwydd  dy  Dduw  bob  amser. 

24  A  phan  fyddo  y  ffordd  ry  hir  i 
ti,  fel  na  ellych  ei  ddwyn  ef,  neii  os 
y  He  fydd  ym  mhell  oddi  wrthyt, 
yr  hwn  a  ddewiso  yr  Arglwydd  dy 
Dduw  i  osod  ei  enw  ynddo,  pan 
y'th  fendithio  yr  Arglwydd  dy 
Dduw: 

25  Yna  dod  ei  werth  yn  arian ;  a 
rhwym  yr  arian  yn  dy  law,  a  dos 
i'r  lie  a  ddewiso  yr  Arglwydd  dy 
Dduw: 


190 


26  A  dod  yr  arian  am  yr  hyn  oil  a 
^chwennycho  dy  galon;  am  wartheg, 
neu  am  ddefaid,  neu  am  win,  neu  am 
ddiod  gref,  neu  am  yi-  hyn  oil  a  ddy- 
muno  dy  galon:  a  bwytta  yno  ger 
bron  yi'  Arglwydd  dy  Dduw,  a 
Uawenycha  di,  a'th  deulu. 

27  A'r  'Lefiad  yr  hwn  fyddo  yn  dy 
byrth,  na  wrthod  ef :  am  ""nad  oes 
iddo  na  rhan  nac  etifeddiaeth  gyd 
â  thi. 

28  1Í  "  Ym  mhen  tair  blynedd  y 
dygi  allan  hoU  ddegwm  dy  gnwd  y 
flwyddyn  honno :  a  dyro  ef  1  gadw 

0  fewn  dy  byrth. 

29  A'r  Lefiad,  (am  ''nad  oes  iddo  ran 
nac  etifeddiaeth  gyd  â  thi,)  a'r  di- 
eithr, a'r  amddiiad,  a'r  weddw,  y  rhai 
fydd  yn  dy  byrth  di,  a  ddeuant,  ac 
a  fwyttânt,  ac  a  ddigonir;  fel  Py'th 
fendithio  yr  Arglwydd  dy  Dduw 
ym  mhob  gwaith  a  wnelych  a'th 
law. 

FENNOD  XV. 

1  Y  seitlifed  flioyddyn  yn  flwyddyn  gollyngdod 
i'r  tlodion:  7  etto  nas  dylai  rwystro  benthyccio 
neu  roddi.  12  Givas  o  Hebread,  16  oddi  eithr 
iddo  fod  yn  anfoddlawn  i  ymadael,  sydd 
raid  ei  ollwng  ymaitli  yn  rhydd  y  seitlifed 
flwyddyn;  and  nid  yn  waglaw.  19  Ehaid 
yw  cyssegru  poh  gwrryw  cyntaf-anedig  o\ 
anifeiliaid  i'r  Arglwydd. 

YM  mhen  ^poh  saith  mlynedd 
gwna  oUyngdod. 

2  A  dyma  wedd  y  gollyngdod. 
Gollynged  pob  ^  echwynwr  i'w  gym- 
mydog  yn  rhydd  ei  echwyn  a  ech- 
wynodd  efe :  na  fynned  liynny 
drachefn  gan  ei  gymmydog,  neu  ei 
frawd;  canys  cyhoeddwyd  gollyng- 
dod yr  Arglwydd. 

3  ^  Ti  a  ein  fynnu  drachefn  gan  y 
dieithr;  ond  gollynged  dy  law  yn 
rhydd  yr  hyn  sydd  i  ti  gyd  a'th 
frawd : 

4  ^  Megis  na  byddo  o  honot  ti  gar- 
dottyn:  canys  yr  Arglwydd  gan 
fendithio  a'th  fendithia  di,  yn  y  tir 
y  mae  yr  Arglwydd  dy  Dduw  yn 
ei  roddi  i  ti  yn  etifeddiaeth  i'w 
feddiannu ; 

5  Yn  unig  OS  gan  wrandaw  y 
gwrandewi  ar  lais  yr  Arglwydd 
dy  Dduw,  gan  gadw  a  gwneuthur 
yr  hoU  orchymynion  yma,  y  rliai 
yr  ydwyf  fi  yn  eu  gorchymyn  i  ti 
heddyw. 

6  Canys  yr  Arglwydd  dy  Dduw 
a'th  fendithia,  megis  y  llefarodd 
wrthyt,  fel  *=y  benthycciech  i  gen- 
hedloedd  lawer,  ac  na  fenthycciech 
di  ganddynt;  ti  hefyd  a  arglwydd- 


Cyn 

CRIST 

1451. 

4  Ileb. 
ofi/no  dy 
galon 
gennyt. 


1  pen.  12. 19., 

m  Num.  18. 
20. 
pen.  18. 1. 


npen.26.12. 


P  Kdrych 
Mai.  3. 10. 


a  Ksod.  21. 
2.  a  23.  lU. 
Lef.  25.  3, 
4. 
Jer.  34. 14. 

2  Heb. 
meistr  ech- 
wyn ei  law. 


b  Edrych 
pen.  23. 20. 


3  Ond  pan 
na  byddo. 


c  pen.  28. 
12,44, 


Blwijddyn  gollyngdod.        DEUTERONOMIUM,  XVI. 


Gwyl  y  Base. 


Cyn 

CRIST 

1451. 


d  IMntt.  5. 
42. 

Luc  6.  34, 
35. 


4Heb. 
Belial, 
6  neb.  air. 


e  pen.  28. 
54,56. 
Diar.  23.  G. 
n  28.  22. 
Matt.  20. 
15. 


f  Matt.  26. 
U. 
loan  12. 8. 


B  Exod.  21. 
2. 
Jer.  34. 14. 


h  Exod.  21. 
6. 


>  VAnch 
Es.  IC.  14. 
a  21.  le. 


iaethi  ar  genhedloedd  lawer,  ac  nid 
arglwyddiaethant  liwy  arnat  ti. 

7  IT  Os  bydd  yn  dy  fysg  di  un  o'th 
frodyr  yn  dlawd  o  fewn  un  o'th 
byrth,  yn  dy  dir  yr  hwn  y  mae  yr 
Arglwydd  dy  Dduw  yn  ei  roddi 
i  ti,  na  chaleda  dy  galon,  ac  na 
chau  dy  law  oddi  wrth  dy  frawd 
tlawd : 

8  ^  Ond  gan  agoryd  agor  dy  law 
iddo,  a  chan  fenthyccio  benthyccia 
ddigon  i'w  angen  ef,  yr  hyn  fyddo 
arno  ei  eisieu. 

9  Gwylia  arnat,  rliag  bod  yn.  dy 
galon  *ddrwg  ^feddwl  i  ddywed- 
yd,  Agos  yw  y  seithfed  flwyddyn, 
blwyddyn  y  gollyngdod;  a  bod  dy 
*lygad  yn  ddrwg  yn  erbyn  dy  frawd 
tlawd,  rhag  rlioddi  iddo,  a  Uefain 
o  bono  ef  ar  yr  Arglwydd  rhagot, 
al  fod  yn  bechod  i  ti. 

10  Gan  roddi  dod  iddo,  ac  na 
fydded  drwg  gan  dy  galon  pan 
roddych  iddo :  canys  o  achos  y  peth 
hyn  y'th  fendithia  yr  Arglwydd  dy 
Dduw  yn  dy  hoU  waith,  ac  yn  yr 
hyn  oil  y  dodych  dy  law  arno. 

11  Canys  ^ni  dderfydd  y  tlawd  o 
ganol  y  tir :  am  hynny  yr  ydwyf  fi 
yn  gorchymyn  i  ti,  gan  ddywedyd, 
Gan  agoryd  agor  dy  law  i'th  frawd, 
i'th  anghenus  ac  i'th  dlawd,  yn  dy 
dir. 

12  1[  s  Os  gwerthir  dy  frawd,  He- 
bread,  neu  Hebrëes,  i  ti,  a'th  was- 
anaethu  chwe  blynedd;  y  seithfed 
flwyddyn  goUwng  ef  yn  rhydd  oddi 
wrthyt. 

13  A  phan  oUyngech  ef  yn  rhydd 
oddi  wrthyt,  na  oUwng  ef  yn  wag : 

14  Gan  hvytho  Ihvytha  ef  o'th 
braidd,  ac  o'th  ysgubor,  ac  o'th 
winwrýf:  o'r  hyn  y'th  fendithiodd 
yr  Arglwydd  dy  Dduw,  dod  iddo. 

15  A  chofia  mai  gwas  fuost  yn 
uhir  yr  Aipht,  a'th  waredu  o'r  Ar- 
glwydd dy  Dduw:  am  hynny  yr 
ydwyf  yn  gorchymyn  y  peth  hyn 
i  ti  heddyw. 

16  Ond  OS  dywed  wrthyt,  Nid  âf 
allan  oddi  ^vrthyt;  am  ei  fod  yn  dy 
hofR  di  a'th  dy ;  o  herwydd  bod  yn 
dda  arno  ef  gyd  â  thi : 

17  ^'Yna  cymmer  fynawyd,  a  dod 
trwy  ei  glust  ef,  ac  yn  y  ddor;  a 
bydded  yn  was  i  ti  by th :  felly  hef- 
yd  y  gwnei  i'th  forwyn. 

18  Na  fydded  caled  gennyt  ei 
oUwng  ef  yn  rhydd  oddi  wrthyt, 
canys  gwasanaethodd  di  werth  'dan 
gyflog   gweinidog,   chwe   blynedd : 


a'r  Arglwydd  dy  Dduw  a'th  fen- 
dithia yn  yr  hyn  oil  a  wnelych. 

19  1Í  ^'  Pob  cyntaf-anedig  yr  hwn 
a  enir  o'th  wartheg,  neu  o'th  ddef- 
aid,  yn  wi'ryw,  a  gyssegri  di  i'r  Ar- 
glwydd dy  Dduw:  na  weithia  â 
chyntaf-anedig  dy  ychain,  ac  na 
chneifia  gyntaf-anedig  dy  ddefaid. 

20  ^Ger  bron  yr  Arglwydd  dy 
Dduw  y  b^vyttei  ef  bob  blwyddyn, 
yn  y  Ue  a  ddewiso  yr  Arglwydd, 
ti  a'th  deulu. 

21  "Ond  OS  bydd  anaf  arno,  os 
cloff  neu  ddall  iydd,  neu  arno  ryw 
ddrwg  anaf  arall;  na  abertha  ef 
i'r  Arglwydd  dy  Dduw. 

22  0  fewn  dy  byrth  y  bAvyttei  ef : 
"yi'  aflan  a'r  glân  ynghyd  a'i  hwytty, 
megis  yr  i^vrch,  ac  megis  y  carw. 

23  **Etto  na  fwytta  ei  waed  ef; 
tywallt  hwnnw  ar  y  ddaear  fel 
dwfr. 

PENNOD  XVI. 

1  Gioyl  y  Pasc,  9  yr  wythnosau,  13  y  pebyU.  16 
Ehaid  i  hob  gwrryw  offrwm,  yn  61  ei  allu, 
ar  y  tair  gwyl  hyn.  18  Am  farnwyr  a  ham 
gyfiawn..    21  Gwah.ardd  Ihcynau  a  delwau. 

CADW  *y  mis  Abib,  a  chadw 
Base  i'r  Arglwydd  dy  Dduw: 
canys  ^o  fewn  y  mis  Abib  y  dug  yr 
Arglwydd  dy  Dduw  di  allan  o'r 
Aipht,  "  o  hyd  nos. 

2  Abertha  dithau  yn  Base  i'r  Ar- 
glwydd dy  Dduw,  o  ddefaid  a 
"^gwartheg,  yn  *y  He  a  ddewiso  yr 
Arglwydd  dy  Dduw  i  drigo  o'i 
eiiw  ef  yno. 

3  '^Na  fwytta  fara  lefeinllyd  gyd  âg 
ef :  saith  ni^vrnod  y  bwyttêi  gyd  âg 
ef  fara  croyw,  sej  bara  cystudd: 
(canys  ar  íFrwst  y  daethost  allan  o 
dir  yr  Aipht:)  fel  y  cofiech  ddydd 
dy  ddyfodiad  aUan  o  dir  yr  Aipht 
holl  ddyddiau  dy  einioes. 

4  «Ac  na  weler  gennyt  surdoes  yn 
dy  holl  derfynau  saith  niwrnod;  ac 
^nac  arhoed  dros  nos  hyd  y  bore 
ddlm  o'r  cig  a  aberthaist  yn  yr 
hwyr,  ar  y  dydd  cyntaf 

6  Ni  eUi  2  aberthu  y  Pasc  o  fewn  yr 
un  o'th  byrth,  y  rhai  y  mae  yr  Ar- 
glwydd dy  Dduw  yn  eu  rhoddi  i  ti : 

6  Ond  yn  y  He  a  ddewiso  yr  Ar- 
glwydd dy  Dduw  i  drigo  o'i  enw 
ef  yuddo ;  yno  yr  aberthi  y  Pasc  yn 
yr  hwyr,  ar  fachludiad  haul,  y  pryd 
y  daethost  allan  o'r  Aipht. 

7  Yna  y  rhosti,  ac  y  bwyttêi  ef,  yn 
y  He  a  ddewiso  yr  Arglwydd  dy 
Dduw:  a'r  bore  y  dychweli,  ac  yr 
ai  i'tli  babellau- 


Cyn 

CRIST 

1451. 

k  Exod.  13. 
2.  a  34. 19. 
Lef.  27.  26. 
Num.3. 13. 


1  pen.  12.  7, 
17.  a  14. 23. 
a  16. 11, 14. 


m  Lef.  22. 
20. 
pen.  17. 1. 


n  pen.  12.15. 


o  pen.  12. 
16,  23. 


a  Exod.  12. 
2,  &C. 


b  Exod.  13. 
4. 


c  Exod.  12. 
29,42. 


d  Num.  28. 
19. 
e  pen.  12.  5. 


f  Exod.  12. 
15,  19. 
a  34. 18. 


S  Exod.  34. 

26. 


h  Exod.  12. 
10. 


2  Nou,  ladd. 


Gtoyl  y  pébyll. 


DEUTERONOMIÜM,  XVII. 


Cosp  delw-dddolwyr. 


Cyn 

CRIST 

1451. 

SHeb. 

qwahardd- 
■lad, 

1  Exod.  23. 
16.a34.2i 
Lei.  23.  15. 
Num.  28. 
26. 


k  Exod.  23. 
16. 

Lef.  23.  34. 
Num.  29. 

*Heb.  fey.T- 
dyrnu,a"t}i 
vrinwryf. 

'  Neh.  8. 
9,  &c. 


Bi  E.xod.  23. 
14,  17. 
a  34.  23. 


n  Exod.  23. 
15.  a  34.  20. 


0  1  Chron. 
23.4. 
a  26.  29. 
2  Chron. 
19.8. 


P  Exod.  23. 

2,6. 

Lef.  19. 1.-,. 

Diar.  17.  S, 

23. 

Preg.  7.  7. 
6  Neu, 

achoäion. 


8  Chwe  diwrnod  y  bwyttêi  fara 
croy w :  ac  ar  y  seithfed  dydd  y  mae 
^uchel-wyl  i'r  Arglwydd  dy  Dduw; 
ni  cliei  wneuthur  gwaith  ynddo. 

9  H  *  Cyfrif  i  ti  saith  wythnos :  pan 
ddechreuo  y  cryniman  ar  yr  yd,  y 
dechreui  rifo  y  saith  wythnos. 

10  A  chadw  wyl  yr  wythnosau  i'r 
Arglwydd  dy  Dduw,  âg  offrv;m 
gwirfodd  dy  law,  yr  hwn  a  roddi, 
megis  y'th  fendithio  yr  Arglwydd 
dy  Dduw. 

11  A  Uawenycha  ger  bron  yr  Ar- 
glwydd dy  Dduw,  ti,  a'th  fab,  a'th 
ferch,  a'th  was,  a'th  forwyn,  a'r  Lef- 
iad  a  fyddo  o  fewn  dy  byrth,  aV 
dieithr,  a'r  amddifad,  a'r  weddw, 
sydd  yii  dy  fysg,  yn  y  He  a  ddewiso 
yr  Arglwydd  dy  Dduw  i  drigo  o'i 
enw  ef  ynddo. 

12  Cofia  hefyd  mai  caethwas  fuost 
yn  yr  Aipht:  a  chadw  a  gwna  y 
deddfau  hyn. 

13  IT  ^  Cadw  i  ti  wyl  y  pebyll  saith 
niwrnod,  wedi  i  ti  gasglu  dy  ^ŷd 
a'th  win. 

14  A '  Uawenycha  yn  dy  wyl,  ti,  a'th 
fab,  a'th  ferch,  a'th  was,  a'th  for- 
wyn, a'r  Lefiad,  a'r  dieitlir,  a'r  am- 
ddifad, a'r  weddw,  y  rhai  fyddant 
o  fewn  dy  byrth. 

15  Saith  niwrnod  y  cedwi  wyl  i'r 
Arglwydd  dy  Dduw,  yn  y  Ue  a 
ddewiso  yr  Arglwydd:  canys  yr 
Arglwydd  dy  Dduw  a'th  fendithia 
yn  dy  holl  gnwd,  ac  yn  hoU  waith 
dy  ddwylaw;  am  hynny  bydd  di- 
thau  lawen. 

16  1Í  "^  Tair  gwaith  yn  y  flwyddyn 
yr  ymddengys  pob  gwrryw  o  honot 

0  flaen  yr  Arglwydd  dy  Dduw, 
yn  y  lie  a  ddewiso  efe;  ar  wyl  y 
bara  croyw,  ac  ar  wyl  yr  wythnosau, 
ac  ar  wyl  y  pebyll:  ond  °nac  ym- 
ddangosed  neb  o  flaen  yr  Arglwydd 
yn  waglaw. 

17  Pob  un  yn  ol  rhodd  ei  law,  yn 

01  bendith  yr  Arglwydd  dy  Dduw 
yr  hon  a  roddes  efe  i  ti. 

18  11 "  Gwna  i  ti  farnwyr  a  blaen- 
orion  yn  dy  holl  byrth,  y  rhai  y 
mae  yr  Arglwydd  dy  Dduw  yn  eu 
rhoddi  i  ti  trwy  dy  Iwythau ;  a  barn- 
ant  \iw^  y  bobl  Û  barn  gyfiawn. 

19  P  Na  ŵyra  farn,  ac  na  chydneb- 
ydd  wynebau;  na  dderbyn  wobr 
ch waith  :  canys  gwobr  a  ddalla  lyg- 
aid  y  doethion,  ac  a  ŵyra  ^eirlau 
y  cyfiawn. 

20  Cyfiawnder,  cyfiawnder  a  ddi- 
lyni ;  fel  y  byddych  fy w,  ac  yr  eti- 


feddych  y  tir  yr  hwn  y  mae  yr 
Arglwydd  dy  Dduw  yn  ei  roddi 
i  ti. 

21  %  Na  phlanna  i  ti  Iwyn  o  neb 
rhyw  goed  ger  Haw  allor  yr  Ar- 
glwydd dy  Dduw,  yr  hon  a  wnei 
i  ti. 

22  ^  Ac  na  chyfod  i  ti  ^golofn;  yr 
hyn  sydd  gas  gan  yr  Arglwydd  dy 
Dduw. 

PENNOD  XVII. 

1  Hhaid  yio  hod  y  pethau  a  ojfrymmir  yn 
dd'ianaf.  2  Ehaid  yio  lladd  delw-addolwyr. 
8  Ymra/aelion  caled  a  fernir  gan  yr  offeir- 
iaid  a'r  harnioyr.  12  Yr  hwn  a  dd'iystyro 
y  cyfiyio  /am,  a  roddir  i  farwolaeth.  14 
Dewisiad,  16  «  dyledswydd  hrenhin. 

NAC  ^abertha  i'r  Arglwydd  dy 
Dduw  ŷch  neu  Mdafad  y  byddo 
arno  anaf,  neu  ddim  gwrthuni : 
canys  casbeth  yr  Arglwydd  dy 
Dduw  yw  hynny. 

2  1Í  ^  Pan  gaifer  yn  dy  blith  di,  o 
fewn  un  o'th  byrth  y  rhai  y  mae  yr 
Arglwydd  dy  Dduw  yn  eu  rhoddi  i 
ti,  wr  neu  wraig  a  wnaeth  ddrygioni 
y'ngolwg  yr  Arglwydd  dy  Dduw, 
gan  droseddu  ei  gyfammod  ef, 

3  Ac  a  aeth  ac  a  wasanaethodd 
dduwiau  dieithr,  ac  a  ymgrymmodd 
iddynt,  i'r  ''haul,  neu  i'r  lleuad,  neu 
i  holl  lu  y  nefoedd,  yr  hyn  ni  or- 
chymynais ; 

4  Pan  ddangoser  i  ti,  a  chlywed  o 
honot,  yna  cais  yn  dda:  ac  wele,  os 
gwirionedd  yiu,  a  bod  yn  sicr  wneuth- 
ur y  ffieidd-dra  hyn  yn  Israel ; 

5  Yna  dwg  allan  y  gwr  hwnnw, 
neu  y  wraig  honno,  a  wnaethant  y 
peth  drygionus  hyn,  i'th  byrth,  sef 
y  gwr  neu  y  wraig,  a  ^llabyddia 
hwynt  â  meini,  fel  y  ÌDyddont  feirw. 

6  ^Wrth  dystiolaeth  dau  o  dyst- 
ion,  neu  dri  o  dystion,  y  rhoddir  i 
farwolaeth  yr  hwn  a  fyddo  marw: 
na  rodder  ef  i  farwolaeth  wrth 
dystiolaeth  un  tyst. 

7  ^Llaw  y  tystion  a  fydd  arno  yn 
gyntaf  i'w  farwolaethu  ef,  a  Haw 
yr  holl  bobl  wedi  hynny:  ^a  thi  a 
dynni  ymaith  y  drwg  o'th  blith. 

8  IT  ''Os  bydd  peth  mewn  barn 
yn  rhy  galed  i  ti,  'rhwng  gwaed 
a  gwaed,  rhwng  hawl  a  hawl,  neu 
rhwng  ^pla  a  phla,  mewn  pethau 
ymrafaelus  o  fewn  dy  byrth;  yna 
cyfod,  a  dos  i  fynu  i'r  He  a  ddew- 
iso yr  Arglwydd  dy  Dduw  : 

9  A  ^  dos  at  yr  oflieiriaid  y  Lefiaid, 
ac  'at  y  barnwr  a  fyddo  yn  y  dyddiau 
hynny,  ac  ymofyn ;  a  hwy  a  ddang- 
osant  i  ti  reol  y  farnedigaeth. 

G3 


Cyn 

CRIST 

1451. 


1  Lef.  26. 1. 
6  ddelv;. 


a  pen.  15. 21. 
Mai.  1.  8. 
2  Neu,  afr. 


b  pen.  13.  6. 


c  pen.  4. 19. 
Job  31.  2G. 


d  Lef.  24. 
14,  16. 

e  Num.  35. 

30. 

pen.  19. 15. 

Matt.  IS. 

16. 

loan  8. 17. 

2Cor.  13. 1. 

1  Tim.  5. 

19. 

Heb.10.28. 
f  pen.  13.  9. 

e  pen.  13. 5. 


h  2  Chron. 

19.  10. 

Hag.  2. 11. 

Mai.  2.  7. 
1  Edrych 

Exod.  21. 

13,  20,  22. 

28.  a  22.  2. 

Num.  35. 

11, 16,  19. 

pen.  19.  4, 

10. 
3  dyniod. 
k  Edrvh 

Jer.  la.  IS. 
I  pen.  19. 17. 


Dyledswydd  hrenhin. 


DEUTERONOMIUM,  XVIII. 


Defod  yr  offeiriaid. 


Cyn 

CEIST 

1451. 


m  Hog.  4.  4. 


nlSam.8.5. 


0  Edrych 

1  Sam.  9. 

15.  a  10. 24. 

a  16.  12. 

1  Ghron. 

22.10. 
PJer.30.21. 
1 1  Bren.  4. 

26.  a  10. 

26,  28. 
r  Es.  31.  1. 

Iízec.í7.15. 
«  Esod.  13. 

17. 

Num.  14. 

3,4, 
t  pen.  28. 68. 

Hos.  11. 5. 

Edrych 

Jer.  42. 15. 
u  Edrych 

1  Bren.  11. 

3,4. 


X  Edrych 
2  Bren. 
22.8. 


10  A  g^vna  yn  ol  rheol  y  gair  a 
ddangosant  i  ti,  o'r  lie  hwnnw  a 
ddewiso  yr  Arglwydd;  ac  edrych 
am  wneuthur  yn  ol  yr  hyn  oil  a 
ddysgant  i  ti. 

11  Yn  ol  rheol  y  gyfraith  a  ddysg- 
ont  i  ti,  ac  yn  ol  y  farn  a  ddywedont 
1  ti,  y  gwnei :  na  chilia  oddi  wrth  y 
peth  a  ddangosont  i  ti,  i'r  tu  dehau 
nac  i'r  tu  aswy, 

12  "^  A'r  gwr  a  wnel  mewn  rhyfyg, 
heb  Avrandaw  ar  yr  offeiriad  sydd 
yn  sefyU  yno  i  wasanaetliu  yr  Ar- 
glwydd dy  Dduw,  neu  ar  y  barnwr; 
yna  rhodder  i  farwolaeth  y  gwr  hwn- 
nw :  a  thyn  ymaith  y  drwg  o  Israel. 

13  A'r  hoU  bobl  a  glywant,  ac  a 
ofnant ;  ac  ni  ryfygant  mwy. 

14  IT  Pan  ddelych  i'r  tir  y  mae  yr 
Arglwydd  dy  Dduw  yn  ei  roddi 
i  ti,  al  feddiannu,  a  thrigo  ynddo, 
OS  dywedi,  "Gosodaf  arnaf  frenhin, 
megis  yr  hoU  genhedloedd  sydd 
o'm  hamgylch : 

15  Gan  osod  gosod  arnat  yn  frenhin 
°  yr  hwn  a  ddewiso  yr  Arglwydd  dy 
Dduw:  po  blith  dy  frodyr  y  gosodi 
arnat  frenhin;  ni  elli  roddi  arnat  wr 
dieithr  yr  hwn  nid  yw  frawd  i  ti. 

16  Ond  nac  amlhâed  iddo  ifeirch, 
ac  na  'ddychweled  efe  y  bobl  i'r 
Aipht  i  amlhâu  meirch;  gan  i'r  'Ar- 
glwydd ddywedyd  wrthych,  ^Na 
chwanegwch  ddychwelyd  y  ffordd 
honno  mwy. 

17  Ac  nac  amlhâed  iddo  wi'agedd, 
fel  "na  ŵyro  ei  galon ;  ac  nac  aml- 
hâed  arian  ac  aur  lawer  iddo. 

18  A  phan  eisteddo  ar  deym-gad- 
air  ei  frenhiniaeth,  ysgrifened  iddo 
gopi  o'r  gyfraith  hon  mewn  Uyfr, 
aUan  "^o'v  hwn  sydd  ger  bron  jv 
offeiriaid  y  Lefiaid. 

19  A  ybydded  gyd  âg  ef,  a  dar- 
Uened  arno  holl  ddyddiau  ei  fy wyd : 
fel  y  dysgo  oftii  yr  Arglwydd  ei 
Dduw,  i  gadw  holl  eiriau  y  gyfraith 
hon,  a'r  deddfau  hyn,  i'w  g wneuth- 
ur hwynt : 

20  Fel  na  ddyrchafo  ei  galon  uwch 
law  ei  frodyr,  ac  na  chilio  oddi  ^^Tth 
y  gorchymyn,  i'r  tu  dehau  nac  i'r 
tu  aswy :  fel  yr  estyno  ddyddiau  yn 
ei  frenhiniaeth,  efe  a'i  feibion  yng 
nghanol  Israel. 

PENNOD  XVIII. 

1  Yr  Arglwydd  yw  etifeddiaeth  yr  offeiriaid 
a'r  Lefiaid.  3  Defod  yr  offeiriaid.  8  Ehan 
y  Lefiaid.  9  Wiaid  yw  gochelyd  ffieidd-dra 
y  cenhedloedd.  15  Rhaid  yw  gwrandaw  ar 
Grist  y  Prophwyd.  20  Bhoddi  y  prophvn/d 
rhyfygus  i  farwolaeth. 

198 


*  "Vri  bydd  i'r  offeiriaid,  i'r  Lefiaid, 
J_  1  i  holl  Iwyth  Lefi,  ran  nac  eti- 
feddiaeth ynghyd  âg  Israel :  ebyrth 
tanllyd  yr  Arglwydd,  a'i  etifedd- 
iaeth ef,  ^  a  f\\7ttânt  hwy. 

2  Am  hynny  etifeddiaeth  ni  bydd 
iddynt  ym  mhlith  eu  brodyr :  yr  Ar- 
glwydd yw  eu  hetifeddiaeth  hwy, 
megis  ag  y  dywedodd  wi'thynt. 

3  1Í  A  hyn  fydd  defod  yr  offeiriaid 
oddi  wrth  y  bobl,  oddi  wrth  y  rhai 
a  aberthant  aberth,  pa  un  bynnag 
ai  eidion  ai  dafad ;  •=  rhoddant  i'r 
offeiriad  yr  ysgwyddog,  a'r  ddwy 
en,  a'r  botten. 

4  "^Blaen-ifrwyth  dy  yd,  dy  win, 
a'th  olew,  a  blaen-ffrwyth  cnaif  dy 
ddefaid,  a  roddi  iddo  ef. 

5  Canys  *  dewisodd  yr  Arglwydd 
dy  Dduw  ef  o'th  holl  Iwythau  di,  1 
sefyll  i  wasanaethu  yn  enw  yi*  Ar- 
glwydd, efe  a'i  feibion  yn  dragy- 
wydd. 

6  1 A  phan  ddelo  Lefiad  o  un  o'th 
byi'th  di  yn  hoU  Israel,  lie  y  byddo 
efe  yn  ymdaith,  a  dyfod  a  holl  ddy- 
muniad  ei  galon  i'r  lie  a  ddewiso 
yi'  Arglwydd; 

7  Yna  gwasanaethed  efe  yn  enw  yr 
Arglwydd  ei  Dduw,  megis  ei  holl 
frodyr  y  Lefiaid,  y  rhai  sydd  yn  sef- 
yll yno  ger  bron  yr  Arglwydd. 

8  Phan  am  ran  a  fwyttânt,  heb 
law  gwerth  yr  hyn  sydd  yn  dyfod 
oddi  wrth  ei  dadau. 

9  IT  Pan  elych  di  i'r  tir  y  mae  yr 
Arglwydd  dy  Dduw  yn  ei  roddi  i 
ti,  na  ddysg  wneuthur  yn  ol  ffieidd- 
dra  y  cenhedloedd  hynny. 

10  Na  chaffer  ynot  a  wnelo  i'w  fab, 
neu  i'w  ferch,  ^fyned  trwy  y  tan; 
^neu  a  arfero  ddewiniaeth,  na  phla- 
nedydd,  na  daroganwr,  na  hudol, 

11  ''Na  swynwr  swynion,  nac  a 
geisio  wyhodaeth  gan  gonsuriwr, 
neu  frudiwr,  nac  'a  ymoiyno  a'r 
meirAv : 

12  0  herwydd  ffieidd-dra  gan  yr 
Arglwydd  yiv  pawb  a  wnelo  hyn; 
ac  o  achos  y  ffieidd-dra  hyn  y  mae 
yr  Arglwydd  dy  Dduw  yn  eu  gyr- 
rii  hwynt  allan  o'th  flaen  di. 

13  Bydd  ^berffaith  gyd  a'r  Ar- 
glwydd dy  Dduw. 

14  Canys  y  cenhedloedd  hyn,  y 
rhai  a  ^  feddienni  di,  a  wrandawsant 
ar  blanedyddion,  ac  ar  ddewiniaid : 
ond  am  danat  ti,  nid  felly  y  caniat- 
taodd  yr  Arglwydd  dy  Dduw  i  ti. 

15  11  ^Yr  Arglwydd  dy  Dduw  a 
gyfyd  i  ti,  o'th  blith  dy  hun,  o'th 


Cyn 

CEIST 

1451. 

a  Num.  IS. 

20. 

pen.  10. !). 
b  1  Cor.  Í). 

13. 


c  Lef.  7. 
30—34. 


d  Num.  IS. 
12,  24. 


e  Esod.2S.l. 
Num.  3. 10. 


f  Lef.  18.  21. 

S  Lef.  19. 26, 
31.  a  20. 27. 
Es.  8. 19. 

h  Lef.  20.  £7. 


il  Snm. 
28.7. 


2  Neu, 
tmiawn, 
neu,  bur. 


SNeu 
etifeadi. 


tlonn  1.4.5. 
Act.  3.  22. 
a  7.  37, 


Am  Ch'ist  y  PropJiwyd.        DEUTERONOMIUM,  XIX 


Dinasoedd  noddfa. 


1 


Cyn 

CRIST 
1451. 


I  pen.  9. 10. 

«n  Exod.  20. 
19. 
Heb.12.19. 


n  pen.  5.  28. 


o  loan  1. 45. 

Act.  3.  22. 

a  7.  37. 
P  Es.  51.  le. 
<iIoau4. 25. 


r  pen.  13.  5. 
Jer.  14. 14. 

Zech.13.3. 


t  Edrycii 
pen.  13.  2. 


«pen.  12. 29. 


2Neu, 
etifeddu. 


b  Exod.  21. 
13. 

Num.  35. 
10. 
Jos.  20.  2. 


«  pen.  4.  42, 


SHeb. 
ir  dlie  ac 
eclidUe. 


frodyr   dy   hun,  Brophwyd   megis 
finnau ;  arno  ef  y  gwrandêwch ; 

16  Yn  ol  yr  liyn  oil  a  geisiaist 
gan  yr  Arglwydd  dy  Dduw  yn 
Horeb,  'yn  nydd  y  gymmanfa,  gan 
ddywedyd,  ™Na  chlywwyf  mwyach 
lais  yr  Arglwydd  fy  Nuw,  ac  na 
Avelwyf  y  tan  mawr  hwn  mwyach, 
rhag  fy  marw. 

17  A  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrthyf,  "Da  y  dywedasant  yr  byn 
a  ddpvedasant 

18  "Codaf  Brophwyd  iddynt  o  fysg 
eu  brodyr,  fel  tithau,  a  ^  rhoddaf  fy 
ngeiriau  yn  ei  enau  ef;  ac  "^efe  a 
lefara  Avrthynt  yr  hyn  oil  a  orchy- 
mynwyf  iddo. 

19  A  phwy  bynnag  ni  wrandawo 
ar  fy  ngeiriau,  y  rhai  a  lefara  efe  yn 
fy  enw,  myfi  a'^  gofynaf  ganddo. 

20  ""Y  prophwyd  hefyd,  yr  hwn  a 
ryfyga  lefaru  yn  fy  enw  air  ni  or- 
chyraynais  iddo  ei  lefaru,  neu  yr 
hwn  a  lefaro  yn  emv  duwiau  di- 
eithr ;  rhodder  y  prophwyd  hwnnw 
i  farwolaeth. 

21  Ac  OS  dywedi  yn  dy  galon,  Pa 
fodd  yr  adnabyddwn  y  gair  ni  lef- 
arodd  yi'  Arglwydd? 

22  *Yr  hyn  a  lefaro  y  prophwyd 
hwnuw  yn  enw  yr  Arglwydd,  *a'r 
gair  heb  fod,  ac  heb  ddyfod  i  ben, 
hwnnw  yw  y  gair  ni  lefarodd  yr 
Arglwydd;  y  prophwyd  a'i  llef- 
arodd  mewn  rhyfyg :  nac  ofna  ef, 

PENNOD  XIX. 

1  Dinasoedd  noddfa;  4  a  hraint  Uofrudd  yn- 
ddynt.  14  Na  symmuder  terfyn  tir,  15  Ehaid 
yw  bod  dau  o  dydion  c'r  Ueiaf.  19  Cospedig- 
aeth  gau  dyst, 

PAN  *dorro  yr  Arglwydd  dy 
Dduw  ymaith  y  cenhedloedd 
y  mae  yr  Arglwydd  dy  Dduw  yn 
rhoddi  eu  tir  i  ti,  a'i  ^feddiannu  o 
honot  ti,  a  phreswylio  yn  eu  dinas- 
oedd ac  yn  eu  tai ; 

2  ^NeiUdua  i  ti  dair  dinas  yng 
nghanol  dy  dir,  yr  hwn  y  mae  yr 
ÌJiGLWYDD  dy  Dduw  yn  ei  roddi  i 
ti  i'w  feddianniL 

3  Parottoa  ffordd  i  ti,  a  thraiana 
derfyn  dy  dir,  yr  hwn  a  rydd  yr 
Arglwydd  dy  Dduw  yn  etifedd- 
iaeth  i  ti,  fel  y  byddo  i  bob  Uof- 
rudd ffoi  yno. 

4  1Í  •=  Dyma  gyfraith  y  llofrudd,  yr 
hwn  a  fifŷ  yno,  i  fyw :  yr  hwn  a  dar- 
awo  ei  gymmydog  heb  wybod,  ac 
yntau  heb  ei  gasâu  ef "  o'r  blaen ; 

5  Megis  pan  elo  un  gyd  a'i  gym- 
mydog i'r  coed  i  gymmynu  pren,  ac 

_ 


a  estyn  ei  law  â'r  fwyeU  i  dorri  y 
pren,  a  syrthio  yr  haiarn  *o'r  men- 
ybr,  a  chyrhaeddyd  ei  gymmydog, 
fel  y  byddo  farw ;  efe  a  gaiff  fifoi  i 
un  o'r  dinasoedd  hyn,  a  byw : 

6  ^Rhag  i  ddialydd  y  gwaed  ddi- 
lyn  ar  ol  y  llofrudd,  a'i  galon  yn 
llidiog,  a'i  oddiweddyd,  am  fod  y 
ffordd  yn  hir,  a'i  daro  ef  yn  ^farw, 
er  nad  oedd  ynddo  ef  haeddedig- 
aeth  marwolaeth,  am  nad  oedd  efe 
yn  ei  gasâu  ef  ^  o'r  blaen. 

7  Am  hynny  yr  ydwyf  yn  gorchy- 
myn  i  ti,  gan  ddywedyd,  Tair  dinas 
a  neilldui  i  ti. 

8  A  phan  *  helaetho  yr  Arglwydd 
dy  Dduw  dy  derfyn,  fel  y  tyngodd 
wrth  dy  dadau,  a  rhoddi  i  ti  yr  holl 
dir  a  addawodd  efe  ei  roddi  wrth 
dy  dadau ; 

9  Os  cedwi  y  gorchymynion  hyn 
oil,  gan  wneuthur  yr  hyn  yr  ydAV7f 
fi  yn  ei  orchymyn  i  ti  heddyw,  i 
garu  yr  Arglwydd  dy  Dduw,  a 
rhodio  yn  ei  fiyrdd  ef  bob  amser; 
^yna  y  chAvanegi  i  ti  dair  dinas 
hefyd  at  y  tair  hyn : 

10  Fel  na  ollynger  gwaed  gwirion 
o  íe^Yn.  dy  dir,  yr  hwn  y  mae  yr 
Arglwydd  dy  Dduw  yn  ei  roddi 
i  ti  yn  etifeddiaeth ;  ac  na  byddo 
gwaed  i'th  erbyn. 

11  IT  Ond  ^os  bydd  gwr  yn  casâu 
ei  gymmydog,  ac  yn  cynllwyn  iddo, 
a  chodi  yn  ei  erbyn,  a'i  ddieneidio 
fel  y  byddo  farw,  a  ffoi  i  un  o'r 
dinasoedd  hyn; 

12  Yna  anfoned  henuriaid  ei  ddin- 
as  ef,  a  chymmerant  ef  oddi  yno, 
a  rhoddant  ef  yn  Uaw  dialydd  y 
gwaed,  fel  y  byddo  farw. 

13  Nac  arbeded  dy  lygad  ef,  ond 
tyn  ymaith  affaitli  gwaed  gwirion 
o  Israel,  fel  y  byddo  daioni  i  ti. 

14  1Í  •'Na  symmud  derfyn  dy  gym- 
mydog, yr  hwn  a  derfynodd  y  rhai 
a  fu  o'r  blaen,  o  fewn  dy  etifedd- 
iaeth yr  hon  a  feddienni,  yn  y  tir 
y  mae  yr  Arglwydd  dy  Dduw  yn 
ei  roddi  i  ti  i'w  feddiannu. 

15  IT  'Na  choded  un  tyst  yn  erbyn 
neb  am  ddim  anwiredd,  neu  ddim 
pechod,  o'r  hoU  bechodau  a  becho 
efe :  wrth  dystiolaeth  dau  o  dystion, 
neu  wrth  dystiolaeth  tri  o  dystion, 
y  bydd  safadwy  y  peth. 

16  1Í  Os  cyfyd  gau  dyst  yn  erbyn 
neb,  gan  dystiolaethu  bai  yn  ei  er- 
byn ef ; 

17  Yna  safed  y  ddau  ddyn  y  mae 
yr  ymrafael  rhyngddynt  ger  bron 


Cyn 

CRIST 

1451. 

4  Heb.  oddi 
ar  J/  pren, 
a  chaffael, 
&c. 

<*  Num.  35. 
12. 


I>  Heb.  yn 

ei einioes. 


6  Heb. 
er  doe  ac 
echdüe. 


«Gen.  15. 18. 
pen.  12. 20. 


e  Exod.  21. 
12,  &c. 
Num.  35. 
16,  24. 
pen.  27. 24. 


b  pen.  27. 17. 
Diar.22.28. 
Ho6.  5. 10. 


i  Num.  35. 
30. 

pen.  17.  6. 
Slatt.  18. 
16. 

loan  8. 17. 
2  Cor.  13.1. 
Heb.  10. 28. 


Cyfreîtliiau 


DEUTERONOMIUM,  XX. 


rhyfel. 


CjTl 

CEIST 
1451. 

k  pen.  17.  9- 


1  Diar.  19. 

5,9. 

Dan.  6.  24. 
m  pen.  13.  .5. 

a  17.  7. 

a  22. 21, 24. 


"Exod.  21. 
23. 

lief.  24. 20. 
Matt.5.3S. 


»  Edrych 
Ps.  20.  7. 
Es.  31.  1. 


2neb. 
phrysur- 
wch. 


b  Edrych 
Neh. 12.27 
Ps.  30.  tit. 


3Heb. 

cyffredin- 

odd. 

Edrych 

Lef.  19.  23, 

24. 

pen.  28. 30. 
e  pen.  24. 5. 


yr  Aeglwydd,  ''o  flaen  yr  offeir- 
iaid  a'r  barnwyr  a  fyddo  yn  y  dydd- 
iau  hynny. 

18  Ac  ymofyned  y  barnwyr  yn 
dda :  ac  os  y  tyst  /ydd  dyst  ffals, 
ac  a  dystiolaetha  ar  gam  yn  erbyn 
ei  frawd ; 

19  ^Yna  gwnewch  iddo  fel  yr  am- 
canodd  wneuthur  iV  frawd:  ""a 
thyn  ymaith  y  drwg  o'th  iysg. 

20  A'r  lleill  a  glywant,  ac  a  oin- 
ant,  ac  ni  chwanegant  wneuthur 
mwy  yn  ol  y  peth  drygionus  hyn 
yn  dy  blith. 

21  Ac  nac  arbeded  dy  lygad: 
hydded  "  einioes  am  einioes,  Uygad 
am  lygad,  dant  am  ddant,  Uaw  am 
law,  troed  am  droed. 

PENNOD  XX. 

1  Araith  yr  offeiriaid  i  annog  y  hdbl  i  ryfel. 
5  Cyhoeddiad  y  swyddogion  pwy  sydd  i'w 
gollwng  adref  o'r  rhyfel.  10  Pa  hetli  a  wneir 
i'r  dinasoedd  a  dderhyniant  neu  a  lurthodant 
ammodau  heddwch.  16  Pa  ddinasoedd  sydd 
raid  eu  Jiaddunedu.  39  Ni  wasanaetha  din- 
ystvio  prennaii  ymborih  dyn,  wrth  warchae 
ar  ddinas. 

PAN  elych  i  ryfel  yn  erbyn  dy 
elynion,  a  gweled  ^meirch  a 
cherbydau,  a  phobl  fwy  na  thi,  nac 
ofna  rhagddynt :  o  lierwydd  yr  Ar- 
GLWYDD  dy  Dduw  /ydd  gyd  â  thi, 
yr  hwn  a'th  ddug  di  i  fynu  o  dir 
yr  Aipht. 

2  A  bydd,  pan  nesaoch  i'r  frwydr, 
yna  ddyfod  o'r  offeiriad,  a  llefaru 
wrth  y  bobl, 

3  A  dywedyd  wrthjTit,  Clyw,  Is- 
rael :  Yr  ydych  chwi  yn  nesâu  hedd- 
yw  i'r  frwydr  yn  erbyn  eich  gelyn- 
ion:  na  feddalhâed  eich  calon,  nac 
ofnwch,  na  ^synnwch,  ac  na  ddy- 
chrynwch  rhagddynt. 

4  Canys  yr  Arglwydd  eich  Duw 
sydd  yn  myned  gyd  â  chm,  i  ryfela 
â'ch  gelynion  trosoch  chwi,  ac  i'ch 
achub  chwi. 

5  IT  A'r  Uywiawdwyr  a  lefarant 
wrth  y  bobl,  gan  ddywedyd,  Pa  wr 
sydd  a  adeiladodd  dy  newydd,  ac 
nis  ^cyssegrodd  ef?  eled  a  dychwel- 
ed  i'w  dy,  rhag  ei  farw  yn  y  frwydr, 
ac  i  wr  araU  ei  gyssegru  ef 

6  A  pha  wr  sydd  a  blannodd  win- 
Uan,  ac  nis  ^  mwynhaodd  hi  ?  eled  a 
dychweled  i'w  dy,  rhag  ei  farw  yn  y 
frwydr,  ac  i  wr  arall  ei  mwynhâu  hi. 

7  "^  A  pha  wr  sydd  a  ymgredodd  â 
gwraig,  ac  ni  chymmerodd  hi  ?  eled 
a  dychweled  i'w  dy,  rhag  ei  farw 
mewn  rhyfel,  ac  i  wr  arall  ei  chym- 
meryd  hi, 

200 


8  Y  Uywiawdwyr  he/yd  a  chwan- 
egant lefaru  wrth  y  bobl,  ac  a  ddy- 
wedant,  "^Pa  wr  sydd  ofnus  a  medd- 
al  galon  ?  eled  a  dychweled  i'w  dy, 
fel  na  ^Iwfrhao  efe  galon  ei  frawd 
megis  ei  galon  yntau. 

9  A  bydded,  pan  ddarffo  i'r  Uyw- 
iawdwyr lefaru  wrth  y  bobl,  osod 
o  honynt  dywysogion  y  Uuoedd  yn 
ben  ar  y  bobl. 

10  1[  Pan  nesaech  at  ddinas  i  ry- 
fela yn  ei  lierbyn,  ^cyhoedda  iddi 
heddwch. 

11  A  bydded,  os  heddwch  a  ettyb 
hi  i  ti,  ac  agoryd  i  ti ;  yna  bydded 
i'r  holl  bobl  a  gaffer  ynddi,  fod  i  ti 
dan  deyrnged,  a'th  wasanaethu. 

12  Ac  oni  heddycha  hi  â  thi,  ond 
gwneuthur  rhyfel  â  thi ;  yna  gwar- 
chae  arni  hi. 

13  Pan  roddo  yr  Arglwydd  dy 
Dduw  hi  yn  dy  law  di,  ^taro  ei 
hoU  wrrywiaid  â  min  y  cleddyf 

14  Yn  unig  y  benywaid,  a'r  plant, 
a'r  ^anifeiUaid,  a  phob  dim  a'r  a 
fyddo  yn  y  ddinas,  sef  ei  hoU  ys- 
paU,  a  yspeiU  i  ti :  a  thi  a  fwynhêi 
yspaü  dy  elynion,  yr  hwn  a  rydd 
yr  Arglwydd  dy  Dduw  i  ti. 

15  Felly  y  gwnei  i'r  holl  ddinas- 
oedd pell  iawn  oddi  wrthyt,  y  rhai 
nid  ydynt  o  ddinasoedd  y  cenhedl- 
oedd  hyn. 

16  Ond  ^  o  ddinasoedd  y  bobloedd 
hyn,  y  rhai  y  mae  yr  Arglwydd  dy 
Dduw  yn  eu  rhoddi  i  ti  yn  etifedd- 
iaeth,  na  chadw  un  enaid  yn  fy^v : 

17  Ond  gan  ddifrodi  difroda  hwynt; 
sef  yr  Hethiaid,  a'r  Amoriaid,  y  Ca- 
naaneaid,  a'r  Phereziaid,  yr  Hefiaid, 
a'r  Jebusiaid ;  megis  y  gorchymyn- 
odd  yr  Arglwydd  dy  Dduw  i  ti: 

18  Fel  na  ddysgont  i  chwi  wneuth- 
ur yn  ol  eu  holl  f&eidd-dra  hwynt, 
y  rhai  a  wnaethant  i'w  duwiau,  a 
phechu  o  honoch  yn  erbyn  yr  Ar- 
glwydd eich  Duw. 

19  IT  Pan  warchâech  ar  ddinas 
lawer  o  ddyddiau,  gan  ryfela  yn  ei 
herbyn  i'w  henniU  hi,  na  ddifetha  ei 
choed  hi,  gan  daro  bwyell  arnynt: 
canys  o  honynt  y  bwyttêi ;  na  thorr 
dithau  h^vynt  i  lawr,  (o  henvydd 
^  hywyd  dyn  yw  pren  y  maes,)  ^  '^w 
gosod  yn  y  gwarch-glawdd. 

20  Yn  unig  y  pren  y  gwyddost  nad 
pren  ymborth  yw,  hwnnw  a  ddifethi 
ac  a  dorri :  ac  a  adeiledi  warch- 
glawdd  yn  erbyn  y  ddinas  fydd  yn 
gwneuthur  rhyfel  â  thi,  hyd  oni 
■^orchfyger  hL 


Oyn 

CEIST 

1451. 

d  Barn.  7.3. 


4Heb. 
thoddo. 


e  2  Sam.  20. 


r  Num.  31. 7. 


s  Jos.  8.  2. 


ii  Num.  33. 
52. 
pen.  7. 1,2. 


5  Neu,  o 
ddyn,  pren 
y  maes 
sydd  i'w 
osod,  iScc. 

6  Heb.  i 
fyned  a'th 
fiaen. 


7  ymddar- 
ostyngo. 


Llofruddîaeth  anliyshys.       DEUTERONOMIUM,  XXI. 


Cosp  màb  aniifudd. 


Z  torrant 
6en. 


1  pen.  10. 8. 


1»  pen.  17. 
8,9. 
SHeb. 

çenau. 


c  Edrych 
Ps.  19. 12. 
Matt.  27. 
24. 


<  Hcb. 
ynglianol. 


e  Heb. 
ffwnaed, 
neu,  gy 
weiricd. 


í  Edrych 
Ps.  45.  10. 


PENNOD  XXI. 

1  y  modd  i  ymddiheuro  oddi  lortli  lofruddîaetli, 
héb  imjhod  picy  a'i  gwnaelh,  10  Ymodd  y  mae 
trin  caeth/erch  a  hr'iodo  un,  15  Na  ddylìd 
d'ieiifeddu  y  cyntaf-anedig  o  ran  cas.  18 
Rhaìd  yw  llábyddio  mab  anufudd.  22  Na 
adawer  dnog-weithredwr  y'nghrog  dros  nos. 

OS  ceir  un  wedi  ei  ladd  o  fewn  y 
tir  yr  hwn  y  mae  yr  Arglwydd 
dy  Dduw  yn  ei  roddi  i  ti  i'w  eti- 
feddu,  yn  gorwedd  yn  y  maes,  heb 
wybod  pwy  a'i  Uaddodd ; 

2  Yna  aed  dy  henuriaid  a'th  farn- 
wyr  allan,  a  mesurant  hyd  y  dinas- 
oedd  sydd  o  amgylch  i'r  lladdedig. 

3  A  bydded  i'r  ddinas  nesaf  at  y 
lladdedig,  sef  henuriaid  y  ddinas 
honno,  gymmeryd  anner  o'r  gwar- 
theg,  yr  hon  ni  weithiwyd  â  hi,  ac 
ni  thynnodd  dan  iau. 

4  A  dyged  henuriaid  y  ddinas 
honno  yr  anner  i  ddyflryn  garw,  yr 
hwn  ni  lafuriwyd,  ac  ni  hauwyd 
ynddo;  ac  yno  ^  torfynyglant  yr 
anner  yn  y  dyffryn. 

5  A  nesâed  yr  offeiriaid,  meibion 
Lefi,  (o  herwydd  yr  Arglwydd  dy 
Dduw  *a'u  hetholodd  liAvynt  i  weini 
iddo  ef,  ac  i  fendigo  yn  enw  yr  Ar- 
glwydd,) ac  ^  wrth  eu  ^  barn  hwynt 
y  terfynir  pob  ymi'yson  a  phob  pi  a. 

6  A  hoU  henuriaid  y  ddinas  honno, 
y  rhai  a  fyddo  nesaf  at  y  lladdedig, 
•^a  olchant  eu  dwylaw  uwch  ben  yr 
anner  a  dorfynyglwyd  yn  y  djŵyn. 

7  A  hwy  a  attebant  ac  a  ddywed- 
ant,  M  thywalltodd  ein  dwylaw  ni 
y  gwaed  hwn,  ac  nis  gwelodd  ein 
Ilygaid. 

8  Ti'ugarhâ  wrth  dy  bobl  Israel,  y 
rhai  a  waredaist,  0  Arglwydd,  ac 
na  ddyro  waed  gwirion  *yn  erbyn 
dy  bobl  Israel.  A  maddeuir  y  gwaed 
iddynt  hwy. 

9  Felly  y  tynni  ymaith  affaith  y 
gwaed  gwirion  o'th  fysg,  os  ti  a 
^wneì  yr  unia^vnder  y'ngolwg  yr  Ar- 
glwydd. 

10  H  Pan  elych  i  ryfel  yn  erbyn  dy 
elynion,  a  rhoddi  o'r  Arglwydd  dy 
Dduw  hwynt  yn  dy  law  di,  a  chaeth- 
gludo  o  honot  gaethglud  o  honynt ; 

11  A  gweled  o  honot  yn  y  gaeth- 
glud wraig  brydweddol,  a'i  bod 
wrth  dy  fodd,  i'w  chymmeryd  i  ti 
JO.  wraig: 

V2  Yna  dwg  hi  i  fe^vn  dy  dy,  ac 
eillied  hi  ei  phen,  a  ^thorred  ei 
he^vinedd; 

13  A  diosged  ddillad  ei  chaetliivved 
oddi  am  dani,  a  thriged  yn  dy  dy  di, 
ac  ^  wyled  am  ei  thad  al  mam  fis  o 
— 


ddyddiau:  ac  wedi  hynny  yr  âi  di 
atti,  ac  y  byddi  wr  iddi,  a  hithau 
fydd  wraig  i  ti. 

14  Ac  oni  bydd  hi  wrth  dy  fodd ; 
yna  goUwng  hi  yn  ol  ei  hewyllys  ei 
hun,  a  chan  werthu  na  werth  hi  er 
arian;  na  chais  elw  o  honi,  am  i  ti 
ei  darostwng  hi. 

15  1Í  Pan  fyddo  i  wr  dd^vy  wragedd, 
un  yn  gu,  ac  un  yn  gas;  a  phlanta 
o'r  gu  a'r  gas  feibion  iddo  ef,  a  bod 
y  mab  cyntaf-anedig  o'r  un  gas : 

16  Yna  bydded,  *yn  y  dydd  y  rhan- 
no  efe  ei  etifeddiaeth  rhwng  ei  feib- 
ion y  rhai  fyddant  iddo,  na  ddichon 
efe  wneuthur  yn  gyntaf-anedig  fab 
y  gu  o  flaen  mab  y  gas,  yr  Invn 
sydd  gyntaf-anedig; 

17  Ond  mab  y  gas  yr  hwn  sydd 
gyntaf-anedig  a  gydnebydd  efe,  ^gan 
roddi  iddo  ef  y  ddeuparth  o'r  hyn 
oil  a  gaffer  yn  eiddo  ef:  o  achos 
hwn  yw  ^dechreuad  ei  nerth  ef; 
iddo  y  bydd  braint  y  cyntaf-anedig. 

18  1Í  Ond  o  bydd  i  wr  fab  cyndyn 
ac  anufudd,  heb  wrandaw  ar  lais 
ei  dad,  neu  ar  lais  ei  fam;  a  phan 
geryddant  ef,  ni  wrendy  arnynt : 

19  Yna  ei  dad  a'i  fam  a  ymaflant 
ynddo,  ac  a'i  dygant  at  henuriaid  ei 
ddinas,  ac  i  borth  ei  drigfan ; 

20  A  dywedant  wrth  henuriaid  ei 
ddinas  ef,  Ein  mab  hwn  sydd  gyn- 
dyn  ac  anufudd,  heb  wrandaw  ar 
ein  Hais ;  glwtli  a  meddwyn  yiu  efe. 

21  Yna  hoU  ddynion  ei  ddinas  a'i 
Uabyddiant  ef  â  meini,  fel  y  byddo 
farw :  ^  felly  y  tynni  ymaith  y  drwg 
o'th  fysg;  a  holl  Israel  a  glywant, 
ac  a  oihant. 

22  IT  Ac  o  bydd  mewn  gwr  bech- 
od  yn  haeddu  barnedigaeth  angau, 
a'i  farwolaethu,  a  chrogi  o  honot  ef 
wrth  bren; 

23  'Na  thriged  ei  gelain  dros  nos 
wrth  y  pren,  ond  gan  gladdu  ti  a'i 
cleddi  ef  o  fewn  y  dydd  hwnnw :  o 
herwydd  ''melldith  Dduw  '^sydd  i'r 
hwn  a  grogir:  ac  na  haloga  dy  dir 
y  mae  yr  Arglwydd  dy  Dduw  yn 
ei  roddi  i  ti  yn  etifeddiaeth. 

PENNOD  XXII. 

1  Am  garedigrwydd  hrawdol.  5  Bod  adndbod 
y  gwrryw  a'r  fenyw  ivrth  eu  dillad.  6  Na 
ddalier  mam  yr  adar  gyd  ai  chywioii.  8 
Rhaid  yw  bod  i  dy  ganllawiau,  9  Goclielijd 
cymmysgedd.  12  Bhaid  yw  bod  rhidens  icitli 
ddillad.  13  Cospedigaeth  yr  hwn  a  roddo 
anair  i'w  wraig,  20,  22  Am  dorr-pr'iodas, 
25  (rais,  28  godineb,  30  a  llosgach. 

I  chei  weled  eidion  dy  frawd 
neu  ei  ddafad  yn  cyfeiliorni,  ac 


N 


Am  garedigrwydd. 


DEUTERONOMIUM,  XXII. 


Cospedigaeth  godineb. 


Cyn 

CRIST 

1451. 


b  Exod.  23. 
5. 


2Heb. 

cyflawnder. 

d  Edrych 
2  Cor.  6.14, 
15, 16. 

eLef.19.10. 


f  Num.  15. 

38. 

Matt.  23. 5. 
3Heb. 

hedair 

adain. 


ymguddio  oddi  wrthynt :  gan  ddwyn 
dwg  hwynt  drachefti  i'th  frawd. 

2  Ac  oni  hydd  dy  frawd  yn  gyfagos 
attat,  neu  oni  adwaenost  ef;  yna 
dwg  hwnnw  i  fewn  dy  dy,  a  bydded 
gyd  â  thi,  hyd  pan  ymofyno  dy 
frawd  am  dano;  yna  dyro  ef  yn  ei 
ol  iddo  ef. 

3  Ac  felly  y  gwnei  i'w  asyn  ef,  ac 
felly  y  gwnei  i'w  ddillad  ef,  ac  felly 
y  gwnei  i  bob  collbeth  i'th  frawd,  yr 
hwn  a  gyll  oddi  wrtho  ef,  a  thithau 
yn  ei  gael :  ni  elli  ymguddio. 

4  1Í  ^  M  chei  weled  asjn  dy  frawd 
neu  ei  ŷch  yn  gorwedd  ar  y  fifordd, 
ac  ymguddio  oddi  wrthynt;  ond 
gan  godi  cyfod  hwynt  gyd  âg  ef. 

5  1Í  Na  fydded  dilledyn  gwr  am 
wraig,  ac  na  wisged  gwr  ddillad 
g^Yraig:  o  herwydd  ffiaidd  gan  yr 
Arglwydd  dy  Dduw  bawb  a'r  a 
wnel  hyn. 

6  ^  Pan  ddamweinio  nyth  aderyn 
i'th  olwg  ar  dy  ffordd,  mewn  uii 
pren,  neu  ar  y  ddaear,  â  chywion, 
neu  âg  wyau  ynddo,  a'r  fam  yn 
eistedd  ar  y  cywion,  neu  ar  yr  wyau; 
na  chymmer  y  fam  gyd  a'r  cywion. 

7  Gan  olhvng  ti  a  oUyngi  y  fam, 
a'r  cywion  a  gymmeri  i  ti;  fel  y 
byddo  daioni  i  ti,  ac  yr  estynech 
dy  ddyddiau. 

8  IT  Pan  adeiladech  dy  newydd, 
yna  y  gwnei  ganllawiau  o  amgylcli 
i'th  nen ;  fel  na  osodych  waed  ar  dy 
dy,  pan  syrthio  neb  oddi  arno. 

9  IT  '^  Na  haua  dy  winllan  âg  amry  w 
had;  rhag  i  ti  halogi  "  cynnyrch  yr 
had  a  hauech,  a  chnwd  y  winllan. 

10  1Í  "^  Nac  ardd  âg  ŷch  ac  âg  asyn 
ynghyd. 

11  1i  *  Na  wisg  ddilledyn  o  am- 
ryw  ddefnydd,  megis  o  wlan  a  IKii 
ynghyd. 

12  f  ^Plethau  a  weithi  i  ti  ar  ^bed- 
war  cwrr  dy  wisg  yr  ymwisgech  â  hi. 

13  1  0  chjmamer  g^vr  wraig,  ac 
wedi  myned  atti,  ei  chasâu; 

14  A  gosod  yn  ei  herbyn  anair,  a 
rhoddi  allan  enw  drwg  iddi,  a  dy- 
wedyd,  Y  wraig  hon  a  gymmerais ; 
a  phan  euthum  atti,  ni  chefais  ynddi 
forwyndod : 

15  Yna  cymmered  tad  y  Uangces 
a'i  mam,  a  dygant  arwyddion  mor- 
wyndod  y  Uangces  at  henuriaid  y 
ddinas  i'r  porth. 

16  A  dyweded  tad  y  Uangces  wrth 
yr  henuriaid,  Fy  merch  a  roddais 
i'r  gwr  hwn  yn  wraig,  a'i  chasâu  y 
mae  efe. 


17  Ac  wele,  efe  a  gododd  iddi  an- 
air, gan  ddywedyd,  M  chefais  yn 
dy  ferch  forwyndod;  ac  fel  dyma 
arwyddion  morwyndod  fy  merch. 
Yna  lledant  y  dilledyn  y'ngŵydd 
henuriaid  y  ddinas. 

18  A  henuriaid  y  ddinas  honno  a 
gymmerant  y  gwr,  ac  a'i  cospant  ef 

19  A  hwy  a'i  dirwyant  ef  meimi 
can  sicl  o  arian,  ac  a'u  rhoddant 
hwynt  i  dad  y  Uangces;  o  achos 
iddo  ddwyn  enw  drwg  ar  y  forwyn 
o  Israel:  a  bydd  hi  yn  wraig  iddo; 
ac  ni  ddichon  ei  gyrru  ymaith  yn 
ei  hoU  ddyddiau. 

20  Ond  OS  gwir  fydd  y  peth,  ac 
na  chafwyd  arwyddion  morwyn- 
dod yn  y  Uangces: 

21  Yna  y  dygant  y  Uangces  at 
ddrws  tŷ  ei  thad,  a  dynion  ei  dinas 
a'i  Uabyddiant  Ma  meini,  oni  byddo 
farw ;  am  iddi  wneuthur  ffolineb  yn 
Israel,  gan  butteinio  yn  nhŷ  ei  thad : 
^a  thi  a  dynni  ymaith  y  drwg  o'th 
fysg. 

22  1  ^"  0  cheffir  gwr  yn  gorwedd 
gyd  â  g^vraig  briodol  â  gwr;  bydd- 
ant  feirw  ill  dau,  sef  y  gwr  a  or- 
weddodd  gyd  a'r  wraig,  a'r  wraig 
he/yd:  felly  y  tynni  ymaith  ddrwg 
o  Israel. 

23  1  0  bydd  Uangces  o  forwyn 
wedi  ei  dyweddio  i  wr,  a  chael  o  wr 
hi  mewn  dinas,  a  gorwedd  gyd  â  hi ; 

24  Yna  y  dygwch  hwynt  ill  dau  i 
borth  y  ddinas  honno,  ac  a'u  Uab- 
yddiwch  hwynt  â  meini,  fel  y  bydd- 
ont  feirw:  y  Uangces,  oblegid  na 
waeddodd,  a hithaii  yn  y  ddinas;  a'r 
gwr,  o  herwydd  iddo  ddarostwng 
gwraig  ei  gymmydog:  'felly  ti  a 
dynni  ymaith  y  drygioni  o'th  fysg. 

25  Ti  Ond  OS  mewn  maes  y  cafodd 
y  gwr  y  Uangces  wedi  ei  dyweddio, 
a'i  threisio  o'r  gwr,  a  gorwedd  gyd 
â  hi ;  yna  bydded  farw  y  gwr  a  or- 
weddodd  gyd  â  hi  yn  unig. 

26  Ond  i'r  Uangces  ni  chei  wneuth- 
ur dim ;  nid  oes  yn  y  Uangces  bech- 
od  yn  haeddu  marwolaeth:  o  her- 
wydd megis  y  cyfyd  gwr  yn  erbyn 
ei  gymmydog,  a'i  ddieneidio  ef,  yr 
un  modd  y  mae  y  peth  hyn : 

27  Oblegid  yn  y  maes  y  cafodd  efe 
hi :  gwaeddodd  y  Uangces  oedd  wedi 
ei  dyweddio ;  ac  nid  oedd  achubydd 
iddi. 

28  11  '^  0  chaiff  gwr  langces  o  for- 
wyn, heb  ei  dyweddio,  ac  ymaflyd 
ynddi,  a  gorwedd  gyd  â  hi,  a'u  dala 
hwynt: 


Cyn 

CRIST 

1451. 


S  pen.  13. 5. 
iiLef.20.10. 


t  ad.  21,  22. 


k  Kxod.  22. 
16. 


202 


Am  ajlendid. 


DEUTERONOMIUM,  XXIII. 


Am  usuriaeth. 


Cyn 

CEIST 

1451. 


1  Lei.  18.  8. 

a  20. 11. 

1  Cor.  5. 1. 
m  Edrvch 

Ruth  3.  9. 

Ezec.  16. 8. 


b  Edrvch 
pen.  ^.  29. 

0  Nnm.  22. 
6,6. 


<13:2ra9.12. 


eLef.15.lf), 


2Heb. 
Aphan 

Wijnebo  yr 
hwyr. 


29  Yna  y  rhydd  y  gwr  a  orwedd- 
odd  gyd  â  hi,  i  dad  y  Uangces,  ddeg 
a  deugain  o  arian;  ac  iddo  y  bydd 
yn  wraig,  am  iddo  ei  darostwng  hi : 
ni  ddichon  efe  ei  gyrru  hi  ymaith 
yn  ei  holl  ddyddiau. 

30  H  ^  Na  chymmered  neb  wraig  ei 
dad,  ac  na  "ddinoethed  odre  ei  dad, 

PENNOD  XXIII. 

1  Pwy  a  all,  a  phwy  ni  all  ddyfod  iV  gynnulU 
eidfa.  9  Rhaid  yw  gochelyd  ajlendid  yn  y 
llu.  15  Am  y  gwas  ffoadur.  17  Am  frynti. 
18  Am  aherthau  ffiaidd,  19  usuriaeth,  21 
addunedau,  24  a  chamweddau. 

NA  ddeued  neb  wedi  ysigo  ei 
eirin,  na  dispaidd,  i  gymmll- 
eidfa  yr  Arglwydd. 

2  Na  ddeued  basterdyn  i  gynnull- 
eidfa  yr  Arglwydd;  y  ddegfed 
genhedlaeth  iddo  heiyd  ni  chaiiF 
ddyibd  i  gynnuUeidfa  yr  Arglwydd. 

3  Na  ddeled  ^Ammoniad  na  Moab- 
iad  i  gynnulleidfa  jr  Arglwydd  ;  y 
ddegfed  genhedlaeth  heiyd  o  hon- 
ynt  na  ddeued  i  gynnulleidfa  yr 
Arglwydd  byth: 

4  ^  Oblegid  ni  chyfarfuant  â  chwi 
â  bara  ac  â  dwfr  yn  y  ffordd,  wrth 
eich  dyfod  o'r  Aipht;  ac  ''o  achos 
cyflogi  o  honynt  i'th  erbyn  Balaam 
mab  Beor  o  Pethor  ym  Mesopota- 
mia, i'th  felldithio  di. 

5  Etto  yr  Arglwydd  dy  Dduw  ni 
fynnodd  wrandaw  ar  Balaam:  ond 
trodd  yr  Arglwydd  dy  Dduw  y 
felldith  yn  fendith  i  ti;  canj^s  hoff- 
odd  yr  Arglwydd  dy  Dduw  dydi. 

6  "^Na  chais  eu  heddwch  hwynt, 
na'u  daioni  hwynt,  dy  hoU  ddydd- 
iau byth. 

7  1Í  Na  ffieiddia  Edomiad;  canys 
dy  frawd  yw:  na  ffieiddia  Aipht- 
iad;  o  herwydd  dieithr  fuost  jn  ei 
wlad  ef. 

8  Deued  o  honynt  1  gynnuUeidfa 
yr  Arglwydd  y  drydedd  genhedl- 
aeth o'r  meibion  a  genhedlir  iddynt. 

9  IT  Pan  el  y  llu  allan  yn  erbyn  dy 
elynion,  yna  ymgadw  rhag  pob  peth 
drwg. 

10  ii  *  0  bydd  un  o  honot  heb  fod 
yn  Ian,  o  herwydd  damwain  nos; 
eled  allan  o'r  gwersyll;  na  ddeued 
o  fewn  y  gwersyll. 

11  ^  Ac  ym  min  yr  h^vyr  ymolched 
mcAvn  dwfr:  yna  wedi  machludo  yr 
haul,  deued  i  fewn  y  gwersyll. 

12  1Í  A  bydded  lie  i  ti  o'r  tu  allan 
i'r  g^versyll ;  ac  yno  yr  âi  di  allan. 

13  A  bydded  gennyt  raw-ffon  ym 
mysg  dy  arfau;  a  bydded  pan  eis- 

m 


teddych  allan,  gloddio  o  honot  â  hi, 
a  thro  a  chuddia  yr  hyn  a  ddaeth 
oddi  wrthyt. 

14  0  her^vydd  bod  yr  Arglwydd 
dy  Dduw  yn  rhodio  ym  mhlith  dy 
wersyllau,  i'th  waredu,  ac  i  roddi  dy 
elynion  o'th  flaen  di ;  am  hynny 
bydded  dy  wersyllau  yn  sanctaidd; 
fel  na  welo  ynot  ti  ^  ddim  brynti,  a 
throi  oddi  wrthyt. 

15  11  ^Na  ddyro  at  ei  feistr  was  a 
ddiangodd  attat  oddi  wilh  ei  feistr. 

16  Gyd  a  thi  y  trig  yn  dy  fysg,  yn 
y  fan  a  ddewiso,  yn  un  o'th  byrth 
di,  He  byddo  da  gauddo;  ac  na 
chystuddia  ef 

17  IT  Na  iydded  *  puttain  °  o  ferch- 
ed  Israel,  ac  na  fydded  ^  putteini\iT 

0  feibion  Israel 

18  Na  ddwg  wobr  puttain,  na 
gwerth  ci,  i  dy  yr  Arglwydd  dy 
Dduw,  me^vn  un  adduned:  canys 
2/  maent  ill  dau  yn  ffiaidd  gau  yr 
Arglwydd  dy  Dduw. 

19  1Í  ^*  Na  chymmer  ^  occraeth  gan 
dy  frawd;  occraeth  arian,  occraeth 
bwyd,  occraeth  dim  y  cymmerir 
occraeth  am  dano. 

20  *Gan  estron  y  cymmeri  occraeth ; 
ond  na  chymmer  occraeth  gan  dy 
frawd :  fel  y  bendithio  yr  Arglwydd 
dy  Dduw  di  ym  mhob  peth  y  rhodd- 
ych  dy  law  arno,  yn  y  tir  yr  ydwyt 
yn  myned  iddo  i'w  feddiannu. 

21  1Í  ^  Pan  addunedech  adduned 
i'r  Arglwydd  dy  Dduw,  nac  oeda 
ei  thalu:  canys  yi-  Arglwydd  dy 
Dduw  gan  ofyn  a'i  gofyn  gennyt; 
a  byddai  yn  bechod  ynot. 

22  Ond  OS  peidi  âg  addunedu,  ni 
bydd  pechod  ynot. 

23  Cadw  a  gwna  yr  hyn  a  ddaeth 
allan  o'th  wefusau;  megis  yr  add- 
unedaist  i'r  Arglwydd  dy  Dduw 
oifr^vm  gwirfodd,  yr  hwn  a  draeth- 
aist  â'th  enau. 

24  11  Pan  ddelych  i  winllan  dy 
gymmydog,  yna  b^vytta  o  rawnwin 
dy  Avala,  wrth  dy  feddwl;  ond  na 
ddod  yn  dy  lestr  yr  un. 

25  Pan  ddelych  i  yd  dy  gymmydog, 
'  yna  y  cei  dynnu  y  tj^Av^^sennau  â'th 
law ;  ond  ni  chei  osod  crymman  yn 
yd  dy  gymmydog. 

PENNOD  XXIV. 

1  Am  ysgar.  5  Nad  rhaid  i'rgwr  newydd  br'iodi 
fyned  i  ryfel.  6, 10  Am  wystlon.  7  Am  ladron 
dynion.  8  Am  y  gwahan-glwyf :  14  tala 
cyflog,  17  ham,  19  ac  elusen. 

PAN  ^gymmero  gwr  wraig,   a'i 
phriodi ;  yna  oui  chaiflf  hi  ffafr 


Cyn 

CEIST 

1451. 


3  Heb. 
noelhni 
dim. 

1 1  Sam.  30. 
15. 


■•  sodomies. 
B  Edrych 

Diar.  2. 16. 
5  BocUymiad. 


h  Exod.  22. 

25. 

Lef.  25.  36. 

Neh.  5.  2. 

Ps.  15.  5. 

Ljic  6.  34, 

35. 

6  usuriaeth. 
i  Edrych 

pen.  15.  3. 

Lef.  19. 34. 


k  Num.  30. 
2. 
I'reg.  5.  4. 


1  ÌMatt.  12. 1. 
Marc  2.  23. 
Luc  6.  L 


»  3Iatt.  5. 
31.  a  19. 7. 
Marc  10.  i. 


Aìn  wystlon. 


DEUTERONOMIUM,  XXV. 


Amfarn  ac  elusen. 


yn  ei  olwg  ef,  o  aclios  iddo  gael 
rhyw  ^aflendid  ynddi ;  ysgrifened 
iddi  lythyr  ^  ysgar,  a  rhodded  yn  ei 
llaw  hi,  a  gollynged  hi  ymaith  o'i  dŷ. 

2  Pan  elo  hi  allaii  o'i  dŷ  ef,  a 
myned  ymaith,  a  bod  yn  eiddo  gwr 
arall : 

3  Os  ei  gwr  diweddaf  a'i  casâ  hi, 
ac  a  ysgrifena  lythyr  ysgar  iddi, 
ac  a'i  rhydd  yn  ei  Uaw  hi,  ac  a'i 
gollwng  hi  o'i  dŷ;  neu  os  bydd 
marw  y  gwr  diweddaf  a'i  cymmer- 
odd  hi  yn  wraig  iddo : 

4  ^M  ddichon  ei  phr'iod  cyntaf, 
yr  hwn  a'i  goUyngodd  hi  ymaith, 
ei  chymmeryd  hi  drachefn  i  fod  yn 
wraig  iddo,  wedi  iddi  ymhalogi: 
canys  ffieidd-dra  yiv  hyn  o  flaen  yr 
Arglwydd;  ac  na  wna  i'r  wlad 
bechu,  yr  hon  a  rydd  yr  Arglwydd 
dy  Dduw  i  ti  yn  etifeddiaeth. 

5  11  °  Pan  gymmero  gwr  wraig  new- 
ydd,  nac  eled  i  ryfel,  ac  ^  na  rodder 
gofal  dim  arno :  caiff  fod  gartref  yn 
rhydd  un  flwyddyn,  a  Uawenhâu  ei 
wraig  a  gymmerodd. 

6  11  Na  chymmered  neb  faen  isaf 
nac  uchaf  i  felin  ar  wystl:  canys  y 
mae  yn  cymmeryd  bywyd  dyn  yng 
ngwystl. 

7  1Í  ^  Pan  gaffer  gwr  yn  Uadratta 
un  o'i  frodyr  o  feibion  Israel,  ac  yn 
ymelwa  arno,  neu  yn  ei  werthu; 
yna  lladder  y  Ueidr  hwnnw,  a  thyn 
di  ymaith  y  drwg  o'th  fysg. 

8  "ITGwyEa  jrm  *mhla  y  gwahan- 
glwyf,  ar  ddyfal-gadw,  a  gwneuthur 
yn  ol  yr  hyn  oil  a  ddysgo  yr  ofFeir- 
iaid  y  Lefiaid  i  chwi:  edrychwch 
am  wneuthur  megis  y  gorchymyn- 
ais  wrthynt  hwy. 

9  Cofia  yr  hyn  a  wnaeth  yr  Ar- 
glwydd dy  Dduw  i  *^  Miriam  ar  y 
ffordd,  wedi  eich  dyfod  allan  o'r 
Aipht. 

10  TÍ  Pan  fenthycciech  i'th  gym- 
mydog  fenthyg  dim,  na  ddos  i'w  dy 
ef  i  gymmeryd  ei  wystl  ef. 

11  Allan  y  sefi;  a  dyged  y  gwr 
y  benthycciaist  iddo  y  gwystl  allan 
attat  ti. 

12  Ac  OS  gwr  tlawd  fydd  efe,  na 
chwsg  a'i  wystl  gyd  â  tlii. 

13  e  Gan  ddadroddi  dyro  ei  wystl 
iddo  pan  fachludo  yr  haul,  fel  y 
gorweddo  yn  ei  wisg,  ac  ''y'th  fen- 
dithio  di:  a  'bydd  hyn  i  ti  yn  gyf- 
iawnder  o  flaen  yr  Arglwydd  dy 
Dduw. 

14  1Í  Na  orthrymma  was  cyflog 
tlawd  ac  anghenus,  o'th  frodyr,  neu 


o'th  ddieithrddyn  a  fyddo  yn  dy  dir 

0  fewn  dy  byrth  di : 

15  Yn  ei  ddydd  ^  y  rhoddi  iddo  ei 
gyflog;  ac  na  fachluded  yr  haul 
arno :  canys  tlawd  yw,  ac  ^  â  hyn  y 
mae  yn  cynnal  ei  einioes:  fel  na 
lefo  ar  yr  Arglwydd  yn  dy  erbyn, 
a  bod  pechod  ynot. 

16  '  Na  rodder  i  farwolaeth  dadau 
dros  blant,  ac  na  rodder  plant  i  farw 
dros  dadau :  pob  un  a  roddir  i  farw- 
olaeth am  ei  bechod  ei  hun. 

17  IT  ™  Na  ŵyra  farn  y  dieithr  na'r 
amddifad ;  ac  "  na  chymmer  ar  wystl- 
oraeth  wisg  y  weddw. 

18  Ond  "meddwl  mai  caethwas 
fuost  yn  yr  Aipht,  a'th  waredu  o'r 
Arglwydd  dy  Dduw  oddi  yno :  am 
hynny  yi'  wyf  fi  yn  gorchymyîi  i  ti 
wneuthur  y  peth  hyn. 

19  IT  P  Pan  fedech  dy  gynhauaf  yn 
dy  faes,  ac  anghofio  ysgub  yn  y 
maes,  na  ddychwel  i'w  chymmeryd: 
bydded  i'r  dieithr,  i'r  amddifad,  ac 
i'r  weddw;  fel  y  bendithio  yr  Ar- 
glwydd dy  Dduw  di  yn  holl  waith 
dy  ddwj^law. 

20  Pan  ysgydwech  dy  olew-wydd- 
en,  na  loffa  ar  dy  ol:  bydded  i'r 
dieithr,  i'r  amddifad,  ac  i'r  weddw. 

21  Pan  gesglych  rawnwin  dy  win- 
Uan,  na  loffa  ar  dy  ol:  bydded  i'r 
dieithr,  i'r  amddifad,  ac  i'r  w  eddw. 

22  1  Meddwl  hefyd  mai  caethwas 
fuost  yn  nhir  yr  Aipht:  am  hynny 
yr  ydwyf  fi  yn  gorchymyn  i  ti 
wneuthur  y  peth  hyn. 

PENNOD  XXV. 

1  Na  rodder  ychwaneg  na  deugain  gw'ialennod. 
4  Na  chauer  safn  yr  ŷch.  5  Am  godi  had 
i  frawd.  11  Am  y  wraig  ddigywilydd.  16 
Am  hwysau  anghyfiawn.  17  Bhaid  yw  dilëu 
cojfadwriaetli  Amalec. 

PAN  fyddo  ymrafael  rhAvng  dyn- 
ion,  a  dyfod  i  farn  i'w  barnu; 
yna  cyfiawnhânt  y  cyfiawn,  a  chon- 
demniant  y  beius. 

2  Ac  o  bydd  y  mab  drygionus  i'w 
guro,  pared  y  barnwr  iddo  orwedd, 
a  pliared  ei  guro  ef  ger  ei  fron,  yn 
ol  ei  ddryganiaeth,  dan  rifedi, 

3  *  Deugain  gwialennod  a  rydd 
iddo,  ac  na  chwaneged:  rhag  os 
chwanega,  a'i  guro  ef  â  Uawer  gwi- 
alennod uwch  law  hyn,  a  dirmygu 
dy  frawd  yn  dy  olwg. 

4  1Í  *»  Na  chau  safn  ŷcli  tra  fyddo 
yn  dyrnu. 

5  If  °  Os  brodyr  a  drigant  ynghyd, 
a  marw  un  o  honynt,  ac  heb  blentyn 
iddo;  na  phrioded  gwraig  y  marw 


Cyn 

CRIST 

1451. 

kLef.ig.ls. 

.ler.  22. 13. 

lago  5.  4. 
6  Heb.  atto 

y  dyrchafa 
ei  enaid. 


12Bren.  14. 

6. 

2  Chroii. 

25.4. 

Jer.  31.  29, 

30. 

Ezec.  IS. 

20. 
m  Exod.  22. 

21,22. 

Diar.  22. 

22. 

Eb.  1.  23. 

Jer.  5.  28. 

a  22.  3. 

Ezec.  22. 

29. 

Zech.  7.10. 
n  Exod.  22. 

26. 

o  ad.  22. 
P  Lef.  19. 9. 

a  23.  22. 


1  ad.  18. 


«2  Cor.  11. 

24. 


b  Diar.  12. 

10. 

1  Cor.  9.9. 

1  Tim.  5. 

18. 
c  Matt.  22. 

24. 

Marc  12. 

19. 

Luc  20.  28. 


2(4 


Am  ofrwm 


DEUTERONOMIUM,  XXVI. 


2/  hlaen-ffrioytJi. 


Cyn 

CEIST 

1451. 


«a  Euth  4. 7. 


e  Lef.  19. 

35,36. 

Ezec.  45. 

10. 
2Heb. 

garreg  a 

charreg. 

Kxod.  16. 

36. 
S Ileb. 

ephak  ae 

ephah. 


f  Diar.  11. 1. 


6Exod.l7.8. 


h  2  Sam.  15. 
3. 


wr  dieithr  oddi  allan:  aed  ei  chyf- 
athrachwr  atti,  a  chymmered  hi  yn 
wraig  iddo,  a  gwnaed  iddi  ran  cyf- 
athrachwr. 

6  A  bydded  i'r  cyntaf-anedig  a 
ymddygo  hi  sefyll  ar  enw  ei  frawd 
a  fu  farw;  fel  na  ddilëer  ei  enw 
ef  allan  o  Israel. 

7  Ac  oni  bydd  boddlawn  y  gwi* 
i  gymmeryd  ei  gyfathrach- wraig ; 
yna  aed  ei  gyfathrach-wraig  i  fynu 
i'r  porth  at  yr  henuriaid,  a  dywed- 
ed,  "^Gwrthododd  fy  nghyfathrach- 
wr  godi  i'w  frawd  enw  yn  Israel :  ni 
fyn  efe  wneuthur  rhan  cjrfathrach- 
wr  â  mi. 

8  Yna  galwed  henuriaid  ei  ddinas 
am  dano  ef,  ac  ymddiddanant  âg 
ef :  o  saif  efe,  a  dywedyd,  Nid  wyf 
fi  foddlawn  i'w  chymmeryd  hi ; 

9  Yna  nesâed  ei  gyfathrach-wraig 
atto  ef  y'ngŵydd  jr  henuriaid,  a 
dattoded  ei  esgid  ef  oddi  am  ei 
droed,  a  phoered  yn  ei  Avyneb  ef,  ac 
attebed,  a  dyweded,  Felly  y  gwneir 
i'r  gwr  nid  adeilado  dŷ  ei  frawd. 

10  A  gelwir  ei  enw  ef  yn  Israel, 
Tŷ  yr  hwn  y  dattodwyd  ei  esgid. 

11  IT  Os  ymryson  dynion  ynghyd, 
sefgwc  â'i  frawd,  a  nesâu  gwraig  y 
naill  i  achub  ei  gwr  o  law  ei  dar- 
awydd,  ac  estyn  ei  Uaw  ac.ymaflyd 
yn  ei  ddirgeloedd  ef ; 

12  Torr  ymaith  ei  Uaw  hi :  nac  ar- 
beded  dy  lygad  hi. 

13  li^Na  fydded  gennyt  yn  dy  god 
^amryw  bwys,  mawr  a  bychan. 

14  Na  fydded  gennyt  yn  dy  dy 
^  amryw  fesur,  mawr  a  bychan. 

15  Bydded  gennyt  garreg  uniawn 
a  chyfiawn;  bydded  gennyt  ephah 
uniawn  a  chyfiawn :  fel  yr  estyner 
dy  ddyddiau  ar  y  ddaear  yr  hon  y 
mae  yr  Akglwydd  dy  Dduw  yn  ei 
rhoddi  i  ii. 

16  Canys  ^ffiaidd  gan  yr  Arglwydd 
dy  Dduw  bob  un  a'r  a  wnelo  hyn, 
se/pawb  a'r  a  wnel  anghyfiawnder. 

17  TÍ  ^Cofia  yr  hyn  a  wnaeth  Ama- 
lec  i  ti  ar  y  ffordd,  pan  ddaethoch 
allan  o'r  Aipht : 

18  Yr  hwn  a'th  gyfarfu  ar  y  ffordd, 
ac  a  laddodd  y  rhai  olaf  o  honot, 
yr  hoU  weiniaid  o'th  ol  di,  a  thi  yn 
lluddedig,  ac  yn  ddiffygiol;  ac  nid 
oihodd  efe  Dduw. 

19  Am  hynny  bydded,^  pan  roddo  yr 
Arglwydd  dy  Dduw  i  ti  lonyddwch 
oddi  wrth  dy  hoU  elynion  oddi  am- 
gylch,  yn  y  tir  y  mae  yr  Arglwydd 
dy  Dduw  yn  ei  roddi  i  ti  yn  etifedd- 


iaeth  i'w  feddiannu,  dynnu  o  honot 
ymaith  goffadwriaeth  Amalec  oddi 
tan  y  nefoedd :  nac  anghofia  hyn. 

PENNOD  XXVI. 

1  Cyffes  yr  hwn  a  offrymmo  y  cawell  hlaen- 
ŷ'rwyth.  12  Gweddi  yr  hwn  a  roddo  ei 
ddegymmau  y  drydedd  flwyddyn.  16  Y  cyf- 
ammod  rhwng  Duw  a'r  hoU. 

APHAIST  ddelych  i'r  tir  y  mae 
yr  Arglwydd  dy  Dduw  yn  ei 
roddi  i  ti  yn  etifeddiaeth,  a'i  fedd- 
iannu, a  phreswylio  ynddo; 

2  *Yna  eymmer  o  bob  blaen-ffrwy  th 
y  ddaear,  yr  hwn  a  ddygi  o'th  dir  y 
mae  yr  Arglwydd  dy  Dduw  yn  ei 
roddi  i  ti,  a  gosod  mewn  cawell,  a 
dos  i'r  lie  a  ddewiso  yr  Arglwydd 
dy  Dduw  i  drigo  o'i  enw  ef  ynddo : 

3  A  dos  at  yr  offeiriad  a  fydd  yn 
y  dyddiau  hynny,  a  dywed  wrtho, 
Yr  ydwyf  fi  yn  cyfaddef  heddyw  i'r 
Arglwydd  dy  Dduw,  fy  nyfod  i'r 
tir  a  dyngodd  yi'  Arglwydd  wrth 
ein  tadau  ar  ei  roddi  i  ni. 

4  A  chymmered  yr  offeiriad  y  caw- 
ell o'th  law  di,  a  gosoded  ef  o  flaen 
allor  yr  Arglwydd  dy  Dduw  : 

5  A  llefara  dithau,  a  dywed  ger 
bron  yr  Arglwydd  dy  Dduw, 
''Syriad  ar  ddarfod  am  dano  oedd 
fy  nhad;  ac  '^efe  a  ddisgynodd  i'r 
Aipht,  ac  a  ymdeithiodd  yno  âg 
ychydig  bobl,  ac  a  aeth  yno  yn 
genedl  fawr,  gref,  ac  ami. 

6  A'r  ^Aiphtiaid  a'n  drygodd  ni, 
a  chystuddiasant  ni,  a  rhoddasant 
arnom  gaethiwed  caled. 

7  A  *phan  waeddasom  ar  Ar- 
glwydd Dduw  ein  tadau,  clybu  yr 
Arglwydd  ein  llais  ni,  a  gwelodd 
ein  cystudd,  a'n  Uafur,  a'n  gor- 
thrymder. 

8  ^A'r  Arglwydd  a'n  dug  ni  allan 
o'r  Aipht  â  Haw  gadarn,  ac  â  braich 
estynedig,  ac  âg  ofn  mawr,  ac  âg 
ar\^7ddion,  ac  â  rhyfeddodau. 

9  Ac  efe  a'n  dug  ni  i'r  He  h^vn,  ac 
a  roes  i  ni  y  tir  h^vn;  sef  tir  yn  llif- 
eirio  o  laeth  a  mêl. 

10  Ac  yn  awr,  wele,  mi  a  ddygais 
flaen-ffrwyth  y  tir  a  roddaist  i  mi, 
0  Arglwydd  :  a  gosod  ef  ger  bron 
yr  Arglwydd  dy  Dduw,  ac  addola 
ger  bron  yr  Arglwydd  dy  Dduw. 

11  Ymlawenycha  hefyd  ym  mhob 
daioni  a  roddodd  yr  Ajiglwydd  dy 
Dduw  i  ti,  ac  i'th  deulu,  tydi,  a'rLef- 
iad,  a'r  dieithr  a  fyddo  yn  dy  fysg. 

12  1Í  Pan  ddarffo  i  ti  ddegymmu 
hoU  ddegwm  dy  gnwd,  yn  y  dryd- 
edd flwyddyn,  se/^blwyddyn  y  deg-  M^pe""  28. 


T  cyfammod 


DEÜTERONOMIUM,  XXVIL 


rhwng  Duw  a'r  hohl. 


Oyn 

CEIST 

1451. 


äi  Es.  63. 15. 
Zech.2.13. 


iExod.19.5. 
pen.  7.  6. 
a  14.  2. 


k  pen.  4.  7, 
8.  a  28. 1. 


'  Jos.  4.  L 


b  Jos.  8.  32. 


wm ;  yna  y  rhoddi  i'r  Lefiad,  i'r 
dieitlir,  i'r  amddifad,  ac  i'r  weddw ; 
fel  y  bwyttaont  yn  dy  byrtli  di,  ac 
y  digoner  hwynt. 

13  A  dywed  ger  bron  yr  Ar- 
GLWYDD  dy  Dduw,  Dygais  y  peth 
cyssegredig  allan  o'm  tŷ,  ac  a'i 
rhoddais  ef  i'r  Lefiad,  ac  i'r  dieithr, 
i'r  amddifad,  ac  i'r  weddw,  yn  ol  dy 
holl  orchymynion  a  orchymynaist  i 
mi :  ni  throseddais  ddim  o'th  or- 
chymynion, ac  nis  anghofiais. 

14  Ẃ  fwytteais  o  hono  yn  fy  ngal- 
ar,  ac  ni  ddygais  ymaith  o  hono  i 
aflendid,  ac  ni  roddais  o  hono  dros 
y  marw :  g\vrandewais  ar  lais  yr  Ar- 
GLWYDD  fy  Nxjw;  gwneuthum  yn 
ol  yr  hyn  oil  a  orchymynaist  i  mi 

15  ''Edrych  o  drigle  dy  sancteidd- 
rwydd,  sef  o'r  nefoedd,  a  bendithia 
dy  bobl  Israel,  a'r  tir  a  roddaist  i 
ni,  megis  y  tyngaist  wi^th  ein  tadau : 
sef  iiv  yn  Uifeirio  o  laeth  a  mêl. 

16  1Í  Y  dydd  hwn  y  mae  yr  Ak- 
GLWYDD  dy  Dduw  yn  gorchymyn 
i  ti  wneuthiir  y  deddfau  hyn  a'r 
barnedigaethau  :  cadw  dithau  a 
gwna  hwynt  â'th  holl  galon,  ac 
â'th  hoU  enaid. 

17  Cymmeraist  yr  Arglwydd 
heddyw  i  fod  yn  Dduw  i  ti,  ac  i 
rodio  yn  ei  ffyrdd  ef,  ac  i  gadw 
ei  ddeddfau,  a'i  orchymynion,  a'i 
farnedigaethau,  ac  i  wrandaw  ar  ei 
lais  ef. 

18  'Cymmerodd  yr  Arglwydd  di- 
thau heddyw  i  fed  yn  bobl  biiodol 
iddo  ef,  megis  y  lîefarodd  wrthyt,  ac  i 
gadw  0  honot  ei  holl  orchymynion : 

19  Ac  i'th  wneuthur  ^yn  uchel  gor- 
uwch  yr  holl  geuhedloedd  a  wnaeth 
efe,  mewn  clod,  ac  mewn  enw,  ac 
mewn  gogoniant;  ac  i  fod  o  honot 
yn  bobl  sanctaidd  i'r  Arglwydd 
dy  Dduw,  megis  y  llefarodd  efe. 

PENNOD  XXYII. 

1  Gorchymyn  y  hohl  i  ysgrifenu  y  gyfraith  ar 
gerrig ;  5  ac  i  wneuthur  aUor  ó  gerrig  cyf- 
ain.  11  Ehannu  y  llwythau  ar  fynydd  Gari- 
zim  ac  Ebal.  14  Cyhoeddi  y  melldiihion  ar 
fynydd  Ebal. 

YNA  y  gorchymynodd  Moses, 
gyd  â  henuriaid  Israel,  i'r  bobl, 
gan  ddywedyd,  Cedwch  yr  hoU  or- 
chymynion yr  ydwyf  fi  yn  eu  gor- 
chymyn i  chwi  heddyw. 

2  A  bydded,  yn  y  dydd  *yr  elych 
dros  yr  lorddonen  i'r  tir  y  mae  yr 
Arglwydd  dy  Dduw  yn  ei  roddi 
i  ti,  ^osod  o  honot  i  ti  gerrig  mawr- 
ion,  a  chalcha  hw}Tit  â  chalch. 


3  Ac  ysgrifena  arnynt  holl  eiriau 
y  gyfraith  hon,  pan  elych  drosodd, 
i  fyned  i'r  tir  y  mae  yr  Arglwydd 
dy  Dduw  yn  ei  roddi  i  ti,  sef  tir 
yn  llifeiiio  o  laeth  a  mêl ;  megis  ag 
y  llefarodd  Arglwydd  Dduw  dy 
dadau  wrthyt 

4  A  phan  eloch  dros  yr  lorddonen, 
gosodwch  y  cerrig  hyn,  yr  ydwyf  fi 
yn  eu  gorchymyn  i  chwi  heddyw, 
ym  mynydd  Ebal,  a  chalcha  hwynt 
â  chalch. 

5  Ac  adeilada  yno  allor  i'r  Ar- 
glwydd dy  Dduw,  se/* allor  gerrig: 
"na  chyfod  arnynt  arfhsasurn. 

6  A  cherrig  cyfain  yr  adeiledi  all- 
or yr  Arglwydd  dy  Dduw;  ac 
offrymma  arni  boeth-oíFrymmau  i'r 
Arglwydd  dy  Dduw. 

7  OiFrymma  hefyd  hedd-aberthau, 
a  bwytta  yno,  a  llawenycha  ger 
bron  yr  Arglwydd  dy  Dduw. 

8  Ac  ysgrifena  ar  y  cerrig  holl  eir- 
iau y  gyfraith  hon,  yn  eglur  iawn. 

9  f  A  llefarodd  Moses  a'r  offeiriaid 
y  Lefiaid  wrth  holl  Israel,  gan  ddy- 
wedyd, G^^Tando  a  chly w,  O  Israel : 
Y  dydd  hwn  y'th  wnaethpwyd  yn 
bobl  i'r  Arglwydd  dy  Dduw. 

10  Gwrando  gan  hynny  ar  lais  yr 
Arglwydd  dy  Dduw,  a  gwna  ei  or- 
chymynion ef  a  i  ddeddfau,  y  rhai  yr 
wyf  fi  yn  eu  gorchymyn  i  ti  heddyw. 

11  IT  A  gorchymjnodd  Moses  i'r 
bobl  y  dydd  hwnnw,  gan  ddywedyd, 

12  Y  rhai  hyn  a  safent  i  fendithio 
y  bobl  ar  fynydd  Garizim,  wedi  eich 
myned  dros  yr  lorddonen :  Simeon, 
a  Lefi,  a  Judah,  ac  Issachar,  a  Jo- 
seph, a  Benjamin. 

13  ^A'r  rhai  hyn  a  safant  ^i  felldith- 
io  ar  fynydd  Ebal :  Reuben,  Gad,  ac 
Aser,  a  Zabulon,  Dan,  a  Naphtali. 

14  1Í  *A'r  Lefiaid  a  lefarant,  ac  a 
ddywedant  wrth  bob  gwr  o  Israel 
â  ílef  uchel, 

15  '^Melldigedig  yw  y  gwr  a  wnel 
ddelw  gerfiedig  neu  doddedig,  sef 
fiieidd-dra  gan  yr  Arglwydd,  gwaith 
dwylaw  crefítwr,  ac  a'i  gosodo  mewn 
lie  dirgel.  A'r  holl  bobl  a  attebaut, 
ac  a  ddywedant,  ^Amea 

16  **  Melldigedig  yio  yr  hwn  a 
ddirmygo  ei  dad  neu  ei  fam.  A 
dyweded  yr  holl  bobl.  Amen. 

17  'Melidigedig  yw  yr  hwn  a 
symmudo  derfyn  ei  gymmydog.  A 
dyweded  yr  holl  bobl.  Amen. 

18  ''Melídigedig  yw  yr  hwn  a  baro 
i'r  dall  gyfeiliorni  allan  o'r  fibrdd. 
A  dyweded  yr  holl  bobl,  Amen. 


Cyn 

CRIST 

1451. 


c  Exod.  20. 
25. 
Jos.  8.  SL 


d  pen.  U.  29. 

Jos.  8.  33. 
2  Heb.  yn 

felldith. 

e  Dan.  9. 11. 


fExod.2n.4, 
23.  a  34.  17. 
Lef.  19.  4. 
a  26.  I. 
pen.  4.  16, 
23.  a  5.  8. 


e  1  Cor.  14. 

16. 

Edryrh 

Jer.  11.  5. 
h  ExoH.  20. 

12.  a  21. 17. 

Lef.  19.  3. 
ipen.  19. 14. 

Diar.  22. 

2& 


k  Lef.  19. 14. 


Melldithion 


DEUTERONOMIÜM,  XXVIII. 


a  henditkion. 


Cyn 

CRIST 
1451. 

1  Exod.  22. 

21,22. 

pen.  10. 18. 
m  Lef.  18. 8. 

pen.  22. 30. 


I  Lef.  18. 23. 


0  Lef.  18.  9. 


P  Lef.  18. 17. 

a  20.  li. 
3  mam 

ìfnghÿf- 

raith. 

1  Exod.  20. 

13.  a  21. 

12,14. 

Lef.  24. 17. 

Num.  3.5. 

31. 

pen.  19. 11. 
r  Exod.  23. 8. 

pen.  10. 17. 

a  16.  19. 

Ezec.  22. 

12. 

■  Jer.  11.  3. 
Gal.  3. 10. 


»  Lef.  2fi.  3. 


b  pen.  26.19. 


cGen.49.25. 
Ps.  127.  3. 


3  Nen, 

ga/nau 

ti/lino, 
i  i's.  121.  8. 


•  ad.  25 


3  l/^ffubor- 
iuu. 


19  ^Melldigedig  yw  yr  hwii  a  ŵyro 
fam  y  dieithr,  yr  amddifad,  a'r 
weddw.  A  dyweded  yr  holl  bobl, 
Amen. 

20  "  Melldigedig  yiv  yr  hwn  a  or- 
weddo  gyd  â  gwraig  ei  dad  ;  o  her- 
wydd  datguddiodd  odre  ei  dad.  A 
dyweded  yr  holl  bobl,  Amen. 

21  "Melldigedig  yiv  yr  hwn  a  or- 
weddo  gyd  âg  un  anifail.  A  dy- 
weded yr  holl  bobl,  Amen. 

22  °  Melldigedig  yw  yr  hwn  a  or- 
weddo  gyd  â'i  chwaer,  merch  ei 
dad,  neu  ferch  ei  fam  ef.  A  dy- 
weded yr  hoU  bobl.  Amen. 

23  P  Melldigedig  yw  yr  hwn  a  or- 
weddo  gj^d  âl  ^  chwegr.  A  dyweded 
yr  holl  bobl,  Amen. 

24  1  Melldigedig  yio  yr  hwn  a  dar- 
awo  ei  gymmydog  yn  ddirgeL  A 
dyweded  yr  hoU  bobl.  Amen. 

25  'Melldigedig  yw  yr  h^vn  a 
gymmero  wobr,  er  dieneidio  gwaed 
gwirion.  A  dyweded  yr  hoU  bobl, 
Amen. 

26  'Melldigedig  yw  yr  hwn  ni 
pharhao  y'ngeiriau  y  gyfraith  hon, 
gan  eu  gwneuthur  hwynt  A  dy- 
weded yr  holl  bobl,  Amen. 

PENNOD  XXVIII. 

1  Bendithion  am  ufudd-docl.    15  Melldithion 
am  anufudd-dod, 

AC  *os  gan  wi'andaw  y  gwran- 
.  dewi  ar  lais  yr  Arglwydd  dy 
Ddtjw,  i  gadw  ac  i  wneuthur  ei  holl 
orchymynion  ef,  y  rhai  yr  ydwyf  fi 
yn  eu  gorchymyn  i  ti  heddyw;  yna  yr 
Arglwydd  dy  Dduw  ^a'th  esyd  yn 
uwch  na  holl  genhedloedd  y  ddaear. 

2  A'r  holl  fendithion  hyn  a  ddaw 
arnat,  ac  a'th  oddiweddant,  os 
gwrandewi  ar  lais  yr  Arglwydd 
dy  Dduw. 

3  Bendigedig  fyddi  di  yn  y  ddin- 
as,  a  bendigedig  yn  y  maes. 

4  Bendigedig  fydd  "^firwyth  dy 
fru,  a  fírwyth  dy  dir,  a  fírwyth  dy 
anifail  di,  cynnydd  dy  wartheg,  a 
diadellau  dy  ddefaid. 

5  Bendigedig  fydd  dy  gawell  a'th 
2  does  di. 

6  ^Bendigedig^ÉZcZ^  di  yn  dy  ddy- 
fodiad  i  mewn,  a  bendigedig  yn  dy 
fynediad  aUan. 

7  Rhydd  yr  Arglwydd  dy  elynion 
a  ymgodant  i'th  erbyn  ^yn  Uadd- 
edig  o'th  flaen  di:  trwy  un  ffordd 
y  deuant  i'th  erbyn,  a  thr^^^  saith 
o  ffyrdd  y  ffoant  o'th  flaen. 

8  Yr  Arglwydd  a  orchymyn  fen- 
dith  arnat  ti,  yn  dy  ^drysordai,  ac  yn 


yr  hyn  611  y  dodech  dy  law  arno;  ac 
a'th  fendithia  yn  y  tir  y  mae  yr  Ar- 
glwydd dy  Dduw  yn  ei  roddi  i  ti. 

9  ^Yr  Arglwydd  a'th  gyfyd  di  yn 
bobl  sanctaidd  iddo  ei  hun,  megis 
y  tyngodd  wrthyt,  os  cedwi  orchy- 
mynion yr  Arglwydd  dy  Dduw,  a 
rhodio  yn  ei  ffyrdd  ef. 

10  A  holl  bobloedd  y  ddaear  a 
welant  fod  yn  dy  alw  di  ar  enw  yr 
Arglwydd,  ac  a  ofaant  rhagot. 

11  «A'r  Arglwydd  a'th  Iwydda 
di  ^mewn  daioni,  yn  fírwyth  dy 
fru,  ac  yn  ffi-wyth  dy  anifeiliaid,  ac 
yn  fírwyth  dy  ddaear,  yn  y  tir  a 
dyngodd  yr  Arglwydd  i'th  dadau 
ar  ei  roddi  i  ti. 

12  Yr  Arglwydd  a  egyr  ei  drysor 
daionus  i  ti,  sef  j  nefoedd,  i  roddi 
gwlaw  Hh  dir  di  yn  ei  amser,  ac  i 
fendigo  holl  waith  dy  law :  ^  a  thi  a 
roddi  echwyn  i  genhedloedd  lawer, 
ac  ni  cheisi  echwyn, 

13  A'r  Arglwydd  a'th  wna  di  ^yn 
ben,  ac  nid  yn  gynffon;  hefyd  ti  a 
fyddi  yn  uchaf  yn  unig,  ac  nid  yn 
isaf:  OS  gwrandewi  ar  orchymyn- 
ion yr  Arglwydd  dy  Dduw,  y  rhai 
yr  ydwyf  yn  eu  gorchymyn  i  ti  hedd- 
yw, ÎW  cadw,  ac  i'w  gwneuthur ; 

14  Ac  heb  gilio  o  honot  oddi  wrth 
yr  holl  eiriau  yr  wyf  fi  yn  eu  gor- 
chymyn i  chwi  heddyw,  i'r  tu  dehau 
neu  i'r  tu  aswy,  gan  fyned  ar  ol  duw- 
iau  dieithr,  i'w  gwasanaethu  hwynt. 

15  IF  A  bydd,  ^oni  wrandewi  ar 
lais  yr  Arglwydd  dy  Dduw,  gan 
gadw  a  gwneuthur  ei  holl  orchy- 
mynion ef  a'i  ddeddfau,  y  rhai  yi' 
ydwyf  yn  eu  gorchymyn  i  ti  hedd- 
yw; y  daw  arnat  yr  holl  feUdithion 
hyn,  ac  y'th  oddiweddant. 

16  M.QÚAìgQà\g  fyddi  di  yn  y  ddin- 
as,  a  melldigedig  yn  y  maes. 

17  Melldigedig  fydd  dy  gawell 
a'th  does  di. 

18  Melldigedig  fydd  ffi'wyth  dy 
fru,  a  flrwyth  dy  dir,  cynnydd  dy 
wartheg,  a  diadellau  dy  ddefaid. 

19  Melldigedig  fyddi  di  yn  dy 
ddyfodiad  i  mewn,  a  melldigedig 
yn  dy  fynediad  allan. 

20  Yr  Arglwydd  a  ddenfyn  arnat 
ti  felldith,  trallod,  a  cherydd,  yn  yr 
hyn  oil  y  dodech  dy  law  arno,  ^ac 
yn  yr  hyn  a  wnelych ;  nes  dy  ddin- 
ystrio  a'th  ddifetha  di  yn  gyflym; 
am  ddrygioni  dy  weithredoedd  yn 
y  rhai  y'm  gwrthodaist  L 

21  Yr  Arglwydd  a  wna  i  haint 
lynu  wrthyt,  nes  iddo  dy  ddifa  oddi 


Cyn 
CRIST 

1451. 


fExod.  19. 
5,6. 
pen.  7.  6. 


s  pen.  3a 

9,  &c. 
4  Nen, 

0  ddd. 


i»  pen.  15. 6. 


i  Ea.  9. 14, 
15. 


kLef.2G.14. 
Galar.2.17. 
Dan.  9. 11, 
13. 
Mai.  2.  2. 


5  Neil,  tw 
wneuthur. 


Méllditliion  am 


DEÜTERONOMIUM,  XXVIII. 


anufudd-dod. 


Cyn 

CRIST 

1451. 

iLef.  26.10. 

6  Neu, 
sijcìider. 
mAlcoB4.9. 


nLef.  26.19. 


o  ad.  7. 
pen.  32. 30. 
Ks.  30. 17. 


PJer.15.  4. 

a  24.  9. 

Ezec.  23. 

40. 
'?  Heb.  yn 

ivasgarj'a. 
1  Ps.  79.  2. 

Jer.  7.  33. 

a  16.  4. 

a  34.  20. 
8  fjyrro 

ymaìíìi. 
r  Exod.  9.  9. 

.a  15.  26. 
5 1  Sam.  5.6. 

Pe.  78.  CC. 


t  Job  5.  14. 
Es.  59. 10. 


u  Jer.  8. 10. 

î  Job  31.  8. 

Jer.  12.  i:i 

Amos  5.11. 

Seph.l.l.i. 
J  pen.  20.  6. 
9  Heb. 

chiiffredini 

hi;  íel 

pea.  20.  6. 


»  ad.  67. 


ar  y  tir  yr  ydwyt  ti  yn  myned  iddo 
i'w  feddiannu. 

22  ^  Yr  Arglwydd  a'tli  dery  â  dar- 
fodedigaeth,  ac  â  cliryd  poeth,  ac  â 
Uosgfa,  ac  â  gwres,  ac  â  ^clileddyf, 
ac  â  "diflanniad,  ac  â  mallder;  a 
hwy  a'th  ddilynant  nes  dy  ddifetha. 

23  ^  Dy  nefoedd  hefyd  y  rhai  sydd 
uwcli  dy  ben  a  fyddant  yn  bres,  a'r 
ddaear  yr  hon  sydd  oddi  tanat  yn 
haiarn. 

24  Yr  Arglwydd  a  rydd  yn  lie 
gwlaw  dy  ddaear,  Iwch  a  lludw : 
o'r  nefoedd  y  disgyn  arnat,  hyd 
oni'th  ddinystrier. 

25  °Yr  Arglwydd  a  wna  i  ti 
syrthio  o  flaen  dy  elynion :  trwy 
un  ffordd  yr  âi  di  yn  eu  herbyn 
hwynt,  a  thrwy  saith  o  íFyrdd  y 
fifoi  o'u  blaen  hwynt ;  a  thi  p  a  fyddi 
■^ar  wasgar  dros  lioU  deyrnasoedd 
y  ddaear. 

26  lA'th  gelain  a  fydd  bwyd  i  lioll 
ehediaid  y  nefoedd,  ac  i  anifeiliaid 
y  ddaear;  ac  ni  hydd  a'w  ^tarfo. 

27  Yr  Arglwydd  a'th  dery  di  â 
■"cliornwyd  yr  Aipht,  ac  â  *chhvyf 
y  marchogion,  ac  â  chrach,  ac  âg 
ysfa;  o'r  rhai  ni  ellir  dy  iachau. 

28  Yr  Arglwydd  a'th  dery  di  âg 
ynfydrwydd,  ac  a  dallineb,  ac  â 
syndod  calon. 

29  Byddi  lief  yd  *yn  ymbalfalu 
ganol  dydd  fel  yr  ymbalfalai  y  dall 
T^  1  tywyUwch ;  ac  ni  Iwyddi  yn 
dy  fíyrdd :  a  diau  y  byddi  orthrym- 
medig  ac  anrheithiedig  byth,  ac  ni 
hydd  ^'th  waredo. 

30 "Ti  a ymgredi  â  gwraig,  a  gwr  ar- 
all  a  gyd-orwedd  â hi:  ''ti  a  adeiledi 
dy,  ac  ni  thrigi  ynddo :  ^  ti  a  blenni 
winllan,  ac  ni  ^  chesgli  ei  fírwyth. 

31  Dy  ŷch  a  leddir  yn  dy  olwg,  ac 
ni  fwyttêi  o  hono  :  dy  asyn  a  ddyg- 
ir  trwy  drais  o  flaen  dy  wyneb,  ac 
ni  ddaw  adref  attat :  dy  ddefaid  a 
roddir  i'th  elynion,  ac  ni  bydd  i  ti 
achubydd. 

32  Dy  feibion  a'th  ferched  a  roddir 
i  bobl  eraill,  a'th  lygaid  yn  gweled, 
ac  yn  pallu  am  danynt  ar  hyd  y 
dydd ;  ac  ni  bydd  gallu  ar  dy  law. 

33  Ffrwyth  dy  dir  a'th  hoU  lafur  a 
fwytty  pobl  nid  adnabuost;  a  byddi 
yn  unig  orthrymmedig  a  drylliedig 
bob  amser: 

34  A  byddi  wallgofus,  '  gan  weled- 
igaeth  dy  lygaid  yr  hon  a  welych. 

35  Yr  Arglwydd  a'th  dery  di  â 
chornwyd  drygionus,  jn  y  gliniau, 
ac  yn  yr  esgeiriau,  yr  hwn  ni  ellir 


ei  iachau,  o  wadn  dy  droed  hyd  dy 
goryn. 

36  Yr  Arglwydd  a'th  ddwg  di, 
^a'th  frenhin  a  osodych  arnat,  at 
genedl  nid  adnabuost  ti  na'th  dad- 
au  di ;  a  gwasanaethi  ^  yno  dduw- 
iau  dieithr,  pren  a  maen. 

37  A  byddj  ''yn  syndod,  yn  ddi- 
areb,  ac  yn  watwargerdd,  ym  mhlith 
yr  hoU  bobloedd  y  rhai  yr  arwain 
yr  Arglwydd  di  attynt. 

38  "^Had  lawer  a  ddygi  allan  i'r 
maes,  ac  ychydig  a  gesgli :  o  her- 
wydd  y  locust  a'i  hysa. 

39  Gwinllannoedd  a  blenni,  ac  a 
goleddi ;  ond  gwin  nid  yfi,  ac  ni 
chesgli  y  grawnwin :  canys  pryfed 
a'u  bw^tty. 

40  Olew-'vvydd  a  fydd  i  ti  trwy 
dy  holl  derfynau,  ac  âg  olew  ni'th 
irir:  o  herwydd  dy  olew-wydden  a 
ddyhidla. 

41  Meibion  a  merched  a  genhedli, 
ac  ni  byddant  i  ti:  o  herwydd  hwy 
a  ant  i  gaethiwed. 

42  Dy  hoU  brennau  a  fírwythau 
dy  dir  a  ^ddifa  y  locust. 

43  Y  dieithr  a  fyddo  ja  dy  fysg 
a  ddring  arnat  yn  uchel  uchel;  a 
thi  a  ddisgyni  yn  isel  iscL 

44  Efe  a  fenthyccia  i  ti,  a  thi  ni 
fenthycci  iddo  ef:  ^efe  a  fydd  yn 
ben,  a  thi  a  fyddi  yn  gynffon. 

45  A'r  holl  felldithion  hyn  a  ddaw 
arnat,  ac  a'th  erlidiant,  ac  a'th  oddi- 
weddant,  hyd  oni'th  ddinystrier; 
am  na  wrandewaist  ar  lais  yr  Ar- 
glwydd dy  Dduw,  i  gadw  ei  or- 
chymynion  a'i  ddeddfau  ef,  y  rhai 
a  orchymynodd  efe  i  u. 

46  A  byddant  yn  ar^^ydd  ac  yn 
rhyfeddod  arnat  ti,  ac  ar  dy  had 
liyd  byth. 

47  Oblegid  na  Avasanaethaist  yr 
Arglwydd  dy  Ddu^  mewn  Ua- 
wenydd,  ac  mewn  hyfrydwch  calon, 
*  am  amldra  pob  dim : 

48  Am  hynny  y  gwasanaethi  di  dy 
elynion,  y  rhai  a  ddenfyn  yr  Ar- 
glwydd yn  dy  erbyn,  mewn  newyn, 
ac  mewn  syched,  ac  mewn  noethni, 
ac  mewn  eisieu  pob  dim ;  ac  efe  ^  a 
ddyry  iau  haiarn  ar  dy  wddf,  hyd 
oni  ddinystrio  efe  dydi. 

49  ^  Yr  Arglwydd  a  ddwg  i'th  er- 
byn genedl  o  bell,  sefo  eithafy  ddae- 
ar, 'mor  gyflym,  ag  yr  eheda  yr  eiyr, 
cenedl  yr  hon  ni  ^ddealli  ei  hiaith; 

50  Cenedl  * A\7neb-galed,  ''yr  hon 
ni  dderbyn  ^vyneb  yi"  henafgwr,  ac 
ni  bydd  raslawn  i'r  llangc. 


Cyn 

CRIST 

1451. 

a  2  Bren. 

17.  4,  5. 

a  24. 12. 

a  25.  7. 

2  Chron. 

33. 11. 
b  Jer.  10. 13. 
c  1  Bren. 

9.7. 

Jer.  24.  9. 

a  25.  9. 

Zech.  8. 13. 


d  Mic.  6. 15. 
Hag.  1.  6. 


2  Neu, 
feddianna. 


e  ad.  13. 
Galar.  1.  5. 


f  pen.  32.15. 


E  Jer.  28. 14. 


^  Jer.  5. 1Ö. 

a  6.  22. 

Luc  19. 43. 
I  Jer.  48.  40. 

a  49.  22. 

Galar.4.19. 

Hoe.  8. 1. 

3  Heb. 
xerandem. 

4  Heb. 
w'jneb- 
gref. 

k  Ep.  47.  6. 


Melldithion  am 


DEUTERONOMIÜM,  XXIX. 


anufadd-dod. 


Cyn 

CRIST 

1451. 


lLef.26.  29. 
2  Bren.  6. 
28,  29. 
Jer.  19.  9. 
Galar.  2. 
20.  a  4. 10. 


m  pen.  13. 6. 


OHeb. 

aU-gened- 

igaeth. 
a  Heb.  oddi 

rhwnq  ei 

thraed. 


n  pen.  7. 15. 


7  Heb. 

ddyrchafa. 

0  pen.  4.  27. 
►  pen.lO.iii 


51  A  hi  a  fwytty  ffrvvyth  dy  ani- 
feiliaid,  a  ffrwyth  dy  ddaear,  hyd 
oni'th  ddinystrier:  yr  lion  ni  ad  i 
ti  yd,  gwin,  nac  olew,  cynnydd  dy 
wartheg,  na  (Üadellau  dy  ddefaid, 
hyd  oni'th  ddifetho  di. 

52  A  hi  a  warchae  arnat  ti  yn  dy 
hoU  byrth,  hyd  oni  syi'thio  dy  uchel 
a'th  gedyrn  gaerau,  y  rhai  yr  ydwyt 
yn  ymddiried  ynddynt,  trwy  dy  hoU 
dir:  hi  a  warchae  hefyd  arnat  yn 
dy  holl  byrth,  o  fewn  dy  hoU  dir  yr 
hwn  a  roddodd  yr  Arglwydd  dy 
Dduw  i  ti. 

53  'Ffrwyth  dy  fru,  se/cig  dy  feib- 
ion  a'th  ferched,  y  rhai  a  roddodd 
yr  Arglwydd  dy  Dduw  i  ti,  a  fvvyt- 
têi  yn  y  gwarchae,  ac  yn  y  cyfyng- 
dra  a  ddwg  dy  elyn  arnat. 

54  Y  gwr  tyner  yn  dy  blith,  a'r 
moethus  iawn,  a  greulona  ei  lygad 
wrth  ei  frawd,  ac  wrth  ""wraig  ei 
iynwes,  ac  wrth  weddill  ei  feibion 
y  rhai  a  Aveddillodd  efe: 

55  Rhag  rhoddi  i  un  o  honynt  o 
gig  ei  feibion,  y  rhai  a  fwytty  efe; 
o  eisieu  gadaw  iddo  ddim  yn  y 
gwarchae  ac  yn  y  cyfyngdra,  a'r 
hwn  y  cyfynga  dy  elyn  arnat  o  fewn 
dy  holl  byrth, 

56  Y  wraig  dyner  a'r  foethus  yn 
dy  fysg,  yr  hon  ni  phrofodd  osod 
gwadn  ei  throed  ar  y  ddaear,  gan 
fwythau  a  thynerwch,  a  greulona 
ei  Uygad  wrth  wr  ei  mynwes,  ac 
wrth  ei  mab,  ac  wrth  ei  merch, 

57  Ac  wrth  ei  ^phlentyn  a  ddaw 
allan  *^o'i  chorph,  a'i  meibion  y  rhai 
a  blanta  hi:  canys  hi  a'u  bwytty 
hwynt  yn  ddirgel,  pan  ballo  pob 
dim  arall  yn  y  gwarchae  ac  yn  y 
cyfyngdra,  a'r  hwn  y  cyfynga  dy 
elyn  arnat  o  fewn  dy  byrth. 

58  Oni  chedwi  ar  wneuthur  holl 
eiriau  y  gyfraith  hon,  y  rhai  sydd 
ysgrifenedig  yn  y  Uyfr  hwn,  gan  ofiai 
yr  enw  gogoneddus  ac  ofiiadwy  hAvn, 
YR  ARGLWYDD  DY  DDUW; 

59  Yna  y  gwna  yr  Arglwydd  dy 
blaau  di  yn  rhyfedd,  a  phläau  dy 
had;  se/plaau  mawrion  a  pharhaus, 
a  chlefydau  drwg  a  pharhaus. 

60  Ac  efe  a  ddwg  arnat  holl  "giefyd- 
au  yr  Aipht,  y  rhai  yr  ofnaist  rhag- 
ddynt ;  a  glynant  wrthyt. 

61  lë,  pob  clefyd,  a  phob  pla,  yr 
hwn  nid  yw  ysgrifenedig  yn  llyfr  y 
gyfraith  hon,  a  "^  ddwg  yr  Arglwydd 
arnat,  hyd  oni'th  ddinystrier. 

62  Felly  chwi  °a  adewir  yn  ychydig 
bobl,  lie  yr  oeddych  fel  p  sêr  y  nef- 


oedd  o  liosowgrwydd ;  o  herwydd 
na  wrandewaist  ar  lais  yr  Ar- 
glwydd dy  Dduw. 

63  A  bydd,  megis  ag  y  llawenych- 
odd  yr  Arglwydd  ynocli  i  wneuth- 
ur daioni  i  chwi,  ac  i'ch  amlhâu; 
felly  "ly  llawenycha  yr  Arglwydd 
ynoch  i'ch  dinystrio,  ac  i'ch  difetha 
chwi:  a  diwreiddir  chwi  o'r  tir  yr 
wyt  yn  myned  iddo  i'w  feddiaunu. 

64  A'r  Arglwydd  '  a'th  wasgar  di 
ym  mhlith  yr  holl  bobloedd,  o'r  naill 
gwrr  i'r  ddaear  hyd  y  cwrr  arall  i'r 
ddaear:  a  thi  a  wasanaethi  yno 
dduwiau  dieithr,  y  rhai  nid  adnab- 
uost  ti  na'th  dadau ;  sef  preii  a 
maen. 

65  Ac  'ym  mhlith  y  cenhedloedd 
hyn  ni  orphwysi,  ac  ni  bydd  gor- 
phwysdra  i  wadn  dy  droed :  canys  yr 
Arglwydd  a  rydd  i  ti  yno  galou 
ofnus,  a  darfodedigaeth  llygaid,  a 
thristwch  meddwl. 

66  A'th  einioes  a  fydd  y'nghrog 
gyferbyn  â  thi;  a  thi  a  ofni  nos  a 
dydd,  ac  ni  byddi  sicr  o'th  einioes. 

67  '  Y  bore  y  dywedi,  0  na  ddeuai 
yr  hwyri  ac  yn  yr  hwyr  y  dywedi, 

0  na  ddeuai  y  bore!  o  achos  ofn 
dy  galon  gan  yr  hwn  yr  ofni,  a 
""rhag  gweledigaeth  dy  lygaid  yr 
hon  a  welych. 

68  A'r  Arglwydd  ""  a'th  ddychwel 
di  i'r  Aipht,  mewn  Uongau,  ar  hyd 
y  ffordd  y  dywedais  wrthyt,  ^na 
chwanegit  ei  gweled  mwy :  a  chwi  a 
ymwerthwch  yno  i'ch  gelynion  yn 
gaeth-weision  ac  yn  gaeth-forwyu- 
ion,  ac  ni  hydd  d^ch  pryno. 

PENNOD  XXIX. 

1  Moses  yn  annog  y  hobl  i  ufudd-dod,  trwy  gofio 
y  gweithredoedd  a  welsent.  10  Gosod  pawb 
ger  bron  yr  Arglioydd,  i  fyned  dan  ei  gyf- 
ammod  ef.  18  Y  mawr  ddigofaint  ar  y  neb 
a  ymfendithio  yn  ei  amviredd,  29  I  Dduw 
y  per  til  yn  pethau  dir  gel. 

DYMA  eiriau  y  cyfammod  a 
orchymynodd  yr  Arglwydd 
wrth  Moses  ei  wneuthur  â  meibion 
Israel,  yn  nhir  Moab,  heb  law  ^y 
cyfammod  a  ammododd  efe  â  hwynt 
yn  Horeb. 

2  1Í  A  Moses  a  alwodd  ar  holl  Is- 
rael, ac  a  ddywedodd  wrthynt,  ''Chwi 
a  welsoch  yr  hyn  oil  a  wnaeth  yr 
Arglwydd  o  flaen  eich  llygaid  ch\yi 
yn  nhir  yr  Aipht,  i  Pharaoh,  ac  i'w 
holl  weision,  ac  i'w  holl  dir ; 

3  *=  Y  profedigaethau  mawrion  a 
welodd  eich  llygaid,  yr  arwyddion 
a'r  rhyfeddodau  mawrion  hynny : 

4  Ond  ^  ni  roddodd  yr  Arglwydd 


Cyn 

CRIST 

1451. 


">Diar.l.2G. 
Es.  1.  24. 


rLef.26.33. 
Neh.  1.  8. 
Jer.  IG.  13. 


î  Jer.  44. 12. 
Hos.  8.  1.3. 
a  9.  3. 

7  pen.  17. 16. 


»  pen.  5. 
2,3. 


b  Exod.  19. 
i. 


c  pen.  4.34. 

ÍI  7. 19. 
d  Edrvch 

Es.  63.  17. 

Joan  8.  43. 

Eph.  4,  18. 

2  Thess.  2. 

11,  12. 


Israel  yn  myned 


DEUTERONOMIUM,  XXIX 


dan  gyfammod. 


Cyn 

CEIST 

1451. 


e  pen.  8. 4. 


f  Num.  21. 
23,33. 
lien.  2.  32. 
a  3.  1. 


i  Num.  32. 
33. 

pen.  3. 12 
13. 

t  pen.  4.  6. 
Jos.  1.  7. 
lBren.2.3. 


'  Edrych 
Jos.  9.  21, 
23,  27. 

2  dynnwr. 


k  Edrych 
Act.  2.  39. 
1  Cor.  7.14. 


3  Heb.  <OTO- 
dduwiau. 


i  chwi  galon  i  wybod,  na  llygaid  i 
weled,  na  chlustiau  i  glywed,  hyd  y 
dydd  hwn. 

5  Arweiniais  chwi  hefyd  yn  yr 
anialwch  ddeugain  mlynedd:  *ni 
heneiddiodd  eich  dillad  am  danoch, 
ac  ni  heneiddiodd  dy  esgid  am  dj 
droed 

6  Bara  ni  fwyttasoch,  a  gwin  neu 
ddiod  gref  nid  yfasoch :  fel  y  gwyb- 
yddech  mai  myi&  yw  yr  Akglwydd 
eich  Duw  chwL 

7  A  daethoch  hyd  y  lie  hwn:  yna 
daeth  allan  ^  Sehon  brenliin  Hesbon, 
ac  Og  brenhin  Basan,  i'n  cyfarfod 
mewn  rhyfel;  a  ni  a'u  Uaddasom 
hwynt: 

8  Ac  a  ddygasom  eu  tir  hwynt, 
ac  ^a'i  rhoisom  yn  etifeddiaeth  i'r 
Reubeniaid,  ac  i'r  Gadiaid,  ac  i 
banner  llAvyth  Manasseh. 

9  "^Cedwch  gan  hynny  eiriau  y  cyf- 
ammod  hwn,  a  gwnewch  hwynt: 
fel  y  llwyddoch  ym  mhob  peth  a 
wneloch. 

10  IT  Yr  ydych  chwi  oil  yn  sefyU 
heddy  w  ger  bron  yr  Arglwydd  eich 
Duw;  pennaethiaid  eich  llwythau, 
eich  henuriaid,  a'ch  swyddogion,  a 
holl  wŷr  Israel, 

11  Eich  plant,  eich  gwragedd,  a'th 
ddieithr-ddyn  yr  hwn  sydd  o  fewn 
dy  wersyll,  o  *  gymmynydd  dy  goed 
hyd  ^  wehynnydd  dy  ddAẂ : 

12  I  fyned  o  honot  dan  gyfammod 
yr  Arglwydd  dy  Dduw,  a  than  ei 
gynghrair  ef,  yr  hwn  y  mae  yr  Ar- 
glwydd dy  Dduw  yn  ei  wneuthur 
â  thi  heddyw : 

13  I'th  sicrhâu  heddyw  yn  bobl 
iddo  ei  hun,  ac  i  fod  o  hono  yntau  yn 
Dduw  i  ti,  megis  y  Uefarodd  wrthyt, 
ac  fel  y  tyngodd  wrth  dy  dadau,  wrth 
Abraham,  wrth  Isaac,  ac  wTth  Jacob. 

14  Ac  nid  â  chwi  yn  unig  yr  ydwyf 
fi  yn  gwneuthur  y  cyfammod  hwn, 
a'r  cynghrair  yma; 

15  Ond  a'r  hw7i  sydd  yma  gyd  â 
ni  yn  sefyU  heddyw  ger  bron  yr 
Arglwydd  ein  Duw,  ac  ^elv  hwn 
nid  yw  yma  gyd  â  ni  heddyw : 

16  (Canys  chwi  a  wyddoch  y  modd 
y  trigasom  ni  yn  nhir  yr  Aipht,  a'r 
modd  y  daethom  trwy  ganol  y  cen- 
hedloedd  y  rhai  y  daethoch  trwy- 
ddynt; 

17  A  chwi  a  welsoch  eu  ffieidd-dra 
hwynt  a'u  ^  heilun-dduwiau,  pren  a 
maen,  arian  ac  aur,  y  rhai  oedd  yn 
eu  mysg  hwynt :) 

18  Rhag  bod  yn  eich  mysg  wr,  neu 


wraig,  neu  deulu,  neu  Iwyth,  yr  hwn 
y  try  ei  galon  heddyw  oddi  wrth  yr 
Arglwydd  ein  Duw,  i  fyned  i  was- 
anaethu  duwiau  y  cenhedloedd  hyn; 
'  rhag  bod  yn  eich  mysg  wreiddyn  yn 
dwjn  *  gwenwyn  a  wermod : 

19  A  bod,  pan  glywo  efe  eiriau  y 
feUdith  hon,  ymfendithio  o  hono  yn 
ei  galon  ei  hun,  gan  ddywedyd, 
Heddwch  fydd  i  mi,  er  i  mi  rodio 
™  y'nghyndynrwydd  fy  nghalon,  i 
chwanegu  ^meddwdod  at  syched: 

20  "  M  fyn  jT  Arglwydd  faddeu 
iddo ;  canys  yna  y  myga  digUonedd 
yr  Arglwydd  a'i  eiddigedd  yn  er- 
byn  y  gwr  hwnnw,  a'r  holl  felldith- 
ion  sydd  ysgrifenedig  yn  y  llyfr  hwn 
a  orwedd  arno  ef,  a'r  Arglwydd  "a 
ddilea  ei  enw  ef  oddi  tan  y  nefoedd. 

21  A'r  Arglwydd  p  a'i  neilldua  ef 
oddi  wrth  hoU  Iwythau  Israel,  i  gael 
drwg,  yn  ol  holl  feUdithion  y  cyfam- 
mod a  ysgrifenwyd  yn  Uyfr  y  gyf- 
raith  hon. 

22  A  dywed  y  genhedlaeth  a  ddaw 
ar  ol,  se/  eich  plant  chwi,  y  rhai  a 
godant  ar  eich  ol  chwi,  a'r  dieithr  yr 
hwn  a  ddaw  o  wlad  bell,  pan  wel- 
ont  bläau  y  wlad  hon,  a'i  chlefydau, 
trwy  y  rhai  y  mae  yr  Arglwydd 
yn  ei  chlwyfo  hi; 

23  A'i  thir  wedi  ei  losgi  oil  gan 
frwmstan  a  halen,  na  heuir  ef,  ac  na 
flaen-dardda,  ac  na  ddaw  i  fynu  un 
Uysieuyn  ynddo,  ^  fel  dinystr  Sodom 
a  Gomorrah,  Admah  a  Seboim,  y 
rhai  a  ddinystriodd  yr  Arglwydd 
yn  ei  lid  a'i  ddigofaint : 

24  lë,  yr  holl  genhedloedd  a  ddy- 
wedant,  ''Paham  y  gwnaeth  yr  Ar- 
glwydd fel  hyn  i'r  tir  hwn?  pa 
ddigter  yw  y  digofaint  mawr  hwn? 

25  Yna  y  dywedir,  Am  wrthod 
o  honynt  gyfammod  Arglwydd 
Dduw  eu  tadau,  yr  hwn  a  ammod- 
odd  efe  â  hwynt  pan  ddug  efe 
hwynt  allan  o  dir  jr  Aipht. 

26  Canys  aethant  a  gwasanaethas- 
ant  dduwiau  dieithr,  ac  ymgrymmas- 
ant  iddynt ;  se/ duwiau  nid  adwaen- 
ent  hwy,  ac  ni  ^  roddasai  efe  iddynt 

27  Am  hynny  yr  ennynodd  dig- 
Uonedd yr  Arglwttdd  yn  erbyn  y 
wlad  hon,  i  ddwyn  ami  bob  meU- 
dith  a'i'  y  sydd  ysgrifenedig  yn  y 
llyfr  hwn. 

28  A'r  Arglwydd  a'u  dinystriodd 
hwynt  o'u  tir  mewn  digofaint,  ac 
mewn  digter,  ac  mewn  Hid  ma^vr, 
ac  a'u  gyrrodd  hwynt  i  wlad  arall, 
megis  y  givelir  heddyw. 


Cyn 

CEIST 

1451. 


1  Heb.  12. 15. 

4  Heb. 
qwentoyn- 
uys,  neu, 
hustl, 
Heb.  roth. 


n»  Num.  15. 

39. 
5  Heb.  y 

meddw  at 

y  sychedig. 
n  Ezec  14. 

7.8. 


o  pen.  9. 14. 


P  Matt.  24. 
51. 


<3  Gen.  19. 
24,25. 


"  1  Bren. 
0.  8. 
Jer.  22. 8. 


<!  TIeb. 
ramiasai, 
neu,  yr 
hien  ni 
roisai  idd- 
ynt ran. 


Daioni  i'r  edifeiriol. 


DEUTERONOMIUM,  XXX. 


Angau  ac  einioes. 


Cyn 
CRIST 

1451. 


iLef.26.40. 


bPs.10G.45. 
a  126.  L 
Jer.  32. 37. 


c  Pb.  147.  2. 


epen.l0.1G. 
.ler.32.  39. 
Ezec.  IL 
ig.a36.2G. 


rpon.28.11. 


e  Jer.  32. 41. 


29  Y  dirgeledigaethau  sydd  eiddo 
yr  Arglwydd  ein  Duw,  a'r  pethau 
amlwg  a  roddwyd  i  ni,  ac  i'n  plant 
hyd  byth ;  fel  y  gwnelom  hoU  eiriau 
y  gyfraith  hoii. 

PENNOD  XXX. 

1  Adäaw  trugareddau  mawr  i'r  edifeiriol.  1 1 
Bod  y  gorchymyn  yn  er/lur.  15  Gosod  angau 
ac  einioes  o  flaen  y  boil. 

A^PHANddelo  yr  hoU  bethau  hyn 
.  amat,  se/y  fenditli  a'r  felldith, 
y  rhai  a  roddais  o'th  flaen,  ac  adgof- 
io  o  honot  hwynt  ym  mysg  yr  holl 
genhedloedd  y  rhai  y'th  yrrodd  yr 
Arglwydd  dy  Dduw  di  attynt; 

2  A  dychwelyd  o  honot  at  yr  Ar- 
glwydd dy  Dduw,  a  gwrandaw 
ar  ei  lais  ef,  yn  ol  yr  hyn  oil  yr 
ydw3^  yn  ei  orchymyn  i  ti  heddyw, 
ti  a'th  blant,  â'th  hoU  galon,  ac  â'th 
holl  enaid: 

3  ^Yna  y  dychwel  yr  Arglwydd 
dy  Dduw  dy  gaethiwed,  ac  y  cym- 
mer  drugaredd  arnat,  ac  y  try,  ac 
•^  a'th  gasgl  o  fysg  yr  holl  bobloedd 
lie  y'th  wasgaro  yr  Arglwydd  dy 
Dduw  di. 

4  "^Pe  y'th  wthid  i  eithaf  y  nef- 
oedd,  oddi  yno  y'th  gasglai  yi'  Ar- 
glwydd dy  Dduw,  ac  oddi  yno 
y'th  gymmerai 

5  A'r  Arglwydd  dy  Dduw  a'th 
ddwg  i'r  tir  a  feddiannodd  dy  dad- 
au,  a  thithau  a'i  meddienni :  ac  efe 
a  fydd  dda  wrthyt,  ac  a'th  wna  yn 
amlach  na'th  dadau. 

6  A'r  *  Arglwydd  dy  Dduw  a  en- 
waeda  dy  galon,  a  chalon  dy  had, 
i  gam  yr  Arglwydd  dy  Dduw  a'th 
holl  galon,  ac  a'th  holl  enaid,  er 
niAvyn  cael  o  honot  fyw, 

7  A'r  Arglwydd  dy  Dduw  a  rydd 
yr  holl  felldithion  hjn  ar  dy  elyn- 
ion,  ac  ar  dy  gaseion,  y  rhai  a'th 
erlidiant  di. 

8  Tithau  a  ddychweli,  ac  a  wran- 
dewi  ar  lais  yr  Arglwydd,  ac  a 
wnei  ei  holl  orchymynion  ef,  y  rhai 
yr  ydwyf  yn  eu  gorchymyn  i  ti 
heddyw. 

9  'A'r  Arglwydd  dy  Dduw  a  ^vna 
i  ti  Iwyddo  yn  holl  waith  dy  law,  yn 
ffrwyth  dy  fru,  ac  yn  fírwyth  dy  ani- 
feiliaid,  ac  yn  fírwyth  dy  dir,  er 
daioni:  canys  try  yr  Arglwydd  i 
^lawenychu  ynot,  i  wneuthur  daioni 
i  ti,  fel  y  llawenychodd  yn  dy  dadau; 

10  Os  g^^Tandewi  ar  lais  yr  Ar- 
glwydd dy  Dduw,  i  gadw  ei  orchy- 
mynion ef  a'i  ddeddfau  «/  rhai  sydd 
ysgrifenedig  yn  llyfr  y  gyfraith  hon ; 


OS  dychweli  at  yr  Arglwydd  dy 
Dduw  a'th  holl  galon,  ac  a'th  holl 
enaid. 

11  HO  herwydd  y  gorchymyn 
yma,  yr  ydwyf  yn  ei  orchymyn  i  ti 
heddyw,  ''nid  yw  guddiedig  oddi 
wrthyt,  ac  nid  yw  belL 

12  'Nid  yn  y  nefoedd  y  mae,  1 
ddywedyd  o  honot,  Pwy  a  ddring 
drosom  i'r  nefoedd,  ac  a'i  dwg  i  ni, 
fel  y  clywom,  ac  y  gwnelom  ef  ? 

13  Ac  nid  o'r  tu  hwnt  i'r  mor  y 
mae,  i  ddywedyd  o  honot,  Pwy  a 
dramwya  drosom  ni  i'r  tu  hwnt  i'r 
mor,  ac  a'i  dwg  ef  i  ni,  fel  y  clywom, 
ac  y  gwnelom  ef  ? 

14  Canys  y  gair  sydd  agos  iawn 
attat,  yn  dy  enau,  ac  yn  dy  galon, 
i'w  wneuthur  ef. 

15  IT  Wele,  ^  rhoddais  o'th  flaen 
heddyw  einioes  a  daioni,  ac  angau 
a  drygioni: 

16  Lie  yr  ydwyf  fl  yn  gorchymyn  i 
ti  heddyw  garu  yr  Arglwydd  dy 
Dduw,  i  rodio  yn  ei  flyrdd  ef,  ac  i 
gadw  ei  orchymynion,  a'i  ddeddfau, 
a'i  farnedigaethau  ef ;  fel  y  byddech 
fyw,  ac  y'th  amlhâer,  ac  y'thfendithio 
yr  Arglwydd  dy  Dduw  yn  y  tir  yr 
wyt  ti  yn  myned  iddo  i'w  feddiannu. 

17  Ond  OS  try  dy  galon  ymaith,  fel 
na  wrandawech,  a'th  yrru  i  ymgrym- 
mu  i  dduwiau  dieithr,  a'u  gsvasan- 
aethu  hwynt; 

18  Yr  wyf  yn  mynegi  i  chwi  hedd- 
yw, y  difethir  chwi  yn  ddiau,  ac  nad 
estynwch  ddyddiau  yn  y  tir  jr  ydwyt 
yn  myned  dros  yr  lorddonen  i  fyn- 
ed  i  mewn  iddo  i'w  berchennogi. 

19  ^  Galw  yr  wyf  yn  dyst  i'th  erbyn 
heddyw  y  nefoedd  a'r  ddaear,  ""roddi 

0  honof  o'th  flaen  di  einioes  ac 
angau,  bendith  a  melldith:  dewis 
dithau  yr  einioes,  fel  y  byddych 
iyw,  ti  a'th  had; 

20  I  garu  o  honot  yr  Arglwydd 
dy  Dduw,  a  gwrandaw  ar  ei  lais  ef, 
a  glynu  wrtho,  (canys  efe  yw  dy 
einioes  di,  ac  estyniad  dy  ddyddiau,) 
fel  y  trigech  yn  y  tir  a  dyngodd  yr 
Arglwydd  wrth  dy  dadau,  wrth 
Abraham,  wrth  Isaac,  ac  wrth  Ja- 
cob, ar  ei  roddi  iddynt. 

PENNOD  XXXI. 

1  Moses  yn  rhoi  cysur  yn  y  hohl,  7  ac  yn  Josua, : 
9  yn  rhoddi  y  gyfraith  i'r  offeiriaid,  i'w 
darUen  ar  y  seithfed  flwyddyn  i'r  bobl.  14 
Duw  yn  rhoddi  siars  ar  Josua,  19  a  chân  i 
dystiolaethu  yn  erbyn  y  bobl.  24  Moses  yn 
gorchymyn  llyfr  y  gyfraith  i'r  Lefiaid  i'w 
gadw.  28  Moses  yn  rliybuddio  y  bobl  o'u 
hanufudd-dod  i  Dduw,  wedi  eifarwolaeth  ef. 


Cyn 

CRIST 

1451. 


h  Eb.  45. 19. 


1  Rhuf.  10. 
6,  &C. 


k  iid.  IX 
pen.  11.  26. 


1  pen.  4.  26. 
™  ad.  15. 


Moses  yii  cysuro 


DEÜTERONOMIÜM,  XXXI. 


y  hohl  a  Josua. 


Cyn 

CRIST 

1451. 

tt  pen.  34. 7. 


b  Num.  20. 
12.a27.1;i. 
pen.  3.  27. 


c  Num.  27. 

!    21. 


[  J  Num.  21. 
24, 33. 


pen.  7.  2. 


rjos.  1.  5. 
Heb.  13. 5. 


6  Jos.  L  9. 


!>  pen.  15. 1. 


1  .ToB.  8.  34, 

Neh.  8. 1, 
2,  3,  &o. 


A  MOSES  a  aeth  ac  a  lefarodd  y 
geiriau  hyn  wrth  holl  Israel ; 

2  Ac  a  ddywedodd  wrthynt,  ^  Mab 
chwe  ugain  mlynedd  ydwyf  fi  hedd- 
yw;  ni  allaf  mwy  fyued  allan,  a 
dyfod  i  mewn:  yr  Aeglwydd  hef- 
yd  a  ddywedodd  wi'tîiyf,  ^Ni  chei 
íyned  dros  yr  lorddouen  hon. 

3  Yr  Arglwydd  dy  Dduw  sydd 
yn  myned  drosodd  o'th  flaen  di ;  efe 
a  ddinystria  y  cenhedloedd  hyn  o'th 
flaen,  a  thi  a'u  meddienni  hwynt: 
Josua  hefyd,  efe  a  â  drosodd  o'th 
flaen,  '^fel  y  llefarodd  yr  Aeglwydd. 

4  A'r  AÌÉiGLWYDD  a  wna  iddynt 
•^fel  y  gwnaeth  i  Sehon  ac  i  Og, 
brenhinoedd  yr  Amoriaid,  ac  i'w  tir 
hwynt,  y  rhai  a  ddinystriodd  efe. 

5  A  rhydd  *  yr  Arglwydd  hwynt 
o'ch  blaen  chwi ;  gwnewch  chwithaii 
iddynt  hwy  yn  ol  yr  holl  orchymyn- 
ion  a  orchymynais  i  chwi. 

6  Ymgryfhêwch,  ac  ymnerthwch; 
nac  ofnwch,  ac  na  ddychrynwch 
rhagddynt :  canys  yr  Arglwydd  dy 
Dduw  sydd  yn  myned  gyd  â  thi; 
^ni'th  edy,  ac  ni'th  wrthyd. 

7 1Í  A  Moses  a  alwodd  ar  Josua,  ac 
a  ddywedodd  wrtho  y'ngolwg  holl 
Israel,  Ymgadarnhâ,  ac  yninertha: 
canys  ti  a  âi  gyd  a'r  bobl  yma  i'r  tir 
a  dyngodd  yr  Arglwydd  wi*th  eu 
tadau  liwynt  ar  ei  roddi  iddynt ;  a  thi 
a'i  rhenni  yn  etifeddiaeth  iddynt. 

8  A'r  Arglwydd  hefyd  sydd  yn 
myned  o'th  flaen  di;  efe  a  fydd  gyd 
â  thi;  ni'th  edy,  ac  ni'th  wrthyd: 
^nac  oiha,  ac  na  Iwfi'hâ. 

9  H  A  Moses  a  ysgi-ifenodd  y  gyf- 
raith  hon,  ac  a'i  rhoddes  at  yr  off- 
eiriaid  meibion  Lefi,  y  rhai  a  ddyg- 
ent  arch  cyfammod  yr  Arglwydd, 
ac  at  holl  henuriaid  Israel 

10  A  Moses  a  orchymynodd  idd- 
ynt, gan  ddywedyd,  Yn  ol  poh 
saith  mlynedd,  ar  yr  amser  nod- 
edig,  ar  ^flwyddyu  y  goUyngdod, 
ar  wyl  y  pebyll, 

11  Pan  ddelo  holl  Israel  i  ym- 
ddangos  ger  bron  yr  Arglwydd 
dy  Dduw,  yn  y  He  a  ddewiso  efe ; 
'y  darlleni  y  gyfraith  hon  o  flaen 
holl  Israel,  Ue  y  clywant. 

12  Cynnull  y  bobl  ynghyd,  y  gwŷr, 
y  gwragedd,  a'r  plant,  a'r  dieithr- 
ddyn  afyddo  o  fe^vn  dy  byrth;  fel 
y  gwrandawont,  ac  fel  y  dysgont,  ac 
yr  ofnont  yi*  Arglwydd  eich  Duw, 
ac  yr  edrychont  am  wneuthur  holl 
eiriau  y  gyfraith  hon ; 

13  Ac  y  byddo  i'w  plant,  y  rhai 


ni  wybuant  ddim,  glywed  a  dysgu 
ofni  yr  Arglwydd  eich  Duw,  yr 
holl  ddyddiau  y  byddoch  fyw  yn  y 
tir  yr  ydych  yn  myned  iddo  dros 
yr  lorddonen  i'w  feddiannu. 

14  IT  A  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  Wele,  nesaodd  y  dydd- 
iau  i  ti  i  farw :  galw  Josua,  a  sefwch 
ger  bron  ym  mhabell  y  cyfarfod,  fel 
^y  rhoddwyf  orchymynion  iddo  ef 
Yna  yr  aeth  Moses  a  Josua,  ac  a  safas- 
ant  ger  bron  ym  mhabell  y  cyfarfod. 

IS^A'r  Arglwydd  a  ymddangos- 
odd  yn  y  babell  mewn  colofn  gwm- 
mwl :  a'r  goloih  gwmmwl  a  safodd 
ar  ddrws  y  babell. 

16  IT  A  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrth  Moses,  Wele,  ti  a  -  orweddi  gyd 
â'th  dadau ;  a'r  bobl  yma  a  gyfyd,  ac 
a  butteiniant  ar  ol  duwiau  dieithr- 
iaid  y  tir  y  maent  yn  myned  i  mewn 
iddo,  ac  a'm  gwrthyd  i,  ac  a  dyrr  fy 
nghyfammod  a  wneuthum  âg  ef. 

17  A'm  dig  a  ennyn  yn  jeu  herbyn 
y  dydd  hwnnw ;  a  mi  a'u  gwrthodaf 
hwynt,  ac  ™  a  guddiaf  fy  wyneb  oddi 
wrthynt;  a  bwyttêir  ef,  a  drygau 
lawer  a  chyfyngderau  ^  a  ddigwydd- 
ant  iddo  ef ;  a'r  dydd  hwnnw  y  dy- 
wed  efe,  "  Onid  am  nad  yiv  yr  Ar- 
glwydd yn  fy  mysg  y  digwyddodd 
y  drwg  hwn  i  mi  ? 

18  Canys  myfi  gan  guddio  a  gudd- 
iaf fy  wyneb  y  dydd  hwnnw,  am  yr 
holl  ddrygioni  a  wnaeth  efe,  pan 
drodd  at  dduwiau  dieithr. 

19  Ysgrifenwch  yr  awr  hon  gan 
hynny  i  chwi  y  gan  hon :  dysg  hi 
hefyd  i  feibion  Israel,  a  gosod  hi 
yn  eu  genau  hwynt;  fel  y  byddo 
y  gan  hon  yn  dyst  i  mi  yn  erbyn 
meibion  Israel. 

20  Canys  dygaf  ef  i  dir  yn  Uifeirio 
o  laeth  a  mel,  yr  hwn  a  addewais 
tr^vy  Iw  i'w  dadau  ef ;  fel  y  bwyttao, 
ac  y  digouer,  ac  yr  elo  yn  fras :  ond 
efe  a  dry  at  dduwiau  dieithr,  ac  a'u 
gwasanaetha  hwynt,  ac  a'm  dirmyga 
i,  ac  a  ddiddymma  fy  nghyfammod. 

21  Yna,  pan  ddigwyddo  iddo 
ddrygaii  lawer  a  chyfyngderau,  y 
bydd  i'r  gan  hon  dystiolaethu  yn 
dyst  yn  ei  wyneb  ef:  canys  nid 
anghofir  hi  o  enau  ei  had  ef:  o 
herwydd  mi  a  adwaen  ei  fwriad  °y 
mae  efe  yn  ei  ^amcanu  heddyw, 
cyn  dwyn  o  honof  fi  ef  i'r  tir  a 
addewais  trwy  Iw. 

22  1  A  Moses  a  ysgrifenodd  y 
gan  hon  ar  y  dydd  hwnnw,  ac  a'i 
dysgodd  hi  i  feibion  Israel. 


Cyn 
CRIST 

1451. 


k  Num.  27. 
19. 


1  Exod.  33. 


2Neu, 
aysgu 

2  Sam.  7. 
12. 


m  pen.  32. 
20. 
Pa.  104.  29. 

3  Heb. 
a'u  caijf 
hwynt. 

n  Barn.  6. 
13. 


0  Amos  5. 

25,26. 
4  Heb. 

wneuthur. 


Can  Moses. 


DEUTERONOMIUM,  XXXII. 


Can  Moses. 


Cyn 

OEIST 

1451. 

F  Jos.  1.  6. 


1  Edrych 
2  Bren. 
22.8. 


r  pen.  32. 1. 


•  pen.  32. 6. 


» Gen.  49.1. 


»  pen.  4.  26. 

a  30. 19. 

Pb.  50.  4 

Ks,  1.  2. 

Jer.2.12. 

8  6.  19. 
b  Ks.  55. 10, 

11. 

1  Cur.  3. 6, 

7,8. 
»  2  Sum.  23. 

Pfl.  13. 2, 

46. 

Hub.  1. 12. 

d  2  Sam.  22. 
31. 

•J..b34.10. 

SNeu, 
Ymli/<jr- 
ounnt:  eu 
biii  niil  bai 
eifeibion 
efydyw; 
cenhedl- 
aeth  uiirog 
a  throj'aut 
ydynt. 


23  Efe  a  orchymynodd  hefyd  i 
Josua  fab  Nun,  ac  a  ddywedodd, 
PYmgryfhâ,  ac  ymnertha:  caiiys  ti 
a  arweini  feibion  Israel  i'r  tir  a 
addewais  iddynt  trwy  Iw:  a  mi  a 
fyddaf  gyd  â  tlii. 

24  TT  A  phan  ddarfii  i  Moses  ysgrif- 
enu  geiriau  y  gyfraith  hon  ar  lyfr, 
hyd  eu  diwedd  hwynt ; 

25  Yna  y  gorchymynodd  Moses 
i'r  Lefiaid  y  rliai  oedd  yii  dwyn 
arch  cyfammod  yr  Arglwydd,  gan 
ddywedyd, 

26  iCymmerwch  lyfr  y  gyfi*aitli 
lion,  a  gosodwch  ef  ar  ystlys  arch 
cyfammod  yr  Arglwydd  eicli  Duw; 
fel  y  byddo  yno  yn  dyst  i  th  erbyn. 

27  Canys  mi  a  adwaen  dy  wrth- 
nysigrwydd,  a'th  wàr-galedrwydd : 
wele,  a  myfi  etto  yn  fyw  gyd  â  chwi 
heddyw,  gwi'thryfelgar  yn  erbyn  yr 
Arglwydd  fuoch ;  a  pha  faint  m^vy 
y  hyddivch  wedi  fy  marw  ? 

28  Cesglwch  attaf  hoU  henuriaid 
eich  Uwythau,  a'cli  swyddogion :  fel 
y  Uefarwyf  y  geiriau  hyn  He  y  clyw- 
ont  hwy,  'ac  y  cymmerwyf  y  nef- 
oedd  a'r  ddaear  yn  dystion  yn  eu 
herbyn  hwy. 

29  ^  Canys  mi  a  wn,  Avedi  fy  marw, 
gan  lygru  yr  ymlygrwch,  ac  y  cil- 
iwch  o'r  ffordd  a  orchymynais  i 
chwi ;  ac  y  digwydda  i  chwi  ddrwg 
*yn  y  dyddiau  diweddaf;  am  y 
gwnewch  ddrygioni  y'ngolwg  yr  Ar- 
glwydd, i'w  ddigio  ef  â  gweithred- 
ocdd  eich  dwylaw. 

30  A  Uefarodd  Moses  He  y  clybu 
hoU  gynnulleidfa  Israel  eiriau  y  gan 
hoU,  hyd  eu  diwedd  h^vynt. 

PENNOD  XXXII. 

1  Can  Moses,  yr  hon  sydd  yn  gosod  allan  dru- 
garedd  Duw,  a'i  dd'ial.  46  Moses  yn  annog 
y  hobl  i  ysfyried  y  gan.  48  Duw  yn  ei  anfon 
e/  i  fynydd  Nebo,  i  weled  y  wlad,  ac  i  farw. 

^/S  WRANDEWCH,  y  nefoedd,  a 
VT  llefaraf ;  a  chlywed  y  ddaear 
eiriau  fy  ngenau, 

2  *•  Fy  athrawiaeth  a  ddefnyna  fel 
gwlaw:  iy  ymadrodd  a  ddifera  fel 
gwlith ;  fel  gwlith-wlaw  ar  îr-wellt, 
ac  fel  cawodydd  ar  laswellt. 

3  Canys  enw  yr  Arglwydd  a  gy- 
hoeddaf  fi :  rhoddwch  fawredd  i'n 
Duwni. 

4  E/e  yw  '^j  Graig ;  ^perffaith  yw 
ei  weithred;  canys  ei  hoU  flyrdd 
ydynt  farn :  *  Duw  gwirionedd,  a 
heb  anwiredd,  cyfiawn  ac  uniaAvn 
yw  efe. 

5  2  Y  genhedlaeth  ŵyrog  a  throfaus 


a  ymlygrodd  yn  ei  erbyn  trwy  eu 
bai,  heb  fod  yn  blant  iddo  ef 

6  Ai  hyn  a  delwch  i'r  Arglwydd, 
bobl  ynfyd  ac  anghall  ?  onid  efe  yw 
dy  dad  a'th  brynwr?  onid  efe  a'th 
wnaeth,  ac  a'th  sicrhaodd? 

7  1Í  Cofia  y  dyddiau  gynt;  ys- 
tyriwch  flynyddoedd  cenhedlaeth  a 
chenhedlaeth :  gofyn  i'th  dad,  ac 
efe  a  fynega  i  ti ;  i'th  henuriaid,  a 
h^vy  a  ddywedant  wrthyt. 

8  Pan  ^gyfrannodd  y  Goruchaf 
etifeddiaeth  y  cenhedloedd,  pan 
neillduodd  efe  feibion  Adda,  y  go- 
sododd  efe  derfynau  y  bobloedd 
yn  ol  rhifedi  meibion  Israel. 

9  Canys  ^rhan  yr  Arglwydd  yw 
ei  bobl;  Jacob  yw  ^rhan  ei  etifedd- 
iaeth ef. 

10  Efe  a'i  cafodd  ef  ^  mewn  tir 
anial,  ac  mewn  diffaethwch  gwag 
erchyll:  ^arweiniodd  ef  o  amgylch, 
a  pharodd  iddo  ddeall,  a  'chadw- 
odd  ef  fel  canwyll  ei  lygad. 

11  ""Fel  y  cyfyd  eryr  ei  nyth,  y 
castella  dros  ei  gywion,  y  Ueda  ei 
esgyll,  y  cymmer  hwynt,  ac  a'u  dwg 
ar  ei  adenydd; 

12  Felly  yr  Arglwydd  yn  unig 
a'i  harweiniodd  yntau,  ac  nid  oedd 
duw  dieithr  gyd  âg  ef 

13  ^Gwnaeth  iddo  farchogaeth  ar 
uchelder  y  ddaear,  a  bwytta  cnwd 
y  maes,  a  sugno  "mêl  o'r  graig,  ac 
olew  o'r  graig  gallestr ; 

14  Ymenyn  gwartheg,  a  Uaeth  def- 
aid,  ynghyd  â  brasder  ŵyn,  a  hyrdd- 
od  o  rywogaeth  Basan,  a  bychod, 
"ynghyd  â  brasder  grawn  gwenith, 
a  phur-waed  grawnwin  a  yfaist. 

15  IT  ^A'r  "uniawn  Pa  aeth  yn 
fras,  ac  a  wingodd;  braseaist,  tew- 
ychaist,  pwyntiaist :  yna  efe  a  wrth- 
ododd  Dduw,  yr  hwn  a'i  gwnaeth, 
ac  a  ddiystyrodd  Graig  ei  iachawd- 
wi'iaeth. 

16  A  dieithr  dduwiau  y  gyrras- 
ant  eiddigedd  amo;  â  flBeidd-dra 
y  digiasant  ef 

17  ^Aberthasant  i  gythreuliaid, 
^nid  i  Dduw;  i  dduwiau  nid  ad- 
waenent,  i  rai  newydd  diweddar,  y 
rJiai  nid  ofnodd  eich  tadau. 

18  Y  Graig  a'th  g.3nhedlodd  a 
anghofiaist  ti,  a'r  Duw  a'th  lun- 
iodd  a  ollyiigaist  ti  dros  gôf 

19  Yna  y  gwelodd  yr  Arglwydd, 
ac  a'u  '^ ffieiddiodd  hwynt;  o  her- 
wydd  ei  ddigio  gan  ei  feibion,  ai 
ferched. 

20  Ac  efe  a  ddywedodd,  'Cuddiaf 


Cyn 

CRIST 

1451. 


r  Zech.  9.  2. 
Act.  17. 26. 


Í  Kxod.  15 

16. 
SNeu, 

coelbren. 

Heb. 

llinyn, 
h  pen.  8. 15. 

Jer.  2.  6. 

Hos.  13.  5. 
4  Neu, 

amgylch- 

odd  ef. 
1  Ps.  17.  8. 

Diar.  7.  2. 

Zech.  2.  8. 
kExod.19.4. 

1.611.  1.  31. 

fes.  31.  5. 

a  46.  4. 

a  63.  9. 

Hos.  11.  3. 


1  Ea.  58. 14. 


m  .Job  29.  6. 
Ps.  81. 16. 


n  Ps.  81.  16. 
a  147. 14. 

BAJesurun. 
0  pen.  33.  5, 

26. 

Es.  44.  2. 
P  Neh.  9. 25. 

Ps.  17.  10. 

Jer.  2.  7. 

a  5.  7. 

IIos.13.6. 


q  Lef.  17. 

Ps.  106.  2 

lCor.10.20. 

Dat.  9.  20. 
6  Neu,  nid 

oeddynt 

Dduw. 


7  Neu,  dl- 
ystyrodd. 


r  pen.  31. 17. 


213 


Can  3Ioses. 


DEUTERONOMIÜM,  XXXII. 


Can  Moses. 


Cyn 

CEIST 

1451. 

•  Es.  SO.  9. 


1 1  Sam.  12. 

21. 

1  Bren.  16. 

13. 
u  Hos.  1. 10. 

Rhui:  ID. 

19. 
:!iJer.l5.14. 

Galar.4.11. 
8Neu, 

losgodd, 
9  Neu, 

ddifaodd. 

J  Es.  26.  15. 
Í  Ps.  7. 12, 

13. 

Ezec.  5. 16. 

■2  Het. 

farwor 

lanltyd. 

Ilab.  3.  .5. 
aLef.26.22. 


b  Galar.  L 

20, 

Ezec.  7.15. 

2  Cor.  7.  5. 
SHeb. 

o'r  ysta- 
feUüedd. 
4Heb. 

ddifuddia. 


5Heb. 
Ucltel  i/io 
ein  Haw  ni. 


c  Pa.  81. 13. 
dGalar.1.9. 

e  Lef.  26.  8. 

Jos.  23. 10. 

2  Chron. 

24.  24. 

E3.30.  17. 
fPs.  44.12. 

Es.  50.  1. 

a  52.  3. 

61  Sam.  4. 8. 
Jer.  40.  3. 


6  Neu, 
gwaelh  yw 
eu  givin- 
wydden 
na  gv)in- 
iinjdden 
bodom. 


b  Job  14. 17. 
Jer.  2.  -12. 
Hos.  13. 12. 
Khuf,  2.  5. 


'  Ps.  04. 1. 

Khui.  12. 
19. 

Heb.  10.30. 
k2Petr2.3. 


fy  wyneb  oddi  wrthynt,  edrychaf 
beth  fi/dd  eu  diwedd  hwynt :  canys 
cenhedlaeth  drofaus  ydynt  hwy, 
^  meibion  heb  fíyddlondeb  ynddynt. 

21  Hwy  a  yrrasant  eiddigedd  ar- 
naf  â'r  peth  nid  oedd  Dduw;  dig- 
iasant  fi  â'u  *hoferedd:  ''mmnau 
a  yrraf  eiddigedd  arnynt  hwythau 
aV  thai  nid  ydynt  bobl;  â  clienedl 
ynfyd  y  digiaf  hwynt 

22  Canys  ^  tan  a  gynneuwyd  yn  iy 
nig,  ac  a  ^lysg  hyd  uffern  isod,  ac 
a  '^  ddifa  y  tir  a'i  gynnyrch,  ac  a  wna 
i  sylfeini  y  mynyddoedd  ffaglu. 

23  y  Casglaf  ddrygau  arnynt ;  ==  treul- 
iaf  fy  saethau  arnynt 

24  Llosgedig  fyddant  gan  newyn, 
ac  wedi  eu  bwytta  gan  ^  wres  poeth, 
a  chwerw-ddinystr:  anfonaf  hefyd 
arnynt  ^ddannedd  bwystfilod,  yng- 
hyd  â  gwenwyn  seirph  y  Uwch. 

25  ^Y  cleddyf  oddi  allan,  a  dychryn 
^oddi  fewn,  a  ^ddifetha  y  gwr  ieu- 
angc  a'r  wyryf  hefyd,  y  plentyn 
sugno  ynghyd  a'r  gwr  brighvyd. 

26  Dywedais,  Gwasgaraf  hwynt  i 
gonglau,  paraf  iV  cofifadwriaeth 
ddarfod  o  iysg  dynion; 

27  Oni  bai  i  mi  oftii  dig  y  gelyn, 
rhag  i'w  gwrthwynebwyr  ymddwyn 
yn  ddieithr,  a  rhag  dywedyd  o 
honynt,  ^Ein  Haw  uchel  ni,  ac  nid 
yr  Arglwydd,  a  wnaeth  hyn  oU. 

28  Canys  cenedl  heb  gynghor  yd- 
ynt hwy,  ac  heb  ddeall  ynddynt 

29  '^O  na  baent  ddoethion,  "^na  dde- 
allent  hyn,  nad  ystyrient  eu  diwedd ! 

30  Pa  fodd  yr  ymlidiai  ^  un  fil,  ac 
y  gyrrai  dau  ddengmil  i  fifoi,  onid 
am  Sverthu  o'u  Craig  hwynt,  a  chau 
o'r  Arglwydd  arnynt  ? 

31  Canys  nid  fel  ein  Craig  ni  y 
mae  eu  craig  hwynt;  ^a  bydded 
ein  gelynion  yn  farmvyr. 

32  Canys  "^o  winwydden  Sodom,  ac 
0  feusydd  Gomorrah,  y  mae  eu  gwin- 
wydden  hwynt :  eu  grawnwin  hwynt 
sî/(íc?  rawnwinbustlaidd;  grawnsyp- 
iau  chwerwon  sydd  iddynt 

33  Gwenwyn  dreigiau  yw  eu  gwin 
hwynt,  a  chreulawn  wenwyn  asp- 
iaid. 

34  Onid  yw  hyn  ''y'nghûdd  gyd 
â  myfi,  wedi  ei  selio  ym  mysg  fy 
nhrysorau  ? 

35  'I  mi  y  perthyn  dial,  a  thalu 
y  pwyth;  mewn  pryd  y  Uithr  eu 
troed  hwynt :  canys  ^  agos  yw  dydd 
eu  trychineb,  a  phrysuro  y  mae  yi* 
hyn  a  barottôwyd  iddynt. 

36  Canys  yr  Arglwydd  a  farna 


ei  bobl,  ac  'a  edifarhâ  am  ei  weis- 
ion;  pan  welo  ymadaw  o'u  '^nerth, 
ac  ""nad  oes  na  gwarchaeedig,  na 
gweddiUedig. 

37  Ac  efe  a  ddywed,  °  Pa  le  «/  w,ae 
eu  duwiau  hwynt,  a'r  graig  yr  ym- 
ddiriedasant  ynddi, 

38  Y  rhai  a  fwyttasant  frasder  eu 
haberthau,  ac  a  yfasant  win  eu  diod- 
offrwm?  codant  a  chynnorthwyant 
chwi,  a  byddant  loches  i  chwi. 

39  Gwelwch  beUach  mai  °myfi, 
myfi  yw  efe;  ac  ^nad  oes  Duw 
ond  myfi ;  ^  myfi  sydd  yn  Uadd,  ac 
yn  bywhâu;  myfi  a  archollaf,  ac 
mi  a  feddyginiaethaf :  ac  ni  hydd 
a  achubo  o'm  Uaw. 

40  Canys  codaf  fy  Haw  i'r  nefoedd, 
a  dywedaf,  Mi  a  fyddaf  fyw  byth. 

41  'Os  hogaf  fy  nghleddyf  dis- 
glaer,  ac  ymaflyd  o'm  Uaw  mewn 
barn;  dychwelaf  ddial  ar  fy  ngelyn- 
ion,  a  thalaf  y  pwyth  i'm  caseioa 

42  Meddwaf  fy  saethau  â  gwaed, 
(a'm  cleddyf  a  fwytty  gig,)  â  gwaed 
y  Uaddedig  a'r  caeth,  o  ddechreu 
Mial  ar  y  gelyn. 

43  ^  Y  cenhedloedd,  ^  Uawenhêwch 
gyd  â'ì  bobl  ef :  canys  efe  a  ddial 
waed  ei  weision,  ac  a  ddychwel 
ddial  ar  ei  elynion,  ac  a  drugarhâ 
wrth  ei  dir  a'i  bobl  ei  hun. 

44  1Í  A  daeth  Moses  ac  a  lefarodd 
hoU  eiriau  y  gan  hon  lie  y  clybu  y 
bobl,  efe  a  Josua  mab  Nun. 

45  A  darfii  i  Moses  lefaru  yr  holl 
eiriau  hyn  wrth  holl  Israel : 

46  A  dywedodd  wrthynt,  "Meddyl- 
iwch  yn  eich  calonnau  am  yr  hoU 
eiriau  yr  ydwyf  yn  eu  tystiolaethu 
wrthych  heddyw;  y  rhai  a  orchy- 
mynwch  i'ch  plant,  1  edrych  am 
wneuthur  holl  eiriau  y  gyfraith  hon. 

47  Canys  nid  gair  ofer  yw  hwn  i 
chwi :  o  herwydd  eich  einioes  chwi 
yw  efe ;  a  thrwy  y  gair  hwn  yr  es- 
tynwch  ddyddiau  yn  y  tir  yr  ydych 
yn  myned  iddo  dros  yr  lorddonen 
i'w  feddiannu. 

48  ^  ''A'r  Arglwydd  a  lefarodd 
wrth  Moses  y'nghorph  y  dydd  hwn- 
nw,  gan  ddywedyd, 

49  Esgyn  i'r  mynydd  Abarim  hwn, 
sef  mynydd  Nebo,  yr  hwn  sydd  yn 
nliir  Moab,  ar  gyf'er  Jericho;  ac 
edrych  ar  wlad  Canaan,  yr  hon  yr 
ydwyf  fi  yn  ei  rhoddi  i  feibion  Is- 
rael yn  etifeddiaeth. 

50  A  bydd  farw  yn  y  mynydd  yr 
esgyni  iddo,  a  chasgler  di  at  dy 
bobl ;  megis  y  bu  farw  ^  Aaron  dy 


Cyn 

CRIST 

1451. 

IPs.  106.  45. 

Jer.  31.  20. 
■^  Heb.  Uaw, 
m  1  Bran. 

14. 10. 

a  21.  21. 

2  Bren.  14. 

26. 
n  Barn.  10, 

14. 

Jer.  2.  28. 


oPs.102.27. 

Es.  41.  4. 

a  48. 12. 
P  pen.  4.  35. 

Es.  45.  5, 

18,22. 
11  Sam.  2. 6. 

2  Bren.  5.7. 

Job  5. 18. 

Uo3. 6. 1. 


r  Es.  27.  L 
a  34.  5. 
a  66. 16. 
Ezec.  21, 
14,  20. 


a  Job  13.  24. 
Jer.  30. 14. 
Galar.  2. 5. 

t  Khuf.  15. 

10. 
8  Neu,  moU 

iennwch 

ei  bobl  ef, 

neu, 

cenwch. 


u  pen.  6.  ( 
a  11. 18. 


s  Num.  27. 
12. 


r  N*um.  20. 
2.5,  28. 
a  33.  38. 


Moses  yn  hendithio 


DEUTERONOMIÜM,  XXXIII. 


y  deuddeg  llwyth. 


Cyn 

CRIST 

1451. 

«  Num.  20. 

11, 12, 13. 

a  27.  14. 
9  Meribah. 

a  Edrych 
Lef.  10.  a 


b  Exod.  19. 
18. 
Hab.  3.  3. 


c  Edrvch 
Ps.  68. 17. 
Dan.  7.  10. 
Act.  7.  53. 
Gal.  3. 19. 
Heb.  2.  2. 
Dat.  5.  11. 
a  9.  16. 

2  Heb.  tîiân 
ci/fraith. 

<lÉxod.l9.5. 

•  Fs.  119. 
111. 

f  Edrych 
Gen.  36. 31. 

3  Jesurun. 
8  pen.  32.15. 


i'  Eiod.  28. 

30. 
i  Num.  20. 

13, 


k  Exod.  32. 

23. 


I  Edrych 
Jer.  18.  18. 
Mai.  2.  5. 


4  Heb.  uirth 
dij  drwyn. 


frawd  ym  mynydd  Hor,  ac  y  casgl- 
wyd  ef  at  ei  bobl : 

51  0  herwydd  '  gwrthryfelasoch 
i'm  herbyn  ym  mysg  meibion  Israel, 
wrth  ddyfrpedd  ^  cynnen  Cades,  yn 
anialwch  Sin;  oblegid  ni'm  ^sanct- 
eiddiasoch  ym  mhlith  meibion  Israel. 

52  Canys  y  wlad  a  gei  di  ei  gweled 
ar  dy  gyfer ;  ond  yno  nid  âi,  i'r  tir  y 
ydwyf  fi  yn  ei  roddi  i  feibion  Israel. 

PENNOD  XXXIII. 

2  Ardclerchowgrwydd  Duiv.  6  Bendithion  y  dew- 
ddeg  llwyth.   26  Godidowgrwydd  Israel. 

ADYMA  y  fendith  â'r  hon  y 
bendithiodd  Moses  *gwr  Duw 
feibion  Israel,  cyn  ei  farwolaeth. 

2  Ac  efe  a  ddywedodd,  ''Yr  Ar- 
GLWYDD  a  ddaeth  aUan  o  Sinai,  ac 
a  gododd  o  Seir  iddynt;  ymlewyrch- 
odd  o  fynydd  Paran,  ac  efe  a  ddaeth 
gyd  â  "^myrddiwn  o  saint,  a  ^than- 
11yd  gyfraith  o'i  ddelieulaw  iddynt. 

3  ^Caru  y  mae  efe  y  bobl :  ei  hoU 
saint  ydynt  yn  dy  law:  a  hwy  a 
ymlynasant  wrth  dy  draed ;  poib  un 
a  dderbyn  o'th  eiriau. 

4  Moses  a  orchymynodd  gyfraith 
i  ni,  *yn  etifeddiaeth  i  gynnulleid- 
fa  Jacob. 

5  Ac  efe  oedd  ^frenhin  yn  ^^jg. 
rael,  pan  ymgasglodd  pennau  y  bobl 
ynghyd  â  Uwythau  Israel. 

6  1Í  Bydded  fyw  Reuben,  ac  na 
fydded  farw,  ac  na  bydded  ei  ddyn- 
ion  ychydig  o  rifedi. 

7  1Í  Bydded  hyn  hefyd  i  Judah. 
Ac  efe  a  ddyvvedodd,  Clyw,  0  Ar- 
GLWYDD,  lais  Judah,  ac  at  ei  bobl 
dwg  ef :  digon  fyddo  iddo  ei  ddwy- 
law  ei  hun,  a  bydd  gymmorth  rhag 
ei  elynion. 

8  IT  Ac  am  Lefi  y  dywedodd, 
^Bydded  dy  Thummim  a'th  Urim 
i'th  wr  sanctaidd,  *yr  hwn  a  brof- 
aist  ym  Massah,  ac  a  gynhennaist 
âg  ef  wrth  ddyfroedd  Meribah ; 

9  Yr  hwn  a  ddywedodd  am  ei  dad 
ac  am  ei  fam,Ni  welais  ef ;  ^al  frodyr 
nis  adnabu,  ac  nid  adnabu  ei  blant 
ei  hun :  canys  '  cadwasant  dy  eiriau, 
a  chynhaliasant  dy  gyfammod. 

10  Dysgant  dy  farnedigaethau  i 
Jacob,  a'th  gyfraith  i  Israel :  go- 
sodant  arogl-darth  *ger  dy  fron,  a 
Uosg  aberth  ar  dy  allor. 

11  Bendithia,  O  Arglwydd,  ei 
olud  ef,  a  bydd  foddlawn  i  waith 
ei  ddwylaw  ef:  archoUa  Iwynau  y 
Thai  a  godant  i'w  erbyn,  a'i  gas- 
eion,  fel  na  chodont. 

12  H  Am  Benjamin  y  dywedodd 


efe,  AuAvylyd  yr  Arglwydd  a  drig 
mewn  diogelwch  gyd  âg  ef;  yr 
hwn  fydd  yn  cysgodi  drosto  ar 
hyd  y  dydd,  ac  yn  aros  rhwng  ei 
ysgwyddau  ef 

13  1Í  Ac  am  Joseph  y  dywedodd 
efe,  "■  Ei  dir  ef  fydd  wedi  ei  fen- 
digo  gan  yr  Arglwydd,  â  hyfryd- 
wch  y  nefoedd,  â  gwlith,  ac  â  dyíh- 
der  yn  gorwedd  isod ; 

14  Hefyd  â  hyfrydwch  cynnyrch 
yr  haul,  ac  â  hyfrydwch  addfed- 
ifrwyth  y  Ueuadau, 

15  Ac  â  hyfrydwch  pen  "  mynydd- 
oedd  y  dwyrain,  ac  â  hyfrydwch 
bryniau  tragywyddoldeb, 

16  Ac  â  hyfrydwch  y  ddaear,  ac 
âl  chyflawnder,  ac  âg  ewyUys  da 
"preswylydd  y  l3erth:  delo  hendith 
ar  ben  Joseph,  ac  ar  goryn  yr  hwn 
Pa  neillduwyd  oddi  wrth  ei  frodyr. 

17  Ei  brydferthwch  sydd  debyg  i 
gyntaf-anedig  ei  ỳch,  a'i  gyrn  Qisydd 
g)a-n  unicorn :  â  hwynt  y  cornia  efe 
y  bobl  ynghyd  hyd  eithafoedd  y 
ddaear:  a  ^dyma  iyrddiwn  Eph- 
raim,  ie,  dyma  filoedd  Manasseh. 

18  1Í  Ac  am  Zabulon  y  dywedodd 
efe,  "^Ymlawenycha,  Zabulon,  yn  dy 
fynediad  allan;  a  thi,  Issachar,  yn 
dy  bebyU, 

19  Galwant  bobloedd  i'r  mynydd ; 
yna  yr  'aberthant  ebyrth  cyfiawnder: 
canys  cyfoeth  y  moroedd  a  sugnant, 
a  chuddiedig  drysorau  y  ty^vod. 

20  H  Ac  am  Gad  y  dywedodd  efe, 
Bendigedig  yw  *  ehangydd  Gad : 
megis  llew  y  mae  efe  yn  aros,  fel  y 
rhwygo  efe  yr  ysgwyddog  a'r  pen. 

21  ''Edrychodd  ^am  dano  ei  hun 
yn  y  dechreuad:  canys  yno,  yn  rhan 
y  cyfreithwr,  y  gosodwyd  ef:  ''efe 
a  ddaeth  gyd  â  phennaethiaid  y 
bobl;  gwnaeth  efe  gyfiawnder  yr 
Arglwydd,  a'i  farnedigaethau  gyd 
âg  Israel. 

22  IT  Am  Dan  hefyd  y  dywedodd, 
Dan  yn  genaw  Hew  a  neidia  o  Basan. 

23  IF  Ac  am  Naphtali  y  dywedodd, 
0  Naphtali,  niawn  o  hawddgarwch, 
a  chyflawn  o  fendith  yr  Arglwydd  : 
"^meddianna  di  y  gorllewin  a'r  dehau. 

24  1Í  Ac  am  Aser  y  dywedodd, 
^Bendithier  Aser  â  phlant:  bydded 
gymmeradwy  gan  ei  frodyr :  ac  efe 
*'a  wlych  ei  droed  mewn  olew. 

25  Haiarn  a  phres  ^fydd  dan  dy 
esgid  di;  a  megis  dy  ddyddiau,  y 
hydd  dy  nerth. 

26  11  Nid  oes  megis  Duw  "' "  Israel, 
yr  hwn  sydd  yn  marchogaeth  y  nef- 


3Iarwolaeth  3Ioses. 


JOSÜA,  L 


Josua  yn  lie  Moses. 


Cyn 
CRIST 

1451. 


d  Num.  23. 
9. 

Jer.  23.  6. 
a  33. 16. 


«  2  Sam.  22. 

45. 

Ps.  18.  44 

a  66.  3. 

a  81. 15. 
8  Neu,  ÿoir 

ÿ»  geí- 

wyàdog. 
í  pen.  32. 13. 


a  Edrych 
Num.  27. 
12. 

2  ÿ  6rÿn. 

b  pen.  3.  27. 


«  Barn.  L 

16. 

2  Chron. 

28. 15. 
à  Gen.12.7. 

a  13. 15. 

a  15. 18. 

a  26. 3. 

a  28. 13. 


Cyn 

CRIST 

1451. 


a  Deut.  1. 


i>  Deut.  34. 
5. 


oedd  yn  gymmorth  i  ti,  a'r  wybren- 
nau  yn  ei  fawredd. 

27  Dp  noddfa  yw  Duw  tragy- 
wyddol,  ac  oddi  tanodd  y  mae  y 
breichiau  tragywyddol :  efe  a  wthia 
dy  elyn  o'th  flaen,  ac  a  ddywed,  Di- 
fetlia  ef. 

28  ^Israel  hefyd  a  drig  ei  hun  yn 
ddiogel;  fíynnon  Jacob  a  fydd 
me^^l  tir  yd  a  gwin;  ei  nefoedd 
hefyd  a  ddifera  wlith. 

29  Gwynfydedig  wyt,  0  Israel; 
pwy  sydd  megis  ti,  0  bobl  gadwedig 
gan  yr  Arglwydd,  tarian  dy  gyn- 
northwy,  yr  hwn  hefyd  yw  cleddyf 
dy  ardderchowgrwydd !  a'th  ^elynion 
a  ^ymostyngant  i  ti,  a  ^thi  a  sethri 
ar  eu  huchel-leoedd  hwynt. 

PENNOD  XXXIV. 

1  Moses  oddi  arfynydd  Nebo  yn  gweled  y  wlad  : 
5  ac  yn  marw  yno.  6  Ei  gladdedigaeth.  7 
Ei  oedran.  8  Galaru  am  dano  dros  ddeng 
niwrnod  ar  hugain.  9  Josua  yn  dyfod  yn  ei 
le  ef.    10  Clod  Moses. 

A  MOSES  a  esgynodd  o  rosydd 
Moab,  i  ^fynydd  Nebo,  i  ben 
^  Pisgah,  yr  hwn  sydd  ar  gyfer  Jeri- 
cho: a'r  Arglwydd  a  ddangosodd 
iddo  ^  holl  wlad  Gilead,  hyd  Dan, 

2  A  holl  Naphtali,  a  thir  Ephraim, 
a  Maiiasseh,  a  holl  dir  Judah,  hyd  y 
mor  eithaf, 

3  Y  dehau  hefyd,  a  gwastadedd 
dyffryn  Jericho,  a  '^dinas  y  palm- 
wydd,  hyd  Soar. 

4  A'r  Arglwydd  a  ddywedodd 
wrtho,  ^Dyma  y  tir  a  fynegais  i 
Abraham,  i  Isaac,  ac  i  Jacob,  gan 


ddywedyd,  I'th  had  di  y  rhoddaf 
ef;  perais  i  ti  ei  weled  a'th  lygaid, 
ond  nid  âi  di  drosodd  yno. 

5  IT  A  Moses  gwas  yr  Arglwydd 
a  fu  farw  yno,  yn  nhir  Moab,  yn  ol 
gair  yr  Arglwydd. 

6  Ac  efe  a'i  claddodd  ef  mewn 
glyn  yn  nhir  Moab,  gyferbyn  â 
Beth-peor:  ac  *nid  edwyn  neb  ei 
fedd  ef  hyd  y  dydd  hwn. 

7  1Í  A  Moses  ydoedd  fab  ugain 
mlwydd  a  chant  pan  fu  efe  farw: 
^ni  thywyllasai  ei  lygad,  ac  ni  chil- 
iasai  ei  iréidd-dra  ef. 

8  IT  A  meibion  Israel  a  wylas- 
ant  am  Moses  yn  rhosydd  Moab 
8  ddeng  niwrnod  ar  hugain :  a  chyf- 
lawnwyd  dyddiau  "wylofain  galar 
am  Moses. 

9  IF  A  Josua  mab  Nun  oedd  gyf- 
lawn  o  yspryd  doethineb;  o  her- 
wydd  ''Moses  a  roddasai  ei  ddwylaw 
arno:  a  meibion  Israel  a  wran- 
dawsant  arno,  ac  a  wnaethant  fel 
y  gorchymynasai  yr  Arglwydd 
wrth  Moses. 

10  IT  Ac  ni  chododd  prophwyd  etto 
yn  Israel  megis  Moses,  'yr  hwn  a 
adnabu  yr  Arglwydd  wyneb  yn 
wyneb; 

11  Ym  mhob  rhyw  ''arwyddion 
a  rhyfeddodau,  y  rhai  yr  anfonodd 
yr  Arglwydd  ef  i'w  g^vneuthur  yn 
nhir  yr  Aipht,  ar  Pharaoh,  ac  ar  ei 
holl  weision,  ac  ar  ei  holl  dir  ef, 

12  Ac  yn  yi*  holl  law  gadarn,  ac  yn 
yr  holl  oin  mawr,  y  rhai  a  Avnaeth 
Moses  y'ngolwg  holl  Israel. 


LLYFR  JOSUA. 


PENNOD  L 

1  Tr  Arglwydd  yn  gorchymyn  i  Josua  gymmeryd 
lie  Moses,  3  Terfynau  gwlad  yr  addewid.  5, 
9  Duw  yn  addaw  cynnorihwyo  Josua  ;  8  ac  yn 
rhoddi  iddo  addysg.  1 0  Yntau  yn  paroîtôi  y 
hobl  i  fyned  dros  yr  lorddonen;  12  ac  yn 
dicyn  ar  gof  i'r  ddau  Iwyth  a  lianner  eu 
haddeicid  wrth  Moses.  16  Hwythau  yn  addaw 
ufuddhdu  iddo  ef. 

AC  wedi  marwolaeth  Moses,  gwas 
-  yr  Arglwydd,  y  Uefarodd  yr 
Arglwydd  wrth  Josua  mab  Nun, 
^gweinidog  Moses,  gan  ddywedyd, 

2  *" Moses  fy  ngwas  a  fu  farw:  gan 
hynny  cyfod  yn  awr,  dos  dros  yr 
lorddonen  hon,  ti,  a'r  holl  bobl  hyn, 
i'r  wlad  yr  ydwyf  fi  yn  ei  rhoddi 
iddynt  hwj,  meibion  Israel 


3  *=Pob  man  y  sango  gwadn  eich 
troed  chwi  arno,  a  roddais  i  chwi; 
fel  y  Ueferais  wrth  Moses. 

4  ^  O'r  anialwch,  a'r  Libanus  yma, 
hyd  yr  afon  fawr,  afon  Euphrates, 
hoU  wlad  yi-  Hethiaid,  hyd  y  mor 
mawr,  tu  a  machludiad  yr  haul, 
fydd  eich  terfyn  chwi. 

5  Ni  saif  neb  o'th  flaen  di  holl 
ddyddiau  dy  einioes:  megis  y  bum 
gyd  â  Moses,  y  byddaf  gyd  â  thithau: 
ni'th  adawaf,  ac  *  ni'th  wrthodaf 

6  ^ Ymgryf  ha,  ac  ymwrola :  canys  ti 
a  wnei  i'r  bobl  hyn  etifeddu  y  wlad 
yr  hon  a  dyngais  wrth  eu  tadau  ar 
ei  rhoddi  iddynt. 

7  Yn  unig  ymgryfhâ,  ac  ymwrola 


Cyn 
CRIST 

1451. 


t  Edrych 
Judas  9. 


f  Edrych 
Jos. '14. 10, 
IL 


6  Edrych 
Gen.  50.3, 
10. 

Num.  20. 
29. 


t  Num.  27. 
18. 


1  Num.  12. 
6,8. 


k  pen.  4.  31. 
a  7. 19. 


Cyn 

CRIST 

1451. 

c  Dcut.  11. 

24. 

pen.  14.  9. 
d  Exod.  23. 

31. 

Num.  34. 3. 


•  Deut.  31. 

6.8. 

Heb.  13. 5. 
t  Deut  31. 

23. 


Duw  yn  cysuro  Josua. 


JOSUA,  II. 


Anfon  ysb'iwyr  i  Jericho. 


Cyn 

CRIST 

1451. 

«  Deut.  3L 

7. 
h  Deut.  5. 

32.  a  28. 14. 
2  Neil, 

gionehtcJt 

yn  gall. 
I  Deut.  17. 

18, 19. 
k  Ps.  L  2. 


I  Dent.  3L 
7,8, 


o>  pen.  3.  2. 


n  Num.  32. 
20—28. 
pen.  22.  4. 


3  yn bump- 
iau;  fel 
Exod.  13. 
18, 


«  pen.  22. 
4,  (Sic. 


yn  lew,  i  gadw  ar  wneuthur  yn  ol  yr 
hoU  gyfraith  ^a  orchymynodd  Moses 
fy  ngwas  i  ti:  ^'na  ogwydda  oddi 
wrthi,  ar  y  llaw  ddehau  nac  ar  y 
llaw  aswy;  fel  y  '^fíynnecli  i  ba  le 
bynnag  yr  elych. 

8  Nac  ymadawed  '  Uyfr  y  gyfraith 
hon  o'th  enau,  eithr  ^  myfyria  ynddo 
ddydd  a  nos;  fel  y  cedwych  ar 
wneuthur  yn  ol  yr  hyn  oil  sydd 
ysgrifenedig  ynddo:  canys  yna  y 
llwyddi  yn  dy  fíyrdd,  ac  yna  y 
flFynni. 

9  ^  Oni  orchymynais  i  ti  ?  Ymgryf- 
hâ,  ac  ymwrola;  nac  arswyda,  ac 
nac  ofha:  canys  yr  Arglwydd  dy 
Ddvw  fydd  gyd  â  thi,  i  ba  le  byn- 
nag yr  elych. 

10  IT  Yna  Josua  a  orchymynodd 
1  lywodraethwyr  y  bobl,  gan  ddy- 
wedyd, 

11  Tramwywch  trwy  ganol  y  llu, 
a  gorchymynwch  i'r  bobl,  gan  ddy- 
wedyd,  Parottôwch  i  chwi  luniaeth : 
canys  "o  fewn  tridiau  y  byddwch 
chwi  yn  myned  dros  yr  lorddonen 
hon,  i  ddyfod  i  feddiannu  y  wlad  y 
mae  yr  Ajiglwydd  eich  Duw  yn  ei 
rhoddi  i  chwi  iV  meddiannu, 

12  11  Wrth  y  Reubeniaid  hefyd,  ac 
wrth  y  Gadiaid,  ac  wrth  banner 
llwyth  Manasseh,  y  Uefarodd  Josua, 
gan  ddywQdyd, 

13  Cofiwch  "  y  gair  a  orchymynodd 
Moses  gwas  yr  Arglwydd  i  chwi, 
gan  ddywedyd,  Yr  Arglwydd  eich 
Duw  a  esmwythaodd  arnoch,  ac  a 
roddodd  i  chwi  y  wlad  hon. 

14  Eich  gwragedd,  eich  plant,  a'ch 
anifeiliaid,  a  drigant  yn  y  wlad  a 
roddodd  Moses  i  chwi  o'r  tu  yma  i'r 
lorddonen:  ond  ch^vychwi  a  ewch 
drosodd  ^yn  arfogion  o  flaen  eich 
brodyr,  y  sawl  ydycli  gedyrn  o 
nerth,  a  chynnorthwywch  hwynt; 

15  Nes  rhoddi  o'r  Arglwydd 
lonyddwch  i'ch  brodyr,  fel  i  chwi- 
thau,  a  meddiannu  o  honynt  liwy- 
thau  y  wlad  y  mae  yr  Arglwydd 
eich  Duw  yn  ei  rhoddi  iddynt: 
°yna  dychwelwch  i  wlad  eich  eti- 
feddiaeth,  a  meddiennwch  hi,  yr 
hon  a  roddodd  Moses  gwas  yr  Ar- 
glwydd 1  chwi,  o'r  tu  yma  i'r  lor- 
ddonen, tu  a  chodiad  yr  haul. 

16  1Í  Hwythau  a  attebasant  Josua, 
gan  ddywedyd,  Ni  a  wnawn  yr  hyn 
oil  a  orchymynaist  i  ni ;  awn  hefyd 
i  ba  le  bynnag  yr  anfonych  ni. 

17  Fel  y  gwrandawsom  ar  Moses 
ym  mhob  petli,  felly  y  gwrandâwn 


arnat  tithau:  yn  unig  bydded  yi* 
Arglwydd  dy  Dduw  gyd  â  thi, 
megis  y  bu  gyd  â  Moses. 

18  Pwy  bynnag  a  anufuddhao 
dy  orchymyn,  ac  ni  wrandawo  ar 
dy  ymadroddion,  yn  yr  hyn  oil  a 
orchymynech  iddo,  rhodder  ei*  1 
farwolaeth :  yn  unig  ymgryf ha,  ac 
ymwrola 

PENNOD  XL 

1  Rahab  yn  deriyn  i'w  thy,  ac  yn  eeltt  y  ddau 
ysh'iwr  a  ddanfonasid  o  Siitim.  8  Y  cyfam- 
mod  rhyngddi  hi  â  hwynt.  23  Eu  dychuseliad 
a'u  newyddion  hwynt. 

A  JOSUA  mab  Nun  a  anfonodd 
o  ^Sittim  ddau  wr,  i  chwilio 
yn  ddirgel,  gan  ddywedyd,  Ewch, 
edrychwch  y  wlad,  a  Jericho.  A 
hwy  a  aethant,  ac  ^a  ddaethant  i 
dy  putteinwraig  a'i  henw  "  Rahab, 
ac  a  lettyasant  yno. 

2  A  mynegwyd  i  frenhin  Jeri- 
cho, gan  ddywedyd,  Wele,  gwŷr  a 
ddaethant  yma  heno,  o  feibion  Is- 
rael, i  chwilio  y  wlad. 

3  A  brenhin  Jericho  a  anfonodd  at 
Rahab,  gan  ddywedyd,  Dwg  allan  y 
gwŷr  a  ddaeth  attat,  y  rhai  a  ddaeth 
i'th  dy  di;  canys  i  chwilio  yr  hoU 
wlad  y  daethant. 

4  Ond  y  wraig  a  gymmerasai  y 
ddau  wr,  ac  a  u  cuddiasai  hwynt, 
ac  a  ddywedodd  fel  hyn;  Gwŷr  a 
ddaeth  attaf  fi,  ond  ni  wyddwn  i  o 
ba  le  y  daethent  hwy. 

5  A  phan  gau^vyd  y  porth  yn  y 
ty^vyllAvch,  y  gwŷr  a  aeth  aUan;  ni 
wn  i  ba  le  yr  aeth  y  gwŷr:  canlyn- 
wch  yn  fuan  ar  eu  hoi  hAvynt ;  canys 
chwi  a'u  goddiweddwch  hwynt. 

6  Ond  ^  hi  a  barasai  iddynt  esgyn 
i  nen  y  tŷ,  ac  a'u  cuddiasai  hwynt 
mewn  boUdeidiau  llin,  y  rhai  oedd 
ganddi  wedi  eu  hysgafnu  ar  nen  y  tŷ. 

7  A'r  gwŷr  a  ganlynasant  ar  eu 
hoi  hwynt,  tu  a'r  lorddonen,  hyd  y 
rhydau:  a'r  porth  a  gauwyd,  cyn 
gynted  ag  yr  aeth  y  rhai  oedd  yn 
erUd  ar  eu  hoi  hwynt  aUan. 

8  ^  A  chyn  iddynt  hwy  gysgu,  hi 
a  aeth  i  fynu  attynt  hwy  ar  nen 

ytŷ: 

9  A  hi  a  ddywedodd  wrth  y  gwŷr, 
Mi  a  wn  roddi  o'r  Arglwydd  i 
chwi  y  wlad;  o  hei'Avydd  ^eich  ar- 
swyd  chwi  a  syrthiodd  arnom  ni,  a 
holl  drigolion  y  wlad  a  ^ddigalon- 
nasant  rhag  eich  ofn, 

10  Canys  ni  a  glywsom  fel  ^y  sycli- 
odd  yr  Arglwydd  ddyfroedd  y  mor 
coch  o'ch  blaen  chwi,  pan  ddaeth- 


Cjm 

CRIST 

1451. 


a  Num.  25, 


b  Heb.  IL 
31. 

lago  2.  25. 
0  Matt.  1.  5. 


<«  Edrych 
2  Sam,  17. 
19. 


•  Gen.  ZR.  X 
Exod.  23. 
27. 

2  Heb. 
doddasant, 

f  Exod.  14, 
21. 
pen,  4.  23. 


217 


Cyfammocl  Raliah  ár  yshncyr.  JO  SUA,  III.  Josua  yn  dyfod  i'r  lorddonen. 


Cyn 

CKIST 

1451. 


B  Num.  21. 
24,34. 


h  Exod.  15. 
14. 


tDeut.4.39. 


k  Edrych 
lTiiii.6.8. 


I  Bam.  1. 
24. 


m  Matt.  27. 
25. 


och  allan  o'r  Aipht;  a'r  liyn  a 
wnaethoch  i  ddau  frenhin  yr  Amor- 
iaid,  y  rhai  oedd  tu  hwnt  i'r  lor- 
ddonen, sefi  ^Sehon  ac  i  Og,  y  rhai 
a  ddiirodasoch  chwi. 

11  A  phan  glywsom,  yna  ^y'n  di- 
galonnwyd,  fel  na  safodd  mwyach 
gysur  yn  neb,  rliag  eich  ofti:  canys 
'jT  Arglwydd  eich  Duw,  efe  sydd 
Ddtjw  yn  y  nefoedd  uchod,  ac  ar  y 
ddaear  isod. 

12  Yn  awr  gan  hynny,  tyngwch, 
attolwg,  wrthyf,  myn  yr  Arglwydd, 
o  herwydd  i  mi  wneuthur  trugar- 
edd  â  ch^vi,  y  gwnewch  chwithau 
hefyd  drugaredd  â  ^  thy  fy  nhad  in- 
nau;  ac  y  rhoddwch  i  mi  arwj^dd 
gwir : 

13  Ac  y  cedAvch  yn  fyw  fy  nhad, 
a'm  mam,  a'm  brodyi*,  a'm  chwior- 
ydd,  a'r  hyn  oil  sydd  ganddynt, 
ac  y  gwaredwch  ein  heinioes  rhag 
angau. 

14  A'r  gwŷr  a  ddywedasant  wrthi, 
Ein  heinioes  a  roddivn  i  farw  dros- 
och,  (os  chwi  ni  fyneg^vch  ein  neges 
hyn,)  pan  roddo  yr  Arglwydd  i  ni 
y  wlad  hon,  oni  '  wnawn  â  chwi 
drugaredd  a  gwirionedd 

15  Yna  hi  a'u  goUyngodd  h^vynt 
i  waered  wrth  raff  trwy  y  ffenestr : 
canys  ei  thy  hi  oedd  ar  fur  y  ddinas, 
ac  ar  y  mur  yr  oedd  hi  yn  trigo. 

16  A  hi  a  ddywedodd  wrthynt, 
Ewch  i'r  mjmydd,  rhag  i'r  erlidwyr 
gyfarfod  â  chwi:  ac  ymguddiwch 
yno  dridiau,  nes  dychwelyd  yr  er- 
lidwyr; ac  wedi  hynny  ewch  i'ch 
ffordd. 

17  A'r  gwŷr  a  ddywedasant  wrthi, 
D'ieuog  fyddwn  ni  oddi  wrth  dy  Iw 
yma  a'r  hAvn  y'n  tyngaist. 

18  Wele,  pan  ddelom  ni  i'r  wlad, 
rhwym  y  llinyn  yma  o  edau  goch 
yn  y  ffenestr  y  gollyngaist  ni  i  lawr 
trwyddi:  casgl  hefyd  dy  dad,  a'th 
fam,  a'th  frodyr,  a  hoi),  dyhvyth  dy 
dad,  attat  i'r  tŷ  yma. 

19  A  phwy  bynnag  a  el  o  ddrysau 
dy  dy  di  aUan  i'r  heol,  ei  waed  ef 
fydd  ar  ei  ben  ei  hun,  a  niiuiau  a 
fyddwn  (h'euog:  a  phwy  bynnag 
fyddo  gyd  â  thi  yn  tŷ,  hydded  '"  ei 
waed  ef  ar  ein  pennau  ni,  o  bydd 
Haw  arno  ef 

20  Ac  OS  mynegi  di  ein  neges  hyn, 
yna  y  byddwn  di'euog  oddi  wrth  dy 
Iw  a'r  hwn  y'n  tyngaist. 

21  A  hi  a  ddywedodd,  Yn  ol  eich 
geiriau,  felly  y  hyddo  hynny.  Yna 
hi  a'u  goUyngodd  hwynt;  a  hwy  a 

218 


aethant  ymaith.    A  hi  a  rwymodd 
y  llinyn  coch  yn  y  ffenestr. 

22  A  hwy  a  aethant,  ac  a  ddaeth- 
ant  i'r  mynydd ;  ac  a  arhosasant  yno 
dridiau,  nes  i'r  erlidwyr  ddychwelyd. 
A'r  erlidwyr  a'u  ceisiasant  ar  hyd  yr 
hoU  ffordd ;  ond  nis  cawsant. 

23  1Í  Felly  y  ddau  wr  a  ddychwel- 
asant,  ac  a  ddisgynasant  o'r  mynydd, 
ac  a  aethant  drosodd,  a  daethant  at 
Josua  mab  Nun ;  a  mynegasant  iddo 
yr  hyn  oU  a  ddigwyddasai  iddynt : 

24  A  dywedasant  wrth  Josua,  Yn 
ddiau  yi*  Arglwydd  a  roddodd  yr 
hoU  wlad  yn  ein  dwylaw  ni;  canys 
hoU  drigolion  y  wlad  a  ^ddigalon- 
nasant  rhag  ein  hofn  ni. 

PENNOD  III. 

1  Josua  yn  dyfod  i'r  lorddonen.  2  Y  swyddogion 
yn  dysgu  i'r  hobl  fyned  irwodd.  7  Yr  Ar- 
glwydd yn  cysuro  Josua.  9  Josua  yn  cysuro 
y  hobl.    14  Hollti  dyfroedd  yr  lorddonen. 

A  JOSUA  a  gyfododd  yn  fore, 
a  chych^vynasant  o  Sittim,  a 
daethant  hyd  yr  lorddonen,  efe  a 
holl  feibion  Israel:  Uettyasant  yno, 
cyn  iddynt  fyned  drosodd. 

2  Ac  ^  ym  mhen  y  tridiau,  y  Uyw- 
iawdwyr  a  dramwyasant  trwy  ganol 
yllu; 

3  Ac  a  orchymynasant  i'r  bobl, 
gan  ddywedyd,  *'Pan  weloch  chwi 
arch  cyfammod  yr  Arglwydd  eich 
Duw,  a'r  offeiriaid  y  Lefiaid  yn  ei 
dwyn  hi;  yna  cychwynwch  chwi 
o'ch  He,  ac  ewch  ar  ei  hoi  hi. 

4  Etto  bydded  ennyd  rhyngoch 
chwi  a  hithau,  ynghylch  dwy  fil  o 
gufyddau  wrth  fesur:  na  nesêwch 
atti,  fel  y  g^vypoch  y  ffordd  y  rhod- 
ioch  ynddi :  canys  ni  thramwyasoch 
y  ffordd  hon  ^  o'r  blaen. 

5  A  Josua  a  ddywedodd  wrth  y 
bobl,  '^  Ymsancteiddiwch :  canys  y 
fory  y  gv^na  yr  Arglwydd  ryfedd- 
odau  yn  eich  mysg  chwi. 

6  Josua  hefyd  a  lefarodd  wrth  yr 
offeiriaid,  gan  ddywedyd,  "^Codwch 
arch  y  cyfammod,  ac  ewch  drosodd 
o  flaen  y  bobl.  A  hwy  a  godasant 
arch  y  cyfammod,  ac  a  aethant  o 
flaen  y  bobl. 

7  IT  A  dywedodd  yr  Arglwydd 
"vvrtli  Josua,  Y  dydd  hwn  y  dechreu- 
af  dy  fawrhau  di  y'ngŵydd  holl  Is- 
rael: fel  y  gwypont,  mai  *megis  y 
bum  gyd  â  Moses,  y  byddaf  gyd  â 
thi  than. 

8  Am  hynny  gorchymyn  di  i'r  off- 
eiriaid sydd  yn  dwyn  arch  y  cyfam- 
mod, gan  ddywedyd,  Pan  ddelych 


Cyn 

CRIST 

1451. 


3Heb. 
doddasant. 


a  pen.  1.  IL 


b  Edrych 
Num.10. 
33. 


2  Hob. 
er  doe  0« 
echdoe. 

c  Exod.  19. 

10,  14, 15. 

Lei.  20.  7. 

Num.  IL 

IS. 

pen.  7. 13. 

1  Sam.  IG. 

5. 

Joel  2. 16. 
<i  Num.  4. 

15, 


«  pen.  I.  5. 


Hollti  dyfroedd 


JOSUA,  IV. 


yr  lorddonen. 


Cyn 

CRIST 

1451. 


taa.is. 

Jlic.  4. 13. 
Zech.  1 14. 
a  6.  5. 


e  Ps.  114.  3. 


1 1  Chron. 

12. 15. 

Jer.  12.  5. 

a  49. 19. 
k  Edrych 

pen.  4.  IS. 

a  5. 10. 


1 1  Bren.  4. 
12.  a  7. 46. 


i  Num.  34. 


liyd  gwrr  dyfroedd  yr  lorddonen, 
sefwch  yn  yr  lorddonen. 

9  1Í  A  Josua  a  ddywedodd  wrth 
feibion    Israel,    Nesêwch    yma,    a 

jgwrandêwch  eiriau  yr  Arglwydd 
eich  Duw. 

10  Josua  hefyd  a  ddywedodd,Wrth 
hyn  y  cewch  wybod  fod  y  Duw  by w 
yn  eich  mysg  chwi;  a  chan  yrru  y 
gyrr  efe  allan  y  Canaaneaid,  a'r 
Hethiaid,  a'r  Hefiaid,  a'r  Phereziaid, 
a'r  Girgasiaid,  yr  Amoriaid  he/yd, 
a'r  Jebusiaid,  o'ch  blaen  chwi. 

11  Wele  arch  cyfammod  ^Arglwydd 
yr  holl  ddaear  yn  myned  o'ch  blaen 
chwi  i'r  lorddonen, 

12  Gan  hynny  cymmerwch  yn  awr 
ddeuddengwr  o  Iwythau  Israel,  un 
gAvr  o  bob  llwyth. 

13  A  phan  orphwyso  gwadnau 
traed  yr  offeiriaid,  sydd  yn  d^vyn 
arch  Ajiglwydd  IOR  yr  holl  fyd, 
yn  nyfroedd  yr  lorddonen,  yna 
dyfroedd  yr  lorddonen  a  dorrir 
ymaith  oddi  wrth  y  dyfroedd  sydd 
yn  disgyn  oddi  uchod:  hivy  a  ^saf- 
ant  yn  bentwr. 

14  1Í  A  phan  gychwynodd  y  bobl 
o'u  pebyll,  i  fyned  dros  yr  lorddon- 
en, a'r  offeiriaid  oedd  yn  dwyn  ^arch 
y  cyfammod  o  flaen  y  bobl ; 

15  A  phan  ddaetli  y  rhai  oedd  yn 
dwyn  yr  arch  hyd  yr  lorddonen,  a 
gwlychu  o  draed  yr  offeiriaid,  oedd 
yn  dwyn  yr  arch,  y'nghwrr  y  dyfr- 
oedd, (a'r  '  lorddonen  a  lanwai  dros 
ei  glannau  oU  ''holl  ddyddiau  y 
cynhauaf,) 

16  Yna  y  dyfroedd,  y  rhai  oedd 
yn  disgyn  oddi  uchod,  a  safasant; 
cyfodasant  yn  bent^vr  ym  mhell 
iawn  oddi  wrth  y  ddinas  Adam,  yr 
hon  sydd  o  ystlys  'Saretan:  aV 
dyfroedd  y  rhai  oedd  yn  disgyn  i 
for  y  rhos,  sef'i'v  "mor  heli,  a  ddar- 
fuant,  ac  a  dornvyd  ymaith.  Felly 
y  bobl  a  aethant  drosodd  ar  gyfer 
Jericho. 

17  A'r  offeiriaid,  y  rhai  oedd  yn 
dwyn  arch  cyfammod  yr  Arglwydd, 
a  safasant  ar  dir  sych,  y'nghanol  yr 
lorddonen,  yn  ^daclus:  a  holl  Israel 
oedd  yn  myned  drosodd  ar  dir  sych, 
nes  darfod  i'r  holl  genedl  fyned  trwy 
yr  lorddonen. 

PENNOD  IV. 

1  Gorchymyn  deuddeg  o  wŷr  i  gymmeryd  deur 
ddeg  carreg  allan  oW  lorddonen,  er  coffadwr- 
iaeth.  9  Gosod  deuddeg  eraill  o  gerrig  yng 
nglianol  yr  lorddonen.  10,  19  Y  hohl  yn 
myned  drwodd.  14  Duw  yn  anrhydeddu  Jo- 
sua. 20  Sefydlu  y  deuddeg  carreg  yn  Gilgal. 


A  PHAN  ddarfti  i'r  holl  genedl 
fyned  ^tr^^y  yr  lorddonen,  jr 
Arglwydd  a  lefarodd  wrth  ''Josua, 
gan  ddywedyd, 

2  Cymmerwch  i  chwi  ddeuddeng- 
wr o'r  bobl,  un  gwr  o  bob  llwyth ; 

3  A  gorchymynwch  iddynt,  gan 
ddywedyd,  Cymmerwch  i  chwi  oddi 
yma,  o  ganol  yr  lorddonen,  o'r  fan 
y  mae  traed  yr  offeiriaid  yn  sefyU 
yn  ^daclus,  ddeuddeg  o  gerrig;  a 
dygwch  hwynt  drosodd  gyd  â  chwi, 
a  gosodwch  hwynt  yn  *=y  Hetty  y 
Uettŷoch  ynddo  heno. 

4  Yna  Josua  a  alwodd  am  y  deu- 
ddengwr  a  barottoisai  efe  o  feibion 
Israel,  un  gwr  o  bob  llwyth  : 

5  A  dywedodd  Josua  wrthynt, 
Ewch  trosodd  o  flaen  arch  yr  Ar- 
glwydd eich  Duw,  trwj  ganol  yr 
lorddonen;  a  chodwch  i  chwi  bob 
un  ei  garreg  ar  ei  ysgwydd,  yn  ol 
rhifedi  Uwythau  meibion  Israel: 

6  Fel  y  byddo  hyn  yn  arwydd  yn 
eich  mysg  chwi,  pan  ofyno  eich 
meibion  chwi  ^yn  ol  hyn,  gan  ddy- 
wedyd, Beth  y  mae  y  cerrig  hyn  yn 
ei  arwyddocccm  i  chwi  ? 

7  Yna  y  dywedwch  wrthynt,  "^Dor- 
ri  ymaith  ddyfroedd  yr  lorddonen 
o  flaen  arch  cyfammod  yr  Ar- 
glwydd; pan  oedd  hi  yn  myned 
trwy  yr  lorddonen,  dyfroedd  yr  lor- 
ddonen a  dorrwyd  ymaith.  Y  mae 
y  cerrig  hyn  yn  goffadwriaeth  i 
feibion  Israel  byth. 

8  A  meibion  Israel  a  wnaethant 
felly  fel  y  gorchymynasai  Josua; 
ac  a  gymmerasant  ddeuddeg  carreg 

0  ganol  yr  lorddonen,  fel  y  llefar- 
asai  yr  Arglwydd  wrth  Josua,  yn 

01  rhifedi  Uwythau  meibion  Israel, 
ac  a'u  dygasant  drosodd  gyd  â 
hwynt  i'r  lletty,  ac  a'u  cyfleasant 
yno. 

9  A  Josua  a  osododd  i  fynu 
ddeuddeg  carreg  y'nghanol  yr  lor- 
ddonen, yn  y  lie  yr  oedd  traed  yr 
offeiriaid,  oedd  yn  dwyn  arch  y 
cyfammod,  yn  sefyll:  ac  y  maent 
yno  hyd  y  dydd  hwn. 

10  1Í  A'r  offeiriaid,  y  rhai  oedd  yn 
dwyn  yr  arch,  a  safasant  y'nghanol 
yr  lorddonen,  nes  gorphen  pob  peth 
a  orchymynasai  yr  Arglwydd  i 
Josua  ei  lefaru  wrth  y  bobl,  yn  ol 
yr  hyn  oil  a  orchymynasai  Moses 
wrth  Josua:  a'r  bobl  a  frysiasant, 
ac  a  aethant  drosodd. 

11  A  phan  ddarfu  i'r  holl  bobl 
fyned  drosodd,  yna  arch  yr  Ar- 


Cyn 
CRIST 

1451. 

»  Deut.  27. 
2. 
b  pen.  3. 12. 


2  ddiy$gog. 
c  ad.  19,  20. 


SHeb. 
yfory. 


d  pen.  3. 13, 
IG. 


Deuddeg  carreg  yn  goffadwriaeth.      JOSUA,  V. 


Adnewyddu  yr  enwaediad. 


Cyn 

CKIST 

1451. 

«  Num.  32. 
20,  28. 


f  pen.  3. 7. 


B  Exod.  25. 
16,22. 


4  neb. 
thi/nnu  i 
fynu. 


BHeb. 
yfory. 


b  Exod.  14. 
21. 


«Heb. 
gr  hnll 
ddyddiau. 


GLWYDD  a  aeth  drosodd,  a'r  offeir- 
iaid,  y'ngŵydd  y  bobl. 

12  *Meibion  Reuben  lief  yd,  a  meib- 
ion  Gad,  a  banner  llwyth  Manasseh, 
a  aetbant  drosodd  yn  arfogion  o 
flaen  meibion  Israel,  fel  y  llefarasai 
Moses  wrthynt: 

13  Ynghylch  deugain  mil,  yn  arf- 
ogion i  ryJfel,  a  aethant  drosodd  o 
flaen  yr  Arglwydd  i  ryfel,  1  rosydd 
Jericbo. 

14  IT  Y  dwthwn  hwnnw  yr  Ae- 
GLWYDD  'a  fawi-haodd  Josua  yng 
ngolwg  boll  Israel;  a  hwy  a'i  hofn- 
asant  ef,  fel  yr  ofnasant  Moses,  boll 
ddyddiau  ei  einioes. 

15  A'r  Aeglwydd  a  lefarodd  wrth 
Josua,  gan  ddywedyd, 

16  Gorcbymyn  i'r  ofleiriaid,  sydd 
yn  dwyn  ^arch  y  dystiolaeth,  ddy- 
fod  o  honynt  i  fynu  allan  o'r  lor- 
ddonen. 

17  Am  bynny  Josua  a  orcby- 
mynodd  i'r  ofleiriaid,  gan  ddywed- 
yd, Deuwcb  i  fynu  allan  o'r  lor- 
ddonen. 

18  A  pban  ddaeth  yr  ofleiriaid, 
oedd  yn  dwyn  arcb  eyfammod  yr 
Aeglwydd,  i  fynu  o  ganol  yi'  lor- 
ddonen,  a  ^sengi  o  wadnau  traed  yr 
ofleiriaid  ar  y  sycbdir;  yna  dyfr- 
oedd  yr  lorddonen  a  ddycbwelasant 
i'w  lie,  ac  a  aetbant,  megis  cynt, 
dros  ei  boll  geulennydd. 

19  IT  A'r  bobl  a  ddaetbant  i  fynu 
o'r  lorddonen  y  degfed  dydd  o'r  mis 
cyntaf ;  ac  a  wersyllasant  yn  Gilgal, 
yn  eitbaf  tu  dwyrain  Jericbo. 

20  11  A'r  deuddeg  carreg  bynny,  y 
rbai  a  ddygasent  o'r  lorddonen,  a 
sefydlodd  Josua  yn  Gilgal. 

21  Ac  efe  a  lefarodd  wrtb  feibion 
Israel,  gan  ddywedyd.  Pan  ofyno 
eicb  meibion  cbwi  ^yn  ol  byn  i'w 
tadau,  gan  ddywedyd,  Betb  yiü  y 
cerrig  byn? 

22  Yna  yr  bysbyswcb  i'cb  meib- 
ion, gan  ddywedyd,  Israel  a  ddaetb 
trwy  yr  lorddonen  bon  ar  dir 
sych. 

23  Canys  yr  Arglwydd  eicb  Duw 
cbwi  a  sycbodd  ddyfroedd  yr  lor- 
ddonen o'cb  blaen  cbwi,  nes  i  cbwi 
fyned  drwodd;  megis  y  gwnaetb  yr 
Arglwydd  eicb  Duw  i'r  môr  cocb, 
^'yr  hwn  a  sycbodd  efe  o'n  blaen  ni, 
nes  i  ni  fyned  drwodd : 

24  Fel  yr  adnabyddo  boll  bobloedd 
y  ddaear  law  yr  Arglwydd,  mai 
nertbol  yw ;  fel  yr  oftiocb  yr  Ar- 
glwydd eicb  Duw  "^bob  amser. 

220 


PENNOD  V. 

1  Arswyd  y  Canaaneaid.  2  Josua  yn  adnew- 
yddu yr  enwaediad.  10  Cadw  y  Pasc  yn 
Gilgal.  12  Y  manna  yn  darfod.  13  Angel 
yn  ymddangos  i  Josua. 

PAN  *glybu  boU  frenbinoedd  yr 
Amoriaid,  y  rbai  oedd  o'r  tu 
bwnt  i'r  lorddonen  tu  a'r  gorllewin, 
a  boll  frenbinoedd  y  Canaaneaid,  ^y 
rbai  oedd  wrtb  y  môr,  sycbu  o'r  Ar- 
glwydd ddyfroedd  yr  lorddonen  o 
flaen  meibion  Israel,  nes  eu  myned 
bwy  drwodd;  yna  y  digalonnAvyd 
bwynt,  fel  nad  oedd  yspryd  mwyacb 
ynddynt,  rbag  oih  meibion  Israel. 

2  1Í  Y  pryd  hwnnw  y  dy wedodd  yr 
Arglwydd  wrtb  Josua,  Gwna  i  ti 
•"gyllyll  ^Uymion,  ac  enwaeda  ar 
feibion  Israel  dracbefn  yr  ail  waitb. 

3  A  Josua  a  wnaetb  iddo  gyllyU 
Uymion,  ac  a  enwaedodd  ar  feibion 
Israel,  ^ym  mryn  y  blaen-grwyn. 

4  A  dyma  yr  acbos  a  wnaetli  1 
Josua  enwaedu:  Yr  boll  bobl,  sefj 
gwrrywiaid  y  rbai  a  ddaetbent  o'r 
Aipbt,  yr  boll  ryfelwyr,  a  fiiasent 
feirw  yn  yr  anialwcb  ar  y  flbrdd, 
wedi  eu  dyfod  allan  o'r  Aipbt. 

5  Canys  yr  boU  bobl  a'r  a  ddaetb- 
ent aUan,  oedd  enwaedeclig ;  ond  y 
bobl  oil  y  rhai  a  anesid  yn  yr  an- 
ialwcb, ar  y  flbrdd,  wedi  eu  dyfod 
bwy  allan  o'r  Aipbt,  nid  enwaedas- 
ent  arnynt. 

6  Canys  deugain  mlynedd  y  rbod- 
iasai  meibion  Israel  yn  yr  anialwcb, 
nes  darfod  yr  boU  bobl  o'r  rbyfel- 
wyr  a  ddaetbent  o'r  Aipbt,  y  rbai  ni 
wrandawsent  ar  lef  yr  Arglwydd  : 
^y  rbai  y  tyngasai  yr  Arglwydd 
wrtbynt,  na  ddangosai  efe  iddynt  y 
wlad  a  dyngasai  yr  Arglwydd  ^yrth 
eu  tadau  y  rboddai  efe  i  ni;  sef 
gwlad  yn  Uifeirio  o  laetb  a  mêl. 

7  A  Josua  a  enwaedodd  ar  eu 
meibion  b^vy,  y  rhai  a  gododd  yn 
eu  lie  bwynt:  canys  dienwaededig 
oeddynt  h^vy,  am  nad  enwaedusid 
arnynt  ar  y  flbrdd. 

8  A  pban  ddarfu  enwaedu  ar  yr  boll 
bobl;  yna  yr  arbosasant  yn  eu  bun- 
lie,  yn  y  gwersyU,  *  nes  eu  biacbâu. 

9  A'r  Arglwydd  a  ddywedoddwrtb 
Josua,  Heddyw  y  treiglais  ymaitb 
^waradwydd  yr  Aipbt  oddi  arnocb : 
am  bynny  efe  a  alwodd  enw  y  lie 
bwnnw  ^Gilgal,  byd  y  dydd  hedd- 
yw. 

10  1[  A  meibion  Israel  a  wersyll- 
asant yn  Gilgal :  a  hwy  a  gynhal- 
iasant  y  Pasc,  ^ar  y  pedwerydd  dydd 


Cyn 
CRIST 

145J. 


a  Exod.  15. 
14. 


b  Num.  13. 
29. 


«  Exod.  4. 

25. 
2  Neu,  o 

gallestr. 


3  Neu,  yn 
Gibea- 
haaralolh. 


<t  Num.  14» 
21,  23. 


e  Edryrh 
Gen."  Si. 
25. 


t  Gen.  31. 
U. 

Edrych 
Lef.  18.  3. 
pen.  24. 14. 
Ezec.20.7. 
a  23.  3,  8. 

4  Sef, 
Treigl. 

5  Excd.  12. 
6. 


Angel  yn  ymddangos  i  Josua. 


JO  SUA,  VI, 


Gwarchae  ar  Jericho. 


Cyn 

CRIST 

1451. 


h  Exod.  16. 
3S. 


I  Exod.  23. 
23. 
Zech.  1.  8. 


B  Edrych 
Exoa.  23. 
20. 

Dau.  10.13, 
21.  a  12. 1. 
Dat.  12.  7. 
a  19, 11, 14. 


It  Exod.  S.  5. 
Act.  7.  33. 


•  Edrych 
Bam.  7. 16, 


ar  ddeg  o'r  mis,  brydnaAVD,  yn  rhos- 
ydd  Jericho. 

11  A  hwy  a  fwyttasant  o  hen  yd  y 
wlad,  drannoeth  wedi  y  Pasc,  fara 
croyw,  a  chras-f/c?,  o  fe^vn  corph  y 
dydd  liAvnnw. 

12  1Í  ^'A'r  manna  a  beidiodd  dran- 
noeth wedi  iddynt  fvvytta  o  hen  yd 
y  wlad;  a  manna  ni  chafodd  meib- 
ion  Israel  mwyach,  eithr  bwyttasant 

0  gynnyrch  gwlad  y  Canaaneaid  y 
flwyddyn  honno. 

13  1Í  A  phan  oedd  Josua  ^vrth  Je- 
richo, yna  efe  a  ddyrchafodd  ei  lyg- 
aid,  ac  a  edrychodd;  ac  wele  'wr 
yn  sefyU  gyferbyn  âg  ef,  a'i  gleddyf 
noeth  yn  ei  law.  A  Josua  a  aeth 
atto  ef,  ac  a  ddywedodd  wrtho,  Ai 
gyd  â  ni  yr  ydivyt  ti,  ai  gyd  â'n 
gwrthwynebw}'r  ? 

14  Dywedodd  yntau,  Nag  ê  ;  eithr 
^yn  dywysog  llu  yr  Akglwydd  yn 
awr  y  deuthum.  A  Josua  a  syrth- 
iodd  i  lawr  ar  ei  wyneb,  ac  a  addol- 
odd;  ac  a  ddywedodd  wrtho  ef, 
Beth  y  mae  fy  Arghvydd  yn  ei  ddy- 
wedyd  wrth  ei  was  ? 

15  A  thywysog  llu  jr  Arglwydd  a 
ddywedodd  wrth  Josua,  ""Dattod  dy 
esgidiau  oddi  am  dy  draed ;  canys  y 
Ue  yr  Avyt  ti  yn  sefyll  amo,  sydd 
sanctaidd.    A  Josua  a  Asuaeth  felly. 

PENNOD  VL 

1  Cau  Jericho.  2  Duw  yn  dysgu  Josua  pa  /odd 
y  gwarchaeir  ami.  11  Amgylchu  y  dref.  17 
Bhaid  iddi  fod  yn  dd'iofryd-helh.  20  Y 
muriau  yn  syrthio.  22  Arbed  Bahab.  26 
MeUdithio  adeiladwr  Jericho. 

A  JERICHO  oedd  gauedig  a 
gwarchaëedig,  o  herwydd 
meibion  Israel :  nid  oedd  neb  yn 
myned  allan,  nac  yn  dyfod  i  mewn. 

2  A'r  Arglwydd  a  ddywedodd 
wrth  Josua,  Gwel,  rhoddais  yn  dy 
law  di  Jericho  a'i  brenhin,  gwŷr 
grymmus  o  nerth. 

3  A  chwi  a  amgylchwch  y  ddinas, 
chwi  ryfehvyr  oil,  gan  fyned  o  am- 
gylch  y  ddinas  un  waith  :  gwnewch 
felly  chwe  diwrnod. 

4  A  dyged  saith  o  offeiriaid  saith  o 
""udgyi'n  o  gyrn  hyrddod  o  flaen  yr 
arch :  a'r  seithfed  dydd  yr  amgylch- 
wch y  ddinas  saith  waith ;  a  Ueisied 
yr  offeiriaid  a'r  udgyrn. 

5  A  phan  ganer  yn  hirllaes  â  chom 
yr  hwrdd,  a  phan  glywoch  sain  yr 
udgorn,  bloeddied  yr  hoU  bobl  â 
bloedd  uchel :  a  syrth  mur  y  ddinas 
dani  hi,  ac  eled  y  bobl  i  fynu  bawb 
ar  ei  gyfer. 


6  1Í  A  Josua  mab  Nun  a  alwodd  yr 
offeiriaid,  ac  a  ddywedodd  wrthynt, 
Codwch  arch  y  cyfammod,  a  dyged 
saith  o  offeiriaid  saith  o  udgyrn  o 
gyrn  hyrddod  o  llaen  arch  yr  Ar- 
glwydd. 

7  Ac  efe  a  ddywedodd  wrth  y 
bobl,  Cerddwch,  ac  amgylchwch  y 
ddinas ;  a'r  hwn  sydd  arfog,  eled  o 
flaen  arch  yr  Arglwydd. 

8 1Í  A  phan  ddywedodd  Josua  wrth 
y  bobl,  yna  y  saith  offeiriad,  y  rhai 
oedd  yn  dwyn  y  saith  udgorn  o  gyrn 
hyrddod,  a  gerddasant  o  flaen  yr 
Arglwydd,  ac  a  leisiasant  d'r  ud- 
gyrn :  ac  arch  cyfammod  yr  Ar- 
glwydd oedd  yn  myned  ar  eu  Iiol 
hwynt. 

9  IF  A'r  rhai  arfog  oedd  yn  mjTied 
o  flaen  yr  offeiriaid  oedd  yn  lleisio 
a'r  udgyrn;  a'r  ^fyddin  olaf  oedd  yn 
myned  ar  ol  yr  arch,  a'r  offeiriaid 
yn  myned  rhagddynt,  ac  yn  lleisio 
a'r  udgyrn. 

10  A  Josua  a  orchymynasai  i'r 
bobl,  gan  ddy^vedyd,  Na  floeddiwch, 
ac  na  edwch  glywed  eich  Uais,  ac 
nac  eled  gair  allan  o'ch  genau, 
hyd  y  dydd  y  dywed^vyf  wi-thych, 
Bloeddiwch  ;  yna  y  bloeddiwch. 

11  Felly  arch  yi*  Arglwydd  a 
amgylchodd  y  ddinas,  gan  iyned  o'* 
hamgylch  un  waith :  a  daethant  i'r 
gwersyll,  a  Uettyasant  yn  y  gwersylL 

12  1Í  A  Josua  a  gyfododd  yn  fore ; 
a'r  offeiriaid  a  ddygasant  arch  yr 
Arglwydd. 

13  A'r  saith  offeiriad,  yn  dwyn 
saith  o  udgyrn  o  gyrn  hyrddod  o 
flaen  arch  yr  Arglwydd,  oeddynt 
yn  myned  dan  gerdded,  ac  yn  lleisio 
a'r  udgyrn :  a'r  rhai  arfog  oedd  yn 
myned  o'u  blaen  hwynt :  a'r  fydcun 
olaf  oedd  yn  myned  ar  ol  arch  yr 
Arglwydd,  a'r  offeiriaid  yn  myned 
rhagddynt,  ac  yn  lleisio  a'r  udgyrn. 

14  Felly  yr  amgylchynasant  y 
ddinas  un  waith  yr  ail  dydd;  a 
dychwelasant  i'r  gwersyll:  fel  hyn 
y  gwnaethant  chwe  diwrnod. 

15  Ac  ar  y  seithfed  dydd  y  cyfod- 
asant  yn  fore  ar  godiad  y  wawr,  ac 
yr  amgylchasant  y  ddinas  y  modd 
hwnnw,  saith  waith:  yn  unig  y 
d^vthAvn  hwnnw  yr  amgylchasant  y 
ddinas  seithwaith. 

16  A  phan  leisiodd  yr  offeiriaid  yn 
eu  hudgyrn  y  seithfed  waith,  yna 
Josua  a  ddywedodd  wrth  y  bobl, 
Bloeddiwch ;  canys  rhoddodd  yr 
Arglwydd  y  ddinas  i  chwi 

H 


Cyn 

CRIST 

1451. 


ZHeb. 
y  fyddiii 
gaagU 


Muriau  Jericho  yn  syrtMo. 


JOSUA,  VIL 


Taro  yr  Israeliaid  lurth  Ai 


Cyn 

CEIST 

1451. 

Sfelldig- 

edig, 

Mic.  4. 13. 
>>  pen.  2.  4. 


cDeut.7.26. 
a  13. 17. 


4  Hcb. 

sancteidd- 

rwijdd. 


<S  neb.  11. 
30. 


«pen.  2. 14. 
Heb.  11.31. 


nBien.16. 
34. 


17  IT  A'r  ddinas  fydd  yn  ^ddiiofryd- 
beth,  hi,  a'r  liyn  oil  sydd  ynddi,  i'r 
Arglwydd  :  yn  unig  Rahab  y  but- 
teinwraig  fydd  byw,  hi  a  chwbl  ag 
sydd  gyd  â  hi  yn  tỳ;  canys  ''hi  a  gudd- 
iodd  y  cenhadau  a  anfonasom  ni. 

18  Ac  •^ymgedwch  chwithau  oddi 
wrth  y  diofryd-beth,  rhag  eich 
gwneuthur  eich  hun  yn  ddiofryd- 
beth,  OS  cymmerwch  o'r  diofryd- 
beth ;  felly  y  g^vnaech  wersyll  Israel 
yn  ddiofryd-beth,  ac  y  trallodech  hi 

19  Ond  yr  holl  arian  a'r  aur,  a'r 
llestri  pres  a  huXdsw,  fyddant  *gys- 
segredig  i'r  Arglwydd  :  deled  y 
Thai  hynny  i  mewn  i  drysor  yr 
Arglwydd. 

20  IT  A  bloeddiodd  y  bobl,  pan 
leisiasant  a'r  udgyrn.  A  plian  glybu 
y  bobl  lais  yr  udgyrn,  yna  y  bobl  a 
waeddasant  â  bloedd  uchel ;  ^  a'r 
mur  a  syrthiodd  i  la^vr  oddi  tanodd. 
Felly  y  bobl  a  aethant  i  f>Tiu  i'r 
ddinas,  pob  un  ar  ei  gyfer,  ac  a 
ennillasant  y  ddinas. 

21  A  hwy  a  ddifrodasant  yr  liyn 
oil  oedd  yn  y  ddinas,  yn  \\t  ac  yn 
\vraig,  yn  fachgen  ac  yn  licnafgAVT, 
yn  eidion,  ac  yn  ddafad,  ac  yn  asyn, 
â  min  y  cleddyf. 

22  1Í  A  Josua  a  ddywedodd  wrth  y 
ddau  wr  a  fuasai  yn  edrych  ansawdd 
y  wlad,  Ewch  i  dŷ  y  butteinwraig,  a 
dygwch  aUan  oddi  yno  y  wraig,  a'r 
hyn  oil  sydd  iddi,  ®fel  y  tyngasoch 
wrthi. 

23  Felly  y  llangciau  a  fuasai  yn 
edrych  ansawdd  y  wlad,  a  aethant  i 
mcAVTi,  ac  a  ddygasant  allan  Rahab, 
a'i  thad,  a'i  mam,  a'i  brodyr,  a  chwbl 
a'r  a  feddai  hi :  dygasant  allan  hef- 
yd  ei  holl  dylwyth  hi,  a  gosodasant 
h^vynt  o'r  tu  allan  i  wersyll  Israel 

24  A  llosgasant  y  ddinas  â  than, 
a'r  hyn  oil  oedd  ynddi :  yn  unig  yr 
arian  a'r  aur,  a'r  llestri  pres  a 
haiam,  a  roddasant  hwy  yn  nhrysor 
yr  Arglwydd. 

25  A  Josua  a  gadwodd  yn  fyw 
Rahab  y  butteinwraig,  a  thylwyth  ei 
thad,  a'r  hyn  oil  oedd  ganddi ;  a  hi  a 
drigodd  ym  mysg  Israel  hyd  y  dydd 
hwn  :  am  iddi  guddio  y  cenhadau  a 
anfonasai  Josua  i  chwilio  Jericho. 

26  1Í  A  Josua  a't*  tynghedodd 
hwy  y  pryd  hwnnw,  gan  ddywedyd, 
^Melldigedig  ger  bron  yi'  Arglwydd 
fyddo  y  gwr  a  gyfyd  ac  a  adeilado 
y  ddinas  hon  Jericho :  yn  ei  gyntaf- 
anedig  y  seilia  efe  hi,  ac  yn  Gifah 
ieuangaf  y  gesyd  efe  ei  phyrth  hi 


27  Felly  yr  Arglwydd  oedd  gyd 
â  Josua ;  ac  aeth  ei  glod  ef  trwy  yr 
holl  wlad. 

PENNOD  VIL 

1  Taro  yr  Israeliaid  wrth  Ai.  6  Cŵyn  Josua. 
10  Duw  yn  dangos  iddo  leth  a  wnai.  16 
Dala  Achan  wrth  y  coelbren:  19  ei  gyffes: 
22  ei  ddinystrio  ef  a'r  hyn  oil  oedd  iddo, 
yn  nyffryn  Achor, 

OND  meibion  Israel  a  wnaethant 
gamwedd  am  y  diofryd-beth : 
canys  *  Achan  mab  Camii,  mab 
Zabdi,  mab  Zcrah,  o  hvyth  Judah, 
a  gymmerodd  o'r  diofryd-beth :  ac 
ennynodd  digllonedd  yr  Ap^glwydd 
yn  erbyn  meibion  Israel. 

2  A  Josua  a  anfonodd  wŷr  o  Jeri- 
cho i  Ai,  yr  hon  sydd  wiih  Beth- 
afen,  o  du  y  dwyrain  i  Bethel,  ac  a 
lefarodd  wrthynt,  gan  ddyAvedyd, 
Ewch  i  fynu,  ac  edrychwch  y  Avlad. 
A'r  gwŷr  a  aethant  i  fynu,  ac  a 
edrychasant  ansawdd  Ai. 

3  A  hwy  a  ddychwelasant  at  Josua, 
ac  a  ddywedasant  wiiho,  Nac  eled 
yr  holl  bobl  i  fynu ;  ond  ynghylcli 
dwy  fil  o  wŷr,  neu  dair  mil  o  ^yỳr,  a 
ant  i  fynu,  ac  a  daraAvant  Ai :  na 
phoenwch  yr  holl  bobl  yno ;  canys 
ychydig  ydynt  Invy. 

4  Felly  fe  a  aeth  o'r  bobl  i  fynu 
yno  ynghylch  tair  mil  o  Tvyr :  a  h^vy 
a  ffoisant  o  flaen  gwŷr  Ai. 

5  A  gAvyr  Ai  a  darawsant  ynghylch 
un  gwr  ar  bymtheg  ar  hugain  o 
honynt ;  ac  a'u  hymlidiasant  o  flaen 
y  porth  hyd  Sebarim,  a  tharawsant 
hwynt  yn  ^y  goriwaered:  am  hynny 
''y  toddodd  calonuau  y  bobl,  ac  yr 
aethant  fel  dwfr. 

6  1Í  A  Josua  a  rwygodd  ei  ddillad, 
ac  a  syrthiodd  i  lawr  ar  ei  wyneb  o 
flaen  arch  yr  Arglwydd,  hyd  yr 
hwyr,  efe  a  henuriaid  Israel,  ac  ^'a 
ddodasant  Iwch  ar  eu  pennau. 

7  A  djvvedodd  Josua,  Ah,  ah,  0 
Arglwydd  IOR,  i  ba  beth  y  dyg- 
aist  y  bobl  jma  dros  yr  lorddonen, 
i'n  rhoddi  ni  yn  Haw  yr  Amoriald, 
i'n  difetha  ?  0  na  buasem  foddlawn, 
ac  na  thrigasem  tu  hwnt  i'r  lor- 
ddonen ! 

8  0  Arglwydd,  beth  a  ddywed- 
af,  pan  dry  Israel  ei  warr  o  flaen  ei 
elynion  I 

9  Canys  y  Canaancaid,  a  hoU  drig- 
olion  y  wlad,  a  glywant,  ac  a'n  ham- 
gylchynant,  ac  a  dorrant  ymaith 
ein  henw  oddi  ar  y  ddaear :  a  ^  pha 
beth  a  wnci  i'th  enw  mawr? 

10  1Í  A'r  Arglwydd  a  ddywedodd 


Cyn 

CRIST 

1451. 


•  pen.  22. 20. 
1  Chron. 

2.7. 


2  Heb. 

Morad. 
b  pen.  2. 9, 

IL 


c  1  Sam.  4. 
12. 

2  Sam.  13. 
19. 

Neh.  9. 1. 
Job  2. 12. 


«I  FMrych 
Kxui  32. 
12. 

Num.  14. 
13. 


Dysgu  Josua  heth  a  wnai. 


JOSUA,  VIII. 


Llahyddio  Achan, 


Cyn 

CEIST 

1451. 

SHeb, 

cwÿtnpo. 


e  pen.  3.  5. 


fGen.  34.  7. 

Barn.  20. 6. 
4Neu, 

anwiredd. 


e  Edrych 
1  Sam.  6.  5. 
.Ter.  13. 16. 
loan  9.  24. 


tafod. 


wrth  Josua,  Cyfod ;  paham  yr  ydwyt 
yn  ^  gorwedd  fel  hyn  ar  dy  wyneb  ? 

11  Israel  a  bechodd,  a  throseddas- 
ant  fy  nghyfammod  a  orchymynais 
iddyiit :  cymmerasant  liefyd  o'r  di- 
ofryd-beth,  i'e,  lladrattasant,  a  gwad- 
asant ;  gosodasant  hefyd  liynny  ym 
mysg  eii  dodrefn  eu  hun. 

12  Am  hynny  ni  ddichon  meibion 
Israel  sefyll  yii  wyneb  eu  gelynion, 
eithr  troant  eu  gwarr  o  flaen  eu 
gelynion;  am  eu  bod  yn  ysgym- 
munbeth :  ni  byddaf  mAA'yach  gyd 
â  cliwi,  oni  ddifethAvch  yr  ysgym- 
munbetli  o'ch  mysg. 

13  Cyfod,  sancteiddia  y  bobl,  a  dy- 
wed,  ^Ymsancteiddiwch  erbyn  y  fory : 
canys  fel  hyn  y  dywed  Arglwydd 
Dduw  Israel;  Diofryd-beth  sydd  yn 
dy  blith  di,  0  Israel :  ni  elli  sefyll 
yn  wyneb  dy  elynion,  nes  tynnu  ym- 
aitli  y  diofryd-beth  o'ch  mysg. 

14  Am  hynny  nesêwch  y  bore  ^\Tth 
eich  Uwythau:  a'r  ll^vytll  a  ddalio 
yr  Arglwydd,  nesâed  bob  yn  deu- 
lu;  a'r  teulu  a  ddalio  yr  Arglwydd, 
nesâed  bob  yn  dy;  a'r  tŷ  a  ddalio 
yr  Arglwydd,  nesâed  bob  yn  avt. 

15  A'r  hwn  a  ddêlir  a'r  diofryd- 
beth  ganddo,  a  losgir  â  than,  efe  ac 
oil  sydd  ganddo :  o  herwydd  iddo 
droseddu  cyfammod  yr  Arglwydd, 
ac  o  herwydd  iddo  ^wneuthur  ^yn- 
fydrwydd  yn  Israel 

16  1Í  Felly  Josua  a  gyfododd  yn 
fore,  ac  a  ddug  Israel  wrth  eu  UAvyth- 
au:  a  Uwyth  Judah  a  ddaliwyd. 

17  Ac  efe  a  ddynesodd  deulu  Ju- 
dah; a  daliwyd  teulu  y  Zarhiaid: 
ac  efe  a  ddynesodd  deulu  y  Zar- 
hiaid bob  yn  wr ;  a  dali>vyd  Zabdi : 

18  Ac  efe  a  ddynesodd  ci  dŷaid  ef 
bob  yn  wr;  a  dallAvyd  Achan  mab 
Carmi,  mab  Zabdi,  mab  Zcrah,  o 
Iwyth  Judah. 

19  A  Josua  a  ddywedodd  wrth 
Achan,  Fy  mab,  attolwg,  ^dyro  o- 
goniant  i  Arglwydd  Dduw  Israel, 
a  chyffesa  iddo;  a  mynega  yn  awr 
i  mi  beth  a  wnaethost:  na  chela 
oddi  wrthyf 

20  Ac  Achan  a  attebodd  Josua, 
ac  a  ddywedodd,  Yn  wir  myfi  a 
bechais  yn  erbyn  Arglwydd  Dduw 
Israel;  canys  fel  hyn  ac  fel  hyn  y 
gwneuthum. 

21  Pan  welais  ym  mysg  yr  yspail 
fantell  Babilonig  dêg,  a  dau  can 
sicl  o  arian,  ac  un  ^llafti  aur  o 
ddeg  sicl  a  deugain  ei  bwys;  yna 
y  chwennychais  hwynt,  ac  a'u  cym- 


merais :  ac  wele  hwy  yn  guddiedig 
yn  y  ddaear  y'nghanol  fy  mhabell, 
a'r  arian  danynt. 

22  1Í  Yna  Josua  a  anfonodd  gen- 
hadau;  a  hwy  a  redasant  i'r  babeU: 
ac  wele  hwynt  yn  guddiedig  yn  ei 
babell  ef,  a'r  arian  danynt. 

23  Am  hynny  h^vy  a'u  cymmeras- 
ant o  ganol  y  babell,  ac  a'u  dyg- 
asant  at  Josua,  ac  at  holl  feibion 
Israel;  ac  a'u  ^' gosodasant  h^vy  o 
flaen  yr  Arglwydd. 

24  A  Josua  a  gymmerth  Achan 
mab  Zerah,  a'r  arian,  a'r  fantell,  a'r 
Uafn  aur,  ei  feibion  hefyd,  a'i  ferch- 
ed,  a'i  wartheg,  a'i  asynod,  ei  ddefaid 
hefyd,  a'i  babell,  a'r  hyn  oU  a  fedd- 
ai  efe :  a  hoU  Israel  gyd  âg  ef  a'u 
dygasant  liAvynt  i  ^  ddyffiyn  Achor. 

25  A  Josua  a  ddy^^edodd,  Am  i 
ti  ein  blino  ni,  yr  Arglwydd  a'th 
flina  dithau  y  dydd  hwn.  A  holl 
Israel  a'i  llabyddiasant  ef  â  meini, 
ac  a'u  llosgasant  hw^  â  than,  wedi 
eu  Uabyddio  â  meini. 

2G  A  'chodasant  arno  ef  garnedd 
fawr  0  gerrig  hyd  y  dydd  hAvn.  Felly 
y  dychwelodd  yr  Arglwydd  oddi 
wrth  lid  ei  ddigofaint.  Am  hynny 
y  gehvir  enw  y  fan  honno  ''Dyffi'yn 
■^  Aclior,  hyd  y  dydd  hwn. 

PENNOD  VIII. 

1  Duw  yn  rhoi  cysur  yn  Josua.  3  Y  ddyfais 
ar  Hon  yr  ennillwyd  Äi.  29  Crogi  ei  iren- 
hin  M.  30  Josua  yn  adeiladu  allor ;  32  yn 
ysgrifenu  y  gyfraith  ar  gerrig;  33  yn  dat- 
gan  bendilhion  a  melldithion. 

A'R  Arglwydd  a  ddywedodd 
-  wrth  Josua,  'Nac  ofha,  ac  na 
arswyda :  cymmer  gyd  â  thi  yr  holl 
bobl  o  ryfel,  a  chyfod,  dos  i  fynu  i 
Ai :  gwel,  mi  a  roddais  yn  dy  laAV 
di  frenhin  Ai,  a'i  bobl,  ei  ddinas 
hefyd,  a'i  wlad. 

2  A  thi  a  wnei  i  Ai  a'i  brenhin, 
megis  y  gwnaethost  i  *•  Jericho  ac 
i'w  brenhin:  etto  ''ei  hanrhaith  a'i 
hanifeiliaid  a  ysglyfaethwch  i  chwi 
eich  hunain:  gosod  gynllwyn  yn 
erbyn  y  ddinas,  o'r  tu  cefn  iddi. 

3  1Í  Yna  Josua  a  gyfododd,  a'r  holl 
bobl  o  ryfel,  i  fyned  i  fynu  i  Ai :  a 
Josua  a  ddetholodd  ddeng  mil  ar 
hugain  o  wŷr  cedym  nerthol,  ac  a'u 
hanfonodd  ymaith  liw  nos  : 

4  Ac  efe  a  orchymynodd  iddynt, 
gan  ddywedyd,  Gwelwch,  ^chwi  a 
gynllwynwch  yn  erbyn  y  ddinas,  o'r 
tu  cefn  i'r  ddinas :  nac  ewch  ym 
mhell  iawn  oddi  wrth  y  ddinas,  ond 
byddwch  bawb  oil  yn  barod. 


Cyn 

CRIST 

1451. 


6  Hob. 
tywdlU- 
asant. 


h  ad.  28. 


1  pen.  8.  29. 
2  Sam.  18. 
17. 
üalar.  3. 


k  Es.  65.  la 
Hos.  2. 15. 

7Sef, 
Trallod. 


o  Deut.  1. 
21.  a  7. 18. 


b  pen.  6.  21. 

0  Deut.  20. 
14, 


d  Barn.  20. 

29. 


Dyfais  Josua  i  ennill  Ai. 


josuA,  vm. 


Cymmeryd  a  llosgi  Ai. 


Cyn 

CRIST 

1451. 


2  Neu,  ÂÎ. 


3Heb. 
cynllwijn. 


5  Minnau  hefyd,  a'r  hoU  bobl  sydd 
gyd  â  mi,  a  iiesâwn  at  y  ddinas :  a 
phan  ddelont  allan  i'n  cyfarfod  ni, 
megis  y  waith  gyntaf,  yna  ni  a 
flPown  o'u  blaen  hwynt, 

6  (Canys  hwy  a  ddeuant  allan  ar 
ein  hoi  ni,)  nes  i  ni  eu  tynnu  hwynt 
allan  o'r  ddinas;  oblegid  hwy  a 
ddywedant,  Ffoi  y  maent  o'n  blaen 
ni,  fel  y  waith  gyntaf:  felly  y  ffown 
o'u  blaen  hA\7nt. 

7  Yna  chwi  a  godwch  o'r  cynllwyn, 
ac  a  oresgynAvch  y  ddinas :  canys 
yr  Akglwydd  eich  Duw  a'i  dyry 
hi  yn  eich  Haw  chwi. 

8  A  phan  ennilloch  y  ddinas,  Uosg- 
wch  y  ddinas  â  than :  gwnewch  yn 
ol  gair  yr  Arglwydd.  Gwelwch,  mi 
a  orchymynais  i  chwi. 

9  IT  Felly  Josua  a'u  hanfonodd ;  a 
hwy  a  aethant  i  gynllwyn,  ac  a  ar- 
hosasant  rh^vng  Bethel  ac  Ai,  o  du 
y  gorllewin  i  Ai :  a  Josua  a  lettŷodd 
y  noson  honno  ym  mysg  y  bobl. 

10  A  Josua  a  gyfododd  yn  fore, 
ac  a  gyfrifodd  y  bobl;  ac  a  aeth  i 
fynu,  efe  a  henuriaid  Israel,  o  flaen 
y  bobl,  tu  ag  at  Ai. 

11  A'r  hoil  bobl  o  ryfel,  y  rhai 
oedd  gyd  ag  ef,  a  aethant  i  fynu, 
ac  a  nesasant ;  daethant  hefyd  gyf- 
erbyn  a'r  ddinas,  a  gwersyllasant  o 
du  y  gogledd  i  Ai :  a  glyn  oedd 
rhyngddynt  hwy  ac  Ai. 

12  Ac  efe  a  gymmerth  ynghylch 
pùm  mil  o  wŷr,  ac  a'u  gosododd 
hwynt  i  gynlhvyii  rh^vng  Bethel  ac 
Ai,  o  du  y  gorllewin  ^  i'r  ddinas. 

13  A'r  bobl  a  osodasant  yr  hoU 
wersyllau,  y  rhai  oedd  o  du  y  go- 
gledd i'r  ddinas,  a'r  "  cynllwyn^vyr 
o  du  y  gorllewin  i'r  ddinas :  a  Jo- 
sua a  aeth  y  noson  honno  i  ganol 
y  dyffi-yn. 

14  11  A  phan  welodd  brenhin  Ai 
hynny,  yna  gwŷr  y  ddinas  a  frysias- 
ant,  ac  a  fore-godasant,  ac  a  aeth- 
ant allan  i  gyfarfod  Israel  i  ryfel, 
efe  a'i  hoU  bobl,  ar  amser  nodedig, 
ar  hyd  wyneb  y  gwastadedd :  canys 
ni  wyddai  efe  fod  cynllwyn  iddo, 
o'r  tu  cefn  i'r  ddinas. 

15  A  Josua  a  hoU  Israel,  fel  pe 
tarawsid  hwy  o'u  blaen  hwynt,  a 
fíbisant  ar  hyd  yr  anialwch. 

16  A'r  hoU  bobl,  y  rhai  oedd  yn 
*y  ddinas,  a  alwyd  ynghyd,  i  erlid 
ar  eu  hoi  hwynt :  a  hwy  a  erlid- 
iasant  ar  ol  Josua,  ac  a  dynnwyd 
oddi  wrth  y  ddinas. 

17  Ac  ni  adawyd  gwr  yn  Ai,  nac 


yn  Bethel,  a'r  nad  aethant  aUan  ar 
ol  Israel:  a  gadawsant  y  ddinas  yn 
agored,  ac  erlidiasant  ar  ol  Israel 

18  A'r  Arglwydd  a  ddywedodd 
wrth  Josua,  Estyn  y  waywffon  sydd 
yn  dy  law  tu  ag  at  Ai :  canys  yn 
dy  law  di  y  rhoddaf  hi.  A  Josua  a 
estynodd  y  waywffon  oedd  yn  ei 
law  tu  a'r  ddinas. 

19  A'r  cynllwyn^vyr  a  gyfodasant 
yn  ebrwydd  o'u  lie,  ac  a  redasant, 
pan  estynodd  efe  ei  law:  daethant 
hefyd  i'r  ddinas,  ac  ennillasant  hi; 
ac  a  frysiasant,  ac  a  losgasant  y 
ddinas  â  than. 

20  A  gAA'ŷr  Ai  a  droisant  yn  eu 
hoi,  ac  a  ediychasant;  ac  wele, 
mwg  y  ddinas  a  ddyrchafodd  hyd 
y  nefoedd ;  ac  nid  oedd  ganddynt 
hwy  ^nerth  i  ffoi  yma  nac  accw: 
canys  y  bobl  y  rhai  a  ffoisent  i'r 
anialwch,  a  ddychwelodd  yn  erbyn 
y  rhai  oedd  yn  erlid. 

21  A  phan  welodd  Josua  a  holl 
Israel  i'r  cynlhvynwyr  ennill  y  ddin- 
as, a  dyrchafu  o  fwg  y  ddinas,  yna 
hwy  a  ddychwelasant,  ac  a  daraw- 
sant  wŷr  Ai. 

22  A'r  Ueill  a  aethant  allan  o'r 
ddinas  i'w  cyfarfod ;  felly  yr  oedd- 
ynt  y'nghanol  Israel,  y  rhai  hyn  o'r 
tu  yma,  a'r  Ueill  o'r  tu  accw:  a 
tharawsant  h^vynt,  fel  *na  adawyd 
un  y'ngweddill  nac  yn  ddîangol  o 
honynt. 

23  A  brenhin  Ai  a  ddaliasant  hwy 
yn  fy w ;  a  dygasant  ef  at  Josua, 

24  Pan  ddarfu  i  Israel  ladd  holl 
breswylwyr  Ai  yn  y  maes,  yn  yr 
anialwch  Ue  yr  erlidiasent  hAvynt, 
a  phan  syrthiasent  hwy  oU  gan  fin 
y  cleddyf,  nes  eu  darfod ;  yna  hoU 
Israel  a  ddychwelasant  i  Ai,  a  thar- 
awsant hi  â  min  y  cleddyf 

25  A  chwbl  a'r  a  syrthiasant  y 
dwthwn  h^vnnw,  yn  wŷr  ac  yn 
wragedd,  oeddynt  ddeuddeng  mil; 
sef  holl  wŷr  Ai 

26  Canys  ni  thynnodd  Josua  ei 
law  yn  ei  hoi,  yr  hon  a  estynasai 
efe  gyd  a'r  waywffon,  nes  difetha 
holl  drigolion  Ai. 

27  'Yn  unig  yr  anifeiliaid,  ac  an- 
rhaith  y  ddinas,  a  ysglyfaethodd 
yr  Israeliaid  iddynt  eu  hun;  yn 
ol  gair  yr  Arglwydd,  yr  hwn  ^a 
orchymynasai  efe  i  Josua. 

28  A  Josua  a  losgodd  Ai,  ac  a'i 
gwnaeth  hi  yn  gamedd  dragywydd, 
ac  yn  ddiffaethwch  hyd  y  dydd  hwn. 

29  Ac  efe  a  grogodd  frenldn  Ai  ar 


Cyn 
CRIST 

1451. 


5  Heb.  law. 


f  Num.  31. 
22,26. 


Sail.  2. 


Ysgrifenu  y  gyfraith. 


JOSUA,  IX. 


Twyll  y  Giheoniaid. 


Cyn 

CRIST 

1451. 

k  Deut.  21. 
23. 

>  pen.  7.  2G. 


k  Exod.  20. 
25. 
Deut.  27. 5. 


I  Pent.  27. 
2,8. 


m  Deut.  11. 
23.  a  27. 12. 


n  Dent.  31. 
12. 


«  llcb. 
un  genau. 


bren  hyd  yr  hwyr :  ^  ac  wedi  mach- 
lud  haul,  y  gorchymynodd  Josua 
iddyiit  ddisgyn  ei  gelain  ef  oddi 
ar  y  pren,  a'i  bwrw  i  ddrws  portli  y 
ddinas;  a'gosodasant  garnedd  fawr 

0  gerrig  ami  hyd  y  dydd  h\\7i. 

30  IT  Yna  Josua  a  adeiladodd  all- 
or  i  Arglwydd  Dduw  Israel  ym 
mynydd  Ebal, 

31  Megis  y  gorchymynasai  Moses 
gwas  yr  Arglwydd  i  feibion  Israel, 
fel  y  mae  yn  ysgrifenedig  yn  ''Uyfr 
cyfraith  Moses,  allor  o  gerrig  cyf- 
ain,  y  rhai  ni  ddyrchafasid  haiarn 
amynt:  a  hwy  a  ofírymmasant  arni 
boeth-ofirymmau  i'r  Arglwydd,  ac 
a  aberthasant  ebyrth  hedd 

32  Ac  'efe  a  ysgrifenodd  yno  ar 
meini  gopi  o  gyfraith  Moses,  yr 

on  a  ysgrifenasai  efe  y'iigŵydd 
meibion  Israel. 

33  A  hoU  Israel,  a'u  henuriaid,  eu 
swyddogion  he/yd,  a'u  bam^vyr,  oedd 
yn  sefyU  o  ddeutu  yr  arch,  ger  bron 
yr  ofieiriaid  y  Lefiaid,  y  rhai  oedd  yn 
dwyn  arch  cyfammod  yr  Arglwydd, 
yn  gystal  yr  estron  a'r  prîodor :  eu 
banner  oedd  ar  gyfer  mynydd  Gar- 
izim,  a'u  banner  ar  gyfer  mynydd 
Ebal;  "fel  y  gorchymynasai  Moses 
gwas  yr  Arglwydd  or  blaeu  fen- 
dithio  pobl  Israel. 

34  Wedi  hynny  efe  a  ddarllenodd 
hoU  eiriau  y  gyfraith,  y  fendith  a'r 
felldith,  yn  ol  y  cwbl  sydd  ysgrif- 
enedig yn  llyfr  y  gyfraith. 

35  Nid  oedd  air  o'r  hyn  oil  a 
orchymynasai  Moses,  a'r  nas  dar- 
Uenodd  Josua  ger  bron  holl  gyn- 
nulleidfa  Israel,  "a'r  gwragedd,  a'r 
plant,  a'r  dieithr  yr  hwn  oedd  yn 
rhodio  yn  eu  mysg  hwynt 

PENNOD  IX. 

1  T  brenhinoedd  yn  ymwneuthur  yn  erhyn  Is- 
rael. 3  Y  Giheoniaid,  trwy  dicyll,  yn  cael 
cyfammod :  23  am  yr  hyn  y  condemniwyd 
hwy  i  gaethiwed  tragywyddol, 

WEDI  clywed  hyn  o'r  holl  fren- 
hinoedd,  y  rhai  oedd  o'r  tu 
yma  i'r  lorddonen,  yn  y  mynydd, 
ac  yn  y  gwastadedd,  ac  yn  holl  lan- 
nau  y  mor  mawr,  ar  gyfer  Libanus ; 
sef  yr  Hethiaid,  a'r  Amoriaid,  a'r 
Canaaneaid,  a'r  Phereziaid,  a'r  Hef- 
iaid,  a'r  Jebusiaid ; 

2  Yna  hwy  a  ymgasglasant  yng- 
hyd  i  ymladd  yn  erbyn  Josua,  ac 
yn  erbyn  Israel,  o  ^unfiyd. 

3  1Í  A  thrigolion  Gibeon  a  glyw- 
sant  yi"  hyn  a  wnaethai  Josua  i 
Jericho  ac  i  At 

225  ~         "" 


4  A  hwy  a  ^\Tiaethant  yn  gyfrwys, 
ac  a  aethant,  ac  a  ymddangosasant 
fel  cenhadon:  cymmerasant  hefyd 
hen  sachlennau  ar  eu  hasynod,  a 
hen  gostrelau  gwin,  wedi  eu  hollti 
hefyd,  ac  wedi  eu  rhwymo, 

5  A  hen  esgidiau  ^baglog  am  eu 
traed,  a  hen  ddillad  am  danynt;  a 
holl  fara  eu  lluniaeth  oedd  sych  a 
brithlwyd : 

6  Ac  a  aethant  at  Josua  i'r  gwcr- 
syll  i  Gilgal;  a  dywedasant  wrtho 
ef,  ac  wrth  wŷr  Israel,  O  wlad  bell 
y  daethom:  ac  yn  awr  gwnewch 
gyfammod  â  ni. 

7  A  gwŷr  Israel  a  ddywedasant  wrth 
yr  Hefiaid,  Nid  hwyrach  dy  fod  yn 
ein  mysg  yn  trigo ;  ■  pa  fodd  gan 
hynny  y  gwnaf  gyfammod  â  thi  ? 

8  A  hwy  a  ddywedasant  wrth  Jo- 
sua, Dy  weision  di  ydym  ni.  A 
Josua  a  ddywedodd  wrthynt,  Pwy 
ydych  ?  ac  o  ba  le  y  daethoch  ? 

9  A  hwy  a  ddywedasant  wrtho, 
Dy  weision  a  ddaethant  o  wlad  bell 
iawn,  0  herwydd  enw  yr  Arglwydd 
dy  Dduw  :  canys  ni  a  glywsom  ei 
glod  ef,  a'r  hyn  oU  a  wuaeth  efe 
yn  yr  Aipht ; 

10  ''A'r  hyn  oil  a  wnacth  efe  i  ddau 
frenhin  yi'  Amoriaid,  y  rhai  oedd 
o'r  tu  hwnt  i'r  lorddonen;  i  Sehon 
brenhin  Hesbon,  ac  i  Og  brenhin 
Basan,  yr  hwn  oedd  yn  Astaroth. 

11  Am  hynny  ein  henuriaid  ni,  a 
holl  bresAvyhvyr  ein  gwlad,  a  lefar- 
asant  ^vrthym  ni,  gan  ddjsvedyd, 
Cymmerwch  luniaeth  *gyd  â  chwi 
i'r  daith,  ac  ewch  ì'av  cyfarfod 
h'wynt;  a  dywedwch  wrthynt,  Eich 
gweision  ydym:  yn  awr  gan  hynny 
gwnewch  gyfammod  â  ni. 

12  Dyma  ein  bara  ni:  yn  frwd  y 
cymmerasom  ef  yn  lluniaeth  o'n 
tai  y  dydd  y  cych^vynasom  i  ddy- 
fod  attoch;  ac  yn  a^VT,  wele,  sych 
a  brithhvyd  yw. 

13  Dyma  hefyd  y  costrelau  gwin  a 
lanwasom  ja.  newyddion;  ac  wele 
h^^ynt  wedi  hollti:  ein  dillad  hyn 
hefyd  a'n  hesgidiau  a  heneiddias- 
ant,  rhag  meithied  y  daith. 

14  A'r  gwyr  a  ^gymmerasant  o'u 
hymborth  hwynt,  ac  nid  ymgyng- 
horasant  â  genau  yr  Arglwydd. 

15  FeUy  Josua  a  wnaeth  heddwch 
â  hAvynt,  ac  a  wnaeth  gyfammod  â 
hwynt,  ar  eu  cadw  h^vynt  yn  fyw: 
ty^ry'sogion  y  gynnuUeidfa  hefyd  a 
djiigasant  wrthynt. 

16  Ond  ym  mhen  y  tridiau  wedi 


Cyn 
CRIST 

1451. 


3  cli/tiog. 


«  Exod.  23. 
32. 


b  Num.  21. 
24, 3i 


<  Heb.  yn 
eich  Haw. 


B  iVeu, 
dderbt/n- 
iasant  y 
gviyr  er 
mioyn  en 
hymborth. 


Arhed  y  Gîbeonîaicl. 


JOSUA,  X. 


Gwaredu  Giheon. 


Cyn 

CRIST 

1451. 


c  Edrych 
2  Sam.  21. 
1,6. 


d  Deut.  29. 
11. 
0  ad.  15. 


f  Deut.  7. 
1,2. 


iddynt  wneuthur  cyfammod  â  hwynt, 
hwy  a  glywsant  mai  cymmydogion 
iddynt  oeddynt  hwy,  ac  mai  yn  eu 
mysg  yr  oeddynt  yn  aros. 

17  A  meibion  Israel  a  gychwynas- 
ant,  ac  a  ddaethant  iV  dinasoedd 
hwynt  y  trydydd  dydd:  a'u  dinas- 
oedd hwynt  oedd  Gibeon,  a  Chephi- 
rah,  Beeroth  hefyd,  a  Chiriath-jearim. 

18  Ond  ni  tharawodd  meibion  Is- 
rael mo  honynt  hwy ;  oblegid  ty- 
wysogion  y  gynnuUeidfa  a  dyngasai 
^n-thynt  myn  Arglwydd  Dduw  Is- 
rael :  a'r  hoU  gynnuUeidfa  a  rwg- 
nachasant  yn  erbyn  y  tywysogion. 

19  A'r  holl  dywysogion  a  ddywed- 
asant  wrth  }t  hoU  gynnuUeidfa,  Ni 
a  dyngasom  wrthynt  i  Arglwydd 
Dduw  Israel :  am  hynny  ni  aUwn 
ni  yn  awr  gyffwrdd  â  hwynt 

20  Hyn  a  wnawn  ni  iddynt  hwy: 
Cadwn  hwynt  yn  fyw,  fel  na  byddo 
*=digofaint  arnom  ni;  o  herwydd  y 
Uw  a  dyngasom  wrthynt. 

21  A'r  tywysogion  a  ddywedasant 
wrthynt,  Byddant  fyw,  (ond  bydd- 
ant  "^yn  torri  cynnud,  ac  yn  tynnu 
dwfr  fr  holl  gynnuUeidfa,)  fel  *y 
dywedasai  y  tywysogion  wrthynt. 

22  1Í  Yna  Josua  a  alwodd  arnynt ; 
ac  a  lefarodd  wrthynt,  gan  ddy- 
wedyd,  Paham  y  twyllasoch  ni,  gan 
ddywedyd,  Pell  iawn  ydym  ni  oddi 
wi'thych;  a  chwithau  yn  preswyHo 
yn  ein  mysg  ni? 

23  Yn  awr  gan  hynny  melldiged- 
ig  ydych;  ac  ni  ddiangc  un  o  hon- 
och  rhag  bod  yn  graei/i-weision,  ac 
yn  torri  cynnud,  ac  yn  tynnu  dwfr 
i  dŷ  fy  Nuw. 

24  A  hwy  a  attebasant  Josua,  ac  a 
ddywedasant,  Yn  ddiau  gan  fynegi  y 
mynegwyd  i'th  weision,  ddarfod  i'r 
Arglwydd  dy  Dduw  ^orchymyn  i 
Moses  ei  was  roddi  i  ch  wi  yr  holl  wlad 
hon,  a  difetha  hoU  drigolion  y  wlad 
o'ch  blaen  chwi ;  am  hynny  yr  oih- 
asom  ni  yn  ddirfawr  rhagoch  am  ein 
heinioes,  ac  y  gwnaethom  y  peth  hyn. 

25  Ac  yn  awr,  wele  ni  yn  dy  law 
di :  fel  y  hyddo  da  ac  uniawn  yn 
dy  olwg  wneuthur  i  ni,  gwna. 

26  Ac  feUy  y  gwnaeth  efe  iddynt ; 
ac  a'u  gwaredodd  hwynt  o  law  meib- 
ion Israel,  fel  na  laddasant  hwynt 

27  A  Josua  a'u  rhoddodd  hwynt 
y  dwthwn  hwnnw  yn  gymmynwyr 
coed,  ac  yn  wehynwyr  dwfr,  i'r  gyn- 
nuUeidfa, ac  i  aUor  yr  Arglwydd, 
hyd  y  dydd  hwn,  yn  y  Ue  a  ddew- 
isai  efe. 


PENNOD  X 

5  Film  hrenhin  yn  rhyfela  yn  erbyn  Giheon.  7 
Josua  yn  ei  hachub  hi.  10  Duw  yn  ymladd 
yn  eu  herhyn  hwynt  â  chenUysg.  12  Yr  haul 
a'r  lleuad  yn  sefyll  ar  air  Josua.  18  Cau 
ar  y  púm  brenhin  mewn  ocjof.  23  Eu  dwyn 
allan ;  24  eu  d'iystyru,  26  a'u  crogi.  28 
Gorchfygu  sailh  brenhin  ychwaneg.  43  Josua 
yn  dychwelyd  i  Gilgal. 

APHAN  glybu  Adonisedec  bren- 
hin Jerusalem  i  Josua  ennill 
Ai,  a'i  difrodi  hi,  (*fel  y  gwnelsai 
efe  i  Jericho  ac  i'w  brenhin,  felly  y 
gwnaethai  efe  i  ''Ai  ac  i'w  brenhin,) 
a  heddychu  o  drigoUon  Gibeon  âg 
Israel,  a'u  bod  yn  eu  mysg  hwynt : 

2  Yna  yr  ofnasant  yn  ddirfawr; 
oblegid  dinas  fawr  oedd  Gibeon,  fel 
un  ^o'r  dinasoedd  brenhinol;  ac  o 
herwydd  ei  bod  yn  fwj  nag  Ai;  ei 
holl  wŷr  hefyd  oedd  gedyrn. 

3  Am  hynny  Adonisedec  brenhin 
Jerusalem  a  anfonodd  at  Hoham 
brenhin  Hebron,  ac  at  Piram  bren- 
hin Jarmuth,  ac  at  Japhia  brenhin 
Lachis,  ac  at  Debir  brenhin  Eglon, 
gan  ddywedyd, 

4  Deuwch  i  iynu  attaf  fi,  a  chyn- 
northwywch  fi,  fel  y  tarawom  ni 
Gibeon :  canys  hi  a  heddychodd  â 
Josua,  ac  â  meibion  Israel. 

5  Am  hynny  pùm  brenhin  yr  Amor- 
iaid  a  ymgynnuUasant,  ac  a  ddaeth- 
ant i  fynu,  se/  brenhin  Jerusalem, 
brenhin  Hebron,  brenhin  Jarmuth, 
brenhin  Lachis,  a  brenhin  Eglon, 
hwynt-hwy  a'u  holl  fyddinoedd,  ac 
a  wersyllasant  wrth  Gibeon,  ac  a 
ryfelasaut  yn  ei  herbyn  hi. 

6  11 A  gwŷr  Gibeon  a  anfonasant  at 
Josua  i'r  gwersyll  i  Gilgal,  gan  ddy- 
wedyd, Na  thỳn  ymaith  dy  ddwylaw 
oddi  wrth  dy  weision :  tyi'ed  i  fynu 
yn  fuan  attom  ni,  acliub  ni  he/yd,  a 
chynnorthwya  ni :  canys  holl  fren- 
hinoedd  yr  Amoriaid,  y  rhai  sydd 
yn  trigo  yn  y  mynydd-dir,  a  ym- 
gynnuUasant i'n  herbyn  ni. 

7  Felly  Josua  a  esgynodd  o  Gilgal, 
efe  a'r  holl  bobl  o  ryfel  gyd  âg  ef, 
a'r  hoU  gedyi*n  nerthol. 

8  1Í  A'r  Arglwydd  a'  ddywedodd 
wrth  Josua,  Nac  ofna  rhagddynt: 
canys  yn  dy  law  di  y  rhoddais 
hwynt ;  ni  saif  neb  o  honynt  yn 
dy  Avyneb  di. 

9  Josua  gan  hynny  a  ddaeth  yn 
ddiattreg  attynt  hwy :  canys  ar  hyd 
y  nos  yr  aeth  efe  i  fynu  o  Gilgal. 

10  A'r  Arglwydd  "a'u  dryUiodd 
hwynt  o  flaen  Israel,  ac  a'u  tarawodd 
hwynt  â  Uaddfa  fawr  yn  Gibeon,  ac 


Cyn 

CRIST 

1451. 


•  pen.  6.  21. 


b  pen.  8.  22. 


3  neb.  o 
ddinasoedd 
y  frenhin- 
iaeth. 


c  Ks.  28,  21. 


226 


Yr  haul  dr  lleuad  yn  sefyll. 


JOSUA,  X. 


Lladd  y  püm  brenhîn. 


Cyn 
CEIST 

1451. 


d  Es.  28.  21. 

Hab.  3.  11. 
3Heb. 

distawa. 


•  2  Sam.  1. 
18. 


6Heb. 
chynffon- 
dorrwch 
hwynt. 


e  Exod.  11. 
7. 


a'li  hymlidiodd  hwynt  íFordd  yr  eir 
i  fynu  i  Beth-horon,  ac  a'u  taraw- 
odd  hwynt  hyd  Azecah,  ac  hyd 
Maccedah. 

11  A  phan  oeddynt  yn  ffoi  o  flaen 
Israel,  a  hwy  y  ngoriwaercd  Beth- 
horon,  yr  Arglwydd  a  fwriodd  ar- 
nynt  Invy  gerrig  mawrion  o'r  nef- 
oedd  hyd  Azecah ;  a  buant  feirw : 
amlach  oedd  y  rhai  a  fu  feirw  gan 
y  cerrîg  cenllysg,  na'r  rhai  a  ladd- 
odd  meibion  Israel  â'r  cleddyf. 

12  11  Llefarodd  Josua  wrth  yr  Ar- 
glwydd y  dydd  y  rhoddodd  yr 
Arglwydd  yr  Amoriaid  o  flaen 
meibion  Israel:  ac  efe  a  ddy^ved- 
odd  y'ngolwg  Israel,  ^  0  haul,  ^  aros 
yn  Gibeon;  a  thithau,  leuad,  yn 
nyffryn  Ajalon. 

13  A'r  haiü  a  arhosodd,  a'r  lleuad 
a  safodd,  nes  i'r  genedl  ddial  ar  eu 
gelynion.  Onid  yw  hyn  *yn  ysgrif- 
enedig  yn  llyfr  *yr  Uniawn?  Felly 
yr  haul  a  safodd  y'nghanol  y  nef- 
oedd,  ac  ni  frysiodd  i  fachludo  dros 
ddiwrnod  cyfan. 

14  Ac  ni  bu  y  fath  ddiwrnod  a 
hAHinw  o'i  flaen  ef,  nac  ar  ei  ol  ef, 
fel  y  g^ATandawai  yr  Arglwydd  ar 
lef  dyn:  canys  yr  Arglwydd  a 
ymladdodd  dros  Israel. 

15  1Í  ^A  Josua  a  ddychwelodd,  a 
hoU  Israel  gyd  âg  ef,  i'r  gwersyll 
i  Gilgal. 

16  Ond  y  piim  brenhin  hynny  a 
fibisant,  ac  a  ymguddiasant  mewn 
ogof  ym  Maccedah. 

17  A  myiiegA>7d  i  Josua,  gan  ddy- 
wedyd,  Y  pùm  brenliin  a  gafwyd 
y'nghûdd  mewn  ogof  ym  Maccedah. 

18  A  dywedodd  Josua,  Treiglwch 
feini  ma^vrion  ar  enau  yr  ogof,  a  go- 
sod  wch  wrthi  wỳr  i'w  cadw  hwynt : 

19  Ac  na  sefwch  chwi;  erlidiwch 
ar  ol  eich  gelynion,  a  ^tharêwch  y 
rhai  olaf  o  honynt;  na  adôwch  idd- 
ynt  fyned  i'w  dinasoedd:  canys  yr 
Arglwydd  eich  Duw  a'u  rhodd- 
odd hwynt  yn  eich  UaAV  chwi. 

20  A  phan  ddarfu  i  Josua  a  meib- 
ion Israel  eu  taro  Invynt  â  lladdfa 
fawr  iaAvn,  nes  eu  difa ;  yna  y  gwedd- 
illion  a  adawsid  o  honynt  a  aethaut 
i'r  dinasoedd  caerog. 

21  A'r  hoU  bobl  a  ddychwelasant 
i'r  gwersyll  at  Josua  ym  Maccedah 
mewn  heddwch,  ^heb  syramud  o  neb 
ei  dafod  yn  erbyn  meibion  Israel. 

22  A  Josua  a  ddywcdodd,  Agorwch 
enau  yr  ogof,  a  dygwch  aUan  y  pùm 
brenhin  hynny  attaf  fi  o'r  ogof. 


23  A  hwy  a  wnaethant  felly,  ac  a 
ddygasant  allan  y  pùm  brenhin  atto 
ef  o'r  ogof;  se/  brenhin  Jerusalem, 
brenhin  Hebron,  brenhin  Jarmuth, 
brenhin  Lachis,  a  brenhin  Eglon. 

24  A  phan  ddygasant  h^vy  y  bren- 
hinoedd  hynny  at  Josua,  yna  Josua 
a  alwodd  am  holl  wŷr  Israel,  ac  a 
ddywedodd  wrth  dy^vysogion  y  rhy- 
felwyr,  y  rhai  a  aethai  gyd  âg  ef, 
Nesêwch,  gosodwch  eich  traed  ar 
yddfau  y  brenhinoedd  hyn.  A  hwy 
a  nesasant,  ac  a  osodasant  eu  traed 
ar  eu  gyddfau  hwynt. 

25  A  Josua  a  ddywedodd  wrthynt, 
Nac  ofnwch,  ac  nac  arsAvydwch; 
eithr  ymwrolwch,  ac  ymegniwch: 
canys  fel  hyn  y  g^vna  yr  Arglwydd 
i'ch  holl  elynion  yr  ydych  chwi  yn 
ymladd  i'w  herbyn. 

26  Ac  wedi  hyn  Josua  a'u  taraw- 
odd  hwynt,  ac  a'u  rhoddodd  i  farw- 
olaeth,  ac  a'u  crogodd  Invynt  ar 
bum  pren:  a  buant  y'nghrog  ar  y 
prennau  ''hyd  yr  hwyr. 

27  Ac  ym  mhryd  machludó  haul, 
y  gorchymynodd  Josua  iddynt  eu 
'disgyn  liAvynt  oddi  ar  y  prennau, 
a'u  bwrw  hwynt  i'r  ogof  yr  ymgudd- 
iasant ynddi ;  a  bwriasant  gerrig 
mawrion  y'ngenau  yr  ogof,  y  rhai 
sydd  yno  hyd  gorph  y  dydd  hwn. 

28  1Í  Josua  hefyd  a  ennillodd  Mac- 
cedah y  dwthwn  hwnnw,  ac  a'i  tar- 
awodd  hi  â  min  y  cleddyf,  ac  a 
ddifrododd  ei  brenhin  hi,  hwynt- 
hAvy,  a  phob  enaid  ag  oedd  ynddi; 
ni  adawodd  efe  un  gweddill:  canys 
efe  a  wnaeth  i  frenhin  Maccedah, 
^  fel  y  gwnaethai  i  frenhin  Jericho. 

29  1Í  Yna  yr  aeth  Josua  a  holl  Is- 
rael gyd  ag  ef  o  Maccedah  i  Libnah, 
ac  a  ymladdodd  yn  erbyn  Libnah. 

30  A'r  Arglwydd  a'i  rhoddodd 
hithau,  a'i  brenhin,  yn  Haw  Israel; 
ac  yntau  a'i  iarawodd  hi  â  min  y 
cleddyf,  a  phob  enaid  a'r  oedd 
ynddi;  ni  adawodd  ynddi  un  yng 
ngweddill:  canys  efe  a  ^vnaeth  i'w 
brenhin  hi  fel  y  gwnelsai  i  frenhin 
Jericho. 

31  If  A  Josua  a  dramwyodd,  a 
holl  Israel  gyd  ag  ef,  o  Libnah  i 
Lachis ;  ac  a  wersyllodd  wrthi,  ac 
a  ymladdodd  i'w  herbyn. 

32  A'r  Arglwydd  a  roddodd 
Lachis  yn  Haw  Israel ;  yr  hwn  a'i 
hennillodd  hi  yr  ail  dydd,  ac  a'i 
tarawodd  hi  â  min  y  cleddyf,  a  phob 
enaid  ag  oedd  ynddi,  yn  ol  yr  hyn 
oil  a  wnaethai  efe  i  Libnah. 


Cyn 
CRIST 

1451. 


h  pen.  8.  29. 


t  Deut.  21. 
23. 

pen.  8.  29. 


k  pen.  6. 21. 


Gorchfygu 


JOSUA,  XI. 


amryw  frenJiinoedd. 


Cyn 

CEIST 

1451. 


1  Edrych 
pen.  14. 13. 
a  15.  13. 


m  pen.  15. 
15. 


SNeu,^ÿn- 
lionnau. 


n  Deut.  20. 
16, 17. 


open.  11. 16. 


1450. 


33  IT  Yna  Horam  brenhin  Gezer  a 
ddaetli  i  fynu  i  gynnorthwyo  Lachis : 
a  Josua  a'i  tarawodd  ef  a'i  bobl,  fel 
na  adawyd  iddo  ef  un  y'ngweddill. 

34  IF  A  Josua  a  dramwyodd,  a  holl 
Israel  gyd  âg  ef,  o  Lachis  i  Eglon : 
a  hwy  a  wersyllasant  wrthi,  ac  a 
ymladdasant  i'w  herbyn. 

35  A  hwy  a'i  henniUasant  hi  y 
diwmod  hwnnw,  ac  a'i  tarawsant  hi 
â  min  y  cleddyf ;  ac  efe  a  ddifrod- 
odd  bob  enaid  aV  oedd  ynddi  y 
d\^i;h^vn  hwnnw,  yn  ol  yr  hyn  oil  a 
wnaethai  efe  i  Lachis. 

36  1Í  A  Josua  a  esgynodd,  a  holl 
Israel  gyd  âg  ef,  o  Eglon  i  ^Hebron; 
a  hwy  a  ryfelasant  i'w  herbyn. 

37  A  hwy  a'i  henniUasant  hi,  ac 
a'i  tarawsant  hi  â  min  y  cleddyf,  a'i 
brenhin,  a'i  holl  ddinasoedd,  a  phob 
enaid  ag  oedd  ynddi ;  ni  adawodd 
efe  un  y'ngweddill,  yn  ol  yr  hyn  oil 
a  wnaethai  efe  i  Eglon :  canys  efe  a'i 
difrododd  hi,  a  phob  enaid  ag  oedd 
ynddi. 

38  IT  A  Josua  a  ddychwelodd,  a 
holl  Israel  gyd  ag  ef,  i  "Debir;  ac 
a  ymladdodd  i'w  herbyn. 

39  Ac  efe  a'i  hennillodd  hi,  ei  bren- 
hin, a'i  holl  ddinasoedd ;  a  hwy  a'u 
tarawsant  hwy  â  min  y  cleddyf,  ac 
a  ddifrodasant  bob  enaid  ag  oedd 
ynddi ;  ni  adawodd  efe  un  yng 
ngweddill:  fel  y  gwnaethai  efe  i 
Hebron,  felly  y  gwnaeth  efe  i  De- 
bir,  ac  i'w  brenhin ;  megis  y  gwuel- 
sai  efe  i  Libnah,  ac  i'w  brenhin. 

40  "H  Felly  y  tarawodd  Josua  yr  holl 
iynydd-dir,  a'r  dehau,  y  gwastadedd 
he/yd,  a'r  ^  bronnydd,  a'u  holl  fren- 
hinoedd:  ni  adawodd  efe  un  yng 
ngweddill;  eithr  efe  a  ddifrododd 
bob  perchen  anadl,  fel  "y  gorchy- 
mynasai  Arglwydd  DduẀ  Israel. 

41  A  Josua  a'u  tarawodd  hwynt  o 
Cades-Barnea,  hyd  Gazah,  "a  holl 
wlad  Gosen,  hyd  Gibeon. 

42  Yr  holl  frenliinoedd  hyn  he/yd 
a'u  gwledydd  a  ennillodd  Josua  ar 
unwaith :  canys  Arglwydd  Dduw 
Israel  oedd  yn  ymladd  dros  Israel. 

43  Yna  y  dychwelodd  Josua,  a 
holl  Israel  gyd  ag  ef,  i'r  gwersyll 
yn  Gilgal. 

PENNOD  XL 

5  Gorchft/gu  amryw  frenhinoedd  lorth  ddyfr- 
oedd  Merom.  10  Ennill  Easor,  a'i  llosgi. 
16  Josua  yn  goresgyn  yr  holl  wlad;  21  ac 
yn  torri  ymaith  yr  Anaciaid. 

APHAN  glybu  Jabin  brenhin 
Hasor  y  pethau  hynny,  efe  a 

~  228 


anfonodd  at  Jobab  brenhin  Madon, 
ac  at  frenhin  Simron,  ac  at  frenhin 
Achsaph, 

2  Ac  at  y  brenhinoedd  oedd  o  du 
y  gogledd  yn  y  mynydd-dir,  ac  yn  y 
rhosdir  tu  a'r  dehau  i  Cinneroth,  ac 
yn  y  dyffryn,  ac  yn  ardaloedd  Dor 
tu  a'r  gorllewin ; 

^Atj  Canaaneaid  o'r  dwyrain  a'r 
gorllewin,  ac  at  yr  Amoriaid,  a'r 
Hethiaid,  a'r  Phereziaid,  a'r  Je- 
busiaid,  yn  y  mynydd-dir,  ac  at 
yr  Hefiaid  dan  Hermon,  y'ngwlad 
Mispeh. 

4  A  hwy  a  aethant  allan,  a'u  hoU 
fyddinoedd  gyd  â  hwynt,  pobl  lawer, 
fel  y  tywod  sydd  ar  fin  y  môr  o 
amldra ;  meircli  heiyd  a  cherbydau 
lawer  ia^vn. 

5  A'r  hoU  frenhinoedd  hyn  a  ^  ym- 
gyfarfuant ;  daethant  hefyd  a  gwer- 
syllasant  ynghyd  wrth  ddyfroedd 
Merom,  i  ymladd  yn  erbyn  Israel. 

6  1Í  A  dywedodd  yr  Arglwydd 
with  Josua,  Nac  ofna  rhagddynt 
hwy  :  canys  y  fory  ynghylch  y  pryd 
hyn  y  rhoddaf  hwynt  oU  yn  Uadd- 
edig  o  flaen  Israel:  *llinynnau  gar- 
rau  eu  meirch  hwynt  a  dorri,  a'u 
cerbydau  a  losgi  di  â  thâa 

7  Felly  Josua  a  ddaeth,  a'r  hoU  bobl 
o  ryfel  gyd  ag  ef,  yn  ddisymmwth 
arnynt  li^vy  wrth  ddyfroedd  Merom ; 
a  hwy  a  ruthrasant  arnynt. 

8  A'r  Arglwydd  a'u  rhoddodd 
hwynt  yn  Uaw  Israel ;  a  hwy  a'u 
tarawsant  hwynt,  ac  a'u  herlidias- 
ant  hyd  ^Sidon  fawr,  ac  hyd  **Mis- 
rephoth-maim,  ac  hyd  glyn  Mispeh 
o  du  y  dwyrain;  a  hwy  a'u  taraw- 
sant hwynt,  fel  na  adawodd  efe  o 
honynt  un  y'ngweddill. 

9  A  Josua  a  wnaeth  iddynt  fel 
yr  archasai  yr  Arglwydd  iddo : 
llinynnau  garrau  eu  meirch  hwynt 
a  dorrodd  efe,  a'u  cerbydau  a  losg- 
odd  â  than. 

10  IT  A  Josua  y  pryd  hwnnw  a 
ddychwelodd,  ac  a  ennillodd  Hasor, 
ac  a  darawodd  ei  brenhin  hi  a'r 
cleddyf :  canys  Hasor  o'r  blaen  oedd 
ben  yr  holl  deyrnasoedd  hynny. 

11  Tarawsant  hefyd  bob  enaid  a'»* 
oedd  ynddi  a  min  y  cleddyf,  gan 
eu  difrodi  hwynt:  ni  adawyd  un 
perchen  anadl:  ac  efe  a  losgodd 
Hasor  â  than. 

12  A  holl  ddinasoedd  y  brenhin- 
oedd hynny,  a'u  hoU  frenhinoedd 
hwynt,  a  ennillodd  Josua,  ac  a'u 
tarawodd  â  min  y  cleddyf,  gan  eu 


Cyn 

CRIST 
1450. 


2  Heb.  a 
ymhwynt- 
inanasanU 


«2Sam.8.t 


SNeu, 

Sidon- 

rabbah. 
*îíeu, 

vyllau 

nalen. 

Heb. 

üosgiad 

dyfroedd. 


Goresgyn  yr  holl  ivlad. 


JOSUA,  XII. 


Y  hrenliinoedd  a  darawyd. 


Cyn 

CRIST 

1450. 

»>  Num.  33. 

62. 

Deut.  7. 2. 

a  20. 16, 17. 
8  Heb.  ar 

eu  petUwr, 


e  Exod.  34. 
U. 
Í  Deut.  7. 2. 


6  Heb. 
symmnd- 
odd. 


7Neu, 
0>  níí/n- 


8  Hyd  1445. 
ad.  23. 


•  pen.  9.  3. 


'Deut.  2.30. 


8  Deut.  20. 
16, 17. 


b  Num.  13. 
22, 23. 
Deut.L28. 


I  Num.  26. 
53. 
1445. 

k  pen.  14.10. 
a  21.  43. 
a  22.  4.  a 
23.1. 


difrodi  hwynt :  ''megis  y  gorchymyn- 
asai  Moses  gwas  yr  Arglwydd. 

13  Ond  ni  losgodd  Israel  yr  un 
o'r  dinasoedd  oedd  yn  sefyll  "yn  eu 
cadernid ;  namyn  Hasor  yn  uiiig  a 
losgodd  Josua. 

14  A  holl  anrhaith  y  dinasoedd 
hynny,  a'r  anifeiliaid,  a  ysglyfaeth- 
odd  meibion  Israel  iddynt  eu  hun : 
yn  unig  pob  dyn  a  darawsant  hwy 
â  min  y  clcddyf,  nes  iddynt  eu  di- 
fetha ;  ni  adawsant  berchen  anadl. 

15  1Í  "^  Fel  y  gorchymynasai  yr  Ar- 
glwydd i  Moses  ei  was,  "^ felly  y  gor- 
chymynodd  Moses  i  Josua,  ac  felly 
y  gA^naeth  Josua ;  ni  ^  adawodd  efe 
ddim  o'r  hyn  oil  a  orchymynasai  yr 
Arglwydd  i  Moses. 

16  Felly  Josua  a  ennillodd  yr  holl 
dir  hwnnw,  y  mynyddoedd,  a'r  holl 
ddehau,  a  holl  wlad  Gosen,  a'r  dyff- 
ryn,  a'r  gwastadedd,  a  mynydd  Is- 
rael, a'i  ddyflfryn; 

17  ^0  fjTiydd  Halac,  yr  hwn  sydd 
yn  myned  i  fynu  i  Seir,  hyd  Baal- 
Gad,  y'nglyn  Libanus,  dan  fynydd 
Hermon  :  a'u  holl  frenhinoedd 
hAvynt  a  ddaliodd  efe ;  tarawodd 
hwynt  hefyd,  ac  a'u  rhoddodd  1 
farwolaetli. 

18  Josua  a  gynhaliodd  ryfel  yn 
erbyn  yr  holl  frenhinoedd  hynny 
^  ddyddiau  lawer. 

19  Nid  oedd  dinas  a'r  a  heddychodd 
â  meibion  Israel,  heb  law  *yr  Hef- 
iaid  preswylwyr  Gibeon ;  yr  holl  rai 
ei'aill  a  ennillasant  Invy  trwy  ryfel. 

20  Canys  ^o'r  Arglwydd  yr  yd- 
oedd  galedu  eu  calon  h^ynt  i  gyf- 
arfod  âg  Israel  mewn  rhyfel,  fel  y 
difrodai  efe  hAAynt,  ac  na  fyddai 
iddynt  drugaredd;  ond  fel  y  di- 
fethai  efe  liAvynt,  ^  fel  y  gorchymyn- 
asai yr  Auglwydd  wrth  Moses. 

21  ÌÍ  A'r  pryd  hwnnw  y  daeth  Josua 
ac  a  dorrodd  ''yr  Anaciaid  ymaith  o'r 
mynydd-dir,  o  Hebron,  o  Debir,  o 
Anab,  ac  o  holl  fynyddoedd  Judah, 
ac  o  holl  fynyddoedd  Israel:  Josua 
a'u  difrododd  h^vynt  a'u  dinasoedd. 

22  Ni  adawyd  un  o'r  Anaciaid 
y'ngwlad  meibion  Israel :  yn  unig 
yn  Gazah,  yn  Gath,  ac  yn  Asdod,  y 
gadawyd  h^vynt 

23  Felly  Josua  a  ennillodd  yr  hoU 
wlad,  yn  ol  yr  hyn  oil  a  lefarasai  yr 
Arglwydd  wrth  Moses ;  a  Josua 
a'i  rhoddodd  hi  yn  etifeddiaeth  i 
Israel,  'yn  ol  eu  rhannau  hwynt, 
trwy  eu  Uwythau.  ''A'r  wlad  a  or- 
phwysodd  heb  ryfel. 


PENNOD  XII. 

1  Y  fidau  /renhin  a  ennillodd  Moses  eu  gwled- 
ydd,  ac  o'm  rhannodd.  7  Yr  un  breniiin  ar 
ddeg  ar  hugain  o'r  tu  arall  i'r  Jorddonen,  y 
rhai  a  darawodd  Josua. 

lYMA  frenhinoedd  y  wlad,  y 
rhai  a  darawodd  meibion  Is- 
rael, ac  a  feddiannasant  eu  gwlad 
hwynt  o'r  tu  hwnt  i'r  lorddonen  tu 
a  chodiad  yr  haul;  o  afon  Amon 
hyd  fynydd  Hermon,  a'r  holl  was- 
tadedd  tu  a'r  dwyrain: 

2  ^  Sehon  brenhin  yr  Amoriaid,  yr 
hwn  oedd  yn  trigo  yn  Hesbon,  ac 
yn  arghvyddiaethu  o  Aroer,  yr  hon 
sydd  ar  fin  yi*  afon  Arnon,  ac  o 
ganol  yr  afon,  ac  o  banner  Gilead 
hyd  yr  afon  Jabboc,  ỳm  mro  meib- 
ion Ammon ; 

3  Ac  ^o'r  gwastadedd  hyd  for  Cin- 
neroth  o  du  y  dwyrain,  ac  hyd  for 
y  gwastadedd,  sefj  mor  heli,  o  du 
y  dwyrain,  tu  a  Beth-jesimoth;  ac  o 
^du  y  dehau,  dan  ^"Asdoth-Pisgah: 

4  A  goror  Og  brenhin  Basan,  yr 
hwn  oedd  o  *^weddill  y  cawri,  ac 
*oedd  yn  trigo  yn  Astaroth  ac  yn 
Edrei ; 

5  Ac  efe  oedd  yn  arglwyddiaethu 
ym  mynydd  Hermon,  ac  yn  Salchah, 
ac  yn  holl  Basan,  hyd  derfyn  y  Gesur- 
iaid,  a'r  Maachathiaid,  a  banner  Gi- 
lead, terfyn  Sehon  brenhin  Hesbon. 

6  Moses  gwas  yr  Arglwydd  a 
meibion  Israel  ^a'u  tarawsant  hwy: 
a  s  Moses  g^vas  yr  Arglwydd  a'i 
rhoddodd  hi  yn  etifeddiaeth  i'r 
Reubeniaid,  ac  i'r  Gadiaid,  ac  i 
banner  llwyth  JNIanasseh. 

7  1Í  Dyma  hefyd  frenhinoedd  y 
wlad  y  rhai  a  darawodd  Josua  a 
meibion  Israel  o'r  tu  yma  i'r  lor- 
ddonen o  du  y  gorllewin,  o  Baal- 
Gad,  y'nglyn  Libanus,  hyd  ^  fynydd 
Halac,  yr  hAvn  sydd  yn  myned  i 
fynu  i  Seir ;  a  Josua  a'i  rhoddodd 
hi  i  hvythau  Israel  yn  etifeddiaeth 
yn  ol  eu  rhannau ; 

8  Yn  y  mynydd,  ac  yn  y  dyflPryn, 
ac  yn  y  gwastadedd,  ac  yn  y  ^  bron- 
nydd,  ac  yn  yr  anialwch,  ac  yn  y  de- 
hau ;  yr  Hethiaid,  yr  Amoriaid,  a'r 
Cimaaneaid,  y  Phereziaid,  yr  Hef- 
iaid,  a'r  Jebusiaid : 

9  1  '  Brenhin  Jericho,  yn  un ; 
''brenhin  Ai,  yr  hwn  oedd  o  ystlys 
Bethel,  yn  un ; 

10  'Brenhin  Jerusalem,  yn  un; 
brenhin  Hebron,  yn  un ; 

11  Brenhin  Jarmuth,  yn  un ;  bren- 
hin Lachis,  yn  un ; 


Cyn 
CEIST 

1452. 


»  Num.  21. 
24. 

Dout.2.36. 
a  3.  6, 16. 


b  Deut.  3.17. 


2Neu, 

du  Teman. 
3  Neu, 

ffynhon- 

nau 

Pixgah, 

neu,ÿ 

bryn. 
cDeut.3.17. 

a  4.  49. 
d  Deut.  3.11. 

pen.  13. 12. 
e  Deut.  1.  4. 


f  Num.  21. 

24,33. 
8  Num.  32. 

20,  Si. 

Deut.  3. 12. 

pen.  13.  8. 


h  pen. 10. 40. 
a  U.  17. 


ifff/nhon- 
nau. 


1451. 

1  pen.  6.  2. 
k  pen.  8. 20. 

1  pen.  10. 23. 


Terfynau  y  wlad. 


JOSUA,  XIII. 


Terfynau  y  wlad. 


Cyn 

CRIST 

1451. 

«n  pen.  10. 
33. 
n  pen.  10.38. 


open.  10. 29. 

Ppen.10.28. 
q  pen.  8. 17. 


6  Nen, 
Saron. 
1450. 
r  pen.  11. 10. 

•  pen.  11. 1. 
a  19. 15. 


tptn.l9.  37, 


u  Gen.  14. 
1,2. 
Es.  9. 1. 


1445. 

a  EJrvfh. 
pen.  14. 10. 


«  Soph.  2.  5. 


d  Bcut.  2. 
Í23. 


2  Jileardh. 

•  Eilrych 
Baru.1.34. 


f  1  Bren.  5. 
18. 
Ps.  83.  7. 


S  pen.  11.  8. 


12  Brenhin  Eglon,  yn  un ;  "  bren- 
hin  Gezer,  yn  un; 

13  "Brenhin  Debir,  yn  un;  bren- 
hin Geder,  yn  un ; 

14  Brenhin  Hormah,  yn  un ;  bren- 
hin Arad,  yn  un ; 

15  "  Brenliin  Libnah,  yn  un ;  bren- 
hin Adiilam,  yn  un ; 

16  P Brenhin   Maccedah,   yn   un; 

1  brenhin  Bethel,  yn  un ; 

17  Brenhin  Tappuah,  yn  un ;  bren- 
hin Hepher,  yn  un ; 

18  Brenhin  Aphec,  yn  un ;  brenhin 
^  Lasaron,  yn  un ; 

19  Brenhin  Madon,  yn  un ;  '  bren- 
hin Hasor,  yn  un ; 

20  "Brenhin  Simron-Meron,  yn  un; 
brenhin  Achsaph,  yn  un ; 

21  Brenhin  Taanach,  yn  un ;  bren- 
hin Megido,  yn  un ; 

22  *  Brenhin  Cades,  yn  un;  bren- 
hin Jocneam  o  Carmel,  yn  un ; 

23  Brenhin  Dor  yn  ardal  Dor,  yn 
un ;  brenhin  "  y  cenhedloedd  o  Gil- 
gal,  yn  un ; 

24  Brenhin  Tirsah,  yn  un :  yr  hoU 
frenhinoedd  oedd  un  ar  ddeg  ar 
hugain, 

PENNOD  XIIL 

2  Terfynau  y  wlad  ni  orchfygesid  etto.  8  Etir 
feddiaeth  y  ddau  Iwytli  a  hanner.  14,  33  Yr 
Arglwydd  a'i  aherthau  yio  etifeddiaeth  Left. 
15  Terfynau  etifeddiaeth  Eeuhen.  22  Lladd 
Balaam.  24  Terfynau  etifeddiaeth  Gad, 
29  a  hanner  Uwyth  Manasseh. 

APHAN  *heneiddiodd  Josua,  a 
phwyso  o  hono  me-svn  oedran, 
dyivedodd  yr  Arglwydd  wrtho  ef, 
Tydi  a  heneiddiaist,  daethost  i 
ddyddiau  oedrannus,  a  thir  lawer 
idivrvL  sydd  etto  iV  feddiannu. 

2  ^  Dyma  y  wlad  sydd  etto  yn  ol : 
hoU  derfynau  y  Pliilistiaid,  a  holl 
Gesuri, 

3  0  Sihor,  yr  hon  sydd  o  flaen  yr 
Aipht,  hyd  derfyn  Ecron  tu  a'r  go- 
gledd,  yr  Mvn  a  gyfrifir  i'r  Canaan- 
eaid :  "  pùm  tywysog  y  Philistiaid : 
y  Gazathiaid,  a'r  Asdodiaid,  yr  Es- 
caloniaid,  y  Githiaid,  jr  Ecroniaid; 
^yr  Afiaid : 

4  O'r  dehau,  hoU  wlad  y  Canaan- 
eaid,  a'r  ^ogof  oedd  yn  yinyl  y  Si- 
doniaid,  hyd  Aphec,  liyd  derfyn  *yr 
Amoriaid : 

5  A  gwlad  'y  Gibliaid,  a  holl  Li- 
banus,  tu  a  chyfodiad  haul,  o  Baal- 
Gad  dan  fynydd  Hermon,  nes  dyfod 
i  Hamath. 

6  Holl  breswylwyr  y  mjnjdd-dir 
o  Libanus  hyd  ^  Misrephoth-maim, 

23Ü 


a'r  holl  Sidoniaid,  y  rhai  hynny  a 
yrraf  ymaith  o  flaen  meibion  Israel : 
yn  unig  rhan  di  hi  wrth  goelbren  i 
Israel  yn  etifeddiaeth,  fel  y  gorchy- 
mynais  i  ti. 

7  Ac  yn  awr  rhan  di  y  wlad  hon 
yn  etifeddiaeth  i'r  naw  Uwyth,  ac  i 
hanner  Uwyth  Manasseh. 

8  Gyd  a'r  rhai  y  derbyniodd  y 
Reubeniaid  a'r  Gadiaid  eu  hetifedd- 
iaeth,  ''yr  hon  a  roddodd  Moses  idd- 
ynt  hwy,  o'r  tu  hwnt  i'r  lorddonen, 
tu  a'r  dwyrain,  fel  y  rhoddes  Moses 
gwas  yr  Arglwydd  iddynt ; 

9  0  Aroer,  yr  hon  sydd  ar  fin  afon 
Arnon,  a'r  ddiuas  sydd  j'ngìiüjìóì  ^y 
dyfíryn,  a  lioU  wastadedd  Medeba, 
hyd  Dibon ; 

10  A  holl  ddinasoedd  Sehon  bren- 
hin yr  Amoriaid,  yr  hwn  a  deyi'iias- 
odd  yn  Hesbon,  hyd  ardal  meibion 
Ammon ; 

11  GUead  hefyd,  a  therfyn  y  Ge- 
suriaid,  y  Maachathiaid  hefyd,  a 
holl  fynydd  Hermon,  a  hoU  Basan 
hyd  Salchah ; 

12  HoU  frenhiniaeth  Og  yn  Basan, 
yi'  h^Ti  a  deyrnasodd  yn  Astaroth, 
ac  yn  Edrei;  efe  a  adawyd  o  'weddill 
y  ca^TÌ :  canys  Moses  a'u  tarawsai 
hwynt,  ac  a'u  gyrrasai  ymaith. 

13  Oud  meibion  Israel  ni  yrrasant 
allan  y  Gesuriaid  na'r  Maachathiaid; 
eithr  trigodd  y  Gesuriaid  a'r  Maa- 
chathiaid ym  mliUth  Israel  hyd  y 
dydd  hwn. 

14  ''Yn  unig  i  hvyth  Lefi  ni  rodd- 
odd efe  etifeddiaeth  ;  aberthau  tan- 
Uyd  Arglwydd  Dduw  Israel  oedd 
ei  etifeddiaeth  ef,  4el  y  Uefarasai 
efe  wTtho. 

15  1  A  Moses  a  roddasai  i  Iwyth 
meibion  Reuben  etifeddiaeth  tnry 
eu  teuluoedd : 

16  A'u  terfyn  h^iynt  oedd  o  Ar- 
oer, yr  hon  sydd  ar  fin  afon  Ar- 
non, a'r  ddinas  sydd  y'nghanol  ^y 
dySi'yn,  a'r  hoU  wastadedd  wrth 
Medeba ; 

17  Hesbon  a'i  hoU  ddinasoedd,  y 
rhai  sydd  yn  y  gwastadedd;  Di- 
bon, a  ^  Bamoth-Baal,  a  Beth-Baal- 
meon ; 

18  Jahasah  hefyd,  a  Cedemoth,  a 
IMephaath ; 

19  Ciriathaim  hefyd,  a  Sibmah, 
a  Sareth-sahar,  ym  mynydd-dir  y 
glyn; 

20  Beth-peor  hefyd,  ac  ^"'Asdoth- 
Pisgah,  a  Beth-Jesimoth, 

21  A  hoU  ddinasoedd  y  gwastad- 


Cyn 

CRIST 

1445. 


t  Num.  32. 
33. 

Deut.3.12, 
13. 

pen.  22.  i. 


S  i/r  afon. 


1  Dent.  3. 11. 
pen.  12.  4. 


It  pen.  14. 
3,4. 


1  a(L33L 


*  ijr  afon. 


0  Neil, 
ttchelfet/dd 
Baal^ 
thai  Baal- 
meon : 
Edrych 
Num.  32 
38. 

«  Neil, 

ffynhon- 

nau 

Pisÿah, 

neu,  y 

hrijn. 
m  Dent.  3. 

17. 


Terfynau  y  wlad. 


JO  SUA,  XIV. 


Caleh  yn  cael  Hebron. 


Cyn 

CRIST 

1445. 

n  Num.  21. 
24. 
oNuin.31.8. 


P  Num.  22. 
Ô.  a  31.  8. 


<î  Num.  32. 
41. 


r  Num.  32. 
39. 


8  pen.  18. 7. 

t  Num.  18. 
20. 

DoutlaO. 
a  18. 1,  2. 


edd,  a  holl  frenhiniaeth  Selion 
brenliin  yr  Amoriaid,  yr  liAvn  a 
deyrnasodd  jn  Hesbon,  °yr  hwn  a 
ddarfiiasai  i  Moses  ei  daro,  "gyd  fl 
thyivysogion  Midian,  Efi,  a  Recem, 
a  Sur,  a  Hur,  a  Relja,  duciaid  Se- 
hon,  y  rhai  oedd  yn  presA^'ylio  yn 
y  wlad. 

22  11  P  Balaam  hefyd  mab  Beor,  y 
dewin,  a  laddodd  meibion  Israel  â'r 
cleddyf,  ym  mhlith  eu  Uaddedigion 
hwynt. 

23  A  therfyn  meibion  Reuben  oedd 
yr  lorddonen  a'^  goror.  Dyma  eti- 
feddlaetli  meibion  Reuben,  yn  ol  eu 
teuluoedd,  y  dinasoedd,  a'u  trefi. 

24  IF  Moses  hefyd  a  roddodd  eti- 
feddiaeth  i  hvyth  Gad,  sef  i  feibion 
Gad,  trwy  eu  teuluoedd; 

25  A  Jazer  oedd  derfyn  iddynt 
hwy,  a  hoU  ddinasoedd  Gilead,  a 
banner  gwlad  meibion  Ammon,  hyd 
Aroer,  yr  hon  sydd  o  flaen  Rab- 
bah; 

26  Ac  o  Hesbon  hyd  Ramath- 
Mispeh,  a  Betonim ;  ac  o  Mahanaim 
liyd  gyffinydd  Debir ; 

27  Ac  yn  y  dyöryn,  Beth -Aram, 
a  Beth-Nimrah,  a  Succoth,  a  Sa- 
phon,  gweddill  brenhiniaeth  Sehon 
brenhin  Hesbon,  yr  lorddonen  a'i 
therfyn,  hyd  gwrr  môr  Cinneroth, 
o'r  tu  hwnt  i'r  lorddonen,  o  du  y 
d^vyrain. 

28  Dyma  ctifeddiaeth  meibion  Gad, 
yn  ol  eu  teuluoedd,  y  dinasoedd, 
a'u  trefydd. 

29  li  Moses  hefyd  a  roddodd  eti- 
feddiaeth  i  banner  Uwyth  Manas- 
seh :  a  bu  etifeddiaeth  i  banner 
Uivyth  meibion  Manasseh,  yn  ol  eu 
teuluoedd : 

30  A'u  terfyn  hwynt  oedd  o  Ma- 
hanaim, hoU  Basan,  hoU  frenhin- 
iaeth Og  brenhin  Basan,  a  "iholl 
drefi  Jair,  y  rhai  sydd  yn  Basan, 
tri  ugain  dinas ; 

31  A  banner  Gilead,  ac  Astaroth, 
ac  Edrei,  dinasoedd  brenhiniaeth 
Og  yn  Basan,  a  roddodd  efe  i 
feibion  Machir  mab  Manasseh,  sef 
i  banner  'meibion  Machir,  yn  ol  eu 
teuluoedd- 

32  Dyma  y  gwledydd  a  roddodd 
Moses  i'w  hetifeddu,  yn  rhosydd 
Moab,  am  yr  lorddonen  a  Jericho, 
o  du  y  dwyrain. 

33  'Ond  i  Iwyth  Lefi  ni  roddodd 
Moses  etifeddiaeth :  Arglwydd 
Dduw  Israel  yw  eu  hetifeddiaeth 
hAvynt,  *  fel  y  llefarodd  efe  wrthynt 


PENNOD  XIV. 

2  Y  naw  Uwyth  a  hanner  i  gael  eu  hetifedd- 
iaeth wrth  goelbren.  6  Caleh  trwy  ragor- 
fraint  yn  cael  Hebron, 

|Y]\IA  hefyd  y  gioledydd  a  eti- 
feddodd  meibion  Ìsrael  yng 
ngwlad  Canaan,  "y  rhai  a  rannodd 
Eleazar  yr  offeiriad,  a  Josua  mab 
Nun,  a  phennau  cenedl  ll\\7thau 
meibion  Israel,  iddynt  liAvy  i'w  heti- 
feddu. 

2  ''Wrth  goelbren  yr  oedd  eu 
hetifeddiaeth  h^vynt;  fel  y  gorchy- 
mynasai  yr  Arglwydd  tr^vy  law 
Moses  cu  rhoddi  i'r  naw  ll\^'yth,  ac 
i'r  hanner  ll^vyth. 

3  Canys  Moses  a  roddasai  etifedd- 
iaeth i  ddau  Iwyth,  ac  i  banner 
Uwyth,  o'r  tu  hwnt  i'r  lorddonen; 
ond  i'r  Lefiaid  ni  roddasai  efe  eti- 
feddiaeth yn  eu  mysg  h^vynt ; 

4  Canys  •=  meibion  Joseph  oedd 
ddau  Iwyth,  Manasseh  ac  Ephraim: 
am  hynny  ni  roddasant  ran  i'r  Lef- 
iaid yn  y  tir,  *ond  dinasoedd  i 
drigo,  a'u  meusydd  pentrefol  i'w 
hanifeiliaid,  ac  i'w  golud. 

5  Fel  y  gorchymynasai  yr  Ar- 
glwydd i  Moses,  felly  y  gwnaeth 
meibion  Israel,  a  hwy  a  rannasant 
y  wlad. 

6  11  Yna  meibion  Judah  a  ddaeth- 
ant  at  Josua  yn  Gilgal:  a  Chaleb 
mab  Jephunneh  ®y  Ceneziad  a  ddy- 
wedodd  wrtho  qi,  Tydi  a  wyddost 
^y  gair  a  lefarodd  yr  Arglwydd 
wrth  Moses  gwr  Duw  o'm  plegid 
i,  ac  o'th  blegid  dithau,  yn  Cades- 
Barnea. 

7  Mab  deugain  mlwydd  oeddivn  i 
pan  ^anfonodd  Moses  gwas  yr  Ar- 
glwydd fi  o  Cades-Bamea,  i  edrych 
ansawdd  y  wlad;  a  mi  a  ddygais 
air  iddo  ef  drachefn,  fel  yr  oedd 
yn  fy  nghalon. 

8  Ond  ^fy  mrodyr,  y  rhai  a  aethant 
i  fynu  gyd  â  mi,  a  ddigalonnasant  y 
bobl :  etto  '  myfi  a  gyflawnais  fyned 
ar  ol  yr  Arglwydd  fy  Nuw. 

9  A  Moses  a  dyngodd  y  diwrnod 
hwnnw,  gan  ddywedyd,  Diau  ""y 
bydd  y  wlad  ^y  sathrodd  dy  droed 
ami,  yn  etifeddiaeth  i  ti,  ac  i'th 
feibion  hyd  byth;  am  i  ti  gyflawni 
myned  ar  ol  yr  Arglwydd  fy  Nuw. 

10  Ac  yn  awr,  wele  yr  Arglwydd 
a'm  cadwodd  yn  fy^,  "  fel  y  llefar- 
odd efe,  y  pùm  mlynedd  a  deugain 
hyn,  er  pan  lefarodd  yr  Arglwydd 
y  gair  hwn  wrth  Moses,  tra  y  rhod- 
iodd  Israel  yn  yr  anialwch :  ac  yn 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

14r14. 


»  Num.  34. 
17. 


b  Num.  26. 
65. 

a  33.  54. 
a  34. 13. 


cGeTi.4&5. 
lChron.5. 
1,2. 


<lNum.35.2. 
peii.  21.  2. 


•  Num.  32. 
12. 


t  Num.  14. 
24. 


e  Num.  13. 
6. 11 14.  e. 


h  Num.  13. 
31,  32, 


1  Num.  14. 
24. 


^  Dout.  11. 

24. 

jien.  1.  3. 
1  Edrych 

Num.  13. 

22. 


m  Num.  14. 
30. 
1444. 


Terfynau 


JOSUA,  XV. 


rhaiidir  Judah 


Cyn 

CRIST 

1444. 

n  Edrych 
Deut.34.7. 


0  Num.  13. 
28,32,33. 


P  pen.  15. 13. 
Bam.  1. 20. 
Edrych 
pen.  2L 
11,12. 
1  Chron.  6. 
55,56. 


q  Gen.  23. 2. 
pen.  15. 13. 

r  pen.  11. 23. 


aNum.34.3. 
b  Num.  33. 
36. 


ZHeb. 
tafod. 


S  Slaale- 
acrabbim. 


awr,  wele  fi  heddyw  yn  fab  piim 
mlwydd  a  phedwar  ugain. 

11  "  3>  ydwyf  etto  mor  gryf 
heddjw  a'r  dydd  yr  anfonodd  Mo- 
ses fi:  fel  yr  oedd  fy  nerth  i  y 
piyd  hwnnw,  felly  y  mae  iy  nerth 
i  yn  awr,  i  ryfela,  ac  i  fyned  allan, 
ac  i  ddyfod  i  mewn, 

12  Yn  awr  gan  hynny  dyro  i  mi  y 
mynydd  yma,  am  yr  hwn  y  llefar- 
odd  yr  Ajiglwydd  y  d^vtliAvn  liwn- 
nw,  (canys  ti  a  glywaist  y  dwthwn 
hwoRVf  fod  °jr  Anaciaid  yno,  a  din- 
asoedd  ma^vrion  caerog;)  ond  odid 
yr  ArgIjWydd /ydd  gyd  a  mi,  fel  y 
gyrrwyf  hAvynt  aUan,  megis  y  Uef- 
arodd  yr  Aeglwydd. 

13  A  Josua  al  bendithiodd  ef,  ac 
Pa  roddodd  Hebron  i  Caleb  mab 
Jephunneh  yn  etifeddiaeth. 

14  Am  hynny  mae  Hebron  yn  eti- 
feddiaeth i  Caleb  mab  Jephunneh 
y  Ceneziad  hyd  y  dydd  hwn :  o  her- 
wydd  iddo  ef  gwblhâu  myned  ar  ol 
Arglwydd  Dduw  Israel. 

15  Ac  "î  enw  Hebron  o'r  blaen  oedd 
Caer-Arba:  yr  Arba  hwnnw  oedd 
wr  maTVT  ym  mysg  yr  Anaciaid.  ■"  A'r 
wlad  a  orphwysodd  heb  ryfeL 

PENNOD  XV. 

1  Terfynau  rhandir  Judah.  13  Bhan  Caleb,  a'i 
oresgyniad.  16  OtJiniel  am  ei  wrolaeth  yn 
cael  AcJisah  merch  Caleb  yn  loraig.  18  Hithau 
yn  cael  rhodd  gan  ei  tliad.  12  Binasoedd 
Judah.    63  T  Jebusiaid  heb  eu  gorchfygu. 

RHANDIR  Uwyth  meibion 
Judah,  yn  ol  eu  teuluoedd, 
ydoedd  ^tu  a  therfyn  Edom:  ^an- 
ialwch  Sin,  tu  a'r  dehau,  oedd  eith- 
af  y  terfyn  dehau. 

2  A  therfyn  y  dehau  oedd  iddynt 
hwy  o  gwrr  y  mor  heli,  o'r  ^gi*aig 
sydd  yn  wynebu  tu  a'r  dehau. 

3  Ac  yr  oedd  yn  myned  allan  o'r 
dehau  hyd  ^riw  Acrabbim,  ac  yr 
oedd  yn  myned  rhagddo  i  Sin,  ac 
yn  myned  1  fynu  o  du  y  dehau  i 
Cades-Barnea;  ac  yn  myned  hefyd 
i  Hesron,  ac  yn  esgyn  i  Adar,  ac  yn 
amgylchynu  i  Carcaah. 

4  Ac  yr  oedd  yn  myned  tu  ag 
Asmon,  ac  yn  myned  aUan  i  afon 
yr  Aipht;  ac  eithafoedd  y  terfyn 
hwnnw  oedd  wrth  y  mor:  hyn  fydd 
i  chwi  yn  derfyn  dehau. 

5  A'r  terfyn  tu  a'r  dwyrain  yw  y 
mor  heli,  hyd  eithaf  yr  lorddonen: 
a'i-  terfyn  o  du  y  gogledd,  sydd  o 
graig  y  mor,  yn  eithaf  yr  lorddonen. 

6  A'r  terfyn  luvn  oedd  yn  myned 
i  fynu  i  Beth-Hoglah,  ac  yn  myned 


o'r  gogledd  hyd  Beth-Arabah;  a'r 
terfyn  hwn  oedd  yn  myned  i  fynu 
at  faen  Bohan  mab  Reuben. 

7  A'r  terfyn  hwn  oedd  yn  myned 
i  fynu  i  Debir  o  ddyflryn  Achor,  a 
thu  a'r  gogledd  yn  edrych  tu  a 
Gilgal,  o  flaen  rhiw  Adummim,  yr 
hon  sydd  o  du  y  dehau  i'r  afon :  y 
terfyn  hefyd  sydd  yn  myned  hyd 
ddyfi'oedd  En-semes,  a'i  gwrr  eithaf 
sydd  wrth  '^  En-rogel. 

8  A'r  terfyn  sydd  yn  myned  i  fynu 
trwy  ddyfíryn  meibion  Hinnom,  gan 
ystlys  y  Jebusiaid  o  du  y  dehau,  hon- 
no  yw  Jerusalem :  y  terfyn  hefyd 
sydd  yn  myned  i  fynu  i  ben  y  myn- 
ydd sydd  o  flaen  dyflryn  Hinnom,  tu 
a'r  gorllewin,  yr  hwn  sydd  y'ngliAvrr 
glyn  y  ca^vri,  tu  a'r  gogledd. 

9  A'r  terfyn  sydd  yn  cyrhaeddyd 
0  ben  y  mynydd  hyd  flynnon  dyfr- 
oedd  Nephtoah,  ac  sydd  yn  myned 
allan  i  ddinasoedd  mynydd  Ephron: 
y  terfyn  hefyd  sydd  yn  tueddu  1 
Baalah,  honno  yio  Ciriath-jearim. 

10  A'r  terfyn  sydd  yn  amgylcliu 
o  Baalah  tu  a'r  gorllewin,  i  fynydd 
Seir,  ac  sydd  yn  myned  rhagddo 
at  ystlys  mynydd  Jearim,  o  du  y 
gogledd,  honno  yiv  Chesalon,  ac  y 
mae  yn  disgyn  i  Beth-semes,  ac  yn 
myned  i  Timnah. 

11  A'r  terfyn  sydd  yn  myned  i  ys- 
tlys Ecron,  tu  a'r  gogledd:  a'r  ter- 
fyn sydd  yn  tueddu  i  Sicron,  ac  yn 
myned  rhagddo  i  fynydd  Baalah,  ac 
yn  cyrhaeddyd  i  Jabneel ;  a  chyrrau 
eithaf  y  terfyn  sydd  wrth  y  mor. 

12  A  therfyn  y  gorllewin  yw  y 
mor  mawr  a'^  derfyn.  Dyma  derfyn 
meibion  Judah  o  amgylch,  wrth  eu 
teuluoedd. 

13  1Í  Ac  ^i  Caleb  mab  Jephunneh 
y  rhoddodd  efe  ran  ym  mysg  meib- 
ion Judah,  yn  ol  gair  yr  Ajiglwydd 
wrth  Josua;  se/ ''^ Caer-Arba,  tad 
yr  Anaciaid,  honno  yiv  Hebron. 

14  A  Chaleb  a  yrrodd  oddi  yno 
'dri  mab  Anac,  ^Sesai,  ac  Aliiman, 
a  Thalmai,  meibion  Anac. 

15  Ac  ^  efe  a  aetli  i  fynu  oddi  yno 
at  drigolion  Debir;  ac  enw  Debir 
o'r  blaen  oedd  Ciriath-Sepher. 

16  1Í  A  dywedodd  Caleb,  PAvy  byn- 
nag  a  darawo  Ciriath-Sepher,  ac 
a'i  hennillo  hi ;  iddo  ef  y  rhoddaf 
Achsah  fy  merch  yn  Avraig. 

17  Ac  '  Othniel  mab  Cenaz,  brawd 
Caleb,  a'i  hennillodd  hL  Yntau  a 
roddodd  Achsah  ei  ferch  idd©  ef 
yn  wraig. 


Cyn 

CRIST 

1444. 


c  1  Bren. 
1.9. 


d  pen.  14.13, 


4  Neu, 
Ciriath- 
Arha. 

•  pen.  14. 15, 

fBnrn.  1. 
10,  20. 

5  Num.  13. 
22. 

h  pen.  10. 38, 
lJaru.l.U. 


13.  a  3.  9. 


Dinasoedd  Judah. 


JOSUA,  XVI. 


Terfynau  meihion  Joseph. 


Cyn 

CRIST 
1444. 

k  Edrych 
Geii.24.C4. 
1  Sam.  25. 
23. 


E  Keu,  neu. 


18  A  phan  ddaetli  hi  i  meAvn  atto 
ef,  yna  hi  a'i  hannogodd  ef  i  geisio 
gan  ei  thad  faes :  ac  a  *"  ddisgynodd 
oddi  ar  yr  asyn.  A  dywedodd  Ca- 
leb Avrthi,  Beth  a  fynni  di  ? 

19  A  hi  a  ddywedodd,  Dyro  i  mi 
rodd ;  canys  gwlad  y  dehau  a  rodd- 
aist  i  mi :  dyro  i  mi  hefyd  ffynhon- 
11  au  dyfi'oedd.  Ac  efe  a  roddodd 
iddi  y  fiynhonnau  uchaf,  a'r  flyn- 
hoiinau  isaf. 

20  Dyma  etifeddiaeth  Uwyth  meib- 
ion  Judah,  Avi'th  eu  teuluoedd 

21  IF  A'r  dinasoedd  o  du  eithaf  i 
Iwyth  meibion  Judah,  tu  a  therfyn 
Edom,  ar  du  y  dehau,  oeddynt  Cab- 
seel,  ac  Eder,  a  Jagur, 

22  Cinah  he/yd,  a  Dimonah,  ac 
Adadah, 

23  Cedes  hefyd,  a  Hasor,  ac  Ith- 
nau, 

24  A  Ziph,  a  Thelem,  a  Bealoth, 

25  A  Hasor,  Hadattah,  a  Cirioth, 
a  Hesron,  honno  yw  Hasor, 

26  Ac  Amam,  a  Seraa,  a  Moladah, 

27  A  Hasar-Gàdah,  a  Hesmon,  a 
Bethpalet, 

28  A  Hasar-sual,  a  Beer-seba,  a 
Biziothiah, 

29  Baalah,  ac  lim,  ac  Asem, 

30  Ac  Eltolad,  a  ChesU,  a  Hormah, 

31  A  Siclag,  a  Madmannah,  a  San- 
sannah, 

32  A  Lebaoth,  a  Silhim,  ac  Ain,  a 
Rimmon:  yr  lioU  ddinasoedd  oedd 
naw  ar  Imgain,  a'u  pentrefydd. 

33  Ac  yn  y  dyfíryn,  Esthaol,  a 
Soreah,  ac  Asnah, 

34  A  Zanoali,  ac  En-gannim,  Tap- 
puali,  ac  Enam, 

35  Jarmuth,  ac  Adùlam,  Sochoh, 
ac  Azecah, 

3G  A  Saraim,  ac  Adithaim,  a  Ge- 
derah,  ^a  Gederothaim;  pedair  ar 
ddeg  o  ddinasoedd,  a'u  pentrefydd. 

37  Senan,  a  Hadasah,  a  Migdal- 
Gad, 

38  A  Dilean,  a  Mispeh,  a  Joctheel, 

39  Lachis,  a  Boscath,  ac  Eglon, 

40  Chabbon  hefyd,  a  Lahmam,  a 
Chithlis, 

41  A  Gederoth,  Beth-Dagon,  a 
Naamah,  a  Maccedah;  un  ddinas 
ar  bymtheg,  a'u  pentrefydd. 

42  Libnah,  ac  Ether,  ac  Asan, 

43  A  Jiphtah,  ac  Asnah,  a  Nesib, 

44  Ceilah  hefyd,  ac  Achzib,  a  Mare- 
sah ;  naw  o  ddinasoedd,  a'u  peutrefi. 

45  Ecron,  a'i  threfi,  a'i  phentrefydd : 

46  0  Ecron  hyd  y  môr,  yr  iiyn  oil 
oedd  ger  Haw  Asdod,  a'u  pentrefydd : 

283 


47  Asdod,  a'i  threfydd,  a'i  phen- 
trefydd; Gazah,  a'i  threfydd,  a'i 
phentrefydd,  hyd  afon  yr  Aipht; 
a'r  mur  mawr,  a'i  derfyn. 

48  1Í  Ac  yn  y  mynydd-dir;  Samir, 
a  Jattir,  a  Sochoh, 

49  A  Dannah,  a  Ciriath-sannath, 
honno  yw  Debir, 

50  Ac  Anab,  ac  Astemoh,  ac  Anim, 

51  A  Gosen,  a  Holon,  a  Giloh ;  un 
ddinas  ar  ddeg,  a'u  pentrefydd. 

52  Arab,  a  Dumah,  ac  Esean, 

53  A  ^  Janum,  a  Beth-tappuah,  ac 
Aphecah, 

54  A  Humtali,  a '  Chaer-Arba,  hon- 
no yiv  Hebron,  a  Sior;  naw  dinas, 
a'u  trefydd. 

55  Maon,  Carmel,  a  Ziph,  a  Juttah, 

56  A  Jezreel,  a  Jocdeam,  a  Zanoah, 

57  Cain,  Gibeah,  a  Thimnah;  deg 

0  ddinasoedd,  a'u  pentrefydd. 

58  Halhul,  Bethsur,  a  Gedor, 

59  A  Maarath,  a  Beth-anoth,  ac 
Eltecon ;  chwech  o  ddinasoedd,  a'u 
pentrefydd. 

60  Ciriath-baal,  honno  yio  Ciriath- 
jearim,  a  Kabbah;  d^vy  ddinas,  a'u 
I)entrefydd. 

61 1Í  Yn  yr  anialwch;  Beth-arabah, 
Midin,  a  Sechachah, 

62  A  Nibsan,  a  dinas  yr  halen,  ac 
En-gedi;  chwech  o  ddinasoedd,  a'u 
pentrefy^dd. 

63  Ond  •"  ni  allodd  meibion  Judah 
yrru  allan  y  Jebusiaid,  trigolion 
Jerusalem:  "am  hynny  y  trig  y 
Jebusiaid  gyd  â  meibion  Judah  yn 
Jerusalem  hyd  y  dydd  h^vn. 

PENNOD  XVI. 

1  Terfynau  cyff'redinol  ineihion  Joseph.  5  Ter- 
fyn  etifeddiaeth  Ephraim.  10  Y  Canaaneaid 
heh  eu  llwyr-oresgyn. 

ARHANDIR  meibion  Joseph 
oedd  yn  myned  o'r  lorddonen 
wrth  Jericho,  i  ddyfroedd  Jericho 
o  du  y  dwj^rain,  i'r  anialwch  sydd 
yn  myned  i  fynu  o  Jericho  i  fyn- 
ydd  Bethel; 

2  Ac  yn  myned  o  Bethel  i  *Luz, 
ac  yn  myned  rhagddo  i  derfyn  Arci 
i  Ataroth ; 

3  Ac  yn  disgyn  tu  a'r  gorUewin  i 
ardal  Japhleti,  hyd  derfyn  Beth- 
horon  isaf,  ac  hyd  Gezer:  a'^  gyr- 
rau  eithaf  sydd  hyd  y  mor. 

4  Felly  meibion  Joseph,  Manasseh 
ac  Ephraim,  a  gymmerasant  eu 
hetifeddiaeth. 

5  1Í  A  therfyn  meibion  Ephraim 
oedd  yn  ol  eu  teuluoedd;  a  ther- 
fyn eu  hetifeddiaeth  hwynt  o  du 


Rhandir  Manasseh, 


JOSUA,  XVII. 


cCi  derfynau. 


Cyn 
CRIST 

1444. 


b  pen.  17. 


c  Barn.  1. 
29. 

Edrych 
1  Bren.  9. 
16. 


a  Gen. 41 .51. 

a  46.  20. 
b  Gen.  50. 

23. 

Num.  32. 

39.  40. 
•  1  Chron.  7. 

14. 

e  Num.  26. 
29. 


2  Num.  26. 
),  Je'r.er. 


d  Num.  26. 
33.  a  27. 1. 
a  36.  2. 


y  dwyrain,  oedd  Ataroth-adar,  hyd 
Beth-horon  uchaf. 

6  A'r  terfyn  sydd  yn  myned  tu 
a'r  môr,  i  Michmethath  o  du  y  go- 
gledd ;  a'r  terfyn  sydd  yn  amgylchu 

0  du  y  dwyrain  i  Taanath-Siloh,  ac 
yn  myned  heibio  iddo  o  du  y  dwyr- 
ain i  Janohali : 

7  Ac  yn  myned  i  waered  o  Jano- 
hali, i  Ataroth,  a  Naarath;  ac  ya 
cyi'haeddyd  1  Jericho,  ac  yn  myned 
allan  i'r  lorddonen. 

8  0  Tappuah  y  mae  y  terfyn  yn 
myned  tu  a'r  gorUewin  i  afon  Canah; 
a'i  gyrrau  eithaf  sydd  wrth  y  môr. 
Dyma  etifeddiaeth  llwyth  meibion 
Ephraim,  yn  ol  eu  teukioedd. 

9  A  dinasoedd  ^neillduedig  meib- 
ion Ephraim  oedd  ym  mysg  etifedd- 
iaeth meibion  Manasseh ;  yr  hoU 
ddinasoedd,  a'u  pentrefydd. 

10  Ond  '^ni  oresgynasant  hwy  y 
Canaaneaid,  y  rhai  oedd  yn  trigo 
yn  Gezer:  am  hynny  y  trigodd  y 
Canaaneaid  ym  mhlith  yr  Ephraim- 
iaid  hyd  y  dydd  hwn,  ac  y  maent 
yn  gwasanaethu  dan  dreth. 

PENNOD  XVII. 

1  Ehandir  Manasseh,  7  a'i  derfynau.  12  F 
Canaaneaid  heb  eu  gyrru  allan.  14  Meib- 
ion Joseph  yn  cael  rhandir  avail. 

C  yr  oedd  rhandir  Uwyth  Manas- 
seh, (canys  efe  oedd  ^gyntaf- 
anedig  Joseph,)  i  ^Machir,  cyntaf- 
anedig  Manasseh,  tad  Gilead :  o  her- 
wydd  ei  fod  efe  yn  rhyfelwr,  yr  oedd 
Gilead  a  Basan  yn  eiddo  ef 

2  Ac  yr  oedd  rhandir  i'r  "^rhan 
arall  o  feibion  Manasseh,  yn  ol  eu 
teukioedd;  sefi  feibion  ^Abiezer,  ac 
i  feibion  Helec,  ac  i  feibion  Asriel, 
ac  i  feibion  Sichem,  ac  i  feibion 
Hepher,  ac  i  feibion  Semida:  dyma 
feibion  Manasseh  mab  Joseph,  se/j 
gwrrywiaid,  yn  ol  eu  teuluoedd. 

3  H  Ond  ^Salphaad  mab  Hepher, 
mab  Gilead,  mab  Machir,  mab  Ma- 
nasseh, nid  oedd  iddo  feibion,  ond 
merched:  a  dyma  enwau  ei  ferch- 
ed  ef ;  Malah,  a  Noah,  Hoglah,  Mil- 
cah,  a  Thirsah : 

4  Y  rhai  a  ddaethant  o  flaen  Ele- 
azar  yr  offeiriad,  ac  o  flaen  Josua 
mab  Nun,  ac  o  flaen  y  tywysogion, 
gan  ddywedyd,  Yr  Arglwydd  a  or- 
chymynodd  i  Moses  roddi  i  ni  eti- 
feddiaeth ym  mysg  ein  brodyr :  am 
hynny  efe  a  roddodd  iddynt  etifedd- 
iaeth, yn  ol  gair  yr  Arglwydd,  ym 
mysg  brodyr  eu  tad. 

5  A  deg   rhandir  a   syrthiodd  i 


Manasseh  heb  law  gwlad  Gilead  a 
Basan,  y  rhai  sydd  tu  hwnt  i'r  lor- 
ddonen ; 

6  Canys  merched  Manasseh  a  eti- 
feddasant  etifeddiaeth  ym  mysg  ei 
feibion  ef :  a  gwlad  Gilead  oedd  i'r 
rhan  arall  o  feibion  Manasseh. 

7  1Í  A  therfyn  Manasseh  oedd  o 
Aser  i  Michmethath,  yr  hon  sydd 
gyferbyn  â  Sichem ;  a'r  terfyn  oedd 
ym  myned  ar  y  llaw  ddehau,  hyd 
bres^v^lwyr  En-tappuah. 

8  Gwlad  Tappuah  oedd  eiddo  Ma- 
nasseh :  ond  Tappuah,  yr  hon  cedd 
ar  derfyn  Manasseh,  oedd  eiddo 
meibion  Ephraim. 

9  A'r  terfyn  sydd  yn  myned  i 
waered  i  afon  ^  Canah,  o  du  dehau 
yi*  afon.  ^Y  dinasoedd  hyn,  eiddo 
Epliraim,  oedd  ym  mhlith  dinas- 
oedd Manasseh:  a  therfyn  Manas- 
seh sydd  o  du  y  gogledd  i'r  afon, 
a'i  ddiwedd  oedd  y  mor. 

10  Y  dehau  oedd  eiddo  Ephraim, 
a'r  gogledd  eiddo  Manasseh;  a'r 
mor  oedd  ei  derfyn  ef :  ac  yn  Aser 
yr  oeddynt  yn  cyfarfod,  o'r  gogledd; 
ac  yn  Issachar,  o'r  dwyrain. 

11  Yn  Issachar  hefyd  ac  yn  Aser 
yr  oedd  gan  Manasseh,  Beth-sean 
a'i  threfydd,  ac  Ibleam  a'i  thref- 
ydd,  a  thrigolion  Dor  a'i  threfydd, 
a  thrigolion  En-dor  a'i  threfydd,  a 
phreswylwyr  Taanach  a'i  threfydd, 
a  thrigolion  Megido  a'i  threfydd; 
tair  talaeth. 

12  Ond  ^ni  aUodd  meibion  Ma- 
nasseh yrru  ymaitli  drigolion  y 
dinasoedd  hynny;  eithr  mynnodd 
y  Canaaneaid  breswylio  yn  y  wlad 
honno. 

13  Etto  pan  gryfhaodd  meibion 
Israel,  hwy  a  osodasant  y  Canaan- 
eaid dan  dreth:  ni  yrrasant  hwynt 
ymaith  yn  Uwyr. 

14 1Í  A  meibion  Joseph  a  lefarasant 
wrth  Josua,  gan  ddywedyd,  Paham 
y  rhoddaist  i  mi,  yn  etifeddiaeth, 
un  afael  ac  un  rhan,  a  minnau  yn 
bobl  ami,  wedi  i'r  Aiiglwydd  hyd 
yn  hyn  fy  mendithio  ? 

15  A  Josua  a  ddywedodd  wrthynt, 
Os  pobl  ami  ydivyt,  dos  i  fynu  i'r 
coed,  a  tliorr  goed  i  ti  yno  y'ngwlad 
y  Phereziaid,  a'r  *  cawri,  od  y w  myn- 
ydd  Ephraim  yn  gyfyng  i  ti. 

16  A  meibion  Joseph  a  ddyAved- 
asant,  Ni  bydd  y  mynydd  ddigon  i 
ni :  hefyd  y  mae  ^  cerbydau  heiyrn 
gan  yr  hoU  Ganaaneaid  sydd  yn 
trigo  yn  y  dyffryndir,  gan  y  rhai 


Cyn 

CRIST 

1444. 


SN<>ii, 
yr  hesfj. 
0  pen.  16.  9. 


'Bam.  1. 

27. 


i  Ncu, 
liephaim- 

iaid. 


S  Barn.  4.  3. 


Gosod  y  tabernacl  yn  Siloh. 


JOSUA,  XVIII. 


Riiandir  Benjamin. 


Cyn 

CEIST 

1444. 

hpen.  19.18. 
iBren.  4. 
12. 


sydd  yn  Beth-sean  a'i  tlirefi,  a  clian 
y  rhai  sydd  ''y'nglyn  Jezreel. 

17  A  Josua  a  ddywedodd  wrth  dŷ 
Joseph,  wrth  Ephraim  ac  wrth  Ma- 
nasseh,  gan  ddywedyd,  Pobl  ami 
ydivyt,  a  nerth  mawr  sydd  gennyt : 
ni  fydd  i  ti  un  rhan  yn  unig: 

18  Eithr  bydd  y  mynydd  eiddot 
ti :  canys  coediog  yw,  arloesa  ef; 
a  bydd  ei  eithafoedd  ef  eiddot  ti : 
canys  ti  a  yrri  ymaith  y  Canaan- 
eaid,  er  bod  cerbydau  heiyrn  gan- 
ddynt,  ac  er  eu  hod  yn  gryfion. 

PENNOD  XVIII. 

1  Gosod  y  tahemacl  i  fynu  yn  Siloh.  9  Dos- 
parthu  y  rhan  arall  o'r  tir,  a'i  gyfrannu 
yn  saith  ran.  10  Josua  yn  ei  rannu  wrth 
goelbren.  11  Bhandir  a  therfyn  Benjamin: 
21  eu  dinasoedd. 

AHOLL  gynnulleidfa  meibion 
Israel  a  ymgynnullasant  i  Si- 
loh, ac  a  osodasant  yno  babell  y 
cyfarfod :  a'r  wlad  oedd  wedi  ei 
darostwng  o'u  blaen  hx^ynt 

2  A  saith  Iwyth  oedd  yn  aros  ym 
mysg  meibion  Israel,  i'r  rhai  ni  ran- 
nasent  eu  hetifeddiaeth  etto. 

3  A  Josua  a  ddywedodd  wrth 
feibion  Israel,  Pa  hyd  yr  ydych  ja. 
esgeuluso  myned  i  oresgyn  y  wlad 
a  roddes  Arglwydd  Dduw  eich 
tadau  i  chwl? 

4  Moeswch  o  honoch  dri-wŷr  o 
hoh  Uwyth ;  fel  yr  anfonwyf  hwynt, 
ac  y  cyfodont,  ac  y  rhodiont  y  wlad, 
ac  y  dosparthont  hi  yn  ol  eu  heti- 
feddiaeth hwynt;  ac  y  delont  attaf 
drachefn. 

5  A  h^vy  a'i  rhannant  hi  yn  saith 
ran.  Judah  a  saif  ar  ei  derfyn  o 
du  y  dehau,  a  thy  Joseph  a  safant 
ar  eu  terfyn  o  du  y  gogledd. 

6  A  chm  a  ddosperthwch  y  wlad 
yn  saith  ran,  a  dygwch  y  dospartli- 
iadau  attaf  fi  yma;  fel  y  bwriwyf 
goelbren  drosoch  yma,  o  flaen  yr 
Arglwydd  ein  Duw. 

7  Ond  ni  hydd  rhan  i'r  Lefiaid  yn 
eich  mysg  chm;  o  hen^-ydd  off- 
eiriadaeth  yr  Arglwydd  fydd  eu 
hetifeddiaeth  h^vynt.  Gad  hefyd,  a 
Reuben,  a  banner  Uwyth  Manasseh, 
a  dderbyniasant  eu  hetifeddiaeth 
o'r  tu  hwnt  i'r  lorddonen,  o  du  y 
d^vyrain,  yr  hon  a  roddodd  Moses 
gwas  yr  Arglwydd  iddynt 

8  IT  A'r  gwŷr  a  gyfodasant,  ac  a 
aethant :  a  Josua  a  orchymyuodd 
i'r  rhai  oedd  yn  myned  i  rannu  y 
wlad,  gan  ddywedyd,  Ewch,  a  rhod- 
iwch  trwy  y  wlad,  a  dosperthwch 

m 


hi,  a  dychwelwch  attaf  fi ;  ac  yma 
y  bwriaf  drosoch  chwi  goelbren  ger 
bron  yr  Arglwydd  yn  Siloh. 

9  A'r  gwŷr  a  aethant  ymaith,  ac  a 
gerddasant  trwy  y  wlad,  ac  a'i  dos- 
parthasant  hi  bob  yn  ddinas,  yn 
saith  ran,  mewn  Uyfr;  a  daethant 
at  Josua  i'r  gwersyll  yn  Siloh. 

10  1  A  Josua  a  fwriodd  goelbren 
drostynt  hwy  ger  bron  yr  Ar- 
glwydd yn  Siloh:  a  Josua  a  ran- 
nodd  yno  y  wlad  i  feibion  Israel 
yn  ol  eu  rhannau. 

11  IT  A  choelbren  llwyth  meibion 
Benjamin  a  ddaeth  i  fynu  yn  ol  eu 
teuluoedd :  a  therfyn  eu  hetifedd- 
iaeth hwynt  a  aeth  allan  rhwng 
meibion  Judah  a  meibion  Joseph. 

12  A'r  terfyn  oedd  iddynt  hwy  tu 
a'r  gogledd  o'r  lorddonen :  y  terfyn 
hefyd  oedd  yn  myned  i  fynu  gan 
ystlys  Jericho,  o  du  y  gogledd,  ac 
yn  myned  i  fynu  trwy  y  mynydd 
tu  a'r  gorUewin ;  a'i  gyrrau  eithaf 
oedd  yn  anialwch  Beth-afen. 

13  Y  terfyn  hefyd  sydd  yn  myned 
oddi  yno  i  Luz,  gan  ystlys  Luz, 
*honno  yw  Bethel,  tu  a'r  dehau; 
a'r  terfyn  sydd  yn  disgyn  i  Ataroth- 
adar,  i'r  mynydd  sydd  o  du  y  de- 
hau i  Beth-horon  isaf 

14  A'r  terfyn  sydd  yn  tueddu,  ac  yn 
amgylchu  cilfach  y  môr  tu  a'r  dehau, 
o'r  mynydd  sydd  ar  gyfer  Beth-horon 
tu  a'r  dehau;  a'i  gyrrau  eithaf  ef 
sydd  wrth  Ciriath-baal,  honno  yiu 
Ciriath-jearim,  dinas  meibion  Judah. 
Dyma  du  y  gorUewin. 

15  A  thu  y  dehau  sydd  o  gwrr 
Ciriath-jearim;  a'r  terfyn  sydd  yn 
myned  tu  a'r  gorUewin,  ac  yn 
cyrhaeddyd  hyd  fíynnon  dyfroedd 
Nephtoah. 

16  Y  terfyn  hefyd  sydd  yn  disgyn 
tu  a  ch^vrr  y  mynydd  sydd  ar  gyfer 
glyn  mab  Hinnom,  yr  liwn  sydd  yn 
nyffryn  y  cawri  tu  a'r  gogledd;  ac 
y  mae  efe  yn  disgyn  i  ddyffryn 
Hinnom,  ^gan  ystlys  y  Jebusiaid 
tu  a'r  dehau,  ac  yn  dyfod  i  waered 
i  -''ifynnon  Rogel. 

17  Ac  y  mae  yn  tueddu  o'r  go- 
gledd, ac  yn  myneif  i  En-semes,  ac 
yn  cyrhaeddyd  tu  a  Geliloth,  yr 
hon  sydd  gyferbyn  â  rhiw  Adum- 
mim,  ac  yn  disgyn  at  ^faen  Bohan 
mab  Reuben : 

18  Ac  y  mae  efe  yn  myned  ar  hyd 
yr  ystfys  ar  gyfer  Arabah  tu  a'r  go- 
gledd, ac  yn  disgyn  ^  i  Arabah. 

19  Y  terfyn  hefyd  sydd  yn  myned 


Rhandir  Simeon, 


JOSUA,  XIX. 


Zahulon,  Issacliar,  Ascr, 


Cyn 

CRIST 

1444. 

4Heb. 
dafod. 


a  1  Chron. 
4.28. 


rhagddo  i  ystlys  Beth-hoglah  tu  a'r 
gogledd :  a  chwrr  eithaf  y  terfyn 
oedd  wrth  ^làn  y  môr  heli  tu  a'r 
gogledd,  hyd  gwrr  yr  lorddonen  tu 
a'r  dehau.    Dyma  deriyn  y  deliau, 

20  Yr  lorddonen  hefyd  sydd  der- 
fyn  iddo  o  ystlys  y  dwyrain.  Dynia 
etifeddiaetli  meibion  Benjamin,  trwy 
eu  terfyuau  o  amgylch,  yn  ol  eu 
teuluoedd. 

21  A  dinasoedd  Uwytli  meibion 
Benjamin,  yn  ol  eu  teuluoedd,  oedd, 
Jericho,  a  Beth-hoglah,  a  gl>Ti  Cesis, 

22  A  Beth-arabah,  a  Semaraim,  a 
Bethel, 

23  Ac  Afim,  a  Pharah,  ac  Ophrah, 

24  A  Chephar-liaammonai,  ac  Oph- 
ni,  a  Gaba ;  deuddeg  o  ddinasoedd, 
a'u  pentrefydd : 

25  Gibeon,  a  Ramah,  a  Beeroth, 

26  A  Mispeh,  a  Chephirah,  a  Mo- 
sah, 

27  A  Recem,  ac  Irpeel,  a  Tharalah, 

28  A  Selah,  Eleph,  a  Jebusi,  (hon- 
no  yw  Jerusalem,)  Gibeath,  a  Chir- 
iath;  pedair  ar  ddeg  o  ddinasoedd, 
a'u  pentrefydd.  Dyma  etifeddiaetli 
meibion  Benjamin,  yn  ol  eu  teulu- 
oedd. 

PENNOD  XIX. 

1  Rhandir  Simeon,  10  Zahulon,  17  Issachar, 
24  A^er,  32  Naphtali,  40  a  Dan.  49  Plant 
Israel  yn  rhoddi  etifeddiaetli  i  Josua. 

'R  ail  goelbren  a  aeth  allan  i 
Simeon,  dros  hvyth  meibion 
Simeon,  yn  ol  eu  teuluoedd :  a'u 
hetifeddiaeth  liwynt  oedd  o  fcAvn 
etifeddiaetli  meibion  Judah. 

2  Ac  *yr  oedd  ganddynt  liwy,  jti 
eu  hetifeddiaeth,  Beer-seba,  a  Seba, 
a  Moladah, 

3  A  Hasar-sual,  a  Balali,  ac  Asem, 

4  Ac  Eltolad,  a  Bethul,  a  Hormah, 

5  A  Siclag,  a  Beth-marcaboth,  a 
Hasar-susah, 

6  A  Beth-lebaoth,  a  Saruhen ;  tair 
dinas  ar  ddeg,  a'u  pentreiydd : 

7  Ain,  Rimmon,  ac  Ether,  ac 
Asan ;  pedair  o  ddinasoedd,  a'u 
pentreiydd : 

8  A'r  holl  bentrefydd  y  rhai  oedd 
o  amgylch  y  dinasoedd  hyn,  hyd 
Baalath-beer,  Ramath  o't  dehau. 
Dyma  etifeddiaeth  llwyth  meibion 
Simeon,  yn  ol  eu  teuluoedd. 

9  0  randir  meibion  Judah  yr  oedd 
etifeddiaeth  meibion  Simeon :  canys 
rhan  meibion  Judah  oedd  ormod 
iddynt ;  am  hynny  meibion  Simeon 
a  gawsant  eu  hetifeddiaeth  o  fewn 
eu  hetifeddiaeth  hwynt 


10  IT  A'r  trydydd  coelbren  a  ddaeth 
i  fynu  dros  feibion  Zabulon,  yn  ol 
eu  teuluoedd :  a  therfyn  eu  heti- 
feddiaeth hwynt  oedd  hyd  Sarid. 

11  A'u  terfyn  hwynt  sydd  yn  myn- 
ed  i  fynu  tu  a'r  mor,  a  Maralah,  ac 
yn  cyrliaeddyd  i  Dabbaseth ;  ac  yn 
cjTliaeddyd  i'r  afon  sydd  ar  gyfer 
Jocneam ; 

12  Ac  yn  troi  o  Sarid,  o  du  y 
dwyrain  tu  a  chyfodiad  haul,  hyd 
derfyn  Cisloth-Tabor ;  ac  yn  myned 
i  Daberath,  ac  yn  esgyn  i  Japhia ; 

13  Ac  yn  myned  oddi  yno  ym 
mlaen  tu  a'r  dwyrain,  i  Gittah- 
Hepher,  i  Ittah-Casin;  ac  yn  myn- 
ed allan  i  Rimmon -^Methoar,  i 
Neah. 

14  A'r  terfyn  sydd  yn  amgylchu  o 
du  y  gogledd  i  Hamiathon ;  a'i 
ddiweddiad  y'nglyn  Jiphtahel. 

15  Cattath  hefyd,  a  Nahàlal,  a  Sim- 
ron,  ac  Idalah,  a  Beth-lehem :  deu- 
ddeg o  ddinasoedd,  a'u  pentrefydd. 

IG  Dyma  etifeddiaeth  meibion  Za- 
bulon, yn  ol  eu  teuluoedd ;  y  dinas- 
oedd yma,  a'u  pentrefydd. 

17  *i  Y  pedwerydd  coelbren  a 
ddaeth  allan  dros  Issachar ;  dros 
feibion  Issachar,  yn  ol  eu  teuluoedd. 

18  A'u  terfyn  h^vynt  oedd  tu  a 
Jezreel,  a  Chesuloth,  a  Sunem, 

19  A  Haphraim,  a  Sihon,  ac  Ana- 
harath, 

20  A  Rabbith,  a  Cision,  ac  Abes, 

21  A  Remeth,  ac  En-gannim,  ac 
En-hàdah,  a  Beth-passes. 

22  A'r  terfyn  sydd  yn  cyrliaeddyd 
i  Tabor,  a  Sahasimah,  a  Beth-semes ; 
a'u  cyrrau  eithaf  hwynt  yw  yr  lor- 
ddonen :  un  ddinas  ar  bymtheg,  a'u 
pentrefydd. 

23  Dyma  etifeddiaeth  Uwytli  meib- 
ion Issachar,  yn  ol  eu  teuluoedd ;  y 
dinasoedd,  a'u  pentrefydd. 

24  IT  A'r  pummed  coelbren  a 
ddaeth  allan  dros  Iwyth  meibion 
Aser,  yn  ol  eu  teuluoedd. 

25  A'u  terfyn  hwynt  oedd,  Hel- 
catli,  a  Hali,  a  Beten,  ac  Achsaph, 

26  Ac  Alammelech,  ac  Amad,  a 
Misal;  ac  yn  cyrhaeddyd  i  Carmel 
tu  a'r  gorllewin,  ac  i  Sihor-Libnath  : 

27  Ac  yn  troi  tu  a  chyfodiad  haul 
i  Beth-dagon,  ac  yn  cyrhaeddyd  i 
Zabulon,  ac  i  ddyffiyn  Jiphtahel, 
tu  a'r  gogledd  i  Beth-Emec,  ac  i 
Neiel,  ac  yn  myned  ar  y  Uaw  aswy 
i  Cabul ; 

28  A  Hebron,  a  Rehob,  a  Ham- 
mon,  a  Canah,  hyd  Sidon  fawr. 


Cyn 

CRIST 

1444. 


2Neu, 
yr  hwH  a 
dynnwyd. 


Naphtali,  a  Dan. 


JOSUA,  XX. 


Y  cliwe  dinas  noddfa. 


Cyn 

CEIST 

1444. 


S  Tyrti». 


b  Gen.  38. 5. 
Bam.l.SL 
Mic  1. 14. 


c  Deut.  33. 
23. 


4  Joppa, 
Art.  9.  36. 

d  Ifidrych 
Barn.  18. 


•  Bam.  18. 
29. 


29  A'r  teriyn  sydd  yn  troi  i  Ra- 
mah,  ac  hyd  ^  Sor,  y  ddinas  gadarn : 
a'r  terfyn  sydd  yn  troi  i  Hosali ;  a'i 
gyrrau  eithaf  sydd  wrth  y  môr,  o 
randir  ^Achzib. 

30  Ummah  hefyd,  ac  Aphec,  a 
Rehob:  dAvy  ddinas  ar  liugaiu,  a'u 
pentrefydd. 

31  Dyma  etifeddiaeth  llwytli  meib- 
ion  Aser,  yn  ol  eu  teuluoedd;  y 
dinasoedd  liyn  a'u  pentrefydd. 

32  H  Y  chweched  coelbren  a 
ddaeth  allan  i  feibion  Naphtali, 
dros  feibion  Naphtali,  yn  ol  eu 
teuluoedd 

33  A'u  terfyn  liwy  oedd  o  Heleph, 

0  Alon  i  Saanannim,  ac  Adami,  Ne- 
ceb,  a  Jabiieel  hyd  Lacum :  a'i  gyi'- 
rau  eithaf  oedd  wi'th  yi*  lorddonen. 

34  A'r  *=  teriyn  sydd  yn  troi  tu  a'r 
gorllcAvin  i  Aznoth- Tabor,  ac  j^i 
myned  oddi  yno  i  Huccoc  ;  ac  yn 
cyrhaeddyd  i  Zabulon  o  du  y  de- 
hau,  ac  yn  cyrhaeddyd  i  Aser  o  du 
y  gorllewin,  ac  i  Judah  a'r  lorddon- 
en tu  a  chyfodiad  liauL 

35  A'r  dinasoedd  caerog,  Sidim, 
Ser,  a  Hammath,  Raccath,  a  Chin- 
nereth, 

36  Ac  Adamah,  a  Ramah,  a  Hasor, 

37  A  Cedes,  ac  Edrei,  ac  En-hasor, 

38  Ac  Iron,  a  Migdal-el,  Horem,  a 
Beth-anath,  a  Beth-semes :  pedair 
dinas  ar  bymtheg,  a'u  pentrefydd. 

39  Dyma  etifeddiaeth  Uwyth  meib- 
ion  Naphtali,  yn  ol  eu  teuluoedd ; 
y  dinasoedd,  a'u  pentrefydd. 

40  1Í  Y  seithfed  coelbren  a  ddaeth 
allan  dros  Iwyth  meibion  Dan,  yn 

01  eu  teuluoedd. 

41  A  therfyn  eu  hetifeddiaeth 
hwynt  oedd  Sorali,  ac  Estaol,  ac 
Ir-Semes, 

42  A  Saalabbin,  ac  Ajalon,  aclthlah, 

43  Ac  Elou,  a  Thimnathah,  ac 
Ecron, 

44  Ac  Elteceh,  a  Gibbethon,  a 
Baalath, 

45  A  Jehud,  a  Bene-berac,  a  Gath- 
rimmon, 

46  A  Meiarcon,v  a  Raccon,  gyd  a'r 
terfyn  ar  gyfer  ^  Japho. 

47  A  "^  therfyn  meibion  Dan  a  aeth 
yn  rhy  fyclian  iddynt :  am  hynny 
meibion  Dan  a  aethant  i  fynu  i  ym- 
ladd  yn  erbyn  Lesem,  ac  a'i  hennill- 
asant  hi ;  tarawsant  hefyd  hi  â  min 
y  cleddyf,  a  meddiannasant  hi,  a 
thrigasant  ynddi :  a  galwasant  Le- 
gem ''yn  Dan,  yn  ol  enAv  Dan  eu  tad. 

48  Dyma  etifeddiaeth  llwyth  meib- 


Cyn 

CRIST 

1444. 


1444. 


e  Num.  34. 
17. 


t  pen.  18.  L 


»  Exod.  21, 
13. 

Num.  35.6, 
U,  14. 
IJeut.  19. 
2.9. 


ion  Dan,  yn  ol  eu  teuluoedd;  y  din- 
asoedd hyn,  a'u  pentrefydd. 

49  1Í  Pan  orphenasant  rannu  y 
wlad  yn  etifeddiaethau  yn  ol  ei 
thcrfynau,  meibion  Israel  a  rodd- 
asant  etifeddiaeth  i  Josua  mab  Nun 
yn  eu  mysg : 

50  Wrth  orchymjn  yr  Arglwydd 
y  rhoddasant  iddo  ef  y  ddinas  a  of- 
ynodd  efe ;  scf  *■  Timnath-Serah,  ym  J'p^";^-^- 
mjTiydd  Ephraim  :  ac  efe  a  adeilad- 
odd  y  ddinas,  ac  a  drigodd  ynddl 

51  «Dyma  yr  etifeddiaethau  a  rodd- 
odd  Eleazar  yr  offeiriad,  a  Josua 
mab  Nun,  a  phennau  tadau  Uwyth- 
au  meibion  Israel,  yn  etifeddiaeth, 
wi'th  goelbren,  ^yn  Siloh,  o  flaen 
yr  Arglwydd,  wrtli  ddrws  pabell 
y  cyfarfod.  Felly  y  gorphenasant 
rannu  y  wlad. 

PENNOD  XX. 

1  Duw   yn   gorchymyn,   7  a  phlaiit  Israel  yn 
ordeinio  y  chioe  dinas  noddfa. 

ALLEFARODD   yr  Arglwydd 
wrth  Josua,  gau  ddywedyd, 

2  Llefara  wrth  feibion  Israel,  gan 
ddyivedyd,  *  Moeswch  i  cliwi  ddinas- 
oedd  nodded,  am  y  rliai  y  lleferais 
wi'thych  trwy  laAV  Moses  : 

3  Fel  y  flfo  yno  y  Uofrudd  a  laddo 
neb  mcMTi  amryfusedd,  iieu  mewu 
anwybod :  a  byddant  i  chwi  yn 
noddfa  rhag  dialydd  y  gwaed. 

4  A  phan  ffo  efe  i  un  o'r  dinasoedd 
hynny,  a  sefyll  wi^th  ddrws  porth  y 
ddinas,  a  mynegi  ei  achosion  Ue  y 
clyivo  henuriaid  y  ddinas  honno ; 
cymmerant  ef  attynt  i'r  ddinas,  a 
rhoddant  le  iddo,  fel  y  trigo  gyd 
â  hwynt. 

5  Ac  OS  dialydd  y  gwaed  a  erlid 
ar  ei  ol  ef,  na  roddant  y  lleiddiad  yn 
ei  law  ef :  canys  mewn  anwybod  y 
tarawodd  efe  ei  gymmydog,  ac  nid 
oedd  gas  ganddo  ef  o'r  blaen. 

6  Ac  efe  a  drig  yn  y  ddinas  honno, 
^nes  iddo  sefyll  o  flaen  y  gynnull- 
eidfa  i  farn,  ac  nes  marw  yr  arch- 
offeiriad  fyddo  yn  y  dyddiau  hynny : 
yna  dychweled  y  llofrudd,  a  deued 
i'w  ddinas  ac  i'w  dŷ  ei  hun;  sef  j 
ddinas  yr  hon  y  flbisai  efe  o  honi. 

7  IF  Am  hynny  y  cyssegrasant  Cedes 
yn  Galilee,  ym  mynydd  Naphtali, 
a  Sichem  ym  mynydd  Ephraim, 
a  Chaer-Arba,  hon  yw  Hebron,  ym 
mynydd  Judah. 

8  Ac  o'r  tu  liAiTit  i'r  lorddonen,  o 
du  y  d^vyrain  i  Jericho,  y  rhoddasant 
'^Beser  yn  yi*  anialwch  ar  y  gwastad- 
edd,  o  Iwyth  Reuben,  a  Ramoth  yn 


b  Num.  35. 
12,20. 


0  Deut.  4. 
43. 
1  Ohron.  6. 

78. 


Rlioddi  dinasoedd 


JOSUA,  XXL 


i'r  Lefiaid. 


Cyn 

CRIST 

1444. 


»  pen.  18.  1. 


b  Num.  35. 
2. 


e  ad.  8, 19. 

d  Edrych 
pen.  21 33. 


»  ad.  27,  &c. 


e  ad.  34,  «Sec. 


Gilead  o  Iwyth  Gad,  a  Golan  yn 
Basan  o  Iwyth  Manasseh. 

9  Y  rhai  hyn  oedd  ddinasoedd  go- 
sodedig  i  holl  feibion  Israel,  ac  i'r 
dieithr  a  ymdeitliiai  yn  eu  mysg 
hwynt;  fel  y  ffoai  pawb  iddynt  a'r 
a  laddai  neb  mewn  amryfusedd; 
ac  na  byddai  marw  trwy  law  dîal- 
ydd  y  gwaed,  nes  iddo  sefyU  o  flaen 
y  gynnulleidfa. 

PEÌWOD  XXI. 

1  Ehoddi  myth  ddinas  a  deugain  i'r  Lefiaid, 
wrth  goelbren,  allan  o'r  llwythau  eraill.  43 
Duw  yn  rlioddi  y  wlad,  a  llonyddwch  i'r 
Israeliaid,  yn  ol  ei  addewid. 

YNA  pennau  tadau  y  Lefiaid  a 
nesasant  at  Eleazar  yr  offeiriad, 
ac  at  Josua  mab  Nun,  ac  at  bennau 
tadau  llwythau  meibion  Israel ; 

2  Ac  a  lefarasant  wrthynt  yn  "Si- 
loh,  o  fewn  gwlad  Canaan,  gan  ddy- 
wedyd,  ^  Yr  Akglwydd  a  orchymyn- 
odd,  trwy  law  Moses,  roddi  i  ni 
ddinasoedd  i  drigo,  a'u  meusydd 
pentrefol  i'n  hanifeiliaid. 

3  A  meibion  Israel  a  roddasant  i'r 
Lefiaid  o'u  hctifeddiaeth,  wrth  or- 
chymyn  yr  Arglwydd,  y  dinasoedd 
hyn  a'u  meusydd  pentrefol. 

4  A  daeth  y  coelbren  allan  dros 
deuluoedd  y  Cohathiaid :  ac  yr  oedd 
i  *=  feibion  Aaron  yr  ofíeiriad,  y  rhai 
oedd  o'r  Lefiaid,  "^  aUan  o  Iwyth  Ju- 
dah,  ac  o  Iwyth  Simeon,  ac  o  Iwyth 
Benjamin,  dair  dinas  ar  ddeg,  wrth 
goelbren. 

5  Ac  i'r  *rlian  arall  o  feibion  Co- 
hath  yr  oedd,  o  deuluoedd  Uwyth 
Ephraim,  ac  o  Iwyth  Dan,  ac  o  ban- 
ner Uwyth  Manasseh,  ddeg  dinas, 
wrth  goelbren. 

6  Ac  i  'feibion  Gerson  yr  oedd, 
o  deuluoedd  Uwyth  Issachar,  ac  o 
Iwyth  Aser,  ac  o  Iwyth  Naphtali,  ac 
o  banner  Uwyth  Manasseh  yn  Basan, 
dair  dinas  ar  ddeg,  wrth  goelbren, 

7  I  ^feibion  Merari,  wrth  eu  teulu- 
oedd,  yr  oedd,  o  Iwyth  Reuben,  ac 
o  Iwyth  Gad,  ac  o  Iwyth  Zabulon, 
ddeuddeg  o  ddinasoedd. 

8  A  meibion  Israel  a  roddasant  i'r 
Lefiaid  y  dinasoedd  hyn,  a'u  meus- 
ydd pentrefol,  fel  y  gorchymynasai 
yr  Arglwydd  tr\\7^  law  Moses,  ^vrth 
goelbren. 

9  1Í  A  hwy  a  roddasant,  o  Iwyth 
meibion  Judah,  ac  o  Iwyth  meibion 
Simeon,  y  dinasoedd  hyn  a  emvir 
erbyn  eu  henwau ; 

10  Fel  y  byddent  i  feibion  Aaron, 
o  deuluoedd  y  Cohathiaid,  o  feibion 

238 


Lefi :  canys  iddynt  hwy  yr  oedd  y 
coelbren  cyntaf. 

11  A  rhoddasant  iddynt  ^Gaer- 
Ai'ba,  tad  ^'Anac,  honno  yw  He- 
bron, ym  mynydd-wV  Judah,  a'i 
meusydd  pentrefol  oddi  amgylch. 

12  Ond  'maes  y  ddinas,  a'i  phen- 
trefydd,  a  roddasant  i  Caleb  mab 
Jephunneh,  yn  etifeddiaeth  iddo  ef. 

13  IF  Ac  i  ''feibion  Aaron  yr  oiFeiriad 
y  rhoddasant  Hebron  a'i  meusydd 
pentrefol,  yn  ddinas  nodded  i'r  Uof- 
rudd;  a  Libnah  a'i  meusydd  pen- 
trefol, 

14  A  Jattir  a'i  meusydd  pentrefol, 
ac  Estemoa  a'i  meusydd  pentrefol, 

15  A  'Holon  a'i  meusydd  pentrefol, 
a  Debir  a'i  meusydd  pentrefol, 

16  Ac  ""Ain  a'i  meusydd  pentrefol, 
a  Juttah  a'i  meusydd  pentrefol,  a 
Beth-semes  a'i  meusydd  pentrefol : 
naw  dinas  o'r  ddau  hvyth  hynny. 

17  Ac  o  Iwyth  Benjamin,  Gibeon 
a'i  meusydd  pentrefol,  a  Geba  a'i 
meusydd  pentrefol, 

18  Anathoth  a'i  meusydd  pentrefol, 
ac  "Almon  a'i  meusydd  pentrefol: 
pedair  dinas. 

19  HoU  ddinasoedd  meibion  Aaron, 
yr  ofieiriaid,  oedd  dair  dinas  ar 
ddeg,  a'u  meusydd  pentrefol. 

20  IT  A  chan  deuluoedd  meibion 
Cohath,  y  Lefiaid,  y  rhan  araU  o 
feibion  Cohath,  yr  oedd  dinasoedd 
eu  coelbren  o  hvyth  Ephraim, 

21  A  hwy  a  roddasant  iddynt  yn 
ddinas  nodded  y  Ueiddiad,  Sichem 
a'i  meusydd  pentrefol,  ym  mynydd 
Ephraim,  a  Gezer  a'i  meusydd  pen- 
trefol, 

22  A  Cibsaim  a'i  meusydd  pen- 
trefol, a  Beth-horon  a'i  meusydd 
pentrefol :  pedair  o  ddinasoedd. 

23  Ac  o  Iwyth  Dan,  Elteceh  a'i 
meusydd  pentrefol,  Gibbethon  a'i 
meusydd  pentrefol, 

24  Ajalon  a'i  meusydd  pentrefol, 
Gath-Eimmon  a'i  meusydd  pen- 
trefol: pedair  o  ddinasoedd. 

25  Ac  o  banner  Uwyth  Manasseh, 
Tanac  a'i  meusydd  pentrefol,  a 
Gath-Rimmon  a'i  meusydd  pen- 
trefol: d^vy  ddinas. 

26  Yr  holl  ddinasoedd,  y  rhai  oedd 
eiddo  y  rhan  arall  o  deuluoedd 
meibion  Cohath,  oedd  ddeg,  a'u 
meusydd  pentrefol. 

27  f  Ac  i  feibion  Gerson,  o  deu- 
luoedd y  Lefiaid,  y  rhoddasid,  o 
haiiner  arall  Uwyth  Manasseh,  yn 
ddinas   nodded   y  Uofrudd,   Golan 


Cyn 

CRIST 

1444. 

2  Neu, 

Cirialh- 

Arba, 

Gen.  23.  2. 
•»  pen.  15, 

13,14. 
1  pen.  14.14. 

1  Chron.  6. 

66. 


k  1  Chron, 
6.67. 


1 1  Chron. 

6.68, 
Hüen. 

n>  1  Chron. 
6.59, 
Asan. 


n  1  Chron. 
6.60, 
Alemelh. 


Anfon  y  ddau  Iwyth 


JOSUA,  XXII. 


a  hanner  adref. 


Cyn 

CEIST 

1444. 


yn  Basan  a'i  meusydd  pentrefol,  a 
Beesterah  a'i  meusydd  pentrefol : 
dAvy  ddinaa. 

28  Ac  o  Iwyth  Issachar,  Cison  a'i 
meusydd  pentrefol,  Dabareth  a'i 
meusydd  pentrefol, 

29  Jannuth  a'i  meusydd  pentrefol, 
En-gannim  a'i  meusydd  pentrefol : 
pedair  dinas. 

30  Ac  o  Iwyth  Aser,  IVIisal  a'i 
meusydd  pentrefol,  Abdon  a'i  meus- 
ydd pentrefol, 

31  Helcath  a'i  meusydd  pentrefol, 
a  Rehob  a'i  meusydd  pentrefol : 
pedair  dinas. 

32  Ac  o  Iwyth  Naphtali,  yn  ddinas 
nodded  y  Ueiddiad,  Cedes  yn  Galilee 
a'i  meusydd  pentrefol,  a  Hammoth- 
dor  a'i  meusydd  pentrefol,  a  Cartan 
a'i  meusydd  pentrefol :  tair  dinas. 

33  HoU  ddinasoedd  y  Gersoniaid, 
yn  ol  eu  teuluoedd,  oedd  dair  dinas 
ar  ddeg,  a'u  meusydd  pentrefol. 

34  1Í  Ac  i  deuluoedd  meibion 
Merari,  y  rhan  araU  o'r  Lefiaid,  y 
rhoddasid,  o  Iwyth  Zabulon,  Joc- 
neam  a'i  meusydd  pentrefol,  a  Car- 
tah  a'i  meusydd  pentrefol, 

35  Dimnah  a'i  meusydd  pentrefol, 
Nahalal  a'i  meusydd  pentrefol : 
pedair  dinas. 

36  Ac  o  hyyth  Reuben,  Beser  a'i 
meusydd  pentrefol,  a  Jahasah  a'i 
meusydd  pentrefol, 

37  Cedemoth  a'i  meusydd  pen- 
trefol, Mephaath  a'i  meusydd  pen- 
trefol :  pedair  dinas. 

38  Ac  o  lw}"th  Gad,  yn  ddinas 
noddfa  y  Uofi'udd,  Ramoth  yn  Gi- 
lead  a'i  meusydd  pentrefol,  a  Ma- 
hanaim  a'i  meusydd  pentrefol, 

39  Hesbon  a'i  meusydd  pentrefol, 
Jazer  a'i  meusydd  pentrefol ;  ped- 
air dinas  o  gwbl. 

40  HoU  ddinasoedd  meibion  Me- 
rari, yn  ol  eu  teuluoedd,  sef  y  rhan 
arall  o  deuluoedd  y  Lefiaid,  oedd, 
wrtli  eu  coelbren,  ddeuddeng  ninas. 

41  Holl  ddinasoedd  y  Lefiaid,  ym 
meddiant  meibion  Israel,  oedd  wyth 
ddinas  a  deugain,  a'u  meusydd  pen- 
trefol. 

42  Y  dinasoedd  hyn  oedd  bob  un 
a'u  meusydd  pentrefol  o'u  ham- 
gylch.  Felly  yr  oedd  yr  holl  ddin- 
asoedd hyn. 

43  1Í  A'r  Arglwydd  a  roddodd  i 
Israel  yr  hoU  wlad  a  dyngodd  efe 
ar  ei  rhoddi  wrth  eu  tadau  hwynt : 
a  hwy  a'i  meddiannasant  hi,  ac  a 
wladychasant  ynddi. 


44  °Yr  Arglwydd  hefyd  a  roddodd 
lonyddwch  iddynt  hwy  o  amgylch, 
yn  ol  yr  hyn  oil  a  dyngasai  efe  wrth 
eu  tadau  hwynt ;  ac  ni  safodd  neb 
yn  eu  hwjnaeb  h^vynt  o'u  holl  elyn- 
ion ;  eu  holl  elynion  a  roddodd  yr 
Arglwydd  yn  eu  dwylaw  hwynt. 

45  P  M  phallodd  dim  o'r  holl  beth- 
au  da  a  lefarasai  yr  Arglwydd  wrth 
dŷ  Israel :  daeth  y  cwbl  i  ben. 

PENNOD  XXII. 

1  Anfon  y  ddau  Iwyth  a  hanner  adref,  a'u 
hendiihio.  10  liwythau  yn  adeiladu  allor 
y  dystiolaeth  ar  y  ffordd.  11  Yr  Israeliaid 
yn  anfocldlawn  iddi.  21  Hwythau  yn  eu 
hoddloni  hwynt  yn  helaeth. 

YNA  Josua   a   ahvodd  y  Reu- 
beniaid  a'r  Gadiaid,  a  hanner 
llwyth  Manasseh, 

2  Ac  a  ddywedodd  wrthynt,  Chwi  a 
gadwasoch  *  yr  hyn  oU  a  orchymyn- 
odd  Moses  gwas  yr  Arglwydd  i 
chwi,  ac  a  WTandawsoch  ar  iy  Uais 
yn  yr  hyn  oil  a  orchymynais  i  chwi. 

3  M  adawsoch  eich  brodyr,  er  ys 
llawer  o  ddyddiau  bellach,  hyd  y 
dydd  hwn ;  ond  cadwasoch  reol  gor- 
chymyn  yr  Arglwydd  eich  Duw. 

4  Ac  yn  awr  yr  Arglwydd  eich 
Duw  a  roddes  esmwythdra  i'ch 
brodyr,  fel  y  llefarodd  wTthynt :  yn 
awr  gan  hynny  trowch,  ac  ewch 
rhagoch  i'ch  pebyll,  i  wlad  eich 
meddiant,  *'yr  hon  a  roddodd  Moses 
gwas  yr  Arglwydd  i  chwi,  o'r  tu 
hwnt  i'r  lorddonen. 

5  Yn  unig  cedwch  yn  ddyfal  ar 
wneuthur  y  gorchymyn  a'r  gyfraith 
a  orchymynodd  Moses  gwas  yr  Ar- 
glwydd i  chwi ;  se/  "  cam  jr  Ar- 
glwydd eich  Duw,  a  rhodio  yn  ei 
holl  fifyrdd  ef,  a  chadw  ei  orchymjTi- 
ion  ef,  a  glynu  wrtho  ef,  a'i  wasan- 
aethu  ef  â'ch  hoU  galon,  ac  â'ch 
holl  enaid. 

6  A  Josua  a'u  bendithiodd  hwynt, 
ac  a'u  gollyngodd  ymaith.  A  hwy 
a  aethant  i'w  pebyll. 

7  1  Ac  i  hanner  ll^vyth  Manasseh 
y  rhoddasai  Moses  etifeddiaeth  yn 
Basan  ;  ac  i'r  hanner  arall  y  rhodd- 
odd  Josua,  gyd  a'u  brodyr,  tu  yma 
i'r  lorddonen  tu  a'r  gorllewin.  Hef- 
yd pan  ollyngodd  Josua  hwynt  i'w 
pebyll,  yna  efe  a'u  bendithiodd 
hwynt; 

8  Ac  efe  a  lefarodd  wrthynt,  gan 
ddywedyd,  Dychwelwch  â  chyfoeth 
mawr  i'ch  pebyU,  âg  anifeiliaid  lawer 
iawn,  âg  arian,  ac  âg  aur,  â  phres 
hefyd,  ac  â  haiarn,  ac  â  gwisgoedd 


Cyn 

CRIST 
1444. 

opon.11.23. 


P  pen.  23.14. 


a  Kiim.  32. 
20. 
Deut.3.18. 


b  Num.  32. 
33. 

Deut.  29. 8. 
pea.  13.  3. 


0  Bcut.  10. 
12. 


289 


Y  ddau  Iwyth  a  hanner 


JOSUA,  XXII. 


yn  adeiladu  allor. 


Cyn 

CKIST 

1444. 

d  Num.  31. 
27. 

1  Sam.  30. 
24. 


"iwrth 
rydle. 


e  Deut.  13. 

15. 


t  Exod.  6. 

25. 

Num.  25. 7. 


8  Num.  25. 
3,4. 
Beut.  4.  3. 


lawer  iawn:  ^rliennwch  â'cli  brodyr 
anrhaith  eich  gelynion. 

9  1  A  meibion  Reuben,  a  meibion 
Gad,  a  banner  Ih^yth  Manasseh,  a 
ddychwelasant,  ac  a  aetliant  ymaith 
oddi  wrtli  feibion  Israel,  o  Siloh,  yr 
lion  sydd  y'ngwlad  Canaan,  i  fyned 
i  wlad  Gilead,  i  wlad  eu  meddiant 
Íì^^Tj  y  '^^on  a  feddiannasant,  wrth 
orchymyn  yr  Auglwydd  tr\vy  law 
Moses. 

10  1Í  A  phan  ddaethant  i  gyffiniau 
yr  lorddonen,  y  rliai  sydd  y'ngwlad 
Canaan,  meibion  Reuben,  a  meibion 
Gad,  a  hanner  ll^yyth  Manasseh,  a 
adeiladasant  yno  allor  Avrth  yr  lor- 
ddonen, allor  faA\T  mewn  golwg. 

11 1[  A  chlybu  meibion  Israel  ddy- 
wedyd,  Wele,  meibion  Reuben,  a 
meibion  Gad,  a  hanner  Ihvyth  Ma- 
nasseh, a  adeiladasant  allor  ar  gyfer 
gwlad  Canaan,  ^^Tth  derfynau  yr  lor- 
ddonen, 2gan  ystlys  meibion  Israel. 

12  A  phan  glybu  meibion  Israel 
hynny,  yna  holl  gynnulleidfa  meib- 
ion Israel  a  ymgynnuUasant  i  Si- 
loh, ^i  ddyfod  i  fynu  yn  eu  herbyn 
hwynt  i  ryfel. 

13  A  meibion  Israel  a  anfonasant 
at  feibion  Reuben,  ac  at  feibion 
Gad,  ac  at  banner  llwyth  Manas- 
seh, i  wlad  Gilead,  'Phinees  mab 
Eleazar  yi-  offeiriad, 

14  A  deg  o  dywysogion  gyd  âg  ef, 
un  ty^^^sog  o  bob  tŷ,  pennaf  tvw^ 
holl  1^^7thau  Israel ;  a  phob  un 
ocdd  ben  yn  nhŷ  eu  tadau,  ym  mysg 
miloedd  Israel. 

15  A  hwy  a  ddaethant  at  feibion 
Reuben,  ac  at  feibion  Gad,  ac  at 
hanner  Ihvytli  Manasseh,  i  wlad  Gi- 
lead ;  ac  a  ymddiddanasant  â  hwynt, 
gan  ddywedyd, 

16  Fel  hyn  y  dywed  holl  gjTinull- 
eidfa  yr  Aeglwydd,  Pa  gamwedd 
yw  hwn  a  ^vnaethoch  yn  erbyn  Duw 
Israel,  gan  ddychwelyd  heddyw  oddi 
ar  ol  yr  Aeglwydd,  pan  adeiladas- 
och  i  chwi  allor,  i  Avrthryfela  hedd- 
yw yn  erbyn  yi-  Arglwydd  ? 

17  Ai  bychan  gennym  ni  anwredd 
^Peor,  yr  hwn  nid  ymlanhasom  oddi 
wrtho  etto  liyd  y  dydd  liAvn,  er  bod 
pla  ym  mysg  cynnulleidfa  yr  Ar- 
glwydd, 

18  Oncl  bod  i  chwi  drol  ymaith 
heddyw  oddi  ar  ol  yr  Arglwydd? 
Ac  am  i  chwi  wrthryfela  heddyw 
yn  erbyn  yr  Arglwydd,  efe  a  lidia 
y  fory  yn  erbyn  holl  gynnuUeidfa 
Israel. 


19  Ac  od  yiü  gwlad  eich  meddiant 
chwi  yn  aflan,  deuwch  drosodd  i 
wlad  meddiant  yr  Arglwydd,  yr 
hon  y  mae  tabernacl  yr  Arglwydd 
yn  aros  ynddi,  a  chymmerwch  fedd- 
iant  yn  ein  mysg  ni :  ond  na  wrthry- 
felwch  JO.  erbyn  yr  Arglwydd,  ac 
na  childynnwch  i'n  herbyn  ninuau, 
trwy  adeiladu  o  honoch  i  chwi 
eich  hun  allor,  heb  law  allor  yr 
Arglwydd  ein  Duw. 

20  ^  Oni  wnaeth  Achan  mab  Zerah 
gamwedd,  o  her^vydd  y  diofryd-beth, 
fel  y  bu  digofaint  yn  erbyn  hoU 
gynnulleidfa  Israel?  ac  efe  oedd  un 
gM T ;  etto  nid  efe  yn  unig  a  fa  farw 
am  ei  anwiredd. 

21 11  Yna  meibion  Reuben,  a  meib- 
ion Gad,  a  hanner  lh\7th  Manasseh, 
a  attebasant,  ac  a  lefarasaut  wiih 
bennaethiaid  miloedd  Israel ; 

22  Arglwydd  Dduw  y  duwiau, 
Arglwydd  Dduw  y  duAviau,  efe 
sydd  yn  gwybod,  ac  Israel  yutau  a 
gaiff  >vybod,  os  me^vn  gwilhryfel, 
neu  mcAvn  camwedd  yn  erbyn  yr 
Arglwydd  y  hu  hyn,  (na  waredcr 
ni  y  dydd  hwn,) 

23  Os  adeiladasom  i  ni  allor  i  droi 
oddi  ar  ol  yr  Arglwydd,  neu  os  off- 
rymmasom  arni  boeth-oifrwm,  neu 
fwyd-offrwm,  neu  os  aberthasom 
arni  ebyrth  hedd ;  yr  Arglwydd  ei 
hun  a'i  gofyno : 

24  Ac  onid  rhag  ofti  y  peth  yma 
y  gwnaethom  hyn;  gan  ddy^^edyd, 
^  Ar  ol  hyn  eich  meibion  chwi  a  ad- 
roddant  wrth  ein  meibion  ninnau, 
gan  ddywedyd,  Beth  sydd  i  oirm 
a  wneloch  âg  Arglwydd  Dduw 
Israel? 

25  Canys  yr  Arglwydd  a  rodd- 
odd  yr  lorddonen  hon  yn  derfyn 
rhyngom  ni  a  chwi :  meibion  Reu- 
ben, a  meibion  Gad,  nid  oes  i  chwi 
ran  yn  yi'  Arglwydd.  Felly  y 
gwnai  eich  meibion  chwi  i'n  meib- 
ion ni  beidio  âg  ofoi  yr  Arglwydd. 

2G  Am  hynny  y  dywedasom,  Gan 
adeiladu  gwnawn  yn  awr  i  ni  allor: 
nid  i  boeth-oflrAvm,  nac  i  aberth ; 

27  Eithr  i  fod  'yn  dyst  rhyngom 
ni  a  chm,  a  rhwng  ein  liiliogaetli  ni 
ar  ein  hoi,  i  gael  o  lionom  wasan- 
aethu  gwasanaeth  yr  Arglwydd 
ger  ei  fron  ef,  â'n  poeth-oflfryin- 
mau,  ac  â'n  hebyi'th,  ac  â'n  hoff- 
rymmau  hedd ;  fel  na  ddywedo 
eich  meibion  chwi  ar  ol  hyn  wrth 
ein  meibion  ni,  Nid  oes  i  chm  ran 
yn  yr  Arglwydd. 


Cyn 
CRIST 

1444. 


b  pen.  7. 

1,0. 


3  Heb. 
Y/ory. 


Í  Gen.  3L 
48. 

pen.  24. 27. 
ad.  34. 


2i0 


Josua  yn  annog  y  hohl 


JOSUA,  XXIII. 


cyn  ei  farivolacth. 


Cyn 

CEIST 

1444. 


4  Heb.  7jna. 


5  Sef,  Tyst. 
Felly  pen. 


Cylcll 
1427. 


28  Am  hynny  y  dywedasom,  Pan 
ddywedont  liAvy  felly  wrtliym  ni, 
neu  wi^th  ein  heppil  ar  ol  liyn ; 
yna  y  dywedwn  ninnau,  Gwelwch 
lun  allor  yr  Arglwydd,  yr  lion  a 
wnaeth  ein  tadau  ni,  nid  i  boeth- 
offnym,  nac  i  aberth ;  oud  i  fod 
yn  dyst  rliyngpm  ni  a  chwi, 

29  Na  atto  Duw  i  ni  Avi'thryfela 
yn  erbyn  yr  Arglwydd,  a  dy- 
chwelyd  heddyw  oddi  ar  ol  yr 
Arglwydd;  gan  adeiladu  allor  i 
boetli-offrAvm,  i  fwyd-oíFr%vm,  neu  i 
aberth,  heb  law  allor  yr  Arglwydd 
ein  Duw  yi'  hon  sydd  ger  bron  ei 
dabernacl  ef. 

30  11  A  plian  glybu  Phinees  yr 
offeiriad,  a  thywysogion  y  gynnull- 
eidfa,  a  phcnnaethiaid  miloedd  Is- 
rael y  rhai  oedd  gyd  âg  ef,  y  geir- 
iau  a  lefarasai  meibion  Reuben,  a 
meibion  Gad,  a  meibion  Manas- 
seh,  da  oedd  y  peth  yn  eu  golwg 
hwynt. 

31  Phinees  mab  Eleazar  yr  oiFeir- 
iad  a  ddywedodd  wrth  feibion  Reu- 
ben, ac  wrth  feibion  Gad,  ac  wrth 
feibion  Manasseh,  Heddyw  y  gwyb- 
uom  fod  yr  Arglwydd  yn  ein 
plith ;  o  herwydd  na  wnaethoch 
y  camwedd  hwn  yn  erbyn  yr  Ar- 
glwydd: ^yn  awr  gwaredasoch 
feibion  Israel  o  law  yi*  Arglwydd. 

32  1Í  Am  hynny  y  dychwelodd 
Phinees  mab  Eleazar  yr  offeiriad, 
a'r  tywysogion,  oddi  wrth  feibion 
Reuben,  ac  oddi  wiih  feibion  Gad, 

0  wlad  Gilead,  i  wlad  Canaan,  at 
feibion  Israel,  ac  a  ddygasant  dra- 
chefn  air  iddynt. 

33  A  da  oedd  y  peth  y'ngolwg 
meibion  Israel ;  a  meibion  Israel  a 
fendithiasant  Dduw,  ac  ni  sonias- 
ant  am  fyned  i  fjaiu  yn  eu  herbjTi 
hwynt  i  ryfel,  i  ddifetha  y  wlad  yr 
oedd  meibion  Reuben  a  meibion 
Gad  yn  iDres^yylio  ynddi. 

34  A  meibion  Reuben  a  meibion 
Gad  a  alwasant  yr  aUor  ^Ed:  can- 
ys  tyst  fydd  hi  rhyngom  ni,  mai 
yr  Arglwydd  sydd  Dduw. 

PENNOD  XXIII. 

1  Josua  yn  annog  y  hohl  cyn  ei  farwolaelh,  3 
tnoy  yofio  bendithion  o'r  hlaen,  5  trwy  addew- 
idion,  11  a  thrwy  fygythion. 

ADARFÜ,  ar  ol  dyddiau  lawer, 
wedi   i'r  Arglwydd  roddi 
Uonyddwch  1  Israel  gan  eu  hoU  el- 
ynion  o  amgylch,  i  Josua  heneiddio 
a  myned  mewn  dyddiau. 
2  A  Josua  a  alwodd  am  hoU  Israel, 


am  eu  henuriaid,  ac  am  eu  pen- 
naethiaid,  ac  am  eu  bamwyr,  ac 
am  eu  SAvyddogion;  ac  a  ddyAved- 
odd  wrthynt,  Myfi  a  heneiddiais  ac 
a  euthum  yn  oedrannus : 

3  Chwithau  hefyd  a  welsoch  yr 
hyn  oil  a  Avnaeth  yr  Arglwydd 
eicli  Duw  i'r  holl  genhedloedd  hyn, 
er  eich  mwyn  chwi:  canys  ''yr  Ar- 
glwydd eich  Duw  yw  yr  hwn  a 
ymladdodd  drosoch. 

4  Gwelwch,  rhennais  i  chwi  y  cen- 
hedloedd  hyn  a  adawyd,  yn  eti- 
feddiaeth  i'cli  Uwythau  chwi,  o'r 
lorddonen,  a'r  holl  genhedloedd  y 
rhai  a  dorrais  i  ymaith,  hyd  y  môr 
mawr  tu  ^  a'r  gorllewin. 

5  A'r  Arglwydd  eich  Duw  a'u 
hymlid  h^vynt  o'ch  blaen  chwi,  ac 
a'u  gyrr  hwynt  ymaith  allan  o'ch 
gŵydd  chwi;  a  chwi  a  feddien- 
nwch  eu  gwlad  h^vynt,  ^  megis  y 
dywedodd  yr  Arglwydd  eich  Duw 
"svi'thych. 

C  Am  hynny  ymwrolwch  yn  lew, 
i  gadw  ac  i  wneuthur  y  cwbl  sydd 
ysgrifenedig  yn  llyfr  cyfraith  Mo- 
ses; ''fel  na  chilioch  oddi  Avrthynt, 
tu  a'r  Haw  ddehau  na  thu  a'r  Haw 
aswy; 

7  Ac  na  chyd-ymg}^feillocli  a'r  cen- 
hedloedd  yma,  y  rhai  a  adawyd  gyd 
ÍÌ  chwi;  ac  "^na  chofioch  enw  eu 
duAviau  h^Aynt,  ac  na  thyngoch  idd- 
ynt, naAvasanaethoch  hwynt  chwaith, 
ac  nac  ymgrymmoch  iddynt : 

8  ^  Ond  ^  glynu  wrth  yi-  Arglwydd 
eich  Duw,  fel  y  gwnaethoch  hyd  y 
dydd  hwn. 

9  ^  Canys  yr  Arglwydd  a  yrrodd 
allan  o'ch  blaen  chwi  genhedloedd 
mawrion  a  nerthol:  ac  am  danoch 
chwi,  ni  safodd  neb  yn  eich  Avyn- 
ebau  chwi  hyd  y  dydd  liAvn. 

10  '^Un  gAvi*  o  honoch  a  erlid  fil : 
canys  yr  Arglwydd  eich  Duw  yiv 
yr  hwn  sydd  yn  ymladd  drosoch, 
8  fel  y  llefarodd  wrtliych. 

11  Ymgedwch  gan  hynny  yn  ddy- 
fal  ar  eich  eneidiau,  ar  i  chwi  garu 
yr  Arglwydd  eich  Duw. 

12  Canys,  os  gan  ddychwelyd  y 
dychwelwch,  ac  yr  ymlynwch  with 
weddill  y  cenhedloedd  yma,  y  rhai 
a  adawyd  gyd  â  chwi;  os  ymg'yf- 
athrechwch  â  hwynt,  ac  os  ewcli  i 
mewn  attynt  hwy,  a  hwythau  at- 
toch  cliAvithau: 

13  Gan  wybod  gwybyddwch,  '•na 
yrr  yr  Arglwydd  eich  Duw  y  cen- 
hedloedd hyn  mAvj^ach  allan  o'ch 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1427. 


a  Exod.  14. 


2  neb. 

maciilud 
haul. 


b  Num.  33. 

5a. 


c  Dent.  5. 
a2.  a  28. 14. 


<1  Exod.  23. 
13. 
Ps.  16.  4. 

•Tor.  5.  7. 
Soph.  1.  5. 
Edryih 
Num.  32. 
38. 

3  Neil, 
Ohlef]id  OS 
giynwch. 

0  Deut.  11. 
22. 

4  Neil, 
Tna  yr 
ArglwjiOd 
a  yrr,  &c. 


'  Lef.  2B.  8. 

Deut.  32. 

30. 

Edrych 

Burn.  3. 31. 

a  15. 15. 

2  Sum. 

23.8. 
B  Exod.  14. 

14.  a  23. 27. 


h  Barn.  2.  Z. 


Araith  olaf  Josua 


JOSUA,  XXIV. 


ivrth  hlant  Israel. 


Cyu 

CRIST 

Cylch 

1427. 

i  Exod.  23. 
33. 

Num.  33. 
55. 
Dèut.7.16, 


Edrych 
Heb.  9.  27. 


1  pen.  21.  45. 


m  Lef.  26. 
16. 

Deut.  28. 
15, 16. 


«Gen.lL 
26,  31. 
a  12. 1. 


b  Gen.  31. 
53. 


<s  Gen.  21. 2. 

e  Gen.  25. 

24,  20. 
t  Gen.  ?,6. 8. 

Deut.  2.  5. 
S  Gon.  46. 

1,6. 


blaen  chwi;  'ond  byddant  î  chwi 
yn  fagl  ac  yn  dramgwydd,  ac  yn 
ffrewyll  yn  eich  ystlysau,  ac  yn 
ddrain  yn  eich  llygaid,  nes  eicli 
difa  chwi  allan  o'r  wlad  dda  yma 
yr  hon  a  roddodd  yr  Arglwydd 
eich  Duw  i  chwi. 

14  Ac  wele  ^"  fi  yn  myned  heddyw 
i  ffordd  yr  hoU  ddaear:  a  chwi  a 
w3"ddocli  yn  eich  holl  galonnau,  ac 
yn  eich  holl  eneidiau,  ^  ua  pliallodd 
dim  o'r  holl  bethau  daionus  a  lef- 
arodd  yr  Argltv;ydd  eich  Duw 
am  danoch  chwi ;  hwy  a  ddaeth- 
ant  oil  i  chwi,  ac  m  phallodd  dim 

0  honynt 

15  Ac  fel  y  daeth  i  chwi  bob  peth 
daionus  a  addawodd  yr  Akglwydd 
eich  Duw  wrthych ;  felly  y  dwg  yr 
Arglwydd  arnoch  chwi  "  bob  peth 
drygionus,  nes  eich  difa  chwi  allan 
o'r  wlad  dda  yma  a  roddodd  yr  Ar- 
glwydd eich  Duw  i  chwi. 

16  Pan  di'oseddoch  gyfammod  yr 
Arglwydd  eich  Duw,  a  orchymyn- 
odd  efe  i  chwi,  a  myned  a  gwasan- 
aetlm  duwiau  dieithr,  ac  ymgiym- 
mu  iddynt;  yna  y  llidia  digofaint 
yr  Arglwydd  yn  eich  erbyn  chwi, 
ac  y  cyfrgoUir  chwi  yn  ebrwydd 
o'r  Avlad  dda  yma  a  roddodd  efe  i 
chwi. 

PENÎÍOD  XXIV. 

1  Josua  yn  cynnull  y  llwythau  yn  Sichem.    2 

Ystori  /err  o  fendithion  Duw  er  amser  Terah. 
14  Mae  efe  yn  adnewyddu  cyfammod  rhyng- 
ddynt  hwy  a  Duw.  26  Carreg  yn  dyst  o'r 
cyfammod.  29  Oed ran  Josua  ;  eifarwolaeth, 
a'i  gladdedigaeth.  32  Claddu  esgyrn  Joseph. 
33  Mancolaelh  Eleazar. 

JOSUA  a  gynliuUodd  holl 
Iwythau  Israel  i  Sichem;  ac 
a  alwodd  am  heuuriaid  Israel,  ac 
am  eu  pennaethiaid,  ac  am  eu  barn- 
Avyi',  ac  am  eu  swyddogion:  a  hwy 
a  safasant  ger  bron  Duw. 

2  A  dyAvedodd  Josua  wrtli  yi*  holl 
bobl,  Fel  hyn  y  dywed  Arglwydd 
Dduw  Israel;  "Tu  hwnt  i'r  afon  y 
trigodd  eich  tadau  chwi  gynt,  sef 
Terah  tad  Abraham,  a  thad  Nachor: 
a  ^hwy  a  wasanaethasant  dduwiau 
dieithr. 

3  Ac  ''mi  a  gymmerais  eich  tad 
Abraham  ymaith  o'r  tu  liAvut  i'r 
afon,  ac  a'i  harweiniais  ef  trwy  holl 
wlad  Canaan,  ac  a  amlheais  hef- 
yd  ei  had  ef,  ac  ^a  roddais  iddo 
Isaac. 

4  Ac  i  Isaac  y  rhoddais  *  Jacob  ac 
Esau:  ac  i  ^Esau  y  rhoddais  fyn- 
ydd  Seir  i'w  etifeddu;  ^ond  Jacob 


a'i  feibion  a  aethant  1  waered  i'r 
Aipht. 

5  A  ''mi  a  anfonais  Moses  ac 
Aaron,  ac  a  darewais  yr  Aiphtiaid, 
yn  ol  yi-  hyn  a  Avneuthum  yn  eu 
mysg:  ac  wedi  hynny  'y  dygais 
chwi  allan, 

6  Ac  a  ddygais  eich  tadau  chwi 
allan  o'r  Aipht:  ''a  cinvi  a  ddaeth- 
och  at  y  môr ;  a'r  Aiphtiaid  a  erlid- 
iodd  ar  ol  eich  tadau  â  cherbydau, 
ac  â  gwŷr  meirch,  hyd  '  y  môr  coch. 

7  A  phan  waeddasant  ar  yi*  Ar- 
glwydd, efe  a  osododd  dywyllwch 
rhyngoch  chivi  a'r  Aiphtiaid,  ac  a 
ddug  y  môr  arnynt  hwy,  ac  a'u 
gorchuddiodd :  eich  llygaid  chwi  a 
welsant  yr  hyn  a  Avneuthum  yn  yr 
Aipht :  trigasoch  hefyd  yn  yr  an- 
ialwch  ddyddiau  lawer. 

8  A  mi  a'ch  dygais  i  wlad  yi^ 
Amoriaid,  y  rhai  oedd  yn  trigo  o'r 
tu  hwnt  i'r  lorddonen;  ™a  h^vy  a 
ymladdasant  i'ch  erbyn:  a  myfi  a'u 
rhoddais  hwynt  yn  eich  Uaw  chwi, 
fel  y  meddiannasoch  eu  gwlad 
hwynt ;  a  minnau  a'u  difethais 
hwynt  o'ch  blaen  chwi 

9  Yna  ''Balac  mab  Sippor  bren- 
hin  Moab,  a  gyfododd,  ac  a  ryfel- 
odd  yn  erbyn  Israel;  ac  °a  anfon- 
odd,  ac  a  alwodd  am  Balaam  mab 
Beor,  i'ch  melldigo  chwi 

10  Ond  ni  fynu\Mi  i  wrandaw  ar 
Balaam ;  am  hynny  gan  fendithio 
y  bendithiodd  efe  chwi:  felly  y 
gwaredais  chwi  o'i  law  ef. 

11  A  P  chwi  a  aethoch  dros  yr  lor- 
ddonen, ac  a  ddaethoch  i  Jericho: 
a  "igwŷr  Jericho  a  ymladdodd  i'ch 
erbyn,  yr  Amoriaid,  a'r  Phereziaid, 
a'r  Canaaneaid,  a'r  Hethiaid,  a'r 
Girgasiaid,  yr  Hefiaid,  a'r  Jebus- 
iaid;  a  mi  a'u  rhoddais  hwynt  yn 
eich  Haw  chwi 

12  A  "^  mi  a  anfonais  gaccwn  o'ch 
blaen  chwi,  a'r  rhai  hynny  a'u  gyr- 
rodd  hwynt  allan  o'ch  blaen  chwi ; 
sef  dau  frenhin  yi*  Amoriaid :  '  nid 
a' til  gleddyf  di,  ac  nid  â'th  fwa. 

13  A  mi  a  roddais  i  chwi  wlad  ni 
lafuriasoch  am  dani,  a  *  diuasoedd  y 
rhai  nid  adeiladasoch,  ac  yr  ydych 
yn  trigo  ynddynt:  o'r  gwinUannoedd 
a'r  olew-lannoedd  ni  phlannasoch, 
yr  ydych  yn  bwytta  o  honynt. 

14  1Í  Yn  awr  gan  hynny  ofnwch 
yr  Arglwydd,  a  gwasanaethwch  ef 
mewn  perffeithrwydd  a  gwirionedd, 
a  bwriwch  ymaith  y  duwiau  a  was- 
anaethodd  eich  tadau  o'r  tu  hwnt 


Araith  Josiia. 


JOSUA,  XXIV. 


Marwolacth  Josiia. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

1427. 

u  Lef.  17.  7. 

Ezec.  20. 8. 

a  23.  3. 
í  Edrych 

Ruth  1. 15. 

1  Bren.  18. 

21. 

Ezec.  20. 

39. 

loan  6.  67. 


y  Exod.  23. 
21. 


z  pen.  23. 15. 


a  Ps.  119. 
173. 


i'r  afon,  ac  "yii  yr  Aipht;  a  gwas- 
anaethwch  chwi  yr  Arglwydd. 

15  Ac  od  yw  ddrwg  yn  eich  golwg 
wasanaethu  yr  Arglwydd,  *  dewis- 
wch  i  chwi  heddyAv  pa  un  a  wasan- 
aethoch,  ai  y  duwiau  a  wasanaetli- 
odd  eich  tadau,  y  rhai  oedd  o'r  tu 
hwnt  i'r  r«.fon,  ai  ynte  duwiau  yr  Am- 
oriaid,  y  rhai  yr  ydych  yn  trigo  yn 
eu  gwlad :  ond  myfi,  mi  a'm  tyhvyth 
a  wasanaethwn  yr  Arglwydd. 

16  Yna  yr  attebodd  y  bobl,  ac  y 
dywedodd,  Na  atto  Duw  i  ni  adael 
yr  Arglwydd,  i  wasanaethu  duw- 
iau dieithr; 

17  Canys  }t  Arglwydd  ein  Duw 
yiv  yr  hwn  a'n  dug  ni  i  fynu  a'n 
tadau  o  wlad  yr  Aipht,  o  dŷ  y 
caethiwed;  a'r  hxnoi  a  wnaeth  y 
rhyfeddodau  mawTÌon  hynny  yn  ein 
gŵydd  ni,  ac  a'n  cadwodd  ni  yn  yi* 
hoU  ffordd  y  rhodiasom  ynddi,  ac 
ym  mysg  yr  hoU  bobloedd  y  tram- 
wyasom  yn  eu  plith : 

18  A'r  Arglwydd  a  yrrodd  all- 
an  yr  holl  bobloedd,  a'r  Amoriaid, 
pres^vylw}T  y  wlad,  o'n  blaen  ni : 
am  hynny  ninnau  a  wasanaethwn 
yr  Arglwydd;  canys  efe  yw  ein 
Duw  ni. 

19  A  Josua  a  ddyvvedodd  wi'th  y 
bobl,  Ni  ellwch  wasanaethu  yr  Ar- 
glwydd; canys  Duw  sancteiddiol 
yw  efe :  Duw  eiddigus  y^v ;  ^  ni 
ddioddef  efe  eich  an^nrcdd,  na'ch 
pechodau. 

20  0  gwTthodwch  yr  Arglwydd, 
a  g wasanaethu  duwiau  dieithr;  ''yna 
efe  a  dry,  ac  a'ch  dryga  ch-\vi,  ac  efe 
a'ch  difa  chwi,  wedi  iddo  Avneuthur 
i  chwi  ddaioni. 

21  A'r  bobl  a  ddywedodd  wi'th 
Josua,  Nag  ê;  eithr  ni  a  wasan- 
aethwn yr  Arglavydd. 

22  A  djvvedodd  Josua  wrth  y 
bobl,  Tystion  ydych  yn  eich  er- 
byn  eich  hun,  ^ddewis  o  honoch  i 
chva  yr  Arglwydd  iw  wasan- 
aethu. Dywedasant  hwythau,  Tj'st- 
ion  ydym. 

23  Am  hynny  yu  a^vr,  eh  efe, 
bwriwch  ymaith  y  duwiau  dieithr 


sydd  yn  eich  mysg,  a  gostyngwch 
eich  calon  at  Arglwydd  Dduw 
Israel 

24  A'r  bobl  a  ddywedasant  wrth 
Josua,  Yr  Arglwydd  ein  Duw  a 
wasanaethwn,  ac  ar  ei  lais  ef  y 
gwrandâwn. 

25  Felly  Josua  ''a  Avnaeth  gyfam- 
mod  a'r  bobl  y  dwthi^ai  hwnnw,  ac 
a  osododd  iddynt  ddeddfau  a  barn- 
edigaethau,  yn  Sichem. 

26  1Í  A  Josua  a  ysgrifenodd  y  geir- 
iau  hyn  yn  Uyfr  cyfraith  Dduw, 
ac  a  gymmerth  <=faen  ma^vr,  ac  a'i 
gosododd  i  fynu  yno  "^dan  dderw- 
en  oedd  yn  agos  1  gyssegr  yr  Ar- 
glwydd. 

27  A  Josua  a  ddywedodd  \n-tli  yr 
holl  bobl,  Wele,  y  maen  h^vn  fydd 
yn  dystiolaeth  i  ni;  canys  ^efe  a 
glywodd  holl  eiriau  yr  Arglwydd, 
y  rhai  a  lefarodd  efe  wrthym:  am 
hynny  y  bydd  efe  yn  dystiolaeth  i 
chwi,  rhag  i  chwi  wadu  eich  Duw. 

28  Felly  ^  Josua  a  oUyngodd  y 
bobl,  bob  un  i'w  etifeddiaeth. 

29  1Í  Ac  wedi  y  pethau  hyn,  y  bu 
farw  Josua  mab  Nun,  gwas  yr 
Arglwydd,  yn  fab  dengmlwj^dd  a 
chant 

30  A  hwy  a'i  claddasant  ef  yn 
nherfyn  ei  etifeddiaeth,  o  fewn 
sTimnath-serah;  yr  hon  sydd  jm. 
mynydd  Ephraim,  o  du  y  gogledd 
i  fynydd  Gaas. 

31  Ac  ^Israel  a  wasanaethodd  jt 
Arglwydd  hoU  ddyddiau  Josua, 
a  holl  ddyddiau  yi*  henui'iaid  a  ^fu 
fyw  ar  ol  Josua,  ac  a  wybuasent 
hoU  Avaith  yr  Arglwydd  a  -^vnaeth- 
ai  efe  er  Israel 

32  ÌÍ  Ac  '  esgyrn  Joseph,  y  rhai  a 
ddygasai  mcibion  Israel  i  iynu  o'r 
Aipht,  a  gladdasant  h\v7  yn  Si- 
chem, mcAvn  rhan  o'r  maes  a  bryn- 
asai  Jacob  gan  ^  feibion  Hemor  tad 
Sichem,  er  ^càn  darn  o  arian;  a  bu 
i  feibion  Joseph  yn  etifeddiaeth. 

33  IT  Ac  Eleazar  mab  Aaron  a  fu 
farw:  a  chladdasant  ef  ym.  mrjTi 
^Phinees  ei  fab,  yr  hwn  a  roddasid 
iddo  ef  ym  mynydd  EiDhraim. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1427. 


b  Edrych 
Exod.  16. 

25. 


c  Edrych 
Barn.  9.  6. 
d  Gen.  35.  4, 


e  Edrych 
Deut.32.1. 


f  Bam.  2.  6. 


Cylch 
1426. 


S  pen.  19. 50. 
Barn.  2.  9. 


h  Barn.  2. 7. 


2  Heb.  es- 

lynasunt 
eu  di/dd- 
iau. 


Í  Gen.  50. 
25. 

E.xod.  13. 
19. 


t  Gen.  33. 

19. 
3  Ken,  carii 

0  ŵyn. 

Cylch 
142Ö. 

I  Earn.  20. 
28. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1425. 


a  Num.  27. 
21. 
pen.  20. 18. 


2Xeii,??<)fa. 


h  Edrych 
Jus.lô.  Ö3, 


c. I  OS.  10.36. 
a  11.  ^^l. 
a  15.  13. 


LLYFR  Y  BARNWYR. 


PENNOD  I. 

Gweithredoedcl  Judah  a  Simeon.  6  Adoni- 
bezec  yn  cael  talu  y  pioyth  iddo  yn  uniawn. 
8  Ennill  Jerusalem.  10  Ennill  Hebron.  13 
Othniel  yn  cael  Achsah  yn  wraig  am  ennill 
Dehir.  16  Y  Ceneaid  yn  preswylio  yn  Ju- 
dah. 17  Ennill  Hormah,  Gazah,  Ascalov, 
ac  Ecron.  21  Gweitliredoedd  Benjamin.  22 
Am  dŷ  Joseph,  yr  hion  a  ennillodd  Bethel. 
30  Am  Zahulon,  31  Aser,  S3  Naphtali,  34 
a  Ban. 

C  wedi  marw  Josua,  meibion 
Israel  ^a  ymofynasant  â'r  Ar- 
GLWYDD,  gan  ddywedyd,  Pwy  a  â  i 
fynu  di'osom  ni  yn  erbyn  y  Canaan- 
eaid  yn  flaenaf,  i  ymladd  â  hwynt? 

2  A  dywedodd  yr  Arglwydd, 
Judah  a  â  i  fynu :  welc,  rhoddais 
y  wlad  yn  ei  law  ef. 

3  A  Judah  a  ddywedodd  wrth  Si- 
meon ei  frawd,  Tyred  i  fynu  gyd 
â  mi  i'm  rhandir,  fel  yr  ymladdom 
yn  erbyn  y  Canaaneaid;  a  minnau 
a  M  gyd  â  thi  i'th  randir  dithau. 
Felly  Simeon  a  aeth  gyd  âg  ef. 

4  A  Judah  a  aeth  i  fynu ;  a'r  Ar- 
glwydd a  roddodd  y  Canaaneaid 
a'r  Phereziaid  yn  eu  Haw  hwynt : 
a  lladdasant  o  honynt,  yn  Bezec, 
ddengmil  o  wŷr. 

5  A  hAvy  a  gaAvsant  Adoni- bezec 
yn  Bezec :  ac  a  ymladdasant  yn  ei 
erbyn;  ac  a  laddasant  y  Canaan- 
eaid a'r  Pliereziaid. 

6  Ond  Adoni-bezec  a  ffodd ;  a  hwy 
a  erlidiasant  ar  ei  ol  ef,  ac  a'i  dal- 
iasant  ef,  ac  a  doiTasant  fodiau  ei 
ddwylaAV  ef  a'i  draed. 

7  Ac  Adoni-bezec  a  ddywedodd, 
Deg  a  thri  ugaiu  o  frenhinoedd, 
wedi  torri  bodiau  eu  dwylaw  a'u 
traed,  a  fu  yn  ^  casglu  cu  hivijd  dan 
iy  mwrdd  i :  fel  y  gNvneuthura,  felly 
y  talodd  Duw  i  mi.  A  hwy  a'i  dyg- 
asant  ef  i  Jerusalem;  ac  efe  a  fu 
farw  yno. 

8  A  ^meibion  Judah  a  ymladdasant 
yn  erbyn  Jerusalem ;  ac  a'i  hennill- 
asant  hi,  ac  a'i  tarawsant  â  min  y 
cleddyf ;  a  llosgasant  y  ddinas  â  than. 

9  ir  '^Wedi  hyuny  meibion  Judah 
a  aethant  i  wacred  i  ymladd  yn  er- 
byn y  Canaaneaid  oedd  yn  trigo  yn 
y  mynydd,  ac  yn  y  dehau,  ac  yn  y 
gwastadedd. 

10  A  Judah  a  aeth  yn  erbyn  y 
Canaaneaid  oedd  yn  trigo  yn  He- 


bron: (ac  enw  Hebron  o'r  blaen 
oedd  ^  Caer-Arba :)  a  hwy  a  laddas- 
ant Sesai,  ac  Ahiman,  a  Thalmai. 

11  Ac  ^efe  a  aeth  oddi  yno  at 
drigolion  Debir:  (ac  enw  Debir 
o'r  blaen  oedd  Ciriath-sepher :) 

12  A  dywedodd  Caleb,  Yr  hwn  a 
darawo  Ciriath-sepher,  ac  a'i  hen- 
nillo  hi,  mi  a  roddaf  Achsah  fy 
merch  yn  wraig  iddo. 

13  Ac  ^Othniel  mab  Cenaz,  brawd 
Caleb,  ieuangach  nag  ef,  a'i  hen- 
nillodd  hi.  Yntau  a  roddes  Achsali 
ei  ferch  yn  Avraig  iddo. 

14  A  phan  ddaeth  hi  i  me^vn  citto 
ef,  hi  a'i  hannogodd  ef  i  geisio  gan 
ei  tliad  ryw  faes:  a  hi  a  ddisgyn- 
odd  oddi  ar  yr  asyn.  A  dywedodd 
Caleb  wrthi,  Beth  a  fynni  di  ? 

15  A  hi  a  ddy^yedodd  wrtho,  Dyro 
i  mi  fendith :  canys  gwlad  y  dehau 
a  roddaist  i  mi;  dyro  i  mi  hefyd 
ffynhonnau  dyfroedd.  A  Caleb  a 
roddodd  iddi  y  íFynhonnau  uchaf, 
a'r  ffynhonnau  isaf. 

10  IT  A  ^  meibion  Ceni,  chwegrMia 
Moses,  a  aethant  i  fynu  o  ''ddinas 
y  palniAi^dd  gyd  â  meibion  Judah, 
i  anialwch  Judah,  yr  hwn  sydd  yn 
nehau  'Arad:  a  hwy  a  aethant  ac 
a  drigasant  gyd  a'r  bobl. 

17  A  Judah  a  aeth  gyd  â  Simeon 
ei  frawd:  a  hwy  a  darawsant  y  Ca- 
naaneaid oedd  yn  preswylio  yn  Se- 
phath,  ac  a'i  difrodasant  hi.  Ac  efe 
a  alwodd  enw  y  ddinas  •'Hormah. 

18  Judah  hefyd  a  ennillodd  Gazah 
a'i  therfynau,  ac  Ascalon  a'i  ther- 
fynau,  ac  Ecron  a'i  therfynau. 

19  A'r  Arglwydd  oedd  gyd  â 
Judah ;  ac  efe  a  oresgynodd  y  myn- 
ydd: ond  ni  cdlai  efe  yrru  allan 
drigolion  y  dyffryn ;  canys  '  cerbyd- 
au  heiyrn  oedd  ganddynt. 

20  ""Ac  i  Caleb  y  rhoisant  Hebron; 
fel  y  Uefarasai  Moses :  ac  efe  a  yr- 
rodd  oddi  yno  dri  mab  Anac. 

21  Ond  meibion  Benjamin  ni  yi'- 
rasant  allan  y  Jebusiaid  y  rhai  oedd 
yn  presAvylio  yn  Jerusalem:  ond  y 
mac  y  Jebusiaid  yn  trigo  yn  Jeru- 
salem gyd  â  meibion  Benjamin  hyd 
y  dydd  hwn. 

22  1Í  A  thy  Joseph,  hwythau  hefyd 
a  aethant  i  fynu  yn  erbyn  Bethel: 
a'r  Arglwydd  oedd  gyd  â  hwynt 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

1425. 

<lJü8.15.13. 
e  Jos.  15.15, 

&c. 


1444. 


'  pen.  3.  9. 


Cylch 

1425. 

8  Edrych 

pen.  4.  17. 

ISnm.lô.e. 

1  Chion.  2. 

55. 

Jer.  :ì5.  2. 
h  Dent. 

34.3. 
1  Num.  21.1. 


k  Num.  21. 
3. 


I  .los.  17. 16, 
18. 


m  Num.  14. 
24. 

.70S.  14.  9, 
13.  a  15. 13. 


Gweithredoedd  tŷ  Joseph. 


BARNWYR,  II. 


Angd  yn  cerijddu  y  hohl. 


Cyn 

CRIST 

Cvlch 

1425. 

n  Gen.  28. 
19. 


0  Jos.  2. 12, 
It. 


P  Jos.  17. 
11,12,13. 


q  Jos.  16. 10. 
1  Bren.  9. 
16. 


r  J  OS.  19. 15. 


SHeb. 
fu  drwm. 


23  A  thylwyth  Joseph  a  barasant 
chwilio  Bethel:  (ac  enw  y  ddinas 
o'r  blaeii  oedd  "Luz.) 

24  A'r  ysbh^yr  a  welsant  wr  yn 
dyfod  allan  o'r  ddinas;  ac  a  ddy- 
wedasant  Avrtho,  Dangos  i  ni,  at- 
tolwg,  y  ifordd  yr  eir  i'r  ddinas,  a 
°  ni  a  wnawn  drugaredd  â  thi. 

25  A  plian  ddangosodd  efe  iddynt 
h^vy  y  ffordd  i  fyned  i'r  ddinas,  hwy 
a  darawsant  y  ddinas  â  min  y  cledd- 
yf ;  ac  a  oUyngasant  ymaith  y  gwr 
a'i  hoU  deulu. 

26  A'r  gwr  a  aeth  i  wlad  yr  Heth- 
iaid;  ac  a  adeiladodd  ddinas,  ac  a 
alwodd  ei  henw  Luz:  dyma  ei  henw 
hi  hyd  y  dydd  hAvn. 

27 1Í  ^Ond  ni  oresgynodd  Manasseh 
Beth-sean  na'i  threfydd,  naThaanach 
na'i  threfydd,  na  thrigohon  Dor  na'i 
threfydd,  na  thrigolion  Ibleam  na'i 
threfydd,  na  thrigolion  Megido  na'i 
threfydd :  eithr  mynnodd  y  Canaan- 
eaid  bresAvylio  yn  y  wlad  Iionno, 

28  Ond  pan  gryf  haodd  Israel,  yna 
efe  a  osododd  y  Canaaneaid  dan 
dreth ;  ond  nis  gyrrodd  hwynt  ym- 
aith yn  Uwyr. 

29  1Í  lEphraim  hefyd  ni  yrrodd 
allan  y  Canaaneaid  oedd  yn  gwlad- 
ychu  yn  Gezer;  eithr  y  Canaaneaid 
a  breswyliasant  yn  eu  mysg  hwynt 
yn  Gezer. 

30  11  "^  A  Zabulon  ni  yrrodd  ymaith 
drigolion  Citron,  na  phresM^hi'yr 
Nahalol ;  eithr  y  Canaaneaid  a  wlad- 
ychasant  yn  eu  mysg  hwynt,  ac  a 
aethant  dan  dreth. 

31  U  ^Ac  Aser  ni  yrrodd  ymaith 
drigolion  Acco,  na  thrigolion  Sidon, 
nac  Alab,  nac  Achzib,  na  Helbah, 
nac  Aphic,  na  Rehob : 

32  Ond  Aser  a  drigodd  ym  mysg 
y  Canaaneaid,  trigolion  y  wlad; 
canys  ni  yiTasant  hwynt  allan. 

33  ^  A  Naphtali  ni  yrrodd  allan 
breswyhvyr  Beth-semes,  na  thrigol- 
ion Beth-anath;  eithr  efe  a  wlad- 
ychodd  ym  mysg  y  Canaaneaid, 
trigolion  y  wlad :  er  hynny  pres- 
wylwyr  Beth -semes  a  Beth-anath 
oedd  dan  dreth  iddynt. 

34  1Í  A'r  Amoriaid  a  yrrasant  feib- 
ion  Dan  i'r  mynydd:  canys  ni  ad- 
awsant  iddynt  ddyfod  i  waered  i'r 
dyffryn. 

35  A'r  Amoriaid  a  fynnai  breswyl- 
io  ym  mynydd  Heres  'yn  Ajalon, 
ac  yn  Saalbim :  etto  llaw  tŷ  Joseph 
a  "  orthrechodd,  ^'r  Amoriaid  fiiant 
dan  dreth  iddynt, 

245 


36  A  therfyn  yr  Amoriaid  oedd  o 
*riw  Acrabbim,  o'r  graig,  ac  uchod. 

PENNOD  II. 

1  Angel  yn  cerijddu  y  hohl  yn  Bocidm.  10  Dryg- 
ioni  yr  oes  neivydd  ar  ol  Josiia.  14  T>ig- 
llonedd  Duw  ai  drugaredd  tu  ag  atlynt.  20 
Gtidael  y  Canaaneaid  i  hiojl  Israel. 

AC  2 angel  yr  Arglwydd  a  ddaeth 
Jl\.  i  fynu  o  Gilgal  i  Bochim,  ac  a 
ddywedodd,  Dygais  chwi  i  fynu  o'r 
Aipht,  ac  arweiniais  chwi  i'r  wlad 
am  yr  lion  y  tyngais  wi*th  eich 
tadau ;  ac  *a  ddywedais,  Ni  thorraf 
fy  nghyfammod  â  chwi  byth, 

2  ^Na  wnewch  chwithau  gyfam- 
mod  â  thrigolion  y  wlad  hon ;  ond 
'^  b^mwch  i  lawr  eu  hallorau :  etto 
ni  wrandawsoch  ar  fy  Uef :  paham 
y  gwnaethoch  hyn? 

3  Am  hynny  "^y  dywedais,  M  yr- 
raf  hwynt  aUan  o'ch  blaen  chwi : 
eithr  byddant  i  chwi  yn  ddrain 
yn  eich  ystiysau,  ^a'u  duwiau  fydd 
yn  fagl  i  chwi. 

4  A  phan  lefarodd  angel  yr  Ar- 
glwydd y  geiriau  hyn  AATth  hoU 
feibion  Israel,  yna  y  bobl  a  ddyrch- 
afasant  eu  lief,  ac  a  wylasant. 

5  Ac  a  alwasant  enw  y  He  liAvnnw 
^  Bochim :  ac  yna  yr  aberthasant  i'r 
Arglwydd. 

6  1Í  A  ^  Josua  a  oUyngodd  y  bobl 
ymaith;  a  meibion  Israel  a  aeth- 
ant bob  un  i'w  etifeddiaeth,  i  fedd- 
iannu  y  wlad. 

7  A'r  bobl  a  wasanaethasant  yr 
Arglwydd  lioU  ddyddiau  Josua,  a 
holl  ddyddiau  yr  henuriaid  y  rhai 
a  *fu  fyw  ar  ol  Josua,  y  rhai  a  wel- 
sent  holl  fawr-waith  yr  Arglwydd, 
yr  liAvii  a  Avnaethai  efe  er  Israel. 

8  A  ^bu  farw  Josua  mab  Nun, 
gwas  yr  Arglwydd,  yn  fab  deng- 
mlwydd  a  chant. 

9  A  hwy  a'i  claddasant  ef  yn  nher- 
fyn  ei  etifeddiaeth,  o  fewn  ^'Timnath- 
heres,  ym  mynydd  Ephraim,  o  du  y 
gogledd  i  fynydd  Gaas. 

10  A'r  holl  oes  honno  hefyd  a  gasgl- 
wyd  at  eu  tadau:  a  chyfododd  oes 
arall  ar  eu  hoi  liAvynt,  y  rhai  nid  ad- 
waenent  yr  Arglwydd,  na'i  weith- 
redoedd  a  A\Tiaethai  efe  er  Israel. 

11 1Í  A  meibion  Israel  a  wnaethant 
ddrygioni  y'ngolwg  yr  Arglwydd, 
ac  a  wasanaethasant  Baalim : 

12  Ac  a  Avi-thodasant  Arglwydd 
Dduw  eu  tadau,  yr  hwn  a'u  dygas- 
ai  Invynt  o  wlad  yr  Aipht,  ac  a  aeth- 
ant ar  ol  duwiau  dieithr,  sef  rhai  o 
dduwiau  y  bobloedd  oedd  o'u  ham- 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1425. 

4Neu 
Maaleh 
Acrahbim, 
Num.  34. 4. 


2  Neu, 
chennad. 


«  Gen.  17.  7. 
b  Dcut.  7.  2. 
cDeut.l2.  3. 

d  Jos.  23. 13. 


e  Exod.  23. 
33.  a  34. 12. 
Ueut.7.16, 


3  Sef,  Ehai 
yn  wylo. 

t  Job.  24. 28. 
Cylch 
1444. 


4Heb. 
estynasanl 
ddyddiau. 


Cylch 

1426. 

K  Jos.  24. 29. 


h  Jos.  19. 50. 
a  24.  30. 
Timnath- 
serah. 


Cylch 
1406. 


Y  cenhedlöedd  a 


BARNWYR,  III. 


adawyd  i  hrofi  Israel. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1406. 


I  Pg.  44. 12. 
Es.  50. 1. 


l£  Lef.  26. 
Deut.  28. 


1  Eclrych 
Gen.  6.  6. 


'  lien.  3. 12. 


«  Ileb. 
«i  olliirtg- 
asant 
ddim  Ì 
gwympo 
o'i,  &c. 


n  Jos.  23. 
13. 


0  pen,  3.  4. 


6  Neu, 
oddefodd. 


gjlch,  ac  a  ymgrymmasant  iddynt, 
ac  a  ddigiasant  yr  Arglwydd. 

13  A  hwy  a  wrthodasant  yr  Ar- 
glwydd, ac  a  wasanaethasant  Baal 
ac  Astaroth. 

14  IT  A  llidiodd  digllonedd  yr  Ar- 
glwydd yn  erbyn  Israel ;  ac  '  efe  a'u 
rhoddodd  hwynt  yn  llaw  yr  anrheith- 
wyr,  y  rhai  a'u  hanrheithiasant  hwy ; 
ac  efe  a'u  gwerthodd  hwy  i  law  eu 
gelynion  o  amgylch,  fel  na  allent  sef- 
yll  mwyach  yn  erbyn  eu  gelynion. 

15  I  ba  le  bynnag  yr  aethant,  Haw 
yr  Arglwydd  oedd  er  drwg  yn  eu 
herbyn  hwynt ;  ^  fel  y  llefarasai  yr 
Arglwydd,  ac  fel  y  tyngasai  yr 
Arglwydd  wrthynt  hwy:  a  bu 
gyfyng  ia^vn  arnynt. 

16  1Í  Etto  yr  Arglwydd  a  god- 
odd  farnwyr,  y  rhai  a'u  hachubodd 
hwynt  o  law  eu  hanrheithwyr. 

17  Ond  ni  Avrandawent  chwaith  ar 
eu  barn^vyr;  eithr  putteiniasant  ar 
ol  du^viau  dieithr,  ac  ymgrymmas- 
ant  iddynt :  ciliasant  yn  ebrwydd 
o'r  ifordd  y  rhodiasai  eu  tadau 
h^vynt  ynddj,  gan  Avi-andaw  ar  or- 
chymynion  yr  Arglwydd  ;  ond  ni 
wnaethant  hwy  felly. 

18  A  phan  godai  yr  Arglwydd 
farnwyr  aiiiynt  hwy,  yna  yr  Ar- 
glwydd fyddai  gyd  â'r  barnwr, 
ac  a'u  gwaredai  hAvynt  o  law  eu 
gelynion  holl  ddyddiau  y  barnwr: 
canys  *yr  Arglwydd  a  dosturiai 
wrth  eu  griddfan  h^vynt,  rhag  eu 
gorthrymAvyr  a'u  cystuddwyr. 

19  A  ""  phan  fyddai  farw  y  barnwr, 
hwy  a  ddychwelent,  ac  a  ymlygrent 
yn  fwy  na'u  tadau,  gan  fyned  ar  ol 
duwiau  dieithr,  i'w  gwasanaethu 
hwynt,  ac  i  ymgrymmu  iddynt :  ni 
^pheidiasant  a'u  gweithrcdoedd  eu 
hunain,  nac  a'u  ffordd  wi'tlmysig. 

20  U  A  digllonedd  yi'  Arglwydd 
a  lidiai  yn  erbyn  Israel :  ac  efe  a 
ddywedai,  Oblegid  i'r  genedl  hon 
droseddu  fy  nghyfammod  a  orchy- 
mynais  i'w  tadau  hwynt,  ac  na 
wrandawsant  ar  fy  llais ; 

21  "  Ni  chwanegaf  finnau  yrni  ym- 
aith  o'u  blaen  hwynt  neb  o'r  cenhedl- 
oedd  a  adawodd  Josua  pan  fu  farw: 

22  "I  brofi  Israel  tr>vyddynt  hwy,  a 
gadwent  hwy  ffordd  yr  Arglwydd, 
gan  rodio  ynddi,  fel  y  cadwodd  eu 
tadau  hwynt,  neu  beidio. 

23  Am  hynny  yr  Arglwydd  a 
®  adawodd  y  cenhedloedd  hynny,  lieb 
eu  gynni  ymaith  yn  ebrwydd ;  ac  ni 
roddodd  h-svynt  yn  Haw  Josua. 


PENNOD  III. 

1  Y cenhedloedd  a  adawyd  i  brofi  Israel.  5  Ac 
Israel,  wrth  ymgyfeillach  â  hwynt,  yn  addoli 
eu  duwiau  hwy,  8  Othniel  yn  eu,  gwaredu 
hwy  oddi  wrth  Cusan-risathaim ;  15  Ehwd, 
oddi  wrth  Eglon;  31  a  Samgar,  oddi  wrth  y 
Philisiiaid. 

DYINIA  y  cenhedloedd  a  adawodd 
yr  Arglwydd  i  brofi  Israel 
trwyddynt,  (sefj  rhai  oil  ni  wydd- 
ent  gwbl  o  ryfeloedd  Canaan ; 

2  Yn  unig  i  beri  i  genhedlaethau 
meibion  Israel  wybod,  i'w  dysgu 
hwynt  i  ryfel;  y  rhai  yn  delîau  ni 
wyddent  hynny  o'r  blaen;) 

3  ^Pùra  tywysog  y  Philistiaid,  a'r 
holl  Ganaaneaid,  a'r  Sidoniaid,  a'r 
Hefiaid  y  rhai  oedd  yn  aros  ym 
mynydd  Libanus,  o  fynydd  Baa,l- 
hermon,  hyd  y  ffordd  y  deuir  1 
Hamath. 

4  A  h^vy  a  fiiant  1  brofi  Israel 
trwyddynt,  i  wybod  a  wrandawent 
hwy  ar  orchymynion  yr  Arglwydd, 
y  rhai  a  orchymynasai  efe  i'w  tadau 
hwynt  tnvy  law  Moses. 

5  1"  A  meibion  Israel  a  drigasant 
ym  mysg  y  Ganaaneaid,  yr  Heth- 
iaid,  a'r  Amoriaid,  a'r  Phereziaid, 
yr  Hefiaid  hefi/d,  a'r  Jebusiaid: 

6  Ac  ^  a  gymmerasant  eu  merched 
hwynt  iddynt  yn  wragedd,  ac  a 
roddasant  eu  merched  i'w  meibion 
liAvythau,  ac  a  wasanaethasant  eu 
duwiau  liAvynt 

7  Felly  meibion  Israel  a  Aniaethant 
ddrygioni  y'ngolwg  yr  Arglwydd, 
ac  a  anghofiasant  yr  Arglwydd  eu 
Duw,  ac  a  wasanaethasant  Baalim, 
a'r  '^Uwyni. 

8  IT  Am  hynny  digllonedd  yr  Ar- 
glwydd a  lidiodd  yn  erbyn  Israel; 
ac  efe  a'u  gwerthodd  hwynt  i  law 
"^Gusan-risathaim,  brenhin  '-^Mesopo- 
tamia :  a  meibion  Israel  a  wasanaeth- 
asant Gusan-risathaim  Avyth  mlynedd. 

9  A  meibion  Israel  a  waeddasant 
ar  yr  Arglwydd:  a'r  Arglwydd 
a  gododd  achubwr  i  feibion  Israel, 
yr  hwn  a'u  hachubodd  h\^ynt;  sef 
*  Othniel  mab  Genaz,  brawd  Galeb, 
ieuangach  nag  ef. 

10  Ac  *^yspryd  yr  Arglwydd  ^a 
ddaeth  arno  ef,  ac  efe  a  farnodd 
Israel,  ac  a  aeth  allan  i  ryfel :  a'r 
Arglwydd  a  roddodd  yn  ei  law  ef 
Gusan-risathaim,  brenhin  *  Mesopo- 
tamia; a'i  law  ef  oedd  drech  na 
Gusan-risathaim. 

11  A'r  wlad  a  gafodd  lonydd  ddeu- 
gain  mlynedd.  A  bu  farw  Othniel 
mab  Genaz. 


Ehwd  yn  lladd  Eglon. 


BARNWYR,  IV. 


Darostwng  y  3Ioahiaid. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

1354. 

8  1  Sam. 
12.9. 


Cylch 
1336. 


Bneb. 
anafuê 
o'i  law 
ddehau, 
pen.  20  16. 


*  Neu, 
delwan 
cerfiedig. 


7  Hob. 

ymoeri. 
Edrych 
Amos  3. 
15. 


12  1Í  A  mcibion  Israel  a  chwaneg- 
asant  wneuthur  yr  hyn  oedd  ddrwg 
ŷngolwg  yr  Arglwydd:  a'r  Ar- 
GLWYDD  a  nerthodd  e Eglon  brenhin 
Moab  yn  erbyn  Israel,  am  iddynt 
■vvneuthur  drygioni  y'ngolwg  yr  Ar- 

GLAVYDD. 

13  Ac  efe  a  gasglodd  atto  feibion 
Ammon,  ac  Amalec,  ac  a  aeth  ac  a 
darawodd  Israel ;  a  hwy  a  feddian- 
nasant  ddinas  y  palmwydd, 

14  Felly  meibion  Israel  a  was- 
anaetliasant  Eglon  brenhin  Moab 
ddeunaw  mlynedd. 

15  Yna  meibion  Israel  a  lefasant 
ar  yv  Arglwydd  :  a'r  Arglwydd  a 
gododd  achubwr  iddynt ;  sef  Ehwd 
mab  Gera,  fab  Jemini,  gwr  ^llaw- 
chwith :  a  meibion  Israel  a  anfon- 
asant  anrheg  gyd  âg  ef  i  Eglon 
brenhin  Moab. 

16  Ac  Ehwd  a  wnaeth  iddo  ddager 
ddau  finiog  o  gufydd  ei  hŷd,  ac  a'i 
gwrcgysodd  dan  ei  ddillad,  ar  ei 
glun  ddehan. 

17  Ac  efe  a  ddug  yr  anrheg  i  Eg- 
lon brenhin  Moab.  Ac  Eglon  oedd 
wr  tcAv  iawn. 

18  A  phan  ddarfu  iddo  ef  gyfl^vyno 
yr  anrheg,  efe  a  ollyngodd  yinaith  y 
bobl  a  ddygasai  yr  anrheg. 

19  Ond  efe  ei  hun  a  drodd  oddi 
wrth  y  ^chwarelau  oedd  yn  Gilgal, 
ac  a  ddywedodd,  Y  mae  i  mi  air 
o  gyfrinach  â  thi,  0  frenhin.  Dy- 
wedodd  yntau,  Gosteg.  A'r  holl 
rai  oedd  yn  sefyll  yn  ei  ymyl  ef  a 
aethant  allan  oddi  wrtho  ef. 

20  Ac  Ehwd  a  ddaeth  i  mewn  atto 
ef :  ac  yntau  oedd  yn  eistedd  mewn 
ystafell  "^  haf,  yr  hon  oedd  iddo  ef 
ei  hunan.  A  dywedodd  Ehwd,  Gair 
oddi  wrth  Dduw  sydd  gennyf  attat 
ti.  Ac  efe  a  gyfododd  oddi  ar  ei 
orseddfa. 

21  Ac  Ehwd  a  estynodd  ei  law 
VLSwy,  ac  a  gymmerth  y  ddager  oddi 
ar  ei  glun  ddehau,  ac  a'i  brathodd 
hi  yn  ei  botten  ef : 

22  A'r  earn  a  aeth  i  mewn  ar  ol 
y  llafn,  a'r  brasder  a  ymgauodd  am 
y  llafn,  fel  na  allai  dynnu  y  ddager 
allan  o'i  botten ;  a'r  dom  a  ddaeth 
allan. 

23  Yna  Ehwd  a  aeth  allan  trwy  y 
cyntedd,  ac  a  gauodd  ddrysau  yr 
ystafell  arno,  ac  a'u  clodd. 

24  Pan  aeth  efe  ymaith,  ei  weis- 
ion  a  ddaethant :  a  phan  welsant, 
wele,  fod  drysau  yr  ystafell  yn 
gloiedig,  hwy  a  ddywedasant,  Diau 


^esmwythâu  ei  gorph  y  mae  efe  yn 
yr  ystafell  haf. 

25  A  hwy  a  ddisgwyliasant,  nes 
cywilyddio  o  honynt:  ac  wele,  nid 
oedd  efe  yn  agori  drysau  yr  ystafell. 
Yna  hwy  a  gymmerasant  agoriad,  ac 
a  agorasant :  ac  wele  eu  harglwydd 
h.\fj  wedi  cwympo  i  lawr  yn  farw. 

26  Ac  Ehwd  a  ddiangodd,  tra 
fuant  hwy  yn  aros ;  ac  efe  a  aeth  y 
tu  hwnt  i'r  chwarelau,  ac  a  ddiang- 
odd i  Seirath. 

27  A  phan  ddaeth,  *'efe  a  u(Jganodd 
mewn  udgom  ym  mynydd  Eph- 
raim :  a  meibion  Israel  a  ddisgyn- 
asant  gyd  âg  ef  o'r  mynydd,  ac 
yntau  o'u  blaen  liAvynt. 

28  Ac  efe  a  ddy^vedodd  wrthynt, 
Canlynwch  fi :  canys  yr  Arglwydd 
a  roddodd  eich  gelynion  chwi,  sef 
Moab,  yn  eich  Uaw  chwi.  A  hwy 
a  aethant  i  waered  ar  ei  ol  ef,  ac  a 
ennillasant  rydau  yr  lorddonen  tu 
a  Moab,  ac  ni  adawsant  i  neb  fyn- 
ed  drwodd. 

29  1Í  A  hwy  a  darawsant  o'r  Moab- 
iaid  y  piyd  hAATinw  ynghylch  deng 
mil  o  wŷr,  pawb  yn  ^rymmus,  a 
phawb  yn  wŷr  nerthol;  ac  ni  ddi- 
angodd neb. 

30  Felly  y  darostyngwj^d  Moab  y 
dwthwn  hwnnw  dan  law  Israel.  A'r 
wlad  a  gafodd  lonydd  bedwar  ugain 
mlynedd. 

31  1Í  Ac  ar  ei  ol  ef  y  bu  Samgar 
mab  Anath  ;  ac  efe  a  darawodd  o'r 
Philistiaid  chwc  channwr  'âg  ^irai 
ychain :  yntau  hefyd  a  waredodd 
Israel. 

PENNOD  IV. 

1  Behorah  aBarao  yn  eu  gwaredu  hwy  oddi  wrili 
Jahin  a  Sisera.    21  J  del  yn  lladd  Sisera. 

A  MEIBION  Israel  a  chwanegas- 
ant  Avneuthur  drygioni  y'ngolwg 
yr  Arglwydd,  wedi  marw  Ehwd. 

2  A'r  Arglwydd  ''a'u  gwerthodd 
hwynt  i  law  Jabin  brenhin  Canaan, 
yr  liAvn  oedd  yn  teyrnasu  yn  Hazor : 
a  thy wysog  ei  lu  ef  oedd  ^  Sisera ; 
ac  efe  oedd  yn  trigo  yn  Haroseth  y 
cenhedloedd. 

3  A  meibion  Israel  a  lefasant  ar  yr 
Arglwydd:  canys  naw  can  "cerbyd 
haiarn  oedd  ganddo  ef;  ac  efe  a 
orthrymmodd  feibion  Israel  yn  dost 
ugain  mlynedd. 

4  1Í  A  Deborah  y  brophwydes, 
gwraig  Lapidoth,  y  hi  oedd  yn 
barnu  Israel  yr  amser  h^viinw. 

5  Ac  yr  oedd  hi  yn  trigo  dan  balm- 
wydden  Deborah,  rlnvng  Ramah  a 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1336. 

8  nob. 
ctuldio  ei 
draed. 


•»  pen.  6.  34, 


9  Ilcb. 
freision. 


i  pen.  5.  6, 

ISam.  13 
19,  22. 
2  ierthi. 


Cylch 
1316. 


^  pen.  2. 14. 


ii  1  Sam. 
12.9. 
Ps.  83.  9. 


c  pen.  1. 19. 


Deborah  a  Barao 


BARNWYR,  V. 


yn  gwaredu  Israel. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1316. 

Cylch 

1296. 

d  Heb.  11. 
32. 


e  Pa.  83.  9, 
10. 


f  Edrych 
1  Bren.  20. 
10. 

S  pen.  1.  IG. 

t  Num.  10. 
29. 


2  Heb. 
gasglodd 
trwy  gri. 


i  2  Sam.  5. 
24. 
Ps.  68.  7. 


k  Ps.  83.  9, 

lU. 


SHeb. 

Jiyd  yn  un. 


Bethel,  ym  mynydd  Ephraim :  a 
meibion  Israel  a  ddeuent  i  fynu 
atti  hi  am  farn. 

6  A  hi  a  anfonodd,  ac  a  alwodd  am 
^  Barac  mab  Abinoam,  o  Cedes-Naph- 
tali ;  ac  a  ddywedodd  wrtho,  Oni 
orchymynodd  Arglwydd  Dduw  Is- 
rael, gan  ddyivedyd,  Dos,  a  thyn  tu 
a  mynydd  Tabor,  a  chymmer  gyd 
â  thi  ddeng  mil  o  wŷr,  o  feibion 
Naphtali,  ac  o  feibion  Zabulon  ? 

7  A  mi  a  dynnaf  attat,  i  ""afon 
Cison,  Sisera  tywysog  Uu  Jabin,  a'i 
gerbydau,  a'i  liaws ;  ac  a'i  rhoddaf 
ef  yn  dy  law  di. 

8  A  Barac  a  ddywedodd  ^vrthi,  Od 
âi  di  gyd  â  mi,  miiinau  a  âf ;  ac  onid 
âi  gyd  â  mi,  nid  âf. 

9  A  hi  a  ddywedodd,  Gan  fyned  yr 
âf  gyd  â  thi :  etto  ni  bydd  gogon- 
iant  i  ti  yn  y  daith  yr  wyt  yn  myned 
iddi ;  canys  yn  Uaw  gwraig  y  gwerth 
yr  Arglwydd  Sisera.  A  Deborah 
a  gyfododd,  ac  a  aeth  gyd  â  Barac 
i  Cedes. 

10 11 A  Barac  a  gynhullodd  Zabulon 
a  Naphtali  i  Cedes  ;  ac  a  aeth  i  fynu 
â  deng  mu  o  wŷr  ^wrth  ei  draed :  a 
Deborah  a  aeth  i  fynu  gyd  âg  ef 

11  A  Heber  ^y  Cenead,  o  feibion 
^Hobab,  chwegrwn  Moses,  a  ymneiU- 
duasai  oddi  ^vrth  y  Ceneaid,  ac  a  led- 
asai  ei  babell  hyd  wastadedd  Zaan- 
aim,  yr  h\\n  sydd  yn  ymyl  Cedes. 

12  A  mynegasant  i  Sisera,  fyned  o 
Barac  mab  Abinoam  i  fynu  i  fynydd 
Tabor. 

13  A  Sisera  a  ^  gynhullodd  ei  hoU 
gerbydau,  sef  naw  can  cerbyd  hai- 
arn,  a'r  holl  bobl  y  rhai  oedd  gyd 
âg  ef,  o  Haroseth  y  cenhedloedd 
hyd  afon  Cison. 

14  A  Deborah  a  ddywedodd  wrth 
Barac,  Cyfod ;  canys  hwn  yw  y  dydd 
y  rhoddodd  yr  Arglwydd  Sisera  yn 
dy  law  di:  onid  aeth  'yr  Arglwydd 
allan  o'th  flaen  di?  Felly  Barac  a 
ddisgynodd  o  fynydd  Tabor,  a  deng 
mil  o  wŷr  ar  ei  oL 

15  A'r  ■" Arglwydd  a  ddrylliodd 
Sisera,  a'i  holl  gerbydau,  a'i  hoU 
fyddin,  â  min  y  cleddyf,  o  flaen 
Barac :  a  Sisera  a  ddisgynodd  oddi 
ar  ei  gerbyd,  ac  a  íFodd  ar  ei  draed. 

16  Ond  Barac  a  erlidiodd  ar  ol  y 
cerbydau,  ac  ar  ol  y  fyddin,  hyd 
Haroseth  y  cenhedloedd:  a  holl  lu 
Sisera  a  syrthiodd  ar  fin  y  cleddyf: 
ni  adaAvyd  ^  un  o  honynt. 

17  Ond  Sisera  a  ffodd  ar  ei  draed 
i  babell  Jael,  gwraig  Heber  y  Cene- 


ad :  canys  yr  oedd  heddwch  rhwng 
Jabin  brenhin  Hazor  a  thy  Heber  y 
Cenead. 

18  1[  A  Jael  a  aeth  i  gyfarfod  â 
Sisera ;  ac  a  ddywedodd  wrtho,  Tro 
i  mown,  fy  arglwydd,  tro  i  mewn 
attaf  fi ;  nac  ofna,  Yna  efe  a  drodd 
atti  i'r  babell,  a  hi  a'i  gorchuddiodd 
ef  â  gwrthban. 

19  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthi,  Di- 
oda  fi,  attolwg,  âg  ychydig  ddwfr; 
canys  sychedig  wyf.  Yna  M  a  agor- 
odd  ^  gynnog  o  laeth,  ac  a'i  diododd 
ef,  ac  a'i  gorchuddiodd. 

20  Dywedodd  heiyd  wrthi,  Saf 
wrth  ddrws  y  babell;  ac  os  daw 
neb  i  mcAvn,  a  gofyn  i  ti,  a  dywedyd, 
A  oes  yma  neb  ?  yna  dywed  dithau, 
Nac  oes. 

21  Yna  Jael  gwraig  Heber  a  gym- 
merth  hoel  o'r  babell,  ac  a  gymmer- 
odd  forth wyl  yn  ei  llaw,  ac  a  aeth  i 
me^vn  atto  ef  yn  ddistaw,  ac  a  bwy- 
odd  yr  hoel  yn  ei  arlais  ef,  ac  a'i 
gwthiodd  i'r  ddaear ;  canys  yr  oedd 
efe  yn  cysgu,  ac  yn  lluddedig :  ac 
felly  y  bu  efe  farw. 

22  Ac  wele,  a  Barac  yn  erlid  Sisera, 
Jael  a  aeth  i'w  gyfarfod  ef;  ac  a 
ddywedodd  wrtho,  Tyred,  a  mi  a 
ddangosaf  i  ti  y  gwr  yr  wyt  ti  yn  ei 
geisio.  Ac  efe  a  ddaeth  i  mewn 
atti ;  ac  wele  Sisera  yn  gorwedd  yn 
farw,  a'r  hoel  yn  ei  arlais. 

23  Felly  y  darostyngodd  Duw  y 
d^^iih^vn  Invnnw  Jabin  brenhin  Ca- 
naan o  flaen  meibion  Israel 

24  A  llaw  meibion  Israel  a  ^Iwydd- 
odd,  ac  a  orchfygodd  Jabin  bren- 
hin Canaan,  nes  iddynt  ddistrywio 
Jabin  brenhin  Canaan. 

PENNOD  V. 

Can  Deborah  a  Barac. 

YNA  y  canodd  Deborah  a  Ba- 
rac mab  Abinoam,  y  diwrnod 
hwnnw,  gan  ddywedyd, 

2  Am  ddial  dialeddau  Israel,  ac 
ymgymmell  o'r  bobl,  bendithiwch 
yr  Arglwydd. 

3  Clywch,  0  frcnhinoedd ;  gwran- 
dêwch,  0  dy^vysogion :  myfi,  myfi  a 
ganaf  i'r  Arglwydd  ;  canaf/awi 
i  Arglwydd  Dduw  Israel. 

4  0  Arglwydd,  ^pan  aethost  allan 
o  Seir,  pan  gerddaist  o  faes  Edom, 
*'y  ddaear  a  grynodd,  a'r  nefoedd  a 
ddiferasant,  a'r  cymmylau  a  ddefn- 
ynasant  dd^vfr. 

5  ''Y  mynyddoedd  a  doddasant  o 
flaen yi' Arglwydd,  sc/y  "^Sinai  hwn- 
nw, o  flaen  Arglwydd  Dduw  Israel. 


Can  Deborah 


BARNWYR,  V. 


a  Barac. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1296, 

8  pen.  3. 31. 
Í  pen.  4. 17. 
8  Lef.  26. 

22. 

2  Chron. 

15.5. 

Es.  33.  8. 

Galar.1.4. 

a  4.  18. 
b  Es.  40.  23. 
i  Felly 

1  Sam.  13. 

19,22. 

pen.  4.  3. 


k  pen.  10.  4, 
a  12. 14. 


2Neu, 
myfyr- 
iivch. 


5  Heb. 
7/  rliai  a 
di/iinant  d 
piiin. 

1  pen.  4. 14. 

*  Neu,  yn. 


5  Neu,  yn. 


6  Neu, 
Jan. 

7  Neu, 
aberoecld. 

m  pen.  4. 10. 

8  Hcb. 
(Idirwyg- 
asant. 


6  Yn  nyddiau  "Samgar  mab  An- 
ath,  yn  nyddiau  ^Jäel,  ^y  Uwybrau 
a  aeth  yn  anhygyrch,  a'r  fPorddolion 
a  gerddasant  Iwybrau  ceimion. 

7  Y  maes-drefi  a  ddarfuant  yn  Israel, 
darfuant,  nes  i  mi,  Deborah,  gyfodi ; 
nes  i  mi  gyfodi  ^  yn  fam  yn  Israel. 

8  Dewisasant  dduwiau  newydd- 
ion ;  yna  rhyfel  oedd  yn  y  pyrth : 
•  a  welwyd  tarian  na  gwaywíFon  ym 
mysg  deugain  mil  yn  Israel  ? 

9  Fy  nghalon  sydd  tu  ag  at  ddeddf- 
wyr  Israel,  y  rliai  fu  ewyllysgar  ym 
mhlitli  y  bobL    Bendithiwch  yr  Ar- 

GLWYDD. 

10  ''Y  rhai  sydd  yn  marchogaeth 
ar  asynod  g^vynion,  y  rhai  sydd  yn 
eistedd  mewn  barn,  ac  yn  rhodio 
ar  hyd  y  ffordd,  ^  Ueferwch. 

11  Y  rhai  a  waredwyd  rhag  trwst 
y  saethyddion  yn  y  Ueoedd  y  tyn- 
nir  dwfr;  yno  yr  adroddant  gyf- 
iawnderau  yr  Arglwydd,  cyfiawn- 
derau  tu  ag  at  y  trefydd  yn  Israel : 
yna  pobl  yr  Arglwydd  a  ant  i 
waered  i'r  pyrth. 

12  Deflfro,  deifro,  Deborah  ;  defíro, 
deffro ;  traetha  gân :  eyfod,  Barac, 
a  chaeth«-gluda  dy  gaeth-glud,  0 
fab  Abinoam. 

13  Yna  y  gwnaeth  i'r  hwn  a  ad- 
ewir  lywodraethu  ar  bendqfigion  y 
bobl :  yr  Arglwydd  a  roddes  i  mi 
lywodnieth  ar  gedym. 

14  0  Ephraim  yr  oedd  eu  gwreidd- 
yn  h^vynt  yn  erbyn  Amalec;  ar  dy  ol 
di,  Benjamin,  ym  mysg  dy  bobl :  y 
deddfwyr  a  ddaeth  i  waered  o  Ma- 
chir,  ^yr  ysgrifenyddion  o  Zabulon, 

15  A  thywysogion  Issachar  oedd 
gyd  â  Deborah  ;  i'e,  Issachar,  a  '  Ba- 
rac :  efe  a  anfonwyd  ar  el  draed  i'r 
dyöryn.  ^Am  neillduaeth  Reuben 
yr  oedd  mawr  ofal  calon. 

16  Paham  yr  arhosaist  rhwng  y 
corlannau,  i  wrandaw  brefiadau  y 
defaid?  ^Am  neillduaeth  Reuben 
yr  oedd  mawr  ofal  calon. 

17  Gilead  a  drigodd  o'r  tu  Invnt 
i'r  lorddonen :  a  phaham  yr  erys 
Dan  mewn  Uongau?  Aser  a  drig- 
odd wrth  ^borthladd  y  môr,  ac  a 
arhosodd  ar  ei  '^  adwyau. 

18  Pobl  ""Zabulon  a  ^roddes  eu 
heinioes  i  farw ;  felly  Naphtali  ar 
uchelfannau  y  maes. 

19  Y  brenhinoedd  a  ddaethant, 
ac  a  ymladdasant;  yna  brenhin- 
oedd Canaan  a  ymladdasant  yn 
Taanach,  wrth  ddyfroedd  Megido ; 
ni  chymmerasant  elw  o  arian. 


20  O'r  nefoedd  yr  ymladdasant ;  y 
sêr  yn  eu  ^graddau  a  ymladdodd 
yn  erbyn  Sisera. 

21  Afon  Cison  a'u  hysgubodd 
hwynt ;  yr  hen  afon,  yr  afon  Cison. 
Fy  enaid,  ti  a  sethraist  gadernid. 

22  Yna  y  drylliodd  carnau  y  meirch 
gan  garlammau,  carlammau  ei  gryf- 
ion  ef 

23  Melldigwch  Meroz,  eb  angel  yr 
Arglwydd,  gan  felldigo  melldigAvch 
ei  thrigolion :  am  °  na  ddaethant 
yn  gynnorthwy  i'r  Arglwydd,  yn 
gynnorthwy  i'r  Arglwydd  yn  er- 
byn y  cedyrn. 

24  Bendithier  "  Jael,  gwTaig  Heber 
y  Cenead,  goruwch  gwragedd ;  ben- 
dithier hi  goruwch  gwragedd  yn  y 
babell. 

25  Dwfi*  a  geisiodd  efe,  llaeth  a 
roddes  hithau :  mewn  phiol  ar- 
dderchog  y  dug  hi  ymenyn. 

26  Ei  Haw  a  estynodd  hi  at  yr 
hoel,  a'i  llaw  ddehau  at  forthwyl  y 
gweithwyr :  a  hi  a  ^  bwyodd  Sisera, 
ac  a  don'odd  ei  ben  ef ;  gAvanodd 
hefyd,  a  thrywanodd  ei  arlais  ef. 

27  Wrth  ei  thraed  yr  ymgrym- 
modd  efe  ;  syiiihiodd,  gorweddodd : 
wrth  ei  thraed  yr  ymgrymmodd  efe, 
y  syrthiodd :  lie  yr  ymgrymmodd, 
yno  y  syrthiodd  yn  ^farw. 

28  Mam  Sisera  a  edrychodd  trwy 
ffenestr,  ac  a  waeddodd  trwy  y 
dellt,  Paham  yr  oeda  ei  gerbyd 
ddyfod.?  paham  yr  arafodd  olwyn- 
ion  ei  gerbydau? 

29  Ei  harghvyddesau  doethion  a'i 
hattebasant ;  hithau  hefyd  a  ^  atteb- 
odd  iddi  ei  hun, 

30  POni  chawsant  hwy?  oni  ran- 
nasant  yr  anrhaith,  llangces  neu 
dd^vy  i  bob  ^  gwr  ?  anrhaith  o  wisg- 
oedd  symmudliw  i  Sisera,  anrhaith 

0  wni'adwaith  symmudliw,  symmud- 
liw o  wniadwaith  o'r  ddeutu,  cyin- 
mwys  i  yddfau  yr  ^  anrheithwyr? 

31  Felly  y  darfyddo  am  dy  holl 
elynion,  0  Arglwydd  :  a  bydded  y 
rhai  a'i  hoffant  ef  "^fel  yr  haul  yn 
myned  rhagddo  yn  ei  rym.  A'r  wlad 
a  gafodd  lonydd  ddeugain  mlynedd. 

PENNOD  VI. 

1  Midian  yn  gorthrymmu  yr  Israeliaid  am  eu 
pechod.  8  Prophwyd  yn  eu  ceryddu  hwynt. 
11  Angel  yn  an/on  Gedeon  fw  gwaredu 
hwynt.  21  Tan  yn  ysu  anrheg  Gedeon.  24 
Gedeon  yn  bwrw  i  lawr  allor  Baal,  ac  yn 
offrymmu  áberíh  ar  yr  allor  Jehofah-shalom. 
81  Joas  yn  amddiffyn  ei  fab,  ac  yn  ei  alw 
ef  Jeruhbaal.  33  Liu  Gedeon,  36  a'i  ar- 
wyddion. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1296. 


9  lUb. 
Uwybrau. 


n  Neh.  3.  5. 


0  pen.  4. 17 


2  neh. 

forthwyl' 

iodd. 


3Hcb. 
ddistryw 
iedig. 


4  Heb. 

ddychwel- 
odd  eiriau 
alii  ei  hun. 
P  Exod.  15. 
9. 

5  Heb.  pen? 


6  Heb. 
anrhaith. 


1  2  Snm. 
23.4. 


24» 


Midian  yn  gorthrymmu 


BARNWYR,  VI. 


yr  Isracliaid. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1256. 

»  Hab.  3.  7. 


b  1  Sam.  13. 
6. 


2Neu, 
gafr. 


Cylch 
1249. 


c  2  Bren. 
17.  35,  38. 
Jer.  10.  2. 


d  Jos.  17.  2. 
e  Heb.  11. 
32. 

3  Heb. 
Í  beri  iddo 
dd'iangc. 


A  ME  IB  I  ON  Israel  a  wnaetli- 
ant  ddrwg  y'ngolwg  yr  Ar- 
GLWYDD  :  a'r  Arglwydd  a'u 
rhoddodd  liwyiit  yn  Haw  *  Midian 
saith  mlynedd. 

2  A  llaw  Midian  a  ortlirechodd 
Israel :  a  rhag  y  Midianiaid  meib- 
ion  Israel  a  wnactliant  iddynt  ''y 
llochesau  sydd  yn  y  mynyddoedd, 
a'r  ogofeydd,  a'r  amddiflynfaoedd. 

3  A  phan  haiiasai  Israel,  yna  Mid- 
ian a  ddaetli  i  fynu,  ac  Amalec,  a 
meibion  y  dwyrain ;  hwy  a  ddaeth- 
ant  i  fynu  yn  eu  lierbyn  hwy  : 

4  Ac  a  wersyllasant  yn  eu  herbyn 
h^vynt,  ac  a  ddinystriasant  gnwd  y 
ddaear,  hyd  oni  ddelych  i  Gazah; 
ac  ni  adawsant  ddim  ymbortli  yn 
Israel,  na  ^dafad,  nac  eidion,  nac 
asyn. 

5  Canys  hwy  a  ddaethant  i  fynu 
a'u  hanifeiliaid,  ac  a'u  pebyll,  a 
daethant  fel  locusti.aid  o  amldra; 
ac  nid  oedd  rifedi  arnynt  liwy,  nac 
ar  eu  camelod :  a  hwy  a  ddaethant 
i'r  wlad  i'w  distrywio  hi. 

6  Ac  Israel  a  aeth  yn  dlawd  iawn 
o  aclios  y  Midianiaid :  a  meibion  Is- 
rael a  lefasant  ar  yr  Arglwydd. 

7  H  A  phan  lefodd  meibion  Israel 
ar  yr  Arglwydd  oblegid  y  Älidian- 
iaid, 

8  Yr  Arglwydd  a  anfonodd  bro- 
phwydwr  at  feibion  Israel,  yr  liwn 
a  ddywedodd  wrthynt,  Fel  hyn  y 
dywedodd  Arglwydd  Dduw  Is- 
rael ;  Myfi  a'ch  dygais  chwi  i  fynu 
o'r  Aiplit,  ac  a'ch  arweiniais  chwi 
o  dŷ  y  caethiwed ; 

9  Ac  a'ch  gwaredais  chwi  o  law 
yr  Aiphtiaid,  ac  o  law  eich  hoU  or- 
thrymAvyr;  gyrrais  hwynt  allan  o'ch 
blaen  chwi,  a  rhoddais  eu  tir  Invynt 
i  chwi : 

10  A  dywedais  wrthych,  Myfi  yw 
yr  Arglwydd  eich  Duw  chwi;  '^nac 
ofuwch  dduwiau  yr  Amoriaid,  y  rhai 
yr  ydych  yn  trigo  yn  eu  gwlad:  ond 
ni  wrandawsoch  ar  fy  Uais  i. 

11  1Í  Ac  angel  yr  Arglwydd  a 
ddaeth,  ac  a  eisteddodd  dan  dderw- 
en  oedd  yn  Ophrah,  yr  lion  oedd 
eiddo  Joas  yr  "^Abiezriad:  a  *Ge- 
deon  ei  fab  of  oedd  yn  dyrnu 
gwenith  wrth  y  gwin-^n'ŷf,  ^'íw 
guddio  rhag  y  Midianiaid. 

12  Ac  angel  yr  Arglwydd  a  ym- 
ddangosodd  iddo  ef,  ac  a  ddywed- 
odd ^vl•tho,  Yr  Arglwydd  sydd 
gyd  â  thi,  wr  cadam  nerthol. 

13  A  Gedeon  a  ddywedodd  wrtho. 


0  fy  arghvydd,  '^od  y  w  yr  Arglwydd 
gyd  â  ni,  paham  y  digAvyddodd  hyn 
oil  i  ni  ?  a  pha  le  y  mae  ei  hoU  ryf- 
eddodau  ef,  y  rhai  a  fyuegodd  cin 
tadau  i  ni,  gan  ddywedyd,  Oni  ddug 
yr  Arglwydd  ni  i  fjTiu  o'r  Aipht  ? 
Ond  yn  awr  yr  Arglwydd  a'u 
gwrthododd  ni,  ac  a'n  rhoddodd  i 
law  y  Midianiaid. 

14  A'r  Arglwydd  a  edrychodd 
arno  ef,  ac  a  ddywedodd,  ^JDos  yn 
dy  rymmusdra  yma ;  a  thi  a  waredi 
Israel  o  law  y  Midianiaid;  oni  an- 
fonais  i  dydi  ? 

15  Dywedodd  yntau  wrtho  ef,  0 
fy  arglwydd,  pa  fodd  y  gwaredaf 
fi  Israel  ?  ^  *  Wele  fy  nlieulu  yn 
dlawd  ym  Manasseh,  a  minnau  yn 
lleiaf  yn  nliŷ  fy  nliad. 

16  A  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrtho  ef,  Diau  y  byddaf  fi  gyd  â 
thi;  a  thi  a  darewi  y  INIidianiaid 
fel  un  gwr. 

17  Ac  efe  a  ddywedodd  MTtho,  O 
chefais  yn  awr  fíafr  yn  dy  ol  wg, 
g^vna  erof  fi  ar^vydd  mai  ti  sydd  yn 
Uefaru  wrtliyf. 

18  Na  chilia,  attolwg,  oddi  yma, 
hyd  oni  ddeh>ýf  attat,  ac  ©ni  'ddyg- 
wyf  ^fy  anrlieg,  a'i  gosod  ger  dy 
fron.  Dywedodd  yntau,  Myfi  a  ar- 
hosaf  nes  i  ti  ddychwelyd. 

19  A  Gedeon  a  aeth  i  me^n»,  ac  a 
barottodd  fj-^n  gafr,  ac  cphah  o  beill- 
iaid  yn  fara  croyw:  y  cig  a  osod- 
odd  efe  mcAvn  basged,  a'r  isgell  a 
osododd  efe  mewn  crochan ;  ac  a'i 
dug  atto  ef  dan  y  dderweu,  ac  a'i 
cyflwynodd. 

20  Ac  angel  Duw  a  ddywedodd 
wrtho,  Cymmer  y  cig,  a'r  bara  croyAV, 
a  gosod  ar  y  graig  hon,  a  ^  thywallt 
yr  isgeU.    Ac  efe  a  wnaeth  felly. 

21  IT  Yna  angel  yr  Arglwydd  a 
estynodd  flaen  y  íFon  oedd  yn  ei 
law,  ac  a  gyfíyrddodd  â'r  cig,  ac  a'r 
bara  croyw :  a'r  tan  '  a  ddyrchafodd 
o'r  graig,  ac  a  ysodd  y  cig,  a'r  bara 
croyw.  Ac  angel  yr  Arglwydd  a 
aeth  ymaith  o'i  olwg  ef. 

22  A  phan  welodd  Gedeon  mai 
angel  yr  Arglwydd  oedd  efe,  y  dy- 
wedodd Gedeon,  Och,  0  Arglwydd 
Dduw  I ""  o  herwydd  i  mi  weled  angel 
yr  Arglwydd  wyneb  yn  wyneb. 

23  A  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrtho,  Tangnefedd  i  ti:  nac  ofna; 
ni  byddi  farw. 

24  Yna  Gedeon  a  adeiladodd  yno 
allor  i*r  Arglwydd,  ac  a'i  galwodd 
^  Jehofah-shalom :  hyd  y  dydd  liwn 


Gedeoìi  yn  dinystrio  allor  Baal.     B ARNWYR,  VII. 


Arwydd  y  cnii  gwlan. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

1249. 


7Neu, 
oV  ail. 


n  Exod.  34. 
13. 
Deut.  7.  5. 


8Heb. 

cadartde 

hwn. 
9Neu, 

metvn 

mcdd. 


o  2  Sam.  11. 
21,  Jerub- 
leseCh. 


Cylch 
1249. 


P  1  Chron. 

12.  lij. 

2  Clinin. 

24.20. 
2Ilcb.  W'ísi/- 

o(ìd  avi. 
qNuin.l(>..3, 

l*n.3.27. 
3  H.b. 

uhoijd. 


y  mae  hi  etto  yn  Oplirah  eiddo  yr 
Abiezriaid. 

25  1Í  A'r  noson  honno  y  dywedodd 
yr  Arglavydd  Avrtho  ef,  Cymmer  y 
bustach  sydd  ciddo  dy  dad,  ^  sef 
yr  ail  bustach  saith  mhvydd  oed; 
a  bAvrw  i  lawr  allor  Baaìl  yr  hon 
sydd  eiddo  dy  dad,  a  "  thorr  i  lawr 
y  Ihvyn  sydd  yn  ei  hymyl  hi : 

26  Ac  adeUada  allor  i'r  Arglwydd 
dy  Dduw  ar  bcn  y  ^  graig  hon,  ^  yn 
y  Ue  trefnus ;  a  chynimer  yr  ail 
bustach,  ac  ofírymma  boeth-oíFrwTU 
â  choed  y  ll^vyn,  yr  hwn  a  dorri  di. 

27  Yna  Gedeon  a  gymmerodd 
ddengwr  o'i  weision,  ac  a  wnaeth 
fel  y  llefarasai  yr  Arglwydd  wTtho : 
ac  o  hcrwydd  ei  fod  yn  ofui  tculu 
ei  dad,  a  gwỳr  y  ddinas,  fel  nas 
gallai  Avncuthur  liyn  liw  dydd,  efe 
2lÌ  gwnaeth  liw  nos. 

28  11  A  phan  gyfododd  gw^ŷr  y 
ddinas  y  bore,  yna  wele  allor  Baal 
wedi  ei  bwrw  i  lawr,  a'r  Uwyn  yv 
hwn  oedd  yn  ei  hymyl  wedi  ei  dorri, 
a'r  ail  bustach  wedi  ei  oiTrymmu  ar 
yr  allor  a  adeiladasid 

29  A  dywedodd  pawb  with  eu 
gilydd,  Pwy  a  wnaeth  y  peth  hyn? 
Ac  wedi  iddynt  yraofyn  a  chwilio, 
y  djvvedasant,  Gedeon  mab  Joas  a 
wnaeth  y  peth  hyn. 

30  Yna  gwŷr  y  ddinas  a  ddywed- 
asant  wrth  Joas,  D wg  allan  dy  fab, 
fel  y  byddo  raarw:  am  iddo  fwrw  i 
lawr  allor  Baal,  ac  am  iddo  dorri  y 
llwyn  oedd  yn  ei  hymyl  hi. 

31  A  Joas  a  ddywedodd  wrth  y 
rhai  oil  a  oeddynt  yn  sefyU  yn  ei 
erbyn  ef,  A  ddadleuwch  chwi  dros 
Baal?  ai  chwi  a'i  ceidw  ef?  yr  \w\\\ 
a  ddadleuo  drosto  ef,  bydded  farw 
y  bore  hwn :  os  Duw  yw  efe,  dadl- 
eued  drosto  ei  huii,  am  fwrw  ei 
allor  ef  i  lawr. 

32  Ac  efe  a'i  galwodd  ef  y  dwthwn 
hwnnw  " Jerubbaal ;  gan  ddywedyd, 
Dadleued  Baal  drosto  ei  hun,  am 
fwrw  ei  allor  i  lawr. 

33 1Í  Yna  y  Midianiaid  oil,  a'r  Ama- 
leciaid,  a  meibion  y  dwyrain,  a  gasgl- 
wyd  ynghyd,  ac  a  aethant  drosodd, 
ac  a  wersyllasant  yn  nyíìryn  Jezreel. 

34  Ond  Pyspryd  yr  Arglwydd  a 
^ddaeth  ar  Gedeon;  ac  efe  '^a  ud- 
ganodd  mewn  udgorn,  ac  Abiczer 
a  ^  aeth  ar  ei  ol  ef 

35  Ac  efe  a  anfonodd  genhadau 
trwy  holl  Manasseh,  yr  Invn  hefyd 
a'i  canlynodd  ef:  anfonodd  hefyd 
genhadau  1  Aser,  ac  i  Zabulon,  ac 


i  Naphtali ;   a  Invy  a  ddaethaut  i 
fynu  i'w  cyfarfod  hwynt. 

30  11  A  Gedeon  a  ddywedodd  wrth 
Dduw,  0  gwarcdi  di  Israel  trwy  fy 
llaw  i,  megis  y  Ueferaist; 

37  Wele  fi  yn  gosod  cnu  o  wlan 
yn  y  Uawr-dyrnu:  os  gwlith  a  fydd 
ar  y  cnu  yn  unig,  a  sychder  ar  yr 
holl  ddaear;  yna  y  caf  wybod  y 
gwaredi  di  Israel  trwy  fy  llaw  i,  fel 
y  Ueferaist. 

38  Ac  felly  y  bu :  canys  cyfododd 
yn  fore  drannoeth,  ac  a  sypiodd  y 
cnu  ynghyd,  ac  a  wasgodd  wlith 
o'r  cnu,  lonaid  phiol  o  ddwfr. 

39  A  Gedeon  a  ddywedodd  wTth 
Dduw,  'Na  lidied  dy  ddigllonedd 
i'm  herbyn,  a  mi  a  lefaraf  unwaith 
etto.  Profaf  yn  awr,  y  waith  hon  yn 
unig,  trwy  y  cnu:  b3'dded,  attolwg, 
sychder  ar  y  cnu  yn  unig,  ac  ar  yr 
holl  ddaear  bydded  gwlith. 

40  A  Duw  a  wnaeth  felly  y  uoson 
honno :  canys  yr  oedd  sychder  ar  y 
cnu  yn  unig,  ac  ar  yr  holl  ddaear 
yr  oedd  gwlith. 

PENNOD  VII. 

7  Dwyn  llu  Gedeon  o  ddeuddeng  mil  ar  hugain 
i  dri  chant.  13  Ei  gysuro  trwy  freuddwyd 
a  dehongliad  y  dorth  haidd.  16  Ei  ddyfais 
yiighylch  yr  udgyrn  a'r  larnpau  mewn  jnser- 
au.    25  Yr  Ephraimiaid  yn  dal  Oreh  a  Zeeh. 

YNA  Jerubbaal,  *  hwnnw  yw  Ge- 
deon, a  gyfododd  yn  fore,  a'r 
holl  bobl  y  rhai  oedd  gyd  âg  ef,  ac 
a  wersyllasant  wrth  fíynnon  Harod : 
a  gwersyll  y  Midianiaid  oedd  o  du 
y  gogledd  iddynt,  vnrth.  fryn  Moreh, 
yn  y  dyffryn. 

2  A  dywedodd  yr  Arglwydd  wrth 
Gedeon,  Rhy  liosog  yw  y  bobl  sydd 
gyd  â  tlii,  i  mi  i  roddi  y  Midianiaid 
yn  eu  dwylaw;  rhag  i  Israel  ymo- 
goneddu  i'm  herbyn,  gan  ddywed- 
yd, Fy  llaw  fy  hun  a'm  gwaredodd. 

3  Am  hynny,  yn  awr,  cyhoedda  He 
y  clywo  y  bobl,  gan  ddywedyd,  '•Yr 
hwn  sydd  ofnus  ac  arswydus,  dy- 
chweled  ac  ymadawed  y  bore  o 
fyiiydd  Gilead.  A  dychwelodd  o'r 
bobl  ddwy  fil  ar  hugain,  a  deng  mil 
a  arosasant. 

4  A  dywedodd  yr  Arglwydd  wrth 
Gedeon,  Etto  y  mae  gormod  o  bobl. 
Dwg  h^vynt  i  waered  at  y  dyfrocdd, 
a  mi  a'u  profaf  hwynt  yno  i  ti :  ac 
am  yr  hwn  y  dywedwyf  wrthy t,  H^vn 
a  â  gyd  â  thi,  eled  h^vnuw  gyd  â 
thi;  ac  am  bwy  bynnag  y  dywed- 
wyf wrthyt,  Hwn  nid  â  gyd  â  thi, 
iiac  eled  hwnnw  gyd  â  thi. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1249. 


r  Gen,  18. 

32. 


a  pen.  C.  32. 


Lleîhâu  llu  Gedeon. 


BARNWYR,  VII. 


Gorchfygu  y  Midianiaid. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1249. 


2Heb. 

c  pen.  6.  5, 
33.  a  8. 10. 


3  íleb. 
dorriad. 


5  Felly  efe  a  ddygodd  y  bobl  i 
waered  at  y  dyfroedd.  A  dywedodd 
yr  Arglwydd  wrth  Gedeon,  Pob  im 
a  lepio  â'i  dafod  o'r  dwfr  fel  y  Uep- 
io  ci,  gosod  ef  o'r  neiUdu;  a  phob 
un  a  ymgrymmo  ar  ei  liniau  i  yfed. 

6  A  rhifedi  y  rhai  a  godasant  y  divfr 
â'u  llaw  at  eu  genau,  oedd  dri  chan- 
nwr :  a'r  holl  bobl  eraill  a  ymgrym- 
masant  ar  eu  gliniau  i  yfed  dwfr. 

7  A  dywedodd  yr  Arglwydd  wrth 
Gedcon,  Trwy  y  tri  channwr  a  lep- 
iasant  y  dwfv,  y  gwaredaf  chwi,  ac 
y  rhoddaf  y  Midianiaid  yn  dy  law 
di :  ac  eled  yr  holl  bobl  eraill  bob 
un  i'w  fangre  ei  hun. 

8  Felly  y  bobl  a  gymmerasant 
fwyd  yn  eu  dwylaw,  a'u  hudgyrn; 
a  Gedeon  a  oUyngodd  ymaith  hoU 
wŷr  Israel,  pob  un  iV  babeU,  a'r 
tri  channwr  a  attaliodd  efe :  a  gwer- 
syll  y  Midianiaid  oedd  oddi  tanodd 
iddo  yn  y  dyfityn, 

9  1Í  A'r  noson  honno  y  dywedodd 
yr  Arglwydd  wrtho  ef,  Cyfod,  dos 
i  waered  i'r  gwersyll;  canys  mi  a'i 
rhoddais  yn  dy  law  di. 

10  Ac  od  wyt  yn  ofni  myned  i 
waered,  dos  di  a  Plmrah  dy  langc 
i  waered  i'r  gwersyll : 

11  A  chei  glywed  beth  a  ddywed- 
ant;  fel  yr  ymnertho  wedi  hynny 
dy  dd^vylaw,  ac  yr  elych  i  waered 
i'r  gwersyU.  Yna  efe  a  aeth  i 
waered,  a  Phurah  ei  langc,  i  gwrr 
y  ^  rhai  arfogion  oedd  yn  y  gwersyll. 

12  A'r  Midianiaid,  a'r  Amaleciaid, 
a  *'holl  feibion  y  dwyrain,  oedd  yn 
gorwedd  yn  y  dyffryn  fel  locust- 
iaid  o  amldra;  a'u  camelod  oedd 
heb  rif,  fel  y  tywod  sydd  ar  fin  y 
mor  o  amldra, 

13  A  phan  ddaeth  Gedeon,  wele 
wr  yn  mynegi  i'w  gyfaill  freuddwyd, 
ac  yn  dywedyd,  Wele,  breuddwyd 
a  freuddwydiais ;  ac  wele  dorth  o 
fara  haidd  yn  ymdreiglo  i  wersyll 
y  Midianiaid,  a  hi  a  ddaeth  hyd  at 
babeU,  ac  a'i  tarawodd  fel  y  syrth- 
iodd,  a  hi  a'i  hymchwelodd,  fel  y 
syrthiodd  y  babeU. 

14  A'i  gyfaill  a  attebodd  ac  a 
ddywedodd,  Nid  yiv  hyn  ddim  ond 
cleddyf  Gedeon  mab  Joas,  gAvr  o 
Israel:  Duw  a  roddodd  Midian  a'i 
holl  fyddin  yn  ei  law  ef. 

15  1Í  A  phan  glybu  Gedeon  ad- 
roddiad  y  breuddwyd,  a'i  ^ddirnad, 
efe  a  addolodd,  ac  a  ddychwelodd 
i  wersyll  Israel ;  ac  a  ddywedodd, 
Cyfodwch :  canys  rhoddodd  yr  Ar- 


glwydd fyddin  y  Midianiaid  yn 
eich  Uaw  chwi. 

16  Ac  efe  a  rannodd  y  tri  chan- 
UAVT  yn  dair  byddin,  ac  a  roddodd 
udgyrn  yn  llaw  pawb  o  honynt,  a 
phiserau  gwag,  a  *lampau  y'nghanol 
y  piserau. 

17  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt 
hwy,  Edrychwch  arnaf  fi,  a  gwnewch 
yr  un  fiPiinud :  ac  wele,  pan  ddelwyf 
i  gwrr  y  gwersyll,  yna  fel  y  gwnel- 
wyf  fi,  gwnewch  chwithau. 

18  Pan  udganwyf  fi  me^vn  udgorn, 
myfi  a'r  holl  rai  sydd  gyd  â  mi,  ud- 
genwch  chwithau  mewn  udgyrn  o 
amgylch  yr  hoU  wersyU,  a  dy wedwch, 
Cleddyf  jv  Arglwydd  a  Gedeon. 

19  11  Felly  Gedeon  a  ddaeth  i 
mewn,  a'r  cannwr  oedd  gyd  âg  ef,  i 
gwrr  y  gwersyll,  yn  nechreu  y  \r^\- 
iadwriaeth  ganol,  a'r  gwylwyr  wedi 
eu  newydd  osod,  ac  a  udganasant 
mewn  udgyrn,  ac  a  ddrylliasant  y 
piserau  oedd  yn  eu  d^vylaw. 

20  A'r  tair  byddin  a  udganasant 
mewn  udgyrn,  ac  a  ddrylliasant  y 
piserau,  ac  a  ddaliasant  y  lampau  yn 
eu  llaw  asAvy,  a'r  udgyrn  yn  eu  Uaw 
ddehau  i  udganu :  a  hwy  a  lefasant, 
Cleddyf  yr  Arglwydd  a  Gedeon. 

21  A  safasant  bob  un  yn  ei  le,  o 
amgylch  y  gwersyll:  a'r  holl  wer- 
syU a  redodd,  ac  a  waeddodd,  ac 
a  fifodd. 

22  A'r  tri  chant  *a  udganasant 
âg  udgyrn;  a'r  "Arglwydd  a  osod- 
odd  gleddyf  ^pob  un  yn  erbyn  eu 
gilydd,  trwy  yr  hoU  wersyU:  felly 
y  gwersyU  a  flTodd  hyd  Beth-sittah, 
^yn  Sererath,  hyd  fin  Abel-meholah, 
hyd  Tabbath. 

23  A  gwŷr  Israel  a  ymgasglasant, 
o  Naphtali,  ac  o  Aser,  ac  o  hoU 
Manasseh,  ac  a  erlidiasant  ar  ol  y 
Midianiaid. 

24  IT  A  Gedeon  a  anfonodd  gen- 
hadau  trwy  holl  fynydd  Ephraim, 
gan  ddywedyd,  Deuwch  i  waered 
yn  erbyn  y  Midianiaid,  ac  achub- 
wch  o'u  blaen  hwynt  y  dyfroedd 
hyd  Beth-barah  a'r  lorddonen:  a 
hoU  wỳr  Ephraim  a  ymgasglasant, 
ac  a  ennillasant  y  dyfroedd  hyd 
Beth-barah  a'r  lorddonen. 

25  A  daliasant  ^ddau  o  dywysog- 
ion  Midian,  Oreb  a  Zeeb;  a  lladd- 
asant  Oreb  ar  graig  Oreb,  a  Uaddas- 
ant  Zeeb  wi'th  win-wrŷf  Zeeb,  ac  a 
erlidiasant  Mdian,  ac  a  ddygasant 
bennau  Oreb  a  Zeeb  at  Gedeon,  i'r 
tu  arall  i'r  lorddonen. , 


252 


Llonyddu  gwŷr  Ephraim. 


BARNWYR,  VIII. 


Dal  Zebah  a  Salmunna, 


Cyn 

CKIST 

Cylch 

1249. 


n  Edrych 
pen.  12.  L 
2  Sam.  19. 
41. 

2  Heb.  Pa 
beth  yw 
hyn  a 
tonaethost 
d  nil 

3  Heb.  gryf. 


4  Heb. 

hyspryd. 


b  Erlrych 
1  Sam.  25. 
11. 


5  Heb. 
dyrnaf. 


PENNOD  VIII. 

1  Gedeon  yn  llonyddu  gwŷr  Ephraim.  4  Suc- 
coth  a  Phenuel  yn  gwrthod  porthi  llu  Gedeon. 
10  Dala  Zebah  a  Salmunna.  16,  17  Dinystr 
Succoth  a  Phenuel.  21  Gedeon  yn  dial  marw- 
olaeth  ei  frodyr  ar  Zebah  a  Salmunna;  23 
yn  gwrthod  llywodraethu.  27  Ei  ephod  ef  ijn 
achos  o  ddelw-addoliaeth.  28  Goresgyn  Mid- 
ian.  SO  Plant  Gedeon,  a'i/arwolaeth.  33  Gaur 
dduwiaeth  ac  anniolchgarwch  yr  Israeliaid. 

A*GWYR  Ephraim  a  ddywed- 
asant  wi'tho  ef,  ^Paham  y 
gwnaethost  y  peth  hyn  â  ni,  heb 
alw  amom  ni  pan  aethost  i  ymladd 
yn  erbyn  y  Midianiaid?  A  hwy  a'i 
dwrdiasant  ef  yn  ^  dost. 

2  Ac  efe  a  ddywedodd  ^vrthynt, 
Beth  a  wneuthum  i  yn  awr  wrth 
a  wnaethoch  chwi?  Onid  gweU 
yiv  Uoifiad  grawnwin  Ephraim,  na 
chasgliad  grawnwin  Abiezer? 

3  Duw  a  roddodd  yn  eich  llaw 
ch\^d  dywysogion  JNIidian,  Oreb  a 
Zeeb :  a  pheth  a  allwn  i  ei  wneuth- 
ur  wrth  a  wnaethoch  chwi  ?  Yna  yr 
arafodd  eu  ^dig  hwynt  tu  ag  atto 
ef,  pan  lefarodd  efe  y  gair  hwn. 

4  IT  A  daeth  Gedeon  i'r  lorddon- 
en;  ac  a  aeth  drosti  hi,  efe  a'r  tri 
channwr  oedd  gyd  ag  ef,  yn  ddi- 
ffygiol,  ac  etto  yn  eu  herlid  hwy. 

5  Ac  efe  a  ddywedodd  Avi'th  wŷr 
Succoth,  Rhoddwch,  attolwg,  dorth- 
au  o  fara  i'r  bobi  sydd  i'm  canlyn  i : 
canys  Iluddedig  ydynt  hwy;  a  min- 
nau  yn  erlid  ar  ol  Zebah  a  Salmun- 
na, brenhinoedd  Midian. 

6  IF  A  dywedodd  tywysogion  Suc- 
coth, A  yw  llaw  Zebah  a  Salmunna 
yn  awr  yn  dy  law  di,  fel  ^y  rhodd- 
em  ni  fara  i'th  lu  di  ? 

7  A  dywedodd  Gedeon,  0  herwydd 
hynny,  pan  roddo  yr  Arglwydd 
Zebah  a  Salmunna  yn  fy  llaw  i,  yna 
y  •'  drylliaf  eich  cnawd  chwi  â  drain 
yr  anialwch,  ac  â  mîeri. 

8  Ac  efe  a  aeth  i  fynu  oddi  yno 
i  Penuel,  ac  a  lefarodd  wrthynt 
hwythau  yn  yr  un  modd.  A  gwŷr 
Penuel  a'i  hattebasant  ef  fel  yr  at- 
tebasai  gwŷr  Succoth. 

9  Ac  efe  a  lefarodd  hefyd  wrth 
wŷr  Penuel,  gan  ddywedyd,  Pan 
ddychwelwyf  mewn  heddwch,  mi  a 
ddistrywiaf  y  tŵr  yma. 

10  IF  A  Zebah  a  Salmunna  oedd  yn 
Carcor,  a'u  Uuoedd  gyd  â  hwynt, 
ynghylch  pymtheng  mil,  yr  hyn  oil 
a  adawsid  o  holl  fyddin  meibion  y 
dwyrain:  canys  Uaddwyd  cant  ac 
ugain  mil  o  wŷr  yn  tynnu  cleddyf 

11  A  Gedeon  a  aeth  i  fynu  ar  hyd 


ffordd  y  rhai  oedd  yn  trigo  mewn 
pebyU,  o'r  tu  dwyrain  i  •'Nobah  a 
Jogbehah :  ac  efe  a  darawodd  y  fydd- 
in: canys  y  fyddin  oedd  ^ysgafala. 

12  A  Zebah  a  Salmunna  a  ffoi- 
sant:  ac  efe  a  erlidiodd  ar  eu  hoi 
hwynt;  ac  *a  ddaliodd  ddau  fren- 
hin  Midian,  Zebah  a  Salmunna,  ac 
a  '  darfodd  yr  hoU  lu. 

13  IT  A  Gedeon  mab  Joas  a  ddy- 
chwelodd  o'r  rhyfel  cyn  codi  yr  haul. 

14  Ac  efe  a  ddaliodd  langc  o  wŷr 
Succoth,  ac  a  ymofynodd  ag  ef  Ac 
yntau  a  ysgrifenodd  iddo  dywysog- 
ion Succoth,  a'r  henuriaid;  se/dau 
wr  ar  bymtheg  a  thri  ugain. 

15  Ac  efe  a  ddaeth  at  wŷr  Suc- 
coth, ac  a  ddywedodd,  Wele  Zebah 
a  Salmunna,  trwy  y  rhai  y  dannod- 
asoch  i  mi,  gan  ddywedyd,  A  ydyw 
llaw  Zebah  a  Salmunna  yn  awr  yn 
dy  law  di,  fel  y  rhoddem  fara  i'th 
wŷr  Iluddedig? 

16  Ac  efe  a  gymmerth  henuriaid  y 
ddinas,  a  drain  yr  anialwch,  a  mieri, 
ac  a  ^ddysgodd  wŷr  Succoth  â  hwynt. 

17  Tŵr  *  Penuel  hefyd  a  ddinystr- 
iodd  efe,  ac  a  laddodd  wŷr  y  ddinas. 

18  1Í  Yna  efe  a  ddywedodd  wrth 
Zebah  a  Salmunna,  Pa  fath  wŷr  oedd 
y  rhai  a  laddasoch  chwi  yn  Tabor? 
A  hwy  a  ddywedasant,  Tebyg  i  ti, 
pob  un  o  ddull  meibion  brenhin. 

19  Ac  efe  a  ddywedodd,  Fy  mrodyr, 
meibion  fy  mam,  oeddent  hwy:  fel 
mai  byw  yr  Arglwydd,  pe  gadaw- 
sech  h^vynt  yn  fyw,  ni  laddwn  chwi. 

20  Ac  efe  a  ddywedodd  wrth  Je- 
ther  ei  gyntaf-anedig,  Cyfod,  lladd 
hwynt  Ond  ni  thynnai  y  Uangc  ei 
gleddyf :  o  herwydd  efe  a  oihodd, 
canys  bachgen  oedd  efe  etto. 

21  Yna  y  dywedodd  Zebah  a  Sal- 
munna, Cyfod  di,  a  rhuthra  i  ni: 
canys  fel  y  hyddo  y  gwr,  felly  y 
hydd  ei  rym.  A  Gedeon  a  gyfod- 
odd,  ac  a  laddodd  Zebah  a  Salmun- 
na, ac  a  gymmerth  y  ^  colerau  oedd 
am  yddfau  eu  camelod  hwynt 

22  IT  A  gwŷr  Israel  a  ddywedasant 
wrth  Gedeon,  Arglwyddiaetha  amom 
ni,  tydi,  a'th  fab,  a  mab  dy  fab  hefyd : 
canys  gwaredaist  ni  o  law  Midian. 

23  A  Gedeon  a  ddywedodd  wrth- 
ynt, Ni  arglwyddiaethaf  fi  amoch, 
ac  ni  arglwyddiaetha  fy  mab  amoch, 
eithr  ^yr  Arglwydd  a  arglwydd- 
iaetha amoch. 

24  Dywedodd  Gedeon  hefyd  wrth- 
ynt, Gofynaf  ddymuniad  gennych, 
ar  roddi  o  bob  un  o  honoch  i  mi 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1249. 

e  Num.  32. 
35,42. 
*  ddifraie. 


THeb. 

frawych- 
odd. 


8  Heb. 
wnaeth  i 
wŷr  Suc- 
coth ad- 
nabod. 

e  1  Bren. 
12.25. 


9'Neu,lJoer- 
dlysau. 


a  Sam.  8. 7. 
a  10.  19. 
a  12.  12. 


Marwólaeth  Gedeon. 


BARNWYR,  IX 


Bradwrîaeth  Abimelech, 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1249, 


2  Neu,í)«r- 
dlÿsau. 


E  pen.  17.  5. 


SReb. 
1/n  myned 
allan  o'i 
forddwyd. 


Cylch 

12ü9. 


glust-dlysau  ei  ysglyfaeth:  canys 
clust-dlysau  aur  oedd  ganddynt 
hwy,  o  herwydd  mai  Ismaeliaid 
oeddynt  hwy. 

25  A  dywedasant,  Gan  roddi  y 
rhoddwn  hivynt  A  Uedasant  ryw 
wisg,  a  thaflasant  yno  bob  un  glust- 
dlws  ei  ysglyfaeth. 

26  A  phwys  y  clust-dlysau  aur  a 
ofynasai  efe,  oedd  fìl  a  saith  gant  o 
siclau  aur;  heb  law  y  ^colerau,  a'r 
arogl-bellenau,  a'r  gwisgoedd  por- 
phor,  y  rliai  oedd  am  frenhinoedd 
Midian;  ac  heb  law  y  tyrch  oedd 
am  yddfau  eu  camelod  hwynt. 

27  A  Gedeon  ^a  wnaeth  o  hon- 
ynt  ephod,  ac  a'i  gosododd  yn  ei 
ddinas  ei  hun  Ophrah :  a  hoU  Israel 
a  butteiniasant  ar  ei  hol  lii  yno :  a 
bu  hynny  yn  dramg^vydd  i  Gedeoii, 
ac  i 'w  dŷ. 

28  1í  Felly  y  darostyng^vyd  Midian 

0  flaen  meibion  Israel,  fel  na  chwan- 
egasant  godi  eu  pennau.  A'r  wlad 
a  gafodd  lonydd  ddeugain  nilynedd 
yn  nyddiau  Gedeon. 

29  *\\  A  Jerubbaal  mab  Joas  a  aeth, 
ac  a  drigodd  yn  ei  dŷ  ei  liun. 

30  Ac  i  Gedeon  yr  oedd  deng  mab 
a  tliri  ugain,  a  ddaethai  ^o'i  gorpli  ef : 
canys  gwragedd  lawer  oedd  iddo  ef. 

31  A'i  ordderch-^vTaig  ef,  yr  lion 
oedd  yn  Sichem,  a  ymddûg  liefyd 
iddo  fab :  ac  efe  a  osododd  ei  enw 
ef  yn  Abimelecli, 

32  1Í  Felly  Gedeon  mab  Joas  a  fu 
farw  mewn  oedraii  teg,  ac  a  gladd- 
wyd  ym  meddrod  Joas  ei  dad,  yn 
Oplirah  yr  Abiezriaid. 

33  A  plian  fu  farw  Gedeon,  yna 
meibion  Israel  a  ddycli^^elasant,  ac 
a  butteiniasant  ar  ol  Baalim ;  ac 
a  ^\Tiaetliant  Baal-berith  yn  dduw 
iddynt. 

34  Felly  meibion  Israel  ni  cliof- 
iasant  yr  Arglwydd  eu  Duw,  yr 
liwn  a'u  gwaredasai  li-svynt  o  law 
eu  holl  elynion  o  amgylch ; 

35  Ac  ni  wnaethant  garedigr^vydd 
â  tliŷ  Jerubbaal,  se/ Gedeon,  yn  ol  yr 
holl  ddaioni  a  wnaetliai  efe  i  Israel. 

PENNOD  IX. 

1  Abimelech,  trioy  gyd-fwriadu  â  gioŷr  Sichem, 
a  lladd  ei  frodyr,  yn  myned  yn  frenhin.  7 
Jotham,  Irwy  ddammeg,  yn  eu  ceryddu,  ac 
yn  rharj-fynegi  eu  cwymp  hwy.  26  Gaal  yn 
cyd-fwiiadu  a'r  Sichemiaid  yn  ei  erhyn  ef. 
80  Zehul  yn  datguddio  eu  hwriad  hwy.  45 
Abimelech  yn  eu  gorchfygu  hwynt,  ac  yn 
hau  y  ddinas  a  halen:  49  yn  llosgi  amddiff- 
ynfa  daw  Berith.  53  Ei  ladd.  yntau  yn 
Thehez  â  darn  o  facn  melin.  57  Cyjlawni 
melldiih  Jotham. 


AC  Abimelech  mab  Jerubbaal  a 
.  aeth  i  Sichem,  at  frodyr  *ei 
fam,  ac  a  ymddiddanodd  â  h^vynt, 
ac  â  holl  dylwyth  tŷ  tad  ei  fam,  gan 
ddywedyd, 

2  Dywedwch,  attolwg,  lie  y  clywo 
holl  wŷr  Sichem,  Pa  un  ^oreu  i  chwi, 
ai  arglwyddiaethu  arnoch  o  ddeng^vr 
a  thri  ugain,  sef  holl  feibion  Jerub- 
baal, ai  arglwyddiaethu  o  un  gwr 
arnoch  ?  cofiwch  hefyd  mai  eicli  as- 
gwrn  a'ch  cnawd  chwi  ydwyfû. 

3  A  brodyr  ei  fam  a  ddywedasant 
am  dano  ef,  Ue  y  clybu  holl  wŷr 
Sichem,  yr  holl  eiriau  hyn :  a'u  cal- 
onnau  hwynt  a  drodd  ar  ol  Abime- 
lech ;  canys  dywedasant,  Ein  brawd 
ni  yw  efe. 

4  A  rhoddasant  iddo  ddeg  a  thri 
ugain  o  arian  o  dŷ  Baal-berith :  ac 
Abimelech  a  gyilogodd  â  h^vynt 
^oferwyr  gwammal,  y  rhai  a  aeth- 
ant  ar  ei  ol  ef. 

5  Ac  efe  a  ddaeth  i  dŷ  ei  dad  i  Oph- 
rah, ac  a  laddodd  ei  frodyr,  meibion 
Jerubbaal,  y  rJiai  oedd  ddengwr  a 
thri  ugain,  ar  un  garreg :  ond  Jo- 
tham, mab  ieuangaf  Jenibbaal,  a 
adawyd;  canys  efe  a  ymguddiasai. 

6  A  holl  wŷr  Sichem  a  holl  dŷ 
Milo  a  ymgasglasant,  ac  a  aethant, 
ac  a  urddasant  Abimelech  yn  fren- 
hin, ^yi'th  ^  ddyifryn  y  golofn  yr  hwn 
sydd  yn  Sichem. 

7  1Í  A  phan  fynegasant  hynny  i 
Jotham,  efe  a  aeth  ac  a  safodd  ar 
ben  mynydd  Garizim,  ac  a  ddyrch- 
afodd  ei  lef,  ac  a  waeddodd,  dywed- 
odd  liefyd  wrthynt,  Gwrandewch 
arnaf  fi,  O  wŷr  Sichem,  fel  y  gwran- 
dawo  Duw  arnoch  cliwithau. 

8  "^Y  prennau  gan  fyned  a  aeth- 
ant i  enneinio  brenlün  arnynt ;  a 
dy^vedasaut  wrth  yr  olew-wydden, 
Te}Tnasa  arnom  ni. 

9  Ond  yr  olew-Avydden  a  ddywed- 
odd  wilhjTit,  A  ymadawaf  fi  am 
brasder,  ^  a'r  ]i\\i\  trwof  fi  yr  anrhy- 
deddant  Dduw  a  dyn,  a  myned  *i 
ly wodraethu  ar  y  prennau  eraill  ? 

10  A'r  prennau  a  ddywedasant 
wrth  y  fiigysbren,  Tyred  di,  teyru- 
asa  arnom  ni. 

11  Ond  y  fiigysbren  a  ddywedodd 
wrthynt,  A  ymadawaf  fi  â'm  melys- 
dra,  ac  a'm  fii-wj^th  da,  ac  a  âf  fi  i 
lywodraethu  ar  y  prennau  eraill? 

12  Yna  y  prennau  a  ddywedasant 
wrth  y  winwydden,  Tyred  di,  teyrn- 
asa  arnom  ni. 

13  A'r  winwydden  a  ddywedodd 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1209. 

»  pen.  a  31. 


2  Heb. 
sydd  dda. 


b  pen.  11.  3. 


SNeu, 
dderwen : 
Edrych 
Jos.  24.  26. 
Cylch 
1209. 


c  Edrych 
2  Bren. 
14.9. 


<iPs.l04.15 

<  Neu, 
iflinu  ac 
i  loaered 
dro8. 


Dammeg  Jotliam. 


BARNWYR,  IX.  Gwrtliryfel  y  Sichemiaid. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1209. 

ePs.104.15. 


5  Nen,  yr 
ysgalhn. 


t  Ezec.  19. 
14. 


6  Neu, 
fwriodd. 


Cylch 
1206. 

S  Edrych 

1  Bren.  22. 

'12. 

2  Chron. 
10.  15. 

a  18. 19, 


7  neb.  a 
yryfliaaanl 
ci  ddwij- 
law  ef. 


wrthynt  Invy,  A  ymadaAvaf  fi  â'm 
melyswin,  ^yr  liAvn  sydd  yn  Uawen- 
hau  Duw  a  dyn,  a  myned  i  lywodr- 
aethu  ar  y  prennau  eraill . 

14  Yna  yr  holl  brennau  a  ddy- 
wedasant  MTth  ^y  fieren,  Tyred  di, 
teyrnasa  arnom  ni, 

15  A'r  fieren  a  ddywedodd  wrtli  y 
prennau,  Os  mcAMi  gwirionedd  yr  en- 
neiniwch  fi  yn  frenhin  arnocli,  deu- 
wch  ac  yniddiriedwcli  yn  fy  nghys- 
god  i :  ac  onid  ê,  ^eled  tân  allan  o'r 
fieren,  ac  ysed  gedrwydd  Libanus. 

16  Yn  aAAT  gan  hynny,  os  mewn 
gwirionedd  a  phurdeb  y  gAvnaetli- 
ocli,  yn  gosod  Abimelech  yn  fren- 
hin, ac  OS  gwnaethocli  yn  dda  a 
Jerubbaal,  ac  â'i  dŷ,  ac  os  yn 
ol  haeddedigaeth  ei  ddwylaw  y 
gwnaethoch  iddo: 

17  (Canys  iy  nhad  a  ymladdodd 
drosoch  chwi,  ac  a  ^anturiodd  ei 
einioes  ym  mliell,  ac  a'ch  gwared- 
odd  chwi  o  laAv  Midian : 

18  A  ch^^lthau  a  gyfodasoch  yn  er- 
byn  tŷ  fy  nhad  i  heddyw,  ac  a  ladd- 
asoch  ei  feibion  ef,  sef  dengwr  a  thri 
ugain,  ar  un  garreg,  ac  a  osodasoch 
Abimelech,  mab  ei  law-for^^yn  ef,  yn 
frenhin  ar  wŷr  Sichem,  o  herwydd 
eifod  ef  yn  frawd  i  chwi:) 

19  Gan  hynny,  os  mewn  gwirion- 
edd a  phurdeb  y  gwnaethoch  â  Je- 
rubbaal, ac  â'i  dŷ  ef,  y  dydd  hwn; 
llawenychwch  yn  Abimelech,  a  11a- 
wenyched  yntau  ynoch  clnvithau : 

20  Ac  onid  ê,  eled  tan  allan  o 
Abimelech,  ac  ysed  wŷr  Sichem, 
a  thy  Milo;  he/yd  eled  tun  allan  o 
wŷr  Sichem,  ac  o  dŷ  Milo,  ac  ysed 
Abimelech. 

21  A  Jotham  a  giliodd,  ac  a  fíbdd, 
ac  a  aeth  ymaith  i  Beer,  ac  a  drigodd 
yno,  rhag  ofh  Abimelech  ei  frawd. 

22  IT  Ac  Abimelech  a  deyrnasodd 
ar  Israel  dair  blynedd. 

23  A  s  Duw  a  ddanfonodd  yspryd 
drwg  rhwng  Abimelech  a  gA\'ŷr  Si- 
chem ;  a  g\v^r  Sichem  a  aethant  yn 
anghyAvir  i  Abimelech: 

24  Fel  y  delai  y  traha  a  ivnelsid  â 
(leng  mab  a  thri  ugain  Jerubbaal, 
ac  y  gosodid  eu  gwaed  hw}Tit  ar 
Abimelech  eu  brawd,  yr  hwn  a'u 
Uaddodd  hwynt;  ac  ar  wŷr  Sichem, 
y  rhai  "^a'i  cynnorthwyasant  ef  i 
ladd  ei  frodyr. 

25  A  gwŷr  Sichem  a  osodasant 
iddo  ef  gynllwynwyr  ar  ben  y  myn- 
yddoedd ;  a  hwy  a  yspeiliasant 
bawb  a'r  a  oedd  yn  tramwy  heibio 


iddynt  ar  hyd  y  fíbrdd.    A  myneg- 
Avyd  hynny  i  Abimelech. 

26  A  Gaal  mab  Ebed  a  ddaeth,  efe 
a'i  frodyr,  ac  a  aethant  drosodd  i 
Sichem :  a  gwŷr  Sichem  a  roisant 
eu  hyder  arno. 

27  A  hwy  a  aethant  i'r  meusydd, 
ac  a  gasglasant  eu  gwinllannoedd, 
ac  a  sangasant  eu  grawnwin,  ac  a 
wnaethant  ^yii  Uawen,  ac  a  aethant 
i  mewn  i  dŷ  eu  duw,  ac  a  fwyttas- 
ant  ac  a  yfasant,  ac  a  felldithiasant 
Abimelech. 

28  A  Gaal  mab  Ebed  a  ddywed- 
odd, Ÿwy  yw  Abimelech,  a  phAvy 
yw  Sichem,  fel  y  gwasanaethem  ef  ? 
onid  mab  Jerubbaal  yw  efe  onid 
Zebul  yw  ei  swyddog  ?  g^vasanaeth- 
wch  wŷr  Hemor  tad  Sichem :  canys 
paham  y  gwasanaethem  ni  ef  ? 

29  0  na  byddai  y  bobl  hyn  dan  fy 
Haw  i,  fel  y  bwri^ni  ymaith  Abime- 
lech !  Ac  efe  a  dd  jwedodd  wrth  Abi- 
melech, Amlliâ  dy  lu,  a  thyred  allan. 

30  1Í  A  phan  glybu  Zebul,  lly\^'odr- 
aeth^AT  y  ddinas,  eiriau  Gaal  mab 
Ebed,  y  ^  llidiodd  ei  ddigUonedd  ef. 

31  Ac  efe  a  anfonodd  genhadau  at 
Abimelech  ^yn  ddirgel,  gan  ddy^ved- 
yd,  Wele  Gaal  mab  Ebed  a'i  frodyr 
wedi  dyfod  i  Sichem;  ac  wele  hwynt 
yn  cadamhâu  y  ddinas  i'th  erbyn. 

32  Gan  hynny  cyfod  yn  a^yr  liw 
nos,  ti  a'r  bobl  sydd  gyd  â  thi,  a 
chynllwyn  yn  y  maes : 

33  A  chyfod  yn  fore  ar  godiad  yr 
haul,  a  rhuthra  yn  erbyn  y  ddinas : 
ac  wele,  pan  ddelo  efe  a'r  bobl 
sydd  gyd  âg  ef  allan  i'th  erbpi, 
yna  gAvna  iddo  ^yr  hyn  a  eUych. 

34  IT  Ac  Abimelech  a  gyfododd, 
a'r  lioU  bobl  y  rhai  oedd  gyd  âg  ef, 
liw  nos,  ac  a  gynlh^ynasant  yn  er- 
h\Vi  Sichem  yn  bedair  byddin. 

35  A  Gaal  mab  Ebed  a  aeth  allan, 
ac  a  safodd  ivrtli  ddrws  porth  y 
ddinas :  ac  Abimelech  a  gyfododd, 
a'r  bobl  y  rhai  oedd  gyd  âg  ef,  o'r 
cynllivyn. 

36  A  phan  welodd  Gaal  y  bobl, 
efe  a  ddywedodd  wrth  Zebul,  Wele 
bobl  yn  dyfod  i  waered  o  ben  y 
mynyddoedd.  A  dywedodd  Zebul 
wrtlio,  Cysgod  y  mynyddoedd  yr 
ydwyt  ti  yn  ei  weled  fel  dynion. 

37  A  Gaal  a  chwanegodd  etto  lef- 
aru,  ac  a  ddywedodd,  Wele  bobl 
yn  dyfod  i  waered  o  ^ganol  y  tir, 
a  byddin  arall  yn  dyfod  o  ffordd 
gwastadedd  ^  Meonenim. 

38  Yna  y  dywedodd  Zebul  wrtho 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

1206. 


8Neu, 
qaniadau : 
ICdrvch 
Es.  16.  9, 
10. 
Jer.  25.  30. 


9  Feb. 
poeikodd. 

2  Heb.  i/n 
ddicheiZ- 
gar,  neu, 
i  'Tormah. 


S  Heb. 
fel  M  caffo 
dy  laiv. 


4  Heb. 
fogail. 


BNeu, 
ystyrwyr 
amsercedd. 


Gorclifygu  y  Sichemîaid. 


BARNWYR,  X. 


Lladd  Ahimelech. 


Cyn 

CKIST 

Cylch 
1206. 


UlBien.12. 
25. 


8  Neu,  ar- 
nynt  hwÿ. 


ef,  Pa  le  yn  awr  p  mae  dy  enau 
di,  â'r  liwn  y  dywedaist,  Pwy  yw 
Abimelech,  pan  wasanaethem  ef? 
onid  dyma  y  bobl  a  ddirmygaist 
ti?  dos  allan,  attolwg,  yn  awr,  ac 
ymladd  i'w  herbyn. 

39  A  Gaal  a  aeth  allan  o  flaen 
gwŷr  Sichem,  ac  a  ymladdodd  âg 
Abimelech. 

40  Ac  Abimelech  a'i  lierlidiodd  ef, 
ac  efe  a  ffodd  ol  flaen  ef ;  a  llawer 
a  gwympasant  yn  archolledig  liyd 
ddrws  y  porth. 

41  Ac  Abimelech  a  drigodd  yn 
Ammah :  a  Zebul  a  yrrodd  ymaith 
Gaal  al  frodyr  o  breswylio  yn  Si- 
chem. 

42  A  thrannoeth  y  daeth  y  bobl 
allan  i'r  maes :  a  mynegwyd  hynny 
i  Abimelech. 

43  Ac  efe  a  gymmerth  y  bobl,  ac 
a'u  rhannodd  yn  dair  byddin,  ac  a 
gynllwynodd  yn  y  maes,  ac  a  edrych- 
odd,  ac  wele  y  bobl  wedi  dyfod  allan 
o'r  ddinas ;  ac  efe  a  gyfododd  yn  eu 
herbyn,  ac  a'u  tarawodd  hwynt. 

44  Ac  Abimelech,  a'r  fyddin  oedd 
gyd  âg  ef,  a  ruthrasant,  ac  a  safas- 
ant  wrth  ddrws  çorth  y  ddinas :  a'r 
ddwy  fyddin  eraill  a  ruthrasant  ar 
yr  holl  rai  oedd  yn  y  maes,  ac  a'u 
tarawsant  hwy. 

45  Ac  Abimelech  a  ymladdodd  yn 
erbyn  y  ddinas  yr  holl  ddiwrnod 
hwnnw:  ac  efe  a  ennillodd  y  ddin- 
as, ac  a  laddodd  y  bobl  oedd  yn- 
ddi,  ac  ^a  ddistrywiodd  y  ddinas, 
ac  a'i  hauodd  â  halen. 

46  1Í  A  phan  glybu  holl  wŷr  tŵr 
Sichem  hynny,  hwy  a  aethant  i 
amddiflynfa  tŷ  duw  Berith. 

47  A  mynegwyd  i  Abimelech,  ym- 
gasglu  o  holl  wŷr  tŵr  Sichem. 

48  Ac  Abimelech  a  aeth  i  fynu 
i  iynydd  Salmon,  efe  a'r  holl  bobl 
oedd  gyd  âg  ef:  ac  Abimelech  a 
gymmerth  fwyell  yn  ei  law,  ac  a 
dorrodd  gangen  o'r  coed,  ac  a'i 
cymmerth  hi,  ac  sii  gosododd  ar 
ei  ysgwydd;  ac  a  ddywedodd  wi-th 
y  bobl  oedd  gyd  âg  ef,  Yr  hyn  a 
welsoch  fi  yn  ei  wneuthur,  brys- 
iwch,  gwnewch  fel  finnau. 

49  A'r  holl  bobl  a  dorrasant  bob 
un  ei  gangen,  ac  a  aethant  ar  ol 
Abimelech ;  ac  a'u  gosodasant  wrth 
yr  amddiflynfa,  ac  a  losgasant  ^  â 
hwynt  yr  amddiflynfa  â  than:  felly 
holl  wŷr  tŵr  Sichem  a  fiiant  feirw, 
ynghylch  mil  o  wŷr  a  gwi'agedd. 

50  ^  Yna   Abimelech    a   aeth    i 


Thebez ;  ac  a  wersyllodd  yn  erbyn 
Thebez,  ac  a'i  hennillodd  hi 

51  Ac  yr  oedd  tŵr  cadam  y'nghan- 
ol  y  ddinas ;  a'r  holl  wŷr  a'r  gwrag- 
edd,  a'r  hoU  rai  o'r  ddinas,  a  flbi- 
sant  yno,  ac  a  gauasant  arnynt,  ac 
a  ddringasant  ar  nen  y  tŵr. 

52  Ac  Abimelech  a  ddaeth  at  y 
tẃr,  ac  a  ymladdodd  yn  ei  erbyn; 
ac  a  nesaodd  at  ddrws  y  tŵr,  i'w 
losgi  ef  â  than. 

53  A  'rhyw  wraig  a  daflodd  ddam 
o  faen  melin  ar  ben  Abimelech,  ac 
a  ddrylliodd  ei  benglog  ef. 

54  Yna  ''efe  a  alwodd  yn  fuan  ar  y 
llangc  oedd  yn  dwyn  ei  arfau  ef,  ac 
a  ddywedodd  wrtho,  Tyn  dy  gleddyf, 
a  lladd  fi ;  fel  na  ddy  wedant  am  dan- 
af,  Gwraig  a'i  lladdodd  ef.  A'i  langc 
a'i  trywanodd  ef,  ac  efe  a  fii  farw. 

55  A  phan  welodd  gwŷr  Israel  farw 

0  Abimelech,  hwy  a  aethant  bob  un 
i'w  fangre. 

56  1Í  Felly  y  talodd  Duw  ddryg- 
ioni  Abimelech,  yr  hwn  a  wnelsai 
efe  i'w  dad,  gan  ladd  ei  ddeg  brawd 
a  thri  ugain. 

57  A  holl  ddrygioni  gwŷr  Sichem 
a  dalodd  Duw  ar  eu  pen  hwynt :  a 
melldith  Jotham  mab  Jerubbaal  a 
ddaeth  arnynt  hwy. 

PENNOD  X 

1  Tola  yn  barnu  Israel  yn  Samir.  3  Jair  a'i 
ddeg  mab  ar  hugain,  Vr  rhai  yr  oedd  deg 
dinas  ar  hugain.  7  Y  Philidiaid  a'r  Am- 
moniaid  yn  gorthrymmu  Israel.  10  Duw  yn 
eu  cyfyngdra  yn  eu  danfon  hwy  at  eu  gau- 
ddmoiau  :  15  ac,  ar  eu  hedi/einoch,  yn  tost- 
urio  wrthynt. 

AC  ar  ol  Abimelech,  y  cyfododd 
J\.  i  ^waredu  Israel,  Tola,  mab 
Puah,  mab  Dodo,  gwr  o  Issachar; 
ac  efe  oedd  yn  trigo  yn  Samir  ym 
mynydd  Ephraim. 

2  Ac  efe  a  farnodd  Israel  dair 
blynedd  ar  hugain,  ac  a  fu  farw,  ac 
a  giaddwyd  yn  Samir. 

3  H  Ac  ar  ei  ol  ef  y  cyfododd  Jair, 
Gileadiad;  ac  efe  a  farnodd  Israel 
ddwy  flynedd  ar  hugain. 

4  Ac  iddo  ef  yr  oedd  deng  mab  ar 
hugain  *yn  marchogaeth  ar  ddeg  ar 
hugain  o  ebolion  asynod ;  a  deg  din- 
as  ar  hugain  oedd  ganddynt,  y  rhai 
a  elwyd  ^Hafoth-Jair  hyd  y  dydd 
hwn,  y  rhai  ydynt  y'ngwlad  Güead. 

5  A  Jair  a  fu  farw,  ac  a  giaddwyd 
yn  Camon. 

6  A  •*  meibion  Israel  a  chwanegas- 
ant  wneuthur  yr  hyn  oedd  ddrwg 
y'ngolwg  yr  Arglwydd,  ac  a  was- 
anaethasant  Baalim,  ac  ''Astaroth, 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1206. 


i  2  Sam.  U. 
2L 


k  Felly 
lSain,3L 
4. 


Cylch 
1206. 
2Heb. 
achub. 


Cylch 
11S3. 


a  pen.  12. 11. 


3  Neu, 
Trefi, 
Num.  32. 
41. 

b  pen.  2. 11. 
a  3.  7. 
»4.1. 
a  6.1. 

aiai. 
Cylch 
1161. 
e  pen.  2. 13. 


Gorthrymmu  Israel. 


BARNWYR,  XI. 


Jephthah  yn  harnu. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

1161. 


Cylch 

1161. 

1  pen.  2. 14. 

1  Sam.  12. 

0. 


e  Deut.  32. 
15. 
Jer.  2. 13. 


»  Deut.  32. 
37,38. 
Jer.  2. 28. 


«  Heb.  yr 
hynfo  da 
yndyolwg. 


eileb. 
dieithriaid. 
6  Es.  63.  9. 

6  Heb. 
gwUogwyd. 

1  Heb. 

griwyd 
ynghyá. 


h  pen.  11.  8. 
11. 


a  duwiau  Syria,  a  duwiau  Sidon, 
a  duwiau  Moab,  a  duwiau  meibion 
Ammon,  a  duwiau  y  Philistiaid;  a 
gwrthodasant  yr  Arglwydd,  ac  ni 
wasanaethasant  ef. 

7  1Í  A  llidiodd  digllonedd  yr  Ar- 
glwydd yn  erbyn  Israel;  ac  efe  ^a'u 
gwerthodd  hwynt  yn  Haw  y  Philist- 
iaid, ac  yn  Haw  meibion  Ammon. 

8  A  hwy  a  flinasant  ac  a  ysigas- 
ant  feibion  Israel  y  flwyddyn  hon- 
no  tair  blynedd  ar  bymtheg,  hoU 
feibion  Israel  y  rhai  oedd  tu  hwnt 
i'r  lorddonen,  /ngwlad  yr  Amor- 
iaid,  yr  lion  sydd  yn  Gilead 

9  A  meibion  Ammon  a  aethant 
trwy  yr  lorddonen,  i  ymladd  hefyd 
yn  erbyn  Judah,  ac  yn  erbyn  Ben- 
jamin, ac  yn  erbyn  tŷ  Ephraim;  fel 
y  bu  gyfyng  iawn  ar  IsraeL 

10  IF  A  meibion  Israel  a  lefasant 
ar  yr  Arglwydd,  gan  ddywedyd, 
Pechasom  yn  dy  erbyn;  o  herwydd 
gwiihod  o  honom  ein  Duw,  a 
gwasanaethu  Baalim  hefyd. 

11  A  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrth  feibion  Israel,  Oni  waredais 
chwi  rhag  yr  Aiphtiaid,  a  rhag  yr 
Amoriaid,  a  rhag  meibion  Ammon, 
a  rliag  y  Philistiaid  ? 

12  Y  Sidoniaid  hefyd,  a'r  Amalec- 
iaid,  a'r  Maoniaid,  a'ch  gorthrym- 
masant  chwi ;  a  llefasoch  arnaf,  a 
minnau  a'ch  gwaredais  chwi  o'u 
Uaw  hwynt. 

13  ^Etto  chwi  a'm  g^vrthodasoch 
1,  ac  a  wasanaethasoch  dduwiau 
dieithr:  am  hynny  ni  waredaf  chwi 
mwyach. 

14  EAvch,  a  41ef\vch  at  y  duwiau  a 
ddcAvisasoch :  gwaredant  hwy  chwi 
yn  amser  eich  cyfyngdra, 

15  1Í  A  meibion  Israel  a  ddywed- 
asant  wrth  yr  Arglwydd,  Pechas- 
om; gwna  di  i  ni  ^fel  y  gwelych 
yn  dda:  etto  gwared  ni,  attolwg, 
y  dydd  hwn. 

16  A  h^vy  a  fwriasant  ymaith  y 
duwiau  ^ dieithr  o'u  mysg,  ac,a  was- 
anaethasant yr  Arglwydd:  ^a'i 
enaid  ef  a  ^dosturiodd,  o  herwydd 
adfyd  Israel. 

17  Yna  meibion  Ammon  a  'ymgyii- 
nullasant,  ac  a  wersyUasant  yn  Gil- 
ead: a  meibion  Israel  a  ymgasglas- 
ant,  ac  a  wersyUasant  ym  Mispah. 

18  Y  bobl  hefyd  a  thywysogion 
Gilead  a  ddywedasant  wrth  eu  gU- 
ydd,  Pa  wr  a  ddechreu  ymladd  yn 
erbyn  meibion  Ammon?  efe  ''a  fydd 
yn  bennaeth  ar  drigolion  Gilead. 

257 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1161. 


2Neu, 
o  wyneh. 


ö  pen.  9.  4. 
1  Sam.  22. 
2. 


PENNOD  XI. 

1  Yr  ammod  rhivng  Jephthah  a  gwŷr  Gilead, 
y  cai  efe  fod  yn  hen  arnynt.  12  0/eredd 
yr  ymddiddan  am  heddwch  rhyngddo  ef 
a'r  Ammoniaid.  29  Adduned  Jephthah. 
32  Jephthah  yn  govchfygu  yr  Ammoniaid: 
34  ac  yn  cwUhâu  ei  adduned  ar  ei  ferch. 

A^JEPHTHAH  y  Gileadiad  oedd  "^^'IH;^- 
.  wr  cadarn  nerthol,  ac  efe  oedd   jèplaM!' 
fab  i  wraig  o  butteinwraig :  a  Gilead 
a  genhedlasai  y  Jephthah  liAvnnw. 

2  A  gwraig  Gilead  a  ymddûg  iddo 
feibion :  a  meibion  y  wraig  a  gjn- 
nyddasant,  ac  a  f^vriasant  ymaith 
Jephthah,  ac  a  ddywedasant  wi^tho, 
Nid  etifeddi  di  yn  nhŷ  ein  tad  ni; 
canys  mab  gwraig  ddieithr  ydivyt  ti. 

3  Yna  Jephthah  a  ffodd  ^  rhag  ei 
frodyi",  ac  a  drigodd  y'ngwlad  Tob ; 
a  dynion  ^ofer  a  ymgasglasant  at 
Jephthah,  ac  a  aethant  allan  gyd 
âgef. 

4  11  Ac  wedi  tahn  o  ddyddiau, 
meibion  Ammon  a  ryfelasant  yn 
erbyn  Israel. 

5  A  phan  oedd  meibion  Ammon 
yn  rhyfela  yn  erbyn  Israel,  yna  hen- 
uriaid  Gilead  a  aethant  i  gyrchu 
Jephthah  o  wlad  Tob : 

6  Ac  a  ddywedasant  wrth  Jeph- 
thah, Tyred,  a  bydd  yn  dywysog  i 
ni,  fel  yr  ymladdom  yn  erbyn  meib- 
ion Ammon. 

7  A  Jephthah  a  ddywedodd  wrth 
henuriaid  Gilead,  '^Oni  chasasoch 
chwi  fi,  ac  a'm  gyrrasoch  o  dy  fy 
nhad?  a  phaham  y  deuwch  attaf  fi 
yn  awr,  pan  yw  gyfyng  arnoch  ? 

8  A  henuriaid  Gilead  a  ddywed- 
asant wrth  Jephthah,  Am  hynny  y 
dychwelasom  yn  aAvr  attat  ti,  fel  y 
delit  gyd  â  ni,  ac  yr  ymladdit  yu  er- 
byn meibion  Ammon,  ac  y  byddit  i 
ni  yn  ben  ar  hoU  drigolion  Gilead. 

9  A  Jephthah  a  ddywedodd  wrth 
henuriaid  Gilead,  0  dygwch  fi  yn 
fy  ol  i  ymladd  yn  erbyn  meibion 
Ammon,  a  rhoddi  o'r  Arglwydd 
hwynt  o'm  blaen  i ;  a  gaf  fi  fod  yn 
ben  arnoch  chwi? 

10  A  henuriaid  Gilead  a  ddywed- 
asant Avrth  Jephthah,  Yr  Arglwydd 
a  fyddo  yn  ^dyst  rhyngom  ni,  oni 
AMiawn  ni  feUy  yn  ol  dy  air  di. 

11  Yna  Jephthah  a  aeth  gyd  â 
henuriaid  Gilead ;  a'r  bobl  a'i  gosod- 
asant  ef  yn  ben  ac  yn  dywysog  ar- 
nynt: a  Jephthah  a  adroddodd  ei 
holl  eiriau  ^  ger  bron  yr  Arglwydd 
ym  Mispah. 

12  IT  A  Jephthah  a  anfonodd  gen- 


c  Gen.  26. 
27. 


SHeb. 

wran- 
dawydd. 


d  pen.  20. 1. 

1  Sam.  10. 

17. 

Cylch 

1143. 


Cennadwri  Jepìitìiali 


BARNWYR,  XI. 


at  yr  Ammoniaid. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1143. 


e  Num.  21. 
13. 


f  Dent.  2. 
9,19. 


g  Num.  14. 

25. 
t  Num.  20. 

1. 

t  Num.  20, 
14. 


k  Num.  21. 

4. 
1  Num.  21. 

11. 


m  Num.  21. 

13.a22.3(J. 
n  Num.  21. 

21. 


I  o  Deut.  2. 

26. 


P  Num.  21. 
22. 


9  Peut.  2. 
36. 


hadau  at  frenhin  meibion  Ammon, 
gan  ddywedyd,  Beth  sydd  \  i\  a 
lunelych  â  mi,  fel  y  delit  yn  iy  er- 
byn  i  ymladd  yn  fy  ngwlad  i  ? 

13  A  brenhin  meibion  Ammon  a 
ddywedodd  wrth  genhadau  Jepli- 
thah,  ^0  herwydd  i  Israel  ddAyyii  fy 
ngwlad  i  pan  ddaetli  i  fynu  o'r 
Aipht,  o  Arnon  hyd  Jabboc,  a  hyd 
yr  lorddonen :  yn  awr  gan  hynny 
dod  hwynt  adref  mewn  heddwch. 

14  A  Jephthah  a  anfonodd  dra- 
chefii  genhadau  at  frenhin  meibion 
Ammon ; 

15  Ac  a  ddywedodd  wrtho,  Fel  hyn 
y  dywed  Jephthah  ;  ^  Ni  ddug  Israel 
dir  Moab,  na  thir  meibion  Ammon  : 

16  Ond  pan  ddaeth  Israel  i  fynu 
o'r  Aipht,  a  ^rhodio  trwy  yr  anial- 
wch,  hyd  y  mor  coch,  a  ""dyfod  i 
Cades  ; 

17  Yna  'Israel  a  anfonodd  genhad- 
au at  frenhin  Edom,  gan  ddywedyd, 
Gad  i  mi  dram-vvy,  attolwg,  tr^vy  dy 
wlad  di.  Ond  ni  wrandawodd  bren- 
hin Edom.  A  liAvy  a  anfonasant 
hefyd  at  frenhin  Moab  :  ond  ni  fyn- 
nai  yntau.  Felly  Israel  a  arhosodd 
yn  Cades. 

18  Yna  hwy  a  gerddasant  yn  yr 
anialwch,  ac  ^  a  amgylchynasant 
wlad  Edom,  a  gwlad  Moab ;  ac  '  a 
ddaethant  o  du  codiad  haul  i  wlad 
Moab,  ac  a  wersyllasant  tu  \\wiit  i 
Arnon ;  ac  *"  ni  ddaethant  o  iewa. 
terfyn  Moab:  canys  "Arnon  oedd 
derfyn  Moab. 

19  Ac  "Israel  a  anfonodd  genhadau 
at  Sehon  brenhin  yr  Amoriaid,  bren- 
hin Hesbon ;  ac  Israel  a  ddywedodd 
wrtho,  I" Gad  i  ni  dramwy,  attolwg, 
trwy  dy  wlad  di,  hyd  fy  mangi^e. 

20  Olid  nid  ymddiriedodd  Sehon  i 
Israel  fyned  trwy  ei  derfyn  ef :  eithr 
Sehon  a  gasglodd  ei  hoU  bobl,  a 
liAvy  a  wersyllasant  yn  Jahaz,  ac  efe 
a  ymladdodd  yn  erbyn  Israel 

21  Ac  Arglwydd  Dduw  Israel 
a  roddodd  Sehon  a'i  holl  bobl  yn 
Haw  Israel ;  a  h^^^  a'u  tarawsant 
hwynt.  Felly  Israel  a  feddiannodd 
holl  Avlad  yr  Amoriaid,  trigolion  y 
wlad  honno. 

22  Meddiannasant  hefyd  ^hoU  der- 
fynau  yr  Amoriaid,  o  Arnon  hyd 
Jabboc,  ac  o'r  anialwch  hyd  yr 
lorddonen. 

23  Felly  yn  awi*,  Arglwydd  Dduw 
Israel  a  fwriodd  yr  Amoriaid  allan 
o  flaen  ei  bobl  Israel :  gan  hynny 
ai  tydi  a'i  meddiennit  hi  ? 

258 


24  Oni  feddienni  di  yr  hyn  a  roddo 
Cemos  dy  dduw  i  ti  i'w  feddiannu  ? 
Felly  yr  hyn  oil  a  oresgyno  yr  Ar- 
glwydd ein  Duw  o'n  blaen  ni  a 
feddiannwn  ninnau. 

25  ""Ac  yn  awr,  a  luyt  ti  yn  well  na 
Balac  mab  Sippor,  brenhin  Moab? 
a  ymrysonodd  efe  erioed  âg  Israel, 
neu  gan  ymladd  a  ymladdodd  efe 
i'w  herbyn  hwy  ? 

26  Pan  oedd  Israel  yn  trigo  yn 
Hesbon  a'i  threfydd,  ac  yn  Aroer 
a'i  threfydd,  ac  yn  yr  holl  ddinas- 
oedd  y  rhai  sydd  wi'th  derfynau  Ar- 
non, dri  chán  mlynedd ;  paham  nad 
achubasoch  hwynt  y  pryd  hwnnw  ? 

27  Am  hynny  ni  phechais  i  yn  dy 
erbyn  di ;  ond  yr  ydwyt  ti  yn 
gwneuthur  cam  â  mi,  gan  ymladd 
yn  fy  erbyn  i ;  yr  Arglwydd  Farn- 
wi-  a  farno  heddyw  rhwng  meibion 
Israel  a  meibion  Ammon. 

28  Er  hynny  ni  wrandawodd  bren- 
hin meibion  Ammon  ar  eiriau  Jeph- 
thah, y  rhai  a  anfonodd  efe  atto. 

29  11  Yna  y  daeth  *yspryd  yr  Ar- 
glwydd ar  Jephthah ;  ac  efe  a  aeth 
dros  Güead  a  Manasseh  ;  ac  a  aeth 
dros  Mispah  Gilead,  ac  o  IMispah 
Gilead  yi*  aeth  efe  drosodd  at  feib- 
ion  Ammon. 

30  A  Jephthah  a  addunedodd 
adduned  i'r  Arglwydd,  ac  a  ddy- 
wedodd, Os  gan  roddi  y  rhoddi  di 
feibion  Ammon  yn  fy  Haw  i ; 

31  Yna  yr  '^hwn.  a  ddelo  allan  o 
ddrysau  fy  nhŷ  i'm  cyfarfod,  pan 
ddychwehvyf  mcAvn  heddwch  oddi 
wrth  feibion  Ammon,  a  fydd  eiddo 
yr  Arglwydd,  a  mi  a'i  hoffrymmaf 
ef  yn  boeth-offi'wm. 

32  IT  Felly  Jephthah  a  aeth  dros- 
odd at  feibion  Ammon  i  ymladd 
yn  eu  herbyn :  a'r  Arglwydd  a'u 
rhoddodd  liAvynt  yn  ei  law  ef. 

33  Ac  efe  a'u  tarawodd  hwynt  o 
Aroer  hyd  oni  ddelych  di  i  Minnith, 
se/ugain  dinas,  a  hyd  ^wastadedd  y 
gwinllannoedd,  â  Uaddfa  fawr  iawn. 
Felly  y  darostyngwyd  meibion  Am- 
mon o  flaen  meibion  Israel. 

34  1Í  A  Jephthah  a  ddaeth  i  Mis- 
pah i'w  dy  ei  hun :  ac  wele  '  ei  ferch 
yn  dyfod  allan  i'w  gyfarfod  -a  thym- 
panau,  ac  â  dawnsiau ;  a  hi  oedd  ei 
unig  etifcdd  ef;  nid  oedd  ganddo 
^  na  mab  na  merch  ond  y  hi. 

35  A  phan  welodd  efe  hi,  efe  a 
rwygodd  ei  ddillad,  ac  a  ddywedodd, 
Ah  !  ah  !  fy  merch,  gan  ddarost^vng 
y  darostyngaist  fi ;  ti  hefyd  Avyt  im 


Cyn 
CRIST 

Cvlch 
1143. 


r  Num.  22. 
2. 
Jos.  24,  9, 


I  pen.  3. 10. 


4  neb. 
yr  lujn 
a  ddelo 
allan, 
a  ddaie 
allan. 


5  Neu, 
Abel. 


t  ICxod.  15. 
20. 

1  Sam.  18. 
6. 
Ps.  68.  25. 


8  Neu, 
o'r  eiddo 
ei  hun  na 
mab  na 
merch. 
Heb. 
o  hono  ei 
hun. 


Jcphthàli  yn  gorchfygu 


BARNWYR,  XIL 


yr  Ephraîmiaid. 


Cjm 
CEIST 

Cylch 
1143. 


7Heb. 
a  myned  % 
waered. 


8  Htìb.  o 
flwìjddyn  i 
flwyddyn. 

9  Neu,  ym- 
ddiddan  â 
merch. 


a  Edrych 
pen.  8. 1. 
2Heb. 

alwì/d 
ynghyd. 


o'r  rhai  sydd  yn  fy  molestu:  canys 
myfi  a  agorais  fy  ngenau  wrth  yr 
Arglwydd,  ac  ni  allaf  gilio. 

36  A  hi  a  ddywedodd  wrtho,  Fy 
nhad,  od  agoraist  dy  enau  wrth  yr 
Arglwydd,  gwna  i  mi  yn  ol  yr 
hyn  a  aeth  allan  o'th  enau;  gan 
i'r  Arglwydd  wneuthur  drosot  ti 
ddîaledd  ar  dy  elynion,  meibion 
Ammoii. 

37  Hi  a  ddywedodd  liefyd  wrth 
ei  thad,  Gwneler  i  mi  y  peth  hyn; 
paid  â  mi  ddau  fis,  feì  yr  elwyf  'i 
fynu  ac  i  Avaered  ar  y  myiiyddoedd, 
ac  yr  wylwyf  o  herwydd  fy  mor- 
wyndod,  mi  a'm  cyfeillesau. 

38  Ac  efe  a  ddywedodd,  Dos.  Ac 
efe  a'i  gollyngodd  hi  dros  ddau  fis. 
A  hi  a  aeth  a'i  chyfeillesau,  ac  a 
wylodd  o  herwydd  ei  morwyndod 
ar  y  mynyddoedd. 

39  Ac  ym  mhen  y  ddau  fis  hi  a 
ddychwelodd  at  ei  thad:  ac  efe  a 
wnaeth  â  hi  yr  adduiied  a  addun- 
asai  efe :  a  hi  iii  adnabuasai  wr.  A 
bu  liyn  yn  ddefod  yn  Israel, 

40  Fyned  o  ferched  Israel  ^bob 
bhvydclyn  i  ^alaru  am  ferch  Jeph- 
thah  y  Gileadiad,  bedwar  diwmod 
yn  y  flwyddyn. 

PENNOD  XII. 

1  Yr  Ephraimiaid  yn  cwerylu  a  JepTiihah;  a 
gwŷr  Gilead  yn  eu  lladd  hivynt,  ac  yn  eu 
hadnabod  wrth  y  gair  Shibboleth.  7  Marw- 
olaeth  Jephthah.  8  Ibsan,  a'i  ddeg  mab  ar 
hugain,  a'i  ddeg  merch  ar  hugain,  11  ac 
Eton,  13  ac  Abdon,  a'i  ddeugain  mab,  a'i 
ddeg  ibyr  ar  hugain,  yn  barnu  Israel. 

A'^GWYR  Ephraim  a  ^ymgasgl- 
asant,  ac  a  aethant  tu  a'r  go- 
gledd,  ac  a  ddywedasant  wrth  Jeph- 
thah, Paham  yr  aethost  ti  drosodd 
i  ymladd  yn  erbyn  meibion  Am- 
mon,  ac  na  elwaist  arnom  ni  i  fyn- 
ed gyd  â  thi  ?  dy  dy  di  a  losgwn  ni 
am  dy  ben  â  than. 

2  A  Jephthah  a  ddywedodd  wrth- 
ynt  hwy,  Myfi  a'm  pobl  oeddem  yn 
ymryson  yn  dost  yn  erbyn  meibion 
Ammon ;  a  mi  a'ch  gelwais  chwi,  ond 
ni  waredasoch  fi  o'u  Uaw  hwynt. 

3  A  phan  welais  i  nad  oeddych  yn 
fy  achub,  mi  a  osodais  fy  einioes 
yn  fy  Haw,  ac  a  euthum  yn  erbyn 
meibion  Ammon;  a'r  Arglwydd 
a'u  rhoddodd  hwynt  yn  fy  Haw 
i:  paham  gan  hynny  y  daethoch  i 
fynu  attaf  fi  y  dydd  hwn,  i  ymladd 
i'm  herbyn? 

4  Yna  Jephthah  a  gasglodd  yng- 
hyd holl  wŷr  Gilead,  ac  a  ymladd- 
odd  âg  Ephraim:  a  gwŷr  Gilead  a 


darawsant  Ephraim,  am  ddywedyd 
o  honynt  hwy,  Ffoaduriaid  Ephraim 
ym  mysg  yi*  Ephraimiaid,  ac  ym 
mysg  Manasseh,  ydych  chwi  y  Gil- 
eadiaid. 

5  A'r  Gileadiaid  a  ennillasant  ryd- 
au  yr  lorddonen  o  flaen  yr  Eph- 
raimiaid :  a  phan  ddywedai  yr  Eph- 
raimiaid a  ddiangasent,  Gedwch  i 
mi  fyned  drwodd:  yna  gwŷr  Gilead 
a  ddywedent  ^vrtho,  Ai  Ephraim- 
iad  ydivyt  ti?  Os  dywedai  yntau, 
Nag  ê; 

6  Yna  y  dywedent  wrtho,  Dywed 
yn  awr.  Shibboleth.  Dywedai  yn- 
tau, Sibboleth:  canys  ni  fedrai  efe 
lefaru  felly.  Yna  y  dalient  ef,  ac  y 
lladdent  ef  wrth  rydau  yr  lorddon- 
en.   A  chwympodd  y  pryd  hwnnw 

0  Ephraim  ddwy  fil  a  deugain. 

7  A  Jephthah  a  farnodd  Israel 
chwe  W^medd.  Yna  y  bu  farw  Jeph- 
thah y  Gileadiad,  ac  a  gladdwyd 
yn  im  o  ddinasoedd  Gilead. 

8  1Í  Ac  ar  ei  ol  ef,  Ibsan  o  Beth- 
lehem a  farnodd  Israel. 

9  Ac  iddo  ef  yr  oedd  deng  mab  ar 
hugain,  a  deng  merch  ar  hugain,  y 
rhai  a  anfonodd  efe  allan,  a  deng 
merch  ar  hugain  a  ddug  efe  i'w 
feibion  oddi  allan.  Ac  efe  a  farn- 
odd Israel  saith  mlynedd. 

10  Yna  y  bu  farw  Ibsan,  ac  a 
gladdwyd  yn  Bethlehem. 

11  11  Ac  ar  ei  ol  ef,  Elon  y  Zabu- 
loniad  a  farnodd  Israel:  ac  efe  a 
farnodd  Israel  ddeng  mlynedd. 

12  Ac  Elon  y  Zabuloniad  a  fu 
farw,  ac  a  gladdwyd  yn  Ajalon, 
y'ngwlad  Zabulon. 

13  1Í  Ac  Abdon  mab  Hilel  y  Pira- 
tlioniad  a  farnodd  Israel  ar  ei  ol  ef. 

14  Ac  iddo  ef  yr  oedd  deugain  o 
feibion,  a  deg  ar  hugain  o  ŵyrion, 
''yn  marchogaeth  ar  ddeg  a  thri 
ugain  o  ebolion  asynod :  ac  efe  a 
farnodd  Israel  wyth  mlynedd. 

15  Ac  Abdon  mab  Hilel  y  Pira- 
thoniad  a  fu  farw:  ac  a  gladdwyd 
yn  Pirathon,  y'ngwlad  Ephraim,  ym 
mynydd  yr  Amaleciaid. 

PENNOD  XIII. 

1  Israel  yn  Haw  y  Philistiaid.  2  Angel  yn  ym- 
ddungos  i  wraig  Manoah;  8  ac  wedi  hynny 
i  Manoah.  15  OJf'rwm  Manoah,  ac  adnabod 
yr  angel.    24  Genedigaeih  Samson, 

A  MEIBION  Israel  a  chwaneg- 
asant  *  wneuthur  yr  hyn  oedd 
ddrwg  y'ngolwg  yr  Arglwydd:  a'r 
Arglwydd  a'u  rhoddodd  hivynt  yn 
Haw  y  Philistiaid  ddeugain  mlynedd. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1143. 


Cylch 
1137. 


Cylch 
1130. 


Cylch 
1120. 


b  pen.  5. 10. 
a  10.  4. 


Cylch 
1112. 


Cylch 
1161, 

»  pen.  2. 

a  3.  7. 

a  4. 1. 

a  6.1. 

a  10.  6. 


11. 


Angel  yn  ymddangos 


BARNWYR,  XIII. 


i  Manoah  a'i  wraig. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1161. 


b  Num.  6. 
2,3. 


c  Num.  6.  5. 
1  Sam.  L 
U. 


îHeb. 

Pafath 
fijdd  ar  y 
hachgenl 
3Neu, 
apha  beth 
awna  efe  f 
Heb.  beth 
/ydd  ei 
waith  efl 


2  IT  Ac  yr  oedd  rhyw  wr  yn  So- 
rah,  o  dyhvyth  y  Daniaid,  a'i  enw 
ef  oedd  Manoah ;  a'i  wraig  ef  oedd 
ammhlantadwy,  heb  esgor. 

3  Ac  angel  yr  Arglwydd  a  ym- 
ddangosodd  i'r  wraig,  ac  a  ddywed- 
odd  wrthi,  Wele,  yn  awr  ammhlant- 
adwy í/c?íüí/í  ti,  ac  heb  esgor:  ond 
ti  a  feichiogi,  ac  a  esgori  ar  fab. 

4  Ac  yn  awr,  attolwg,  ymochel,  ac 
^  nac  ŷf  win  na  diod  gadam,  ac  na 
fwytta  ddim  aflan. 

5  Canys  wele,  ti  a  feichiogi,  ac  a 
esgori  ar  fab ;  ac  "^  ni  ddaw  eUyn  ar 
ei  ben  ef :  canys  Nazaread  i  Dduw 
fydd  y  bachgen  o'r  groth :  ac  efe 
a  ddechreu  waredu  Israel  o  law  y 
Philistiaid. 

6  1Í  Yna  y  daeth  y  wraig  ac  a  fyn- 
egodd  i'w  gwr,  gan  ddywedyd,  Gwr 
Duw  a  ddaeth  attaf  fi ;  a'i  bryd  ef 
oedd  fel  pryd  angel  Duw,  yn  ofh- 
adwy  iawn:  ond  ni  ofynais  iddo  o 
ba  le  yr  oedd,  ac  ni  fynegodd  yn- 
tau  i  mi  ei  enw. 

7  Ond  efe  a  ddywedodd  wrthyf, 
Wele,  ti  a  feichiogi,  ac  a  esgori  ar 
fab.  Ac  yn  aAvr  nac  ŷf  win  na 
diod  gadarn,  ac  na  fwytta  ddim 
aflan:  canys  Nazaread  i  Dduw 
fydd  y  bachgen,  o'r  groth  hyd 
ddydd  ei  farwolaeth. 

8  ÌÍ  Yna  Manoah  a  weddiodd  ar 
yr  Arglwydd,  ac  a  ddywedodd,  At- 
tolwg, fy  Arglwydd,  gild  i  wr  Duw 
yr  hwn  a  anfonaist,  ddyfod  eUwaith 
attorn  ni,  a  dysgu  i  ni  beth  a  wnel- 
om  i'r  bachgen  a  enir, 

9  A  Duw  a  wrandawodd  ar  lef 
Manoah:  ac  angel  Duw  a  ddaeth 
eilwaith  at  y  wraig,  a  hi  yn  eistedd 
yn  y  maes;  ond  Manoah  ei  gwr  nid 
oedd  gyd  â  hi. 

10  A'r  wraig  a  frysiodd,  ac  a  red- 
odd,  ac  a  fynegodd  i'w  gwr,  ac  a 
ddywedodd  wrtho,  Wele,  ymddang- 
osodd  y  gwr  i  mi,  yr  hwn  a  ddaeth 
attaf  fi  y  dydd  arall. 

11  A  Manoah  a  gyfododd,  ac  a 
aeth  ar  ol  ei  wi'aig,  ac  a  ddaeth  at 
y  gwr,  ac  a  ddywedodd  wrtho,  Ai  ti 
yw  y  gwr  a  leferaist  wrth  y  wraig  ? 
Dywedodd  yntau,  /e,  myfi. 

12  A  dywedodd  Manoah,  Deled 
yn  awr  dy  eiriau  i  ben.  ^Pa  fodd 
y  trinwn  y  bachgen,  ^ac  y  gwnawn 
iddo  ef  ? 

13  Ac  angel  yr  Arglwydd  a 
ddywedodd  wrth  Manoah,  Rhag  yr 
hyn  oil  a  ddywedais  wrth  y  wraig, 
ymocheled  hi 


14  Na  fwyttâed  o  ddim  a  ddêl 
allan  o'r  winMydden,  nac  yfed  win 
na  diod  gadarn,  ac  na  fwyttâed 
ddim  aflan:  cadwed  yr  hyn  oil  a 
orchymynais  iddi. 

15  1Í  A  dywedodd  Manoah  wi'th 
angel  yr  Arglwydd,  ^Gâd,  attol- 
wg, i  ni  dy  attal,  tra  y  parottôm 
fýn  gafr  ger  dy  fi'on  di 

16  Ac  angel  yr  Arglwydd  a 
ddywedodd  wrth  Manoah,  Ped  at- 
telit  fi,  ni  fwyttâwn  o'th  fara  di : 
OS  gwnei  boeth-ofirwm,  gwna  ef 
i'r  Arglwydd.  Canys  ni  wyddai 
Manoah  mai  angel  yr  Aeglwydd 
oedd  efe. 

17  A  Manoah  a  ddywedodd  wrth 
angel  yr  Arglwydd,  Beth  yw  dy 
enw,  fel  y'th  anrhydeddom  di  pan 
ddelo  dy  eiriau  i  hen  ? 

18  Ac  angel  yr  Arglwydd  a  ddy- 
wedodd wrtho,  *Paham  yr  ymofyni 
am  fy  enw,  gan  ei  /od  'yn  rhy- 
feddol? 

19  Felly  INIanoah  a  gymmerth 
fỳn  gafr,  a  b^vyd-ofirwm,  ac  a'i 
hoffi-pnmodd  ar  y  graig  i'r  Ar- 
glwydd. A'r  angel  a  wnaeth  yn 
rhyfedd:  a  Manoah  a'i  wraig  oedd 
yn  edrych. 

20  Canys,  pan  ddyrchafodd  y  fflam 
oddi  ar  yr  allor  tu  a'r  uefoedd,  yna 
angel  yr  Arglwydd  a  ddyrchaf- 
odd yn  fäam  yr  allor:  a  Manoah 
a'i  wraig  oedd  yn  edrych  ar  hyn- 
ny,  ac  a  syi'thiasant  i  lawr  ar  eu 
hwynebau. 

21  (Ond  ni  chwanegodd  angel  yr 
Arglwydd  ymddangos  mwyach  i 
Manoah,  nac  i'w  WTaig.)  Yna  y 
gwybu  Manoah  mai  angel  jt  Ar- 
glwydd oedd  efe. 

22  A  Manoah  a  ddywedodd  wrth 
ei  wraig,  ^Gan  farw  y  byddwn 
feirw ;  canys  gwelsom  Dduw. 

23  Ond  ei  wraig  a  ddywedodd 
wrtho  ef,Pe  mynnasai  yr  Arglwydd 
ein  lladd  ni,  ni  dderbyniasai  efe 
boeth-oflrwm  a  b^A^d-ofírwm  o'n 
llaw  ni,  ac  ni  ddangosasai  efe  i  ni 
yr  hoU  bethau  hyn,  ac  ni  pharasai 
efe  i  ni  y  pryd  hyn  glywed  y  fath 
hethau. 

24  1Í  A'r  wraig  a  ymddûg  fab,  ac 
a  alwodd  ei  enw  ef  ^Samson.  A'r 
bachgen  a  gynnyddodd ;  a'r  Ar- 
glwydd a'i  bencMthiodd  ef 

25  Ac  ^yspryd  yr  Arglwydd  a 
ddechreuodd  ar  amseroedd  ei  gyn- 
hyrfu  ef  y'ngwersyll  Dan,  rhwng 
Sorah  ac  EstaoL 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1161. 


d  Gen.  18. 5. 
pen.  6. 18. 


eGen.32.29. 
f  Es.  9. 6. 


6  Exod.  33. 
20. 

Deut.  5. 26. 
pen.  6.  22. 


b  Heb.  11. 
32. 


1 1  Sam.  11. 
6. 


260 


Samson  yn  lladd  lleiv. 


BARNWYR,  XIV. 


Dychymmyg  Samson. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1141. 


2  Heb.  yn 

uniaicn  yn 

fy  vgol- 

wg  i. 
» 1  Bren. 

12. 15. 

2  Chron. 

10. 15. 

a  22. 7. 

a  25.  20. 


b  pen.  3. 10. 
1  Sam.  11. 
6. 


PENNOD  XIV. 

1  Samson  yn  deisyf  cael  gwraig  o'r  Phih'stîaîd  : 
6  yn  lladd  Hew  yn  ei  daith ;  8  ae  wrtli 
ddychioelyd,  yn  cael  met  yn  ei  ysgerhwd  ef. 
10  Gwledd  hr'iodas  Samson.  12  Ei  loraig 
yn  datguddio  ei  ddychymmyg  ef.  19  Yntau 
yn  yspeilio  deg  ar  hugain  o'r  Philistiaid. 
20  Ei  wraig  ef  yn  pr'iodi  un  arall. 

A  SAMSON  a  aeth  i  waered  î 
Timnath ;  ac  a  ganfu  wraig  yn 
Timnath,  o  ferched  y  Philistiaid. 

2  Ac  efe  a  ddaeth  i  fynu,  ac  a 
f}Tiegodd  i'w  dad  ac  i'w  fam,  ac  a 
ddyAvedodd,  Mi  a  welais  wraig  yn 
Timnath  o  ferched  y  Philistiaid : 
cymmerwch  yn  awr  honno  yn  wraig 
i  mi. 

3  Yna  y  dywedodd  ei  dad  a'i  fam 
^vrtho,  Onid  oes  ym  mysg  merched 
dy  frodyr,  nac  ym  mysg  fy  hoU 
bobl,  wraig,  pan  ydAvyt  ti  yn  myn- 
ed  i  geisio  gT\Taig  o'r  Philistiaid 
dienwaededig  ?  A  dywedodd  Sam- 
son wL'th.  ei  dad,  Cymmer  hi  i  mi; 
canys  y  mae  hi  ^  wrth  fy  modd  i. 

4  Ond  *ni  wyddai  ei  dad  ef  na'i 
fam  mai  oddi  wrth  yi*  Arglwydd 
yr  oedd  hyn,  mai  ceisio  achos  yr 
oedd  efe  yn  erbyn  y  Philistiaid:  can- 
ys y  Philistiaid  oedd  y  pryd  hwnnw 
yn  arghvyddiaethu  ar  Israel. 

5  Yna  Samson  a  aeth  i  waered, 
a'i  dad  a'i  fam,  i  Timnath;  ac  a 
ddaethant  hyd  winllannoedd  Tim- 
nath :  ac  wele  genaw  Uew  yn  rhuo 
yn  ei  gyfarfod  ef. 

6  Ac  ''yspryd  yr  Arglwydd  a 
ddaeth  yn  rymmus  arno  ef ;  ac  efe 
a  hoUtodd  y  Uew  fel  yr  hoUtid  mỳn, 
ac  nid  oedd  dim  yn  ei  law  ef :  ond 
ni  iynegodd  efe  i'w  dad  nac  i'w  fam 
yi*  hyn  a  wnelsai. 

7  Ac  efe  a  aeth  i  waered,  ac  a  ym- 
ddiddanodd  â'r  Avraig;  ac  yr  oedd 
hi  wrth  fodd  Samson. 

8  H  Ac  ar  ol  ychydig  ddyddiau 
efe  a  ddychwelodd  i'w  chymmeryd 
hi;  ac  a  drodd  i  edrych  ysgerbwd 
y  Uew:  ac  wele  haid  o  Avenyn  a 
mêl  y'nghorph  y  Uew. 

9  Ac  efe  a'i  cymmerth  yn  ei  law, 
ac  a  gerddodd  dan  fwytta;  ac  a 
ddaeth  at  ei  dad  a'i  fam,  ac  a  rodd- 
odd  iddynt;  a  hwy  a  fwyttasant: 
ond  ni  iynegodd  iddynt  hwy  mai 
o  gorpli  y  Uew  y  cymmerasai  efe 
y  mêl. 

10  IT  Felly  ei  dad  ef  a  aeth  i 
waered  at  y  wraig;  a  Samson  a 
wnaeth  yno  wledd:  canys  felly  y 
gwnai  y  gwŷr  ieuaingc. 

11  A  phan  welsant  hwy  ef,  yna  y 

261 


cymmerasant  ddeg  ar  hugain  o  gyf- 
eillion  i  fod  gyd  âg  ef 

12  1Í  A  Samson  a  ddywedodd  wrth- 
ynt,  ""Rhoddaf  i  chwi  ddychymmyg 
yn  awr:  os  gan  fynegi  y  mynegwch 
ef  i  mi  o  fewn  saith  niwrnod  y 
wledd,  ac  a'i  ccAvch ;  yna  y  rhoddaf 
i  chwi  ddeg  ar  hugain  o  ^  len-Uiein- 
iau,  a  deg  par  ar  hugain  o  ddillad : 

13  Ond  OS  chwi  ni  fedrwch  ei  fyn- 
egi i  mi ;  yna  chwi  a  roddwch  i  mi 
ddeg  ar  hugain  o  len-Uieiniau,  a  deg 
par  ar  hugain  o  wisgoedd.  Hwy- 
thau  a  ddywedasant  wrtho,  Traetha 
dy  ddychymmyg,  fel  y  clywom  ef. 

14  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Allan  o'r  bwyttâwr  y  daeth  b^vyd, 
ac  o'r  cryf  y  daeth  allan  felysdra. 
Ac  ni  fedrent  ddirnad  y  dychym- 
myg mewn  tri  diwrnod. 

15  Ac  yn  y  seithfed  dydd  y  dy- 
wedasant  wrth  wraig  Samson,  Huda 
dy  wr,  fel  y  mynego  efe  i  ni  y  dy- 
chymmyg ;  rhag  i  ni  dy  losgi  di  a 
thy  dy  dad  â  than:  ai  i'n  ^tlodi 
ni  y'n  gw' ahoddasoch  ?  onid  felly 
y  mae? 

16  A  gwraig  Samson  a  wylodd 
wrtho  ef,  ac  a  ddywedodd,  Yn  ddi- 
au  y  mae  yn  gas  gennyt  fi,  ac  nid 
wyt  yn  f^  ngharu:  dychymmyg  a 
roddaist  i  feibion  fy  mhobl,  ac  nis 
mynegaist  1  mL  A  dywedodd  yn- 
tau wrthi,  Wele,  nis  mynegais  i'm 
tad  nac  i'm  mam :  ac  a'^  myneg- 
wn  i  ti? 

17  A  hi  a  wylodd  wrtho  ef  y  saith 
niwrnod  hynny,  tra  yr  oeddid  yn 
cynnal  y  wledd:  ac  ar  y  seithfed 
dydd  y  mynegodd  efe  iddi  hi ;  can- 
ys yr  oedd  hi  yn  ei  flino  ef ;  a  hi 
a  fynegodd  y  dychymmyg  i  feibion 
ei  phobl. 

18  A  gwŷr  y  ddinas  a  ddywedasant 
wrtho  ef  y  seithfed  dydd,  cyn  mach- 
ludo  yr  haul,  Beth  sydd  felysach 
na  mêl?  a  pheth  gryfach  na  Uew? 
Dywedodd  yntau  wrthynt,  Oni  bu- 
asai  i  chwi  aredig  â'm  banner  i,  ni 
chawsech  allan  fy  nychymmyg. 

19  IT  Ac  yspryd  yr  Arglwydd  a 
ddaeth  arno  ef ;  ac  efe  a  aeth  i  waer- 
ed i  Ascalon,  ac  a  darawodd  o  hon- 
ynt  ddeg  ar  hugain,  ac  a  gymmerth 
eu  ^hyspail,  ac  a  roddodd  y  parau 
dillad  i'r  rhai  a  fynegasant  y  dychym- 
myg :  a'i  ddigUonedd  ef  a  Udiodd, 
ac  efe  a  aeth  i  fynu  i  dy  ei  dad. 

20  A  rhoddwyd  gwraig  Samson  i'w 
gyfaill  ef  ei  hun,  yr  hwn  a  gymmer- 
asai  efe  yn  gyfaill. 

— 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1141. 

ol  Bren.  10. 


SNeu, 
gri/sau. 


4Nen, 
meddian- 


5  Ni'tJ, 
dillad. 


Dial  Samson  ar  y  Philistiaid.       BARNWYR,  XV. 


Crwŷr  JudaTi  yn  ei  rwymo. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
1140. 


2Neu, 
Difai,  &c. 
oadi  wrlh. 


3Neu, 
benteioi/n- 
ion. 


*  mah  yng 

nghyf- 


B  Heb. 

ddisgyn- 
aeant. 


PENNOD  XV. 

1  Samson  yn  cael  nag  am  ei  wraig.  3  Yntau 
yn  llosgi  yd  y  Philistiaid  â  llwynogod  ac  â 
ffaglau.  6  Y  Philistiaid  yn  Uosgi  ei  wraig 
ef  a'i  {had.  7  Samson  yn  eu  taro  hwynt 
glun  a  morddwyd.  9  Gwŷr  Judah  yn  ei 
rwymo  ef,  ac  yn  ei  draddodi  i'r  Philistiaid. 
14  Yntau  yn  eu  lladd  hioynl  a  gen  asyn.  18 
Buw  yn  gwneuthur  y  ffynnon  En-haccore 
iddo  ef  yn  Lehi. 

AC  wedi  talm  o  ddyddiau,  yn  am- 
_  ser  cynhauaf  y  gwenith,  Sam- 
son a  aeth  i  ymweled  â'i  wraig  â 
mỳn  gafr;  ac  a  ddywedodd,  Mi  a 
âf  i  mewn  at  fy  ngwraig  i'r  ystafeU. 
Ond  ni  chaniattâi  ei  thad  hi  iddo 
ef  fyned  i  mewn. 

2  A'i  thad  a  lefarodd,  gan  ddy- 
wedyd,  Tybiaswn  i  ti  ei  chasaii  hi ; 
am  hynny  y  rhoddais  hi  i'th  gyfaill 
di :  onid  yw  ei  chwaer  ieuangaf  yn 
lanach  na  hi  ?  bydded  lionno  i  ti, 
attolwg,  yn  ei  lie  hi. 

3  IT  A  Samson  a  ddywedodd  Avrtli- 
ynt,  ^Difeiach  ydwyf  y  waith  lion 
na'r  Philistiaid,  er  i  mi  wneuthur 
niwed  iddynt. 

4  A  Samson  a  aeth  ac  a  ddaliodd 
dri  chant  o  Iwynogod;  ac  a  gym- 
merth  ^ffaglau,  ac  a  drodd  gynifon 
at  gynffon,  ac  a  osododd  un  flPagl 
rhwng  dwy  gynffon  yn  y  canol. 

5  Ac  efe  a  gynneuodd  dan  yn  y 
fifaglau,  ac  a'u  gollyngodd  hivynt  i 
ydau  y  Philistiaid ;  ac  a  losgodd  hyd 
yn  nod  y  dasau,  a'r  yd  ar  ei  droed,  y 
gmnllannoedd  lief  yd,  a'r  olew-wyddL 

6  IF  Yna  y  Philistiaid  a  ddywedas- 
ant,  Pwy  a  wnaeth  hyn?  Hwythau 
a  ddywedasant,  Samson  ^daw  y  Tim- 
niad;  am  iddo  ddwyn  ei  wraig  ef, 
a'i  rhoddi  i'w  gyfaill  ef.  A'r  Philist- 
iaid a  aethant  i  fynu,  ac  a'i  llosgas- 
ant  hi  a'i  thad  â  than. 

7  1Í  A  dywedodd  Samson  wrthynt, 
Er  i  chwi  wneuthur  fel  hyn,  etto 
mi  a  ymddialaf  amoch  chwi;  ac 
wedi  hynny  y  peidiaf 

8  Ac  efe  a'u  tarawodd  hwynt  glun 
a  morddwyd  â  Uaddfa  fawr:  ac  efe 
a  aeth  i  waered,  ac  a  arhosodd  yng 
nghoppa  craig  Etam. 

9  11  Yna  y  Philistiaid  a  aethant 
i  fynu,  ac  a  wersyllasant  yn  Judah, 
ac  a  ymdaenasant  yn  Lehi. 

10  A  gwŷr  Judah  a  ddywedasant, 
Paham  y  daethoch  i  fynu  i'n  herbyn 
ni  ?  DyAvedasant  hwythau,  I  r^vymo 
Samson  y  daethom  i  fynu,  i  ^vneuthur 
iddo  ef  fel  y  g^vnaeth  yntau  i  ninnau. 

11  Yna  tair  mil  o  wŷr  o  Judah  a 
^aethant  i  goppa  craig  Etam,  ac 


a  ddywedasant  wrth  Samson,  Oni 
wyddost  ti  /od  y  Philistiaid  yn  ar- 
glwyddiaethu  amom  ni  ?  paham 
gan  hynny  y  gwnaethost  hyn  â 
ni?  Dywedodd  yntau  wrthynt,  Fel 
y  gwnaethant  hwy  i  mi,  felly  y 
gwneuthum  innau  iddynt  hwythau. 

12  Dyrv^edasant  hwythau  wrtho, 
rtli  rwymo  di  y  daethom  i  waered, 
ac  i'th  roddi  yn  Uaw  y  Philistiaid. 
A  Samson  a  ddywedodd  wrthynt, 
Tyngwch  ^vi'thyf,  na  ruthrwch  arnaf 
fi  eich  hunain. 

13  Hwythau  a'i  hattebasant  ef,  gan 
ddywedyd,  Na  rutlirwn :  eithr  gan 
rwymo  y'th  r^vymwn  di,  ac  y'th 
roddwn  yn  eu  Uaw  hwynt;  ond 
ni'th  laddwn  di.  A  rhwymasant  ef 
â  dwy  raff  newydd,  ac  a'i  dygasant 
ef  i  fynu  o'r  graig. 

14  t  A  phan  ddaeth  efe  i  Lehi,  y 
Philistiaid  a  floeddiasant  wrth  gyfar- 
fod  âg  ef  Ac  yspryd  yr  Arglwydd 
a  ddaeth  arno  ef ;  a'r  rhaffau  oedd 
am  ei  freichiau  a  aethant  fel  llin  a 
losgasid  yn  tan,  a'r  rhwymau  a  ^  ddat- 
todasant  oddi  am  ei  ddwylaAv  ef. 

15  Ac  efe  a  gafodd  en  asyn  îr ;  ac 
a  estynodd  ei  law,  ac  a'i  cymmer- 
odd,  ac  a  laddodd  â  hi  fil  o  wŷr. 

16  A  Samson  a  ddywedodd,  A 
gen  asyn,  ^pent\vr  ar  bentwr;  â  gên 
asyn  y  lleddais  fil  o  wŷr. 

17  A  phan  orphenodd  efe  lefaru, 
yna  efe  a  daflodd  yr  en  o'i  law,  ac  a 
alwodd  y  lie  hwnnw  ^Ramath-lehi. 

18  1Í  Ac  efe  a  sychedodd  yn  dost ; 
ac  a  lefodd  ar  yr  Arglwydd,  ac 
a  ddywedodd,  Tydi  a  roddaist  yn 
UaAV  dy  was  yr  ym wared  mawr  yma: 
ac  yn  awr  a  fyddaf  fi  farw  gan 
syched,  a  syrthio  yn  Uaw  y  rhai 
dienwaededig  ? 

19  Ond  Duw  a  hoUtodd  y  cUddant 
oedd  yn  ^yr  en,  fel  y  daeth  allan 
dd^vfr  o  hono ;  ac  efe  a  yfodd,  a'i 
yspryd  a  ddychwelodd,  ac  efe  a  ad- 
fywiodd :  am  hynny  y  galwodd  efe 
ei  henw  ^En-haccore,  yr  hon  sydd 
yn  Lehi  hyd  y  dydd  hwn. 

20  Ac  efe  a  farnodd  Israel  yn  nydd- 
iau  y  PhiUstiaid  ugain  mlynedd. 

PENNOD  XVL 

1  Samson  yn  dtangc  yiÿ,  Gazah,  ac  yn  dwyn 
ymaith  ddrysaii  porth  y  ddinas.  4  Dalilah, 
loedi  ei  gwobri  gan  y  Philistiaid,  yn  hudo 
Samson.  6  Yntau  yn  ei  thwyllo  hi  deir- 
gwaith,  15  Hithau  o'r  diwedd  yn  ei  orch- 
fygu  ef.  21  Y  Philistiaid  yn  ei  ddala,  ao 
yn  tynnu  ei  lygaid  ef.  22  Yntau  wedi  ad- 
newyddu  ei  gryfder,  yn  tynnu  y  tŷ  i  lawr 
am  ben  y  Philistiaid,  ac  yn  marw. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
1140. 


6  Heb. 
doddasant. 


THeb.^îení- 
wr,  dau 
hentwr. 


8  Sef,  Cyf- 
odiad  yr 
en,  neu, 
Tnfliad  yr 
en. 


9  Neu,  £e?ii. 


S  Ffynnon 
y  geilwad. 


Dalilah  yn 


BARNWYR,  XVI. 


hradychu  Samson. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

1120, 


SNeu, 
ddaros- 


5  Neil,  o 
reffÿnau. 


6  Heb.  un. 


7Heb. 


Y 


NA  Samson  a  aeth  i  Gazah; 
ac  a  ganfu  yno  butteinwraig, 
ac  a  aeth  i  mewn  atti  hi. 

2  A  mynegwyd  i'r  Gaziaid,  gan 
ddy^vedyd,  Daeth  Samson  yma.  A 
\i\fj  a  gylchynasant,  ac  a  gynllwyn- 
asant  iddo,  ar  hyd  y  nos,  ym  mhorth 
y  ddinas ;  ac  a  fuant  ddistaw  ar  hyd 
y  nos,  gan  ddywedyd,  Y  bore  pan 
oleuo  hi,  ni  a'i  Uaddwn  ef. 

3  A  Samson  a  orweddodd  hyd  ban- 
ner nos;  ac  a  gyfododd  ar  banner 
nos,  ac  a  ymaflodd  yn  iirysau  porth 
y  ddinas,  ac  yn  y  ddau  bost,  ac  a 
aeth  ymaith  â  hwynt  ynghyd  â'r 
barr,  ac  a'îí  gosododd  ar  ei  ys- 
gwyddau,  ac  a  u  dug  hwynt  i  fynu  i 
ben  bryn  sydd  gyferbyn  â  Hebron. 

44  Ac  wedi  hyn  efe  a  garodd  wraig 
yn  nyfíryn  Sorec,  a'i  henw  Dalilah. 

5  Ac  arghvyddi  y  Philistiaid  a  aeth- 
ant  i  fynu  atti  hi,  ac  a  ddywedasant 
wrthi,  Huda  ef,  ac  edrych  ym  mha 
^le  y  mae  ei  fawr  nerth  ef,  a  pha 
fodd  y  gorthrechwn  ef,  fel  y  rhwym- 
om  ef  i' w  ^  gystuddio :  ac  ni  a  rodd- 
wn  i  ti  bob  un  fil  a  chant  o  arian. 

6  A  Dalilah  a  ddywedodd  wrth 
Samson,  Mynega  i  mi,  attolwg,  yrn 
mha  "^fan  y  mae  dy  fawr  nerth  di, 
ac  â  pha  beth  y'th  rwymid  i'th  gys- 
tuddio. 

7  A  Samson  a  ddywedodd  wrthi,  Pe 
rhwyment  fi  â  saith  ^  o  wdyn  irion,  y 
rhai  ni  sychasai;  yna  y  gwanhych- 
wn,  ac  y  byddwn  fel  ^gwr  arall. 

8  Yna  arglwyddi  y  Philistiaid  a 
ddygasant  i  fynu  atti  hi  saith  o 
wdyn  irion,  y  rhai  ni  sychasent;  a 
hi  a'i  rhwymodd  ef  â  hwynt. 

9  (A  chynllwynwyr  oedd  yn  aros 
ganddi  mewn  ystafeU.)  A  hi  a  ddy- 
wedodd wrtho  ef,  Y  mae  y  Philist- 
iaid arnat  ti,  Samson.  Ac  efe  a 
dorrodd  y  gwdyn,  fel  y  torrir  edau 
garth  wedi  "^  cyfíwrdd  â'v  tân :  felly 
ni  wybuwyd  ei  gryfder  ef. 

10  A  dyAvedodd  Dalilah  wrth  Sam- 
son, Ti  a'm  twyllaist,  ac  a  ddywed- 
aist  gelwydd  wrthyf :  yn  awr  myn- 
ega 1  mi,  attolwg,  â  pha  beth  y 
gellid  dy  rwymo. 

11  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthi,  Pe 
gan  rwymo  y  rhwyment  fi  â  rhafíau 
neAvyddion,  y  rhai  ni  wnaethpwyd 
gwaith  â  hwynt;  yna  y  gwanhych- 
wn,  ac  y  byddwn  fel  gwr  arall. 

12  Am  hynny  Dalilah  a  gymmerth 
raffau  newyddion,  ac  a'i  rhwymodd 
ef  a  hwynt ;  ac  a  ddywedodd  wrtho, 
Ymae  y  Philistiaid  arnat  ti,  Samson. 


(Ac  yr  oedd  cynllwynwyr  yn  aros 
mewn  ystafell.)  Ac  efe  a'u  torrodd 
hwynt  oddi  am  ei  freichiau  fel  edau. 

13  A  Dalilah  a  ddywedodd  wrth 
Samson,  Hyd  yn  hyn  y  twyllaist  fi, 
ac  y  dywedaist  gelwydd  wrthyf: 
mynega  i  mi,  â  pha  beth  y'th  r\yym- 
id.  Dywedodd  yntau  wrthi  hi,  Pe 
plethit  ti  saith  gudyn  fy  mhen  yng- 
hyd â'r  we. 

14  A  hi  a'i  gwTiaeth  yn  sicr  â'r  hoel ; 
ac  a  ddywedodd  wrtho  ef,  Y  mae  y 
Philistiaid  arnat  ti,  Samson.  Ac  efe 
a  ddeffi'ôdd  o'i  gwsg,  ac  a  aeth  ym- 
aith â  hoel  y  garfan,  ac  â'r  we. 

15  IF  A  hi  a  ddywedodd  Avrtho  ef, 
Pa  fodd  y  dywe(H,  Cu  gennyf  dydi, 
a'th  galon  heb/o<^  gyd  â  mi?  Teir- 
gAvaith  bellach  y'm  tAvyllaist,  ac  ni 
fynegaist  i  mi  ym  mhsi  fan  y  mae 
dy  faAvr  nerth. 

16  Ac  o  herwydd  ei  bod  hi  yn  ei 
flino  ef  a'i  geiriau  beunydd,  ac  yn 
ei  boeni  ef,  ei  enaid  a  ^ymofìdiodd 
1  farw : 

17  Ac  efe  a  fynegodd  iddi  ei  holl 
galon;  ac  a  ddywedodd  Avrthi,  *Ni 
ddaeth  ellyn  ar  fy  mhen  i:  canys 
Nazaread  i  Dduw  ydwyfû  o  groth 
fy  mam.  Ped  eillid  fi,  yna  y  ciliai 
fy  nerth  oddi  wrthyf,  ac  y  gwan- 
hychAVTi,  ac  y  byddAvn  fel  gAvr  arall. 

18  A  phan  welodd  Dalilah  fynegi 
o  bono  ef  iddi  hi  ei  holl  galon,  hi  a 
anfonodd  ac  a?  alwodd  am  bendef- 
igion  y  Philistiaid,  gan  ddywedyd, 
Deuwch  i  fynu  unAvaith;  canys  efe 
a  fynegodd  i  mi  ei  holl  galon.  Yna 
arghvyddi  y  Philistiaid  a  ddaeth- 
ant  i  fynu  atti  hi,  ac  a  ddygasant 
arian  yn  eu  dwyhuY. 

19  A  hi  a  Avnaeth  iddo  gysg-u  ar  ei 
gliniau;  ac  a  alwodd  ar  aat,  ac  a  bar- 
odd  eiUio  saith  gudyn  ei  ben  ef :  a 
hi  a  ddechreuodd  ei  gystuddio  cf ; 
a'i  nerth  a  ymadaAvodd  oddi  A^rtho. 

20  A  hi  a  ddywedodd,  Y  mae  y 
Philistiaid  arnat  ti,  Samson.  Ac 
efe  a  ddefírôdd  o'i  gwsg,  ac  a  ddy- 
wedodd, Af  allan  y  waith  hon  fel 
cynt,  ac  yraysgydwaf.  Ond  ni  wydd- 
ai  efe  fod  yr  Arglwydd  wedi  cilio 
oddi  Avrtho. 

21 1Í  Ond  y  Philistiaid  a'i  daUasant 
ef,  ac  a  Mynnasant  ei  lygaid  ef,  ac  a'i 
dygasant  ef  i  waered  i  Gazah,  ac  a'i 
riiAvymasant  ef  â  gefynnau  pres ;  ac 
yr  oedd  efe  yn  malu  yn  y  carchardy. 

22  Eithr  gwallt  ei  ben  ef  a  dde- 
chreuodd dyfu  drachefn,  ^ar  ol  ei 
eillio. 


Maricolaeth  Samson. 


BARNWYR,  XVII. 


Eilun-addoliaeth  Micah. 


Çyn 

CRIST 

Cylch 

1120. 


3Heb. 

amlhaoâd 
ein  Uadd- 


23  Yna  arglwyddi  y  Philistiaid 
a  ymgasglasant  i  abertliu  aberth 
mawr  i  Dagon  eu  duw,  ac  i  orfol- 
eddu:  canys  dywedasant,  Ein  duw 
ni  a  roddodd  Samson  ein  gelyn  yn 
ein  Haw  ni. 

24  A  phan  welodd  y  bobl  ef,  liwy 
a  ganmolasant  eu  duw:  canys  dy- 
wedasant, Ein  duw  ni  a  roddodd 
ein  gelyn  yn  ein  dwylaw  ni,  yr  hwn 
oedd  yn  anrheitliio  ein  gwlad  ni,  yr 
liAvn  a  ^laddodd  lawer  o  Iionom  ni. 

25  A  phan  oedd  eu  calon  liwyiit  yn 
Uawen,  yna  y  dywedasant,  Gelwch 
am  Samson,  i  beri  i  ni  cliwertliin. 
A  h^vy  a  alwasant  am  Samson  o'r 
carcliardy,  fel  y  chwareuai  o'u  blaen 
hwynt;  a  h^vy  a'i  gosodasant  ef 
rh^vng  y  coloftiau, 

26  A  Samson  a  ddywedodd  wrth 
y  llangc  oedd  yn  ymaflyd  yn  ei  law 
ef,  Gollwng,  a  gad  i  mi  gael  gafael 
ar  y  colofnau  y  mae  y  tŷ  yn  sefyll 
arnynt,  fel  y  pwys^vyf  arnynt. 

27  A'r  tŷ  oedd  yn  llawn  o  wŷr  a 
gwragedd ;  a  holl  arglwyddi  y  Phi- 
listiaid oedd  yno:  ac  ar  y  nen  yr 
oedd  ynghylch  tair  mil  o  Avyr  a 
gwragedd  yn  edrych  tra  yr  ydoedd 
Samson  yn  chwarae. 

28  A  Samson  a  alwodd  ar  yr  Ar- 
GLWYDD,  ac  a  ddywedodd,  0  Ar- 
glwydd  lOR,  cofia  fi,  attolwg,  a  nertha 
fi,  attohvg,  yn  unig  y  waith  lion,  0 
Dduw,  fel  y  dialwyf -  cig  un  dialedd 
ar  y  Philistiaid  am  fy  nau  lygad. 

29  A  Samson  a  ymaflodd  yn  y 
ddwy  golofn  gauol,  y  rhai  yr  oedd 
y  tŷ  yn  sefyll  arnynt,  ac  a  ymgyn- 
haliodd  wrthynt,  un  yn  ei  ddeheu- 
law,  a'r  Uall  yn  ei  law  asAvy. 

30  A  dy\vedodd  Samson,  Bydded 
farw  fy  einioes  gyd  â'r  Philistiaid. 
Ac  efe  a  ymgrymmodd  ti'i  holl 
nerth;  a  syrthiodd  y  tŷ  ar  y  pen- 
defigion,  ac  ar  yi*  holl  bobl  oedd 
ynddo :  a'r  meirw  y  rhai  a  ladd- 
odd  efe  wrth  farw,  oedd  fwy  nag 
a  laddasai  efe  yn  ei  fywyd. 

31  A'i  frodyr  ef,  a  holl  dŷ  ei  dad 
ef,  a  ddaethant  i  waered,  ac  al 
cymmerasant  ef,  ac  a'^  dygasant  i 
fynu,  ac  a'i  claddasant  ef  rhwng 
Sorah  ac  Estaol,  ym  meddrod  Ma- 
noah  ei  dad.  Ac  efe  a  farnasai 
Israel  ugain  mlynedd. 

PENNOD  XVII. 

1  Eifam  yn  gioneuthur  delwau  o'r  arian  a  ladr- 
atiasai  Micah,  ac  a  roisai  yn  eu  hoi.    5  Yn- 
tau  yn  gioneuthur  gwisrjoedd  iddynt ;   7  ac 
yn  cyflogi  Lefiad  i  fod  yn  ofeiriad  iddo, 
— 


AC  yr  oedd  gwr  o  fynydd  Eph- 
_  raim,  a'i  enw  Micah. 

2  Ac  efe  a  ddywedodd  wrth  ei 
fam,  Y  mil  a'r  can  sicl  arian  a  ddyg- 
pwyd  oddi  arnat,  ac  y  rhegaist  am 
danynt,  ac  y  dywedaist  hefyd  lie 
y  clywais;  wele  yr  arian  gyd  a  mi, 
myfi  a'i  cymmeiais.  A  dywedodd  ei 
fam,  Bendigedig  fyddych,  fy  mab, 
gan  yr  Arglwydd. 

3  A  phan  roddodd  efe  y  mil  a'r 
can  sicl  arian  adref  i'w  fam,  ei  fam 
a  ddywedodd,  Gan  gyssegru  y  cys- 
segraswn  yr  arian  i'r  Arglwydd 
o'm  Haw,  i'm  mab,  i  wneuthur  delw 
gerfiedig  a  thoddedig:  am  hynny 
yn  awr  mi  a'i  rhoddaf  eilwaith  i  ti. 

4  Etto  efe  a  dalodd  yr  arian  i'w 
fam.  A'i  fam  a  gymmerth  ddau 
can  sicl  o  arian,  ac  a'u  rhoddodd 
i'r  toddy dd ;  ac  efe  a'u  g^vnaeth  yn 
ddelw  gerfiedig,  a  thoddedig:  a 
hwy  a  fuant  yn  nhŷ  Micah. 

5  A  chan  y  gwr  Invn  Micah  yr  oedd 
tŷ  duwiau ;  ac  efe  a  wiiaeth  *  ephod, 
a  ^theraphim,  ac  a  ^gyssegrodd  un 
o'i  feibion  i  fod  yn  offeiriad  iddo. 

G  '^Yn  y  dyddiau  hynny  uid  oedd 
brenhin  yn  Israel;  ond  pob  un  a 
wnai  yr  hyn  oedd  uniawn  yn  ei 
olwg  ei  hun. 

7  1Í  Ac  yr  oedd  gwr  ieuangc  o 
''Bethlehem  Judah,  o  dyhvyth  Ju- 
dah,  a  Lefiad  oedd  efe;  ac  efe  a 
ymdeithiai  yno. 

8  A'r  gwr  a  aeth  allan  o'r  ddinas 
o  Bethlehem  Judah,  i  drigo  pa  le 
bynnag  y  caflai  le :  ac  efe  a  ddaeth 
i  fynydd  Ephraim  i  dŷ  Micah,  yn 
ei  ymdaith. 

9  A  Älicah  a  ddywedodd  wi'tho,  0 
ba  le  y  daethost  ti  ?  Dywedodd  yn- 
tau  wrtlio,  Lefiad  ydivyf  o  Beth- 
lehem Judah ;  a  myned  yr  ydivyf  i 
drigo  lie  cafiSvyf  le. 

10  A  Micah  a  ddywedodd  wrtlio, 
Trig  gyd  â  mi,  a  bydd  i  mi  yn  dad 
ac  yn  ofieiriad;  a  mi  a  roddaf  i  ti 
ddeg  sicl  o  arian  bob  blwyddyu,  a 
^  pilar  o  ddillad,  a'th  luniaeth.  FeUy 
y  Lefiad  a  aeth  i  mewn. 

11  A'r  Lefiad  a  fu  foddla^vn  i  aros 
gyd  a'r  gwr;  a'r  gwr  ieuangc  oedd 
iddo  fel  un  o'i  feibion. 

12  A  Micah  a  urddodd  y  Lefiad; 
a'r  gwr  ieuangc  fu  yn  offeiriad  iddo, 
ac  a  fu  yn  nhŷ  Micah. 

13  Yna  y  dywedodd  Micah,  Yn 
aAvr  y  gwn  y  gwna  yr  Arglwydd 
ddaioni  i  mi;  gan  fod  Lefiad  gen- 
nyf  yn  offeiriad. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

1406. 


»  pen.  8.  27. 

b  Geii.  31. 

1!). 

Hos.  3.  4. 
2Ueb. 

Innicodd 

ddwylcna. 
cppri.  18.1. 

a  21.  25. 


d  Edrvch 
J  OS,  19. 15. 


SHrb. 
threjn. 


Y  Daniaid  yn  yspeilio 


BARNWYR,  XVIII. 


Micah  o'i  offeiriad. 


CiTl 

CRIST 
Cykh 

HOG. 


»  pen.  17.  6. 
a  21.  25. 


b  Jos.  19. 47. 


SHeb. 

meibion. 


«Jos.  19. 47, 
Lenem. 
^  ad.  27,  28. 


sneb. 
Vieddian- 
ni/dd,  neu, 
eti/ead 
givahardd- 
iud. 


PENNOD  XVIII. 

1  Meibion  Ban  yn  an/on  pumivr  i  geisio  iddynt 
etifeddiaeth.  3  Hivythau  wrth  dŷ  Micah  yn 
ymgynghori  â  Jonathan;  ac  yn  cael  cysiir  i 
fyned  rhagddynt:  7  yn  chwilio  La'is,  ac  yn 
dwyn  newyddion  goheithfawr.  11  Danfon  chwe 
chant  0  wyr  i  osod  ar  y  dref:  14  aV  rhai 
hynny  ar  y  ffordd  yn  yspeilio  Micah  am  ei 
offeiriad  a'i  greiriaii;  27  ac  yn  ennill  La'is, 
ac  yn  ei  galw  hi  Dan;  30  ac  yn  gosod  i  fynu 
ddelw-addoliaeth,  lie  y  cafodd  Jonathan  yr 
offeiriadaeth  yn  etifeddiaeth  iddo, 

YN  "y  dyddiau  hynny  nid  oedd 
brenhin  yn  Israel :  ac  yn  y 
dyddiau  hynny  ^llwyth  y  Daniaid 
oedd  yn  ceisio  iddynt  etifeddiaeth 
i  drigo;  canys  ni  syrthiasai  iddynt 
hyd  y  dydd  hwnnw  etifeddiaeth  jm 
mysg  Ihvythau  Israel. 

2  A  meibion  Dan  a  anfonasant 
o'u  tylwyth  bump  o  wyr  o'u  bro, 
^gAvyr  grymmus,  o  Sorah,  ac  o  Es- 
taol,  i  ysbio  y  wlad,  ac  i'w  chwilio ; 
ac  a  ddywedasant  wrthynt,  Ewch, 
chmliwch  y  wlad.  A  phan  ddaeth- 
ant  i  fjTiiydd  Ephraim  1  dŷ  Micah, 
h^vy  a  lettyasant  yno. 

3  Pan  ocddynt  hwy  wrth  dŷ  Mi- 
cah, hwy  a  adnabuant  lais  y  gwr 
ieuangc  y  Lefiad ;  ac  a  droisant 
yno,  ac  a  ddywedasant  wrtho,  P^vy 
a'th  ddug  di  yma?  a  pheth  yr  yd- 
wyt  ti  yn  ei  wneuthur  yma?  a 
plicth  sydd  i  ti  yma? 

4  Ac  efe  a  ddywedodd  wi-thynt, 
Fcl  hyn  ac  fel  Iiyn  y  gwnaeth  Mi- 
cah i  mi;  ac  efe  a'm  cyflogodd  1, 
a i  offeiriad  ef  jdwyf  fi. 

5  A  h^vy  a  ddyAvedasant  wrtho  ef, 
Ymgynghora,  attolwg,  â  Duw,  fel 
y  gwypom  a  hA^dda  ein  ffordd  yr 
ydym  ni  yn  rhodio  arni. 

G  A'r  offeiriad  a  ddywedodd  Avrtli- 
vnt,  Ewch  me^ATi  heddwch :  ger 
Dron  yr  Arglwydd  y  mae  cich 
ffordd  chwi,  yr  hon  a  gerddwch. 

7  H  Yna  y  pumAvr  a  aethant  }Tn- 
aitli,  ac  a  ddaethant  i  *^Lais;  ac  a 
wclsant  y  bobl  oedd  ynddi  "^yn 
trigo  mewn  diogelwch,  yn  ol  arfcr 
y  Sidoniaid,  yn  Uonydd  ac  yn  ddi- 
ofal;  ac  nid  oedd  ^SAvyddAAT  yn  y 
wlad,  yr  liAvn  a  allai  eu  gyrru 
hwynt  i  gywilydd  mewn  dim:  a 
phell  ocddynt  oddi  wrth  y  Sidon- 
iaid, ac  heb  negesau  rhyngddynt 
a  neb. 

8  A  hwy  a  ddaethant  at  eu  brod- 
yr  i  Sorah  ac  Estaol.  A'u  brodyr  a 
ddywedasant  wrthynt,  Beth  a  ddy- 
wcdwch  chwi  ? 

9  Hwythau  a  ddyrvedasant,  Cyfod- 


wch,  ac  awn  i  fynu  arnynt:  canys 
gwelsom  y  wlad;  ac  wele,  da  ia^^Ti 
yiü  hi.  Ai  tewi  yr  ydych  chwi  ?  na 
ddîogwch  fyned,  i  ddyfod  i  mewn  i 
feddiannu  y  wlad. 

10  Pan  eloch,  chwi  a  ddeuwch 
at  bobl  ddiofal,  a  gwlad  ehang : 
canys  Duw  a'i  rhoddodd  hi  yn 
eich  llaw  chAvi :  scf  lie  nid  oes 
ynddo  eisieu  dim  a'r  y  sydd  ar  y 
ddaear. 

11  1Í  Ac  fe  aeth  oddi  yno,  o  dy- 
iwyth  y  Daniaid,  o  Sorah  ac  o 
Estaol,  chwe  channwr,  wedi  ym- 
wregysu  âg  arfau  rhyfel. 

12  A  hwy  a  aethant  i  fynu,  ac  a 
wersyllasant  yn  Ciriath-jearim,  yn 
Judali :  am  hynny  y  galwasant  y 
fan  honno  *Mahaneh-Dan,  hyd  y 
dydd  hwn:  wele,  y  mae  o'r  tu  ol 
i  Ciriath-jearim. 

13  A  hwy  a  aethant  oddi  yno  i 
fynydd  Ephraim,  ac  a  ddaethant 
hyd  dŷ  Micah. 

14  1Í  A'r  pùmwr,  y  rhai  a  aeth- 
ent  i  chwilio  gwlad  Lais,  a  lef- 
arasant,  ac  a  ddywedasant  wrth 
eu  brodyr,  Oni  wyddoch  chwi  fod 
yn  y  tai  hyn  epliod  a  theraphim, 
a  delw  gerfiedig,  a  thoddedig?  gan 
hynny  ystyriwch  yn  a'^vr  beth  a 
wneloch. 

15  A  hwy  a  droisant  tu  ag  yno ;  ac 
a  ddaethant  hyd  dŷ  y  gwr  ieuangc 
y  Lefiad,  i  dŷ  Micah ;  ac  a  *  gyfarch- 
asant  Avell  iddo. 

16  A'r  chwe  channwr,  y  rhai 
oedd  wedi  eu  gwregysu  ag  arfau 
rhyfel,  oedd  yn  sefyll  wrtli  ddrws 
y  porth,  sef  y  rhai  oedd  o  feibion 
Dan. 

17  A'r  pùmwr,  y  rhai  a  aethent  i 
chwilio  y  wlad,  a  esgynasant,  ac  a 
aethant  i  mewn  yno;  ac  a  ddyg- 
asant  ymaitli  y  ddelw  gerfiedig,  a'r 
ephod,  a'r  teraphim,  a'r  ddelw  dodd- 
edig:  a'r  offeiriad  oedd  yn  sefyll 
wrth  ddrws  y  porth,  gyd  a'r  chwe 
channwr  oedd  wedi  ymwregysu  ag 
arfau  rhyfel. 

18  A'r  rhai  hyn  a  aethant  i  dŷ 
Micah,  ac  a  ddygasant  ymaith  y 
ddelw  gerfiedig,  yr  ephod,  a'r  tera- 
phim, a'r  ddelw  doddedig.  Yna  yr 
offeiriad  a  ddywedodd  wrthynt,  Beth 
yr  ydych  ch^vi  yn  ei  wneuthur? 

19  Hwythau  a  ddywedasant  wrtho, 
Taw  son ;  gosod  dy  law  ar  dy  safn, 
a  thyred  gyd  â  ni,  a  bydd  i  ni  yn 
dad  ac  yn  offeiriad :  ai  gwell  i  ti 
fod  yn  offeiriad  i  dy  un  gwr,  na'th 


266 


Y  Danîaid  yn  ennill  Lais. 


BARNWYR,  XIX. 


Y  Lefiad  a'i  ordderch 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1406. 


B  Heb.  wedi 
ymgasglu 
ynghyd. 


«Heb. 

chwerw  en 
henaid. 


fad.  7, 10. 


SJoa.19.47. 

b  Gen.  14. 
14. 
pen.  20. 1. 


Í  pen.  13. 1 
I  Sam.  4. 
2,3. 


k  Jos.  18.  L 
pen.  19. 18. 
a  21. 12. 


fod  yn  offeiriad  i  Iwyth  ac  i  deulu 
JD.  Israel  ? 

20  A  da  fii  gan  galon  yr  offeiriad ; 
ac  efe  a  gymmertli  yr  ephod,  a'r 
teraphim,  a'r  ddelw  gerfiedig,  ac  a 
aeth  ym  mysg  y  bobl. 

21  A  hwy  a  droisant,  ac  a  aeth  ant 
ymaith ;  ac  a  osodasant  y  plant,  a'r 
anifeiliaid,  a'r  clud,  o'u  blaen. 

22  1Í  A  phan  oeddynt  hwy  ennyd 
oddi  wrth  dŷ  Micah,  y  gwŷr  oedd  yn 
y  tai  wrth  dŷ  Micah  a  ymgasglas- 
ant,  ac  a  erlidiasant  feibion  Dan. 

23  A  hwy  a  waeddasant  ar  feib- 
ion Dan.  Hwythau  a  droisant  en 
hwynebau,  ac  a  ddyAvedasant  wrth 
Micah,  Beth  a  ddarfu  i  ti,  pan  wyt 
^  yn  dyfod  a'r  fath  fintai  ? 

24  Yntau  a  ddywedodd,  Fy  nnw- 
iau,  y  rhai  a  wneuthum  i,  a  ddyg- 
asoch  chwi  ymaith,  a'r  offeiriad,  ac 
a  aethoch  i  ffordd :  a  pheth  sydd 
gennyf  fi  mwyach  ?  a  pha  beth  yiu 
hyn  a  ddywedwch  wrthyf,  Beth  a 
ddarfu  i  ti  ? 

25  A  meibion  Dan  a  ddywedas- 
ant  wrtho,  Na  ad  glywed  dy  lef  yn 
ein  mysg  ni;  rhag  i  wỳr  '^digUawn 
mthro  arnat  ti,  a  choUi  o  honot  dy 
einioes,  ac  einioes  dy  deulu. 

26  A  meibion  Dan  a  aethant  i'w 
ffordd.  A  phan  welodd  J\Iicah  eu 
hod  hwy  yn  gi-yfach  nag  ef,  efe  a 
drodd,  ac  a  ddychwelodd  i'w  dy. 

27  A  hwy  a  gymmerasant  y  pethau 
a  wnaethai  Micah,  a'r  offeiriad  oedd 
ganddo  ef,  ac  a  ddaethant  i  Lais,  at 
Hbobl  lonydd  a  diofal;  ac  a'u  tar- 
awsant  hwy  â  min  y  cleddyf,  ac  a 
losgasant  y  ddinas  â  than. 

28  Ac  nid  oedd  waredydd ;  canys 
pell  oedd  hi  oddi  wrth  Sidon,  ac 
nid  oedd  negesau  rhyngddynt  â 
neb ;  hefyd  yr  oedd  hi  yn  y  dyffryn 
oedd  wrth  Beth-rehob :  a  hwy  a 
adeiladasant  ddinas,  ac  a  drigasant 
ynddi. 

29  A  8  h^vy  a  alwasant  enw  y  ddin- 
as ^  Dan,  yn  ol  enw  Dan  eu  tad,  yr 
hwn  a  anesid  i  Israel:  er  hynny 
Lais  oedd  enw  y  ddinas  ar  y  cyntaf. 

30  IF  A  meibion  Dan  a  osodasant 
i  fynu  iddynt  y  ddelw  gerfiedig: 
a  Jonathan  mab  Gerson,  mab  Ma- 
nasseh,  efe  a'i  feibion,  fuant  offeir- 
iaid  i  Iwyth  Dan  *hyd  ddydd  caeth- 
gludiad  y  wlad. 

31  A  hwy  a  osodasant  i  fynu  idd- 
ynt y  ddelw  gerfiedig  a  wnaethai 
Micah,  ^yr  hoU  ddyddiau  y  bu  tŷ 
Dduw  yn  Siloh. 


PENNOD  XIX. 

1  Lefiad  yn  myned  i  Bethlehem  i  gyrchu  ei 
wraig  adref.  16  Sen  wr  yn  ei  groesawu 
ef  i'w  dy  yn  Gibeah.  22  Y  Gibeoniaid  yn 
gvmeuthur  cam  a'i  ordderch  ef^  fel  y  bu  hi 
farw.  29  Yntau  yn  ei  rhannu  hi  yn  ddeu- 
ddeg  darn  Vw  dan/on  at  y  deuddeg  llwyth. 

AC  yn  y  dyddiau  hynny,  ^pan 
.  nad  oedd  frenhin  yn  Israel, 
yr  oedd  rhyw  Lefiad  yn  aros  yn 
ystlysau  mynydd  Ephraim,  ac  efe  a 
gymmerodd  iddo  ordderch-wraig  o 
Bethlehem  Judah. 

2  A'i  ordderch-wraig  a  buttein- 
iodd  yn  ei  erbyn  ef,  ac  a  aeth  ym- 
aith oddi  wrtho  ef  i  dy  ei  thad,  i 
Bethlehem  Judah;  ac  yno  y  bu  hi 
^  bedwar  mis  o  ddyddiau. 

3  A'i  gwr  hi  a  gyfododd,  ac  a  aeth 
ar  ei  hoi,  i  ddywedyd  yn  ^  dêg  wrthi 
hi,  ac  i'w  throi  adref;  a'i  langc  oedd 
gyd  âg  ef,  a  chwpl  o  asynod.  A  hi 
a'i  dug  ef  i  mewn  i  dy  ei  thad:  a 
phan  welodd  tad  y  Han  gees  ef,  bu 
lawen  ganddo  gyfarfod  âg  ef. 

4  A'i  chwegTAvn  ef,  tad  y  Uangces, 
a'i  daliodd  ef  yno;  ac  efe  a  dariodd 
gyd  âg  ef  di'idiau.  Felly  bwyttas- 
ant  ac  yfasant,  a  llettyasant  yno. 

5  A'r  pedweiydd  dydd  y  cyfodas- 
ant  yn  fore ;  yntau  a  gyfododd  i 
fyned  ymaith.  A  thad  y  Uangces  a 
ddywedodd  wrth  ei  ddaw,  Nertha 
dy  galon  â  thammaid  o  fara,  ac 
wedi  hynny  ewch  ymaith. 

6  A  hwy  a  eisteddasant,  ac  a  fwyt- 
tasant  ill  dau  ynghyd,  ac  a  yfasant. 
A  thad  y  Uangces  a  ddywedodd 
wrth  y  gwr,  Bydd  foddlawn,  attol- 
Avg,  ac  aros  dros  nos,  a  Uawenyched 
dy  galon. 

7  A  phan  gyfododd  y  gwr  i  fyned 
ymaith,  ei  chwegrwn  a  fu  daer 
arno :  am  hynny  efe  a  drodd  ac  a 
lettŷodd  yno. 

8  Ac  efe  a  gyfododd  yn  fore  y 
pummed  dydd  i  fyned  ymaith.  A 
thad  y  Uangces  a  ddywedodd,  Cy- 
sura  dy  galon,  attolwg.  A  hwy  a 
drigasant  ''hyd  brydnawn,  ac  a 
fwyttasant  ill  dau. 

9  A  phan  gyfododd  y  gwr  i  fyned 
ymaith,  efe  a'i  ordderch,  a'i  langc; 
ei  chwegrwn,  tad  y  Uangces,  a  ddy- 
wedodd wrtho,  Wele,  yn  awr,  y 
dydd  a  laesodd  i  hwyrhâu;  arhos- 
wch  dros  nos,  attolwg:  wele  °yr 
haul  yn  machludo;  trig  yma,  fel  y 
Uawenycho  dy  galon :  a  chodwch 
yn  fore  y  fory  i'ch  taith,  fel  yr 
elych  i'th  babell. 

10  A'r  gwr  ni  fynnai  aros  dros 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1406. 


»  pen.  17. 8, 
a  18. 1. 

a  21.  25. 


2Neu, 

flwyddijn 
aphed- 
war  mis. 

3  Heb.  lerih 
fodd  ei 
chalon  hi. 


i  Heb.  nea 

gostwng  y 


5  Heb.  am- 
ser  lettŷa 
ydyw. 


yn  llettŷa  yn  Gibeah , 


BARNWYR,  XX. 


darnio  y  wraig. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1406. 


eHeb. 
casgl. 


fc  Gen.  19. 2. 


a  Gen.  19. 4. 


d  Ho8. 9. 
a  10.  9. 


nos ;  eithr  cyfododd,  ac  a  aeth  ym- 
aith:  a  daeth  hyd  ar  gyfer  Jebus, 
hon  yw  Jerusalem,  a  chyd  âg  ef 
gwpl  o  asynod  llwythog,  a'i  or- 
dderch-wraig  gyd  âg  ef. 

11  A  phan  oeddynt  hwy  wrth  Je- 
bus, yr  oedd  y  dydd  ar  ddarfod;  a'r 
Uangc  a  ddywedodd  wrth  ei  feistr, 
Tyred,  attolwg,  trown  i  ddinas  hon 
y  Jebusiaid,  a  llettywn  ynddi. 

12  A'i  feistr  a  ddywedodd  wrtho, 
Ni  thrown  ni  i  ddinas  estron  nid 
yw  o  feibion  Israel;  eithr  nyni  a 
awn  hyd  Gibeah. 

13  Ac  efe  a  ddywedodd  wrth  ei 
langc,  Tyred,  a  nesa^vn  i  un  o'r 
lleoedd  hyn,  i  lettỳa  dros  nos,  yn 
Gibeah,  neu  Ramah. 

14  Felly  y  cerddasant,  ac  yr  aeth- 
ant :  a'r  haul  a  fachludodd  arnynt 
wrth  Gibeah  eiddo  Benjamin. 

15  A  hwy  a  droisant  yno,  i  fyned 
i  mewn  i  lettŷa  i  Gibeah.  Ac  efe  a 
ddaeth  i  mewn,  ac  a  eisteddodd  yn 
heol  y  ddinas :  canys  nid  oedd  neb 
a'u  cymmerai  hwynt  \w  dŷ  i  lettŷa. 

16  1Í  Ac  wele  wr  hen  yn  dyfod  o'i 
waith  o'r  maes  yn  yr  hwyi' ;  a'r  gwr 
oedd  o  fynydd  Ephraim,  ond  ei  fod 
ef  yn  ymdaith  yn  Gibeah ;  a  gwŷr  y 
lie  hwnnw  oedd  feibion  Jemini. 

17  Ac  efe  a  ddyrchafodd  ei  lygaid, 
ac  a  ganfa  wr  yn  ymdaith  yn  heol  y 
ddinas :  a'r  hen  wr  a  ddywedodd,  I 
ba  le  yr  âi  di  ?  ac  o  ba  le  y  daethost  ? 

18  Yntau  a  ddywedodd  wrtho, 
Tramwyo  yr  ydym  ni  o  Bethlehem 
Judah,  i  ystlys  mynydd  Ephraim, 
o'r  lie  y'm  henyw:  a  mi  a  euthum 
hyd  Bethlehem  Judah,  a  myned  yr 
ydwyf  i  dŷ  yr  Arglwydd  ;  ac  nid 
oes  neb  a'm  ®  derbyn  i  dŷ. 

19  Y  mae  gennym  ni  weUt  ac  eb- 
ran  hefyd  i'n  hasynod;  a  bara  hef- 
yd  a  gwin  i  mi  ac  i'th  law-forwyn, 
ac  i'r  llangc  sydd  gyd  â'th  weision: 
nid  oes  eisieu  dim. 

20  A'r  hen  wr  a  ddywedodd,  Tang- 
nefedd  i  ti:  bydded  dy  hoU  eisieu 
amaf  fi ;  ^  yn  unig  na  lettŷa  yp  yr 
heol. 

21  Felly  efe  a'i  dug  ef  i  mewn  i'w 
dy,  ac  a  borthodd  yr  asynod :  a  hwy 
a  olchasant  eu  traed,  ac  a  fwyttas- 
ant  ac  a  yfasant. 

22  IF  A  phan  oeddynt  hwy  yn  11a- 
wenhâu  eu  calon,  wele,  "'gwŷr  y  ddin- 
as, rhai  o  ^  feibion  Belial,  a  amgylch- 
ynasant  y  tŷ,  a  gurasant  y  drws,  ac 
a  ddywedasant  wrth  berchen  y  tŷ, 
sef  yr  hen  wr,  gan  ddywedyd,  Dwg 


allan  y  gwr  a  ddaeth  i  mewn  i'th 
dy,  fel  yr  adnabyddom  ef 

23  A'r  ^  gwr,  perchen  y  tŷ,  a  aeth 
allan  attynt,  ac  a  ddywedodd  wrth- 
ynt,  Nag  ê,  fy  mrodyr,  nag  ê,  attol- 
wg, na  wnewch  mor  ddrygionus : 
gan  i'r  gwr  hwn  ddyfod  i'm  tŷ  i,  na 
wnewch  yr  ysgelerder  hyn. 

24  Wele  fy  merch,  jt  hon  sydd 
forwyn,  a'i  ordderch  yntau ;  dygaf 
hwynt  allan  yn  awr,  a  darostyngwch 
hwynt,  a  gwnewch  iddynt  yr  hyn 
fyddo  da  yn  eich  golwg :  ond  i'r  gwr 
hwn  na  wnewch  ^  mor  ysgeler. 

25  Ond  ni  wrandawai  y  gwŷr  arno : 
am  hynny  y  gwr  a  ymaflodd  yn  ei 
ordderch,  ac  a'i  dug  hi  allan  at- 
tynt hwy.  A  hwy  a'i  hadnabuant 
hi,  ac  a  wnaethant  gam  â  hi  yr 
holl  nos  hyd  y  bore:  a  phan  gyf- 
ododd  y  wawr,  h^vy  a'i  gollyngas- 
ant  hi  ymaith. 

26  Yna  y  wraig  a  ddaeth,  pan  ym- 
ddangosodd  y  bore,  ac  a  syrthiodd 
wi'th  ddrws  tŷ  y  g^vr  yr  oedd  ei 
harglwydd  ynddo,  hyd  oleuni  y 
dydd. 

27  A'i  harglwydd  a  gyfododd  y 
bore,  ac  a  agorodd  ddrysau  y  tŷ, 
ac  a  aeth  allan  i  fyned  i'w  daith : 
ac  wele  ei  ordderch-wraig  ef  Avedi 
cwympo  wrth  ddrws  y  tŷ,  a'i  dwy 
law  ar  y  ^  trothwy. 

28  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthi,  Cyf- 
od,  fel  yr  elom  ymaith.  Ond  nid 
oedd  yn  atteb.  Yna  efe  a'i  cym- 
mertli  hi  ar  yr  asyn ;  a'r  g^vr  a  gyf- 
ododd, ac  a  aeth  ymaith  i'w  fangi*e. 

29  1Í  A  phan  ddaeth  i'w  dy,  efe  a 
gymmerth  gyllell,  ac  a  ymaflodd  yn 
ei  ordderch,  ac  '^a'i  darniodd  hi, 
ynghyd  a'i  hesgyrn,  yn  ddeuddeg 
darn,  ac  a'i  hanfonodd  hi  i  holl 
derfynau  Israel. 

30  A  phawb  a'r  a  welodd  hynny, 
a  ddywedodd,  Ni  wnaethpwyd  ac 
ni  welwyd  y  fath  beth,  er  y  dydd 
y  daeth  meibion  Israel  o  wlad  yr 
Aipht,  hyd  y  dydd  hwn:  ystyriwch 
ar  hynny,  ymgynghorwch,  a  thraeth- 
wch  eich  meddwl. 

PENNOD  XX. 

1  Y  Lefiad,  mewn  cymmanfa  gyffredinol,  yn 
dangos  ei  gam  ar  gyhoedd.  8  Barn  y  gyntr 
manfa.  12  Gwŷr  Benjamin,  loedi  eu  dyfyn, 
yn  ymgasglu  yn  erbyn  yr  Israeliaid.  18  Tr 
Israeliaid  mettm  dwy  gad  yn  coUi  deugain 
mil.  26  Hioythau  trwy  ddichell  yn  difetha 
hoU  wŷr  Benjamin  onid  chwe  chant. 

YNA  holl  feibion  Israel  a  aeth- 
ant  allan;   a'r  gynnulleidfa  a 
ymgasglodd  ynghyd  fel  un  dyn,  o 


Meihion  Benjamin 


BARNWYR,  XX. 


yn  gorclifygu  Israel. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1408. 

»  pen.  18. 
29. 

1  Sam.  3. 
20. 

2  Sum.  3. 
10.  a  24.  2. 

b  1  Sim.  7. 
5.  a  10. 17. 


2Heb. 

darostyng- 
asant. 


e  Jos.  7. 15. 


3  Heb.  yn 
gi/ftillion. 


<S  Deut.  13. 
13. 
pen.  19.  22. 


^  Dan  hyd  Beerseba,  a  gẅlad  Gilead, 
at  yr  AJrglwydd,  i  ''Mispah. 

2  A  phennaethiaid  yr  holl  bobl,  o 
hoU  Iwythau  Israel,  a  safasant  yng 
nghynnulleidfa  pobl  Dduw  ;  sef 
pedwar  can  mil  o  wŷr  traed  yn 
tynnu  cleddyf. 

3  (A  meibion  Benjamin  a  glywsant 
fyned  o  feibiou  Israel  i  Mispah.) 
Yna  meibion  Israel  a  ddywedasant, 
Dywedwch,  pa  fodd  y  bu  y  drygioni 
hyn? 

4  A'r  gwr  y  Lefiaid,  gwr  y  wraig  a 
laddesid,  a  attebodd  ac  a  ddywed- 
odd,  I  Gibeah  eiddo  Benjamin  y 
deuthum  i,  mi  a'm  gordderch,  i 
lettŷa. 

5  A  gwŷr  Gibeah  a  gyfodasant  i'm 
herbyn,  ac  a  amgylchynasant  y  tŷ 
yn  fy  erbyn  liw  nos,  ac  a  amcan- 
asant  iy  Uadd  i;  a  ^  threisiasant  fy 
ngordderch,  fel  y  bu  hi  farw. 

6  A  mi  a  ymaflais  yn  fy  ngor- 
dderch, ac  a'i  derniais  hi,  ac  a'i  han- 
fonais  hi  trwy  holl  wlad  etifeddiaeth 
Israel :  canys  '^  gwnaethant  ffieidd- 
dra  ac  ynfydrwydd  yn  Israel. 

7  Wele,  meibion  Israel  ydych 
chwi  oil ;  moeswch  rhyngoch  air  a 
chynghor  jma. 

8  H  A'r  holl  bobl  a  gyfododd  meg- 
is  un  gwr,  gan  ddywedyd,  Nac  eled 
neb  o  honom  i'w  babell,  ac  na  thröed 
neb  0  honom  i'w  dŷ. 

9  Ond  yn  awr,  hyn  yw  y  peth  a 
wnawn  ni  i  Gibeah  :  Nyni  a  aion  i 
fynu  i'w  herbyn  wrth  goelbren; 

10  A  ni  a  gymmerwn  ddcngwr  o'r 
cant  trwy  holl  hvythau  Israel,  a 
chant  o'r  mil,  a  mil  o'r  deng  mil,  i 
ddwyn  Uuniaeth  i'r  bobl ;  i  wneuth- 
ur,  pan  ddelont  i  Gibeah  Benjamin, 
yn  ol  yr  holl  ffieidd-di*a  a  wnaeth- 
ant  hwy  yn  Israel. 

11  Felly  yr  ymgasglodd  holl  wŷr 
Israel  jn  erbyn  y  ddinas  ^yn  gyttûn 
fel  un  gwr. 

12  IT  A  llwythau  Israel  a  anfonasant 
wŷr  tr\vy  holl  hvythau  Benjamin,  gan 
ddywedyd,  Beth  yw  y  drygioni  yma 
a  wnaethpwyd  yn  eich  mysg  chwi  ? 

13  Ac  yn  awr  rhoddwch  y  gwŷr, 
^meibion  Belial,  y  rhai  sydd  yn 
Gibeah,  fel  y  lladdom  hwynt,  ac  y 
dileom  ddrygioni  o  Israel.  Ond  ni 
wrandawai  meibion  Benjamin  ar 
lais  eu  brodyr  meibion  Israel : 

14  Eithr  meibion  Benjamin  a  ym- 
gynnullasant  o'r  dinasoedd  i  Gibe- 
ah, i  fyned  allan  i  ryfel  yn  erbyn 
meibion  Israel 


15  A  chyfrifwyd  meibion  Benjamin 
y  dydd  hwnnw,  o'r  dinasoedd,  yn 
chwe  mil  ar  hugain  o  wŷr  yn  tynnu 
cleddyf,  heb  law  trigolion  Gibeah, 
y  rhai  a  gyfrifwyd  yn  saith  gant  o 
wỳr  etholedig. 

16  O'r  hoU  bobl  hyn  yr  oedd  saith 
gant  o  wŷr  etholedig  ®  yn  chwitliig ; 
pob  un  o  honynt  a  ergydiai  â  char- 
reg  at  y  blewyn,  heb  fethu. 

17  Gwŷr  Israel  hefyd  a  gyfrifwyd, 
heb  law  Benjamin,  yn  bedwar  can 
mil  yn  tynnu  cleddyf;  pawb  o  hon- 
ynt yn  rliyfelwyr. 

18 11 A  meibion  Israel  a  gyfodasant, 
ac  a  aethant  i  fynu  i  dỳ  Dduw,  ac 
^a  ymgynghorasant  â  Duw,  ac  a  ddy- 
wedasant, V\\j  o  honom  ni  a  â  i 
fynu  yn  gyntaf  i'r  gad  yn  erbyn 
meibion  Benjamin?  Adywedodd  yr 
Arglwydd,  Judah  a  á  yn  gyntaf 

19  A  meibion  Israel  a  gyfodasant 
y  bore,  ac  a  wersyllasant  yn  erbyn 
Gibeah. 

20  A  gwŷr  Israel  a  aethant  aUan  i 
ryfel  yn  erbyn  Benjamin ;  a  gwỳr 
Israel  a  ymosodasant  i  ymladd  i'w 
herbyn  hwy  wrth  Gibeah. 

21  A  meibion  Benjamin  a  ddaeth- 
ant  allan  o  Gibeah,  ac  a  ddifethas- 
ant  o  Israel  y  dwthwn  hwnnw  dd^vy 
fil  ar  hugain  o  ^vyr  hyd  lawr. 

22  A'r  bobl  gwŷr  Israel  a  ymgryf- 
hasant,  ac  a  ymosodasant  drachefn 
i  ymladd,  yn  y  Ue  yr  ymosodasent 
ynddo  y  dydd  cyntaf. 

23  (A  meibion  Israel  a  aethent  i 
fynu,  ac  a  wylasent  ger  bron  yr 
Arglwydd  hyd  yr  hwyr :  ymgyng- 
horasent  hefyd  a'r  Arglwydd,  gan 
ddywedyd,  A  âf  fi  drachefn  i  ryfel 
yn  erbyn  meibion  Benjamin  fy 
mrawd?  A  dywedasai  yr  Arglwydd, 
Dos  i  fynu  yn  ei  erbyn  ef.) 

24  A  meibion  Israel  a  nesasant  yn 
erbyn  meibion  Benjamin  yr  ail  dydd 

25  A  Benjamin  a  aeth  allan  o 
Gibeah  i'w  herbyn  h^vythau  yr  ail 
dydd ;  a  hwy  a  ddifethasant  o  feib- 
ion  Israel  eilwaith  dair  mil  ar  bym- 
theg  o  wŷr  hyd  lawr :  y  rhai  hyn  oil 
oedd  yn  tynnu  cleddyfl 

26  f  Yna  holl  feibion  Israel  a'r 
hoU  bobl  a  aethant  i  fynu  ac  a 
ddaethant  i  dŷ  Dduw,  ac  a  ^vylas- 
ant,  ac  a  arhosasant  yno  ger  bron 
yr  Arglwydd,  ac  a  ymprydiasant 
y  dwthwn  hwnnw  hyd  yr  hwyr,  ac 
a  offrymmasant  boeth-offrymmau 
ac  offrymmau  hedd  ger  bron  yr 
Arglwydd. 


Difetlia  gwŷr  Benjamin 


BARNWYR,  XXL 


onid  cJiwe  chant. 


Cyn 
CKIST 

Cylch 

1406. 


e  Fellj 
Jos.  8 


4  Neu, 
Beth-eL 


BNeu, 
nethant 
riiagddynt. 


«  arwydd. 


*  dŷ  Dduw,  a'r  Hall  i  Gibeah 
maes,   ynghylch   dengwr  ar 


27  A  meibion  Israel  a  ymgynghor- 
asant  a'r  Arglwydd,  (canys  yno  yr 
oedd  arch  cyfammod  Duw  jo.  y 
dyddiau  hynny; 

28  A  Pliinees  mab  Eleazar,  mab 
Aaron,  oedd  yn  sefyll  ger  ei  bron  hi 
yn  y  dyddiau  hynny;)  gan  ddywed- 
yd,  A  chwanegaf  fi  mwjach  fyned 
allan  i  ryfel  yn  erbyn  meibion  Ben- 
jamin fy  mrawd,  neu  a  beidiaf  fi  ?  A 
dywedodd  yr  Arglwydd,  Ewch  i 
fynu ;  canys  y  fory  y  rhoddaf  ef  yn 
dy  law  dL 

29  Ac  Israel  ^  a  osododd  gynllAvyn- 
wyr  o  amgylch  Gibeah. 

30  A  meibion  Israel  a  aethant  i 
fynu  yn  erbyn  meibion  Benjamin  y 
trydydd  dydd,  ac  a  ymosodasant 
wrth  Gibeah,  fel  cynt 

31  A  meibion  Benjamin  a  aethant 
allan  yn  erbyn  y  bobl ;  a  thynnwyd 
hwynt  oddi  wrth  y  ddinas  :  a  hwy  a 
ddechreuasant  daro  rhai  o'r  bobl  yn 
archolledig,  fel  cynt,  yn  y  prif-ifyrdd, 
o'r  rhai  y  mae  y  naiH  yn  myned  i 
fynu  i 

yn  y 

hugain  o  Israel. 

32  A  meibion  Benjamin  a  ddywed- 
asant,  Cwympwyd  hvrynt  on  blaen 
ni,  fel  ar  y  cyntaf.  Ond  meibion 
Israel  a  ddywedasant,  FTòwn,  fel  y 
tynnom  hwynt  oddi  wrth  ý  ddinas 
i'r  prif-fíyrdd 

33  A  hoU  wŷr  Israel  a  gyfodasant 
o'u  lie,  ac  a  fyddinasant  yn  Baal- 
tamar :  a'r  sawl  a  oedd  o  Israel  yn 
cynllwyn,  a  ddaeth  aUan  o'u  mangre, 
scfo  weirgloddiau  Gibeah. 

34  A  daeth  yn  erbyn  Gibeah  ddeng 
mil  o  wŷr  etholedig  o  hoU  Israel; 
a'r  gad  a  fu  dost :  ond  ni  wyddent 
fod  drwg  yn  agos  attynt 

35  A'r  Arglwydd  a  darawodd 
Benjamin  o  flaen  Israel :  a  difethodd 
meibion  Israel  o'r  Benjaminiaid,  y 
dwthwn  hwnnw,  bum  mil  ar  hugain 
a  channwr  ;  a'r  rhai  hyn  oil  yn  tyn- 
nu  cleddyf. 

36  Felly  meibion  Benjamin  a  wel- 
sant  mai  eu  lladd  yr  oeddid :  canys 
gwŷr  Israel  a  roddasant  le  i'r  Ben- 
jaminiaid ;  o  herwydd  hydeni  yr 
oeddynt  ar  y  cynUAvynAvyr,  y  rhai  a 
osodasent  yn  ymyl  Gibeah. 

37  A'r  cynllwyn wyr  a  frysiasant, 
ac  a  ruthrasant  ar  Gibeah :  a'r  cyn- 
llwyn wyr  a  ^udganasant  yn  hirllaes, 
ac  a  darawsant  yr  holl  ddinas  â  min 
y  cleddy£ 

3Ö  Ac  yr  oedd   ^amser  nodedig 


rhwng  gwŷr  Israel  a'r  cynllwyn  wyr ; 
sef  peri  o  honynt  i  "^  fflam  fa^vr  a 
mwg  ddyrchafti  o'r  ddinas. 

39  A  phan  drodd  gwŷr  Israel  eu 
cefnau  yn  y  rhyfel,  Benjamin  a  dde- 
chreuodd  daro  *yn  archolledig  o 
wyr  Israel  ynghylch  dengwr  ar  hu- 
gain :  canys  dywedasant,  Diau  gan 
daro  eu  taro  hwynt  o'n  blaen  ni,  fel 
yn  y  cyntaf 

40  A  phan  ddechreuodd  ^y  fflam 
ddyrchafu  o'r  ddinas  â  cholofn  o 
fwg,  Benjamin  a  edrychodd  jn.  ei 
ol;  ac  ẅele  fflam  y  ddinas  yn  dyrch- 
afu  i'r  nefoedd. 

41  Yna  gwŷr  Israel  a  droisant  dra- 
chefn;  a  gŵ^r  Benjamin  a  irawych- 
asant :  o  herwydd  h^vy  a  ganfuant 
fod  drwg  wedi  ^dyfod  arnynt. 

42  Am  hynny  hwy  a  droisant  o 
flaen  gwŷr  Israel,  tu  a  fibrdd  yr  an- 
ialwch  ;  a'r  gad  a'u  goddiweddodd 
hwynt :  a'r  rhai  a  ddaethai  o'r  din- 
asoedd,  yr  oeddynt  yn  eu  difetlia 
yn  eu  canoL 

43  Felly  yr  amgylchynasant  y 
Benjaminiaid ;  erlidiasant  hwynt,  a 
sathrasant  hwynt  ^yn  hawdd  hyd 
y'nghyfer  Gibeah,  tu  a  chodiad  haul. 

44  A  lladd^vyd  o  Benjamin  dair 
mil  ar  bymtheg  o  wyr :  y  rhai  hyn 
oU  oedd  wyr  nerthoL 

45  A  hwy  a  droisant,  ac  a  flfoisant 
tu  a'r  anialwch  i  graig  Rimmon. 
A'r  Israeliaid  a  loffasant  o  honynt 
ar  hyd  y  prif-fíyrdd,  bum  mil  o 
wyr:  erlidiasant  heiyd  ar  eu  hoi 
hwynt  hyd  Gidom,  ac  a  laddasant  o 
honynt  ddwy  fil  o  wyr. 

46  A'r  rhai  oil  a  gwympodd  o  Ben- 
jamin y  dwthwn  liAvnnw,  oedd  bum 
mil  ar  hugain  o  wyr  yn  tynnu  cledd- 
yf: hwynt  oU  oedd  wyr  nerthoL 

47  ''Etto  chwe  channwr  a  droisant, 
ac  a  ffoisant  i'r  anialwch  i  graig 
Rimmon,  ac  a  arliosasant  y'nghraig 
Rimmon  bedwar  mis. 

48  A  g^vyr  Israel  a  ddychwelasant 
ar  feibion  Benjamin,  ac  a'u  tarawsant 
hwy  â  min  y  cleddyf,  yn  ddyn  o  hob 
dinas,  ac  yn  anifail,  a  pheth  bynnag 
a  gafwyd:  yr  holl  ddinasoedd  hefyd 
a'r  a  gafwyd,  a  losgasant  hwy  â  thâa 

PENNOD  XXI. 

1  Y  hohl  yn  galaru  am  ddinystr  Benjamin,'  8 
a  thrwy  ddifetlia  Jahes  Gilead,  yn  cael 
iddynt  hedwar  cant  o  wragedd:  16  ac  yn 
eu  cynghori  hwynt  i  osod  ar  y  gwyryfon 
oedd  yn  dawnsio  yn  Siloh. 

AGWYR  Israel  a  dyngasant  ym 
Mispah,    gan    ddywedyd,    Ni 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1406. 

THeb. 
dyrch- 

afind. 

8  Neu,  yr. 


9Heb. 
iioll  ysiad. 


2Heb. 
cyffirrdd  d 
hwynt. 


3  Nen,  o 
Menuchak. 


t  pen.  2L  3. 


Y  hohl  yn  galaru 


BARNWYR,  XXI. 


am  ddinystr  Benjamin, 


Cyn 

CKIST 

Cylch 

1406. 


a  Num.  31. 

17. 

2Heb. 
wyhu 
orwedd. 


3  Heb.  ae  a 
lefaraaant. 


ddyry  neb  o  honom  ei  ferch  i  Ben- 
jaminiad  yn  wraig. 

2  A  daeth  y  bobl  i  dŷ  Dduw,  ac  a 
arhosasant  yno  hyd  yr  hwyr  ger  bron 
Duw,  ac  a  ddyrchafasant  eu  Uef,  ac 
a  wylasant  âg  wylofain  mawr : 

3  Ac  a  ddywedasant,  0  Arglwydd 
Dduw  Israel,  paham  y  bu  y  peth 
hyn  yn  Israel,  fel  y  byddai  heddyw 
un  Ihvyth  yn  eisieu  yn  Israel  ? 

4  A  thrannoeth  y  bobl  a  fore-god- 
asant,  ac  a  adeiladasant  yno  allor,  ac 
a  oflfrymmasant  boeth-oííìymmau 
ac  offiymmau  hedd. 

5  A  meibion  Israel  a  ddywedasant, 
Pwy  o  hoU  Iwythau  Israel  ni  ddaeth 
i  fynu  gyd  â'r  gynnulleidfa  at  yr 
Akglwydd?  canys  Uw  mawr  oedd 
yn  erbyn  yr  hwn  ni  ddelsai  i  fynu 
at  yi"  Aeglwydd  i  Mispah,  gan 
ddy^^edyd,  Rhoddir  ef  i  farwolaeth 
yn  ddiau. 

6  A  meibion  Israel  a  edifarhasant  o 
herwydd  Benjamin  eu  brawd  :  a  dy- 
wedasant,  Torrwyd  ymaith  heddyw 
un  llwyth  o  Israel : 

7  Beth  a  wiiawn  ni  am  wragedd  i'r 
rhai  a  ada^vyd,  gan  dyngu  o  honom 
ni  i'r  Arglwydd,  na  roddem  iddynt 
yr  un  o'n  merched  ni  yn  wi'agedd? 

8  1Í  Dywedasant  hefyd,  Pa  un  o 
Iwythau  Israel  ni  ddaeth  i  fynu  at 
yr  Arglwydd  i  jNIispah  ?  Ac  wele, 
ni  ddelsai  neb  o  Jabes  Gilead  i'r 
gwersyll,  at  y  gynnulleidfa. 

9  Canys  y  bobl  a  gyfrifwyd ;  ac 
wele,  nid  oedd  yno  neb  o  drigolion 
Jabes  Gilead. 

10  A'r  gynnulleidfa  a  anfonasant 
yno  ddeuddeng  mil  o  wyr  grymmus ; 
ac  a  orchymynasant  iddynt,  gan 
ddywedyd,  Ewch  a  tharê^^ch  bres- 
wylwyr  Jabes  Gilead  â  min  y  cledd- 
yf,  y  gwragedd  hefyd  a'r  plant. 

11  Dyma  hefyd  y  peth  a  wnewch 
chm :  ^  Difethwch  bob  gwrryw,  a 
phob  gwraig  a  ^orweddodd  gyd  â 

gWT. 

12  A  hwy  a  gawsant  ym  mhlith 
trigolion  Jabes  Gilead,  bedwar  cant 

0  langcesau  yn  ^vyryfon,  y  rhai  nid 
aduabuasent  wi'  trwy  gyd-orwedd  â 
gwr :  a  dygasant  hwynt  i'r  g\\  er- 
syll  i  Siloh,  yr  lion  sydd  y'ugwlad 
Canaan. 

13  A'r  holl  gynnulleidfa  a  anfonas- 
ant ^i  lefaiTi  wrth  feibion  Benjamin, 
y  rhai  oedd  y'nghraig  Rimmon,  ac 

1  gyhoeddi  heddwch  iddynt. 

14  A'r  Benjaminiaid  a  ddychwel- 
asant  yr  amser  hwnnw;   a  hwy  a 


roddasant  iddynt  hwy  y  gwragedd 
a  gadwasent  yn  fyw  o  wragedd 
Jabes  Gilead :  ond  ni  chaAvsant 
hwy  ddigon  felly. 

15  A'r  bobl  a  edifarhaodd  dros 
Benjamin,  o  herwydd  i'r  Arglwydd 
wneuthur  rhwygiad  yn  Uwythau  Is- 
rael. 

16  ^  Yna  henuriaid  y  gynnulleidfa 
a  ddywedasant,  Beth  a  wnawn  ni 
am  wragedd  i'r  UeiU,  gan  ddistry  wio 
y  gwragedd  o  Benjamin? 

17  Dywedasant  hefyd,  Rhaid  yw 
hod  etifeddiaeth  i'r  rhai  a  ddiangodd 
o  Benjamin,  fel  na  ddilëer  llwyth 
allan  o  Israel 

18  Ac  ni  allwn  ni  roddi  iddynt 
wragedd  o'n  merched  ni :  canys 
meibion  Israel  a  dyngasant,  gan 
ddywedyd,  Melldigedig  fyddo  yr 
hwn  a  roddo  wraig  i  Benjamin. 

19  Yna  y  dywedasant,  Wele,  y  mae 
gwyl  i'r  Arglwydd  ^  bob  blwyddyn 
yn  Siloh,  o  du  y  gogledd  i  Bethel,  tu 
a  chyfodiad  haul  ^i'r  brif-ifordd  y 
sydd  yn  myiied  i  fynu  o  Bethel  i 
Sichein,  ac  o  du  y  dehau  i  Libanus. 

20  Am  hynny  y  gorchymynasant 
hwy  i  feibion  Benjamin,  gan  ddy- 
wedyd, Ewch  a  chynllwynwch  yn  y 
gAYÌnllannoedd : 

21  Edrychwch  hefyd ;  ac  wele, 
OS  merched  Siloh  a  ddaw  allan  *'i 
ddawnsio  mewii  da^vusiau  ;  yna 
deuwch  chwithau  allan  o'r  gYrinllan- 
noedd,  a  chipiwch  i  chwi  bob  un  ei 
wraig  o  ferch  ed  Siloh,  ac  ewch  i 
wlad  Benjamin. 

22  A  phan  ddelo  eu  tadau  neu 
eu  brodyr  hwynt  i  achwyn  attom 
ni,  yna  y  dywedwn  wrthynt,  Bydd- 
wch  dda  iddynt  er  ein  mwyn  ni ; 
oblegid  na  chadwasom  i  bob  un  ei 
wraig  yn  y  rhyfel :  o  achos  na  rodd- 
asoch  chwi  hwynt  iddynt  y  pryd 
h^vn,  ni  byddwch  chwi  euog. 

23  A  meibion  Benjamin  a  wnaeth- 
ant  felly ;  a  chymmerasant  wragedd 
yn  ol  eu  rhifedi,  o'r  rhai  a  gipias- 
ent,  ac  a  oeddynt  yn  dawnsio :  a 
hwy  a  aethant  ymaith,  a  dychwel- 
asant  i'w  hetifeddiaeth,  ac  a  ad- 
gyweiriasant  y  dinasoedd,  ac  a  drig- 
asant  ynddynt. 

24  A  meibion  Israel  a  ymadawsant 
oddi  yno  y  pryd  hwnnw,  bob  un  at  ei 
Iwyth,  ac  at  ei  deulu;  ac  a  aethant 
oddi  yno  bob  un  i'w  etifeddiaeth. 

25  •=  Yn  y  dyddiau  hynny  nid  oedd 
brenhin  yn  Israel :  pob  un  a  wnai  yr 
hyn  oedd  uniawn  yn  ei  olwg  ei  hun. 


Cjm 
CRIST 

Cylch 
1322. 


»  Edrych 
2Bren.8.1. 


b  Edrych 
Gen.  35.19. 


Cylch 
1312. 


«  Edrych 
Jos.  24. 15. 


LLYFR   RUTH. 


PENNOD  I. 

1  Elimelech  wedi  ei  yrru  gan  newyn  î  3Ioàb,  yn 
marw  yno.  4  Mahlon  a  Chilton,  wedi  pr'iodi 
gwragedd  o  Moah,  yn  marw  hefyd.  6  Naomi, 
wrth  ddychwelyd  adref,  8  yn  ceisio  gan  ei 
dwy  waudd  na  ddeuent  gyd  â  hi.  14  Orpah 
yn  ei  gadael  hi;  a  Euth  yn  dd'ianwadal  yn 
ei  dilyn  hi.  19  Ewynt  ill  dwyoedd  yn  dyfod 
i  Bethlehem,  ao  yn  cael  yno  groesaw, 

ABU,  yn  y  dyddiau  yr  oedd  y 
brawdwyr  yn  barnu,  fod  *  new- 
yn yn  y  wlad :  a  gwr  o  Bethlehem 
Judah  a  aeth  i  ymdeithio  y'ngwlad 
Moab,  efe  a'i  wraig,  a'i  ddau  fab. 

2  Ac  enw  y  gwr  oedd  Elimelech, 
ac  enw  ei  wraig  Naomi,  ac  enw  ei 
ddau  fab  Mahlon  a  Chilion,  ^Eph- 
rateaid  o  Bethlehem  Judah.  A  hwy 
a  ddaethant  i  wlad  Moab,  ac  a  fu- 
ant  yno. 

3  Ac  Elimelech  gwr  Naomi  a  fu 
farw;  a  hithau  a'i  dau  fab  a  adawyd. 

4  A  hwy  a  gymmerasant  iddynt 
wragedd  o'r  Moabëesau ;  enw  y 
naiU  oedd  Orpah,  ac  enw  y  llall, 
Ruth.  A  thrigasant  yno  ynghylch 
deng  mlynedd. 

5  A  Mahlon  a  Chilion  a  fuant 
feirw  hefyd  ill  dau;  a'r  wraig  a 
adawyd  yn  amddifad  o'i  dau  fab, 
ac  o'i  gwr. 

6  IF  A  hi  a  gyfododd,  a'i  merched 
y'nghyfraith,  i  ddychwelyd  o  wlad 
Moab :  canys  hi  a  gly wsai  y'ngwlad 
Moab  ddarfod  i'r  Arglwydd  ym- 
weled  a'i  bobl  gan  roddi  iddynt  fara. 

7  A  hi  a  aeth  o'r  lie  yr  oedd  hi 
ynddo,  a'i  dwy  waudd  gyd  â  hi :  a 
hwy  a  aethant  i  ffordd  i  ddychwel- 
yd i  wlad  Judah. 

8  A  Naomi  a  ddyAvedodd  wrth  ei 
dwy  waudd,  "^Ewch,  dychwelwch 
bob  un  i  dŷ  ei  mam :  gwneled  yr 
Arglwydd  drugaredd  â  chwi,  fel 
y  gwnaethoch  chwi  a'r  meirw,  ac  â 
minnau. 

9  Yr  Arglwydd  a  ganiattao  i 
chwi  gael  gorphwysdra  bob  un  yn 
nhŷ  ei  gwr.  Yna  y  cusanodd  hi 
hwynt:  a  hwy  a  ddyi-chafasant  eu 
lief,  ac  a  wylasant. 

10  A  hwy  a  ddywedasant  wrthi, 
Diau  y  dychwelwn  ni  gyd  â  thi  at 
dy  bobl  (É. 

11  A  dywedodd  Naomi,  Dyphwel- 
wch,  fy  merched :  i  ba  beth  y  deu- 
wch  gyd   â  mi?    a  oes   gennyf  fi 

271 


feibion  etto  yn  fy  nghroth,  *i  fod 
yn  wŷr  i  chwi  ? 

12  Dychwelwch,  fy  merched,  ewch 
ymaith:  canys  yr  ydwyf  fi  yn  rhy 
hen  i  briodi  gwr.  Pe  dywedwn,  Y 
mae  gennyf  obaith,  a  bod  heno  gyd 
â  gwr,  ac  ymddŵyn  meibion  hefyd ; 

13  A  arhosech  chwi  am  danynt 
hwy,  hyd  oni  chynnyddent  hwy?  a 
^ymarhosech  chwi  am  danynt  hwy, 
heb  ŵra?  Nag  ê,  fy  merched:  canys 
y  mae  mawr  "dristwch  i  mi  o'ch 
plegid  chwi,  am  ®i  law  yr  Arglwydd 
fyned  i'm  herbyn. 

14  A  hwy  a  ddyrchafasant  eu  lief, 
ac  a  wylasant  eilwaith :  ac  Orpah 
a  gusanodd  ei  chwegr;  ond  Ruth 
a  lynodd  wrthi  hi. 

15  A  dywedodd  Naomi,  Wele,  dy 
chwaer  y'nghyfraith  a  ddychwelodd 
at  ei  phobl,  ac  at  ei  duwiau:  '^dy- 
chwel  dithau  ar  ol  dy  chwaer  yng 
nghyfraith. 

16  A  Ruth  a  ddywedodd,  *Nac  er- 
fyn  arnaf  fi  ymadaw  â  thi,  i  gilio 
oddi  ar  dy  ol  di :  canys  pa  le  bynnag 
yr  elych  di,  yr  âf  finnau ;  ac  ym  mha 
le  bynnag  y  Uettŷech  di,  y  llettŷaf 
finnau :  dy  bobl  di  fydd  fy  mhobl 
i,  a'th  Dduw  di  fy  Nuw  innau  : 

17  Lie  y  byddych  di  marw,  y  bydd- 
af  finnau  farw,  ac  yno  y'm  cleddir: 
fel  hyn  y  gwnelo  yv  Arglwydd  i 
mi,  ac  sfel  hyn  y  chwanego,  os  dim 
ond  angau  a  wna  ysgariaeth  rhyng- 
of  fi  a  thithau. 

18  Pan  welodd  hi  ei  bod  hi  wedi 
^ymroddi  i  fyned  gyd  â  hi,  yna  hi 
a  beidiodd  â  dywedyd  wrthi  hi. 

19  1Í  Felly  hwynt  iU  dwy  a  aeth- 
ant, nes  iddynt  ddyfod  i  Bethle- 
hem. A  phan  ddaethant  i  Beth- 
lehem, yr  hoU  ddinas  a  gyffrôdd 
o'u  herwydd  hwynt ;  a  dywedasant, 
Ai  hon  yw  Naomi  ? 

20  A  hi  a  ddywedodd  wrthynt 
hwy,  Na  elvvcli  fi  ^ Naomi;  gelwch 
fi  '^Mara:  canys  yr  Hollalluog  a 
wnaeth  yn  chwerw  iawn  â  mi. 

21  Myfi  a  euthum  allan  yn  gyfla^vn, 
a'r  Arglwydd  a'm  dug  i  eilwaith 
yn  wag :  paham  y  gelwch  chwi  fi 
Naomi,  gan  i'r  Arglwydd  ^fy  nar- 
ostwng,  ac  i'r  Hollalluog  fy  nrygu  ? 

22  Felly  y  dychwelodd  Naomi,  a 
Ruth  y  Moabees  ei  gwaudd  gyd  â 


ePryd/erth. 
T  Chwerw. 


Rìith  yn  lloffa 


RUTH,  II. 


ym  meusydd  Boaz. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1312. 


h  Exod.  9. 
31,  32. 
pen.  2.  23. 


2  A  elwir 
Booz, 
Matt.  1.  5. 


hi,  yr  hon  a  ddychwelodd  o  Avlad 
Moab:  a  hwy  a  ddaethant  i  Beth- 
lehem ^yn  nechreu  cynhauaf  yr 
heiddiau. 

PENNOD  II. 

1  Rulh  yn  lloffa  ym  meusydd  Boaz.  4  Boaz  yn 
cymmeryd  cydnahod  ami,  8  ac  yn  dangos 
iddi  garedigrwydd  mawr;  18  a  hithau  yn 
dwyn  at  Naomi  yr  liyn  a  gawsai. 

AC  i  wr  Naomi  i/r  ydoedd  car,  o 
_  wr  cadarn  nerthol,  o  dylwyth 
Elimelech,  a'i  enw  ^Boaz. 

2  A  Ruth  y  Moabëes  a  ddywed- 
odd  wrth  Naomi,  Gad  i  ml  fyned 
yn  awr  i'r  maes,  a  lloffa  tywysen- 
au  ar  ol  yr  Tiion  y  caffwyf  ffafr 
yn  ei  olwg.  Hithau  a  ddywedodd 
wrthi,  Dos,  fy  merch. 

3  A  hi  a  aeth,  ac  a  ddaeth,  ac  a 
loffodd  yn  y  maes  ar  ol  y  medelwyr : 
a  digwyddodd  wrth  ddamAvain/oo5  y 
rhan  honno  o'r  maes  yn  eiddo  Boaz, 
yr  hAvn  oedd  o  dylwyth  Elimelech. 

4  H  Ac  wele,  Boaz  a  ddaeth  o 
Bethlehem,  ac  a  ddywedodd  wrth 
y  medelwyr,  Yr  Arglwydd  a 
fyddo  gyd  â  chwi.  Hwythau  a  ddy- 
wedasant  wrtho  ef,  Yr  Arglwydd 
a'th  fendithio. 

5  Yna  y  dywedodd  Boaz  Avrth  ei 
was  yr  hwn  oedd  yn  sefyll  yn  ymyl 
y  medehvyr,  P^vy  h'iau  y  llangces 
hon? 

6  A'r  gwas  yr  liAvn  oedd  yn  sefyll 
wrth  y  medelwyr  a  attebodd,  ac  a 
ddywedodd,  Y  llangces  o  INIoab  yd- 
yw  hi,  yr  hon  a  ddychwelodd  gyd 
â  Naomi  o  wlad  Moab : 

7  A  hi  a  ddywedodd,  Attolwg  yr 
yd\vyf  gael  lloffa,  a  chasglu  ym 
mysg  yr  ysgubau  ar  ol  y  medelwyr: 
a  hi  a  ddaeth,  ac  a  arhosodd  er  y 
bore  hyd  yr  awr  hon,  oddi  eithr 
aros  o  lioni  hi  ychydig  yn  tŷ. 

8  Yna  y  dywedodd  Boaz  wrth 
Ruth,  Oni  chlywi  di,  fy  merch  ?  Na 
ddos  i  loffa  i  faes  arall,  ac  na 
cherdda  oddi  yma;  eithr  aros  yma 
gyd  am  Uangcesau  i. 

9  Bydded  dy  lygaid  ar  y  maes  y 
byddont  hwy  yn  ei  fedi;  a  dos  ar 
eu  hoi  Invynt:  oni  orchj^nynais  i'r 
Uangciau,  na  chyffyrddent  a  thi  ?  A 
phan  sychedech,  dos  at  y  Uestri,  ac 
ŷf  o'r  hwn  a  oUyngodd  y  Uangciau. 

10  Yna  hi  a  syrthiodd  ar  ei  hwyn- 
eb,  ac  a  ymgrymmodd  i  la^vr,  ac  a 
ddywedodd  wrtho  ef,  Paham  y  cef- 
ais  ffafr  yn  dy  olwg  di,  fel  y  cym- 
merit  gydnabod  arnaf,  a  minnau 
yn  alltudes? 

272 


11  A  Boaz  a  attebodd,  ac  a  ddy- 
wedodd wrthi,  Gan  fynegi  y  myneg- 
wyd  i  mi  yr  hyn  oil  a  wnaethost  i'th 
chwegr  ar  ol  marwolaeth  dy  wr;  ac 
fel  y  gadewaist  dy  dad  a'th  fam,  a 
gwlad  dy  enedigaeth,  ac  y  daethost 
at  bobl  nid  adwaenit  o'r  blaen. 

12  Yr  Arglwydd  a  dalo  am  dy 
waith;  a  bydded  dy  obrwy  yn  ber- 
ffaith  gan  Arglwydd  Dduw  Israel, 
*yr  hwn  y  daethost  i  obeithio  dan 
ei  adenydd. 

13  Yna  hi  a  ddywedodd,  Caff^vyf 
ffafr  yn  dy  olwg  di,  fy  arglwydd; 
gan  i  ti  fy  nghysuro  i,  a  clian  i  ti 
lefaru  wrth  /odd  calon  dy  wasan- 
aethferch,  er  nad  ydwyf  fel  un  o'th 
law-forwynion  di. 

14  A  dywedodd  Boaz  wrthi  hi,  Yn 
amser  bwyd  tyred  yma,  a  b^yytta  o'r 
bara,  a  gwlŷch  dy  dammaid  yn  y 
finegr.  A  hi  a  eisteddodd  wrth  ystlys 
y  medehvyr:  ac  efe  a  estynodd  iddi 
gras-ŷd;  a  hi  a  fwyttaodd,  ac  a  ddi- 
gonwyd,  ac  a  adawodd  weddill, 

15  A  hi  a  gyfododd  i  loffa :  a  gor- 
chymynodd  Boaz  i'w  weision,  gan 
ddywedyd,  Lloffed  hefyd  ym  mysg 
yr  ysgubau,  ac  na  ^  feiwch  arni : 

16  A  chan  oUwng  gollyngAvch  hef- 
yd iddi  bet/i  o'r  ysgubau;  a  gad- 
êwch  hwynt,  fel  y  lloffo  hi  liwynt; 
ac  na  cheryddwch  hi. 

17  Felly  hi  a  loffodd  yn  y  maes 
hyd  yr  hwyr:  a  hi  a  ddyi'nodd  yr 
hyn  a  loffasai,  ac  yr  oedd  ynghylch 
ephah  o  haidd. 

18  "ÌÍ  A  hi  a'i  cymmerth,  ac  a  aeth 
i'r  ddinas :  a'i  chwegr  a  ganfu  yr  hyn 
a  gasglasai  hi :  hefyd  hi  a  dynnodd 
allan,  ac  a  roddodd  iddi  yr  hyn  a 
weddillasai  hi,  wedi  cael  digon. 

19  A  dywedodd  ei  chwegr  MTthi 
hi,  Pa  le  y  Uoffaist  heddy^v,  a  pha 
le  y  gweithiaist?  bydded  yr  hwn 
a'th  adnabu  yn  fendigedig.  A  hi  a 
fynegodd  i'w  chwegr  pwy  y  gweith- 
iasai  hi  gyd  âg  ef ;  ac  a  ddywed- 
odd, Enw  y  gwr  y  gAveithiais  gyd 
âg  ef  heddyw,  yiv  Boaz. 

20  A  dywedodd  Naomi  wrth  ei 
gwaudd,  ^^QYiaigeaig  fyddo  efe  gan 
yr  Arglwydd,  yr  hwn  ni  pheidiodd 
a'i  garedigrwydd  tu  a'r  rhai  byw  a'r 
rhai  meirw.  Dywedodd  Naomi  hef- 
yd wrthi  hi,  Agos  i  ni  yw  y  gwr  hwn- 
nw,  *  o'n  cyfathrach  ni  y  mae  efe. 

21 A  Ruth  y  Moabëes  a  ddywedodd, 
Efe  a  ddywedodd  hefyd  wrthyf,  Gyd 
â'm  Uangciau  i  yr  arhosi,  nes  gor- 
phen  o  honynt  fy  hoU  gynhauaf  L 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1312. 


»  Ps.  17.  8. 
a  36.  7. 


3  neb. 
city  wilydd- 
iwch  hi. 


b  pen.  3.  la 
2  Sam.  2. 5. 


4  Neu, «» 
ydyto  eydd 
iawniado 
ollwng. 
Ediych 
Lef.  25. 25. 


Ruth  yn  goricedd 


RUTH,  111,  IV. 


wrth  draed  Boaz. 


Cyn 

CRIST 

Oylch 

1312. 


a  Neu,  cyf- 
od  y  dillad 
odai  ar  ei 
draed  ef. 


8  Heb.  ym- 
afaelodd. 


»Ezec.l6.8. 


b  pen.  2.  20. 


4  Heb. 
borth. 


22  A  djvvedodd  Naomi  wrth  Ruth 
ei  gwaudd,  Da  yiv,  fy  merch,  i  ti  fyii- 
ed  gyd  â'i  langcesi  ef,  fel  na  ruthr- 
ont  i'th  erbyn  mewn  maes  arall. 

23  Felly  hi  a  ddilynodd  langcesau 
Boaz  i  loffa  nes  darfod  cynhauaf  yr 
haidd,  a  chynhauaf  y  gAvenith :  ac  a 
drigodd  gyd  â'i  chwegr. 

PENNOD  III. 

1  Euth,  trwy  addysg  Naomi,  5  yn  goricedd 
wrth  draed  Boaz.  8  Boaz  yn  cydnabod  rhan 
cy/athrachwr,  14  ac  yn  ei  dav/on  hi  ymaith 
â  chioe  mesur  o  haidd, 

YNA  Naomi  ei  chwegr  a  ddy- 
wedodd  wrthi,  Fy  merch,  oni 
cheisiaf  fi  orphwysdra  i  ti,  fel  y 
byddo  da  i  ti  ? 

2  Ac  yn  awr  onid  yiv  Boaz  o'n 
cyfathrach  iii,  yr  hwn  y  buost  ti  gyd 
â'i  langcesi?  Wele  efe  yn  nithio 
haidd  y  nos  hon  yn  y  llaAvr-dyrnii. 

3  Ymolch  gan  hynny,  ac  ymira,  a 
gosod  dy  ddiUad  am  danat,  a  dos 
i  waered  i'r  Uawr-dyrnu:  na  fydd 
gydnabyddus  i'r  gwr,  nes  darfod 
iddo  fwytta  ac  yfed. 

4  A  phan  orweddo  efe,  yna  dal  ar  y 
fan  y  gorweddo  efe  ynddi ;  a  dos,  a 
^dinoetha  ei  draed  ef,  a  gorwedd;  ac 
efe  a  fynega  i  ti  yr  hyn  a  wnelych. 

5  A  hi  a  ddyAvedodd  wrthi,  Gwnaf 
yr  hyn  oil  a  erchaist  i  mi.    , 

6  11 A  hi  a  aeth  i  waered  i'r  llawr- 
dyrnu,  ac  a  wnaeth  yn  ol  yr  hyn  oil 
a  orchymynasai  ei  chwegr  iddi. 

7  Ac  wedi  i  Boaz  f\yytta  ac  yfed, 
fel  y  Uawenhaodd  ei  galon,  efe  a  aeth 
i  gysgu  i  gwrr  yr  ysgafu.  Hithau  a 
ddaeth  yn  ddistaw,  ac  a  ddinoeth- 
odd  ei  draed,  ac  a  orweddodd. 

8  11  Ac  y'nghanol  y  nos  y  g^vr  a 
ofnodd,  ac  a  ^ymdrôdd:  ac  wele 
wraig  yn  gorwedd  wrth  ei  draed  ef 

9  Ac  efe  a  ddyivedodd,  Fwy  yd- 
wyt  ti?  A  hi  a  ddyAvedodd,  Myfi 
?/wRuth  dy  law-forAvyn:  ^Ueda  gan 
hynny  dy  aden  dros  dy  law-forwyn, 
canys  fy  nghyfathrachwr  i  ydwyt  ti. 

10  Ac  efe  a  ddyAvedodd,  ^  Bendig- 
edig  fyddecli,  fy  merch,  gan  yr  Ar- 
glwydd:  dangosaist  fwy  o  gared- 
igrwydd  yn  y  diwedd,  nag  yn  y  de- 
chreu;  gan  nad  aethost  ar  ol  gwŷr 
ieuaingc,  na  thlawd  na  chyfoethog. 

11  Ac  yn  a-vvr,  fy  merch,  nac  ofna; 
yr  hyn  oil  a  ddywedaist,  a  wnaf  i  ti : 
canys  hoU  *ddinas  fy  mliobl  a  ŵyr 
mai  gwraig  rinweddol  ydwyt  ti. 

12  Ac  yn  awr  gwir  yw  fy  mod  i 
yn  gyfathrachwr  agos :  er  hynny  y 
mae  cyfathrachwr  nes  na  myifi. 

273 


13  Aros  heno ;  a'r  bore,  os  efe  a  wna 
ran  cyfathrachwr  â  thi,  da ;  gwnaed 
ran  cyfathrachwr :  ond  os  efe  ni  wna 
ran  cyfathrachwr  â  thi;  yna  myfi  a 
wnaf  ran  cyfathrachwr  à  ih\,fel  mai 
byAV  yr  Aeglwydd  :  cwsg  hyd  y  bore. 

14  IT  A  hi  a  orweddodd  wrth  ei 
draed  ef  hyd  y  bore :  a  hi  a  gyfododd 
cyn  yr  adwaenai  neb  eu  gilydd.  Ac 
efe  a  ddywedodd,  Na  chaffer  gwyb- 
od  dyfod  g^yraig  i'r  Uawr-dymu. 

15  Ac  efe  a  ddywedodd,  Moes  dy 
^fantell  sydd  am  danat,  ac  ymaf- 
ael  ynddi.  A  hi  a  ymaflodd  ynddi ; 
ac  efe  a  fesurodd  chwe  mesur  o 
haidd,  ac  a'i  gosododd  arni:  a  hi 
a  aeth  i'r  ddinas. 

10  A  phan  ddaeth  hi  at  ei  chwegr, 
hi  a  ddywedodd,  Pwy  ydwyt  ti,  fy 
merch?  A  hi  a  fynegodd  iddi  yr 
hyn  oil  a  wnaethai  y  gwr  iddi  hi. 

17  A  hi  a  ddywedodd,  Y  chwe 
mesur  hyn  o  haidd  a  roddodd  efe 
i  mi :  canys  dywedodd  wrthyf,  Nid 
âi  yn  waglaw  at  dy  chwegr. 

18  Yna  y  dywedodd  hithau,  Aros, 
fy  merch,  oni  wypech  pa  fodd  y 
digwyddo  y  peth  hyn :  canys  ni  or- 
phwys  y  gwr,  nes  gorphen  y  peth 
hyn  heddyw. 

PENNOD  IV. 

1  Boaz  yn  galw  y  cyfathrachwr  nesaf  ger  bron, 
6  Yntau  yn  gwrihod  rhyddhâu  yr  etifedd- 
iaeth,  yn  ol  y  ddefod  yn  Israel.  9  Boaz  yn 
prynu  yr  eti/eddiaeth ;  10  ac  yn  pr'iodi  Buth. 
13  Ilifhau  yn  dwyn  Ohed,  laid  Dafydd.  18 
Cenhedlaelh  Pharea. 

YNA  Boaz  a  aeth  1  fynu  i'r  porth, 
ac  a  eisteddodd  yno.  Ac  wele 
y  cyfathrachwr  yn  myned  heibio, 
am  yr  hwn  y  dywedasai  Boaz.  Ac 
efe  a  ddywedodd  Avrtho,  Ho,  hwn  a 
h>vnl  tyred  yn  nes;  eistedd  yma. 
Ac  efe  a  nesaodd,  ac  a  eisteddodd. 

2  Ac  efe  a  gymmerth  ddengwr  o 
henuriaid  y  ddinas,  ac  a  ddyived- 
odd,  Eisteddwch  yma,  A  hwy  a 
eisteddasant. 

3  Ac  efe  a  ddywedodd  wrth  y  cyf- 
athrachwr, Y  rhan  o'r  maes  yr  hon 
oedd  eiddo  ein  brawd  Elimelech  a 
werth  Naomi,  yr  hon  a  ddychwel- 
odd  o  wlad  Moab. 

4  A  dywedais  y  ^mynegwn  i  ti,  gan 
ddywedyd,  Pryn  efger  bron  y  trigol- 
ion,  a  cher  bron  henuriaid  fy  mhobl. 
Os  rhyddhêi,  rhyddhâ  ef;  ac  oni 
ryddhei,  mynega  i  mi,  fel  y  gwyp- 
\vyf :  canys  nid  oes  ond  ti  i'w  rydd- 
hâu,  a  minnau  sydd  ar  dy  ol  di.  Ac 
efe  a  ddywedodd,  Myfi  aH  rhyddhâf 

6  Yna  y  dywedodd  Boaz,  Y  diwr- 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1312. 


<S  Nen, 
gynfas, 

arffedog. 


2  Heb.  dat- 
guddiwn 
yn  dy 
glugt. 


Boaz  yn 


I.  SAMUEL,  L 


pr'iodi  Ruth. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1312. 


a  Deut.  25. 
7,9. 


SNeu^ 
cais  t  ti 
gÿfoeth, 
lieu,  rym. 

b  Gen.  35. 
19. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1171. 


a  Edrych 
3  Chf  on.  6. 
27,34. 


nod  y  prynech  di  y  maes  o  law  Na- 
omi, ti  b!ì  pryni  hefyd  gau  Ruth  y 
Moabees  gwraig  y  marw,  i  gyfodi 
enw  y  marw  ar  ei  etifeddiaetli  ef. 

6  1Í  A'r  cyfathrachwr  a  ddywed- 
odd,  Ni  allaf  ei  i7ddhâu  i  mi,  rhag 
colli  fy  etifeddiaetli  iy  hun :  rhydd- 
ha  di  i  ti  dy  hun  fy  rlian  i;  canys 
ni  allaf  fi  ei  ryddhâu. 

7  *A  hyn  oedd  ddefod  gynt  yn  Is- 
rael, am  ryddhad,  ac  am  gyfnewid, 
i  sicrhâu  pob  peth :  Gwr  a  ddiosgai 
ei  esgid,  ac  a'^  rhoddai  i'w  gymmyd- 
og :  a  hyn  oedd  dystiolaeth  yn  Israel. 

8  Am  hynny  y  dywedodd  y  cyf- 
athrachwr wrth  Boaz,  Pryn  i  ti  dy 
hun :  ac  efe  a  ddiosgodd  ei  esgid. 

9  1Í  A  dywedodd  Boaz  wrth  yr 
henuriaid,  ac  wrth  yr  hoU  bobl, 
Tystion  ydych  chwi  heddyw,  i  mi 
brynu  yr  hyn  oU  oedd  eiddo  Elime- 
lech,  a'r  hyn  oU  oedd  eiddo  Cliil- 
ion  a  Mahlon,  o  law  Naomi. 

10  Ruth  hefyd  y  Moabees,  g^vraig 
Äíahlon,  a  brynais  i  mi  yn  wraig, 
i  gyfodi  enw  y  marw  ar  ei  etifedd- 
iaeth  ef,  fel  na  thorrer  ymaith  enw 
y  marw  o  blith  ei  frodyr,  nac  oddi 
wrth  borth  ei  fangre:  tystion  yd- 
ych chwi  heddyw. 

11  A'r  holl  bobl  y  rhai  oedd  yn  y 
porth,  a'r  henuriaid,  a  ddywedasant, 
Yr  ydym  yn  dystion :  Yr  Arglwydd 
a  wnelo  y  A\Taig  sydd  yn  dyfod  i'th 
dy  di  fel  Rahel,  ac  fel  Leah,  y  rhai 
a  adeiladasant  ill  d'vvy  dy  Israel ;  ^  a 
gwna  di  rymmusdra  yn  ^  Ephratah, 
bydd  enwog  yn  Bethlehem : 


12  Bydded  hefyd  dy  dy  di  fel  tŷ 
Phares,  *=yi'  h'svn  a  ymddûg  Tamar 
i  Judah,  o'r  had  yr  hAvn  a  ddyry  yr 
Arglwydd  i  ti  or  llangces  hon. 

13  %  Felly  Boaz  a  gymmerodd 
Ruth ;  a  hi  a  fu  iddo  yn  wraig :  ac 
efe  a  aeth  i  mewn  atti  hi;  a'r  Ar- 
glwydd a  roddodd  iddi  hi  feich- 
iogi,  a  hi  a  ymddûg  fab. 

14  A'r  gwragedd  a  ddywedasant 
wrth  Naomi,  Bendigedig  fyddo  yr 
Arglwydd,  yr  hwn  ni'th  adawodd 
di  heb  gyfathrachwr  heddyw,  fel  y 
gelwid  ei  enw  ef  yn  Israel. 

15  Ac  efe  fydd  i  ti  yn  adferwr 
einioes,  ac  yn  ymgeleddwr  i'th  ben- 
Avynni :  canys  dy  waudd,  yr  hon  a'th 
gar  di,  a  blantodd  iddo  ef,  a  hon 
sydd  ^well  i  ti  na  saith  o  feibion. 

16  A  Naomi  a  gymmerth  y  plent- 
yn,  ac  a'i  gosododd  ef  yn  ei  myn- 
wes,  ac  a  fu  fammaeth  iddo. 

17  A'i  chymmydogesau  a  roddas- 
ant  iddo  enw,  gan  ddywedyd,  Gan- 
wyd  mab  i  Naomi;  ac  a  alwasant 
ei  enw  ef  Obed:  hwn  oedd  dad 
Jesse,  tad  Dafydd. 

18  \  Dyma  genhedlaethau  Phares : 

*  Phares  a  geuhedlodd  Hesron, 

19  A  Hesron  a  genhedlodd  Ram, 
a  Ram  a  genhedlodd  Aminadab, 

20  Ac  Aminadab  a  genhedlodd 
Nahson,   a  Nahson   a   genhedlodd 

*  Salmon, 

21  A  Salmon  a  genhedlodd  Boaz, 
a  Boaz  a  genhedlodd  Obed, 

22  Ac  Obed  a  genhedlodd  Jesse, 
a  Jesse  a  genhedlodd  Dafydd. 


LLYFR  CYNTAF  SAMUEL 

YR  HWN  A  ELWIR  HEFYD 

LLYFR  CYNTAF  Y  BRENHINOEDD. 


PENNOD  I. 

1  EUsanah,  Lefiad,  oedd  iddo  ddwy  voraig,  yn 
addoli  hah  hlwyddyn  yn  Siloh:  4  yn  mawrhâu 
Eannáhy  er  ei  bod  yn  amvihlantadioy,  ac  er  i 
Peninnah  ei  chythrvddo.  9  Hannah  yn  wyiof- 
us  yn  gwedd'io  am  hlentyn.  12  Mi  yn  ei  cher- 
yddu  hi  yn  gyntaf,  ac  ar  ol  hynny  yn  ei  hen- 
dithio  hi.  19  Hannah  wedi  dwyn  Samuel,  yn 
aros  gartref  nea  ei  ddiddyfnu  ef:  24  yn  ei 
gyflwyno  ef  fr  Arglwydd,  yn  ol  ei  hadduned. 

AC  yr  oedd  rhyw  wr  o  Ramath- 
_  aim-Sophim,  o  fynydd  Eph- 
raim,  a'i  enw  ^Elcanah,  mab  Jero- 
ham,  mab  Elihu,  mab  Tohu,  mab 
Suph,  Ephratëwr : 

2  A  dwy  wragedd  oedd  iddo ;  enw 
y  naill  oedd  Hannah,  ac  enw  y  Hall 


Peninnah :  ac  i  Peninnah  yr  ydoedd 
plant,  ond  i  Hannah  nid  oedd  plant 

3  A'r  gwr  h^vn  a  âi  1  fyoiu  o'i 
ddinas  ^^bob  blwyddjn  i  addoli,  ac 
i  aberthu  i  Arglwydd  y  Uuoedd, 
yn  Siloh;  a  dau  fab  Eli,  Hophni 
a  Phinees,  oedd  offeiriaid  i'r  Ar- 
glwydd yno. 

4  H  Bu  hefyd,  y  diwrnod  yr  aberth- 
odd  Elcanah,  roddi  o  hono  ef  i  Pe- 
ninnah ei  wraig,  ac  i'w  meibion  a'i 
merched  oil,  ramiau. 

5  Ond  i  Hannah  y  rhoddes  efe 
un  rhan  ^hardd:  canys  efe  a  garai 
Hannah,  ond  yr  Arglwydd  a  gau- 
asai  ei  chroth  hi ; 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1312. 

«Gen.  38. 
29. 

1  Chron. 
2.4. 
Matt.  1.  3. 


<llSam.L8. 


e  1  Chron. 
2.  4,  &c. 
Matt.  1.  3, 


*Nen, 
Salmah. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1171. 


2  ITeb. o 

fl wyddyn i 

flwijddyn. 
!>  Exod.  23. 

14. 

Deut.  16. 

16. 


SNen, 
ddau  day. 
blijg. 


Gweddi  Hannah, 


L  SAMUEL,  IL 


Genedigaeth  Samuel. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1171. 

«Job  24. 21. 

4Heb. 
digindd. 

6Heb. 
oV  pan 
esgynai. 


<iKuth4.15. 


6Heb. 
had  gwỳr. 

c  Num.  6.  5. 
Barn.  13. 5, 

7Heb. 
amlhâu 
givedd'io. 


8Heb. 
o  yspryd. 


i  Pb.  62.  8. 
a  142.2.. 


6  A'i  gwrth\\ynebwraig  ''a'i  *cy- 
ffrôdd  hi  i'w  chythruddo,  am  i'r 
Arglwydd  gau  ei  bru  hL 

7  Ac  felly  y  gwnaeth  efe  bob 
bl'w^ddyn,  ^pan  esgynai  hi  i  dŷ  yr 
Arglwydd,  hi  a'i  cythruddai  hi 
felly;  fel  yr  wylai,  ac  na  fwyttâi. 

8  Yna  Elcanah  ei  gwr  a  ddywed- 
odd  wrthi,  Hannah,  paham  yr  wyli  ? 
a  phaham  na  fwyttêi  ?  a  phaham  y 
mae  yn  flin  ar  dy  galon  ?  onid  wy/ 
fi  ^well  i  ti  na  deg  o  feibion? 

9 1Í  Felly  Hannah  a  gyfododd,  wedi 
iddynt  fwytta  ac  yfed  yn  Siloh. 
(Ac  Eli  yr  oiFeiriad  oedd  yn  eis- 
tedd  ar  faingc  wrth  host  teml  yr 
Arglwydd.) 

10  Ac  yr  oedd  hi  yn  chwerw  ei 
henaid,  ac  a  weddiodd  ar  yr  Ar- 
glwydd, a  chan  wylo  hi  a  wylodd. 

11  Hefyd  hi  a  addunodd  adduned, 
ac  a  ddywedodd,  0  Arglwydd  y 
lluoedd,  OS  gan  edrych  yr  edrychi  ar 
gystudd  dy  law-forwyn,  ac  a'm  cofi 
i,  ac  nid  anghofi  dy  law-forwyn,  ond 
rhoddi  i'th  law-forwyn  '^  fab :  yna 
y  rhoddaf  ef  i'r  Arglwydd  holl 
ddyddiau  ei  einioes,  ac  'ni  ddaw 
ellyn  ar  ei  ben  eC 

12  A  bu,  fel  yr  oedd  hi  yn  '^parhâu 
yn  gweddio  ger  bron  yr  Arglwydd, 
i  Eh  ddal  sylw  ar  ei  genau  hi. 

13  A  Hannah  oedd  yn  Uefaru  yn 
ei  chalon,  yn  unig  ei  gwefusau  a 
symmudent;  a'i  llais  ni  chlywid: 
am  hynny  Eli  a  dybiodd  ei  bod  hi 
yn  feddw. 

14  Ac  Eli  a  ddywedodd  wrthi 
hi,  Pa  hyd  y  byddi  feddw?  bwrw 
ymaith  dy  win  oddi  wrthyt. 

15  A  Hannah  a  attebodd,  ac  a  ddy- 
wedodd, Nid  felly,  fy  arglwydd; 
gwraig  galed  ®  arni  ydwyf  fi :  gwin 
hefyd  na  diod  gadam  nid  yfais; 
eithr  Hywelltais  fy  enaid  ger  bron 
yr  Arglwydd. 

16  Na  chyfrif  dy  law-forwyn  yn 
ferch  Belial :  canys  o  amldra  fy 
myfyrdod,  a'm  blinder,  y  lleferais 
hyd  yn  hyn. 

17  Yna  yr  attebodd  Eli,  ac  a  ddy- 
wedodd, Dos  mewn  heddwch :  a 
Duw  Israel  a  roddo  dy  ddymuniad 
yr  hwn  a  ddymunaist  ganddo  ef 

18  A  hi  a  ddywedodd,  Cafed  dy 
law-for^^yn  ffafr  yn  dy  olwg.  Felly 
yr  aeth  y  wraig  i'w  thaith,  ac  a 
fvvyttaodd ;  ac  ni  bu  atlirist  mwy. 

19  1Í  A  hwy  a  gyfodasant  yn  fore, 
ac  a  addolasant  ger  bron  yr  Ar- 
glwydd; ac  a  ddychwelasant,  ac  a 


ddaethant  i'w  tŷ  i  Ramah.  Ac  El- 
canah a  adnabu  Hannah  ei  wraig; 
a'r  Arglwydd  a'i  cofiodd  hi. 

20  A  bu,  pan  ddaeth  ^yr  amser 

0  amgylch,  wedi  beichiogi  o  Han- 
nah, esgor  o  honi  ar  fab ;  a  hi  a 
alwodd  ei  enw  ef  ^  Samuel :  Canys 
gan  yr  Arglwydd  y  dymunais  ef, 
eh  y  hi. 

21  A'r  gwr  Elcanah  a  aeth  i  fyiiu, 
a'i  holl  dylwyth,  i  oflfrymmu  i'r  Ae- 
GLWYDD  yr  aberth  blynyddol,  a'i 
adduned. 

22  Ond  Hannah  nid  aeth  i  fynu : 
canys  hi  a  ddywedodd  wvi\\  ei  gwr, 
Ni  ddeuaf  Ji,  hyd  oni  ddiddyfn- 
er  y  bachgen :  yna  y  dygaf  ef,  fel 
yr  ymddangoso  efe  o  flaen  yr  Ar- 
glwydd, ac  y  trigo  byth. 

23  Ac  Elcanah  ei  gwr  a  ddywed- 
odd wrthi,  Gwna  yr  hyn  a  welych 
yn  dda:  aros  hyd  oni  ddiddyfnech 
ef ;  yn  unig  yr  Arglwydd  a  gyf- 
lawno  ei  air.  Felly  yr  arhôdd  y 
wraig,  ac  a  fagodd  ei  mab,  nes  iddi 
ei  ddiddyfnu  ef 

24  IF  A  phan  ddiddyfnodd  hi  ef,  hi 
a'i  dug  ef  i  fynu  gyd  â  hi,  â  thri  o 
fustych,  ac  un  ephah  o  beilliaid,  a 
chostrelaid  o  win ;  a  hi  a'i  dug  ef 
i  dy  yr  Arglwydd  yn  Siloh:  a'r 
bachgen  yn  ieuangc. 

25  A  hwy  a  laddasant  fnstach,  ac  a 
ddygasant  y  bachgen  at  Eli. 

26  A  hi  a  ddy^vedodd,  0  fy  ar- 
glwydd, ^fel  y  mae  dy  enaid  yn  fynv, 
fy  arglwydd,  myfi  yiv  y  wraig  oedd 
yn  sefyll  yma  yn  dy  ymyl  di,  yn 
gweddio  ar  yr  Arglwydd. 

27  Am  y  bachgen  hwn  y  gweddiais; 
a'r  Arglwydd  a  roddodd  i  mi  fy 
nymuniad  a  ddymunais  ganddo  : 

28  Minnau  hefyd  ^a'i  rhoddais  ef 
i'r  Arglwydd  ;  yr  holl  ddyddiau  y 
byddo  efe  hyw,  ^  y  rhodd^vyd  ef  i'r 
Arglwydd.  Ac  efe  a  addolodd  yr 
Arglwydd  yno. 

PENNOD  II. 

1  Can  Hannah,  yn  dangos  ei  dtolchgarwch.  12 
Anwiredd  meibîon  Mi.  18  Giceinidogaelh 
Samuel,  20  Hannah,  trwy  weddi  Eli,  yn 
cad  mwy  o  ffnvyth.  22  Eli  yn  ceryddu  ei 
feihion.  27  Prophwydoliaeth  yn  erhyn  tŷ  Eli. 

A  HANNAH  a  weddiodd,  ac 
a  ddywedodd,  *  Llawenychodd 
fy  nghalon  yn  yr  Arglwydd;  fy 
nghorn  a  ddyrchafwyd  yn  yi*  Ar- 
glwydd :  fy  ngenau  a  ehangwyd  ar 
fy  ngelynion:  canys  llawenychais 
yn  dy  iachawdwi'iaeth  di. 
2  *'Nid  sanctaidd  neb  fel  yr  Ar- 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1171. 

9Heb. 
cylchoedd 
dyddiau. 
Cylch 

1171. 

asef, 

yr  hwn 
a  archwyd 
gan  yr  Ar- 
glwydd. 


Cylch 
1165. 


Í  Gen.  42. 
15. 

2  Bren.  2. 
2,  4,  6. 


3Neu, 
a  ad/eraii 
yr  hwn  a 
gefaistncy 
weddi  {r 
Arglwydd. 

4  Neu, 
a  adjerir 
yr hwn a 
gefais  trwy 
■weddi. 


1  Edrvch 
Luc  1  46, 

&c. 


b  Dcut.  3. 
24.  a  32.  4. 
I's.  8fi.  8. 
a  89.  C,  8, 


Can  Hannah. 


L  SAMUEL,  II. 


Eli  yn  ceryddu  eifeihion. 


Cyn 

CKIST 

Cylch 

1165. 

e  Mai.  3. 13. 

Jud.  15. 
2  Heb. 

caled. 


1JP3.34.  10. 
liUC  1.  53. 


fDeut.32. 
39. 

Job  5. 18. 
Hoa.  6. 1. 


S  Pa.  75.  7. 


h  Ps.  113. 

7,8. 
Ijuc  1.  52. 

1  Job  36. 7. 


k  Ps.  24.  2. 
a  104.  5. 
Heb.  1. 3. 

I  Ps.  91. 11. 


"  pen.  7. 10. 


'  Ps.  89.  24. 


0  pen.  3. 1. 


GLWYDD;  canys  nid  dim  hebot  ti: 
ac  nid  oes  graig  megis  ein  Duw  ni. 

3  Na  chwanegwch  lefaru  yn  uchel 
uchel ;  "  na  ddeued  aUan  ddim 
^balch  o'ch  genau:  canys  Duw 
gAvybodaeth  yw  yr  Arglwydd,  al 
amcanion  ef  a  gyflawnir. 

4  Bwäau  y  cedyi-n  a  dorrwyd,  a'r 
gweiniaid  a  ymwregysasant  a  nerth. 

Ò  ^Y  rliai  digonol  a  ymgyflog- 
asant  er  bara;  aV  rhai  newynog  a 
beidiasant;  hyd  onid  esgorodd  yr 
ammhlantadAvy  ar  saith,  a  *llesgâu 
yr  ami  ei  meibion. 

6  ^Yr  Arglwydd  sydd  yn  marw- 
hau,  ac  yn  bywhâu :  efe  sydd  yn  dwyn 
i  waered  i'r  bedd,  ac  yn  dwyn  i  fynu. 

7  Yr  Arglwydd  sydd  yn  tlodi,  ac 
yn  cyfoethogi;  ^yn  darostwng,  ac 
yn  dyrchafu. 

8  Efe  ^  sydd  yn  cyfodi  y  tlawd  o'r 
Ihvch,  ac  yn  dyrchafu  yr  anghenus 
o'r  tommenau,  'i'w  goéod  gyd  â  thy- 
wysogion,  ac  i  beri  iddynt  etifeddu 
teyrn-gadair  gogoniant :  canys  eiddo 
yr  Arglwydd  ''colofnau  y  ddaear, 
ac  efe  a  osododd  y  byd  arnynt. 

9  ^Traed  ei  saint  a  geidw  efe,  a'r 
annuwiolion  a  ddistawant  mewn  ty- 
wyllwch:  canys  nid  trwy  nertli  y 
gorclifyga  gwr. 

10  Y  rhai  a  ymry sonant  â'r  Ar- 
glwydd, a  ddryllir:  ""efe  a  darana 
yn  eu  herbyn  h^vynt  o'r  nefoedd:  yr 
Arglwydd  a  fam  derfynau  y  ddae- 
ar; ac  a  ddyry  nerth  i'w  frenhin,  ac 
"a  ddyrchafa  gorn  ei  enneiniog. 

11  Ac  Elcanah  a  aeth  i  Ramah 
i'AV  dy;  "ar  bachgen  a  fu  weinidog 
i'r  Arglwydd  ger  bron  Eli  yr  oflt- 
eiriad. 

12  H  A  meibion  Eli  oedd  feibion  Be- 
lial: nid  adwaenent  yr  Arglwydd. 

13  A  defod  yr  offeiriad  gyd  â'r 
bobl  oedd,  pan  offiymmai  neb 
aberth,  gwas  yr  offeiriad  a  ddeuai 
pan  fyddai  y  cig  yn  berwi,  â  chig- 
wain  dridaint  yn  ei  law; 

14  Ac  a'i  tarawai  Id  yn  y  bad- 
ell,  ncu  yn  yr  efyddyn,  neu  yn  y 
crochan,  neu  yn  y  pair:  yr  hyn  oU 
a  gyfodai  y  gig^vain,  a  gymmerai  yr 
offeiriad  iddo.  Felly  y  gwnaent  yn 
Siloh  i  hoU  Israel  y  rhai  oedd  yn 
dyfod  yno. 

15  Hefyd  cyn  arogl-losgi  o  honynt 
y  brasder,  y  deuai  gwas  yr  offeiriad 
hefyd,  ac  a  ddywedai  wrtli  y  gAvr 
a  fyddai  yn  aberthu,  Dyro  gig  i'w 
rostio  i'r  offeiriad :  cariys  ni  fyn  efe 
gennyt  gig  berw,  ond  amrwd- 


16  Ac  OS  gwr  a  ddywedai  wrtho, 
Gan  losgi  llosgant  ^yn  awr  y 
brasder,  ac  yna  cymmer  fel  yr 
ewyUysio  dy  galon:  yntau  a  ddy- 
wedai wrtho,  Nag  t;  yn  a^vr  y 
rhoddi  ef:  ac  onid  ê,  mi  a'z  cym- 
meraf  trwy  gryfder. 

17  Am  hynny  pechod  y  Uangciau 
oedd  fawr  iawn  ger  bron  yr  Ar- 
glwydd: canys  ffieiddiodd  dynion 
offrwm  yr  Arglwydd. 

18  IF  A  Samuel  oedd  yn  gweini  o 
flaen  yr  Arglwydd,  yn  fachgen, 
Pwedi  ymwregysu  âg  ephod  lian. 

19  A'i  fam  a  wnai  iddo  fantell 
fechan,  ac  a'i  dygai  iddo  o  flwydd- 
yn  i  flwyddyn,  pan  ddelai  hi  i  iynu 
gyd  a'i  gwr  i  aberthu  yr  aberth 
blynyddol. 

20  1Í  Ac  Eli  a  fendithiodd  Elcanah 
a'i  wraig,  ac  a  ddywedodd,  Rhòdd- 
ed  yr  Ajrglwydd  i  ti  had  o'r  wraig 
hon,  am  y  *dymuniad  a  ddymunodd 
gan  yr  Arglwydd,  A  hwy  a  aeth- 
ant  i'w  mangre  eu  hun. 

21  A'r  Arglwydd  a  ymwelodd  â 
Hannah ;  a  hi  a  feichiogodd,  ac  a 
esgorodd  ar  dri  o  feibion,  a  dwy  o 
ferched :  a'r  bachgen  Samuel  a  gyn- 
nyddodd  ger  bron  yr  Arglwydd. 

22  IT  Ac  Eli  oedd  hen  iawn;  ac 
efe  a  glybu  yr  hyn  oU  a  wnelsai 
ei  feibion  ef  i  holl  Israel,  a'r  modd 
y  gorweddent  gyd  a'r  "igwragedd 
oedd  yn  ymgasglu  yn  finteioedd 
wrth  ddrws  pabell  y  cyfarfod. 

23  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt 
hwy,  Paham  y  gwnaethoch  y  peth- 
au  hyn?  canys  clywaf  gan  yr  holl 
bobl  hyn  ddrygair  i  chwi. 

24  Nag  ê,  fy  meibion:  canys  nid 
da  y  gair  yr  ydwyf  fi  yn  ei  glywed; 
eich  bod  chwi  yn  peri  i  bobl  yr 
Arglwydd  ^droseddu. 

25  Os  gwr  a  becha  yn  erbyn  gwr, 
y  SAvyddogion  a'i  barnant  ef :  ond 
OS  yn  erbyn  yr  Arglwydd  y  pecha 
gwr,  pwy  a  eiriol  drosto  ef  ?  Ond 
ni  wrandawsant  ar  lais  eu  tad,  am 
y  mynnai  yr  Arglwydd  eu  lladd 
hwynt 

26  A'r  bachgen  Samuel  a  gyn- 
nyddodd,  ac  a  aeth  'yn  dda  gan 
Dduw,  a  dynion  hefyd. 

27  11  A  daeth  gAvr  i  Dduw  at  Eli, 
ac  a  ddywedodd  wrtho,  Fel  hyn  y 
dywed  yr  Arglwydd;  "Onid  gan 
ymddangos  yr  ymddangosais  i  dy 
dy  dad,  pan  oeddynt  yn  yr  Aipht 
yn  nhŷ  Pharaoh? 

28  Gan  ei  ddewis  ef  hefyd  o  holl 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1165. 

3  Heb. 

tnegi» 
headym. 


P  Exod.  28. 
4. 


i  Neu, 
henthyg 
a  feiilkyC' 
dwyd  i'r 
Arglwydd. 


1  Edrych 
Exod.  38. 
8. 


5  Neu, 
weiddi. 


r  Diar.  3.  4. 
Luc  2.  52. 
Act.  2.  47. 
Rhuf.l4. 
18. 


•  E.\ed.  t 
14,  27. 


Datguddio  gair  yr 


I.  SAMUEL,  III. 


Argkvi/dd  i  Samuel. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1165. 

tLcf.2.3,10. 
a  6.  16. 
a  7.  7,  8. 
a  10. 11. 
Num.  5.  9, 
10.  a  18. 8. 


u  Exod.  29. 
9. 


I  Pb.  18.  26. 
Mai.  2.  9. 

y  1  Bren.  2. 
27. 

Ezec.  44. 
10. 

Ediych 
Tien.  4. 11, 
18,20. 
a  14.  3. 
a22.18,&c. 

SNeu, 
ri/nti(dd  y 
hahell,  yn 
Vp  yr  lioll 
(lilaioni  a 
r"ìxaiDuw 
i  hrael, 

I  Edrych 
Zech.  8.  4. 


■  pen.  4, 11. 


b  1  Eren.  2. 
35. 
1  Chron. 

20.  22. 
Ezec.44.15. 


7Heb. 
Cÿssyllta. 


•  pen.  2.  11. 


»>  Ps.  74.  9. 

Araos8. 11. 


Cylch 
1141. 


hvythau  Israel  yn  offeiriad  i  mi,  i 
oiFrymmu  ar  fy  allor,  i  losgi  arogl- 
darth,  i  wisgo  ephod  ger  fy  mron? 
*oni  roddais  hefyd  i  áŷ  dy  dad  di 
lioll  ebyrtli  tanllyd  meibion  Israel? 

29  Paham  y  sethrwch  chwi  fy  ab- 
erth  a'm  bwyd-offr^vm,  y  rhai  a  or- 
chymynais  yn  fy  nhrigfa,  ac  yr  an- 
rhydeddi  dy  feibion  yn  fwy  na  niyfi, 
gan  eich  pesgi  eich  hunain  â'r  goreu 
0  lioll  ofírymmau  fy  mhobl  Israel? 

30  Am  hynny  medd  Akglwydd 
Dduw  Israel,  "Gan  ddywedyd  y  dy- 
wedais,  Dy  dy  di  a  thy  dy  dad  a 
rodiant  o'm  blaen  i  byth :  eithr  yn 
avrr  medd  yr  Akglwydd,  Pell  fydd 
hynny  oddi  wrthyf  fi;  canys  fy  an- 
rhydeddwyr  a  anrhydeddaf  fi,  ""a'm 
dirmygwyr  a  ddirmygir. 

31  Wele  yy  dyddiau  yn  dyfod,  pan 
dorrwyf  dy  fraich  di,  a  braich  tŷ  dy 
dad,  fel  na  byddo  hen  wr  yn  dy 
dy  di. 

32  A  thi  a  gei  weled  ^gelyn  ynfy 
nhrigfa,  yn  yr  hyn  oil  a  wna  Duw 
o  ddaioni  i  Israel:  ac  ni  bydd  ''hen 
^vr  yn  dy  dy  di  byth. 

33  A'r  gwr  o'r  eiddot,  yr  liwn  ni 
thorraf  ymaith  oddi  wrth  fy  allor, 
fydd  i  beri  i'th  lygaid  baUu,  ac  i 
beri  i'th  galon  ofidio:  a  hoU  gyn- 
nyrch  dy  dy  di  a  fyddant  feirw  yn 
wyr. 

34  A  hyn  fydd  i  ti  yn  ar\vydd,  yr 
liwn  a  ddaw  ar  dy  ddau  fab,  ar 
Hophni  a  Phinees:  *Yn  jr  un  dydd 
y  byddant  feirw  ill  dau. 

35  A'^chyfodaf  imi  offeiriad  %dd- 
lawn  a  Aina  yn  ol  fy  nghalon  a'm 
meddwl;  a  mi  a  adeiladaf  iddo  ef 
dy  sicr,  ac  efe  a  rodia  ger  bron  fy 
enneiniog  yn  dragywydd. 

36  A  bydd  i  bob  un  a  adewir  yn 
dy  dy  di  ddyfod  ac  ymgrymmu  iddo 
ef  am  ddernyn  o  arian,  a  thammaid 

0  fara ;  a  dywedyd,  '^  Gosod  fi  yn 
awr  mewn  rhy w  offeiriadaeth,  i  gael 
bwytta  tammaid  o  fara. 

PENNOD  III. 

1  Y  modd  y  datguddiwyd  gair  yr  Arglwydd 
gyntaf  i  Samuel.  11  Duw  yn  dangos  i  Sa- 
muel ddinystr  tŷ  Eli.  15  Samuel  o'i  led- 
anfodd  yn  mynegi  i  Eli  y  weledigaeth.  19 
Sam,uel  yn  tyfu  mewn  cymmeriad. 

AR  ^bachgen  Samuel  a  wasan- 
.  aethodd  yr  Arglwydd  ger 
bron  Eli.  A  ^gair  yr  Arglwydd 
oedd  werthfawr  yn  y  dyddiau  hyn- 
ny ;  nid  oedd  weledigaeth  eglur. 

2  A'r  pryd  hwnnw,  pan  oedd  Eli 
yn  gorwedd  yn  ei  fangre,  wedi  i'w 

277 


•=  lygaid  ef  ddechreu  tyAvyllu,  fel  na 
allai  Aveled; 

3  A  chjTi  i  "^lamp  Duw  ddiffoddi 
yn  nheml  yr  Arglwydd,  He  yr 
oedd  arch  Duw,  a  Samuel  oedd 
wedi  gorwedd  i  gysgu: 

4  Yna  y  galwodd  yr  Arglwydd  ar 
Samuel   Dywedodd  yntau,  Wele  fi. 

5  Ac  efe  a  redodd  at  Eli,  ac  a 
ddywedodd,  Wele  fi ;  canys  gelw- 
aist  arnaf.  Yntau  a  ddywedodd, 
Ni  elwais  i ;  dychwel  a  gorwedd.  Ac 
efe  a  aeth  ac  a  orweddodd. 

6  A'r  Arglwydd  a  alwodd  eil- 
waith,  Samuel.  A  Samuel  a  gyfod- 
odd,  ac  a  aeth  at  Eli,  ac  a  ddywed- 
odd, Wele  fi ;  canys  gelwaist  arnaf 
Yntau  a  ddywedodd,  Na  elwais,  fy 
mab ;  dychwel  a  gor Avedd 

7  ^Ac  ''nid  adwaenai  Samuel  etto 
yr  Arglwydd,  ac  nid  eglurasid 
iddo  ef  air  yr  Arglwydd  etto. 

8  A'r  Arglwydd  a  alwodd  Samuel 
drachefn  y  drydedd  Avaith.  Ac  efe 
a  gyfododd,  ac  a  aeth  at  Eli,  ac  a 
ddywedodd,  Wele  fi ;  canys  gelwaist 
arnaf.  A  deallodd  Eli  mai  yr  Ar- 
glwydd a  ahvasai  ar  y  bachgen. 

9  Am  hynny  Eli  a  ddywedodd 
wrth  Samuel,  Dos,  gorwedd :  ac  os 
geilw  efe  arnat,  dywed,  Llefara,  Ar- 
glwydd; canys  y  mae  dy  was  yn 
clywed.  Felly  Samuel  a  aeth  ac  a 
or\^cddodd  j'u  ci  le. 

10  A  daeth  yr  Arglwydd,  ac  a 
safodd,  ac  a  alwodd  megis  o'r 
blaen,  Samuel,  Samuel.  A  dywed- 
odd Samuel,  Llefara ;  canys  y  mae 
dy  was  yn  clywed 

11  1Í  A  dyAvedodd  yr  Arglwydd 
wrth  Samuel,  Wele  fi  yn  gwneuth- 
ur  peth  jn  Israel,  ^yr  hwn  pwy 
bynnag  a'i  clywo,  fe  a  ferwina  ei 
ddwy  glust  ef 

12  Yn  y  dydd  hwnnw  y  dygaf  i 
ben  yn  erbyn  Eli  ^yr  hyn  oil  a  ddy- 
wedais  am  ei  dy  ef,  gan  ddechreu 
a  diweddu  ar  unwaith. 

13  ^^Mynegais  hefyd  iddo  ef,  y 
barnwn  ei  dy  ef  yn  dragywydd,  am 
yr  anwiredd  a  wyr  efe;  o  herwydd 
i'w  feibion  haeddu  iddynt  feUdith, 
ac  ^nas  gwaharddodd  efe  iddynt. 

14  Ac  am  hynny  y  tyngais  wrth 
dy  Eli,  na  wneir  iawn  am  anwiredd 
ty  Eli  âg  aberth,  nac  â  bwyd-offrwm 
byth. 

15  IT  A  Samuel  a  gysgodd  hyd  y 
bore,  ac  a  agorodd  ddrysau  ty  yr 
Arglwydd  :  a  Samuel  oedd  yn  oM 
mynegi  y  weledigaeth  i  Eli. 


Cyn 

CEKST 

Cylch 

1141. 

«  pen.  4. 15, 
d  Exod.  27. 

21. 

Lef.  24.  3. 


2  Xeii, 
Fel  hyn  y 
gwnni  Sa- 
muel, cyn 
iddo  adna- 
bod  yr  Ar- 
glwydd, a 
chyn  eg- 
luro  gair 
yr  Ar- 
ghoydd 
iddo. 

•  Edrvch 
Act.  19.  2. 


r2Bnn.21. 
12. 
Jer.  19.  3. 


E  pen.  2.30. 


S  Ueu, 

Mynegaf. 
h  pen.  2.  29, 

30,  31,  «Sec. 


4  Neil ,  ni 
chitchiodd 

arnynt. 


Y  Philistiaid  yn 


I  SAMUEL,  IV. 


gorclifijgu  Israel, 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

1141. 


IKuthl.17. 


B  Neu, 
eiriau. 


k  Bam  .20.1. 

6  Neil, 
Sicrhmi 
Samuel  yn 
hrophwyd 
i'r  Ar- 
ghvijdd. 

Cylch 
1141. 


2  Nen, 
daelh  i  hen. 
Heb.  oedd. 


b2Sam.6.2. 

i's.  80.  1. 

a  99.  1. 
c  Exod.  25. 

18,  22. 


16  Ac  Eli  a  alwodd  ar  Samuel,  ac 
a  ddywedodd,  Samuel  fy  mab.  Yn- 
tau  a  ddywedodd,  Wele  fi. 

17  Ac  efe  a  ddywedodd,  Beth  yiv 
y  gair  a  lefarodd  yr  Abglwydd 
^vl'th3^t?  na  chela,  attolwg,  oddi 
wrthyf :  *fel  hyn  y  gwnelo  Duw  i 
ti,  ac  fel  hyn  y  chwanego,  os  celi 
oddi  ^vi'thyf  ddim  o'r  holl  °betliau 
a  lefarodd  efe  wrthyt. 

18  A  Samuel  a  iyiiegodd  iddo  yr 
holl  eiriau^  ac  nis  celodd  ddim 
rhagddo.  Dywedodd  yntau,  Yr  Ar- 
GLWYDD  yiv  efe  :  gwuaed  a  fyddo 
da  yn  ei  ohvg. 

19  H  A  chynnyddodd  Samuel;  a'r 
Arglavydd  oedd  gyd  âg  ef,  ac  ni 
adawodd  i  un  o'i  eiriau  ef  syrthio 
i'r  ddaear, 

20  K  gAvybu  holl  Israel,  ''o  Dan  hyd 
Beerseba,  "^mai  proph^vyd  fíyddla\Mi 
yr  Arglwydd  oedd  Samuel. 

2i  A'r  Arglwydd  a  ymddangos- 
odd  drachefn  yn  Siloh :  canys  yr  Ar- 
glwydd a  ymeglurhaodd  i  Samuel 
yn  Siloh  trwy  air  yr  Arglwydd. 

PENNOD  IV. 

1  Y  Pliilisiiaid  yn  rjorclifijgu  yr  Israeliaid  yn 
El>en-ezer.  3  Hicythau  yn  cyrcliu  yr  arch,  i 
ddychrynu  y  Philistiaid.  10  Y  Philistiaid 
yn  eu  taro  liivynt  eilwaith;  yn  dal  yr  arch, 
ac  yn  lladd  llophni  a  Phinees,  12  P^li, 
lorth  (jhjioed  y  newyddion,  yn  syrthio  yn 
ivy^ij  ei  gefn,  ac  yn  iorri  ei  ivddf.  19  Gwrairj 
Phinees,  ivedi  digalonni  wrth  esgor  ar  Icha- 
hod,  yn  mariv. 

2DAETH  gair  Samuel  i  holl 
Israel.  Ac  Israel  a  aeth  yn 
erbyn  y  Philistiaid  i  ryfel :  a  gwer- 
syllasant  ger  Haw  *Eben-ezer:  a'r 
Philistiaid  a  wersyllasaut  yn  Aphec. 

2  A'r  Philistiaid  a  ymfyddinasant 
yn  erbyn  Israel :  a'r  gad  a  ymgyfarfu ; 
a  lladdwyd  Israel  o  flaen  y  Philist- 
iaid :  a  hwy  a  laddasant  o'r  fyddin  yn 
y  maes  ynghylch  pedair  mil  o  wŷr. 

3  ^  A  phan  ddaeth  y  bobl  i'r 
gwersyll,  henuriaid  Israel  a  ddy- 
wedasant,  Paham  y  tarawodd  yr 
Arglwydd  ni  heddyw  o  flaen  y 
Philistiaid?  Cymmerwn  attom  o  Si- 
loh arch  cyfammod  yr  Arglwydd, 
a  deled  i'n  mysg  ni ;  fel  y  cadwo  hi 
ni  o  law  ein  gelynion. 

4  Felly  y  bobl  a  anfonodd  i  Siloh, 
ac  a  ddygasant  oddi  yno  arch  cyf- 
ammod Arglwydd  y  lluoedd,  ^yr 
hwn  sydd  yn  aros  rhivng  '^y  cerub- 
iaid:  ac  yno  yr  oedd  dau  fab  Eli, 
Hoplmi  a  Phinees,  gyd  âg  arch  cyf- 
ammod Duw. 

5  A  phan  ddaeth  arch  cyfammod 

278 


yr  Arglwydd  i'r  g^versyll,  holl  Is- 
rael a  floeddiasant  a  bloedd  fawr, 
fel  y  dadseiniodd  y  ddaear. 

6  A  phan  glybu  y  Philistiaid  lais 
y  floedd,  hwy  a  ddywedasant,  Pa 
beth  yiv  llais  y  floedd  fawr  hon  yng 
ngwersyll  yr  Hebreaid?  A  gwyb- 
uant  mai  arch  yr  Arglwydd  a 
ddaethai  i'r  gwersyll. 

7  A'r  Philistiaid  a  ofnasant :  o 
herwydd  hwy  a  ddywedasant,  Daeth 
Duw  i'r  gwersyll.  Dywedasant  hef- 
yd,  Gwae  ni!  canys  ni  bu  y  fath 
beth  "o  flaen  hyn. 

8  Gwae  ni !  p^vy  a'n  gwared  ni  o 
law  y  Duwiau  nerthol  hyn?  Dyma 
y  Duwaau  a  darawsant  yr  Aiphtiaid 
a'r  holl  blaau  yn  yr  anialwch. 

9  YmgryfheAvch,  a  byddwch  wŷr, 
0  Philistiaid;  rhag  i  chwi  wasan- 
aethu  yr  Hebreaid,  "^fel  y  gwasan- 
aethasant  Invy  chwi :  byddwch  wŷr, 
ac  ymleddwch. 

10  ^  A'r  Philistiaid  a  ymladdasant; 
a  ^lladdwyd  Israel,  a  ffodd  pawb 
i'w  babell :  a  bu  lladdfa  fawr  iawn ; 
canys  syrthiodd  o  Israel  ddeng  mil 
ar  hugain  o  ^vyr  traed. 

11  Ac  ^arch  Duw  a  ddali^vyd;  a 
^dau  fab  Eli,  Ilophni  a  Phinees,  a 
fuant  feirw. 

12  IT  A  gwr  o  Benjamin  a  redodd 
o'r  fyddin,  ac  ^a  ddaeth  i  Siloh  y 
di^vrnod  hwnnw,  â'i  ddillad  Avedi 
eu  rhwygo,  a  'phridd  ar  ei  ben. 

13  A  phan  ddaeth  efe,  wele  Eli 
yn  eistedd  ar  ^eisteddfa  ger  Haw  y 
flbrdd,  yn  disgwyl :  canys  yr  oedd  ei 
galon  ef  \n  ofni  am  arch  Duw.  A 
phan  ddaeth  y  gwr  i'r  ddinas,  a  myn- 
egi  hyn,jr  holl  ddinas  a  waeddodd. 

14  A  phan  glywodd  Eli  lais  y 
waedd,  efe  a  ddywedodd,  Beth  yiu 
llais  y  cynnwrf  yma?  A'r  gwr  a 
ddaeth  i  mewn  ar  frys,  ac  a  fyneg- 
odd  i  Eli. 

15  Ac  EU  oedd  fab  tair  blwydd 
ar  bymtheg  a  phcdwar  ugain ;  a 
*^phallasai  ei  lygaid  ef,  fel  na  allai 
efe  weled. 

16  A'r  gwr  a  ddywedodd  vn-th  Eli, 
M}^  sydd  yn  dyfod  o'r  fyddin,  myfl 
hefyd  a  fíbais  heddyw  o'r  fyddin. 
A  dyAvedodd  yntau,  Pa  beth  ^a 
ddigwyddodd,  fy  mab  ? 

17  A'r  gennad  a  attebodd,  ac  a 
ddywedodd,  Israel  a  fíbdd  o  flaen  y 
Philistiaid ;  a  bu  hefyd  laddfa  fawr 
ym  mysg  y  bobl ;  a'th  ddau  fab 
hefyd,  Hophni  a  Phinees,  a  fuant 
feirw,  ac  arch  Duw  a  ddali^v}  d. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1141. 


Î  Heb. 

ddoe,  neu, 
echdoe. 


e  Ps.  78.  9, 


f  Ps.  78.  61. 
E  pen.  2.  3i. 


h2Sam.l.2. 


iJos.  7.  6. 

2  Sam.  13. 

19.  a  15.  82. 

Job  2.  12. 
t  pen.  L  9. 


4Hcb. 

serf  a  sat. 
I  pen.  3.  2. 


fi  Hub. 

ÿw  ÿ  peth. 


Diiỳyn  yr  arch  i  Asdod. 


I.  SAMUEL,  V. 


Taro  giüŷr  Gcith  ac  Ecron. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
1141. 


6Neu, 
waeddi. 


gwaywyr. 

8  Heb.  yra- 
drolsant 
ynddi. 


9  Htb. 

ni  osododd 

ei  chalon. 
2  Sef,  Pa  le 

y  mae  p 

gogoiiiant? 
tniKn.l-i.3. 
n  Pf..  2R.  8. 

a  78.  01. 


2Neu, 
y  rhan 
ffiaidd  o 
Dagon. 

a  Edrych 
Seph.  1.  9. 


b  pen.  6.  5. 


18  A  phan  grybwyllodd  efe  am 
arch  Duw,  yntau  a  syrthiodd  oddi 
ar  yr  eisteddle  yn  \vysg  ei  gefn  ger 
Uaw  y  porth;  al  wddf  a  dorrodd, 
ac  efe  a  fu  farw :  canys  y  g\w  oedcl 
hen  a  thrwm,  Ac  efe  a  farnasai 
Israel  ddeugain  mlynedd. 

19  11  Al  waudd  ef,  g^yraig  Phmees, 
oedd  feichiog,  yn  agos  i  ^  esgor : 
a  phan  glybu  son  ddarfod  dal 
arch  Duw,  a  marw  o'i  chwegrwn 
a'i  gwr,  hi  a  ymgrymmodd,  ac  a 
glafychodd :  canys  ei  "  gwewyr  a 
"ddaeth  arni. 

20  Ac  ynghylch  y  pryd  y  bu  hi 
farw,  y  dywedodd  y  gwragedd  oedd 
yn  sefyll  gyd  â  hi,  Nac  ofiia ;  canys 
esgoraist  ar  fab.  Ond  nid  attebodd 
hi,  ac  ^nid  ystyriodd. 

21 A  hi  a  alwodd  y  bachgen  ^»"  Icha- 
bod;  gan  ddywedyd,  °Y  gogoniant 
a  ymadawodd  o  Israel;  (am  ddal 
arch  Duw,  ac  am  ei  chwegrwn  a'i 
gwr.) 

22  A  hi  a  ddywedodd,  Y  gogon- 
iant a  ymadawodd  o  Israel;  canys 
aich  Duw  a  ddaliwyd. 

PEi^^OD  V. 

1  Y  PJiiliitiaid  yn  dwyn  yr  arch  i  Asdocl,  ac 
yn  ei  gosod  yn  nliŷ  Dagon.  3  Bwrw  Dagon 
i  lawr,  a'i  dorri  yn  ddarnau,  a  tharo  gwŷr 
Asdod  â  cldwijf  y  marchogion.  S  Duw  yn 
gicneuthur  felly  i  ivyr  Galh,  pan  ddygii-yd 
hi  yno;  10  ac  felly  i  wŷr  Ecron. 

AR   Philistiaid    a    gymmerasant 
.  arch  Duw,  ac  a'i  dygasant  hi 

0  Eben-ezer  i  Asdod. 

2  A'r  Philistiaid  a  gymmerasant 
arch  Duw,  ac  a'i  dygasant  i  mewn 
i  dŷ  Dagon,  ac  a'i  gosodasant  yn 
ymyl  Dagon. 

3  1Í  A'r  Asdodiaid  a  gyfodasant 
yn  fore  drannoeth;  ac  wele  Dagon 
wedi  syrthio  i  lawr  ar  ei  wyneb,  ger 
bron  arch  yr  Arglwydd.  A  hwy  a 
gymmerasant  Dagon,  ac  a'i  gosod- 
asant eilwaith  jti  ei  le. 

4  Codasant  hefyd  yn  fore  dran- 
noeth; ac  wele  Dagon  wedi  syrthio 

1  lawr  ar  ei  wyneb,  ger  bron  arch 
yr  Arglwydd:  a  phen  Dagon,  a 
dwy  gledr  ei  ddwylaw,  oedd  Avedi 
torri  ar  y  troth wy;  -corpli  Dagon 
yn  unig  a  adawyd  iddo  ei 

5  Am  hynny  ^ni  sathr  oifeiriaid 
Dagon,  na  neb  a  ddelo  i  mewn  i  dŷ 
Dagon,  ar  drothwy  Dagon  yn  As- 
dod, hyd  y  dydd  hwn. 

6  A  thrwm  fu  llaw  yr  Arglwydd 
ar  yr  Asdodiaid ;  ac  efe  **  a'u  dis- 
trywiodd  hwynt,  ac  a'u  tarawodd 


hwynt,  sef  Asdod   a'i  therfynau,  â 
'^chhvyf  y  marchogion. 

7  A  phan  welodd  gwŷr  Asdod  mai 
felly  yr  oedd,  dywedasant,  Ni  chaiif 
arch  Duw  Israel  aros  gyd  â  ni: 
canys  caled  yw  ei  law  ef  arnom,  ac 
ar  Dagon  ein  duw. 

8  Am  hynny  yr  anfonasant,  ac  y 
casglasant  hoU  arghvyddi  y  Philist- 
iaid attynt ;  ac  a  ddy^vedasant,  Beth 
a  Avnawn  ni  i  arch  Duw  Israel?  A 
hwy  a  attebasant,  Dyger  arch  Duw 
Israel  o  amgylch  i  Gath.  A  \\sy^  a 
ddygasant  arch  Duw  Israel  oddi 
amgylch  yno. 

9  Ac  wedi  iddynt  ei  dwyn  hi  o 
amgylch,  bu  llaw  yr  Arglwydd  yn 
erbyn  y  ddinas  â  dinystr  mawr  iawn : 
ac  efe  a  daraAvodd  wŷr  y  ddinas  o 
fychan  hyd  fawr,  a  chlwyf  y  march- 
ogion oedd  yn  eu  dirgel-leoedd. 

10  Am  hynny  yr  anfonasant  h^vy 
arch  Duw  i  Ecron.  A  phan  ddaeth 
arch  Duw  i  Ecron,  yr  Ecroniaid  a 
waeddasant,  gan  ddywedyd,  Dygas- 
ant attom  ni  o  amgylch  arch  Duw 
Israel,  i'n  Uadd  ni  a'n  pobl. 

11  Am  hynny  yr  anfonasant,  ac  y 
casglasant  hoU  arglwyddi  y  Philist- 
iaid :  ac  a  ddywedasant,  Danfon- 
wch  ymaith  arch  Duw  Israel,  a 
dychweler  hi  adref ;  fel  na  laddo  hi 
ni  a'n  pobl:  canys  dinystr  angeuol 
oedd  trAvy  yr  hoU  ddinas;  trom 
iawn  oedd  llaw  Duw  yno. 

12  A'r  gwŷr,  y  rhai  ni  buant  feirw, 
a  darawyd  â  chhvyf  y  marchogion : 
a  gwaedd  y  ddinas  a  ddyrchafodd 
i'r  nefoedd. 

PENNOD  VI. 

1  Y  PJiilistiaid,  ar  ol  saith  o  Jisoedd,  yn  ym- 
gynghori  am  anfon  yr  arch  yn  ei  hoi:  10  ac 
yn  ei  dwyn  hi  gyd  âg  offrwm  ar  fen  newydd 
i  Eetli-semes.  19  Taro  y  hohl  am  edrych  yn 
yr  arch.  21  Hwylhau  yn  anfon  at  wŷr 
Cirîaih-jearim  Vw  chyrchu  hi. 

BU  arch  yr  Arglwydd  yng 
ngwlad  y  Philistiaid   saith   o 
fisoedd. 

2  A'r  Philistiaid  a  alwasant  am  yr 
oifeiriaid  ac  am  y  dewiniaid,  gan 
ddywedyd,  Beth  a  wnawn  ni  i  arch 
yr  Arglwydd?  hysbyswch  i  ni  pa 
fodd  yr  anfonwn  hi  adref 

3  Dywedasant  hwythau,  Os  ydycli 
ar  ddanfon  ymaith  arch  Duw  Israel, 
nac  anfonwch  hi  yn  wag;  ond  gan 
roddi  rhoddwch  iddo  ofiFrAvm  dros 
gamwedd :  yna  y'ch  iachêir,  ac  y  bydd 
hysbys  i  chwi  paham  nad  ymadaw- 
odd ei  law  ef  oddi  wrthych  cliAvi. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1141. 

e  Va.  78.  66. 


Anfon  yr  arch 


I.  SAMUEL,  VII. 


i  Beth-semes. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1140. 


a  Edrych 
ad,  17. 


2  Heb.  ar- 
nytU  kwy. 


b  pen.  5. 6. 


«  Exod.  7. 

13.  a  8. 15. 

a  14. 17. 
3Neu, 

warad- 

wyddut. 
dExod.  12. 

31. 


»2  Sam.  6. 3. 


4  Yna  y  dy wedasant  llA^ythall,  Beth 
fydd  yr  offrwm  dros  gamwedd  a 
roddwn  iddo?  Ahwy  a  ddywedasant, 
Pump  o  fifolennau  aur,  a  phump  o 
lygod  aur,  "  yn  ol  rhif  arglwyddi  y 
Philistiaid:  canys  yr  un  bla  oedd 
^arnoch  chwi  oU,  ac  ar  eich  ar- 
glwyddi. 

5  Am  hynny  y  g^^^lewch  luniau  eich 
ffolennau,  a  Uuniau  eich  Uygod  sydd 
''yn  dif^vyno  y  tir;  a  rhoddwch  ogon- 
iant  i  Dduw  Israel :  ysgatfydd  efe  a 
ysgafnhâ  ei  law  oddi  arnoch,  ac  oddi 
ar  eich  duwiau,  ac  oddi  ar  eich  tir. 

6  A  phaham  y  caledwch  chwd 
eich  calonnau,  '^megis  y  caledodd 
yr  Aiphtiaid  a  Pharaoh  eu  calon? 
pan  wnaeth  efe  yn  ^rhyfeddol  yn 
eu  plith  hwy,  ^  oni  oUyngasant  hwy 
hwynt  i  fyned  ymaith  ? 

7  Yn  awT  gan  hynny  gAvnewch 
^  fòn  newydd,  a  chymmerwch  ddM'y 
fuwch  flith,  y  rhai  nid  aeth  iau 
arnynt ;  a  deliwch  y  buchod  dan  y 
fen,  a  dygwch  eu  lloi  hwynt  oddi 
ar  eu  hoi  i  dŷ  : 

8  A  chymmerw^ch  arch  yr  Ar- 
GLWYDD,  a  rhoddwch  hi  ar  y  fen ;  a'r 
tlysau  aur,  y  rhai  a  roddasoch  iddi 
yn  offrwm  dros  gamwedd,  a  osod- 
wch  mewn  cist  WTth  ei  hystlys  hi, 
a  gollyngwch  hi  i  fyned  ymaith. 

9  Ac  edrychwch,  os  â  hi  i  fynu 
ar  hyd  ffordd  ei  bro  ei  hun  i  Beth- 
semes  ;  yna  efe  a  wnaeth  i  ni  y  mawr 
ddrwg  hwn  :  ac  onid  ê,  yna  y  cawn 
w^bod  nad  ei  law  ef  a'n  tarawodd 
ni ;  ond  mai  dam  wain  oedd  hyn  i  ni. 

10  IF  A'r  gwŷr  a  wnaethant  felly : 
ac  a  gymmerasant  ddwy  fuwch  flitli- 
ion,  ac  a'u  daliasant  h^vy  dan  y  fen, 
ac  a  gauasant  eu  lloi  mewn  tŷ : 

11  Ac  a  osodasant  arch  yr  Ar- 
GLWYDD  ar  y  fen,  a'r  gist  a'r  llygod 
aur,  a  Uuniau  eu  fifolennau  hwynt. 

12  A'r  buchod  a  aethant  ar  hyd  y 
flfordd  uniawn  i  fifordd  Beth-semes ; 
ar  hyd  y  brif-ffordd  yr  aethant,  dan 
gerdded  a  brefu,  ac  ni  throisant  tu 
a'r  llaw  ddehau  na  thu  a'r  aswy ; 
ac  arghvyddi  y  Philistiaid  a  aethant 
ar  eu  hoi  hyd  derfyn  Beth-semes. 

13  A  thrigolion  Beth-semes  oedd 
yn  medi  eu  cynhauaf  gwenith  yn 
y  dyíFryn :  ac  a  ddyrchafasant  eu 
llygaid,  ac  a  ganfuant  yr  arch  ;  ac 
a  lawenychasant  wrth  ei  gweled. 

14  A'r  fen  a  ddaeth  i  faes  Josua 
y  Beth-semesiad,  ac  a  safodd  }tio; 
ac  yno  yr  oedd  maen  mawr :  a  liAvy 
a  holltasant  goed  y  fen,  ac  a  oifrym- 

280 


magant  y  buchod  yn  boeth-oflfrwm 
i'r  Arglwydd. 

15  A'r  Lefiaid  a  ddisgynasant  arch 
yr  Arglwydd,  a'r  gist  p*  hon  oedd 
gyd  a  hi,  yr  hon  yr  oedd  y  tlysau 
aur  ynddi,  ac  a'u  gosodasant  ar  y 
maen  mawr :  a  gw  yr  Beth-semes  a 
ofifrymmasant  boeth-oflTrymmau,  ac 
a  aberthasant  ebyrth  i'r  Arglwydd 
y  dydd  hwnnw. 

16  A  phùm  arglwydd  y  Philist- 
iaid, pan  welsant  hynny,  a  ddy- 
chwelasant  i  Ecron  y  dydd  hwnnw. 

17  A  dyma  y  flTolennau  aur,  y  rhai 
a  roddodd  y  Philistiaid  yn  oflTrwm 
di'os  gamwedd  i'r  Arglwydd  ;  dros 
Asdod  un,  dros  Gazah  un,  dros  Asca- 
lon  un,  dros  Gath  un,  dros  Ecron  un : 

18  A'r  llygod  aur,  yn  ol  rhifedi  hoU 
ddinasoedd  y  Philistiaid,  yn  perth- 
ynu  i'r  pùm  arglwydd,  yn  gystal  y 
dinasoedd  caerog,  a'r  trefi  heb  gaer- 
au,  hyd  y  ^maen  mawr  Abel,  yr  hwn  y 
gosodasant  arno  arch  yr  Arglwydd  ; 
yr  hwn  sydd  hyd  y  dydd  hwn  ym 
macs  Josua  y  Beth-semesiad. 

19  H  Ac  ^efe  a  daraAvodd  w^r  Beth- 
semes,  am  iddynt  edrych  yn  arch 
jT  Arglwydd,  ie,  tarawodd  o'r 
bobl  ddengwr  a  thri  ugain  a  deng 
mil  a  deugain  o  wŷr.  A'r  bobl  a 
alarasant,  am  i'r  Arglwydd  daro 
y  bobl  â  lladdfa  fawr. 

20  A  gAvyr  Beth-semes  a  ddywed- 
asant, P\Ay  a  ddichon  sefyll  yn 
Mjneb  yr  Arglwydd  Dduw  sanct- 
aidd  Irwn  ?  ac  at  b^y  yr  âi  efe  oddi 
wrthym  ni  ? 

21  IF  A  hwy  a  anfonasant  genhad- 
au  at  di'igolion  Ciriath-jearim,  gan 
ddyAvedyd,  Y  Philistiaid  a  ddygas- 
aut  adref  arch  yr  Arglwydd  ;  deu- 
wch  i  waered,  a  chyi-chwch  hi  i 
fynu  attoch  chm. 

PENNOD  VIL 

1  Gwŷr  Ciriath-jearim  yn  dwyn  yr  arch  i  dŷ 
Ahinadab,  ac  yn  cyssegru  Eleazar  eifab  ef  Vw 
chadw  hi.  2  Ym  mhen  ugain  mlynedd,  3  yr 
Israeliaid,  trwy  waith  Samuel,  yn  edifarhâu 
ar  gyhoedd  ym  Mispah.  9  Tra  yr  ydoedd 
Samuel  yn  gwedd'io  ac  yn  aherthu,  yr  Ar- 
glwydd yn  dryllio  y  Philistiaid  â  tharanau, 
yn  Eben-ezer.  13  Darostwng  y  Philistiaid. 
15  Samuel  yn  harnu  Israel  yn  heddychlawn 
ac  yn  dduwiol. 

AGWYR  » Ciriath-jearim  a 
ddaethant,  ac  a  gyi'chasant  i 
fjTiu  arch  yr  Arglwydd,  ac  a'i  dyg- 
asant  hi  i  dŷ  ^'Abinadab,  yn  y  bryn, 
ac  a  sancteiddiasant  Eleazar  ei  fab 
ef  i  gadAV  arch  yr  Arglayydd. 
2  Ac  o'r  dydd  y  trigodd  yr  arch 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1140. 


4Neu, 
maen 

maxcr. 


'Edrych 
Exod.  19. 
21. 

Kum.  4. 5, 
15,  20. 


b  2  Sam.  6. 
4.- 


Edifeirwch  Israel. 


SAMUEL,  VIII.     Yr  Israeliaid  yn  gofyn  hrenhin. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
1140. 


Cylch 
1120. 


e  Jos.  24. 

14,  23. 
i  Barn.  2. 

13. 

e  Deut.  6. 

13.  a  10.  20. 
Matt.  4. 10. 
Luc  4.  8. 


t  E.irn.  2. 
11. 


S  Bam.  20. 
1. 

2  Bren.  25. 
23. 


2  Neu, 
altehodd. 


Í  Edrych 
Jos.  10. 10. 
Barn.  4. 15. 
a  5.  20. 


SSef, 
Maen  y 
cymmorth : 
lien.  4. 1. 


yn  Ciriatli-jearira,  y  bu  ddyddiau 
lawer ;  nid  amgen  nag  ugaiii  mlyn- 
edd :  a  hoU  dŷ  Israel  a  alarasant 
ar  ol  yr  Arglwydd. 

3  IT  A  Samuel  a  lefarodd  wrth  holl 
dŷ  Israel,  gan  ddywedyd,  Os  dy- 
chwelwch  chwi  at  yr  Arglwydd 
â'ch  hoU  galon,  '^bwriwch  ymaitli  y 
duwiau  dieithr  o'ch  mysg,  ac  '^Asta- 
roth,  a  pharottôwch  eich  calon  at 
yr  Arglwydd,  *a  gwasanaethwch  ef 
yn  unig ;  ac  efe  a'ch  gwared  chwi 
o  law  y  Philistiaid. 

4  Yna  meibion  Israel  a  fwriasant 
ymaith  ^Baalim  ac  Astaroth,  a'r 
Arglwydd  yn  unig  a  wasanaetli- 
asant 

5  A  dywedodd  Samuel,  Cesglwch 
hoU  Israel  i  ^  Mispah,  a  mi  a  weddiaf 
drosoch  clnvi  at  yr  Arglwydd. 

6  A  liwy  a  ymgasglasant  i  Mispah, 
ac  a  dynnasant  ddwfr,  ac  a'i  tywallt- 
asant  ger  bron  yr  Arglwydd,  ac  a 
ymprydiasant  y  diwrnod  hwnnw,  ac 
a  ddywedasant  yno,  Pechasom  yn 
erbyn  yr  Arglwydd,  A  Samuel  a 
farnodd  feibion  Israel  ym  Mispah. 

7  A  phan  glybu  y  Philistiaid  fod 
meibion  Israel  wedi  ymgasglu  i  Mis- 
pah, arglwyddi  y  Philistiaid  a  aeth- 
ant  i  fynu  yn  erbjm  Israel :  a  meib- 
ion Israel  a  glyivsant,  ac  a  pfiiasant 
rhag  y  Philistiaid. 

8  A  meibion  Israel  a  ddywedasant 
wrth  Samuel,  Na  thaw  di  â  gwaeddi 
drosom  at  yr  Arglwydd  ein  Duw, 
ar  iddo  ef  ein  gwared  ni  o  law  y 
Philistiaid 

9  1Í  A  Samuel  a  gymmerth  laeth- 
oen,  ac  a'i  hofírymmodd  ef  i  gyd 
yn  boeth-ofir^vm  i'r  ^ìrglwydd  :  a 
^Samuel  a  waeddodd  ar  yr  Ar- 
glwydd dros  Israel ;  a'r  Arglwydd 
a'i  2  gwrandawodd  ef. 

10  A  phan  oedd  Samuel  yn  off- 
i-ymmu  y  poeth-ofírwm,  y  Philist- 
iaid a  nesasant  i  ryfel  yn  erbyn  Is- 
rael: a'r  'Arglwydd  a  daranodd  â 
tharanau  ma^vi*  yn  erbyn  y  Philist- 
iaid y  diwrnod  hwnnw,  ac  a'u  dryll- 
iodd  hwynt,  a  Uaddwyd  hwynt  o 
flaen  Israel. 

11  A  gwŷr  Israel  a  aethant  o  Mis- 
pah, ac  a  erlidiasant  y  Philistiaid, 
ac  a'u  tarawsant  hyd  oni  ddaetli- 
ant  dan  Bethcar. 

12  A  chymmerodd  Samuel  faen,  ac 
a'i  gosododd  rhwng  Mispah  a  Sen, 
ac  a  alwodd  ei  enw  ef  "  Eben-ezer ; 
ac  a  ddywedodd,  Hyd  yma  y  c}ti- 
northwyodd  yr  Arglwydd  nyni. 

281 


13  IT  Felly  y  darostyng^vyd  y  Phi- 
listiaid, ac  ni  chwanegasant  mwy- 
ach  ddyfod  i  derfyn  Israel :  a  llaw 
yr  Arglwydd  a  fu  yn  erbyn  y  Phi- 
listiaid holl  ddyddiau  Samuel. 

14  A'r  dinasoedd,  y  rhai  a  ddyg- 
asai  y  Philistiaid  oddi  ar  Israel,  a 
roddwyd  adref  i  Israel,  o  Ecron 
hyd  Gath;  ac  Israel  a  ryddhaodd 
eu  terfynau  o  law  y  Philistiaid  :  ac 
yr  oedd  heddwch  rhwng  Israel  a'r 
Amoriaid. 

15  A  Samuel  a  farnodd  Israel  hoU 
ddyddiau  ei  fywyd. 

16  Aeth  hefyd  o  flwyddyn  i  flwydd- 
yn  *  oddi  amgjdch  i  Bethel,  a  Gilgal, 
a  ]\iispah,  ac  a  farnodd  Israel  yn  yr 
holl  leoedd  hynny. 

17  ""A'i  ddychwelfa  ydoedd  i  Ra- 
mah ;  canys  yno  yr  oedd  ei  dŷ  ef : 
yno  hefyd  y  barnai  efe  Israel ;  ac 
yno  yr  adeiladodd  efe  allor  i'r  Ar- 
glwydd. 

PENÌÍOD  VIII. 

1  Yr  Israeliaid,  o  achos  aflywodraeth  ineibion 
Samuel,  yn  gofyn  hrenhin.  6  Duw  yn  cysuro 
Samuel;  ac  yntau  yn  gweddio  yn  gystudd- 
iol :  10  yn  mynegi  dull  hrenhin.  19  Duiv 
yn  ewyllysio  i  Samuel  ymroi  i  daemi  meihion 
Israel. 

AC  wedi  heneiddio  Samuel,  efe  a 
.  osododd  ei  feibion  yn  farnwyr 
ar  Israel. 

2  Ac  enw  ei  fab  cyntaf-anedig  ef 
oedd  ^Jòel;  ac  enw  yr  ail,  Abiah: 
y  rhai  hyn  oedd  farnwyr  yn  Beer- 
seba. 

3  A'i  feibion  ni  rodiasant  yn  ei 
flfyrdd  ef,  eithr  troisant  ar  ol  cy- 
bydd-dra,  a  *  chymmerasant  obrwy, 
a  gŵyi'asant  farn. 

4  Yna  hoU  henm-iaid  Israel  a 
ymgasglasant,  ac  a  ddaethant  at 
Samuel  i  Ramah, 

5  Ac  a  ddywedasant  wrtho  ef, 
Wele,  ti  a  heneiddiaist,  a'th  feibion 
ni  rodiant  yn  dy  flfyrdd  di :  yn  awi- 
*•  gosod  amom  ni  frenhin  i'n  barnu, 
megis  yr  hoU  genhedloedd. 

6  1Í  A'r  ymadrodd  fu  ddrwg  "  gan 
Samuel,  pan  ddywedasant,  Dyro  i 
ni  frenhin  i'n  barnu :  a  Samuel  a 
weddiodd  ar  yr  Arglwydd. 

7  A  dywedodd  yr  Arglwydd  wrth 
Samuel,  Gwrando  ar  lais  y  bobl  yn 
yr  hyn  oil  a  ddywedant  wrthyt : 
canys  "  nid  ti  y  maent  yn  ei  wrthod, 
ond  "^myfi  a  wrthodasant,  rhag  i 
mi  deyrnasu  arnynt. 

8  Yn  ol  yr  holl  weithredoedd  a 
wnaethant,  o'r  dydd  y  dygais  hwynt 
o'r  Aipht  hyd  y  dydd  hwn,  ^c  fel 


Cyn 
C-RIST 

Cylch 
1120. 


4Heb. 
ac  a  am- 
gylchodd. 


^  pen.  8.  4. 


Cylch 
1112. 


2  Fasni, 
1  Chron.  6. 
28. 


»  Deut.  16. 
19. 


Cylch 
1095. 


bHos.13. 

10. 

Act.  13. 21. 

3Heb. 
ÿngolwg. 


cEdnfch 
Exod.  16.8. 
d  pen.  10, 19. 


3Iynegi  dull  y  hrenJiin, 


I.  SAMUEL,  IX. 


Said  yn  dyfod  at  Samuel^ 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
1095. 

4  Neil. 
ntnddhä 
Vw, 


e  Edrych 
Deut.  17. 
IC,  &c. 

fpcn.U.52. 


8 1  Cren. 

21.7. 


ennuch- 
iaid. 


J  gwrthodasant  fi,  ac  y  gwasan- 
aethasant  dduwiau  dieitlir ;  felly  y 
gwnant  liAvy  hefyd  i  ti. 

9  Yn  aAvr  gan  hynny  *  gwrando  ar 
eu  llais  hwynt:  etto  gan  dystiol- 
aetliu  tystiolaetha  iddynt,  a  dangos 
iddynt  ddull  y  brenliin  a  deyrnasa 
arnynt. 

10  IT  A  Samuel  a  fynegodd  holl 
eiriau  yr  Arglwydd  -wrth  y  bobl,  y 
rhai  oedd  yn  ceisio  brenhin  ganddo. 

11  Ac  efe  a  ddy^vedodd,  ®Dyma 
ddull  y  brenhin  a  deyrnasa  arnoch 
cliwi:  ^Efe  a  gymmer  eich  meibion, 
ac  a'^í  gesyd  iddo  yn  ei  gerbydau, 
ac  yn  wŷr  meirch  iddo,  ac  i  redeg 
o  flaen  ei  gerbydau  ef : 

12  Ac  a'u  gesyd  hwynt  iddo  yn 
dywysogion  miloedd,  ac  yn  dywys- 
ogion  deg  a  deugain,  ac  i  aredig 
ei  ar,  ac  i  fedi  ei  gynliauaf,  ac  i 
wneuthur  arfau  ei  ryfel,  a  plieir- 
iannau  ei  gerbydau. 

13  A'ch  merched  a  gymmer  efe 
yn  apothecaresau,  yn  gogesau  hef- 
yd, ac  yn  bobyddesau. 

14  Ac  ^  efe  a  gymmer  eich  meus- 
ydd,  a'ch  gwinllannoedd,  a'ch  clew- 
lannoedd  goreu,  ac  a'tt  dyry  i'w 
weision. 

15  Eich  hadau  hefyd  a'ch  gwinllan- 
noedd a  ddegymma  efe,  ac  a'u  dyry 
i'w  ^  ystafeUyddion  ac  i'w  weision. 

16  Eich  gweision  hefyd,  a'ch  mor- 
wynion,  eich  gwŷr  ieuaingc  goreu 
hefyd,  a'ch  asynod,  a  gymmer  efe, 
ac  a'^í  gesyd  i'w  waith. 

17  Eich  defaid  hefyd  a  ddegym- 
ma efe :  chwithau  hefyd  fyddwch 
yn  weision  iddo  ef. 

18  A'r  dydd  hwnnw  y  gwaeddwch, 
rhag  eich  brenhin  a  ddewisasoch  i 
chwi :  ac  ni  ^vi-endy  yr  Aeglwydd 
arnoch  yn  y  dydd  hwnnw. 

19  IT  Er  hynny  y  bobl  a  wrtliod- 
asant  wrandaw  ar  lais  Samuel ;  ac 
a  ddywedasant,  Nag  ê,  eithr  bren- 
liin fydd  arnom  ni : 

20  Fel  y  byddom  ninnau  hefyd 
fel  yr  holl  genhedloedd ;  an  bren- 
hin a'n  barna  ni,  efe  a  â  allan  hef- 
yd o'n  blaen  ni,  ac  efe  a  ymladd  ein 
rhyfeloedd  ni. 

21  A  gwrandawodd  Samuel  holl 
eiriau  y  bobl,  ac  a'u  hadroddodd 
hwynt  Ue  y  clybu  yr  Aiiglwydd. 

22  A  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrth  Samuel,  Gwrando  ar  eu  llais 
hwynt,  a  gosod  frenhin  arnynt.  A 
dy^vedodd  Samuel  wrth  wŷr  Israel, 
Ewch  bob  un  i'w  ddinas  ei  hun. 


PENNOD  IX. 

1  Saul  yn  anobeiihio  cael  asynod  ei  dad,  6 
trwy  gynghor  ei  was,  11  a  chyfarioyddiad 
llangcesau,  15  yn  dyfod  trwy  ddatguddiad 
Duw  18  at  Samuel.  19  Samuel  yn  croesawu 
Saul  yn  y  wledd ;  25  ac,  ar  61  ymddiddan 
dg  ef  o'r  neilldu,  yn  hehrwng  Saul  ar  ei 
Jfordd. 

AC  yr  oedd  gwr  o  Benjamin,  a'i 
_  enw  ^  Cis,  mab  Abiel,  mab  Se- 
ror,  mab  Bechorath,  mab  Aphiah, 
mab  i  wr  o  Jemini,  yn  gadarn  o 
^  nerth. 

2  Ac  iddo  ef  yr  oedd  mab,  a'i 
enw  Saul,  ja  wr  ieuangc,  dewisol 
a  glan :  ac  nid  oedd  neb  o  feibion 
Israel  lanacli  nag  ef :  ^  o'i  ysgwydd 
i  fynu  yr  oedd  yn  uwxh  na'r  holl 
bobl. 

3  Ac  asynod  Cis,  tad  Saul,  a  gyfr- 
gollasant:  a  dywedodd  Cis  \n'th 
Said  ei  fab,  Cymmer  yn  awr  un 
o'r  llangciau  gyd  â  thi,  a  chyfod, 
dos,  cais  yr  asynod. 

4  Ac  efe  a  aetli  trwy  fynydd  Eph- 
raim,  ac  a  dramwyodd  tr^vy  wlad 
Salisah ;  ac  nis  cawsant  hwynt : 
yna  y  tramwyasant  trwy  wlad  Sa- 
lim  ;  ac  nis  cawsant  hivynt :  ac  efe 
a  aeth  tr^vy  wlad  Jemini ;  ond  nis 
cawsant  hwynt. 

5  Pan  ddaethant  i  wlad  Suph,  y 
dywedodd  Saul  wrth  ei  langc  oedd 
gyd  âg  ef,  Tyred,  a  dychwelwn ;  rhag 
i'm  tad  beidio  a'r  asynod,  a  gofalu 
am  danom  ni. 

6  Dywedodd  yntau  >vi'tho  ef,  Wele, 
yn  awr  y  mae  yn  y  ddinas  hon  wr  i 
Dduw,  a'r  gwr  sydd  anrhydeddus ; 
yr  liyn  oil  a  ddywedo  efe,  gan  ddy- 
fod  a  ddaw :  a-vMi  yno  yn  awi* ;  nid 
ll^vyl'ach  y  mynega  efe  i  ni  y  fíbrdd 
y  mae  i  ni  fyned  iddi. 

7  Yna  y  dywedodd  Saul  wTth  ei 
langc,  Wele,  od  awn  ni,  '=pa  beth 
a  ddygwTi  ni  i'r  gwr  ?  canys  y  bara 
^  a  ddarfu  yn  ein  Uestri  ni,  a  gwobr 
avail  nid  ocs  i'w  ddwyn  i  wr  Duw : 
beth  sydd  gennym  ? 

8  A'r  llangc  a  attebodd  eilwaith 
i  Saul,  ac  a  ddywedodd,  Wele,  caf- 
wyd  *  gyd  â  mi  bedwaredd  ran  sicl 
o  arian :  mi  a  roddaf  hynny  i  ^YV 
Duw,  er  mynegi  i  ni  ein  fíbrdd. 

9  (Gynt  yn  Israel,  fel  hyn  y  dy- 
wedai  gAvr  ^wrth  fyned  i  ymgyng- 
hori  a  Duw ;  Deuwch,  ac  awn  hyd 
at  y  gweledydd :  canys  y  Prophwj^d 
heddyw,  a  ehvid  gynt  *yn  Weled- 

ydd.) 

10  Yna  y  dywedodd  Saul  wrth  ei 
langc,  Da  ^y  dywedi;   tyred,  awn. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1095. 


» pen.  14. 5L 
1  Chruu.  8. 
33. 


2  Neu, 
olud. 


b  pen.  10.23, 


«  Edrych 
Barn.  13. 
17. 
1  Bren.  14. 

2'Bren.  4. 
42.  a  S.  8. 
3  Hob. 
a  aeth 
allan  o'n. 


4  Heb.  i/n 
fij  llaio  i. 


d  Gen.  25. 
22. 


e  2  Sam.  24. 
11. 

2  Bren.  17. 
13. 

Amos  7. 12. 
5  Heb.  yw 
dy  air. 


ac  yn  gwledda  yno. 


I.  SAMUEL,  X. 


Samuel  yn  enneinio  Saul. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

1035. 


6  Neu, 
gidead, 
i  pen.  16.  2. 


7  Heb. 

heddyw. 


I  S  pen.  15. 1. 

■    Act.  13. 21. 
8  Heb. 
ddutgndd- 
iasai  glust 
iSamuel. 


H  Heb. 

attcdfy 
■mlwil. 


2  Ar  hwy 
y  mae  holl 
ddymun- 
iad  Israel, 
Olid  arnat 
li,  ac  ari 

b  Vs.  68.  27. 


Felly  yr  aethant  i'r  ddinas  yi'  oecld 
gwr  Duw  ynddi. 

11  li^c  fel  yr  oeddynt  yn  myned  i 
riw  y  ddinas,  liwy  a  gawsant  langc- 
esau  yn  dyfod  allan  i  dynnu  dwfr ; 
ac  a  ddywedasant  wi'thynt,  A  yw  y 
gweledydd  yma  ? 

12  HAvythau  a'u  hattebasant  hwynt, 
ac  a  ddyAvedasant,  Ydyw ;  wele  efe 
o'th  flaen :  brysia  yr  a^vr  lion :  canys 
heddyw  y  daeth  efe  i'r  ddinas ;  o 
herwydd  ''^aberth  sydd  heddyw  gun 
y  bobl  yn  yr  uchelfa. 

13  Pan  ddeloch  gyntaf  i'r  ddinas, 
cliwi  a'i  cewch  ef,  cyn  ei  fyned  i 
fynii  i'r  uchelfa  i  fwytta :  canys  ni 
fvvytty  y  bobl  hyd  oni  ddelo  efe,  o 
herwydd  efe  a  fendiga  yr  aberth ; 
ar  ol  hynny  y  bwytty  y  rhai  a  wa- 
hoddwT^d :  am  hynny  ewch  i  fynu ; 
canys  "ynghylch  y  pryd  hwn  y 
cewch  ef. 

14  A  h^vy  a  aethant  i  fynu  i'r 
ddinas  ;  a  j^Jian  ddaethant  i  ganol 
y  ddinas,  wele  Samuel  }ti  dyfod  i'w 
cyfarfod,  i  fyned  i  fynu  i'r  uchelfa. 

15  ^  6  A'r  Arglwydd  a  ®  fyneg- 
asai  y'nghlust  Samuel,  ddiwrnod 
cyn  dyfod  Saul,  gan  ddywedyd, 

16  Ynghylch  y  pryd  hivn  y  fory  yr 
anfonaf  attat  ti  "vtt  o  wlad  Benja- 
min ;  a  thi  a'i  henneini  ef  yn  flaen- 
or  ar  fy  mhobl  Israel,  ac  efe  a  wared 
fy  mhobl  o  law  y  Philistiaid :  canys 
edrychais  ar  fy  mhobl ;  o  herwydd 
daeth  eu  gwaedd  attaf 

17  A  phan  ganfu  Samuel  Saul,  jt 
Arglwydd  a  ddywedodd  w^-tho  ef, 
Wele  y  gwr  am  yr  h^^Ti  y  dywedais 
wrthyt:  h^vn  a  ^  lywodraetha  ar  fy 
mhobl. 

18  Yna  Siiul  a  nesaodd  at  Samuel 
y'nghanol  y  porth,  ac  a  ddywedodd, 
Mynega  i  mi,  attolwg,  pa  le  yma  y 
mae  tŷ  y  gweledydd. 

19  A  Samuel  a  attebodd  Saul,  ac 
a  ddywedodd,  Myfi  yiu  y  gweled- 
ydd: dos  i  fynu  o'm  blaen  i'r  uch- 
elfa; canys  bwj'ttêwch  gyd  â  myfi 
heddyw :  a  mi  a'th  oUyngaf  y  bore, 
ac  a  fynegaf  i  ti  yr  hyn  oil  y  sydd 
yn  dy  galon. 

20  Ac  am  yr  asynod  a  gyfrgollas- 
ant  er  ys  tridlau,  na  ofala  am  dan- 
ynt ;  canys  caf \vyd  liT^ynt.  ^  Ac  i  bwy 
y  mae  holl  bethau  dymunol  Israel? 
onid  i  ti,  ac  i  holl  dy  dy  dad? 

21  A  Saul  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd, Onid  ^'mab  Jemini  ydimjf 
jfi,  o'r  lleiaf  o  Iwythau  Israel?  a'm 

teulu  sydd  leiaf  o  holl  deuluoedd 


Uwyth  Benjamin?  a  phaham  y  dy- 
wedi  Avrthyf  ^y  modd  hyn? 

22  A  Samuel  a  gymmerth  Saul  a'i 
langc,  ac  a'u  dug  liAvynt  i'r  ystafell, 
ac  a  roddodd  iddynt  le  o  flaen  y 
gwahoddedigion ;  a  hwy  oeddynt 
ynghylch  dengwr  ar  hugain. 

23  A  Samuel  a  ddywedodd  wrtli  y 
cog,  Moes  y  rhan  a  roddais  attat 
£i,  am  yr  lion  y  dywedais  wrthyt, 
Cadw  lion  gyd  â  thi. 

24  A'r  cog  a  gyfododd  yr  ysgwydd- 
og,  a'r  hyn  oedd  arni,  ac  a'i  gosod- 
odd  ger  bron  Saul.  A  Samuel  a 
ddywedodd,  Wele  yr  hyn  a  ^adawyd ; 
gosod  ger  dy  fron,  a  bwytta :  canys 
hyd  y  pryd  liAvn  y  cadwyd  ef  i  ti, 
er  pan  ddywedais,  Y  bobl  a  wa- 
hoddais  i.  A  bwyttaodd  Saul  gyd 
â  Samuel  y  dydd  liAATinw. 

25  IT  A  phan  ddisgynasant  o'r 
uchelfa  i'r  ddinas,  Samuel  a  ym- 
ddiddanodd  â  Saul  ar  ben  y  tŷ. 

26  A  hwy  a  gyfodasant  yn  fore : 
ac  ynghylch  codiad  y  wawr,  galw- 
odd  Samuel  ar  Saul  i  ben  y  tŷ,  gan 
ddywedyd,  Cyfod,  fel  y'th  hebryng- 
\fji  yniaith.  A  Saul  a  gyfododd, 
ac  efe  a  Samuel  a  aethant  iU  dau 
allan. 

27  Ac  fel  yr  oeddynt  yn  myned 
i  waered  i  gwrr  eitliaf  y  ddinas, 
Samuel  a  ddywedodd  wrtli  Saul, 
Dywed  ■\vrth  y  llaiigc  am  fyned  o'n 
blaen  ni ;  (felly  yr  aeth  efe ;)  ond 
saf  di  ^  yr  awr  hon,  a  mynegaf  i  ti 
air  Duw. 

PENNOD  X. 

1  Samuel  yn  enneinio  Saul;  2  ao  yn  ei  sicrhau 
ef  tnoy  dri  arwydtl.  9  Troi  calon  Said;  ac 
yntau  yn  prophwydo.  14  Yn  celii  cliwedl  y 
frenhiniaeth  rhag  ei  ewytlir,  17  Bewis  Saul 
trivy  goelhren  ym  Mispali.  26  Amryio  fedd- 
yliau  ei  ddeiliaid  am  dano  ef, 

YNA  Samuel  a  gymmerodd  phi- 
olaid  o  olew,  ac  a'i  tywalltodd 
ar  ei  ben  ef,  ac  a'i  cusanodd  ef ;  ac 
a  ddywedodd,  Onid  ^yr  Arglwydd 
a'th  enneiniodd  di  yn  flaenor  ar  ^ei 
etifeddiaeth? 

2  Pan  elych  di  heddyw  oddi  wTth- 
yf,  yna  y  cei  ddau  wr  wrtli  ''fedd  Ra- 
hel,  yn  nherfyn  Benjamin,  yn  Selsah : 
a  hwy  a  ddywedant  wrthyt,  Caf^vyd 
yr  asynod  yr  aethost  i'w  ceisio:  ac 
wele,  dy  dad  a  oUyngodd  lieibio 
^  chwedl  yr  asynod,  a  gofalu  y  mae 
am  danoch  cliwi,  gan  ddywedyd, 
Beth  a  wnaf  am  fy  mab? 

3  Yna  yr  âi  di  ym  mhellach  oddi 
yno,  ac  y  deui  hyd  wastadedd  Tabor: 
ac  yno  y'th  gyferfydd  tri  wŷr  yn 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1095. 

3  Heb. 
yn  ol  y 
gair  hwn. 


i  Neu, 
gedwyd. 


a  Act.  13. 

21. 
b  Deut.  32. 

9. 


c  Gen.  35. 

19,20. 


2  Nen, 
ofalu  am. 


Saul  yn  propTiivydo. 


I.  SAMUEL,  X. 


Cyhoeddi  Saul  yn  frenhin. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

1Ü'J5. 


IJHeb. 
ymofynant 
à  thi  am 
heddwch : 
Fel  Barn. 
18. 15. 

d  pen.  13.  3. 


e  Edrych 
2  Bren.  3. 
15. 


f  Num.  11. 

25. 


4Heb. 

caffo  dy 
law. 


S  pen.  13. 8. 


OHeb. 

ysgwydd. 


6Heb. 

drodd. 


>  pen.  19.24. 


myned  i  iynu  at  Dduw  i  Bethel ; 
im  jTi  dAvyn  tri  o  fynnod,  ac  un  yn 
dwyn  tair  torth  o  fara,  ac  un  yn 
dwyn  costrelaid  o  win. 

4  A  h^vy  a  ^  gyfarchant  well  i  ti,  ac 
a  roddant  i  ti  ddwy  dorth  o  fara;  y 
rhai  a  gymmeri  o'u  Haw  hwynt. 

5  Ar  ol  hynny  y  deui  i  fiyn  Duw, 
•^yn  yr  hwn  y  mae  seiyllfa  y  Philist- 
iaid :  a  phan  ddelych  yno  i'r  ddinas, 
ti  a  gyfarfyddi  â  thyrfa  o  brophwydi 
yn  disgyn  oY  uchelfa,  ac  o'u  blaen 
hwynt  ''nabl,  a  thympan,  a  phibell,  a 
thelyn ;  a  hwythau  yn  prophwydo. 

6  Ac  yspryd  yi-  Arglwydd  a  ddaw 
arnat  ti;  a  ^ thi  a  broph^vydi  gyd  â 
h^vynt,  ac  a  droir  yn  wr  arall. 

7  A  phan  ddelo  yr  argoelion  hyn 
i  ti,  gwna  fel  y  ^  byddo  yr  achos : 
canys  Duw  sydd  gyd  â  thi. 

8  A  dos  i  waered  o'm  blaen  i  Gil- 
gal  :  ac  wele,  mi  a  ddeuaf  i  waered 
attat  ti,  i  offi-ymmu  ofíiymmau 
poeth,  ac  i  aberthu  ebyrth  hedd : 
^aros  am  danaf  saith  niwi-nod,  hyd 
oni  ddehvyf  attat,  a  mi  a  hysbysaf 
i  ti  yr  hyn  a  wnelych. 

9  ^  A  phan  drodd  efe  ei  ^  gefii  i 
fyned  oddi  wi-th  Samuel,  Duw  a 
'^  roddodd  iddo  galon  arall :  a'r  holl 
argoelion  hynny  a  ddaethant  y  dydd 
hwnnw  i  ben. 

10  x\  phan  ddaethant  yno  i'r  bryn, 
wele  fintai  o  brophwydi  yn  ei  gjf- 
arfod  ef :  ac  yspryd  Duw  a  ddaeth 
arno  yntau,  ac  efe  a  brophwydodd 
ja  eu  mysg  hwynt. 

11  A  phawb  a'r  a'i  hadwaenai  ef 
o'r  blaen  a  edrychasant ;  ac  wele  efe 
gyd  a'r  prophwydi  yn  prophwydo. 
Yna  y  bobl  a  ddyAvedasant  bawb 
^vrth  eu  gilydd,  Beth  yiv  hyn  a 
ddaeth  i  iab  Cis?  ^A  ydytv  Saul 
hefyd  ym  mysg  y  proph-vvydi? 

12  Ac  un  oddi  yno  a  attebodd,  ac 
a  ddywedodd,  Etto  pwy  yw  eu  tad 
hwy?  Am  hynny  yr  aeth  yn  ddi- 
areb,  A  ydyiv  Saul  hefyd  jm  mysg 
y  prophwydi  ? 

13  Ac  wedi  darfod  iddo  brophwydo, 
efe  a  ddaeth  i'r  uchelfa. 

14  ^  Ac  ewythr  Saul  a  ddywed- 
odd witho  ef,  ac  wi'tli  ei  langc  ef,  I 
ba  le  yi'  aethoch?  Ac  efe  a  ddywed- 
odd, I  geisio  yi*  asynod :  a  phan 
welsom  nas  ceid,  ni  a  ddaethom  at 
Samuel 

15  Ac  ewythr  Saul  a  ddywedodd, 
Mynega,  attolwg,  i  mi,  betli  a  ddy- 
wedodd Samuel  wrthych  chwi. 

16  A  Saul  a  ddywedodd  wrth  ei 


ewythr,  Gan  fynegi  mynegodd  i  ni 
fod  yr  asynod  wedi  eu  cael.  Ond 
am  chwedl  y  frenhiniaeth,  yr  hwn  a 
ddywedasai  Samuel,  nid  ynganodd 
efe  wi"tho. 

17  1Í  A  Samuel  a  alwodd  y  bobl 
ynghyd  'at  jr  Arglwydd  ""i  Mispah ; 

18  Ac  a  ddywedodd  wrth  feibion 
Israel,  Fel  hyn  y  dywedodd  Ar- 
glwydd Dduw  Israel ;  Myfi  a  ddyg- 
ais  i  fynu  Israel  o'r  Aipht,  ac  a'ch 
gwaredais  chwi  o  law  yr  Aiphtiaid, 
ac  o  law  yr  holl  deyrnasoedd,  a'r 
rhai  a'ch  gorthrymment  chwi. 

19  A  ^  chwi  heddyw  a  wrthodasoch 
eich  Duw,  yr  hwn  sydd  yn  eich 
gwared  chwi  oddi  wrth  eich  holl 
ddrygfyd,  a'ch  helbul ;  ac  a  ddy- 
wedasoch  wrtho  ef,  Nid  felly  ;  eithr 
gosod  arnom  ni  frenhin.  Am  hynny 
sefwch  yr  awT  hon  ger  bron  yr  Ar- 
glwydd wrth  eich  Hwythau,  ac 
wrth  eich  miloedd. 

20  A  Samuel  a  barodd  i  holl  Iwyth- 
au  Israel  nesâu:  ""a  daliwyd  Uwyth 
Benjamin. 

21  Ac  wedi  iddo  beri  i  Iwyth  Ben- 
jamin nesau  yn  ol  eu  teuluoedd, 
daliwyd  teulu  Matri ;  a  Saul  mab 
Cis  a  ddaliwyd :  a  phan  geisiasant 
ef,  nis  ceid  ef. 

22  Am  hynny  y  gofynasant  etto 
i'r  Arglwydd,  a  ddeuai  y  gwr  yno 
etto.  A'r  Arglwydd  a  ddywedodd, 
Wele  efe  yn  ymgiiddio  ym  mhlith 
y  dodrefn. 

23  A  hAvy  a  redasant,  ac  a'i  cyrch- 
asant  ef  oddi  yno.  A  phan  safodd 
y'nghanol  y  bobl,  ""yr  oedd  efe  o'i 
ysgwydd  i  iynu  yn  uwch  na'r  holl 
bobl. 

24  A  dywedodd  Samuel  Avrth  yr 
holl  bobl,  A  welwch  chwi  yr  hwn  a 
ddewisodd  yr  Arglwydd,  nad  oes 
neb  tebyg  iddo  ym  mysg  yi*  holl 
bobl  ?  A'r  hoU  bobl  a  floeddiasant, 
ac  a  ddjvvedasant,  "Byw  fyddo  y 
brenhin. 

25  Yna  Samuel  a  draethodd  p  gyf- 
raith  y  deyrnas  wrth  y  bobl,  ac  a'i 
hysgi'ifenodd  mewn  Uyfr,  ac  al  go- 
sododd  ger  bron  yr  Arglwydd.  A 
Samuel  a  oUyngodd  ymaith  yr  holl 
bobl,  bob  un  i'w  dy. 

26  IT  A  Saul  hefyd  a  aeth  i'w  dy  ei 
hun  i  Gibeah ;  a  byddin  o'r  rhai  y 
cyffyrddasai  Duw  â'u  calon,  a  aeth 
gyd  âg  ef 

27  Ond  'I  meibion  Belial  a  ddywed- 
asant.  Pa  fodd  y  gwared  hwn  ni? 
A  hwy  a'i  dirmygasant  ef,  ac  'ni 


1  pen.  11.12. 
r  1  Bren. 

10.25. 

2  Ohron. 

17.6. 

Ps.  72.  10. 

M:itt.2.11. 


2S4 


Saul  yn  gwaredu 


I.  SAMUEL,  XL 


trigolion  Jdbes  Gilead. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

1095. 


•  pen.  12. 


b  Edrych 
Barn.  21. 7. 


2Heb. 
Cyd-ddtcg. 


c  pen.  15. 
34. 


<1  Edrych 
Barn.  3. 10. 
a  6.  34. 
a  11. 29. 
a  14.  6. 


•  Barn.  19. 
29. 


»Heb. 

ììiegis  un 

gwr. 

Barn.  20.1. 
t  2  Sam.  24. 

9. 


ddygasant  anrheg  iddo  ef.   Eithr  ni 
chymmerodd  efe  arno  glywed  hyn. 

PENNOD  XL 

1  Nahas  yn  cynnyg  i  wŷr  Jahes  Gilead  am- 
modau  gicaradioyddus.  4  Hwythau  yn  an- 
fon  cenhadon,  ac  yn  cael  cynnorthwy  gan 
Saul.  12  Yntau  wrth  hynny  yn  cael  ei 
gadarnhâu,  ac  adneicyddu  ei  frenhiniaeth, 

YNA  "Nahas  yr  Ammoniad  a 
ddaeth  i  fynu,  ac  a  wersyllodd 
yn  erbyn  ^  Jabes  Gilead :  a  hoU  wŷr 
Jabes  a  ddywedasant  wrth  Nahas, 
Gwna  gyfammod  â  ni,  ac  ni  a'th 
wasanaethwii  di. 

2  A  Nahas  yr  Ammoniad  a  ddy- 
wedodd  wrthynt,  Dan  yr  ammod 
hyn  y  cyfammodaf  â  chwi ;  i  mi 
gael  tynnu  pob  Uygad  dehau  i 
chwi,  fel  y  gosodwyf  y  gwarad- 
wydd  hwn  ar  hoU  IsraeL 

3  A  henuriaid  Jabes  a  ddywedas- 
ant wrtho,  ^Caniattâ  i  ni  saith  niwr- 
nod,  fel  yr  anfonom  genhadau  i  hoU 
derfynau  Israel :  ac  oni  hydd  a'n 
gwaredo,  ni  a  ddeuwn  allan  attat  ti. 

4  1Í  A'r  cenhadau  a  ddaethant  1 
''Gibeah  Saul,  ac  a  adroddasant  y 
geiriau  lie  y  clybu  y  bobl.  A'r  hoU 
bobl  a  ddyrchafasant  eu  Uef,  ac  a 
wylasant. 

5  Ac  wele  Saul  yn  dyfod  ar  ol  y 
gwartheg  o'r  maes.  A  dywedodd 
Saul,  Beth  sydd  yn  peri  i'r  bobl 
wylo?  Yna  yr  adroddasant  iddo 
eiriau  gwŷr  Jabes. 

6  Ac  ^yspryd  Duw  a  ddaeth  ar 
Saul,  pan  glybu  efe  y  geiriau  hyn- 
ny; al  ddigofaint  ef  a  ennynodd 
yn  ddirfawr. 

7  Ac  efe  a  gymmerth  bar  o  ych- 
ain,  ac  ^a'u  drylliodd,  ac  siu  danfon- 
odd  trwy  hoU  derfynau  Israel  ja 
Haw  y  cenhadau ;  gan  ddywedyd, 
Yr  hwn  nid  elo  ar  ol  Saul,  ac  ar 
ol  Samuel,  fel  hyn  y  g\nieir  i'w 
wartheg  ef.  Ac  ofn  yr  Arglwydd 
a  syrthiodd  ar  y  bobl,  a  hwy  a 
ddaethant  allan  ^yn  unfryd. 

8  A  phan  gyfrifodd  efe  hwynt  yn 
Bezec,  meibion  '  Israel  oedd  dri 
chàn  mil,  a  gwŷr  Judah  yn  ddeng 
mil  ar  hugain. 

9  A  h^vy  a  ddywedasant  wrth  y 
cenhadau  a  ddaethai,  Fel  hyn  y  dy- 
wedwch  wrth  wŷr  Jabes  Gilead;  Y 
fory,  erbyn  gwresogi  yr  haul,  bydd 
i  chwi  ymwared.  A'r  cenhadau  a 
ddaethant  ac  a  fynegasant  hynny  i 
wŷr  Jabes ;  a  h^vythau  a  lawenych- 
asant. 

10  Am  hynny  gwŷr  Jabes  a  ddy- 


wedasant, Y  fory  y  deuwn  allan 
attoch  chwi ;  ac  y  gwnewch  i  ni 
yr  hyn  oil  a  weloch  yn  dda. 

11  A  bu  drannoeth  i  ^Saul  osod  y 
bobl  yn  dair  byddin ;  a  hwy  a  ddaeth- 
ant i  ganol  y  gwersyll  yn  y  wyliad- 
wriaeth  fore,  ac  a  laddasant  yr  Am- 
moniaid  nes  gwresogi  o'r  dydd: 
a'r  gweddillion  a  wasgarwyd,  fel  na 
thrigodd  o  honynt  ddau  ynghyd. 

12  *ir  A  dywedodd  y  bobl  wrth 
Samuel,  ^Pwy  yiv  yr  h^vn  a  ddy- 
wedodd,  A  deyrnasa  Saul  arnom 
ni?  'moeswch  y  gwŷr  hynny,  fel  y 
rhoddom  hwynt  i  farwolaeth. 

13  A  Saul  a  ddywedodd,  ^Ni  roddir 
neb  i  farwolaeth  heddyw:  canys 
heddyw  y  gwnaeth  yr  Arglwydd 
ymwared  yn  Israel. 

14  Yna  Samuel  a  ddywedodd  wrth 
y  bobl,  DeuAvch,  fel  yr  elom  i  Gil- 
gal,  ac  yr  adnewyddom  y  frenhin- 
iaeth yno. 

15  A'r  hoU  bobl  a  aethant  i  Gil- 
gal,  ac  yno  y  gwnaethant  Saul  yn 
frenhin,  'ger  bron  yr  Arglwydd  yn 
Gilgal:  a  hwy  a  aberthasant  yno 
ebyrth  hedd  ger  bron  yr  Arglwydd. 
A  Saul  a  lawenychodd  yno,  a  hoU 
wŷr  Israel,  yn  ddirfawr. 

PENNOD  XIL 

1  Samuel  yn  tystiolaethu  ei  ddiniweidnoydd, 
6  ac   yn   ceryddu   anmolchgarwch   y  bobl: 

16  yn  eu  dychrynu  hwynt  â  tharanau  yn 
amser  cynhauaf:  20  ac  yn  eu  cysuro  hwy 
â  thrugaredd  Duw. 

A  SAMUEL  a  ddywedodd  wrth 
hoU  Israel,  Wele,  gwrandewais 
ar  eich  llais  yn  yr  hyn  oil  a  ddy- 
wedasoch  wrthyf,  a  gosodais  fren- 
hin arnoch. 

2  Ac  yr  awr  hon,  wele  y  brenhin 
yn  rhodio  o'ch  blaen  chwi :  a  min- 
nau  a  heneiddiais,  ac  a  ben^vyn- 
nais ;  ac  wele  fy  meibion  hwythau 
gyd  â  chwi;  a  minnau  a  rodiais 
o'ch  blaen  chwi  o'm  mebyd  hyd 
y  dydd  h^vn. 

3  Wele  fi ;  tystiolaethwch  i'm  her- 
byn  ger  bron  yr  Arglwydd,  a  cher 
bron  ei  enneiniog:  "ŷch  pwy  a  gym- 
merais?  neu  asyn  pwy  a  gymmer- 
ais  ?  neu  p^vy  a  dAvyllais  ?  neu  pwy 
a  orthrymmais  i  ?  neu  o  law  pwy  y 
cymmerais  ^wobr,  ^i  ddallu  iy  Uyg- 
aid  âg  ef  ?  a  mi  a'i  talaf  i  chwi. 

4  A  hwy  a  ddywedasant,  Ni  thwyll- 
aist  ni,  ni  orthrymmaist  ni  chwaith, 
ac  ni  chymmeraist  ddim  o  law  neb. 

5  Dywedodd  yntau  wrthynt,  Yr 
Arglwydd  sydd  dyst  yn  eich  er- 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1095. 

s  Edrych 
pen.  31.11. 


*>  pen.  10. 
27. 


I  Edrych 
Luc  19. 27. 


k  2  Sam. 
19.22. 


1095. 


1  pen.  10, 
17. 


»  Num.  16. 
15. 

Act.  20. 33. 
1  ThesB.  2. 
5. 


2Heb. 
bridwerth, 

3  Heb./ei 
y  cttddiwn 
/y  llygaid 
oddi  wrtho. 


Samuel  yn  cyngliori 


I.  SAMUEL,  XIII. 


y  hohl  yn  Gilgal. 


*  nob. 

a  witaeth. 


«neb. 

â  chwi. 
b  Gen.  4C. 

6,  6. 
c  Exod.  2. 

23. 
d  Exod.  3. 

10.  a  4.  16. 


e  Barn.  4.2, 


fBarn.  10. 

7. 
e  Barn.  3. 

12. 


6  Parri.  6. 
14,  32. 
«Barn.  11.1. 
k  pen.  7. 13. 


1  pen.  8.  5, 

la. 


m  Barn.  8. 
23. 


n  pen.  10. 


«neb. 
genau. 


byn  chwi,  ei  enneiniog  ef  hefyd 
sydd  dyst  y  dydd  hwn,  na  chaw- 
socli  ddim  yn  iy  Haw  i.  AV  bobl  a 
ddywedasant,  Tyst  ydyw. 

6  1Í  A  Samuel  a  ddywedodd  wrth 
y  bobl,  Yr  Aeglwydd  yw  yr  hwn 
^  a  fawrhaodd  Moses  ac  Aaron,  a'r 
hwn  a  ddug  i  fynu  eich  tadau  chwi 
o  dir  yr  Aipht. 

7  Yn  awr  gan  hynny  sefwch,  fel  yr 
ymresymmwyf  â  chwi  ger  bron  yr 
Arglwydd,  am  hoU  gyfiawnderau 
yi'  Arglwydd,  y  rhai  a  wnaeth  efe 
^  i  chwi  ac  i'ch  tadau. 

8  ^  Wedi  i  Jacob  ddyfod  i'r  Aipht, 
a  '^gweiddi  o'ch  tadau  chwi  ar  yr 
Arglwydd,  yna  yr  Arglwydd  '^  a 
anfonodd  Moses  ac  Aaron :  a  hwy 
a  ddygasant  eich  tadau  chwi  o'r 
Aipht,  ac  a'u  cyfieasant  hwy  yn  y 
lie  hwn. 

9  A  phan  anghofiasant  yr  Ar- 
glwydd eu  Duw,  ^efe  a'u  gwerth- 
odd  hwynt  i  law  Sisera,  tywysog 
milwriaeth  Hasor,  ac  i  law  y  '^Phi- 
listiaid,  ac  i  law  brenhin  ^  Moab ; 
a  hwy  a  ymladdasant  i'w  herbyn 
hwynt 

10  A  hA\y  a  waeddasant  ar  yi'  Ar- 
glwydd, ac  a  ddywedasant,  Pech- 
asom,  am  i  ni  wrthod  yr  Arglwydd, 
a  gwasanaethu  Baalim  ac  Astaroth : 
er  hynny  gwared  ni  yr  awr  hon  o 
law  ein  gelynion,  a  nyni  a'th  was- 
anaeth'OTi  di. 

11  A'r  Arglwydd  a  anfonodd 
^  Jerubbaal,  a  Bedan,  a  'Jephthah,  a 
''Samuel,  ac  a'ch  gwaredodd  chwi 
o  law  eich  gelynion  o  amgylch,  a 
chwi  a  bresA\yliasoch  yn  ddiogcL 

12  A  phan  welsoch  fod  Nahas 
brenhin  meibion  Ammon  yn  dyfod 
yn  eich  erbyn, '  dywedasoch  WTthyf, 
Nag  ê  ;  ond  brenhin  a  deyrnasa  ar- 
nom  ni;  a'r  ""Arglwydd  eich  Duw 
yn  frenhin  ^  chwi. 

13  Ac  yn  awr,  wele  y  brenhin  "  a 
ddewisasoch  chwi,  a'r  hwTi  a  ddy- 
munasoch  :  ac  wele,  yr  Arglwydd 
a  roddes  frenhin  arnocli  chwL 

14  Os  of n well  chwi  yr  Arglwydd, 
a'i  wasanaethu  ef,  a  gwrandaw  ar 
ei  lais,  heb  anufuddhâu  ^gairyr  Ar- 
glwydd ;  yna  y  byddwch  chwi,  a'r 
brenhin  hefyd  a  deyrnasa  arnoch, 
ar  ol  yr  Arglwydd  eich  Duw. 

15  Ond  OS  chwi  ni  wrandewch  ar 
lais  yr  Arglwydd,  eithr  anufudd- 
hau  gair  yr  Arglwydd  ;  yna  y  bydd 
Haw  yi-  Arglwydd  yn  eich  erbyn 
chwi,  fel  yn  erbyn  eich  tadau. 


16  IF  Sefwch  gan  hynny  yn  awr,  a 
gwelwch  y  peth  mawr  hyn  a  wna  yr 
Arglwydd  o  flaen  eich  llygaid  chwi. 

17  Onid  cynhauaf  gvvenith  yw 
heddyw?  Galwaf  ar  yr  Arglwydd; 
ac  efe  a  ddyry  daranau,  a  gwlaw : 
fel  y  gwybyddoch  ac  y  gweloch, 
mai  maA^T  yw  eich  drygioni  chwi  yr 
hwn  a  wnaethoch  y'ngolwg  yr  Ar- 
glwydd, yn  gofyn  i  chwi  frenhin. 

18  Felly  Samuel  a  alwodd  ar  yr 
Arglwydd  ;  a'r  Arglwydd  a  rodd- 
odd  daranau  a  gwlaw  y  dydd  hwn- 
nw ;  a'r  °  hoU  bobl  a  ofnodd  yi*  Ar- 
glwydd a  Samuel  yn  ddirfa^vr. 

19  A'r  holl  bobl  a  ddywedasant 
wrth  Samuel,  Gweddia  dros  dy  weis- 
ion  ar  yr  Arglwydd  dy  Dduw, 
fel  na  byddom  feirw ;  cauys  chwan- 
egasom  ddrygioni  ar  ein  holl  bech- 
odau,  wi'th  geisio  i  ni  frenhin. 

20  1Í  A  dywedodd  Samuel  Avrth  y 
bobl,  Nac  ofnwch;  chwi  a  wnaeth- 
och yr  holl  ddrygioni  hyn :  etto  na 
chiiiwch  oddi  ar  ol  yr  Arglwydd, 
ond  gwasanaethwch  yr  Arglwydd 
a'ch  holl  galon ; 

21  Ac  na  chiiiwch :  canys  felly  yr 
aecJi  ar  ol  oferedd,  y  rhai  ni  lesant, 
ac  ni'ch  gwaredant;  canys  ofer  yd- 
ynt  In^-y. 

22  Canys  ni  wTtliyd  yr  Arglwydd 
ei  bobl,  er  m^vyn  ei  enw  mawr :  o 
herwydd  rhyngodd  bodd  i'r  Ar- 
glwydd eich  gAMieuthur  chwi  yn 
bobl  iddo  ei  hun. 

23  A  minnau,  na  atto  Duw  i  mi 
bechu  yn  erbyn  yr  Aeglwydd,  trwy 
beidio  â  gweddîo  drosoch :  eithr 
dysgaf  i  chwi  y ffordd  dda  ac  uniaAvn. 

24  Yn  unig  ofnwch  yr  Arglwydd, 
a  gwasanaethwch  ef  mewn  gwirion- 
edd  a'ch  holl  galon  :  canys  gwelwch 
faint  a  wnaeth  efe  eroch. 

25  Ond  OS  dilynwch  ddrygioni, 
chwi  a'ch  brenhin  a  ddifethir. 

PENNOD  XIII. 

1  Deieis  /ydclin  Saul.  3  Saul  yn  galw  yr 
Hebreaid  i  Gilgal  yn  erbyn  y  Philisfiaid, 
y  rhai  y  tarawsai  Jonathan  eu  sefylifa. 
5  Mawr  lu  y  Philistiaid.  6  Cyfyngdra  yr 
Israeliaid,  8  Saul  yn  hlino  yn  aios  am 
Samuel,  ae  yn  aherihu,  11  Samuel  yn  ei 
geryddu  ef.  17  Tair  hyddin  anrhaith  y  Phi- 
listiaid. 19  Dyfais  y  Philidiaid,  na  dd'i- 
oddefent  wn  gof  yn  Israel. 

SAUL  2  a  deyrnasodd  un  flwydd- 
yn ;  ac  wedi  iddo  deyrnasu  ddwy 
flynedd  ar  Israel, 

2  Saul  a  ddewisodd  iddo  dair  mil 
o  Israel ;  d^y  fil  oedd  gyd  â  Saul  ym 
Michmas  ac  ym  mynydd  Bethel,  a 


Cyn 
CRIST 

1095. 


o  Edryrh 
Ezra  10. 9. 


2Hcb. 
oedd  fob 
blici/dd  yn 
ei  deÿrnai, 
1093. 


Saul  yn  àberthu  ; 


I.  SAMUEL,  XIII.  a  Samuel  yn  ei  geryddu  ef. 


Cyn 

CRIST 

1093. 

» jien.  10.  5, 


S  Nfii, 
y  hryn. 


drem. 


l>l;nrn.6.2. 


Í  Hcb. 
a  grynotlii 
ar  ei  ol  ef. 

«  pen.  10.  8. 


•I  I7r-b.  tin 
/eri'Hthio 
ef. 


T  Ileh.  ym- 
hiiinit  lig 
Vjineb  II r 
Arglicydd. 


mil  ocdd  gyd  â  Jonathan  yn  Gibeali 
Benjamin:  a'r  bobl  eraill  a  anfon- 
odd  efe  bawb  i'w  babeU  ei  hun. 

3  A  Jonathan  a  darawodd  *sef- 
yllfa  y  Philistiaid,  yr  hon  oedd 
yn  ^Geba:  a  chlybu  y  Philistiaid 
hymiy.  A  Saul  a  ganodd  mewn 
udgorn  iv\Yy  yr  holl  dir,  gan  ddy- 
wedyd,  Clywed  yr  Hebreaid. 

4  A  holl  Israel  a  glywsant  ddy- 
wedyd  daro  o  Saul  sefyllfa  y  Phi- 
h'stiaid,  a  bod  Israel  yn  ^íRaidd 
gan  y  Philistiaid :  a'r  bobl  a  ym- 
gasglodd  ar  ol  Saul  i  Gilgal. 

5  IT  A'r  Philistiaid  a  ymgynnull- 
asant  i  ymladd  âg  Israel,  dcng  mil 
ar  hugain  o  gerbydau,  a  clnve  mil 
o  wŷr  meirch,  a  phobl  eraill  cyn 
amled  a'r  tyAVod  sydd  ar  fin  y  mor. 
A  h\vy  a  ddaethant  i  fynu,  ac  a 
wersyllasant  ym  INlichmas,  o  du  y 
dAvyrain  i  Beth-afen. 

6  Pan  wclodd  gA\"ŷr  Israel  fod  yn 
gyfjnig  arnynt,  (canys  gwasgasid  ar 
y  bobl,)  yna  y  bobl  a  ^ymgudd- 
iasant  mewn  ogofeydd,  ac  me^vn 
dyrysni,  ac  mc^A^i  creigiau,  ac  mewn 
tyrau,  ac  mewn  pydewau. 

7  A  rhai  o'r  Hebreaid  a  acth- 
ant  dros  yr  lorddonen,  i  dir  Gad  a 
Gilead  :  a  Saul  ocdd  etto  yn  Gilgal, 
a'r  holl  bobl  a  ^  aethant  ar  ei  ol  ef 
dan  gi'ynu. 

8  t  "^Ac  efe  a  arhosodd  saith  ni^^T- 
uod,  hyd  yr  ainser  gosodedig  a 
nodasai  Samuel.  Ond  ni  ddaeth 
Samuel  i  Gilgal ;  a'r  bobl  a  ym- 
wasgarodd  oddi  wrtho  ef. 

9  A  Saul  a  ddywedodd,  Dygwch 
attaf  fi  boeth-oifrwm,  ac  offrym- 
mau  hedd.  Ac  efe  a  offrymmodd  y 
poeth-offrwm. 

10  Ac  wedi  darfod  iddo  offrymmu 
y  poeth-offnvm,  weie,  Samuel  a 
ddaeth :  a  Saul  a  acth  allan  i'w  gyf- 
arfod  ef,  ac  ^\  gyfarch  gwell  iddo. 

11  1Í  A  dywedodd  Samuel,  Beth  a 
wnaethost  ti?  A  Saul  a  ddywed- 
odd, 0  her^^7dd  gweled  o  honof  i'r 
bobl  ymw^asgaru  oddi  wrthyf,  ac 
na  ddaethost  tithau  o  fewn  y  dydd- 
iau  gosodedig,  ac  i'r  Philistiaid  ym- 
gasglu  i  Michmas ; 

12  Am  hynny  y  dywedais,  Y  Phi- 
listiaid yn  awr  a  ddeuant  i  waered 
attaf  fi  i  Gilgal,  ac  ni  '^  ^veddiais 
ger  bron  yr  Arglwydd  :  am  hynny 
yr  anturiais  i,  ac  yr  oflFrymmais 
boeth-oflfrwm. 

13  A  Samuel  a  ddywedodd  wrth 
Saul,  Ynfyd  y  gwnaethost :  ni  ched- 


waist  orchymyn  yr  Arglwydd  dy 
Dduw,  yr  hwn  a  orchymynodd  efe 
i  ti :  canys  yr  Arglwydd  yn  awr  a 
gadarnhasai  dy  freiihiniaeth  di  ar 
Israel  yn  dragywydd. 

14  Ond  yn  awr  ni  saif  dy  frenhin- 
iaeth  di :  '^yr  Arglavydd  a  geisiodd 
iddo  A\T  wrth  fodd  ei  galon  ei  hun : 
yr  Arglwydd  hefyd  a  orchymyn- 
odd iddo  fod  yn  flaenor  ar  ei  bobl ; 

0  herwydd  na  chedwaist  ti  yr  hyn 
a  orchymynodd  yr  Arglwydd  i  ti. 

15  A  Samuel  a  gyfododd  ac  a  aeth 
i  fynu  o  Gilgal  i  Gibeah  Benjamin : 
a  chyfrifodd  Saul  y  bobl  a  gafwyd 
gyd  âg  ef,  ^  ynghylch  chwe  chant  o 
wŷr. 

1Ö  A  Saul  a  Jonathan  ei  fab,  a'r 
bobl  a  gafwyd  gyd  â  hwynt,  oedd  yn 
arcs  yn  Gibeah  Benjamin  :  a'r  Phi- 
listiaid a  wersyllasant  ym  Michmas. 

17  1Í  A  daeth  allan  o  wersyll  y  Phi- 
listiaid anrhcithwyr,  yn  dair  bydd- 
in  :  un  fyddin  a  drodd  tu  a  ffordd 
Ophrah,  tu  a  gwlad  Sual; 

18  A'r  fyddin  arall  a  drodd  tu  a 
ffordd  Bcth-horon;  a'r  drydedd 
fyddin  a  drodd  tu  a  ffordd  y  ter- 
fyn  sydd  yn  edrych  tu  a'r  dyffryn 
Seboim,  tu  a'r  anialwch. 

19  H  Ac  ''ni  cheid  gof  trwy  holl 
wlad  Israel :  canys  dywedasai  y 
Philistiaid,  Rhag  gAvneuthur  o'r 
Hebreaid  gleddyfau  neu  waywffyn. 

20  Ond  holl  Israel  a  aent  i  waered 
at  y  PhiKstiaid,  i  flaenllymmu  bob 
un  ei  swch,  a'i  gwUtwr,  a'i  fAV-yell, 
a'i  gaib. 

21  Ond  yr  oedd  Uif-ddur  i  wneutJi- 
ur  mill  ar  y  ceibiau,  ac  ar  y  cylltyr- 
au,  ac  ar  y  pigffyrch,  ac  ar  y  bwyeill, 
ac  i  *^  flaenllymmu  y  symbylau. 

22  Felly  yn  nydd  y  rliyfel  ^ni 
chaed  na  chleddyf  na  gwaywffon 
yn  Haw  yr  un  o'r  bobl  oedd  gyd  â 
Saul  a  Jonathan,  ond  a  gaed  gyd 
â  Saul  a  Jonathan  ei  fab. 

23  A  sefyllfa  y  Philistiaid  a  aeth 
allan  i  fwlch  Michmas. 

PENNOD  XIV. 

1  Jonathan,  heb  wijhod  i\o  dad  ac  i'r  offeiviad 

a'r  bohl,  yn  myned  ac  yn  taro  amddiffynfa 
y  Philistiaid  yn  rhy/eddol.  15  Dychryn 
Duw  yn  eu  gyrru  hwynt  i  ladd  eu  gilydd. 
17  Saul,  heh  aios  am  atteh  yr  ojfeiriad,  yn 
gosod  arnynt.  21  Yr  Hebreaid  caethion, 
a'r  Israeliaid  oedd  yn  llechu,  yn  troi  yn 
eu  heibyn  hwy.  24  Èìiud  adduned  Saul  yn 
rhwystro  yr  oruchafiaeth.  32  Saul  yn  gwa- 
hardd  i'r  bobl  /ivytta  gwaed ;  35  ac  yn 
adeiladu  nllor.  36  Y  bobl  yn  achub  Jona- 
than,wedi  ei  ddal  wrth  goelbren.  47  Cryf- 
der  Saul  a'i  deulu. 


Cyn 
CRIST 

1093. 


d  Ps.  89.  20. 

Act.  U.  T>. 


e  pen,  14.  2. 


I  K.trych 
2  lîreii.  24. 
14. 
J(  r.  24.  L 


8  lieb.  osod. 

B  Folly 
«aru.  5. 


Jonathan  yn  taro 


I  SAMUEL,  XIV. 


amddifynfa  y  Philistiaid. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

1087. 


»  pen.  13. 15. 

b  pen.  22.  9, 

11,  20, 

Ahimelech. 
«  pen.  4.  21. 


SHeb. 
daint. 


d  2  Chron. 
14.11. 


SHeb. 

Disléwch. 


f  Edrych 
Gen.  24.14. 


ABU  ddyddgwaith  i  Jonathan 
mab  Saul  ddywedyd  wrth  y 
Uangc  oedd  yn  dwyn  ei  arfau  ef, 
Tyred,  ac  awn  drosodd  i  amddiff- 
ynfa  y  Philistiaid,  yr  hon  sydd  o'v 
tu  h^vnt:  ond  ni  iynegodd  efe  i'w 
dad. 

2  A  Saul  a  arhosodd  y'nghwrr  Gi- 
beah,  dan  hren  pomgranad,  yr  hwn 
oedd  ym  Migron :  a'r  bobl  oedd  gyd 
âg  eíoedd  ^ynghylch  chwe  chanmvr; 

3  Ac  ^Ahîah  mab  Ahitub,  brawd 
•^Ichabod,  mab  Phinees,  mab  Eli, 
oflfeiriad  yr  Arglwydd  yn  Siloh, 
oedd  yn  gwisgo  ephod.  Ac  ni 
wyddai  y  bobl  i  Jonathan  fyned 
ymaith. 

4  11  A  rhwng  y  bylchau,  lie  ceis- 
iodd  Jonathan  fyned  drosodd  at 
amddiffynfa  y  Philistiaid,  yr  oedd 
craig  serth  o'r  naill  du  i'r  bwlch,  a 
chraig  serth  o'r  tu  araU  i'r  bwlch ; 
ac  enw  y  naill  oedd  Boses,  ac  enw 
y  llall  Seneh. 

5  A  ^safiad  y  naill  oedd  oddi  wrth 
y  gogledd  ar  gyfer  Michmas,  a'r 
llall  oddi  wrth  y  dehau  ar  gyfer 
Gibeah. 

6  A  dywedodd  Jonathan  wrth  y 
Uangc  oedd  yn  dwyn  ei  arfau  ef, 
Tyred,  ac  awn  drosodd  i  amddiff- 
ynfa y  rliai  dienwaededig  hyn;  nid 
hwyrach  y  gweithia  yr  Arglwydd 
gyd  â  ni :  canys  ^nid  oes  rwystr  i'r 
Arglwydd  waredu  trwy  lawer  neu 
trwy  ychydig. 

7  AY  hwn  oedd  yn  dwyn  ei  arfau 
ef  a  ddywedodd  wrtho,  Gwna  yr 
hyn  oil  sydd  yn  dy  galon:  cerdda 
rhagot;  wele  fi  gyd  â  thi  fel  y  myn- 
no  dy  galon. 

8  Yna  y  dywedodd  Jonathan,  Wele, 
ni  a  awn  trosodd  at  y  gwŷr  hyn,  ac 
a  ymddangoswn  iddynt. 

9  Os  dywedant  fel  hyn  wrthym, 
^Arhoswch  nes  i  ni  ddyfod  attoch 
chwi;  yna  y  safwn  yn  ein  Ue,  ac 
nid  awn  i  fynu  attynt  hwy. 

10  Ond  OS  fel  hyn  y  dywedant, 
Deuwcli  i  fynu  attom  ni ;  yna  yr 
aAvn  i  fynu:  canys  yr  Arglwydd 
a'u  rhoddodd  hwynt  yn  ein  llaw 
ni ;  a  ^hjnfydd  yn  argoel  i  ni. 

11  A  hwy  a  ymddangosasant  ill 
dau  i  amddifíynfa  y  Philistiaid.  A'r 
Philistiaid  a  ddywedasant,  Wele  yr 
Hebreaid  yn  dyfod  allan  o'r  tyllau 
y  Uechasant  ynddynt. 

12  A  gwŷr  yr  amddifiynfa  a  at- 
tebasant  Jonathan,  a'r  hwn  oedd  yn 
dwyn  ei  arfau,  ac  a  ddywedasant, 


Deuwch  i  fynu  attom  ni,  ac  ni  a 
ddangoswn  beth  i  chwi.  A  dywed- 
odd Jonathan  wrth  yr  hwn  oedd 
yn  dwyn  ei  arfau.  Tyred  i  fynu 
ar  fy  ol :  canys  yr  Arglwydd  a'u 
rhoddes  hwynt  yn  llaw  Israel. 

13  A  Jonathan  a  ddringodd  i  fynu 
ar  ei  ddwylaw,  ac  ar  ei  draed;  a'r 
hwn  oedd  yn  dwyn  ei  arfau  ar  ei 
ol.  A  hwy  a  syrthiasant  o  flaen 
Jonathan :  ei  yswain  hefyd  oedd  yn 
lladd  ar  ei  ol  ef. 

14  A'r  Haddfa  gyntaf  honno  a 
wnaeth  Jonathan  a'r  h^vn  oedd  yn 
dwyn  ei  arfau,  oedd  ynghylch  ug- 
einwr,  megis  o  fewn  ynghylch  ban- 
ner cyfer  dau  ychain  o  dir. 

15  A  bu  fraw  yn  y  gwersyll,  yn 
y  maes,  ac  ym  mysg  yr  holl  bobl : 
yr  amddiffynfa  a'r  ^anrheithw}T 
hwythau  hefyd  a  ddychrynasant : 
y  ddaear  hefyd  a  grynodd;  a  bu 
^dychryn  ^Dtrw. 

16  A  gwylwyr  Saul  yn  Gibeah 
Benjamin  a  edrychasant;  ac  wele 
y  Üîaws  yn  ymwasgaru,  ac  yn  myn- 
ed  dan  ymguro. 

17  Yna  y  dywedodd  Saul  wrth  y 
bobl  oedd  gyd  âg  ef,  Cyfrifwch  yn 
awr,  ac  edrychwch  pwy  a  aeth  oddi 
wrthym  ni.  A  phan  gyfrifasant, 
wele,  Jonathan  a  chludydd  ei  arfau 
nid  oeddynt  yno. 

18  A  Saul  a  ddywedodd  wrth  Ahi'- 
ah,  Dwg  yma  arch  Duw.  (Canys 
yr  oedd  arch  Duw  y  pryd  hynny 
gyd  â  meibion  Israel.) 

19  1Í  A  thra  yr  ydoedd  Saul  yn 
ymddiddan  a'r  offeiriad,  y  terfysg, 
yr  hwn  oedd  y'ngwersyll  y  Philist- 
iaid, gan  fyned  a  aeth,  ac  a  ang- 
hwanegodd.  A  Saul  a  ddywedodd 
wrth  yr  offeiriad,  Tyn  attat  dy  law. 

20  A  Saul  a'r  holl  bobl  oedd  gyd 
âg  ef  ^  a  ymgynnullasant,  ac  a 
ddaethant  i'r  rhyfel:  ac  wele  'gledd- 
yf  pob  un  yn  erbyn  ei  gyfnesaf ;  a 
dinystr  mawr  ia\\Ti  oedd  yno. 

21  Yr  Hebreaid  hefyd,  y  rhai  oedd 
gyd  a'r  Philistiaid  o'r  blaen,  y  rhai 
a  aethant  i  fynu  gyd  â  hwynt  i'r 
gwersyU  o'r  wlad  oddi  amgylch, 
hwythau  hefyd  a  droisant  i  fod 
gyd  a'r  Israeliaid  oedd  gyd  â  Saul 
a  Jonathan. 

22  A  holl  wŷr  Israel,  y  rhai  ''oedd 
yn  Uechu  ym  mynydd  Ephraim,  a 
glywsant  ffoi  o'r  Philistiaid;  hwy- 
thau hefyd  a'u  herlidiasant  hwy  o'u 
hoi  yn  y  rhyfel. 

23  Felly  yr  achubodd  yr  Arglwydd 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1087. 


g  pen.  13. 17. 


h  Gen.  33.  5. 
4  Neu, 
mawr. 


5Heb. 

a  gr'iwi/d 

yngltyd. 
lBarn.7.22. 

2  Chron. 

20,  23. 


k  pen.  13. 6L 


EJmd  adduned  Saul 


I.  SAMUEL,  XIY. 


yn  attal  yr  oruchafiaeth. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

1087, 


I  Lef.  7.  26. 
a  19.  26. 
Deut.  12, 
16, 


6Neu, 
gwnaeth- 
och  yn 
fradwr- 
aidd. 


Israel  y  dydd  hwnnw;   a'r  ymladd 
a  aeth  drosodd  i  Beth-afen. 

24  IF  A  gwŷr  Israel  oedd  gyfyng 
arnynt  y  dydd  hwnnw :  o  herwydd 
tynghedasai  Saul  y  bobl,  gan  ddy- 
wedyd,  Melldigedig  fyddo  y  gwr  a 
fwyttao  fwyd  hyd  yr  liwyr,  fel  y 
dialwyf  ar  fy  ngelynion.  FeUy  nid 
archwaethodd  yr  un  o'r  bobl  ddim 
b^vyd. 

25  A'r  rhai  o'r  hoU  wlad  a  ddaetli- 
ant  i  goed,  lie  yr  oedd  mêl  ar  hyd 
wyneb  y  tir. 

26  A  phan  ddaeth  y  bobl  i'r  coed, 
wele  y  mêl  yn  diferu ;  etto  ni  chod- 
odd  un  ei  law  at  ei  enau:  canys 
ofnodd  y  bobl  y  llw, 

27  Ond  Jonathan  ni  chlywsai  pan 
dyughedasai  ei  dad  ef  y  bobl :  am 
hynny  efe  a  estynodd  flaen  y  wialen 
oedd  yn  ei  law,  ac  a'i  gwlychodd 
yn  nil  y  mêl,  ac  a  drodd  ei  law  at 
ei  enau ;  a'i  lygaid  a  oleuasant. 

28  Yna  un  o'r  bobl  a  attebodd,  ac 
a  ddywedodd,  Gan  dynghedu  y 
tynghedodd  dy  dad  y  bobl,  gan 
ddywedyd,  MeUdigedig  fyddo  y 
gwr  a  fwyttao  fwyd  heddyw.  A'r 
bobl  oedd  luddedig. 

29  Yna  y  dywedodd  Jonathan,  Fy 
nhad  a  flinodd  y  wlad.  Gwelwch 
yn  a^vr  fel  y  goleuodd  fy  Uygaid  i, 
o  herwydd  i  mi  archwaethu  ychyd- 
ig  o'r  mêl  hwn  : 

30  Pa  faint  mwy,  pe  bwyttasai  y 
bobl  yn  ddiwarafun  heddy^v  o  an- 
rhaith  eu  gelynion,  yr  hon  a  gaw- 
sant  hwy?  oni  buasai  yn  awr  fwy  y 
Uaddfa  ym  mysg  y  Philistiaid? 

31  A  hAvy  a  darawsant  y  Philist- 
iaid y  dydd  hwnnw  o  Michmas  hyd 
Ajalon:  a'r  bobl  oedd  ddifíygiol 
iawn. 

32  A'r  bobl  a  ruthrodd  at  yr  an- 
rhaith,  ac  a  gymmerasant  ddefaid, 
a  gwai-theg,  a  lloi,  ac  a'u  lladdasant 
ar  y  ddaear :  a'r  bobl  a'u  bwyttaodd 
^gyd  a'r  gwaed. 

33  1Í  Yna  y  mynegasant  hwy  i 
Saul,  gan  ddywedyd,  Wele,  y  bobl 
sydd  yn  pechu  yn  erbyn  yr  Ae,- 
GLWYDD,  gan  fwytta  ynghyd  a'r 
gwaed.  Ac  efe  a  ddywedodd,  '^Tros- 
eddasoch :  treiglwch  attaf  fi  hedd- 
yw faen  mawr. 

34  Dywedodd  Saul  hefyd,  Ym- 
wasgerwch  ym  mysg  y  bobl,  a  dy- 
wedwch  wrthynt,  Dygwch  attaf  fi 
bob  un  ei  ỳch,  a  phob  un  ei  Iwdn 
dafad,  a  Ueddwch  hwynt  yma,  a 
bwyttêwch ;    ac    na  phechwch   yn 


erbyn  yr  Arglwydd,  gan  fwytta 
ynghyd  a'r  gwaed.  A'r  bobl  oil  a 
ddygasant  bob  un  ei  ŷch  yn  ei  law 
y  noswaith  honno,  ac  a'^fc  lladdas- 
ant yno. 

35  A  Saul  a  adeiladodd  allor  i'r 
Arglwydd.  Hon  oedd  yr  allor  gyn- 
taf  a  adeiladodd  efe  i'r  Arglwydd. 

36  IT  A  dywedodd  Saul,  Awn  i 
waered  ar  ol  y  Philistiaid  Kw  nos, 
ac  anrheithiwn  hwynt  hyd  oni  oleuo 
y  bore,  ac  na  adâwn  un  o  honynt, 
Hwythau  a  ddywedasant,  Gwna  yr 
hyn  oil  fyddo  da  yn  dy  olwg,  Yna 
y  dywedodd  yr  offeiriad,  Nesâwn 
yma  at  Dduw. 

37  Ac  ymofynodd  Saul  â  Duw, 
A  âf  fi  i  waered  ar  ol  y  Philistiaid? 
a  roddi  di  hwynt  yn  Haw  Israel? 
Ond  ^  nid  attebodd  efe  ef  y  dydd 
hwnnw. 

38  A  dywedodd  Saul,  "Dyneswch 
yma  hoU  "^  bennaethiaid  y  bobl : 
mynnwch  wybod  hefyd,  ac  edrych- 
wch  ym  mhwy  y  bu  y  pechod  hwn 
heddyw. 

39  Canys,  megis  mai  byw  yr  Ar- 
glwydd, yr  hwn  sydd  yn  gwaredu 
Israel,  pe  byddai  hyn  yn  Jonathan 
fy  mab,  diau  y  llwyr-roddir  ef  i 
farwolaeth.  Ac  nid  attebodd  neb 
o'r  hoU  bobl  ef. 

40  Yna  y  dywedodd  efe  wrtli  hoU 
Israel,  Chwi  a  fyddwch  ar  y  naill 
du;  minnau  hefyd  a  Jonathan  fy 
malD  fyddwn  ar  y  tu  arall,  A  dy- 
wedodd y  bobl  wrth  Saul,  Gwna  a 

fyddo  da  yn  dy  olwg, 

41  Am  hynny  y  dywedodd  Saul 
wi'th  Arglwydd  Dduw  Israel,  ^Dod 
oleufynag,  A  daliwyd  Jonathan  a 
Saul :  ond  y  bobl  a  ^  ddiangodd. 

42  Dywedodd  Saul  hefyd,  Bwriwch 
goelhren  rhyngof  fi  a  Jonathan  fy 
mab.    A  dahwyd  Jonathan, 

43  Yna  y  dywedodd  Saul  wrth  Jo- 
nathan, Mynega  i  mi  beth  a  wnaeth- 
ost.  A  Jonathan  a  fynegodd  iddo, 
ac  a  ddywedodd,  Gan  archwaethu 
yr  archwaethais  ychydig  o  fel  ar 
flaen  y  wialen  oedd  yn  fy  Haw ;  ac 
wele,  a  fyddaf  fi  farw  ? 

44  Dywedodd  Saul  hefyd,  "Felly 
gwneled  Duw  i  mi,  ac  felly  chwan- 
eged,  onid  gan  farw  y  byddi  di 
farw,  Jonathan. 

45  A  dywedodd  y  bobl  wrth  Saul, 
A  leddir  Jonathan,  yr  h^vn  a  wnaeth 
yr  ymwared  ma^vr  hyn  yn  Israel? 
Na  atto  Duw:  "^fel  mai  byw  yr  Ar- 
glwydd, ni  syrth  im  o  wallt  ei  ben 


Samuel  yn  anfon  Saul 


I.  SAMUEL,  XV. 


i  ddmystvio  Amalec. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

1087. 


Ipen-ILU. 


2Neu, 
Gweith- 
iodd  yn 
rymmus. 

T  pen.  15.  3. 

"  pen.  31.  2. 
1  Chron.  8. 
33. 


i  pen.  9. 1. 


n  pen.  8.  H. 


Cylch 

1079. 

»  pen.  8. 16. 


b  Exod.  17. 
8,14. 

Num.  24. 
20. 
Deut.  25. 


ef  i'r  ddaear ;  canys  gyâ  â  Duw  y 
gweithiodd  efe  heddyw.  A'r  bobl 
a  waredasant  Jonathan,  fel  na  ladd- 
wyd  ef. 

46  Yna  Saul  a  aeth  i  fynu  oddi  ar 
ol  y  Philistiaid :  a'r  Philistiaid  a 
aethant  i'w  He  eu  liun. 

47  1Í  Felly  y  cymmerodd  Saul  y 
frenliiniaeth  ar  Israel ;  ac  a  yniladd- 
odd  yn  erbjn  ei  holl  elynion  oddi 
amgylch,  yn  erbyn  jMoab,  ac  yn  er- 
byn  meibion  lAmmon,  ac  yn  erbyn 
Edom,  ac  yn  erbyn  brenliinoedd 
Sobah,  ac  yn  erbyn  y  Philistiaid : 
ac  yn  erbyn  pwy  bynnag  yr  Avyneb- 
odd,  efe  a  orchfygodd. 

48  -CynhuUodd  lu  hefyd,  'a  thar- 
awodd  Amalec  ;  ac  a  waredodd  Is- 
rael o  law  ei  anrheithwyr. 

49  A  'meibion  Saul  oedd  Jona- 
than, ac  Issui,  a  Malci-sua,  Dyma 
enwau  ei  ddwy  ferched  ef :  enw  yr 
hynaf  oedd  Merab,  ac  enw  yr  ieu- 
angaf  Michal. 

50  Ac  enw  gwraig  Saul  oedd  Ahi- 
noam  merch  Ahimaas :  ac  enw  ty- 
wysog  ei  filwriaeth  ef  oedd  Abner 
mab  Ner,  e>vythr  frawd  ei  dad  i 
Saul. 

51  Cis  hefyd  oedd  dad  Saul;  a  Ner 
tad  Abner  oedd  fab  *Abiel. 

52  A  bu  ryfel  caled  yn  erbyn  y 
Philistiaid  holl  ddyddiau  Saiü :  a 
phan  welai  Saul  wr  glew  a  nerthol, 
"efe  a'i  cymmerai  atto  ei  hun. 

PENNOD  Xy. 

1  Samuel  yn  dan/on  Saul  i  ddinystrio  Amalec. 
6  Yntau  yn  arhed  y  Ceneaid,  8  ac  Agag, 
a'r  hyn  goreu  o'r  ysgly/aeth.  10  Samuel  yn 
cyhoeddi  i  Saul,  {ac  efe  yn  ei  ganmol  ac 
yn  ei  esgusodi  ei  hun,)  ddarfod  i  Dduiv  ei 
lorthod  ef  am  ei  anufudd-dod.  24  Ymos- 
fyngiad  Saul.  33  Samuel  yn  lladd  Agag. 
34  Samuel  a  Saul  yn  ymadael. 

A  SAMUEL  a  ddywedodd  wrth 
Saul,  ^  Yr  Arglwydd  a'm  han- 
fonodd  i  i'th  enneinio  di  yn  fren- 
hin  ar  ei  bobl,  se/  ar  Israel :  ac 
yn  awr  gwrando  ar  lais  geiriau  yr 
Arglwydd. 

2  Fel  hyn  y  dywedodd  Arglwydd 
y  Uuoedd ;  Cofiais  yr  hyn  a  wnaeth 
Amalec  i  Israel,  ^y  modd  y  gosod- 
odd  efe  i'w  erbyn  ar  y  ffordd,  pan 
ddaeth  efe  i  fynu  o'r  Aipht. 

3  Dos  yn  a^vr,  a  tharo  Amalec,  a 
dinystria  yr  hyn  oil  sydd  ganddo, 
ac  nac  eiriach  ef ;  ond  lladd  hicynt, 
yn  wr  ac  yn  wraig,  yn  ddyn  bach 
ac  yn  blentyn  sugno,  yn  ŷch  ac  yn 
oen,  yn  gamel  ac  yn  asya 

4  A  Saul  a  gynhullodd  y  bobl,  ac 


a'u  cyfrifodd  hwynt  yn  Telaim,  dau 
can  mil  o  wŷr  traed,  a  deng  mil  o 
wŷr  Judah. 

5  A  Saul  a  ddaeth  hyd  ddinas  i 
Amalec,  ac  a  ^gynllwynodd  yn  y 
dyíîryn. 

6  H  Dywedodd  Saul  hefyd  wrth  ''y 
Ceneaid,  Cerddwch,  ciliwch,  ewch  1 
waered  o  fysg  yr  Amaleciaid;  rhag 
i  mi  eich  distrywio  chwi  gj'd  â 
hwynt :  herwydd  "^  ti  a  wnaethost 
drugaredd  â  holl  feibion  Israel,  pan 
ddaethant  i  fynu  o'r  Aipht.  A'r 
Ceneaid  a  ymadawsant  o  fysg  yr 
Amaleciaid. 

7  A  Saul  a  darawodd  yr  Amalec- 
iaid o  Hafilah,  ffordd  y  delech  di 
i  ®Sur,  yr  hon  sydd  ar  gyfer  yr 
Aipht 

8  Ac  '^a  ddaliodd  Agag  brenhin  yr 
Amaleciaid  yn  fyw,  ac  ^a  laddodd 
yr  holl  bobl  â  min  y  cleddyf. 

9  Ond  Saul  a'r  bobl  a  arbedasant 
Agag,  a'r  goreu  o'r  defaid,  a'r  ych- 
ain,  a'r  "brasaf  o'r  ŵyn,  a'r  hyn  oU 
ydoedd  dda,  ac  ni  ddistryAvient 
hwynt:  a  phob  peth  gwael  a  salw, 
hwnnw  a  ddifrodasant  liwy. 

10  IT  Yna  y  bu  gair  yr  Arglwydd 
wrth  Samuel,  gan  ddywedyd, 

11  ""Edifar  yw  gennyf  osod  Saul 
yn  frenhin:  canys  efe  a  ddychwel- 
odd  oddi  ar  fy  ol  i,  ac  ni  chyfla^^l- 
odd  fy  ngeiriau.  A  bu  ddrwg  gan 
Samuel ;  ac  efe  a  lefodd  ar  yr  An- 
glwydd  ar  hyd  y  nos. 

12  A  phan  gyfododd  Samuel  yn 
fore  i  gyfarfod  Saul,  mynegwyd  i 
Samuel,  gan  ddywedyd,  Daeth  Saul 
i  '  Carmel ;  ac  wele,  efe  a  osododd 
iddo  le,  efe  a  amgylchodd  hefyd, 
ac  a  dram wy odd,  ac  a  acth  i  Avaer- 
ed  i  GilgaL 

13  A  Samuel  a  ddaeth  at  Saul. 
A  Saul  a  ddywedodd  wrtho  ef, 
Bendigedig  fyddech  di  gan  yr 
Arglwydd  :  mi  a  gyflawuais  air 
yr  Arglwydd. 

14  A  dy^vedodd  Samuel,  Beth  yn- 
te  yw  brefiad  y  defaid  hyn  yn  fy 
nghlustiau,  a  beichiad  y  gwartheg 
yr  hwn  yr  ydwyf  yn  ei  glywed? 

15  A  Saul  a  ddywedodd,  Oddi 
ar  yr  Amaleciaid  y  dygasant  Invy : 
canys  y  bobl  a  arbedodd  y  defaid 
goreu,  a'r  ychain,  i  aberthu  i'r  xÌR- 
GLWYDD  dy  Dduw;  a'r  rhan  arall 
a  ddifrodasom  ni. 

16  Yna  y  dywedodd  Samuel  wrth 
Saul,  Aros,  a  mi  a  fynegaf  i  ti  yi* 
hyn  a  lefarodd  yr  Arglwydd  wrth- 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1079. 


2  Nen, 
ymladdodd, 

e  Num.  24. 
21. 
Barn.  1. 11  J, 


d  Exnd.  18. 
10,  }9. 
Num.  10. 
29. 


«  Gen.  16. 7. 
a  25. 18. 


fEdrych 

1  Breu.  20. 

34,35. 
S  Edrych 

pen.  30. 1. 


3  Non, 
aü  goreu. 


h2Sam. 
24.16. 


•Jos.  15. 55. 


Samuel  yn  cerijadu  Saul  I.  SAMUEL,  XVI. 


ac  yn  darnio  Agag. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

1079. 

k  pen.  9. 21. 


4  Hob. 

iddijnt  eu 
difa,  Ike. 


IPs.  50. 8, 9. 
Es.  1.  IL 


m  Preg.  5. 1. 
Hos.  6.  6. 

Matt.  5. 24. 
a  9.  13. 
a  12.  7. 


1  Edrych 
2  Sam.  12. 
13. 


0  Edrych 

1  Bren.  11. 
30. 
Piieri.28.17. 

1  Bieij.  11. 
31. 

6  Neu, 
Tragj/- 
wydaoldeb, 
neu .  Budd- 
ugoliaeth, 

1  Num.  23. 
19. 

2  Tim.  2. 
13. 

Tit.  L  2. 


yf  fi  iieithiwyr.     Yntau  a  ddywed- 
odd  wrtho,  Llefara. 

17  A  Samuel  a  ddy wedodd,  ^  Onid 
pan  oeddlt  fychan  yn  dy  olwg  dy 
hun,  y  gwnaed  di  yn  ben  ar  Iwyth- 
au  Israel,  ac  jy  enneiniodd  yr  Ar- 
GLWYDD  di  yn  frenhin  ar  Israel? 

18  A'r  Arglwydd  a'th  anfonodd 
di  i  daitli,  ac  a  ddy  wedodd,  Dos,  a 
difroda  y  pechaduriaid,  yr  Amalec- 
iaid,  ac  ymladd  i'w  herbyn,  nes  *  eu 
difa  liwynt. 

19  Paham  gan  hynny  na  wran- 
dewaist  ar  la  is  yr  Arglwydd,  eitlir 
troaist  at  yr  anrhaith,  a  gwnaethost 
ddrwg  y'ngolwg  yr  Arglwydd  ? 

20  A  Saul  a  ddywedodd  wrth  Sa- 
muel, Yn  wir  mi  a  wrandewais  ar 
lais  yr  Arglwydd,  ac  a  rodiais  yn  y 
ffordd  y'm  hanfonodd  yr  Arglwydd 
iddi,  a  dygais  Agag  brenliin  Amalec, 
ac  a  ddifrodais  yr  Amaleciaid. 

21  Ond  y  bobl  a  gyramerth  o'r  ys- 
pail,  ddefaid  a  gwartheg,  blaenion 
y  ddifrodaeth,  1  aberthu  i'r  Ar- 
glwydd dy  Dduw  yn  Gilgal. 

22  A  Samuel  a  ddywedodd,  'A  yw 
ewyllys  yr  Arglwydd  ar  boeth- 
ofírymmau,  neu  ebyrth,  megis  ar 
wrandaw  ar  lais  yr  Arglwydd? 
Wele,  ""gwrandaw  sydd  well  nag 
aberth ;  ac  ufuddhâu,  na  brasder 
hyrddod. 

23  Canys  anufudd-dod  sydd  fel 
pechod  dewiniaeth ;  a  throseddiad 
sydd  anwiredd  a  delw-addoliaeth, 
0  herwydd  i  ti  fwrw  ymaith  air  yr 
Arglwydd,  yntau  a'th  fwrw  dithau 
ymaith  o  fod  yn  frenhin. 

24  1Í  "A  Saul  a  ddywedodd  wrth 
Samuel,  Pechais :  canys  troseddais 
air  yr  Arglwydd,  a'th  eiriau  di- 
thau; o  herwydd  i  mi  ofni  y  bobl, 
a  gwrandaw  ar  eu  Uais  hwynt 

25  Ond  yn  awr  maddeu,  attolwg, 
fy  mhechod,  a  dychwel  gyd  â  mi, 
fel  yr  addolwyf  yr  Arglwydd. 

26  A  Samuel  a  ddywedodd  wrth 
Saul,  Ni  ddychwelaf  gyd  â  thi ;  canys 
bwriaist  ymaith  air  yr  Arglwydd, 
a'r  Arglwydd  a'th  fwiiodd  dithau 
jmaith  o  fod  yn  frenhin  ar  Israel 

27  A  phan  drodd  Samuel  i  fyned 
ymaith,  "efe  a  ymaflodd  y'nghwrr 
ei  fantell  ef ;  a  hi  a  rwygodd. 

28  A  Samuel  a  ddywedodd  wrtho, 
^Yr  Arglwydd  a  rwygodd  frenhin- 
iaeth  Israel  oddi  wrthyt  ti  heddyw, 
ac  a'i  rhoddes  i  gymmydog  i  ti, 
gwell  na  thydi. 

29  A  hefyd,  ^Cadernid  Israel  ""ni 

291 


ddy  wed  gelwydd,  ac  nid  edifarhâ : 
canys  nid  dyn  yw  efe,  i  edifarhâu. 

30  Yna  y  dywedodd  Said,  Pech- 
ais ;  anrhydedda  fi,  attolwg,  yn  awr 
ger  bron  lienuriaid  fy  mhobl,  a 
cher  bron  Israel,  a  dychwel  gyd  â 
mi,  fel  yr  addolwyf  yr  Arglwydd 
dy  Dduw. 

31  Felly  Samuel  a  ddychwelodd 
ar  ol  Saul :  a  Saul  a  addolodd  yr 
Arglwydd. 

32  1Í  Yna  y  dywedodd  Samuel, 
Cyrchwch  attaf  fi  Agag  breiihin 
yr  Amaleciaid.  Ac  Agag  a  ddaeth 
atto  ef  yn  hoyw.  Ac  Agag  a  ddy- 
wedodd, Chwerwder  marwolaeth  yn 
ddiau  a  aeth  ymaith. 

33  A  Samuel  a  ddy^vedodd,  'Fel  y 
diblantodd  dy  gleddyf  di  wragedd, 
felly  y  diblcntir  dy  fam  dithau  ym 
mysg  gwragedd.  A  Samuel  a  ddarn- 
iodd  Agag  ger  bron  yr  Arglwydd 
yn  Gilgal. 

34  H  Yna  Samuel  a  aeth  i  Ra- 
mah ;  a  Saul  a  aeth  i  fynu  i'w  dy 
yn  ^Gibeah  Saul. 

35  Ac  *nid  ymwelodd  Samuel  mwy- 
ach  â  Saul  hyd  ddydd  ei  farwolaeth ; 
ond  Samuel  a  alarodd  am  Saul :  ac 
edifar  fu  gan  yr  Arglwydd  osod 
Saul  yn  frenhin  ar  Israel 

PENNOD  XVI. 

1  Samuel,  wecli  ei  ddanfon  gan  Dduw,  dan 
rilh  aheitha,  yn  dyfod  i  Bethlehem.  6  Cer- 
ydda  ei  fam  ddynol  ef,  13  Efe  yn  enneirdo 
Dafydd.  19  Saul  yn  danfon  am  Dafydd  i 
lonyddu  ei  yspryd  drwg. 

A'R  Arglwydd  a  ddywedodd 
.  wrth  Samuel,  Pa  hyd  y  galeri 
di  am  Saul,  gan  i  mi  ei  fwrw  ef  ym- 
aith o  deyrnasu  ar  Israel?  Llanw 
dy  gorn  âg  olew,  a  dos ;  mi  a'th  an- 
fonaf  di  at  Jesse  y  Bethlehemiad : 
canys  ym  mysg  ei  feibion  ef  y  dar- 
perais  i  mi  frenhin. 

2  A  Samuel  a  ddywedodd,  Pa  fodd 
yr  âf  fi?  OS  Saul  a  glyw,  efe  a'm 
lladd  i.  A  dywedodd  yr  Arglwydd, 
Cymmer  anner-fuwch  ^gyd  â  thi, 
a  dywed,  Deuthum  "i  aberthu  i'r 
Arglwydd. 

3  A  galw  Jesse  i'r  aberth,  a  mi  a 
hysbysaf  i  ti  yr  hyn  a  wnelych :  a 
thi  a  emieiai  i  mi  yr  hwn  a  ddy- 
wedwyf  wrthyt. 

4  A  gwnaeth  Samuel  yr  hyn  a 
archasai  yr  Arglwydd,  ac  a  ddaeth 
i  Bethlehem.  A  henuriaid  y  ddinas 
a  ddychrynasant  wrth  gyfarfod  âg 
ef;  ac  a  ddywedasant,  ''Ai  hedd- 
ychlawn  dy  ddyfodiad? 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
1079. 


r  Exod.  17. 
11. 

Num.  14. 
45. 


pen.  11.  4. 


t  Edrych 
pen.  19. 24 


Cylch 
lOtiS. 


2  Heb.  yn 
di/  law  di. 
»  pen.  9, 12. 


I'l  Bicn.2. 
13. 


Samuel  yn  enneinio 


L  SAMUEL,  XVII. 


Dafydd  yn  lie  Saul. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

1063. 


c  pen.  17. 13. 
1  Chron. 
27. 18. 


d  1  Chron. 

28.9. 

Ps.  7.  9. 

Jer.  IL  20. 

a  17. 10. 

a  20. 12. 
e  pen,  17. 13. 


S  Simeah. 
2Sam.l3.3. 
Sîmmah, 
1  Chron. 
2.13. 


f2Sam.7.8. 
Vs.  78. 70. 


E  Ps.  89.  20. 

t  Edrych 

Num.  27. 

18. 

Barn.  13. 

25. 

a  14.  6. 

pen.  10.  6, 

10. 
Cylch 
1065. 
t  pen.  18. 10. 

a  19.  9. 
4  Neil, 

dychryn- 

odd. 


5  Ac  efe  a  ddywedodd,  Heddycli- 
lawn:  deuthum  i  aberthu  i'r  Ar- 
GLWYDD :  ymsancteiddiwch,  a  deu- 
wch  gyd  â  mi  i'r  abertb.  Ac  efe  a 
sancteiddiodd  Jesse  a'i  feibion,  ac 
a'u  galwodd  hwynt  i'r  aberth. 

6  IT  A  phau  ddaethant,  efe  a 
edrychodd  ar  *=  Eliab ;  ac  a  ddy- 
wedodd, Diau  fod  enneiniog  yr 
Arglwydd  ger  ei  fron  ef. 

7  A'r  Arglwydd  a  ddywedodd 
wrth  Samuel,  Nac  edrych  ar  ei  wyn- 
ebpryd  ef,  nac  ar  uchder  ei  gorph- 
olaeth  ef :  canys  gwrthodais  ef.  0 
herwydd  nid  edrych  Duw  iel  yr 
edrych  dyn :  canys  dyn  a  edrych 
ar  y  golygiad;  ond  "^yr  Arglwydd 
a  edrych  ar  y  galon. 

8  Yna  Jesse  a  alwodd  *Abinadab, 
ac  a  barodd  iddo  ef  fyned  o  flaen 
Samuel.  A  dywedodd  yntau,  M 
ddewisodd  yr  Arglwydd  hwn 
chwaith. 

9  Yna  y  gwnaeth  Jesse  i  ^Sam- 
mah  ddyfod.  A  dywedodd  yntau, 
Ni  ddewisodd  yr  Arglwydd  hwn 
chwaith, 

10  Yna  y  parodd  Jesse  i'w  saith 
mab  ddyfod  ger  bron  Samuel.  A  Sa- 
muel a  ddywedodd  wrth  Jesse,  M 
ddewisodd  yr  Arglwydd  y  rhai  hyn. 

11  Dywedodd  Samuel  hefyd  wrth 
Jesse,  Ai  dyma  dy  holl  blant?  Yn- 
tau a  ddywedodd,  Yr  ieuangaf  etto 
sydd  yn  ol ;  ac  wele,  mae  ^efe  yn 
bugeiUo  y  defaid.  A  dywedodd  Sa- 
muel wrth  Jesse,  Danfon,  a  chyrch 
ef :  canys  nid  eisteddwn  ni  i  lawr 
nes  ei  ddyfod  ef  yma. 

12  Ac  efe  a  anfonodd,  ac  a'i  cyrch- 
odd  ef  Ac  efe  oedd  wridgoch,  a 
theg  yr  olwg,  a  hardd  o  wedd,  A 
dywedodd  yr  Arglwydd,  Cyfod, 
enneinia  ef :  canys  dyma  efe. 

13  Yna  y  cymmerth  Samuel  gorn 
yr  olew,  ac  ^a'i  henneiniodd  ef  yng 
nghanol  ei  frodyr.  A  daeth  ^yspiyd 
}T  Arglwydd  ar  Dafydd,  o'r  dydd 
hwnnw  allan.  Yna  Samuel  a  gyf- 
ododd,  ac  a  aeth  i  Ramah. 

14  IT  Ond  yspryd  yr  Arglwydd  a 
giliodd  oddj  wrth  Saul ;  ac  'yspryd 
drwg  oddi  wrth  yr  Arglwydd  a'i 
^bUnoddef 

15  A  gweision  Saul  a  ddywedas- 
ant  wrtho  ef,  Wele  yn  awr,  drwg 
yspryd  oddi  wrth  Dduw  sydd  yn 
dy  flino  di, 

16  Dyweded,  attolwg,  ein  meistr  ni 
wrth  dy  weision  sydd  ger  dy  fron, 
am  iddynt  geisio  gwr  yn  medru  canu 


telyn :  a  bydd,  pan  ddelo  drwg  ys- 
pryd oddi  wrth  Dduw  arnat  ti,  yna 
iddo  ef  ganu  a'i  law;  a  da  fydd  i  ti. 

17  A  dywedodd  Saul  wrth  ei  weis- 
ion, Edrychwch  yn  awr  i  mi  am  wr 
yn  medru  canu  yn  dda,  a  dygwch 
e/attaf  fi. 

18  Ac  un  o'r  Uangciau  a  attebodd, 
ac  a  ddywedodd,  Wele,  gwelais  fab 
i  Jesse  y  Bethlehemiad,  yn  medru 
canu,  ac  yn  rymmus  o  nerth,  ac  yn 
rhyfelwr,  yn  ddoeth  o  ymadi'odd 
hefyd,  ac  yn  wr  Uuniaidd ;  a'r  Ar- 
glwydd sydd  gyd  âg  ef. 

19  1Í  Yna  yr  anfonodd  Saul  gen- 
hadau  at  Jesse,  ac  a  ddy^^edodd, 
Anfon  attaf  fi  Dafydd  dy  fab,  yr 
hwn  sydd  gyd  a'r  praidd. 

20  A  Jesse  a  gymmerth  asyn 
llwythog  o  fara,  a  chostrelaid  o 
win,  a  mỳn  gafr,  ac  a'li  hanfonodd 
gyd  â  Daíydd  ei  fab  at  SauL 

21  A  Dafydd  a  ddaeth  at  Saul,  ac 
a  safodd  ger  ei  fi'on  ef :  yntau  a'i 
hoffodd  ef  yn  fawr ;  ac  efe  a  aeth 
yn  gludydd  arfau  iddo  ef. 

22  A  Saul  a  anfonodd  at  Jesse, 
gan  ddywedyd,  Arhosed  Dafydd, 
attolwg,  ger  fy  mron  i :  canys  efe 
a  gafodd  ffafr  yn  fy  ngolwg, 

23  A  phan  fyddai  ^  y  drwg  yspryd 
oddi  wrth  Dduw  ar  Saul,  y  cym- 
merai  Dafydd  delyn,  ac  y  canai  a'i 
ddwylaw :  a  byddai  esmwythdra  i 
Saul;  a  da  oedd  hynny  iddo,  a'r 
yspryd  drwg  a  giliai  oddi  Avrtho. 

PENNOD  XVII. 

1  Pan  ydoedd  lluoedd  yr  Israeliaid  a'r  Phi- 
lisiiaid  yn  barod  i  ymladd,  4  y  mae 
GoViatli  yn  dyfod  allan  yn  rliyfygus,  yn 
gofyn  un  i  ymladd  âg  ef.  12  Dafydd,  wedi 
i'w  dad  ei  ddavfon  ef  i  ymweled  a'i  frodyr, 
yn  cynnyg  ymladd  âg  ef.  28  Eliab  yn  ei 
ystwrdio  ef.  30  Ei  ddwyn  ef  ger  bron  Saul. 
32  Yntau  yn  dangos  yr  achos  yr  oedd  efe 
mor  hyderus.  38  Y  mae  efe  heb  ddim 
arfau,  ond  ffydd,  yn  Uadd  y  cawr.  55  Savl 
yn  cymmeryd  cydndbod  o  Dafydd. 

YNA  y  Philistiaid  a  gasglasant 
eu  byddinoedd  i  ryfel,  ac  a 
ymgynnuUasant  yn  *Sochoh,  yr  hon 
sydd  yn  Judah,  ac  a  wersyllasant 
rhwng  Sochoh  ac  Azecah,  ^y'nghwrr 
Dammim. 

2  Saul  hefyd  a  gwŷr  Israel  a  ym- 
gasglasant,  ac  a  wersyllasant  yn 
nyffryn  Elah,  ac  a  drefnasant  y 
fyddin  i  ryfel  yn  erbyn  y  PhUistiaid. 

3  A'r  Philistiaid  oedd  yn  sefyU  ar 
fynydd  o'r  naill  du,  ac  Israel  yn 
sefyll  ar  fynydd  o'r  tu  araU :  a 
dyfii-yn  oedd  rhyngddynt. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1065. 


»  J  OS,  15. 35. 


2  yn  Ephet- 
dammim, 
a  elwir 
Pas-dam- 
mim, 
1  Chron. 
11. 13. 


292 


Goliath  yn  gofyn  un 


I.  SAMUEL,  XVII. 


*  ymladd  âg  ef. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1063, 


SNeu, 
choler. 


b  pen.  16. 1. 

c  Gen.  35. 
19. 


d  Edryoh 
1  Chron.  2. 
13,  14,  15. 


«pen.  16. 19. 


4  IT  A  daeth  gwr  rhyngddynt  hAvy 
alian  o  wersylloedd  y  Philistiaid, 
a'i  enw  Goliath,  o  Gatli :  ei  uchder 
oedd  chwe  clmfydd  a  rliychwant. 

5  A  helm  o  bres  ar  ei  ben,  a  Uurig 
emmog  a  wisgai :  a  phwys  y  llurig 
oedd  bum  mil  o  siclau  pres. 

6  A  bottasau  pres  oedd  am  ei 
draed  ef,  a  "tharian  pres  rhwng 
ei  ysgwyddau. 

7  A  phaladr  ei  waywffon  ef  oedd 
fel  carfan  gMehydd ;  a  blaen  ei 
wayAviFon  ef  oedd  chwe  cliàn  sicl  o 
haiarn :  ac  un  yn  dwyn  tarian  oedd 
yn  myned  o'i  flaen  ef. 

8  Ac  efe  a  safodd,  ac  a  waeddodd 
ar  fyddinoedd  Israel,  ac  a  ddywed- 
odd  wrthynt,  I  ba  beth  y  deuwch  i 
drefnu  eich  l3yddinoedd?  Onid  yd- 
wyf  fi  Philistiad,  a  chwithau  yn 
weision  i  Saul?  dewisAvch  i  chwi 
wr,  i  ddyfod  i  waered  attaf  fi. 

9  Os  gaU  efe  ymladd  â  mi,  a'm 
Uadd  i ;  yna  y  byddwn  ni  yn  weision 
i  chwi:  ond  os  myfi  a'i  gorchfygaf 
ef,  ac  a'i  lladdaf  ef ;  yna  y  byddwch 
ch\vi  yn  weision  i  ni,  ac  y  gwasan- 
aethwch  ni. 

10  A'r  Philistiad  a  ddywedodd, 
Myfi  a  waradwj'ddais  f^^ddinoedd 
Israel  y  dydd  liwn:  moeswch  attaf 
fi  wr,  fel  yr  jmladdom  ynghyd. 

11  Pan  glybu  Saul  a  hoU  Israel  y 
geiriau  hyuny  gan  y  Philistiad,  yna 
y  digalonnasant,  ac  yr  ofnasant  yn 
ddirfa^\T. 

12  11  A'r  Dafydd  h^n  oedd  ^  fab 
i  '^Ephratewr  o  Bethlehem  Judah, 
a'i  enw  Jesse ;  ac  iddo  ef  yr  oedd 
^  wytli  o  feibion :  a'r  gwr  yn  nyddiau 
Saul  a  âi  yn  henafg^vr  ym  mysg 
gwŷr. 

13  A  thri  mab  hynaf  Jesse  a  aeth- 
ant  ac  a  ddilynasant  ar  ol  Saul  i'r 
rhyfel :  ac  enw  ei  dri  mab  ef,  y  rhai 
a  aethant  i'r  rhyfel,  oedd  Eliab  y 
cyntaf-anedig,  ac  Abinadab  yr  ail, 
a  Sammah  y  trydydd. 

14  A  Dafydd  oedd  ieuangaf :  a'r 
tri  hynaf  a  aeth  ar  ol  Saul. 

15  Dafydd  liefyd  a  aeth  ac  a  ddy- 
cliAvelodd  oddi  wrth  Saul,  ^i  fugeilio 
defaid  ei  dad  yn  Bethlehem. 

16  A'r  Philistiad  a  nesaodd  fore  a 
hwyr,  ac  a  ymddangosodd  ddeugain 
niwrnod. 

17  A  dywedodd  Jesse  wrth  Da- 
fydd ei  fab,  Cymmer  yn  awr  i'th 
frodyr  ephah  o'r  cras-^c?  Invn,  a'r 
deg  torth  hyn,  ac  ar  redcg  dwg 
hwynt  i'r  gwersyll  at  dy  frodyr. 


293 


18  Dwg  hefyd  y  deg  cosyn  ^  îr  hyn 
i  dywysog  y  mil,  ac  ymwel  a'th  frod- 
yr a  ydynt  hwy  yn  iach,  a  gollwng 
yn  rhydd  eu  gwystl  hwynt. 

19  Yna  Saul,  a  hwythau,  a  hoU 
wŷr  Israel,  oeddynt  yn  nyffryn  Elah, 
yn  ymladd  a'r  Philistiaid. 

20  1Í  A  Dafydd  a  gjfododd  yn  fore, 
ac  a  adawodd  y  defaid  gyd  â  cheid- 
wad,  ac  a  gymmerth,  ac  a  aeth, 
megis  y  gorchymynasai  Jesse  iddo 
ef;  ac  efe  a  ddaeth  i'r  gwersyll, 
a'r  llu  yn  myned  allan  i'r  ^gâd,  ac 
yn  bloeddio  i'r  fr^vydr. 

21  Canys  Israel  a'r  Philistiaid  a, 
ymfyddinasent,  fyddin  yn  erbyn 
byddin. 

22  A  Dafydd  a  adawodd  y  ^  mud 
oddi  wrtho  dan  law  ceidwad  y  do- 
drefh,  ac  a  redodd  i'r  Uu,  ac  a 
ddaeth,  ac  a  gyfarchodd  well  i'w 
frodyr. 

23  A  thra  yr  oedd  efe  yn  ymddi- 
ddan  â  hwynt,  wele  y  gwr  oedd  yn 
sefyll  rhwng  y  ddeu-lu,  yn  dyfod  i 
fynu  o  fyddinoedd  y  Philistiaid,  Go- 
liath y  Philistiad  o  Gath  wrth  ei 
enw,  ac  efe  a  ddywedodd  yr  un  fatli 
eiriau,  fel  y  clybu  Dafydd. 

24  A  holl  wŷr  Israel,  pan  welsant 
y  gwr  liAAamw,  a  ffoisant  '^rhagddo 
ef,  ac  a  ofnasant  yn  ddirfawr. 

25  A  dyAvedodd  gwŷr  Israel,  Oni 
welsoch  chwi  y  gwr  hwn  a  ddaeth  i 
fynu?  diau  i  waradwyddo  Israel  y 
mae  }ti  dyfod  i  fynu :  a'r  gwr  a'i 
Uaddo  ef,  y  brenhin  a  gyfoetlioga 
hwnnw  â  chyfoeth  mawr;  *^ei  fercli 
hefyd  a  rydd  efe  iddo  ef ;  a  thy  ei 
dad  ef  a  Avna  efe  yn  rhydd  yn  Israel. 

26  A  Dafydd  a  lefarodd  wrth  y 
gwŷr  oedd  yn  sefyll  yn  ei  ymyl,  gan 
ddywedyd,  Beth  a  wneir  i'r  gwr  a 
laddo  y  Pliilistiad  hwn,  ac  a  dynno 
ymaith  y  gwaradwydd  oddi  ar  Is- 
rael? canys  pwy  yw  y  Philistiad 
dienwaededig  hwn,  pan  waradwydd- 
ai  efe  fyddinoedd  y  Duw  by w  ? 

27  A'r  bobl  a  ddywedodd  wrtho 
ef  fel  hyn,  gan  ddywedyd.  Felly 
y  gA\Tieir  i'r  gwr  a'i  lladdo  ef 

28  1Í  Ac  Eliab,  ei  frawd  hynaf,  a'i 
clybu  pan  oedd  efe  yn  ymddiddan 
a'r  gwŷr :  a  digter  Eliab  a  ennynodd 
yn  erbyn  Dafydd;  ac  efe  a  ddywed- 
odd, Paham  y  daethost  i  waered 
ynia?  a  chyd  â  phwy  y  gade waist  yr 
ychydig  ddefaid  hynny  yn  yr  anial- 
wch?  Myfi  a  adwaen  dy  falchder  di, 
a  drygioni  dy  galon :  canys  i  weled 
y  rhyfel  y  daethost  ti  i  waered. 

— - 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1063. 

*  Ileb. 
llaeth. 


5  Ncu, 
ymiaddle. 


«  Ilpb. 
llcstri. 


7  Hcb. 
rhag  ei 
wytteb  ef. 


'Jos.  15.16. 


Dafydd  yn  ymlacld  â  Goliath,     I.  SAMUEL,  XVII. 


ac  yn  ei  ladd  ef. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
1063. 


8  neb. 

fair. 


B  Heb. 
ai  cym- 
nterth  ef. 


SNeu, 
fynn. 


i  Nen, 

dijffryn. 
6  Heb. 

yn  llestr. 


29  A  dywedodd  Dafydd,  Beth  a 
wneuthum  i  yn  awr?  Onid  oes 
achos  ? 

30  1"  Ac  efe  a  droes  oddi  wrtho  ef 
at  un  arall,  ac  a  ddywedodd  yr  un 
®modd:  a'r  bobl  a1  hattebasant  ef 
air  y'ngíLÌrfel  o'r  blaen. 

31  A  phan  glybuwyd  y  geiriau  a 
lefarodd  Dafydd,  yna  y  mynegwyd 
hwynt  ger  bron  Saul :  ac  efe  ^  a  an- 
fonodd  am  dano  ef. 

32  1Í  A  Dafydd  a  ddywedodd  wrth 
Saul,  Na  Iwfrhâed  calon  neb  ol 
herwydd  ef :  dy  was  di  a  â  ac  a 
ymladd  a'r  Philistiad  hwn. 

33  A  dywedodd  Saul  wrth  Dafydd, 
Ni  elli  àì  fyned  yn  erbyn  y  Philistiad 
hwn,  i  ymladd  âg  ef :  canys  llangc 
ydwyt  ti,  ac  yntau  sydd  yn  rhyfel- 
wr  o'i  febyd. 

34  A  Dafydd  a  ddywedodd  wrth 
Said,  Bugail  oedd  dy  was  di  ar 
ddefaid  ei  dad ;  a  daeth  llew  ac 
arth,  ac  a  gymmerasant  -oen  o'r 
praidd. 

35  A  mi  a  euthum  ar  ei  ol  ef,  ac 
a'i  tarewais  ef,  ac  a'^  hachubais  o'i 
safti  ef :  a  phan  gyfododd  efe  i'm 
herbyn  i,  mi  a  ymaflais  yn  ei  farf 
ef,  ac  a'i  tarewais,  ac  a'i  lleddais  ef 

36  Felly  dy  was  di  a  laddodd  y 
Uew,  a'r  arth :  a'r  Philistiad  dien- 
waededig  hwn  fydd  megis  un  o 
honynt,  gan  iddo  ammherchi  bydd- 
inoedd  y  Duw  byw. 

37  Dywedodd  Dafydd  hefyd,  Yr 
Arglwydd,  yr  hwn  a'm  hachubodd 
i  o  grafangc  y  Uew,  ac  o  balf  yr  arth, 
efe  a'm  hachub  i  o  law  y  Philistiad 
hwn.  A  dywedodd  Said  wrth  Da- 
fydd, Dos,  a'r  Arglwydd  fyddo 
gyd  â  thi. 

38  IT  A  Saul  a  wisgodd  Dafydd  a'i 
^arfau  ei  hun,  ac  a  roddodd  helm 
o  bres  ar  ei  ben  ef,  ac  a'i  gwisgodd 
ef  mewn  llurig, 

39  A  Dafydd  a  wregysodd  ei  gledd- 
yf  ar  ei  arfau,  ac  a  geisiodd  gerdded ; 
am  na  phrofasai  efe.  A  dywedodd 
Dafydd  Avi'th  Saul,  Ni  allaf  gerdded 
yn  y  rhai  hyn :  canys  ni  phrofais  i. 
A  Dafydd  a'u  diosgodd  oddi  am 
dano. 

40  Ac  efe  a  gymmerth  ei  flfon  yn  ei 
laAv,  ac  a  ddcwisodd  iddo  bump  o 
gerrig  llyfnion  o'r  "^afon,  ac  a'u  go- 
sododd  hwynt  ^y'nghôd  y  bugeiliaid 
yr  hon  oedd  ganddo,  sef  yn  yr  ys- 
greppan ;  a'i  ffon-dafl  oedd  yn  ei  law : 
ac  efe  a  nesaodd  at  y  Philistiad. 

41  A'r  Philistiad  a  gerddodd,  gan 

294 


fyned  a  nesâu  at  Dafydd ;  a'r  gwr 
oedd  yn  dwyn  y  darian  o'i  flaen  ef. 

42  A  phan  edrychodd  y  Philistiad 
o  amgylch,  a  chanfod  Dafydd,  efe  a'i 
diystyrodd  ef:  canys  Uangc  oedd 
efe,  a  gwridgoch,  a  theg  yr  olwg. 

43  A'r  Philistiad  a  ddywedodd 
wrth  Dafydd,  Ai  ci  ydwyf  û,  gan 
dy  fod  yn  dyfod  attaf  fi  â  fíÿn? 
A'r  Philistiad  a  regodd  Dafydd  trwy 
ei  dduwiau  ef 

44  Y  Philistiad  hefyd  a  ddywed- 
odd wrth  Dafydd,  Tyred  attaf  fi,  a 
rhoddaf  dy  gnawd  i  ehediaid  y  nef- 
oedd,  ac  i  anifeiliaid  y  maes. 

45  Yna  y  dywedodd  Dafydd  wrth 
y  Philistiad,  Ti  yd^vyt  yn  dyfod  attaf 
fi  â  chleddyf,  ac  â  gwaywfifon,  ac  â 
tharian ;  a  minnau  ydwyf  yn  dyfod 
attat  ti  yn  enw  Arglwydd  y  Uu- 
oedd,  Duw  byddinoedd  Israel,  yr 
hwn  a  geblaist  ti 

46  Y  dydd  hwn  y  ^dyry  yr  Ar- 
glwydd dydi  yn  fy  llaw  i,  a  mi  a'th 
darawaf  di,  ac  a  gymmeraf  ymaith 
dy  ben  oddi  arnat;  ac  a  roddaf 
gelanedd  gwersyll  y  Philistiaid  y 
dydd  hwn  i  ehediaid  y  nefoedd,  ac 
i  f^vystfilod  y  ddaear ;  fel  y  gwypo 
yr  hoU  ddaear  fod  Duw  yn  Israel 

47  A'r  hoU  gynnulleidfa  hon  a 
gant  wybod,  nad  â  chleddyf,  nac  â 
gway^vffon  y  gwaredyr  Arglwydd: 
canys  eiddo  yr  Arglwydd  yw  y 
rhyfel,  ac  efe  a'ch  rhydd  chwi  yn 
ein  llaw  ni, 

48  A  phan  gyfododd  y  Philist- 
iad, a  dyfod  a  nesâu  i  gyfarfod 
Dafydd ;  yna  y  brysiodd  Dafydd, 
ac  a  redodd  tu  a'r  fyddin  i  gyfarfod 
a'r  Philistiad. 

49  A  Dafydd  a  estynodd  ei  law  i'r 
god,  ac  a  gymmerth  oddi  yno  gar- 
reg,  ac  a  daflodd  ac  a  darawodd  y 
Philistiad  yn  ei  dalcen ;  a'r  garreg 
a  soddodd  yn  ei  dalcen  ef :  ac  efe  a 
syrthiodd  i  lawr  ar  ei  wyneb. 

50  Felly  y  gorthrechodd  Dafydd  y 
Philistiad  â  ffon-dafl  ac  â  charreg, 
ac  a  darawodd  y  Philistiad,  ac  a'i 
lladdodd  ef ;  er  nad  oedd  cleddyf 
yn  llaw  Dafydd. 

51  Yna  y  rhedodd  Dafydd,  ac  a 
safodd  ar  y  Philistiad,  ac  a  gym- 
merth ei  gleddyf  ef,  ac  a'i  tynnodd 
o'r  wain,  ac  a'i  lladdodd  ef,  ac  a 
dorrodd  ei  ben  ef  ag  ef  A  phan 
welodd  y  Philistiaid  farw  o'u  cawr 
hwynt,  Invy  a  flbisant.  I 

52  A  gwŷr  Israel  a  Judali  a  gyfod- 1 
asant,  ac  a  floeddiasant ;  ac  a  erlid- 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1063. 


6  Heb,  cau. 


Dyrchafiad  Dafydd. 


I.  SAMUEL,  XVIIL 


Said  yn  cenjigennu  ivrtho. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

1063. 


a  Gen.  44. 
30. 


b  pen.  17. 15. 


ÍNeu, 
Iwÿddodd. 


iasant  y  Philistiaid,  hyd  y  ffordd  y 
delych  i'r  dyffryn,  a  hyd  byrth  E- 
cron.  A'r  Philistiaid  a  syrthiasant 
yn  archoUedig  ar  hyd  ffordd  Saa- 
raim,  sef  hyd  Gath,  a  hyd  Ecron. 

53  A  meibion  Israel  a  ddychwel- 
asant  o  ymlid  ar  ol  y  Philistiaid,  ac 
a  anrheithiasant  eu  gwersylloedd 
hwynt. 

54  Á  Dafydd  a  gymmerodd  ben 
y  Philistiad,  ac  a'i  dug  i  Jerusa- 
lem; a'i  arfau  ef  a  osododd  efe  yn 
ei  babelL 

55  11  A  phan  welodd  Saul  Dafydd 
yn  myned  i  gyfarfod  a'r  Philistiad, 
efe  a  ddywedodd  wrth  Abner,  ty- 
wysog  y  fihvriaeth,  Mab  i  b^vy  yw  y 
llangc  hwn,  Abner?  Ac  Abner  a 
ddywedodd,  Fel  y  mae  yn  fyw  dy 
enaid,  0  frenhin,  nis  gwn  i. 

56  A  dywedodd  y  brenhin,  Ymofyn 
mab  i  bwy  yw  y  gwr  ieuangc  h^vn. 

57  A  phan  ddychwelodd  Dafydd 

0  ladd  y  Philistiad,  Abner  a'i  cym- 
merodd  ef  ac  a'i  dug  o  flaen  Saul, 
a  phen  y  Philistiad  yn  ei  law. 

58  A  Saul  a  ddywedodd  wrtho  ef, 
Mab  i  bwy  wyt  ti,  y  gwr  ieuangc? 
A  dywedodd  Dafydd,  Mab  i'th  was 
Jesse  y  Bethlehemiad. 

PENNOD  XVIIL 

1  Jonathan  yn  cam  Dafydd.  5  Saul  yn  cen^ 
Jigennu  wrth  ei  glod  ef;  10  yn  ceisio  ei  ladd 
ef  yn  ei  gynddaredd;  12  yn  ei  ofni  ef,  o 
herwydd  ei  fod  mor  llwyddiannus ;  IT  yn 
cynnyg  iddo  ei  ferched,  i  fod  yn  fagl  iddo. 
22  Dafydd,  wedi  ei  berswadio  i  fod  ynfab 
y'nghyfraith  iV  brenhin,  yn  rhoddi  deucant 
o  fiaen-grwyn  y  Philistiaid  yn  lie  cynnysg- 
aeth  Michal.  28  Digasedd  Saul,  a  gogoniant 
Dafydd,  yn  cynnyddu. 

AC  wedi  darfod  iddo  ymddiddan 
jLjL  â  Saul,  *  enaid  Jonathan  a  ym- 
glymmodd  wrth  enaid  Dafydd;  a 
Jonathan  a'i  carodd  ef  megis  ei 
enaid  ei  hun. 

2  A  Saul  a'i  cymmerth  ef  atto  y 
diwrnod  hwnnw,  ac  ni  adawai  ^  iddo 
ddychwelyd  i  dy  ei  dad. 

3  Yna  Jonathan  a  Dafydd  a  wnaeth- 
ant  gyfammod ;  o  herwydd  efe  a'i 
carai  megis  ei  enaid  ei  hun. 

4  A  Jonathan  a  ddiosgodd  y  fanteU 
oedd  am  dano  ei  hun,  ac  a'i  rhoddes 
i  Dafydd,  a'i  wisgoedd,  Ye,  hyd  yn 
nod  ei  gleddyf,  a'i  fwa,  a'i  wregys. 

5  IT  A  Dafydd  a  aeth  i  ba  le  bynnag 
yr  anfonodd  Saul  ef,  ac  a  ^ymddug 
yn  ddoeth.  A  Saul  a'i  gosododd  ef 
ar  y  rhyfelwyr :  ac  efe  oedd  gym- 
meradwy  y'ngolwg  yr  hoU  bobl,  ac 
y'ngolwg  gweision  Saul  hefyd. 


296 


6  A  bu,  wrth  ddyfod  o  honynt,  pan 
ddychwelodd  Dafydd  o  ladd  y  Phi- 
listiad, ddyfod  o'r  "^gwragedd  aUan 
o  holl  ddinasoedd  Israel,  dan  ganu 
a  dawnsio,  i  gyfarfod  a'r  brenhin 
Saul,  â  thympanau,  â  gorfoledd,  ac 
âg  offer  cerdd  ^  dannau. 

7  A'r  gwragedd  wi-th  ganu  a  ymat- 
tebent,  ac  a  ddywedent,  ^  Lladdodd 
Saul  ei  filoedd,  a  Dafydd  ei  fyrdd- 
iwn. 

8  A  digiodd  Saul  yn  ddirfaAvr, 
a'r  jTnadrodd  hwn  oedd  ddrwg  yn 
ei  olwg  ef;  ac  efe  a  ddywedodd, 
Rhoddasant  i  Dafydd  fyrddiwn,  ac 
i  mi  y  rhoddasant  filoedd :  beth 
mwy  a  roddent  iddo  ef,  ond  y  fren- 
hiniaeth? 

9  A  bu  Saul  a'i  lygad  ar  Dafydd 
o'r  dydd  hwnnw  allan. 

10  *i  Bu  hefyd  drannoeth,  i'r  *drwg 
yspryd  oddi  wrth  Dduw  ddyfod  ar 
Saul ;  ac  efe  a  brophwydodd  yng 
nghanol  y  tŷ  :  a  Dafydd  a  ganodd 
a'i  law,  fel  o'r  blaen:  a  gwaywffon 
oedd  yn  llaw  Saul. 

11  A  Saul  a  daflodd  y  waywffon ; 
ac  a  ddywedodd,  Tarawaf  trwy  Da- 
fydd yn  y  pared.  A  Dafydd  a  gil- 
iodd  ddwywaith  o'i  ŵydd  ef. 

12  IT  A  Saul  oedd  yn  ofiai  Dafydd ; 
o  herwydd  bod  yr  Arglwydd  gyd 
âg  ef,  a  chilio  o  hono  oddi  wrth 
Saul 

13  Am  hynny  Saul  a'i  gyrrodd  ef 
ymaith  oddi  wrtho,  ac  a'i  gosododd 
ef  yn  dy wysog  ar  iil :  ac  ^efe  a  aeth 
i  mewn  ac  allan  o  flaen  y  bobL 

14  A  Dafydd  a  ^ymddug  yn  ddoeth 
yn  ei  holl  %rdd;  a'r  Arglwydd 
oedd  gyd  âg  ef 

15  A  phan  welodd  Saul  ei  fod  ef 
yn  ddoeth  iawn,  efe  a'i  hofnodd  ef 

16  Eithr  holl  Israel  a  Judah  a 
garodd  Dafydd,  am  ei  fod  ef  jù. 
myned  i  mewn  ac  aUan  o'u  blaen 
hwynt. 

17  IT  A  dywedodd  Saul  wrth  Da- 
fydd, Wele  Merab  fy  merch  hynaf, 
hi  a  roddaf  fi  i  ti  y»  ^vraig :  yn 
unig  bydd  i  mi  yn  fab  nerthol,  ac 
ymladd  ryfeloedd  yr  Arglwydd. 
(Canys  dywedasai  Saul,  Ni  bydd 
fy  llaw  i  arno  ef,  ond  llaw  y  Phi- 
listiaid fydd  arno  ef ) 

18  A  Dafydd  a  ddy^vedodd  ^vrth 
Saul,  Pwy  ydwyf  fi  ?  a  pheth  yw 
fy  mywyd,  neu  dylwyth  fy  nhad  i 
yn  Israel,  fel  y  byddwn  yn  ^ddaw 
i'r  brenhin  ? 

19  Eithr  yn  yr  amser  y  dylesid 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1063. 

0  Exod.  15. 
20. 


3Heb. 
tri-lhant. 


dpen.21.JL 
a  29.  5. 


e  pen.  16. 14. 


fad.  16. 
2  Sam.  5.2. 


*Neu, 
Iwyddodd. 


5 fab  yng 
ngliyfraiOi. 


Gogonìant  Dafydd. 


L  SAMUEL,  XIX. 


Cynddaredd  Saul 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

1063. 

g  2  Sam.  21. 


6Heb. 
iiniawn  yn 
ei  olug  ef. 


h  Edrych 
ad.  26. 


THeb. 
Yn  ol  y 
geiriau 
hyn. 


8  Heb. 

chi/ftawn- 
asid  y 
dijddiau. 


'liSim.  3. 
li. 


9  Neu, 


rlioddi  JNIerab  merch  Saul  i  Da- 
fydd,  hi  a  rodd\\yd  i  ^Adriel  y 
Meliolatliiad  yn  wraig. 

20  A  IMichal  merch  Saul  a  garodd 
Dafydd :  a  mynegasant  hynny  i 
Saul;  a'r  peth  íu  "^foddlawn  ganddo. 

21  A  dywedodd  Saul,  Rhoddaf  hi 
iddo  ef,  fel  y  byddo  hi  iddo  yn 
fagl,  ac  y  byddo  Uaw  y  Philistiaid 
yn  ei  erbyn  ef.  Felly  Saul  a  ddy- 
wedodd  wrth  Dafydd,  Tnvy  un  o'y 
ddAvy  y  byddi  fab  y'nghyfraith  i  mi 
^  heddy  w. 

22  IT  A  Saul  a  orchymynodd  i'w 
weisionyè^  hyn;  Ymddiddenwch  â 
Dafydd  yn  ddirgel,  gan  ddywedyd, 
Wele,  y  brenhin  sydd  hoff  ganddo 
dydi,  al  hoU  weision  ef  a'th  garant 
di :  yn  awr  gan  hynny  ymgyfathr- 
acha  â'r  brenhin. 

23  A  gweision  Saul  a  adroddasant 
^Tth  Dafydd  y  geiriau  hyn,  A  Da- 
fydd a  ddywedodd,  Ai  ysgafh  yw 
yn  eich  golwg  chwi  ymgyfathrachu 
â  brenhin,  a  minnau  yn  wr  tlawd 
a  gwael  ? 

24  A  gweision  Saul  a  fynegasant 
iddo,  gan  ddywedyd,  Tel  hyn  y 
Uefarodd  Dafydd. 

25  A  dywedodd  Saul,  Fel  hyn  y 
dy^vedwch  wi'th  Dafydd;  Nid  yw  y 
brenhin  yn  e^vyllysio  cynnysgaeth, 
ond  cael  cant  o  flaen-gr^vyn  y  Phi- 
listiaid, i  ddial  ar  elynion  y  brenhin. 
Ond  Saul  oedd  yn  meddwl  peri  Uadd 
Dafydd  trwy  law  y  Philistiaid. 

26  Al  Aveision  ef  a  fynegasant  i 
Dafydd  y  geiriau  hyn ;  a'r  ymad- 
rodd  fu  foddlaAvn  gan  Dafydd  am 
ymgyfathrachu  a'r  brenhin;  ac  ni 
'^  ddaethai  yr  amser  etto. 

27  Am  hynny  y  cyfododd  Dafydd, 
ac  efe  a  aeth,  a'i  wŷr,  ac  a  daraw- 
odd  ddau  cannwr  o'r  Philistiaid  :  a 
'  Dafydd  a  ddygodd  eu  blaen-gnvyn 
hwynt,  a  h^vy  a'u  cwbl-dalasant  i'r 
brenhin,  i  ymgyfathrachu  o  hono  ef 
a'r  brenhin.  A  Saul  a  roddodd  Mi- 
chal  ei  ferch  yn  wi*aig  iddo  ef 

28  11  A  Saul  a  welodd  ac  a  wybu 
fod  yr  Aeglwydd  gyd  â  Dafydd, 
a  hod  Michal  merch  Saul  yn  ei 
garu  ef 

29  A  Saul  oedd  yn  ofni  Dafydd 
yn  fwy  etto :  a  bu  Saul  yn  elyn  i 
Dafydd  byth. 

30  Yna  tywysogion  y  Philistiaid 
a  aent  allan :  a  phan  eleut  h^vy, 
Dafydd  a  fyddai  ddoethach  iia  holl 
weision  Saul ;  a'i  enw  ef  a  aeth  yn 
^  anrhydeddus  iawn. 


PENN^OD  XIX 

1  Jonathan  yn  datguddio  amcan  ei  dad  am 
ladd  Dafydd;  4  ac  yn  annog  ei  dad  i  gym- 
modi  ag  ef,  8  Maleisus  gynddaredd  Said 
yn  torri  allan  yn  erhyn  Dafydd,  o  heiwydd 
ei  Iwyddiant  ef  mewn  rhyfel  newydd.  12 
Michal  yn  siommi  ei  thad  â  delw  y^ngwely 
Dafydd.  18  Dafydd  yn  dyfod  at  Samuel 
yn  Naioth.  20  Saul  yn  danfon  cenhadau  i 
ddal  Dafydd,  22  a  Saul  ei  hun  yn  pro- 
phivydo. 

A  SAUL  a  ddywedodd  wrth  Jo- 
nathan ei  fab,  ac  wrth  ei  holl 
weision,  am  ladd  Dafydd. 

2  Ond  Jonathan  mab  Saul  oedd 
hoff  iawn  ganddo  Dafydd.  A  myn- 
egodd  Jonathan  i  Dafydd,  gan  ddy- 
wedyd,  Saul  fy  nhad  sydd  yn  ceisio 
dy  ladd  di :  ac  yn  awr  ymgadw, 
attolwg,  hyd  y  bore,  ac  aros  mewn 
lie  dirgel,  ac  ymguddia : 

3  A  mi  a  âf  allan,  ac  a  safaf  ger 
llaw  fy  nhad  yn  y  maes  y  byddych 
di  }aiddo,  a  mi  a  ymddiddanaf  a'm 
tad  o'th  blegid  di;  a'r  hyn  a  wel- 
wyf,  mi  a'i  mynegaf  i  ti. 

4  1Í  A  Jonathan  a  ddywedodd  yn 
dda  am  Dafydd  wrth  Saul  ei  dad,  ac 
a  ddywedodd  wrtho,  Na  pheched  y 
brenhin  yn  erbyn  ei  was,  yn  erbyu 
Dafydd:  o  herwydd ni  phechodd  efe 
i'th  erbyn  di,  ac  o  herwydd  hod  ei 
weithredoedd  ef  yn  dda  iawn  i  ti. 

5  Canys  efe  a  osododd  ei  ^  einioes 
yn  ei  law,  ac  a  darawodd  y  Philist- 
iad ;  a'r  Arglwydd  a  wnaeth  iach- 
awdwriaeth  mawr  i  holl  Israel :  ti 
a'i  gwelaist,  ac  a  laweuychaist :  pa- 
ham,  gan  hynny,  y  pechi  yn  erbyn 
gwaed  gwirion,  gan  ladd  Dafydd  yn 
ddiachos  ? 

6  A  Saul  a  wrandawodd  ar  lais 
Jonathan ;  a  Saul  a  dyngodd,  Fel 
mai  byw  yr  Arglwydd,  ni  leddir  ef 

7  A  Jonathan  a  alwodd  ar  Dafydd ; 
a  Jonathan  a  fynegodd  iddo  ef  yr 
holl  eiriau  hyn.  A  Jonathan  a  ddiig 
Dafydd  at  Saul :  ac  efe  a  fu  ger  ei 
fron  ef  megis  ^  cynt. 

8  A  bu  chwaneg  o  ryfel :  a  Dafydd 
a  aeth  allan  ac  a  ymladdodd  yn 
erbyn  y  Philistiaid,  ac  a'u  taraw- 
odd  hwynt  â  lladdfa  fawr ;  a  hwy  a 
ffoisant "  rhagddo  ef 

9  A'r  ^  drwg  yspryd  oddi  wrth  yi- 
Arglwydd  oedd  ar  Saul,  pan  oedd 
efe  yn  eistedd  yn  ei  dy  a'i  way^^ifon 
yn  ei  laAV :  a  Dafydd  oedd  yn  canu 
t!i  law. 

10  A  cheisiodd  Saul  daro  a'i  wayw- 
ffon  trwy  Dafydd,  yn  y  pared :  ond 
efe  a  giliodd  o  ŵydd  Saul ;  ac  yntau 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
1063. 


»  Barn.  9. 
17.  a  12.  3. 
pen.  28.  21. 
Ps.  119. 
109. 


2  neb.  doe 

ac  eclidoe. 

Cylcli 

1062. 


3  Ileb. 
rhag  ei 
wijneh  ef. 

•"jven.lo.ll. 
a  18. 10. 


yn  erbyn  Dafydd. 


I.  SAMUEL,  XX 


Saul  yn  prophivydo. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

1062. 

«P6.r>9.titl. 


rt  Edryrh 

lonii  7.  32, 

45,  AC. 

1  Cor.  14. 

3,  24,  25. 
4  pen.  10.  5. 


e  Num.  11. 
25. 


a  darawodd  y  waywffon  yn  y  pared. 
A  Dafydd  a  ffodd,  ac  a  ddiaiigodd 
y  nos  honno. 

11  *=Saul  hefyd  a  anfonodd  gen- 
hadau  i  dŷ  Daíydd,  i'w  wylied  ef, 
ac  i'w  ladd  ef  y  bore :  a  Michal  ei 
wraig  a  fynegodd  i  Dafydd,  gan 
ddywedyd,  Onid  achubi  dy  einioes 
heno,  y  fory  y'th  leddir. 

12  U  Felly  Michal  a  ollyngodd 
Dafydd  i  lawr  trwy  íFenestr :  ac 
efe  a  aeth,  ac  a  ffodd,  ac  a  ddi- 
angodd. 

13  A  Michal  a  gymmerodd  ddelw, 
ac  a'i  gosododd  yn  y  gwely ;  a 
chlustog  ojleiv  geifr  a  osododd  hi 
yn  obennydd  iddi,  ac  a'i  gorchudd- 
iodd  â  dillad. 

14  A  phan  anfonodd  Saul  genhad- 
au  i  ddala  Dafydd,  hi  a  ddywedodd, 
Y  mae  efe  yn  glaf. 

15  A  Saul  a  anfonodd  eilwaith 
genhadau  i  edrych  Dafydd,  gan 
ddywedyd,  Dygwch  ef  i  fj^nu  attaf 
fi  yn  ei  wefy,  fel  y  Uaddwyf  ef 

16  A  phan  ddaeth  y  cenhadau, 
Avele  y  ddelw  ar  y  gwely,  a  chlustog 
ojleiv  geifr  yn  obennydd  iddi. 

17  A  dywedodd  Saul  wrth  Michal, 
Pah  am  y  t^vyllaist  fi  fel  hyn,  ac  y 
gollyngaist  fy  ngefyn  i  ddiangc  ?  A 
ISIichal  a  ddywedodd  yai\\  Saul,  Efe 
a  ddywedodd  wrthyf,  Gollwng  fi ; 
onid  ê,  mi  a'th  laddaf  di. 

18  IT  Felly  Dafydd  a  ffodd,  ac  a 
ddiangodd,  ac  a  ddaeth  at  Samuel  i 
Ramah ;  ac  a  fynegodd  iddo  yr  hyn 
oil  a  wnaethai  Saul  iddo  ef  Ac  efe 
a  aeth  at  Samuel,  a  hwy  a  drigas- 
ant  yn  Naioth. 

19  A  mynegwyd  i  Saul,  gan  ddy- 
wedyd, Wele,  y  mae  Dafydd  yn 
Naioth  o  fewn  Èamah. 

20  A  "^Saul  a  anfonodd  genhadau 
i  ddala  Dafydd.  *A  phan  welsant 
gynnulleidfa  y  prophwydi  yn  pro- 
phwydo,  a  Samuel  yn  sefyU  wedi 
ei  osod  arnynt  hwy,  yr  oedd  ar 
genhadau  Saul  yspryd  Duw,  fel  *y 
proph^vydasant  hwythau  hefyd. 

21  A  phan  fynegwyd  hyn  i  Saul, 
efe  a  anfonodd  genhadau  eraill ;  a 
hwythau  hefyd  a  brophwydasant. 
A  thrachefn  danfonodd  Saul  gen- 
hadau y  drydedd  waith ;  a  phro- 
phwydasant  h^vythau  hefyd. 

22  Yna  yntau  hefyd  a  aeth  i  Ra- 
mah ;  ac  a  ddaeth  hyd  y  ffynnon 
fawr  sydd  yn  Sechu :  ac  efe  a  ofyn- 
odd,  ac  a  ddywedodd,  Pa  le  y  mae 
Samuel  a  Dafydd?    Ac  %in  a  ddy- 


wedodd, Wele,  y  maent  yn  Naioth 

0  fewn  Ramah. 

23  Ac  efe  a  aeth  yno  i  Naioth  yn 
Ramah.  Ac  arno  yntau  hefyd  y 
daeth  yspryd  Duw;  a  chan  fyned 
yr  aeth  ac  y  prophwydodd,  nes  ei 
ddyfod  i  Naioth  yn  Ramah. 

24  Ac  efe  a  ddiosgodd  ei  ddillad, 
ac  a  brophwydodd  hefyd  ger  bron 
Samuel,  ac  a  syrthiodd  i  lawr  ^yn 
noeth  yr  hoU  ddiwrnod  liwnnAv,  a'r 
hoU  nos.  Am  hjTiny  y  dywedent, 
^A  ydyw  Saul  hefyd  ym  mysg  y 
prophwydi  ? 

PENNOD  XX. 

1  Dafydd  yn  ymgynghori  â  Jonathan  am  ei 
dd'io'jelwch.  11  Jonathan  a  Dafi/dd  yn  ad- 
newydda  eu  cyfammod  trwy  Iw.  18  Arwydd 
Jonathan  i  Dafydd.  24  Saul,  o  eisieu  cael 
gafael  ar  Dafydd,  yn  ceido  lludd  Jonathan. 
35  Jonathan  yn  gariadus  yn  canu  yn  iach  i 
Dafydd. 

A  DAFYDD  a  ffodd  o  Naioth 
yn  Ramah  ;  ac  a  ddaeth,  ac 
a  ddywedodd  ger  bron  Jonathan, 
Beth  a  wneuthum  i?  beth  yiv  fy 
anwiredd  ?  a  pheth  yiv  fy  mhechod 
o  flaen  dy  dad  di,  gan  ei  fod  efe 
yn  ceisio  fy  einioes  i? 

2  Ac  efe  a  ddywedodd  T\Ttho,  Na 
atto  Duw  ;  ni  byddi  farw  :  wele,  ni 
wna  fy  nhad  ddim,  na  mawr  na 
by  chan,  heb  ei  fynegi  i  mi :  pah  am 
gan  hynny  y  celai  fy  nhad  y  peth  hyn 
oddi  ^vi'thyf  fi?   Wià.  felly  y  mae. 

3  A  Dafydd  a  dyngodd  eilwaith, 
ac  a  ddywedodd,  Dy  dad  a  ŵyr  yn 
hysbys  i  mi  gael  ffafr  yn  dy  olwg 
di ;  am  hynny  y  dywed,  Na  chaed 
Jonathan  Avybod  hyn,  rhag  ei  drist- 
âu  ef:  cyn  wired  a  bod  yr  Ar- 
GLWYDD  yn  fyw,  a'th  enaid  dithau 
yn  fyw,  nid  oes  ond  megis  cam 
rhyngof  fi  ac  angau. 

4  Yna  y  dywedodd  Jonathan  ^vi'th 
Dafydd,  Dywed  beth  yiv  dy  ewyllys, 
a  mi  a'^  cwblhâf  i  ti. 

5  A  Dafydd  a  ddywedodd  wrth 
Jonathan,  Wele,  y  dydd  cyntaf  o'y 
mis  yw  y  fory,  a  minnau  gan  eistedd 
a  ddylwn  eistedd  gyd  a'r  brenhin  i 
fwytta :  ond  gollwng  fi,  fel  yr  ym- 
guddiwyf  yn  y  maes  hyd  brydnawn 
y  trydydd  dydd. 

6  Os  dy  dad  a  ymofyn  yn  fanwl 
am  danaf ;  yna  dywed,  Dafydd  gan 
ofyn  a  ofynodd  gennad  gennyf  fi,  i 
redeg  i  Bethlehem,  ei  ddinas  ei  hun : 
canys  ^aberth  blynyddol  sydd  yno 
i'r  hoU  genedl. 

7  *0s  fel  hyn  y  dywed  efe,  Da; 
heddwchyi/tZ(i  i'th  was :  ond  os  gan 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1062. 


t  Ea.  20.  2. 

Mic.  1.  a. 


S  pen.  10. 11. 


2  gwledd. 


'  Edrych 
Gen.  24. 14. 


Saul  yn  ceisio 


L  SAMUEL,  XX. 


lladd  Jonathan. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
1062. 

b  pen.  18.  3. 
a  23. 18. 


3  Heb.  a 

datgnddio 
dy  glust, 
cRuthl.l7. 


d  2  Sam.  9. 
3.  a  21. 7. 


»  Edrych 
pen.  31.  2. 
2  Sam.  4. 7. 
a  21.  8. 


*  Neu, 

ddiwyi. 

ìíẁ.fawr. 
S  pen.  19.  2. 
S  Heb. 

yn  nydd  y 

gwaith. 


ddigio  y  digia  efe,  gwybydd  fod  ei 
fryd  ef  ar  ddrwg. 

8  Gwna  gan  hynny  drugaredd 
â'th  was;  canys  ^\  gyfammod  yr 
Arglwydd  y  dygaist  dy  was  gyd 
â  thi :  ac  od  oes  anwiredd  ynof  fi, 
lladd  di  fi ;  canys  i  ba  beth  y  dygi 
fiatdydad? 

9  A  dywedodd  Jonathan,  Na  atto 
Duw  hynny  i  ti :  canys,  os  gan 
wybod  y  cawn  wybod  fod  malais 
wedi  ei  barottoi  gan  fy  nhad  i 
ddyfod  i'tli  erbyn,  onis  mynegwn 
i  ti? 

10  A  Dafydd  a  ddywedodd  wrth 
Jonathan,  Pwy  a  fynega  i  mi?  neu 
beth  OS  dy  dad  a'th  ettyb  yn  arw  ? 

11  IT  A  dywedodd  Jonathan  wrth 
Dafydd,  Tÿred,  ac  awn  i'r  maes. 
A  hwy  a  aethant  ill  dau  i'r  maes. 

12  A  Jonathan  a  ddywedodd  wrth 
Dafydd,  0  Arglwydd  Dduw  Is- 
rael, wedi  i  mi  chwilio  meddwl  fy 
nhad,  ynghylch  y  pryd  hwn  y  fory, 
neu  drennydd ;  ac  wele,  os  daioni 
fydd  tu  ag  at  Dafydd,  ac  oni  an- 
fonaf  yna  attat  ti,  ^  a'i  fynegi  i  ti ; 

13  '^Fel  hyn  y  giVTiel  yr  Arglwydd 
i  Jonathan,  ac  ychwaneg :  os  da  fydd 
gan  fy  nhad  wneuthur  drwg  i  ti ; 
yna  y  mynegaf  i  ti,  ac  a'th  ollyngaf 
ymaith,  fel  yr  elech  mewn  hedd- 
wch :  a  bydded  yr  Arglwydd  gyd 
â  thi,  megis  y  bu  gyd  â'm  tad  i. 

14  Ac  nid  yn  unig  tra  fyddwyf  fi 
byw,  y  gwnei  drugaredd  yr  Ar- 
glwydd â  mi,  fel  na  byddwyf  fi 
marw : 

15  Ond  hefyd  "^na  thorr  ymaith  dy 
drugaredd  oddi  wrth  fy  nhŷ  i  byth : 
na  chwaith  pan  ddistrywio  yr  Ar- 
glwydd elynion  Dafydd,  bob  un 
oddi  ar  wyneb  y  ddaear, 

16  Felly  y  cyfammododd  Jona- 
than â  thy  Dafydd  -,  ac  efe  a  ddy- 
wedodd, *  Gofyned  yr  Arglwydd 
hyn  ar  law  gelynion  Dafydd, 

17  A  Jonathan  a  wnaeth  i  Dafydd 
yntau  dyngu,  o  herwydd  efe  a'i 
carai  ef :  canys  fel  y  carai  ei  enaid 
ei  hun,  y  carai  efe  ef. 

18  A  Jonathan  a  ddywedodd  ^\Ttho 
ef,  ^Y  fory  yw  y  dydd  cyntaf  o'r 
mis :  ac  ymofynir  am  danat ;  o  her- 
wydd fe  fydd  dy  eisteddle  yn  wag. 

19  Ac  wedi  i  ti  aros  dridiau,  yna 
tyred  i  waered  yn  ^  fuan ;  a  thyi-ed 
i'r  8  lie  yr  ymguddiaist  ynddo  ^  pan 
oedd  y  peth  ar  waith,  ac  aros  wrth 
faen  Ezel. 

20  A  mi  a  saethaf  dair  o  saethau 


tu  a'i  ystlys  ef,  fel  pes  gollyngwn 
hwynt  at  nod. 

21  Wele  hefyd,  mi  a  anfonaf  langc, 
gan  ddywedyd,  Dos,  cais  y  saethau. 
Os  gan  ddywedyd  y  dywedaf  wrth 
y  llangc,  Wele  y  saethau  o'r  tu  yma 
1  ti,  dwg  hwynt ;  yna  tyred  di : 
canys  heddwch  sydd  i  ti,  ac  nid 
oes  dim  niwed,  fd  mai  byw  yw  yr 
Arglwydd. 

22  Ond  OS  fel  hyn  y  dywedaf  wrth 
y  llangc,  Wele  y  saethau  o'r  tu  hwnt 
i  ti ;  dos  ymaith ;  canys  yr  Ar- 
glwydd a'th  anfonodd  ymaith. 

23  Ac  am  ^  y  peth  a  leferais  i,  mi 
a  thi,  wele  yr  Arglwydd  fyddo 
rhyngof  fi  a  thi  yn  dragy wydd. 

24  11  Felly  Dafydd  a  ymguddiodd 
yn  y  maes.  A  phan  ddaeth  y  dydd 
cyntaf  o'r  mis,  y  brenhin  a  eistedd- 
odd  i  fwytta  bwyd. 

25  A'r  brenhin  a  eisteddodd  ar 
ei  eisteddfa,  megis  ar  amseroedd 
eraill ;  sef  ar  yr  eisteddfa  wrth  y 
pared ;  a  Jonathan  a  gyfododd,  ac 
Abner  a  eisteddodd  wrth  ystlys 
Saul ;  a  lie  Dafydd  oedd  wag. 

26  Ac  nid  ynganodd  Saul  ddim  y 
diwrnod  hwnnw :  canys  meddyliodd 
mai  damwain  oedd  hyn ;  nad  oedd 
efe  Ian,  a'i/oiZ  yn  aflan. 

27  A  bu  drannoeth,  yr  ail  dydd 
o'r  mis,  fod  lie  Dafydd  yn  wag.  A 
dywedodd  Saul  wrth  Jonathan  ei 
fab,  Paham  na  ddaeth  mab  Jesse 
at  y  bwyd,  na  doe  na  heddyw  ? 

28  A  Jonathan  a  attebodd  Saul, 
Dafydd  gan  ofyn  a  ofynodd  i  mi 
am  gael  myned  hyd  Bethlehem : 

29  Ac  efe  a  ddywedodd,  Gollwng 
fi,  attolwg ;  o  herwydd  i'n  tylwyth 
ni  y  mae  aberth  yn  y  ddinas,  a'm 
brawd  yntau  a  archodd  i  mi  fod 
yno:  ac  yn  awr,  o  chefais  ffafr  yn 
dy  olwg,  gad  i  mi  fyned,  attolwg, 
fel  y  gwelwyf  fy  mrodyr.  O  her- 
wydd hyn,  ni  ddaeth  efe  i  fwrdd  y 
brenhin. 

30  Yna  y  Uidiodd  digter  Saul  yn 
erbyn  Jonathan ;  ac  efe  a  ddywed- 
odd wrtho,  Ti  fab  "^  y  gyndyn  wrth- 
nysig,  oni  wn  i  ti  ddewis  mab  Jesse 
yn  waradwydd  i  ti,  ac  yn  gywilydd 
i  noethder  dy  fam  ? 

31  Canys  tra  fyddo  mab  Jesse  yn 
fyw  ar  y  ddaear,  ni'th  sicrhêir  di 
na'th  deyrnas :  yn  a^vr  gan  hynny 
anfon,  a  chyrch  ef  attaf;  canys 
'^  marw  a  gaiff  efe. 

32  A  Jonathan  a  attebodd  Saul 
ei    dad,  ac   a   ddywedodd   wrtho. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1062. 


had.  14,l& 

Edrych 
ad.  42. 


6  Neil, 
Ci/ndyn 
gwrth- 
nysig. 
lieU  ojn- 
dyn  wrth- 
nysig- 
rwydd. 


7  Heb. 
mab  angau 
yw  efe. 


298 


Jonathan  yn  canu 


L  SAMUEL,  XXI. 


yn  iach  i  Dafydd. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

1062. 


8Heb. 

ifyned' 
Urosio  e/. 


»  A  elwir 
Ab'iathar, 
Marc  2. 2C. 


Paham  y  bydd  efe  marw?  beth  a 
wnaeth  efe? 

33  A  Saul  a  ergydiodd  waywffon 
atto  ef,  iV  daro  ef.  Wrth  hyn  y 
gwybu  Jonathan  /od  ei  dad  ef 
wedi  rhoi  ei  fryd  ar  ladd  Dafydd. 

34  Felly  Jonathan  a  gyfododd  oddi 
wi'th  y  bwrdd  mewn  Hid  digUawn, 
ac  ni  fwyttaodd  fwyd  yr  ail  dydd 
o'r  mis :  canys  drwg  oedd  ganddo 
dros  Dafydd,  o  herwydd  iV  dad  ei 
waradwyddo  ef. 

35  IT  A'r  bore  yr  aeth  Jonathan 
i'r  maes  erbyn  yr  amser  a  osodasai 
efe  i  Dafydd,  a  bachgen  bychan 
gyd  âg  ef. 

36  Ac  efe  a  ddywedodd  wrth  ei 
fachgen,  Rhed,  cais  yn  awr  y  saeth- 
au  yr  ydwyf  fi  yn  eu  saethu.  ^á'r 
bachgen  a  redodd :  yntau  a  saeth- 
odd  saeth  ^  y  tu  hwnt  iddo  ef. 

37  A  phan  ddaeth  y  bachgen  hyd 
y  fan  yr  oedd  y  saeth  a  saethasai 
Jonathan,  y  llefodd  Jonathan  ar  ol 
y  bachgen,  ac  a  ddywedodd,  Onid 
yw  y  saeth  o'r  tu  hwnt  i  ti  ? 

38  A  llefodd  Jonathan  ar  ol  y 
bachgen,  Cyflymma,  brysia,  na  saf. 
A  bachgen  Jonathan  a  gasglodd  y 
saethau,  ac  a  ddaeth  at  ei  feistr. 

39  A'r  bachgen  ni  wyddai  ddim : 
yn  unig  Jonathan  a  Dafydd  a 
wyddent  y  peth. 

40  A  Jonathan  a  roddodd  ei  offer 
at  ei  fachgen,  ac  a  ddywedodd  wrtho, 
Dos,  dwg  y  Thai  hyn  i'r  ddinas. 

41  1Í  A'r  bachgen  a  aeth  ymaith ; 
a  Dafydd  a  gyfododd  oddi  wrth  y 
dehau,  ac  a  syrthiodd  i  lawr  ar  ei 
wyneb,  ac  a  ymgrymmodd  dair 
gwaith.  A  hwy  a  gusanasant  bob 
un  eu  gilydd,  ac  a  wylasant  y  naill 
wrth  y  Hall ;  a  Dafydd  a  ragorodd. 

42  A  dywedodd  Jonathan  wrth 
Dafydd,  Dos  mewn  heddwch :  yr 
hyn  a  dyngasom  ni  ein  dau  yn  enw 
yr  Arglwydd,  gan  ddywedyd,  Yr 
Arglwydd  fyddo  rhyngof  fi  a  thi, 
a  rhwng  fy  had  i  a'th  had  dithau, 
safed  hynny  yn  dragywydd.  Ac 
efe  a  gyfododd  ac  a  aeth  ymaith : 
a  Jonathan  a  aeth  i'r  ddinas. 

PENNOD  XXI. 

1  Dafydd  yn  Nob  yn  cael  gan  Ahimelech 
far  a  cyssegredig,  7  a  Doeg  yno  yn  bresennol. 
8  Dafydd  yn  cymmeryd  cleddyf  Goliath : 
10  yn  cymrneryd  arno  ynfydu  yn  Gatli. 

YNA  y  daeth  Dafydd  i  Nob  at 
"Ahimelech  yr  offeiriad  Ac 
Ahimelech  a  ddychiynodd  wrth 
gyfarfod  â  Dafydd;  ac  a  ddywed- 


odd wrtho,  Paliam  yr  ydnnjt  ti  yn 
unig,  ac  heb  neb  gyd  â  thi  ? 

2  A  dywedodd  Dafydd  wrth  Ahi- 
melech yr  offeiriad,  Y  brenhin  a  or- 
chymynodd  i  mi  beth,  ac  a  ddywed- 
odd wrthyf,  Na  chaed  neb  wybod 
dim  o'r  peth  am  yr  hwn  y'th  anfon- 
ais,  ac  y  gorchymynais  i  ti :  a'r  gweis- 
ion  a  gyfarwyddais  i  i'r  lie  a'r  He. 

3  Ac  yn  awr  beth  sydd  dan  dy 
law?  dod  i  mi  bum  turth  yn  fy 
Haw,  neu  y  peth  sydd  i'w  gael. 

4  A'r  offeiriad  a  attebodd  Dafydd, 
ac  a  ddywedodd,  Nid  oes  fara  cy- 
ffi-edin  dan  fy  Haw  i;  eithr  y  mae 
^bara  cyssegredig:  *=os  y  llangciau 
a  ymgadwasant  o'r  Heiaf  oddi  wrth 
wragedd. 

5  A  Dafydd  a  attebodd  yr  offeir- 
iad, ac  a  ddywedí)íld  wrtho,  Diau 
attal  gwragedd  oddi  wrthym  ni 
er  ys  dau  ddydd  neu  dri,  er  pan 
gychwynais  i ;  Uestri  y  llangciau 
hefyd  ydynt  sanctaidd,  a'r  hara 
sydd  megis  cyffredin,  ^îe,  pettai  wedi 
ei  gyssegru  heddyw  yn  y  llestr. 

6  Felly  yr  offeiriad  ^  a  roddodd  iddo 
QÎy  hara  sanctaidd :  canys  nid  oedd 
yno  fara,  ond  y  bara  gosod,  *  yr  hwn 
a  dynnasid  ymaith  o(ldi  ger  bron  yr 
Arglwydd,  i  osod  bara  brwd  yn  y 
dydd  y  tynnid  ef  ymaith. 

7  Ac  yr  oedd  yno  y  diwrnod  hwn- 
nw  un  o  weision  Saul  yn  aros  ger 
bron  yr  Arglwydd,  a'i  enw  'Doeg, 
Edomiad,  y  pennaf  o'r  bugeiHaid 
oedd  gan  SauL 

8  1Í  A  dywedodd  Dafydd  wrth 
Ahimelech,  Onid  oes  yma  dan  dy  law 
di  waywffon,  neu  gleddyf  ?  canys  ni 
ddygais  fy  nghleddyf  na'm  harfau 
chwaith  i'm  Haw,  o  herwydd  bod 
gorchymyn  y  brenhin  ar  fírwst. 

9  A  dywedodd  yr  offeiriad,  Cledd- 
yf Goliath  y  Fhilistiad,  yr  hwn  a 
leddaist  ti  yn  ^nyffryn  Elah  ;  wele 
ef  wedi  ei  oblygu  mewn  brethyn 
o'r  tu  ol  i'r  epliod :  o  chymnieri 
hwnnw  i  ti,  cymmer  ;  canys  nid  oes 
yma  yr  un  arall  ond  hwnnw.  A 
Dafydd  a  ddywedodd,  Nid  oes  o 
fath  hwnnw;  dyro  ef  i  mi. 

10  1Í  Dafydd  hefyd  a  gyfododd,  ac 
a  ffodd  y  dydd  hwnnw  rhag  ofn  Saul, 
ac  a  aeth  at  ^Achis  brenliin  Gath. 

11  A  ''gweision  Achis  a  ddyAvedas- 
ant  wrtho  ef,  Onid  hwn  yw  Dafydd 
brenhin  y  wlad  ?  onid  i  liwn  y  can- 
asant  yn  y  dawiisiau,  gan  ddywed- 
yd, 'Saul  a  laddodd  ei  filoedd,  a 
Dafydd  ei  fyrddivvn? 


Saul  yn  gorcliymyn 


L  gAMUEL,  XXII. 


llcidd  yr  offeiriaid. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
1062. 

k  Ps.  34.  tit. 


•  Pp.  fi?.  tit. 
a  142.  tit. 


2Heb. 

iddo  ddyl- 
edwr. 
8  neb. 
chwerw  ei 
enaid. 


b  2  Sam.  24. 
11. 

1  Chron. 
21.9. 

a  29.  29. 

2  Chron. 
29.25. 


lw;/n  mewn 
uchelfa. 


12  A  Dafycid  a  osododd  y  geiriau 
hynny  yn  ei  galon,  ac  a  oftiodd  yn 
ddirfawr  rhag  Achis  brenhin  Gath. 

13  Ac  ''efe  a  newidiodd  ei  wedd  yn 
eu  golwg  hAvynt;  ac  a  gymmerth 
arno  ynfydu  rhwng  eu  dwylaw 
hwynt,  ac  a  gripiodd  ddrysau  y 
porth,  ac  a  oUyngodd  ei  boeryn  i 
lawr  ar  ei  farf. 

14  Yna  y  dywedodd  Achis  wrth 
ei  weision,  Wele,  gAvelwch  y  gwr 
yn  gwallgofi ;  paham  y  dygasoch 
ef  attaf  fi  ? 

15  Ai  eisieu  ynfydion  sydd  arnaf  fi, 
pan  ddygasoch  hwiî  i  yniydu  o'm 
blaen  i?  a  gaiif  hwn  ddyfod  i'm  tŷ  i? 

PENNOD  XXII. 

1  Minteioedd  yn  cyrchu  at  Bafydd,  i  Adùlam. 
3  Yniau  ym  MùpaJi  yn  gorcliymyn  ei  dad 
aH  /am  i  frenldn  Moab :  5  ac  wedi  cael 
rhybudd  gan  Gad,  yn  dyfod  i  Eareth.  6 
Saul,  wrth  ei  erlid  ef,  yn  achwyn  rhag  an- 
ffyddlondeb  ei  weision.  9  Böeg  yn  cyhuddo 
Ahimelech.  11  Saul  yn  gorcliymyn  Uadd  yr 
ofeiriaid.  17  Y  rliedegioyr  yn  naccâu  :  a 
Döcg  yn  gvmeuthur  ei  orchymyn  ef.  20 
Aii'iatliar  yn  d'iangc,  ac  yn  dwyn  y  newydd- 
ion  i  Dafydd. 

ADAFYDD  a  aetli  ymaitli  oddi 
yno,  ac  a  ^ddîangodd  i  ogof 
Adiilam  :  a  phan  glybu  ei  frodyr 
a  hoU  dŷ  ei  dad  ei  hynny,  hwy  a 
aethant  i  waered  atto  ef  yno. 

2  Ymgynhullodd  hefyd  atto  ef  bob 
gwr  helbulus,  a  phob  g^Yr  a  oedd 
^mewn  dyled,  a  phob  gwr  ^cystudd- 
iedig  o  feddwl ;  ac  efe  a  fu  yn  dy- 
wysog  arnynt  hwy :  ac  yr  oedd  gyd 
âg  ef  ynghylch  pedwar  cant  o  wŷr. 

3  IF  A  Dafydd  a  aeth  oddi  yno 
i  Mispah  Moab ;  ac  a  ddywedodd 
wrth  frenhin  Moab,  Deled,  attol- 
wg,  fy  nhad  a'm  mam  i  aros  gyd  â 
chwi,  hyd  oni  wypwyf  beth  a  wnel 
Duw  i  mi. 

4  Ac  efe  a'u  dug  hwynt  ger  bron 
brenhin  Moab :  ac  arhosasant  gyd 
âg  ef  yr  holl  ddyddiau  y  bu  Dafydd 
yn  yr  aniddiifynfa 

5  1Í  A  ^Gad  y  prophwyd  a  ddywed- 
odd wrth  Dafydd,  Nac  aros  yn  yr 
amddifíynfa ;  dos  ymaith,  a  cherdda 
rhagot  i  wlad  Judah.  Felly  Dafydd 
a  ymadawodd,  ac  a  ddaeth  i  goed 
Hareth. 

6  1Í  A  phan  glybu  Saul  gael  g^vyb- 
odaeth  am  Dafydd,  a'r  gwŷr  oedd 
gyd  âg  ef,  (a  Saul  oedd  yn  aros  yn 
Gibeah  dan  *bren  yn  Ramah,  a'i 
waywffon  yn  ei  law,  al  holl  weision 
yn  sefyll  o'i  amgylch  ;) 

7  Yna  Saul  a  ddywedodd  wrth  ei 


weision  oedd  yn  sefyll  o'i  amgylch, 
Clywch,  attolwg,  feibion  Jemini :  A 
ddyry  mab  Jesse  i  chwi  oil  feusydd, 
a  gwinllannoedd  ?  a  esyd  efe  chwi 
oil  yn  dywysogion  ar  filoedd,  ac  yn 
dywysogion  ar  gannoedd; 

8  Gan  i  chwi  oil  gyd-fwriadu  i'm 
herbyn  i,  ac  nad  oes  a  fynego  1  mi 
wneuthur  o'm  mab  i  gynghrair  â 
mab  Jesse,  ac  nid  oes  neb  o  honoch 
yn  ddrwg  ganddo  o'm  plegid  i,  nac 
yn  datguddio  ^i  rai  ddarfod  i'm 
mab  annog  fy  ngwas  i  gynllwyn  i'm 
herbyn,  megis  y  dydd  hwn? 

9  1i  Yna  yr  attebodd  ''Döeg  yr 
Edomiad,  yr  hwn  oedd  wedi  ei  osod 
ar  weision  Saul,  ac  a  ddywedodd, 
Gwelais  fab  Jesse  yn  dyfod  i  Nob 
at  Ahimelech  mab  "^Ahitub. 

10  Ac  efe  a  ymgynghorodd  drosto 
ef  a'r  Arglwydd;  ac  *a  roddes 
f^yJá  iddo  ef ;  cleddyf  Goliath  y 
Philistiad  a  roddes  efe  hefyd  iddo. 

11  Yna  yr  anfonodd  y  brenhin  i 
alw  Ahimelech  yr  offeiriad,  mab 
Ahitub,  a  holl  dŷ  ei  dad  ef,  se/ jr 
offeiriaid  oedd  yn  Nob.  A  hwy  a 
ddaethant  oil  at  y  brenhin. 

12  A  Saul  a  ddywedodd,  GAvrando 
yn  awr,  mab  Ahitub.  Dywedodd 
yntau,  Wele  fi,  fy  argh\7dd. 

13  A  dywedodd  Saul  wrtho  ef, 
Paham  y  cyd-fA\TÌadasoch  i'm  her- 
byn i,  ti  a  mab  Jesse,  gan  i  ti  roddi 
iddo  fara,  a  chleddyf,  ac  ymgynghori 
â  Duw  drosto  ef,  fel  y  cyfodai  yn  fy 
erbyn  i  gynlhvyn,  megis  heddyw  ? 

14  Ac  Ahimelech  a  attebodd  y 
brenhin,  ac  a  ddywedodd,  Pwy  ym 
mysg  dy  holl  weision  di  sydd  mor 
fiyddlawn  a  Dafydd,  ac  yn  ddaw  i'r 
brenhin,  ac  yn  myned  wrth  dy  or- 
chymyn, ac  yn  anrhydeddus  yn  dy 
dỳdi? 

15  Ai  y  dydd  hwnniv  y  dechreiiais 
i  ymgynghori  â  Duw  drosto  ef  ?  na 
atto  Duw  i  mi.  Na  osoded  y  bren- 
hin ddim  yn  erbyn  ei  was,  iiac  jo. 
erbyn  neb  o  dy  fy  nhad :  canys  ni 
wybu  dy  was  di  ddim  o  hyn  oil, 
nac  ychydig  na  Uawer. 

16  A  dywedodd  y  brenhin,  Gan 
farw  y  byddi  farw,  Ahimelech,  tydi 
a  holl  dy  dy  dad. 

17 1Í  A'r  brenhin  a  ddjvvedodd  wrth 
y  rhedegwyr  oedd  yn  sefyll  o'i  am- 
gylch ef,  Trowch,  a  lleddwch  offeir- 
iaid yr  Arglwydd  ;  o  herwydd  bod 
eu  Uaw  liAvynt  hefyd  gyd  â Dafydd,  ac 
o  herwydd  iddynt  wybod  ffbi  o  hono 
ef,  ac  na  fynegasant  i  mi.  Oiid  gweis- 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
1062. 


B  Heb./ÿ 
nghlust  i. 


Bjien.  21.7. 
Ps.  52.  tit. 


d  pen.  14.  3. 


pen.  2L 
Ì,  9. 


Dafydd  yn 


I.  SAMUEL,  XXIIL 


gwaredu  Ceilah. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

1062. 


f  Edrych 
pen.  2.  31. 


B  pen.  23.  6. 


ion  y  brenhin  nid  estynent  eu  Uaw  i 
ruthro  ar  offeiriaid  yr  Arglwydd. 

18  A  dywedodd  y  brenhin  wrth 
Döeg,  Tro  di,  a  rhuthra  ar  yr  oifeir- 
iaid.  A  Döeg  yr  Edomiad  a  drodd, 
ac  a  rutlirodd  ar  yr  offeiriaid,  ac 
^a  laddodd  y  diwrnod  hwnnw  bump 
a  phedwar  ugain  o  wŷr,  yn  dwyn 
ephod  lian. 

19  Efe  a  darawodd  hefyd  Nob, 
diiias  yr  offeiriaid,  â  min  y  cleddyf, 
yn  wr  ac  yn  wraig,  yn  ddyn  bach  ac 
yn  blentjn  sugno,  ac  yn  ŷch,  ac  yn 
asyn,  ac  yn  oen,  â  min  y  cleddyf. 

20  1Í  Ond  un  mab  i  Ahimelech  mab 
Ahitub,  a'i  enw  Abîathar,  a  ddiang- 
odd,  ac  s  a  ffodd  ar  ol  Dafydd. 

21  Ac  Abiathar  a  fynegodd  i  Da- 
fydd, ddarfod  i  Saul  ladd  offeiriaid 
yr  Arglwydd. 

22  A  dywedodd  Dafydd  wrth  Abi- 
athar, Gwybûm  y  dydd  hwnnw,  pan 
oedd  Döeg  yr  Edomiad  yno,  gan 
fynegi  y  mynegai  efe  i  Saul :  myfi 
a  fûm  achlysur  marwolaeth  i  hoU 
dylwyth  tỳ  dy  dad  di. 

23  Aros  gyd  â  mi ;  nac  ofiia :  canys 
yr  hwn  sydd  yn  ceisio  fy  einioes  i, 
sydd  yn  ceisio  dy  einioes  dithau : 
ond  gyd  â  mi  î/  hyddi  di  gadwedig. 

PENNOD  XXIIL 

1  Dafydd,  wedi  ymofyn  ar  Argl'iJbydd  trwy 
Aliiathar,  yn  gwaredu  Ceilah:  7  a  cliwedi 
i  Dduw  ddaivjos  iddo  ddyfodiad  Saul,  a 
hradwriaeth  y  Ceiliaid,  yn  d'iangc  o  Ceilah. 
14  Jonathan  yn  dyfod  i  Ziph,  ac  yn  ei 
gysuro  ef.  19  Y  Ziphiaid  yn  dangos  i  Saul 
pa  le  yr  oedd  efe.  25  Yntau  yn  d'iangc  rhag 
Saul  ym  Maon,  trwy  ddyfod  o'r  Philidiaid 
iV  wlad :  29  ac  yn  trigo  yn  En-gedi. 

YNA  y  mynegasant  i  Dafydd,  gan 
ddywedyd,Wele  y  Philistiaid  yn 
ymladd  yn  erbyn  Ceilah ;  ac  y  maent 
hwy  yn  anrheithio  yr  ysguboriau. 

2  Am  hynny  y  gofynodd  Dafydd 
i'r  Arglwydd,  gan  ddywedyd,  A 
âf  fi  a  tharo  y  Philistiaid  hyn  ?  A'r 
Arglwydd  a  ddywedodd  wrth  Da- 
fydd, Dos,  a  tharo  y  Philistiaid,  ac 
achub  Ceilah. 

3  A  gwŷr  Dafydd  a  ddywedasant 
WTtho  ef,  Wele  ni  yn  ofnus  yma 
yn  Judah :  pa  faint  mwy  os  awn 
i  Ceilah,  yn  erbyn  byddinoedd  y 
Philistiaid  ? 

4  Yna  Dafydd  eilwaith  a  ymgyng- 
horodd  â'r  Arglwydd.  A'r  Ar- 
glwydd a'i  hattebodd  ef,  ac  a 
ddywedodd,  Cyfod,  dos  i  waered 
i  Ceilah ;  canys  myfi  a  roddaf  y 
Philistiaid  yn  dy  law  di. 

5  A  Dafydd  a'i  wŷr  a  aethant  i 

801  "  ~~ 


Ceilah,  ac  a  ymladdodd  a'r  Phi- 
listiaid :  ac  a  ddug  eu  gAvartheg 
liAvynt,  ac  a'u  tarawodd  hwynt  â 
Uaddfa  fawr.  Felly  y  gwaredodd 
Dafydd  drigolion  Ceilah. 

6  A  bu,  pan  *  ffodd  Abiathar  mab 
Ahimelech  at  Dafydd  i  Ceilah, 
ddwyn  o  hono  ef  ephod  yn  ei  law. 

7  IT  A  mynegwyd  i  Saul  ddyfod 
Dafydd  i  Ceilah.  A  dywedodd  Saul, 
Duw  a'i  rhoddodd  ef  yn  fy  Haw  i : 
canys  cauwyd  arno  ef  pan  ddaeth  i 
ddinas  â  phyrth  ac  â  barrau  iddi. 

8  A  Saul  a  alwodd  yr  hoU  bobl 
ynghyd  i  ryfel,  i  fyned  i  waered  i 
Ceilah,  i  warchae  ar  Dafydd  ac  ar 
ei  wŷr. 

9  "i  A  gwj^bu  Dafydd  fod  Saul  yn 
bwriadu  drwg  i'w  erbyn  ef :  ac  ''efe 
a  ddywedodd  wrth  Abiathar  yr  off- 
eiriad,  Dwg  yr  ephod. 

10  Yna  y  dywedodd  Dafydd,  0 
Arglwydd  Dduw  Israel,  gan  glyw- 
ed  y  clybu  dy  was,  fod  Saul  yn 
ceisio  dyfod  i  Ceilah,  i  ddistrywio 
y  ddinas  er  fy  mwyn  i. 

11  A  ddyry  arglwyddi  Ceilah  fi  yn 
ei  law  ef  ?  a  ddaw  Saul  i  waered, 
megis  y  clybu  dy  was?  0  Arglwydd 
Dduw  Israel,  mynega,  attolwg,  i'th 
was.  A'r  Arglwydd  a  ddywedodd, 
Efe  a  ddaw  i  waered. 

12  Yna-  y  dywedodd  Dafy^dd,  A 
^  ddyry  arglwyddi  Ceilah  fyfi  a'm 
gAvyr  yn  Haw  Saul  ?  A'r  Arglwydd 
a  ddywedodd,  Rhoddant. 

13  H  Yna  y  cyfododd  Dafydd  a'i  wŷr, 
y  rhai  oedd  ynghylch  chwe  chant, 
ac  a  aethant  o  Ceilah,  ac  a  rodiasant 
He  y  gallent.  A  mynegwyd  i  Saul, 
fod  Dafydd  wedi  diangc  o  Ceilah; 
ac  efe  a  beidiodd  â  myned  allan. 

14  A  Dafydd  a  arhosodd  yn  yr 
anialwch  mewn  amddiffynfeydd,  ac 
a  arhôdd  mewn  mynydd,  yn  anial- 
wch •=  Ziph :  a  Saiil  a'i  ceisiodd  ef 
bob  dydd ;  ond  ni  roddodd  Duw 
ef  yn  ei  law  ef 

15  A  gwelodd  Dafydd  fod  Saul 
wedi  myned  allan  i  geisio  ei  einioes 
ef:  a  Dafydd  oedd  yn  anialwch 
Ziph,  mewn  coed. 

16  A  Jonathan  mab  Saul  a  gyfod- 
odd,  ac  a  aeth  at  Dafydd  i'r  coed ; 
ac  a  gryf  haodd  ei  law  ef  yn  Nuw. 

17  Dywedodd  hefyd  wrtho  ef,  Nac 
ofna :  canys  Haw  Saul  fy  nhad  ni'th 
gaiff  di ;  a  thi  a  deyrnesi  ar  Israel, 
a  minnau  a  fyddaf  yn  nesaf  attat  ti : 
a  "^Saul  fy  nhad  sydd  yn  gwybod 
hyn  hefyd. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1062. 


»  pen.  22. 20. 


Cylch 

1061. 


b  Num.  27. 
21. 

pen.  30.  7. 


2  Heb.  gau. 


c  Jos.  15. 55. 


d  pen.  24.20. 


Saul  yn  erlitl  Dafydd; 


I.  SAMUEL,  XXIV. 


ac  yntaii  yn  ei  arbed. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
3061. 


e  Pa.  54.  tit. 
Edrych 
pen.  26.  L 


3Heb. 

or  y  llaw 

(idehau. 

i  i  Jesimon 


5  ITeb. 
droed-le. 


f  Jos.  15. 55. 
6  i  Jesimon. 


BEdrych 
2Bren.l9. 
9, 


Î  Oraig  y 
jwahan- 


gwati 
iadau 


18  A  hwy  ill  dau  a  wnaethant  gyf- 
ammod  ger  bron  yr  Arglwydd.  A 
Dafydd  a  arhosodd  yn  y  coed;  a 
Jonathan  a  aeth  i'w  dŷ  ei  hun. 

19  Yna  *y  daeth  y  Ziphiaid  i  fynu 
at  Saul  i  Gibeah,  gan  ddywedyd, 
Onid  yw  Dafydd  yn  ymguddio  gyd 
â  ni  mewn  amddiffynfeydd  yn  y 
coed,  ym  mryn  Hachilah,  yr  hwn 
sydd  ^o'rtu  dehaii  *i'r  diffaethwch? 

20  Ac  yn  awr,  0  frenhin,  tyred  i 
waered  yn  ol  holl  ddymuniad  dy 
galon  ;  a  bydded  amom  ni  ei  roddi 
ef  yn  llaw  y  brenhin. 

21  A  dywedodd  Saul,  Bendigedig 
fyddoch  chwi  gan  yr  Arglwydd  : 
canys  tosturiasoch  wrthyf. 

22  Ewch,  attolwg,  parottôwch ;  etto 
mynnwch  wybod  hefyd,  ac  edrych- 
wcli  am  ei  °gynniweirfa  ef,  lie  y 
mae  efe  yn  tramwy,  a  phwy  a'i 
gwelodd  ef  yno  ;  canys  dywedwyd 
1  mi  ei  fod  ef  yn  gyfrwys  iawn. 

23  Edrychwch  gan  hynny,  a  myn- 
nwch wybod  yr  holl  lochesau  y  mae 
efe  yn  ymguddio  ynddynt,  a  dy- 
chwelwch  attaf  fi  â  sicrwydd,  fel  yr 
elwyf  gyd  â  chwi ;  ac  os  bydd  efe 
yn  y  wlad,  mi  a  chwiliaf  am  dano 
ef  trwy  holl  filoedd  Judah. 

24  A  hwy  a  gyfodasant,  ac  a  aeth- 
ant  i  Ziph  o  flaen  Saul :  ond  Dafydd 
al  wŷr  oedd  yn  anialwch  ^Maon, 
yn  y  rhos  o'r  tu  dehau  ^i'r  diff- 
aethwch. 

25  Saul  hefyd  a'i  wŷr  a  aeth  i'w 
geisio  ef.  A  mynegwyd  i  Dafydd : 
am  hynny  efe  a  ddaeth  i  waered  i 
graig,  ac  a  arhosodd  yn  anialwch 
Maon.  A  phan  glybu  Saul  hynny, 
efe  a  erlidiodd  ar  ol  Dafydd  yn 
anialwch  Maon. 

26  A  Saul  a  aeth  o'r  naill  du  i'r 
mynydd,  a  Dafydd  a'i  wŷr  o'r  tu 
arall  i'r  mynydd :  ac  yr  oedd  Da- 
fydd yn  brysio  i  fyned  ymaith  rhag 
ofii  Saul;  canys  Saul  a'i  wŷr  a 
amgylchynasant  Dafydd  a'i  wŷr,  i'w 
dala  hwynt. 

27  1Í  ^Ond  cennad  a  ddaeth  at 
Saul,  gan  ddywedyd,  Brysia,  a 
thyred :  canys  y  Philistiaid  a  ym- 
daenasant  ar  hyd  y  wlad. 

28  Am  hynny  y  dychwelodd  Saul 
o  erlid  ar  ol  Dafydd  ;  ac  efe  a  aeth 
yn  erbyn  y  Philistiaid :  o  herwydd 
hynny  y  galwasant  y  fan  honno 
■^  Sela  Hammahlecoth, 

29  1Í  A  Dafydd  a  aeth  i  fynu  oddi 
yno,  ac  a  arhosodd  yn  amddififyn- 
feydd  En-gedi. 


PENNOD  XXIV. 

1  Dafydd,  mewn  ogof  yn  En-gedi,  yn  torri  cwrr 
mantell  Saul,  ac  yn  ai-bed  ei  einioes  ef;  8  ac 
wrth  hynny  yn  dangos  ei  ddiniweidrwydd. 
16  Saul  yn  cydnahod  ai  fai,  ac  yn  cym- 
meryd  llw  gan  Dafydd,  ac  yn  ymadael. 

A  PHAN  ddychwelodd  Saul  oddi 
ar  ol  y  Philistiaid,  mynegwyd 
iddo,  gan  ddywedyd,  Wele  Dafydd 
yn  anialwch  En-gedi. 

2  Yna  y  cymmerth  Saul  dair  mil  o 
wŷr  etholedig  o  holl  Israel;  ac  efe  a 
aeth  i  geisio  Dafydd  al  wŷr,  ar  hyd 
coppa  creigiau  y  geifi*  gwylltion. 

3  Ac  efe  a  ddaeth  at  gorlannau  y 
defaid,  ar  y  ffordd;  ac  yno  yr  oedd 
ogof :  a  ^  Saul  a  aeth  i  mewn  i  was- 
anaethu  ei  gorph.  A  ^Dafydd  a'i  wŷr 
oedd  yn  aros  yn  ystlysau  yr  ogof. 

4  A  gwŷr  Dafydd  a  ddywedasant 
wrtho  ef,  Wele  y  dydd  am  yr  hwn 
y  dywedodd  yr  Arglwydd  wrthyt, 
Wele  fi  yn  rhoddi  dy  elyn  yn  dy 
law  di,  fel  y  gwnelych  iddo  megis  y 
byddo  da  yn  dy  olwg.  Yna  Dafydd 
a  gyfododd,  ac  a  dorrodd  gwrr  y 
fantell  oedd  am  Saul  yn  ddirgel. 

5  Ac  wedi  hyn  ""calon  Dafydd  a'i 
tarawodd  ef,  o  herwydd  iddo  dorri 
cwiT  mantell  Saul. 

6  Ac  efe  a  ddywedodd  wrth  ei 
wŷr,  Na  atto  yr  Arglwydd  i  mi 
wneuthur  y  peth  hyn  i'm  meistr, 
enneiniog  yr  Arglwydd,  i  estyn  fy 
llaw  yn  ei  erbyn  ef;  oblegid  en- 
neiniog yr  Arglwydd  yw  efe. 

7  Felly  yr  attaliodd  Dafydd  ei 
wŷr  â'r  geiriau  hyn,  ac  ni  adawodd 
iddynt  gyfodi  yn  erbyn  SauL  A 
Saul  a  gododd  i  fynu  o'r  ogof,  ac 
a  aeth  i  ffordd. 

8  Ac  ar  ol  hja  Dafydd  a  gyfod- 
odd, ac  a  aeth  allan  o'r  ogof;  ac 
a  lefodd  ar  ol  Saul,  gan  ddywed- 
yd, Fy  arglwydd  frenhin.  A  phan 
edrychodd  Saul  o'i  ol,  Dafydd  a 
ostyngodd  ei  wyneb  tu  a'r  ddaear, 
ac  a  ymgrymmodd. 

9  IT  A  Dafydd  a  ddywedodd  wrth 
Saul,  "^Paham  y  gwrandewi  eiriau 
dynion,  gan  ddy^vedyd,  Wele,  y  mae 
Dafydd  yn  ceisio  niwed  i  ti  ? 

10  Wele,  dy  lygaid  a  welsant  y 
dydd  hwn  ddarfod  i'r  Arglwydd 
dy  roddi  di  yn  fy  llaw  i  heddyw  yn 
yr  ogof:  a  dywedwyd  wrthyf  am  dy 
ladd  di ;  ond  fy  enaid  a'th  arbed- 
odd  di :  a  dywedais,  Nid  estynaf  fy 
Uaw  yn  erbyn  fy  meistr ;  canys  en- 
neiniog yr  Arglwydd  yw  efe. 

11  Fy  nhad  hefyd,  gwel,  le,  gwel 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1061. 


b  Ps.  57.  tit. 
a  142.  tit. 


c  2  Sam.  24. 

la 


302 


Diniweidrwydd  Dafydd. 


I.  SAMUEL,  XXV. 


Marwolaeth  Samuel. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

1061. 


e  2  Sam.  9. 
8. 
f  pen.  26. 20. 


2Heb. 
harned. 


SHeb. 
cauodd. 


?  pen.  23. 17. 


h  pen.  23.29. 


gwrr  dy  fantell  yn  fy  Haw  i :  canys 
pan  dorrais  ymaitli  gwrr  dy  fantell 
di,  heb  dy  ladd ;  gwybydd  a  gwel 
nad  oes  yn  fy  Haw  i  ddrygioni  na 
chamwedd,  ac  na  phechais  i'th  er- 
byn :  etto  yr  wyt  ti  yn  hela  fy  ein- 
ioes  i,  i'w  dala  hi. 

12  Earned  yr  Arglwydd  rhyngof 
fi  a  thithau,  a  dialed  yr  Arglwydd 
fi  arnat  ti :  ond  ni  bydd  fy  Haw  i 
arnat  ti. 

13  Megis  y  djrwed  yr  hen  ddî- 
areb,  Oddi  wrth  y  rhai  anwir  y  daw 
anwiredd:  ond  ni  bydd  fy  llaw  i 
arnat  ti. 

14  Ar  ol  pwy  y  daeth  brenhin  Is- 
rael allan?  ar  ol  pwy  yr  yd  wyt  ti 
yn  erlid?  ar  ol  *ci  marw,  ar  ol 
^chwannen. 

1 5  Am  hy  nny  by dded  yr  Arglwydd 
yn  farnwr,  a  barned  rhyngof  fi  a  thi : 
edryched  hefyd,  a  dadleued  fy  nadl, 
ac  2  achubed  fi  o'th  law  di. 

16  IT  A  phan  orphenodd  Dafydd 
lefaru  y  geiriau  hyn  wrth  Saul,  yna 
y  dywedodd  Saul,  Ai  dy  lef  di  yw 
hon,  fy  mab  Dafydd?  A  Saul  a 
ddyrchafodd  ei  lef,  ac  a  wylodd. 

17  Efe  a  ddywedodd  hefyd  wrth 
Dafydd,  Cyfiawnach  wyt  ti  na  myfi : 
canys  ti  a  delaist  i  mi  dda,  a  min- 
nau  a  delais  i  ti  ddrwg. 

18  A  thi  a  ddangosaist  heddyw 
wneuthur  o  honot  â  mi  ddaioni :  o 
herwydd  ^  rhoddodd  yr  Arglwydd 
fi  yn  dy  law  di,  ac  ni'm  Ueddaist 

19  Oblegid  OS  caffai  \\t  ei  elyn,  a 
ollyngai  efe  ef  mewn  fibrdd  dda? 
am  hynny  yr  Arglwydd  a  dalo  i  ti 
ddaioni,  am  yr  hyn  a  wnaethost  i 
mi  y  dydd  hwn. 

20  Ac  wele  yn  awr,  ^  mi  a  wn  gan 
deymasu  y  teyrnesi  di,  ac  y  sicrhêir 
brenhiniaeth  Israel  yn  dy  law  di. 

21  Twng  dithau  wrthyf  fi  yn  awr 
i'r  Arglwydd,  na  thorri  ymaith  fy 
had  i  ar  fy  ol,  ac  na  ddifethi  fy  enw 
i  o  dy  fy  nhad. 

22  A  Dafydd  a  dyngodd  wrth  Saul. 
A  Saul  a  aeth  i'w  dy :  Dafydd  hef- 
yd a'i  wŷr  a  aethant  i  fynu  i'r  ^  am- 
ddiffynfa. 

PENNOD  XXV. 

1  Marwolaeth  Samuel.  2  Dafydd  yn  Paran 
yn  davfon  at  Nabal :  10  a  chwedi  ei  gyffrôi 
trvoy  daeogrwydd  Nabal,  ar  fedr  ei  ddifetha 
ef.  14  Alriijail  yn  cael  gwyhod  hynny,  18  yn 
cymmeryd  anrheg,  23  a  thrwy  ei  doethineb, 
32  yn  dyhuddo  Dafydd.  36  Nabal  wedi 
clywed  hynny,  yn  marw.  39  Dafydd  yn 
pr'iodi  Abigail  ac  Ahinoam.  44  Bhoddi 
Michal  i  Fhalti. 


A^BU  farw  Samuel;  a  hoU  Israel 
.  a  ymgynnullasant,  ac  a  alar- 
asant  am  dano  ef,  ac  al  claddasant 
ef  yn  ei  dy  yn  Ramah.  A  Dafydd 
a  gyfododd,  ac  a  aeth  i  waered  i 
anialwch  Paran. 

2  Ac  yr  oedd  gwr  ym  Maon,  a'i 
'^gyfoeth  yn  ^Carmel ;  a'r  gwr  oedd 
fawr  iawn,  ac  iddo  ef  yr  oedd  tair 
mil  o  ddefaid,  a  mil  o  eifr :  ac  yr  oedd 
efe  yn  cneifio  ei  ddefaid  yn  Carmel. 

3  Ac  enw  y  gwr  oedd  Nabal ;  ac 
enw  ei  wraig  Abigail :  a'r  wraig  oedd 
yn  dda  ei  deaU,  ac  yn  dêg  ei  gwedd : 
a'r  gwr  oedd  galed,a  drwg  ei  weith- 
redoedd;  a  Chalebiad  oedd  efe. 

4  IT  A  chlybu  Dafydd  yn  yr  an- 
ialwch, fod  Nabal  yn  cneifio  ei 
ddefaid. 

5  A  Dafydd  a  anfonodd  ddeg  o 
langciau;  a  Dafydd  a  ddywedodd 
wrth  y  Uangciau,  Cerddwch  i  fynu  i 
Carmel,  ac  ewch  at  Nabal,  a  chyf- 
erchwcli  well  iddo  yn  fy  enw  i. 

6  Dywedwch  fel  hyn  hefyd  wrtho 
ef  sydd  yn  byw  mewn  Uwyddiant, 
Caffech  di  heddwch,  a'th  dy  hedd- 
wch,  a'r  hyn  oil  sydd  eiddot  ti 
heddwch. 

7  Ac  yn  awr  clywais  fod  rhai  yn 
cneifio  i  ti :  yn  awr  y  bugeiliaid  sydd 
gennyt  a  fuant  gyd  â  ni,  ni  wnaethom 
sarhâd  arnynt  hwy,  ac  ni  bu  ddim 
yn  eisieu  iddynt,  yr  hoU  ddyddiau 
y  buant  hwy  yn  Carmel. 

8  Gofyn  i'th  langciau,  a  hwy  a  fyn- 
egant  i  ti :  gan  hynny  caed  y  Uangc- 
iau hyn  fiafr  yn  dy  olwg  di ;  canys 
ar  ddiwrnod  da  y  daethom  ni ;  dyro, 
attolwg,  yr  hyn  a  ddelo  i'th  law, 
i'th  weision,  ac  i'th  fab  Dafydd. 

9  Ac  wedi  dyfod  Uangciau  Dafydd, 
hwy  a  ddywedasant  wrth  Nabal  yn 
ol  yr  holl  eiriau  hynny  yn  enw  Da- 
fydd, ac  ^a  dawsant. 

10  IF  A  Nabal  a  attebodd  weision 
Dafydd,  ac  a  ddywedodd,  Pwy  yw 
Dafydd?  a  phwy  yiv  mab  Jesse?  Ua- 
wer  sydd  o  weision  heddyw  yn  torri 
ymaith  bob  un  oddi  wrth  ei  feistr. 

11  ''A  gymmeraf  fi  fy  mara  a'm 
dwfr,  a'm  *cig  a  leddais  i'm  cneif- 
wyr,  2i!u  rhoddi  i  wyr  nis  gwn  o  ba 
le  y  maent  ? 

12  Felly  Uangciau  Dafydd  a  droi- 
sant  i'w  fibrdd,  ac  a  ddychwelasant, 
ac  a  ddaethant,  ac  a  fynegasant 
iddo  ef  yr  holl  eiriau  hynny. 

13  A  Dafydd  a  ddywedodd  wrth  ei 
wyr,  Gwregyswch  bob  un  ei  gleddyf 
Ac  ymwregysodd  pob  un  ei  gledd- 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1060. 

•  pen.  28.  3. 


2  Nen, 

negesenau. 
t>  Jos.  15. 

Ö5. 


SHeb. 
a  fuant 

lonydd. 


c  Barn.  8. 6. 


4  Heb. 

lladdfa. 


Doetliînéb  Abigail, 


I  SAMUEL,  XXV. 


gicraig  Ncibal. 


Cyn 
CKIST 

Cvlch 
1ÒÖ0. 


6  nob. 

a  ruthrodd 
arnynt. 


illnthl.17. 
pen.  3.  17. 
e  ad.  34. 


n  Bren.U. 

10. 

a  21.  21. 

2  Ci  en.  9.8. 
e  Jos.  15.18. 

Barn.  1.14. 


6  Hrb.  yn 
dy  gliislian. 


yf :  ymwregysodd  Dafydd  hefyd  ei 
gleddyf :  ac  ynghylch  pedwar  cant  o 
wŷr  a  aeth  i  í^tiu  ar  ol  Dafydd,  a  dau 
gant  a  drigasant  gyd  a'r  dodrefn. 

14  H  Ac  un  o'r  llangciau  a  fyneg- 
odd  i  Abigail  gwraig  Nabal,  gan 
ddywedyd,  Wele,  Dafydd  a  anfon- 
odd  genhadau  o'r  anialwch  1  gyf- 
arch  gwell  i'n  meistr  ni ;  ond  efe 
^  a'u  difenwodd  hwynt. 

15  A'r  gvfyrfu  dda  iawn  wrtliym 
ni ;  ac  ni  wnaed  sarhad  arnom  ni, 
ac  ni  bu  i  ni  ddim  yn  eisieu  yr  holl 
ddyddiau  y  rhodiasom  gyd  â  hwynt, 
pan  oeddym  yn  y  maes. 

16  Mur  oeddynt  hwy  i  ni  nos  a 
dydd,  yr  holl  ddyddiau  y  buom  gyd 
â  hwjTit  yn  cadw  y  defaid. 

17  Yn  awr  gan  h}niny  gwybydd, 
ac  ystyria  beth  a  wnelech :  canys 
parotto^vyd  drwg  yn  erbyn  ein 
meistr  ni,  ac  yn  erbyn  ei  hoU  dy 
ef :  canys  efe  sydcl  fab  i  Belial,  fel 
na  ellir  ymddiddan  âg  ef. 

18  1Í  Yna  Abigail  a  frysiodd,  ac  a 
gymmerth  ddau  cant  o  fara,  a  dwy 
gostrelaid  o  win,  a  phump  o  ddef- 
aid  wedi  eu  gwneuthur  yn  barod,  a 
phùm  hobaid  o  grus-yd,  a  chàn  swjy 
o  resin,  a  dau  can  teisen  o  flBgys, 
ac  a'u  gosododd  ar  asynod. 

19  A  hi  a  ddywedodd  wrth  ei 
gweision,  Cerddwch  o'm  blaen  i ; 
wele  fi  yn  dyfod  ar  eich  ol :  ond 
wrth  Nabal  ei  gwr  nid  ynganodd  hi. 

20  Ac  a  hi  yn  marchogaeth  ar 
asyn,  ac  yn  dyfod  i  waered  ar  hyd 
ystlys  y  mynydd;  yna,  wele  Da- 
fydd a'i  wŷr  yn  dyfod  i  waered  i'w 
herbyn ;  a  hi  a  gyfarfu  â  hwynt. 

21  A  dywedasai  Dafydd,  Diau 
gadw  o  honof  fi  yn  ofer  yr  hyn  oil 
ocdd  gan  hwn  yn  yr  anialwch,  fel 
na  bu  dim  yn  eisieu  o'r  hyn  oil 
oedd  ganddo  ef:  canys  efe  a  dal- 
odd  i  mi  ddrwg  dros  dda. 

22  "^  Felly  y  g^vnelo  Duw  i  elynion 
Dafydd,  ac  ychwaneg,  os  ^gadawaf 
o'r  hyn  oil  si/dd  ganddo  ef,  erbyn 
goleuni  y  bore,  ^un  a  biso  ar  bared. 

23  A  phan  welodd  Abigail  Dafydd, 
hi  afr3'Siodd  ac  a  ^ddisgynodd  oddi 
ar  yr  asyn,  ac  a  syrthiodd  ger  bron 
Dafydd  ar  ei  hwyneb,  ac  a  ymgrym- 
modd  hyd  lawr, 

24  Ac  a  syrthiodd  wrth  ei  draed 
ef,  ac  a  ddywedodd,  Arnaf  fi,  fy 
arglwydd,  arnaf  fi  hydded  yr  an- 
wiredd ;  a  Uefared  dy  wasanaeth- 
ferch,  attolwg,  ^wrthyt,  a  gwi'ando 
eiriau  dy  law-forwyn. 


25  Attolwg,  na  osoded  fy  arghvydd 
ei  galon  yn  erbyn  y  gwr  Belial  hwn, 
sef  Nabal :  canys  fel  y  mae  ei  enw 
ef,  felly  y  mae  yntau ;  Nabal  yiu 
ei  enw  ef,  ac  ynfydrwydd  sydd  gyd 
âg  ef :  a  minnau  dy  wasanaethferch, 
ni  welais  weision  fy  arglwydd,  y 
rhai  a  anfonaist. 

26  Ac  yn  a^vr,  fy  arglwydd, /eZ  y 
mae  yr  Arglwydd  yn  fyw,  ac  mai 
bpv  dy  enaid  di,  gan  i  r  Arglwydd 
dy  luddias  di  rhag  dyfod  i  dyicallt 
gwaed,  ac  'i  ymddial  â'th  law  dy 
hun ;  yn  awr  bydded  dy  elynion  di, 
a'r  sawl  a  geisiant  niwed  i'm  har- 
glwydd,  megis  Nabal. 

27  Ac  yn  a^vr  yr  anrheg  yma,  yr 
lion  a  ddug  dy  wasanaethferch  f  m 
hargh>'ydd,  rhodder  hi  i'r  llangciau 
sydd  yn  *^  canljTi  fy  arglwydd 

28  A  maddeu,  attolwg,  gamwedd 
dy  wasanaethferch :  canys  yr  Ar- 
glwydd gan  wneuthur  a  wna  i'm 
harglwydd  dy  sicr ;  o  herwydd  fy  ar- 
glwydd sydd  yn  ymladd  rhyfeloedd 
yr  Arglwydd,  a  drygioni  ni  chaf- 
wyd  ynot  ti  yn  dy  holl  ddyddiau. 

29  Er  cyfodi  o  ddyn  i'th  erlid  di, 
ac  i  geisio  dy  enaid ;  etto  enaid 
fy  arghvydd  a  fydd  wedi  ei  rwymo 
yn  rhwymyn  y  bywyd  gyd  a  r  Ar- 
glwydd dy  Dduw;  ac  enaid  dy 
elynion  ''a  chwja'n-deifl  efe,  fel  o 
ganol  ceudab  y  ffbn-dafl. 

30  A  phan  wnelo  yr  Arglwydd  i'm 
harglwydd  yn  ol  yr  \\y\\  oil  a  lefar- 
odd  efe  o  ddaioni  am  danat,  a  phan 
y'tli  osodo  di  ji\  flaenor  ar  Israel ; 

31  Yna  ni  bydd  hyn  yn  "  och enaid 
i  ti,  nac  yn  dramgwydd  calon  i'm 
harglwydd,  ddarfod  i  ti  dywallt 
gwaed  heb  achos,  neu  ddial  o'm 
harglwydd  ef  ei  hun :  ond  pan 
wnelo  Duw  ddaioni  i'm  harglwydd, 
yna  cofia  di  dy  law-forwj^n. 

32  1Í  A  dywedodd  Dafydd  wrth  Abi- 
gail, Bendigedig  fyddo  Arglwydd 
Dduw  Israel,  yr  hwn  a'th  anfonodd 
di  y  dydd  hwn  i'm  cyfarfod  i : 

33  Bendigedig  hefyd  yb  dy  gyng- 
hor,  a  bendigedig  y^/i^W^^*-  ditbau 
yr  lion  a'm  lluddiaist  y  dydd  li^^Ti 
rhag  dyfod  i  dyivallt  gwaed,  ac  i 
ymddial  a'm  llaw  fy  hun. 

34  Canys  yn  wir,  /el  y  mae  Ar- 
glwydd Dduw  Israel  yn  fyw,  yr 
hwn  a'm  hattaliodd  i  rhag  dy 
ddrygu  di,  oni  buasai  i  ti  fry  si  o  a 
dyfod  i'm  cyfarfod,  diau  '  na  adaw- 
sid  i  Nabal,  erbyn  goleuni  y  bore, 
un  a  bisai  ar  bared. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1060. 


7Het. 
ith  achttb 
dy  hnn. 


8  Heb. 
rhodio  wrth 
draed. 


hjer.10.18. 


9  Heb. 

syýrdan- 
dod. 


304 


Marwolaeth  Nahal. 


I.  SAMUEL,  XXVI. 


Dafydd  yn  achub  Saul. 


«Jyri 

CRIST 

Cylch 

1060. 


k  2  Sam.  13. 
23. 


2Ueb. 
wrih  ei 
thraed. 


I  Jos.  15.  5G. 


m  2  Sam.  3. 

14. 
S  PhaUiel, 

2  Sam.  3. 

15, 


35  Yna  y  cyinmerodd  Dafydd  o'i 
Haw  hi  yr  hyn  a  ddygasai  hi  iddo 
ef;  ac  a  ddywedodd  wrthi  hi,  Dos 
i  fyuu  meAvn  heddwch  i'th  dŷ:  gwel, 
mi  a  wrandewais  ar  dy  lais,  ac  a 
dderbyniais  dy  wyneb. 

36  11  Ac  Abigail  a  ddaeth  at  Nabal ; 
ac  wele,  ^yr  oedd  gwledd  ganddo 
ef  yn  ei  dy,  fel  gwledd  brenhin  :  a 
chalon  Nabal  oedd  lawen  ynddo 
ef ;  canys  meddw  iawn  oedd  efe : 
am  hynny  nid  ynganodd  hi  ^vrtho 
ef  air,  na  bychan  na  mawT,  nes 
goleuo  y  bore. 

37  A'r  bore  pan  aeth  ei  feddwdod 
all  an  o  Nabal,  mynegodd  ei  wraig 
iddo  ef  y  geiriau  hynny;  a'i  galon 
ef  a  fu  farw  o'i  fewn,  ac  efe  a  aeth 
fel  carreg. 

38  Ac  ynghylch  pen  y  dcng  niwr- 
nod  y  tarawodd  yr  Arglwydd  Na- 
bal, fel  y  bu  efe  farw. 

39  1Í  A  phan  glybu  Dafydd  farw 
Nabal,  efe  a  ddywcdodd,  Bendig- 
eáìgfyddo  yr  Arglwydd,  yr  hwn 
a  ddadleuodd  achos  fy  sarhâd  i 
oddi  ar  law  Nabal,  ac  a  attaliodd 
ei  was  rhag  drwg :  canys  yr  Ar- 
glwydd a  drodd  ddrygioni  Nabal 
ar  ei  ben  ei  hun.  Dafydd  hefyd  a 
anfonodd  i  ymddiddan  âg  Abigail, 
am  ei  chymmeryd  hi  yn  wraig  iddo. 

40  A  phan  ddaeth  gweision  Da- 
fydd at  Abigail  i  Carmel,  hwy  a 
lefarasant  wrthi,  gan  ddywedyd, 
Dafydd  a'n  hanfonodd  ni  attat  ti, 
i'th  gymmeryd  di  yn  Avraig  iddo. 

41  A  hi  a  gyfododd,  ac  a  ymgrym- 
modd  ar  ei  hAvyneb  hyd  lawr;  ac  a 
ddywedodd,  Wele  dy  forwyn  yn 
wasanaethferch  i  olchi  traed  gweis- 
ion fy  arglwydd. 

42  Abigail  hefyd  a  frysiodd,  ac  a 
gyfododd,  ac  a  farchogodd  ar  asyn, 
a  phump  o'i  Uangcesau  ^yn  ei  chan- 
lyn :  a  hi  a  aeth  ar  ol  cenhadau 
Dafydd,  ac  a  aeth  yn  wraig  iddo  ef. 

43  A  Dafydd  a  gymmerth  Ahinoam 

0  '  Jezreel ;  a  hwy  a  fuant  ill  dwy- 
oedd  yn  wragedd  iddo  ef. 

44  1Í  A  Saul  a  roddasai  '"Michal 
ei  ferch,  gwraig  Dafydd,  i  "Phalti 
mab  Lais,  o  Alim. 

PENNOD  XXVI. 

1  Saul,  wedi  Vr  Zipliiaid  ddatcjuddio  Dafydd, 
yn  dyfod  i  Ilachilah  yn  ei  erhyn  ef.  5  Da- 
fydd yn  dyfod  i'r  wersyllfa  ac  yn  rhwystro 
i  Ähùai  ladd  Saul:  eito  yn  cymmeryd  ei 
waywffon  ef  a'i  ddwfr-lestr.  13  Dafydd  yn 
ceyyddu  Ahiier ;  18  ac  yn  cynghori  Saul. 
21  Saul  yn  cydnahod  eifai. 


305 


AR  '■'Ziphiaid  a  ddaethant  at  Saul 
.  i  Gibeah,  gan  ddywedyd,  Onid 
ydyw  Dafydd  jti  llechu  ym  mryn 
Hachilah,  ar  gyfer  ^y  diifaethwch? 

2  Yna  y  cyfododd  Said,  ac  a  aeth  i 
waered  i  anialwch  Ziph,  athair  mil  o 
etholedigion  gwŷr  Israel  gj^d  âg  ef, 
i  geisio  Dafydd  yn  anialwch  Ziph. 

3  A  Saul  a  wersyllodd  ym  mryn 
Hachilah,  yr  hwn  sydd  ar  gyfer  y 
diffaethwch,  wrth  y  ffordd :  a  Da- 
fydd oedd  yn  aros  yn  yr  anialwch  ; 
ac  efe  a  welodd  fod  Saul  yn  dyfod 
ar  ei  ol  ef  i'r  anialwch. 

4  Am  hynny  Dafydd  a  anfonodd 
ysbi'wyr,  ac  a  wybu  ddyfod  o  iSaul 
yn  sicr. 

5  1Í  A  Dafydd  a  gyfododd,  ac  a 
ddaeth  i'r  He  y  gwersyllasai  Saul 
ynddo:  a  chanfu  Dafydd  y  He  yr 
oedd  Saul  yn  gorwedd  ynddo,  ac 
^Abner  mab  Ner,  tywysog  ei  lu.  A 
Saul  oedd  yn  gorwedd  "yn  y  wer- 
syllfa, a'r  bobl  yn  gwersyUu  o'i 
amgylch  ef. 

6  Yna  y  llefarodd  Dafydd,  ac  y 
dywedodd  wrth  Ahimelech  yr  Heth- 
iad,  ac  wrth  Abisai  "mab  Serfiah, 
brawd  Joab,  gan  ddywedyd,  P\vy 
a  â  i  waered  gyd  â  mi  at  Saul  i'r 
gwersyll  ?  A  dywedodd  Abisai,  Myfi 
a  âf  i  waered  gyd  â  thi. 

7  Felly  y  daeth  Dafydd  ac  Abisai 
at  y  bobl  liw  nos.  Ac  wele  Saul  yn 
gorwedd  ac  yn  cysgu  yn  y  wersyll- 
fa, a'i  way^i'ffon  wedi  ei  gwthio  i'r 
ddaear  %vTth  ei  obennydd  ef:  ac 
Abner  a'r  bobl  oedd  yn  gorwedd 
o'i  amgylch  ef. 

8  Yna  y  dywedodd  Abisai  wrth 
Dafydd,  Duw  a  *roddes  heddyw  dy 
elyn  yn  dy  law  di :  yn  aAvr  gan  hyn- 
ny gad  i  mi  ei  daro  ef,  attolwg,  a 
gAvaywiFon,  liyd  y  ddaear  un  waith, 
ae  nis  ^A-darawaf  çí. 

9  A  Dafydd  a  ddyAvedodd  wrth 
Abisai,  Na  ddifetha  ef :  canys  pAvy  a 
estynai  ei  law  yn  erbyn  enneiniog 
yr  Arglwydd,  ac  a  fyddai  ddieuog? 

10  Dywedodd  Dafydd  hefyd,  Fel 
y  mae  yr  Arglwydd  yn  fyAv,  naill 
ai  yr  Arglavydd  a'i  tery  ef ;  ai  ei 
ddydd  ef  a  ddaw  i  farAv;  ai  efe  a 
ddisgyn  i'r  rhyfel,  ac  a  ddifethir. 

11  "^Yr  Arglwydd  am  cadAvo  i 
rhag  estyn  fy  llaAV  yn  erbyn  en- 
neiniog yr  Arglwydd  :  ond  yn  aAvr, 
cyramer,  attohvg,  y  Avaywifon  sydd 
Avrth  ei  obennydd  ef,  a'r  llestr  dwfr, 
ac  aAvn  ymaith. 

12  A  Dafydd  a  gymmerth  y  AvayAT- 


Dafydd  yn  cyngUori  Saul,  I.  SAMUEL,  XXVII.     ac  yntau  yn  cydnabod  eifak 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

1060. 


epen.  21.14. 


ffon,  a'r  llestr  dwfr  oddi  wrth  oben- 
nydd  Saul ;  a  hwy  a  aethant  ymaith ; 
ac  nid  oedd  neb  yn  gweled,  nac  yn 
gwybod,  nac  yn  nefíro :  canys  yr 
oeddynt  oil  yn  cysgu ;  o  her^vydd 
trwmgrwsg  oddi  wrth  yr  Arglwydd 
a  syrtliiasai  arnynt  hwy. 

13  II  Yna  Dafydd  a  aeth  i'r  tu 
hwnt,  ac  a  safodd  ar  ben  y  mynydd  o 
hirbell ;  ac  encyd  fawr  rhyngddynt ; 

14  A  Dafydd  a  lefodd  ar  y  bobl,  ac 
ar  Abner  mab  Ner,  gan  ddyAvedyd, 
Onid  attebi  di,  Abner?  Yna  Abner 
a  attebodd,  ac  a  ddywedodd,  Pwy 
ydwyt  ti  sydd  yn  llefain  ar  y 
brenhin  ? 

15  A  Dafydd  a  ddywedodd  wrth 
Abner,  Onid  gwr  ydwyt  ti?  a  phwy 
sydd  fel  ti  yn  Israel?  a  phaham  na 
chedwaist  dy  arglwydd  frenhin? 
canys  daeth  un  o'r  bobl  i  ddifetha 
y  brenhin  dy  arglwydd  di. 

16  Nid  da  y  peth  hyn  a  wnaethost 
ti.  Fel  y  mae  yr  Arglwydd  yn 
fyw,  meibion  euog  o  farwolaeth  yd- 
ych  chwi,  am  na  chadwasoch  eich 
meistr,  enneiniog  yr  Arglwydd. 
Ac  yn  awr  edrychwch  pa  le  y  mae 
gway>\ŵ)n  y  brenhin,  a'r  llestr  dwfr 
oedd  wrth  ei  obennydd  ef. 

17  A  Saul  a  adnabu  lais  Dafydd, 
ac  a  ddywedodd,  Ai  dy  lais  di  yw 
hwn,  fy  mab  Dafydd?  A  dywedodd 
Dafydd,  Fy  llais  i  ydyw,  fy  arglwydd 
frenhin. 

18  Dywedodd  hefyd,  Paham  y  mae 
fy  arglwydd  fel  hyn  yn  erlid  ar  ol 
ei  was?  canys  beth  a  wneuthum? 
neu  pa  ddrygioni  sydd  yn  fy  Haw? 

19  Yn  awr  gan  hynny,  attolwg, 
gwrandawed  fy  arglwydd  frenhin 
eiriau  ei  wasanaethwr.  Os  yr  Ar- 
glwydd a'th  annogodd  di  i'm  her- 
byn,  arogled  oflr\vm  :  ond  os  meib- 
ion dynion,  melldigedig  fyddant 
hwy  ger  bron  yr  Arglwydd  ;  o  her- 
wydd  hwy  a'm  gyrrasant  i  allan 
heddy w,  fel  nad  ydwyf  yn  cael  glynu 
yn  etifeddiaeth  yr  Arglwydd,  gan 
ddywedyd,  Dos,  gwasanaetha  dduw- 
iau  dieithr. 

20  Yn  awr,  gan  hynny,  na  syrthied 
fy  ngwaed  i  i'r  ddaear  o  flaen  wyneb 
yr  Arglwydd  :  canys  brenhin  Is- 
rael a  ddaeth  aUan  i  geisio  "  chwan- 
nen,  megis  un  yn  hela  petris  yn  y 
mynyddoedd. 

21  H  Yna  Saul  a  ddywedodd,  Pech- 
ais :  dychwel,  Dafydd  fy  mab :  canys 
ni'th  ddrygaf  mwy;  o  herwydd 
gwerthfawr  fu  fy  einioes  i  yn  dy 


olwg  di  y  dydd  hwn:  wele,  ynfyd 
y  gwneuthum,  a  mi  a  gyfeiliornais 
yn  ddirfawr. 

22  A  Dafydd  a  attebodd,  ac  a  ddy- 
wedodd, Wele  waywffon  y  brenhin; 
deled  un  or  Uangciau  drosodd,  a 
chyrched  hi 

23  Yr  Arglwydd  a  dalo  i  bob 
un  ei  gyfiawnder  a'i  fíyddlondeb: 
canys  yr  Arglwydd  a'th  roddodd 
di  heddyw  yn  fy  Uaw  i;  ond  nid 
estynwn  i  fy  Uaw  yn  erbyn  ennein- 
iog yr  Arglwydd. 

24  Ac  wele,  megis  y  bu  werthfawr 
dy  einioes  di  heddyw  yn  fy  ngolwg 
i,  felly  gwerthfawr  fyddo  fy  einioes 
innau  y'ngolwg  yr  Arglwydd,  a 
gwareded  fi  o  bob  cyfyngdra. 

25  Yna  y  dywedodd  Saul  wrth  Da- 
fydd, Bendigedig  fŷch  di,  fy  mab 
Dafydd:  hefyd  ti  a  wnei  fawredd, 
ac  a  orchfygi  rhag  llaw.  A  Dafydd 
a  aeth  i  ffordd;  a  Saul  a  ddychwel- 
odd  i'w  fangre  ei  hun. 

PENNOD  XXVII. 

1  Saul  yn  clywed  hod  Dafydd  yn  Gath,  ac  heb 
ei  geisio  ef  mioyach.  5  Dafydd  yn  cael 
Siclag  gan  Acids;  8  a  clian  yspeilio  gwled- 
ydd  eraiU,  yn  peri  i  Achis  goelio  mai  yn 
erbyn  Judah  yr  yrnladdasai  efe. 

A  DAFYDD  a  ddywedodd  yn  ei 
galon,  Yn  awr  difethir  fi  ryw 
ddydd  trwy  law  Saul :  nid  oes  dim 
weU  i  mi  na  diangc  i  dir  y  Philist- 
iaid ;  fel  yr  anobeithio  Said  ddyfod 
o  hyd  i  mi,  ac  na'm  ceisio  mwy  yn 
holl  derfynau  Israel  FeUy  y  diang- 
af  o'i  law  ef 

2  A  Dafydd  a  gyfododd,  ac  a 
dramwyodd,  efe  a'r  chwe  channwr 
oedd  gyd  âg  ef,  at  Achis  mab 
Maoch,  brenhin  Gath. 

3  A  Dafydd  a  arhosodd  gyd  âg 
Achis  yn  Gath,  efe  a'i  wŷr,  pob  un 
gyd  a'i  deulu;  Dafydd  a'i  ddwy 
wragedd,  Ahinoam  y  Jezreelees,  ac 
Abigail  gwraig  Nabal  y  Garmelees. 

4  A  mynegwyd  i  Saul,  ffoi  o  Da- 
fydd i  Gath :  ac  ni  chwanegodd  efe 
ei  geisio  ef  mwy. 

5  1Í  A  Dafydd  a  ddyivedodd  wrth 
Achis,  0  chefais  yn  awr  ffafr  yn  dy 
olwg  di,  rhodder  i  mi  le  yn  un  o'r 
maes-drefi,  fel  y  trigwyf  yno  :  canys 
paham  yr  erys  dy  was  di  yn  ninas 
y  brenhin  gyd  â  thi  ? 

6  Yna  Achis  a  roddodd  iddo  ef  y 
dydd  hAvnnw  Siclag;  am  hynny  y 
mae  ^Siclag  yn  eiddo  brenhinoedd 
Judah  hyd  y  dydd  hwn. 

7  A  rhifedi  y  dyddiau  yr  arhosodd 


Dafydd  yn  Siclag. 


I.  SAMUEL,  XXVIIL      Saul  yn  myned  at  ddewines. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1058. 

2Heb. 
blwyddyn 
o  ddydd- 
iau : 
Edrych 
pen.  29.  3, 
liyd  1056. 
SNeu, 
Gerziaid. 


i  Neu,  A 
wnaethoch 
chwiyrfa, 
&c. 


b  Edrych 
1  Chron.  2. 
9,25. 

c  Barn.  1. 
16. 


5Heb. 
i  ddrewU 


Cylch 
1056. 


•  pen.  25. 1. 


bLef.19.31. 
a  20.  27. 
Dent.  18. 
10, 11. 


Daiydd  y'ngwlad  y  Philistiaid,  oedd 
2  flwyddyn  a  phedwar  mis. 

8  ÌI  A  Dafydd  a'i  wŷr  a  aetliant  i 
fynu,  ac  a  ruthrasant  ar  y  Gesuriaid, 
a'r  ^  Gezriaid,  a'r  Amaleciaid :  canys 
hwynt-hwy  gynt  oedd  yn  pres^vylio 
yn  y  wlad,  ffordd  yr  elych  i  Sur,  ie, 
hyd  wlad  yr  Aipht. 

9  A  Dafydd  a  darawodd  y  wlad ; 
ac  ni  adawodd  yn  fyw  wr  na  gwraig; 
ac  a  ddug  y  defaid,  a'r  gwartheg, 
a'r  asynod,  a'r  camelod,  a'r  gwisg- 
oedd,  ac  a  ddycliwelodd  ac  a  ddaeth 
at  Achis. 

10  Ac  Achis  a  ddywedodd,  *  I  ba 
le  y  rhuthrasoch  chwi  heddyw?  A 
dywedodd  Dafydd,  Yn  erbyn  tu 
deliau  Judah,  ac  yn  erbyn  tu  de- 
hau  ^  y  Jerahmeeliaid,  ac  yn  erbyn 
tu  dehau  "  y  Ceneaid. 

11  Ac  ni  adawsai  Dafydd  yn  fyw 
wr  na  gwraig,  i  ddAvyn  chwedlau  i 
Gath ;  gan  ddywedyd,  Rhag  mynegi 

0  honynt  i'n  lierbyn,  gan  ddywedyd, 
Fel  hyn  y  gwnaeth  Dafydd,  ac  felly 
y  bydd  ei  arfer  ef  yr  holl  ddyddiau 
yr  arhoso  efe  y'ngwlad  y  Philistiaid. 

12  Ac  Achis  a  gredodd  Dafydd, 
gan  ddywedyd,  Efe  a'i  gwnaeth  ei 
hun  ^  yn  ffiaidd  gan  ei  bobl  ei  hun 
Israel;  am  hynny  y  bydd  efe  yn 
was  i  mi  yn  dragywydd. 

PENNOD  XXVIIL 

1  Achis  yn  hyderu  ar  Dafydd.  3  Saul  wedi 
difefha  y  dewiniaîd,  4  yn  ei  ofn,  wedi  i 
Dduw  ei  wrthod,  7  yn  myned  at  ddewines : 
9  a  honno  yn  codi  i  fynu  Samuel.  15  Saul, 
wrth  glywed  ei  ddinystr,  yn  llewygu;  21  a'r 
wraig  aH  loeision  yn  ei  nertliu  ef  â  hwyd. 

A 'R  Philistiaid  yn  y  dyddiau  hynny 
XJl_  a  gynnullasant  eu  byddinoedd 
yn  Uu,  i  ymladd  yn  erbyn  Israel  A 
dywedodd  Achis  ^vTth  Dafydd,  Gwyb- 
ydd  di  yn  hysbys,  yr  ai  di  gyd  â  mi 
aUan  i'r  gwersylloedd,  ti  a'th  wŷr. 

2  A  dywedodd  Dafydd  wrth  Achis, 
Yn  ddiau  ti  a  gei  wybod  beth  a  all 
dy  was  ei  wneuthur.  A  dyAvedodd 
Achis  Avrth  Dafydd,  Yn  Avir  min- 
nau  a'th  osodaf  di  yn  geidwad  ar 
fy  mhen  i  byth. 

3  1Í  A  ''Samuel  a  fuasai  farw;  a 
holl  Israel  a  alarasent  am  dano  ef, 
ac  a'i  claddasent  yn  Ramah,  sef  yn 
ei  ddinas  ei  hun.  A  Saul  a  yiTasai 
ymaith  ''y  swynyddion  a'r  dewiniaid 
o'r  wlad. 

4  1Í  A'r  Philistiaid  a  ymgynnuU- 
asant  ac  a  ddaethant  ac  a  wersyll- 
asant  yn  Sunem  :  a  Saul  a  gasglodd 
holl  Israel  ynghyd;  a  hwy  a  wer- 
syllasant  yn  Gilboa. 

3OT 


5  A  phan  welodd  Saul  wersyll  y 
Philistiaid,  efe  a  ofnodd,  a'i  galon 
a  ddychrynodd  yn  ddirfawr. 

6  A  phan  ymgynghorodd  Saul  a'r 
Arglwydd,  *'nid  attebodd  yr  Ar- 
GLWYDD  iddo,  na  thrwy  freucldwyd- 
ion,  na  ^  thrwy  Urim,  na  thrwy  bro- 
phwydi. 

7  it  Yna  y  dywedodd  Saul  wrth 
ei  weision,  Ceisiwch  i  mi  wraig  o 
berchen  yspryd  dewiniaeth,  fel  yr 
elwyf  atti,  ac  yr  ymofynwyf  â  hi. 
A'i  weision  a  ddywedasant  wrtho, 
Wele,  y  mae  gwraig  o  berchen  ys- 
pryd dewiniaeth  yn  Endor. 

8  A  ^Saul  a  newidiodd  ei  ddull,  ac  a 
wisgodd  ddiUad  eraill;  ac  efe  a  aeth, 
a  dau  wr  gyd  âg  ef,  a  hwy  a  ddaeth- 
ant at  y  wraig  liw  nos.  Ac  efe  a  ddy- 
wedodd, Dewinia,  attolwg,  i  mi  trwy 
yspryd  dewiniaeth,  a  dwg  i  fynu  at- 
taf  fi  yi*  hwn  a  ddywedwyf  wrthyt. 

9  A'r  Avraig  a  ddywedodd  wrtho  ef, 
Wele,  ti  a  wyddost  yr  hyn  a  wnaeth 
Saul,  yr  hwn  a  ddifethodd  y  swyn- 
yddion a'r  dewiniaid  o'r  wlad :  pa- 
ham  gan  hynny  yr  ydwyt  ti  yn 
gosod  magi  }ti  erbyn  fy  einioes  i,  i 
beri  i  mi  farw? 

10  A  Saul  a  dyngodd  wrthi  hi  i'r 
Arglwydd,  gan  ddywedyd,  Fel  mai 
byw  yr  Arglwydd,  ni  ddigwydd  i 
ti  niwed  am  y  peth  hyn. 

11  Yna  y  dywedodd  y  wi-aig,  Pwy 
a  ddygaf  fi  i  fynu  attat  ti?  Ac  efe 
a  ddywedodd,  Dwg  i  mi  Samuel  i 
fynu. 

12  A'r  wraig  a  ganfu  Samuel,  ac  a 
lefodd  â  Uef  uchel :  a'r  wraig  a  lefar- 
odd  wrth  Saul,  gan  ddywedyd,  Pa- 
ham  y  twyllaist  fi?  canys  ti  yw  Saul. 

13  A'r  brenliin  a  ddywedodd  wrthi 
hi,  Nac  ofna:  canys  beth  a  welaist 
ti?  A'r  wraig  a  ddjnvedodd  Avrth 
Saul,  Duwiau  a  welais  yn  dyrchafu 
o'r  ddaear. 

14  Yntau  a  ddywedodd  wi'thi,  Pa 
ddull  sydd  arno  ef  ?  A  hi  a  ddywed- 
odd, Gwr  hen  sydd  yn  dyfod  i  fynu, 
a  hwnnw  yn  gwisgo  mantell.  A 
gwybu  Saul  mai  Samuel  oedd  efe ; 
ac  efe  a  ostyngodd  ei  wyneb  i  lawi*, 
ac  a  ymgrymmodd. 

15  it  A  Samuel  a  ddjvvedodd  wrth 
Saul,  Paham  yi*  aflonyddaist  arnaf, 
gan  beri  i  mi  ddyfod  i  fynu?  A  dy- 
wedodd Saul,  Y  mae  yn  gyfyng  iawn 
arnaf  fi :  canys  y  mae  y  Philistiaid 
yn  rhyfela  yn  fy  erbyn  i,  a  Duw  a 
giliodd  oddi  wi'thyf  fi,  ac  nid  yw  yn 
fy  atteb  mwyach,  na  thrAvy  law  pro- 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1056. 


span.  14.37. 
Galar.  2. 9. 

d  Exod.  28, 
30. 


e  1  Chron. 
10.13. 


Tywysoglon  y  Philistiaîd 


I.  SAMUEL,  XXIX. 


yn  givrthod  Dafydcl. 


Cyn 

CKIST 

Cylch 

1056. 


2Neii, 

IroUo  ei 

hun. 
f  pen.  15. 28. 


S  p«n.  15.  9. 


bJob  13.  i. 

8Heb. 

t/nfy  Haw. 


phwydi,  na  thrwy  freuddwydion : 
am  hynny  y  gelwais  arnat  ti,  i  hys- 
bysu  i  mi  beth  a  wnawn. 

16  Yua  y  dywedodd  Samuel,  Pa- 
ham  gan  hynny  yr  ydwyt  ti  yn  ym- 
ofyn  â  mi,  gan  i'r  Arglwydd  gilio 
oddi  wrthyt,  a  bod  yn  elyn  i  ti? 

17  Yr  Arglwydd  yn  ddiau  a 
wnaeth  ^iddo,  ^megis  y  llefarodd 
trwy  fy  llaw  i :  canys  yr  Arglwydd 
a  r^vygodd  y  frenhiniaeth  o'th  law 
di,  ac  a'i  rhoddes  hi  i'th  gymmyd- 
og,  i  Dafydd : 

18  s  0  herwydd  na  wrandewaist  ti 
ar  lais  yr  Arglwydd,  ac  na  chyf- 
lawnaist  lidiowgr^vydd  ei  ddigter 
ef  yn  erbyn  Amalec ;  am  hynny  y 
gwnaeth  yr  Arglwydd  y  peth  hyn 
i  ti  y  dydd  hwn. 

19  Yr  Arglwydd  hefyd  a  ddyry  Is- 
rael gyd  â  thi  yn  llaw  y  Philistiaid ; 
ac  y  fory  y  byddi  di  a'th  feibion  gyd 
â  mi :  a'r  Arglwydd  a  ddyry  wer- 
sylloedd  Israel  yn  llaw  y  Philistiaid. 

20  Yna  Saul  a  frysiodd  ac  a  syrth- 
iodd  o'i  hŷd  gyhyd  ar  y  ddaear,  ac  a 
ofnodd  yn  ddirfawr,  o  her^vydd  geir- 
iau  Samuel :  a  nerth  nid  oedd  yn- 
ddo;  canys  ni  fwyttasai  fAvyd  yr  hoU 
ddiwrnod  na'r  holl  noson  honno. 

21 1Í  A'r  wraig  a  ddaeth  at  Saul,  ac 
a  ganfu  ei  fod  ef  yn  ddychrynedig 
iawn ;  a  hi  a  ddywedodd  wrtho  ef, 
Wele,  gwi-andawodd  dy  law-forwyn 
ar  dy  lais  di,  a  ^  gosodais  fy  einioes 
•^mewn  enbydrwydd,  ac  ufuddheais 
dy  eiriau  a  leferaist  Avrthyf : 

22  Yn  awr  gan  hynny  gwrando 
dithau,  attolwg,  ar  lais  dy  wasan- 
aethferch,  a  gad  i  mi  osod  ger  dy 
fron  di  dammaid  o  fara ;  a  bwytta, 
fel  y  byddo  nerth  ynot,  pan  elech 
i'th  fibrdd 

23  Ond  efe  a  wrthododd,  ac  a  ddy- 
wedodd, Ni  fwyttaf.  Etto  ei  weis- 
ion  a'r  wraig  hefyd  a'i  cymmellasant 
ef ;  ac  efe  a  wrandawodd  ar  eii  llais 
h^vynt.  Ac  efe  a  gyfododd  oddi  ar  y 
ddaear,  ac  a  eisteddodd  ar  y  gwely. 

24  Ac  yr  oedd  gan  y  wraig  lo  bras 
yn  tŷ ;  a  hi  a  frysiodd,  ac  a'i  lladd- 
odd  ef,  ac  a  gymmerth  beilliaid,  ac 
a'^  tylinodd,  ac  a'i  pobodd  yn  gri : 

25  A  hi  2ÌÌ  dug  ger  bron  Saul,  a 
cher  bron  ei  weision :  a  hAvy  a  fwyt- 
tasant.  Yna  hwy  a  gyfodasant,  ac 
a  aethant  ymaith  y  noson  honno. 

PENNOD  XXIX. 

lDafi/dd,wiihfyned  gyd  ar  P]iilidiaid,3yn  cael 
ei  ivrtliod  gan  y  iywysogion.  6  Adds  yn  ei  oll- 
wng  ef  ymaith,  ac  yn  canmol  eijj'yddlondeh  ef. 


YNA  y  Philistiaid  a  gynnuUasant 
eu  holl  fyddinoedd  i  Aphec :  a'r 
Israeliaid  oedd  yn  gwersyllu  wrth 
fíynnon  sydd  yn  Jezreel. 

2  A  thy^vysogion  y  Philistiaid  oedd 
yn  tramwy  yn  gannoedd,  ac  yn  fil- 
oedd  :  ond  Dafydd  a'i  wŷr  oedd  yn 
cerdded  yn  olaf  gyd  âg  Achis. 

3  Yna  tywysogion  y  Philistiaid  a 
ddywedasant,  Beth  a  wna  yr  He- 
breaid  hyn  yma  ?  Ac  Achis  a  ddy- 
wedodd wrth  dywysogion  y  Philist- 
iaid, Onid  dyma  Dafydd,  gwas  Saul 
brenhin  Israel,  yr  hAvn  a  fu  gyd  â 
mi  *  y  dyddiau  hyn,  neu  y  blynydd- 
oedd  hyn,  ac  ni  chefais  ddim  bai 
ynddo  ef,  er  y  dydd  y  syrthiodd 
efe  attafhjdi  y  dydd  h^vn? 

4  A  thy wysogion  y  Philistiaid  a  lid- 
iasant  wrtho ;  a  thy^vysogion  y  Phi- 
listiaid a  ddywedasant  wrtho,  ^Gwna 
i'r  gAvr  hwn  ddychwelyd  i'w  le  a  os- 
odaist  iddo,  ac  na  ddeled  i  waered 
gyd  â  ni  i'r  rhyfel ;  rhag  ''  ei  fod  yn 
wrthwynebAvr  i  ni  yn  y  rhyfel :  canys 
â  pha  beth  y  rhyngai  hwn  fodd  i'w 
feistr?  onid  â  phennau  y  gwŷr  hyn? 

5  Onid  liAvn  yw  Dafydd,  am  yr 
hwn  y  canasant  wrth  eu  gilydd  yn 
y  dawnsiau,  gan  ddywedyd,  ^Saul 
a  laddodd  ei  filoedd,  a  Dafydd  ei 
fyrddiwn  ? 

6  1Í  Yna  Achis  a  alwodd  Dafydd, 
ac  a  ddjvvedodd  wrtho,  Fel  mai 
byw  yr  Arglwydd,  diau  dy  fod 
di  yn  uniaAvn  ac  yn  dda  yn  fy 
ngolwg  i,  pan  elit  allan  a  phan 
ddelit  i  mcAvn  gyd  â  mi  yn  y  gwer- 
syll :  canys  ni  chefais  ji\ot  ddryg- 
ioni,  o'r  dydd  y  daethost  attaf  fi 
hyd  y  dydd  hwn:  eithr  nid  wyt  ti 
^  WTth  fodd  y  tywysogion. 

7  Dychwel  yn  awr,  gan  hynny,  a 
dos  mewn  heddwch,  ac  na  "anfodd- 
lona  dywysogion  y  Philistiaid. 

8  11  A  dywedodd  Dafydd  Avrth 
Achis,  Ond  beth  a  Araeuthum  i?  a 
pheth  a  gefaist  ti  yn  dy  was,  o'r 
dydd  y  deuthum  o'th  flaen  di  hyd 
y  dydd  hwn,  fel  na  ddehvn  i  ym- 
Indd  yn  erbyn  gelynion  fy  arglwydd 
frenhin  ? 

9  Ac  Achis  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd wrth  Dafydd,  Gwn  mai  da 
wyt  ti  yn  fy  ngolwg  i,  megis  angel 
Duw:  ond  tywysogion  y  Philistiaid 
a  ddywedasant,  Ni  ddaw  efe  i  fynu 
gyd  a  ni  i'r  rhyfel. 

10  Am  hynny  yn  awr  cyfod  yn 
fore,  a  gweision  dy  feistr  y  rhai  a 
ddaethant  gyd  â  thi :  a  phan  gyfod- 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

1056. 


»  Edi-ych 
puu.  27.  7. 


b  1  Chron. 
12. 19. 


c  Fel  pen. 
14.  21. 


d  pen.  18.  7. 
a  21.  11. 


2  lleb.  dda 
ÿ  ngolwg. 


3  Ueb.  wna 
ddrwg 
y  ngolwg 
lyioysog- 
ion. 


Dafydd  yn  erlid 


I.  SAMUEL,  XXX. 


yr  Amaleciaid. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1056. 


■  pen.  23.  9. 


och  yn  fore,  a  plian  oleuo  i  cliwi, 
ewch  ymaith. 

11  Felly  Dafydd  a  gyfododd,  efe 
a'i  wŷr,  i  fyned  yraaitli  y  bore,  i 
ddychwelyd  i  dir  y  Philistiaid.  A'r 
Pliilistiaid  a  aethaiit  i  iynu  i  Jezreel. 

PENNOD  XXX. 

1  Yr  Amaleciaid  yn  yspeilio  Siclag.  7  Dafydd 
yn  ymqfyn  â  Diiw,  ac  yn  cael  cysur  i'w  herlid 
hwy  ;  11  a  tlirwy  waith  Aiphtiad,  yn  cael 
ei  ddwyn  at  y  (jelynion,  ac  yn  ennill  adref  yr 
lioll  yspail.  22  Cyfraith  Dafydd  am  rannu 
yr  yspail  yn  uniawn  rhwng  yr  ymladdwyr 
a^r  rhai  a  gadwent  y  dodrefn,  26  Efe  yn 
anfon  anrhegion  i'w  gyfeilUon. 

APHAN  ddaeth  Dafydd  al  wŷr 
i  Siclag  y  trydydd  dydd,  yr 
Amaleciaid  a  ruthrasent  ar  du  y  de- 
hau,  ac  ar  Siclag,  ac  a  darawsent 
Siclag,  ac  a'i  llosgasent  hi  â  than. 

2  Caeth-gludasent  hefyd  y  gwi-ag- 
edd  oedd  ynddi :  o  fychan  hyd  fawr 
ni  laddasent  h^vy  neb,  eithr  dygasent 
hwy  ymaith,  ac  aethent  i'w  íFordd. 

3  1Í  Felly  y  daeth  Dafydd  a'i  wŷr 
i'r  ddinas ;  ac  wele  hi  wedi  ei  llosgi 
â  than :  eu  gwragedd  h^vynt  hefyd, 
a'u  meibion,  a'u  merched,  a  gaeth- 
gludasid. 

4  Yna  dyrchafodd  Dafydd  a'r 
bobl  oedd  gyd  âg  ef  eu  lief,  ac 
a  Avylasant,  hyd  nad  oedd  nerth 
ynddynt  i  \vylo. 

5  Dwy  wragedd  Dafydd  hefyd  a 
gaeth-gludasid,  Ahinoam  y  Jezreel- 
ees,  ac  Abigail  gwraig  Nabal  y  Car- 
meliad. 

6  A  bu  gyiyng  iawn  ar  Dafydd ; 
canys  y  bobl  a  feddyliasant  ei  lab- 
yddio  ef;  o  herwydd  chwerwasai 
enaid  yi'  holl  bobl,  bob  un  am  ei 
feibiun,  ac  am  ei  ferched :  ond 
Dafydd  a  ymgysurodd  yn  yr  Ar- 

GLWYDD  ei  DdUW. 

7  A  *  Dafydd  a  ddywedodd  wrth 
Abiathar  yr  offeiriad,  mab  Ahime- 
lech,  Dwg  i  mi,  attolwg,  yr  ephod. 
Ac  Abiathar  a  ddug  yr  ephod  at 
Dafydd. 

8  A  Dafydd  a  ymoiynodd  a'r  Ar- 
GLWYDD,  gan  ddjvvedyd,  A  erlidiaf 
fi  ar  ol  y  dorf  hon  ?  a  oddiweddaf 
fi  hi?  Ac  efe  a  ddywedodd  Avrtho, 
Erlid :  canys  gan  oddiweddyd  y 
goddiweddi,  a  chan  waredu  y 
gwaredi. 

9  Felly  Dafydd  a  aeth,  efe  a'r  chAve 
channwr  oedd  gyd  âg  ef,  a  hwy  a 
ddaeth  ant  hyd  afon  Besor,  lie  yr 
arhosodd  y  rhai  a  adaAvyd  yn  ol. 

10  A  Dafydd  a  erlidiodd,  efe  a  phed- 
war  cant  o  wŷr ;  canys  dau  can  wr  a 


arhosasant  yn  ol,  y  rhai  a  flinasent 
fel  na  allent  fyned  dros  afon  Besor. 

11  1Í  A  hwy  a  gawsant  Aipht-ddyn 
}^i  y  maes,  ac  a'i  dygasant  ef  at 
Dafydd ;  ac  a  roddasant  iddo  fara, 
ac  efe  a  fwyttaodd ;  a  hwy  a'i  diod- 
asant  ef  â  dwfr. 

12  A  hwy  a  roddasant  iddo  ddarn 
o  ffigys,  a  dau  swp  o  resin:  ac  ^efe  a 
fwyttaodd,  a'i  yspryd  a  ddychwelodd 
atto :  canys  ni  fwyttasai  fara,  ac  nid 
jiasai  ddwfr  dridiau  a  thair  nos. 

13  A  Dafydd  a  ddywedodd  wrtho, 
Gwas  i  bwy  wyt  ti?  ac  o  ba  le  y 
daethost  ti?  Ac  efe  a  ddywedodd, 
Llangc  o'r  Aipht  ydwyf  fi,  gwas  i 
wr  o  Amalec  ;  a'm  meistr  am  gad- 
awodd,  oblegid  i  mi  glefychu  er  ys 
tridiau  bellach. 

14  Nyni  a  ruthrasom  ar  du  dehau 
''y  Cerethiaid,  a'r  hyn  sydd  eiddo 
Judah,  a  thu  dehau  "^ Caleb:  Siclag 
hefyd  a  losgasom  ni  â  than. 

15  A  Dafydd  a  ddjvvedodd  wrtho, 
A  fedri  di  fyned  â  mi  i  waered  at 
y  dorf  hon  ?  Yntau  a  ddywedodd, 
Twng  wi'thyf  fi  i  Dduw,  na  leddi  fi, 
ac  na  roddi  fi  yn  Haw  fy  meistr,  a  mi 
a  âf  â  thi  i  waered  at  y  dorf  hon. 

16  IF  Ac  efe  a'i  dug  ef  i  waered : 
ac  wele  hwynt  wedi  ymwasgaru  ar 
hyd  wyneb  yr  holl  dir,  yn  bwytta, 
ac  yn  yfed,  ac  yn  dawnsio ;  o  her- 
Avydd  yr  holl  yspail  fawr  a  ddygas- 
ent  hwy  o  wlad  y  Philistiaid,  ac 
o  wlad  Judah. 

17  A  Daiydd  a'u  tarawodd  hwynt 
o'r  cyfnos  hyd  brydnawn  ^dran- 
noeth :  ac  ni  ddiangodd  un  o  hon- 
ynt,  oddi  eithr  pedwar  cant  o  wŷr 
ieuaingc,  y  rhai  a  farchogasant  ar 
gamelod,  ac  a  fíbisant. 

18  A  Daiydd  a  achubodd  yr  hyn 
oil  a  ddygasai  yr  Amaleciaid  :  Da- 
fydd hefyd  a  waredodd  ei  ddwy 
wragedd. 

19  Ac  nid  oedd  yn  eisieu  iddynt, 
na  bychan  na  mawr,  na  mab  na 
merch,  na'r  anrhaith,  na  dim  ag  a 
ddygasent  hwy  ganddynt :  hyn  oil 
a  ddug  Dafydd  adref. 

20  Dug  Dafydd  hefyd  yr  holl 
ddefaid,  a'r  gwartheg  ;  y  rhai  a  yr- 
rasant  o  flaen  yr  anifeiliaid  eraill, 
ac  a  ddywedasant,  Dyma  anrhaith 
Dafydd. 

21 1Í  A  Dafydd  a  ddaeth  at  y  ddau 
cannwr  a  flinasent,  fel  nad  allent 
ganlyn  Dafydd,  ac  a  barasid  idd- 
ynt aros  wrth  afon  Besor :  a  hwy 
a  aethant  i  gyfarfod  Dafydd,  ac  i 


CjTl 

CRIST 

Cyleh 
105(). 


bFeUy 
Barn.  15. 

19. 

pen.  14.  47. 


e  Jos.  14. 
13.  a  1Ô.  13. 

d  Ezec.  25. 
lü. 

Seph.  2.  5. 


2  Heb.  eu 
trannoeih. 


Marwolaeth  Saul 


I.  SAMUEL,  XXXI. 


a'i  feihion. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1056. 


e  Edrych 
Num.  31. 
27. 
Job.  22.  8. 


SHeb. 
ftndith. 


rjofi.19.8. 
8  Jo».  15. 48. 
h  Jos.  13. 16. 

1  Jos.  35.50. 

k  pen.  27. 10. 


a  1  Chron. 
10.1. 


gyfarfod  â'r  bobl  oedd  gyd  âg  ef. 
A  phan  nesaodd  Daiydd  at  y  bobl, 
efe  a  gyfarchodd  well  iddynt. 

22  Yna  yr  attebodd  pob  gwr  dryg- 
ionus,  ac  eiddo  y  fall,  o'r  gwŷr  a 
aethai  gyd  â  Dafydd,  ac  a  ddy- 
wedasant,  0  herAvydd  nad  aethant 
hwy  gyd  â  ni,  ni  roddwn  ni  iddynt 
hwy  ddim  o'r  anrhaith  a  achubas- 
om  ni ;  eithr  i  bob  un  ei  wraig, 
a'i  feibion :  dygant  hwynt  ymaith, 
ac  ymadawant. 

23  Yna  y  dywedodd  Dafydd,  M 
Avnewch  cliwi  felly,  fy  mrodyr,  am 
yr  hyn  a  roddodd  yr  Arglwydd  i 
ni,  yr  hwn  a'n  cadwodd  ni,  ac  a 
roddodd  y  dorf  a  ddaethai  i'n  her- 
byn,  yn  ein  Haw  ni. 

24  Canys  pwy  a  wrendy  arnoch 
chwi  yn  y  peth  hyn?  canys  *  un  fath 
fydd  rhan  yr  hwn  a  elo  i  waered  i 
ryfel,  a  rhan  yr  hwn  a  arhoso  gyd 
â'r  dodrefn  :  hwy  a  gyd-rannant 

25  Ac  o'r  dydd  hwnnw  allan,  efe 
a  osododd  hyn  yn  gyfraith  ac  yn 
farnedigaeth  yn  Israel,  hyd  y  dydd 
hwn. 

26  1Í  A  phan  ddaeth  Dafydd  i  Sic- 
lag,  efe  a  anfonodd  o'r  anrhaith  i 
henuriaid  Judah,  sef  i'w  gyfeillion, 
gan  ddywedyd,  Wele  i  chwi  -^anrheg, 

0  anrhaith  gelynion  yr  Arglwydd  ; 

27  Sef  iV  rhai  oedd  yn  Bethel, 
ac  iV  rhai  oedd  yn  *^Ramoth  tu  a'r 
dehau,  ac  i'r  rhai  oedd  yn  ^  Jattir, 

28  Ac  i'r  rhai  oedd  yn  ''Aroer,  ac 
i'r  rhai  oedd  yn  Siphmoth,  ac  i'r 
rhai  oedd  yn  '  Estemoa, 

29  Ac  i'r  rhai  oedd  yn  Rachal, 
ac  i'r  rhai  oedd  yn  ninasoedd  ^y 
Jerahmeeliaid,  ac  i'r  rhai  oedd  yn 
ninasoedd  y  Ceneaid, 

30  Ac  i'r  rhai  oedd  yn  Hormah, 
ac  i'r  rhai  oedd  yn  Chor-asan,  ac 
i'r  rhai  oedd  yn  Athac, 

31  Ac  i'r  rhai  oedd  yn  Hebron, 
ac  i'r  holl  leoedd  y  buasai  Dafydd 
a'i  wŷr  yn  cynniwair  ynddynt. 

PENNOp  XXXI. 

1  Saul,  wedi  colli  ei  wŷr,  a  lladd  ei  feihion,  yn 
ei  ludd  ei  hun.  7  Y  Philistiaid  yn  percJi- 
ennogi  y  dinasoedd  a  adawsai  yr  Isiaeliaid ; 
8  ac  yn  gorfoleddu,  ar  y  cyrph  meiiw.  11 
Gwŷr  Jabes  Gilead  yn  ennill  y  cyrph  liio 
nos,  (ic  yn  eu  llosgi  hwy  yn  Jahes,  ac  yn  eu 
cluddu  yn  alarus. 

AR  *  Philistiaid  oedd  yn  j'^mladd 
.  yn  erbyn  Israel :  a  gvvyr  Israel 
a  ffoisant  rhhg  y  Philistiaid,  ac  a 


syrthiasant  yn  archoUedig  ym  myn- 
ydd  Gilboa. 

2  A'r  Philistiaid  a  erlidiasant  ar 
ol  Saul  a'i  feibion ;  a'r  Philistiaid 
a  laddasant  ''Jonathan,  ac  Abina- 
dab,  a  Malci-sua,  meibion  Saul. 

3  A  '^thrymhaocíd  y  rhyfel  yn  erbyn 
Saul,  a'r  gwŷr  bwäau  a'i  cawsant 
ef ;  ac  efe  a  archollwyd  yn  dost  gan 
y  saethyddion. 

4  ^  Yna  y  dywedodd  Saul  wrth  yr 
hwn  a  oedd  yn  dwyn  ei  arfau  ef, 
Tyn  dy  gleddyf,  a  thrywana  fi  âg 
ef ;  rhag  i'r  rhai  dienwaededig  yma 
ddyfod  a'm  trywaiiu  i,  a'm  ^gwarad- 
wyddo.  Ond  ni  fynnai  ei  yswain  ef ; 
canys  efe  a  ddychrynasai  yn  ddir- 
fawr:  am  hynny  Saul  a  gymmer- 
odd  gleddyf,  ac  a  syrthiodd  arno. 

5  A  phan  welodd  ei  yswain  farw 
o  Saul,  yntau  hefyd  a  syrthiodd  ar 
ei  gleddyf,  ac  a  fu  farw  gyd  âg  ef. 

6  Felly  y  bu  farw  Saul,  a'i  dri 
mab,  a'i  yswain,  a'i  hoU  wŷr,  y 
dydd  hwnnw  ynghyd. 

7  1Í  A  phan  welodd  gwỳr  Israel, 
y  rhai  oedd  o'r  tu  hwnt  i'r  dyffryn, 
a'r  rhai  oedd  o'r  tu  hwnt  i'r  lor- 
ddonen,  flfoi  o  wŷr  Israel,  a  marw 
Saul  a'i  feibion,  hwy  a  adawsant 
y  dinasoedd,  ac  a  ffoisant;  a'r  Phi- 
listiaid a  ddaethant  ac  a  drigasant 
ynddynt 

8  A'r  bore,  pan  ddaeth  y  Philist- 
iaid i  ddiosg  y  lladdedigion,  hwy 
a  gawsant  Saul  a'i  dri  mab  yn  gor- 
wedd  ym  mynydd  Gilboa. 

9  A  hwy  a  dorrasant  ei  ben  ef, 
ac  a  ddiosgasant  ei  arfau  ef,  ac  a 
anfonasant  i  wlad  y  Philistiaid  o 
bob  parth,  i  fynegi  yn  nhŷ  eu  delw- 
au  hwynt,  ac  ym  mysg  y  bobL 

10  A  gosodasant  ei  arfau  ef  yn 
nhŷ  Astaroth ;  a'i  gorph  ef  ^  a  hoel- 
iasant  hwy  ar  fur  'Beth-san. 

11 1Í  A  plian  glybu  trigolion  Jabes 
Gilead  yi"  hyn  a  wnaethai  y  Philist- 
iaid i  Saul ; 

12  s  Yr  holl  wŷr  nerthol  a  gyfodas- 
ant,  ac  a  gerddasant  ar  hj^d  y  nos, 
ac  a  ddygasant  ymaith  gorph  Saul, 
a  chyrph  ei  feibion  ef,  oddi  ar  fiir 
Beth-san,  ac  a  ddaethant  i  Jabes, 
ac  ^  SLÎI  llosgasant  hwynt  yno. 

13  A  hwy  a  gymmerasant  eu  hes- 
gyrn  hwynt,  ac  ' slu  claddasant  dan 
bren  yn  Jabes,  ac  a  ymprydiasant 
saith  niwrnod. 


Cyn 

CEIST 

Cylcli 

1056. 


b  pen.  14.49. 

1  Chron.  8. 
33. 

c  Edrych 

2  Sam.  1. 
6,  &c. 


dFeUy 
Barn.  9. 54. 


2Neu, 
gwaticor. 


e  2  Sam.  21. 

12. 
f  Jos.  17.11. 

Barn.  L  27. 


B  Edryoh 
veil.  11. 
1-11. 
2  Sam.  2. 
4—7. 


h  Jor.  a.  5. 
Amos  6. 10. 

i  2  Sam.  2. 
4,  5.  a  21. 
12, 13,  14. 


Cyn 

CEIST 

1056. 


« 1  Sam.  30. 
17. 


>>  pen.  4. 10. 


c  1  Sam.  4. 
12. 


«Hob. 

beth  a  /n  Ì 


d  Edrych 
1  Sam.  31. 
3,4. 


SNeu, 
fy  Uurig 
tydd  i'm 
rhwÿstro, 
/od/y  holt. 


AIL   LYFR   SAMUEL; 

YR  HWN   A  ELWIR  UEFYD, 

AIL  LYFR  Y  BRENHINOEDD. 


PENNOD  L 

1  Yr  Amaleciad,  a  ddygasai  newyddion  o'r 
gyflafan,  ac  a'i  cyliudJasai  ei  hixn  o  /arw- 
olueth  Saul,  yn  cael  ei  ladd.  17  Dafydd  yn 
gwneuthur  marwnad  i  Saul  a  Jonathan. 

AC  ar  ol  marwolaeth  Saul,  pan 
_  ddycliwelasai  Dafydd  *o  ladd 
yr  Amaleciaid,  wedi  aros  o  Dafydd 
ddeuddydd  yn  Siclag ; 

2  Yna,  y  trydydd  dydd,  wele  ^wr 
yn  dyfod  o'r  gwersyU  oddi  wrth 
Saul,  '"a'i  ddillad  wedi  eu  rhwygo, 
a  phridd  ar  ei  ben :  a  phan  ddaeth 
efe  at  Dafydd,  efe  a  syrthiodd  i 
lawr,  ac  a  ymgrymmodd. 

3  A  Dafydd  a  ddywedodd  wrtho 
ef,  0  ba  le  y  daethost  ti?  Yntau  a 
ddywedodd  Avrtho,  0  wersyU  Israel 
y  dieugais  i. 

4  A  dywedodd  Dafydd  wrtho  ef, 
Pa  "fodd  y  bu?  mynega,  attolwg, 
i  mi.  Yntau  a  ddywedodd,  Y  bobl 
a  ffodd  o'r  rhyfel,  a  Uawer  hefyd 
o'r  bobl  a  syrthiodd,  ac  a  fuant 
feirw;  a  Saul  a  Jonathan  ei  fab  a 
fuant  feirw. 

5  A  Dafydd  a  ddyAvedodd  wrth  y 
Uangc  oedd  yn  mynegi  iddo,  Pa 
fodd  y  gwyddost  ti  farw  Saul  a 
Jonathan  ei  fab? 

6  A'r  Uangc,  yr  hwn  oedd  yn  myn- 
egi iddo,  a  ddywedodd,  Digwydd- 
odd  i  mi  ddyfod  i  fynydd  Gilboa; 
ac  wele,  '^  Saul  oedd  yn  pwyso  ar  ei 
waywffon:  wele  hefyd  y  cerbydau 
a'r  marchogion  yn  erlid  ar  ei  ol  ef 

7  Ac  efe  a  edrychodd  o'i  ol,  ac 
a'm  canfu  i,  ac  a  alwodd  arnaf  fi. 
Minnau  a  ddywedais,  Wele  fi. 

8  Dywedodd  yntau  wrthyf,  Pwy 
wyt  ti  ?  Minnau  a  ddywedais  wrtho, 
Amaleciad  ydwyf  fi. 

9  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthyf  fi, 
Saf,  attolwg,  arnaf,  a  Uadd  fi :  canys 
^cyfyngder  a  ddaeth  arnaf,  o  herwydd 
hod  fy  holl  einioes  ynof  fi  etto. 

10  Felly  mi  a  sefais  arno  ef,  ac  a'i 
lleddais  ef ;  canys  mi  a  wyddwn  na 
byddai  efe  byw  ar  ol  ei  gwympo :  a 
chymmerais  y  goron  oedd  ar  ei  ben 
ef,  a'r  freichled  oedd  am  ei  fraich 
ef,  ac  a'u  dygais  hwynt  yma  at  fy 
arglwydd 

11  Yna  Dafydd  a  ymaflodd  yn  ei 


ddillad,  ac  *a'u  rh\\'ygodd  hwynt;  a'r 
holl  wŷr  hefyd  y  rhai  oedd  gyd  âg  ef 

12  Galarasant  hefyd,  ac  wylasant, 
ac  ymprydiasant  hyd  yi-  hw^T,  am 
Saul  ac  am  Jonathan  ei  fab,  ac  am 
bobl  yr  Akglwydd,  ac  am  dŷ  Is- 
rael; o  herwydd  iddjTit  syrthio 
trwy  y  cleddyf. 

1.3  H  A  Dafydd  a  ddywedodd  wrth 
y  Uangc  oedd  yn  mynegi  hyn  iddo, 
0  ba  le  ^y'th  henyw  di?  Yntau  a 
ddywedodd,  Mab  i  wr  dieithr  o 
Amaleciad  ydwyf  ^. 

14  A  dywedodd  Dafydd  wrtho,  *^Pa 
fodd  nad  ofnaist  ti  estyn  dy  law  i 
ddifetha  enneiniog  yr  Arglwydd  ? 

15  A  ^  Dafydd  a  alwodd  ar  un  o'r 
gweision,  ac  a  ddywedodd,  Nesâ, 
rhuthra  iddo  ef  Ac  efe  a'i  taraw- 
odd  ef.  fel  y  bu  efe  farw. 

16  A  dywedodd  Dafydd  wrtho  ef, 
Bydded  dy  Avaed  di  ar  dy  ben  dy 
hun:  canys  dy  enau  dy  hun  a 
dystiolaethodd  yn  dy  erbyn,  gan 
ddywedyd,  Myfi  a  leddais  ennein- 
iog yr  Arglwydd. 

17  1Í  A  Dafydd  a  alarnadodd  yr 
alarnad  hon  am  Saiü  ac  am  Jona- 
than ei  fab : 

18  (Dywedodd  hefyd  am  ddysgu 
meibion  Judah  i  saethu  â  bwa : 
wele,  y  mae  yn  ysgrifenedig  ^'yn 
Uyfr  '  Jazer.) 

19  0  ardderchawgrwydd  Israel,  efe 
a  archoUwyd  ar  dy  uchelfaoedd  di : 
pa  fodd  y  cwympodd  y  cedyrn ! 

20  'Nac  adroddwch  hyn  yn  Gath ; 
na  fynegwch  yn  heolydd  Ascalon: 
rhag  ''Uawenychu  merched  y  Phi- 
listiaid,  rhag  gorfoleddu  o  ferched 
y  rhai  dienwaededig. 

21  0  fynyddoedd  Gilboa,  na  ddis- 
gyned  arnoch  chwi  wlith  na  gwlaw, 
na  meusydd  o  offrymmau !  canys 
yno  y  bwriwyd  ymaith  darian  y  ced- 
yrn yn  ddirmygus,  tarian  Saul,  fel 
pe  buasai  heb  ei  enneinio  tg  olcw. 

22  Oddi  wrth  waed  y  Uaddedigion, 
oddi  wrth  frasdery  cedyrn,  ni  throdd 
bwa  Jonathan  yn  ol,  a  chleddyf  Saul 
ni  ddychwelodd  yn  wag. 

23  Saul  a  Jonathan  oedd  gariadus 
ac  *^anwyl  yn  eu  bywyd,  ac  yn  eu 
marwolaeth  ni  wahanwyd  hwynt : 


Cyn 

CEIST 

1056. 

e  pen.  3.  31. 
u  13.  31, 


<  y  daethost 

dif 


'rs.105.15. 


S  pen.  4. 10. 


hJo8.lC.13. 

8  Ne«,  yr 
uniawn. 


I  Mic.  1. 10. 

Eilrych 

Bam.  16. 

23. 
k  Edrych 

1  Sam.  18.6. 


6  NcU, 
hilfryd, 
neu,  htr- 
aidd. 


Enneinîo  Dafydd 


11.  SAMUEL,  II. 


yn  frenhin  ar  Judah. 


Cyn 
CEIST 

105t». 


aBam.  1.1. 
1  Sam.  23. 
2,  4,  9.  a 
30.  7,  8. 


Cylch 
1055. 


blSam.  31. 
13. 


c  Ruth  2. 20. 
a  3. 10. 


cynt  oecldyiit  na'r  eryrod,  a  chryf- 
ach  oeddynt  na'r  Uewod. 

24  Merched  Israel,  "vvylwch  am 
Saul,  yr  hwn  oedd  yn  eich  dilladu 
chwi  âg  ysgarlad,  gyd  â  hyfrydwch, 
yr  hwn  oedd  yn  gwisgo  addurn- 
wisg  aur  ar  eich  dillad  chwi. 

25  Pa  fodd  y  cwj^mpodd  y  cedyrn 
y'nghanol  y  rhyfel !  Jonathan,  ti  a 
laddwyd  ar  dy  uchelfaoedd  ! 

26  Gofid  sydd  arnaf  am  danat  ti, 
fy  mrawd  Jonathan :  cu  iawn  fuost 
gennyf  fi :  rhyfeddol  oedd  dy  gar- 
iad  tu  ag  attaf  fi,  tu  hwnt  i  gariad 
gwragedd. 

2/  Pa  fodd  y  syrthiodd  y  cedyrn, 
ac  y  difethwyd  arfau  rhyfel ! 

PENNOD  II. 

1  Dafydd,  ar  archiad  Duw,  yn  myned  gyd  a'i 
icŷr  i  Hebron;  He  y  gwnaed  ef  yn  frenhin  ar 
Judah:  5  yn  canmol  gicŷr  Jabes  Gilead,  am 
eu  caredigrwydd  i  Saul.  8  Abner  yn  gwneuth- 
ur  Isboseth  yn  frenhin  ar  Israel.  12  Tmladd 
creulawn  rhwng  deuddeg  o  wŷr  Abner  a  deu- 
ddeg  o  ivyr  Joab.  18  Lladd  Asahd.  25 
J  cab,  ar  ddeisyjiad  Abner,  yn  galw  y  bobl 
yn  ol.    32  Cluddedigaeth  Asahel. 

AC  ar  ol  hyn  ^yr  yraofynodd  Da- 
_  fydd  â'r  Arglwydd,  gan  ddy- 
Avedyd,  A  âf  fi  i  fynu  i'r  un  o  ddin- 
asoedd  Judah?  A'r  Arglwydd  a 
ddywedodd  wrtho  ef,  Dos  i  fynu. 
A  djwedodd  Dafydd,  I  ba  le  yr 
âf  i  fynu  ?  Dywèdodd  yntau,  I  He- 
bron. 

2  A  Dafydd  a  aeth  i  fjmi  yno,  a'i 
ddwy  wragedd  hefyd,  Ahinoam  y 
Jezreelees,  ac  Abigail  gwraig  Na- 
bal  y  Carmeliad. 

3  A  Dafydd  a  ddug  i  fynu  ei  wŷr 
y  rhai  oedd  gyd  ag  ef,  pob  un  a'i 
deulu:  a  hwy  a  arhosasant  yn  nin- 
asoedd  Hebron. 

4  A  gwŷr  Judah  a  ddaethant,  ac  a 
enneiniasant  Dafydd  yno  yn  fren- 
hin ar  dy  Judah,  A  mynegasant  i 
Dafydd,  gan  ddywedyd,  mai  ''gwŷr 
Jabes  Gilead  a  gladdasent  Saul. 

5  IT  A  Dafydd  a  anfonodd  genhad- 
au  at  wŷr  Jabes  Gilead,  ac  a  ddy- 
wedodd WTthynt,  "^Bendigedig  ydych 
chwi  gan  yr  Arglwydd,  y  rhai  a 
^Yiiaethoch  y  drugaredd  lion  a'ch 
arglwydd  Saul,  ac  a'i  claddasoch  ef. 

6  Ac  yn  awr  yr  Arglwydd  a 
wnelo  â  chwi  drugaredd  a  gwirion- 
edd :  minnau  hefyd  a  dalaf  i  chwi 
am  y  daioni  hwn,  oblegid  i  chwi 
wneuthur  y  peth  hyn. 

7  Yn  awr  gan  hynny  ymnerthed 
eich  dwylaw,  a  byddwch  feibion 
grymmus:   canys  marw  a  fu  eich 


arghvydd  Saul,  a  thy  Judah  a'm 
henneiniasant  innau  yn  frenhin  ar- 
nynt. 

8  1Í  Ond  Abner  mab  Ner,  tywysog 
y  fihvriaeth  oedd  gan  Saul,  a  gym- 
merth  ^Isboseth  mab  Saul,  ac  a'i 
dug  ef  drosodd  i  Mahanaim ; 

9  Ac  efe  a'i  gosododd  ef  yn  fren- 
hin ar  Gilead,  ac  ar  yr  Assuriaid, 
ac  ar  Jezreel,  ac  ar  Ephraim,  ac  ar 
Benjamin,  ac  ar  hoU  Israel. 

10  Mab  deugein-mlw^dd  oedd  Is- 
boseth mab  Saul,  pan  ddechreu- 
odd  deyrnasu  ar  Israel ;  a  dwy 
flynedd  y  teyrnasodd  efe.  Tŷ  Ju- 
dah yn  unig  oedd  gyd  â  Dafydd. 

11  A  ^rhifedi  y  dyddiau  y  bu  Da- 
fydd yn  frenhin  yn  Hebron  ar  dy 
Judah,  oedd  saith  mlynedd  a  chwe 
mis. 

12  IF  Ac  Abner  mab  Ner,  a  gweis- 
ion  Isboseth  mab  Saul,  a  aethant 
allan  o  Mahanaim  i  Gibeon. 

13  Joab  hefyd  mab  Serfiah,  a 
gweision  Dafydd,  a  aethant  allan, 
ac  a  gyfarfuant  ynghyd  wrth  ^lyn 
Gibeon :  a  hwy  a  eisteddasant  wrth 
y  ll}Ti,  rhai  o'r  naill  du,  a'r  Ueill 
wrth  y  llyn  o'r  tu  arall. 

14  Ac  Abner  a  ddywedodd  wrth 
Joab,  Cyfoded  yn  awr  y  llangciau, 
a  chwareuant  ger  ein  bronnau  ni. 
A  dywedodd  Joab,  Cyfodant. 

15  Yna  y  cyfodasant,  ac  yr  aethant 
drosodd  dan  rif,  deuddeg  o  Ben- 
jamin, sef  oddi  A^Tth  Isboseth  mab 
Saul,  a  deuddeg  o  weision  Dafydd. 

16  A  phob  un  a  ymaflodd  ym 
mhen  eu  gilydd,  ac  a  yrrodd  ei 
gleddyf  yn  ystlys  ei  gyfaiU;  felly 
y  cyd-syrthiasant  hwy.  Am  hynny 
y  galwyd  y  He  hwnnw  ^Helcath 
Hassurim,  yn  Gibeon. 

17  A  bu  ryfel  caled  iawn  y  dwthwn 
hwnnw;  a  tharawyd  Abner,  a  gwŷr 
Israel,  o  flaen  gweision  Dafydd. 

18  H  A  Hhri  mab  Serfiah  oedd  yno, 
Joab,  ac  Abisai,  ac  Asahel :  ac  Asa- 
hel oedd  ^mor  fuan  ar  ei  draed  ag 
un  o'r  iyrchod  sydd  yn  y  maes. 

19  Ac  Asahel  a  ddilynodd  ar  ol 
Abner;  ac  wrth  fyned  ni  throdd 
ar  y  tu  dehau  nac  ar  y  tu  aswy, 
oddi  ar  ol  Abner. 

20  Yna  Abner  a  edrychodd  o'i  ol, 
ac  a  ddywedodd,  Ai  tydi  yw  Asa- 
hel ?  A  dywedodd  yntau,  lë,  myfi. 

21  A  dywedodd  Abner  wrtho  ef, 
Tro  ar  dy  law  ddehau,  neu  ar  dy 
law  aswy,  a  dal  i  ti  un  o'r  llangc- 
iau, a  chyînmer  i  ti  ei  ^  arfau  ef. 


Cm 
CEIST 

Cylch 
1055. 


2  Es-baal, 
1  Chion.  8. 
33.  a  9.  39. 


1055. 


d  pen.  5.  5. 
1  Bren.  2. 
11. 


Cylch 
1053. 


3  Maes  y 


1 1  Chron. 
2.16. 


g  2  Chron. 
12.8. 


*  Neil, 
l/spaü. 


Lladd  AsaJiel. 


11.  SAMUEL,  III. 


3Ieibion  Da/ydd. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1053. 


h  pen.  3.  27. 
a  4.  6. 
a  20. 10. 


1  ad.  14. 

SHeb. 

er  y  bore, 
6  Neil, 

ymaiih. 


Ond  ni  iynnai  Asahel  droi  oddi  ar 
ei  ol  ef. 

22  Ac  Abner  a  ddywedodd  eil- 
waith  wi'th  Asahel,  Cilia  oddi  ar  fy 
ol  1 :  paham  y  tarawaf  di  i  lawr  ? 
canys  pa  fodd  y  codwn  fy  ngolwg 
ar  Joab  dy  frawd  di  wcdi  liynny? 

23  Ond  efe  a  wrthododd  ymadaw. 
Am  hynny  Abner  a'i  tarawodd  ef  â 
bôn  y  waywffon  ^dan  y  bummed  ais, 
a'r  waywffon  a  aetli  allan  o'r  tu  cefa 
iddo;  ac  efe  a  syrthiodd  yno,  ac  a 
fu  farw  yn  ei  le :  a  phawb  a'r  oedd 
yn  dyfod  i'r  He  y  syrthiasai  Asahel 
ynddo,  ac  y  buasai  farw,  a  safasant. 

24  Joab  hefyd  ac  Abisai  a  erlid- 
iasant  ar  ol  Abner :  pan  fachludodd 
yr  haul,  yna  y  daethant  hyd  fryn 
Ammah,  yr  hwn  sydd  gyferbyn  â 
Giah,  tu  ag  anialwch  Gibeon. 

25  1Í  A  meibion  Benjamin  a  ym- 
gasglasant  ar  ol  Abner,  ac  a  aeth- 
ant  yn  un  fintai,  ac  a  safasant  ar 
ben  bryn, 

26  Yna  Abner  a  alwodd  ar  Joab, 
ac  a  ddywedodd,  Ai  byth  y  difa  y 
cleddyf?  oni  wyddost  ti  y  bydd 
chwerwder  yn  y  diwedd?  hyd  ba 
bryd  gan  hynny  y  byddi  heb  ddy- 
wedyd  wrth  y  bobl  am  ddychwelyd 
oddi  ar  ol  eu  brodyr  ? 

27  A  dywedodd  Joab,  Fel  mai 
byw  Duw,  oni  'buasai  yr  hyn  a 
ddywedaist,  diau  yna  ^y  bore  yr 
aethai  y  bobl  ^i  fynu,  bob  un  oddi 
ar  ol  ei  frawd. 

28  Felly  Joab  a  udganodd  mewn 
udgorn;  a'r  holl  bobl  a  safasant, 
ac  nid  erlidiasant  mwyach  ar  ol 
Israel,  ac  ni  chwanegasant  ymladd 
mwyach. 

29  Ac  Abner  a'i  wŷr  a  aethant 
trwy  y  gwastadedd  ar  hyd  y  nos 
honno,  ac  a  aethant  dros  yr  lor- 
ddonen,  ac  a  aethant  trwy  hoU 
Bithron,  a  daethant  i  Mahanaim. 

30  A  Joab  a  ddychwelodd  oddi  ar 
ol  Abner:  ac  wedi  iddo  gasglu  yr 
hoU  bobl  ynghyd,  yr  oedd  yn  eis- 
ieu  o  weision  Dafydd  bedwar  gwr 
ar  bymtheg,  ac  Asahel. 

31  A  gweision  Dafydd  a  daraw- 
sent  o  Benjamin,  ac  o  Avyr  Abner, 
dri  chant  a  thri  ugain  gwr,  fel  y 
buant  feirw. 

32 1Í  A  hwy  a  gymmerasant  Asahel, 
ac  a'i  claddasant  ef  ym  meddrod 
ei  dad,  yr  h^vn  oedd  yn  Bethlehem. 
A  Joab  a'i  wŷr  a  gerddasant  ar 
hyd  y  nos,  ac  yn  Hebron  y  goleu- 
odd  amynt. 

_ 


PENNOD  III. 

1  Dafydd  yn  myned  yn  gri/facli  tra  y  parhaodd 
y  rhyfel.  2  Geni  chwe  mab  iddo  ef  yn  He- 
bron. 6  Abner  yn  anfoddlawn  i  Isboseth,  12 
yn  cilio  at  Dafydd.  13  Dafydd  yn  ei  dder- 
hyn  ef,  dan  ammod  iddo  ef  ddwyn  iddo  ei 
wraig  Michal.  17  Abner,  wedi  ymddiddan 
ffr  Israeliaid,  yn  cael  gwledd  gan  Dafydd, 
a'i  oUumg  ymaith.  22  Joab  yn  dychwelyd 
a'r  rhyfel,  yn  anfoddlawn  i  Dafydd,  ac  yn 
lladd  Abner.  28  Dafydd  yn  melldithio  Joab, 
31  ac  yn  galaru  am  Abner. 

ABU  ryfel  hir  rhwng  tŷ  Saul  a 
thy  Dafydd :  a  Dafydd  oedd  yn 
myned  gryfach  gryfach,  ond  tŷ  Saul 
oedd  yn  myned  wannach  wannach, 

2  *  A  meibion  a  anwyd  i  Dafydd  yn 
Hebron:  a'i  gyntaf-anedig  ef  oedd 
Amnon,  o  Ahinoam  y  Jezreelees ; 

3  A'i  ail  fab  oedd  ^  Chileab,  o 
Abigail  gwraig  Nabal  y  Carmeliad; 
a'r  trydydd,  Absalom,  mab  Maachah 
ferch  Talmai  brenhin  Gesur; 

4  A'r  pedwerydd,  Adoniah,  mab 
Haggith;  a'r  pummed,  Sephatiah, 
mab  Abital : 

5  A'r  chweched,  Ithream,  o  Eglah 
gwraig  Dafydd  Y  rhai  hyn  a  an- 
wyd i  Dafydd  yn  Hebron. 

6  T  A  thra  yr  ydoedd  rhyfel  rhwng 
tŷ  Saul  a  thy  Dafydd,  yr  oedd  Ab- 
ner yn  ymegnio  dros  dy  Saul. 

7  Ond  i  Saul  y  buasai  ordderch- 
wraig  a'i  henw  ^Rispah,  merch 
Aiah :  ac  Isboseth  a  ddywedodd 
wrth  Abner,  Paham  yr  aethost  i 
mewn  at  ordderch-wraig  fy  nhad  ? 

8  Yna  y  digiodd  Abner  yn  ddir- 
fawr  o  her^vydd  geiriau  Isboseth, 
ac  a  ddywedodd,  M  ''pen  ci  ydwyf 
fi,  yr  hwn  ydwyf  heddyw  yn  erbyn 
Judah  yn  gwneuthur  trugaredd  â 
thy  Saul  dy  dad  di,  a'i  frodyr,  ac  a'i 
gyfeillion,  a  heb  dy  roddi  di  yn  Uaw 
Dafydd,  pan  osodaist  i'm  herbyn  fai 
am  y  wraig  hon  heddyw  ? 

9  "^Fel  hyn  y  gwnelo  Duw  i  Abner, 
ac  fel  hyn  y  chwanego  iddo,  onid 
megis  y  tyngodd  yr  Arglwydd  Avrth 
Dafydd,  felly  y  gwnaf  iddo  ef ; 

10  Gan  droi  y  frenhiniaeth  oddi 
wrth  dy  Saul,  a  dyrchafu  gorsedd- 
faingc  Dafydd  ar  Israel,  ac  ar  Ju- 
dah, *  o  Dan  hyd  Beer-seba. 

11  Ac  ni  feiddiodd  efe  mwyach 
atteb  gair  i  Abner,  rhag  ei  ofn  ef 

12  IF  Ac  Abner  a  anfonodd  gen- 
hadau  at  Dafydd  drosto  ei  hun,  gan 
ddywedyd,  Eiddo  pwy  yw  y  wlad? 
a  chan  ddywedyd,  Gwna  gynghrair 
â  mi ;  ac  wele,  fy  Haw  i  fydd  gyd 
â  thi,  i  droi  attat  ti  holl  Israel. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1053. 


a  1  Chron. 

ai. 


2Neu, 
Daniel, 
1  Chron. 
3.L 


b  pen.  2L  3. 


c  Deut.  23. 
18. 

1  Sam.  24. 
14. 

pen.  9.  8. 
a  16.  9. 


dKuthl.17. 
1  Bien.  19. 

2. 


«Barn. 20.1. 
1  Bren.  4. 

25. 


1048. 


Dafydd  yn  derhyn  Ahner, 


11.  SAMUEL,  III. 


a  Joab  yn  ei  ladd. 


Cyn 
OEIST 

1048. 


Í1  Sam.  18. 


g  1  Snm.  2.5. 
44.  FhoUi. 


S  Heb.  Doe 
ac  eclidoe. 


13  IT  A  dywedodd  yntau,  Da ;  myfi 
a  wnaf  gyfammod  â  thi :  etto  un 
petli  yr  ydwyf  fi  yn  ei  geisio  gen- 
nyt,  gan  ddywedyd,  Ni  weli  fy  wyn- 
eb,  oni  ddygi  di  yn  gyntaf  Michal 
merch  Saul,  pan  ddelech  i  edrych 
yn  fy  wyneb. 

14  A  Dafydd  a  anfonodd  genhad- 
au  at  Isboseth  mab  Saul,  gan  ddy- 
wedyd, Dyro  i  mi  fy  ugwraig  Michal, 
yr  hon  a  ddyweddiais  i  mi  *^ara  gant 
o  flaen-gr^vyn  y  Philistiaid. 

15  Ac  Isboseth  a  anfonodd,  ac  a'i 
dug  hi  oddi  wrtli  ei  gwr,  sef  oddi 
wrth  s  Phaltiel  mab  Lais. 

16  A'i  gwr  a  aetli  gyd  â  hi,  gan 
fyned  ac  wylo  ar  ei  hoi  hi,  hyd 
Bahurim.  Yna  y  dywedodd  Abiier 
wrtho  ef,  Dos,  dycliMel.  Ac  efe  a 
ddychwelodd. 

17 1Í  Ac  Abner  a  lefarodd  wrth  hen- 
uriaid  Israel,  gan  ddywedyd,  ^Cyn 
hyn  yr  oeddych  chwi  yn  ceisio  Da- 
fydd yn  frenhin  arnoch. 

18  Ac  yn  awr  gwnewch  Jiynny : 
canys  yr  Arglwydd  a  leftirodd  am 
Dafydd,  gan  ddywedyd,  Tr\^^  law 
Dafydd  fy  ngwas  y  gwaredaf  fy 
mhobl  Israel  o  law  y  Philistiaid,  ac 
0  law  eu  hoU  elynioa 

19  Dywedodd  Abner  hefyd  wrth 
Benjamin:  ac  Abner  a  aeth  i  ym- 
ddiddan  â  Dafydd  yn  Hebron,  am 
yr  hyn  oil  oedd  dda  y'ngohvg  Is- 
rael, ac  y'ngolwg  holl  dŷ  Benjamin. 

20  Felly  Abner  a  ddaeth  at  Da- 
fj'^dd  i  Hebron,  ac  ugeinwr  gyd  âg 
ef.  A  Dafydd  a  wnaeth  wledd  i  Ab- 
ner, ac  i'r  g^vyr  ocdd  gyd  âg  ef 

21  A  dywedodd  Abner  wrth  Da- 
fydd, Mi  a  gyfodaf  ac  a  âf,  ac  a 
gasglaf  holl  Israel  at  fy  arglwydd 
frenhin,  fel  y  g^vnelont  gyfammod  â 
thi,  ac  y  teyrnasech  di  ar  yr  \\ji\  oil 
a  chwennych  dy  galon.  A  Dafydd 
a  ollyngodd  Abner  ymaith;  ac  efe 
a  aeth  mewn  heddwch. 

22  1Í  Ac  wele  weision  Dafydd  a 
Joab  yn  dyfod  oddi  wii.li  y  dorf, 
ac  anrhaith  fawr  a  ddygasent  hwy 
ganddynt :  ond  nid  oedd  Abner 
gyd  â  Dafydd  yn  Hebron;  canys 
efe  a'i  gollyngasai  ef  ymaith,  ac  yn- 
tau a  aethai  me^Mi  heddwch. 

23  Pan  ddaeth  Joab  a'r  holl  lu 
oedd  gyd  âg  ef,  mynegwjd  i  Joab, 
gan  ddywedyd,  Abner  mab  Ner  a 
ddaeth  at  y  Ijrenhin;  ac  efe  a'i 
gollyngodd  ef  ymaith,  ac  efe  a  aeth 
mewn  heddwch. 

24  A  Joab  a  ddaeth  at  y  brenhin, 


ac  a  ddywedodd,  Beth  a  wnaethost 
ti?  wele,  daetli  Abner  attatti;  paham 
y  goUyngaist  ef  i  fyned  ymaith  ? 

25  Ti  a  adwaenit  Abner  mab  Ner, 
mai  i'th  dM^llo  di  y  daeth  efe,  ac  i 
wybod  dy  fjiaediad  allan,  a'th  ddy- 
fodiad  i  mewn,  ac  i  wj^bod  yr  hyn 
oil  yr  wyt  ti  yn  ei  ^Tieuthur. 

26  A  Joab  a  aeth  allan  oddi  Avrth 
Dafydd,  ac  a  anfonodd  genhadau 
ar  ol  Abner;  a  hwy  a'i  dygasant  ef 
yn  ol  oddi  wrth  ffynnon  Sirah,  heb 
wybod  i  Dafydd. 

27  A  phan  ddychwelodd  Abner  i 
Hebron,  Joab  ^  a'i  trodd  ef  o'r  neill- 
du  yn  y  porth,  i  ymddiddan  âg  ef 
me^n  heddwch ;  ac  a'i  tarawodd  ef 
yno  *dan  y  bummed  ais,  fel  y  bu 
efe  farw,  o  herwydd  gwaed  ''Asahel 
ei  fi-awd  ef 

28  1Í  Ac  wedi  hynny  y  clybu  Da- 
fydd, ac  y  dywedodd,  Dieuog  yd- 
wyf fi  a'm  brenhiniaetli  ger  bron 
yr  Arglwydd  byth,  oddi  wrth  waed 
Abner  mab  Ner : 

29  Syrthied  ar  ben  Joab,  ac  ar 
holl  dy  ei  dad  ef:  fel  na  ^phallo/oc? 
un  o  dy  Joab  yn  ddiferllyd,  neu  yn 
wahan-gh^^fus,  neu  yn  ymgynnal 
wrth  fagl,  neu  yn  syrthio  ar  gledd- 
yf,  neu  mewn  eisieu  bara. 

30  Felly  Joab  ac  Abisai  ei  frawd 
ef  a  laddasant  Abner,  o  herwydd 
lladd  o  hono  ef  'Asahel  eu  brawd 
hw}'nt  me^ni  rhyfel  yn  Gibeon. 

31  11 A  Dafydd  a  ddywedodd  wrth 
Joab,  ac  wrth  yr  holl  bobl  oedd  gyd 
âg  ef,  °'Rh\\'ygwcli  eich  dillad,  ac 
"  ymwregyswch  me^Mi  sachlian,  a 
galerwch  o  flaen  Abner.  A'r  bren- 
hin Dafydd  oedd  yn  myned  ar  ol 
'^yr  elor. 

32  A  hAvy  a  gladdasant  Abner  yn 
Hebron.  A'r  brenhin  a  ddyrchaf- 
odd  ei  lef,  ac  a  wylodd  \yyì\\  fedd 
Abner ;  a'r  holl  bobl  a  Avylasant. 

33  A'r  brenhin  a  alarnadodd  am 
Abner,  ac  a  ddy^vedodd,  Ai  fel  y 
mae  yr  ynfyd  yn  marw,  y  bu  farw 
Abner  ? 

34  Dy  dd^vylaw  nid  oeddynt  yn 
rhwym,  ac  nid  oedd  dy  draed  wedi 
eu  rhoddi  mewii  egwydydd:  syrth- 
iaist  fel  y  syrthiai  un  o  flaen  meib- 
ion  enwir.  A'r  holl  bobl  a  chwan- 
egasant  wylo  am  dano  ef 

35  A  phan  ddaeth  yi'  holl  bobl  i 
beri  i  Dafydd  fwytta  bara,  a  hi 
etto  yn  ddydd,  Dafydd  a  dyngodd, 
gan  ddywedyd,  Fel  hyn  y  gwnclo 
Duw  i  mi,  ac  fel  hyn  y  chwanego, 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1048. 


h  1  Bren.  2, 
5. 


pen.  4.  6. 
Í  pen.  2.  23. 


4  Heb. 
thorrer 
ymaith. 


1  pen.  2.  23. 


m  Jos.  7. 6. 


D  Gen.  37. 
34. 


6  Heb. 
y  gwely. 


Jjìadd  Ishoseth. 


II.  SAMUEL,  IV. 


Lladd  Baanah  a  Rechab. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 

1(148. 


«Eeb. 
dÿner. 


o  pen.  19.  7. 
P  Edrvch 

pen.  19. 13. 

1  Bren.  2. 

5,6,33,34. 


SNeu, 
drallod- 


pen.  9.  3. 


3  Ncu, 
Merib-bactl. 
1  Cl.ron.  8. 
34.  a  9.  40. 


<>  pen.  2.  23. 


OS  archwaethaf  fara,  na  dim  oil,  nes 
machludo  yr  haul. 

36  A'r  hoU  bobl  a  wybuant  hyn- 
ny,  a  da  oedd  hyn  yn  eu  golwg 
hwynt:  a'r  hyn  oil  a  wnai  y  bren- 
hin,  oedd  dda  y'ngolwg  y  bobL 

37  A'r  hoU  bobl  a  holl  Israel  a 
wybuant  y  dÌMTnod  hwnnw,  na 
ddarfuasai  o  fodd  y  brenhin  ladd 
Abner  mab  Ner. 

38  A'r  brenhin  a  ddywedodd  wrth 
ei  weision,  Oni  wyddocli  chwi  i  dy- 
wysog  ac  i  wr  mawr  syrthio  hedd- 
y w  yn  Israel  ? 

39  A  minnau  ydwyf  ^  eiddil  hedd- 
yw,  er  fy  enneinio  yn  frenhin;  a'r 
gwŷr  hyn,  meibion  Serfiah,  sydd 
"ry  galed  i  mi.  ^Yr  Arglwydd  a 
dâl  i  r  hwn  a  wnaeth  y  drwg  yn  ol 
ei  ddrygioni. 

PENNOD  IV. 

1  Tia  yr  oedd  yr  Israeliaid  yn  ddychrynedig 
o  aclios  marwolaeth  Ähner^  2  Baanah  a 
Eechab  yn  lladd  Ishoseth,  ac  yn  dwyn  ei 
hen  ef  i  Hebron,  9  Dafydd  yn  peri  eu 
lladd  hwythau,  a  chladdu  pen  Isboseíh. 

APHAN"  glybu  mab  Saul  farw  o 
Abner  yn  Hebron,  ei  ddwylaw  a 
laesasant,  a  hoU  Israel  a  ^  oftiasant. 

2  A  dau  wr  oedd  gan  fab  Saul  yn 
dy wysogion  ar  dorfoedd :  enw  un 
oedd  Baanali,  ac  enw  yr  ail  Rechab, 
meibion  Rimmon  y  Beerothìad,  o 
feibion  Benjamin:  (canys  ^Beerotli 
hefyd  a  gyfrifid  i  Benjamin: 

3  A'r  Beerothiaid  a  fíbisent  i  ^  Git- 
taim,  ac  a  fuasent  yno  yn  ddîeithr- 
iaid  hyd  y  dydd  hwn.) 

4  Ac  i  '^Jonathan,  mab  Saul,  yr 
oedd  mab  cloff  o'^  draed  Mab  pùm 
mlwydd  oedd  efe  pan  ddaetli  y  gair 
am  Saul  a  Jonathan  o  Jezreel;  a1 
famraaeth  a'i  cymmerth  ef,  ac  a 
íFodd:  a  bu,  wrth  frysio  o  honi  i 
ffoi,  iddo  ef  syrthio,  fel  y  clofTodd 
efe.   A'i  enw  ef  oedd  ^Mephiboseth. 

5  A  meibion  Rimmon  y  Beeroth- 
iad,  Rechab  a  Baanah,  a  aethant  ac 
a  ddaethant,  pan  wresogasai  y  dydd, 
i  dy  Isboseth;  ac  efe  oedd  yn  gor- 
wedd  ar  wcly  ganol  dydd. 

6  Ac  wele,  hwy  a  ddaethant  i  mewn 
i  ganol  y  tŷ,  fel  rhai  yn  prynu 
gwenith;  a  hwy  a'i  taraAvsant  ef 
'^  dan  y  bummed  asen  •  a  Rechab  a 
Baanali  ei  frawd  a  ddiangasant. 

7  A  phan  ddaethant  i'r  tŷ,  yr  oedd 
efe  yn  gorwedd  ar  ei  wely  o  fewn 
ystafell  ei  wely:  a  hAvy  a'i  taraw- 
sant  ef,  ac  a  dorrasant  ei  ben  ef; 
ac  a  g}'mmerasant  ei  ben  ef,  ac  a 

M5 


gerddasant  trwy  y  gwastadedd  ar 
hyd  y  nos. 

8  A  hwy  a  ddygasant  ben  Is- 
boseth at  Dafydd  i  Hebron;  ac  a 
ddywedasant  wrth  y  brenhin,  Wele 
ben  Isboseth  mab  Saul,  dy  elyn  di, 
yr  hwn  a  geisiodd  dy  einioes  di : 
a'r  Arglwydd  a  roddes  i'm  har- 
glwydd  frenhin  ddial  y  dydd  hwn 
ar  Saul,  ac  ar  ei  had. 

9  IT  A  Dafydd  a  attebodd  Rechab 
a  Baanah  ei  frawd,  meibion  Rim- 
mon y  Beerothiad,  ac  a  ddywed- 
odd wrthynt,  Fel  mai  byw  yr  Ar- 
glwydd, yr  hwn  a  ryddhaodd  fy 
enaid  o  bob  cyfyngdra, 

10  Pan  ^fynegodd  im  i  mi,  gan 
ddywedyd,  Wele,  bu  farw  Saul,  (ac 
yr  oedd  yn  ei  olwg  ei  hun  megis  un 
yn  dwyn  Uawen-chwedl,)  mi  a  ym- 
aflais  ynddo,  ac  a'i  Ucddais  ef  yn 
Siclag,  ^yr  hwn  a  dyhiasai  y  rhodd- 
aswn  iddo  obr^vy  am  ei  chwedl : 

11  Pa  faint  mwy  y  gwnaf  i  ddyn- 
ion  annuwiol  a  laddasant  wr  cyf- 
iawn  yn  ei  dy,  ar  ei  wely  ?  Yn  awr, 
gan  hynny,  oni  cheisiaf  ei  waed  ef 
ar  eich  Haw  chwi?  ac  oni  thorraf 
chwi  ymaith  oddi  ar  y  ddaear  ? 

12  A  Dafydd  a  orchymynodd  i'w 
langciau;  a  hwy  a'u  lladdasant 
hwy,  ac  a  dorrasant  eu  dwylaw 
hwynt  a'u  traed,  ac  a'^í  crogasant 
hwy  uwch  ben  y  Uyn  yn  Hebron. 
Ond  pen  Isbosetli  a  gymmerasant 
hwy,  ac  a'z  claddasant  ym  *^medd- 
rod  Abner,  yn  Hebron. 

PENNOD  V. 

1  r  llwijthau  yn  dyfod  i  Hebron  i  enneinio 
Dafydd  yn  frenliin  ar  Israel.  4  Oedran  Da- 
fydd. 6  Dafydd  yn  ennill  S'ion  oddi  ar  y 
Jebusiaid,  ac  yn  trigo  ynddi.  11  Hiram  yn 
anfon  at  Dafydd.  13  Geni  meibion  iddo  yn 
Jerusalem.  Ì7  Dafydd,  trwy  gyfarwyddyd 
Daw,  yn  taro  y  Philidiaid  yn  Baal-perasim, 
22  ac  wrth  y  morwydd. 

YNA  *holl  Iwythau  Israel  a 
ddaethant  at  Dafydd  i  He- 
bron, ac  a  lefarasant,  gan  ddywed- 
yd, Wele,  ^  dy  asgwrn  di  a'th  gnawd 
ydym  ni. 

2  Cyii  hyn  hcfyd,  pan  oedd  Saul 
yn  frenhin  arnom  ni,  *=ti  oeddit 
yn  arwain  Israel  allan,  ac  yn  eu 
dwyn  i  mewn :  a  dywedodd  yr  Ar- 
glwydd wi-thyt  ti,  "^Ti  a  bortlii  fy 
mhobl  Israel,  a  thi  a  fyddi  yn  flaen- 
or  ar  Israel. 

3  Felly  holl  henuriaid  Israel  a 
ddaethant  at  y  brenhin  i  Hebron: 
a'r  brenhin  Dafydd  a  wnaeth  gyfam- 
mod  â  hwynt  yn  Hebron,  ^  ger  bron 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

1048. 


8  pen.  1. 2, 
4,15. 


4  Neu,  ijr 
hyn  oedd 
y  gwobr 
a  roddais 
iddo  am, 
dec. 


'  pen.  3. 


a  1  Chron. 
11.1. 


b  Gen.  29. 
14. 


c  1  Sam.  18. 
13. 


d  1  Sam.  1& 
1,12. 
Ps.  78.  71. 

Edrych 
pen.  7.  7. 


0  Barn.  11. 
11. 

1  Sam.  23 
IS. 


Ennill  amddiffynfa  S'ion. 


II.  SAMUEL,  VL 


Dafydd  yn  cyrchu  yr 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1048. 


rpen.2. 11. 
1  Chron. 
3.4. 


S  Jos.  15. 63. 
Bam.  1.  8. 
a  19. 11, 12. 


2Keu, 
ddìjwedìjd. 


h  ad.  9. 
1  Bren.  2. 
10. 

i  1  Chron. 
IL6. 


3Neu, 
Am  iddynt 
ddywedyd, 
sefy  dall 
a'r  cloff,  Ni 
ddaw  efe  i 
mewn,  &c. 


4Heb. 
ganfyned 
a  chyn- 
nyddu, 

Cylch 

1043. 

k  1  Bren.  5. 

2. 

1  Chron. 

14.1. 
SHeb. 

naddwyr 

meini  y 

mur. 


U  Chron.  3. 
9.  a  14.  3. 


m  1  Chron. 
3.5. 


1047. 
n  1  Chron. 
11. 16. 
a  14.  8. 


yr  Arglwydd:  a  h^vy  a  enneinias- 
ant  Dafydd  yn  frenhin  ar  Israel. 

4  IT  Mab  deng  mlwydd  ar  hug- 
ain  oedd  Dafydd  pan  ddechreuodd 
deyrnasu;  a  deugain  mfynedd  y 
teyrnasodd  efe. 

5  *  Yn  Hebron  y  teyrnasodd  efe  ar 
Judah  saith  mfynedd  a  chwe  mis : 
ac  yn  Jerusalem  y  teyrnasodd  efe 
dair  blynedd  ar  ddeg  ar  hugain  ar 
holl  Israel  a  Judah. 

6  1Í  A'r  brenhin  a'i  Avyr  a  aethant 
i  Jerusalem,  at  ^y  Jebusiaid,  pres- 
wyhvyr  y  wlad :  y  rhai  a  lefarasant 
wiw  Dafydd,  gan  ddywedyd,  Ni 
ddeui  di  yma,  oni  thynni  ymaith  y 
deillion  a'r  cloiRon :  gan  ^  dybied, 
Ni  ddaw  Dafydd  yma. 

7  Ond  Dafydd  a  enniUodd  am- 
ddiffynfa Sion:  lionno  yw  ^dinas 
Dafydd 

8  'A  dywedodd  Dafydd  y  dwthwn 
hwnnw,  Pwy  bynnag  a  elo  i  fynu  i'r 
gwtter,  ac  a  darawo  y  Jebusiaid,  a'r 
cloffion,  a'r  deillion,  y  rhai  sydd  gas 
gan  enaid  Dafydd,  hwnnw  fydd 
hlaenor.  ^Am  hynny  y  dywedasant, 
Y  daU  a'r  cloff  ni  ddaw  i  mewn  i'r  tŷ. 

9  A  Dafydd  a  drigodd  yn  yr  am- 
ddiffynfa, ac  a'i  galwodd  hi,  Dinas 
Dafydd.  A  Dafydd  a  adeiladodd 
oddi  amgylch,  o  Milo  ac  oddi  mewn. 

10  A  Dafydd  a  aeth  rhagddo,  ^ac  a 
gynnyddodd  yn  fawr;  ac  Arglwydd 
Dduw  y  Uuoedd  oedd  gyd  âg  ef. 

11 1Í  A  '^  Hiram  brenhin  Tyrus  a  an- 
fonodd  genhadau  at  Dafydd,  a  choed 
cedr,  a  seiri  prennau,  a  ^seiri  meini : 
a  hwy  a  adeiladasant  dŷ  i  Dafydd. 

12  A  gwybu  Dafydd  i'r  Arglwydd 
ei  sicrhâu  ef  yn  frenhin  ar  Israel,  a 
dyrchafu  o  hono  ei  frenhiniaeth  ef 
er  m^vyn  ei  bobl  IsraeL 

13  1Í  A  ^Dafydd  a  gymmerodd  et- 
to  ordderch-wragedd  a  gwragedd 
o  Jerusalem,  wedi  iddo  ddyfod  o 
Hebron:  a  ganwyd  etto  i  Dafydd 
feibion  a  merched. 

14  A  "dyma  enwau  y  rhai  a  amvyd 
iddo  ef  yn  Jerusalem;  Sammua,  a 
Sobab,  a  Nathan,  a  Solomon, 

15  Ibhar  hefyd,  ac  Elisua,  a  Ne- 
pheg,  a  Japhia, 

16  Elisama  hefyd,  ac  Ehada,  ac 
Eliphalet. 

17  1Í  "  Ond  pan  glybu  y  Philistiaid 
iddynt  enneinio  Dafydd  yn  fren- 
hin ar  Israel,  yr  hoU  Philistiaid  a 
ddaethant  i  fynu  i  geisio  Dafydd. 
A  Dafydd  a  glybu,  ac  a  aeth  1 
waered  i'r  arnddiffynfa. 

— 


18  A'r  Philistiaid  a  ddaethant,  ac  a 
ymdaenasant  yn  "nyffryn  Rephaim. 

19  A  Dafydd  Pa  ymofynodd  a'r 
Arglwydd,  gan  ddywedyd,  A  âf  fi 
i  fynu  at  y  Philistiaid?  a  roddi  di 
hwynt  yn  fy  Uaw  i  ?  A'r  Arglwydd 
a  ddywedodd  wrth  Dafydd,  Dos  i 
fynu:  canys  gan  roddi  y  rhoddaf 
y  Philistiaid  yn  dy  law  di. 

20  A  Dafydd  a  ddaeth  i  'iBaal- 
perasim ;  a  Dafydd  a'u  tarawodd 
hwynt  yno;  ac  a  ddywedodd,  Yr 
Arglwydd  a  wahanodd  fy  ngelyn- 
ion  o'm  blaen  i,  megis  gwahanu 
dyfroedd.  Am  hynny  y  galwodd  efe 
enw  y  lie  hwnnw,  ^  Baal-perasim. 

21  Ac  yno  y  gadawsant  hwy  eu 
delwau;  a  Dafydd  a'i  wŷr  'a'u 
■^Uosgodd  hwynt. 

22  11  A'r  Philistiaid  etto  a  chwan- 
egasant  ddyfod  i  fynu,  ac  a  ym- 
daenasant yn  nyfiiyn  Rephaim. 

23  A  "Dafydd  a  ymofynodd  a'r 
Arglwydd;  ac  efe  a  ddywedodd, 
Na  ddos  i  fynu:  amgylchyna  o'r 
tu  ol  iddynt,  a  thyred  arnynt  hwy 
gyferbyn  a'r  morwydd. 

24  A  phan  glywech  drwst  cerdd- 
ediad  ym  mrig  y  morwydd,  yna  ym- 
egnia :  canys  yna  yr  *  Arglwydd  a 
â  allan  o'th  flaen  di,  i  daro  gwer- 
syU  y  Philistiaid. 

25  A  Dafydd  a  wnaeth  megis  y 
gorchymynasai  yr  Arglwydd  iddo 
ef;  ac  a  darawodd  y  Philistiaid  o 
Geba,  hyd  oni  ddelech  i  Gazer. 

PENNOD  VI. 

1  Dafydd  yn  cyrchu  yr  arch  o  Ciriath-Jearim 
ar  fen  newydd.  6  Taro  Uzzah  yn  Peres- 
Uzzah.  11  J)uw  yn  bendithio  Ohed-Edom  o 
achos  yr  arch.  12  Dafydd  yn  dwyn  yr  arch 
i  S'ion  gyd  âg  áberthau,  ac  yn  dawnsio  o'i 
ilaen  hi:  a  Michal  yn  ei  ddirmygu  ef  am 
hynny.  17  Efe  yn  gosod  yr  arch  mewn  pahell, 
gyd  â  llawenydd  mawr  a  gwledda.  20  Mi- 
chal, am  geryddu  Dafydd  am  ei  lawenydd 
duwiol,  yn  ammhlantadwy  hyd  farwolaeth. 

ACHASGLODD  Dafydd  etto  yr 
holl  etholedigion  yn  Israel,  sef 
deng  mil  ar  hugain. 

2  A  *  Dafydd  a  gyfododd,  ac  a 
aeth,  a'r  holl  bobl  oedd  gyd  âg  ef, 
o  ^Baale  Judah,  i  ddwyn  i  fynu 
oddi  yno  arch  Duw;  ^enw  yr  hon 
a  elwir  ar  enw  Arglwydd  y  Uu- 
oedd, *'yr  hwn  sydd  yn  aros  arni 
rhimig  y  cerubiaid. 

3  A  hwy  a  ^osodasant  arch  Duw 
''ar  fen  ncAvydd;  ac  a'i  dygasant  hi 
o  "^dŷ  Abinadab  yn  ^Gibeah:  Uzzah 
hefyd  ac  Ahio,  meibion  Abinadab, 
oedd  yn  gyrru  y  fen  ne^vydd. 


Cyn 
CRIST 

1047. 

0  Jos.  15.  8. 
P  pen.  2. 1. 


1  Es.  28.  21. 


6  Slaes  y 
giiahan- 
iadau. 

r  1  Chron. 
14. 12. 

7Neu, 
dug  hwynt 
ymaith. 


"  ad.  19. 


t  Bam.  4. 
14. 


Cylch 
1042, 

a  1  Chron. 
13.  5,  6. 

2Neu, 
Baalah, 
sef, 

Ciriath- 
jearim, 
Jos.  15.  9, 
CO. 

3  Neit,  wrth 
yr  hon  y 
galwyd,  ar 
yr  enw,  sef 
enw  Ar- 
glwydd, 
&c. 

b  1  Sam.  4- 
4. 

4Heb. 
wnaethant 
i  arch  Da  10 
Jarchog- 
aeth. 

c  Edrych 
Num.  7. 9. 
1  Sam.  ().  7. 

d  1  Sam.  7. 
1. 

5Neu, 
y  bryn. 


arch  0  Cirìath-jearìm. 


II.  SAMUEL,  VII. 


Dwìjn  yr  arch  i  S'lon. 


Cyn 

CKIST 

Cylch 

1042. 


•  1  Chron. 

13.9, 

a  elwir 

Oliidon. 
'  Edrych 

Num.  4.15. 
SNeu, 

a  dram- 

gwijddas- 

aìít. 
e  1  Sam.  6. 

li). 
7  Neu, 

ehud- 

rviydd. 


8  Sef, 

Bhwi/g 

Uzzah. 
h  Edrych 

Luc  5. 8,  9. 


i  1  Chron. 

15.25. 


k  Edrych 
1  Chron. 
15.  26. 

1  Edrych 
Exod.  15. 


m  1  Chion. 

15.  29. 


4  A  hwy  a'i  dygasant  hi  o  dŷ 
Abinadab  yn  ^  Gibeah,  gyd  âg  arch 
Duw;  ac  Ahio  oedd  yn  myned  o 
flaen  yr  arch. 

5  Dafydd  hefyd  a  hoU  dŷ  Israel 
oedd  yn  chwarae  ger  bron  yr  Ar- 
GLWYDD,  â  phob  qfer  o  goed  ffyn- 
nidwydd,  sef  â  thelynau,  ac  â  nabl- 
au,  ac  â  thympanau,  ac  âg  udgyrn, 
ac  â  symbalau. 

6  11  A  phan  ddaethant  i  lawr- 
dyrnu  ^Nachon,  Uzzah  ^a  estynodd 
ei  law  at  arch  Duw,  ac  a  ymafl- 
odd  ynddi  hi;  canys  yr  ychain 
'^  oedd  yn  ei  hysgwyd. 

7  A  digofaint  yr  Arglwydd  a 
lidiodd  wrth  Uzzah:  a  Duw  ^a'i 
tarawodd  ef  yno  am  "^yr  amryfiis- 
edd  hyn;  ac  efe  a  fu  farw  yno  wrth 
arch  Duw. 

8  A  bu  ddrwg  gan  Dafydd,  am  i'r 
Arglwydd  rwygo  rhwygiad  ar  Uz- 
zah :  ac  efe  a  alwodd  y  lie  hwnnw 
^  Peres-Uzzah,  hyd  y  dydd  hwn. 

9  A  *»  Dafydd  a  ofnodd  yr  Ar- 
glwydd y  dydd  hwnnw;  ac  a  ddy- 
wedodd,  Pa  fodd  y  daw  arch  yr 
Arglwydd  attaf  fi  ? 

10  Ac  ni  fynnai  Dafydd  fudo  arch 
yr  Arglwydd  atto  ef  i  ddinas  Da- 
fydd: ond  Dafydd  al  trodd  hi  i 
dŷ  Obed-Edom  y  Gethiad. 

11  Ac  arch  yr  Arglwydd  a  ar- 
hosodd  yn  nhŷ  Obed-Edom  y  Geth- 
iad dri  mis:  a'r  Arglwydd  a  fen- 
dithiodd  Obed-Edom,  a'i  hoU  dŷ. 

12  1Í  A  mynegwyd  i'r  brenhin  Da- 
fydd, gan  ddywedyd,  Yr  Arglwydd 
a  fendithiodd  dŷ  Obed-Edom,  a'r 
hyn  oil  oedd  ganddo,  er  mwyn  arch 
Duw,  'Yna  Dafydd  a  aeth,  ac  a 
ddug  i  fynu  arch  Duw  o  dŷ  Obed- 
Edom,  i  ddinas  Dafydd,  mewn  11a- 
wenydd 

13  A  phan  gychwynodd  y  rhai 
oedd  yn  dwyn  arch  yr  Arglwydd 
chwech  o  gamrau,  yna  efe  a  offrym- 
modd  ''ychain  a  phasgedigion. 

14  A  Dafydd  ^a  ddawnsiodd  a'i 
hoU  egni  ger  bron  yr  Arglwydd; 
a  Dafydd  oedd  wedi  ymwregysu  âg 
ephod  lian. 

15  Felly  Dafydd  a  holl  dŷ  Israel 
a  ddygasant  i  fynu  arch  yr  Ar- 
glwydd, trwy  floddest,  a  sain  ud- 
gom. 

16  Ac  "fel  yr  oedd  arch  yr  Ar- 
glwydd yn  dyfod  i  mewn  i  ddinas 
Dafydd,  yna  Michal  merch  Saul  a 
edrychodd  trwy  ffenestr,  ac  a  ganfu 
y  brenhin  Dafydd  yn  neidio,  ac  yn 


llemmain  o  flaen  yr  Arglwydd;  a 
hi  a'i  dirmygodd  ef  yn  ei  chalon. 

17  1Í  A  "  hwy  a  ddygasant  i  mewn 
arch  yr  Arglwydd,  ac  a'i  gosodas- 
ant  yn  °ei  He,  y'nghanol  y  babell, 
yr  hon  a  -'osodasai  Dafydd  iddi. 
A  Dafydd  a  offrymmodd  boeth-ofí"- 
rymmau  ac  ofírymmau  hedd  ger 
bron  yr  Arglwydd. 

18  Ac  wedi  gorphen  o  Dafydd  off- 
rymmu  poeth-offr^vm  ac  oflFiymmau 
hedd,  P  efe  a  fendithiodd  y  bobl  yn 
enw  Arglwydd  y  Uuoedd. 

19  Ac  efe  a  rannodd  i'r  holl  bobl, 
sef  i  hoU  dyi'fa  Israel,  yn  wr  ac  yn 
wraig,  i  bob  un  deisen  o  fara,  ac 
un  dryU  o  gig,  ac  un  gostrelaid  o 
win.  Felly  yr  aeth  yr  hoU  bobl 
bawb  i'w  dŷ  ei  hun. 

20  1Í  Yna  y  dychwelodd  Dafydd 
i  fendigo  ei  dŷ :  a  Michal  merch 
Saul  a  ddaeth  i  gyfarfod  Dafydd; 
ac  a  ddywedodd,  O  mor  ogonedd- 
us  oedd  brenhin  Israel  heddyw,  yr 
hwn  a  ymddiosgodd  heddyw  yng 
ngŵydd  llaw-forwynion  ei  weision, 
fel  yr  ymddiosgai  un  o'r  ynfydion 
gan  ymddiosg  I 

21  A  dpvedodd  Dafydd  wrth  Mi- 
chal, Ger  bron  yr  Arglwydd,  *iyr 
hwn  a'm  dewisodd  i  o  flaen  dy  dad 
di,  ac  o  flaen  ei  holl  dy  ef,  gan  or- 
chymyn  i  mi  fod  yn  flaenor  ar  bobl 
yr  Arglwydd,  ar  Israel,  y  chwar- 
euais :  a  mi  a  chwareuaf  ger  bron 
yi*  Arglwydd. 

22  Byddaf  etto  waelach  na  hyn, 
a  byddaf  ddirmygus  yn  fy  ngolwg 
fy  hun :  a  chyd  â'r  llaw-forwynion, 
am  y  rhai  y  dywedaist  wrthyf,  y'm 
gogoneddir. 

23  Am  hynny  i  Michal  merch 
Saul  ni  bu  etifedd  'hyd  ddydd  ei 
marwolaeth. 

PENNOD  VII. 

1  Nathan  yn  canmol  amcan  Dafydd  ar  adeil- 
adu  tŷ  i'r  Arglwydd;  4  ac  ar  ol  hynny,  trwy 
air  Duw,  yn  gwarafun  iddo.  12  Yn  addaw 
iddo  ddaioni  a  hendiihion  yn  ei  had.  18 
Gweddi  a  d'iolch  Dafydd. 

A*  PHAN  eisteddodd  y  brenhin 
yn  ei  dy,  a  rhoddl  o'r  Ar- 
glwydd lonydd  iddo  ef  rhag  ei 
holl  elynion  oddi  amgylch : 

2  Yna  y  dywedodd  y  brenhin  wrth 
Nathan  y  prophwyd,  Wele  yn  awr 
fi  yn  pres^vylio  mewn  ''tỳ  o  gedr- 
wydd,  "ac  arch  Duw  yn  aros  o 
fewn  y  ^  cortynnau. 

3  A  Nathan  a  ddywedodd  wrth  y 
brenhin,  Dos,  g^vna  yr  hyn  oil  sydd 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1042. 

n  1  Chron. 

1(J.  1. 
0  1  Cliron. 

15.1. 

9  Ileb. 

estynasai. 


P  1  ChroQ. 

16.2. 


Cylch 
1042. 


9 1  Sam.  13. 
14. 


r  Edrych 
1  Sam.  15. 
35. 

Es.  22.  14. 
Matt.  1.25. 


1042. 
» 1  Chron. 
17.  L 


0  Edrych 
Act.  7.  46. 
2  llenvi. 


CUvaliardd  Dafydd 


II  SAMUEL,  VII. 


i  adeiladu  y  deml. 


Cyn 
CRIST 

1042. 


d  Edrych 

1  Bren.  6.3. 

lChron.22. 

8.  a  28.  3. 
e  1  Bren.  8. 

16. 


3  A  elwir 

hurnwyr, 
1  C'hron. 
17.  G. 
fpen.  5.  2. 


E  1  Sam.  16. 
11,12. 
Ps.  78.  70. 


h  pen.  8.  6, 


lExod.1.21. 

]  Bren.  2. 

24. 
< Ileb.  yr 

Arylwydd. 
k  1  Bren.  8. 

20. 
1  Deut.  31. 

16. 

Act.  13.  30. 


™  1  Bren.  5. 
5.  a  6.  12. 
1  Ohi-on.22. 
10.  a  28.  Ij. 

n  Hel).^l.  5. 

o  Pb.  89.  26, 
27,  30,  31, 
32. 


P  Ps.  89.  3C, 
37. 
loan  02.34. 


JÍÍ  dy  galon :  canys  yr  Arglwydd 
sydd  gyd  â  thi. 

4  1Í  A  bu,  y  noson  honno,  i  air  yr 
Arglwydd  ddyfod  at  Nathan,  gan 
ddywedyd, 

5  Dos,  a  dywed  wrtli  iy  ngwas 
Dafydd,  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd; ^Ai  tydi  a  adeiledi  i  mi 
dy,  lie  y  cyfaiineddwyf  fi  ? 

6  Canys  nid  arhosais  me^vn  tŷ,  ^er 
y  dydd  yr  arweiniais  blant  Israel 
o'r  Aipht,  hyd  y  dydd  liwn,  eithr 
bum  yn  rhodio  mewn  pabeU  ac 
mewn  tabernacl. 

7  Ym  mlia  le  bynnag  y  rhodiais 
gyd  â  holl  feibion  Israel,  a  yngenais  i 
air  wrtli  un  o  ^hvythau  Israel,  i'r  rhai 
y  gorcliymynais  ^borthi  fy  mhobl 
Israel,  gan  ddywedyd,  Pah  am  nad 
adeiladasoch  i  mi  dy  o  gedrwydd  ? 

8  Ac  yn  awr  fel  hyn  y  dywedi 
wrth  fy  ngwas  Dafydd;  Fel  hyn 
y  dyAved  Arglwydd  y  lluoedd; 
^  Myfi  a'th  gymmerais  di  o'r  gorlan, 
oddi  ar  ol  y  praidd,  i  fod  yn  flaenor 
ar  fy  mhobl,  ar  Israel 

9  A  ^  bum  gyd  â  thi  ym  mha  le 
bynnag  y  rhodiaist;  torrais  ymaith 
liefyd  dy  holl  elynion  di  o'th  flaen, 
a  gAvneuthum  enw  mawr  i  ti,  megis 
enw  y  rhai  mwyaf  ar  y  ddaear, 

10  Gosodaf  hefyd  i'm  pobl  Israel 
le ;  a  phlannaf  ef,  fel  y  trigo  efe  yn 
ei  le  ei  hun,  ac  na  symmudo  mwy- 
ach :  a  meibion  anwiredd  ni  chwan- 
egant  ei  gystuddio  ef,  megis  gynt ; 

ll>S<3/er  y  dydd  yr  ordeiniais  i 
farnwyr  ar  fy  mhobl  Israel,  ac  y 
rhoddais  lonyddwch  i  ti  oddi  wrth 
dy  holl  elynion.  A'r  Arglwydd 
sydd  yn  mynegi  i  ti,  'y  gwna  *efe 
dŷitl 

12  1Í  A  ''phan  gyflaAVTier  dy  ddydd- 
iau  di,  a  '  huno  o  honot  gyd  a'th 
dadau,  mi  a  gyfodaf  dy  had  di  ar 
dy  ol,  yr  hwn  a  ddaw  allan  o'th 
ymysgaroedd  di,  a  mi  a  gadarnhâf 
ei  frenhiniaeth  ef. 

13  ""Efe  a  adeilada  dy  i'm  henw 
i ;  minnau  a  gadarnliâf  orsedd- 
faingc  ei  frenhiniaeth  ef  byth. 

14  "  Myfi  a  fyddaf  iddo  ef  yn  dad, 
ac  yntau  fydd  i  mi  yn  fab.  °0s 
trosedda  efe,  mi  a'i  ceiyddaf  â 
gwialen  ddynol,  ac  â  dyrnodiau 
meibion  dynion : 

15  Ond  fy  nhrugaredd  nid  ymedy 
âg  ef,  megis  ag  y  tynnais  hi  oddi 
wrth  Saul,  yr  hwn  a  fwriais  ymaith 
o'th  flaen  di. 

16  PA'th  dy  di  a  sicrhêir,  a'th  fren- 


hiniaeth, yn  dragywydd  o'th  flaen  di : 
dy  orsedd-faingc  a  sicrhêir  byth. 

17  Yn  ol  yr  holl  eiriau  hyn,  ac  yn 
ol  yr  hoU  weledigaetli  hon,  felly  y 
Uefarodd  Nathan  wrth  Dafydd. 

18  1Í  Yna  yr  aeth  y  brenhin  Da- 
fydd i  mewn,  ac  a  eisteddodd  ger 
bron  yr  Arglwydd  :  ac  a  ddywed- 
odd,  Pwy  ydwyf  fi,  0  Arglwydd 
Dduw?  a  pheth  yw  fy  nhy,  pan 
ddygit  fi  hyd  yma  ? 

19  Ac  etto  bychan  oedd  hyn  yn 
dy  olwg  di,  0  Arghvydd  Dditvy; 
ond  ti  a  leferaist  hefyd  am  dy  dy 
was  dros  hir  amser :  ai  dyma  ^arfer 
dyn,  0  Arglwydd  Dduw  ? 

20  A  pha  beth  mwyach  a  ddywed 
Dafydd  ychwaneg  Avrthyt?  canys  ti 
a  adwaenost  dy  was,  0  Arglwydd 
Dduw. 

21  Er  mwyn  dy  air  di,  ac  yn  ol 
dy  feddwl  dy  hun,  y  gwnaethost 
yr  hoU  fawredd  hyn,  i  beri  i'th 
was  eu  gAA^bod. 

22  Am  hynny  y'th  faAvrhawyd,  0 
Arglwydd  Dduw  ;  canys  "^  nid  oes 
neb  fel  tydi,  ac  nid  oes  Duw  oiiid 
ti,  yn  ol  yr  hyn  oil  a  glyAvsom  ni 
â'n  clustiau. 

23  A  '  pha  un  genedl  ar  y  ddaear 
sydd  megis  dy  bobl,  megis  Israel, 
yr  lion  yr  aeth  Duw  i'w  gwaredu 
yn  bobl  iddo  ei  hun,  ac  i  osod  iddo 
enw,  ac  i  Avneuthur  eroch  chm 
bethau  maAvr  ac  ofiiadwy  dros  dy 
dir,  ger  bron  dy  bobl  y  rhai  a  war- 
edaist  i  ti  o'r  Aipht,  oddi  wrth  y 
cenhedloedd  a'u  duwiau  ? 

24  Canys  ti  a  sicrheaist  i  ti  dy 
bobl  Israel  yn  bobl  i  ti  byth :  a  thi, 
Arglwydd,  yd^^t  iddynt  hAvy  yn 
Dduw. 

25  Ac  yn  aAvr,  0  Arglwydd 
Dduw,  cwblliâ  byth  y  gair  a  lefer- 
aist am  dy  was,  ac  am  ei  dy  ef,  a 
gAvna  megis  y  dywedaist. 

20  A  maAvrhaer  dy  euAV  yn  dragy- 
Avydd;  gan  ddywedyd,  Arglwydd 
y  lluoedd  sydd  Dduw  ar  Israel: 
a  bydded  tŷ  dy  was  Dafydd  Avedi 
ei  sicrhâu  ger  dy  frou  di. 

27  Canys  ti,  0  Arglwydd  y 
Uuoedd,  Duw  Israel,  a  ^fynegaist 
i'th  Avas,  gan  ddyAvedyd,  Adeiladaf 
dy  i  ti :  am  hynny  dy  was  a  gafodd 
yn  ei  galon  weddi'o  attat  ti  y  weddi 
hoa 

28  Ac  yn  aAn',  O  ArglAvydd  Dduw, 
tydi  sydd  Dduw,  "a'th  eiriau  di 
sydd  wirionedd,  a  thi  a  leferaist 
am  dy  was  y  daioni  hAvn. 


BuddugoUaethau  Dafydd, 


11.  SAMUEL,  VIII. 


Cyssegru  yr  yspail  i  Ddmv. 


CRIST 
Cylcli 
1042. 

7Heb.  a 
h€i»diga. 


Cylch 

1040. 

a  1  Chroii. 

18. 1,  &c. 

2  Neu, 
ffrwyn 

Âmmah. 
b  Num.  24. 

17. 


c  ad.  6,  14. 


3Neu, 

HoAarezer , 

1  Cbrün. 

18.3. 

d  Ps.  CO.  tit. 
c  Edrych 

Gen.  15.18. 
4Neu, 

T  eiddo. 
5  Fel 

1  Chron. 

18.4. 
'Jos.  11.  C. 


Sad.  2. 
b  ad.  14. 


Í  Edrych 
1  Bren.  10. 
16. 


*  Neu, 
Chun, 
1  Cliron. 

18.8. 

7  Neu,  7'oit, 
1  Chrou. 
18.  9. 


k  1  Chron. 

18, 10, 

Uufloram. 
«  IIcb.ÿ»i- 

oj'ìin  ág  ef 

am  hedd- 

wch. 


»  (î(b. 
j/n  It  law. 


29  Yn  awr  gan  hynny  rhynged 
bodd  '^  i  ti  fendigo  tŷ  dy  was,  i  fod 
ger  dy  fron  di  yn  dragywydd :  canys 
ti,  O  Arglwydd  Dduw,  a  leferaist, 
ac  â'th  fendith  di  y  bendithier  tŷ 
dy  was  yn  dragywydd. 

PENNOD  VIII. 

1  Dafydd  yn  darostwng  y  Phîlisiiaîd  a'r  Moah- 
iaid.  3  Yn  taro  Hadadezer  a'r  Syriaid.  10 
Toi  yn  anfon  Joram  ag  anrhegion  i'lofendith- 
io  ef.  11  Dafydd  yn  cyssegru  yr  anrhegion 
a'r  yspail  i  Dduw:  14  yn  gosod  pennaeth- 
iaid  yn  Edom.   16  Swyddogion  Dafydd. 

C  "wedi  hyn  tarawodd  Dafydd 
y  Philistiaid,  ac  a'u  daros- 
tyngodd  hwynt :  a  Dafydd  a  ddug 
}Tnaith  ^Metheg-ammah  o  law  y 
Philistiaid 

2  Ac  ''efe  a  darawodd  Moab,  ac 
a'u  mesurodd  hwynt  â  Uinyn,  gan 
cu  cwympo  hwynt  i  lawr  :  ac  efe 
a  fesurodd  â  dau  linyn,  i  ladd;  ac 
â  llinyn  lla^Ti,  i  gadw  yn  iyw.  Ac 
fdly  y  Moabiaid  '^fuant  i  Dafydd 
}Ti  weision,  yn  dwyn  troth. 

3  1Í  Tarawodd  Dafydd  hefyd  ^  Ha- 
dadezer mab  Rehob,  brenhin  ^  Sobah, 
pan  oedd  efe  yn  myned  i  ennill  ^  ei 
derfynau  wrth  afon  Euphrates. 

4  A  Dafydd  a  ennillodd  *  oddi  arno 
ef  fil  o  "gerhydau,  a  saith  gant  o 
farchogion,  ac  ugain  mil  o  wŷr 
traed:  a  ^tliorrodd  Dafydd  linyn- 
nau  garr  meirch  pob  cerbyd,  ac  efe 
a  adawodd  o  honynt  gan  cerbyd. 

5  A  phan  ddaeth  y  Syriaid  o  Da- 
mascus, i  gynnorthwyo  Hadadezer 
brenhin  Sobah,  Dafydd  a  laddodd  o'r 
Syriaid  ddwy  fil  ar  hugain  o  wŷr. 

6  A  Dafydd  a  osododd  s^vydd- 
ogion  yn  Syria  Damascus ;  a'r 
Syriaid  ^a  fuant  weision  i  Dafydd, 
yn  dwyn  treth.  '^A'r  Arglwydd  a 
gadwodd  Dafydd  ym  mha  le  byn- 
nag  yr  aeth  efe. 

7  Dafydd  hefyd  a  gymmerth  *y  tar- 
iannau  aur  oedd  gan  weision  Hadad- 
ezer, ac  a'u  dug  hwynt  i  Jerusalem. 

8  0  Betah  hefyd,  ac  o  ^  Berothai, 
dinasoedd  Hadadezer,  y  dug  y  bren- 
hin Dafydd  lawer  iawn  o  bres. 

9  IT  Pan  glybu  "^  Toi  brenhin  Ha- 
raath,  daro  o  Dafydd  hoU  lu  Ha- 
dadezer ; 

10  Yna  Toi  a  anfonodd  ''Joram  ei 
fab  at  y  brenhin  Dafydd,  i  ^  gyfarch 
gwell  iddo,  ac  i'w  fendithio,  am 
iddo  ymladd  yn  erbyn  Hadadezer, 
a'i  faeddu  ef ;  (canys  g'wr  rhyfelgar 
oedd  Hadadezer  yn  erbyn  Toi :)  a 
llestri  arian,  a  Uestri  aur,  a  llestri 
pres,  ^  ganddo : 


319 


11  Y  rhai  hefyd  ^a  gyssegrodd  y 
brenhin  Dafydd  i'r  Arglwydd,  gyd 
a'r  arian  a'r  aur  a  gyssegrasai  efe  o'r 
hoU  genhedloedd  a  oresgynasai  efe ; 

12  Oddi  ar  Syria,  ac  oddi  ar  Moab, 
ac  oddi  ar  feibion  Ammon,  ac  oddi 
ar  y  Philistiaid,  ac  oddi  ar  Amalec, 
ac  o  anrhaith  Hadadezer  mab  Re- 
hob,  brenhin  Sobah. 

13  A  Dafydd  a  ennillodd  iddo 
enw,  pan  ddychwelodd  efe  o  ladd 
y  Syriaid,  yn  ""nyffryn  yr  halen, 
"se/tair  mil  ar  bymtheg. 

14  H  Ac  efe  a  osododd  bennaeth- 
iaid  ar  Edom ;  ar  hoU  Edom  y  go- 
sododd  efe  bennaethiaid,  a  bu  "holl 
Edom  yn  weision  i  Dafydd.  ^A'r 
Arglwydd  a  gadwodd  Dafydd,  i 
ba  le  bynnag  yr  aeth  efe. 

15  A  theymasodd  Dafydd  ar  holl 
Israel ;  ac  yr  oedd  Dafydd  yn 
gwneuthur  barn  a  chyfiawnder  fw 
hoU  bobL 

16  ^A  Joab  mab  Serfiah  oedd  ben 
'ar  y  llu;  a  *Jehosaphat  mab  Ahi- 
lud  yn  gofiadur; 

17  A  *  Sadoc  mab  Ahitub,  ac  Ahi- 
melech  mab  Abiathar,  oedd  offeir- 
iaid ;  a  Seraiah  yn  ysgrifenydd  : 

18  "  Benaiah  hefyd  mab  Jehoiada 
oedd  ar  y  ""Cerethiaid  a'r  Pelethiaid; 
a  meibion  Dafydd  oedd  dywysogion. 

PENlSrOD  IX. 

1  Dafydd,  trwy  law  Siba,  yn  danfon  am  Mepiii- 
hoseth;  7  ac,  er  mwyn  Jonathan,  yn  ei  dder- 
byn  ef  i'w  fwrdd,  ac  yn  edfryd  iddo  gwhl  ag 
oedd  eiddo  Saul;  9  ac  yn  gwneuthur  Siba 
yn  oruchwyliwr  iddo  ef. 

A  DAFYDD  a  ddywedodd,  A 
oes  etto  un  wedi  ei  adael  o 
dy  Saul,  fel  y  gwnelwyf  drugaredd 
ag  ef,  er  mwyn  Jonathan  ? 

2  Ac  yr  oedd  gwas  o  dy  Saul  a'i 
enw  *  Siba.  A  hwy  a'i  galwasaut  ef 
at  Dafydd.  A'r  brenhin  a  ddywed- 
odd Avrtho  ef,  Ai  tydi  yw  Siba?  A 
dywedodd  yntau,  Dy  was  yw  efe. 

3  A  dywedodd  y  brenhin,  A  oes 
neb  etto  o  dy  Saul  fel  y  gwnehvyf 
••drugareddDuwagef?  A  dywedodd 
Siba  wrth  y  brenhin,  Y  mae  etto 
fab  i  Jonathan,  *=yn  gloffo'i  di-aed. 

4  A  dywedodd  y  brenhin  wrtho,  Pa 
le  y  mae  efe?  A  Siba  a  ddywed- 
odd Avrth  y  brenhin,  Wele  ef  yn  nliŷ 
*  Machir,  mab  Ammiel,  yn  Lo-debar. 

5  1Í  Yna  y  brenhin  Dafydd  a  an- 
fonodd, ac  a'i  cyrchodd  ef  o  dy  Ma- 
chir, mab  Ammiel,  o  Lo-debar. 

6  A  phan  ddaeth  Mephiboseth 
mab  Jonathan,   mab  Saul,  at  Da- 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1040. 

1  1  Chron. 
13.  11. 
a  26.  26. 


m  2  Bren. 
14.7. 

n  Edrych 
1  Cliron. 
18.12. 
Vs.  CO.  tit. 

0  Edrych 
Gen.  27. 40. 
Num.  24. 
18. 

P  ad.  6. 


q  1  Chron. 

18.  15. 
r  pen.  20. 23. 
» 1  Bren.  4. 

3. 
1 1  Chron. 

24.  3. 


a  1  Chron. 

IS.  17. 
^1  Sam.  30. 
14. 


►  pen.  10.  L  i 
a  19. 17, 29. 


b  1  Sam.  20. 
Í4. 


c  pen.  4.  4. 


■1  pen.  17.27. 


Eanun  yn  dirmygu 


II.  SAMUEL,  X 


cenhadon  Dafydd. 


Cyn 
CKIST 

Cylch 
1040. 


el  Sam. 24. 
14. 


Í  Edrych 
pen.  19. 29. 


8  1  Chron. 
8.34. 


Cylch 
1037. 
a  1  Cliron. 
19.1. 


fydd,  efe  a  syrthiodd  ar  ei  wyneb, 
ac  a  ymgrymmodd.  A  Dafydd  a 
ddywedodd,  Mepliiboseth,  Dywed- 
odd  yntau,  Wele  dy  was. 

7  IT  A  Dafydd  a  ddywedodd  wrtho 
ef,  Nac  ofaa:  canys  gan  wneuthur 
y  gwnaf  dnigaredd  â  thi,  er  mwyn 
Jonathan  dy  dad,  a  mi  a  roddaf 
yn  ei  ol  i  ti  hoU  dir  Said  dy  dad ; 
a  tlii  a  fwyttêi  fara  ar  iy  mwrdd 
i  yn  wastadol. 

8  Ac  efe  a  ymgrymmodd,  ac  a 
ddywedodd,  Beth  ydyw  dy  was  di, 
pan  edrychit  ar  ^gi  mai*w  o'm  bath  i? 

9  1[  Yna  y  brenhin  a  alwodd  ar 
Siba  gwas  Saul,  ac  a  ddywedodd 
wrtho,  ^  Yr  hyn  oil  oedd  eiddo  Saul, 
ac  eiddo  ei  hoU  dy  ef,  a  roddais  i 
fab  dy  feistr  di. 

10  A  thi  a  erddi  y  tir  iddo  ef,  ti, 
a'th  feibion,  a'th  weision,  ac  a'u  dygi 
i  mewn,  fel  y  byddo  bara  i  fab  dy 
feistr  di,  ac  y  bwyttao  efe :  a  Meplii- 
boseth, mab  dy  feistr  di,  a  fwytty 
yn  wastadol  fara  ar  fy  mwrdd  i. 
Ac  i  Siba  yr  oedd  pymtheg  o  feib- 
ion, ac  ugain  o  weision. 

11  Yna  y  dywedodd  Siba  wrth  y 
brenhin,  Yn  ol  yr  hyn  oil  a  orchy- 
mynodd  fy  arglwydd  y  brenhin  i'w 
was,  felly  y  gwna  dy  was.  Yna  y 
dywedodd  Dafydd,  Mephiboseth 
a  fwytty  ar  iy  mwrdd  i,  fel  un  o 
feibion  y  brenhin. 

12  Ac  i  Mephiboseth  yr  oedd  mab 
bychan,  a'i  enw  oedd  ^Micha.  A 
phawb  a'r  a  oedd  yn  cyfanneddu  tŷ 
Siba  oedd  weision  i  Mephiboseth. 

13  A  Mephiboseth  a  drigodd  yn 
Jerusalem  :  canys  ar  fvvrdd  y  bren- 
hin yr  oedd  efe  yn  bwytta  yn  was- 
tadol :  ac  yr  oedd  efe  ''  yn  gloff  o'i 
ddeudroed. 

PENNOD  X. 

1  Y  dirmyg  a  wnaed  a'r  cenhadon  a  anfonasai 
Dafydd  i  gysuro  Hanun  mab  Nalias.  6  Joab 
ac  Abisai  yn  gorchfygu  yr  Ammoniaid,  er 
bod  y  Syriaid  yn  eu  cijnnortliwyo.  15  Sobach 
yn  ail-gasglu  y  Syriaid,  a  Dafydd  yn  ei  ladd 
ef  yn  Helam. 

/iC  ar  ol  hyn  y  bu  i  ^frenhin  meib- 
J_TL  ion  Ammon  farw,  a  Hanun  ei 
fab  a  deyrnasodd  yn  ei  le  ef. 

2  Yna  y  dywedodd  Dafydd,  Mi  a 
wnaf  garedigrwydd  â  Hanun  mab 
Nahas,  megis  y  gwnaeth  ei  dad  ef 
garedigrwydd  â  mi.  A  Dafydd  a 
anfonodd  gyd  a'i  weision  iV  gysuro 
ef  am  ei  dad.  A  gweision  Dafydd  a 
ddaethant  i  wlad  meibion  Ammon. 

3  A  thywysogion  meibion  Ammon 
a  ddywedasant  wrth  Hanun  eu  bar- 


glwydd,  2  Wyt  ti  yn  tybied  mai  aiirhy- 
deddu  dy  dad  di  y  mae  Dafydd,  o 
herwydd  iddo  ddanfon  cysurwyr  at- 
tat  ti?  onid  er  mwyn  chwilio  y  ddin- 
as,  a'i  throedio,  a'^  difetha,  yr  an- 
fonodd Dafydd  ei  weision  attat  ti  ? 

4  Yna  Hanun  a  gymmerth  weision 
Dafydd,  ac  a  eiUiodd  banner  eu  barf- 
au  hwynt,  ac  a  dorrodd  eu  dillad 
hwynt  yn  eu  banner,  ^hyd  eu  cluniau, 
ac  a'u  gollyngodd  hwynt  ymaith. 

5  Pan  fynegwyd  hyn  i  Dafydd,  efe 
a  anfonodd  i'w  cyfarfod  hwynt;  can- 
ys y  gwỳr  oedd  wedi  cywilyddio  yn 
fawr.  A  dywedodd  y  brenhin,  Arhos- 
wch  yn  Jericho  hyd  oni  thyfo  eich 
barfau  chwi ;  ac  yna  dychwelwch. 

6  1Í  A  meiÍ3Ìon  Ammon  a  welsant 
eu  bod  yn  ffiaidd  gan  Dafydd ;  a 
meibion  Ammon  a  anfonasant  ac  a 
gyflogasant  y  Syriaid  o  Beth-rehob, 
a'r  Syriaid  o  Soba,  ugain  mil  o  wŷr 
traed,  a  chan  frenhin  Maachah  fil 
o  wŷr,  ac  o  Istob  ddeuddeng  mil 
0  wŷr. 

7  A  phan  glybu  Dafydd,  efe  a 
anfonodd  Joab,  a  hoU  lu  y  cedyra 

8  A  meibion  Ammon  a  ddaethant, 
ac  a  luniaethasant  ryfel  ivrtJi  ddrws 
y  porth :  a'r  Syriaid  o  Soba,  a  Re- 
hob,  ac  o  Istob,  a  Maachah,  oedd 
o'r  neilldu  yn  y  maes. 

9  Pan  ganfu  Joab  fod  wyneb  y 
rhyfel  yn  ei  erbyn  ef  ym  mlaen  ac 
yn  ol,  efe  a  etholodd  o  holl  ethoi- 
edigion  Israel,  ac  a  ymfyddinodd 
yn  erbyn  y  Syriaid. 

10  A  gweddill  y  bobl  a  roddes  efe 
dan  law  Abisai  ei  frawd,  i'w  byddino 
yn  erbyn  meibion  Ammon. 

11  Ac  efe  a  ddywedodd,  Os  trech 
fydd  y  Sjriaid  na  mi,  yna  bydd  di  i 
mi  yn  gynnorthwy;  ond  os  meibion 
Ammon  fyddant  trech  na  thi,  yna 
y  deuaf  i'th  gynnorthwyo  dithau. 

12  Bydd  bybyr,  ac  ymwrolwn  dros 
ein  pobl,  a  thros  ddinasoedd  ein 
Duw :  a  gwnaed  yr  Arglwydd  yr 
hyn  fyddo  da  yn  ei  olwg  ef. 

13  A  nesaodd  Joab,  a'r  bobl  oedd 
gyd  âg  ef,  yn  erbyn  y  Syriaid  i'r 
rhyfel :  a  hwy  a  íFoisant  ol  flaen  ef. 

14  A  phan  welodd  meibion  Am- 
mon ffoi  o'r  Syriaid,  hwythau  a  ffoi- 
sant  o  flaen  Abisai,  ac  a  aethant  i'r 
ddinas.  A  dychwelodd  Joab  oddi 
wrth  feibion  Amnion,  ac  a  ddaeth  i 
Jerusalem. 

15  1Í  A  phan  welodd  y  Syriaid  eu 
lladd  o  flaen  Israel,  hwy  a  ymgyn- 
nullasant  ynghyd. 


Godinéb  Dafydd. 


II.  SAMUEL,  XI. 


Lladd  Ur'ias. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

1036. 

3Meu, 
Sophach, 
1  Chron. 
19.  Itì. 


e  1  Cliron. 
19.  IS, 


Cylch 

1035. 

8  Heb.  yn 

nychwel- 

iad, 

1  Bren.  20. 
22,26. 

2  Chron. 
36. 10. 

*  1  Chron. 
1».  1. 


8Neu, 
BatJtsua, 
1  Chron. 
3.5. 


t  Ps.  51.  tit. 


c  Lcf.  "15. 
19.  tt  18. 10. 


16  A  Hadarezer  a  anfonodd,  ac  a 
ddug  y  Syriaid  oedd  o'r  tii  hwnt  i'r 
afon :  a  hwy  a  ddaethant  i  Helam, 
a  ^Sobach  tywysog  Uu  Hadarezer 
o'u  blaen. 

17  A  phan  fynegAvyd  i  Dafydd 
hynny,  efe  a  gasglodd  holl  Israel, 
ac  a  aeth  dros  yr  lorddonen,  ac  a 
ddaetli  i  Helam  :  a'r  Syriaid  a  ym- 
fyddinasant  yn  erbya  Dafydd,  ac 
a  ymladdasant  âg  ef. 

18  A'r  Syriaid  a  ffoisaiit  o  flaen 
Israel;  a  Dafydd  a  laddodd  o'r  Syr- 
iaid, mŷr  saith  gant  o  gerbydau,  a 
deugain  mil  "^  o  wŷr  meirch :  ac  efe 
a  darawodd  Sobacli  tywysog  eu  Uu 
hwynt,  fel  y  bu  efe  farw  yno. 

19  A  phan  welodd  yr  lioU  frenhin- 
oedd  oedd  weision  i  Hadarezer,  eu 
iladd  hwynt  o  flaen  Israel,  \i\\j  a 
lieddychasant  âg  Israel,  ac  a'u  gwas- 
anaethasant  hwynt.  A'r  Syriaid  a 
ofnasant  gynnorth^vyo  meibion  Am- 
mon  mwyach. 

PENNOD  XL 

1  Dafydd,  tra  yr  ydoedd  Joab  yn  gwarchae  ar 
Eabhah,  yn  godinebu  gyd  a  Bathseba:  6  yn 
anfon  am  Urias  adref,  i  geisio  coluro  ei 
odineb:  14  yn  anfon  llylhyr  gyd  âg  ef  at 
Joab,  i  beri  iddo  farw.  18  Joab  yn  danfon 
newyddion  oH  farwolaeth  ef  i  Dafydd.  26 
Dafydd  yn  cymmeryd  Bathseba  yn  wraig  iddo. 

AC  ^wedi  pen  y  flwyddyii,  yn  yr 
l\.  amser  y  byddai  y  brenhinoedd 
yn  myned  allan  i  ryfel,  *  danfonodd 
Dafydd  Joab  a'i  weision  gyd  âg  ef, 
a  holl  Israel;  a  hwy  a  ddistryAvias- 
ant  feibion  Ammon,  ac  a  warchae- 
asant  ar  Rabbah :  ond  Dafydd  oedd 
yn  aros  yn  Jerusalem. 

2  IF  A  bu  ar  brydnawn-gwaith  gyf- 
odi  o  Dafydd  oddi  ar  ei  wely,  a  rhod- 
io  ar  nen  tŷ  y  brenhin :  ac  oddi  ar  y 
nen  efe  a  ganfu  wraig  yn  ymolclii ; 
a'r  wraig  oedd  dêg  iawn  yr  olwg. 

3  A  Dafydd  a  anfonodd  ac  a  ym- 
ofyuodd  am  y  wraig :  ac  «iw  a  ddy- 
wedodd,  Onid  hon  yw  ^Bathseba 
merch  Eliam,  gwraig  Unas  yr 
Hethiad? 

4  A  Dafydd  a  anfonodd  genhadau, 
ac  a'i  cymmerth  hi ;  a  hi  a  ddaeth  i 
mewn  atto  ef,  ac  ^  efe  a  orweddodd 
gyd  â  hi :  ac  yr  oedd  hi  *=  wedi  ei  glan- 
hâu  oddi  wrth  ei  haflendid :  a  hi  a 
ddych  welodd  iV  thy  ei  hun. 

5  A'r  wi'aig  a  feichiogodd,  ac  a 
anfonodd  ac  a  fynegodd  i  Dafydd, 
ac  a  ddywedodd,  Tr  ydwyf  ^  yn 
feichiog. 

G  ^  A  Dafydd  a  anfonodd  at  Joab, 
gan   ddywedyd,    Danfon   attaf   fi 


Urias  yi*  Hethiad.    A  Joab  a  anfon- 
odd Urias  at  Dafydd. 

7  A  phan  ddaeth  Urias  atto  ef, 
Dafydd  a  ymofynodd  am  *lwydd- 
iant  Joab,  ac  am  Iwyddiant  y  bobl, 
ac  am  fíyniant  y  rhyfel. 

8  Dywedodd  Dafydd  hefyd  wrth 
Urias,  Dos  i  waered  i'th  dŷ,  a  golch 
dy  draed.  Ac  Urias  a  aeth  allan 
o  dŷ  y  brenhin,  a  saig  y  brenhin 
a  aeth  ar  ei  ol  ef. 

9  Ond  Urias  a  gysgodd  wrth  ddrws 
tŷ  y  brenhin  gyd  â  holl  weision  ei 
arglwydd,  ac  nid  aeth  i  waered  i'w 
dy  ei  hun. 

10  Yna  y  mynegasant  i  Dafydd, 
gan  ddywedyd,  Nid  aeth  Urias  i 
waered  i'w  dy  ei  hun.  A  Dafydd  a 
ddywedodd  wrth  Urias,  Onid  o'th 
daith  yr  ydwyt  ti  yn  dyfod?  paham 
nad  ait  ti  i  waered  i'th  dy  dy  hun  ? 

11  A  dywedodd  Ur'ias  wrth  Da- 
fydd, Yr  arch,  ac  Israel  hefyd,  a  Ju- 
dah,  sydd  yn  aros  mewn  pebyll ;  a 
•^  Joab  fy  arglwydd,  a  gweision  fy  ar- 
glwydd, sydd  yn  gwersyllu  ar  hyd 
wyneb  y  maes ;  a  âf  fi  gan  hynny 
i'm  ty  fy  hun,  i  fwytta,  ac  i  yfed,  ac 
i  orwedd  gyd  â'm  gwraig?  fel  mai 
by  w  di,  ac  /el  mai  by  w  dy  enaid  di, 
ni  wnaf  y  peth  hyn. 

12  A  Dafydd  a  ddywedodd  wi-th 
Urias,  Aros  yma  etto  heddyw,  ac  y 
fory  y'th  oUyngaf  di.  Ac  Urias  a 
arhosodd  yn  Jerusalem  y  dwthwn 
h^vnnw  a  thrannoeth. 

13  A  Dafydd  a'i  galwodd  ef,  i 
fwytta  ac  i  yfed  ger  ei  fron  ef,  ac 
a'i  meddwodd  ef:  ac  yn  yr  hwyr 
efe  a  aeth  i  orwedd  ar  ei  wely  gyd 
â  gweision  ei  arglwydd,  ac  nid  aeth 
i  waered  i'w  dy  ei  hun. 

14  IT  A'r  bore  yr  ysgrifenodd  Da- 
fydd lythyr  at  Joab,  ac  a'z  hanfon- 
odd  yn  Uaw  Unas. 

15  Ac  efe  a  ysgrifenodd  yn  ei  lyth- 
yr, gan  ddy^vedyd,  Gosodwch  Urias 
ar  gyfer  wyneb  y  rhyfelwyr  glewaf ; 
a  dychwelwch  oddi  ar  ei  ol  ef,  fel  y 
tarawer  ef,  ac  y  byddo  marw. 

16  A  phan  oedd  Joab  yn  gwarchae 
ar  y  ddinas,  efe  a  osododd  Urias 
yn  y  Ue  y  gwyddai  efe  fod  gwyr 
nerthol  ynddo. 

17  A  gwyr  y  ddinas  a  aethant  allan, 
ac  aymladdasant  â  Joab :  a  syrthiodd 
rliai  o'r  bobl  o  weision  Dafydd  ;  ac 
Unas  yr  Hethiad  a  fu  farw  hefyd. 

18  1Í  Yna  Joab  a  anfonodd,  ac 
a  fynegodd  i  Dafydd  holl  hanes  y 
rhyifel : 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1035. 

4  Heb. 

heddicch. 


<i  pen.  20.  a. 


Dammeg  Natlian 


11.  SAMUEL,  XII. 


er  ceryddu  Dafydd. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1035. 


«Barn.  9. 
63. 


6  Heb.  fel 

hyn  acfel 
hyn. 


Cylch 

1034. 

»  Ps.  51.  tit. 

b  Edrych 
pen.  14.  5, 

1  Bren.  20. 
35—41. 


19  Ac  a  orchymynodd  i'r  gennad, 
ganddywedyd,  Pan  orphenechlefaru 
hoU  hanes  y  rhyfel  wrth  y  brenliin : 

20  Os  cyfyd  Uidiowgrwydd  y  bren- 
hin,  ac  os  dywed  wrthyt,  Paham  y 
nesasoch  at  y  ddinas  i  ymladd  ?  oni 
wyddech  y  taflent  hwy  oddi  ar  y 
gaer? 

21  P^vy  a  darawodd  ^Abimelech 
fab  Jerubbeseth?  onid  gwraig  a 
daflodd  arno  ef  ddarn  o  faen  melin 
oddi  ar  y  mur,  fel  y  bu  efe  farw  yn 
Thebez?  paham  y  nesasoch  at  y 
mur?  yna  y  dyAvedi,  Dy  was  Unas 
yr  Hethiad  a  fu  farw  heiyd. 

22  IT  Felly  y  gennad  a  aeth,  ac  a 
ddaeth  ac  a  fynegodd  i  Dafydd  yr 
hyn  oU  yr  anfonasai  Joab  ef  o'i 
blegid 

23  A'r  gennad  a  ddyAvedodd  wrth 
Dafydd,  Yn  ddiau  y  gwŷr  oeddynt 
drech  na  ni,  ac  a  ddaethant  attorn 
ni  i'r  maes,  a  ninnau  a  aethom  ar- 
nynt  hwy  hyd  ddrws  y  porth. 

24  A'r  saethyddion  a  saethasant  at 
dy  weision  oddi  ar  y  mur ;  a  rliai  o 
weision  y  brenhin  a  fuant  feirw;  a'th 
was  Urias  yr  Hethiad  a  fu  farw  hefyd. 

25  Yna  Dafydd  a  ddywedodd  wrth 
y  gennad,  Fel  hyn  y  dy wedi  di  wrth 
Joab ;  Na  fydded  hyn  ddrwg  yn  dy 
olwg  di :  canys  ^y  naill  fel  y  UaU  a 
ddifetha  y  cleddyf:  cadarnhâ  dy 
ryfel  yn  erbyn  y  ddinas,  a  distryw- 
iwch  hi ;  a  chysura  dithau  ef 

26  IT  A  phan  glybu  gwraig  Unas 
farw  Urias  ei  gwr,  hi  a  alarodd  am 
ei  phriod. 

27  A  phan  aeth  y  galar  heibio, 
Dafydd  a  anfonodd,  ac  a'i  cyrchodd 
hi  i'w  dy,  i  fod  iddo  yn  wraig ;  a  hi 
a  ymddûg  iddo  fab.  A  drwg  yng 
ngolwg  yr  Arglwydd  oedd  y  peth 
a  wnaethai  Dafydd. 

PENNOD  XII. 

1  Dammeg  Nathan  am  yr  oenig,  yn  peri  i  Da- 
fydd fod  ynfarnwr  arno  ei  hun.  7  Dafydd, 
wedi  i  Nathan  ei  geryddu,  yn  cyfaddef  ei 
hechod,  ac  yn  cael  maddeuant :  15  yii  galaru 
ac  yn  gweddio  dros  y  plenty n,  tra  oedd  fyw. 
24  Geni  Solomon,  a'i  enwi  Jedid'iah.  26 
Dafydd  yn  ennill  Bahbah,  ac  yn  arteithio 
ei  phohl  hi. 

A'R  Arglwydd  a  anfonodd  N"a- 
.  than  at  Dafydd.  Ac  ''efe  a 
ddaeth  atto  ef,  ac  ''a  ddywedodd 
wrtho,  Dau  wr  oedd  yn  yr  un  ddin- 
as; y  naill  yn  gyfoethog,  a'r  llaU 
yn  dlawd. 

2  Gan  y  cyfoethog  yr  oedd  11a  wer 
iawn  o  ddefaid  a  gwartheg : 

3  A  chan  y  tlawd  nid  oedd  dim  ond 


un  oenig  fechan,  yr  hon  a  brynasai 
efe,  ac  a  fagasai ;  a  hi  a  gynnydd- 
asai  gyd  âg  efj  a  chyd  a'i  blant :  o'i 
dammaid  ef  y  bwyttâi  hi,  ac  o'i 
gwppan  ef  yr  yfai  hi,  ac  yn  ei  fyn- 
wes  ef  y  gorweddai  hi,  ac  yr  oedd 
hi  iddo  megis  merch. 

4  Ac  ymdeithydd  a  ddaeth  at  y 
gwr  cyfoethog ;  ond  efe  a  arbedodd 
gymmeryd  o'i  ddefaid  ei  hun,  ac  o'i 
wartheg  ei  hun,  i  arhvyo  i'r  ymdeith- 
ydd a  ddaethai  atto ;  ond  efe  a  gym- 
merth  oenig  y  gwr  tlawd,  ac  a'i  par- 
ottôdd  i'r  g^vr  a  ddaethai  atto. 

5  A  digofaint  Dafydd  a  ennynodd 
yn  ddirfaAvr  wrth  y  gwr ;  ac  efe  a 
ddywedodd  wrth  Nathan,  Fel  mat 
hyw  yr  Arglwydd,  euog  o  farwol- 
aeth  yw  y  gwr  a  wnaeth  hyn. 

6  A'r  oenig  a  dâl  efe  adref  ''yn  bed- 
war  dyblyg ;  o  herwydd  iddo  wneuth- 
ur  y  peth  hyn,  ac  nad  arbedodd. 

7  '^  A  dywedodd  Nathan  wrth  Da- 
fydd, Ti  yiv  y  gwr,  Fel  hyn  y  dywed 
Arglwydd  Dduw  Israel;  Myfi  "^a'th 
enneiniais  di  yn  frenhin  ar  Israel, 
myfi  hefyd  a'th  waredais  di  o  law 
Saul : 

8  Rhoddais  hefyd  i  ti  dy  dy  ar- 
glwydd, a  gwragedd  dy  arghvj^dd 
yn  dy  fynwes,  a  mi  a  roddais  i  ti  dy 
Israel  a  Judah ;  a  phe  rhy  fychan 
fuasai  Jiynny,  myfi  a  roddaswn  i  ti 
fwy  o  laAver. 

9  Paham  y  dirmygaist  air  yr  Ar- 
glwydd, i  wneuthur  drwg  yn  ei  olwg 
ef  ?  Urias  yr  Hethiad  a  dare  waist  ti 
a'r  cleddyf,  a'i  wraig  ef  a  gymmer- 
aist  i  ti  yn  wraig,  a  thi  a'i  lleddaist 
ef  â  chleddyf  meibion  Ammon. 

10  Yn  awr  gan  hynny  nid  ymedy 
y  cleddyf  a'th  dy  di  byth ;  o  her- 
Avydd  i  ti  fy  nirmygu  i,  a  chymmer- 
yd  gwraig  Urias  jr  Hethiad  i  fod 
yn  wraig  i  ti 

11  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd  ; 
Wele,  myfi  a  gyfodaf  i'th  erbyn 
ddrwg  o'th  dy  dy  hun,  a  mi  ^a  ddygaf 
dy  wragedd  di  y'ngŵydd  dy  lygaid, 
ac  a'u  rhoddaf  hwynt  i'th  gymmyd- 
og,  ac  efe  a  orwedd  gyd  a'th  wrag- 
edd di  y'ngolwg  yi*  haul  hwn. 

12  Er  i  ti  wneuthur  mewn  dirgel- 
wch ;  etto  myfi  a  Avnaf  y  peth  hyn  ger 
bron  hoU  Israel,  a  cher  bron  yi-  haul. 

13  *^A  dywedodd  Dafydd  wrth  Na- 
than, spechais  yn  erbyn  yr  Ar- 
glwydd. A  Nathan  a  ddywedodd 
wi'th  Dafydd,  Yr  Arglwydd  hefyd 
a  dynnodd  ymaith  dy  bechod  di : 
ni  byddi  di  marw. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1034. 


0  Exod.  '22. 
L 


d  1  Sam.  16, 
13. 


e  Deut.  28. 
30. 
j.en.  16. 22. 


f  Edrych 
1  Sam.  15. 
24. 

SPs.32.5. 
a  61.  4. 


Edifelrivcli  Dafydd 


II.  SAMUEL,  XIII. 


a  genedigaetli  Solomon. 


Cj-n 

CEIST 

Cylch 

1034. 

h  Es.  52.  5. 
Ezec.  36. 
20,23. 
Rhuf.2.24. 


i  pen.  13. 31. 


2Heb. 
y  gvina 

niweid. 


i  Edrycli 
Es.  38. 1. 
Jon.  3.  9. 


I  Job  7.  8, 
9,10. 
1033. 


n>  Matt.  1. 

6. 
n  1  Cliron. 

22.9. 


14  Etto,  o  her^vyclcl  i  ti  beri  i  el- 
ynion  yr  Arglwydd  ''gablu  trwy  y 
peth  hyn,  y  pleiityn  a  anwyd  i  ti  a 
fydd  marw  yn  ddiau. 

15  IF  A  Nathan  a  aetli  i'w  dŷ.  A'r 
Arglwydd  a  darawodd  y  plentyn  a 
blantasai  gwraig  Urias  i  Dafydd ;  ac 
efe  a  aeth  yn  glaf  iawn. 

16  Dafydd  am  hynny  a  ymbiliodd 
â  Duw  dros  y  bachgen ;  a  Dafydd  a 
ymprydiodd  ympryd,  ac  a  aeth  ac  'a 
orweddodd  ar  y  ddaear  ar  hyd  y  nos. 

17  A  henuriaid  ei  dŷ  ef  a  gyfodas- 
ant  atto  ef,  i  beri  iddo  godi  oddi  ar 
y  ddaear :  ond  ni  fynnai  efe,  ac  ni 
fwyttai  fara  gj^d  â  h^vynt. 

18  Ac  ar  y  seithfed  dydd  y  bu  farw 
y  plentyn.  A  gweision  Dafydd  a 
ofnasant  fynegi  iddo  ef  farw  y  bach- 
gen :  canys  dywedasant,  Wele,  tra 
oedd  y  bachgen  yn  fyw  y  Uefarasom 
wrtho,  ond  ni  wrandawai  ar  ein  Uais, 
pa  fodd  gan  hynny  ^yr  ymofidia,  os 
dywedwn  wrtho  farw  y  plentyn  ? 

19  Ond  pan  welodd  Dafydd  ei  weis- 
ion  yn  sibrwd,  deaUodd  Dafydd  farw 
y  plentyn  :  a  Dafydd  a  ddywedodd 
wrth  ei  weision,  A  fu  farw  y  plentyn? 
A  hwy  a  ddyw  edasant,  Efe  a  fu  farw. 

20  Yna  Dafydd  a  gyfododd  oddi 
ar  y  ddaear,  ac  a  ymolchodd,  ac  a 
ymenneiniodd,  ac  a  newidiodd  ei 
ddillad,  ac  a  ddaeth  i  dŷ  yr  Ar- 
glwydd, ac  a  addolodd :  wedi  hyn- 
ny y  daeth  efe  i'w  dŷ  ei  hun ;  ac  a 
ofynodd,  a  hwy  a  roddasant  iddo 
fara,  ac  efe  a  fwyttaodd. 

21  Yna  ei  w^eision  a  ddywedasant 
wrtho  ef,  Pa  beth  yw  hyn  a  wnaeth- 
ost  ti  ?  dros  y  plentyn  by w  yr  ym- 
prydiaist,  ac  yr  wylaist ;  ond  pan 
fu  y  plentyn  farw,  ti  a  gyfodaist  ac 
a  fwytteaist  fara. 

22  Ac  efe  a  ddywedodd,  Tra  yr 
ydoedd  y  plentyn  yn  fyAv,  yr  ym- 
prydiais  ac  yr  wylais  :  ^  canys  mi  a 
ddywedais,  Pwy  a  ŵyr  a  drugarhâ 
yr  Arglwydd  wrthyf,  fel  y  byddo 
by w  y  plentyn  ? 

23  Ond  yn  awr  efe  fu  farw,  i  ba 
beth  yr  ymprydi^vn?  a  aUaf  fl  ei 
ddwyn  ef  yn  ei  ol  mwyach?  myfi  a  âf 
atto  ef,  ond  'ni  ddychwel  efe  attaf  fi. 

24  1Í  A  Dafydd  a  gysurodd  Bath- 
seba  ei  wraig,  ac  a  aeth  i  me^vn  atti 
hi,  ac  a  orweddodd  gyd  â  hi :  ""  a  hi 
a  ymddûg  fab,  ac  "  efe  a  alwodd  ei 
enw  ef  Solomon.  Ar  Arglwydd 
a'i  carodd  ef 

25  Ac  efe  a  anfonodd  trwy  law 
JSTatlian  y  prophwyd ;  ac  efe  a  alw- 


odd ei  enw  ef  ^  Jedidiah  oblegid  yr 
Arglwydd. 

26  1Í  A  °Joab  a  ymladdodd  yn  er- 
byn  PRabbah  meibion  Ammon,  ac  a 
ennillodd  y  frenhinol  ddinas, 

27  A  Joab  a  anfonodd  genhadau 
at  Dafydd,  ac  a  ddywedodd,  Rhy- 
felais  yn  erbyn  Rabbah,  ac  a  enniU- 
ais  ddinas  y  dyfroedd. 

28  Yn  awr  gan  hynny  casgl  wedd- 
ill  y  bobl,  a  gwersylla  yn  erbyn  y 
ddinas,  ac  enniQ  hi ;  rhag  i  mi  ennill 
y  ddinas,  a  galw  fy  enw  i  arni  hi. 

29  A  Dafydd  a  gasglodd  yr  hoU 
bobl,  ac  a  aeth  i  Rabbah,  ac  a  ym- 
laddodd yn  ei  herbyn,  ac  a'i  hen- 
nillodd  hi. 

30  Ac  ^efe  a  gymmerodd  goron  eu 
brenhin  hwynt  oddi  am  ei  ben ;  a'i 
phwys  hi  oedd  dalent  o  aur,  gyd  a'r 
maen  gwerthfawr :  a  hi  a  osodwyd  ar 
ben  Dafydd.  Ac  efe  a  ddug  ymaith 
o'r  ddinas  anrhaith  fawr  iawn. 

31  Ac  efe  a  ddug  ymaith  y  bobl 
oedd  ynddi,  ac  a'ti  gosododd  dan 
lifiau,  a  than  ogau  heiyrn,  a  than 
fwyeiU  heiyrn,  ac  a'u  bAvriodd  hwynt 
i'r  odynau  calch :  ac  felly  y  gwnaeth 
i  holl  ddinasoedd  meibion  Ammon. 
A  dychwelodd  Dafydd  a'r  holl  bobl 
i  Jerusalem. 

PENNOD  XIII. 

1  Ámnon  yn  caru  Tamar:  a  tlirwy  gynglior 
Jonadab,  yn  cymmeryd  arno  fod  yn  glaf,  ac 
yn  ei  threisio  hi;  15  ac  yna  yn  ei  chasâu  hi, 
ac  yn  ei  throi  ymaith  yn  gywilyddus.  19 
Absalom  yn  ei  derbyn  hi,  ac  yn  celii  ei 
amcan  :  23  ac,  wrth  gneifio  ei  ddefaid,  yn 
lladd  Amnon.  30  Dafydd  yn  pruddhau 
wrth  glyived  hynny;  a  Jonadab  yn  ei  gysuro 
ef.    37  Absalom  yn  ffoi  at  Talmai  i  Gesur, 

AC  ar  ol  hyn  yr  oedd  gan  Absa- 
.  lom  mab  Dafydd  chwaer  dêg, 
a'i  henw  Tamar:  ac  Amnon  mab 
Dafydd  a'i  carodd  hi. 

2  Ac  yr  oedd  mor  flin  ar  Amnon, 
fel  y  clefychodd  efe  o  herwydd  Ta- 
mar ei  chwaer :  canys  gwyryf  oedd 
hi ;  ac  ^anhawdd  y  gwelai  Amnon 
wneuthur  dim  iddi  hi. 

3  Ond  gan  Amnon  yr  oedd  cyf- 
aiU,  a'i  enw  Jonadab,  mab  "Simeah, 
brawd  Dafydd :  a  Jonadab  oedd  wr 
call  iawn. 

4  Ac  efe  a  ddywedodd  wrtho  ef,  Ti 
fab  y  brenhin,  paham  yr  ydwyt  yn 
^  curio  fel  hyn  ^beunydd  ?  oni  fynegi 
di  i  mi  ?  Ac  Amnon  a  ddywedodd 
wi'tho  ef,  Caru  yr  ydwyf  fi  Tamar, 
chwaer  Absalom  fy  mrawd. 

5  A  Jonadab  a  ddywedodd  wrtho 
ef,  Gorwedd  ar  dy  Avely,  a  chymraer 


Amnon  yn  treisio  Tamar. 


IL  SAMUEL,  XIII. 


Dig  Dafydd, 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1032. 


BNeu, 
does. 


6  Hei). 
ddar- 
ostwng. 

b  Lef.  18.  9. 


arnat  fod  yn  glaf :  a  phan  ddelo  dy 
dad  i'th  edrych,  dywed  ^vi'tho  ef, 
Deued,  attolwg,  Tamar  fy  chwaer  i 
roddi  bwyd  i  mi,  ac  i  ailwyo  y  bwyd 
yn  fy  ngolwg,  fel  y  gwelwyf,  ac  y 
bwyttâwyf  o'i  llaw  hi. 

6  1  Felly  Amnon  a  orweddodd,  ac 
a  gymmerth  arno  fod  yn  glaf.  A'r 
brenhin  a  ddaeth  i'w  edrych  ef ;  ac 
Amnon  a  ddywedodd  wrth  y  bren- 
hin, Deued,  attolwg,  Tamar  fy  chwaer 
i  grasu  dwy  deisen  yn  fy  ngolwg  i, 
fel  y  bwyttâwyf  o'i  Daw  hi. 

7  Yna  Dafydd  a  anfonodd  adref 
at  Tamar,  gan  ddywedyd,  Dos  yn 
aAvr  i  dy  Amnon  dy  fraAvd,  a  phar- 
ottoa  fwyd  iddo. 

8  Felly  Tamar  a  aeth  i  dy  Amnon 
ei  brawd ;  ac  efe  oedd  yn  gorwedd : 
a  hi  a  gymmerth  ^beilliaid,  ac  a'i 
tylinodd,  ac  a  wnaeth  deisenau  yn 
ei  ŵydd  ef,  ac  a  grasodd  y  teisenau. 

9  A  hi  a  g}Tnmerth  badell,  ac  a'w 
tywalltodd  htvynt  ger  ei  fron  ef : 
ond  efe  a  wrth(;dodd  fwytta.  Ac 
Amnon  a  ddywedodd,  Gyrrwch  all- 
an  bawb  oddi  wrthyf  fi.  A  phawb 
a  aethant  allan  oddi  wrtho  ef. 

10  Yna  Amnon  a  ddywedodd  wrth 
Tamar,  Dwg  y  bwyd  i'r  ystafell,  fel 
y  bwyttâwyf  o'th  law  di.  A  Thamar 
a  gymmerth  y  teisenau  a  -svnaethai 
hi,  ac  a'li  dug  at  Amnon  ei  brawd 
i'r  ystafell. 

11  A  phan  ddug  hi  hivynt  atto  ef 
i  fwytta,  efe  a  ymaflodd  ynddi  hi, 
ac  a  ddywedodd  wrthi  hi,  Tyred, 
gorwedd  gyd  â  mi,  fy  chwaer. 

12  A  hi  a  ddyAvedodd  Avrtho,  Paid, 
fy  mrawd;  na  ^threisia  fi  :  canys  ^ni 
wneir  fel  hyn  yn  Israel:  na  Avna  di 
yr  ynfydrwydd  hyn. 

13  A  minnau,  i  ba  le  y  bwriaf 
ymaith  fy  ngwarth?  a  thi  a  fyddi 
fel  un  o'r  ynfydion  yn  Israel.  Yn 
awr,  gan  hynny,  ymddiddan,  attol- 
wg, a  r  brenhin  :  canys  ni  ommedd 
efe  fi  i  ti. 

14  Ond  ni  fynnai  efe  ^vi'andaw  ar 
ei  llais  hi ;  eithr  efe  a  fii  drech  na 
hi,  ac  a'i  treisiodd,  ac  a  orweddodd 
gyd  â  hi. 

15  11  Yna  Amnon  a'i  casaodd  hi  â 
chas  mawr  iawn:  canys  mwy  oedd 
y  cas  a'r  hwn  y  casasai  efe  hi,  na'r 
cariad  a'r  hwn  y  carasai  efe  hi.  Ac 
Amnon  a  ddywedodd  wrthi  hi,  Cyf- 
od,  dos  ymaith. 

16  A  hi  a  ddywedodd  ^vrtho  ef, 
Nid  oes  achos :  y  drygioni  hwn, 
sef  fy    ngynni   ymaith,    sydd   fwy 


na'r  Hall  a  wnaethost  â  mi    Ond  ni 
wrandawai  efe  arni  hi. 

17  Eithr  efe  a  alwodd  ar  ei  langc, 
ei  weinidog,  ac  a  ddywedodd,  Gyr- 
rwch hon  yn  awT  allan  oddi  wrthyf 
fi;  a  chloa  y  drws  ar  ei  hoi  hi. 

18  Ac  am  dani  hi  yr  oedd  mantell 
symmudli^j^:  canys  a'r  cyfryw  fen- 
tyll  y  dilledid  merched  y  brenhin, 
y  rhai  oedd  forwynion.  Yna  ei 
weinidog  ef  a'i  dug  hi  allan,  ac  a 
glodd  y  drws  ar  ei  hoi  hi. 

19  IT  A  Thamar  ""a  gymmerodd 
ludw  ar  ei  phen,  ac  a  rwygodd  y 
fantell  symmudliw  oedd  am  dani, 
ac  ^a  osododd  ei  llaw  ar  ei  phen,  ac 
a  aeth  ymaith  dan  weiddi. 

20  Ac  Absalom  ei  brawd  a  ddy- 
wedodd wrthi  hi,  Ai  Amnon  dy 
frawd  a  fu  gyd  â  thi  ?  er  hynny  yn 
awr  taw  â  son,  fy  chwaer:  dy  frawd 
di  yw  efe ;  na  osod  dy  galon  ar  y 
peth  hyn.  Felly  Tamar  a  drigodd 
yn  amddifad  yn  nhŷ  Absalom  ei 
brawd. 

21  1  Ond  pan  glybu  y  brenhin 
Dafydd  yr  holl  bethau  hynny,  efe  a 
ddigiodd  yn  aruthr. 

22  Ac  ni  ddy^vedodd  Absalom 
wrth  Amnon  na  drwg  na  da  :  canys 
Absalom  a  gasaodd  Amnon,  o  her- 
wydd  iddo  dreisio  Tamar  ei  chwaer 
ef. 

23  IF  Ac  ar  ol  d^vy  flynedd  o 
ddyddiau,  ^yr  oedd  gan  Absalom 
rai  yn  cneifio  yn  Baal-hasor,  yi- 
hwn  sydd  Avrth  Ephraim :  ac  Ab- 
salom a  wahoddodd  holl  feibion  y 
brenhin. 

24  Ac  Absalom  a  ddaeth  at  y 
brenhin,  ac  a  ddywedodd,  Wele  yn 
awr,  rai  yn  cneifio  i'th  was  di ; 
deued,  attolwg,  y  brenhin  a'i  weis- 
ion  gyd  â'th  was. 

25  A  dywedodd  y  brenhin  wrtli 
Absalom,  Nag  ê,  fy  mab,  ni  ddeuwn 
ni  i  gyd  yn  awr ;  rhag  i  ni  ormesu 
arnat  ti.  Ac  efe  a  fu  daer  arno : 
ond  ni  fynnai  efe  fyned ;  eithr  efe 
a'i  bendithiodd  ef. 

26  Yna  y  dywedodd  Absalom,  Oni 
ddaw  Amnon  fy  mrawd  yn  awr  gyd 
â  ni?  A'r  brenhin  a  ddywedodd 
wrtho  ef,  I  ba  beth  yr  â  efe  gyd  â 
thi? 

27  Etto  Absalom  a  fu  daer  amo, 
fel  y  gollyngodd  efe  Amnon  gyd  âg 
ef,  a  holl  feibion  y  brenhin. 

28  1Í  Ac  Absalom  a  orrhymynodd 
i'w  langciau,  gan  ddywedyd,  Edrych- 
wch,    attolwg,    pan    fyddo    llawen 


Absalom  yn  lladd  Amnon. 


II.  SAMUEL,  XIV.  Dammeg  y  ivraig  o  Tecoah. 


Cyn 

CEIST 

1030. 

7  Neu,  oni 
wnewch, 
a  mi  yn 
gorchÿrni/n 
i  chwi  Ì 


f  pen.  1. 11. 
Spen.  12.16. 


8  Neu, 
hyn  toedi 
ei/wriadu 
trwy  arch- 
iad  (neu, 
trmy  enau) 
Absalom. 


9  Heb.  yn 
ol  gair. 


1030. 

^  pen.  3. 3. 
2  Neu, 
Ammihur. 


3  Neu, 
ddarfu. 


calon  Amnon  gan  win,  a  phan  ddy- 
wedwyf  wrthych,  Tarêwch  Amnon  ; 
yna  lleddwch  ef,  nac  ofnwch :  ''  oni 
orchymynais  i  chwi?  ymwrolwch,  a 
byddwch  feihion  glewion. 

29  A  llangciau  Absalom  a  wnaeth- 
ant  i  Amnon  fel  y  gorchymynasai 
Absalom.  A  hoU  feibion  y  brenhin 
a  gyfodasant,  a  phob  un  a  farchog- 
odd  ar  ei  ful,  ac  a  flFoisant. 

30  IT  A  thra  yr  oeddynt  hwy  ar  y 
ffordd,  y  daeth  y  chwedl  at  Dafydd, 
gan  ddywedyd,  Absalom  a  laddodd 
hoU  feibion  y  brenhin,  ac  ni  adawyd 
un  o  honynt. 

31  Yna  y  brenhin  a  gyfododd,  ac 
^a  rwygodd  ei  ddUlad,  ac  ^a  orwedd- 
odd  ar  y  ddaear ;  a'i  hoU  weision 
oedd  yn  sefyll  ger  Uaw,  a'u  gwisg- 
oedd  yn  rhwygedig. 

32  A  Jonadab  mab  Simeah,  brawd 
Dafydd,  a  attebodd  ac  a  ddywed- 
odd,  Na  thybied  fy  arglwydd  idd- 
ynt  hwy  ladd  yr  hoU  langciaii,  sef 
meibion  y  brenhin ;  canys  Am- 
non yn  unig  a  fu  farw  :  canys  yr 
oedd  ^ym  mryd  Absalom  hynny, 
er  y  dydd  y  treisiodd  efe  Tamar 
ei  chwaer  ef. 

33  Ac  yn  awr  na  osoded  fy  ar- 
glwydd frenhin  y  peth  at  ei  galon, 
gan  dybied  farw  hoU  feibion  y 
brenhin:  canys  Amnon  yn  unig  a 
fu  farw. 

34  Ond  Absalom  a  ffodd.  A'r 
Uangc  yr  hwn  oedd  yn  gwylio  a 
ddyrchafodd  ei  lygaid,  ac  a  edrych- 
odd ;  ac  Avele  bobl  lawer  yn  dyfod 
ar  hyd  y  ffordd  o'i  ol  ef,  ar  hyd 
ystlys  y  mynydd. 

35  A  Jonadab  a  ddywedodd  wrth 
y  brenhin,  AVele  feibion  y  brenhin 
yn  dyfod:  ^fel  y  dywedodd  dy  was, 
felly  y  mae. 

36  A  phan  orphenasai  efe  ym- 
ddiddan,  wele,  meibion  y  brenhin  a 
ddaethant,  ac  a  ddyrchafasant  eu 
Uef,  ac  a  wylasant.  A  r  brenhin 
hefyd  a'i  holl  weision  a  wylasant  âg 
wylofain  mawr  iawn, 

37  1Í  Ac  Absalom  a  ffodd,  ac  a 
aeth  at  ^Talmai  mab  ^Ammihud 
brenhin  Gesur :  a  Dafydd  a  alarodd 
am  ei  fab  bob  dydd. 

38  Ond  Absalom  a  ffodd,  ac  a 
aeth  i  Gesur;  ac  yno  y  bu  efe  dair 
blynedd. 

39  Ac  enaid  Dafydd  y  brenhin  a 
^hiraethodd  am  fyned  at  Absalom : 
canys  efe  a  gysurasid  am  Amnon, 
gan  ei  farw  efe. 

325 


PENNOD  XIV. 

1  Joah  yn  gosod  gwraig  weddw  o  Tecoah,  trwy 
ddammeg,  i  droi  ccdon  y  hrenhin  i  gyrcliu  ei 
fab  adref;  ac  yn  ei  ddwyn  ef  i  Jerusalem.  25 
Tegivch,  gwallt,  a  phlant  Absalom.  ^S  Joab, 
ym  mhen  dioy  flynedd,  yn  dwyn  Absalom  i 
wydà  y  brenhin. 

YNA  Joab  mab  Serfiah  a  wybu 
fod  calon  y  brenhin  tu  ag  at 
Absalom. 

2  A  Joab  a  anfonodd  i  Tecoah,  ac 
a  gyrchodd  oddi  yno  wraig  ddoeth, 
ac  a  ddywedodd  wrthi,  Cymmer 
arnat,  attolwg,  alaru,  a  gwisg  yn 
awr  alar-wisg,  ac  nac  ymira  ag 
olew,  eithr  bydd  fel  gwraig  yn  gal- 
aru  er  ys  Uawer  o  ddyddiau  am  y 
marw: 

3  A  thyred  at  y  brenhin,  a  Uefara 
wrtho  yn  ol  yr  ymadrodd  hyn.  A 
Joab  a  osododd  yr  ymadroddion  yn 
ei  genau  hi. 

4  H  A'r  wraig  o  Tecoah,  pan  ddy- 
wedodd wrth  y  brenhin,  a  syrthiodd 
i  lawr  ar  ei  hwyneb,  ac  a  ymgrym- 
modd,  ac  a  ddywedodd,  ^Cynnorth- 
wya,  0  frenhin. 

5  A  dywedodd  y  brenhin  wrthi  hi, 
Beth  a  ddarfu  i  ti  ?  A  hi  a  ddjwed- 
odd,  *Yn  wir  gwraig  weddw  ydivyf 
fi,  a'm  gwr  a  fu  farw. 

6  Ac  i'th  law-forwyn  yr  oedd  dau 
fab,  a  hwynt  iU  dau  a  ymryson- 
asant  yn  y  maes ;  ond  nid  oedd 
"athrywynwr  rhyngddynt  hwy;  ond 
y  naill  a  darawodd  y  llall,  ac  a'i 
Uaddodd  ef 

7  Ac  wele,  yr  holl  dylwyth  a  gyfod- 
odd yn  erbyn  dy  law-forwyn,  a  h^vy  a 
ddywedasant,  Dyro  yr  hwn  a  daraw- 
odd ei  frawd,  fel  y  lladdom  ni  ef,  am 
einioes  ei  frawd  a  laddodd  efe ;  ac 
y  difethom  hefyd  yr  etifedd:  felly 
y  diffoddent  fy  marworyn,  yr  hwn 
a  adawyd,  heb  adael  i'm  gwr  nac 
enw  nac  eppil  ar  wyneb  y  ddaear. 

8  A'r  brenhin  a  ddywedodd  wrth  y 
wraig,  Dos  i'th  dy;  a  mi  a  roddaf 
orchymyn  o'th  blegid  di. 

9  A'r  wraig  o  Tecoah  a  ddywed- 
odd wrth  y  brenhin,  Byddcd  y  cam- 
wedd  hwn  arnaf  fi,  fy  arghvydd  fren- 
hin, ac  ar  dy  fy  nhad  i,  a'r  brenhin 
a'i  orsedd-faingc  ef  yn  ddieuog. 

10  A'r  brenhin  a  ddywedodd,  Dwg 
attaf  fi  yr  hwn  a  yngano  wrthyt,  ac 
ni  chaiff  mwyach  gyffwrdd  â  thi. 

11  Yna  hi  a  ddywedodd,  Cofied, 
attolwg,  y  brenhin  dy  Arglwydd 
Dduw,  rhag  amlhau  dialwyr  y 
gwaed  i  ddistrywio,  a  rhag  difetha 
o  honynt  hwy  fy  mab  i.     Ac  efe  a 


Ij,Ò 


Cyn 
CRIST 

1027. 


2  Heb. 
Gwared. 


»  Edrj'ch 
pen.  12. 1. 


3  Hob. 

gwarcdwr. 


Dammeg  y  wraig  o  TecoaJi 


11.  SAMUEL,  XIV. 


er  diuyn  Absalom  adref. 


Cyn 
CRIST 

1027. 

b  1  Sam.  14. 
45. 
Act.  27. 34. 


*  Ileb.  yn 
wphwysfa. 
c  ad.  20. 


d  ad.  17. 
pen.  19. 27. 


ddywedodd,  ^Fel  mai  byw  yr  Ar- 
GLWYDD,  ni  syrth  un  o  wallt  pen 
dy  fab  di  i  lawr. 

12  Yiia  y  dywedodd  y  wraig,  At- 
tolwg,  gad  i'th  law-forwyn  ddywed- 
yd  gair  wrth  fy  arglwydd  irenhin. 
Yntau  a  ddywedodd,  Dywed. 

13  A'r  wraig  a  ddywedodd,  Paham 
gan  hynny  y  meddyliaist  fel  hyn  yn 
erbyn  pobl  Dduw?  canys  y  mae  y 
brenhin  yn  llefaru  y  gair  hwn  megis 
un  beius,  gan  na  ddug  y  brenhin 
adref  ei  herAvr. 

14  Canys  gan  farw  yr  ydym  ni  yn 
marw,  ac  ydym  fel  dyfroedd  wedi 
eu  tywallt  ar  y  ddaear,  y  rhai  ni 
chesglir :  gan  na  ddug  Duw  ei  ein- 
ioes,  efe  a  feddyliodd  foddion,  fel  na 
yrrer  ymaith  ei  herwr  oddi  wrtho. 

15  Ac  yn  awr  mi  a  ddeuthum  i 
ymddiddan  â'm  harglwydd  frenhin 
am  y  peth  hyn,  oblegid  i'r  bobl  fy 
nychrynu  i  :  am  hynny  y  dywed- 
odd dy  law-forwyn,  Ymddiddanaf  yn 
awr  â'r  brenhin ;  ond  odid  fe  a 
wna  y  brenhin  ddymuniad  ei  law- 
fonvyn. 

16  Canys  y  brenhin  a  wrendy,  fel 
y  gwaredo  efe  ei  law-forwyn  o  law  y 
gwr  a  fynnai  fy  nifetha  i  a'm  mab 
hefyd  o  etifeddiaeth  Dduw. 

17  A'th  law-forwyn  a  ddywedodd, 
Bydded,  attohug,  gair  fy  arglwydd 
frenhin  *yn  gysur :  canys  "^fel  angel 
Duw  yw  fy  arglwydd  frenhin,  i 
wrandaw  y  da  a'r  drwg :  a'r  Ar- 
glwydd dy  Dduw  fydd  gyd  â  thi, 

18  Yna  yr  attebodd  y  brenhin,  ac 
y  dywedodd  wrth  y  wraig,  Na  chela, 
attolwg,  oddi  wrthyf  fi  y  peth  yr 
ydwyf  yn  ei  ofyn  i  ti.  A  dywed- 
odd y  wraig,  Llefared  yn  awr  fy 
arglwydd  frenhin. 

19  A'r  brenhin  a  ddywedodd,  A 
ydyw  Haw  Joab  gyd  â  thi  yn  hyn 
oil  ?  A'r  wraig  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd, Fel  mai  byw  dy  enaid  di, 
fy  arglwydd  frenhin,  nid  gwiw  troi 
ar  y  flaw  ddehau  nac  ar  y  llaw  aswy 
oddi  wrth  yr  hyn  oil  a  ddywedodd 
fy  arglwydd  frenhin  :  canys  dy  was 
Joab  a  orchymynodd  i  mi,  ac  a 
osododd  yr  holl  eiriau  hyn  y'ngenau 
dy  law-forwyn : 

20  Ar  fedr  troi  y  chwedl  y  gwnaeth 
dy  was  Joab  y  peth  hyn :  ond  fy  ar- 
glwydd sydd  ddoeth,  ^  fel  doethineb 
angel  Duw,  i  wybod  yr  hyn  oil  sydd 
ar  y  ddaear. 

21  IF  A'r  brenhin  a  ddywedodd 
wrth  Joab,  Wele  yn  awr,  gwneuth- 


um  y  peth  hyn  :  dos,  a  dwg  y  Uangc 
Absalom  yn  ei  oL 

22  A  Joab  a  syrthiodd  i  lawr  ar  ei 
wyneb,  ac  a  ymgrymmodd,  ac  a  fen- 
dithiodd  y  brenhin.  A  Joab  a  ddy- 
wedodd, Heddyw  y  g^vybu  dy  was 
di  gael  o  honof  ffafr  yn  dy  olwg  di, 
fy  arglwydd  frenhin,  am  i'r  brenhin 
gyflawni  dymuniad  ^ei  was. 

23  A  Joab  a  gyfododd,  ac  a  aeth  i 
Gesur,  ac  a  ddug  Absalom  i  Jeru- 
salem. 

24  A'r  brenhin  a  ddywedodd,  Trö- 
ed  i'w  dy  ei  hun ;  ac  nac  edryched 
yn  fy  wyneb  i.  Felfy  Absalom  a 
drodd  i'w  dy  ei  hun,  ac  ni  welodd 
wyneb  y  brenhin. 

25  IT  "Ac  nid  oedd  wr  mor  glod- 
fawr  am  ei  degwch  ag  Absalom  o 
fewn  holl  Israel :  o  wadn  ei  droed 
hyd  ei  goryn  nid  oedd  wrthuni 
ynddo  ef. 

26  A  phan  gneifiai  efe  ei  ben, 
(canys  un  waith  yn  y  flwyddyn  y 
torrai  efe  ei  wallt:  o  herwydd  ei 
fod  yn  drwm  arno,  am  hynny  efe 
a'i  torrai  ef;)  efe  a  bwysai  wallt 
ei  ben  yn  ddau  can  sicl,  wrth  bwys 
y  brenhin. 

27  *  A  thri  mab  a  anwyd  i  Absa- 
lom, ac  un  ferch,  a'i  henw  hi  oedd 
Tamar :  yr  oedd  hi  yn  ^Taig  dêg  yr 
olwg. 

28  1Í  Felly  Absalom  a  di'igodd 
dd^vy  flynedd  gyfan  yn  Jerusalem, 
ac  ni  welodd  wyneb  y  brenhin. 

29  Am  hynny  Absalom  a  ddanfon- 
odd  am  Joab,  i'w  anfon  ef  at  y 
brenhin ;  ond  ni  ddeuai  efe  atto  ef : 
ac  efe  a  anfonodd  etto  yr  ail  waith, 
ond  ni  ddeuai  efe  ddim. 

30  Am  hynny  efe  a  ddywedodd 
wrth  ei  weision,  Gwelwch  randir 
Joab  ger  fy  Haw  i,  a  haidd  sydd 
ganddo  ef  yno ;  ewch  a  Uosgwch  hi 
â  than.  A  gweision  Absalom  a 
losgasant  y  rhandir  â  than. 

31  Yna  Joab  a  gyfododd,  ac  a 
ddaeth  at  Absalom  iiw  dy,  ac  a  ddy- 
wedodd wrtho,  Paham  y  Uosgodd 
dy  weision  di  fy  rhandir  i  â  than  ? 

32  Ac  Absalom  a  ddywedodd  wrth 
Joab,  Wele,  mi  a  anfonais  attat  ti, 
gan  dd}  wedyd.  Tyred  yma,  fel  y'th 
anfonwyf  at  y  brenhin,  i  ddywedyd, 
I  ba  beth  y  deuthum  i  o  Gesur? 
gwell  faasai  i  mi  fy  mod  yno  etto  : 
ac  yn  awr  gadawer  i  mi  weled 
wyneb  y  brenhin ;  ac  od  oes  gam- 
wedd  ynof,  lladded  fi. 

33  Yna  Joab  a  ddaeth  at  y  bren- 


326 


Givrthyyfel  Absalom. 


11.  SAMUEL,  XV.         Dafydd  yn  ffoi  o  Jerusalem. 


Cyn 
CRIST 

1025. 


1024. 
ft  1  Bien.  1. 
5. 


1023. 


liin,  ac  a  fynegodd  iddo  ef.  Ac  efe 
a  alwodd  am  Absalom.  Yntau  a 
ddaeth  at  y  brenhin,  ac  a  ymgrym- 
modd  iddo  i  lawi-  ar  ei  wyneb  ger 
bron  y  brenhin.  A'r  brenhin  a  gus- 
anodd  Absalom. 

PENNOD  XV. 

1  Absalom,  trwy  ei  fwyneidd-dra,  yn  lladratta 
calonnau  Israel:  7  ac,  yn  rliitli  talu  adduned, 
yn  cael  cennad  i  fyned  i  Hebron  :  10  ac  yn 
gwneuthur  cyd-fwriad  mawr  yno.  13  Da- 
fydd, wrth  glywed  hynny,  yn  ffoi  o  Jerusa- 
lem. 19  Ittai  heh  ymadael  âg  ef.  24  Danfon 
Sadoc  ac  Ab'iathar  yn  eu  hoi  a'r  arch.  30 
Dafydd  a'i  gyfeillion  yn  myned  i  fynydd 
yr  Olew-wydd,  dan  wylo :  31  yw  melldigo 
cynghor  Ahitophel;  32  ac  yn  anfon  Husai 
yn  ei  ol. 

AC  wedi  hyn  *y  parottôdd  Absa- 
Xjl  lom  iddo  ei  hun  gerbydau,  a 
meirch,  a  deng'vvr  a  deugain  i  redeg 
o'i  flaen. 

2  Ac  Absalom  a  gyfodai  yn  fore, 
ac  a  safai  ger  llaw  ffordd  y  porth : 
ac  Absalom  a  alwai  atto  bob  gwr  yr 
oedd  iddo  fatter  i  ddyfod  at  y  bren- 
hin am  farn,  ac  a  ddywedai,  0  ba 
ddinas  yr  ydwyt  ti  ?  Yntau  a  ddy- 
wedai,  O  un  o  Iwythau  Israel  y  mae 
dy  was. 

3  Ac  Absalom  a  ddywedai  wrtho 
ef,  Wele,  y  mae  dy  fatterion  yn  dda, 
ac  yn  uniawn ;  ond  nid  oes  neb  dan 
y  brenhin  a  wrandawo  arnat  ti. 

4  Dywedai  Absalom  hefyd,  0  na'm 
gosodid  i  yn  farnwr  yn  y  wlad,  fel 
y  delai  attaf  fi  bob  gwr  a  fyddai 
ganddo  hawl  neu  gynghaws !  myfi  a 
wnawn  gyfiawnder  iddo. 

5  A  phan  nesâi  neb  i  ymgrymmu 
iddo  ef,  efe  a  estynai  ei  law,  ac  a 
ymaflai  ynddo  ef,  ac  a'i  cusanai. 

6  Ac  fel  hyn  y  gwnai  Absalom  i 
holl  Israel  y  rhai  a  ddeuent  am  farn 
at  y  brenhin.  FeUy  Absalom  a  lad- 
rattaodd  galon  holl  wŷr  Israel 

7 1Í  Ac  ym  mhen  deugain  mlynedd 
y  dywedodd  Absalom  wrth  y  bren- 
hin. Gad  i  mi  fyned,  attolwg,  a  thalu 
fy  adduned  a  addunedais  i'r  Ae- 
GLWYDD,  yn  Hebroa 

8  Canys  dy  was  a  addunedodd  add- 
uned, pan  oeddwn  i  yn  aros  o  fewn 
Gesur  yn  Syria,  gan  ddywedyd,  Os 
gan  ddychwelyd  y  dychwel  yr  Ar- 
GLWYDD  fi  i  Jerusalem,  yna  y  gAvas- 
anaethaf  yr  Arglwydd. 

9  A'r  brenhin  a  ddywedodd  wrtho 
ef,  Dos  mewn  heddwch.  Felly  efe 
a  gyfododd,  ac  a  aeth  i  Hebron. 

10  IT  Eithr  Absalom  a  anfonodd 
ysbiwyr  trwy  holl  Iwythau  Israel, 


gan  ddywedyd.  Pan  glywoch  lais  yr 
udgorn,  yna  dywedwch,  Absalom 
sydd  yn  teyrnasu  yn  Hebron. 

11  A  dau  cant  o  wŷr  a  aethant 
gyd  âg  Absalom  o  Jerusalem,  ^  ar 
wahodd;  ac  yr  oeddynt  yn  myned 
yn  eu  gwiriondeb,  ac  heb  wybod 
dim  olL 

12  Ac  Absalom  a  anfonodd  am 
Ahitophel  y  Giloniad,  cynghorwr 
Dafydd,  o'i  ddinas,  o  Giloh,  tra  oedd 
efe  yn  oflrymmu  aberthau.  A'r  cyd- 
fradwriaeth  oedd  gryf;  a'r  bobl 
oedd  yn  amlhâu  gyd  âg  Absalom 
yn  wastadoL 

13  1Í  A  daeth  cennad  at  Dafydd, 
gan  ddywedyd,  Y  mae  calon  gwŷr 
Israel  ar  ol  Absalom. 

14  A  dywedodd  Dafydd  Avi'th  ei 
holl  weision  y  rhai  oedd  gyd  âg  ef 
yn  Jerusalem,  Cyfodwch,  a  ffown ; 
canys  ni  ddiangwn  ni  gan  Absalom : 
brysiwch  i  fyned ;  rhag  iddo  ef  frys- 
io  a'n  dala  ni,  a  ^dwyn  drwg  arnom 
ni,  a  tharo  y  ddinas  â  min  y  cleddyf 

15  A  gweision  y  brenhin  a  ddy- 
wedasant  wrth  y  brenhin,  Wele  dy 
weision  yn  harod,  ar  ol  yr  hyn  oU 
a  ddewiso  fy  arglwydd  frenhin. 

16  ''A'r  brenhin  a  aeth,  a'i  lioU 
dylwyth  ^ar  ei  ol.  A'r  brenhin  a 
adawodd  ddeg  o  ordderch-wrag- 
edd  i  gadw  y  tŷ. 

17  A'r  brenhin  a  aeth  ymaith,  a'r 
holl  bobl  ar  ei  ol ;  a  h^vy  a  arhos- 
asant  mewn  lie  o  hirbeH 

18  A'i  holl  weision  ef  oedd  yn 
cerdded  ger  ei  law  ef :  *yi*  holl  Ce- 
rethiaid,  a'r  holl  Pelethiaid,  a'r  holl 
Gethiaid,  y  chwe  channwr  a  ddaeth- 
ai  ar  ei  ol  ef  o  Gath,  oeddyn  cerdd- 
ed o  flaen  y  brenhin. 

19  If  Yna  y  dywedodd  y  brenhin 
wrth  Ittai  y  Gethiad,  Paham  yr  âi 
di  hefyd  gyd  â  ni  ?  Dychwel,  a  thrig 
gyd  a'r  brenhin:  canys  aUtud  yd- 
wyt ti,  a  dieithr  hefyd  aUan  o'th  fro 
dy  hun. 

20  Doe  y  daethost  ti ;  a  fudwn  i 
di  heddyw  i  fyned  gyd  â  ni?  Myfi 
a  âf ;  dychwel  di,  a  dwg  dy  frodyr 
gyd  â  tlii  :  trugaredd  a  gwirionedd 
fyddo  gyd  â  thi. 

21  Ac  Ittai  a  attebodd  y  brenhin,  ac 
a  ddywedodd,  Fel  mai  byw  yr  Ar- 
glwydd, ac  mai  byw  fy  arglwydd 
frenhin,  yn  ddiau  yn  y  lie  y  byddo 
fy  arglwydd  frenhin  ynddo,  pa  un 
bynnag  ai  mewn  angau  ai  mewn 
einioes,  yno  y  bydd  dy  was  hefyd. 

22  A  Dafydd  a  ddywedodd  wrth 


Cyn 
CRIST 

1023. 


b  1  Sam.  9. 
13. 
a  16.  3,  5. 


2  gwthU). 


cPs.  3.  tit. 

S  inrth  ei 
draed. 


d  pen.  8. 18. 


Dafydd  yn  anfon  Husai 


II.  SAMUEL,  XVI. 


Jerusalem. 


Cyn 

CEIST 

1023. 


4  A  elwir 

Cedron, 
loan  18. 1. 


e  1  Sam.  9. 
9. 


t  Edi-ych 
pen.  17. 17. 


e  pen.  19.  4. 
Est.  6. 12. 


li  pen.  17. 
14,  23. 


i  pen.  1.  : 


it  pen.16.19. 


Ittai,  Dos,  a  cherdda  drosodd.  Ac 
Ittai  y  Gethiad  a  aeth  drosodd,  a'i 
holl  wŷr,  aV  hoU  blant  oedd  gyd 
âgef. 

23  A'r  holl  wlad  oedd  yn  wylofain 
â  Uef  uchel ;  a'r  hoU  bobl  a  aethant 
drosodd.  A'r  brenhin  a  aeth  dros 
afon  *Cidron,  a'r  holl  bobl  a  aeth 
drosodd,  tu  a  ffordd  yr  anialwch. 

24  1Í  Ac  wele  Sadoc,  a'r  holl  Lef- 
iaid  oedd  gyd  âg  ef,  yn  dwyn  arch 
cyfammod  Duw ;  a  hwy  a  osodas- 
ant  i  lawr  arch  Duw :  ac  Abiathar 
a  aeth  i  fynu,  nes  darfod  i'r  holl 
iDobl  ddyfod  aUan  o'r  ddinas. 

25  A  dywedodd  y  brenhin  wrth 
Sadoc,  Dychwel  âg  arch  Duw  i'r 
ddinas :  os  caf  fi  ffafr  y'ngolwg  yr 
Aeglwydd,  efe  a'm  dwg  eilwaith,  ac 
a  bar  i  mi  ei  gweled  hi,  a'i  babeli 

26  Ond  OS  fel  hyn  y  dywed  efe ; 
Md  wyf  foddlawn  i  ti;  wele  fi, 
gAvnaed  i  mi  fel  y  hyddo  da  yn  ei 
olwg. 

27  A'r  brenhin  a  ddywedodd  ^vi-th 
Sadoc  yr  oflfeiriad,  Onid  ^g^veledydd 
ydwyt  ti  ?  dychwel  i'r  ddinas  mewn 
heddwch,  ^a'th  ddaii  fab  gyd  â  thi, 
sef  Ahimaas  dy  fab,  a  Jonathan 
mab  Abiathar. 

28  Gwelwch,  mi  a  drigaf  y'ngwas- 
tadedd  yr  anialwch,  nes  dyfod  gair 
oddi  wrthych  i' w  fynegi  i  mi. 

29  Felly  Sadoc  ac  Abiathar  a 
ddygasant  yn  ei  hoi  arch  Duw  i 
Jerusalem  ;  ac  a  arhosasant  yno. 

30 1 A  Dafydd  a  aeth  i  fynu  ifryn 
yr  Olew-wydd  ;  ac  yr  oedd  yn  myn- 
ed  i  fynu  ac  yn  wylo,  ^a'i  ben  wedi 
ei  orchuddio,  ac  yr  oedd  efe  yn 
myned  yn  droednoeth.  A'r  hoU 
bobl  y  rhai  oedd  gyd  âg  ef  a  or- 
chuddiasant  bawb  ei  ben,  ac  a  aeth- 
ant i  fynu,  gan  fyned  ac  wylo. 

31  1Í  A  mynegwyd  i  Dafydd,  gan 
ddywedyd,  Y  mae  Ahitophel  ym 
mysg  y  cyd-fwriadwyr  gyd  âg  Ab- 
salom. A  Dafydd  a  ddyAvedodd,  0 
Arglwydd,  ^tro,  attolwg,  gynghor 
Ahitophel  yn  ifolineb. 

32  1Í  A  phan  ddaeth  Dafydd  i  ben 
y  hryn  yr  addolodd  efe  Dduw  yn- 
ddo,  wele  Husai  yr  Arciad  yn  ei 
gyfarfod  ef,  'wedi  rhwygo  ei  bais,  a 
phridd  ar  ei  ben. 

33  A  Dafydd  a  ddywedodd  wi'tho, 
Od  âi  drosodd  gyd  â  mi,  ti  a  fyddi 
yn  faich  arnaf : 

34  Ond  OS  dychweli  i'r  ddinas,  a 
dywedyd  wrth  Absalom,  ^Dy  was  di, 
0  frenhin,  fyddaf  fi ;  gwas  dy  dad 


328 


fâm  hyd  yn  hyn,  ac  yn  awi'  dy  was 
dithau  fyddaf:  ac  feUy  y  diddym- 
mi  i  mi  gynghor  AhitopheL 

35  Oni  bydd  gyd  â  thi  yno  Sadoc 
ac  Abiathar  yr  offeiriaid?  am  hyn- 
ny  pob  gair  a  glywech  o  dy  y  bren- 
hin, 'mynega  i  Sadoc  ac  i  Abiathar 
yr  offeiriaid. 

36  Wele,  y  mae  yno  ™gyd  â  hwynt 
eu  dau  fab,  Ahimaas  mah  Sadoc,  a 
Jonathan  mab  Abiathar :  danfon- 
wch  gan  hynny  gyd  â  hwynt  attaf 
fi  bob  peth  a'r  a  gly^A  och. 

37  Felly  ''Husai,  cyfaill  Dafydd, 
a  ddaeth  i'r  ddinas;  ac  Absalom  a 
ddaeth  i  Jerusalem. 

PENNOD  XYI. 

1  SUm,  trwy  anrhegion  a  chelwyddau,  yn  cael 
etifeddiaeth  ei  feistr.  5  Simei  yn  melldithio 
Dafydd  yn  Bahurim.  9  Dafydd,  trwy  am- 
ynedd,  yn  ei  gadw  ei  hun  ac  eraill  rhag  dial. 
15  Husai  yn  ymlusgo  i  mewn  i  gyfrinacii 
Absalom.    20  Cynglior  Ahitophel. 

C  wedi  myned  o  Dafydd  ychydig 
di'os  ben  ^y  hryn,  wele  ''Siba 
gwas  Mephiboseth  yn  ei  gyfarfod 
ef  â  chwpl  o  asynod  wedi  eu  cyf- 
rAvyo,  ac  arnynt  hwy  yr  oedd  dau 
can  torth  o  fara,  a  chàn  swp  o  res- 
ynau,  a  chant  o  ffrwythydd  haf,  a 
chostrelaid  o  win. 

2  A  dywedodd  y  brenhin  wrth 
Siba,  Beth  yw  y  rhai  hyn  sydd 
geniiyt?  A  Siba  a  ddywedodd,  As- 
ynod i  dylwyth  y  brenhin  i  farcliog- 
aeth,  a  bara  a  fírwythydd  haf  i'r 
Uangciau  i'w  bwytta,  a  gwin  i'r 
Uuddedig  i'w  yfed  yn  yr  anialwch, 
ydynt  hwy. 

3  A'r  brenhin  a  ddywedodd,  A  pha 
le  y  mae  mab  dy  feistr  ?  A  *=  Siba  a 
ddyAvedodd  wrth  y  brenhin,  Wele, 
y  mae  efe  yn  aros  yn  Jerusalem : 
canys  efe  a  ddywedodd,  Tŷ  Israel 
a  roddant  drachefn  i  mi  heddyw 
frenhiniaeth  fy  nhad. 

4  Yna  y  dywedodd  y  brenhin  wrth 
Siba, Wele,  eiddot  ti  yr  hyn  oil  oedd 
eiddo  Mephiboseth.  A  Siba  a  ddy- 
wedodd, Yr  yd  wyf  yn  -attolwg  gaei 
o  honof  ffafr  yn  dy  olwg  di,  fy  ar- 
glwydd frenhin. 

5  1Í  A  phan  ddaeth  y  brenhin  Da- 
fydd hyd  Bahurim,  wele  "^un  o  dy- 
lwyth tŷ  Saul  yn  dyfod  allan  oddi 
yno,  a'i  enw  ef  oedd  Simei,  mab 
Gera:  efe  a  ddaeth  allan,  dan 
gerdded  a  melldigo. 

6  Ac  efe  a  daflodd  ^ Dafydd  â  cher- 
rig,  a  holl  weision  y  brenhin  Da- 
fydd :  ac  yr  oedd  yr  holl  bobl  a'r 


Cyn 

CRIST 

1023. 


1  pen.  17. 
15,  Iti. 


1  pen.lü.lö. 
IChrou. 
27.33. 


a  pen.  15. 30. 
b  pen.  9.  2. 


c  pen.  19.27. 


2  Heb.  ym- 
gri/ììunu  i. 


d  1  Bran. 

2.8. 


S  qerrig  at 
Dafydd, 
ac  at,  &c. 


Amynedd  Dafydd. 


II.  SAMUEL,  XVII.        Difivyno  cyngJioy  AMtojjJieL 


e  1  Sam.  24. 
14. 
pen.  9.  8. 


f  pen.  19. 22. 


8  Edrych 
2  Bren.  18. 
25. 

Galar.  3. 
38. 


*  Neu,/ÿ 
nagraii. 
Htb. 
llygad. 


S  Heb.  aH 
Hychwin- 
odd  ef  d 
Bwch. 


t  pen.lo.'il. 


holl  gedyrn  ar  ei  law  ddehau  ac  ar 
ei  law  aswy  ef. 

7  Ac  fel  hyn  y  dywedai  Simei  wrth 
felldithio  ;  Tyred  allan,  tyred  allan, 
wr  gwaedlyd,  a  gwr  i'r  fall. 

8  Yr  Arglwydd  a  drodd  arnat  ti 
holl  waed  tŷ  Saul,  yr  hwn  y  teyrn- 
esaist  yn  ei  le ;  a'r  Arglwydd  a 
roddodd  y  frenhiniaeth  yn  Haw  Ab- 
salom dy  fab :  ac  wele  di  wedi  dy 
ddal  yn  dy  ddrygioni;  canys  gwr 
gwaedlyd  wyt  ti. 

9  1Í  Yna  y  dywedodd  Abisai  mab 
Serfiah  wrth  y  brenhin,  Paham  y 
melldithia  ®y  ci  marw  hwn  iy  ar- 
glwydd frenliin?  gad  i  mi  fyned  dros- 
odd,  attolwg,  a  thorri  ei  ben  ef 

10  A'r  brenhin  a  ddywedodd,  ^Beth 
sydd  i  mi  a  wnelwyf  â  chwi,  meib- 
ion  Sei-fiah?  feUy  melldithied,  o 
herwydd  «yr  Arglwydd  a  ddy- 
wedodd wrtho,  ]MeUdithia  Dafydd. 
Am  hynny  pwy  a  ddywed,  Paham 
y  gwnei  fel  hyn  ? 

11  A  Dafydd  a  ddywedodd  wiih 
Abisai,  ac  wrth  ei  holl  weision,  Wele 
fy  mab,  yr  hwn  a  ddaeth  aUan  o'm 
hymysgaroedd  i,  yn  ceisio  fy  ein- 
ioes:  ac  yn  awr  pa  faint  mwy  y 
cais  y  Benjaminiad  hwn  ?  Gadêwch 
iddo,  a  melldithied:  canys  yr  Ar- 
glwydd a  archodd  iddo. 

12  Fe  a  allai  yr  edrych  yr  Ar- 
GLAYYDD  ar  ^fy  nghystudd  i,  ac  y 
dyry  yr  Arglwydd  i  mi  ddaioni 
am  ei  feUdith  ef  y  dydd  hwn. 

13  Ac  fel  yr  oedd  Dafydd  a'i  wŷr 
yn  myned  ar  hyd  y  ffordd,  Simei 
yntau  oedd  yn  myned  ar  hyd  ystlys 
y  mynydd,  ar  ei  gyfer  ef ;  ac  fel  yr 
oedd  efe  yn  myned,  efe  a  felldith- 
iai,  ac  a  daflai  gerrig,  ac  ^a  fwriai 
Iwch  i'w  erbyn  ef. 

14  A  daeth  y  brenhin,  a'r  holl 
bobl  oedd  gyd  âg  ef,  yn  lliiddedig, 
ac  a  orphwysodd  yno. 

15  11  Ac  Absalom  a'r  holl  bobl, 
gwŷr  Israel,  a  ddaethant  i  Jerusa- 
lem, ac  Ahitophel  gyd  âg  ef. 

16  A  phan  ddaeth  Husai  yr  Arc- 
lad,  ''cyfaill  Dafydd,  at  Absalom, 
Husai  a  ddywedodd  wrth  Absalom, 
Byw  fo  y  brenhin,  byw  fyddo  y 
brenhin. 

17  Ac  Absalom  a  ddywedodd  wrth 
Husai,  Ai  dyma  dy  garedigrwydd 
di  i'th  gyfaill?  paham  nad  aethost 
tigydâ'thgyfaiU? 

18  A  Husai  a  ddywedodd  wrth 
Absalom,  Nag  ê;  eithr  yr  hwn  a 
ddewiso   yr   Arglwydd,   a'r  bobl 


yma,  a  holl  wŷr  Israel,   eiddo   ef 
fyddaf  fi,  a  chyd  âg  ef  yr  arhosaf  fi. 

19  A  phwy  hefyd  'a  wasanaethaf  ? 
onid  ger  bron  ei  fab  ef  ?  Megis  y 
gwasanaethais  ger  bron  dy  dad  di, 
felly  y  byddaf  ger  dy  fron  dithau. 

20  1Í  Yna  y  dywedodd  Absalom 
wrth  Ahitophel,  Moeswch  eich  cyng- 
hor  beth  a  wnawn  ni. 

21  Ac  Ahitophel  a  ddywedodd  wrth 
Absalom,  Dos  i  mewn  at  ordderch- 
wragedd  dy  dad,  y  rhai  a  adawodd 
efe  i  gadw  y  tŷ:  pan  glywo  holl  Is- 
rael dy  fod  yn  ffiaidd  gan  dy  dad, 
yna  y  cryfhêir  Haw  y  rhai  oU  sydd 
gyd  â  thi. 

22  Felly  y  taenasant  i  Absalom 
babell  ar  nen  y  tỳ  :  ac  Absalom  ^a 
aeth  i  mewn  at  ordderch-wragedd 
ei  dad,  y'ngŵydd  holl  Israel. 

23  A  chynghor  Ahitophel,  yr  hwn 
a  gynghorai  efe  yn  y  dyddiau  hyn- 
ny, oedd  fel  ped  ymofynai  un  â  gair 
Duw :  felly  yr  oedd  lioU  gynghor 
Ahitophel,  gyd  â  Dafydd  a  chyd  âg 
Absalom. 

PENNOD  XVII. 

1  Cynghor  Husai,  trwy  ewyllys  Duic,  yn  di- 
fwyno  cynghor  AMtopliel.  15  Dan/on  dirgel 
gydndbyddiaeth  i  Dafydd.  23  Ahitophel  yn 
ymgrogi.  25  Gwneuthur  Amasa  yn  gapten. 
27  Dafydd  yn  cael  ymhorth  ym  Mahanaim. 

DYWEDODD  Ahitophel  hefyd 
wrth  Absalom,  Gad  i  mi  yn 
awr  ddewis  deuddeng  mil  o  wŷr,  a 
mi  a  gyfodaf  ac  a  erlidiaf  ar  ol 
Dafydd  y  nos  hon. 

2  A  mi  a  ddeuaf  arno  tra  fyddo  ef 
yn  Uuddedig,  ac  yn  wan  ei  ddwy- 
law,  ac  a'i  brawychaf  ef :  a  fly  yr 
holl  bobl  sydd  gyd  âg  ef ;  a  mi  a 
darawaf  y  brenhin  yn  unig. 

3  A  throaf  yr  holl  bobl  attat  ti : 
megis  pe  dychwelai  pob  un,  yio  y 
gwr  yr  yd^vy t  ti  yn  ei  geisio :  felly 
yr  holl  bobl  fydd  mewn  heddwch. 

4  A  da  fu  y  peth  y'ngolwg  Ab- 
salom, ac  y'ngolwg  hoU  henuriaid 
Israel 

5  Yna  y  dywedodd  Absalom,  Galw 
yn  awr  hefyd  ar  Husai  yr  Arciad,  a 
gAvrandawn  beth  ^a  ddywedo  yntau 
hefyd. 

6  A  phan  ddaeth  Husai  at  Absa- 
lom, Uefaiodd  Absalom  wrtho  ef, 
gan  ddywedyd,  Fel  hyn  y  dywed- 
odd Ahitophel:  a  wnawn  ni  "ei 
gynghor  ef  ?  onid  ê,  dywed  di. 

7  A  dywedodd  Husai  wrth  Absa- 
lom, Nid  da  y  cynghor  a  gynghor- 
odd  Ahitophel  y  waith  hon. 


5  llcb. 
nildd  yn 
•  i  enau 
yntau. 


S  IJeb.  yn 
cl  ei  air 


Cynghor  Husai. 


11.  SAMUEL,  XVII. 


Ahitopliel  yn  ymgrogi. 


Cyn 
CRIST 

1023. 

■íHeb. 

chwerw  eu 

henaid. 
»Ho3.  13.3. 


i>  Barn.20.1. 


e  pen. 15. 31. 
BHeb. 

orchymi/n- 
asai. 


d  pen  .15.27. 

e  Jo3. 15.  7. 
a  IS.  16. 


8  Canys,  eb  Husai,  ti  a  wyddost 
am  dy  dad  a'i  wŷr,  mai  cryfion  yd- 
ynt  hwy,  a  ^chreulawn  eu  meddwl, 
megis  ^arth  wedi  coUi  ei  chenawon 
yn  y  maes  :  dy  dad  hefyd  sydd  ryf- 
elwr,  ac  nid  erys  efe  dros  nos  gyd 
â'r  bobl 

9  Wele,  yn  awr  y  mae  efe  yn 
llechu  mewn  rliyw  ogof,  neu  me^vn 
rliy w  le :  a  phan  syrthio  rhai  o  hon- 
ynt  yn  y  dechreu,  yna  y  bobl  a  glyw, 
ac  a  ddywed,  Bu  laddfa  yni  mysg  y 
bobl  sydd  ar  ol  Absalom. 

10  Yna  yr  un  grymmus,  yr  Iiwn 
y  mae  ei  galon  fel  calon  llew,  a 
Iwfrliâ :  canys  gŵyr  hoU  Israel 
mai  glew  yw  dy  dad  di,  ac  mai 
gwŷr  grymmus  yw  y  rhai  sydd  gyd 
âg  ef. 

11  Am  hynny  y  cynghoraf,  Iwyr- 
gasglu  attat  ti  holl  Israel,  ^o  Dan 
hyd  Beer-seba,  fel  y  tywod  wrtli  y 
môr  o  amldra,  a  myned  o'th  wyneb 
di  dy  hun  i'r  rhyfel. 

12  FeUy  y  deuwn  arno  ef  i  un  o'r 
lleoedd  yr  hwn  y  ceffir  ef  ynddo,  ac 
a  ruthrwn  arno  ef  fel  y  syrtli  y 
gwlith  ar  y  ddaear :  ac  ni  adewir 
dim  o  bono  ef,  nac  un  chwaitli  o'r 
holl  Avyr  sydd  gyd  âg  ef. 

13  Ond  OS  i  ddinas  yr  ymgasgl 
efe,  yna  holl  Israel  a  ddygant  raffau 
at  y  ddinas  honno,  a  ni  a'i  tynnwn 
hi  i'r  afon,  fel  na  chaffer  yno  un 
garregan. 

14  A  dywedodd  Absalom,  a  holl 
wŷr  Israel,  Gwell  yiv  cynghor  Hu- 
sai yr  Arciad  na  chynghor  Ahito- 
phei.  Canys  ''yr  Akglwydd  a  ^or- 
deiniasai  ddiddymmu  cynghor  da 
Ahitophel,  fel  y  dygai  yr  Arglwydd 
ddrwg  ar  Absalom. 

15  1[  Yna  y  dywedodd  Husai  wrth 
Sadoc  ac  wrth  Abiathar  yr  offeir- 
iaid,  Fel  hyn  ac  fel  hyn  y  cynghor- 
odd  Ahitophel  i  Absalom  ac  i  hen- 
uriaid  Israel :  ac  fel  hyn  ac  fel  hyn 
y  cynghorais  innau. 

16  Yn  awr  gan  hynny  anfonwch 
yn  fuan,  a  mynegwch  i  Dafydd,  gan 
ddywedyd,  Nac  aros  dros  nos  yng 
ngwastadedd  yr  anialwch,  ond  gan 
fyned  dos ;  rhag  difa  y  brenhin  a'r 
holl  bobl  sydd  gyd  âg  ef 

17  ^Jonathan  hefyd  ac  Ahimaas 
oedd  yn  sefyll  wrth  'En-rogcl;  ac  fe 
aeth  llangces  ac  a  fynegodd  iddynt. 
Hwythau  a  aethant  ac  a  fynegasant 
i'r  brenhin  Dafydd :  canys  ni  allent 
hwy  ymddangos  i  fyned  i'r  ddinas. 

18  Etto  Uangc  a'u  gwelodd  hwynt, 


ac  a  fjTiegodd  i  Absalom :  ond  hwy 
a  aethant  ymaith  ill  dau  yn  fuan, 
ac  a  ddaethant  i  dy  gwr  yn  Ba- 
hurim,  ac  iddo  ef  yr  oedd  pydew 
yn  ei  gyntedd;  a  hwy  a  aethant  i 
waered  yno. 

19  ^A'r  A^Taig  a  gymmerth  ac  a 
ledodd  ''glawr  ar  wyneb  y  pydew, 
ac  a  daenodd  arno  falurion  yd ;  fel 
na  wybuwyd  y  peth. 

20  A  phan  ddaeth  gweision  Absa- 
lom at  y  wraig  i'r  tŷ,  hwy  a  ddy- 
wedasant,  Pa  le  y  mae  Ahimaas  a 
Jonathan?  ^A'r  wraig  a  ddywedodd 
wrthynt,  Hwy  a  aethant  dros  yi* 
aber  ddwfr.  A  phan  geisiasant,  ac 
nas  cawsant  hwynt,  yna  y  dychwel- 
asant  i  Jerusalem. 

21  Ac  ar  ol  iddynt  hwy  fyned  ym- 
aith, yna  y  lleill  a  ddaethant  i  fynu 
o'r  pydew,  ac  a  aethant  ac  a  fyneg- 
asant i'r  brenhin  Dafydd ;  ac  a 
ddy^vedasant  wrth  Dafydd,  Cyfod- 
wch,  ac  ewch  yn  fiian  dros  y  dwfr ; 
canys  fel  hyn  y  cynghorodd  x4.hito- 
phel  yn  eich  erbyn  ch^^d. 

22  Yna  y  cododd  Dafydd  a'r  holl 
bobl  y  rhai  oedd  gyd  âg  ef,  ac  a 
aethant  dros  yr  lorddonen :  erbyn 
goleuo  y  bore  nid  oedd  un  yn  eisieu 
a'r  nad  aethai  dros  yr  lorddonen 

23  IT  A  phan  welodd  Ahitophel  na 
wneuthid  ei  gynghor  ef,  efe  a  gyf- 
rwyodd  ei  asyn,  ac  a  gyfododd,  ac  a 
aeth  i'w  dy  ei  hun,  i'w  ddinas,  ac  a 
wnaeth  drefti  ar  ei  dy,  ac  a  ymgrog- 
odd,  ac  a  fu  farw,  ac  a  gladdwyd 
ym  meddrod  ei  dad. 

24  Yna  Dafydd  a  ddaeth  i  Maha- 
naim.  Ac  Absalom  a  aeth  dros  yi" 
lorddonen,  efe  a  holl  wyr  Israel 
gyd  ag  ef 

25  ^  Ac  Absalom  a  osododd  Amasa 
yn  He  Joab  ar  y  llu.  Ac  Amasa 
oedd  fab  i  wr  a'i  enw  Ithra,  yr  hwn 
oedd  Israeliad,  yr  hwn  a  aeth  i 
mewn  at  ^Abigail  merch  Nahas, 
chwaer  Serfiah,  mam  Joab. 

26  Felly  y  g-wersyllodd  Israel  ac 
Absalom  y'ngwlad  Gilead. 

27  1Í  A  phan  ddaeth  Dafydd  i  Ma- 
hanaim,  Sobi  mab  Nahas  o  Rabbah 
meibion  Ammon,  a  'Machir  mab 
Ammiel  o  Lo-debar,  a  ^Barzilai  y 
Gileadiad  o  Rogelim, 

28  A  ddygasant  weiyau,  a  '  chawg- 
iau,  a  Uestri  pridd,  a  gwenith,  a 
haidd,  a  blawd,  a  chras-^cZ,  a  ffa,  a 
ffacbys,  a  chras-&2/s, 

29  A  mêl,  ac  ymenyn,  a  defaid, 
a  chaws  gwartheg,  i  Dafydd,  ac  i'r 


GoTGÌifygu  Absalom, 


II.  SAMUEL,  XVIII. 


a  Joab  yn  ei  ladd  ef. 


Cyn 
CRIST 

1023. 


Í  pen.  16. 2. 


»  pen.  21. 
IT. 


»Heb. 

calon. 


SHeb. 
amlhaodd 

ddifetha. 


bobl  oedd  gyd  âg  ef,  i'w  bwytta. 
Canys  dyrv^edasant,  Y  mae  y  bobl 
yn  newynog,  yn  flin  heiyd,  ac  yn 
sychedig  '  yn  yr  auialwch. 

PENNOD  XVIII. 

1  Dafydd  yn  edrych  ar  y  lluoedd  yn  myved 
allnn,  ac  yn  rhoddi  gorchymyn  ynghylch 
Absalom.  6  Lladdfafawr  ar  yr  Israeliaid 
y'nghoed  Ephrahn.  9  Absalom  y'nghrog  wrth 
ei  wallt  mewn  derwen ;  a  Joab  yn  ei  ladd 
ef,  ac  yn  ei  fwrw  mewn  pydew.  18  Lie 
Absalom.  19  Ahimaas  a  Chusi  yn  dwyn 
newyddion  i  Dafydd.  33  Dafydd  yn  galaru 
am  Absalom. 

A  DAFYDD  a  gyfrifodd  y  bobl 
oedd  gyd  ag  ef,  ac  a  osododd 
amynt  h^vy  filwriaid  a  chanwriaid. 

2  A  Dafydd  a  anfonodd  o'r  bobl  y 
drydedd  ran  dan  law  Joab,  a'r  dryd- 
edd  ran  dan  law  Abisai  mab  Serfiah, 
brawd  Joab,  a'r  drydedd  ran  dan 
law  Ittai  y  Gethiad.  A'r  brenhin  a 
ddywedodd  wrth  y  bobl,  Gan  fyned 
yr  âf  finnau  heiyd  gyd  â  chwi. 

3  Ond  *  y  bobl  a  attebodd,  Nid  âi 
di  allan  :  canys  os  gan  ffoi  y  ffown 
ni,  ni  osodant  hwy  eu  meddwl  ar- 
nom  ni ;  ac  os  bydd  marw  ein 
banner  ni,  ni  osodant  eu  ^  meddwl 
amom :  ond  yn  awr  yr  ydwyt  ti  fel 
deng  mil  o  honom  ni:  yn  awr  gan 
hynny  gwell  yw  i  ti  fod  i'n  cyn- 
northwyo  ni  or  ddinas. 

4  A  dywedodd  y  brenhin  wrthynt 
hwy,  Gwnaf  yr  hyn  iyddo  da  yn  eich 
golwg  chwi.  A'r  brenhin  a  safodd 
ger  Uaw  y  porth ;  a'r  hoU  bobl  a 
aethant  aUan  yn  gannoedd  ac  yn 
filoedd. 

5  A'r  brenhin  a  orchymynodd  i 
Joab,  ac  Abisai,  ac  Ittai,  gan  ddy- 
wedyd,  Byddivch  esmwyth,  er  fy 
mwyn  i,  wrth  y  llangc  Absalom. 
A'r  hoU  bobl  a  glywsant  pan  orchy- 
mynodd y  brenhin  i'r  holl  ilaen- 
oriaid  yn  achos  Absalom. 

6  1Í  Felly  yr  aeth  y  bobl  i'r  maes  i 
gyfarfod  Israel :  a'r  rhyfel  fu  yng 
nghoed  Ephraim. 

7  Ac  yno  y  Uaddwyd  pobl  Israel 
o  flaen  gweision  Dafydd ;  ac  yno  y 
bu  Uaddfa  fawr  y  dwthwn  hwnnw, 
se/ugain  mil. 

8  Canys  y  rhyfel  oedd  yno  wedi 
gAvasgaru  ar  hyd  wyneb  yr  holl 
wlad :  a'r  coed  a  ddifethodd  fwy 
o'r  bobl  nag  a  ^ddifethodd  y  cleddyf 
y  diwrnod  hwnnw. 

9  IT  Ac  Absalom  a  gyfarfii  â  gweis- 
ion Dafydd  yn  eu  hwyneb.  Ac  Ab- 
salom oedd  yn  marchogaeth  ar  ful, 
a'r  mul  a  acth  dan  dewfrig  derw- 


en fawr,  a'i  ben  ef  a  lynodd  yn  y 
dderwen :  felly  yr  oedd  efe  rhwng 
y  nefoedd  aV  ddaear ;  a'r  mul  oedd 
dano  ef  a  aeth  ymaith. 

10  A  rhjw  un  a  ganfìi  hynny,  ac  a 
fynegodd  i  Joab,  ac  a  ddywedodd, 
Wele,  gwelais  Absalom  y'nghrog 
mewn  derwen, 

11  A  dywedodd  Joab  wrth  y  gwr 
oedd  yn  mynegi  iddo,  Ac  wele,  ti  a'^ 
gwelaist  ef;  paham  nas  tarewaist  ef 
yno  i'r  llawr,  ac  arnaf  fi  roddi  i  ti 
ddeg  sicl  o  arian,  ac  un  gwregys  ? 

12  A  dywedodd  y  gwr  wrth  Joab, 
Pe  cawn  bwyso  ar  fy  Haw  fil  o  siclau 
arian,  nid  estynwn  fy  Haw  yn  erbyn 
mab  y  brenhin  :  canys  gorchymyn- 
odd  y  brenhin  He  y  clywsom  ni 
wrthyt  ti,  ac  wrth  Abisai,  ac  Avrth 
Ittai,  gan  ddywedyd,  *Gwyliwch 
gyffwrdd  o  neb  a'r  llangc  Absalom. 

13  Os  amgen,  mi  a  wnaeth^vn 
ffalsder  yn  erbyn  fy  einioes :  canys 
nid  oes  dim  yn  guddiedig  oddi  wrth 
y  brenhin ;  tithau  hefyd  a  safasit  yn 
fy  erbyn. 

14  Yna  y  dywedodd  Joab,  Nid 
arhoaf  fel  hyn  ^gyd  a  thi.  Ac  efe 
a  gymmerth  dair  o  biccellau  yn  ei 
law,  ac  a'u  brathodd  tr^vy  galon 
Absalom,  ac  efe  etto  yn  fyw  "^yng 
nghanol  y  dderwen. 

15  A'r  deg  llangc  y  rJiai  oedd  yn 
dwyn  arfau  Joab  a  amgylchynas- 
ant,  ac  a  darawsant  Absalom,  ac 
a'i  lladdasant  ef 

16  A  Joab  a  udganodd  mewn  ud- 
gorn;  a'r  bobl  a  ddychwelodd  o 
erlid  ar  ol  Israel:  canys  Joab  a 
attaliodd  y  bobl. 

17  A  hwy  a  gymmerasant  Absa- 
lom, ac  a'i  bwriasant  ef  mewn  íFos 
fawr  yn  y  coed,  ac  ''a  osodasant 
arno  garnedd  gerrig  fawr  iawn :  a 
holl  Israel  a  ffoisant  bob  un  i'w 
babell. 

18  1Í  Ac  Absalom  a  gymmerasai  ac 
a  osodasai  iddo  yn  ei  iywyd  golofn, 
*=yn  nyflfryn  y  brenhin  :  canys  efe  a 
ddywedodd,  "^Md  oes  fab  gennyf  i 
wneuthur  cofifa  am  fy  enw :  ac  efe 
a  alwodd  y  golofn  ar  ei  enw  ei  hun. 
A  hi  a  elwir  Lie  Absalom,  hyd  y 
dydd  h^Yn. 

19  1Í  Yna  Ahimaas  mab  Sadoc  a 
ddywedodd.  Gad  i  mi  redeg  yn  awr, 
a  mynegi  i'r  brenhin,  ddarfod  i'r 
Arglwydd  ei  "^  ddial  ef  ar  ei  elyn- 
ion. 

20  A  Joab  a  ddywedodd  wrtho  ef, 
Ni  byddi  di  yn  genhadwr  y  dydd 


Cyn 

CRIST 

1023. 


•íHeb. 
Gwylìwch, 
pwy  hijn- 
nngfoch, 
rJiag  ÿ 
llangc 
Ahsatom. 


5  Heb.  o'th 
flaen  di. 


6  Heb. 
y'nghalon. 


b  Jos.  7.  2G. 


c  Gen.  14. 
17. 

d  Edrycli 
pen.  14.27. 


7  Heb. 

farnu  e/ 
0  law. 


Dafydcl  yn  galaru 


II.  SAMUEL,  XIX. 


ar  ol  Absalom. 


Cyn 
CRIST 

1023. 


8  Heb. 
Bi/dded  a 
fijddo. 


9  Heb.  Oes 
heddwch 
fr  liangc. 


hwn,  eithr  m}  negi  ddiwrnod  arall : 
ond  heddyw  ni  byddi  di  gennad,  o 
herwydd  marw  mab  y  brenhin. 

21  Yna  y  dywedodd  Joab  wrtli 
Cusi,  Dos,  dywed  i'r  brenhin  yr  hyn 
a  welaist.  A  Chusi  a  ymgrymmodd 
i  Joab,  ac  a  redodd. 

22  Yna  Ahimaas  mab  Sadoc  a 
ddywedodd  eilwaith  'vvrth  Joab, 
^  Beth  bynnag  a  fyddo,  gad  i  min- 
nau,  attolwg,  redeg  ar  ol  Cusi.  A 
dywedodd  Joab,  I  ba  beth  y  rhedi 
di,  iy  mab,  gan  nad  oes  gennyt 
gennad wriaeth  addas? 

23  Ond  beth  bynnag  a  fyddo,  eb 
efe,  gad  i  mi  redeg.  A  dywedodd 
yntau  wrtho,  Rhed.  Felly  Ahimaas 
a  redodd  ar  hyd  y  gwastadedd,  ac 
a  aeth  heibio  i  Cusi. 

24  A  Dafydd  oedd  yn  eistedd 
rhwng  y  ddau  borth :  a'r  gwylied- 
ydd  a  aeth  ar  nen  y  porth  ar  y 
mur,  ac  a  ddyrchafodd  ei  lygaid, 
ac  a  edrychodd;  ac  wele  wi*  yn 
rliedeg  ei  hunan. 

25  A'r  gwyliedydd  a  waeddodd,  ac 
a  fynegodd  i'r  brenhin.  A'r  brenhin 
a  ddywedodd,  Os  ei  hun  y  mae 
efe,  cennadwriaeth  sydd  yn  ei  enau 
ef  Ac  efe  a  ddaeth  yn  fuan,  ac  a 
nesaodd. 

26  A'r  gwyliedydd  a  ganfu  wr 
arall  yn  rhedeg :  a'r  g^vyliedydd  a 
alwodd  ar  y  porthor,  ac  a  ddy- 
wedodd, Wele  wr  arall  yn  rliedeg 
ei  hunan.  A  djwedodd  y  brenhin, 
Hwn  hefyd  sydd  gennad. 

27  A'r  gwyliedydd  a  ddywedodd, 
Yr  ydwyf  fi  yn  gweled  rhediad  y 
blaenaf  fel  rhediad  Ahimaas  mab 
Sadoc.  A  dywedodd  y  brenhin, 
Gwr  da  yiv  liwnnw,  ac  â  chennad- 
wriaeth  dda  y  daw  efe. 

28  Ac  Ahimaas  a  alwodd,  ac  a 
ddywedodd  wrth  y  brenhin,  Hedd- 
wch :  ac  a  ymgrymmodd  i  lawr  ar 
ei  wyneb  ger  bron  y  brenhin,  ac  a 
ddywedodd,  Bendigedig  fyddo  yr 
Arglwydd  dy  Dduw,  yr  hwn  a 
warchaeodd  ar  y  gwŷr  a  gyfodasant 
eu  Uaw  yn  erbyn  fy  arglwydd  fren- 
hin. 

29  A'r  brenhin  a  ddywedodd,  ^Ai 
diangol  y  liangc  Absalom?  A  dy- 
wedodd Ahimaas,  Gwelais  gythrwfl 
mawr,  pan  anfonodd  Joab  was  y 
brenhin,  a'th  was  dithau,  ond  ni 
wybûm  i  beth  ydoedd. 

30  A'r  brenhin  a  ddywedodd,  Tro 
heibio ;  saf  yma.  Ac  efe  a  drodd 
heibio,  ac  a  safodd. 


31  Ac  wele,  Cusi  a  ddaeth.  A  dy- 
wedodd Cusi,  Cennad\m,  arglwydd 
frenhin :  canys  yr  Arglwydd  a'th 
ddialodd  di  heddyw  ar  bawb  a'r  a 
ymgyfododd  i'th  erbjTi. 

32  A  dywedodd  j  brenhin  wrth 
Cusi,  A  ddiangodd  y  liangc  Ab- 
salom? A  dywedodd  Cusi,  Fel  y 
liangc  liwnnw  y  byddo  gelynion  fy 
arglwydd  frenhin,  a'r  hoU  rai  a  ym- 
gyfodant  i'th  erbyn  di  er  niwed  i  ti. 

33  IF  A'r  brenhin  a  gyffrodd,  ac  a 
aeth  i  fynu  i  ystafell  y  porth,  ac  a 
wylodd  :  ac  fel  hyn  y  dywedodd  efe 
wrth  fyned ;  *  0  fy  mab  Absalom,  fy 
mab,  fy  mab  Absalom  !  0  na  buas- 
vm.  farw  drosot  ti,  Absalom,  fy  mab, 
fy  mab ! 

PENNOD  XIX. 

1  Joab  yn  peri  i'r  brenhin  heidio  a  galaru.  9 
Yr  Israeliaid  yn  doer  am  ddwyn  y  brenhin 
adref.  11  Dafydd  yn  an/on  at  yr  offeiriaid 
i  gynhyrfu  gwŷr  Judah.  18  Simei  yn  cael 
ei  bardwn;  24  a  Mephiboseth  ei  esgusodi. 
32  Barzilai  yn  cael  cennad  i  fyned  adref;  a 
chymmeryd  Chimham  ei  fab  ef  i  dy  y  bren- 
hin. 41  Yr  Israeliaid  yn  ymsennu  â  gwŷr 
Judah,  am,  ddwyn  y  brenhin  adref  hebddynt 
hwy. 

AMYNEGWYD  i  Joab,  Wele  y 
brenhin  yn  wylo,  ac  yn  galaru 
am  Absalom. 

2  A'r  ^  faddugoliaeth  a  aeth  y 
dwthwn  hwmiw  yn  alar  i'r  IioU 
bobl :  canys  clyivodd  y  bobl  y 
diwriiod  hwnnw  ddywedyd,  dristau 
o'r  brenhin  am  ei  fab. 

3  A'r  bobl  a  aethant  yn  Dadrad- 
aidd  y  di^vi'nod  hwnnw  i  me^^Ti  i'r 
ddiiias,  fel  pobl  a  fyddai  yn  myned 
yn  Uadradaidd  wedi  eu  cywilyddio 
^vrth  ffoi  o  ryfel. 

4  Ond  y  brenhin  *a  orchuddiodd 
ei  wyneb ;  a'r  brenhin  a  waeddodd 
â  Uef  uchel,  ^0  fy  mab  Absalom, 
Absalom,  fy  mab,  fy  mab  ! 

5  A  Joab  a  ddaeth  i  mewn  i'r  tŷ 
at  y  brenhin,  ac  a  ddywedodd, 
Gwaradwyddaist  heddyw  wynebau 
dy  lioU  weision,  y  rhai  a  amddiff- 
ynasant  dy  einioes  di  heddyw,  ac 
einioes  dy  feibion  a'th  ferched,  ac 
einioes  dy  wragedd,  ac  einioes  dy 
ordderch-wragedd ; 

6  Gan  garu  dy  gaseion,  a  chasâu  dy 
garedigion :  canys  dangosaist  hedd- 
yw nad  oedd  ddim  gennyt  dy  dy- 
^vysogion,  na'th  weision  :  o  lierAvydd 
mi  a  wn  heddyw,  pe  Absalom  fuasai 
hysx,  a  ninnau  i  gyd  yn  feirw  heddyw, 
mai  da  fuasai  hynny  yn  dy  ohvg  di. 

7  Cyfod  yn  awr  gan  liynny,  cerdda 
allan,  a   dywed  ^yn  deg  wi*th  dy 


Cyn 
CRIST 

1023. 


«  pen.  19. 4. 


2  Heb. 
ymwared. 


a  pen.  15. 30. 


b  pen.  18. 33. 


3  Heb. 
wrth  f odd 
colon. 


332 


Dafydd  yn  dychwelyd 


11.  SAMUEL,  XIX. 


i  Jerusalem. 


Cyn 

CRIST 

1023, 


Ç  pen.  17. 25. 
d  Ruth  1.17. 


ä  Bam.  20.1. 


t  pen.  16. 5. 
lUren.2.8, 


K  pen.  16. 
1,2. 


weision :  canys  yr  wyf  fi  yn  tyiigu 
i'r  Arglwydd,  OS  ti  nid  âi  allan, 
nad  erys  neb  gyd  â  tlii  y  nos  lion ; 
a  gwaeth  fydd  hyn  i  ti  nâ'r  lioll 
ddrwg  a  ddaeth  i'th  erbyn  di  o'th 
febyd  hyd  yr  awr  hon. 

8  Yna  y  brenliin  a  gyfododd,  ac  a 
eisteddodd  yn  y  portli.  A  myneg- 
wyd  i'r  holl  bobl,  gan  ddywedyd, 
Wele  y  brenhin  yn  eistedd  yn  y 
porth.  A'r  holl  bobl  a  ddaethant 
o  flaen  y  brenhin :  canys  Israel  a 
ffoisai  bob  un  i'w  babell. 

9  líAc  yr  oedd  yr  holl  bobl  yn 
ymryson  trwy  holl  Iwythau  Israel, 
gan  ddywedyd,  Y  brenhin  a'n  gwar- 
edodd  ni  o  law  ein  geljaiion,  ac  efe 
a'n  gwaredodd  ni  o  law  y  Philist- 
iaid ;  ac  yn  awr  efe  a  ffodd  o'r 
wlad  rhag  Absalom. 

10  Ac  Absalom,  yr  hwn  a  ennein- 
iasom  ni  amom,  a  fu  farw  mewn 
rhyfel :  ac  yn  awr  paham  yr  ydych 
heb  son  am  gyrcliu  y  brenhin  dra- 
cliefn  ? 

11  IT  A'r  brenhin  Daiydd  a  anfon- 
odd  at  Sadoc  ac  at  Abiathar  yr 
offeiriaid,  gan  ddywedyd,  Lleferwch 
wrth  henuriaid  Judah,  gan  ddywed- 
yd, Paham  yr  ydych  chwi  olaf  i 
ddwyn  y  brenhin  yn  ei  ol  i'w  dŷ? 
canys  gair  holl  Israel  a  ddaeth  at 
y  brenhin,  hyd  ei  dŷ. 

12  Fy  mrodyr  ydych  chwi;  fy 
asgwrn  a'm  cnawd  ydych  chwi : 
paham  gan  hynny  yr  ydych  yn 
olaf  i  ddwyn  y  brenhin  adref  ? 

13  Dywedwch  hefyd  wrth  Amasa, 
*Onid  fy  asgwrn  i  a'm  cnawd  wyt 
ti?  *  Fel  hyn  y  gAvnelo  Duw  i  mi, 
ac  fel  hyn  y  chwanego,  onid  tywys- 
og  y  Uu  fyddi  di  ger  fy  mron  i  yn 
Ue  Joab  byth. 

14  Ac  efe  a  drodd  galon  holl  wŷr 
Judah,  *  fel  colon  un  gwr :  a  hwy 
a  anfonasant  at  y  brenhin,  gan 
ddywedyd,  Dychwel  di  a'th  hoU 
weision. 

15  Felly  y  brenhin  a  ddychwel- 
odd,  ac  a  ddaeth  i'r  lorddonen.  A 
Judah  a  ddaeth  i  Gilgal,  i  fyned 
i  gyfarfod  a'r  brenhin,  i  ddwyn  y 
brenhin  dros  yr  lorddonen. 

16  1ÍA  ^Simei  mab  Gera,  mab  Je- 
mini,  yr  hwn  oedd  o  Bahurim,  a 
frysiodd,  ac  a  ddaeth  i  waered  gyd 
â  gwŷr  Judah,  i  gyfarfod  a'r  bren- 
hin Dafydd. 

17  A  mil  o  wŷr  o  Benjamin  oedd 
gyd  âg  ef;  ^Siba  hefyd  gwas  tŷ 
Saul,  a'i  bymtheng  mab  a'i  ugain 


gwas  gyd  âg  ef :  a  hwy  a  aethant 
dros  yr  lorddonen  o  flaen  y  bren- 
hin. 

18  Ac  ysgraif  a  aeth  drosodd  i 
ddwyn  trwodd  dylwyth  y  brenhin, 
ac  i  Avneuthur  yr  hyn  fyddai  da  yn 
ei  olwg  ef  A  Simei  mab  Gera  a 
syrthiodd  ger  bron  y  brenhin,  pan 
ddaeth  efe  dros  yr  lorddonen ; 

19  Ac  a  ddywedodd  wrth  y  bren- 
hin, Na  ddannoded  fy  arglwydd  i 
mi  anwircdd,  ac  na  chofia  ^yr  hyn 
a  wnaeth  dy  was  yn  anwir  y  dydd 
yr  aeth  fy  arglwydd  frenhin  o  Je- 
rusalem, i  osod  o'r  brenhin  hynny 
at  ei  galon. 

20  Canys  dy  was  sydd  yn  cyd- 
nabod  becliu  o  lionof  fi :  ac  wele, 
deuthum  lieddyw  yn  gyntaf  o  holl 
dy  Joseph,  i  ddyfod  i  waered  i  gyf- 
arfod a'm  harglwydd  frenhin. 

21  Ac  Abisai  mab  Serfiah  a  at- 
tebodd,  ac  a  ddywedodd,  Ai  o  her- 
wydd  hyn  ni  roddir  Simei  i  farwol- 
aeth,  am  iddo  felldithio  enneiniog 
yr  Arglwydd  ? 

22  A  dywedodd  Dafydd,  ^Beth 
sydd  i  mi  a  wnelwyf  â  chwi,  meib- 
ion  Serfiah,  fel  y  byddych  i  mi  yn 
wrthwynebwyr  heddyw  ?  '^  a  roddir 
i  farwolaeth  heddyw  neb  yn  Israel  ? 
canys  oni  wn  i,  mai  heddyw  yr 
ydwyf^  yn  fi-enhin  ar  Israel? 

23  'A'r  brenhin  a  ddywedodd 
wrth  Simei,  Ni  byddi  di  farw :  a'r 
brenhin  a  dyngodd  wrtho  ef. 

24  IF^Mephiboseth  mab  Saul  hef- 
yd a  ddaeth  i  waered  i  gyfarfod 
a'r  brenhin;  ac  ni  olchasai  efe  ei 
draed,  ac  ni  thorrasai  ei  farf,  ac  ni 
olchasai  ei  ddillad,  er  y  dydd  yr 
aethai  y  brenhin  hyd  y  dydd  y 
daeth  efe  drachefn  mewn  hedd- 
wch. 

25  A  phan  ddaeth  efe  i  Jerusa- 
lem i  gyfarfod  a'r  brenhin,  yna 
y  d3r\vedodd  y  brenhin  wrtho  ef, 
Paham  nad  aethost  ti  gyd  â  mi, 
Mephiboseth  ? 

26  Ac  efe  a  ddywedodd,  Fy  ar- 
glwydd frenhin,  fy  ngwas  a'm 
twyllodd  i :  canys  dywedodd  dy 
was,  Cyfrwyaf  i  mi  asyn,  fel  y 
marchogwyf  arno,  ac  yr  elwyf  at 
y  brenhin ;  o  herwydd  cloff  yw 
dy  was. 

27  Ac  "efe  a  enllibiodd  dy  was 
wrth  fy  arglwydd  irenhin ;  ond  fy 
arglwydd  frenhin  sydd  *fel  angel 
Duw :  am  hynny  gwna  yr  hyn 
fyddo  da  yn  dy  olwg. 


Cyn 

CRIST 

1023. 


h  pen.  16.  5. 


i  pen.  16. 10. 


k  1  Sam.  11. 
13. 


llBren.2. 

8,  9,  37,  46. 


pen.  9.  6. 


n  pen.  16.  a 


0  pen.  14. 
17, 20. 


Esgusodi  MepMhosetli. 


II.  SAMUEL,  XX.         Israel  a  Judah  yn  ymsennu. 


Cyn 

CRIST 

1023. 

4Heb. 

marw- 
olaeth, 
P  pen.  9.  7, 
10,  la 


tl  Bren.  2. 

7. 


!■  pen.  17. 27. 


5Heb. 
ddeicisech 
gennyf. 


28  Canys  nid  oedd  hoU  dŷ  fy 
nhad  i  ond  dynion  ^meirw  ger 
bron  iy  arglwydd  y  brenhin;  etto 
p  tydi  a  osodaist  dy  was  ym  mhlith 
y  rliai  oedd  yn  bwytta  ar  dy  fwrdd 
dy  hun :  pa  gyfiawnder  gan  hynny 
sydd  i  mi  bellach  i  waeddi  mwy  ar 
y  brenhin? 

29  A'r  brenhin  a  ddywedodd 
wrtho,  I  ba  beth  yr  adroddi  dy 
fatterion  ym  mheUach?  dywedais, 
Ti  a  Siba  rhennwch  y  tir. 

30  A  Mephiboseth  a  ddywedodd 
wrth  y  brenhin,  lë,  cymmered  efe 
y  cwbl,  gan  ddyfod  fy  arglwydd 
frenhin  i'w  dy  mewn  heddwch. 

31  1Í  A  "^Barzilai  y  Gileadiad  a 
ddaeth  i  waered  o  Rogelim,  ac  a 
aeth  dros  yr  lorddonen  gyd  a'r 
brenhin,  i'w  hebrwng  ef  dros  yr 
lorddonen. 

32  A  Barzilai  oedd  hen  iawn,  yn 
fab  pedwar  ugain  mhvydd :  '  efe 
oedd  JO.  darparu  Uuniaeth  i'r  bren- 
hin tra  yr  ydoedd  efe  ym  Maha- 
naim ;  canys  gwr  mawr  iawn  oedd 
efe. 

33  A'r  brenhin  a  ddywedodd  ^vrth 
Barzilai,  Tyred  drosodd  gyd  â  mi, 
a  mi  a'th  borthaf  di  gyd  â  mi  yn 
Jerusalem. 

34  A  Barzilai  a  ddywedodd  with 
y  brenhin,  Pa  faint  yw  dyddiau 
blynyddoedd  fy  einioes  i,  fel  yr 
elwn  i  fynu  gyd  a'r  brenhin  i  Jeru- 
salem ? 

35  Mab  pedwar  ugain  mlwydd 
ydwyf  fi  heddyw :  a  wn  i  ragor- 
iaeth  rhwng  da  a  drwg  ?  a  ddichon 
dy  was  di  archwaethu  yr  hyn  a 
fwyttâf,  neu  yr  hyn  a  yfaf  ?  a  glyw- 
af  fi  bellach  lais  cerddorion  a 
cherddoresau  ?  paham  gan  hynny 
y  bydd  dy  was  mwyach  yn  faich 
ar  fy  arglwydd  frenhin  ? 

36  Dy  was  a  â  ychydig  tu  hwnt 
i'r  lorddonen  gyd  a  r  brenhin :  a 
phaham  y  talai  y  brenhin  i  mi 
gyfryw  daledigaeth  ? 

37  Gad,  attolwg,  i'th  was  ddy- 
chwelyd  yn  fy  ol,  fel  y  byddwyf 
marw  yn  fy  ninas  fy  hun,  ac  fel 
y'm  cladder  ym  meddrod  fy  nhad 
a'm  mam :  ac  wele,  Chimham  dy 
was,  efe  a  â  drosodd  gyd  a'm  har- 
glwydd  frenhin,  a  gAvna  iddo  yr 
hyafyddo  da  yn  dy  olwg. 

38  A  dywedodd  y  brenhin,  Chim- 
ham a  â  gyd  â  mi,  a  mi  a  ^vnaf 
iddo  ef  yr  hyn  fyddo  da  yn  dy 
olwg  di :   a  pheth  bynnag  a  ^  er- 


fyniech  di  arnaf  fi,  mi  a'*  gwnaf 
erot. 

39  A'r  hoU  bobl  a  aethant  dros  yr 
lorddonen.  Y  brenhin  hefyd  a 
aeth  drosodd :  a'r  brenhin  a  gusan- 
odd  Barzilai,  ac  a'i  bendithiodd  ef ; 
ac  efe  a  ddychwelodd  i'w  fangre 
ei  hun. 

40  Yna  y  brenhin  a  aeth  i  Gilgal, 
a  Chimham  a  aeth  gyd  âg  ef  A 
holl  bobl  Judah  a  hebryngasant 
y  brenhin,  a  banner  pobl  Israel 
hefyd. 

41  IF  Ac  wele,  holl  wŷr  Israel  a 
ddaethant  at  y  brenhin,  ac  a  ddy- 
wedasant  wrth  y  brenhin,  Paham  y 
Uadrattaodd  ein  brodyr  ni,  gwŷr 
Judah,  dydi,  ac  y  dygasant  y  bren- 
hin a'i  dylwyth  dros  yr  lorddonen, 
a  holl  wŷr  Dafydd  gyd  âg  ef  ? 

42  Ac  attebodd  holl  wŷr  Judah  i 
wŷr  Israel,  Oblegid  car  agos  yw 
J  brenhin  1  ni :  paham  gan  hynny 
y  digiasoch  chwi  am  y  peth  hyn? 
a  fwyttasom  ni  ddim  ar  draid  y 
brenhin?  neu  a  anrhegodd  efe  ni 
âg  anrheg  ? 

43  A  gwŷr  Israel  a  attebasant 
wŷr  Judah,  ac  a  ddywedasant,  Deg 
rlian  sydd  i  ni  yn  y  brenhin ;  hefyd 
y  mae  i  ni  yn  Dafydd  fwy  nag  i 
chwi :  paham  gan  hjuny  y  diystyr- 
aist  fi?  onid  myfi  a  ddywedais  yn 
gyntaf  am  gyrchu  adref  fy  mren- 
hin?  Ac  ^ymadrodd  gwŷr  Judah 
oedd  galettach  nag  ymadrodd  g^vyr 
Israel. 

PENNOD  XX. 

1  Seba,  o  achos  yr  ymrafael,  yn  codi  plaid 
yn  Israel.  3  Deg  gordderch-wraig  Dafydd 
mewn  carchar  tragywyddol.  4  Gwneuthur 
Amasa  yn  hennaeth  ar  Judah;  a  Jodb  yn 
ei  ladd  ef.  14  Joab  yn  eiiid  Seba  i  Abel. 
16  Gwraig  ddoeth  yn  achub  y  ddinas,  trwy 
dorri  pen  Seba.     23  Swyddogion  Dafydd. 

AC  yno  y  digwyddodd  bod  gwr 
XJL  i'r  fall,  a'i  enw  Seba,  mab 
Bichri,  gvvr  o  Jemini ;  ac  efe  a  ud- 
ganodd  mewn  udgoni,  ac  a  ddy- 
wedodd, *Nid  oes  i  ni  ddim  rhan 
yn  Dafydd,  nac  etifeddiaeth  i  ni 
ym  mab  Jesse :  pawb  i'w  babell, 
0  Israel. 

2  Felly  hoU  wŷr  Israel  a  aethant 
i  fynu  oddi  ar  ol  Dafydd,  ar  ol  Se- 
ba mab  Bichri:  ond  gwŷr  Judah  a 
lynasant  wrth  eu  brenhin,  o'r  lor- 
ddonen hyd  Jerusalem. 

3  IT  A  daeth  Dafydd  i'w  dy  ei  hun 
i  Jerusalem ;  a'r  brenhin  a  gym- 
meitli  ^y  deg  gordderch-wraig  a 


b  pen.  15. 
16.  a  16. 
21,22. 


Joah  yn  lladd  Amasa. 


II.  SAMUEL,  XX. 


Torri  pen  Seba. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

1022. 


2Heb. 

mewn 


icdod 
byivyd. 

3Heb. 
Galwattaf. 
c  pen.  19.13. 


i  pen.  11. 11. 


«pen.  8.  18. 


UBren.2.5. 
8  pen.  2.  23. 


adawsai  efe  i  gadw  y  tŷ,  ac  an 
rhoddes  hwynt  mewn  cadwraeth, 
ac  a'u  porthodd  hwynt;  ond  nid 
aeth  efe  i  mewn  attynt  hwy :  eithr 
buant  yn  rhwym  hyd  ddydd  eu 
marwolaeth,  ^yn  byw  mewn  gwedd- 
wdod. 

4  1[  Yna  y  dywedodd  y  brenhin 
wrth  Amasa,  "'=Cynnull  i  mi  wŷr 
Judah  erbyn  y  trydydd  dydd ;  a 
bydd  dithau  yma. 

5  Felly  Amasa  a  aeth  i  gynnull 
Judah :  ond  efe  a  drigodd  yn  hwy 
na'r  amser  terfynedig  a  osodasai 
efe  iddo. 

6  A  dywedodd  Dafydd  >vrth  Abi- 
sai,  Seba  mab  Bichri  a'n  dryga  ni 
yn  waeth  nag  Absalom :  cymmer 
di  ^weision  dy  arglwydd,  ac  erlid 
ar  ei  ol  ef,  rhag  iddo  gael  y  dinas- 
oedd  caerog,  ac  ymachub  o'n  gol- 
wg  ni. 

7  A  gwŷr  Joab,  a'r  ^  Cerethiaid,  y 
Pelethiaid  hefyd,  a'r  holl  gedyrn, 
a  aethant  ar  ei  ol  ef ;  ac  a  aeth- 
ant  allan  o  Jerusalem,  i  erlid  ar  ol 
Seba  mab  Bichri. 

8  Pan  oeddynt  hwy  wrth  y  maen 
mawr  sydd  yn  Gibeon,  Amasa  a 
aeth  o'u  blaen  hwynt.  A  Joab 
oedd  wedi  gwregysu  ei  gochl  oedd 
am  dano,  ac  arni  yr  oedd  gwregys 
a  chleddyf  wedi  ei  rwymo  ar  ei 
Iwynau  ef  yn  ei  wain;  a  phan 
gerddai  efe,  y  cleddijf2k  syrthiai. 

9  A  dywedodd  Joab  wrth  Amasa, 
A  wyt  ti  yn  llawen,  fy  mrawd?  A 
Haw  ddehau  Joab  a  ymaflodd  ym 
marf  Amasa  i'w  gusanu  ef 

10  Ond  ni  ddaliodd  Amasa  ar  y 
cleddyf  oedd  yn  Haw  Joab :  feUy 
^efe  a'i  tarawodd  ef  âg  ef  ^dan  y 
bummed  ais,  ac  a  oUyngodd  ei  ber- 
fedd  ef  iV  Uawr,  ac  nid  ail-daraw- 
odd  ef:  ac  efe  a  fa  farw.  Felly 
Joab  ac  Abisai  ei  frawd  a  ganlyn- 
odd  ar  ol  Seba  mab  Bichri 

11  Ac  un  o  weision  Joab  oedd  yn 
sefyll  yn  ei  ymyl  ef,  ac  a  ddywed- 
odd,  Pwy  bynnag  a  ewyllysio  yn 
dda  i  Joab,  a  phwy  bynnag  sydd 
gyd  â  Dafydd,  eled  ar  ol  Joab. 

12  Ac  Amasa  oedd  yn  ymdry- 
baeddu  mewn  gwaed  y'nghanol  y 
brif-ffordd.  A  phan  welodd  y  gwr 
yr  hoU  bobl  yn  sefyll,  efe  a  sym- 
mudodd  Amasa  oddi  ar  y  brif- 
ffordd  i'r  maes,  ac  a  daflodd  gadach 
amo,  pan  welodd  efe  bawb  a'r  oedd 
yn  dyfod  atto  ef  yn  sefyll. 

13  Pan  symmudAvyd  ef  oddi  ar  y 


brif-ffordd,  yr  holl  wŷr  a  aethant 
ar  ol  Joab,  i  erlid  ar  ol  Seba  mab 
Bichri. 

14  IF  Ac  efe  a  dram^vyodd  trwy 
holl  Iwythau  Israel  i  Abel,  ac  i 
Beth-maachah,  ac  i  holl  leoedd  Be- 
rim :  a  hwy  a  ymgasglasant,  ac  a 
aethant  ar  ei  ol  ef. 

15  Felly  y  daethant  hwy,  ac  a 
warchaeasant  arno  ef  yn  Abel  Beth- 
maachah,  ac  a  fwriasant  glawdd  yn 
erbyn  y  ddinas,  yr  hon  a  safodd  ar 
y  rhagfiir :  a'r  holl  bobl  y  rhai  oedd 
gyd  â  Joab  oedd  yn  ^curo  y  mur, 
i'w  f\vrw  i  lawr. 

16  1Í  Yna  g^vraig  ddoeth  o'r  ddin- 
as a  lefodd,  Clywch,  clywch :  dy- 
wedwch,  attolwg,  wrth  Joab,  Nesâ 
hyd  yma,  fel  yr  ymddiddanwyf  â  thi. 

17  Pan  nesaodd  efe  atti  hi,  y 
wraig  a  ddywedodd,  Ai  ti  yw  Joab? 
Dywedodd  yntau,  /è',  myfi,  A  hi  a 
ddywedodd  wrtho  ef,  Gwrando  eir- 
iau  dy  law-for^vyn.  Dywedodd  yn- 
tau, Yr  ydwyf  yn  gwrandaw. 

18  Yna  hi  a  ddywedodd,  Hwy  a 
lefarent  ^gynt,  gan  ddywedyd,  Diau 
yr  ymofynant  âg  Abel :  ac  felly  y 
dibennent. 

19  Myfi  wyfun  o  heddychol  ffydd- 
loniaid  Israel :  yr  Avyt  ti  yn  ceisio 
difetha  dinas  a  mam  yn  Israel :  pa- 
ham  y  difethi  di  etifeddiaeth  yr 
Arglwydd  ? 

20  A  Joab  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd, Na  atto  Duw,  na  atto 
Duw,  i  mi  na  difetha  na  dinystrio ! 

21  Nid  felly  y  mae  j  peth :  eithr 
gwr  o  fynydd  Ephraim,  Seba  mab 
Bichri  dan  ei  enw,  a  ddyrchafodd 
ei  law  yn  erbyn  y  brenhin,  yn  erbyn 
Dafydd.  Rhoddwch  ef  yn  unig,  a 
mi  a  âf  ymaith  oddi  wrth  y  ddinas. 
A  dywedodd  y  wraig  wrth  Joab, 
Wele,  ei  ben  ef  a  fwrir  attat  ti  dros 
y  mur. 

22  Yna  y  wraig  ^  o'i  doethineb  a 
aeth  at  yr  holl  bobl.  A  hwy  a  dor- 
rasant  ben  Seba  mab  Bichri,  ac  a'i 
taflasant  allan  i  Joab.  Ac  efe  a  ud- 
ganodd  mewn  udgorn;  a  hwy  a 
wasgarwyd  oddi  wrth  y  ddinas,  bob 
un  i'w  pabellau.  A  Joab  a  ddy- 
chwelodd  i  Jerusalem  at  y  brenhin. 

23  IT  Yna  'Joab  oedd  ar  holl  lu- 
oedd  Israel;  a  Benaiah  mab  Je- 
hoiada  ar  y  Cerethiaid,  ac  ar  y 
Pelethiaid ; 

24  Ac  Adoram  oedd  ar  y  dreth; 
a  ""Jehosaphat  mab  Ahilud  yn  gof- 
iadur ; 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1022. 


4neb. 
di/wi/no. 


5  Heb.  yn  y 
âeohreii4iá ; 
Kdiych 
Deut.  20. 
U. 


b  Preg.  9.14. 


pen.  S.  16. 


k  pen.  8.  16. 
1  Bren.  4.3. 


Crogi  saitli  ofeihion  Saul. 


II.  SAMUEL,  XXL 


Gorchfygu  y  Philistiaid. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1022. 

!  pen.  23. 38. 
dywysog. 


Cylch 

1021. 

2Heb. 
geisiodd 
loyneh  yr 
Arglwydd : 
Edrycn 
Num.  27. 
21. 


»  Jos.  9.  3, 
16, 17. 


8  Neu,  a'n 
torrodd 
ymailh. 


b  1  Sam.  10. 
26.  a  11.  4. 


c  1  Sam.  18. 
3.  a  20. 8. 
15, 42.     ■ 
a  23. 18. 


25  Sefa  hefyd  yn  ysgrifenydd;  a 
Sadoc  ac  Abiathar  yn  oifeiriaid ; 

26  ^  Ira  hefyd  y  Jairiad  oedd  ^  ben- 
llywydd  ynghylch  Dafydd. 

PENNOD  XXL 

1  y  tair  hlynedd  newyn,  o  achos  y  Gibeoniaid, 
yn  peidio,  trwy  grogi  saith  o  feibion  Saul. 
10  Caredigrwydd  Rispah  tu  ag  at  y  marw. 
12  Da/ydd  yn  claddu  esgyrn  Saul  a  Jona- 
than. 15  Pedair  cad  yn  erhyn  y  Philist- 
iaid ;  lie  y  lladdodd  pedwar  o  gedym  Dw 
fydd  bedwar  o  gawri. 

ABU  newyn  yn  nyddiau  Da- 
fydd dair  blynedd  olynol.  A 
Dafydd  a  ^ymofynodd  ger  bron 
yr  Arglwydd.  À'r  Arglwydd  a 
ddywedodd,  0  herwydd  Saul,  ac  o 
hen^ydd  ei  dŷ  gwaedlyd  ef,  y 
mae  hyn;  oblegid  lladd  o  hono 
ef  y  Gibeoniaid. 

2  A'r  brenhin  a  alwodd  am  y 
Gibeoniaid,  ac  a  ymddiddanodd  â 
hwynt;  (a'r  Gibeoniaid  hynny  nid 
oeddynt  o  feibion  Israel,  ond  *  o 
weddill  yr  Amoriaid;  a  meibion 
Israel  a  dyngasai  iddynt  hwy : 
etto  Saul  a  geisiodd  eu  Uadd 
liAvynt,  o'i  serch  i  feibion  Israel  a 
Judah.) 

3  A  Dafydd  a  ddywedodd  wrtli  y 
Gibeoniaid,  Beth  a  wnaf  i  chwi  ?  ac 
â  pha  beth  y  g^vnaf  gymmod,  fel  y 
bendithioch  chm  etifeddiaeth  yr 
Arglwydd  ? 

4  A'r  Gibeoniaid  a  ddywedasant 
wrtho,  Ni  fynnwn  ni  nac  arian  nac 
aur  gan  Saul,  na  chan  ei  dŷ  ef ;  ac 
ni  fynnwn  ni  ladd  neb  yn  Israel 
Ac  efe  a  ddywedodd,  Yr  hyn  a 
ddywedoch  chwi,  a  wnaf  i  chwi 

5  A  hwy  a  ddywedasant  ^^Tth  y 
brenhin,  Y  gwr  a'n  difethodd  ni,  ac 
^a  f^vriadodd  i'n  herbyn  ni,  i'n  din- 
ystrio  ni  rhag  aros  yn  un  o  derfyn- 
au  Israel, 

6  Rhodder  i  ni  saith  o  wŷr  o'i 
feibion  ef,  fel  y  crogom  ni  hwynt 
i'r  Arglwydd  yn  '^Gibeah  Saul, 
dewisedig  yr  Arglwydd.  A  dy- 
wedodd  y  brenhin,  Myfi  a'^í 
rhoddaf 

7  Ond  y  brenhin  a  arbedodd  Me- 
phiboseth,  mab  Jonathan,  mab 
Saul,  o  herwydd  '^llw  yr  Ar- 
glwydd yr  hwn  oedd  rhyugddynt 
hwy,  rhwng  Dafydd  a  Jonathan 
mab  Saul. 

8  Ond  y  brenhin  a  gymmerth 
ddau  fab  Rispah  mercli  Aiah,  y 
rhai  a  ymddûg  hi  i  Saul,  sef  Ar- 
moni  a  Mephiboseth  ;  a  phùm  mab 


^  Michal  merch  Saul,  y  rhai  a  blant- 
odd  hi  i  Adriel  mab  BarzHai  y  Ma- 
holathiad : 

9  Ac  efe  a'u  rhoddes  hwynt  yn 
llaw  y  Gibeoniaid ;  a  hwy  a'u  crog- 
asant  hwy  yn  y  mynydd  ger  bron 
yr  Arglwydd:  a'r  saith  hyn  a 
gyd-gwympasant,  ac  a  roddwyd  i 
farwolaeth  yn  y  dyddiau  cyntaf  o'r 
cynhauaf,  yn  nechreuad  cynhauaf 
yr  haidd. 

10  11  A  "^Rispah  merch  Aiah  a 
gymmerth  sachlian,  a  hi  a'i  hestyn- 
odd  ef  iddi  ar  y  graig,  o  ddechreu 
y  cynhauaf  nes  diferu  dwfr  arnynt 
hwy  o'r  nefoedd,  ac  ni  adawodd  hi 
i  ehediaid  y  nefoedd  orphwys  ar- 
nynt hAvy  y  dydd,  na  bwystfil  y  maes 
liw  nos. 

11  A  mynegwyd  i  Dafydd  yr  hyn 
a  wnaethai  Rispah  merch  Aiah, 
gordderch-wraig  Saul. 

12  IT  A  Dafydd  a  aeth  ac  a  ddug 
esgyrn  Saul,  ac  esgyrn  Jonathan 
ei  fab,  oddi  wrth  berchenogion  Ja- 
bes  Gilead,  y  rhai  a'u  lladrattasent 
hwy  o  heol  Beth-san,  'yr  hon  y 
crogasai  y  Philistiaid  hwynt  ynddi, 
y  dydd  y  lladdodd  y  Philistiaid 
Saul  yn  Gilboa. 

13  Ac  efe  a  ddug  i  fynu  oddi  yno 
esgyrn  Saul,  ac  esgyrn  Jonathan  ei 
fab  ;  a  hwy  a  gasglasant  esgyrn  y 
rhai  a  gi'ogasid. 

14  A  hwy  a  gladdasant  esgyrn 
Saul  a  Jonathan  ei  fab  y'ngwlad 
Benjamin,  yn  Sela,  ym  meddrod 
Cis  ei  dad :  a  hwy  a  wnaethant  yr 
hyn  oU  a  orchymynasai  y  brenhia 
A  bu  Duw  foddlawn  i'r  wlad  ar 
ol  hyn. 

15  1Í  A  bu  eilwaith  ryfel  rhwng  y 
Philistiaid  ac  Israel;  a  Dafydd  a 
aeth  i  waered  a'i  weision  gyd  ag 
ef,  ac  a  ymladdasant  a'r  Philistiaid. 
A  difiygiodd  Dafydd. 

16  Ac  Isbibenob,  yr  hwn  oedd 
o  feibion  ^y  cawr,  (a  phwys  ^ei 
waywffon  yn  dri  chan  sicl  o  bres,) 
ac  wedi  ei  wregysu  â  cideddyf  nevf- 
ydd,  a  feddyliodd  ladd  Dafydd. 

17  Ond  Abisai  mab  Serfiah  a'i 
helpiodd  ef,  ac  a  darawodd  y  Phi- 
listiad,  ac  a'i  Uaddodd  ef.  Yna 
^gwŷr  Dafydd  a  dyngasant  wrtho 
ef,  gan  ddywedyd,  Nid  âi  di  allan 
mwyach  gyd  â  ni  i  ryfel,  rhag  i  ti 
ddiffoddi  '  s  goleuni  Israel. 

18  ^'Ac  ar  ol  hyn  fe  fu  eilwaith 
ryfel  yn  Gob  yn  erbyn  y  Philist- 
iaid :  yna  *  Sibbechai  yr  Husathiad 


Psalm  0  dd'iolchgarwch 


II.  SAMUEL,  XXII. 


am  alluog  ymwared  Duw. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1018. 

8Neu, 
Eaphah, 

k  Edrych 
1  Chron. 
20.5. 


»  Neu, 

i  Baphah. 
2  Neu, 

ddifen' 

loodd. 

1  Sam.  17. 

10,  25,  26. 
11  Sam.  16.9, 

Sammah. 


1018. 


«Dent.  32.4. 
Ps.  18.  2, 
&c. 


t  Heb.  2.13. 


2  Neu, 
gioes,  neu, 
donnau. 

3  Heb. 
Belial. 

*  Neu, 
Bheffi/n- 
nau. 


a  Job  26.11. 


a  laddodd  Saph,  yr  hwn  oedd  o 
feibion  ^  y  cawr. 

19  A  bu  etto  ryfel  yn  Gob  yn  er- 
byn  y  Philistiaid :  ac  Elhanan  mab 
Jaare-oregim,  y  Bethlehemiad,  a 
darawodd  ^frawd  Goliath  y  Geth- 
iad ;  a  phren  ei  waywflFon  ef  oedd 
fel  carfan  gwehydd. 

20  A  bu  etto  ryfel  yn  Gatli :  ac 
yr  oedd  gwr  corphol,  a  chwech  o 
fysedd  ar  bob  llaw  iddo,  a  chwech 
o  iysedd  ar  bob  troed  iddo,  pedwar 
ar  hugain  o  rifedi ;  efe  heiyd  oedd 
fab  ^  i'r  cawr. 

21  Ac  efe  a  ^  ammharchodd  Is- 
rael; a  Jonathan  mab  ^Simea, 
brawd  Dafydd,  a'i  Haddodd  ef. 

22  Y  pedwar  hyn  a  aned  f  r  cawr 
yn  Gath,  ac  a  gwympasant  trwy  law 
Daiydd,  a  thrwy  law  ei  weision  ef 

PENNOD  XXII. 

Psalm  0  ddiolchgarwch  am  aUuog  ymwared 
Duw,  a'i  amryw  fendithion. 

ADAEYDD  a  lefarodd  wrth  yr 
Arglwydd  eiriau  y  gan  hon, 
yn  y  dydd  y  gwaredodd  yr  Ar- 
glwydd ef  o  law  ei  holl  elynion, 
ac  o  law  Saul. 

2  Ac  efe  a  ddywedodd,  *Yr  Ar- 
glwydd yw  fy  nghraig,  a'm  ham- 
ddifíynfa,  a'm  gwaredydd  i ; 

3  Duw  fy  nghraig,  ^  ynddo  ef  yr 
ymddiriedaf:  fy  nharian,  a  chom 
fy  iachawdwriaeth,  fy  uchel-dŵr 
a'm  noddfa,  fy  achubwr ;  rhag  trais 
y'm  hachubaist. 

4  Galwaf  ar  yr  Arglwydd  can- 
molad^vy :  felly  y'm  cedwir  rhag  fy 
ngelynion. 

5  Canys  ^gofidion  angau  a'm 
cylchynasant ;  afonydd  ^y  fall  a'm 
dychrynasant  i. 

6  ^  Doluriau  uffern  a'm  hamgylch- 
ynasant;  maglau  angau  a'm  rhag- 
flaenasant. 

7  Yn  fy  nghyfyngdra  y  gelwais  ar 
yr  Arglwydd,  ac  y  gwaeddais  ar 
fy  Nuw ;  ac  efe  a  glybu  fy  Uef  o'i 
deml,  a'm  gwaedd  a  aetli  i'w  glust- 
iau  ef 

8  Yna  y  cynhyrfodd  ac  y  crynodd 
y  ddaear :  *=  seiliau  y  nefoedd  a  gy- 
fíroisant  ac  a  ymsiglasant,  am  iddo 
ef  ddigio. 

9  Dyrchafodd  mwg  o'i  ffroenau 
ef,  a  than  o'i  enau  ef  a  ysodd :  glo 
a  eimynasant  ganddo  ef. 

10  Efe  a  og^vyddodd  y  nefoedd,  ac 
a  ddisgynodd;  a  thywyllwch  oedd 
dan  ei  draed  ef 

11  Marchogodd   efe   hefyd   ar  y 

_ 


cerub,  ac  a  ehedodd :  ie,  efe  a  wel- 
wyd  ar  adenydd  y  gwynt. 

12  Efe  a  osododd  y  tywyllwch  yn 
bebyll  o'i  amgylch ;  sef  casgliad  y 
dyfi-oedd,  a  thew  gymmylau  yr  awyr. 

13  Gan  y  disgleirdeb  ger  ei  fron 
ef  yr  ennynodd  y  marwor  tanllyd. 

14  Yr  Arglwydd  a  daranodd  o'r 
nefoedd,  a'r  Goruchaf  a  roddes  ei  lef 

15  Ac  efe  a  anfonodd  ei  saethau, 
ac  a'u  gwasgarodd  hwynt ;  meUt, 
ac  a'u  drylliodd  hwynt. 

16  Gwaelodion  y  mor  a  ymddang- 
osodd,  a  seiliau  y  byd  a  '"  ddinoeth- 
wyd,  gan  gerydd  yr  Arglwydd,  a 
chan  chwythad  anadl  ei  fíroenau  ef. 

17  Efe  a  anfonodd  oddi  uchod: 
cymmerodd  fi ;  tynnodd  fi  o  ddyfr- 
oedd  ^  lawer. 

18  Gwaredodd  fi  rhag  fy  ngelyn 
cadam,  a  rhag  fy  nghaseion;  am 
eu  bod  yn  drech  na  mi 

19  Achubasant  fy  mlaen  yn  nydd 
fy  ngofid :  ond  yr  Arglwydd  oedd 
gynhaliad  i  mi. 

20  Efe  a'm  dug  i  eliangder :  efe  a'm 
gwaredodd  i,  am  iddo  ymhoffi  ynof 

21  Yr  Arglwydd  a'm  gobrwyodd 
yn  ol  fy  nghyfiawnder :  yn  ol  glen- 
did  fy  nwylaw  y  talodd  efe  i  mi. 

22  Canys  mi  a  gedwais  fíyrdd  yr 
Arglwydd,  ac  ni  chiliais  yn  an- 
nuwiol  oddi  wrth  fy  Nuw. 

23  0  herwydd  ei  holl  farnedig- 
aethau  ef  oedd  ger  fy  mron  i :  ac 
oddi  wrth  ei  ddeddfau  ni  chiliais  i. 

24  Bum  hefyd  beríFaith  '^ger  ei 
fron  ef ;  ac  ymgedwais  rhag  fy  an- 
wiredd. 

25  A'r  Arglwydd  a'm  gobrwyodd 
innau  yn  ol  fy  nghyfiawnder ;  yn 
ol  fy  nglendid  o  flaen  ei  lygaid  ef 

26  A'r  trugarog  y  gwnei  drugar- 
edd :  a'r  gwr  perfíaith  y  gwnei  ber- 
ffeithrwydd. 

27  A'r  glân  y  gwnei  lendid;  ac 
^  a'r  cyndyn  yr  ymgyndynui. 

28  Y  bobl  gystuddiedig  a  waredi : 
ond  y  mae  dy  lygaid  ar  y  rhai 
uchel,  i'w  darostwng. 

29  Canys  ti  yw  fy  nghanwyll  i,  0 
Arglwydd  ;  a'r  Arglwydd  a  lew- 
yrcha  fy  nhywyllwch. 

30  Oblegid  ynot  ti  y  ^  rhedaf  trwy 
fyddin :  trwy  fy  Nuw  y  Uammaf 
dros  fur. 

31  ^  Duw  sydd  berfíaith  ei  ffordd ; 
^ymadrodd  yr  Arglwydd  sydd 
buredig :  tarian  yw  efe  i  bawb  a 
ymddiriedant  ynddo. 

32  Canys  ^pwy  sydd  Dduw,  heb 


Cyn 

CRIST 

1018. 


iwyd. 


6  Neu, 
mawricn. 


7  Heb. 
iddo. 


1  lef.  2C. 
24,  27,  28. 
Ps.  18.  26. 


8  Neu, 
torraf. 


Deut.  32.4. 

Dan.  4.  37. 

Dat.  15.  3. 
t  Ps.  12.  6. 

a  119. 140. 

Diar.  30.  5. 
ei  Sam.  2.2. 

Ka.  45.5,6. 


Psalm  o  ddiolcligarwch. 


IL  SAMUEL,  XXIII. 


Ffydd  Dafydd  yn  Nww. 


Cyn 
CRIST 

1018. 


9  Neu,  a'ife 
Jwynder 
a'm  lliosog 
odd. 


2  Edrych 
Deut.  33. 

29. 


rhoddi  dial 
Irosof. 


h  Rhuf.  15. 
9. 


t  pen.  7.12. 


law  yr  Arglwydd?  a  phwy  sydd 
graig,  eithr  ein  Duw  ni  ? 

33  Duw  yw  fy  nghadernid  a'm 
nerth ;  ac  a  rwyddhaodd  fy  ffordd 
i  yn  bei'ffaith. 

34  Efe  sydd  yn  gwneiithur  fy 
nhraed  fel  traed  ewigod;  ac  efe  sydd 
yn  fy  ngosod  ar  fy  uchelfaoedd. 

35  Efe  sydd  yn  dysgii  fy  n\vylaw  i 
ryfel ;  fel  y  dryllir  bwa  dur  yn  fy 
mreichiau. 

36  Rhoddaist  hefyd  i  mi  darian 
dy  iachawdwTÌaetli ;  ^ac  â'tli  fwyn- 
der  y  Uiosogaist  fi. 

37  Ehengaist  fy  ngherddediad  dan- 
af ;  fel  na  lithrodd  fy  sodlau. 

38  Erlidiais  fy  ngelynion,  a  difeth- 
ais  hwynt ;  ac  ni  ddychwelais  nes 
eu  difa  hwynt. 

39  Difeais  h^vynt  hefyd,  a  thry- 
Avenais  hwynt,  fel  na  chyfodent ;  a 
hwy  a  syiẅiasant  dan  fy  nhraed  i. 

40  Canys  ti  a'm  gwregysaist  i  â 
nerth  i  ryfel :  y  rhai  a  ymgyfodent 
i'm  herbyn,  a  ddarostyngaist  danaf. 

41  Rhoddaist  hefyd  i  mi  warrau 
fy  ngelynion;  fel  y  difethwn  fy 
nghaseion. 

42  Disgwyliasant,  ond  nid  oedd 
achubydd ;  sef  am  yr  Asglwydo, 
ond  nid  attebodd  hwynt. 

43  Yna  y  maluriais  hwynt  fel 
llwcli  y  ddaear;  melais  hwynt  fel 
tom  yr  heolydd,  a  thaenais  h^yat. 

44  Gwaredaist  fi  rhag  cynhennau 
fy  mhobl;  cedwaist  fi  yn  ben  ar 
genhedloedd:  pobl  nid  adnabûm 
a'm  gwasanaethant. 

45  Meibion  di'eithr  a  gymmerant 
arnynt  ^ ymddarostwng  i  mi:  pan 
glywant,  gwrandawant  arnaf  fi. 

46  Meibion  dieithr  a  baUant,  ac 
a  ddychrynant  o'u  carchardaL 

47  Byw  fyddo  yr  Aeglwydd,  a 
bendigedig  fyddo  fy  nghraig;  a 
djrrchafer  Duw,  craig  fy  iachawd- 
wriaeth. 

48  Duw  sydd  yn  ^fy  nial  i,  ac  sydd 
yn  darostwng  pobloedd  danaf  fi, 

49  Ac  sydd  yn  fy  nhywys  i  o  blith 
fy  ngelynion:  ti  hefyd  a'm  dyrch- 
efaist  uwch  law  y  rhai  a  gyfodent 
i'm  herbyn;  rhag  y  gwr  traws  y'm 
hachubaist  i. 

50  Am  hynny  y  moliannaf  di,  0 
Arglwydd,  ym  mhlith  y  ''cenhedl- 
oedd,  ac  y  canaf  i'th  enw. 

51  Efe  sydd  dŵr  iachawd^vriaeth 
i'w  frenhin;  ac  yn  gwneuthur  tru- 
garedd  i'w  enneiniog,  i  Dafydd,  ac 

j '  i'w  had  yn  dragy^vydd. 

338 


PENNOD  XXIII. 

1  Dafydd  yn  ei  eiriau  diweddaf  yn  dangos 
fod  ei  ffydd  ef  yn  addewidion  Duw  tu  hwnt 
i  bob  deall  dynol.  6  Änghyffelyb  gyflwr  yr 
annmviol.     8  Enwau  cedyrn  Dafydd. 

DYMA  eiriau  diweddaf  Dafydd 
Dywedodd  Dafydd  mab  Jesse, 
*a  dywedodd  y  gwr  a  osodwyd  yn 
uchel,  enneiniog  Duw  Jacob,  a 
pheraidd  ganiadydd  Israel ; 

2  Yspryd  yr  Arglwydd  a  lefar- 
odd  ynof  fi,  a'i  ymadrodd  ef  oedd 
ar  fy  nhafod. 

3  Duw  Israel  a  ddyv\^edodd  wrth- 
yf  fi,  ''Craig  Israel  a  ddywedodd, 
'^Bydded  Uywodraethwr  ar  ddyn- 
ion  yn  gyfiawn,  yn  Uywodraethu 
mewn  ofii  Duw : 

4  Ac  "efe  afydd  fel  y  bore-oleuni, 
pan  gyfodo  haul  foregwaith  heb 
gymmylau :  fel  eginyn  a  dŷf  o'r 
ddaear,  gan  lewyi'chiad  yn  ol  gwlaw. 

5  Er  nad  yw  fy  nhŷ  i  felly  gyd  â 
Duw;  etto  *^cyfammod  tragyAvydd- 
ol  a  wnaeth  efe  â  mi,  wedi  ei  lun- 
iaethu  yn  hoUol  ac  yn  sicr;  canys 
fy  holl  iachawdwi'iaeth,  a'm  hoU 
ddymuniad  yw,  er  nad  yw  yn  peri 
iddo  flaguro. 

6  IT  A'r  anwir  fyddant  oil  fel 
drain  wedi  eu  bwrw  heibio :  canys 
mewn  Haw  nis  cjnimerir  hwynt. 

7  Ond  y  gwr  a  gyfiyrddo  â  hwynt 
a  ^ddifíynir  â  haiam,  ac  â  phaladr 
gwaywfibn ;  ac  â  than  y  llosgir 
hwynt  yn  eu  Ue. 

8  IT  Dyma  enwau  y  cedyrn  oedd 
gan  Dafydd.  *  Y  Tachmoniad  a  eis- 
teddai  yn  y  gadair,  yn  bennaeth  y 
tjvvysogion;  hwnnw  oedd  Adino 
jv  Esniad:  ^efe  a  ruthrodd  yn 
erbyn  wyth  cant,  y  rhai  a  laddodd 
efe  ar  unwaith. 

9  Ac  ar  ei  ol  ef  yr  oedd  *  Eleazar 
mab  Dodo,  mab  Ahohi,  ym  mhlith 
y  tri  chedyrn,  gyd  â  Dafydd,  pan 
ddifenwasant  h^vy  y  Philistiaid  a 
ymgynnullasent  yno  i  ryfel,  a  phan 
aeth  gAvyr  Israel  ymaith. 

10  Efe  a  gyfododd,  ac  a  darawodd 
ar  y  Philistiaid,  nes  difiygio  ei  law 
ef,  a  glynu  o'i  law  ef  "wrtli  y  cledd- 
yf :  a'r  Arglwydd  a  wnaeth  iach- 
awdAvriaeth  mawi*  y  diwrnod  hwn- 
nw ;  a'r  bobl  a  ddychwelasant  ar  ei 
ol  ef  yn  unig  i  anrheithio. 

11  Ac  ar  ei  ol  ef  yr  oedd  ^Sammah 
mab  Age  yr  Harariad.  A'r  Philistiaid 
a  ymgynnullasent  *^y  n  dorf ;  ac  yr  oedd 
yno  ran  o'r  maes  yn  Uawn  o  ffacbys : 
a'r  bobl  a  fibdd  o  flaen  y  Philistiaid. 


Cyn 
CRIST 

1018. 


«  Ps.  S9. 27. 


b  Dent.  32.4. 
pen.  22.  2, 

2Neu,  Bijdd. 


c  Barn.  5. 
31. 

Ps.  89.  30. 
Diar.  4.  IS. 

Hos.  G.  5. 


«1  pen.  7. 15, 
lei. 


3  Heb. 
gyflawnir. 


■*  Josŵ- 
hassabet  ij 
Tachmon- 
ind,  pen  y 
tri. 

5  Eflrych 
IChron.ll. 
11.  a  27.  2. 


elChron.ll. 

12.  a  27,  4. 


f  1  Chron. 
11.27. 


6  Neil,  Í  ?/». 
glijatlha. 


Enwau  cedyrn  Dafycld. 


II.  SAMUEL,  XXIV. 


Dafydd  yn  rhifo  y  hohl. 


Cyn 
CRIST 

1018. 


7  Neu,  Sr 

tri  pen- 

naelh  ar. 
g  1  Chroii. 

11. 15. 
h  1  Sam. 

22. 1. 
i  pen.  5.  li). 


k  1  Chron. 
11. 


«Heb. 
o  ladd- 
edigion. 


9  Heb. 
lew  Duw 
o  Moab. 


1  1  Chron. 
11.  23. 


2  Neu,  An- 
rhydeddus 
oedd  ym 
mysg  y  deg 
ar  hugain, 

3  Neu,  ei 
gynghor, 
Jleb.  ei 
orchymyn. 

B>  pen.  2. 18. 


12  Ond  efe  a  safodd  y'nghanol  y 
rhandir,  ac  a'i  hachubodd,  ac  a  ladd- 
odd  y  Philistiaid  Felly  y  gwnaeth 
yi'  Arglwydd  ymwared  mawr. 

13  '^  A  ^tliri  o'r  deg  penuaeth  ar 
hugain  a  ddisgynasant,  ac  a  ddaeth- 
ant  y  cynhauaf  at  Dafydd  i  ^ogof 
Adùlam  :  a  thorf  y  Philistiaid  oedd 
yn  gwersyllu  yn  '  nyffryn  Rephaim. 

14  A  Dafydd  oedd  yna  me^vn 
amddiffynfa  :  a  sefyllfa  y  Philistiaid 
ydoedd  yna  yn  Bethlehem. 

15  A  blysiodd  Dafydd,  a  dywed- 
odd,  Pwy  a'm  dioda  i  â  dwfr  o  by- 
dew  Bethlehem,  yi*  hwn  sydd  with 
y  porth  ? 

16  A'r  tri  chedyrn  a  ruthrasant  trwy 
wersyll  y  Philistiaid,  ac  a  dynnasant 
ddwfr  o  bydew  Bethlehem,  yr  hwn 
oedd  wrth  y  porth,  ac  a'^  cymmeras- 
ant  hefyd,  ac  a'z  dygasant  at  Dafydd : 
ond  ni  fynnai  efe  ei  yfed,  eithr  efe  a'i 
diod-offrymmodd  ef  i'r  Arglwydd  ; 

17  Ac  a  ddywedodd,  Na  atto  yr  Ar- 
glwydd i  mi  wneuthur  hyn ;  onid 
gwaed  y  gwŷr  a  aethant  me^vn  en- 
hydrwydd  am  eu  heinioes  yw  hwn? 
Am  hynny  ni  fynnai  efe  ei  yfed. 
Hyn  a  wnaeth  y  tri  chedyrn  hynny. 

18  Ac  ""Abisai  brawd  Joab,  mab 
Serfiah,  oedd  bennaf  o'r  tri.  Ac 
efe  a  gyfododd  ei  waywffon  yn  er- 
byn  i^i  chant,  ^  ac  a'u  Uaddodd 
hwynt :  ac  iddo  ef  yr  oedd  yr  enw 
ym  mhlith  y  tri. 

19  Onid  anrhydeddusaf  oecic?  e/e  o'r 
tri?  a  bu  iddynt  yn  dywysog:  etto 
ni  chyrhaeddodd  efe  y  tri  chyntaf. 

20  A  Benaiah  mab  Jehoiada,  mab 
gwr  grymmus  o  Cabseel,  ami  ei 
weithredoedd,  efe  a  laddodd  ddau 
^  o  gedym  Moab :  ac  efe  a  aeth  i 
waered,  ac  a  laddodd  lew  mewn 
pydew  yn  amser  eira. 

21  Ac  efe  a  darawodd  Aipht-ddyn, 
gwr  '  golygus  o  faint :  ac  yn  Haw 
yr  Aiphtiad  yr  oedd  gwaywffon ; 
eithr  efe  a  ddaeth  i  waered  atto  ef 
â  ffon,  ac  a  ddug  y  waywffon  o  law 
yr  Aiphtiad,  ac  a'i  Uaddodd  ef  a'i 
waywffon  ei  hun. 

22  Hyn  a  wnaeth  Benaiah  mab 
Jehoiada :  ac  iddo  yr  oedd  yr  enw 
ym  mhlith  y  tri  chedyrn. 

23  ^  Anrhydeddusach  oedd  na'r 
deg  ar  hugain ;  ond  ni  chyrhaedd- 
odd efe  y  tri  chyntaf:  a  Dafydd 
a'i  gosododd  ef  ar  ^  ei  wŷr  o  gard. 

24  ""Asahel  brawd  Joab  oedd  un 
o'r  deg  ar  hugain;  Elhanan  mab 
Dodo  y  Bethlehemiad, 


25  Sammah  yr  Harodiad,  Elica  yr 
Harodiad, 

26  Heles  y  "Paltiad,  Ira  mab 
Icces  y  Tecoiad, 

27  Abiezer  yr  Anathothiad,  Me- 
bunnai  yr  Husathiad, 

28  Salmon  yi*  Ahohiad,  Maharai 
y  Netophathiad, 

29  Heleb  mab  Baanah  y  N"eto- 
phathiad,  Ittai  mab  Ribai  o  Gibeah 
meibion  ÍBenjamin, 

30  Benaiah  y  Pirathoniad,  Hidai 

0  *  afonydd  Gaas, 

31  Abi-albon  yr  Arbathiad,  Az- 
mafeth  y  Barhumiad, 

32  Eliahba  y  Saalboniad ;  o  feib- 
ion  Jasen,  Jonathan, 

33  Sammah  yr  Harariad,  Ahiam 
mab  Sarar  yr  Harariad, 

34  Eliphelet  mab  Ahasbai,  mab  y 
Maachathiad,  Eliam  mab  Ahitophel 
y  Giloniad, 

35  Hesrai  y  Carmeliad,  Paarai  yr 
Arbiad, 

36  Igal  mab  Nathan  o  Sobah, 
Bani  y  Gadiad, 

37  Selec  yr  Ammoniad,  Naharai  y 
Beerothiad  yn  dwyn  arfau  Joab 
mab  Serfiah, 

38  "Ira  yr  Ithriad,  Gareb  yrlthriad, 

39  Unas  yr  Hethiad :  dau  ar  bym- 
theg  ar  hugain  o  gwbL 

PENNOD  XXIV. 

1  Satan  yn  temtio  Dafydd,  ac  yntau  yn  gyrru 
Joab  i  rifo  y  hobl.  5  Y  capteniaid,  ym 
mhen  y  raw  mis  a'r  wgain  niwrnod,  yn 
dwyn  cyfrif  o  dri  chdn  mil  ar  ddeg  o  ryfel- 
wyr.  10  Dafydd  yn  cael  ei  ddewis  o  dri 
pla  ;  ac  yn  dewia  tridiau  oV  nodau  :  15  ac 
wedi  lladd  deng  mil  a  thri  ugain  o'r  hohl,  yn 
edifarlmu,  ac  wrth  hynny  yn  achub  dinystr 
Jerusalem.  18  Dafydd,  trwy  gynghor  Gad, 
yn  prynu  llawr-dyrnu  Arafnah  ;  a'r  pla  yn 
peidio,  wedi  iddo  ef  aherthu. 

ATHRACHEFN  digUonedd  yr 
Arglwydd  a  ennynodd  yn  er- 
byn  Israel;  ^ac  efe  a  annogodd 
Dafydd  yn  eu  herbyn  hwynt,  i  ddy- 
wedyd,  *  Dos,  cyfrif  Israel  a  Judah. 

2  Canys  y  brenhin  a  ddywedodd 
wrth  Joab  tywysog  y  llu  oedd  gan- 
ddo  ef,  ^Dos  yn  awr  trwy  holl 
Iwythau  Israel,  ''o  Dan  hyd  Beer- 
seba,  a  chyfrif  y  bobl,  fel  y  gwyp- 
wyf  rifedi  y  bobl. 

3  A  Joab  a  ddywedodd  wrth  y 
brenhin,  Yr  Arglwydd  dy  Dduw  a 
chwanego  y  bobl  yn  gàn  cymmaint 
ag  y  maent,  fel  y  gwelo  Uygaid  fy 
arglwydd  frenhin :  ond  paham  yr 
CAvyllysia  fy  arglwydd  frenhin  y 
peth  hyn  ? 


Cyn 
CRIST 

1018. 

1  1  Chron. 
11.  27. 


open.  20. 26, 


1017. 


2  a  Satan. 

Edrych 

1  Chron. 

21.  L 
a  Edrych 

1  Chron. 

27.  23,  24. 


3  Neu, 

Cylchyna. 
b  Barn.  20. 

1. 


Anfon  pla  y  nodau 


II.  SAMUEL,  XXIV. 


am  i  Dafydd  rifo  y  hobl. 


Cyn 
CRIST 

1017. 


6  Neu,  ir 
isaf-wlad 
newydd 
gyfan- 
nedda. 


c  1  Sam.  2-1 
5. 


d  1  Sam.  22. 

5. 
el  Sam.  9. 9. 

1  C'hi'on. 

29.  29. 


t  Edrych 
1  Chron. 
21.  12. 


S  Edrych 
Es.  47.  6. 
Zech.l.  15 

b  1  Chron. 
27.24. 


4  A  gair  y  brenhin  fu  drecli  na 
Joab,  ac  na  tliywysogion  y  Uu. 
Joab  am  hynny  a  aeth  allan,  a  thy- 
wysogion  y  Uu,  o  ŵydd  y  brenhin,  i 
gyfrif  pobl  Israel. 

5  1Í  A  hwy  a  aethant  dros  yr  lor- 
ddonen,  ac  a  wersyllasant  yn  Aroer, 
o'r  tu  dehau  i'r  ddinas  sydd  yng 
nghanol  ^dyffryn  Gad,  a  thu  a  Jazer. 

6  Yna  y  daethant  i  Gilead,  ac  ^i 
wlad  Tahtim-hodsi ;  daethant  hefyd 
i  Dan-jaan,  ac  o  amgylch  i  Sidon ; 

7  Daethant  he/yd  i  amddifíynfa 
Tyrus,  ac  i  holl  ddinasoedd  yr  Hef- 
iaid,  a'r  Canaaneaid ;  a  hwy  a  aeth- 
ant i  du  dehau  Judah,  i  Beerseba. 

8  Felly  y  cylchynasant  yr  holl 
wlad,  ac  a  ddaethant  ym  mhen  naw 
mis  ac  ugain  niwrnod  i  Jerusalem. 

9  A  rhoddes  Joab  nifer  cyfrif  y 
bobl  at  y  brenhin :  ac  Israel  ydoedd 
wyth  gàn  mil  o  wŷr  grymmus  yn 
tynnu  cleddyf ;  a  gwyr  Judah  oedd 
bum  can  mil  o  wŷr, 

10  1Í  A  *=chalon  Dafydd  a'i  tarawodd 
ef,  ar  ol  iddo  gyfrif  y  bobl.  A  dy- 
wedodd  Dafydd  wrth  yr  Arglwydd, 
Pechais  yn  ddirfawr  yn  yr  hyn  a 
wneuthum :  ac  yn  awr  dilea,  attolwg, 
0  Akglwydd,  anwiredd  dy  was ; 
canys  ynfyd  iawn  y  g\^Tieuthum. 

11  A  phan  gyfododd  Dafydd  y 
bore,  daeth  gair  yr  Arglwydd  at 
^  Gad  y  proph^vyd,  ^  gweledydd  Da- 
fydd, gan  ddywedyd, 

12  Dos  a  dywed  wrth  Dafydd,  Fel 
hyn  y  dywedodd  yr  Arglwydd  ;  Yr 
ydwyf  fi  yn  gosod  tri  pheth  o'th 
flaen  di ;  dewis  i  ti  un  o  honynt,  a 
gwnaf  hynny  i  ti. 

13  Felly  Gad  a  ddaeth  at  Dafydd, 
ac  a  fynegodd  iddo,  ac  a  ddywedodd 
wrtho,  A  fynni  ddyfod  i  ti  'saith 
mlynedd  o  newyii  yn  dy  wlad  ?  neu 
ffoi  dri  mis  o  flaen  dy  elynion,  a  hwy 
yn  dy  erlid?  ai  ynte  bod  haint  yn 
y  wlad  dri  diwrnod?  Yn  awr  ym- 
gynghora,  ac  edrych  pa  beth  a  at- 
tebaf  i'r  hwTi  a'm  hanfonodd  i 

14  A  dywedodd  Dafydd  wrth  Gad, 
Y  mae  yn  gyfyng  iawn  arnaf  fi  :  bid 
i  mi  syrthio  yn  awr  yn  Haw  yr  Ar- 
glwydd, canys  ami  yio  ei  drugar- 
eddau  ef,  ac  ^na  chwympwyf  yn 
Haw  dyn. 

15  Yna  y  rhoddes  ^  yr  Arglwydd 
haint  yn  Israel,  o'r  bore  hyd  yr 
amser  nodedig :  a  bu  farw  o'r  bobl, 
o  Dan  hyd  Beerseba,  ddeng  mü  a 
thri  ugain  o  wŷr. 


16  A  phan  estynasai  yi'  angel  ei  law 
at  Jerusalem  i'w  dinystrio  hi,  'edi- 
farhaodd  ar  yr  Arglwydd  y  drwg 
hwn,  ac  a  ddywedodd  wTth  yr  angel 
oedd  yn  dinystrio  y  bobl,  Digon 
beUach :  attal  dy  law.  Ac  angel  yr 
Arglwydd  oedd  wrth  lawr-dyrnu 
^  Araihah  y  Jebusiad. 

17  A  llefarodd  Dafydd  wrth  yr 
Arglwydd,  pan  ganfu  efe  yr  angel 
a  darawsai  y  bobl,  a  dywedodd, 
Wele,  myfi  a  bechais,  ac  a  wneuth- 
um yn  ddrygionus :  ond  y  defaid 
hyn,  beth  a  wnaethant  hwy  ?  bydd- 
ed,  attolwg,  dy  law  arnaf  fi,  ac  ar 
dy  fy  nhad. 

18  1Í  A  Gad  a  ddaeth  at  Dafydd  y 
dwthwn  hwnnw,  ac  a  ddywedodd 
wrtho,  Dos  i  fynu,  cyfod  allor  i'r 
Arglwydd  yn  Uawr-dyrnu  "^Araf- 
nah  y  Jebusiad. 

19  A  Dafydd  a  aeth  i  fyim,  yn  ol 
gair  Gad,  fel  y  gorchymynasai  yr 
Arglwydd. 

20  Ac  Arafnah  a  edrychodd,  ac  a 
ganfu  y  brenhin  a'i  weision  yn  dyfod 
tu  ag  atto.  Ac  Arafnah  a  aeth  aUan, 
ac  a  ostyngodd  ei  wyneb  i  lawr  ger 
bron  y  brenhin. 

21  Ac  Arafnah  a  ddywedodd,  Pa- 
ham  y  daeth  fy  arglwydd  frenhin 
at  ei  was  ?  ^  A  dywedodd  Dafydd,  I 
brynu  gennyt  ti  y  Uawr-dyi'nu,  1 
adeiladu  allor  i'r  Arglwydd,  fel  yr 
attalier  y  pla  oddi  wrth  y  bobl. 

22  A  dywedodd  Arafnah  wrth  Da- 
fydd, Cymmered,  ac  oflrymmed  fy 
arglwydd  frenhin  yr  hyn  fyddo  da 
yn  ei  olwg :  wele  yr  ""  ychain  yn 
boeth-ofírwm,  a'r  ffustiau  ac  offer 
yr  ychain  yn  Ue  cynnud. 

23  Hyn  oU  a  roddodd  Arafiiah, 
megis  brenhin,  i'r  brenhin.  A  dy- 
wedodd Arafnah  wrth  y  brenhin, 
Yr  Arglwydd  dy  Dduw  a  fyddo 
boddlawn  i  ti. 

24  A  dywedodd  y  brenhin  wrth 
Arafnah,  Nag  ê;  eithr  gan  brynu 
y  prynaf  ef  mew^n  pris  gennyt :  ac 
nid  ofírymmaf  i'r  Arglwydd  fy 
Nuw  boeth-ofírymmau  rhad.  Felly 
"Dafydd  a  brynodd  y  llawr-dyrnu 
a'r  ychain,  er  deg  a  deugain  o  sicl- 
au  arian. 

25  Ac  yno  yr  adeiladodd  Dafydd 
allor  i'r  Arglwydd,  ac  a  ofíìym- 
modd  boeth-ofiiymmau  ac  ofirym- 
mau  hedd.  A'r  Arglwydd  a  gym- 
mododd  a'r  wlad,  a'r  pla  a  attaliwyd 
oddi  wrth  Israel. 


340 


Cyn 
CRIST 

1015. 


2  Hob. 
dÿddiau. 


JHeb. 
Ceisiant. 


<Heb. 

deijrnasaf. 
b  2  Sam. 

15.1. 


5  Heb.  er. 


c  2  Sam.  3. 

3,4. 

1  Chron. 

3.2. 
6  Heb.  Si 

eiriau  ef 

oedd  gyd 

â  Joah. 
d  pen.  2.  22, 


«  poll.  4.  18, 
f  2  Sam.  23. 


7  Neu, 
Ji'ynnon 
Jiogel, 
2  Snnj.  17. 
17. 


LLYFR  CYNTAF  Y  BRENHINOEDD 

YR  HWN   A  ELWIR  HEFYD, 

TRYDYDD  LLYFR  Y  BRENHINOEDD. 


PENNOD  I. 

1  Ahisag  yn  ymgeleddu  Dafydd.  5  Adoniah, 
anwylyd  Dafydd,  yn  ei  loneuihur  ei  hun  yn 
frenhin.  11  Nathan  yn  cynghori  15  i  Bath- 
seha  ddywedyd  i'r  hrenliin,  22  ac  yn  dy- 
wedyd  gyd  â  id.  28  Dafydd  yn  adnewyddu 
ei  Iw  i  Bathseha.  32  Sadoc  a  Nathan,  trwy 
archiad  Dafydd,  yn  enneinio  Solomon  yn 
frenhin ;  a'r  hobl  yn  gorfoleddu.  41  Jona- 
than yn  adrodd  hynny,  a  gwahoddedigion 
Adoniah  ynffoi.  50  Adomah  yn  cymmeryd 
noddfa  wrth  gym  yr  allor  ;  a  than  ammod, 
yn  cael  ei  ollumg  yn  rhydd. 

A 'R  brenliin  Dafydd  oedd  hen,  ac 
XJL-  a  aethai  mewn  ^ oedran ;  er 
iddyiit  ei  enhuddo  ef  mewn  dillad, 
etto  ni  chynhesai  efe. 

2  Am  hynny  ei  weision  a  ddywed- 
asant  wrtho  ^  Ceisier  i'm  harglwydd 
frenhin  langces  o  forwyn ;  a  safed 
hi  o  flaen  y  brenhin,  a  bydded  yn 
gwneuthur  ymgeledd  iddo,  a  gor- 
wedded  yn  dy  fynwes,  fel  y  gwres- 
ogo  fy  arglwydd  frenhin. 

3  A  hwy  a  geisiasant  langces  dêg 
trwy  holl  fro  Israel ;  ac  a  gawsant 
Abisag  y  Sunamees,  ac  a'i  dygasant 
hi  at  y  brenhin. 

4  A'r  llangces  oedd  dêg  iawn,  ac 
oedd  yn  ymgeleddu  y  brenhin,  ac 
yn  ei  wasanaethu  ef :  ond  ni  bu  i'r 
brenhin  a  wnaeth  â  hi. 

5  IF  Ac  *  Adomah  mab  Haggith 
a  ymddyrchafodd,  gan  ddywedyd, 
Myfi  a  *  fyddaf  frenhin :  ac  ^  efe  a 
ddarparodd  iddo  gerbydau  a  gwŷr 
meirch,  a  dengwr  a  deugain  i  redeg 
o'i  flaen. 

6  A'i  dad  nid  anfoddlonasai  ef  ^jn 
ei  ddyddiau,  gan  ddywedyd,  Paham 
y  gwnaethost  fel  hyn  ?  yntau  hefyd 
o^d  dêg  iawn  o  bryd ;  ac  '^  efe  a 
anesid  wedi  Absalom. 

7  ^'  Ac  o'i  gyfrinach  y  g>vTiaeth  efe 
Joab  mab  Serfiah,  ac  Abiathar  yr 
offeiriad:  a  "^hwy  a  gynnorthwy- 
asant  ar  ol  Adomah. 

8  Ond  Sadoc  yi*  offeiriad,  a  Bena- 
iah  mab  Jehoiada,  a  Nathan  y  pro- 
phwyd,  a  *Simei,  a  Rei,  a'r  ^gwŷr 
cedyrn  afuasai  gyd  â  Dafydd,  nid 
oeddynt  gyd  âg  Adoniah. 

9  Ac  Adoniah  a  laddodd  ddefaid, 
a  gwartheg,  a  phasgedigion,  wrth 
faen  Zoheleth,  yr  hwn  sydd  wrth 
'''Enrogel,  ac  a  Avahoddodd  ei  hoU 

341 


frodyr  meibion  y  brenhin,  a  holl 
wŷr  Judah  gweision  y  brenhin. 

10  Ond  Nathan  y  prophwyd,  a 
Benaiah,  a'r  g^vyr  cedyrn,  a  Solo- 
mon ei  frawd,  ni  wahoddodd  efe. 

11  1Í  Am  hynny  y  dywedodd  Na- 
than wrth  Bathseba  mam  Solomon, 
gan  ddywedyd,  Oni  chlywaist  ti  fod 
Adoniah  mab  ^ Haggith  yn  teyrnasu, 
a'n  harglwydd  Dafydd  heb  wybod 
hynny ? 

12  Tyi'ed  gan  hynny  yn  awr,  at- 
tolwg,  rhoddaf  i  ti  gynghor,  fel  yr 
achubech  dy  einioes  dy  hun,  ac 
einioes  Solomon  dy  fab. 

13  Dos,  a  cherdda  i  mewn  at  y 
brenhin  Dafydd,  a  dywed  wrtho, 
Oni  thyngaist  ti,  fy  arglwydd  fren- 
hin, wrth  dy  wasanaeth-wraig,  gan 
ddywedyd,  ^Solomon  dy  fab  di  a 
deymasa  yn  ddiau  ar  fy  ol  i,  ac  efe 
a  eistedd  ar  fy  ngorsedd-faingc  i  ? 
paham  gan  hynny  y  mae  Adoniah 
yn  teyrnasu  ? 

14  Wele,  tra  fyddech  yno  etto  yn 
llefaru  wrth  y  brenhin,  minnau  a 
ddeuaf  i  mcAvn  ar  dy  ol  di,  ac  a 
^  sicrhâf  dy  eiriau  di. 

15  H  A  Bethseba  a  aeth  i  mewn 
at  y  brenhin,  i'r  ystafell.  A'r  bren- 
hin oedd  hen  iawn ;  ac  Abisag  y 
Sunamees  oedd  yn  gwasanaethu  y 
brenhin. 

16  A  Bathseba  a  ostyngodd  ei 
phen,  ac  a  ymgrymmodd  i'r  bren- 
hin. A'r  brenhin  a  ddywedodd, 
Beth  afynni  di? 

17  Hithau  a  ddywedodd  wrtho, 
Fy  arglwydd,  ti  a  dyngaist  i'r  Ar-J 
GLWYDD  dy  Dduw  wrth  dy  wasan- 
aethyddes,  gan  ddywedyd,  Solo- 
mon dy  fab  a  deyrnasa  yn  ddiau 
ar  fy  ol  i,  ac  efe  a  eistedd  ar  fy 
ngorsedd-faingc  i : 

18  Ac  yn  awr,  wele,  Adomah  sydd 
frenhin;  ac  yr  awr  hon,  fy  arglwydd 
frenhin,  nis  gA^yddost  ti  hyn. 

19  Ac  efe  a  laddodd  wartheg,  ac 
anifeiliaid  breision,  a  defaid  lawer 
iawn,  ac  a  wahoddodd  holl  feibion 
y  brenhin,  ac  Abiathar  yr  offeiriad, 
a  Joab  tywysog  y  filwriaeth :  ond 
dy  was  Solomon  ni  wahoddodd  efe. 

20  Tithau,  fy  arglwydd  frenhin,  y 


Cyn 

CRIST 

1015. 


S  2  Sam.  3. 4. 


h  1  Chron. 
22.9. 


8  Heb. 

gyflawnaf. 


Brad  Adoniah. 


I.  BRENHINOEDD,  I. 


Enneinio  Solomon 


Cyn 

CRIST 

1015. 


1 1  Sam.  10, 
24. 


mae  llygaid  holl  Israel  arnat  ti,  am 
iynegi  iddyiit  pwy  a  eistedd  ar  or- 
sedd-faingc  fy  arghvydd  y  brenhin 
ar  ei  ol  ef. 

21  Os  amgen,  pan  orweddo  iy  ar- 
glwydd  frenhin  gyd  â'i  dadau,  yna 
y  cyfrifir  fi  a'm  mab  Solomon  yn 
bechaduriaid. 

22  1Í  Ac  wele,  tra  yr  oedd  hi  etto 
yn  ymddiddan  â'r  brenhin,  y  daeth 
Nathan  y  prophwyd  hefyd  i  mewn. 

23  A  liAvy  a  fynegasant  i'r  brenhin, 
gan  ddywedyd,  Wele  Nathan  y  pro- 
phwyd. Ac  efe  a  aeth  i  mewn  o 
flaen  y  brenhin,  ac  a  ymgrymmodd 
i'r  brenhin  a'i  wyneb  hyd  lawr. 

24  A  dywedodd  Nathan,  Fy  ar- 
glwydd  frenhin,  a  ddywedaist  ti, 
Adoniah  a  deyrnasa  ar  fy  ol  i,  ac 
efe  a  eistedd  ar  fy  ngorsedd-faingc? 

25  Canys  efe  a  aeth  i  waered 
heddyw,  ac  a  laddodd  ychain,  ac 
anifeiliaid  breision,  a  defaid  lawer, 
ac  a  wahoddodd  holl  feibion  y 
brenhin,  a  thy^vysogion  y  filwriaeth, 
ac  Abiathar  yr  offeiriad;  ac  wele 
hwynt  yn  b^vytta  ac  yn  yfed  o'i 
flaen  ef,  ac  y  maent  yn  dywedyd, 
'  Bydded  fy w  y  brenhin  Adoniah. 

26  Ond  mjdâ  dy  was,  a  Sadoc  yr 
offeiriad,  a  Benaiah  mab  Jehoiada, 
a'th  was  Solomon,  ni  wahoddodd 
efe. 

27  Ai  trwy  fy  arglwydd  frenhin 
y  bu  y  peth  hyn,  heb  ddangos  o 
honot  i'th  was,  pwy  a  eistedd  ar 
orsedd-faingc  fy  arglwydd  y  bren- 
hin ar  ei  ol  ef  ? 

28  HA'r  brenhin  Dafydd  a  atteb- 
odd  ac  a  ddyAvedodd,  Gelwch  Bath- 
seba  attaf  fi.  A  hi  a  ddaeth  o  flaen 
y  brenhin,  ac  a  safodd  ger  brou  y 
brenhin. 

29  A'r  brenhin  a  dyngodd,  ac  a 
ddyivedodd,  Fel  y  mae  yr  Ar- 
glwydd yn  fyw,  yr  hwn  a  wared- 
odd  fy  enaid  1  allan  o  bob  cyf- 
yngder, 

30  Yn  ddiau  megis  y  tyngais 
wrthyt  ti  i  Arglwydd  Dduw  Is- 
rael, gan  ddywedyd,  Solomon  dy 
fab  a  deyrnasa  yn  ddi'au  ar  fy  ol  i, 
ac  efe  a  eistedd  ar  fy  ngorsedd- 
faingc  i  yn  fy  Ue  i ;  felly  y  gwnaf 
y  dydd  hwTL 

31  Yna  Bathseba  a  ostyngodd  ei 
phen  a'^  hwyneb  i  lawr,  ac  a  ym- 
grymmodd i'r  brenhin,  ac  a  ddy- 
wedodd,  ^Bydded  fy  arglwydd  fren- 
hin Dafydd  fyw  byth. 

I    32  H  A'r  brenhin  Dafydd  a  ddy- 


wedodd,  Gelwch  attaf  fi  Sadoc  yr 
offeiriad,  a  Nathan  y  prophwyd,  a 
Benaiah  mab  Jehoiada.  A  hwy  a 
ddaethant  o  flaen  y  brenhin. 

33  A'r  brenhin  a  ddywedodd 
wrthynt,  Cymmerwch  weision  eich 
arglwydd  gyd  â  chwi,  a  pherwch  i 
Solomon  fy  mab  farchogaeth  ar  ^  fy 
mules  fy  hun,  a  dygwch  ef  1  waered 
i  Gihon. 

34  Ac  enneinied  Sadoc  yr  offeiriad 
a  Nathan  y  prophwyd  ef  yno  yn 
frenhin  ar  Israel :  ac  udgenwch 
mewn  udgorn,  a  dywedwch,  Bydd- 
ed fyw  y  brenhin  Solomon. 

35  Deuwch  chwithau  i  fynu  ar  ei 
ol  ef,  a  deued  efe  i  fynu,  ac  eistedded 
ar  fy  ngorseddfa  i ;  ac  efe  a  deyrnasa 
yn  fy  Ue  i :  canys  ef  a  ordeiniais  i  fod 
yn  flaenor  ar  Israel  ac  ar  Judah. 

36  A  Benaiah  mab  Jehoiada  a 
attebodd  y  brenhin,  ac  a  ddywed- 
odd. Amen  :  yr  un  modd  y  dywedo 
Arglwydd  Dduw  fy  arglwydd 
frenhin. 

37  Megis  y  bu  yi'  Arglwydd  gyd 
a'm  harglwydd  y  brenhin,  felly  bydd- 
ed gyd  â  Solomon,  a  gwnaed  yn  fwy 
ei  orsedd-faingc  ef  na  gorsedd-faingc 
fy  arglwydd  y  brenhin  Dafydd. 

38  Felly  Sadoc  yr  offeiriad,  a  Na- 
than y  prophwyd,  a  Benaiah  mab 
Jehoiada,  a'r  Cerethiaid,  a'r  Peleth- 
iaid,  a  aethant  i  waered,  ac  a  Avnaeth- 
ant  i  Solomon  farchogaeth  ar  tules 
y  brenhin  Dafydd,  ac  a  aethant  âg 
ef  i  Gihon. 

39  A  Sadoc  yr  offeiriad  a  gym- 
merodd  gorn  o  ""olew  allan  o'r 
babeU,  ac  a  enneiniodd  Solomon. 
A  hwy  a  udganasant  mewTi  ud- 
gorn: °a'r  holl  bobl  a  ddywedasant, 
Bydded  fyw  y  brenhin  Solomon. 

40  A'r  holl  bobl  a  aethant  i  fynu 
ar  ei  ol  ef,  yn  canu  pibellau,  ac  yn 
Uawenychu  â  llawenydd  mawi',  fel 
y  rhwygai  y  ddaear  gan  eu  s^vn 
hwynt. 

41  t  A  chlybu  Adoniah,  a'i  holl 
wahoddedigion  y  rhai  oedd  gyd  âg 
ef,  pan  ddarfuasai  iddynt  fwytta. 
Joab  hefyd  a  glywodd  lais  yr  ud- 
gorn; ac  a  ddywedodd,  Paham  y 
mae  twrf  y  ddinas  yn  derfysgol  ? 

42  Ac  efe  etto  yn  llefaru,  wele, 
daeth  Jonathan  mab  Abiathar  yr 
offeiriad.  A  dywedodd  Adoniah, 
Tyred  i  me^vn:  canys  "gwr  grym- 
mus  ydivyt  ti,  a  daioni  a  fynegi  di. 

43  A  Jonathan  a  attebodd  ac  a 
ddywedodd  wrth  Adoniah,  Yn  ddiau 


Cyn 

CRIST 

1015. 


I  Edrych 
Est.  6.  8. 


m  Exod.  30. 
23,  25,  32. 


"  1  Sam.  10. 
21. 


0  2  Sam.  18. 
27. 


yn  frenhîn  ar  Israel. 


I.  BRENHINOEDD,  11. 


31arivolaeth  Dafydd. 


Cyn 
CRIST 

1015. 


P  pen.  2.  23. 


q  1  Sam.  14. 
45. 

2  Sam.  14. 
11. 

Act.  27. 34. 


ein  harglwydcl   frenhin  Dafydd   a 
osododd  Solomon  yn  frenhin. 

44  AY  brenhin  a  anfonodd  gyd  âg 
ef  Sadoc  yr  oifeiriad,  a  Nathan  y 
prophwyd,  a  Benaiah  mab  Jehoiada, 
a'r  Cerethiaid,  a'r  Pelethiaid;  a  hwy 
a  barasant  iddo  ef  farchogaeth  ar 
fules  y  brenhin. 

45  A  Sadoc  yr  offeiriad  a  Nathan 
y  prophwyd  a'i  henneiniasant  ef  yn 
frenhin  yn  Gihon  :  a  hwy  a  ddaeth- 
ant  i  fynu  oddi  yno  yn  Uawen ;  a'r 
ddinas  a  derfysgodd,  Dyna  y  twrf 
a  glywsoch  chwi. 

46  Ac  y  mae  Solomon  yn  eistedd 
ar  orsedd-faingc  y  frenhiniaeth. 

47  A  gweision  y  brenhin  a  ddaeth- 
ant  hefyd  i  fendithio  ein  harglwydd 
frenhin  Dafydd,  gan  ddywedyd,  Dy 
Dduw  a  wnelo  enw  Solomon  yn 
well  na'th  enw  di,  ac  a  wnelo  yn  fwy 
ei  orsedd-faingc  ef  na'th  orsedd- 
faingc  di  A'r  brenhin  a  ymgrym- 
modd  ar  y  gwely. 

48  Fel  hyn  hefyd  y  dywedodd  y 
brenhin  :  Bendigedig  fyddo  Ar- 
GLWYDD  Dduw  Israel,  yr  hwn  a 
roddodd  heddyw  un  i  eistedd  ar  fy 
ngorsedd-faingc,  a'm  Uygaid  innau 
yn  gweled  hynny. 

49  A'r  hoU  wahoddedigion,  y  rhai 
oedd  gyd  âg  Adonîah,  a  ddýchryn- 
asant,  ac  a  gyfodasant,  ac  a  aethant 
bob  un  ei  fifordd. 

50 1Í  Ac  Adouiah  oedd  yn  ofni  rhag 
Solomon ;  ac  a  gyfododd,  ac  a  aeth 
ac  P  a  ymaflodd,  y'nghyrn  yr  allor. 

51  A  mynegwyd  i  Solomon,  gan 
ddywedyd,  Wele,  y  mae  Adonîah 
yn  ofni  y  brenhin  Solomon :  canys 
wele,  efe  a  ymaflodd  y'nghyrn  yr 
allor,  gan  ddywedyd,  Tynged  y 
brenhin  Solomon  i  mi  heddyw,  na 
ladd  efe  ei  was  a'r  cleddyf, 

52  A  dy wedodd  Solomon,  Os  bydd 
efe  yn  wr  da,  "^  ui  syrth  tin  o'i  wallt 
ef  i  lawr ;  ond  os  ceir  drygioni 
ynddo  ef,  efe  a  fydd  marvv. 

53  A'r  brenhin  Solomon  a  anfon- 
odd, a  hwy  a'i  dygasant  ef  oddi  wrth 
yr  allor.  Ac  efe  a  ddaeth,  ac  a 
ymgrymmodd  i'r  brenhin  Solomon. 
A  dy  wedodd  Solomon  wrtho,  Dos 
i'th  dy. 

PENNOD  II. 

1  Dafydd  yn  rhoi  cynghor  i  Solomon,  3  i  fod 
yn  dduwiol,  5  yiighylch  Joab,  7  Barzllai,  8 
a  Simei  ;  10  ac  yn  mano.  12  Solomon  yn 
frenhin  ar  ei  ol  ef.  13  Ädoniah  yn  ceisio 
gan  Bathseha  ddywedyd  wrth  Solomon  am 
Äbisag,  ac  yn  cael  ei  ddihenydd.  26  Ah'ia- 
ihar  yn  cael  ei  hoedl,  ac  yn  colli  yr  offeiriad- 


aeth.  28  Joah  ijn  ffoi  at  gym  yr  allor,  a'i 
ladd  ef ;  35  a  gosod  Benaiah  yn  lie  Joah,  a 
Sadoc  yn  lie  Ah'iathar.  36  Simei  yn  cael 
gorchymyn  i  aros  yn  Jerusalem  ;  ac  amfyned 
i  Gath,  yn  gorfod  arno  fario. 

YNA  dyddiau  Dafydd  a  nesasant 
i  farw  ;  ac  efe  a  orchymynodd 
i  Solomon  ei  fab,  gan  ddywedyd, 

2  *Myfi  wyf  yn  myned  ffordd  yr 
hoU  ddaear :  am  hynny  ymnertha,  a 
bjdd  wr ; 

3  A  chadw  gadwraeth  yr  Ar- 
GLWYDD  dy  Dduw,  i  rodio  yn  ei 
ifyrdd  ef,  i  gadw  ei  ddeddfau  ef,  a'i 
orchymynion,  a'i  farnedigaethau,  a'i 
dystiolaethau,  fel  yr  ysgrifenwyd 
y'nghyfraith  Moses;  fel  y  ^^Uwydd- 
ych  yn  yr  hyn  oil  a  wnelych,  ac  i 
ba  le  bynnag  y  tröech  : 

4  Fel  y  cyflawno  yr  Arglwydd  ei 
air  a  lefarodd  efe  wrthyf,  gan  ddy- 
wedyd, "  Os  dy  feibion  a  gadwant  eu 
ifyrdd,  i  rodio  ger  fy  mron  mewn 
gwirionedd,  â'u  hoU  galon,  ac  a'u 
hoU  enaid,  "^ni  thorrir,  (eb  efe,)  na 
hyddo  o  honot  wr  ar  orsedd-faingc 
Israel. 

5  Tithau  hefyd  a  wyddost  yr  hyn 
a  wnaeth  Joab  mab  Serfiah  â  mi, 
a'r  hyn  a  wnaeth  efe  i  ddau  o  dy- 
wysogion  Uuoedd  Israel,  i  ^  Abner 
mab  Ner,  ac  i  'Amasa  mab  Jether, 
y  rhai  a  laddodd  efe,  ac  a  ^  ollyng- 
odd  waed  rhyfel  mewn  heddwch, 
ac  a  roddodd  waed  rhyfel  ar  ei 
wregys  oedd  am  ei  Iwynau,  ac  yn 
ei  esgidiau  oedd  am  ei  draed. 

6  Am  hynny  gwna  yn  ol  dy  ddoeth- 
ineb,  ac  na  ad  i'w  benllwydni  ef 
ddisgyn  i'r  bedd  mewn  heddwch. 

7  Olid  i  feibion  ^Barzllai  y  Gilead- 
iad  y  gwnei  garedigrwydd,  a  bydd- 
ant  ym  mysg  y  rhai  a  fwyttânt  ar 
dy  fwrdd  di :  canys  felly  ^  y  daeth- 
ant  attaf  fi  pan  oeddwn  yn  ffoi  rhag 
Absalom  dy  frawd  di. 

8  Wele  hefyd  'Simei  mab  Gera, 
mab  Jemiui,  o  Bahurim,  gyd  a  thi, 
yr  hwn  a'm  melldithiodd  i  â  mell- 
dith  ^  dost,  y  dydd  yr  euthum  i  Ma- 
hanaiin :  ^  ond  efe  a  ddaeth  i  wae- 
red  i'r  lorddonen  i  gyfarfod  â  mi; 
a  ^  mi  a  dyngais  i'r  Arglwydd 
wrtho  ef,  gan  ddywedyd,  Ni'th 
laddaf  a'r  cleddyf 

9  Ond  yn  awr  na  ad  di  ef  heb 
gospedigaeth  :  canys  gwr  doeth  yd- 
wyt  ti,  a  gwyddost  beth  a  wnei 
iddo  :  dwg  dithau  ei  benwynni  ef  i 
waered  i'r  bedd  mewn  gwaed. 

10  Felly  ™  Dafydd  a  hunodd  gyd 


Cyn 

CEIST 

101.-. 


a  Jos.  23.14. 


2  Nei7, 

gwneli/ch 

yn  gull. 
bDeut.29.9. 

Jos.  1.  7. 

1  Chrou. 

22.  13. 


d  2  S.im.  7. 
12. 


e  2  Sam.  3. 

27. 
f2Sam.  20. 

10. 
3  Heb. 

osododd. 


s  2  Sam.  19. 
31. 


112  Sam.  17. 
27. 


i  2  Sam.  16. 
5. 


4  Heb. 

galed. 
k  2  Sam.  19. 

IS. 

12  Sam.  19. 
23. 


■n  Act.  2. 29. 
a  13.  30. 


Adoniah  yn  ceisio  Ahisag ;      I.  BRENHINOEDD,  II.  ac  yn  cael  ei  ddihenydd. 


Cyn 

CEIST 

1015. 

n  2  Sam. 

5.7. 
o  2  Sam. 

5.4. 

1  Chron. 

29.  26,  27. 


P  1  Cliron. 
29.  23. 
2  Chi-on. 
1.1. 


1014. 


1 1  Sam. 
16.4. 


If  1  Chron. 
22.9. 
a  28.  5. 


6Heb. 
thro  heibio 
fy  wìjnéb. 


B  Eiîrych 
Pb.  45.  9. 


â'i  dadau,  ac  a  gladdwyd  "yn  ninas 
Dafydd. 

11  A'r  dyddiau  °  y  teyrnasodd  Da- 
fydd ar  Israel  oedd  ddeugain  mlyn- 
edd :  saith  mlynedd  y  teyrnasodd 
efe  yn  Hebron,  a  thair  blynedd  ar 
ddeg  ar  hugain  y  teyi'nasodd  efe 
yn  Jerusalem. 

12  IF  PA  Solomon  a  eisteddodd 
ar  orsedd-faingc  Dafydd  ei  dad ; 
a'i  frenliiniaeth  ef  a  sicrha^vyd  jn 
ddirfawr. 

13  TÍ  Ac  Adoniah  mab  Haggith  a 
ddaeth  at  Bathseba  mam  Solomon. 
A  hi  a  ddywedodd,  ^Ai  heddych- 
lawn  dy  ddyfodiad?  Yntau  a  ddy- 
wedodd, Heddychlawa 

14  Ac  efe  a  ddywedodd,  Y  mae  i 
mi  air  â  thi.  Hithau  a  ddywedodd, 
Dywed. 

15  Yntau  a  ddywedodd,  Ti  a  wj^dd- 
ost  mai  eiddof  fi  oedd  y  frenhiniaeth, 
ac  i  hoU  Israel  osod  eu  hwynebau  ar 
fy  ngwneuthur  i  yn  frenhin:  eithr 
trodd  y  frenhiniaeth,  ac  a  aeth  i'm 
brawd  :  canys  '  trAvy  yr  Arglwydd 
yr  aeth  hi  yn  eiddo  ef. 

16  Olid  yn  awr  dymunaf  gennyt  un 
dymuniad ;  na  ^ommedd  fi.  Hithau 
a  ddywedodd  wrtho,  Dywed. 

17  Yntau  a  ddywedodd,  Dywed, 
attolwg,  wrth  y  brenhin  Solomon, 
canys  ni  ommedd  efe  dydi,  am  roddi 
o  hono  ef  Abisag  y  Sunamees  yn 
wraig  i  mi. 

18  A  dyvvedodd  Bathseba,  Da ; 
mi  a  ddywedaf  drosot  ti  wrth  y 
brenhin. 

19  1Í  FeUy  Bathseba  a  aeth  at  y 
brenhin  Solomon,  i  ddywedyd  wrtho 
ef  dros  Adoniah.  A'r  brenhin  a  god- 
odd  i'w  chyfarfod  hi,  ac  a  ostyngodd 
iddi,  ac  a  eisteddodd  ar  ei  orsedd- 
faingc,  ac  a  barodd  osod  gorsedd- 
faingc  i  fam  y  brenhin :  a  ^  hi  a 
eisteddodd  ar  ei  ddeheulaw  ef. 

20  Yna  hi  a  ddywedodd,  Un  dy- 
muniad bychan  yr  ydwyf  fi  yn  ei 
ddymuno  gennyt;  na  ommedd  fi. 
A'r  brenhin  a  ddywedodd  wrthi  hi, 
Gofyn,  fy  mam :  canys  ni'th  om- 
meddaf. 

21  A  hi  a  ddywedodd,  Rhodder 
Abisag  y  Sunamees  yn  wraig  i 
Adoniah  dy  frawd 

22  A'r  brenhin  Solomon  a  attebodd 
ac  a  ddywedodd  wrth  ei  fam,  Paham 
y  ceisi  di  Abisag  y  Sunamees  i  Ado- 
niah ?  gofyn  hefyd  y  frenhiniaeth 
iddo  ef;  canys  fy  mrawd  hŷn  na 
mi  ydyio  efe ;  a  chyd  âg  ef  y  mae 


Abiathar  jt  offeiriad,  a  Joab  mab 
Serfiah. 

23  A'r  brenhin  Solomon  a  dyngodd 
i'r  Arglwydd,  gan  ddywedyd.  *Fel 
hyn  y  gwnelo  Duw  i  mi,  ac  fel  hyn 
y  chwanego,  onid  yn  erbyn  ei  einioes 
y  llefarodd  Adoniah  y  gair  hwn. 

24  Yn  awr  gan  hjimj,fel  mai  byw 
yr  Arglwydd,  yr  hwn  a'm  sicr- 
haodd  i,  ac  a  wnaeth  i  mi  eistedd 
ar  orsedd-faingc  Dafydd  fy  nhad,  yr 
hwn  hefyd  a  wnaeth  i  mi  dy,  megis 
"y  dywedasai  efe;  heddyw  yn  ddiau 
y  rhoddir  Adoniah  i  farwolaeth. 

25  A'r  brenhin  Solomon  a  anfon- 
odd  gyd  â  Benaiah  mab  Jehoiada ; 
ac  efe  a  ruthrodd  arno  ef,  fel  y  bu 
efe  farw. 

26  1Í  Ac  wrth  Abiathar  yr  offeiriad 
y  dywedodd  y  brenhin,  Dos  i  ''Ana- 
thoth,  i'th  fro  dy  hun ;  canys  gwr 
yn  liaeddu  marwolaeth  ydwyt  ti : 
ond  ni  laddaf  di  y  pryd  hwn;  o 
herwydd  dwyn  o  honot  arch  yr  Ar- 
ghvydd  Dduw  o  flaen  fy  nhad  Da- 
fydd, ac  ^am  dy  gystuddio  yn  yr 
hyn  oil  y  cystuddiwyd  fy  nhad. 

27  Felly  y  b^TÌodd  Solomon  Abi- 
athar ymaith  o  fod  yn  offeiriad  i'r 
Arglwydd  ;  fel  "^  y  cyflawnai  air  yr 
Arglwydd,  yr  hwn  a  ddywedasai 
efe  am  dy  Eli  yn  Siloh. 

28  IT  A'r  chwedl  a  ddaeth  at 
Joab :  canys  Joab  a  ŵyrasai  ar  ol 
Adoniah,  er  na  ŵyrasai  efe  ar  ol 
Absalom.  A  ffodd  Joab  i  babell  yr 
Arglwydd,  ac  *a  ymaflodd  yng 
nghyrn  yr  allor. 

29  A  mynegwyd  i'r  brenhin  Solo- 
mon, ffoi  o  Joab  i  babell  yr  Ar- 
glwydd ;  ac  wele,  y  mae  efe  wrth 
yr  allor.  A  Solomon  a  anfonodd 
Benaiah  mab  Jehoiada,  gan  ddy- 
wedyd, Dos,  rhuthra  arno  ef. 

30  A  daeth  Benaiah  i  babell  yr 
Arglwydd,  ac  a  ddywedodd  wrtho 
ef,  Fel  hyn  y  dywed  y  brenhin ; 
Tyred  allan.  Yntau  a  ddywedodd, 
Na  ddeuaf;  eithr  yraa  y  byddai 
farw.  A  Benaiah  a  ddug  drachefn 
air  at  y  brenhin,  gan  ddywedyd, 
Fel  hyn  y  dywedodd  Joab,  ac  fel 
hyn  y'm  hattebodd. 

31  A  djvvedodd  y  brenhin  wi-tho 
ef,  ^Gwna  fel  y  dywedodd  efe,  a 
rhuthra  arno  ef,  a  chladd  ef ;  fel  y 
tynnech  y  gwaed  gwirion  a  dywallt- 
odd  Joab,  oddi  arnaf  fi,  ac  oddi  ar 
dy  fy  nhad  i. 

32  A'r  Arglwydd  "  a  ddychwel  ei 
waed  ef  ar  ei  ben  ei  hun;  o  herwydd 


Cyn 

CRIST 

1014. 


Í  Ruth  I. 

17. 


1 2  Siim.  7. 
11,13.     . 


1014. 


I  Jos.  21. 
18. 


y  1  Sam.  22. 
20. 

2  Sam.  15. 
24. 


<■  \  Sam.  2. 
31—35. 


pen.  1.  50. 


b  Exod.  21. 
14. 


c  Pb.  7. 16. 


Llaäd  Joab. 


I.  BRENHÎNOEDD,  IIL 


Pr'iodas  Solomon. 


Cyn 

CEIST 

1014. 


d  2  Sam.  3. 

27. 
e  2  Sam.  20. 

10. 


í  2  Sam.  3. 

29. 


1014. 


E  1  Sam.  2. 

Edrych 
1  Cliron.  6. 
53.  11  24.  3. 
h  2  Sam. 
16.5. 


1  2  Sam.  15. 


1011. 


efe  a  ruthrodd  ar  ddau  wr  c}^- 
iawnach  a  gwell  nag  ef  ei  hun,  ac 
a'u  lladdodd  hwynt  â'r  cleddyf,  a 
Dafydd  fy  nhad  heb  wybod ;  sef 
^Abner  mab  Ner,  tywysog  llu  Is- 
rael, ac  *Amasa  mab  Jether,  ty- 
wysog llu  Judah. 

33  A'u  gwaed  liwynt  a  ddychwel 
ar  ben  Joab,  ac  'ar  ben  ei  had  ef  yn 
dragywydd :  ond  i  Dafydd,  ac  i'w 
had,  ac  iV  dŷ,  ac  i'w  orsedd-faingc, 
y  bydd  heddwch  yn  dragywydd  gan 
yr  Akglwydd. 

34  Felly  yr  aeth  Benaiah  mab  Je- 
hoiada  i  fynu,  ac  a  ruthrodd  arno, 
ac  a'i  lladdodd.  Ac  efe  a  gladdwyd 
yn  ei  dŷ  ei  hun  yn  yr  anialwch. 

35  IF  A'r  brenhin  a  osododd  Ben- 
aiah mab  Jehoiada  yn  ei  le  ef  ar  y 
filwriaeth.  A'r  brenhin  a  osododd 
s  Sadoc  yr  offeiriad  yn  lie  Abiathar. 

36  1Í  A'r  brenhin  a  anfonodd  ac  a 
alwodd  am  ^Simei,  ac  a  ddywedodd 
wrtho,  Adeilada  i  ti  dŷ  yn  Jerusa- 
lem, ac  aros  yno,  ac  na  ddos  allan 
oddi  yno  nac  yma  na  thraw. 

37  Canys  bydd,  y  dydd  yr  elych 
allan,  ac  yr  elych  dros  'afon  Cidron, 
gan  wybod  y  cei  di  wybod  y  Ueddir 
di  yn  farw:  dy  waed  fydd  ar  dy  ben 
dy  hun. 

38  A  dywedodd  Simei  wrth.  y  bren- 
hin, Da  yw  J  gair :  fel  y  dywedodd 
fy  arglwydd  frenhin,  felly  y  gwna 
dy  was.  A  Simei  a  drigodd  yn  Je- 
rusalem ddyddiau  lawer. 

39  Eithr  ym  mhen  tair  blynedd 
y  ffodd  dau  was  i  Simei  at  Achis, 
mab  Maachah,  brenhin  Gath.  A 
mynegwyd  i  Simei,  gan  ddywedyd, 
Wele  dy  weision  di  yn  Gath. 

40  A  Simei  a  gyfododd,  ac  a  gyf- 
rwyodd  ei  asyn,  ac  a  aeth  i  Gath  at 
Achis,  i  geisio  ei  weision :  ie,  Simei 
a  aeth,  ac  a  gyi'chodd  ei  weision  o 
Gath. 

41  A  mynegwyd  i  Solomon,  fyned 
o  Simei  o  Jei-usalem  i  Gath,  al 
ddychwelyd  ef. 

42  A'r  brenhin  a  anfonodd  ac  a 
alwodd  am  Simei,  ac  a  ddywedodd 
wrtho,  Oni  pherais  i  ti  dyngu  i'r 
Arglwydd,  ac  oni  thystiolaethais 
Tvrthyt,  gan  ddywedyd,  Yn  y  dydd 
yr  elych  allan,  ac  yr  elych  nac  yma 
nac  accw,  gan  Avybod  gwybydd  y 
lleddir  di  yn  farw?  a  thi  a  ddywed- 
aist  Avrtliyf,  Da  yw  y  gair  a  glywais. 

43  Paham  gan  hynny  na  cliedw- 
aist  Iw  yr  Arglwydd,  a'r  gorchy- 
myn  a  orchymynais  i  ti  ? 


44  A  dywedodd  y  brenhin  wrth 
Simei,  Ti  a  wyddost  ''yr  hoU  ddryg- 
ioni  a  ŵyr  dy  galon,  yr  hwn  a 
wnaethost  di  yn  erbyn  Dafydd  fy 
nhad:  yr  Arglwydd  am  hynny  a 
ddychwelodd  dy  ddrygioni  di  ar  dy 
ben  dy  hun ; 

45  A  bendigedig  fydd  y  brenhin 
Solomon,  a  gorsedd-faingc  Dafydd 
a  sicrhêir  o  flaen  yr  Arglwydd  yn 
dragywydd. 

46  Felly  y  gorchymynodd  y  bren- 
hin i  Benaiah  mab  Jehoiada ;  ac  efe 
a  aeth  allan,  ac  a  ruthrodd  arno  ef, 
fel  y  bu  efe  farw.  A'r  'frenhiniaeth 
a  sicrhâwyd  yn  llaw  Solomon. 

PENNOD  III. 

1  Solomon  yn  pr'iocU  merch  Pharaoh :  2  ac 
wrth  aberthu  yn  ucheJfa  Gibeon,  5  yn  cael 
gan  Dduw  ei  ddewis  rodd,  ac  yn  dewis 
doetliineh  ;  ac  yn  cael  doethineh,  a  chy/oeth, 
ac  anrhydedd.  16  Barn  Solomon  rhwng  y 
ddwy  huttain,  yn  ei  wneuthw  ef  yn  enworj. 

A  ^SOLOMON  a  ymgyfathrach- 
odd  â  Pharaoh  brenhin  yr 
Aipht,  ac  a  briododd  ferch  Pha- 
raoh, ac  a'i  dug  hi  i  ddinas  Dafydd, 
nes  darfod  iddo  adeiladu  ei  dy  ei 
hun,  a  thy  yr  Arglwydd,  a  ^mur 
Jerusalem  oddi  amgylch. 

2  Etto  y  bobl  oedd  yn  aberthu 
mewn  uchelfaoedd,  o  her^vydd  nad 
adeiladasid  tŷ  i  enw  yr  Arglwydd, 
hyd  y  dyddiau  hynny. 

3  A  Solomon  a  garodd  yr  Ar- 
glwydd, gan  rodio  yn  neddfau 
Dafydd  ei  dad :  etto  mewn  uchel- 
faoedd yr  oedd  efe  yn  aberthu  ac 
yn  arogl-darthu. 

4  ''A'r  brenhin  a  aeth  i  Gibeon  i 
aberthu  yno :  canys  honno  oedd 
uchelfa  fawr.  Mil  o  boeth-offrym- 
mau  a  offrymmodd  Solomon  ar  yr 
allor  honno. 

5  1Í  "^Yn  Gibeon  yr  ymddangos- 
odd  yr  Arglwydd  i  Solomon  mewn 
breuddwyd  liw  nos :  a  dywedodd 
Duw,  Gofyn  beth  a  roddaf  i  ti. 

6  A  dy^Yedodd  Solomon,  Ti  a 
wnaethost  â'th  was  Dafydd  fy  nhad 
fawr  ^  drugaredd,  megis  y  rhodiodd 
efe  o'th  flaen  di  me^vn  gwirionedd, 
ac  mewn  cyfiawnder,  ac  mewn  un- 
iondeb  calon  gyd  â  thi ;  ie,  cedwaist 
iddo  y  drugaredd  fawr  hon,  a  rhodd- 
aist  iddo  fab  i  eistedd  ar  ei  orsedd- 
faingc,  fel  y  gicelir  heddyw. 

7  Ac  yn  awr,  0  Arglwydd  fy 
Nuw,  ti  a  wnaethost  i'th  was  deyrn- 
asu  yn  lie  Dafydd  fy  nhad :  a  min- 
nau  yn  fachgen  bychan:  ni  fedraf 
'  fyned  nac  allan  nac  i  mewn. 


Cyn 

CRIST 

1011. 

»'2  Sam. 
16.5. 


1  2  Chron, 


1014. 
'  pen.  7. 


b  pen.  9. 15, 
19. 


Î  2  ChroD. 
1.3. 


■  pen.  9.  2. 


2  Neti, 
haelioni. 


0  Num.  27. 
17. 


Dewisiad  Solomon. 


I.  BRENHINOEDD,  IV. 


Y  ddwy  huttain. 


Cyn 
CRIST 

1014. 


1 2  Chron. 

1.10. 
S  Xeu, 

iifuM. 

Iteb.  y/n 

clywed. 


6  Preg.  1. 
16. 


h  Matt.  6. 
33. 
Eph.  3.  20. 

<  îveu,  hu. 


•  pen.  15.  5 


8  A'tli  was  sydd  ym  mysg  dy  bobl, 
y  rhai  a  ddewisaist  ti ;  pobl  ami,  y 
rliai  ui  rifir  ac  nis  cyfrifir  gan  lios- 
owgrwydd. 

9  Am  hynny  ^dyro  i'th  was  galon 
^ddeallus,  i  famu  dy  bobl,  i  ddeall 
rhagor  rhwng  da  a  di'wg :  canys  pwy 
a  ddichon  farnu  dy  liosog  bobl  hyn? 

10  A'r  peth  fu  dda  y'ngolwg  yi- 
Arglwydd,  am  ofyn  o  Solomon  y 
peth  hyn. 

11  A  Duw  a  ddy^vedodd  ya-iho, 
0  her^vydd  gofyn  o  honot  y  peth 
hyn,  ac  na  ofynaist  i  ti  ddyddiau 
lawer,  ac  na  ofynaist  i  ti  olud,  ac  na 
cheisiaist  einioes  dy  elynion,  eithr 
gofynaist  i  ti  ddeall  i  wrandaw  barn  : 

12  Wele,  g"vvneuthum  yn  ol  dy 
eiriau ;  wele,  ^  rhoddais  i  ti  galon 
ddoeth  a  deallus,  fel  na  bu  dy  fath 
o'th  flaen,  ac  na  chyfyd  dy  fath  ar 
dy  ol. 

13  A  ^rhoddais  i  ti  hefyd  yr  hyn 
nis  gofynaist,  golud,  a  gogoniant 
hefyd;  fel  na  ^byddo  un  o'th  fath 
ym  mysg  y  brenhinoedd,  dy  hoU 
ddyddiau  di. 

14  Ac  OS  rhodi  yn  fy  flfyrdd  i,  gan 
^adw  fy  neddfau  a'm  gorchymynion, 
'megis  y  rhodiodd  Dafydd  dy  dad, 
estynaf  hefyd  dy  ddyddiau  di. 

15  A  Solomon  a  ddeffrodd;  ac 
wele,  breudd>vyd  oedd.  Ac  efe  a 
ddacth  i  Jerusalem,  ac  a  safodd  o 
flaen  arch  cyfammod  yr  Arglwydd, 
ac  a  ofírymmodd  ofiftymmau  poetli, 
ac  a  aberthodd  aberthau  hedd,  ac  a 
wnaeth  wledd  i'w  holl  weision. 

16  IT  Yna  d\vy  wi'agedd  o  buttein- 
iaid  a  ddaethant  at  y  brenhin,  ac  a 
safasant  ger  ei  fron  ef 

17  A'r  naill  "vvraig  a  ddywedodd, 
0  fy  arglwydd,  myfi  a'r  wraig  hon 
ocddym  yn  trigo  yn  yr  un  tŷ  ;  a  mi 
a  esgorais  yn  tŷ  gyd  â  hi 

18  Ac  ar  y  trydydd  dydd  wedi 
esgor  o  honof  fi,  yr  esgorodd  y 
^vraig  hon  hefyd ;  ac  yr  oeddym 
ni  ynghyd,  heb  arall  yn  tŷ  gyd  â  ni, 
ond  nyni  ein  dwyoedd  yn  tỳ. 

19  A  mab  y  wraig  hon  a  fu  farw 
liw  nos ;  o  herwydd  hi  a  orweddodd 
arno  ef. 

20  A  hi  a  gododd  y'nghanol  y  nos, 
ac  a  gymmerodd  fy  mab  i  o'm 
hymyl,  tra  yr  ydoedd  dy  law-forwyn 
yn  cysgu,  ac  a'i  gosododd  ef  yn  ei 
mynwes  hi,  a'i  mab  marw  hi  a  os- 
ododd  hi  yn  fy  mynwes  innau, 

21  A  phau  godais  i  y  bore  i  beri 
i'm  mab  sugno,  wele,  marw  oedd 


efe ;  ac  wedi  i  mi  ddal  arno  y  bore, 
wele,  nid  fy  mab  i,  yr  hwn  a  esgor- 
aswn  i,  ydoedd  efe. 

22  A'r  wraig  arall  a  ddywedodd, 
Nag  ê;  eithr  fy  mab  i  yw  y  byw, 
a'th  fab  dithau  yw  y  marw.  A  hon 
a  ddywedodd,  Nag  ê;  eithr  dy  fab 
di  yw  y  marw,  a'm  mab  i  yw  y 
byw.  Fel  hyn  y  Uefarasant  o  flaen 
y  brenhin. 

23  Yna  y  dywedodd  y  brenliin, 
Hon  sydd  yn  dywedyd,  Dyma  fy 
mab  i  sydd  fyw,  a'th  fab  dithau  yw 
y  marw :  a  hon  accw  sydd  yn  dywed- 
yd, Nag  ê;  eithr  dy  fab  di  yw  y 
marw,  a'm  mab  innau  yiv  y  byAV. 

24  A  dywedodd  y  brenhin,  Dyg- 
wch  i  mi  gleddyf.  A  h^vy  a  ddyg- 
asant  gleddyf  o  flaen  y  brenhin. 

25  A'r  brenhin  a  ddywedodd,  Rhen- 
nwch  y  bachgen  byw  yn  ddau,  a 
rhoddwch  yr  hanner  i'r  naill,  a'r 
banner  i'r  llalL 

2G  Yna  y  dywedodd  y  wi*aig  hi- 
oedd  y  mab  ìjyw  wrtli  y  brenhin, 
(canys  ^  ei  hymysgaroedd  a  gyiihes- 
asai  ^vrth  ei  mab,)  ac  a  lefarodd, 

0  fy  arglwydd,  rhoddwch  iddi  hi 
y  bachgen  byw,  ac  na  leddwch  ef 
ddim  :  ond  y  Hall  a  ddywedodd,  Na 
fydded  eiddo  fi  na  thithau,  eithr 
rhennwch  ef. 

27  Yna  yi*  attebodd  y  brenhin,  ac 
y  dywedodd,  Rhoddwch  y  bachgen 
byw  iddi  hi,  ac  na  leddwch  ef  ddim : 
dyna  ei  fam  ef. 

28  A  holl  Israel  a  glywsant  y  fam 
a  farnasai  y  brenhin;  a  \\\vj  a  ofnas- 
ant  y  brenhin :  canys  gwelsant  fod 
doethineb  Duw  ynddo  ef  i  wneuth- 
ur  barn. 

PENNOD  IV. 

1  Tyivysogion  Solomon,  7  a  deuddeg  swyddog 
ei  lys  ef ;  20,  24  a  heddioch  a  heiaethncydd 
ei  frenhiniaeth ;  22  ac  arlwy  ei  fwrdd,  26 
a'i  stablau  ;  29  a'i  ddoethineb,  32  a'i  ly/rau. 

A 'R  brenhin  Solomon  oedd  fren- 
Jl\.  hin  ar  holl  Israel 

2  A  dyma  y  tywysogion  oedd 
ganddo  ef :  Azariah  mab  Sadoc  ^yr 
ofíeiriad ; 

3  Elihoreph  ac  Ahi'ah,  meibion 
Sisa,  oedd  ysgrifenyddion ;  *  Jeho- 
saphat  mab  AhUud,  yn  gofiadur ; 

4  Benaiah  mab  Jehoiada  oedd  ar 
y  Uu ;  a  Sadoc  ac  Abiathar,  yn  off- 
eiriaid ; 

5  Ac  Azariah  mab  Nathan  oedd 
ar  y  swyddogion;  a  Zabud  mab 
Nathan  oedd  ben-Uywydd,  ac  yn 
gyfaill  i'r  brenhin ; 


Cyn 
CRIST 

1014. 


kU08.11.& 


2Neu, 
y  pen- 
awi/ddog. 


»  2  Sam.  8. 
16.  a  20. 24. 


Swyddogion  Solomon. 


I.  BRENHINOEDD,  IV. 


Arlwy  ei  fwirdd. 


Cyn 
CRIST 

1014. 

*>  pen.  5. 14. 
SNeu, 
dreih. 


4Nevi, 
Ben-hur. 

6Neu, 
Ben-decar. 


6Neu, 
Ben-hesed, 


'  Neu,  Benr 
abinadab. 


8  Neu, 
Ben-geher. 

c  Num.  32. 
41. 

d  Deut.  3.  4 


0  Ediych 
Vs.  72.  8. 


«  Ileb. 
bcira. 


6  Ac  Abisar  oedd  ben-teulu ;  ac 
^  Adoniram  mab  Abda,  ar  y  ^  deyrn- 
ged. 

7  1Í  A  chan  Solomon  yr  ydoedd 
deuddeg  o  swyddogion  ar  lioll  Is- 
rael, y  rhai  a  barottôent  luniaeth  i'r 
brenhin  a'i  dŷ :  mis  yn  y  flwyddjTi 
yr  oedd  ar  bob  un  ddarparu. 

8  Dyma  eu  henwau  hwyut  *  Mab 
Hur,  ym  mynydd  Ephraim. 

9  ^Mab  Decar  ym  Macas,  ac  yn 
Saalbim,  a  Beth-semes,  ac  Elon- 
bethanan. 

10  ^  Mab  Hesed,  yn  Aruboth :  iddo 
ef  yr  oedd  Sochoh,  a  lioll  dir  He- 
pher. 

11  ''Mab  Abinadab  oedd  yn  holl 
ardal  Dor:  Taphath  mercli  Solo- 
mon oedd  yn  wraig  iddo  ef. 

12  Baana  mab  Aliilud  oedd  yn 
Taanach,  a  Megido,  a  Bethsean  oil, 
yr  hon  sydd  ger  Haw  Sartanah,  îs 
law  Jezreel,  o  Bethsean  hyd  Abel- 
meholah,  hyd  y  tu  hwnt  i  Jocneam. 

13  ^  Mab  Geber  oedd  yn  Ramoth- 
Gilead :  iddo  ef  yr  oedd  "  trefydd 
Jair  mab  Manasseh,  y  rhai  sydd  yn 
Gilead:  eiddo  ef  oedd  ^  ardal  Ar- 
gob,  yr  hon  sydd  yn  Basan;  se/ 
tri  ugain  o  ddinasoedd  mawrion,  â 
chaerau,  a  barrau  pres. 

14  Ahinadab  mab  Ido  oedd  ym 
Mahanaim. 

15  Ahimaas  oedd  yn  Naphtali : 
yntau  a  gymmerodd  Basmath  merch 
Solomon  yn  wraig. 

16  Baana  mab  Husai  oedd  yn  Aser 
ac  yn  Alotli. 

17  Jehosaphat  mab  Paruah  oedd 
yn  Issachar. 

18  Simei  mab  Ela  oedd  o  fewn 
Benjamin. 

19  Geber  mab  Uri  oedd  y'ngwlad 
Gilead,  gwlad  Sehon  brenhin  yr 
Amoriaid,  ac  Og  brenhin  Basan ; 
a'r  unig  s\A7^ddog  oedd  yn  y  wlad 
ydoedd  efe. 

20  1Í  Judah  ac  Israel  oedd  ami,  fel 
y  tywod  sydd  ger  Haw  y  môr  o 
amldra,  yn  bwytta  ac  yn  yfed,  ac 
yn  gwneuthur  yn  llawen. 

21  A  *  Solomon  oedd  yn  Uywodr- 
aethu  ar  yr  holl  deyrnasoedd,  o'r 
afon  hyd  wlad  y  PhiÜstiaid,  ac  hyd 
derfyn  yr  Aipht :  yr  oeddynt  hwy 
yn  dwyn  anrhegion,  ac  yn  gwasan- 
aethu  Solomon  hoU  ddyddiau  ei 
einioes  ef 

22  IT  A  ^bwyd  Solomon  beunydd 
oedd  ddeg  corns  ar  hugain  o  beill- 
iaid,  a  thri  ugain  corns  o  flaAvd ; 


23  Deg  o  ychain  pasgedig,  ac 
ugain  o  ychain  porfadwy,  a  chant  o 
ddefaid,  heb  law  ceirw,  ac  iyrchod, 
a  buail,  ac  ^  ednod  breision. 

24  Canys  efe  oedd  yn  llywodr- 
aethu  ar  y  tu  yma  i'r  afon  oil,  o 
Tiphsah  hyd  Azzah,  ar  yr  holl  fren- 
hinoedd  o'r  tu  yma  i'r  afon :  ac  yr 
oedd  iddo  ef  heddwch  o  bob  parth 
iddo  o  amgylch. 

25  Ac  yr  oedd  Judah  ac  Israel 
yn  preswylio  yn  ^ddiogel,  ^bob  un 
dan  ei  winwydden  a  than  ei  fiSg- 
ysbren,  ^o  Dan  hyd  Beerseba,  holl 
ddyddiau  Solomon. 

26  H  Ac  ^yr  oedd  gan  Solomon 
ddeugain  mil  o  bresebau  'meirch 
i'w  gerbydau,  a  deuddeng  mil  o 
wŷr  meirch. 

27  A'r  swyddogion  hjTiny  a  barot- 
toent  luniaeth  i  Solomon  y  brenhin, 
ac  i  bawb  a  ddelai  i  fAvi'dd  y  bren- 
hin Solomon,  pob  un  yn  ei  fis :  ni 
adawsant  eisieu  dim. 

28  Haidd  hefyd  a  gwellt  a  ddyg- 
asant  hwy  i'r  meirch,  ac  i'r  cyflym 
gamelod,  i'r  fan  He  y  byddai  y 
swyddogion,  pob  un  ar  ei  ran. 

29  1ÍA  Duw  a  roddodd  ddoeth- 
ineb  i  Solomon,  a  deall  mawr  iawn, 
a  helaethdra  calon,  fel  y  tywod  sydd 
ar  fin  y  mor. 

30  A  doethineb  Solomon  oedd  fwy 
na  doethineb  holl  feibion  y  dwyrain, 
ac  na  holl  ^  ddoethineb  yr  Aii)ht. 

31  le,  doethach  oedd  efe  nag  un 
dyn;  nag  'Ethan  yr  Ezrahiacl,  na 
Heman,  na  Chalcol,  na  Darda, 
meibion  Mahol :  a'i  enw  ef  oedd 
ym  mhlith  yr  holl  genhedloedd 
oddi  amgylch. 

32  Ac  ""  efe  a  lefarodd  dair  mil  o 
ddiarhebion :  a'i  ganiadau  ef  oedd 
fil  a  phump. 

33  Llefarodd  hefyd  am  brennau, 
o'r  cedrwydd  sydd  yn  Libanus,  hyd 
yr  isop  a  dŷf  allan  o'r  pared:  ac 
efe  a  lefarodd  am  anifeiliaid,  ac  am 
ehediaid,  ac  am  ymlusgiaid,  ac  am 
bysgod. 

34  Ac  o  bob  poÌ)loedd  y  daeth- 
pwyd  i  wi'andaw  doethineb  Solo- 
mon, oddi  wrth  holl  frenhinoedd 
y  ddaear,  y  rhai  a  glywsent  am  ei 
ddoethineb  ef. 

PENNOD  V. 

1  Hiram  yn  gyrru  i  gyfarch  Solomon,  ac  yn 
cael  gwyhod  ei  fod  ef  ar  fedr  adeiladu  y 
deml,  ac  yn  addaw  defnyddiau  i'r  gwaiih. 
7  Hiram  yn  bendithio  Duw  dros  Solomon, 
yn  cael  ymhorth  i'lc  deulu,  ac  yn  gyrru  coed 
i  Solomon.    13  Rhifedi  gweithwyr  Solomon. 


Cyn 
CRIST 

1014. 

^adar. 


3  Hcb. 

hyderus. 
<  Mic.  4.  4. 

Zech.  3. 10. 
SBam. 

20.1. 

h  pen.  10. 

25,26. 

2  Chron.  1. 

14.  a  9. 25. 
i  Edrych 

Deut.  17. 

16. 


k  Edrycb 

Act.  7. 22. 


1 1  Chron. 
2.6. 

Ps.  88.  tit. 
a  89.  tit. 


m  Prcg.  12. 


Y  parottoadau  at 


I  BRENHINOEDD,  V. 


adeiladu  y  deml. 


C>T1 

CEIST 
1014. 

a  ad.  10, 18. 

2  Chron. 

2.3. 
b  2  Sam.  5. 

11. 

1  Chron. 

14.1. 

Amos  1.  9. 
c  2  Chron. 

2.3. 


d  1  Chron. 
22.  8. 
a  2S.  3. 


2  Heb.  ÿn 
di/wedyd 
am. 

e  2  Sam.  7. 
13. 

1  Chron. 
17.  12. 

a  22. 10. 


f  2  Chron. 

2.16. 
3  Heb. 

anfonych, 

S  Edrych 
Ezra  3.  7. 
Ezec.  27. 
17. 
Act.  12.  20. 


li  Edrych 
2  Chron.  2. 
10. 


^  TTIRAM  he/yd  brenhin  Tyrus  a 
Xl  anfonodd  ei  weision  at  Solo- 
mon ;  canys  clybu  enneinio  o  lion- 
ynt  hwy  ef  yn  frenliin  yn  lie  ei  dad : 
canys  ^hoff  oedd  gan  Hiram  Daiydd 
bob  amser, 

2  A  •=  Solomon  a  anfonodd  at  Hi- 
ram, gan  ddywedyd, 

3  Ti  a  wyddost  am  Dafydd  fy 
nhad,  na  allai  efe  adeiladu  tŷ  i  enw 
yr  Arglwydd  ei  Dduw,  ^gan  y 
rlijŵloedd  oedd  o'i  amgylch  ef,  nes 
rhoddi  o'r  Arglwydd  hwynt  dan 
wadnau  ei  draed  ef 

4  Eithr  yn  awr  yr  Arglwydd  fy 
Nuw  a  roddodd  i  mi  lonydd  oddi 
amgylch,  /el  nad  oes  na  gwrthwyn- 
ebydd,  nac  ymgyfarfod  niAveidiol. 

5  Ac  wele  fi  "  â'm  bryd  ar  adeiladu 
tỳ  i  emv  yr  Arglwydd  fy  Nuw; 
•"megis  y  Uefarodd  yr  Arglwydd 
wrth  Dafydd  fy  nhad,  gan  ddywed- 
yd, Dy  fab,  yr  liwn  a  osodaf  fi  yn 
dy  le  di  ar  dy  orsedd-faingc  di,  efe 
a  adeilada  dy  i'm  hemv  i. 

6  Yn  awr,  gan  hynny,  gorchymyn 
dorri  o  honynt  i  mi  gedrwydd  o 
Libanus ;  a'm  gweision  i  a  fyddant 
gyd  â'th  weision  di :  a  rhoddaf  attat 
gyflog  dy  weision,  yn  ol  yr  hyn  a 
ddy wedych :  canys  ti  a  wyddost  nad 
oes  yn  ein  plith  ni  wr  a  fedro  gym- 
mynu  coed  megis  y  Sidoniaid. 

7  1Í  A  bu,  pan  glybu  Hiram  eiriau 
Solomon,  lawenychu  o  hono  ef  yn 
ddirfawr,  a  dywedyd,  Bendigedig 
yw  yr  Arglwydd  heddyw,  yi'  hwn 
a  roddes  i  Dafydd  fab  doeth  ar  y 
bobl  lîosog  yma. 

8  A  Hiram  a  anfonodd  at  Solo- 
mon, gan  ddywedyd,  Gwrandewais 
ar  yr  hyn  a  anfonaist  attaf :  mi  a 
wnaf  dy  holl  ewyllys  di  am  goed 
cedrwydd,  a  choed  ffjrnnidwydd. 

9  Fy  ngweision  £iu  dygant  i  wae- 
red  o  Libanus  hyd  y  môr :  a  mi  a'u 
gyrraf  hwynt  yn  gludeiriau  ar  hyd 
y  mor,  hyd  ^y  fan  a  ^osodych  cU  i 
mi;  ac  yno  y  dattodaf  hwynt,  a 
chymmer  di  hwynt :  ond  ti  a  wnei 
fy  e^^^llys  innau,  ^gan  roddi  ym- 
borth  i'm  teulu  i. 

10  Felly  yr  oedd  Hiram  yn  rhoddi 
i  Solomon  o  good  cedrwydd,  ac  o 
goed  tìynnidwydd,  ei  holl  ddymun- 
iad. 

11  A  ^Solomon  a  roddodd  i  Hiram 
ugain  mil  corns  o  wenith  yn  gynhal- 
iaeth  i'w  dy,  ac  ugain  corns  o  olew 
coetli :  felly  y  rhoddai  Solomon  i 
Hiram  bob  blwyddyn. 


12  A'r  Arglwydd  a  roddes  ddoeth- 
ineb  i  Solomon,  'fel  y  dywedasai 
wrtho:  a  bu  heddwch  rhwng  Hi- 
ram a  Solomon ;  a  hwy  a  wnaethant 
gyfammod  ill  dau. 

13  IT  A'r  brenhin  Solomon  a  gyf- 
ododd  ^dreth  o  holl  Israel,  a'r  dreth 
oedd  ddeng  mil  ar  hugain  o  wŷr. 

14  Ac  efe  a'u  hanfonodd  hwynt 
i  Libanus,  deng  mil  yn  y  mis  ar 
gylch :  mis  y  byddent  yn  Libanus, 
a  dau  fis  gartref.  Ac  ''Adoniram 
oedd  ar  y  dreth. 

15  Ac  yr  oedd  gan  Solomon  ddeng 
mil  a  thri  ugain  yn  dwyn  beichiau, 
a  phedwar  ugain  mil  yn  naddu  cer- 
rig  yn  y  mynydd ; 

16  Heb  law  pen-swyddogion  Solo- 
mon, y  rhai  oedd  ar  y  gwaith,  sef 
tair  rail  a  thri  chant,  yn  llywodr- 
aethu  y  bobl  a  weithient  yn  y  gwaith. 

17  A'r  brenhin  a  orchymynodd 
ddwyn  o  honynt  hwy  feini  mawr,  a 
meini  costus,  a  meini  nadd,  i  syl- 
faenu  y  tŷ. 

18  Felly  seiri  Solomon,  a  seiri 
Hiram,  a'r  'Gibliaid,  a  naddasant, 
ac  a  ddarparasant  goed  a  clierrig 
i  adeiladu  y  tŷ. 

PENNOD  VL 

1  Adeiladu  teml  Solomon,  o  a'i  ystafelloedd. 
11  Addewid  Duw  i^r  deml.  15  Byrddio 
ac  addarno  y  deml.  23  Y  ceruhîaîd.  31  Y 
dorau.  36  Y  cyntedd.  37  Yr  hyd  y  hwwyd 
yn  adeiladu  y  deml. 

AC  *  yn  y  bedwar-ugeinfed  a 
.  phedwar  cant  o  flynyddoedd 
wedi  dyfod  meibion  Israel  allan  o'r 
Aipht,  yn  y  bedwaredd  flwyddyn  o 
deyrnasiad  Solomon  ar  Israel,  yn  y 
mis  Zif,  hwnnw  yw  yr  ail  mis,  ^  ^  y 
dechreuodd  efe  adeiladu  tŷ  yr  Ar- 
glavydd. 

2  A'r  ''  tŷ  a  adeiladodd  y  brenhin 
Solomon  i'r  Arglwydd  oedd  dri 
ugain  cufydd  ei  hyd,  ac  ugain  cii- 
fydd  ei  led,  a  deg  cufydd  ar  hugain 
ei  uchder. 

3  A'r  porth  o  flaen  teml  y  tŷ  oedd 
ugain  cufydd  ei  hyd,  yn  un  hyd  â 
lied  y  ty ;  ac  yn  ddeg  cufydd  ei  led, 
o  flaen  y  ty. 

4  Ac  efe  a  wnaeth  i'r  ty  ''  fifenestri, 
^yn  llydain  oddi  fewn,  ac  yn  gyfyng 
oddi  allan. 

5  IT  Ac  efe  a  adeiladodd  ^^vrth  fur 
y  ty  ^  *  ystafeUoedd  oddi  amgylch 
mur  y  ty,  ynghylch  y  deml,  a'r  gafell ; 
ac  a  wnaeth  ^  gelloedd  o  amgylch. 

6  Yr  ystafell  isaf  ociZcZ  bum  cufydd 
ei  lied,  a'r  ganol  chwe  chufydd  ei 


Cyn 

CRIST 

1014.  - 


I  pen.  3. 12. 


4Neu, 
dei/rn-ged 
o  w^r. 


pen.  4. 6. 


1  Ezec.  27. 
9. 


1012. 

1  2  Cliron. 
3.1. 


2  Neu,  yr 
adeiladodd. 
b  Act.  7.  47. 


<:  Edrych 
Ezec.  41. 
h&c. 


d  Edrych 
Ezec.  40. 
16. 
n  41.16. 

3  Neu, 

ar  osr/o  ac 
yn  gauad. 

4  Neti,  ar. 

5  IJcb. 
lorian. 

e  Pidrvch 
Kzcc.41.6. 

6  Ileb.  ais. 


1 


Adeîladu  y  deml 


L  BRENHINOEDD,  VI. 


Ei  haddumiadau. 


Cyn 

CEIST 

1012. 


'Edrych 
Deut.  27. 
5,6. 


THeb. 

ysgtoydí 
ddehati. 


1005. 


í  pen.  2.  4. 
a  9.  4. 


t  2  Sam.  7. 

13. 

lChron. 

22.  10. 
iEiod.25.8 


lled,  a'r  diydedd  yn  saith  gufydd 
ei  Ued :  canys  efe  a  roddasai  atteg- 
ion  o'r  tu  allan  i'r  tỳ  oddi  amgylch, 
fel  na  rwymid  y  tratüstiau  ym  mur 

ytŷ. 

7  A'r  ^tŷ,  pan  adeiladwyd  ef,  a 
adeiladwyd  o  gemg  wedi  eu  cwbl 
naddu  cyn  eu  dwyn  yno ;  fel  na 
chlybuwyd  na  morthwylion,  na 
bwyiU,  nac  un  offeiyn  haiarn,  yn  y 
tỳ,  wrth  ei  adeiladu. 

8  Drws  y  gell  ganol  oedd  ar  "^ystlys 
ddehaii  y  tŷ  ;  ac  ar  hyd  grisiau  trö- 
edig  y  dringid  i'r  ganol,  ac  o'r  ganol 
i'r  drydedd. 

9  Felly  yr  adeiladodd  efe  y  tŷ,  ac 
a'i  gorphenodd;  ac  a  fyrddiodd  y 
tŷ  â  thrawstiau  ac  ystyliod  o  gedr- 
wydd 

10  Ac  efe  a  adeiladodd  ystafeUoedd 
wrth  yr  holl  dŷ,  yn  bum  cufydd  eu 
huchder :  ac  â  choed  cedr  yr  oedd- 
ynt  yn  pwyso  ar  y  tŷ. 

11  11  A  daeth  gair  yr  Arglwydd 
at  Solomon,  gan  ddywedyd, 

12  Am  y  tŷ  yi*  wyt  ti  yn  ei  adeil- 
adu, 8  0S  rhodi  di  yn  fy  neddfau  i, 
a  gwneuthur  fy  marnedigaethau,  a 
chadw  fy  holl  orchymynion,  gan 
rodio  ynddynt;  yna  y  cyflawnaf  â 
thi  fy  ngair  ^a  leferais  wrth  Dafydd 
dy  dad : 

13  A  *  mi  a  breswyUaf  ym  mysg 
meibion  Israel,  ac  ni  adawaf  fy 
mhobl  Israel. 

14  Felly  yr  adeiladodd  Solomon  y 
tŷ,  ac  a'i  gorphenodd. 

15  Ac  efe  a  fyrddiodd  barwydydd 
y  tŷ  oddi  fewn  âg  ystyllod  cedrwydd, 
o  lawr  y  tŷ  hyd  y  Uogail  y  byrdd- 
iodd  efe  ef  â  choed  oddi  fewn : 
byrddiodd  hefyd  lawr  y  tŷ  â  phlangc- 
iau  o  flynnidwydd. 

16  Ac  efe  a  adeiladodd  ugain  cu- 
fydd ar  ystlysau  y  tŷ  âg  ystyllod 
cedr,  o'r  llawr  hyd  y  parwydydd : 
felly  yr  adeiladodd  iddo  o  fewn,  sef 
i'r  gafell,  i'r  cyssegr  sancteiddiolaf. 

17  A'r  tŷ,  sef  y  deml  o'i  flaen  ef, 
oedd  ddeugain  cufydd  ei  hyd. 

18  A  chedrwydd  y  tŷ  oddi  fewn 
oedd  wedi  eu  cerfio  yn  gnapiau,  ac 
yn  flodau  agored:  y  cwbl  oedd 
gedrwydd ;  ni  welid  carreg. 

19  A'r  gafell  a  ddarparodd  efe  yn 
y  tŷ  o  fewn,  i  osod  yno  arch  cyfam- 
mod  yr  Arglwydd. 

20  A'r  gafell  yn  y  pen  blaen  oedd 
ugain  cufydd  o  hyd,  ac  ugain  cufydd 
o  led,  ac  ugain  cufydd  ei  huchder : 
ac  efe  a'i  gwisgodd  âg  aur  pur; 


349 


/ellt/  hefyd  y  gwisgodd  efe  yr  allor 
o  gedrwydd. 

21  Solomon  hefyd  a  wisgodd  y  tŷ 
oddi  fewn  âg  aur  ^  pur  ;  ac  a  roddes 
farrau  ar  draws,  wrth  gadwyni  aur, 
o  flaen  y  gafell,  ac  a'u  gwisgodd  âg 
aur. 

22  A'r  hoU  dy  a  wisgodd  efe  âg 
aur,  nes  gorphen  yr  holl  dy :  yr  allor 
hefyd  oil,  yr  hon  oedd  wrth  y  gafell, 
a  wisgodd  efe  âg  aur. 

23  ^  Ac  efe  a  wnaeth  yn  y  gafell 
ddau  ogerubiaid,  o  bren  ^olew-wydd, 
pob  un  yn  ddeg  cufydd  ei  uchder. 

24  A'r  naill  aden  i'r  cerub  oedd 
bum  cufydd,  a'r  aden  arall  i'r  cerub 
oedd  bum  cufydd :  deg  cufydd  oedd 
o'r  naill  gwrr  i'w  adenydd  ef  hyd  y 
cwrr  araU  i'w  adenydd  ef 

25  A'r  ail  cerub  oedd  o  ddeg  cu- 
fydd :  un  fesur  ac  un  agwedd  oedd 
y  ddau  gerub. 

26  Uchder  y  naill  gerub  oedd 
ddeg  cufydd ;  ac  felly  yr  oedd  y 
cerub  arall. 

27  Ac  efe  a  osododd  y  cerubiaid 
yn  y  tŷ  oddi  fewn  :  ^  ac  '^  adenydd  y 
cerubiaid  a  ymledasant,  fel  y  cyff- 
yrddodd  aden  y  naill  a'r  naill  bar- 
ed, ac  aden  y  cerub  arall  oedd  yn 
cyffvvrdd  a'r  pared  arall ;  a'u  had- 
enydd  hwy  y'nghanol  y  tŷ  oedd  yn 
cyffwrdd  a'u  gilydd. 

28  Ac  efe  a  wisgodd  y  cerubiaid 
âg  aur. 

29  A  holl  barwydydd  y  tŷ  o  am- 
gylch a  gerfiodd  efe  â  cherfiedig  lun- 
iau  cerubiaid,  a  phalmwydd,  a  blod- 
au  agored ;  o  fewn  ac  oddi  allan. 

30  Llawr  y  tŷ  hefyd  a  wisgodd  efe 
âg  aur,  oddi  fewn  ac  oddi  allan. 

31 1Í  Ac  i  ddrws  y  gafell  y  gAvnaeth 
efe  ddorau  o  goed  olew-wydd ;  cap- 
pan  y  drws  a'r  gorsingau  oedd 
^  bummed  ran  y  pared. 

32  Ac  ar  ^y  ddwy  ddor  o  goed 
olew-wydd  y  cerfiodd  efe  gerfiadau 
cerubiaid,  a  phalmwydd,  a  blodau 
agored,  ac  a'îí  gwisgodd  âg  aur,  ac 
a  ledodd  aur  ar  y  cerubiaid,  ac  ar 
y  palmwydd. 

33  Ac  felly  y  gwnaeth  efe  i  ddrws 
y  deml  orsingau  o  goed  olew-wydd, 
y  rhai  oedd  ^bedwaredd  ran  y 
pared. 

34  Ac  yr  oedd  y  ddwy  ddor  o  goed 
flynnidwydd:  'dwy  ddalen  blygedig 
oedd  i'r  naill  ddor,  a  avfj  ddalen 
blygedig  i'r  ddor  arall. 

35  Ac  efe  a  gerfiodd  gerubiaid,  a 
phalmwydd,  a  blodau  agored,   ar- 

M 


Cyn 
CEIST 

1005. 


8Heb. 
cauediÿ,. 


9Heb. 
olew. 


2  Neu,  dV 
cerubiaid  a 
ledasant  eu 
hadenydd. 

k  Exod.  25. 
20. 


3  Neu,  bum  j 
ysgivdr. 

4  Neu. 
ddolennau 
y  dorau. 


6  Neu, 
bedeirongl. 


>  Ezec.41. 
23. 


Adeiladau 


I.  BRENHINOEDD,  VIL 


eraill  Solomon» 


Cyn 
CEIST 

1005. 


■>  ad.  1. 


«  Neu,  or- 
deiniadau, 

n  Edrych 
ad.L 
1005. 


1005. 
hyd  992. 
»  pen.  9. 10. 


ZHeb. 
yr  ail. 


3Heb. 
golwg  ar 
gy.fer 
golwg. 


4  Heb.  o 
lawr  i 
lawr. 


b  pen.  3. 1. 


nynt;  ac  a'w  gwisgodd  âg  aur,  yr 
hwn  a  gymhwyswyd  ar  y  cerfiad, 

36  H  Ac  efe  a  adeiladodd  y  cyn- 
tedd  nesaf  i  mewn  â  thair  rhes  o 
gerrig  nadd,  ac  â  rhes  o  drawstiau 
cedrwydd. 

37  1Í ""  Yn  y  bedwaredd  flwyddyn 
y  sylfaenwyd  tŷ  yr  Arglwydd,  ym 
mis  Zif : 

38  Ac  yn  yr  unfed  flwyddyn  ar 
ddeg,  ym  mis  Bui,  (dyna  yr  wyth- 
fed  mis,)  y  gorphenwyd  y  tŷ,  a'^ 
hoU  rannau,  a1  hoU  ^  berthynasau. 
Felly  mewn  "saith  mlynedd  yr 
adeiladodd  efe  ef. 

PENNOD  VII. 

1  Adeiladu  tŷ  Solomon,  2  a  thy  coed  Libanws, 
6  oV  porth  colofnau,  7  a  phorth  y  frawdle, 
8  o  thy  merch  Pharaoh.  13  Gwaith  Eiram 
ar  y  ddwy  golofn.  23  Y  Mor  tawdd.  27  Y 
deg  ysiol.  88  Y  deg  noe  bres,  40  aV  hall 
lestri. 

EITHR  ei  dŷ  ei  hun  a  adeiladodd 
Solomon  mewn  "tair  bl3niedd 
ar  ddeg,  ac  a  orphenodd  ei  hoU  dŷ. 

2  1Í  Efe  a  adeiladodd  dŷ  coedwig 
Libanus,  yn  gàn  cufydd  ei  hŷd,  ac 
yn  ddeg  cufydd  a  deugain  ei  led, 
ac  yn  ddeg  cufydd  ar  hugain  ei 
uchder,  ar  bedair  rhes  o  goloihau 
cedrwydd,  a  thrawstiau  cedrwydd 
ar  y  colofiiau. 

3  Ac  efe  a  dôwyd  â  chedrwydd 
oddi  arnodd  ar  ^y  trawstiau  oedd 
ar  y  ptmi  colofn  a  deugain,  pymtheg 
yn  y  rhes. 

4  Ac  yr  oedd  tair  rhes  o  ffenestri, 
^goleu  ar  gyfer  goleu,  yn  dairrhengc. 

5  A'r  holl  ddrysau  a'r  gorsingau 
oedd  ysgwâr,  felly  yr  oedd  y  ffen- 
estri; a  goleu  ar  gyfer  goleu,  yn 
dair  rhengc. 

6  1Í  Hefyd  efe  a  wnaeth  borth  o 
goloftiau,  yn  ddeg  cufydd  a  deugain 
ei  hỳd,  ac  yn  ddeg  cufydd  ar  hugain 
ei  led :  a'r  porth  oedd  o'u  blaen 
hwynt ;  a'r  colofnau  eraill  a'r  swm- 
merau  oedd  o'u  blaen  hwythau. 

7  1Í  Porth  yr  orseddfa  hefyd,  yr 
h^\Ti  y  barnai  efe  ynddo,  a  ^vnaeth 
efe  yn  borth  barn:  ac  efe  a  wisgwyd 
â  chedrwydd  ^  o'r  naill  g^vrr  i'r  llaAvr 
hyd  y  UalL 

8  1[Ac  ^w  dŷ  ei  hun,  yi'  hwn  y 
trigai  efe  ynddo,  yr  oedd  cyntedd 
arall  o  fewn  y  porth  o'r  un  fath 
waith.  GAvnaeth  hefyd  dŷ  i  ferch 
Pharaoh,  ^  yr  hon  a  briodasai  Solo- 
mon, fel  y  porth  hwn. 

Ö  HjTi  oil  oedd  o  feini  costus,  wedi 
cu  naddu  wrth  fesur,  a'u  lladd  â  llif, 
oddi  fewn  ac  oddi  allan,  a  liynny 


o'r  sylfaen  hyd  y  llogail ;  ac  fdly 
o'r  tu  allan  hyd  y  cyntedd  mawr. 

10  Ac  efe  a  sylfaenesid  â  meini 
costus,  â  meini  mawr,  â  meini  o  ddeg 
cufydd,  ac  â  meini  o  wyth  gufydd. 

11  Ac  oddi  arnodd  yr  oedd  meini 
costus,  wedi  eu  naddu  >vrth  fesur, 
a  chedrwydd. 

12  Ac  i'r  cyntedd  mawr  yr  oedd 
o  amgylch,  dair  rhes  o  gerrig  nadd, 
a  rhes  o  drawstiau  cedrwydd,  i  gyn- 
tedd  tŷ  yr  Arglwydd  oddi  iovm, 
ac  i  borth  y  tŷ. 

13  1Í  A'r  brenhin  Solomon  a  anfon- 
odd,  ac  a  gyi'chodd  ''Hiram  o  Tyrus. 

14  ^  Mab  gwraig  weddw  oedd  hwn 
o  Iwyth  Naphtali,  a'i  dad  yn  Avr  o 
Tyrus :  gôf  pres  ydoedd  efe ;  a 
*llawn  ydoedd  o  ddoethineb,  a 
deall,  a  gwybodaeth,  i  weithio  pob 
gwaith  o  bres.  Ac  efe  a  ddaeth  at 
y  brenhin  Solomon,  ac  a  weithiodd 
ci  holl  waith  ef. 

15  Ac  efe  a  ^fwriodd  'ddA^^y  golofii 
o  bres ;  deunaw  cufydd  oedd  uchder 
pob  colofn;  a llinyn  o  ddeuddeg  cu- 
fydd a  amgylchai  bob  un  o'r  ddwy. 

16  Ac  efe  a  wnaeth  ddau  gnap  o 
bres  tawdd,  i'w  rhoddi  ar  bennau  y 
colofnau ;  piim  cufydd  oedd  uchder 
y  naill  gnap,  a  phiim  cufydd  uchder 
y  cnap  arall. 

17  Efe  a  wnaeth  rwydwaith,  a 
phlethiadau  o  gadwynwaith,  i'r  cnap- 
iau  oedd  ar  ben  y  colofnau;  saith  i'r 
naill  gnap,  a  saith  i'r  cnap  aralL 

18  Ac  efe  a  wnaeth  y  colofnau,  a 
dwy  res  o  bomgranadau  o  amgylch 
ar  y  naill  rwydwaith,  i  guddio  y 
cnapiau  oedd  uwch  ben ;  ac  felly  y 
gwnaeth  efe  i'r  cnap  arall. 

19  A'r  cnapiau  y  rhai  oedd  ar  y 
colofnau  oedd  o  waith  lili,  yn  y 
porth,  yn  bedwar  cufydd 

20  Ac  i'r  cnapiau  ar  y  ddwy  golofn 
oddi  aniodd,  ar  gyfer  y  canol,  yr 
oedd  x>omgranadau,  y  rhai  oedd 
wrth  y  rhwydwaith;  a'r  pomgrau- 
adau  oedd  ^ddau  cant,  yn  rhesau  o 
amgj'lch,  ar  y  cnap  arall 

21  ^  Ac  efe  a  gyfododd  y  colofnau 
'ym  mliorth  y  deml :  ac  a  gyfododd 
y  golofn  ddehau,  ac  a  alwodd  ei 
henw  hi  '^Jachin;  ac  efe  a  gyfod- 
odd y  golofn  asAvy,  ac  a  alwodd  ei 
henw  hi ''  Boaz. 

22  Ac  ar  ben  y  colofnau  yr  oedd 
gwaith  lili.  Felly  y  gorphenwyd 
gwaith  y  colofnau. 

23  "ÍÍ  Ac  efe  a  AATiaeth  ''for  tawdd,  yn 
ddeg  cufydd  o  ymyl  i  ymyl :  yn  grwn 


Cyn 
CEIST 

1005. 


e2Chron. 

4.  11. 
Edrych 
ad.  40. 
<i2Cliron. 
2.14. 

e  Exod. 
31.3. 


5  Hob. 

luniodd, 
1 2  Bren. 

25. 17. 

2  Chron.  8. 

15.  a  4. 12. 

Jer.  52.  2L 


e  Edrych 

2  Chron.  3. 

16.  a  4.  13. 

Jer.  52.  23. 
1 2  Chron. 

3.17. 
I  pen.  6. 3. 


«Hynny 
y\v,  Efe  a 
eicrlid. 

7Sef, 
y-nddo  y 
mae  nerth. 


k  Jer.  52 17 


350 


Y  môr  tawdd. 


I.  BRENHINOEDD,  VIL 


F  deg  noe  hres. 


Cyn 
CRIST 

1005. 


1  2  Obion. 
13. 


«n  Jer.  52. 
20. 


n  Edrych 
2Chron. 
4.6. 


oddi  amgylch,  ac  yn  bum  cufydd  ei 
uchder ;  a  llinyn  o  ddeg  cufydd  ar 
liugain  a'i  hamgylchai  oddi  amgylch. 

24  A  chnapiau  a'i  hamgylchent  ef 
dan  ei  ymyl  o  amgylch,  deg  mcAvn 
cufydd  oedd  ^  yn  amgylchu  y  môr  o 
amgylch :  y  cnapiaii  oedd  yn  ddwy 
res,  wedi  eu  b^^TW  pan  f^m^vyd 
yntau. 

25  Sefyll  yr  oedd  ar  "  ddeuddeg  o 
ychain;  tri  oedd  yn  edrych  tu  a'r 
gogiedd,  a  thri  yn  edrych  tu  a'r 
gorllewin,  a  thri  yn  edrych  tu  a'r 
dehau,  a  thri  jn  ediych  tu  a'r  dwyr- 
ain :  a'r  môr  arnynt  oddi  arnodd, 
a'u  pennau  ol  hwynt  oil  o  fcAvn. 

26  Ei  dewder  hefyd  oedd  ddyru- 
fedd,  a'i  ymyl  fel  gwaith  ymyl  c^vp- 
pan,  a  blodau  lili :  "dwy  íîl  o  bathau 
a  annai  ynddo. 

27  1Í  Hefyd  efe  a  wnaeth  ddeg  o 
ystolion  pres  ;  pedwar  cufydd  oedd 
hŷd  pob  ystol,  a  phedwar  cufydd  ei 
lied,  a  thri  chufydd  ei  huchder. 

28  A  dyma  waith  yr  ystolion :  ys- 
tlysau  oedd  iddynt,  a'r  ystlysau 
oedd  rhwng  y  delltennau  : 

29  Ac  ar  yr  ystlysau  oedd  rhwng 
y  delltennau,  yr  oedd  llewod,  ych- 
ain, a  cherubiaid ;  ac  ar  y  dellt  yr 
oedd  ystol  oddi  arnodd;  ac  oddi 
tan  y  llewod  a'r  ychain  yr  oedd 
cyssylltiadau  o  waith  tenaiL 

30  A  phedair  ohvyn  bres  oedd  i 
bob  ystol,  a  phlangciau  pres  ;  ac  yn 
eu  pedair  congl  yr  oedd  ysgwydd- 
au  iddynt :  dan  y  noe  yr  oedd  ys- 
gwyddau,  wedi  eu  toddi  ar  gyfer 
pob  cyssylltiad. 

31  A'i  genau  oddi  fe^vn  y  CTVinpas, 
ac  oddi  arnodd,  oedd  gufydd ;  a'i  gen- 
au hi  oedd  grwn,  ar  waith  yT  ystol, 
yn  gufydd  a  banner;  ac  ar  ei  hymyl 
hi  yr  oedd  cerfiadau,  a'i  hystlysau 
yn  bedwar  ochrog,  nid  yn  grynion. 

32  A'r  pedair  olwyn  oedd  dan  yr 
ystlysau,  ac  echelau  yr  olwynion  yn 
yr  5"stôl ;  ac  uchder  pob  olwyn  yn 
gufydd  a  banner  cufydd. 

33  Gwaith  yr  olwynion  hefyd  oedd 
fel  gwaith  ohvynion  men ;  eu  hechel- 
au,  a'u  bo  than,  a'u  çammegau,  a'u 
hadenydd,  oedd  oil  yn  doddedig. 

34  Ac  yr  oedd  pedair  ysgwydd 
wrth  bedair  congl  pob  ystol :  o'r 
ystol  yr  oedd  ei  hysgwyddau  hi, 

35  Ac  ar  ben  yr  ystol  yr  oedd  cwm- 
pas  o  amgylch,  o  banner  cufydd  o 
uchder ;  ar  l3en  yr  ystol  hefyd  yroedd 
ei  hymylau  a'i  thaleithiau  o'r  un. 

36  Ac  efe  a  gerfiodd  ar  ystyllod  ei 


hymylau  hi,  ac  ar  ei  thaleithiau  hi, 
gerubiaid,  llewod,  a  phalmwydd, 
wrth  noethder  pob  un,  a  chyssyllt- 
iadau  oddi  amgylch. 

37  Fel  hjTi  y  gwnaeth  efe  y  deg 
ystol :  un  doddiad,  un  fesur,  ac  un 
agwedd,  oedd  iddynt  h^vy  olL 

38  IT "  Gwnaeth  hefyd  ddeng  noe 
bres :  deugain  bath  a  ddaliai  pob 
noe;  yn  bedwar  cufydd  bob  noe;  ac 
un  noe  ar  bob  un  o'r  deg  ystol. 

39  Ac  efe  a  osododd  bum  ystol  ar 
®  ystlys  ddehau  y  tŷ,  a  phump  ar  yr 
ystlys  2iSwj  i'r  tŷ :  a'r  môr  a  osod- 
odd efe  ar  y  tu  dehau  i'r  tŷ,  tu  a'r 
d^^^yrain,  ar  gyfer  y  dehau. 

40  ^  Gwnaeth  ^  Hiram  hefyd  y 
noeau,  a'r  rhaAviau,  a'r  cawgiau :  a 
Hiram  a  orphenodd  "^vneuthur  yr 
lioll  waith,  yr  liyai  a  wnaeth  efe  i'r 
brenhin  Solomon  yn  nhŷ  yr  Ar- 

GLWYDD. 

41  Y  ddwy  golofn,  a'r  cuapiau  cor- 
onog  y  rhai  oedd  ar  ben  y  ddwy  gol- 
ofn ;  a'r  ddau  ?  rwydwaith,  i  guddio 
y  ddau  gnap  coronog  oedd  ar  ben 
y  colofnau ; 

42  A  phedwar  cant  o  bomgranad- 
au  i'r  ddau  rwydwaith,  d^vy  res  o 
bomgranadau  i  un  rhwydwaith,  i 
guddio  y  ddau  gnap  coronog  oedd 
ar  ^  y  colofnau ; 

43  A'r  deg  ystol,  a'r  deg  noe  ar  yr 
ystolion ; 

44  Ac  un  môr,  a  deuddeg  o  ychain 
dan  y  môr ; 

45  A'r  crochanau,  a'r  rhawiau,  a'r 
cawgiau;  a'r  hoU  lestri  a  wnaeth 
Hiram  i'r  brenhin  Solomon,  i  dŷ  yr 
Arglwydd,  oedd  o  bres  gloyw. 

46  Y'ngwastadedd  yr  lorddonen  y 
toddodd  y  brenhin  hwynt  ^meAvn 
cleidir,  rhwng  Succoth  a  Sarthan. 

47  A  Solomon  a  beidiodd  âphwyso 
yr  holl  lestri,  o  her^vT^dd  eu  llios- 
owgrAvydd  anfeidrol  hwynt:  ac  ni 
^Avj'buwyd  p^^ys  y  pres  cli waith. 

48  A  Solomon  a  wnaeth  yr  holl 
ddodrefh  a  hcrtliynai  i  dŷ  yr  Ar- 
glwydd; yi'  allor  aur,  a'r  bwrdd 
aur,  yr  h^vn  yr  oedd  ^  y  bara  gosod 
amo; 

49  A  phimi  canhwyllbren  o'r  tu 
dehau,  a  phump  o'r  tu  aswy,  o  flaen 
y  gafell,  yn  aur  pur ;  a'r  blodau,  a'r 
llusernau,  a'r  gefeiliau,  o  aur ; 

50  Y  -pìúolimliefyd,  a'r  psaltringau, 
a'r  cawgiau,  a'r  Uwyau,  a'r  '"  thusser- 
au,  o  aur  coeth ;  a  bachau  dorau  y 
tŷ,  o  fewn  y  cyssegr  sancteiddiaf,  a 
dorau  tŷ  y  deml,  oedd  aur. 


Cyn 

CRIST 

1005. 


o  2  Chron. 
4.C. 


sileh. 
ÿigíiydd. 


»neb. 
Hirom : 
Edrych 
ad.  13. 


P  ad.  17, 18. 


2  Neu 
wvneo  y 
colofnau. 


SHeb. 

yn  nheta- 
dwr  y  tir. 


4Heb. 

chwiliioyd. 


1  Exod.  25. 
30. 


5Heb. 
pedÿli 
uudw. 


351 


Cyssegì'iacl  y  deird. 


I.  BRENHINOEDD,  VIIL 


Bendith  Solomon, 


Cyn 

CRIST 

1005. 


■2  Sam.  8. 

11. 

2  Chron. 

5.1. 


.1 2  Chron. 
6.2. 


b  2  Sam.  5. 
9.  a  6.  12, 
16. 

1004. 


2Nen,a)cÄ 
2  Chi  on. 
5.9. 


c  Exo.l.  25. 

21. 

Deuf .  10. 2. 
ä  Deut.  10. 

5. 

Hei).  9.  4. 
3  Neu,  pan 

gijfammod- 

odd. 
e  Exod.  34. 

27,  28. 

ad.  21. 
f  Exofl.  40. 

34,35. 

2  Chron.  5. 

13,  14. 

Í1  7.  2. 


51  Felly  y  gorphenwyd  yr  hoU 
waith  a  ^vnaeth  y  brenhin  Solomon 
i  dỳ  yr  Arglwydd.  A  Solomon  a 
ddug  i  mewn  '  yi-  hyn  a  gyssegrasai 
Dafydd  ei  dad;  yr  arian,  a'r  aiir, 
a'r  dodrefn,  a  roddodd  efe  ym  mhilth 
trysorau  tỳ  yr  Arglwydd, 

PENNOD  VIII. 

1  Gwyl  cyssegriad  y   deml.     12,  55   Bendith 
Solomon,  22  a'i  weddi,  62  a'i  hedd-dberth. 

YNA  *  Solomon  a  gasglodd  hen- 
uriaid  Israel,  a  hoU  bennau  y 
llwythau,  a  thywysogion  tadau  meib- 
ion  Israel,  at  y  brenhin  Solomon, 
yn  Jerusalem,  i  ddwyn  i  fynu  arch 
cyfammod  yr  Arglwydd  o  ^  ddinas 
Dafydd,  honno  yw  Sion. 

2  A  hoU  wŷr  Israel  a  ymgynnull- 
asant  at  y  brenhin  Solomon,  ar  yr 
wyl,  ym  mis  Ethanim,  liwnnw  yiv 
y  seithfed  mis. 

3  A  hoU  henuriaid  Israel  a  ddaeth- 
ant,  a'r  offeiriaid  a  godasant  yr  arch 
i  fynu. 

4  A  hwy  a  ddygasant  i  fynu  arch 
yr  Arglwy^dd,  a  phabell  y  cyfarfod, 
a  hoU  lestri  y  cyssegr  y  rhai  oedd 
yn  y  babell,  a'r  offeiriaid  a'r  Lefiaid 
a'u  dygasant  hwy  i  fynu. 

5  A'r  brenhin  Solomon,  a  hoU  gyn- 
nulleidfa  Israel,  y  rhai  a  ymgyn- 
nullasai  atto  ef,  oedd  gyd  âg  ef  o 
flaen  yr  arch,  yn  aberthu  defaid,  a 
gwartheg,  y  rhai  ni  rifid  ac  ni  chyf- 
rifid,  gan  liosowgrwydd. 

6  FeUy  yr  oíîeiriaid  a  ddygasant 
arch  cyfammod  yr  Arglwydd  i'w 
He  ei  hun,  i  gafell  y  tŷ,  i'r  cyssegr 
sancteiddiaf,  dan  adenydd  y  cerub- 
iaid. 

7  Canys  y  cerubiaid  oedd  yn  lledu 
eu  hadenydd  dros  le  yr  arch;  a'r 
cerubiaid  a  orchuddient  yr  arch,  a'i 
barrau  oddi  arnodd. 

8  A'r  barrau  a  estynasant,  fel  y 
gwelid  pennau  y  barrau  o'r  ^cyssegr 
o  flaen  y  gafell,  ond  nis  gwelid  oddi 
allan :  yno  y  maent  hwy  hyd  y  dydd 
hwn. 

9  "^Md  oedd  dim  yn  yr  arch  "^ond  y 
ddwy  lech  faen  a  osodasai  Moses  yno 
yn  Horeb,  ^Ue  *y  cyfammododd  yr 
Arglwydd  â  meibion  Israel,  pan 
oeddynt  yn  dyfod  o  wlad  yr  Aipht. 

10  A  phan  ddaeth  yr  offeiriaid  all- 
an o'r  cyssegr,  *^y  cwmmwl  a  lanw- 
odd  dŷ  yr  Arglwydd, 

11  Fel  na  allai  yr  offeiriaid  sefyll  i 
wasanaethu,  o  herwydd  y  cwmmwl  : 
canys  gogoniant  yr  Arglwydd  a 
lanwasai  dŷ  yr  Arglwydd. 


12  1Í  s  Yna  y  dywedodd  Solomon, 
Yr  Arglwydd  a  ddywedodd,  y  pres- 
wyliai  efe  ^  yn  y  tywyUwch. 

13  Gan  adeiladu  yr  adeiledais  dỳ 
yn  breswylfod  i  ti;  trigle  i  ti  i  aros 
yn  dragywydd  ynddo. 

14  A'r  brenhin  a  drodd  ei  wyneb, 
ac  a  fendithiodd  hoU  gynnuUeidfa 
Israel.  A  hoU  gynnuUeidfa  Israel 
oedd  yn  sefyU. 

15  Ac  efe  a  ddywedodd,  Bendig- 
edig  fyddo  Arglwydd  Dduw  Is- 
rael, yr  hAvn  a  lefarodd  a'i  enau 
wrth  Dafydd  fy  nhad,  ac  a'z  cwbl- 
haodd  a'i  law,  gan  ddy^vedyd, 

16  '  Er  y  dydd  y  dygais  fy  mhobl 
Israel  allan  o'r  Aipht,  ni  ddewisais 
ddinas  o  hoU  Iwythau  Israel  i  adeil- 
adu tŷ,  fel  y  byddai  ^  fy  enw  i  yno  : 
eithr  ^dewisais  Dafydd  i  fod  ar  fy 
mhobl  Ismel. 

17  Ac  ""yr  oedd  ym  mryd  Dafydd 
fy  nhad  adeiladu  tŷ  i  enw  Ar- 
glwydd Dduw  Israel. 

18  A'r  Arglwydd  a  ddywedodd 
wrth  Dafydd  fy  nhad,  0  herwydd 
bod  yn  dy  fryd  di  adeiladu  tŷ  i'm 
henw  i,  da  y  gwnaethost  fod  liynny 
yn  dy  galon : 

19  Etto  nid  adeiledi  di  y  tŷ ;  ond 
dy  fab  di,  yr  hwn  a  ddaw  aUan  o'th 
Iwynau  di,  efe  a  adeilada  y  tŷ  i'm 
henw  i. 

20  A'r  Arglwydd  a  gywirodd  ei 
air  a  lefarodd  efe ;  a  mi  a  gyfodais 
yn  Ue  Dafydd  fy  nhad,  ac  a  eistedd- 
ais  ar  deym-gadair  Israel,  megis  y 
Uefarodd  yr  Arglwydd,  ac  a  adeil- 
edais dy  i  enw  Arglwydd  Dduw 
Israel. 

21  A  mi  a  osodais  yno  le  i'r  arch, 
yr  hon  y  mae  ynddi  °  gyfammod  yr 
Arglwydd,  yr  hwn  a  gyfammododd 
efe  â'n  tadau  ni,  pan  ddug  efe 
hwynt  aUan  o  wlad  yr  Aipht. 

22  1Í  A  Solomon  a  safodd  o  flaen 
"  allor  yr  Arglwydd,  y'ng-ŵydd  hoU 
gynnuUeidfa  Israel,  ac  a  estynodd 
ei  ddwylaw  tu  a'r  nefoedd  : 

23  Ac  efe  a  ddywedodd,  0  Ar- 
glwydd Dduw  Israel,  ^nid  oes  Duw 
fel  tydi,  yn  y  nefoedd  oddi  uchod, 
nac  ar  y  ddaear  oddi  isod,  ^yn  cadw 
cyfammod  a  thrugaredd  â'th  weis- 
ion  sydd  yn  rhodio  ger  dy  fron  di 
a'u  hoU  galon ; 

24  Yr  hwn  a  gedwaist  â'th  was 
Dafydd  fy  nhad  yi-  hyn  a  leferaist 
wrtho :  traethaist  hefyd  â'th  enau, 
a  chwblhêaist  â'th  law,  megis  hedd- 
yw  y  mae^ 


Cyn 
CRIST 

1004. 

s  2  Chron. 

6.1. 
h  Lef.  16.  2. 

Ps.  97.  2. 


I  2  Sam.  7, 
6. 

2  Chron. 
6.5. 

k  ad.  29. 

1  2.  Sam. 
7.8. 

m  2  Sam. 
7.2. 

1  Chron. 
17.1. 


>  ad.  9. 


o  2  Chron. 
6.12. 


P  Exod.  15, 

11. 

2  Sam.  7. 

22. 
q  Dan.  9.  4. 


ai  weddi, 


I  BRENHINOEDD,  VIII.  wrtli  gyssegru  y  deml. 


Cyn 
CRIST 

1004. 


r  2  Sam.  7. 
12,  16. 
peu.  2.  4. 


« 2  Chron. 
•I.  (i. 

Es.  66. 1. 
Jcr.  23.  24. 

Act.  7.  49. 


t  Deut.  12. 
IL 


»  Exod.  22. 
11. 


rLef.26.17. 
Duut.  28. 

25. 

yLef.26.39, 
40. 

4Neu, 
tu  ag  at. 


»  Lef.  26. 19. 
Deut.  28. 
23. 


25  Ac  yn  awr,  0  Arglwydd 
Dduw  Israel,  cadw  â'th  was  Da- 
fydd  fy  nhad  yr  hyn  a  leferaist 
wrtho,  gaii  ddywedyd,  ^Ni  thorrir 
ymaith  oddi  wrthyt  na  hyddo  gwr 
ger  fy  mron  i  yn  eistedd  ar  deyrn- 
gadair  Israel ;  os  dy  feibion  a  gadw- 
ant  eu  ffordd,  i  rodio  ger  fy  mron  i, 
megis  y  rhodiaist  ti  ger  fy  mron. 

26  Ac  yn  awr,  0  Dduw  Israel, 
poed  gwir,  attolwg,  fyddo  dy  air 
a  leferaist  wrth  dy  was  Dafydd  fy 
nhad. 

27  ^Ai  gwir  yw,  y  preswylia  Duw 
ar  y  ddaear?  wele,  y  nefoedd,  a 
nefoedd  y  nefoedd,  ni  allant  dy 
gynnwys  di ;  pa  faint  Uai  y  didion 
y  tŷ  hwn  a  adeiledais  i ! 

28  Etto  edrych  ar  Aveddi  dy  was, 
ac  ar  ei  ddeisyfiad  ef,  0  Arglwydd 
fy  Nuw,  i  wrandaw  ar  y  Uef  a'r 
weddi  y  mae  dy  was  yn  ei  gweddio 
heddyw  ger  dy  fron  di : 

29  Fel  y  byddo  dy  lygaid  yn  ag- 
ored  tu  a'r  tŷ  yma  nos  a  dydd,  tu 
a'r  lie  y  dywedaist  am  dano,  *Fy 
enw  a  fydd  yno :  1  wrandaw  ar  y 
weddi  a  weddio  dy  was  yn  y  He  hwn. 

30  Gwrando  gan  hynny  ddeisyf- 
iad dy  was,  a'th  bobl  Israel,  pan 
weddiant  yn  y  He  hwn :  clyw  hefyd 
o  le  dy  breswylfa,  sef  o'r  liefoedd ; 
a  phan  glywech,  madden. 

31  1Í  Os  pecha  gwr  yn  erbyn  ei 
gymmydog,  a  "  gofyn  ganddo  raith, 
gan  ei  dyngu  ef,  a  dyfod  y  llw  o 
flaen  dy  allor  di  yn  y  tŷ  hwn: 

32  Yna  clyw  di  yn  y  nefoedd, 
gwna  hefyd,  a  barna  dy  weision, 
gan  ddamnio  y  drygionus  i  ddwyn 
ei  ffordd  ef  ar  ei  ben ;  a  chan  gyf- 
iawnhau  y  cyfiawn,  trwy  roddi  iddo 
ef  yn  ol  ei  gyfiawnder. 

33  IT  ""Pan  darawer  dy  bobl  Israel 
o  flaen  y  gelyn,  am  iddynt  bechu 
yn  dy  erbyn  di,  ^^os  dychwelant  at- 
tat  ti,  a  chyfaddef  dy  enw,  a  gwedd- 
io, ac  ymbil  a  thi  *  yn  y  tŷ  hwn : 

34  Yna  gwrando  di  yn  y  nefoedd, 
a  madden  bechod  dy  bobl  Israel,  a 
dychwel  hwynt  i'r  tir  a  roddaist 
i'w  tadau  hwynt. 

35  1Í  ^Pan  gauer  y  nefoedd,  fel  na 
byddo  gwlaw,  o  herwydd  pechu  o 
honynt  i'th  erbyn;  os  gweddiant 
yn  y  lie  hwn,  a  chyfaddef  dy  enw, 
a  dychwelyd  oddi  wrth  eu  pechod, 
pan  gystuddiech  di  hwynt : 

36  Yna  gwrando  di  yn  y  nefoedd, 
a  madden  bechod  dy  weision,  a'th 
bobl  Israel,  fel  y  dysgech  iddynt 


y  ffordd  oreu  y  rhodiant  ynddi,  a 
dyro  wlaAV  ar  dy  dir  a  roddaist  i'th 
bobl  yn  etifeddiaeth. 

37  ir  'Os  bydd  newyn  yn  y  tir,  os 
bydd  haint,  llosgfa,  malldod,  lo- 
custiaid,  OS  bydd  y  lindys ;  pan 
warchaeo  ei  elyn  arno  ef  y'ngwlad 
ei  ^  ddinasoedd ;  pa  bla  bynnag,  pa 
glefyd  byimag,  a  fyddo; 

38  Pob  gweddi,  pob  deisyfiad,  a 
fyddo  gan  un  dyn,  neu  gan  dy  hoU 
bobl  Israel,  y  rhai  a  wyddant  bawb 
bla  ei  galon  ei  hun,  ac  a  estynant 
eu  dwylaw  tu  a'r  tỳ  hwn : 

39  Yna  gwrando  di  yn  y  nefoedd, 
mangre  dy  breswylfod,  a  madden; 
gwna  hefyd,  a  dyro  i  bob  un  yn  ol  ei 
hoil  ffyrdd,  yr  hwn  yr  adwaenost  ei 
galon;  (canys  ti  yn  unig  a  adwaen- 
ost galonnau  holl  feibion  dynion ;) 

40  ^Fel  y'th  ofnont  di  yr  holl 
ddyddiau  y  byddont  byw  ar  wyneb 
y  tir  a  roddaist  i'n  tadau  ni. 

41  H  Ac  am  y  dieithrddyn  hefyd 
ni  hyddo  o'th  bobl  Israel,  ond  dy- 
fod o  wlad  bell  er  mwyn  dy  enw; 

42  (Canys  clywant  am  dy  enw 
mawr  di,  a'th  law  gref,  a'th  fraich 
estynedig;)  pan  ddêl  a  gweddio  tu 
a'r  tŷ  hwn: 

43  GAvrando  di  yn  y  nefoedd, 
mangre  dy  breswylfod,  a  gwna  yn 
ol  yr  hyn  oil  a'r  a  lefo  y  dieithr- 
ddyn arnat  am  dano:  fel  yr  ad- 
waeno  holl  bobl  y  ddaear  dy  enw 
di,  i'th  ofni  di,  fel  y  mae  dy  bobl  Is- 
rael, ac  y  gwypout  ^  mai  ar  dy  enw 
di  y  gelwir  y  tŷ  hwn  a  adeiledais  i. 

44  1Í  Os  â  dy  bobl  di  allan  i  ryfel 
yn  erbyn  eu  gelyn,  ar  hyd  y  ffordd 
yr  anfonych  hwynt,  os  gweddiant 
ar  yr  Arglwydd  tu  a  ffordd  y 
ddinas  a  ddewisaist  ti,  a'r  tŷ  yr 
hwn  a  adeiledais  i'th  enw  di : 

45  Yna  gwrando  yn  y  nefoedd  ar 
eu  gweddi  hwynt,  ac  ar  eu  deisyf- 
iad, a  gwna  farn  iddynt. 

46 1Í  Os  pechant  i'th  erbyn,  C' canys 
nid  oes  dyn  ni  phecha,)  a  digio  o 
honot  MTthynt,  a'u  rhoddi  hwynt  o 
flaen  eu  gelynion,  fel  y  caeth-glud- 
ont  hwynt  yn  gaethion  "^i  wlad  y 
gelyn,  ym  mhell  neu  yn  agos ; 

47  Os  dychwelant  at  eu  calon  yn 
y  wlad  y  caeth-gludwyd  hwynt  iddi, 
a  dychwelyd,  ac  erfyn  arnat  y'ngwlad 
y  rhai  a'u  caeth-gludasant,  gan  ddy- 
wedyd, ^Pechasom,  troseddasom  hef- 
yd, a  gwnaethom  yn  annuwiol ; 

48  A  dychwelyd  attat  ti  a'u  holl 
galon,  ac  a'u  holl  enaid,  y'ngwlad  eu 


Cyn 
CEIST 

1004. 

« Lef.  26. 16, 
26. 

Dtíiit.  28. 
21,22,27, 
38,42. 


6  Hf  b. 
hyrlh. 


b  Pe.  130.  4.  I  . 


B  net.  y 

gelwir  dy 
enw  diar 
y  tỳ  hwn. 


e  2  Chron. 

6.36. 

Diiir.  20. 9. 

Preg.  7. 20. 

I^igo  3.  2. 

1  loan  1. 

8,10. 
•1  Lef.  26. 

34,44. 

Deut.  28. 

64. 


e  Dan.  9.  6. 


363 


Giveddi  Solomon, 


I.  BRENHINOEDD,  IX. 


a'i  hedd-aberth. 


Cyn 
CEIST 

1004. 

f  Dan.  6. 10, 


8Deut.4.20. 
Jer.  11.  4. 


tîi:,Tod.l9.5. 
Deut.9.26, 
29.  a  14.  2. 


iDeuti2.10, 
Jos.  21. 45. 


7Hei). 

gwaith 
dydd  yn 
ei  ddydd. 
k  Dent.  4. 
35,33. 


gelynion  a'u  caeth-gludasant  hwynt, 
a  ^gweddîo  amat  ti  tu  a'u  gwlad  a 
roddaist  i'w  tadau,  a'r  ddinas  a  ddew- 
isaist,  a'r  tŷ  a  adeiledais  i'th  enw  di : 

49  Yna  gwrando  di  yn  y  nefoedd, 
mangre  dy  breswylfod,  eii  gweddi 
hwynt,  a'u  deisyfiad,  a  gwna  farn 
iddynt, 

50  A  madden  i'th  bobl  a  bechas- 
ant  i'th  erbyn,  a'u  holl  gamweddau 
yn  y  rhai  y  troseddasant  i'th  erbyn, 
a  phâr  iddynt  gael  tnigaredd  ger 
bron*y  rhai  a'u  caeth-gludasant,  fel 
y  trugarhaont  wrthynt  hwy : 

51  Canys  dy  bobl  di  a'th  etifedd- 
iaeth  ydynt  hwy,  y  rhai  a  ddygaist 
ti  allan  o'r  Aipht,  ^  o  ganol  y  ffwm 
haiarn :  :. 

52  Fel  y  byddo  dy  lygaid  yn  agored 
i  ddeisyfiad  dy  was,  a  deisyfiad  dy 
bobl  Israel,  i  wrandaw  arnynt  hwy 
pa  bryd  bynnag  y  galwont  arnat  ti. 

53  Canys  ti  a'u  neillduaist  hwynt  yn 
etifeddiaeth  i  ti  o  holl  bobl  y  ddaear, 
^  fel  y  lieferaist  trwy  law  Moses  dy 
was,  pan  ddygaist  ein  tadau  ni  allan 
o'r  Aipht,  0  Arglwydd  Dduw. 

54  Ac  wedi  gorphen  o  Solomon 
weddio  ar  yr  Akglwydd  yr  holl 
weddi  a'r  deisyfiad  yma,  efe  a  gyf- 
ododd  oddi  ger  bron  allor  yr  Ar- 
glwydd, o  ostwng  ar  ei  liniau,  ac 
o  estyn  ei  ddwylaw  tu  a'r  nefoedd. 

55  Ac  efe  a  safodd,  ac  a  fendith- 
iodd  holl  gynnulleidfa  Israel  â  lief 
uchel,  gan  ddy^vedyd, 

56  Bendigedig  fyddo  yr  Ar- 
glwydd, yr  hwn  a  roddes  lonydd- 
wch  i'w  bobl  Israel,  yn  ol  yr  hyn  oil 
a  lefarodd  efe :  '  ni  syrthiodd  un  gair 
o'i  holl  addewidion  da  ef,  y  rhai  a 
addawodd  efe  trwy  law  Moses  ei  was. 

57  Yr  Arglwydd  ein  Duw  fyddo 
gyd  â  ni,  fel  y  bu  gyd  â'n  tadau :  na 
wrthoded  ni,  ac  na'n  gadawed  ni : 

58  I  ostA^Tig  ein  calonnau  ni  iddo 
ef,  i  rodio  yn  ei  holl  ffyi'dd  ef,  ac  i 
gadw  ei  orchymynion  ef,  a'i  ddeddf- 
au,  a'i  farnedigaethau,  y  rhai  a  or- 
chymynodd  efe  i'n  tadau  ni. 

59  A  bydded  fy  ngeiriau  hyn,  y 
rhai  a  ddeisyfais  ger  bron  yr  Ar- 
glwydd, yn  agos  at  yr  Arglwydd 
ein  Duw  ddydd  a  nos,  i  wneuthur 
barn  a'i  was,  a  barn  a'i  bobl  Israel 
■^beunydd,  fel  y  byddo  yr  achos : 

60  Fel  y  gwypo  holl  bobl  y  ddae- 
ar mai  yr  ''Arglwydd  sydd  Dduw, 
ac  nad  oes  arall. 

61  Bydded  gan  hynny  eich  calon 
yn  berfifaith  gyd  a'r  Arglwydd  ein 


Duw  ni,  i  rodio  yn  ei  ddeddfau  ef, 
ac  i  gadw  ei  orchymynion  et^  fel 
heddyw. 

62  1Í  A'r  'brenhin  a  holl  Israel 
gyd  âg  ef  a  aberthasant  aberth  ger 
bron  yr  Arglwydd. 

63  A  Solomon  a  aberthodd  aberth 
hedd,  yr  hwn  a  ofírymmodd  efe  i'r 
Arglwydd,  sef  dwy  fil  ar  hugain 
o  wartheg,  a  chwech  ugain  mil  o 
ddefaid.  Felly  y  brenhin  a  holl 
feibion  Israel  a  gyssegrasant  dy  yr 
Arglwydd. 

64  "Y  dwthwn  hwnnw  y  sanct- 
eiddiodd  y  brenhin  ganol  y  cyn- 
tedd  oedd  o  flaen  tŷ  yr  Arglwydd: 
canys  yno  yr  offrymmodd  efe  y 
poeth-ofirymmau,  a'r  bwyd-offrym- 
mau,  a  brasder  yr  offi-ymmau  hedd : 

0  henyydd  "yr  allor  bres,  yr  hon 
oedd  ger  bron  yr  Arglwydd,  oedd 
rŷ  fechan  i  dderbyn  y  poeth-off- 
rymmau,  a'r  bwyd-offi'ymmau,  a 
brasder  yr  offrymmau  hedd. 

65  A  Solomon  a  gadwodd  y  pryd 
hwnnw  wyl,  a  holl  Israel  gyd  ag  ef, 
cynnulleidfa  fawr,  o  ddyfodfa  Ha- 
math  hyd  afon  yr  Aipht,  ger  bron 
yr  Arglwydd  ein  Duw,  °saith  o 
ddyddiau  a  saith  o  ddyddiau,  sef 
pedwar  diwrnod  ar  ddeg. 

66  PA'r  wythfed  dydd  y  gollyng- 
odd  efe  ymaith  y  bobl :  a  hwy  a 
^  fendithiasant  y  brenhin,  ac  a  aeth- 
ant  i'w  pebyll  yn  hyfryd  ac  â  chalon 
lawen,  am  yr  holl  ddaioni  a  wnaeth- 
ai  yr  Arglwydd  i  Dafydd  ei  was, 
ac  i  Israel  ei  bobL 

PENNOD  IX. 

1  Ämmod  Duw  a  Solomon  mewii  gweledigaeth. 
10  Solomon  a  Hiram  yn  anrhegu  eu  gilydd. 
15  Y  cenliedloedd  yn  gaethion,  a\  Israeliaid. 
yn  loeision  parchedig,  y'ngwaith  Solomon.  24 
Merch  Pharaoh  yn  symmudo  i'w  thy.  25 
Cyhoedd  aherthau  blynyddol  Solomon.  26  Ei 
lynges  ef  yn  cyrchu  aur  o  Ophir. 

*PHAN  orphenodd  Solomon 
adeiladu  tŷ  yr  Arglwydd,  a 
thy  y  brenhin,  a  ''  chwbl  o  ddymun- 
iad  Solomon  yr  hyn  a  ewyUysiodd 
efe  ei  wneuthur ; 

2  Yr  Arglwydd  a  ymddangosodd 
i  Solomon  yr  ail  waith,  *=  fel  yr  ym- 
ddangosasai  iddo  yn  Gibeon. 

3  A'r  Arglwydd  a  ddywedodd 
wrtho,  Gwrandewais  dy  weddi  di 
a'th  ddeisyfiad  di,  yr  hwn  a  ddeisyf- 
aist  ger  fy  mron  i :  cyssegrais  y  tỳ 
yma  a  adeiledaist,  ^i  osod  fy  enw 
ynddo  byth;  *fy  llygaid  hefyd  a'm 
calon  fydd  yno  yn  wastadol. 

4  Ac  OS  rhodi  di  ger  fy  mron  i, 


Cyn 

CRIST 

1004. 


1  2  Chron. 
7.4. 


m2Chroz). 

7.7. 


n  2  Chron. 
4.L 


0  2  Chron. 
7.8. 


P  2  Chron. 
7.  9,  la 

8  Neil, 
ddioich- 
asant  fr. 


Cylch 

992. 
»2  Chron. 

7.11. 
b  2  Chron. 

8.6. 


0  pen.  3.  5. 


d  pen.  a  29. 

•  Deut  11. 

12. 


CíjfammodDuw  â  Solomon.     1  BRENHINOEDD,  IX. 


Aherthau  Solomon. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
992. 


f  2  Salü.  7. 

12,  16. 

pen.  2.  4. 

a  6.  12. 

1  Chron. 

22.  10. 

Ps.  132. 12. 
S  2  Sam.  7. 

14. 

Ps.  89.  30, 

&c. 


l»  Jcr.  7. 14. 


i  Deut.  28. 
37. 


i  2  Chron. 
7.21. 


1  Deut.  29. 
24. 
Jer.  22.  8. 


m  2  Chron. 

8.1. 
n  pen.  6. 37, 

38.  a  7. 1. 


2Heb. 

uniawn  yn 
ei  olwg  c/. 


SSef, 
bawlyd. 


í  achos. 
0  pen.  5.  13. 

P  ad.  24. 
qj08.19.36. 
rjos.  17.11. 

«Jos.16. 1(1. 
Bum.  1.29. 


megis  y  rhodiodd  Dafydd  dy  dad, 
mewn  perffeithrwydd  calon  ac  un- 
iondeb  i  wneuthur  yn  ol  yr  hyn  oU 
a  orchymynais  i  ti,  ac  os  cedwi  fy 
neddfau  a'm  barnedigaethau : 

5  Yna  mi  a  sicrhâf  orsedd-faingc 
dy  frenhiniaeth  di  ar  Israel  yn  dra- 
gywydd,  ^fel  y  Ueferais  wrtli  Dafydd 
dy  dad,  gan  ddywedyd,  M  phalla  i 
ti  wr  ar  orsedd-faingc  Israel, 

6  ^Os  gan  ddychwelyd  y  dychwel- 
wch  chwi  a'ch  meibiòn  oddi  ar  fy  ol 
i,  ac  heb  gadw  fy  ngorchymynion 
a'm  deddfau,  y  rliai  a  roddais  o'ch 
blaen  cliwi,  eithr  myned  a  gwasan- 
aethu  duwiau  dîeithr,  ac  ymgrym- 
mu  iddynt  hwy : 

7  Yna  y  torraf  Israel  oddi  ar  wyn- 
eb  y  tir  a  roddais  iddynt  h^vy;  a'r 
tŷ  ''hwn  a  gyssegrais  i'm  henw,  a 
fwi-iaf  allan  o'm  golwg;  ac  Israel 
fydd  'yn  ddîareb  ac  yn  wawd  ym 
mysg  yr  hoU  bobloedd : 

8  A'r  ^  tŷ  ucliel  hwn,  pawb  a  gyu- 
niweiro  heibio  iddo,  a  synna  wrtho, 
ac  a  chwibana ;  dywedant  hefyd, 
^Paham  y  gwnaeth  yr  Arglwydd 
fel  hyn  i'r  wlad  hon,  ac  i'r  tŷ  yma  ? 

9  A  hwy  a  ddywedant,  Am  iddynt 
wrthod  yr  Arglwydd  eu  Duw,  yr 
hwn  a  ddug  eu  tadau  hwynt  allan 
o  dir  yr  Aipht,  ac  ymaflyd  mewn 
duwiau  dieithr,  ac  ymgrymmu  idd- 
ynt, a'u  gwasanaethu  hwynt ;  am 
hynny  y  dug  yr  Arglwydd  arnynt 
hwy  yr  holl  ddrwg  hyn. 

10  IT  Ac  "'ym  mhen  yr  ugain 
mlynedd,  ^wedi  adeiladu  o  Solo- 
mon y  ddau  dy,  sef  tŷ  yr  Ar- 
glwydd, a  thy  y  brenhin, 

11  Am  i  Hiram  brenhin  Tyrus 
ddwyn  i  Solomon  goed  cedr,  a 
choed  ffynnidwydd,  ac  aur,  yn  ol 
ei  holl  ewyllys  ef,  y  brenhin  Solo- 
mon a  roddes  i  Hiram  ugain  dinas 
y'ngwlad  Galilea. 

12  A  Hiram  a  ddaeth  o  Tjrus  i 
edrych  y  dinasoedd  a  roddasai  So- 
lomon iddo  ef;  ac  nid  oeddynt 
^wrth  ei  fodd  ef. 

13  Ac  efe  a  ddy  wedodd.  Pa  ddinas- 
oedd  yw  y  rhai  hyn  a  roddaist  i  mi, 
fy  mrawd?  Ac  efe  a'u  galwodd  hwynt 
Gwlad  ^Cabul,  hyd  y  dydd  Invn. 

14  A  Hiram  a  anfonodd  i'r  bren- 
hin chwech  ugain  talent  o  aur. 

15  If  A  dyma  ^swm  *>y  dreth  a 
gododd  y  brenhin  Solomon,  i  ad- 
eiladu tŷ  yr  Arglwydd,  a'i  dy  ei 
hun,  a  PMilo,  a  mur  Jerusalem, 
''Hasor,  a  "^Megìdo,  a  'Gezer. 


16  A  Pharaoh  brenhin  yr  Aipht  a 
aethai  i  fynu,  ac  a  ennillasai  Gezer, 
ac  a'i  Uosgasai  hi  â  than,  ac  a  ladd- 
asai  y  Canaaneaid  oedd  yn  trigo  yn 
y  ddinas,  ac  a'i  rhoddasai  hi  yn  an- 
rheg  i'w  ferch,  g^vraig  Solomon. 

17  A  Solomon  a  adeiladodd  Gezer, 
a  'Beth-horon  isaf, 

18  A  "Baalath,  a  Thadmor  yn  yr 
anialwch,  o  fe^vn  y  wlad, 

19  A  holl  ddinasoedd  y  trysorau 
y  rhai  oedd  gan  Solomon,  a  dinas- 
oedd ''y  cerbydau,  a  dinasoedd  y 
gwŷr  meirch,  ^a'r  hyn  oedd  ewyllys 
gan  Solomon  ei  adeiladu  yn  Jeru- 
salem, ac  yn  Libanus,  ac  yn  holl 
dir  ei  lyAvodraetli. 

20  Yr  holl  bobl  y  rhai  a  adawyd 
o'r  Amoriaid,  Hethiaid,  Pcreziaid, 
Hefiaid,  a'r  Jebusiaid,  y  rhai  nid 
oeddynt  o  feibion  Israel; 

21  Sef  eu  meibion  hwy,  y  rhai  a 
^adawsid  ar  eu  hoi  hwynt  yn  y 
wlad,  *y  rhai  ni  allodd  meibion 
Israel  eu  Uadd;  ar  y  rhai  hynny  y 
cyfododd  Solomon  dreth  "ŵriogaeth 
hyd  y  dydd  ìwyyì. 

22  Ond  ^o  feibion  Israel  ni  wnaeth 
Solomon  mi  yn  gaeth-was :  rhyfel- 
wyr  iddo  ef  oeddynt,  a  gweision 
iddo,  a  thy^vysogion  iddo,  a  chap- 
teniaid  iddo,  a  thy^v^'-sogion  ei  ger- 
bydau  a'i  wŷr  meirch. 

23  Y  rhai  hyn  oedd  bennaf  ar  y 
SAvyddogion  oedd  ar  waith  Solo- 
mon, ''pùm  cant  a  deg  a  deugain, 
oedd  yn  llywodraethu  y  bobl  oedd 
yn  g^veithio  yn  y  gwaith. 

24  IF  A  ^merch  Pharaoh  a  ddaeth  i 
fynu  0  ddinas  Dafydd  i'w  Uhŷ  ei 
hun,  yr  hwn  a  adeiladasai  Solomon 
iddi  hi :  yna  efe  a  adeiladodd  ^Mìlo. 

25  ÌÍ  A  thair  gwaith  yn  y  fl^vyddyn 
yr  oifrymmai  Solomon  boeth-oíFrym- 
mau  ac  olirymmau  hedd  ar  yr  allor 
a  adeiladasai  efe  i'r  Arglwydd:  ac 
efe  a  arogl-darthodd  '^ar  yr  allor 
oedd  ger  bron  yr  Arglwydd.  Felly 
efe  a  orphenodd  y  tŷ. 

26  1Í  ^A'r  brenhin  Solomon  a 
wnaeth  longau  yn  **  Esion-gaber,  yr 
hon  sydd  wrth  Eloth,  ar  fin  y  môr 
coch,  y'ngwlad  Edom. 

27  'A  Hiram  a  anfonodd  ei  weis- 
ion  yn  y  Uongau,  y  rhai  oedd  long- 
Avyi*  yn  medru  oddi  ivrth  y  mor, 
gyd  â  gweision  Solomon. 

28  A  hwy  a  ddaethant  i  Ophir,  ac 
a  ddygasant  oddi  yno  bedwar  cant 
ac  ugain  o  dalentau  aur,  ac  a'M 
dygasant  at  y  brenhin  Solomon. 


Cm 

CRIST 

Cylch 

992. 


Cylch 
1Ü14. 
« Jos.  21. 22, 
u  Jos.  19.41. 
2  Chron. 
8.  6,  <kc. 


»  pen.  4.  26. 

«  Heb.  a 
di/muniad 
Holomon 
yr hwn a 
ddymun- 
odd. 

Cylch 
992. 


y  Barn.  L 

21,  27,  29. 

iJos.  15.  03. 

a  17.  12. 

a  Edrych 
Ezra  2.  5.5, 
58. 
2SIoh.  IL  3. 

b  Lef.  25. 39. 


c  2  CTron. 
8.10. 


d  2  Chron, 
8.11. 
e  pen.  7.  8. 


f  pen.  11.27. 
2  Chruu. 
32.5. 


6  Ileb. 
ami  hi. 


e  2  Chron. 
8.17. 
h  Num.  33. 

Deut.  2.  8. 


1  pen.  10. 11. 


Brenhiìies  Seba  yn 


L  BRENHINOEDD,  X 


dyfod  at  Solomon. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

992. 


*  2  Chron. 

9.1. 

Blatt.  12. 

42. 

Luc  11. 31. 
b  Edrych 

Barn.  11. 

12. 


SHeb. 
eiríau. 


!Heb. 

chwaneg- 
aist 

ddoelhineb 
a  daioni 
at  y  glod. 


*  2  Chion, 

2.  8.  a  9. 

10, 11, 

algum- 

mimwydd. 
c  2  Chron. 

9.11. 


PENNOD  X. 

1  Brenhines  Seha  yn  rhyfedd  ganddi  ddoetìi- 
ineb  Solomon.  14  Swm  ei  aur  ef:  16  et 
daiiannau:  18  ei  orsedd-faingc  ifori:  21 
ei  lestri:  24  ei  anrhegion:  26  ei  gerhydau 
a^i /archogion  :  28  ei  deyrnged. 

APHAN  glybu  ^  brenhines  Seba 
glod  Solomon  am  enw  yr  Ar- 
GLWYDD,  hi  a  ddaeth  ^iV  brofi  ef 
â  diwestiynau  caled. 

2  A  hi  a  ddaeth  i  Jerusalem  â  llu 
mawr  iawn,  â  chamelod  yn  dwyn 
aroglau,  ac  aur  lawer  iawn,  a  meini 
gwerthfawr.  A  hi  a  ddaeth  at  So- 
lomon, ac  a  lefarodd  wrtho  ef  yr 
hyn  oil  oedd  yn  ei  chalon. 

3  A  Solomon  a  fynegodd  iddi  hi 
ei  holl  ^  ofynion :  nid  oedd  dim  yn 
guddiedig  rhag  y  brenhin,  a'r  na 
fynegodd  efe  iddi  hi. 

4  A  phan  welodd  brenhines  Seba 
holl  ddoethineb  Solomon,  a'r  tŷ  a 
adeiladasai  efe, 

5  A  bwyd  ei  fwrdd,  ac  eisteddiad 
ei  weision,  a  threfh  ei  weinidogion, 
a'u  dillad  hwynt,  a'i  drulliadau  ef, 
a'i  esgynfa  ar  hyd  yr  hon  yr  âi  efe 
i  iynu  i  dŷ  yr  Arglwydd;  nid  oedd 
mwyach  yspryd  ynddi. 

6  A  hi  a  ddywedodd  Avrth  y  bren- 
hin, Gwir  yw  y  gair  a  glywais  yn 
fy  ngwlad  am  dy  ymadroddion  di, 
ac  am  dy  ddoethineb. 

7  Etto  ni  chredais  y  geiriau,  nes 
i  mi  ddyfod,  ac  i'm  Uygaid  weled : 
ac  wele,  ni  fynegasid  i  mi  yr  han- 
ner:  ^mwy  yw  dy  ddoetliineb  a'th 
ddaioni  na'r  glod  a  glywais  i. 

8  Gwỳn  fyd  dy  wŷr  di,  gwỳn  fyd 
dy  weision  hyn,  y  rhai  sydd  yn  sef- 
yll  yn  wastadol  ger  dy  fron  di,  yn 
clywed  dy  ddoethineb. 

9  Bendigedig  fyddo  yr  Arglwydd 
dy  Dduw,  yr  hwn  a'th  hoflfodd  di, 
i'th  roddi  ar  deyrn-gadair  Israel : 
o  herwydd  cariad  yr  Arglwydd  tu 
ag  at  Israel  yn  dragywydd,  y  gosod- 
odd  efe  di  yn  frenhin,  i  Avneuthur 
barn  a  chyfiawnder. 

10  A  hi  a  roddes  i'r  brenhin  chwech 
ugain  talent  o  aur,  a  phêr-aroglau 
lawer  iawn,  a  meini  gwerthfawr.  Ni 
ddaeth  y  fath  bêr-aroglau  mwyach, 
cyn  amled  a'r  rhai  a  roddodd  bren- 
hines Seba  i'r  brenhin  Solomon. 

11  A  llongau  lliram  hefyd,  y  rhai 
a  gludent  aur  o  Ophir,  a  ddygasant 
o  Ophir  lawer  iawn  o  ^  goed  almug- 
im,  ac  o  feini  gwerthfawr. 

12  "^A'r  brenhin  a  \^^laeth  o'r  coed 
almugim  annelau  i  dy  yr  Arglwydd, 

356 


ac  i  dy  y  brenhin,  a  thelynau  a 
psaltringau  i  gantorion.  Ni  ddaeth 
y  fath  goed  almugim,  ac  ni  welwyd 
hyd  y  dydd  hwn. 

13  A'r  brenhin  Solomon  a  roddes 
i  frenhines  Seba  ei  holl  ddymun- 
iad,  yr  hyn  a  ofynodd  hi,  heb  law 
yr  hyn  a  roddodd  Solomon  iddi  hi 
^o'i  frenhinol  haelioni.  Felly  hi  a 
ddychwelodd,  ac  a  aeth  i'w  gwlad, 
hi  a'i  gweision. 

14  IF  A  phwys  yr  aur  a  ddeuai  i 
Solomon  bob  blwyddyn,  oedd  chwe 
chant  a  thri  ugain  a  chwech  o  dal- 
entau  aur; 

15  Heb  law  yr  hyn  a  gâi  efe  gan 
y  marchnadwyr,  ac  o  farsiandiaeth 
y  llysieuwyr,  a  chan  hoU  frenhin- 
oedd  Arabia,  a  thywysogion  y  wlad. 

16  IT  A'r  brenhin  Solomon  a  wnaeth 
ddau  gant  o  dariannau  aur  ^dilin; 
chwe  chan  sicl  o  aur  a  roddodd 
efe  ym  mhob  tarian: 

17  *^  A  thri  chant  o  fwcledi  o  aur 
dilin;  '^  tair  punt  o  aur  a  roddes  efe 
ym  mhob  bwcled.  A'r  brenhin  a'u 
rhoddes  hwynt  yn  ^nhŷ  coedwig 
Libanus. 

18 1Í  *  A'r  brenhin  a  wnaeth  orsedd- 
faingc  fawr  o  ifori,  ac  a'i  gwisgodd 
hi  ag  aur  o'r  goreu. 

19  Chwech  o  risiau  oedd  i'r  orsedd- 
faingc  ;  a  phen  cr^vn  oedd  i'r  orsedd- 
faingc  o'r  tu  ol  iddi,  a  chanllaAviau 
o  bob  tu  i'r  eisteddle,  a  dau  lew  yn 
sefyll  yn  ymyl  y  canllawiau. 

20  A  deuddeg  o  lewod  oedd  yn 
sefyll  yno  ar  y  chwe  gris  o'r  ddeu- 
tu.  Ni  ^\Tiaethpwyd  ^y  fath  yn  un 
deyrnas. 

21  11  A  holl  lestri  yfed  y  brenhin 
Solomon  oedd  o  aur;  a  hoU  lestri  tŷ 
coedwig  Libanus  oedd  aur  pur :  nid 
oedd  arian  ynddynt.  Ni  roddid 
dim  bri  arno  yn  nyddiau  SolomoiL 

22  0  herwydd  llongau  Tarsis 
oedd  gan  y  brenhin  ar  y  môr,  gyd 
â  llongau  Hiram.  Unwaith  yn  y 
tair  blynedd  y  deuai  llongau  Tar- 
sis, yn  dw3^  aur,  ac  arian,  ac  ^  ifori, 
ac  eppaod,  a  pheunod. 

23  ^A'r  brenhin  Solomon  a  ragor- 
odd  ar  holl  frenhinoedd  y  ddaear, 
mewn  cyfoeth  a  doethineb. 

24  IF  A'r  holl  fyd  oedd  yn  ceisio 
gweled  wyneb  Solomon,  i  glywed 
ei  ddoethineb  ef,  a  roddasai  Duw 
yn  ei  galon  ef 

25  A  hwy  a  ddygasant  bob  un  ei 
anrheg,  Uestri  arian,  a  Uestri  aur,  a 
gwisgoedd,  ac  arfau,  a  phêr-aroglau, 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

992. 


»Heb. 

yn  ol  Uavo 

orerihin 

Solomon, 


«  dilufn. 


<i  pen.  14. 26. 
7  triphwÿt, 

e  pen.  7.  2. 


f  2  Chron. 
9.17. 


8  Heb. 

feUy. 


»Neu, 
dannedd 
elepiiant- 
iaid. 

8  pen.  3. 12, 
13. 


Eilun-addoliaeth  Solomon.     I.  BRENHINOEDD,  XL 


Duw  yn  eifygwth  ef. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

992. 

1»  pen.  4.  26. 

2  Ohron.  1. 

14.  a  9.  25. 
1  Deut.  17. 

16. 


SHeb. 

roddes. 


k  2  Chron. 
1.16. 

a  9.  28. 
SHeb. 
mynediad 
y  meirch 
oedd  gan 
Solomon. 


1  Jos.  1.  4. 
2  Bren.  7. 
6. 


Cylch 
992. 
»  Neh.  13. 
26. 

b  Deut.  17. 
17. 

2Neu, 
gyd  d. 


c  Exod.  34. 
16. 
Deut.  7.  3. 


Cylcll 


«1  Barn.  2. 

13. 

2  Bren.  23. 

13. 
3  A  elwir 

Moloch, 

ad.  7. 


meirch,  a  mulod,  dogn  bob  blwydd- 

26  IT  ''A  Solomon  'a  gasglodd  ger- 
bydau,  a  marchogion:  ac  yr  oedd 
ganddo  fil  a  phedwar  cant  o  gerbyd- 
au,  a  deuddeng  mil  o  farchogion ; 
y  rhai  a  osododd  efe  yn  ninasoedd 
y  cerbydau,  a  chyd  â'r  brenhin  yn 
Jerusalem. 

27  A'r  brenhin  a  ^wnaeth  yr  arian 
yn  Jerusalem  fel  cerrig,  aY  cedr- 
wydd  a  wnaeth  efe  fel  sycomor- 
wydd  yn  y  dol-dir,  o  amldra. 

28  1Í  ''A  ^meirch  a  ddygid  i  So- 
lomon o'r  Aipht,  ac  edafedd  Uin : 
marchnadyddion  y  brenhin  a  gym- 
merent  yr  edafedd  Uin  dan  bris. 

29  A  cherbyd  a  ddeuai  i  fynu  ac 
a  âi  allan  o'r  Aipht  am  chwe  chàn 
sicl  o  arian,  a  march  am  gant  a  deg 
a  deugain:  ac  fel  hyn  1  holl  fren- 
hinoedd  yr  Hethiaid, '  ac  i  frenhin- 
oedd  Syria,  y  dygent  hwy  feirch 
tnvy  eu  Haw  hwynt. 

PENNOD  XL 

1  Gwragedd  a  gordderchadon  Solomon.  4  Y 
rhai  hynny  yn  ei  henaînt  yn  ei  dynnu  ef  i 
gan-ddumaeth.  9  Duw  yn  eifygwth  ef.  14 
Gwrihwynebwyr  Solomon  oedd,  Hadad,  a 
aeth  i'r  Aipht ;  23  Rezon,  a  deyrnasodd  yn 
Damascus  ;  26  a  Jeroboam,  i'r  hwn  y  pro- 
phioydodd  AKiah.  41  Gweithredoedd,  a 
theyrnasiad,  a  marwolaeth  Solomon.  43  Re- 
hoboam  yn  teyrnasu  ar  ei  ol  ef. 

OND  *y  brenhin  Solomon  a  gar- 
odd  *•  lawer  o  wragedd  dieithr, 

2  heb  law  mercli  Pharaoh,  Moabees- 
au,  Ammoneesau,  Edomeesau,  Si- 
doneesau,  a  Hetheesau; 

2  Or  cenhedloedd  am  y  rhai  y 
dywedasai  yr  Arglwydd  wrth  feib- 
ion  Israel,  *=Nac  ewch  i  mewn  at- 
tynt  hwy,  ac  na  ddeuant  hwythau 
i  mewn  attoch  chwi :  diau  y  troant 
eich  calonnau  chwi  ar  ol  eu  du^viau 
hwynt.  Wrthynt  hwy  y  glynodd 
Solomon  mewn  cariad. 

3  Ac  yr  oedd  ganddo  ef  saith 
gant  o  wragedd,  yn  frenhinesau;  a 
thri  chant  o  ordderch-wragedd :  al 
wragedd  a  droisant  ei  galon  ef 

4  A  phan  heneiddiodd  Solomon, 
ei  Avragedd  a  droisant  ei  galon  ef 
ar  ol  duwiau  dieithr:  ac  nid  oedd 
ei  galon  ef  berffaith  gyd  â'r  Ar- 
glwydd ei  Dduw,  fel  y  bucisai 
calon  Dafydd  ei  dad  ef 

5  Canys  Solomon  a  aeth  ar  ol  "^As- 
toreth  duwies  y  Sidoniaid,  ac  ar  ol 
^Milcom  ffieidd-dra  yr  Ammoniaid. 

6  A  Solomon  a  wnaeth  yr  hyn  oedd 
ddrwg  y'ngolwg  yr  Arglwydd  ;  ac 


357 


ni  chyflawnodd  /yned  ar  ol  yr  Ar- 
glwydd, fel  Dafydd  ei  dad. 

7  Yna  Solomon  a  adeiladodd  uch- 
elfa  i  ^Cemos,  ffieidd-dra  Moab,  yn 
'y  bryn  sydd  ar  gyfer  Jerusalem; 
ac  i  Moloch,  ffieidd-dra  meibion 
Ammon. 

8  Ac  felly  y  gwnaeth  efe  i'w  holl 
wragedd  dieithr,  y  rhai  a  arogl-darth- 
asant  ac  a  aberthasant  i'w  duwiau. 

9  t  A'r  Arglwydd  a  ddigiodd 
wrth  Solomon,  o  herwydd  troi  ei 
galon  ef  odd!  wrth  Arglwydd 
Dduw  Israel,  ^yr  hwn  a  ymddang- 
osasai  iddo  ef  ddwy  waith, 

10  Ac  ^  a  orchymynasai  iddo  am  y 
peth  hyn,  nad  elai  efe  ar  ol  duwiau 
dieithr:  ond  ni  chadwodd  efe  yr  hyn 
a  orchymynasai  yr  Arglwydd. 

11  Am  hynny  y  dywedodd  yr  Ar- 
glwydd wrth  Solomon,  0  herwydd 
bod  hyn  ynot  ti,  ac  na  chedwaist  fy 
nghyfammod  a'm  deddfau  a  orchy- 
mynais  i  ti ;  *  gan  rwygo  y  rhwygaf 
y  frenhiniaeth  oddi  wrthyt  ti,  ac 
a'i  rhoddaf  hi  i'th  was  di, 

12  Etto  yn  dy  ddyddiau  di  ni  wnaf 
hyn,  er  mwyn  Dafydd  dy  dad:  o 
law  dy  fab  di  y  rhwygaf  hi. 

13  Ond  ni  rwygaf  yr  holl  frenhin- 
iaeth; un  Ihvyth  a  roddaf  i'th  fab 
di,  er  mwyn  Dafydd  fy  ngwas,  ac  er 
mwyn  Jerusalem,  yr  lion  a  etholais. 

14  IT  A'r  Arglwydd  a  gyfododd 
wrthwynebwr  i  Solomon,  Hadad 
yr  Edomiad :  o  had  y  brenhin  yn 
Edom  yr  oedd  efe. 

15  ^  Canys  pan  oedd  Dafydd  yn 
Edom,  a  Joab  tywysog  y  filwriaeth 
yn  myned  i  fynu  i  gladdu  y  Uadd- 
edigion,  'wedi  iddo  daro  pob  gwr- 
ry w  yn  Edom ; 

16  (Canys  chwe  mis  yr  arhosodd 
Joab  yno  â  holl  Israel,  nes  difetha 
pob  gwrry w  yn  Edom :) 

17  Yr  Hadad  hwnnw  a  ffodd,  a 
gwŷr  Edom  o  weision  ci  dad  gyd 
âg  ef,  i  fyned  i'r  Aipht ;  a  Hadad 
yn  fachgen  bychan  etto. 

18  A  hwy  a  gyfodasant  o  Midian, 
ac  a  ddaethant  i  Paran:  ac  a  gym- 
merasant  wŷr  gyd  â  hwynt  o  Paran, 
ac  a  ddaethant  i'r  Aipht,  at  Pharaoh 
brenhin  yr  Aipht;  ac  efe  a  roddes 
iddo  ef  dy,  ac  a  ddy  wedodd  am  roddi 
bwyd  iddo,  ac  a  roddodd  dir  iddo. 

19  A  Hadad  a  gafodd  ffafr  fawr 
y'ngolwg  Pharaoh,  ac  efe  a  roddes 
iddo  ef  yn  wraig  chwaer  ei  wraig  ei 
hun,  chwaer  Tahpenes  y  frenhines. 

20  A  chwaer  Tahpenes  a  ymddûg 

M3 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

9S4. 


•  Kum.  2L 

29. 

Barn.  11. 

24. 
t  2  Bren. 

23.13. 


8  pen.  3.  5. 
a  9.  2. 


h  pen.  6. 12. 


I  ad.  31. 
pea.  12. 13. 


k  2  Sam.  8. 
14. 

1  Chron. 
18.12,13. 

1  Num.  21. 
19. 

Deut.  20. 
13. 


Gwrthivynebwyr 


I  BRENHINOEDD,  XL 


Solomon. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

984. 


«Heb. 

Anfon  fl 
ymailh. 


m  2  Sam.  8. 
3.  a  10. 18. 


n  2  Chion. 


o  pen.  9.  21. 


5  waith. 
Cylch 

980. 


P  Edrych 
1  Sam.  15. 
27.  a  24.  5. 


iddo  ef  Genubath  ei  fab ;  a  Thah- 
penes  a'i  diddyftiodd  ef  yn  nhŷ  Pha- 
raoh :  a  Genubath  fii  yn  nhŷ  Pha- 
raoh ym  mysg  meibion  Pharaoh, 

21  A  phan  glybu  Hadad  yn  yr 
Aipht,  huno  o  Dafydd  gyd  a'i  dad- 
au,  a  marw  o  Joab  ty^vysog  y  fil- 
wriaeth,  Hadad  a  ddywedodd  with 
Pharaoh,  *Gollwng  fi,  fel  yr  elwyf 
i'm  gwlad  fy  hua 

22  A  dywedodd  Pharaoh  wrtho 
ef,  Ond  pa  beth  sydd  arnat  ei  eis- 
ieu  gyd  â  mi,  pan  wyt,  wele,  yn 
ceisio  myned  i'th  wlad  dy  hun? 
Ac  efe  a  ddywedodd,  Dim;  eithr 
gan  oUwng  goUwng  fi. 

23  1Í  A  Duw  a  gyfododd  wi'th- 
wynebwr  ai'all  yn  ei  erbyn  ef,  Re- 
zon  mab  Eliada,  yr  hwn  a  ffoisai 
oddi  wrth  Hadadezer  brenhin  Soba 
ei  arglwydd: 

24  Ac  efe  a  gynhullodd  wŷr  atto, 
ac  a  aeth  yn  dywysog  ar  fyddin, 
"  pan  laddodd  Dafydd  hwynt  o  So- 
hah;  a  hwy  a  aethant  i  Damascus, 
ac  a  drigasant  ynddi,  ac  a  deyrnas- 
asant  yn  Damascus. 

25  Ac  yr  oedd  efe  yn  wrthwyneb- 
wr  i  Israel  holl  ddyddiau  Solomon, 
heb  law  y  drwg  a  wnaeth  Hadad: 
ac  efe  a  ffieiddiodd  Israel,  ac  a 
deymasodd  ar  Syria. 

26  IT  A  "Jeroboam  mab  Nebat, 
Ephratead  o  Seredah,  (ac  enw  ei  fam 
ef  oedd  Serfah,  yr  hon  ocdd  wraig 
weddw,)  gwas  i  Solomon,  a  ddyrchaf- 
odd  hefyd  ei  law  yn  erbyn  y  brenhin. 

27  Ac  o  achos  hyn  y  dyrchafodd 
efe  ei  law  yn  erbyn  y  brenhin:  "So- 
lomon a  adeiladodd  Milo,  ac  a  gau- 
odd  adwyau  dinas  Dafydd  ei  dad. 

28  A'r  gwr  Jeroboam  oedd  rym- 
mus  o  nerth :  a  Solomon  a  ganfii  y 
llangc  hwnnw  3m  medru  gwneuthur 
gwaith,  ac  a1  gwnaeth  ef  yn  oruch- 
wyliwr  ar  holl  °  faich  tŷ  Joseph. 

29  A'r  pryd  hwnnw,  a  Jeroboam 
yn  myned  allan  o  Jerusalem,  y  pro- 
phwyd  Ahiah  y  Siloniad  a'i  cafodd 
ef  ar  y  ffordd,  ac  efe  oedd  wedi  ei 
wisgo  mewn  gwisg  newydd,  a  hwynt 
ill  dau  oeddynt  yn  unig  yn  y  maes. 

30  Ac  Aliiah  a  ymaflodd  yn  y  wisg 
newydd  oedd  am  dano  ef,  ac  ^a'i 
rhwygodd  yn  ddeuddeg  o  ddarnau. 

31  Ac  efe  a  ddywedodd  Avrth  Je- 
roboam, Cymmer  i  ti  ddeg  darn: 
canys  "^fel  hyn  y  dywed  yi'  Ar- 
glwydd, Duw  Israel,  Wele  fi  yn 
rhwygo  y  frenhiniaeth  o  law  Solo- 
mon, a  rhoddaf  ddeg  Uwyth  i  ti : 

358  ~~~ 


32  (Ond  un  llwyth  fydd  iddo  ef, 
er  m^vyn  fy  ngwas  Dafydd,  ac  er 
mwyn  Jerusalem,  y  ddinas  a  ethol- 
ais  i  o  hoU  Iwy than  Israel :) 

33  Oblegid  iddynt  fy  ngwrthod  i, 
ac  ymgrymmu  i  Astoreth  duwies 
y  Sidoniaid,  ae  i  Cemos  duw  y 
Moabiaid,  ac  i  Milcom  duw  meib- 
ion Ammon,  ac  11a  rodiasant  yn  fy 
ffyrdd  i,  i  wneuthur  yr  hyn  oedd 
unia^vn  yn  fy  ngolwg  i,  ac  i  wneuth- 
ur fy  neddfau  a'm  barnedigaethau, 
fel  Dafydd  ei  dad. 

34  Ond  ni  chymmeraf  yr  hoU  fi:en- 
hiniaeth  o'i  law  ef :  eithr  gwnaf  ef  yn 
dywysog  holl  ddyddiau  ei  einioes, 
er  mwyn  Dafydd  fy  ngwas,  yr  hwn 
a  ddewisais  i,  yr  hwn  a  gadwodd  fy 
ngorchymynion  a'm  deddfau  i : 

35  Eithr  "^cymmeraf  yr  hoU  fren- 
hiniaeth o  law  ei  fab  ef,  a  rhoddaf 
o  honi  i  ti  ddeg  llwyth. 

36  Ac  i'w  fab  ef  y  rhoddaf  un 
llwyth;  fel  ^y  byddo  *^goleuni  i'm 
gwas  Dafydd  yn  wastadol  ger  fy 
mron  yn  Jerusalem,  y  ddinas  a 
ddewisais  i  mi  i  osod  fy  enw  yno. 

37  A  thi  a  gymmeraf  fi,  fel  y 
teyrnasech  yn  ol  yr  hyn  oil  a  ddy- 
muno  dy  galon ;  a  tlii  a  fyddi  fren- 
hin  ar  IsraeL 

38  Ac  OS  gwrandewi  di  ar  yr  hyn 
oU  a  orchymynwyf  i  ti,  a  rhodio  yn 
fy  fíyrdd  i,  a  gwneuthur  yr  hyn 
sydd  uniawn  yn  fy  ngolwg  i,  i  gadw 
fy  neddfau  a'm  gorchymynion,  fel 
y  gwnaeth  Dafydd  fy  ngwas;  yna 
mi  a  fyddaf  gyd  â  thi,  ac  a  adeil- 
adaf  i  ti  dy  sicr,  fel  jr  adeiledais  i 
Dafydd,  a  mi  a  roddaf  Israel  i  ti. 

39  Á.  mi  a  gystuddiaf  had  Da- 
fydd oblegid  hyn;  etto  nid  yn 
dragywydd 

40  Am  hynny  Solomon  a  geis- 
iodd  ladd  Jeroboam.  A  Jeroboam 
a  gyfododd,  ac  a  ffodd  i'r  Aipht, 
at  Sisac  brenhin  yr  Aipht;  ac  efe 
a  fu  yn  yr  Aipht  hyd  farwolaeth 
Solomon- 

41  %  *A'r  rhan  arall  o  ^weithred- 
oedd  Solomon,  a'r  hyn  oil  a  wnaeth 
efe,  a'i  ddoethineb  ef,  onid  ydynt 
h^vy  yn  ysgrifenedig  yn  llyfr  gweith- 
redoedd  Solomon  ? 

42  A'r  dyddiau  y  teyrnasodd  Solo- 
mon yn  Jerusalem,  ar  holl  Israel, 
oedd  "ddeugain  mlynedd 

43  A  Solomon  a  hunodd  gyd  a'i 
dadau,  ac  a  gladdwyd  yn  ninas  Da- 
fydd ei  dad;  a  ^Rehoboam  ei  fab 
a  deyrnasodd  yn  ei  le  ef. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

980. 


rpen.12.16. 


s  1  Bi-en. 
15.4. 

2  Bren.  8. 

19. 

Ps.  132. 17. 

«Heb. 
canwyU, 
neu,  lump. 


Cylch 

980. 


t  2  Ghrun. 

9.29. 
7  Neu, 

eiria 14, 

neu, 

belhau. 


u  2  Chron, 
9.30. 
Cylch 
975. 

i  A  elwir 
Roboam, 
Matt.  1.  7. 


Reliohoam  yn 


I.  BRENHINOEDD,  XII. 


tcyrnasu  yn  ei  le. 


Cyn 
CRIST 

975. 


a  2  Chi-on. 
10.1. 


t  pen.n.40. 


c  pen.  4.  7. 


PENNOD  XII. 

1  Yr  Israeliaid  wedi  ymgasglu  yn  Sichem  i 
goroni  Eehohoam,  trwy  Jeroboam  yn  ceisio 
rhyddhad  ganddo.  6  Behoboam  yn  gwrth- 
od  cynghor  yr  henafgwyr,  a  thrwy  gynghor 
y  gwŷr  ieuaingc,  yn  eu  hatteh  hicy  yn  ano. 
16  Beg  llicyth  yn  gwrthryfela,  ac  yn  lladd 
Adoram,  ac  yn  gyrru  Behoboam  i  ffoi.  21 
Behoboam  yn  casglu  llu,  a  Semaiah  yn 
gwarafan  iddo.  25  Jeroboam  yn  ymgad- 
arnhâu  â  threfydd,  26  à  thrwy  ddelw-addol- 
iaeth  y  ddau  lo. 

YNA  ^Rehoboam   a  aeth  i  Si- 
chem :  canys  i  Sichem  y  daeth- 
ai  holl  Israel  i'w  urddo  ef  yn  frenhin. 

2  A  phan  glybu  Jeroboam  mab 
Nebat,  ac  efe  etto  yn  yr  Aipht, 
(canys  ^efe  a  íFoisai  o  ŵydd  Solo- 
mon y  brenhin,  a  Jeroboam  a  ar- 
hosasai  yn  yr  Aipht ;) 

3  Hwy  a  anfonasant,  ac  a  alwas- 
ant  arno  ef.  A  Jeroboam  a  holl 
gynnulleidfa  Israel  a  ddaethant,  ac 
a  ymddiddanasant  â  Rehoboam,  gan 
ddywedyd, 

4  Dy  dad  di  a  wnaeth  ein  '^hiau 
ni  yn  drom :  ac  yn  awr  ysgafnhâ 
beth  o  gaethiwed  caled  dy  dad,  ac 
o'i  iau  drom  ef  a  roddodd  efe  ar- 
nom  ni,  ac  ni  a'th  wasanaethwn  di. 

5  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Ewch  etto  dridiau  :  yna  dychwelwch 
attaf  fi.  A'r  bobl  a  aethant  ymaith. 

6  H  A'r  brenhin  Rehoboam  a  ym- 
gynghorodd  a'r  henuriaid  a  fuasai 
yn  sefyll  ger  bron  Solomon  ei  dad 
ef,  tra  yr  ydoedd  efe  yn  fyw,  ac  a 
ddywedodd,  Pa  fodd  yr  ydych  chwi 
yn  cynghori  atteb  i'r  bobl  hyn? 

7  A  hwy  a  lefarasant  wrtho  ef, 
gan  ddywedyd,  Os  byddi  di  hedd- 
yw  w^as  i'r  bobl  hyn,  a'u  gwasan- 
aethu  hwynt,  a'u  hatteb  hwynt,  a 
llefaru  wrthynt  eiriau  teg;  yna  y 
byddant  weision  i  ti  byth. 

8  Ond  efe  a  wrthododd  gynghor 
yr  henuriaid,  yr  hwn  a  gynghoras- 
ent  iddo  ef ;  ac  efe  a  ymgynghor- 
odd  a'r  gwŷr  ieuaingc  a  gynnydd- 
asai  gyd  âg  ef,  a'r  rhai  oedd  yn 
sefyll  ger  ei  fron  ef : 

9  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt 
hwy,  Beth  yr  ydych  chwi  yn  ei 
gynghori,  fel  yr  attebom  y  bobl 
hyn,  y  rhai  a  lefarasant  wrthyf,  gan 
ddywedyd,  Ysgafnha  yr  iau  a  rodd- 
odd dy  dad  arnom  ni  ? 

10  A'r  gwyr  ieuaingc,  y  rhai  a 
gynnyddasent  gyd  âg  ef,  a  lefaras- 
ant wrtho,  gan  ddywedyd,  Fel  hyn 
y  dywedi  di  wrth  y  bobl  yma,  y 
rhai  a  lefarasant  wrthyt,  gan  ddy- 
wedyd, Dy  dad  di  a  drymhaodd  ein 


hiau  ni,  ond  ysgafnha  di  hi  arnom 
ni ;  fel  hyn  y  lleferi  di  wrthynt ;  Fy 
mys  bach  fydd  breisgach  na  Uwyn- 
au  fy  nhad. 

11  Ac  yn  awr  fy  nhad  a'ch  Uwyth- 
odd  a  iau  drom,  a  minnau  a  chwan- 
egaf  ar  eich  iau  chwi :  fy  nhad  a'ch 
cospodd  chwi  â  ffrewyllau,  a  mi 
a'ch  cospaf  chwi  âg  ysgorpionau. 

12  1Í  A  daeth  Jeroboam  a'r  holl 
bobl  at  Rehoboam  y  trydydd  dydd, 
fel  y  llefarasai  y  brenhin,  gan  ddy- 
wedyd, Dychwelwch  attaf  fi  y  tryd- 
ydd dydd. 

13  A'r  brenhin  a  attebodd  y  bobl 
yn  ^arw,  ac  a  wrthododd  gynghor  yr 
henuriaid  a  gynghorasent  hwy  iddo; 

14  Ac  a  lefarodd  wrthynt  hwy  yn 
ol  cynghor  y  gwyr  ieuaingc,  gan 
ddywedyd,  Fy  nhad  a  wnaeth  eich 
iau  chwi  yn  drom,  a  minnau  a 
chwanegaf  ar  eich  iau  chwi :  fy 
nhad  a'ch  ceryddodd  chwi  â  ffre- 
wyllau,  a  minnau  a'ch  ceryddaf  chwi 
âg  ysgorpionau. 

15  Ac  ni  wTandawodd  y  brenhin  ar 
y  bobl.  0  herwydd  '^yr  achos  oedd 
oddi  wrth  yr  Arglwydd,  fel  y  cwbl- 
hêid  ®  ei  air  ef,  yr  hwn  a  lefarasai  yr 
Arglwydd  trwy  law  Ahiah  y  Silon- 
iad  wrth  Jeroboam  mab  Nebat. 

16  1Í  A  phan  w^elodd  holl  Israel  na 
wrandawai  y  brenhin  arnynt  hwy,  y 
bobl  a  attebasant  y  brenhin,  gan 
ddywedyd,  *  Pa  ran  sydd  i  ni  yn 
Dafydd?  nid  oes  i  ni  etifeddiaeth 
ym  mab  Jesse:  0  Israel,  dos  i'th 
bebyll;  edrych  yn  awr  ar  dy  dy 
dy  hun,  Dafydd.  Felly  Israel  a 
aethant  i'w  pebyll. 

17  Ond  smeibion  Israel,  y  rhai 
oedd  yn  preswylio  yn  ninasoedd 
Judah,  Rehoboam  a  deyrnasodd 
arnynt  hwy. 

18  A'r  brenhin  Rehoboam  a  an- 
fonodd  Adoram,  yr  hwn  oedd  ar  y 
dreth ;  a  holl  Israel  a'i  Uabyddias- 
ant  ef  â  meini,  fel  y  bu  efe  farw. 
Am  hynny  y  brenhin  Rehoboam  a 
^brysurodd  i  fyned  i'w  gerbyd,  i 
ffoi  i  Jerusalem. 

19  Felly  ^  Israel  a  ^  wrthryfelasant 
yn  erbyn  ty  Dafydd  hyd  y  dydd  hwn. 

20  A  phan  glybu  holl  Israel  ddy- 
chwelyd  o  Jeroboam,  hwy  a  anfon- 
asant ac  a'i  galwasant  ef  at  y  gyn- 
nulleidfa, ac  a'i  gosodasant  ef  yn 
frenhin  ar  holl  Israel :  nid  oedd  yn 
myned  ar  ol  ty  Dafydd,  ond  Uwyth 
Judah  '  yn  unig. 

21  H  A  "^  phan  ddaeth  Rehoboam 


Dehv-addoliaeth  Jeroboam.    I.  BRENHINOEDD,  XIIL 


Ei  law  yn  gwywo. 


i  Jerusalem,  efe  a  gasglodd  boll  dŷ 
Judah,  a  llwytli  Benjamin,  cant  a 
phedwar  ugain  mil  o  ivyr  de>visol, 
cymmwys  i  ryfel,  1  ymladd  yn  erbyn 
tŷ  Jsrael,  i  ddwyn  drachefn  y  fren- 
hiniaeth  i  Rehoboam  mab  Solomon. 

22  Ond  ^  gair  Duw  a  ddaeth  at  Se- 
maiah  g^vr  Duw,  gan  ddjvvedyd, 

23  Adrodd  wrtli  Relioboam  mab 
Solomon  brenliin  Judah,  ac  wrtli 
hoU  dŷ  Judah  a  Benjamin,  a  gwedd- 
ill  y  bobl,  gan  ddywedyd, 

24  Fel  hyn  y  dy^vedodd  yr  Ar- 
GLWYDD,  Nac  ewch  i  fynu,  ac  nac 
ymleddwch  yn  erbyn  eich  brodyr 
meibion  Israel ;  dychwelwch  bob 
un  fw  dŷ  ei  hun :  ™  canys  trwof  fi 
y  mae  y  peth  hyn.  A  Invy  a  A^Tan- 
dawsaut  ar  air  yr  Arglwydd,  ac  a 
ddychwelasant  i  fyned  ymaith,  yn 
ol  gair  yr  Arglwydd. 

25  H  Yna  Jeroboam  a  adeiladodd 
"Sichem  ym  mynydd  Ephraim,  ac 
a  drigodd  ynddi  hi ;  ac  a  aeth  oddi 
yno,  ac  a  adeiladodd  "Penuel. 

26  A  Jeroboam  a  feddyliodd  yn  ei 
galon,  Yn  awr  y  dychwel  y  frenhin- 
iaeth  at  dŷ  Dafydd. 

27  Os  â  y  bobl  hyn  i  fynu  i  wneuth- 
ur  aberthau  yn  nhŷ  yr  Arglwydd 
yn  Jerusalem,  yna  y  try  calon  y 
bobl  hyn  at  eu  harglwydd  Reho- 
boam breuhin  Judah,  a  h^vy  a'm 
lladdant  i,  ac  a  ddychwelant  at  Re- 
hoboam brenhin  Judah. 

28  Yna  y  brenhin  a  ymgynghor- 
odd,  ac  Pa  wnaeth  ddau  lo  aur,  ac 
a  ddywedodd  wrthynt  hwy,  Gormod 
yw  i  chwi  fyned  i  fynu  i  Jerusalem : 
iwele  dy  dduwiau  di,  0  Israel,  y  rhai 
a'tli  ddug  di  i  fynu  o  wlad  yr  Aipht. 

29  Ac  efe  a  osododd  un  yn  "^ Beth- 
el, ac  a  osododd  y  Hall  yn  Dan. 

30  A'r  peth  hyn  a  aeth  yn  bech- 
od :  oblegid  y  bobl  a  aethant  ger 
bron  y  naill  hyd  Dan. 

31  Ac  efe  a  ^vnaeth  dy  uchel- 
feydd,  ac  *a  wnaeth  offeiriaid  o'r 
rhai  gwaelaf  o'r  bobl,  y  rhai  nid 
oedd  o  feibion  Lefi. 

32  A  Jeroboam  a  Avnacth  uchel- 
Avyl  yn  yr  ^vythfed  mis,  ar  y  pym- 
thegfed  dydd  o'r  mis,  fel  *  yr  uchel- 
wyl  oedd  yn  Judah;  ac  efe  a  ^off- 
rymmodd  ar  yr  allor.  Felly  y 
gwnaeth  efe  yn  Bethel,  "^gan  ab- 
erthu  i'r  lloi  a  wnaethai  efe :  ac 
efe  a  osododd  yn  Bethel  oifeiriaid 
jL'  uchelfaoedd  a  wnaethai  efe. 

33  Ac  efe  a  "^offrymmodd  ar  yr 
allor  a  wnaethai  efe  yn  Bethel,  y 

äsÖ 


pymthegfed  dydd  o'r  wythfed  mis, 
sef  yn  y  mis  a  ddychymmygasai 
efe  yn  ei  galon  ei  hun;  ac  efe  a 
wnaeth  uchel-wyl  i  feibion  Israel: 
ac  efe  a  aeth  i  fynu  at  yi*  allor  i 
arogl-darthu. 

PENNOD  XIII. 

1  Llaw  Jeroboam,  yr  lion  a  esfynasai  efe  yn 
erhyn  yr  liwn  a  hropJncydasai  yn  erbyn  yr 
allor  yn  Bethel,  yn  givyioo;  6  a  thrviy  loeddi 
y  prophwyd,  yn  myned  yn  iach.  7  Y  pro- 
phwyd  yn  gwrthod  croesaw  y  brenhhi,  ac  yn 
myned  ymaith  o  Bethel.  11  Hen  brophwyd 
yn  ei  hado  ef,  ac  yn  ei  droi  yn  ei  ol.  20 
Duw  yn  ei  g^njddu,  ef;  24  a  Hew  yn  ei  ladd 
ef ;  26  aV  hen  brophicyd  yn  ei  (jladdu  ef, 
31  ac  yn  cadarnhâu  ei  brophivydoliaeth  ef, 
S3  Cyndyiirwydd  Jeroboam. 

AC  wele  g'Avr  i  Dduw  a  ddaeth  o 
_  Judah,  trwy  air  yr  Arglwydd, 
i  Bethel :  a  Jeroboam  oedd  yn  sef- 
yll  wrth  yr  allor  i  -  arogl-darthu. 

2  Ac  efe  a  lefodd  yn  erbyn  yr 
allor,  trwy  air  yr  Arglwydd,  ac  a 
ddywedodd,  0  allor,  allor,  fel  hyn 
y  dywedodd  yr  Arglwydd;  Wele, 
mab  a  enir  i  dy  Dafydd,  a'i  enw 
^Josiah;  ac  efe  a  abertha  arnat  ti 
offeiriaid  yr  uchelfeydd  y  rhai  sydd 
yn  arogl-darthu  arnat  ti,  a  hwy  a 
losgant  esgyrn  dynion  arnat  ti. 

3  Ac  efe  a  roddodd  arwydd  y 
dwthwn  hwnnw,  gan  ddywedyd, 
Dyma  yr  argoel  a  lefarodd  jy  Ar- 
glwydd; Wele,  yr  allor  a  n^^gir, 
a'r  lludw  sydd  arni  a  dywelltir. 

4  A  phan  glybu  y  brenhin  air  gwr 
Duw,  yr  Invn  a  lefodd  efe  yn  erbyn 
yr  allor  yn  Bethel,  yna  Jeroboam  a 
estynodd  ei  law  oddi  wrth  yr  all- 
or, gan  ddywedyd,  Deliwch  ef  A 
diffrwythodd  ei  law  ef,  yr  lion  a 
estynasai  efe  yn  ei  erbyn  ef,  fel  na 
allai  efe  ei  thynnu  hi  atto. 

5  Yr  allor  hefyd  a  rwygodd,  a'r 
lludw  a  dywalltwyd  oddi  ar  }t  all- 
or, yn  ol  yr  argoel  a  roddasai  g^T 
Duw  trwy  air  yr  Arglwydd. 

6  A'r  brenhin  a  attebodd  ac  a 
ddywedodd  wrth  wr  Duw,  Gwedd- 
la,  attolwg,  ger  bron  yr  Arglwydd 
dy  Dduw,  ac  ^ymbil  drosof  fi,  fel  yr 
adferer  fy  llaw  i  mi.  A  gsvr  Duw  a 
weddiodd  ger  bron  yr  Arglwydd; 
a  llaw  y  brenhin  a  adfcrwyd  iddo 
ef,  ac  a  fu  fel  cynt. 

7  A'r  brenhin  a  ddywedodd  wrth 
wr  Duw,  Tyred  adref  gyd  â  mi,  a 
chymmer  luniaeth,  a  mi  a  roddaf 
rodd  i  ti. 

8  A  gwr  Duw  a  ddywedodd  wrth 
y  brenhin, "  Pe  rhoddit  i  mi  banner 


Cy-n 

CRIST 

975, 


2  Nei3, 
ojfrymmu. 


»  2  Bren. 
23. 15, 16. 


bExod.8.a 
a  9.  28. 
a  10. 17. 
Num.  21. 7. 
Act.  &  24. 


:  Felly 
Num.  22. 
18.a24.li 


Anufudd-dod 


I.  BRENHINOEDD,  XIII. 


y  propliwyd. 


Cyn 
CRIST 

975. 


3  Ilcb.  bit 
gair  atlaf. 

d  pen.  20. 35. 
1  Thess.  i. 
15. 


dy  dŷ,  ni  ddeuwn  i  gyd  â  tlii ;  ac 
ni  fwyttâwn  fara,  ac  ni  yfwn  ddwfr, 
yn  y  fan  hon : 

9  Canys  fel  hyn  y  gorchymynwyd 
i  mi  trwy  air  yr  Arglwydd,  gan 
ddywedyd,  Na  fwytta  fara,  ac  nac 
ŷf  ddwfr;  na  ddychwel  chwaith  ar 
hyd  y  ffordd  y  daethost. 

10  Felly  efe  a  aeth  ymaitli  ar  hyd 
ffordd  arall,  ac  ni  ddychwel  odd  ar 
hyd  y  ffordd  y  daethai  ar  hyd-ddi 
i  Bethel. 

11  IF  Ac  yr  oedd  rhyw  hen  bro- 
phwyd  yn  trigo  yn  Bethel;  a'i  fab 
a  ddaeth  ac  a  fynegodd  iddo  yr 
hoU  waith  a  wnelsai  gwr  Duw  y 
dydd  liwnnw  yn  Bethel:  a  hwy  a 
fynegasant  i'w  tad  y  geiriau  a  lef- 
arasai  efe  wrth  y  brenhin. 

12  A'u  tad  a  ddywedodd  wrthynt, 
Pa  ffordd  yr  aeth  efe?  A'i  feibion 
a  welsent  y  ffordd  yr  aethai  gwr 
Duw,  yr  hAvn  a  ddaethai  o  Judah. 

13  Ac  efe  a  ddywedodd  wrth  ei 
feibion,  Cyfrwywch  i  mi  yr  asyn. 
A  hwy  a  gyfrwj^asant  iddo  yr  asyn; 
ac  efe  a  farchogodd  arno. 

14  Ac  efe  a  aeth  ar  ol  gwr  Duw, 
ac  al  cafodd  ef  yn  eistedd  dan 
dderwen;  ac  a  ddywedodd  wrtho, 
Ai  tydi  yw  gwT  Duw,  yr  hwi\  a 
ddaethost  o  Judah  ?  Ac  efe  a  ddy- 
Avedodd,  lë,  myfi. 

15  Yna  efe  a  ddywedodd  wrtho, 
Tyred  adref  gyd  â  mi,  a  bAv^'^tta  fara. 

16  Yntau  a  ddywedodd,  Ni  allaf 
ddychwelyd  gyd  â  thi,  na  dyfod  gyd 
â  thi ;  ac  ni  fwyttâf  fara,  ac  nid 
yfaf  ddwfr  gyd  â  thi,  yn  y  fan  lion. 

17  Canys  ^  dywedwyd  wrtliyf  ^trwy 
ymadrodd  yr  Arglwydd,  Na  i\yji- 
ta  fara,  ac  nac  ŷf  ddwfr  yno ;  ac  na 
ddych^vel  gan  fyned  trwy  y  ffordd 
y  daethost  ar  hyd-ddi. 

18  Dywedodd  yntau  wrtho,  Pro- 
pliwyd  hefyd  ydimjf  fi  fel  tithau ; 
ac  angel  a  lefarodd  wrthyf  tr^vy  air 
yr  Arglwydd,  gan  ddywedyd,  Dy- 
chwel  ef  gyd  â  thi  i'th  dy,  fel  y 
bwyttao  fara,  ac  yr  yfo  ddwfr.  Ond 
efe  a  ddyAvedodd  gelwydd  Avrtho. 

19  Felly  efe  a  ddychwelodd  gyd 
âg  ef,  ac  a  fwyttaodd  fara  yn  ei  dy 
ef,  ac  a  yfodd  ddwfr. 

20  1Í  A  phan  oeddynt  \ì\t^  yn  eis- 
tedd Avrth  y  bwrdd,  daeth  gair  jr 
Arglwydd  at  y  prophwyd  a  bar- 
asai  iddo  ddyclnvelyd: 

21  Ac  efe  a  lefodd  ar  avi'  Duw  yr 
liAvn  a  ddaethai  o  Judah,  gan  ddy- 
AA'cdyd,  Fel   hyn   y  djAved   yr  Ar- 


glavydd;  0  herAvydd  i  ti  anufudd- 
hâu  i  air  yr  Arglwydd,  ac  na  ched- 
waist  y  gorchymyn  a  orchymynodd 
yr  Arglwydd  dy  Dduav  i  ti, 

22  Eithr  dychwelaist,  a  bAvytteaist 
fara,  ac  yfaist  ddAA'fr,  yn  y  lie  am, 
yr  hAvn  y  dyAvedodd  yr  Arglwydd 
AATthyt  ti,  Na  fAvytta  fara,  ac  nac 
ŷf  ddwfr;  nid  â  dy  gelain  di  i  fedd- 
rod  dy  dadau. 

23  ^  Ac  Avedi  iddo  fwytta  bara, 
ac  Avedi  iddo  yfed,  efe  a  gyfrwyodd 
iddo  yr  asyn,  sef  i'r  propliAvyd  a 
barasai  efe  iddo  ddycliAvelyd. 

24  Ac  Avedi  iddo  fyned  ymaith, 
^lleAv  a'i  cyfarfu  ef  ar  y  ffordd,  ac 
a'i  lladdodd  ef:  a  bu  ei  gelain  ef 
Avedi  ei  bwrw  ar  y  ffordd,  a'r  asyn 
oedd  yn  sefyU  yn  ei  ymyl  ef,  a'r 
llcAv  yn  sefyll  wrth  y  gelain. 

25  Ac  Avele  AA'^ŷr  yn  myned  lieib- 
io,  ac  a  ganfuant  y  gelain  Avedi  ei 
thaflu  ar  y  ffordd,  a'r  IIcav  yn  sef- 
yll AA^'th  y  gelain :  a  hwy  a  ddaeth- 
ant  ac  a  adroddasant  hynny  yn  y 
ddinas  yr  oedd  yr  hen  bropliAv^d 
yn  aros  ynddi. 

26  A  phan  glybu  y  propliAAT^d,  yr 
IiAvn  a  barasai  iddo  ef  ddychwelyd 
or  ffordd,  efe  a  ddyAvedodd,  Gwr 
Duw  yw  efe,  yr  Iiaah  a  anufuddha- 
odd  air  yr  Arglwydd  :  am  hynny  yr 
Arglwydd  a'i  rhoddodd  ef  i'r  Ucav, 
yr  liAvn  a'i  drylliodd  ef,  ac  a'i  lladd- 
odd ef,  yn  ol  gair  yr  Arglwydd,  yr 
hAvn  a  lefarodd  efe  wrtho  ef 

27  Ac  efe  a  lefarodd  Avi'th  ei  feib- 
ion, gan  ddyAvedyd,  CyfrAvyAvch  i  mi 
yr  asyn.    Il  liAvy  a'*  cyfrAA^asant. 

28  Ac  efe  a  aeth,  ac  a  gafodd  ei 
gelain  ef  Avedi  ei  thaflu  ar  y  ffordd, 
a'r  asju  a'r  IIcav  yn  sefyll  Avrth  y 
gelain :  ac  ni  fvA^ttasai  y  Ucav  y  gel- 
ain, ac  ni  ddrylliasai  efe  yr  asyn. 

29  A'r  prophwyd  a  gymmerth  gel- 
ain gAAT  Duw,  ac  a'i  gosododd  hi 
ar  yr  asyn,  ac  a'i  dug  yn  ei  hoi. 
A'r  hen  brophAvyd  a  ddaeth  i'r  ddin- 
as, i  alaru,  ac  ì'av  gladdu  ef 

30  Ac  efe  a  osododd  ei  gelain  ef 
yn  ei  feddrod  ei  hun ;  a  hAAy  a  alar- 
asant  am  dano  ef,  gan  ddywedyd, 
0  fy  mrawd ! 

31  Ac  AA'edi  iddo  ei  gladdu  ef,  efe 
a  lefarodd  Avrtli  ei  feibion,  gan  ddy- 
AA'edyd,  Pan  fyddwyf  farAv,  cledd- 
wch  finnau  hefyd  yn  y  bcdd  y  cladd- 
Avyd  gAAT  Duw  ynddo;  *^gosodwch 
fy  esgyrn  i  Avrth  ei  esgyrn  ef 

32  Canys  diammeu  y  bydd  syr  hyn 
a  lefodd  efe  trAvy  air  yr  Arglavydd 


Cyn 

CRIST 

975. 


«pen.  20.38. 


1 2  Rron. 
23.13. 


K2Iiren. 
23.16. 


Qivraig  Jeroboam 


I.  BRENHINOEDD,  XIV. 


yn  myned  at  AM'ah. 


Cyn 
ORIST 

975. 

h  Edrych 
pen.  16. 24. 
Cylch 
974. 

1  pen.  12. 
31,32. 

<Heb. 
a drodd  ae 
a  tenaeth. 

5  Heb.  a 
lanteai  ei 
law  ef. 

ipen.12.30. 


956. 


yn  erbyn  yr  allor  sydd  yn  Bethel, 
ac  yn  erbyn  holl  dai  yr  uclielfeydd 
sydd  yn  ninasoedd  ^  Samaria. 

33  ^\  Wedi  y  path  hyn  ni  ddy- 
chwelodd  Jeroboam  o'i  ffordd  ddryg- 
ionus ;  ond  '  efe  '^  a  wnaeth  dracbefn 

0  wehilion  y  bobl  oiFeiriaid  i'r  iichel- 
feydd:  y  neb  a  fynnai,  efe  ^a'i  cys- 
segrai  ef,  ac  efe  a  gâi  fod  yn  oflPeir- 
iad  ^  i'r  uchelfeydd. 

34  A'r  peth  hyn  a  aeth  yn  bech- 
od  i  dŷ  Jeroboam,  \\ü  ddiwreiddio 
hefyd,  ac  i'^ü  ddileu  oddi  ar  wyneb 
y  ddaear. 

PENNOD  XIV. 

1  Jeroboam,  pan  glefychodd  ei  fab  Ab'iah,  yn 
gyrru  ei  wraig  yn  dd'ieithr  âg  anrhegion  i'r 
prophwyd  Ah'iah  i  Siloh.  5  AKiah,  ar  ry- 
bttdd  Duw,  yn  cyhoeddi  barn  Duw.  17  Ab'iah 
yn  mario,  o'i  gladdu  ef.  19  Nadab  yn  dyfod 
ar  61  Jeroboam.  21  Di-ygionus  lywodraeth 
Sehoboam.  25  Sisac  tfn  anrheithio  Jerusa- 
lem.   29  Ab'iam  yn  dyfod  ar  ol  Behoboam. 

YPRYD  hwnnw  y  clefychodd 
Abiah  mab  Jeroboam. 

2  A  Jeroboam  a  ddywedodd  wrth 
ei  wraig,  Cyfod,  attohvg,  a  newid 
dy  ddiUad,  fel  na  wypont  mai  ti  yw 
gwraig  Jeroboam ;  a  dos  i  Siloh : 
wele,  yno  y  mae  Ahiah  y  prophwyd, 
yr  hwn  a  ddywedodd  wrthyf  ^y 
byddivn  frenhin  ar  y  bobl  yma. 

3  A  ^chymmer  yn  dy  law  ddeg 
o  fara,  a  theisenau,  a  chostrelaid  o 
fel,  a  dos  atto  ef :  efe  a  fynega  i  ti 
beth  a  dderfydd  i'r  bachgen. 

4  A  gwraig  Jeroboam  a  wnaeth 
feUy ;  ac  a  gyfododd  ac  a  aeth  i  Si- 
loh, ac  a  ddaeth  i  dy  Ahiah.  Ond  ni 
allai  Ahiah  weled ;  o  herwydd  ei  lyg- 
aid  ef  a  -ballasai  oblegid  ei  henaint 

5  1Í  A  dywedodd  yr  Akglwydd 
wrth  Ahiah,  Wele,  y  mae  gwraig 
Jeroboam  yn  dyfod  i  geisio  peth 
gennyt  dros  ei  mab;  canys  claf 
y w  efe :  fel  hyn  ac  fel  hyn  y  dy- 
wedi  wrthi  hi:  canys  pan  ddelo  hi 
i  mewn,  hi  a  ymddieithra. 

6  A  phan  glybu  Ahiah  drwst  ei 
thraed  hi  yn  dyfod  i'r  drws,  efe  a 
ddywedodd,  Tyred  i  mewn,  gwraig 
Jeroboam;  i  ba  beth  yr  wyt  ti  yn 
ymddieithro?  canys  myfi  a  anfon- 
wyd  attat  ti  â  newyddion  caled. 

7  Dos,  dywed  ^vrth  Jeroboam,  Fel 
hyn  y  dywedodd  Arglwydd  Dduw 
Israel;  Yn  gymmaint  a  darfod  i  mi 
dy  ddyrchafu  di  o  blith  y  bobl,  a'th 
wneuthiir  di  yn  flaenor  ar  fy  mhobl 
Israel, 

8  A  thorri  ymaith  y  frenhiniaeth 
oddi   wrth   dy   Dafydd,  a'i   rhoddi 


i  ti;  ac  na  buost  ti  fel  fy  ngwas 
Dafydd,  yr  hwn  a  gadwodd  fy  ngor- 
chymynion,  a'r  h^vn  a  rodiodd  ar 
fy  ol  i  â'i  holl  galon,  i  wneuthur 
yn  unig  yr  hyn  oedd  uniawn  yn 
fy  ngolwg  i; 

9  Ond  a  wnaethost  ddrwg  y  tu 
hwnt  i  bawb  a  fu  o'th  flaen  di;  ac 
a  aethost  ac  a  wnaethost  i  ti  dduw- 
iau  dieithr,  a  delwau  toddedig,  i'm 
digio  i,  ac  °a'm  tefiaist  i  o'r  tu  ol 
i'th  gefn: 

10  Am  hynny,  wele  *fi  yn  dwyn 
drwg  ar  dy  Jeroboam ;  a  thorraf  ym- 
aith oddi  wrth  Jeroboam  *  yr  hwn  a 
biso  ar  bared,  ^y  gwarchaëedig  a'r 
gweddilledig  yn  Israel ;  a  mi  a  fwr- 
iaf  allan  weddiUion  tŷ  Jeroboam,  fel 
y  bwrir  allan  dom,  nes  ei  ddarfod. 

11  Y  cwn  a  fwytty  yr  hwn  fyddo 
farw  o  eiddo  Jeroboam  yn  y  ddin- 
as;  ac  adar  y  nefoedd  a  fwytty  yr 
hwn  fyddo  farw  yn  y  maes :  canys 
yr  Arglwydd  a'i  dywedodd. 

12  Cyfod  di  gan  hynny,  dos  i'th 
dy:  a  8 phan  ddelo  dy  draed  i'r 
ddinas,  bydd  marw  y  bachgen. 

13  A  hoU  Israel  a  alarant  am  dano 
ef,  ac  a'i  claddant  ef :  canys  efe  yn 
unig  o  Jeroboam  a  ddaw  i'r  bedd; 
o  herwydd  ^  cael  ynddo  ef  beth 
daioni  tu  ag  at  Arglwydd  Dduw 
Israel,  yn  nhy  Jeroboam. 

14  Yr  Arglwydd  hefyd  a  gyfyd 
iddo  'frenhin  ar  Israel,  yr  hwn  a 
dyrr  ymaith  dy  Jeroboam  y  dwthwn 
hwnnw :  ond  pa  beth  ?  le,  yn  awr. 

15  Canys  yr  Arglwydd  a  dery  Is- 
rael, megis  y  siglir  y  gorsen  mewn 
dwfr;  ac  ''a  ddiwreiddia  Israel  o'r 
wlad  dda  hon  a  roddodd  efe  i'w  tad- 
au  hwynt,  ac  a'u  gwasgar  hwynt  tu 
hwat  i'r  afon;  o  herwydd  gwneuth- 
ur  o  honynt  eu  Uwyni,  gan  annog 
yr  Arglwydd  i  ddigofaint. 

16  Ac  efe  a  ddyry  heibio  Israel, 
er  m^vyn  pechodau  Jeroboam,  yr 
hwn  a  bechodd,  a'r  hwn  a  wnaeth 
i  Israel  bechu. 

17  1Í  A  gwraig  Jeroboam  a  gyfod- 
odd, ac  a  aeth  ymaith,  ac  a  ddaeth 
4  Tirsah:  ac  ""a  hi  yn  dyfod  ^i 
drothwy  y  ty,  bu  farw  y  bachgen. 

18  A  hwy  a'i  claddasant  ef ;  a  holl 
Israel  a  alarasant  am  dano,  °yn  ol 
gair  yr  Arglwydd,  yr  hwn  a  lef- 
arasai  efe  trwy  law  ei  was  Ahiah 
y  prophAvyd. 

19  A'r  rhan  arall  o  weithredoedd 
Jeroboam,  fel  y  rhyfelodd  efe,  ac 
fel  y  teyrnasodd  efe,  wele  hwynt  yn 


Cyn 

CRIST 
956. 


cNeh.9.  26. 
Ezec.  23. 
35. 

Cylch 

956. 
dpen.15.29. 
«pen.  21. 21. 

2  Bren.  9. 

8. 
'  Dent.  32. 

36. 


8  ad.  17. 


J»  2  Chron. 
12.12. 
a  19.  3. 


1  pen.  15. 27. 


k  2  Bren. 
17.23. 


1  pen.  16.  6, 
8, 15,  23. 
Can.  6.  4. 

m  ad.  12. 

S  at  riniog 
y  drwa. 

nad.13. 


^ 


Rehohoam  yn  frenhin. 


I.  BRENHINOEDD,  XV. 


Teyrnasiad  Ab'iam. 


Cyn 
CRIST 


954. 


0  2  Cliron. 
12.  13. 


9Î5. 


972 


P  pen.  15. 12. 
a  22.  46. 
2  Bren.  23. 

7. 


1  2  Chron. 
12.2. 

971. 
r  pen.  11. 40. 


•  pen.  10. 17 


4  gard. 


1 2  Chron. 
12.15. 


958. 


u  2  Ohron. 
12. 16, 
Ab'xah, 


ysgrifenedig  yn  llyfr  chronicl  bren- 
hinoedd  Israel. 

20  A'r  dyddiau  y  teyrnasodd  Je- 
roboam, oedd  ddwy  flynedd  ar 
hiigain :  ac  efe  a  hunodd  gyd  â'i 
dadau;  a  Nadab  ei  fab  a  deymas- 
odd  yn  ei  le  ef. 

21  ÍÍ  A  Rehoboam  mab  Solomon 
a  deyrnasodd  yn  Judali.  Mab  un 
mlwydd  a  deugain  oedd  "Rehoboam 
pan  aeth  efe  yn  frenhin,  a  dwy  flyn- 
edd ar  bymtheg  y  teyrnasodd  efe 
yn  Jerusalem,  y  ddinas  a  ddewis- 
asai  yr  Arglwydd  o  holl  Iwythau 
Israel,  i  osod  ei  enw  yno.  Ac  enw 
ei  fam  ef  oedd  Naamah,  Ammonees. 

22  A  Judah  a  \niaeth  ddrygioni 
y'ngolwg  yr  Arglwydd;  a  hwy  a'i 
hannogasant  ef  i  eiddigedd,  rhagor 
yr  hyn  oil  a  wnaethai  eu  tadau,  yn 
eu  pechodau  a  wnaethent. 

23  Canys  hwy  a  adeiladasant  idd- 
ynt  uchelfeydd,  a  delwau,  a  Uwyni 
ar  bob  bryn  uchel,  a  than  bob  pren 
gwyrddlas. 

24  A  gwŷr  Psodomiaidd  oedd  yn 
y  wlad :  gwnaethant  he/yd  yn  ol 
holl  ffieidd-dra  y  cenhedloedd  a 
f^vriasai  yr  Arglwydd  allan  o  flaen 
meibion  Israel. 

25  ^  ^Ac  yn  y  bummed  flwyddyn 
i'r  brenhin  Rehoboam,  "^Sisac  bren- 
hin  yr  Aipht  a  ddaeth  i  fynu  yn 
erbyn  Jerusalem. 

26  Ac  efe  a  ddug  ymaith  diysorau 
tŷ  yr  Arglwydd,  a  thrysorau  tŷ  y 
brenhin ;  efe  a'u  dug  hwynt  ymaith 
oil:  dug  ymaith  hefyd  yr  holl  dar- 
iannau  aur  *  a  wnaethai  Solomon. 

27  A'r  brenhin  Rehoboam  a  wnaeth 
yn  eu  lie  hwynt  dariannau  pres,  ac 
a'u  rhoddodd  hwynt  i  gadw  yn  llaw 
tywysogion  y  ^rhedegwyr,  y  rhai 
oedd  yn  cadw  drws  tŷ  y  brenhin. 

28  A  phan  elai  y  brenhin  i  dŷ  yr 
Arglwydd,  y  rhedegwyr  a'u  dyg- 
ent  hwy,  ac  a'u  hadferent  i  ystafell 
y  rhedegwyr. 

29  1Í  *A'r  rhan  araU  o  weithred- 
oedd  Rehoboam,  a'r  hyn  oU  a 
wnaeth  efe,  onid  ydynt  hwy  yn 
ysgrifenedig  yn  Uyfr  chronicl  bren- 
hinoedd  Judah? 

30  A  rhyfel  fu  rhwng  Rehoboam 
a  Jeroboam  yr  holl  ddyddiau. 

31  A  Rehoboam  a  hunodd  gyd 
â'i  dadau,  ac  a  gladdwyd  gyd  â'i 
dadau  yn  ninas  Dafydd.  Ac  enw  ei 
fam  ef  oedd  Naamah,  Ammonees. 
Ac  "Abiam  ei  fab  a  deyrnasodd  yn 
ei  le  ef 


PENNOD  XV. 

1  Annmoiol  deyrnasiad  Abiam.  8  Asa  ar  ei  ol 
ef,  11  yn  teyrnasu  yn  ddaionus;  16  aW 
rhyfel  rhyngddo  ef  a  Baaea,  yn  peri  iddo 
vmeuthur  cynghrair  a  Benhadad.  24  Jeho- 
sapJiat  yn  dyfod  ar  ei  d  ef.  25  Drygiomia 
lywodraeih  Nadab.  27  Brad  Baasa  yn  ei 
erbyn  ef,  yn  cyflawni  prophwydoliaeth  Ah'iah. 
31  Hanes  Nadab,  a'i  farwolaeth.  33  Dryg^ 
tonus  lywodraeih  Baasa. 

AC  yn  y  ddeunawfed  flwyddyn 
_  i'r  brenhin  "Jeroboam  mab 
Nebat,  yr  aeth  Abiam  yn  frenhin 
ar  Judah. 

2  ^  Tair  blynedd  y  teyrnasodd  efe 
yn  Jerusalem.  Ac  ''enw  ei  fam  ef 
oedd  Maachah,  merch  "^Abisalom. 

3  Ac  efe  a  rodiodd  yn  holl  bech- 
odau  ei  dad,  y  rhai  a  wnaethai  efe 
o'i  flaen  ef:  ac  nid  oedd  ei  galon 
ei  berflaith  gyd  a'r  Arglwydd  ei 
Dduw,  fel  calon  Dafydd  ei  dad, 

4  Ond  er  mwyn  Dafydd  y  rhodd- 
odd yr  Arglwydd  ei  Dduw  iddo 
ef  ^oleuni  yn  Jerusalem;  i  gyfodi 
ei  fab  ef  ar  ei  ol  ef,  ac  i  sicrhâu 
Jerusalem : 

5  0  herwydd  gwneuthur  o  Dafydd 
yr  hyn  oedd  uniawn  y'ngolwg  yr 
Arglwydd,  ac  na  chiliodd  oddi 
wrth  yr  hyn  oil  a  orchymynodd  efe 
iddo  hoU  ddyddiau  ei  einioes,  ^ond 
yn  achos  Uriah  yr  Hethiad. 

6  A  rhyfel  a  fu  rh^ng  Rehoboam  a 
Jeroboam  holl  ddyddiau  ei  einioes. 

7  A'r  rhan  arall  o  weithredoedd 
Abiam,  a'r  hyn  oil  a  Avnaeth  efe, 
onid  ydynt  hwy  yn  ysgrifenedig 
yn  *^llyfr  chronicl  brenhinoedd  Ju- 
dah? A  rhyfel  a  iu  rhwng  Abiam 
a  Jeroboam. 

8  Ac  Abiam  a  hunodd  gyd  a'i 
dadau,  a  hwy  a'i  claddasant  ef  yn 
ninas  Dafydd.  Ac  ^Asa  ei  fab  a 
deyrnasodd  yn  ei  le  ef 

9  1Í  Ac  yn  yr  ugeinfed  flwyddyn 
i  Jeroboam  brenhin  Israel  yr  aeth 
Asa  yn  frenhin  ar  Judah. 

10  Ac  un  mlynedd  a  deugain  y 
teyrnasodd  efe  yn  Jerusalem.  Ac 
enw  ^ei  fam  eioedd  Maachah,  merch 
Abisalom. 

11  Ac  Asa  a  wnaeth  yr  hyn  oedd 
uniawn  y'ngolwg  yr  Arglwydd,  fel 
Dafydd  ei  dad. 

12  Ac  efe  a  yrrodd  ymaith  ''y 
gwŷr  sodomiaidd  o'r  wlad,  ac  a 
fwriodd  ymaith  yr  holl  ddelwau  a 
wnaethai  ei  dadau. 

13  Ac  efe  a  symmudodd  'Maachah 
ei  fam  o  fod  yn  frenhines,  o  her- 
wydd gwneuthur  o  honi  hi  ddelw 


Asa  yn  teyrnasu. 


L  BRENHINOEDD,  XVI.       Baasa  yn  lladd  Nadab. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

951. 

k  pen.  22. 


I  2  Chron. 
16.1. 


■a  Edrych 
pen.  12.  27. 


n  2  Chron. 
16.2. 


*  Ileb.  yr 
eto  i  fytiu 
oddi  terth- 

y/. 


o  2  Bren. 
15.  29. 


P  2  Ohron. 
16.  12. 


914. 

12  Chron. 

17.  L 
>•  Matt.  1.  8. 

Josaphat. 


mewn  Uwyn ;  ac  Asa  a  ddrylliodd 
ei  delw  hi,  ac  a'^  llosgodd  wrth  afon 
Cidron. 

14  Ond  ''ni  fvmwyd  ymaith  yr  ucli- 
elfeydd:  etto  calon  Asa  oedd  ber- 
ffaith  gyd  â'r  Arglwydd  ei  holl 
ddyddiau  ef. 

15  Ac  efe  a  ddug  i  mewn  gyssegred- 
ig  bethauei  dad,  a'r  pethaua  gyssegr- 
asai  efe  ei  hun,  i  dŷ  yr  Arglwydd, 
yn  arian,  yn  aur,  ac  yn  Uestri. 

16  1ÍA  rhyfel  a  fu  rhwng  Asa  a 
Baasa  brenhin  Israel  eu  holl  ddydd- 
iau hwynt. 

17  A  '^  Baasa  brenhin  Israel  a  aeth 
i  fynu  yn  erbyn  Judah,  ac  a  adeilad- 
odd  Ram  ah  ;  "*  fel  na  adawai  efe  i 
neb  fyned  allan  na  dyfod  i  mewn 
at  Asa  brenhin  Judah. 

18  Yna  Asa  a  gymmerodd  yr  holl 
arian  a'r  aur  a  adawsid  yn  nhrysorau 
tŷ  yr  Arglwydd,  a  thrysorau  tŷ  y 
brenhin,  ac  efe  a'u  rhoddodd  hwynt 
yn  Haw  ei  weision :  a'r  brenhin  Asa 
a  anfonodd  at  °Benhadad  mab  Tab- 
rimon,  mab  Hezion,  brenhin  Syria, 
yr  hwn  oedd  yn  trigo  yn  Damascus, 
gan  ddywedyd, 

19  Cyfammod  sydd  rhyngof  fi  a 
thi,  rhwng  fy  nhad  i  a'th  dad  di : 
wele,  mi  a  anfonais  i  ti  anrheg  o 
arian  ac  aur;  tyred,  diddymma  dy 
gyfammod  â  Baasa  brenhin  Israel, 
fel  *  y  cilio  efe  oddi  wrthyf  fi. 

20  Felly  Benhadad  a  wrandawodd 
ar  y  brenhin  Asa,  ac  a  anfonodd  dy- 
wysogion  y  Uuoedd,  y  rhai  oedd  gan- 
ddo  ef,  yn  erbyn  dinasoedd  Israel,  ac 
a  darawodd  °  Ijon,  a  Dan,  ac  Abel- 
beth-maachah,  a  holl  Cinneroth,  gyd 
â  holl  wlad  Naphtali. 

21  A  phan  glybu  Baasa  hynny,  efe 
a  beidiodd  âg  adeiladu  Ramah ;  ac 
a  drigodd  yn  Tirsah. 

22  Yna  y  brenhin  Asa  a  gasglodd 
hoU  Judah,  heb  lysu  neb:  a  hwy 
a  gymmerasant  gerrig  Ramah,  a'i 
choed,  a'r  rhai  yr  adeiladasai  13aa- 
sa ;  a'r  brenhin  Asa  a  adeiladodd  â 
hwynt  Geba  Benjamin,  a  Mispah. 

23  A'r  rhan  arall  o  holl  hanes  Asa, 
a'i  holl  gadernid  ef,  a'r  hyn  oil  a 
wnaeth  efe,  a'r  dinasoedd  a  adeilad- 
odd efe,  onid  ydynt  hwy  yn  ysgrif- 
enedig  yn  llyfr  chronicl  brenhinoedd 
Judah?  eitlir  Pyn  amser  ei  henaint 
efe  a  glafychodd  o'i  draed, 

24  Ac  Asa  a  hunodd  gyd  a'i  dad- 
au,  ac  a  gladdwyd  gyd  a'i  dadau  yn 
ninas  Dafydd  ei  dad;  ^a  "^Jehosaphat 
ei  fab  a  deyrnasodd  yn  ei  le  ef 


25  1ÍA  Nadab  mab  Jeroboam  a 
^  ddechreuodd  deymasu  ar  Israel  }ti 
yr  ail  flAvyddyn  i  Asa  brenhin  Ju- 
dah ;  ac  a  deyrnasodd  ar  Israel 
ddwy  flynedd. 

26  Ac  efe  a  wnaeth  ddrygioni  yng 
ngolwg  yr  Arglwydd,  ac  a  rodiodd 
yn  ffordd  ei  dad,  ac  yn  ei  bechod  ef 
a'r  hAvn  y  gwnaeth  efe  i  Israel  bechu. 

27  1Í  A  Baasa  mab  Ahiah,  o  dy 
Issachar,  a  gyd-fwriadodd  yn  ei 
erbyn  ef ;  a  Baasa  a'i  tarawodd  ef 
yn  *  Gibbethon  eiddo  y  Philistiaid : 
canys  Nadab  a  hoU  Israel  oedd  yn 
gwarchae  ar  Gibbethon. 

28  A  Baasa  a'i  Uaddodd  ef  yn  y 
drydedd  fl^vyddyn  i  Asa  brenhin 
Judah,  ac  a  deyrnasodd  yn  ei  le  ef. 

29  A  phan  deyrnasodd,  efe  a  dar- 
awodd holl  dy  Jeroboam  ;  ni  adaw- 
odd  \vQ.perclien  anadl  i  Jeroboam, 
nes  ei  ddifetha  ef,  yn  ol  *gair  yr 
Arglwydd,  yr  hwn  a  lefarasai  efe 
trwy  law  ei  was  Ahiah  y  Siloniad : 

30  "Am  bechodau  Jeroboam  y  rhai 
a  bechasai  efe,  a  thrivy  y  rhai  y 
gwnaethai  efe  i  Israel  bechu;  o 
herwydd  ei  waith  ef  yn  digio  Ar- 
glwydd Dduw  Israel. 

31  A'r  rhan  arall  o  hanes  Nadab, 
a'r  hyn  oil  a  wnaeth  efe,  onid  ydynt 
yn  ysgrifenedig  yn  Uyfr  chronicl 
brenhinoedd  Israel  ? 

32  A  rhyfel  a  fu  rhwng  Asa  a  Bar 
asa  brenhin  Israel  eu  hoU  ddyddiau 
hwynt. 

33  Yn  y  drydedd  flwyddyn  i  Asa 
brenhin  Judah  y  teyrnasodd  Baasa 
mab  Ahiah  ar  holl  Israel  yn  Tirsah, 
bedair  blynedd  ar  hugain. 

34  Ac  efe  a  wnaeth  ddrygioni  yng 
ngolwg  yr  Arglwydd,  ac  a  rodiodd 
yn  flfordd  Jeroboam,  ac  yn  ei  bech- 
od ef  trivy  yr  hwn  y  gwnaeth  efe  i 
Israel  bechu. 

PENNOD  XVL 

1,  7  ProphwydoUaeth  Jehu  yn  erhyn  Baasa.  5 
Elali  yn  dyfod  ar  ei  ol  ef:  8  a  Zimri,  tnoy 
frad,  ar  ei  ol  yntau ;  11  ac  yn  dxeyn  i  hen 
brophicydoliaeth  Jehu.  15  Omri  yn  ei  yrru 
ef  i'w  losgi  ei  hun ;  21  a  chwedi  ymrannu 
a'r  hobl,  yn  gorthrechu  Tibni,  23  yn  adeiladu 
Samaria,  25  yn  teyrnasu  yn  annuwiol.  27 
Ahab  ar  ei  ol  ef,  29  yn  teyrnasu  yn  ysgeler. 
34  Melldith  Josua  yn  dyfod  i  Eîel  am  adeil- 
adu Jericho. 

YNA  y  daeth  gair  yr  Arglwydd 
at  "Jehu  mab  Hanani  yn  erbyn 
Baasa,  gan  ddywedyd, 

2  ''  0  herwydd  i  mi  dy  ddyrchafii 
o'r  Uwch,  a'th  wneuthur  yn  flaenor 
ar  fy  mhobl  Israel,  a  rhodio  o  honot 


Cyn 

CRIST 

95t. 

6  Heb. 

deyrnas- 
odd. 


« Jos.  19. 44. 
pen.  16. 15. 


t  pen.  14. 
10,14. 


1  pen.  14. 
IC. 


953. 


Cyich 

930. 
»  2  Chron. 

19. 2.  a  20. 

34. 
•>  pen.  14.  7. 


ii64 


Blah,  Zimri, 


I.  BRENHINOEDD,  XVI. 


ac  OmrL 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

t  ad.  11. 


<■  pen.  14. 
10.  a  15. 29. 

e  pen.  14. 11. 


'  2  Chron. 
iC.  1. 


9J0. 


«  pen.  15. 
27,29. 
Eclrych 
Uos.  1.  4. 

93a 


2  Tleb.  ar 
dỳ  Tirsah. 
929. 

^  2  Bren.  9. 
SI. 


1 1  Sam.  25. 
22. 


"ad.!. 


1  Deut  32. 
21. 

1  Sam.  12. 

21. 

1  Cor.  8.  4. 

a  10.  19. 


029. 


titliau  yn  ffordd  Jeroboam,  a  pheri 
i'm  pobl  Ismel  bechu,  gan  fy  nigio 
â'u  pechodau ; 

3  Wele  fi  •=  yn  torri  ymaith  hiliog- 
aetli  Baasa,  a  hiliogaeth  ei  dŷ  ef :  a 
mi  a  wnaf  dy  dŷ  di  fel  ^tŷ  Jeroboam 
mab  Nebat. 

4  ®  Y  own  a  fwytty  yr  hwn  fyddo 
raarw  o'r  eiddo  Baasa  yn  y  ddinas ; 
ac  adar  y  nefoedd  a  fwytty  yr  hwn 
fyddo  marw  o'r  eiddo  ef  yn  y  maes. 

5  A'r  rhan  arall  o  hanes  Baasa,  a'r 
hyn  oil  a  wnaeth  efe,  a'i  gadernid 
ef"  *^onid  ydynt  yn  ysgrifenedig  yn 
llyfr  chronici  brenhinoedd  Israel  ? 

6  A  Baasa  a  hunodd  gyd  a'i  dadau, 
ac  a  gladdwyd  yn  Tirsah  ;  ac  Elah 
ei  fab  a  deyrnasodd  yn  ei  le  ef. 

7  Hefyd  trwy  law  Jehu  mab 
Hanani  y  prophwyd  y  bu  gair  yr 
Arglwydd  yn  erbyn  Baasa,  ac  yn 
erbyn  ei  dy  ef,  o  herwydd  yr  holl 
ddrygioni  a  wnaeth  efe  y'ngolwg 
yr  Arglwydd,  gan  ei  ddigio  ef 
trwy  waith  ei  ddwylaw ;  gan  fod 
fel  tŷ  Jeroboam,  ac  oblegid  ^iddo 
ei  ladd  ef 

8  IT  Yn  y  chweched  flwyddyn  ar 
hugain  i  Asa  brenhin  Judah  y 
teyrnasodd  Elah  mab  Baasa  ar  Is- 
rael yn  Tirsah,  ddwy  flynedd 

9  A  Zimri  ei  was  ef,  tywysog  ar 
hanner  y  cerbydau,  a  gyd-fwriad- 
odd  yn  ei  erbyn  ef,  ac  efe  yn  yfed 
yn  feddw,  yn  Tirsah,  yn  nhŷ  Arsa,  yr 
hwn  oedd  ^  ben-teulu  yn  Tirsah. 

10  A  ^' Zimri  a  aeth  ac  a'i  tarawodd 
ef,  ac  a'i  Uaddodd,  yn  y  seithfed 
flwyddyn  ar  hugain  i  Asa  brenhin 
Judah,  ac  a  deyrnasodd  yn  ei  le  ef 

11  IT  A  plian  ddechreuodd  efe 
deyrnasu,  ac  eistedd  ar  ei  deyrn- 
gadair,  efe  a  laddodd  holl  dy  Baasa : 
ni  adawodd  efe  iddo  ef  '  im  i  biso 
yn  erbyn  y  pared;  na'i  geraint,  na'i 
gyfeillion. 

12  Felly  Zimri  a  ddinystriodd  holl 
dy  Baasa.  yn  ol  gair  yr  Arglwydd, 
yr  hwn  a  lefarodd  efe  yn  erbyn 
Baasa  trwy  law  ^  Jehu  y  prophwyd. 

13  0  herwydd  holl  bechodau  Baa- 
sa, a  phechodau  Elah  ei  fab  ef,  trwy 
y  rhai  y  pechasant  hwy,  a  thrwy  y 
rhai  y  gwnaethant  i  Israel  bechu, 
gan  ddigio  Arglwydd  Dduw  Israel 
â'u  '  gwagedd. 

14  A'r  rhan  arall  o  hanes  Elah,  a'r 
hyn  oil  a  Avnaeth  efe,  onid  ydynt 
h^vy  yn  ysgrifenedig  yn  llyfr  chron- 
ici brenhinoedd  Israel  ? 

15  1Í  Yn  y  seithfed  flwyddyn  ar 


hugain  i  Asa  brenhin  Judah  y  teyrn- 
asodd Zimri  saith  niwrnod  yn  Tir- 
sah :  •"  a'r  bobl  oedd  yn  gwersyllu 
yn  erbyn  Gibbethon  eiddo  y  Phi- 
listiaid. 

16  A  chlybu  y  bobl  y  rhai  oedd  yn 
y  gwersyli  ddywedyd,  Zimri  a  gyd- 
fwriadodd,  ac  a  laddodd  y  brenhin. 
A  holl  Israel  a  goronasant  Omri, 
tywysog  y  Uu,  yn  frenhin  y  dwthwn 
hwnnw  ar  Israel,  yn  y  gwersyli. 

17  Ac  Omri  a  aeth  i  fynu,  a  holl 
Israel  gyd  âg  ef,  o  Gibbethon ;  a 
hwy  a  warchaeasant  ar  Tirsah. 

18  A  phan  welodd  Zimri  fod  y 
ddinas  wedi  ei  henniU,  efe  a  aeth  i 
balas  tŷ  y  brenhin,  ac  a  losgodd  dy 
y  brenhin  am  ei  ben  â  than,  ac  a 
fu  farw; 

19  Am  ei  bechodau  yn  y  rhai  y 
pechodd  efe,  gan  wneuthur  drygioni 
y'ngolwg  yr  Arglwydd,  gan  rodio 
yn  ffordd  Jeroboam,  ac  yn  ei  bechod 
a  wnaeth  efe  i  beri  i  Israel  bechu. 

20  A'r  rhan  arall  o  hanes  Zimri, 
a'i  gyd-fradwi"iaeth  a  gyd-f^vriadodd 
efe ;  onid  ydynt  hwy  yn  ysgrifen- 
edig yn  Uyfr  chronici  brenhinoedd 
Israel  ? 

21 1Í  Yna  yr  ymrannodd  pobl  Israel 
yn  ddwy  ran:  rhan  o'r  bobl  oedd 
ar  ol  Tibni  mab  Ginath,  i'w  osod  ef 
yn  frenhin,  a  rhan  ar  ol  Omri. 

22  A'r  bobl  oedd  ar  ol  Omri  a 
orchfygodd  y  bobl  oedd  ar  ol  Tibni 
mab  Ginath :  felly  Tibni  a  fu  farw, 
ac  Omri  a  deyrnasodd. 

23  IF  Yn  yr  unfed  flwyddyn  ar 
ddeg  ar  hugain  i  Asa  brenhin  Ju- 
dah y  teyrnasodd  Omri  ar  Israel 
ddeuddeng  mlynedd :  yn  Tirsah  y 
teyrnasodd  efe  chwe  blynedd, 

24  Ac  efe  a  brynodd  fynydd  Sa- 
maria gan  Semer,  er  d^vy  dalent  o 
arian;  ac  a  adeiladodd  yn  y  myn- 
ydd,  ac  a  alwodd  eiiw  y  ddinas  a 
adeiladasai  efe,  ar  ol  enw  Semer, 
arglwydd  y  mynydd,  ^  ^  Samaria. 

25  H  Ond  "  Omri  a  wnaeth  ddryg- 
ioni y'ngŵydd  yr  Argl^vydd,  ac  a 
wnaeth  yn  waeth  na'r  holl  rai  a 
fuasai  ol  flaen  ef 

26  Canys  efe  a 
ffordd   Jeroboam 
yn  ei  bechod  ef, 
g^vnaeth  efe   i   Israel  bechu,   gan 
ddigio  Arglwydd  Dduw  Israel  â'u 
p  gwagedd  hwynt. 

27  A'r  rhan  arall  o  bancs  Omri,  yr 
hyn  a  wnaeth  efe,  a'i  rymmusder 
a  wnaeth  efe,  onid  ydynt  hwy  yn 


rodiodd  yn  hoU 
mab  Nebat,  ac 
trwy  yr  hwn  y 


Cyn 

CBI8T 
Cylch 

929. 

">  pen.  16. 
27. 


923. 


925. 


SHeb. 

Someron. 
a  Edrvch 

pen.  13. 32. 
0  Mic.  6. 16. 


Aháb  yn  teyrnasu. 


I.  BRENHINOEDD,  XVIL 


Gweddw  Sareplitah. 


Cyn 
CRIST 

925. 


918. 


4  Heb.  ÄL 


1  2  Bren. 
13.  6.  a  17. 

16.  a  21.  3. 


Cylch 
910. 

2  Heb. 

Eliahu. 
»  2  Bren.  3. 

14. 

*>  lago  5. 17. 
c  Luc  4.  25. 


ysgrifenedig  yn  Uyfr  chronicl  bren- 
hinoedd  Israel  ? 

28  Ac  Omri  a  hunodd  gyd  â'i  dad- 
au,  ac  a  gladdwyd  yn  Saraaria,  ac 
Ahab  ei  fab  a  deyrnasodd  yn  ei  le  ef. 

29  1Í  Ac  Ahab  mab  Omri  a  dde- 
chreuodd  deyrnasu  ar  Israel  yn  y 
drydedd  flwyddyn  ar  bymtheg  ar 
hugain  i  Asa  brenhin  Judah :  ac 
Ahab  mab  Omri  a  deyrnasodd  ar 
Israel  yn  Samaria  ddwy  flynedd  ar 
hugain. 

30  x\c  Ahab  mab  Omri  a  wnaeth 
ddiygioni  y'ngolwg  yr  Arglwydd 
y  tu  hwnt  i  bawb  ol  flaen  ef. 

31  ^  Canys  ysgafn  oedd  ganddo  ef 
rodio  ym  mhechodau  Jeroboam  mab 
Nebat,  ac  efe  a  gymmerth  yn  wraig 
Jezebel  merch  Ethbaal  brenhin  y 
Sidoniaid,  ac  a  aeth  ac  a  wasanaeth- 
odd  Baal,  ac  a  ymgrymmodd  iddo. 

32  Ac  efe  a  gyfododd  aUor  i  Baal 
yn  nhŷ  Baal,  yi"  hwn  a  adeiladasai 
efe  yn  Samaria. 

33  Ac  Ahab  a  wnaeth  i  hvyn.  Ac 
Ahab  a  wnaeth  fwy  i  ddigio  Ar- 
glwydd Dduw  Israel  na  hoU  fren- 
hinoedd  Israel  a  fuasai  o'i  flaen  ef. 

34  IF  Yn  ei  ddyddiau  ef  Hiel  y 
Betheliad  a  adeiladodd  Jericho : 
yn  Abiram  ei  gyntaf-anedig  y  syl- 
faenodd  efe  hi,  ac  yn  Segub  ei  fab 
ieiiangaf  y  gosododd  efe  ei  phyrth 
hi,  "^yn  ol  gair  yr  Arglwydd,  yi- 
hwn  a  lefarasai  efe  trwy  law  Josua 
mab  Nun. 

PENNOD  XVII. 

1  ETias,  wedi  prophwydo  yn  erhyn  Ahab,  yn 
cael  ei  horthi  gan  gig/rain  yn  Cerith,  10  a 
chan  wraig  weddw  ynSarepJdah,  14  a  honno 
yn  cael  rhad  penllad,  17  a  chyfodi  ei  mab  o 
farvo  ifyw,  24:  ac  yn  credu  EVias. 

AC  ^  Ehas  y  Thesbiad,  un  o  bres- 
..  wylwyr  Gilead,  a  ddywedodd 
wrth  Ahab  '^Fel  mai  by  w  Arglwydd 
Dduw  Israel,  yr  hwn  yr  ydwyf  yn 
sefyll  ger  ei  fron,  ^  ni  bydd  "  y  blyn- 
yddoedd  hyn  na  gwlith  na  gwlaw, 
ond  yn  ol  fy  ngair  i. 

2  A  gair  yr  Arglwydd  a  ddaeth 
atto  ef,  gan  ddywedyd, 

3  Dos  oddi  ymsL,  a  thro  tu  a'r  dwyr- 
ain,  ac  ymguddia  wrth  afon  Cerith, 
yr  hon  sydd  ar  gyfer  yr  lorddonen. 

4  Ac  o'r  afon  yr  yfi ;  ac  mi  a  berais 
i'r  cigfrain  dy  borthi  di  yno. 

5  Felly  efe  a  aeth,  ac  a  wnaeth  yn 
ol  gair  yr  Arglwydd  ;  canys  efe  a 
aeth,  ac  a  arhosodd  wrth  afon  Cerith, 
yr  hon  sydd  ar  gyfer  yr  lorddonen. 

6  x4.'r  cigfrain  a  ddygent  iddo  fara 


a  chig  y  bore,  a  bara  a  chig  bryd- 
nawn  :  ac  efe  a  yfai  o'r  afon. 

7  Ac  yn  ol  talm  o  ddyddiau  y 
sychodd  yr  afon,  oblegid  na  buasai 
wlaw  yn  y  wlad. 

8  IT  A  gair  yr  Arglwydd  a  ddaeth 
atto  ef,  gan  ddywedyd, 

9  Cjrfod,  dos  i  ^  Sarephtah,  yi*  hon 
sydd  yn  perthyn  i  Sidon,  ac  aros 
yno :  wele,  gorchymynais  i  wraig 
weddw  dy  borthi  di  yno. 

10  Felly  efe  a  gyfododd,  ac  a  aeth 
i  Sarephtah.  A  phan  ddaeth  efe  at 
borth  y  ddinas,  wele  yno  wraig 
weddw  yn  casglu  briw-wŷdd :  ac  efe 
a  alwodd  arni,  ac  a  ddywedodd, 
Dwg,  attolwg,  i  mi  ychydig  ddwfr 
mewn  llestr,  fel  yr  yfwyf 

11  Ac  a  hi  yn  myned  i'w  gyrchu, 
efe  a  alwodd  arni,  ac  a  ddywedodd, 
Dwg,  attolwg,  i  mi  dammaid  o  fara 
yn  dy  law. 

12  A  hi  a  ddywedodd,  Fel  mai 
byw  yr  Arglwydd  dy  Dduw,  nid 
oes  gennyf  deisen,  ond  Uonaid  llaAv 
o  flawd  mewn  cehvrn,  ac  ychydig 
olew  mewn  ysten :  ac  wele  fi  yn 
casglu  dau  o  friw-wŷdd,  i  fyned  i 
mewn,  ac  i  barottoi  hynny  i  mi  ac 
i'm  mab,  fel  y  bwyttaom  hynny,  ac 
y  byddom  feirw. 

13  Ac  Elias  a  ddywedodd  wrthi, 
Nac  ofna ;  dos,  gwna  yn  ol  dy  air : 
etto  gwna  i  mi  o  hynny  deisen  fech- 
an  yn  gyntaf,  a  dwg  i  mi ;  a  g^vna 
i  ti  ac  i'th  fab  ar  ol  hynny. 

14  Canys  fel  hyn  y  dywed  Ar- 
glwydd Dduw  Israel,  Y  blawd 
yn  y  celwrn  ni  threulir,  a'r  olew 
o'r  ysten  ni  dderfydd,  hyd  y  dydd 
y  rhoddo  yr  Arglwydd  wlaw  ar 
wyneb  y  ddaear. 

15  A  hi  a  aeth,  ac  a  wnaeth  yn  ol 
gair  Elias :  a  hi  a  fwyttaodd,  ac  yn- 
tau,  a'i  thylwyth,  ^yspaid  blwyddyn. 

16  Ni  ddarfu  y  celwrn  blawd,  a'r 
ysten  olew  ni  ddarfu,  yn  ol  gair  yr 
i^JiGLWYDD,  yr  hwn  a  ddywedasai 
efe  trwy  law  Elias. 

17  IT  Ac  wedi  y  pethau  hyn  y  clef- 
ychodd  mab  gwraig  y  tŷ,  ac  yr  oedd 
ei  glefyd  ef  mor  gryf,  fel  na  thrig- 
odd  anadl  ynddo. 

18  A  hi  a  ddywedodd  wrth  Elias, 
"  Beth  sydd  i  mi  «  wnelwyf  â  thi, 
gwr  Duw?  a  ddaethost  ti  attaf  i  goff- 
âu  fy  anwiredd,  ac  i  ladd  fy  mab  ? 

19  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthi, 
Moes  i  mi  dy  fab.  Ac  efe  a'i  cym- 
merth  ef  o'i  mynwes  hi,  ac  a'i  dug 
ef  i  fynu  i  ystafell  yr  oedd  efe  yn 


Cyn 

grist 

Cylch 
910. 


d  Obad.  20. 
Luc  4.  26, 
Sarepta, 


SNeu, 
lawer  o 
ddyddiau. 


lEdrych 

Luc  o.  S. 


Anfon  Elms 


I.  BRENHINOEDD,  XVIII. 


at  Ahab. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

910. 


'  2  Bren.  4. 
34,35. 
*  Heb.  ?/m- 
fesurodd. 


«Heb. 
iwfewn. 


Cylch 

906. 


1  Heb.  ar 

ei  dŷ  ef. 


3  Heb. 
UebeL 


*  Hebt  nod 
ymdorrmn 
oddi  rvrth 

yr  anifeil- 
iaid. 


aros  ynddi,  ac  a'i  gosododd  ef  ar  ei 
wely  ei  hun. 

20  Ac  efe  a  leiodd  ar  yr  Ar- 
GLWYDD,  ac  a  ddywedodd,  O  Ar- 
GLWYDD  fy  Nuw,  a  ddrygaist  ti  y 
wraig  weddw  yr  yd^vyf  fi  yn  ymdeith- 
io  gyd  â  hi,  gan  ladd  ei  mab  hi  ? 

21  Ac  ^efe  a  ^ymestynodd  ar  y 
bachgen  dair  gwaith,  ac  a  lefodd 
ar  yr  Arglwydd,  ac  a  ddywedodd, 

0  Arglwydd  iy  Nuw,  dychweled, 
attolwg,  enaid  y  bachgen  hwn  '^iddo 
eilwaith. 

22  A'r  Arglwydd  a  wrandawodd 
ar  lef  Elias ;  ac  enaid  y  bachgen  a 
ddychwelodd  i  mewn  iddo,  ac  efe  a 
ddadebrodd. 

23  Ac  Elias  a  gymmerodd  y  bach- 
gen, ac  a'i  dug  ef  i  waered  o'r  ys- 
tafell  i'r  tŷ,  ac  a'i  rhoddes  ef  i'w 
fam :  ac  Elias  a  ddywedodd,  Gwel, 
byw  y w  dy  fab. 

24  IF  A'r  Avraig  a  ddywedodd  wrth 
Elias,  Yn  awi*  wrth  hyn  y  gwn  mai 
gwr  Duw  ychvi/t  ti,  ac  mai  gwir- 
ionedd  i/w  gair  yr  Arglwydd  yn 
dy  enau  di. 

PENNOD  XVIII. 

1  Elms,  pan  oedd  dostaf  y  newyn,  wedi  ei  yrru 
at  AJiab,  yn  cyfarfod  ug  Obad'iah  ;  9  a  hion- 
nw  yn  dwyn  Ahab  at  Elias  :  17  ac  yntau  yn 
argyhoeddi  Ahab  ;  a  thrwy  dan  o\r  nef,  yn 
cael  y  maea  ar  hrophwydi  Baal;  41  a  thrwy 
iceddi  yn  cael  gwlaio,  ac  yn  canlyn  Ahab  i 
Jezreel. 

AC  ar  ol  dyddiau  laAver  daeth 
_  gair  yr  Arglwydd  at  Ehas,  yn 
y  drydedd  flwyddyn,  gan  ddywed- 
yd,  Dos,  ymddangos  i  Ahab ;  a  mi  a 
roddaf  wlaw  ar  wyneb  y  ddaear. 

2  Ac  Elias  a  aeth  i  ymddangos  i 
Ahab.  A'r  newyn  oedd  dost  yn 
Samaria. 

3  Ac  Ahab  a  alwodd  Obadiah,  yr 
hwn  oedd  ^ben-teulu  iddo:  (ac  0- 
badiah  oedd  yn  ofni  yr  Arglwydd 
yn  fawr : 

4  Canys  pan  ddistrywiodd  ^Jezebel 
brophwydi  yr  Arglwydd,  Obadiah 
a  gymmerodd  gant  o  brophwydi,  ac 
a'u  cuddiodd  hwynt  bob  yn  ddeg  a 
deugain  mewn  ogof,  ac  a'u  porthodd 
hwynt  â  bara  ac  â  dwfr.) 

5  Ac  Ahab  a  ddywedodd  wrth 
Obadiah,  Dos  i'r  wlad,  at  bob  fíyn- 
non  ddwfr,  ac  at  yr  holl  afonydd : 
ysgatfydd  ni  a  gawn  lasweUt,  fel  y 
cadwom  yn  fyw  y  cefiylau  a'r  mul- 
od,  fel  *na  adawom  i'r  holl  anifeil- 
iaid  goUi. 

6  Felly  hwy  a  rannasant  y  wlad 
rhyngddynt  i'w  cherdded :  Ahab  a 


aeth  y  naill  ffordd  ei  hunan,  ac  Oba- 
diah a  aeth  y  ffordd  arall  ei  hunan. 

7  IF  Ac  fel  yr  oedd  Obadiah  ar  y 
ffordd,  wele  Élîas  yn  ei  gyfarfod  ef : 
ac  efe  a'i  hadnabu  ef,  ac  a  syrthiodd 
ar  ei  wyneb,  ac  a  ddywedodd,  Onid 
ti  yw  fy  arglwydd  Elias  ? 

8  Yntau  a  ddywedodd  wrtho,  lë, 
myfi :  dos,  dywed  i'th  arghvydd, 
Wele  Elias. 

9  Dywedodd  yntau.  Pa  bechod  a 
wneuthum  i,  pan  roddit  ti  dy  was 
yn  Haw  Ahab  i'm  lladd? 

10  Fel  mai  byw  yr  Arglwydd  dy 
Dduw,  nid  oes  genedl  na  brenhin- 
iaeth  yr  hon  ni  ddanfonodd  fy  ar- 
glwydd iddi  i'th  geisio  di ;  a  phan 
ddywedent,  Nid  yiv  efe  yma,  efe  a 
dyngai  y  frenhiniaeth  a'r  genedl,  na 
chawseut  dydi. 

11  Ac  yn  awr  yr  wyt  ti  yn  dy- 
wedyd,  Dos,  dywed  i'th  arglwydd, 
Wele  Elias. 

12  A  phan  elwyf  fi  oddi  wrthyt  ti, 
*yspryd  yr  Arglwydd  a'th  gymmer 
di  Ue  nis  gwn  i ;  a  phan  ddelwyf  i 
fynegi  i  Ahab,  ac  yntau  heb  dy  gael 
di,  efe  a'm  lladd  i :  ond  y  mae  dy 
was  di  yn  ofoi  yr  Arglwydd  o'm 
mebyd. 

13  Oni  fynegwyd  i'm  harglwydd 
yr  hyn  a  ^vneuthum  i,  pan  laddodd 
Jezebel  broph^vydi  yr  Arglwydd, 
fel  y  cuddiais  gannwr  o  brophwydi 
yr  Arglwydd,  bob  yn  ddengwr  a 
deugain  mewn  ogof,  ac  y  porthais 
hwynt  â  bara  ac  â  dwfr  ? 

14  Ac  yn  awr  ti  a  ddywedi,  Dos, 
dywed  i'th  arglwydd,  Wele  Elias: 
ac  efe  a'm  lladd  i. 

15  A  dywedodd  Elias,  Fel  mai 
byw  Arglwydd  y  lluoedd,  yr  hwn 
yr  wyf  yn  sefyll  ger  ei  fron,  heddyw 
yn  ddiau  yr  ymddangosaf  iddo  ef 

16  Yna  Obadiah  a  aeth  i  gyfarfod 
Ahab,  ac  a  fynegodd  iddo.  Ac  Ahab 
a  aeth  i  gyfarfod  Elias. 

17  A  phan  welodd  Ahab  Elias, 
Ahab  a  ddyAvedodd  wrtho,  Onid  ti 
yw  yr  hwn  ''  sydd  yn  blino  Israel  ? 

18  Ac  efe  a  ddywedodd,  Ni  flinais 
i  Israel ;  ond  tydi,  a  thy  dy  dad : 
am  i  chwi  wrthod  gorchymynion 
yr  Arglwydd,  ac  i  ti  rodio  ar  ol 
Baalim. 

19  Yn  awr  gan  hynny  anfon,  a 
chasgl  attaf  holl  Israel  i  fynydd 
Carmel,  a  phrophwydi  Baal,  pedwar 
cant  a  deg  a  deugain,  a  phrophwydi 
y  Uwyni,  pedwar  cant,  y  rhai  sydd 
yn  bwytta  ar  fwrdd  Jezebel. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

906. 


»  2  Bren.  2. 

16. 

Ezec.  3. 12, 

14. 

Act.  8. 39. 


b  Act  16. 20. 


Tan  dr  nef 


L  BRENHINOEDD,  XVIIL 


yn  ysu  offrwm  EVias. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
906. 


c  Edrych 
Jos.  24. 15. 


<i  pen.  19. 
10, 14. 


s  Heb.  gair. 


6  Neu,aHeb. 
'  Neu,  wrth. 


*  Neu, 
mi//yrio. 


'  1  Cor.  11. 

4.6. 
9  Heb. 

dyrchafu. 

2  Neu, 
ymvorando. 


20  Felly  Ahab  a  anfonodd  at  holl 
feibion  Israel,  ac  a  gasglodd  y  pro- 
phwydi  ynghyd  i  fynydd  Carmel. 

21  Ac  Elias  a  ddaeth  at  yr  holl 
bobl,  ac  a  ddywedodd,  Pa  hyd  yr 
ydych  cli'rfi  yn  cloffi  rhwng  dau 
feddwl?  OS  yr  Arglwydd  sydd 
Dduw,  '^ewch  ar  ei  ol  ef ;  ond  os 
Baal,  ewch  ar  ei  ol  yntau.  A'r  bobl 
nid  attebasant  iddo  air. 

22  Yna  y  dywedodd  Elias  WTth  y 
bobl,  *  MyiS.  fy  hunan  ^vyf  yn  fy w  o 
brophwydi  yr  Arglwydd  ;  ond  pro- 
pliwydi  Baal  yclynt  bed  war  cant  a 
dengwr  a  deugain. 

23  Rhodder  gan  liynny  i  ni  ddau 
fustach :  a  dewisant  hwy  iddynt  un 
bustach,  a  darniant  ef,  a  gosodant 
ar  goed,  ond  na  osodant  dan  dano : 
a  minnau  a  barottoaf  y  bustacli  ar- 
all,  ac  a'2  gosodaf  ar  goed,  ac  ni 
roddaf  dan  dano. 

24  A  gelwch  cliAvi  ar  enw  eicli 
duAviau,  a  minnau  a  alwaf  ar  enw 
yr  Arglwydd  :  a'r  Duw  a  attebo 
trwy  dean,  bydded  efe  Dduw.  A'r 
holl  bobl  a  attebasant  ac  a  ddy- 
wedasant,  Da  yw  y  ^  peth. 

25  Ac  Elias  a  ddywedodd  wi-th 
brophwydi  Baal,  Dewiswch  i  chwi 
un  bustach,  a  pharottowch  ef  yn 
gyntaf ;  canys  Uawer  ydych  chwi : 
a  gelwch  ar  enw  eich  duwiau,  ond 
na  osodwch  dan  dano. 

26  A  hwy  a  gymmerasant  y  bus- 
tach a  roddasid  iddynt,  ac  a'i  par- 
ottoisant,  ac  a  alwasant  ar  enw  Baal 
o'r  bore  hyd  banner  dydd,  gan 
ddywedyd,  Baal,  "^  gwrando  ni ;  ond 
nid  oedd  llcf,  na  neb  yn  atteb :  a 
Invy  a  lammasant  '^ar  yr  allor  a 
Avnelsid. 

27  A  bu,  ar  banner  dydd,  i  Ehas 
cu  gwatẁor  liAvynt,  a  dywedyd, 
Gwaeddwch  a  Uef  uchel :  canys  duw 
yiv  efe ;  naill  ai  ^  yinddiddan  y  viae, 
neu  crlid,  neu  ymdeithio  y  mac 
efe ;  fe  a  allai  ei  fod  yn  cysgu,  ac 
mai  7'liaid  ei  ddeffro  ef. 

28  A  hwy  a  waeddasant  â  lief  uch- 
el, ac  a'u  torrasant  eu  hunain  yn 
ol  eu  harfer  â  cliyllill  ac  âg  ellynod, 
nes  i'r  gwaed  ffrydio  arnynt. 

29  Ac  wedi  iddi  fyned  dros  ban- 
ner dydd,  ^  a  phrophwydo  o  honynt 
nes  ^oíFrymmu  yr  hwyr-oÿíwaì. ;  etto 
nid  oedd  Uef,  na  neb  yn  atteb,  nac 
yn  2  ystyi'ied. 

30  A  dywedodd  Elias  wrth  yr  holl 
bobl,  Nesêwch  attaf  fi.  A'r  holl 
bobl  a  nesasant  atto  ef.    Ac  efe  a 


gyweiriodd  allor  yr  Arglwydd,  yr 
lion  a  ddrylliasid. 

31  Ac  Ehas  a  gymmerth  ddeu- 
ddeg  o  gerrig,  yn  ol  rhifedi  llwyth- 
au  meibion  Jacob,  yr  hwn  y  daethai 
gair  yr  Arglwydd  atto,  gan  ddy- 
wedyd, ^  Israel  fydd  dy  enw  di. 

32  Ac  efe  a  adeiladodd  a'r  meini 
aUor  yn  enw  yr  Arglwydd  ;  ac  a 
wnaeth  ffos  o  gylch  lie  dau  fesur 
o  had,  o  amgylch  yr  aUor. 

33  Ac  efe  a  drefnodd  y  coed,  ac  a 
ddarniodd  y  bustach,  ac  a'i  gosod- 
odd  ar  y  coed ; 

34  Ac  a  ddywedodd,  Llenwch  bed- 
war  celymaid  o  ddwfr,  a  ^  thyweUt- 
wch  ar  y  poeth-ofFrwm,  ac  ar  y  coed 
Ac  efe  a  ddywedodd,  Gwnewch  eil- 
waith  ;  a  hwy  a  wnaethant  eilwaith, 
Ac  efe  a  ddywedodd,  Gwnewch  y 
drydedd  waith  ;  a  hwy  a  wnaethant 
y  drydedd  waith. 

35  A'r  dyfroedd  a  aethant  o  am- 
gylch yr  allor,  ac  a  lanwodd  y  ffos 
o  ddwfr. 

36  A  phan  ofírymmid  yr  liwyr- 
offr^Ain,  Elias  y  prophwyd  a  nes- 
aodd,  ac  a  dd}^wedodd,  O  Ar- 
glwydd ''Dduw  Abraham,  Isaac, 
ac  Israel,  gwybydder  heddyw  mai 
ti  sydd  Dduw  yn  Israel,  a  minnau 
yn  was  i  ti,  ac  mai  trAvy  dy  air  di 
y  gwueuthum  i  yr  holl  bethau  hyn. 

37  GAvrando  fi,  O  Arglwydd, 
gAvrando  fi,  fel  y  gAA'ypo  y  bobl  hyn 
mai  tydi  yw  yi*  Arglwydd  Dduw, 
ac  mai  ti  a  ddychAvelodd  eu  calon 
hAvy  drachefn. 

38  Yna  'tan  yr  Arglwydd  a  syrth- 
iodd,  ac  a  ysodd  y  poeth-ofírwm,  a'r 
coed,  a'r  cerrig,  a'r  llAvch,  ac  a  leib- 
iodd  y  dAvfr  oedd  yn  y  ffos. 

39  A'r  hoU  bobl  a  welsant,  ac  a 
syi'thiasant  ar  eu  liAvynebau,  ac  a 
ddywedasant,  Yr  Arglwydd,  efe 
sydd  Dduw,  yr  Arglwydd,  efe 
sydd  Dduw. 

40  Ac  Elias  a  ddywedodd  Avrthynt 
IiAvy,  ^  DeliAvch  brophwydi  Baal ;  na 
ddianged  gAAT  o  honynt  A  hAvy 
a'u  daliasant :  ac  Elias  a'u  dygodd 
liAvynt  i  Avaered  i  afon  Cison,  ac  a'u 
lladdodd  liAA^nt  yno. 

41  IF  Ac  Elias  a  ddywedodd  Avrth 
Ahab,  Dos  i  fynu,  bAA^tta  ac  ŷf; 
canys  wele  ^  drAvst  UaAver  o  wlaw. 

42  Felly  Ahab  a  aeth  1  fynu  i 
fAvytta  ac  i  yfed.  Ac  Elias  a  aeth  i 
fynu  i  ben  Carmel;  'ac  a  ymostyng- 
odd  ar  y  ddaear,  ac  a  osododd  ei 
wyneb  rliAvng  ei  liniau ; 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
906. 


f  Gen.  32. 
28. 

2r,ren.l7. 
34. 


SEdrych 
Uaru.6.20. 


h  Eiod.  3. 6. 


1  Lef.  9.  24. 
Barn.  6. 21. 
2  CUron.  7. 
L 


k2Bren.lO. 
25. 


SNeu, 
f  ion  IrtBSt 


lIago6ul7, 
18. 


368 


Elms  yn  ffoi 


I.  BRENHINOEDD,  XIX. 


i  Beerscba. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

906. 


m  2Brcn.  4. 
20. 


*  neb.  dy. 


aKuthl.17. 


b  Kum.  11. 

15. 

Jonah  4. 

3,8. 
2Ueb. 

iw  einioes. 


«Heb, 

obennydd. 


43  Ac  a  ddywedodd  wrth  ei  laiigc, 
Dos  i  fynii  yn  awr,  edrjcli  tu  a'r 
mor.  Ac  efe  a  aeth  i  fyiiu  ac  a 
edrycliodd,  ac  a  ddywedodd,  Nid 
oes  dim,  Dywedodd  yntau,  Dos 
etto  saith  waith. 

44  A'r  seitlifed  waith  y  dywedodd 
efe,  Wele  gwmmwl  bychan  f el  cledr 
UaAV  gwr  yn  dyrchafu  o'r  mor.  A 
dywedodd  yntau,  Dos  i  fynu,  dywed 
wrth  Ahab,  Rlnvym  dy  gei'hyd,  a 
dos  i  waered,  fel  na'th  rwystro  y 
gAvlaw. 

45  Ac  yn  yr  ennyd  honno  y  nef- 
oedd  a  dduodd  gan  gymmylau  a 
gA^ynt  ;  a  bu  gAvlaw  maAvr.  Ac 
Aliab  a  farchogodd,  ac  a  aetli  i 
Jezreel. 

4G  A  Haw  yr  Arglwydd  oedd  ar 
Elias ;  ac  efe  "  a  wregysodd  ei  Iwjn- 
au,  ac  a  redodd  o  flaen  Ahab  nes 
^  ei  ddyfod  i  Jezreel. 

PENNOD  XIX. 

1  Eltas,  wrth  fygwlh  Jezebel,  yn  ffoi  i  Beersebaj 
4  a  phan  oedd  flin  ganddo  ei  einioes,  yn 
cael  cysur  gan  angel,  9  Duw  yn  ymddangos 
iddo  yn  Horeh,  ac  yn  ei  an/on  e/  i  enneinio 
Hazael,  Jehu,  ac  Elisëus.  19  Elis'éus,  wedi 
canu  yn  iach  i'r  eiddo,  yn  canlyn  EVias. 

AC  Ahab  a  iynegodd  i  Jezebel  yi* 
Xjl  hyn  oil  a  wnaethai  Elias;  a 
chyd  â  phob  peth,  y  modd  y  lladdasai 
efe  yr  holl  brophwydi  a'r  cleddyf. 

2  Yna  Jezebel  a  anfonodd  gennad 
at  Elias,  gan  dd jwedyd,  ^  Fel  hyn  y 
gAvnelo  y  duwiau,  ac  fel  hyn  y 
chwanegont,  oni  wnaf  erbyn  y  pryd 
hwn  y  fory  dy  einioes  di  fel  einioes 
un  o  honynt  hAvy. 

3  A  phan  welodd  efe  hynny,  efe  a 
gyfododd,  ac  a  aeth  am  ei  einioes, 
ac  a  ddaeth  i  Beerseba,  yr  hon  sydd 
yn  Judah,  ac  a  adawodd  ei  langc 
yuo. 

4  *[[  Ond  efe  a  aeth  i'r  anialwcli 
daith  diwrnod,  ac  a  ddaeth  ac  a  eis- 
teddodd  dan  ferywen ;  ac  "^  a  ddeis- 
yfodd  ^  iddo  gael  marw :  dywedodd 
licfyd,  Digon  yw ;  yn  aAvr,  Ar- 
glwydd, cymmer  fy  einioes  :  canys 
nid  ydivyf  fi  well  nam  tadau. 

5  Ac  fel  yr  oedd  efe  yn  gorAvedd  ac 
yn  cysgu  dan  feryAven,  Avele,  angel 
a  gyffyrddodd  ag  ef,  ac  a  ddyAved- 
odd  wrtho,  Cyfod,  bAA7tta. 

0  Ac  efe  a  edrychodd  :  ac  Avele 
deisen  Avedi  ei  chrasu  ar  farAA^or,  a 
phiolaid  o  ddAvfr  AATth  ei  ^ben  ef. 
Ac  efe  a  fAvyttaodd  ac  a  yfodd,  ac 
a  gysgodd  drachefn. 

7  Ac  angel  yr  Arglwydd  a  ddaeth 


drachefn  yr  ail  Avaith,  ac  a  gyffyrdd- 
odd ag  et*  ac  a  ddyAAedodd,  Cyfod 
a  bAvytta;  canys  y  mae  i  ti  laAver 

0  ffordd. 

8  Ac  efe  a  gyfododd,  ac  a  fwytta- 
odd  ac  a  yfodd;  a  thrAvy  lym  y 
bAvyd  hwnnAV  ycerddodd  efe  ""ddeu- 
gain  niAvmod  a  deugain  nos,  hyd 
^  Ploreb  mynydd  Duw. 

9  H  Ac  yno  yr  aeth  efe  i  fcAvn 
ogof,  ac  a  lettŷodd  yno.  Ac  wele 
air  yr  Arglwydd  atto  ef ;  ac  efe  a 
ddyAvedodd  Avi-tho,  Beth  a  wriei  di 
yma,  Elias? 

10  Ac  efe  a  ddyivedodd,  ''Dygais 
faAvr  zel  dros  Arglwydd  Dduw  y 
Uuoedd ;  o  lierAvydd  i  feibion  Israel 
wrthod  dy  gyfammod  dl,  a  distryAV- 
io  dy  aUorau  di,  a  Uadd  dy  bro- 
pliAvydl  a'r  cleddyf:  a  ^mi  fy  hunan 
a  adaAvyd ;  a  cheisio  y  maent  ddAvyn 
fy  einioes  innau. 

11  Ac  efe  a  ddywedodd,  Dos  all- 
an,  a  saf  yn  y  mynydd  ger  bron 
jr  Arglwydd.  Ac  wele  yr  Ar- 
glwydd yn  myned  heibio,  a  ^gAvynt 
maAvr  a  chryf  yn  rliAvygo  y  myn- 
yddoedd,  ac  yn  dryllio  y  creigiau  o 
flaen  yr  Arglwydd  ;  ond  nid  oedd 
yr  Arglwydd  yn  y  gAvynt :  ac  ar 

01  y  gAFynt,  daear-gryn ;  ond  nid 
oedd  yr  Arglwydd  yn  y  ddaear- 
gryn: 

12  Ac  ar  ol  y  ddaear-gryn,  tan ; 
ond  nid  oedd  yr  Arglwydd  yn  y 
tan:  ac  ar  ol  y  tan,  lief  ddistaAV 
fain. 

13  A  phan  glybu  Elias,  ''efe  a  oblyg- 
odd  ei  wyneb  yn  ei  fantell,  ac  a  aeth 
allan,  ac  a  safodd  wrth  ddrAvs  yr 
ogof.  'Ac  Avele  lef  yn  dyfod  atto, 
yr  hon  a  ddyAvedodd,  Beth  a  wnei 
di  yma,  Elias  ? 

14  ^  Dywedodd  yntau,  Dygais  faAvr 
zel  dros  Arglwydd  Dduw  y  Uu- 
oedd ;  o  herAvydd  i  feibion  Israel 
wrthod  dy  gyfammod  di,  a  distryAvio 
dy  allorau,  a  lladd  dy  bropliAvydi  a'r 
cleddyf :  a  mi  fy  hunan  a  adawyd  ; 
a  cheisio  y  maent  fy  einioes  innau 
I'av  dwyn  hi  ymaith. 

15  A'r  Arglavydd  a  ddyAvedodd 
AATtho,  Dos,  dycliAvel  i'th  fíbrdd  i 
anialwcli  Damascus :  a  phan  ddel- 
ych,  enneiuia  '  Hazael  yn  frenhin  ar 
Syria ; 

16  A  ""  Jehu  mab  Nimsi  a  enneini 
di  yn  frenhin  ar  Israel ;  ac  °  Elisëus 
mab  Sapliat,  o  Abel-meholah,  a  en- 
neini di  yn  bropliAvyd  yn  dy  le  dy 
hun. 


Cjni 
CEIST 

Cylch 
9Í36. 


c  Felly 

Ueut.  9.  9, 

18. 

Matt.  4. 2. 
•1  Eiud.  3. 1. 


e  Rhuf.  11. 
3. 


'pen.  18. 22 


B  Ezec.  1. 1 
a  37.  7. 


h  Felly 
Exud.  3.  6. 
Es.  6.  2. 


lad  9. 


k  ad.  10. 


1  2  Cren.  8. 
13. 

n>  2  Bren.  9. 
1,  2. 
n  Luc  4.  27, 


Gwarchae  ar  Samaria. 


I  BRENHINOEDD,   XX. 


Gorclifygu  y  Syriaid 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
906. 

0  2  Bren.  9. 
14.  &c. 

a  J  0.6,  &c. 
a  13.  3. 
P  Edrvch 
Hos.  6.5. 

1  Rhuf.  11. 
4. 

4  Nen, 
adawaf, 

r  Edrych 
Hos.  13.  2. 


E  Matt.  8. 
21,  22. 
Luc  9.  61, 
62. 


t  2  Sam.  24. 
22. 


901. 


17  °A'r  hwn  a  ddiango  rhag  cleddyf 
Hazael,  Jehu  a'i  lladd  ef :  ac  pEIì- 
sëus  a  ladd  yr  hwn  a  ddiango  rhag 
cleddyf  Jehu. 

18  1  A  mi  a  *  adewais  yn  Israel 
saith  o  filoedd,  y  gliniau  oil  ni  phlyg- 
asant  i  Baal,  ^  a  phob  genau  a'r  nis 
cusanodd  ef. 

19  1Í  Felly  efe  a  aeth  oddi  yno,  ac 
a  gafodd  Elisëus  mab  Saphat  yn 
aredig,  a  deuddeg  cwpl  o  ychain  o'i 
flaen,  ac  efe  oedd  gyd  a'r  deuddeg- 
fed,  Ac  Elias  a  aeth  heibio  iddo 
ef,  ac  a  fwriodd  ei  fantell  arno  ef. 

20  Ac  efe  a  adawodd  yr  ychain, 
ac  a  redodd  ar  ol  Elias,  ac  a  ddy- 
wedodd,  Attolwg,  ^  gad  i  mi  gusanu 
fy  nhad  a'm  mam,  ac  yna  mi  a 
ddeuaf  ar  dy  ol.  Ac  yntau  a  ddy- 
wedodd  Avrtho,  Dos,  dychwel ;  canys 
both  a  wneuthum  i  ti  ? 

21  Ac' efe  a  ddychwelodd  oddi  ar 
el  ol  ef,  ac  a  gymmerth  gwpl  o  ych- 
ain, ac  a'u  Uaddodd,  ac  âg  offer  yr 
ychain  *  y  berwodd  efe  eu  cig  hwynt, 
ac  a'i  rhoddodd  i'r  bobl,  a  \w\y  a 
fvvyttasant.  Yna  efe  a  gyfododd  ac 
a  aeth  ar  ol  Elias,  ac  al  gwasan- 
aethodd  ef. 

PENNOD  XX. 

1  Benhadad,  yn  anfoddlawn  i  tbrogaeih  Ahab, 
yn  gwarchae  ar  Samaria.  13  Lladd  y 
Syriaid,  trwy  gyngJior  y  prophwyd.  22  Y 
Syriaid,  fd  y  dywedasai  y  prophwyd  i  Ahab, 
yn  dyfod  yn  ei  erbyn  ef  yn  Aphec  ;  28  a 
thnvy  air  y  prophwyd,  a  bam  Duw,  yn  cael 
eu  taro  drachefn,  31  ac  yn  ymroi,  ac  Ahab 
dan  ammod  yn  gollwng  ymaith  Benhadad. 
35  Y  prophwyd,  trwy  ddammeg,  yn  peri  i 
Ahab  ei  farnu  ei  hun,  ac  yn  datgan  barn 
Duw  yn  ei  erbyn  ef. 

A  BENHADAD  brenhin  Syiia  a 
gasgiodd  ei  holl  lu,  a  deuddeg 
brenhin  ar  hugain  gyd  âg  ef,  a 
meirch,  a  cherbydau :  ac  efe  a  aeth 
i  fynu,  ac  a  warchaeodd  ar  Sa- 
maria, ac  a  ryfelodd  i'w  herbyn  hi. 

2  Ac  efe  a  anfonodd  genhadau  at 
Ahab  brenhin  Israel,  i'r  ddinas, 

3  Ac  a  ddywedodd  wrtho,  Fel  hyn 
y  dywed  Benhadad,  Dy  arian  a'th 
aur  sydd  eiddof  fi ;  dy  wragedd 
hefyd,  a'th  feibion  glanaf,  ydynt 
eiddof  fi. 

4  A  brenhin  Israel  a  attebodd  ac  a 
ddywedodd,  Yn  ol  dy  air  di,  fy  ar- 
ghvydd  frenhin,  myii  a'r  hyn  oil 
sydd  gennyf  ydym  eiddot  ti. 

5  A'r  cenhadau  a  ddychwelasant, 
ac  a  ddywedasant,  Fel  hyn  yr  ym- 
adroddodd  Benhadad,  gan  ddywed- 
yd,  Er  i  mi  anfon  attat  ti,  gan  ddy- 

370 


wedyd,  Dy  arian  a'th  aur,  a'th  wrag- 
edd, a'th  feibion,  a  roddi  di  i  mi : 

6  Etto  ynghylch  y  pryd  hwn  y  fory 
yr  anfonaf  fy  ngweision  attat  ti,  a 
hwy  a  chwiliant  dy  dy  di,  a  thai  dy 
weision:  a  phob  peth  dymunol  yn 
dy  olwg  a  gymmerant  hwy  yn  eu 
dwylaw,  ac  a'^  dygant  ymaith. 

7  Yna  brenhin  Israel  a  alwodd 
holl  henuriaid  y  wlad,  ac  a  ddy- 
wedodd, Gwybyddwch,  attolwg,  a 
gwelwch  mai  ceisio  drygioni  y  mae 
hwn :  canys  efe  a  anfonodd  attaf  fi 
am  fy  ngwragedd,  ac  am  fy  meib- 
ion,  ac  am  fy  arian,  ac  am  fy  aur; 
ac  nis  ^gommeddais  ef 

8  Yr  holl  henuriaid  hefyd,  a'r  hoU 
bobl,  a  ddywedasant  wrtho  ef,  Na 
Avrando,  ac  na  chyttuna  âg  ef. 

9  Am  hynny  y  dywedodd  efe  wi'th 
genhadau  Benhadad,  Dy  wedwch  i'm 
harghvydd  y  brenhin,  Am  yr  hyn  oil 
yr  anfonaist  ti  at  dy  was  ar  y  cyntaf, 
mi  a'i  gwnaf :  ond  ni  allaf  wneuthur 
y  peth  hyn.  A'r  cenhadau  a  aethant, 
ac  a  ddygasant  air  iddo  drachein. 

10  A  Benhadad  a  anfonodd  atto  ef, 
ac  a  ddywedodd,  ^  Fel  hyn  y  gwnelo 
y  duwiau  i  mi,  ac  fel  hyn  y  chwan- 
egont,  OS  bydd  pridd  Samaria  ddig- 
on  o  ddyrneidiau  i'r  hoU  bobl  sydd 
^  i'm  canlyn  L 

11 A  brenhin  Israel  a  attebodd  ac  a 
ddywedodd,  Dywedwch  wrtho,  Nac 
ymflfrostied  yr  hwn  a  wregyso  ei 
arfau,  fel  jy  hwn  sydd  yn  eu  diosg. 

12  A  phan  glywodd  efe  y  ^peth 
hyn,  (ac  efe  yn  yfed,  efe  a'r  brenhin- 
oedd,  yn  y  pebyll,)  efe  a  ddywed- 
odd wrth  ei  weision,  Ymosodwch. 
A  hwy  a  ymosodasant  yn  erbyn  y 
ddinas. 

13  IT  Ac  wele,  rhyw  brophwyd  a 
nesaodd  at  Ahab  brenliin  Israel,  ac 
a  ddywedodd,  Fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd  ;  Oni  welaist  ti  yr  holl 
dyrfa  fawr  hon?  wele,  mi  a'i  rhoddaf 
yn  dy  law  di  heddyw,  fel  y  gwypech 
mai  myfi  yw  yr  Arglwydd. 

14  Ac  Ahab  a  ddywedodd,  Trwy 
bwy?  Dywedodd  yntau,  Fel  hyn  y 
dyAved  yr  Arglwydd  ;  Trwy  ^  wŷr 
ieuaingc  tywysogion  y  taleithiau  Ac 
efe  a  ddywedodd,  Pwy  a  ^  drefaa  y 
fyddin?  Dywedodd  yntau,  Tydi. 

15  Yna  efe  a  gyfi'ifodd  wŷr  ieuaingc 
tywysogion  y  taleithiau,  ac  yr  oedd- 
ynt  yn  ddau  cant  a  deuddeg  ar 
hugain :  ac  ar  eu  hoi  hwynt  efe  a 
gyfrifodd  yr  holl  bobl,  cwbi  o  feib- 
ion Israel,  yn  saith  mil. 


mewn  dwy  frwydr. 


I.  BRENHINOEDD,  XX. 


Arhed  Benhadad. 


Cyn 
CKIST 

901. 


7Heb. 
gvfympodd. 


900. 


«Heb. 

ryfel  dg 
Israel. 


16  A  liAvy  a  aetliant  allaii  ganol 
dydd.  A  Benhadad  oedd  yn  yfed 
yn  feddw  yn  y  pebyll,  efe  a'r  bren- 
hinoedd,  y  deuddeg  brenhin  ar  hug- 
ain  oedd  yn  ei  gynnorthwyo  ef. 

17  A  gwŷr  ieuaingc  tywysogion  y 
taleithiau  a  aethant  allan  yn  gyn- 
taf :  a  Benhadad  a  anfonodd  allan, 
a  hwy  a  fynegasant  iddo  gan  ddy- 
wedyd,  Daeth  gwŷr  allan  o  Samaria. 

18  Ac  efe  a  ddywedodd,  Os  am 
heddwch  y  daethant  allan,  deliAvch 
hwynt  yn  fyw;  ac  os  i  ryfel  y  daeth- 
ant allan,  deliwch  hwynt  yn  fyw. 

19  Felly  yr  aethant  h.\fj  allan  o'r 
ddinas,  sef  gwŷr  ieuaingc  tywysog- 
ion y  taleithiau,  a'r  Uu  yr  hwn  oedd 
ar  eu  hoi  h^vynt. 

20  A  hwy  a  laddasant  bawb  ei  ^w : 
a'r  Syriaid  a  ffoisant,  ac  Israel  a'u 
herlidiodd  hwynt :  a  Benhadad  bren- 
hin Syria  a  ddiangodd  ar  farch,  gyd 
a'r  gwŷr  meirch. 

21 A  brenhin  Israel  a  aeth  allan,  ac 
a  darawodd  y  meirch  a'r  cerbydau, 
ac  a  laddodd  y  Syriaid  â  Uaddfa 
faAvr. 

22  ^  A'r  proph^vyd  a  nesaodd  at 
frenhin  Israel,  ac  a  ddyivedodd 
wrtho,  Dos,  ymgryfhâ,  gwybydd 
hefyd,  ac  edrych  beth  a  wnelech  ; 
canys  ym  mhen  y  fl^vyddyn  jbrenhin 
Syria  a  ddaw  i  fynu  i'th  erbyn  di. 

23  A  gweision  brenhin  Syiia  a 
ddywedasant  wrtho  ef,  Duwiau  y 
mynyddoedd  yw  eu  duwiau  hwyiit, 
am  hynny  trech  fuant  na  ni :  ond 
ymladdwn  â  hwynt  yn  y  g^vastad- 
edd,  a  ui  a'u  gorthrechwn  hwynt. 

24  A  gwna  hyn  ;  Tyn  ymaith  y 
brenhinoedd  bob  un  o'i  le,  a  gosod 
gapteniaid  yn  eu  He  liAvynt. 

25  Rhifa  hefyd  i  ti  lu,  fel  y  llu  a 
"^  goUaist,  meirch  am  feircli,  a  cher- 
byd  am  gerbyd:  a  ni  a  ymladdwn 
â  hwynt  yn  y  gAvastattir,  ac  a'u  gor- 
threchwn hwynt.  Ac  efe  a  wran- 
dawodd  ar  eu  llais  h^vynt,  ac  a 
wnaeth  felly. 

26  Ac  ym  mhen  y  UA^^yddyn  Ben- 
hadad a  gyfrifodd  y  SjTÌaid,  ac  a 
aeth  i  fynu  i  Aphec,  i  ^ryfela  yn 
erbyn  Israel. 

27  A  meibion  Israel  a  gyfrifwyd, 
ac  oeddynt  oU  yn  bresennol,  ac  a 
aethant  i'w  cyfarfod  hwynt:  a  meib- 
ion Israel  a  wersyllasant  ar  eu  cyf- 
cr  hwynt,  fel  dwy  ddiadell  fechan 
o  eifr ;  a'r  Syriaid  oedd  yn  llenwi  y 
wlad. 

28  1Í  A  gwr  i  Dduw  a  nesaodd,  ac 


a  lefarodd  wrth  frenhin  Israel,  ac  a 
ddj  wedodd,  Fel  hyn  y  dyAved  yr 
Arglwydd;  0  herwydd  dywedyd 
o'r  Syriaid,  Duw  y  mynyddoedd 
yw  yi'  Arglwydd,  ac  nid  Duw  y 
dyffi-ynoedd  yw  efe ;  am  hynny  y 
rhoddaf  yr  hoU  dyrfa  fawr  hon  i'th 
law  di,  a  chwi  a  gewch  wybod  mai 
myfi  yw  yr  Arglwydd. 

29  A  hwy  a  wersyllasant  y  naiU  ar 
gyfer  y  Uall  saith  niwrnod.  Ac  ar  y 
seithfed  dydd  y  rhyfel  a  aeth  yng- 
hyd :  a  meibion  Israel  a  laddasant 
o'r  S}TÌaid  gàn  mil  o  wŷr  traed 
mewn  un  diwrnod. 

30  A'r  Ueill  a  íFoisant  i  Aphec,  i'r 
ddinas ;  a'r  mur  a  syrthiodd  ar  saith 
mil  ar  liugain  o'r  gwŷr  a  adawsid  :  a 
Benhadad  a  ffodd,  ac  a  ddaeth  i'r 
ddinas  o  ystafeU  i  ystafell. 

31  1Í  A'i  weision  a  ddywedasant 
wrtho,  Wele  yn  awr,  clywsom  am 
frenhinoedd  tŷ  Israel,  mai  brenhin- 
oedd trugarog  ydynt  hwy :  gosod- 
wn,  attolwg,  sachlian  am  ein  Uwyn- 
au,  a  rhaffau  am  ein  pennau,  ac  awn 
at  frenliin  Israel ;  ond  odid  efe  a 
geidw  dy  einioes  di. 

32  Yna  y  gwi'eg}^sasant  sachlian 
am  eu  UAvynau,  a  rhaffau  am  eu  pen- 
nau, ac  a  ddaethant  at  frenhin  Is- 
rael, ac  a  ddy«'edasant,  Benhadad 
dy  was  a  ddyAved,  Attolwg  gad  i  mi 
fyw.  Dywedodd  jTitau,  A  ydyw  efe 
etto  yn  fyAV  ?  fy  mrawd  yw  efe. 

33  A'r  gwỳr  oedd  yn  disgwyl  yn 
ddyfal  a  ddeuai  dim  oddi  wrtho 
ef,  ac  3bi  cipiasant  ar  fiys  :  ac  a 
ddywedasant,  Dy  fraAvd  Benhadad. 
Dywedodd  jiitau,  Ewch,  dygAYch  ef. 
Yua  Benhadad  a  ddaeth  allan  atto 
ef ;  ac  efe  a  barodd  iddo  ddyfod  i 
fynu  i'r  cerbyd. 

34  A  Benhadad  a  ddywedodd 
wilho,  Y  dinasoedd  a  ddug  fy  nhad 
i  oddi  ar  dy  dad  di,  a  roddaf  dra- 
cliefn ;  a  chei  Avneuthur  heolydd  i  ti 
ja  Damascus,  fel  y  gwnaeth  fy  nhad 
yn  Samaria  A  dywedodd  Ahab, 
ÄIi  a'th  ollyngaf  dan  yr  ammod  hwn. 
Felly  efe  a  wnaeth  gyfammod  âg  ef, 
ac  a'i  goUyngodd  ef  jTnaith. 

35  1Í  A  rhjw  Avr  o  ^  feibion  y  pro- 
phwydi  a  ddyAvedodd  wrth  ei  gym- 
mydog  '^trwy  air  yr  Arglwydd, 
Taro  fi,  attohvg.  A'r  gAvr  a  wrthod- 
odd  ei  daro  ef 

36  Dywedodd  yntau  Avi*tho,  0  her- 
wydd  na  wi'andewaist  ar  lais  yr 
Arglwydd,  Avele,  pan  elech  oddi 
wrthyf.  Hew  a'th  ladd  di.    Ac  efe  a 


Cyn 
CRIST 

900. 


b  2  Bi-en.  2. 
3, 5,  7,  15. 


c  pen.  13. 
17,  18. 


Ahah  yn  chiüennych 


I.  BRENHINOEDD,  XXI. 


gwinllan  Naboth. 


Cyn 

CRIST 
900. 

d  pen.]  3. 24. 


»  Edrych 
2  Sam.  VI 
1,  &c. 


9  Ileb. 
bwysi. 


2  Heb.  nhl 
oedd  e/e. 


t  pen.  22. 
31—37. 


899. 


•  1  Sam.  8, 
14. 


2  Heb.  ?jn 
d>j  olicg. 


aeth  oddi  wrtho  ef,  a  '^llew  a'i  cyf- 
arfu  ef,  ac  a'i  UaddodcL 

37  Yna  efe  a  gafodd  wr  arall,  ac 
a  ddywedodd,  Taro  fi,  attolwg.  A'r 
gwr  a'i  tarawodd  ef,  gan  ei  daro 
a'^  archolli. 

38  Felly  y  prophẃyd  a  aeth  ym- 
aith,  ac  a  safodd  o  flaen  y  brenhin 
ar  y  ffordd,  ac  a  ymddieitlirodd  â 
lludw  ar  ei  wyneb. 

39  A  ®phaii  ddaeth  y  brenhin 
heibio,  efe  a  lefodd  ar  y  brenhin, 
ac  a  ddywedodd,  Dy  was  a  aeth  i 
ganol  y  rhyfel,  ac  wele,  gwr  a  drodd 
heibio,  ac  a  ddug  wr  attaf  fi,  ac  a 
ddywedodd,  Cadw  y  gwr  hwn:  os 
gan  golli  y  cyll  efe,  yna  y  bydd  dy 
einioes  di  yn  lie  ei  einioes  ef,  neu 
ti  a  ^  deli  dalent  o  arian. 

40  A  thra  yr  oedd  dy  was  yn  ym- 
droi  yma  ac  accw,  ^efe  a  ddi'ang- 
odd.  A  brenhin  Israel  a  ddywed- 
odd wrtho,  Felly  y  bydd  dy  farn 
di ;  ti  a'i  rhoddaist  ar  lawr. 

41  Ac  efe  a  frysiodd,  ac  a  dynnodd 
ymaith  y  lludw  oddi  ar  ei  wyneb : 
a  brenhin  Israel  a'i  hadnabu  ef,  mai 
o'r  prophwydi  yr  oedd  efe. 

42  Ac  efe  a  ddywedodd  wrtho, 
Fel  h}Ti  y  dywed  yr  Arglwydd; 
^0  herwydd  i  ti  oll^^Tig  ymaith  o'th 
law  y  gwr  a  nodais  i'w  ddifetha,  dy 
einioes  di  fydd  yn  He  ei  einioes  ef, 
a'th  bobl  di  yn  lie  ei  bobl  ef. 

43  A  brenhin  Israel  a  aeth  i'w  dy 
ei  Imn  yn  drist  ac  yn  ddigUawn,  ac 
a  ddaeth  i  Samaria. 

PENNOD  XXI. 

1  Ahah  yn  athrist  am  ei  naccâii  o  winllan  Na- 
both. 5  Naboth,  ar  lijthyraa  Jezebel,  yn  cael 
ham  i  farw  am  gahledd:  15  ac  Ahah  yn 
perchennogi  ei  loinllan  ef.  17  El'ias  yn  dat- 
gan  ham  Duw  yn  erbyn  Ahah  a  Jezehel.  .25 
A  Duw,  ar  edi/eirwch  Ahah,  yn  oedi  eifarn- 
edigaeth. 

ADIG^YYDDODD  ar  ol  y  peth- 
au  hyn,  fod  gwinllan  gan  Na- 
both y  Jezreeliad,  yr  hon  oedd  yn 
Jezrecl,  wrth  balas  Aliab  brenhin 
Samaria. 

2  Ac  Ahab  a  lefarodd  wrth  Na- 
both, gan  ddywedyd,  Dyro  i  mi  dy 
*  winllan,  fel  y  byddo  hi  i  mi  yn 
ardd  lysiau,  canys  y  mae  hi  yn  agos 
i'm  tŷ  i :  a  mi  a  roddaf  i  ti  am  dani 
hi  winllan  well  na  hi;  neu,  os  da 
fydd  ^gennyt,  rhoddaf  i  ti  ei  gwerth 
hi  yn  arian, 

3  A  Naboth  a  ddywedodd  wrth 
^N^^ei' I  ^^^bj  ^^  ^^to  yr  Arglwydd  •'i  mi 
Ezec.'46;  ■  I  roddi  tref-tadaeth  fy  hynafiaid  i  ti. 

I    4  Ac  Ahab  a  ddaeth  i'w  dy  yn 


athrist  ac  yn  ddigllawn,  o  henvydd 
y  gair  a  lefarasai  Naboth  y  Jezreel- 
iad A^Ttho  ef ;  canys  efe  a  ddywed- 
asai,  Ni  roddaf  i  ti  dref-tadaeth  fy 
hynafiaid.  Ac  efe  a  orweddodd  ar 
ei  wely,  ac  a  drodd  ei  wyneb  ym- 
aith, ac  ni  fwyttâi  fara. 

5  IF  Ond  Jezebel  ei  Avraig  a  ddaeth 
atto  ef,  ac  a  ddywedodd  wrtho,  Pa- 
ham  y  mae  dy  yspryd  mor  athrist, 
ac  nad  wyt  yn  b\vytta  bara  ? 

6  Ac  efe  a  ddy\vedodd  wrthi,  0 
herwydd  i  mi  lefaru  wrth  Naboth  y 
Jezreeliad,  a  dywedyd  wrtho,  Dyro 
i  mi  dy  winllan  er  arian :  neu,  os 
mynni  di,  rhoddaf  i  ti  winllan  am 
dani  Ac  efe  a  ddywedodd,  Ni 
roddaf  i  ti  fy  ngwiallan. 

7  A  Jezebel  ei  wraig  a  ddywed- 
odd wrtho,  Ydwyt  ti  yn  awr  yn 
teyrnasu  ar  Israel?  cyfod,  bwytta 
fara,  a  llawenyched  dy  galon;  myfi 
a  roddaf  i  ti  winUan  Naboth  y  Jez- 
reeliad. 

8  Felly  hi  a  ysgrifenodd  lythyrau 
yn  enw  Ahab,  ac  a'it  seliodd  a'i  sêl 
ef^  ac  a  anfonodd  y  llythyrau  at 
yr  henuriaid,  ac  at  y  pennaethiaid 
oedd  yn  ei  ddinas  yn  trigo  gyd  â 
Naboth. 

9  A  hi  a  ysgrifenodd  yn  y  llyth- 
yrau, gan  ddywedyd,  Cyhoeddwch 
ympryd,  a  gosodwch  Naboth  uwch 
ben  y  bobl. 

10  Cyflëwch  he/yd  ddau  wr  o  feib- 
ion  y  fall,  gyferbyn  âg  ef,  i  dystiol- 
aethu  i'w  erbyn  ef,  gan  ddjvvedyd, 
Ti  "a  geblaist  Dduw  a'r  brenhin. 
Ac  yna  dygwch  ef  allan,  a  ^  Uabydd- 
iAvch  ef,  fel  y  byddo  efe  marw. 

11  A  g^vyr  ei  ddinas,  sef  yr  henur- 
iaid a'r  pennaethiaid,  y  rhai  oedd 
yn  trigo  yn  ei  ddinas  ef,  a  wnaeth- 
ant  yn  ol  yr  hyn  a  anfonasai  Jeze- 
bel attynt  h^vy,  ac  yn  ol  yi*  hyn 
oedd  ysgrifencdig  yn  y  llythyrau  a 
anfonasai  hi  attynt  h^vy. 

12  Cyhoeddasant  ympryd,  a  chyf- 
leasant  Naboth  uwch  ben  y  bobl. 

13  A  dau  WT,  o  feibion  y  fall,  a 
ddaethant,  ac  a  eisteddasant  ar  ei 
gyfer  ef :  a  gwỳr  y  fall  a  dystiolaeth- 
asant  yn  ei  erbyn  ef,  se/yn  erbyn 
Naboth,  ger  bron  y  bobl,  gan  ddy- 
wedyd, Naboth  a  gablodd  Dduw 
a'r  brenhin.  Yna  hwy  a'i  dygasant 
ef  allan  o'r  ddinas,  ac  a'i  llabyddias- 
ant  *  ef  â  meini,  fel  y  bu  efe  farw. 

14  Yna  yr  anfonasant  hwy  at  Jeze- 
bel, gan  ddywedyd,  Naboth  a  lab- 
yddi^vyd,  ac  a  fu  farw. 


Cyn 
CRIST 

899. 


c  E.\od.  22. 

28. 

Lef.  24. 15, 

10. 

Act.  6. 11. 
dLef.24.14. 


e  Edrych 
2  Ureii.  9. 
2Ü. 
899. 


Edifeirwch  Ahab. 


I.  BRENHINOEDD,  XXII. 


Twyllo  Ahab, 


Cyn 
CKIST 

899. 


'pen.  22. 3a 


f  ZBren. 
17. 17. 
Bhaf.7.14. 


hpen.  14.10. 
2  Bren.  9. 
8. 


J 1  Sam.  25. 
22. 
k  pea  14. 10. 


1  pen.  15. 29, 

"»  pen.  16. 
3,11. 


n  2  Bren.  9, 
36. 


«  Neil, 
glawdd. 


o  pen.  14. 11. 
a  16.  4. 


P  pen.  16. 
30,  &c. 


4  G«n.  15. 
i    16. 


15  1Í  A  phan  glybu  Jezebel  labydd- 
io  Naboth,  a'i  farw,  Jezebel  a  ddy- 
wedodd  wrth  Ahab,  Cyfod,  perchen- 
noga  winllan  Nabotli  y  Jezreeliad, 
yr  hwn  a  wrthododd  ei  rhoddi  i  ti 
er  arian ;  canys  nid  byw  Naboth, 
eithr  marw  yw. 

16  A  phan  glybu  Ahab  farw  Na- 
both, Ahab  a  gyfododd  i  fyned  i 
waered  i  winllan  Naboth  y  Jezreel- 
iad, i  gymmeryd  meddiant  ynddi. 

17  IT  A  gair  yr  Arglwydd  a 
ddaeth  at  Elias  y  Thesbiad,  gan 
ddyvvedyd, 

18  Cyfod,  dos  i  waered  i  gyfarfod 
Ahab  brenhin  Israel,  yr  hwn  sydd 
yn  Samaria :  wele  efe  y'ngwinllan 
Naboth,  yr  hon  yr  aeth  efe  i  waered 
iddi  i'w  meddiannu. 

19  A  Uefara  wrtho  ef,  gan  ddy- 
wedyd,  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd, A  leddaist  ti,  ac  a  fedd- 
iennaist  hefyd?  Llefara  hefyd  wrtho 
ef,  gan  ddywedyd,  Fel  hyn  y  dywed 
yr  Arglwydd,  Yn  y  fan  lie  y  Uyf- 
odd  y  own  waed  Naboth,  ^y  liŷf 
own  dy  waed  dithau  hefyd. 

20  A  dywedodd  Ahab  wrth  Elias, 
A  gefaist  ti  fi,  O  fy  ngelyn?  Dywed- 
odd yntau,  Cefais :  oblegid  ^  i  ti 
ymwerthu  i  wneuthur  yr  hyn  sydd 
ddrwg  y'ngolwg  yr  Arglwydd. 

21  Wele  ^fi  yn  dwyn  drwg  arnat 
ti,  a  mi  a  dynnaf  ymaith  dy  hil- 
iogaeth  di,  ac  a  dorraf  oddi  wrth 
Ahab  *yr  hwn  a  biso  ar  bared,  ^y 
gwarchaëedig  hefyd,  a'r  gweddill- 
edig  yn  Israel: 

22  A  mi  a  wnaf  dy  dy  di  fel  tŷ 
'Jeroboam  mab  Nebat,  ac  fel  tŷ 
™Baasa  mab  Ahiah,  o  herwydd  y 
digter  trwy  yr  hwn  y'm  digiaist,  ac 
y  gwnaethost  i  Israel  bechu. 

23  Am  "Jezebel  hefyd  y  llefarodd 
yr  Arglwydd,  gan  ddywedyd,  Y 
cwn  a  fwytty  Jezebel  wrth  ^fur 
Jezreel. 

24**Y  cwn  a  fwytty  yr  hwn  a  fyddo 
marw  o'r  eiddo  Ahab  yn  y  ddinas : 
a'r  hwn  a  fyddo  marw  yn  y  maes 
a  fwytty  adar  y  nefoedd. 

25  1Í  D'iau  Pna  bu  neb  fel  Ahab, 
yr  hwn  a  ymwerthodd  i  wneuthur 
drwg  y'ngolwg  yr  Arglwydd:  o 
herwydd  Jezebel  ei  wraig  a'i  han- 
nogai  ef. 

26  Ac  efe  a  wnaeth  yn  ffiaidd 
lawn,  gan  fyned  ar  ol  delwau,  yn  ol 
yr  hyn  oil  ^a  wnaeth  yr  Amoriaid, 
y  rhai  a  yrrodd  yr  Arglwydd  allan 
o  flaen  meibion  Israel. 


873 


27  A  phan  glybu  Ahab  y  geiriau 
hyn,  efe  a  rwygodd  ei  ddillad,  ac  a 
osododd  sachlian  am  ei  gnawd,  ac  a 
ymprydiodd,  ac  a  orweddodd  mewn 
sachlian,  ac  a  gerddodd  yn  araf. 

28  A  gair  yr  Arglwydd  a  ddaeth 
at  Elias  y  Thesbiad,  gan  ddywed- 
yd, 

29  Oni  weli  di  fel  yr  ymostwng 
Ahab  ger  fy  mron?  am  iddo  ymos- 
twng ger  fy  mron  1,  ni  ddygaf  y 
drwg  yn  ei  ddyddiau  ef ;  ond  'yn 
nyddiau  ei  fab  ef  y  dygaf  y  drwg 
ar  ei  dy  ef. 

PENNOD  XXII. 

1  Ahab  wedi  ei  dwyllo  gan  y  gau-hrophvoydi, 
yn  ol  gair  Micheah,  yn  cael  ei  ladd  yn  Ra- 
moth-Gilead.  37  Y  cwn  yn  llyfu  ei  waed  ef, 
ac  Ahaz'iah  yn  teyrnasu  ar  ei  ol  ef.  41  Da- 
ionus  lywodraelh  Jehosaphat,  45  a'i  weith- 
redoedd.  50  Jehoram  ynfrenhin  ar  ei  ol  ef. 
51  Drygionus  lywodraelh  Ahaz'iah. 

ABUANT  yn  aros  dair  blynedd 
heb  ryfel  rhwng  Syria  ac  Is- 
rael. 

2  Ac  yn  y  drydedd  flwyddyn,  '  Je- 
hosaphat brenhin  Judah  a  ddaeth 
i  waered  at  frenhin  Israel. 

3  A  brenhin  Israel  a  ddywedodd 
wrth  ei  weision,  Oni  wyddoch  mai 
eiddo  ni  yw  Ramoth-Gilead,  a'n  bod 
ni  yn  tewi,  heb  ei  dwyn  hi  o  law 
brenhin  Syria  ? 

4  Ac  efe  a  ddywedodd  wrth  Je- 
hosaphat, A  ai  di  gyd  â  mi  i  ryfel 
i  Ramoth-Gilead?  A  Jehosaphat  a 
ddywedodd  wrth  frenhin  Israel,  ^  Yr 
ydwyf  fi  fel  tithau,  fy  mhobl  i  fel 
dy  bobl  dithau,  fy  meirch  1  fel  dy 
feirch  dithau. 

5  Jehosaphat  hefyd  a  ddywedodd 
wrth  frenhin  Israel,  Ymgynghora, 
attolwg,  heddyw  â  gair  yr  Ar- 
glwydd. 

6  Yna  brenhin  Israel  a  gasglodd 
y  prophwydi,  ynghylch  pedwar  cant 
o  wŷr,  ac  a  ddywedodd  wrthynt, 
A  âf  fi  yn  erbyn  Ramoth-Gilead  i 
ryfel,  neu  a  beidiaf  fi?  Dywedas- 
ant  hwythau,  Dos  i  fynu;  canys  yr 
Arglwydd  a'i  dyry  hi  yn  llaw  y 
brenhin. 

7  A  "Jehosaphat  a  ddywedodd, 
Onid  oes  yma  un  prophwyd  i'r  Ar- 
glwydd mwyach,  fel  yr  ymgyng- 
horem  âg  ef  ? 

8  A  brenhin  Israel  a  ddywedodd 
wrth  Jehosaphat,  Y  mae  etto  un 
gwr  trwy  yr  hwn  y  gallem  ymgyng- 
hori  a'r  Arglwydd:  eithr  cas  yw 
gennyf  fi  ef;  canys  ni  phrophwyda 
efe  i  mi  ddaioni,  namyn  drygioni ; 


Cyn 
CRIST 


'2  Bren.  9 
25. 


837. 


I  2  Chpoii. 

18.  2,  AC. 


b  2  Bren.  3. 

7. 


c  2  Bren.  3. 
11. 


Lladd  Ahab 


I.  BRENHINOBDD,  XXII. 


yn  Ramotli-Gilead. 


Cyii 
CRIST 

897. 


ZNeu, 
eumich. 


a  Matt.  9. 
36. 


e  Job  1.  6. 
a  2.1. 
Dan.  7  10. 
Zech.  1. 10. 
Matt.  18. 
10. 

Heb.  1.  7, 
14. 


Micheah  mab  Jimlah  j/iv  efe.  A 
dywedodd  Jehosaphat,  Na  ddywed- 
ed  y  brenhin  felly. 

9  Yna  brenhin  Israel  a  alwodd 
ar  ^un  o'i  ystafellyddion,  ac  a  ddy- 
wedodd,  Prysura  yma  Micheah  mab 
Jimlah. 

10  A  brenhin  Israel  a  Jehosaphat 
brenhin  Judah  oeddynt  yn  eistedd 
bob  un  ar  ei  deyi'n-gadair,  wedi 
gwisgo  eu  brenhinolwìsgoeáá,ìnewn 
llannerch  ivrth  ddrws  porth  Sama- 
ria; a'r  holl  brophwydi  oedd  yn 
prophwydo  ger  eu  bron  hwynt. 

11  A  Sedeciah  mab  Cenaanah  a 
Avnaeth  iddo  gyrn  heiyrn;  ac  efe  a 
ddywedodd,  Fel  hyn  y  dywedodd 
yi-  Arglwydd,  A'r  rhai  hyn  y  corni 
di  y  Syriaid,  nes  i  ti  eu  difa  hwynt 

12  A'r  holl  brophwydi  oedd  yn 
proph\yydo  fel  hyn,  gan  ddywed- 
yd,  Dos  i  fynu.  i  Ramoth-Gilead,  a 
Ihvydda:  canys  yr  Arglwydd  a'i 
dyry  Jii  yn  Haw  y  brenhin. 

13  A'r  gennad  a  aethai  i  alw 
Älicheah  a  lefarodd  wrtho  ef,  gan 
ddywedyd,  Wele  yn  awr  eiriau  y 
propliwydi  yn  un-air  yn  dda  i'r 
brenhin :  bydded,  attolwg,  dy  air 
ditliau  fel  gair  un  o  honynt,  a  dy- 
wed  y  goreu. 

14  A  dj' wedodd  Micheah,  Fel  mai 
byw  yr  Arglwydd,  yi*  hyn  a  ddy- 
wedo  yr  Arglwydd  wrthyf,  hynny 
a  lefaraf  fi. 

15  IF  Felly  efe  a  ddaeth  at  y  bren- 
hin. A'r  brenhin  a  ddywedodd 
wrtho,  Micheah,  a  awn  ni  i  ryfel  yn 
erbyn  Ramoth-Gilead,  ai  peidio? 
Dywedodd  yntau  ^vrtho,  Dos  i  iynu, 
a  llwydda;  canys  yr  Arglwydd  a'i 
dyry  hi  yn  Haw  y  brenhin. 

16  A'r  brenhin  a  ddywedodd  ^vrtho, 
Pa  sawl  gwaitli  y'th  dynghedaf  di, 
na  ddywedech  wrthyf  ond  gwirion- 
edd  yn  enw  yr  Arglwydd  ? 

17  Ac  efe  a  ddywedodd,  Gwelais 
holl  Israel  "^ar  wasgar  ar  hyd  y 
mynyddoedd,  fel  defaid  ni  hyddai 
iddynt  fugail.  A  dywedodd  yr  Ar- 
glwydd, Nid  oes  feistr  arnynt  hwy; 
dychweled  pob  un  i'w  dy  ei  hun 
mewn  heddwch. 

18  A  brenhin  Israel  a  ddywedodd 
wrth  Jehosaphat,  Oni  ddywedais  i 
wrthyt  ti,  na  phrophwydai  efe  dda- 
ioni  i  mi,  eithr  drygioni  ? 

19  Ac  efe  a  ddywedodd,  Clyw  gan 
hynny  air  yr  Arglwydd  :  Gwelais 
yr  Arglwydd  yn  eistedd  ar  ei 
orseddfa,  a  *holl  lu  y  nefoedd  yn 

S74 


sefyU  yn  ei  ymyl,  ar  ei  law  ddehau 
ac  ar  ei  law  aswy. 

20  A'r  Arglwydd  a  ddywedodd, 
Pwy  a  dwylla  Ahab,  fel  yr  elo  efe  i 
iynu  ac  y  syrthio  yn  Ramoth-Gilead  ? 
Ac  un  a  ddywedodd  fel  hyn,  ac 
arall  oedd  yn  dywedyd  fel  hyn. 

21  Ac  yspryd  a  ddaeth  allan,  ac  a 
safodd  ger  bron  yr  Arglwydd,  ac 
a  ddywedodd,  Myfi  a'i  twyUaf  ef 
A  dywedodd  yr  Arglwydd  wrtho, 
Pafodd? 

22  Dywedodd  yntau,  Mi  a  âf  allan, 
ac  a  fyddaf  yn  yspryd  celwyddog 
y'ngenau  ei  holl  brophwydi  ef.  Ac 
efe  a  ddywedodd,  ^Twylli  a  gorch- 
fygi  ef:  dos  ymaith,  a  gwna  felly. 

23  Ac  yn  awr  wele,  yr  Arglwydd 
a  roddodd  yspryd  celwyddog  yng 
ngenau  dy  holl  brophwydi  hyn ;  a'r 
Arglwydd  a  lefarodd  ddrwg  am 
danat  ti. 

24  Ond  Sedeciah  mab  Cenaanah 
a  nesaodd,  ac  a  darawodd  Mi- 
cheah dan  ei  gern,  ac  a  ddywed- 
odd, 8  Pa  ffordd  yr  aeth  yspryd  yr 
Arglwydd  oddi  wrthyf  fi  i  ym- 
ddiddan  â  thydi? 

25  A  Micheah  a  ddywedodd,  Wele, 
ti  a  gei  weled  y  dwthwn  hwnnw, 
pan  elych  di  o  ystafeU  i  ystafeU  i 
ymguddio. 

26  A  brenhin  Israel  a  ddywedodd, 
Cymraer  Micheah,  a  dwg  ef  yn  ei 
ol  at  Amon  ty^vysog  y  ddinas,  a,c 
at  Joas  mab  y  brenhin; 

27  A  dywed,  Fel  hyn  y  dywed  y 
brenhin;  Rhowch  hwn  yn  y  carch- 
ardy,  a  b^vydwch  ef  â  bara  cystudd 
ac  â  dwfr  blinder,  nes  i  mi  ddyfod 
mewn  heddwch. 

28  A  dywedodd  Micheah,  Os  gan 
ddychwelyd  y  dychweli  di  mewn 
heddwch,  ni  lefarodd  yr  Arglwydd 
ynof  fi.  Dywedodd  hefyd,  Gwran- 
dêwch  hyn  jr  holl  bobl. 

29  Felly  brenhin  Israel  a  Jehosa- 
phat brenhin  Judah  a  aethant  1 
fynu  i  Ramoth-Gilead 

30  A  brenhin  Israel  a  ddywedodd 
wrth  Jehosaphat,  ^Mi  a  newidiaf 
fy  nillad,  ac  a  âf  i'r  rhyfel;  ond 
gwisg  di  dy  ddillad  dy  hun.  A 
brenhin  Israel  ^a  newidiodd  ei 
ddillad,  ac  a  aeth  i'r  rhyfel. 

31  A  brenhin  Syria  a  orchymyn- 
asai  i  dywysogion  y  cerbydau  oedd 
ganddo,  sef  deuddeg  ar  hugain, 
gan  ddyAvedyd,  Nac  ymleddwch  a 
bychan  nac  â  mawr,  ond  â  brenhin 
Israel  yn  unig. 


Cyn 
CRIST 

897. 


Daionus  lywodraeth 


I  BRENHINOEDD,  XXII. 


Jehosaphat. 


Cyn 
CRIST 

897. 


«  2  Chron. 
IS.  31. 


4  Hcb. 

yn  ei  wir- 

iondeb, 
BHeb. 

y  cysswUt 

a'r  ddwy- 
fronneg. 


6Heb. 

ddyrchaf- 
odd. 


1  Heb. 
fynwes. 


k  pen.  21. 19. 


1  Amos  3. 
15. 


914. 
n»  2  Chron. 
20.  ol. 


32  A  phan  welodd  tywysogion  y 
cerbydau  Jehosaphat,  hwy  a  ddy- 
wedasant,  Diau  brenhin  Israel  yw 
efe.  A  hwy  a  droisant  i  ymladd 
yn  ei  erbyn  ef:  a  Jehosaphat  *a 
waeddodd. 

33  A  phan  welodd  tywysogion  y 
cerbydau  nad  brenhin  Israel  oedd 
efe,  hwy  a  ddychwelasant  oddi  ar 
ei  ol  ef. 

34  A  rliyw  wr  a  dynnodd  mewn 
bwa  ^ar  ei  amcan,  ac  a  darawodd 
frenhin  Israel  rhwng  ^  cyssylltiadau 
y  llurig:  am  hynny  efe  a  ddywed- 
odd  wrth  ei  gerbydwr,  Tro  dy  law, 
a  dwg  fi  allan  o'r  fyddin;  canys  fe 
a'm  clwyfwyd  i. 

35  A'r  rhyfel  a  ^  gryf haodd  y  dw- 
thwn  hwnnw:  a'r  brenhin  a  gyn- 
helid  i  iynu  yn  ei  gerbyd  yn  erbyn 
y  Syriaid;  ac  efe  a  fu  farw  gyd  a'r 
hwyr:  a  gwaed  yr  archoU  a  fíryd- 
iodd  i  '^  ganol  y  cerbyd. 

36  Ac  fe  aeth  cyhoeddiad  trwy 
y  gwersyll  ynghylch  machludiad  yr 
haul,  gan  ddywedyd,  Eled  pob  un 
i'w  ddinas,  a  pliob  un  i'w  wlad  ei 
hun. 

37  1Í  Felly  y  bu  farw  y  brenhin, 
ac  y  daetli  efe  i  Samaria;  a  hwy  a 
gladdasant  y  brenhin  yn  Samaria. 

38  A  golchwyd  ei  gerbyd'  ef  yn 
llyn  Samaria;  a'r  cwn  a  lyfasant  ei 
waed  ef:  yr  arfau  hefyd  a  olchwyd; 
^'yn  ol  gair  yr  Arglwydd,  yr  hwn 
a  lefarasai  efe. 

39  A'r  rhan  arall  o  hanesion  Ahab, 
a'r  hyn  oil  a  wnaeth  efe,  a'r  tŷ  ^  ifori 
a  adeiladodd  efe,  a'r  hoU  ddinas- 
oedd  a  adeiladodd  efe,  onid  ydynt 
hwy  yn  ysgrifenedig  yn  Uyfr  chro- 
nicl  brenhinoedd  Israel? 

40  Felly  Ahab  a  hunodd  gyd  â'i 
dadau;  ac  Ahaziah  ei  fab  a  deyrn- 
asodd  yn  ei  le  ef 

41  1Í  A  "*  Jehosaphat  mab  Asa  a 
aeth  yn  frenhin  ar  Judah  yn  y  bed- 
waredd  flwyddyn  i  Ahab  brenhin 
Israel. 

42  Jehosaphat  oedd  fab  pymtheng 
mlwydd  ar  hugain  pan  aeth  efe  yn 
frenhin;  a  phùm  mlynedd  ar  hug- 


ain y  teyrnasodd  efe  yn  Jerusalem. 
Ac  enw  ei  fam  ef  oedd  Azubah, 
merch  Silhi. 

43  Ac  efe  a  rodiodd  yn  hoU  ifordd 
Asa  ei  dad,  ni  ŵyrodd  efe  oddi 
wrthi  hi,  gan  wneuthur  yr  hyn  oedd 
uniawn  y'ngolwg  yr  Arglwydd. 
Er  "hynny  ni  thynnwyd  ymaith  yr 
uchelfeydd;  y  bobl  oedd  etto  yn 
oiFrymmu  ac  yn  arogl-darthu  yn  yr 
uchelfeydd. 

44  A  °  Jehosaphat  a  heddychodd 
â  brenhin  Israel. 

45  A'r  rhan  arall  o  hanes  Jehosa- 
phat, a'i  rymmusdra  a  wnaeth  efe, 
a'r  modd  y  rhyfelodd  efe,  onid  yd- 
ynt hwy  yn  ysgrifenedig  yn  Uyfr 
chronicl  brenhinoedd  Judah  ? 

46  A'r  rhan  arall  ^o'r  sodomiaid 
a'r  a  adawyd  yn  nyddiau  Asa  ei 
dad  ef,  efe  a'u  dileodd  o'r  wlad. 

47  Yna  nid  oedd  brenhin  yn  E- 
dom:  ond  rhaglaw  oedd  yn  lie 
brenhin. 

48  "i  Jehosaphat  ^'"a  wnaeth  long- 
au  ^^môr  i  fyned  i  Ophir  am  aur: 
ond  nid  aethant ;  canys  y  Uongau 
a  ddrylliodd  yn  Esion-Gaber. 

49  Yna  y  dywedodd  Ahaziah  mab 
Ahab  wrth  Jehosaphat,  Eled  fy 
ngweision  i  gyd  â'th  weision  di  yn 
y  Uongau:  ond  ni  fynnai  Jehosa- 
phat. 

50  1Í  A  *  Jehosaphat  a  hunodd  gyd 
a'i  dadau,  ac  a  gladdwyd  gyd  a'i 
dadau  yn  ninas  Dafydd  ei  dad;  a 
Jehoram  ei  fab  a  deyrnasodd  yn  ei 
le  ef. 

51  1Í  "Ahaziah  mab  Ahab  a  aeth 
yn  frenhin  ar  Israel  yn  Samaria,  yn 
y  ddwyfed  flwyddyn  ar  bymtheg  i 
Jehosaphat  brenhin  Judah;  ac  a 
deyrnasodd  ar  Israel  ddwy  flynedd. 

52  Ac  efe  a  wnaeth  ddrwg  y'ngolwg 
yr  Arglwydd,  ac  a  rodiodd  yn 
íFordd  ei  dad,  ac  yn  ifordd  ei  fam, 
ac  yn  ffordd  Jeroboam  mab  Nebat, 
yr  hwn  a  wnaeth  i  Israel  bechu. 

53  Canys  efe  a  wasanaethodd  Baal, 
ac  a  ymgrymmodd  iddo,  ac  a  ddig- 
iodd  Arglwydd  Dduw  Israel,  yn 
ol  yr  hyn  oil  a  wnaethai  ei  dad. 


Cyn 

CRIST 

914. 


open.  15.14. 
2  Bren.  12. 


0  2  Chron. 

19.2. 


Ppen.lo.li 


913. 


q  2  Chron. 
20.  35. 

8  Neu, 
oedd  gan- 
ddo  ddeg 
Hong. 

r  pen.  10. 22. 

9  Tharsis. 
s  2  Chron. 

20.  37. 


889. 
t  2  Chron. 
21.1. 


u  ad.  40. 


375 


Cyû 
OEIST 

Cylch 
896. 


»  pen.  3. 5. 


AIL    LYm   Y    BRENHINOEDD; 

YE  HWN   A  ELWIE  HEFYD, 

PEDWERYDD  LLYFR  Y  BRENHINOEDD. 


b  Edrych 
Zech.13.4. 
Matt.  3. 4. 


PENNOD  I. 

1  Moah  yn  gwrthryfela.  2  Ahaz'iah  yn  gyrru 
at  Bacd-zebub,  ac  yn  cael  ei  farnu  gan  Eltas. 
5  Eltas  ddwywaith  yn  divyn  tan  o'r  nefoedd 
ar  y  rliai  a  anfonasai  Ahaz'iah  i'w  ddal  ef, 
13  yn  tosturio  wrth  y  trydydd  tywysog;  a 
chvoedi  ei  gysuro  gan  angel,  yn  dangos  Vr 
hrenhin  ei  farwolaeth.  17  Jehoram  mab 
Aliab  yn  teyrnasu  yn  lie  Ahaz'iah, 

YNA  Moab  a  wrthryfelodd  yn 
erbyn  Israel,  ^wedi  marwolaeth 
Ahab. 

2  Ac  Ahaziah  a  syrthiodd  trwy 
ddellt  ol  lofíìb,  yr  hon  oedd  yn  Sa- 
maria, ac  a  glefycliodd;  ac  efe  a 
anfonodd  genhadau,  ac  a  ddywed- 
odd  wrthynt,  Ewch,  ac  ymofynwch 
â  Baal-zebub  duw  Ecron,  a  fyddaf 
fi  byw  o'r  clefyd  hwn. 

3  Ac  angel  yr  Arglwydd  a  ddy- 
wedodd  wrth  Elias  y  Thesbiad,  Cyf- 
od,  dos  i  fynu  i  gyfarfod  â  chen- 
hadau  brenhin  Samaria,  a  dywed 
wrthynt,  Ai  am  nad  oedd  Duw  yn 
Israel,  yr  ydych  chwi  yn  myned  i 
ymoíÿn  â  Baal-zebub  duw  Ecron  ? 

4  Ac  am  hynny  fel  hyn  y  dywed 
yr  Arglwydd  ;  Ni  ddisgyni  o'r 
gwely  y  dringaist  arno,  eithr  gan 
farw  y  byddi  farw.  Ac  Elias  a  aeth 
ymaith. 

5  IT  A  phan  ddychAvelodd  y  cen- 
hadau  atto  ef,  efe  a  ddy wedodd  wrth- 
ynt, Paham  y  dychwelasoch  chwi  ? 

6  A  hwy  a  ddywedasant  wrtho, 
Gwr  a  ddaeth  i  fynu  in  cyfarfod  ni, 
ac  a  ddywedodd  wrthym  ni,  Ewch, 
dychwelwch  at  y  brenhin  a'ch  an- 
fonodd, a  lleferwch  wrtho,  Fel  hyn 
y  dywed  yr  Arglwydd  ;  Ai  am  nad 
oes  Duw  yn  Israel,  yr  ydwyt  ti  yn 
anfon  i  ymofyn  â  Baal-zebub  duw 
Ecron?  o  herwydd  hynny  ni  ddis- 
gyni o'r  gwely  y  dringaist  arno, 
eithr  gan  farw  y  byddi  farw. 

7  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Pa  ddull  oedd  ar  y  gwr  a  ddaeth  i 
fynu  i'ch  cyfarfod  chwi,  ac  a  lefar- 
odd  wrthych  yr  ymadroddion  yma  ? 

8  A  hwy  a  ddywedasant  wrtho, 
Gwr  *'blewog  oedd  efe,  wedi  ym- 
wregysu  hefyd  â  gwregys  croen  am 
ei  Iwynau.  Dy^^edodd  }Titau,  Elias 
y  Thesbiad  oedd  efe. 

9  Yna  efe  a  anfonodd  atto  ef  dy- 


wysog  ar  ddeg  a  deugain,  ynghyd 
â'i  ddeg  a  deugain:  ac  efe  a  aeth 
i  iynu  atto  ef ;  (ac  wele  ef  yn  eis- 
tedd  ar  ben  bryn;)  ac  a  lefarodd 
\NTtho,  Ti  wr  Duw,  y  brenhin  a 
lefarodd.  Tyred  i  waered. 

10  Ac  Elias  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd wrth  dy^vysog  y  deg  a  deu- 
gain, Os  gwr  Duw  ydwyf  fi,  «=dis- 
gyned  tan  o'r  nefoedd,  ac  ysed  di 
a'th  ddeg  a  deugain.  A  than  a  ddis- 
gynodd  o'r  nefoedd,  ac  a'i  hysodd 
ef  a'i  ddeg  a  deugain. 

11 AV  hrenhin  a  anfonodd  eilwaith 
atto  ef  dy^vysog  araU  ar  ddeg  a 
deugain,  a'i  ddeg  a  deugain :  ac  efe 
a  attebodd  ac  a  ddywedodd,  0  wr 
Duw,  fel  hyn  y  dywedodd  y  bren- 
hin, Tyred  i  waered  yn  ebrwydd. 

12  Ac  Ehas  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd wrthynt  hwy,  Os  gwT  Duw 
ydivyfo.,  disgyned  tan  o'r  nefoedd, 
ac  ysed  di  a'th  ddeg  a  deugain.  A 
than  Duw  a  ddisgynodd  o'r  nef- 
oedd, ac  a'i  hysodd  ef  a'i  ddeg  a 
deugain. 

13  U  A'i'  hrenhin  a  anfonodd  etto 
y  trydydd  ty^vj  sog  ar  ddeg  a  deu- 
gain, a'i  ddeg  a  deugain :  a'r  tryd- 
ydd tywysog  ar  ddeg  a  deugain 
a  aeth  i  fynu,  ac  a  ddaeth  ac  a 
ymgrymmodd  ar  ei  liniau  ger  bron 
Elias,  ac  a  ymbiliodd  âg  ef,  ac  a 
lefarodd  Avrtho,  0  wr  Duw,  attol- 
wg,  bydded  fy  einioes  i,  ac  einioes 
dy  ddeg  gwas  a  deugain  hyn,  "^yn 
werthfawr  yn  dy  olwg  di. 

14  Wele,  disgynodd  tan  o'r  nef- 
oedd, ac  a  ysodd  y  ddau  djv^'ysog 
cyntaf  ar  ddeg  a  deugain,  a'u  deg 
a  deugeiniau :  am  hynny  yn  a^vr 
bydded  fy  einioes  i  yn  werthfawr 
yn  dy  olwg  di. 

15  Ac  angel  yr  Arglwydd  a  lef- 
arodd wrth  Elias,  Dos  i  waered  gyd 
âg  ef,  nac  ofha  ef.  Ac  efe  a  gyfod- 
odd,  ac  a  aeth  i  waered  gyd  âg  ef 
at  y  brenhin. 

16  Ac  efe  a  ddywedodd  wrtho,  Fel 
hyn  y  dywedodd  yr  Argl\\tdd,  0 
herwydd  i  ti  anfon  cenhadau  i  ym- 
ofyn â  Baal-zebub  duw  Ecron,  (ai 
am  nad  oes  Duw  yn  Israel  i  ymof- 
jn.  a'i  air?)  am  hynny  ni  ddisgyni 


Ellas  yn  esgyn 


II.  BRENHINOEDD,  II. 


i  V  nefoedd. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

896. 


•  pen.  ä  1. 


»  Edrych 
Ruth  1. 15. 


b  1  Sam.  1. 
26. 

ad.  4,  6. 
pen.  4.  30. 


c  1  Bren. 
20.  35. 
ad.  5,  7,  15. 
pen.  4. 1. 
a  9.1. 


2Heb. 

oddi  ar  dy 
ben  di  f 


o'r  gwely  y   dringaist  amo,    eitlir 
gan  farw  y  byddi  farw. 

17  IT  Felly  efe  a  fti  farw,  yn  ol 
gair  yr  Arglwydd  yr  hwn  a  lefar- 
asai  Elias :  "  a  Jehoram  a  deyrnas- 
odd  yn  ei  le  ef,  yn  yr  ail  flwyddyn 
i  Jehoram  mab  Jehosaphat  bren- 
hin  Judah;  am  nad  oedd  mab 
iddo  ef. 

18  A'r  rhan  arall  o  weithredoedd 
Ahaziah  y  rhai  a  wnaeth  efe,  onid 
ydynt  liwy  yn  ysgrifenedig  yn  llyfr 
clironicl  brenhinoedd  Israel  ? 

PENNOD  II. 

1  El'ias,  With  ganu  yn  iach  i  Eltsëas,  yn  holUi 
yr  lorddonen  aifantell;  9  a  chwedi  rhoi  ei 
ddymuniad  i  Elisëus,  yn  cael  ei  ddwyn  i'r 
nefoedd  mewn  ceihyd  tanllyd.  12  Misëus  yn 
hoUti  yr  lorddonen  â  mantell  El'ias  ;  ac  eraill 
yn  gioyhod  wrth  hynny  eifod  ef  yn  lie  EVias. 
16  Meibion  y  prophwydi  yn  niynnu  chwilio 
am  El'ias,  a  heb  ei  gael  ef.  19  Elisëus  â 
halen  yn  iachâu  y  dwfr.  23  Eirth  yn  dis- 
trywio  y  plant  a  felldigasai  Elisëus. 

APHAN  oedd  yr  Arglwydd  ar 
.  gymmeryd  i  fynu  Elias  mewn 
corwynt  i'r  nefoedd,  aeth  Elias  ac 
Eliseus  allan  o  Gilgal. 

2  Ac  Elias  a  ddywedodd  wi*th 
Eliseus,  *  Aros,  attolwg,  yma  I  canys 
yr  Arglwydd  a'm  hanfonodd  i 
Bethel.  Ac  Eliseus  a  ddywedodd, 
Fel  mai  byw  yr  Arglwydd,  ac  ^mai 
byw  dy  enaid  dithau,  nid  ymadaw- 
af  â  thi.  Felly  hwy  a  aeth  ant  i 
waered  i  Bethel 

3  A  "  meibion  y  prophwydi,  y  rhai 
oedd  yn  Bethel,  a  ddaethant  allan 
at  Eliseus,  ac  a  ddywedasant  wrtho, 
A  wyddost  ti  mai  heddyw  y  mae 
yr  Arglwydd  yn  dwyn  dy  feistr 
^oddi  arnat  ti?  Dywedodd  yntau, 
ÄIi  a  wn  hynny  hefyd,  tewch  chwi 
â  son. 

4  Ac  Elias  a  ddywedodd  Avi'tho, 
Aros  yma,  attolwg,  Eliseus ;  canys 
yr  Arglwydd  a'm  hanfonodd  i  Je- 
richo. Dywedodd  yntau,  Fel  mai 
byw  yr  Arglwydd,  ac  mai  byw  dy 
enaid  dithau,  nid  ymadawaf  â  thi. 
Felly  hwy  a  ddaethant  i  Jericho. 

5  A  meibion  y  prophwydi,  y  rhai 
oedd  yn  Jericho,  a  ddaethant  at 
Eliseus,  ac  a  ddywedasant  wrtho, 
A  wyddost  ti  mai  heddyw  y  mae 
yr  Arglwydd  yn  dwyn  dy  feistr 
oddi  arnat  ti  ?  Yntau  a  ddywedodd, 
Mi  a  wn  hynny  hefyd,  tewch  chwi 
â  son. 

6  Ac  Elias  a  ddywedodd  wrtho, 
Aros  yma,  attolwg;  canys  yr  Ar- 
glwydd   a'm    hanfonodd    i'r   lor- 


ddonen. Dywedodd  yntau,  Fel  mai 
byw  yr  Arglwydd,  ac  mai  byw  dy 
enaid  dithau,  nid  ymadawaf  â  thi. 
A  hwy  a  aethant  ill  dau  rhagddynt. 

7  A  dengwr  a  deugain  o  feibion  y 
propliwydi  a  aethant,  ac  a  safasant 
^  ar  gyfer  o  bell :  a  hAvy  ill  dau  a 
safasant  wrth  yr  lorddonen. 

8  Ac  Elias  a  gymmerth  ei  fantell, 
ac  a'i  plygodd  ynghyd,  ac  a  daraw- 
odd  y  dyfroedd,  a  "^hwy  a  ymwalian- 
asant  yma  ac  accw,  fel  yr  aethant 
hwy  trwodd  ill  dau  ar  dir  sych. 

9  IF  Ac  wedi  iddynt  fyned  drosodd, 
Elias  a  ddywedodd  wrth  Eliseus, 
Gofyn  y  peth  a  wnelwyf  i  ti,  cyn  fy 
nghymmeryd  oddi  wrthyt.  A  dy- 
wedodd Eliseus,  Bydded  gan  hynny, 
attolwg,  ddau  parth  o'th  yspryd  di 
arnaf  fi. 

10  Dywedodd  yntau,  ^Gofynaist 
beth  anhawdd :  os  gweli  fi  wrth  fy 
nghymmeryd  oddi  wrthyt,  fe  fydd 
i  ti  felly ;  ac  onid  ê,  ni  bydd. 

11  Ac  fel  yr  oeddynt  hwy  yn  myn- 
ed  dan  rodio  ac  ymddiddan,  wele 
®  gerbyd  tanllyd,  a  meirch  tanllyd,  a 
hwy  a'u  gwahanasant  hwynt  ill  dau. 
Ac  Elias  a  ddyrchafodd  mewn  cor- 
wynt i'r  nefoedd. 

12  IF  Ac  Eliseus  oedd  yn  gweled, 
ac  efe  a  lefodd,  ^Fy  nliad,  fy  nhad, 
cerbyd  Israel,  a'i  farcliogion.  Ac 
nis  gwelodd  ef  mwyach :  ac  efe 
a  ymaflodd  yn  ei  ddillad,  ac  a'u 
rhwygodd  yn  ddeuddarn. 

13  Ac  efe  a  gododd  i  fynu  fantell 
Elias  a  syrthiasai  oddi  wrtho  ef ;  ac 
a  ddychwelodd  ac  a  safodd  wrth  fin 
yr  lorddonen. 

14  Ac  efe  a  gymmerth  fantell  Elias 
a  syrthiasai  oddi  wrtho  ef,  ac  a  dar- 
awodd  y  dyfroedd,  ac  a  ddywed- 
odd. Pa  le  y  mae  Arglwydd  Dduw 
Elias  ?  Ac  wedi  iddo  yntau  daro  y 
dyfroedd,  ^hwy  a  wahanwyd  yma  ac 
accw.   Ac  Eliseus  a  aeth  drosodd. 

15  A  plian  welodd  meibion  y  pro- 
phwydi ef,  y  rhai  oedd  yn  Jericho 
^ar  ei  gyfer,  hwy  a  ddywedasant, 
Gorphwysodd  yspryd  Elias  ar  Eli- 
seus. A  hwy  a  ddaethant  i'w  gyf- 
arfod  ef,  ac  a  ymgrymmasant  hyd 
lawT  iddo. 

16  1Í  A  hwy  a  ddyAvedasant  wrtho, 
Wele  yn  awr,  y  mae  gyd  â'th  weis- 
ion  ddeg  a  deugain  o  '"  wŷr  cryfion  ; 
elont  yn  awr,  ni  a  attolyg^vn,  a  cheis- 
iant  dy  feistr:  rhag  i  *  yspryd  yr 
Arglwydd  ei  ddwyn  ef,  a'i  fwrw 
ar  ^ryw  fynydd,  neu   mewn  rhyw 


Cyn 
CRIST 

896. 


3  Neu, 
mewn 


i edrych. 


d  Felly 
Exud.  14. 
21. 

Jos.  3. 16. 
ad.  14 


4  Heb. 
Caled  y 
gwnaeth- 
ost  yn 
gofyn. 


»  pen.  6. 17 


'  pen.  13. 
14. 


1»  ad.  T. 


5  Heb. 
feibion 

nerth. 
1  Edrvcli 
1  Brou.  18. 
12. 

Ezec.  8.  3. 
Act.  8.  39. 

6  Heb. 
II 11  or 
myni/dd- 
oedd. 


Elisëus  yn  iacMmj  diüfr.      II.  BRENHINOEDD,  III. 


Y  lluoedd  mewn 


Cyn 
CEIST 

896. 


THeb. 
erthijlu. 


k  Edrych 
Exod.  15. 
25. 

pen.  4.  41. 
a  G.  6. 
luan  9.  6. 


ddyfíryn.   Dywedodd  yntau,  Na  an- 
fonwch. 

17  Etto  buant  daer  aruo,  nes 
cywilyddio  o  liono,  ac  efe  a  ddy- 
wedodd,  Anfonwch.  A  hwy  a  an- 
fonasant  ddengwr  a  deugain,  y  rhai 
a'i  ceisiasant  ef  dridiau,  ond  nis 
cawsant. 

18  A  hwy  a  ddychwelasant  atto  ef, 
ac  efe  oedd  yn  aros  yn  Jericho ;  ac 
efe  a  ddywedodd  wrthynt  hwy,  Oni 
ddywedais  i  wrthych,  Nac  ewch  ? 

19  ^  A  gwŷr  y  ddinas  a  ddywedas- 
ant  w^rth  Eliseus,  Wele,  attolwg,  an- 
sawdd  y  ddinas,  da  yw,  fel  y  viae  iy 
arghvydd  yn  gweled :  ond  y  dyfroedd 
sydd  ddrwg,  a'r  tir  yn  '^  ddiffaeth. 

20  Ac  efe  a  ddywedodd,  Dygwch  i 
mi  phiol  newydd,  a  dod^vch  ynddi 
halea    A  hwy  a'^  dygasant  atto  ef 

21  Ac  efe  a  aeth  at  fíynhonneU  y 
dyfroedd,  ac  ''a  fwriodd  yr  halen  yno, 
ac  a  ddywedodd,  Fel  hyn  y  dywed- 
odd yr  Arglwydd,  Mi  a  iacheais  y 
dyfroedd  hyn ;  ni  bydd  oddi  yno  far- 
wolaeth  mwyach,  na  diffrwythdra. 

22  Felly  yr  iachâwyd  y  dyfroedd 
hyd  y  dydd  hwn,  yn  ol  gair  Eliseus, 
yr  liAvn  a  ddywedasai  efe. 

23 1[  Ac  efe  a  aeth  i  fynu  oddi  yno  i 
Bethel :  ac  fel  yr  oedd  efe  yn  myned 
i  iynu  ar  hyd  y  ffordd,  plant  bychain 
a  ddaeth  aUan  o'r  ddinas,  ac  a'i 
gwatwarasant  ef,  ac  a  ddywedasant 
Avi-tho  ef,  Dos  i  fynu,  moelyn,  dos  i 
fynu,  moelyn. 

24  Ac  efe  a  drodd  yn  ei  ol,  ac  a 
edrychodd  arnynt,  ac  a'u  meUdith- 
iodd  yn  enw  yr  Aeglwydd.  A  dwy 
arth  a  ddaeth  allan  o'r  goedwig,  ac 
a  ddrylliodd  o  honynt  ddau  blentyn 
a  deugain. 

25  Ac  efe  a  aeth  oddi  yno  i  fyn- 
ydd  Carmel,  ac  oddi  yno  efe  a 
ddychwelodd  i  Samaria. 

PENNOD  III. 

1  Jehoram  yn  teyrnasu.  4  Mesa  yn  gwrihryfela. 
6  Jehoram,  a  Jehosaphat,  a  brenhin  Edom, 
mewn  cyfyngder  am  ddwfr,  trwy  Eliseus  yn 
cael  dwfr,  ac  addewid  o  /uddugoliaeth.  21 
Y  Moahiaid,  ivedi  eu  twyllo  gan  liw  y  dwfr 
wrth  ddyfod  i  yspeilio,  yn  cael  eu  gorchfygu. 

26  Brenhin  Moah,  trwy  aherthu  mab  brenhin 
Edom,  yn  gyrru  Israel  i'w  gwlad. 

AJEHORAJVI  mab  Ahab  a  aeth 
yn  frenhin  ar  Israel  yn  Sa- 
maria, yn  y  ddeunawfed  flwyddyn  i 
Jehosaphat  brenhin  Judah,  ac  a 
deyrnasodd  ddeuddeng  mlynedd. 

2  Ac  efe  a  Avnaeth  ddrwg  y'ngolwg 
yr  Arglwydd,  ond  nid  fel  ei  dad 
nac  fel  ei  fam  :  canys  efe  a  fwriodd 


ymaith  ddelw  Baal,  *yr  hon  a  wnel- 
sai  ei  dad. 

3  Etto  efe  a  lynodd  wrth  ^bechod- 
au  Jeroboam  mab  Nebat,  yr  h\vn  a 
wnaeth  i  Israel  bechu :  ni  chiliodd 
efe  oddi  wrthynt  hwy. 

4  1Í  A  Mesa  brenhin  Moab  oedd 
berchen  defaid,  ac  a  dalai  i  frenhin 
Israel  gan  mil  o  *^  ŵyn,  a  chàn  mil  o 
hyrddod  gwlanog. 

5  Ond  ^wedi  marw  Ahab,  bren- 
hin Moab  a  wrthryfelodd  yn  erbyn 
brenhin  Israel. 

6  "[[  Ar  brenhin  Jehoram  a  aeth 
allan  y  pryd  hwnnw  o  Samaria,  ac 
a  gyfrifodd  hoU  Israel. 

7  Efe  a  aeth  hefyd  ac  a  anfonodd 
at  Jehosaphat  brenhin  Judah,  gan 
ddywedyd,  Brenhin  Moab  a  wrth- 
ryfelodd i'm  herbyn  i :  a  ddeui  di 
gyd  â  mi  i  ryfel  yn  erbyn  Moab? 
Dywedodd  yntau,  ]Mi  a  âf  i  fynu ; 
^myfi  afyddafíçA.  tithau,  fy  mhobl 
i  fel  dy  bobl  dithau,  fy  meirch  i  fel 
dy  feirch  dithau. 

8  Ac  efe  a  ddywedodd.  Pa  ffordd 
yr  awn  ni  i  fynu  ?  Dywedodd  yntau, 
Ffordd  anialwch  Edom. 

9  Felly  yr  aeth  brenhin  Israel,  a 
brenhin  Judah,  a  brenhin  Edom ;  ac 
a  aethant  o  amgylch  ar  eu  taith 
saith  niwrnod :  ac  nid  oedd  dwfr 
i'r  fyddin,  nac  i'r  anifeiliaid  oedd 
^  yn  eu  canlyn  hwynt 

10  A  brenhin  Israel  a  ddywedodd, 
Gwae^./  o  herwydd  i'r  Aeglwydd 
alw  y  tri  brenhin  hyn  ynghyd  i'w 
rhoddi  yn  Haw  Moab. 

11  A  ^Jehosaphat  a  ddywedodd, 
Onid  oes  yma  brophwyd  i'r  Ar- 
glwydd, fel  yr  ymofynom  ni  a'r 
Arglwydd  trwyddo  ef?  Ac  un  o 
weision  brenhin  Israel  a  attebodd 
ac  a  ddywedodd,  Y  mae  yma  Eli- 
seus mab  Saphat,  jv  hwn  a  dywallt- 
odd  dd^vfr  ar  ddwylaAV  Elias, 

12  A  Jehosaphat  a  ddywedodd,  Y 
mae  gair  yr  Arglwydd  gyd  âg  ef 
Felly  brenhin  Israel,  a  Jehosaphat, 
a  brenhin  Edom,  a  aethant  i  waered 
atto  ef 

13  Ac  Eliseus  a  ddywedodd  wrth 
frenhin  Israel,  Beth  sydd  i  mi  a 
wnehvyft  thi?  ^dos  at  ''brophwjŵ 
dy  dad,  ac  at  brophwydi  dy  fam.  A 
brenhin  Israel  a  ddywedodd  wrtho, 
Nag  ê :  canys  yr  Arglwydd  a  alw- 
odd  y  tri  brenhin  hyn  ynghyd  i'w 
rhoddi  yn  Haw  Moab. 

14  Ac  Eliseus  a  ddywedodd,  'Fel 
mai  byw  Arglwydd  y  lluoedd,  yr 


Cyn 
CRIST 

896. 

» 1  Bren. 

16.  31,  32. 
bl  Rren. 

12.  28,  31, 

32. 


c  Eiirych 
Ei.  16.  Î, 


«a  pec  L  L 


895. 


e  1  Bren. 

22.4. 


2Heb. 
wrth  eu 
traed : 
Edrych 
Exod.  11.8. 


f  1  Bren. 

22.7. 


e  Felly 

Baiu.  10. 

14. 

Ruth  1.15. 
1 1  Breii. 

18. 19. 


1 1  Bren. 
17.1. 
pen.  5. 16. 


37S 


eisieu  dwfr. 


II.  BRENHINOEDD,  IV. 


Amlliàu  ólew  y  weddw. 


Cyn 

CRIST 

895. 


k  Eiîi-ych 
1  Sam.  10. 
5. 

I  Ezec.  1.  3. 
a  3. 14,  22. 
a  8.1. 

m  Edrych 
pen.  4.3. 


3  Heb.  ym- 
wregysu 
ä  guiregys. 


i  Neu, 
Oarawsant 
ynddi, 
gan.  Sec. 


B  Heb.  net 
iddo  adael 
ei  cherrig 
yn  Cir- 
haraseih. 


hwn  yr  ydwyf  yn  sefyll  ger  ei  fron, 
oni  bai  fy  mod  i  yn  perchi  wyn- 
eb  Jehosaphat  brenhin  Judah,  nid 
edrycliaswn  i  arnat  ti,  ac  ni'th  wel- 
swn. 

15  Ond  yn  awr  dygwch  i  mi  ''gerdd- 
or.  A  phan  ganodd  y  cerddor,  daeth 
^  llaw  yr  Arglwydd  arno  ef. 

16  Ac  efe  a  ddywedodd,  Fel  hyn 
y  dywedodd  yr  Aeglwydd;  "^Gwna 
y  dyöryn  hwn  yn  Uawn  ffosydd. 

17  Canys  fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd ;  Ni  welwch  Avynt,  ac  ni 
welwch  wlaw ;  etto  y  dyffryn  hwn  a 
lenwir  o  ddwifr,  fel  yr  yfoch  chwi, 
a'ch  anifeiliaid,  a'ch  ysgrubliaid. 

18  A  pheth  ysgafn  yw  hyn  y'ngol- 
wg  yr  Arglwydd  :  efe  a  ddyry 
Moab  yn  eich  llaw  chwi  hefyd. 

19  A  chwi  a  darêwch  bob  dinas 
gaerog,  a  phob  dinas  ddetholedig; 
a  phob  pren  teg  a  fwriwch  chwi  i 
la^vr;  yr  hoU  ffyuhonnau  dyfroedd 
hefyd  a  gauwch  chwi,  a  phob  darn  o 
dir  da  a  ddifwynwch  chwi  â  cherrig. 

20  A'r  bore  pan  offrymmwyd  y 
bwyd-ofírwm,  wele  ddyfroedd  yn 
dyfod  o  ffordd  Edom ;  a'r  wlad  a 
lanwyd  o  ddyfroedd. 

21  1Í  A  phan  glybu  yr  hoU  Moab- 
iaid  fod  y  brenhinoedd  hynny  wedi 
dyfod  i  fynu  i  ymladd  yn  eu  herbyn 
hwynt,  y  galwyd  ynghyd  bawb  a'r 
a  allai  ^wisgo  arfau,  ac  uchod,  a 
hwy  a  safasant  ar  y  terfyn. 

22  A  hwy  a  gyfodasant  yn  fore,  a'r 
haul  a  gyfodasai  ar  y  dyfroedd ;  a'r 
Moabiaid  a  ganfuant  ar  eu  cyfer  y 
dyfroedd  yn  goch  fel  gwaed : 

23  A  hwy  a  ddywedasant,  Gwaed 
yw  hwn  :  gan  ddifetha  y  difethwyd 
y  brenhinoedd,  a  hwy  a  darawsant 
baAvb  eu  gilydd  :  am  hynny  yn  awr 
at  yr  anrhaith,  Moab. 

24  A  phan  ddaethant  at  wersyU 
Israel,  yr  Israeliaid  a  gyfodasant, 
ac  a  darawsant  y  Moabiaid,  fel  y 
ffoisant  o'u  blaen  hwynt :  a  hwy 
a  ^aethant  rhagddynt,  gan  daro  y 
Moabiaid  yn  ett  gwlad  eti  hun. 

25  A  hwy  a  ddistrywiasant  y  din- 
asoedd,  ac  i  bob  darn  o  dir  da  y 
bwriasant  bawb  ei  garreg,  ac  a'i 
Uanwasant;  a  phob  ffynnon  dd^vfr 
a  gauasant  hwy,  a  phob  pren  da  a 
gwympasant  hwy  i  lawr:  '^yn  unig 
yn  Cir-haraseth  y  gadawsant  ei  cher- 
rig ;  etto  y  rhai  oedd  yn  taflu  a'i  ham- 
gylchynasant,  ac  a'i  tarawsant  hi. 

26  1Í  A  phan  welodd  brenhin  Moab 
fod  y  rhyfelwyr  yn  drech  nag  ef,  efe 


a  gymmerth  saith  gant  o  wŷr  gyd 
âg  ef  yn  tynnu  cleddyf,  i  ruthro  ar 
frenhin  Edom:  ond  nis  gallasant 
h^vy. 

27  Yna  efe  a  gymmerodd  ei  fab 
cyntaf-anedig  ef,  yr  hwn  oedd  i 
deyrnasu  yn  ei  le  ef,  "ac  a'i  hoffrym- 
modd  ef  yn  boeth-offrwm  ar  y  mur. 
A  bu  llid  mawr  yn  erbyn  Israel : .  °  a 
hwy  a  aethant  ymaith  oddi  wrtho 
ef,  ac  a  ddychwelasant  i'w  gwlad 
eu  hun. 

PENNOD  IV. 

1  Misëus  trwy  rad  penllad  yn  amlliau  olew  y 
wraig  weddw  ddyledog.  12  Yn  cael  mob  i'r 
Sunamees,  18  ac  yn  ei  gyfodi  ef  o  farw  i 
fyw:  SSí/íi  iachâu  y  cawl  yn  Gilgal:  42  yn 
poriJd  cannwr  âg  iigain  torth  o  fara. 

ARHYW  wraig  o  wragedd  ^meib- 
.  ion  y  prophwydi  a  lefodd  ar 
Elisëus,  gan  ddywedyd,  Dy  was  fy 
ngwr  a  fu  farw ;  a  thi  a  wyddost  fod 
dy  was  yn  ofni  yr  Arglwydd  :  a'r 
echwynwr  a  ddaeth  ^  i  gymmeryd  fy 
nau  fab  i  ifod  yn  gaethion  iddo. 

2  Ac  Eliseus  a  ddjnvedodd  wrthi, 
Beth  a  wnaf  fi  i  ti?  mynega  i  mi,  beth 
sydd  gennyt  ti  yn  dy  dfi  Dywed- 
odd hithau,  Nid  oes  dim  gan  dy  law- 
fon\yn  yn  tŷ,  ond  ystenaid  o  olew. 

3  Ac  efe  a  ddywedodd,  Dos,  cais 
i  ti  lestri  oddi  allan  gan  dy  hoU 
gymmydogion,  sef  Uestri  gweigion, 
"  ^  nid  ychydig. 

4  A  phan  ddelych  1  niewn,  cau 
y  drws  arnat,  ac  ar  dy  feibion,  a 
thywallt  i'r  hoU  lestri  hynny;  a 
dod  heibio  yr  hwn  afyddo  11a wn 

5  FeUy  hi  a  aeth  oddi  wrtho  ef,  ac 
a  gauodd  y  drws  arni,  ac  ar  ei  meib- 
ion :  a  hwynt-hwy  a  ddygasant  y 
Uestri  atti  hi ;  a  hithau  a  dywallt- 
odd. 

6  Ac  wedi  llenwi  y  Uestri,  hi  a 
ddywedodd  wrth  ei  mab,  Dwg  i  mi 
etto  lestr.  DyAvedodd  yntau  wrthi, 
Nid  oes  mwyach  un  llestr.  A'r  olew 
a  beidiodd. 

7  Yna  hi  a  ddaeth  ac  a  fynegodd 
i  AAT  Duw.  DyAvedodd  yntau,  Dos, 
gwerth  yr  olew,  a  thai  ^  dy  dclyled ; 
a  bydd  di  fyw,  ti  a'th  feibion,  ar  y 
rhan  arall. 

8  IT  A  bu  ar  ryw  ddiwrnod  i  Eli- 
seus dramwyo  i  ^Sunem;  ac  yno 
yr  oedd  g wraig  oludog,  yr  hon  ^a'i 
cymhellodd  ef  i  fwytta  bara.  A 
chynnifer  gwaitli  ag  y  tramwyai  efe 
heibio,  efe  a  droai  yno  i  fsvytta  bara. 

9  A  hi  a  ddywedodd  wrth  ei  gwr, 
Wele  yn  awr,  mi  a  wn  mai  g^vr  sanct- 


Cyn 
CRIST 

895. 


n  AmoB2.1. 
0  pen.  8.  20. 


» 1  Bren. 
20.35. 


b  Edrvch 
Lef.25.39. 
Matt.  18. 
25. 


0  Edrych 
pen.  3. 17. 

2  Neu,  na 
phvinhd. 


3  Nen, 
i'th  ddylr 
edwr. 


d  Jos.  19. 

18. 
4  Heb.  as 

ymaflodd 

yuddo. 


879 


Bywhâu  mob 


11.  BRENHINOEDD,  IV. 


y  Sunamees. 


Cyn 
CRIST 

895. 


9  Gen.  18. 
10, 14. 

SHeb. 
yr  amser 
nodedig. 

í  ad.  23. 


«  Heb. 
Eeddwch. 


aidd  i  Dduw  ydyw  hwn,  sydd  yn 
cynniwair  heibio  i  ni  yn  wastadol. 

10  GwnawD,  attolwg,  ystafell  fech- 
an  ar  y  mur ;  a  gosodwn  iddo  yno 
wely,  a  bwrdd,  ac  ystôl,  a  chan- 
hwyllbren :  fel  y  tro  efe  yno,  pan 
ddelo  efe  attom  ni. 

11  Ac  ar  ddydd-gwaith  efe  a  ddaeth 
ynQ,  ac  a  drodd  i'r  ystafell,  ac  a 
orphwysodd  yno. 

12  Ac  efe  a  ddywedodd  wrth  Ge- 
hazi  ei  was,  Galw  ar  y  Sunamees  lion. 
Yntau  a  alwodd  arni  hi :  hithau  a 
safodd  ger  ei  fron  ef 

13  Dywedodd  hefyd  wrtho,  Dywed 
yn  awr  wrthi  hi,  Ẅele,  ti  a  ofelaist 
trosom  ni  â'r  holl  ofal  yma;  betli 
sydd  i'w  wneuthur  erot  ti  ?  a  oes  a 
fynnych  di  ei  ddywedyd  wrth  y 
brenhin,  neu  wrth  dywysog  y  Uu? 
Hithau  a  ddywedodd,  Y'nghanol  fy 
mhobl  yr  ydwyf  fì  yn  trigo. 

14  Ac  efe  a  ddywedodd,  Beth  gan 
hynny  sydd  i'w  wneuthur  erddi  hi  ? 
A  Gehazi  a  ddywedodd,  Yn  ddiau 
nid  oes  iddi  fab,  a'i  gwr  sydd  hen. 

15  Ac  efe  a  ddywedodd,  Galw  hi. 
Ac  efe  a'i  galwodd  hi;  a  hi  a  saf- 
odd yn  y  drws. 

16  Ac  efe  a  ddywedodd,  ^  Ynghylch 
^y  pryd  hwn  wrth  amser  bywiolaeth, 
ti  a  gofleidi  fab.  Hithau  a  ddywed- 
odd, Nag  e,  fy  arglwydd,  gwr  Duw, 
%a  ddy  wed  gelwydd  i'th  law-torwyn. 

17  A'r  wraig  a  feichiogodd,  ac  a 
ddug  fab  y  pryd  hwnnw,  yn  ol  am- 
ser bywiolaeth,  yr  hyn  a  lefarasai 
Elisëus  wrthi  hi. 

18  1Í  A'r  bachgen  a  gynnyddodd, 
ac  a  aeth  ddydd-g^^aith  allan  at  ei 
dad  at  y  medehvyi*. 

19  Ac  efe  a  ddywedodd  wrth  ei 
dad,  Fy  mhen,  fy  mhen.  Dywedodd 
yntau  wrth  langc,  Dwg  ef  at  ei  fam. 

20  Ac  efe  al  cymmerth,  ac  a'i 
dug  ef  at  ei  tarn.  Ac  efe  a  eistedd- 
odd  ar  ei  gliniau  hi  hyd  banner 
dydd,  ac  a  fu  farw. 

21  A  hi  a  aeth  i  fynu,  ac  a'i  go- 
sododd  ef  i  orwedd  ar  wely  gwr 
Duw,  ac  a  gauodd  y  drws  arno,  ac 
a  aeth  allan. 

22  A  hi  a  alwodd  ar  ei  g^vi",  ac  a 
ddywedodd,  Anfon,  attolwg,  gyd  â 
mi  un  or  llangciau,  ac  un  o'r  asyn- 
od :  canys  mi  a  redaf  hyd  at  wr 
Duw,  ac  a  ddychwelaf. 

23  Dywedodd  yntau,  Paham  yr  âi 
di  atto  ef  heddyw?  nid  yw  hi  na 
newydd-loer,  na  Sabbath.    Hithau 

l  a  ddywedodd,  ^  Fob  peth  yn  dda 
_ 


24  Yna  hi  a  gyfrwyodd  yr  asyn ;  ac 
a  ddywedodd  wrth  ei  Ilangc,  Gyrr, 
a  dos  rhagot:  nac  '^aros  am  danaf 
fi  i  farchogaeth,  onid  archwyf  i  ti. 

25  Felly  hi  a  aeth,  ac  a  ddaeth  at 
wr  Duw  i  fynydd  Carmel.  A  phan 
welodd  gwr  Duw  hi  o  bell,  efe  a 
ddywedodd  wrth  Gehazi  ei  was, 
Wele  y  Sunamees  honno. 

26  Rhed  yn  awr,  attolwg,  i'w  chyf- 
artod,  a  dywed  wrthi  hi,  A  tvyt  ti 
yn  iach  ?  a  ydyw  dy  wr  yn  iach  ?  a 
ydyw  y  bachgen  yn  iach?  Dywed- 
odd hithau,  Iach. 

27  A  phan  ddaeth  hi  at  wr  Duw  i'r 
mynydd,  hi  a  ymaflodd  yn  ei  draed 
ef :  a  Gehazi  a  nesaodd  i'w  gwthio 
hi  ymaith.  A  gwr  Duw  a  ddywed- 
odd, Gad  hi  yn  Uonydd:  canys  ei 
henaid  sydd  ^  ofidus  ynddi ;  a'r  Ar- 
glwydd a'*  celodd  oddi  wrthyf  fi, 
ac  nis  mynegodd  i  mi. 

28  Yna  hi  a  ddywedodd,  A  ddy- 
munais  i  fab  gan  fy  arglwydd  ?  s  oni 
ddywedais,  Na  thwylla  fi  ? 

29  Yna  efe  a  ddywedodd  wrth 
Gehazi,  •'Gwregysa  dy  Iwynau,  a 
chymmer  fy  fiPon  yn  dy  law,  a  dos 
ymaith :  o  chyfarfyddi  â  neb,  '  na 
chyfarch  iddo ;  ac  o  chyfarch  neb 
di,  nac  atteb  ef :  a  '^  gosod  fy  ffon  i 
ar  ^vyneb  y  bachgen. 

30  A  mam  y  bachgen  a  ddywed- 
odd, Fel  mai  byw  yr  Arglwydd, 
ac  mai  byw  dy  enaid  di,  nid  ymad- 
awaf  fi  â  thl  Ac  efe  a  gyfododd, 
ac  a  aeth  ar  ei  hoi  hi 

31  A  Gehazi  a  gerddodd  o'u  blaen 
hAvynt,  ac  a  osododd  y  fíbn  ar  wyn- 
eb  y  bachgen :  ond  nid  oedd  na  llef- 
erydd,  na  ^  chly wed.  Am  hynny  efe 
a  ddy ch welodd  i'w  gyfarfod  ef :  ac 
a  fynegodd  iddo,  gan  ddywedyd,  Ni 
ddeffrôdd  y  bachgen. 

32  A  phan  ddaeth  Eliseus  i  mewn 
i'r  tŷ,  wele  y  bachgen  wedi  marw, 
yn  gorwedd  ar  ei  wely  ef 

33  Felly  efe  '  a  ddaeth  i  mewn,  ac 
a  gauodd  y  drws  arnynt  iU  dau,  ac 
a  weddiodd  ar  yr  Arglwydd. 

34  Ac  efe  a  aeth  i  fynu,  ac  a  or- 
weddodd  ar  y  bachgen,  ac  a  osod- 
odd ei  enau  ar  ei  enau  yntau,  a'i 
lygaid  ar  ei  lygaid  ef,  a'i  ddwylaw 
ar  ei  ddwylaw  ef,  ac  ""efe  a  ym- 
estynodd  arno  ef;  a  chynhesodd 
cnawd  y  bachgen. 

35  Ac  efe  a  ddychwelodd,  ac  a 
rodiodd  yn  y  tŷ  -i  fynu  ac  i  waered ; 
ac  a  aeth  i  fynu,  ac  a  ymestynodd 
arno  ef :  a'r  "bachgen  a  disiodd  hyd 


Cyn 

CRIST 

895. 

7  Heb. 
attal  erof 
fi  farch- 
ogaeth. 


SHeb. 
chwerw. 


h 1  Bien. 
18.  46. 
pen.  9.  L 

i  Luc  10.  4. 


k  Edrych 
Exod.  7.  9, 
19.  a  14. 16. 
pen.  2.  8. 
14. 
Act.  19.12. 


9  Heb.  ÿm- 
loraìidait. 


1  ad.  4. 

Matt.  6.  6, 


m  1  Brcn. 
17. 21. 
Act.  20. 10. 


2  Heb. 
unwaith 
yma,  ac 
unwaith 
accia, 

n  pen.  8. 
1,5. 


lachâu  y  cawl. 


II.  BRENHINOEDD,  V.        Gwàhan-glwyf  Naaman. 


Cyn 
CRIST 

895. 


Cylch 

891. 


o  Edrych 
Exoà.  15. 
25. 

pen.  2.  21. 
a  5.  10. 
loan  9.  6. 


3Neu, 
wiag. 


•q  loan  6. 11. 


T  Hlatt.  14. 
20.  a  15. 37. 
luau  6. 13. 


Cylch 
894. 
•  I  ,uc  4. 27. 
ü  Neu, 
fldyrchnf- 
edig,  neu, 
gymmer- 
adwy  ei 
faÿneb. 


yn  seithwaith,  a'r  bachgen  a  agor- 
odd  ei  lygaid. 

36  Ac  efe  a  alwodd  ar  Gehazi,  ac 
a  ddywedodd,  Galw  y  Sunamees 
hon.  Ac  efe  a  alwodd  arni  hi.  A 
hi  a  ddaeth  atto  ef.  Dywedodd 
yntau,  Cymmer  dy  fab. 

37  A  hi  a  aeth  i  mewn,  ac  a  syrth- 
iodd  Avrth  ei  draed  ef,  ac  a  ymgrym- 
modd  hyd  lawr,  ac  a  gymmerodd  ei 
mab,  ac  a  aeth  allan. 

38  IT  Ac  Elisëus  a  ddychwelodd  i 
Gilgal.  Ac  yr  oedd  newyn  yn  y 
wlad ;  a  meibioii  y  proph^vydi  oedd 
yn  eistedd  ger  ei  fron  ef :  ac  efe  a 
ddywedodd  wi'th  ei  was,  Treftia  y 
crochan  mawr,  a  berw  gawl  i  feib- 
ion  y  prophwydi. 

39  Ac  un  a  aeth  allan  i'r  maes  i 
gasglu  bresych,  ac  a  gafodd  win- 
wydden  wŷllt,  ac  a  gasgiodd  o  honi 
fresych  gwylltion  lonaid  ei  wisg, 
ac  a  ddaeth  ac  s!u  briwodd  yn  y 
crochan  cawl :  canys  nid  adwaen- 
ent  hwynt. 

40  Yna  y  tywalltasant  fr  gwŷr  i 
fwytta.  A  phan  fwyttasant  o'r  cawl, 
hwy  a  waeddasant,  ac  a  ddywedas- 
ant,  O  wr  Duw,  y  mae  angau  yn  y 
crochan :  ac  ni  allent  ei  fwytta. 

41  Ond  efe  a  ddywedodd,  Dygwch 
flawd.  Ac  "efe  a'^  bwriodd  yn  y 
crochan  :  dywedodd  hefyd,  Tywallt 
i'r  bobl,  fel  y  bAvyttaont.  Ac  nid 
oedd  dim  niwed  yn  y  crochan. 

42  IF  A  daeth  gwr  o  Baal-salisa, 
ac  a  ddug  i  wi*  Duw  o  fara  blaen- 
fírwyth,  ugain  torth  haidd,  a  thy- 
wysenau  o  yd  newydd  yn  ei  ^gibau. 
Ac  efe  a  ddywedodd,  Dod  i'r  bobl, 
fel  y  bwyttaont. 

43  A'i  weinidog  ef  a  ddywedodd, 
1*1  ba  beth  y  rhoddaf  hyn  ger  bron 
cannwr?  Dywedodd  yntau,  Dyro 
i'r  bobl,  fel  y  bwyttaont :  canys  fel 
hyn  y  dywedodd  yr  Aeglwydd, 
iHwy  a  fwyttânt,  a  bydd  gweddill. 

44  Felly  efe  a'i  rhoddodd  ger  eu 
bron  hwynt :  a  hwy  a  fwyttasant, 
ac  '^a  weddulasant,  yn  ol  gair  yr 
Arglwydd. 

PENNOD  V. 

1  Naaman,  ivrth  cliioedl  ei  gaeth-foricyn,  yn 
myned  i  Samaria  i'w  iachâu  oH  waJian- 
glwyf.  8  Elisëus  yn  ei  yrru  ef  i'r  lorddonen 
i'w  iachau ;  15  yn  gwrthod  ei  roddion  ef, 
ac  yn  rhoi  iddo  heth  o'r  ddaear.  20  Gehazi 
yn  enw  eifeistr  yn  cymmeryd  rhoddion  Naa- 
man, ac  yn  cael  gicahan-glwyf  tragywyddol. 

A"  NAAMAN,  tywysog  llu  bren- 
hin  Syria,  oedd  wr  mawr  yng 
iigolwg    ei   arglwydd,   ac  yn   ^an- 


rhydeddus ;  canys  trwyddo  ef  y 
rhoddasai  yr  Arglwydd  ymwared 
i  Syria :  ac  yi*  oedd  efe  yn  wi-  cad- 
arn  nerthol,  ond  yr  oedd  yn  wahan- 
glwyfus. 

2  A'r  Syriaid  a  aethent  allan  yn 
finteioedd,  ac  a  gaethgludasent  o 
wlad  Israel  langces  fechan ;  a  hon- 
no  oedd  ^yn  g>vasanaethu  gwraig 
Naaman. 

3  A  hi  a  ddywedodd  wrth  ei, 
meistres,  0  na  hyddai  fy  arglwydd 
o  flaen  y  prophwyd  sydd  yn  Sa- 
maria !  canys  efe  a'i  ^  hiachâi  ef  o'i 
wahan-glwyf. 

4  Ac  un  a  aeth  ac  a  fynegodd  i'w 
arglwydd,  gan  ddywedyd,  Fel  hyn 
ac  fel  hyn  y  dywedodd  y  Uangces  o 
wlad  Israel. 

5  A  brenhin  Syria  a  ddywedodd, 
Dos,  cerdda,  a  mi  a  anfonaf  lythyr 
at  frenhin  Israel.  Ac  efe  a  aeth 
ymaith,  ac  ^a  ddug  ^gyd  âg  ef  ddeg 
talent  o  arian,  a  chwe  mil  o  aur, 
a  deg  par  o  ddillad. 

6  Ac  efe  a  ddug  y  Uythyr  at  frenhin 
Israel,  gan  ddywedyd,  Yn  awr  pan 
ddêl  y  Uythyr  hwn  attat  ti,  wele, 
anfonais  attat  ti  Naaman  fy  ngwas, 
fel  yr  iachâit  ef  o'i  wahan-glwyf. 

7  A  phan  ddarllenodd  brenhin 
Israel  y  Uythyr,  efe  a  rwygodd  ei 
ddillad,  ac  a  ddywedodd,  Ai  '^Duw 
ydiuyf  fi,  i  farwhâu,  ac  i  fywhâu, 
pan  anfonai  efe  attaf  fi  i  iachau 
gwr  o'i  wahan-glwyf?  gwybyddwch 
gan  hynny,  attolwg,  a  gwelwch  mai 
ceisio  achos  y  mae  efe  i'm  herbyn  i. 

8  11  A  phan  glybu  Elisëus  gwr 
Duw  rwygo  o  frenhin  Israel  ei 
ddillad,  efe  a  anfonodd  at  y  bren- 
hin, gan  ddywedyd,  Paham  y  rh^vyg- 
aist  dy  ddillad?  deued  yn  awr  attaf 
fi,  ac  efe  a  gaift"  wybod  fod  pro- 
phwyd yn  Israel 

9  Yna  Naaman  a  ddaeth  a'i  feirch 
ac  a'i  gerbydau,  ac  a  safodd  wrth 
ddrws  tŷ  Elisëus. 

10  Ac  Elisëus  a  anfonodd  atto  ef 
gennad,  gan  ddywedyd,  Dos  ac 
"*  ymolch  saith  waitli  yn  yr  lorddon- 
en ;  a'th  gnawd  a  ddychwel  i  ti,  a 
thithau  a  lanhêir. 

11  Ond  Naaman  a  ddigiodd,  ac 
a  aeth  ymaith;  ac  a  ddywedodd, 
Wele,  mi  a  "^feddyliais  ynof  fy  hun, 
gan  ddyfod  y  deuai  efe  allan,  ac 
y  safai  efe,  ac  y  galwai  ar  enw  yr 
Arglwydd  ei  Dduw,  ac  y  "gos- 
odai  ei  law  ar  y  fan,  ac  yr  iachâi  y 
gwahan-glwyfus. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

894. 


S  Htb. 

ojlaen. 


4Eeb. 

casglai. 


b  pen.  8.  8, 

9. 
5Heb. 

j/ii  ei  law. 


c  Deut.  32. 
39. 
1  Sain.2.C. 


d  Edrych 
pen.  4.  41, 


«Heb. 
ddiiwednis 
wr/hÿf/ÿ 
hull. 


7  Hcb. 

Cì/huÿ'-anai. 


lacliâu  Kaaman. 


II.  BRENHINOEDD,  VI. 


Trcichivant  Gehazi 


Cvn 

CRIST 
Cylch 

894. 


«Neu, 
Amana. 


8  Job  33.25. 


,  9  Heb. 

Í    fendilh. 
j  8  pen.  3. 14. 


h  Gen.14.32. 
Edrych 
Matt.  10.  8. 

Act.  8. 18, 


Î  pen.  7. 
17. 


2  Heb. 

dir,  fel 
Gen.  35.1(5. 


3  Heb. 
A  oes 
heddwch  f 


12  Onid  gwell  ^Abana  a  Pharpar, 
afonydd  Damascus,  na  holl  ddyfr- 
oedd  Israel?  oni  allaf  ymolchi  yn- 
ddynt  hwy,  ac  ymlanhau?  Felly  efe 
a  drodd,  ac  a  aetli  ymaith  mewn 
digter. 

13  A'i  weision  a  nesasant,  ac  a 
lefarasant  wrtho,  ac  a  ddywedasant, 
Fy  nhad,  pe  dywedasai  y  prophwyd 
betli  mawr  wrtbytti,  onis  gwnelsit? 
pa  faint  mwy,  gan  iddo  ddywedyd 
wi'thyt,  Ymolch,  a  bydd  Ian? 

14  Ac  yna  efe  a  aeth  i  waered,  ac 
a  ymdrochodd  saith  waitii  yn  yr  lor- 
ddonen,  yn  ol  gair  gwi*  Duw :  ^a'i 
gnawd  a  ddychwelodd  fel  cnawd 
dyn  bach,  ac  ^efe  a  lanhâwyd. 

15  11  Ac  efe  a  ddychwelodd  at  wr 
Duw,  efe  a'i  holl  fintai,  ac  a  ddaeth 
ac  a  safodd  ger  ei  fron  ef;  ac  a 
ddywedodd,  Wele,  yn  awr  y  gwn 
uad  oes  Duw  trwy  yr  holl  ddaear, 
ond  yn  Israel:  am  hynny  cymmer 
yn  awr,  attolwg,  '-'rodd  gan  dy  was. 

16  Ond  efe  a  ddywedodd,  ^Fel 
mai  byw  yr  Arglwydd,  yr  hwn  yr 
ydwyf  yn  sefyll  ger  ei  fron,  '^ni 
chymmeraf.  Ac  efe  a  gymhellodd 
arno  ei  chymmeryd;  etto  efe  diH 
gwrthododd. 

17  A  Naaman  a  ddywedodd,  Oni 
roddir  yn  awr  i'th  was  Iwyth  cwpl 
o  fulod  o  ddaear?  canys  ni  oíF- 
rymma  dy  was  mwyach  boeth-off- 
rwm  nac  aberth  i  dduwiau  eraiU, 
ond  i'r  Argliyydd. 

18  Yn  y  peth  hyn  yr  Arglwydd 
a  faddeuo  i'th  was;  pan  elo  fy  ar- 
glwydd i  dy  Rimmon  i  addoli  yno, 
a  'pliwyso  ar  fy  llaw  i,  a  plian  ym- 
grymmwyf  finnau  yn  nhŷ  Rimmon; 
pan  ymgrymmwyf  yn  nhŷ  Rimmon, 
maddened  yr  Ajrglwydd  i'th  was 
yn  y  peth  hyn. 

19  Ac  efe  a  ddywedodd  wrtho, 
Dos  mewn  heddwch.  Ac  efe  a  aeth 
oddi  wrtho  ef  encyd  o  ^ffordd. 

20  ÌÍ  Ond  Gehazi,  gwas  Eliseus 
gwr  Duw,  a  ddywedodd,  Wele,  fy 
meistr  a  arbedodd  Naaman  y  Syr- 
iad  hwn,  heb  gymmeryd  o'i  law  ef  yr 
hyn  a  ddygasai  efe :  fel  mai  byw  yr 
Arglwydd,  mi  a  redaf  ar  ei  ol  ef, 
ac  a  gymmeraf  ry w  beth  ganddo  ef 

21  FeUy  Gehazi  a  ganlynodd  ar  ol 
Naaman.  A  phan  welodd  Naaman 
ef  jVL  rhedeg  ar  ei  ol,  efe  a  ddis- 
gynodd  oddi  ar  y  cerbyd  i'w  gyf- 
arfod  ef,  ac  a  ddywedodd,  ^A  yw 
pob  peth  yn  dda? 

22  Dywedodd  yntau,  Y  mae  pob 


peth  yn  dda.  Fy  meistr  a'm  hanfon- 
odd  i,  gan  ddywedyd,  Wele,  yi*  awr 
hon  dau  langc  o  fynydd  Ephraim,  o 
feibion  y  prophwydi,  a  ddaeth  attaf 
fi :  dyro  yn  mvr  iddynt  hwy  dalent 

0  arian,  a  dau  bar  o  ddillad. 

23  A  Naaman  a  ddywedodd,  Bydd 
foddlawn,  cymmer  ddwy  dalent.  Ac 
efe  a  fu  daer  arno  ef ;  ac  a  rwym- 
odd  ddwy  dalent  o  arian  mewn  dwy 
god,  a  deubar  o  ddillad;  ac  efe  a'w 
rhoddodd  at  ddau  ol  weision,  i'lv 
dwyn  o'i  flaen  ef. 

24  A  phan  ddaeth  efe  i'r  ^bwlch, 
efe  a'ît  cymmerth  o'u  llaw  hwynt, 
ac  a'îí  rhoddodd  i  gadw  yn  tỳ ;  ac 
a  oUyngodd  ymaith  y  gwŷr,  a  hwy 
a  aethant  ymaith. 

25  Ond  efe  a  aeth  i  mewn,  ac  a 
safodd  o  flaen  ei  feistr,  Ac  Eliseus 
a  ddywedodd  wrtho  ef,  0  ba  le 
y  daethost  ti,  Gehazi?  Dywedodd 
yntau,  Nid  aeth  dy  was  nac  yma 
na  thraw. 

26  Ac  efe  a  ddywedodd  wrtho, 
Onid  aeth  fy  nghalon  gyd  â  thi,  pan 
drodd  y  gwr  oddi  ar  ei  gerbyd  i'th 
gyfarfod   di?    a  ydoedd  hi  amser 

1  gymmeryd  arian,  ac  i  gymmeryd 
gwisgoedd,  ac  olew-wyddlannau,  a 
gwinllannau,  a  defaid,  a  gwartheg, 
a  gweision,  a  morwynion? 

27  Am  hynny  gwahan-glwyf  Naa- 
man  a  lŷn  wrthyt  ti,  ac  wrth  dy 
had  yn  dragyAvydd.  Ac  efe  a  aeth 
ymaith  o'i  ŵydd  ef  ''yn  wahan- 
glwyfus  cyn  wynned  a'r  eira. 

PENNOD  yi. 

1  Eliseus  yn  caniattâUf  i  feibion  y  prophioydi 
gael  ehengi  eu  terfynau;  ac  yn  peri  i'r 
haiarn  nofio:  8  yn  datguddio  cyfrinach 
hrenhin  Syria.  18  Y  llu,  a  yrrivyd  i  ddal 
Eliseus,  yn  cael  eu  taro  â  dalliìieh:  19  a 
chwedi  eu  dwyn  i  Samaria,  yn  cael  eu  goll- 
wng  ymaith.  24  Y  newyn  yn  Samaria  yn 
peri  i  wragedd  fwytta  eu  plant.  30  Y  hren- 
hin yn  gyrru  i  ladd  Eliseus. 

AMEIBION  y  prophwydi  a  ddy- 
wedasant wrth  Eliseus,  Wele 
yn  awi',  y  He  yr  hwn  yr  ydym  ni 
yn  trigo  ynddo  ger  dy  fron  di,  sydd 
ry  gyfyng  i  ni. 

2  Awn  yn  awT  hyd  yr  lorddonen, 
fel  y  cymmerom  oddi  yno  bawb  ei 
drawst,  ac  y  gwnelom  i  ni  yno  le 
i  gyfanneddu  ynddo.  Dywedodd 
yntau,  EavcIi. 

3  Ac  un  a  ddywedodd,  Bydd  fodd- 
lawn, attolwg,  a  thyred  gyd  â'th 
weision.  Dywedodd  yntau.  Mi  a 
ddeuaf 

4  Felly  efe  a  aeth  gyd  â  hAvynt. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

£94. 


iNeu, 
lie  dirgd. 


k  Exod.4.a 
JS'um.  12. 
10. 


Cylcb 

893, 


Yr  haiam  yn  nofio. 


II.  BRENHINOEDD,  VI. 


Dallu  y  Syriaid. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

893. 

2Heb. 

haiarn. 


•  pen.  2.  21. 


SHeb. 
trwm. 


t>  2  Chron. 
32.7, 


A  hwy  a  ddaethant  at  yr  lorddon- 
en,  ac  a  dorrasant  goed. 

5  A  phan  oedd  un  yn  bwrw  i  lawr 
drawst,  ei  ^fwyell  ef  a  syrthiodd 
i'r  dwfr.  Ac  efe  a  waeddodd,  ac 
a  ddywedodd,  Och  fi,  iy  meistr! 
canys  benthyg  oedd. 

6  A  gwr  Duw  a  ddywedodd,  Pa 
le  y  syrthiodd?  Yntau  a  ddangos- 
odd  iddo  y  fan.  Ac  *efe  a  dorrodd 
bren,  ac  a'^  taflodd  yno ;  a'r  haiarn 
a  nofiodd. 

7  Ac  efe  a  ddywedodd,  Cymmer  i 
fynu  i  ti.  Ac  efe  a  estynodd  ei  law, 
ac  a'i  cymmerodd. 

8  IT  A  brenhin  Syria  oedd  yn 
rhyfela  yn  erbyn  Israel;  ac  efe  a 
ymgynghorodd  â'i  weision,  gan  ddy- 
wedyd,  Yn  y  lie  a'r  lie  y  bydd  fy 
ngwersyllfa. 

9  A  gwr  Duw  a  anfonodd  at  fren- 
hin  Israel,  gan  ddywedyd,  Ymgadw 
rhag  myned  i'r  Ue  a'r  Ue:  canys 
yno  y  disgynodd  y  Syriaid. 

10  A  brenhin  Israel  a  anfonodd 
i'r  He  am  yr  liwn  y  dywedasai  gwr 
Duw  wrtho,  ac  y  rhybuddiasai  ef, 
ac  a  ymgadwodd  yno,  nid  unwaith, 
ac  nid  dwywaith. 

11  A  chalon  brenhin  Syria  a  gy- 
thryblwyd  herwydd  y  peth  hyn ;  ac 
efe  a  alwodd  ar  ei  weision,  ac  a 
ddywedodd  wrthynt,  Oni  fynegwch 
i  mi  pwy  o  honom  ni  sydd  gyd  â 
brenhin  Israel? 

12  Ac  un  o'i  weision  ef  a  ddywed- 
odd, Nid  oes  neb,  fy  arglwydd  fren- 
hin :  ond  EMseus  y  prophwyd,  yr 
hwn  sydd  yn  Israel,  a  fynega  i  fren- 
hin  Israel  y  geiriau  a  leferi  di  yng 
nghanol  dy  ystafeU  wely. 

13  1Í  Ac  efe  a  ddywedodd,  Ewch, 
ac  edrychwch  pa  le  y  mae  efe,  fel 
yr  anfonwyf  i'w  gyrchu  ef.  Ac  myn- 
egwyd  iddo,  gan  ddywedyd,  Wele, 
yn  Dothan  y  mae  efe. 

14  Am  hynny  efe  a  anfonodd  yno 
feirch  a  cherbydau,  a  Uu  ^mawr :  a 
hwy  a  ddaethant  liw  nos,  ac  a  am- 
gylchynasant  y  ddinas. 

15  A  phan  gododd  gweinidog  gwr 
Duw  yn  fore,  a  myned  allan,  wele 
lu  yn  amgylchynu  y  ddinas,  â 
meirch  ac  â  cherbydau.  A'i  was 
a  ddywedodd  wrtho  ef.  Aha,  fy 
meistr  !  pa  fodd  y  gwnawn? 

16  Ac  efe  a  ddywedodd,  ISfac  ofna : 
canys  amlach  ytv  ^j  rhai  sydd  gyd 
â  ni  na'r  rhai  sydd  gyd  â  hwynt. 

17  Ac  Elisëus  a  weddiodd,  ac  a 
ddywedodd,   0   Arglwydd,    agor. 


attolwg,  ei  lygaid  ef,  fel  y  gwelo. 
A'r  Arglwydd  a  agorodd  lygaid  y 
Uangc;  ac  efe  a  edrychodd:  ac  wele 
y  mynydd  yn  Uawn  ''meirch  a  cher- 
bydau tanllyd  o  amgylch  Eliseus. 

18  A  phan  ddaethant  i  waered 
atto  ef,  Elisëus  a  weddiodd  ar  yr 
Arglwydd,  ac  a  ddywedodd,  Taro, 
attolwg,  y  genedl  hon  â  daUineb. 
Ac  "^efe  a'u  tarawodd  hwy  â  daU- 
ineb, yn  ol  gair  Elisëus. 

19  ÌÍ  Ac  Eliseus  a  ddywedodd 
wrthynt,  Nid  hon  yw  y  fiordd,  ac 
nid  hon  yw  y  ddinas  :  deuwch  ar  fy 
ol  i,  a  mi  a'ch  dygaf  chm  at  y  gwr 
yr  ydych  chwi  yn  ei  geisio.  Ond  efe 
a'u  harweiniodd  hwynt  i  Samaria. 

20  A  phan  ddaethant  hwy  i  Sa- 
maria, Eìisëus  a  ddywedodd,  0  Ar- 
glwydd, agor  lygaid  y  rhai  hyn, 
fel  y  gwelont.  A'r  Arglwydd  a 
agorodd  eu  Uygaid  hwynt;  a  hwy 
a  welsant:  ac  wele,  y'nghanol  Sa- 
maria yr  oeddynt. 

21  A  brenhin  Israel  a  ddywed- 
odd wrth  Eliseus,  pan  welodd  efe 
hwynt,  Gan  daro  a  darawaf  hwynt, 
fy  nhad? 

22  Dywedodd  yntau,  Na  tharo : 
a  darewit  ti  y  rhai  a  gaethiwaist 
â'th  gleddyf  ac  â'th  fwa  dy  hun? 
gosod  fara  a  dwfi*  ger  eu  bron 
hwynt,  fel  y  bwyttaont  ac  yr  yfont, 
ac  yr  elont  at  eu  harglwydd. 

23  Ac  efe  a  arlwyodd  iddynt  hwy 
arlwy  fawr :  a  hwy  a  fwyttasant  ac 
a  yfasant;  ac  efe  a'u  goUyngodd 
hwynt  ymaith,  a  hwy  a  aethant  at 
eu  harglwydd.  Felly  byddinoedd 
Syria  ni  chwanegasant  ddyfod  mwy- 
ach  i  wlad  Israel 

24  1Í  Ac  wedi  hyn  Benhadad  bren- 
hin Syria  a  gynhullodd  ei  hoU  lu, 
ac  a  aeth  i  fynu,  ac  a  warchaeodd 
ar  Samaria. 

25  Ac  yr  oedd  newyn  mawr  yn 
Samaria :  ac  wele,  yr  oeddynt  hwy 
yn  gwarchae  arni  hi,  nes  bod  pen 
asyn  er  pedwar  ugain  sicl  o  arian, 
a  phedwaredd  ran  cab  o  dom  col- 
ommennod  er  pùm  sicl  o  arian. 

26  Ac  fel  yr  oedd  brenhin  Israel 
yn  myned  heibio  ar  y  mur,  gwraig 
a  lefodd  arno  ef,  gan  ddywedyd, 
Achub,  fy  arghvydd  frenhin. 

27  Dywedodd  yntau,  ^Oni  achub 
yr  Arglwydd  dydi,  pa  fodd  yi- 
achubaf  fi  di?  Ai  o'r  ysgubor,  neu 
o'r  gwin-wrŷf  ? 

28  A'r  brenhin  a  ddywedodd  wrthi 
hi,  Beth  a  ddarfu  i  ti?   Hithau  a 


c  pen.  2.11. 
Pa.  34.7. 
Zech.  1.  8. 
a  6.  1—7. 


d  Gen.  19. 
11. 


4  Neu,  Na 
achuhed. 


Newyn  yn  Samaria. 


II.  BRENHINOEDD,  VII. 


Y  Syriaid  ynffoi. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

892. 


e  Deut.  28. 
53,57. 


f  Ruth  1.17. 
1  Bren.  19. 
2. 


g  Luc  13. 
23. 


Cylch 
892. 


»  ad.  18,  19. 
2  metur. 


SHeb. 
tymysog  o'l 
eUldo  y 
brenhm 
oedd  yn 
pwyso  ar 
ei  iaw  ef, 
pen.  5. 18. 


'<Lef.13.46. 


ddywedodd,  Y  wraig  hon  a  ddy- 
wedodd  wrthyf,  Dyro  dy  fab,  fel 
y  bwyttaom  ef  heddyw;  a'm  mab 
innau  a  fwyttâwn  ni  y  fory. 

29  Felly  ^ni  a  ferwasom  fy  mab  i, 
ac  a'i  bwyttasom  ef :  a  mi  a  ddywed- 
ais  wrtlii  hithau  y  diAvrnod  arall, 
Dyro  dithau  dy  fab,  fel  y  bwyttaom 
ef :  ond  hi  a  guddiodd  ei  mab. 

30  11  A  phan  glybu  y  brenhin  eir- 
iau  y  wraig,  efe  a  rwygodd  ei  ddill- 
ad,  ac  a  aeth  heibio  ar  y  mur;  a'r 
bobl  a  edrychodd,  ac  wele,  sachlian 
oedd  am  ei  gnawd  ef  oddi  fewn. 

31  Ac  efe  a  ddywedodd,  Tel  hyn 
y  gwnelo  Duw  i  mi,  ac  fel  hyn  y 
chwanego,  os  saif  pen  Eliseus  mab 
Saphat  arno  ef  heddyw, 

32  Ond  Eliseus  oedd  yn  eistedd 
yn  ei  dy,  a'r  henuriaid  yn  eistedd 
gyd  âg  ef.  AV  brenhin  a  anfonodd 
wr  o'i  flaen  :  ond  cyn  dyfod  y  gen- 
nad  atto  ef,  efe  a  ddywedodd  wrth 
yr  henuriaid,  ^A  welwch  chwi  fel 
yr  anfonodd  mab  y  Uofrudd  hwn 
i  gymmeryd  ymaith  fy  mhen  i? 
Edrychwch  pan  ddêl  y  gennad  i 
me^yn,  cauwch  y  drws,  a  deliwch  ef 
^vrth  y  drws :  onid  yiv  trwst  traed 
ei  arglwydd  ar  ei  ol  ef  ? 

33  Ac  efe  etto  yn  ymddiddan  â 
hwynt,  wele  y  gennad  yn  dyfod  i 
mewn  atto  ef :  ac  efe  a  ddywedodd, 
Wele,  y  drwg  hyn  sydd  oddi  wrth 
yr  Arglwydd  ;  paham  y  disgwyliaf 
^vrth  yr  Arglwydd  mwy? 

PENNOD  VII. 

1  Eliseus  yn  propJiwydo  helaethrwydd  anghred- 
adwy  yn  Samaria.  3  Pedioar  gwalian-glwyf- 
us  yn  myned  i  icersyll  y  Syriaid,  ac  yn 
dangos  iddynt  ffoi.  12  Y  brenhin  yn  cael 
liynny  yn  wir,  ac  yn  yspeilio  pehyll  y  Syr- 
iaid. 17  Y  pennaeth  ni  choeliai  eiriau  y 
prophwyd,  yn  cael  ei  sathru  dan  draed  nes 
ei  farw. 

YNA  Eliseus  a  ddywedodd, 
Gwrandêwch  air  yr  Ar- 
glwydd: Fel  hyn  y  dywedodd  yi' 
Arglwydd;  "Ynghylch  y  pryd 
hwn  y  fory  y  gwerthir  ^sat  o  beill- 
iaid  er  sicl,  a  dau  sat  o  haidd  er 
sicl,  ym  mhorth  Samaria. 

2  Yna  ^tywysog  yr  oedd  y  brenhin 
yn  pwyso  ar  ei  law  a  attebodd  wi* 
Duw,  ac  a  ddywedodd,  Wele,  pe 
gwnai  yr  Arglwydd  ffenestri  yn 
y  nefoedd,  a  fyddaiy  peth  hyn?  Dy- 
wedodd yntau,  Wele,  ti  a'^  gweli 
â'th  lygaid,  ond  ni  fwyttei  o  hono. 

3  H  Ac  yr  oedd  pedwar  gwr  gwa- 
han-ghvyfus  ^wrth  ddrws  y  porth, 
a  hwy  a  ddywedasant  wrth  eu  gil- 


ydd,  Paham   yr  ydym  ni  yn  aros 
yma  nes  ein  meirw  ? 

4  Os  dywedwn  ni,  Awn  i  mewn 
f r  ddinas,  newyn  sydd  yn  y  ddin- 
as,  a  ni  a  fyddwn  feirw  yno ;  ac  os 
trigwn  yma,  ni  a  fyddwn  feirw  hef- 
yd.  Am  hynny  deuwch  yn  awr,  ac 
aAvn  i  wersyU  y  Syriaid :  o  chadw- 
ant  ni  yn  fyw,  byw  fydd^vn;  ac  os 
lladdant  ni,  byddwn  feirw. 

5  A  h^vy  a  gyfodasant  ar  dorriad 
dydd  i  fyned  i  wersyll  y  Syriaid. 
A  phan  ddaethant  at  g^vrr  eithaf 
gw^ersyll  y  Syriaid,  wele,  nid  oedd 
neb  yno. 

6  Canys  yr  Arglwydd  a  barasai 
i  wersyll  y  Syriaid  *=glywed  trwst 
cerbydau,  a  thrwst  meirch,  trwst 
Uu  mawr :  a  h^vy  a  ddywedasant 
wrth  eu  gilydd,  Wele,  brenhin  Is- 
rael a  gyflogodd  i'n  herbynni  "^fren- 
hinoedd  yr  Hethiaid,  a  brenhinoedd 
yr  Aipht,  i  ddyfod  arnom  ni. 

7  Am  hynny  hwy  a  gyfodasant,  ac 
a  ffoisant,  ar  lasiad  dydd,  ac  a  adaw- 
sant  eu  pebyll,  a'u  meirch,  a'u  has- 
ynod,  se/y  gwersyll  fel  yr  ydoedd, 
ac  a  ffoisant  am  eu  heinioes. 

8  A  phan  ddaeth  y  rhai  gwahan- 
glwyfus  hyn  hyd  gwrr  eithaf  y 
gwersyll,  hwy  a  aethant  i  un  babeU, 
ac  a  fwyttasant,  ac  a  yfasant,  ac  a 
gymmerasant  oddi  yno  arian,  ac 
aur,  a  gwdsgoedd,  ac  a  aethant,  ac 
a'^  cuddiasant,  ac  a  ddychwelasant ; 
ac  a  aethant  i  babell  arall,  ac  a 
gymmerasant  oddi  yno,  ac  a  aeth- 
ant, ac  a'z  cuddiasant. 

9  Yna  y  dywedodd  y  naill  wrth  y 
Uall,  Nid  ydym  ni  yn  g^vneuthur 
yn  iawn;  y  dydd  hwn  sydd  ddydd 
Uawen-chwedl,  ac  yr  ydym  ni  yn 
tewi  â  son ;  os  arhos^vn  ni  hyd 
oleuni  y  bore,  *rhyw  ddrwg  a  ddi- 
gwydd  i  ni :  deuwch  gan  hynny  yn 
awr,  ac  awn  fel  y  mynegom  i  dy  y 
brenhin. 

10  Felly  hwy  a  ddaethant,  ac  a 
waeddasant  ar  borthor  y  ddinas ;  a 
hwy  a  fynegasant  iddynt,  gan  ddy- 
wedyd,  Daethom  i  wersyll  y  Syr- 
iaid, ac  wele,  nid  oedd  yno  neb,  na 
Uais  dyn,  ond  y  meirch  yn  rhwym, 
a'r  asynod  yn  rhwym,  a'r  pebyll 
megis  yr  oeddynt  o'r  hlaen. 

11  Ac  efe  a  alwodd  ar  y  porthor- 
ion;  a  hwy  a'^  mynegasant  i  dy  y 
brenhin  oddi  fewn. 

12  IT  A'r  brenhin  a  gyfododd  liw 
nos,  ac  a  ddywedodd  Avi'tli  ei  weis- 
ion,  Mynegaf  yn  awr  i  chwi  yr  hyn 


Cvn 
CRIST 

Cylch 
892. 


c  2  Sam.  5. 

24. 


d  1  Bren. 
10.  29. 


4  Heh. 
ni  a  gaivn 
gofpidig- 
aeth. 


Cyflaivnder  yn  Samaria.      11.  BRENHINOEDD,  VIII.  Eliseus  yn  Damascus. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

892. 


•  pen.  6.  32. 
ad.  2. 


fad.  1. 


a  wnaeth  y  Syriaid  i  ni.  Gwydclent 
mai  newynog  oeddym  ni;  am  hyn- 
ny  yr  aethant  ymaith  o'r  gwersyll 
i  ymguddio  yn  y  maes,  gan  ddy- 
wedyd,  Pan  ddelont  hwy  allan  o'r 
ddinas,  ni  a'u  daliwn  hwynt  yn  fyw, 
ac  a  awn  i  mewn  i'r  ddinas. 

13  Ac  un  o'r  gweision  a  attebodd 
ac  a  ddywedodd,  Cymmer  yn  awr 
bump  o'r  meirch  a  adawyd,  y  rhai  a 
adawyd  yn  y  ddinas,  (wele,  y  maent 
hwy  fel  holl  liaws  Israel,  y  rhai  a  ar- 
hosasant  ynddi ;  wele,  y  maent  hwy 
fel  holl  liaws  Israel,  y  rhai  a  ddar- 
fuant ;)  ac  anfon^vn,  ac  edrych^vn. 

14  Felly  hwy  a  gymmerasant  feirch 
dau  gerbyd:  a'r  breuhin  a  anfon- 
odd  ar  ol  gwersyll  y  Syriaid,  gan 
ddywedyd,  Ewch,  ac  edrychwch. 

15  A  hyvj  a  aethant  ar  eu  hoi 
hwynt  hyd  yr  lorddonen,  ac  wele, 
yr  holl  flfordd  ydoedd  yn  llawn  o 
ddillad  a  Uestri,  y  rhai  a  fwriasai 
y  Syriaid  ymaith  Avrth  frysio :  a'r 
cenhadau  a  ddychwelasant  ac  a 
fynegasant  i'r  brenhin. 

16  A'r  bobl  a  aethant  aUan,  ac 
a  anrheithiasant  wersyU  y  Syriaid: 
a  bu.  sat  o  beilliaid  er  sicl,  a  dau 
sat  o  haidd  er  sicl,  yn  ol  gair  yr 
Arglwydd. 

17  1Í  A'r  brenhin  a  osododd  y  ty- 
wysog  yr  oedd  efe  yn  pwyso  ar  ei 
laAV  i  ivylied  ar  y  porth :  a'r  bobl  a'i 
mathrasant  ef  yn  y  porth,  ac  efe  fu 
farw,  ^  megis  y  Uefarasai  gwr  Duw, 
yr  h^vn  a  ddjwedasai  hynny  pan 
ddaeth  y  brenhin  i  waered  atto  ef. 

18  A  bu,  megis  y  Uefarasai  gwr 
Duw  wrth  y  brenhin,  gan  ddywed- 
yd, ^Dau  sat  o  haidd  er  sicl,  a  sat 

0  beilliaid  er  sicl,  fydd  y  pryd  Tiwn 
y  fory  ym  mhorth  Samaria. 

19  A'r  tywysog  a  attebasai  wr 
Duw,  ac  a  ddywedasai,  Wele,  pe 
gwnai  yr  Arglwydd  ffenestri  yn  y 
nefoedd,  a  fyddai  y  peth  hyn?  Dy- 
wedodd  yntau,  Wele,  ti  a'i  gweli 
â'th  lygaid,  ond  ni  fwyttêi  o  hono. 

20  Ac  felly  y  bu  iddo  ef :  canys 
y  bobl  a'i  sathrasant  ef  yn  y  porth, 
ac  efe  a  fu  farw. 

PENNOD  VIII. 

1  Y  Sunamees,  wedi  gadael  ei  gwlad  saith  mhjn- 
edd  i  ffoi  rhag  y  neicyn,  yn  cael  gan  y  hrenhin 
ei  thir  yn  ei  ol,  er  mvxyn  gwyrthiau  Eliseus. 
7  Hazael,  wedi  clywed  y  hrophwydoliaeth, 
yn  lladd  ei  feistr,  ac  yn  teyrnasu  yn  ei  le  ef. 
16  Annuwiol  lyivodraeth  Jehoram  ar  Judah. 
20  Edom  a  Lihnah  yn  cilio  oddi  wrth  Judah. 
23  Ahaziah  ynfrenhin  ar  ol  Jehoram,  25  a'i 
lywodraeth  annuwiol  ef.  28  Efe  yn  ymweled 
a  Jehoram,  oeddfriwedig  yn  Jezreel. 


YNA  Eliseus  a  lefarodd  wrth  y 
wraig  ^y  bywhasai  efe  ei  mab, 
gan  ddywedyd,  Cyfod,  a  dos,  ti  a'th 
dylwyth,  ac  ymdeithia  He  y  gellych 
ymdeithio:  canys  yr  Arglwydd 
*'a  alwodd  am  newyn,  a  hwnnw  a 
ddaw  ar  y  wlad  saith  mlynedd. 

2  A'r  wraig  a  gyfododd,  ac  a 
wnaeth  yn  ol  gair  gwr  Duw :  a  hi 
a  aeth,  hi  a'i  thylwyth,  ac  a  ym- 
deithiodd  y'ngwlad  y  Philistiaid 
saith  mlynedd. 

3  Ac  ym  mhen  y  saith  mlynedd,  y 
wraig  a  ddychwelodd  o  wlad  y  Phi- 
listiaid: a  hi  a  aeth  i  weiddi  ar  y 
brenhin  am  ei  thy,  ac  am  ei  thir. 

4  A'r  brenhin  oedd  yn  ymddiddan 
â  *=  Gehazi  gwas  gwr  Duw,  gan  ddy- 
wedyd, Adrodd  i  mi,  attolwg,  yr  holl 
bethau  mawr  a  wnaeth  Eliseus. 

5  Ac  fel  yr  oedd  efe  yn  mynegi  i'r 
brenhin  y  modd  y  bywhasai  efe  y 
marw,  yna  wele  y  wraig  y  bywhasai 
efe  ei  mab  yn  gweiddi  ar  y  brenhin 
am  ei  thy,  ac  am  ei  thir.  A  Gehazi 
a  ddywedodd,  Fy  arglwydd  frenhin, 
dyma  y  >vraig,  a  dyma  ei  mab  yr 
hwn  a  ddarfu  i  Eliseus  ei  fywhâu. 

6  A'r  brenhin  a  ofynodd  i'r  wraig ; 
a  hithau  a  fynegodd  iddo  ef.  A'r 
brenhin  a  roddodd  iddi  ryw  "ys- 
tafellydd,  gan  ddywedyd,  Dod  dra- 
chefh  yr  hyn  oil  oedd  eiddi  hi,  a 
holl  gnwd  y  maes,  o'r  dydd  y  gad- 
awodd  hi  y  wlad  hyd  y  piyd  hwn. 

7  1Í  A  daeth  Eliseus  i  Damascus : 
a  Benhadad  brenhin  Syria  oedd 
glaf ;  a  mynegwyd  iddo  ef,  gan  ddy- 
wedyd, Daeth  gwr  Duw  yma. 

8  A'r  brenhin  a  ddywedodd  wrth 
Hazael,  "^Cymmer  anrheg  yn  dy 
law,  a  dos  i  gyfarfod  â  gwr  Duw; 
ac  'ymofyn  a'r  Arglwydd  trwy- 
ddo  ef,  gan  ddywedyd,  A  fyddaf  fi 
by w  o'r  clefyd  hwn  ? 

9  Felly  Hazael  a  aeth  i'w  gyfarfod 
ef,  ac  a  gymmerth  anrheg  yn  ei  law, 
a  phob  peth  cCr  a  oedd  dda  o  Da- 
mascus, sef  Uwyth  deugain  o  gam- 
elod;  ac  a  ddaeth,  ac  a  safodd  o'i 
flaen  ef,  ac  a  ddywedodd,  Benhadad 
brenhin  Syria  dy  fab  a'm  hanfon- 
odd  attat,  gan  ddywedyd,  A  fyddaf 
fi  by w  o'r  clefyd  hwn  ? 

10  Ac  Eliseus  a  ddywedodd  wrtho, 
Dos,  a  dywed  wrtho,  Diau  y  gelli 
fyw:  etto  yr  Arglwydd  a  ddang- 
osodd  i  mi  *^y  bydd  efe  marw  yn 
ddiau. 

11  Ac  efe  a  osododd  ei  wyneb,  ^ac 
a  ddaliodd  sylw  arno,  nes  cywil- 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
891. 

»  pen.  4.  35. 


bPs.105.16. 
Hag.  1. 1]. 


Cylch 

885. 


e  pen.  5.  27. 


2  Neil, 
eunuch. 


885. 


<*  1  Bren. 

14.3. 
pen.  5.  5. 
«  pen.  1.  2. 


f  ad.  15. 


Bazael  yn  lladd  eifeistr.       11.  BRENHINOEDD,  IX. 


PropTiwyd  yn 


Cvn 
CRIST 

885. 


Sren.10.32. 
a  la  17. 
a  13.  3,  7. 
Amos  1.  3. 

li  pen.  15.16. 
l[os.l3.1B. 
Amos  1. 13. 


llBren.19. 
15. 


892. 


4  II  eK 
tei/riiasodd. 
t  2  Chron. 
21.6. 


!ad.2C. 


m  2  Sam.  7. 
33 

1  Bren.  11. 
36.  n  15.  4. 

B  Htb. 
gavici/ll, 
lieu,  kiTOi). 

n  Gen.  27. 
40. 

2  Chi'on. 
21.8. 


yddio  o  hono  ef:   a  gwr  Duw  a 
wylodd. 

12  A  Hazael  a  ddywedodd,  Pa- 
ham  y  mae  fy  arglwydd  yn  wylo? 
Dywedodd  yntau,  Am  fy  mod  yn 
gwybod  sy  drwg  a  wnei  di  i  feib- 
ion  Israel :  eu  hamddiíîynfaoedd 
hwynt  a  losgi  di  â  than,  a'u  gwŷr 
ieuaingc  a  leddi  â'r  cleddyf,  ^a'u 
plant  a  bwyi,  a'u  gwragedd  beich- 
iogion  a  rwygi. 

13  A  Hazael  a  ddywedodd,  Pa 
beth !  ai  ci  yw  dy  was,  fel  y  g^ynel- 
ai  efe  y  mawr  beth  hyn?  Ac  Eli- 
sens  a  ddywedodd,  '  Yr  Arglwydd 
a  ddangosodd  i  mi  ^  hyddi  di  yn 
frenhin  ar  Syria. 

14  Felly  efe  a  aeth  ymaith  oddi 
'svrth  Elisëus,  ac  a  ddaeth  at  ei 
arglwydd;  yi*  hwn  a  ddywedodd 
wi'tho,  Beth  a  ddywedodd  Elisëus 
wrthyt  ti?  Ac  efe  a  attebodd,  Efe 
a  ddyAvedodd  wrthyf,  y  byddit  ti 
byAV  yn  ddiau. 

15  A  thrannoeth  efe  a  gymmerth 
wrthban,  ac  a\'  gwlychodd  me^Yn 
dwfr,  ac  a'^  Uedodd  ar  ei  wyneb 
ef,  fel  y  bu  efe  farw :  a  Hazael  a 
deyrnasodd  yn  ei  le  ef 

16  TT  Ac  yn  y  bummed  flwyddyn  i 
Joram  mab  Ahab  brenhin  Israel,  a 
Jehosaphat  3m  frenhin  yn  Judah,  y 
^dechreuodd  ''Jehoram  mab  Jeho- 
saphat brenhin  Judah  deyrnasu. 

17  Mab  ddeuddeng  mlwydd  ar 
hugain  oedd  efe  pan  ddechreuodd 
deyrnasu ;  ac  wyth  mlynedd  y  teyrn- 
asodd  efe  yn  Jerusalem. 

18  Ac  efe  a  rodiodd  yn  ffordd 
brenhinoedd  Israel,  fel  y  gwnai  tŷ 
Ahab :  canys  '  merch  Ahab  oedd 
yn  wraig  iddo:  feUy  efe  a  wnaeth 
yr  hyn  oedd  ddrwg  yngolwg  yr 
Arglwydd. 

19  Ond  ni  fynnai  yr  Arglwydd 
ddifetha  Judah,  er  mwyn  Dafydd 
ei  was;  "megis  yr  addawsai  efe,  y 
rhoddai  iddo  ^oleuni,  ac  i'w  feibion 
yn  dragywydd. 

20  IF  Yn  ei  ddyddiau  ef  y  gwrth- 
ryfelodd  °Edom  oddi  tan  law  Ju- 
dah, ac  y  gosodasant  frenhin  arnynt 
eu  hunain. 

21  A  Joram  a  aeth  trosodd  i  Sair, 
a'r  hoU  gerbydau  gyd  âg  ef ;  ac  efe 
a  gyfododd  liw  nos,  ac  a  darawodd 
yr  Edomiaid  oedd  yn  ei  amgylchu 
ef,  a  thywysogion  y  cerbydau:  a'r 
bobl  a  ffodd  i'w  pebyll. 

22  Er  hynny  Edom  a  wrthryfel- 
odd  oddi  tan  law  Judah  hyd  y  dydd 


hwn.   Yna  y  gwi'thryfelodd  "libnah 
y  pryd  hwnnw. 

23  A'r  rhan  araU  o  banes  Joram, 
a'r  hyn  oU  a  wnaeth  efe,  onid  yd- 
ynt  liAvy  yn  ysgrifenedig  yn  llyfr 
chronicl  brenhinoedd  Judah  ? 

24  A  Joram  a  hunodd  gyd  â'i 
dadau,  ac  a  gladdwyd  gyd  â'i  dad- 
au  yn  ninas  Dafydd;  ac  ^^Ahaziah 
ei  fab  a  deyrnasodd  yn  ei  le  ef. 

25  "li  Yn  y  ddeuddegfed  flwyddyn 
i  Joram  mab  Ahab  brenhin  Israel 
yr  aeth  Ahaziah  mab  Jehoram  bren- 
hin Judah  yn  frenhin. 

26  Mab  dwy  flwydd  ar  hugain 
oedd  Ahaziah  pan  aeth  efe  yn  fren- 
hin; ac  un  fl^vyddyn  y  teyrnasodd 
efe  yn  Jerusalem :  ac  enw  ei  fam 
ef  oedd  Athaliah,  '^  merch  Omri 
brenhin  Israel. 

27  Ac  efe  a  rodiodd  yn  fíbrdd  tŷ  A- 
hab,  ac  a  wnaeth  yr  hyn  oedd  ddrwg 
y'ugolwg  yr  Arglwydd,  fel  tŷ  Ahab : 
canys  '^  daw  tŷ  Ahab  ydoedd  efe. 

28  ^  Ac  efe  a  aeth  gyd  â  Joram 
mab  Ahab  i  ryfel  yn  erbyn  Hazael 
brenhin  Syria  i  ^Ramoth-Gilead;  a'r 
Syiiaid  a  darawsant  Joram. 

29  A  "^  Joram  y  brenhin  a  ddychwel- 
odd  i  Jezreel  i  ymiachâu  o'r  briwiau 
^a  roisai  y  Syriaid  iddo  ef  yn  Ramah, 
wrth  ymladd  o  hono  ef  yn  erbyn 
Hazael  brenliin  Syi'ia:  ac  'Ahaziah 
mab  Jehoram  brenhin  Judah  a  aeth 
i  waered  i  ymweied  â  Joram  mab 
Aliab  yn  Jezreel;  canys  claf  ydoedd. 

PENNOD  IX. 

1  Elis'éus  yn  danfon  prophivyd  ieuangc  i  en- 
neiiiio  Jehu  yn  Eamoth-  Gilead.  4  T  pro- 
pbioyd  icedi  gicneuihur  ei  neges,  yn  ffoi.  11 
Jehu,  wedi  ei  ivneuihur  yn  frenhin  gan  y 
milwyr,  yn  Uadd  Joram  ym  maes  Ndboth. 
27  Lladd  Ahaziah  yn  Gur,  a'i  gladdu  yn 
Jerusalem.  30  Taflu  Jezebel  allan  trwy  ffen- 
estr,  a  chwn  yn  ei  hwytta  hi. 

C  Elisëus  y  prophwyd  a  alwodd 
un  o  *  feibion  y  prophwydi,  ac 
a  ddywedodd  wrtho,  ^'Gwregysa  dy 
1  wynau,  a  chymmer  y  phiolaid  olew 
hon  yn  dy  law,  a  dos  i  Ramoth- 
Gilead. 

2  A  phan  ddelych  yno,  edrych 
yno  am  Jehu  mab  Jehosaphat,  mab 
Nimsi;  a  dos  i  mewn,  a  phâr  iddo 
godi  o  fysg  ""ei  frodyr,  a  dwg  ef  i 
ystafell  ^ddirgel: 

3  Yna  ^cymmer  y  phiolaid  olew, 
a  thywaUt  ar  ei  ben  ef,  a  djwed, 
Fel  hyn  y  dywedodd  yr  Arglwydd; 
Mi  a'th  enneiniais  di  yn  frenhin  ar 
Israel:  yna  agor  y  drws,  a  ffo,  ac 
nac  aros. 


Cyn 
CRIST 

892. 

0  2  Chron. 
21.10. 


P  2  Chron. 
22.1. 
885. 

6  A  elwir 
Azar'iah, 
2  Chron. 
22.6. 

ac  a  elwir 
Jehoahae, 
2  Chron. 
21. 17. 
a  25.  23, 


7Neu, 
tvyre* : 
Edrych 
ad,  18. 


8  mabyng 
nghuf. 
raith. 

884. 

9  Bamah, 
ad.  29. 

*>  pen.  9. 15, 


2Heb. 
a'r  rJtai  yr 
archoUasai 
!/  Byriaid 

■•2  Chron, 


884. 

H  1  Bren, 

20.35. 
*>  pen.  4.  29. 

/er.  L 17. 


c  ad.  6,  IL 

2Heb. 
ofewn 
ystafeH. 

d  1  Bren, 
19. 16, 


enneinio  Jehu. 


II.  BRENHINOEDD,  IX. 


Jehu  yn  lladd  Joram. 


Cvn 
CRIST 

884. 


9  2  Chron. 
22.7. 


t\  Bren. 
21. 15. 


e  1  Bren. 

14.  10. 

a  21.  21. 
1 1  Sam.  25. 

22. 
£  Deut.  32. 

36. 

k  1  Bren. 

14. 10. 

a  15.  29. 

a  21.  22. 
1 1  Bren,  16. 

8,11. 


o  Jer.  29. 

2C. 

loan  10. 20. 
Act.  26. 24. 
1  Cor.  4. 
10, 


n  Matt.  21. 
7. 


8  Heb.  yn 
teyrnasu. 


4  neb. 

Jehoram. 
0  pen.  8.  29. 
6  Xltb.  y 

tarawsai. 


4  IF  Felly  y  llang:c,  sef  llangc  y  pro- 
pliwyd,  a  aeth  i  Ramotli-Gilead. 

5  A  phan  ddaeth  efe,  wele,  tjs\'ys- 
ogion  y  111!  oedd  yn  eistedd :  ac  efe 
a  ddywedodd,  Y  mae  i  mi  air  â  tlii, 
0  dyAvysog.  A  dywedodd  Jehu,  A 
plia  un  o  lionom  ni  oil  ?  Dywedodd 
yntau,  A  thydi,  0  dywysog, 

6  Ac  efe  a  gyfododd,  ac  a  aeth  i 
mewn  i'r  tŷ :  ac  yntau  a  dywalltodd 
yr  olew  ar  ei  ben  ef,  ac  a  ddywed- 
odd  Avrtho,  Fel  hyn  y  dywed  Ar- 
GLWYDD  Dduw  Israel;  ^Myfi  a'th 
enneiniais  di  yn  frenhin  ar  bobl  yr 
Arglwydd,  se/ar  Israel. 

7  A  thi  a  darewi  dŷ  Ahab  dy  ar- 
glwydd; fel  y  dîalì\^  fi  waed  fy 
ngweision  y  prophwydi,  a  gwaed 
holl  weision  yr  Aeglwydd,  ^ar  law 
Jezebel. 

8  Canys  lioU  dy  Ahab  a  ddifethir : 
a  ^mi  a  dorraf  ymaith  oddi  wrth 
Ahab  ^yr  hwn  a  biso  ar  bared,  *y 
gwarchacedig  liefyd,  a'r  h^vn  a  ad- 
awyd  yn  Israel. 

9  A  mi  a  ^\Tiiaf  dy  Ahab  fel  tŷ 
''Jeroboam  mab  Nebat,  ac  fel  tŷ 
'  Baasa  mab  Ahi'ah, 

10  A'r  cwn  a  fwyttânt  Jezebel  yn 
rliandir  Jezreel,  ac  ni  hydd  a'i 
claddo  hi.  Ac  efe  a  agorodd  y 
drws,  ac  a  ffodd. 

11  IT  A  Jehu  a  aeth  allan  at  weis- 
ion ei  arglwydd,  a  dyAvedwyd  ^nŵo 
ef,  A  yiv  ]}oh  peth  yn  dda?  paham 
y  daeth  ""yr  ynfyd  Iit^ti  attat  ti? 
Dywedodd  yntau  wrthynt,  Cliwi  a 
adwaenoch  y  g^vr,  a'i  ymadroddion. 

12  Dy wedasant  hwythau,  Celwydd ; 
mynega  yn  awr  i  ni,  Dywedodd  yn- 
tau, Fel  hyn  ac  fel  hyn  y  llefarodd 
MTthyf,  gan  ddywedyd,  Fel  hjn.  y 
dywed  yr  Arglwydd,  INIi  a'th  en- 
neiniais di  yn  frenhin  ar  Israel. 

13  A  hwy  a  frysiasant,  ac  "  a  gym- 
merasant  bob  un  ei  wisg,  ac  a'^ 
gosodasant  dano  ef  ar  ben  uchaf 
y  grisiau,  ac  a  ganasant  mewn  ud- 
gorn,  ac  a  ddywedasant,  Jehu  sydd 
"  frenhin. 

14  A  Jehu  mab  Jehosaphat  mab 
Nimsi  a  gj'd-fwriadodd  yn  erbjTi 
Joram ;  (a  Joram  oedd  yn  cadw 
Ramoth-Gilead,  efe  a  holl  Israel, 
rhag  Hazael  brenhin  Syria: 

15  Ond  *  °  Joram  y  brenhin  a  ddy- 
chwelasai  i  ymiachâu  i  Jezreel,  o'r 
archollion  a'r  rhai  ^yr  archoUasai 
y  Syriaid  ef  wrtli  ymladd  o  hono 
yn  erbyn  Hazael  brenhin  Syria.)  A 
dywedodd  Jehu,  Os  mynnwch  chwi, 


nac   eled  un  diangol  o'r  ddinas  i 
fynecl  i  fynegi  i  Jezreel. 

16  Felly  Jehu  a  farchogodd  mewn 
cerbyd,  ac  a  aeth  i  Jezreel;  canys 
Joram  oedd  yn  gorwedd  yno,  Ac 
Ahaziah  brenhin  Judah  a  ddaethai 
i  waered  i  ymweled  â  Joram. 

17  A  gwyli^\T  oedd  yn  sefyU  ar  y 
tŵr  yn  Jezreel,  ac  a  ganfu  fintai 
Jehu  pan  oedd  efe  yn  dyfod,  ac  a 
ddywedodd,  Yr  ydwyf  yn  gweled 
mintai.  A  Joram  a  ddywedodd,  Cym- 
mer  wr  march,  ac  anfon  i'w  cyfarfod 
hAvjmt,  a  dyweded,  Ai  heddwch  ? 

18  A  gwr  march  a  aeth  i'w  gyfar- 
fod  ef,  ac  a  ddywedodd,  Fel  hyn  y 
dywed  y  brenhin,  A  oes  heddwch? 
A  dy^vedodd  Jehu,  Beth  sydd  i  ti 
a  ofynych  am  heddwch?  tro  yn  fy 
ol  i.  A'r  g^vyliwr  a  fynegodd,  gan 
ddywedyd,  Y  gennad  a  ddaeth  hyd 
attynt  h^vy,  ond  nid  yw  efe  yn  dy- 
chwelyd. 

19  Yna  efe  a  anfonodd  yr  ail  gwr 
march,  ac  efe  a  ddaeth  attynt  Invy, 
ac  a  ddywedodd,  Fel  hyn  y  dywed- 
odd y  brenhin,  A  oes  lieddwch  ?  A 
dywedodd  Jehu,  Beth  sydd  i  ti  a 
ofynych  am  heddwch?  tro  yn  fy  ol  i. 

20  A'r  gwyliwr  a  fynegodd,  gan 
ddywedyd,  Efe  a  ddaeth  hyd  attynt 
hwy,  ond  nid  yw  efe  yn  dychwelyd : 
a'r  ^gyrriad  sydd  fel  gyrriad  Jehu 
mab  Nimsi;  canys  y  mae  efe  yn 
gyrru  yn  ynfyd. 

21 A  Joram  a  ddywedodd,  Rliwym 
y  cerhyd.  Yntau  a  rwymodd  ei 
gerbyd  ef  A  p  Joram  brenhin  Is- 
rael a  aeth  allan,  ac  Ahaziah  bren- 
hin Judah,  pob  un  yn  ei  gerbyd, 
a  hwy  a  aethant  yn  erbyn  Jehu, 
a  '  chyfarfuant  âg  ef  yn  rhandir 
Naboth  y  Jezreeliad, 

22  A  phan  welodd  Joram  Jehu, 
efe .  a  ddywedodd,  A  oes  heddwch, 
Jehu?  Dywedodd  yntau,  Pa  hedd- 
wch tra  fyddo  putteindra  Jezebel 
dy  fam  di,  a'i  hudoliaeth,  mor  ami  ? 

23  A  Joram  a  drodd  ei  law,  ac  a 
ifodd,  ac  a  ddywedodd  Avrth  Ahaziah, 
Y  mae  brad^maeth,  O  Ahaziah, 

24  A  Jehu  a  ^gymmerth  fwa  yn 
ei  law,  ac  a  darawodd  Joram  rlnvng 
ei  ysgwyddau,  fel  yr  aeth  y  saeth 
trwy  ei  galon  ef,  ac  efe  a  ^syrth- 
iodd  yn  ei  gerbyd, 

25  A  Jehu  a  ddywedodd  T\Tth  Bid- 
car  ei  dywysog,  Cymmer,  bwrw  ef 
i  randir  maes  Naboth  y  Jezreeliad : 
canys  cofia  j)an  oeddym  ni,  mi  a 
thi,   yn    marchogaeth    ynghyd   ein 


Cyn 
CRIST 

884. 


6  Neu, 
cerddedr 
iad. 


P  2  Chron. 
22.7, 


7  Ileb. 
dm  icsatU 

ef. 


e  Heb. 
la  nwodd  ei 
law  á  bwa. 


9  Heb,  ym- 
grymmodd. 


Lladd  Ahaziah,  Jezebel,         11.  BRENHINOEDD,  X. 


Tioll  feibion  Ahab, 


Cyn 
CRIST 


<i  1  Bren. 
21.  29. 


Cylch 


ZHeb. 
llygaid. 


'l  Bren.  16, 

9—20. 

Cylch 

884. 


» 1  Bren.  16. 
31. 


»1  Bren.  21. 
23. 


dau  ar  ol  Ahab  ei  dad  ef,  "^  roddi  o'r 
Arglwydd  arno  ef  y  baich  hwn. 

26  Diau,  meddai  yr  Arglwydd, 
gwaed  Naboth,  a  gwaed  ei  feibion, 
a  welais  i  neithiwyr,  a  mi  a  dalaf 
i  ti  yn  y  rhandir  hon,  medd  yr 
Arglwydd.  Gan  hynny  cymmer 
a  bwrw  ef  yn  awr  yn  y  rhandir 
hon,  yn  ol  gair  yr  Arglwydd. 

27  ^  Ond  pan  welodd  Ahaziah 
brenhin  Judah  hynny,  efe  a  fíodd 
ar  hyd  ffordd  tŷ  yr  ardd.  A  Jehu 
a  ymlidiodd  ar  ei  ol  ef,  ac  a  ddy- 
wedodd,  Tarêwch  hwn  hefyd  yn  ei 
gerbyd,  A  hivy  ái  taraivsant  ef 
yn  rhiw  Gur,  yr  hon  sydd  wrth 
Ibleam;  ac  efe  a  ffodd  i  Megido, 
ac  a  fu  farw  yno. 

28  A'i  weision  a'i  dygasant  ef 
mewn  cerbyd  i  Jerusalem,  ac  a'i 
claddasant  ef  yn  ei  feddrod  gyd  a'i 
dadau,  yn  ninas  Dafydd. 

29  Ac  yn  yr  unfed  flwyddyn  ar 
ddeg  i  Joram  mab  Ahab  yr  aethai 
Ahaziah  yn  frenhin  ar  Judah. 

30  IT  A  phan  ddaeth  Jehu  i  Jez- 
reel,  Jezebel  a  glybu  hynny,  ac  a 
golurodd  ei  ^hwyneb,  ac  a  wisgodd 
yn  wych  am  ei  phen,  ac  a  edrych- 
odd  trwy  ffenestr. 

31  A  phan  oedd  Jehu  yn  dyfod 
i  mewn  i'r  porth,  hi  a  ddywedodd, 
^A  fu  heddwch  i  Zimri,  yr  hwn  a 
laddodd  ei  feistr? 

32  Ac  efe  a  ddyrchafodd  ei  wyn- 
eb  at  y  ffenestr,  ac  a  ddyivedodd, 
Pwy  sydd  gyd  â  mi,  p^vy?  A  dau 
neu  dri  o'r  ystafellyddion  a  edrych- 
asant  arno  ef 

33  Yntau  a  ddywedodd,  Teflwch 
hi  i  lawr.  A  hwy  a'i  taflasant  hi  i 
lawr ;  a  thaenellwyd  peth  o'i  gwaed 
hi  ar  y  pared,  ac  ar  y  meirch:  ac 
efe  a'i  mathrodd  hi. 

34  A  phan  ddaeth  efe  i  mewn,  efe 
a  fwyttaodd  ac  a  yfodd,  ac  a  ddy- 
wedodd, Edrychwch  am  y  wraig 
felldigedig  honno,  a  chleddwch  hi ; 
canys  ^merch  brenhin  ydyiv  hi. 

35  A  hwy  a  aethant  i'w  chladdu 
hi ;  ond  ni  chawsant  o  honi  onid 
y  benglog,  a'r  traed,  a  chledrau  y 
dwylaw. 

36  Am  hyimy  hwy  a  ddychwelas- 
ant,  ac  a  iynegasant  iddo  ef  Dy- 
wedodd  yntau,  Dyna  air  yr  Ar- 
glwydd, yr  hwn  a  lefarodd  efe 
trwy  law  ei  wasanaethwi*  Elias  y 
Thesbiad,  gan  ddywedyd,  *Yn  rhan- 
dir Jezreel  y  bwytty  y  cwn  gnawd 
Jezebel : 


37  A  chelain  Jezebel  a  fydd  fel 
tommen  ar  wyneb  y  maes,  yn  rhan- 
dir Jezreel;  fel  na  ellir  dywedyd, 
Dyma  Jezebel. 

PENNOD  X. 

1  Jehu  trwy  lythyrau  yn  peri  torn  pennau  deng 
mah  a  thri  ugain  Ahab:  8  ac  yn  ei  esgusodi 
ei  hun  â  phrophwydoliaeth  Ettas:  12  yn 
lladd  dau  a  deugain  o  frodyr  Ahaziah  wrth 
y  tŷ  cneiflo:  15  yn  cymmeryd  Jehonadah 
atto;  18  a  thrwy  gyfrwysdra  yn  difetha  holl 
addolwyr  Baal:  29  yn  canlyn  pechodau  Je- 
roboam. 32  Hazael  yn  gorthrymmu  Israel. 
34  Joahaz  yn  frenhin  ar  ol  Jehu. 

A  C  i  Ahab  yr  oedd  deng  mab  a 
Xa.  thri  ugain  yn  Samaria.  A  Jehu 
a  ysgrifenodd  lythyrau,  ac  a  anfon- 
odd  i  Samaria,  at  dywysogion  Jez- 
reel, ac  at  yr  henuriaid,  ac  at  dad- 
maethod  Ahab,  gan  ddywedyd, 

2  Ac  yn  awr  pan  ddêl  y  llythyr 
hwn  attoch  chAvi,  canys  gyd  â  chwi 
y  mae  meibion  eich  arglwydd,  a 
chennych  chwi  y  mae  cerbydau,  a 
meirch,  a  dinasoedd  caerog,  ac  arfau : 

3  Yna  edrychwch  jr  hwn  sydd 
oreu,  ac  yn  gymh^vysaf  o  feibion 
eich  arglwydd,  a  gosodwch  ef  ar 
deyrn-gadair  ei  dad,  ac  ymleddwch 
dros  dŷ  eich  arglwydd. 

4  A  hwy  a  oftiasant  yn  ddirfawi*, 
ac  a  ddywedasant,  Wele,  dau  fren- 
hin ni  safasant  o'i  flaen  ef :  pa  fodd 
gan  hynny  y  safwn  ni  ? 

5  Am  hynny  yr  anfonodd  yr  hwn 
oedd  ar  y  tŷ,  a'r  hwn  oedd  ar  y 
ddinas,  a'r  henuriaid,  a'r  tadmaeth- 
od,  at  Jehu,  gan  ddywedyd,  Dy 
weision  di  ydym  ni,  a'r  hyn  oil  a 
ddy wedych  di  wrthym  a  wnawn  ni ; 
ni  wnawn  ni  neb  yn  frenhin :  gwna 
yr  hyn  a  fyddo  da  yn  dy  olwg. 

6  Yna  efe  a  ysgrifenodd  yr  aU 
llythyr  attynt  hwy,  gan  ddywedyd, 
Os  ^  eiddof  fi  fyddwch,  ac  os  ar  fy 
Uais  i  y  gwrandewch,  cymmerwch 
bennau  y  gwŷr,  meibion  eich  ar- 
glwydd, a  deuwch  attaf  fi  y  pryd 
hwn  y  fory  i  Jezreel.  A  meibion  y 
brenhin,  sef  deng  nyn  a  thri  ugain, 
oedd  gyd  â  phennaetliiaid  y  ddinas, 
y  rhai  oedd  yn  eu  meithrin  hwynt. 

7  A  phan  ddaeth  y  llythyr  attynt, 
hwy  a  gymmerasant  feibion  y  bren- 
hin, ac  a  laddasant  ddeng  nyn  a 
thri  ugain,  ac  a  osodasant  eu  pen- 
nau liAvynt  mewn  basgedau,  ac  n'u 
danfonasant  atto  ef  i  Jezreel. 

8  IT  A  chennad  a  ddaeth  ac  a 
fynegodd  iddo  ef,  gan  ddywedyd, 
Hwy  a  ddygasant  bennau  meibion 
y  brenhin.    Dywedodd  yntau,  Gos- 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

884. 


884. 


2Heb. 

Irosnfy 
byddwcii. 


hrodyr  Ahaziah, 


II.  BRENHINOEDD,  X. 


a  holl  addolwyr  Baal. 


Cyn 
CKIST 

884. 


o  1  Bren. 

21.  19,  21, 

29. 


SNeu, 
gydiiahod. 


6>  2  Chron. 

22.8. 


4Heb. 

gafodd. 
e  Jer.  35.  6. 
d  1  Chron. 

2.  55. 
5  Heb.  a^i 

bendithr 

iodd. 


»  Eira  10, 

19. 


í2Chion. 
22.8. 


ei  Brcn. 
21.21. 


*  1  Bien. 

10.32. 


odwcli  hwynt  yn  ddau  bentwT  wrtli 
ddrws  y  porth  liyd  y  bore. 

9  A'r  bore  efe  a  aeth  allan,  ac  a 
safodd,  ac  a  ddywedodd  wrth  yr 
holl  bobl,  Cyfiawn  ydycli  cliwi : 
wele,  myfi  a  gyd-fwriedais  yn  erbyn 
fy  arglwydd,  ac  a'i  lleddais  ef :  ond 
pwy  a  laddodd  yr  holl  rai  hyn  ? 

10  Gwybyddwch  yn  awr  na  syrth 
dim  o  air  yr  Arglwydd  i'r  ddaear, 
yr  hwn  a  lefarodd  yr  Arglwydd 
am  dŷ  Ahab :  canys  gwnaeth  yr 
Arglwydd  yr  hyn  a  lefarodd  efe 
^trwy  law  Elias  ei  was. 

11  Felly  Jehu  a  darawodd  hoU 
weddillion  tŷ  Ahab  yn  Jezreel,  a'i 
holl  bennaetiiiaid  ef,  a'i  ^gyfheseif- 
iaid  ef,  a'i  offeiriaid,  fel  na  adawyd 
un  y'ngweddill. 

12  If  Ac  efe  a  gyfododd,  ac  a  aeth 
ymaith  hefyd,  ac  a  ddaeth  i  Sama- 
ria. Ac  fel  yr  oedd  efe  wrtli  dŷ 
cneifio  y  bugeiliaid  ar  y  ffordd, 

13  ^  Jehu  a  gjrfarfu  â  brodyr  Aha- 
ziah  brenhin  Judah,  ac  a  ddywed- 
odd, Pwy  ydycli  chwi  ?  Dywedasant 
hwythau,  Brodyr  Ahaziah  ydym  ni ; 
a  ni  a  ddaethom  i  waered  i  gyfarch 
gwell  i  feibion  y  brenhin,  ac  i  feib- 
ion  y  frenhines. 

14  Ac  efe  a  ddywedodd,  Dehwch 
hwynt  yn  fyw.  A  hwy  a'u  daliasant 
liYv^y  yn  fyw,  ac  a'u  iladdasant  hwy 
wrth  bydew  y  tŷ  cneifio,  s<?/'dau  wr 
a  deugain,  ac  ni  adawodd  efe  wi*  o 
honynt. 

15  IT  A  phan  aethai  efe  oddi  yno, 
efe  a  *gyfarfu  â  '^Jehonadab  mab 
•^Rechab  yn  cyfarfod  âg  ef,  ac  ^a 
gyfarchodd  well  iddo,  ac  a  ddywed- 
odd wrtho,  A  yw  dy  galon  di  yn 
uniawn,  fel  y  mac  fy  nghalon  i  gyd 
â'th  galon  (H?  A  dywedodd  Jeho- 
nadab,  Ydyw.  Od  ydyw,  eb  efe, 
^  moes  dy  law.  Rhoddodd  yntau  ei 
law,  ac  efe  a  barodd  iddo  ddyfod 
i  fynu  atto  i'r  cerbyd. 

16  Ac  efe  a  ddywedodd.  Tyred 
gyd  â  mi,  a  gwel  fy  zel  i  tu  ag  at  yr 
Arglwydd.  Felly  hwy  a  wnaethant 
iddo  farchogaeth  yn  ei  gerbyd  ef 

17  A  phan  ddaeth  efe  i  Samaria, 
^efe  a  darawodd  yr  holl  rai  a  adawsid 
i  Ahab  yn  Samaria,  nes  iddo  ei  ddin- 
ystrio  ef,  yn  ol  gair  yr  Arglwydd, 
Syr  hwn  a  lefarasai  efe  wrth  Eli'as. 

18  IT  A  Jehu  a  gynhullodd  yr  holl 
bobl  ynghyd,  ac  a  ddywedodd  wrth- 
ynt,  ''Ahab  a  wasanaethodd  Baal 
ychydig,  ond  Jehu  a'i  gwasanaetha 
ef  lawer. 


19  Ac  yn  awr  gelwch  attaf  fi  holl 
brophwydi  Baal,  ei  holl  weision,  a'i 
holl  offeiriaid  ef,  na  fydded  un  yn 
eisieu;  canys  aberth  mawr  sydd 
gennyf  i  Baal :  pwy  bynnag  a  fyddo 
yn  eisieu,  ni  bydd  efe  byw.  Ond 
Jehu  a  Avnaeth  hyn  mewn  cyfrwys- 
dra,  fel  y  difethai  efe  addolwyr  Baal. 

20  A  Jehu  a  ddywedodd,  ^Cy- 
hoeddwch  gymmanfa  sanctaidd  i 
Baal.   A  hwy  a'^  cyhoeddasant. 

21  A  Jehu  a  anfonodd  trwy  holl 
Israel;  a  holl  addolwyr  Baal  a 
ddaethant,  ac  nid  oedd  un  yn  eisieu 
a'r  ni  ddaethai :  a  hwy  a  ddaethant 
i  dy  Baal,  a  Uanwyd  tŷ  Baal  o  ben 
bwy  gilydd. 

22  Ac  efe  a  ddywedodd  wrth  yr 
hwn  oedd  geidwad  ar  y  gwisgoedd, 
Dwg  allan  wisgoedd  i  holl  addol- 
wyr BaaL  Ac  efe  a  ddug  wisgoedd 
iddjTit. 

23  A  Jehu  a  aeth  i  mewn,  a  Jeho- 
nadab  mab  Rechab,  i  dy  Baal,  ac  a 
ddywedodd  wrth  addolwyr  Baal, 
Chwiliwch  ac  edrychwch,  rhag  bod 
yma  gyd  â  chwi  neb  o  weision  yr 
Arglwydd,  ond  addolwyr  Baal  yn 
unig. 

24  A  phan  ddaethant  i  mewn  i 
wneutliur  aberthau,  a  phoeth-off- 
rymmau,  Jehu  a  osododd  iddo  allan 
bedwar  ugeinwr,  ac  a  ddywedodd, 
Os  diangc  yr  un  o'r  dynion  a  ddyg- 
ais  i'ch  dwylaw  chwi,  einioes  yr 
hwn  y  dmngo  ganddo  fydd  am  ei 
einioes  ef 

25  A  phan  orphenodd  efe  wneutli- 
ur y  poeth-offrwm,  Jehu  a  ddywed- 
odd wrth  y  s^vyddogion  a'r  tywysog- 
ion,  Ewch  i  mewn,  lleddwch  hwynt, 
na  ddeled  neb  allan.  Felly  hwy  a'u 
tarawsant  hwy  a  min  y  cleddyf :  a'r 
swyddogion  a'r  tywysogion  a'tt  tafl- 
asant  hwy  allan,  ac  a  aethant  i 
ddinas  tŷ  Baal. 

26  A  hwy  a  ddygasant  allan  ddelw- 
au  tŷ  Baal,  ac  a'u  llosgasant  hwy. 

27  A  hwy  a  ddistrywiasant  ddelw 
Baal,  ac  a  ddinystriasant  dy  Baal, 
ac  a'i  gwnaethant  ef  yn  domdy  hyd 
heddyw. 

28  Felly  y  dileodd  Jehu  Baal 
allan  o  Israel. 

29 1  Etto  pechodau  Jeroboam  mab 
Nebat,  yr  hwn  a  ^vnaeth  i  Israel 
bechu,  ni  throdd  Jehu  oddi  WTthynt 
hwy,  sefoddi  wrth  'y  Hoi  aur  oedd 
yn  Bethel,  a'r  rhai  oedd  yn  Dan. 

30  A'r  Arglwydd  a  ddywedodd 
wrth  Jehu,  0  herwydd  i  ti  Avneutliur 

N  3 


6  Heb. 
Sancteidd- 
iwch  gym- 
mama  i 
BaaL 


Achiib  Joas, 


II.  BRENHINOEDD,  XL         aH  ivneuthur  yn  frenUn. 


yn  dda,  gan  wneuthur  yr  hyn  oedd 
uniawn  yn  fy  ngolwg  i,  yn  ol  yr  hyn 
oil  a'r  a  oedd  yn  fy  nghalon  i  y 
gwnaethost  i  dŷ  Ahab,  ''meibion  y 
bedwaredd  genhedlaeth  i  ti  a  eis- 
teddant  ar  orsedd-faingc  Israel. 

31  Ond  '^nid  edrychodd  Jehu 
am  rodîo  y'nghyfraith  Arglwydd 
Dduw  Israel  â'i  hoU  galon :  canys 
ni  throdd  efe  oddi  wrth  bechodau 
Jeroboam,  yr  hwn  a  wnaeth  i  Is- 
rael bechii. 

32  *i[  Yn  y  dyddiau  hynny  y  de- 
chreuodd  yr  Arglwydd  dorri  cyr- 
rau  Israel :  a  Hazael  a'u  tarawodd 
hwynt  yn  holl  derfynau  Israel ; 

33  Or  lorddonen  tu  a  chodiad 
haul,  sef  holl  wlad  Gilead,  y  Gad- 
iaid,  a'r  Reubeniaid,  a'r  Manassiaid, 

0  Aroer,  yr  hon  sydd  wrth  afon 
Arnon,  ^'  Gilead  a  Basan  hefyd. 

34  A'r  rhan  arall  o  hanes  Jehu,  a'r 
hyn  oil  a'r  a  wnaeth  efe,  a'i  holl 
gadernid  ef;  onid  ydynt  hwy  yn 
ysgrifenedig  yn  Uyfr  chronicl  bren- 
hinoedd  Israel  ? 

35  A  Jehu  a  hunodd  gyd  a'i  dadau, 
a  chladdAvyd  ef  yn  Samaria,  a  Joa- 
haz  ei  fab  a  deyrnasodd  yn  ei  le  ef. 

36  A'r  dyddiau  y  teyrnasodd  Jehu 
ar  Israel  yn  Samaria  oedd  vijiYi 
mlynedd  ar  hugain. 

PENNOD  XL 

1  Achub  Joas  gan  ei  fodryb  Joseha,  pan  ladd- 
odd  AthaViah  yr  had  brenJdnol,  a'i  guddio 
chwe  hlynedd  yn  nliŷ  Dduw.  4  Jehoiada, 
tnvy  gynnorthioy  y  tywysogion,  ar  y  seith/ed 
flwyddyn  yn  ei  wneuthur  ef  ynfrenhin.  13 
Lladd  Aihaliah,  17  Jehoiada  yn  adferu 
gwasanaeth  Duw. 

APHAN  welodd  'Athalîah  ''mam 
Ahaziah  farw  o'i  mab,  hi  a 
gyfododd,  ac  a  ddifethodd  ^yr  holl 
had  brenhinoL 

2  Ond  ^Joseba  merch  y  brenhin 
Joram,  chwaer  Ahaziah,  a  gym- 
merth  Joas  mab  Ahaziah,  ac  a'i 
Uadrattaodd  ef  o  fysg  meibion  y 
brenhin  y  rliai  a  laddwyd :  a  hwy 
a'i  cuddiasant  ef  a'i  fammaeth  yn 
ystafell  y  gwelŷau,  rhag  Athaliah, 
fel  na  laddwyd  ef 

3  Ac  efe  a  fu  gyd  â  hi  y'nghûdd 
yn  nhŷ  yr  Arglwydd  chwe  blyn- 
edd  :  ac  Athaliah  oedd  yn  teyrnasu 
ar  y  wlad. 

4  1Í  Ac  '^yn  y  seithfed  flwyddyn  yr 
anfonodd  Jehoiada,  ac  y  cymmerth 
dywysogion  y  cannoedd,  a'v  capten- 
iaid,  a'r  swyddogion,  ac  a'u  dug 
hwynt  i  mewn  atto  i  dŷ  yr  Ar- 

S9Ö 


glwydd,  ac  a  wTiaeth  â  hwynt  gyf- 
ammod,  ac  a  ivnaeth  iddynt  dyngu 
yn  nhŷ  yr  Arglwydd,  ac  a  ddang- 
osodd  iddynt  fab  y  brenhin. 

5  Ac  efe  a  orchymynodd  iddynt, 
gan  ddywedyd,  Dyma  y  peth  a 
wnewch  chwi;  Trydedd  ran  o 
honoch  sydd  yn  dyfod  i  mcT^Ti 
^ar  J  Sabbath,  a  gad  want  wyliad- 
wriaeth  tŷ  y  brenhin : 

6  A  thrydedd  ran  fydd  ym 
mhorth  Sur :  a  thrydedd  ran  yn  y 
porth  o'r  tu  ol  i'r  swyddogion  :  felly 
y  cedwch  wyliadwiiaeth  y  tŷ  rhag 
ei  dorri. 

7  A  *  deuparth  o  honoch  oil  sydd 
yn  myned  aUan  ar  y  Sabbath,  a 
gadwant  wyliadwi^iaeth  tŷ  yr  Ar- 
glwydd, ynghylch  y  brenhin. 

8  A  chwi  a  amgylchynwch  y  bren- 
hin o  bob  parth,  pob  un  a'i  arfau  yn 
ei  law;  a'r  hwn  a  ddelo  i'r  rhesau, 
Uadder  ef :  a  byddwch  gyd  a'r  bren- 
hin pan  elo  efe  allan,  a  phan  ddelo 
efe  i  mewn. 

9  *A  thywysogion  y  cannoedd  a 
wnaethant  yn  ol  yr  hjm  oil  a  orchy- 
mynasai  Jehoiada  yr  offeiriad,  a 
chymmerasant  bawb  eu  gwŷr  y 
rliai  oedd  yn  dyfod  i  mewn  ar  y 
Sabbath,  gyd  a'r  rhai  oedd  yn  myn- 
ed allan  ar  y  Sabbath ;  ac  a  ddaeth- 
ant  at  Jehoiada  yr  ofífeiriad. 

10  A'r  ofíeiriad  a  roddodd  i  dy- 
wysogion y  cannoedd  waywflyu  a 
thariannau  y  brenhin  Dafydd,  y 
rhai  oedd  yn  nhŷ  yr  Arglwydd. 

11  A'r  swyddogion  a  safasant  bob 
un  a'i  arfau  yn  ei  law,  o'r  ^tu 
dehau  i'r  tŷ,  hyd  y  tu  aswy  i'r  tŷ, 
wrth  yr  allor  a'r  tŷ,  amgylch  ogylch 
y  brenhin. 

12  Ac  efe  a  ddug  aUan  fab  y 
brenhin,  ac  a  roddodd  y  goron 
arno  ef,  a'r  dystiolaeth:  a  hwy  a'i 
hurddasant  ef  yn  frenhin,  ac  a'i 
henneiniasant  ef;  curasant  hefyd  eu 
dwylaw,  a  dywedasant,  Byw  fyddo 
y  brenhin. 

13  f  A  phan  glybu  Athaliah  drwst 
y  bobl  yn  rhedeg,  hi  a  ddaeth  i 
mewn  at  y  bobl  i  dŷ  yr  Arglwydd. 

14  A  phan  edrychodd  hi,  wele,  y 
brenhin  oedd  jn  sefyll  ^vrth  y 
golofn  yn  ol  yr  arfer,  a'r  tywysogion 
a'r  udgyrn  yn  ymyl  y  brenhin,  a 
hoU  bobl  y  wlad  yn  llawen,  ac  yn 
canu  mewn  udgyrn.  Ac  Athaliah  a 
rwygodd  ei  dillad,  ac  a  waeddodd, 
Bradwriaeth,  bradwi'iaeth ! 

15  A  Jehoiada  yr  offeiriad  a  orchy- 


Cyn 
CEIST 


d  1  Chron. 
9.  2-3. 


dwi/  fintai, 
Hek 
dwi/  law. 


e  2  Chroa. 
23.8. 


5Heb. 

ysgwydd 
cldehau. 


fpen.  23.  3. 
2Chion.34. 
31. 


Adferu  gwasanaeth  Duw.      IT.  BRENHINOEDD,  XII. 


Adgyweirio  y  deml. 


Cyn 
CEIST 

878. 


B2Chron. 
23. 16. 


b  2  Sam.  5. 
3. 


1  2  Chron. 
23. 18. 


k  2  Chron. 
24.1. 


»2  Chron. 
24.  1. 


bl  Bren. 
15.  14. 
a  22.  43. 
pen.  14.  4. 


mynodd  i  dywysogion  y  cannoedd, 
y  rliai  oedd  wedi  eu  gosod  ar  y  llu, 
ac  a  ddywedodd  wrthynt,  Dygwch 
hi  o'r  tu  allan  i'r  rhesau ;  a'r  hwn  a 
ddelo  ar  ei  hoi  hi,  Uadder  ef  a'r 
cleddyf :  canys  dywedasai  yr  offeir- 
iad,  Na  ladder  hi  yn  nhŷ  yr  Ar- 

GLWYDD. 

16  A  hwy  a  osodasant  ddwylaw 
arni  hi,  a  hi  a  aeth  ar  hyd  y  ffordd 
feirch  i  dŷ  y  brenhin,  ac  yno  y 
Uaddwyd  hi. 

17  1Í  ^  A  Jehoiada  a  wnaeth  gyfam- 
mod  rhwng  yr  Arglwydd  a'r  bren- 
hin a'r  bobl,  i  fod  o  honynt  yn  bobl 
i'r  Arglwydd  ;  ^  a  rhwng  y  brenhin 
a'r  bobl. 

18  A  hoU  bobl  y  wlad  a  aethant  i 
dŷ  Baal,  ac  a'i  dinystriasant  ef  a'i 
allorau,  ei  ddehvau  hefyd  a  ddryll- 
iasant  hwy  yn  chwilfriw,  Uadd- 
asant  hefyd  Mattan  offeiriad  Baal 

0  flaen  yr  allorau.  'A'r  offeiriad  a 
osododd  oruchwylwyr  ar  dŷ  yr  Ar- 
glwydd, 

19  Efe  a  gymmerth  hefyd  dywys- 
ogion y  cannoedd,  a'r  capteniaid, 
a'r  swyddogion,  a  hoU  bobl  y  wlad, 
a  hwy  a  ddygasant  i  waered  y  bren- 
hin o  dŷ  yr  Arglwydd,  ac  a 
ddaethant  ar  hyd  ffordd  porth  y 
swyddogion,  i  dŷ  y  brenhin  :  ac  efe 
a  eisteddodd  ar  orseddfa  y  bren- 
hinoedd 

20  A  hoU  bobl  y  wlad  a  lawenych- 
asant,  a'r  ddinas  a  lonyddodd :  a 
hwy  a  laddasant  Athaliah  a'r  cledd- 
yf tvrth  dŷ  y  brenhin. 

21  ^  Mab  saith  mlwydd  oedd  Joas 
pan  aeth  efe  yn  frenhia 

PENNOD  XII. 

1  Joas  yn  teyrnasu  yn  dduwiol  tra  fu  fyw  Je- 
hoiada ;  4  ac  yn  peri  cyweirio  y  deml.  YJ 
Troi  Hazael  oddi  wrth  Jerusalem  âg  anrlieg 
o'r  trysorau  cyssegredig.  19  Ei  weision  yn 
lladd  Joas,  ac  Amas'iah  yn  myned  yn  fren- 
hin  ar  ei  ol  ef. 

YN  *y  seithfed  flwyddyn  i  Jehu 
y  dechreuodd  Joas  deyrnasu, 
a  deugain  mlynedd  y  teyrnasodd 
efe  yn  Jerusalem.  Ac  enw  ei  fam 
ef  oedd  Sibiah  o  Beerseba. 

2  A  Joas  a  wnaeth  yr  hyn  oedd 
uniawn  y'ngolwg  yr  Arglwydd  ei 
hoU  ddyddiau,  yn  y  rhai  y  dysgodd 
Jehoiada  yr  offeiriad  ef. 

3  Er  hynny  *'m  thynnasid  ymaith 
yr  uchelfeydd:  y  bobl  oedd  etto 
yn  offrymmu  ac  yn  arogl-darthu  yn 
yr  uchelfeydd. 

4  1Í  A  Joas  a  ddywedodd  wrth  yr 


offeiriaid,  ''Holl  arian  y  ^pethau 
cyssegredig  a  ddyger  i  mewn  i  dŷ 
yr  Arglwydd,  ''arian  y  gwr  a  gyn- 
niweirio,  arian  -'gwerth  eneidiau 
pob  un,  av  hoU  arian  a  ®glywo 
neb  ar  ei  galon  eu  dwyn  i  mewn  i 
dŷ  yr  Arglwydd  ; 

5  Cymmered  yr  offeiriaid  hynny 
iddynt,  pawb  gan  ei  gydnabod,  a 
chyweiriant  adwyau  y  tŷ,  pa  le 
bynnag  y  caffer  adwy  ynddo. 

6  Ond  yn  y  drydedd  flwyddyn 
ar  hugain  i'r  brenhin  Joas,  nid 
adgyweiriasai  yr  offeiriaid  agennau 

ytŷ. 

7  Yna  y  brenhin  Joas  a  alwodd 
am  Jehoiada  yr  offeiriad,  a'r  offeir- 
iaid eraill,  ac  a  ddywedodd  wrthynt, 
Paham  nad  ydych  chwi  yn  cyweirio 
agennau  y  tŷ?  yn  awr  gan  hynny, 
na  dderbyniwch  arian  gan  eich 
cydnabod,  ond  rhoddwch  hwy  at 
gyiveirio  adwyau  y  tŷ. 

8  A'r  offeiriaid  a  gydsyniasant  na 
dderbynient  arian  gan  y  bobl,  ac 
na  chyweirient  agennau  y  tŷ. 

9  Eithr  Jelioiada  yr  offeiriad  a 
gymmerth  gist,  ac  a  dyllodd  dwU 
yn  ei  chaead,  ac  a'i  gosododd  hi 
o'r  tu  dehau  i'r  allor,  ffordd  y 
delai  un  i  mewn  i  dŷ  yr  Arglwydd: 
a'r  offeiriaid,  y  rhai  oedd  yn  cadw 
y  '^drws,  a  roddent  yno  yr  hoU 
arian  a  ddygid  i  mewn  i  dŷ  yi* 
Arglwydd. 

10  A  phan  welent  fod  Uawer  o 
arian  yn  y  gist,  y  deuai  ysgrifenydd 
y  brenhin,  a'r  arch-offeiriad,  i  fynu, 
ac  a  ^roent  mewn  codau,  ac  a  gyf- 
rifent  yr  arian  a  gawsid  yn  nhỳ  yr 
Arglwydd. 

11  A  h^vy  a  roddasant  yr  arian 
wedi  eu  cyfrif,  yn  nwylaw  gweith- 
wyr  y  gwaith,  goruchwylwyr  tŷ  yr 
Arglwydd  :  a  hwy  a'i  '^talasant  i'r 
seiri  pren,  ac  i'r  adeiladwyi*  oedd 
yn  gweithio  tŷ  yr  Arglwydd. 

12  Ac  i'r  seiri  meini,  ac  i'r  nadd- 
wyr  cerrig,  ac  i  brynu  coed  a 
cherrig  nadd,  i  gyweirio  adwyau  tŷ 
yr  Arglwydd,  ac  am  yr  hyn  oil  a 
aethai  allan  i  adgyweirio  y  tŷ. 

13  Etto  ni  wnaed  yn  nhŷ  yr  Ar- 
glwydd gwppanau  arian,  psaltring- 
au,  cawgiau,  udgyrn,  na  llestri  aur, 
na  llestri  arian,  o'r  arian  a  ddygasid 
i  mewn  i  dŷ  yr  Arglwydd. 

14  Eithr  hwy  a'i  rhoddasant  i 
weithwyr  y  gwaith;  ac  a  gyweir- 
iasant  â  hwynt  dŷ  yr  Arglwydd. 

15  Ac  ^TLÌ  cheisiasant  gyfrif  gan  y 


Cyn 
CEIST 

878. 


cpen.  22.  4. 
2ncb. 

sancteidd- 

iadau. 
d  Exod.  30. 

13. 
3Heb. 

eneidiau  ei 

hris  ef, 

Lef.  27.  2. 
e  Exod.  a"). 

5. 


8.56. 


4Heb. 

rJiiniog, 


5  Heb. 
rwi/mcnt. 


6 Ileb. 
dygasant 
allan. 


I  pen.  22.  7. 


Lladd  Joas. 


II.  BRENHINOEDD,  XIII. 


JoaIia%  yn  teymasu. 


Oyn 
CRIST 

85Ö. 


e  Lef.  5. 15, 
18. 

h  Num.  18. 
9. 

I  pen.  8. 12. 
Cyleh 

840. 


k  Edrych 
2  Chron. 
24.23. 

ilBren.l5. 

18. 

pen.  18. 15, 

16. 


T  Heb. 

aethifynu. 


í^  pen.  14. 5. 
839. 


8  Neil, 
lielh-milo. 


n  2  Chron. 
S4.  26 
Zabad. 


B39. 


856. 


Cylch 
849. 

a  pen.  8.  12. 


dynion  y  rhoddasant  hwy  yr  arian 
yn  eu  dwylaw  i'w  rhoddi  i  weith- 
wyr  y  gwaitli :  canys  yr  oeddynt 
hwy  yn  gwneuthur  yn  ffyddlavm. 

16  s  Yr  arian  dros  gamwedd  a'r  ar- 
ian dros  bechodau,  ni  ddygpwyd  i 
mewn  i  dŷ  yr  Arglwydd  :  ^  eiddo 
yr  offeiriaid  oeddynt  hwy. 

17  "U  Yna  *  Hazael  brenhin  Syria  a 
aeth  i  fynu,  ac  a  ymladdodd  yn  er- 
byn  Gath,  ac  a'i  hennillodd  hi :  a 
''Hazael  a  osododd  ei  Avyneb  i  fyned 
i  fynu  yn  erbyn  Jerusalem. 

18  A  Joas  brenhin  Judah  '  a  gym- 
merth  yr  holl  bethau  cyssegredig  a 
gyssegrasai  Jehosaphat,  a  Jehoram, 
ac  Ahaziah,  ei  dadau  ef,  brenhin- 
oedd  Judah,  a'i  gyssegredig  bethau 
ef  ei  hun,  a'r  holl  aur  a  gafwyd  yn 
nhrysorau  tŷ  yr  Arglwydd,  a  thy 
y  brenhin,  ac  a'u  lianfonodd  at  Ha- 
zael brenhin  Syria,  ac  efe  a  '^  ymad- 
awodd  oddi  wrth  Jerusalem. 

19  1Í  A'r  rhan  arall  o  hanes  Joas, 
a'r  hyn  oil  a  >vnaeth  efe,  onid  ydynt 
hwy  yn  ysgrifenedig  yn  llyfr  chro- 
nicl  brenhinoedd  Judah  ? 

20  ""  A'i  weision  ef  a  gyfodasant,  ac 
a  gyd-fwriadasant  fradwriaeth;  ac 
a  laddasant  Joas  yn  ^nhŷ  Milo,  wrth 
ddyfod  i  waered  i  Sila. 

21  A  "Jozachar  mab  Simeath,  a 
Jozabad  mab  Somer,  ei  weision  ef, 
a'i  tarawsant  ef,  ac  efe  a  fu  farw  ;  a 
hwy  a'i  claddasant  ef  gyd  a'i  dadau 
yn  ninas  Dafydd :  ac  Amasiiah  ei 
fab  a  deyrnasodd  yn  ei  le  ef 

PENNOD  XIII. 

1  Annmciol  lywodraeth  Joaliaz  ;  3  a  Hazael  yn 
ei  orthrymmu  ef ;  ac  yntau  yn  cael  ymicared 
trwy  weddi.  8  Joas  yn  teyrnasu  yn  ei  le  ef; 
10  ei  annuioiol  lywodraeth  ynlau.  12  Jero- 
hoam  yn  dyfod  ar  ei  ol  ef.  14  EUsëus  wrth 
farw  yn  prophicydo  y  gorchfygai  Joas  y  Syr- 
iaid  dair  gwaith.  20  Y  Moabiaid  yn  dyfod 
yn  erhyn  y  wlad,  ac  esgyrn  Elis'éus  yn  cyfodi 
gwr  marw.  22  Hazael  yn  marw,  a  Joas . 
deirgwaith  yn  gorchfygu  Benhadad. 

YN  y  drydedd  flwyddyn  ar  hug- 
ain  i  Joas  mab  Ahaziah  bren- 
hin Judah,  y  teyrnasodd  Joahaz 
mab  Jehu  ar  Israel  yn  Samaria,  a 
dwy  flynedd  ar  bymtheg  y  teyrn- 
asodd efe. 

2  Ac  efe  a  wnaeth  yr  hyn  oedd 
ddrwg  y'ngolwg  yi*  Arglwydd,  ac  a 
rodiodd  ar  ol  pechodau  Jeroboam 
mab  Nebat,  yi*  hwn  a  wnaeth  i  Israel 
bechu ;  ni  throdd  oddi  wrthynt  hwy. 

3  1ÍA  digofaint  yr  Arglwydd  a 
lidiodd  yn  erbyn  Israel ;  ac  efe  a'u 
rhoddodd  hwynt  yn  Haw  ''Hazael 


brenhin  Syria,  ac  yn  llaw  Benhad- 
ad mab  Hazael,  eii  holl  ddyddiau 
hwynt. 

4  A  Joahaz  a  erfyniodd  ar  yr 
Arglwydd,  a  gwrancíawodd  yr  Ar- 
glwydd arno  ef ;  o  herwydd  iddo 
ganfod  gorthrymder  Israel,  canys 
brenhin  Syria  a'u  gorthrymmai 
hwynt. 

5  (A'r  Arglwydd  a  roddodd  ^  a- 
chubwr  Î  Israel,  fel  yr  aethant  oddi 
tan  law  y  Syriaid :  a  meibion  Israel 
a  drigasant  yn  eu  pebyll  fel  ^  cynt. 

6  Etto  ni  throisant  hwy  oddi  wrth 
bechodau  tŷ  Jeroboam,  yr  hwn  a 
wnaeth  i  Israel  bechu,  eithr  "  rhod- 
iasant  ynddynt  hwy:  a'r  '^llwyn  hef- 
yd  a  safai  yn  Samaria.) 

7  Ac  ni  adawodd  efe  i  Joahaz  o'r 
bobl,  ond  deg  adeugain  o  wyrmeirch, 
a  deg  cerbyd,  a  deng  mil  o  wỳr  traed : 
o  herwydd  brenhin  Syria  a'u  din- 
ystriasai  hwynt,  ac  a'u  gwnaethai 
hwynt  fel  Uwch  wrth  ^  ddyrnu. 

8  1Í  A'r  rhan  arall  o  hanes  Joahaz, 
a'r  hyn  oil  a  wnaeth  efe,  a'i  gadernid, 
onid  ydynt  hwy  yn  ysgrifenedig  yn 
llyfr  chronicl  brenhinoedd  Israel? 

9  A  Joahaz  a  hunodd  gyd  a'i  dad- 
au, a  chladdasant  ef  yn  Samaria,  a 
Joas  ei  fab  a  deyrnasodd  yn  ei  le  ef. 

10  liYn  y  ddwyfed  flwyddyn  ar 
bymtheg  ar  hugain  i  Joas  brenhin 
Judah,  y  teyrnasodd  Joas  mab  Joa- 
haz ar  Israel  yn  Samaria :  un  mlyn- 
edd  ar  bymtheg  y  teyrnasodd  efe. 

11  Ac  efe  a  wnaeth  yr  hyn  oedd 
ddrwg  y'ngolwg  yr  Arglwydd  :  ni 
throdd  efe  oddi  wrth  hoU  bechodau 
Jeroboam  mab  Nebat,  yr  hwn  a 
wnaeth  i  Israel  bechu;  eühr  efe  a 
rodiodd  ynddynt. 

12  ^  A'r  rhan  arall  o  hanes  Joas,  a'r 
%yn  oil  a  wnaeth  efe,  a'i  ^gadernid, 
trwy  yr  hwn  yr  ymladdodd  efe  âg 
Amasiah  brenhin  Judah,  onid  yd- 
ynt hwy  yn  ysgrifenedig  yn  llyfr 
chronicl  brenhinoedd  Israel  ? 

13  A  Joas  a  hunodd  gyd  a'i  dadau, 
a  Jeroboam  a  eisteddodd  ar  ei  deyrn- 
gadair  ef :  a  Joas  a  gladdwyd  yn 
Samaria  gyd  â  brenhinoedd  Israel 

14  1Í  Ac  yr  oedd  Eliseus  yn  glaf 
o'r  clefyd  y  bu  efe  farw  o  bono:  a 
Joas  brenhin  Israel  a  ddaeth  i  waer- 
ed atto  ef,  ac  a  wylodd  ar  ei  wyneb 
ef,  ac  a  ddywedodd,  O  ^'  fy  nhad,  fy 
nhad,  cerbyd  Israel,  a'i  farchogion. 

15  Ac  Eliseus  a  ddywedodd  wrtho 
ef,  Cymmer  fwa  a  saethau.  Ac  efe 
a  gymmerth  fwa  a  saethau. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

849. 


Cylch 
842. 


b  Edrych 
ad.  25.  a 
pen.  14. 25, 


2  Heb.  doe 
ac  echdoe. 


3  Heb. 

rhodiodd. 
<:  1  Breu. 

16.33. 


d  Amos  1.3b 
839. 


841. 


e  pen.  14. 

15. 
'Edrych 

ad.  14,  25, 
Ü  pen.  14, 

9,  ice 


825. 


Cylch 
839. 


ti  pen.  2. 12. 


!  Bíarwólaeth  Elîsëus. 


II.  BRENHINOEDD,  XIV. 


Amasiah  yn  teyrnasu. 


Cyn 

cmsT 

Cylch 
839. 


iad.25. 


Cylch 

838. 


kEiod,  2. 
24,25. 


*Nen, 
ẃydd. 
Cylch 
839. 


B  Heb.  ddy- 
chwelodd 
ccc  a  ennill- 
odd. 
Cylch 
836. 

« ad.  18, 19. 


16  Ac  efe  a  ddywedodd  wrth  fren- 
hin  Israel,  Dod  dy  law  ar  y  bwa. 
Ac  efe  a  roddodd  ei  law :  ac  Elisë- 
us  a  osododd  ei  ddwylaw  ar  ddwy- 
law  y  brenhin. 

17  Ac  efe  a  ddywedodd,  Agor  y 
ffenestr  tu  a'r  dwyrain.  Yntau  a'z 
hagorodd.  Yna  y  dywedodd  Eli- 
sëus,  Saetha.  Ac  efe  a  saethodd. 
Dywedodd  yntau,  Saeth  ymwared 
yr  Arglwydd,  a  saeth  ymwared 
rhag  Syria ;  a  thi  a  darewi  y  Syriaid 
yn  Aphec,  nes  eu  difa  hivynt. 

18  Hefyd  efe  a  ddywedodd,  Cym- 
mer  y  saethau.  Ac  efe  ^'u  cym- 
merodd  Ac  efe  a  ddywedodd  wrth 
frenhin  Israel,  Taro  y  ddaear.  Ac 
efe  a  darawodd  dair  gwaith,  ac  a 
beidiodd. 

19  A  gA\T  Duw  a  ddigiodd  wrtho 
ef,  ac  a  ddywedodd,  Dylesit  daro 
bump  neu  chwech  o  weithiau,  yna  y 
tarawsit  Syria  nes  ei  difa :  '  ac  yn 
awr  tair  gwaith  y  tarewi  Syria. 

20  IT  Ac  Elisëus  a  fu  farw,  a  hwy 
a'i  claddasant  ef  A  minteioedd  y 
Moabiaid  a  ddaethant  i'r  wlad  y 
flwyddyn  honno. 

21  A  phan  oeddynt  hwy  yn  claddu 
gwr,  wele,  hwy  a  ganfuant  dorf,  ac 
a  fwriasant  y  gwr  i  feddrod  Elisëus. 
A  phan  aeth  y  gwr  i  lawr  a  chy- 
ffwi'dd  âg  esgyrn  Eliseus,  efe  a  ddad- 
ebrodd,  ac  a  gyfododd  ar  ei  draed. 

22  1Í  A  Hazael  brenhin  Syria  a 
orthrymmodd  Israel  hoU  ddyddiau 
Joahaz. 

23  A'r  Arglwydd  a  drugarhaodd 
wrthynt  hwy,  ac  a  dosturiodd  wrth- 
ynt  hwy,  ac  ''a  drodd  attynt  hwy,  er 
mwyn  ei  gyfammod  âg  Abraham, 
Isaac,  a  Jacob,  ac  ni  fynnai  eu 
dinystrio  hwynt,  ac  ni  fwriodd  efe 
hwynt  allan  o'i  ^  olwg  hyd  yn  hyn. 

24  Felly  Hazael  brenhin  Syria  a  fu 
farw;  a  Benhadad  ei  fab  a  deyra- 
asodd  yn  ei  le  ef. 

25  A  Joas  mab  Joahaz  a  '^ennillodd 
yn  eu  hoi  o  law  Benhadad  mab  Ha- 
zael, y  dinasoedd  a  ddygasai  efe  o 
law  Joahaz  ei  dad  ef  mewn  rhyfel : 
Joas  a'i  tarawodd  ef  ^  dair  gwaith, 
ac  a  ddug  adref  ddinasoedd  Israel 

PENNOD  XIV. 

1  Amastah  y  hrenhin  da.  5  Ei  gyfiaionder  ar  y 
rhai  a  laddasai  ei  dad  ef:  7  a'i  oruehafiaeth 
ar  Edom.  8  Amasiah  yn  annog  Joas,  ac  yn 
cael  ei  orclifygu  a'i  yspeilio.  16  Jeroboam 
yn  dyfod  yn  lie  Joas.  19  Lladd  Amasiah  trwy 
fradwriaeth.  21  Azafiah  yn  dyfod  ar  ei  ol 
ef.  23  Annmviol  deyrnasiad  Jeroboam:  29  a 
Zachar'iah  yn  dyfod  yn  ei  le  yntau. 


YN  yr  ail  flwyddyn  i  Joas  mab 
Joahaz  brenhin  Israel  y  teyrn- 
asodd  *  Amasiah  mab  Joas  brenhin 
Judah. 

2  Mab  piim  mlwydd  ar  hugain 
oedd  efe  pan  aeth  yn  frenhin,  a 
naw  mlynedd  ar  hugain  y  teymas- 
odd  efe  yn  Jerusalem :  ac  enw  ei 
fam  ef  oedd  Joàdan  o  Jerusalem. 

3  Ac  efe  a  wnaeth  yr  hyn  oedd 
uniawn  y'ngolwg  yr  Arglwydd, 
etto  nid  fel  Dafydd  ei  dad ;  ond  efe 
a  wnaeth  yn  ol  yr  hyn  oil  a  wnaeth- 
ai  Joas  ei  dad  ef. 

4  ^Er  hynny  ni  thynnwyd  ymaith 
yr  uchelfeydd :  y  bobl  oedd  etto  yn 
aberthu  ac  yn  arogl-darthu  yn  yr 
uchelfeydd. 

5  IF  A  phan  sicrhâwyd  ei  deyrnas 
yn  ei  law  ef,  efe  a  laddodd  ei  weis- 
ion  ''y  rhai  a  laddasent  y  brenhin  ei 
dad  ef. 

6  Ond  ni  laddodd  efe  feibion  y 
lleiddiaid ;  fel  y  mae  yn  ysgrifen- 
edig  yn  llyfr  cyfraith  Moses,  yn  yr 
hon  y  gorchymynasai  yr  Arglwydd, 
gan  ddy wedyd,  ^  Na  ladder  y  tadau 
dros  y  meibion,  ac  na  ladder  y  mei fa- 
ion  dros  y  tadau ;  ond  lladder  pob 
un  am  ei  bechod  ei  hun. 

7  Efe  a  darawodd  o'r  Edomiaid, 
yn  ^nyífryn  yr  halen,  ddeng  mil,  ac 
a  ennillodd  ^y  graig  mewn  rhyfel, 
ac  a  alwodd  ei  henw  Joctheel  hyd 
y  dydd  hwn. 

8  1Í  Yna  Amasiah  a  anfonodd  gen- 
hadau  at  Joas  mab  Joahaz,  mab 
Jehu,  brenhin  Israel,  gan  ddywedyd, 
Tyred,  gwelwn  wyneb  ein  gilydd. 

9  A  Joas  brenhin  Israel  a  anfon- 
odd at  Amasiah  brenhin  Judah, 
gan  ddywedyd,  ^Yr  ysgellyn  yn  Li- 
banus  a  anfonodd  at  y  gedrwydden 
yn  Libanus,  gan  ddywedyd,  Dyro 
dy  ferch  i'm  mab  i  yn  wraig.  A 
bwystfil  y  maes  yr  hwn  oedd  yn 
Libanus  a  dramwyodd  ac  a  sathr- 
odd  yr  ysgellyn. 

10  Gan  daro  y  tarewaist  yr  Edom- 
iaid, am  hynny  dy  galon  a'th  falch- 
lodd:  ymffrostia,  ac  eistedd  yn  dy 
dy:  canys  i  ba  bethyr  ymyrri  i'th 
ddrwg  dy  hun,  fel  y  syrthit  ti,  a 
Judah  gyd  â  thi  ? 

11  Ond  ni  wrandawai  Amasiah. 
Am  hynny  Joas  brenhin  Israel  a 
aeth  i  fynu,  a  hwy  a  welsant  wyn- 
ebau  eu  gilydd,  efe  ac  Amasiah 
brenhin  Judah,  yn  Beth-semes,  yr 
hon  sydd  yn  Judah. 

12  A  Judah  a  darawyd  o  flaen 


Cyn 
CRIST 

830. 

a  2  Chron. 
25.1. 


t)  pen.  12.  3. 


c  ppn.  12. 
20. 


d  Deut.  24. 
1«. 
Kzec.  18. 4, 

20. 


Cylch 

827. 

«  2  Sara.  8. 
13. 

Ps.  eo.  tit. 

2  Selah. 


Cylch 
826. 


f  Edrych 
Barn.  9.  8. 


Jeivboam  yn  frenhin. 


11.  BRENHINOEDD,  XV. 


Teyrnasiad  AzariaJi. 


Cyn 
CRIST 

Cylcli 
826. 


Í  Xeh.  12. 

39. 
ùJer.31.38. 


Cylch 
825. 

i  pen.  13. 12. 


Cylch 

825. 


k  2  Clu-on. 
25.27. 


810. 


I  pen.  15.  IS. 
2  Chron. 
26.1, 

Uzsiuh. 


ra  pen.  16. 6. 


825. 


B  Num.  34. 
8. 
0  Deut.  3. 

17. 


Israel ;  a  hwy  a  ffoisant  baAvb  i' w 
pebyll. 

13  A  Joas  brenhin  Israel  a  ddal- 
iodd  Amasiah  brenhin  Judah,  mab 
Joas,  mab  Ahaziah,  yn  Beth-semes, 
ac  a  ddaetli  i  Jerusalem,  ac  a  dor- 
rodd  i  lawr  fur  Jerusalem,  o  ^  borth 
Ephraim  hyd  borth  ^y  gongl,  bed- 
war  can  cufydd. 

14  Ac  efe  a  gymmerth  yr  hoU  aur 
a'r  arian,  a'r  hoU  lestri  a'r  a  gafwyd 
yn  nhŷ  yr  Arglwydd,  ac  yn  nhrys- 
orau  tŷ  y  brenhin,  a  gAvystlon,  ac 
a  ddychwelodd  i  Samaria. 

15  1Í '  A'r  rhan  arall  o  hanes  Joas, 
yr  hyn  a  wnaeth  efe,  a'i  gadernid, 
ac  fel  yr  ymladdodd  efe  âg  Amasiah 
brenhin'  Judah,  onid  ydynt  hwy  yn 
ysgrifenedig  yn  Uyfr  chronicl  bren- 
hinoedd  Israel  ? 

16  A  Joas  a  hunodd  gyd  a'i  dadau, 
ac  a  gladdwyd  yn  Samaria  gyd  â 
brenhinoedd  Israel ;  a  Jeroboam  ei 
fab  a  deyi'nasodd  yn  ei  le  ef. 

17  IF  Ac  Amasiah  mab  Joas  bren- 
liin  Judah  a  fti  fyw  ar  ol  marwolaeth 
Joas  mab  Joahaz  brenhin  Israel 
bymtheng  mlynedd. 

18  A'r  rhan  arall  o  hanes  Amasiah, 
onid  ydynt  hwy  yn  ysgrifenedig  yn 
Uyfr  chronicl  brenhinoedd  Judah? 

19  Ond  ''hwy  a  frad-f^vriadasant  yn 
ei  erbyn  ef  yn  Jerusalem ;  ac  efe  a 
ffodd  i  Lachis:  etto  hwy  a  anfon- 
asant  ar  ei  ol  ef  i  Lachis,  ac  a'i 
Uaddasant  ef  yno. 

20  A  hwy  a'i  dygasant  ef  ar  feirch, 
ac  efe  a  gladdwyd  yn  Jerusalem  gyd 
a'i  dadau,  yn  ninas  Dafydd 

21  IT  A  holl  bobl  Judah  a  gym- 
merasant  ^  Azariah,  ac  yntau  yn  fab 
un  mlwydd  ar  Ijymtheg,  ac  a'i 
hurddasant  ef  yn  frenhin  yn  lie 
Amasiah  ei  dad. 

22  Efe  a  adeiladodd  "'Elath,  ac  a'i 
rhoddodd  hi  drachein  i  Judah,  ar  ol 
huno  o'r  brenhin  gyd  a'i  dadau. 

23  1Í  Yn  y  bymthegfed  flwyddyn  i 
Amasiah  mab  Joas  brenhin  Judah 
y  teyrnasodd  Jeroboam  mab  Joas 
brenhin  Israel  yn  Samaria ;  un 
mlynedd  a  deugain  y  teyrnasodd  efe. 

24  Ac  efe  a  wnaeth  yr  hyn  oedd 
ddrwg  y'ngolwg  yr  Arglwydd  :  ni 
chiliodd  efe  oddi  wrth  holl  bechod- 
au  Jeroboam  mab  Nebat,  yr  hwn  a 
wnaeth  i  Israel  bechu. 

25  Efe  a  ddug  adref  derfyn  Israel 
o'r  He  yr  "eir  i  mewn  i  Hamath  hyd 
*fôr  y  rhos,  yn  ol  gair  Arglwydd 
Dduw  Israel,  yr  hyn  a  lefarasai  efe 


trwy  law  ei  was  p  Jonah  mab  Amittai 
y  prophwyd,  yr  hwn  oedd  o  Gath- 
Hepher. 

26  Canys  yr  Arglwydd  a  welodd 
gystudd  Israel  yn  flin  iawn :  canys 
'inid  oedd  neb  gwarchaéedig,  na  neh 
wedi  ei  adael,  na  chynnorthwyydd 
i  Israel. 

27  "^  Ac  ni  lefarasai  yr  Arglwydd 
y  dileai  efe  enw  Israel  oddi  tan  y 
nefoedd :  ond  efe  a'u  gwaredodd 
hwynt  trwy  law  Jeroboam  mab 
Joas. 

28  1Í  A'r  rhan  arall  o  hanes  Jero- 
boam, a'r  hyn  oil  a'r  a  wnaeth  efe, 
a'i  gadernid  ef,  y  modd  y  rhyfelodd 
efe,  a'r  modd  y  dug  efe  adref  Da- 
mascus a  Hamath,  M  Judah  yn  Is- 
rael, onid  ydynt  hwy  yn  ysgrifen- 
edig yn  Uyfr  chronicl  brenhinoedd 
Israel ? 

29  A  Jeroboam  a  hunodd  gyd  a'i 
dadau,  sef  gyd  â  brenhinoedd  Is- 
rael ;  a  Zachariah  ei  fab  a  deyrnas- 
odd  yn  ei  le  ef. 

PENNOD  XV. 

1  Daionus  deyrnasiad  Azariah.  5  Efe  yn  marw 
o'r  gwahan-glioyf ;  a  Jotham  yn  dyfod  yn  ei 
le  ef.  8  Zachariah,  y  diweddaf  o  genedl  Jehu, 
yn  teyrnasu  yn  ddrygionus  ;  a'i  ladd  ef  gan 
Sdlum.  ISSdlum  ijn  teyrnasu  fis  ;  a  Mena- 
hem  yn  ei  ladd  ef,  16  Menahem  yn  cael  nerth 
gan  Pul.  22  Pecah'iah  yn  dyfod  yn  ei  le  ef. 
25  Pecah  yn  ei  ladd  ef.  29  Tiglath-pileser  yn 
gorthrymmu  Pecah  :  a  Hosea  yn  ei  ladd  ef. 
32  Jotham  y  brenhin  da.  38  Jjiaz  yn  dyfod 
ar  ei  ol  ef, 

YN  y  seithfed  flwyddyn  ar  hug- 
ain  i  Jeroboam  brenhin  Israel 
"  y  teyrnasodd  ^  Azariah  mab  Ama- 
siah brenhin  Judah. 

2  Mab  un  mlwydd  ar  bymtheg  yd- 
oedd  efe  pan  ddechreuodd  deyrnasu, 
a  deuddeng  mlynedd  a  deugain  y 
teyrnasodd  efe  yn  Jerusalem ;  ac  enw 
ei  fam  oedd  Jecholiah  o  Jerusalem. 

3  Ac  efe  a  wnaeth  yr  hyn  oedd 
uniawn  y'ngolwg  yi-  Arglwydd,  yn 
ol  yr  hyn  oU  a  wnelsai  Amasiah  ei 
dad  ef ; 

4  '^Ond  na  thynnwyd  ymaith  yr 
uchelfeydd:  y  bobl  oedd  etto  yn 
aberthu  ac  yn  arogl-darthu  yn  yr 
uchelfeydd. 

5  1Í  A'r  Arglwydd  *a  darawodd  y 
brenhin,  fel  y  bu  efe  wahan-glwyfus 
hyd  ddydd  ei  farwolaeth,  ac  'y  trig- 
odd  mewn  tŷ  o'r  neilldu :  a  Jotham 
mab  y  brenhin  oedd  ar  y  ty  yn 
barnu  pobl  y  wlad. 

6  A'r  rhan  arall  o  hanes  Azariah, 
a'r  hyn  oil  a  wnaeth  efe,  onid  yd- 


Cyn 
CRIST 

825. 


P  Jon.  1.  I. 

Miitt.  12. 
39,40. 
822. 

1  Deut.  32. 
36. 


r  pen.  13.  6. 


B  2  Sam.  8. 6. 
2  Chi-on.  8. 
3. 


784. 


Cylch 
810. 

sjien.  14.21. 

2  Chron. 

26. 1,  3. 
b  A  elwir 

uzz'iah. 

ad.  13,  30, 

&tc. 


c  pen.  12  3. 
a  14.  4. 
ad.  35. 


d  2  Cluon. 

26.  19. 

e  Let.  13. 46. 

Cylch 
765. 


Bradwriaeth  Solum. 


II.  BRENHINOEDD,  XV. 


Bradwriaeth  Pecah. 


1 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
758. 

f  2  Chron. 
26.23. 


Cylch 
773. 


Cylch 

772. 

6  Amos  7. 


ft  pen.  10. 
30. 


Cylch 

772. 


1  Mntt.  1. 
8,9. 

a  elwir 
Ozias, 
ac  ad.  1 , 
Azariah. 

2  Heb. 
mis  o 
ddyddiau. 

k  1  Breii. 

14.  ir. 


!  pen.  8.  12. 
772. 


ynt  hwy  yn  ysgrifenedig  yn  llyfr 
chronicl  brenhinoedd  Judah  ? 

7  Ac  Azariah  a  hunodd  gyd  âi 
dadau,  a  ^  chladdasant  ef  gyd  â'i 
dadau  yn  ninas  Dafydd ;  a  Jotham 
ei  fab  a  deyrnasodd  yn  ei  le  ef. 

8  1Í  Yn  y  drydedd  flwyddyn  ar 
bymtheg  ar  hugain  i  Azariah  bren- 
hin  Judah,  y  teyrnasodd  Zachariah 
mab  Jeroboam  ar  Israel  yn  Sama- 
ria chwe  mis. 

9  Ac  efe  a  wnaeth  yr  liyn  oedd 
ddrwg  y'ngolwg  yr  Arglwydd, 
megis  y  gwnaethai  ei  dadau :  ni 
throdd  efe  oddi  wrth  bechodau 
Jeroboam  mab  Nebat,  yr  hwn  a 
AYuaeth  i  Israel  bechu. 

10  A  Sàlum  mab  Jabes  a  frad- 
fwriadodd  yn  ei  erbyn  ef,  ac  ^^a'i 
tarawodd  ef  ger  bron  y  bobl,  ac  a'i 
lladdodd  ef,  ac  a  deyrnasodd  yn  ei 
le  ef 

11  A'r  rhan  araU  o  hanes  Zacha- 
riah, wele,  y  mae  yn  ysgrifenedig  yn 
llyfr  chronicl  brenhinoedd  Israel. 

12  Dyma  ^air  yi-  Arglwydd,  yr 
hwn  a  lefarasai  efe  wrth  Jehu,  gan 
ddywedyd,  Meibion  y  bedwaredd 
genhedlaeth  i  ti  a  eisteddant  ar 
orseddfa  Israel.    Ac  felly  y  bu. 

13  11  Sàlum  mab  Jabes  a  dde- 
chreuodd  deyrnasu  yn  y  bedwaredd 
flwyddyn  ar  bymtheg  ar  hugain  i 
'Uzziah,  brenhin  Judah,  a  ^mis  cyf- 
an  y  teyrnasodd  efe  yn  Samaria. 

14  Canys  Menahem  mab  Gadi  a 
aeth  i  fynu  o  ''  Tirsah,  ac  a  ddaeth  i 
Samaria,  ac  a  darawodd  Sàlum  mab 
Jabes  yn  Samaria,  ac  a'i  lladdodd 
ef,  ac  a  deyrnasodd  yn  ei  le  ef 

15  A'r  rhan  arall  o  hanes  Sàlum, 
a'i  fradwriaeth  ef  yr  hon  a  frad- 
fwriadodd  efe,  wele  hwynt  yn  ys- 
grifenedig yn  llyfr  chronicl  bren- 
hinoedd Israel. 

16  IT  Yna  Menahem  a  darawodd 
Tiphsah,  a'r  rhai  oil  oedd  ynddi, 
a'i  therfynau,  o  Tirsah :  o  herwydd 
nad  agorasant  iddo  ef,  am  hynny  y 
tarawodd  efe  hi;  a'i  holl  '  wragedd 
beichiogion  a  rwygodd  efe. 

17  Yn  y  bedwaredd  flwyddyn  ar 
bymtheg  ar  hugain  i  Azariah  bren- 
hin Judah  y  teyrnasodd  Menahem 
mab  Gadi  ar  Israel,  a  deng  mlyn- 
edd  y  teyrnasodd  efe  yn  Samaria. 

18  Ac  efe  a  wnaeth  yr  hyn  oedd 
ddrwg  y'ngolwg  yr  Arglwydd  :  ni 
throdd  efe  yn  ei  hoU  ddyddiau  oddi 
wrth  bechodau  Jeroboam  mab  Ne- 
bat,  yr  hwn  a  wnaeth  i  Israel  bechu. 


CRIST 
1. 


19  A   ""Phul  brenhin  Assyria  a  I  „Cyn 
ddaeth  yn  erbyn  y  wlad  ;  a  Mena    "  ^ '  ^ 
hem  a  roddodd  i  Pul  fil  o  dalentau 
arian,  fel  y  byddai  ei  law  gyd  âg  ef, 
i  sicrhâu  y  frenhinaeth  yn  ei  law  ef 

20  A  Menahem  a  gododd  yr  arian 
ar  Israel,  se/*ar  yr  holl  rai  cedyrn  o 
allu,  ar  bob  un  ddeg  sicl  a  deugain 
o  arian,  i'w  rhoddi  i  frenhin  As- 
syria ;  feUy  brenhin  Assyria  a  ddy- 
chwelodd,  ac  nid  arhosodd  yno  yn 
y  wlad. 

21  IF  A'r  rhan  arall  o  hanes  Mena- 
hem, a'r  hyn  oil  a  wnaeth  efe,  onid 
ydynt  hwy  yn  ysgrifenedig  yn  llyfr 
chronicl  brenhinoedd  Israel  ? 

22  A  Menahem  a  hunodd  gyd  a'i 
dadau ;  a  Phecahiah  ei  fab  a  deyrn- 
asodd yn  ei  le  ef 

23  11  Yn  y  ddegfed  flwyddyn  a 
deugain  i  Azariah  brenhin  Judah  y 
teyrnasodd  Pecahîah  mab  Menahem 
ar  Israel  yn  Samaria,  a  dwy  flynedd 
y  teyrnasodd  efe. 

24  Ac  efe  a  Avnaeth  yr  hyn  oedd 
ddrwg  y'ngolwg  yr  Arglwydd: 
ni  throdd  efe  oddi  wrth  bechodau 
Jeroboam  mab  Nebat,  yr  hwn  a 
wnaeth  i  Israel  bechu. 

25  A  Phecah  mab  Remaliah  ei 
dywysog  ef  a  frad-fvmadodd  yn 
ei  erbyn  ef,  ac  a'i  tarawodd  ef  yn 
Samaria,  yn  Uys  y  brenhin,  gyd  âg 
Argob,  ac  Arieh,  a  chyd  âg  ef  ddeng 
wi'  a  deugain  o  feibion  y  Gileadiaid : 
ac  efe  a'i  lladdodd  ef,  ac  a  deyrn- 
asodd yn  ei  le  ef 

26  A'r  rhan  arall  o  hanes  Pe- 
cahiah,  a'r  hyn  oil  a  wnaeth  efe, 
wele  hwynt  yn  ysgrifenedig  yn  llyfr 
chronicl  brenhinoedd  Israel. 

27  ÌT  Yn  y  ddeuddegfed  flwyddyn 
a  deugain  i  Azariah  brenhin  Judah 
y  teyrnasodd  "Pecah  mab  Remaliah 
ar  Israel  yn  Samaria,  ac  ugain  mlyn- 
edd  y  teyrnasodd  efe. 

28  Ac  efe  a  wnaeth  yr  hyn  oedd 
ddrwg  y'ngolwg  yr  Arglwydd,  ni 
throdd  efe  oddi  wrth  bechodau  Je- 
roboam mab  Nebat,  yi*  hwn  a  wnaeth 
i  Israel  bechu. 

29  Yn  nyddiau  Pecah  brenhin  Is- 
rael *'y  daeth  Tiglath-pileser  brenhin 
Assyria,  ac  a  ennillodd  ^Ijon,  ac 
Abel-beth-maachah,  a  Janoah,  Ce- 
des hefyd,  a  Hazor,  a  Gilead,  a  Ga- 
lilea,  holl  wlad  Naphtali,  ac  a'u 
caethgludodd  hwynt  i  Assyria. 

30  A  Hosea  mab  Elah  a  frad-fwr- 
iadodd  fradwriaeth  yn  erbyn  Pecah 
mab  Remaliah,  ac  a'i  tarawodd  ef, 


Marwolaetli  Jotham. 


11.  BRENHINOEDD,  XVI. 


Drygioni  Ahaz. 


Cyn 

CEIST 

739. 


758. 


1 2  Chron. 


lad.  4. 


Cylch 
742. 

»  pen.  16.  5. 
la.  7. 1. 


742. 


Cylch 
742. 


»  2  Chron. 
28.1. 


b  Lef.  18. 
21. 


ac  a'i  Uaddodd,  ac  a  deyrnasodd  yn 
ei  le  ef,  yn  yr  ugeinfed  flwyddyn  i 
Jotham  mab  Uzziah. 

31  A'r  rhan  arall  o  hanes  Pecah, 
a'r  Iiyn  oU  a  wnaeth  efe,  wele  hwynt 
yn  ysgrifenedig  yn  llyfr  chronicl 
brenhinoedd  Israel 

32  liYn  yr  ail  flwyddyn  i  Pecah 
mab  Remahah  brenhin  Israel  y  de- 
chreuodd  i  Jotham  mab  uzziah 
brenhin  Judah  deyrnasu. 

33  Mab  pùm  mh^ydd  ar  hugain 
oedd  efe  pan  ddechreuodd  deyrnasu, 
ac  un  mlwydd  ar  bymtheg  y  teyrn- 
asodd  efe  yn  Jerusalem ;  ac  enw  ei 
fam  ef  oedd  Jerusa,  merch  Sadoc. 

34  Ac  efe  a  wnaeth  yr  hyn  oedd 
uniawn  y'ngolwg  yr  Arglwydd; 
yn  ol  yr  hyn  oil  aV  a  wnelsai  Uzziah 
ei  dad  y  gwnaeth  efe. 

35  ^  "^  Er  hynny  ni  thynnwyd  ym- 
aith  yr  uchelfeydd;  y  bobl  oedd 
etto  yn  aberthu  ac  yn  arogl-darthu 
yn  yr  uchelfeydd.  Efe  a  adeilad- 
odd  y  porth  uchaf  i  dŷ  yr  Ar- 
glwydd, 

36  ^  A'r  rhan  arall  o  hanes  Jotham, 
a'r  hyn  oil  a  wnaeth  efe,  onid  ydynt 
hwy  yn  ysgrifenedig  yn  llyfr  chro- 
nic! brenhinoedd  Judah  ? 

37  Yn  y  dyddiau  hynny  y  dechreu- 
odd  yr  Arglwydd  anfon  yn  erbyn 
Judah,  'Resin  brenhin  Syria,  a 
Phecah  mab  Remaliah. 

38  A  Jotham  a  hunodd  gyd  a'i 
dadau,  ac  a  gladdwyd  gyd  a'i  dadau 
yn  ninas  Dafydd  ei  dad,  ac  Ahaz  ei 
fab  a  deyi-nasodd  yn  ei  le  ef. 

PENNOD  XVI. 

1  Annuwiol  lyivodraeth  Ahaz.  5  Ahaz  yn  cyf- 
logi  Tiglath-pileser  yn  erbyn  Resin  a  Phecah. 
10  Ahaz  yn  anfon  portreiad  allor  o  Damas- 
cus i  Uriah,  ac  yn  mynnu  yr  allor  bres  iddo 
ei  hun  i  offrymmu  ami.  17  A]iaz  yn  yspeilio 
y  demL     19  A  Hezeciah  yn  teyrnasu  ar  ei 

01  ef. 

YN  y  ddwyfed  flwyddyn  ar  bym- 
theg i  Pecah  mab  Remaliah 
y  dechreuodd  Ahaz  mab  Jotham 
brenhin  Judah  deyrnasu. 

2  Mab  ^  ugain  mlwydd  oedd  Ahaz 
pan  ddechreuodd  efe  deyrnasu,  ac 
un  mlynedd  ar  bymtheg  y  teymas- 
odd  efe  yn  Jerusalem,  ac  ni  wnaeth 
efe  yr  hyn  oedd  uniawn  y'ngolwg 
yr  Arglwydd  ei  Dduw,  fel  Dafydd 
ei  dad : 

3  Eithr  rhodiodd  yn  fíbrdd  bren- 
hinoedd Israel,  ac^  a  dynnodd  ei  fab 
trwy  y  tan,  yn  ol  flieidd-dra  y  cen- 
hedloedd  a  fwriasai  yr  Arglwydd 
allan  o  flaen  meibion  Israel 


4  Ac  efe  a  aberthodd  ac  a  arogl- 
darthodd  yn  yr  uchelfeydd,  ac  '^ar 
y  bryniau,  a  than  bob  pren  gwyrdd- 
las. 

5  If  ^  Yna  y  daeth  Resin  brenhin 
Syria,  a  Phecah  mab  Remaliah  bren- 
hin Israel,  i  fynu  i  Jerusalem  i  ryfel : 
a  hwy  a  warchaeasant  ar  Ahaz ;  ond 
ni  allasant  hwy  ei  orchfygu  ef. 

6  Yn  yr  amser  hwnnw  Resin  bren- 
hin Syria  a  ddug  drachefn  ^Elath 
at  Syria,  ac  a  yrrodd  yr  luddewon 
o  Elath :  a'r  Syriaid  a  ddaethant  i 
Elath,  ac  a  breswyliasant  yno  hyd  y 
dydd  hwn. 

7  Yna  Ahaz  a  anfonodd  genhadau 
at  ^  Tiglath-pileser  brenhin  Assyria, 
gan  ddywedyd,  Dy  was  di  a'th  fab 
di  ydivyfu  :  tyi*ed  i  fynu,  a  gwared 
fi  o  law  brenhin  Syria,  ac  o  law 
brenhin  Israel,  y  rhai  sydd  yn  cyfodi 
yn  fy  erbyn  i 

8  Ac  Ahaz  ^a  gymmerth  yr  arian 
a'r  aur  a  gafwyd  yn  nhŷ  yr  Ar- 
glwydd, ac  yn  nhrysorau  tŷ  y 
brenhin,  ac  a'u  hanfonodd  yn  an- 
rheg  i  frenhin  Assyria. 

9  A  brenhin  Assyria  a  wrandawodd 
amo  ef ;  a  brenhin  Assyria  a  ddaeth 
i  fynu  i  Damascus,  ac  ''a'i  hennillodd 
hi,  ac  a  gaethgludodd  ei  thrigolion 
i  Cir,  ac  a  laddodd  Resin. 

10  1Í  A'r  brenhin  Ahaz  a  aeth  i 
Damascus  i  gyfarfod  Tiglath-pileser 
brenhin  Assyria,  ac  a  welodd  allor 
oedd  yn  Damascus :  a'r  brenhin 
Ahaz  a  anfonodd  at  Uriah  yr  offeir- 
iad  agwedd  yr  allor  a'i  phortreiad, 
yn  ol  ei  holl  wneuthuriad. 

11  Ac  Uriah  yr  offeiriad  a  adeil- 
adodd  allor  yn  ol  yr  hyn  oil  a  anfon- 
asai  y  brenhin  Ahaz  o  Damascus : 
felly  y  gwnaeth  Uriah  yr  offeiriad, 
erbyn  dyfod  y  brenhin  Ahaz  o  Da- 
mascus. 

12  A  phan  ddaeth  y  brenhin  o  Da- 
mascus, y  brenhin  a  ganfu  yr  allor : 
'a'r  brenhin  a  nesaodd  at  yr  allor, 
ac  a  offiymmodd  arni  hi. 

13  Ac  efe  a  losgodd  ei  boeth- 
offrwm,  a'i  fwyd-offi'wm,  ac  a  dyw- 
alltodd  ei  ddiod-offi'wm,  ac  a  daen- 
ellodd  waed  ei  ofírymmau  hedd  ar 
yr  aUor. 

14  A'r  ''aUor  bres,  yr  hon  oedd  ger 
bron  yr  Arglwydd,  a  dynnodd  efe 
ymaith  o  dalcen  y  tŷ,  oddi  rh^Tig 
yr  allor  a  thy  yr  Arglwydd,  ac  a'i 
rhoddes  hi  o  du  gogledd  yr  aUor. 

15  A'r  brenhin  Ahaz  a  orchymyn- 
odd  i  Uriah  yr  off"eiriad  gan  ddy- 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

742. 

c  Deut.  12. 
2. 

742. 
d  Es.  7. 1. 


'pen.  14. 


f  1  Chron. 
5.  2G. 
2  Chron. 
28.  20. 


740. 
8  pen,  12. 
18. 

Edrych 
2  Chron. 
28.  21. 


1»  Amos  1.  5. 


1  2  Chron. 
26.  16,  19. 


t  2  Chroa, 
4.L 


Teyrnasîad  Hosea. 


II.  BRENHINOEDD,  XVIL 


Caetligludo  Samaria. 


Cyn 

CEIST 

740. 


*  Exod.  20. 
9,  40,  41. 


739. 

1 1  Bren.  7- 
27,28. 


m  1  Bren.  7. 
23,25. 


726. 


1  2  Chron. 
28.27. 


730. 


2Heb. 

dalodd. 
3  Neu, 

deyrnged. 


725. 


wedyd,  Llosg  ar  yr  allor  fawr  *y 
poeth-offrwm  boreuol,  a'r  bwyd- 
offrwm  prydnhawnol,  poeth-ofírwm 
y  brenhin  hefyd,  a'i  fwyd-oíFrwm  ef, 
a  pîioeth-ofírwm  hoU  bobl  y  wlad, 
a'u  bwyd-offrwm  hwynt,  a\i  dîodydd- 
offi'wm  hwynt;  a  lioU  waed  y  poeth- 
offrwm,  a  hoU  waed  yr  aberth,  a 
daenelli  di  arni  hi :  a  bydded  yr 
allor  bres  i  mi  i  ymofyn. 

16  Ac  Uriah  yr  offeiriad  a  wnaeth 
yn  ol  3rr  hyn  oU  a  orchymynasai  y 
brenhin  Ahaz. 

17  1í  A'r  brenhin  Ahaz  a  dorrodd 
'ddaliadau  yr  ystolion,  ac  a  dynnodd 
ymaith  y  noe  oddi  arnynt  hwy,  ac  a 
ddisgynodd  ""y  mor  oddi  ar  yr  y ch- 
ain pres  oedd  tano,  ac  a'i  rhoddodd 
ar  balmant  cerrig. 

18  A  gorchudd  y  Sabbath  yr  hwn 
a  adeiladasant  hwy  yn  tŷ,  a  dyfod- 
fa  y  brenhin  oddi  allan,  a  drodd 
efe  oddi  icrth  dŷ  yr  Arglwydd,  o 
achos  brenhin  Assyria. 

19  IT  A'r  rhan  arall  o  hanes  Ahaz, 
yr  hyn  a  wnaeth  efe,  onid  ydynt 
hwy  yn  ysgrifenedig  yn  Uyfr  chro- 
nicl  brenhinoedd  Judah  ? 

20  Ac  Ahaz  a  hunodd  gyd  a'i  dad- 
au,  ac  "a  gladdwyd  gyd  a'i  dadau  yn 
ninas  Dafydd ;  a  Hezeciah  ei  fab  a 
deyrnasodd  yn  ei  le  ef. 

PENNOD  XVII. 

1  Drygionus  lywodraeth  Hosea.  3  Wedi  ei 
ddarostwng  gan  Salmaneser,  y  mae  yn  ym- 
gyd-fwriadti  â  So  brenhin  yr  Äipht  yn  ei 
erhyn  ef.  5  Caethgliido  Samaria  am  eu 
pechodau.  24  Y  cenhedloedd  d'ieithr,  a  hlan- 
nesid  yn  Samaria,  wedi  i  lewod  eu  hlino,  yn 
gwneuthur  cymmysg  o  amryw  grefydd. 

YN  y  ddeuddegfed  flwyddyn  i 
Ahaz  brenhin  Judah,  y  teyrn- 
asodd  Hosea  mab  Elah  yn  Samaria 
ar  Israel ;  naw  miynedd  y  teyrnas- 
odd  efe. 

2  Ac  efe  a  wnaeth  yr  hyn  oedd 
ddrwg  y'ngolwg  yr  Arglwydd,  etto 
nid  fel  brenhinoedd  Israel  y  rhai  a 
fuasai  o'i  flaen  ef. 

3  1Í  A  Salmaneser  brenhin  Assyria 
a  ddaeth  i  fynu  yn  ei  erbyn  ef,  a 
Hosea  a  aeth  yn  was  iddo  ef,  ac  a 
^  ddug  iddo  "  anrhegion. 

4  A  brenhin  Assyria  a  gafodd  frad- 
wriaeth  yn  Hosea :  canys  efe  a  ddan- 
fonasai  genhadau  at  So  brenhin  yr 
Aipht,  ac  ni  ddanfonasai  anrheg  i 
frenhin  Assyria,  fel  y  hyddai  efe 
arferol  bob  blwyddyn :  am  liynny 
brenhin  Assyria  a  gauodd  arno  ef, 
ac  a'i  rhwymodd  ef  mewn  carchardy. 


5  1Í  Yna  ^  brenhin  Assyria  a  aeth  i 
fynu  trwy  yr  holl  wlad,  ac  a  aeth  i 
fynu  i  Samaria,  ac  a  warchaeodd 
arni  hi  dair  blynedd. 

6 1Í*' Yn  y  nawfed  flwyddyn  i  Hosea, 
yr  ennillodd  brenhin  Assyria  Sama- 
ria, ac  y  caethgludodd  efe  Israel  i 
Assyria,  ac  a'u  cyfleodd  hwynt  *=yn 
Halah  ac  yn  Habor,  wrth  afon  Go- 
zan,  ac  yn  ninasoedd  y  Mediaid. 

7  Felly  y  bu,  am  i  feibion  Israel 
bechu  yn  erbyn  yr  Arglwydd  eu 
Duw,  yr  hwn  a'u  dygasai  h^vynt  i 
fynu  o  wlad  yr  Aipht,  oddi  tan  law 
Pharaoh  brenhin  yr  Aipht,  ac  ami 
iddynt  ofni  duwdau  d'ieithr,  1 

8  A  "^rhodio  yn  neddfau  y  cenhedl- 
oedd, y  rhai  a  fwriasai  yr  Arglwydd 
allan  o  flaen  meibion  Israel,  ac  yn 
y  deddfau  a  wnaethai  brenhinoedd 
Israel. 

9  A  meibion  Israel  a  wnaethant 
yn  ddirgel  bethau  nid  oedd  uniawn 
yn  erbyn  yr  Arglwydd  eu  Duw,  ac 
a  adeiladasant  iddynt  uchelfeydd 
yn  eu  holl  ddinasoedd,  ^  o  dŵr  y 
gwylwyr  hyd  y  ddinas  gaerog. 

10  Gosodasant  hefyd  iddynt  ddelw- 
au  a  '^Uwyni  §ar  bob  bryn  uchel,  a 
than  bob  pren  îrlas  : 

11  Ac  a  arogl-darthasant  yno  yn 
yr  holl  uchelfeydd,  fel  y  cenhedl- 
oedd y  rhai  a  gaethgludasai  yr 
Arglwydd  o'u  blaen  hwynt;  a 
gwnaethant  bethau  drygionus  i 
ddigio  yr  Arglwydd. 

12  A  hwy  a  wasanaethasant  eilun- 
od,  ^  am  y  rhai  y  dywedasai  yr  Ar- 
glwydd wrthynt,  'Na  wnewch  y 
peth  hyn. 

13  Er  i'r  Arglwydd  dystiolaethu 
yn  erbyn  Israel,  ac  yn  erbyn  Judah, 
trwy  law  yr  holl  brophwydi,  a  phob 
''gweledydd,  gan  ddywedyd,  ^Dy- 
chwelwch  o'ch  fiyrdd  drygionus, 
a  chedwch  fy  ngorchymynion,  am 
deddfau,  yn  ol  yr  holl  gyfraith  a 
orchymynais  i'ch  tadau,  a'r  hon  a 
anfonais  attoch  trwy  law  iy  ngweis- 
ion  y  prophwydi. 

14  Etto  ni  wrandawsant,  eithr 
""caledasant  eu  gwarrau  fel  gwar- 
rau  eu  tadau,  y  rhai  ni  chredasant 
yn  yr  Arglwydd  eu  Duw. 

15  A  hwy  a  ddirmygasant  ei 
ddeddfau  ef,  a'i  gyfammod  yr  hwn 
a  wnaethai  efe  a'u  tadau  hwynt,  a'i 
dystiolaethau  ef  y  rhai  a  dystiolaeth- 
odd  efe  i'w  herbyu  ;  a  rhodiasant  ar 
ol  "  oferedd,  ac  °  a  aethant  yn  ofer : 
aethant  hefyd  ar  ol  y  cenhedloedd 


Cyn 
CRIST 

723. 

a  pen.  18.  9. 

721. 
b  pen.  18. 
10. 


c  1  Chron. 
5.26. 


d  Lef.  18.  a 


»  pen. 

18.  a, 

fExod 
13. 

Dent. 
21. 

.34. 
16. 

SDeut 
2. 

12. 

h  Exod.  20. 

3,4. 

Deut.  5.  7, 

8. 
i  Deut.  4. 

19. 


1  Jer.  18. 
11.  a  25.  e. 
a  35.  15. 


m  Deut.  31. 

27. 


n  Deut.  32, 

21. 

1  Bren.  16. 

13. 

1  Cor.  8.4. 
o  Ps.  115.  S, 


Crefydd  y  rhai  a 


II.  BRENHINOEDD,  XVII. 


fudwyd  i  Samaria. 


Cyn 

CRIST 

721. 


P  Exod.  S2. 

8. 

1  Bren.  12. 

28. 
1 1  Bren. 

14. 15,  23. 

a  15.  ]3. 

a  16.  33. 
r  1  Bren. 

16.  31. 

a  22.  53. 

pen.  11. 18. 
« Lef.  18.  21. 

pen.  16.  3. 
1 1  Bren. 

21.  20. 


ul  Bren. 
11.  13,  32. 


1 1  Bren. 

11. 11,  31. 
7  1  Bren. 

12.  20, 28. 


Cylch 

678. 
2  Ezra  4.  2. 
»  Edrvch 

nd.  3l. 
b  pen.  18. 

34,  Ifah. 


J  rhai  oedd  o'u  hamgylcli,  am  y  rhai 
y  gorchymynasai  yr  Aeglwydd 
iddynt,  na  wnelent  fel  hwynt. 

16  A  hwy  a  adawsant  hoU  orchy- 
mynion  yr  Arglwydd  eu  Duw,  ac 
Pa  wnaethant  iddynt  ddelwau  tawdd, 
nid  amgen  dau  lo :  ^gwnaethant  hef- 
yd  Iwyn,  ac  ymgrymmasant  i  hoU  lu 
y  nefoedd,  a  "^gwasanaethasant  Baal. 

17  A  hwy  'a  dynnasant  eu  meibion 
a'u  merched  trwy  y  tan,  ac  a  ar- 
ferasant  ddewiniaeth,  a  swynion, 
ac  *a  ymwerthasant  i  wneuthur  yi- 
hyn  oedd  ddrwg  y'ngolwg  yr  Ar- 
glwydd, i'w  ddigio  ef. 

18  Am  hynny  yr  Arglwydd  a 
ddigiodd  yn  ddirfawr  wrth  Israel,  ac 
a'u  bwriodd  hwynt  allan  o'i  olwg :  ni 
adawyd  "ond  IlAvyth  Judah  yn  unig. 

19  Ni  chadwodd  Judah  chwaith 
orchymynion  yr  Arglwydd  eu 
Duw,  eithr  rhodiasant  yn  neddfau 
Israel  y  rhai  a  Avnelsent  hwy. 

20  A'r  Arglwydd  a  ddiystyrodd 
hoU  had  Israel,  ac  a'u  cystuddiodd 
hwynt,  ac  a'u  rhoddodd  hwynt  yn 
Haw  anrheithwyr,  nes  iddo  eu  b^vrw 
allan  o'i  olwg. 

2lCanys  ""efe  a  rwygodd  Israel  oddi 
\vrth  dŷ  Dafydd ;  a  ^  hwy  a  wnaeth- 
ant Jeroboam  mab  Nebat  yn  fren- 
hin :  a  Jeroboam  a  yrrodd  Israel 
oddi  ar  ol  yr  Arglwydd,  ac  a 
wnaeth  iddynt  bechu  pechod  mawr. 

22  Canys  meibion  Israel  a  rodias- 
iint  yn  hoU  bechodau  Jeroboam,  y 
rhai  a  wnaeth  efe,  heb  gilio  oddi 
Avrthynt : 

23  Nes  i'r  Arglwydd  fwi'w  Is- 
rael allan  ol  olwg,  fel  y  Uefarasai 
trwy  law  ei  hoU  weision  y  pro- 
phwydi :  ac  Israel  a  gaethgludwyd 
allan  o'i  Avlad  ei  hun  1  Assyria,  hyd 
y  dydd  hwn. 

24  IT  A  "^  brenhin  Assyria  a  ddug 
hohl  o  '  Babilon,  ac  o  Cuthah,  ac  o 
^  Afa,  o  Hamath  hefyd,  ac  o  Sephar- 
faim,  ac  a'w  cyfleodd  hwynt  yn  ninas- 
oedd  Samaria,  yn  lie  meibion  Israel 
A  hwy  a  feddiannasant  Samaria,  ac 
a  drigasant  yn  ei  dinaaoedd  hi. 

25  Ac  yn  nechreu  eu  trigias  hwy 
yno,  nid  ofnasant  hwy  yr  Ar- 
glwydd ;  am  hynny  yr  Arglwydd 
a  anfonodd  lewod  yn  eu  plith  liAvynt, 
y  rhai  a  laddasant  rai  o  honynt. 

26  Am  hynny  y  mynegasant  i  fren- 
hin  Assyria,  gan  ddyAvedyd,  Y  cen- 
hedloedd  y  rhai  a  iudaist  ti,  ac  a 
gyfleaist  yn  ninasoedd  Samaria,  nid 
adwaenant  ddefod  Duw  y  wlad: 


am  hynny  efe  a  anfonodd  lewod  yn 
eu  mysg  hwynt,  ac  wele,  lladdasant 
hwynt,  am  na  wyddent  ddefod  Duw 
y  wlad. 

27  Yna  brenhin  Assyria  a  orchy- 
mynodd,  gan  ddywedyd,  Dygwch  yno 
un  o'r  offeiriaid  a  ddygasoch  oddi 
yno,  i  fyned  ac  i  drigo  yno,  ac  i 
ddysgu  iddynt  ddefod  Duw  y  wlad. 

28  Felly  un  o'r  offeiriaid  a  ddygas- 
ent  hwy  o  Samaria  a  ddaeth  ac  a  drig- 
odd  yn  Bethel,  ac  a  ddysgodd  iddynt 
pa  fodd  yr  ofnent  yr  Arglwydd. 

29  Etto  pob  cenedl  oedd  jo. 
gwneuthur  eu  duwiau  eu  hun,  ac 
yn  eu  gosod  yn  nhai  yr  uchelfeydd 
a  wnaethai  y  Samariaid,  pob  cenedl 
yn  eu  dinasoedd  yr  oeddynt  yn 
preswylio  ynddynt. 

30  A  gwŷr  "^  Babilon  a  wnaethant 
Succoth-Benoth,  a  gwŷr  Cuth  a 
wnaethant  Nergal,  a  gwŷr  Hamath 
a  wnaethant  Asima, 

31  A'r  Afiaid  a  wnaethant  Nibhaz 
a  Thartac,  a'r  Sepharfiaid  a  losgasant 
eu  meibion  yn  tan  i  Adrammelech  ac 
i  Anammelech,  duwiau  Sepharfaim. 

32  Felly  hwy  a  ofaasant  yr  Ar- 
glwydd, ac  "*a  wnaethant  iddynt  rai 
o'u  gwehilion  yn  offeiriaid  yr  uchel- 
feydd, y  rhai  a  wnaethant  aberthau 
iddynt  yn  nhai  yr  uchelfeydd. 

33  *  Yr  Arglwydd  yr  oeddynt  hwy 
yn  ei  ofni,  a  gwasanaethu  yr  oeddynt 
eu  duwiau,  yn  ol  defod  y  cenhedl- 
oedd  y  rhai  *  a  ddygasent  oddi  yno. 

34  Hyd  y  dydd  hwn  y  maent  hwy 
yn  gwneuthur  yn  ol  eu  hen  arferion : 
nid  ydynt  yn  ofhi  yr  Arglwydd,  ac 
nid  ydynt  yn  gwneuthur  yn  ol  eu 
deddfau  hwynt,  nac  yn  ol  eu  harfer, 
nac  yn  ol  y  gyfraith  na'r  gorchymyn 
a  orchymynodd  yr  Arglwydd  i 
feibion  Jacob,  ^yr  hwn  y  gosododd 
efe  ei  enw,  Israel 

35  A'r  Arglwy'dd  a  wnaethai  gyf- 
ammod  â  h>vynt,  ac  a  orchymynas- 
ai  iddynt,  gan  ddywedyd,  ^Nac  ofn- 
wch  dduwiau  dieithr,  ac  nac  ym- 
grymmwch  iddynt,  ac  na  wasan- 
aethw^ch  hwynt,  ac  nac  aberthwch 
iddynt : 

36  Ond  yr  Arglwydd  yr  hwn  a'ch 
dug  chwi  i  fynu  o  wlad  yr  Aipht 
â  nerth  mawr,  ac  ""a  braich  estyn- 
edig,  ef  a  ofnwch  chwi,  ac  iddo  ef 
yr  ymgrymmwch,  ac  iddo  ef  yr 
aberthwch. 

37  Y  deddfau  hefyd,  a'r  barnedig- 
aethau,  a'r  gyfraith,  a'r  gorchymyn, 
a  ysgrifenodd  efe  i  chwi,  a  gedwch 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

678. 


0  ad.  21. 


dl  Bren. 
12.  31. 


•  Zeph.  1.  5. 


<  Neu,  a'u 
di/gasenl. 


r  Gen.  32. 
28.  a  35. 10. 
1  Bren.  18. 
31. 


EB.ini.  6. 
10. 


h  Exod.  6. 


Teyrnasiad  Hezeciah. 


11.  BRENHINOEDD,  XVIII. 


Caethgludo  Samaria. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

678. 


Cylch 

726. 

»  2  Chion. 
28.  27. 
a  29. 1. 
A  elwir 
Exec'ias, 
Matt.  1.  9. 


b  2  Chron. 
29.1, 
Ab'isih. 


c  2  Chron. 
31.  1. 


<S  Num.  21. 


Cylcli 
725. 


«  Es.  14.  29. 


chwi  i'w  gwneuthur  byth ;  ac  nac 
ofnwch  dduwiau  dieitlir. 

38  Ac  nac  anghofiwch  y  cyfam- 
mod  a  ammodais  â  chwi,  ac  nac 
ofnwch  dduwiau  dieithr : 

39  Eithr  ofnwch  yr  Arglwydd 
eich  Duw ;  ac  efe  a'ch  gwared  chwi 

0  law  eich  hoU  elynion. 

40  Ond  ni  wrandawsant  hwy,  eithr 
yn  ol  eu  hen  arfer  y  gwnaethant  h^vy. 

41  Felly  y  cenhedloedd  hyn  oedd 
yn  ofni  yr  Arglwydd,  ac  yn  gwas- 
anaethu  eu  delwau  cerfiedig ;  eu 
plant  a'u  hwyrion:  fel  y  gwnaeth 
eu  tadau,  y  maent  hwy  yn  gwneuth- 
ur hyd  y  dydd  hwn. 

PENNOD  XVIII. 

1  y  hrenliin  duwiol  Uezeciah  4  yn  dilëu  delw- 
addoliaeth,  ac  yn  llwyddo.  9  Caethgludo 
Samaria  am  eu  pechodau.  13  Senackerib 
yn  dyfod  yn  erbyn  Judah  ;  a  theyrnged  yn 
ei  ddyhuddo  ef.  17  Senacheiib  yn  dan f on 
Babsaceh  yr  ail  waith  ;  ac  yntau  yn  difenwi 
Uezeciah,  a  thrwy  gabl-eiriau  yn  annog  y 
bobl  i  droi  atfrenhin  Assyria. 

AC  yn  y  drydedd  flwyddyn  i 
jl\-  Hosea  mab  Elah  brenhin  Is- 
rael, y  teyrnasodd  ^Hezeciah  mab 
Ahaz  brenhin  Judah. 

2  Mab  pùm  ml\^'ydd  ar  hugain 
oedd  efe  pan  aeth  yn  trenhin,  a  naw 
mlynedd  ar  hugain  y  teyrnasodd 
efe  yn  Jerusalem :  ac  enw  ei  fam 
ef  oedd  ^  Abi,  merch  Zachariah. 

3  Ac  efe  a  wnaeth  yr  hyn  oedd 
uniawn  y'ngolwg  yr  Arglwydd,  yn 
ol  yr  hyn  oil  a  wnaethai  Dafydd  ei 
dad  ef 

4  IT  ""Efe  a  dynnodd  ymaith  yr 
uchelfeydd,  ac  a  ddrylliodd  y  delw- 
au, ac  a  dorrodd  y  Uwyni,  ac  a 
faluriodd  y  "^sarph  bres  a  wnelsai 
Moses ;  canys  hyd  y  dyddiau  hynny 
yr  oedd  meibion  Israel  yn  arogl- 
darthu  iddi  hi :  ac  efe  a'i  galwodd 
hi  Nehustan. 

5  Yn  Arglwydd  Dduw  Israel 
yr  ymddiriedodd  efe,  ac  ar  ei  ol  ef 
ni  bu  ei  fath  ef  ym  mhlith  holl  fren- 
hinoedd  Judah,  nac  ym  mysg  y  rhai 
a  fuasai  o'i  flaen  ef. 

6  Canys  efe  a  lynodd  wrth  yr  Ar- 
glwydd, ni  throdd  efe  oddi  ar  ei  ol 
ef,  eithr  efe  a  gadwodd  ei  orchy- 
mynion  ef,  y  rhai  a  orchymynasai 
yr  Arglwydd  Avrth  Moses. 

7  A'r  Arglwydd  fu  gyd  âg  ef ;  i 
ba  le  bynnag  yr  aeth,  efe  a  Iwydd- 
odd :  ac  efe  a  wrthryfelodd  yn  er- 
byn brenhin  Assyria,  ac  nis  gwas- 
anaethodd  ef. 

8  'Efe  a  darawodd  y  Philistiaid 


hyd  2  Gazah  a'i  therfynau, '  o  dŵr  y 
gwylwyr  hyd  y  ddinas  gaerog. 

9  11  Ac  yn  y  bedwaredd  flwyddyn 
i'r  brenhin  Hezeciah,  honno  oedd  y 
seithfed  flwyddyn  i  Hosea  mab  Elah 
brenhin  Israel,  y  daeth  ^  Salmaneser 
brenhin  Assyria  i  fynu  yn  erbyn  Sa- 
maria, ac  a  warchaeodd  arni  hi 

10  Ac  ym  mhen  y  tair  blynedd 
yr  ennillwyd  hi ;  yn  y  chweched 
flwyddyn  i  Hezeciah,  honno  oedd  ^y 
nawfed  flwyddyn  i  Hosea  brenhin 
Israel,  yr  ennillwyd  Samaria. 

11  A  brenhin  Assyria  a  gaeth- 
gludodd  Israel  i  Assyria,  ac  a'u 
cyfleodd  hwynt  'yn  Halah  ac  yn 
Habor,  ivrth  afon  Gozan,  ac  yn 
ninasoedd  y  Mediaid : 

12  Am  na  wi'andawsent  ar  lais 
yr  Arglwydd  eu  Duw,  eithr  tros- 
eddu  ei  gyfammod  ef,  av  hyn  oil  a 
orchymynasai  Moses  gwas  yr  Ar- 
glwydd, ac  na  wrandawent  arnynt, 
ac  nas  gwnaent  hwynt. 

13  1Í  Ac  '^  yn  y  bedwaredd  flwydd- 
yn ar  ddeg  i'r  brenhin  Hezeciah,  y 
daeth  Senacherib  brenhin  Assyria 
i  fynu  yn  erbyn  holl  ddinasoedd 
caerog  Judah,  ac  a'u  hennillodd 
hwynt. 

14  A  Hezeciah  brenhin  Judah  a 
antonodd  at  frenhin  Assyria  i  La- 
chis,  gan  ddywedyd,  Pechais,  dy- 
chwel  oddi  wi'thyf :  dygaf  yr  hyn  a 
roddych  arnaf.  A  brenhin  Assyria 
a  osododd  ar  Hezeciah  brenhin  Ju- 
dah, dri  chant  o  dalentau  arian,  a 
deg  ar  hugain  o  dalentau  aur. 

15  A  Hezeciah  a  roddodd  iddo 
yr  holl  arian  a  gafwyd  yn  nhŷ  yr 
Arglwydd,  ac  yn  nhrysorau  tŷ  y 
brenhin. 

16  Yn  yr  amser  hwnnw  y  torrodd 
Hezeciah  yr  aur  oddi  ar  ddrysau 
teml  yr  Aiiglwydd,  ac  oddi  ar  y 
colofhau  a  orchuddiasai  Hezeciah 
brenhin  Judah,  ac  a'u  rhoddes 
hwynt  i  frenhin  Assyria 

17  1Í  A  brenhin  Assyria  a  anfon- 
odd  Tartan,  a  Rabsaris,  a  Rabsaceh, 
o  Lachis,  at  y  brenhin  Hezeciah,  â 
llii  "dirfawr  yn  erbyn  Jerusalem.  A 
hwy  a  aethant  i  iynu,  ac  a  ddaeth- 
ant  i  Jerusalem.  Ac  wedi  eu  dy- 
fod i  fynu,  hwy  a  ddaethant  ac  a 
safasant  wrth  '  bistyll  y  Hyn  uchaf, 
yr  hwn  sydd  ym  mhrif-flbrdd  maes 
y  pannwr. 

18  Ac  wedi  iddynt  alw  ar  y  bren- 
hin, daeth  allan  attynt  hwy  Eliacim 
mai>  Hilciah,  yr  hwn  oedd  ben-teulu, 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
725. 

2 lleb. 

Azzah. 
t  |,en.  17.  9. 
e  [.en.  17.  3. 


Cylch 
721. 

t  pen.  17. 6. 


i  1  Chron. 
5.26. 


713. 
k  2  Chron. 
32.  1. 
Ks.  36. 1. 


Cylch 

710. 


s  HcK 

tricm. 


Senacherib 


II.  BRENHINOEDD,  XIX. 


yn  cahlu  Duw, 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

710. 


4Neu, 

SÌMrad. 
BHeb. 

gwefusan. 
6  Neu,  ond 

cynghor  a 

nerth  sydd 

raid  i 

ryfel. 

n»  Ezec.  29. 
6. 


7Heb. 

ddwfr  ew 
traed. 


a  Sebnah  yr  ysgrifenydd,   a  Joah 
mab  Asaph  y  cofiadur. 

19  A  Rabsaceh  a  ddywedodd  wrth- 
ynt  hwy,  Dywedwch  yn  awr  wrth 
Hezeciah,  Fel  hyn  y  dywedodd  y 
brenhin  mawr,  brenhin  Assyria,  Pa 
hyder  yw  hwn  yr  wyt  yn  ymddiried 
ynddo  ? 

20  ^  Dywedyd  yr  ydwyt,  (ond  nid 
ydynt  ond  geiriau  ^  ofer,)  ^  Y  mae 
gennyf  gyaghor  a  nerth  i  ryfel.  Ar 
bwy  y  mae  dy  hyder,  pan  wrthry- 
felaist  i'm  herbyn  i  ? 

21  Wele  yn  awr,  y  mae  dy  hyder 
ar  y  ™flbn  gorsen  ddryUiedig  hon, 
ar  yr  Aipht,  yr  hon  pwy  bynnag  a 
bwyso  arni,  hi  a  â  i  gledr  ei  law  ef, 
ac  a  dylla  trwyddi  hi :  felly  y  mae 
Pharaoh  brenhin  yr  Aipht  i  bawb  a 
hyderant  amo  ef 

22  Ac  OS  dywedwch  wrthyf,  Yn  yr 
Arglwydd  ein  Duw  yi'  ydym  ni  yn 
ymddiried ;  onid  efe  yiv  yr  hwn  y 
tynnodd  Hezeciah  ymaith  ei  uchel- 
feydd,  a'i  allorau,  ac  y  dywedodd 
wi*th  .Judah  ac  wrth  Jerusalem.  0 
flaen  yr  allor  hon  yr  ymgrymmwch 
chwi  yn  Jerusalem  ? 

23  Yn  awr  gan  hynny  dod  wystl- 
on,  attolwg,  i'm  harglwydd,  bren- 
hin Assyria,  a  rhoddaf  i  ti  ddwy  fil 
o  feirch,  os  gelli  di  roddi  rhai  a 
farchogo  arnynt  hA^'y. 

24  A  pha  fodd  y  troi  di  ymaith 
wyneb  un  capten  o'r  gweision  Uei- 
af  i'm  harglwydd,  ac  yr  ymddiriedi 
yn  yr  Aipht  am  gerbydau  a  gwŷr 
meirch  ? 

25  Ai  heb  yr  Arglwydd  y  deuth- 
um  i  fynu  yn  erbyn  y  He  hwn,  i  w 
ddinystrio  ef?  Yr  Aeglwydd  a 
ddywedodd  WTthyf,  Dos  i  fynu  yn 
erbyn  y  wlad  hon,  a  dinystria  hi 

26  Yna  y  dywedodd  Eliacim  mab 
Hilciah,  a  Sebnah,  a  Joah,  wi*th 
Rabsaceh,  Llafara,  attolwg,  wrth  dy 
weision  yn  Syriaeg,  canys  jr  ydym 
ni  yn  ei  deall  hi;  ac  nac  ymddi- 
ddan  â  ni  yn  iaith  yr  luddewon.  He 
y  clywo  y  bobl  sydd  ar  y  mur. 

27  Ond  Rabsaceh  a  ddywedodd 
wrthynt,  Ai  at  dy  feistr  di,  ac  attat 
tithau,  yr  anfonodd  fy  meistr  fi,  i 
lefaru  y  geiriau  hyn?  onid  at  y  dyn- 
ion  sydd  yn  eistedd  ar  y  mur,  fel  y 
bwyttaont  eu  tom  eu  bun,  ac  yr  yf- 
ont  '^  eu  trwngc  eu  hun  gyd  â  chwi, 
yr  anfonodd  Jl? 

28  Felly  Rabsaceh  a  safodd,  ac 
a  waeddodd  â  Uef  uchel  yn  iaith 
yr  luddewon,  Uefarodd  hefyd,  a  dy- 


wedodd, Gwrandêwch  air  y  brenhin 
mawr,  brenhin  Assyria. 

29  Fel  hyn  y  dywedodd  y  brenhin, 
Na  thwylled  Hezeciah  chwi :  canys 
ni  ddichon  efe  eich  gwaredu  chwi 
o'm  Uaw  i. 

30  Ac  na  phared  Hezeciah  i  chwi 
ymddiried  yn  yr  Arglwydd,  gan 
ddywedyd,  Yr  Arglwydd  gan  war- 
edu  a'n  gwared  ni,  ac  ni  roddir  y 
ddinas  hon  yn  Haw  brenhin  Assyria. 

31  Na  wrandêwch  ar  Hezeciali : 
canys  fel  hyn  y  dywed  brenhin  As- 
syria, Gwnewch  **fwynder  â  mi,  a 
deuwch  aUan  attaf  fi,  ac  yna  bwyt- 
têwch  bob  un  o'i  winwydden  ei 
hun,  a  phob  un  o'i  ffigysbren,  ac 
yfed  pawb  ddwfr  ei  ^fiynnon  ei  hun: 

32  Nes  i  mi  ddyfod  a'ch  dwyn 
chwi  i  wlad  megis  eich  gwlad  eich 
hun,  gwlad  yd  a  gwin,  gwlad  bara 
a  gwinllannoedd,  gwlad  olew  olew- 
wydd  a  mêl,  fel  y  byddoch  fyw,  ac 
na  byddoch  feirw:  ac  na  wran- 
dêwch  ar  Hezeciah,  pan  hudo  efe 
chwi,  gan  ddywedyd,  Yr  Arglwydd 
a'n  gwared  ni. 

33  "A  Iwyr-waredodd  yr  un  o 
dduwiau  y  cenhedloedd  ei  wlad  o 
law  brenhin  Assyria  ? 

34  °Mae  duwiau  Hamath  ac  Ar- 
pad?  mae  duwiau  Sepharfaim,  He- 
na,  ac  ^Ifah?  a  achubasant  hwy 
Samaria  o'm  Haw  i  ? 

35  P^vy  sydd  ym  mhlith  holl  dduw- 
iau y  gwledydd  a  waredasant  eu 
gwlad  o'm  Haw  i,  ifel  y  gwaredai  yr 
Arglwydd  Jerusalem  o'm  Uaw  i  ? 

36  Eithr  y  bobl  a  dawsant,  ac  nid 
attebasant  air  iddo :  canys  gorchy- 
myn  y  brenhin  oedd  hyn,  gan  ddy- 
wedyd, Nac  attebwch  ef. 

37  Yna  y  daeth  Eliacim  mab  HÜ- 
ciah,  yr  hwn  oedd  ben-teulu,  a  Seb- 
nah yr  ysgrifenydd,  a  Joah  mab 
Asaph  y  cofiadur,  at  Hezeciah,  ^ slu 
dUlad  yn  rhwygedig,  ac  a  fynegas- 
ant  iddo  eiriau  Rabsaceh. 

PENNOD  XIX. 

1  Hezeciah  yn  galaru,  ac  yn  anfon  at  Esaiah  i 
wedd'io  drosto.  6  Esaiah  yn  ei  gysuro  ef.  8 
Senacherib  yn  myned  i  ymladd  â  Thirhacah, 
ac  yn  dan/on  at  Hezeciah  lyihyr  yn  llaicn 
eablreiriau.  14  Gweddi  Hezeciah.  20  Es- 
aiah yn  prophwydo  am  falchder  a  dinystr 
Senacherib,  a  daioni  Sion.  35  Angel  yn  lladd 
yr  Assyriaid.  36  Ei  feibion  ei  hun  yn  lladd 
Senacherib  yn  Ninefeh. 

A*  PH AN  glybu  y  brenhin  Heze- 
ciah hynny,  efe  a  rvrygodd  ei 
ddillad,  ac  a  ymwisgodd  â  sachlîan, 
ac  a  aeth  i  mewn  i  dy  yr  Arglwydd. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
710. 


8  Heb. 
fendilh. 


9  Neu, 
bÿdeio. 


°  pen.  19. 
12. 
Es.  10.  10. 


o  pen.  19t 
18. 


P  pen.  17. 
24,  A/ah. 


1  Dan.  8.15. 


■  Es.  33.  7. 


a  Ea.  37.  L 


Galar  Hezecidh, 


11.  BRENHINOEDD,  XIX. 


cCi  weddi. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
710. 


b  Luc  3.  4, 
Esaias. 


2Neu 
chythrudd. 


«  pen.  18. 17. 


710. 
d  Edrych 
1  Sam.  23. 

27. 


«pen.  18. 33. 


'i  'pen.  18.  34. 


2  Ac  efe  a  aiifonodd  Eliacim,  yr 
hwn  oedd  ben-teulu,  a  Sebnah  yr 
ysgrifenydd,  a  henuriaid  yr  offeir- 
iaid,  Avedi  ymwisgo  mewn  sachlian, 
at  *'Esaiah  y  prophwyd  mab  Amos. 

3  A  hwy  a  ddywedasant  wrtho  ef, 
Fel  liyn  y  dywed  Hezeciah,  Diwr- 
nod  cyfyngdra,  a  cherydd,  a  ^chabl- 
edd,  yw  y  dydd  liwn :  canys  y  plant 
a  ddaethant  liyd  yr  enedigaeth,  ond 
nid  oes  grym  i  esgor. 

4  Fe  allai  y  gwrendy  yr  Ar- 
GLWYDD  dy  Dduw  hoU  eiriau  Rab- 
saceh,  yr  hwn  a  anfonodd  brenhin 
Assyria  ei  feistr  ef  i  gablu  y  Duw 
byw,  ac  y  cerydda  efe  y  geiriau  a 
glybu  yi'  Aeglwydd  dy  Dduw: 
am  hyriny  dyrcha  dy  weddi  di'os  y 
gweddill  sydd  iV  gael. 

5  Felly  gweision  y  brenhin  Heze- 
ciah a  ddaethant  at  Esaiah. 

6  1Í  Ac  Esaiah  a  ddywedodd  wrth- 
ynt,  Fel  hyn  y  dywedwch  Avrth  eich 
meistr,  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
GLWYDD,  Nac  ofna  y  geiriau  a  gly w- 
aist,  trwyyvh^i  *^y  cablodd  gweision 
brenhin  Assyria  fi. 

7  Wele  fi  yn  rhoddi  arno  ef  wynt, 
ac  efe  a  glyw  swn,  ac  a  ddychwel 
iV  wlad :  gwnaf  heiyd  iddo  syrthio 
gan  y  cleddyf  yn  ei  wlad  ei  hun. 

8  IT  Yna  y  dychwelodd  Rabsaceh, 
ac  a  gafodd  frenhin  Assyria  yn  ym- 
ladd  yn  erbyn  Libnah:  canys  efe 
a  glywsai  fyned  o  bono  ef  ymaith  o 
Lachis. 

9  A  "^  phan  glybu  efe  am  Tirhacah 
brenhin  Ethiopia,  gan  ddywedyd, 
Wele,  efe  a  ddaeth  allan  i  ryfela  â 
thi;  efe  a  anfonodd  genhadau  dra- 
chefn  at  Hezeciah,  gan  ddywedyd, 

10  Fel  hyn  y  Ueferwch  wrth  He- 
zeciah brenhin  Judah,  gan  ddywed- 
yd, Na  thwylled  dy  Dduw  di,  yr 
hwn  yr  wyt  yn  ymddiried  ynddo, 
gan  ddywedyd,  M  roddir  Jerusa- 
lem yn  Haw  brenhin  Assyiia, 

11  Wele,  ti  a  glywaist  yr  hyn  a 
wnaeth  brenhinoedd  Assyria  i'r  holl 
wledydd,  gan  eu  difrodi  hwynt :  ac 
a  waredir  di? 

12  *A  waredodd  duwiau  y  cen- 
hedloedd  hwynt,  y  rhai  a  ddarfii  i'm 
tadau  i  eu  dinystrio ;  sef  Gozan,  a 
Haran,  a  Reseph,  a  meibion  Eden 
y  rhai  oedd  o  fewn  Thelasar? 

13  ^Mae  brenhin  Hamath,  a  bren- 
hin Arpad,  a  brenhin  dinas  Se- 
pharfaim,  Hena,  ac  Ifah? 

14  IT  A  Hezeciah  a  gymmerodd  y 
llythyrau  o  law  y  cenhadau,  ac  a'u 


401 


darllenoddhwy :  a  Hezeciah  a  aeth  i 
fynu  i  dy  yr  Arglwydd,  ac  a'u  Ued- 
odd  hwynt  ger  bron  yr  Arglwydd. 

15  A  Hezeciah  a  weddiodd  ger 
bron  yr  Arglwydd,  ac  a  ddywed- 
odd, 0  Arglwydd  Dduw  Israel,  ^yr 
hwn  wyt  yn  trigo  rhwng  y  cerub- 
iaid,  tydi  sydd  Dduw,  tydi  yn  unig, 
i  holl  deyrnasoedd  y  ddaear;  ti  a 
wnaethost  y  nefoedd  a'r  ddaear. 

16  Gogwydda,  Arglwydd,  dy 
glust,  a  gwrando :  agor  dy  lygaid, 
Arglwydd,  ac  edrych;  a  gwrando 
eiriau  Senacherib,  yr  hwn  a  anfon- 
odd i  ddifenwi  y  Duw  byw. 

17  Gwir  yw,  0  Arglwydd,  i 
frenhinoedd  Assyria  ddifa  yr  holl 
genhedloedd  a'u  tir, 

18  A  rhoddi  eu  duwiau  hwynt  yn 
tan :  canys  nid  oeddynt  liAvy  dduw- 
iau,  eithr  gwaith  dwylaw  dyn,  o  goed 
a  maen  :  am  hynny  y  dinystriasant 
hwynt. 

19  Yn  a^vr  gan  hynny,  0  Ar- 
glwydd ein  Duw  ni,  achub  ni,  at- 
tolwg,  o'i  law  ef,  fel  y  gwypo  holl 
deyrnasoedd  y  ddaear  mai  tydi  yiu 
yr  Arglwydd  Dduw,  tydi  yn  unig. 

20  IT  Yna  Esaiah  mab  Amos  a  an- 
fonodd at  Hezeciah,  gan  ddywedyd, 
Fel  hyn  y  dywed  Arglwydd  Dduw 
Israel,  Gwrandewais  ar  yr  hyn  a 
weddiaist  arnaf  fi  yn  erbyn  Sena- 
cherib brenhin  Assyria. 

21  Dyma  y  gair  a  lefarodd  yr  Ar- 
glwydd yn  ei  erbyn  ef,  Y  forwyn 
merch  S'ion  a'th  ddirmygodd  di,  ac 
a'th  watwarodd;  merch  Jerusalem 
^  a  ysgydwodd  ben  ar  dy  ol  di. 

22  Pwy  a  ddifen waist  ti,  ac  a  gebl- 
aist?  ac  yn  erbyn  pwy  y  dyrchefaist 
ti  dy  lef,  ac  y  codaist  yn  uchel  dy 
lygaid?  yn  erbyn  'Sanct  Israel. 

23  Trwy  law  dy  genhadau  y  cebl- 
aist  ti  yr  Arglwydd,  ac  y  dy  wedaist, 
A  lliaws  fy  ngherbydau  y  di'ingais  i 
uchelder  y  mynyddoedd,  i  ystlysau 
Libanus ;  a  mi  a  dorraf  uchelder  ei 
gedrwydd  ef,  a'i  ddewis  fíynnid- 
wydd  ef,  âf  hefyd  i'w  letty  eithaf, 
ac  i  goedwig  ei  ddol-dir  ef 

24  Myfi  a  gloddiais,  ac  a  yfais 
ddyfroedd  dieithr,  ac  â  gwadnau  fy 
nhraed  y  dyhysbyddais  holl  afon- 
ydd  y  ^  gwarchaëedig. 

25  Oni  chlywaist  ti  ddarparu  o 
lionof  fi  hyn  er  ys  talm,  ac  i  mi 
lunio  hynny  er  y  dyddiau  gynt? 
yn  awr  ^y  dygais  hynny  i  ben,  fel 
y  byddit  i  ddinystrio  dinasoedd 
caerog  yn  garneddau  dinystriol. 


Cyn 
CRIST 

710. 


61  Sam.  4. 
4. 
Ps.  80. 1- 


ii  Job  16.  4. 
Ps.  22. 7. 


i  Es.  5.  24. 
Jer.  51.  5. 


3  Neil, 
cuuedig. 


1  Neu,  a 
ildi/gwn, 
6ic. 


Dmystr  yr  Assyriaid. 


II.  BRENHINOEDD,  XX. 


Estyn  oes  Hezeciah. 


Cyn 
CRIST 

710. 


1  Ps.  139. 1, 

&c. 
SNeu 
drigfa. 


m  Ezec.  29. 
4.  a  S8.  4. 


6Heb. 
diangol. 


aEs.  9.  7. 


»  pen.  20.  6. 


PI  Bien. 
11. 12,  la. 
1  Ea.  37. 30. 


709. 

«•2Chron. 
32.  21. 
•ad.  7. 


7  neb. 

Ararat. 
t  Ezra  4.  2. 


26  Am  hynny  eu  trigolion  yn  gwt- 
toglaw  a  ddychrynwyd,  ac  a  gywil- 
yddiwyd :  oeddynt  Tnegis  gwellt  y 
maes,  fel  gwyrddlysiau,  neu  ''las- 
welltyn  ar  bennau  tai,  neu  yd  wedi 
deifio  cyn  addfedu. 

27  'Dy  ^eisteddiad  heiyd,  a'th  fyn- 
ediad  allan,  a'th  ddyfodiad  i  mewn, 
a  adnabûm  i,  a'th  gynddeiriogrAvydd 
i'm  herbya 

28  Am  i  ti  ymgynddeiriogi  i'm 
herbyn,  ac  i'th  ddadwrdd  ddyfod  i 
fynu  i'm  clustiau  i;  am  hynny  "y 
gosodaf  fy  mach  yn  dy  fíroen,  a'm 
fírwyn  yn  dy  weflau,  ac  a'th  ddy- 
chwelaf  di  ar  hyd  yr  un  ffordd  ag 
y  daethost. 

29  A  hyn  fydd  yn  argoel  i  ti,  O 
Hezeciah :  Y  flwyddyn  hon  y  bwyt- 
têi  a  dyfo  o  hono  ei  hun,  ac  yn  yr 
ail  flwyddyn  yr  attwf;  ac  yn  y 
drydedd  flwyddyn  hauwch,  a  med- 
wch,  plennwch  winllannoedd  hefyd, 
a  bwyttêwch  eu  flrwyth  hwynt. 

30  A'r  ''gweddill  o  dy  Judah  yr 
7iwn  a  adewir,  a  wreiddia  eilwaith  i 
waered,  ac  a  ddwg  flrwyth  i  fynu. 

31  Canys  gweddill  a  â  aUan  o  Je- 
rusalem, a'r  rhai  diangol  o  fynydd 
Sion  :  "  zel  Arglwydd  y  lluoedd  a 
wna  hyn. 

32  Am  hynny  fel  hyn  y  dywedodd 
yr  Arglwydd  am  frenhin  Assyria, 
Ni  ddaw  efe  i'r  ddinas  hon,  ac  ni 
ergydia  saeth  yno;  hefyd  ni  ddaw 
efe  o'i  blaen  hi  â  tharian,  ac  ni  fwrw 
glawdd  i'w  herbyn  hi. 

33  Ar  hyd  yr  un  fíbrdd  ag  y 
daeth,  y  dychwel  efe,  ac  ni  ddaw 
i  mewn  i'r  ddinas  hon,  medd  yr 
Arglwydd. 

34  Canys  "  mi  a  ddiflfynnaf  y  ddin- 
as hon,  i'w  chadw  hi  er  fy  mwyn  fy 
hun,  ac  ^er  mwyn  Dafydd  fy  ngwas. 

35  IF  A'r  "inoson  honno  yr  aeth 
angel  yr  Arglwydd,  ac  a  daraw- 
odd  y'ngwersyll  yr  Assyriaid  bump 
a  phedwar  ugain  a  chant  o  filoedd : 
a  phan  gyfodasant  yn  fore  dran- 
noeth,  wele  hwynt  oil  yn  galanedd- 
au  meirwon. 

36  Felly  Senacherib  brenhin  As- 
syi'ia  a  ymadawodd,  ac  a  aeth  ym- 
aith,  ac  a  ddychwelodd,  ac  a  drig- 
odd  yn  Ninefeh. 

37  A  bu,  fel  yr  oedd  efe  yn  addoU 
yn  nhŷ  Nisroch  ei  dduw,  i  "^Adram- 
melech  a  Sareser  ei  feibion  ^  ei  ladd 
ef  a'r  cleddyf ;  a  hwy  a  ddiangas- 
ant  i  wlad  ^  Armenia :  ac  ^  Esarhàdon 
ei  fab  a  deyrnasodd  yn  ei  le  ef 


PENNOD  XX. 

1  Hezeciah,  wedi  cael  rhyhudd  o'i  farwolaeth, 
trwy  weddi  yn  cael  estyn  ei  oes.  8  Yr  haul 
yn  myned  yn  ei  ol  ddeg  o  raddau,  yn  argoel 
oV  addewid  honno.  12  Berodach-Baladan 
yn  danfon  i  ymiveled  â  Hezeciah,  o  herwydd 
y  rhyfeddod  hwnnw  ;  ac  feUy  yn  cael  gwyb- 
odaeth  am  ei  drysorau  ef.  14  Esaiah  yn 
cael  gwyhod  hynny,  ac  yn  rhag-fynegi  y 
caethglud  i  Bahilon.  21  Manasseh  yn  fren- 
hin ar  ol  Hezeciah. 

YN  *  y  dyddiau  hynny  y  clefych- 
odd  Hezeciah  hyd  farw:  ac 
Esaiah  y  prophwyd  mab  Amos  a 
ddaeth  atto,  ac  a  ddywedodd  wrtho, 
Fel  hyn  y  dywedodd  yr  Arglwydd, 
^Trefna  dy  dy;  canys  marw  fyddi, 
ac  ni  byddi  byw. 

2  Yna  efe  a  drodd  ei  wyneb  at 
y  pared,  ac  a  weddiodd  at  yr  Ar- 
glwydd, gan  ddywedyd, 

3  Attolwg,  Arglwydd,  cofia  yr 
awr  hon  i  mi  rodio  ger  dy  fron  di 
mcAvn  gwirionedd,  ac  â  chalon  ber- 
flaith,  a  gwneuthur  o  honof  yr  hyn 
oedd  dda  yn  dy  olwg  di.  A  Heze- 
ciah a  wylodd  ag  wylofain  mawr. 

4  A  chyn  myned  o  Esaiah  aUan  i'r 
^cyntedd  canol,  daeth  gair  yr  Ar- 
glwydd atto,  gan  ddywedyd, 

5  Dychwel,  a  dywed  wrth  Heze- 
ciah blaenor  fy  mhobl  i,  Fel  hyn  y 
dywed  Arglwydd  Dduw  Dafydd 
dy  dad,  Clywais  dy  weddi  di,  gwel- 
ais  dy  ddagrau;  wele  fi  yn  dy 
iachâu  di ;  y  trydydd  dydd  yr  âi 
di  i  fynu  i  dy  yr  Arglwydd. 

6  A  mi  a  chwanegaf  at  dy  ddydd- 
iau  di  bymtheng  mlynedd,  ac  a'th 
waredaf  di  a'r  ddinas  hon  o  law 
brenhin  Assyria :  ^  dififynnaf  hefyd 
y  ddinas  hon  er  fy  mwyn  fy  hun, 
ac  er  mwyn  Dafydd  fy  ngwas. 

7  A  dywedodd  Esaiah,  Cymmer- 
wch  swp  o  fligys.  A  hwy  a  gym- 
merasant,  ac  a'i  gosodasant  ar  y 
cornwyd,  ac  efe  a  aeth  yn  iach. 

8  IF  A  Hezeciah  a  ddywedodd  wrth 
Esaiah,  "  Pa  arwydd  /ydd  yr  iachâ 
yr  Arglwydd  fi,  ac  yr  âf  fi  i  fynu  i 
dy  yr  Arglwydd  y  trydydd  dydd  ? 

9  Ac  Esaiah  a  ddywedodd,  Hyn 
fydd  i  ti  yn  argoel  oddi  wrth  yr 
AiiGLWYDD,  y  gwna  yr  Arglwydd 
y  gair  a  lefarodd  efe  :  A  â  y  cysgod 
ddeg  o  raddau  ym  mlaen,  neu  a 
ddychwel  efe  ddeg  o  raddau  yn  ol  ? 

10  A  Hezeciah  a  ddywedodd, 
Hawdd  yw  i'r  cysgod  ogwyddo 
ddeg  o  raddau :  nid  Jelly,  ond  dy- 
cliAveled  y  cysgod  yn  ei  ol  ddeg  o 
raddau. 


Cyn 
CRIST 

713. 


a  2  Chrcn. 
32.  21. 
Es.  38. 1. 


2HeJ). 
Dod  orchÿ- 
myn  am. 


SNeu, 
ddina». 


>>  pen.  19. 
34. 


c  Edrych 
Bnni.e.n, 
37,  3!). 
Es.  7. 11. 
I*. 


Ceryddu  Hezeciah. 


II.  BRENHINOEDD,  XXI. 


Teymasiad  Manasseh 


Cyn 

CEIST 

713. 

A  Edrvch 

Jos.  10. 12, 

14. 

Es.  38.  8. 
*  Heb.  !/ng 

ngraddau. 

712. 
«Es.39.1. 


Í2  Chion. 
32. 27,  31. 

5  Neu, 
lÿsieu-dŷ. 

6  Nen, 
dlysait. 
Heb.  diio- 
drefn. 


8  pen.  24. 
13.  a  2.5. 13. 
Jer.  27.  22. 
a  52. 17. 


wyd, 
Ditu.  1.  3. 


8Neu, 
Oni  bydd 
heddwch, 

Cylch 

710. 

hNeh.3.16, 

i2Chion. 
32.  30. 


Cvlch 
098. 


11  Ac  Esaiah  y  prophwyd  a  lef- 
odd  ar  yr  Arglwydd  :  ac  ^  efe  a 
drodd  y  cysgod  ar  hyd  y  gradd- 
au,  ar  hyd  y  rhai  y  disgynasai  efe 
^yn  neial  Ahaz,  ddeg  o  raddau  yn 
ei  ol. 

12  IT  *  Yn  yr  amser  hwnnw  yr 
anfonodd  Berodach-Baladan,  mab 
Baladan  brenhin  Babilon,  Ijnthyrau 
ac  anrheg  at  Hezeciah :  canys  efe  a 
glywsai  fod  Hezeciah  yn  glaf 

13  A  ^Hezeciah  a  wrandawodd  ar- 
nynt,  ac  a  ddangosodd  iddynt  hoU 
dŷ  ei  ^drysor,  yr  arian,  a'r  aur,  a'r 
pêr-aroglau,  a'r  olew  goreu,  a  holl 
dŷ  ei  ^arfau,  a'r  hyn  oil  a  gafwyd 
yn  ei  drysorau  ef:  nid  oedd  dim 
yn  ei  dŷ  ef,  nac  yn  ei  holl  gyfoeth 
ef,  a'r  nas  dangosodd  Hezeciah 
iddynt. 

14  IF  Yna  Esaiah  y  prophwyd  a 
ddaeth  at  y  brenhin  Hezeciah,  ac  a 
ddywedodd  wrtho,  Beth  a  ddywed- 
odd  y  gwŷr  hyn?  ac  o  ba  le  y  daeth- 
ant  attat  ti?  A  dywedodd  Heze- 
ciah, 0  wlad  bell  y  daethant  hwy, 
sefo  Babilon. 

15  Yntau  a  ddywedodd,  Beth  a 
welsant  hwy  yn  dy  dŷ  di?  A  dy- 
wedodd Hezeciah,  Yr  hyn  oil  oedd 
yn  fy  nhŷ  i  a  welsant  hwy :  nid  oes 
dim  yn  fy  nhrysorau  i  nas  dangos- 
ais  iddynt  hwy. 

16  Ac  Esaiah  a  ddywedodd  wrth 
Hezeciah,  Gwrando  air  yr  Ar- 
glwydd. 

17  Wele  y  dyddiau  yn  dyfod,  pan 
s  ddyger  i  Babilon  yr  hyn  oil  sydd  yn 
dy  dy  di,  a'r  hyn  a  gynhilodd  dy 
dadau  hyd  y  dydd  hwn :  ni  adewir 
dim,  medd  yr  Arglwydd. 

18  Cymmerant  hefyd  o'th  feibion 
di,  y  rhai  a  ddaw  allan  o  honot,  y 
rhai  a  genhedli  di,  ^a  hwy  a  iydd- 
ant  yn  ystafeUyddion  yn  Uys  bren- 
hin BabUon. 

19  Yna  Hezeciah  a  ddywedodd 
wrth  Esaiah,  Da  yw  gair  yi*  Ar- 
glwydd, yr  hwn  a  leferaist.  Dy- 
wedodd hefyd,  ^Onid  da  os  bydd 
heddwch  a  gwirionedd  yn  iy  nydd- 
iau  i? 

20  IF  A'r  rhan  arall  o  hanes  Heze- 
ciah, a'i  holl  rym  ef,  ac  fel  ''y  gwnaeth 
efe  y  Hyn,  a'r  pistyU,  ac  *y  dug  efe  y 
dyfroedd  i'r  ddinas,  onid  ydynt  hwy 
yn  ysgrifenedig  yn  Uyfr  chronicl 
brenhinoedd  Judah  ? 

21  A  Hezeciah  a  hunodd  gyd  a'i 
dadau :  a  Manasseh  ei  fab  a  deyrn- 
asodd  yn  ei  le  ef. 


PENNOD  XXI. 

1  Teymasiad  Manasseh :  3  a'i  ddelw-addol- 
iaeth.  10  Ei  annuwioldeh  ef  yn  achos  o  hro- 
phwydoliaethau  yn  erbyn  Judah.  17  Amon 
ar  ei  ol  ef ;  19  a'i  annuwioldeh  yntau.  23 
Ei  weision  yn  ei  ladd  ef,  a'r  bohl  yn  eu  lladd 
hwythau  ;  a  Josiali  yn  myned  yn  frenhin. 

MAB  *deuddeng  mlwydd  oedd 
Manasseh  pan  ddechreuodd 
efe  deyrnasu,  a  phymtheng  mlyn- 
edd  a  deugain  y  teyrnasodd  efe  yn 
Jerusalem :  ac  enw  ei  fam  ef  oedd 
Hephsibah. 

2  Ac  efe  a  wnaeth  yr  hyn  oedd 
ddrwg  y'ngolwg  yr  Arglwydd,  yn 
ol  ffieidd-dra  y  cenhedloedd  a  fwr- 
iodd  yr  Arglwydd  allan  o  flaen 
meibion  Israel 

3  Canys  efe  a  adeiladodd  drachefn 
yr  uchelfeydd  ^a  ddinystriasai  Heze- 
ciah ei  dad  ef ;  ac  a  gyfododd  allor- 
au  i  Baal,  ac  a  wnaeth  Iwyn,  fel  '^y 
gwnelsai  Ahab  brenhin  Israel,  ac  a 
addolodd  holl  lu  y  nefoedd,  ac  a'u 
gwasanaethodd  hwynt. 

4  ^Adeiladodd  hefyd  allorau  yn 
nhŷ  yr  Arglwydd,  am  yr  hwn  y 
dywedasai  yr  Arglwydd,  'Yn  Je- 
rusalem y  gosodaf  ty  enw. 

5  Ac  efe  a  adeiladodd  allorau  i 
holl  lu  y  nefoedd  yn  nau  gyntedd 
ty  yr  Arglwydd. 

6  Ac  ^efe  a  dynnodd  ei  fab  trwy 
dan,  ac  a  arferodd  ^hudoliaeth,  a 
brudiau,  ac  a  fawrhaodd  swynydd- 
ion,  a  dewiniaid:  efe  a  wnaeth 
lawer  o  ddrwg  y'ngolwg  yr  Ar- 
glwydd, i'w  ddigio  ef. 

7  Ac  efe  a  osododd  ddelw  gerfied- 
ig  y  Uwyn  a  wnelsai  efe,  yn  y  ty  am 
yr  hwn  y  dywedasai  yr  Arglwydd 
wrth  Dafydd,  ac  wrth  Solomon  ei 
fab,  ^Yn  y  ty  hwn,  ac  yn  Jerusalem, 
yr  hon  a  ddewisais  i  o  holl  Iwythau 
Israel,  y  gosodaf  fi  fy  enw  yn  dra- 
gywydd: 

8  Ac  ni  symmudaf  mwyach  droed 
Israel  o'r  wlad  a  roddais  i'w  tadau 
hwynt:  yn  unig,  os  gwyliant  ar 
wneuthur  yr  hyn  oil  a  orchymynais 
iddynt,  ac  yn  ol  yr  holl  gyfraith  a 
orchymynodd  fy  ngwas  Moses  idd- 
ynt. 

9  Ond  ni  wrandawsant  hwy:  a 
Manasseh  a'u  cyfeiliomodd  hwynt  i 
wneuthur  yn  waeth  na'r  cenhedl- 
oedd a  ddifethasai  yr  Arglwydd 
o  flaen  meibion  IsmeL 

10  IT  A  Uefarodd  yr  Arglwydd 
trwy  law  ei  weision  y  prophwydi, 
gan  ddywedyd, 

11 '  O  herwydd  i  Manasseh  brenhin 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

698. 


»2Chron. 
33.1. 


b  pen.  18.  4. 


<:  1  Bren. 
16.  33. 


d  Jer.  32. 
34. 

eZSnnn.  7. 
13. 

1  Bren.  8. 
29.  a  9.  3. 


f  Lef.  18. 

21.  a  £0.  2. 

pen.  16.  3. 
g  Lef.  19. 

26,  31. 


h  2  Sam.  7. 
13. 

1  Bren.  8. 
29.  a  9.  3. 
pen.  23.  27. 
Ps.  132. 13. 


I  Jer.  15.  4. 


Amon  yn  teymasu. 


II.  BRENHINOEDD,  XXII. 


Hilciah  yn  cad 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
698. 


k  1  Sam.  3. 
11. 
Jer.  19.  3. 

1  Edrych 
Es.  34.  11. 
Galar.  2.  8. 
Amos  7.  7, 


2Neu, 
sycho. 


SHeb. 
ymyl  i 
ymyl. 


oa  2  Chron. 
33.  11—19. 


B  2  Chron. 
:3.  20. 


643. 


641. 


Judah  wneuthur  y  fl5eidd-dra  hyn, 
a  gwneuthur  yn  waeth  na'r  hyn 
oU  a  wnaethai  yr  Amoriaid  a  fu 
o'i  flaen  el,  a  pheri  i  Judah  bechu 
trwy  ei  eilunod : 

12  Oblegid  hynny,  fel  hyn  y  dy- 
wed  Arglwydd  Dduw  Israel,  Wele 
fi  yn  dwyn  drwg  ar  Jerusalem  a 
Judah,  ^fel  y  merwino  dwy-glust  y 
sawl  a'i  clywant. 

13  A  mi  a  estynaf  'linyn  mesur 
Samaria  ar  Jerusalem,  a  phwys  tŷ 
Ahab  :  golchaf  hefyd  Jerusalem  fel 
y  gylch  un  gwppan,  yr  liimi  pan 
^olcho,  efe  a'^  try  ar  ei  wyneb. 

14  A  mi  a  wrthodaf  weddill  fy 
etifeddiaeth,  ac  a'u  rhoddaf  h^^nt 
yn  llaw  eu  gelynion,  a  hwy  a  fydd- 
ant  yn  anrhaith  ac  yn  yspail  i'w 
holl  elynion : 

15  Am  iddynt  >vneuthur  yr  hyn 
oedd  ddrwg  yn  fy  ngolwg  i,  a'u  bod 
yn  fy  nigio  i,  er  y  dydd  y  daeth  eu 
tadau  hwynt  aUan  o'r  Aipht,  hyd  y 
dydd  hwn. 

16  Manasseh  hefyd  a  dywalltodd 
lawer  iawn  o  waed  gwirion,  hyd  oni 
lanwodd  efe  Jerusalem  o  ^  ben  b^vy 
gilydd ;  heb  law  ei  bechod  trwy  yr 
hwn  y  gwnaeth  efe  i  Judah  bechu, 
gan  wneuthur  yr  hyn  oedd  ddrwg 
y'ngolwg  yr  Arglwydd. 

17  IT  A!v  "rhan  arall  o  hanes  Ma- 
nasseh, a'r  hyn  a  wnaetli  efe,  a'i 
bechod  a  bechodd  efe,  onid  ydynt 
hwy  yn  ysgrifenedig  yn  llyfr  chro- 
nicl  brenhinoedd  Judah? 

18  A  ''Manasseh  a  hunodd  gyd  a'i 
dadau,  ac  a  gladdwyd  y'ngardd  ei  dŷ 
ei  hun,  se/ y'ngardd  Uzza;  ac  Amon 
ei  fab  a  deymasodd  yn  ei  le  ef. 

19  1Í  Mab  dwy  flwydd  ar  hugain 
oedd  Amon  pan  ddechreuodd  efe 
deyrnasu,  a  dwy  flynedd  y  teyrn- 
asodd  efe  yn  Jerusalem :  ac  enw 
ei  fam  ef  oedd  Mesùlemeth,  merch 
Harus  o  Jotbah. 

20  Ac  efe  a  wnaeth  yr  hyn  oedd 
ddrwg  y'ngolwg  yr  Arglwydd,  fel 
y  gwnelsai  Manasseh  ei  dad. 

21  Ac  efe  a  rodiodd  yn  yr  holl 
fíyrdd  y  rhodiasai  ei  dad  ynddynt, 
ac  a  wasanaethodd  yr  eilunod  a 
wasanaethasai  ei  dad,.ac  a  ymgrym- 
modd  iddynt : 

22  Ac  efe  a  wrthododd  Arglwydd 
Dduw  ei  dadau,  ac  ni  rodiodd  yn 
ffordd  yr  Arglwydd. 

23  1Î  A  gweision  Amon  a  frad- 
fwriadasant  yn  ei  erbyn  ef,  ac  a 
laddasant  y  brenhin  yn  ei  dŷ  ei  hun. 


24  A  phobl  y  wlad  a  laddodd  yr 
hoU  rai  a  frad-fwriadasent  yn  erbyn 
y  brenhin  Amon :  a  phobl  y  wlad  a 
osodasant  Josiah  ei  fab  ef  yn  fren- 
hin  yn  ei  le  ef. 

25  A'r  rhan  araU  o  hanes  Amon, 
yr  hyn  a  wnaeth  efe,  onid  ydynt 
hwy  yn  ysgrifenedig  yn  U3Ŵ  chro- 
nicl  brenhinoedd  Judah  ? 

26  A  chladdwyd  ef  yn  ei  feddrod 
y'ngardd  Uzza;  a  "Josiah  ei  fab  a 
deyrnasodd  yn  ei  le  ef. 

PENNOD  XXII. 

1  Dtiwioldeb  Josiah,  3  a^i  ofal  am  gyweirio 
y  deml.  8  Hilciah  yn  cael  llyfr  y  gyfraith, 
a  Josiah  yn  gyrru  at  Euldah  i  ymgynghori 
a'r  Arglivydd.  15  Huldah  yn  prophwydo 
dinystr  Jerusalem,  ond  yr  oedid  hynny  dros 
amser  Josiah. 

AB  ^wyth  mlwydd  oedd  Josiah 
pan  aeth  efe  yn  frenhin,  ac 
un  mlynedd  ar  ddeg  ar  hugain  y 
teyrnasodd  efe  yn  Jerusalem :  ac 
enw  ei  fam  ef  oedd  Jedidah,  merch 
Adaiah  o  ^  Boscath. 

2  Ac  efe  a  wnaeth  yr  hyn  oedd 
uniawn  y'ngolwg  yr  Arglwydd,  ac 
a  rodiodd  yn  holl  flfyrdd  Dafydd  ei 
dad,  ac  ni  throdd  ar  y  Uaw  ddehau 
nac  ar  y  llaw  aswy. 

3  IT  Ac  yn  y  ddeunawfed  flwyddyn 
i  frenhin  Josiah,  y  brenhin  a  an- 
fonodd  Saphan,  mab  Asaliah,  mab 
Mesùlam,  yr  ysgrifenydd,  i  dŷ  yr 
Arglwydd,  gan  ddywedyd, 

4  Dos  i  fynu  at  Hilciah  yr  arch- 
offeiriad,  fel  y  cyfrifo  efe  yr  arian  ''a 
ddygpwyd  i  dỳ  yr  Arglwydd,  y 
rhai  a  gasglodd  ^ceidwaid  y  ^drws 
gan  y  bobl : 

5  A  rhoddant  hwy  yn  Uaw  gweith- 
wyr  y  gwaith,  y  rhai  sydd  olygwyr 
ar  dŷ  yr  Arglwydd;  a  rhoddant 
hwy  i'r  rhai  sydd  yn  gwneuthur  y 
gwaith  sydd  yn  nhŷ  yr  Arglwydd, 
i  gyweirio  agennau  y  tŷ, 

6  I'r  seiri  coed,  ac  i'r  adeiladwyr, 
ac  i'r  seiri  maen,  ac  i  brynu  coed  a 
cherrig  nadd,  i  adgyweirio  y  tŷ. 

7  Etto  "ni  chyfrifwyd  â  hwynt 
am  yr  arian  a  roddwyd  yn  eu  Uaw 
hwynt,  am  eu  bod  hwy  yn  gwneuth- 
ur yn  ifyddlawn. 

8  *ir  A  Hilciah  yr  arch-offeiriad  a 
ddywedodd  wrth  Saphan  yr  ysgrif- 
enydd, Cefais  ^  lyfr  y  gyfraith  ja  nhŷ 
yr  Arglwydd  :  a  Hilciah  a  rodd- 
odd  y  llyfr  at  Saphan,  ac  efe  a'i 
darllenodd  ef 

9  A  Saphan  yr  ysgrifenydd  a  ddaeth 
at  y  brenhin,  ac  a  adroddodd  y  peth 


Cyn 
CRIST 

641. 


o  Matt.  L 
10,  Joẅoê, 


641. 
» 2  Chron. 
34.1. 


b  Jos.  15. 

39. 


Cylch 
624. 


c  pen.  12. 4. 


d  pen.  12.  9. 
SHeb. 
trothwy. 


>  pen.  12.15. 


'Edrych 
Dout.  SI. 
24,  &c. 
2  Chron. 
34.14. 


%/^'  y  gyfraith. 


11.  BRENHINOEDD,  XXIII. 


Darllen  y  gyfraith. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
624. 

3Heb. 
doddaaant. 


e  2  Cliron. 
34.  20, 
Ahdon. 

h  Neu, 
Michah. 


i  2  Chron. 
34.22, 
Ticfath. 

4  Neu, 
EazraJi. 

5  Neu, 
ail  ran. 


k  2  Chron. 
34.  2G. 


i'r  brenhin,  ac  a  ddywedodd,  Dy 
weision  di  a  ^gasglasant  yr  ariaii 
a  gafwyd  yn  tŷ,  ac  a'i  rhoddasant 
yn  llaw  gweithwyr  y  gwaith,  y  rhai 
sydd  olygwyr  ar  dy  yi'  Arglwydd. 

10  A  Saphan  yr  ysgrifenydd  a  fyn- 
egodd  i'r  brenhin,  gan  ddywedyd, 
Hilciah  yr  offeiriad  a  roddodd  i  mi 
lyfr :  a  Saphan  a'i  darllenodd  ef  ger 
bron  y  brenhin. 

11  A  phan  glybu  y  brenhin  eiriau 
Uyfi'  y  gyfraith,  efe  a  rwygodd  ei 
ddillad 

12  A'r  brenhin  a  orchymynodd 
i  Hilciah  yr  offeiriad,  ac  i  Ahicam 
mab  Saphan,  ac  i  ^  Achbor  mab 
''Michaiah,  ac  i  Saphan  yr  ysgrif- 
enydd, ac  i  Asahiah  gwas  y  bren- 
hin, gan  ddywedyd, 

13  Ewch,  ymofynwch  a'r  Ar- 
glwydd drosof  fi,  a  thros  y  bobi,  a 
thros  hoU  Judah,  am  eiriau  y  Uyfr 
hwn  a  gafwyd :  canys  mawr  yiv  Hid 
yr  Arglwydd  yr  hwn  a  ennynodd 
i'n  herbyn  ui,  o  herwydd  na  wran- 
dawodd  ein  tadau  ni  ar  eiriau  y  Uyfr 
hwn,  i  wneuthur  yn  ol  yr  hyn  oil  a 
ysgrifenwyd  o'n  plegid  ni, 

14  Felly  Hilciah  yr  offeiriad,  ac 
Ahicam,  ac  Achbor,  a  Saphan,  ac 
Asahiah,  a  aethant  at  Huldah  y 
brophwydes,  gwraig  Sàlum  mab 
'Ticfah,  mab  *Harhas,  ceidwad  y 
gwisgoedd :  a  hi  oedd  yn  trigo  yn 
Jerusalem  yn  yr  ^ysgoldŷ;  a  hwy 
a  ymddiddanasant  â  hi. 

15  IT  A  hi  a  ddywedodd  wrthynt, 
Fel  hyn  y  dywedodd  Arglwydd 
Dduw  Israel,  Dywedwch  i'r  gwr 
a'ch  anfonodd  chwi  attaf  fi ; 

16  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd, 
Wele  fi  yn  dwyn  drwg  ar  y  He  hwn, 
ac  ar  ei  drigolion,  se/  hoU  eiriau  y 
llyfr  a  ddarllenodd  brenhin  Judah  : 

17  Am  iddynt  fy  ngwrthod  i,  ac 
arogl-darthu  i  dduwiau  dieithr,  i'm 
digio  i  â  holl  waith  eu  dwylaw  :  am 
hynny  yr  ennyn  fy  Hid  yn  erbyn  y 
He  hwn,  ac  nis  difibddir  ef. 

18  Ond  wi-th  ''frenhin  Judah,  yr 
hwn  a'ch  anfonodd  chwi  i  ymgyng- 
hori  a'r  Arglwydd,  fel  hyn  y  dy- 
wedwch wrtho  ef,  Fel  hyn  y  dywed 
Arglwydd  Dduw  Israel,  Am  y 
geiriau  a  glywaist  ti ; 

19  Oblegid  i'th  galon  feddalhâu, 
ac  i  tithau  ymostwng  o  flaen  yr 
Arglwydd,  pan  glywaist  yr  hyn  a 
leferais  yn  erbyn  y  He  hwn,  ac  yn 
erbyn  ei  drigolion,  y  byddent  yn 
anghyfannedd  ac  yn  felldith,  ac  am 


rwygo  o  honot  dy  ddillad,  ac  wylo 
ger  fy  mron  i;  minnau  hefyd  a 
wrandewais,  medd  yr  Arglwydd. 

20  0  herwydd  hynny,  wele,  mi 
a'th  gymmeraf  di  ymaith  at  dy  dad- 
au,  a  thi  a  ddygir  i'th  fedd  '  mewn 
heddwch,  fel  na  welo  dy  lygaid  yr 
holl  ddrwg  yr  ydwyf  fi  yn  ei  ddwyn 
ar  y  fan  hon.  A  hwy  a  ddygasant 
air  i'r  brenhin  drachefn. 

PENNOD  XXIII. 

1  Josiah  yn  peri  darllen  y  gyfraith  y^ngŵydd 
yr  holl  hohl :  3  yn  adnewyddu  cyfammod  yr 
Arglivydd :  4  yn  difetha  yr  eilun-addolwyr 
a'u  hoffeiriaid  :  15  yn  llosgi  esgyrn  y  meirio 
ar  allor  Bethel,  fel  y  daroganesid :  21  yn 
cadw  Pasc  ardderchog :  24  yn  difetha  y  con- 
surwyr,  a  phoh  ffieidd-dra.  26  Dygn  ddig- 
ofaint  Duio  yn  erbyn  Judah.  29  Josiah  yn 
cyffroi  Pharaoh-Nechoh,  ac  yn  cael  ei  ladd 
ym  Megido.  31  Joahaz  yn  frenhin  ar  ei  ol 
ef;  a  Pharaoh-Nechoh  yn  ei  garcharu  ef,  ac 
yn  gwneuthur  Joacim  yn  frenhin.  36  An- 
nuwiol  lywodraeth  Joacim. 

'R  "brenhin  a  anfonodd,  a  holl 
henuriaid  Judah  a  Jerusalem 
a  ymgynnuHasant  atto  ef. 

2  A'r  brenhin  a  aeth  i  fynu  i  dy  yr 
Arglwydd,  a  hoH  wŷr  Judah,  a 
holl  drigolion  Jerusalem  gyd  âg  ef, 
yr  ofíeiriaid  hefyd,  a'r  prophwydi, 
a'r  holl  bobl  o  fychan  hyd  fawr : 
ac  efe  a  ddarllenodd,  He  y  clywsant 
hwy,  hoH  eiriau  llyfr  y  cyfammod, 
^  yr  hwn  a  gawsid  yn  nhŷ  yr  Ar- 
glwydd. 

3  ^  A'r  brenhin  "=  a  safodd  wrth  y 
golofti,  ac  a  wnaeth  gyfammod  ger 
bron  yr  Arglwydd,  ar  fyned  ar  ol 
yr  Arglwydd,  ac  ar  gadw  ei  or- 
chymynion  ef,  a'i  dystiolaethau,  a'i 
ddeddfau,  k'u  hoU  galon,  ac  k'u  holl 
enaid,  i  gyflawni  geiriau  y  cyfam- 
mod hwn,  y  rhai  oedd  ysgrifenedig 
yn  y  Hyfr  hwn.  A'r  holl  bobl  a  saf- 
odd wrth  y  cyfammod. 

4  A'r  brenhin  a  orchymynodd  i  Hil- 
ciah yr  arch-ofíeiriad,  ac  i'r  ofieir- 
iaid  o'r  aU  radd,  ac  i  geidwaid  y  drws, 
ddwyn  aHan  o  deml  yr  Arglwydd 
yr  holl  lestri  a  wnelsid  i  Baal,  ac  "^i'r 
llwyn,  ac  i  holl  lu  y  nefoedd  :  ac  efe 
a'u  llosgodd  hwynt  o'r  tu  allan  i  Je- 
rusalem, ym  meusydd  Cidron,  ac  a 
ddug  eu  lludw  hwynt  i  Bethel. 

5  Ac  efe  a  ddiswyddodd  ^yr  ofíeir- 
iaid  a  osodasai  brenhinoedd  Judah 
i  arogl-darthu  yn  yr  uchelfeydd, 
yn  ninasoedd  Judah,  ac  yn  amgylch- 
oedd  Jerusalem:  a'r  rhai  oedd  yn 
arogl-darthu  i  Baal,  i'r  haul,  ac  i'r 
Heuad,  ac  i'r  ^planedau,  ac  i  hoU  lu 
y  nefoedd 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

624. 


1  Es.  57. 1, 
2. 


a  2  Chron. 
34.  29. 


b  pen.  22. 


:  pen.  11. 
14. 


d  pen.  21. 
3,7. 


■2  Neil, 
chemnrim, 
Hos.  10.  5. 
Zeph.  1.  4. 


3  Neu, 
deudíìeg 
arwijdd. 


406 


Josiáli  yn  difetha 


II.  BRENHIlSrOEDD,  XXIIL 


yr  eîlun-addolwyr. 


Cyn 

CIUST 
Cylch 

624. 

e  pen.  21.  7, 


1 2  Chron. 
34,4. 


*  Heb.  tai. 


B  Edrych 
Ezec.  44. 
10—14. 


h  Jer.  7.  31. 

a  19.  6,  n. 

1  Jos.  15.  8. 

k  Lcf.  18. 
21. 

Deut  18. 
10. 


BHeb. 
eunuch. 


1  Edrvch 
Jer.  "19. 13. 
Zeph.  1.  5. 

m  pen.  21. 5. 


fi  Neu,  a 
redoad 
oddi  yno. 


7Sef, 

mynydd 

yr  Olew- 

wydd. 
n  1  Bren. 

11.7. 


0  Exod.  23. 
24. 
Deut.  7.  6, 

25. 


P  1  Bren. 
12.28. 


6  Efe  a  ddug  allan  hefyd  *  y  llwyn 
o  dŷ  yr  Arglwydd,  i'r  tu  allan  i 
Jerusalem,  hyd  afon  Cidron,  ac  a'^ 
Uosgodd  ef  wrtli  afon  Cidron,  ac  a'* 
malodd  yn  Uwcli,  ac  a  daflodd  ei 
Iwch  ar  ^feddau  meibion  y  bobl. 

7  Ac  efe  a  fwriodd  i  laAvr  dai  y 
sodomiaîd,  y  rhai  oedd  wrth  dŷ  yi* 
Arglwydd,  He  yr  oedd  y  gwragedd 
yn  gwau  *  cortynnau  i'r  llwyn. 

8  Ac  efe  a  ddug  yr  hoU  oiFeiriaid 
allan  o  ddinasoedd  Judah,  ac  a  hal- 
ogodd  yr  uchelfeydd  yr  oedd  yr  off- 
eiriaid  yn  arogl-dartliu  arnynt,  o 
Geba  hyd  Beerseba,  ac  a  ddistryw- 
iodd  uchelfeydd  y  pyrth,  y  rhai  oedd 
wrth  ddrws  porth  Josua  tywysog 
y  ddinas,  y  rhai  oedd  ar  y  Haw  as^vy 
i  bawb  a  ddelai  i  borth  y  ddinas. 

9  Etto  s  offeiriaid  yr  uchelfeydd  ni 
ddasthant  i  fynu  at  allor  yr  Ar- 
glwydd i  Jerusalem,  ond  hwy  a 
fwyttasant  fara  croyw  ym  mysg  eu 
brodyr. 

10  Ac  efe  a  halogodd  ''Topheth,  yr 
hon  sydd  yn  'nyffryn  meibion  Hin- 
nom,  fel  ''na  thynnai  neb  ei  fab  na'i 
ferch  trwy  dan  i  Moloch. 

11  Ac  efe  a  ddifethodd  y  meirch 
a  roddasai  brenhinoedd  Judah  i'r 
haul,  wrth  ddyfodfatŷyr  Arglwydd, 
wrth  ystatell  Nathan-melech  yr  ^ys~ 
tafellydd,  yr  hwn  oedd  yn  y  pentref, 
ac  a  losgodd  gerbydau  yr  haulyn  tan. 

12  Yr  allorau  hefyd,  y  rhai  oedd 
^ar  nen  ystafell  Ahaz,  y  rhai  a  wnel- 
sai  brenhinoedd  Judah,  a'r  allorau  a 
Avnelsai  ""Manasseh  yn  nau  gyntedd 
tỳ  yi'  Arglwydd,  a  ddistrywiodd  y 
brenhin,  ac  ^^u  bwriodd  hwynt  i 
la^vi*  oddi  yno,  ac  a  daflodd  eu  llwch 
hwynt  i  afon  Cidron. 

13  Y  brenhin  hefyd  a  ddifwynodd 
yr  uchelfeydd  oedd  ar  gyfer  Jeru- 
salem, y  rhai  oedd  o'r  tu  dehau  i 
''fynydd  y  llygredigaeth,  y  rhai  a  ad- 
eiladasai  "Solomon  brenhin  Israel  i 
Astoreth  ffieidd-dra  y  Sidoniaid,  ac 
i  Cemos  ffieidd-dra  y  Moabiaid,  ac 
i  Milchom  ffieidd-dra  meibion  Am- 
mon. 

14  Ac  efe  °a  ddrylliodd  y  delwau, 
ac  a  dorrodd  y  Ihvyni,  ac  a  lanwodd 
eu  lie  liAvynt  âg  esgyrn  dynion. 

15  \  Yr  allor  hefyd,  yr  hon  oedd  yn 
Bethel,  a'r  uchelfa  ^a  AMiaethai  Jero- 
boam mab  Nebat,  yr  hwn  a  wnaeth 
i  Israel  bechu,  le,  yr  allor  honno 
a'r  uchelfa  a  ddistrywiodd  efe,  ac 
a  losgodd  yr  uchelfa,  ac  sii  malodd 
yn  llwch,  ac  a  losgodd  y  Uwyn. 


16  A  Josiah  a  edrychodd,  ac  a 
ganfti  feddau,  y  rhai  oedd  yno  yn  y 
mynydd,  ac  a  anfonodd,  ac  a  gym- 
merth  yr  esgyrn  o'r  beddau,  ac  a'u 
Uosgodd  ar  yr  allor,  ac  a'i  halogodd 
hi,  yn  ol  igair  yr  Arglwydd  yr  hwn 
a  gyhoeddasai  gAvr  Duw,  yr  hwn  a 
bregethasai  y  geiriau  hyn. 

17  Yna  efe  a  ddywedodd,  Pa  ditl 
yw  hwn  yr  ydwyf  fi  yn  ei  weled  ?  A 
g^vyr  y  ddinas  a  ddywedasant  wiiho, 
^  Bedd  gwr  Duw,  yr  hwn  a  ddaeth 
o  Judah,  ac  a  gyhoeddodd  y  pethau 
hyn  a  wnaethost  ti  i  allor  Bethel, 
ydyw. 

18  Ac  efe  a  ddywedodd,  Gadêwch 
ef  yn  Uonydd;  nac  ymyrred  neb 
a'i  esgyrn  ef.  Felly  yr  achubasant 
ei  esgyi'n  ef,  gyd  âg  esgyrn  ^  y  pro- 
phwyd  a  ddaethai  o  Samaria. 

19  Josiah  hefyd  a  dynnodd  ym- 
aith  hoU  dai  yr  uchelfeydd,  y  rhai 
oedd  *  yn  ninasoedd  Samaria,  y  rhai 
a  wnelsai  brenhinoedd  Israel  i  ddig- 
io  yr  AiiGLWYBD,  ac  a  wnaeth  idd- 
ynt  yn  ol  yr  hoU  weithredoedd  a 
wnelsai  efe  yn  Bethel. 

^  20  Ac  °efe  a  s  ^laddodd  hoU  offeir- 
iaid yr  uchelfeydd  oedd  yno,  ar  yr 
allorau,  ac  a  losgodd  esgyrn  dynion 
arnynt,  ac  a  ddychwelodd  i  Jeru- 
salem. 

21  %  A'r  brenhin  a  orchymyn- 
odd  i'r  holl  bobl,  gan  ddywedyd, 
^G^vnewch  Base  i'r  Arglwydd  eich 
Duw,  ''fel  y  mae  yn  ysgrifenedig  yn 
Uyfr  y  cyfammod  hwn. 

22  Yn  ddiau  ^ni  wnaed  y  fath 
Base  â  hwn,  er  dyddiau  y  barnwyr 
a  farnasant  Israel,  nac  yn  holl 
ddyddiau  brenhinoedd  Israel,  na 
brenhinoedd  Judah. 

23  Ac  yn  y  ddeuna^ŵd  fl^vyddyn  i 
frenhin  Josiah  y  cynhaliwyd  y  Pasc 
hwn  i'r  Arglwydd  yn  Jerusalem. 

24  ir  Y  swynyddion  hefyd,  a'r 
dewiniaid,  a'r  ^  delwau,  a'r  eilunod, 
a'r  hoU  ffieidd-dra,  y  rhai  a  welwyd 
y'ngwlad  Judah,  ac  yn  Jerusalem, 
a  dynnodd  Josiah  ymaith :  fel  y 
cyflawnai  efe  eiriau  y  ^  gyfraith ;  y 
rhai  oedd  ysgrifenedig  yn  y  Uyfr  a 
gafodd  Hilciah  yr  offeiriad  yn  nhŷ 
yr  Arglwydd. 

25  Ac  "  ni  bu  o'i  flaen  frenhin  o'i 
fath  ef,  yr  hwn  a  drodd  at  yr  Ar- 
glwydd a'i  hoU  galon,  ac  a'i  hoU 
enaid,  ac  a'i  hoU  egni,  yn  ol  cwbl  o 
gyfraith  Moses;  ac  ar  ei  ol  ef.ni 
chyfododd  ei  fath  ef. 

26  1Í  Er  hjTiny  ni  throdd  yr  Ar- 


Lladd  Josiah. 


II.  BRENHINOEDD,  XXIV. 


Joacim  yn  teyrnasu. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
623. 

dJer.  15.  4. 


•  pen.  17. 
18.  20.  a  IS. 
11.  a  21. 13. 


n  Bren.  8. 
29.  a  9.  S. 
pen.  21.  4, 
7. 


610. 
B  2  Cliron. 
35.  20. 


1 2  Chron. 

5.24. 
1  Zech.  12. 
11. 
t  pen.  14.  8. 


12  Chron. 

36.1. 
m  1  Chron. 

3. 15, 

Johanan. 

Jer.  22.  11, 

Salum. 


n  pen.  24. 
18. 


5'Neu,  om 
eifod  yn 
teyrnasu. 


o  Edrych 

yen.' 24. 17. 

Dan.  1.  7. 
P  Matt.  1. 

11. 
q.)er.  22. 

11, 12. 

Ezec.  19. 

8,4, 
IT  ad.  33. 


€10. 


GLWYDD  oddi  wrth  lid  ei  ddigofaint 
mawr,  trwy  yr  hwn  y  llidiodd  ei 
ddigUonedd  ef  yn  erbyn  Judah,  "^o 
herwydd  yr  hoU  ddigter  trwy  yr 
hwn  y  digiasai  Manasseh  ef. 

27  A  dywedodd  yr  Arglwydd,  Ju- 
dah hefyd  a  fwriaf  ymaith  o'm  gol- 
wg,  fel "  y  bwriais  ymaith  Israel,  ac 
a  wrthodaf  y  ddinas  hon  Jerusalem, 
yr  hon  a  ddetholais,  a'r  tỳ  am  yr  hwn 
y  dywedais,  ^Fy  enw  a  fydd  yno. 

28  A'r  rhan  arall  o  hanes  Josiah, 
a'r  hyn  oil  a  wnaeth  efe,  onid  yd- 
ynt  hwy  yn  ysgrifenedig  yn  llyfr 
chronicl  brenhinoedd  Judah? 

29  1Í  s  Yn  ei  ddyddiau  ef  y  daeth 
Pharaoh-Nechoh  brenhin  yr  Aipht  i 
fynu  yn  erbyn  brenhin  Assyria,  hyd 
afon  Euphrates :  a'r  brenhin  Josiah 
a  aeth  i'w  gyfarfod  ef,  a  Pharaoh 
^a'i  Uaddodd  ef  ym  ^Megido,  pan  ei 
^gwelodd  ef. 

30  A'i  weision  a'i  dygasant  ef 
mewn  cerbyd  yn  farw  o  Megido,  ac 
a'i  dygasant  ef  i  Jerusalem,  ac  a'i 
claddasant  ef  yn  ei  feddrod  ei  hun. 
A  ^phobl  y  wlad  a  gymmerasant 
'"Joahaz  mab  Josiah,  ac  a'i  hen- 
neiniasant  ef,  ac  a'i  hurddasant  yn 
frenhin  yn  He  ei  dad. 

31  IT  Mab  tair  blwydd  ar  hugain 
oedd  Joahaz  pan  aeth  efe  yn  fren- 
liin,  a  thri  mis  y  teyraasodd  efe  yn 
Jerusalem;  ac  enw  ei  fam  ef  oedd 
"Hamutal,  merch  Jeremiah  o  Lib- 
nah. 

32  Ac  efe  a  wnaeth  yr  hyn  oedd 
ddrwg  y'ngolwg  yr  Arglwydd,  yn 
ol  yr  hyn  oil  a  wnaethai  ei  dadau  ef. 

33  A  Pharaoh-Nechoh  a'i  rhwym- 
odd  ef  yn  Riblah  y'ngwlad  Hamath, 
^  fel  na  theyrnasai  efe  yn  Jerusalem : 
ac  a  osododd  dreth  ar  y  wlad  o  gàn 
talent  o  arian,  a  thalent  o  aur. 

34  A  Pharaoh-Nechoh  a  osododd 
Eliacim  mab  Josiah  yn  frenhin  yn 
lie  Josiah  ei  dad,  ac  °a  drodd  ei  enw 
ef  P  Joacim  :  ac  efe  a  ddug  ymaith 
Joahaz,  ac  efe  a  ddaeth  i'r  Aipht, 
ac  yno  i  y  bu  efe  farw. 

35  A  Joacim  a  roddodd  i  Pharaoh 
'  yr  arian,  a'r  aur ;  ond  efe  a  dreth- 
odd  y  wlad  i  roddi  yr  arian  wi'th 
orchymyn  Pharaoh :  efe  a  gododd 
yr  arian  a'r  aur  ar  bobl  y  wlad,  ar 
bob  un  yn  ol  ei  dreth,  i'w  rhoddi  i 
Pharaoh-Nechoh. 

36  H  Mab  pùm  mlwydd  ar  hugain 
oedd  Joacim  pan  ddechreuodd  efe 
deyrnasu,  ac  un  mlynedd  ar  ddeg  y 
teyrnasodd  efe  yn  Jerusalem:   ac 


enw  ei  fam  ef  oedd  Zebudah,  merch 
Pedaiah  o  Rumah. 

37  Ac  efe  a  wnaeth  yr  hyn  oedd 
ddrwg  y'ngolwg  yr  Arglwydd,  yn 
ol  yr  hyn  oil  a  wnelsai  ei  dadau. 

PENNOD  XXIV. 

1  Joacim  wedi  ei  orchfygu  gan  Nahuchodonosor, 
yn  gwrthryfela  yn  ei  erhyn  ef;  ac  felly  yn 
dwyn  dinystr  arno  ei  hun.  6  Joachin  yn 
teyrnasu  ar  ei  ol  ef.  7  Brenhin  Babilon  yn 
gorchfygu  brenhin  yr  Aipht.  8  Dnvg  lyw- 
odraeth  Joachin.  10  Ennill  Jerusalem,  a 
chaethgludo  y  bobl  i  Babilon.  17  Gtvneuthuf 
Sedeciah  yn  frenhin  ;  a'i  ddrwg  lywodraeih 
ef  yn  aclios  o  Iwyr-ddinystr  Jerusalem. 

YN  *  ei  ddyddiau  ef  y  daeth  Na- 
huchodonosor brenhin  Babilon 
i  fynu,  a  Joacim  a  fu  was  iddo  ef 
dair  blynedd :  yna  efe  a  drodd,  ac 
a  wrthryfelodd  yn  ei  erbyn  ef 

2  A'r  Arglwydd  a  anfonodd  yn 
ei  erbyn  ef  dorfoedd  o'r  Caldeaid,  a 
thorfoedd  o'r  Syriaid,  a  thorfoedd 
o'r  Moabiaid,  a  thorfoedd  o  feibion 
Ammon,  ac  a'u  hanfonodd  hwynt 
yn  erbyn  Judah  i'w  dinystrio  hi, 
""yn  ol  gair  yr  Arglwydd,  yr  hwn 
a  lefarasai  efe  tr^^y  law  ei  weision 
y  prophwydi. 

3  Yn  ddiau  trwy  orchymjn  yr  Ar- 
glwydd y  bu  hyn  yn  erbyn  Judah, 
i'w  bwi'w  allan  ol  olwg  ef,  o  achos 
"pechodau  Manasseh,  yn  ol  yr  hyn 
oil  a  ^^Tiaethai  efe ; 

4  A  heiyd  o  herwydd  ^y  gwaed 
gmrion  a  oUyngodd  efe :  canys  efe  a 
lanwodd  Jerusalem  o  waed  gwirion ; 
a  hynny  ni  fynnai  yr  Arglwydd  ei 
faddeu. 

5  %  A'r  rhan  arall  o  hanes  Joacim, 
a'r  hyn  oU  a'r  a  wnaeth  efe,  onid 
ydynt  hwy  yn  ysgrifenedig  yn  Uyfr 
chronicl  brenhinoedd  Judah  ? 

6  A  ^Joacim  a  hunodd  gyd  a'i  dad- 
au ;  a  2  Joachin  ei  fab  a  deyi'nasodd 
yn  ei  le  ef. 

7  Ac  ^ui  ddaeth  brenhin  yr  Aipht 
mwyach  o'i  wlad :  canys  ^  brenhin 
Babilon  a  ddygasai  yr  hyn  oil  a 
oedd  eiddo  brenhin  yr  Aipht,  o 
afon  yr  Aipht  hyd  afon  Euphrates. 

8  IT  '^Mab  deunaw  mlwydd  oedd 
Joachin  pan  aeth  efe  yn  frenhin ;  a 
thri  mis  y  teyrnasodd  efe  yn  Jei'U- 
salem:  ac  enw  ei  fam  ef  oedd  Ne- 
husta,  merch  Elnathan  o  Jerusalem. 

9  Ac  efe  a  wnaeth  yr  hyn  oedd 
ddrwg  y'ngolwg  yr  Arglwydd,  yn 
ol  yr  hyn  oil  a  wnaethai  ei  dad. 

10  H '  Yn  yr  amser  liAvnnw  y  daeth 
gweision  Nahuchodonosor  brenhin 


Cyn 

CRIST 

610. 


607. 

606. 

603. 
1 2  Chron. 
86.6. 


600. 


b  pen.  20. 
17.  a  23. 27. 


cpen.2L2. 
a  23.  26. 


d  pen.  21. 
16. 


e  Edrych 

2  Chron. 

36.  6,  8. 

Jer.  22. 18, 

19.  a  36. 30. 
2Neu, 

Jeconiah. 

1  Chron.  3. 

16.  neu, 

Conidh, 

Jer.  22.  24, 

28. 
'Edrych 

Jer.  37. 5, 

7, 

e  Jer.  46.2. 
ii  2  Chron. 

86.9. 


i  Dan.  L  I. 


Sedeciáh  yn  teyrnasu. 


II.  BRENHINOEDD,  XXV. 


Nahuzaradan  yn 


Cyn 

CEIST 

599. 

SHeb. 
aV  ddinas  a 
ddaeth  yng 
ngwarchae. 


599. 


iNeu, 
eiiniichiaid. 
k  Edrych 

pen.  25.  27. 
1  Ediych 

Jer.  52.  28. 
m  pen.  20. 

17. 

E3.  39.  6. 
n  Edrych 

Dan.  5.2, 3. 


0  Jer.  20.  ö. 


"î  Edrych 

Jer.  52.  28. 
r  Felly 

1  Sam.  13. 

19,  22. 
5  pen.  25. 

12. 
1 2  Chron. 

36.  10. 

Esth.  2.  C. 

Jer.  22.  24, 

&c. 
5Neu, 

eunuchiaid. 


a  Edrych 
Jer.  62.  28. 


I  Jer.  37. 1. 

599. 
J 1  Chron. 

3.15. 
«  Felly 

pen.  23.  34. 

2  Chron. 

36.4. 
»2  Chron. 

36.11. 

Jer.  37.  1. 

a  52. 1. 

593. 

S>  pen.  23. 
31. 


oEzec.  17. 
15. 


Babilon  i  fynu  yn  erbyn  Jerusalem, 
2  a  gwarchaewyd  ar  y  ddinas. 

11  A  Nabucliodonosor  brenhin 
Babilon  a  ddaeth  yn  erbyn  y  ddin- 
as, a'i  weision  ef  a  warchaeasant 
arni  hi.  .; 

12  A  Joachin  brenhin  Judah  a 
aeth  allan  at  frenhin  Babilon,  efe, 
a'i  fam,  a'i  weision,  a'i  dywysogion, 
a'i  ^ystafellyddion:  a  brenhin  Babi- 
lon *^a'i  daliodd  ef  ^yn  yr  wythfed 
flwyddyn  o'i  deyrnasiad. 

13  Ac  ^"  efe  a  ddug  oddi  yno  holl 
drysorau  tŷ  yr  Arglwydd,  a  thrys- 
orau  tŷ  y  brenhin,  ac  "a  dorrodd 
yr  hoU  lestri  aur  a  ^vnelsai  Solo- 
mon brenhin  Israel  yn  nheml  yr 
Arglwydd,  °  fel  y  llefarasai  yr  Ar- 
glwydd. 

14  Ac  P  efe  a  ddug  ymaith  holl  Je- 
rusalem, yr  holl  dywysogion  heiyd, 
a'r  holl  gedyrn  nerthol,  ^  sef  deng 
mil  o  gaethion,  a  ^phob  saer,  a  gôf : 
ni  adawyd  ond  *pobl  dlodion  y  wlad 
yno. 

15  *  Efe  hefyd  a  ddug  ymaith  Joa- 
chin i  Babilon,  a  mam  y  brenhin,  a 
gwragedd  y  brenhin,  a'i  ^ystafeUydd- 
ion,  a  chedyrn  y  wlad  a  ddug  efe  i 
gaethiwed  o  Je  usalem  i  Babilon. 

16  A'r  "  holl  wŷr  nerthol,  se/^aith 
mil ;  ac  o  seiri  a  gofaint,  mil,  y  rhai 
oil  oedd  gTyfion  a  rhyfelwyr :  hwynt- 
hwy  a  ddug  brenhin  Babilon  yn 
gaeth  i  Babüon. 

17  IT  A  ^brenhin  Babilon  a  osod- 
odd  Mattaniah  ^brawd  ei  dad  ef  yn 
frenhin  yn  ei  le  ef,  ac  ^a  drodd  ei 
enw  ef  yn  Sedeciah. 

18  ^Mab  un  mlwydd  ar  hugain 
oedd  Sedeciah  pan  ddechreuodd 
efe  deyrnasu,  ac  un  mlynedd  ar 
ddeg  y  teyrnasodd  efe  yn  Jei-usa- 
lem :  ac  enw  ei  fam  ef  oedd  ''Hamu- 
tal,  merch  Jeremiah  o  Libnah. 

19  Ac  efe  a  wnaeth  yr  hyn  oedd 
ddrwg  y'ngolwg  yr  Arglwydd,  yn 
ol  yr  hyn  oil  a  wnaethai  Joachin. 

20  Canys  trwy  ddigofaint  yr  Ar- 
glwydd y  bu  hyn  yn  Jerusalem  ac 
yn  Judah,  nes  iddo  eu  taflu  hwynt 
allan  o'i  olwg,  *=fod  i  Sedeciah  wrth- 
ryfela  yn  erbyn  brenhin  Babilon. 

PENNOD  XXV. 

1  Cylchynu  Jerusalem.  4  Bal  Sedeciah,  a 
lladd  ei  feihion,  a  thynnu  ei  lygaid  ef.  8 
Nahuzaradan  yn  difrodi  y  ddinas;  ac  yn 
dwyn  y  gweddill,  ond  ychydig  dlodion,  i 
gaethiwed:  13  yn  anrheithio  ac  yn  dwyn 
ymaith  y  trysorau.  18  Lladd  y  ionedd- 
igion  yn  RiUah.     22  Wedi  Uadd  GedaViah, 


a  osodasid  yn  hen  arnynt,  y  mae  y  Ueill  yn 
ffoi  Vr  Aipht.  27  EJil-merodach  yn  dyrchafu 
Joachin  yn  ei  lys. 

AC  *yn  y  nawfed  flwyddyn  o'i 
_  deyrnasiad  ef,  yn  y  degfed  mis, 
ar  y  degfed  dydd  o'r  mis,  y  daeth 
Nabuchodonosor  brenhin  Babilon, 
efe  a'i  holl  lu,  yn  erb3rQ  Jerusalem, 
ac  a  wersyllodd  yn  ei  herbyn  hi,  a 
hwy  a  adeiladasant  yn  ei  herbyn  hi 
wrthglawdd  o'i  hamgylch  hi. 

2  A  bu  y  ddinas  y'ngwarchae  hyd 
yr  unfed  flwyddyn  ar  ddeg  i'r  bren- 
hin Sedeciah. 

3  Ac  ar  y  nawfed  dydd  o'r  ^ped- 
werydd  mis  y  trymhaodd  y  newyn 
yn  y  ddinas,  ac  nid  oedd  bara  i 
bobi  y  wlad. 

4  1  A'r  ''ddinas  a  dorrwyd,  a'r  holl 
ryfelwyr  a  ffoisant  liw  nos  ar  hyd 
flbrdd  y  porth,  rhwng  y  ddau  fur,  y 
rhai  sydd  wrth  ardd  y  brenhin,  (a'r 
Caldeaid  oedd  wrth  y  ddinas  o  am- 
gylch  ;)  a'r  ^hrenhin  a  aeth  y  flbrdd 
tu  a'r  rhos. 

5  A  Uu  y  Caldeaid  a  erlidiasant  ar 
ol  y  brenhin,  ac  a'i  daliasant  ef  yn 
rhosydd  Jericho :  a'i  holl  lu  ef  a 
wasgarasid  oddi  wrtho. 

6  Felly  hwy  a  ddaliasant  y  brenhin, 
ac  a'i  dygasant  ef  i  fynu  at  fi'enhin 
Babilon  i  Riblah ;  ac  a  ^  roddasant 
farn  yn  ei  erbyn  ef 

7  Lladdasant  feibion  Sedeciah  hef- 
yd o  flaen  ei  lygaid,  ac  a  ^^dynnasant 
lygaid  Sedeciah,  ac  a'i  rh^vymasant 
ef  me^vn  geiynnau  pres,  ac  a'i  dyg- 
asant ef  i  Babilon. 

8  IT  Ac  yn  y  pummed  mis,  ^ar  y 
seithfed  dydd  o'r  mis,  honno  oedd 
8y  bedwaredd  flwyddyn  ar  bymtheg 
i'r  brenhin  Nabuchodonosor  bren- 
hin Babilon,  y  daeth  Nahuzaradan 
y  distain,  gwas  brenhin  Babilon,  i 
Jerusalem. 

9  Ac  efe  a  losgodd  dŷ  yr  Ar- 
glwydd, a  thy  y  brenhin,  a  holl 
dai  Jerusalem,  a  phob  tŷ  mawr  a 
losgodd  efe  â  than. 

10  A  hoU  lu  y  Caldeaid,  y  rhai 
oedd  gyd  a'r  distain,  a  dorrasant  i 
la^n'  fiiriau  Jerusalem  oddi  amgylch. 

11  A  Nahuzaradan  y  distain  a 
ddug  ymaith  y  rhan  arall  o'r  bobl  a 
adawsid  yn  y  ddinas,  a'r  flbaduriaid 
a  giliasant  at  frenhin  Babilon,  gyd 
â  gweddiU  y  dyrfa. 

12  Ac  *•  o  dlodion  y  wlad  y  gadaw- 
odd  y  distain  rai,  yn  winUanwyr, 
ac  yn  arddwyi'. 

13  *  Y  ^  colofnau  pres  hefyd,  y  rhai 


Cyn 
CRIST 

590. 

»  2  Chron. 
36.  17. 
Jer.  34.  2. 
a  39. 1. 
a  52.  4. 
Ezec.  24.  L 


588. 
b  Jer.  52.  6. 


e  Jer.  33. 
2,3. 


d  Ezec.  12. 
12, 


2Heb. 

lefarasant 
farn  gyd 

dg  ef. 

3Heb. 

ddaliasant. 
«Ezec.  12. 

13. 


'Erlrvch 
Jer,  52. 12. 


8  Edrych 
pen.  24. 12, 
a  ad.  27. 


h  pen.  24. 

14. 

Jer.  40.  7. 

a  52. 16. 
i  pen.  20. 

17. 

Jer.  27. 19, 

22. 
klBren.  7. 

15. 


dinystno  Jerusalem. 


II.  BRENHINOEDD,  XXV. 


Dyrchafu  Joachin. 


Cyn 
CRIST 

588. 

U  Bren.  7. 

27. 
m  1  Bren.  7. 

23. 

n  Exod.  27. 
3. 

1  Bren.  7. 
50. 


0 1  Bren.  7. 

47. 


PI  Bren.  7. 
15. 
Jer.  52.  21. 


<  1  Chron. 

6.14. 
r  Jer.  21.1. 

a  29.  25. 

<Heb. 
rhiniog. 

t  Neil, 

eunuch. 
•  Jer.  52. 

25. 

8Neu, 
o  phen  ys- 
grifenydd 
y  llu. 


oedd  yn  nhŷ  yr  Arglwydd,  '  aV  ys- 
tolion,  ™  a'r  môr  pres,  yr  hwn  oedd 
yn  nhŷ  yr  Arglwydd,  a  ddrylliodd 
y  Caldeaid,  a  hwy  a  ddygasant  eu 
pres  hwynt  i  Babilon. 

14  "  Y  crochanau  heiyd,  a'r  rhaw- 
iau,  a'r  psaltringau,  y  llwyau,  a'r 
hoU  lestri  pres,  y  rhai  yr  oeddid 
yn  gwasanaethu  â  hwynt,  a  ddyg- 
asant hwy  ymaith. 

15  Y  pedyll  tan  hefyd,  a'r  cawgiau, 
y  rhai  oedd  o  aur  yn  aur,  a'r  rhai 
oedd  o  arian  yn  arian,  a  ddug  y 
distain  ymaith. 

16  Y  ddwy  golofii,  yr  un  mor,  a'r 
ystolion  a  wnelsai  Solomon  i  dŷ  yr 
Arglwydd  ;  "nid  oedd  bwys  ar 
bres  yr  hoU  lestri  hyn. 

17  P  Tri  chufydd  ar  bymtheg  oedd 
uchder  y  naill  golofn,  a  chnap  pres 
oedd  ami  ;  ac  uchder  y  cnap  oedd 
dri  chufydd;  plethwaith  hefyd  a 
phomgranadau  oedd  ar  y  cnap  o 
amgylch,  yn  bres  i  gyd :  ac  felly  yr 
oedd  jY  ail  golofn,  â  phlethwaith. 

18  1Í  A'r  distain  a  gymmerth  "^  Se- 
raiah  yi*  offeiriad  pennaf,  a  ^  Sepha- 
niah,  yr  ail  oifeiriad,  a'r  tri  oedd  yn 
cadw  y  *  drws. 

19  Ac  o'r  ddinas  efe  a  gymmerth 
^  ystafellydd,  yr  h^vn  oedd  ar  y  rhy- 
felwyr,  a  "phiimwr  o'r  rhai  oedd 
yn  gweled  wyneb  y  brenhin,  y  rhai 
a  gafwyd  yn  y  ddinas,  ^ac  ysgrif- 
enydd  tywysog  y  llu,  yr  hwn  oedd 
yn  byddino  pobl  y  wlad ;  a  thri 
ugeinwr  o  bobl  y  wlad,  y  rhai  a 
gafwyd  yn  y  ddinas. 

20  A  Nabuzaradan  y  distain  a 
gymmerth  y  rhai  hyn,  ac  a'u  dug 
at  frenhin  Babilon,  i  Riblah. 

21  A  brenhin  Babilon  a'u  tarawodd 
Iiwynt,  ac  a'u  Uaddodd  hwynt,  yn 
Riblah,  y'ngwlad  Hamath.  Felly  y 
caethgludwyd  Judah  o'i  wlad  ei 
hun. 

22  1Í  *Ac  am  y  bobl  a  adawsid 
y'ngwlad  Judah,  y  rhai  a  adawsai 
Nabuchodonosor  brenhin  Babilon, 
efe  a  wnaeth  yn   swyddog  arnjTit 


hwy,  Gedaliah  mab  Ahicam,  mab 
Saphan. 

23  A  phan  glybu  holl  "dywysogion 
y  Uuoedd,  hwynt-hwy  a'u  gwŷr, 
wneuthur  o  fi-enhin  Babilon  Geda- 
liah yn  swyddog,  hwy  a  ddaethant 
at  Gedahah  i  Mispah,  sef  Ismael 
mab  Nethaniah,  a  Johanan  mab 
Careah,  a  Seraiah  mab  Tanhumeth 
y  Netophathiad,  a  Jaazaniah  mab 
Maachathiad,  hwynt  a'u  gwỳr. 

24  A  Gedaliah  a  dyngodd  wrthynt 
hwy,  ac  wrth  eu  gwŷr,  ac  a  ddywed- 
odd  wrthynt,  Nac  oihwch  fod  yn 
weision  i'r  Caldeaid :  trigwch  yn  y 
tir,  a  gwasanaethwch  frenhin  Babi- 
lon, a  bydd  da  i  chwi. 

25  Ac  yn  y  seithfed  mis  ^  y  daeth 
Ismael  mab  Nethaniah,  mab  Eli- 
sama, "'  o'r  had  brenhinol,  a  dengwr 
gyd  âg  ef,  a  hwy  a  darawsant  Geda- 
liah, fel  y  bu  efe  farw :  tarawsant 
hefyd  yr  luddewon  a'r  Caldeaid 
oedd  gyd  âg  ef  ym  Mispah. 

26  A'r  holl  bobl  o  iychan  hyd 
faAvr,  a  thywysogion  y  Uuoedd,  a 
gyfodasant  ac  ^a  ddaethant  i'r 
Aipht:  canys  yr  oeddynt  yn  ofni  y 
Caldeaid. 

27  1Í  Ac  ^yn  y  ddwyfed  flwyddyn 
ar  bymtheg  ar  hugain  o  gaethiwed 
Joachin  brenhin  Judah,  yn  y  deu- 
ddegfed  mis,  ar  y  seithfed  dydd  ar 
hugain  o'r  mis,  Efil-merodach  bren- 
hin Babilon,  yn  y  flwyddyn  yr  aeth 
efe  yn  frenhin,  *  a  ddyrchafodd  ben 
Joachin  brenhin  Judah  o'r  carch- 
ardy. 

28  Ac  efe  a  ddywedodd  ^yn  dêg 
wi-tho,  ac  a  osododd  ei  gadair  ef 
goruwch  cadeiriau  y  brenhinoedd 
oedd  gyd  ag  ef  yn  Babilon. 

29  Ac  efe  a  newidiodd  ei  garchar- 
wisg  ef :  ac  efe  a  fwyttaodd  fwyd  yn 
wastadol  ger  ei  fron  ef  holl  ddydd- 
iau  ei  einioes. 

30  A'i  ran  ef  oedd  ran  feunyddiol, 
a  roddid  iddo  gan  y  brenhin,  dogn 
dydd  yn  ei  ddydd,  holl  ddyddiau  ei 
einioes  ef. 


Cyn 
CRIST 

588. 

o  Jer.  40.  7, 
8. 


Ö88. 
«Jer.  41.  L 


1  Heb.  o 
had  yfren- 


y  Jer.  43. 
4,7. 


562. 
»  Jer.  52. 
31. 


aEdrvch 
G(ii."40. 13, 
20. 


8  Heb. 
hethcm 
daionus. 


Cyn 
CEIST 

4004,  &c. 


a  Gen.  4.25, 
26.  a  5. 3, 9. 


>>  Gen.  la  2. 


2Neu, 
Diphath. 


SNeu, 
Bodanim. 
e  Gen.  10.  6. 


d  Gen.  10. 8. 


e  Deut.  2. 
23. 
Í  Gen.  ID.  15. 


e  Gen.  10. 
22.  a  11. 10. 


*Mas, 
Gen.  10. 23. 


B  Sef,  Gwa- 
haniad. 


LLYFE  CYNTAF  Y  CHRONICL. 


•  Gen.ll.la 
Luc  3. 35, 
Itc 


PENNOD  I 

1  LUn  Adda  hyd  Noah.  5  Meihion  Japheth. 
8  Meibion  Cham.  17  Meihion  Sem.  24  LUn 
Sem  hyd  Abraham.  29  Meihion  Ismael.  32 
Meihion  Ceturah.  34  Eiliogaeth  Abraham 
0  Esau.  43  Brenhinoedd  Edom.  51  Buc- 
iaid  Edom. 

ADDA,  ^Seth,  Enos, 
XJL  2  Cenan,  Mahalaleel,  Jered, 

3  Enoch,  Methuselah,  Lamech, 

4  Noah,  Sem,  Cham,  a  Japheth. 

5  *![  *•  Meibion  Japheth ;  Gomer,  a 
Magog,  a  Madai,  a  Jafan,  a  Thubal, 
a  Mesech,  a  Thiras. 

6  A  meibion  Gomer ;  Aschenaz,  a 

2  Riphath,  a  ThogarmaL 

7  A  meibion  Jafan;  Elisah,  a 
Tharsis,  Cittim,  a  ^  Dodanim. 

8  1Í  «=  Meibion  Cham;  Cus,  a  Mis- 
raim,  Put,  a  Chanaan. 

9  A  meibion  Cus ;  Seba,  a  Hafilah, 
a  Sabta,  a  Raamah,  a  Sabtecha :  a 
Seba,  a  Dedan,  meibion  Raamah. 

10  "^A  Chus  a  genhedlodd  Nimrod: 
hwn  a  ddechreuodd  fod  yn  gadarn 
ar  y  ddaear. 

11  A  Misraim  a  genhedlodd  Lu- 
dim,  ac  Anamim,  a  Lehabim,  a 
Naphtuhim, 

12  Pathrusim  hefyd,  a  Chasluhim, 
(y  rhai  y  daeth  y  Philistiaid  allan  o 
honynt,)  a  *  Chaphtorim. 

13  A  ^Chanaan  a  genhedlodd  Si- 
don  ei  gyntaf-anedig,  a  Heth, 

14  Y  Jebusiad  hefyd,  a'r  Amoriad, 
a'r  Girgasiad, 

15  A'r  Hefiad,  a'r  Arciad,  a'r  Siniad, 

16  A'r  Arfadiad,  a'r  Semariad,  a'r 
Hamathiad, 

17  1Í  ^  Meibion  Sem ;  Elam,  ac  As- 
sur,  ac  Arphaxad,  a  Lud,  ac  Aram, 
ac  Us,  a  Hul,  a  Gether,  a  *  Mesech. 

18  Ac  Arphaxad  a  genhedlodd 
Selah,  a  Selah  a  genhedlodd  Eber, 

19  Ac  i  Eber  y  ganwyd  dau  o  feib- 
ion :  enw  y  naill  ydoedd  ^  Peleg ;  o 
herwydd  mai  yn  ei  ddyddiau  ef 
y  rhannwyd  y  ddaear:  ac  enw  ei 
frawd  oedd  Joctan. 

20  A  ^"  Joctan  a  genhedlodd  Almo- 
dad,  a  Seleph,  a  Hasarmafeth,  a  Jerah, 

21  Hadoram  hefyd,  ac  Usal,  a 
Diclah, 

22  Ac  Ebal,  ac  Abimael,  a  Seba, 

23  Ophir  hefyd,  a  Hafilah,  a  Jobab. 
Y  rhai  hyn  oil  oedd  feibion  Joctan. 

24  1Í '  Sem,  Arphaxad,  Selah, 


25^  Eber,  Peleg,  Reu, 

26  Serug,  Nachor,  Terah, 

27  '  Abram,  hwnnw  yw  Abraham. 

28  Meibion  Abraham;  "* Isaac,  ac 
°  Ismael. 

29  1Í  Dyma  eu  cenhedlaethau 
hwynt :  "cyntaf-anedig  Ismael  oedd 
Nebaioth,  yna  Cedar,  ac  Adbeel,  a 
Mibsam, 

30  Misma,  a  Dumah,  Massa,  ^  Ha- 
dad,  a  Thema, 

31  Jetur,  ISTaphis,  a  Chedemah. 
Dyma  feibion  IsmaeL 

32  1Í  A  P  meibion  Ceturah,  gor- 
dderch-wraig  Abraham :  hi  a  ym- 
ddûg  Zimran,  a  Jocsan,  a  Medan,  a 
IVIidian,  ac  Isbac,  a  Suah.  A  meib- 
ion Jocsan ;  Seba,  a  Dedan. 

33  A  meibion  Midian;  Ephah,  ac 
Epher,  a  Henoch,  ac  Abida,  ac 
Eldaah:  y  rhai  hyn  oU  oedd  feib- 
ion Ceturah. 

34  Ac  •î  Abraham  a  genhedlodd  Isaac. 
'Meibion  Isaac;  Esau,  ac  Israel. 

35  1Í  "Meibion  Esau;  Eliphaz, 
Reuel,  a  Jeus,  a  Jaalam,  a  Chorah. 

36  Meibion  Eliphaz;  Teman,  ac 
Omar,  '^Sephi,  a  Gatam,  Cenaz,  a 
Thimna,  ac  Amalec. 

37  Meibion  Reuel;  Nahath,  Zerah, 
Sammah,  a  Mizzah. 

38  A  *  meibion  Seir ;  Lotan,  a  So- 
bal,  a  Sibeon,  ac  Anah,  a  Dison,  ac 
Eser,  a  Disan. 

39  A  meibion  Lotan;  Hon,  a  ^Ho- 
mam  :  a  chwaer  Lotan  oedd  Timna. 

40  Meibion  Sobal;  ^Alîan,  a  Ma- 
nahath,  ac  Ebal,  ^Sephi,  ac  Onam. 
A  meibion  Sibeon ;   Aiah,  ac  Anah. 

41  Meibion  Anah ;  ''Dison.  A  meib- 
ion Dison ;  ^  Amram,  ac  Esban,  ac 
Ithran,  a  Cheran. 

42  Meibion  Eser ;  Bilhan,  a  Zafan,  a 
*  Jacan.  Meibion  Dison ;  Us,  ac  Aran. 

43  HDyma  heiyd  y  ^brenhinoedd 
a  deyrnasasant  yn  nhir  Edom,  cyn 
teyrnasu  o  frenhin  ar  feibion  Israel; 
Bela  mab  Beor:  ac  enw  ei  ddinas 
ef  oedd  Dinhabah. 

44  A  phan  fu  farw  Bela,  y  teyrn- 
asodd  yn  ei  le  ef  Jobab  mab  Zerah 
o  Bosrah. 

45  A  phan  fu  farw  Jobab,  Husam 
o  wlad  y  Temaniaid  a  deyrnasodd 
yn  ei  le  ef. 

46  A  phan  fu  fai-w  Husam,  yn  ei 


Cvn 
CEIST 

4004,  &c 

k  Gen.  11. 

15. 

1  Gen.  17.  5. 
m  Gen.  21. 

2,3. 
n  Gen.  16. 

11, 15. 
0  Gen.  25. 

13,  &c. 


C  Neu, 
Sadar, 


Cylch 
1853. 
P  Gen.  25. 
1,2. 


9  Gen.  21. 2. 

r  Gen.  25. 

25. 
8  Gen.  36. 

9,  la 


7  Neil, 
Sepho, 
Geu.36.11. 


'Gen.  36. 20. 


«Neu, 
Eemam, 

Gen.  36.22. 

9  Neu, 
Alfan, 
Gen.  36. 23. 

2  Neu, 
Sepho, 
Gen.36.23. 

"  Gen.  36. 
25. 

3  Neu, 
Bemdan, 
Gen.36.2G. 

iNe\i,Acan, 
Gen.36.27. 
Cylch 
1676. 
X  Gen.  36. 
31. 


Hilîogaeth  JudaJi. 


I.  CHRONICL,  IL 


Meibion  Jerahmed, 


Cyn 

CRIS' 

Cylch 

1676. 


T  Gen.  36, 
37. 


6  Hadar, 
Gen.36.c 

9  Pau, 
Gen.36.c 


Cylch 
1496. 
I  Gen.  36. 
40. 


1752,  &c. 
2Neu, 

Jacob. 
»  Gen.  29. 

3a  a  30.  5. 

a  35. 18, 22. 

a  46. 8,  &c. 

b  Gen.  38. 3. 

a  46. 12. 

Num.  26. 

19. 
e  Gen.  33.  2. 
d  Gen.  38. 7. 


e  Gen.  38. 
29,  30. 
Matt.  L  3. 

iGen.4G.12. 

Ruth  4.  IS. 
SNeu, 

Zabdi, 

Jos.  7. 1. 
6 1  Bren.  4. 

31. 
4Neu, 

Daraa. 
k  Edrych 

pen.  4. 1. 
5Nen,Jca)i. 
»  J03.  6.  IS. 

a  7.1. 
«Neu, 

Aram  J 

Matt.  1. 

3,4. 
7  Neu, 

Caleb, 

ad.  18,  42. 
k  Kuth  4. 

19. 

Matt.  1 .  4. 
>  Num.  I.  7 

a2.3^ 


le  ef  y  teyrnasodd  Hadad  mab  Be- 
dad,  yr  hwn  a  darawodd  Midian 
ym  maes  Moab:  ac  enw  ei  ddinas 
ef  ydoedd  Afith. 

47  A  phan  fu  farw  Hadad,  y  teyrn- 
asodd yn  ei  le  ef  Samlah  o  Masrecah. 

48  y  A  phan  fu  farw  Samlah,  Saul 

0  Rehoboth  wrth  yr  afon  a  deyrn- 
asodd  yn  ei  le  ef. 

49  A  phan  fu  farw  Saul,  y  teyrn- 
asodd yn  ei  le  ef  Baalhanan  mab 
Achbor. 

50  A  bu  farw  Baalhanan,  a  theym- 
asodd  yn  ei  le  ef  ^ Hadad:  ac  enw 
ei  ddinas  ef  oedd  ^Pai;  ac  enw  ei 
wraig  ef  Mehetabel,  merch  Hatred, 
merch  Mezahab. 

51  f  A  bu  farw  Hadad.  "A  duc- 
iaid  Edom  oedd;  due  Timna,  due 
Allah,  due  Jetheth, 

52  Due  Aholibamah,  due  Elah, 
due  Pinon, 

53  Due  Cenaz,  due  Teman,  due 
Mibsar, 

54  Due  Magdiel,  due  Iram.  Dyma 
dduciaid  Edom. 

PENNOD  n. 

1  Meibion  Israel,  3  Eiliogaeth  Judah  o  Tamar, 
13  Meibion  Jesse.  18  nUiogaeth  Caleb  mah 
Hesron.  21  Hiliogaeth  Hesron  o  ferch  Ma- 
chir,  25  Eiliogaeth  Jerahmeel.  34  Hiliog- 
aeth Sesan,  42  Caingc  arall  o  hiliogaelh 
Caleb.    50  Hiliogaeth  Caleb  mah  Mar. 

YINIA  feibion  ^Israel;  ^Reuben, 
Simeon,  Lefi,  a  Judah,   Issa- 
char,  a  Zabulon, 

2  Dan,  Joseph,  a  Benjamin,  Naph- 
tali,  Gad,  ac  Aser. 

3  1Í  Meibion  ^ Judah;  Er,  ac  Onan, 
a  Selah.  Y  tri  hyn  a  auAvyd  iddo 
ef  o  ferch  '^Sua  y  Canaanees.  Ond 
•^Er,  eyntaf-anedig  Judah,  ydoedd 
ddrygionus  y'ngolwg  yr  Aeglwydd, 
ac  efe  a'i  Uaddodd  ef 

4  A  *  Thamar  ei  waudd  ef  a  ym- 
ddûg  iddo  Phares,  a  Zerah.  HoU 
feibion  Judah  oedd  bump. 

5  ^Meibion  Phares;  Hesron,  a 
HamuL 

6  A  meibion  Zerah;  ^Zimri,  «ac 
Ethan,  a  Heman,  a  Chalcol,  a  ^  Da- 
ra ;  hwynt  oil  oedd  bump. 

7  A  meibion  ^  Carmi ;  °  Achar,  yr 
h^vn  a  flinodd  Israel,  ac  a  wnaeth 
gamwedd  oblegid  *y  diofryd-beth. 

8  A  meibion  Ethan ;  Azariah, 

9  A  meibion  Hesron,  y  rhai  a  an- 
Avyd  iddo  ef ;  Jerahmeel,  a  ^Ram,  a 
■^  Chelubai. 

10  A  ^Ram  a  genhedlodd  Ammina- 
dab;  ac  Amminadab  a  genhedlodd 
Nahson,  'pennaeth  meibion  Judah; 


11  A  Nahson  a  genhedlodd  ^Sal- 
ma  ;  a  Salma  a  genhedlodd  Boaz ; 

12  A  Boaz  a  genhedlodd  Obed; 
ac  Obed  a  genhedlodd  Jesse ; 

13  IT  A  Jesse  a  genhedlodd  ei 
gyntaf-anedig  ""Eliab,  ac  Abinadab 
yn  ail,  a  ^  Simma  yn  drydydd, 

14  Nethaneel  yn  bedwerydd,  Rà- 
dai  yn  bummed, 

15  Osem  yn  chweched,  Dafydd  yn 
seithfed : 

16  A'u  chwiorydd  h^vynt  oedd  Ser- 
fiah,  ac  Abigail.  °A  meibion  Ser- 
fiah ;  Abisai,  a  Joab,  ac  Asahel ;  tri. 

17  Ac  "  Abigail  a  ymddûg  Amasa. 
A  thad  Amasa  oedd  ^  Jether  yr  Is- 
maeliad. 

18  IF  A  Chaleb  mab  Hesron  a  en- 
nillodd  blcmt  o  Azubah  ei  wraig,  ac 
o  Jerioth :  a  dyma  ei  meibion  hi ; 
Jeser,  Sobab,  ac  Ardon. 

19  A  phan  fu  farw  Azubah,  Caleb 
a  gymmerth  iddo  ^Ephrath,  a  hi  a 
ymddûg  iddo  Hur. 

20  A  iHur  a  genhedlodd  Uri,  ac 
Uri  a  genhedlodd  Bezaleel. 

21  IT  Ac  wedi  hynny  j^r  aeth  Hes- 
ron i  mewn  at  ferch  '^Machir,  tad 
Gilead,  ac  efe  a'i  ^  priododd  hi  pan 
ydoedd  fab  tri  ugain  mlwydd ;  a  hi 
a  ddug  iddo  Segub. 

22  A  Segub  a  genhedlodd  Jair: 
ac  yr  oedd  iddo  ef  dair  ar  hugain  o 
ddinasoedd  y'ngwlad  Gilead. 

23  'Ac  efe  a  ennillodd  Gesur,  ac 
Aram,  a  threfydd  Jair  oddi  arnynt, 
a  Chenath  a'i  phentreiydd,  se/  tri 
ugain  o  ddinasoedd.  Y  rhai  hyn 
oU  oedd  eiddo  meibion  Machir  tad 
Gilead 

24  Ac  ar  ol  marw  Hesron  o  fewn 
Caleb-ephrata,  Abiah  gwraig  Hesron 
a  ymddûg  iddo  *Asur,  tad  Tecoa. 

25  1Í  A  meibion  Jerahmeel  eyntaf- 
anedig  Hesron  oedd,  Ram  yr  hynaf, 
Bunah,  ac  Oren,  ac  Osem,  ac  Ahiah. 

26  A  gwraig  arall  ydoedd  i  Jerah- 
meel, al  henw  Atarah:  hon  oedd 
fam  Onam. 

27  A  meibion  Ram  eyntaf-anedig 
Jerahmeel  oedd,  Maas,  a  Jamin,  ac 
Ecer. 

28  A  meibion  Onam  oedd,  Sam- 
mai,  a  Jada.  A  meibion  Sammai ; 
Nadab,  ac  Abisur. 

29  Ac  enw  gwraig  Abisur  oedd 
Abihail :  a  hi  a  ymddûg  iddo  Aban, 
a  Molid 

30  A  meibion  Nadab;  Seled,  ac  Ap- 
paim.   A  bu  farw  Seled  yn  ddiblant. 

31  A  meibion  Appaim ;    Isi.     A 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1471. 

8  Salmon, 
Euth4.21. 
Matt.  1.  4. 

n>l  Sam. 
16.  6. 

9  Neu, 
Samtna, 

1  Sam.  16. 
9. 

Cylch 

1090. 


n  2  Sam.  2. 
18. 


0  2  Sam.  17. 
25. 

2  Ithra  yr 
Israeliad, 
2  Sam.  17. 
25. 
Cylch 
1471. 


P  ad.  50. 
q  Excd.  31. 

r  Num.  27.1. 

3Heb. 
Cijmmerl'h. 


s  Num.  32. 
41. 

Deut.3.14. 
Jos.  13.  30. 


Cylch 
1471. 

t  pen.  4.  5. 


Hilîogaeth  Sesan. 


I.  CHRONICL,  IIL 


Meibion  Dafydd. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
1471. 

a  Edrvch 
ai  34,  35. 


«pen.  11. 41. 


Cylch 
1471,  &c. 


y  Job.  15. 17. 


«Neu, 
Ephrath, 
aÌ  19. 


4Nevi, 
üeaiah, 
pen.  i.  2. 

BNeu, 

Menuciaid, 

neu, 

Hatsiham- 

tnenucoth. 


meibion  Isi;    Sesan.    A  "meibion 
Sesan;  Alai. 

32  A  meibion  Jada  brawd  Sam- 
mai;  Jether,  a  Jonathan,  A  bu 
farw  Jether  yn  ddiblant 

33  A  meibion  Jonathan;  Peleth, 
a  Zaza.  Y  rhai  hyn  oedd  feibion 
Jerahmeel. 

34  11  Ac  nid  oedd  i  Sesan  feibion, 
ond  merched:  ac  i  Sesan  yr  oedd 
gwas  o  Aiphtiad,  a'i  enw  Jarha. 

35  A  Sesan  a  roddodd  ei  ferch  yn 
Avraig  i  Jarha  ei  was.  A  hi  a  ym- 
ddûg  iddo  Attai. 

36  Ac  Attai  a  genhedlodd  Nathan, 
a  Nathan  a  genhedlodd  "^  Zabad, 

37  A  Zabad  a  genhedlodd  Ephlal, 
ac  Ephlal  a  genhedlodd  Obed, 

38  Ac  Obed  a  genhedlodd  Jehu,  a 
Jehu  a  genhedlodd  Azariah, 

39  Ac  Azariah  a  genhedlodd  He- 
les,  a  Heles  a  genhedlodd  Eleasah, 

40  Ac  Eleasah  a  genhedlodd  Sisa- 
mai,  a  Sisamai  a  genhedlodd  Sàlum, 

41  A  Sàlum  a  genhedlodd  Jeca- 
miah,  a  Jecamiah  a  genhedlodd 
Elisama. 

42  IT  Hefyd  meibion  Caleb  brawd 
Jerahmeel  oedd,  Mesa  ei  gyntaf- 
anedig,  hwn  oedd  dad  Ziph :  a 
meibion  Maresah  tad  Hebron. 

43  A  meibion  Hebron ;  Corah,  a 
Thappuah,  a  Recem,  a  Sema. 

44  A  Sema  a  genhedlodd  Raham, 
tad  Jorcoam :  a  Recem  a  genhedl- 
odd Sammai. 

45  A  mab  Sammai  oedd  Maon :  a 
Maon  oedd  dad  Bethsur. 

46  Ac  Ephah  gordderch-wraig  Ca- 
leb a  ymddûg  Haran,  a  Mosa,  a  Ga- 
zez  :  a  Haran  a  genhedlodd  Gazez. 

47  A  meibion  Jahdai;  Regem,  a 
Jotham,  a  Gesan,  a  Phelet,  ac 
Ephah,  a  Saaph. 

48  Gordderch-wraig  Caleb,  sef 
jNIaachah,  a  ymddûg  Seber,  a  Thir- 
hanah. 

49  Hefyd  hi  a  ymddûg  Saaph  tad 
Madmannah,  Sefa  tad  Machbena,  a 
thad  Gibea:  a  merch  Caleb  oedd 
y  Achsah. 

50  H  Y  rhai  hyn  oedd  feibion  Ca- 
leb mab  Hur,  cyntaf-anedig  ^Ephra- 
tah ;  Sobal  tad  Ciriath-jearim, 

51  Salma  tad  Bethlehem,  Hareph 
tad  Beth-gader. 

52  A  meibion  oedd  i  Sobal,  tad 
Ciriath-jearim;  ^Haroeh,  a  hanner 
y  ^  Manahethiaid. 

53  A  theuluoedd  Ciriath-jearim 
oedd,  yr  Ithriaid,  a'r  Puhiaid,  a'r 


Sumathiaid,  a'r  Misraiaid :  or  rhai 
hyn  y  daeth  y  Sareathiaid,  a'r  Es- 
thauliaid. 

54  Meibion  Salma ;  Bethlehem,  a'r 
Netophathiaid,  ^Ataroth,  tŷ  Joab,  a 
hanner  y  Manahethiaid,  y  Soriaid. 

55  A  thylwyth  yr  ysgrifenyddion, 
y  rhai  a  breswylient  yn  Jabes ;  y  Ti- 
rathiaid,  y  Simeathiaid,  y  Suchath- 
iaid.  Dyma  y  ""Ceniaid,  y  rhai  a 
ddaethant  o  Hemath,  tad  tylwyth 
^  Rechab. 

PENNOD  III. 

1  Meibion  Dafydd,  10  a'i  lin  ef  hyd  Sedeciah. 
17  Hiliogaeih  Jechon'iah. 

YRHAI  hyn  hefyd  oedd  feibion 
Dafydd,  y  rhai  a  anwyd  iddo 
ef  yn  Hebron;  y  cyntaf-anedig  ^Am- 
non,  o  Ahinoam  y  ^  Jezreelees :  yr  ail, 
-  Daniel,  o  Abigail  y  Carmelees : 

2  Y  trydydd,  Absalom  mab  Maach- 
ah,  merch  Talmai  brenhin  Gesur:  y 
pedwerydd,  Adoniah  mab  Haggith  : 

3  Y  pummed,  Sephafiah  o  Abital : 
y  chweched,  Ithream  o  ''Eglah  ei 
wraig. 

4  Chwech  a  anwjd  iddo  yn  He- 
bron ;  ac  "^yno  y  teyrnasodd  efe  saith 
mlynedd  a  chwe  mis:  a  ^thairblyn- 
edd  ar  ddeg  ar  hugain  y  teyrnas- 
odd efe  yn  Jerusalem. 

5  ^A'r  rhai  hyn  a  anwyd  iddo  yn 
Jerusalem  ;  ^  Simea,  a  Sobab,  a  Na- 
than, a  s  Solomon,  pedwar,  o  *  Batli- 
sua  merch  ^  Ammiel : 

6  Ibhar  hefyd,  ac  ^Elisama,  ac  Eli- 
phelet, 

7  A  Nogah,  a  Nepheg,  a  Japh'ia, 

8  Ac  Elisama,  '  Eliada,  ac  Eliphe- 
let,  naw. 

9  Dyma  holl  feibion  Dafydd,  heb 
law  meibion  y  gordderch-wragedd, 
a  ^  Thamar  eu  chwaer  hA\7nt 

10  1Í  A  mab  Solomon  ydoedd 
^Rehoboam:  ^Abîah  ei  fab  yntau ; 
Asa  ei  fab  yntau;  a  Jehosaphat  ei 
fab  yntau; 

11  Joram  ei  fab  yntau;  ^Ahaziah 
ei  fab  yntau ;  Joas  ei  fab  yntau  ; 

12  Amasiah  ei  fab  yntau;  '^Azariah 
ei  fab  yntau ;  Jotham  ei  fab  yntau ; 

13  Ahaz  ei  fab  yntau ;  Hezeciah  ei 
fab  yntau  ;  Manasseh  ei  fab  yntau ; 

14  Amon  ei  fab  yntau ;  Josiah  ei 
fab  yntau. 

15  A  meibion  Josiah ;  y  cyntaf- 
anedig  oedd  ^  Johanan,  yr  ail  *  Joa- 
cim,  y  trydydd  ^Sedeciah,  y  pedwer- 
ydd Sàlum. 

16  A  meibion  ''Joacim;  ^' Jechoniah 
ei  fab  ef,  Sedeciah  '  ei  fab  yntau. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
1471,  &c. 


«Heb. 
Aluriaid, 
neu,  go- 
ronau  tŷ 
Joab. 


•  Barn.  1, 
16. 


b  Jer.  35.  2. 


Cylch 
1053,  &c. 

»2  Sam.  a  2. 

»>  Jos.  15. 56. 

2  Neu, 
Cliileah, 
2  Sam.  3. 3. 


c  2  Sam.  3. 5. 
d  2  Sam.  2, 

11. 

«2  Sam.  5. 5. 
f  2  Sam.  5. 

14. 

pen.  14.  4. 

3  Neu, 
Hammua, 
2  Sam.  5. 
14. 

8  2  Sam.  12. 
24. 

4  Neu, 
lìathséba, 
2Sam.ll.3. 

5  Neu, 
Eliam. 
2Sam.ll.3. 

6  Neu, 
Elisua, 

2  Sam.  5. 15. 
■^  Neu, 

lieeliada, 

Jjen.  14.  7. 
t  2  Sam. 

13.1. 
i  1  Bren.  IL 

43.  a  15.  6.  , 

8  Neu, 
Abiam, 

1  Bren.  15. 
1. 

9  Neu, 
Azariah, 

2  Chroii. 
22.6. 
neu,  Je- 
fioahaz, 
2  Chron. 
21. 17. 

2  Neu, 

Uzz'iah, 

2  Bien.  lH. 

30. 
SNeti, 

Joahaz, 

2  Bren.  23. 

30. 
*  Neu, 

Eltacim, 

2  Bren.  23. 

34. 
6  Neu, 
MaUan'iah, 

2  Bren.  24. 

17. 

ltMatt.1.11. 
«  Neu, 

Joacim, 

2  Bren.  24. 

6.    neu, 

Coniah, 

Jer.  22.  24. 
1  2  Bren. 

24.17. 


Meîbion  Jechoniah. 


I.  CHRONICL,  IV. 


Hiliogaeth  Selah. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1Q53,  &c. 

m  Matt.  1. 
12. 


1300,  &c. 

íi  6en.  SS. 
29.  a  46.12. 

2Neu, 
Chelubai, 
pen.  2.  9. 
neu,  Caleb, 
pen.  2.  18. 

S  Neu, 
EaroeTi, 
pen.  2.  52. 


b  pen.  2.  50. 


0  pen.  2.  2á. 


♦  Hynny 
yw, 
athrist. 


17  1Í  A  meibion  Jechonîali ;  Assir, 
Salathiel  ™  ei  fab  yntau, 

18  Malciram  hefyd,  a  Phedaiah,  a 
Senasar,  Jecamîah,  a  Hosamah,  a 
Nedabîah. 

19  A  meibion  Pedaiab ;  Zoroba- 
bel,  a  Simei :  a  meibion  Zorobabel ; 
Mesùlam,  a  Hananîah,  a  Selomith 
eu  chwaer  hwynt : 

20  A  Hasubah,  ac  Ohel,  a  Be- 
recliiah,  a  Hasadiah,  Jusab-hesed, 
pump. 

21  A  meibion  Hanamah ;  Pela- 
tiah,  a  Jesaiah  :  meibion  Rephaiah, 
meibion  Arnan,  meibion  Obadiah, 
meibion  Sechaniah. 

22  A  meibion  Sechaniah ;  Semai- 
ah  :  a  meibion  Semaiah ;  °  Hattus, 
ac  Igeal,  a  Bariah,  a  Neari'ah,  a  Sa- 
phat,  chwech. 

23  A  meibion  Neariah;  Elioenai, 
a  Hezeciah,  ac  Azricam,  tri. 

24  A  meibion  Elioenai  oedd,  Ho- 
daiah,  ac  Eliasib,  a  Phelaiah,  ac 
Accub,  a  Johanan,  a  Dalaiah,  ac 
Anani,  saith. 

PENNOD  IV. 

1, 11  Hiliogaeth  Judah  o  Caleb  mab  Eur,  5  ac 
o  Asur  mab  Hesron.  9  Jabes,  a'i  weddi.  21 
Hiliogaeth  Selah,  24  a  Simeon,  aH  ddinas- 
oedd.  39  Eu  gorfodaeth  ar  Gedor,  aV  Ä- 
maleciaid,  ym  mynydd  Seir. 

MEIBION  Judah;  ^Phares,  Hes- 
ron, a  ^  Charmi,  a  Hur,  a  So- 
baL 

2  A  ^Reaiah  mab  Sobal  a  genhedl- 
odd  Jahath ;  a  Jahath  a  genhedl- 
odd  Ahumai,  a  Lahad.  Dyma  deu- 
luoedd  y  Sorathiaid. 

3  A'r  rhai  hyn  oedd  o  dad  Etam ; 
Jezreel,  ac  Isma,  ac  Idbas :  ac  enw 
eu  chwaer  hwynt  oedd  Haselelponi. 

4  A  Phenuel  tad  Gedor,  ac  Ezer 
tad  Husah.  Dyma  feibion  ^Hur 
cyntaf-anedig  Ephratah,  tad  Beth- 
lehem. 

5  1Í  Ac  i  *  Asur  tad  Tecoa  yr  oedd 
dwy  wragedd,  Helah,  a  Naarah. 

6  A  Naarah  a  ddug  iddo  Ahuzam, 
a  Hepher,  a  Themeni,  ac  Hahastari. 
Dyma  feibion  Naarah. 

7  A  meibion  Helah  oedd,  Sereth, 
a  Jesoar,  ac  Ethnan. 

8  A  Chos  a  genhedlodd  Anub, 
a  Sobebah,  a  theuluoedd  Aharhel 
mab  Harum. 

9  1Í  Ac  yr  oedd  ^  Jabes  yn  anrhy- 
deddusach  na'i  frodyr;  a'i  fam  a 
alwodd  ei  enw  ef  Jabes,  gan  ddy- 
wedyd,  Oblegid  i  mi  ei  ddwyn  e/ 
trwy  ofid. 


10  A  Jabes  a  alwodd  ar  Dduw 
Israel,  gan  ddywedyd,  ^0  na  Iwyr 
fendithit  fi,  ac  na  ehengit  fy  nher- 
fynau,  a  bod  dy  law  gyd  â  mi,  *'  a'm 
cadw  oddi  wrth  ddrwg,  fel  na'm 
gofidierî  A  pharodd  Duw  ddyfod 
iddo  yr  hyn  a  ofynasai. 

11  1Í  A  Chelub  brawd  Suah  a  gen- 
hedlodd Mehir,  yr  hwn  oedd  dad 
Eston. 

12  Ac  Eston  a  genhedlodd  Beth- 
rapha,  a  Phaseah,  a  Thehinnah  tad 
■^  donas  Nahas.  Dyma  ddynion  Re- 
chah. 

13  A  meibion  Cenaz ;  ^  Othniel,  a 
Seraiah :  a  meibion  Othniel ;  ^  Ha- 
thath. 

14  A  Meonothai  a  genhedlodd 
Ophrah :  a  Seraiah  a  genhedlodd 
Joab,  tad  ^  *  glyn  y  crefíìtwyr ;  canys 
crefftwyr  oeddynt  hwy. 

15  A  meibion  Caleb  mab  Jephun- 
neh ;  Iru,  Elah,  a  Naam :  a  meib- 
ion Elah  oedd,  ^  Cenaz. 

16  A  meibion  Jehaleleel ;  Ziph,  a 
Ziphah,  Tiria,  ac  Asareel. 

17  A  meibion  Ezi-ah  oedd,  Jether, 
a  Mered,  ac  Epher,  a  Jalon :  a  hi  a 
ddug  Miriam,  a  Sammai,  ac  Isbah 
tad  Estemoa. 

18  A'i  wraig  ef  ^  Jehudiah  a  ymddûg 
Jered  tad  Gedor,  a  Heber  tad  So- 
cho,  a  Jecuthiel  tad  Zanoah.  A 
dyma  feibion  Bithiah  merch  Pha- 
raoh, yr  hon  a  gymmerth  Mered. 

19  A  meibion  ei  wraig  *Hodiah, 
chwaer  Naham,  tad  Ceilah  y  Garm- 
iad,  ac  Estemoa  y  Maachathiad. 

20  A  meibion  Simon  oedd,  Am- 
non,  a  Rinnah,  Benhanan,  a  Thilon. 
A  meibion  Isi  oedd,  Zoheth,  a  Ben- 
zoheth. 

21  1Í  A  meibion  Selah  ^mab  Ju- 
dah oedd,  Er  tad  Lechah,  a  Laadah 
tad  Maresah,  a  theuluoedd  tylwyth 
gweithyddion  llîan  main,  o  dy  As- 
bea, 

22  A  Jocim,  a  dynion  Chozeba, 
a  Joas,  a  Saraph,  y  rhai  oedd  yn 
arglwyddiaethu  ar  Moab,  a  Jasubi- 
lehem.  Ac  y  mae  y  pethau  hyn  yn 
hen. 

23  Y  rhai  hyn  oedd  grochenydd- 
ion  yn  cyfanneddu  ym  mysg  plan- 
wydd  a  chaeau ;  gyd  a'r  brenhin  yr 
arhosasant  yno  yn  ei  waith  ef 

24  1Í  Meibion  Simeon  oedd,  ^  Ne- 
muel,  a  Jamin,  Jarib,  Zerah,  a  Saul : 

25  Sàlum  ei  fab  yntau,  Mibsam  ei 
fab  yntau,  Misma  ei  fab  yntau. 

26  A  meibion  Misma;  Hamuel  ei 


Cyn 
CRIST 

1300,  &c. 

6Hcb. 

Oe  llwyr 
fendithi. 
6  Heb.  a 
gwneuthur 
ymwared 
1  mi. 


7  Neu, 
Irnahat. 


d  Jos.  15.  7. 

8  Neu, 
Hatha,  a 
3Ieonothai, 
yr  hwn  a 
genhedl- 
odd, &c. 


9  Neu. 
trigolion 
dyffryn 
Carasim. 

eNeh.H. 
35, 

2  Neu, 
JJcnaz. 


3  Neu, 
luddeioee. 


4  Neu, 
Jehudiah, 
a  enwyd 
o'r  blaeu. 


5  Neu, 
Jemiiel, 
Gen.  46. 10. 

K.\ofI.6.15. 
Num.  26. 
12. 


Meibion  Simeon. 


I.  CHRONICL,  V. 


Hiliogaeth  Reuben. 


Cyn 
CEIST 

1300,  &c. 


s  Neu,  iiyd 
fetbion. 

S  Jos.  19.  2. 


7Neu, 

Balah, 

Jos.  19.  3. 
8  Neu, 

Ellolad, 

J  OS.  19. 4. 


9  Nen, 
iiasarsu- 

Jos.  19.  5. 

2  Nen, 
Ether. 
Job.  19.7. 


SNeii, 
Baalath- 
ieer, 
Jos.  19.  8. 

<  Neu, 
acfelyr 
ijmran- 
nasanl  yn 
genhedi- 
oedd  yn 
CM  rn.î/sÿ 
hwynt. 


Cylch 
715. 


B  Neu, 
Ham. 


t  Eclrych 

1  Sam.  15. 
8.  a  30. 17. 

2  Sam.  8. 
12. 


fab  yntau,  Zaccliur  ei  fab  yntau, 
Simei  ei  fab  yntau. 

27  Ac  i  Simei  i/»'  oedd  un  ar  bym- 
theg  o  feibion,  a  chwech  o  ferch- 
ed,  ond  iV  frodyr  ef  nid  oedd  nem- 
mawr  o  feibion :  ac  nid  amlhasai 
eu  holl  deulu  hwynt  ^megis  meib- 
ion Judah. 

28  A  ^hwy  a  breswyliasant  yn 
Beerseba,  a  Moladah,  a  Hasar-sual, 

29  Yn  ^  Bilhah  hefyd,  ac  yn  Esem, 
ac  yn  ^  Tolad, 

30  Ac  yn  Bethuel,  ac  yn  Hormah, 
ac  yn  Siclag, 

31  Ac  yn  Beth-marcaboth,  ac  yn 
^  Hasar-susim,  ac  yn  Beth-birei,  ac 
yn  Saaraim.  Dyma  eu  dinasoedd 
hwynt,  nes  teyrnasu  o  Dafydd. 

32  A'u  trefydd  hwynt  oedd,  ^Etam, 
ac  Ain,  Rimmon,  a  Thochen,  ac 
Asan ;  pump  o  ddinasoedd. 

33  A'u  holl  bentrefi  hwynt  hefyd, 
y  rhai  oedd  o  amgylch  y  dinasoedd 
hyn  hyd  ^Baal.  Dyma  eu  trigfan- 
nau  hwynt,  *  a'u  hachau. 

34  A  Mesobab,  a  Jamlech,  a  Josah 
mab  Amasiah, 

35  A  Joel,  a  Jehu  mab  Josibiah, 
fab  Seraiah,  fab  Asiel, 

36  Ac  Elioenai,  a  Jaacobah,  a  Je- 
sohaiah,  ac  Asaiah,  ac  Adiel,  a  Jesi- 
miel,  a  Benaiah, 

37  A  Ziza  mab  Siphi,  fab  Alon, 
fab  Jedaiah,  fab  Simri,  fab  Se- 
maiah. 

38  Y  rhai  hyn  erbyn  eu  henwau 
a  aethant  yn  bennaethiaid  yn  eu 
teuluoedd,  ac  a  amlhasant  dylwyth 
eu  tadau  yn  fawr. 

39  1Í  A  hwy  a  aethant  i  flaenau 
Gedor,  hyd  at  du  dwyrain  y  dySryn, 
i  geisio  porfa  i'w  praidd. 

40  A  hwy  a  gawsant  borfa  fras, 
a  da,  a  gwlad  ehang  ei  therfynau, 
a  heddychlawn  a  thangnefeddus : 
canys  y  rhai  a  breswyliasent  yno 
o'r  blaen  oedd  o  ^  Cham. 

41  A'r  rhai  hyn  yn  ysgrifenedig 
erbyn  eu  henwau  a  ddaethant  yn 
nyddiau  Hezeciah  brenhin  Judah, 
ac  a  darawsant  eu  pebyll  a'r  an- 
neddau  a  gafwyd  yno,  ac  a'u  di- 
frodasant  hwy  hyd  y  dydd  hwn, 
a  thrigasant  yn  eu  He  h^vynt;  am 
fod  porfa  i'w  praidd  hwynt  yno. 

42  Ac  o  honynt  hwy,  sefo  feibion 
Simeon,  yr  aeth  pùm  cant  o  ddyn- 
ion  i  fyuydd  Seir,  a  Phelatiah,  a 
Neariah,  a  Rephaiah,  ac  Uzziel, 
meibion  Isi,  yn  ben  arnynt. 

43  Tarawsant  hefyd  ^  y  gweddill  a 


ddiangasai  o  Amalec,  ac  a  wlad- 
ychasant  yno  hyd  y  dydd  hwn. 

PENNOD  V. 

1  Llin  "Reuben,  {yr  liicn  a  gollodd  ei  enedig- 
aeth-fraint,)  hyd  y  caethgludiad  i  Babilon. 
9  Eu,  tiigias,  a'u  gorfodaeth  ar  yr  Hagar- 
iaid.  11  Pennaduriaid  a  thrigleoedd  Gad, 
18  Bhifedi  a  gorfodaeth  Reuben,  a  Gad,  a 
hanner  llwyth  Manasseh.  23  Trigleoedd  a 
phennaduriaid  yr  hanner  llwyth  hwimw.  25 
Eu  caeihiwed  o  herwydd  eu  pechod. 

AMEIBION  Reuben,  cyntaf- 
anedig,  Israel,  (canys  ^efe  oedd 
gyntaf-anedig,  ond  am  iddo  ^  halogi 
gwely  ei  dad,  rhoddwyd  "  ei  enedig- 
aeth-fraint  ef  i  feibion  Joseph,  mab 
Israel;  ac  ni  chyfrifir  ei  achau  ef 
yn  ol  yr  enedigaeth-fraint : 

2  Canys  ^  Judah  a  ragorodd  ar  ei 
frodyr,  ac  o  hono  ef  p  daeth  ^blaen- 
or:  a'r  enedigaeth-fraint  a  rodd- 
wyd  i  Joseph.) 

3  Meibion  ^Reuben  cyntaf-anedig 
Israel  oedd,  Hanoch,  a  Phàlu,  Hes- 
ron,  a  Charmi. 

4  Meibion  Joel ;  Semaiah  ei  fab  ef, 
Gog  ei  fab  yntau,  Simei  ei  fab  yntau, 

5  Michah  ei  fab  yntau,  Reaiah  ei 
fab  yntau,  Baal  ei  fab  yntau, 

6  Beerah  ei  fab  yntau,  yr  hwn 
a  graei/i-gludodd  ^  Tilgath-pilneser 
brenhin  Assyria:  hwn  ydoedd  dy- 
wysog  i'r  Reubeniaid. 

7  A'i  frodyr  ef  yn  eu  teuluoedd, 
swrth  gymmeryd  eu  hachau  yn  eu 
cenhedlaethau :  y  pennaf  oedd  Jeiel, 
a  Zechariah, 

8  A  Bela  mab  Azaz,  fab  ^Sema, 
fab  Joel,  yr  hwn  a  gyfanneddodd 
yn  ^  Aroer,  a  hyd  at  Nebo,  a  Baal- 
meon. 

9  Ac  o  du  y  dwyrain  y  preswyliodd 
efe,  hyd  y  He  yr  elir  i'r  anialwch, 
oddi  wrth  afon  Euphrates:  canys 
eu  hanifeiUaid  hwynt  a  amlhasai 
y'ngwlad  Gilead. 

10  Ac  yn  nyddiau  Saul  y  gwnaeth- 
ant  hwy  ryfel  yn  erbyn  yr  Hagar- 
iaid,  y  rhai  a  syrthiasant  trwy  eu 
dwylaw  hwynt ;  a  thrigasant  yn  eu 
pebyll  hwynt,  *  trwy  holl  du  dwyr- 
ain Gilead. 

11  IT  A  '  meibion  Gad  a  drigasant 
gyferbyn  â  hwynt  y'ngwlad  Basan, 
hyd  at  Salchah : 

12  Joel  y  pennaf,  a  Sapham  yr  ail, 
a  Jaanai,  a  Saphat,  yn  Basan 

13  A'u  brodyr  h^vynt  o  dŷ  eu 
tadau  oedd,  Michael,  a  Mesùlam, 
a  Seba,  a  Jorai,  a  Jacan,  a  Zia,  a 
Heber,  saith. 

14  Dyma  feibion  Abihail  fab  Hurl, 


Hiliogaetli  Gad. 


I.  CHRONICL,  yi. 


Meibion  Leji. 


Cyu 
CRIST 
1300,  &c. 


k  pen.  27. 

29. 
E  lleb. 

mvnediad 

aììan. 
1  2  Bren. 

15.  5,  32. 

•n  2  Bren. 
1-i.  16,  28. 


«Heb. 
/eibion. 


ÎHeb. 

dynîon : 
niegis 
Num.  31. 
36. 

P  2  Bren. 
15.  29.  a 
17.6. 


S  2  Bren. 

17.7. 


Cylch 
771. 
r  2  Bren. 
15.  19. 


Cylch 
740. 


"  Gen.  25. 

15. 

pen.  1.  31 . 
•  Edrych 

ad.  22. 


fab  Jaroah,  fab  Gilead,  fab  Michael, 
fab  Jesisai,  fab  Jahdo,  fab  Buz  ; 

15  Ahi  mab  Abdiel,  fab  Guni,  y 
pennaf  o  dŷ  eu  tadau. 

16  A  hwy  a  drigasant  yn  Gilead 
yn  Basan,  ac  yn  ei  threfydd,  ac 
yn  Iioll  bentrefi  ^Saron,  wrth  eu 
^  terfynau. 

17  Y  rhai  hyn  oil  a  gyfrifwyd 
wrth  eu  hachau,  yn  nyddiau  'Jo- 
tham  brenhin  Judah,  ac  yn  nyddiau 
""  Jeroboam  brenhin  Israel. 

18  Î  Meibion  Reuben,  a'r  Gad- 
iaid,  a  banner  llwyth  Manasseh,  o 
^  wŷr  nerthol,  dynion  yn  dwyn  tarian 
a  chleddyf,  ac  yn  tynnu  bwa,  ac 
wedi  eu  dysgu  i  ryfel,  oedd  bedair 
mil  a  deugain  a  saith  cant  a  thri 
ugain,  yn  myned  allan  i  ryfel. 

19  A  hwy  a  -wiiaethant  ryfel  yn 
erbyn  yr  Hagariaid,  a  "Jetur,  a 
Nephis,  a  Nodab. 

20  A  "  chynnorthwywyd  hwynt  yn 
erbyn  y  rhai  hynny,  a  rhoddwyd 
yr  Hagariaid  i  w  dwylaw  hwynt,  a 
chwbl  a'r  a  ydoedd  gyd  â  hwynt: 
canys  Uefasant  ar  Dduw  yn  y  rhy- 
fel,  ac  efe  a  wrandawodd  arnynt,  o 
herwydd  iddynt  obeithio  ynddo. 

21  A  hwy  a  gaethgludasant  eu 
hanifeiliaid  hwynt;  o'u  camelod 
hwynt  ddengmil  a  deugain,  ac  o 
ddefaid  ddeucant  a  deg  a  deugain  o 
filoedd,  ac  o  asynod  dd^vy  fil,  ac 
0  ^  ddynion  gàn  mil 

22  Canys  llawer  yn  archolledig  a 
fuant  feirw,  am  fod  y  rhyfel  oddi 
wrth  Dduw  ;  a  hwy  a  drigasant  yn 
eu  lie  hwynt  hyd  p  y  caethiwed. 

23  1Í  A  meibion  hanner  llwyth 
Manasseh  a  drigasant  yn  y  tir :  o 
Basan  hyd  Baal-hermon,  a  Senir, 
a  mynydd  Hermon,  yr  aethant  hwy 
yn  ami. 

24  Y  rhai  hyn  hefyd  oedd  bennau 
tŷ  eu  tadau,  sef  Epher,  ac  Isi,  ac 
Eliel,  ac  Azriel,  a  Jeremiah,  a  Ho- 
dafiah,  a  Jadiel,  gwŷr  cedyrn  o 
nerth,  gwŷr  enwog,  a  phennau  tŷ 
eu  tadau. 

25  1Í  A  hwy  a  droseddasant  yn 
erbyn  Duw  eu  tadau,  ac  ia  but- 
teiniasant  ar  ol  duwiau  pobl  y 
wlad,  y  rhai  a  ddinystriasai  Dtrw 
o'u  blaen  hwynt. 

20  A  Duw  Israel  a  annogodd  ys- 
pryd  "^Pul  brenhin  Assyria,  ac  ys- 
pryd  Tilgath-pilneser  brenhin  As- 
syria, ac  a'u  caeíÄ-gludodd  hwynt, 
sef  y  Reubeniaid,  a'r  Gadiaid,  a 
hanner  llwyth  Manasseh,  ac  a'u  dug 


hwynt  i  'Halah,  a  Habor,  a  Hara, 
ac  i  afon  Gozan,  hyd  y  dydd  Iitvti. 

PENNOD  VI. 

1  Meibion  Left.  4  LUn  yr  offeiriaid  hyd  y 
caethgludiad.  16  Teuluoedd  Gersom,  Co- 
hath,  a  Merari.  49  Swydd  Aaron,  a'i  lin 
hyd  Aldmaas.  54  Dinasoedd  yr  offeiriaid 
a'r  Lefiaid. 

MEIBION  Lefi;  ^aGerson,  Co- 
hath,  a  Merari. 

2  A  meibion  Cohath;  Amram,  ^Is- 
har,  a  Hebron,  ac  UzzieL 

3  A  phlant  Amram ;  Aaron,  Moses, 
a  Miriam :  a  meibion  Aaron ;  ''Nadab, 
ac  Abihu,  Eleazar,  ac  Ithamar. 

4  1Í  Eleazar  a  genhedlodd  Phinees, 
Phinees  a  genhedlodd  Abisua, 

5  Ac  Abisua  a  genhedlodd  Bucci, 
a  Bucci  a  genhedlodd  Uzzi, 

6  Ac  Uzzi  a  genhedlodd  Zerahiah, 
a  Zerahiah  a  genhedlodd  Meraioth, 

7  Meraioth  a  genhedlodd  Araariah, 
ac  Amariah  a  genhedlodd  Ahitub, 

8  Ac  ^Ahitub  a  genhedlodd  Sadoc, 
a  ®  Sadoc  a  genhedlodd  Ahimaas, 

9  Ac  Ahimaas  a  genhedlodd 
Azar'iah,  ac  Azariah  a  genhedlodd 
Johanan, 

10  A  Johanan  a  genhedlodd  Aza- 
riah ;  (hwn  ^  oedd  yn  offeiriad  yn 
sy  tỳ  a  adeiladodd  Solomon  yn 
Jerusalem :) 

11  Ac  ^Azariah  a  genhedlodd  Am- 
ariah, ac  Amariah  a  genhedlodd 
Aliitub, 

12  Ac  Ahitub  a  genhedlodd  Sadoc, 
a  Sadoc  a  genhedlodd  ^  Sàlum, 

13  A  Sàlum  a  genhedlodd  Hilciah, 
a  Hilciah  a  genhedlodd  Azariah, 

14  Ac  Azariah  a  genhedlodd  'Se- 
raiah,  a  Seraiah  a  genhedlodd  Je- 
hosadac : 

15  A  Jehosadac  a  ymadawodd, 
^  pan  ^«eíÄ-gludodd  yr  Arglwydd 
Judah  a  Jerusalem  trwy  law  Nabu- 
chodonosor. 

16  1Í  Meibion  Lefi ;  ^  ^  Gersom,  Co- 
hath, a  Merari. 

17  A  dyma  enwau  meibion  Ger- 
som ;  Libni,  a  Simei. 

18  A  meibion  Cohath ;  Amram,  ac 
Ishar,  a  Hebron,  ac  Uzziel, 

19  Meibion  Merari;  Mahli,  a  Musi. 
A  dyma  dylwyth  y  Lefiaid,  yn  ol  eu 
tadau. 

20  I  Gersom ;  Libni  ei  fab,  Jahath 
ei  fab  yntau,  "Zimmah  ei  fab  yntau, 

21  ^Joah  ei  fab  yntau,  ^Ido  ei 
fab  yntau,  Zerah  ei  fab  yntau,  a 
'  Jeaterai  ei  fab  yntau. 

22  Meibion  Cohath;   ^Aminadab 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
740. 

"  2  Bren. 
17.6. 
a  18.  lU 


Cylch 

1300,  &c. 
2  Neu, 

Gersom, 

iid.  16. 
1  Gen.  46. 

11. 

Eiod.6.16. 

Num.  26. 

57. 

pen.  23.  6. 
h  Edrvch 

ad.  22. 
<;  Lef.  10.  L 


d  2  Sam.  8. 
17. 
e  2  Sam.  15. 

27. 


f  Edrych 

2  Cliron. 

2C.  17, 18. 
e  1  Bren.  6. 

2  Chron.  3. 
ii  Edrych 

Ezra  7. 3. 


S  Neu, 
Mesiilam, 
pen.  9.  11. 


1  Neh.  11. 
11. 


t  2  Bren. 
25. 18. 


i  Neu, 

Gerson , 

ad.  1. 
1  E.xod.  6. 

16. 


m  ad.  42. 

5  Neu, 
Ethan^ 
ad.  42. 

6  Nen, 
Adaiah. 
ad.  41.  ■ 

7  Neu. 
Elhni, 
ad  41. 

6  Neu, 
Ifhar, 
ad.  2,  18. 


Teuluoedd  Gersom, 


I.  CHRONICL,  VI. 


Cohath,  a  Merari. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1300,  &c. 


9  Neu,  Ze- 
phaniah, 
Azar'iah, 
Joel,  ad. 
36. 

n  Edrych 
ad,  35,  36. 


2Neu, 

Suvh, 

ad.  35. 

1  Sam.  1.1. 
0  ad.  34, 

Toah. 
P  ad.  34, 

Eliel. 

3  A  elwir 
Joel, 
ad.  33.  a 
1  Sam.  8. 2. 


Cylcb 
1280,  &c. 

9  pen.  1. 16. 


«Heb. 

safasant. 


5  ad.  26, 
Ndhaih. 

6  ad.  26, 
Sophai. 

7  ad.  24, 
Saul,  JJz- 
zi'ah,  Uriel. 


«•  Exod.  6. 
24. 


>  Edi-ych 
ad.  21. 


8  A  elwlr 
Jeduthun, 
pen.  9. 16. 
a  25. 1,3,6. 

9Neu, 
Cuiaiah, 
pen.  15. 17. 


ei  fab  ef,  Corah  ei  fab  yntaii,  Assir 
ei  fab  yntau, 

23  Elcanah  ei  fab  yntau,  ac  Ebi- 
asaph  ei  fab  yntau,  ac  Assir  ei  fab 
yntau, 

24  Tahath  ei  fab  yntau,  ^  Uriel  ei 
fab  yntau,  Uzziah  ei  fab  yntau,  a 
Saul  ei  fab  yntau. 

25  A  meibion  Elcanah;  "Amasai, 
ac  Ahimoth. 

26  Elcanah :  meibion  Elcanah ; 
^  Sophai  ei  fab  ef,  a  °  Nahath  ei  fab 
yntau, 

27  PEliab  ei  fab  yntau,  Jeroham 
ei  fab  yntau,  Elcanah  ei  fab  yntau. 

28  A  meibion  Samuel ;  y  cyntaf- 
anedig,  ^  Fasni,  yna  Abiah. 

29  Meibion  Merari ;  Mahli,  Libni 
ei  fab  yntau,  Simei  ei  fab  yntau, 
Uzzah  ei  fab  yntau, 

30  Simea  ei  fab  yntau,  Haggiah  ei 
fab  yntau,  Asaiah  ei  fab  yntau. 

31  Y  rhai  hyn  a  osododd  Dafydd 
yn  gantorion  yn  nhŷ  yr  Aeglwydd, 
ar  ol  gorphwys  o'r  '^  arch. 

32  A  hwy  a  fuant  weinidogion 
mewn  cerdd  o  flaen  tabemacl  pa- 
bell  y  cyfarfod,  nes  adeiladu  o  So- 
lomon dŷ  yr  Arglwydd  yn  Jeru- 
salem :  a  hwy  a  safasant  wrth  eu 
defod  yn  eu  gwasanaeth. 

33  A  dyma  y  rhai  a  ^weiniasant, 
a'u  meibion  hefyd:  o  feibion  y  Co- 
hathiaid;  Heman  y  cantor,  mab 
Joel,  fab  Semuel, 

34  Fab  Elcanah,  fab  Jeroham, 
fab  Eliel,  fab  5  Toah, 

35  Fab  ^Suph,  fab  Elcanah,  fab 
Mahath,  fab  Amasai, 

36  Fab  Elcanah,  fab  "Joel,  fab 
Azariah,  fab  Sephaniah, 

37  Fab  Tahath,  fab  Assir,  fab 
'  Ebiasaph,  fab  Corah, 

38  Fab  Ishar,  fab  Cohath,  fab 
Lefi,  fab  Israel. 

39  A'i  frawd  Asaph,  yr  hwn  oedd 
yn  seiyll  ar  ei  law  ddehau,  se/ Asaph 
mab  Berachiah,  fab  Simea, 

40  Fab  Michael,  fab  Baasiah,  fab 
Malchiah, 

41  Fab  ^Ethni,  fab  Zerah,  fab 
Adaiah, 

42  Fab  Ethan,  fab  Zimmah,  fab 
Simei, 

43  Fab  Jahath,  fab  Gersom,  fab 
Lefi. 

44  A'u  brodyr  hwynt,  meibion 
Merari,  oedd  ar  y  Haw  aswy :  ^  E- 
than  mab  ^Cisi,  fab  Abdi,  fab  Màluc, 

45  Fab  Hasabiah,  fab  Amasiah, 
fab  Hilciah, 


46  Fab  Amsi,  fab  Bani,  fab  Samer, 

47  Fab  Mahli,  fab  Musi,  fab  Me- 
rari, fab  Lefi. 

48  A'u  brodyr  hwynt  y  Lefiaid 
oedd  gwedi  eu  rhoddi  ar  hoU  was- 
anaeth  tabernacl  tŷ  Dduw. 

49  llOnd  Aaron  a'i  feibion  a  ab- 
erthasant  *  ar  aUor  y  poeth-ofírwm, 
ac  "ar  allor  yr  arogl-darth,i  gyjlawni 
holl  wasanaeth  y  cyssegr  sancteidd- 
iolaf,  ac  i  wneuthur  cymmod  dros 
Israel,  yn  ol  yr  hyn  oil  a  orchymyn- 
asai  Moses  gwas  Dirw. 

50  Dyma  heiyd  feibion  Aaron ; 
Eleazar  ei  fab  ef,  Phinees  ei  fab 
yntau,  Abisua  ei  fab  yntau, 

51  Bucci  ei  fab  yntau,  Uzzi  ei  fab 
yntau,  Zerahiah  ei  fab  yntau, 

52  Meraioth  ei  fab  yntau,  Amariah 
ei  fab  yntau,  Ahitub  ei  fab  yntau, 

53  Sadoc  ei  fab  yntau,  Ahimaas 
ei  fab  yntau. 

54 1Í ""  A  dyma  eu  trigleoedd  hwynt 
yn  ol  eu  palasau,  yn  eu  teriynau ; 
sef  meibion  Aaron,  o  dylwyth  y 
Cohathiaid:  oblegid  eiddynt  hwy 
ydoedd  y  rhan  hon. 

55  ^A  rhoddasant  iddynt  Hebron 
y'ngwlad  Judah,  a'i  meusydd  pen- 
trefol  o'i  hamgylch. 

56  ''Ond  meusydd  y  ddinas,  a'i 
phentrefi,  a  roddasant  hwy  i  Caleb 
mab  Jephunneh, 

57  Ac  *i  feibion  Aaron  y  rhoddas- 
ant hwy  ddinasoedd  Judah,  se/ He- 
bron, y  ddinas  noddfa,  a  Libnah  a'i 
meusydd  pentrefol,  a  Jattir  ac  Este- 
moa,  a'u  meusydd  pentrefol, 

58  A  ^Hilen  a'i  meusydd  pentrefol, 
a  Debir  a'i  meusydd  pentrefol, 

59  Ac  ^Asan  a'i  meusydd  pentrefol, 
a  Bethsemes  a'i  meusydd  pentrefol : 

60  Ac  o  Iwyth  Benjamin ;  Geba 
a'i  meusydd  pentrefol,  ac  *  Alemeth 
a'i  meusydd  pentrefol,  ac  Anathoth 
a'i  meusydd  pentrefol :  eu  holl  ddin- 
'asoedd  hwynt  trwy  eu  teuluoedd 
oedd  dair  dinas  ar  ddeg. 

61  Ac  ^i'r  rhan  araU  o  feibion 
Cohath  o  deulu  y  Uwyth  hwnnw, 
y  rhoddiuyd  o'r  banner  llwyth,  sef 
banner  Manasseh,  ddeg  dinas  •=  wrth 
goelbren. 

62  Rhoddasant  hefyd  i  feibion 
Gersom  trwy  eu  teuluoedd,  o  Iwyth 
Issachar,  ac  o  Iwyth  Aser,  ac  o 
Iwyth  Naphtali,  ac  o  Iwyth  Manas- 
seh yn  Basan,  dair  ar  ddeg  o  ddin- 
asoedd. 

63  I  feibion  Merari  trwy  eu  teulu- 
oedd, o  Iwyth  Reuben,  ac  o  Iwyth 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1280,  &c. 


1444,  &c. 

t  Lef.  1.  9. 

u  Exod.  30, 
7. 


y  Jos.  21.13. 


2  .Tos.  14. 
13.  a  15. 13. 


2  Neu, 
Bolcyn, 
Jos.  15.  51. 
a  21.  15. 

3  Neu,  Ain, 
Jos.  21. 16. 


4Nen, 
Mmon, 
Jos.  21. 18. 


bad.  66. 


c  Jos.  21. 5. 


Dînasoedd  y  Lejiaid. 


I.  CHRONICL,  VII. 


Meihion  Issacliar. 


Cyn 
CHIST 
1444,  &c. 

d  Job.  21.  7. 
34. 


í  Jos.  21. 21. 


8  Edrvch 
Jos.  "21. 
22—35. 
lleygelwir 
llawer  o'r 
dinasoedd . 
hyn  ^Tth 
enwau 
eraill. 


Gad,  ac  o  Iwyth  Zabulon,  y  rhodd- 
asant  trwy  goelbren  ^ddeuddeg  o 
ddinasoedd. 

64  A  meibion  Israel  a  roddasant 
i'r  Lefiaid  y  dinasoedd  hyn  a'u 
meusydd  pentrefol. 

65  A  hwy  a  roddasant  trwy  goel- 
bren, o  Iwyth  meibion  Judah,  ac  o 
Iwyth  meibion  Simeon,  ac  o  Iwyth 
meibion  Benjamin,  y  dinasoedd 
hyn,  y  rhai  a  alwasant  hwy  ar  eu 
henwau  hwynt. 

66  */V  rhai  oedd  o  deuluoedd 
meibion  Cohath,  yr  ydoedd  dinas- 
oedd eu  terfyn,  o  Iwyth  Ephraim. 

67  *A  hwy  a  roddasant  iddynt 
hwy  ddinasoedd  noddfa,  se/Sichem 
a'i  meusydd  pentrefol,  ym  mynydd 
Ephraim ;  Gezer  hefyd  a'i  meusydd 
pentrefol, 

68  sJocmeam  heiyd  a'i  meusydd 
pentrefol,  a  Beth-horon  al  meusydd 
pentrefol, 

69  Ac  Ajalon  a'i  meusydd  pen- 
trefol, a  Gath-rimmon  a'i  meusydd 
pentrefol 

70  Ac  o  banner  Uwyth  Manasseh  ; 
Aner  a'i  meusydd  pentrefol,  a  Bi- 
leam  a'i  meusydd  pentrefol,  i  deulu 
y  rhai  oedd  y'ngweddill  o  feibion 
Cohath. 

71  I  feibion  Gersom  o  deulu  ban- 
ner Uwyth  Manasseh  y  rhoddwyd, 
Grolan  yn  Basan  a'i  meusydd  pen- 
trefol, Astaroth  hefyd  a'i  meusydd 
pentrefol 

72  Ac  o  Iwyth  Issachar ;  Cedes  a'i 
meusydd  pentrefol,  Daberath  a'i 
meusydd  pentrefol, 

73  Ramoth  hefyd  a'i  meusydd 
pentrefol,  ac  Anem  a'i  meusydd 
pentrefol 

74  Ac  o  Iwyth  Aser;  Masai  a'i 
meusydd  pentrefol,  ac  Abdon  a'i 
meusydd  pentrefol, 

75  Hucoc  hefyd  a'i  meusydd  pen- 
trefol, a  Rehob  a'i  meusydd  pen- 
trefol 

76  Ac  o  Iwyth  Naphtali ;  Cedes 
yn  Galilea  a'i  meusydd  pentrefol, 
Hammon  hefyd  a'i  meusydd  pen- 
trefol, a  Chiriathaim  a'i  meusydd 
pentrefol 

77  I'r  rhan  arall  o  feibion  Merari 
y  rhoddwyd  o  Iwyth  Zabulon,  Rim- 
mon  a'i  meusydd  pentrefol,  a  Tha- 
bor  a'i  meusydd  pentrefol 

78  Ac  am  yr  lorddonen  a  Jericho, 
sef  o  du  dwyrain  yr  lorddonen,  y 
rhoddwyd  o  Iwyth  Reuben,  ^  Beser 
yn  yr  anialwch  a'i  meusydd  pen- 

^_  _ 


trefol,    Jasah   hefyd    a'i    meusydd 
pentrefol, 

79  Cedemoth  hefyd  a'i  meusydd 
pentrefol,  a  Mephaath  a'i  meusydd 
pentrefol 

80  Ac  o  Iwyth  Gad,  Ramoth  yn 
Gilead  a'i  meusydd  pentrefol,  Maha- 
naim  hefyd  a'i  meusydd  pentrefol, 

81  Hesbon  hefyd  a'i  meusydd 
pentrefol,  a  Jazer  a'i  meusydd  pen- 
trefol 

PENNOD  VII. 

1  Meibion  Issachar,  6  Benjamin,  IS  Naphtali, 
14  Manasseh,  20,  23  Ephraim.  21  Ad/yd 
Ephraim  gan  wŷr  Gath.  23  Geni  Ber'iah. 
28  Trigleoedd  Ephraim.     30  Meihion  Aser. 

A  MEIBION  Issachar  oedd,  ^To- 
la, a  Phuah,  Jasub,  a  Simron, 
pedwar. 

2  A  meibion  Tola;  Uzzi,  a  Rephai- 
ah,  a  Jeriel,  a  Jahmai,  a  Jibsam,  a 
Semuel,  pennaethiaid  ar  dŷ  eu  tad- 
au :  o  Tola  yr  ydoedd  gwŷr  cedyrn 
o  nerth  yn  eu  cenhedlaethau ;  *'eu 
rhif  yn  nyddiau  Dafydd  oedd  ddwy 
fil  ar  hugain  a  chwe  chant. 

3  A  meibion  Uzzi ;  Izrahiah :  a 
meibion  Izrahiah ;  Michael,  ac  0- 
badiah,  a  Joel,  Isiah,  pump :  yn 
bennaethiaid  oU. 

4  A  chyd  â  hwynt  yn  eu  cenhedl- 
aethau, ac  yn  ol  tŷ  eu  tadau,  yr  yd- 
oedd byddinoedd  milwyr  i  ryfel, 
un  fil  ar  bymtheg  ar  hugain  :  canys 
Uawer  oedd  ganddynt  o  wragedd  a 
meibion. 

5  A'u  brodyr  cedyrn  o  nerth,  o 
boll  deuluoedd  Issachar,  a  gyfrif- 
wyd  wrth  eu  hachau,  yn  saith  mil 
a  phedwar  ugain  mil  oil 

Q  %  A  meibion  "  Benjamin  oedd, 
Bela,  a  Becher,  a  Jediael,  tri. 

7  A  meibion  Bela;  Esbon,  ac  Uzzi, 
ac  Uzziel,  a  Jerimoth,  ac  Iri ;  pump 
o  bennau  tŷ  eu  tadau,  cedyrn  o 
nerth,  a  gyfrifwyd  wrth  eu  hachau, 
yn  ddwy  fil  ar  hugain  a  phedwar 
ar  ddeg  ar  hugain. 

8  A  meibion  Becher  oedd,  Zemi- 
rah,  a  Joas,  ac  Eliezer,  ac  Elioenai, 
ac  Omri,  a  Jerimoth,  ac  Abiah,  ac 
Anathoth,  ac  Alemeth :  y  rhai  hyn 
oil  oedd  feibion  Becher. 

9  A  hwy  a  rifwyd  wrth  eu  hachau, 
ja  ol  eu  cenhedlaethau,  yn  bennau 
tŷ  eu  tadau,  ya  gedyrn  o  nerth,  yn 
ugain  mil  a  dau  cant. 

10  A  meibion  Jediael;  Bilhan:  a 
meibion  Bilhan ;  Jëus,  a  Benjamin, 
ac  Ehud,  a  Chenaanah,  a  Zethan,  a 
Tharsis,  ac  Ahisahar. 


Cyn 
CRIST 
1444,  &c. 


1400,  &c. 
a  Gen.  46. 
13. 

Mum.  26. 
23. 


b  2  Sam. 
24.  1,  2. 
pen.  27. 1. 


e  Gen.  46. 
21. 

Mum.  26. 
88. 
}icn.  8.  1, 


Meîbion  Naphtali, 


I.  CHRONICL,  VIII 


Manasseh,  ac  Ephraim. 


Cyn 
CEIST 
1400.  &c. 


d  Num,  26. 
39,  Sephu- 
pham,  a 
Hupham. 

2  Neii,  Iri, 
ad.  7. 

3  Neu, 
Ahiram, 
Num.  26. 
38. 

e  Gen.  46. 
24,  Silem. 


1 1  Sam.  12. 
IL 


e  Num.  26. 
30, 
Jeezer, 


tNum.  26. 
35. 


11  Y  rhai  hyn  oil  oedd  feibion 
Jediael,  yn  bennau  eu  tadau,  yn 
gedyrn  o  nerth,  yn  myned  alian 
mewn  llu  i  ryfel,  yn  ddwy  fil  ar 
bymtheg  a  deucant. 

12  "^Suppim  heíyd,  a  Huppim, 
meibion  ^lr;  Husim,  meibion  ^Alier. 

13  1Í  Meibion  Naphtali ;  Jasiel,  a 
Guni,  a  Geser,  a  ^Sàlum,  meibion 
Bühah. 

14  ^  Meibion  Manasseh ;  Asriel, 
yr  hwn  a  ymddûg  ei  ivraig :  {ond 
ei  ordderch-wraig  o  Syi'ia  a  ym- 
ddûg  Machir  tad  Gilead : 

15  A  Machir  a  gymmerodd  yn 
wraig  chwaer  Huppim  a  Suppim, 
ac  enw  eu  chwaer  hwynt  oedd 
Maachah :)  ac  enw  yr  ail  mob  Sal- 
phaad :  ac  i  Salphaad  yr  oedd 
merched. 

16  A  Maachah  gwraig  Machir  a 
ymddûg  fab,  a  hi  a  alwodd  ei  enw  ef 
Peres,  ac  enw  ei  frawd  ef  Seres,  a'i 
feibion  ef  oedd,  Ulam,  a  Racem. 

17  A  meibion  Ulam ;  ^Bedan. 
Dyma  feibion  Gilead  fab  Machir, 
fab  Manasseh. 

18  A  Hammolecheth  ei  chwaer  ef 
a  ymddûg  Isod,  ac  ^  Abiezer,  a  Ma- 
halah. 

19  A  meibion  Semida  oedd,  Ahian, 
a  Sechem,  a  Lichi,  ac  Aniham. 

20  IT  A  '"meibion  Ephraim;  Suthe- 
lah,  a  Bered  ei  fab  ef,  a  Thahath  ei 
fab  yntau,  ac  Eladah  ei  fab  yntau, 
a  Thahath  ei  fab  yntau, 

21  IT  A  Zabad  ei  fab  yntau,  a  Su- 
thelah  ei  fab  yntau,  ac  Ezer,  ac 
Elead :  a  dynion  Gath  y  rhai  a  an- 
wyd  yn  y  tir,  a'u  lladdodd  hwynt,  o 
herwydd  dyfod  o  honynt  i  waered  i 
ddwyn  eu  hanifeiliaid  hwynt. 

22  Ac  Ephraim  eu  tad  a  alar- 
odd  ddyddiau  lawer;  a'i  frodyr  a 
ddaethant  i'w  gysuro  ef 

23  1Í  A  phan  aeth  efe  at  ei  wraig, 
hi  a  feichiogodd,  ac  a  esgorodd  ar 
fab  ;  ac  efe  a  alwodd  ei  enw  ef  Be- 
riah,  am  fod  drygfyd  yn  ei  dŷ  ef. 

24  (Serah  hefyd  oedd  ei  ferch 
ef,  a  hi  a  adeiladodd  Beth-horon 
yr  isaf,  a'r  uchaf  hefyd,  ac  Uzzen- 
serah.) 

25  A  Rephah  oedd  ei  fab  ef,  a 
Reseph,  a  Thelah  ei  fab  yntau,  a 
Thalian  ei  £a,b  yntau, 

2G  Laadan  ei  fab  yntau,  Ammihud 
ei  fab  yntau,  Elisama  ei  fab  yntau, 

27  Nun  ei  fab  yntau,  Josua  ei  fab 
yntau. 

28  1[  A'u  meddiant  a'u  cyfannedd- 


au  oedd,  Bethel  a'i  phentrefi,  ac  o 
du  y  dwyrain  'Naaran,  ac  o  du  y 
gorllewin  Gezer  a'i  ^phentrefi;  a 
Sichem  a'i  phentrefi,  hyd  Gazah  a'i 
phentrefi : 

29  Ac  ar  derfynau  meibion  ''Ma- 
nasseh, Beth -scan  a'i  phentrefi, 
Taanach  a'i  phentrefi,  'Megido  a'i 
phentrefi,  Dor  a'i  phentrefi.  Meib- 
ion Joseph  mab  Israel  a  drigasant 
yn  y  rhai  hyn. 

30  11™  Meibion  Aser ;  Imnah,  ac 
Isuah,  ac  Isuai,  a  Beriah,  a  Serah 
eu  chwaer  hwynt. 

31  A  meibion  Beriah  ;  Heber,  a 
Malchiel,  hwn  yw  tad  Birzafith. 

32  A  Heber  a  genhedlodd  Japh- 
let,  a  °  Somer,  a  Hotham,  a  Sua  eu 
chwaer  hAvynt. 

33  A  meibion  Japhlet ;  Pasach,  a 
Bimhal,  ac  Asuath.  Dyma  feibion 
Japhlet. 

34  A  meibion  "  Samer  ;  Ahi,  a  Ro- 
gah,  Jehubbah,  ac  Aram. 

35  A  meibion  ei  frawd  ef  Helem  ; 
Sophah,  ac  Imnah,  a  Seles,  ac  Amal. 

36  Meibion  Sophah;  Suah,  a  Har- 
nepher,  a  Sual,  a  Beri,  ac  Imrah, 

37  Beser,  a  Hod,  a  Samma,  a 
Silsah,  ac  Ithran,  a  Beera. 

38  A  meibion  Jether ;  Jephunneh, 
Pispah  hefyd,  ac  Ara, 

39  A  meibion  Ula ;  Arah,  a  Ha- 
niel,  a  Resia. 

40  Y  rhai  h}Ti  oil  oedd  feibion 
Aser,  pennau  eu  cenedl,  yn  ddewis 
wŷr  o  nerth,  yn  bennau  capteniaid. 
A'r  cyfrif  trwy  eu  hachau  o  wỳr  i 
ryfel,  oedd  chwe  mil  ar  hugain  o 
wŷr. 

PENNOD  VIII. 

1  Meibion  a  phennadurîaid  Benjamin,    33 

Hynafiaid  Saul  a  Jonathan. 

BENJAMIN   hefyd    a   genhedl- 
odd ^Bela  ei  gyntaf-anedig,  As- 
bel  yr  ail,  ac  Aharah  y  trydydd, 

2  Nohah  y  pedwerydd,  a  Rapha  y 
pummed. 

3  A  meibion  Bela  oedd,  -Adar,  a 
Gera,  ac  Abihud, 

4  Ac  Abisua,  a  Naaman,  ac 
Ahoah, 

5  A  Gera,  a  ^Sephuphan,  a  Hu- 
ram. 

6  Dyma  hefyd  feibion  Ehud;  dy- 
ma hwynt  pennau-cenedl  preswyl- 
Avyr  Geba,  a  hwy  a'u  mudasant 
hwynt  i  ^  Manahath  : 

7  Naaman  hefyd,  ac  Ahiah,  a  Gera, 
efe  a'u  symmudodd  hwynt,  ac  a 
genhedlodd  Uzza,  ac  Ahihud. 


Cyn 
CRIST 
1400.  &c. 

'  .Tos.  16.  7. 

Naaralh. 
4Ueb. 

merched. 

k  Jos.  17.  7. 


1  Jos.  IT.  11, 


mGen.  48. 
17. 

Num.  26. 
44. 


n  ad.  34, 

Samer. 


0  ad.  32, 
I    Somer. 


1400,  (Sec. 

a  Gen.  46. 
21. 

Num.  26. 
3S. 
pen.  7.  6. 


•2  Neu,  Ard, 
Gen.46.2L 


3  Neu, 
iSupham, 
Num.  26. 

Kdrych 
pen.  7. 12. 


b  pen.  2.  62. 


Hiliogaetli  Benjamin. 


I.  CHRONICL,  IX. 


Hynafiaid  Saul. 


Cyn 

CRIST 
1400,  &c. 


e  ad.  21. 


4Neu, 
Sema, 
ad.  13. 


8  A  elwir 

Jehiel, 

pen.  9.  35. 
<*  pen.  9.  35. 


•  Nen , 
Zechari'ah, 
pen.  9.  37. 


T  Neii, 
pen.  9.  38. 


•  1  Sam.  14, 
51. 


8  Cenliedlodd  hefyd  Saharaim  yng 
ngwlad  Moab,  gwedi  eu  gollwng 
hwynt  ymaith :  Husim  a  Baara 
oedd  ei  wragedd. 

9  Ac  efe  a  genhedlodd  o  Hodes 
ei  wi'aig,  Jobab,  a  Sibia,  a  Mesa,  a 
Malcham, 

10  A  Jeus,  a  Sabiah,  a  Mirmah. 
Dyina  ei  feibion  ef,  penuau-cenedl. 

11  Ac  o  Husim  efe  a  genhedlodd 
Ahitub,  ac  Elpaal. 

12  A  meibion  Elpaal  oedd,  Eber, 
a  Misam,  a  Samed,  yr  hwn  a  adeil- 
adodd  Ono,  a  Lod  a'i  phentrefi. 

13  Beriah  hefyd,  a  '^Sema  oedd 
bennau-cenedl  preswylwyr  Ajalon ; 
y  rhai  a  ymlidiasant  drigolion 
Gath. 

14  Ahio  hefyd,  Sasac,  a  Jeremoth, 

15  Zebadiah  hefyd,  ac  Arad,  ac 
Ader, 

16  Michael  hefyd,  ac  Ispah,  a 
Joha,  meibion  Beriah ; 

17  Zebadiah  hefyd,  a  Mesùlam,  a 
Hezeci,  a  Heber, 

18  Ismerai  hefyd,  a  Jezliah,  a  Jo- 
bab, meibion  Elpaal ; 

19  Jacim  hefyd,  a  Zichri,  a  Zabdi, 

20  Elienai  hefyd,  a  SUtliai,  ac 
Eliel, 

21  Adaiah  hefyd,  a  Beraiah,  a 
Simrath,  meibion  *  Simhi ; 

22  Ispan  hefyd,  a  Heber,  ac  Eliel, 

23  Abdon  hefyd,  a  Zichri,  a  Ha- 
nan, 

24  Hananiah  hefyd,  ac  Elam,  ac 
Antothiah, 

25  Iphedeiah  hefyd,  a  Phenuel, 
meibion  Sasac ; 

26  Sam  serai  hefyd,  a  Sehariah,  ac 
Athaliah, 

27  Jaresiah  hefyd,  ac  Eliah,  a 
Zichri,  meibion  Jeroham. 

28  Y  rhai  hyn  oedd  bennau- 
cenedl,  5e/ pennaethiaid  ar  eu  cen- 
hedlaethaiî.  Y  rhai  hyn  a  gyfan- 
neddasant  yn  Jerusalem. 

29  Yn  Gibeon  hefyd  y  preswyl- 
iodd  ^  tad  Gibeon,  ac  enw  ei  ^  wraig 
ef  oedd  Maachah. 

30  Ac  Abdon  ei  fab  cyntaf-anedig 
ef,  Sur  hefyd,  a  Chis,  a  Baal,  a 
Nadab, 

31  Gedor  hefyd,  ac  Ahio,  a  ^Za- 
cher. 

32  Micloth  hefyd  a  genhedlodd 
"  Simeah :  y  rhai  hyn  hefyd,  ar  gyfer 
eu  brodyr,  a  breswyliasant  yn  Je- 
rusalem gyd  â'u  brodyr. 

33  1Í  ^Ner  hefyd  a  genhedlodd  Cis, 
a  Chis  a  genhedlodd  Saul,  a  Saul  a 


genhedlodd  Jonathan,  a  Malcisua, 
ac  ^Abinadab,  ac  ^Esbaal. 

34  A  mab  Jonathan  oedd  ^  Merib- 
baal ;  a  Meribbaal  a  genhedlodd 
^Michah. 

35  A  meibion  Michah ;  Pithon,  a 
Melech,  a  ^  Tharea,  ac  Ahaz. 

36  Ac  Ahaz  a  genhedlodd  ''Je- 
hoadah,  a  Jehoadah  a  genhedlodd 
Alemeth,  ac  Azmafeth,  a  Zimri :  a 
Zimri  a  genhedlodd  Mosa, 

37  A  Mosa  a  genhedlodd  Bineah  : 
'Kapha  oedd  ei  fab  ef,  Eleasah  ei 
fab  yntau,  Asel  ei  fab  yntau. 

38  Ac  i  Asel  y  hu  chwech  o  feib- 
ion, a  dyma  eu  henwau  hwynt, 
Azricam,  Bocheru,  ac  Ismael,  a 
Seariah,  ac  Obadiah,  a  Hanan.  Y 
rhai  hyn  oil  oedd  feibion  Asel. 

39  A  meibion  Esec  ei  frawd  ef 
oedd,  Ulam  ei  gyntaf-anedig  ef,  Je- 
hus yr  ail,  ac  Eliphelet  y  trydydd. 

40  A  meibion  Ulam  oedd  ddynion 
cedym  o  nerth,  yn  saethyddion,  ac 
yn  ami  eu  meibion  a'u  hwyrion,  sef 
cant  a  deg  a  deugain.  Y  rhai  hyn 
oil  oedd  o  feibion  Benjamin. 

PENNOD  IX. 

1  Achau  Israel  a  Judah.  2  Tr  Israeliaid,  10 
yr  oŷ'eiriaid,  14  aV  Lefiaid,  aV  Nethiniatd, 
oedd  yn  trigo  yn  Jerusalem.  27  Swydd  rhai 
o'r  Lefiaid.    35  Hynaif  Saul  a  Jonathan. 

AHOLL  Israel  a  rifwyd  wrth  eu 
hachau,  ac  wele  liAvynt  yn  ys- 
grifenedig  yn  Uyfi*  brenhinoedd  Is- 
rael a  Judah ;  a  hwy  a  gaetJi-g\uá- 
wyd  i  Babilon  am  eu  camwedd. 

2  1Í  Y  trigolion  cyntaf  hefyd  y 
rhai  oedd  yn  eu  hetifeddiaeth  yn  eu 
dinasoedd  oedd,  yr  Israeliaid,  yr  ofiF- 
eiriaid,  y  Lefiaid,  a'r  *  Nethiniaid. 

3  *Ac  yn  Jerusalem  y  trigodd 
rhai  o  feibion  Judah,  ac  o  feibion 
Benjamin,  ac  o  feibion  Ephraim,  a 
Manasseh : 

4  Uthai  mab  Ammihud,  fab  Om- 
ri,  fab  Imri,  fab  Bani,  o  feibion 
Phares  fab  Judah. 

5  Ac  o'r  Siloniaid;  Asaiah  y  cyntaf- 
anedig,  a'i  feibion. 

6  Ac  o  feibion  Zerah ;  Jeuel,  a'u 
brodyr,  chwe  chant  a  deg  a  phed- 
war  ugain. 

7  Ac  o  feibion  Benjamin,  Sàlu 
mab  Mesùlam,  fab  Hodafiah,  fab 
Hasenuah, 

8  Ibneiah  hefyd  mab  Jeroham,  ac 
Elah  mab  Uzzi,  fab  Michri,  a  Mesù- 
1am  mab  Sephatiah,  fab  Reuel,  fab 
Ibnijah ; 

9  A'u  brodyr  yn  ol  eu  ceuhedl- 


Cyn 
CRIST 
1400,  &c. 

'  1  Sam.  14, 
49, 
Issui. 

8  Neu, 
Isboaeth, 

2  S.am.  2. 8. 

9  Neu. 
Mephibo- 
seth, 

2  Sam.  4.  4. 

a  9.  6,  10. 
e  2  Sam.  9. 

12. 
2  Tahrea, 

pen.  9.  41. 
h  pen.  9.42, 

Jarah. 
I  pen.  9.  43, 

Bepliaiah, 


1200,  &c. 


Cylch 
536. 


a  Ezra  2. 

43.  a  8.  20. 
b  Nch.  11. 

1,  Ate. 


Yr  offeiriaid  a'r  Lefiaid 


I.  CHRONICL,  IX. 


oedd  yn  Jerusalem. 


Cyn 
CKIST 

1200,  &c. 


c  Nch.  11. 
10,  &o. 


2Neh.  11. 
ll> 
Seraiah. 


SHeb. 

rhiniogau. 


dNum.  31. 
6. 


•  pen.  26. 

1,2. 
f  1  Sam.  9. 

9. 

4Neu, 
hymddiried. 


aethau,  naw  cant  a  deg  a  deugain 
a  chwech.  Y  dynion  hyn  oil  oedd 
bennau-cenedl  ar  dŷ  eu  tadau. 

10  1Í  *=  Ac  o'r  offeiriaid ;  Jedaiah,  a 
Jehoiarib,  a  Jachin, 

11  ^  Azariah  hefyd  mab  Hilciah,  fab 
Mesùlam,  fab  Sadoc,  fab  Meraioth, 
fab  Ahitub,  tywysog  tŷ  Dduw  ; 

12  Adaiah  heiyd  mab  Jeroham, 
fab  Passur,  fab  Malciah ;  a  Maasia, 
mab  Adiel,  fab  Jazerah,  fab  Mesùl- 
am,  fab  Mesilemith,  fab  Immer. 

13  A'u  brodyr,  pennaf  ar  dŷ  eu 
tadau,  yn  fil  a  saith  gant  a  thri 
ugain ;  yn  wŷr  galluog  o  nerth  i 
waith  gwasanaeth  tŷ  Dduw. 

14  Ac  o'r  Lefiaid;  Semaiah  mab 
Hassub,  fab  Azricam,  fab  Hasabiah, 
o  feibion  Merari, 

15  Bacbaccar  hefyd,  Heres,  a  Ga- 
lal,  a  Mattaniah  mab  Michah,  fab 
Zichri,  fab  Asaph ; 

16  Obadiah  hefyd  mab  Semaiah, 
fab  Galal,  fab  Jeduthun;  a  Bere- 
chiah  mab  Asa,  fab  Elcanah,  yr 
hwn  a  drigodd  yn  nhrefydd  y  Ne- 
tophathiaid. 

17  Y  porthorion  hefyd  oedd,  Sà- 
lum,  ac  Accub,  a  Thalmon,  ac  A- 
himan,  a'u  brodyr;  Sàlum  ydoedd 
bennaf ; 

18  A  hyd  yn  hyn  ym  mhorth  y 
brenhin  o  du  y  dwyi'ain.  Y  rhai 
hyn  o  finteioedd  meibion  Lefi  oedd 
borthorion. 

19  Sàlum  hefyd  mab  Core,  fab 
Ebiasaph,  fab  Corah,  a'r  Corahiaid 
ei  frodyr  ef  o  dylwyth  ei  dad,  oedd 
ar  waith  y  weinidogaeth,  yn  cadw 
^pyrth  y  babell:  a'u  tadau  hwynt 
ar  lu  yr  Arglwydd,  oedd  yn  cadw 
y  ddyfodfa  i  mewn. 

20  "^Phinees  hefyd  mab  Eleazar  a 
fuasai  dywysog  amynt  hwy  o'r  blaen : 
a'r  Arglwydd  ydoedd  gyd  âg  ef. 

21  Zechariah  mab  Meselemiah  yd- 
oedd borthor  drws  pabell  y  cyfarfod. 

22  Hw3nit  oil  y  rhai  a  etholasid  yn 
borthorion  wrth  y  rhiniogau,  oedd 
ddau  cant  a  deuddeg.  Hwy nt-hwy  yn 
eu  trefydd  a  rifwyd  wrth  eu  hachau ; 
gosodasai  ^Dafydd  a  Samuel  *^y  gwel- 
edydd  y  rhai  hynny  yn  eu  *  swydd. 

23  Felly  hwynt  a'u  meibion  a  saf- 
ent  ^vrth  byrth  tŷ  yr  Arglwydd, 
sc/tŷ  y  babell,  i  wylied  wrth  wyl- 
iadwriaethau. 

24  Y  porthorion  oedd  ar  bedwar 
o  fannau,  dwyrain,  gorllewin,  go- 
gledd,  a  dehau. 

25  A'u  brodyr,  y  rhai  oedd  yn  eu 


trefydd,  oedd  i  ddyfod  ^ar  y  seithfed 
dydd,  o  amser  i  amser,  gyd  â  hwynt. 

26  Canys  dan  ^lywodraeth  y  Lefiaid 
hyn,  y  pedwar  pen  porthor,  yr  oedd 
yr  ystafelloedd  a  thrysorau  tŷ  Dduw. 

27  1Í  Ac  o  amgylch  tŷ  Dduw  y 
Uettŷent  hwy,  canys  arnynt  hwy 
yr  oedd  yr  oruchwyliaeth,  ac  ar- 
nynt hwy  hefyd  yr  oedd  ei  agoryd 
o  fore  i  fore. 

28  Ac  o  honynt  hwy  yr  oedd  gol- 
ygwyr  ar  lestri  y  weinidogaeth,  ac 
mewn  rhif  y  dygent  hwynt  i  mewn, 
ac  mewn  rhif  y  dygent  hwynt  allan. 

29  A  rhai  o  honynt  hefyd  oedd 
wedi  eu  gosod  ar  y  llestri,  ac  ar 
hoU  ddodrefa  y  cyssegr,  ac  ar  y 
peilliaid,  a'r  gwin,  a'r  olew,  a'r  thus, 
a'r  aroglau  peraidd. 

30  Rhai  hefyd  o  feibion  yr  offeir- 
iaid oedd  yn  gwneuthur  ''ennaint  o'r 
aroglau  peraidd- 

31  A  Mattithiah,  un  o'r  Lefiaid, 
yr  hwn  oedd  gyntaf-anedig  Sàlum 
y  Corahiad,  ydoedd  mewn  ^' swydd 
ar  waith  y  '^  radell. 

32  Ac  eraill  o  feibion  y  Cohath- 
iaid  eu  brodyr  hwynt,  oedd  ar  y  bara 
^  gosod,  i'w  ddarparu  bob  Sabbath. 

33  A  dyma  y  *  cantorion,  pennau- 
cenedl  y  Lefiaid,  y  rhai  oedd  mewn 
ystafelloedd  yn  ysgyfala ;  o  herwydd 
arnynt  yr  oedd  y  gwaith  hwnnw 
ddydd  a  nos. 

34  Dyma  bennau-cenedl  y  Lefiaid, 
pennau  trwy  eu  cenhedlaethau  : 
hwy  a  drigent  yn  Jerusalem. 

35  11  ''Ac  yn  Gibeon  y  trigodd  tad 
Gibeon,  Jehiel ;  ac  enw  ei  wraig  ef 
oedd  Maachah : 

36  A'i  fab  cyntaf-anedig  ef  oedd 
Abdon,  yna  Sur,  a  Chis,  a  Baal,  a 
Ner,  a  Nadab, 

37  A  Gedor,  ac  Ahio,  a  Zechariah, 
a  Micloth. 

38  A  Micloth  a  genhedlodd  Sime- 
am :  a  hwythau  hefyd,  ar  gyfer  eu 
brodyr,  a  drigasant  yn  Jerusalem 
gyd  a'u  brodyr. 

39  ^Ner  hefyd  a  genhedlodd  Cis, 
a  Chis  a  genhedlodd  Saul,  a  Saul  a 
genhedlodd  Jonathan,  a  Malcisua, 
ac  Abinadab,  ac  Esbaal. 

40  A  mab  Jonathan  oedd  Merib- 
baal;  a  Meribbaal  a  genhedlodd 
Michah. 

41  A  meibion  Michah  oedd,  Pi- 
thon,  a  Melech,  a  Tharea,  ac 
"  Ahaz. 

42  Ac  Ahaz  a  genhedlodd  Jarah, 
a  Jarah  a  genhedlodd  Alemeth,  ac 


420 


Marwolaeth  Saul. 


I  CHRONICL,  X 


Enncinio  Dafydcl. 


Cyn 
CRIST 

1200,  &c. 


1056. 
»  1  Sam.  31. 
1,2. 


2  Neu, 
Uuddedig. 


3  Neu, 


1  Sam.  14. 
49. 


Azmafeth,  a  Zimri;  a  Zimri  hefyd 
a  genhedlodd  Mosa : 

43  A  Mosa  a  genhedlodd  Bineah  ; 
a  Rephaiah  oedd  ei  fab  ef,  Elasah 
ei  fab  yntau,  Asel  ei  fab  yntau. 

44  Ac  i  Asel  yr  ydoedd  chwech  o 
feibion,  a  dyma  eu  henwau  h\vynt ; 
Azricam,  Bocheru,  ac  Ismael,  a  Sea- 
riah,  ac  Obadiah,  a  Hanan.  Dyma 
feibion  AseL 

PENJSTOD  X. 

1  Cwymp  Saul,  ai  farwolaeth.  8  Gorfoledd  y 
Philistiaid  oV  achos  hwnnw.  11  Caredig- 
fwydd  Jabes  Gilead  tu  ag  at  Saul  aH  feibion. 
13  Pechod  Saul,  am  yr  hwn  yr  aeth  y  fren- 
hiniaeth  oddi  wrtho  ef  i  Dafydd. 

A'R  *  Philistiaid  a  ryfelasant  yn 
erbyn  Israel,  a  ffodd  gwŷr 
Israel  o  flaen  y  Philistiaid,  ac  a 
gwympasant  yn  ^archolledig  ym 
mynydd  Gilboa. 

2  A'r  Philistiaid  a  erlidiasant  ar  ol 
Saul,  ac  ar  ol  ei  feibion :  a'r  Philist- 
iaid a  laddasant  Jonathan,  ac  ^A- 
binadab,  a  Malcisua,  meibion  SauL 

3  A'r  rhyfel  a  drymhaodd  yn  er- 
byn Saul,  a'r  perchen  bwUau  a'i 
cawsant  ef,  ac  efe  a  archollwyd  gan 
y  saethyddion. 

4  Yna  y  dywedodd  Saul  wrth  yr 
hwn  oedd  yn  dwyn  ei  arfau  ef, 
Tyn  dy  gleddyf,  a  gwân  fì'  âg  ef, 
rhag  dyfod  y  rhai  dienwaededig  hyn 
a'm  gwatwar  i.  Ond  arweinydd  ei 
arfau  ef  nis  gwnai,  canys  ofnodd  yn 
ddirfawr.  Yna  y  cymmerth  Saul 
gleddyf,  ac  a  syrthiodd  amo. 

5  A  phan  welodd  arweinydd  ei  arf- 
au ef  farw  o  Saul,  syrthiodd  yntau 
hefyd  ar  y  cleddyf,  ac  a  fn  farw. 

6  Felly  y  bu  farw  Saul,  a'i  dri 
mab  ef,  a'i  hoU  dylwyth  a  fuant 
feirw  ynghyd. 

7  A  phan  welodd  hoU  wŷr  Israel, 
y  rhai  oedd  yn  y  dyfíryn,  ffoi  o  hon- 
ynt  hwy,  a  marw  Saul  a'i  feibion; 
hwy  a  ymadawsant  o'u  dinasoedd, 
ac  a  tfoisant;  a'r  Philistiaid  a 
ddaethant,  ac  a  drigasant  ynddynt. 

8  1Í  A  thrannoeth,  pan  ddaeth  y 
Philistiaid  i  ddiosg  y  lladdedigion, 
hwy  a  gawsant  Saul  a'i  feibion  yn 
feirw  ym  mynydd  Guboa. 

9  Ac  wedi  iddynt  ei  ddiosg,  hwy 
a  gymmerasant  ei  ben  ef,  a'i  arfau, 
ac  a  anfonasant  i  wlad  y  Philistiaid 
o  amgylch,  i  ddangos  i'w  delwau, 
ac  i'r  bobl. 

10  A  hwy  a  osodasant  ei  arfau  ef 
yn  nhŷ  eu  duwiau,  a'i  benglog  a 
grogasant  hwy  yn  nhŷ  Dagon. 


11  IT  A  phan  glybu  hoU  Jabes 
Gilead  yr  hyn  oil  a  wnaethai  y  Phi- 
listiaid i  Saul, 

12  Pob  gwr  nerthol  a  godasant, 
ac  a  gymmerasant  ymaith  gorph 
Saul,  a  chyrph  ei  feibion  ef,  ac  a'u 
dygasant  i  Jabes,  ac  a  gladdasant 
eu  hesgym  hwynt  dan  y  dderwen 
yn  Jabes,  ac  a  ymprydiasant  saith 
niwrnod. 

13  IT  Felly  y  bu  farw  Saul,  am  ei 
gamwedd  a  *  wnaethai  efe  yn  erbyn 
yr  Aeglwydd,  ^  sef  yn  erbyn  gair 
yr  Arglwydd  yr  hwn  ni  chadwasai 
efe,  ac  am  iddo  ymgynghori  â  dew- 
ines,  "  i  ymofyn  â  hi; 

14  Ac  heb  ymgynghori  a'r  Ar- 
glwydd :  am  hynny  y  lladdodd  efe 
ef,  ac  y  trodd  y  frenhiniaeth  i  Da- 
fydd mab  Jesse. 

PENNOD  XL 

1  Enneinio  Dafydd  yn  lie  Saul,  o  gyttundeb 
cyffredin,  yn  Hebron.  4  Ac  yntau  yn  enniU 
ttbr  S'ion  oddi  ar  y  Jebusiaid,  tiicy  wrolaeth 
Joab.     10  Enwau  ccdrjrn  Dafydd. 

YNA  ^holl  Israel  a  ymgasglasant 
at  Dafydd  i  Hebron,  gan  ddy- 
wedyd,  Wele,  dy  asgwrn  a'th  gnawd 
di  ydym  ni. 

2  Doe  hefyd,  ac  echdoe,  pan  ydoedd 
Saul  yn  frenhin,  tydi  oedd  yn  arwain 
Israel  i  mewn  ac  allan:  a  dywedodd 
yr  Arglwydd  dy  Ddtjw  ^vrthyt,  Ti 
^  a  2  borthi  fy  mhobl  Israel,  a  thi  a 
fyddi  dywysog  ar  fy  mhobl  Israel 

3  A  holl  henuriaid  Israel  a  ddaeth- 
ant at  y  brenhin  i  Hebron,  a  Da- 
fydd a  wnaeth  gyfammod  â  hwynt 
yn  Hebron,  ger  bron  yr  Arglavydd; 
a  hwy  a  enneiniasaut  Dafydd  yn 
frenhin  ar  Israel,  yn  ol  gair  jv  Ar- 
glwydd trwy  law "  Samuel 

4  "TT  A  ^  Dafydd  a  holl  Israel  a  aeth 
i  Jerusalem,  hon  yw  Jebus,  ac  yno 
y  Jebusiaid  oedd  drigolion  y  tir. 

5  A  thrigoiion  Jebus  a  ddywedas- 
ant  wrth  Dafydd,  Ni  ddeui  i  mewn 
yma.  Etto  Dafydd  a  ennillodd  dŵr 
Sîon,  yr  hwn  yw  dinas  Dafydd. 

6  A  dywedodd  Dafydd,  Pwy  byn- 
nag  a  darawo  y  Jebusiaid  yn  gyntaf, 
efe  a  fydd  yn  bennaf,  ac  yn  dy- 
wysog. Yna  yr  esgynodd  Joab  mab 
Serfiah  yn  gyntaf,  ac  a  fu  bennaf 

7  A  thrigodd  Dafydd  yn  y  tŵr : 
o  herwydd  hynny  y  galwasant  ef 
^  Dinas  Dafydd. 

8  Ac  efe  a  adeiladodd  y  ddiuas 
oddi  amgylch,  o  Milo  o  amgylch 
ogylch :  a  Joab  a  ^  adgyweiriodd  y 
rhan  araU  i'r  ddinas. 


0.Í 


Cyn 
CRIST 

1050. 


i  Heb. 

drosedd- 

cdd. 
b 1  Snra. 

13.  13. 

a  15.  'S3. 

c  1  Sam.  28, 
7.   , 


104S. 
'■  Sam.  5. 


b  Ps.  78.  71. 

2  Neu, 
lywodr- 
aelhi. 


0  1  Sam.  Id. 

1,  12,  13. 
d  2  Sam.  5. 

6. 


3  Sef,  S'ion, 
2  Sam.  5. 7. 


4  Heb. 

adfi/wiodd. 


Cedyrn  Dafydd. 


L  CHRONICL,  XI. 


Cedyrn  Dafydd. 


Cyn 

CRIST 
H>Í8. 

e  2  Sam.  23. 


f  1  Sam.  16. 
1,12. 


5  Neu, 
Ilachmon- 
iad. 


1047. 

6  Neu, 
Ephes- 
dammim, 
1  Sam.  17. 
1. 


7  Neu, 
safasant. 


8  Neu, 

A  thri 

phennaeûi 

■If  deg  ar 

hugain. 
8  2  Sam.  23. 

13. 


9Heb. 

ynghydau 
heinioes. 


h  5  Sam.  23. 

18,  <S£C 


9  A  Dafydd  a  aeth  ac  a  gynnydd- 
odd  fwyfwy,  ac  Arglwydd  y  Uu- 
oedd  oedd  gyd  ag  ef. 

10  "ir  *  Dyma  hefyd  bennaethiaid  y 
cedyrn  oedd  gan  Dafydd,  yn  ym- 
gryfhâu  gyd  ag  ef  yn  ei  deyrnas,  a 
chyd  â  hoU  Israel,  iV  wneuthur  ef 
yn  frenhin  ar  Israel,  yn  ol  ^gair  yr 
Arglwydd. 

11  A  dyma  rif  y  cedyrn  oedd  gan 
Dafydd;  Jasobeammab^Hachmoni, 
pen  y  capteniaid :  hwn  a  ddyrcliaf- 
odd  ei  waywffon  yn  erbyn  tri  chant, 
y  rhai  a  laddwyd  ar  unwaith  gan- 
ddo. 

12  Ac  ar  ei  ol  ef  Eleazar  mab 
Dodo,  yr  Ahohiad,  hwn  oedd  un 
o'r  tri  chedyrn. 

13  Hwn  oedd  gyd  â  Dafydd  yn 
^  Pas-dammim ;  a'r  Philistiaid  a 
ymg-ynnuUasant  yno  i  ryfel,  ac  yr 
ydoedd  rhan  o'r  maes  yn  llawn 
haidd,  a'r  bobl  a  ffoisant  o  flaen  y 
Philistiaid. 

14  A  hwy  a  '^ymosodasant  y'nghan- 
ol  y  rhandir  honno,  ac  a'i  hachubas- 
ant  hi,  ac  a  darawsant  y  Philistiaid : 
felly  y  gwaredodd  yi-  Arglwydd 
hivynt  ag  ymwared  maAvr. 

15  ^  ^A  ^thri  o'r  deg  pennaeth  ar 
hugain  a  ddisgynasant  i'r  graig  at 
Dafydd,  i  ogof  Adùlam ;  a  Uu  y 
Philistiaid  oedd  yn  gwersyllu  yn 
nyffi'yn  Rephaim. 

16  A  Dafydd  yna  ydoedd  yn  yr 
amddifíynfa,  a  sefyllfa  y  Philistiaid 
yna  oedd  yn  Bethlehem. 

17  A  Dafydd  a  flysiodd,  ac  a  ddy- 
wedodd,  0,  pwy  a  rydd  i  mi  ddiod 
ddwfr  o  bydew  Bethlehem,  yr  h^vn 
sydd  TvTth  y  porth  ? 

18  A'r  tri  a  ruthrasant  trwy  wersyll 
y  Philistiaid,  ac  a  dynnasant  dd^vfr 
o  bydew  Bethlehem,  yr  hwn  oedd 
wrth  y  porth,  ac  a  ^'  cymmerasant  ac 
a'^  dygasant  i  Dafydd :  ac  ni  fynnai 
Dafydd  ei  yfed  ef,  ond  efe  a'i  diod- 
offiymmodd  ef  i'r  Arglwydd: 

19  Ac  efe  a  ddywedodd,  Na  atto 
fy  Nuw  i  mi  wneuthur  hyn.  A  yfaf 
fi  waed  y  dynion  hyn,  ^  a  beryglas- 
aut  eu  heinioes?  o  herwydd  mewn 
enhydrwydd  am  eu  heinioes  y  dyg- 
asant ef :  am  hynny  ni  fynnai  efe 
ei  yfed.  Y  tri  chedyrn  a  wnaeth- 
ant  hyn. 

20  IF  **  Ac  Abisai  brawd  Joab  oedd 
bennaf  o'r  tri.  A  hAvn  a  ysgydwodd 
ei  waywffon  yn  erbyn  tri  chant,  ac 
a'u  lladdodd  hwynt:  ac  iddo  y  hu 
enw  ym  mhlith  y  tri. 


21  O'r  tri,  anrhydeddusach  na'r 
ddau  eraill,  a  thywysog  iddynt, 
oedd  efe :  ond  ni  ddaeth  efe  hyd  y 
tri  cyntaf. 

22  'Benaiah  mab  Jehoiada,  mab 
gwr  grymmus  o  Cabseel,  mawr  ei 
weithredoedd :  efe  a  laddodd  ddau 
o  ^  gedyrn  Moab  ;  ac  efe  a  ddisgyn- 
odd  ac  a  laddodd  lew  mewn  pydew 
yn  amser  eira 

23  Ac  efe  a  laddodd  Aipht-ddyn, 
g>vr  piim  cufydd  o  fesur ;  ac  yn  Uaw 
yr  Aipht-ddyn  yr  oedd  gwaywffon 
megis  carfan  gwehydd ;  ac  yntau  a 
aeth  i  waered  atto  ef  â  ffon,  ac  a 
ddug  y  wayAvffon  o  law  yr  Aipht- 
ddyn,  ac  a'i  lladdodd  ef  a'i  wayw- 
ffon ei  hun. 

24  Hyn  a  wnaeth  Benaiah  mab 
Jehoiada,  ac  iddo  y  hu  enw  ym 
mhlith  y  tri  chedyrn. 

25  Wele,  anrhydeddus  oedd  efe  ym 
mysg  y  deg  ar  hugain,  ond  at  y  tri 
cyntaf  vi\  ddaeth  efe:  a  gosododd 
Dafydd  ef  ar  ei  wŷr  o  gard. 

26  "ÌÍ  A  chedyrn  y  Uu  oedd  ^"  Asahel 
brawd  Joab,  Elhanan  mab  Dodo  o 
Bethlehem, 

27  Sammoth  yr  ^Harodiad,  Holes 
y  Peloniad, 

28  Ira  mab  Icces  y  Tecoiad,  Abi- 
ezer  yr  Antothiad, 

29  Sibbechai  yr  Husathiad,  Ilai 
yr  Ahohiad, 

30  Maharai  y  Netophathiad,  Heled 
mab  Baanah  y  Netophathiad, 

31  Ithai  mab  Ribai  o  Gibeah 
meibion  Benjamin,  Benaiah  y  Pi- 
rathoniad, 

32  Hurai  o  afonydd  Gaas,  Abiel 
yr  Arbathiad, 

33  Azmafeth  y  Baharumiad,  Eliah- 
ba  y  Saalboniad, 

34  Meibion  Hasem  y  Gizoniad, 
Jonathan  mab  Sageth  yr  Harar- 
iad, 

35  Ahiam  mab  Sachar  jr  Harar- 
iad,  Eliphal  mab  Ur, 

36  Hepher  y  Mecherathiad,  Ahiah 
y  Peloniad, 

37  Hesro  y  Carmeliad,  Naarai  mab 
Ezbai, 

38  Joel  bmwd  Nathan,  Mibhar 
*  mab  Haggeri, 

39  Selec  yr  Ammoniad,  Naharai  y 
Berothiad,  yr  hwn  oedd  yn  dwyn 
arfau  Joab  mab  Serfiah, 

40  Ira  yr  Ithriad,  Gareb  yr  Ithr- 
iad, 

41  Uri'as  yr  Hethiad,  Zabad  mab 
Ahlai, 


Cyn 

CRIST 

1047. 


I  2  Sam.  23. 
20. 


2Heb. 
lewod. 


k  2  Sam.  23. 
24. 


3  Neu, 
Haroriad, 
2  Sam.  23. 
25. 


<  Neu,  yr 
Haggeriad, 


Y  rliai  a  ddaethant  at 


I.  CHRONICL,  XII. 


Dafydd  i  Siclag. 


Cvn 
CRIST 

1047. 


BNeu,  y 
Hiniriad. 


Cylch 

1058. 

» 1  Sam.  27. 

6. 

2Heb. 

wedi  cau. 


b  Barn.  20. 


SNeu, 
Hasmaah. 


*  II  eb. 

brysurn. 
c  2  Sam.  2. 

18. 


42  Adina  mab  Sisa  y  Reubeniad, 
pennaeth  y  Reubeniaid,  a  chyd  âg 
ef  ddeg  ar  hugain, 

43  Hanan  mab  Maachah,  a  Josa- 
phat  y  Mitliniad, 

44  Uzziali  yr  Asterathiad,  Sama  a 
Jehiel,  meibion  Hothan  yr  Aroer- 
iad, 

45  Jediael  ^mab  Simri,  a  Joha  ei 
frawd  ef,  y  Tisiad, 

46  EKel  y  Mahafiad,  a  Jeribai,  a 
Josafiah,  meibion  Elnaam,  ac  Ith- 
mah  y  Moabiad, 

47  Eliel,  ac  Obed,  a  Jasiel  y  Me- 
sobaiad. 

PENNOD  XII. 

1  Eiiioau  y  rhai  a  ddaeth  at  Dafydd  i  Siclag, 
23  a'r  lluoedd  a  ddaeth  atto  ef  i  Hebron. 

ADYMA  y  rhai  a  ddaeth  at  Da- 
fydd i  ^Siclag,  ac  efe  etto  ^yn 
cadw  arno  rhag  Saul  mab  Cis :  a 
hwy  oedd  ym  mhlith  y  rhai  cedyrn, 
cynnorthwywyr  y  rhyfel, 

2  Yn  arfogion  â  b^vaau,  yn  medru 
o  ddehau  ac  ^o  aswy  daflu  â  cher- 
rig,  a  saethu  mewn  bwaau,  o  frodyi- 
Said,  o  Benjamin. 

3  Y  pennaf  oedd  Ahiezer,  yna 
Joas,  meibion  ^Semaah  y  Gibeath- 
iad,  a  Jeziel  a  Phelet  meibion 
Azmafeth,  a  Berachah,  a  Jehu  yr 
Antothiad, 

4  Ac  Ismaiah  y  Gibeoniad,  grym- 
mus  oedd  efe  ym  mhlith  y  deg  ar 
hugain,  a  goruwch  y  deg  ar  hugain ; 
Jeremiah  hefyd,  a  Jehaziel,  a  Jo- 
hanan,  a  Josabad  y  Gederathiad, 

5  Eluzai,  a  Jerimoth,  a  Bealiah,  a 
Semariah,  a  Sephatiah  yr  Haruph- 
iad, 

6  Elcanah,  a  Jesiah,  ac  Azareel,  a 
Joezer,  a  Jasobeam,  y  Corhiaid, 

7  A  Jöelah,  a  Zebadiah,  meibion 
Jeroham  o  Gedor. 

8  A  rhai  o'r  Gadiaid  a  ymneilldu- 
asant  at  Dafydd  i'r  amddiffynfa  i'r 
anialwch,  yn  gedyrn  o  nerth,  gwŷr 
milwraidd  i  ryfel,  yn  medru  trin 
tarian  a  bwcled,  ac  ^vynebau  Uewod 
oedd  eu  hwynebau  hwynt,  ac  megis 
iyrchod  ar  y  mynyddoedd  ^''o  fu- 
ander  oeddynt  hwy. 

9  Ezer  y  cyntaf,  Obadiah  yr  ail, 
Eliab  y  trydydd, 

10  Mismannah  y  pedwerydd,  Je- 
remiah y  pummed, 

11  Attai  y  chweched,  Eliel  y  seith- 
fcd, 

12  Johanan  yr  wythfed,  Elzabad  y 
nawfed. 


13  Jeremiah  y  degfed,  Machbanai 
yr  unfed  ar  ddeg. 

14  Y  rhai  hyn  oedd  o  feibion  Gad, 
yn  gapteniaid  y  Uu :  yr  un  lleiaf 
^  oedd  ar  gant,  a'r  mwyaf  ar  fil. 

15  Dyma  h\vy  y  rhai  a  aethant  dros 
yr  lorddonen  yn  y  mis  cyntaf,  a  hi 
wedi  ^^Uifo  dros  ei  hoU  dorlannau, 
ac  a  yrrasant  i  fiFo  hoU  drigolion  y 
dyffrynoedd  tu  a'r  dwyrain,  a  thu 
a'r  gorllewin. 

16  A  rhai  o  feibion  Benjamin  a 
Judah  a  ddaethant  i'r  amddifíynfa 
at  Dafydd. 

17  A  Dafydd  a  aeth  "^  i'w  cyfarfod 
hwynt,  ac  a  lefarodd  ac  a  ddywed- 
odd  wrthynt,  Os  me^vn  heddwch  y 
daethoch  chwi  attaf  fi  i'm  cynnorth- 
wyo,  bydd  fy  nghalon  yn  un  â  chwi : 
ond  OS  i'm  bradychu  i'm  gelynion, 
a  minnau  heb  ^gamwedd  yn  fy  nwy- 
law,  Duw  ein  tadau  ni  a  edrycho, 
ac  a  geryddo. 

18  A'r  yspryd  a  ^  ddaetli  ar  Ama- 
sai  pennaeth  y  capteniaid,  ac  efe 
a  ddywedodd,  Eiddot  ti,  Dafydd, 
a  chyd  â  thi,  mab  Jesse,  y  hyddwn 
ni;  heddwch,  heddwch  i  ti,  a  hedd 
i'th  gynnorthwywyr ;  o  herwydd  dy 
Dduw  sydd  yn  dy  gymmorth  di. 
Yna  Dafydd  a'u  croesawodd  hwynt, 
ac  a'u  gosododd  hwy  yn  bennaeth- 
iaid  ar  y  fyddin. 

19  A  rhai  o  Manasseh  a  droes  at 
Dafydd,  *pan  ddaeth  efe  gyd  a'r 
Philistiaid  yn  erbyn  Saul  i  ryfel, 
ond  ni  chynnorthwyasant  hwynt: 
canys  ^pennaduriaid  y  Philistiaid, 
"vvrth  gynghor,  a'i  gollyngasant  ef 
ymaith,  gan  ddywedyd,  Efe  a  syrth 
at  ei  feistr  Saul  am  ein  pennau 
ni. 

20  Fel  yr  oedd  efe  yn  myned  i 
Siclag,  trodd  atto  ef  o  Manasseh, 
Adnah,  a  Jozabad,  a  Jediael,  a 
Michael,  a  Jozabad,  ac  Elihu,  a 
Silthai,  y  rhai  oedd  bennaethiaid 
y  miloedd  ym  Manasseh. 

21  A'r  rhai  hyn  a  gynnorth^vy- 
asant  Dafydd  ^yn  erbyn  «y  dorf: 
canys  cedyrn  o  nerth  oeddynt  hwy 
oil,  a  chapteniaid  ar  y  Uu. 

22  Canys  rhai  a  ddeuai  at  Dafydd 
beunydd  y  pryd  hwnnw,  i'w  gyn- 
northwyo  ef,  hyd  onid  oedd  efe  yn 
Uu  mawr,  megis  Uu  Duw. 

23  1Í  A  dyma  rifedi  y  pennau,  y 
rhai  yn  arfogion  i  ryfel  ^a  ddaeth- 
ant at  Dafydd  i  Hebron,  i  droi 
brenhiniaeth  Saul  atto  ef,  'yn  ol 
gair  yr  Arglwydd. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
1058. 


5Neu,  a 
wrtliwyn- 
ebai  goMt, 
&c. 


6  Heb. 
llenwi. 
1  Jos.  3. 15. 


7  Heb. 
o'ît  hlaen. 


3Neu, 
drais. 


9  Heb. 

wisgodd 
am :  felly 
Barn.  6. 34. 


Cylch 
1056. 

e  1  Sam.  29. 
2. 


f  1  Sam.  29. 


2Neu, 

gi/d  âW. 
s  1  Sam.  30. 

1,  9, 10. 


h  2  Sam. 
3,4. 


il  Sam.  16. 
1,3. 


Y  Uuoedcl  a  ddaetli  i  Hehron.    I.  CHRONIC L,  XIII,        Dyfydd  yn  cyrchu  yr  arch. 


Cyn 
CRIST 

1048. 

SNeu, 
barod. 


i  2  Sam.  8. 
17. 


1  2  Sam.  2. 
8,9. 


«Heb. 
heb  galon 
a  chalon. 


5Neu, 
byddino. 


24  0  feibion  Judah,  yn  dwyii  tar- 
ian  a  ffonwayw,  chwe  mil  ac  wyth 
cant,  yn  ^  arfog  i  ryfel. 

25  0  feibion  Simeon,  yn  gedyrn 
nertliol  i  ryfel,  saith  mil  a  chant 

26  0  feibion  Lefi,  pedair  mil  a 
chwe  chant. 

27  A  Jehoiada  oedd  dywysog  ar 
yr  Aaroniaid,  a  chyd  âg  ef  dair  mil 
a  saith  cant. 

28  ^  Sadoc  hefyd,  llangc  grymmus 
nerthol,  ac  o  dŷ  ei  dad  ef  dan  ar 
hugain  o  gapteniaid. 

29  Ac  o  feibion  Benjamin  brodyr 
Saul,  tair  mil :  canys  hyd  yn  hyn 
41awer  o  honynt  oedd  yn  dilyn  tŷ 
Saul. 

30  Ac  o  feibion  Ephraim,  ugain 
mil  ac  wyth  cant,  yn  rymmus 
nerthol,  jn  wŷr  enwog  yn  nhŷ  eu 
tadau. 

31  Ac  o  banner  llwyth  Manas- 
seh,  tair  mil  ar  bymtheg,  y  rhai 
a  hysbysasid  erbyn  eu  henwau,  i 
ddyfod  i  wneuthur  Dafydd  jn 
frenhin. 

32  Ac  0  feibion  Issachar,  ™  y  rhai  a 
fedrent  ddeall  yr  amseroedd  i  wyb- 
od  beth  a  ddylai  Israel  ei  "\vneuthur, 
eu  pennaethiaid  hwynt  oedd  ddeu- 
cant,  a'u  hoU  frodyr  oedd  wrth  eu 
gorchymyn  hwynt. 

33  0  Zabulon,  y  rhai  a  aent  aUan 
i  ryfel,  yn  medru  rhyfela  â  phob 
arfau  rhyfel,  deng  mil  a  deugain, 
yn  medi'u  byddino,  a  hynny  ^yn 
ifyddlawn. 

34  Ac  o  Naphtali,  mil  o  dywysog- 
ion,  a  chyd  â  hwynt,  â  tharian  a 
gwaywffon,  ddwy  fil  ar  bymtheg  ar 
hugain. 

35  Ac  o'r  Daniaid,  wyth  .mil  ar 
hugain  a  chwe  chant,  yn  medru 
rhyfela. 

36  Ac  o  Aser  yr  oedd  deugain 
mil  yn  myned  allan  mewn  byddin, 
yn  medru  ^rhyfela. 

37  Ac  o'r  tu  hwnt  i'r  lorddonen, 
o'r  Reubeniaid,  ac  o'r  Gadiaid,  ac  o 
banner  llwyth  Manasseh,  y  daeth 
chwech  ugain  mil  mewn  pob  rhyw 
arfau  cymmwys  i  ryfel. 

38  Yr  hoU  ryfelwyr  hyn,  yn  medru 
byddino,  a  ddaethant  me^vn  calon 
berifaith  i  Hebron,  i  wneuthur  Da- 
fydd yn  frenhin  ar  hoU  Israel :  a'r 
rhan  arall  o  Israel  oedd  hefyd  yn 
un  feddwl  i  wneuthur  Daiydd  yn 
frenhin. 

39  A  hwy  a  fuant  yno  gyd  â  Da- 
fydd dridiau,  yn  bwytta  ac  yn  yfed: 


canys  eu  brodyr  a  arlwyasant  idd- 
ynt  hwy. 

40  A  hefyd,  y  rhai  oedd  agos  at- 
tynt  hwy,  hyd  Issachar,  a  Zabulon, 
a  Naphtali,  a  ddygasant  fara  ar 
asynod,  ac  ar  gamelod,  ac  ar  falod, 
ac  ar  y chain,  yn  ''fwyd,  yn  fiawd,  yn 
ffigys,  ac  yn  resingau,  ac  yn  win, 
ac  yn  olew,  ac  yn  wartheg,  ac  yn 
ddefaid  yn  helaeth:  o  herwydd  yr 
ydoedd  llawenydd  yn  Israel. 

PENNOD  XIII. 

1  Dafydd  mewn  rhwysg  faior  yn  cyrchu  yr 
arch  o  Ciriath-jearirn,  9  ac,  o  henoydd  taro 
TJzza,  yn  gadael  yr  arch  yn  nliŷ  Obed-edom. 

A  DAFYDD  a  ymgynghorodd  â 
chapteniaid  y  miloedd  a'r  can- 
noedd,  ac  â'r  hoU  dywysogion. 

2  A  Dafydd  a  ddywedodd  wrth 
hoU  gynnulleidfa  Israel,  Os  da  gen- 
nych  chwi,  a  bod  hyn  o'r  Arglwydd 
ein  Duw,  ^danfonwn  ar  led  at  ein 
brodyr  y  rhai  a  weddiUwyd  trwy 
hoU  diroedd  Israel,  a  chyd  â  hwynt 
at  yr  offeiriaid  a'r  Lefiaid  o  fewn 
^eu  dinasoedd  a'u  meusydd  pen- 
trefol,  i'w  cynnull  hwynt  attom  ni, 

3  A  dygwn  '^drachefn  arch  ein 
Duw  attom  ni ;  canys  nid  ymofyn- 
asom  â  hi  yn  nyddiau  Saul. 

4  A'r  holl  dyrfa  a  ddywedasant 
am  wneuthm'  felly :  canys  uniawn 
oedd  y  peth  y'ngolwg  yr  hoU  bobl. 

5  Felly  *y  casglodd  Dafydd  hoU 
Israel  ynghyd,  o  Sihor  yr  Aipht,  hyd 
y  ffordd  y  delir  1  Hemath,  i  ddwyn 
arch  Duw  o  ^Ciriath-jearim. 

6  A  Dafydd  a  aeth  i  fynu,  a  holl 
Israel,  i  "  Baalah,  sef  Ciriath-jearim, 
yr  hon  sydd  yn  Judah,  i  ddwyn  oddi 
yno  arch  yr  Arglwydd  Dduw,  yr 
hwn  sydd  yn  preswylio  rhwng  y 
cerubiaid,  ar  yr  hon  y  gelwir  ei 
enw  ef. 

7  A  hwy  a  ^  ddygasant  arch  Duw 
^  ar  fen  newydd  o  dŷ  Abinadab : 
ac  IJzza  ac  Ahi'o  oedd  yn  gyrru  y 
fen. 

8  A  Dafydd  a  holl  Israel  oedd  yn 
chwarae  ger  bron  Duw,  îlu  hoîì 
nerth,  ac  â  chaniadau,  ac  â  thelyn- 
au,  ac  â  nablau,  ac  â  thympanau, 
ac  â  symbalau,  ac  âg  udgyrn. 

9  IT  A  phan  ddaethant  hyd  lawr- 
dyrnu  ^  Cidon,  TJzza  a  estynodd  ei 
law  i  ddala  yr  arch,  canys  yr  ychain 
■^  oedd  yn  ei  hysg^vyd  hi. 

10  Ac  ennynodd  Hid  yr  Arglwydd 
yn  erbyn  IJzza,  ac  efe  a'i  lladdodd 
ef,  ^  oblegid  iddo  estyn  ei  law  at  yr 


Cyn 
CRIST 

1048. 


6  Neu, 
ymhorih  o 
flaud,  &c. 


1045. 


2  Heb. 
torrwn 
allan  a 
daiifonwn. 


3  Heb.  íîiíi- 
asoedd  eu 
meusijdd. 

4  Heb. 

o  amgylch. 


1 2  Sam.  6. 
1. 


b  1  Sam.  6. 
21.  a  7. 1. 


cJos.  15.  9, 
CO. 


5  Heb. 

wnaethant 

ir  arch 
farchog- 

aeth  ar,  SíC. 
<t  Edrych 

Num.4. 15. 

)ieii.  15.  2, 

13. 


6  A  elwir 
Nachon, 
2  Sam.  Ö.  6. 

7Neu, 
a  dram- 
gwyddent. 


e  Niun.  4. 
15. 


Dafydcl  yn  govciifygii 


I.  CHRONICL,  XIV. 


y  Phillstiaid. 


eSef, 
Bhxvyg 
Uzza, 


9  Heb.  «//)«- 
rmidcdd. 


f  Fel  pen. 
20.  5. 


Cylch 
1043. 

»  2  Sam.  5. 
11,  &c. 


2  Heb.  etio. 


*  pen,  3.  5. 


SNeu, 
Eliada, 
2  Sam.  5. 
16. 

e  2  Sam.  5. 
17. 


1047. 


arch;   ac  yno  y  bu  efe  farw  ger 
bron  Duw. 

11  A  bu  ddrwg  gan  Dafydd  am 
i'r  Aeglwydd  ^^vygo  rhwygiad  yn 
Uzza ;  ac  efe  a  alwodd  y  lie  h^vnnw 
^  Peres-uzza,  hyd  y  dydd  liwn. 

12  A  Dafydd  a  oftiodd  Dduw  y 
dydd  hwnnw,  gan  ddywedyd,  Pa 
fodd  y  dygaf  arch  Duw  i  mewn 
attaf  fi? 

13  Ac  ni  Mdug  Dafydd  yr  arch 
atto  ei  hun  i  ddinas  Dafydd,  ond 
efe  a'i  cludodd  hi  i  dŷ  Obed-edom 
y  Gethiad. 

14  Ac  arch  Duw  a  arhosodd  gyd 
a  theulu  Obed-edom,  yn  ei  dŷ  ef, 
dri  mis.  A'r  Arglwydd  a  fendith- 
iodd  ^dŷ  Obed-edom,  a'r  hyn  oil 
ydoedd  eiddo. 

PENXOD  XIV. 

1  Caredigrwydd  Hiram  i  Dafydd.  2  Ded- 
wyddwch  Dafydd  o^i  hoU,  oH  wragedd,  ac 
oH  hlant.  8  Y  ddwy  orucliafiaeth  a  gafodd 
efe  yn  erhyn  y  Philistiaid. 

HIRAM  brenhin  Tyrus  a  an- 
fonodd  genhadau  at  Dafydd, 
a  choed  cedr,  a  seiri  meini,  a  seiri 
prennau,  i  adeiladu  iddo  ef  dŷ. 

2  A  gwybu  Dafydd  sicrhâu  o'r 
Arglwydd  ef  yn  frenhin  ar  Israel : 
canys  yr  oedd  ei  frenhiniaeth  ef 
wedi  ei  dyrchafu  yn  uchel,  o  her- 
wydd  ei  bobl  Israel. 

3  ÌÍ  A  chymmerth  Dafydd  wragedd 
^ychwaneg  yn  Jerusalem:  a  Dafydd 
a  genhedlodd  feibion  ychwaneg,  a 
merched. 

4  A  ''dyma  enwau  y  plant  oedd 
iddo  ef  yn  Jerusalem :  Sammua,  a 
Sobab,  Nathan,  a  Solomon, 

5  Ac  Ibhar,  ac  Elisua,  ac  El- 
palet, 

6  A  Nogah,  a  Nepheg,  a  Japhia, 

7  Ac  Elisama,  a  "Beeliada,  ac  Eli- 
phalet 

8  1Í  ""A  phan  glybu  y  Philistiaid 
fod  Dafydd  wedi  ei  enneinio  yn 
frenhin  ar  hoU  Israel,  y  Philistiaid 
oil  a  aethant  i  fynu  i  geisio  Da- 
fydd :  a  chlybu  Dafydd,  ac  a  aeth 
allan  yn  eu  herbyn  hwynt. 

9  A'r  Philistiaid  a  ddaethant  ac 
a  ymwasgarasant  yn  nyíFryn  Re- 
phaim. 

10  A  Dafydd  a  ymgynghorodd  â 
Duw,  gan  ddyAvedyd,  A  âf  fi  i 
fynu  yn  erbyn  y  Philistiaid?  ac  a 
roddi  di  hwynt  yn  fy  llaw  i?  A'r 
Arglwydd  a  ddywedodd  wiiho, 
Ccrdda  i  fynu,  canys  mi  a'u  rhodd-. 
af  hAvynt  yn  dy  law  dL 


11  Felly  yr  aethant  i  fjnu  i 
^  Baal-perasim,  a  Dafydd  a'u  taraw- 
odd  hwynt  yno.  A  Dafydd  a  ddy- 
wedodd, Duw  a  dorrodd  i  mewn 
ar  fy  ngelynion  trwy  fy  llaw  i,  fel 
rhwygo  dyfroedd :  am  hynny  y 
galwasant  h^YJ  enw  y  Ue  hwnnAV 
Baal-perasim. 

12  A  phan  adawsant  hwy  eu  duw- 
iau,  dywedodd  Dafydd  am  eu  llosgi 
hwynt  yn  tan. 

13  A  thrachefn  etto  y  Philistiaid 
a  ymwasgarasant  yn  y  dyffryn. 

14  A  Dafydd  a  ymgynghorodd  â 
Duw  drachefn;  a  Duw  a  ddywed- 
odd wrtho,  Na  ddos  i  fynu  ar  eu 
hoi  hwynt,  tro  ymaith  oddi  wrth- 
3Tit,  ^a  thyred  amynt  ar  gyfer  y 
morwydd. 

15  A  phan  glywech  drwst  cerdded- 
iad  ym  mrig  y  morwydd,  yna  dos 
aUan  i  ryfel:  canys  y  mae  Duw 
wedi  myned  o'th  flaen  di,  i  daro 
llu  y  Philistiaid 

16  A  gwnaeth  Dafydd  megis  y 
gorchymynasai  Duw  iddo;  a  hwy 
a  darawsant  lu  y  Philistiaid  o 
Gibeon  hyd  Gazer. 

17  Ac  enw  Dafydd  a  aeth  trwy 
yr  hoU  wledydd;  a'r  Arglwydd  a 
roddes  ei  arswyd  ef  ar  yr  hoU  gen- 
hedloedd. 

PENNOD  XV. 

1  Dafydd  yn  parottoi  lie  Vr  arch,  yn  trefnu 
yr  offeiriaid  a'r  Lefiaid  Vw  chyrchu  hi  o 
dy  Obed-edom,  25  ac  yn  ei  dwyn  hi  yn  ei 
hoi  mewn  Uawenydd  mawr.  29  Michal  yn 
ei  dd'iystyru  ef. 

A  DAFYDD  a  wnaeth  iddo  dai 
yn  ninas  Dafydd,  ac  a  barot- 
tôdd  le  i  arch  Duw,  ac  a  osododd 
iddi  babell. 

2  A  Dafydd  a  ddywedodd,  ""Md 
yw  i  neb  ddwyn  arch  Duw,  ond 
i'r  Lefiaid :  canys  hwynt  a  ddewis- 
odd  yr  Arglwydd  i  dd\iyti  arch 
Duw,  ac  i  weini  iddo  ef  yn  dragy- 
^vydd. 

3  A  Dafydd  a  g}'nhulIodd  holl 
Israel  i  Jenisalem,  i  ddwyn  i  fynu 
arch  yr  Arglwydd  i'w  Ue  a  barot- 
toisai  efe  iddi  hi 

4  A  Dafydd  a  gynhullodd  feibion 
Aaron,  a'r  Lefiaid. 

5  0  feibion  Cohath;  Uriel  y  pen- 
naf,  a'i  ^  frodyr,  cant  ac  ugain. 

G  0  feibion  Merari ;  Asaiah  y  pen- 
naf,  a'i  frodyr,  dau  cant  ac  ugain. 

7  0  feibion  Gersom ;  Joel  y 
pennaf,  a'i  frodyr,  cant  a  deg  ar 
hugain. 


Cyn 
CRIST 

1047. 

4Sef, 
lie  rhwyg- 
iadau. 


d  2  Sam.  5. 
23. 


1042. 


1  Num.  i.  2, 


Cvlch 

1U42. 


2  Ncu, 
geraint. 


Divyn  yr  arch  i  meimi 


I.  CHRONICL,  XVI. 


i  ddinas  Dafydd, 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1042. 

«>  Ezod.  6. 

22. 
c  Exod.  6. 

18. 


»2  Sam.  6. 3. 

pen.  13.  7. 
e  lien.  13. 

10,11. 


f  Esod.  25. 
U. 

Num.  4. 15. 
a".  9. 


E  pen.  6.  33. 
ii  pen.  6.  39. 
1  pen.  6.  44. 


S  ad.  18, 

Jaazitl. 


3  Neu,ar-yr 
wyihfed  i 
orucnwjl- 


i  Neu ,  dud. 

B  Heb. 
di/rchaf- 
iad. 


8  0  feibion  ^  Elisaphan ;  Semaiah 
y  pennaf,  a'i  frodyr,  dau  cant. 

9  0  feibion  •=  Hebron ;  Eliel  y  pen- 
naf, a'i  frodyr,  pedwar  ugain. 

10  0  feibion  Uzziel ;  Amminadab  y 
pennaf,  a'i  frodyr,  cant  a  deuddeg. 

11  A  Dafydd  a  alwodd  am  Sadoc 
ac  am  Abiathar  yr  offeiriaid,  ac  am 
y  Lefiaid,  am  Uriel,  Asaiah,  a  Joel, 
Semaiah,  ac  Eliel,  ac  Amminadab, 

12  Ac  a  ddywedodd  wrthynt,  Chwi 
sydd  bennau-cenedl  ym  mhlith  y 
Lefiaid :  ymsancteiddiwch  chwi  a'ch 
brodyr,  fel  y  dygoch  i  fynu  arch 
Arglwydd  Dduw  Israel  iV  lie  a 
barottoais  iddi  hi. 

13  "^0  herwydd  nas  givnaethocli  o'r 
dechreuad,  ^y  torrodd  yr  Arglwydd 
ein  Duw  arnom  ni,  oblegid  na  cheis- 
iasom  ef  yn  y  modd  y  dylesym. 

14  Felly  yr  offeiriaid  a'r  Lefiaid  a 
ymsancteiddiasant  i  ddwyn  i  fynu 
arch  Arglwydd  Dduw  Israel. 

15  A  meibion  y  Lefiaid  a  ddygas- 
ant  arch  Dtjw  ar  eu  hysgwyddau, 
wrth  drosolion,  megis  '^y  gorchymyn- 
odd  Moses,  yn  ol  gair  yr  Arglwydd. 

16  A  Dafydd  a  ddywedodd  wrth 
dywysogion  y  Lefiaid,  ar  iddynt 
osod  eu  brodyr  y  cerddorion  i 
leisio  âg  offer  cerdd,  nablau,  a 
thelynau,  a  symbalau,  yn  Ueisio  gan 
ddyrchafu.  Uef  me^vn  gorfoledd. 

17  Felly  y  Lefiaid  a  osodasant 
^Heman  mab  Joel;  ac  o'i  frodyr 
ef  ^  Asaph  mab  Berechiah;  ac  o 
feibion  Merari  eu  brodyr,  'Ethan 
mab  Cusaiah. 

18  A  chyd  â  hwynt  eu  brodyr  o'r 
ail  radd,  Zechariah,  Ben,  a  Jaaziel, 
a  Semiramoth,  a  Jehiel,  ac  Unni, 
Eliab,  a  Benaiah,  a  Maasiah,  a  Mat- 
tithiah,  ac  Elipheleh,  a  Micniah,  ac 
Obed-edom,  a  Jehiel,  y  porthorion. 

19  Felly  Heman,  Asaph,  ac  Ethan, 
y  cerddorion,  oeddynt  i  leisio  â 
symbalau  pres. 

20  A  Zechariah,  ac  ''Aziel,  a  Se- 
miramoth, a  Jehiel,  ac  Unni,  ac 
Eliab,  a  Maasiah,  a  Benaiah,  a  gan- 
ent  nablau  ar  Alamoth. 

21  A  Mattithiah,  ac  Elipheleh,  a 
Micniah,  ac  Obed-edom,  a  Jehiel, 
ac  Azaziah,  oeddynt  ^  â  thelynau 
ar  y  Seminith  i  ragori. 

22  Chenaniah  hefyd  oedd  flaenor 
y  Lefiaid  ar  y  ^  gan :  efe  a  ddysg- 
ai  eraill  am  y  ''gân,  canys  cyfar- 
wydd  ydoedd. 

23  A  Berechiah  ac  Elcanah  oedd 
borthorion  i'r  arch. 


24  A  Sebaniah,  a  Jehosaphat,  a 
Nathaneel,  ac  Amasai,  a  Zechariah, 
a  Benaiah,  ac  Eliezer,  yr  offeiriaid, 
^oedd  yn  lleisio  me^vu  udgyrn  o 
flaen  arch  Dtjay:  Obed-edom  hefyd 
a  Jehiah  oedd  borthorion  iY  arch. 

25  11  Felly  ""Dafydd  a  henuriaid 
Israel,  a  thywysogion  y  miloedd, 
a  aethant  i  ddwyn  i  fynu  arch  cyf- 
ammod  yr  Arglwydd  o  dŷ  Obed- 
edom  mewn  Uawenydd. 

26  A  phan  gynnorthwyodd  Duw 
y  Lefiaid  oedd  yn  dwyn  arch  cyf- 
ammod  yr  Arglwydd,  hwy  a  off- 
rymmasant  saith  o  fustych,  a  saith 

0  hyrddod. 

27  A  Dafydd  oedd  wedi  ymwisgo 
mewn  gwisg  o  lian  main ;  a'r  holl 
Lefiaid,  y  rhai  oedd  yn  dwyn  yi- 
arch,  a'r  cantorion,  Chenaniah  hef- 
yd meistr  y  "^gân,  a'r  cerddorion. 
Ac  am  Dafydd  yr  oedd  ephod  lian. 

28  A  holl  Israel  a  ddygasant  i 
fynu  arch  cyfammod  yr  Arglwydd 
â  bloedd,  â  llais  ^trwmped,  âg  ud- 
gyrn, ac  â  symbalau,  yn  lleisio  gyd 
a'r  nablau  a'r  telynau. 

29  1Í  A  "  phan  ydoedd  arch  cyfam- 
mod yr  Arglwydd  yn  dyfod  i 
ddinas  Dafydd,  Michal  merch  Saul 
a  edrychodd  trwy  ffenestr,  ac  a 
ganfu  Dafydd  y  brenhin  yn  dawns- 
io  ac  yn  chwarae :  a  hi  a'i  diimyg- 
odd  ef  yn  ei  chalon. 

PEXNOD  XVI. 

1  Dafydd  yn  aherthu,  4  yii  ordeinio  cantorioii 
i  ganu  mawl  i  Dduw,  7  yn  gwneuthur  Psalm 
0  dd'iolch  i  Dduw,  37  yn  gosod  gweinidog- 
ion,  a  phorthorion,  ac  offeiriaid,  a  cJierdd- 
orion,  i  weini  i'r  arch  yn  wastadol. 

FELLY  ^y  dygasant  hwy  arch 
DxJW  1  mewn,  ac  a'i  gosodas- 
ant  hi  y'nghanol  y  babell  a  osodasai 
Dafydd  iddi  hi :  a  hwy  a  offrym- 
masant  ofírymmau  poeth  ac  ebyrth 
hedd  ger  bron  Duw. 

2  Ac  wedi  i  Dafydd  orphen  ab- 
erthu  offrymmau  poeth  ac  ebyrth 
hedd,  efe  a  fendithiodd  y  bobl  yn 
enw  yr  Arglwydd. 

3  Ac  efe  a  rannodd  i  bob  un  o 
Israel,  yn  wr  ac  yn  wraig,  dorth 
o  fara,  a  dryll  o  gig,  a  chostrelaid 
o  win. 

4  1Í  Ac  efe  a  osododd  ger  bron 
arch  yr  Arglwydd  weinidogion  o'r 
Lefiaid,  i  gofio,  ac  i  foliannu,  ac  i 
glodfori  Arglwydd  Ddtjw  Israel. 

5  Asaph  oedd  bennaf,  ac  yn  ail 
iddo  ef  Zechariah,  Jeiel,  a  Semira- 
moth,  a  Jehiel,   a    Mattithiah,   ac 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1042. 

1  Num.  10. 8, 


m  2  Sam.  6. 
12, 13,  Izc. 


5  Neu,  clud. 


n  2  Sam.  6. 
16. 


Cylch 
1042. 

» 2  Sam.  6. 

17. 


Psalm  Dafydd 


I.  CHRONICL,  XYI. 


o  ddiolcligarwch. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1042. 


1>  Edrych 
2  Sam.  23. 
1. 


«1  Gen.  17. 
a  26.  3. 
a  28. 13. 
a  35. 11. 


2Heb. 

llinyn, 
8Heb. 

gwỳr  rhi/. 
•  Gen.  34. 

30. 


f  Gen.  12. 
17.  a  20.  3. 
Exod.7.15. 


S  Pa.  105. 
13. 


b  P3.  9G.  1. 


Eliab,  a  Benaiah,  ac  Obed-edom:  a 
Jeiel  âg  offer  nablau,  a  thelynau ;  ac 
Asaph  oedd  yn  lleisio  â  symbalau. 

6  Benaiah  hefyd  a  Jahaziel  yr  off- 
eiriaid  oedd  âg  udgyrn  yn  wastadol 

0  flaen  arch  c^ammod  Duw. 

7  IT  Yna  y  dydd  hwnnw  y  rhodd- 
es  Dafydd  y  Psalm  hon  ^  yn  gyntaf 
i  foliannu  yr  Arglwydd,  yn  Haw 
Asaph  a'i  frodyr. 

8  ''Moliennwch  yr  Arglwydd, 
gelwch  ar  ei  enw  ef,  hysbyswch 
ei  weithredoedd  ef  ym  mhlith  y 
bobloedd. 

9  Cenwch  iddo,  clodforwch  ef,  ym- 
adroddwch  am  ei  holl  ryfeddodau. 

10  Ymlawenychwch  yn  ei  enw 
sanctaidd  ef;  ymhyfryded  calon  y 
sawl  a  geisiant  yr  Arglwydd. 

11  Ceisiwch  yr  Arglwydd  a'i 
nerth  ef,  ceisiwch  ei  wyneb  ef  yn 
wastadoL 

12  Cofiwch  ei  wyrthiau  y  rhai  a 
wnaeth  efe,  ei  ryfeddodau,  a  barn- 
edigaethau  ei  enau; 

13  Chwi  had  Israel  ei  was  ef,  chwi 
meibion  Jacob  ei  etholedigion  ef 

14  Efe  yiv  yr  Arglwydd  ein  Duw 
ni ;  ei  farnedigaethau  ef  sydd  tr^vy 
yr  holl  ddaear. 

15  Cofiwch  yn  dragywydd  ei  gyf- 
ammod ;  y  gair  a  orchymynodd  efe 
i  fil  o  genhedlaethau ; 

16  "^Yr  hwn  a  gyfammododd  efe 
âg  Abraham,  a'i  Iw  i  Isaac : 

17  Ac  a  osododd  efe  yn  ddeddf  i 
Jacob,  ac  yn  gyfammod  tragywydd- 

01  i  Israel, 

18  Gan  ddywedyd,  I  ti  y  rhoddaf  dir 
Canaan,  ^  rhandir  eich  etifeddiaeth. 

19  Pan  nad  oeddych  ond  ^ychyd- 
ig,  ^  le,  ychydig,  a  dieithriaid  ynddi ; 

20  A  pJian  rodient  o  genhedlaeth 
i  genhedlaeth,  ac  o  un  frenhiniaeth 
at  bobl  eraill  ; 

21  Ni  adawodd  efe  i  neb  eu  gor- 
thrymmu:  ond  efe  ^a  geryddodd 
frenhinoedd  o'u  plegid  hwy,  gan 
ddywedyd, 

22  sNa  chyffyrddwch  â'm  hennein- 
iog,  ac  na  ddrygwch  fy  mhrophwydi. 

23  ^Cenwch  i'r  Arglwydd  yr  holl 
ddaear :  mynegwch  o  ddydd  i  ddydd 
ei  iachawdwriaeth  ef. 

24  Adroddwch  ei  ogoniant  ef  ym 
mhlith  y  cenhedloedd;  al  wyrthiau 
ym  mhhth  yr  hoU  bobloedd. 

25  Canys  mawr  yw  yr  Arglwydd, 
a  chanmoladwy  iawn :  ofiiadwy  hef- 
yd yw  efe  goruwch  yr  holl  dduwiau. 

26  O  herwydd    holl    dduwiau  y 


'bobloedd  ydynt  eilunod;   ond  yr 
Arglwydd  a  ^vnaetli  y  nefoedd. 

27  Gogoniant  a  harddwch  sydd 
ger  ei  fron  ef :  nerth  a  gorfoledd 
yn  ei  fangre  ef. 

28  Moeswch  i'r  Arglwydd,  chwi 
deuluoedd  y  bobloedd,  moeswch  i'r 
Arglwydd  ogoniant  a  nerth. 

29  Moeswch  i'r  Arglwydd  ogon- 
iant ei  enw :  dygwch  aberth,  a  deu- 
wch  ger  ei  fron  ef;  ymgrymmwch 
i'r  Arglwydd  mewn  prydferthwch 
sancteiddrwydd. 

30  Ofnwch  rhagddo  ef  yr  holl 
ddaear:  y  byd  hefyd  a  sicrhêir,  fel 
na  syflo. 

31  Ymlawenyched  y  nefoedd,  ac 
ymhyfryded  y  ddaear;  a  dywedant 
ym  mhlith  y  cenhedloedd,  Yr  Ar- 
glwydd sydd  yn  teyrnasu. 

32  Rhued  y  môr  a'i  gyflawnder; 
llawenhâed  y  maes,  a'r  hyn  oil  y 
sydd  ynddo. 

33  Yna  prennau  y  coed  a  ganant 
o  flaen  yr  Arglwydd,  am  ei  fod  yn 
dyfod  i  farnu  y  ddaear. 

34  ^Clodforwch  yr  Arglwydd; 
canys  da  yw:  o  herwydd  ei  dru- 
garedd  sydd  yn  dragywydd, 

35  A  dywedwch,  ^Achub  ni,  0 
Dduw  ein  hiachawd^vriaeth,  casgi 
ni  hefyd,  a  gwared  ni  odd!  wrth 
y  cenhedloedd,  i  foliannu  dy  enw 
sanctaidd  di,  ac  i  ymogoneddu  yn 
dy  foliant. 

36  Bendigedig  fyddo  Arglwydd 
Dduw  Israel,  o  dragywyddoldeb 
hyd  dragywyddoldeb.  A  dywed- 
odd  yr  holl  ™bobl,  Amen,  gan  fol- 
iannu yr  Arglwydd. 

37  1Í  Ac  efe  a  adawodd  yno,  o 
flaen  arch  cyfammod  yr  Arglwydd, 
Asaph  a'i  frodyr,  i  weini  ger  bron 
yr  arch  yn  wastadol,  gwaith  dydd 
yn  ei  ddydd: 

38  Ac  Obed-edom,  a'u  brodyr, 
wy th  a  thri  ugain ;  Obed-edom  hef- 
yd mab  Jedüthun,  a  Hosah,  i  fod 
yn  borthorion : 

39  Sadoc  yr  offeiriad,  a'i  frodyr 
yr  offeiriaid,  o  flaen  ''tabernacl  yr 
Arglwydd,  °yn  yr  uchelfa  oedd 
yn  Gibeon, 

40  I  oflrymmu  poeth-oflrymmau 
i'r  Arglwydd  ar  allor  y  poeth- 
offrwm  yn  wastadol  Pfore  a  hwyr, 
yn  ol  yr  hyn  oil  sydd  ysgrifenedig 
y'nghyfraith  yr  Arglwydd,  yr  hon 
a  orchymynodd  efe  i  Israel : 

41  A  chyd  â  hwynt  Heman,  a 
Jeduthun,  a'r  etholedigion  eraill,  y 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1042. 

i  Lef.  19. 4. 


k  Pa.  107.  1. 
a  118.  1. 
a  136. 1. 


1  Ps.  106. 
4T,  48. 


a  Dout.  27. 
15, 


n  pen.  21. 29, 
2  Gürün. 
1.3, 

0  1  Bren, 
3.4. 


P  Exod.  29. 
38. 
Num.  28.  a 


Nathan  yn  dangos 


I  CHRONICL,  XVII. 


pivij  a  adeiladai  y  deml. 


Cyn 

CRIST 
Cylch 
1042. 

9  2  Chron. 
5.13. 
a  7.  3. 
Ezra  3. 11. 
Jer.  33. 11. 


»  2  Sam.  ' 
1,  <Sic. 


rhai  a  hysbysasid  wrth  eu  henwau, 
i  foliannu  yr  Arglwydd,  i  am  fod 
ei  drugaredd  ef  yn  dragywydd : 

42  A  chyd  â  hwynt  Heman,  a 
Jeduthun,  yii  Ueisio  âg  udgyrn,  ac 
â  symbalau  i'r  cerddorion,  ac  offer 
cerdd  Duw:  a  meibion  Jeduthun 
oedd  wrth  y  porth. 

43  A'r  holl  bobl  a  aethant  bob  un 
i'w  dŷ  ei  hun:  a  Dafydd  a  ddy- 
chwelodd  i  fendigo  ei  dŷ  yntau. 

PENNOD  XVIL 

1  Nathan  unwaitli  yn  foddlawn  i  ar/eddyd 
Bafydd  ar  adeiladu  tŷ  i  Dduw,  3  a  chioedi 
hynny,  trwy  air  Duw,  yn  gwarafun  iddo : 
11  yn  addaw  iddo  fendiihion  a  daioni  yn 
ei  had.    16  Gweddi  Dafydd  aH  dd'iolch. 

ATHAN  oedd  Dafydd  yn  trigo 
yn  ei  dŷ,  Dafydd  a  ddywed- 
odd  wrth  Nathan  y  prophwyd,  Wele 
fi  3^11  trigo  mewn  tŷ  o  gedrwydd, 
ac  arch  cyfammod  yr  Arglwydd 
dan  gortynnau. 

2  Yna  Nathan  a  ddywedodd  wrth 
Dafydd,  Gwna  yr  hyn  oil  sydd  yn 
dy  galon;  canys  y  mae  Duw  gyd 
â  thi. 

3  "Í  A'r  noson  honno  y  daeth  gair 
Duw  at  Nathan,  gan  ddywedyd, 

4  Dos,  a  dywed  i^Tth  Dafydd  fy 
ngwas,  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd; Nid  adeiledi  di  i  mi  dy 
i  breswylio  ynddo. 

5  Canys  ni  phreswyliais  i  mewn 
tỳ  er  y  dydd  y  dygais  i  fynu  Israel 
hyd  y  dydd  hwn,  ond  bum  o  babeU  i 
babeU,  ac  o  dabernacl  hwy  gilydd. 

6  Ym  mha  le  bynnag  y  rhodiais 
gyd  â  holl  Israel,  a  yngenais  i  air 
wrth  un  o  famwyr  Israel,  i'r  rhai 
y  gorchymynaswn  borthi  fy  mhobl, 
gan  ddywedyd,  Paham  nad  adeil- 
adasoch  i  mi  dy  o  gedrwydd? 

7  Ac  yr  awr  hon  fel  hyn  y  dy- 
wedi  wrth  Dafydd  fy  ngwas,  Fel 
hyn  y  dywed  Arglwydd  y  Uuoedd, 
Myfi  a'th  gymmerais  di  o'r  gorlan, 

|oddi  ar  ol  y  praidd,  i  fod  yn  dy- 

j  wysog  ar  fy  mhobl  Israel. 

I  8  A  bum  gyd  â  thi,  i  ba  le  bynnag 
y  rhodiaist,  torrais  ymaith  hefyd  dy 
holl  elynion  o'th  flaen,  a  gwneuth- 
um  enw  i  ti  megis  enw  y  gwŷr 
mawr  sydd  ar  y  ddaear. 

9  Gosodaf  hefyd  i'm  pobl  Israel  le, 
ac  a'u  plannaf,  a  hwy  a  drigant  yn  eu 
lie,  ac  ni  symmudir  hwynt  mwyach ; 
a  meibion  anwiredd  ni  chwanegant 
eu  cystuddio,  megis  yn  y  cyntaf, 

10  Ac  er  y  dyddiau  y  gorchymyn- 
ais  i  farnwyr/oc?  ar  fy  mhobl  Israel; 


darostyngaf  hefyd  dy  holl  elynion 
di,  a  mynegaf  i  ti  yr  adeilada  yr 
Arglwydd  i  ti  dy. 

11  1  A  bydd  pan  gyflawner  dy 
ddyddiau  di  i  fyned  at  dy  dadau, 
y  cyfodaf  dy  had  ar  dy  ol  di,  yr 
hwn  a  fydd  o'th  feibion  di,  a  mi 
a  sicrhâf  ei  deyrnas  ef 

12  Efe  a  adeilada  i  mi  dy,  a  min- 
nau  a  sicrhâf  ei  deym-gadair  ef  byth. 

13  ^Myfi  a  fyddaf  iddo  ef  yn  dad, 
ac  yntau  fydd  i  mi  yn  fab,  a'm 
trugaredd  ni  thynnaf  oddi  wrtho 
ef,  megis  y  tynnais  oddi  wrth  yr 
hwn  a  fii  o'th  flaen  di. 

14  Ond  ''mi  a'i  gosodaf  ef  yn  fy 
nhy,  ac  yn  fy  nheyrnas  byth;  a'i 
deyrn-gadair  ef  a  sicrhêir  byth. 

15  Yn  ol  yr  hoU  eiriau  hyn,  ac  yn 
ol  yr  holl  weledigaeth  hon,  felly  y 
llefarodd  Nathan  wrth  Dafydd. 

16  1Í  A  daeth  Dafydd  y  breuhin, 
ac  a  eisteddodd  ger  bron  yr  Ar- 
glwydd, ac  a  ddywedodd,  Pwy 
ydwyf  fi,  0  Arglwydd  Dduw,  a 
pheth  yw  fy  nhy,  pan  ddygit  fi 
hyd  yma? 

17  Etto  bychan  yw  hyn  yn  dy 
olwg  di,  0  Dduw;  canys  dywed- 
aist  am  dy  dy  was  dros  hir  o  am- 
ser,  a  thi  a  edrychaist  arnaf,  0  Ar- 
glwydd Dduw,  fel  ar  gyflwr  dyn 
uchel-radd. 

18  Pa  beth  a  chwanega  Dafydd 
ei  ddyivedyd  wrthyt  mAvyach  am 
anrhydedd  dy  was?  canys  ti  a  ad- 
waenost  dy  was. 

19  0  Arglwydd,  er  mwyn  dy 
was,  ac  yn  ol  dy  feddwl  dy  hun,  y 
gwnaethost  yr  holl  fawredd  hyn,  i 
ddangos  pob  mawredd. 

20  0  Arglwydd,  nid  oes  neb  fel 
tydi,  ac  nid  oes  Duw  ond  tydi,  yn  ol 
yr  hyn  oil  a  glywsom  â'n  clustiau. 

21  A  pha  un  genedl  ar  y  ddaear 
sydd  megis  dy  bobl  Israel,  yr  hon 
yr  aeth  Duw  i'w  gwaredu  yn  bobl 
iddo  ei  hun,  i  osod  i  ti  enw  mawr 
ac  ofiiadwy,  gan  fwrw  aUan  gen- 
hedloedd  o  flaen  dy  bobl,  y  rhai  a 
waredaist  ti  o'r  Aipht  ? 

22  Ti  hefyd  a  wnaethost  dy  bobl 
Israel  yn  bobl  i  ti  byth :  a  thi,  Ar- 
glwydd, a  aethost  }ti  Dduw  idd- 
ynt  hwy. 

23  Am  hynny  yr  awr  hon,  Ar- 
glwydd, y  gair  a  lefaraist  am  dy 
was,  ac  am  ei  dy  ef,  poed  sicr  fy'ddo 
byth :  g^vna  fel  y  Uefaraist. 

24  A  phoed  sicr  fyddo,  fel  y  mawr- 
hâer  dy  enw  yn  dragywydd,  gan 


Cyn 
CKIST 

Cylch 
1042. 


b  2  Sam.  7. 
14. 


Dafydd  yn  gorclifygu 


I.  CHRONICL,  XVIII. 


y  PhiUstiaid  dr  Syriaid. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1042. 


EHeb. 
■  ddatgudd- 
iaist  glast 
dy  was. 


31ÍCII,  bti. 


Cylch 
1040. 
•  2  Sam.  8. 
l,<Sie. 


BNeu, 
Hctdarlezer, 
2  Sam.  8.3. 


S  A  clwir 
vn  llyl'r 
Samuel, 
Beta,  a 
Berothai. 

b  1  Bren.  7. 

23. 

2  Cbron.  4. 

15. 
*  Neu,  Toi. 

2  Siiin.  8. 9. 


ddywedyd,  Arglwydd  y  Uuoedd, 
Duw  Israel,  sydd  Dduw  i  Israel: 
a  bydded  tŷ  Dafydd  dy  was  yn  sicr 
ger  dy  fron  di. 

25  Canys  ti,  0  fy  Nuw,  a  Mdy- 
wedaist  i'th  was,  yr  adeiladit  ti  dy 
iddo  ef:  am  hynny  y  cafodd  dy 
was  weddio  ger  dy  iron  di. 

26  Ac  yr  a>vr  lion,  Arglwydd,  ti 
ydwyt  Dduw,  a  thi  a  lefaraist  am 
dy  dy  was,  y  daioni  hwn ; 

27  Yn  awr  gan  hynny  ^bid  wiw 
gennyt  fendigo  tŷ  dy  was,  i  fod  ger 
dy  fron  yn  dragywydd :  am  i  ti,  0 
Arglwydd,  ei  fendigo,  bendigedig 
fydd  yn  dragywydd. 

PENNOD  XVIII. 

1  Dafydd  yn  darostwng  y  Philistiaid  a'r  Moah- 
iaid ;  3  yn  taro  Hadarezer  a'r  Syriaid.  9 
Tou  yn  danfon  Hadoram  âg  anrJiegion  i 
fendithio  Dafydd;  11  ac  yntau  yn  cyssegru 
yr  anrhegion  a!r  yspail  i  Dduw;  13  yn 
gosod  amddiffynfeydd  yn  Edom,  14  Sicydd- 
ogion  Dafydd. 

A*DARFÜ  wedi  hyn,  i  Dafydd 
daro  y  Philistiaid,  a'u  daros- 
twng hwynt,  a  dwyn  Gath  a'i  phen- 
trefi  o  law  y  Philistiaid. 

2  Hefyd  efe  a  darawodd  Moab; 
a'r  Moabiaid  a  fuant  weision  i  Da- 
fydd, yn  dwyn  treth. 

3  liTarawodd  Dafydd  hefyd  ^  Ha- 
darezer brenhin  Sobah  hyd  Ha- 
math,  pan  oedd  efe  yn  myned  i 
sicrhâu  ei  lywodraeth  wrth  afon 
Euphrates. 

4  A  Dafydd  a  ddug  oddi  arno  ef 
fil  o  gerbydau,  a  saith  mil  o  wỳr 
meirch,  ac  ugain  mil  o  wŷr  traed; 
a  thorrodd  Dafydd  linynnau  garr 
meirch  yr  hoU  gerbydau,  ond  efe  a 
adawodd  o  honynt  gan  cerbyd. 

5  A  phan  ddaeth  y  Syriaid  o  Da- 
mascus i  gynnorthwyo  Hadarezer 
brenhin  Sobah,  Dafydd  a  laddodd  o'r 
Syriaid  ddwy  fil  ar  hugain  o  wŷr. 

6  A  gosododd  Dafydd  amddiffyn- 
feydd yn  Syria  Damascus:  a  bu  y 
Syriaid  yn  weision  i  Dafydd,  yn 
dwyn  treth.  A'r  Arglwydd  a  wared- 
odd  Dafydd  i  ba  le  bynnag  yr  aeth. 

7  A  Dafydd  a  gymmerodd  y  tariaii- 
nau  aur  oedd  gan  weision  Hadar- 
ezer, ac  a'u  dug  hwynt  i  Jerusalem, 

8  Dug  Dafydd  hefyd  o  ^Tibhath, 
ac  o  Chun,  dinasoedd  Hadarezer, 
lawer  iawn  o  bres,  a'r  hwn  y  g^vnaeth 
^Solomon  y  mor  pres,  a'r  colofnau, 
a'r  llestri  pres. 

9  U  A  phan  glybu  *Tou  brenhin 
Hamath  daro  o  Dafydd  holl  lu  Ha- 
darezer brenhin  Sobah ; 


10  Efe  a  anfonodd  at  y  brenhin 
Dafydd  ^Hadoram  ei  fab,  a  phob 
llestri  aur,  ac  arian,  a  phres,  gyd  ûg 
ef,  i  ymofyn  am  ei  iechyd  ef,  ac  i'w 
fendithio  ef,  am  iddo  ryfela  yn  erbyn 
Hadarezer,  a'i  daro  ef :  canys  ^rhyfela 
yr  oedd  Hadarezer  yn  erbyn  Tou. 

11  11  Y  rhai  hynny  hefyd  a  gys- 
segrodd  y  brenhin  Dafydd  i'r  Ar- 
glwydd, gyd  a'r  arian  a'r  aur  a 
ddygasai  efe  oddi  ar  yr  holl  gen- 
hedloedd,  sef  oddi  ar  Edom,  ac 
oddi  ar  Moab,  ac  oddi  ar  feibion 
Ammon,  ac  oddi  ar  y  Philistiaid, 
ac  oddi  ar  Amalec. 

12  Ac  Abisai  mab  Serfiah  a  ''ladd- 
odd o  Edom,  yn  nyffryn  yr  halen, 
dair  mil  ar  bymtheg. 

13  IT  Ac  efe  a  osododd  amddiffyn- 
feydd yn  Edom ;  a'r  holl  Edomiaid 
a  fuant  weision  i  Dafydd.  A'r  Ar- 
glwydd a  gadwodd  Dafydd  i  ba 
le  bynnag  yi'  aeth  efe. 

14  IT  A  Dafydd  a  deyrnasodd  ar  holl 
Israel,  ac  yr  oedd  efe  yn  gwneuthur 
barn  a  chyfiawnder  i'w  holl  bobl. 

15  A  Joab  mab  Serfiah  oedd  ar  y 
Uu;  a  Jehosaphat  mab  Ahilud  yn 
gofiadur ; 

16  A  Sadoc  mab  Ahitub,  ac  '^Abi- 
melech  mab  Abiathar,  oedd  offeir- 
iaid;  a  ^Safsa  yn  ysgrifenydd; 

17  Benaiah  hefyd  mab  Jehoiada 
oedd  ar  y  Cerethiaid  a'r  Peleth- 
iaid ;  a  meibion  Dafydd  oedd  y  rhai 
pennaf  wrth  law  y  brenhin. 

PENNOD  XIX. 

1  Traha  Hanun  aV  cenhadau  a,  ddanfonasai 
Dafydd  i'lc  gysuro  ef  am  ei  dad.  6  Yr  Am- 
moniaid  yn  cael  nerth  gan  y  Syriaid;  a 
Joab  ac  Abisai  yn  eu  gorclifygu  hwynt.  16 
Sophacli  yn  cael  cymmorth  etto  gan  y  Syr- 
iaid; a  Dafydd  yn  ei  ladd  ef. 

AG   ar  ol    hyn  ^y  bu  i  Nahas 
.  brenhin  meibion  Ammon  farw; 
a  1  fab  a  deyrnasodd  yn  ei  le  ef 

2  A  Dafydd  a  ddywedodd,  Gwuaf 
garedigrwydd  â  Hanun  mab  Na- 
has, o  herwydd  gwnaeth  ei  dad  â 
myfi  garedigrwydd  Ac  anfonodd 
Dafydd  genhadau  i'w  gysuro  ef  am 
ei  dad.  A  gweision  Dafydd  a  ddaeth- 
ant  i  wlad  meibion  Ammon,  at  Ha- 
nun, i'w  gysuro  ef. 

3  A  thywysogion  meibion  Ammon 
a  ddywedasant  wrth  Hanun,  Ai  an- 
rhydeddu  dy  dad  di  y  mae  Dafydd 
2yn  dy  dyb  di,  am  iddo  anfon  cys- 
urwyr  attat  ti?  onid  i  chwilio,  ac 
i  ddifetha,  ac  i  droedio  y  wlad,  y 
daeth  ei  weision  ef  attat  ti  ? 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1040. 

5  Neu, 
Joram, 
2  Sam.  8. 
10. 

<■>  Ileb. 
rhtifelivr 
oedd. 


c  2  Sam.  8. 
13. 


7  2  Sam.  8- 

AJiimelec/i. 

s  A  elwir 
Seraiah, 
2  Sam.  8. 
17.  a  íjìsre, 
1  Bren.  4. 
3. 


Cylch 
1037. 
»  2  Sam.  10. 
1,  &c. 


2  Heb.  J/w 
dy  chrg  di. 


Gorchfygu  yr  Ammonlaid.         I  CHRONIC L,  XX 


Anrheithio  Rabbah. 


Cyn 

CKIST 

Cylcb 

1037. 


SHeb. 
t  ddrewi. 


1037. 


<  Neu,  ivyr 
ieuaingc. 


Cylch 
1036. 


4  Yna  y  cymmerth  Hanun  weis- 
ion  Dafydd,  ac  a'u  heilliodd  liwynt, 
ac  a  dorrodd  eu  dillad  hwynt  yn 
eu  banner,  wrth  eu  cluniau,  ac  a'u 
gyrrodd  hwynt  ymaith. 

5  A  hwy  a  aethant,  ac  a  fynegas- 
ant  i  Dafydd  am  y  gwŷr.  Ac  efe  a 
anfonodd  iV  cyfarfod  hwynt:  can- 
ys  y  gwŷr  oedd  wedi  cywilyddio  yn 
fawr.  A  dywedodd  y  brenhin,  Trig- 
wch  yn  Jericho  hyd  oni  thyfo  eich 
barfau ;  yna  dychwelwch. 

6  IT  Yna  meibion  Amnion  a  wel- 
sant  ddarfod  iddynt  eu  gwneuthur 
eu  hunain  ^  yn  gas  gau  Dafydd ; 
ac  anfonodd  Hanun  a  meibion 
Ammon  fil  o  dalentau  arian,  i  gyf- 
logi  iddynt  gerbydau  a  marchogion 
o  Mesopotamia,  ac  o  Syi'ia-maachah, 
ac  o  Sobah. 

7  A  chyflogasant  iddynt  ddeu- 
ddeng  mil  ar  hugain  o  gerbydau,  a 
brenhin  Maachah  a'i  bobl ;  y  rhai 
a  ddaethant,  ac  a  wersyllasant  o 
flaen  Medeba.  A  meibion  Ammon 
hefyd  a  ymgasglasant  o'u  dinas- 
oedd,  ac  a  ddaethant  i  ryfeL 

8  A  phan  gfybu  Dafydd,  efe  a  an- 
fonodd Joab,  a  holl  lu  y  cedyrn. 

9  A  meibion  Ammon  a  aethant  all- 
an,  ac  a  ymfyddinasant  ivrth  borth 
y  ddinas :  a'r  brenhinoedd  y  rhai  a 
ddelsai  oedd  o'r  neilldu  yn  y  maes. 

10  A  phan  ganfu  Joab  fod  wyneb 
y  rhyfel  yn  ei  erbyn  ef  ym  mlaen 
ac  yn  ol,  efe  a  etholodd  o  holl 
*  etholedigion  Israel,  ac  a%  bydd- 
inodd  hivynt  yn  erbyn  y  Syriaid. 

11  A  gweddill  y  bobl  a  roddes 
efe  dan  law  Abisai  ei  frawd ;  a  h  wy 
a  ymfyddinasant  yn  erbyn  meibion 
Ammon. 

12  Ac  efe  a  ddywedodd,  Os  trech 
fydd  y  Syriaid  na  mi,  yna  bydd  di 
yn  gynnorthwy  i  mi :  ond  os  meib- 
ion Ammon  a  fyddant  trech  na  thi, 
yna  mi  a'th  gynnorth^vyaf  dithau. 

13  Bydd  rymmus,  ac  yniwrolwn 
dros  ein  pobl,  a  thros  ddinasoedd 
ein  Duw ;  a  gwnaed  yr  Arglwydd 
yr  hyn  fyddo  da  yn  ei  olwg  ef 

14  Yna  y  nesaodd  Joab,  a'r  bobl 
oedd  gyd  âg  ef,  yn  erbyn  y  Syriaid  i'r 
rhyfel ;  a  hwy  a  ffoisant  o'i  flaen  ef. 

15  A  phan  welodd  meibion  Am- 
mon ffoi  o'r  Syriaid,  hwythau  hef- 
yd a  ffoisant  o  flaen  Abisai  ei  frawd 
ef,  ac  a  aethant  i'r  ddinas;  a  Joab 
a  ddaeth  i  Jerusalem. 

16  IT  A  phan  welodd  y  Syriaid  eu 
Uadd  o  flaen  Israel,  hwy  a  anfonas- 


ant  genhadau,  ac  a  ddygasant  allan 
y  Syriaid  y  rhai  oedd  o'r  tu  hwnt 
i'r  ^  afon ;  a  '^  Sophach  capten  Uu 
Hadarezer  oedd  o'u  blaen  hwynt. 

17  A  mynegwyd  i  Dafydd;  ac  efe 
a  gasgiodd  holl  Israel,  ac  a  aeth 
dros  yr  lorddonen,  ac  a  ddaeth  ar- 
nynt  hwy,  ac  a  ymfyddinodd  yn  eu 
herbyn  hwynt.  A  phan  ymfyddin- 
odd Dafydd  yn  erbyn  y  Syriaid, 
hwy  a  ryfelasant  âg  ef. 

18  Ond  y  Syriaid  a  ffoisant  o  flaen 
Israel ;  a  lladdodd  Dafydd  o'r  Syr- 
iaid saith  mil  o  wŷr  yn  ymlcwld 
mewn  cerbydau,  a  deugain  mil  o 
wŷr  traed,  ac  a  laddodd  Sophach 
capten  y  llu. 

19  A  phan  welodd  gweision  Ha- 
darezer eu  Uadd  o  flaen  Israel,  hwy 
a  heddychasant  â  Dafydd,  a  gwas- 
anaethasant  ef :  ac  ni  fynuai  y  Syr- 
iaid gynnorthwyo  meibion  Ammon 
mwyach. 

PENNOD  XX. 

1  Joah  yn  gwarchae  ar  Rahbah,  a  Dafydd  yn 
ei  hanrheiihio  hi,  ac  yn  arteithio  ei  phobl. 
4  Lladd  tri  chawr  mewn  tair  cad  yn  erbyn 
y  Philistiaid. 

"■piARFU  hefyd  ^^edi  gorphen 
JL^  y  flwyddyn,  yn  amser  myned 
o'r  brenhinoedd  allan  i  ryfela,  ar- 
wain  o  Joab  gadernid  y  llu,  ac  an- 
rheithio gwlad  meibion  Ammon,  ac 
efe  a  ddaeth  ac  a  warchaeodd  ar 
Rabbah :  ond  Dafydd  a  arhosodd 
yn  Jerusalem :  a  Joab  a  darawodd 
Rabbah,  ac  a'i  dinystriodd  hi. 

2  A  ^  chymmerth  Dafydd  goron  eu 
brenhin  hwynt  oddi  am  ei  ben,  a 
chafodd  hi  o  bwys  talent  o  aur,  ac 
ynddi  feini  gwerthfawr,  a  hi  a  roed 
am  ben  Dafydd:  ac  efe  a  ddug 
anrhaith  fawr  iawn  o'r  ddinas. 

3  A'r  bobl  oedd  ynddi  a  ddug  efe 
allan,  ac  a'^t  torrodd  hwynt  â  llif- 
iau,  ac  âg  ogau  heiyrn,  ac  a  bwyill : 
ac  fel  hyn  y  gwnaeth  Dafydd  â 
hoU  ddinasoedd  meibion  Ammon. 
A  dychwelodd  Dafydd  a'r  hoU  bobl 
i  Jerusalem. 

4  1Í  Ac  ar  ol  hyn  'y  ^cyfododd 
rhyfel  yn  ^Gezer  yn  erbyn  y  Phi- 
listiaid :  yna  ^  Sibbechai  yr  Husath- 
iad  a  laddodd  ^  Sippai  yr  himi  oedd 
o  feibion  '^y  cawr;  felly  y  daros- 
tyngwyd  hwynt. 

5  A  bu  drachefn  ryfsl  yn  erbyn 
y  Philistiaid,  ac  Elhanan  mab  ^  Jair 
a  laddodd  Lahmi,  brawd  Goliath  y 
Gethiad,  a  phaladr  ei  waywffon  ef 
oedd  fel  carfan  gwehydd. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1036. 

5Sef, 

Euphralei. 
6  Neu, 

Sohach, 

2  Sam.  10. 

IC. 


Cylch 
1035. 
a  2  Sam. 
11.1. 
2  Heb.  ar 
ddi/chweî- 
iad  II 
flwi/ddi/n. 


Cylch 
1033. 
b  2  Sam.  12. 
30. 


c  2  Sam.  21. 
IS. 
Cylch 
1018. 

3  NeiT, 
parhaodd. 
ileb. 
sa/odd. 

4  Neu,  Gob. 
d  pen.  11.29. 
•  2  Sam.  21. 

j    IS,  Saph. 

5  Neu, 

I    Bapha. 
j  6  A  elwir 
I   Jaare- 
j   oregim, 

2  Saui.  21. 

Vi. 


Dafydd  yn  rliifo  y  hobl. 


I.  CHRONICL,  XXI. 


Haint  am  dri  diwrnod. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1018. 

t  2  Sam.  21. 

20. 
7Heb. 

ofesur. 

8  Neil, 
Sapha. 

9  A  elwir 
Samma, 
lSam.16.9. 


1017. 
»  2  Sam.  24. 


b  pen.  27. 24. 


2  Neu,  o 
iierwydd  y 
2>eih  nyn. 


c  2  Sam.  2-1. 
10. 


d  2  Sam.  12. 
13. 


1  Edrych 
1  Sam.  9. 9. 


6  ^Bu  hefyd  draclicfn  ryfel  yn 
Gath,  ac  yr  oedd  gwT  '^hir,  a'i  fys- 
edd  oeddynt  bob  yn  chwech  a 
chwech,  se/pedwar  ar  hugain;  yn- 
tau  hefyd  a  anesid  i'r  '^  cawr. 

7  Ond  pan  ddifenwodd  efe  Israel, 
Jonathan  mab  ^Simea  brawd  Da- 
fydd a'i  lladdodd  ef. 

8  Y  rhai  hyn  a  anwyd  i'r  cawr  yn 
Gath,  ac  a  laddwyd  trwy  law  Da- 
fydd, a  thrwy  law  ei  weision  ef. 

PENNOD  XXL 

1  Dafydd,  wedi  ei  demtio  gan  Satan,  yn  gyrru 
Joab  i  rifo  y  hohl,  5  a  chwedi  dwyn  cyfrif 
y  hobl  atto,  yn  edifar  ganddo  liynny,  9  ac 
yn  cael  ei  ddewis  o  dair  pla,  ac  yn  dewis 
haint  y  nodau,  14  ac  wedi  marw  dang  mil 
a  thri  ugain  o\  bohl,  trwy  edifeirwch,  yn 
achub  dinystr  Jerusalem.  18  Dafydd,  trioy 
gynghor  Gad,  yn  prynu  llaicr-dyrnu  Oman, 
ac  yn  gwneuihur  yno  allor,  a  Duto  trwy  dmi 
yn  rhoi  iddo  arwydd  o'i  ffafr,  ac  yn  aital 
y  pla.  28  Dafydd  yn  abeithu  yno,  icedi  ei 
aital  gan  angel  rhag  myned  i  Giheon. 

A  ^  SATAN  a  safodd  i  fynu  yn 
erbyn  Israel,  ac  a  annogodd 
Dafydd  i  gyfrif  Israel. 

2  A  dywedodd  Dafydd  wrth  Joab, 
ac  wrth  bennaethiaid  y  bobl,  Ewch, 
cyfrifwch  Israel  o  Beerseba  hyd 
Dan ;  a  dygwch  attaf  fi,  fel  y  gwyp- 
wyf  eu  rhifedi  hwynt. 

3  A  dywedodd  Joab,  Chwaneged 
yr  Aeglwydd  ei  bobl  yn  gan  cym- 
maint  ag  ydynt:  0  fy  argiwydd 
frenhin,  onid  gweision  i'm  har- 
glwydd  ydynt  hwy  oil?  paham  y 
cais  fy  argiwydd  hyn?  paham  y  bydd 
efe  yn  achos  camwedd  i  Israel  ? 

4  Ond  gair  y  brenhin  a  fu  drech 
na  Joab :  a  Joab  a  aeth  aUan,  ac 
a  dramwyodd  trwy  holl  Israel,  ac 
a  ddaeth  i  Jerusalem. 

5  IF  A  rhoddes  Joab  nifer  rhifedi  y 
bobl  i  Dafydd.  A  holl  Israel  oedd 
fil  o  filoedd  a  chàn  mil  o  wŷr  yn 
tynnu  cleddyf ;  a  Judah  oedd  bed- 
war  can  mil  a  deng  mil  a  thri 
ugain  o  Av^r  yn  tynnu  cleddyf. 

6  Ond  ^Lefi  a  Benjamin  ni  chyf- 
rifasai  efe  yn  eu  mysg  hwynt;  canys 
ffiaidd  oedd  gan  Joab  air  y  brenhin. 

7  A  bu  ddrwg  ^y  peth  hyn  y'ngolwg 
Duw,  ac  efe  a  darawodd  Israel. 

8  A  Dafydd  a  ddywedodd  wrth 
Ddtjw,  '^Pechais  yn  ddirfaA\T,  o 
herwydd  i  mi  wneuthur  y  peth 
hyn :  "^  ac  yr  awr  hon,  dilea,  attolwg, 
anwiredd  dy  was,  canys  gwneuth- 
um  yn  ynfyd  iawn. 

9  \  A'r  Arglwydd  a  ddywedodd 
Avrth  Gad,  "  gweledydd  Dafydd,  gan 
ddywedyd. 


10  Dos,  a  Uefara  wrth  Dafydd, 
gan  ddywedyd,  Fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd,  Tri  phcth  yr  ydwyf  fi 
yn  eu  ^  gosod  o'th  flaen  di ;  dewis  i 
ti  un  o  honynt,  a  mi  a'z  gwnaf  i  ti. 

11  Yna  Gad  a  ddaeth  at  Dafydd, 
ac  a  ddywedodd  wrtho,  Fel  hyn  y 
dywed  yr  Arglwydd,  Cymmer  i  ti 

12  Naill  ai  tair  blynedd  o  newyn; 
ai  dy  ddifetha  dri  mis  o  flaen  dy 
wrthAvynebwyr,  a  chleddyf  dy  elyn- 
ion  yn  dy  oddiweddyd;  ai  ynte 
cleddyf  yr  Arglwydd,  sef  haint 
y  nodau,  yn  y  tir  dri  diwrnod,  ac 
angel  yr  Arglwydd  yn  dinystrio 
trwy  holl  derfynau  Israel.  Ac  yr 
awr  hon  edrych  pa  air  a  ddygaf 
drachefti  i'r  hwn  a'm  hanfonodd. 

13  A  Dafydd  a  ddywedodd  wrth 
Gad,  Y  mae  yn  gyfyng  iawn  arnaf 
fi;  syrthi^vyf,  attolwg,  yn  Haw  yi- 
Arglwydd,  canys  ei  drugareddau 
ef  ydynt  ami  iawn,  ac  na  syrthiAvyf 
yn  UaA¥  dyn. 

14  \  Yna  y  rhoddes  yr  Arglwydd 
haint  y  nodau  ar  Israel :  a  syrth- 
iodd  o  Israel  ddeng  mil  a  thri 
ugain  mil  o  wŷr. 

15  A  Duw  a  anfonodd  ^ angel  i 
Jerusalem  i'w  dinystrio  hi :  ac  fel 
yr  oedd  yn  ei  dinystrio,  yr  Ar- 
glwydd a  edrychodd,  ac  «a  edi- 
farhaodd  am  y  drwg,  ac  a  ddy- 
wedodd wrth  yr  angel  oedd  yn 
dinystrio,  Digon  bellach,  attal  dy 
law.  Ac  angel  yi'  Arglwydd  oedd 
yn  sefyll  Avrth  lawr-dyrnu  ^Ornan 
y  Jebusiad. 

16  A  Dafydd  a  ddyrchafodd  ei 
lygaid,  ac  ''a  ganfu  angel  yr  Ar- 
glwydd yn  sefyll  rhwng  y  ddaear 
a'r  nefoedd,  al  gleddyf  noeth  yn 
ei  law  wedi  ei  estyn  tu  a  Jerusa- 
lem. A  syrthiodd  Dafydd  a'r  hen- 
uriaid,  y  thai  oedd  wedi  ymwisgo 
mewn  sachlian,  ar  eu  hwynebau. 

17  A  Dafydd  a  ddywedodd  wrth 
Dduw,  Onid  myfi  a  ddjsvedais  am 
gyirif  y  bobl?  a  mi  yw  yr  hwn 
a  bechais,  ac  a  wueuthum  fawr 
ddrwg ;  ond  y  defaid  hyn,  beth  a 
Avnaethant  hwy?  0  Arglwydd  fy 
ISTuw,  bydded,  attolwg,  dy  law  ar- 
naf fi,  ac  ar  dy  fy  nhad,  ac  nid  yn 
bla  ar  dy  bobl. 

18  1Í  Yna  'angel  yr  Arglwydd  a 
archodd  i  Gad  ddywedyd  wrth  Da- 
fydd, am  fyned  o  Dafydd  i  fynu  i 
gyfodi  allor  i'r  Arglwydd  yn  11a wr- 
dyrnu  Oman  y  Jebusiad. 

19  A  Dafydd  a  aeth  i  fynu,  yn  ol 


Cyn 

CRIST 

1017. 

3Heb. 
eityn. 


f  2  Sam.  24. 
16. 


S  Edrych 
Gen.  6.  6. 


*  2  Sam.  24. 
16,  18, 
Arafiiah. 


•»  2  Chron. 
3.1. 


i  2  Chron. 
3.1. 


Attal  y  pla. 


I  CHRONICL,  XXII.      Addijsg  Dafydd  i  Solomon. 


Cjm 

CRIST 

1017. 

5  Keu, 
Pan  drodd 
Oman,  a 
chanfod, 
one.  yna  efu 
c'i  hedwar, 
&c. 


k  2  Sam.  21. 
24. 


1  Lef.  9.  24. 
2  Chron. 
3.1. 


m  1  Bren. 

3.4. 

pen.  IG.  39. 
2  Clircn. 
1.3. 


gair  Gad,  yr  hwn  a  lefarasai  efe  yn 
enw  yr  Arglwydd. 

20  ^Yna  y  trodd  Oman,  ac  a 
ganfu  yr  angel,  a'i  bedwar  mab 
gyd  âg  ef  a  ymguddiasant ;  ac  Or- 
nan  oedd  yn  dyrnu  gwenith. 

21  A  Dafydd  a  ddaeth  at  Oman ; 
ac  edrychodd  Oman,  ac  a  ganfu 
Dafydd,  ac  a  aetli  allan  o'r  llawr- 
dyrnu,  ac  a  ymgrymmodd  i  Dafydd, 
â'^  wyneb  tu  a'r  ddaear. 

22  A  dywedodd  Dafydd  TTrth  Or- 
nan,  Moes  i  mi  le  y  Uawr- dyrnu, 
fel  yr  adeiladwyf  ynddo  allor  i'r 
Arglwydd:  dyro  ef  i  mi  am  ei 
lawn  werth ;  fel  yr  attalier  y  pla 
oddi  wrth  y  bobl. 

23  Ac  Oman  a  ddywedodd  wrth 
Dafydd,  Cymmer  i  ti,  a  gwnaed  fy 
arglwydd  frenhin  yr  liyn  fyddo  da 
yn  ei  olwg.  Wele,  rlioddaf  yr  y ch- 
ain yn  boeth-ofirwm,  a'r  offer  dyrnu 
yn  gynnud,  a'r  gwenitli  yn  fwyd- 
ofírwm :  hja  oil  a  roddaf. 

24  A'r  brenhin  Dafydd  a  ddyvved- 
odd  wi'th  Oman,  Nid  felly,  ond 
gan  brynu  y  prynaf  ef  am  ei  lawn 
wertli :  canys  ni  chymmeraf  i'r  Ar- 
glwydd yr  eiddot  ti,  ac  nid  off- 
rymmaf  boeth-offrwm  yn  rliad. 

25  Felly  •'y  rhoddes  Dafydd  i  Or- 
nan  am  y  lie  chwe  chàn  sicl  o  aur 
wi-th  bwys. 

26  Ac  yno  yr  adeiladodd  Dafydd 
aUor  i'r  Arglwydd,  ac  a  offi-ym- 
modd  boeth-offiymmau,  ac  ebyrth 
liedd,  ac  a  alwodd  ar  yr  Arglwydd; 
ac  '  efe  a'i  hattebodd  ef  o'r  nefoedd 
trwy  dan  ar  allor  y  poeth-ofírwm. 

27  A  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrth  yr  angel;  ac  yntau  a  roes  ei 
gleddyf  yn  ei  wain  dracheih. 

28  f  Y  pryd  h\Minw,  pan  ganfu 
Dafydd  ddarfod  i'r  Arglwydd  wran- 
daw  arno  ef  yn  lla^vr-dymu  Oman 
y  Jebusiad,  efe  a  aberthodd  yno. 

29  Ond  tabernacl  yr  Arglwydd, 
yr  hon  a  wnelsai  Moses  yn  yr  an- 
ialwch,  ac  allor  y  poeth-offrwm, 
oedd  y  pryd  hwnnw  yn  yr  uchelfa 
yn  ">  Gibeon : 

30  Ac  ni  allai  Dafydd  fyned  o'i 
blaen  hi  i  ymofyn  â  Duw;  canys 
oihasai  rhag  cleddyf  angel  yr  Ar- 
glwydd. 

PENNOD  XXII. 

1  Dafydd,  wedi  gwyhod  y  lie  yr  adeiledid  y 
deml,  yn  parottoi  llawer  o  d'defnyddiau  i'w 
hadeîlad  hi.  6  Dafydd  yn  dysgu  i  Solomon 
addewidion  Duw,  a'i  ddyled  wrth  adeiladu 
y  deml,  17  ac  yn  gorchymyn  i'r  tywysogion 
ei  gynnorthwyo  ef. 


A  DYWEDODD  Dafydd,  ^Hwn 
yw  tỳ  yr  Arglwydd  Dduw,  a 
dyma  allor  y  poeth-ofirwm  i  Israel. 

2  Dywedodd  Dafydd  hefyd  am 
''gasglu  y  dieithriaid  oedd  yn  nhir 
Israel ;  ac  efe  a  osododd  seiri  meini 
i  naddu  cerrig  nadd,  i  adeiladu  tŷ 
Dduw. 

3  A  pharottodd  Dafydd  haiam 
yn  helaeth,  tu  ag  at  hoelion  drys- 
au  y  pyrth,  ac  i'r  cyssyDtiadau,  a 
phres  mor  helaeth  ag  "^nad  oedd 
arno  bwys; 

4  Coed  cedr  hefyd  aUan  o  rif :  can- 
ys y  Sidoniaid  a'r  Tyriaid  a  ddyg- 
ent  gedrwydd  lawer  i  Dafydd. 

5  A  dywedodd  Dafydd,  ^  Solomon 
fy  mab  sydd  ieuangc  a  thyner,  a'r 
tŷ  a  adeiledir  i'r  Arglwydd,  rhaid 
iddo  fod  mewn  mawredd,  mewn 
rhagoriaeth,  mewn  enw,  ac  mewn 
gogoniant,  trwy  yr  holl  wledydd: 
parottoaf  yn  awr  tu  ag  atto  ef. 
Felly  y  parottôdd  Dafydd  yn  hel- 
aeth cyn  ei  farwolaeth. 

6  IF  Ac  efe  a  alwodd  ar  Solomon  ei 
fab,  ac  a  orchymynodd  iddo  adeil- 
adu tŷ  i  Arglwydd  Dduw  Israel. 

7  Dywedodd  Dafydd  hefyd  wrth 
Solomon,  Fy  mab,  ^yr  oedd  yn  fy 
mryd  i  adeiladu  tŷ  4  enAv  yr  Ar- 
glwydd fy  Nuw. 

8  Eithr  gair  yr  Arglwydd  a 
ddaeth  attaf  fi,  gan  ddywedyd, 
^Gwaed  lawer  a  dyT\'eUtaist  ti,  a 
rhyfeloedd  mawrion  a  wnaethost 
ti:  nid  adeiledi  di  dŷ  i'm  henw  i, 
canys  gwaed  lawer  a  dyweUtaist  ar 
y  ddaear  yn  fy  ngŵydd  i. 

9  Wele,  mab  a  enir  i  ti,  efe  a  fydd 
wr  Uonydd,  a  mi  a  roddaf  lonydd- 
wch  iddo  ef  gan  ei  hoU  el}  nion  o 
amgylch:  canys  ^Solomon  fydd  ei 
enw  ef,  heddwch  hefyd  a  thangnef- 
edd  a  roddaf  i  Israel  yn  ei  ddydd- 
iau  ef 

10  ''Efe  a  adeilada  dŷ  i'm  henw, 
ac  *efe  a  fydd  i  mi  yn  fab,  a  min- 
nau  yn  dad  iddo  yntau :  sicrhaf 
hefyd  orseddfa  ei  frenhiniaeth  ef 
ar  Israel  byth. 

11  Yn  a\vT  fy  mab,  ""yr  Arglwydd 
fyddo  gyd  â  thi,  a  flpyiina  dithau, 
ac  adeilada  dŷ  yr  Arglwydd  ch^ 
Dduw,  megis  ag  y  llefarodd  ere 
am  danat  ti. 

12  Yn  unig  rhodded  yr  Arglwydd 
i  ti  ddoethineb,  a  deall,  a  rhodded 
i  ti  orchymynion  am  Israel,  fel  y 
cadwech  gyfraith  yr  Arglwydd  dy 
Dduw. 


Cyn 
CRIST 

1017. 

ar)eut.l2.5. 

2  Sam.  24. 

18. 
b  1  Bren.  9. 

21. 


d  pen.  29. 1. 


e  2  Sam.  7. 2. 

f  Den(.  3  2. 
5,11. 


B  1  Bren. 
5.3. 

pen.  2S.  : 


2  Sef.  hedd- 
yddawn. 


1 2  Sam.  7. 

13. 

1  Bren.  5. 5. 

pen.  IT.  12, 

13. 
1  Heb.  1.  5. 


Dosparthiadau 


I.  CHRONICL,  XXIII. 


y  Lejiaid. 


Cyn 

CEIST 

1017. 


1  Dent.  31. 

7,3. 

Jos.  1.  6, 

7,9. 
SNeu, 

nhrallod. 


1015. 


»  1  Bren.  1. 
33—3!). 
pen.  28.  5. 

1015. 


Cylch 
1045. 

b  Num.  i, 
3,47. 


e  Deut.  10. 
IS. 


13  Yna  y  ffynni,  os  gwyli  ar  wneuth- 
ur  y  deddfau  a'r  barnedigaethau  a 
orchymynodd  yr  Arglwydd  i  Mo- 
ses am  Israel.  ^Ymgryfhâ,  ac  yra- 
wrola;  nac  ofiia,  ac  na  arswyda. 

14  Ac  wele,  yn  fy  ^nblodi  y  par- 
ottoais  i  dỳ  yr  Arglwydd  gàn  mil 
o  dalentau  aur,  a  mil  o  filoedd  o 
dalentau  arian;  ar  bres  hefyd,  ac 
ar  haiarn,  "nid  oes  bwys;  (canys 
y  mae  yn  helaeth;)  coed  hefyd  a 
meini  a  barottoais  1:  ychwanega 
dithau  attynt  hwy, 

15  Hefyd  y  mae  yn  ami  gyd  â  thi 
weithwyr  gwaith,  sef  cymmynwyr, 
a  seiri  maen  a  phren,  a  phob  rhai 
celiydd  ym  mhob  gwaith, 

16  Ar  aur,  ar  arian,  ar  bres,  ac  ar 
haiarn,  nid  oes  rifedi.  Cyfod  di- 
thau, a  gweithia,  a'r  "  Arglwydd  a 
fydd  gyd  â  thi. 

17  1Í  A  Dafydd  a  orchymynodd  i 
holl  dy wysogion  Israel  gynnorthwyo 
Solomon  ei  fab,  gan  ddywedyd, 

18  Onid  yw  yr  Arglwydd  eich 
Duw  gyd  â  chwi?  ac  oni  roddes 
efe  lonyddwch  i  chwi  oddi  am- 
gylcli?  canys  rhoddes  yn  fy  Haw 
i  drigolion  y  tir;  a'r  tir  a  ddaros- 
tyngwyd  o  flaen  yr  Arglwydd,  ac 

0  flaen  ei  bobl  ef. 

19  Yn  awr  rhoddwch  eich  calon 
a'ch  enaid  i  geisio  yr  Arglwydd 
eich  Duw;  cyfodwch  hefyd,  ac  ad- 
eiledwch  gyssegr  yr  Arglwydd 
Dduw,  i  ddwyn  arch  cyfammod 
yr  Arglwydd,  a  sanctaidd  lestri 
Duw.  i'r  tỳ  a  adeiledir  i  enw  yr 
Arglwydd. 

PENNOD  XXIII. 

1  Dafydd  yn  ei  lienaint  yn  gwneulhur  Solo- 
mon yn  frenhin.  2  Bhifedi  a  doÿpartìdadaii 
y  Lejiaid.  7  Teuluoedd  y  Gersoniaid.  12 
Meihion  Cohath.  21  Meihion  Merari.  24 
Swydd  y  Lejiaid. 

APHAN  oedd  Dafydd  yn  hen, 
ac  yn  Uawn  o  ddyddiau,  efe 
a  osododd  *  Solomon  ei  fab  yn  fren- 
hin ar  Israel. 

2  1Í  Ac  efe  a  gynhullodd  holl  dy- 
wysogion  Israel,  a'r  ofíeiriaid,  a'r 
Lefiaid. 

3  A'r  Lefiaid  a  gyMfwyd  o  fab 
^deng  mlwydd  ar  hugain,  ac  uchod: 
a'u  nifer  hwy  wrth  eu  pennau,  bob 
jTi  wr,  oedd  onid  dwy  fil  deugain. 

4  O'r  rhai  yr  oedd  pedair  mil  ar 
hugain  i  oruchwylio  ar  waith  tŷ 
yr  Arglwydd;  ac  ""yn  s^vyddogion, 
ac  yn  farnwyr,  chwe  mil : 

5  A  phedair  mil  yn  borthorion,  a 


phedair  mil  yn  moliannu  yr  Ar- 
glwydd a'r  offer  ^  a  wnelswn  i,  ehe 
Dafydd,  i  foliannu. 

6  A  *dosparthodd  Dafydd  hwynt 
yn  ddosparthiadau  ym  mysg  meih- 
ion Lefi,  sef  Gerson,  Cohath,  a  Me- 
rari. 

7  IT  O'r  ^Gersoniaid  yr  oedd  ^Laa- 
dan,  a  Simei. 

8  Meibion  Laadan ;  y  pennaf  Je- 
hiel,  a  Zetham,  a  Joel,  tri. 

9  Meibion  Simei;  Selomith,  a  Ha- 
ziel,  a  Haran,  tri.  Y  rhai  hyn  oedd 
bennau-cenedl  Laadan. 

10  Meibion  Simei  hefyd  oedd,  Ja- 
hath,  ^Zina,  a  Jeus,  a  Beriah.  Dyma 
bedwar  mab  Simei. 

11  A  Jahath  oedd  bennaf,  a  Zizah 
yn  ail:  ond  Jeus  a  Beriah  nid 
■^oedd  nemmawr  o  feibion  iddynt; 
am  hynny  yi*  oeddynt  h^vy  yn  un 
cyfrif,  wrth  dy  eu  tad. 

12  ^  8 Meibion  Cohath;  Amram, 
Ishar,  Hebron,  ac  Uzziel,  pedwar. 

13  Meibion  ^*  Amram  oedd,  Aaron, 
a  Moses ;  ac  '  Aaron  a  neillduwyd 
i  sancteiddio  y  cyssegr  sancteidd- 
iolaf,  efe  a'i  feibion  byth,  i  arogl- 
darthu  ger  broii  yr  Arglwydd,  i'w 
wasanaethu  ef,  ac  ^i  fendigo  yn  ei 
enw  ef  yn  dragywydd. 

14  A  Moses  gwr  Duw,  ^ei  feibion 
ef  a  alwyd  yn  Uwyth  Lefi. 

15  "^  Meibion  Moses  oedd,  Gersom, 
ac  Ehezer. 

16  0  feibion  Gersom ;  "  ^  Sebuel 
oedd  y  pennaf 

17  A  meibion  Eliezer  oedd,  "Re- 
habiah  y  "^cyntaf  Ac  i  Eliezer 
nid  oedd  meibion  eraill ;  ond  meib- 
ion Rehabiah  a  amlhasant  yn  ddir- 
fawr. 

18  0  feibion  Ishar;  ^Selomith  y 
pennaf. 

19  1*0  feibion  Hebron;  Jeriah  y 
cyntaf,  Amariah  yr  ail,  Jahaziel  y 
trydydd,  a  Jecameam  y  pedwerydd. 

20  0  feibion  Uzziel;  Michah  y 
cyntaf,  a  Jesiah  yr  ail. 

21 1Í  'I  Meibion  Merari  oedd,  Mahli, 
a  MusL  Meibion  Mahli;  Eleazar, 
a'Chis. 

22  A  bu  farw  Eleazar,  a  ^  meibion 
nid  oedd  iddo  ef,  ond  merched;  a 
meibion  Cis  eu  ^  brodyr  *  a'u  priod- 
odd  hwynt. 

23  "Meibion  Musi ;  Mahli,  ac  Eder, 
a  Jerimoth,  tri. 

24  1Í  Dyma  feibion  ""  Lefi,  yn  ol  tŷ 
eu  tadau,  pennau  eu  cenedl,  wrth  eu 
rhifedi,  dan  nifer  eu  henwau  wrth 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
1045. 

d  Ediych 

2  Chiou. 

29.  25. 

Amos  6.  5. 
eExod.(;.l(i. 

Num.2C.57. 

pen.  ti.  1, 

&C. 

2  Cbron.  3. 

14.  a  29. 25. 
t  pen.  26. 21. 
2Neu, 

Libni, 

pen.  6. 17. 


3  Neu, 
Zizah, 
ad.  IL 


4  Heb. 
amlliasunt 
feibion. 


SExod.G.lS, 


■CJExod.6.20. 

iExod.28.1. 
Heb.  5.  4. 


t  Num.6.; 


1  Edrycii 
pen.  2(j.  23, 
24,  25. 

in  Exod.  2. 

22.  a  IS. 

3,4. 
npen.2G,2'l. 

5  íáuhael. 
pen.  24. 20. 

open.2G.  25. 

6  Neu, 
peiiiiuf. 


7  pen.  24.22, 
Selomoth. 


P  pen.  24. 23. 


1pen.24.2G. 


•pen.  24. 29. 
pen.  24. 23. 


«Neu, 

ceraint. 
'  Edrych 

Num.  3G. 

6,8. 
u  peu.24.30. 

»  Num.  10. 

17,21, 


Dospartliiadau 


I.  CHRONICL,  XXIV. 


meibion  Aaron. 


Cvn 
CRIST 

Cylch 
1Ü45. 

J  Num.  4. 3. 
a  8.  24. 


9  Neu, 
ac  y  mae 
yn  aros. 


Cylch 
1015. 


2Heb. 
sefyllfa. 


E  Exod.  25. 

30. 
a  Lef.  6.  20. 

pen.  9.  29, 

&c. 
b  Lef.  2.  4. 
:  Lef.  2. 5, 7. 
SNeu, 

d  Lef.  19. 35. 


e  Num.  10. 
10. 
Pb.  81.  3. 


'  Num.  3. 
6—9. 


Cylch 
1015. 
»  Lef.  10. 
1,6. 


b  Num.  8.  4. 
a  26.  6L 


eu  pennau,  y  rhai  oedd  yn  gwneuth- 
ur  y  gwaith  i  wasauaeth  tŷ  yr  Ar- 
GLWYDD,  o  fab  ^ugain  mlwydd  ac 
ucliod, 

25  Canys  dywedodd  Dafydd,  Ar- 
GLWYDD  Dduw  Israel  a  roddes 
lonyddwch  i'w  bobi,  H  aros  yn  Je- 
rusalem bytli ; 

26  A  hefyd  i'r  Lefiaid:  ni  ddyg- 
ant  mwyach  y  tabernacl,  na  dim 
o'i  lestri,  i'w  wasanaeth  ef. 

27  Canys  yn  ol  geiriau  diweddaf 
Dafydd  y  cyfrifwyd  meibion  Lefi, 

0  fab  iigain  mlwydd  ac  uchod : 

28  A'u  2gwasanaetli  hwynt  Of^dd 
i  fod  wrth  law  meibion  Aaron  yng 
ngweinidogaeth  tŷ  yr  Arglwydd, 
yn  y  cynteddau,  ac  yn  y  ceUoedd, 
ac  ym  mhuredigaeth  pob  sancteidd- 
beth,  ac  y'ngwaith  gweinidogaeth 
tŷ  Dduw  ; 

29  Yn  ''y  bara  gosod  hefyd,  ac  }Tn 
^mheiUiaid  y  bwyd-offrwm,  ac  yn 
^y  teisenau  croyw,  yn  *=y  ^radell 
hefyd,  ac  yn  y  badell  ffrio,  ac  ym 
mhob  "^mesur  a  meidroideb: 

30  Ac  i  sefyU  bob  bore  i  foliannu 
ac  i  ogoneddu  yr  Arglwydd,  felly 
hefyd  brydnawn : 

31  Ac  i  offrymmu  pob  offrwm 
poeth  i'r  Arglwydd  «'ar  y  Sab- 
bathau,  ar  y  newydd-loerau,  ac  ar 
y  gwyUau  gosodedig,  wrth  rifedi, 
yn  ol  y  ddefod  sydd  arnynt  yn  was- 
tadol  ger  bron  yr  Arglwydd  : 

32  Ac  i  gadw  goruchwyliaeth  pa- 
bell  y  cyfarfod,  a  ^goruchwyliaeth  y 
cyssegr,  a  goruchwyliaeth  meibion 
Aaron  eu  brodyr,  y'ngwasanaeth  tŷ 
yr  Arglwydd. 

PENNOD  XXIV. 

1  Bosparthu  meibion  Aaron  yn  bedwar  ar  hug- 
ain  0  ddosparthiadau  wrth  goelbren.  20 
EJiannu  y  Cohathiaid  27  aV  Merariaid  wrth 
goelbren. 

DYMA  ddosparthiadau  meibion 
Aaron.  ^  Meibion  Aaron  oedd, 
Nadab,  ac  Abihu,  Eleazar,  ac  Itha- 
mar. 

2  A  bu  farw  ^  Nadab  ac  Abihu  o 
flaen  eu  tad,  ac  nid  oedd  meibion 
iddynt :  am  hynny  Eleazar  ac  Itha- 
mar  a  offeiriadasant. 

3  A  Dafydd  a'u  dosparthodd 
hwynt,  Sadoc  o  feibion  Eleazar,  ac 
Ahimelech  o  feibion  Ithamar,  yn 
ol  eu  swyddau,  yn  eu  gwasanaeth. 

4  A  chafwyd  mwy  o  feibion  Ele- 
azar yn  llywodraethwyr  nag  o  feib- 
ion Ithamar;  ac  fel  hyn  y  rhan- 
nwyd  hwynt.    Yr  ydoedd  o  feibion 


Eleazar  yn  bennau  ar  dŷ  eu  tadau 
un  ar  bymtheg;  ac  o  feibion  Itha- 
mar, yn  ol  tŷ  eu  tadau,  wyth. 

5  Felly  y  dosparthwyd  hwynt  wrth 
goelbrennau,  y  naill  gyd  'â'r  Hall; 
canys  tywysogion  y  cyssegr,  a  thy- 
wysogion  tŷ  Dduw,  oedd  o  feibion 
Eleazar,  ac  o  feibion  Ithamar. 

6  A  Semaiah  mab  Nethaneel  yr  ys- 
grifenydd,  o  Iwyth  Lefi,  a'u  hysgrif- 
enodd  hwynt  ger  bron  y  brenhin, 
a'r  tywysogion,  a  Sadoc  yr  offeir- 
iad,  ac  Ahimelech  mab  Abiathar,  a 
phen-cenedl  yr  offeiriaid,  a'r  Lefiaid; 
un  ^teulu  a  ddaliwyd  i  Eleazar,  ac 
un  arcdl  a  ddaliwyd  i  Ithamar. 

7  A'r  coelbren  cyntaf  a  ddaeth  i 
Jehoiarib,  a'r  ail  i  Jedaiah, 

8  Y  trydydd  i  Harim,  y  pedwer- 
ydd  i  Seorim, 

9  Y  pummed  i  Malchiah,  y  chwech- 
ed  i  Mijamin, 

10  Y  seithfed  i  Haccos,  yr  wyth- 
fed  i  *=Abiah, 

11  Y  nawfed  i  Jesua,  y  degfed  i 
Sechaniah, 

12  Yr  unfed  ar  ddeg  i  Eliasib,  y 
deuddegfed  i  Jacim, 

13  Y  trydydd  ar  ddeg  i  Huppah, 
y  pedwerydd  ar  ddeg  i  Jesebeab, 

14  Y  pymthegfed  i  BUgah,  yr  un- 
fed ar  bymtheg  i  Immer, 

15  Y  ddeufed  ar  bymtheg  i  Hezir, 
y  deunawfed  i  Aphses, 

16  Y  pedwerydd  ar  bymtheg  i  Pe- 
thahiah,  yr  ugeinfed  i  Jehesecel, 

17  Yr  unfed  ar  hugain  i  Jachin, 
y  ddeufed  ar  hugain  i  Gamul, 

18  Y  trydydd  ar  hugain  i  Delaiah, 
y  pedwerydd  ar  hugain  i  Maaziah. 

19  Dyma  eu  dosparthiadau  hwynt 
yn  eu  gwasanaeth,  "^i  fyned  i  dŷ  yr 
Arglt^'TDD  yn  ol  eu  defod,  dan  law 
Aaron  eu  tad,  fel  y  gorchymynasai 
Arglwydd  Dduw  Israel  iddo  ef. 

20 11  A'r  Ueill  o  feibion  Lefi  oedd  y 
rhai  hyn.  0  feibion  Amram;  *Su- 
bael :  o  feibion  Subael ;  Jehdeiah. 

21  Am  ^Rehabîah ;  Isiah  oedd  ben 
ar  feibion  Rehabiah. 

22  O'r  Ishariaid;  eSelomoth:  o 
feibion  Selomoth;  Jahath. 

23  A  meibion  ^Hebron  oedd,  Jeriah 
y  cyntaf,  Amariah  yr  ail,  Jahaziel  y 
trydydd,  a  Jecameam  y  pedwerydd. 

24  O  feibion  Uzziel ;  Michah :  o 
feibion  Michah;  Samir. 

25  Brawd  Michah  oedd  Isiah;  o 
feibion  Isiah;  Zechariah. 

26  *  Meibion  Merari  oedd,  Mahli, 
a  Musi :  meibion  Jaaziah ;  Beno. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1015. 


2Heb. 
tŷ  lad. 


c  Neh.  12. 
4.17. 
Luc  1.  5. 


d  pen.  9.  25. 


ejien.  23.16, 
Hebuel. 


«pen.  23. 17. 


E  pen.  23.18, 
èelomüh. 


h  pen.  23. 19. 
a  2fj.  31. 


iEio.î.6.19. 
I'Oiu  23. 21. 


Dosparthiadau 


I.  CHRONICL,  XXV. 


y  cantorion. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1015. 

kpen.23.22. 


1  pen.  23. 23. 


Cylch 
1015. 


»  pen.  6.  33, 
39,44. 


2  Jesarelah, 
ad.  14. 


3Neii./si-t'. 

ad.  11. 
*Trwygyf- 

rif  Simei, 

ad.  17. 


5  Neu, 
Azareel, 
ad.  18. 

6  Neu, 
Suhael, 
ad.  20. 


Î  Neu,  yn 
achosion. 


b  ad.  2. 

8  Heb.  llaw. 


c  2  Chron. 
23.13. 


27  IT  Meibion  Merari  o  Jaaziah; 
Beno,  a  Soham,  a  Zaccur,  ac  Ibri. 

28  0  Mahli  y  daeth  Eleazar,  ac 
^  iii  bu  iddo  ef  feibion. 

29  Am  Cis :  mab  Cis  oedd  Jerah- 
meel. 

30  'A  meibion  Musi  oedd,  Mahli, 
ac  Eder,  a  Jerimoth.  Dyma  feib- 
ion y  Lefiaid  yn  ol  tŷ  eu  tadau. 

31  A  hwy  a  fwriasant  goelbrennau 
ar  gyfer  eu  brodyr  meibion  Aaron, 
ger  bron  Dafydd  y  brenhin,  a  Sadoc, 
ac  Ahimelech,  a  phennau-cenedl 
yr  offeiriaid  a'r  Lefiaid;  'ie,  y  pen- 
cenedl  ar  gyfer  y  brawd  ieuangaf. 

PENNOD  XXV. 

1  Uliifedi  a  swyddau  y  cantorion.    8  Eu  dos- 
parthu  hwy  yn  bedwar  dosparthiad  ar  liugain. 

ANEILLDUODD  Dafydd,  a 
thywysogion  y  llu,  tu  ag  at 
y  gwasanaeth,  o  feibion  *  Asaph,  a 
Heman,  a  Jeduthun,  y  rhai  a  bro- 
phwydent  â  thelynau,  ac  â  nablau, 
ac  â  symbalau ;  a  nifer  y  gweithwyr 
yn  ol  eu  gwasanaeth  ydoedd : 

2  0  feibion  Asaph;  Zaccur,  a  Jo- 
seph, a  Nethaniah,  ^Asarelah,  meib- 
ion Asaph,  dan  law  Asaph,  yr  liwn 
oedd  yn  prophwydo  wrÚi  law  y 
brenhin. 

3  0  Jeduthun :  meibion  Jeduthun ; 
Gedaliah,  a  ^Seri,  a  Jesaiah^  a  Has- 
abiah,  Mattithiah,  *chwech,  dan  law 
Jeduthun  eu  tad,  ar  y  delyn  yn 
prophwydo,  i  foliannu  ac  i  glodfori 
yr  Arglwydd. 

4  0  Heman :  meibion  Heman ; 
Bucciah,  Mattaniah,  ^Uzziel,  '^Se- 
buel,  a  Jerimoth,  Hananiah,  Hanani, 
Eliathah,  Gidalti,  a  Romamti-ezer, 
Josbecasah,  Màlothi,  Hothir,  a  Ma- 
hazioth : 

5  Y  rhai  hyn  oil  oedd  feibion  He- 
man,  gweledydd  y  brenhin  ^  y'ngeir- 
iau  Duw,  i  ddyrchafu  y  corn.  Duw 
hefyd  a  roddes  i  Heman  bedwar  ar 
ddeg  o  feibion,  a  thair  o  ferched. 

6  Y  rhai  hyn  oil  oedd  dan  law  eu 
tad  yn  canu  yn  nhŷ  yr  Arglwydd, 
â  symbalau,  a  nablau,  a  thelynau,  i 
wasanaeth  tŷ  Dduw;  ''yn  ol  ^trefn 
y  brenhin  i  Asaph,  a  Jeduthun,  a 
Heman. 

7  A'u  nifer  hwynt,  ynghyd  â'u 
brodyr  dysgedig  y'nghaniadau  yr 
Arglwydd,  sef  pob  un  cyfarAvydd, 
oedd  ddau  cant  pedwar  ugain  ac 
wyth. 

8  IT  A  hwy  a  fwriasant  goelbren- 
nau, cylch  yn  erbyn  cylch,  bychan 

I  a  mawr, "  athraw  a  disgybL 


9  A'r  coelbren  cyntaf  a  ddaeth 
dros  Asaph  i  Joseph :  yr  ail  i  Ge- 
daliah ;  efe,  a'i  feibion  a'i  frodyr 
oedd  ddeuddeg. 

10  Y  trydydd  i  Zaccur;  efe,  a'i 
feibion  a'i  frodyr  oedd  ddeuddeg. 

11  Y  pedwerydd  i  Isri;  efe,  a'i 
feibion  a'i  frodyr  oedd  ddeuddeg. 

12  Y  pummed  i  Nethaniah ;  efe, 
a!\  feibion  a'i  frodyr  oedd  ddeuddeg. 

13  Y  chweched  i  Bucciah ;  efe,  a'i 
feibion  a'i  frodyr  oedd  ddeuddeg. 

14  Y  seithfed  i  Jesarelah ;  efe,  a'i 
feibion  a'i  frodyr  oedd  ddeuddeg. 

15  Yr  wythfed  i  Jesaiah;  efe,  a'i 
feibion  a'i  frodyr  oedd  ddeuddeg. 

16  Y  nawfed  i  Mattaniah  ;  efe,  a'i 
feibion  a'i  frodyr  oedd  ddeuddeg. 

17  Y  degfed  i  Simei ;  efe,  a'i  feib- 
ion a'i  frodyr  oedd  ddeuddeg. 

18  Yr  unfed  ar  ddeg  i  Azareel ;  efe, 
a'i  feibion  a'i  frodyr  oedd  ddeuddeg. 

19  Y  deuddegfed  i  Hazabiah ;  efe, 
a'i  feibion  a'i  frodyr  oedd  ddeuddeg. 

20  Y  trydydd  ar  ddeg  i  Subael ;  efe, 
a'i  feibion  a'i  frodyr  oedd  ddeuddeg. 

21  Y  pedwerydd  ar  ddeg  i  Mat- 
tithiah; efe,  a'i  feibion  a'i  frodyr 
oead  ddeuddeg. 

22  Y  pymthegfed  i  Jerimoth ;  efe, 
a'i  feibion  a'i  frodyr  oedd  ddeuddeg. 

23  Yr  unfed  ar  bymtheg  i  Ha- 
naniah ;  efe,  a'i  feibion  a'i  frodyr 
oedd  ddeuddeg. 

24  Y  ddeufed  ar  bymtheg  i  Jos- 
becasah; efe,  a'i  feibion  a'i  frodyr 
oedd  ddeuddeg. 

25  Y  deunawfed  i  Hanani ;  efe,  a'i 
feibion  a'i  frodyr  oedd  ddeuddeg. 

26  Y  pedwerydd  ar  bymtheg  i 
Màlothi;  efe,  a'i  feibion  a'i  frodyr 
oedd  ddeuddeg. 

27  Yr  ugeinfed  i  Eliathah ;  efe,  a'i 
feibion  a'i  frodyr  oedd  ddeuddeg. 

28  Yr  unfed  ar  hugain  i  Hothir; 
efe,  a'i  feibion  a'i  frodyr  oedd  ddeu- 
ddeg. 

29  Y  ddeufed  ar  hugain  i  Gidalti ; 
efe,  a'i  feibion  a'i  frodyr  oedd  ddeu- 
ddeg. 

30  Y  trydydd  ar  hugain  i  Mahaz- 
ioth ;  efe,  a'i  feibion  a'i  frodyr  oedd 
ddeuddeg. 

31  Y  pedwerydd  ar  hugain  i  Ro- 
mamti-ezer;  efe,  a'i  feibion  a'i  frod- 
yr oedd  ddeuddeg. 

PENNOD  XXVI. 

1  Dosparthiadau  y  porthorion.  13  Rhannu 
iddynt  y  pyrth  north  goelbren.  20  Y  Lefiaid 
y  rhai  oedd  ar  y  trysorau.  29  Swyddogion 
a  barnwyr. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1015. 


Dosparthiadau 


I.  CHRONICL,  XXVI 


y  porthoi'ion. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1015. 

2  Neil, 
Selem'iah, 
ad.  14. 

3  Nei!, 
Ab'iasnph. 
pen.  6.  87. 
a  9. 19. 


IHeb. 

Issaschar. 


5Sef, 

Obed-edom, 
pen.  13.  U. 


pen.  16. 


6  Neil, (i)03 
fychan. 

7  Neil,  iire- 
xeiem'iah 
ad.  1. 


8  S«f,  Cÿn- 
hull/an. 


»Gwel 

1  Broil.  10. 
5. 

2  Chron,  9, 
4. 


AM  ddosparthiad  y  porthorion  : 
-ljL  O'r  Corhiaid  yr  oedd  ^ Mesele- 
mi'ah  mab  Core,  o  feibion  ^  Asaph. 

2  A  meibion  Meselemiah  oedd,  Ze- 
chariah  y  cyntaf-anedig,  Jediael  yr 
ail,  Zebadiah  y  trydydd,  Jatlmiel  y 
pedwerydd, 

3  Elam  y  pummed,  Jehohanan  y 
chweched,  Elioenai  y  seithfed. 

4  A  meibion  Obed-edom ;  Semaiah 
y  cyntaf-anedig,  Jehozabad  yr  ail, 
Joali  y  trydydd,  a  Sachar  y  ped- 
werydd, a  Nethaneel  y  pummed, 

5  Ammiel  y  chweched,  ^Issacliar 
y  seithfed,  Peulthai  yr  wythfed : 
canys  Duw  al  bendithiodd  ^  ef. 

6  Ac  i  Semaiah  ei  fab  ef  y  ganwyd 
meibion,  y  rhai  a  arglwyddiaethas- 
ant  ar  dŷ  eu  tad :  canys  cedyrn  o 
nerth  oeddynt  hwy. 

7  Meibion  Semaiah  ;  Othni,  a  Re- 
phael,  ac  Obed,  Elzabad;  ei  frodyr 
ef  oedd  wŷr  nerthol,  se/  Elihu,  a 
Semachiah. 

8  Y  rhai  hyn  oil  o  feibion  Obed- 
edom  :  hwynt-h'vvy,  a  u  meibion,  a'u 
brodyr,  yn  wŷr  nerthol  mewn  cryf- 
der,  tu  ag  at  y  weinidogaeth,  oedd 
dri  ugain  a  dau  o  Obed-edom. 

9  Ac  i  Meselemiah,  yn  feibion  ac 
yn  frodyr,  yr  oedd  tri  ar  bymtheg  o 
wŷr  nerthol. 

10  0  ''Hosah  hefyd,  o  feibion  Me- 
rari,  yr  oedd  meibion ;  Simri  y  pen- 
naf,  (er  nad  oedd  efe  gyntaf-anedig, 
etto  ei  dad  a'i  gosododd  ef  yn  ben ;) 

11  Hilciah  yr  ail,  Tebaliah  y  tryd- 
ydd, Zechariah  y  pedwerydd :  holl 
feibion  a  brodyr  Hosah  oedd  dri  ar 
ddeg. 

12  Ym  mhlith  y  rhai  hyn  yr  oedd 
dosparthiadau  y  porthorion,  se/  ym 
mhlith  y  pennaethiaid,  ac  iddynt 
oruchwyliaeth  ar  gyfer  eu  brodyr  i 
wasanaethu  yn  nhŷ  yr  Arglwydd. 

13  1Í  A  hwy  a  fwriasant  goelbren- 
nau,  '^fychan  a  mawr,  yn  ol  tŷ  eu 
tadau,  am  bob  poiih. 

14  A  choelbren  "'  Selemiah  a  syrth- 
iodd  tu  a'r  dwyrain  :  a  thros  Zecha- 
riah ei  fab,  cynghorwr  deallgar,  y 
bwriasant  hwy  goelbrennau ;  a'i 
goelbren  ef  a  ddaeth  tu  a'r  gogledd 

15  I  Obed-edom  tu  a'r  dehau,  ac 
i'w  feibion,  y  daeth  tŷ  ^  Asuppim. 

16  I  Suppim,  a  Hosah,  tu  a'r  gor- 
llewin,  gyd  â  phortli  Sàlecheth,  yn 
ffordd  y  ■*  rhiw,  yr  oedd  y  naill  or- 
uchwyliaeth ar  gyfer  y  llalL 

17  Tu  a'r  dwyrain  yr  oedd  chwech 
o  Lefiaid,  tu  a'r  gogledd  pedwar  beu- 


nydd,  tu  a'r  dehau  pedwar  beunydd, 
a  thu  ag  Asuppim  dau  a  dau. 

18  A  Pharbar  tu  a'r  gorllewin,  ped- 
war ar  y  ffordd,  a  dau  yn  Parbar. 

19  Dyma  ddosparthiadau  y  porth- 
orion, o  feibion  Core,  ac  o  feibion 
Merari. 

20  1Í  Ac  o'r  Lefiaid,  Ahiah  oedd  ar 
^  drysorau  tŷ  Dduw,  ac  ar  drysorau 
y  pethau  cyssegredig. 

21  Am  feibion  ^Laadan:  meibion  y 
Gersoniad  Laadan,  pennau  tylwyth 
Laadan  y  Gersoniad,  oedd  ^  Jehieli. 

22  Meibion  Jehieli ;  Zetham,  a 
Joel  ei  frawd,  oedd  ar  drysorau  tŷ 
yr  Aeglwydd. 

23  O'r  Amramiaid,  a'r  Ishariaid, 
o'r  Hebroniaid,  a'r  Uzzieliaid : 

24  A  ""Sebuel  mab  Gersom,  mab 
Moses,  oedd  olygwr  ar  y  trysorau. 

25  A'i  frodyr  ef  o  Eleazar ;  Reha- 
biah  ei  fab  ef,  a  Jesaiah  ei  fab  yntau, 
a  Joram  ei  fab  yntau,  a  Zichri  ei 
fab  yntau,  a  "^Selomith  ei  fab  yntau. 

26  Y  Selomith  hwnnw  a'i  frodyr 
oedd  ar  holl  drysorau  y  pethau  cys- 
segredig a  gyssegrasai  Dafydd  fren- 
hin,  a'r  tadau  pennaf,  a  thy^vysogion 
y  miloedd  a'r  cannoedd,  a  thywys- 
ogion  y  llu. 

27  O'r  rhyfeloedd  ac  o'r  yspail  y 
cyssegrasant  hetluiu  i  gynnal  tŷ  yr 
Arglwydd. 

28  A'r  hyn  oil  a  gyssegrodd  Sa- 
muel *y  gweledydd,  a  Saul  mab  Cis, 
ac  Abner  mab  Ner,  a  Joab  mab 
Serfiah,  a  phwy  bynnag  a  gyssegr- 
asai ddim,  yr  oedd  efe  dan  law 
Selomith  a'i  frodyr. 

29  1Í  O'r  Ishariaid,  Cenaniah  a'i 
feibion  oedd  yn  Israel  '^yn  swydd- 
ogion,  ac  yn  farnwyr,  ar  y  gwaith 
oddi  allan. 

30  O'r  Hebroniaid,  Hasabiah  a'i 
frodyr,  meibion  nerthol,  mil  a  saith 
gant,  oedd  mewn  swydd  yn  Israel, 
o'r  tu  hwn  i'r  lorddonen  tu  a'r  gor- 
llewin, yn  holl  waith  yr  Arglwydd, 
ac  y'ngwasanaeth  y  brenhin. 

31  O'r  Hebroniaid,  sjeriah  oedd 
ben  o'r  Hebroniaid,  yn  ol  cenhedl- 
aethau  ei  dadau :  yn  y  ddeugeinfed 
flwyddyn  o  deyi'nasiad  Dafydd  y 
ceisiwyd  hwynt,  a  chafwyd  yn  eu 
mysg  liAvy  lüŷr  cryfion  nerthol,  ^yn 
Jazer  Gilead. 

32  A'i  frodyr  ef  yn  feibion  nerthol 
oedd  ddwy  fil  a  saith  gant  o  bennau- 
cenedl :  a  Dafydd  y  brenhin  a'u  go- 
sododd hwynt  ar  y  Reubeniaid,  a'r 
Gadiaid,  a  banner  Uwyth  Manasseh, 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1015. 


b  Mai.  3.  10. 


2  Neu, 
JjTibni. 
pen.  6. 17. 

3  Neu, 
Jehiel, 
pen.  23.  8. 
a  29.  8. 


«  pen.  23. 
16. 


<*  pen.  23, 

la 


e  1  Sam.  9, 


'  pen.  23.  4. 


s  pen.  23. 
19. 


ii  Edrych 
Jos.  21.  39. 


Y  deuddeg  tyivysog. 


I.  CHRONICL,  XXVII. 


Swyddogion  Dafydd. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
1015. 

Í  2  Chron. 
19.  11. 


»  2  Sam.  23. 
8. 
pen.  11. 11. 


2  Neu, 
Dodo, 
2  Sam.  23. 
9. 


3  Neu, 
swÿddog. 


b  2  Sam.  23. 
20,  22,  2;i. 
pen.  11.  '22, 


c  2  Sam.  23. 
24. 
pen.  11.  26. 


•1  pen.  11. 

28. 

4  pen.  11. 
28, 
Tecoiad. 


eppn.  11. 

27. 


'2  Sam.  21. 
18. 


8  pon. 
28. 


6  pen.  11. 

28, 

Antolh- 

iad. 
h  2  Sam. 23. 

28. 


ym  mhob  gorcliwyl  Duw,  a  *gorch- 
wyl  y  brenhin. 

PENNOD  XXVIL 

1  Y  deuddeg  tywysog  am  bob  mis.  16  Pennaeth- 
iaid  y  deuddeg  Uwytli.  23  Ehwystro  cyfrif 
y  boll.    25  Amryw  swyddogion  Dafydd. 

P  ED  AIR  mil  ar  hugain  oedd  pob 
dosparthiad  o  feibion  Israel 
dan  eu  rhif,  yn  bennau-cenedl,  ac 
yn  dywysogion  miloedd  a  chan- 
noedd,  a'u  swyddogion  yn  gwasan- 
aethu  y  brenhin  ym  mhob  achos  o'r 
dosparthiadau,  yn  dyfod  i  mewn, 
ac  yn  myned  aUan,  o  fis  i  fis,  trwy 
holl  fisoedd  y  fl^vyddyn. 

2  Ar  y  dosparthiad  cyntaf,  dros  y 
mis  cyntaf,  yr  oedd  '  Jasobeam  mab 
Zabdiel ;  ac  yn  ei  ddosparthiad  ef 
yr  oedd  pedair  mil  ar  hugain. 

3  0  feibion  Peres  yr  oedd  y  pen- 
naf  o  holl  dywysogion  y  Uu  dros  y 
mis  cyntaf. 

4  Ac  ar  ddosparthiad  yr  ail  mis 
yr  oedd  ^  Dodai  yr  Ahohiad,  ac  o'i 
ddosparthiad  ef  yr  oedd  Micloth 
hefyd  yn  gapten;  ac  yn  ei  ddos- 
parthiad ef  bedair  mil  ar  hugain. 

5  Trydydd  tywysog  y  Uu  dros  y 
trydydd  mis  oedd  Benaiah  mab  Je- 
hoiada  yr  ^offeiriad  pennaf ;  ac  yn  ei 
ddosparthiad  ef  bedair  mil  ar  hugain. 

6  Y  Benaiah  hwn  oedd  ''gadam  ym 
mhlitli  y  deg  ar  hugain,  ac  oddi  ar 
y  deg  ar  hugain ;  ac  yn  ei  ddosparth- 
iad ef  yr  oedd  Amizabad  ei  fab  ef. 

7  Y  pedwerydd  dros  y  pedwerydd 
mis  oedd  *=  Asahel  brawd  Joab,  a  Ze- 
badiah  ei  fab  ar  ei  ol  ef ;  ac  yn  ei 
ddosparthiad  ef  bedair  mil  ar  hugain. 

8  Y  pummed  dros  y  pummed  mis 
oedd  dywysog,  Samhuth  yr  Izrah- 
iad ;  ac  yn  ei  ddosparthiad  ef  bed- 
air mil  ar  hugain. 

9  Y  chweched  dros  y  chweched 
mis  oedd  "^Ira  mab  Icces  y  ^Tecoad; 
ac  yn  ei  ddosparthiad  ef  bedair  mil 
ar  hugain. 

10  Y  seithfed  dros  y  seithfed  mis 
oedd  *Heles  y  Peloniad,  o  feibion 
Ephraim  ;  ac  yn  ei  ddosparthiad  ef 
bedair  mil  ar  hugain. 

11  Yr  wythfed  dros  yr  wythfed 
mis  oedd  ^Sibbechai  yr  Husathiad, 
o'r  Zarhiaid  ;  ac  yn  ei  ddosparthiad 
ef  bedair  mil  ar  hugain. 

12  Y  nawfed  dros  y  nawfed  mis 
oedd  s  Abiezer  yr  ^  Anathothiad,  o'r 
Benjaminiaid ;  ac  yn  ei  ddosparth- 
iad ef  bedair  mil  ar  hugain. 

13  Y  degfed  dros  y  degfed  mis 
oedd  ^  Maharai  y  Netophathiad,  o'r 


Zarhiaid ;  ac  yn  ei  ddosparthiad  ef 
bedair  mil  ar  hugain. 

14  Yr  unfed  ar  ddeg  dros  yr  unfed 
mis  ar  ddeg  oedd  '  Benaiah  y  Pira- 
thoniad,  o  feibion  Ephraim;  ac  yn  ei 
ddosparthiad  ef  bedair  mil  ar  hugain. 

15  Y  deuddegfed  dros  y  deuddeg- 
fed  mis  oedd  ^  Heldai  y  Netophath- 
iad,  o  Othniel ;  ac  yn  ei  ddosparth- 
iad ef  bedair  mil  ar  hugain. 

16  IT  Ac  ar  Iwythau  Israel :  ar  y 
Reubeniaid,  Eliezer  mab  Zichri 
oedd  dywysog:  ar  y  Simeoniaid, 
Sephatiah  mab  Maachah : 

17  Ar  y  Lefiaid,  ''Hasabíah  mab 
Cemuel :  ar  yr  Aaroniaid,  Sadoc : 

18  Ar  Judah,  ^  Elihu,  un  o  frodyr 
Dafydd :  ar  '^  Issachar,  Omri  mab 
Michael : 

19  Ar  Zabulon,  Ismaiah  mab  Oba- 
diah :  ar  Naphtali,  Jerimoth  mab 
Azriel : 

20  Ar  feibion  Ephraim,  Hosea  mab 
Azaziah :  ar  banner  llwyth  Manas- 
seh,  Joel  mab  Pedaiah  : 

21  Ar  banner  llwyth  Manasseh 
yn  Gilead,  Ido  mab  Zechariah :  ar 
Benjamin,  Jaasiel  mab  Abner : 

22  Ar  Dan,  Azariel  mab  Jeroham. 
Dyma  dywysogion  Uwythau  Israel. 

23  11  Ond  ni  chymmerth  Dafydd 
eu  rhifedi  hwynt  o  fab  ugain 
mlwydd  ac  isod ;  canys  ™  dywedasai 
yr  Arglwydd  yr  amlhâi  efe  Israel 
megis  sêr  y  nefoedd. 

24  Joab  mab  Serfiah  a  ddechreu- 
odd  gyfrif,  ond  ni  orphenodd  efe, 
am  fod  o  achos  hyn  °  Udiowgrwydd 
yn  erbyn  Israel,  ac  nid  aeth  y  cyf- 
rif hwn  ym  mysg  cyfrifon  chronicl 
y  brenhm  Dafydd 

25  1Í  Ac  ar  drysorau  y  brenhin  yr 
oedd  Azmafeth  mab  Adiel :  ac  ar  y 
trysordai  yn  y  meusydd,  yn  y  din- 
asoedd,  yn  y  pentrefi  hefyd,  ac  yn 
y  tyrau,  yr  oedd  Jehonathan  mab 
Uzziah. 

26  Ac  ar  weithwyr  y  maes,  y  rhai 
oedd  yn  llafurio  y  ddaear,  yr  oedd 
Ezri  mab  Celub. 

27  Ac  ar  y  gwinllannoedd  yr  oedd 
Simei  y  Ramathiad :  ac  ar  yr  hyn 
oedd  yn  dyfod  o'r  gwinllannoedd 
i'r  selerau  gwin,  yr  oedd  Zabdi  y 
Siphmiad. 

28  Ac  ar  yr  olew-wydd,  a'r  syco- 
morwydd,  y  rhai  oedd  yn  y  dyfíryn- 
oedd,  yr  oeäcíBaalhanan  y  Gederiad : 
ac  ar  y  selerau  olew  yr  oedd  Joas. 

29  Ac  ar  yr  ychain  pasgedig  yn 
Saron,  yr  oedd  Sitrai  y  Saroniad  : 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1015. 

'  pen.  11. 
31. 


«Neu, 
Hded, 
pen.  11. 30. 


k  pen.  26. 
30. 


1 1  Sam.  16. 

6,  EViab. 
7Heb. 

Issaechar. 


m  Gen.  15. 


Cylch 
1017. 

n  2  Sam.  24. 
15. 
pen.  21.  7. 


Cylch 
1015. 


Dafydd  yn  datgan 


I.  CHRONICL,  XXVIII. 


daioni  Duw. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1015. 


9  Neu, 
yr  Hach- 
moniad, 

o  2  Sam.  15. 

12. 
P  2  Sam.  15. 

37.  a  16.  IG. 


«J  pen.  11.  C. 


»  pen.  27. 

16. 
•>  pen.  27. 

1,2. 


0  pen.  27. 
25. 

2  Neu, 
anifeiliaid. 

3  Neu. 
eunuch- 
iaid. 

d  pen.  11. 
10. 


»  2  Sam.  7. 
2. 


f  Ps.  99.  5. 
a  132.  7. 


8  2  Sam.  7. 
5, 13. 
lBren.5.3 

pen.  22.  8. 


bGen.49.  8. 

pen.  5.  2. 

Ps.  60.  7. 

a  78.  68. 
'  1  Sam.  le. 

1. 
kl  Sum.  10. 

12. 

1  pen  23. 1. 


ac  ar  yr  ychain  yn  y  dyffrynoedd, 
yr  oedd  Saphat  mab  Adlai. 

30  Ac  ar  y  camelod  yr  oedd  Obil 
yr  Ismaeliad  :  ac  ar  yr  asenod  Jeli- 
deiah  y  Meronothiad, 

31  Ac  ar  y  defaid  yr  oedd  Jaziz 
yr  Hageriad,  Y  rhai  hyn  oU  oedd 
dywysogion  y  golud  eiddo  y  bren- 
hin  Dafydd. 

32  A  Jehonathan  ewythr  Dafydd 
frawd  ei  dad  oedd  gynghorwr,  gwr 
doeth,  ac  ysgrifenydd :  Jeliiel  hef- 
yd  ^mab  Hachmoni  oedd  gyd  â 
meibion  y  brenhin. 

33  Ac  "Ahitophel  oedd  gynghorwr 
y  brenhin;  a  PHusai  yi'  Arciad oedd 
gyfaill  y  brenhin. 

34  Ac  ar  ol  Ahitophel  yr  oedd  Je- 
hoiada  mab  Benaiah,  ac  Abiathar :  a 
thywysog  llu  y  brenhin  oedd  "^  Joab. 

PENNOD  XXVIII. 

1  Dafydd,  ÿngŵydd  yr  .holt  hdbl,  yn  datgan 
daioni  Duw  iddo  ef,  a'i  addewid  i'w  fah 
Solomon,  ac  yn  eu  hannog  hwynt  i  ofni  Duw  : 
9,  20  yn  rhoi  cysur  yn  Solomon  i  adeiladu 
y  deml ;  11  yn  dangos  iddo  ei  dull  a'i  phor- 
treiad  hi,  ac  yn  rhoddi  iddo  aur  ao  arian 
i'w  gumeuthur  hi, 

A  DAFYDD  a  gynhuUodd  hoU 
dywysogion  Israel,  ^tywysogion 
y  Uwythau,  a  ^thywysogion  y  dos- 
parthiadau,  y  rhai  oedd  yn  gwas- 
anaethu  y  brenhin,  tywysogion  y 
miloedd  hefyd,  a  thywysogion  y 
cannoedd,  a  "  thy^vysogion  holl  olud 
^  a  meddiant  y  brenhin,  a'i  feibion, 
gyd  â'r  ^  ystafellyddion,  a'r  ^  cedyrn, 
a  phob  un  grymmusol  o  nerth,  i 
Jerusalem. 

2  A  chyfododd  Dafydd  y  brenhin 
ar  ei  draed,  ac  a  ddywedodd,  Gwran- 
dêwch  arnaf  fi,  fy  mrodyr,  a'm  pobl ; 
^  Myfi  a  feddyliais  yn  fy  nghalon 
adeiladu  tŷ  gorphwysfa  i  arch  cyf- 
ammod  yr  Arglwydd,  ac  i  ^ystôl- 
draed  ein  Duw  ni,  a  mi  a  barotto- 
ais  tu  ag  at  adeiladu. 

3  Ond  Duw  a  ddywedodd  wrth- 
yf,  ^Nid  adeiledi  di  dŷ  i'm  henw  i, 
canys  rhyfelwr  fuost,  a  gwaed  a 
dywelltaist. 

4  Er  hynny  Arglwydd  Dduw  Is- 
rael a'm  hetholodd  i  o  holl  dŷ  fy 
nhad,  i  fod  yn  frenhin  ar  Israel  yn 
dragywydd:  canys  ^"  Judah  a  ddewis- 
odd  efe  yn  llywiawdwr ;  ac  o  dỳ  Ju- 
dah,  ^  tŷ  fy  nhad  i,  ac  '^  o  feibion  fy 
nhad,  efe  a  fynnai  i  mi  deyrnasu  ar 
hoU  Israel  : 

5  ^Ac  o'm  holl  feibion  innau,  (can- 
ys llawer  o  feibion  a  roddes  yr 
Arglwydd  i  mi,)  efe  hefvd  a  ddew- 


isodd  Solomon  fy  mab,  i  eistedd 
ar  orseddfa  brenhiniaeth  yr  Ar- 
glwydd, ar  Israel. 

6  Dy wedodd  hefyd  wrthyf,  "  Solo- 
mon dy  fab,  efe  a  adeilada  fy  nhŷ 
a'm  cynteddau  i ;  canys  dewisais  ef 
yn  fab  i  mi,  a  minnau  a  fyddaf  iddo 
ef  yn  dad. 

7  A'i  frenhiniaeth  ef  a  sicrhâf  yn 
dragywydd,  os  efe  a  ymegnia  i 
wneuthur  fy  ngorchymynion  a'm 
barnedigaethau  i,  megis  y  dydd  hwn. 

8  Yn  awr  gan  hynny,  y'ngŵydd 
holl  Israel,  cynniüleidfa  yr  Ar- 
glwydd, a  lie  y  clywo  ein  Duw  ni, 
cedwch  a  cheisiwch  hoU  orchymyn- 
ion  yr  Arglwydd  eich  Duw,  fel  y 
meddiannoch  y  wlad  dda  lion,  ac  y 
gadawoch  hi  yn  etifeddiaeth  i'ch 
meibion  ar  eich  ol  yn  dragywydd. 

9  1Í  A  thithau  Solomon  fy  mab, 
adnebydd  Dduw  dy  dad,  a  gwasan- 
aetha  ef  â  chalon  berffaith,  ac  â 
meddwl  ewyllysgar :  canys  yr  "  Ar- 
glwydd sydd  yn  chwilio  yr  holl 
galonnau,  ac  yn  deall  pob  dychym- 
myg  meddyliau.  0  cheisi  ef,  ti  a'i 
cei ;  ond  os  gwi'thodi  ef,  efe  a'th 
fwrw  di  ymaith  yn  dragywydd 

10  Gwel  yn  awr  mai  yr  Arglwydd 
a'th  ddewisodd  di  i  adeiladu  tŷ  y 
cyssegr :  ymgryf ha,  a  gwna. 

11 1  Yna  y  rhoddes  Dafydd  i  Solo- 
mon ei  fab  "bortreiad  y  porth,  a'i  dai, 
a'i  selerau,  a'i  geUau,  a'i  ystafeUoedd 
oddi  fewn,  a  thy  y  drugareddfa, 

12  A  phortreiad  yr  hyn  oil  a  oedd 
ganddo  trwy  yr  yspryd,  am  gyn- 
teddau  tŷ  yr  Arglwydd,  ac  am 
yr  holl  ystafeUoedd  o  amgylch,  am 
drysorau  tŷ  Dduw,  ac  am  drysorau 
y  pethau  cyssegredig : 

13  Ac  am  ddosparthiadau  yr  offeir- 
iaid  a'r  Lefiaid,  ac  am  hoU  waith 
gweinidogaeth  tŷ  yr  Arglwydd,  ac 
am  holl  lestri  gwasanaeth  tŷ  yr  Ar- 
glwydd. 

14  Efe  a  roddes  o  aur  wrth  bwys, 
i'r  pethau  o  aur,  tu  ag  at  hoU  lestri 
pob  gwasanaeth,  ac  arian  i'r  holl 
lestri  arian,  mewn  pwys,  tu  ag  at 
holl  lestri  pob  math  ar  wasanaeth  : 

15  Sef  pwys  y  canhwyUbrenni  aur, 
a'u  lampau  aur,  wrth  bwys  i  bob 
canhwyllbren  ac  i'w  lampau :  ac  i'r 
canhwyUbrennau  arian  wrth  b^vys, 
i'r  canhwyUbren  ac  i'w  lampau,  yn 
ol  gwasanaeth  pob  canhwyllbren. 

16  Aur  hefyd  dan  bwys,  tu  ag  at 
fyrddau  y  hara  gosod,  i  bob  bwrdd; 
ac  arian  i'r  byrddau  arian ; 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1015. 

m  2  Sam.  7. 
13, 14. 
pen.  22.  9. 
2  Ohion.  1. 


n  1  Sam.  16. 
7. 

1  Bren.  8. 
39. 

pen.  29. 17. 
Ps.  7.  9. 
a  139.  2. 
Diar.  17.  3. 
Jer.  11.  20. 
a  17. 10. 
a  20.  12. 
Dat.  2.  23. 


0  Edrych 
Exod.  25. 
40. 
ad.  19. 


lihodcUon  Dafydd 


I  CHRONICL,  XXIX. 


at  adeiladu  y  deml. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1015. 


P  1  Sam.  4. 
4. 
1  Bren.  6. 

23,  ic. 

q  Edi  ych 
Exod.  25. 
40. 


r  Dent.  31. 
7,8. 

Jos.  1.  6, 
7.9. 
peii.  22.  13. 


s  Eiod.  35. 
25, 26. 
a  36. 1,  2. 


1015. 


a  pen.  22.  5. 
Ui:ir.  4.  3. 


b  Edrych 
Es.  64. 11, 
12. 

Dat.  21. 18, 
áEO. 


«  1  Brea.  9. 

23. 


17  Ac  aur  pur  i'r  cigweiuiau,  ac 
i'r  phiolau,  ac  i'r  dysglau,  ac  i'r 
gorflychau  aur,  wrth  bwys  pob  gor- 
flwch  :  ac  i'r  gorflychau  arian  wrth 
bwys  pob  gorflwch ; 

18  Ac  i  allor  yr  arogl-darth,  aur 
pur  wrth  bwys ;  ac  aur  i  bortreiad 
cerbyd  Py  cerubiaid  oedd  yn  ym- 
ledu,  ac  yn  gorchuddio  arch  cyf- 
ammod  yr  Arglwydd. 

19  Hyn  oil,  ebe  Dafydd,  "^a  wnaeth 
yr  Arglwydd  i  mi  ei  ddeall  mewn 
ysgrifen,  trwy  ei  law  ef  arnaf  fi,  sef 
hoU  waith  y  portreiad  hwn. 

20  A  dywedodd  Dafydd  wrth  So- 
lomon ei  fab,  'Ymgryfhâ,  ac  ymeg- 
nia,  a  gweithia ;  nac  ofiia,  ac  na  ar- 
swyda :  canys  yr  Arglwydd  Ddtjw, 
fy  Nuw  i,  fydd  gyd  â  thi ;  nid  ym- 
edy  efe  â  thi,  ac  ni'th  wrthyd,  nes 
gorphen  hoU  waith  gwasanaeth  tŷ 
yr  Arglwydd. 

21  Wele  hefyd  ddosparthiadau  yr 
offeiriaid  a'r  Lefiaid,  i  hoU  wasan- 
aeth  tŷ  Dduw,  a  chyd  â  thi  y 
maent  yn  yr  hoU  waith,  a  '  phob  un 
e^vyllysgar  cywraint  i  bob  gwasan- 
aeth ;  y  tywysogion  hefyd  a'r  bobl 
oil  fyddant  wrth  dy  orchymyn  yn 
gwbl. 

PENNOD  XXIX. 

1  Dafydd,  trwy  ei  esampl  ei  hurt,  a'i  eiriol,  6 
yn  peri  i'r  tywysogion  ac  i'r  bohl  offrymmu 
yn  ewyllysgar.  10  D'tolch  Dafydd  a'i  weddi. 
20  Y  bohl,  wedi  hendithio  Duw,  ac  aberihu 
iddo,  yn  gwneuthur  Solomon  yn  frenhin.  26 
Yr  liŷd  y  teyrnasodd  Dafydd,  a'i  farwol- 
aeth  ef. 

YNA  y  dywedodd  Dafydd  y 
brenhin  wrth  yr  holl  dyrfa, 
Duw  a  ddewisodd  yn  unig  fy  mab 
Solomon,  ae  y  mae  efe  *yn  ieuangc, 
ac  yn  dyner,  a'r  gwaith  sydd  fawr ; 
canys  nid  i  ddyn  y  mae  y  Uys,  ond 
i'r  Arglwydd  Dduw. 

2  Ac  â'm  holl  gryfder  y  parottoais 
i  dy  fy  ISTuw,  aur  i'r  gwaith  aur,  ac 
arian  i'r  arian,  a  phres  i'r  pres,  a 
haiarn  i'r  haiarn,  a  choed  i'r  gwaith 
coed ;  ^  meini  onix,  a  meini  gosod, 
meini  carbunculus,  ac  o  amryw  liw, 
a  phob  maen  gwerthfawr,  a  meini 
marmor  yn  ami. 

3  Ac  etto  am  fod  fy  ewyllys  tu  a 
thy  fy  Nuw,  y  mae  gennyf  o'm 
heiddo  fy  hun,  aur  ac  arian,  yr 
hivii  a  roddaf  tu  ag  at  dy  fy  Nuw ; 
heb  law  yr  hyn  oil  a  barottoais  tu 
a'r  tŷ  sanctaidd : 

4  Tair  mil  o  dalentau  aur,  o  aur 
^'Ophir;  a  saith  mil  o  dalentau  arian 
puredig,  i  oreuro  parwydydd  y  tai : 


439 


5  Yr  aur  i'r  gtcaith  aur,  a'r  arian 
i'r  arian ;  a  tliu  ag  at  yr  holl  waith, 
trwy  law  y  rhai  celfydd.  P^vy  hef- 
yd a  ymrŷdd  yn  ewyllysgar  i  ^ym- 
gyssegru  heddyw  i'r  Arglwydd? 

6  IT  Yna  tywysogion  y  teuluoedd,  a 
thywysogion  Ih^ythau  Israel,  a  thy- 
wysogion  y  miloedd  a'r  cannoedd, 
a  ^  swyddogion  gwaith  y  brenhin,  a 
oiFrymmasaut  yn  ewyllysgar, 

7  Ac  a  roddasant  tu  ag  at  wasan- 
aeth  tŷ  Dduw,  bum  mil  o  dalentau 
aur,  a  deng  mil  o  sylltau,  a  deng 
mil  o  dalentau  arian,  a  deunaw  mil 
o  dalentau  pies,  a  chàn  mil  o  dal- 
entau haiarn. 

8  A  chyd  a'r  hwn  y  ceid  meini, 
hwy  a'w  rhoddasant  i  drysor  tŷ  yr 
Arglwydd,  trwy  law  ^  Jehiel  y  Ger- 
soniad. 

9  A'r  bobl  a  lawenhasant  pan  off- 
rymment  o'u  gwirfodd ;  am  eu  bod 
â  chalon  berfíaith  yn  ewyllysgar  yn 
offrymmu  i'r  Arglwydd:  a  Dafydd 
y  brenhin  hefyd  a  lawenychodd  â 
Uawenydd  mawr. 

10  1Í  Yna  y  bendithiodd  Dafydd 
yr  Arglwydd  y'ngŵydd  yr  holl 
dyrfa,  a  dywedodd  Dafydd,  Bendig- 
edig  wyt  ti,  Arglwydd  Dduw  Is- 
rael, ein  tad  ni,  o  dragywyddoldeb 
hyd  dragywyddoldeb, 

11  '^I  ti,  Arglwydd,  y  mae  mawr- 
edd,  a  gallu,  a  gogoniant,  goruchaf- 
iaeth,  a  harddwch :  canys  y  cwbl  yn 
y  nefoedd  ac  yn  y  ddaear  sydd 
eiddot  ti;  y  deyrnas  sydd  eiddot 
ti,  Arglwydd,  yr  hwn  hefyd  a  ym- 
ddyrchefaist  yn  ben  ar  bob  peth. 

12  Cyfoeth  hefyd  ac  anrhydedd  a 
ddeuant  oddi  wrthyt  ti,  a  thi  sydd 
yn  arghvyddiaethu  ar  bob  peth,  ac 
yn  dy  law  di  y  mae  nerth  a  chad- 
emid;  yn  dy  law  di  hefyd  y  mae 
mawrhâu,  a  nerthu  pob  dim. 

13  Ac  yn  awr,  ein  Duw  ni,  yr 
ydym  ni  yn  dy  foliannu,  ac  yn  clod- 
fori  dy  enw  gogoneddus. 

14  Eithr  pwy  ydwyf%  a  phwy  yw 
fy  mhobl  i,  fel  y  caem  ni  rym  i  off- 
rymmu yn  ewyllysgar  fel  hyn?  canys 
oddi  wrthyt  ti  y  mae  pob  peth,  ac 
o'th  law  dy  hun  y  rhoisom  i  ti. 

15  0  herwydd  ^dieithriaid  ydym 
ni  ger  dy  fron  di,  ac  aUtudion  fel 
ein  holl  dadau :  ^  fel  cysgod  yw  ein 
dyddiau  ni  ar  y  ddaear,  ac  nid  oes 
^  ymaros. 

16  0  Arglwydd  ein  Duw,  yr 
holl  amlder  hyn  a  barottoisom  ni  i 
adeiladu  i  ti  dy  i'th  enw  sanctaidd, 


Cyn 

CRIST 

1015. 

2  Heb. 
lenvii  ei 
law. 


d  pen.  27. 
25,  &c. 


9  pen.  26. 
21. 


f  Matt.  6. 
13. 

1  Tim.  1. 
17. 
Dat.  5.  12. 


B  Pa.  39. 12. 
IIeb.11.13. 
lPetr2.11. 

h  Ps.  90.  9. 
a  102.  IL 
a  144.  4. 

3  Heb. 

iiagwijl. 


Crwneuthur  Solomon 


II.  CHRONICL,  I 


yn  frenhin. 


Cyn 

CRIST 

1015. 


U  Sam.  16. 
7. 
pen.  28.  9. 


4Neu, 
chadarnhâ. 


6  1  Bren.  1. 
35,  39. 


Cyn 

CRI8T 

1015. 


•  1  Bren.  2. 
46. 


o'th  law  di  y  mae,  ac  eiddot  ti  yd- 
yw  oil. 

17  Gwn  hefyd,  0  fy  Nuw,  mai  ti 
sydd  *yn  profi  y  galon,  ac  yn  ym- 
foddloni  mewn  cyfiawnder.  Myfi  yn 
uniondeb  fy  nghalon,  o  wirfodd  a 
ofiPrymmais  hyn  oil ;  ac  yn  awr  y 
gwelais  dy  bobl  a  gaf\vyd  yma  yn 
offrymmu  yn  ewyllysgar  i  ti,  a  hyn- 
ny  mewn  Uawenydd. 

18  Aeglwydd  Dduw  Abraham, 
Isaac,  ac  Israel,  ein  tadau,  cadw 
hyn  yn  dragywydd  ym  mryd  medd- 
yliau  calon  dy  bobl ;  a  *  pharottoa 
eu  calon  hwynt  attat  ti. 

19  A  dyro  i  Solomon  fy  mab  galon 
berffaith,  i  gadw  dy  orchymynion,  dy 
dystiolaethau,  a'th  ddeddfau,  ac  i'w 
gwneuthur  liiüynt  oU,  ac  i  adeUadu 
y  Uys  yr  hwn  y  darperais  iddo. 

20  11  Dywedodd  Dafydd  hefyd  wrth 
yr  hoU  dyrfa,  Bendithiwch,  attolwg, 
yr  Arglwydd  eich  Duw.  A'r  holl 
dyrfa  a  fendithiasant  Arglwydd 
Dduw  eu  tadau,  a  blygasant  eu 
pennau,  ac  a  ymgrymmasant  i'r  Ar- 
glwydd, ac  i'r  brenhin. 

21  Aberthasant  hefyd  ebyrth  i'r 
Arglwydd,  a  thrannoeth  ar  ol  y 
dydd  hAvnnw  yr  aberthasant  yn 
boeth-ofifrymmau  i'r  Arglwydd,  fil 
o  fustych,  mil  o  hyrddod,  a  mil  o 
ŵyn,  a'u  diod-oflrymmau,  ac  ebyrth 
yn  lliosog,  dros  hoU  Israel : 

22  Ac  a  fwyttasant  ac  a  yfasant 
ger  bron  yr  Arglwydd  y  diwrnod 
hAvnnw  mewn  llawenydd  mawr.  A 
^gosodasant  Solomon  mab  Dafydd 
yn  frenhin  yr  ail  waith  ;  ac  ennein- 


iasant  ef  i'r  Arglwydd  yn  flaenor, 
a  Sadoc  yn  offeiriad. 

23  Felly  yr  eisteddodd  Solomon 
ar  orseddfa  yr  Arglwydd  yn  fren- 
hin, yn  lie  Dafydd  ei  dad,  ac  a 
Iwyddodd;  a  holl  Israel  a  wran- 
dawsant  arno. 

24  Yr  holl  dywysogion  hefyd  a'r 
cedyrn,  a  chyd  â  hynny  holl  feib- 
ion  y  brenhin  Dafydd,  ^  a  roddasant 
eu  dwylaw  ar  fod  dan  Solomon  y 
brenhin. 

25  A'r  Arglwydd  a  fawrygodd 
Solomon  yn  rhagorol  y'ngŵydd  holl 
Israel,  ac  ""a  roddes  iddo  ogoniant 
brenhinol,  math  yr  hwn  ni  bu  i  un 
brenhin  o'i  flaen  ef  yn  Israel 

26  1[  Felly  Dafydd  mab  Jesse  a 
deyrnasodd  ar  holl  Israel 

27  "  A'r  dyddiau  y  teyrnasodd  efe 
ar  Israel  oedd  ddeugain  mlynedd : 
°  saith  mlynedd  y  teyrnasodd  efe  yn 
Hebron,  a  thair  hlynedd  ar  ddeg  ar 
hugain  y  teyrnasodd  efe  yn  Jeru- 
salem. 

28  Ac  efe  a  fu  farw  mewn  oedran 
teg,  yn  gjrflawn  o  ddyddiau,  cyfoeth, 
ac  anrhydedd :  a  Solomon  ei  fab  a 
deyrnasodd  yn  ei  le  ef. 

29  Ac  am  weithredoedd  cyntaf  a 
diweddaf  y  brenhin  Dafydd,  wele,  y 
maent  yn  ysgrifenedig  y'ngeiriau 
Samuel  y  gweledydd,  ac  y'ngeiriau 
Nathan  y  proph^vyd,  ac  y'ngeiriau 
Gad  y  gweledydd, 

30  Gyd  â'i  holl  frenhiniaeth  ef,  a'i 
gadernid,  a'r  amserau  a  aethant 
drosto  ef,  a  thros  Israel,  a  thros  holl 
deyrnasoedd  y  gwledydd. 


Cyn 

CBIST 

1015. 


AIL    LYFR    Y    CHRONICL. 


PENNOD  I. 

1  Solomon  yn  offrymmu  yn  Gibeon  ;  7  yn  dewis 
doethineh,  a  Duw  yn  bendithio  ei  ddewis  ef. 
13  Ei  allu  a'i  gyfoeth  ef. 

A  ^SOLOMON  mab  Dafydd  a  ym- 
.  gadarnhaodd  yn  ei  deyrnas, 
a'r  Arglwydd  ei  Dduw  oedd  gyd  âg 
ef,  ac  a'i  mawrhaodd  ef  yn  ddirfawr. 

2  A  Solomon  a  ddywedodd  wrth 
holl  Israel,  wrth  dywysogion  y  mil- 
oedd  a'r  cannoedd,  ac  wrth  y  barn- 
wyr,  ac  wrth  bob  llywodraethwr  yn 
holl  Israel,  sefj  pennau-cenedl. 

3  Felly  Solomon  a'r  hoU  dyrfa  gyd 
ag  ef  a  aethant  i'r  uchelfa  oedd  yn 
''Gibeon:  canys  yno  yr  oedd  pabell 

39^1' 21.' 29!  cyfarfod  Duw,  yr  hon  a  wnelsai 

440 


Moses  gwas  yr  Arglwydd  yn  yr 
anialwch. 

4  '^Eithr  arch  Duw  a  ddygasai 
Dafydd  i  fynu  o  Ciriath-jearim,  i'r 
lie  a  ddarparasai  Dafydd  iddi  : 
canys  efe  a  osodasai  iddi  hi  babell 
yn  Jerusalem. 

5  Hefyd,  "^yr  aUor  bres  *a  wnelsai 
Bezaleel  mab  Uri,  mab  Hur,  oedd 
yno  o  flaen  pabell  yr  Arglwydd  :  a 
Solomon  a'r  dyrfa  a'i  hargeisiodd  hi. 

6  A  Solomon  a  aeth  i  fynu  yno  at 
yr  allor  bres,  ger  bron  yr  Ar- 
glwydd, yr  hon  oedd  ym  mhabeU 
y  cyfarfod,  a  mil  o  boeth-oflrymmau 
a  ofírymmodd  efe  arni  hi. 

7  1Í  Y  noson  honno  yr  ymddangos- 


c  2  Sam.  6. 
2,17. 
1  Chron. 
16.1. 


d  Exod.  27. 
1,2.  a  38.1. 

e  Exod.  31. 
2. 


Dewisiad  Solomon. 


II.  CHRONICL,  II. 


Gweithwyr  Solomon. 


Cyii 

CRIST 

1015. 


f  1  Chron. 
28.5. 


SI  Bran.  3. 

7. 
2  Heb.  ami 

fel  llwch. 
ii  1  Bren. 

3.  9. 
i  Num.  27. 

17. 


k  1  Chron. 
29.25. 
pen.  9.  22. 
Preg.  2.  9. 


11  Bren.  4. 
26.  a  10. 
26,  &c. 
pen.  9.  25. 


ml  Bren. 

10.  27. 

pen.  9.  27. 

Job  22.  24. 
3  Heb. 

roddodd. 


<Heb. 
Mynediad 
y  meirch 
oedd  gan 
Solomon 
oedd  o'r 
Aipht. 

n  1  Bren. 
10.  28. 
pen.  9.  28. 


B  Heb.  trwy 
eu  Haw 
hwytU. 


odd  Duw  i  Solomon,  ac  y  dywedodd 
wrtlio  ef,  Gofyn  yr  hyn  a  roddaf  i  ti. 

8  A  dywedodd  Solomon  wrth 
Dduw,  Ti  a  wnaethost  fawr  drugar- 
edd  â'm  tad  Dafydd,  ac  a  wnaethost 
i  mi  ^deyrnasu  yn  ei  le  ef. 

9  Yn  awr,  0  Arglwydd  Dduw, 
sicrhâer  dy  air  wrth  fy  nhad  Dafydd ; 
8  canys  gwnaethost  i  mi  deyrnasu  ar 
bobl  ^  mor  Uiosog  a  Uwch  y  ddaear. 

10  Yn  awr  ^  dyro  i  mi  ddoethineb 
a  gwybodaeth,  fel  *yr  elwyf  allan, 
ac  y  delwyf  i  mewn  o  flaen  y  bobl 
hyn :  canys  pwy  a  ddichon  famu 
dy  bobl  liosog  hyn? 

11  A  dywedodd  Duw  wrth  Solo- 
mon, 0  herwydd  bod  hyn  yn  dy 
feddwl  di,  ac  na  oiynaist  na  chyf- 
oeth,  na  golud,  na  gogoniant,  nac 
einioes  dy  elynion,  ac  na  oiynaist 
lawer  o  ddyddiau  chwaith ;  eithr 
gofyn  o  honot  i  ti  ddoethineb,  a 
gwybodaeth,  fel  y  bernit  fy  mhobl 
y'th  osodais  yn  frenhin  arnynt : 

12  Doethineb  a  gwybodaeth  a 
roddwyd  i  ti,  cyfoeth  hefyd,  a  golud, 
a  gogoniant,  a  roddaf  i  ti,  y  rhai 
^ni  bu  eu  cyffelyb  gan  y  brenhin- 
oedd  afu  o'th  flaen  di,  ac  ni  bydd 
y  cyffelyb  i  neb  ar  dy  ol  di. 

13  H  A  Solomon  a  ddaeth  o'r  uch- 
elfa  oedd  yn  Gibeon,  i  Jerusalem, 
oddi  ger  bron  pabell  y  cyfarfod, 
ac  a  deyrnasodd  ar  Israel. 

14 '  A  Solomon  a  gasglodd  gerbyd- 
au  a  marchogion;  ac  yr  oedd  gan- 
ddo  fil  a  phedwar  cant  o  gerbydau, 
a  deuddeng  mil  o  wŷr  meirch,  ac 
efe  a'u  gosododd  hwynt  yn  ninas- 
oedd  y  cerbydau,  ac  yn  Jerusalem 
gyd  â'r  brenhin. 

15  ""Ar  brenhin  a  ^wnaeth  yr  arian 
a'r  aur  yn  Jerusalem  cyn  amled  a'r 
cerrig,  a  chedrwydd  a  roddes  efe 
fel  y  sycomorwydd  o  amldra,  y  rhai 
sydd  yn  tyfu  yn  y  doldir. 

16  ^"^  A  meirch  a  ddygid  i  Solomon 
o'r  Aipht,  ac  edafedd  llin :  march- 
nadwyr  y  brenhin  a  gymmerent  yr 
edafedd  llin  dan  bris. 

17  Canys  deuent  i  fynu,  a  dygent 
o'r  Aipht  gerbyd  am  chwe  chàn 
darn  o  arian ;  a  march  am  gant  a 
banner;  ac  felly  y  dygent  i  holl 
frenhinoedd  yr  Hethiaid,  ac  i  fren- 
hinoedd  Syria  ^  gyd  â  hwynt 

PENNOD  II. 

1,  17  Gweithwyr  Solomon  lurth  adeiladu  y 
deml.  3  Solomon  yn  gyrru  at  Hiram  am 
weithwyr  a  defnyddiau.  11  A  Hiram  yn  ei 
atteb  ef  yn  garedig. 


A  SOLOMON  a  roes  ei  fryd  ar 
adeiladu   tŷ   i   enw   yr    Ar- 
glwydd, a  brenhindy  iddo  ei  hun. 

2  A^  Solomon  a  rifodd  ddeng  mil 
a  thri  ugain  o  gludwyr,  a  phedwar 
ugain  mil  o  gymmynwyr  yn  y  myn- 
ydd,  ac  yn  oruchwylwyr  arnynt  hwy 
dair  mil  a  chwe  chant. 

3  f  A  Solomon  a  anfonodd  at 
2  Hiram  brenhin  Tyrus,  gan  ddy- 
wedyd,  ^  Megis  y  gwnaethost  â  Da- 
fydd fy  nhad,  ac  yr  anfonaist  iddo 
gedrwydd  i  adeiladu  iddo  dy  i  drigo 
ynddo,  felly  gwna  â  minnau. 

4  Wele  fi  yn  adeiladu  tŷ  i  enw  yr 
Arglwydd  fy  Nuw,  \'w  gyssegru 
iddo,  ac  i  arogl-darthu  arogl-darth 
llysieuog  ger  ei  fron  ef,  ac  i'r  gwas- 
tadol  osodiad  bar  a,  a'r  "^poeth-offrym- 
mau  bore  a  hwyr,  ar  y  Sabbathau, 
ac  ar  y  newydd-loerau,  ac  ar  osod- 
edig  wyliau  yr  Arglwydd  ein  Duw 
ni.    Hyd  byth  y  mae  hyn  ar  Israel. 

5  A'r  tŷ  a  adeiladaf  fi  ^cíc?  mawr : 
canys  mwy  yiv  ein  Duw  ni  na'r  holl 
dduwiau. 

6  *^A  phwy  ^sydd  abl  i  adeiladu 
iddo  ef  dy,  gan  na  all  y  nefoedd,  ie, 
nefoedd  y  nefoedd  ei  amgyffred  ?  a 
phwy  ydwyf  fi,  fel  yr  adeiladwn 
iddo  ef  dy,  ond  yn  unig  i  arogl- 
darthu  ger  ei  fron  ef  ? 

7  Felly  yn  awr  anfon  i  mi  wr 
cywraint,  i  weithio  mewn  aur,  ac 
mewn  arian,  ac  mewn  pres,  ac 
mewn  haiarn,  ac  raewn  porphor,  ac 
ysgarlad,  a  glas,  ac  yn  medru  cerfio 
cerfiadau  gyd  a'r  rhai  celfydd  sydd 
gyd  â  mi  yn  Judah  ac  yn  Jerusa- 
lem, y  rhai  a  ddarparodd  fy  nhad 
Dafydd. 

8  Anfon  hefyd  i  mi  goed  cedr,  a 
ffynnidwydd,  ac  ^  algumimwydd,  o 
Libanus:  canys  myfi  a  wn  y  medr 
dy  weision  di  naddu  coed  Libanus : 
ac  wele,  fy  ngweision  innau  afydd- 
ant  gyd  â'th  weision  dithau ; 

9  A  hynny  i  ddarparu  i  mi  lawer 
o^  goed :  canys  y  tŷ  yr  ydwyf  fi  ar 
ei  adeiladu  ^c?ci  mawr  a  rhyfeddoL 

10  Ac  wele,  i'th  weision,  i'r  seiri  a 
uaddant  y  coed,  y  rhoddaf  ugain  mil 
corns  o  wenith  wedi  ei  guro,  ac  ug- 
ain mil  corns  o  haidd,  ac  ugain  mil 
bath  o  win,  ac  ugain  mil  bath  o  olew. 

11  IT  A  Hiram  brenhin  Tyrus  a 
attebodd  mewn  ysgrifen,  ac  a'i  han- 
fonodd  at  Solomon,  0  gariad  yr 
Arglwydd  ar  ei  bobl,  y  rhoddes 
efe  dydi  yn  frenhin  arnynt  hwy. 

12  Dywedodd  Hiram  hefyd,  Ben- 


Cyn 

CRIST 

1015. 


»1  Brea  5. 
15. 
ad.  18. 


2  Heb. 
[    Hiiram. 
Edrych 
1   1  Bren.  5.1, 
,  bl  Chron. 
I    14.1. 


c  Num.  28. 
3,  9,  11. 


d  1  Bren.  8. 

27. 

pen.  6. 18. 
SHpb.a 

gaiff  nerth. 


4Nen, 
almugim, 
1  Bren.  10. 
11. 


Mesur  y  deml. 


II.  CHRONICL,  III. 


a'i  liadclurniadau. 


Cyn 

CRIST 

1015. 

«Gen.  I.a2. 

Ps.  33.  6. 

a  102.  25. 

a  324.  8. 

a  136.  5,  6. 

Act.  4.  24. 

a  14.  15. 

Dat.  10.  6. 
6Heb. 

yn  gwyhod 

synwyr  a 

deall. 
n  Bren.  7. 

14. 


e  ad.  10. 


6Heb. 
Japho. 


1 1  Bren.  5. 
13.  a  9.  20. 


i  1  Chron. 
22.2. 


k  Megis 
ad.  2. 


1012. 

a  1  Bren.  6. 
1,  &o. 

b  Gen.  22.  2. 

2Neu, 
yr  hivn  a 
welwydgan 
Dafydd. 

SNeu, 

Arafnah. 

2  Sam.  24. 

18. 
cl  Chron. 

21.  18. 


4 Neil,  y 
petliau  i/r 
addt/s/jwiid 
(Heb.  y  ' 
sylfaen- 
wyd)  Solo- 
mon yn- 
ddynt. 

<i  1  Bren.  6. 
2. 

6 1  Bren.  6. 
3. 


digedig  fyddo  Arglwydd  Dduw 
Israel,  ^yr  hwn  a  wnaeth  nef  a  dae- 
ar,  yr  hwn  a  roddes  i'r  brenhin  Da- 
fydd fab  doeth,  ^gwybodus  o  synwyr 
a  deall,  i  adeiladu  tŷ  i'r  Arglwydd, 
a  brenhindy  .iddo  ei  hun. 

13  Ac  yn  awr  mi  a  anfonais  wr 
celfydd,  cywraint,  a  deallus,  o'r 
eiddo  fy  nhad  Hiram: 

14  ^Mab  gwraig  o  ferclied  Dan, 
a'i  dad  yn  wr  o  Tyrus,  yn  medm 
gweithio  mewn  aur,  ac  mewn  arian, 
mewn  pres,  mewn  haiarn,  mewn 
cerrig,  ac  mewn  coed,  mewn  por- 
phor,  ac  mewn  glas,  ac  mewn  Uîan 
main,  ac  mewn  ysgarlad ;  ac  i  gerfio 
pob  cerfiad,  ac  i  ddychymmygu  pob 
dychymmyg  a  roddir  atto  ef,  gyd 
â'th  rai  cywraint  di,  a  rhai  cywraint 
fy  arglwydd  Dafydd  dy  dad. 

15  Ac  yn  awr,  y  gwenith,  a'r  haidd, 
yr  olew,  a'r  gwin,  y  rhai  a  ddywed- 
odd  ^íy  arglwydd,  anfoned  hwynt 
i'w  weision : 

16  A  ni  a  gymmynwn  goed  o  Li- 
banus,  yn  ol  dy  hoU  raid,  ac  a'u 
dygwn  hwynt  i  ti  yn  gludeiriau  ar 
hyd  y  mor  i  ''Joppa:  dwg  dithau 
hwynt  i  fynu  i  Jerusalem. 

17  11  ^  A  Solomon  a  rifodd  yr  hoU 
wŷr  dîeithr  oedd  yn  nhir  Israel, 
wedi  y  rhifiad  a'r  hon  y  rhifasai 
'Dafydd  ei  dad  ef  hwynt :  a  chaed 
tair  ar  ddeg  a  saith  ugain  o  filoedd 
a  chwe  chant. 

18  Ac  efe  a  wnaeth  o  honynt  hwy 
''ddeng  mil  a  thri  ugain  yn  gludwyr, 
a  phedwar  ugain  mil  yn  naddwyr  jti 
y  mynydd,  a  thair  mil  a  chwe  chant 
yn  oruchwylwyr  i  roi  y  bobl  ar  waith. 

PENNOD  III. 

1  Y  lie  aV  aviser  yr  adeiladioyd  y  deml.  3  Ei 
mesur  a'i  haddurn.  10  Y  ceruhiaid.  14  Y 
llhn  a'r  colofnau. 

A  "SOLOMON  a  ddechreuodd  ad- 
.  eiladu  tŷ  yr  Arglwydd  yn 
Jerusalem  ym  mynydd  ''Morîah,  ^lle 
yr  ymddangosasai  yr  Arglwydd  i 
Dafydd  ei  dad  ef,  yn  y  He  a  ddar- 
parasai  Dafydd,  yn  llawT-dyrnu  ^^'Or- 
nan  y  Jebusiad. 

2  Ac  efe  a  ddechreuodd  adeiladu 
ar  yr  ail  dydd  o'r  ail  mis,  yn  y  bed- 
waredd  flwyddyn  o'i  deyrnasiad. 

3  11  A  dyma  ^fesurau  "^sylfaeniad 
Solomon  wrth  adeiladu  tŷ  Ddtjw. 
Yr  hyd  oedd  o  gufyddau  wrth  y 
mesur  cyntaf  yn  dri  ugain  cufydd  ; 
a'r  lied  yn  ugain  cufydd. 

4  A'r  ^porth  oedd  wrth  dalcen  y  tŷ 
oedd  un  hyd  a  lied  y  tŷ,  yn  ugain 


cufydd,  a'i  uchder  yn  chwech  ugain 
cufydd;  ac  efe  a  wisgodd  hwn  o 
fewn  âg  aur  pur. 

5  A'r  tŷ  mawr  a  fyrddiodd  efe  â 
ffynnidwydd,  y  rhai  a  wisgodd  efe 
âg  aur  dilin,  ac  a  gerfiodd  balm- 
wydd  a  chadwynau  ar  hyd-ddo  ef 

6  Ac  efe  a  ^addurnodd  y  tŷ  â 
meini  gwerthfawr  yn  hardd;  a'r 
aur  oedd  aur  Parfaim. 

7  lë,  efe  a  wisgodd  y  tŷ,  y  trawst- 
iau,  y  rhiniogau,  a'i  barwydydd,  a'i 
ddorau,  âg  aur,  ac  a  gerfiodd  gerub- 
iaid  ar  y  parwydydd. 

8  Ac  efe  a  wnaeth  dy  y  cyssegr 
sancteiddiolaf ;  ei  hyd  oedd  un  hyd  â 
lied  y  ty,  yn  ugain  cufydd,  a'i  led  yn 
ugain  cufydd :  ac  efe  a'i  gwisgodd 
ef  âg  aur  da,  sefè,  chwe  chàn  talent. 

9  Ac  yr  oedd  pwys  yr  hoelion  o 
ddeg  sicl  a  deugain  o  aur ;  y  lloflnt- 
ydd  hefyd  a  "vvisgodd  efe  âg  aur. 

10  11  ^Ac  efe  a  wnaeth  yn  nhy  y 
cyssegr  sancteiddiolaf  ddau  gerub 
o  waith  *^  cywi'aint,  ac  a'u  gwisgodd 
hwynt  âg  aur. 

11  Ac  adenydd  y  cerubiaid  oedd 
ugain  cufydd  eu  hyd :  y  naill  aden 
o  bum  cufydd,  yn  cyrhaeddyd  pared 
y  ty ;  a'r  aden  arall  o  bum  cufydd 
yn  cyrhaeddyd  at  aden  y  cerub  aralL 

12  Ac  aden  y  cerub  araU  o  bum 
cufydd,  yn  cyrhaeddyd  pared  y  ty ; 
a'r  aden  araU  o  bum  cufydd,  yng- 
hyd  âg  aden  y  cerub  arall. 

13  Adenydd  y  cerubiaid  hyn  a 
ledwyd  yn  ugain  cufydd :  ac  yr 
oeddynt  hwy  yn  sefyll  ar  eu  traed, 
a'u  hwynebau  tu  "^  ag  i  fewn. 

14  IT  Ac  efe  a  wnaeth  ^y  wahanlen 
o  sidan  glas,  a  phorphor,  ac  ysgar- 
lad, a  llian  main,  ac  a  ^weithiodd 
gerubiaid  ar  hynny. 

15  Gwnaeth  hefyd  ^  dd^vy  golofn  o 
flaen  y  ty,  yn  bymtheg  cufydd  ar 
hugain  o  hyd,  a'r  cnap  ar  ben  pob 
un  o  honynt  oedd  bum  cufydd. 

16  Ac  efe  a  wnaeth  gadwyni  fel 
yn  y  gafell,  ac  a'^t  rhoddodd  ar  ben 
y  colofnau ;  ac  efe  a  wnaeth  '  gant 

0  bomgranadau,  ac  a'u  rhoddodd 
ar  y  cadwynau. 

17  A  ''chyfododd  y  colofnau  o  flaen 
y  deml,  un  o'r  tu  dehau,  ac  un  o'r 
tu  aswy ;  ac  a  alwodd  enw  y  ddehau, 
^  Jachin ;  ac  enw  yr  aswy,  ^  Boaz. 

PENNOD  IV. 

1  Yr  allor  bres.  2  Y  mar  tawdd  ar  ddeuddeg 
o  y chain.  6  Y  deg  noe,  y  canliwyllbreiini  a'r 
hyrddau.  9  Y  cynleddau,  a'r  dodrefn  pres. 
19  Yr  offer  aur. 


Dodrefn  y  deml 


11.  CHRONICL,  IV. 


Dwyn  yr  arch  i'r  cyssegr. 


Cyn 

CRIST 

1012. 

a  Ezec.  43. 
13,  16. 

b  1  Bren.  7. 
23. 

2Heb. 
o'i  ymyl 
i'w  ymijl. 


;lBrsn.  7. 
2Ì. 


3  Neu, 
fel  blodeu- 
yn  lili. 


d  1  Bren. 

38. 


e  1  Eren.  7. 

49. 
f  Exod.  25. 

31,  40. 

1  Chron. 

28. 12,  19. 

?  1  Bren.  7. 
48. 


4  Neu, 

pliiotau. 
h  1  Bren.  0. 

36. 


1 1  Bren.  7. 
39. 


k  Edrych 
1  Bren.  7. 
40. 

s  Neu,  o> 
phiolau. 


1 1  Bren.  7. 
41. 


no  Edrych 
1  Bren.  7. 

20. 


«Beb. 

'wÿneb. 


AC  efe  a  wnaeth  "allor  bres,  o 
_  ugain  cuiydd  ei  hŷd,  ac  ugain 
cufydd  ei  lied,  a  deg  cufydd  ei 
Iiuchder. 

2  1Í  ^  Gwnaeth  hefyd  for  tawdd,  yn 
ddeg  cufydd  ^o  ymyl  i  ymyl,  yn  grwn 

0  amgylch,  ac  yn  bum  cufydd  ei 
uclider,  a  llinyn  o  ddeg  cufydd  ar 
hugain  a'i  hamgylchai  oddi  amgylch. 

3  "  A  llun  ychain  oedd  dano  yn  ei 
amgylchu  o  amgylch,  mewn  deg  cu- 
fydd yr  oeddynt  yn  amgylchu  y  môr 
oddi  amgylch:  dwy  res  o  ychain  oedd 
wedi  eu  toddi,  pan  doddwyd  yntau. 

4  SefyU  yr  oedd  ar  ddeuddeg  o 
ychain;  tri  yn  edyrch  tu  a'r  go- 
gledd,  a  thri  yn  edyrch  tu  a'r  gor- 
llewin,  a  thri  yn  edrych  tu  a'r  de- 
hau,  a  thri  yn  edrych  tu  a'r  dwyrain : 
a'r  môr  amynt  oddi  arnodd,  a'u  holl 
bennau  ol  hwynt  oedd  o  fe^vn. 

5  A'i  dewder  oedd  ddyrnfedd,  a'i 
ymyl  fel  gwaith  ymyl  cwppan,  ^â 
blodau  lili :  a  thair  mil  o  ÌDathau  a 
dderbyniai,  ac  a  ddaliai. 

6  1Í  Gwnaeth  hefyd  ^ddeg  o  noeau, 
ac  efe  a  roddodd  bump  o'r  tu  de- 
hau,  a  phmnp  o'r  tu  aswy,  i  ymolchi 
ynddynt:  trochent  ynddynt  ddefn- 
ydd  y  poeth-ofírwm;  ond  y  môr 
oedd  i'r  offeiriaid  i  ymolchi  ynddo. 

7  *Ac  efe  a  wnaeth  ddeg  canhwyll- 
bren  aur  ^yn  ol  eu  portreiad,  ac  a' it 
gosododd  yn  y  deml,  pump  o'r  tu 
dehau,  a  phump  o'r  tu  aswy. 

8  s  Gwnaeth  hefyd  ddeg  o  fyrddau, 
ac  2iU  gosododd  yn  y  deml,  pump 
o'r  tu  dehau,  a  phump  o'r  tu  aswy : 
ac  efe  a  wnaeth  gant  o  ^gawgiau  aur. 

9  ^  Ac  '^  efe  a  wnaeth  gyntedd  yr 
offeiriaid,  a'r  cyntedd  mawr,  a  dorau 
i'r  cynteddoedd ;  a'u  dorau  hwynt 
a  wisgodd  efe  â  phres. 

10  Ac  *  efe  a  osododd  y  môr  ar  yr 
ystlys  ddehau,  tu  a'r  dwyrain,  ar 
gyfer  y  dehau. 

11  Gwnaeth  ''Hiram  hefyd  y  cro- 
chanau,  a'r  rhawiau,  ^  a'r  cawgiau : 
a  darfu  i  Hiram  wneuthur  y  gwaith 
a  wnaeth  efe  dros  frenhin  Solomon 
i  dŷ  Dduw  : 

12  Y  ddwy  golofn,  a'r  '  cnapiau,  a'r 
coronau  ar  ben  y  ddwy  golofn,  a'r 
ddwy  bleth  i  guddio  y  ddau  gnap 
coronog,  y  rhai  oedd  ar  ben  y  col- 
ofnau : 

13  A  ""phedwar  cant  o  bomgran- 
adau  ar  y  ddwy  bleth;  dwy  res 
oedd  o  bomgranadau  ar  bob  pleth, 
i  guddio  y  ddau  gnap  coronog  oedd 

1  ar  ^  bennau  y  colofnau. 


14  Ac  efe  a  wnaeth  "ystolion,  ac  al 
wnaeth  '^  noeau  ar  yr  ystolion ; 

15  Un  môr,  a  deuddeg  o  ychain 
dano : 

16  Y  crochanau  hefyd,  a'r  rhawiau, 
a'r  cigweiniau,  a'u  holl  lestri  hwynt, 
a  wnaeth  "  Hiram  ei  dad  i'r  brenhin 
Solomon,  yn  nhŷ  yr  Arglwydd,  o 
bres  gloyw. ' 

17  P  Yngwastadedd  yr  lorddonen 
y  toddodd  y  brenhin  hwynt,  ^  mewn 
cleidir,  rhwng  Succoth  a  Seredathah. 

18  Fel  hyn  y  gwnaeth  Solomon 
yr  holl  lestri  hyn,  yn  lliosog  iawn; 
canys  anfeidrol  oedd  bwys  y  pres. 

19  H  A  ^  Solomon  a  wnaeth  yr  holl 
lestri  oedd  yn  nhŷ  Dduw,  a'r  allor 
aur,  a'r  byrddau  oedd  "^  a'r  bara  go- 
sod  amynt, 

20  Ar  canhwyllbrennau,  a'u  lamp- 
au,  i  oleuo  *yn  ol  y  ddefod  o  flaen  y 
gafell,  o  aur  pur ; 

21  *Y  blodau  hefyd,  a'r  lampau,  a'r 
gefeiliau,  oedd  aur,  a  hwnnw  ''yn 
aur  perffaith. 

22  Y  psaltringau  hefyd,  a'r  ^  cawg- 
iau, a'r  llwyau,  a'r  thusserau,  oedd 
aur  pur :  a  drws  y  tŷ,  a'i  ddorau,  o 
du  fewn  y  cyssegr  sancteiddiolaf,  a 
dorau  tŷ  y  deml,  oedd  aur. 

PENNOD  V. 

1  Y  tiysorau  cyssegredig.  2  Dwyn  arch  Bum 
yn  harchedig  i'r  cyssegr.  11  Duw,  yn  ol  ei 
foUannu,  yn  dangos  arivydd  o'i  ffa/r. 

FELLY  y  gorphenwyd  yr  hoU 
waith  a  wnaeth  Solomon  i  dỳ 
yr  Arglwydd:  a  *  Solomon  a  ddug 
i  mewn  yr  hyn  a  gyssegrasai  Da- 
fydd  ei  dad;  ac  a  osododd  yn 
uhrysorau  tŷ  Dduw,  yr  arian,  a'r 
aur,  a'r  holl  lestri 

2  *[[  ^Yna  y  cynhuUodd  Solomon 
henuriaid  Israel,  a  hoU  bennau  y 
Ihvythau  pennau-cenedl  meibion 
Israel,  i  Jerusalem,  i  ddwyn  i  fynu 
arch  cyfammod  yr  Arglwydd  o 
ddinas  Dafydd,  honno  yw  Sion. 

3  Am  hynny  holl  wŷr  Israel  a 
ymgynnuUasant  at  y  brenhin  *'ar 
yr  wyl  oedd  yn  y  seithfed  mis. 

4  A  holl  henuriaid  Israel  a  ddaeth- 
ant,  a'r  Lefiaid  a  godasant  yr  arch. 

5  A  hwy  a  ddygasant  i  fynu  yr 
arch,  a  phabell  y  cyfarfod,  a  holl 
lestri  y  cyssegr,  y  rhai  oedd  jn  y 
babell,  yr  offeiriaid  a'r  Lefiaid  a'u 
dygasant  hwy  i  fynu. 

6  Hefyd  y  brenhin  Solomon,  a  holl 
gynnulleidfa  Israel,  y  rhai  a  gyn- 
nuUasid  atto  e/  o  flaen  yr  arch,  a 
aberthasant  o  ddefaid,  a  gwartheg. 


Cyn 

CRIST 

1012. 

n  1  Bren.  7. 

27. 

7  Neu, 
heiriau. 

o  1  Bren.  7. 
14. 


P 1  Bren.  7. 

46. 

8Heb. 
yn  nheir- 
der  y  tir. 


1 1  Bren.  7. 

48. 


rExod.  25. 
30. 


i  Exod.  27 
20,  21. 


t  Exod.  25. 

31,  &c. 
9Heb. 

0  ierffeith- 

rwydd  aur. 
2  Neu, 

phiolau. 


1005. 


a  1  Bren.  7. 
51. 


1004. 
bl  Bren.  8. 

I,   &LC. 


c  Edrych 
))en.  7.  S,  9, 
10. 


Solomon  yn 


II.  CHRONICL,  VI. 


hendithio  Duw. 


Cyn 
CRIST 

1001. 


«Neu, 
maent  hwy; 
megis 
lBreii.8.8. 

4  Deut.  10. 
2,5. 
pen.  6.  IL 

3  'Sen,  pan 
wnaelhai. 


e  1  Chron. 
25.1, 


f  Ps.  136. 
Edrych 
1  Chron. 
16. 34,  41. 


B  Bxod.  40. 
35. 
pen.  7. 2. 


a  1  Bren.  8. 
12,  átc. 


>>  Lef.  16.  2. 


fwy  nag  a  ellid  eu  rhifo  na'u  cyfrif 
gan  liosowgrwydd. 

7  A'r  offeiriaid  a  ddygasant  arcli 
cyfammod  yr  Arglwydd  iV  He,  i 
gafeU  y  tŷ,  i'r  cyssegr  sancteidd- 
iolaf,  hyd  tan  adenydd  y  cerubiaid. 

8  A'r  cerubiaid  oedd  yn  Uedu  eu 
hadenydd  dros  le  yr  arch:  a'r  cer- 
ubiaid a  gysgodent  yr  arch  a'i  thros- 
olion,  oddi  arnodd. 

9  A  thynnasant  allan  y  trosolion, 
fel  y  gwelid  pennau  y  trosolion  o'r 
arch  o  flaen  y  gafell,  ac  ni  welid 
hwynt  oddi  allan.  Ac  yno  y  ^mae 
hi  hyd  y  dydd  hwn. 

10  Nid  oedd  yn  yr  arch  ond  y  ddwy 
lech  "^a  roddasai  Moses  ynddi  yn 
Horeb,  ^Ue  y  gwnaethai  yr  Ar- 
glwydd gyfammod  â  meibion  Israel, 
pan  ddaethant  hwy  allan  o'r  Aipht. 

11  U  A  phan  ddaeth  yr  offeiriaid 
o'r  cyssegr ;  canys  yr  hoU  offeiriaid, 
y  rhai  a  gafwyd,  a  ymsancteiddias- 
ent,  heb  gadw  dosparthiad : 

12  ^  Felly  y  Lefiaid,  y  rhai  oedd 
gantorion,  h^vynt-hwy  oil  o  Asaph, 

0  Heman,  o  Jeduthun,  â'u  meibion 
hwynt,  ac  â'u  brodyr,  wedi  eu 
gwisgo  â  Uían  main,  â  symbalau, 
ac  â  nablau  a  thelynau,  yn  sefyU  o 
du  dwyrain  yr  allor,  a  chyd  â  hwynt 
chwe  ugain  o  offeiriaid  yn  udganu 
mewn  udgyrn. 

13  Ac  fel  yr  oedd  yr  udganwyr  a'r 
cantorion,  megis  un,  i  seinlo  un  sain  i 
glodfori  ac  i  foliannu  yr  Arglwydd  ; 
ac  wrth  ddyrchafu  sain  mewn  ud- 
gyrn, ac  mewn  symbalau,  ac  mewn 
offer  cerdd,  ac  wi"th  foliannu  yr  Ar- 
glwydd, gan  ddywedyd,  ^Canys  da 
yw;  ac  yn  dragywydd  y  mae  ei 
drugaredd  ef :  yna  y  Uanwyd  y  tŷ 
â  chwmmwl,  sefiỳ  yr  Arglwydd  ; 

14  6  Fel  na  aUai  yr  offeiriaid  sef- 
yll  i  wasanaethu  gan  y  cwmmwl :  o 
herwydd  gogoniant  yr  Arglwydd 
a  lanwasai  dŷ  Dduw. 

PENNOD  VI. 

1  Solomon,  wedi  hendithio  y  hobl,  yn  hendithio 
Duw.  12  Gioeddi  Solomon  wrth  gyssegru  y 
deml,  allan  o'r  ■pulpud  pres. 

YNA  °y  llefarodd  Solomon,  Yr 
Arglwydd  a  ddywedodd  yr 
arhosai  efe  yn  ^*  y  tywyllwch ; 

2  A  minnau  a  adeiledais  dŷ  yn 
drigfa  i  ti,  a  lie  i'th  breswylfod  yn 
dragywydd. 

3  A'r  brenhin  a  drodd  ei  wyneb, 
ac  a  fendithiodd  holl  gynnulleidfa 
Israel :  a  holl  gynnulleidfa  Israel 
oedd  yn  sefyU. 


4  Ac  efe  a  ddywedodd,  Bendigedig 
fyddo  Arglwydd  Dduw  Israel,  yr 
hwn  a  lefarodd  a'i  enau  wrth  Da- 
fydd  fy  nhad,  ac  a  gwblhaodd  a'i 
ddwylaw,  gan  ddywedyd, 

5  Er  y  dydd  y  dygais  i  fy  mhobl 
aUan  o  wlad  yr  Aipht,  ni  ddetholais 
ddinas  o  holl  Iwythau  Israel  1  adeil- 
adu  tŷ,  i  fod  iy  enw  ynddo ;  ac  ni 
ddewisais  wr  i  fod  yn  flaenor  ar  fy 
mhobl  Israel : 

6  Ond  ^"  mi  a  etholais  Jerusalem,  i 
fod  iy  enw  yno;  ac  "^a  ddewisais 
Dafydd  i  fod  ar  fy  mhobl  Israel, 

7  Ac  ^yr  oedd  ym  mryd  Dafydd  fy 
nhad  adeiladu  tŷ  i  enw  Arglwydd 
Dduw  Israel. 

8  Ond  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrth  Dafydd  fy  nhad,  0  herwydd 
bod  yn  dy  fryd  di  adeiladu  tŷ  i'm 
henw  i,  da  y  gwnaethost  fod  hynny 
yn  dy  galon : 

9  Er  hynny  nid  adeiledi  di  y  tŷ; 
ond  dy  fab  di,  yr  hwn  a  ddaeth 
allan  o'th  Iwynau,  efe  a  adeilada  y 
tŷ  i'm  henw  i. 

10  Am  hynny  yr  Arglwydd  a 
gwblhaodd  ei  air  a  lefarodd  efe: 
canys  mi  a  gyfodais  yn  Ue  Dafydd 
fy  nhad,  ac  a  eisteddais  ar  orseddfa 
Israel,  fel  y  Uefarodd  yr  Arglwydd, 
ac  a  adeiledais  dy  i  enw  Arglwydd 
Dduw  Israel 

11  Ac  yno  y  gosodais  yr  arch ;  ^yn 
yr  hon  y  mae  cyfammod  yr  Ar- 
glwydd, yr  hwn  a  ammododd  efe 
â  meibion  Israel 

12  IT  A  Solomon  a  safodd  o  flaen 
allor  yr  Arglwydd,  y'ngŵydd  holl 
gynnulleidfa  Israel,  ac  a  estynodd 
ei  ddwylaw : 

13  Canys  Solomon  a  wnaethai 
bulpud  pres,  ac  a'i  gosodasai  yng 
nghanol  y  cyntedd,  yn  bum  cufydd 
ei  hyd,  a  phùm  cufydd  ei  led,  a  thri 
chufydd  ei  uchder;  ac  a  safodd 
arno,  ac  a  ostyngodd  ar  ei  liniau 
ger  bron  holl  gynnulleidfa  Israel, 
ac  a  estynodd  ei  ddwylaw  tu  a'r 
nefoedd : 

14  Ac  efe  a  ddywedodd,  0  Ar- 
glwydd Dduw  Israel,  ^nid  oes  Duw 
cyffelyb  1  ti  yn  y  nefoedd,  nac  ar  y 
ddaear ;  yn  cadw  cyfammod  a  thru- 
garedd  â'th  weision  sydd  yn  rhodio 
ger  dy  fron  di  â'u  holl  galon : 

15  ^Yr  h^vn  a  ged waist  â'th  was 
Dafydd  fy  nhad  yr  hyn  a  leferaist 
wrtho ;  fel  y  Ueferaist  â'th  enau,  felly 
y  cwblheaist  â'th  law,  megis  y  mae 
y  dydd  hwn. 


Cyn 

CRIST 

1004. 


«  pen.  12. 

13. 
d  1  Chron. 

28.4. 

e  2  Sam.  7. 
2. 

1  Chron. 
17.1. 
a  28.  2. 


f  pen.  5.  la 


8  Exod.  15, 
11. 

Dent.  4. 39. 
a  7.  9. 


h  1  Chron. 
22.9. 


I  Gweddi  Solomon 


ÎL  CHRONICL,  VL 


wrth  gyssegru  y  dend. 


Cyn 
CRIST 

1004. 


■«  2  Sam.  7. 
12.  16. 
1  Bren.  2. 
4.  a  6. 12. 

k  Ps.  132. 
12. 


I  pen.  2.  6. 
Ks.  66. 1. 


«Neu, 
(u  a'rfan 
hon. 


fl  Ncu, 
ÍU  aV  ty. 


«n  1  Bren. 
17.1. 


16  Ac  yn  awr,  O  Arglwydd 
Dduw  Israel,  cadw  â'th  was  Dafydd 
fy  nhad  yr  hyn  a  leferaist  wrtho, 
gan  ddywedyd,  'Ni  thorrir  ymaith 
oddi  wrthyt  na  hyddo  gwr  ger  fy 
mron  i  yn  eistedd  ar  deyrn-gadair 
Israel ;  ^os  dy  feibion  a  wyliant  ar  eu 
fFordd,  i  rodio  yn  fy  nghyfraith  i, 
fel  y  rhodiaist  ti  ger  fy  mron. 

17  Yn  awr  gan  hynny,  0  Ar- 
glwydd Dduw  Israel,  poed  gwir 
fyddo  dy  air  a  leferaist  wrth  dy 
was  Dafydd. 

18  Ai  gwir  yw,  y  preswylia  Duw 
gyd  â  dyn  ar  y  ddaear?  'Wele,  y 
nefoedd,  a  nefoedd  y  nefoedd,  ni 
allant  dy  amgyffred;  pa  faint  Uai 
y  dichon  y  tŷ  hwn  a  adeiledais  i  ? 

19  Edrych  gan  hynny  ar  weddi 
dy  was,  ac  ar  ei  ddeisyfiad  ef,  O 
Arglwydd  fy  Nuw,  i  wrandaw  ar 
y  lief  ac  ar  y  weddi  y  mae  dy  was 
yn  ei  gweddio  ger  dy  fron : 

20  Fel  y  byddo  dy  lygaid  yn  agor- 
ed  tu  a'r  tŷ  yma  ddydd  a  nos,  tu 
a'r  Ue  am  yr  hwn  y  dywedaist,  y 
gosodit  dy  enw  yno  ;  i  wrandaw  ar 
y  weddi  a  weddio  dy  was  di  ^  yn  y 
fan  hon. 

21  Gwrando  gan  hynny  ddeisyfiad- 
au  dy  was,  a'th  bobl  Israel,  y  rhai 
a  weddiant  yn  y  He  hwn  :  gwrando 
di  hefyd  o  le  dy  breswylfod,  sefo'r 
nefoedd ;  a  phan  glywech,  madden. 

22  1Í  Os  pecha  gwr  yn  erbyn  ei 
gymmydog,  a  gofyn  ganddo  raith, 
gan  ei  dyngu  ef,  a  dyfod  y  Uw  o 
flaen  dy  allor  di  yn  y  tŷ  hwn : 

23  Yna  gwrando  di  o'r  nefoedd; 
gAvna  hefyd,  a  barna  dy  weision; 
gan  dalu  i'r  drygionus,  trwy  roddi 
ei  ffordd  ef  ar  ei  ben  ei  hun;  a  chan 
gyfiawnhâu  y  cyfiawn,  trwy  roddi 
iddo  yntau  yn  ol  ei  gyfiawnder. 

24  f  A  phan  daraAver  dy  bobl  Is- 
rael o  flaen  y  gelyn,  am  iddynt 
bechu  yn  dy  erbyn ;  os  dychwelant, 
a  chyfaddef  dy  enw,  a  gweddio  ac 
ymbil  ger  dy  fron  di  ^yn  y  tŷ  hwn : 

25  Yna  gwrando  di  o'r  nefoedd,  a 
madden  bechod  dy  bobl  Israel,  a 
dychwel  hwynt  i'r  tir  a  roddaist 
iddynt  hwy,  ac  i'w  tadau. 

26  1Í  ""Pan  gauer  y  nefoedd,  fel 
na  byddo  gwlaw,  o  herwydd  pechu 
o  honynt  i'th  erbyn  ;  os  gweddiant 
yn  y  lie  hwn,  a  chyfaddef  dy  enw, 
a  dychwelyd  oddi  wrth  eu  pechod, 
pan  gystuddiech  hwynt : 

27  Yna  gwrando  di  o'r  nefoedd, 
a  madden  bechod  dy  weision,  a'th 

ti5  . 


bobl  Israel,  pan  ddysgech  iddynt 
dy  flbrdd  dda  yr  hon  y  rhodient 
ynddi;  a  dyro  wlaw  ar  dy  wlad  a 
roddaist  i'th  bobl  yn  etifeddiaeth. 

28  1Í  "Os  bydd  newyn  yn  y  tir, 
OS  bydd  haint,  deifiad,  neu  falldod, 
OS  bydd  locustiaid  neu  lindys ;  os 
gwarchae  ei  elyn  arno  ef  *yn  ninas- 
oedd  ei  wlad ;  neu  pa  bla  bynnag, 
neu  glefyd  bynnag  a  fyddo  ; 

29  Fob  gweddi,  pob  deisyfiad  a 
fyddo  gan  bob  dyn,  neu  gan  hoU 
bobl  Israel ;  pan  wypo  pawb  ei  bla 
ei  hun,  a'i  ddolur,  ac  estyn  ei  ddwy- 
law  ^  tu  a'r  tŷ  hwn : 

30  Yna  gwrando  di  o'r  nefoedd,  o 
fangre  dy  breswylfod,  a  madden,  a 
dyro  i  bob  un  yn  ol  ei  hoU  fíyrdd, 
yr  hwn  a  adwaenost  ei  galon  ef, 
(canys  tydi  yn  unig  °a  adwaenost 
galon  meibion  dynion ;) 

31  Fel  y'th  ofnont,  gan  rodio  yn  dy 
fíyrdd  di  yr  holl  ddyddiau  y  bydd- 
ont  hwy  byw  ar  wyneb  y  ddaear,  yr 
hon  a  roddaist  i'n  tadau  ni. 

32  IT  Ac  am  y  dieithrddyn  hefyd, 
Pyr  hwn  ni  hyddo  o'th  bobl  di  Is- 
rael, ond  wedi  dyfod  o  wlad  bell, 
er  mwyn  dy  enw  mawr,  a'th  law 
gadam,  a'th  fraich  estynedig ;  os 
deuant  a  gweddio  yn  y  tŷ  hwn : 

33  Yna  gwrando  di  o'r  nefoedd,  o 
fangre  dy  breswylfod,  a  gwna  yn  ol 
yr  hyn  oil  a  lefo  y  dieithrddyn  ar- 
nat ;  fel  yr  adwaeno  holl  bobl  y 
ddaear  dy  enw  di,  ac  y'th  ofiiont, 
fel  y  mae  dy  bobl  Israel,  ac  y  gwyp- 
ont  mai  ^  ar  dy  enw  di  y  gehvir  y  tŷ 
yma  a  adeiledais  i. 

34  IT  Os  â  dy  bobl  allan  i  ryfel  yn 
erbyn  eu  gelynion  ar  hyd  y  flbrdd 
yr  anfonych  hwynt,  os  gweddiant 
arnat  ti  tu  a'r  ddinas  yma  yr  hon  a 
ddetholaist,  a'r  tŷ  a  adeiledais  i'th 
enw  di : 

35  Yna  gwrando  o'r  nefoedd  ar 
eu  gweddi  hwynt  ac  ar  eu  deisyf- 
iad, a  gwna  farn  iddynt 

36  1Í  Os  pechant  i'th  erbyn,  (can- 
ys ^nid  oes  dyn  ni  phecha,)  a  dig- 
Uoni  o  honot  i'w  herbyn  hwynt,  a'u 
rhoddi  o  flaen  eu  gelynion, '  ac  idd- 
ynt eu  caethgludo  yn  gaethion  i 
wlad  bell  neu  agos ; 

37  Os  dychwelant  at  eu  calon  yn 
y  wlad  y  caethgludwyd  hwynt  iddi, 
a  dychwelyd,  ac  ymbil  â  thi  yng 
ngwlad  eu  caethiwed,  gan  ddy- 
wedyd, Pechasom,  troseddasom,  a 
gwnaethom  yn  annuwiol ; 

38  Os  dychwelant  attat  a'u  holl 


GyB 
CRIST 

1004. 


n  pen.  20.  9. 


4  Heb. 
y  ngwlad 
eu  pyrlh. 


5  Neu,  yn 
y  tŷ  hwn. 


0  1  Chron. 
28.9. 


P  loan  12. 

20. 

Act.  8.  27, 


6  Heb. 
dif  eniB  di 
a  elwir  ar 
V  ty  hwn. 


1  Diar.  20. 
9. 

Preg.  7.  20. 
lagu  3.  2. 
1  loan  1.  8. 

7  Heb. 
ac  fr  rhal 
a'u  caeth- 
gliidant 
eu,  caeth- 
gludo.. 


Ebyrth  Soloììion. 


11.  CHRONICL,  VII. 


Duw  yn  ymddangos 


Cyn 

CRIST 

1004. 


»  Ps.  132.  e 
9, 10, 16. 


»  Ea.  JÔ.  3. 


« 1  E.-cn.  S. 

b  Lef.  9.  34. 

liiim.  <!.  21. 

1  lireu.  18. 

38. 

1  Chi-on. 

21.26. 
c  1  liren.  8. 

10.11. 

)icn.  6. 13, 

\i. 


I  d  pen.  5. 13. 

1  «  1  Chron. 
I    16.  41, 
pen.  20.  21. 


Í 1  Chron. 

15.  le. 


galon,  ac  â'u  holl  enaid,  y'ngwlad 
eu  caethiwed,  Ue  y  caethgiudasant 
hwynt,  a  gweddio  tu  a'u  gwlad  a 
roddaist  iV  tadau,  a'r  ddinas  a 
ddetholaist,  a'r  tŷ  a  adeiledais  i'th 
enw  di : 

39  Yna  gwrando  di  o'r  nefoedd, 
o  fangre  dy  breswylfod,  eu  gweddi 
hwynt  a'u  deisyfiadau,  a  gwna  farn 
iddynt,  a  maddeu  i'th  bobl  a  bech- 
asant  i'th  erbyn. 

40  Yn  awr,  O  fy  Nuw,  bydded, 
attolwg,  dy  lygaid  yn  agored,  a'th 
glustiau  yn  ymwrando  a'r  weddi  a 
wneir  tu  dv  lie  yma. 

41  Ac  'yn  awr  cyfod,  0  Aeglwydd 
Dduw,  i'th  orphwysfa,  ti  ac  arch 
dy  gadernid :  dillader  dy  offeiriaid, 

0  .^GLWYDD  Dduw,  â  iachawdwr- 
iaeth,  a  Uawenyched  dy  saint  mewn 
daioni. 

42  O  Arglwydd  Dduw,  na  thro 
ymaith  wyneb  dy  enneiniog :  cofia 
^  drugareddau  Dafydd  dy  was. 

PENNOD  VII. 

1  Duw  yn  tystiolaelhu  gyd  â  gweddi  Solomon, 
trwy  dan  o'r  tie/,  a  gogoniant  yn  y  deml;  a'r 
bohl  yn  ei  addoli  ef.  4  Cyhoedd  ebyrth  So- 
lomon. 8  Solomon,  ar  ol  cadw  gwyl  y  pehyll, 
a  gvyyl  cyssegriad  yr  allor,  yn  gollwng  y  hoil 
ymaith.  12  Dniv  yn  ymddangos  i  Solomon, 
aa  yn  rhoi  iddo  addewidion  dan  ammod. 

C  ^wedi  gorphen  o  Solomon 
wed(ho,  *•  tan  a  ddisgynodd  o'r 
nefoedd,  ac  a  ysodd  y  poeth-ofírwm 
a'r  ebyrth;  a  ''gogoniant  yr  Ar- 
glwydd a  lanwodd  y  tŷ. 

2  Ac  ni  allai  yr  offeiriaid  fyned  i 
mewn  i  dy  yr  Arglwydd,  o  her- 
wydd  gogoniant  yr  Arglwydd  a 
lanwasai  dy  yr  Arglwydd. 

3  A  phan  welodd  hoU  feibion  Is- 
rael y  tan  yn  disgyn,  a  gogoniant  yr 
Arglwydd  ar  y  tŷ,  hwy  a  ymgrym- 
masant  a'u  hwynebau  i  lawr  ar  y 
palmant,  ac  a  addolasant,  ac  a  glod- 
forasant  yr  Arglwydd,  ^  canys  da- 
ionus  yiü  efe;  *o  herwydd  hod  ei 
drugaredd  ef  yn  dragywydd. 

4  *f  Yna  y  brenhin  a'r  holl  bobl 
a  aberthasant  ebyrth  ger  bron  yr 
Arglwydd. 

5  A'r  brenhin  Solomon  a  aberth- 
odd  aberth  o  dd^vy  fil  ar  hugain  o 
ychain,  a  chwech  ugain  mil  o  ddef- 
aid  :  felly  y  brenhin  a'r  holl  bobl  a 
gyssegrasant  dy  Dduw. 

6  'A'r  offeiriaid  oedd  yn  sefyll  yn 
eu  goruchwyliaeth :  a'r  Lefiaid  âg 
offer  cerdd  yr  Arglwydd,  y  rhai 
a  wnaethai  Dafydd  y  brenhin  i 
gyffesu  yr  Arglwydd,  o  herwydd 


yn  dragywydd  y  mae  ei  drugar- 
edd ef,  pan  oedd  Dafydd  yn  mol- 
iannu  Duw  ^trwyddynt  hwy:  a'r 
offeiriaid  oedd  yn  udganu  ar  eu 
cyfer  hwynt,  a  hoU  Israel  oedd  yn 
sefyll. 

7  A  Solomon  a  gyssegrodd  ganol 
y  cyntedd  yr  hwn  oedd  o  flaen  tŷ  yr 
Arglwydd:  canys  yno  yr  offi-ym- 
modd  efe  boeth-ofl&ymmau,  a  bras- 
der  yr  aberthau  hedd;  canys  ni 
aUai  yr  allor  bres  a  wnaethai  Solo- 
mon dderbyn  y  poeth-oŵwm,  a'r 
bwyd-ofírwm,  a'r  brasder. 

8  1Í  ^  A  Solomon  a  gadwodd  wyl  y 
pryd  hwnnw  saith  niwrnod,  a  hoU  | 
Israel  gyd  âg  ef,  cynnulleidfa  fawr 
iawn,  o  ddyfodfa  Hamath  hyd  ^afon 
yr  Aipht 

9  G^vnaethant  hefyd  yr  wythfed 
dydd  ^gymmanfa:  canys  cyssegriad 
yr  allor  a  gadwasant  hwy  saith 
niwrnod,  a'r  wyl  saith  niwrnod. 

10  Ac '  yn  y  trydydd  dydd  ar  hugain 
o'r  seithfed  mis  y  goUyngodd  efe  y 
bobl  i'w  pabellau,  yn  hyfryd  ac 
yn  llawen  etc  calon,  am  y  daioni  a 
wnaethai  yr  Arglwydd  i  Dafydd, 
ac  i  Solomon,  ac  i  Israel  ei  bobl. 

11  Fel  hyn  ''y  gorphenodd  Solo- 
mon dy  yr  Arglwydd,  a  thy  y 
brenhin :  a'r  hyn  oil  oedd  ym  mryd 
Solomon  ei  wneuthur  yn  nhy  yr 
Arglwydd,  ac  yn  ei  dy  ei  hun,  a 
wnaeth  efe  yn  Uwyddiannus. 

12  H  A'r  Arglwydd  a  ymddang- 
osodd  i  Solomon  liw  nos,  ac  a  ddy- 
wedodd  wrtho,  Gwrandewais  dy 
weddi,  a  '  mi  a  ddewisais  y  fan  hon 
i  mi  yn  dy  aberth. 

13  Os  cauaf  fi  y  nefoedd,  fel  na 
byddo  gwlaw,  neu  os  gorchymynaf 
i'r  locustiaid  ddifa  y  ddaear,  ac  os 
anfonaf  haint  ym  mysg  fy  mhobl; 

14  Os  fy  mhobl,  y  rhai  y  gelwir  fy 
enw  arnynt,  a  ymostyngant,  ac  a 
weddiant,  ac  a  geisiant  fy  wyneb, 
ac  a  droant  o'u  ffyrdd  drygionus: 
yna  y  gwi*andawaf  o'r  nefoedd,  ac 
y  maddeuaf  iddynt  eu  pechodau, 
ac  yr  iachâf  eu  gwlad  hwynt. 

15  Yn  awr  "'fy  llygaid  a  fyddant  yn 
agored,  a'm  clustiau  yn  ymwrando 
a'r  weddi  a  luneir  yn  y  fan  hon. 

16  Ac  yn  awr  "mi  a  ddetholais 
ac  a  sancteiddiais  y  ty  hwn,  i  fod 
fy  enw  yno  hyd  byth :  fy  llygaid 
hefyd  a'm  calon  a  fyddant  jtio  yn 
wastádol. 

17  A  thithau,  os  rhodi  ger  fy  mron 
i,  fel  y  rhodiodd  Dafydd  dy  dad,  a 


Cyn 
CRIST 

1004. 

2  Ilob.  trwÿ 
rn  Uaw 
hwynt. 


E  I  Bren.  8. 
65. 


h  Jos.  13.  3. 


3  neb. 
wahardd- 
iad. 


1 1  Bren.  8. 

tc. 


k  1  Bren.  9. 
1,  &c. 


1  Deut.  12. 
6. 


=»  peu.  6. 40i 


n  pen.  6.  6. 


i  Solomon. 


11.  CHRONICL,  VIII. 


Ei  dberthau  hlynyddol. 


Cyn 
CEIST 

1004. 


»  pen.  6. 16. 


P  lief.  26. 
14,33. 
Deut.  28. 
15,  36,  37. 


9  Deut.  29. 
24. 
Jer.  22. 8,9. 


902. 
a  1  Bren. 
10,  &c. 


2  Neil, 
ad/erasai. 


gwneuthur  yr  hyn  oU  a  orchymynais 
i  ti,  a  chadw  fy  neddfau  a'm  barn- 
edigaethau : 

18  Yna  y  sicrliâf  deyrn-gadair  dy 
frenhiniaeth  di,  megis  yr  ammodais 
â  Dafydd  dy  dad,  gan  ddywedyd, 
"  Ni  thorrir  ymaith  oddi  wi'thyt  na 
hyddo  gwr  yn  arglwyddiaethu  yn 
Israel. 

19  pQnd  OS  dychwelwch,  ac  os 
gwrthodAVch  fy  neddfau  a'm  gorchy- 
myiiion  a  roddais  ger  eich  broii,  ac 
08  ewch  a  gwasanaethu  duwiau  di- 
eithr,  ac  ymgrjnnmu  iddynt  hwy : 

20  Yna  mi  a'u  diwreiddiaf  hwynt 
o'm  gwlad  a  roddais  iddynt,  a'r  tŷ 
a  sancteiddiais  i'm  henw  a  fwriaf 
aUan  o'm  golwg,  a  mi  a'i  rhoddaf 
ef  yn  ddiareb,  ac  yn  wawd  ym 
mysg  yr  hoU  bobloedd. 

21  A'r  tŷ  yma,  yr  hwii  sydd  ucliel, 
a  wna  i  bawb  a'r  a  el  heibio  iddo 
synnu :  fel  y  dywedo,  '^  Paliam  y 
gwnaeth  yr  Arglwydd  fel  hyn  i'r 
wlad  hon,  ac  i'r  tŷ  hwn  ? 

22  Yna  y  dywedant,  Am  iddynt 
wrthod  Arglwydd  Dduw  eu  tad- 
au,  yr  hwn  a'u  dug  hwy  allan  o 
wlad  yr  Aipht,  ac  am  iddynt  ym- 
aflyd  mewn  duwiau  dieithr,  ac  ym- 
grymmu  iddynt,  a'u  gwasanaethu 
hwynt :  am  hynny  y  dug  efe  yr 
holl  ddrwg  yma  arnynt  hwy. 

PENNOD  VIII. 

1  Adeilad  Solomon.  7  Solomon  yn  dwyn  y  ceiir 
hedloedd  a  adawsid  dan  deyrnged  iddo;  ac 
yn  gwneuthur  yr  Israeliaid  yn  llyiciawdwyr 
dano.  11  Merch  Pharaoh  yn  symmudo  i'w 
thy.  12  Cyhoedd  dberthau  hlynyddol  Solo- 
mon. 14  Solomon  yn  gosod  yr  offeiriaid  a\ 
Lefiaid  yn  eu  lleoedd.  17  Y  llynges  yn 
cyrchu  aur  o  Ophir, 

AC  *ym  mhen  yr  ugain  mlynedd, 
.  yn  y  rhai  yr  adeiladodd  Solo- 
mon dy  yr  Arglwydd,  a'i  dy  ei  hun, 

2  Solomon  a  adeiladodd  y  dinas- 
oedd  a  ^roddasai  Hiram  i  Solomon, 
ac  a  wnaeth  i  feibion  Israel  drigo 
yno. 

3  A  Solomon  a  aetli  i  Hamath- 
sobah,  ac  a'i  gorchfygodd  hi. 

4  Ac  efe  a  adeiladodd  Tadmor  yn 
yr  anialwch,  a  hoU  ddinasoedd  y 
trysorau,  y  rhai  a  adeiladodd  efe 
yn  Hamath. 

5  Efe  hefyd  a  adeiladodd  Betli- 
horon  uchaf,  a  Beth-horon  isaf,  din- 
asoedd  wedi  eu  cadarnhâu  â  mur- 
iau,  pyrth,  a  barrau ; 

6  Baalath  hefyd,  a  holl  ddinas- 
oedd y  trysorau  oedd  gan  Solomon, 
a  hull  ddinasoedd  y  cerbydau,  a 


dinasoedd  y  marchogion,  ^^a'r  hyn 
oil  oedd  ewyllys  gan  Solomon  ei  ad- 
eiladu  yn  Jerusalem,  ac  yn  Libanus, 
ac  yn  holl  dir  ei  arglwyddiaeth  ef. 

7  1Í  Yr  holl  bobl  y  rhai  a  ada^vyd 
o'r  Hethiaid,  a'r  Amoriaid,  a'r  Phe- 
reziaid,  a'r  Hefiaid,  a'r  Jebusiaid,  y 
rhai  nid  oeddynt  o  Israel ; 

8  Ond  o'u  meibion  hwynt,  y  rhai 
a  drigasant  ar  eu  hoi  hwynt  yn  y 
wlad,  y  rhai  ni  ddifethasai  meibion 
Israel,  Solomon  a'u  gwnaeth  h^vynt 
yn  drethol  hyd  y  dydd  hwn. 

9  Ond  o  feibion  Israel  ni  roddodd 
Solomon  neb  yn  weision  yn  ei  waith : 
canys  hwynt-hwy  oeddynt  ryfeh^yr, 
a  thywysogion  ei  gapteniaid  ef,  a 
thywysogion  ei  gerbydau  a'i  wŷr 
meirch  ef. 

10  A  dyma  y  rhai  pennaf  o  swydd- 
ogion  y  brenhin  Solomon,  sef  dau 
cant  a  deg  a  deugain,  yn  arglwydd- 
iaethu ar  y  bobl. 

11  1Í  A  Solomon  *=a  ddug  ferch 
Pharaoh  i  fynu  o  ddinas  Dafydd  i'r 
tŷ  a  adeiladasai  efe  iddi  hi:  canys 
efe  a  ddjvvedodd,  Ni  thrig  fy 
ngwraig  i  yn  nhŷ  Dafydd  brenhin 
Israel,  o  herwydd  ^sanctaidd  yw, 
oblegid  i  arch  yr  Arglwydd  ddy- 
fod  i  mewn  iddo. 

12  *1[  Yna  Solomon  a  ofírymmodd 
boeth-ofírymmau  i'r  Arglwydd  ar 
allor  yr  Arglwydd,  yr  hon  a  adeil- 
adasai efe  o  flaen  y  porth ; 

13  I  boeth-ofirymmu  dogn  dydd 
•^yn  ei  ddydd,  yn  ol  gorchymyn  Mo- 
ses, ar  y  Sabbathau,  ac  ar  y  newydd- 
loerau,  ac  ar  y  gvvyliau  arbennig, 
"  dair  gAvaith  yn  y  fl^vyddyn  ;  sef'av 
wyl  y  bara  croyw,  ac  ar  wyl  yr 
wythnosau,  ac  ar  wyl  y  pebylL 

14  1Í  Ac  efe  a  osododd,  yn  ol  trefn 
Dafydd  ei  dad,  'ddosparthiadau  yr 
offeiriaid  yn  eu  gwasanaeth,  a'r 
s  Lefiaid  yn  eu  goruchwyliaeth,  i 
foliannu  ac  i  weini  ger  bron  yr 
offeiriaid,  fel  yr  oedd  ddyledus  bob 
dydd  yn  ei  ddydd,  a'r  '^porthor- 
ion  yn  eu  dosparthiadau,  wrth  bob 
porth  :  canys  felly  yr  oedd  gorchy- 
myn Dafydd  gwr  Duw. 

15  Ac  ni  throisant  hwy  oddi  wrth 
orchymyn  y  brenhin  i'r  offeiriaid 
a'r  Lefiaid,  am  un  peth,  nac  am  y 
trysorau. 

16  A  holl  waith  Solomon  oedd 
wedi  ei  barottôi  hyd  y  dydd  y  seil- 
iwyd  tŷ  yr  Arglwydd,  a  hyd  oni 
orphenwyd  ef  Felly  y  gorphenwyd 
tŷ  yr  Arglwydd. 


Cyn 
CIIIST 

992. 

3  lleb. 
a  holl 
ddi/muniad 
Solomon,  a 
ddijmun- 
odd  efe  ei 
adeiladu. 

b  1  Bren.  9. 
1. 


:  1  Bren.  3. 
1.  a  7.  Í. 
a  9.  24. 


4Heb. 

sancteidd- 
rwydd. 


d  Exod.  29. 
38. 


9  Exod.  23. 
14. 

Deut.  16. 
16. 


'  1  Cliron. 
24.1. 


e  1  Chron. 
25.1. 


hi  Cliron. 9. 
17.  a  26.  1. 


Brenhines  Séba  yn 


II.  CHRONICL,  IX. 


dyfod  at  Solomon. 


Cyn 
CRIST 

992. 

íNeu, 
Elath, 
Deut.  2.  8. 
2Bren.  14. 
22. 


Cylch 

992. 

•  1  Bren. 

10.  1,  &LC. 

Matt,  12. 

42. 

Luc  11.  31. 


2Neu,  .VTO- 
adroddion. 


A" 


17  1Í  Yna  yr  aeth  Solomon  i  Esion- 
gaber,  ac  i  ^Moth,  ar  fin  y  môr, 
y'ngwlad  Edom. 

18  A  Hiram  a  anfonodd  gyd  â'i 
weision  longau,  a  gweision  cyfar- 
wydd  ar  y  môr;  a  hwy  a  aethant 
gyd  â  gweision  Solomon  i  Ophir,  ac 
a  gymmerasant  oddi  yno  bedwar 
cant  a  deg  a  deugain  talent  o  aur,  ac 
a!u  dygasant  i'r  breuhin  Solomon. 

PENNOD  IX. 

1  Brenhines  Seba  yn  rhyfedd  ganddi  ddoethineb 
Solomon.  13  Aur  Solomon,  15  aH  darian- 
nau,  17  a'i  orsedd-faingc  ifori,  20  a'i  lestri, 
23  ai  anrhegion,  25  a'i  gerhydau  a'ifeirch, 
26  a'i  deyrnged.  29  Pa  hyd  y  teyrnasodd 
efe,  a'i  farwolaeth, 

*PHAN  glybu  brenhines  Seba 
glod  Solomon,  hi  a  ddaeth  i 
Jerusalem,  i  brofi  Solomon  â  chwes- 
tiynau  caled,  â  Uu  mawr  iawn,  ac  â 
chamelod  yn  dwyn  aroglau,  ac  aur 
lawer,  a  meini  gwerthfawr:  a  hi  a 
ddaeth  at  Solomon,  ac  a  ddywed- 
odd  wrtho  ef  yr  hyn  oil  oedd  yn  ei 
chalon. 

2  A  Solomon  a  fynegodd  iddi  hi 
ei  holl  ofynion:  ac  nid  oedd  dim 
yn  guddiedig  rhag  Solomon  a'r  na 
fynegodd  efe  iddi  hi. 

3  A  phan  welodd  brenhines  Seba 
ddoethineb  Solomon,  a'r  tŷ  a  adeil- 
adasai  efe, 

4  A  bwyd  ei  fwrdd,  ac  eisteddiad 
ei  weision,  a  threfh  ei  weinidogion, 
a'u  dillad,  a'i  drulliadau  ef,  a'u  gwisg- 
oedd,  a'i  esgynfa  ar  hyd  yr  hon  yr  ai 
efe  i  fynu  i  dŷ  yr  Arglwydd  ;  nid 
oedd  mwyach  yspryd  ynddi. 

5  A  hi  a  ddywedodd  wrth  y  bren- 
hin,  Gwir  yw  y  gair  a  glywais  yn  fy 
ngwlad,  am  dy  ^weithredoedd  di,  ac 
am  dy  ddoethineb : 

6  Etto  ni  choeliais  i'w  geiriau 
hwynt,  nes  i  mi  ddyfod,  ac  i'm  Uyg- 
aid  weled-  Ac  wele,  ni  fynegasid  i 
mi  banner  helaethrwydd  dy  ddoeth- 
ineb: ychwanegaist  at  y  glod  a 
glywais  i 

7  Gwỳn  fyd  dy  wŷr  di,  a  gwỳn- 
fydedig  yw  dy  weision  hja,  y  rhai 
sydd  yn  sefyll  yn  wastadol  ger  dy 
fron,  ac  yn  clywed  dy  ddoethineb. 

8  Bendigedig  fyddo  yr  Arglwydd 
dy  Dduw,  yr  hwn  a'th  hoflfodd  di, 
i'th  osod  ar  ei  orseddfa  ef,  yn  fren- 
hin  dros  yr  Arglwydd  dy  Dduw  : 
o  herwydd  cariad  dy  Dduw  tu  ag 
at  Israel,  i'w  sicrhâu  yn  dragywydd ; 
am  hynny  y  gwnaeth  efe  dydü  yn 
frenhin  amynt  hwy,  i  wneuthur 
barn  a  chyfiawnder. 


9  A  hi  a  roddodd  i'r  brenhin 
chwech  ugain  talent  o  aur,  a  phêr- 
aroglau  lawer  iawn,  a  meini  gwerth- 
fawr :  ac  ni  bu  y  fath  bêr-aroglau 
a'r  rhai  a  roddodd  brenhines  Seba 
i'r  brenhin  Solomon. 

10  Gweision  Hiram  hefyd,  a  gweis- 
ion Solomon,  y  rhai  a  ddygasant 
aur  o  Ophir,  a  ddygasant  goed  al- 
gumim,  a  meini  gwerthfawr. 

11  A'r  brenhin  a  wnaeth  o'r  coed 
algumim  ^risiau  i  dy  yr  Arglwydd, 
ac  i  dy  y  brenhin,  a  theljuau  a  nabl- 
au  i'r  cantorion :  ac  ni  welsid  eu 
bath  o'r  blaen  y'ngwlad  Judah. 

12  A'r  brenhin  Solomon  a  rodd- 
odd i  frenhines  Seba  ei  hoU  ddy- 
muniad,  a'r  hyn  a  ofynodd  hi,  heb 
law  yr  hyn  a  ddygasai  hi  i'r  bren- 
hin. Felly  hi  a  ddychwelodd,  ac  a 
aeth  i'w  gwlad,  hi  a'i  gweision. 

13  1Í  A  phwys  yr  aur  a  ddeuai  i 
Solomon  bob  blwyddyn,  oedd  chwe 
chant  a  thri  ugain  a  chwech  o  dal- 
entau  aur ; 

14  Heb  law  yr  hyn  yr  oedd  y 
marchnadwyr  a'r  marsiandwyr  yn 
eu  dwyn :  a  holl  frenhinoedd  Ara- 
bia, a  thywysogion  y  wlad,  oedd  yn 
dwyn  aur  ac  arian  i  Solomon. 

15  IT  A'r  brenhin  Solomon  a 
wnaeth  ddau  can  tarian  o  aur  di- 
lin:  chwe  chàn  sid  o  aur  dilin  a 
roddodd  efe  ym  mhob  tarian. 

16  A  thri  chant  o  fwcledi  o  aur 
dilin :  tri  chàn  sid  o  aur  a  rodd- 
odd efe  ym  mhob  bwcled.  A'r 
brenhin  a'u  gosododd  hwynt  yn 
nhŷ  coed  Libanus. 

17  1Í  A'r  brenhin  a  wnaeth  or- 
seddfa fawr  o  ifori,  ac  a'i  gwisgodd 
ag  aur  pur. 

18  A  chwech  o  risiau  oedd  i'r  or- 
seddfa, a  throedle  o  aur,  y'nglŷn 
wi*th  yr  orseddfa,  a  chanllawiau  o 
bob  tu  i'r  eisteddle,  a  dau  lew  yn 
sefyll  wrth  y  canllawiau; 

19  A  deuddeg  o  lewod  yn  sefyU  yno 
ar  y  chwe  gris  o  bob  tu.  Ni  wnaeth- 
pwyd  y  fath  mewn  un  deyrnas. 

20  1Í  A  holl  lestri  diod  y  brenhin 
Solomon  oedd  o  aur,  a  holl  lestri  tŷ 
coed  Libanus  oedd  aur  ^pur:  °má 
oedd  yr  un  o  arian ;  nid  oedd  dim 
bri  arno  yn  nyddiau  Solomon. 

21  Canys  llongau  y  brenhin  oedd 
yn  myned  i  Tarsis  gyd  â  gweision 
Hiram :  unwaith  yn  y  tair  blynedd 
y  deuai  Uongau  Tarsis  yn  dwyn 
aur,  ac  arian,  ^ac  ifori,  ac  eppaod, 
a  pheunod. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

992. 


5  Heb. 
brif-ffyrdd. 


4  Heb. 
cauedig. 

6  Neu,  nid 
oedd  arian 
ynddynt. 


6  Neu, 
a  daint 
elephant. 


Marwolaeth  Solomon. 


II.  CHRONICL,  X 


Rehoboam  ynfrenhin. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

992. 


b  1  Bren.  4. 
26.  a  10.  26. 
pen.  1. 14. 


cl  Bren.  4. 

21. 
d  Gen.  15. 

18. 

7  Sef,  En- 
phrates. 

?Heb. 
roddtt. 


e  1  Bren. 
10.  28. 
pen.  1. 16. 


f  1  Bren. 
11.  41. 


«pen.  12. 15. 
a  13.  22. 


975. 


»1  Bren, 
12. 1,  dtc. 


bl  Bren. 
11.  40. 


22  A'r  brenhin  Solomon  a  ragor- 
odd  ar  hoU  frenhinoedd  y  ddaear 
mewn  cyfoeth  a  doethineb. 

23  1Í  A  hoU  frenhinoedd  y  ddaear 
oedd  yn  ceisio  gweled  wyneb  Solo- 
mon, i  wrandaw  ei  ddoethineb  a 
roddasai  Duw  yn  ei  galon  ef. 

24  A  hwy  a  ddygasant  bob  un  ei 
anrheg,  llestri  arian,  a  Uestri  aur,  a 
gwisgoedd,  arfau,  a  phêr-aroglau, 
meirch,  a  mulod,  dogn  bob  blwydd- 
yn. 

25  1Í  Ac  ^yr  oedd  gan  Solomon 
bedair  mil  o  bresebau  meirch  a 
cherbydau,  a  deuddeng  mil  o  wŷr 
meirch;  ac  efe  a'u  cyfleodd  hwynt 
yn  ninasoedd  y  cerbydau,  a  chyd 
a'r  brenhin  yn  Jerusalem. 

26  IT  ''Ac  yr  oedd  efe  yn  arglwydd- 
iaethu  ar  yr  holl  frenhinoedd,  "^o'r 
^  afon  hyd  wlad  y  Philistiaid,  a  hyd 
derfyn  yr  Aipht. 

27  A'r  brenhin  a  ^  wnaeth  yr  arian 
yn  Jerusalem  fel  cerrig,  a'r  cedr- 
wydd  a  wnaeth  efe  fel  y  sycomor- 
wydd  yn  y  doldir,  o  amldra. 

28  ®Ac  yr  oeddynt  hwy  yn  dwyn 
meirch  i  Solomon  o'r  Aipht,  ac  o 
bob  gwlad. 

29  1Í  A'r  rhan  arall  o  ^weithred- 
oedd  Solomon,  cyntaf  a  diweddaf, 
onid  ydynt  hwy  yn  ysgrifenedig 
y'ngeiriau  Nathan  y  prophwyd,  ac 
ym  mhrophwydoliaeth  Ahiah  y  Si- 
loniad,  ac  y'ngweledigaethau  ^Ido 
y  gweledydd  yn  erbyn  Jeroboam 
mab  Nebat? 

30  A  Solomon  a  deyrnasodd  yn 
Jerusalem  ar  holl  Israel  ddeugain 
mlynedd. 

31  A  Solomon  a  hunodd  gyd  â'i 
dadau,  a  chladdwyd  ef  yn  ninas 
Dafydd  ei  dad ;  a  Rehoboam  ei 
fab  a  deyrnasodd  yn  ei  le  ef 

PENNOD  X. 

1  Yr  Israeliaid  yn  ymgasglu  yn  Sichem  i  gor- 
oni  Rehoboam,  a  thrwy  Jeroboam  yn  ceisio 
ganddo  eu  rhyddhau  hwy.  6  Rehoboam  yn 
givrthod  cynghor  yr  henafgwyr,  a  thrwy  gyng- 
hor  y  gwŷr  ieuaingc,  yn  eu  hatteb  hwy  yn 
arw.  16  Deg  llwyth  yn  cilio  oddi  wrtho  ef,  yn 
Uadd  Eadoram,  ac  yn  ei  yrru  yntau  iff  a. 

A" REHOBOAM  a  aeth  i  Sichem; 
,  canys  i  Sichem  y  daethai  holl 
Israel  i'w  urddo  ef  yn  frenhin. 

2  A  phan  glybu  Jeroboam  mab 
Nebat,  ac  yntau  yn  yr  Aipht,  ''He  y 
ffoisai  efe  o  ŵydd  Solomon  y  bren- 
hin, Jeroboam  a  ddychwelodd  o'r 
Aipht. 

3  Canys  hwy  a  anfonasent,  ac  a 
alwasent  am  dano  ef    A  Jeroboam 


a  holl  Israel  a  ddaethant,  ac  a 
ymddiddanasant  â  Rehoboam,  gan 
ddywedyd, 

4  Dy  dad  a  wnaeth  ein  hiau  ni  yn 
drom ;  yn  awr  gan  hynny  ysgafnhâ 
heth  0  gaethiwed  caled  dy  dad,  ac  o'i 
iau  drom  ef  yr  hon  a  roddodd  efe 
arnom  ni,  a  ni  a'th  wasanaethwn  di. 

5  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Ym  mhen  y  tridiau  dychwelwch 
attaf  fi.    A'r  bobl  a  aethant  ymaith. 

6  IF  A'r  brenhin  Rehoboam  a  ym- 
gynghorodd  a'r  henuriaid  a  fuasai 
yn  sefyU  o  flaen  Solomon  ei  dad  ef 
pan  ydoedd  efe  yn  fyw,  gan  ddy- 
wedyd, Pa  fodd  yr  ydych  chwi  yn 
cynghori  atteb  y  bobl  hyn  ? 

7  A  hwy  a  lefarasant  wrtho,  gan 
ddywedyd,  Os  byddi  yn  dda  i'r  bobl 
yma,  a'u  boddloni  h^vynt,  ac  os  dy- 
wedi  wrthynt  eiriau  teg,  \vnj  a  fydd- 
ant  yn  weision  i  ti  byth. 

8  Ond  efe  a  wrthododd  gynghor  yr 
henuriaid  a  gynghorasent  hwy  iddo ; 
ac  efe  a  ymgynghorodd  a'r  gwŷr 
ieuaingc  a  gynnyddasent  gyd  âg  ef, 
a'r  rhai  oedd  yn  sefyll  ger  ei  fron  ef 

9  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt 
hwy,  Beth  yr  ydych  chwi  yn  ei 
gynghori,  fel  yr  attebom  y  bobl 
hyn,  y  rhai  a  lefarasant  wrthyf,  gan 
ddywedyd,  Ysgafnhâ  heth  ar  yr  iau 
a  osododd  dy  dad  arnom  ni  ? 

10  A'r  gwŷr  ieuaingc  y  rhai  a  gyn- 
nyddasent gyd  âg  ef  a  lefarasant 
wrtho,  gan  ddywedyd,  Fel  hyn  y 
dywedi  wrth  y  bobl  a  lefarasant 
wrthyt,  gan  ddywedyd,  Dy  dad  a 
wnaeth  ein  hiau  ni  yn  drom,  ysgafn- 
hâ  dithau  hi  oddi  arnom  ni :  fel  hyn 
y  dywedi  wrthynt ;  Fy  mys  bach 
fydd  fíyrfach  na  Uwynau  fy  nhad. 

11  Ac  yn  awr  fy  nhad  a'ch  Uwyth- 
odd  chwi  â  iau  drom,  minnau  hefyd 
a  chwanegaf  ar  eich  iau  chwi :  fy 
nhad  a'ch  ceryddodd  chwi  â  ffrew- 
yllau,  a  minnau  ách  ceryddaf  âg 
ysgorpionau. 

12  Yna  y  daeth  Jeroboam,  a'r  holl 
bobl,  at  Rehoboam  y  trydydd  dydd, 
fel  y  Uefarasai  y  brenhin,  gan  ddy- 
wedyd, Dychwelwch  attaf  fi  y  tryd- 
ydd dydd. 

13  A'r  brenhin  a'u  hattebodd  hwynt 
yn  arw:  a'r  brenhin  Rehoboam  a 
wrthododd  gynghor  yr  henuriaid; 

14  Ac  efe  a  lefarodd  wrthynt  yn  ol 
cynghor  y  gwŷr  ieuaingc,  gan  ddy- 
wedyd, Fy  nhad  a  wnaeth  eich  iau 
chwi  yn  drom,  a  minnau  a  chwan- 
egaf arni  hi :  fy  nhad  a'ch  cerydd- 


Y  deg  llwytìi  yn  cilio 


II.  CHRONICL,  XI. 


oddi  wrth  Rehoboam, 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

975. 

« 1  Bret). 
12. 15,  24. 


dl  Bren. 
11.  20. 


ÎHûb. 

ymegmodd. 


»1  Bren. 
12.  21,  òiC. 


odd  chwi  â  ffrewyllau,  a  minnau  a'ch 
ceryddaf  chwi  âg  ysgorpionau. 

15  Ac  ni  wi'andawodd  y  brenhin  ar 
y  bobl :  o  lierwydd  *=yr  achos  oedd 
oddi  wrth  Dduw,  fel  y  cwblliâi  yr 
Arglwydd  ei  air  a  lefarasai  efe 
trwy  ^law  Ahiali  y  Siloniad  wrth 
Jeroboam  mab  Nebat. 

16  1Í  A  phan  welodd  hoU  Israel  na 
wrandawai  y  brenhin  arnynt  hwy, 
y  bobl  a  attebasant  y  brenhin,  gan 
ddywedyd,  Pa  ran  sydd  i  ni  yn 
Dafydd?  nid  oes  chwaith  i  ni  eti- 
feddiaeth  ym  mab  Jesse:  0  Israel, 
aed  pawb  i'w  pebyll ;  edrych  yn  awr 
ar  dy  dŷ  dy  hun,  Dafydd.  FeUy 
holl  Israel  a  aethant  i'w  pebyll. 

17  Ond  meibion  Israel,  y  rliai  oedd 
yn  preswylio  yn  ninasoedd  Judah, 
Rehoboam  a  deyrnasodd  arnynt 
hwy.  ^ 

18  A'r  brenhin  Rehoboam  a  anf on- 
odd  Hadoram,  yr  hwn  oedd  ar  y 
dreth,  a  meibion  Israel  a'i  llabydd- 
iasant  ef  â  meini,  fel  y  bu  efe  farw  : 
ond  y  brenhin  Rehoboam  a  -biysm'- 
odd  i  fyned  i'w  gerbyd,  i  ffoi  i  Jeru- 
salem. 

19  Ac  Israel  a  wrthryfelasant  yn 
erbyn  tŷ  Dafydd  hyd  y  dydd  hwn. 

PENNOD  XI. 

1  Rehoboam  yn  codi  llu,  i  ddwyn  Israel  dano,  a 
Semaiah  yn  gwarafun  iddo.  5  Behdboam  yn 
cadarnliâu  y  deyrnas  âg  amddijfynfeydd  ao 
anglienrheidiau.  13  Yr  offeiriaid  a'r  Lef- 
iaid,  a'r  rhai  oedd  yn  qfni  Duw,  wedi  i  Je- 
roboam eu  gwrtliod,  yn  cadarnhau  teyrnas 
Judah.    18  Gwragedd  a  phlant  Behoboam. 

A"  PHAN  ddaeth  Rehoboam  i  Je- 
.  rusalem,  efe  a  gasglodd  o  holl 
dy  Judah,  ac  o  Benjamin,  gant  a 
phedwar  ugain  mil  o  wŷr  dewisol, 
cymmwys  i  ryfel,  i  ymladd  âg  Is- 
rael, ac  i  ddwyn  drachefn  y  fren- 
hiniaeth  i  Rehoboam. 

2  Ond  gair  yr  Arglwydd  a  ddaeth 
at  Semaiah  gwr  Duw,  gan  ddywed- 
yd, 

3  Dywed  wrth  Rehoboam  mab 
Solomon  brenhin  Judah,  ac  wrth 
holl  Israel  yn  Judah  a  Benjamin, 
gan  ddjrvvedyd, 

4  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd, 
Nac  ewch  i  fynu,  ac  nac  ymleddwch 
yn  erbyn  eich  brodyr;  dychwelwch 
bob  un  i'w  dy  ei  hun :  canys  trwof 
fi  y  gwnaethpwyd  y  peth  hyn.  A 
hwy  a  wrandawsant  ar  eiriau  yr 
Arglwydd,  ac  a  ddychwelasant, 
heb  fyned  yn  erbyn  Jeroboam. 

5  1Í  A  Rehoboam   a  drigodd  yn 


Jerusalem,  ac  a  adeiladodd  ddinas- 
oedd  cedyrn  yn  Judah. 

6  Ac  efe  a  adeUadodd  Bethlehem, 
ac  Etam,  a  Thecoa, 

7  A  Bethsur,  a  Socho,  ac  Adidam, 

8  A  Gath,  a  Maresah,  a  Ziph, 

9  Ac  Adoraim,  a  Lachis,  ac  Aze- 
cah, 

10  A  Sorah,  ac  Ajalon,  a  Hebron, 
y  rhai  oedd  yn  Judah,  ac  yn  Benja- 
min ;  dinasoedd  o  gadcrnid. 

11  Ac  efe  a  gadarnhaodd  yr  am- 
ddiffynfaoedd,  ac  a  osododd  flaenor- 
iaid  ynddynt  hwy,  a  cheUau  bwyd, 
ac  olew,  a  gwin. 

12  Ac  ym  mhob  dinas  y  gosododd 
efe  dariannau,  a  gwaywffyn,  ac  a'u 
cadarnhaodd  hwynt  yn  gadarn  iawn, 
ac  eiddo  ef  oedd  Judah  a  Benjamin. 

13  IT  A'r  offeiriaid  a'r  Lefiaid,  y 
rhai  oedd  yn  holl  Israel,  a  gyrchas- 
ant  atto  ef  o'u  holl  derfynau. 

14  Canys  y  Lefiaid  a  adawsant  **eu 
meusydd  pentrefol,  a'u  meddiant, 
ac  a  ddaethant  i  Judah,  ac  i  Jeru- 
salem: canys  °  Jeroboam  a'i  feibion 
a  u  bwriasai  hwynt  ymaith  o  fod  yn 
offeiriaid  i'r  Arglwydd. 

15  Ac  ^efe  a  osododd  iddo  offeir- 
iaid i'r  uchelfeydd,  ac  i'r  ^  cythreul- 
iaid,  ac  i'r  Hoi  a  wnaethai  efe. 

16  Ac  ar  eu  hoi  hwynt,  ^o  hoU  Ivvyth- 
au  Israel,  y  rhai  oedd  yn  rlioddi  eu 
calon  i  geisio  Arglwydd  Dduw  Is- 
rael, a  ddaethant  i  Jerusalem,  i  ab- 
erthu  i  Arglwydd  Dduw  eu  tadau. 

17  Felly  hwy  a  gadarnhasant  fren- 
hiniaeth  Judah,  ac  a  gryfhasant 
Rehoboam  mab  Solomon,  dros  dair 
blynedd:  canys  \iwj  a  rodiasant 
yn  ffordd  Dafydd  a  Solomon  dair 
blynedd. 

18  IT  A  Rehoboam  a  gymmerth 
Mahalath,  merch  Jerimoth  mab 
Dafydd,  yn  wraig  iddo,  ac  Abihail 
merch  Eliab  mab  Jesse : 

19  A  hi  a  ymddûg  iddo  ef  feibion, 
se/ Jens,  a  Samariah,  a  Zaham. 

20  Ac  ar  ei  hoi  hi  efe  a  gymmerth 
s  Maachah  merch  Absalom :  a  hi  a 
ymddûg  iddo  ef  Abiah,  ac  Attai,  a 
Ziza,  a  Selomith. 

21  A  Rehoboam  a  garodd  Maa- 
chah merch  Absalom  yn  fwy  na'i 
holl  wragedd  a'i  ordderchadon :  can- 
ys deunaw  o  wragedd  a  gymmerth 
efe,  a  thri  ugain  o  ordderchadon; 
ac  efe  a  genhedlodd  wyth  ar  hugain 
o  feibion,  a  thri  ugain  o  ferched. 

22  A  Rehoboam  ^  a  osododd  Abiah 
mab  Maachah  yn  ben,  yn  flaenor  ar 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

975. 


974, 


b  Num.  35. 
2. 


c  pen.  13.9. 


<1 1  Bren. 
12.  31. 

eLef.  1T.7. 


f  Edrych 
pen.  15.  9. 
a  3a  11,  18. 


e  1  Bren. 
15.2. 

Hi  (1  elwir 
llichaiah 
merch 
Uriel, 
pen.  13.  2. 


h  Edrych 
Deut.  21. 
15, 16, 17. 


Sisac  yn 


II.  CHRONICL,  XII. 


yspeilio  Jerusalem. 


Cyn 

CRIST 

974. 


972. 


« 1  Bren. 
14.22. 


S71. 
I)  1  Bren. 
14.  24,  25. 


Cdrycl 
s.  26. 


<«  1  Bren. 
10. 16. 
pen.  9.  15. 


ei  frodyr;  canj^s  yr  oedd  yn  eifryd 
ei  urddo  ef  yn  frenliin. 

23  Ac  efe  a  fii  gall,  ac  a  wasgar- 
odd  rai  o'i  feibion  i  lioll  wledydd 
Judali  a  Benjamm,  i  bob  din  as  gad- 
arn,  ac  a  roddes  iddynt  hwy  Jun- 
iaethçyn  lielaeth  :  ac  efe  a  geisiodd 
liaws  o  wragedd, 

PENNOD  XII. 

1  Eehohoam  yn  ymicrtJiod  â  Duw,  a  Sisac  yn 
ei  gospi  ef.  5  J^e  o'i  dywysogion  yn  edifar- 
hâu  wrth  bregeth  Semaiah,  ac  yn  cael  ym- 
wared  rhag  eu  dinystrio,  ond  nid  rhag  eu 
hanrheiihio.  13  Pa  hyd  y  teyrnasodd  Ee- 
hohoam, a'i  /aitcolaeth  ef. 

C  wedi  i  Relioboam  sicrhâu  y 
frenhiniaetli,  a'i  chadarnhâu, 
*efe  a  wrthododd  gyfraith  yr  An- 
GLWYDD,  a  hoU  Israel  gyd  âg  ef. 

2  Ac  yn  y  bummed  flwyddyn  i'r 
brenhin  Rehoboam,  y  daeth  Sisac 
brenhin  yr  Aipht  i  fynu  yn  erbyn 
Jerusalem,  ^o  herwydd  iddynt  wrth- 
ryfela  yn  erbyn  yr  Arglwydd, 

3  A  mil  a  dau  cant  o  gerbydau,  a 
thri  ugeinmil  o  wŷr  meircli ;  ac  nid 
oedd  nifer  ar  y  bobl  a  ddaeth  gyd 
âg  ef  o'r  Aipht,  sef  y  Lubiaid,  y 
Succiaid,  a'r  Ethiopiaid. 

4  Ac  efe  a  ennillodd  y  dinasoedd 
cedyrn,  y  rhai  oedd  yn  Judah,  ac  a 
ddaeth  hyd  Jerusalem. 

5  1Í  Yna  Semaiah  y  prophwyd  a 
ddaeth  at  Rehoboam  a  thywysogion 
Judah,  y  rhai  oedd  wedi  ymgasglu 
yn  Jerusalem  rhag  ofn  Sisac,  ac  a 
ddywedodd  wrthynt,  Fel  hyn  y  dy- 
wed  yr  Arglwydd,  Chwi  a'm  gwrth- 
odasoch  i,  am  hynny  myfi  a'ch  gad- 
ewais  chwi  yn  llaw  Sisac. 

6  Yna  tywysogion  Israel  a'r  bren- 
hin a  ymostyngasant  ac  a  ddywed- 
asant,  Cyfia^vn  yiv  yr  Arglwydd. 

7  A  phan  welodd  yr  Arglwydd 
iddynt  hwy  ymostwng,  daeth  gair  yr 
Arglwydd  at  Semaiah,  gan  ddy- 
wedyd,  Hwy  a  ymostyngasant;  am 
hynny  ni  ddifethaf  hwynt,  ond 
rhoddaf  iddynt  ymwared  ar  fyrder ; 
ac  ni  thywelltir  fy  Hid  yn  erbyn  Je- 
rusalem trwy  law  Sisac. 

8  Etto  ^'byddant  yn  weision  iddo 
ef,  fel  yr  adnabyddont  fy  ngwasan- 
aeth  i,  a  gwasanaeth  teyrnasoedd  y 
gwledydd. 

9  Yna  Sisac  brenhin  yr  Aipht  a 
ddaeth  i  fynu  yn  erbyn  Jerusalem, 
ac  a  gymmerth  drysorau  tŷ  yr  Ar- 
glwydd, a  thrysorau  tŷ  y  brenhin, 
ac  a'u  dug  hwynt  ymaith  oil :  dug 
ymaith  hefyd  y  tariannau  aur  ^a 
wnaethai  Solomon. 


10  A'r  brenhin  Rehoboam  a  wnaeth 
yn  eu  lie  hwynt  dariannau  pres,  ac 
a'u  rhoddodd  hwynt  i  gadw  dan  law 
tywysogion  gwŷr  y  ^gard,  y  rhai 
oedd  yn  cadw  drws  tŷ  y  brenhin. 

11  A  phan  elai  y  brenhin  i  dŷ  yr 
Arglwydd,  gwŷr  y  gard  a  ddeu- 
ent  ac  a'u  cyrchent  liAvy,  ac  a'u 
dygent  drachefn  i  ystafell  gwŷr  y 
gard. 

12  A  phan  ymostyngodd  efe,  Hid 
yr  Arglwydd  a  ddych welodd  oddi 
wrtho  ef,  fel  nas  dinystriai  ef  yn 
hollol ;  ^  ac  yn  Judah  hefyd  yr  oedd 
pob  peth  yn  dda. 

13  IF  Felly  y  brenhin  Rehoboam 
a  ymgryfhaodd  yn  Jerusalem,  ac  a 
deyrnasodd  :  a  mab  ^  un  mlwydd  a 
deugain  oedd  Rehoboam  pan  dde- 
chreuodd  efe  deyrnasu,  a  dAvy  flyn- 
edd  ar  bymtheg  y  teyrnasodd  efe  yn 
Jerusalem,  ^y  ddinas  a  ddewisasai  yr 
Arglwydd  i  osod  ei  enw  ef  ynddi, 

0  hoU  hvythau  Israel:   ac  enw  ei 
fam  oedd  Naamah,  Ammonees. 

14  Ac  efe  a  wnaeth  yr  hyn  oedd 
ddrwg,  canys  ni  ^pharottôdd  efe  ei 
galon  i  geisio  yr  Arglwydd. 

15  Am  y  gweithyedoedd  cyntaf  a 
diweddaf  i  Rehoboam,  onid  ydynt 
hwy  yn  ysgrifenedig  y'ngeiriau  Se- 
maiah y  prophwyd,  ac  Ido  y  gwel- 
edydd,  yn  yr  achau?  A  hu  rhyfel- 
oedd  rhwng  Rehoboam  a  Jeroboam 
yn  wastadol. 

16  A  Rehoboam  a  hunodd  gyd  a'i 
dadau,  ac  a  gladdwyd  yn  ninas  Da- 
fydd;  ac  «Abiah  ei  fab  a  deyrnas- 
odd yn  ei  le  ef. 

PENNOD  XIII. 

1  Äb'iah  yn  dyfod  yn  lie  Eehohoam,  ac  yn  rhy- 
fela  a  Jeroboam  :  4  yn  adrodd  ddäed  oedd 
ei  achos:  13  yn  rhoi  ei  hyder  ar  Dduw,  ac 
yn  gorchfygu  Jeroboam.  21  Gwragedd  a 
phlant  Ab'iah. 

C  *yn  y  ddeunawfed  flwyddyn  i'r 
brenhin  Jeroboam  y  dechreu- 
odd  Abiah  deyrnasu  ar  Judah. 

2  Tair  blynedd  y  teyrnasodd  efe 
yn  Jerusalem ;  ac  enw  ei  fam  ef 
oedd  ^  Michaiah,  merch  Uriel  o  Gi- 
beah.  Ac  yr  oedd  rhyfel  rhwng 
Abiah  a  Jeroboam. 

3  Ac  Abiah  a  gydiodd  y  rhyfel  â 
llu  o  ryfelwyr  grymmus,  se/pedwar 
can  mil  o  wŷr  etholedig :  a  Jero- 
boam a  luniaethodd  y  rhyfel  yn  ei 
erbyn  ef  âg  wyth  gan  mil  o  wŷr 
etholedig,  grymmus,  nerthol. 

4  1Í  Ac  Abiah  a  gyfododd  ar  fyn- 
ydd  Semaraim,  yr  hwn  sydd  ym 
mynydd  Ephraim,  ac  a  ddywedodd, 


Cyn 

CRIST 
971. 

2  Nou, 
goegordd. 


3  Neu,  ac 
etto  yn  Ju- 
dah yr  oedd 
pethau 
daionus : 
Edrych 
Gen.  18. 
24,  <Sic. 
1  Bren.  14. 
13. 
pen.  19.  3. 

e  1  Bren. 
14.21. 


'  pen.  6.  6. 


4  Neil 
sefi/dlodd, 
neu,  osod- 
odd,  nen 
gy/eiriodd. 


S  1  Bren. 
14.  31, 
Abiam. 


958. 
»  1  Bren. 
15.  1,  <&c. 


b  Edrych 
pen.  11. 20. 
957. 


Abiah  yn  frenliin. 


11.  CHRONICL,  XIV. 


Asa  yn  teymasUy 


Cyn 

CKIST 

957. 


c  Num.  18. 

19. 
ä  1  Bren. 

1L26. 


•  1  Bren. 
12.28. 


'pen.  11. 
14,  15, 

B  1  Bren. 
12.  31. 


2Heb. 
t  lenwi 
ei  law  : 
Edrych 
Exod.29.  1. 
Lef.  8.  2. 


li  pen.  2.  4. 


'  Lef.  24.  C. 


It  Exod.  27. 
21. 
Lef.  24.  3. 


i  Num.  IC. 


0  Jeroboam,  a  hoU  Israel,  gwran- 
dêwch  fi ; 

5  Oni  ddylech  chwi  wybod  roddi 
o  Arglwydd  Ddtjw  Israel  y  fren- 
hiniaeth  i  Dafydd  ar  Israel  yn  dra- 
gywydd,  iddo  ef  ac  iV  feibion,  trwy 
•^  gyfammod  halen  ? 

6  Etto  '^Jeroboam  mab  îíebat, 
gwas  Solomon  mab  Dafydd,  a  gyf- 
ododd  ac  a  wrthryfelodd  yn  erbyn 
ei  arglwydd. 

7  Ac  ofer  ddynion,  sef  meibion 
y  fall,  a  ymgasglasant  atto  ef,  ac 
a  ymgadarnhasant  yn  erbyn  Reho- 
boam  mab  Solomon,  pan  oedd  Re- 
hoboam  yn  fachgen,  ac  yn  wan  ei 
galon,  ac  ni  allai  ymgadarnhâu  i'w 
herbyn  hwynt. 

8  Ac  yn  awr  yr  ydych  yn  meddwl 
ymgadarnhâu  yn  erbyn  brenhin- 
iaeth  yr  Arglwydd,  yr  lion  sydd 
yn  Haw  meibion  Dafydd  ;  ac  yr  yd- 
ych yn  dyrfa  fawr,  a  chyd  â  chwi  y 
mae  y  Hoi  aur  *  a  wnaeth  Jeroboam 
yn  dduwiau  i  chwi. 

9  ^Oni  yrrasoch  ymaith  oiFeiriaidyr 
Arglwydd,  meibion  Aaron,  a'r  Lef- 
iaid  ?  ac  ^oni  wnaethoch  i  chwi  off- 
eiriaid  fel  pobl  y  gwledydd  eraill? 
pwy  bynnag  sydd  yn  dyfod  ^  i'w  gys- 
segru  â  bustach  ieuangc  ac  â  saith 
o  hyrddod,  hwnnw  sydd  yn  offeir- 
iad  i'r  rliai  nid  ydynt  dduwiau. 

10  Ninnau,  yr  Arglwydd  ytv  ein 
Duw  ni,  ac  nis  gwrthodasom  ef ;  a'r 
offeiriaid  y  rhai  syddyn  gwasanaethu 
yr  Arglwydd  yiv  meibion  Aaron, 
a'r  Lefiaid  sydd  yn  eu  gorchwyl. 

11  ^  Ac  y  maent  hwy  yn  Uosgi  i'r  Ar- 
glwydd boeth-offrymmau  bob  bore 
a  phob  hwyr,  ac  arogl-darth  peraidd ; 
ac  yn  cadio  trefn  'y  bara  gosod  ar 
y  bwrdd  pur,  a'r  canhwyllbren  aur 
a'i  lampau,  ''i  losgi  bob  prydnawn: 
canys  yr  ydym  ni  yn  cadw  goruch- 
wyliaeth  yr  Arglwydd  ein  Duw; 
ond  chwi  a'i  gwrthodasoch  ef. 

12  Ac  wele,  Duw  sydd  ben  gyd  â 
ni,  ^al  offeiriaid  ef  âg  udgyrn  son- 
iarus  i  udganu  yn  eich  erbyn  chwi. 
0  feibion  Israel,  "nac  ymleddwch  yn 
erbyn  Arglwydd  Dduw  eich  tad- 
au ;  canys  ni  Iwyddwch  chwi. 

13  IT  Ond  Jeroboam  a  barodd  osod 
cynllwyn  o  amgylch,  a  dyfod  o'u 
hoi  hwynt :  feUy  yr  oeddynt  hwy  o 
flaen  Judah,  a'r  cynllwyn  o'r  tu  ol 
iddynt. 

14  A  Judah  a  edrychodd  yn  ol, 
ac  wele  ryfel  iddynt  ym  mlaen  ac  yn 
ol ;  a  hwy  a  waeddasant  ar  yr  Aa- 


GLWYDD,  a'r  offeiriaid  a  leisiasant 
mewn  udgyrn. 

15  A  gwŷr  Judah  a  floeddiasant: 
a  phan  waeddodd  gwŷr  Judah,  Duw 
a  darawodd  Jeroboam,  a  holl  Israel, 
o  flaen  Abiah  a  Judah. 

16  A  meibion  Israel  a  ffoisant  o 
flaen  Judah :  a  Duw  a'u  rhoftdodd 
hwynt  i'w  Haw  hwynt. 

17  Ac  Abiah  a'i  bob!  a'u  tarawsant 
hwy  â  Uaddfa  fawr :  a  syrthiodd  yn 
archolledig  o  Israel  bum  can  mil  o 
wŷr  etholedig. 

18  Felly  y  darostyngwyd  meibion 
Israel  y  pryd  hwnnw;  a  meibion 
Judah  a  orfuant,  o  herwydd  idd- 
ynt b^vyso  ar  Arglwydd  Dduw  eu 
tadau. 

19  Ac  Abiah  a  erHdiodd  ar  ol  Je- 
roboam, ac  a  ddug  oddi  arno  ef 
ddinasoedd,  Bethel  a'i  phcntrefi,  a 
Jesanah  a'i  phentrefi,  ac  Ephraim 
a'i  phentrefi. 

20  Ac  ni  chafodd  Jeroboam  nerth 
mwyach  yn  nyddiau  Abiah  :  ond  yr 
Arglwydd  a'i  tarawodd  ef,  fel  y 
bu  efe  farw. 

21  IT  Ond  Abiah  a  ymgryfhaodd, 
ac  a  gymmerth  iddo  bedair  ar  ddeg 

0  wragedd,  ac  a  genhedlodd  ddau 
•fab  ar  hugain,  ac  un  ar  bymtheg  o 
ierched. 

22  A'r  rhan  araU  o  hanes  Abiah, 
a'i  fiyrdd  ef,  a'i  eiriau,  y  maent  yn 
ysgrifenedig  yn  ^Uyfr  y  proph^vyd 
"  Ido. 

PENNOD  XIV. 

1  Asa  yn  dyfod  ar  ol  Äìnah,  ac  yn  dilëu  délio- 
addoliaeth ;  6  a  chwedi  cael  heddwch,  yn 
cadarnhau  ei  deyrnas  âg  amddiffynfeydd  ac 
âg  arfau:  9  yn  galw  ar  Dduw,  ac  yn  gorch- 
fygu  Zerah,  ac  yn  yspeilto  yr  Ethiopiaid. 

FELLY  Abiah  a  hunodd  gyd  a'i 
dadau,  a  chladdasant  ef  yn  ninas 
Dafydd ;  ac  *  Asa  ei  fab  a  deyrnasodd 
yn  ei  le  ef  Yn  ei  ddyddiau  ef  y  caf- 
odd  y  wlad  lonydd  ddeng  mlynedd. 

2  Ac  Asa  a  wnaeth  yr  hyn  oedd 
dda  ac  uniawn  y'ngolwg  yi-  Ar- 
glwydd ei  Dduw. 

3  Canys  efe  a  fwriodd  ymaith  all- 
orau  y  duwiau  dieithr,  a'r  ''uchel- 
feydd,  ac  °a  ddrylliodd  y  delwau, 
ac  a  dorrodd  y  Uwyni : 

4  Ac  a  orchymynodd  i  Judah  geis- 
io  Arglwydd  Dduw  eu  tadau,  a 
gwneuthur  y  gyfraith  a'r  gorchymyn. 

5  Ac  efe  a  fwriodd  ymaith  o  holl 
ddinasoedd  Judah  yr  uchelfeydd  a'r 
-  delwau  :  a  chafodd  y  frenhiniaeth 
lonydd  o'i  flaen  ef 


Cyn 
CRIST 

957. 


957. 


3  Neu, 
hisiori. 

n  pc-n.  12. 
15. 


955. 


a  1  Bren. 

15. 8,  ace. 


Cylch 
951. 
b  Edrych 
pen.  15. 17. 
c  Exod.  34. 
13. 


2  Heb.  hata- 
ddelicau. 


pn  gorchfygu  yr  Ethiopiaid,      II.  CHRONICL,  XV.      ac  yn  ymgyfammodi  â  Duw. 


Cyn 

CRIST 

Cvlch 

951. 


941. 

d  pen.  IC.  8. 


e  Jos.  15. 
44. 


Í1  Sam.  14. 


'8  Gen.  35.  5. 
pen.  17.  10. 


6  IT  Ac  efe  a  adeiladodd  ddinas- 
oedd  cedyrn  yn  Judah,  o  hervvydd 
bod  y  wlad  yn  cael  llonydd,  ac 
nad  oedd  rhyfel  yn  ei  erbyn  ef  yn 
y  blynyddoedd  hynny ;  oblegid  yr 
Arglwydd  a  roddasai  lonyddwch 
iddo. 

7  Am  hynny  efe  a  ddywedodd  wrth 
Judah,  Adeiladwn  y  dinasoedd  hyn, 
ac  amgylchwn  hwynt  â  mur,  â  thyr- 
au,  â  drysau,  ac  â  barrau,  imfyddo 
y  wlad  o'n  blaen  ni ;  o  herwydd  i 
ni  geisio  yr  Arglwydd  ein  Duw,  ni 
a7  ceisiasom,  ac  efe  a  roddodd  lon- 
yddwch  i  ni  o  amgylch.  Felly  hwy 
a  adeiladasant,  ac  a  hvyddasant. 

8  Ac  yr  oedd  gan  Asa  lu  o  wŷr 
yn  d^vyn  tariannau  a  gwaywflfyn,  o 
Judah  tri  chàn  mil,  ac  o  Benjamin 
dau  cant  a  phedwar  ugain  mil  yn 
dTvyn  tariannau,  ac  yn  tynnu  bwa : 
y  rhai  hyn  oil  oedd  wŷr  grymmus. 

9  1[^  A  Zerah  yr  Ethiopiad  a  ddaeth 
allan  yn  eu  herbyn  hwynt,  â  llu  o  fil 
o  filoedd,  ac  â  thri  chant  o  gerbyd- 
au ;  ac  a  ddaeth  hyd  ^  Maresah. 

10  Yna  Asa  a  aeth  allan  yn  ei  erbyn 
ef,  a  hwy  a  luniaethasant  ryfel  yn 
nyfíryn  Sephathah  wrth  Maresah. 

11  Ac  Asa  a  waeddodd  ar  yr  Ar- 
glwydd ei  Dduw,  ac  a  ddywedodd, 
0  Arglwydd,  ^nid  yw  ddim  i  ti 
gynnorthwyo,  pa  un  bynnag  ai  gyd 
â  llawer,  ai  gyd  â'r  rhai  nid  oes 
ganddynt  gryfder :  cynnorthwj^a  di 
ni,  0  Arglwydd  ein  Duw;  canys 
pwyso  jrr  ydym  ni  arnat  ti,  ac  yn  dy 
enw  di  y  daethom  yn  erbyn  y  dorf 
hon :  0  Arglwydd,  ein  Duw  ni 
ydwyt  ti,  na  orfydded  dyn  i'th  erbyn. 

12  Felly  yr  Arglwydd  a  daraw- 
odd  jT  Ethiopiaid  o  flaen  Asa,  ac  o 
flaen  Judah  ;  a'r  Ethiopiaid  a  ffoi- 
sant. 

13  Ac  Asa  a'r  bobl  oedd  gyd  âg  ef 
a'u  herlidiasant  hwy  hyd  Gerar :  a 
syrthiodd  yr  Ethiopiaid  fel  na  all- 
ent  ymadgryfhâu;  canys  drylliasid 
hwynt  o  flaen  yr  Arglwydd,  ac  o 
flaen  ei  lu  ef ;  a  hwy  a  ddygasant 
ymaith  anrhaith  faA\T  iawn. 

14  A  tharawsant  yr  holl  ddinas- 
oedd  o  amgylch  Gerar;  canys  ^yr 
oedd  dychryn  yr  Arglwydd  arnynt 
h^vy :  a  hAvy  a  anrheithiasant  yr 
holl  ddinasoedd;  canys  anrhaith 
faAvr  oedd  ynddynt. 

15  Lluestai  yr  anifeiliaid  heiyd  a 
darawsant  hwy,  ac  a  gaethgludas- 
ant  lawer  o  ddefaid  a  chamelod,  ac 
a  ddychwelasant  i  Jerusalem. 


PENNOD  XV. 

1  Asa  a  Judah,  a  llawer  o  Israel,  tnoy  annog  pro- 
phwydoliaeth  Azar'iah  mob  Oded,  yn  gwneulh- 
ur  cyhoedd  gyfammod  â  Duw  :  16  yn  symmudo 
Maachah  eifam  ofod  ynfrenhines,  o  herwydd 
ei  delw-adduliaeih  :  18  yn  dwyn  y  pethau  cys- 
segredig  i  dy  Dduw,  ac  yn  cael  Mr  heddwch. 

AC   yspryd   Duw  a  ddaeth   ar 
.  Azariah  mab  Oded. 

2  Ac  efe  a  aeth  allan  ^o  flaen  Asa, 
ac  a  ddywedodd  wrtho,  0  Asa,  a 
holl  Judah,  a  Benjamin,  gwrandêwch 
fi ;  *  Yr  Arglwydd  sydd  gyd  â  chwi, 
tra  fyddoch  gyd  âg  ef ;  ac  ^os  ceis- 
iwch  ef,  chwi  a'i  cewch  ef :  ond  '^os 
gwrthodwch  chwi  ef,  yntau  a'ch 
g^Tthyd  chwithau. 

3  ^  Dyddiau  lawer  y  bu  Israel  heb 
y  gwir  Dduw,  a  heb  ofíeiriad  yn 
ddysgawdwr,  a  heb  gyfraith. 

4  Ond  ''pan  ddychwelent  yn  eu 
cyfyngdra  at  Arglwydd  Dduw  Is- 
rael, a'i  geisio  ef,  efe  a  geid  ganddynt. 

5  Ac  ^yn  yr  amseroedd  hynny  nid 
oedd  heddwch  i'r  hwn  oedd  yn  myn- 
ed  allan,  nac  i'r  hwn  oedd  yn  dyfod 
i  mewn :  ond  blinder  lawer  oedd  ar 
holl  breswylwyr  y  gwledydd. 

6  A  chenedl  a  ^  ddinystriwyd  gan 
genedl,  a  dinas  gan  ddinas  :  oblegid 
Duw  oedd  yn  eu  poeni  hwy  â  phob 
aflwydd. 

7  Ymgryflìêwch  gan  hynny,  ac  na 
laesed  eich  dwylaw :  canys  y  mae 
gwobr  i'ch  gwaitli  chwi. 

8  A  phan  glybu  Asa  y  geiriau  hyn, 
a  phrophwydoliaeth  Oded  y  pro- 
phwyd,  efe  a  gryfhaodd,  ac  a  fwr- 
iodd  ymaith  y  ^fíìaidd  eilunod  o  holl 
wlad  Judah,  a  Benjamin,  ac  o'r  holl 
ddinasoedd  a  ennillasai  efe  o  fynydd 
Ephraim,  ac  a  adnewyddodd  allor 
yr  Arglwydd,  yr  hon  oedd  o  flaen 
porth  yr  Arglwydd. 

9  Ac  efe  a  gynhullodd  holl  Judah, 
a  Benjamin,  a'r  ^dieithriaid  gyd  â 
h^vynt,  o  Ephraim  a  Manasseh,  ac 
o  Simeon:  canys  hwy  a  syrthiasant 
atto  ef  yn  ami  o  Israel,  pan  welsant 
fod  yr  Arglwydd  ei  Dduw  gyd 
âg  ef. 

10  FeUy  hwy  a  ymgynnullasant  i  Je- 
rusalem, yn  y  trydydd  mis,  yn  y  bym- 
thegfed  flwyddyn  o  deyrnasiad  Asa 

11  A  hwy  a  aberthasant  i'r  Ar- 
glwydd y  dwthwn  hwnnw,  o'r  ^an- 
rhaith a  ddygasent,  saith  gant  o 
eidionau,  a  saith  mil  o  ddefaid. 

12  A  hwy  a  aethant  dan  gyfammod 
i  geisio  Arglwydd  Dduw  eu  tadau, 
a'u  hoU  galon,  ac  a'u  holl  enaid : 

13  A  'phwy  bynnag  ni  cheisiai  Ar- 


P3 


CRIST 

Cylch 

941. 


2  igyfarfod. 


1  lago  4.  8. 

l»  ad.  4, 15. 
1  C'hron. 
28.9. 
)ipn.  23. 12, 

UM.  7.  7. 
c  pen.  24. 

20. 
d  Uos.  3.  4. 


e  Pent.  4. 
29. 


f  Bam.  5.  6. 


3  Heb. 
ddryll- 
iwyd. 


4  Heb. 
ffieidd-dra. 


'  pen.  11. 
16. 


^  pen.  14. 


a  pe 
13. 


i  Deut.  131 
6,  9,  lö. 


Hir  heddwch  yn  Judah. 


II.  CHRONICL,  XVL 


Marwolaeth  Asa. 


Cyn 

CRIST 

941. 


1 1  Bren.  15. 
13, 


«Heb. 

ddychryn. 


m  pen.  14. 
3,5. 


940. 


a  Î  Bren.  15. 
IT, 


2  Heb. 
Llarmesec. 


GLWYDD  Dduw  Israel,  fod  ei  roddi 
ef  i  farwolaeth,  yn  fychan  ac  yn 
fawr,  yn  wr  ac  yn  wraig. 

14  A  hwy  a  dyngasant  i'r  Ar- 
GLWYDD  â  Uef  uchel,  ac  â  bloedd, 
âg  udgyrn  hefyd,  ac  â  thrwmpedau. 

15  A  holl  Judah  a  lawenychasant  o 
herwydd  y  llw ;  canys  â'u  holl  galon 
y  tyngasent,  ac  ''â'u  holl  ewyUys  y 
ceisiasant  ef,  a  hwy  a'i  cawsant  ef : 
a'r  Arglwydd  a  roddodd  lonydd- 
wch  iddynt  o  amgylch. 

16  IF  A'r  brenhin  Asa  a  symmud- 
odd  ^Maachah  ei  fam  ofod  yn  fren- 
hines ;  o  herwydd  gwneuthur  o  honi 
^  ddelw  mewn  llwyn :  ac  Asa  a  dor- 
rodd  ei  delw  hi,  ac  a'^  drylliodd,  ac 
^'i  Uosgodd  wrth  afon  Cidron. 

17  Ond  ™ni  thynnwyd  ymaith  yr 
uchelfeydd  o  Israel:  etto  yr  oedd 
calon  Asa  yn  bei-ffaith  ei  holl 
ddyddiau  ef 

18  1Í  Ac  efe  a  ddug  i  mewn  i  dŷ 
yr  Arglwydd  yr  hyn  a  gyssegrasai 
ei  dad,  a'r  hyn  a  gyssegrasai  efe  ei 
hun,  arian,  ac  aur,  a  Uestri. 

19  Ac  ni  bu  ryfel  mwyacli  hyd  y 
bymthegfed  flwyddyn  ar  hiigain  o 
deyrnasiad  Asa. 

PENNOD  Xyi. 

1  Asa,  trwy  gymmorth  y  Syriaid,  yn  rhwystro 
i  Baasa  adeiladu  Eamah.  7  Hanani  yn  ei 
argyhoeddi  ef  am  hynny,  ac  yntau  yn  ei 
ýwrw  ef  y'ngharchar.  11  Ym  mhlith  ei 
weithredoedd  eraill,  y  mae  efe,  yn  ei  glefyd, 
yn  ymgais,  nid  â  Duw,  ond  oV  physygwyr. 
13  Ei  farwolaeth  ef  a'i  gladdedigaeth. 

YN  yr  unfed  flwyddyn  ar  bym- 
theg  ar  hugain  o  deyrnasiad 
Asa,  *  y  daeth  Baasa  brenhin  Israel 
i  fynu  yn  erbyn  Judah,  ac  a  adeil- 
adodd  Ramah,  fel  na  adawai  i  neb 
fyiied  allan  na  dyfod  i  mewn  at  Asa 
brenhin  Judah. 

2  Yna  Asa  a  ddug  aUan  arian,  ac 
aur,  o  drysorau  tŷ  yr  Arglwydd,  a 
thy  y  brenhin,  ac  a'z  hanfonodd  at 
Benhadad  brenhin  Syi'ia,  yr  hwn 
oedd  yn  trigo  yn  ^Damascus,  gan 
ddywedyd, 

3  Cyfammod  sydd  rhyngof  fi  a 
thi,  fel  y.  hu  rhwng  fy  nhad  i  a'th 
dad  dithau :  wele,  anfonais  attat 
arian,  ac  aur;  dos,  torr  dy  gyfam- 
mod  â  Baasa  brenhin  Israel,  fel  y 
cilio  efe  oddi  wrthyf  fi, 

4  A  Benhadad  a  wrandawodd  ar  y 
brenhin  Asa,  ac  a  anfonodd  dywys- 
ogion  ei  luoedd  yn  erbyn  dinasoedd 
Israel,  a  hwy  a  darawsant  Ijon,  a 
Dan,  ac  Abel-maim,  a  holl  drysor- 
ddinasoedd  Naphtali 


5  A  phan  glybu  Baasa  hynny,  efe 
a  beiíÊodd  âg  adeiladu  Ramah,  ac 
a  adawodd  ei  waith  i  sefyll. 

6  Yna  Asa  y  brenhin  a  gymmerth 
hoU  Judah,  a  hwy  a  gludasant 
ymaith  gerrig  Ramah,  a'i  choed,  a'r 
rhai  yr  adeiladai  Baasa ;  ac  a  adeil- 
adodd  â  hwynt  Geba,  a  Mispah. 

7  IT  Y  pryd  hwnnw  y  daeth  ^Han- 
ani y  gweledydd  at  Asa  brenhin  Ju- 
dah, ac  a  ddywedodd  wrtho,  Gan  i  ti 
roi  dy  bwys  ar  frenhin  Syria,  ac  na 
roddaist  dy  bwys  ar  yr  Arglwydd 
dy  Dduw,  am  hynny  y  diangodd 
Uu  brenhin  Syria  o'th  law  di. 

8  Onid  oedd  "=yr  Ethiopiaid  a'r  Lub- 
iaid  yn  ^  Uu  dirfawr,  â  cherbydau  ac 
â  gwŷr  meirch  yn  ami  iawn?  ond  am 
i  ti  roi  dy  bwys  ar  yr  Arglwydd,  efe 
a'u  rhoddodd  hwynt  yn  dy  law  di. 

9  Canys  ^y  mae  Uygaid  yr  Ar- 
glwydd yn  edrych  ar  yr  hoU  ddae- 
ar,  ^  i'w  ddangos  ei  hun  yn  gryf  gyd 
a'r  rhai  sydd  a'u  calon  yn  berfíaith 
tu  ag  atto  ef.  Ynfyd  y  gwnaeth- 
ost  yn  hyn  ;  am  hynny  ^  rhyfeloedd 
fydd  i'th  erbyn  o  hyn  allan. 

10  Yno  y  digiodd  Asa  wrth  y  gwel- 
edydd, ac  a'i  rhoddodd  ef  mewn 
carchardy ;  canys  yr  oedd  efe  yn 
ddigUawn  wrtho  am  y  peth  hyn. 
Ac  Asa  a  ^orthrymmodd  rai  o'r 
bobl  y  pryd  hwnnw. 

11  IT  Ac  wele,  gweithredoedd  Asa, 
y  rhai  cyntaf  a'r  rhai  diweddaf, 
wele,  y  maent  yn  ysgrifenedig  yn 
Uyfr  brenhinoedd  Judah  ac  Israel. 

12  Ac  Asa  a  glefychodd  o'i  draed 
yn  y  bedwaredd  flwyddyn  ar  bym- 
theg  ar  hugain  o'i  deyrnasiad,  nes 
i'w  gleiyd  fyned  yn  ddirfawr ;  etto 
ni  cheisiodd  efe  yr  Arglwydd  yn 
ei  glefyd,  ond  y  meddygon. 

13  11  Ac  Asa  a  hunodd  gyd  ai 
dadau,  ac  a  fu  farw  yn  yr  unfed 
flwyddyn  a  deugain  o'i  deyrnasiad. 

14  A  chladdasant  ef  yn  ei  feddrod 
ei  hun,  yr  hwn  a  ^  wnaethai  efe  iddo 
yn  ninas  Dafydd,  a  rhoddasant  ef  i 
orwedd  mewn  gwely  a  lanwasid  ^â 
phêr-aroglau  o  amryw  rywogaeth- 
au,  wedi  eu  gwneuthur  trAvy  waith 
apothecari ;  a  hwy  a  gynneuasant 
iddo  ef  sgynneu  mawr  iawn. 

PENNOD  XVII. 

1  Jehosaphat  yn  dyfod  ar  ol  Asa,  yn  teyrnasu 
yn  ddaionus,  ac  yn  ffynnu  ;  7  yn  anfon  Lef- 
iaid  gyd  a'r  pennaethiaid  i  ddysgu  Judah. 
10  Duw  yn  dychrynu  ei  elynion  ef,  a  rhai  o 
honynt  yn  dwyn  iddo  anrhegion  a  theyrnged. 
12  Ei  faicredd,  a'i  gapteniaid,  a'i  luoedd  e/. 


Cyn 
CRIST 

940. 


bl  Bren. 
16.1. 

pen.  19.  2. 


941. 
c  pen.  14.  9. 

3  Heb. 
ll'iaws. 


d  Job  34. 
2L 

Diar.  5.  21. 
a  15.  3. 
Jer.  16. 17. 
a  32.  19. 
Zech.  4,  10. 

4  Heb.  i 
ymgryf- 
"mu. 

e  1  Bren. 
15.32. 


5  Heb. 

ysigodd. 


914. 


6  Heb. 
gloddiaaai. 


'Gen. 50.  2. 


B  pen.  21. 
19. 


Jehosaphat  yn  teyrnasu, 


II.  CHRONICL,  XVII. 


ac  ynffynnu. 


Cyn 

CRIST 
914. 

a  1  Bren. 

15.  24. 


»  pen.  15.  8. 


c  1  Sam.  10. 

27. 


îNeü, 

AH  galon 

a  ymgys- 

urodd. 
à  Edrych 

1  Bren.  22. 

43. 

pen.  20. 33. 

913. 


912. 


oGsn.  35.5. 


SNea, 


A» JEHOSAPHAT  ei  fab  a  deyrn- 
_  asodd  yn  ei  le  ef,  ac  a  ymgryf- 
haodd  yn  erbyn  Israel. 

2  Ac  efe  a  roddodd  fyddinoedd 
ym  mhob  un  o  gaerog  ddinasoedd 
Judah,  ac  a  roddes  raglawiaid  yng 
ngwlad  Judah  ac  yn  ''ninasoedd 
Epliraim,  y  rliai  a  ennillasai  Asa  ei 
dad  ef. 

3  A'r  Arglwydd  a  fii  gyd  â  Je- 
hosaphat, o  herwydd  iddo  rodio  yn 
ffyrdd  cyntaf  Dafydd  ei  dad,  ac  nad 
ymofynodd  â  Baalim : 

4  Eithr  Duw  ei  dad  a  geisiodd  efe, 
ac  yn  ei  orchymynion  ef  y  rhodiodd, 
ac  nid  yn  ol  gweithredoedd  Israel. 

5  Am  hynny  yi'  Arglwydd  a  sicr- 
haodd  y  freiihiniaeth  yn  ei  law  ef ; 
a  hoU  Judah  ''a  roddasant  anrhegion 
i  Jehosaphat;  ac  yr  ydoedd  iddo 
olud  ac  anrhydedd  yn  helaeth. 

6  ^  Ac  efe  a  ddyrchafodd  ei  galon 
yn  ffyrdd  yr  Arglwydd:  ac  ^efe 
a  fwriodd  hefyd  yr  uchelfeydd  a'r 
Uwyni  allan  o  Judah. 

7  IF  Hefyd  yn  y  drydedd  flwyddyn 
o'i  deyrnasiad,  efe  a  anfonodd  at  ei 
dywysogion,  se/Benhail,  ac  Obadiah, 
a  Zechariah,  a  Nethaneel,  a  Micha- 
iah,  i  ddysgu  yn  ninasoedd  Judah. 

8  A  chyd  â  hwynt  yr  anfonodd 
efe  Lefiaid,  Semaiah,  a  Nethaniah, 
a  Zebadiah,  ac  Asahel,  a  Semira- 
moth,  a  Jehonathan,  ac  Adoniah,  a 
Thobiah,  a  Thob-adoniah,  y  Lefiaid ; 
a  chyd  â  hwynt  Elisama,  a  Jeho- 
ram,  yr  offeiriaid. 

9  A  hwy  a  ddysgasant  yn  Judah, 
a  chyd  â  hwynt  yr  oedd  llyfr  cyf- 
raith  yr  Arglwydd  :  felly  yr  am- 
gylchasant  hwy  holl  ddinasoedd 
Judah,  ac  y  dysgasant  y  bobl. 

10  11  Ac  *arswyd  yr  Arglwydd 
oedd  ar  holl  deyrnasoedd  y  gwled- 
ydd  oedd  o  amgylch  Judah,  fel  nad 
ymladdasant  hwy  yn  erbyn  Jeho- 
saphat. 

11  A  rhai  o'r  Philistiaid  oedd  yn 
dwyn  i  Jehosaphat  anrhegion,  a 
theyrnged  o  arian :  yr  Arabiaid  hef- 
yd oedd  yn  dwyn  iddo  ef  ddiadell- 
oedd,  saith  mil  a  saith  gant  o  hyrdd- 
od,  a  saith  mil  a  saith  gant  o  fychod. 

12  ^  Felly  Jehosaphat  oedd  yn 
myned  rhagddo,  ac  yn  cynnyddu  yn 
uchel ;  ac  efe  a  adeiladodd  yn  Ju- 
dah ^balasau,  a  dinasoedd  trysorau. 

13  A  Uawer  o  waith  oedd  ganddo 
ef  yn  ninasoedd  Judah ;  a  rhyfel- 
wyr  cedyi-n  nerthol  yn  Jerusalem. 

14  A  dyma  eu  rhifedi  hwynt,  yn 


ol  tŷ  eu  tadau :  0  Judah  yn  dywys- 
ogion  miloedd,  yr  oedd  Adnah  y 
pennaf,  a  chyd  âg  ef  dri  chàn  mil  o 
wŷr  cedyrn  nerthol. 

15  A  clier  ei  law  ef,  Jehohanan  y 
tywysog,  a  chyd  âg  ef  ddau  cant  a 
phedwar  ugain  mil. 

16  A  cher  Uaw  iddo  ef,  Amasiah 
mab  Zichri,  jr  hwn  o'i  wirfodd  a 
ymroddodd  i'r  Arglwydd  ;  a  chyd 
âg  ef  ddau  can  mil  o  wŷr  cedyrn 
nerthol. 

17  Ac  0  Benjamin,  yr  oedd  Eliada 
yn  wr  cadam  nerthol,  a  chyd  âg  ef 
ddau  can  mil  yn  arfogion  â  bwäau 
a  thariannau. 

18  A  cher  Uaw  iddo  ef,  Jehozabad, 
a  chyd  âg  ef  gant  a  phedwar  ugain 
mil  yn  barod  i  ryfel. 

19  Y  rhai  hyn  oedd  yn  gwasan- 
aethu  y  brenhin,  heb  law  y  ^rhai  a 
roddasai  y  brenhin  yn  y  dinasoedd 
caerog,  trwy  holl  Judah. 

PENNOD  XVIII. 

1  Jehosaphat  yn  ymgyfafhrachu  ag  Ahah,  ac 
yn  myned  gyd  ag  ef  i  Bamoth-Gilead.  4 
Gau-brophwydi  yn  twyllo  Ahah,  a'i  ladd  ef 
yn  ol  gair  Micheah, 

AC  i  Jehosaphat  yr  ydoedd  golud 
xX  ac  anrhydedd  yn  helaeth;  ac 
efe  *  a  ymgyfathrachodd  ag  Ahab. 

2  *■  Ac  ym  mhen  ennyd  o  flynydd- 
oedd  efe  a  aeth  i  waered  at  Ahab  i 
Samaria.  Ac  Ahab  a  laddodd  ddef- 
aid  a  gwartheg  lawer,  iddo  ef  ac 
i'r  bobl  oedd  gyd  ag  ef,  ac  a'i  han- 
nogodd  ef  i  fyned  i  fynu  gyd  ag 
ef\  Ramoth-Gilead. 

3  Ac  Ahab  brenhin  Israel  a  ddy- 
wedodd  wrth  Jehosaphat  brenhin 
Judah,  A  âi  di  gyd  â  mi  i  Ramoth- 
Gilead?  Yntau  a  ddywedodd  wrtho, 
Yr  ydwyf  fi  fel  tithau,  a'm  pobl  i 
fel  dy  bobl  dithau,  a  hyddwn  gyd 
â  thi  yn  y  rhyfel. 

4  IT  Jehosaphat  hefyd  a  ddjvved- 
odd  wrth  frenhin  Israel,  ''Ymgyng- 
hora,  attolwg,  heddyw  â  gair  yr  Ar- 
glwydd. 

5  Am  hynny  brenhin  Israel  a  gasgl- 
odd  o'r  prophwydi  bedwar  cant  o 
wŷr,  ac  a  ddywedodd  wrthynt,  A 
awn  ni  yn  erbyn  Ramoth-Gilead  i 
ryfel,  neu  a  beidiaf  fi  ?  Dywedasant 
hwythau,  Dos  i  fynu;  canys  Duw 
2ki  dyry  yn  Haw  y  brenhin. 

6  Ond  Jehosaphat  a  ddywedodd, 
Onid  oes  yma  un  prophwyd  i'r  Ar- 
glwydd etto  mwyach,  fel  yr  ym- 
gynghorem  ag  ef  ? 

7  A  brenhin  Israel  a  ddywedodd 


Cyn 
CRIST 

912. 


'ad.  2. 


897. 


1  2  Bren.  8. 

18. 
b  1  Bren. 

22.2. 


c  1  Sam.  23. 
2,  4,  9. 
2  Sam.  2.1. 


Gau-hrophwydî 


II.  CHRONICL,  XVIIL 


yn  twyllo  Ahah. 


Cyn 
CRIST 

897. 


ZNeu, 
eunvch- 
iaid. 


3  neb. 

un  enau. 


d  Num.  22. 
IK.  20.  35. 
h2.'ì  12,26. 
a  24.  13. 
1  lireii.  22. 
14. 


*  NcTi,  er 
drÿgioui. 


wrth  Jehosaphat,  Y  mae  etto  un 
gwr  trwy  yr  hwn  y  gállem  ymgyng- 
hori  â'r  Arglwydd  :  ond  y  mae  yn 
gas  gennyf  fi  ef :  canys  nid  yw  yn 
prophwydo  i  mi  ddaioni,  ond  dryg- 
ioni  erioed :  efe  yw  Micheah  mab 
Imla.  A  dywedodd  Jehosaphat,  Na 
ddyweded  y  brenhin  felly. 

8  A  brenhin  Israel  a  alwodd  ar  un 
o'i  ^ystafellyddion,  ac  a  ddywedodd, 
Prysura  Micheah  mab  Imla. 

9  A  brenhin  Israel  a  Jehosaphat 
brenhin  Judah  oeddynt  yn  eistedd 
bob  un  ar  ei  deyrn-gadair,  wedi  eu 
gwisgo  mewn  brenhinol  wisgoedd, 
eistedd  yr  oeddynt  mewn  Uannerch 
wrt/i  ddrws  porth  Samaria ;  a  r 
hoU  brophwydi  oedd  yn  prophwydo 
ger  eu  bron  hwynt. 

10  A  Sedeciah  mab  Cenaanah  a 
wnaethai  iddo  ei  hun  gyrn  heiyrn, 
ac  efe  a  ddywedodd,  Fel  hyn  y  dy- 
wedodd yr  Arglwydd,  A'r  rhai 
hyn  y  corni  di  y  Syriaid,  nes  i  ti 
eu  difa  h"wynt. 

11  A'r  holl  brophwydi  oedd  yn 
prophwydo  fel  hyn,  gan  ddywedyd, 
Dos  i  fynu  i  Ramoth-Gilead,  a  ffyn- 
na:  canys  yr  Arglwydd  a'^  dyry 
hi  yn  Haw  y  brenhin. 

12  A'r  gennad  a  aethai  i  alw  Miche- 
ah, a  lefarodd  wrtho  ef,  gan  ddy- 
wedyd, Wele  eiriau  y  prophwydi  yn 
'  un-air  yn  dda  i'r  brenhin  :  bydded 
gan  hynny,  attolwg,  dy  air  dithau  fel 
un  o'r  rhai  hynny,  a  dywed  y  goreu. 

13  A  Micheah  a  ddywedodd,  Fel 
mai  byw  yr  Arglwydd,  ^  yr  hyn  a 
ddywedo  fy  Nuw,  hynny  a  lefaraf  fi, 

14  A  phan  ddaeth  efe  at  y  brenliin, 
y  brenhin  a  ddywedodd  wrtho,  Mi- 
cheah, a  awn  ni  i  ryfel  yn  erbyn 
Ramoth-Gilead,  neu  a  beidiaf  fi? 
Dywedodd  yntau,  Ewch  i  fynu,  a 
íFynnwch,  a  rhoddir  hwynt  yn  eich 
Haw  dim. 

15  A'r  brenhin  a  ddywedodd  wrtho, 
Pa.sawl  gwaith  y'th  dynghedaf  di, 
na  lefarech  wrthyf  ü  ond  gwirion- 
edd  yn  enw  yr  Arglwydd  ? 

16  Yna  efe  a  ddywedodd,  Gwel- 
ais  holl  Israel  yn  wasgaredig  ar  y 
mynyddoedd,  fel  defaid  ni  hyddai 
iddynt  fugail.  A  dywedodd  yr  Ar- 
glwydd, Nid  068  feistr  arnynt  hwy ; 
dychweled  pob  un  i'w  dy  ei  hun 
mewn  tangnefedd. 

17  (A  brenhin  Israel  a  ddywedodd 
wrth  Jehosaphat,  Oni  ddywedais  i 
Avrthyt,  na  phrophAvydai  efe  ^  dda- 
ioni i  mi,  ond  drygioni  ?) 


18  Yntau  a  ddywedodd,  Gan  hynny 
gwrando  air  yr  Arglwydd;  Gwelais 
yr  Arglwydd  yn  eistedd  ar  ei  or- 
seddfa,  a  holl  lu  y  nefoedd  yn  sefyU 
ar  ei  ddeheulaw,  ac  ar  ei  law  aswy. 

19  A  dywedodd  yr  Arglwydd, 
Pwy  a  dwylla  Ahab  brenhin  Israel, 
fel  yr  elo  efe  i  fynu,  ac  y  syi'thio  yn 
Ramoth-Gilead?  Ac  un  a  lefarodd 
gan  ddywedyd  fel  hyn,  ac  arall  gan 
ddywedyd  fel  hyn. 

20  Yna  ^yspryd  a  aeth  aUan,  ac 
a  safodd  ger  bron  yr  Arglwydd, 
ac  a  ddywedodd,  Myfi  a'i  twyllaf  ef. 
A  dywedodd  yr  Arglwydd  wrtho, 
Pafodd? 

21  Dywedodd  yntau,  Myfi  a  âf  all- 
an,  ac  a  fyddaf  yn  yspryd  celwydd- 
og  y'ngenau  ei  holl  brophwydi  ef  A 
dywedodd  yr  Arglwydd,  Twylli,  a 
gorchfygi :  dos  allan,  a  gwna  telly. 

22  Ac  yn  awr  wele,  yr  ^Arglwydd  a 
roddodd  yspryd  celwyddog  y'ngenau 
dy  brophwydi  hyn ;  a'r  Arglwydd 
a  lefarodd  ddrwg  am  danat  ti. 

23  Yna  Sedeciah  mab  Cenaanah 
a  nesaodd,  ac  ^a  darawodd  Miche- 
ah dan  ei  gern,  ac  a  ddywedodd, 
Pa  ffordd  yr  aeth  yspryd  yr  Ar- 
glwydd oddi  wrthyf  fi  i  ymddi- 
ddan  â  thydi  ? 

24  A  JNIicheah  a  ddywedodd,  Wele, 
ti  a  gei  weled  y  dwthwn  hwnnw, 
pan  elych  di  ^  o  ystafell  i  ystafell  1 
ymguddio. 

25  A  brenhin  Israel  a  ddywedodd, 
Cymmerwch  Micheah,  a  dygwch  ef 
yn  ei  ol  at  Amon  ty^vysog  y  ddinas, 
ac  at  Joas  mab  y  brenhin ; 

26  A  dywedwch,  Fel  hyn  y  dywed- 
odd y  brenhin,  Rhowch  hwn  yn  y 
carchardy,  a  bwydwch  ef  â  bara  cys- 
tudd,  ac  â  dwfr  blinder,  nes  i  mi 
ddyfod  eilwaith  mewn  heddwch. 

27  Yna  y  dywedodd  Micheah,  Os 
gan  ddychwelyd  y  dychweli  di  mewn 
heddwch,  ni  lefarodd  yr  Arglwydd 
ynof  fi.  Efe  a  ddywedodd  hefyd, 
Gwrandewch  hyn,  yr  holl  bobl. 

28  Felly  brenhin  Israel  a  Jehosa- 
phat brenhin  Judah  a  aethant  1 
fynu  i  Ramoth-Gilead. 

29  A  brenhin  Israel  a  ddywedodd 
wrth  Jehosaphat,  Mi  a  newidiaf  fy 
nillad,  ac  a  âf  i'r  rhyfel;  ond  gwisg 
di  dy  ddillad.  Felly  brenhin  Israel 
a  newidiodd  ei  ddiUad,  a  h^vy  a 
aethant  i'r  rhyfel. 

30  A  brenhin  Syria  a  orchymyn- 
asai  i  dywysogion  y  cerbydau  y  rhai 
oedd  ganddo  ef,  gan  ddywedyd,  Nac 


Cyn 
CRIST 

897. 


e  Job  1.6. 


'  Job  12. 
16. 

Es.  19. 14. 
Ezec.14.9. 


s  Jer.  20.  2. 
Marc  14. 
66. 
Act.  23.  2. 


BHeb. 
i  ystafell 
mewnyt- 
tafeU. 


lÀadd  Aháb. 


II  CHRONICL,  XIX. 


Uniondéb  Jehosaphat 


Cyn 

CRIST 

897. 


^amgÿlch- 

asant. 


1  Heb.  yn  ei 
■wirioììdeb. 

8Heb. 
rhwng  y 
cyssyìlt- 
iadau,  a 
rhwng  y 
ddwyjfron- 
neg. 


896. 


»1  Sam.  9. 
9. 


bPs.  139. 
21. 


c  pen.  17.  4, 
6. 

Edrych 
pen.  12. 12, 


üHeb. 

ddychwel- 
odd,  ac  a 
aeth. 


aDeut.1.17. 


ePs.  82. 1. 

Preg.  5.  8. 
S  Heb.  yn 

acho»  y 

Jam. 


ymleddwch  â  bychan  nac  â  mawr, 
ond  â  brenhin  Israel  yn  unig. 

31  A  phan  welodd  tywysogion  y 
cerbydau  Jehosaphat,  hwy  a  ddy- 
wedasant,  Brenhin  Israel  yw  efe.  A 
hwy  a  ^  droisant  i  ymladd  yn  ei  er- 
byn  ef :  ond  Jehosaphat  a  waedd- 
odd,  a'r  Aeglwydd  a'i  cynnorthwy- 
odd  ef,  a  Duw  a'u  gyrrodd  hwynt 
oddi  wrtho  ef. 

32  A  phan  welodd  tywysogion  y 
cerbydau  nad  brenhin  Israel  oedd 
efe,  hwy  a  ddychwelasant  oddi  ar 
ei  ol  ef. 

33  A  rhyw  wr  a  dynnodd  mewn 
bwa  '^  ar  ei  amcan,  ac  a  darawodd 
frenhin  IsraeP  rhwng  cyssylltiadau 
y  llurig :  am  hynny  efe  a  ddywed- 
odd  wrth  ei  gerbydwr,  Tro  dy  law, 
a  dwg  fi  allan  o'r  gad ;  canys  fe'm 
clwyfwyd  1. 

34  A'r  rhyfel  a  gryfhaodd  y  dw- 
thwn  hwnnw ;  a  brenhin  Israel  a 
gynhelid  yn  ei  gerbyd  yn  erbyn  y 
Syriaid  hyd  yr  hwyr :  ac  efe  a  fu 
farw  ynghylch  machludiad  haul. 

PENNOD  XIX. 

1  Jehu  yn  ceryddu  Jehosaphat,  ac  yntau  yn  ym- 
weled  a'i  deyrnas,  5  ac  yn  rhoi  atlirawiaeth 
i'w  farnwyr,  8  ac  i'r  offeiriaid  a'r  Lefiaid. 

A  JEHOSAPHAT  brenhin  Judah 
a  ddychwelodd  i'w  dy  ei  hun  i 
Jerusalem  mewn  heddwch. 

2  A  Jehu  mab  Hanani  ^  y  gweled- 
ydd,  a  aeth  o'i  flaen  ef,  ac  a  ddywed- 
odd  wrth  y  brenhin  Jehosaphat,  Ai 
cynnorthwyo  yr  annuwiol,  a  ^  charu 
y  rhai  oedd  yn  casâu  yr  Arglwydd, 
a  wneit  ti?  am  hyn  digofaint  oddi 
wrth  yr  Arglwydd  sydd  arnat  ti. 

3  Er  hyimy  "^pethau  da  a  gafwyd 
ynot  ti ;  canys  ti  a  dynnaist  ymaith 
y  llwyni  o'r  wlad,  ac  a  barottoaist 
dy  galon  i  geisio  Duw. 

4  A  Jehosaphat  a  drigodd  yn  Jeru- 
salem: ac  efe  a  ^aeth  drachefn  trwy 
y  bobl  o  Beerseba  hyd  fynydd  E- 
phraim,  ac  a'u  dug  hwynt  eilwaith 
at  Arglwydd  Dduw  eu  tadau. 

5  IT  Ac  efe  a  osododd  farnwyr  yn 
y  wlad,  trwy  hoU  ddinasoedd  caerog 
Judah,  o  ddinas  bwy  gilydd ; 

6  Ac  efe  a  ddywedodd  wrth  y 
barnwyr,  Edrychwch  beth  a  wnel- 
och :  canys  ^  nid  dros  ddyn  yr  yd- 
ych  yn  barnu,  ond  dros  yr  Ar- 
glwydd; ac  ^efe  a  fydd  gyd  â 
chwi  ^wrth  roddi  bam. 

7  Yn  awr  gan  hynny  bydded  ofn 
yr  Arglwydd  amoch  chwi ;  gwyl- 
iwch  a  gwnewch  hynny:  o  herwydd 


%id  oes  anwiredd  gyd  â'r  Arglwydd 
ein  Duw,  na  ^derbyn  wyneb,  na 
chymmeryd  gwobr. 

8  1Í  A  Jehosaphat  ^  a  osododd  hef- 
yd  yn  Jerusalem  rai  o'r  Lefiaid,  ac 
o'r  oiFeiriaid,  ac  o  bennau  tadau  Is- 
rael, i  drin  barnedigaethau  yr  Ar- 
glwydd, ac  amrafaelion,  pan  ddy- 
chwelent  i  Jerusalem. 

9  Ac  efe  a  orchymynodd  iddynt, 
gan  ddywedyd,  Fel  hyn  y  gwnewch 
mewn  ofn  yr  Arglwydd,  mewn 
fíyddlondeb,  ac  â  chalon  berffaith. 

10  '  A  pha  amrafael  bynnag  a  ddêl 
attoch  chwi  oddi  wrth  eich  brodyr,  y 
rhai  sydd  yn  trigo  yn  eu  dinasoedd, 
rh\yng  gwaed  a  gw^aed,  rhwng  cyf- 
raith  a  gorchymyn,  deddfau  a  barn- 
edigaethau, rhybuddiwch  hwynt  na 
throseddont  yn  erbyn  yr  Arglwydd, 
a  bod  digofaint  arnoch  chwi,  ac  ar 
eich  brodyr:  feUy  gwnewch  ac  na 
throseddwch. 

11  Ac  wele,  Amariah  yr  arch- 
offeiriad  sydd  arnoch  chwi^ymmhob 
peth  a  herthyn  i'r  Arglwydd  ;  a 
Zebadiah  mab  Ismael,  blaenor  tŷ 
Judah,  ym  mhob  achos  i'r  brenhin  ; 
a'r  Lefiaid  yn  swyddogion  ger  eich 
bron  chwi.  Ymwrolwch,  a  gwnewch 
hynny,  a'r  Arglwydd  fydd  gyd  a'r 
daionus. 

PENNOD  XX. 

1  Jehosaphat  yn  ei  ofn  yn  cyhoeddi  ympryd, 
5  ac  yn  gwedd'io.  14  Prophwydoliaeih  Jaha- 
ziel.  20  Jehosaphat  yn  cynghori  y  hohl,  ac  yn 
gosod  cantorion  ifoliannu  yr  Arglwydd.  22 
Mawr  ddinystr  y  gelynion.  26  Y  hohl,  wedi 
bendithio  Duw  yn  Berachah,  yn  dychwelyd 
mewn  gorfoledd.  31  Teyrnasiad  Jehosaphat. 
35  Ei  longau  ef  ac  Ahaziah  yn  dryllio. 

C  wedi  hyn  meibion  Moab  a 
meibion  Ammon  a  ddaethant, 
a  chyd  â  hwynt  eraill  heb  law  yr 
Ammoniaid,  yn  erbyn  Jehosaphat, 
i  ryfeL 

2  Yna  y  deuwyd  ac  y  mynegwyd 
i  Jehosaphat,  gan  ddywedyd,  Tyrfa 
fawr  a  ddaeth  yn  dy  erbyn  di  o'r 
tu  hwnt  i'r  môr,  o  Syria;  ac  wele 
y  maent  hwy  yn  Hasason-Tamar, 
honno  yw  En-gedi. 

3  A  Jehosaphat  a  ofhodd,  ac  a 
^ymroddodd  i  geisio  yr  Arglwydd; 
ac  a  gyhoeddodd  ympryd  trwy  hoU 
Judah. 

4  A  Judah  a  ymgasglasant  i  ofyn 
cymmorth  gan  jy  Arglwydd  :  can- 
ys hwy  a  ddaethant  o  holl  ddinas- 
oedd Judah  i  geisio  yr  Arglwydd. 

5  1Í  A  Jehosaphat  a  safodd  yng 
nghynnulleidfa  Judah  a  Jerusalem, 


Cyn 
CRIST 

896. 


'Dent.  32. 4. 

llhnf.  9.:+. 
B  Pout.  10. 

17. 

.Job  34.1!). 

Act.  10.3-t. 

Ilhiif.2.1l. 

Gill.  2.  G. 

Eph.  6.  9, 

Col.  .3.  25. 

1  Petr  1. 

17. 
h  Deut.  16. 

18. 


I  Deut.  17. 


kl  Chron. 
26.80. 


2  Ileh. 
roddodd  i 

wi/neb. 


Gweddi  Jehosaphat. 


11.  CHRONICL,  XX. 


Cynghori  y  bobl. 


Cyn 
CRIST 


al  Ohron. 
29.  li 
Matt.  6. 13. 


b  lugo  2.  23. 


c  1  Bren.  8. 
33,37. 

pen.  6.  28. 


<lDeut.2. 
4,  9,  19. 


e  Num.  20. 
21. 


fPs.  25. 15. 
a  123. 1,  2. 
a  141.  8. 


S  Num.  11. 
25,  26. 
a  24.  2. 
pen.  24.  20. 


h  Exod.  14. 
13,  14. 


yn  nhŷ  yr  Arglwydd,  o  flaen  y 
cyntedd  newydd, 

6  Ac  a  ddyvvedodd,  ü  Arglwydd 
Dduw  ein  tadau,  onid  wyt  ti  yn 
Dduw  yn  y  nefoedd,  ac  yn  llywodr- 
aethu  ar  hoU  deyrnasoedd  y  cen- 
hedloedd  ;  ac  *  onid  yn  dy  law  di  y 
mae  nerth  a  chademid,  fel  nad  oes 
a  ddichon  dy  wrthwynebu  di  ? 

7  Onid  tydi  ein  Duw  ni  a  yrraist 
ymaith  breswylwyr  y  wlad  hon  o 
flaen  dy  bobl  Israel,  ac  al  rhodd- 
aist  hi  i  had  Abraham  ^dy  garedigol 
yn  dragywydd  ? 

8  A  thrigasant  ynddi,  ac  adeüad- 
asant  i  ti  ynddi  gyssegr  i'th  enw, 
gan  ddywedyd, 

9  "  Pan  ddêl  niwed  arnom  ni,  sef 
cleddyf,  barnedigaeth,  neu  haint 
y  nodau,  neu  newyn ;  os  safwn  o 
flaen  y  tŷ  hwn,  a  cher  dy  fron  di, 
(canys  dy  enw  di  sydd  yn  y  tŷ 
hwn,)  a  gwaeddi  arnat  yn  ein  cyf- 
yngdra,  ti  a  wrandewi  ac  a'n  gwar- 
edi  ni. 

10  Ac  yn  awr  wele  feibion  Am- 
nion a  Moab,  a  tlirigolion  mynydd 
Seir,  y  rhai  *ni  chaniatteaist  i  Is- 
rael fyiied  attynt,  pan  ddaethant  o 
wlad  yr  Aipht;  ond  *hwy  a  droi- 
sant  oddi  wrthynt,  ac  ni  ddifethas- 
ant  hwynt : 

11  Etto  wele  hwynt-hwy  yn  talu 
i  ni,  gan  ddyfod  i'n  bwrw  ni  allan 
o'th  etifeddiaeth  di,  yr  hon  a 
wnaethost  i  ni  ei  hetifeddu. 

12  0  ein  Duw  ni,  oni  ferni  di 
hwynt?  canys  nid  oes  geiinym  ni 
nerth  i  sefyll  o  flaen  y  dyrfa  fawr 
hon  sydd  yn  dyfod  i'n  herbyn;  ac 
ni  wyddom  ni  beth  a  wnawn :  ond 
^  arnat  ti  y  mae  ein  llygaid. 

13  A  hoU  Judah  oedd  yn  sefyll  ger 
bron  yr  Arglwydd,  â'u  rhai  bach, 
eu  gwragedd,  a'u  plant. 

14  IF  Yna  ar  Jahaziel  mab  Zecha- 
riah,  fab  Benaiah,  fab  Jeiel,  fab 
Mattaniah,  Lefiad  o  feibion  Asaph, 
s  y  daeth  yspryd  yr  Arglwydd  yng 
nghanol  y  gynnulleidfa. 

15  Ac  efe  a  ddywedodd,  Gwran- 
dêwch  hoU  Judah,  a  thrigolion  Je- 
rusalem, a  thitliau  frenhin  Jehosa- 
phat, Fel  hyn  y  dy  wed  yr  Arglwydd 
wrthych  chwi,  ''Nac  ofiiwch,  ac  na 
ddigalonnwch  rhag  y  djrfa  fawr 
hon :  canys  nid  eiddoch  chwi  y 
rhyfel,  eithr  eiddo  Duw. 

16  Y  fory  ewch  i  waered  yn  eu 
herbyn  hwynt ;  wele  hwynt  yn  dy- 
fod i  fynu  wrth  riw  Sis,  a  chwi  a'u 


goddiweddwch  hwynt  y'nghwrr  ^yr 
afon,  tu  ag  anialwch  Jeruel. 

17  *Nid  rhaid  i  chwi  ymladd  yn 
y  rhyfel  hwn :  sefwch  yn  llonydd, 
a  gwelwch  ymwared  yr  Arglwydd 
tu  ag  attoch,  0  Judah  a  Jerusa- 
lem :  nac  ofnwch,  ac  na  ddigalon- 
nwch :  ewch  y  fory  allan  yn  eu 
herbyn  hwynt,  a'r  Arglwydd  fydd 
gyd  â  chwi. 

18  A  Jehosaphat  a  ymgrymmodd  i 
lawr  ar  ei  wyneb :  hoU  Judah  hefyd 
a  hoU  drigolion  Jerusalem  a  syrth- 
iasant  ger  bron  yr  Arglwydd,  gan 
addoU  yr  Arglwydd. 

19  A'r  Lefiaid,  o  feibion  y  Co- 
hathiaid,  ac  o  feibion  y  Corhiaid,  a 
gyfodasant  i  foliannu  Arglwydd 
Dduw  Israel  â  Uef  uchel  ddyrch- 
afedig. 

20  IT  A  hwy  a  gjrfodasant  yn  fore, 
ac  a  aethant  i  anialwch  Tecoa:  ac 
wrth  fyned  o  honynt,  Jehosaphat  a 
safodd,  ac  a  ddywedodd,  Gwran- 
dêwch  fi,  0  Judah,  a  thrigolion 
Jerusalem ;  '^  Credwch  yn  yr  Ar- 
glwydd eich  Duw,  a  chwi  a  sicr- 
hêìr;  coeliwch  ei  brophwydi  ef,  a 
chwi  a  flynnwch. 

21  Ac  efe  a  ymgynghorodd  a'r 
bobl,  ac  a  osododd  gantorion  i'r 
Arglwydd,  a  rhai  i  foliannu  pryd- 
ferthwch  sancteiddrwydd,  pan  aent 
allan  o  flaen  y  rhyfel wyr ;  ac  i  ddy- 
wedyd, '  Clodforwch  yr  Arglwydd, 
""o  herwydd  ei  drugaredd  a  hery  yn 
dragywydd. 

22  IT  Ac  yn  yr  amser  y  dechreuas- 
ant  hwy  y  gan  a'r  moUant,  °y  rhodd- 
odd  yr  Arglwydd  gynllwynwyr 
yn  erbyn  meibion  Ammon,  Moab,  a 
thrigolion  mynydd  Seir,  y  rhai  oedd 
yn  dyfod  yn  erbyn  Judah ;  a  hAvy  a 
^  laddasant  bawb  eu  gUydd. 

23  Canys  meibion  Ammon  a  Moab 
a  gyfodasant  yn  erbyn  trigolion 
mynydd  Seir,  i'w  difrodi,  ac  i'w  di- 
fetha  hwynt :  a  phan  orphenasant 
hwy  drigolion  Seir,  hwy  a  helpias- 
ant  ddifetha  pawb  eu  gilydd. 

24  A  phan  ddaeth  Judah  hyd  ^Mis- 
pah  yn  yr  anialwch,  hwy  a  edrj'^ch- 
asant  ar  y  dyrfa,  ac  wele  hAvynt  yn 
gelaneddau  meirwon  yn  gorwedd  ar 
y  ddaear,  ac  ®  heb  un  diangol. 

25  A  phan  ddaeth  Jehosaphat  a'i 
bobl  i  ysglyfaethu  eu  hyspail  hwynt, 
hwy  a  gawsant  yn  eu  mysg  hwy 
lawer  o  olud,  gyd  a'r  cyrph  meirw, 
a  thlysau  dymunol,  yr  hyn  a  ysglyf- 
aethasant  iddynt,  beth  anfeidrol :  a 


Cyn 
CRIST 

896. 

3  Neu, 

y  dygryn. 
i  Exod.  14. 

13,14. 


1  Pb.  136.  L 


m  1  Chron. 
16. 41. 


n  Barn.  7. 
22 

1  Sam.  14. 
20. 


4  Neu, 
darawsanf. 


^tûr  V 


6Heb. 
nid  oedd 
ddiangfa. 


Teyrnasiad  Jeliosaphat. 


II.  CHRONICL,  XXI. 


Jehoram  yn  frenhin. 


Cyn 

CSIST 

896. 

"^Berachah, 


6  Berachah. 


o  pen.  17. 


P  1  Bren. 
22.  41,  &C 


i  Edrych 
pen.  17.  6. 


r  1  Bren. 

16. 1,  7. 
9  Heb.  a 

ddyrchaf- 

wyd. 
•  1  Bren. 

2*J.  48,  49. 

896. 


thridiau  y  buant  yn  ysglyfaethu  yr 
yspail ;  canys  mawr  oedd. 

26  11  Ac  ar  y  pedwerydd  dydd  yr 
ymgynnullasant  i  ddyffryn  ''y  fen- 
dith  ;  canys  yno  y  bendithiasant  yr 
Arglwydd  :  am  hynny  y  gelwir  enw 
y  fan  honno,  Dyfíryn  ^y  fendith  hyd 
hfddyw. 

27  Yna  y  dychwelodd  IioU  wŷr  Ju- 
dah  a  Jerusalem,  a  Jehosaphat  yn 
flaenor  iddynt,  i  fyned  yn  eu  hoi  i 
Jerusalem  mewn  Uawenydd ;  canys 
yr  Arglwydd  a  roddasai  lawenydd 
iddynt  hwy  ar  eu  gelynion. 

28  A  hwy  a  ddaethant  i  Jerusa- 
lem â  nablau,  a  thelynau,  ac  ud- 
gyrn,  i  dŷ  yr  Arglwydd. 

29  Ac  °ofn  Duw  oedd  ar  holl  deyrn- 
asoedd  y  ddaear,  pan  glywsant  Invy 
fel  y  rhyfelasai  yr  Arglwydd  yn 
erbyn  gelynion  Israel. 

30  Felly  teyrnas  Jehosaphat  a 
gafodd  lonydd :  canys  ei  Dduw  a 
roddodd  iddo  lonyddwch  o  am- 
gylch. 

31  ^ií  P  A  Jehosaphat  a  deyrnasodd 
ar  Judah :  mab  pymtheng  mlwydd 
ar  hugain  oedd  efe  pan  ddechreu- 
odd  deymasu,  a  phùm  mlynedd  ar 
hugain  y  teyrnasodd  efe  yn  Jeru- 
salem :  ac  enw  ei  fam  ef  oedd  x4zu- 
bah  merch  Silhi 

32  Ac  efe  a  rodiodd  yn  ffordd  Asa 
ei  dad,  ac  ni  chiliodd  oddi  wrthi, 
gan  wneuthur  yr  hyn  oedd  uniawn 
y'ngolwg  yr  Arglwydd. 

33  Er  hynny  ^ni  thynnwyd  yr 
uchelfeydd  ymaith :  canys  ni  pha- 
rottoisai  y  bobl  eu  calon  etto  at 
Dduw  eu  tadau. 

34  A'r  rhan  arall  o'r  gweithred- 
oedd  cyntaf  a  diweddaf  i  Jehosa- 
phat, wele  hwy  yn  ysgrifenedig  ym 
mysg  geiriau  Jehu  mab  Hanani,  '  yr 
hwn  ^  y  crybwyUir  am  dano  yn  Uyfr 
brenhinoedd  Israel 

35  1Í  Ac  wedi  hyn  •Jehosaphat 
breuhin  Judah  a  ymgyfeiUodd  âg 
Ahaziah  brenhin  Israel,  yr  hwn  a 
ymroddasai  i  ddrygioni. 

36  Ac  efe  a  unodd  âg  ef  ar 
wneuthur  Uongau  i  fyned  i  Tarsis : 
a  gwnaethant  y  Uongau  yn  Esion- 
gaber. 

37  Yna  Eliezer  mab  Dodafah  o 
Maresah  a  brophwydodd  yn  erbyn 
Jehosaphat,  gan  ddywedyd,  0  her- 
wydd  i  ti  ymgyfeiUachu  âg  Ahaziah, 
yr  Arglwydd  a  ddrylliodd  dy  waith 
di.  A'r  Uongau  a  ddryUiwyd,  fel  na 
aUasant  fyned  i  Tarsis. 


PENNOD  XXI. 

1  Jehoram  yn  teyrnasu  ar  ol  Jehosaphat,  ac  yn 
Uadd  ei  frodyr.  5  Ei  annuwioldeb  e/.  8 
Edam  a  Libnah  yn  troi  oddi  icriho  ef.  12 
Prophwydoliaeth  Elias  yn  ei  erbyn  ef.  16  Y 
Philistiaid  a'r  Arabiaid  yn  ei  orthrymmu  ef. 
18  Ei  anaele  glefyd  ef,  a'i  waradwyddus 
farwolaeth,  a'i  gladdedigaeth. 

A  ^JEHOSAPHAT  a  hunodd  gyd 
â'i  dadau,  ac  a  gladdwyd  gyd 
â'i  dadau  yn  ninas  Dafydd.  A  Je- 
horam ei  fab  a  deyi'nasodd  yn  ei 
le  ef 

2  Ac  iddo  ef  yr  oedd  brodyr, 
meibion  Jehosaphat ;  Azariah,  a 
Jehiel,  a  Zechariah,  ac  Azariah,  a 
Michael,  a  Sephatiah :  y  rhai  hyn 
oU  oedd  feibion  Jehosaphat  bren- 
hin Israel 

3  A'u  tad  a  roddodd  iddynt  rodd- 
ion  lawer,  o  arian,  ac  aur,  a  gwerth- 
fawr  bethau,  gyd  â  dinasoedd  caer- 
og  yn  Judah :  ond  efe  a  roddodd  y 
frenhiniaeth  i  Jehoram,  canys  efe 
oedd  y  cyntaf-anedig. 

4  A  ^  Jehoram  a  gyfododd  ar  fren- 
hiniaeth ei  dad,  ac  a  ymgadarnha- 
odd,  ac  a  laddodd  ei  hoU  frodyr  a'r 
cleddyf,  a  rhai  heiyd  o  dywysogion 
Israel. 

5  1Í  Mab  deuddeng  mlwydd  ar 
hugain  oedd  Jehoram  pan  dde- 
chreuodd  efe  deyrnasu,  ac  wyth 
mlynedd  y  teyrnasodd  efe  yn  Je- 
rusalem. 

6  Ac  efe  a  rodiodd  yn  ffordd  bren- 
hinoedd Israel,  fel  y  gwnelsai  tŷ  A- 
hab;  canys  *=  merch  Ahab  oedd  wraig 
iddo :  ac  efe  a  wnaeth  yr  hyn  oedd 
ddrwg  y'ngolwg  yr  Arglwydd. 

7  Ond  ni  fynnai  yr  Arglwydd 
ddifetha  tŷ  Dafydd,  er  mewn  "^y  cyf- 
ammod  a  ammodasai  efe  â  Dafydd, 
fel  y  dywedasai,  y  rhoddai  efe  iddo 
2  oleuni  ac  i'w  feibion  byth. 

8  1Í  Yn  ei  ddyddiau  ef  y  gwrthry- 
felodd  Edom  oddi  tan  law  Judah,  ac 
y  gosodasant  frenhin  amynt  eu  hun. 

9  A  Jehoram  *  a  aeth  ailan,  a'i  dy- 
wysogion, a'i  holl  gerbydau  gyd  âg 
ef :  ac  efe  a  gyfododd  liw  nos,  ac  a 
darawodd  yr  Edomiaid,  y  rhai  oedd 
yn  ei  amgylchu  ef,  a  thywysogion  y 
cerbydau. 

10  FeUy  Edom  a  wrthiyfelodd 
oddi  tan  law  Judah  hyd  y  dydd 
hwn:  a  gwithryfelodd  Libnah  y 
pryd  hwnnw  oddi  tan  ei  law  ef ;  o 
herwydd  iddo  ymwrthod  âg  Ar- 
glwydd Dduw  ei  dadau, 

11  Efe  hefyd  a  wnaeth  uchelfeydd 
ym  mynyddoedd  Judah,  ac  a  wnaeth 


Cyn 
CRIST 

889. 


a  1  Bren. 

22.50. 


892. 


b2Bren.  a. 
16, 17. 


892. 


c  pen.  22.  2. 


d  2  Sam.  7. 
12. 

1  Bren.  U. 
36. 

2  Bren.  8. 
19. 

Ps.  132. 11, 
(Sec. 
2  Heb. 
lamp,  neu, 
ganwytt. 

889. 
e  2  Bren.  8. 
20. 


Marwólaeth  Jélioram. 


11.  CHRONICL,  XXIL 


JeJiu  yn  lladd  Ahazidh. 


Cyn 
CEIST 

889. 


SHeb. 
dyrnod. 


Cyleh 
887. 


ípen.  24.  7. 
887. 

*Neu, 
Ähasííah., 
pen.  22.  1. 
neu,  ^3(1- 
tîah, 
pen.  22.  6. 


885. 


e  pen.  16. 


885. 
»2Bren.  8. 
24,  &c. 
Edrych 
aij.6. 


i  drigolion  Jerusalem  butteinio,  ac 
a  gymliellodd  Judah  i  hynny. 

12  1Í  A  daeth  ysgrifen  oddi  wrtli 
Elías  y  propliAvyd  atto  ef,  gaii  ddy- 
wedyd,  Fel  liyn  y  dywed  Arglwydd 
Dduw  Dafydd  dy  dad,  0  herwydd 
na  rodiaist  ti  yn  flfyrdd  Jehosapliat 
dy  dad,  nac  yn  fíyrdd  Asa  brenhin 
Judali ; 

13  Eithr  rhodio  o  hoiiot  yn  ffordd 
brenliinoedd  Israel,  a  gwneutliur  o 
honot  i  Judah  ac  i  drigolion  Jerusa- 
lem butteinio,  feì  y  putteiniodd  tŷ 
Aliab,  a  Uadd  o  honot  dy  frodyr 
heíyd  o  dŷ  dy  dad,  y  rhai  oedd  well 
na  thydì : 

14  Wele,  yr  Arglwydd  a  dery  â 
^phîa  mawr  dy  bobl  di,  a'tli  blant, 
a'th  wragedd,  a'tli  holl  olud. 

15  A  thi  a  gei  glefyd  mawr,  clefyd 
o'th  ymysgaroedd,  nes  myned  o'th 
goluddion  alîan  gan  y  clefyd,  o 
ddydd  i  ddydd. 

16  "ii  Felly  yr  Arglwydd  a  gy- 
flfrôdd  yn  erbyn  Jehoram  yspryd 
y  PhiKstiaid,  a'r  Arabiaid,  y  rhai 
oedd  ger  llaw  yr  Etliiopiaid  : 

17  A  liTvy  a  ddaethant  i  fynu  i 
Judali,  ac  a'i  drylliasant  hi,  ac  a 
gaethgludasant  yr  holl  gyfoeth  a 
gaf^vyd  yn  nliŷ  y  brenhin,  a'i  ^feib- 
ion  hefyd  a'i  wi-agedd;  fel  na  ad- 
awyd  mab  iddo,  ond  *  Jehoahaz,  yr 
ieuangaf  o'i  feibion. 

18 1Í  Ac  wedi  hyw  oil  yr  Arglwydd 
a'i  tarawodd  ef  yn  ei  ymysgaroedd 
â  chlefyd  anaele. 

19  A  bu,  ar  ol  talm  o  ddyddiau,  ac 
wedi  darfod  yspaid  dwy  flynedd,  ei 
ymysgaroedd  ef  a  aeth  allan  gan  ei 
glefyd  :  felly  y  bu  efe  farw  o  glefyd- 
au  drwg.  A'i  bobl  ni  wnaethant  iddo 
gynneu,  megis  §  cynneu  ei  dadau. 

20  Mab  deuddeng  mlwydd  ar  hug- 
ain  oedd  efe  pan  ddechreuodd  efe 
deyrnasu,  ac  wyth  mlynedd  y  teyrn- 
asodd  efe  yn  Jerusalem ;  ac  efe  a 
ymadawodd  heb  hiraeth  am  dano : 
a  chladdasant  ef  yn  ninas  Dafydd, 
ond  nid  ym  meddrod  y  brenhinoedd. 

PENNOD  XXII. 

1  Ahaz'iah  yn  dyfod  ar  ol  Jehoram,  ac  yn 
teyrnasu  yn  annuwiol.  5  Ei  gynghrair  ef 
a  Joram  mab  Ahah,  a  Jehu  yn  ei  ladd  ef. 
10  AthaViah  yn  difetha  yr  holl  had  hrenhinol 
ond  Joas,  yr  hwn  a  guddiasai  Josahea  ei 
fodnjh,  ac  yn  cymmeryd  ami  y  frenhiniaeth. 

ATHRIGOLION  Jerusalem  a 
urddasant  ^Ahaziah  ei  fab 
ieuangaf  ef  yn  frenhin  yn  ei  le  ef : 
canys  y  fyddin  a  ddelsai  gyd  â'r 


Arabiaid  i'r  gwersyll,  a  laddasai  y 
rhai  *'hynaf  oil.  Felly  Ahaziah 
mab  Jehoram  brenhin  Judah  a 
deyi'nasodd. 

2  ''Mab  dwy  flwydd  a  deugain 
oedd  Ahaziah  pan  ddechreuodd  efe 
deyrnasu ;  ac  un  flwyddyn  y  teyrn- 
asodd  efe  yn  Jerusalem  :  ac  enw  ei 
fara  ef  oedd  ^  Athaliah  merch  Omri. 

3  Yntau  hefyd  a  rodiodd  yn  fíyrdd 
tŷ  Ahab :  canys  ei  fam  oedd  ei  gyng- 
hor  ef  i  wneuthur  drwg. 

4  Ac  efe  a  wnaeth  yr  hyn  oedd 
ddrwg  y'ngolwg  yr  Arglwydd,  fel 
tŷ  Ahab :  canys  hwynt-hwy  oedd 
gynghoriaid  iddo  ef,  ar  ol  marwol- 
aeth  ei  dad,  i'w  ddinystr  ef 

5  IT  Ac  efe  a  rodiodd  yn  ol  eu 
cynghor  liAvynt,  ac  a  aeth  gyd  â 
Jehoram  mab  Ahab  brenhin  Israel 
i  r}ŵl,  yn  erbyn  Hazael  brenhin  Sy- 
ria, yn  Ramoth-Gilead  :  a'r  Syriaid 
a  darawsant  Joram. 

6  Ac  efe  a  ddychweiodd  i  ymiachau 
i  Jezreel,  o  herwydd  yi*  archoUion 
a'r  rhai  y  tarawsant  ef  yn  Ramah, 
pan  ymladdodd  efe  â  Hazael  bren- 
hin Syria.  Ac  -  Azariah  mab  Jeho- 
ram brenhin  Judah  a  aeth  i  waered 
i  ymweled  a  Jehoram  mab  Ahab  i 
Jezreel,  canys  claf  oedd  efe. 

7  A  '^'dinystr  Ahaziah  ^oedd  oddi 
wrth  Dduw,  ^vrth  ddyfod  at  Joram  : 
canys  pan  ddaeth,  efe  a  aeth  gyd  â 
Jehoram  yn  erbyn  Jehu  mab  Nimsi, 
yr  hwn  ^a  enneiniasai  yr  Arglwydd 
i  dorri  ymaith  dy  Ahab. 

8  A  phan  farnodd  Jehu  yn  erbyn 
tŷ  Ahab,  efe  ^a  gafodd  dywysogion 
Judah,  a  meibion  brodyr  Ahaziah,  y 
rhai  oedd  yn  gwasanaethu  Ahaziah, 
ac  efe  a'u  Uaddodd  hwynt. 

9  '^Ac  efe  a  geisiodd  Ahaziah;  a 
hwy  a'i  daliasant  ef,  canys  yr  oedd 
efe  yn  llechu  yn  Samaria;  a  hwy  a'i 
dygasant  ef  at  Jehu :  Uaddasant  ef 
hefyd,  a  chladdasant  ef ;  canys  dy- 
Avedasant,  Mab  Jehosaphat  yw  efe, 
yr  hwn  a  geisiodd  yr  Arglwydd  a'i 
holl  galon.  Felly  nid  oedd  gan  dy 
Ahaziah  nerth  i  lynu  yn  y  deyrnas. 

10  1Í  'Ond  pan  welodd  Athaliah 
mam  Ahaziah  farw  o'i  mab,  hi  a 
gyfododd,  ac  a  ddifethodd  holl 
frenhinol  had  tŷ  Judah. 

11  Ond  Josabea  merch  y  brenhin 
a  gymmerth  Joas  mab  Ahaziah,  ac 
a'i  Uadrattaodd  ef  o  fysg  meibion 
y  brenhin  y  rhai  a  laddwyd,  ac 
a'i  rhoddodd  ef  a'i  fammaeth  yn 
ystafell  y  gwelŷau.    Felly  Josabea 


Cyn 
CEIST 


b  lien.  2L 
17. 

c  Efl  rvch 
2  Bien.  8. 
26. 


d  pen.  21.  &. 


884. 


2  Ahaziah, 
ml.  1. 
Jehoahaz, 
pen.  21. 17. 


3  neb. 

malhrad. 
e  Barn.  14. 

4. 


f2Bien.  9. 

7. 


;  2  Bren. 
10. 13. 


I» 2  Bien.  9. 

27. 


S84. 
'  2  Bren. 
11.1. 


Joas  yn  frenhin. 


II.  CHRONICL,  XXIIL 


Lladd  AthaViah, 


Cyn 
CRIST 

884. 


878. 
•  2  Bren. 
11.4,  &c. 


»  2  8am.  7. 
12. 

lBren.2.4. 
a  9,  5. 
iMwn.  6. 17. 
a  7. 18. 
a  21.  7. 


a  1  Ohron. 
23L  28,  29. 


merch  y  brenhin  Jehoram,  gwraig 
Jehoiada  yr  offeiriad,  (canys  chwaer 
Ahaziah  ydoedd  hi,)  a'i  cuddiodd 
ef  rhag  Athaliah,  fel  na  laddodd 
hief. 

12  Ac  efe  a  fu  y'nghûdd  gyd  â 
hwynt  yn  nhŷ  Ddtjw  cliwe  blynedd : 
ac  Athaliah  oedd  yn  teyrnasu  ar  y 
wlad. 

PENNOD  XXIIL 

1  Jehoiada,  wedi  gosod  pethau  mewn  trefn,  yn 
gwneuthur  Joas  yn  frenhin,  12  Lladd  Ath- 
aliah. 16  Jehoiada  yn  edfryd  gwasanaeth 
Buw. 

AC  ^yn  y  seithfed  flwyddyn  yr 
.  ymgadarnhaodd  Jehoiada,  ac 
y  cymmerodd  dywysogion  y  can- 
noedd,  Azariah  mab  Jeroham,  ac 
Ismael  mab  Johanan,  ac  Azariah 
mab  Obed,  a  Maaseiah  mab  Adaiah, 
ac  Elisaphat  mab  Zichri,  gyd  âg  ef 
aiewn  cyiammod. 

2  A  hwy  a  aethant  o  amgylch  yn 
Judah,  ac  a  gynnullasant  y  Lefiaid 
o  hoU  ddinasoedd  Judah,  a  phen- 
nau-cenedl  Israel,  ac  a  ddaethant  i 
Jerusalem. 

3  A'r  hoU  gynnuUeidfa  a  wnaeth- 
ant  gyfammod  a'r  brenhin  yn  nhŷ 
Dduw  :  ac  efe  a  ddy wedodd  wrthynt 
hwy,  Wele,  mab  y  ]3renhin  a  deym- 
asa,  fel  ''y  llefarodd  yr  Arglwydd 
am  feibion  Dafydd. 

4  Dyma  y  peth  a  wnewch  chwi ; 
Y  drydedd  ran  o  honoch,  y  rhai  a 
ddeuant  i  mewn  ar  y  Sabbath,  o'r 
offeiriaid  ac  o'r  Lefiaid,  fydd  yn 
borthorion  i'r  trothwyau ; 

5  A'r  drydedd  ran  fydd  yn  nhŷ 
y  brenhin  ;  a'r  drydedd  ran  wrth 
borth  y  sylfaen ;  a'r  holl  bobl  yng 
nghynteddaii  tŷ  yr  Arglwydd. 

6  Ac  na  ddeled  iieb  i  dŷ  yr  Ar- 
glwydd, ond  yr  offeiriaid,  ''a'r 
gweinidogion  o'r  Lefiaid ;  deuant 
hwy  i  mewn,  canys  sanctaidd  yd- 
ynt:  ond  yr  holl  bobl  a  gadwant 
Avyliadwriaeth  yr  Arglwydd. 

7  A'r  Lefiaid  a  amgylchant  y  bren- 
hin o  bob  tu,  pob  un  â'i  arfau  yn  ei 
law  ;  a  phwy  bynnag  arall  a  ddelo 
i'r  tŷ,  Uadder  ef :  ond  byddwch  chwi 
gyd  a'r  brenhin,  pan  ddelo  efe  i 
mewn,  a  phan  elo  efe  allan. 

8  A'r  Lefiaid  a  hoU  Judah  a 
wnaethant  yn  ol  yr  hyn  oil  a  or- 
chymynasai  Jehoiada  yr  offeiriad,  a 
hwy  a  gymmerasant  bawb  eu  gwŷr, 
y  rhai  oedd  yn  dyfod  i  mewn  ar  y 
Sabbath,  gyd  a'r  rhai  oedd  yn  myn- 
ed  allan  ar  y  Sabbath :  (canys  ni 


ryddhasai  Jehoiada  yr  offeiriad  "^y 
dosparthiadau.) 

9  A  Jehoiada  yr  offeiriad  a  rodd- 
odd  i  dy^vysogiou  y  cannoedd,  y 
gwaywffyn,  a'r  tariannau,  a'r  es- 
tylch,  a  fuasai  yn  eiddo  y  brenhin 
Dafydd,  y  rhai  oedd  yn  nhŷ  Dduw. 

10  Ac  efe  a  gyfleodd  yr  holl  bobl, 
a  pliob  un  â'i  arf  yn  ei  law,  o'r  ^  tu 
dehau  i'r  tŷ  hyd  y  tu  aswy  i'r  tŷ, 
ynghylch  yr  allor  a'r  tŷ,  yn  ymyl  y 
brenhin  oddi  amgylch. 

11  Yna  y  dygasant  allan  fab  y 
brenhin,  a  rhoddasant  y  goron  arno 
ef,  ^a'r  dystiolaeth,  ac  a'i  hurddas- 
ant  ef  yn  frenhin :  Jehoiada  heiyd 
a'i  feibion  a'i  henneiniasant  ef,  ac 
a  ddywedasant,  Byw  fyddo  y  bren- 
hin. 

12  IT  A  phan  glybu  Athaliah  drwst 
y  bobl  yn  rhedeg,  ac  yn  moliannu  y 
brenhin,  hi  a  ddaeth  at  y  bobl  i  dŷ 
yr  Arglwydd. 

13  A  hi  a  edrychodd,  ac  wele  y 
brenliin  yn  sefyU  wrth  ei  golofh  yn 
y  ddyfodfa,  a'r  tywysogion  a'r  ud- 
gyrn  yn  ymyl  y  brenhin;  a  hoil 
bobl  y  wlad  yn  llawen,  ac  yn  lleisio 
mewn  udgym ;  a'r  cantorion  âg 
offer  cerdd,  ^a'r  rhai  a  fedrent  fol- 
iannu.  Yna  Athaliah  a  rwygodd  ei 
dillad,  ac  a  ddywedodd,  Bradwr- 
iaeth,  bradwriaeth! 

14  A  Jehoiada  yr  offeiriad  a  ddug 
allan  dywysogion  y  cannoedd,  scf 
swyddogion  y  Uu,  ac  a  ddywedodd 
wrthynt,  Dygwch  hi  allan  o'r  rhes- 
au:  a'r  hwn  a  ddelo  ar  ei  hoi  hi, 
Uadder  ef  a'r  cleddyf  Canys  dy- 
wedasai  yr  offeiriad,  Na  leddwch  hi 
yn  nhŷ  yr  Arglayydd. 

15  A  hwy  a  roddasant  dd^vylaw 
arni  hi,  a  hi  a  ddaeth  tu  a'r  porth 
y  deuai  y  meirch  i  dŷ  y  brenhin,  ac 
yno  y  Uaddasant  h^vy  hi. 

16  IF  A  Jehoiada  a  wnaeth  gyfam- 
mod rhyngddo  ei  hun,  a  rhwng  yr 
holl  bobl,  a  rhwng  y  brenhin,  i  fod 
yn  bobl  i'r  Arglwydd. 

17  Yna  yi-  holl  bobl  a  aethant  i 
dỳ  Baal,  ac  a'i  distrywiasant  ef,  a'i 
allorau,  ei  ddelwau  hefyd  a  ddryll- 
iasant  hwy,  ac  ^  a  laddasant  Mattan 
offeiriad  Baal  o  flaen  yr  allor. 

18  A  Jehoiada  a  osododd  swydd- 
au  yn  nhŷ  yr  Arglwydd,  dan  law 
yr  offeiriaid  y  Lefiaid,  y  rhai  •'a 
ddospaiihasai  Dafydd  yn  nhŷ  yr 
Arglwydd,  i  ofírymmu  poeth-off- 
rymmau  yr  Arglwydd,  fel  y  mae 
yn  ysgrifenedig  'y'nghyfraith  Moses, 


Cvn 
CRIST 

878. 

<»  Edrych 
1  Chron. 
24.  a  25. 


2  neb. 

iffgioydd 
ddehau. 


e  Deut.  17. 
18. 


n.  Ohron.  . 
2£.  8. 


s  Deut.  13. 
9. 


h  1  Chron. 
24.1. 


I  Num.  28. 
2. 


Adgyweirio  y  deml. 


II.  CHRONICL,  XXIV. 


Marwolaeth  Jehoiada. 


c  Exod.  30. 
12, 13, 14. 


<»  pen.  21. 
17. 


me\vn  llawenj^dd  a  chân,  ^yn  ol  trefn 
Dafydd. 

19  Ac  efe  a  gyfleodd  ''y  porthorion 
wrth  byi-th  tŷ  yr  Arglwydd,  fel  na 
ddelai  i  mewn  neb  a  fyddai  aflan 
mewn  dim  oU. 

20  Cymmerodd  hefyd  dywysogion 
y  cannoedd,  a'r  pendefigion,  a'r  rhai 
oedd  yn  arglwyddiaethu  ar  y  bobl, 
a  hoU  bobl  y  wlad,  ac  efe  a  ddug 
y  brenhin  i  waered  o  dŷ  yr  Ar- 
glwydd :  a  hwy  a  ddaethant  trwy 
y  porth  ucliaf  i  dŷ  y  brenhin,  ac  a 
gyfleasant  y  brenhin  ar  orseddfa  y 
freuhiniaeth. 

21  A  hoU  bobl  y  wlad  a  lawenych- 
asaut,  a'r  ddinas  a  fu  lonydd  wedi 
iddynt  ladd  Athaliah  a'r  cleddyf. 

PENNOD  XXIV. 

1  Joas  yn  teyrnasu  yn  ddaionus  tra  fu  fyw 
Jehoiada:  4.  yn  peri  cyweirio  y  deml.  15 
Marwolaeth  Jehoiada,  aH  harchedig  angladd. 
17  Joas  yn  troi  at  ddelw-addoliaeth,  ac  yn 
lladd  Zechariah  mob  Jehoiada.  23  Y  Syr- 
iaid  yn  ei  anrheithio  ef,  a  Zabad  a  Jehoza- 
bad  yn  ei  ladd  ef.  27  Amasiah  yn  teyrnasu 
ar  ei  ol  ef. 

MAB  ^saith  mlwydd  oedd  Joas 
pan  ddechreuodd  efe  deyrn- 
asu,  a  deugain  mlynedd  y  teyrnas- 
odd  efe  yn  Jerusalem :  ac  enw  ei 
fam  ef  oedd  Sibiah  o  Beerseba. 

2  A  Joas  ^a  ^vnaeth  yr  hyn  oedd 
uniawn  y'ngolwg  yr  Arglwydd  hoU 
ddyddiau  Jehoiada  yr  offeiriad. 

3  A  Jehoiada  a  gymmerth  iddo 
dd^vy  ^\Tagedd :  ac  efe  a  genhedlodd 
feibion  a  merched. 

4 1Í  Ac  wedi  hyn  Joas  a  roes  ei  fryd 
ar  adnewyddu  ty  yr  Arglwydd. 

5  Ac  efe  a  gynhullodd  yi*  oifeir- 
iaid  a'r  Lefiaid,  ac  a  ddywedodd 
wrthynt,  Ewch  i  ddinasoedd  Ju- 
dah,  a  chesglwch  gan  hoU  Israel 
arlan  i  gyweirio  ty  eich  Duw,  o 
fl^\^ddyn  i  flwyddyn :  prysurwch 
chwithau  y  petii.  Ond  ni  frysiodd 
y  Lefiaid. 

6  A'r  brenhin  a  alwodd  am  Jelioi- 
ada,  yr  offeiriad  pennaf,  ac  a  ddy- 
wedodd wrtho,  Paham  na  cheisiaist 
gan  y  Lefiaid  ddwyn  o  Judah,  ac  o 
Jerusalem,  dreth  '^  Moses  gwas  yr 
Arglwydd,  a  chynnuUeidfa  Israel, 
i  babell  y  dystiolaeth  ? 

7  Canys  ^meibion  Athaliah,  y  wraig 
ddrygionus  honno,  a  rwygasent  dỳ 
Dduw  ;  a  hoU  gyssegredig  bethau 
ty  yr  Arglwydd  a  roisant  hwy  i 
Baalim. 

8  Ac  wi'th  orcliymyn  y  brenhin 
hAvy  a  wnaethant  gist,  ac  a'i  gosod- 


asant   lii  ym   mhorth   ty  yr   Ar- 
glwydd oddi  allan. 

9  A  rhoddasant  -gylioeddiad  yn 
Judah,  ac  yn  Jerusalem,  ar  ddwyn 
i'r  Arglwydd  dreth  Moses  gwas 
Duw,  yr  lion  a  roisid  a.r  Israel  yn 
yr  anialwch. 

10  A'r  hoU  dywysogion  a'r  hoU 
bobl  a  lawenychasant,  ac  a  ddyg- 
asant,  ac  a  fwriasant  i'r  gist,  nes 
gorphen  o  honynt. 

11  A  bu,  yr  amser  y  dygpwyd  y 
gist  at  swyddog  y  brenhin  trwy  law 
y  Lefiaid,  a  phan  welsant  fod  Ua- 
wer  o  arian,  ddyfod  o  ysgrifenydd  y 
brenhin,  a  swyddog  yr  arch-offeir- 
iad,  a  thywallt  y  gist,  a'i  chymmeryd 
hi,  a'i  dwyn  drachefti  i'w  lie  ei  hun. 
FeUy  y  gwnaethant  o  ddydd  i  ddydd, 
a  chasglasant  arian  lawer. 

12  A'r  brenhin  a  Jehoiada  a'i 
rhoddodd  i'r  rhai  oedd  yn  gweithic 
gwasanaeth  ty  yr  Arglwydd;  a 
chyflogasant  seiri  maen,  a  seiri  pren, 
i  gyweirio  ty  yr  Arglwydd  ;  a  gof- 
aint  haiarn  a  phres,  i  gadarnhâu  ty 
yi'  Arglwydd. 

13  Felly  y  gweithwyr  a  weithias- 
ant,  ^  a'r  gwaith  a  orphenwyd  trwy 
eu  dwylaw  hwynt :  a  hwy  a  wnaeth- 
ant dy  Dduw  yn  ei  drefti  ei  hun, 
ac  a'i  cadarnhasant  ef. 

14  A  phan  orphenasant  hwy  ef, 
hwy  a  ddygasant  y  gweddill  o'r  arian 
ger  bron  y  brenhin  a  Jehoiada ;  a 
h^vy  a  wnaethant  o  honynt  lestri  i  dy 
yr  Arglwydd,  se/Uestri  y  weinid- 
ogaeth,  ^a'r  morterau,  a'r  llwyau,  a'r 
Uestri  aur  ac  arian.  Ac  yi*  oeddynt 
hwy  yn  ofírymmu  poeth-ofiPrymmau 
yn  nhy  yr  Arglwydd  yn  wastadol, 
hoU  ddyddiau  Jehoiada 

15  IT  Ond  Jehoiada  a  heneiddiodd, 
ac  oedd  gyflawn  o  ddyddiau,  ac  a 
fu  farw:  mab  can  mlwydd  a  deg 
ar  hugain  oedd  efe  pan  fti  farw. 

16  A  hwy  a'i  claddasant  ef  yn 
ninas  Dafydd  gyd  a'r  brenhinoedd ; 
canys  efe  a  wnelsai  ddaioni  yn  Is- 
rael, tu  ag  at  Dduw  a'i  dy. 

17  Ac  wedi  marw  Jehoiada,  ty- 
wysogion  Judah  a  ddaethant,  ac  a 
ymgrymmasant  i'r  brenhin :  yna  y 
brenhin  a  wrandawodd  arnynt  hwy. 

18  A  hwy  a  adawsant  dy  Ar- 
glwydd Dduw  eu  tadau,  ac  a  was- 
anaethasant  y  Uwyni,  a'r  delwau :  a 
daeth  digofaint  ar  Judah  a  Jerusa- 
lem, o  herwydd  eu  camwedd  hyn. 

19  Etto  efe  a  anfonodd  attynt  hwy 
brophwydi,  i'w  troi  hwynt  at  yr  Ar- 


Cyn 
CRIST 

856. 

2  Ileb.  kf. 


S  HeD.  a 
iiieddygin- 
laeth  aeth 
i  fynu  ar 
y  gwaith. 


*  Heb. » 
offrymmu. 


Cylch 

850. 


Cylch 
840. 


Lladd  Joas, 


11.  CHRONICL,  XXV. 


Aniasiah  yn  teyrnasu. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

840. 

BHeb. 
wisgodd 
am,  fel 
Barn.  6. 34. 


e  pen.  15.  2. 


840. 


f  Matt.  23. 
35. 


840. 
6  Heb.  yn 
nychwel- 
iad. 


839. 


e  Lef.  26.  8. 
I  )eut.  a2. 
30. 
Ea.  30. 17. 


îNeu, 
Jozachar. 
2  Bren.  12. 
21. 

839. 
B  Neu, 

Somcr. 
h  2  Bren. 

12.  18. 


GLWYDD  ;  a  hwy  a  dystiolaethasant 
yn  eu  herbyn  hwyiit,  ond  ni  wran- 
dawsant  hwy. 

20  Ac  yspryd  Duw  a  ^  ddaeth  ar 
Zechariah  mab  Jehoiada  yr  offeir- 
iad,  ac  efe  a  safodd  oddi  ar  y  bobl, 
ac  a  ddywedodd  wrthynt  hwy,  Fel 
hyn  y  dy^vedodd  Duw,  Paham  yr 
ydych  chwi  yn  troseddu  gorchy- 
mynion  yr  Arglwydd?  diau  na 
fiynnwch  chwi ;  canys  *  gwrthodas- 
och  yr  Arglwydd,  am  hynny  yn- 
tau  a'ch  gwrthyd  chwithau. 

21  A  hwy  a  gyd-fwriadasant  yn  ei 
erbyn  ef,  ac  ^a'i  Uabyddiasant  ef  â 
meini  wrth  orchymyn  y  brenhin, 
y'nghyntedd  tŷ  yr  Arglwydd. 

22  Ac  ni  chofiodd  Joas  y  brenhin 
y  caredigrwydd  a  wnaethai  Jehoia- 
da ei  dad  ef  âg  ef,  ond  efe  a  ladd- 
odd  ei  fab  ef :  a  phan  oedd  efe  yn 
marw,  efe  a  ddywedodd,  Edryched 
yr  Arglwydd,  a  gofyned. 

23  11  Ac  ^ym  mhen  y  flwyddyn  y 
daeth  Uu  y  Syriaid  i  fynu  yn  ei  er- 
byn ef :  a  hwy  a  ddaethant  yn  erbyn 
Judah  a  Jerusalem,  ac  a  ddifethas- 
ant  hoU  dywysogion  y  bobl  o  blith 
y  bobl,  ac  a  anfonasant  eu  holl  an- 
rhaith  hwynt  i  frenhin  Damascus. 

24  Canys  Uu  y  Syriaid  ^a  ddaethai 
âg  ychydig  wfr,  a'r  Arglwydd  a 
roddodd  yn  eu  Haw  hwynt  lu  mawr 
iawn,  am  iddynt  wrthod  Arglwydd 
Dduw  eu  tadau :  felly  y  gwnaeth- 
ant  hwy  farn  yn  erbyn  Joas. 

25  A  phan  aethant  hwy  oddi  wrtho 
ef,  (canys  hwy  a'i  gadawsant  ef 
mewn  clefydau  mawrion,)  ei  weision 
ei  hun  a  gyd-fwriadodd  i'w  erbyn 
ef,  o  herwydd  gwaed  meibion  Je- 
hoiada yr  offeiriad,  ac  al  lladdasant 
ef  ar  ei  wely ;  ac  efe  a  fu  farw :  a 
hAvy  a'i  claddasant  ef  yn  ninas  Da- 
fydd,  ond  ni  chladdasant  ef  ym 
meddau  y  brenhinoedd. 

26  A  dyma  y  rhai  a  frad-fwriadas- 
ant  3^1  ei  erbyn  ef;  '^Zabad  mab 
Siraeath  yr  Ammonees,  a  Jehoza- 
bad  mab  ^  Simrith  y  Moabees. 

27  1Í  Am  ei  feibion  ef,  a  maint  ^'y 
baich  a  roddwyd  arno,  a  sylfaeniad 
tŷ  Dduw,  wele  hwy  yn  ysgrifenedig 
yn  histori  Uyfr  y  brenhinoedd.  Ac 
Amasiah  ei  fab  a  deyrnasodd  yn  ei 
leef. 

PENNOD  XXV. 

1  Amasiah  yn  dechreu  teyrnasu  yn  ddaionus  : 
3  yn  gwneulhur  cyfiawnder  ffr  hradwyr : 
5  yn  cyjlogi  Uu  o'r  Israeliaid  yn  erbyn  yr 
Edomiaid,  ac  ar  air  y  prophwyd  yn  colli 
y  can  talent  cyflofj,  ac  yn  eu  gollwng  hwynt 


ymaith  :  11  yn  gorch/ygu  yr  Edomiaid.    10, 

13  Yr  Israeliaid  yn  ddigllawn  am  eu  goll- 
wng ymaith,  yn  yspeilio  wrth  fyned  adref. 

14  Amas'iah  yn  balch'io  am  ei  oruchafiaeth, 
ac  yn  givasanaethu  duwiau  Edom,  ac  yn  di- 
ystyru  rhyhtidd  y  prophwyd;  17  yn  cyffroi 
Joas  i'w  ddinystr  ei  hun.  25  Yr  hŷd  y 
teyrnaeodd  efe.    27  Ei  ladd  ef  trwy  frad. 

MAB  *pùm  mlwydd  ar  hugain 
oedd  Amasiah  pan  ddechreu- 
odd  efe  deyrnasu,  a  naw  mlyiiedd 
ar  hugain  y  teyrnasodd  efe  yn  Je- 
rusalem :  ac  enw  ei  fam  ef  oedd 
Jehoàdan  o  Jerusalem. 

2  Ac  efe  a  wnaeth  yr  hyn  oedd 
uniawn  y'ngolwg  yr  Arglwydd, 
^  ond  nid  â  chalon  berfíaith. 

3  1Í  A  phan  sicrhâwyd  ei  deyrnas 
^  iddo  ef,  efe  a  laddodd  ei  wei&ion  a 
laddasent  y  brenhin  ei  dad  ef. 

4  Ond  ni  laddodd  efe  eu  meibion 
hwynt,  ond  efe  a  wnaeth  fel  y  mae 
yn  ysgrifenedig  yn  y  gyfraith  yn 
llyfr  Moses,  lie  y  gorchymynasai  yr 
Arglwydd,  gan  ddywedyd,  ''Ni 
bydd  marw  y  tadau  dros  y  meibion, 
ac  ni  bydd  marw  y  meibion  dros  y 
tadau,  ond  pob  un  a  fydd  marw  am 
ei  bechod  ei  hun. 

5  1Í  Ac  Amasiah  a  gynhuUodd  Ju- 
dah, ac  a'u  gwnaeth  hwy,  yn  ol  tŷ 
eu  tadau,  yn  dywysogion  ar  filoedd, 
ac  yn  dywysogion  ar  gannoedd, 
trwy  holl  Judah  a  Benjamin:  ac  efe 
a'u  cyfrifodd  hwynt  ^o  fab  ugain 
mlwydd  ac  uchod,  ac  a'u  cafodd 
hwy  yn  dri  chàn  mil  o  luyr  etholed- 
ig  yn  gallu  myned  i  ryfel,  yn  medru 
trin  gwaywffon  a  tharian. 

6  Ac  efe  a  gyflogodd  o  Israel  gan 
mil  o  wŷr  cedyrn  nerthol,  er  can 
talent  o  arian. 

7  Ond  gwr  Duw  a  ddaeth  atto  ef, 
gan  ddywedyd,  0  frenhin,  nac  aed 
Uu  Israel  gyd  â  thi :  canys  nid  yw 
yr  Arglwydd  gyd  âg  Israel,  sef 
gyd  â  holl  feibion  Ephraim. 

8  Ond  OS  myned  a  fynni,  gwna, 
ymgadarnhâ  i  ryfel:  ond  Duw  a 
wna  i  ti  syrthio  o  flaen  dy  elynion  ; 
canys  y  mae  gan  Dduw  nerth  i 
gynnorthwyo,  ac  i  gwympo. 

9  kc  Amasiah  a  ddywedodd  wrth 
wr  Duw,  Ond  beth  a  wneir  am  y 
can  talent  a  roddais  i  dorf  Israel  ? 
A  dywedodd  gwr  Duw,  Y  mae  ar 
law  yr  Arglwydd  roddi  i  ti  lawer 
mwy  na  hynny. 

10  Felly  Amasiah  a'u  neillduodd 
h^v7nt,  sef  y  dorf  a  ddelsai  atto  ef 
o  Ephraim,  i  fyned  i'w  mangre  eu 
hun.   A  Uidiodd  eu  digUonedd  hwy 


Joas  bì'enhîìi  Israel 


11.  CHRONICL,  XXVI. 


yn  gorchfygu  Amasiah. 


Cyn 
CRIST 


Cylch 

827. 


SHeb.  ^ 
meibion  y 
fyddin. 


e  Edrych 
pen.  28.  23. 


«Heb. 
iynghori. 


826. 
'  2  Bren. 
14.3. 


5Neu, 
eithinen, 
neu,  T 
ddraenen. 


yn  ddirfawr  yn  erbyn  Judali,  a 
dychwelasant  i'w  mangre  eii  hun 
mewn  Hid  digllawn. 

11  11  Ac  Amasiah  a  ymgadarnha- 
odd,  ac  a  dyAvysodd  allan  ei  bobl, 
ac  a  aeth  i  ddyíFryn  yr  halen,  ac  a 
darawodd  o  feibion  Seir  ddeng  mil. 

12  Meibion  Judah  hefyd  a  gaeth- 
gludasant  ddeng  mil  yn  fyw,  ac  a'u 
dygasant  i  ben  y  graig,  ac  a\i  tafl- 
asant  hwj  o  ben  y  graig,  fel  y  dryll- 
iwyd  liAvynt  oil. 

13  ^  ^  Ar  rliyfelwyr,  y  rhai  a  ddar- 
fuasai  i  Amasiah  eu  troi  yn  ol  rhag 
myned  gyd  âg  ef  i  ryfel,  a  ruthras- 
ant  ar  ddinasoedd  Judah,  o  Samaria 
hyd  Beth-horon,  ac  a  darawsant  o 
honynt  dair  mil,  ac  a  ysglyfaethas- 
ant  anrhaith  fawr. 

14  1Í  Ac  wedi  dyfod  Amasiah  o 
ladd  yr  Edomiaid,  ^efe  a  ddug 
dduwian  meibion  Seir,  ac  a'u  go- 
sododd  hwynt  iddo  ef  yn  dduwiau, 
ac  a  addolodd  ger  eu  bron  hwynt, 
ac  a  arogl-darthodd  iddynt 

15  Am  hynny  y  llidiodd  digllonedd 
yr  Arglwydd  yn  erbyn  Amasiah; 
ac  efe  a  anfonodd  broph^vyd  atto  ef, 
yr  hwn  a  ddywedodd  wrtho  ef,  Pa- 
ham  y  ceisiaist  ti  dduwiau  y  bobl, 
y  rhai  nid  achubasant  eu  pobl  eu 
hun  o'th  law  di? 

16  A  phan  oedd  efe  yn  Uefaru  wrtho 
ef,  y  brenJiin  a  ddywedodd  wrtho 
yntau,  A  wnaed  tydi  yn  gynghor^vr 
fr  brenhin?  paid,  i  ba  beth  y'th 
darewid  ?  A'r  prophwyd  a  beidiodd, 
ac  a  ddywedodd.  Mi  a  wn  fod  Duw 
wedi  ^arfaethu  dy  ddinystrio  di,  am 
i  ti  wneuthur  hyn,  ac  na  wrandew- 
aist  ar  fy  nghynghor  i. 

17  1  Yna  ^Amasiah  brenhin  Judah 
a  ymgynghorodd,  ac  a  anfonodd  at 
Joas  mab  Jehoahaz  mab  Jehu  bren- 
hin Israel,  gan  ddywedyd,  Tyred, 
gwelwn  wyneb  ein  gilydd. 

18  A  Joas  brenhin  Israel  a  anfon- 
odd at  Amasiah  brenhin  Judah,  gan 
ddywedyd,  Yr  ^ysgellyn  sydd  yn  Li- 
banus  a  anfonodd  at  y  gedrwydden 
sydd  yn  Libanus,  gan  ddywedyd, 
Dyro  dy  ferch  i'm  mab  i  yn  wraig  : 
a  bwystfil  y  maes,  yr  hwn  oedd  yn 
Libanus,  a  dramAvyodd,  ac  a  sathr- 
odd  yr  ysgellyn. 

19  Dywedaist,  Wele,  tarewaist  yr 
Edomiaid,  a'th  galon  a'th  ddyrchaf- 
odd  i  ymfírostio ;  eistedd  yn  awr  yn 
dy  dy;  paham  yr  wyt  yn  ymyrryd 
er  drwg  i  ti  dy  hun,  fel  y  syrthit  ti, 
a  Judah  gyd  â  thi  ? 


20  Ond  ni  wrandawai  Amasiah  ; 
canys  ^oddi  wrth  Ddtjw  yr  oedd 
hynny,  fel  y  rhoddid  hwynt  yn  Haw 
y  gelyn,  am  iddynt  geisio  duwiau 
Edom. 

21  Felly  Joas  brenhin  Israel  a 
aeth  i  fynu,  a  h^vy  a  welsant  wyneb- 
au  eu  gilydd,  efe  ac  Amasiah  bren- 
hin Judah,  yn  Bethsemes,  yr  hon 
oedd  yn  Judah. 

22  A  Judah  a  darawyd  o  flaen 
Israel,  a  hwy  a  flPoisant  bawb  i'w 
pebyll. 

23  A  Joas  brenhin  Israel  a  ddal- 
iodd  Amasiah  mab  Joas,  fab  ^  Jeho- 
ahaz brenhin  Judah,  yn  Bethsemes, 
ac  a'i  dug  ef  i  Jerusalem,  ac  a  dor- 
rodd  i  laAvr  fur  Jerusalem,  o  borth 
Ephraim  hyd  borth  ^y  gongl,  ped- 
war  can  cufydd. 

24  Ac  efe  a  gymmerth  yr  holl  aur, 
a'r  arian,  a'r  holl  lestri  a  gafwyd  yn 
nhŷ  Ddtjw  gyd  âg  Obed-edom,  a 
thrysorau  tŷ  y  brenhin,  a'r  gwystlon 
hefyd,  ac  a  ddychwelodd  i  Samaria. 

25  IF  Ac  Amasiah  mab  Joas  bren- 
hin Judah  a  fu  fyw,  wedi  marwol- 
aeth  Joas  mab  Jehoahaz  brenhin 
Israel,  bymtheng  mlynedd. 

26  A'r  rhan  arall  o'r  gweithredoedd 
cyntaf  a  diweddaf  i  Amasiah,  wele, 
onid  ydynt  hwy  yn  ysgi'ifenedig  yn 
Uyfr  brenhinoedd  Judah  ac  Israel  ? 

27  11  Ac  wedi  yr  amser  yr  ymad- 
awodd  Amasiah  oddi  ar  ol  yr  Ar- 
GLWYDD,  hwy  a  frad-fwi'iadasant 
fradwriaeth  yn  ei  erbyn  ef  yn  Je- 
rusalem, ac  efe  a  ffodd  i  Lachis : 
ond  hwy  a  anfonasant  ar  ei  ol  ef  1 
Lachis,  ac  a'i  lladdasant  ef  yno. 

28  A  hwy  a'i  dygasant  ef  ar  feirch, 
ac  a'i  claddasant  ef  gyd  a'i  dadau 
^  yn  ninas  Judah. 

PENNOD  XXVI 

1  Uzz'iah  yn  frenhin  ar  ol  Amasiah,  ac  yn 
Uywodraethu  yn  dda  tra  fu  fyw  Zechar'iah, 
ac  yn  llwyddo.  16  Wedi  hynny  yn  balcMo, 
ac  yn  cymmeryd  arno  yr  ofeiriadaeth,  ao 
yn  cael  ei  daro  a  gwahaii-glwyf.  22  Efe  yn 
marw,  a  Jotham  yn  teyrnasu  ar  ei  ol  ef. 

YNA  hoU  bobl  Judah  a  gym- 
merasant  ^^Uzziah,  ac  yntau 
yn  fab  un  mlwydd  ar  bymtheg,  ac 
a'i  hurddasant  ef  yn  frenhin  yn  lie 
Amasiah  ei  dad. 

2  Efe  a  adeiladodd  Eloth,  ac  a'i 
dug  hi  drachefn  i  Judah,  ar  ol  huno 
o'r  brenhin  gyd  a'i  dadau. 

3  Mab  un  mlwydd  ar  bymtheg 
oedd  Uzziah  pan  ddechreuodd  efe 
deyrnasu,  a  deuddeng  mlynedd  a 


Cyn 
CRIST 

82fi. 

«  pen.  22.  7. 


tEdrych 
pen.  21. 17. 
a  22. 1,  6. 


6  Heb.  yr 
hwn  si/ifâ 
yn  wynebn. 


810. 


7  Sef,  dinas 
Dafydd, 
2  Bieu.  U. 
20. 


2  Nou, 

Azariah. 
ft  2  Bicn, 

14.  21. 

alâ.1. 


Teyrnasiad  Uzziah. 


II.  CHRONICL,  XXVII.        Ei  daro  â  gwahan-glwyf. 


Cyn 
CRIST 

810. 


t)  Edrycb 

pen.  24.  2. 
c  Geii.  41. 

15. 

Dan.  1. 17. 

a  2.  19.  a 

10.1. 
3  Heb. 

yn  giceled 

I)uw. 
■d  Ks.  14.  29. 


e  pen.  21. 
16. 


f  Kch.  3. 13, 
19,  32. 
Zecli.  14. 
10. 

4Neu, 
cyweiriodd. 

5  Neil, 
naddodd. 


8  Neu, 
tneuii/dd 
Jfrwyth- 
lawH. 

Cylch 

hUO. 


7  J[eb. 
cherrig 
lafi. 


deugain  y  teyrnasodd  efe  yn  Jeru- 
salem :  ac  enw  ei  fam  ef  oedd  Je- 
choliah  o  Jerusalem. 

4  Ac  efe  a  wnaeth  yr  hyn  oedd 
uniawn  y'ngolwg  yr  Arglwydd,  yn 
ol  yr  liyn  oil  a  wnaethai  Amasiali  ei 
dad  ef. 

5  Ac  ^  efe  a  ymgeisiodd  â  Duw  yn 
nyddiau  Zechariah,  yr  hwn  "-"oedd 
ganddo  ddeall  ^y'ngweledigaethau 
Duw :  aV  dyddiau  y  ceisiodd  efe  yr 
Arglwydd,  Duw  a'i  llwyddodd  ef. 

6  Ac  efe  a  aeth  allan,  ac  '^  a  ry- 
felodd  yn  erbyn  y  Philistiaid,  ac 
a  dorrodd  i  lawr  fur  Gath,  a  mur 
Jabneli,  a  mur  Asdod,  ac  a  adeil- 
adodd  ddinasoedd  yn  Asdod,  ac  ym 
mysg  y  Philistiaid. 

7  A  Duw  a'i  cynnorthwyodd  ef 
yn  erbyn  ^y  Philistiaid,  ac  yn  erbyn 
yr  Arabiaid,  y  rhai  oedd  yn  trigo  yn 
Gur-baal,  a'r  Mehuniaid. 

8  A'r  Ammoniaid  a  roisant  rodd- 
ion  i  Uzziah :  a'i  enw  ef  a  aeth  hyd 
y  mynediad  i'r  Aipht;  o  herwydd 
efe  a  ymgryf  haodd  yn  ddirfawr. 

9  Hefyd  uzziah  a  adeiladodd  dyrau 
yn  Jerusalem  wrth  ^bortli  y  gongl,  ac 
wrth  borth  y  glyn,  ac  Tvrth  droad  y 
mur,  ac  a'u  ^  cadarnhaodd  hwynt. 

10  Ac  efe  a  adeiladodd  dyrau  yn  yr 
anialwch,  ac  a  ^  gloddiodd  bydewau 
lawer;  oblegid  yr  oedd  ganddo 
lawer  o  anifeiliaid,  yn  y  dyffryndir 
ac  yn  y  gwastadedd  :  a  Uafurwyr  a 
gwinllanwyr  yn  y  mynyddoedd,  ac 
yn  '^  Carmel :  canys  hoff  oedd  gan- 
ddo goledd  y  ddaear. 

11  Ac  yr  oedd  gan  Uzziah  lu  o  ry- 
felwyr,  yn  myned  allan  yn  fyddin- 
oedd,  yn  ol  nifer  eu  cyfrif  hwynt, 
trwy  law  Jeiel  yr  ysgrifenydd,  a 
Maaseiah  y  Uywydd,  dan  law  Han- 
aniah,  un  o  dywysogion  y  brenhin. 

12  HoU  nifer  pennau-cenedl  y  rhai 
cedyrn  o  nerth  oedd  ddwy  fil  a 
chwe  chant. 

13  A  than  eu  llaw  hwynt  yr  oedd 
llu  grymmus,  tri  chàn  mil  a  saith 
mil  a  phimi  cant,  yn  rhyfela  â  chryf- 
der  nerthol,  i  gynnorthwyo  y  bren- 
hin yn  erbyn  y  gelyn. 

14  Ac  Uzziah  a  ddarparodd  iddynt, 
sefi'v  hoU  lu,  dariannau,  a  gwayw- 
fíÿn,  a  helmau,  a  llurigau,  a  bwäau, 
a  ^  thaflau  i  daflu  cerrig. 

15  Ac  efe  a  wnaeth  yn  Jerusalem 
offer  tr^vy  gelfyddyd  y  rhai  cy wraint, 
i  fod  ar  y  tyrau  ac  ar  y  conglau,  i 
ergydio  saethau  a  cherrig  mawrion : 
a'i  enw  ef  a  aeth  ym  mhell,  canys 


yn   rhyfedd   y  cynnorthwywyd  ef, 
nes  ei  gadarnhâu. 

IG  1Í  Ond  pan  aeth  yn  gryf,  ei  galon 
a  ddyi'chafwyd  i'^ü  ddinystr  ei  hun; 
canys  efe  a  droseddodd  yn  erbyn 
yr  Arglwydd  ei  Dduw  :  ac  efe  « a 
aeth  i  mewn  i  deml  yi'  Arglwydd  i 
arogl-darthu  ar  allor  yr  arogl-darth. 

17  Ac  Azariah  yr  offeiriad  a  aeth  i 
mewn  ar  ei  ol  ef,  a  chyd  ag  ef  bed- 
war  ugain  o  offeiriaid  yr  Arglwydd, 
yn  feibion  grymmus : 

18  A  hwy  a  safasant  yn  erbyn 
Uzziah  y  brenhin,  ac  a  ddywedas- 
ant  wrtho,  ^Ni  pherthyn  i  ti,  Uz- 
ziah, arogl-darthu  i'r  Arglwydd, 
ond  i'r  '  offeiriaid  meibion  Aaron,  y 
rhai  a  gyssegrwyd  i  arogl-darthu : 
dos  allan  o'r  cyssegr ;  canys  ti  a 
droseddaist,  ac  ni  hydd  hyn  i  ti  yn 
ogoniant  oddi  wrth  yr  Arglwydd 
Dduw. 

19  Yna  y  Uidiodd  Uzziah,  a'r  arogl- 
darth  i  arogl-darthu  oedd  yn  ei  law 
ef :  a  thra  yr  ydoedd  efe  yn  llid- 
iog  yn  erbyn  yr  offeiriaid,  gwahan- 
glwyf  a  gyfododd  yn  ei  dalcen  ef, 
y'ngŵydd  yr  offeiriaid  yn  nhŷ  yr 
Arglwydd,  ger  llaw  allor  yr  arogl- 
darth, 

20  Ac  edrychodd  Azariah  yr  arch- 
offeiriad  a'r  holl  offeiriaid  arno  eí' 
ac  wele,  yr  oedd  efe  yn  wahan- 
glwyfus  yn  ei  dalcen,  a  gwnaethant 
iddo  frysio  oddi  yno :  ac  yntau  hefyd 
^  a  frysiodd  i  fyned  aUan,  o  herwydd 
i'r  Arglwydd  ei  daro  ef. 

21  ^  Ac  Uzziah  y  brenhin  a  fu  wa- 
han-glwyfus  hyd  ddydd  ei  farwol- 
aeth,  ac  a  drigodd  yn  wahan-ghi-yfus 
""mewn  tŷ  ^^neiUduol;  canys  efe  a 
dorrasid  ymaith  o  dŷ  yr  Arglwydd  : 
a  Jotham  ei  fab  ef  oedd  ar  dŷ  y 
brenhin,  yn  barnu  pobl  y  wlad. 

22  IT  A'r  rhan  arall  o  weithred- 
oedd  cyntaf  a  diweddaf  Uzziah,  a 
ysgrifenodd  "Esaiah  y  prophwyd 
mab  Amos. 

23  Felly  Uzziah  a  hunodd  gyd  a'i 
dadau,  a  chladdasant  ef  gyd  a'i 
dadau  ym  maes  beddrod  y  brenhin- 
oedd;  canys  dywedasant,  GAvahan- 
glwyfus  ydyw  efe.  A  Jotham  ei 
fab  a  deyrnasodd  yn  ei  le  ef. 

PENNOD  XXVII. 

1  Jotham  yn  teyrnasu  yn  dda,  ac  yn  llwyddo  : 
5  yn  darostwng  yr  Ammoniaid.  7  Ei  deyrn- 
asiad  e/.    9  Ahaz  yn  teyrnasu  ar  ei  .ol  ef. 

MAB  *  pùm  mlAvydd  ar  hugain 
oedd  Jotham  pan  ddechreu- 
odd  efe  deymasu,  ac  un  mlynedd  ar 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

765. 


«  Felly 
2  Bren.  16. 
12, 13. 


h  Num.  18. 
7. 


i  Exod.  SO, 
7. 


k  Megi» 
Est.  6.  12. 


1  2  Bren. 
15.5. 


n»  Lef.  13. 

46. 

Num.  5.  2. 
8  Ileb. 

rhi/dd. 


758. 
1  2  Bren. 

15.  32,  iic 


Teyrnasîad  Jotham. 


II.  CHRONICL,  XXVIII. 


Aha%  yn  teyrnasu 


Cyn 

CRIST 

758. 


b  2  Bren. 
15.  35. 


2  Ophel. 


íNeu, 
sicrhaodd. 


Cylch 
742. 


741. 
1  2  Bren. 
16.2. 


2  Neu,  off- 
riimmodd 
uberth. 

3  mab 
Hinnom. 

b  Lef.  18. 
ídl. 


bymtheg  y  teyrnasodd  efe  yii  Je- 
rusalem, ac  enw  ei  fam  ef  oedd 
Jerusali  merch  Sadoc. 

2  Ac  efe  a  wnaeth  yr  hyn  oedd  un- 
iawn  y'ngolwg  yr  Aeglwydd,  yn  ol 
yr  hyn  oU  a  wnelsai  Uzziah  ei  dad : 
eithr  nid  aetli  efe  i  deml  yr  Ar- 
GLWYDD.  ^A'r  bobl  oedd  etto  yn 
ymlygru. 

3  Efe  a  adeiladodd  y  porth  uchaf 
i  dŷ  yr  Arglwydd  ;  ac  ar  fur  -y  tŵr 
yi-  adeiladodd  efe  lawer. 

4  Dinasoedd  hefyd  a  adeiladodd 
efe  yni  mjTiyddoedd  Judah,  ac  yii  y 
eoedydd  yi'  adeiladodd  efe  balasau 
a  thyrau. 

5  *ir  Ac  efe  a  ryfelodd  yn  erbyn 
brenhin  meibion  Ammon,  ac  a  aetli 
yn  drech  na  liwynt.  A  meibion  Am- 
mon a  roddasant  iddo  ef  gàn  talent  o 
arian  y  flwyddyn  honno,  a  deng  mil 
corns  o  wenith,  a  deng  mil  corns  o 
haidd.  Hyn  a  roddodd  meibion 
Ammon  iddo  ef  yr  ail  flwyddyn  a'r 
drydedd. 

6  Felly  Jotham  a  aeth  yn  gadarn, 
oblegid  efe  "a  barottodd  ei  fíyrdd 
ger  bron  yr  Arglwydd  ei  Dduw. 

7  H  A'r  rhan  arall  o  hanes  Jotham, 
a'i  hoU  ryfeloedd  ef,  a'i  ifyrdd,  wele, 
y  maent  yn  ysgrifenedig  yn  Uyfr 
brenhinoedd  Israel  a  Judah. 

8  Mab  pùm  mlwydd  ar  hugain  oedd 
efe  pan  ddeclireuodd  deyrnasu,  ac 
un  mlynedd  ar  bymtheg  y  teyrnas- 
odd efe  yn  Jerusalem, 

9  1Í  A  Jotham  a  hunodd  gyd  a'i 
dadau,  a  chladdasant  ef  yn  ninas 
Dafydd.  Ac  Ahaz  ei  fab  a  deyrnas- 
odd  yn  ei  le  ef. 

PENNOD  XXVIII. 

1  Aiiaz  yn  teyrnasu  yn  ddrygionus,  ar  Syriaid 
yn  ei  jlino  ef.  6  Yr  hraeliaid  yn  caeihgludo 
gwŷr  Judah,  a  thrwy  gynghor  Oded  y  pro- 
phwyd  yn  eu  gollwng  liwy  adref.  16  AJiaz  yn 
gyrru  am  gymmorth  i  Assyria,  a  hynny  heb 
lesu  iddo  :  22  yn  ei  gyfyngder  yn  chwanegu 
ei  ddelw-addoliaeth  :  26  yn  marw,  a  Heze- 
c'iah  yn  dyfod  ar  ei  ol  ef. 

MAB  ^ugain  mlwydd  oedd  Ahaz 
pan  ddeclireuodd  efe  deyrn- 
asu, ac  un  mlynedd  ar  bymtheg  y 
teyrnasodd  efe  yn  Jerusalem :  ond 
ni  wnaeth  efe  yr  hyn  oedd  uniawn 
y'ngolwg  yr  Arglwydd,  fel  Dafydd 
ei  dad. 

2  Eithr  efe  a  rodiodd  yn  ffyrdd 
brenhinoedd  Israel,  ac  a  Tniaeth  i 
Baalim  ddelwau  toddedig. 

3  Ac  efe  a  -  arogl-darthodd  yn  ny- 
fft-yn  ^Ben-hinnom,  ac  a  losgodd  ^ei 
blant  yn  tan,  yn  ol  flieidd-dra  y  cen- 


hedloedd  a  fwriasai  yr  Arglwydd 
allan  o  flaen  meibion  Israel. 

4  Efe  a  aberthodd  hefyd,  ac  a 
arogl-darthodd  yn  yr  uchelfeydd, 
ac  ar  y  bryniau,  a  than  bob  pren 
gwyrddlas. 

5  Am  hynny  yr  «=  Arglwydd  ei 
Dduw  a'i  rhoddodd  ef  yn  Haw  bren- 
hin Syria;  a  hwy  a'i  tarawsant  ef, 
ac  a  gaethgludasant  ymaith  oddi 
ganddo  ef  gaethglud  fawr,  ac  a'^í 
dygasant  i  Damascus.  Ac  yn  Haw 
brenhin  Israel  hefyd  y  rhoddwyd 
ef,  yr  hwn  a'i  tarawodd  ef  â  Uaddfa 
fawr. 

6  11  Canys  ^  Pecah  mab  Remaliah  a 
laddodd  yn  Judah  chwech  ugain  mil 
mewn  un  diwrnod,  hwynt  oil  yn  feib- 
ion  grymmus  :  am  wrthod  o  honynt 
Arglwydd  Dduw  eu  tadau. 

7  A  Zichri,  gwr  grymmus  o  Eph- 
raim,  a  laddodd  Maaseiah  mab  y 
brenhin,  ac  Azricam  Uywodraethwr 
y  tŷ,  ac  Elcanah  ^y  nesaf  at  y  brenhin. 

8  A  meibion  Israel  a  gaethglud- 
asant o'u  brodyr  ddau  can  mil,  yn 
wragedd,  yn  feibion,  ac  yn  ferched, 
ac  a  ysglyfaethasant  anrhaith  fawr 
oddi  arnynt,  ac  a  ddygasant  yr 
yspail  i  Samaria. 

9  Ac  yno  yr  oedd  prophwyd  i'r 
Arglwydd,  al  enw  Oded ;  ac  efe  a 
aeth  aUan  o  flaen  y  llu  oedd  yn  dy- 
fod i  Samaria,  ac  a  ddywedodd  wrth- 
yut,  Wele,  *o  herwydd  digofaint  Ar- 
glwydd Dduw  eich  tadau  yn  erbyn 
Judah,  y  rhoddodd  efe  hwynt  yn 
eich  Uaw  chwi,  a  Uaddasoch  hwynt 
me^vn  cynddaredd  *yn  cyrhaeddyd 
hyd  y  nefoedd. 

10  Ac  yn  aAvr  yr  ydych  chwi  yn 
amcanu  darostwng  meibion  Judah  a 
Jerusalem,  yn  gaeth-weision,  ac  yn 
gaeth-forwynion  i  chwi :  onid  oes  gyd 
â  chAvi,  le,  gyd  â  chwi,  bechodau  yn 
erbyn  yr  Arglwydd  eich  Duw  ? 

11  Yn  awi"  gan  hynny  gwrandêwch 
arnaf  fi,  a  goUyngAvch  adref  y  gaeth- 
glud a  gaethgludasoch  o'ch  brodyi-: 
oblegid  y  mac  llidiog  ddigofaint  yr 
Arglwydd  arnoch  chwi. 

12  Yna  rhai  o  bennaethiaid  meib- 
ion Ephraim,  Azariah  mab  Johanan, 
Berechiah  mab  Mesilemoth,  a  Je- 
hizciah  mab  Sàlum,  ac  Amasa  mab 
Hadlai,  a  gyfodasant  yn  erbyn  y 
rhai  oedd  yn  dyfod  o'r  fil^vi-iaeth, 

13  Ac  a  ddywedasant  wrthynt,  M 
ddygwch  y  gaethglud  yma :  canys 
gan  i  ni  bechu  eisoes  yn  erbyn  yr 
Arglwydd,  yr  ydych  chwi  yn  am- 


CjTl 

CRIST 
741. 


c  E3.  7. 1. 
Cylch 
741. 


d  2  Bren. 
15.27. 


4  Heb. 

yr  ail  rr 
brenhin. 


e  Ps.  69.  26. 

Es.  10.  5. 
»47.6. 
Ezoc.  2ö, 
12,  15. 
a  26.  2. 
Obad.  10, 
iScc. 

Zech.1.15. 
«  Ezra  9.  6. 


yn  ddrygioniis. 


II.  CHRONICL,  XXIX. 


Teyrnasiad  Hezeciah. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

741. 


b  Deut.  34. 
3. 
Barn.  1. 16. 


Cylch 
741. 
i  2  Bren. 
16.  7. 


k  Ezer.  16. 
27,57. 


lExod.  32. 
26. 


740. 

m  2  Eren. 
15.29. 


n  Edrych 
pen.  25. 14. 


•  Edrych 
pen.  2!).  3. 


canu  chwanegu  ar  ein  pechodau  ni, 
ac  ar  ein  camweddau :  canys  y  inae 
ein  camwedd  ni  yn  fawr,  ac  y  mae 
digofaint  llidiog  yn  erbyn  Israel. 

14  Felly  y  llu  a  adawodd  y  gaeth- 
glud  a'r  anrhaith  o  flaen  y  ty^vysog- 
ion,  a'r  hoU  gynnulleidfa. 

15  A'r  gwŷr,  s y  rhai  a  enwyd  with 
eu  henwau,  a  gyfodasant  ac  a  gym- 
merasant  y  gaethglud,  ac  a  ddillad- 
asant  eu  hoU  rai  noethion  hwyiit  a'r 
yspail,  a  dilladasant  hwynt,  a  rhodd- 
asant  iddynt  esgidiau,  ac  a  wnaeth- 
ant  iddynt  fwytta  ac  yfed;  ennein- 
iasant  hwynt  hefyd,  a  dygasant  ar 
asynod  bob  un  llesg,  ie,  dygasant 
hwynt  1  Jericho,  ""dinas  y  palm- 
wydd,  at  eu  brodyr.  Yna  hwy  a 
ddychwelasant  i  Samaria. 

16  1Í '  Yr  amser  hwnnw  yr  anfon- 
odd  y  brenhin  Ahaz  at  frenhinoedd 
Assyria  i'w  gynnorthwyo  ef. 

17  A'r  Edomiaid  a  ddaethent  etto, 
ac  a  darawsent  Judah,  ac  a  gaeth- 
gludasent  gaethglud. 

18  ^  Y  Philistiaid  hefyd  a  ruthras- 
ent  i  ddinasoedd  y  gwastadedd,  a 
thu  dehau  Judah,  ac  a  ennillasent 
Beth-semes,  ac  Ajalon,  a  Gederoth, 
a  Socho  a'i  phentrefi,  Timnah  hef- 
yd a'i  phentrefi,  a  Gimzo  a'i  phen- 
trefi ;  ac  a  drigasant  yno. 

19  Canys  yr  Arglwydd  a  ddar- 
ostyngodd  Judah,  o  achos  Ahaz 
brenhin  Israel:  oblegid  efe  a  'noeth- 
odd  Judah,  gan  droseddu  yn  erbyn 
yr  Arglwydd  yn  ddirfa^vr. 

20  ^  «^Thilgath-pilneser  brenhin 
Assyria  a  ddaeth  atto  ef,  ac  a  gyf- 
yngodd  arno  ef,  ac  nis  cynnorth- 
wyodd  ef. 

21  Er  i  Ahaz  gymmeryd  rhan  all- 
an  o  dŷ  yr  Arglwydd,  ac  o  dŷ  y 
brenhin,  a  chan  y  tyAvysogion,  a'^ 
rhoddi  1  frenhin  Assyria;  etto  nis 
cynnorthwyodd  efe  ef. 

22  11  A'r  amser  yr  oedd  yn  gyfyng 
arno,  efe  a  chwanegodd  droseddu 
yn  erbyn  yr  Arglwydd  :  hwn  yw 
y  brenhin  Ahaz. 

23  Canys  "efe  a  aberthodd  i  dduw- 
iau  Damascus,  y  rhai  a'i  tarawsent 
ef ;  ac  efe  a  ddywedodd.  Am  i  dduw- 
iau  brenhinoedd  Syria  eu  cynnorth- 
wyo  hwynt,  minnau  a  aberthaf 
iddynt  hwy,  fel  y'm  cynnorthwyont 
innau  :  ond  hwy  a  fuant  iddo  ef  ac 

'  i  hoU  Israel  yn  dramgwydd. 

24  Ac  Ahaz  a  gasglodd  lestri  tŷ 
Dduw,  ac  a  ddarniodd  lestri  tŷ 
Dduw,  ac  a  "  gauodd  ddrysau  tŷ  yr 


Arglwydd,  ac  a  wnaeth  iddo  allor- 
au  ym  mhob  congl  i  Jerusalem. 

25  Ac  ym  mhob  dinas  yn  Judah 
y  gwnaeth  efe  uchelfeydd  i  ^  arogl- 
darthu  i  dduwiau  dieithr,  ac  a  ddig- 
Uonodd  Arglwydd  Dduw  ei  dadau. 

26  1Í  A'r  rhan  arall  o'i  hanes  ef, 
a'i  holl  fiyrdd,  cyntaf  a  diweddaf, 
wele  hwy  yn  ysgrifenedig  yn  Uyfr 
brenhinoedd  Judah  ac  Israel. 

27  Ac  Ahaz  a  hunodd  gyd  a'i 
dadau,  a  hwy  a'i  claddasant  ef  yn 
y  ddinas  yn  Jerusalem,  ond  ni 
ddygasant  hwy  ef  i  feddrod  bren- 
hinoedd Israel.  A  Hezeciah  ei  fab 
a  deyrnasodd  yn  ei  le  ef 

PENNOD  XXIX. 

1  Yhrenhin  duwiol  Eezectah,  3  yn  adferu  gwir 
grefydd,  5  yn  cynghori  y  Lefiaid:  12  a 
hivythau  yn  ymsancteiddio,  ac  yn  glanhau 
tŷ  Dduw.  20  Hezeciah  yn  dberthu  ebyrih 
cyhoedd,  lie  yr  oedd  y  Lefiaid  yn  barottach 
na'r  offeiriaid. 

MÁB  *piim  mlwydd  ar  hugain 
oedd  Hezeciah  pan  ddechreu- 
odd  efe  deyrnasu,  a  naw  mlynedd 
ar  hugain  y  teyrnasodd  efe  yn  Je- 
rusalem; ac  enw  ei  fam  ef  oedd 
Abi'ah  merch  Zechariah. 

2  Ac  efe  a  wnaeth  yr  hyn  oedd 
uniawn  y'ngol wg  yr  Arglwydd, 
yn  ol  yr  hyn  oil  a  wnelsai  Dafydd 
ei  dad. 

3  IT  Yn  y  flwyddyn  gyntaf  o'i 
deyrnasiad  ef,  yn  y  mis  cyntaf,  ^'efe 
a  agorodd  ddrysau  tŷ  yr  Arglwydd, 
ac  a'u  cyweiriodd  hwynt. 

4  Ac  efe  a  ddug  i  mewn  yr  ofieir- 
iaid,  a'r  Lefiaid,  ac  a'u  casglodd 
hwynt  ynghyd  i  heol  y  dwyrain, 

5  Ac  a  ddyAvedodd  wrthynt  hwy, 
Gwrandêwch  fi,  0  Lefiaid,  ymsanct- 
eiddiwch  yn  awr,  a  sancteiddiwch 
dŷ  Arglwydd  Dduw  eich  tadau, 
a  dygwch  yr  aflendid  allan  o'r  lie 
sanctaidd. 

6  Canys  ein  tadau  ni  a  droseddas- 
ant,  ac  a  wnaethant  yr  hyn  oedd 
ddrwg  y'ngolwg  yr  Arglwydd  ein 
Duw,  ac  a'i  gwrthodasant  ef,  ac  a 
droisant  eu  hwynebau  oddi  wrth 
babell  yr  Arglwydd,  ac  a  ^  droisant 
eu  gwarrau. 

7  ''Cauasant  hefyd  ddrysau  y  porth, 
ac  a  ddiffoddasant  y  lampau,  ac  nid 
arogl-darthasant  arogl-darth,  ac  ni 
oftymmasant  boeth-ofírymmau  yn 
y  cyssegr  i  Dduw  Israel. 

8  Am  hynny  digofaint  yr  Ar- 
glwydd a  ddaeth  yn  erbyn  Judah 
a  Jerusalem,  ac  efe  a'u  rhoddodd 
hwynt  yn  gyflro,  yn  syndod,  ac  "^yn 


Cyn 

CRIST 

740. 

5Neu, 
offryminu. 


726. 


726. 

a  2  Brea. 
18.1. 


726. 

b  Edrych 
pen.  28.  24. 
ad.  7. 


2Heb. 
roisaiit. 


c  pen 
24. 


d  1  Bren. 

9,8. 


4Ö7 


Glanhâu  tŷ  Dduw. 


II.  CHRONICL,  XXIX 


Ahertliau  Hezeciah. 


Cyn 
CKIST 

726. 

«pen. 28.  5, 


SNeu, 
thwÿUer 
chwi. 

íNum.  3.  6. 
a  8.  14. 
a  18.  2,  6. 


<Neu,  yn 
achosion. 


726. 


watwargerdd,  fel  yr  ydych  yn  gwel- 
ed  â'ch  llygaid. 

9  Canys  wele,  ^ein  tadau  ni  a  syrth- 
iasant  trwy  y  cleddyf,  ein  meibion 
hefyd,  a'n  merched,  a'n  gwragedd, 
ydynt  mewn  caethiwed  o  herwydd 
hyn. 

10  Yn  awr  y  mae  yn  fy  mryd  i 
wneuthur  cyfammod  âg  Arglwydd 
Dduw  Israel ;  fel  y  tro  ei  ddigofaint 
llidiog  ef  oddi  wrthym  ni. 

11  Fy  meibion,  ua  ^fyddwch  ddi- 
fraw  yn  awr :  canys  yr  Arglwydd 
^a'ch  dewisodd  chwi  i  sefyll  ger  ei 
fron  ef,  i  weini  iddo  ef,  ac  i  fod  yn 
gweini,  ac  yn  arogl-dartliu  iddo  ef. 

12  1í  Yna  y  Lefiaid  a  gyfodâsant, 
Mahath  mab  Amasai,  a  Jöel  mab 
Azariah,  o  feibion  y  Cohathiaid :  ac 
o  feibion  Merari ;  Cis  mab  Abdi, 
ac  Azariah  mab  Jehaleleel :  ac  o'r 
Gersoniaid ;  Joah  mab  Zimmah,  ac 
Eden  mab  Joah : 

13  Ac  o  feibion  Elisaphan ;  Simri, 
a  Jeiel :  ac  o  feibion  Asaph ;  Ze- 
chariah,  a  Mattaniah : 

14  Ac  o  feibion  Heman ;  Jehiel,  a 
Simei :  ac  o  feibion  Jeduthun  ;  Se- 
maiah,  ac  Uzziel. 

15  A  hwy  a  gynnullasant  eu  brod- 
yr,  ac  a  ymsancteiddiasant,  ac  a 
ddaethant  yn  ol  gorchymyn  y  bren- 
hin,  *trwy  eiriau  yr  Arglwydd,  i 
lanhâu  tŷ  yr  Arglwydd. 

16  A'r  offeiriaid  a  ddaethant  i 
fewn  ty  yr  Arglwydd  i'w  lanhâu 
ef,  ac  a  ddygasant  allan  yr  hoU 
frynti  a  gawsant  h^vy  yn  nhemi  yr 
Arglwydd,  i  gyntedd  ty  yr  Ar- 
glwydd. A'r  Lefiaid  a'^  cymmer- 
asant,  i'tü  ddwyn  ymaith  allan  i 
afon  Cidron. 

17  Ac  yn  y  dydd  cyntaf  o'r  mis 
cyntaf  y  dechreuasant  ei  sancteidd- 
io,  ac  ar  yr  wythfed  dydd  o'r  mis  y 
daethant  i  borth  yr  Arglwydd  :  ac 
mewn  wyth  niwrnod  y  sancteidd- 
iasant  dŷ  yr  Arglwydd,  ac  yn  yr 
unfed  dydd  ar  bymtheg  o'r  mis 
cyntaf  y  gorphenasant. 

18  Yna  y  daethant  hwy  i  mewn  at 
Hezeciah  y  brenhin,  ac  a  ddywed- 
asant,  Glanhasom  hoU  dŷ  yr  Ar- 
glwydd, ac  aUor  y  poeth-oifrwm, 
a'i  hoU  lestri,  a  bwrdd  y  hara  go- 
sod,  a'i  hoU  lestri. 

19  A'r  holl  lestri  a  fwriasai  y  bren- 
hin Ahaz  ymaith  yn  ei  gamwedd, 
pan  oedd  efe  yn  teyrnasu,  a  barottoi- 
som,  ac  a  sancteiddiasom  ni :  ac  wele 
hwy  ger  bron  aUor  yr  Arglwydd. 


20  IT  Yna  Hezeciah  y  brenhin  a 
gododd  yn  fore,  ac  a  gasglodd  dy- 
wysogion  y  ddinas,  ac  a  aeth  i  fynu 
i  dŷ  yr  Arglwydd. 

21  A  hwy  a  ddygasant  saith  o  fus- 
tych,  a  saith  o  hyrddod,  a  saith  o 
ŵyn,  a  saith  o  fychod  geifr,  ^yn  bech- 
aberth  dros  y  frenhiniaeth,  a  thros 
y  cyssegr,  a  thros  Judah :  ac  efe  a 
ddywedodd  wrth  yr  offeiriaid  meib- 
ion Aaron,  am  offrymmu  y  rhai 
liynny  ar  allor  yr  Arglwydd. 

22  Felly  hwy  a  laddasant  y  bus- 
tych,  a'r  offeiriaid  a  dderbyniasant 
y  gwaed,  ac  ^2ii  taenellasant  ar  yr 
allor:  Uaddasant  hefyd  yr  hyrddod, 
a  thaenellasant  y  gwaed  ar  yr  allor : 
a  hwy  a  laddasant  yr  ŵyn,  ac  a 
daenellasant  y  gwaed  ar  yr  allor. 

23  A  hwy  a  ^ddygasant  fychod  y 
pech-aberth  o  flaen  y  brenhin  a'r 
gynnulleidfa,  ac  'a  osodasant  eu 
dAvylaw  arnynt  hwy. 

24  A'r  offeiriaid  a'u  Uaddasant  hwy, 
ac  a  wnaethant  gymmod  ar  yr  allor 
a'u  gwaed  hwynt,  i  wneuthur  cym- 
mod  dros  holl  Israel ;  canys  dros  hoU 
Israel  yr  archasai  y  brenhin  imieuth- 
ur  y  poeth-offrwm  a'r  pech-aberth. 

25  ^  Ac  efe  a  osododd  y  Lefiaid  yn 
nhŷ  yr  Arglwydd,  â  symbalau,  ac 
â  nablau,  ac  â  thelynau,  ^  yn  ol  gor- 
chymyn Dafydd,  a  Gad  gweledydd 
y  brenhin,  a  Nathan  y  prophwyd: 
canys  y  gorchymyn  oedd  trwy  law 
yr  Arglwydd,  trwy  law  ei  bro- 
ph^vydi  ef. 

26  A'r  Lefiaid  a  safasant  âg  offer 
^  Dafydd,  a'r  offeiriaid  a'r  "  udgyrn. 

27  A  Hezeciah  a  ddjwedodd  am 
offrymmu  poeth-offrwm  ar  yr  aUor  : 
a'r  amser  y  dechreuodd  y  poeth- 
offr^vm,  y  dechreuodd  can  yr  Ar- 
glwydd, ar  udgyrn,  ac  âg  offer 
Dafydd  í)renhin  Israel. 

28  A'r  holl  gynnuUeidfa  oedd  yn 
addoli,  a'r  "^cantorion  yn  canu,  a'r 
udgyrn  yn  lleisio  :  liyn  oil  a  barha- 
odd  nes  gorphen  y  poeth-offrwm. 

29  A  phan  orphenasant  hwy  off- 
rymmu, y  brenhin  a'r  holl  rai  a 
gafwyd  gyd  âg  ef,  a  ymgrymmas- 
ant,  ac  a  addolasant. 

30  A  Hezeciah  y  brenhin  a'r  ty- 
wysogion  a  ddywedasant  Avi'th  y 
Lefiaid  am  foliannu  yr  Arglwydd, 
â  geiriau  Dafydd  ac  Asaph  y  gwel- 
edydd. Felly  hwy  a  foliannasant  â 
Uawenydd,  ac  a  ymostyngasant,  ac 
a  addolasant. 

31  A  Hezeciah  a  attebodd  ac  a 


Hezeciah  yn  cyJwedcli 


II.  CHRONICL,  XXX. 


Pasc  arbennîg. 


Cyu 
CEIST 

726. 

7  Hel).  y 
Vanwas- 

och  eich      I 
Haw.  1 

0  Lef.  7. 12.  1 


P  pen.  35. 
11. 


»  Num.  9. 
10, 11. 


i)  Exod.  12. 
6,  18. 


2  Heb.  Ac 
uniawn. 


ddywedodd,  Yn  awr  'yrymgyssegr- 
asoch  chwi  i'r  Arglwydd  ;  nesêwch, 
a  dygwch  ebyrth,  ac  "ebyrth  mol- 
iant,  i  dŷ  yr  Arglwydd.  A'r  gyn- 
nuUeidfa  a  ddygasant  ebyrth,  ac 
ebyrth  moliant,  a  phob  ewyllysgar 

0  galon,  boeth-oíFrymmau. 

32  A  rhifedi  y  poeth-ofFrymmau  a 
ddug  y  gynimlleidfa,  oedd  ddeg  a 
thri  ugain  o  fusty ch,  cant  o  hyrddod, 
dau  cant  o  <Vyn :  y  rhai  hyn  oil  oedd 
yn  boeth-oíîrwm  i'r  Arglwydd. 

33  A'r  pethau  cyssegredig  oedd 
chwe  chant  o  fusty  ch,  a  thair  mil  o 
ddefaid. 

34  Ond  yr  oedd  rhy  fychan  o  off- 
eiriaid,  fel  na  ailent  flingo  yr  hoil 
boeth-offi'ymmau :  am  hynny  p  eu 
brodyr  y  Lefiaid  a'u  cynnorthwyas- 
ant  hwy,  nes  gorphen  y  gwaith,  ac 
nes  i'r  oiFeiriaid  ymgyssegru  :  canys 
y  Lefiaid  oedd  uniawnach  o  galon  i 
ymgyssegru  na'r  ofifeiriaid. 

35  Y  poeth-ofírymmau  hefyd  oedd 
yn  ami,  gyd  â  brasder  yr  hedd- 
offrwm,  a'r  ddiod-offi-wm  i'r  poeth- 
ofírymmau.  Felly  y  trefnwyd  gwas- 
anaeth  tŷ  yr  Arglwydd. 

36  A  Hezeciah  a  lawenychodd, 
a'r  hoU  bobl,  o  herwydd  parottoi  o 
Dduw  y  bobl :  oblegid  yn  ddisym- 
mwth  y  bu  y  peth. 

PENNOD  XXX. 

1  Hezeciah  yn  cyhoeddi  Pasc  arhennig  ar  yr 
ail  mis,  i  Judah  ac  i  Israel.  13  Y  gynniill- 
eidfa,  wedi  distrywio  allorau  delw-addol- 
iaeth,  yn  cadw  yr  icyl  bedwar  diwrnod  ar 
ddeg.  27  Yr  offeiriaid  a'r  Lefiaid  yn  ben- 
dithio  y  bobl. 

A  HEZECIAH  a  anfonodd  at 
hoU  Israel  a  Judah,  ac  a  ys- 
grifenodd  lythyrau  hefyd  at  Eph- 
raim  a  Manasseh,  i  ddyfod  i  dŷ  yr 
Arglwydd  i  Jerusalem,  i  gynnal 
Pasc  i  Arglwydd  Dduw  Israel. 

2  A'r  brenhin  a  ymgynghorodd,  a'i 
dywysogion,  a'r  holl  gynnuUeidfa, 
yn  Jerusalem,  am  gynnal  y  *Pasc  yn 
yr  ail  mis. 

3  Canys  ni  ailent  ei  gynnal  ef  ^  y 
pryd  hwnnw ;  oblegid  nid  ymsanct- 
eiddiasai  yr  ofíieiriaid  ddigon,  ac  nid 
ymgasglasai  y  bobl  i  Jerusalem. 

4  ^A  da  oedd  y  peth  y'ngolwg  y 
brenhin,  ac  y'ngolwg  yr  holl  gyn- 
nuUeidfa. 

5  A  hwy  a  orchymynasant  gy- 
hoeddi  trwy  holl  Israel,  o  Beerseba 
hyd  Dan,  am  ddyfod  i  gynnal  y  Pasc 
i  Arglwydd  Dduw  Israel  yn  Je- 
rusalem :  canys  ni  wnaethent  er  ys 
talm  fel  yr  oedd  yn  ysgrifenedig. 

469 


6  Felly  y  rhedegwyr  a  aethant  a'r 
llythyrau  o  law  y  brenhin  a'i  dy- 
wysogion trwy  holl  Israel  a  Judah, 
ac  wrth  orchymyn  y  brenhin,  gan 
ddywedyd,  0  meibion  Israel,  dy- 
chwelwch  at  Arglwydd  Dduw 
Abraham,  Isaac,  ac  Israel,  ac  efe  a 
ddychwel  at  y  gweddill  a  ddiangodd 
o  honoch  chwi  o  law  ''brenhinoedd 
Assyria, 

7  Ac  na  fyddwch  fel  eich  tadau, 
nac  fel  eich  brodyr,  y  rhai  a  drosedd- 
asant  yn  erbyn  Arglwydd  Dduw 
eu  tadau ;  am  hynny  efe  a'u  rhodd- 
odd  h^vynt  yn  anghyfannedd,  megis 
y  gwelwch  chwi. 

8  Yn  awr  na  chaledwch  eich  gwarr, 
fel  eich  tadau  ;  "  rhoddwch  law  i'r 
Arglwydd,  a  deuwch  i'w  gyssegr 
a  gyssegrodd  efe  yn  dragywydd :  a 
gwasanaethwch  yr  Arglwydd  eich 
Duw,  fel  y  tro  llid  ei  ddigofaint  ef 
oddi  wrthych  chwi 

9  Canys  os  dychwelwch  chwi  at  yr 
Arglwydd,  eich  brodyr  chwi  a'ch 
meibion  a  gânt  drugaredd  ger  bron 
y  rhai  a'u  caethgludodd  hwynt,  fel 
y  dychwelont  i'r  wlad  yma :  o- 
blegid  "^gi^asol  a  thrugarog  yw  yr 
Arglwydd  eich  Duw,  ac  ni  thry 
efe  ei  wyneb  oddi  wrthych,  os  dy- 
chwelwch atto  ef 

10  Felly  y  rhedegwyr  a  aethant  o 
ddinas  i  ddinas  trwy  wlad  Ephraim 
a  Manasseh,  hyd  Zabulon :  ond 
hwy  a  wawdiasant,  ac  a'u  gwatwar- 
asant  hwy. 

11  Er  hynny  *  gwŷr  o  Aser,  a  Ma- 
nasseh, ac  o  Zabulon,  a  ymostyng- 
asant,  ac  a  ddaethant  i  Jerusalem. 

12  Llaw  Duw  hefyd  fu  yn  Judah, 
i  roddi  iddynt  un  galon  i  wneuthur 
gorchymyn  y  brenhin  a'r  tywysog- 
ion,  yn  ol  gair  yr  Arglwydd. 

13  H  A  phobl  lawer  a  ymgasglas- 
ant  i  Jerusalem,  i  gynnal  gwyl  y 
bara  croy w,  yn  yr  ail  mis ;  cynnidl- 
eidfa  fawr  iawn. 

14  A  hwy  a  gyfodasant,  ac  a  fwr- 
iasant  ymaith  ^yr  allorau  oedd  yn 
Jerusalem:  bwriasant  ymaith  all- 
orau yr  arogl-darth,  a  thaflasant 
hwynt  i  afon  Cidron. 

15  Yna  y  Uaddasant  y  Pasc  ar  y 
pedwerydd  dydd  ar  ddeg  o'r  ail 
mis:  yr  offeiriaid  hefyd  a'r  Lefiaid 
a  gywilyddiasant,  ac  a  ymsancteidd- 
iasant,  ac  a  ddygasant  y  poeth- 
ofFrymmau  i  dŷ  yr  Arglwydd. 

16  A  hwy  a  safasant  yn  eu  *lle, 
wrth  eu  harfer,  yn  ol  cyfraith  Mo- 


Cyn 
CRIST 

726. 


0  2  Bren. 

15. 19,  29. 


SEdrych 
1  Chroii. 
29. 24. 
Ezra  10.19. 


d  Exod.  34:. 

a. 


e  Felly 

pell.  11.  16. 
ad,  18. 


'  pen.  23. 

24. 


4  Heb. 

s^yllfa. 


Hezecidh  yn  cadw  y  Pasc.        II.  CHRONICL,  XXXI.  Y  hohl  yn  talu  degwm. 


Cyn 
CRIST 

726. 


6Heb. 
cryfder. 


b  Ediych 
1  Bren.  8. 
65. 


1  pen.  35.  7, 

6  Heb. 
ddi/rchaf- 
odd,  neu, 
offri/m- 
modd. 


k  Num.  6. 
23. 


ses  gwr  Duw  :  yr  oflPeiriaid  oedd  yn 
taenellu  y  gwaed  o  law  y  Lefiaid. 

17  Canys  yr  oedd  Uawer  yn  y  gyn- 
nulleidfa  y  rhai  nid  ymsancteidd- 
iasent :  ac  ar  y  Lefiaid  y?-  oedd 
lladd  y  Pasc  dros  yr  hoU  rai  aflan, 
i'w  sancteiddio  i'r  Arglwydd. 

18  0  herwydd  Uawer  o'r  bobl,  sef 
s  Uawer  o  Ephraim  a  Manasseh,  Issa- 
char,  a  Zabulon,  nid  ymlanhasent ; 
etto  hwy  a  fwyttasant  y  Pasc,  yn  am- 
genacli  nag  yr  oedd  yn  ysgrifenedig. 
Ond  Hezeciah  a  weddiodd  di'ostynt 
Iiwy,  gan  ddywedyd,  Yr  Arglwydd 
daionns  a  faddeuo  i  bob  un 

19  A  barottôdd  ei  galon  i  geisio 
Duw,  se/"  Arglwydd  Dduw  ei  dad- 
au,  er  na  lanliaivyd  ef  yn  ol  pur- 
edigaeth  y  cyssegr. 

20  A'r  Arglwydd  a  wrandawodd 
ar  Hezeciah,  ac  a  iachaodd  y  bobL 

21  A  meibion  Israel,  y  rhai  a  gaf- 
wyd  yn  Jerusalem,  a  gynhaliasant 
Avyl  y  bara  croyw  saith  niwrnod 
trwy  lawenydd  mawr:  y  Lefiaid 
hefyd  a'r  ofifeiriaid  oedd  yn  moUan- 
nu  yi'  Arglwydd  o  ddydd  i  ddydd, 
gan  ganu  âg  oíFer  ^  soniarus  i'r  Ar- 
glwydd. 

22  A  Hezeciah  a  ddywedodd  wrth 
/odd  calon  yr  hoU  Lefiaid,  y  rhai 
oedd  yn  dysgu  gwybodaeth  ddaion- 
us  yr  Arglwydd  ;  a  hwy  a  fwyt- 
tasant ar  hyd  yr  wyl  saith  niwrnod, 
ac  a  aberthasant  ebyrth  hedd,  ac  a 
gyffesasant  i  Arglwydd  Dduw  eu 
tadau. 

23  A'r  hoU  gynnuUeidfa  a  jingyng- 
horasant  i  gynnal  saith  o  ddyddiau 
eraill :  feUy  y  cynhaliasant  ^  saith  o 
ddyddiau  eraill  trivy  lawenydd. 

24  Canys  Hezeciah  brenhin  Ju- 
dah  '  a  ^  roddodd  i'r  gynnuUeidfa  fil 
o  fusty ch,  a  saith  mil  o  ddefaid;  a'r 
tywysogion  a  roddasant  i'r  gynnuU- 
eidfa fil  o  fustych,  a  deng  mil  o 
ddefaid  :  a  Uawer  o  offeiriaid  a  ym- 
sancteiddiasant. 

25  A  hoU  gynnuUeidfa  Judah  a 
lawenychasant,  gyd  a'r  offeiriaid 
a'r  Lefiaid,  a'r  hoU  gynnuUeidfa  a 
ddaeth  o  Israel,  a'r  dieithriaid  a 
ddaethai  o  wlad  Israel,  ac  oeddynt 
yn  gwladychu  yn  Judah. 

26  FeUy  y  bu  Uawenydd  mawr  yn 
Jerusalem :  canys  er  dyddiau  Solo- 
mon mab  Dafydd  brenhin  Israel  ni 
hu  y  cyffelyb  yn  Jerusalem. 

27  1Í  Yna  yr  offeiriaid  a'r  Lefiaid 
a  gyfodasant,  ac  "^  a  fendithiasant  y 
bobl;    a   gwrandawyd    ar   eu   Uef 


hwynt,  a'u  gweddi  hwynt  a  ddaeth 
i  fynu  i'w  bres^vylfa  '^  sanctaidd  ef, 
i'r  nefoedd. 

PENNOD  XXXI. 

1  Y  hohl  yn  ciiioannog  i  ddilëu  delw-addoliaeth. 
2  Hezeciah  yn  freftni  cylclwedd  yr  offeir- 
iaid a'r  Lefiaid,  ac  yn  parottôi  gioaith  a 
chynhaliaeth  iddynt.  5  Parodrwydd  y '  hohl 
i  dalu,  degwm  ac  offrwm.  11  Hezeciah  yn 
gosod  swijddogion  i  ddosparthu  y  degymmau. 
20  Pardeh  Hezeciah. 

C  wedi  gorphen  hyn  i  gyd,  hoU 
Israel  y  rhai  "^oedd  bresennol  a 
aethant  allan  i  ddinasoedd  Judah, 
ac  ^a  ddryUiasant  y  delwau,  ac  a 
dorrasant  y  Uwyni,  ac  a  ddistryw- 
iasant  yr  uchelfeydd  a'r  allorau 
aUan  o  hoU  Judah  a  Benjamin,  yn 
Ephraim  hefyd  a  Manasseh,  nes  eu 
^Uwyr  ddifa.  Yna  hoU  fell)' on  Is- 
rael a  ddychwelasant  bob  un  i'w 
feddiant,  i'w  dinasoedd. 

2  IT  A  Hezeciah  a  osododd  ddos- 
parthiadau  yr  offeiriaid  a'r  Lefiaid, 
yn  eu  cylchoedd,  pob  un  yn  ol  ei 
weinidogaeth,  yr  offeiriaid  a'r  Lef- 
iaid i'r  poeth-offrwm,  ac  i'r  ebyrth 
hedd,  i  weini,  ac  i  foUannu,  ac  i 
ganmol,  ym  mhyrth  gwersylloedd 
yr  Arglwydd. 

3  A  rhan  y  brenhin  oedd  o'i  olud 
ei  hun  i'r  poeth-offrymmau,  se/  i 
boeth-ofírymmau  y  bore  ar  hwyr,  ac 
i  boeth-offrymmau  y  Sabbathau,  a'r 
newydd-loerau,  a'r  gwyliau  arben- 
nig,  fel  y  mae  yn  ysgrifenedig  *"  yng 
nghyfraith  yi*  Arglwydd. 

4  Efe  a  ddywedodd  heiyd  wrth  y 
bobl,  trigolion  Jerusalem,  am  roddi 
rhan  i'r  offeiriaid  a'r  Lefiaid,  fel  yr 
ymgryfhâent  y 'nghyfraith  yr  Ar- 
glwydd. 

5  HA  phan  gyhoeddwyd  y  gair 
hwn,  meibion  Israel  a  ddygasant  yn 
ami,  flaen-fírwyth  yr  yd,  y  gwin,  a'r 
olew,  a'r  mêl,  ac  o  hoU  gnwd  y 
maes,  a'r  degwm  o  hob  petJi  a  ddyg- 
asant hwy  yn  helaeth. 

6  A  meibion  Israel  a  Judah,  y 
rhai  oedd  yn  trigo  yn  ninasoedd 
Judah,  hwythau  a  ddygasant  ddeg- 
wm  gwartheg  a  defaid,  a  '^  degwm  y 
pethau  cyssegredig  a  gyssegrasid  i'r 
Arglwydd  eu  Duw,  ac  ai!u  gosod- 
asant  ^  bob  yn  bent^vr. 

7  Yn  y  trydydd  mis  y  dechreuasant 
hwy  seilio  y  pentyrrau,  ac  yn  y  seith- 
fed  mis  y  gorphenasant  hwynt. 

8  A  phan  ddaeth  Hezeciah  a'r 
tywysogion,  a  gweled  y  pentyrrau, 
hwy  a  fendithiasant  yr  Arglwydd, 
a'i  bobl  Israel. 


Senacherib  yn  dyfod 


II.  CHRONICL,  XXXII. 


yn  erhyn  Juddh. 


Cyn 
CRIST 

726. 


d  Mai. 3. 10. 


S  Neu, 
wrth. 


«Neu, 
ymddiried. 


f  1  Chron. 
23.  24,  27. 


7  Ncu,  yn 
eit  lu/ni- 
ddiried  yr 
ymmvct- 
eiddient  yn 
yr  hyn,  &C. 

8  Lef.  25. 
34. 
Num.  30.2. 


9  A  Hezeciah  a  ymofynodd  â'r 
ofiPeiriaid  a'r  Lefiaid  o  herwydd  y 
pentyrrau. 

10  Ac  Azariah  yr  offeiriad  pennaf 

0  dŷ  Sadoc,  a  ddywedodd  wrtho, 
ac  a  lefarodd,  ^Er  pan  ddeclireu- 
wyd  dwyn  ofírymmau  i  dŷ  yr  Ar- 
GLWYDD,  bwyttasom  a  digonwyd 
ni,  gweddillasom  hefyd  lawer  iawn  : 
canys  yr  Arglwydd  a  fendithiodd 
ei  bobl;  a'r  gweddill  yw  yr  amldra 
hyn. 

11  H  A  Hezeciah  a  ddywedodd 
am  barottoi  celloedd  yn  nhŷ  yr  Ae- 
GLWYDD ;  a  hwy  a'^í  parottoisant, 

12  Ac  a  ddygasant  i  me^vn  y  blaen- 
ffrwyth,  a'r  degwm,  2Ìv  pethau  cys- 
segredig,  yn  íFyddlawn :  a  Chonon- 
iah  y  Lefiad  oedd  flaenor  arnynt 
hwy,  a  Simei  ei  frawd  ef  yn  ail. 

13  Jehiel  hefyd,  ac  Azaziah,  a 
Nahath,  ac  Asahel,  a  Jerimoth,  a, 
Jozabad,  ac  Eliel,  ac  Ismachiah,  a 
Mahath,  a  Benaiah,  oedd  swydd- 
ogion  °dan  law  Cononiah  a  Simei 
ei  frawd  ef,  trwy  orchymyn  Heze- 
ciah y  brenhin,  ac  Azariah  blaenor 
tŷ  Dduw. 

14  A  Chore  mab  Imnah  y  Lefiad, 
y  porthor  tu  a'r  dwyrain,  oedd  ar  y 
pethau  a  offrymmid  yn  ewyllysgar 

1  Dduw,  i  rannu  offiymmau  yi-  Ar- 
glwydd, a'r  pethau  sancteiddiolaf. 

15  Ac  wi"th  ei  law  ef  yr  oedd 
Eden,  a  Miniamin,  a  Jesua,  a  Sema- 
iah,  Amariah,  a  Sechaniah,  yn  ^  nin- 
asoedd  yr  oifeiriaid,  yn  eu  ''swydd,  i 
roddi  i'w  brodyr  yn  ol  eu  rhan,  i 
faAvr  ac  i  fychan  : 

16  Heb  law  y  gwrrywiaid  o'u  cen- 
edl  hwynt,  o  fab  tair  blwydd  ac 
uchod,  i  bawb  a'r  oedd  yn  dyfod  i 
dŷ  yr  Arglwydd,  ddogn  dydd  yn 
ei  ddydd,  yn  eu  gwasanaeth  hwynt, 

0  fewn  eu  goruchwyliaethau,  yn  ol 
eu  dosparthiadau ; 

17  I  genedl  yr  offeiriaid  Avrth  dŷ 
eu  tadau,  ac  i'r  Lefiaid  '^o  fab  ugain 
mlwydd  ac  uchod,  yn  ol  eu  goruch- 
wyliaethau, yn  eu  dosparthiadau; 

18  Ac  i  genedl  eu  hoU  blant  hwy, 
eu  gwragedd,  a'u  meibion,  a'u 
merched,  trwy  yr  hoU  gynnuUeid- 
fa :  oblegid  ''  trwy  eu  fíyddlondeb  y 
trinent  hwy  yn  sanctaidd  yr  hyn 
oedd  sanctaidd : 

19  Ac  i  feibion  Aaron,  yr  offeiriaid, 
y  Thai  oedd  ym  ^  meusydd  pentref- 

01  eu  dinasoedd,  ym  mhob  dinas, 
y  gwŷr  a  enwasid  wrth  eu  henwau, 
i  roddi  rhannau  i  bob  gwrryw  ym 


mysg  yr  offeiriaid,  ac  i'r  hoU  rai  a 
gyfrifwyd  wrth  achau  ym  mhlith  y 
Lefiaid. 

20  IT  Ac  fel  hyn  y  gwnaeth  He- 
zeciah trwy  hoU  Judah,  ac  efe  a 
wnaeth  yi*  hyn  oedd  dda  ac  uniawn, 
a'r  gwirionedd,  ger  bron  yr  ARt 
glwydd  ei  Dduw. 

21  Ac  ym  mhob  gwaith  a  dde- 
chreuodd  efe  y'ngweinidogaeth  tŷ 
Dduw,  ac  yn  y  gyfraith,  ac  yn  y 
gorchymyn  i  geisio  ei  Dduw,  efe 
a'i  gwnaeth  â'i  hoU  galon,  ac  a 
fíynnodd. 

PENNOD  XXXn. 

1  SenacTierib  yn  dyfod  yn  erhyn  Judah  ;  a  He- 
zeciah yn  ymgadarnhâu,  ac  yn  cysuro  ei  hohl. 
9  Hezeciah  ac  Esaiah  yn  givedd'io  yn  erhyn 
cahledd  Senacherib.  21  Angel  yn  difetha  llu 
yr  Assyriaid,  a  hynny  yn  harch  i  Hezeciah. 
24  Hezeciah  yn  gwedd'io  yn  ei  glefyd,  a  Daw 
yn  rhoi  iddo  argoel  iechyd.  25  Hezeciah  yn 
balcMo,  a  Dmo  yn  ei  ddarostwng  ef.  27  Ei 
gyfoeth  ef,  cHi  weithredoedd.  SI  Ei  fai  ef 
ynghylch  cenhadon  Babilon,  32  Efe  yn  marw, 
a  Manasseh  yn  terynasu  ar  ei  ol  ef. 

EDI  y  ^  pethau  hyn,  a'u  sicr- 
hau,  y  daeth  Senacherib  bren- 
hin Assyria,  ac  a  ddaeth  i  mewn  i 
Judah ;  ac  a  wersyllodd  yn  erbyn  y 
dinasoedd  caerog,  ac  a  feddyiiodd 
eu  ^  hennill  hwynt  iddo  ei  hun. 

2  A  phan  welodd  Hezeciah  ddyfod 
Senacherib,  a  hod  ei  ^^^meb  ef  i  ry- 
fela  yn  erbyn  Jerusalem, 

3  Efe  a  ymgynghorodd  a'i  dywys- 
ogion,  ac  a'i  gedyrn,  am  argae  dyfr- 
oedd  y  firynhonnau,  y  rhai  oedd 
allan  o'r  ddinas.  A  hwy  a'i  cyn- 
northwyasant  ef. 

4  Felly  pobl  lawer  a  ymgasglas- 
ant,  ac  a  argaeasant  yr  hoU  fíyn- 
honnau,  a'r  afou  sydd  yn  ^rhedeg 
trwy  ganol  y  wlad,  gan  ddywedyd, 
Paham  y  daw  brenhinoedd  Assyria, 
ac  y  cant  ddyfroedd  lawer  ? 

5  Ac  ^efe  a  ymgryfhaodd,  ac  a  ad- 
eiladodd  yr  hoU  fur  drylliedig,  ac  a'« 
cyfododd  i  fynu  hyd  y  tyrau,  a  mur 
arall  oddi  allan,  ac  a  gadarnhaodd 
*=Milo  yn  ninas  Dafydd,  ac  a  wnaeth 
lawer  o  *  bicceUau  ac  o  dariannau. 

6  Ac  efe  a  osododd  dj^vysogion 
rhyfel  ar  y  bobl,  ac  a'u  casglodd 
hwynt  atto  i  heol  porth  y  ddinas, 
ac  a  lefarodd  wrth  fodd  eu  calon 
hwynt,  gan  ddywedyd, 

7  Ymwrolwch,  ac  ymgadarnhêwch ; 
nac  ofnwch,  ac  na  ddigalonnwch 
rhag  brenhin  Assyria,  na  rhag  yr 
holl  dyrfa  sydd  gyd  âg  ef :  canys  ^y 
mae  gyd  â  ni  fwy  na  chyd  âg  ef. 

8  Gyd  âg  ef  2/  mae  ^braich  cuawdol ; 


Cyn 

CRIST 

726. 


713 
«2  Brer. 
18. 13,  &c. 
Es.  30. 1, 


8  Heb. 

torri. 


SHeb. 
llifeirio. 


b  Es.  22.  9. 


c  2  Sam.  5. 
9. 

<  Neu, 
gleddyfau, 
neu,  arfau. 


d  2  Bren.  6. 

16. 


e  Jer.  17.  6. 
1  loan  4. 4. 


Ckaaredu  Jerusalem 


II.  CHRONICL,  XXXII. 


0  law  Senacherib. 


Cyn 

CRIST 

713. 


BHeb. 
bwysasanf. 

710. 
f  2  Bren. 
18.  IT. 


6Heb. 
lywodr- 
aeth. 


T  Heb.  yn 
yr  amddi- 
ffynfa.    . 


s  2  Bren. 
18. 22. 


h  2  Bren, 
19.9. 


S  2  Bren. 

18.28. 


ond  yr  Arglwydd  ein  Dvw  syddgjd 
â  ni,  i'n  cynnorthwyo,  ac  i  ryfela  ein 
rhyfeloedd.  A'r  bobl  a  ^hyderasant 
ar  eiriau  Hezeciah  brenhin  Judah. 

9  1Í  nVedi  hyn  yr  anfonodd  Sena- 
cherib brenhin  Assyria  ei  weision  i 
Jerusalem,  (ond  yì^  ydoedd  efe  ei 
hun  yn  rhyfela  yn  erbyn  Lachis, 
a'i  hoU  ^aUu  gyd  âg  ef,)  at  Heze- 
ciah brenhin  Judah,  ac  at  hoU  Ju- 
dah, y  rhai  oedd  yn  Jerusalem,  gan 
ddywedyd, 

10  Fel  hyn  y  dywedodd  Senache- 
rib brenhin  Assyria,  Ar  ba  beth  yr 
ydych  chwi  yn  hyderu,  chwi  y  rhai 
sydd  yn  aros  ^  y'ngwarchae  o  fewn 
Jerusalem  ? 

11  Ond  Hezeciah  sydd  yn  eich 
hudo  chwi,  i'ch  rhoddi  chwi  i  farw 
trwy  newyn,  a  thrwy  syched,  gan 
ddywedyd,  Yr  Arglwydd  ein  Duw 
a'n  gwared  ni  o  law  brenhin  Assyria. 

12  sOnid  yr  Hezeciah  hwnnw  a 
dynnodd  ymaith  ei  uchelfeydd  ef, 
a'i  allorau,  ac  a  orchymynodd  i  Ju- 
dah a  Jerusalem,  gan  ddywedyd,  0 
flaen  un  allor  yr  addolwch,  ac  ar 
honno  yr  arogl-derthwch  ? 

13  Oni  wyddoch  chAvl  beth  a 
wneuthum,  mi  am  tadau,  i  hoU 
bobl  y  tiroedd  ?  ai  gan  allu  y  gall- 
ai  duwiau  cenhedloedd  y  gwledydd 
achub  eu  gwlad  o'm  Haw  i  ? 

14  Pwy  oedd  ym  mysg  hoU  dduw- 
iau  y  cenhedloedd  hyn,  y  rhai  a 
ddarfu  I'm  tadau  eu  difetha,  a  allai 
waredu  ei  bobl  o'm  Haw  i,  fel  y 
gallai  eich  Duw  chwi  eich  gwaredu 
chwi  o'm  Haw  i  ? 

15  Yn  awr  gan  hynny  na  thwylled 
Hezeciah  chwi,  ac  na  huded  mo 
honoch  fel  hyn,  ac  na  choeliwch 
iddo  ef :  canys  ni  allodd  duw  un 
genedl  na  theyrnas  achub  ei  bobl 
o'm  Haw  i,  nac  o  law  fy  nhadau : 
pa  faint  Hai  y  gwared  eich  Duw 
chwychwi  o'm  Haw  i  ? 

16  A'i  weision  ef  a  ddywedasant 
ychwaneg  yn  erbyn  yr  Arglwydd 
Dduw,  ac  yn  erbyn  Hezeciah  ei 
was  ef. 

17  ^  Ac  efe  a  ysgrifenodd  lythyrau 
i  gablu  Arglwydd  Dduw  Israel,  ac 
i  lefaru  yn  ei  erbyn  ef,  gan  ddy- 
wedyd, Fel  nad  achubodd  duwiau 
cenhedloedd  y  gwledydd  eu  pobl 
o'm  Haw  i,  feHy  nid  achub  Duw 
Hezeciah  ei  bob!  o'm  Haw  i. 

18  'Yna  y  gwaeddasant  hwy  â  lief 
uchel,  yn  iaith  yr  luddewon,  ar  bobl 
Jerusalem  y  rhai  oedd  ar  y  mur, 


i'w  hofui  hwynt,  ac  i'w  brawychu ; 
fel  yr  ennillent  hwy  y  ddinas. 

19  A  hwy  a  ddywedasant  yn  erbyn 
Duw  Jerusalem  fel  yn  erbyn  duw- 
iau pobloedd  y  wlad,  sef  gwaith 
dwylaw  dyn. 

20  ^Am  hynny  y  gweddiodd  He- 
zeciah y  brenhin,  ac  Esaiah  y  pro- 
phwyd  mab  Amos,  ac  a  waeddasant 
i'r  nefoedd. 

21  1Í  ^A'r  Arglwydd  a  anfonodd 
angel,  yr  hwn  a  laddodd  bob  cad- 
arn  nerthol,  a  phoh  blaenor  a  thy- 
wysog  y'ngwersyU  brenhin  Assyria. 
FeHy  efe  a  ddychwelodd  â  chywil- 
ydd  ar  ei  wyneb  i'w  wlad  ei  hun. 
A  phan  ddaeth  efe  i  dŷ  ei  dduw,  y 
rhai  a  ddaethant  aHan  o'i  ymysgar- 
oedd  ei  hun  a'i  ^  Haddasant  ef  yno 
â'r  cleddyf 

22  Felly  y  gwaredodd  yr  Ar- 
glwydd Ilezeciah  a  thrigolion  Je- 
rusalem o  law  Senacherib  brenhin 
Assyria,  ac  o  law  pawb  eraill,  ac 
a'u  cadwodd  hwynt  oddi  amgylch. 

23  A  llaweraddygasant  ^roddion  i'r 
Arglwydd  i  Jerusalem,  a  phethau 
gwerthfawr  i  Hezeciah  brenhin  Ju- 
dah ;  fel  y  dyrchafwyd  ef  o  hynny 
allan  y'ngŵydd  yr  hoU  genhedloedd. 

24  ^  m  Yn  y  dyddiau  hynny  y  clef- 
ychodd  Hezeciah  hyd  farw,  ac  a 
weddiodd  ar  yr  Arglwydd  :  yntau 
a  lefarodd  wrtho,  ac  a  roddes  ar- 
goel  iddo. 

25  Ond  ni  thalodd  Hezeciah  dra- 
chefn  yn  ol  yr  hyn  a  roddasid  iddo ; 
canys  ei  galon  ef  a  ddyrchafodd :  a 
digofaint  a  ddaeth  arno  ef,  ac  ar 
Judah  a  Jerusalem. 

26  Er  hynny  Hezeciah  a  ymostyng- 
odd  o  herwydd  dyrchafiad  ei  galon, 
efe  a  thrigolion  Jerusalem ;  ac  ni 
ddaeth  digofaint  yr  Arglwydd  ar- 
nynt  yn  nyddiau  Hezeciah. 

27  1Í  Ac  yr  oedd  gan  Hezeciah  gyf- 
oeth  ac  anrhydedd  mawr  ia^vn  :  ac 
efe  a  wnaeth  iddo  drysorau  o  arian, 
ac  o  aur,  ac  o  feini  gwerthfawr,  o 
bêr-aroglau  hefyd,  ac  o  dariannau, 
ac  o  bob  Hestri  ^  hyfryd ; 

28  A  selerau  i  gnwd  yr  yd,  a'r 
gwin,  a'r  olew ;  a  phresebau  i  bob 
math  ar  anifail,  a  chorlannau  i'r 
diadeHau. 

29  Ac  efe  a  wnaeth  iddo  ddinas- 
oedd,  a  chyfoeth  o  ddefaid  a  gwarth- 
eg  lawer :  canys  Duw  a  roddasai 
iddo  ef  gyfoeth  mawr  iawn. 

30  °  A'r  Hezeciah  yma  a  argaeodd 
yr  aber  uchaf  i  ddyfroedd  Gihon, 


Teyrnasiad  Manasseh, 


II.  CHRONICL,  XXXIII. 


a'i  gaethiwed. 


Cyn 

CRIST 

713. 


712. 
SHeb. 

cyfieith- 

yddion. 
o  2  Bren. 

20. 12. 

Es.  39. 1. 


P  Es.  36, 
a  37,  a  38, 
a  39. 

<)  2  Bien. 
18,  a  19, 
a  20. 


a  2  Bren. 
21. 1,  &c. 


b  Deut.  18. 


2  Ileb.  ddy- 

ciiwelodd 

ac  a  adeil- 

adodd. 
c  2  Cren. 

18.4. 

pen.  30. 14. 

a  31 . 1. 

a  32.  12. 
d  Deut.  16. 

21. 
e  Deut.  IT. 

3. 


t  Deut.  12. 
11. 

1  Bren.  8. 
29.  a  9.  3. 
pen.  6.  6. 
a  7. 16. 


E  Lef.  18. 

21. 

Deut.  18. 

10. 

2  Bren. 

23.  10. 
h  2  Bren. 

21.6. 


ac  a'u  dug  h^^ynt  yn  uniaAm  oddi 
tanodd,  tu  a  thu  y  gorllewin  i  ddin- 
as  Dafydd.  A  fiynnodd  Hezeciah 
yn  ei  holl  waith. 

31  IT  Etto  yn  neges  ^  cenhadau  ty- 
wysogion  Babilon,  y  rhai  a  °  anfon- 
wyd  atto  ef  i  ymofyn  am  y  rhy- 
feddod  a  ^vnaethid  yn  y  wlad,  Duw 
a'i  gadawodd  ef,  i'w  brofi  ef,  i 
wybod  y  cwbl  ag  oedd  yn  ei  galon. 

32  1Í  A'r  rhan  araU  o  hanes  He- 
zeciah, a'i  garedigrwydd  ef,  wele 
hwy  yn  ysgrifenedig  p  y'ngweledig- 
aeth  Esaiah  y  prophAvyd  mab  Amos, 
ac  yn  1  Uyir  brenhinoedd  Judah  ac 
Israel. 

33  A  Hezeciah  a  hunodd  gyd  a'i 
dadau,  a  chladdasant  ef  yn  yr  uchaf 

0  feddau  meibion  Dafydd.  A  hoU 
Judah  a  thrigolion  Jerusalem  a 
wnaethant  anrhydedd  iddo  ef  wrth 
ei  farwolaeth.  A  Manasseh  ei  fab 
a  deyrnasodd  yn  ei  le  ef. 

PENNOD  XXXIII. 

1  Y  brenhin  annuwiol  Manasseh,  3  yn  gosod  i 
fynu  ddelw-addoliaeth,  ac  heb  gymmeryd  rhy- 
budd.  11  Ei  gaethgludo  ef  i  Babilon:  12  a'i 
weddi  at  Dduw  yn  achos  oH  ryddhâd,  ac  yn- 
tau  yn  tynnu  i  lawr  ddelw-addoliaeth.  18  Ei 
weithredoedd,  20  a'i  farwolaeth  ef,  ac  Ainon 
yn  dyfod  ar  ei  ol  ef.  21  Annuwiol  deyrnasiad 
Amon,  a'i  weision  yn  ei  ladd  ef.  25  Lladd  y 
Ueiddiaid,  a  Jos'iah  yn  myned  ynfrenhin. 

MAB  *deuddeng  mlwydd  oedd 
Manasseh  pan  ddechreuodd 
efe  dejrnasu,  a  phymtheng  mlyn- 
edd  a  deugain  y  teyrnasodd  efe  yn 
Jerusalem : 

2  Ac  efe  a  wnaeth  yr  hyn  oedd 
ddrvvg  y'ngolwg  yr  Arglwydd,  yn 
ol  ^  ffieidd-dra  y  cenhedloedd  a  fwr- 
iasai  yr  Arglwydd  aEan  o  flaen 
meibion  Israel. 

3  IT  Canys  efe  a  ^  adeiladodd  dra- 
cheih  yr  uchelfeydd,  y  rhai  ''a  ddin- 
ystriasai  Hezeciah  ei  dad  ef,  ac  a 
gyfododd  allorau  i  Baalim,  ac  "^a 
wnaeth  Iwyni,  ac  a  addolodd  ^holl 
lu  y  nefoedd,  ac  a'u  gwasanaethodd 
h^vynt 

4  Adeiladodd  hefyd  aUorau  yn  nhŷ 
yr  Arglwydd,  am  yr  hwn  y  dywed- 
asai  yr  Arglwydd,  ^Yn  Jerusalem 
y  bydd  fy  enw  i  yn  dragywydd. 

5  Ac  efe  a  adeiladodd  allorau  i 
holl  lu  y  nefoedd  yn  nau  gyntedd 
tỳ  yr  Arglwydd. 

C  Ac  efe  ^  a  yrrodd  ei  feibion  trwy 
y  tan  yn  nyffi'yn  mab  Hinnom,  ac  a 
arferodd  frùd,  a  hudoliaeth,  a  cliyf- 
areddion,  ac  a  ^fawrhaodd  swynydd- 
ion,  a  dewiniaid :  efe  a  wnaeth  lawer 


o  ddrwg  y'ngolwg  yr  Arglwydd, 
i'w  ddigio  ef 

7  Ac  •  efe  a  osododd  y  ddelw  gerf- 
iedig,  y  ddelw  a  wnelsai  efe,  yn  nhŷ 
Dduw,  am  yr  hwn  y  dy wedasai  Duw 
wrth  Dafydd,  ac  wrth  Solomon  ei 
fab,  Yn  ''y  tŷ  hwn,  ac  yn  Jerusalem, 
yr  hon  a  ddewisais  i  o  holl  hvythau 
Israel,  y  gosodaf  fy  enw  yn  dragy- 
wydd 

8  '  Ac  ni  chwanegaf  symmud  troed 
Israel  oddi  ar  y  tir  a  ordeiniais  i'ch 
tadau  chwi;  os  gwyliant  ar  Avneuth- 
ur  yr  hyn  oil  a  orchymynais  iddynt, 
yn  ol  yr  holl  gyfraith,  a'r  deddfau, 
a'r  barnedigaethau,  trwy  law  Moses. 

9  Felly  Manasseh  a  wnaeth  i  Ju- 
dah a  thrigolion  Jerusalem  gyfeil- 
iorni,  a  gwneuthur  yn  waeth  na'r 
cenhedloedd  a  ddifethasai  yr  Ar- 
glwydd o  flaen  meibion  Israel. 

10  Er  llefaru  o'r  Arglwydd  wi-th 
Manasseh,  ac  wrth  ei  bobl,  etto  ni 
wrandawsant  hwy. 

11  1Í  "Am  hynny  y  dug  yr  Ar- 
glwydd arnynt  hwy  dy wysogion  llu 
brenhin  Assyria,  a  hwy  a  ddahas- 
ant  Manasseh  mewn  dyrysni,  ac  a'i 
rhwymasant  ef  â  ^dAvy  gadwyn,  ac 
a'i  dygasant  ef  i  Babilon. 

12  A  phan  oedd  gyfyng  arno  ef, 
efe  a  weddiodd  ger  bron  yr  Ar- 
glwydd ei  Dduw,  ac  a  ymostyng- 
odd  yn  ddirfaAvr  o  flaen  Duw  ei 
dadau, 

13  Ac  a  weddiodd  arno  ef :  ac  efe 
a  fu  foddlawn  iddo,  ac  a  Avrandaw- 
odd  ei  ddymuniad  ef,  ac  a'i  dug  ef 
drachefn  i  Jerusalem  i'w  frenhin- 
iaeth.  Yna  y  gwybu  Manasseh  mai 
yr  Arglwydd  oedd  Dduw. 

14  Wedi  hyn  hefyd  efe  a  adeil- 
adodd y  mur  oddi  allan  i  ddinas 
Dafydd,  o  du  y  gorllewin  i  Gihon, 
yn  y  dyiOft-yn,  hyd  y  ddyfodfa  i  borth 
y  pysgod,  ac  a  amgylchodd  *Ophel, 
ac  a'i  cyfododd  yn  uchel  ia^vn,  ac  a 
osododd  d jwysogion  y  llu  yn  yr  hoU 
ddinasoedd  caerog  o  iewa  Judah. 

15  Ac  efe  a  dynnodd  ymaith  y 
duwiau  dieithr,  a'r  ddelw,  aUan  o 
dy  yr  Arglwydd,  a'r  holl  allorau 
a  adeiladasai  efe  ym  mynydd  tŷ  yr 
Arglwydd,  ac  yn  Jerusalem,  ac 
a'u  taflodd  aUan  o'r  ddinas. 

16  Ac  efe  a  gyweiriodd  allor  yr 
Arglwydd,  ac  a  aberthodd  arni  hi 
ebyrth  hedd  a  "  moliant ;  dywedodd 
hefyd  wrth  Judah  am  wasanaethu 
Arglwydd  Dduw  Israel 

17  Er  hynny  y  bobl  oedd  etto  yn 


Cyn 
CRIST 

698. 

i  2  Bren. 
21.7. 


k  Ps.  132. 
14. 


'  2  Sam.  7. 
10. 


677. 
m  Deut.  28. 
36. 
Job3C8. 


3  Neu,  Ui/- 
jfetkeiriau. 


*neb. 
y  tŵr. 
"pen.  27. 3. 


n  Let.  7. 12. 


Amon  yn  teyrnasu. 


II.  CHRONICL,  XXXIV. 


Duwioldeh  Josiah, 


Cyn 
CEIST 

677. 


olSam. 


8  Neu, 
Bozai. 


P  2  Bren. 
21. 19,  &c. 


«Heb. 
amlhaodd 
gamxvedd. 


641. 


a  2  Bren. 
22.1,  &C. 


aberthu  yn  yi'  uchelfeydd :  etto  i'r 
Arglwydd  eu  Duw  yn  unig. 

18  1Í  A'r  rhan  arall  o  hanes  Ma- 
nasseh,  a'i  weddi  ef  at  ei  Dduw,  a 
geiriau  y  "gweledyddion  a  lefaras- 
ant  wrtho  ef  yn  enw  Arglwydd 
Dduw  Israel,  wele  liwynt  ym  mhlith 
geiriau  brenhinoedd  Israel. 

19  Ei  weddi  ef  liefyd,  a'r  modd  y 
cymmododd  Dzjtf  âg  ef,  a'i  holl 
bechod  ef,  a'i  gamwedd,  a'r  Ueoedd 
yr  adeiladodd  efe  ynddynt  uchel- 
feydd, ac  y  gosododd  Iwyni,  a  delw- 
au  cerfiedig,  cyn  ymostwng  o  bono 
ef ;  wele  hwynt  yn  ysgrifenedig  ym 
mysg  geiriau  y  ^  gweledyddion. 

20  H  Felly  Manasseh  a  bunodd 
gyd  a'i  dadau,  a  chladdasant  ef  yn 
ei  dŷ  ei  bun;  ac  Amon  ei  fab  a 
deyrnasodd  yn  ei  le  ef 

21  1Í  PMab  dwy  flwydd  ar  hugain 
oedd  Amon  pan  ddecbreuodd  efe 
deyrnasu,  a  dwy  flynedd  y  teyrnas- 
odd  efe  yn  Jerusalem. 

22  Ac  efe  a  wnaetb  yr  hyn  oedd 
ddrwg  y'ngolwg  yr  Arglwydd,  fel 
y  gwnaethai  Manasseh  ei  dad  ef: 
canys  Amon  a  aberthodd  i'r  holl 
ddelwau  cerfiedig  a  wnelsai  Manas- 
seh ei  dad  ef,  ac  a'u  gwasanaethodd 
hwynt. 

23  Ond  nid  ymostyngodd  efe  ger 
bron  yr  Arglwydd,  fel  yr  ymos- 
tyngasai  Manasseh  ei  dad  ef :  eithr 
yr  Amon  yma  a  ^  bechodd  fwyf^vy. 

24  A'i  weision  ef  a  fi-ad-fwriadas- 
ant  i'w  erbyn  ef,  ac  a'i  Uaddasant 
ef  yn  ei  dŷ  ei  hun. 

25  11  Ond  pobl  y  wlad  a  ladd- 
asant  yr  holl  rai  a  frad-fAVi'iadasent 
yn  erbyn  y  brenhin  Amon ;  a  phobl 
y  wlad  a  urddasant  Josiah  ei  fab  ef 
yn  frenhin  yn  ei  le  ef 

PENNOD  XXXIV. 

1  Josiah  yn  teyrnasu  yn  dduioiol,  3  ae  yn  din- 
ystrio  dehv-addoliaeth,  8  yn  peri  adgyweirio 
y  deml.  14  Eilciah  yn  cael  llyfr  y  gyfraith, 
a  Jos'iah  yn  gyrrii  at  Huldah  i  ymofyn  a'r 
Arglwydd,  23  a  hiiliau  yn  prophwydo  din- 
ystr  Jerusalem,  ond  yr  oedid  hynny  dros 
amser  Jos'iah.  29  Josiah  yn  peri  darlleii 
llyfr  y  gyfraith  y'ngwydd  yr  holl  hoU,  ac  yn 
adnewyddu  y  cyfammod  â  Daw. 

MAB  ^^vyth  mlwydd  oedd  Josiah 
pan  ddecbreuodd  efe  deyrn- 
asu, ac  un  mlynedd  ar  ddeg  ar  hug- 
ain y  teyrnasodd  efe  yn  Jerusalem. 
2  Ac  efe  a  wnaeth  yr  hyn  oedd 
uniawn  y'ngolwg  yr  Arglwydd,  ac 
a  rodiodd  yn  ffyrdd  Dafydd  ei  dad, 
ac  ni  ogwyddodd  ar  y  Haw  ddehau 
nac  ar  y  Uaw  asAvy. 


3  1Í  Canys  yn  yr  wythfed  flwydd- 
yn  o'i  deyrnasiad,  tra  yr  ydoedd  efe 
etto  yn  fachgen,  efe  a  ddecbreuodd 
geisio  Duw  Dafydd  ei  dad :  ac  yn 
y  ddeuddegfed  flwyddyn  efe  a  dde- 
cbreuodd ^lanhâu  Judah  a  Jerusa- 
lem oddi  wrth  yr  uchelfeydd,  a'r 
Uwyni,  a'r  delwau  cerfiedig,  a'r  delw- 
au  toddedig. 

4  '^Distrywiasant  hefyd  yn  ei  ŵydd 
ef  allorau  Baalim ;  a'r  ^  delwau  y 
rhai  oedd  i  fynu  oddi  arnynt  hwy 
a  dorrodd  efe :  y  Uwyni  hefyd,  a'r 
delwau  cerfiedig,  a'r  delwau  todd- 
edig, a  ddrylliodd  efe,  ac  a  falur- 
iodd,  taenodd  hefyd  eti  llwch  h^vy 
ar  hyd  wyneb  beddau  y  rhai  a 
aberthasent  iddynt  hwy. 

5  "^Ac  esgyrn  yr  ofíeiriaid  a  losgodd 
efe  ar  eu  hallorau,  ac  a  lanhaodd 
Judah  a  Jerusalem. 

6  Felly  y  gwnaeth  efe  yn  ninas- 
oedd  Manasseh,  ac  Ephraim,  a  Si- 
meon, a  hyd  Naphtali,  a'u  "  ceibiau 
oddi  amgylch. 

7  A  phan  ddinystriasai  efe  yr  aU- 
orau  a'r  Uwyni,  a  dryllio  o  bono  y 
delwau  cerfiedig,  gan  eu  malurio 
yn  llwch,  a  thorri  yr  eilunod  i  gyd 
trwy  holl  wlad  Israel,  efe  a  ddy- 
chwelodd  i  Jerusalem. 

8  1Í  Ac  'yn  y  ddeunawfed  flwyddyn 
o'i  deyrnasiad  ef,  wedi  glanhâu  y 
wlad,  a'r  tŷ,  efe  a  anfonodd  Saphan 
mab  Asaliah,  a  Maaseiah  tywysog  y 
ddinas,  a  Joah  mab  Joahaz  y  cof- 
iadur,  i  gyweirio  tŷ  yr  Arglwydd 
ei  Dduw. 

9  A  phan  ddaethant  h^vy  at  Hil- 
ciah  yr  arch-ofieiriad,  hwy  a  rodd- 
asant  'yr  arian  a  ddygasid  i  dŷ 
Dduw,  y  rhai  a  gasglasai  y  Lefiaid 
oedd  yn  cadw  y  drysau,  o  law  Ma- 
nasseh ac  Ephraim,  ac  oddi  gan 
holl  weddiU  Israel,  ac  oddi  ar  holl 
Judah  a  Benjamin,  a  hwy  a  ddy- 
chwelasant  i  Jerusalem. 

10  A  hwy  a'z  rhoddasant  yn  Uaw 
y  gweithwyr,  y  rhai  oedd  oruchwyl- 
wjr  ar  dŷ  yr  Arglwydd  :  hwythau 
a'i  rhoddasant  i  wneuthurwyr  y 
gwaith,  y  rhai  oedd  yn  gweithio  yn 
nhŷ  yr  Arglwydd,  i  gyweirio  ac  1 
gadarnhau  y  tŷ. 

11  Rhoddasant  hefyd  i'r  seiri  ac 
i'r  adeUadwyr,  i  brynu  cerrig  nadd, 
a  choed  tu  ag  at  y  cyssylltiadau, 
ac  i  ^fyrddio  y  tai  a  ddinystriasai 
brenhinoedd  Judah. 

12  A'r  gwŷr  oedd  yn  gweithio  yn 
y  gwaith  yn  fíyddlawn:  ac  arnynt 


üael  llyfr  y  gyfraith. 


II.  CHRONICL,  XXXIV.      Prophiuydoliaeth  Huldah 


hwy  yn  olygwyr  yr  ocdd  Jahath, 
ac  Obadîah,  y  Lefiaid,  o  feibion 
Merari ;  a  Zechariah,  a  Mesùlam,  o 
feibion  y  Cohathiaid,  ì'iö  hannog : 
ac  ov  Lefiaid,  pob  un  a  oedd  gyfar- 
wydd  ar  oíFer  cerdd. 

13  Yr  oeddynt  hefyd  ar  y  cludwyr, 
ac  yn  olygwyr  ar  yr  lioU  rai  oedd  yn 
gweithio  ym  mhob  rhyw  waith  :  ac 
o'r  Lefiaid  yr  oedd  ysgrifenyddion, 
a  swyddogion,  a  phortliorion. 

14  IT  A  phan  ddygasant  hwy  allan 
yr  arian  a  ddygasid  i  dŷ  yr  Ar- 
GLWYDD,  Hilcîah  yr  offeiriad  ^a 
gafodd  lyír  cyfraith  yi'  Arglwydd, 
yr  hivn  a  roddasid  trwy  law  Mo- 
ses. 

15  A  Hilcîah  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd  wrth  Saphan  yr  ysgrifen- 
ydd,  Cefais  lyfr  y  gyfraith  yn  nhŷ 
yr  Arglwydd.  A  Hilciah  a  rodd- 
odd  y  llyfr  at  Saphan  : 

16  A  Saphan  a  ddug  y  llyfr  at  y 
brenhin,  ac  a  ddug  air  drachefn  i'r 
brenhin,  gan  ddywedyd,  Yr  hyn  oU 
a  roddwyd  yn  Haw  dy  weision  di,  y 
maent  hwy  yn  ei  wneuthur. 

17  ^Casglasant  hefyd  yr  arian  a 
gafwyd  yn  nhỳ  yr  Arglwydd,  a 
rhoddasant  hwynt  yn  llaw  y  golyg- 
wyr,  ac  yn  llaw  y  gweithwyr. 

18  Saphan  yr  ysgrifenydd  afyneg- 
odd  hefyd  i'r  brenhin,  gan  ddywed- 
yd, Hilciah  yr  oifeiriad  a  roddodd 
i  mi  lyfr.  A  Saphan  a  ddarUenodd 
ynddo  ef  ger  bron  y  brenhin. 

19  A  phan  glybu  y  brenhin  eiriau 
y  gyfraith,  efe  a  rwygodd  ei  ddillad. 

20  A'r  brenhin  a  orchymynodd  i 
Hilciah,  ac  i  Ahicam  mab  Saphan, 
ac  i  ^'Abdon  mab  Michah,  ac  i  Sa- 
phan yr  ysgrifenydd,  ac  i  Asaiah 
gwas  y  brenhin,  gan  ddywedyd, 

21  Ewch,  ymofynwch  ar  Ar- 
glwydd drosof  fi,  a  thros  y  gwedd- 
ill  yn  Israel  ac  yn  Judah,  am  eiriau 
y  llyfr  a  gafwyd :  canys  mawr  yiv 
llid  yr  Arglwydd  a  dywalltodd  efe 
arnom  ni,  oblegid  na  chadwodd  ein 
tadau  ni  air  yr  Arglwydd,  gan 
^vneuthur  yn  ol  yr  hyn  oil  sydd 
ysgrifenedig  yn  y  Uyfr  hwn. 

22  Yna  yr  aeth  Hilciah,  a'r  rhai 
a  yrrodd  y  brenhin,  at  Huldah  y 
brophwydes,  gwraig  Sàlum  mab 
^  Ticfath,  fab  ^  Hasrah,  ceidwad  y 
gwisgoedd ;  (a  hi  oedd  yn  aros  yn 
Jerusalem  yn  yr  ^ysgoldy;)  ac  a 
ymddiddanasant  â  hi  felly. 

23  1Í  A  hi  a  ddywedodd  wrthynt, 
Fel  hyn  y  dywedodd  Arglwydd 


Dduw  Israel,  Dywedwch   i'r  gwr 
a  ch  anfonodd  chwi  attaf  fi, 

24  Fel  hyn  y  dywedodd  yr  Ar- 
glwydd, Wele  fi  yn  dwyn  drwg  ar 
y  He  hwn,  ac  ar  ei  drigolion,  sefjr 
hoU  felldithion  sydd  ysgrifenedig 
yn  y  llyfr  a  ddarllenasant  hwy  ger 
bron  brenhin  Judah : 

25  Am  iddynt  fy  ngwrthod  i,  ac 
arogl-darthu  i  dduwiau  dieithr,  i'm 
digio  i  â  holl  waith  eu  dwylaw ;  am 
hynny  yr  ymdywallt  fy  llid  i  ar  y 
He  hwn,  ac  nis  diffoddir  ef 

26  Ond  am  frenhin  Judah,  yr  hwn 
a'ch  anfonodd  chwi  i  ymofyn  a'r 
Arglwydd,  fel  hyn  y  djwedwch 
wrtho,  Fel  hyn  y  dywed  Arglwydd 
Dduw  Israel  am  y  geiriau  a  glyw- 
aist; 

27  Oblegid  rth  galon  feddalhâu, 
ac  i  tithau  ymostwng  o  flaen  Duw, 
pan  gly  waist  ei  eiriau  ef  yn  erbyn  y 
fan  hon,  ac  yn  erbyn  ei  thrigolion, 
ac  ymost^YUg  o  honot  ger  fy  mron, 
a  rhwygo  dy  ddillad,  ac  wylo  o'm 
blaen  i ;  am  hynny  y  g^vrandewais 
innau,  medd  yr  Arglwydd. 

28  Wele,  mi  a'th  gymmeraf  di 
ymaith  at  dy  dadau,  a  thi  a  ddygir 
ymaith  i'r  bedd  mewn  lieddAvcli,  fel 
na  welo  dy  lygaid  di  yr  holl  ddrwg  yr 
ydwyf  fi  yn  ei  ddwyn  ar  y  fan  hon,  ac 
yn  erbyn  ei  phreswylwyr.  Felly  hwy 
a  ddygasant  air  i'r  brenhin  drachefti. 

29  "li  '  Yna  y  brenhin  a  anfonodd, 
ac  a  gynhullodd  holl  henuriaid  Ju- 
dah a  Jerusalem. 

30  A'r  brenhin  a  aeth  i  fynu  i  dy 
yr  Arglwydd,  a  holl  wŷr  Judah,  a 
thrigolion  Jerusalem,  yr  offeiriaid 
hefyd  a'r  Lefiaid,  a'r  holl  bobl  o 
faAvr  i  fychan ;  ac  efe  a  ddarUen- 
odd, Ue  y  clywsant  hwy,  holl  eiriau 
Uyfr  y  cyfammod,  yr  hwn  a  gawsid 
yn  nhŷ  yr  Arglwydd. 

31  A'r  brenhin  a  safodd  yn  ^  ei  le, 
ac  a  wnaeth  gyfammod  ger  bron  yr 
Arglwydd,  ar  rodio  ar  ol  yr  Aii- 
GLWYDD,  ac  ar  gadw  ei  orchymyn- 
ion  ef,  a'i  dystiolaethau,  a'i  ddefod- 
au,  a'i  holl  galon,  ac  a'i  holl  enaid; 
i  gwblhâu  geiriau  y  cyfammod  y  rhai 
sydd  ysgrifenedig  yn  y  llyfr  hwnnw. 

32  Ac  efe  a  wnaeth  i  bawb  a'r  a 
gafwyd  yn  Jerusalem,  ac  yn  Benja- 
min, sefyll  lurth  yr  arrmiod :  trigol- 
ion  Jerusalem  hefyd  a  wnaethant 
yn  ol  cyfammod  Duw,  se/Duw  eu 
tadau. 

33  Felly  Josiah  a  dynnodd  ymaith 
y  fiäeidd-dra  i  gyd  o'r  holl  wledydd 


Cyn 

CRIST 

624. 


I  2  Bren. 
23.1. 


k  2  Bren. 
11.  14. 
a  23.  3. 
pen.  6. 13j 


Josiah  yn  cadw 


ÎL  CHRONICL,  XXXV 


PasG  godidog. 


Cyn 
CRIST 

624. 


Cylch 
623. 
a  2  Bren. 
23.  21,  22. 
b  Exod.  12. 
6. 


c  1  Chron. 
23.26. 


d  1  Chron. 
9.10. 


e  1  Chron. 
23,  a  24, 
a  25,  a  26. 

f  pen.  8.  14. 


2  Heb.  tŷ. 

SHeb. 
meibion  y 
hoU. 

E  pen.  29.  ."i, 
15.  a  30.  3, 
16. 

Ezra  6.  20. 


h  pen.  30. 

24. 
4  Neu,  off- 

nimmodd. 

Heb. 

ädyrchaf- 

odd. 


5Neu,o/- 
rymmas- 
ant.  Heb. 
ddyrchaf- 
asant. 


8  JlegiB 
ad.  7,  8. 


y  rhai  oedd  eiddo  meibion  Israel, 
ac  efe  a  wnaeth  i  bawb  a'r  a  gafw^d 
yn  Israel  wasanaethu,  sef  gwasan- 
aethu  yr  Aeglwydd  eu  Duw.  Ac 
yn  ei  holl  ddyddiau  ef  ni  throisant 
hwy  oddi  ar  ol  Arglwydd  Dduw 
eu  tadau. 

PENNOD  XXXV. 

1  Josiah  yn  cadw  Pasc  godidog,  20  yn  annog 
Pharaoh-Necho,  ac  yn  cael  ei  ladd  ym  Me- 
25  Galarnad  Josiah. 


A*  JOSIAH  a  gynhaliodd  Base 
i'r  Arglwydd  yn  Jerusalem  : 
a  hwy  a  laddasant  y  Pasc  ^y  pedwer- 
ydd  dydd  ar  ddeg  o'r  mis  cyntaf. 

2  Ac  efe  a  gyfleodd  jr  offeiriaid 
yn  eu  goruchwyliaethau,  ac  a'u  han- 
nogodd  hwynt  i  weinidogaeth  tŷ  yr 
Arglwydd  ; 

3  Ac  a  ddywedodd  wrth  y  Lefiaid, 
y  rhai  oedd  yn  dysgu  holl  Israel,  ac 
oedd  sanctaidd  i'r  Arglwydd, 
Rhoddwch  yr  arch  sanctaidd  yn  y 
tŷ  a  adeiladodd  Solomon  mab  Da- 
fydd  brenhin  Israel;  ''ns.fydded  hi 
mwyach  i  chwi  3m  faich  ar  ysgwydd : 
gwasanaethwch  yn  awr  yr  Ar- 
glwydd eich  Duw,  a'i  bobl  Israel, 

4  Ac  ymbarottôwch  wrth  ^  deulu- 
oedd  eich  tadau,  yn  ol  eich  dos- 
parthiadau,  yn  ol  *  ysgrifen  Dafydd 
brenhin  Israel,  ac  yn  ol  ^ysgrifen 
Solomon  ei  fab  ef. 

5  A  sefwch  yn  y  cyssegr  yn  ol 
dosparthiadau  ^tylwyth  tadau  eich 
brodyi'  ^y  bobl,  ac  yn  ol  dosparth- 
iad  tylwyth  y  Lefiaid. 

6  Felly  lleddwch  y  Pasc,  ac  ^  ym- 
sancteiddiwch,  a  pharottôwch  eich 
brodyi*,  i  wneuthur  yn  ol  gair  yr 
Arglwydd  trwy  law  Moses. 

7  A  Josiah  ''a  ^roddodd  i'r  bobl 
ddiadell  o  ŵyn,  a  mynnod,  i  gyd  tu 
ag  at  y  Pasc-aberthau,  sef  ì  bawb 
a'r  a  gafwyd,  hyd  rifedi  deng  mil 
ar  hugain,  a  thair  mil  o  eidionau ; 
hyn  oedd  o  gyfoeth  y  brenhin. 

8  A!i  dywysogion  ef  a  ^  roddasant 
yn  ewyUysgar  i'r  bobl,  i'r  ofíeiriaid, 
ac  i'r  Lefiaid :  Hilciah,  a  Zechariah, 
a  Jehiel,  blaenoriaid  tŷ  Dduw,  a 
roddasant  i'r  offeiriaid  tu  ag  at  y 
Pasc-aberthau,  ddwy  fil  a  chwe  chant 
0  ddefaid,  a  thri  chant  o  eidionau. 

9  Cononiah  hefyd,  a  Semaiah,  a 
Nethaneel,  ei  frodyr,  a  Hasabiah, 
a  Jehiel,  a  Jozabad,  tywysogion  y 
Lefiaid,  a  ^  roddasant  i'r  Lefiaid  yn 
Basc-ebyrth,  bum  mil  o  ddefaid,  a 
phùm  cant  o  eidionau. 

10  Felly  y  parottowyd  y  gwasan- 


aeth  ;  a'r  offeiriaid  a  safasant  yn  eu 
lie,  a'r  Lefiaid  yn  eu  dosparthiadau, 
yn  ol  gorchymyn  y  brenhin. 

11  A  hwy  a  laddasant  y  Pasc ;  a'r 
offeiriaid  a  daenellasant  y  gwaed 
o'u  Uaw  hwynt,  a'r  Lefiaid  'oedd 
yn  eu  blingo  hwynt. 

12  A  chymmerasant  ymaith  y 
poeth-offrymmau,  i'w  rhoddi  yn  ol 
dosparthiadau  teuluoedd  y  bobl,  i 
oflrymmu  i'r  Arglwydd,  fel  y  mae 
yn  ysgrifenedig  ^  yn  Uyfr  Moses  :  ac 
felly  am  yr  eidionau. 

13  A  hwy  ^a  rostiasant  y  Pasc 
wrth  dan,  yn  ol  y  ddefod :  a'r  cys- 
segredig  hethau  eraill  a  ferwasant 
hwy  mewn  crochanau,  ac  mewn 
pedyll,  ac  mewn  peiriau,  ac  b,'u 
rhannasant  ar  redeg  i'r  holl  bobl. 

14  Wedi  hynny  y  parottoisant  idd- 
ynt  eu  hunain,  ac  i'r  offeiriaid ;  can- 
ys  yr  offeiriaid  meibion  Aaron  oedd 
yn  offrymmu  y  poeth-offrymmau  a'r 
brasder  hyd  y  nos ;  am  hynny  y  Lef- 
iaid oedd  yn  parottôi  iddynt  eu  hun- 
ain, ac  i'r  offeiriaid  meibion  Aaron. 

15  A  meibion  Asaph  y  cantorion 
oedd  yn  eu  sefyllfa,  yn  ol  ""  gorchy- 
myn Dafydd,  ac  Asaph,  a  Heman, 
a  Jeduthun  gweledydd  y  brenhin ; 
"  a'r  porthorion  ym  mhob  porth  :  ni 
chaent  hwy  ymadaw  o'u  gwasan- 
aeth ;  canys  eu  brodyr  y  Lefiaid  a 
barottoent  iddynt  hwy. 

16  Felly  y  parottowyd  hoU  was- 
anaeth  yr  Arglwydd  y  dwthwn 
hwnnw,  i  gynnal  y  Pasc,  ac  i  off- 
rymmu poeth-ofii'ymmau  ar  allor 
yr  Arglwydd,  yn  ol  gorchymyn  y 
brenhin  Josiah, 

17  A  meibion  Israel  y  rhai  a  gaf- 
wyd, a  gynhaliasant  y  Pasc  yr  am- 
ser  hwnnw,  a  gwyl  y  bara  croyw, 
saith  niwrnod, 

18  Ac  °ni  chynhaliasid  Pasc  fel 
hwnnw  yn  Israel,  er  dyddiau  Sa- 
muel y  prophwyd:  ac  ni  chynhal- 
iodd  neb  o  frenhinoedd  Israel  gy- 
ffelyb  i'r  Pasc  a  gynhaliodd  Josiah, 
a'r  offeiriaid,  a'r  Lefiaid,  a  holl  Ju- 
dah,  a'r  neb  a  gafwyd  o  Israel,  a 
thrigolion  Jerusalem. 

19  Yn  y  ddeunawfed  flwyddyn  o 
deyrnasiad  Josiah  y  cynhaliwyd  y 
Pasc  hwn. 

20 1[PWedi  hyn  oU,  pan  barottoisai 
Josiah  y  '  tŷ,  Necho  brenhin  yr  Aiph  t 
a  ddaeth  i  fynu  i  ryfela  yn  erbyn 
Charcemis  wrth  Euphrates :  a  Jo- 
siah a  aeth  aUan  yn  ei  erbyn  ef 

21  Yntau  a  anfonodd  genhadau 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
623. 


i  Edrvch 
pen.  29. 34. 


t  Lef.  3.  3. 


I  Exod.  12. 
8,9. 


m  1  Chron. 
25. 1,  &c. 


n  1  Chron. 
9.  17,  18.  H 
26. 14,  &C. 


o  2  Bren. 
23.22. 


610. 
P  2  Bren. 
23.29. 
Jer.  46.  2. 

7  Sef, 
y  deml. 


Lladd  Josiah. 


11.  CHRONICL,  XXXVI. 


Caethgludo  Joacim. 


Cyn 
CRIST 

610. 


fl  Felly 
1  Bren.  22. 
30. 


«Neu, 
mysg 
beddau. 

r  Zech.  12. 
11. 


»  Edrych 
Matt.  9. 23. 


8  Heb.  gar- 
edigrwÿdd. 


610. 
•  2  Bren. 
23.  30,  &c. 


atto  ef,  gan  ddywedyd,  Beth  sydd 
i  mi  a  ivnelwyft.  thi,  0  frenhin  Ju- 
dah?  nid  yn  dy  erbyn  di  y  deuthwm 
i  heddyw,  ond  yn  erbyn  tŷ  arall  y 
mae  fy  rhyfel  i ;  a  Duw  a  archodd 
i  mi  frysio  :  paid  di  â  Duw,  yr  hwn 
sydd  gyd  â  mi,  fel  na  ddifetho  efe 
dydi. 

22  Ond  ni  throai  Josiah  ei  wyneb 
oddi  wrtho  ef,  eithr  ^newidiodd  ei 
ddillad  i  ymladd  yn  ei  erbyn  ef,  ac 
ni  wrandawodd  ar  eiriau  Necho  o 
enau  Duw,  ond  efe  a  ddaeth  i  ym- 
ladd i  ddyffiya  Megido. 

23  A'r  saethyddion  a  saethasant 
at  y  brenhin  Josiah  :  a'r  brenhin  a 
ddywedodd  wrth  ei  weision,  Dyg- 
wch  fi  ymaith,  canys  clwyfwyd  fi 
yn  dost. 

24  Felly  ei  weision  a'i  tynnasant  ef 
o'r  cerbyd,  ac  al  gosodasant  ef  yn 
yr  ail  cerbyd  yr  hwn  oedd  ganddo : 
dygasant  ef  hefyd  i  Jerusalem,  ac 
efe  fu  farw,  ac  a  gladdwyd  ym 
^meddrod  ei  dadau.  A  'holl  Ju- 
dah  a  Jerusalem  a  alarasant  am 
Josiah. 

25  IT  Jeremiah  hefyd  a  alarnadodd 
am  Josiah,  a'r  'hoU  gantorion  a'r 
cantoresau  yn  eu  galamadau  a  son- 
iant  am  Josiah  hyd  heddyw,  a  hwy 
a'i  gwnaethant  jo.  ddefod  yn  Israel ; 
ac  wele  hwynt  yn  ysgrifenedig  yn 
y  galamadau. 

26  A'r  rhan  arall  o  hanes  Josiah, 
a'i  ^ddaionj  ef,  yn  ol  yr  hyn  oedd 
ysgrifenedig    y'nghyfraith    yr   Ar- 

GLWYDD, 

27  A'i  weithredoedd  ef,  cyntaf  a 
diweddaf,  wele  hwynt  yn  ysgrifen- 
edig yn  llyfr  brenhinoedd  Israel  a 
Judah. 

PENNOD  XXXVL 

1  Joahaz  yn  frenhin  ar  ol  Josiah:  a  Pharaoh 
yn  ei  ddiswyddo  ef,  ac  yn  ei  ddwyn  iV  Aipht. 
5  Joacim  yn  teyrnasu  yn  ddrygionus,  a'i 
ddwyn  ef  yn  rhwym  i  Babilon,  9  Joachin 
yn  teyrnasu  yn  ddrygionus,  a'i  ddwyn  yntau 
i  Babilon.  11  Sedec'iah  y  brenhin  drygionus 
yn  d'iystyru  y  prophwydi,  ac  yn  gwrthryfela 
yn  erbyn  Nebuchodonosor.  14  Llwyr-ddif- 
rodi  Jerusalem  am  bechodau  yr  qffeiriaid 
a'r  hohl.  22  Cyrus  yn  cyhoeddi  yr  adeiledid 
y  deml. 

YNA  *  pobl  y  wlad  a  gymmeras- 
ant  Joahaz  mab  Josiah,  ac  a'i 
hurddasant  ef  yn  frenhin  yn  He  ei 
dad  yn  Jerusalem. 

2  Mab  tair  blwydd  ar  hugain  oedd 
Joahaz  pan  ddechreuodd  efe  deyrn- 
asu;  a  thri  mis  y  teyrnasodd  efe  yn 
Jerusalem. 


477 


di- 


3  A  brenhin  yr  Aipht  a'i 
swyddodd  ef  yn  Jerusalem ;  ac  a 
drethodd  ar  y  wlad  gan  talent  o 
arian,  a  thalent  o  aur. 

4  A  brenhin  yr  Aipht  a  wnaeth 
Eliacim  ei  frawd  ef  yn  frenhin  ar 
Judah  a  Jerusalem,  ac  a  drodd  ei 
enw  ef  yn  Joacim.  A  Necho  a 
gymmerodd  Joahaz  ei  frawd  ef,  ac 
a'i  dug  i'r  Aipht. 

5  11  Mab  pùm  mlwydd  ar  hugain 
oedd  Joacim  pan  ddechreuodd  efe 
deyrnasu,  ac  un  mlynedd  ar  ddeg  y 
teyrnasodd  efe  yn  Jerusalem :  ac  efe 
a  wnaeth  yr  hyn  oedd  ddrwg  yng 
ngolwg  yr  Arglwydd  ei  Dduw. 

6  ''Nebuchodonosor  brenhin  Babi- 
lon a  ddaeth  i  fynu  yn  ei  erbyn  ef, 
ac  a'i  rhwymodd  ef  mewn  ^cadwyn- 
au  pres, "  i'w  ddwyn  i  Babilon. 

7  ^  Nebuchodonosor  hefyd  a  ddug 
o  lestri  tŷ  yr  Arglwydd  i  Babilon, 
ac  a'u  rhoddodd  hwynt  yn  ei  deml 
o  fewn  Babilon. 

8  A'r  rhan  arall  o  hanes  Joacim, 
a'i  flBeidd-dra  ef  y  rhai  a  wnaeth 
efe,  a'r  hyn  a  gafwyd  arno  ef,  wele 
hwynt  yn  ysgrifenedig  yn  llyfr 
brenhinoedd  Israel  a  Judah.  A 
*  Joachin  ei  fab  a  deymasodd  yn  ei 
le  ef 

9  1®  Mab  wyth  mlwydd  oedd  Jo- 
achin pan  ddechreuodd  efe  deyrn- 
asu, a  thri  mis  a  deng  niwmod  y 
teyrnasodd  efe  yn  Jerusalem;  ac 
efe  a  wnaeth  yr  hyn  oedd  ddrwg 
y'ngolwg  yr  Arglwydd. 

10  Ac  ^ym  mhen  y  flwyddyn  'yr 
anfonodd  y  brenhin  Nebuchodon- 
osor, ac  a'i  dug  ef  i  Babilon,  gyd  â 
llestri  dymunol  tŷ  yr  Arglwydd: 
ac  efe  a  wnaeth  ^sgedeciah  ei 
frawd  ef  yn  frenhin  ar  Judah  a 
Jerusalem. 

11  1Í  •*  Mab  un  mlwydd  ar  hugain 
oedd  Sedeciah  pan  ddechreuodd  efe 
deyrnasu,  ac  un  mlynedd  ar  ddeg  y 
teyrnasodd  efe  yn  Jerusalem. 

12  Ac  efe  a  wnaeth  yr  hyn  oedd 
ddrwg  y'ngolwg  yr  AJrglwydd  ei 
Dduw,  ac  nid  ymostyngodd  efe 
o  flaen  Jeremiah  y  prophwyd,  yr 
hwn  oedd  yn  llejaru  o  enau  yr 
Arglwydd. 

13  Ond  'efe  a  wrthryfelodd  yn  er- 
byn brenhin  Nebuchodonosor,  yr 
hwn  a  wnaethai  iddo  dyngu  i  Dduw  : 
ond  efe  a  galedodd  ei  warr,  ac  a 
gryfhaodd  ei  galon,  rhag  dychwel- 
yd  at  Arglwydd  Dduw  Israel. 

14  1Í  HoU  dywysogion  yr  offeiriaid 


Cyn 
CRIST 

610. 

8  Heb.  siim- 
mudodd. 


610. 


b  2  Bren. 
24.1. 

3  Neu,  Hy- 
ffetheiriau. 

607. 
c  Edrvch 

2  Bren.  24. 

6. 

Jer.  22.  18, 

19.  a  36. 30. 
d  2  Bren. 

24. 13, 

Dan.  1.1, 2. 

599. 


4  Neu, 

Jechon'iah, 

1  Ghron.  3. 

16.  neu, 

Coriiah, 

Jer.  22.24. 
e  2  Bren. 

24.8. 


6  Heb. 
yn  np'   , 
chweliad. 

f  Dan.  1. 1, 
2. 
599. 

6  Neu, 
Maltaniah, 

2  Bren.  24. 

17. 

e  Jer.  37.1, 
h  2  Bren. 

24.18. 

Jer.  52. 1, 

dec 


593. 
1  Ezec.  17. 
15,18. 


Dinystrio  Jerusalem. 


1 


EZRA,  L 


Gorchymyn  Cyrus. 


Cyn 
CRIST 

593. 


k  Jer.  25.  3, 
4.  a  35. 15. 


IJer.  5. 12, 
13. 


m  2  Bren. 
25. 1,  &c. 


590. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

536. 


»  2  Chron. 
36.  22. 


2Heb. 

gwnaeOi  i 
lef  dram- 


a  45. 1,  13. 


hefyd,  a'r  bobl,  a  cliwanegasant 
gam-fuclieddu,  yu  ol  boll  ffieidd-dra 
y  cenhedloedd;  a  hwy  a  halogasant 
dŷ  yr  Arglwydd,  yr  hwn  a  sanct- 
eiddiasai  efe  yn  Jerusalem. 

15  ^  Am  bynny  Arglwydd  Dduw 
eu  tadau  a  anfonodd  attynt  b^>7  irwj 
law  ei  genbadau,  gan  fore-godi,  ac 
anfon :  am  ei  fod  ef  yn  tosturio  wrtb 
ei  bobl,  ac  wrtb  ei  breswylfod 

16  Ond  '  yr  oeddynt  bwy  yn  gwat- 
war  cenbadau  Duw,  ac  yn  tremygu 
ei  eiriau  ef,  ac  yn  gwawdio  ei  bro- 
pbwydi  ef ;  nes  cyfodi  o  ddigofaint 
yr  Ajrglwydd  yn  erbyn  ei  bobl,  fel 
nad  oedd  iacbâd. 

17  ""Am  bynny  efe  a  ddygodd  i 
fynu  aruynt  bwy  frenbin  y  Cal- 
deaid,  yr  bwn  a  laddodd  eu  gvvyr 
ieuaingc  bwy  â'r  cleddyf  yn  nbŷ  eu 
cyssegr,  ac  nid  arbedodd  na  gwr 
ieuangc  na  morwyn,  na  ben,  na'r 
liAvn  oedd  yn  cammu  gan  oedran : 
efe  a'u  rboddodd  hwynt  oil  yn  ei 
law  ef. 

18  HoU  lestri  tŷ  Dduw  befyd, 
mammon  a  bycbain,  a  thrysorau  tŷ 
yr  Arglwydd,  a  tbrysorau  y  bren- 
bin  a'i  dy^vysogion :  y  rbai  bynny 
oil  a  ddug  efe  i  Babilon. 

19  A  bwy  a  losgasant  dŷ  Dduw, 
ac  a  ddistrywiasant  fur  Jerusalem; 


a'i  boll  balasau  lii  a  losgasant  b^yy 
â  tban,  a'i  boll  lestri  dymunol  a 
ddhiystriasaui 

20  ^A'r  rbai  a  ddiangasai  gan  y 
cleddyf,  a  gaeth-gindoad  efe  i  Ba- 
bilon ;  He  y  buant  bwy  yn  weision 
iddo  ef  ac  i'w  feibion,  nes  teyrnasu 
o'r  Persiaid : 

21  I  gj^flawni  gair  yr  Arglwydd 
tr^vy  enau  °  Jeremiab,  nes  "mwynbâu 
o'r  wlad  ei  Sabbatbau;  canys  yr 
boll  ddyddiau  y  hu  7ii  yn  angbyfan- 
nedd,  y  gorpbwysodd  hi,  i  gyfla\ìTii 
deng  mlỳnedd  a  tbri  ugain. 

22  IT  Ac  P  yn  y  flAvyddyn  gyntaf  i 
Cyrus  brenbin  Persia,  fel  y  cj'f- 
lawnid  gair  yr  Arglwydd  yr  hwn 
a  ddyiuedivyd  trwy  enau  i  Jere- 
miah, yr  Arglwydd  a  gyffrodd  ys- 
pryd  CjTus  brenbin  Persia,  fel  y 
cyhoeddodd  efe  trwy  ei  boll  freu- 
biniaetb,  a  bynny  mewn  ysgrifen, 
gan  ddy^yedyd, 

23  Fel  byn  y  dy^ved  Cyrus  bren- 
bin Persia,  Arglavydd  Dduw  y  nef- 
oedd  a  roddodd  boll  deyrnasoedd  y 
ddaear  i  mi,  ac  efe  a  orcbymynodd 
i  mi  adeiladu  tŷ  iddo  yn  Jerusalem, 
yr  bon  sydd  yn  Judab.  P\vy  sydd 
yn  eicb  mysg  cbwi  o'i  boU  bobl  ef  ? 
yr  Arglwydd  ei  Ddjjw  /yddo  gyd 
âg  ef,  ac  eled  i  iynu. 


LLYFR  EZRA. 


PENNOD  I. 

1  Cyrus  yn  gorchymyn  adeiladu  y  deml.  5  Y 
bohl  yn  ynibarottôi  i  ddychwelyd  yn  eu  hoi. 
7  Cyrus  yn  rhoi  yn  ol  lestri  y  deml  i  Sesbassar, 

YN  ""y  flwyddyn  gyntaf  i  Cyrus 
brenbin  Persia,  i  gyflawni  gair 
yr  Arglwydd  o  enau  Jeremiah,  y 
cyffrôdd  yr  Arglwydd  yspryd  Cy- 
rus brenbin  Persia,  tel  y  ^  cyhoedd- 
odd efe  trwy  ei  boll  deyrnas,  a 
hynny  befyd  mewn  ysgrifen,  gan 
ddywedyd, 

2  Fel  byn  y  dywed  Cyrus  brenbin 
Persia,  Arglwydd  Dduw  y  nef- 
oedd  a  roddes  i  mi  boll  deyrnasoedd 
y  ddaear,  ac  efe  ^  a  orcbymynodd  i 
mi  adeiladu  iddo  ef  dŷ  yn  Jerusa- 
lem, yr  bon  sydd  yn  Judah. 

3  Pwy  sydd  o  bonoch  o'i  hoU  bobl 
ef  ?  bydded  ei  Dduw  gyd  âg  ef,  ac 
eled  i  fynu  i  Jerusalem,  yr  lion 
sydd  jTi  Judab,  ac  adeiladed  dŷ 
Arglwydd  Dduw  Israel,  (dyna  y 
Duw,)  yr  hvm.  sydd  yn  Jerusalem. 

4  A  pbwy  bynnag  a  adawyd  mewn 


un  man  lie  y  mae  efe  yn  ymdeitbio, 
^  cynnortb^vyed  gAvyr  ei  wlad  ef  fig 
arian,  ac  âg  aur,  ac  û,  golud,  ac  âg 
anifeiliaid,  gyd  âg  ewyllysgar  oif- 
rwm  tŷ  Dduw,  yr  hwn  sydd  yn 
Jerusalem. 

5  1Í  Yna  y  cododd  pennau-cencdl 
Judab  a  Benjamin,  a'r  offeiriaid  a'r 
Lefiaid,  a  phob  un  y  cyffrodd  Duw 
ei  yspryd,  i  fyned  i  fynu  i  adeiladu 
tŷ  yr  Arglwydd  yr  b^vn  oedd  ya. 
Jerusalem. 

6  A'r  rbai  oil  o'u  bamgylch  a'u 
*  cynnortb^vyasant  luvy  â  llestri  ar- 
ian, ac  aur,  a  golud,  ac  âg  anifeil- 
iaid, ac  fi  phethau  gwerthfai\T,  heb 
law  yr  byn  oil  a  ofFrymmwyd  yu 
ewyllysgar. 

7  1Í  A'r  brenbin  Cyrus  a  ddug  all- 
aii  lestri  tŷ  yr  Arglwydd,  '^y  rbai 
a  ddygasai  Nebuchodonosor  allan 
o  Jerusalem,  ac  a  roddasai  efe  yn 
nhŷ  ei  dduwiau  ei  bun : 

8  Y  rhai  bynny  a  ddug  Cyrus 
brenbin  Persia  allan  tr^vy  law  Älith- 


Enwau  y  teuluoedd 


EZRA,  II. 


a  ddycliwelasant  o  Bahilon. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

536. 

<J  Edrych 
pen.  Ô.  14. 


5  Heb.  tros- 
glwyddiad. 


a  Neh. 

&LC. 


2  Neu, 
Axar'iah. 
Neh.  7.  7. 


b  Edrych 
Neh.  7.10. 


«Neh.  7. 11. 


SNeu, 
Binnui, 
Neh.  7. 15. 


redath  y  trysorydd,  ac  a'u  rliifodd 
hwynt  at  "^Sesbassar  pennaeth  Ju- 
dah. 

9  A  dyma  eu  rhifedi  hwynt ;  Deg 
ar  hugain  o  gawgiau  aur,  mil  o 
gawgiau   ariau,   naw  ar  hugain  o 

gyiiiii, 

10  Deg  ar  hugain  o  orflychau 
aur,  deg  a  phedwar  cant  o  ail  /ath 

0  orflychau  arian,  a  mil  o  lestri 
eraill. 

11  Yr  hoU  lestri,  yn  aur  ac  yn  ar- 
ian, oedd  bum  mil  a  phedwar  cant 
Y  rhai  hyn  oil  a  ddug  Sesbassar  i 
fynu  gyd  â'r  '^  gaethglud  a  ddyg^\7d 
i  fynu  o  Babilon  i  Jerusalem, 

PENNOD  II. 

1  Rhifedi  y  bohl  a  ddycJiicelodd,  36  aV  offeir- 
iaid,  40  aV  Lefiaid,  43  a'r  Nethiniaid,  55  a 
gioeision  Solomon,  62  aV  offeiriaid  ni  fedrent 
ddangos  eu  hachau.  64  Ithifedi  y  cwbl,  au 
golud.     68  Eu  hqffrymmau. 

A* DYMA  feibion  y  dalaeth  y 
rhai  a  ddaeth  i  fynu  o  gaeth- 
iwed  y  gaethglud,  yr  hon  a  gaeth- 
gludasai  Nebuchodonosor  brenhin 
Babilon  i  Babilon,  ac  a  ddychwel- 
asant  i  Jerusalem  a  Judah,  pob  un 
i'w  ddinas  ei  hun ; 

2  Y  rhai  a  ddaeth  gyd  â  Zoro- 
babel :  Jesua,  Nehemiah,  ^  Seraiah, 
Reelaiah,  Mordecai,  Bilsan,  Mispar, 
Bigfai,  Rehum,  Baanah.  Rhifedi 
gwŷr  pobl  Israel : 

3  Meibion  Paros,  dwy  fil  a  deu- 
ddeg  ac  wyth  ugain. 

4  Meibion  Sephatiah,  tri  chant  a 
deuddeg  a  thri  ugain. 

5  Meibion  Arah,  ^  saith  gant  a 
phymtheg  a  thri  ugain. 

6  Meibion  ''Pahath-Moab,  o  feibion 
Jesua  a  Joab,  dwy  fil  wyth  cant  a 
deuddeg. 

7  Meibion  Elam,  mu  dau  cant  a 
phedwar  ar  ddeg  a  deugain. 

8  Meibion  Zattu,  naw  cant  a 
phump  a  deugain. 

9  Meibion  Zaccai,  saith  gant  a 
thri  ugain. 

10  Meibion  ^Bani,  chwe  chant  a 
dau  a  deugain. 

11  Meibion  Bebai,  chwe  chant  a 
thri  ar  hugain. 

12  Meibion  Azgad,  mil  dau  cant 
a  dau  ar  hugain. 

13  Meibion  Adonicam,  chwe  chant 
a  chwech  a  thri  ugain. 

14  Meibion  Bigfai,  dwy  fil  ac  onid 
pedwar  tri  ugain. 

15  Meibion  Adin,  pedwar  cant  a 
phedwar  ar  ddeg  a  deugain. 


479 


16  Meibion  Ater  o  Hezeciah,  onid 
dau  pùm  ugain. 

17  Meibion  Besai,  tri  chant  a  thri 
ar  hugain. 

18  Meibion  *  Jorah,  cant  a  deuddeg. 

19  Meibion  Hasum,  dau  cant  a 
thri  ar  hugain. 

20  Meibion  ^Gibbar,  pymtheg  a 
phedwar  ugain. 

21  Meibion  Bethlehem,  cant  a  thri 
ar  hugain. 

22  Gwŷr  Netophah,  onid  pedwar 
tri  ugain. 

23  G^^'ŷr  Anathoth,  cant  ac  wyth 
ar  hugain. 

24  Meibion  ''Azmafeth,  dau  a 
deugain. 

25  Meibion  Ciriath-arim,  Cephirah, 
a  Beeroth,  saith  gant  a  thri  a  deugaia 

26  Meibion  Ramah  a  Gaba,  chwe 
chant  ac  un  ar  hugain. 

27  Gwŷr  Michmas,  cant  a  dau  ar 
hugain. 

28  Gwŷr  Bethel  ac  Ai,  dau  cant  a 
thri  ar  hugain. 

29  Meibion  Nebo,  deuddeg  a  deu- 
gain. 

30  Meibion  Magbis,  cant  ac  onid 
pedwar  tri  ugain. 

31  Meibion  "^Elam  arall,  mil  dau 
cant  a  phedwar  ar  ddeg  a  deugaia 

32  Meibion  Harim,  tri  chant  ac 
ugain. 

33  Meibion  Lod,  "^  Hadid,  ac  Ono, 
saith  gant  a  phump  ar  hugain. 

34  Meibion  Jericho,  tri  chant  a 
phump  a  deugain. 

35  Meibion  Senaah,  tair  mil  a 
chwe  chant  a  deg  ar  hugain. 

36  11  Yr  ofíeiriaid  :  meibion  •  Jc- 
daiah,  o  dŷ  Jesua,  naw  cant  deg  a 
thri  ugain  a  thri 

37  Meibion  '^Immer,  mil  a  deuddeg 
a  deugain. 

38  Meibion  ^Pasur,  mil  dau  cant 
a  saith  a  deugain. 

39  Meibion  ^  Harim,  mil  a  dau  ar 
bymtheg. 

40  1Í  Y  Lefiaid:  meibion  Jesua 
a  Chadmiel,  o  feibion  ^Hodafiah, 
pedwar  ar  ddeg  a  thri  ugain. 

41  1Í  Y  cantoriaid :  meibion  A- 
saph,  cant  ac  wyth  ar  hugain. 

42  1Í  Meibion  y  porthorion :  se/ 
meibion  Sàlum,  meibion  Ater, 
meibion  Talmon,  meibion  Accub, 
meibion  Hatita,  meibion  Sobai, 
oedd  oil  gant  ac  onid  un  deugain. 

43 1Í  Y  '  Nethiniaid :  meibion  Siha, 
meibion  Hasupha,  meibion  Tabba- 
oth, 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

536. 


<Neu, 
Hariph, 
Neh.  7.  21. 


6  Neu, 
Gibeon, 

Neh.  7.  25.' 


8  Neu, 
Beth-azma- 
feth, 
Neh.  7.  28. 


d  Edrych 
ad.  7. 


7  Neu, 
Harid. 


« 1  Chron. 
24.7. 


f  1  Chron. 
24.14. 


e  I  Chron. 
9.12. 


h  1  Chion. 
24.8. 


8  Neu, 
Judah, 
pen.  3.  9. 
neu, 

Hodefah, 
Neh.  7.  43. 


1 1  Chron. 
9.2. 


Rhifedi,  golud,  ac  offrymmau 


EZRA,  III. 


y  rhai  a  ddychwelasant. 


Cyn 

CKIST 

Cylch 

536. 


9  Neil, 
Salmai. 


2Neu, 
Bazlith, 
Keh.  7.  54. 


k  1  Bren.  9. 
21. 

SNeu, 
Perida, 

Nsh.  7.  57. 


i  Neu, 

jimon, 

Neh.  7.  59. 
1  Jos.  9.  21, 

27. 

1  Chron.  9. 

2. 
m  1  Bren. 

9.21. 
5  Neu, 

Neh.  7. 61. 


o  2  Sam. 
17.27. 


6  Heb.  pr 
halogwyd. 

7  Neil, 
Uywijad : 
Ediych 
Neh.  8.  9. 

0  Eiod.  28. 
30. 

Num.  27. 
21. 


44  Meibion  Ceros,  mebion  Siaha, 
meibion  Padon, 

45  Meibion  Lebanah,  meibion 
Hagabah,  meibion  Accub, 

46  Meibion  Hagab,  meibion  ^Sam- 
lai,  meibion  Hanan, 

47  Meibion  Gidel,  meibion  Gahar, 
meibion  Reaiah, 

48  Meibion  Resin,  meibion  Ne- 
coda,  meibion  Gazzam, 

49  Meibion  Uzza,  meibion  Paseah, 
meibion  Besai, 

50  Meibion  Asnah,  meibion  Me- 
hunim,  meibion  Nephusim, 

51  Meibion  Bacbuc,  meibion  Ha- 
cupha,  meibion  Harhur, 

52  Meibion  ^Basluth,  meibion  Me- 
hida,  meibion  Harsa, 

53  Meibion  Barcos,  meibion  Sise- 
ra,  meibion  Thamah, 

54  JNIeibion  Nesiah,  meibion  Ha- 
tipha. 

55  IT  Meibion  ^  gweision  Solomon : 
meibion  Sotai,  meibion  Sophereth, 
meibion  ^  Peruda, 

56  Meibon  Jaalah,  meibion  Dar- 
con,  meibion  Gidel, 

57  Meibion  Sephatiah,  meibion 
Hattil,  meibion  Pochereth  o  Seba- 
im,  meibion  ^Ami. 

58  Yr  hoU  ^  Nethiniaid,  a  meibion 
"gweision  Solomon,  oedd  dri  chant 
deuddeg  a  phedwar  ugaia 

59  A'r  rhai  hyn  a  aethant  i  fjnu  o 
Tel-melah,  Tel-harsa,  Cerub,  ^  Adan, 
ac  Immer :  ond  ni  fedrent  ddangos 
tŷ  eu  tadau,  na'u  hiliogaeth,  ai  o  Is- 
rael yr  oeddynt : 

60  Meibion  Delaiah,  meibion  To- 
biah,  meibion  Necoda,  chwe  chant 
a  deuddeg  a  deugain. 

61 1Í  A  meibion  yr  offeiriaid:  meib- 
ion Habaiah,  meibion  Cos,  meib- 
ion ""Barzilai;  yr  hwn  a  gymmer- 
asai  wraig  o  ferched  Barzilai  y 
Gileadiad,  ac  a  alwasid  ar  eu  henw 
hwynt 

62  Y  rhai  hyn  a  geisiasant  eu  hys- 
grifen  ym  mhlith  yr  achau,  ond  ni 
chafwyd  hwynt :  am  hynny  ^  y  b^vr- 
iwyd  hwynt  allan  o'r  offeiriadaeth. 

63  AV  '^Tirsatha  a  ddywedodd 
wrthynt,  na  fwyttâent  o'r  pethau 
sancteiddiaf,  hyd  oni  chyfodai  off- 
eiriad  âg  "*  Urim  ac  â  Thummim. 

64  1Í  Yr  holl  dyrfa  ynghyd,  oedd 
ddwy  fil  a  deugain  tri  chant  a  thri 
ugain : 

65  Heb  law  eu  gweision  a'u  mor- 
wynion;  y  rhai  hynny  oedd  saith 
mil  tri  chant  a  dau  ar  bymtheg  ar 


hugain :  ac  yn  eu  mysg  yr  oedd  dau 
cant  yn  gantorion  ac  yn  gantoresau. 
QQ  Eu  meirch  oedd  saith  cant  ac 
onid  pedwar  deugain ;  eu  mulod  yn 
ddau  cant  ac  yn  bump  a  deugain; 

67  Eu  camelod  yn  bedwar  cant  ac 
yn  bymtheg  ar  hugain ;  eu  hasynod 
yn  chwe  mil  saith  cant  ac  ugain. 

68  IT  Ac  o'r  pennau-cenedl  pan 
ddaethant  i  dŷ  yr  Aeglwydd,  yr  hwn 
oedd  yn  Jerusalem,  rhai  a  offrym- 
masant  o'u  gwaith  eu  hun  tu  ag  at  dŷ 
yr  Arglwydd,  i'w  gyfodi  yn  ei  le. 

69  Rhoddasant  yn  ol  eu  gallu  i 
Pdrysordy  y  gwaith,  un  fil  a  thri 
ugain  o  ddracmonau  aur,  a  phùm 
mil  o  bunnoedd  o  arian,  a  chant  o 
wisgoedd  offeiriaid. 

70  Yna  yr  offeiriaid  a'r  Lefiaid, 
a  rhai  o'r  bobl,  a'r  cantorion,  a'r 
porthorion,  a'r  Kethiniaid,  a  drig- 
asant  yn  eu  dinasoedd ;  a  holl  Is- 
rael yn  eu  dinasoedd. 

PENNOD  HI. 

1  Gosod  i  fynu  yr  allor.  4  Amled  yr  offrym- 
mau. 7  Parottòi  gweithwyr.  8  Gosod  syl- 
feini  y  deml  gyd  a  llawenydd  mawr  a  galar. 

APHAN  ddaeth  y  seithfed  mis, 
a  meibion  Israel  yn  eu  dinas- 
oedd, y  bobl  a  ymgasglasant  i  Jeru- 
salem megis  un  gwr. 

2  Yna  y  cyfododd  ^  Jesua  mab  Jo- 
sadac,  a'i  frodyr  yr  offeiriaid,  a  ^Zo- 
robabel  mab  Salathiel,  a'i  frodyr, 
ac  a  adeiladasant  aUor  Duw  Israel, 
i  offrymmu  ami  ofirymmau  poeth, 
fel  ''yr  ysgrifenasid  y'nghyfraith  Mo- 
ses gwr  Duw. 

3  A  hwy  a  osodasant  yr  allor  ar  ei 
hystolion,  (canys  yr  oedd  amynt  oih 
pobl  y  wlad,)  ac  a  ofirymmasant  ar- 
ni  boeth-offrymmau  i'r  Arglwydd, 
''poeth-ofirymmau  bore  a  hwyr. 

4  Cadwasant  hefyd  ^vyl  y  pebyll, 
"*fel  y  mae  yn  ysgrifenedig,  ac  "a 
offrymmasant  boeth-aberth  beu- 
nydd  dan  rifedi,  yn  ol  y  ddefod, 
dogn  dydd  yn  ei  ddydd ; 

5  Ac  wedi  hynny  y  poeth-ofirwm 
gwastadol,  ac  offrwm  y  newydd-loer- 
au,  a  holl  sanctaidd  osodedig  Avj'liau 
yr  Arglwydd,  ofirAvm  ewyílysgar 
pob  un  a  offi'ymmai  o  hono  ei  hun, 
a  offrymmasant  i'r  Arglwydd. 

6  O'r  dydd  cyntaf  i'r  seithfed  mis  y 
dechreuasant  offrymmu  poeth-off- 
rymmau  i'r  Arglwydd.  Ond  teml 
yr  Arglwydd  ni  sylfaenasid  etto. 

7  Rhoddasant  hefyd  arian  i'r  seiri 
maen,  ac  i'r  seiri  pren ;  a  bAvyd,  a  diod, 
ac  olew,  i'r  Sidoniaid,  ac  i'r  Tyi'iaid, 


Gosod  sylfeini  y  deml. 


EZRA,  IV. 


Rhwystro  y  gwaith. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
536. 

f  Act,  9.  36. 


535. 


SNeu, 
Hoda 
pen,  'i.  40. 


8  1  Chron. 
6.  31.  a  16. 
4.  a  25. 1. 

t  Exod.  15. 

21. 

2  Chron.  7. 

3, 
Í 1  Chron. 

16.  41. 

Jer.  33. 11. 


k  Edrych 
Hag.  2.  3. 


•  Edrych 
ad.  7,  8,  9. 


Cylch 

678. 

fc  2  Bren. 

17.24. 

a  19.  37. 


am  ddwyn  coed  cedr  o  Libanus  hyd 
y  môr  i  *  Joppa :  yn  ol  caniattâd 
Cyrus  brenhin  Persia  iddynt  hwy. 

8  1Í  Ac  yn  yr  ail  flwyddyn  wedi  eu 
dyfod  hwy  i  dŷ  Dduw  i  Jerusalem, 
yn  yr  ail  mis,  y  dechreuodd  Zoro- 
babel  mab  Salathiel,  a  Jesua  mab 
Josadac,  a'r  rhan  arall  o'u  brodyr 
hwynt  yr  offeiriaid  a'r  Lefiaid,  a'r 
rhai  oil  a  ddaethai  o'r  caethiwed  i 
Jerusalem ;  ac  a  osodasant  y  Lefiaid, 

0  fab  ugeinmlwydd  ac  uchod,  yn 
olyg^vyr  ar  waith  tŷ  yr  Arglwydd. 

9  Yna  y  safodd  Jesua,  a'i  feibion 
a'i  frodyr,  Cadmiel  a'i  feibion,  meib- 
ion  ^  Judah  yn  gy ttûn,  i  oruchwylio 
ar  weithwyi"  y  gwaith  yn  nhŷ  Dduw  : 
meibion  Henadad,  ^'u  meibion  hwy- 
thau  a'u  brodyr  y  Lefiaid. 

10  A  phan  oedd  y  seiri  yn  sylfaenu 
teml  yr  Arglwydd,  hwy  a  osodas- 
ant yr  oö*eiriaid  yn  eu  gwisgoedd 
âg  udgyrn,  a'r  Lefiaid  meibion 
Asaph  â  symbalau,  i  foliannu  yr 
Arglwydd,  yn  ol  ^ordinhad  Da- 
tydd  brenhin  IsraeL 

11 A  ^'hwy  a  gyd-ganasant,  wrth  fol- 
iannu ac  wrth  glodfori  yr  Arglwydd, 
mai  da  oedd,  'mai  yn  dragywydd  yr 
ydoedd  ei  drugaredd  ef  ar  Israel.  A'r 
holl  bobl  a  floeddiasant  â  bloedd 
fawr,  gan  foliannu  yr  Arglwydd, 
am  sylfaenu  tŷ  yr  Arglwydd. 

12  Ond  Uawer  o'r  ofíeiriaid  a'r 
Lefiaid,  a'r  pennau-cenedl,  y  rhai 
oedd  hen,  ac  a  welsent  y  tŷ  cyntaf, 
^wrth  sylfaenu  y  tỳ  hwn  yn  eu 
golwg,  a  wylasant  â  lief  uchel;  a 
Uawer  oedd  yn  dyrchafu  lief  mewn 
bloedd  gorfoledd : 

13  Fel  nad  oedd  y  bobl  yn  adnab- 
od  sain  bloedd  y  llawenydd  oddi 
wrth  sain  wylofain  y  bobl :  canys  y 
bobl  oedd  yn  bloeddio  â  bloedd 
fawr,  a'r  swn  a  glywid  ym  mheU. 

PENNOD  IV. 

1  Gwrthwynebwyr  Judah,  am  na  chyrihwysid 
iddynt  adeiladu  y  deml  gyd  a'r  Ivddewon, 
yn  ceisio  llestair  ei  hadeiladu  hi.  7  Eu  llyth- 
yrau  hwy  at  Artaxerxes.  17  Gorchymyn 
Artaxerxes.   23  Rhwystro  adeiladu  y  deml. 

YNA  ^gwrthwynebwyr  Judah  a 
Benjamin  a  glywsant  fod  meib- 
ion y  gaethglud  yn  adeiladu  y  deml 
i  Arglwydd  Dduw  Israel ; 

2  Ac  a  ddaethant  at  Zorobabel,  ac 
at  y  pennau-cenedl,  ac  a  ddywedas- 
ant  wrthynt,  Adeiladwn  gyd  â  chwi : 
canys  fel  chwithau  y  ceisiwn  eich 
Duw  chwi ;  ac  iddo  ef  yr  ydym  ni 
yn  aberthu,  er  dyddiau  ^Esarhàdon 


brenhin  Assyria,  yr  hwn  a'n  dug  ni 
i  fynu  yma. 

3  Eithr  dywedodd  Zorobabel  a 
Jesua,  a'r  rhan  arall  o  bennau-cenedl 
Israel,  wrthynt,  '^Nid  yw  i  chwi  ac 
i  ninnau  adeiladu  tŷ  i'n  Duw  ni; 
eithr  nyni  a  gyd-adeiladwn  i  Ar- 
glwydd Dduw  Israel,  megis  y'n 
gorchymynodd  *y  brenhin  Cyrus, 
brenhin  Persia. 

4  *  A  phobl  y  wlad  oedd  yn  anghys- 
uro  pobl  Judah,  ac  yn  eu  rhwystro 
hwy  i  adeiladu, 

5  Ac  yn  cyflogi  cynghorwyr  yn  eu 
herbyn  hwynt,  i  ddiddymmu  eii 
cynghor  hwynt,  holl  ddyddiau  Cy- 
rus brenhin  Persia,  a  hyd  deyrnas- 
iad  Darius  brenhin  Persia. 

6  Ac  yn  nheyrnasiad  Ahasferus, 
yn  nechreuad  ei  deyrnasiad  ef,  yr 
ysgrifenasant  atto  achwyn  yn  erbyn 
trigolion  Judah  a  Jerusalem. 

7  1Í  Ac  yn  nyddiau  Artaxerxes 
yr  ysgrifenodd  ^Bislam,  Mithredath, 
Tabeel,  a'r  rhan  arall  o'u  ^cyfeillion, 
at  Artaxerxes  brenhin  Persia;  ac 
ysgrifen  y  llythyr  a  ysgrifenwyd  yn 
Syriaeg,  ac  a  eglurwyd  yn  Syriaeg. 

8  Rehum  y  cofiadur  a  Simsai  yr 
ysgrifenydd  a  ysgrifenasant  lythyr 
yn  erbyn  Jerusalem  at  Artaxerxes 
y  brenhin,  fel  hyn : 

9  Yna  yr  ysgrifenodd  Rehum  y 
Cofiadur,  a  Simsai  yr  ysgrifenydd, 
a'r  rhan  arall  o'u  ^cyfeillion,  y  Dina- 
iaid,  yr  Apharsathchiaid,  y  Tarpel- 
iaid,  yr  Apharsiaid,  yr  Archefiaid,  y 
BabUoniaid,  y  Susanchiaid,  y  De- 
hafiaid,  yr  Elamiaid, 

10  A'r  rhan  arall  o'r  bobl  y  rhai  a 
ddug  Asnappar  mawr  ac  enwog,  ac 
a  osododd  efe  yn  ninasoedd  Sama- 
ria, a'r  rhan  arall  tu  yma  i'r  afon, 
^  a'r  amser  a'r  amser. 

11  IT  Dyma  ystyr  y  llythyr  a  anfon- 
asant  atto  ef,  sef  at  Artaxerxes  y 
brenhin;  Dy  wasanaethwyr  o'r  tu 
yma  i'r  afon,  a'r  amser  a'r  amser. 

12  Bid  hysbys  i'r  brenhin,  fod  yr 
luddewon  a  ddaethant  i  fynu  oddi 
wrthyt  ti  attorn  ni,  wedi  dyfod  i 
Jerusalem,  ac  yn  adeiladu  y  ddinas 
wrthryfelgar  ddrygionus,  a'r  mur- 
iau  a  sylfaenasant  hwy,  ac  a  gyd- 
wniasant  y  sylfaenau. 

13  Yn  awr  bydded  hysbys  i'r  bren- 
hin, OS  adeiledir  y  ddinas  hon,  a 
gorphen  ei  chaerau,  na  roddant  na 
thoU,  na  theyrnged,  na  threth ;  felly 
y  drygi  ^  drysor  y  brenhinoedd. 

14  Ac  yn  awr  o  herwydd  ein  bod 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

678. 


c  Neh.  2. 
20. 


d  pen.  1. 1, 
2,3. 


534. 
«  pen.  3.  3. 


529. 


522. 

2Neu, 

mewn 

heddwch. 
S  lleb. 

cj/feiUach. 


4  Cald. 
ci/feillaeh. 


Cylch 

678. 


e  Cald. 
Cecneth : 
Felly  ad. 
11,  17.  a 
pen.  7. 12. 
522. 


«Neu, 
ardrelh, 
neu,  aUu. 


Attal  adeîladu  y  deml. 


EZRA,  V. 


Llythyr  Tatnai  at  Dafìus. 


Cyn 
CRIST 

522. 

7  Ciild.  ein 
halUu  d 
halen  llys, 

&.C. 


8  Onld. 
cijfeillach. 


520. 


520. 
«  Hag.  1.  1. 
b  Zech.  1. 1. 


ni  yn  cael  '^  ein  cynhaliaeth  o  lys  y 
brenhin,  ac  nad  oedd  weddaidd  i  ni 
weled  gwarth  y  brenhin ;  am  hynny 
yr  anfonasom  ac  yr  hysbysasom  i'r 
brenhin, 

15  Fel  y  ceisier  yn  Uyfr  historian 
dy  dadau:  a  thi  a  gei  yn  Uyfr  yr 
historian,  ac  a  elli  wybod,  fod  y 
ddinas  hon  yn  ddinas  wrtliryfelgar, 
niweidiol  i  frenhinoedd  a  thaleith- 
iau,  a  bod  yn  gwneuthur  brad-fwriad 

0  fewn  hon  er  ys  talm :  am  hynny 
y  dinystriwyd  y  ddinas  hon. 

16  Yr  ydym  yn  hysbysu  i'r  bren- 
hin, OS  y  ddinas  hon  a  adeiledir,  a'r 
muriau  a  sylfaenir,  Avrth  hynny  ni 
fydd  i  ti  ran  o'r  tu  yma  i'r  afon. 

17  TÍ  Yiia  yr  anfonodd  y  brenhin  air 
at  Rehum  y  cofiadur,  a  Simsai  yr 
ysgrifenydd,  a'r  rhan  arall  o'u  ^  cyf- 
eillion  hAvynt  y  rhai  a  drigent  yn 
Samaria,  ac  at  y  lleill  o'r  tu  hwnt 
i'r  afon,  Tangnefedd,  a'r  amser  a'r 
amser. 

18  Y  llythyr  a  anfonasoch  attaf,  a 
ddarllemvyd  yn  eglur  ger  fy  mron. 

19  A  mi  a  osodais  orchymyn,  a 
chTviliwyd ;  a  chafwyd  fod  y  ddinas 
hon  er  ys  talm  yn  ymddyrchafu  yn 
erbyn  brenhinoedd,  a  gv/neuthur 
ynddi  anufudd-dod  a  gwrthrjfel. 

20  A  brenhinoedd  cryfion  a  fu  ar 
Jerusalem,  yn  llywodraethu  ar  bawb 
o'r  tu  hwnt  i'r  afon ;  ac  iddynt  hwy 
y  rhoddid  toll,  teyrnged,  a  threth. 

21  Yn  awr  rhoddwch  orchymyn,  i 
beri  i'r  gwŷr  hynny  beidio,  ac  nad 
adeilader  y  ddinas  honno,  hyd  oni 
rodd^vyf  fi  orchymyn  etto. 

22  A  gwyliwch  wneuthur  yn  am- 
ryfus  yn  hyn :  paham  y  tyf  niwed 
i  ddrygu  y  brenhinoedd  ? 

23  11  Yna  pan  ddarllenwyd  ystyr 
llythyr  Artaxerxes  y  brenhin  o  flaen 
Rehum  a  Simsai  yr  ysgrifenydd,  a'u 
cyfeillion,  liAvy  a  aethant  i  fynu  ar 
frys  i  Jerusalem  at  yr  luddewon, 
ac  a  wnaethant  iddynt  beidio  trwy 
fraich  a  chryfder. 

24  Yna  y  peidiodd  gwaith  tŷ  Dduw 
yr  hAvn  sydd  yn  Jerusalem ;  ac  y 
bu  yn  sefyll  hyd  yr  ail  flwyddyn  o 
deyrnasiad  Darius  brenhin  Persia. 

PENNOD  V. 

1  Zorohabel  a  Jesua,  wedi  eu  hannog  gan 
Haggai  a  Zechar'iah,  yn  rhwyddhâu  adeiladu 
y  deml.  3  Tatnai  a  Setharboznai  heb  allel 
rhwystro  yr  luddewon.  6  Eu  llythyr  hwy  at 
Darius  yn  erbyn  yr  luddewon. 

NA  y  prophwydi,  "Haggai  y 
prophwyd,  a  ''Zechariah  mab 


Y 


Ido,  a  brophwydasant  i'r  luddewon 
oedd  yn  Judah  ac  yn  Jerusalem ; 
yn  enw  Duw  Israel  y  prophwyd- 
asant  iddynt. 

2  Yna  Zorobabel  mab  Salathiel,  a 
Jesua  mab  Josadac,  a  godasant,  ac 
a  ddechreuasant  adeiladu  tŷ  Dduw 
yr  hwn  sydd  yn  Jerusalem:  a  phro- 
phwydi  Duw  oedd  gyd  â  hA\7nt  jo. 
eu  cynnorthwyo. 

3  1Í  Y  pryd  hwnnw  y  daeth  attynt 
hwy  Tatnai  tywysog  y  tu  yma  i'r 
afon,  a  Setharboznai,  a'u  cyfeillion, 
ac  fel  hyn  y  dywedasant  Avrthynt ; 
P^vy  a  roddes  i  chwi  orchymyn  i 
adeiladu  y  tŷ  hwn,  ac  i  sylfaenu  y 
muriau  hyn  ? 

4  *=  Yna  fel  hyn  y  dywedasom  wrth- 
ynt;  Beth  yw  enwau  y  gwŷr  a 
adeiladant  yr  adeiladaeth  yma  ? 

5  A  *golwg  eu  Duw  oedd  ar  henur- 
iaid  yr  luddewon,  fel  na  wnaethant 
iddynt  beidio,  nes  dyfod  yr  achos  at 
Darius :  ac  yna  yr  attebasant  triuy 
lythyr  am  h}Ti. 

6  IT  Ystyr  y  llythyr  a  anfonodd 
Tatnai  tywysog  y  tu  yma  i'r  afon, 
a  Setharboznai,  a'i  gyfeillion  yr 
Apharsachiaid,  y  rhai  oedd  o'r  tu 
yma  i'r  afon,  at  y  brenhin  Darius  : 

7  Anfonasant  lythyr  atto  ef,  ac  fel 
hyn  yr  ysgrifenasid  ^ynddo;  Pob 
heddwch  i'r  brenhin  Darius. 

8  Bydded  hysbys  i'r  brenhin,  fyn- 
ed  o  honom  ni  i  dalaeth  Judea,  i 
dy  y  Duw  ma^vr,  a  bod  yn  ei  adeil- 
adu ef  â  meini  ^mawr,  a  bod  yn 
gosod  coed  yn  ei  barwydydd  ef ;  a 
bod  y  gwaith  yn  myned  rhagddo 
ar  frys,  a'i  fod  yn  llwyddo  yn  eu 
dwylaw  hwynt. 

9  Yna  y  gofynasom  i'r  henuriaid 
hynny,  ac  a  ddywedasom  wrthynt 
fel  hyn ;  Pwy  a  roddes  i  chwi  or- 
chymyn i  adeiladu  y  tŷ  hwn,  ac  i 
sylfaenu  y  mur  yma  ? 

10  Gofynasom  hefyd  iddynt  eu 
henwau,  fel  yr  hysbysem  i  ti,  ac  fel 
yr  ysgrifenem  enwau  y  gwŷr  oedd 
yn  bennau  iddynt. 

11  A'r  geiriau  hyn  a  attebasant 
hwy  i  ni,  gan  ddywedyd,  Nyni  yd- 
ym weision  Duw  nef  a  daear,  ac  yn 
adeiladu  y  tŷ  yr  h^vn  a  adeiladAvyd 
cyn  hyn  lawer  o  flynyddoedd;  a 
brenhin  mawr  o  Israel  a'i  hadeilad- 
odd,  ac  *  a'i  seiliodd  ef 

12  Eithr  ^wedi  i'n  tadau  ni  ddigio 
Duw  y  nefoedd,  efe  a'u  rhoddes 
hwynt  yn  Haw  ^  Nebuchodonosor 
brenhin  Babilon,  y  Caldead ;  a'r  tŷ 


Darius  yn  ail-orchymyn 


EZRA,  VL 


adeiladu  y  deml. 


Cyn 
CEIST 

519. 

536. 
b  pen.  1.  L 


I  pen.  1.  7, 
8.  a  6.  5. 


<Neu. 
rhaglaw. 


519. 


2  Cald. 
dyrchefid, 

8Neu, 
Ecbatana, 
neu,  melon 
tiet. 


•  1  Bren.  6. 

b6. 


>>  pen.  1.  7, 
8.  a  5. 14. 


«OaM. 
ifyned. 


hwn  a  ddinystriodd  efe,  ac  a  gaeth- 
gludodd  y  bobl  i  Babilon. 

13  Ond  ''yn  y  flvvyddyn  gyntaf  i 
Cyrus  brenliin  Babilon  y  rhoddes  y 
brenhin  Cyrus  orcliymyn  i  adeiladu 
y  tŷ  Dduw  hwn. 

14  A  *llestri  tŷ  Dduw  licfyd  o  aur 
ac  arian,  y  rhai  a  ddygasai  Nebu- 
chodonosor  o'r  deml  yn  Jerusalem, 
ac  a'u  dygasai  i  deml  Babilon,  y  rhai 
hynny  a  ddug  y  brenhin  Cyi'us  allan 

0  deml  Babilon,  a  rhoddwyd  hwynt 
i  un  Sesbassar  ivrth  ei  enw,  yr  hwn 
a  osodasai  efe  yn  *  dywysog ; 

15  Ac  efe  a  ddywedodd  wrtho, 
Cymmer  y  Uestri  hyn,  dos,  dwg 
hwynt  i'r  deml  yn  Jerusalem,  ac 
adeilader  tŷ  Dduw  yn  ei  le. 

16  Yna  y  daeth  y  Sesbassar  hwnnw, 
ac  a  osododd  sylfaeni  tŷ  Dduw  yn 
Jerusalem.  Ac  o'r  pryd  hwnnw 
hyd  yr  awr  hon  yr  yclys  yn  ei  ad- 
eiladu, ac  nis  gorphemvyd  ef. 

17  Ac  yn  awr,  os  da  gan  y  brenhin, 
ceisier  yn  nhrysordy  y  brenhin  yna 
yn  BabUon,  a  ddarfu  i'r  brenhin 
Cyrus  osod  gorchymyn  am  adeiladu 
y  tŷ  Dduw  hwn  yn  Jerusalem ;  ac 
anfoued  y  brenhin  ei  ewyllys  attorn 
am  y  peth  hyn. 

PENNOD  VI.     , 

1  Darius,  wedi  gweled  gorchymyn  Cyrus,  yn 
i-hoi  gorchymyn  newydd  i  yrru  gwaiih  y 
deml  ym  mlaen.  13  Gorphen  y  deml,  trwy 
gymmorth  y  gelynion,  a  chyfarwyddiad  y 
prophwydi.  16  Cadw  gwyl  y  cyssegriad, 
19  a  gwyl  y  Paso. 

YNA  y  brenhin  Darius  a  osod- 
odd orchymyn ;  a  chwiliwyd 
yn  nhŷ  y  llyfi-au,  lie  y  ^cedwid  y 
trysorau  yn  Babilon. 

2  A  chafwyd  yn  ^  Achmetha,  yn  y 
llys  yn  nhalaeth  Media,  ryw  lyfr,  ac 
fel  hyn  yr  ysgrifenasid  ynddo  yn 
goffadwriaeth : 

3  Yn  y  flwyddyn  gyntaf  i'r  bren- 
hin Cyrus  y  gosododd  y  brenhin 
Cyrus  orchymyn  am  dŷ  Dduw  o 
fewn  Jerusalem,  Adeilader  y  tŷ,  y 
fan  He  yr  aberthent  aberthau,  a 
gwnaer  yn  gadam  ei  sylfeini ;  yn 
dri  ugain  cufydd  ei  uchder,  ac  yn 
dri  ugain  cufydd  ei  led : 

4  °Yn  dair  rhes  o  feini  mawr,  a 
rhes  o  goed  newydd :  a  rhodder  y 
draul  o  dỳ  y  brenhin. 

5  A  *"  Uestri  tŷ  Dduw  hefyd,  yn  aur 
ac  yn  arian,  y  rhai  a  ddug  Nebu- 
chodonosor  o'r  deml  yn  Jerusalem, 
ac  a  ddug  efe  adref  i  Babilon, 
rhodder  hwynt  ^i'w  dwyn  i'r  deml 

483 


yn  Jerusalem,   i'w   He,   a   gosoder 
hivynt  yn  nhŷ  Dduw. 

6  Yn  awr  Tatnai  tywysog  y  tu 
h"vvnt  i'r  afon,  Setharboznai,  a'ch 
^  cyfeillion  yr  Apharsachiaid,  y  rhai 
ydych  o'r  tu  hwnt  i'r  afon,  ciliwch 
oddi  yno. 

7  Gadêwch  yn  Uonydd  waith  tŷ 
Dduw  hwn :  adeiladed  tywysogion 
a  henuriaid  yr  luddeAVon  y  tŷ  hwn  i 
Dduw  yn  ei  le. 

8  Gosodais  hefyd  orchymyn  am  yr 
hyn  a  wnewch  i  henuriaid  yi-  ludd- 
ewon  hyn  wrth  adeiladu  y  tŷ  Dduw 
hwn ;  mai  o  gyfoeth  y  brenhin,  sef 
o'r  deymged  o'r  tu  hYnit  i'r  afon,  y 
rhoddir  traul  i'r  g^vyr  hyn,  fel  na 
pheidio  y  gwaitli. 

9  A'r  hyn  afyddo  anghenrheidiol 
i  boeth-ofírymmau  Duw  y  nefoedd, 
yn  eidionau,  neu  yn  hyrddod,  neu 
yn  ŵyn,  yn  yd,  yn  halen,  yn  win,  ac 
yn  olew,  yn  ol  yr  hyn  a  ddywedo  yr 
offeiriaid  sydd  yn  Jerusalem,  rhodd- 
er iddynt  bob  dydd  yn  ddibaid  : 

10  Fel  yr  oflrymmont  aroglau 
^peraidd  i  Dduw  y  nefoedd,  ac  y 
gweddiont  dros  einioes  y  brenhin, 
a'i  feibion. 

11  Gosodais  hefyd  orchymyn,  pa 
ddyn  bynnag  a  nemdio  y  gair  hwn, 
tynner  coed  o'i  dŷ  ef,  a  gosoder  i 
sefyll,  ac  ar  hwnnw  '^croger  ef;  a 
bydded  ei  dŷ  ef  yn  dommen  am 
hynny. 

12  A'r  Duw,  yr  hwn  a  wnaeth  i'w 
enw  breswylio  yno,  a  ddinystria  bob 
brenhin  a  phobl  a  estyno  ei  law  i 
newidio  ac  i  ddistrywio  y  tŷ  hwn 
eiddo  Duw  yn  Jerusalem.  Myfi  Da- 
rius a  osodais  y  gorchymyn ;  gwnel- 
er  ef  yn  ebrwydd. 

13  %  Yna  Tatnai  tywysog  y  tu  yma 
i'r  afon,  Setharboznai,  a'u  cyfeillion, 
megis  yr  anfonodd  y  brenhin  Darius, 
felly  y  gwnaethant  yn  ebrwydd. 

14  A  henuriaid  yr  luddewon  a 
adeiladasant,  ac  a  Iwyddasant  trwy 
brophwydoliaeth  Haggai  y  pro- 
pliAvyd,  a  Zechariah  mab  Ido ;  i'e, 
adeiladasant,  a  gorphenasant,  wrth 
orchymyn  Duw  Israel,  ac  wrth 
^orchymyn  *=  Cyrus  a  "^Darius,  ac 
•  Artaxerxes  brenhin  Persia. 

15  A'r  tỳ  hwn  a  orphen^vyd  y  tryd- 
ydd  dydd  o  fis  Adar,  pan  oedd  y 
chweched  flwyddyn  o  deyrnasiad  y 
brenhin  Darius. 

16  IF  A  meibion  Israel,  yr  offeir- 
iaid a'r  Lefiaid,  a'r  rhan  arall  o  feib- 
ion y  gaethglud,  a  ^gyssegrasant  y 


Cyn 

CRIST 

519. 


B  Cald. 
ci/feiUaoh, 


8  Oald.  lion- 

yddwch. 


^  Oald. 
difeiher. 


8  Cald. 

gyfraith. 
oad.3. 

pen.  1. 1. 

a  5. 13. 
515. 
d  pen.  4,  24. 
6  pen.  7. 1. 


2  Chron.  7. 
5. 


Cadw  gwyl  y  Base. 


EZRA,  VII. 


Artaxerxes  yn  anfon  Ezra 


B  pen.  8. 35. 


h  Num.  3. 
6.  a  8.  9. 
Edrych 
Exod.l2  6. 


9Heb. 
f  gryfhâu 
eu  dwijlaw 
hwynt. 


457. 
a  Neh.  2. 1. 


b  1  Chron. 
6.14. 


c  ad.  11,  21. 


d  ad.  9. 
pen.  8, 22, 


e  Edrych 
pen.  8. 15, 
&c. 


tŶ  hwn  eiddo  Duw  mewn  Uawen- 
ydd; 

17  Ac  ^  a  onrymmasant  wrtn  gys- 
segru  y  tŷ  hwn  eiddo  Duw,  gant  o 
ychain,  dau  cant  o  hyrddod,  ped- 
war  cant  o  ŵyn,  a  deuddeg  o  fychod 
geifr,  yn  bech-aberth  dros  Israel, 
yn  ol  rhifedi  Uwythau  Israel. 

18  Gosodasant  heiyd  yr  offeiriaid 
yn  eu  dosparthiadau,  a'r  Lefiaid  yn 
eu  cylchoedd  hwythau,  i  wasanaeth 
Duw  yn  Jerusalem,  yn  ol  ysgrifen 
Uyfr  Moses. 

19  Meibion  y  gaethglud  hefyd  a 
gadwasant  y  Pasc  ^  ar  y  pedwerydd 
dydd  ar  ddeg  o'r  mis  cyntaf. 

20  Canys  yr  offeiriaid  a'r  Lefiaid  a 
ymlanhasant  yn  gyttûn,  yn  Ian  i  gyd 
oil,  ac  a  aberthasant  y  Pasc  dros 
holl  feibion  y  gaethglud,  a  thros  eu 
brodyr  yr  offeiriaid,  a  throstynt  eu 
hunain. 

21  A  meibion  Israel,  y  rhai  a  ddy- 
chwelasent  o'r  gaethglud,  a  phob 
un  a  ymneillduasai  oddi  wrth  halog- 
edigaeth  cenhedloedd  y  wlad  attynt 
hwy,  i  geisio  Akglwydd  Dduw  Is- 
rael, a  fwyttasant, 

22  Ac  a  gadwasant  wjl  y  bara 
croyw  saith  niwrnod  mewn  llawen- 
ydd:  canys  yr  Akglwydd  a'u  11a- 
wenhasai  hwynt,  ac  a  droisai  galon 
brenhin  Assyria  attynt  hwy,  ^i'w 
cynnorthwyo  hwynt  y'ngwaith  tŷ 
Dduw,  Duw  Israel 

PENNOD  VII. 

1  Ezra  yn  myned  i  fynu  i  Jerusalem,  11  wedi 
cael  cennad  a  gorchymyn  gan  Artaxerxes; 
27  ac  yn  hendithio  Duw  am  ei  drugaredd. 

AC  wedi  y  pethau  hyn,  yn  nheyrn- 
Xjl  asiad  *  Artaxerxes  brenhin  Per- 
sia, Ezra,  ''mab  Seraiah,  fab  Aza- 
riah,  fab  Hilciah, 

2  Fab  Sàlum,  fab  Sadoc,  fab  Ahi- 
tub, 

3  Fab  Amariah,  fab  Azariah,  fab 
Meraioth, 

4  Fab  Zerahiah,  fab  Uzzi,  fab 
Bucci, 

5  Fab  Abisua,  fab  Phinees,  fab 
Eleazar,  fab  Aaron  yr  offeiriad  pen- 
naf : 

6  Yr  Ezra  hwn  a  aeth  i  fynu  o 
Babilon;  ac  efe  oedd  ^"  ysgrifenydd 
cyflym  y'nghyfraith  Moses,  yr  hon  a 
roddasai  Aeglwydd  Dduw  Israel : 
a'r  brenhin  a  roddes  iddo  ef  ei  holl 
ddymuniad,  ^  fel  yr  ydoedd  Haw  yr 
Akglwydd  ei  Dduw  arno  ef. 

7  A  rhai  a  aethant  i  fynu  o  feib- 
ion Israel,  ac  o'r  offeiriaid,  ^  a'r  Lef- 


iaid, a'r  cantorion,  a'r  porthorion, 
^a'r  Nethiniaid,  i  Jerusalem,  yn  y 
seithfed  flwyddyn  i'r  brenhin  Ar- 
taxerxes. 

8  Ac  efe  a  ddaeth  i  Jerusalem  yn 
y  pummed  mis,  yr  hwn  oedd  yn  y 
seithfed  flwyddyn  i'r  brenhin. 

9  Canys  ar  y  dydd  cyntaf  o'r  mis 
cyntaf  ^y  dechreuodd  efe  fyned  i 
fynu  o  Babilon ;  ac  ar  y  dydd  cyn- 
taf o'r  pummed  mis  y  daeth  efe  i 
Jerusalem,  fel  yr  oedd  daionus  law 
ei  Dduw  gyd  âg  ef. 

10  Canys  Ezra  a  barottoisai  ei  gal- 
on i  geisio  cyfraith  yr  Akglwydd, 
ac  i'w  gwneuthur,  ac  1  ddysgu  yn 
Israel  ddeddfau  a  bamedigaethau. 

11  IF  A  dyma  ystyr  y  Uythyr  a 
roddodd  y  brenhin  Artaxerxes  i 
Ezra  jT  offeiriad  a'r  ysgrifenydd, 
se/ysgrifenydd  geiriau  gorchymyn- 
ion  yr  Akglwydd,  a'i  ddeddfau  ef 
i  Israel. 

12  Artaxerxes  «brenhin  y  bren- 
hinoedd  at  Ezra  yr  offeiriad,  ^ys- 
grifenydd deddf  Duw  y  nefoedd, 
perffaith  dangnefedd,  a'r  amser  a'r 
amser. 

13  Myfi  a  osodais  orchymyn,  fod  i 
bwy  bynnag  yn  fy  nheyrnas  i  o  bobl 
Israel,  ac  o'i  offeiriaid  ef,  a'i  Lefiaid, 
sydd  ewyllysgar  1  fyned  i  Jerusa- 
lem, gael  myned  gyd  â  thi. 

14  O  herwydd  dy  anfon  di  oddi 
wrth  y  brenhin,  a'i  ^  saith  gynghor- 
iaid,  i  ymweled  â  Judah  ac  â  Jeru- 
salem, wrth  gyfraith  dy  Dduw  yr 
hon  sydd  yn  dy  law  di ; 

15  Ac  i  ddwyn  '  yr  arian  a'r  aur  a 
oflrymmodd  y  brenhin  a'i  gynghor- 
iaid,  o  honynt  eu  hunain,  1  Dduw 
Israel,  yr  li^vn  y  mae  ei  breswylfa 
yn  Jerusalem, 

16  A'r  holl  arian  a'r  aur  a  fedrych 
ei  gael  yn  holl  dalaeth  Babilon,  gyd 
âg  offrymmau  gwirfodd  y  bobl  a'r 
offeiriaid,  y  rhai  a  offrymmant  o 
honynt  eu  hunain  tu  ag  at  dy  eu 
Duw  yn  Jerusalem : 

17  Fel  y  prynech  yn  ebrwydd 
a'r  arian  hynny  ychain,  hyrddod, 
ŵyn,  a'u  bwyd-offrymmau,  a'u  diod- 
ofíìymmau,  a'u  hofírwm  hwynt  ar 
allor  tŷ  eich  Duw  yn  Jerusalem. 

18  A'r  hyn  a  fyddo  da  gennjrt  ti, 
a  chan  dy  frodyr,  ei  wneuthur  a'r 
rhan  arall  o'r  arian  a'r  aur,  gwnewch 
yn  ol  ewyllys  eich  Duw. 

19  A'r  Uestri,  y  rhai  a  roddwyd  i  ti 
i  wasanaeth  tŷ  dy  Dduw,  dod  adref 
o  flaen  dy  Dduw  yn  Jerusalem. 


Cyn 
CKIST 

457. 

f  pen.  2.  43. 
457. 


Cylch 
457. 

2Neu, 
efe  oedd 
sylfaen 
myned  i 
fynu. 


e  Ezec.  26. 
7. 
Dan.  2.  37. 

3  Neu,  ys- 
grifenydd 
perffaith 
deddf  Duw 
y  nefoedd 
tangnef- 
edd,  &c. 


h  Est.  1. 14. 


i  pen.  8.  25. 


i  fynu  i  Jerusalem,. 


EZRA,  VIII.    Yrhai  a  ddychivelasant  o  Bdbilon, 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

457. 


4Heb. 

sydd  ivrth 
gyfraiih. 


8  Gald.  ddi- 
wreiddiò. 


i  pen.  9,  9. 


1  Edrych 
pen.  5.  5. 


457. 


20  A  pheth  bynnag  ychwaneg  a 
fyddo  anglienraid  i  dŷ  dy  Dduw, 
yr  hyn  a  ddigwyddo  i  ti  ei  roddi,  a 
roddi  di  o  drysordy  y  brenhin. 

21  A  minnau  y  brenhin  Artaxerxes 
ydwyf  yn  gosod  gorchymyn  i  holl 
drysoi-Avyr  y  tu  hwnt  i'r  afon,  beth 
bynnag  a  geisio  Ezra,  offeiriad,  ac 
ysgrifenydd  deddf  Duw  y  nefoedd, 
gennych,  gwneler  yn  ebrwydd ; 

22  Hyd  gàn  talent  o  arian,  a  hyd 
gàn  corns  o  wenitli,  a  hyd  gàn  bath 
o  win,  a  hyd  gàn  bath  o  olew,  a 
halen  heb  fesur. 

23  Beth  bynnag  *yw  gorchymyn 
DuAV  y  nefoedd,  gwneler  yn  ddyfal 
i  dy  Duw  y  nefoedd  :  canys  paham 
y  byddai  IKdiowgrwydd  yn  erbyn 
teyrnas  y  brenhin  al  feibion  ? 

24  Yr  ydym  yn  hysbysu  i  chwi 
hefyd,  am  yr  holl  offeiriaid,  a'r  Lef- 
iaid,  cantorion,  porthorion,  Nethin- 
iaid,  a  gweinidogion  y  tŷ  Duw  hwn, 
na  ellir  bwrw  arnynt  doU,  na  theyrn- 
ged,  na  threth. 

25  Titliau,  Ezra,  yn  ol  doethineb 
dy  Dduw,  yr  hwn  sydd  yn  dy  law, 
gosod  SAvyddogion  a  bam^vyr,  i 
farnu  yr  holl  bobl  o'r  tu  hwnt  i'r 
afon,  y  rhai  oil  a  fedrant  gyfraith 
dy  Dduw;  a  dysgwch  y  rhai  nis 
medrant. 

26  A  phAvy  bynnag  ni  ^vnelo  gyf- 
raith dy  Dduw,  a  chyfraith  y  bren- 
hin, gwneler  barn  yn  ebrwydd  arno 
ef,  pa  un  bynnag  ai  i  farwolaeth, 
ai  i'w  ^  ddeol,  ai  i  ddir^vy  o  ddâ,  ai  i 
garchar. 

27 1IBendigedig/y6?6?o  Arglwydd 
Dduw  ein  tadau,  yr  hwn  a  rodd- 
es  fel  hyn  y'nghalon  y  brenhin,  i 
harddu  tŷ  yr  Arglwydd  yr  hwn 
sydd  yn  Jerusalem : 

28  Ac  ^  a  barodd  i  mi  drugaredd  o 
flaen  y  brenhin  a'i  gynghoriaid,  ac 
o  flaen  holl  gedyrn  dywysogion  y 
brenhin.  A  mi  a  gynnorthwywyd, 
fel  yr  oedd  ^  Haw  yr  Arglwydd  fy 
Nuw  arnaf  fi,  a  chesglais  o  Israel 
bennaethiaid  i  fyned  i  fynu  gyd  â 


mi. 


PENNOD  VIII. 


1  Pa  rai  a  ddychwelasant  gyd  âfj  Ezra  o  Ba- 
hilon.  15  Ezra  yn  dan/on  at  Ido  am  weinid- 
ogion  i'r  deml:  21  yn  cadw  ympryd  :  24  yn 
gorchymyn  y  trysorau  i  gadwraeih  yr  offeir- 
iaid. 31  Yhohl  yn  dyfod  o  Aha/a  i  Jerusa- 
lem. û3  Pwyso  y  trysor  yn  y  deml.  36  Rhoi 
gorchymyn  y  brenhin  at  y  pendefigion. 

DYMA    eu    pennau-cenedl 
hwynt,  a'u  hachau,  y  rhai  a 
aeth  i  fynu  gyd  â  mi,  yn  nheyrn- 

485 


asiad  Artaxerxes  y  brenhin,  allan 
o  Babilon. 

2  0  feibion  Phinees ;  Gersom :  o 
feibion  Ithamar ;  Daniel :  o  feibion 
Dafydd  ;  ^  Hattus  : 

3  0  feibion  Sechaniah,  o  feibion 
•^ Pharos;  Zechariah :  a  chyd  âg  ef 
y  rhifwyd  wrtli  eu  hachau  gant  a 
deg  a  deugain  o  wrrywiaid. 

4  0  feibion  Pahath-Moab ;  Eliho- 
enai  mab  Zerahiah,  a  chyd  âg  ef 
ddau  cant  o  wrrywiaid. 

5  0  feibion  Sechaniah;  mab  Ja- 
haziel,  a  chyd  âg  ef  dri  chant  o  wr- 
rywiaid. 

6  O  feibion  Adin  hefyd ;  Ebed 
mab  Jonathan,  a  chyd  âg  ef  ddeg  a 
deugain  o  wrrywiaid. 

7  Ac  o  feibion  Elam ;  Jesaiah 
mab  Athaliah,  a  chyd  âg  ef  ddeg  a 
thri  ugain  o  wrrywiaid. 

8  Ac  o  feibion  Sephatiah ;  Zeba- 
di'ah  mab  Michael,  a  chyd  âg  ef 
bedwar  ugain  o  wi'rywiaid. 

9  0  feibion  Joab ;  Obadiah  mab 
Jehiel,  a  chyd  âg  ef  ddau  cant  a 
deunaw  o  ^vrrymaid. 

10  Ac  o  feibion  Selomith ;  mab 
Josiphiah,  a  chyd  âg  ef  wyth  ugain 
o  wrrywiaid. 

11  Ac  o  feibion  Bebai;  Zechariah 
mab  Bebai,  a  chyd  âg  ef  wyth  ar 
hugain  o  wrrywiaid. 

12  Ac  o  feibion  Azgad ;  Johanan 
^mab  Haccatan,  a  chyd  âg  ef  ddeng 
mab  a  chant 

13  Ac  o  feibion  olaf  Adonicam, 
dyma  hefyd  eu  henwau  hwynt,  Eli- 
phelet,  Jeiel,  a  Semaiah,  a  chyd  â 
hwynt  dri  ugain  o  ^vi'rywiaid. 

14  Ac  o  feibion  Bigfai ;  Uthai,  a 
^Zabbud,  a  chyd  â  hwynt  ddeg  a 
thri  ugain  o  wrrywiaid. 

15  1Í  A  chesglais  h^vynt  wrth  yr 
afon  sydd  yn  myned  i  Ahafa ;  ac  yno 
y  gwersyllasom  ni  dridiau :  a  mi  a 
ystyriais  y  bobl,  a'r  offeiriaid,  ond 
ni  chefais  yno  neb  o  feibion  Lefi. 

16  Yna  yr  anfonais  am  Eliezer, 
am  Ariel,  am  Semaiah,  ac  am  Elna- 
than,  ac  am  Jarib,  ac  am  Elnathan, 
ac  am  Nathan,  ac  am  Zechariah, 
ac  am  Mesùlam,  y  pennaethiaid ; 
ac  am  Joiarib,  ac  am  Elnathan,  y 
rhai  doethion : 

17  A  rhoddais  orchymyn  gyd  â 
hwynt  at  Ido,  pennaetli  yn  y  fan  a 
ehvir  Chasiphia ;  a  *  gosodais  yn  eu 
pennau  hwynt  eiriau  i'w  traethu 
wrth  Ido,  a'i  frodyr  y  Nethiniaid, 
yn  y  fan  a  elwir  Chasiphia,  fel  y 

Q3 


Cyn 
CRIST 

457. 


1 1  Chron. 


b  pen.  2.  3. 


2  Neil, 
y  mab 
ieuangaf. 


Zaccur. 


Cylch 

4Ò7. 


4  FArych 
■Z  Sam.  It 
3,19. 


Pwyso  y  trysor. 


EZRA,  IX 


Ezra  yn  gqfidio, 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

457. 


c  Edi-vch 
pen.  "2.  43. 


d  Lef.  16. 
29. 


e  Felly 
1  Cor.  9. 15. 


'  pen.  7.  15, 
16. 


àỳ 


6Hcb. 

ddy.nunol. 


dygent  attorn  ni  weinidogion  i 
ein  Duw. 

18  A  h^vy  a  ddygasant  attorn,  fel  yr 
oedd  daionus  law  ein  Duw  arnom 
ni,  wr  deallgar  o  feibion  Mahli,  fab 
Lefi,  fab  Israel,  a  Serebiah,  al  feib- 
ion, a'i  frodyr,  ddeunaw ; 

19  A  Hasabiah,  a  chyd  âg  ef  Je- 
saiah  o  feibion  Merari,  a'i  frodyr, 
a'u  meibion,  ugain ; 

20  Ac  ''o'r  Nethiniaid,  a  roddasai 
Dafydd  a'r  tywysogion  y'ngwasan- 
aeth  y  Lefiaid,  dau  cant  ac  ugain  o 
Nethiniaid :  hwynt  oil  a  hysbysasid 
erbyn  etc  henwau. 

21  11  Ac  yno,  Avrth  afon  Aliafa,  y 
cylioeddais  ympryd,  i  '^  ymgystudd- 
io  ger  bron  ein  Duw  ni,  i  geisio 
ganddo  ef  ffordd  uniaAvn  i  ni,  ac  i'n 
plant,  ac  i'n  golud  olL 

22  Canys  *cyAvilydd  oedd  gennyf 
geisio  gan  y  brenhin  fyddin  a  gwŷr 
meirch,  i'n  cynnorthwyo  rhag  y  gelyn 
ar  y  ffordd:  canys  Uefarasem  wrtli 
y  brenhin,  gan  ddywedyd,  Llaw  ein 
Duw  ni  sydd  er  daioni  ar  bawb  a'i 
ceisiant  ef,  a'i  gryfder  a'i  ddigter  yn 
erbyn  pawb  a'i  gadawant  ef 

23  Am  hynny  yr  ymprydiasom  ac 
yr  ymbiliasom  â'n  Duw  am  hyn ; 
ac  efe  a  wrandawodd  arnom. 

24  IF  Yna  y  neillduais  ddeuddeg  o 
bennaethiaid  yr  offeiriaid,  Serebiah, 
Hasabiah,  a  deg  o'u  brodyr  gyd  â 
hwynt; 

25  Ac  a  bwysais  attynt  hvry  ^yr  ar- 
ian,  a'r  aur,  a'r  Uestri,  se/oíírwm  tŷ 
ein  Duw  ni,  yr  hyn  a  offrymmasai 
y  brenhin,  a'i  gynghoriaid,  a'i  dy- 
wysogion,  a  holl  Israel,  y  rhai  a 
gawsid  yno. 

26  lë,  pwysais  i'w  dwylaw  hwynt 
chwe  chant  a  deg  a  deugain  talent 
o  arian,  ac  o  lestri  arian  gan  talent, 
a  chàn  talent  o  aur ; 

27  Ac  ugain  o  orflychau  aur  o  fil 
o  ddracmonau;  a  dau  lestr  o  bres 
melyn  da,  mor  ^  brydferth  ag  aur. 

28  A  dywedais  wrthynt,  Sanct- 
aidd  ydycli  chwi  i'r  Arglwydd  ; 
a'r  Uestri  ydynt  sanctaidd;  yr  ar- 
ian hefyd  a'r  aur  sydd  ofírwm 
gwirfodd  i  Arglwydd  Dduw  eich 
tadau. 

29  Gwyliwch,  a  chedwch  hwynt, 
hyd  oni  phwysoch  hwynt  ger  bron 
pennaethiaid  yr  offeiriaid  a'r  Lef- 
iaid, a  phennau-cenedl  Israel  yn 
Jerusalem,  y'nghelloedd  tŷ  yr  Ar- 
glwydd. 

30  Felly  yr  offeiriaid  a'r  Lefiaid  a 


gymmerasant  bwys  yr  arian,  a'r 
aur,  a'r  Uestri,  iiio  dwyn  i  Jerusa- 
lem i  dŷ  ein  Duw  ni. 

31  H  A  chychwynasom  oddi  wrth 
afon  Ahafa,  ar  y  deuddegfed  dydd 
o'r  mis  cyntaf,  i  fyned  i  Jerusalem  : 
a  8  Uaw  ein  Duw  oedd  arnom  ni,  ac 
a'n  gwaredodd  o  law  y  gelyn,  a'r 
rhai  oedd  yn  cynUwyn  ar  y  ffordd. 

32  A  ni  **  a  ddaethom  i  Jerusalem, 
ac  a  arhosasom  yno  dridiau. 

33  IF  Ac  ar  y  pedwerydd  dydd  y 
pwyswyd  yr  arian,  a'r  aur,  a'r  Uestri, 
yn  nhŷ  ein  Duw  ni,  trwy  law  Mere- 
moth  mab  Uriah  yr  offeiriad;  ac  Ele- 
azar  mab  Phinees  oedd  gyd  ag  ef ; 
a  Jozabad  mab  Jesua,  a  Noadiah 
mab  Binnui,  y  Lefiaid,  oedd  gyd  â 
hwynt; 

34  Wrth  rifedi,  ac  wrth  bwys  pob 
un :  a'r  hoU  b^vysau  a  ysgrifenwyd 
y  pryd  hwnnw. 

35  Meibion  y  gaethglud,  y  rhai  a 
ddaeth  o'r  caethiwed,  'a  ofírymmas- 
ant  boeth-ofírymmau  i  Dduw  Israel, 
se/*deuddeg  o  fusty ch  dros  hoU  Is- 
rael, onid  pedwar  pùm  ugain  o 
hyrddod,  namyn  tri  pedwar  ugain  o 
ŵyn,  a  deuddeg  o  fychod  yn  bech- 
aberth:  y  cwbl  oedd  yn  offrwm 
poeth  i'r  Arglwydd. 

36  1Í  A  rhoddasant  orchymyn  y 
brenhin  at  bendefigion  y  brenhin, 
a  thy^vysogion  y  tu  hwnt  i'r  afon : 
a  hwy  a  gynnorthwyasant  y  bobl,  a 
thy  Dduw. 

PENNOD  IX. 

1  Ezra  yn  gofidio  am  fod  y  hubl  yn  ymgyfathr- 
achu  â  d'ieithriaid ;  5  yn  gwedd'io  Duw,  ac 
yn  cyfaddef  eu  pechodau  hwynt. 

AC  wedi  darfod  hynny,  y  tywys- 
XJL  ogion  a  ddaethant  attaf  fi,  gan 
ddywedyd,  Nid  ymneillduodd  pobl 
Israel,  a'r  offeiriaid,  a'r  Lefiaid,  oddi 
wrth  bobl  y  gwledydd :  gwnaeth- 
ant  yn  ol  eu  ffieidd-dra  h^vynt ;  sef 
y  Canaaneaid,  yi-  Hethiaid,  y  Phe- 
reziaid,  y  Jebusiaid,  yr  Ammoniaid, 
y  Moabiaid,  yr  Aiphtiaid,  a'r  A- 
moriaid. 

2  Canys  cymmerasant  o'u  merched 
iddynt  eu  hun,  ac  i'w  meibion ;  a'r 
had  sanctaidd  a  ymgymmysgodd  â 
phobl  y  gwledydd:  a  Uaw  y  pen- 
naethiaid a'r  tywysogion  fn  gyntaf 
yn  y  camwedd  hyn. 

3  Pan  glywais  innau  hyn,  ^mi  a 
rwygais  fy  nillad  a'm  gAnsg,  ac  a 
dynnais  waUt  fy  mhen,  a'm  barf,  ac 
a  eisteddais  yn  syn. 

4  Yna  yr  ymgasglodd  attaf  fi  bob 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
457. 


e  pen.  7.  ( 
28. 


h  Neh.  2. 
11. 


1  Fellv 
pen.  6.  17. 


457. 


a  Job  1.  2a 


ac  yn  gweddio  Duw. 


EZRA,  X 


Ezra  yn  galaru. 


Cyn 

CRIST 

457. 

b  pen.  10. 
3. 


c  Ps.  38.  4. 

2Neu, 

euog- 

rwijdd. 
d  2  Chion. 

28.9. 


<  pen.  7.  28. 


3  Heb.  o 

enau  i 

enau : 

megÌB 

2Bien.21. 

16. 
t  Exod.  23. 

3-2. 

Deut.  7.  3. 
e  Deut.  23. 

ti. 


un  a'r  ''a  ofnodd  eiriau  Duw  Israel, 
am  gamwedd  y  rhai  a  gaethglud- 
asid ;  a  myfi  a  eisteddais  yn  syn 
hyd  yr  aberth  prydnhawnol. 

5  II  Ac  ar  yr  aberth  prydnhawn- 
ol mi  a  gyfodais  o'm  cystudd ;  ac 
wedi  i  mi  rwygo  fy  nillad  a'm  gwisg, 
mi  a  ostyngais  ar  fy  ngliniau,  ac  a 
ledais  fy  nwylaw  at  yr  Arglwydd 
fy  Nuw, 

6  Ac  a  ddywedais,  0  fy  Nuw,  y 
mae  arnaf  gywilydd  a  gorchwyledd 
godi  fy  wyneb  attat  ti,  fy  Nuw; 
o  herwydd  ''ein  hanwireddau  ni  a 
aethant  yn  ami  dros  ben,  a'n  ^  cam- 
wedd  ^  a  dyfodd  hyd  y  nefoedd. 

7  Er  dyddiau  ein  tadau  yr  ydym 
ni  mewn  camwedd  mawr  hyd  y 
dydd  hwn ;  ac  am  ein  hanwireddau 
y  rhoddwyd  ni,  ein  brenhinoedd, 
a'n  hoffeiriaid,  i  law  brenhinoedd 
y  gwledydd,  i'r  cleddyf,  i  gaeth- 
iwed,  ac  i  anrhaith,  ac  i  warthrudd 
wyneb,  megis  heddyw. 

8  Ac  yn  awr  dros  eunyd  fechan  y 
daeth  gras  oddi  wrth  yr  Arglwydd 
ein  Duw,  1  adael  i  ni  weddill  i  ddi- 
angc,  ac  i  roddi  i  ni  hoel  yn  ei  le 
sanctaidd  ef ;  fel  y  goleuai  ein  Duw 
ein  llygaid,  ac  y  rhoddai  i  ni  ych- 
ydig  orphwysdra  yn  ein  caethiwed. 

9  Canys  caethion  oeddym  ni ;  ond 
ni  adawodd  ein  Duw  ni  yn  ein 
caethiwed,  eithr  ®parodd  i  ni  dru- 
garedd  o  flaen  brenhinoedd  Persia, 
i  roddi  i  ni  orphwysdra  i  ddyrchafu 
tŷ  ein  Duw  ni,  ac  i  gyfodi  ei  leoedd 
anghyfannedd  ef,  ac  i  roddi  i  ni  fur 
yn  Judah  a  Jerusalem. 

10  Ac  yn  awr  beth  a  ddywedwn 
wedi  hyn,  0  ein  Duw  ?  canys  gad- 
awsom  dy  orchymynion  di, 

11  Y  rhai  a  orchymyuaist  trwy  law 
dy  weision  y  prophwydi,  gan  ddy- 
wedyd,  Y  wlad  yr  ydych  yn  myned 
iddi  i'w  meddiannu,  gwlad  halog- 
edig  yw  hi,  trwy  halogedigaeth  pobl 
y  gwledydd,  oblegid  eu  ffieidd-dra 
hwynt,  y  rhai  a'i  Uanwasant  hi  â'u 
haflendid  ^  o  gwrr  bwy  gilydd. 

12  Ac  yn  awr,  ^na  roddwch  eich 
merched  i'w  meibion  hwjmt,  ac  na 
chymmerwch  eu  merched  hwynt  i'ch 
meibion  chwi,  ac  ^na  cheisiwch  eu 
heddwch  hwynt  na'u  daioni  byth : 
fel  y  cryfhaoch,  ac  y  mwynhaoch 
ddaioni  y  wlad,  ac  y  gadawoch  hi 
yn  etifeddiaeth  i'ch  meibion  byth. 

13  Ac  wedi  yr  hyn  oil  a  ddaeth 
arnom  am  ein  drwg  weithredoedd, 
a'n  mawr  gamwedd,   am  i  ti  ein 


Duw  ^ *■  ein  cospi  yn  llai  nan  han- 
wiredd,  a  rhoddi  i  ni  ddiangfa  fel 
hyn; 

14  A  dorrem  ni  drachefn  dy  or- 
chymynion di,  ac  ymgyfathrachu 
^  a'r  ffiaidd  bobl  hyn  ?  oni  ddigit  ti 
wrthym,  nes  ein  difetha,  fel  na 
hyddai  un  gweddill  na  diangol? 

15  Arglwydd  Dduw  Israel,  cyf- 
iawn  ydwyt  ti ;  eithr  gweddill  diang- 
ol ydym  ni,  megis  heddyw :  wele  ni 
o'th  flaen  di  yn  ein  camweddau ; 
canys  ni  allwn  ni  sefyll  o'th  flaen 
di  am  hyn. 

PENNOD  X. 

1  Sechamah  yn  annog  Ezra  i  ddiwygio  y  pr'i- 
odasau  d'ieithr.  6  Ezra  yn  galaru,  ac  yn 
casglu  y  bohl  ynghyd.  9  Y  bohl,  trwy  eiriol 
Ezra,  yn  edifarhau,  ac  yn  addaw  gwellhâu. 
15  Eu  gofal  am  gyflawni  hynny.  18  Enwau 
y  rhai  a  hr'iodasai  wragedd  d'ieiihr. 

AC  wedi  i  Ezra  weddiio  a  chy- 
_  fíesu,  gan  wylo  a  syrthio  i 
lawr  o  flaen  tŷ  Dduw,  tyrfa  fawr 
o  Israel  a  ymgasglasant  atto  ef,  yn 
wŷr,  ac  yn  wragedd,  ac  yn  blant: 
canys  y  bobl  a  wylasant  âg  wylofain 
mawr. 

2  Yna  y  llefarodd  Sechaniah  mab 
Jehiel,  o  feibion  Elam,  ac  a  ddy  wed- 
odd  wrth  Ezra,  M  a  bechasom  yn 
erbyn  ein  Duw,  ac  a  gyttaliasom  â 
gwragedd  dieithr  o  bobl  y  wlad : 
ctto  yn  awr  y  mae  gobaith  i  Israel 
am  hyn. 

3  Yn  awr,  gan  hynny,  gAMiawn 
gyfammod  a'n  Duw,  ar  ^fwrw  allan 
yr  holl  wragedd,  a'u  plant,  wrth 
gynghor  yr  Arglwydd,  a'r  rhai  *a 
ofhant  ''orchymynion  ein  Duw:  a 
gwneler  yn  ol  y  gyfraith. 

4  Cyfod ;  canys  arnat  ti  y  mae  y 
peth :  a  ni  a  fyddwn  gyd  â  thi : 
ymwrola,  a  gwna. 

5  Yna  y  cyfododd  Ezra,  ac  a  djug- 
odd  bennaethiaid  yr  offeiriaid  a'r 
Lefiaid,  a  hoU  Israel,  ar  wneuthur 
yn  ol  y  peth  hyn.  A  hwy  a  dyng- 
asant. 

6  1Í  Yna  y  cyfododd  Ezra  o  flaen 
tŷ  Dduw,  ac  a  aeth  i  ystafell  Jo- 
hanan  mab  Eliasib :  a  phan  ddaeth 
yno,  ni  fwyttaodd  fara,  ac  nid  yfodd 
ddwfr;  canys  galaru  yr  oedd  am 
gamwedd  y  gaethglud. 

7  A  chyhoeddasant  yn  Judah  a 
Jerusalem,  ar  i  hoU  feibion  y  gaeth- 
glud  ymgasglu  i  Jerusalem ; 

8  A  phwy  bynnag  ni  ddelai  o 
fewn  tridiau,  yn  ol  cynghor  y  pen- 
naethiaid  a'r  henuriaid,  efe  a  goUai 


Cyn 
CRIST 

457. 

•>  Pa.  103. 

10. 
<Heb. 

altal  is 

law  ein 

hantviraUl. 
BHeb. 

ä  phobl  y 
Jfieidd-dra 

hi/nt 


2  Heb. 
ddwyn 
allan. 

•  pen.  9.  4. 

b  Deut.  7. 
2.3. 


487 


Enwau  y  rJiai  a  hriodasai 


EZRA,  X. 


wragedd  d'teithr. 


Cyn 
CEIST 

457. 


c  Edrych 
1  Sam.  12. 
18. 

SHeb. 
cawodijdd. 


4Neu, 
lawer  o 
honom. 


5  Neu,  ties 
gorpnen  ÿ 
peth  hyn. 


«  Heb. 
tafodd. 


456. 


d  2  Bren. 
10. 15. 


ei  hoU  olud,  ac  yntau  a  ddidolid 
oddi  Avrth  gynnidleidfa  y  rliai  a 
gaethgludasid. 

9  1Í  Felly  hoU  wŷr  Judali  a  Ben- 
jamin a  ymgasglasant  i  Jerusalem 
o  fewn  tridiau :  hynny  oedd  y  naw- 
fed  mis,  ar  yr  ugeinfed  dydd  o'r 
mis;  a'r  '^holl  bobl  a  eisteddasant 
yn  heol  tŷ  Ddüw,  yn  crynu  o  achos 
y  peth  hyn,  ac  o  achos  y  ^  gwlaw- 
ogydd. 

10  Ac  Ezra  yr  oiFeiriad  a  gyfod- 
odd,  ac  a  ddywedodd  wrthynt,  Chwi 
a  bechasoch,  ac  a  gyttaliasoch  â 
gwragedd  dieithr,  gan  ychwanegu 
ar  bechod  Israel. 

11  Ac  yn  awr  rhoddwch  foliant 
i  Arglwydd  Dduw  eich  tadau,  a 
g^vnewch  ei  ewyllys  ef ;  ac  ysgerwch 
oddi  wrth  bobl  y  tir,  ac  oddi  wrth  y 
gwragedd  dieithr. 

12  A  hoU  dyrfa  Israel  a  atteb- 
asant,  ac  a  ddywedasant  â  Uef  uch- 
el,  Yn  ol  dy  air  di  y  mae  arnom  ni 
Avneuthur. 

13  Eithr  y  bobl  sydd  lawer,  a'r 
amser  yn  wlawog,  ac  ui  ellir  sefyU 
allan,  ac  nid  gwaitli  un  diwrnod  na 
dau  ydyw :  canys  pechasom  *  yn 
ddirfawr  yn  y  peth  hyn. 

14  Safed  yn  awr  ein  pennaethiaid 
o'r  hoU  dyrfa,  a  deued  y  rliai  on 
dinasoedd  a  gyttahasant  â  gwrag- 
edd dieithr,  ar  amseroedd  gosod- 
edig,  a  henuriaid  pob  dinas,  a'u 
barnAvyr  gyd  â  hwynt,  nes  troi  dig- 
ter  ein  Duw  oddi  wrthym  ^am  y 
peth  hyn. 

15  1Í  Yn  unig  Jonathan  mab  Asa- 
hel,  a  Jahasiah  mab  Ticfah,  a  ^os- 
odwyd  ar  hyn :  Mesùlam  liefyd  a 
Sabbethai  y  Lefiad  a'u  cynnorth- 
wyasant  hwy. 

16  A  meibion  y  gaethglud  a  wnaeth- 
ant  felly.  Ac  Ezra  yr  offeiriad,  a'r 
gwyr  oedd  bennau-cenedl  tŷ  en 
tadau,  a  hwynt  oU  wi'th  eit  henwau, 
a  neillduAvyd,  ac  a  eisteddasant  ar 
y  dydd  cyntaf  o'r  degfed  mis,  i  ym- 
ofyn  am  y  peth  hyn. 

17  A  h^vy  a  ^vnaethant  ben  a'r 
hoU  wŷr  a  gyttaliasent  â  gwragedd 
dieithr,  erbyn  y  dydd  cyntaf  o'r  mis 
cyntaf. 

18  H  A  chafwyd  o  feibion  yr  ofi'eir- 
iaid,  y  rhai  a  gyttaliasent  â  gwrag- 
edd dieithr :  o  feibion  Jesua  maJb 
Josadac,  a'i  frodyr;  Maaseiah,  ac 
Eliezer,  a  Jarib,  a  Gedaliah. 

19  A  hwy  "^a  roddasant  eu  dwy- 
law  ar  fwrw  allan  eu  gwragedd ;  a 


chan  iddynt  bechu,  a  offrymmasant 
h^vrdd  o'r  praidd  dros  eu  camAvedd. 

20  Ac  o  feibion  Immer ;  Hanani, 
a  Zebadiah. 

21  Ac  o  feibion  Harim  ;  Maaseiah, 
ac  Eliah,  a  Semaiah,  a  Jehiel,  ac 
Uzziah. 

22  Ac  o  feibion  Pasur;  Elioenai, 
Maaseiah,  Ismael,  Netlianeel,  Joza- 
bad,  ac  Elasah. 

23  Ac  o'r  Lefiaid ;  Jozabad,  a  Si- 
mei,  a  Chelaiah,  (hwnnw  yiu  Celita,) 
Pethahiah,  Judah,  ac  Eliezer, 

24  Ac  o'r  cantorion ;  Eh'asib :  ac 
o'r  porthorion ;  Sàlum,  a  Thelem, 
ac  Uri. 

25  Ac  o  Israel :  o  feibion  Paros ; 
Ramiah,  a  Jesiah,  a  Malchiah,  a 
Miamin,  ac  Eleazar,  a  Malchiah,  a 
Benaiah. 

2G  Ac  o  feibion  Elam  ;  IMattaniali, 
Zechariah,  a  Jehiel,  ac  Abdi,  a  Jere- 
moth,  ac  Eliah. 

27  Ac  o  feibion  Zattu ;  Elioenai, 
Eliasib,  Mattaniah,  a  Jeremoth,  a 
Zabad,  ac  Aziza. 

28  Ac  o  feibion  Bebai ;  Jehoha- 
nan,  Hananiah,  Zabbai,  ac  Athlai 

29  Ac  o  feibion  Bani ;  Mesùlam, 
Màluch,  ac  Adaiah,  Jasub,  a  Seal,  a 
Ramoth. 

30  Ac  o  feibion  Pahath-Moab; 
Adna,  a  Chelal,  Benaiah,  Maaseiah, 
Mattaniah,  Bezaleel,  a  Binnui,  a 
Manasseh. 

31  Ac  o  feibion  Harim;  Eliezer, 
Isiah,  Malchiah,  Semaiah,  Simeon, 

32  Benjamin,  Màluch,  a  Sema- 
riah. 

33  0  feibion  Hasum;  Mattenai, 
Mattathah,  Zabad,  Eliphelet,  Jere- 
mai,  Manasseh,  a  Simei. 

34  0  feibion  Bani;  Maadai,  Am- 
ram,  ac  Uel, 

35  Benaiah,  Bedeiah,  Cêlu, 

36  Fanîah,  Meremoth,  Eliasib, 

37  Mattaniah,  Mattenai,  a  Jaasau, 

38  A  Bani,  a  Binnui,  a  Simei, 

39  A  Selemiah,  a  Nathan,  ac 
Adaiah, 

40  "^  Machnadebai,  Sasai,  Sarai, 

41  Azareel,  a  Selemiah,  a  Sema- 
riah, 

42  Sàlum,  Amariah,  a  Joseph. 

43  0  feibion  Nebo ;  Jeiel,  Mat- 
tithiah,  Zabad,  Zebina,  Jadau,  a 
Joel,  a  Benaiah. 

44  Y  rhai  hyn  oil  a  gymmerasent 
wragedd  dieithr:  ac  yr  oedd  i  rai 
o  honynt  wragedd  a  ddygasai  blant 
iddynt. 


nadebai. 


Cvn 

CRIST 

Cylch 

446. 


a  2  l?rcn. 
25.  10. 


«1  Dan.  9.  4. 


e  Exod.  20. 
6. 


d  1  Bron.  8. 

29. 


])eut.4.25, 


f  Deut. : 
4. 


LLYFR  NEHEMIAH 


TENNOD  I. 

1  Kelicm'iali,  wvili  gJywed  gan  Uanani  ddrwg 
gyflwr  Jerusalem,  ijn  galaru,  ac  yn  ympryd- 
io,  uc  yn  giuedd'io.   5  Ei  iceddi  ef. 

GEIRIAU  Nehemiah  mab  Ha- 
clialiah.  A  bii  ym  mis  Cisleu, 
yn  yr  ugeinfed  flAvyddyn,  pan  oedd- 
wa.  i  ym  mrenhinllys  Susan, 

2  Ddyfod  o  Hanani,  un  o'm  brodyr, 
efe  a  gAvyr  o  Judah ;  a  gofynais  idd- 
ynt  am  yr  luddewon  a  ddiangasai, 
y  rliai  a  adawsid  o'r  caethiwed,  ac 
am  Jerusalem. 

3  A  h^YJ  a  ddywedasant  wrthyf, 
Y  gweddillion,  y  rliai  a  adawyd  o'r 
gaethglud  yno  yn  y  dalaeth  ydynt 
mewn  blinder  mawr  a  gwaradwydd : 
mur  Jerusalem  hefyd  *a  ddrylli^vyd, 
a'i  phyi'th  a  losgwyd  â  than. 

4  IF  A  phan  glywais  y  geiriau  hyn, 
myfi  a  eisteddais  ac  a  wylais,  ac  a 
alerais  dalm  o  ddyddiau ;  a  bum  yn 
ymprydio,  ac  yn  gweddio  ger  bron 
Duw  y  nefoedd ; 

5  A  dywcdais,  Attolwg,  ''Ar- 
GLWYDD  Dduav  y  nefoedd,  y  Duw 
mawr  ac  ofnadwy,  "^  yr  h^vn  sydd  yn 
cadw  cyfammod  a  tlirugaredd  i'r 
rhai  a'i  carant  ef  ac  a  gadwant  ei 
orchymynion : 

G  Bydded,  attolwg,  dy  glust  yn 
clywed,  ^a'tli  lygaid  yn  agored,  i 
wrandaw  ar  weddi  dy  was,  yr  lion 
yr  ydwyf  fi  yn  ei  gweddio  ger  dy 
frou  di  yr  a^vr  lion  ddydd  a  nos, 
dros  feibion  Israel  dy  weision,  ac  yn 
cyffesu  pechodau  meibion  Israel,  y 
rhai  a  bechasom  i'th  erbyn :  myfi 
hefyd  a  thy  fy  nhad  a  bechasom. 

7  Gwnaethom  yn  Uygredig  lawn 
i'th  erbyn,  ac  ni  chadwasom  y  gor- 
chymynion,  na'r  deddfau,  na'r  barn- 
edigaethau,  a  orchymynaist  i  Moses 
dy  was. 

8  Cofia,  attolwg,  y  gair  a  orchy- 
mjaiaist  wrth  Moses  dy  was,  gan 
ddywedyd,  ^Os  chwi  a  droseddwch, 
myfi  a'ch  gwasgaraf  chwi  ym  mysg 
y  bobloedd : 

9  Ond  OS  dychwelwch  attaf  fi, 
a  chadw  fy  ngorchymynion,  a'u 
gwneuthur  hwynt;  ^pe  gyrrid  rhai 
o  honoch  chwi  liyd  eithaf  y  nefoedd, 
etto  mi  a'u  casglaf  Invynt  oddi  yno, 
ac  a'u  dygaf  i'r  He  a  etholais  i  drigo 
o'm  henw  ynddo. 


10  A  hwy  ydynt  dy  weision  a'th 
bobl,  y  rhai  a  waredaist  a'th  fawr 
allu,  ac  a'th  law  nerthol. 

11  Attolwg,  Arglwydd,  bydded  yn 
awr  dy  glust  yn  gwrandaw  ar  weddi 
dy  was,  ac  ar  weddi  dy  weision  y 
rhai  sydd  yn  ewyllysio  oihi  dy  enw : 
Uwydda  hefyd,  attolwg,  dy  was 
heddyw,  a  chaniattâ  iddo  gael  tru- 
garedd  ger  bron  y  gwr  hwn.  Canys 
myfi  oedd  druUiad  i'r  brenhin. 

PENNOD  II. 

1  Arlaxerxes,  pan  wyhu  yr  aclios  yr  oedd  Ne- 
hem'iah  yn  aihrist,  yn  ei  an/on  ef  a  Ihjtliyrau 
ac  â  gorchymynioìi  i  Jerusalem.  9  Nelie- 
m'iah  yn  dyfod  i  Jerusalem,  a'r  gelynion  yn 
ddrwg  ganddynt  liynny.  12  Yntau  yn  gyf- 
rinachol  yn  golygu,  ad/ail  y  caerau,  17  ac 
yn  annog  yr  luddeicon  i  adeiladti  Jerusalem, 
er  gwaethaf  eu  gelynion. 

AC  ym  mis  Nisan,  yn  yr  ugein- 
.  fed  flwyddyn  i  "Artaxerxes 
y  brenhin,  yr  oedd  gwin  o'i  flaen 
ef :  a  mi  a  gymmerais  y  gwin,  ac 
a'i  rhoddais  i'r  brenhin.  Ond  ni 
byddwn  arferol  o  fod  yn  drist  ger 
ei  fron  ef. 

2  Am  hynny  y  brenhin  a  ddywed- 
odd  Avrthyf,  Paham  y  mae  dy  Avyn- 
ebpryd  yn  drist,  a  thithau  heb  fod 
yn  glaf  ?  nid  yw  hyn  ond  tristwch 
calon.   Yna  yr  ofnais  yn  ddirfawr : 

3  A  dywedais  wrth  y  brenhin, 
•"Byw  fyddo  y  brenhin  yn  dragy- 
wydd  :  paham  na  thristâi  fy  wyneb, 
pan  fyddai  y  ddinas,  tŷ  beddrod 
fy  nhadau,  wedi  ei  dinystrio,  a'i 
phyrth  wedi  eu  hysu  â  than  ? 

4  A'r  brenhin  a  ddywedodd  wrth- 
yf.  Pa  beth  yr  wyt  ti  yn  ei  ddy- 
muno?  Yna  y  gweddiais  ar  Dduw 
y  nefoedd 

5  A  mi  a  ddywedais  wrth  y  bren- 
hin, O  rhynga  bodd  i'r  brenhin,  ac 
od  yw  dy  was  yn  gymmeradwy  ger 
dy  fron  di,  ar  i  ti  fy  anfon  i  Judah, 
i  ddinas  beddrod  fy  nhadau,  fel  yi- 
adeiladwyf  hi. 

6  A'r  brenhin  a  ddywedodd  wrth- 
yf,  a'i  wraig  yn  eistedd  yn  ei  ymyl 
ef,  Pa  hyd  y  bydd  dy  daith  di,  a 
plia  bryd  y  dychweli  ?  A  gAvelodd  y 
brenhin  yn  dda  fy  anfon  i,  a  min- 
nau  a  iiodais  iddo  *=  amser. 

7  Yna  y  dywedais  wi-th  y  brenhin, 
0  rhynga  bodd  i'r  brenhin,  rhodder 
i  mi  lythyrau  at  y  tywysogion  o'r 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
446. 


Cykh 
445. 

a  Ezra  7.  1. 


b  1  Bren.  1. 
31. 

Dan.  2.  4. 
a  5. 10. 
a  6.  6,21. 


c  pen.  f).  14. 
a  13.  6. 


Nehenüah  yn  dyfod  î  Jerusalem.   NEHEMIAH,  IIL 


Enwau  a  threfn 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
445. 


d  ad.  18. 
Ezra  5.  5. 
a  7.  6,  9, 
28. 
445, 


e  Ezra  8.  32. 


'2Chron. 
26.9. 
pen.  3. 13. 


■  ad.  8. 


tu  hwnt  i'r  afon,  fel  y  trosglwydd- 
ont  fi  nes  fy  nyfod  i  Judah ; 

8  A  Uythyr  at  Asaph,  ceidwad 
coedwig  y  brenhin,  fel  y  rhoddo  efe 
i  mi  goed  i  wneuthur  trawstiau  i 
byrth  y  palas  y  rhai  a  herthyn  \'v 
tŷ,  ac  i  fur  y  ddinas,  ac  i'r  tŷ  yr 
elwyf  iddo.  A'r  brenhin  a  roddodd 
i  mi,  "^fel  yr  oedd  daionus  law  fy 
Nuw  arnaf  fi. 

9  IT  Yna  y  deuthum  at  y  tywys- 
ogion  o'r  tu  hwnt  i'r  afon,  ac  a  rodd- 
ais  iddynt  lythyrau  y  brenhin.  A'r 
brenhin  a  anfonasai  dywysogion  y 
Uu,  a  marchogion  gyd  â  mi. 

10  Pan  glybu  Sanbàlat  yr  Horon- 
iad,  a  Thobiah  y  gwas,  yr  Ammon- 
iad,  y  peth  hyn,  bu  ddrwg  iawn 
ganddynt,  am  ddyfod  dyn  i  geisio 
daioni  i  feibion  Israel. 

11  Felly  mi  *a  ddeuthum  i  Jerusa- 
lem, ac  a  fûm  yno  dridiau. 

12  1Í  A  chyfodais  liw  nos,  myfi  ac 
ychydig  wŷr  gyd  â  mi ;  ac  ni  fyn- 
egais  i  neb  beth  a  roddasai  fy  Nuw 
yn  fy  nghalon  ei  wneuthur  yn  Je- 
rusalem: ac  anifail  nid  oedd  gen- 
nyf,  ond  yr  anifail  yr  oeddwn  yn 
marchogaeth  amo. 

13  A  mi  a  euthum  allan  liw  nos, 
trwy  '^borth  y  glyn,  ar  gyfer  fíynnon 
y  ddraig,  ac  at  borth  y  dom  ;  a  del- 
iais  sylw  ar  furiau  Jerusalem  y  rhai 
oedd  wedi  eu  dryllio,  a'i  phyrth  y 
rhai  oedd  wedi  eu  hysu  â  than. 

14  Yna  y  tramwyais  i  borth  y  fiyn- 
non,  ac  at  bysgod-lyn  y  brenhin :  ac 
nid  oedd  le  i'r  aniiail  oedd  danaf  i 
fyned  heibio. 

15  A  mi  a  euthum  i  fynu  gan  Ian 
yr  afon  liw  nos,  ac  a  ddeliais  sylw 
ar  y  mur,  ac  a  ddychwelais,  ac  a 
ddeuthum  trwy  borth  y  glyn,  ac 
felly  J  troais  yn  ol. 

16  A'r  pennaethiaid  ni  wyddent  i 
ba  le  yr  aethwn  i,  na  pheth  yr  oedd- 
wn yn  ei  wneuthur ;  a  hyd  yn  hyn 
ni  fynegaswn  ddhn  i'r  luddewon, 
nac  i'r  offeiriaid,  nac  i'r  pendefigion, 
nac  i'r  pennaethiaid,  nac  i'r  rhan 
arall  oedd  yn  gwneuthur  y  gwaith. 

17  1Í  Yna  y  dywedais  wrthynt,  Yr 
ydych  yn  gweled  yr  adfyd  yr  ydym 
ynddo,  fod  Jerusalem  wedi  ei  din- 
ystrio,  a'i  phyrth  wedi  eu  llosgi  â 
than  :  deuwch,  ac  adeilad^vn  fur  Je- 
rusalem, fel  na  byddom  mwyach  yn 
waradwydd. 

18  Yna  y  mynegais  iddynt  fod 
«llaw  fy  Nuw  yn  ddaionus  tu  ag 
attaf ;  a  geiriau  y  brenhin  hefyd  y 

490 


Y 


rhai  a  ddywedasai  efe  wrthyf.  A 
hwy  a  ddywedasant,  Cyfodwn,  ac 
adeiladwn.  Felly  y  cryfhasant  eu 
dwylaw  i  ddaioni. 

19  Ond  pan  glybu  Sanbàlat  yr 
Horoniad,  a  Thobiah  y  gwas,  yr 
Ammoniad,  a  Gesem  yr  Arabiad, 
hyn,  hwy  a'n  gwatwarasant  ni,  ac 
a'n  dirmygasant,  ac  a  ddywedasant. 
Pa  beth  yw  hyn  yr  ydych  chwi  yn 
ei  wneuthur?  a  wrthryfelwch  chwi 
yn  erbyn  y  brenhin  ? 

20  Yna  yr  attebais  hwynt,  ac  y 
dywedais  wrthynt,  Duw  y  nefoedd, 
efe  a'n  Uwydda  ni ;  a  ninnau  ei  weis- 
ion  ef  a  gyfodwn,  ac  a  adeiladwn : 
ond  ^  nid  oes  i  chwi  ran,  na  chyf- 
iawnder,  na  choffadwriaeth  yn  Je- 
rusalem. 

PENNOD  III. 

1  Enwau  a  threfn  y  rhai  a  adeiladasant  gaerau 
Jeritsalem. 

NA  'Eliasib  yr  arch-offeiriad  a 
gyfododd,  a'i  frodyr  yr  offeir- 
iaid, a  hwy  a  adeiladasant  *■  borth  y 
defaid ;  hwy  a'i  cyssegrasant,  ac  a 
osodasant  ei  ddorau  ef ;  îe,  hyd  dŵr 
Meah  y  cyssegrasant  ef,  a  hyd  dŵr 
"  Hananeel. 

2  A  cher  Haw  iddo  ef  yi'  adeilad- 
odd  "^gwŷr  Jericho.  A  cher  Haw 
iddynt  hwy  yr  adeiladodd  Zaccur 
mab  Imri. 

3  A  *meibion  Hassenaah  a  adeilad- 
asant ^borth  y  pysgod ;  hwynt-hwy  a 
osodasant  ei  drawstiau  ef,  ac  ^a  osod- 
asant ei  ddorau,  ei  gloiau,  a'i  farrau. 

4  A  cher  eu  llaw  hwynt  y  cyweir- 
iodd  Meremoth  mab  Uriah,  mab 
Cos.  A  cher  eu  llaw  hwynt  y  cyweir- 
iodd  MesiJam  mab  Berechiah,  mab 
Mesezabeel.  A  cher  eu  llaw  h^vynt 
y  cyweiriodd  Sadoc  mab  Baana. 

5  A  cher  llaw  iddynt  hwy  y  cy- 
weiriodd y  Tecoiaid ;  ond  eu  gwŷr 
mawr  ni  osodasant  eu  gwddf  ^  yng 
ngwasanaeth  eu  Harglwydd. 

6  A  Jehoiada  mab  Paseah,  a  Me- 
sùlam  mab  Besodeiah,  a  gyweirias- 
ant  yr  hen  borth ;  hwy  a  osodasant 
ei  drawstiau  ef,  ac  a  osodasant  i  fynu 
ei  ddorau,  a'i  gloiau,  a'i  farrau. 

7  A  cher  eu  llaw  hwynt  y  cyweir- 
iodd Melatiah  y  Gibeoniad,  a  Jadon 
y  Meronothiad,  gwŷr  Gibeon  a  Mis- 
pah,  hyd  orseddfa  y  llywydd  oedd 
tu  yma  i'r  afon. 

8  Ger  llaw  iddo  ef  y  cyweiriodd 
Uzziel  mab  Harhaiah,  o'r  gofaint 
aur.  Ger  llaw  iddo  yntau  y  cyweir- 
iodd Hananiah,  mab  un  or  apothe- 


Cyn 
CEIST 

445. 


h  Ezra  4.  3, 


a  pen.  12. 
10. 


b  pen.  12. 
39. 


0  Jer.  31. 

38. 


d  Ezra  2.34. 


e  Ezra  2. 35. 

'  2  Chron. 

33.  14. 

Seph.  1. 10. 
e  Edrych 

pen.  6.  1. 

a  7.1. 


h  Barn.  5. 
23. 


y  rJiaî  a  adeiladasant 


NEHEMIAH,  IV. 


gaerau  Jerusalem. 


Cyn 

CRIST 

445. 

2Neu, 
adawsant. 


3  neb.  yr 
ail  mesur. 


I  pen.  2.13. 


k  pen.  2. 13. 


I  pen.  2. 14. 


m  loan  9.  7. 


n  2  Bren. 
20.  20. 


*  droad  y 

mur. 
8Neu, 

Zaccai. 


cariaid:  a  hwy  a  ^gyweiriasant  Je- 
rusalem hyd  y  mur  llydan. 

9  A  cher  eu  Haw  hwynt  y  cyweir- 
iodd  Rephaiah  mab  Hur,  tywysog 
banner  rhan  Jerusalem. 

10  A  cher  Haw  iddynt  hwy  y  cy- 
weiriodd  Jedaiah  mab  Harumaph, 
ar  gyfer  ei  dŷ.  A  Hattus  mab  Ha- 
sabniah  a  gyweiriodd  ger  Haw  iddo 
yntau. 

11  Malchiah  mab  Harim,  a  Hasub 
mab  Pahath-Moab,  a  gyweiriasant 
^  ran  arall,  a  thŵr  y  fiyrnau. 

12  A  cher  Haw  iddo  ef  y  cyweiriodd 
Sàlum  mab  Halohes,  tywysog  ban- 
ner rhan  Jerusalem,  efe  a'i  ferched. 

13  'Forth  y  glyn  a  gyweiriodd  Ha- 
nun,  a  thrigolion  Zanoah ;  hwynt- 
hwy  a'i  hadeiladasant  ef,  ac  a  osod- 
asant  ei  ddorau  ef,  ei  gloiau,  a'i 
farrau,  a  mil  o  gufyddau  ar  y  mur, 
hyd  ^  berth  y  dom. 

14  Ond  porth  y  dom  a  gyweir- 
iodd Malchiah  mab  Rechab,  tywys- 
og rhan  o  Beth-haccerem ;  efe  a'i 
hadeiladodd,  ac  a  osododd  ei  ddor- 
au ef,  ei  gloiau,  a'i  farrau. 

15  A  Sàlum  mab  Col-hczeh,  ty- 
wysog rhan  o  Mispah,  a  gyweiriodd 
^borth  y  flfynnon;  efe  a'i  hadeilad- 
odd, ac  a'i  tôdd,  ac  a  osododd  ei 
ddorau  ef,  ei  gloiau,  a'i  farrau,  a 
mur  ""pysgod-lyn  Siloah  wrth  ardd 
y  brenhin,  a  hyd  y  grisiau  sydd  yn 
dyfod  i  waered  o  ddinas  Dafydd. 

16  Ar  ei  ol  ef  y  cyweiriodd  Nehe- 
miah  mab  Azbuc,  tywysog  banner 
rhan  Bethsur,  hyd  ar  gyfer  beddrod 
Dafydd,  a  hyd  "y  pysgod-lyn  a  wnel- 
sid,  a  hyd  dŷ  y  cedyrn. 

17  Ar  ei  ol  ef  y  cyweiriodd  y  Lefiaid, 
Rehum  mab  Bani.  Ger  Haw  iddo 
ef  y  cyweiriodd  Hazabiah,  tywysog 
banner  rhan  Ceilah,  yn  ei  fro  ei  bun. 

18  Ar  ei  ol  ef  eu  brodyr  hwynt  a 
gyweiriasant,  Bafai  mab  Henadad, 
tywysog  banner  rhan  Ceilah. 

19  A  cher  Haw  iddo  ef  y  cyweir- 
iodd Ezer  mab  Jesua,  tywysog  Mis- 
pah, ran  araU  ar  gyfer  y  ddringfa  i 
dŷ  yr  arfau,  wrth  *  y  drofa. 

20  Ar  ei  ol  ef  Baruc  mab  ^  Zabbai 
yn  awyddus  a  gyweiriodd  y  mesur 
araU,  o'r  drofa  hyd  ddrws  tŷ  Eliasib 
yr  arch-oflfeiriad. 

21  Ar  ei  ol  ef  Meremoth  mab 
Tlriab,  fab  Cos,  a  gyweiriodd  y 
mesur  arall,  o  ddrws  tŷ  Ehasib  hyd 
dalcen  tŷ  Eliasib. 

22  Ac  ar  ei  ol  ef  yr  offeiriaid,  gwŷr 
y  gwastadedd,  a  gyweiriasant. 

491 


23  Ar  ei  ol  ef  y  cyweiriodd  Benja- 
min, a  Hasub,  gyferbyn  â'u  tŷ.  Wedi 
yntau  Azariah  mab  Maaseiah,  mab 
Anani'ab,  a  gyweiriodd  wrth  ei  dŷ. 

24  Ar  ei  ol  yntau  Binnui  mab 
Henadad  a  gyweiriodd  fesur  arall, 
o  dŷ  Azariah  hyd  y  drofa,  sef  hyd 
y  gongL 

25  Palal  mab  Uzai,  ar  gyfer  y 
drofa,  a'r  tŵr  sydd  yn  myned  allan 

0  ucheldy  y  brenhin,  yr  hwn  sydd 
wrth  "gyntedd  y  carchar.  Ar  ei  ol 
ef,  Pedaiah  mab  Paros. 

26  A'r  P  Nethiniaid,  y  rhai  oedd 
yn  trigo  yn  ^"^Ophel,  hyd  ar  gyfer 
'porth  y  dwfr,  tu  a'r  dwyrain,  a'r 
tŵr  oedd  jn.  myned  aUan. 

27  Ar  ei  ol  yntau  y  Tecoiaid  a 
gyweiriasant  fesur  arall,  ar  gyfer  y 
tŴT  mawr  sydd  yn  myned  allan, 
hyd  fur  OpheL 

28  Oddi  ar  'berth  y  meirch,  yr 
offeiriaid  a  gyweiriasant  bob  un 
gyferbyn  a'i  dŷ. 

29  Ar  eu  hoi  hwynt  Sadoc  mab 
Immer  a  gyweiriodd  ar  gyfer  ei  dŷ. 
Ac  ar  ei  ol  yntau  y  cyweiriodd 
Semaiah  mab  Sechaniah,  ceidwad 
porth  y  dwyrain. 

30  Ar  ei  ol  ef  y  cyweiriodd 
Hananiah  mab  Selemiah,  a  Hanun 
chweched  mab  Salaph,  y  mesur  aralL 
Ar  ei  ol  yntau  Mesùlam  mab  Berech- 
i'ab  a  gyweiriodd  ar  gyfer  ei  ystafelL 

31  Ar  ei  ol  yntau  Malchiah,  mab 
y  gôf  aur,  a  gyweiriodd  hyd  dŷ  y 
Nethiniaid,  a'r  marchnadyddion  ar 
gyfer  porth  Miphcad,  hyd  ystafell 
y  gongl. 

32  A  rbwng  ystafell  y  gongl  a 
phorth  y  defaid,  yr  eurychod  a'r 
marchnadyddion  a  gyweiriasant. 

PENNOD  IV. 

1  Nehemiah  yn  gweithio,  ac  yn  myned  rhagddo 
yn  adeiladu  Jerusalem,  er  bod  y  gelynion  yn 
ei  watwar:  7  a  phan  wybu  eu  digllonedd  a'u 
cyfritiach  hwy,  yn  gosod  gwyliadwriaeth,  13 
yn  arfogi  y  gweithwyr,  19  ae  yn  dysgu  idd- 
ynt ryfela, 

PAN  glybu  *  Sanbàlat  ein  bod  ni 
yn  adeiladu  y  mur,  efe  a  gyn- 
ddeiriogodd  ynddo,  ac  a  lidiodd 
yn  ddirfawr,  ac  a  watwarodd  yr 
luddewon. 

2  Ac  efe  a  lefarodd  o  flaen  ei  frodyr 
a  Uu  Samaria,  ac  a  ddywedodd,  Beth 
y  mae  yr  luddewon  gweiniaid  byn 
yn  ei  wneuthur?  a  adewir  iddynt 
hwy?  a  aberthant?  a  orphenant 
mewn  diwmod?  a  godant  hwy  y  cer- 
rig  o'r  tyrrau  Hwch,  wedi  eu  Hosgi? 


Cyn 
CRIST 

445. 


0  Jer.  32.  2. 
a33.  1. 

a  37.  21. 

P  Ezra  2. 43. 

S  y  tOir. 

1  2  Chron. 
27.3. 

•■  pen.  8.  1, 
3.  a  12.  37. 


s  2  Bren.  11. 
16. 
Jer.  31.  40. 


•  pen.  2. 10. 


Adeiladu  Jerusalem 


NEHEMIAH,  V. 


er  gwaetliafy  gelynimi. 


Cyn 

CRIST 

445. 


2  Feb. 

ddirmt/g. 


b  Vs.  69.  27, 
28.  a  109. 
14, 15. 
Jer.  18.  23. 


SHeb. 
ddyrchafu 
ofurîau. 


4Heb.  i 
wnemlhur 
iddo  am- 
ryfusedd. 


6Neu,  0 
hoblleydy- 
chwelwch 
attorn  ni. 


6  Heb.  o 
fannau 
ieafÿ  He, 


3  A  Thobiah  yr  Ammoniad  oedd 
yn  ei  ymyl,  ac  efe  a  ddywedodd,  Er 
eu  bod  hwy  yn  adeiladu,  etto  ped 
elai  Iwynog  i  fynu,  efe  a  fwriai  i  lawr 
eu  mur  cerrig  hwynt. 

4  Gwrando,  0  ein  Duw;  canys  yr 
ydym  yn  ^  ddirmygus :  dychwel  hef- 
yd  eu  gwaradwydd  ar  eu  pennau 
hwynt,  a  dod  Invynt  yn  anrhaith 
y'ngwlad  y  caetliiwed : 

5  Ac  ^na  orchuddia  eu  hanwiredd 
hwynt,  ac  na  ddilëer  eu  pechod 
hwynt  o'th  ŵydd  di :  canys  digias- 
ant  di/di  ger  bron  yr  adeiladwyr, 

6  Felly  nyni  a  adeiladasom  y 
mur :  a  chyfannwyd  yr  holl  fur  hyd 
ei  hanner :  canys  yr  oedd  gan  y 
bobl  galon  i  weithio. 

7  ^  Ond  pan  glybu  Sanbàlat,  a 
Thobiah,  a'r  Arabiaid,  a'r  Ammon- 
iaid,  a'r  Asdodiaid,  '^  gwbl-gy weirio 
muriau  Jerusalem,  a  dechreu  cau 
yr  adwyau ;  yna  y  llidiasant  yn 
ddirfawr : 

8  A  hwynt  oil  a  fi'ad-fwriadasant 
ynghyd  i  ddyfod  i  ymladd  yn  erbyn 
Jerusalem,  ac  *  iV  rhwystro. 

9  Yna  y  gweddiasom  ar  ein  Duw, 
ac  y  gosodasom  wyliadwriaeth  yn 
eu  herbyn  hwynt  ddydd  a  nos,  o'u 
plegid  h^vynt. 

10  A  Judah  a  ddywedodd,  Nertli 
y  cludwyi'  a  wanhaodd,  a  phridd 
lawer  sydd,  fel  na  allwn  ni  adeil- 
adu y  mur. 

11  A'n  gwrthwynebwyr  a  ddywed- 
asant,  M  chant  wybod,  na  gweled, 
nes  i  ni  ddyfod  iV  mysg  hwynt,  a'u 
lladd,  a  rhwystro  eu  gwaith  hwynt. 

12  A  phan  ddaetli  yr  luddewon 
oedd  yn  preswylio  yn  eu  hymyl 
hwynt,  dywedasant  \^Tthym  ddeng- 
waith,  ^ Or  holl  leoedd  trwy  y  rhai 
y  gallech  ddychwelyd  attom  ni,  y 
hyddant  arnoch  chwi. 

13  H  Am  hynny  mi  a  osodais  rai 
^  yn  y  Ueoedd  isaf,  o'r  tu  ol  i'r  mur, 
ac  yn  y  Ueoedd  uchaf;  yn  ol  eu 
teuluoedd  hefyd  y  gosodais  y  bobl, 
âu  cleddyfau,,  â'w  gwaywfifyn,  ac 
a'u  bwäau. 

14  A  mi  a  edrychais,  ac  a  gyfodais, 
ac  a  ddywedais  wrth  y  pendefigion, 
a'r  swyddogion,  ac  wrth  y  rhan  arall 
o'r  bobl,  Nac  ofnwch  rhagddynt: 
cofiwch  yr  Arglwydd  mawr  ac 
ofnadwy,  ac  ymleddwch  dros  eich 
brodyr,  eich  meibion  a'ch  merched, 
eich  gwragedd  a'ch  tai. 

15  A  phan  glybu  ein  gelynion  fod 
y  jpeih  yn  hysbys  i  ni,  Duw  a  ddi- 


ddymmodd  eu  cynghor  hwynt;  a 
ninnau  oil  a  ddychwelasom  at  y 
mur,  bawb  i'w  waith. 

16  Ac  o'r  dydd  hwnnw,  hanner  fy 
ngweision  oedd  yn  gweithio  yn  y 
gwaith,  a'u  hanner  hwynt  oedd  yn 
dal  gway wfiyn,  a  thariannau,  a  bwa- 
au,  a  Uurigau ;  a'r  tywysogion  oedd 
ar  ol  hoU  dŷ  Judah. 

17  Y  rhai  oedd  yn  adeiladu  ar  y 
mur,  ac  yn  dwyn  beichiau,  a'r  rhai 
oedd  yn  Uwytho,  oeddynt  âg  un 
Haw  yn  gweithio  yn  y  gwaith,  ac 
a'r  Haw  arall  yn  dal  arf. 

18  Canys  pob  un  o'r  adeiladwyr 
oedd  wedi  gwregysu  ei  gleddyf  ar 
ei  ^  glun,  ac  yn  adeiladu :  a'r  hwn 
oedd  yn  Ueisio  mewn  udgorn  yd- 
oedd  yn  fy  ymyl  L 

19  11 A  mi  a  ddywedais  ^vrth  y  pen- 
defigion, ac  wrth  y  swyddogion,  ac 
wrth  y  rhan  arall  o'r  bobl,  Y  gwaith 
sydd  faAvr  a  helaeth,  a  nyni  a  was- 
garwyd  ar  hyd  y  mur,  ym  mhell 
oddi  Avrth  ein  gilydd. 

20  Yn  y  fan  lie  y  clywoch  sain 
yr  udgorn,  yno  ymgesglwch  attom. 
*=  Ein  Duw  ni  a  ymladd  drosom. 

21  Felly  yr  oeddem  ni  yn  gweithio 
yn  y  gwaith :  a'u  hanner  hwynt  yn 
dal  gwaywíîyn,  o  gyfodiad  y  wa\rr 
hyd  gyfodiad  y  sôr. 

22  Dywedais  hefyd  y  pryd  hwnnw 
wrth  y  bobl,  Llettŷed  pob  un  â'i 
was  yn  Jerusalem,  fel  y  byddont  i 
ni  yn  wyliadwriaeth  y  nos,  a'r  dydd 
mewn  gwaitk 

23  Felly  myfi,  a'm  brodyr,  a'm 
gweision,  a'r  gwylwyr  oedd  ar  fy  ol, 
ni  ddiosgasom  ein  dillad,  ^  ond  a 
ddiosgai  pob  un  i'w  golchi. 

PENNOD  V. 

1  Yr  luddewon  yn  cioyno  rliag  eu  dyledion,  a'u 
prid,  a'u  caelhiwed.  6  Nehermah  yn  ceryddu 
yr  usurwyr,  ac  yn  peri  iddynt  roi  yr  occr  a'r 
prid  yn  ei  ol :  14  yn  maddeu  ei  gynhaliaeth 
i'r  hdbl,  ac  yn  cadw  tŷ. 

AC  yr  oedd  gweiddi  mawr  gan  y 
.  bobl,  a'u  gwragedd,  yn  erbyn 
yr  luddewon  eu  brodyr. 

2  Canys  yr  oedd  rhai  yn  dywedyd, 
Y  mae  llawer  o  honom  ni,  ein  meib- 
ion, a'n  merched :  am  hynny  yr 
ydym  yn  cymmeryd  yd,  fel  y  bAvyt- 
taom,  ac  y  byddom  byw. 

3  Yr  oedd  rhai  hefyd  yn  dywedyd, 
Ein  meusydd,  a'n  gwinllannoedd, 
a'n  tai,  yr  ydym  ni  yn  eu  gwystlo, 
fel  y  prynom  yd  rhag  y  newyn. 

4  Ac  yr  oedd  rhai  eraill  yn  dy- 
wedyd, Benthycciasom  arian  i  dalu 


Cyn 

CRIST 

445. 


7  Heb. 

Iwynau. 


c  Exod.  14. 
14,25. 
Deut.l.3ö. 


8  Neu,  pob 
un  ai  á'i 
arf  ir 
dwfr : 
Kdrych 
Barn.  5.  U. 


Nehemiah  yn  ceryddu 


NEHEMIAH,  VI. 


yr  usurivyr. 


Cyn 
CKIST 

445. 

«  Eb.  58. 7. 


b  Exod.  21. 
7. 


eLef.25.48. 


d  Lef.  25. 
36. 


«  Jer.  34. 


«Matt.  10. 
14. 

Act.  13.  51. 
a  18.  6. 


L 


treth  y  brenhin,  a  hynny  ar  ein 
tiroedd  a'n  gwinllannoedd. 

5  Ac  yn  awr,  *  ein  cnawd  ni  sydd 
fel  cnawd  ein  brodyr,  ein  plant  ni 
fel  eu  plant  hwy:  ac  wele  ni  ^yn 
darostwng  ein  meibion  a'n  merch- 
ed  yn  weision,  ac  y  mae  rliai  o'n 
merched  ni  wedi  eu  caethiwo,  ac 
heb  fod  gennym  iw  rhyddliâu; 
canys  gan  eraill  y  mae  ein  meus- 
ydd  a'n  gwinllannoedd  hyn. 

6  11  Yna  y  llidiais  yn  ddirfawr, 
pan  glywais  eu  gwaedd  hwynt,  a'r 
geiriau  hyiL 

7  Fy  nghalon  hefyd  a  ^  feddyliodd 
ynof,  a  mi  a  ddwrdiais  y  peiidefig- 
ion,  a'r  swyddogion,  ac  a  ddyw  edais 
wrthynt,  Yr  ydycli  chwi  yn  cym- 
meryd  occraeth  bob  un  gan  ei 
frawd.  A  gosodais  yn  eu  herbyn 
hwynt  gynnuUeidfa  fawr. 

8  Dywedais  hefyd  wrthynt,  Nyni 
yn  ol  ein  gallu  a  ''brynasom  ein 
brodyr  yr  luddewon,  y  rhai  a 
werthasid  i'r  cenhedloedd ;  ac  a 
ydych  chwithau  yn  gwerthu  eich 
brodyr  ?  neu  a  werthir  hwynt  i  ni  ? 
Yna  y  tawsant,  ac  ni  chawsaut  air 
i  atteb. 

9  A  mi  a  ddywedais,  Nid  da  y  peth 
yr  ydych  chwi  yn  ei  wneuthur :  oni 
ddylech  chwi  rodio  ^  mewn  pfh  ein 
Duw  ni,  o  achos  gwaradwydd  y 
cenhedloedd  ein  gelynion? 

10  Myfi  hefyd,  a'm  brodyr,  am 
llangciau,  ydyra  yn  echwyno  iddynt 
arian  ac  yd :  peidiwn,  attolwg,  a'r 
occraeth  yma. 

11  Rhoddwch,  attolwg,  iddynt 
heddyw  eu  meusydd,  eu  gwinllan- 
noedd, a'u  holew-wydd-lannoedd, 
a'u  tai  drachefn ;  a  chanfed  ran  yr 
arian,  a'r  yd,  y  gwin,  a'r  oIcav,  yr 
ydych  chwi  yn  ei  fynnu  ganddynt. 

12  Hwythau  a  ddywedasant,  Ny- 
ni  a'w  rhoddwn  drachefn,  ac  ni 
cheisiwn  ddim  ganddynt;  felly  y 
gwnawn  fel  yr  ydwyt  yn  llefaru. 
Yna  y  gelwais  yr  offeiriaid,  ac  *  a'u 
tyngais  hwynt  ar  wneuthur  yn  ol  y 
gair  hwn. 

13  A  ^mi  a  ysgydwais  odre  fy 
ngwisg,  ac  a  ddywedais.  Felly  yr 
ysgydwo  Duw  bob  gwr  o'i  dŷ,  ac  o'l 
lafur,  yr  hwn  ni  chwblhao  y  gair 
hwn,  ac  felly  y  byddo  efe  yn  ysgyd- 
wedig,  ac  yn  wag.  A'r  holl  gynnull- 
eidfa  a  ddywedasant,  Amen :  ac  a 
foliannasant  yr  Aeglwydd.  A'r 
bobl  a  wnaeth  yn  ol  y  gair  hwn. 

14  1Í  Ac  o'r  dydd  y  gosodwyd  fi 


yn  dywysog  iddynt  hwy  y'ngwlad 
Judah,  o'r  ugeinfed  flwyddyn  hyd 
y  ddeuddegfed  flwyddyn  ar  hugain 
i  Artaxerxes  y  brenhin,  sef  deu- 
ddeng  mlynedd,  ni  fwytteais  1  na'm 
brodyr  fara  y  tywysog. 

15  Ond  y  tywysogion  cyntaf,  y 
rhai  a  fuasai  o'm  blaen  i,  fuasent 
drymion  ar  y  bobl,  ac  a  gymmer- 
asent  ganddynt  fara  a  gwin,  heb 
law  deugain  sicl  o  arian ;  eu  llangc- 
iau hefyd  a  àrglwyddiaethent  ar 
y  bobl :  ond  ni  wneuthum  i  felly, 
rhag  ofn  Duw. 

16  Eithr  myfi  a  gyweiriais  ran 
y'ngwaith  y  mur  hwn,  ac  ni  phryn- 
asom  un  maes :  a'm  holl  weision  i 
a  ymgynnuUasant  yno  at  y  gwaith. 

17  Ac  yr  oedd  ar  fy  mwrdd  i,  o 
luddewon  ac  o  swyddogion,  ddeng- 
Avr  a  saith  ugain,  heb  law  y  rhai 
oedd  yn  dyfod  attom  ni  o'r  cenhedl- 
oedd y  rhai  oedd  o'n  hamgylch. 

18  A'r  hyn  a  arlwyid  beunydd 
oedd  un  ŷch,  chwech  o  ddefaid 
dewisol,  ac  adar  wedi  eu  parottoi 
i  mi ;  a  phob  deng  niwrnod  y 
rlioddid  gwin  o  bob  math,  yn 
ddiamdlawd :  ac  er  hyn  ni  cheisiais 
fara  y  tywysog ;  canys  trwm  oedd  y 
caethiwed  ar  y  bobl  yma. 

19  e  Cofia  fi,  0  fy  Nuw,  er  lies  i 
mi,  yn  ol  yr  hyn  oil  a  wneuthum 
i'r  bobl  hyn. 

PENNOD  VI. 

1  Sanhdlat,  trwy  ddichelUon,  a  chwedlau,  a 
hiudiau  gau,  yn  ceisio  dyclirynu  Nehemiah. 
15  Gorphen  adeiladu  Jerusalem ;  a  hynny  yn 
ddychryn  i'r  gelynion.  17  Pendefigion  Judah 
a'i  gelynion  yn  deall  cyfrinach  eu  gilydd. 

APHAN  glybu  Sanbàlat,  a  Tho- 
.  biah,  a  ^  Gesem  yr  Arabiad,  a'r 
rhan  arall  o'n  gelynion,  adeiladu  o 
honof  fi  y  mur,  ac  nad  oedd  adwy 
wedi  ei  gadael  ynddo ;  *  er  na  osod- 
aswn  i  y  pryd  hwnnw  y  dorau  ar  y 
pyrth; 

2  Yna  yr  anfonodd  Sanbàlat  a 
Gesem  attaf,  gan  ddywedyd,  Tyred, 
ac  ymgyfarfyddwn  ynghyd  yn  un 
o'r  pentrefi  y'ngwastadedd  *'Ono. 
Ac  yr  oeddynt  hwy  yn  bwriadu 
gAvneuthur  niwed  i  mi. 

3  Minnau  a  anfonais  genhadau 
attynt  hwy,  gan  ddywedyd,  Gwaith 
mawr  yr  ydwyf  fi  yn  ei  wneuthur ; 
o  herwydd  hynny  ni  allaf  ddyfod  1 
waered :  paham  y  safai  y  gwaith, 
pan  ymadâwn  âg  ef,  a  dyfod  i  wae- 
red attoch  chwi  ? 

4  Etto  hwy  a  anfonasant  attaf  fi 


Cyn 
CRIST 

445. 


e  pen.  13. 

22. 


2  Gasmu, 
ad.  6. 


a  pen.  3.  3. 


b  1  Chron. 
8.12. 


Dîchéllion  Sanhàlat. 


NEHEMIAH,  VII. 


GorpTien  adeiladu. 


Cyn 

CRIST 

445. 


3  Gesem. 
ad.  L 


c  pen.  13. 
29. 


Cylch 
415. 


yn  y  wedd  hon  bedair  gwaith;  ac  yn 
y  modd  hwnnw  yr  attebais  hwynt. 

5  Yna  Sanbàlat  a  anfonodd  ei  was 
attaf  fi  y  bummed  waith  yr  un  fíìiii- 
ud,  a  Uythyr  agored  yn  ei  law: 

6  Ynddo  yr  oedd  yn  ysgrifenedig, 
Ym  mysg  y  cenhedloedd  y  mae  y 
gair,  a  ^Gasmu  sydd  yn  dywedyd,  dy 
fod  di  a'r  luddewon  yn  amcanu 
gwrthryfela :  o  herwydd  hynny  dy 
fod  di  yn  adeiladu  y  mur,  fel  y 
byddit  frenhin  arnynt,  yn  ol  y  geir- 
iau  hyn ; 

7  A'tli  fod  ditliau  heíyd  wedi  go- 
sod  prophwydi  i  bregethu  am  danat 
yn  Jerusalem,  gan  ddywedyd,  Y 
mae  brenhin  yn  Judah.  Ac  yn  awr 
y  fath  ymadroddion  a  hyn  a  glyw  y 
brenhin :  gan  hynny  tyred  yn  awr, 
ac  ymgynghor^^^l  ynghyd. 

8  Yna  yr  anfonais  atto,  gan  ddy- 
wedyd, M  ddarfu  yn  ol  yr  ymad- 
roddion hyn  yr  ydwyt  ti  yn  eu  dy- 
wedyd; ond  o'th  galon  dy  hun  yr 
ydwyt  yn  eu  dychymmygu  hwynt. 

9  Oblegid  hv.7nt-h^vy  oil  oedd  yn 
ceisio  ein  hofni  ni,  gan  ddywedyd, 
Eu  dwylaw  hwy  a  laesant  oddi  wrth  y 
gwaith,  fel  nas  gwneir  ef.  Gan  hynny 
cryfliâyn  awr,  O DDüW,fy  nwylaw i. 

10  A  mi  a  ddeuthum  i  dy  Semaiah 
mab  Delaiah,  mab  Mehetabeel,  yr 
h^vn  oedd  wedi  cau  arno ;  ac  efe  a 
ddywedodd,  Cyfarfydd^vn  yn  nhŷ 
Dduw,  a  chauwn  ddrysau  y  deml : 
canys  y  maent  yn  dyfod  i'th  ladd 
di ;  a  Uiw  nos  y  deuant  i'th  ladd  di. 

11  Yna  y  dywedais,  A  liy  gwr  o'm 
bath  i?  neu  pwy  sydd  fel  myfi  yr 
hwn  a  elai  i'r  deml,  fel  y  byddai 
by w  ?  Nid  âf  i  mewn. 

12  Ac  wele,  gwybûm  nad  Dtrw  a'i 
hanfonasai  ef ;  ond  Uefaru  o  hono 
ef  y  brophwydoliaeth  lion  yn  fy  er- 
byn  i :  canys  Tobiah  a  Sanbàlat  a'i 
cyflogasent  ef 

13  0  herwydd  hyn  y  cyflogasid  ef, 
fel  y'm  hofnid  i,  ac  y  gwnawn  feUy, 
ac  y  pechwn ;  ac  y  byddai  hynny 
ganddynt  yn  enlHb  i'm  lierbyn,  fel 
y'm  gwaradwyddent. 

14  •=  0  fy  Nuw,  cofia  Tobi'ah  a  San- 
bàlat,  yn  ol  eu  gweithredoedd  hyn- 
ny ;  a  Noadiah  y  broph\vydes  hefyd, 
a'r  rhan  arall  o'r  prophwydi  y  rhai 
oedd  yn  fy  nychrynu  i. 

15  1Í  A'r  mur  a  orphenwyd  ar  y 
pummed  dydd  ar  hugain  o  Elul, 
mewn  deuddeng  niwi*nod  a  deugain. 

16  A  phan  glybu  ein  holl  elynion 
ni  hynny,  a  gweled  o'r  hoU  genhedl- 

494 


oedd  y  rhai  oedd  o'n  hamgylch, 
hwy  a  ofhasant,  ac  a  Iwfrhasant  yn 
ddirfawT  ynddynt  eu  hun:  canys 
gwybuant  mai  tr^vy  ein  Duw  ni  y 
gwnelsid  y  gwaith  hwn. 

17  IT  Ac  yn  y  dyddiau  hyn  pen- 
defigion  Judah  oedd  yn  mynych- 
ddanfon  eu  Uythyrau  at  Tobiah; 
a'r  eiddo  Tobiah  oedd  yn  dyfod 
attynt  hwythau. 

18  Canys  yr  oedd  llawer  yn  Ju- 
dah mewn  cjTighrair  âg  ef ;  o  her- 
wydd *daw  oedd  efe  i  Sechaniah 
mab  Arah ;  a  Johanan  ei  fab  ef  a 
gymmerasai  ferch  Mesidam  mab 
Berechiah  yn  wraig  iddo. 

19  A'i  gymmwynasau  ef  y  byddent 
hwy  yn  eu  mynegi  ger  fy  mron  i ;  ^fy 
ngeiriau  innau  hefyd  y  byddent  yn 
eu  hadrodd  iddo  yntau.  A  Thobiah 
a  anfonodd  lythyrau  i'm  dychrynu  i. 

PENNOD  VII. 

1  Neliem'iah  yn  gorchymyn  Jerusalem  i  Hanani 
a  Hananiah.  5  Llyfr  achau  y  rhai  a  ddaeth 
gyntaf  allan  o  Bainlon,  8  oV  hdbl,  39  a^r 
offeiriaid,  43  aW  Lefiaid,  46  a'r  Nethiniaid, 
57  a  gweision  Solomon,  63  a'r  offeiriaid  ni 
fedrent  gael  eu  hachau.  66  Bhifedi  y  cwhl, 
a'n  golud,  70  a'u  hoffrymmau. 

AC  wedi  adeiladu  y  mur,  a  chyf- 
-  odi  o  honof  y  dorau,  a  gosod 
y  porthorion,  a'r  cantorion,  a'r  Lef- 
iaid; 

2  Yna  mi  a  orchymynais  i  Hanani 
fy  mrawd,  ac  i  Hananiah  tywysog  y 
palas  yn  Jerusalem,  canys  efe  oedd 
wr  flỳddlawn,  ac  yn  ofni  Duw  yn 
fwy  na  llawer : 

3  A  mi  a  ddywedais  wrthynt,  Nac 
agorer  pyrth  Jerusalem  nes  gwres- 
ogi  yr  haul ;  a  tlira  fyddont  Invy 
yn  sefyU  yno,  cauant  y  drysau,  a 
phreniant :  a  mi  a  osodais  wyhvyr 
o  drigolion  Jerusalem,  pob  un  yn 
ei  wyliadwriaeth,  a  phob  un  ar 
gyfer  ei  dy. 

4  Ar  ddinas  oedd  ehang  a  mawr ; 
ac  ychydig  bobl  ynddi  :  a'r  tai  nid 
oeddynt  wedi  eu  hadeiladu. 

5  1Í  A'm  Duw  a  roddodd  yn  fy 
nghalon  gynnull  y  pendefigion,  y 
tywysogion  hefyd,  a'r  bobl,  i'w  cyf- 
rif  wrth  eu  hachau.  A  mi  a  gefais 
lyfr  achau  y  rhai  a  ddaethai  i  fynu 
yn  gyntaf,  a  chefais  yn  ysgrifenedig 
ynddo, 

6  ^Dyma  feibion  y  dalaeth,  y  rhai  a 
ddaeth  i  fynu  o  gaethiwed  y  gaeth- 
glud  a  gaethgludasai  Nebuchodo- 
nosor  brenhin  Babilon,  ac  a  ddy- 
chwelasant  i  Jerusalem,  ac  i  Judah, 
pob  un  i'w  ddinas  ei  hun ; 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
445. 


4  mnh  7/ng 
raiih. 


BNeu,/?/ 
matterion. 


Cylch 
536. 
ft  Ezra  2. 1, 
(Sic. 


AcJiau  y  rhai  a  ddaeth 


NEHEMIAH,  VII. 


gyntaf  o  Babilon. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

536. 

ZNeUj 
Seraiah : 
Edrych 
Ezra  2.  2. 


SNeu, 
Bani. 


*  Neu, 
Jora. 


SNeu, 
Gibbar, 


6Neu, 
Azmafeth. 

^  Neil, 
Ciriath- 
arim. 


b  Edrych 
aJ.  Vi. 


7  Y  rhai  a  ddaethant  gyd  â  Zoro- 
babel :  Jesua,  Nehemiah,  ^  Azari- 
ah,  Raamiah,  Nahamani,  Mordecai, 
Bilsan,  Mispereth,  Bigfai,  Nehum, 
Baanah.  Dyma  rifedi  dynion  pobl 
Israel ; 

8  Meibion  Paros,  dwy  fil  cant  a 
deuddeg  a  thri  ugain. 

9  Meibion  Sephatiah,  tri  chant  a 
deuddeg  a  thri  ugain. 

10  Meibion  Arab*,  chwe  chant  a 
deuddeg  a  deugain. 

11  Meibion  Pahath-Moab,  o  feib- 
ion  Jesua  a  Joab,  dwy  fil  ac  wyth 
gant  a  thri  ar  bymtheg. 

12  Meibion  Elam,  mil  dau  cant  a 
pliedwar  ar  ddeg  a  deugain. 

13  Meibion  Zattu,  wyth  gant  a 
phump  a  deugain. 

14  Meibion  Zaccai,  saith  gant  a 
thri  ugain. 

15  Meibion  ^Binnui,  chwe  chant 
ac  wyth  a  deugain. 

16  Meibion  Bebai,  chwe  chant  ac 
wyth  ar  hugain. 

17  Meibion  Azgad,  dwy  fil  tri 
chant  a  dau  ar  hugain. 

18  Meibion  Adonicam,  chwe  chant 
a  saith  a  thri  ugain. 

19  Meibion  Bigfai,  dwy  fil  a  saith 
a  thri  ugain. 

20  Meibion  Adin,  chwe  chant  a 
phymtheg  a  deugain. 

21  Meibion  Ater  o  Hezeciah,  tri 
ar  bymtheg  a  phedwar  ugain. 

22  Meibion  Hasum,  tri  chant  ac 
wyth  ar  hugain. 

23  Meibion  Besai,  tri  chant  a 
phedwar  ar  hugain. 

24  Meibion  ^Hariph,  cant  a  deu- 
ddeg. 

25  Meibion  ^  Gibeon,  pymtheg  a 
phedwar  ugain. 

26  Gwŷr  Bethlehem  a  Netophah, 
cant  ac  wyth  a  phedwar  ugain. 

27  Gwŷr  Anathoth,  cant  ac  wyth 
ar  hugain. 

28  Gwŷr  ^  Beth-asmafeth,  dau  a 
deugain. 

29  Gwŷr  "^  Ciriath-jearim,  Cephi- 
rah,  a  Beeroth,  saith  gant  a  thri  a 
deugain. 

30  Gwŷr  Ramah  a  Gaba,  chwe 
chant  ac  un  ar  hugain. 

31  Gwŷr  Michmas,  cant  a  dau  ar 
hugain. 

32  Gwŷr  Bethel  ac  Ai,  cant  a  thri 
ar  hugain. 

33  Gwŷr  Nebo  arall,  deuddeg  a 
deugain. 

34  Meibion  ^Elam  arall,  mil  dau 


cant  a  phedwar  ar  ddeg  a  deu- 
gain. 

35  Meibion  Harim,  tri  chant  ac 
ugain. 

36  Meibion  Jericho,  tri  chant  a 
phump  a  deugain. 

37  Meibion  Lod,  Hadid,  ac  Ono, 
saith  gant  ac  un  ar  hugain. 

38  Meibion  Senaah,  tair  mil  naw 
cant  a  deg  ar  hugain. 

39  1  Yr  ofieiriaid:  meibion  ''Je- 
daiah,  o  dŷ  Jesua,  naw  cant  a  thri 
ar  ddeg  a  thri  ugain. 

40  Meibion  ^Immer,  mil  a  deu- 
ddeg a  deugain. 

41  Meibion  *Pasur,  mil  dau  cant 
a  saith  a  deugain. 

42  Meibion  '^  Harim,  mil  a  dau  ar 
bymtheg. 

43  11 Y  Lefiaid :  meibion  Jesua,  o 
Cadmiel,  ac  o  feibion  ^Hodefah, 
pedwar  ar  ddeg  a  thri  ugain. 

44  ITY  cantorion:  meibion  Asaph, 
cant  ac  wyth  a  deugam. 

45  1Í  Y  porthonon :  meibion  Sàl- 
um,  meibion  Ater,  meibion  Talmon, 
meibion  Accub,  meibion  Hatita, 
meibion  Sobai,  cant  a  thri  ar  bym- 
theg ar  hugain. 

46  1Í  Y  Nethiniaid  :  meibion  Siha, 
meibion  Hasupha,  meibion  Tabba- 
oth, 

47  Meibion  Ceros,  meibion  Sia, 
meibion  Padon, 

48  Meibion  Lebanah,  meibion  Ha- 
gaba,  meibion  Salmai, 

49  Meibion  Hanan,  meibion  Gidel, 
meibion  Gahar, 

50  Meibion  Reaiah,  meibion  Re- 
sin, meibion  Necoda, 

51  Meibion  Gazzam,  meibion  Uz- 
za,  meibion  Phaseah, 

52  Meibion  Besai,  meibion  Meu- 
nim,  meibion  Nephisesim, 

53  Meibion  Bacbuc,  meibion  Ha- 
cupha,  meibion  Harhur, 

54  Meibion  Baslith,  meibion  Me- 
hida,  meibion  Harsa, 

55  Meibion  Barcos,  meibion  Sise- 
ra,  meibion  Thamah, 

56  Meibion  Nesiah,  meibion  Ha- 
tipha. 

57  1  Meibion  gweision  Solomon : 
meibion  Sotai,  meibion  Sophereth, 
meibion  Perida, 

58  Meibion  Jaala,  meibion  Dar- 
con,  meibion  Gidel, 

59  Meibion  Sephatiah,  meibion 
Hattil,  meibion  Pochereth  o  Se- 
baim,  meibion  ^Amon. 

60  Yr  holl  Nethiniaid,  a  meibion 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
536. 


c  1  Chron. 
24.7. 


d  1  Chron. 
21  14. 

e  Edrych 
1  Chi-uii.  9. 
12.  a  24.0. 

f  1  Chron. 
24.  8, 


8Neu, 
Modafiah, 
Ezra  2.  40. 
neu, 
Jridah, 
Ezra  3.  9. 


SNeu,  Ami, 


49S 


Y  Thai  a  dclaeth  o  BaUlon.         NE  H  E  M I A  H,  VIIL 


Darllen  y  gyfrcdtJi. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
536. 

e  Ezra  2. 59. 


2Neu, 
hachau. 


SHeb. 

lialoamyd. 


i  Neu, 
Uywijdd. 


BHeb. 
rhan. 
t  pen.  8.  9. 


Cylch 
536. 


gweision  Solomon,  oedcl  dri  chant 
a  deuddeg  a  phedwar  ugain. 

61  ^A'r  rhai  hyn  a  ddaethant  i 
f  jnu  o  Tel-melali,  Tel-haresa,  Cerub, 
Adon,  ac  Immer:  ond  ni  fedrent 
ddangos  tŷ  eu  tadau,  na'u  ^hiliog- 
aeth,  ai  o  Israel  yr  oeddynt. 

62  Meibion  Delaiah,  meibion  To- 
biali,  meibion  Necoda,  chwe  cliant 
a  dau  a  deugain. 

63  11  Ac  o'r  offeiriaid:  meibion 
Habaiah,  meibion  Cos,  meibion 
Barzilai,  yr  hwn  a  gymmerth  un 
o  ferched  Barzilai  y  Gileadiad  yn 
wraig,  ac  a  alvvyd  ar  eu  henw 
hwynt. 

64  Y  rhai  hyn  a  geisiasant  eu 
hysgrifen  ym  mhlith  yr  achau,  ond 
nis  cafwyd :  am  hynny  y  "  bwriAvyd 
h^vynt  allan  o'r  ofiFeiriadaeth. 

65  A'r  ^Tirsatha  a  ddywedodd 
Avrtliynt,  na  fwyttâent  o'r  pethau 
sancteiddiolaf,  hyd  oni  chyfodai 
oiFeiriad  âg  ürim  ac  â  Thummim. 

66  ^  Yr  hoU  gynnuUeidfa  yngliyd 
oedd  ddwy  fil  a  deugain  tri  chant 
a  thri  ugain. 

67  Ileb  law  eu  gweision  hwynt  a'u 
mor^vynion,  y  rhai  hynny  oedd  saith 
mil  tri  chant  a  dau  ar  bymtheg  ar 
hugain :  a  chanddynt  hwy  yr  oedd 
dau  cant  a  phump  a  deugain  o  gan- 
torion  ac  o  gantoresau. 

68  Eu  meirch  hwynt  oedd  saith 
gant  ac  un  ar  bymtheg  ar  hugain  ; 
a'u  mulod  yn  ddau  cant  a  phump  a 
deugain ; 

69  Y  camelod  oedd  bedwar  cant 
a  phymtheg  ar  hugain;  yr  asynod 
oedd  chwe  mil  saith  gant  ac  ugain. 

70  1Í  A  ^  rhai  o'r  tadau  pennaf  a 
roddasant  tu  ag  at  y  gwaith.  ''Y 
Tirsatha  a  roddodd  i'r  trysor  fil  o 
ddracmonau  aur,  deg  a  deugain  o 
phiolau,  pîim  cant  a  deg  ar  hugain 
o  wisgoedd  ofíeiriaid. 

71  A  i'hai  o'r  tadau  pennaf  a  rodd- 
asant i  drysor  y  gwaith  ugain  mil  o 
ddracmonau  aur,  a  dwy  fil  a  deu- 
cant  o  bunnau  o  arian. 

72  A'r  hyn  a  roddodd  y  rhan  ar- 
all  o'r  bobl  oedd  ugain  mil  o  ddrac- 
monau aur,  a  dwy  fil  o  bunnau  yn 
arian,  a  saith  a  thri  ugain  o  wisg- 
oedd ofieiriaid 

73  A'r  ofieiriaid,  a'r  Lefiaid,  a'r 
porthorion,  a'r  cantorion,  a  rhai  o'r 
bobl,  a'r  Nethiniaid,  a  lioU  Israel,  a 
drigasant  yn  eu  dinasoedd.  A  phan 
ddaeth  y  seithfed  mis,  yr  oedd  meib- 
ion Israel  yn  eu  dinasoedd. 

496 


PENNOD  VIIL 

Duioîól  arfer  giorandaw  a  ddarllen  y  gyf- 
raith.  9  Nehem'iah,  ac  Ezra,  a'r  Lefiaid, 
yn  cysuro  y  hohl.  13  Farodrwydd  y  hobl  i 
wiandaw,  ac  i  ddysgu.  16  Cadw  gwyl  y 
pehyll. 

'R  hoU  "bobl  a  ymgasglasant  o 
un  fryd  i'r  heol  oedd  o  fiaen 
^porth  y  dwfr,  ac  a  ddywedasant 
wrth  Ezra  ''yi*  ysgrifenydd,  am 
ddwyn  llyft"  cyfraith  Moses,  yr  hon 
a  orchymynasai  yr  Arglwydd  i 
Israel. 

2  Ac  Ezra  yr  offeiriad  a  ddug  y 
gyfraith  o  fiaen  y  gynnuUeidfa  o 
wŷr,  a  gwragedd,  a  phawb  a'r  a  oedd 
yn  ^medru  gwrandaw  yn  ddeallus, 
ar  y  dydd  cyntaf  o'r  seithfed  mis. 

3  Ac  efe  a  ddarllenodd  ynddo  ar 
wyneb  yr  heol  oedd  o  fiaen  porth 
y  dwfr,  o'r  ^  bore  hyd  banner  dydd, 
ger  bron  y  gwŷr,  a'r  gwragedd, 
a'r  rhai  oedd  yn  medru  deall:  a 
chlustiau  yr  hoU  bobloedd  oedd  yn 
givrandaw  ar  lyfr  y  gyfraith. 

4  Ac  Ezra  yr  ysgrifenydd  a  safodd 
ar  ^bulpud  o  goed,  yr  h^yn  a  wnelsid 
i'r  peth  hyn;  a  chyd  ag  ef  y  safodd 
Mattithiah,  a  Sema,  ac  Anaiah,  ac 
Uriah,  a  Hilciah,  a  Maaseiah,  ar  ei 
law  ddehau  ef ;  a  Phedaiah,  a  Mi- 
sael,  a  Malchiah,  a  Hasum,  Hasba- 
danah,  Zechariah,  a  Mesùlam,  ar  ei 
law  aswy  ef 

5  Ac  Ezra  a  agorodd  y  llyfr  ^  yng 
ngŵydd  yr  holl  bobl ;  (canys  yr  oedd 
efe  oddi  ar  yr  holl  bobl ;)  a  phan 
agorodd,  yr  holl  bobl  a  safasant. 

6  Ac  Ezra  a  fendithiodd  yr  Ar- 
glwydd, y  Duw  mawr.  A'r  holl 
bobl  a  attebasant,  Amen,  Amen, 
gan  ddjTchafu  eu  d^vylaw :  a  hwy 
a  ymgrymmasant,  ac  a  addolasant 
yr  Arglwydd  û'u  Invynebau  tu  a'r 
ddaear. 

7  Jesua  hefyd,  a  Bani,  Serebiah, 
Jamin,  Accub,  Sabbethai,  Hodiah, 
Maaseiah,  Celita,  Azariah,  Jozabad, 
Hanan,  Pelaiah,  a'r  Lefiaid,  oedd 
yn  dysgu  y  gyfi*aitli  i'r  bobl,  a'r 
bobl  yn  sefyll  yn  eu  lie. 

8  A  hwy  a  ddarUenasant  yn  eglur 
yn  y  llyfr,  y'nghyfraith  Dduw  ;  gan 
osod  cdlan  y  synwyr,  fel  y  deaUent 
wrth  ddarllen. 

9  IT  A  Nehemiah,  efe  yw  y  ^Tir- 
satha, ac  Ezra  yr  ofieiriad  a'r  ys- 
grifenydd, a'r  Lefiaid  y  rhai  oedd 
yn  dysgu  y  bobl,  a  ddywedasant 
wrth  yr  holl  bobl,  ^  Y  mae  heddyw 
yn  sanctaidd  i'r  Arglwydd  eich 


d.Vnm.  29. 
1. 


Cadiv  gwyl  y  pebyll. 


NEHEMIAH,  IX. 


Gwcddi  y  Lejiaid, 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

445. 

0  Dent.  16. 
14,  15. 

1  Eg.  9.  19, 
22. 
Dut.11.10. 


TNeu, 
ddysgu. 


e  Lef.  23. 

34. 

Deut.  16. 

13. 
h  Lef,  23.  < 


t  Deut.  31. 
10,  to. 


Sllcb  qwa- 
harddiad, 

«  Lef.  23. 
30. 


Duw ;  *  na  alerwch,  ac  na  wylwch  : 
canys  yr  holl  bobl  oedd  yii  Avylo 
pan  glywsant  eiriau  y  gyfraith. 

10  Ac  efe  a  ddyAvedodd  wrthynt, 
Ewch,  bAvyttewcli  y  breision,  ac  yf- 
wcli  y  melysion,  ac  ^  anfonwch  ran- 
naii  i'r  hwn  nid  oes  ganddo  ddim 
yn  barod  ;  canys  y  mae  heddyw  yn 
sanctaidd  i'n  Harglwydd :  am  hynny 
na  thristêwch ;  canys  Uawenydd  yr 
Arglwydd  yw  eich  nerth  chwi. 

11  A'r  Lefiaid  a  ostegasant  yr  holl 
bobl,  gan  ddywedyd,  Tewch  :  canys 
y  dydd  heddyw  sydd  sanctaidd,  ac 
na  thristewch. 

12  A'r  holl  bobl  a  aethant  i  fwytta 
ac  i  yfed,  ac  i  anfon  ymaith  rannau, 
ac  i  wneuthur  llawenydd  ma^vr;  o 
her^vydd  iddynt  ddeall  y  geiriau  a 
ddysgasent  h^vy  iddynt. 

13  IF  A'r  ail  dydd,  tadau  pennaf  yr 
holl  bobl,  yr  offeiriaid,  a'r  Lefiaid,  a 
ymgynnullasant  at  Ezra  yr  ysgrifeu- 
ydd,  ^  i'tü  dysgu  y'ngeiriau  y  gyfraith. 

.  14  A  hwy  a  gawsant  yn  ysgrifened- 
ig  yn  y  gyfraith,  yr  hyn  a  orchymyn- 
asai  yr  Ajiglwydd  trAvy  law  Moses, 
sy  dylai  meibion  Israel  drigo  mewn 
bythod  ar  Avyl  y  seithfed  mis  ; 

15  Ac  ^  y  dylent  gyhoeddi,  a  gyrru 
gair  trwy  eu  holl  ddinasoedd,  a  thrwy 
Jerusalem,  gan  ddyAvedyd,  Ewch  i'r 
mynydd,  a  dygwch  ganghennau 
olew-Avydd,  a  changau  pinwydd,  a 
changau  y  myrt^vydd,  a  changau  y 
palmwydd,  a  changhennau  o'r  pren- 
nau  cauadfrig,  i  wneuthur  bythod, 
fel  y  mae  yn  ysgrifenedig. 

16  11  Felly  y  bobl  a  aethant  aUan, 
ac  a'lt  dygasant,  ac  a  wnaethant 
iddynt  fythod,  bob  un  ar  ei  uen,  ac 
yn  eu  cynteddoedd,  ac  /nghyntedd- 
oedd  tŷ  Dduw,  ac  yn  heol  porth  y 
dwfr,  ac  yn  heol  porth  Ephraim. 

17  A  holl  gynnulleidfa  y  rhai 
a  ddychwelasent  o'r  caethiwed,  a 
wnaethant  fythod,  ac  a  eisteddasant 
yn  y  bythod :  canys  er  dyddiau  Jo- 
sua  mab  Nun  hyd  y  dydd  hwnnw  ni 
wnaethai  meibion  Israel  felly.  Ac 
yr  oedd  Uawenydd  mawr  iawn. 

18  Ac  Ezra  a  ddarllenodd  yn  Uyfr 
cyfraith  Dduw  '  beunydd,  o'r  dydd 
cyntaf  hyd  y  dydd  diweddaf.  A 
hwy  a  gynhaliasant  yr  wyl  saith 
niwmod ;  ac  ar  yr  wythfed  dydd  y 
hu  ^cymmanfa,  ^yn  ol  y  ddefod. 

PENNOD  IX. 

1  Ympryd  cyhoedd,  ac  edifeirwch  y  holl.  4  Y 
Lefiaid  yn  gwneuthur  duwiol  Qyffes  o  ddaioni 
Duw,  a  drygioni  y  holil. 


AC  ar  y  pedwerydd  dydd  ar 
.  hugain  o'r  *mis  hwn,  meibion 
Israel  a  ymgynnullasant  mewn  ym- 
pryd, ac  mewn  sachlian,  a  ''phridd 
arnaddynt. 

2  A  •=  had  Israel  a  ymneülduasant 
oddi  wrth  bob  ^dîeithriaid,  ac  a  saf- 
asant,  ac  a  gyffesasant  eu  pechodau, 
ac  anwireddau  eu  tadau. 

3  A  chodasant  i  fynu  yn  eu  He,  ac 
a  ^ddarllenasant  yn  Uyfr  cyfraith  yr 
Arglwydd  eu  Duw,  bedair  gwaith 
yn  y  dydd;  a  phedair  gwaith  yr 
ymgyffesasant,  ac  yr  ymgrymmas- 
ant  i'r  Arglwydd  eu  Duw. 

4  11  Yna  y  safodd  ^ym  mhulpud 
y  Lefiaid,  Jesua,  a  Bani,  Cadmiel, 
Sebaniah,  Bunni,  Serebiah,  Bani,  a 
Chenani ;  a  gwaeddasant  â  Uef  uchel 
ar  yr  Arglwydd  eu  Duw : 

5  A'r  Lefiaid,  Jesua,  a  Chadmiel, 
Bani,  Hasabniah,  Serebiah,  Hodiah, 
Sebaniah,  a  Phethahiah,  a  ddywed- 
asant,  Cyfodwch,  bendithiwch  yr 
Arglwydd  eich  Duw  o  dragy- 
wyddoldeb  hyd  dragy^vyddoldeb : 
a  bendithier  dy  enw  gogoneddus 
a  dyrchafedig,  goruwch  pob  ben- 
dith  a  moliant. 

6  Ti  yn  unig  >vy t  Arglwydd  :  "  ti 
a  wnaethost  y  nefoedd,  '^nefoedd  y 
nefoedd,  a'u  ^hoU  luoedd  hwynt,  y 
ddaear  a'r  hyn  oil  sydd  arni,  y  mor- 
oedd  a'r  hyn  oil  sydd  yuddynt ;  a  tin 
sydd  yn  eu  cynual  hwynt  oil ;  a  llu 
y  nefoedd  sydd  yn  ymgrymmu  i  ti. 

7  Ti  yiü  yr  Arglwydd  Dduw,  yr 
hwn  a  ddetholaist  ^'Abram,  ac  a'i 
dygaist  ef  allan  o  Ur  y  Caldeaid, 
ac  a  roddaist  iddo  enw  '  Abraham  : 

8  A  chefaist  ei  galon  ef  ^  yn  fíydd- 
lawn  ger  dy  fron  di,  ac  a  wnaethost 
^  gyfammod  âg  ef,  ar  roddi  yn  ddiau 
i'w  had  ef  wlad  y  Canaaueaid,  yr 
Hefiaid,  yr  Amoriaid,  a'r  Pherez- 
laid,  a'r  Jebusiaid,  a'r  Girgasiaid; 
ac  a  gwblheaist  dy  eiriau :  o  lier- 
wydd  cyfiawn  wyt. 

9  ""Gwelaist  Ìiefyd  gystudd  ein 
tadau  yn  yr  Aipht ;  a  thi  "  a  wran- 
dewaist  eu  gwaedd  hwynt  wrth  y 
mor  coch : 

10  A  thi "  a  wnaethost  arwyddion 
a  rhyfeddodau  ar  Pharaoh,  ac  ar 
ei  holl  weision,  ac  ar  holl  bobl  ei 
wlad  ef:  canys  gAvybuost  i'r  rhai 
hyn  falchio  yn  eu  herbyn  hwynt. 
A  gwnaethost  i  ti  enw,  fel  y  gwelir 
y  dydd  hwn. 

11  pY  mor  hefyd  a  hoUtaist  o'u 
blaen  hwynt,  fel  y  treiddiasant  trwy 


Cyn 

CRIST 

445. 


«  pen.  8.  2. 

b  .To«.  7.  6. 
Job  2. 12. 

c  Ezra  10. 
11. 

fen.  13.  3, 
0. 
2H.  b. 
meibion 
d'ieiChr. 


d  pen.  8. 7, 


3  Nen, 
ii'vqrisiau, 
Heb. 
esgi/nfa. 


e  Gen.  1. 1. 

Dat.  14.  7. 
f  Deut.  10. 

14. 

1  Bren.  8. 

27. 
s  Gen.  2.  1. 


b  Gen.  11. 
31.  a  12.  1. 


i  Gen.  17.  5. 
k  Gen.  15. 6. 


1  Grn.  12.  7. 
a  15.  18. 
a  17.  7,  8. 


m  Exod.  2. 

25.  a  3.  7. 
n  Exod.  14. 

10. 


o  Exod.  7, 
8, 9,  10, 11, 
12,  a  U, 
pennud. 


P  Exod.  14. 
21,  22. 


Cyffes  o  ddaioni  Duw, 


NEHEMIAH,  IX. 


a  drygioni  y  hohl. 


Cyn 
CRIST 

445. 


9  Exod.  15. 

5,  10. 
r  Exod.  13. 

21. 


»  Exod.  19. 
20.  a  20. 1. 


4Heb. 

gwirion- 
edd. 


t  Exod.  16. 

14,  15. 
u  Exod.  17. 

6. 

Num.  20. 

9,  &c. 

»  Deut.  1.  8. 

6Heb. 
godasit  dy 
law ; 
Num.  14. 
30. 


J  Num.  14. 
4. 

6  Heb.  Duw 

y  maddeu- 

ant. 
t  Exod.  34. 

6. 

Num.  14. 

38. 

Ps.  86. 5, 

15. 
»  Exod.  32. 

4, 


b  Exod.  13. 
22. 

Num.  14. 
14. 
1  Cor.  10.1. 


0  Num.  11. 
17. 
Es.  63. 11. 

a  Exod.  16. 

15. 

Jos.  5. 12. 
e  Exod.  17. 

C. 
f  Deut.  2.7. 


e  Deut.  8.  4. 
a  29.  6. 


ganol  y  môr  ar  hyd  sychdir;  a'u 
herlidwyr  a  fwriaist  i'r  gwaelod, 
^fel  maen  i  ddyfroedd  cryfion : 

12  Ac  'a'u  harweiniaist  h^vy  liw 
dydd  mewn  colofii  gwmmwl,  a  lliw 
nos  mewn  colofn  dan.  i  oleuo  iddynt 
hwy  y  íFordd  yr  oeddynt  yn  myned 
ar  Iiyd-ddi 

13  ^Ti  a  ddisgynaist  hefyd  ar  fyn- 
ydd  Sinai,  ac  a  ymddiddenaist  â 
hwynt  o'r  nefoedd ;  rhoddaist  hef- 
yd iddynt  farnedigaethau  uniawn, 
a  chyfreithiau  *  gwir,  deddfau  a  gor- 
chymynion  daionus : 

14  A'th  Sabbath  sanctaidd  a  hys- 
bysaist  iddynt;  gorchymynion  hef- 
yd, a  deddfau,  a  chyfreithiau  a  or- 
chymynaist  iddynt,  trwy  law  Moses 
dy  was : 

15  *  Bara  hefyd  o'r  nefoedd  a  rodd- 
aist  iddynt  yn  eu  newyn,  a  "dwfr 
o'r  gi'aig  a  dynnaist  iddynt  yn  eu 
syched;  a  thi  a  ddywedaist  wrth- 
ynt,  ^y  deuent  i  etifeddu  y  wlad  a 
^  dyngaist  ar  ei  rhoddi  iddynt 

16  Ond  hwynt-hwy  a'n  tadau  ni 
a  falchiasant,  ac  a  galedasant  eu 
gwarrau,  ac  ni  wrandawsant  ar  dy 
orchymynion  di ; 

17  Ac  a  wrthodasant  wrandaw, 
ac  ni  chofiasant  dy  ryfeddodau,  y 
rhai  a  wnelsit  ti  erddynt;  caled- 
asant  hefyd  eu  gwarrau,  a  gosod- 
asant  ^  ben  arnynt  i  ddychwelyd  i'w 
caethiwed  yn  eu  cyndynrwydd :  etto 
ti  ydwyt  "Dduw  parod  i  faddeu, 
^gi-aslawn,  a  thrugarog,  hwyrfrydig 
i  ddigter,  ac  ami  o  drugaredd,  ac 
ni  wrthodaist  hwynt. 

18  Hefyd,  *pan  wnaethent  iddynt 
lo  toddedig,  a  dywedyd,  Dyma  dy 
dduw  di  jT  h^vn  a'th  ddug  (ü  i  fynu 
o'r  Aipht,  a  chablasent  yn  ddirfa^vr; 

19  Er  hynny,  yn  dy  ami  dostur- 
iaethau,  ni  adewaist  ti  hwynt  yn 
yr  anialwch  :  ^  y  goloih  gwmmwl  ni 
chiliodd  oddi  ^vl'thynt  trwy  y  dydd, 
i'w  harwain  hwynt  ar  hyd  y  ffordd; 
na'r  golofti  dan  trwy  y  nos,  i  oleuo 
iddynt,  ac  i  ddangos  y  ffordd  y 
cerddent  ynddi. 

20  Dy  '^yspryd  daionus  hefyd  a 
roddaist  i'w  dysgu  hwynt,  ac  nid 
atteliaist  dy  ^  fanna  rhag  eu  genau ; 
''dwfr  hefyd  a  roddaist  iddynt  yn 
eu  syched. 

21  Felly  *deugain  mlynedd  y 
porthaist  hwynt  yn  yr  anialwch, 
heb  fod  arnynt  eisieu  dim:  eu 
sgwisgoedd  ni  heneiddiasant,  a'u 
traed  ni  chwyddasant. 


22  A  thi  a  roddaist  iddynt  fren- 
hiniaethau  a  phobloedd,  a  rhen- 
naist  hwynt  i  gonglaiL  FeUy  hwy 
a  feddiannasant  wlad  ^'Sihon,  a 
gwlad  brenhin  Hesbon,  a  gwlad  Og 
brenhin  Basaa 

23  'Lliosogaist  hefyd  eu  meibion 
hwynt  fel  sêr  y  nefoedd,  ac  a'u 
dygaist  hwynt  i'r  wlad  a  ddywed- 
asit  wrth  eu  tadau  y  deuent  iddi 
i'^í;  meddiannu. 

24  FeUy  ''y  meibion  a  aethant  i 
mewn,  ac  a  feddiannasant  y  wlad, 
a  thi  a  ddarostyngaist  drigolion 
y  wlad,  y  Canaaneaid,  o'u  blaen 
hwynt,  ac  a'u  rhoddaist  yn  eu  Uaw 
hwynt,  eu  brenhinoedd  hefyd,  a 
phobloedd  y  wlad,  fel  y  gwnaent 
iddynt  yn  ol  eu  hewyUys. 

25  A  hwy  a  ennillasant  ddinasoedd 
cedyrn,  a  daear  fras,  ac  a  feddian- 
nasant dai  Uawn  o  bob  daioni,  py- 
dewau  cloddiedig,  gwinUannoedd, 
ac  olew-wydd-lannoedd,  a  choed 
■^  fírwythlawn  yn  ami ;  a  hwy  a  fwy t- 
tasant,  ac  a  ddigomvyd,  ac  ^  a  frasâ- 
wyd,  ac  a  ymhyfrydasant  yn  dy 
fawr  ddaioni  di. 

26  Etto  hwy  a  anufuddhasant,  ac 
a  wrthryfelasant  yn  dy  erbyn,  ^  tafl- 
asant  hefyd  dy  gyfraith  o'r  tu  ol 
i'w  cefh,  "a'th  brophwydi  a  laddas- 
ant,  y  rhai  a  dystiolaethasent  wrth- 
ynt  am  ddychwefyd  attat;  ac  a 
gablasant  yn  ddirfawr. 

27  "Am  hynny  ti  a'u  rhoddaist 
hwynt  yn  llaw  eu  gorthrymwyr,  y 
rhai  a'u  cystuddiasant :  ac  yn  am- 
ser  eu  cyfyngdra,  pan  waeddasant 
arnat,  a'u  gwrandewaist  hwynt  o'r 
nefoedd,  ac  yn  ol  dy  ami  dostur- 
iaethau  rhoddaist  iddynt  achubwyr, 
y  rhai  a'u  hachubasant  o  law  eu 
gwrthwynebwyr. 

28  Ond  pan  lonyddodd  arnynt, 
dychwelasant  i  wneuthur  drygioni 
yn  dy  ŵydd  di :  am  hynny  y  gad- 
ewaist  h^vynt  yn  llaw  eu  gelynion,  y 
rhai  a  arglwyddiaethasant  arnynt : 
etto  pan  ddychwelasant,  a  gwaeddi 
arnat,  tithau  o'r  nefoedd  a  wi'an- 
dewaist,  ac  a'u  gwaredaist  hwynt, 
yn  ol  dy  dosturiaethau,  lawer  o  am- 
seroedd. 

29  A  thi  a  dystiolaethaist  yn  eu 
herbyn  hwynt,  i'w  dychwelyd  at  dy 
gyfraith  di :  ond  hwy  a  falchiasant, 
ac  ni  wrandawsant  ar  dy  orchymyn- 
ion, eithr  pechasant  yn  erbyn  dy 
farnedigaethau,  (Py  rhai  os  gwna 
dyn  hwynt,  efe  fydd  byw  ynddynt,) 


Cyn 
CRIST 

445. 


h  Num.  21. 
21,  &c. 


i  Gen.  22. 
17. 


k  Jos.  1.  2. 


THeb. 

ymhorlh. 
>  Deut.  32. 

15. 


">  1  Bren. 
14.9. 

n  1  Bren. 
18.  4.  a  19. 
10. 

2  Chron. 
24.  20,  21. 


°  Barn.  2. 
14.  a  3.  8, 


P  Lcf.  IS.  5. 


Eu  cyfammod  difrifol. 


NEHEMIAH,  X. 


Enwau  y  rhai  cbi  seliasant 


Cyn 

CRIST 

445. 

«Heb. 

rhoddas- 

ant, 

Zech.7.11. 
1  2  Bren. 

17. 13. 
9  Heb.  yn 

Haw, 
r  Edrvch 

Act.  7.  51. 

IPetrl.ll. 


8jer.4.  27. 


t  Exod.  34. 
6,7. 


2  Heb.  a'n 

cafodd, 
neii.  a'ji 
goddi- 
weddodd. 


1  Dan.  9. 14. 


8  Hob.  loHh, 
lien,  wedi 
ei  nelio. 


2  Heb.  oeild 
wrlh  aelio. 


•  Edrvrh 

ieii.  12. 
-21. 


a  ^  gwnaethant  ysgwydd  i  gilio,  ac  a 
galedasant  eu  gwarrau,  ac  ni  wran- 
dawsant. 

30  Er  liynny  ti  a'u  hoedaist  h^vynt 
flynyddoedd  lawer,  ac  a  dystiolaeth- 
aist  1  wrthynt  trwy  dy  Yspryd  ^ '  yn 
dy  brophwydi ;  ond  ni  wrandaw- 
sant :  am  hynny  y  rlioddaist  hwynt 
yn  llaw  pobl  y  gwledydd. 

31  Etto,  er  mwyn  dy  fawr  drugar- 
eddau,  ni  *  Iwyr-ddifethaist  hwynt, 
ac  ni  wrthodaist  hwynt ;  canya 
Duw  graslawn  a  thrugarog  ydwyt. 

32  Ac  yn  awr,  O  ein  Duw  ni,  y 
Duw  mawr,  *cadarn,  ac  ofnadwy, 
yr  hwn  wyt  yn  cadw  cyfammod  a 
thrugaredd ;  na  fydded  bychan  o'th 
flaen  di  yr  hoU  flinder  ^a  ddi- 
gwyddodd  i  ni,  in  brenhinoedd,  i'n 
ty^vysogion,  ac  i'n  hoffeiriaid,  ac  i'n 
prophwydi,  ac  i'n  tadau,  ac  i'th  holl 
bobl,  er  dyddiau  brenhinoedd  As- 
syria hyd  y  dydd  hwn. 

33  "Tithau  ydwyt  gyfiawn  yn  yr 
hyn  oil  a  ddigwyddodd  i  ni :  canys 
gwirionedd  a  wnaethost  ti,  a  ninnau 
a  wnaethom  yn  annuwiol. 

34  Ein  brenhinoedd  hefyd,  ein  ty- 
wysogion,  ein  hoffeiriaid,  a'n  tadau, 
ni  chadwasant  dy  gyfraith,  ac  ni 
wrandawsant  ar  dy  orchymynion, 
na'th  dystiolaethau,  y  rhai  a  dystiol- 
aethaist  wi'thynt. 

35  A  hivy  ni'th  wasanaethasant  yn 
eu  brenhiniaeth,  nac  yn  dy  fawr  dda- 
ioni  a  roddaist  iddynt,  nac  yn  y  wlad 
ehang  a  bras  yr  hon  a  osodaist  o'u 
blaen  hwynt;  ac  ni  ddychwelasant 
oddi  wrth  eu  drwg  weithredoedd. 

36  Wele  ni  heddyw  yn  weision ; 
ac  am  y  wlad  a  roddaist  i'n  tadau 
ni,  i  fwytta  ei  fir^vyth  al  daioni, 
wele  ni  yn  weision  ynddi. 

37  A  maAvr  yw  ei  thoreth  hi  i'r 
brenhinoedd  a  osodaist  arnom  ni  am 
ein  pechodau :  ac  arglwyddiaethu  y 
maent  ar  ein  cyrph,  ac  ar  ein  hani- 
feiliaid,  yn  ol  eu  hewyllys ;  ac  yr 
ydym  mewn  cyfyngder  mawr. 

38  Ac  o  herAvydd  hyn  oU  yr  ydym 
yn  gwneuthur  cyfammod  sicr,  ac 
yn  ei  ysgrifenu ;  ac  y  mae  ein  tywys- 
ogion,  ein  Lefiaid.  a'n  hoffeiriaid, 
^  yn  ei  selio. 

PENNOD  X. 

1  Emcau  y  rhai  a  seliasant  y  cyfammod  rhvmg 
Duw  aV  bohl.    29  Pyngciau  y  cyfammod. 

R  rhai  ^a  sehodd  oedd,  Nehe- 
miah  y  Tirsatha,  mab  Hacha- 
liah,  a  Sidciah, 
2  ^  Seraiah,  Azariah,  Jeremiah, 

«9  ~~ 


A^ 


3  Pasur,  Amariah,  Malchiah, 

4  Hattus,  Sebaniah,  Màluch, 

5  Harim,  Meremoth,  Obadiah, 

6  Daniel,  Ginnethon,  Baruch, 

7  Mesùlam,  Abiah,  Miamin, 

8  Maaziah,  Bilgai,  Semaiah  :  dyma 
yr  offeiriaid. 

9  A'r  Lefiaid  :  Jesua  mab  Azaniah, 
Binnui  o  feibion  Henadad,  Cadmiel; 

10  A'u  brodyr  hwynt;  Sebaniah, 
Hodiah,  Celita,  Pelaiah,  Hanan, 

11  Micha,  Rehob,  Hasabiah, 

12  Zaccur,  Serebiah,  Sebaniah, 

13  Hodiah,  Bani,  BeniniL 

14  Pennaethiaid  y  bobl ;  ^  Paros, 
Pahath-Moab,  Elam,  Zattu,  Bani, 

15  Bunni,  Azgad,  Bebai, 

16  Adoniah,  Bigfai,  Adin, 

17  Ater,  Hizciah,  Azzur, 

18  Hodiah,  Hasum,  Besai, 

19  Hariph,  Anathoth,  Nebai, 

20  Magpias,  Mesiilam,  Hezir, 

21  Mesezabeel,  Sadoc,  Jàdua, 

22  Pelatiah,  Hanan,  Anaiah, 

23  Hosea,  Hananiah,  Hasub, 

24  Hàlohes,  Pileha,  Sobec, 

25  Rehum,  Hasabnah,  Maaseiah, 

26  Ac  Ahiah,  Hanan,  Anan, 

27  Màluch,  Harim,  Baauah. 

28  1Í  ^A'r  rhan  arall  o'r  bobl,  yr 
offeiriaid,  y  Lefiaid,  y  porthorion,  y 
cantorion,  y  Nethiniaid,  a  phawb 
a'r  a  ymneillduasent  oddi  wrth  bobl 
y  gwledydd  at  gyfraith  Dduw,  eu 
gwragedd  hwynt,  eu  meibion,  a'u 
merched,  pawb  a'r  a  oedd  a  gwy- 
bodaeth  ac  a  deall  ganddo ; 

29  Hwy  a  lynasant  \vi*th  eu  brod- 
yr, eu  pennaethiaid,  ac  "^a  aethant 
mewn  rhaith  a  Uw  ar  rodio  y'nghyf- 
raith  Dduw,  yr  hon  a  roddasid  trwy 
law  Moses  gwas  Duw :  ac  ar  gadw 
ac  ar  wneuthur  holl  orchymynion 
yr  Arglwydd  ein  Harghvydd  ni, 
a'i  farnedigaethau,  a'i  ddeddfau : 

30  Ac  ar  ^  na  roddem  ein  merched 
i  bobl  y  wlad:  ac  na  chymmerem 
eu  merched  hwy  i'n  meibion  ni  : 

31  ^Ac  o  hyddai  pobl  y  tir  yn  dwyn 
marchnadoedd,  neu  ddim  lluniaeth 
ar  y  dydd  Sabbath  i'w  werthu,  na 
phrynem  ddim  ganddynt  ar  y  Sab- 
bath, neu  ar  y  dydd  sanctaidd; 
ac  y  gadawem  heibio  y  «seithfed 
flwyddyn,  a  ^  chodi  pob  ^  dyled. 

32  A  ni  a  osodasom  arnom  ddeddf- 
au, ar  i  ni  roddi  traian  sicl  yn  y 
flwyddyn,  tu  ag  at  wasanaeth  tŷ  ein 
Duw  ni, 

33  A  thu  ag  at  '  y  bara  gosod,  a'r 
b wy d-offrwm  g wastadol,  a  thu  ag  at  y 


Cyn 

CEIST 

445. 


b  Edrych 
Ezra  2.  3, 
&c. 
pen.  7.  8, 

&C. 


c  Ezra  2. 
36—43. 


<1  Ps.  119. 
106. 


e  Exud.  34. 
16. 
Deut.  7.  3. 


f  Exod.  20. 
10. 

Lef.  23.  3. 
Deut.  5. 12. 
pen.  13. 15, 


e  Exod.  23. 

10,  11. 

Lef.  25.  4. 
t  Deut.  15. 

2. 
3  Heb.  llaw. 


'  Lef.  24.  6, 
iSiC. 

2  ChroD.  2. 
4. 


Enwau  preswylivyr 


NEHEMIAH,  XL 


dinas  Jerusalem. 


Cyn 
CRIST 

445. 

k  Edrych 
Num.  28, 
a  29. 


1  pen.  13. 
31. 


n  Exod.  23. 
19.  a  34. 26. 
Lef.  19. 23. 


o  Exod.  13. 
2, 12, 13. 
Lef.  27.27. 
Num.  18. 
15, 16. 


P  Lef.  23. 
17. 

Num.  15. 
19.  a  18. 12, 

&iC. 

Ueut.18.4. 
a  2Ö.  2. 
9  Lef.  27. 
30. 

Num.  18. 
21,  âic. 


r  Num.  1& 
2Ü. 


s  Deut.  12. 
6,11. 


»  ad.  18. 
Matt.  4.  5. 
a  27.  53. 


poeth-offrwm  gwastadol,  ''y  Sabbath 
au,  y  neAvydd-loerau,  a'r  gwyliau  ar- 
bennig,  a  thu  ag  at  y  cyssegredig 
bethau,  a  thu  ag  at  y  pech-ebyrth,  i 
wneuthur  cymmod  dros  Israel;  a 
thu  ag  at  hoU  waith  tŷ  ein  Duw. 

34  A  ni  a  fwriasom  goelbrennau 
yr  ojQTeiriaid,  y  Lefiaid,  a'r  bobl,  am 
^  goed  yr  offrwm,  fel  y  dygent  hwynt 
i  dŷ  ein  Duw  ni,  yn  ol  tai  ein  tadau 
ni,  ar  amserau  nodedig,  o  fl^vyddyn 
i  flwyddyn,  i'w  llosgi  ar  allor  yr 
Arglwydd  ein  Duw, ""  fel  y  mae  yn 
ysgrifenedig  yn  y  gyfraith : 

35  Ac  °  i  ddwyn  blaen-ilrwyth  ein 
tir,  a  blaen-ffrAvyth  o  bob  ffrvvyth  o 
bob  pren,  o  flwyddyn  i  flwyddyn,  i 
dŷ  yr  Arglwydd  : 

36  A'r  rhai  cyntaf-anedig  o'n  meib- 
ion,  ac  o'n  hanifeiliaid,  fel  y  mae  yn 
ysgi'ifenedig  °  yn  y  gyfraith,  a  chyn- 
taf-anedigion  ein  gwartheg  a'n  def- 
aid,  i'w  dwyn  i  dŷ  ein  Duw,  at  yr 
ofíeiriaid  sydd  yn  gwasanaethu  yn 
nhŷ  ein  Duw  ni. 

37  P  A  blaenion  ein  toes,  a'n  hofí- 
rymmau,  a  flrwyth  pob  pren,  gwin 
ac  olew,  a  ddygem  at  yr  ofleiriaid  i 
gelloedd  tŷ  ein  Duw,  a  ^degwrn  ein 
tir  i'r  Lefiaid;  fel  y  cai  y  Lefiaid 
hwythau  ddegwm  trwy  holl  ddinas- 
oedd  ein  Uafur  ni. 

38  A  bydd  yr  oflfeiriad,  mab  Aaron, 
gyd  a'r  Lefiaid,  "pan  fyddo  y  Lefiaid 
yn  degymmu :  a  dyged  y  Lefiaid  i 
fynu  ddegfed  ran  y  degwm  i  dŷ  ein 
Duw  ni,  i'r  celloedd  yn  y  trysordy. 

39  Canys  meibion  Israel  a  meibion 
Lefi  'a  ddygant  oflrwm  yr  yd,  y 
gwin,  a'r  olew,  i'r  ystafelloedd,  Ue  y 
mae  llestri  y  cyssegr,  a'r  offeiriaid 
sydd  yn  gweini,  a'r  porthorion,  a'r 
cantorion ;  ac  nac  ymwrthodwn  â 
thy  ein  Duw. 

PENNOD  XL 

1  Y  tywysogion,  ar  rhai  a  eimjlhjsient,  cCr 
degfed  givr  a  ddeicisid  lorth  goelhren,  yn 
trigo  yn  Jerusalem.  3  lihol  o'u  henwau 
hwynt.  20  Y  holl  eraill  yn  trigo  mewn  dirir 
asoedd  erailh 

ATHYWYSOGION  y  bobl  a 
drigasant  yn  Jerusalem :  a'r 
rhan  arall  o'r  bobl  a  fwriasant  goel- 
brennau i  ddwyn  un  o'r  deg  i  drigo 
yn  Jerusalem  ^y  ddinas  sanctaidd,  a 
naw  rhan  ifod  yn  y  dinasoedd  eraill. 

2  A'r  bobl  a  fendithiasant  yr  hoU 
wŷr  a  ymroddasent  yn  e^vyllysgar  i 
breswylio  yn  Jerusalem. 

3  IT  A  dyma  bennaethiaid  y  dal- 
aeth,  y  rhai  a  drigasant  yn  Jerusa- 

5ÖÖ 


lem :  ond  yn  ninasoedd  Judah  pawb 
a  drigasant  yn  eu  meddiant  o  fewn 
eu  dinasoedd,  sef  Israel,  yr  ofl*eir- 
iaid,  a'r  Lefiaid,  a'r  '' Nethiniaid,  a 
•=  meibion  gweision  Solomon. 

4  A  ^rhai  o  feibion  Judah  ac  o 
feibion  Benjamin  a  drigasant  yn  Je- 
rusalem. 0  feibion  Judah ;  Athaiah 
mab  Uzziah,  fab  Zechariah,  fab 
Amariah,  fab  Sephatiah,  fab  Maha- 
laleel,  o  feibion  ^  Peres ; 

5  Maaseiah  hefyd  mab  Baruch,  fab 
Colhozeh,  fab  Hazaiah,  fab  Adaiah, 
fab  Joiarib,  fab  Zechariah,  fab  Siloni. 

6  Holl  feibion  Peres  y  rhai  oedd 
yn  trigo  yn  Jerusalem,  oedd  bedwar 
cant  ac  wyth  a  thri  ugain  o  wŷr 
grymmus. 

7  A  dyma  feibion  Benjamin ;  Sàlu 
mab  Mesùlam,  fab  Joed,  fab  Peda- 
iah,  fab  Colaiah,  fab  Maaseiah,  fab 
Ithiel,  fab  Jesaiah. 

8  Ac  ar  ei  ol  ef  Gabbai,  Sàlai ; 
naw  cant  ac  wyth  ar  hugain. 

9  A  Joel  mab  Zicliri  oedd  SAvydd- 
og  amynt  hwy:  a  Judah  mab  Se- 
nuah  yn  ail  ar  y  ddinas. 

10  ^  O'r  ofíeiriaid :  Jedaiah  mab 
Joiarib,  Jachin. 

11  Seraiah  mab  Hilciah,  fab  Me- 
sidam,  fab  Sadoc,  fab  Meraioth,  fab 
Ahitub,  blaenor  tŷ  Dduw. 

12  A'u  brodyr  y  rhai  oedd  yn 
gAveithio  gAvaith  y  tŷ,  oedd  wyth  cant 
a  dau  ar  hugain :  ac  Adaiah  mab 
Jeroham,  fab  Pelaliah,  fab  Amsi,  fab 
Zechariah,  fab  Pasur,  fab  Malchiah, 

13  A'i  frodyr,  pennau-cenedl,  dau 
cant  a  dau  a  deugain :  ac  Amasai 
mab  Azareel,  fab  Ahazai,  fab  Mesi- 
lemoth,  fab  Immer, 

14  A'u  brodyr  liAvynt,  yn  gedym  o 
nerth,  oedd  gant  ac  wyth  ar  hug- 
ain: a  Zabdiel  mab  ^Haggedolim 
yn  sAvyddog  amynt. 

15  Ac  o'r  Lefiaid :  Semaiah  mab 
Hasub,  fab  Azricara,  fab  Hasabiah, 
fab  Bunni. 

16  Sabbethai  hefyd,  a  Jozabad,  o 
bennaethiaid  y  Lefiaid,  oedd  orucli- 
a/  8  ar  y  gAvaith  o'r  tu  aUan  i  dŷ 
Dduw. 

17  Mattaniah  hefyd  mab  Micha, 
fab  Zabdi,  fab  Asaph,  oedd  bennaf 
i  ddechreu  tâl  diolch  mewn  gweddi : 
a  Bacbuciah  yn  ail  o'i  frodyr;  ac 
Abda  mab  Sammua,  fab  Galal,  fab 
Jeduthun. 

18  Yr  holl  Lefiaid  yn  y  ddinas 
sanctaidd,  oedd  ddau  cant  a  phed- 
war  a  phedwar  ugain. 


Trigolion  y  dinasocdd  eraill.       NEHEMIAH,  XII. 


Hiliogaeth  yr  offeiriaid. 


Cyn 
CRIST 

445. 

S  Heb.  wrth 
y  pÿríh. 


h  Edrych 
pen.  3.  26. 
<  Ophel 


I  Edrvch 

Ezra  6.8, 9. 

a  7.  20,  &c. 
6  Neu, 

rhan. 


k  Gen.  38. 
30. 


6  Neu,  hyd. 


1 1  Chron. 
4.14. 


Cylch 
536. 

a  Ezra  2. 1. 


t  Edrych 
pen.  10. 

2—8. 


19  A'r  porthorion,  Accub,  Tal- 
mon,  a'u  brodyr  ^  yn  cadw  y  pyrth, 
oedd  gant  a  deuddeg  a  tliri  ugain. 

20  1Í  A'r  rhan  arall  o  Israel,  o'r 
offeiriaid  ac  o'r  Lefiaid  a  drigent 
yn  hoU  ddinasoedd  Judah,  pob  un 
yn  ei  etifeddiaeth. 

21  ^  Ond  y  Nethiniaid  oeddynt  yn 
aros  yn  *  y  tŵr :  Siha  a  Gispa  oedd 
ar  y  Netliiniaid. 

22  A  swyddog  y  Lefiaid  yn  Jeru- 
salem, oedd  Uzzi  mab  Bani,  fab 
Hasabiah,  fab  Mattaniah,  fab  Micha : 
o  feibion  Asaph,  y  cantorion  oedd 
ar  waith  tŷ  Dduw. 

23  Canys  'gorchymyn  y  brenhin 
am  danynt  hwy  oedd,  fod  ^ordin- 
hâd  safadwy  i'r  cantorion,  dogn 
dydd  yn  ei  ddydd. 

24  A  Phethahiah  mab  Mesezabeel, 

0  feibion  ^Zerah  mab  Judah,  oedd 
wrth  law  y  brenhin  ym  mhob  peth 
a  herthynai  i'r  bobl. 

25  Ac  am  y  trefydd  a'u  meusydd, 
rhai  o  feibion  Judah  a  drigasant 
yng  Nghaer  Arba  a'i  phentrefi,  ac 
yn  Dibon  a'i  phentrefi,  ac  yn  Jecab- 
seel  a'i  phentrefi, 

26  Ac  yn  Jesua,  ac  ym  Moladah, 
ac  yn  Beth-phelet, 

27  Ac  yn  Hasar-sual,  ac  yn  Beer- 
seba  a'i  phentrefi, 

28  Ac  yn  Siclag,  ac  ym  Mechonah 
ac  yn  ei  phentrefi, 

29  Ac  yn  En-rimmon,  ac  yn  Sa- 
reah,  ac  yn  Jarmuth, 

30  Zanoah,  Adùlam,  a'u  trefydd, 
Lachis  a'i  meusydd,  yn  Azecah  a'i 
phentrefi.  A  hwy  a  wladychasant  o 
Beerseba  hyd  ddyfiiyn  Hinnom. 

31  A  meibion  Benjamin  o  Geba 
a  drigasant  ^  ym  Michmas,  ac  Aia, 
a  Bethel,  a'u  pentrefi, 

32  Yn  Anathoth,  Nob,  Ananiah, 

33  Hasor,  Ramah,  Gittaim, 

34  Hadid,  Seboim,  Nebalat, 

35  Lod,  ac  Ono,  ^glyn  y  crefft- 
wyr. 

36  Ac  o'r  Lefiaid  yr  oedd  rhannau 
yn  Judah,  ac  yn  Benjamin. 

PENNOD  XII. 

1  Yr  offeiriaid  8  aV  Lefiaid  a  ddaeth  i  fynu 
gyd  â  Zorohabd.  10  Hiliogaeth  yr  offeiriaid. 
22  Bhai  o'r  Lefiaid  pennaf.  27  Cyhoedd 
gyssegriad  muriau  Jerusalem.  44  Gosod 
swyddau  i'r  offeiriaid  ac  Vr  Lefiaid  yn  y  deml. 

DYMA  hefyd  ^yr  offeiriaid  a'r 
Lefiaid,  y  rhai  a  ddaethant 
1  fynu  gyd  â  Zorobabel  mab  Sala- 
thiel,  a  Jesua :  sef  ^  Seraiah,  Jere- 
miah, Ezra, 


2  Amariah,  ^Màluch,  Hattus, 

3  ^Sechaniah,  ^Rehum,  ^Meremoth, 

4  Ido,  ^  Ginnetho,  "  Ab'iah, 

5  "^  Miamin,  ^  Maadiah,  Bilgah, 

6  Semaiah,  a  Joiarib,  Jedaiah, 

7  ^  Sàlu,  Amoc,  Hilciah,  Jedaiah : 
dyma  bennaethiaid  yr  offeiriaid  a'u 
brodyr  yn  nyddiau  ^  Jesua. 

8  A'r  Lefiaid :  Jesua,  Binnui,  Cad- 
miel,  Serebiah,  Judah ;  a  Mattaniah 
oedd  ar  y  ^  gerdd,  efe  a'i  frodyr. 

9  Bacbuciah  hefyd  ac  Unni,  eu 
brodyr  hwynt,  oedd  ar  eu  cyfer  yn 
y  gwyliadwriaethau.  - 

10  *[i  A  Jesua  a  genhedlodd  Joia- 
cim,  a  Joiacim  a  genhedlodd  Eliasib, 
ac  Eliasib  a  genhedlodd  Joiada, 

11  A  Joiada  a  genhedlodd  Jona- 
than, a  Jonathan  a  genhedlodd  Jà- 
dua. 

12  Ac  yn  nyddiau  Joiacim,  yr  off- 
eiriaid hyn  oedd  bennau-cenedl :  o 
Seraiah,  Meraiah;  o  Jeremiah,  Ha- 
naniah ; 

13  0  Ezra,  Mesùlam;  o  Amariah, 
Jehohanan ; 

14  0  Melichu,  Jonathan;  o  Se- 
baniah,  Joseph ; 

15  O  Harim,  Adna;  o  Meraioth, 
Helcai ; 

16  0  Ido,  Zechariah ;  o  Ginne- 
thon,  Mesùlam; 

17  0  Abiah,  Zichri;  o  Miniamin, 
o  Moadiah,  Piltai ; 

18  0  Bilgah,  Sammua;  o  Semaiah, 
Jehonathan ; 

19  Ac  o  Joiarib,  Mattenai ;  o  Je- 
daiah, Uzzi ; 

20  O  Sàlai,  Càlai ;  o  Amoc,  Eber  ; 

21  0  Hilciah,  Hasabiah :  o  Je- 
daiah, Nethaneel. 

22  ÍÍ  Y  Lefiaid  yn  nyddiau  Eli- 
asib, Joiada,  a  Johanan,  a  Jàdua, 
oedd  wedi  eu  hysgrifenu  yn  bennau- 
cenedl  :  a'r  offeiriaid,  hyd  deyrnas- 
iad  Darius  y  Persiad. 

23  Meibion  Lefi,  y  pennaii-cenedl, 
oedd  wedi  eu  hysgrifenu  yn  Uyfr 
^y  chroniclau,  hyd  ddyddiau  Joha- 
nan mab  Eliasib. 

24  A  phennaethiaid  y  Lefiaid,  oedd 
Hasabiah,  Serebiah,  a  Jesua  mab 
Cadmiel,  a'u  brodyr  ar  eu  cyfer,  i 
ogoneddu  ac  i  foliannu,  ^yn  ol  gor- 
chymyn  Dafydd,  gwr  Duw,  gwyl- 
iadwriaeth  ar  gyfer  gwyliadwriaeth. 

25  Mattaniah,  a  Bacbuciah,  Oba- 
diah,  Mestdam,  Talmon,  Accub, 
oedd  borthorion,  yn  cadw  gwyliad- 
wriaeth wrth  "  drothwyau  y  pyrth. 

26  Y  rhai  hyn  oedd  yn  nyddiau 


Cyn 
CEIST 

Cylch 

536. 

^Neu,  Meli- 
chu, ad.  14. 

SNeu,6'eba- 
niah,  ad. 
14. 

4  Neu,  Ha- 
rim,, ad.  15. 

5  Neu, 
Meraioth, 
ad.  15. 

6  Neu, 
Ginnelhon, 
ad.  16. 

c  Luc  1.  5. 

7  Neu, 
Miniamin, 
ad.  17. 

8  Neu,  3Ioa- 
diiah,a.d.n. 

9  Neu,  Sá- 
lai,  ad.  20. 

d  Ezra  3.  2. 

Hag.  1. 1. 

Zech.  3.  1. 
2  Sef 

psalmau 

diolch. 


e  1  Chron. 
9. 14,  &C. 


Í1  Chron. 
23,  a  25, 
a  26. 


3  Neu, 
drysorau, 
next,  gym- 
man/äau. 


Cyssegru  murîau  Jerusalem.       NE  HEM  I  AH,  XHI. 


Darllen  y  gyfraith. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
536. 

445. 
e  Deut.  20. 
o. 
Ps.  30,  tit. 


h  Edrvch 

ad.  38. 
i  pen.  2.  13. 

a  3. 13. 


k  Num.  10. 
2. 


1 1  Ohron. 
23.0. 


m  pen.  2. 14. 
a  3.  15.  • 


n  pen.  3.  IS. 


0  )>en.  3.  26. 
a  8. 1,3, 16. 


P  pen.  3. 11. 
1  pen.  3.  8. 

r  2  Brcn. 
14. 13. 
«  pen.  3.  6. 
»  pen.  3.  3. 

"  pen.  3. 1. 
"  pen.  3.  32. 


Joiacim  mab  Jesua,  fab  Josadac,  ac 
yn  nyddiau  Neliemiah  y  tywysog, 
ac  Ezra  yr  offeiriad  a'v  ysgrifenydd. 
27 1Í  Ac  ^y'nghyssegriad  mur  Jeru- 
salem y  ceisiasant  y  Lefiaid  o'u  holl 
leoedd,  i'w  dwyn  i  Jerusalem,  i 
wneuthur  y  cyssegriad  â  gorfoledd, 
mewn  diolchgarwch,  ac  mewn  can, 
â  symbalau,  nablau,  ac  â  thelyuau. 

28  A  meibion  y  cantorion  a  ym- 
gjnnullasant  o'r  gwastadedd  o  am- 
gylcli  i  Jerusalem,  ac  o  drefydd 
Netophathi, 

29  Ac  o  dŷ  Gìlgal,  ac  o  feusydd 
Geba  ac  Azmafeth  :  canys  y  cantor- 
ion  a  adeiladasent  bentrefi  iddynt 
o  amgylch  Jerusalem. 

30  Yr  offeiriaid  hefyd  a'r  Lefiaid 
a  ymlanhasant ;  glanhasant  hefyd  y 
bobl,  a'r  pyrth,  a'r  mur. 

31  A  mi  a  berais  i  dyAvysogion  Ju- 
dah  d<lringo  ar  y  mur;  a  gosodais 
ddwy  fintai  fawr  o  rai  yn  molian- 
nu ;  a  mynediad  •*  y  naill  oedd  ar  y 
Haw  ddeliau  ar  y  mur  tu  a  '  phorth 
y  dom : 

32  Ac  ar  en  hoi  hwynt  yr  aeth 
Hosaiah,  a  banner  tywysogion  Ju- 
dah, 

33  Azari'ah  hefyd,  Ezra,  a  Mesùlam, 

34  Judah,  a  Benjamin,  a  Semaiah, 
a  Jeremiah, 

35  Ac  o  feibion  yr  offeiriaid  ^âg 
udgyrn,  Zechariah  mab  Jonathan, 
fab  Semaiah,  fab  Mattaniah,  fab 
Michaiah,  fab  Zaccur,  fab  Asaph ; 

30  A'i  frodyr  ef,  Semaiah,  ac 
Azarael,  Milalai,  Gilalai,  Maai,  Ne- 
thaneel,  a  Judah,  Hanani,  âg  ^  offer 
cerdd  Dafydd  gwr  Duw,'ac  Ezra 
yi'  ysgrifenydd  o'u  blaen  hwynt. 

37  Ac  wrth  "'borth  y  ffynnon,  yr 
hon  oedd  ar  eu  cyfer  hwynt,  y 
dringasant  ar  "risiau  dinas  Dafydd 
yn  nringfa  y  mur,  oddi  ar  dŷ  Da- 
fydd, hyd  "borth  y  dwfr  tu  a'r 
dwyrain. 

38  A'r  ail  fintai  o'r  rhai  oedd  yn 
moliannu,  oedd  yn  myned  ar  eu 
cyfer  liAvynt,  a  minnau  ar  eu  hoi; 
a  banner  y  bobl  oedd  ar  y  mur, 
oddi  ar  ^  dŵr  y  flymau,  hyd  i  y  mur 
llydan ; 

39  Ac  oddi  ar  '  borth  Ephraim,  ac 
oddi  ar  *yr  hen  borth,  ac  oddi  ar 
*  borth  y  pysgod,  a  thŵr  Hananeel, 
a  nhŵr  Meah,  hyd  borth  y  defaid; 
a  hwy  a  safasant  ym  ''mhorth  y 
wyliadwriaeth. 

40  Felly  y  ààyfj fintai,  y  rhai  oedd 
yn   moliannu,   a   safasant  yn    nhŷ 


Dduw,  a  minnau,  a  banner  y  sAvydd- 
ogion  gyd  â  mi  : 

41  Yr  offeiriaid  hefyd ;  Eliacim, 
Maaseiah,  Miniamin,  Michaiah,  Eli- 
oenai,  Zechariah,  Hananiah,  âg  ud- 
gyrn: 

42  Maaseiah  hefyd,  a  Semaiah, 
ac  Eleazar,  ac  Uzzi,  a  Jehohanan,  a 
Malchiah,  ac  Elam,  ac  Ezra.  A'r 
cantorion  a  ^ganasant  yn  groch,  a 
Jazrahiah  eu  blaenor. 

43  A'r  diwrnod  hwnnw  yr  aberth- 
asant  ebyrth  maAvrion,  ac  y  UaAven- 
hasant :  canys  Duw  a'u  UaAvenych- 
asai  liAvynt  â  llawenydd  maAvr:  y 
gAA'ragedd  hefyd  a'r  plant  a  orfol- 
eddasant:  fel  y  clybuAvyd  llawen- 
ydd Jerusalem  hyd  ym  mhell. 

44  1Í  A'r  dAvthwn  fiAvnnw  y  gosod- 
wyd  gwŷr  ar  gelloedd  y  trysorau,  ar 
yr  ofírymmau,  ar  y  blaen-ffrAvyth, 
ac  ar  y  degymmau,  i  gasglu  iddynt 
hwy  o  feusydd  y  dinasoedd  y  rhan- 
nau  cyfreithlawn  i'r  oíí'eiriaid  a'r 
Lefiaid :  canys  llawenydd  Judah 
oedd  ar  yr  offeiriaid  ac  ar  y  Lefiaid 
y  rhai  oedd  yn  sefyll  yno. 

45  Y  cantorion  hefyd  a'r  porthor- 
ion  a  gadwasant  w}  liadAvriaeth  eu 
DuAV,  a  gAvyliadAvriaeth  y  glanhad, 
yn  ^ol  gorchymyn  Dafydd,  a  Solo- 
mon ei  fab. 

46  Canys  gynt,  yn  nyddiau  Da- 
fydd ^ac  Asaph,  yr  oedd  y  pen- 
cantorion,  a  chaniadau  canmoliaeth 
a  moliant  i  Dduw. 

47  Ac  yn  nyddiau  Zorobabel,  ac 
yn  nyddiau  Nehemiah,  holl  Israel 
oedd  yn  rhoddi  rhannau  i'r  can- 
torion, a'r  porthorion,  dogn  dydd 
yn  ei  ddydd  :  a  hAvy  a  gyssegrasant 
bethau  sanctaidd  i'r  Lefiaid ;  ^  a'r 
Lefiaid  a'w  cyssegrasant  i  feibion 
Aaron. 

PENNOD  XHI. 

1  Darllen  y  gyfraith,  a  gyrru  y  bohl  gymmysg 
0  hlith  Israel.  4  Nehem'iuh,  pan  ddychwel- 
odd,  yn  peri  glanhâu  yr  ystufelloedd ;  10  yn 
dwyn  swyddau  tŷ  Dduw  i  well  trefn,  15  yn 
llestair  halogi  y  Sabbath,  23  aphr'iodi  gwrag- 
edd  o  estron  genedl. 

YDWTHWN  hAvnnw  y  dar- 
Uenwyd  yn  llyfr  Moses  ^lle  y 
clybu  y  bobl ;  a  chafAvyd  yn  ysgrif- 
enedig  ynddo,  *na  ddylai  yr  Am- 
moniad  na'r  Moabiad  ddyfod  i  gyn- 
nuUeidfa  Duav  yn  dragyAvydd ; 

2  Am  na  chyfarfuasent  â  meibion 
Israel  â  bara  ac  â  dAvfr,  eithr  ''cyf- 
logasent  Balaam  yn  eu  herbyn  I'av 
melldithio  hwynt:  *=etto  ein  Duw 
ni  a  drodd  y  felldith  yn  fendith. 


2  Hob. 

ynghlust- 
iaii. 

a  Deut.  23. 
3,4. 


b  Num.  22. 
5. 
Jos.  24.  9. 

c  Deut.  23. 
6. 


502 


Adfer  sicyddau  tŷ  Dduiv.  NEHEMIAH,  XIII.         Rlnvystro  licdogi  y  Sabhath 

Cvn  Q  A  ■nl-ian  rrlxTwoonf  InuTT  tt  (T\7ÍVî»îfh        cicvnr>fl     <y\vin    lifPvrl     n.   írríi'wrìwin    n.         Cyn 


Cyn 

CEIST 

445. 

à  pen.  9.  2. 


8  Ilcb.  i;r 
hi/n  oedd 
orchyviyn 
y  Lefiaid. 


Cylch 
434. 

4Neu, 
gof/jnaia. 


t  Num.  35. 
2. 
e  ad.  17,  25. 


e  Ileb. 
se/yli/a. 


h  ad.  22,  31. 
peu.  5. 19. 


3  A  phan  glywsaiit  hwy  y  gyfraith, 
^hwy  a  neillduasant  yr  holl  rai  cym- 
laysg  odcli  wrth  Israel. 

4  IT  Ac  o  flaen  hyn,  Eliasib  yr  off- 
eiriad,  yr  hwn  a  osodasid  ar  ystafell 
tŷ  ein  Duw  ni,  cedd  gyfathracliAvr 
i  Tobiali : 

5  Ac  efe  a  wnaeth  iddo  ef  ystafell 
fawr ;  ac  yno  y  byddent  o'r  blaen  yn 
rlioddi  y  bwyd-offrymmau,  y  thus,  a'r 
llestri,  a  degwm  yr  yd,  y  gwiii,  a'r 
olew,  ^a  orchymynasid  eu  rJiodcU  i'r 
Lefiaid,  a'r  cantorion,  a'r  porthor- 
ion,  ac  oifrymmau  yr  offeiriaid. 

6  Ac  yn  hyn  i  gyd  o  amser  ni 
bum  i  yn  Jerusalem :  canys  yn  y 
ddeuddegfed  flwyddyn  ar  hugain 
i  Artaxerxes  brenhin  Babilon  y 
deuthum  i  at  y  brenhin,  ac  ym 
mhen  talm  o  ddyddiau  y  ^  cefais 
gennad  gan  y  brenhin ; 

7  Ac  a  ddeuthum  i  Jerusalem,  ac 
a  ddeallais  y  drygioni  a  wnaethai 
Eliasib  or  Tobiah,  gan  wneuthur 
iddo  ystafell  y'nghynteddoedd  tŷ 
Dduw. 

8  A  bu  ddrwg  iawn  gennyf;  am 
hynny  mi  a  fwi"iais  holl  ddodrefn 
tŷ  Tobiah  allan  o'r  ystafell. 

9  Erchais  hefyd  iddynt  lanhâu  yr 
ystafelloedd :  a  mi  a  ddygais  yno 
drachefn  lestri  tŷ  Dduw,  yr  oíFr\vm 
a'r  thus. 

10  1Í  Gwybûm  hefyd  fod  ^  rhannau 
y  Lefiaid  heb  eu  rhoddi  iddynt : 
canys  ifoisai  y  Lefiaid  a'r  cantorion, 
y  rliai  oedd  yn  gwneuthur  y  gwaith, 
bob  un  i'w  *  ikes. 

11  Yna  ^  y  dwrdiais  y  swyddogion, 
ac  y  dywedais,  Paham  y  gwrthodwyd 
tŷ  Dduw  ?  A  mi  a'u  cesglais  hwynt 
ynghyd,  ac  a'u  gosodais  yn  eu  ^  lie. 

12  Yna  holl  Judali  a  ddygasant 
ddegwm  yr  yd,  a'r  gwin,  a'r  olew, 
i'r  trysordai. 

13  A  mi  a  wneuthum  yn  drysorwyr 
ar  y  trysorau,  Selemiah  yr  oflfeiriad, 
a  Sadoc  yr  ysgrifenydd,  a  Phedaiah, 
o'r  Lefiaid  :  a  cher  Haw  iddynt  hwy 
yr  oedd  Hanan  mab  Zaccur,  mab 
Mattaniah :  canys  fíyddlawn  y  cyf- 
rifid  hwynt,  ac  arnynt  hwy  yr  oedd 
rhannu  i'w  brodyr. 

14  ^Cofia  fi,  fy  Nuw,  o  herwydd 
hyn;  ac  na  ddilea  fy  ngharedig- 
rwydd  a  wneuthum  i  dŷ  fy  Nuw, 
ac  i'w  wyliadwriaethau  ef 

15  IT  Yn  y  dyddiau  hynny  y  gwel- 
ais  yn  Judah  red  yn  sengi  gwin- 
Avryfau  ar  y  Sabbath,  ac  yn  dwyn 
i  mewn  ysgubau  yd,  ac  yn  Uwytho 


asynod,  gwin  hefyd,  a  grawnwin,  a 
fíìgys,  a  phob  beichiau,  ac  yn  eu  dwyn 
i  Jerusalem  ar  y  dydd  Sabbath :  a 
mi  a  dystiolaethais  yn  eu  herbyn  ar 
y  dydd  y  gwerthasant  luniaeth. 

16  Y  Tyriaid  hefyd  oedd  yn  trigo 
ynddi,  ac  yn  dwyn  pysgod,  a  phob 
peth  gwerthadwy,  y  rhai  yr  oeddynt 
hwy  yn  eu  gwerthu  ar  y  Sabbath 
i  feibion  Judah,  ac  yn  Jerusalem. 

17  Yna  'y  dwrdiais  bendefigion 
Judah,  ac  y  dywedais  wrthynt,  Pa 
beth  drygionus  yw  hwn  yr  ydych 
chwi  yn  ei  wneuthur,  gan  halogi  y 
dydd  Sabbath  ? 

18  Onid  fel  hyn  y  gwnaeth  eich 
tadau  chwi?  ac  oni  ddug  ein  Duw 
ni  yr  holl  ddrwg  hyn  arnom  ni,  ac 
ar  y  ddinas  lion?  a  chwithau  ydych 
yn  ychwanegu  digofaint  ar  Israel, 
trwy  halogi  y  Sabbath. 

19  A  phan  ^  dywyllasai  pyrth  Je- 
rusalem cya  y  Sabbath,  yr  erchais 
gau  y  dorau,  ac  a  orchymynais  nad 
agorid  hwynt  hyd  wedi  y  Sabbath  : 
a  mi  a  osodais  rai  o'm  gAveision 
wrth  y  pyrth,  ^/el  na  ddelai  baich  i 
mewn  ar  ddydd  y  Sabbath. 

20  Felly  y  marchnadwyr,  a  gwerth- 
wyr  pob  peth  gwerthadwy,  a  let- 
tyasant  o'r  tu  allan  i  Jerusalem 
unwaith  neu  ddwy. 

21  A  mi  a  dystiolaethais  yn  eu 
herbyn  hwynt,  ac  a  ddywedais  wrth- 
ynt, Paham  yr  ydych  chwi  yn  aros 
dros  nos  wrth  y  mur?  os  gwnewcli 
eilwaith,  mi  a  estynaf  iy  llaw  i'ch 
erbyn.  O'r  pryd  hwnnw  ni  ddaetli- 
ant  ar  y  Sabbath  mivycicJi. 

22  A  mi  a  ddywedais  wrth  y  Lef- 
iaid, am  ""iddynt  ymlanhau,  a  dyfod 
i  gadw  y  pyrth,  gan  sancteiddio  y 
dydd  Sabbath.  ""Am  hyn  hefyd 
cofia  fi,  fy  Nuw,  ac  arbed  fi  yn  ol 
^  lliaws  dy  drugaredd. 

23  IT  Yn  y  dyddiau  hynny  hefyd 
y  gAvelais  luddewon  "^ "  a  briodasent 
Asdodeesau,  Ammoneesau,  a  Moab- 
eesau,  yn  wragedd  iddynt  : 

24  A'u  plant  hwy  oedd  yn  Uefaru 
y  naill  banner  o'r  Asdodiaeg,  ac 
heb  fedru  ymddiddan  yn  iaith  yr 
luddewon,  ond  yn  ol  tafodiaith  **y 
ddeubar  bobl. 

25  Yna  yr  ymrysonais  â  hwynt,  ac 
y '^melldithiais  hwynt;  tarewais  hef- 
yd rai  o  honynt,  ac  a  bliciais  eu 
gwallt  hwynt :  a  mi  a'u  tyngais 
hwynt  trwy  Dduw,  gan  ddyivedyd, 
Na  roddwch  eich  merched  i'w  meib- 
ion  hwynt,  ac  na  chymmerwch  o'u 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
431. 


1  ad.  n. 


k  Lef.  23. 
32. 


1  Jer.  17.  21. 


m  pen.  Y. 
30. 


6  Neil, 
amlder, 

Cylch 
434. 

7  neb.  a 

!j;/tlaliasai 
d(/. 
o  Ezra  9.  2. 


8  Hrb.  ?/ 
bohl  ar 
bobl. 


9  Neil, 
difeitivais. 


Ahasferus  yn  gwneutlmr 


ESTHER,  I. 


gwleddoedd  hrenhinol. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

434. 


P 1  Bren.  3. 

13. 

2  Chron.  L 

12. 
q  2  Sam.  12. 

24. 

rlBren.ll. 
1,  &c. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

521. 


»  pen.  8.  9. 


Cylcll 
519. 


2Neu, 
gleision. 


b  Edrych 
pen.  7. 8. 
lEz.ec.  23. 
41. 

Amos  2.  i 
a  6. 4. 


merclied  hwynt  i'cli  meibion,  nac  i 
chwi  eich  hunain. 

26  Onid  o  achos  y  rhai  hyn  y 
pechodd  Solomon  brenhin  Israel? 
er  P  na  bu  brenhin  cyffelyb  iddo  ef 
ym  mysg  cenhedloedd  lawer,  lyr 
hwn  oedd  hoff  gan  ei  Dduw,  a 
Duw  a'i  gAvnaeth  ef  yn  frenhin  ar 
hoU  Israel;  'etto  gwragedd  dieithr 
a  wnaethant  iddo  ef  bechu, 

27  Ai  arnoch  chwi  y  gwrandâwn, 
i  wneuthur  yr  hoU  ddrygioni  mawr 
hwn,  gan  droseddu  yn  erbyn  ein 
Duw,  trwy  briodi  gwragedd  dieithr? 

28  Ac  un  o  feibion  Joiada,  mab 


Eliasib  yr  arch-oíFeiriad,  oedd  ddaw 
i  Sanbàlat  yr  Horoniad :  yr  hwn  a 
ymlidiais  i  oddi  wrthyf. 

29  0  fy  Nuw,  ^cofia  hwynt,  am 
^iddynt  halogi  yr  oifeiriadaeth,  a 
*chyfammod  yr  offeiriadaeth,  a'r 
Lefiaid. 

30  Yna  y  glanheais  hwynt  oddi 
wrth  bob  estron;  ''gosodais  hefyd 
oruchwyliaethau  i'r  offeiriaid  ac  i'r 
Lefiaid,  pob  un  yn  ei  waith ; 

31  Ac  at  ^goed  yr  ofifrwm  mewn 
amserau  nodedig,  ac  at  y  blaen- 
fírwythau.  yCofia  fi,  0  fy  Nuw,  er 
daioni. 


LLYFR  ESTHER. 


PENNOD  I. 

1  Ahasferus  yn  gwneutliur  gwleddoedd  hrenlmv- 
ol :  10  yn  anfon  i  gyrclm  atfo  y  /renhiiies 
Fasti;  a  hithau  yngicrthod  dyfod,  13  Ahas- 
ferus, trwy  gynghor  Memuchan,  yn  gwneuth- 
ur  cyfraith  ar  fod  o'r  gwŷr  yn  ben  ar  eu 
gwragedd. 

YN  nyddiau  Ahasferus,  (efe  yw 
Ahasferus  yr  hwn  oedd  yn 
teyrnasu  ^o  India  hyd  Ethiopia, 
sef  ar  gant  a  saith  ar  hugain  o 
daleithiau ;) 

2  Yn  y  dyddiau  hynny,  pan  eis- 
teddodd  y  brenhin  Ahasferus  ar  or- 
seddfa  ei  frenhiniaeth,  yr  hon  oedd 
yn  Susan  y  brenhinUys, 

3  Yn  y  drydedd  flwyddyn  o'i 
deyrnasiad,  efe  a  wnaeth  wledd  i'w 
hoU  dywysogion  a'i  weision;  cad- 
ernid  Persia,  a  Media,  y  rhaglaw- 
iaid,  a  thywysogion  y  taleithiau, 
oedd  ger  ei  fron  ef : 

4  Fel  y  dangosai  efe  gyfoeth  a 
gogoniant  ei  deyrnas,  ac  anrhyd- 
edd  a  phrydferthwch  ei  fawredd, 
ddyddiau  lawer,  se/  cant  a  phed- 
war  ugain  o  ddyddiau. 

5  Ac  wedi  gorphen  y  dyddiau 
hynny,  y  brenhin  a  wnaeth  i'r  holl 
bobl  a  gafwyd  yn  Susan  y  brenhin- 
Uys, o'r  mwyaf  hyd  y  lleiaf,  wledd 
di'os  saith  niwrnod,  y'nghyntedd 
gardd  palas  y  brenhin  : 

6  Lie  yr  oedd  llenni  gwỳnion, 
gwyrddion,  a  ^  rhudd-gochion,  wedi 
eu  cylymmu  â  Uinynnau  sidan,  ac 
â  phorphor,  wrth  fodrwyau  arian,  a 
cholofnau  marmor:  ''y  gwelỳau  oedd 
o  aur  ac  arian,  ar  balmant  o  faen 
grisial,  a  marmor,  ac  alabaster,  a 
jasinct. 

7  Ac  yfed  diod  yr  oeddynt  mewn 
Uestri    aur,    a    chyfnewid    amryw 


lestri,  a  gwin  brenhinol  lawer,  yn 
ol  ^  gallu  y  brenhin. 

8  Yr  yfed  hefyd  oedd  wrth  ddefod, 
nid  oedd  neb  yn  cymmell :  canys 
gosodasai  y  brenhin  orchymyn  ar 
bob  swyddwr  o  fewn  ei  dŷ,  ar 
wneuthur  yn  ol  ewyllys  pawb. 

9  Y  frenhines  Fasti  hefyd  a  wnaeth 
wledd  i'r  gwragedd  yn  y  brenhindy 
oedd  eiddo  Ahasferus  y  brenhin. 

10  1  Ar  y  seithfed  dydd,  pan  oedd 
lawen  calon  y  brenhin  gan  win,  efe  a 
ddywedodd  wrth  Mehuman,  Biztha, 
''Harbona,  Bigtha,  ac  Abagtha,  Ze- 
thar,  a  Charcas,  y  saith  ^ystafellydd 
oedd  yn  gweini  ger  bron  y  brenhin 
Ahasferus, 

11  Am  gyrchu  y  frenhines  Fasti  o 
flaen  y  brenhin,  yn  y  frenhinol 
goron,  i  ddangos  i'r  bobloedd  ac  i'r 
tywysogion  ei  glendid  hi:  canys 
glân  yr  olwg  ydoedd  hi 

12  Ond  y  fi'enhines  Fasti  a  wrthod- 
odd  ddyfod  wrth  air  y  brenhin  trwy 
law  ei  ystafellyddion :  am  hynny  y 
llidiodd  y  brenhin  yn  ddirfa^vr,  a'i 
ddigllonedd  ef  a  enuynodd  ynddo. 

13  1Í  Yna  y  dywedodd  y  brenhin 
wrth  y  doethion  "^oedd  yn  gwybod  yr 
amserau,  (canys  felly  yr  oedd  arfer 
y  brenhin  tu  ag  at  bob  rhai  a  fydd- 
ai  yn  gwybod  cyfraith  a  barn  : 

14  A  nesaf  atto  ef  oedd  Carsena, 
Sethar,  Admatha,  Tarsis,  Meres,  Mar- 
sena,  a  Memuchan,  *  saith  dywysog 
Persia  a  Media,  ^y  rhai  oedd  yn  gwel- 
ed  wyneb  y  brenhin,  ae  yn  eistedd 
yn  gyntaf  yn  y  frenhiniaeth ;) 

15  Beth  sydd  i'w  wneuthur  wrth  y 
gyfraith  i'r  frenhines  Fasti,  am  na 
wnaeth  hi  archiad  y  brenhin  Ahas- 
ferus trwy  law  yr  ystafellyddion  ? 


Bwrw  Fasti  ymaith. 


ESTHER,  II. 


Y  hrenJiin  yn  hoffi  Esther, 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
519. 


8  dirmyg- 
ant. 


«  Heb.  da 
fydd  gan. 


B  pen.  8.  8. 


Í»  pen.  8.  9. 


T  Heb.  a'i 
gyhotddi  o 
tin  yn  ol 
tafocliailh 
ei  bobl. 


518. 


16  Yna  Memuchan  a  ddywedodd 
ger  bron  y  brenhin  a'r  tywysogion, 
Nid  yn  erbyn  y  brenhin  yn  unig  y 
gwnaeth  Fasti  y  frenhines  ar  fai,  ond 
yn  erbyn  yr  hoU  dywysogion  hefyd, 
a'r  hoU  bobloedd  sydd  trwy  holl 
daleithiau  y  brenhin  Ahasferus. 

17  Canys  gweithred  y  frenhines 
a  â  allan  at  yr  holl  wragedd,  fel  y 
^tremygant  eu  gwŷr  yn  eu  golwg 
eu  hun,  pan  ddywedant,  Y  bren- 
hin Ahasferus  a  archodd  gyrchu 
Fasti  y  frenhines  o'i  flaen;  ond  ni 
ddaeth  hi. 

18  Arglwyddesau  Persia  a  Media, 
y  rhai  a  glywsant  weithred  y  fren- 
hines, a  ddywedant  heddyw  wrth 
holl  dywysogion  y  brenhin.  Felly 
y  bydd  mwy  na  digon  o  ddirmyg  a 
digter. 

19  Os  ''bydd  boddlawn  gan  y 
brenhin,  eled  brenhinol  orchymyn 
oddi  wrtho  ef,  ac  ysgrifener  ef 
ym  mysg  cyfreithiau  y  Persiaid  a'r 
Mediaid,  fel  na  ^throsedder  ef,  Na 
ddêl  Fasti  mwy  ger  bron  y  brenhin 
Ahasferus ;  a  rhodded  y  brenhin 
ei  brenhinfraint  hi  i'w  chyfeilles 
yr  hon  sydd  well  na  hi. 

20  A  phan  glywer  gorchymyn  y 
brenhin,  yr  hwa  a  wnelo  efe,  trwy 
ei  holl  frenhiniaeth,  (yr  hon  sydd 
fawr,)  yna  yr  holl  wragedd  a  rodd- 
ant  anrhydedd  ì'av  gwŷr,  o'r  mwyaf 
hyd  y  Ueiaf 

21  A  da  oedd  y  peth  y'ngolwg  y 
brenhin  a'r  tywysogion ;  a'r  brenhin 
a  wnaeth  yn  ol  gair  Memuchan  : 

22  Canys  efe  a  anfonodd  lythyrau 
i  hoU  daleithiau  y  brenhin,  ie,  ''i  bob 
talaeth  yn  ol  ei  ysgrifen,  ac  at  bob 
pobl  yn  ol  eu  tafodiaith  eu  hun ;  ar 
fod  pob  gwr  yn  arglwyddiaethu  yn 
ei  dŷ  ei  hun ;  a  '^  chyhoeddi  hyn  yn 
ol  tafodiaith  pob  rhyw  bobl. 

PENNOD  II. 

1  Dewis  brenliines  i  Ahasferus  o  fysg  y  gwyr- 
yfon  glanaf.  5  Mordecai  tadmaeth  Esther. 
8  Hegai  yn  gweled  Esther  yn  well  nag  un  o'r 
lleill.  12  Y  modd  y  glanhêîd  y  gwyryfon,  ac 
yr  aent  i  mewn  at  y  hrenhin,  15  Esther  yn 
rhyngu  hodd  y  hrenhin  yn  oreu,  ac  yn  cael 
ei  gwneuthur  yn  frenhines.  21  Mordecai  yn 
datguddio  hradwriaeth  ;  ac  ysgrifenii  hynny 
yn  y  chronicl. 

WEDI  y  pethau  hyn,  pan  lon- 
yddodd  digUonedd  y  bren- 
hin Ahasferus,  efe  a  gofiodd  Fasti, 
a'r  hyn  a  wnelsai  hi,  a'r  hyn  a  faru- 
asid  arni. 

2  Am  hynny  gweision  y  brenhin, 
y  rhai  oedd  yn  gweini  iddo,  a  ddy- 


wedasant,  Ceisier  i'r  brenhin  langc- 
esau  teg  yr  olwg  o  wyryfon  : 

3  A  gosoded  y  brenhin  swyddogion 
trwy  holl  daleithiau  ei  frenhiniaeth, 
a  chasglant  hwythau  bob  Uangces 
dêg  yr  olwg,  o  wyryf,  i  Susan  y 
bienhinllys,  i  dŷ  y  gwragedd,  dan 
law  ^Hege  ystafellydd  y  brenhin, 
ceidwad  y  gwragedd ;  a  rhodder 
iddynt  bethau  i'w  glanhâu : 

4  A'r  Uangces  a  fyddo  da  y'ngolwg 
y  brenhin,  a  deyrnasa  yn  He  Fasti. 
A  da  oedd  y  peth  hyn  y'ngolwg  y 
brenhin  ;  ac  felly  y  gwnaeth  efe. 

5  IT  Yn  Susan  y  brenhinllys  yr 
oedd  rhyw  luddew  a'i  enw  Morde- 
cai, mab  Jair,  fab  Simei,  fab  Cis, 
gwr  o  Jemini : 

6  *  Yr  hwn  a  ddygasid  o  Jerusalem 
gyd  a'r  gaethglud  a  gaethgludasid 
gyd  â  Jechonîah  brenhin  Judah,  yr 
h^vn  a  ddarfuasai  i  Nebuchodonosor 
brenhin  Babilon  ei  gaethgludo. 

7  Ac  efe  a  fagasai  Hadassah,  hon- 
no  yiv  Esther,  ^merch  ei  ewythr  ef 
frawd  ei  dad ;  canys  nid  oeddìáài 
dad  na  mam :  a'r  Uangces  oedd 
^ weddeiddlwys,  a  glân  yr  olwg;  a 
phan  fuasai  ei  thad  a'i  mam  hi 
farw,  Mordecai  a'i  cymmerasai  hi 
yn  ferch  iddo. 

8  1Í  A  phan  gyhoeddwyd  gair  y 
brenhin  a'i  gyfraith,  pan  gasglasid 
heiyd  langcesau  lawer  i  Susan  y 
brenhinllys  dan  law  Hegai,  cymmer- 
wyd  Esther  i  dŷ  y  brenhin,  dan  law 
Hegai  ceidwad  y  gwragedd. 

9  A'r  Uangces  oedd  -dêg  yn  ei 
olwg  ef,  a  hi  a  gafodd  ffafr  ganddo  ; 
am  hynny  efe  ar  frys  a  barodd  roddi 
iddi  bethau  i'w  glanhâu,  a'i  rhan- 
nau,  a  rhoddi  iddi  saith  o  langcesau 
golygus,  o  dŷ  y  brenhin :  ac  efe  a'i 
^symmudodd  hi  a'i  llangcesau  i'r 
fan  oreu  yn  nhŷ  y  gwragedd. 

10  '^Ond  ni  fynegasai  Esther  ei 
phobl  na'i  clienedl :  canys  Mordecai 
a  orchymynasai  iddi  nad  ynganai. 

11  A  Mordecai  a  rodiodd  beunydd 
o  flaen  cyntedd  tŷ  y  gwragedd,  i 
wybod  ^  Uwyddiant  Esther,  a  pheth 
a  wnelid  iddi. 

12  IT  A  phan  ddigwyddai  amser 
pob  Uangces  i  fyned  i  mewn  at  y 
brenhin  Ahasferus,  wedi  bod  iddi  hi 
yn  ol  defod  y  gwragedd  ddeuddeng 
mis,  (canys  felly  y  cyflawnid  dydd- 
iau  eu  puredigaeth  hwynt ;  chwe 
mis  mewn  olew  myrr,  a  chwe  mis 
mewn  pêr-aroglau,  a  phethau  eraill 
i  lanhâu  y  gwragedd ;) 


Cvn 

CRIST 

518. 


8  Neil,  He- 
gai, ad.  8. 


a  2  Bren. 
24. 14,  15. 
2  Chroii. 
36. 10. 
Jer.  24.  1. 


9  Heb.  dêg 
o  hryd. 


ZUeh.dda. 


3  Heb. 
newidiodd. 


!  ad.  20. 


4  Heb. 
heddwch. 

Cylch 
515. 


Gwneuthur  Esther  ynfrcnliincs.       ESTHER,  III. 


Haman  yn  ceisio 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

515. 


Cylch 
515. 

d  ad.  7. 


Cylch 
514. 


5Heb. 
loni/dd- 
wch. 


o  ad.  10. 


«Neu, 
Bigthana, 
pen.  6.  2. 


13  Yna  fel  hyn  y  deuai  y  Uangces 
at  y  brenhin ;  pa  beth  bynnag  a 
ddywedai  hi  am  dano  a  roddid  iddi, 
i  fyned  gyd  â  hi  o  dŷ  y  gwragedd  i 
dŷ  y  brenhia 

14  Gyd  â'r  hwyr  yr  âi  hi  i  mewn, 
a'r  bore  hi  a  ddychwelai  i  dŷ  arall 
y  gwragedd,  dan  law  Saasgaz,  ys- 
tafellydd  y  brenhin,  ceidwad  y  gor- 
ddcrchadon :  ni  ddeuai  hi  i  mewn 
at  y  brenhin  mwyach,  oddi  eithr  i'r 
brenhin  ei  chwennych  hi,  a'i  galw 
hi  wrth  ei  henw. 

15  IF  A  phan  ddigwyddodd  am- 
ser  Esther,  ^merch  Abihail  ewythr 
Mordecai,  yr  hon  a  gymmerasai  efe 
yn  ferch  iddo,  i  fyned  i  mewn  at  y 
brenhin,  ni  cheisiodd  hi  ddim  ond 
yr  hyn  a  ddywedasai  Hegai,  ystaf- 
ellydd  y  brenhin,  ceidwad  y  gwrag- 
edd :  ac  Esther  oedd  yn  cael  flfafr 
y'ngolwg  pawb  a'r  oedd  yn  edyrch 
arni. 

16  Felly  Esther  a  gymmerwyd  at 
y  brenhin  Ahasferus,  i'w  frenhindy 
ef,  yn  y  degfed  mis,  luninw  yiü  mis 
Tebeth,  yn  y  seithfed  flwyddyn  o'i 
deyruasiad  ef. 

17  A'r  brenhin  a  hoffodd  Esther 
rhagor  yr  hoU  wragedd,  a  hi  a  gaf- 
odd  fFafr  a  charedigrwydd  yn  ei 
ŵydd  ef  rhagor  yr  holl  wyryfon  ;  ac 
efe  a  osododd  y  deyrn-goron  ar  ei 
phen  hi,  ac  a'i  gwnaeth  yn  fren- 
hines  yn  lie  Fasti. 

18  Yna  y  gwnaeth  y  brenhin  wledd 
fawr  i'w  holl  dywysogion  a'i  weision, 
se/gwledd  Esther;  ac  efe  a  wnaeth 
^  ryddid  i'r  taleithiau,  ac  a  roddodd 
roddion  yn  ol  gallu  y  brenhin. 

19  A  phan  gasglwj^d  y  gwyryfon 
yr  ail  waith,  yna  Mordecai  oedd  yn 
eistcdd  ym  mhorth  y  brenhin. 

20  ''Nid  oedd  Esther  yn  mynegi  ei 
chenedl,  na'i  phobl ;  megis  y  gor- 
chymynasai  Mordecai  iddi :  canys 
Esther  oedd  yn  gwneuthur  yr  hyn  a 
ddywedasai  Älordecai,  fel  cynt  pan 
oedd  hi  yn  ei  meithrin  gyd  âg  ef. 

21  IF  Yn  y  dyddiau  hynny,  pan  oedd 
Mordecai  yn  eistedd  ym  mhorth  y 
brenhin,  y  llidiodd  ^  Bigthan  a  Thc- 
res,  dau  o  ystafellyddion  y  brenhin, 
sef  o'r  rhai  oedd  yn  cadw  y  troth- 
wy,  a  cheisiasant  estyn  Haw  yn  er- 
byn  y  brenhin  Ahasferus. 

22  A'r  peth  a  wybu  Mordecai ;  ac 
efe  a'^  mynegodd  i  Esther  y  fren- 
hines ;  ac  Esther  a'^  dj^wedodd  wrth 
y  brenhin,  yn  enw  Mordecai. 

23  A  phan  chwiliwyd  y  peth,  fe  a 


gafwyd  felly :  am  hynny  y  crogwyd 
hwynt  ill  dau  ar  bren.  Ac  ysgrif- 
enwyd  hynny  mewn  ^  Uyfr  chrouicl 
ger  bron  y  brenliin. 

PENNOD  III. 

1  Ahasferus  yn  dijrcliafu  Haman,  ac  yniau,  am 
i  Mordecai  ei  dd'iystyru,  yn  ceisio  dial  ar  yr 
holl  luddewon;  7  ac  yn  hwrw  coelbren;  8  a 
thrwy  enllih  yn  cael  gan  y  brenhin  wneuthur 
cyfraith  i  ladd  yr  holl  luddewon. 

WEDI  y  pethau  hyn,  y  brenhin 
Ahasferus  a  fawrhaodd  Ha- 
man mab  Hammedatha  yr  Agagiad, 
ac  a'i  dyrchafodd  ef ;  gosododd  hef- 
yd  ei  orsedd-faiugc  ef  goruwch  yr 
holl  dywysogion  oedd  gyd  âg  ef 

2  A  holl  weision  y  brenhin,  y  rhai 
oedd  ym  mhorth  y  brenhin,  oedd 
yn  ymgrymmu,  ac  yn  ymostwng  i 
Haman ;  canys  felly  y  gorchymyn- 
asai  y  brenhin  am  dano  ef:  ond 
nid  ymgrymmodd  Mordecai,  ac  nid 
ymostyngodd. 

3  Yna  gweision  y  brenhin,  y  rhai 
oedd  ym  mhorth  y  brenhin,  a  ddy- 
wedasant  wrth  Mordecai,  Paham  yr 
jdwyt  ti  yn  troseddu  ^gorchymyn 
y  brenhin  ? 

4  Ac  er  eu  bod  hwy  beunydd  yn 
dywedyd  wrtlio  fel  hyn,  ctto  ni 
wrandawai  efe  arnynt  \\\vy ;  am 
hynny  y  mynegasant  i  Haman,  i 
edrych  a  safai  geiriau  Mordecai: 
canys  efe  a  fynegasai  iddynt  mai 
luddew  ydoedd  efe. 

5  A  phan  welodd  Haman  nad  oedd 
Mordecai  yn  ymgrymmu,  nac  yn 
ymostwng  iddo,  Haman  a  lanwyd 
o  ddigUonedd. 

G  Er  hynny  diystyr  oedd  ganddo 
yn  ei  olwg  ei  hun  estyn  Uaw  yii. 
erbyn  Mordecai  ei  hunan ;  canys 
mynegasant  iddo  bobl  Mordecai : 
am  hynny  Haman  a  geisiodd  ddi- 
fetha  yr  holl  luddewon,  y  rhai  oedd 
trwy  holl  frenhiniaeth  Ahasferus, 
sef  pobl  Mordecai. 

7  1Í  Yn  y  mis  cyutaf,  Invnnw 
yw  mis  Nisan,  3^  y  ddeuddegi'ed 
flwyddyn  i'r  brenhin  Ahasferus,  ^efe 
a  barodd  fwrw  Pwr,  (hwnnw  yw,  y 
coelbren,)  ger  bron  Haman,  o  ddydd 
i  ddydd,  ac  o  fis  i  fis,  hyd  y  deu- 
ddegfed  mis,  hwnnw  yiu  mis  Adar. 

8  IF  A  Haman  a  ddywedodd  wrth 
y  brenhin  Ahasferus,  Y  mae  rhyw 
bobl  wasgaredig  a  gwahanedig  ym 
mhlith  y  bobloedd,  trwy  holl  dal- 
eithiau  dy  frenhiniaeth;  ""a'u  cyf- 
reithiau  hwynt  sydd  yn  amraf- 
aelio  oddi  wrth  yr  holl  bobl,  ac  nid 


difetlia  yr  luddetvon. 


ESTHER,  IV. 


Galar  Mordecai 


Cyn 
CRIST 

510. 

2  Neu,  ci/m- 
mwye. 

S  Heb.  i'w 

difelha. 
*  Heb. 
bivi/saf. 


dOen.il. 
411. 
open.  8. 2, 8. 


5  Net!, 
gorthrÿm-. 
m  ivr. 


t  pen.  8.  9. 


e  ren.  1.  22. 
a  8.  9. 


h  pen.  8. 12, 
&c. 


i  pen.  8. 11. 


""  Ediych 
pen.  8. 15. 


Cylch 
510. 

ft  .Tos.  7.  r,. 
Ezec.  27. 
30. 


ydynt  yn  gwneuthur  cyfreithiau  y 
brenliin ;  am  hymiy  nid  ^  buddiol  i'r 
breiiliin  eu  dioddef  liwynt. 

9  0  bydd  boddlawn  gan  y  brenliin, 
ysgrifener  ^am  eu  difetlia  hwynt:  a 
deng  mil  o  dalentau  arian  a  ^dalaf 
ar  ddwylaw  y  rhai  a  wnant  y  weith- 
red  lion,  Yw  áwya  i  drysorau  y 
brenliin. 

10  A  "^thynnodd  y  brenhin  'ei  fod- 
nvj-^  oddi  am  ei  law,  ac  a'i  rhoddes 
i  Haman  mab  Hammedatha  yr 
Agagiad,  ^  gwrthwyuebwr  yr  ludd- 
ewon. 

11  A'r  brenhin  a  ddywedodd  wrth 
Haman,  Rhodder  yr  arian  i  ti,  a'r 
bobl,  i  wneuthur  â  hwynt  fel  y 
bydclo  da  yn  dy  olwg. 

12  ^Yna  y  galwyd  ysgri.^enyddion 
y  brenhin,  yn  y  mis  cjntaf,  ar  y 
trydydd  dydd  ar  ddeg  o'r  mis  hwn- 
nw,  ac  }T  ysgrifenwyd,  yn  ol  yr 
hyn  oil  a  orchymynasai  Haman,  at 
bendefigion  y  brenhin,  ac  at  y  duc- 
iaid  oedd  ar  bob  talaeth,  ac  at 
dywysogion  pob  pobl  i  bob  talaeth 
^yn  ol  ei  ysgrifen,  ac  at  bob  pobl 
yn  ol  eu  tafodiaith ;  yn  enw  v 
brenhin  Ahasferus  yr  ysgrifenasid. 
ac  â  modrwy  y  brenhin  y  seliasid 
hj/n. 

13  A'r  llythyrau  a  anfouAvyd  gyd 
a'r  rhedegwyr  i  hoU  daleithiau  y 
brenhin  ;  i  ddinystrio,  i  ladd,  ac  i 
ddifetha  yr  hoU  luddewon,  yn  ieu- 
aingc  ac  yn  hen,  yn  blant  ac  yn 
wragedd,  ^  mewn  un  dydd,  sef  ar 
y  trydydd  dydd  ar  ddeg  o'r  deu- 
ddegfed  mis,  hwnnw  yw  mis  Adar, 
ac  '  i  ysglyfaethu  eu  hyspail  hwynt. 

14  Testun  yr  ysgrifen,  i  roi  gor- 
chymyn  ym  mhob  talaeth,  a  gy- 
hoeddwyd  i'r  hoU  bobloedd,  i  fod 
yn  barod  erbyn  y  diwrnod  hwnnw. 

15  Y  rhedegwyr  a  aethant,  wedi  eu 
cymmell  trwy  air  y  brenhin,  a'r  gor- 
chymyn  a  roddasid  yn  Susan  y  bren- 
hiullys.  Y  brenhin  he/yd  a  Haman 
a  eisteddasant  i  yfed,  a  ''dinasydd- 
iou  Susan  oedd  yn  athrist. 

PENNOD  IV. 

1  Mawr  alar  Mordecai  a'r  luddewon.  4  Es- 
ther, fan  wybu,  hynny,  yn  dan/on  at  Morde- 
cai, ac  yntau  yn  dangos  iddi  yr  achos,  ac  yn 
ei  chynglwri  Id  i  eiriol  drodynt  hwy.  10 
Hithau  yn  yniesgusodi,  a  Mordecai  yn  ei 
hyfjwth  hi:  15  a  hithau  yn  gosod  ympryd, 
ac  yn  addavo  eiriol  drosiynt. 

PAN  wybu  Mordecai  yr  hyn  oil 
a  wnelsid,  Mordecai  a  rwygodd 
ei  ddillad,  ac  a  wisgodd  sachhan 
^a  Uudw,  ac  a  aeth  allan  i  ganol  y 


ddinas,  ac  a  waeddodd  â  cliwerw- 
lef  uchel. 

2  Ac  efe  a  ddaeth  hyd  o  flaen 
porth  y  brenhin :  ond  ni  cheid  dy- 
fod  i  borth  y  brenhin  mewn  gwisg 
o  sach. 

3  Ac  ym  mhob  talaeth  a  lie  a'r  y 
daethai  gair  y  brenhin  a'i  orchymyn 
iddo,  yr  oedd  galar  mawr  gan  yr 
luddewon,  ac  ympryd,  ac  wylofain, 
ac  oernad ;  a  -  llawer  a  orweddent 
mewn  sachlian  a  lludw. 

4  11  Yna  llangcesau  Esther  a'i 
^  hystafellyddion  hi  a  ddaethant  ac 
a  fynegasant  hynny  iddi  hi.  A'r 
frenhines  a  dristaodd  jn  ddirfawr ; 
a  hi  a  ddanfonodd  wisgoedd  i  ddill- 
adu  Mordecai,  ac  i  dynnu  ymaith 
ei  sachlian  ef  oddi  am  dano ;  ond  ni 
chymmerai  efe  hivynt. 

5  Am  hynny  Esther  a  alwodd  ar 
Hathach,  un  o  ystafellyddion  y  bren- 
hin, yr  hwn  a  osodasai  efe  i  ivcisan- 
aethu  o'i  blaen  hi ;  a  hi  a  orchy- 
mynodd  iddo  am  Mordecai,  fynnu 
gAvybod  pa  beth  oedd  hyn,  ac  am 
ba  beth  yr  ydoedd  hyn. 

6  Yna  Hathach  a  aeth  allan  at 
Mordecai  i  heol  y  ddinas,  yr  lion 
sydd  o  flaen  porth  y  brenhin. 

7  A  Mordecai  a  fynegodd  iddo  yr 
hyn  oil  a  ddigwyddasai  iddo ;  a 
swm  yr  arian  y  rhai  a  addawsai 
Haman  eu  talu  i  drysorau  y  bren- 
hin am  yr  luddewon,  i'w  difetha 
hwynt 

8  Ac  efe  a  roddodd  iddo  destun 
ysgrifen  y  gorchymyn  a  osodasid 
yn  Susan  i'w  dinystrio  hwynt,  i'w 
ddangos  i  Esther,  ac  Hiv  fynegi 
iddi,  ac  i  orchymyn  iddi  fyned  i 
mewn  at  y  •  brenhin,  i  ymbil  âg  ef, 
ac  i  *  ymnhedd  o'i  flaen  ef  dros  ei 
phobl. 

9  A  Hathach  a  ddaeth  ac  a  fyneg- 
odd i  Esther  eiriau  Mordecai. 

10  IF  Ac  Esther  a  ddywedodd  wrth 
Hathach,  ac  a  orchymynodd  iddo 
ddywedyd  wrth  Mordecai ; 

11  Holl  weision  y  brenhin,  a  phobl 
taleithiau  y  brenhin,  ydynt  yn  gwy- 
bod,  mai  pa  wr  bynnag,  neu  wraig, 
a  ddelo  i  mewn  at  y  brenhin  i'r 
cyntedd  nesaf  i  mewn,  heb  ei  alw, 
''un  o'i  gyfreithiau  ef  yw  ei  farw- 
olaethu  ef,  oddi  eithr  yr  hwn  yr 
'^estyno  y  brenhin  y  deyrn-wialen 
aur  iddo,  fel  y  byddo  by  w :  ac  ni'm 
galwyd  i  ddyfod  i  mewn  at  y  bren- 
hin, bellach  er  ys  deng  niwrnod  ar 
huffain. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
510. 


2  Heb. 
sachlian  a 
llndw  a 
liaeniddan 
Idicer. 

Eb.  58.  5. 
Dan.  9.  3. 

3  Heb. 
eunuch- 
iaid. 


i  er/i/n. 


c  pen.  5.  2. 
a  8.  4. 


Esther  yn  givaliodd  y  hrenlihi 


ESTHER,  V. 


a  Hainan  i'r  ivledd. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

510. 


d  Edrych 
pen.  5. 1. 


e  Edrvch 
üen.'43.14. 


a  Edrych 
pen.  4. 16. 

b  Edrych 
pen.  6.  4. 


■  pen.  8.  4. 


•1  Felly 
Marc  6. 23. 


12  A  hwy  a  fynegasant  i  Mordecai 
eiriaii  Esther. 

13  Yna  Mordecai  a  ddywedodd  am 
idd}Tit  atteb  Esther ;  Na  feddwl  yn 
dy  galon  y  difengi  yn  nhŷ  y  brenhin 
rhagor  yr  holl  luddewon. 

14  0  herwydd  os  tewi  â  son  a  wnei 
di  y  pryd  hwn,  esmwythdra  ac  ym- 
wared  a  gyiyd  i'r  luddewon  o  le 
arall,  tithau  a  thy  dy  dad  a  gyfr- 
goUir :  a  phwy  sydd  yn  gwybod  ai 

0  herwydd  y  fath  amser  a  hwn  y 
daethost  ti  i'r  frenhiniaeth  ? 

15  1Í  Yna  Esther  a  ddywedodd  am 
atteb  Mordecai  yèí  hyn; 

16  Dos,  a  chasgl  yr  holl  luddewon 
a  gaffer  yn  Susan,  ac  ymprydiwch 
drosof  fi,  na  fwyttêwch  hefyd  ac  nac 
yfwch  dros  ^  dridiau,  nos  na  dydd : 
a  minnau  a'm  llangcesau  a  ym- 
prydiaf  felly :  ac  felly  yi*  âf  i  mewn 
at  y  brenhin,  yr  hwn  heth  nid  yiv 
gyfreithlawn :  ac  ^  o  derfydd  am 
danaf,  darfydded. 

17  Felly  Mordecai  a  aeth  ymaith, 
ac  a  wnaeth  yn  ol  yr  hyn  oil  a  or- 
chymynasai  Esther  iddo. 

PENNOD  V. 

1  Either,  with  anturio  ar  ffafr  y  hrenhin,  yn 
cael  estyn  atti  y  deyrn-w'ialeu  aur,  ac  yn 
gwahodd  y  hrenhin  a  Saman  i'r  wledd,  6  Ä 
chwedi  cael  cysur  gan  y  brenhin  am  y  peth 
yr  oedd  hi  yn  ei  geisio,  yn  eu  gwahodd  hwy 
draiinoeth  i  wledd  arall,  9  Haman  yn 
falch  o'i  godiad,  yn  ddrwg  ganddo  fod  Mor- 
decai yn  ei  dd'iystyru  ef,  14  a  thrioy  gynghor 
Zeres  yn  gwneuthur  croghren  iddo  ef. 

AC  ^ar  y  try  dydd  dydd,  Esther 
_  a  ymwisgodd  mewn  brenhinol 
wisgoedd,  ac  a  safodd  *'y'nghyn- 
tedd  tŷ  y  brenhin  o'r  tu  fewn,  ar 
gyfer  tŷ  y  brenhin:  a'r  brenhin 
oedd  yn  eistedd  ar  ei  deyrn-gadair 
yn  y  brenhindy  gyferbyn  â   drws 

ytŷ. 

2  A  phan  welodd  y  brenhin  Es- 
ther y  frenhines  yn  sefyU  yn  y  cyn- 
tedd,  hi  a  gafodd  ffafr  yn  ei  olwg 
ef :  a'r  *=  brenhin  a  estynodd  y  deyrn- 
wialen  aur  oedd  yn  ei  law  ef  tu 
ag  at  Esther ;  ac  Esther  a  nesaodd, 
ac  a  gyffyrddodd  â  phen  y  deyrn- 
wialen. 

3  Yna  y  brenhin  a  ddywedodd 
wrthi,  Beth  a  fynni  di,  y  frenhines 
Esther  ?  a  pha  beth  yiv  dy  ddeisyf- 
iad?  ^hyd  yn  banner  y  frenhiniaeth, 
ac  fe  a'i  rhoddir  i  ti 

4  A  dywedodd  Esther,  0  rhynga 
bodd  i'r  brenhin,  deled  y  brenhin  a 
Haman  heddyw  i'r  wledd  a  wneuth- 
um  iddo. 


5  A'r  brenhin  a  ddywedodd,  Per- 
wch  i  Haman  frysio  i  wneuthur  yn 
ol  gair  Esther.  Felly  y  daeth  y  bren- 
hin a  Haman  i'r  wledd  a  wnaethai 
Esther. 

6  1Í  ^A'r  brenhin  a  ddywedodd 
wrth  Esther  y'nghyfeddach  y  gwin, 
'Beth  yr  wyt  ti  yn  ei  oiyn,  ac  fe  a 
roddir  i  ti?  a  pheth  yr  wyt  ti  yn 
ei  geisio?  gofyn  hyd  yn  banner  y 
frenhiniaeth,  ac  fe  a'i  cwblhêir. 

7  Ac  Esther  a  attebodd,  ac  a  ddy- 
wedodd, Fy  nymuniad  a'm  deisyf- 
iad  yiv, 

8  O  chefais  ffafr  y'ngolwg  y  bren- 
hin, ac  o  rhyglydda  bodd  i'r  bren- 
hin roddi  fy  nymuniad,  a  gwneuth- 
ur iy  neisyfiad ;  deled  y  brenhin  a 
Haman  i'r  wledd  a  arlwywyf  idd- 
ynt,  ac  y  fory  y  gwnaf  yn  ol  gair  y 
brenhin. 

9  IT  Yna  Haman  a  aeth  allan  y 
dwthwn  hwnnw  yn  llawen,  ac  yn 
hyfryd  ei  galon :  ond  pan  wel- 
odd Haman  Mordecai  ym  mhorth 
y  brenhin,  na  chyfodasai  efe,  ac 
na  syflasai  erddo  ef,  Haman  a  gyf- 
lawnwyd  o  ddigllonedd  yn  erbyn 
Mordecai. 

10  Er  hynny  Haman  a  ymat- 
taliodd ;  a  phan  ddaeth  i'w  dy  ei 
hun,  efe  a  anfonodd,  ac  a  ^alw- 
odd  am  ei  garedigion,  a  Zeres  ei 
wraig. 

11  A  Haman  a  adroddodd  idd- 
ynt  ogoniant  ei  gyfoeth,  ac  ^aml- 
dra  ei  feibion,  a'r  hyn  oil  y  mawr- 
hasai  y  brenhin  ef  ynddynt,  ac  fel 
y  dyrchafasai  y  hrenhin  ef  gor- 
uwch  y  tywysogion  a  gweision  y 
brenhin. 

12  A  dywedodd  Haman  hefyd, 
Ni  wahoddodd  Esther  y  frenhines 
í^e6  gyd  a'r  brenhin  i'r  wledd  a 
wnaethai  hi,  ond  myfi  ;  ac  y  fory 
hefyd  y'm  gwahoddwyd  atti  hi  gyd 
a'r  brenhin. 

13  Ond  nid  yw  hyn  oil  yn  Uesâu  i 
mi,  tra  fyddwyf  fi  yn  gweled  Mor- 
decai yr  luddew  yn  eistedd  ym 
mhorth  y  brenhin. 

14  1Í  Yna  y  dywedodd  Zeres  ei 
wraig,  a'i  holl  garedigion  wrtho, 
Parottoer  pren  o  ddeg  cufydd  a 
deugain  o  uchder,  a'r  bore  dywed 
wrth  y  brenhin  am  grogi  Morde- 
cai arno ;  yna  dos  gyd  a'r  bren- 
hin i'r  wledd  yn  llawen.  A  da 
oedd  y  peth  ger  bron  Haman,  am 
hynny  efe  a  barottôdd  ^y  crog- 
bren. 


Anrhydeddu  Mordecai. 


ESTHER,  VL 


Deisyjiad  Esther. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

510. 


«  pen.  2.  23. 


2Neu, 
Bigthan, 
pen.  2.  21. 


b  Edrych 
pen.  5. 1. 


3Heb. 
anrhÿdedd. 


<Heb. 

anrhydedd. 


c  1  Bren,  1. 
33. 


PENNOD  VI. 

1  Ahasferus  wrth  ddarUen  yn  y  chronicl  am  y 
gwasanaeth  da  a  wnaethai  Mordecai  iddo, 
yn  gofalu  am  wneuthur  tal  iddo.  4  Haman 
lorth  geisio  peri  crogi  Mordecai,  mewn  an- 
wyhod  yn  rhoi  cynghor  i  beri  iddo  gael 
parch,  12  yn  cicyno  mor  drwch  fuasai,  a'r 
eiddo  ei  hun  yn  dangos  iddo  ei  dynged. 

YNOSON  honno  cwsg  y  bren- 
hin  a  giliodd  ymaith ;  am 
hynny  efe  a  archodd  ddwyn  *llyfr 
coiFadwriaethau  hanesion  yr  amser- 
oedd ;  a  darllenwyd  hwynt  ger  bron 
y  brenhin, 

2  Yna  y  cafwyd  yn  ysgrifenedig  yr 
hyn  a  fynegasai  Mordecai  am  -  Big- 
thaiia  a  Theres,  dau  o  ystafellydd- 
ion  y  brenhin,  o'r  rhai  oedd  yn 
cadw  y  troth wy;  sefj  rhai  a  geis- 
iasent  estyn  llaAV  yn  erbyn  y  bren- 
hin Ahasferus. 

3  A  dywedodd  y  brenhin,  Pa  an- 
rhydedd neu  fawredd  a  wnaed  i 
Mordecai  am  hyn?  A  gweision  y 
brenhin,  sefei  weinidogion  ef,  a  ddy- 
wedasant,  Ni  >vnaed  dim  erddo  ef. 

4  1Í  A'r  brenhin  a  ddywedodd, 
Pwy  sydd  yn  y  cyntedd  ?  A  Haman 
a  ddaethai  i  **gyntedd  nesaf  allan 
tŷ  y  brenhin,  i  ddywedyd  wrth  y 
brenhin  am  grogi  Mordecai  ar  y 
pren  a  barottoisai  efe  iddo.    , 

5  A  gweision  y  brenhin  a  ddy wed- 
asant  wrtho,  Wele  Haman  yn  sefyU 
yn  y  cyntedd.  A  dywedodd  y  bren- 
hin. Deled  i  mewn. 

6  A  phan  ddaeth  Haman  i  mewn, 
dywedodd  y  brenhin  wrtho,  Betli 
a  wneir  i'r  gwr  y  mae  y  brenhin 
yn  ewyllysio  ei  ^anrhydeddu?  Yna 
Haman  a  ddywedodd  yn  ei  gal- 
on,  I  bwy  yr  ewyllysia  y  brenhin 
wneuthur  anrhydedd  yn  fwy  nag 
i  mi? 

7  A  Haman  a  ddywedodd  wrth  y 
brenhin,  Y  gwr  y  mae  y  brenhin  yn 
chwennych  ei  *  anrhydeddu, 

8  Dygant  y  wisg  frenhinol  iddo, 
yr  hon  a  wisg  y  brenhin,  ''a'r  march 
y  merchyg  y  brenhin  arno,  a  rhodd- 
er  y  frenhinol  goron  am  ei  ben  ef : 

9  A  rhodder  y  wisg,  a'r  march,  yn 
llaw  un  o  dy  wysogion  ardderchoccaf 
y  brenhin,  a  gwisgant  am  y  gwr  y 
mae  y  brenhin  yn  chwennych  ei  an- 
rhydeddu, a  pharant  iddo  farchog- 
aeth  ar  y  march  trwy  heol  y  ddinas, 
a  chyhoeddant  o'i  flaen  ef,  Pel  hyn 
y  gwneir  i'r  gwr  y  mae  y  brenhin 
yn  chwennych  ei  anrhydeddu. 

10  Yna  y  brenhin  a  ddywedodd 


E09 


wrth  Haman,  Brysia,  cymmer  y 
wisg  a'r  march,  fel  y  Ueferaist,  a 
gwua  felly  i  Mordecai  yr  luddew, 
yr  hwn  sydd  yn  eistedd  ym  mhorth 
y  brenhin :  na  ad  *"  heb  wneuthur 
ddim  o'r  hyn  oil  a  leferaist. 

11  Felly  Haman  a  gymmerth  y 
wisg  a'r  march,  ac  a  wisgodd  am 
Mordecai,  ac  a  wnaeth  hefyd  iddo 
farchogaeth  trwy  heol  y  ddinas,  ac 
a  gyhoeddodd  o'i  flaen  ef,  Fel  hyn 
y  gwneir  i'r  gwr  y  mae  y  brenhin 
yn  mynnu  ei  anrhydeddu. 

12  IT  A  dychwelodd  Mordecai  i 
borth  y  brenhin.  A  Haman  ^a  frys- 
iodd  i'w  dy  yn  alarus,  *wedi  gor- 
chuddio  ei  ben. 

13  A  Haman  a  adroddodd  i  Zeres 
ei  wraig,  ac  i'w  hoU  garedigion,  yr 
hyn  oil  a  ddigwyddasai  iddo.  Yna 
ei  ddoethion,  a  Zeres  ei  wraig,  a 
ddywedasant  wrtho,  Os  o  had  yr 
luddewon  y  mae  Mordecai,  yr  hwn 
y  dechreuaist  syrthio  o'i  flaen,  ni 
orchfygi  mo  hono,  ond  gan  syrthio 
y  syrthi  o'i  flaen  ef. 

14  Tra  yr  oeddynt  hwy  etto  yn 
ymddiddan  âg  ef,  ystafellyddion  y 
brenhin  a  ddaethant,  ac  a  gyrch- 
asant  Haman  ar  frys  i'r  wledd  a 
wnelsai  Esther. 

PENNOD  VIL 

1  Esther  wrth  wneuthur  croesaio  i'r  brenhin  ac 
i  Haman,  yn  gofyn  ei  heinioes  ei  hun  a'i 
phobl,  5  yn  achwyn  ar  Haman,  7  aV  brenhin 
yn  ei  ddig,  wrth  glywed  son  am,  y  croghren 
a  wnaethai  Haman  i  Mordecai,  yn  peri  ei 
grogi  ef  ar  hwnnw. 

FELLY  daeth  y  brenhin  a  Haman 
i  ^gyfeddach  gyd  âg  Esther  y 
frenhines. 

2  A  dywedodd  y  brenhin  wrth 
Esther  drachefn  yr  ail  dydd,  '  wrth 
gyfeddach  y  gwin,  Beth  yw  dy  ddy- 
muniad,  Esther  y  frenhines?  ac  fe 
a  roddir  i  ti;  a  pha  beth  yw  dy 
ddeisyfiad  ?  gofyn  hyd  yn  banner  y 
deyrnas,  ac  fe  al  cwblhêir. 

3  A'r  frenhines  Esther  a  attebodd, 
ac  a  ddywedodd,  O  chefais  flafr  yn 
dy  olwg  di,  0  frenhin,  ac  o  rhy- 
glydda  bodd  i'r  brenhin,  rhodder  i 
mi  fy  einioes  ar  fy  nymuniad,  a'm 
pobl  ar  fy  neisyfiad. 

4  Canys  ^gwerthwyd  ni,  myfi  a'm 
pobl,  i'n  ^dinystrio,  i'n  lladd,  ac  i'n 
difetha:  ond  pe  gwerthasid  ni  yn 
gaeth-weision  ac  yn  gaeth-forwyn- 
ion,  mi  a  dawswn  â  son,  er  nad  yw 
y  gwrthwynebwr  yn  cystadlu  colled 
y  brenhin 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

510. 


«Heb. 

iddim 


d  2  Chron. 

26.  20. 
e  2  Sam.  15. 

30. 

Jer.  14.  3, 

i. 


2  Heb.  7/fed. 


a  pen.  5.  6. 


b  pen.  3.  9. 
a  4.  7. 

3  Neu, 

fel  ifn 
diniistr- 
ient,  &c. 


Crogi  Human. 


ESTHER,  VIII. 


Rhoi  cennad  i'r  luddeivon 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
510. 

llanwodd  ei 
galon  efi 
wneulhur. 


5  Neil, 
y'ngŵi/dd. 


c  pen.  1.  6. 


fi  Cyn  gyn- 
la/ag.  &c. 


d  Job  9.  24. 
e  pen.  1. 10. 


b  pen.  3. 10. 


5  IT  Yna  y  llefarodd  y  brenhin 
Ahasferus,  ac  y  dywedodd  wrth  Es- 
ther y  frenhines,  Pwy  yw  hwnnw? 
a  pha  le  y  mae  efe,  yr  hwn  *a  glyw- 
ai  ar  ei  galon  wneuthur  felly  ? 

6  A  dywedodd  Esther,  Y  gwrth- 
wynebwr  a'r  gelyn  yw  yr  Haman 
ddrygionus  hwn.  Yna  Haman  a 
ofnodd  ^ger  bron  y  brenhin  ar 
frenhines. 

7  1Í  A'r  brenhin  a  gyfododd  yn  ei 
ddigUonedd  o  gyfeddach  y  gwin,  ac 
a  aeth  i  ardd  y  palas :  a  Haman  a 
safodd  i  ymbil  âg  Esther  y  frenhines 
am  ei  einioes ;  canys  efe  a  welodd 
fod  drwg  wedi  ei  barottoi  yn  ei 
erbyn  ef  oddi  wrth  y  brenhin. 

8  Yna  y  dychwelodd  y  brenhin  o 
ardd  y  palas  i  dŷ  cyfeddach  y  gwin. 
Ac  yr  oedd  Haman  wedi  syrthio  ar 
''y  gwely  yr  oedd  Esther  arno.  Yna 
y  dywedodd  y  brenhin,  Ai  treisio  y 
frenhines  hefyd  y  mae  efe  yn  tŷ  gyd 
â  mi?  ^Hwy  yn  gyntaf  ag  yr  aeth 
y  gair  allan  o  enau  y  brenhin,  hwy 
^  a  orchuddiasant  wyneb  Haman. 

9  A  ^Harbonah,  un  o'r  ystafellydd- 
ion,  a  ddywedodd  y'ngŵydd  y  bren- 
hin, Wele  hefyd  y  crogbren  a  barot- 
tôdd  Haman  i  Mordecai,  yr  hwn  a 
lefarodd  ddaioni  am  y  brenhin,  yn 
sefyU  yn  nhŷ  Haman,  yn  ddeg  cuf- 
ydd  a  deugain  o  uchder.  Yna  y 
dywedodd  y  brenhin,  Crogwch  ef 
ar  hwnnw. 

10  Felly  hwy  a  grogasant  Haman 
ar  y  pren  a  barasai  efe  ei  ddarparu 
i  Mordecai.  Yna  digUonedd  y  bren- 
hin a  lonyddodd. 

PENNOD  VIIL 

1  Cyfodiad  Mordecai.  3  Esther  yn  eiriol  am 
alw  llythyrau  Haman  yn  eu  hoi.  7  Ahas- 
ferus yn  rhoi  cennad  i'r  luddewon  i'w  ham- 
ddiffyn  eu  hun.  15  Anrhydedd  Mordecai,  a 
llawenydd  yr  luddewon. 

YDWTHWN  hwnnw  y  rhodd- 
odd  y  brenhin  Ahasferus  i'r 
frenhines  Esther  dŷ  Haman  gwrth- 
wynebwr  yr  luddewon.  A  Mordecai 
a  ddaeth  o  flaen  y  brenhin ;  canys 
Esther  a  fynegasai  ^beth  oedd  efe 
iddi  hi. 

2  A'r  brenhin  a  dynnodd  ymaith 
'^y  fodrwy  a  gymmerasai  efe  oddi 
wrth  Haman,  ac  a'i  rhoddodd  i 
Mordecai.  Ac  Esther  a  osododd 
Mordecai  ar  dŷ  Haman. 

3  1Í  Ac  Esther  a  lefarodd  drachefn 
ger  bron  y  brenhin,  ac  a  syrthiodd 
wrth  ei  draed  ef ;  wylodd  hefyd,  ac 
ymbiliodd  ag  ef  am  fwrw  ymaith 


ddrygioni  Haman  yr  Agagiad,  a'i 
fwriad  yr  hwn  a  fwriadasai  efe  yn 
erbyn  yr  luddewon. 

4  A'r  '^  brenhin  a  estynodd  y  deyrn- 
wialen  aur  tu  ag  at  Esther.  Yna 
Esther  a  gyfododd,  ac  a  safodd  o 
flaen  y  brenhin, 

5  Ac  a  ddywedodd,  0  bydd  bodd- 
lawn  gan  y  brenhin,  ac  o  chefais 
ffafr  o'i  flaen  ef,  ac  od  ydyio  y  peth 
yn  iawn  ger  bron  y  brenhin,  a  min- 
nau  yn  gymmeradwy  yn  ei  olwg  ef ; 
ysgrifener  am  alw  yn  ol  lythyrau 
iDwriad  Haman  mab  Hammedatha 
yr  Agagiad,  ^y  rhai  a  ysgrifenodd 
efe  i  ddifetha  yr  luddewon  sydd 
trwy  hoU  daleithiau  y  brenhin. 

6  Canys  pa  fodd  y  gallaf  edrych 
ar  y  drygfyd  a  gaiff  iy  mhobl?  a 
pha  fodd  y  gallaf  edrych  ar  ddi- 
fetha fy  nghenedl  ? 

7  1Í  A'r  brenhin  Ahasferus  a  ddy- 
wedodd wrth  Esther  y  frenhines,  ac 
wrth  Mordecai  yr  luddew,  Wele,  tŷ 
Haman  a  roddais  i  Esther,  a  hwy  a'i 
crogasant  ef  ar  y  pren,  am  iddo  es- 
tyn  ei  law  yn  erbyn  yr  luddewon. 

8  Ysgrifenwch  chwithau  hefyd 
dros  yr  luddewon  fel  y  gweloch  yn 
dda,  yn  enw  y  brenhin,  ac  inseliwch 
â  modrwy  y  brenhin :  canys  yr  ys- 
grifen  a  ysgrifenwyd  yn  enw  y  bren- 
hin, ac  a  seliwyd  â  modrwy  y  bren- 
hin, ^  ni  all  neb  ei  dattroi. 

9  ^  Yna  y  galwyd  ysgrifenyddion  y 
brenhin  yr  amser  hwnnw  yn  y  tryd- 
ydd  mis,  liAvnnw  yw  y  mis  Sifan,  ar 
y  trydydd  dydd  ar  hugain  o  hono,  ac 
ysgrifenwyd,  yn  ol  yr  hyn  oil  a  or- 
chymynodd  Mordecai,  at  yr  ludd- 
ewon, ac  at  y  rhaglawiaid,  y  pen- 
naduriaid  hefyd,  a  thywysogion  y 
taleithiau,  y  rhai  oedd  'o  India  hyd 
Ethiopia,  sef  cant  a  saith  ar  hugain 
o  daleithiau,  ^i  bob  talaeth  wrth  ei 
ysgrifen,  ac  at  bob  pobl  yn  ol  eu 
tafodiaith :  at  yr  luddewon  hefyd 
yn  ol  eu  hysgrifen  hwynt,  ac  yn  ol 
eu  tafodiaith. 

10  Ac  efe  a  ysgrifenodd  yn  enw  y 
brenhin  Ahasferus,  ac  a'^  seliodd  â 
modrwy  y  brenhin;  ac  a  anfonodd 
lythyrau  gyd  a'r  rhedegwyr  yn 
marchogaeth  ar  feirch,  dromedar- 
iaid,  mulod,  ac  ebolion  cesig : 

11  Trwy  y  rhai  y  caniattaodd  y 
brenhin  i'r  luddewon,  y  rhai  oedd 
ym  mhob  dinas,  ymgynnull,  a  sef- 
yll  am  eu  heinioes,  i  ddinystrio,  i 
ladd,  ac  i  ddifetha  holl  allu  y  bobl 
a'r  dalaeth  a  osodai  arnynt,  yn  blant 


€îü  lianiädiffyn  eu  Jiunaîn, 


ESTHER,  IX. 


ac  i  lacld  eu  gélynîon. 


Cyn 
CRIST 
Cylch 
f)10._ 

h  Ediych 
ppn.  ö.  10, 
15, 16. 

1  pen.  a.  13, 
(Stc.  a  9. 1. 


3  Heb.  ŵía<- 
guddiwijd. 


*  Edrych 
pen.  3.  15. 


Cylch 

5Ü9. 
■«  jjcn.  8. 12. 


ac  yn  wragedd,  ac  ^i  ysglj^faethu 
eu  hyspail  hwynt ; 

12  'Mewn  un  dycld,  tnvy  holl  dal- 
eithiaii  y  brenliin  AÍiasferus,  sefíir 
y  trydydd  dydd  ar  ddeg  o'r  deu- 
ddegfed  mis,  hwnnw  piu  mis  Adai\ 

13  Testun  yr  ysgrifen,  i  roddi 
gorcliymyn  ym  mhob  talaetli,  a  ^gy- 
hoeddwyd  i  bob  rhyw  bobl ;  ac  ar 
fod  yr  luddewon  yii  barod  erbyn  y 
diwrnod  hwnnw  i  ymddíal  ar  eu 
gelynion. 

14  Y  rhedegwyr,  y  rliai  oedd  yn 
marcliogaeth  y  dromedariaid  a'r 
mulod,  a  aethant  ar  frys,  Avedi  eu 
gyrru  trwy  air  y  brenhin  ;  a'r  gor- 
chymyn  a  roddasid  yii  Susan  y 
brenhinllys. 

15  1Í  A  Mordecai  a  aeth  allan  o 
ŵydd  y  brenhin  mewn  brenhinol 
wisg  o  rudd-goch,  a  gwýn,  ac  â 
choron  fawi'  o  aur,  ac  mewn  diUad 
sidan  a  phorphor;  a  ''dinas  Susan 
a  orfoleddodd  ac  a  lawenychodd : 

16  I'r  luddewon  yr  oedd  goleuni, 
a  Uawenydd,  a  hyfrydwch,  ac  an- 
rhydedd. 

17  Ac  ym  mhob  talaeth,  ac  ym 
mhob  dinas,  lie  y  daeth  gair  y  bren- 
hin a'i  orchymyn,  yr  oedd  Uawen- 
ydd a  hyfrydwch  gan  yr  luddewon, 
gwledd  he/yd  a  diwrnod  daionus :  a 
llawer  o  bobl  y  wlad  a  aethant  yn 
luddewon ;  oblegid  arswyd  yr  ludd- 
ewon a  syi'thiasai  arnynt  hwy. 

PENNOD  IX. 

1  Yr  luddewon,  {trwij  fod  y  Uyioodraetliwyr, 
rhag  ofn  Mordecai,  yn  eu  lielpio  hwynt,)  yn 
lladd  eu  gelynion,  a  deny  mob  Hainan.  11 
Ahasferus,  ar  ddymuniad  Esther,  yn  can- 
iattâu  diwrnod  etto  i  ladd,  ac  i  grogi  meib- 
ion  Hainan.  20  Gwneuthur  dau  ddiwrnod 
y  Pwrim  yn  wyliau. 

FELLY  *yn  y  deuddegfed  mis, 
hwnnw  yw  mis  Adar,  ar  y  tryd- 
ydd dydd  ar  ddeg  o  bono,  pan  nes- 
aodd  gair  y  brenhin  a'i  orchymyn 
i'w  cwblhâu ;  yn  y  dydd  y  gobeith- 
iasai  gelynion  yr  luddewon  y  caent 
iuddugoliaethu  arnynt,  (ond  yn  y 
gwrthwyneb  i  hynny  y  bu,  canys 
yr  luddewon  a  arghvyddiaethasant 
ar  eu  caseion ;) 

2  Yr  luddewon  a  ymgynnuUasant 
yn  eu  dinasoedd,  trwy  holl  daleith- 
iau  y  brenhin  Ahasferus,  i  estyn 
llaw  yn  erbyn  y  rhai  oedd  yn  ceisio 
niwed  iddynt :  ac  ni  safodd  neb  yn 
eu  hwynebau ;  canys  eu  harswyd  a 
syrthiasai  ar  yr  holl  bobloedd. 

3  A  hoU  dywysogion  y  taleithiau, 


a'r  pendefigion,  a'r  duciaid,  a'r  rhai 
oedd  yn  gwneuthur  y  gwaith  oedd 
eiddo  y  brenhin,  oedd  yn  cynnorth- 
Avyo  yr  luddcAvon :  canys  arswyd 
Mordecai  a  syrthiasai  arnynt  hwy. 

4  Canys  mawr  oedd  Mordecai  yn 
nhŷ  y  brenhin,  a'i  glod  ef  oedd  yn 
myned  trwy  yr  hoU  daleithiau:  o 
herwydd  y  gwr  hwn  Mordecai  oedd 
yn  myned  rhagddo,  ac  yn  cynnyddu. 

5  Felly  yr  luddewon  a  darawsant 
eu  holl  elynion  â  dyrnod  y  cleddyf,  a 
lladdedigaeth,  a  distry w ;  a  gwnaeth- 
ant  i'w  caseion  yn  ol  eu  hewyllys 
eu  hun. 

6  Ac  yn  Susan  y  brenhinllys,  yr 
luddewon  a  laddasant  ac  a  ddifeth- 
asaut  bum  cant  o  wŷr. 

7  Parsandatha  hefyd,  a  Dalphon, 
ac  Aspatha, 

8  Poratha  hefyd,  ac  Adalia,  ac 
Aridatha, 

9  Parmasta  hefyd,  ac  Arisai,  Ari- 
dai  hefyd,  a  Bajezatha, 

10  Deng  mab  Haman  mab  Ham- 
medatha,  gwrthwynebwr  yr  ludd- 
ewon, a  laddasant  hwy:  ^ond  nid 
estynasant  eu  llaw  ar  yr  anrhaith. 

11  1Í  Y  dwthAvn  hwimw  nifer  y 
Uaddedigion  yn  Susan  y  brenhindy 
a  ddaeth  ger  bron  y  brenhin. 

12  A  dywedodd  y  brenhin  wrth 
Esther  y  frenhines,  Yr  luddewon 
a  laddasant  ac  a  ddifethasant  yn 
Susan  y  brenhinllys,  bum  cant  o 
wŷr,  a  deng  mab  Haman;  yn  y 
rhan  arall  o  daleithiau  y  brenhin 
beth  a  wnaethant  liioyì  ''beth  gan 
hynny  yw  dy  ddymuniad?  ac  fe 
a  roddir  i  ti;  a  pheth  yw  dy 
ddeisyfiad  ym  mhellach?  ac  fe  a'i 
gwneir. 

13  Yna  y  dywedodd  Esther,  0 
rhyglydda  bodd  i'r  brenhin,  caniat- 
tâer  y  fory  i'r  luddewon  sydd  yn 
Susan  wneuthur  yn  ol  y  gorchymyn 
heddyw :  a  chrogant  ddeng  mab 
Haman  ar  y  pren. 

14  A'r  brenhin  a  ddywedodd  am 
A\Tieuthur  felly,  a'r  gorchymyn  a 
rodd^vyd  yn  Susan :  a  hwy  a  grog- 
asant  ddeng  mab  Haman. 

15  Felly  yr  luddewon,  y  rhai  oedd 
yn  Susan,  a  ymgynnuUasant  ar  y 
pedAverydd  dydd  ar  ddeg  o  fis  Adar 
hefyd,  ac  a  laddasant  dri  chant  o 
wŷr  yn  Susan :  ^ond  nid  estynasant 
eu  llaw  ar  yr  yspaiL 

16  A'r  rhan  arall  o'r  luddewon,  y 
rhai  oedd  yn  nhaleithiau  y  brenhin, 
a  ymgasglasant,  ac  a  safasant  am  eu 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
509. 


b  Edrych 
pen.  8.  11. 


e  pen.  5.6. 
a  7.  2. 


<lad.lCS. 


Gorfoledd  yr  luddeivon. 


ESTHER,  X. 


Givyl  y  Pwrim. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
509. 


509. 


2Heb. 
ynddo. 


a  Dent.  16. 
11,  14. 

f  Neh.  8. 
10,  12. 


S  Neh.  8. 
11 


1>  pen.  3.  7. 

3Heb. 

hysiÿO, 

i  ad.  13,  14. 

pen.  7. 5, 

&c. 

a  8.  3,  Sic. 
élléb.M. 


heinioes,  ac  a  gawsant  lonyddwch 
gan  eu  gelynion,  ac  a  laddasant 
bymtheng  mil  a  thri  ugain  o'u  cas- 
eion :  ond  nid  estynasant  eu  Haw 
ar  yr  anrhaith. 

17  Ar  y  trydydd  dydd  ar  ddeg  o 
fis  Adar  y  hu  hyn,  ac  ar  y  pedwer- 
ydd  dydd  ar  ddeg  ^o  hono  y  gor- 
phwysasant,  ac  y  cynhaliasant  ef  yn 
ddydd  gwledd  a  gorfoledd. 

18  Ond  yr  luddewon,  y  rhai  oedd 
yn  Susan,  a  ymgynnullasant  ar  y 
trydydd  dydd  ar  ddeg  o  hono, 
ac  ar  y  pedwerydd  dydd  ar  ddeg 
o  hono ;  ac  ar  y  pymthegfed  o 
hono  y  gorphwysasant,  a  gwnaeth- 
ant  ef  yn  ddydd  cyfeddach  a  11a- 
wenydd. 

19  Am  hynny  luddewon  y  pentrefi, 
y  rhai  oedd  yn  trigo  mewn  dinas- 
oedd  heb  gaerau,  oedd  yn  cynnal  y 
pedwerydd  dydd  ar  ddeg  o'r  mis 
Adar,  ^mewn  Uawenydd  a  chyfedd- 
ach,  ac  yn  ddiwrnod  daionus,  ac  ^i 
anfon  rhannau  iV  gilydd. 

20  IT  A  Mordecai  a  ysgrifenodd  y 
geiriau  hyn,  ac  a  anfonodd  lythyrau 
at  yr  hoU  luddewon  oedd  trwy  hoU 
daleithiau  y  brenhin  Ahasferus,  yn 
agos  ac  ym  mhell, 

21  I  ordeinio  iddynt  gadw  y  ped- 
werydd dydd  ar  ddeg  o  fis  Adar, 
a'r  pymthegfed  dydd  o  hono,  bob 
blwyddyn ; 

22  Megis  y  dyddiau  y  cawsai  yr 
luddewon  ynddynt  lonydd  gan  eu 
gelynion,  a'r  mis  yr  hwn  a  ddy- 
chwelasai  iddynt  o  dristwch  i  lawen- 
ydd,  ac  o  alar  yn  ddydd  daionus : 
gan  eu  cynnal  hwynt  yn  ddyddiau 
gwledd  a  Uawenydd,  a  phawb  ^yn 
anfon  anrhegion  i'w  gilydd,  a  rhodd- 
ion  i'r  rhai  anghenus. 

23  A'r  luddewon  a  gymmerasant 
arnynt  wneuthur  fel  y  dechreuas- 
ent,  ac  fel  yr  ysgrifenasai  Mordecai 
attynt 

24  Oanys  Haman  mab  Hamme- 
datha  yr  Agagiad,  gwrthwynebwr 
yr  hoU  luddewon,  a  arfaethasai  yn 
erbyn  yr  luddewon,  am  eu  difetha 
hwynt;  ac  ^efe  a  fwriasai  Pwr, 
hwnnw  yw  y  coelbren,  i'w  '  dinystr- 
io  hwynt,  ac  i'w  difetha  : 

25  A  'phan  ddaeth  *  Esther  o 
flaen  y  brenhin,  efe  a  archodd  trwy 
lythyrau,  ddychwelyd  ei  ddrwg- 
fwriad  ef,  yr  hwn  a  fwriadodd  efe 
yn  erbyn  yr  luddewon,  ar  ei  ben 


ei  hun ;  à'i  grogi  ef  a'i  feibion  ar 
y  pren, 

26  Am  hynny  y  galwasant  y  dydd- 
iau hynny  Pwrim,  ar  enw  y  ^Pwr: 
am  hynny,  o  herwydd  holl  eiriau 
''y  Uythyr  hwn,  ac  o  herwydd  y 
peth  a  welsent  hwy  am  y  peth  hyn, 
a'r  peth  a  ddigwyddasai  iddynt, 

27  Yr  luddewon  a  ordeiniasant,  ac 
a  gymmerasant  arnynt,  ac  ar  eu  had, 
ac  ar  yr  holl  rai  oedd  yn  un  â  hwynt, 
^na  phallai  bod  cjTinal  y  ddau  ddydd 
hynny,  yn  ol  eu  hysgrifen  hwynt,  ac 
yn  ol  eu  tymmor,  bob  blwyddyn : 

28  Ac  y  hyddai  y  dyddiau  hynny 
i'w  cofio,  ac  i'w  cynnal  trwy  bob 
cenhedlaeth,  a  phob  teulu,  pob  tal- 
aeth,  a  phob  dinas  ;  sef  "^  na  phallai ,  ^^^^\  "^^ 
y  dyddiau  Pwrim  hynny  o  fysg  yr  i 
luddewon,  ac  na  ddarfyddai  eu 
coffadwriaeth  hwy  o  blith  eu  had. 

29  Ac  ysgrifenodd  Esther  y  fi-en- 
hines  merch  Abihail,  a  Mordecai  yr 
luddew,  trwy  eu  holl  rym,  i  sicrhâu 
ail  lythyr  y  Pwrim  hwn. 

30  Ac  efe  a  anfonodd  lythyrau  at 
yr  holl  luddewon,  trwy  y  cant  a'r 
saith  dalaeth  ar  hugain  o  frenhin- 
iaeth  Ahasferus,  â  geiriau  heddwch 
a  gwirionedd ; 

31  I  sicrhâu  y  dyddiau  Pwrim 
hynny  yn  eu  tymhorau,  fel  yr  or- 
deiniasai  Mordecai  yr  luddew,  ac 
Esther  y  frenhines,  iddynt  hwy,  ac 
fel  yr  ordeiniasent  hwythau  ^dros- 
tynt  eu  hun,  a  thros  eu  had,  eiriau 
yr  ymprydiau  a'u  gwaedd. 

32  Ac  ymadrodd  Esther  a  gadam- 
haodd  achosion  y  dyddiau  Pwrim 
hynny :  ac  ysgrifenwyd  hyn  mewn 
llyfr. 

PENNOD  X. 

1  Mawredd  Ahasferus,  3  a  chyfodiad  Mordecai. 

AR  brenhin  Ahasferus  a  osododd 
.  dreth  ar  y  wlad,  ac  ar  ynys- 
oedd  y  môr. 

2  A  holl  weithredoedd  ei  rym  ef,  a'i 
gadernid,  a  hysbysrwydd  o  fawredd 
Mordecai,  a'r  hAvn  y  mawrhaodd  y 
brenhin  ef,  onid  ydynt  hwy  yn  ys- 
grifenedig  yn  llyfr  chronicl  bren- 
hinoedd  Media  a  Phersia? 

3  Canys  Mordecai  yr  luddew  oedd 
yn  nesaf  i'r  brenhin  Ahasferus,  ac 
yn  fawr  gan  yr  luddewon,  ac  yn 
gymmeradwy  ym  mysg  Uiaws  ei 
frodyr;  yn  ceisio  daioni  i'w  bobl, 
ac  yn  dywedyd  am  heddwch  i'w 
hoU  -hiliogaeth. 


^  Tybir  mai 
Jl/ose«ays- 
grifenodd 
Lyfr  Job, 
tra  JT  oedd 
ym  mhlith 
y  Midiarir 
iaid. 

Cyn 

CRIST 

Cvlch 

1520. 


a  Ezec.  14. 

lago  5. 11. 
b  pen.  2.  3. 


SNeu, 
vnifeiliaid, 
lieu,  ddâ. 


4Neu, 
hwsmon- 
naeih. 


'LLYFR  JOB. 


clBien.21. 
10, 13. 


a.  pen.  2. 1. 
elBien.22. 

19. 

pen.  38.  7. 

6  Heb.  o"r 

gwrthwyn- 

ebwr, 

1  Chron. 

21.1. 

Dfit.  12.  9. 
«Heb. 

canol. 


f  pen.  2.  2. 
Slatt.  12. 
43. 
IPetrS.S. 


7  Heb. 
roddatst  ti 
dy  galon. 


PENNOD  I. 

1  Sancteiddrwydd  Job,  a'i  gyfoeih,  ai  dduwiol 
ofal  dros  ei  hlant.  6  Satan  yn  ymddangos 
ger  hron  Duw  ;  a  ihrwy  enllib  yn  cael  cennad 
i  demtio  Job.  13  Job  yn  ei  galled  am  ei  dlud 
a'i  blant,  ac  yn  ei  alar,  yn  hendithio  Duw. 

YR  oedd  gwi-  y'ngwlad  Us  a1 
enw  ^Job;  ac  yr  oedd  y  gwr 
hwnnw  '*yn  berffaith  ac  yn  uniawn, 
ac  yn  ofni  Duw,  ac  yn  cilio  oddi 
wi"th  ddrygioni. 

2  Ac  iddo  y  ganwyd  saith  o  feib- 
ion,  a  thair  o  ferched. 

3  A'i  ^  olud  oedd  saith  mil  o  ddef- 
aid,  a  thair  mil  o  gamelod,  a  phùm 
can  iau  o  ychain,  a  phùm  cant  o 
asenod,  a  Uawer  iawn  o  ^wasanaeth- 
yddion ;  ac  yr  oedd  y  gwr  hvm  yn 
f^vyaf  o  holl  feibion  y  dwyrain. 

4  A'i  feibion  ef  a  aent  ac  a  wnaent 
wledd  yn  eu  tai,  bob  un  ai-  ei  ddiwr- 
nod ;  ac  a  anfonent  ac  a  wahoddent 
eu  tair  chwiorydd  i  fwytta  ac  i  yfed 
gyd  â  hwynt. 

5  A  phan  ddeuai  dyddiau  y  wledd 
oddi  amgylch,  yna  Job  a  anfonai 
ac  a'u  sancteiddiai  hwynt,  ac  a 
gyfodai  yn  fore,  ac  a  offrymmai 
boeth-ofFrymmau  yn  ol  eu  rhifedi 
h^vynt  oil:  canys  dywedodd  Job, 
Fy  meibion  ond  odid  a  bechasant, 
ac  *=a  felldithiasant  Dduw  yn  eu 
calonnau.  Felly  y  gwnai  Job  yr 
holl  ddyddiau  hynny. 

6  IT  A  -^dydd  a  ddaeth  i  «feibion 
Duw  ddyfod  i  sefyll  ger  bron  yr 
Arglwydd;  ^a  Satan  hefyd  a 
ddaeth  yn  eu  ^  plitli  hwynt. 

7  A'r  Arglwydd  a  ddywedodd 
wrth  Satan,  O  ba  le  yr  yd\v^'t  ti 
yn  dyfod?  A  Satan  a  attebodd  yr 
Arglwydd,  ac  a  ddywedodd,  0 
*^dramAA7  ar  hyd  y  ddaear,  ac  o  ym- 
rodio  ynddi. 

8  A  dywedodd  yr  Arglwydd  Avrth 
Satan,  A  '^  ddeliaist  ti  ar  fy  ngwas 
Job,  nad  ocs  gyffelyb  iddo  ar  y 
ddaear,  yn  >vt  perffaith  ac  unia^vu, 
yn  ofhi  Duw,  ac  yn  cUio  oddi  wrth 
ddrygioni  ? 

9  Yna  Satan  a  attebodd  yr  Ar- 
glwydd, ac  a  ddywedodd,  Ai  yn 
ddiachos  y  mae  Job  yn  ofni  Duw  ? 

10  Oni  chaeaist  o'i  amgylch.  ef,  ac 
o  amgylch  ei  dy,  ac  ynghylch  yr  hyn 
oil  sydd  eiddo  oddi  amgylch?  ti  a 


fendithiaist  waith  ei  ddwylaw  ef,  a'i 
^  ddâ  ef  a  gynnyddodd  ar  y  ddaear. 

11  ^Eithr  estyn  yn  awr  dy  law,  a 
chyflfwrdd  a'r  hyn  oil  sydd  ganddo, 
^ac  efe  a'th  felldithia  o  flaen  dy 
wyneb. 

12  A'r  Arglwydd  a  ddy>vedodd 
wrth  Satan,  Wele  yr  hyn  oil  sydd 
eiddo  ef  yn  dy  law  di ;  yn  unig  yn 
ei  erbyn  ef  ei  hun  nac  estjni  dy 
law.  Felly  Satan  a  aeth  allan  oddi 
ger  bron  yr  Arglwydd. 

13  1Í  A  dydd  a  ddaeth,  pan  oedd 
ei  feibion  ef  a'i  ferched  yn  bwytta 
ac  yn  yfed  gwin  yn  nhŷ  eu  brawd 
hynaf 

14  A  daeth  cennad  at  Job,  ac  a 
ddywedodd,  Yr  ychain  oedd  yn 
aredig,  a'r  asenod  oedd  yn  pori  ger 
llaw  iddynt ; 

15  A'r  Saljeaid  a  ruthrasant,  ac 
a'u  dygasant  ymaith;  y  llangciau 
hefyd  a  darawsant  hwy  â  min  y 
cleddyf,  a  mi  fy  hunan  yn  unig  a 
ddiengais  i  fynegi  i  ti. 

16  Tra  yr  oedd  hAvn  yn  llefaru, 
un  arall  hefyd  a  ddaeth,  ac  a  ddy- 
wedodd, Tan  -  Duw  a  syrthiodd  o'r 
nefoedd,  ac  a  losgodd  y  defaid,  a'r 
gweision,  ac  a'u  hysodd  hAvynt;  ond 
myfi  fy  hunan  yn  unig  a  ddiengais 
i  iynegi  i  tl 

17  Tra  yr  ydoedd  hwn  yn  llefaru, 
un  arall  hefyd  a  ddaeth,  ac  a  ddy- 
wedodd, Y  Caldeaid  a  osodasant 
dair  byddin,  ac  a  ruthrasant  i'r 
camelod,  ac  a'u  dygasant  ymaith, 
ac  a  darawsant  y  llangciau  â  min  y 
cleddyf;  a  minnau  fy  hun  yn  unig 
a  ddiengais  i  fynegi  i  ti. 

18  Tra  yi'  ydoedd  hwn  yn  llefaru, 
un  arall  hefyd  a  ddaeth,  ac  a  ddy- 
wedodd, Dy  feibion  a'th  ferched 
oedd  yn  bwytta  ac  yn  yfed  gwin  yn 
nhŷ  eu  brawd  hynaf: 

19  Ac  wele,  gAvynt  mawr  a  ddaeth 
"oddi  ar  yr  anialwch,  ac  a  darawodd 
wrth  bedair  congl  y  tŷ,  ac  efe  a 
syrthiodd  ar  y  llangciau,  a  buant 
feirw;  ond  myfi  fy  hun  yn  unig  a 
ddiengais  i  fynegi  i  ti 

20  Yna  y  cyfododd  Job,  ac  ^a 
rwygodd  ei  fantell,  ac  a  eilliodd  ei 
ben,  ac  a  syrtliiodd  i  lawr,  ac  a 
addolodd ; 

21  Ac   a    ddywedodd,   'Noeth  y 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1520. 

8  Neu,  olud, 
nen,  ani/- 
eiliaid, 

e  pen.  2.  5. 
a  19.  21. 

9  Heb. 
oufth  fell- 
áitTiia. 


2  Neu, 
mawr. 


SHeb. 
oddi  troi. 


t  Gen.  37. 

29. 


i  Pieg.  5. 
15. 
1  Tim.  6. 7. 


513 


Satan  yn  taro  Job. 


JOB,  II. 


Ei  dri  chyfaill. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1520. 


<  Neil,  yn- 
fìjdrioiiíìd 
yn  erbijn. 


a  pen.  1.6. 


1j  pen.  1.  7. 


0  pen.  1. 1, 


<i  pen.  9.  17. 
2Heb. 
lyntjcit. 


o  pen.  1.  11. 


f  pen.  1.12. 

3  Xeii,  yn 
ttnig. 


gpen.42.  6. 
Matt.  H. 
21. 


A ^DYDD 


deuthum  o  gi'oth  fy  mam,  a  noeth  y 
dychwelaf  yno.  Yr  Arglwydd  a 
roddodd,  a'r  Arglwydd  a  ddygodd 
ymaith;  bendigedig  fyddo  enw  yr 
Arglwydd. 

22  Yn  hyn  i  gyd  ni  phechodd  Job, 
ac  ni  roddodd  *yn  ynfyd  ddim  yn 
erbyn  Duav. 

PENNOD  II. 

1  Satan  yn  ymddangos  ger  hron  Dim,  ac  yn 
cael  cennad  eito  i  demtio  Job;  7  ac  yn  ei 
daro  ef  â  cJiormoydydd  hlin.  9  Job  yn  cer- 
yddu  ei  ivraig  am  geisio  ganddo  felldithio 
Duio.  11  Ei  dri  chyfaill  yn  cyd-ddolurio  âg 
ef  meivn  disiawrivydd. 

ddaetli  i  feibion 
Duw  ddyfod  i  sefyll  ger  bron 
yr  Arglwydd;  a  Satan  hefyd  a 
ddaeth  yn  eu  plitli  hwynt  i  sefyll 
ger  bron  yr  Arglwydd. 

2  ^A'r  Arglwydd  a  ddywedodd 
^Yrth  Satan,  0  ba  le  yr  ydwyt  ti  yn 
dyfod?  A  Satan  a  attebodd  yr  Ar- 
glwydd, ac  a  ddywedodd,  0  dram- 
wy  ar  hyd  y  ddaear,  ac  o  ymrodio 
ynddi. 

3  A'r  Arglwydd  a  ddywedodd 
wrtli  Satan,  A  ddeliaist  ti  ar  fy 
ngvvas  Job,  nad  oes  gyifelyb  iddo 
ar  y  ddaear,  '^yn  wr  perffaith  ac 
uniawn,  yn  ofni  Duw,  ac  yn  cilio 
oddi  wrth  ddrygioni  ?  ac  yn  parliâu 
yn  ei  berffeithrwydd,  er  i  ti  fy  an- 
nog  i  yn  ei  erbyn  ef,  ^  i'w  ^  ddifa  ef 
heb  achos  ? 

4  A  Satan  a  attebodd  yr  Ar- 
glwydd, ac  a  ddywedodd,  Croen 
am  groen,  a'r  hyn  oil  sydd  gan  wr 
a  ddyry  efe  am  ei  einioes. 

5  ^Eithr  estyn  yn  awr  dy  law, 
a  cliyfiTwrdd  al  esgyrn  ef  ac  â'i 
gnawd,  ac  efe  a'th  fellditliia  di  o 
flaen  dy  wyneb. 

6  'A'r  Arglwydd  a  ddywedodd 
wrth  Satan,  Wele  ef  yn  dy  law  di ; 
"  etto  cadw  ei  hoedl  ef 

7  1Í  Felly  Satan  a  aeth  allan  oddi 
ger  bron  yr  Arglwydd,  ac  a  dar- 
awodd  Job  â  chornwydydd  blin,  o 
wadn  ei  droed  hyd  ei  goryn. 

8  Ac  efe  a  gymmerth  gragen  i  ym- 
grafu  â  hi ;  ac  ^  a  eisteddodd  yn  y 
lludw. 

9  IF  Yna  ei  wraig  a  ddywedodd 
wrtho,  A  wyt  ti  etto  yn  parhâu  yn  dy 
berffeithrwydd?  melldithia  Dduw, 
a  bydd  farw. 

10  Ond  efe  a  ddywedodd  wrthi, 
Lleferaist  fel  y  llefarai  un  o'r  ynfyd- 
ion :  a  dderbyniwn  ni  gan  Ddtjw  yr 
hyn  sydd  dda,  ac  oni  dderbyniwn 


yr  hyn  sydd  ddrwg  ?  Yn  hyn  i  gyd 
ni  phechodd  Job  â'i  wefusau. 

11 1Í  A  phan  glybu  tri  chyfaiU  Job 
yr  hoU  ddrwg  yma  a  ddigwyddasai 
iddo  ef,  hwy  a  ddaethant  bob  un  o'i 
fangre  ei  hun;  Eliphaz  y  Teman- 
iad,  a  Bildad  y  Suhiad,  a  Sophar  y 
Naamathiad:  canys  hwy  a  gyttun- 
asent  i  ddyfod  ^i  gyd-ofidio  ag  ef, 
ac  i'w  gysuro. 

12  A  phan  ddyrchafasant  eu  Uyg- 
aid  o  bell,  ac  heb  ei  adnabod  ef, 
hwy  a  ddyrchafasant  eu  lief,  ac  a 
wyiasant ;  rhwygasant  hefyd  bob  un 
ei  fantell,  a  *  thaeiiasant  Iwch  ar  eu 
pennau  tu  a'r  nefoedd. 

13  Felly  hwy  a  eisteddasant  gyd 
ag  ef  ar  y  ddaear  saith  niwrnod  a 
saith  noswaith;  ac  nid  oedd  oieb 
a  ddywedai  air  wrtho  ef:  canys 
gwelent  fyned  ei  ddolur  e/yn  fawr 


la^vn. 


PENNOD  III. 


1  Job  yn  melldithio  dydd  ei  enedigaeth.  13 
Esmioytlider  marwolaeth.  20  Job  yn  jlin 
ganddo  ei  einioes,  o  achos  ei  gyaludd. 

WEDI  hyn  Job  a  agorodd  ei 
enau,   ac    a   felldithiodd    ei 
ddydd. 

2  A  Job  a  lefarodd,  ac  a  ddywed- 
odd, 

3  ^Darfydded  am  y  dydd  y'm  gan- 
wyd  ynddo,  a'r  nos  y  dywedwyd, 
Ynnillwyd  gwrryw. 

4  Bydded  y  dydd  hwnnw  yn  dy- 
wyllwch,  a  Duw  oddi  uchod  heb 
ei  ystyried ;  ac  na  thywynned  llew- 
yrch  arno. 

5  Ty wyllwch  a  ^  chysgod  marwol- 
aeth a'i  halogo,  ac  arhosed  cwmmwl 
arno;  ^dued  y  diwrnod  a'i  dychryno. 

6  Y  nos  honno,  tywyllwch  a'i  cym- 
mero ;  "  na  chydier  hi  â  dyddiau  y 
flwyddyn,  ac  na  ddeued  i  rifedi  y 
misoedd. 

7  Bydded  y  noswaith  honno  yn 
unig,  ac  na  fydded  gorfoledd  yn- 
ddi. 

8  A'r  rhai  a  felldithiant  y  dydd, 
ac  sydd  barod  i  györoi  *eu  galar, 
a'i  melldithio  hi. 

9  A  bydded  sêr  ei  chyfddydd  hi 
yn  dywyll :  disgwylied  am  oleuni, 
ac  na  fydded  iddi ;  ac  na  chaffed 
weled  ^  y  wawr  ddydd : 

10  Am  na  chauodd  ddrysau  croth 
fy  mam,  ac  na  chuddiodd  ofid  oddi 
wrth  fy  llygaid. 

11  *=Paham  na  bum  farw  o'r  bra? 
na  threngais  pan  ddeuthum  allan 
o'r  o;roth? 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1520. 


ii  pen.  42, 
11. 


1  Neb.  9.  1. 
Galar.2.10. 
Ezec.  27. 

oO. 


a  pen.  10. 
18,  19. 
Jer.  15. 10. 
a  20. 14. 


i>  pen.  IG. 
Hi. 
Ps.  23.  4. 

2Neu, 
dychrmi- 
anl  ef 
fel  rhai 
chwerw  eu 
diwrnod, 
Amos8. 10. 

3  na  lawen- 
yched  ?/vi 
m;/fg  dydd- 
iau, &c. 


4  Neil. 
lefialhan. 


5  Heb. 
amranlau 
y  wauT, 
pen.  41. 18. 


c  pen.  10. 
18. 


Esmwytlider  marwolaeth. 


JOB,  IV. 


Gweledigaeth  Eliphaz. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1520, 


à  pen.  15. 
28. 


e  Pa.  58.  8. 


6Heb. 
lluddedig 
o  nertli. 

fpen.  39.7. 


h  pen.  19.  8. 
Gular.3.7. 


THeb. 
yr  ofn  a 
ofnais. 


12  Paham  y  derbyniodd  giiniaii 
fyfi?  a  phaham  y  cefais  fronnau  i 
sugno  ? 

13  0  herwydd  jti  awr  mi  a  gaw- 
swn  orwedd,  a  gorphwys,  a  huno : 
yiia  y  huasai  Uonyddwch  i  mi, 

14  Gyd  â  brenhinoedd  a  chyng- 
honvyr  y  ddaear,  y  rhai  "^a  adeil- 
adasant  iddynt  eu  hunain  fannau 
anghyfamiedd ; 

15  Neu  gyd  â  thywysogion  âg 
aur  ganddynt,  y  rhai  a  lanwasant 
eu  tai  âg  arian ; 

16  Neu  ®fel  erthyl  cuddiedig,  ni 
buaswn  ddim ;  megis  plant  bychain 
lieb  weled  goleuni. 

17  Yno  yr  annuwiolion  a  beidiant 
â'u  cyffro;  ac  yiio  y  gorphwys  y 
rhai  '^lluddedig. 

18  Y  rhai  a  garcharwyd  a  gânt 
yno  lonydd  ynghyd;  ^ni  chlywant 
lais  y  gorthrymmydd. 

19  Bychan  a  mawr  sydd  yno  ;  a'r 
gwas  a  ryddhawyd  oddi  wrth  ei 
feistr. 

20  Paham  y  rhoddir  goleuni  i'r 
hwn  sydd  mewn  llafur,  a  bywyd  i'r 
gofidus  ei  enaid? 

21  Y  rhai  ^sydd  yn  disgwyl  am 
farwolaeth,  ac  heb  ei  chad;  ac  yn 
cloddio  am  dani  yn  fwy  nag  am 
drysorau  cuddiedig? 

22  Y  rhai  a  lawenychant  mewn 
hyfrydwch,  ac  a  orfoleddant,  pan 
gaifont  y  bedd  ? 

23  Paham  y  rhoddir  goleuni  i'r 
dyn  y  mae  ei  íFordd  yn  guddiedig, 
*"  ac  y  cauodd  Duw  arno  ? 

24  Oblegid  o  flaen  fy  mwyd  y  daw 
fy  uchenaid ;  a'm  rhuadau  a  dyw- 
elltir  megis  dyfroedd. 

25  Canys  '^  yr  hyn  a  fawr  ofnais  a 
ddaeth  arnaf,  a'r  hyn  a  arswydais 
a  ddigwyddodd  i  mi. 

26  Ni  chefais  na  Uonydd  nac  es- 
mwythdra,  ac  ni  orph^vysais :  er 
hynny  daeth  cynnwrf. 

PENNOD  IV. 

1  ElipTiaz  yn  ceryddii  Job  am  na  hai  ganddo 
ffydd;  7  yn  dangos  nad  ar  y  cyfiawn,  ond 
ar  yr  anwir  y  daw  harnedir/aethau  Duio. 
12  JEi  weledigaeth  erchyll  ef,  i  ddarostwng 
godidowgrwydd  y  creaduriaid  ger  hron  Duw. 

YNA  Eliphaz  y  Temaniad  a  at- 
tebodd  ac  a  ddywedodd, 

2  Pe  profem  ni  air  wrthyt,  a  fydd- 
ai  blin  gennyt  ti?  ond  pwy  a  all 
attal  ei  ymadroddion  ? 

3  Wele,  ti  a  ddysgaist  lawer,  ac  a 
gryfheaist  ddwylaw  wedi  llaesu. 

4  Dy  ymadroddion  a  godasant  i 


fynu  yr  hwn  oedd  yn  syrthio;  a 
thi  "  a  nerthaist  y  gliniau  oedd  ^  yn 
cammu. 

5  Ond  yn  awr,  daeth  arnat  tithau, 
ac  y  mae  yn  flin  gennyt ;  cyfiyrdd- 
odd  â  thi,  a  chyifroaist. 

6  Onid  dyma  dy  ofn  di,  dy  hy- 
der,  perifeithrwydd  dy  ffyrdd,  a'th 
obaith? 

7  Cofia,  attolwg,  pwy,  ac  efe  yn 
ddiniwed,  a  goUwyd?  a  pha  le  y 
torrwyd  y  rhai  uniawn  ymaith  ? 

8  Hyd  y  gwelais  i,  ''y  rhai  a  ardd- 
ant  anwiredd,  ac  a  hauant  ddryg- 
ioni,  a'u  medant. 

9  Gan  anadl  Duw  y  difethir 
hwynt,  a  chan  ^  chwythad  ei  ffroen- 
au  ef  y  darfyddant. 

10  Rhuad  y  Hew,  a  Uais  y  Hew 
creulawn,  a  'dannedd  cenawon  y 
llewod,  a  dorrwyd. 

11  ^Yr  hen  lew  a  fethodd  o  eisieu 
ysglyfaeth ;  a  chenawon  y  Hew  mawr 
a  wasgarwyd. 

12  Ac  attaf  fi  y  dygwyd  gair  yn 
^ddirgel:  a'm  clust  a  dderbyniodd 
ychydig  o  hono. 

13  s  Ym  mhlith  meddyliau  yn  dy- 
fod  o  weledigaethau  y  nos,  pan 
syrthio  trwmgwsg  ar  ddynion, 

14  Ofn  ^a  ddaeth  arnaf,  a  dy- 
chryn,  ac  a  wnaeth  ^i'm  hoU  esgyrn 
grynu. 

15  Yna  yspryd  a  aeth  heibio  o 
flaen  fy  wyneb  ;  ac  a  wnaeth  i  flew 
iy  nghnawd  sefyll. 

16  Efe  a  safodd,  ac  nid  adwaen^vn 
ei  agwedd  ef :  drychiolaeth  oedd  o 
flaen  fy  Uygaid,  ^  hu  distawrwydd,  a 
mi  a  glywais  lef  yn  dywedyd, 

\7  ^K  fydd  dyn  marwol  yn  gyf- 
iawnach  na  Duw?  a  fydd  gwr  yn 
burach  na'i  wneuthurwr? 

18  Wele,  'yn  ei  wasanaethwyr  ni 
roddes  ymddiried  ;  "^  ac  yn  erbyn  ei 
angelion  y  gosododd  ynfydrwydd  : 

19  Pa  faint  Uai  ar  y  rhai  sydd  yn 
trigo  mewn  ^  tai  o  glai,  y  rhai  sydd 
a'u  sail  mewn  pridd,  y  rhai  a  fal- 
urir  yn  gynt  na  gwyfyn  ? 

20  'O'r  bore  hyd  hwyr  y  malurir 
hwynt;  difethir  hwynt  yn  dragy- 
wydd  heb  neb  yn  ystyried. 

21  ■"  Onid  aeth  y  rhagoriaeth  oedd 
ynddynt  ymaith?  "hwy  a  fyddant 
feirw,  ac  nid  mewn  doethineb. 

PENNOD  V. 

1  Y  niwed  a  ddaio  o  eisieu  ystyried.  3  Aflwydd 
yio  diivedd  yr  annuwiol.  6  lihaid  yw  cofio 
Duio  mewn  ad/yd.  17  Dedwydd  ddiwedd 
ceryddon  Duw. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1520. 

a  Es.  35.  3. 
blUb.  12. 
12. 


cPs.  7.  14. 

Diiir.  22.  8 
Hos  10.  Hi. 
Gal.ti.7,8. 


d  Es.  30.  33. 

Edrych 

Exod.  15  8. 

pen.  1.  19. 

a  15.  30. 

Es.  11.  4. 

2  Thes.  2. 

8. 

e  Ps.  58.  6. 
fP8.34.  10. 


2  Hob. 
lladrad- 
aiild. 

s  pen.  33. 
15. 


S  Heb.  a 

gyfarfu 
â  r,ii, 
4  Hf  b.  i 
I'iaicsfy 
esgyrn. 


5  Neu,  mi  a 
glywais  lef 
ddistaw. 

h  pen.  9.  2. 


Í  pen.  15. 
15.  a  25.  5. 
■A  Petr  2.  4. 

6  Neu,  nac 
ynei  angel- 
ion, yn  y 
ihai  ÿ dod- 
odd  oleuni. 

k  2  Cor.  5. 1. 


1  Ps.  90.  5. 


m  Ps.  39. 11. 

a  49. 14. 
n  pen.  36. 

12. 


Cqfio  Duw  mewn  adfyd. 


JOB,  V. 


Job  yn  deisyfmarw. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

1520. 

2  Neu,  yr 
wynebi, 

3  Neu, 
digllonedd. 

a  Ps.  37.  35. 


b  Ps.  119. 
155. 
a  127.  5. 


c  pen.  18. 9. 
4  Neu,  ys- 
glyfaeihwr. 
8  Neu, 
anwiredd. 


«Neu, 
Infur. 

7  Heb.  y 
mae  plant 
y  farwydoa 
yn  ymgodi 
i  hedeg. 


«1  pen.  9. 10. 
!i  37.  5. 
Pa.  40.  5. 
a  72.  18. 
a  145.  3. 
Rhuf.  11. 
33. 

8  Heb.  nes 
bod  heb 
rifedi. 

9  Heb.  lle- 
oedd  oddi 
allan,  neu, 
heolydd. 

e  1  Sam.  2. 

7. 

Ps.  113.  7. 
t  Neh.  4.  15. 

Ps.  33.  10. 

Es.  8.  10. 

B  1  Cor.  3. 
19. 


tDeut.  28. 

29. 

Es.  59.  10. 

Amos  8.  9. 
2  Neu, 

rhedant  i 

dywyllwch. 


i  Pa.  107. 
42. 

k  Uiar.  3. 
11. 

Heb.  12.  5. 
lago  1. 12. 
Dat.  3.  19. 

1  Deut.  32. 
39 

1  Sam.  2. 6. 
Es.  30.  2C. 
Hos.  6.  1. 

m  Ps.  91.  3. 
Diar.  24. 
16. 


n  Ps.  33. 19. 

a  37. 19. 
3  Heb.  llaw. 
0  Pb.  31. 20. 
*  Neu,  Pan 
ffrewyllio 

y  tafod. 


GALW  yn  awr,  od  oe^  neb  a 
ettyb  i  ti,  ac  at  bwy  o'r  saint 
^  y  troi  di  ? 

2  Canys  digUondeb  a  ladd  yr 
jmfyd,  a  ^chenfigen  a  ladd  yr  an- 
noeth. 

3  ^Mi  a  welais  yr  ynfyd  yn  gwreidd- 
io :  ac  a  felldithiais  ei  drigfa  ef  yn 
ddisymmwth. 

4  ^'Ei  feibion  ef  a  bellhêir  oddi 
wrth  iachawdwriaeth :  dryllir  hwynt 
heiyd  yn  y  porth,  ac  nid  oes  gwar- 
edydd. 

5  Yr  hwn  y  bwytty  y  newynog  ei 
gynhauaf,  wedi  iddo  ei  gymmeryd 
o  blith  drain ;  *"  a'r  ^  sychedig  a 
hvngc  eu  cyfoeth. 

6  Er  na  ddaw  ^  cystudd  allan  o'r 
pridd,  ac  na  flagura  gofid  allan  o'r 
ddaear : 

7  Ond  dyn  a  aned  i  ^flinder,  fel 
'^  yr  eheda  gwreichionen  i  fynu. 

8  Etto  myfi  a  ymgynghorwn  â 
Duw:  ac  ar  Dduw  y  rhoddwn  fy 
achos : 

9  "^Yr  hwn  sydd  yn  gwneuthur 
pethau  mawrion  ac  anchwiliadwy ; 
rhyfeddol  ^  heb  rifedi : 

10  Yr  hwn  sydd  yn  rhoddi  gwlaw 
ar  wyneb  y  ddaear ;  ac  yn  danfon 
dyfroedd  ar  wyneb  y  ^  meusydd : 

11  ^  Gan  osod  rhai  isel  mewn  uchel- 
der ;  fel  y  dyrchefir  y  galarus  i  iach- 
awdwriaeth. 

12  ^Efe  sydd  yn  diddymmu  am- 
canion  y  cyfrwys,  fel  na  alio  eu 
dwylaw  ddwyn  dim  i  ben. 

13  ^Efe  sydd  yn  dal  y  doethion  yn 
eu  cyfrwysdra :  a  chynghor  y  cyn- 
dyn  a  ddiddymmir. 

14  ^Lliw  dydd  y  ^  cyfarfyddant  â 
thywyllwch,  a  hwy  a  balfalant  ban- 
ner dydd  megis  Uiw  nos. 

15  Yr  hwn  hefyd  a  achub  y  tlawd 
rhag  y  cleddyf,  rhag  eu  safn  hwy, 
a  rhag  llaw  y  cadarn. 

16  'Felly  y  mae  gobaith  i'r  tlaAvd, 
ac  anwiredd  yn  cau  ei  safn. 

17  ''Wele,  gwỳn  ei  fyd  y  dyn  a 
geryddo  Duw ;  am  hynny  na  ddi- 
ystyra  gerydd  yr  Hollalluog. 

18  'Canys  efe  a  giwyfa,  ac  a 
rwym:  efe  a  archolla,  a'i  ddwylaw 
ef  a  iachânt. 

19  "  Mewn  chwech  o  gyfyngderau 
efe  a'th  wared  di;  le,  mewn  saith 
ni  chyfiFw^rdd  di'wg  â  thi. 

20  "Mewn  newyn  efe  a'th  wared 
rhag  marwolaeth :  ac  mewn  ryfel 
rhag  "  nerth  y  cleddyf. 

21  "^Rhag    firewyll    tafod    y'th 


guddir ;  ac  ni  ofni  rhag  dinystr  pan 
ddelo. 

22  Mewn  dinystr  a  newyn  y 
chwerddi;  ^ac  ni  ofhi  rhag  bwyst- 
filod  y  ddaear. 

23  Canys  ^â  cherrig  y  maes  y  hyddi 
mewn  cynghrair ;  a  bwystfil  y  maes 
hefyd  fydd  heddychol  â  thi. 

24  A  thi  a  gei  wybod  ^  y  hydd 
heddwch  yn  dy  luest :  a  thi  a  ym- 
weli  a'th  drigfa,  ac  ni  ^  phechi. 

25  A  chei  wybod  hefyd  mai  'lli- 
osog  fydd  dy  had,  a'th  hiliogaeth 
megis  gwellt  y  ddaear. 

26  Ti  a  ddeui  mewn  henaint  i'r 
bedd,  fel  y  cyfyd  ysgafti  o  yd  yn  ei 
amser, 

27  Wele  hyn,  ni  a'i  chwiliasom, 
felly  y  mae :  gwrando  hynny,  a 
gwybydd  er  dy  fwyn  dy  hun. 

PENNOD  VI. 

1  Job  yn  dangos  nacl  heb  achos  y  mae  yn 
cwyno  :  8  yn  deisyf  cael  mai-w,  ao  feUy  yn 
sicr  ganddo  y  caiff  gysur;  14  yn  argyhoeddi 
ei  gy/eiUion  o  angharedigrwydd. 

A  JOB  a   attebodd  ac   a  ddy- 
wedodd, 

2  0  gan  bwyso  na  phwysid  fy 
ngofid,  ac  na  chyd-godid  fy  nhrych- 
ineb  mewn  cloriannau ! 

3  Canys  yn  awr  trymmach  fyddai 
*  na  thy  wod  y  môr :  am  hynny  y 
pallodd  geiriau  gennyf 

4  *'0  herwydd  y  mae  saethau  yr 
HoUalluog  ynof,  y  rhai  y  mae  eu 
gwenwyn  yn  yfed  fy  yspryd:  *=dy- 
chrynfáau  Duw  a  ymfyddinasant 
i'm  herbyn. 

5  A  rua  asyn  gwŷUt  uwch  ben 
glaswellt?  a  fref  ŷch  uwch  ben  ei 
borthiant  ? 

6  A  fwyttêir  peth  diflas  heb  halen? 
a  oes  flas  ar  wỳn  ŵy? 

7  Y  pethau  a  wrthododd  fy  enaid 
eu  cyffwrdd,  sydd  megis  bwyd  gof- 
idus  i  mi. 

8  0  na  ddeuai  fy  nymuniad!  ac 
na  roddai  Duw  yr  hyn  yr  ydwyf 
yn  ei  ddisgwyl ! 

9  Sef  rhyngu  bodd  i  Dduw  fy 
nryllio,  a  goUwng  ei  law  yn  rhydd, 
a'm  torri  ymaith. 

10  Yna  cysur  a  fyddai  etto  i  mi, 
ie,  mi  a  ymgaledwn  mewn  gofid ; 
nac  arbeded,  canys  ni  chelais  ym- 
adroddion  ^y  Sanctaidd. 

11  Pa  nerth  sydd  i  mi  i  obeithio? 
a  pha  ddiwedd  fydd  i  mi,  fel  yr 
estymvn  fy  hoedl? 

12  Ai  cryfder  cerrig  yw  fy  nghryf- 
der  ?  a  ydyiv  fy  nghnawd  o  bres  ? 


Yn  argylioeddi  ei  gyfeillion. 


JOB,  VII. 


Anesnnvi/thder  Job. 


Cyn 
CRIST 

Cylcli 

1520. 

2  Heb.  I'r 
hwn  si/dd 
yn  toddi. 


e.Tei-.  15. 
18. 


3  Heb.  yn 
en  gwren  y 
diffoddant. 


4  Neil, 
tebyg  yd- 
ych  iddynt. 
Heb.  iddo, 

fpen.  13.  4. 


5  Heb. 

berwch 
syrlhio  ar. 


6  Heb.  ger 

hron  etch 

iryneb 

chwi. 
e  pen.  17. 

10. 


ZNeu, 
milwriaeth. 
a  pen.  14. 

13,  14. 

Ps.  39.  4. 


13  Onid  ydyw  fy  nghymmorth 
ynof  fi?  a  fwriwyd  doethineb  yn 
llwyr  oddi  wrthyf  ? 

14  2  I'r  cystuddiol  y  byddai  trugar- 
edd  oddi  wrth  ei  gyfaill ;  ond  efe  a 
adawodd  ofn  yr  HollaUuog. 

15  Fy  mrodyr  a'm  twyllasant  meg- 
is  afon :  *  aethant  heibio  fel  llifeir- 
iant  afonydd ; 

16  Y  rhai  a  dduasanfc  gan  rew,  ac 
yr  ymguddiodd  eira  ynddynt : 

17  Yr  amser  y  cynhesant,  hAvy  a 
dorrir  ymaith :  ^pan  wresogo  yr  hin, 
hwy  a  ddarfyddant  allan  o'u  He. 

18  Llwybrau  eu  fFordd  hwy  a  gil- 
iant :  hivy  a  ant  yn  ddiddym,  ac  a 
gollir. 

19  Byddinoedd  Tema  a  edrychas- 
ant,  minteioedd  Seba  a  ddisgwyl- 
iasant  am  danynt. 

20  H^vy  a  gywilyddiwyd,  am  idd- 
ynt obeithio ;  hwy  a  ddaethant  hyd 
yno,  ac  a  wladeiddiasant. 

21  Canys  yn  awr  *^nid  ydych  chwi 
ddim  ;  chwi  a  welsoch  /y  nhaflu  1 
lawr,  ac  a  ofnasoch. 

22  A  ddj^wedais  i,  Dygwch  i  mi? 
neu,  O'ch  golud  rhoddwch  roddion 
drosof  fi  ? 

23  Neu,  Gwaredwch  fi  o  law  y 
gelyn?  neu,  Rhyddhêwch  fi  o  law 
y  cedyrn? 

24  Dysgwch  fi,  a  myfi  a  dawaf :  a 
gwnewch  i  mi  ddeall  ym  mha  beth 
y  cam-gymmerais. 

25  Mor  gryfion  ydyw  geiriau  un- 
iondeb  !  ond  pa  beth  a  argyhoedda 
argyhoeddiad  im  o  honoch  chwi  ? 

26  Ai  argyhoeddi  ymadroddion  a 
amcenwch  chwi  â  geiriau  un  dio- 
baith,  y  rhai  sydd  megis  gwynt  ? 

27  Chm  a  '^ruthrwch  hefyd  am 
ben  yr  amddifad,  ac  a  gloddiwch 
hwU  i'ch  cyfaill. 

28  Yn  awr  gan  hynny  byddwch 
foddlaAvn;  edrychwch  arnaf  fi;  can- 
ys y  mae  '^yn  eglur  i  chm  os  dy- 
wedaf  gelwydd. 

29  ^Dychwelwch,  attolwg,  na  fydd- 
ed  anwiredd ;  le,  trowch  etto,  y  mae 
fy  nghyfiawnder  yn  hyn. 

30  A  oes  anwiredd  yn  fy  nhafod  ? 
oni  ddeall  taflod  fy  ugenau  gam  flas? 

PENNOD  VII. 

1  Joh  yn  ei  esgusodi  ei  hun  am  ddeisyfu  ang- 
au ;  12  yn  cwyno  anesmwythed  yw  arno, 
17  ac  mor  wyliadwrus  ydyw  Duw. 

ONID  oes  2^  amser  terfynedig  i 
ddyn  ar  y  ddaear?  onid  yw 
ei  ddyddiau  ef  megis  dyddiau  gwas 
cyflog? 

517 


2  Megis  y  dyheua  gwas  am  gys- 
god,  ac  y  disg^vyl  cyflog-ddyn  wohr 
ei  waith : 

3  Felly  y  gwnaethpwyd  i  mi  fedd- 
iannu  ^misoedd  o  oferedd,  a  nos- 
weithiau  bUnion  a  osodwyd  i  mi. 

4  •=  Pan  orweddwyf,  y  dy wedaf,  Pa 
bryd  y  codaf,  ac  ^yr  ymedy  y  nos? 
canys  caf  ddigon  o  ymdroi  hyd  y 
cyfddydd. 

5  Fy  nghnawd  a  wisgodd  bryfed  a 
thom  priddlyd :  fy  nghroen  a  agen- 
nodd,  ac  a  aeth  yn  ifiaidd. 

6  dpy  nyddiau  sydd  gynt  na  gwen- 
nol  gwehydd,  ac  a  ddarfuant  heb 
obaith. 

7  Cofia  mai  ^  gwynt  yw  fy  hoedl : 
ni  ^  wel  fy  llygad  ddaioni  mwyach. 

8  *Y  llygad  a'm  gwelodd,  ni'm 
gwel  mwyach :  dy  lygaid  sydd  ar- 
naf, ac  nid  ydwyfi 

9  Fel  y  derfydd  y  cwmmwl,  ac  yr 
â  ymaith :  felly  yr  « hwn  sydd  yn 
disgyn  i'r  bedd,  ni  ddaw  1  fynu 
mwyach. 

10  Ni  ddychwel  mwy  i'w  dy  :  ^  a'i 
le  nid  edwyn  ef  mwy. 

11  Gan  hynny  ni  warafunaf  i'm 
genau;  mi  a  lefaraf  y'nghyfyng- 
dra  fy  yspryd;  myfi  a  gwynaf  yn 
chwerwder  fy  enaid. 

12  Ai  mor  ydwyf,  neu  forfil,  gan 
dy  fod  yn  gosod  cadwriaeth  arnaf? 

13  'Pan  ddywedwyf,  Fy  ngwely 
a'm  cysura,  fy  ngorweddfa  a  es- 
mwythâ  fy  nghwynfan ; 

14  Yna  y'm  brawychi  â  breudd- 
wydion,  ac  y'm  dychryni  â  gweled- 
igaethau : 

15  Am  hynny  y  dewisai  fy  enaid 
ymdagu,  a  marwolaeth  yn  fwy  na'm 
^  hoedl. 

16  •"  Ffieiddiais  einioes,  ni  fynnwn 
fyw  byth  :  ^  paid  â  mi,  canys  ""  ofer- 
edd ydyw  fy  nyddiau. 

17 "^  Pa  beth  ydyw  dyn,  pan  fawrhêit 
ef  ?  a  phan  osodit  dy  feddwl  arno  ? 

18  Ac  ymweled  âg  ef  bob  bore, 
a'i  brofi  ar  bob  moment? 

19  Pa  hyd  y  hyddi  heb  gilio  oddi 
wrthyf,  ac  na  adewi  fi  yn  llonydd 
tra  llyngcwyf  fy  mhoeryn  ? 

20  Myfi  a  bechais ;  beth  a  wnaf  i 
ti,  °0  geidwad  dyn?  paham  Py  go- 
sodaist  fi  yn  nod  i  ti,  fel  yr  ydwyf 
yn  faich  i  mi  fy  hun  ? 

21 A  phaham  na  faddeui  fy  ngham- 
wedd,  ac  na  f\^TÌ  heibio  fy  anwir- 
edd? canys  yn  awr  yn  y  Uwch  y 
gorweddaf,  a  thi  a'm  ceisi  yn  fore, 
ond  ni  hyddaf. 

E3 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1520. 

bEdrych 
pen.  29.  2. 

cDeut.  28. 

67. 

pen.  17.12. 
3  Heb.  y 

mesurir 

yr  hwyri 


dpen.  9.  25. 

a  lU.  22.  a 

17. 11. 

Pa.  90.  6. 

al02.  U. 

a  103. 1.5. 

a  14^1.  4. 

Es.  38. 12. 

a4ü.  6. 

lago  4. 14. 
e  Ps.  78.  39. 

a  89.  47. 
4  Heb. 

ddychwel 
fy  lliigad 

i  ueled 

daioni. 
fpen.  20.  9. 
6  2  Sam.  12. 

23. 

h  ren.  20.  0. 
Ps.  103.  IC. 


ipen.  9.  27. 


5  Heb. 

hesgyrn. 
k  pen.  10. 1. 

lpen.10.20. 

a  14.  6. 

Ps.  39.13. 
m  Ps.  62.  9. 
n  Ps.  8.  4. 

a  144.  3. 

Heb.  2.  6. 


oPs.  36.  6. 
P  pen.  10. 

12. 

Ps.  21.  72. 

Galar.  3. 

12. 


Bildad  yn  attéb  Job. 


JOB,  VIII. 


Job  yn  cydndbod  nad 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

1520. 


«  Gen.  18. 

25. 

Déut.32.4. 

2  Chron. 

19.7. 

pen.  34. 17. 

Dan.  9. 14. 

Khuf.  3.  5. 
2  neb. 

trwy  law  eu 

camioedd. 
b  pen.  5.  8. 

a  11. 13.  a 

22.  23,  &c. 


e  Deut.  4. 
32. 
pen.  15. 18. 


d  Gen.  47. 9. 
1  Chron. 
29.  15. 
pen.  7.  6. 
Ps.  39.  5. 
a  144.  4, 


ePs.  129.  6. 
Jer.  17.  6. 


'pen.  11.20. 

a  18. 14. 

Ps.112.10. 

Diar.  10. 

28 
ee's.  59.  5, 

6. 
hpen.27.18. 


Ipen.  7. 10. 
Pb.  37.  36. 


PENNOD  VIII. 

1  Bildad  yn  dangos  gyfiawned  ydyw  Duic,  gan 
eifod  yn  gwneutliur  â  phawb  yn  ol  ei  weith- 
red  :  8  yn  dangos  o'r  hen  oesoedd  gynt,  mor 
sicr  yw  dinystr  y  rhagrithiwr :  20  yn  hwrw 
at  Job  gyfiawned  y  gwna  Duw  â  phawb. 

YNA  Bildad  y  Suhiad  a  atteb- 
odd  ac  a  ddywedodd, 

2  Pa  hyd  y  dywedi  di  hynny  ? 
ac  y  hydd  geiriau  dy  enau  vnegis 
gwynt  cryf  ? 

3  *A  ŵyra  Duw  fam?  neu  a  ŵyra 
yr  Hollalluog  gyfiawnder  ? 

4  Os  dy  feibion  a  bechasant  yn  ei 
erbyn  ef ;  a  bwrw  o  bono  ef  hwynt 
ymaith  ^  am  eu  camwedd ; 

5  ^  Os  tydi  a  fore-godi  at  Dduw, 
ac  a  weddii  ar  yr  Hollalluog  ; 

6  Os  pur  ac  uniawn  fyddi,  yn 
wir  efe  a  ddeffiry  attat  ti  yr  awrhon, 
ac  a  wna  drigfa  dy  gyfiawnder  yn 
Uwyddiannus. 

7  Er  bod  dy  ddechreuad  yn  fych- 
an,  etto  dy  ddiwedd  a  gynnydda  yn 
ddirfawr. 

8*'0blegid  gofyn,  attolwg,  i'r  oes 
gynt,  ac  ymbarottoa  i  chwilio  eu 
hynafiaid  hwynt : 

9  (Canys  ^er  doe  yr  ydym  ni,  ac  ni 
wyddom  ddim,  o  herwydd  cysgod 
yw  ein  dyddiau  ni  ar  y  ddaear :) 

10  Oni  ddysgant  hwy  di?  ac  oni 
ddywedant  i  ti?  ac  oni  ddygant 
ymadroddion  allan  o'u  calon? 

11  A  gyfyd  brwynen  heb  wlyban- 
iaeth  ?  a  dyf  hesg  heb  dd^vfr  ? 

12  *Tra  fyddo  hi  etto  yn  wyrddlas 
heb  ei  thorri,  hi  a  wywa  o  flaen  pob 
glaswelltyn. 

13  Felly  y  mae  Uwybrau  pawb  a'r 
sydd  yn  goUwng  Duw  dros  gôf,  ac 
*^y  derfydd  am  obaith  y  rhagrithiwr: 

14  Yr  hwn  y  torrir  ymaith  ei 
obaith ;  ac  fel  ^  if  pryf  coppyn  y 
hydd  ei  hyder  ef. 

15  ^Efe  a  bwysa  ar  ei  dy,  ond 
ni  saif ;  efe  a  ymeifl  ynddo,  ond  ni 
phery. 

16  Y  mae  efe  yn  îr  o  flaen  yr 
haul,  ac  yn  ei  ardd  y  daw  ei  frig 
aUan 

17  Plethir  ei  wraidd  ef  ynghylch 
y  pentwr,  ac  efe  a  wêl  le  cerrig. 

18  Os  diwreiddia  efe  ef  allan  o'i 
le,  *  efe  a'i  gwad  ef,  gan  ddywedyd, 
Ni'th  welais. 

19  Wele,  dyma  lawenydd  ei  ffordd 
ef :  ac  o'r  ddaear  y  blagura  eraill. 

20  Wele,  ni  wrthyd  Duw  y  per- 
ffaitli,  ac  nid  ymeifl  efe  yn  llaw  y 
rhai  drygionus; 


21  Oni  lanwo  efe  dy  enau  di  â 
chwerthin,  a'th  wefusau  â  ^gorfol- 
edd. 

22  A  gwisgir  dy  gaseion  di  â  chy- 
wilydd,  ac  ni  bydd  lluesty  yr  an- 
nuwioL 

PENNOD  IX. 

1  Job  yn  cydnabod  gyfiawned  yw  Duw,  ac  yn 
dangos  nad  gwiw  ymryson  âg  ef.  22  Nad 
wrih  ei  gystudd  y  mae  bamu  gwiriondeb 
dyn. 

YNA  Job  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd, 

2  Yn  wir  mi  a  wn  mai  felly  y 
mae:  canys  pa  fodd  *y  cyfiawnhêir 
dyn  gyd  â  Duw  ? 

3  Os  myu  efe  ymryson  âg  ef,  ni  aU 
atteb  iddo  am  un  peth  o  fil. 

4  ^  F  mae  efe  yn  ddoeth  o  galon, 
ac  yn  alluog  o  nerth :  pwy  a  ymgal- 
edodd  yn  ei  erbyn  ef,  ac  a  Iwydd- 
odd? 

5  Yr  hAvn  sydd  yn  symmud  myn- 
yddoedd,  ac  heb  wybod  iddynt : 
yr  hwn  sydd  yn  eu  dymchwelyd 
hwynt  yn  ei  ddigofaint. 

6  Yr  hwn  sydd  yn  cynhyrfu  y 
ddaear  allan  o'i  He,  fel  y  cryno  ei 
cholofnau  hi. 

7  Yr  hwn  a  ddywed  wrth  yr  haul, 
ac  ni  chyfyd :  ac  a  selia  ar  y  sêr. 

8  "^  Yr  hwn  yn  unig  sydd  yn  taenu 
y  nefoedd,  ac  yn  sathru  ar  -  donnau 
y  mor. 

9  ^Yr  hwn  sydd  yn  gwneuthur 
^Arcturus,  Orion,  a  Phleiades,  ac 
ystafeUoedd  y  dehau. 

10  ^Yr  hwn  sydd  yn  gwneuthur 
pethau  mawi'ion  anchwiliadwy,  a 
rhyfeddodau  aneirif 

11  ^Wele,  efe  a  â  heibio  i  mi,  ac 
nis  gwelaf  ef;  ac  efe  a  â  rhagddo, 
ac  ni  chanfyddaf  ef 

12  ^Wele,  efe  a  ysglyfaetha,  pwy 
a'i  *  lluddia  ?  pwy  a  ddywed  wrtho, 
Pa  beth  yr  wyt  yn  ei  wneuthur  ? 

13  Oni  thry  Duw  ei  ddigUonedd 
ymaith,  dano  ef  y  crymma  cynnorth- 
wy wyr  ^  balchder. 

14  Pa  faint  Uai  yr  attebaf  iddo 
ef,  ac  y  gallaf  ddewis  fy  ngeiriau 
i  ymresymmu  âg  ef  ? 

15  I'r  hwn,  pe  bawn  cyflawn, 
nid  attebwn,  eithr  ymbiliwn  â'm 
barnwr. 

16  Pe  galwaswn,  a  phed  attebasai 
efe  i  mi,  ni  chred^vn  y  gAvrandawai 
efe  fy  Ueferydd, 

17  Canys  efe  a'm  dryllia  â  chor- 
wynt,  ac  a  amlha  fy  arcliollion  ^  yn 
ddiachos. 


gwiw  ymryson  â  Duw. 


JOB,  X. 


Joh  yn  ymliw  â  Duw. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1520. 


iPreg.  9.  2, 


k  pen.  7.  6. 


6Heb. 
dymuniad, 
neu,  Ebeh. 

lH;.b.  1.8. 

«a  pen.  7. 13. 


i  Jer.  2. 22. 


o  Prog.  6.10. 

]08.  4S.  9. 

.T<.r.49. 19. 

Kiiuf.  9. 

20. 
Pad.  19. 

1  Sam.  2. 

25. 
THeb. 

argy- 

hoeddwr, 

neu,  re- 

symmwr. 
9  pen.  13. 

20.  a  33.  7. 

8  Heb.  nijí^. 


a  pen.  7. 16. 
2  Neu,  ìnedl 

ei  àorri 

ymailh 

trafwyf 

byw. 


18  Ni  ddioddef  efe  i  mi  gyiiimer- 
yd  fy  anadl :  ond  efe  a'm  lleinw  â 
chwerwder. 

19  Os  soniaf  am  gadernid,  wele 
ef  yn  gadarn :  ac  os  am  farn,  pwy 
a  ddadleu  drosof  fi  ? 

20  Os  myfi  a  ymgyfiawnhâf,  fy 
ngenau  a'm  barn  yn  euog :  os  per- 
ffaith  y  dywedaf  fy  mod,  efe  a'm 
barn  yn  gildyn, 

21  Pe  hyddwn  berffaith,  etto  nid 
adwaenwn  fy  enaid :  ffiaidd  fyddai 
gennyf  fy  einioes. 

22  Dyma  un  peth,  am  hynny  mi 
a'i  dywedais :  *y  mae  efe  yn  difetha 
y  perffaith  a'r  annuwiol. 

23  Os  lladd  y  ffrewyll  yri  ddisym- 
mwth,  efe  a  chwardd  am  ben  prof- 
edigaeth  y  diniwed. 

24  Y  ddaear  a  rodd^vyd  yn  Haw 
yr  annuwiol :  efe  a  fwrw  hug  dros 
wynebau  ei  barnwyr  hi :  onid  ê,  pa 
le  y  mae,  a  ph^vy  yw  efe  ? 

25  '^A'm  dyddiau  i  sydd  gynt  na 
rhedegwr :  flfoant  ymaith  heb  weled 
daioni. 

26  Aethant  heibio  megis  llongau 
^buain;  ^  megis  yr  eheda  eryr  at 
ymborth. 

27  "Os  dywedaf,  Gollyngaf  fy 
nghŵyn  dros  gôf ;  mi  a  adawaf  fy 
nhrymder,  ac  a  ymgysuraf :  . 

28  Yr  wyf  yn  oihi  fy  hoU  ddolur- 
iau  :  gwn  na'm  berni  yn  wirion, 

29  Os  euog  fyddaf,  paham  yr  ym- 
flinaf  yn  ofer  ? 

30  °  Os  ymolchaf  mewn  dwfr  eira, 
ac  OS  glanhâf  fy  nwylaw  yn  Ian  ; 

31  Etto  ti  a'm  trochi  yn  y  pwll ; 
a'm  dillad  a'm  flSeiddiant. 

32  Canys  °nid  gwr  fel  myfi  yw 
efe,  fel  yr  attebwn  iddo,  ac  y  delem 
ynghyd  i  farn. 

33  PNid  oes  rhyngom  ni  ^  ddyddiwr 
a  all  osod  ei  law  amom  ein  dau. 

34  1  Tynned  ymaith  ei  wialen  oddi 
arnaf;  ac  na  ddychryned  ei  ofii  ef 
fyfi: 

35  Yna  y  dywedwn,  ac  nid  ofnwn 
ef:  ond  nid  felly  ^y  mae  gyd  â 
myfi. 

PENNOD  X 

1  Job  yn  cymmeryd  rhyddid  i  acliwyn,  ac  yn 
ymliw  â  Duw  o  aclios  ei  gystudd,  18  yn 
cwyno  eifod  ynfyw,  ac  yn  erfyn  cael  ychydig 
esmwythdra  cyn  eifarw. 

YMAE  ^  fy  enaid  ^  yn  blino  ar  fy 
einioes :  arnaf  fy  hun  y  gad- 
awaf  fy  nghŵyn ;  ac  yn  chwerwder 
fy  enaid  y  llefaraf. 
2  Dywedaf  wrth  Dduw,  Na  farn 


fi  yn  euog;  gwna  i  mi  wybod  j)a- 
ham  yr  ymrysoni  â  mi. 

3  Ai  da  i  ti  orthrymmu,  fel  y  di- 
ystyrit  ^waith  dy  ddwylaw,  ac  y 
llewyrchit  gynghor  yr  annuwiol? 

4  Ai  Uygaid  o  gnawd  sydd  i  ti  ?  ai 
^  fel  y  gwel  dyn  y  gweli  di  ? 

5  A  ydyio  dy  ddyddiau  di  fel 
dyddiau  dyn?  a  ydyw  dy  fljnydd- 
oedd  di  fel  dyddiau  gwr, 

6  Pan  geisi  fy  anwiredd,  a  phan 
ymofyni  am  fy  mhechod? 

7  ^Ti  a  wyddost  nad  ydwyf  annuw- 
iol ;  ac  nid  oes  a  waredo  o'th  law  di. 

8  Dy  ddwylaw  di  a'm  gweithias- 
ant,  ac  a'm  cyd-luniasant  o  am- 
gylch ;  etto  fy  nifetha  yr  wyt. 

9  Cofia,  attolwg,  mai  '^fel  clai  y 
gwnaethost  fi ;  ac  a  ddygi  di  fi  i'r 
pridd  drachefû  ? 

10  ^  Oni  thy  welltaist  fi  fel  llaeth ; 
ac  oni  cheulaist  fi  fel  caws  ? 

11  Ti  a'm  gwisgaist  i  â  chroen,  ac 
â  chnaAvd ;  ti  a'm  ^  difiynnaist  i  âg 
esgyrn  ac  â  giau. 

12  Bywyd  a  thrugaredd  a  ddar- 
peraist  i  mi,  a'th  ymgeledd  a  gadw- 
odd  fy  yspryd. 

13  A'r  pethau  hyn  a  guddiaist  ti 
yn  dy  galon :  gwn  fod  hyn  gyd  â 
thi. 

14  Os  pechaf,  ti  a'm  gwyli,  ac  ni'm 
glanhêi  oddi  wrth  fy  anwiredd. 

15  Os  ydwyf  annuwiol,  gwae  fi; 
ac  ^os  cyfiawn  ydwyf,  er  liynny  ni 
chodaf  fy  mhen :  yr  ydwyf  yn 
Uawn  o  warthrudd,  am  hynny  gwel 
fy  nghystudd ; 

16  Canys  cynnyddu  y  mae:  ^fy 
hela  yr  ydwyt  fel  Hew  creulawn : 
er  hynny  drachefti  ti  a  wnei  yn 
rhyfedd  â  mi. 

17  Yr  wyt  ti  yn  adnewyddu  dy 
dystion  i'm  herbyn,  ac  yn  amlhâu 
dy  ddigofaint  wrthyf ;  cyihewidiau 
a  rhyfel  sydd  i'm  herbyn. 

18  s  Paham  gan  hynny  y  dygaist  fi 
allan  o'r  groth  Ì  O  na  buaswn  farw, 
ac  na'm  gwelsai  llygad ! 

19  Mi  a  fuaswn  megis  pe  na  bu- 
aswn, a  myfi  a  ddygasid  o'r  bru  i'r 
bedd. 

20  ^  Onid  ychydig  yw  fy  nyddiau  ? 
*  paid  gan  hynny,  ^  gad  i'm  lonydd, 
fel  yr  ymgysurwyf  ychydig  ; 

21  Cyn  myned  o  honof  lie  ni 
ddychwelwyf,  i  dir  ty^vyUwch  a 
chysgod  angau; 

22  Tir  tywyllwch  fel  y  fagddu,  a 
chysgod  angau,  a  heb  drefn ;  lie  y 
mae  y  goleuni  fel  y  tywyllwch. 


Cyn 

CRIST 
Cylch 
1520. 

SHeb. 
lafur. 


b  1  Sam.  16. 
7. 


4  Heb.  Mae 
ar  dy  wyh- 
odaeth  di. 


cGen.  2.  7. 
a  3. 19. 


à  Ps.  139. 
14, 15, 16. 


5  Heb. 
cauaist. 


6  pen.  9.  20. 


fEs.38.13. 
G  alar.  3. 
10. 


Bpen.  3. 11. 


t  Edrych 
pen.  7. 16. 
a  8.  9. 

iPs.  39. 13. 

k  pen.  7. 16, 
19. 


SojyJiar  yn  cerycldu  Job. 


JOB,  XL 


Joh  yn  cydnabod  gcdlu  Diiw. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1520. 


SHeb. 

SNeu, 
mjgion. 


a  pen.  6. 10. 
a  10.  7. 


b  Ezra  9. 
13. 

cPieg.  3. 

n. 

Klmf.  11. 
33. 

4Heb. 
Uchel- 
derau  y 
ììefoedíì. 


dien.  n.  12. 
,1 12. 14. 
Dat.  3.  7. 

5  Neil,  try 
Iteibio  f 
pe  .  9.  12. 

6  Ps.  10.11, 
14. 
a3ô.22. 

f  Ps.  73.  22. 
a  92.  6. 
Preg.3.18. 


'  pen.  5.  S. 
a  2-J.  21. 
hPs.  88.  9. 
a  143.  6. 


1  Edrych 
Gen.  4.  5, 
6. 
pen.  22.  2C. 


kPs.37.  G. 

a  112.  4. 

Es.  58.  8. 
6Heb. 

uwchlaiv. 


iLef.  26.  5, 

6. 

Ps.  3.  5. 

»4.8. 

Diar.  3. 24. 
inPs.45.12. 


PENNOD  XL 

1  Sophar  yn  ceryddu  Job  am  ei  gyfiawnhdii  ei 
liun,  5  ac  yn  dangos  mor  anclnoiliadwy  ydyw 
doethineb  Diiic.  13  Sieved  yw  hendith  edi- 
feincch. 

A  SOPHAR  y  Naamathiad  a  at- 
tebodd  ac  a  ddywedodd, 

2  Oni  attebir  amlder  geiriau?  ac 
a  gyfiawnheir  gwr  -  siaradus  ? 

3  Ai  dy  ^gelwyddau  a  wna  i  wŷr 
dewi  ?  a  phan  watwarech,  oni  bydd 
a'th  waradwyddo  ? 

4  Canys  ^dywedaist,  Pur  ydyiv  fy 
nysgeidiaeth,  a  glan  ydwyf  yn  dy 
olwg  di. 

5  Ond,  0  na  lefarai  Duw,  ac  nad 
agorai  ei  wefusau  yn  dy  erbyn, 

6  A  mynegi  i  ti  ddirgeledigaethau 
doethineb,  eu  bod  yn  ddau  cym- 
maint  a'r  hyn  sydd !  Cydnebydd 
gan  bynny  ^i  Dduw  ofyn  gennyt 
lai  nag  a  haeddai  dy  anwiredd. 

7  °  A  elli  di  wrth  chwilio  gael  gaf- 
ael  ar  Dduw?  a  elli  di  gael  yr 
HoUalluog  hyd  beriFeithnvydd? 

8  '^Cyfuwch  a'r  nefoedd  ydyw,  betli 
a  Avnei  di  ?  dyfnach  nag  uffern  yiv, 
beth  a  eUi  di  ei  wybod  ? 

9  Mae  ei  fesiir  ef  yn  hŵy  na'r 
ddaear,  ac  yn  llettacb  na'r  mor. 

10  ^Os  tyrr  efe  ymaitli,  ac  os 
carchara :  os  casgi  ynghyd,  pAvy 
a'i  ^rhwystra  ef? 

11  Canys  ^  efe  a  edAvyn  ofer  ddyn- 
ion,  ac  a  wel  anwiredd ;  onid  ys- 
tyria  efe  gan  hynny  ? 

12  ^Dyn  gwag  er  hynny  a  gymmer 
arno  fod  yn  ddoeth ;  er  geni  dyn 
fel  Uwdn  asen  "svyllt. 

13  ^Os  tydi  a  barottoi  dy  galon,  ac 
^  a  estyni  dy  ddwylaw  atto  ef ; 

14  Od  oes  drygioni  yn  dy  law, 
bwrw  ef  ymaith  ym  mhell,  ac  na 
ddioddef  i  anwiredd  di'igo  yn  dy 
luestai : 

15  Canys  yna  '  y  codi  dy  wyneb  yn 
ddifrychau;  le,  byddi  safadwy,  ac 
nid  ofni : 

16  Oblegid  ti  a  ollyngi  dy  ofid 
dros  gof:  fel  dyfroedd  y  rhai  a 
aethant  heibio  y  cofi  ef. 

17  Dy  oedran  hefyd  ^  a  ^'  fydd  dis- 
gleiriach  na  banner  dydd ;  llew- 
yrchi,  a  byddi  fel  y  bore-ddydd. 

18  Hyderus  fyddi  hefyd,  o  her- 
wydd  bod  gobaith :  le,  ti  a  gloddi, 
ac  ^  a  orAveddi  me^vn  diogelwch. 

19  Ti  a  orweddi  hefyd,  ac  ni  bydd 
a^'th  ddychryno,  a  llawer  ™a  ymbil- 
iant  a  th  wyneb. 

20  Ond  Uygaid  yr  annuwiolion  a 


ddifíygiant,  metha  ganddynt  ffoi, 
°  a'u  gobaith  fydd  fel  yniada^viad 
yr  enaid. 

PENNOD  XIL 

1  Job  yn  ei  cnnddiffyn  ei  hun  yn  erbyn  ei  gyf- 
eilliini  oedd  yn  ei  geryddu;  7  yn  cydnabud 
fod  Duw  yn  hollulliiog . 

A  JOB   a   attebodd   ac   a  ddy- 
wedodd, 

2  Diau  mai  cliAvychwi  sydd  bobl ; 
a  chyd  â  chwi  y  bydd  marw  doeth- 
ineb. 

3  Eithr  ""y  mae  gennyf  fi  "ddeall  fel 
chwithau,  nid  ydwyf  fi  ^waeth  na 
cliAvithau ;  ^  a  phwy  ni  ŵyr  y  fath 
bethau  a  hyn  ? 

4  ^  Yr  yd^vyf  fel  un  a  Avatwarid 
gan  ei  gymmydog,  yr  hwn  a  eihv  ar 
Dduw,  ac  efe  a'i  hettyb:  ''gwatAvar- 
gerdd  yio  y  cyfiawn  perffaith. 

5  Lamp  ddiystyr  ym  meddwl  y 
Uwyddiannus,  yiv  yr  hwn  sydd  bar- 
od  i  lithro  a'i  draed. 

6  "^  Lh\y ddiannus  yw  lluestai  ys- 
peilwyr,  ac  y  mae  diogelwch  i'r  rhai 
sydd  yn  cyffroi  Duw,  y  rhai  y  cyf- 
oethoga  Duw  eu  dwylaw. 

7  Ond  gofyn  yn  awr  i'r  anifeiliaid, 
a  hAvy  a'th  ddysgant ;  ac  i  ehediaid 
yr  awyr,  a  hwy  a  fynegant  i  ti. 

8  Neu  dywed  wrth  y  ddaear,  a  hi 
a'th  ddysg  ;  a  physgod  y  mor  a  hys- 
bysant  i  ti. 

9  Pwy  ni  ŵyr  yn  y  rhai  hyn  oil, 
mai  Haw  yr  Arglwydd  a  w^naeth 
hyn? 

10  ^Yr  hyn  y  mae  ^einioes  pob 
peth  byw  yn  ei  law,  ac  anadl  pob 
•^  math  ar  ddyn, 

11  ^Onid  y 
oddion  ?   '  a'r  genau  a  archwaetha 
ei  f wyd  ? 

12  Doethineb  sydd  mewn  henur- 
iaid  ;  a  deall  mewii  hir  ddyddiau. 

13  sGyd  âg  ef  y  mae  doethineb 
a  chaderuid ;  cynghor  a  deall  sydd 
ganddo. 

14  Wele,  ^  efe  a  ddistry  wia,  ac  nid 
adeiledir :  '  efe  a  gau  ar  wi*,  ac  nid 
agorir  arno. 

15  Wele,  efe  a  attal  y  dyfroedd, 
a  hwy  a  sychant :  efe  a'u  denfyn 
hwynt,  a  hwy  a  ddadymchwelant 
y  ddaear. 

16  ^Gyd  âg  ef  y  mae  nerth  a 
doethineb :  efe  biau  y  tAvylledig, 
a'r  twyllodrus. 

17  Efe  sydd  yn  gwneuthur  i  gyng- 
horiaid  fyned  yn  anrhaith  ;  ac  ^  efe 
a  ynfyda  farnwyr. 

Ì8  Efe    sydd  yn   dattod  rhwym 


glust  a  farna  ymadr- 


Cyu 
CRIST 

Cylch 

1520. 

n  prn.  8. 14. 
a  IS.  14. 


a  pen.  13.  2. 
2Heb. 

gtdoii. 
S  Heb.  yn 

cicympo  yn 

is  iia,  &c. 
4  Heb.  (I 

chyd  d 

phwy  nid 

yw  yfath 

hyn  f 
b  pen.  16. 

10. 

a  17.  2,  6. 

a  21.  :ì. 

a  30.  1. 
c  Diar.  14. 2. 


dpen.  21.7. 
Ps.  37. 1, 
35. 

a  73. 11, 12. 
a  92.  7. 
Jer.  12.  1. 
MaL  3.  15. 


e  Num.  16. 

5Neu, 
enaid, 

6  Heb. 
cnawddyn, 

I  pen.  34.  3. 

7  Heb.  a 
ihdjiod  y 
genuH, 
pen.  B.  30. 


6  pen,  36.  5. 


•»  pen.  IL 

10. 
i  Ea.  22.  2S 

Uat.  3.  7. 


1 2  Sam.  15. 
31.  a  17. 14, 
23. 

Ea.  19.  12. 
1  Cor.  1.19. 


Joh  yn  argyUoeddi  ei  gyfeillioii,  JOB,  XIII. 


ac  yn  ymddiried  yn  Nuw. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1520. 


m  pen.  32. 9. 
Es.  3.  2,  3. 

8Heb. 
gicefiis  y 
ffyddlawn. 

n  Ps.  107. 

40. 

Dan.  2.  21. 
«Heb. 

dattod 

{iwregys  y 

cryfion. 
a  Dan.  2. 22. 

Matt.  10. 

26. 

1  Cor.  4.  5. 
P  Ps.  107. 

38. 


<i  Ps.  107. 
4,  40. 


«  pen.  12.  3. 


b  pon.  23.  3. 
a  31.  35. 


c  pen.  6.  21. 
a  1Ö.  2. 


d  Diar.  17. 

28. 


e  pen.  17.  5. 
a  32.  21. 
a  36.  4. 


ymaith 
ac    yn 

diystyr- 
'^  gwan- 


brenliinoedd,  ac  yn  rh^vymo  gAvreg- 
ys  am  eu  llwynau  hwynt. 

19  Efe  sydd  yn  gwneuthur  i  dy- 
wysogion  fyned  yn  anrhaith  ;  ac  a 
biyga  y  rhai  cedyrn. 

20  ""Efe  sydd  yn  dwyn 
^  ymadrodd  y  íFyddlawn  ; 
d^vyn  synwyr  y  rhai  hen. 

21  "Efe  sydd  yn  tywallt 
wch  ar  dywysogion ;  ac  yn 
hâu  nerth  y  rhai  cryfion. 

22  °Efe  sydd  yn  datguddio  ^eíÄaw 
dyfnion  allan  o  dywyllwch ;  ac  yn 
dAvyn  cysgod  angau  allan  i  oleuni. 

23  P Efe  sydd  yn  amlhau  y  cenhedl- 
oedd,  ac  yn  eu  distrywio  hwynt : 
efe  sydd  yn  ehengi  ar  y  cenhedl- 
oedd,  ac  efe  a'u  dwg  hwynt  i  gyf- 
yngclra. 

24  Efe  sydd  yn  dwyn  calon  pen- 
naethiaid  pobl  y  ddaear ;  ac  ^  efe  a 
wna  iddynt  grwydro  mewn  anial- 
wch  hob  ffordd. 

25  Hwy  a  balfalant  yn  y  tywyU- 
wch  heb  oleuni ;  ac  efe  a  wna  idd- 
ynt hwy  gyfeiliorni  fel  meddwyiL 

PENNOD  XIII. 

1  Job  yn  argyhoeddi  ei  gyfeillion  am  eu  hod 
yn  daeddol ;  14  yn  dangos  ei  ymddiried  yn 
Nuiv,  20  ac  yn  dymuno  cael  gicybod  ei  bech- 
odau,  ac  amcan  Duw  wrth  ei  gysiuddio  ef, 

WELE,  fy  llygad  a  welodd  hyn 
oil ;  fy  nghlust  a'i  clywodd 
ac  a'i  deallodd. 

2  ^  Mi  a  Avn  yn  gystal  a  chwithau  : 
nid  ydwyf  waeth  na  chwithau. 

3  ^  Yn  wir  myfi  a  lefaraf  wrth  yr 
HoUalluog,  ac  yr  ydwyf  yn  chwen- 
nychu  ymresymmu  â  Duw. 

4  Ond  rhai  yn  asio  celwydd  ydych 
chwi :  "  meddygon  diddym  ydych 
chwi  oil. 

5  0  gan  dewi  na  thawech  !  a  ^hyn- 
ny  a  fyddai  i  chwi  yn  ddoethineb. 

6  Clywch,  attolwg,  fy  rheswm,  a 
gwrandewch  ar  ddadl  iy  ngwefusau. 

7  *"  A  ddywedwch  chwi  anwiredd 
dros  Dduw  ?  ac  a  ddywedwch  chwi 
dwyll  er  ei  fwyn  ef  ? 

8  A  dderbyniwch  chwi  ei  wyneb 
ef  ?  aymrysonwch  chwi  dros  Dduw? 

9  Ai  asxfydd  hyn  pan  chwiUo  efe 
chwi?  a  dwyll wch  chwi  ef  fel  twyllo 
dyn? 

10  Gan  geryddu  efe  a'ch  cerydda 
cliAvi,  OS  derbyniwch  Avyneb  yn 
ddirgel. 

11  Oni  ddychryna  ei  ardderchowg- 
rwydd  ef  chwi?  ac  oni  syrth  ei 
arswyd  ef  arnoch  ? 

12  CyfFelyb  i    ludw   ydyw    eich 


coffadwriaeth   chwi ;   a'ch  cyrph  i 
gyrph  o  glai. 

13  Tewch,  -  gadêwch  lonydd,  fel  y 
Uefarwyf  finnau ;  a  deued  arnaf  yr 
hyn  a  ddelo. 

14  Paham  y  *^cymmeraf  fy  nghnawd 
â'm  dannedd  ?  ac  ^  y  gosodaf  fy  ein- 
ioes  yn  fy  Haw  ? 

15  ^Pe  Uaddai  efe  fi,  etto  mi  a 
obeithiaf  ynddo  ef:  er  hynny  fy 
ffyrdd  a  ^  ddiflfynnaf  ger  ei  fron  ef 

16  Hefyd  efe  fydd  iachawdwr- 
iaeth  i  mi :  canys  ni  ddaw  rhag- 
rithi^vr  yn  ei  ŵydd  ef 

17  Gan  wrandaw  gwrandewch  fy 
ymadrodd,  ac  a  fynegwyf,  a'ch 
clustiau. 

18  Wele,  yn  awr  trefnais  fy  achos ; 
gwn  y'm  cyfiawnhêir. 

19  Pwy  ydyw  yr  hwn  a  ymddadl- 
eu  â  mi?  canys  yn  awr  os  tawaf, 
mi  a  drengaf. 

20  '  Ond  dau  heth  na  wna  i  mi : 
yna  nid  ymguddiaf  rhagot. 

21  Pellhâ  dy  law  oddi  arnaf:  ac 
na  ddychryned  dy  ddychryn  fi. 

22  Yna  galw,  a  myfi  a  attebaf: 
neu  myfi  a  lefaraf,  ac  atteb  di  fi. 

23  Pa  faint  o  gamweddau  ac  o 
bechodau  sydd  ynof?  par  i  mi 
wybod  fy  nghamwedd  a'm  pechod. 

24  ^  Paham  y  cuddi  dy  wyneb,  ac 
'  y  cymmeri  fi  yn  elyn  i  ti  ? 

25  "  A  ddrylli  di  ddeilen  ysgwyd- 
edig  ?  a  ymlidi  di  soflyn  sych  ? 

26  Canys  yr  wyt  ti  yn  ysgrifenu 
pethau  chwerwon  yn  fy  erbyn;  ac 
yn  "gAvneuthur  i  mi  feddiannu 
caniAveddau  fy  ieuengctid. 

27  Ac  °yr  ydAvyt  ti  yn  gosod  iy 
nhraed  mewn  cyfíìon,  ac  yn  gwyl- 
ied  ar  fy  holl  Iwybrau  ;  ac  yn  nodi 
*  gAvadnau  fy  nhraed. 

28  ^Ac  efe,  megis  pydrni,  a  heneidd- 
ia,  fel  dilledyn  yr  hwn  a  ysa  gwyfyn. 

PENNOD  XIV. 

1  Job  yn  ymbil  â  Duw  am  ei  ffaf)\  o  herwydd 
byrred  oes  dyn,  a  tiered  marwolaeih.  7  Er 
nas  gellir  cael  einioes,  wedi  ei  cholli  unwaith, 
etto  y  mae  efe  yn  disgwyl  am  gael  ei  newidio. 
16  Trwy  bechod  y  mae  y  creadur  dan  lygr- 
edigaeth. 

|ÝN  a  aned  o  wraig  sydd  fyr  o 
ddyddiau,  a  ""  llawn  o  helbul. 

2  ^  Fel  blodeuyn  y  daAv  allan,  ac  y 
torrir  ef  ymaith ;  ac  efe  a  gilia  fel 
cysgod,  ac  ni  saif 

3  A  agori  di  dy  lygaid  ar  y  fath  yma? 
ac  a  ddygi  di  fi  i  farn  gyd  â  thi  ? 

4  '^  Fwj  a  ddyry  heth  glan  allan  o 
both  aflan  ?  neb. 

5  ^  Gan  /od  ei  ddyddiau  ef  wedi 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
_^520. 

2  HcT).  oddi 
wrlliyf. 

f  pen.  18.  4. 

g  1  Sam.  28. 

21. 

Ps.  119. 

100. 
h  Ps.  23.  4. 

Diar.14.32. 

3  Heb. 
brofaf, 
neu,  argy- 
hoeddaf. 


'■  pen.  9.  34. 


t  Deut.  32. 

20. 

Ps.  13. 1. 
1  Deut.  32. 

41'. 

Kuth  1. 21. 

pen.  16.  9. 

a  19.  11. 

a  33.  10. 

G  alar.  2.  5. 
■n  Es.  42.  3. 
n  Ps.  25.  7. 


0  pen.  33. 
11. 


4  Heb. 

givraidd. 

5  Y  cyfryw 
un  &ÍC, 


a  Preg.  2. 

23. 
b  pen.  8.  9. 

Pb.  90.  5,  6, 

9.  a  102. 11. 

a  103. 15. 

a  144.  4. 

Es.  40.  6. 

J  ago  1. 10, 

11.  a  4. 14. 

lPetrl.24. 
c  Gen.  5.  3. 

Ps.  51.  5. 

loan  3.  e. 

Khiif.5.12. 

Eph.  2.  3. 
«I  pen.  7.  1. 


Byrder  einioes  dyn. 


JOB,  XV. 


Eliphaz  yn  ceryddu  Job. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
1520. 

«  pen.  7. 16, 
19.  a  10. 20. 
Ps.  39.  13. 

"^peidio. 

t  pen.  7. 1. 


s  Ps.  102. 
26. 

Eb.  51.  6. 
»65.17. 
a  66.  22. 
Act.  3.  21. 
Rhuf.8. 20. 
2Petr3.7, 
10, 11. 
Dat.20. 11. 
a  21.1. 


!«  pan.  10.  6, 

14.  a  .31.  4. 

a  34.  21. 

Ps.  66.  8.  a 

139. 1,  2.  3. 

Diar.  5.21. 

Jer.  32. 19. 
I  Deut.  32. 

34. 

Hos.  13. 12. 


3Heb. 

llifeirio 
dros  y 
pethan. 


k  Pre?.  9.  5. 

Es.  e,'j.  16. 


eu  rhag-derfynu,  rhifedi  ei  fisoedd 
ef  gyd  â  thi,  a  gosod  o  honot  ei 
derfynau,  fel  nad  el  drostynt : 

6  ^Tro  oddi  wrtho,  fel  y  ^gor- 
phwyso,  hyd  oni  orpheno,  ^fel  gwas 
cyflog,  ei  ddiwrnod. 

7  Canys  y  mae  gobaith  o  bren,  er 
ei  dorri,  y  blagura  efe  etto,  ac  na 
phaid  ei  flagur  ef  â  thyfu. 

8  Er  heneiddio  ei  wreiddyn  ef  yn 
y  ddaear,  a  marweiddio  ef  foncyff 
ef  yn  y  pridd ; 

9  Efe  a  flagura  oddi  wrth  arogl 
dyfroedd,  ac  a  fwrw  ganghennau 
fel  planhigyn. 

10  Ond  gwr  a  fydd  marw,  ac  a 
dorrir  yniaith ;  a  dyn  a  drenga,  a 
pha  le  y  mae  ? 

11  Fel  y  mae  dyfroedd  yn  pallu 
o'r  môr,  a'r  afon  yn  myned  yn 
ddiysbydd,  ac  yn  sychu : 

12  Felly  gwr  a  orwedd,  ac  ni 
chyfyd  hyd  ^oni  hyddo  heb  nef- 
oedd ;  ni  ddihunant,  ac  ni  ddefíro- 
ant  o'u  cwsg. 

13  0  na  chuddit  fi  yn  y  bedd ! 
na'm  cedwit  yn  ddirgel,  nes  troi  dy 
lid  ymaith !  na  osodit  amser  nod- 
edig  i  mi,  a'm  cofio  ! 

14  Os  bydd  gwr  marw,  a  fydd 
efe  byw  drachefn'?  disgwyliaf  hoU 
ddyddiau  fy  milwi'iaeth,  hyd  oni 
ddelo  fy  nghyfnewidiad. 

15  Gelwi,  a  myfi  a'th  attebaf; 
chwennychi  waith  dy  ddwylaw. 

16  Canys  yr  awr  hon  ^y  rhifi  fy 
nghamrau :  onid  wyt  yn  gwylied  ar 
fy  mhechod  ? 

17  Fy  nghamwedd  'a  selied  mewn 
cod;  a  thi  a  wniaist  i  fynu  fy  an- 
wiredd. 

18  Ac  yn  wir,  y  mynydd  a  syi'thio 
a  ddiflanna;  a'r  graig  a  symmudir 
o'i  lie. 

19  Dyfroedd  a  dreuliant  y  cerrig ; 
yr  wyt  yn  '  golchi  ymaith  y  pethau 
sydd  yn  tyfu  o  bridd  y  ddaear,  ac 
yn  gwneuthur  i  obaith  dyn  goUi. 

20  Yr  wji;  yn  ei  orchfygu  ef  yn 
dragywydd,  fel  yr  elo  ymaith :  a 
chan  newidio  ei  wyneb  ef,  yr  wyt 
yn  ei  ddanfon  ef  i  ffordd. 

21  Ei  feibion  ef  a  ddaw  i  anrhyd- 
edd,  ac  ^  nis  gwybydd  efe  :  a  hwy  a 
ostyngir,  ac  ni  ŵyr  efe  oddi  wrthynt : 

22  Ond  ei  gnawd  arno  a  ddoluria, 
a'i  enaid  ynddo  a  alara. 

PENNOD  XV. 

1  Eliphaz  yn  ceryddu  Job  am  ei  annuwîoldéb  yn 
ei  gyfiawnhâu  eilmn;  17  ac  ynprofi  o  bennau 
yr  hen  hohl,  mor  anesmicyth  yw  yr  annuwiol. 


YNA  Eliphaz  y  Temaniad  a  at- 
tebodd  ac  a  ddywedodd, 

2  A  adrodd  gwr  doeth  wybodaeth 
o  wynt?  ac  a  leinw  efe  ei  fol  a'r 
dwyrein-wynt  ? 

3  A  ymresymma  efe  â  gair  ni 
fuddia?  neu  âg  ymadroddion  y  rhai 
ni  wna  efe  lesâd  â  hwynt? 

4  Yn  ddiau  ti  a  ^dorraist  ymaith 
ofh  :  jr  ydwyt  yn  attal  ^  gweddi  ger 
bron  Dtjw. 

5  Canys  dy  enau  *a  draetha  dy  an- 
wiredd;  ac  yr  wyt  yn  dewis  tafod 
y  cyfrwys. 

6  Dy  enau  di  sydd  yn  dy  fwrw  yn 
euog,  ac  nid  myfi :  a'th  wefusau 
sydd  yn  tystiolaethu  yn  dy  erbyn. 

7  A  aned  tydi  yn  gyntaf  dyn?  a 
*  lunied  tydi  o  flaen  y  bryniau  ? 

8  ^  A  glywaist  ti  gyfrinach  Duw  ? 
ac  a  atteli  di  ddoethineb  gyd  â  thi 
dy  hun? 

9  Beth  a  wyddost  ti  a'r  nas  gwydd- 
om  ni?  beth  a  ddealli  di,  heb  fod 
hynny  hefyd  gennym  ninnau  ? 

10  ''  F  mae  yn  ein  mysg  ni  y  pen- 
Uwyd,  a'r  oedrannus  hefyd;  hŷn  o 
oedran  na'th  dad  di. 

11  Ai  bychan  gennyt  ti  ddiddan- 
wch  Duw?  a  oes  dim  dirgel  gyd  â 
thi? 

12  Pa  beth  sydd  yn  dwyn  dy  fedd- 
wl  oddi  arnat?  ac  ar  ba  beth  yr 
amneidia  dy  lygaid, 

13  Gan  i  ti  droi  dy  feddwl  yn 
erbyn  Duw,  a  goUwng  y  fath  eiriau 
allan  o'th  enau  ? 

14  "^ Pa  beth  yio  dyn,  i  fod  yn  Ian? 
a'r  hwn  a  aned  o  wraig,  i  fod  yn 
gyfiawn  ? 

15  ^  Wele,  ni  roddes  efe  ymddiried 
yn  ei  saint;  a'r  nefoedd  nid  ydynt 
Ian  yn  ei  olwg  ef 

16  *^Pa  faint  mwy  ffiaidd  a  drew- 
edig  ydyw  dyn,  °yr  hwn  sydd  yn 
yfed  anwiredd  fel  dwfr  ? 

17  Dangosaf  i  ti,  gwrando  arnaf ; 
a'r  hyn  a  welais  a  fynegaf. 

18  Yr  hyn  a  fynegodd  gwŷr  doeth- 
ion  ^  oddi  wrth  eu  tadau,  ac  nis  cel- 
asant : 

19 1'r  rhai  yn  unig  y  rhoddwyd  y 
ddaear :  ac  ni  ddaeth  alltud  yn  eu 
plith  h^vy. 

20  Holl  ddyddiau  yr  annuwiol  y 
bydd  efe  yn  ymofidio :  a  rhifedi  y 
blynyddoedd  a  guddiwyd  oddi  wrth 
y  traws. 

21  Trwst  ^oftiadwy  sydd  yn  ei 
glustiau  ef :  '  mewn  heddwch  y  daw 
y  dinystrydd  arno. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1520. 


2  Heb. 

ddiddi/m- 

maist. 
S  Neu,  ym- 

adrodd. 
4  Heb.  sydd 

yn  dysgu. 


a  Ps.  90.  2. 

Diar.  8.  25. 
b  Rhuf.  11. 

34. 


c  pen.  32. 
6,7. 


d  1  Bren.  8. 

46. 

20hron.6. 

36. 

pen.  14.  4. 

Pb.  14.  3. 

Diar.  20.9. 

Preg.7.20. 

lloanl.8, 

10. 
e  pen.  4.18. 

a  25.  5. 
f  Ps.  14.  3. 

a  53.  3. 
e  pen.  34. 7. 

Diar.  19. 

28. 


h  pen.  8.  & 


5  Heb.  dy- 
chryniad- 


1 1  Thess. 
5.3. 


Anesmivythder  yr  annuwiol. 


JOB,  XVI. 


Joh  yn  amddiffyn  ei  hun. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1520. 

k  Ps.  59.  15. 

a  109. 10. 
1  pen.  18. 
12. 


•n  pen.  4.  9. 


n  pen.  22. 
16. 
Ps.  55.  23. 


o  Ps.  7. 14. 

Es.  59.  4. 
Hos.  10.13. 
6Neu, 
gamwedd. 


»  pen.  13.  4. 

2Neu, 

traffertlms. 
3Heb. 

gwynt  f 


b  Ps.  22.  7. 
a  109.  2.5. 
Galar.2.15. 


22  M  chred  efe  y  dychwel  allan  o 
dywyllwch :  ac  y  mae  y  cleddyf  yn 
gwylied  arno. 

23  Y  mae  efe  ''yn  crwydro  am  fara, 
pa  le  y  hyddo  :  efe  a  ŵyr  fod  '  dydd 
tywyllwch  yn  barod  wrth  ei  law. 

24  Cystudd  a  chyfyngdra  a'i  braw- 
ycha  ef ;  hwy  a'i  gorchfygant,  fel 
brenhin  parod  i  ryfel. 

25  Canys  efe  a  estynodd  ei  law  yn 
erbyii  Duw ;  ac  yn  erbyn  yr  HoU- 
alluog  yr  ymnerthodd. 

26  Efe  a  red  yn  y  gwddf  iddo  ef, 
trwy  dewdwr  torrau  ei  dariannau : 

27  Canys  efe  a  dodd  ei  wyneb  a'i 
frasder :  ac  a  wnaeth  dyrch  ofloneg 
ar  ei  denewynau. 

28  A  thrigo  y  mae  mewn  dinas- 
oedd  wedi  eu  dinystrio,  a  thai  ang- 
hyfannedd,  y  rhai  sydd  barod  i  fod 
yn  garneddau. 

29  M  chyfoethoga  efe,  ni  phery 
ei  olud  ef  chwaith ;  ac  nid  estyn 
efe  eu  perffeithrwydd  hwy  ar  y 
ddaear. 

30  Nid  ymedy  efe  allan  o  dywyll- 
wch, y  fflam  a  wywa  ei  frig  ef ;  ac 
efe  a  ymedy  "trwy  anadl  ei  enau  ef 

31  Yr  hwn  a  dwylled,  nac  ym- 
ddirieded  mewn  oferedd :  canys  of- 
eredd  fydd  ei  wobr  ef 

32  Efe  a  dorrir  ymaith  "cyn  ei 
ddydd ;  a'i  gangen  ni  lasa. 

33  Efe  a  ddihidla  ei  rawn  anadd- 
fed  fel  gwinwydden ;  ac  a  fwrw  ei 
flodeuyn  fel  olew-wydden. 

34  Canys  cynnuUeidfa  rhagrithwyr 
fydd  unig :  a  than  a  ysa  luestai 
gwobrvvyr. 

35  °Y  maent  yn  ymddŵyn  blinder, 
ac  yn  esgor  ar  ^  wagedd ;  a'u  bol 
sydd  yn  darpar  twyll. 

PENNOD  XVI. 

1  Job  yn  heio  ar  ei  gyfeillion,  eu  hannhrugar- 
occed  ;  7  yn  dangos  mor  dostur  yw  ei  gyflwr, 
17  ac  yn  amddiffyn  ei  ddiniweidrioydd. 

A  JOB  a  attebodd  ac   a    ddy- 
wedodd, 

2  Clywais  lawer  o'r  fath  hyn:  ^cys- 
urwyr  ^  gofidus  ydych  chwi  oil. 

3  Oni  cheir  diwedd  ar  eiriau  ^ofer? 
neu  pa  beth  sydd  yn  dy  gryf hâu  di 
i  atteb  ? 

4  Mi  a  fedrwn  ddywedyd  fel 
chwithau :  pe  byddai  eich  enaid 
chwi  yn  He  fy  enaid  i,  medrwn  ben- 
tyrru  geiriau  i'ch  erbyn,  ac  ''ysgwyd 
fy  mhen  arnoch. 

5  Ond  mi  a'ch  cryfhâwn  chwi  â'm 
genau ;  a  symmudiad  fy  ngwefusau 
a  esmwythâi  eich  gojid. 


6  Os  Uefaraf  fi,  nid  esmwythâ 
fy  nolur;  ac  os  peidiaf,  ^ai  Uai  fy 
ngofid? 

7  Ond  yn  awr  efe  a'm  blinodd  i ; 
anrheithiaist  fy  holl  gynnulleidfa  : 

8  A  chroen-grychaist  fi,  a  hynny 
sydd  dystiolaeth  :  a'm  culni  yn  codi 
ynof,  a  dystiolaetha  yn  fy  wyneb. 

9  *=  Yn  ei  ddigUondeb  y'm  rhwyga 
yr  hwn  a'm  casâ :  efe  a  ysgyrnyga 
ddannedd  arnaf ;  "^fy  ngwrthwyneb- 
wr  a  flaenllymmodd  ei  lygaid  yn  fy 
erbyn. 

10  Hwy  a  ledasant  eu  safnau  ar- 
naf; ^tarawsant  fy  nghernau  yn  ddir- 
mygus  ;  ymgasglasant  ynghyd  yn  fy 
erbyn. 

11  Duw  ^a'm  ^rhoddes  i'r  anwir; 
ac  a'm  trodd  i  ddwylaw  yr  annuw- 
iolion. 

12  Yr  oeddwn  yn  esmwyth ;  ond 
efe  a'm  drylliodd,  ac  a  ymaflodd 
yn  fy  ngwddf,  ac  a'm  drylliodd  yn 
chwilfriw,  ac  ^a'm  cododd  yn  nod 
iddo  ei  hun. 

13  Ei  saethyddion  ef  sydd  yn  fy 
amgylchu;  y  mae  efe  yn  hoUti  fy 
arennau,  ac  nid  ydyw  yn  arbed; 
y  mae  yn  tywaUt  fy  mustl  ar  y 
ddaear. 

14  Y  mae  yn  fy  rhwygo  â  rhwyg- 
iad  ar  rAvygiad  :  y  mae  efe  yn  rhed- 
eg  arnaf  fel  cawr. 

15  Gwniais  sachlen  ar  fy  nghroen, 
a  ^  halogais  fy  nghorn  yn  y  llwch. 

16  Fy  wyneb  sydd  fudi*  gan  wylo, 
a  chysgod  marwolaeth  sydd  ar  fy 
amrantau : 

17  Er  nad  oes  gamwedd  yn  fy 
nwylaw;  a  hod  fy  ngweddi  yn  bur. 

18  0  ddaearen,  na  orchuddia  fy 
ngwaed,  ac  'na  fydded  lie  i'm 
gwaedd. 

19  Wele  hefyd  yn  awr  fy  nhyst 
yn  y  nefoedd ;  a'm  tystiolaeth  yn 
yr  uchelder. 

20  Fy  nghyfeillion  ^sydd  yn  fy 
ngwawdio:  fy  Uygad  a  ddiferodd 
ddagrau  wrth  Dduw. 

21  ^0  na  chai  un  ymddadleu  â 
Duw  dros  ddyn,  fel  mab  dyn  dros 
ei '  gymmydog ! 

22  Canys  pan  ddêl  ^  ychydig  flyn- 
yddoedd,  yna  mi  a  rodiaf  Iwybr  ar 
hyd  yr  hwn  ni  ddychwelaf. 

PENNOD  XVII. 

1  Job  yn  appelio  oddi  with  ddynion  at  Dduw. 
6  Y  gall  annhrugaredd  dynion  wrth  y  cys- 
tuddiol,  heri  i'r  daiviol  synnu  ;  ond  nas  gall 
beri  iddynt  ddigalonni.  11  Nad  mewn  byw- 
yd,  ond  mewn  marwolaeth,  y  mae  ei  obaith  ef. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

1.520. 

4  Rpb.  'pa, 
heth  sydd 
yn  myned 
oddi 
wrthyft 


c  pen.  10. 
16,  17. 


d  pen.  13. 
24. 


e  Galar.  3. 
30. 
Mic.  5, 1. 


f  pen.  1. 15, 
17. 
5Heb 

hargaeodd. 


s  pen.  7.  20. 


h  pen.  30. 
19. 


3?n.  27.  9. 
?s.  66.  18, 


6  Heb. 

yw  fy 

ngioawd- 

wyr. 

k  pen.  31. 

Pi'eg.  6. 10. 

Es.  45.  9. 

Khuf.9.20. 
îNeu. 

gyfaiH  I 
8  Heb. 

blyn>/dd- 

oedd  riiif. 


523 


Joh  yn  appelio  at  Dduw. 


JOB,  XVII. 


Trueni  yr  annmviol. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1520. 

2Neu, 
ysprifd  a 
dreuliwyd. 

3Heb. 
üeítŷa. 


a  Diar.  6. 1. 

i    a  17.  IS. 
a  22.  26. 


b  pen.  30.  9. 

*  Neil,  o'm 
hlaen 
hwynt. 

c  Ps.  6.  7. 


5  Neil, 
meddÿliau. 


<1  pen,  6.  29. 


e  pen.  7.  6. 
a  9.  25. 


6  Neil, 

meddian- 

nan, 
•íHeb. 

cyfcigos. 


fpen.  3.  17, 

18,  19. 


B  pen.  13. 
14. 


FY  2  anadl  a  lygrwyd,  fy  nyddiau 
a  ddiffoddwyd,   beddau  sydd 
harod  i  mi. 

2  Onid  oes  watwarwyr  gyd  â  mi  ? 
ac  onid  yw  fy  llygad  yn  "  aros  yn  eu 
chwerwedd  hwynt  ? 

3  Dyro  i  lawr  yn  awr,  dyro  i  mi 
feichiau  gyd  a  tlii :  pwy  ydyw  efe 
"  a  dery  ei  law  yn  fy  Haw  i  ? 

4  Canys  cuddiaist  eu  calon  hwynt 
oddi  wrth  ddeall:  am  hynny  ni 
ddyrchefi  di  hwynt. 

5  Yr  hwn  a  ddywed  weniaith  i'ti? 
gyfeiUion,  Uygaid  ei  feibion  ef  a 
ballant. 

6  Yn  ddiau  efe  a'm  gosododd  ^  yn 
ddiareb  i'r  bobl,  ac  ^o'r  blaen  yr 
oeddwn  megis  tympan  iddynt. 

7  Am  hynny  '=  y  ty wyllodd  fy  llyg- 
ad gan  ddigUonedd,  ac  y  mae  fy 
^  aelodau  oil  fel  cysgod. 

8  Y  rhai  uniawn  a  synnant  am 
hyn ;  a'r  diniwed  a  ymgyfyd  yn  er- 
byn  y  rhagrithiwr. 

9  Y  cyfiawn  hefyd  a  ddeil  ei  fifordd ; 
a'r  glân  ei  ddwylaw  a  chwanega 
gryfder. 

10  Ond  chwi  oil,  "^  dychwelwch,  a 
deuwch  yn  awr :  am  na  chaf  fi  wì' 
doeth  yn  eich  plith  chwi. 

11  *Fy  nyddiau  a  aeth  heibio,  fy 
amcanion  a  dynned  ymaith ;  sef 
*^  meddyliau  fy  nghalon. 

12  Gwnant  y  nos  yn  ddydd  :  '^  byr 
yw  y  goleuni,  o  herwydd  ty^vyll- 
wch. 

13  Os  disgwyliaf,  y  bedd  sydd  dỳ 
i  mi :  mewn  ty wyllwch  y  cyweiriais 
fyngwely. 

14  Gelwais  ar  y  pwU,  Tydi  yw 
fy  nhad :  ar  y  pryf,  Fy  mam  a'm 
chwaer  wyt. 

15  A  pha  le  yn  awr  y  mae  fy 
ngobaith  ?  pwy  hefyd  a  genfydd  fy 
ngobaith  ? 

16  Disgynant  i  farrau  y  pwU, 
pan  fyddo  ein  '"cyd-orphwysfa  yn 
y  llwch. 

PENNOD  XVIII. 

1  Bildad  yn  heio  ar  Joh,  am  ei  ryfyg  aH  an- 
nioddéfgarwcli.    5  Trueni  yr  annutciol. 

A  BILDAD  y  Suhiad  a  attebodd 
ac  a  ddywedodd, 

2  Pa  hryd  y  derfydd  eich  ymadr- 
odd  ?  ystyriwch,  wedi  hynny  ninnau 
a  lefarwn. 

3  Pah  am  y  cyfrifed  nyni  fel  ani- 
feiliaid?  ac  yr  ydym  yn  wael  yn  eich 
golwg  chwi  ? 

4  0  ^yr  hwn  sydd  yn  rhwygo  ei 


enaid  yn  ei  ddigUondeb !  ai  er  dy 
fwyn  (fi  y  gadewir  y  ddaear  ?  neu  y 
symmudir  y  graig  aUan  o'i  lie  ? 

5  lë,  goleuni  yr  annuwiolion  a 
ddiffoddir,  a  gwreichionen  ei  dan  ef 
ni  lewyrcha. 

6  ^  Goleuni  a  dywylla  yn  ei  luesty 
ef;  a'i  lusern  a  ddiflfydd  gyd  âg 
ef. 

7  Camrau  ei  gryfder  ef  y  gyfyngir, 
a'i  gynghor  ei  hun  a'i  bwrw  ef  i 
lawr. 

8  Canys  ^  efe  a  deflir  i'r  rhwyd  er- 
byn  ei  draed,  ac  ar  faglau  y  rhodia 
efe. 

9  Magi  a  ymeifl  yn  ei  sawdl  ef,  "ar 
gwilliad  fydd  trech  nag  ef 

10  Hoenyn  a  guddied  iddo  ef  yn  y 
ddaear,  a  magi  iddo  ar  y  Uwybr. 

11  "^Braw  a'i  brawycha  ef  o  am- 
gylcli,  ac  a'i  ^gyrr  i  gymmeryd  ei 
draed. 

12  Ei  gryfder  fydd  newynllyd, 
a  ^dinystr  fydd  parod  wrth  ei 
ystlys. 

13  Efe  a  ysa  *  gryfder  ei  groen  ef : 
cyntaf-anedig  angau  a  fwytty  ei 
gryfder  ef 

14  ^Ei  hyder  ef  a  dynnir  allan  o'i 
luesty:  a  hynny  a'i  harwain  ef  at 
frenhin  dychryniadau. 

15  Efe  a  drig  yn  ei  luest  ef,  am 
nad  eiddo  ef  ydyw  :  brwmstan  a 
wasgerir  ar  ei  drigfa  ef. 

16  s  Ei  -vYi-aidd  a  sychant  oddi  tan- 
odd,  a'i  frig  a  dorrir  oddi  arnodd. 

17  ''Ei  goffadwriaeth  a  gollir  o'r 
ddaear,  ac  ni  bydd  enw  iddo  ar 
wyneb  yr  heol. 

18  ^Èfe  a  yrrir  allan  o  oleuni  i 
dywyllwch :  efe  a  ymlidir  allan  o'r 
byd. 

19  '  Ni  bydd  iddo  fab  nac  ŵyr  ym 
mysg  ei  bobl ;  nac  un  wedi  ei  adael 
yn  ei  drigfannau  ef 

20  Y  rhai  a  ddêl  ar  ei  ol,  a  synna 
arnynt  o  herwydd  ei  ddydd  ef ;  a'r 
rhai  o'r  blaen  a  ^  gawsant  fraw. 

21  Yn  wir,  dyma  drigleoedd  yr 
auAvir ;  a  dyma  le  y  dyii  nid  edwyn 
Dduw. 

PENNOD  XIX. 

1  Job  yn  civyno  greuloned  yw  ei  gyfeillion  ;  ac 
yn  dangos  fod  ynddo  ef  ddigon  o  dnieni  i 
horthi  eu  creulondeb  hwy.  21,  28  Yn  ymhil 
am  dostari,  25  ac  yn  credu  yr  adgyfodiad. 

A  JOB  a   attebodd  ac  a   ddy- 
wedodd, 

2  Pa  hyd  y  cystuddiwch  fy  enaid? 
ac  y'm  drylliwch  â  geiriau  ? 

3  "Dengwaith  bellach  y'm  gwarad- 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1520. 


ZNeii, 
Canwyll. 


c  pen.  5.  5. 


d  pen.  15. 

21. 

Jer.  6.25.a 

20.  3.  a  46. 

5.  a  49.  29. 
SHeb. 

gwasgara. 
e  pen.  15. 

23. 


4Heb. 
farrau. 


f  pen.  8. 14. 
a  11.  20. 
Ps.ll2.  10. 
Diar.10.28. 


e  pen.  29. 

19. 

Es.  5.  24. 

AmoB  2.  9. 

Mai.  4. 1. 
t  Ps.  109. 

13. 

Diar.  2.  22. 

a  10.  7. 
6Heb. 

Gi/rrant  ef 

allan. 


i  Es.  14.  22. 
Jer.  22.  30. 


6Heb. 
ymaflas- 
anl  mewn 
braw. 


a  Gen. 31. 7. 
Lef.  26.26. 


Tostuv  gyjlivr  Job. 


JOB,  XX. 


Ei  ffijdd  yn  yr  adgyfodiad. 


Cyn 

CRIST 

Oylch 

1520. 


bpeii.  3.  2.3. 


c  pen.  13. 
24. 
G  alar.  2. 5. 


«J  pen.  30. 


e  Ps.  31.  11. 

n  38.  11. 
a  69.  8. 
a  SB.  8,  18. 


2  Ueb.  lol. 

3  Neu, 

Yr  enwir. 


f  Pa.  41.  9. 
a  55.  18, 
14,  20. 


B  pen.  30. 

30. 

Ps.  102.  5. 

Giilar.4.8. 
*  Neii,/ei 

wrCh,  &c. 


hpeii.  1. 11 
Ps.  3S.  2. 


wyddasocli ;   ac  nid  cywilydd  gen- 
nych  ymgaledu  i'm  herbyn. 

4  Hefyd  pe  hyddai  wir  wneuthur 
o  honof  fi  yn  amryfus ;  gyd  â  mi  y 
trig  fy  amryfusedd. 

5  Yn  wir  os  ymfawrygwch  yn  fy 
erbyn,  a  dadleu  fy  ngwaradwydd 
i'm  herbyn : 

6  Gwybyddwch  yn  awr  mai  Duw 
a'm  dymchwelodd  i,  ac  a'm  ham- 
gylchodd  â'i  rwyd. 

7  Wele,  llefaf  rhag  trawsder,  ond 
ni'm  hattebir :  gwaeddaf,  ond  nid 
oes  farn. 

8  ^  Efe  a  gauodd  fy  ffordd,  fel  nad 
ehvyf  drosodd ;  y  mae  efe  yn  gosod 
tywyllwch  ar  fy  llwybrau. 

9  Efe  a  ddiosgodd  iy  ngogoniant 
oddi  am  danaf ;  ac  a  ddygodd  ym- 
aith  goron  fy  mhen. 

10  Y  mae  efe  yn  fy  nistrywio  oddi 
amgylch,  ac  yr  ydwyf  yn  myned 
ymaith :  ac  efe  a  symmudodd  iy 
ngobaitli  fel  pren. 

11  Gwnaeth  hefyd  i'w  ddigofaint 
gynneu  yn  fy  erbyn ;  ac  ^  a'm  cyfrif- 
odd  iddo  fel  un  o'i  elynion. 

12  Ei  dorfoedd  sydd  yn  dyfod 
ynghyd,  ac  ^  yn  palmantii  eu  ffyrdd 
yn  fy  erbyn,  ac  yn  gwersyUu  o  am- 
gylch fy  mhabell. 

13  ^Efe  a  bellhaodd  fy  mrodyr 
oddi  wrthyf,  a'r  rhai  oedd  yn  fy 
adnabod  hefyd  a  ymddieithrasant 
oddi  wrthyf 

14  Fy  nghyfnesaf  a  ballasant,  a'r 
rhai  oedd  o'm  cydnabod  a'm  hang- 
hofiasant. 

15  Y  rhai  oedd  yn  trigo  yn  fy  nhŷ, 
a'm  morwynion,  sydd  yn  fy  nghyfrif 
yn  ddieithr :  alltud  ydwyf  yn  eu 
golwg. 

16  Gelwais  ar  fy  ngwasanaethwr, 
ac  nid  attebodd;  ymbiliais  âg  ef 
a'm  genau. 

17  Di'eithr  oedd  fy  anadl  i'm  gwraig, 
er  ymbil  o  honof  â  hi  er  mwyn  fy 
mhlant  o'm  ^  corph. 

18  ^  Plant  hefyd  a'm  diy  sty  rent: 
cyfodais,  a  dywedasant  i'm  her- 
byn. 

19  *^Fy  hoU  gyfrinachwyr  sydd  yn 
fy  ffieiddio :  a'r  rhai  a  gerais  a  droi- 
sant  yn  fy  erbyn. 

20  sFy  esgyrn  a  lynodd  wrth  fy 
nghroen,  *ac  wrth  fy  nghnawd;  ac 
â  chroen  fy  nannedd  y  diengais. 

21  Trugarhêwch  wrthyf,  trugar- 
hêwch  wrthyf,  fy  nghyfeillion ;  can- 
ys  ^llaw  Duw  a  gyíFyrddodd  â  mi. 

22  Pah  am  yr  ydych  chwi  yn  fy 


erlid  i  fel  Duw,  heb  gael  digon  ar 
fy  nghnawd  ? 

23  °0  nad  ysgrifenid  fy  ngeiriau 
yn  awr !  0  na  argrephid  h^vynt 
mewn  llyfr ! 

24  0  nad  ysgrifenid  hwynt  yn  y 
graig  dros  byth  â  phin  o  haiarn  ac 
â  phlwm ! 

25  Canys  myfi  a  wn  fod  fy  Mhryn- 
wr  yn  fyw,  ac  y  saif  yn  y  diwedd 
ar  y  ddaear. 

26  Ac  ^  er  ar  ol  fy  nghroen  i  hryf- 
ed  ddifetha  y  corph  hwn,  etto  'caf 
weled  Duw  yn  fy  nghnawd  : 

27  Yr  hwn  a  gaf  fi  i  mi  fy  hun 
ei  weled,  a'm  Uygaid  a'i  gwelant, 
ac  nid  '^  arall ;  er  i'm  harennau  ddar- 
fod  ^  ynof 

28  Eithr  chwi  a  ddylech  ddy- 
wedyd,  Paham  yr  erHdiwn  ef  ?  ^  canys 
gwreiddyn  y  matter  a  gaed  ynof 

29  Ofawch  am  danocli  rhag  y 
cleddyf :  canys  y  mae  digofaint  yn 
dwyn  cospedigaethau  y  cleddyf,  fel 
y  gwybyddoch  fod  barn. 

PENNOD  XX 

Sopliar  yn  dangos  cijjlwr  a  rlian  yr  annuwiol. 

YNA  Sophar  y  Naamathiad  a 
attebodd  ac  a  ddywedodd, 

2  Am  hynny  y  mae  fy  meddyliau 
yn  peri  i  mi  atteb :  ac  am  hyn  y 
mae  brys  ^  arnaf. 

3  Yr  ydwyf  yn  clywed  cerydd 
gwaradwyddus  i  mi ;  ac  y  mae  ys- 
pryd  fy  neall  yn  peri  i  mi  atteb. 

4  Oni  Avyddost  ti  hyn  erioed,  er 
pan  osodwyd  dyn  ar  y  ddaear, 

5  *  Mai  ^  byr  yw  gorfoledd  yr  an- 
nuwiolion,  a  Uawenydd  y  rhagrith- 
wyr  dros  fiinud  awr  ? 

6  ^  Pe  dyrchafai  ei  odidowgrwydd 
ef  i'r  nefoedd,  a  chyrhaeddyd  o'i 
ben  ef  hyd  y  ^  cymmylau ; 

7  Efe  a  gollir  yn  dragywydd  fel 
ei  dom :  y  rhai  a'i  gwelsant  a  ddy- 
wedant,  Pa  le  y  mae  efe  ? 

8  Efe  a  eheda  ymaith  ^megis 
breuddwyd,  ac  ni  clieir  ef :  ac  efe 
a  ymlidir  fel  gweledigaeth  nos. 

9  "^Y  Uygad  a'i  gwelodd,  ni  wêl 
ef  mwy :  a'i  le  ni  chenfydd  mwy  o 
hono. 

10  ^Ei  feibion  a  gais  foddloni  y 
tlodion :  a'i  ddwylaw  *  a  roddant 
adref  eu  golud  hwynt. 

11  Ei  esgyrn  sydd  yn  Uawn  o 
^bechod  ei  ieuengctid,  yr  hwn  a 
orwedd  gyd  âg  ef  yn  y  pridd. 

12  Er  bod  drygioni  yn  felus  yn 
ei  enau  ef ;  er  iddo  ei  gau  dan  ei 
dafod ; 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1520. 


5  Heb.  Pwy 
a  (idyry 
pagrifenu 
fU,  &c. 


C  Neu, 
wedi  i  mi 
ckleffro,  er 
diiiijstrio 
y  coi-ph 
iiwn,  etto 
o'm  cnawd 
1/  gwelaf 
JJduio. 

I  Ps.  17. 15. 
1  Cor.  13. 
12. 
1  loan  3. 2. 

7  Heb. 
d'ieithr. 

8  Heb.  yn 
fy  mynwes. 

9  Neu,  pa 
wreiddyn 
matter  a 
gaed,  &o. 


^Heh.ynqf. 


«■  Ps.  37.  35, 
30. 

3  Heb. 
o  agos. 

b  Es.  14.  13, 
14. 

Obad.  3,  4. 

4  Heb. 
tvyhren. 


c  Ps.  73.  20. 

a  90.  b. 


d  pen.  7.  8, 
10.  a  8.  18. 
Ps.  37.  3C. 
a  103.  16. 

5  Ncii,  Y 
tlodion  a 
orihi-ymma 
ei  blunt. 

6  ad.  18. 


f  pen.  13. 
26. 
Pe.  25.  7. 


Cyjlivr  a  rhan  yr  annuiuiol. 


JOB,  XXI. 


Esgus  Job  dros  ei  gibyn. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
1520. 


h  ad.  10. 


6  îlíh.yn  ol 
golitd  ei 
gijfnetvkl. 


1  Preg.  5. 

13,  14. 
7Heb. 

wybydd. 

8  Neil,  i'w 
fwyd  ef. 


k  Es.  24.  18. 
Jer.48.  43. 
Amos  5. 19. 


1  pen.  16. 

13. 
m  pen.  18. 

11. 


n  pen.  27. 
13.  a  31.  2. 
9  Heb.  ac 
etifeddiaeth 
ei  ordinhdd 
ef  gan 
jbduw. 


13  Er  iddo  ei  arbed,  ac  heb  ei 
adaw ;  eithr  ei  attal  o  fewn  taflod 
ei  enau  : 

14  Ei  fwyd  a  dry  yn  ei  ymysgar- 
oedd :  bustl  aspiaid  ydyw  o'i  fewn  ef. 

15  Efe  a  lyngcodd  gyioeth,  ac  efe 
a'i  chwyda :  Duw  al  tyn  allan  o'i 
fol  ef 

16  Efe  a  sugn  wenwyn  aspiaid : 
tafod  gwiber  a'i  Uadd  ef. 

17  Ni  chaiiT  weled  ^afonydd,  fíryd- 
iau,  ac  aberoedd  o  fêl  ac  ymenyn. 

18  Y  mae  efe  ''yn  rhoddi  adref 
yr  liyn  a  lafiiriodd  am  dano,  ac  nis 
llwngc :  ''yn  ol  ei  olud  y  rhydd  adref, 
ac  heb  gael  Uawenydd  o  hono. 

19  Am  iddo  ddryllio,  a  gadaw  y 
tlodion ;  ysglyfaethu  tŷ  nid  adeil- 
adodd ; 

20  '  Di'au  na  '  chaiif  lonydd  yu 
ei  fol,  na  weddill  or  hyn  a  ddy- 
munodd. 

21  M  bydd  gweddill  ^o'i  fwyd  ef; 
am  hynny  ni  ddisgwyl  neb  am  ei 
ddâ  ef. 

22  Pan  gyflawner  ei  ddigonoldeb, 
cyfyng  fydd  arno;  Haw  pob  dyn 
blin  a  ddaw  arno. 

23  Pan  iyddo  efe  ar  fedr  llenwi 
ei  fol,  Duw  a  ddenfyn  arno  ang- 
erdd  ei  ddigofaint;  ac  a'i  gwlawia 
hi  arno  ef  ym  mysg  ei  fwyd. 

24  ''Efe  a  fíy  oddi  wrth  arfau 
haiarn ;  «'r  bwa  dur  a'i  trywana  ef 

25  Efe  a  dynnir,  ac  a  ddaw  allan 
o'r  corph,  a  'gloyw-lafn  a  ddaw  allan 
o'i  fustl  ef;  "dychryn^í^íi  arno. 

26  Pob  tywyllwch  a  fydd  cudd- 
iedig  yn  ei  ddirgeloedd  ef :  tan  heb 
ei  chwythu  a'i  hysa  ef :  yr  hyn  a 
adawer  yn  ei  luestai  ef,  a  ddrygir, 

27  Y  nefoedd  a  ddatguddiant  ei 
anwiredd  ef,  a'r  ddaear  a  gyfyd  yn 
ei  erbyn  ef 

28  Cynnydd  ei  dŷ  ef  a  gilia :  ei 
ddd  a  lifa  ymaith  yn  nydd  ei  ddig- 
ofaint ef 

29  "Dyma  ran  dyn  annuwiol  gan 
Dduw;  '^a'r  etifeddiaeth  a  osodwyd 
iddo  gan  Dduw. 

PENNOD  XXI. 

1  Job  yn  dangos  fud  iddo  achos  i  ofidio,  le,  ym 
main  dyn.  7  Bod  yr  annuwiol  iveithiau  yn 
gymmaint  eu  llwyddiant,  ag  y  pair  iddynt 
.  dd'iydyru  Duw  :  16  a  hod  eu,  dinydr  hivy 
weitliiau  yn  eglur.  23  Nad  oes  ragor  rhwng 
y  llwyddiannus  a'r  truenus  yn  angau:  30 
ac  mai  mewn  byd  arall  y  mae  harnedigaeth 
yr  annuwiol, 

A  J  OB   a   attebodd   ac    a   ddy- 
wedodd, 
2   Gan  wrandaw  gwrandêwch   fy 

526 


ymadrodd;    a  bydded  hyn  yn  lie 
eich  cysur. 

3  Dioddefwch  fi,  a  minnau  a  lef- 
araf ;  ac  wedi  i  mi  ddywedyd,  *gwat- 
warwch. 

4  A  minnau,  ydwy/ü  yn  givneutli- 
ur  fy  nghŵyn  wrth  ddyn?  ac  os 
ydwyý]  paham  ^na  byddai  gyfyng 
ar  fy  yspryd? 

5  Edrychwch  arnaf,  a  synnwch ;  a 
^  gosodwch  eich  Haw  ar  eich  genau. 

6  Minnau  pan  gofiwyf,  a  ofnaf ;  a 
dychryn  a  ymeifl  yn  fy  nghnawd. 

7  "^  Paham  y  mae  yr  annuwiolion 
yn  byw,  yn  heneiddio,  ac  yn  cryf- 
hâu  mewn  cyfoeth  ? 

8  Eu  had  hwy  sydd  safadwy  o'u 
blaen  gyd  â  hwynt,  a'u  hiliogaeth 
yn  eu  golwg. 

9  Eu  tai  sydd  meiim  heddwch 
allan  o  ofn ;  ac  nid  ydyw  gwialen 
Duw  arnynt  hwy. 

10  Y  mae  eu  tarw  hwynt  yn  cyf- 
loi,  ac  ni  chyll  ei  had;  ei  fiiwch 
ef  a  fwrw  lo,  ac  nid  erthyla. 

11  Danfonant  allan  eu  rhai  by  ch- 
ain fel  diadell,  a'u  bechgyn  a  neid- 
iant 

12  Cymmerant  dympan  a  thelyn, 
a  llawenychant  wrth  lais  yr  organ. 

13  "^Treuliant  eu  dyddiau  mewn 
daioni,  ac  mewn  moment  y  disgyn- 
ant  i'r  bedd. 

14  ^  Dy wedant  hefyd  wrth  Dduw, 
Cilia  oddi  wrthym ;  canys  nid  ydym 
yn  chwennych  gwybod  dy  flyrdd. 

15  *^Pa  beth  ydyw  yr  Hollalluog, 
fel  y  gwasanaethem  ef?  a  pha  fudd 
fydd  i  ni  os  gweddiwn  arno? 

16  Wele,  nid  ydyw  eu  daioni  hwy 
yn  eu  llaw  eu  hun  :  s  pell  y w  cyng- 
hor  yr  annuwiol  oddi  wrthyf  fi. 

17  Pa  sawl  gwaith  y  difíydd  ^  can- 
wyll  yr  annuwiolion?  ac  y  daAV  eu 
dinystr  arnynt  hwy?  Duw  a  ran 
ofidiau  yn  ei  ddig. 

18  ''Y  maent  hwy  fel  sofl  o  flaen 
gwynt,  ac  fel  man  us  yr  hwn  a 
^gipia  y  corwynt. 

19  Duw  a  guddia  ei  anwiredd  ef 
'  i'w  feibion :  efe  a  dâl  iddo,  ac  efe 
a'i  gwybydd. 

20  Ei  lygaid  a  welant  ei  ddinystr 
ef;  ac  ''efe  a  ŷf  o  ddigofaint  yr 
Hollalluog. 

21  Canys  pa  wỳnfyd  sydd  ganddo 
ef  yn  ei  dy  ar  ei  ol,  pan  hannerer 
rhifedi  ei  fisoedd  ef  ? 

22  'A  ddysg  neh  wybodaeth  i 
Dduw?  gan  ei  fod  yn  barnu  y  rhai 
uchel. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1520. 

a  pen.  16. 
10.  a  17.  2. 


2  Heb.  na 

fyrliêidfy 
yspryd f 


b  pen.  29.  9. 
a  40.  4. 
Ps.  39.  9. 


open.  12.  6. 
Ps.  17.  10. 
a  73.  3,  12. 
.Ter.  12.  1. 
Hab.  1.  1Ö. 


d  pen.  36. 
11. 


e  pen.  22. 
17. 


f  Exod.  5. 2. 
pen.  34.  9. 
a  35.  3. 
Mai.  3.  14. 


s  pen.  2J. 
18. 


3  Neu, 


h  Ps.  1.  4. 

a  35.  Ü. 
Es.  2!).  5. 
H.;s.  13.  3. 
4  Heb. 
ladralla. 

i  Exod.  -0. 


k  Ps.  75.  8. 
Jei-.25. 15. 
Dat.  14. 10, 
a  19.  15. 


I  Es.  40. 13. 
a  45.  9. 
Khuf.  11. 
34. 
lCor.2.16. 


Eliphaz  yn  cyhuddo  Joh, 


JOB,  XXII. 


ac  yn  ei  annog  i  edifeirwch. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1520. 

5  Neu,  7ieTth 
eiberffeith- 
rwydd. 

6  Neu, 
gelyrnan. 


»>  Diar.  IS. 

4. 
7  Heb.  cyn- 

ddareddau. 


8  Heb. 
heddau, 

9  Heb. 
wylia. 


a  pen.  35.  7. 
Pa.  16.  2. 

Luc  17. 10. 


b  Exod.  22. 
26,27. 
Deut.  -^i. 
10,  &c. 


a  Heb. 
hraich. 


23  Y  naill  sydd  yn  marw  yn  ^ei 
gyflawn  nerth,  ac  efe  yn  esmwyth 
ac  yn  heddychol  yn  gwbl. 

24  Ei  ^  fronnau  ef  sydd  yn  Uawn 
llaeth,  a'i  esgyrn  yn  iraidd  gan  fêr. 

25  A'r  Hall  sydd  yn  marw  mewn 
chwerwder  enaid,  ac  ni  fwyttaodd 
mewn  hyfrydwch. 

26  Hwy  a  orweddant  ynghyd  yn 
y  pridd,  a'r  pryfed  a'u  gorchuddia 
hwynt. 

27  Wele,  mi  a  adwaen  eich  medd- 
yliau,  a'r  bwriadau  yr  ydych  chwi 
yn  eu  dychymmygu  ar  gam  5m  fy 
erbyn. 

28  Canys  dywedwch,  Pa  le  y  mae 
tŷ  y  pendefig?  a  pha  le  y  mae 
lluesty  anneddau  yr  annuwiolion  ? 

29  Oni  ofynasoch  chwi  i'r  rhai 
oedd  yn  myned  heibio  ar  hyd  y 
ffordd?  9,c  onid  adwaenoch  chwi  eu 
harwyddion  hwy, 

30  "Mai  hyd  ddydd  dinystr  yr  ar- 
bedir  y  drygionus  ?  yn  nydd  ^  cyn- 
ddaredd  y  dygir  hwynt  allan. 

31  Pwy  a  fynega  ei  íFordd  ef  yn 
ei  wyneb  ef?  a  phwy  a  dâl  iddo 
fel  y  gwnaeth  ? 

32  Etto  efe  a  ddygir  i'r  ^  bedd,  ac 
a  ^  erys  yn  y  pentwr. 

33  Y  mae  priddellau  y  dyffi'yn  yn 
felus  iddo,  a  phob  dyn  a  dỳn  ar  ei  ol 
ef,  megis  yr  aeth  aneirif  o'i  flaen  ef. 

34  Pa  fodd  gan  hynny  y  cysurwch 
fi  âg  oferedd,  gan  fod  camwedd  yn 
eich  attebion  chwi  ? 

PENNOD  XXII. 

1  Eliphaz  yn  dangon  nad  yw  daioni  dyn  yn 
gwneuthiir  dim  lies  i  Dduw :  5  yn  cyhuddo 
Job  o  amryw  bechodau :  21  yn  ei  gynghori 
ef  i  edifai-hâu,  trwy  addewidion  o  drugaredd. 

YNA  Eliphaz  y  Temaniad  a  at- 
tebodd  ac  a  ddywedodd, 

2  *A  wna  gwr  lesâd  i  Dduw,  fel 
y  gAvna  y  synhwyrol  lesâd  iddo  ei 
hun? 

3  Ai  digrifwch  ydyw  i'r  Hollalluog 
dy  fod  di  yn  gyfiawn?  neu  ai  elw 
dy  fod  yn  perffeithio  dy  flfyrdd  ? 

4  Ai  rhag  dy  ofn  y  cerydda  efe 
dydi?  neu  yr  â  efe  gyd  â  thi  i 
farn? 

5  Onid  ydyw  dy  ddrygioni  di  yn 
ami  ?  a'th  anwireddau  heb  derfyn  ? 

6  Canys  ^cymmeraist  wystl  gan 
dy  frawd  yn  ddiachos;  a  diosgaist 
ddillad  y  rhai  noethion. 

7  Ni  roddaist  ddwfr  i'w  yfed  i'r 
lluddedig;  a  thi  a  atteliaist  fara 
oddi  wrth  y  newynog. 

8  Ond  y  gwr  ^cadam,  efe  bioedd  y 


ddaear;  a'r  ^anrhydeddus  a  drigai 
ynddi. 

9  Danfonaist  ymaith  wragedd 
gweddwon  yn  waglaw ;  a  breichiau 
y  rhai  amddifaid  a  dorrwyd. 

10  Am  hynny  y  mae  "  maglau  o'th 
amgylch,  ac  ofn  disymmwth  yn  dy 
ddychrynu  di ; 

11  Neu  dywyUwch,  rJiag  gweled 
o  honot :  a  llawer  o  ddyfroedd  a'th 
orchuddiant. 

12  Onid  ydyw  Duw  yn  uchelder 
y  nefoedd?  gwel  hefyd  ^uchder  y 
sêr,  mor  uchel  ydynt. 

13  A  thi  a  ddywedi,  "^Pa  ^fodd 
y  gŵyr  Duw?  a  farn  efe  trwy  y 
cwmmwl  ty wyll  ? 

14  Y  tew  gymmylau  sydd  loches 
iddo,  ac  ni  wêl;  ac  y  mae  efe  yn 
rhodio  ar  gylch  y  nefoedd. 

15  A  ystyriaist  di  yr  hen  ffordd  a 
sathrodd  y  gwỳr  en^vir  ? 

16  Y  rhai  *a  dorrwyd  pan  nid 
oedd  amser;  afon  a  dywaUtwyd  ar 
eu  sylfaen  hwy. 

17  'Hwy  a  ddywedasant  wrth 
Dduw,  Cuia  oddi  wrthym :  a  pha 
beth  a  wna  yr  Hollalluog  iddynt 
hwy? 

18  Etto  efe  a  lanwasai  eu  tai  hwy 
o  ddaioni :  ond  ^pell  yw  cynghor 
yr  annuwiolion  oddi  wrthyf  fi. 

19  *"  Y  rhai  cyfiawn  a  welant,  ac  a 
lawenychant :  a'r  diniwed  a'u  gwat- 
war  hwynt 

20  Gan  na  thorred  ymaith  ein 
sylwedd  ni,  eithr  y  tan  a  ysodd  eu 
^  gweddiU  hwy. 

21  Ymarfer,  attolwg,  âg  ef,  a  'bydd 
heddychlawn :  o  hyn  y  daw  i  ti 
ddaioni. 

22  Cymmer  y  gyfraith,  attolwg,  o'i 
enau  ef,  a  gosod  ei  eiriau  ef  yn  dy 
galon. 

23  ^  Os  dychweli  at  yr  Hollalluog, 
ti  a  adeiledir,  symmudi  anwiredd 
ym  mhell  oddi  wrth  dy  luestai. 

24  'Rhoddi  aur  i  gadw  ''fel  pridd, 
ac  aur  Ophir  fel  cerrig  yr  afonydd. 

25  A'r  Hollalluog  fydd  yn  "am- 
ddifíyn  i  ti,  a  thi  a  gei  '^amldra  o 
arian. 

26  Canys  yna  yr  ymhoffi  yn  yr 
Hollalluog,  ac  ""a  ddyrchefi  dy  wyn- 
eb at  Dduw. 

27  °Ti  a  weddii  arno  ef,  ac  efe 
a'th  wrendy ;  a  thi  a  deli  dy  add- 
unedau. 

28  Pan  ragluniech  di  beth,  efe  a 
sicrhêir  i  ti ;  a'r  goleuni  a  lew3^cha 
ar  dy  ffyrdd. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1520. 

3  Heb. 

uchel,  neu, 
gymmer- 
adwy  ei 
wyneh. 
c  pen.  18.  8, 
9,10. 
u  19.  6. 


■Í  Heb.  ben. 


dPs.  10.  11. 

a  59.  7. 

a73.  n. 

a  94.  7. 
5  Neu, 

beth  a  ẃyr 

Duw  9 


«  pen.  15. 

Ps.  55.  23. 
a  102. 24. 
Preg.  7. 17. 

'pen.  21. 
14. 


B  pen.  21. 
16. 


t  Ps.  107. 
42. 


fi  Neu. 

godidowg- 

rwydd. 
i  Es.  27.  5. 


k  pen.  8.  .5, 
6.  a  11.  13. 


I  2  Chion. 
1.15. 

7  Neu,  ar 
y  pridd. 

8  Neu,  aur. 

9  Heb. 
arian 
cryfder. 


m  pen.  11. 
15. 


D  Ps.  50. 14, 

15. 


Hyder  Job  yn  Nuw. 


JOB,  XXIII.  Llwyddiant  yr  annuwiol 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
1520. 

o  Diar.  29. 

23. 

lago  4.  6. 
1  Petr  5.  5. 
2Neu,  Y 
diniweid  a 
luareda  yr 
ywjs. 


2Hcb.  ZZflW. 


a  pen.  13.  3. 
a  16.  21. 


:  pen.  9. 11. 


S  Heb.  y 

J'ordd  sydd 
f/ennyf. 
d  Ps.  17.  3. 
a  (JC.  10. 


i  Tlob 
ciiddiais. 


29  Pan  ostynger  hwynt,  yna  y 
dywedi  di,  Y  mae  goruchafiaeth ; 
ac  °efe  a  achub  y  gostyngedig  ei 
olivg. 

30  ^  Efe  a  wareda  ynys  y  diniwed : 
a  thrwy  lendid  dy  ddwylaw  y  gwar- 
edir  hi. 

PENNOD  XXIII. 

1  Joh  yn  Jiiraethu  am  fyned  ger  hron  Duw, 
6  0  hyder  ar  ei  drugaredd  ef.  8  Ymae  Diao, 
er  ei  fod  yn  anweledig,  yn  dal  ar  ein  ŷ'yrdd 
ni.  11  Gwiriondeb  Job.  13  Bod  ham  Duw 
yn  angliyfnewidiol. 

A  JOB  a   attebodd   ac   a  ddy- 
wedodd, 

2  Y  mae  fy  ymadrodd  lieddyw  yn 
chwerw :  fy  ^  nialedd  sydd  drym- 
macli  na'm  huchenaid. 

3  ^O  na  wyddwn  pa  le  y  cawn  ef ! 
fel  y  deuwn  at  ei  eisteddfa  ef ! 

4  Trefn^vn  fy  matter  ger  ei  fron 
ef,  a  Uanwn  fy  ngenau  â  rliesym- 
mau. 

5  MjTinwn  "wybod  â  pTia  eiriau 
y'm  hattebai ;  a  deaU  pa  beth  a 
ddyvvedai  efe  wrtliyf. 

6  ''A  ddadleu  efe  i'm  herbyn  â  hel- 
aethrwydd  ei  gadernid?  Na  lona; 
ond  efe  a  osodai  nertli  ynof 

7  Yno  yr  uniawn  a  ymresymmai 
ag  ef:  felly  mi  a  ddiangwn  byth 
gan  fy  marnwr. 

8  °  Wele,  ym  mlaen  yr  af,  ond  nid 
ydyw  efe  yno;  yn  ol  hefyd,  ond  ui 
fedraf  ei  ganfod  ef : 

9  Ar  y  Haw  aswy,  lie  y  mae  efe 
yn  gweithio,  ond  ni  fedraf  ei  weled 
ef:  ar  y  Haw  ddeliau  y  mae  yn  ym- 
guddio,  fel  na  cliaf  ei  weled : 

10  Ond  efe  a  edv»'yn  ^  fy  ifordd  i : 
•^ẅedi  iddo  fy  mhrofi,  myfi  a  ddeuaf 
allan  fel  aur. 

11  Fy  nhroed  a  ddilynodd  ei 
gerddediad  ef:  cedwais  ei  ffordd 
ef,  ac  ni  ŵyi-ais. 

12  Nid  yd^^yf  chwaith  yn  cilio 
oddi  wrth  orcliymyn  ei  wefusau  ef : 
^hoffais  eiriau  ei  enau  ef  yn  fwy 


BNeu,i;hán'na'm  ^hymborth  angenrlieìdiol. 


osode<lig, 
e  )ien.  9. 12, 

13.  a  12. 11. 
t  Pa.  115.  3. 


EPe.  22. 14. 


13  Ond  y  mae  efe  yn  un,  a  ^  pliwy 
a'i  tiy  ef?  ^aV  Jiyn  y  mae  ei  enaid 
ef  yn  ei  cliwennychu,  efe  a'z  gwna. 

14  Caiiys  efe  a  gyflaAvna  yr  hyn  a 
osodwyd  i  mi :  ac  ?/  inae  ganddo 
lawer  o'r  fath  bctliau. 

15  Am  hynny  y  dyclirynais  rliag 
ei  ofn  ef :  ysty rials,  ac  ofnais  ef. 

16  Canys  Duw  ^a  feddalhaodd 
iy  nghalon,  a'r  HoUalluog  a'm  cy- 
thryblodd : 

17  0    herwydd    na   thorrwyd   fi 


ymaith  o  flaen  y  tywyllwch,  ac  qui 
chuddiodd  efe  y  tywyllwch  o'm 
gŵydd. 

PENNOD  XXIV. 

1  Bod  anwiredd  yn  fynycii  yn  d'iangc  rliag  ei 
gospi;  17  a  hod  ham  ddirgel  €r  annuwiol. 

PAHAM,  gan  ^na  chuddiwyd  yr 
amseroedd  rhag  yr  HoUalluog, 
na  welai  y  rhai  sydd  yn  ei  adnabod 
ef,  ei  ddyddiau  ef  ? 

2  Y  mae  rhai  yn  symmudo  ^  ter- 
fynau ;  yn  ysglyfaethu  defaid,  ac  yn 
^ymborthi  arnynt. 

3  Y  maent  yn  gyrru  asynod  yr 
amddifad  ymaith  :  maent  '^  yn  cym- 
meryd  ỳch  y  wraig  weddw  ar  wystl. 

4  Maent  yn  troi  yr  anghenog  allan 
o'r  ffordd :  ^  tlodion  y  ddaear  a  ym- 
gyd-lechant. 

5  Wele,  y  maent  fel  asynod  gwyllt- 
ion  yn  yr  anialwch,  yn  myned  allan 
i'w  gwaith,  gan  geisio  ysglyfaeth  yn 
fore  :  y  diffaethwch  sydd  yn  dioyn 
iddynt  f^vyd,  ac  i'w  plant. 

6  Medant  eu  ^hŷd  yn  y  maes ;  ^a 
gwinllan  yr  annuwiol  a  gasglant. 

7  Gwnant  i'r  tlawd  lettŷa  yn  noetli 
heb  ddillad,  ac  heb  wisg  mewn  oerni. 

8  Gwlychant  gan  lifeiriant  y  myn- 
yddoedd;  ac  o  eisieu  diddosr^vydd 
^  y  cofleidiant  graig. 

9  Tyimant  yr  amddifad  oddi  wrth 
y  fron :  cymmerant  wystl  gan  y 
tlaAvd 

10  Gwnant  iddo  fyned  yn  noetli 
heb  ddillad ;  a  dygant  ddyrneidiau 
lloffa  y  rhai  newynog. 

11  Y  rhai  sydd  yn  gwneuthur 
olew  o  fewn  eu  par^vydydd  hwynt, 
ac  sydd  yn  sathru  eu  cafnau  gwin, 
ydynt  sychedig. 

12  Y  mae  gwŷr  yn  griddfan  o'r 
ddinas,  ac  y  mae  eneidiau  y  rhai 
archoUedig  yn  gweiddi ;  ac  nid  y w 
Duw  yn  rhoi  ffolineb  yn  eu  herbyn. 

13  Y  rhai  hynny  sydd  ym  mhlith 
y  rhai  sydd  yn  gwrthwynebu  gol- 
euni ;  nid  ydynt  yn  adnabod  ei 
fíyrdd,  nac  yn  aros  yn  ei  Iwybrau. 

14  ^Gyd  â'r  goleuad  y  cyfyd  y 
Ueiddiad,  ac  y  Uadd  efe  y  tlawd  a'r 
anghenog ;  a'r  nos  y  bydd  efe  fel 
Ueidr. 

15  s  A  Uygad  y  godinebwr  sydd  yn 
gwylied  am  y  cyfnos,  ''gan  ddywed- 
yd,  Ni  chaiff  llygad  fy  ngweled ;  ac 
efe  a  esyd  bug  ar  ei  wyneb. 

16  Yn  y  tjsvyll  y  maent  yn  cloddio 
trwy  dai,  y  rìiai  a  nodasant  iddynt 
eu  hunain  liw  dydd :  '  nid  adwaen- 
ant  hwy  oleuni. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
1Ô20. 


b  Dent.  19. 

14.  a  27. 17. 

Diar.22.28. 

a  23.  10. 
2  Neu,  eu 

pov/hi 

hwjnt. 
c  pen.  22.  6. 

Dent.  24. 6, 

10,  12,  17. 


d  Diar.  28. 

28. 


3  Heb.  cÿTO- 
mtjíig-ŷd. 

4  Heb.  aV 
annnwiola 
gasqiant  y 
wiiMan. 


eG;iIar.4.5. 


e  Diar.  7.  9. 
h  Ps.  10.  IL 


i  loan  3.  20. 


a'u  harnecligaetli  hwynt. 


JOB,  XXV. 


Am  allu  anfeidrol  Duiv. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

1520. 


6  Neu.  nid 
ijmddiried 
i'w  einioe» 
ei  hull. 


8Heb.  Kid 
ydynt. 

7  Heb. 
gauwyd 
arnynt. 


•  pen.  4. 17, 
&c.  a  15. 
14,  &c. 
Pp.  130.  3. 
a  143.  2. 


b  Ps.  22.  6. 


17  Canys  megis  cysgod  marwol- 
aeth  ydyiu  y  bore  iddynt  hyij  :  dy- 
cliryn  cysgod  marwolaeth  yiv,  os 
edwyn  neb  hwynt. 

18  Ysgafn  ydyio  ar  Avyneb  y  dyfr- 
oedd ;  melldigedig  ydyw  eu  rhandir 
hwy  ar  y  ddaear :  ui  thry  efe  ei 
wyneb  at  ffordd  y  gwinllannoedd. 

19  Sychder  a  gwres  sydd  yn  cipio 
dyfroedd  eira  :  felly  y  bedd  y  rliai 
a  bechasant. 

20  Y  groth  a'i  gollwng  ef  dros  gôf, 
meliis  fydd  gan  y  pryf  ef ;  iii  chofir 
ef  mATy :  ac  anwiredd  a  dorrir  fel 
pren. 

21  Y  mae  efe  yn  dryllio  yr  am- 
mhlantadwy,  yr  hon  ni  phlanta ; 
ac  nid  ydyw  yn  gwneuthur  daioni 
i'v  weddw. 

22  Ac  y  mae  efe  yn  tynnu  y  rhai 
cedyrn  wrth  ei  nertli :  y  mae  efe 
yn  codi,  ac  ^nid  oes  neb  diogel  ol 
einioes. 

23  Er  rhoddi  iddo  fod  mewn  di- 
ogelwch,  ar  yr  hyn  y  mae  ei  bwys  ; 
etto  y  mae  ei  lygaid  ef  ar  eu  ffyrdd 
hwy. 

24  Hwynt-hwy  a  ddyrcliafwyd  dros 
ychydig,  ond  hwy  ^  a  ddarfuant,  ac  a 
ostyngwyd  ;  hwy  a  '^  ddygpwyd  ym- 
aith  fel  pawb  eraill,  ac  a  dorrwyd 
ymaith  fel  pen  tywysen. 

25  Ac  onid  ydyw  felly  yn  awr, 
pwy  a'm  gwna  i  yn  gelwyddog,  ac 
a  esyd  fy  ymadrodd  yn  ddiddym  ? 

PENNOD  XXV. 

Bildad  yn  dangos  na  all  neb  fod  yn  gyfiavm 
ger  hron  Duw. 

YNA  Bildad  y  Suhiad  a  atteb- 
odd  ac  a  ddywedodd, 

2  Arglwyddiaeth  ac  ofn  sydd  gyd 
âg  ef:  y  mae  efe  yn  gwneuthur 
heddwch  yn  ei  uchel-fannau. 

3  A  oes  gyfrif  o'i  luoedd  ef  ?  ac  ar 
bwy  ni  chyfyd  ei  oleuni  ? 

4  ^  Pa  fodd  y  cyfiawnheir  dyn  gyd 
â  Duw?  neu  pa  fodd  y  bydd  yr 
hwn  a  aned  o  wraig  yn  Ian  ? 

5  Wele,  hyd  yn  nod  y  lleuad,  ac 
ni  lewyrchà  hi;  a'r  ser  nid  ydynt 
bur  yn  ei  olwg  ef : 

6  Pa  faint  llai  dyn,  yr  hivn  sydd 
•"bryf ;  a  mab  dyn,  yr  Invn  sydd 
abAvydyn  ? 

PENNOD  XXVI. 

1  Job  yn  ceryddu,  armhrugarog  yspryd  Bil- 
dad ;  5  ac  yn  cydnabod,  fod  tjallu  Duw  yn 
anfeidrol,  ac  yn  anchioiliadivy. 

A  JOB  a    attebodd   ac   a  ddy- 
wedodd, 
2  Pwy  a  gynnorthwyaist  ti?  ai  y 


dinerth?   a  achubaist  ti  y  braich 
sydd  heb  gadernid? 

3  Pa  fodd  y  cynghoraist  ti  yr  an- 
noeth?  ac  y  mynegaist  yn  helaeth 
y  peth  fel  y  mae  ? 

4  Wrth  bwy  y  mynegaist  ymad- 
roddion?  ac  yspryd  pwy  a  ddaeth 
allan  o  honot  ti  ? 

5  Pethau  meirw  a  lunir  oddi  tan 
y  dyfroedd,  ^  a'r  rhai  sydd  yn  trigo 
ynddynt  hwy. 

6  ^  F  mae  uffern  yn  noeth  ger  ei 
fron  ef :  ac  nid  oes  do  ar  ddistryw. 

7  ^Y  mae  efe  yn  taenu  y  gogledd 
ar  y  gwagle  :  y  mae  efe  yn  crogi  y 
ddaear  ar  ddiddym. 

8  Y  mae  efe  yn  rhwymo  y  dyfroedd 
yn  ei  gymmylau;  ac  nid  ydyw  y 
cwmmwl  yn  hoUti  danynt  hwy. 

9  Y  mae  efe  yn  attal  ^vyneb  ci 
orsedd-faingc :  y  mae  efe  yn  taenu 
ei  gwmmwl  arni  hi. 

10  '=Efe  a  amgylchodd  wyneb  y 
dyfroedd  â  therfynau,  ^  nes  dibennu 
goleuni  a  thywyllwch. 

11  Y  mae  colofnau  y  nefoedd  yn 
crynu,  ac  yn  synnu  wrth  ei  gerydd 
ef 

12  "^Efe  a  ranna  y  môr  â'i  north ; 
ac  a  dery  falchder  a'i  ddoethineb. 

13  ^  Efe  a  addurnodd  y  nefoedd  a'i 
Yspryd :  ei  law  ef  a  luniodd  y  sarph 
dorchog. 

14  Wele,  dyma  rannau  ei  ffyrdd 
ef :  ond  mor  fychan  ydyw  y  peth 
yr  ydym  ni  yn  ei  glywed  am  dano 
ef !  ond  pwy  a  ddeaU  daranau  ei 
gadernid  ef  ? 

PENNOD  XXVII. 

1  Job  yn  dangos  ei  burdeb,  8  ac  nad  oes  go- 
baith  i'r  rliagritldwr.  11  Y  troir  bendithion 
yr  enwir  yn  felldiihion. 

A  JOB  a  ^barablodd  eilwaith,  ac 
a  ddywedodd, 

2  Y  mae  Duw  yn  fyw,  ^yr  hwn 
a  ddug  ymaith  fy  marn ;  a'r  HoU- 
alluog,  yr  htmi  a  ^ofìdiodd  fy  enaid; 

3  Tra  fyddo  fy  anadl  ynof,  ac  ys- 
pryd Duw  yn  fy  ffroenau, 

4  Ni  ddywed  fy  ngwefusau  an- 
wiredd, ac  ni  thraetha  fy  nhafod 
dwyll. 

5  Na  atto  Duw  i  mi  eich  cyf- 
iawnhâu  chwi :  oni  threngwyf,  ''ni 
symmudaf  fy  mherffeithr\yydd  oddi 
wrthyf 

6  Yn  fy  nghyfiawnder  y  glynais, 
ac  nis  golfyngaf  hi :  ni  waradwydda 
fy  nghalon  fi  *  tra  fyddwyf  byw. 

7  Bydded  fy  ngelyn  fel  yr  annuw- 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1520. 


2  Neu,  gijd 

ar  rliai, 

&c. 
aPs.  139.  8, 

11. 

Diar.  15. 

11. 

ULb.4.  13. 
l>ptu.  0.  8. 

Ps.  104.  ;;, 


c  pt  n.  38.  S. 

Ps.  33.  7. 

a  104.  0. 

Diar.  3.  2^, 

Jer.  5.  -2. 
3Htb.  ftÿ'< 

ddiicedd- 

iad  goleuni 

gydd 

lliywyll- 

wcb. 
dEs.  51.  15. 

Jer.  31. 35. 

e  Ps.  33.  6. 


2  Heb. 

ychwaneg- 
odd  gyni- 
meryd  ei 
ddaiiimeg. 
a  pen.  34.  5. 

3  Heb. 

cliwerw- 
oild, 

Rutli  1. 20. 
2  Bien.  4. 

27. 


b  pen.  2.  9. 
a  13.  15. 


4  Heb.  erfy 
nyddiau. 


Diwedd  y  drygionus. 


JOB,  XXVIII. 


Dawn  Duw  yw  doethineb. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1520. 

c  Matt.  16. 
26. 
Luc  12.  20. 

<i  pen.  35. 12. 
Vs.  11.  41. 
a  lOa.  7. 
Diar.  1.28. 
a  28.  9. 
Es.  1. 15. 
.Ter.  14. 12. 
Ezec.  8. 18. 
Mic.  3.  4. 
loan  9.  31. 
lago  4.  3. 


B  pen.  20. 29. 


f  Pent.  28. 
41. 
Hos.  9.  13. 


hDiar.28.8. 
Preg.  2. 26. 


■  Es.  1.  8. 
Galar.  2.  6. 


k  pen.  18. 
11. 


iol ;   a'r  hwn  sydd  yn  codi  yn  fy 
erbyn,  fel  yr  anwir. 

8  *=  Canys  pa  obaith  sydd  i'r  rhag- 
rithiwr,  er  elwa  o  bono  ef,  pan 
dynno  Duw  ei  enaid  ef  aUan? 

9  A  ^  wrendy  Duw  ar  ei  lef,  pan 
ddelo  cyfyngder  arno  ? 

10  A  ymlawenycha  efe  yn  yr  HoU- 
alluog?  a  eilw  efe  ar  Dduw  bob 
amser  ? 

11  Myfi  a'ch  dysgaf  chwi  trwy  law 
Duw :  ni  chelaf  yr  hyn  sydd  gyd 
a'r  HoUalluog. 

12  Wele,  chwychwi  oil  a'i  gwel- 
soch ;  a  phaham  yr  ydych  chwi  felly 
yn  ofera  meivn  oferedd  ? 

13  ^Dyma  ran  dyn  annuwiol  gyd  â 
Duw ;  ac  etifeddiaeth  y  rhai  traws, 
yr  hon  a  gânt  hwy  gan  yr  HoUall- 
uog. 

14  ^Os  ei  feibion  ef  a  amlhêir,  hwy 
a  amlMir  i'r  cleddyf :  a'i  hiliogaeth 
ef  ni  ddigonir  â  bara. 

15  Ei  Aveddillion  ef  a  gleddir  ym 
marwolaeth:  ^a'i  wragedd  gweddw- 
on  ni  wylant. 

16  Er  iddo  bentyrru  arian  fel  Uwch, 
a  darparu  dillad  fel  clai ; 

17  Efe  a'^  darpara,  ond  ^  y  cyfiawn 
dii  gwisg:  a'r  diniwed  a  gyfranna 
yr  arian. 

18  Efe  a  adeiladodd  ei  dŷ  fel  gwyf- 
yn,  ac  '  fel  bwth  a  wna  gwyliwr. 

19  Y  cyfoethog  a  huna,  ac  nis  cesglir 
ef :  efe  a  egyr  ei  lygaid,  ac  nid  yw. 

20  ^  Dychryniadau  a'i  goddiwedd- 
ant  ef  fel  dyfroedd:  corwynt  a'i 
Uadratta  ef  liw  nos. 

21  Y  dwyrein-wynt  a'i  cymmer  ef 
i  ffordd,  ac  efe  a  â  ymaith ;  ac  a'i 
teifl  ef  fel  corwynt  allan  o'i  le. 

22  Canys  Duw  a  deifl  arno  ef,  ac 
nid  arbed :  gan  ffoi,  efe  a  fynnai  ffoi 
rhag  ei  law  ef 

23  Curant  eu  dwylaw  arno,  ac  a'i 
hyssiant  allan  o'i  le. 

PENNOD  XXVIII. 

1  Bod  gwyhodaeth  am  hetliau  naturiol.    12  Ond 
mai  godidog  ddawn  Duw  yw  doethineb. 

DIAU  fod  gwythen  i'r  arian;  a 
He  i'r  aur,  lie  y  coethant  ef. 

2  Haiarn  a  dynnir  allan  o'r  pridd ; 
ac  o'r  garreg  y  toddir  pres. 

3  Efe  sydd  yn  gosod  terfyn  ar 
dywyllwch,  ac  yn  chwilio  aUan  bob 
perffeithr'wydd ;  hyd  yn  nod  meini 
tywyllwcli  a  cliysgod  angau. 

4  Y  mae  yr  afon  yn  torri  allan 
oddi  wrth  y  trigolion,  y  dyfroedd 
a  anghofiwyd  gan  y  troed:  hwy  a 


sychasant  ac  a  aethant  ymaith  oddi 
wrth  ddynion. 

5  Y  ddaearen,  o  honi  y  daw  bara : 
tröwyd  megis  tan  oddi  tani. 

6  Ei  cherrig  hi  a  fyddant  le  i 
saphir;  a  ^phriddellau  aur  sydd 
iddi. 

7  Y  mae  Uwybr  nid  aduabu  ader- 
yn,  ac  ni  chanfu  Uygad  barcud  : 

8  Yr  hwn  ni  sathrodd  cenawon 
Uew  ;  nid  aeth  hen  lew  trwyddo. 

9  Y  mae  efe  yn  estyn  ei  law  at  y 
gallestr:  y  mae  efe  yn  dymchwelyd 
mynyddoedd  o'r  gwraidd. 

10  Y  mae  efe  yn  peri  i  afonydd 
dorri  trwy  y  creigiau ;  ac  y  mae  ei 
lygad  ef  yn  gweled  pob  peth  gwerth- 

faAVT. 

11  Y  mae  efe  yn  rhwymo  yr  afon- 
ydd rhag  ^Uifo,  ac  yn  dwyn  peth 
dirgel  allan  i  oleuni 

12  ^  Ond  pa  le  y  ceir  doethineb?  a 
pha  le  y  mae  trigle  deall  ? 

13  Ni  ŵyr  dyn  beth  a  dâl  hi ;  ac 
ni  cheir  hi  yn  nhir  y  rhai  byw. 

X4  b Y  mae  y  dyftider  yn  dywedyd, 
Nid  ydyw  hi  ynof  fi :  ac  y  mae  y 
môr  yn  dywedyd,  Nid  ydyw  hi  gyd 
â  myfi. 

15  °*Ni  cheir  hi  er  aur  pur ;  ac 
ni  eUir  pwyso  ei  gwerth  hi  o  arian. 

16  Ni  chyffelybir  hi  i'r  aur  o 
Ophir;  nac  i'r  onix  gwerthfawr, 
nac  i'r  saphir. 

17  Nid  aur  a  grisial  a'i  cystadla 
hi:  na  llestr  o  aur  ^àWmfydd  gyd- 
werth  iddi. 

18  Ni  chofir  y  ^  cwrel,  na'r  ^  gabis : 
canys  gwell  yw  caffaeliad  doethineb 
na  gemmau. 

19  Ni  eUir  cyffelybu  y  topaz  o 
Ethiopia  iddi  hi :  ni  chyd-brisir  hi 
âg  aur  pur. 

20  ^  Gan  hynny  o  ba  le  y  daw  doeth- 
ineb? a  pha  le  y  mae  mangre  deaU? 

21  Canys  hi  a  guddied  oddi  wrth 
lygaid  pob  dyn  byw ;  a  hi  a  gudd- 
iwyd  oddi  wrth  ehediaid  y  nefoedd. 

22  ®  CoUedigaeth  a  marwolaeth 
sydd  yn  dywedyd,  Ni  a  glywsom 
an  clustiau  son  am  dani  hi. 

23  Duw  sydd  yn  deall  ei  ffordd 
hi ;  ac  efe  a  edwyn  ei  He  hi 

24  Canys  y  mae  efe  yn  edrych  ar 
eithafoedd  y  ddaear,  ac  yn  gweled 
dan  yr  hoU  nefoedd ; 

25  ^I  wneuthur  pwys  i'r  gwynt ;  ac 
efe  a  bwysa  y  dyfroedd  wrth  fesur. 

26  Pan  wuaeth  efe  ddeddf  i'r 
gwlaw,  a  ffordd  i  fellt  y  taranau  : 

27  Yna  efe  a'i  gwelodd  hi,  ac  a'i 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1520. 


2Neu, 
mwn  aur. 


SHeb.  wylo. 


a  ad.  20. 
Preg.  7.  24. 


bad.  22. 
Khui;  11. 
33,34. 


c  Diar.  3. 

13,14. 

a  8. 11, 19. 

a  16.  16. 
4  Heb.  Ni 

roir  aur 


6Neu, 
dili/fn. 

6Neu, 

Bamoih. 
TNeu, 

maen 

gwerth- 

J'auir. 


e  ad.  14. 


fPs.135.7. 


Joh  yn  adgojìo  ei 


JOB,  XXIX. 


Iwyddiant  hlaenorol. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1520. 

8  Neu, 

rhifodd. 
e  Dent.  4.  6. 

Ps.111.10. 

Diar.  1.  7. 

a  9.  iO. 

Pieg.  12, 

13. 


2Heb. 
ychwaneg- 
ocld  gym- 
meryd  ei 
ddammeg. 

a  Edi-ych 
pen.  7.  3. 

SNeu, 
innip, 
Ps.  la  28. 


b  Edjych 

Deut.  32. 

13.  a  33. 24. 

pen.  20.  n. 
cPs.  81. 16. 

Heb.  gyd 

á  myfi. 


5  Heb.  Llais 
y  pen- 
defigion 
a  gudd- 
iu-yd. 


dPs.72. 12. 
Diar.  21. 
13.  a24.  H. 


e  Deut.  24. 
13. 
Ps.  132.  9. 

Es.  59.  17. 

11.  61.  10. 

Eph.  6. 14, 

&■. 

1  Thess.  5. 

8. 

f  Diar.  29.  7. 


s  Dial-.  30. 
14. 

6  Heb. 
J'wriwn. 


hpen.  18. 

10. 
V  lleb. 

ugoreil. 


^  mynegodd  hi ;  efe  a'i  parottôdd  hi, 
a  hefyd  efe  a'i  chwiliodd  hi  allan. 

28  Ac  wrth  ddyn  efe  a  ddy wedodd, 
Wele,  s  ofa  yr  Arglwydd,  hynny  yd- 
yiv  doethineb ;  a  chilio  oddi  wrth 
ddrwg,  sydd  ddeall. 

PENNOD  XXIX. 

Job  yn  civyiiO  iddo  ei  hun,  o  herwydd  ei  Iwydd- 
iant a'i  anrhydedd  o'r  blaen. 

YNA  Job  a  ^  barablodd  drachefn, 
ac  a  ddywedodd, 

2  0  na  bawn  i  fel  yii  *  y  misoedd 
o'r  blaen,  fel  yn  y  dyddiau  pan 
gadwai  Duw  fi ; 

3  Pan  wnai  efe  i'w  "oleuni  lewyrchu 
ar  iy  mhen,  wrth  oleuni  yr  hwn  y 
rhodiwn  trwy  dywyllwch ; 

4  Pan  oeddwn  yn  nyddiau  fy  ieu- 
engctid,  a  dirgelwch  Duw  ar  fy 
mhabell ; 

5  Pan  oedd  yr  HoUalluog  etto  gyd 
â  mi,  am  plant  o'm  hamgylch  ; 

6  Pan  ^olchwn  fy  nghamrau  ag 
ymenyn,  a  phan  dywalltai  y  "^graig 
*  i  mi  afonydd  o  olew ; 

7  Pan  awn  i  allan  i'r  portli  trwy 
y  dref ;  pan  barottôwn  fy  eisteddfa 
yn  yr  heol ! 

8  Llangciau  a'm  gwelent,  ac  a  ym- 
guddient;  a  henuriaid  a  gyfodent, 
ac  a  safent  i  fynu. 

9  TyAvysogion  a  attalient  eu  hym- 
adroddion,  ac  a  osodent  eu  Haw  ar 
eu  genau. 

10  ^Pendefigion  a  dawent  â  son,  a'u 
tafod  a  lynai  wrth  daflod  eu  genau. 

11  Pan  jm  clywai  clust,  hi  am 
bendithiai ;  a  phan  y'm  gwelai  Uyg- 
ad,  efe  a  dystiolaethai  gyd  â  mi : 

12  Am  fy  mod  ^yn  gwaredu  y  tlawd 
a  fyddai  yn  gweiddi,  a  r  amddifad, 
a'r  hwn  ni  hyddai  gynnorthwywr 
iddo. 

13  Bendith  yr  hwn  oedd  ar  ddarfod 
am  dano  a  ddeuai  arnaf ;  a  gwnawn 
i  galon  y  wraig  weddw  lawenychu. 

14  ^  Gwisgwn  gyfiawnder,  a  hithau 
a  wisgai  am  danaf  fi :  a'm  barn 
fyddai  fel  mantell  a  choron. 

15  Llygaid  oeddwn  i'r  dall;  a 
thraed  oeddwn  i'r  cloff. 

16  Tad  oeddwn  i'r  anghenog ;  ^a'r 
cŵyn  ni  wyddwn  a  chwiliwn  allan. 

17  Drylliwn  hefyd  sgilddannedd 
yr  anghyfiawn,  ac  a  "^dynnwn  yr 
ysglyfaeth  allan  o'i  ddannedd  e£ 

18  Yna  y  dywedwTi,  Byddaf  farw 
yn  fy  nyth ;  a  byddaf  mor  ami  fy 
nyddiau  a  r  tywod. 

19  ^  Fy  ngwreiddyn  oedd  yn  "^  ym- 


daenu  *  wrth  y  dyfroedd ;  a'r  gwlith 
a  arhosodd  ar  hyd  nos  ar  fy  mrig. 

20  Fy  ngogoniant  oedd  ^îr  ynof  fi; 
^ am bwa a '^adnewyddai  yn  fy  Haw. 

21  Hwy  a  wrandawent  arnaf,  ac 
a  ddisgwylient ;  distawent  wrth  fy 
nghynghor. 

22  Ar  ol  fy  ymadrodd  ni  ddywed- 
ent  hwy  eilwaith ;  a'm  hymadrodd 
a  ddiferai  arnynt  hwy. 

23  A  hwy  a  ddisgwylient  am  dan- 
af fel  am  y  gwlaw ;  ac  a  ledent  eu 
genau  fel  am  ^  y  diweddar-wlaw. 

24  Os  chwarddwn  arnynt  hwy,  ni 
chredent ;  ac  ni  Avnaent  hwy  i  lew- 
yrch  fy  wyneb  syrthio. 

25  Dewiswn  eu  fíbrdd  hwynt,  eis- 
teddwn  yn  bennaf,  a  thrigwn  fel 
brenhin  mewn  llu,  megis  yr  hwn  a 
gysui-a  rai  galarus. 

PENNOD  XXX. 

1  Troi  anrhydedd  Job  yn  ddygn  dd'iystyrwcTi : 
15  a'i  hawddfyd  yn  adfyd. 

OND  yn  awr  y  rhai  sydd  ^ieuang- 
ach  na  mi  sydd  yn  fy  ngwat- 
war,  y  rhai  y  diystyraswn  eu  tadau 
i'w  gosod  gyd  â  chwn  fy  nefaid. 

2  I  ba  beth  y  gwasanaethai  cryf- 
dwr  eu  d^vylaw  hwynt  i  mi?  dar- 
fuasai  am  ^  henaint  ynddynt  hwy. 

3  Gan  angen  a  newyn,  unig  oedd- 
ynt :  yn  fíbi  i'r  anialwch  *  gynt,  yn 
ddiffaeth  ac  yn  wŷUt : 

4  Y  rhai  a  dorrent  yr  hoccys  mewn 
brysglwyni,  a  g>ATaidd  meryw  yn 
fwyd  iddynt 

5  Hwy  a  yrrid  ymaith  o  fysg  dyn- 
ion,  (gwaeddent  ar  eu  hoi  hwy,  fel 
ar  ol  lleidr ;) 

6  I  drigo  mewn  hoUtau  ^  afonydd, 
mewn  tyllau  y  ddaear,  ac  yn  y 
creigiau. 

7  Hwy  a  ruent  ym  mhlith  perthi : 
hwy  a  ymgasglent  dan  ddanadl. 

8  Meibion  yr  ynfyd,  a  meibion 
rhai  anenwog  oeddynt :  gwaelach 
na'r  ddaear  oeddynt. 

9  ^  Ac  yn  awr  eu  can  hwy  ydwyf 
fi,  a  myfi  sydd  yn  destun  iddynt. 

10  Y  maent  yn  fy  fiieiddio,  yn  cil- 
io  ym  mhell  oddi  wrthyf:  ac  nid 
'^arbedant  ^boeri  yn  fy  wyneb. 

11  Oblegid  iddo  '^  ddattod  fy  rhafi", 
a'm  cystuddio;  hwythau  a  oUyng- 
asant  y  fii'Avyn  yn  fy  ngolwg  i. 

12  Y  rhai  ieuaingc  sydd  yn  codi  ar 
fy  Haw  ddehau ;  y  maent  yn  gAvthio 
fy  nhraed,  ac  ^  yn  sarnu  i'm  herbyn 
ffyi'dd  eu  dinystr. 

13  Anrheithiant  fy  Uwybr,  ychwan- 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1520. 

■  Pb.  1.  3. 
.ler.17.  8. 

8  Heb. 

newydd. 
k  Gen.  49. 
24. 

9  Heb. 

twwidiai. 


1  Zech.  10. 
1. 


2  Heb.  !ai  o 

ddyddiau 
na  mi. 


4  Heb. 

neithiwyr. 


''  dyffryn- 
oeud. 


» pen.  17.  6. 
Ps.  35. 15. 
11  69.  12. 
Galar.  3. 
14,  63. 


6  Heb. 

ottaliant 

boeri  om 

liwyneb. 
b  Num.  12. 

14. 

Deut.  25.  9. 

Es.  60.  6. 

Matt.  26. 

67.  a  27.  30. 
c  Eilrych 

pen.  12. 18. 
•1  pen.  13. 

12. 


Troi  haivddfyd  Job  yn  adfyd. 


JOB,  XXXL 


Job  yn  dangos  ei  burdeb 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
1520. 


7Heb. 
arhennig. 


e  Pa,  42.  4. 


8  Neil, 
noethineb. 


9Heb. 
pent  wr. 


B  Ps.  35.  13, 

14. 

Rhuf.  li. 

15. 
2  Heb. 

ddiivruod'S 


t  Ps.  38.  6. 
a  42.  9. 
a  43.  2. 


iPs.  102.  6. 
Mic.  1.  8. 


k  Pa.  119. 

83 

Galar.  4.  8. 

a  5.  10. 
IPs.  102.  3. 


egant    fy   nhrueni,    heb  /od  help 
iddynt. 

14  Y  maent  hwy  yn  dyfod  arnaf 
megis  dwfr  trwy  adwy  lydan:  y 
maent  yn  ymdreiglo  arnaf  y^vth.  yr 
anrhaith. 

15  Dychryniadau  a  dröwyd  arnaf: 
fel  gwynt  yr  erlidiant  fy  "'enaid: 
a'm  hiachawdwriaeth  a  â  heibio  fel 
cwmmwl. 

16  Am  hynny  yr  «ymdywallt  iy 
enaid  yn  awr  arnaf;  dyddiau  cys- 
tudd  a  ymaflasant  ynof. 

17  Y  nos  y  tyllir  fy  esgyrn  o'm 
mewn  :  a'm  giau  nid  ydynt  yn  gor- 
phwys. 

18  Tr^vy  fawr  nerth  fy  nghlefyd, 
fy  ngwisg  a  newidiodd:  efe  a'm 
liamgylcha  fel  coler  fy  mhais. 

19  Efe  a'm  taflodd  yn  y  clai ;  ac 
euthum  yn  gyffelyb  i  Iwch  a  lludw. 

20  Yr  ydwyf  yn  llefain  arnat  ti, 
ac  nid  ydwyt  yn  gwrandaw  :  yr  yd- 
wyf yn  sefyll,  ac  nid  ystyri  wrthyf 

21  Yr  wyt  yn  troi  yn  greulawn 
yn  fy  erbyn  ;  yr  wyt  yn  fy  ngwrth- 
wynebu  â  nerth  dy  law. 

22  Yr  ^vyt  yn  fy  nyrchafu  i'r  gwynt ; 
yr  ydwyt  yn  gwneuthur  i  mi  farch- 
ogaeth  arno,  ac  yr  ydwyt  yn  toddi 
fy  **  sylwedd. 

23  Canys  myfi  a  wn  y  dygi  di  fi  i 
farwolaeth ;  ac  i'v  tŷ  ^rhag-derfyn- 
edig  i  bob  dyn  byw. 

24  Diau  nad  estyn  e/law  i'r  ^bedd, 
er  bod  gwaedd  ganddynt  yn  ei  ddin- 
ystr  ef 

25  s  Oni  wylais  i  dros  yr  hwn  oedd 
galed  ei  ^fyd?  oni  ofidiodd  fy  en- 
aid  dros  yr  anghenog  ? 

26  Pan  edrychais  am  ddaioni, 
drygfyd  a  ddaeth :  pan  ddisgwyl- 
iais  am  oleuni,  tywyllwch  a  ddaeth. 

27  Fy  ymysgaroedd  a  ferwasant, 
ac  ni  orphwysasant :  dyddiau  cys- 
tudd  a'm  rhag-flaenasant. 

28  ^Cerddais  yn  alarus  heb  yr 
haul :  codais,  a  gwaeddais  yn  y 
gynnulleidfa. 

29  '  Yr  ydwyf  yn  frawd  i'r  dreig- 
iau,  ac  yn  gyfaiH  i  gywion  yr  es- 
trys. 

30  ^Fy  nghroen  a  dduodd  am  dan- 
af,  'a'm  hesgym  a  losgasant  gan 
wres. 

31  Aetli  fy  nhelyn  heiyd  yn  alar, 
a'm  horgan/eZ  Uais  rhai  yn  wylo. 

PENNOD  XXXL 

Joh  ar  gyhoedd  yn  dangos  ei  hurdeb  mewn  am- 
ryw  hethau. 


MYFI  a  wneuthum  ammod  a'm 
^  Uygaid ;  paham  gan  hynny  y 
meddyliwn  am  forwyn  ? 

2  Canys  pa  ^  ran  sydd  oddi  ivrth 
Dduw  oddi  uchod  ?  a  pha  etifedd- 
iaeth  sydd  oddi  ivrth  yr  HoUaUuog 
o'r  uchelder  ? 

3  Onid  oes  dinystr  i'r  anwir?  a 
dialedd  dieithr  i'r  rhai  sydd  yn 
gwneuthur  anwiredd? 

4  •=  Onid  ydyw  efe  yn  gweled  fy 
fíyrdd  i?  ac  yn  cyfrif  fy  holl  gam- 
rau? 

5  Os  rhodiais  mewn  oferedd,  ac  os 
prysurodd  fy  nhroed  i  dwyllo ; 

6  Pwysed  fi  mewn  cloriannau  cyf- 
iawn,  a  mynned  Duw  wybod  fy 
mherifeithrwydd. 

7  Os  gŵyrodd  fy  ngherddediad 
allan  o'r  fibrdd ;  a  ^  myned  o'm  cal- 
on  ar  ol  fy  Uygaid;  neu  lynu  dim 
aflan  wrth  fy  nwylaw : 

8  Yna  ^hauwyf  fi,  a  bwyttâed  arall; 
ie,  dadwreiddier  fy  hiliogaeth  i. 

9  Os  twylled  fy  nghalon  gan 
wraig,  ac  os  cynllwynais  wrth  ddrws 
fynghymmydog; 

10  Maled  fy  ngwraig  innau  i  wr 
arall;  ac  ymgrymmed  eraill  arni 
hi. 

11  Canys  ysgelerder  ydyw  hyn, 
ac  ^anwiredd  ydyw  i'w  gospi  gan 
faruAvyr. 

12  Canys  tan  ydyw  a  ysa  oni  an- 
rheithio,  ac  efe  a  ddadwreiddia  fy 
holl  firwyth. 

13  Os  diystyrais  achos  fy  ngwas 
a'm  gwasanaethferch,  pan  ymryson- 
ent  â  mi ; 

14  Pa  beth  gan  hynny  a  wnaf  pan 
sgodo  Duw?  a  phan  ymwelo  efe, 
pa  beth  a  attebaf  iddo  ? 

15  ''Onid  yr  hwn  a'm  gwnaeth  i  yn 
y  gi'oth,  a'i  gwnaeth  yntau?  ac  -onid 
yr  un  a'n  lluniodd  yn  y  bru  ? 

16  Os  atteliais  ddim  o  ddeisyfiad 
y  tlawd,  ac  os  gwneuthum  i  lygaid 
y  weddw  ddiffygio ; 

17  Ac  OS  bwytteais  fy  ^mwyd  yn 
unig,  ac  oni  fwyttaodd  yr  amddifad 
o  hono ; 

18  (Canys  efe  a  gynnyddodd  gyd 
â  mi,  fel  gyd  û  thad,  o'm  hieuengc- 
tid ;  ac  o  groth  fy  mam  mi  a'i  ty- 
wysais  ^  hi ;) 

19  Os   gwelais 
eisieu    dillad,    a'r 
wisg : 

20  Os  ei  Iwynau  ef  ni'm  '  bendith- 
iasant,  ac  oni  chynhesodd  efe  gan 
gnu  fy  nefaid  i ; 


neb   yn  marw  o 
anghenog    heb 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
1520. 

a  Matt.  5. 

28. 
b  pen.  20. 

29.  a  27. 

13. 


c  2  Chron. 
16.9. 

pen.  34. 21. 
Diar.  5. 21. 
a  15.  3. 
Jer.  32. 19. 


d  Edrych 
Num.  15. 
39. 

Ezec.  6.  9. 
Matt.  6.29. 
'Lef.26.16. 
Deut.  28. 
30,  38,  inc. 


t  Gen.  38. 
24. 

Lef.  20. 10. 
Deut.  22. 
2*2. 

Edrych 
ad.  28. 


SPb.44.  21. 


h  pen.  34. 
19. 

Diar.  14. 
31.  a  22.  2. 
Mai.  2. 10. 

2  Neu,  onid 
efe  an 
lluniodd 
ni  mewii 
un  grolli  Î 

3  Heb. 
nhammaid. 


<Ser,  7 
wtddw. 


1  Edrych 
Deut.  24. 
13. 


mewn  amryw  bethau. 


JOB,  XXXIL 


Zel  a  digter  Elihu. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1520. 


n  Eb.  13.  6. 
Joel  L  15. 


1  Marc  10. 
24. 

1  Tim.  C. 
17. 

m  Pb.  62. 10. 


n  Deut.  4. 
19.  a  11. 16. 
a  17.  3. 


PDiar.17.5. 


SHeb. 

gafodd 
drwg  ef. 

q  Matt.  5. 
44. 

Rhuf.  12. 
14. 


r  Ehuf.  12. 
13. 

Heb.  13.  2. 
1  Petr  4.  9. 

6  Neu, 
ffordd. 

'  Gen.  3.  8, 
12. 
Hob.  6.  7. 

7  Neu,  dyn. 


«Neu, 
argoel  yw 
ur  ettijh  yr 
SollaMuog 
fi. 

t  pen.  13. 


»Heb. 

gryfdwr. 


«>GeB.3.18. 

2  Neu, 
chwỳn 
tiiweidìol. 


21  Os  codais  fy  Haw  yn  erbyn  yr 
amddifad,  pan  welwn  fy  nghym- 
morth  yn  y  portli : 

22  Syrthied  fy  mraich  oddi  wrth 
fy  ysgwydd,  a  thorrer  fy  mraich 
oddi  wi*th  y  cymmal. 

23  Canys  '^  ofn  dinystr  Duw  oedd 
arnaf;  a  chan  ei  uclielder  ef  ni 
allwn  oddef 

24  '  Os  gosodais  fy  ngobaith  mewn 
aur ;  ac  os  dy  wedais  wrth  aur  coeth, 
Fy  ymddiried  wyt ; 

25  "  Os  llawenychais  am  fod  fy 
nghyfoeth  yn  fawr,  ac  oblegid  i'm 
llaw  gael  Uawer ; 

26  °0s  edrychais  ar  yr  haul  pan 
dywynnai,  a'r  Ueuad  yn  cerdded  yn 
ddisglaer ; 

27  Ac  OS  hudwyd  fy  nghalon  jo. 
guddiedig,  ac  os  fy  ngenau  a  gusan- 
odd  fy  llaw : 

28  Hyn  hefyd  fuasai  "anwiredd 
i'w  gospi  gan  y  barnwyr:  canys 
gwadaswn  Dduw  uchod. 

29  pOs  llawenychais  i  am  dry- 
chineb  yr  hwn  a'm  casâi,  ac  os 
ymgodais  pan  ^ddigwyddodd  drwg 
iddo: 

30  '^  Ac  ni  ddioddefais  i  daflod  fy 
ngenau  bechu ;  gan  ofyn  ei  einioes 
ef  trwy  felldithio. 

31  Oni  ddywedodd  dynion  fy 
mhabell,  O  na  chaem  o'i  gnawd  ef ! 
ni  ddigonir  ni. 

32  ^W\  lettŷodd  dîeithr  ddyn  yn  yr 
heol :  agorais  fy  nrysau  i'r  ^  fiordd- 
olion. 

33  Os  cuddiais  fy  nghamweddau 
*fel  ^ Adda;  gan  guddio  fy  anwiredd 
yn  fy  mynwes ; 

34  A  ofnais  i  dyrfa  lîosog,  neu  a'm 
dychrynai  dirmyg  teulu ;  fel  y  tawn, 
heb  fyned  allan  o'm  drws  ? 

35  0  am  un  a'm  gwrandawai ! 
wele,  fy  ^  nymuniad  yw,  4*'r  Hollall- 
uog  fy  atteb  i,  ac  ysgrifenu  o'm 
gwrthwynebwr  lyfr. 

36  Diau  y  dygwn  ef  ar  fy  ys- 
gwydd ;  a  rhwymwn  ef  yn  lie  cor- 
on  i  mi. 

37  Mynegwn  iddo  rifedi  fy  ngham- 
rau ;  fel  ty wysog  y  nesawn  atto. 

38  Os  ydyw  fy  nhir  i  yn  Uefain  yn 
fy  erbyn,  ac  os  ydyw  ei  gwysau  ef 
yn  cyd-wylo ; 

39  Os  bwytteais  i  ei  ^  gnwd  ef  heb 
arian,  ac  os  cystuddiais  enaid  ei 
berchennogion  ef  : 

40  Tyfed  "ysgall  yn  He  gwenith,  a 
^  bulwg  yn  lie  haidd. 

Diweddwyd  geiriau  Job. 

633 


PENNOD  XXXIL 

1  Elihu  yn  ddig  wrth  Job  a'i  gyfeilUon  .*  6  ac, 
am  nad  yw  doethineb  yn  dyfod  o  henaint,  yn 
esgusodi  hyfder  ei  ieuengctid  ei  hun;  11  ac 
yn  beio  arnynt  hwy,  nad  oeddynt  yn  bodd- 
loni  Job.    IG  Ei  zel  ef  i  lefaru. 

FELLY  y  tri  gwr  yma  a  beidias- 
ant  âg  atteb  i  Job,  am  ei/od 
ef  yn  gyfiawn  yn  ei  olwg  ei  hun. 

2  Yna  digofaint  Elihu,  mab  Ba- 
rachel  y  Buziad,  o  genedl  Ram,  a 
gynneuodd :  ei  ddigofaint  ef  a  en- 
nynodd  yn  erbyn  Job,  am  farnu  o 
hono  ei  enaid  yn  gyfiawn  o  flaen 
Duw. 

3  A'i  ddigofaint  ef  a  gynneuodd 
yn  erbyn  ei  dri  chyfaill,  am  na 
chawsent  hwy  atteb,  ac  er  hynny, 
farnu  o  honynt  Job  yn  euog. 

4  Elihu  hefyd  a  ^arhosasai  ar 
Job  nes  darfod  iddo  lefaru  :  canys 
yr  oeddynt  hwy  yn  hyn  nag  ef  o 
^  oedran. 

5  Pan  welodd  Elihu  nad  oedd  at- 
teb gan  y  tri  wŷr  hyn,  yna  y  cyn- 
neuodd  ei  ddigofaint  ef. 

6  Ac  Elihu,  mab  Barachel  y  Bu- 
ziad, a  attebodd  ac  a  ddywedodd, 
^  leuangc  ydwyf  o  oedran,  chwithau 
ydych  hen  iawn :  am  hynny  yr  ar- 
swydais,  ac  yr  ofnais  ddangos  fy 
meddwl  i  chwi. 

7  Dywedais,  Dyddiau  a  draethant, 
a  lliaws  o  flynyddoedd  a  ddysgant 
ddoethineb. 

8  Ond  y  mae  yspryd  mewn  dyn ; 
ac  ^ysprydoliaeth  yr  HoUaUuog  sydd 
yn  gwneuthur  iddynt  hwy  ddeaU. 

9  Nid  yw  gwŷr  mawrion  ddoeth 
bob  amser :  ac  nid  yw  henafgwyr 
yn  deall  barn. 

10  Am  hynny  y  dywedais,  Gwran- 
do  fi ;  minnau  a  ddangosaf  fy 
meddwl. 

11  Wele,  disgwyliais  wrth  eich 
geiriau ;  clust-ymwrandewais  â'ch 
°  rhesymmau,  tra  y  chwiliasoch  chwi 
am  eiriau. 

12  lë,  mi  a  ddeliais  arnoch :  ac 
wele,  nid  oedd  un  o  honoch  yn  ar- 
gyhoeddi  Job,  gan  atteb  ei  eiriau 
ef: 

13  Rhag  dywedyd  o  honoch,  M  a 
gawsom  ddoethineb :  Duw  sydd  yn 
ei  wthio  ef  i  lawr,  ac  nid  dyn. 

14  Er  na  *'  hwyliodd  efe  ei  ymad- 
roddion  yn  fy  erbyn  i :  ac  nid  atteb- 
af  finnau  iddo  â'ch  geiriau  chwi. 

15  Hwy  a  synnasant,  nid  attebas- 
ant  mwy ; "  peidiasant  â  llefaru. 

16  Wedi  disgwyl  o  honof,  (canys 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1520. 


iddisçwyl- 
iasat  Job 


S  Heb. 
ddyddiau. 


4  Heb. 
Bi/chan 
ydwyf _  o 
ddyaäiau. 


a  pen.  35. 
II.  a  38. 36. 
Diar.  2.  6. 
Preg.  2. 26, 
Daii.  1. 17. 
a  2.  21. 
lago  1.  5. 


6B.eh.deall, 


6  Htb. 
thre/nodd. 


THeb. 
symmud- 
asant  oddi 
iorlhi/nt 
ymaarodd- 


Elihu  yn  amddiffyn 


JOB,  XXXIIL 


rhaglumaeth  Duiv. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
1520. 


«Hcb. 

í/spri/d/ÿ 
mol. 


a  Gen.  2.  7. 


b  pen.  9. 34, 
35.  alS.üO, 
21. 

îHeb.eíwu. 


3  lleb.i/iify 
nghlust- 


c  pen.  9. 17. 

a  10. 7.  .all. 

4.  a  10.  17. 

a  23. 10, 11. 

a  27.  5. 

a  29.  14. 

a  31. 1. 
d  pen.  13. 

24.  a  IG.  9. 

a  19. 11. 
e  pen. 13. 

27.al4.  IG. 


ni  lefarent,  eithr  sefyll  heb  atteb 
mwy,) 

17  Dywedais,  Minnau  a  attebaf 
iy  rhan,  minnau  a  ddangosaf  fy 
meddwl. 

18  Canys  yr  ydwyf  yn  Uawn  geir- 
iaii :  y  mae  ^^yr  yspryd  sydd  ynof  yn 
fy  nghymmell  i. 

19  Wele,  fy  mol  sydd  fel  gwin  nid 
agorid  arno :  y  mae  efe  yn  hollti 
fel  costrelau  newyddion. 

20  Dywedaf,  fel  y  caííwyf  fy  anadl : 
agoraf  fy  ngwefusau,  ac  attebaf. 

21  M  dderbyniaf  yn  awr  wyneb 
neb  :  ni  wenhieithiaf  wrtb  ddyn. 

22  Canys  ni  fedraf  wenhieithio  ; 
j!?e  givnawn,  buan  y'm  cymmerai 
fy  Ngwneuthurwr  ymaith. 

PENNOD  XXXIIL 

1  Elihu  yn  ymgynnyg  i  ymresymmu  â  Job  clros 
Dduw,  mewn  purdeb  a  llarieidd-dra  ;  8  yn 
dangos  nad  yw  Duw  nvymedig  i  roi  cyfrif 
o'i  ffyrdd  i  ddyn.  14  Duio  yn  galw  dyn  i 
edifeirwch,  tnoy  weledigaethau,  19  trwy  gys- 
tuddiau,  23  a  ihrwy  ei  loeinidogion.  31  T 
mae  efe  y)\  annog  Job  i  lorandaw. 

OHERWYDD  paham,  Job,  cly w, 
attolwg,   fy  ymadroddion ;    a 
gwrando  fy  hoU  eiriau. 

2  Wele,  yr  ydwyf  yn  awr  yn  agor- 
yd  fy  ngenau ;  mae  fy  nhafod  yn 
dywedyd  yn  nhaflod  fy  ngenau. 

3  O  union  deb  fy  nghalon  y  hydd 
fy  ngeiriau ;  a'm  gwefusau  a  adrodd- 
ant  ^vybodaeth  bur. 

4  ^  Yspryd  Duw  a'm  gwnaeth  i ; 
ac  anadl  yr  HoUalluog  a'm  bywioc- 
caodd  i. 

5  Os  gelli,  atteb  fi:  ymbarottoa, 
a  saf  o'm  blaen  i. 

6  ^  Wele  fi,  yn  ol  dy  ^  ddymuniad 
di,  yn  lie  Duw :  allan  o'r  clai  y  tor- 
rwyd  finnau. 

7  Wele,  ni'th  ddycliryna  fy  ar- 
swyd  i,  ac  ni  bydd  fy  Uaw  yn  drom 
arnat. 

8  Dywedaist  yn  ddiau  ^  lie  y  cly w- 
ais  i,  a  myfi  a  glywais  lais  dy  ym- 
adroddion : 

9  •=  Pur  ydwyf  fi  heb  gamwedd : 
glân  ydivyf,  ac  heb  anwiredd  ynof. 

10  Wele,  efe  a  gafodd  achosion  yn 
iy  erbyn  :  ^  y  mae  efe  yn  fy  nghyfrif 
yn  elyn  iddo. 

11  ®Y  mae  yn  gosod  fy  nhraed  yn 
y  cyfíion;  y  mae  yn  gwylied  fy  hoU 
Iwybrau. 

12  Wele,  yn  hyn  nid  ydwyt  gyf- 
iawn.  Mi  a'th  attebaf,  mai  mwy 
ydyvv  Duw  na  dyn. 

13  Paham  yr  ymrysoni  yn  ei  er- 

534 


byn  ef  ?  o  herwydd  nid  ydyw  efe  yn 
*rhoi  cyfrif  am  ddim  o'i  weithred- 
oedd. 

14  Canys  y  mae  Duw  yn  Uefaru 
unwaith,  ie,  ddwywaith ;  ond  ni 
ddeall  dyn. 

15  Trwy  hûn,  a  thrwy  weledigaeth 
nos,  pan  syrthio  trAvmgwsg  ar  ddyn- 
ion,  wrth  hepian  ar  wely ; 

16  Yna  ^  ^yr  egyr  efe  glustiau  dyn- 
ion,  ac  y  sella  efe  addysg  iddynt : 

17  I  dynnu  dyn  oddi  ivrth  ei 
waith,  ac  i  guddio  balchder  oddi 
wrth  ddyn. 

18  Y  mae  efe  yn  cadw  ei  enaid  ef 
rhag  y  pwll ;  a'i  hoedl  ef  rhag  ei 
^  choUi  trwy  y  cleddyf. 

19  Ac  efe  a  geryddir  trwy  ofid  ar 
ei  wely ;  a  lliaws  ei  esgyrn  ef  â 
gcfid  caled : 

20  spel  y  fiieiddio  ei  fywyd  ef  fara, 
a'i  enaid  f^vyd  '  blasus. 

21  Derfydd  ei  gnawd  ef  allan  o 
olwg :  saif  ei  esgyrn  allan,  y  rhai 
ni  welid  o'r  blaen. 

22  Nesâu  y  mae  ei  enaid  i'r  bedd, 
a'i  iywyd  i'r  dinystrwyr. 

23  Os  bydd  gyd  âg  ef  gennad  o 
^  ladmerydd,  un  o  fil,  i  ddangos  i 
ddyn  ei  uniondeb : 

24  Yna  efe  a  drugarhâ  wrtho,  ac 
a  ddywed,  Gollwng  ef,  rhag  disgyn 
o  hono  i'r  clawdd:  myfi  a  gefais 
^  iawn, 

25  Ireiddiach  /ydd  ei  gnawd  na 
-bach gen :  efe  a  ddychwel  at  ddy dd- 
iau ei  ieuengctid. 

26  Efe  a  weddia  ar  Dduw,  ac  yn- 
tau  a  fydd  boddlawn  iddo ;  ac  efe 
a  edrych  yn  ei  w^eb  ef  me\\Ti  gor- 
foledd :  canys  efe  a  dâl  i  ddyn  ei 
gyfia\nider. 

27  Efe  a  edrych  ar  ddynion,  ^ac 
OS  dywed  neb,  Mi  a  bechais,  ac  a 
ŵyrais  uniondeb,  ac  ni  Iwyddodd 
i  mi ; 

28  Efe  a  ^  wared  ei  enaid  ef  rhag 
myned  i'r  clawdd,  ^  al  fy^vyd  a  wêl 
oleuui. 

29  Wele,  hyn  oil  a  wna  Duw 
^  ddwywaith  7ieu  dair  â  dyn, 

30  ^  I  ddwyn  ei  enaid  ef  oV  pwll, 
i'w  oleuo  â  goleuni  y  rhai  byw. 

31  G^vrando,  Job,  clyw  fi:  taw,  a 
mi  a  lefaraf 

32  Od  oes  geiriau  gennyt,  atteb 
fi :  Uefara ;  canys  chwennychwu  dy 
gyfiawnhau  di. 

33  Onid  ê,  gwrando  arnaf  fi : 
bydd  ddistaw,  a  myfi  a  ddysgaf  i 
ti  ddoethineb. 


Nas  gall  Diiw  Hollalluog 


JOB,  XXXIV. 


fod  yn  anghyjiawn. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

1520. 


a  pen.  6.  30. 
a  12.  11. 


c  pen.  9.  17. 

3Heb. 

saeth, 

pen.  6. 4. 

!i  16.  13. 
d  pen.  15. 

10. 


t  Deut.  32. 

4. 

2  Chron. 

19.7. 

pen.  S.  3. 

a  36.  23. 

Ps.  92.  15. 

Khuf.g.U. 
e  Ps.  C2. 12. 

Diar.24.12. 

Jer.  32. 19. 

Ezeo.  33. 

20. 

Matt.  16. 

27. 

Khnf.  2.  6. 

2  Cor.  5. 10. 

IPetrl.n. 

Dat.  ai.  12. 


4Heb. 

y  cwbl  0 

hono  1 
t  Ps.  104. 

29. 

Preg.12.7. 
BHeb. 

arno  ef, 
J  Gen.  3. 19. 

Pieg.  12. 7. 


k  Gen.  13. 
25. 
6  Heb. 

rwijiiiol 


1  Deut.  10. 
17. 

2  Cliion. 
)9.  7. 

Act.  10.3Í. 
Khuf.2.11. 
Gal.  2.  6. 
Eph.  0,  9. 
Col.  3.  25. 


PENNOD  XXXIV. 

1  Mihu  yn  heio  ar  Job,  am  fwrw  ar  Dduwfod 
yn  anghyjiawn.  10  Nas  gall  Duw  Hollalluog 
fod  yn  anghyfiaivn.  31  lihaid  i  ddyn  ym- 
ddarostwng  i  Dduw.  34  Elihu  yn  ceryddu 
Job. 

AC  Elihu  a  lefarodd  ac  a  cld}^- 
.  wedodd, 

2  Ha  wŷr  doetliioii,  gwrandêwch 
íy  ymadroddion ;  a  chivy chwi  j  rhai 
ydych  yn  gwyÌDod,  clust-ymwran- 
dêwch. 

3  ^Canys  y  giust  a  farn  ymadrodd- 
ion, fel  yr  arcliwaetha  ^y  genau 
fwyd. 

4  Dewiswn  i  ni  farn,  gwybyddwn 
rhyngom  pa  beth  sydd  dda. 

5  Canys  dywedodd  Job,  Cyfiawn 
ydwyf :  a  ^Duw  a  ddug  ymaith  fy 
marn, 

6  A  ddywedaf  fi  gelwydd  yn  er- 
byn  fy  matter  fy  hun  ?  "  anaele  yw 
fy  ^  arclioll  heb  gamwedd. 

7  Pa  wr  sydd  fel  Job,  ^  yr  Jiwn  a 
ŷf  watwargerdd  fel  dwfr  ? 

8  Ac  a  rodio  y'nghymdeithas  gyd 
â  gweithredwyr  anwiredd,  ac  sydd 
yn  myned  gyd  â  dynion  annuwiol. 

9  Canys  *  dywedodd,  Ni  fuddia  i 
wr  jTiihyfrydu  â  Duw. 

10  Am  hynny  chwychwi  wŷr  cal- 
onnog,  gwrandêwch  arnaf.  ^Pell 
oddi  wrth  Dduw  fyddo  gwneutJiur 
annuwioldeb,  ac  oddi  wrth  yr  Holl- 
alluog iveitliredu  anwiredd. 

11  8  Canys  efe  a  dâl  i  ddyn  ei 
waith  ;  ac  efe  a  wna  i  wr  gael  yn  ol 
ei  ffyrdd  ei  hun. 

12  Diau  hefyd  na  wna  Duw  yn 
annuwiol ;  ac  na  ŵyra  yr  Hollalluog 
farn. 

13  P^vy  a  roddes  iddo  ef  lywodr- 
aethu  y  ddaear  ?  a  iDhwy  a  osododd 
^yrhoUfyd? 

14  ^  Os  gesyd  ei  galon  ^  ar  ddyn, 
OS  casgl  efe  atto  ei  hun  ei  yspryd 
a'i  anadl  ef ; 

15  *Pob  cnawd  a  gyd-drenga,  a 
dyn  a  ddychwel  i'r  pridd. 

16  Ac  od  oes  ddeall  ynot,  gwrando 
hyn :  clust-ymwrando  â  lief  fy  ym- 
adroddion. 

17  ^"  A  gaifif  yr  h^vn  sydd  yn  casâu 
barn,  ^  lywodraethu  ?  ac  a  ferni  di 
yr  hwn  sydd  gyfiawn  odiaeth,  yn 
annuwiol  ? 

18  A  ddywedir  wrth  frenhin,  Dryg- 
ionus  ydwyt  ?  ac,  Annuwiol  ydych, 
wrth  dywysogion? 

19  Pa  faint  llai  wrth  yr  hwn  '  ni 
dderbyn   wynebau   tywysogion,   ac 


nid  edwyn  y  goludog  o  flaen  y 
tlawd?  canys  '"gwaith  ei  ddwylaw 
ef  ydynt  oil. 

20  Hwy  a  fyddant  meirw  mewn 
moment,  a  banner  nos  y  cynhyrfa  y 
bobl,  ac  yr  ant  ymaith :  a'r  cadarn 
a  ^  symmudir  heb  waith  Haw. 

21  "Canys  ei  lygaid  ef  sydd  ar 
ifyrdd  dyn,  ac  efe  a  wêl  ei  hoU 
gamrau  ef. 

22  "Nid  oes  dywyllwch,  na  chys- 
god  angau,  He  y  gall  y  rhai  sydd 
yn  gweithio  anwiredd,  ymguddio. 

23  Canys  ni  esyd  Duw  ar  ddyn 
ychwaneg  nag  a  haeddo ;  fel  y 
gaUo  efe  fyned  i  gyfraith  â  Duw. 

24  Efe  a  ddryllia  rai  cedyrn  yn 
^aneirif,  ac  a  esyd  eraill  yn  eu  lie 
hwynt. 

25  Am  hynny  efe  a  edwyn  eu 
gweithredoedd  hwy:  a  phan  new- 
idio  efe  y  nos,  hwy  a  ^  ddryUir. 

26  Efe  a'u  tery  hwynt,  megis  rhai 
annuwiol,  ^  yn  amlwg : 

27  Am  iddynt  giho  oddi  ar  ei 
ol  ef,  ac  Pnad  ystyrient  ddim  o'i 
flfyrdd  ef : 

28  Gan  ddwyn  gwaedd  y  tlawd 
atto  ef,  ac  efe  a  wrendy  waedd  y 
cystuddiol. 

29  Pan  esmwythao  efe,  pwy  a 
anesmwythâ?  a  phan  guddio  efe  ei 
wyneb,  pwy  a  edrych  arno?  pa  un 
bynnag  ai  yn  erbyn  cenedl,  ai  yn 
erbyn  dyn  yn  unig  : 

30  Fel  na  theyrnasai  dyn  fíuantus, 
ac  na  rwyder  y  bobl. 

31  Ond  wrth  Dduw,  yr  h^vn  a 
ddywed,  Mi  a  faddeuais,  nid  an- 
rheithiaf,  y  dylid  dywedyd  ; 

32  Heb  law  a  welaf,  dysg  di  fi :  o 
gwneuthum  anwiredd,  ni  wnaf  fi 
mwy. 

33  Ai "  wrth  dy  feddwl  di  y  hydd- 
ai?  efe  a'i  tâl,  pa  un  bynnag  a 
wnelych  ai  gwrthod,  ai  dems ;  ac 
nid  myfi :  am  hynny  dy^ved  yr  hyn 
a  ^vj'ddost. 

34  Gwŷr  *  call,  dywedant  i  mi ;  a'r 
gwr  doeth,  clywed  fi. 

35  Job  a  ddywedodd  yn  an- 
noeth  ;  a'i  eiriau  ydynt  heb  ddoeth- 
ineb. 

36  Fy  Nhad,  profer  Job  hyd  y 
diwedd,  am  roddi  attebion  dros 
ddynion  anwir. 

37  Canys  efe  a  chwanegodd  ys- 
gelerder  at  ei  bechod ;  efe  a  gur- 
odd  ei  ddwylaw  yn  ein  plith  ni, 
ac  a  amlhaodd  ei  eiriau  yn  erbyn 
Duw. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
1520. 

n>  pen.  31. 
15. 


7  Heb.  sÿTO- 

mudant. 
n  2  Chron. 

16.9. 

pen.  31.  4. 

Ps.  34.  16. 

Diar  5.  21. 

a  15.  3. 

Jer.  16.17. 

a  32. 19. 
o  Ps.  139. 

12. 

Amos  9.  2, 

3. 

Heb.  4.  13. 


3  Heb.  ara- 
chwiliad- 
wy. 


9  Heb. 
ysigir. 

2  Heb.  ijm 
■mangre  y 
rhai  sydd 
yn  edrych. 

P  Ps.  28.  5. 
Ea.  5.  12. 


3  Heb.  oddi 
gyd  d  iliL 


i  Hob. 
0  galon. 


Nad  giviw  ymgystadlu  a  Duw.  JOB,  XXXV. 


Fod  Duw  yn  gyfiawn. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1520. 


«  pen.  21. 
15.  a  34.  9. 

2  Neu,  oddi 
wrthomvfj 
nag  oddi 
wrthfy 
mhechodi 

s  Heb.  ddy- 
chwelaf 
eiriau  i  ti. 

b  pen.  22. 
12. 


«  pen.  22.  2, 
3. 

Ps.  16.  2. 
Diar.  9. 12. 
Rhuf.  11. 
35. 


d  Ps.  42.  8. 
a  77.  6. 
a  149.  5. 


e  Diar.  1. 
28. 


'pen.  27.  9. 
I)iar.l5.29. 
Jer.  11. 11. 


4  Sef,  Duw. 


6  Sef,  Job. 


PENNOD  XXXV. 

1  Nad  oes  mo'r  ymgystadlu  â  Duw;  am  nad 
yw  ncün  daioni  ni  na'n  drygioni  yn  dda  nae 
yn  ddrwg  iddo  e/.  9  Bod  llawer  yn  gwaeddi 
ar  Bduw  yn  eu  cystudd,  ac  heb  gael  eu 
gwrandaw,  o  eisieu  ffydd. 

AC  Elihu  a  lefarodd  ac  a  ddy- 
jLjl  wedodd, 

2  A  gyfrifaist  di  yn  uniawn  ddy- 
wedyd  o  honot,  Y  mae  fy  nghyf- 
iaAMider  i  yn  fwy  na'r  eiddo  Duw  ? 

3  Canys  *  dy wedaist,  Pa  lês  a  wna 
hynny  i  ti?  pa  betli  a  ennillaf,  '^erfy 
nglanhâu  oddi  wrth  fy  mhechod  ? 

4  Myfi  a  ^  attebaf  i  ti,  ac  i'th  gyf- 
eillion  gyd  â  thi. 

5  ••  Edrych  ar  y  nefoedd,  a  gwel ; 
ac  edrych  ar  y  cymmylau,  y  rhai 
sydd  uwcli  ua  thi. 

6  Os  pechi,  pa  niwed  a  wnei  di 
iddo  ef  ?  OS  ami  fydd  dy  anwiredd- 
au,  pa  beth  yr  wyt  yn  ei  wneuthur 
iddo  ef  ? 

7  ''Os  cyfiawn  fyddi,  pa  beth  yr  wyt 
yn  ei  roddi  iddo  ef  ?  neu  pa  beth  y 
mae  efe  yn  ei  gael  ar  dy  law  di  ? 

8  I  wr  fel  tydi,  dy  annuwioldeb, 
ac  i  fab  dyn,  dy  gyfiawnder,  a  all 
ryw  heth. 

9  Gan  faint  y  gorthrymder,  hwy 
a  wnant  iV  gorthrymmedig  lefain : 
hwy  a  floeddiant  rhag  braich  y 
cedyrn. 

10  Ond  ni  ddywed  neb,  Pa  le  y 
mae  Duw,  yr  hwn  a'm  gwnaeth  i; 
^  yr  hwn  sydd  yn  rhoddi  achosion  i 
ganu  y  nos  ? 

11  Yr  hwn  sydd  yn  dn  dysgu  yn 
fwy  nag  anifeiliaid  y  ddaear,  ac  yn 
ein  gwneuthur  yn  ddoethach  nag 
ehediaid  y  nefoedd. 

12  ^Yna  hwy  a  waeddant  rhag 
balchder  y  rhai  drwg,  ac  ni  chlyw 
efe. 

13  ^Diau  na  wrendy  Duw  oferedd, 
ac  nad  edrych  yr  HoUalluog  arno. 

14  Er  dywedyd  o  honot  na  well 
ef,  etto  y  mae  barn  ger  ei  fron  ef  : 
disgwyl  dithau  wrtho. 

15  Ac  yn  awr,  am  nad  yw  felly,  *efe 
a  ymwelodd  yn  ei  ddigofaint ;  etto 
ni  ŵyr  '"  efe  mewn  dirfawr  galedi : 

16  Am  hynny  y  lleda  Job  ei  safn 
yn  ofer;  ac  yr  amlhâ  eiriau  heb 
wybodaeth. 

PENNOD  XXXVI. 

1  Elihu  yn  dangos  hod  Duw  yn  gyfiawn  yn  ei 
ÿ'yrdd.  IQ  Y  modd  y  mae  pechodau  Job  yn 
atlal  bendithion  Duw.  24  Bhaid  yw  mawrhâu 
gweithreduedd  Duw. 

AC  Elihu  a  aeth  rhagddo,  ac  a 
XA.  ddywedodd, 


2  Goddef  i  mi  ychydig,  a  myfi  a 
fynegaf  i  ti,  fod  gennyf  ymadrodd- 
ion  etto  dros  Dduw. 

3  0  bell  y  cymmeraf  fy  ngwybod- 
aeth,  ac  i'm  Gwneuthurwr  y  rhodd- 
af  gyfiawnder. 

4  Canys  yn  wir  nid  celwydd^í^í? 
fy  ymadroddion  :  y  perffaith  o  wyb- 
odaeth sydd  gyd  â  thi. 

5  Wele,  cadarn  ydyw  Duw,  ac  ni 
ddiystyra  efe  neb:  *  cadarn  o  gad- 
ernid  a  ^  doethineb  yw  efe. 

6  Nid  achub  efe  fywyd  yr  annuw- 
iol ;  ond  efe  a  rydd  uniondeb  i'r 
^  trueiniaid. 

7  **  Ni  thyn  efe  ei  olwg  oddi  ar  y 
cyfiawn ;  eithr  ""y  maent  gyd  â  bren- 
hinoedd,  ar  yr  orsedd-faingc ;  ie, 
efe  a'u  sicrhâ  yn  dragywydd,  a  hwy 
a  ddyrchefir. 

8  Ac  "^  OS  hivy  a  rwymir  â  gefynnau, 
ac  a  ddèlir  â  rhaffau  gorthrymder ; 

9  Yna  efe  a  ddengys  iddynt  hwy 
eu  gwaith,  a'u  hanwireddau,  aml- 
hâu  o  honynt : 

10  ^Ac  a  egyr  eu  clustiau  hwy  i 
dderhyn  cerydd;  ac  a  ddywed  am 
droi  o  honynt  oddi  wrth  anwiredd. 

11  Os  gwrandawant  hwy,  a'^  was- 
anaethu  ef  hwy  a  'dreuliant  eu 
dyddiau  me^vn  daioni,  a'u  blynydd- 
oedd  mcAvn  hyfrydwch. 

12  Ac  oni  wrandawant,  ^difethir 
hwy  gan  y  cleddyf ;  a  hwy  a  dreng- 
ant  heb  wybodaeth. 

13  Ond  y  rhai  rhagrithiol  o  galon 
^  a  chwanegant  ddig :  ni  waeddant 
pan  rwymo  efe  hwynt 

14  ''Eu  henaid  hwythau  fydd  marw 
me^vn  ieuengctid,  a'u  bywyd  gyd 
â'r  '^  aflan. 

15  Efe  a  wared  y  ^truan  yn  ei  gys- 
tudd,  ac  a  egyr  eu  clustiau  hwynt 
mewn  gorthrymder. 

16  FeUy  hefyd  efe  a'th  symmud- 
asai  di  o  enau  cyfyngdra  i  ehang- 
der,  He  nid  oes  gwasgfa;  ^a'saig  dy 
fwrdd  di  fuasai  yn  Uawn  brasder. 

17  Ond  ti  a  gyflawnaist  farn  yr 
annuwiol :  barn  a  chyfiawnder  *  a 
ymaflant  ynot. 

18  0  herAvydd  hod  digofaint, 
gochel,  rhag  iddo  dy  gymmeryd  di 
ymaith  â'^  ddyrnod:  yna  ''ni'th  ^war- 
ed iawn  mawr. 

19  A  brisia  efe  ar  dy  olud  di  ?  na 
phrisia,  ar  aur,  nac  ar  hoU  gad- 
ernid  nerth. 

20  Na  chwennych  y  nos,  pan  dor 
rer  pobl  ymaith  yn  eu  lie. 

21  Ymochel,  nac   edrych  ar  an- 


Am  allu,  gweithredoedd, 


JOB,  XXXVII. 


a  doethineb  Duw. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1520. 


1  Es.  40. 13, 

14. 

Rhuf.  U. 

34. 

1  Cor.  2.16. 
ni  pen.  34. 

13. 
n  pen.  34. 

10. 


0  Ps.  90.  2. 
a  102.  24, 

27. 

Heb.  1. 12. 


6Heb. 
wraidd, 

P  pen.  37. 
13.  a  38. 23. 


T  Ileb.  yr 
eegyniad. 


2  Ileb. 
oleuni. 

3  Heb. 
esgyll, 

a  Pb.  29.  3. 
a  08.  33. 


b  pen.  5.  9. 
a  9. 10. 
a  36.  26. 

c  Ps.  147. 
16,  17. 


<neb. 
gawodydd 
o  wlaiv 
mawr. 


wiredd :  canys  hynny  a  ddewisaist 

0  flaen  cystudd. 

22  Wele,  Duw  trwy  ei  nerth  a 
ddyrchafa :  •  pwy  sydd  yn  dysgu  fel 
efe? 

23 ""  Pwy  a  orchymynodd  ei  fifordd 
ef  iddo?  a  "phwy  a  ddywed, 
Gwnaethost  an  wiredd? 

24  Cofia  fawrhâu  ei  waith  ef,  ar 
yr  hwn  yr  edrych  dynion. 

25  Pob  dyn  a'i  gwel;  a  dyn  a'* 
cenfydd  o  bell. 

26  Wele,  mawr  yw  Duw,  ac  nid 
adwaenom  ef;  ac  °ni  fedrir  chwilio 
allan  nifer  ei  flynyddoedd  ef. 

27  Canys  efe  a  wna  y  defnynnau 
dyfroedd  yn  fan  :  hwy  a  dywalltant 
wlaw  fel  y  byddo  ei  darth ; 

28  Yr  hwn  a  ddifera  ac  a  ddefh- 
ynna  y  cjnnmylau  ar  ddyn  yn  hel- 
aeth. 

29  Hefyd,  a  ddeall  dyn  daeniadau 
y  cymmylau,  a  thwrf  ei  babell  ef  ? 

30  Wele,  efe  a  daenodd  ei  oleuni 
arno,  ac  a  orchuddiodd  *^waelod  y 
môr. 

31  Canys  ^â  hwynt  y  bam  efe  y 
bobloedd,  ac  y  rhydd  efe  fwyd  yn 
helaeth. 

32  Efe  a  guddia  y  goleuni  â  chym- 
mylau;  ac  a  rydd  orchymyn  iddo 
na  thywynno  trwy  y  cwmmwl  sydd 
rhyngddynt. 

33  Ei  dwrf  a  fynega  am  dano,  a'r 
anifeiliaid  am  ^  y  tarth. 

PENNOD  XXXVII. 

1  Ehaid  yw  ofni  Duw  o  herwydd  ei  weithred- 
oedd.  15  Bod  ei  ddoethineb  ef  yn  anchwiU 
iadtcy  ynddynt  hwy. 

WRTH  hyn  hefyd  y  cryn  fy 
nghalon,  ac  y  dychlamma  hi 
o'i  lie. 

2  Gan  wrandaw  gwrandêwch  ar 
swn  ei  lef,  ac  ar  y  sain  a  ddaw  aUan 
o'i  enau  ef. 

3  Efe  a'i'hyfforddia  dan  yr  holl 
nefoedd,  a'i  ^feUt  hyd  ^eithafoedd 
y  ddaear. 

4  *Swn  a  rua  ar  ei  ol  ef :  efe  a 
wna  daranau  â  llais  ei  odidowg- 
rwydd,  ac  ni  oeda  efe  hwynt,  pan 
glywir  ei  dwrf  ef. 

5  Duw  a  wna  daranau  âl  lais  yn 
rhyfedd :  ''  y  mae  yn  gwneuthur 
pethau  mwy  nag  a  wyddom  ni 

6  Canys  ''efe  a  ddywed  wrth  yr 
eira,  Bydd  ar  y  ddaear ;  ac  wrth 
gawod  o  wlaw,  ac  wrth  "^wlaw  mawr 
ei  nerth  ef. 

7  Efe  a  selia  law  pob  dyn,  fel  yr 
adwaeno  pawb  ei  waith  ef. 


8  Yna  yr  â  y  bwystfil  i'w  loches, 
ac  y  trig  yn  ei  le. 

9  O'r  ^dehau  y  daw  corwynt;  ac 
oerni  oddi  wrth  y  ®  gogledd. 

10  ^  A'i  wynt  y  rhydd  Duw  rew : 
a  lied  y  dyfroedd  a  gyfyngir. 

11  Hefyd  efe  a  flina  gwmmwl  yn 
dyfrhâu ;  efe  a  wasgar  ^  ei  gwmmwl 
goleu. 

12  Ac  y  mae  hwnnw  yn  ymdroi 
oddi  amgylch  wrth  ei  lywodraeth 
ef :  fel  y  gwnelont  hwy  beth  byn- 
nag  a  orchymyno  efe  iddynt,  ar 
hyd  wyneb  y  byd  ar  y  ddaear. 

13  Pa  un  bynnag  ai  yn  ^  gospedig- 
aeth,  ai  'i'w  ddaear,  ai  'er  daioni, 
B  efe  a  bar  iddo  ddyfod. 

14  Gwrando  hyn,  Job ;  saf,  ac  ys- 
tyria  ryfeddodau  Duw. 

15  A  wyddost  ti  pa  bryd  y  dos- 
parthodd  Duw  hwynt,  ac  y  gwnaeth 
efe  i  oleuni  ei  gwmmwl  lewyrchu  ? 

16  A  wyddost  ti  oddi  wrth  bwysau 
y  cymmylau,  rhyfeddodau  yr  hwn 
sydd  berffeith-gwbl  o  wybodaeth  ? 

17  Pa  fodd  y  mae  dy  ddiUad  yn 
gynnes,  pan  baro  efe  y  ddaear  yn 
dawel  â'r  deheu-wynt? 

18  ^'A  daenaist  ti  gyd  âg  ef  yr 
wybren,  yr  hon  a  sicrhawyd  fel 
drych  toddedig  ? 

19  Gwna  i  ni  wybod  pa  beth  a 
ddy wedwn  wrtho :  ni  fedrwn  ni  gyf- 
leu  ein  geiriau  gan  dywyllwch. 

20  <V  fynegir  iddo  ef,  os  Uefaraf  ? 
OS  dywed  neb,  diau  y  Uyngcir  ef 

21  Ac  yn  awr,  ni  wêl  neh  y  gol- 
euni disglaer  sydd  yn  y  cymmylau : 
ond  myned  y  mae  y  gwynt,  a'u 
puro  hwynt. 

22  O'r  gogledd-wynt  y  daw  ^hin- 
dda :  y  mae  yn  Nuw  ogoniant  mwy 
ofnadwy. 

23  J.2ÍÎ  yr  HollaUuog,  'ni  allwn  ni 
mo'i  gael  ef:  ^ardderchog  yw  o 
nerth,  a  bam,  a  helaethrwydd  cyf- 
iawnder :  ni  chystuddia  efe. 

24  Am  hynny  yr  ofna  dynion  ef : 
nid  edrych  efe  ar  neb  doeth  eu 
calon. 

PENNOD  XXXVIII. 

1  Duw  yn  annog  Job  i  atleb.  4  Duw,  trwy  ei 
alluog  weithredoedd,  yn  dangoa  i  Job  ei  an- 
wybodaeth,  31  a'i  wendid. 

YNA  yr  Arglwydd  a  attebodd 
Job  "aUan  o'r  corwynt,  ac  a 
ddywedodd, 

2  ^'Pwy  yw  hwn  sydd  yn  tywyUu 
cynghor  âg  ymadroddion  hel3  wyb- 
odaeth ? 

3  "Gwregysa  dy  Iwynau  yn  awr 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1520. 

6  Heb. 

ystafell. 

6  Ilti). 

gwyntoedd 
gwai- 
garog. 
à  pen.  38. 
29,  30. 
Ps.  147. 17, 
18. 

7  Heb. 
gwmmvil 
et  oleuni. 


8  Heb. 

w'iulen. 
e  pen.  38. 

26,  27. 
f2  Sam.  21. 

10. 

1  Brcn.  18. 

45. 
g  Exod.  9. 

18,23. 

1  Snm.  12. 

18, 19. 

Ezr;i  10.  9. 

pen.SU.  31. 


1»  Gen.  1.  6. 


9  Heb.  avr. 


1 1  Tim.  6. 
16. 
k  pen.  36.  5. 


a  Folly 

E.\i,d.  19. 

16,  18. 

1  Bren.  19. 

U. 

Ezec.  1.  4. 

Nah.  1.  3. 
b  pen.  42.  8. 

c  pen.  40.  7. 


Duiü,  trwy  ei  weitJiredoedd, 


JOB,  XXXIX. 


yn  dangos  i  Job  ei 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1520. 

2 lîeb. 

gwna î  mì 
■Wÿbod. 
d  Ps.  104.  5. 
Diar.  8.  29. 
a  30.  4. 


S  Heb. 

soddwyd. 
4  Heb.  mor- 

tfisiau, 

ncu, 

ystolion. 


o  Gen.  1.  9. 
Ps.  33.  7. 
a  104.  9. 
Diar.  8.  29. 


f  pen.  26. 
10. 


5  Keb. 

esgyll. 


E  Ps.  10.  15. 


t  Ps.  9.  13. 


6  Neu,  yn, 
neu,  'wrúi. 


'Ps.  13Ö.7. 


k  Exod.  9. 
Ift. 

Jos.  10.  11. 
Es.  óO.  30. 


fel  gwr  ;  a  -  mynega  i  mi  yr  hyn  a 
ofynwyf  ì  ti. 

4  "^  Pa  le  yr  oeddit  tì  pan  sylfaen- 
ais  i  y  ddaear?  mynega,  os  medri 
ddeall. 

5  Pwy  a  osododd  ei  mesurau  hi, 
OS  gwyddost?  neu  pwy  a  estynodd 
linyn  arni  hi? 

6  Ar  ba  beth  y  ^sicrhawyd  ei  *syl- 
feini  hi?  neu  pwy  a  osododd  ei 
chongl-faen  hi, 

7  Pan  gyd-ganodd  sêr  y  bore,  ac 
y  gorfoleddodd  hoU  feibion  Duw  ? 

8  ^KpTiwy  a  gauodd  y  mor  â  dor- 
au,  pan  ruthrodd  efe  allan  megis 
pe  deuai  allan  o'r  groth  ? 

9  Pan  osodais  i  y  cwmmwl  yn  wisg 
iddo,  a  niwl  tew  yn  rhwymyn  iddo, 

10  '"Pan  osodais  fy  ngorchymyn 
arno,  a  phan  osodais  drosolion  a 
dorau, 

11  Gan  ddywedyd,  Hyd  yma  y 
deui,  ac  nid  ym  mhellach;  ac  yma 
yr  attelir  ymchwydd  dy  donnau  di. 

12  A  orchymynaist  ti  y  bore  er 
dy  ddyddiau?  a  ddangosaist  ti  i'r 
wawr-ddydd  ei  lie, 

13  I  ymaflyd  yn  ^eithafoedd  y 
ddaear,  fel  yr  ysgydwer  yr  annuw- 
iol  allan  o  honi  hi  ? 

14  Canys  hi  a  ymnewidia  fel  clai 
y  sêl ;  a  hwy  a  safant  fel  dUlad. 

15  Ac  attelir  eu  goleuni  oddi 
wrth  yr  annuwiol :  ^  dryllir  y  braich 
dyrchafedig. 

16  A  ddaethost  ti  i  eigion  y  mor  ? 
ac  a  rodiaist  ti  y'nghilfachau  y 
dyfnder  ? 

17  A  agorwyd  ^  pyrth  marwolaeth 
i  ti  ?  neu  a  welaist  ti  byrth  cysgod 
angau? 

18  A  ystyriaist  ti  led  y  ddaear? 
mynega,  os  adwaenost  ti  hi  i  gyd. 

19  Pa  ffordd  yr  eir  lie  y  trig  gol- 
euni ?  a  pha  le  y  mae  lie  y  tywyll- 
wch, 

20  Fel  y  cymmerit  ef  ^'hyd  ei 
derfyn,  ac  y  medrit  y  llwybrau  i'w 
dŷef? 

21  A  wyddit  ti  yna  y  genid  tydi? 
ac  y  hyddai  rhifedi  dy  ddyddiau 
yn  fa^vr  ? 

22  A  aethost  ti  i  'drysorau  yr 
i  eira  ?  neu  a  welaist  ti  drysorau  y 

cenllysg, 

23  ''Y  rhai  a  gedwais  i  hyd  am- 
ser  cyfyngder,  hyd  ddydd  ymladd  a 
rhyfel? 

24  Pa  ffordd  yr  ymranna  goleuni, 
yr  hwn  a  wasgar  y  dwyrein-ẁynt 
ar  y  ddaear  ? 

588 


25  Pwy  a  rannodd  ddyfrlle  i'r  llif- 
ddyfroedd?  a  ffordd  i  fellt  y  taranau, 

26  I  wlawio  ar  y  ddaear  lie  ni 
hyddo  dyn;  ar  yr  anialwch,  sydd 
heb  ddyn  ynddo  ? 

27  ^  I  ddigoni  y  tir  diffaeth  a  gwŷllt, 
ac  i  beri  i  gnwd  o  laswellt  dyfu  ? 

28  A  oes  dad  i'r  gwlaw?  neu 
pwy  a  genhedlodd  ddefnynnau  y 
gwlith  ? 

29  0  groth  pwy  y  daeth  yr  ìâ 
allan?  a  phwy  a  genhedlodd  Iwyd- 
rew  y  nefoedd  ? 

30  Y  dyfroedd  a  guddir  megis  â 
charreg,  ac  wyneb  y  dyfnder  a  '^  rew- 
odd. 

31  A  rwymi  di  hyfrydwch  ®*"  Plei- 
ades? neu  a  ddattodi  di  rwymau 
^  Orion? 

32  A  ddygi  di  allan  ^Mazzaroth 
yn  eu  hamser?  neu  a  dywysi  ^di 
Arcturus  a'i  feibion  ? 

33  A  adwaenost  ti  "ordeiniadau  y 
nefoedd?  a  osodi  di  ei  lywodraeth 
ef  ar  y  ddaear  ? 

34  A  ddyrchefi  di  dy  lef  ar  y  cwm- 
mwl, fel  y  gorchuddio  helaethrwydd 

0  ddyfi'oedd  dydi  ? 

35  A  ddanfoni  di  fellt  allan,  fel  yr 
elont,  ac  y  dywedont  wrthyt,  Wele 
ni? 

36  "Pwy  a  osododd  ddoethineb 
yn  yr  ymysgaroedd?  neu  pwy  a 
roddodd  ddeall  i'r  galon? 

37  Pwy  a  gyfrif  y  cymmylau  trwy 
ddoethineb?  a  phwy  a  all  ^attal 
costrelau  y  nefoedd, 

38  Pan  ''dröer  y  llwch  yn  dom,  fel 
y  glyno  y  priddellau  ynghyd  ? 

39  PA  elli  di  hela  ysglyfaeth  i'r 
llew?  neu  a  elli  di  lenwi  ^gwangc 
cenawon  y  llewod, 

40  Pan  ymgrymmant  yn  eu  lloch- 
esau,  pan  eisteddant  mewn  ffau  i 
gynllwyn  ? 

41  ^Pwy  a  ddarpar  i'r  gigfran  ei 
bwyd?  pan  lefo  ei  chywion  ar 
Dduw,  gwibiant  o  eisieu  bwyd 

PENNOD  XXXIX. 

1  Am  y  geifr  gwylltion,  a'r  ewigod  ;  5  yr  asyn 
gwŷllt,  9  yr  unicorn,  13  y  paun,  a'r  estrys  ; 
19  y  march,  26  y  gwtilch,  27  a'r  eryr. 

AWYDDOST  ti  yr  amser  i  eifr 
gwylltion  y  creigiau  lydnu?  a 
fedri  di  ^vylied  yr  amser  ^y  bwi'w 
yr  ewigod  loi  ? 

2  A  gyfrifi  di  y  misoedd  a  gyf- 
lawnant  hwy?  ac  a  wyddost  ti  yr 
amser  y  llydnant  ? 

3  Ymgrymmant,  bwriant  eu  Uydn- 
od,  ac  ymadawant  â'u  gofid- 


anivyhodaetli  a'i  wendid. 


JOB,  XL. 


Job  yn  ymostwng. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
1520. 

2  Neil, 
gan  yd. 


•>  pen.  24. 5. 

Jer.  2.  24. 

Hob.  8.  9. 
SHeb. 

haîen-dîr. 


c  pen.  3.  18. 
4Heb. 

cymliellwr. 


SNeu,biit  y 
ciconia  ar 
esiri/6  i 


6  wisgaisl  ti 
eiwdd/efd 
tharani 


4  Eu  Uydnod  a  gryfliâ,  cynnydd- 
ant  ^yn  y  maes:  ant  allan,  ac  ni 
ddychwelant  attynt  hwy. 

5  Pwy  a  oUyngodd  yr  asyn  gwŷllt 
yn  rhydd?  neu  pwy  a  ddattododd 
rwymau  yr  asyn  gwŷllt  ? 

6  ^Yr  hwn  y  gosodais  yr  anialwch 
yn  dŷ  iddo,  a'r  ^diffaethwch  yn 
drigfa  iddo. 

7  Efe  a  chwardd  am  hen  lliaws 
tref :  "^ni  wrendy  ar  lais  y  *geilwad. 

8  Cilfacliau  y  mynyddoedd  yw  ei 
borfa  ef,  ac  efe  a  chwilia  am  bob 
glaswelltyn. 

9  A  gyttuna  yr  unicorn  i'th  was- 
anaethu  di?  a  erys  efe  wrth  dy 
bresebau  di  ? 

10  A  r\vymi  di  unicorn  a'i  did 
mewn  rhych?  a  lyfna  efe  y  dolydd 
ar  dy  ol  di  ? 

11  A  ymddiriedi  wrtho,  am  fod  ei 
gryfder  yn  fawr?  a  adewi  di  dy 
lafur  iddo  ? 

12  A  goeli  di  ef,  y  dwg  efe  dy 
had  di  drachefn,  ac  y  casgi  efe  ef 
i'th  lawr-dyrnu  di  ? 

13  A  roddaist  ti  adenydd  hyfryd 
i'r  peunod?  neu  ^adenydd  a  phlu 
i'r  estrys  ? 

14  Yr  hon  a  ad  ei  hwyau  yn  y 
ddaear,  ac  a'u  cynhesa  yn  y  llwch ; 

15  Ac  y  mae  hi  yn  golhvng  dros 
gôf  y  gaUai  droed  eu  dryllio  hwynt, 
neu  anifaü  y  maes  eu  sathru. 

16  Caled  yw  hi  wrth  ei  chywion, 
fel  pe  na  hyddent  eiddi  hi:  ei 
gwaith  hi  sydd  ofer,  heb  ofn; 

17  Oblegid  na  roddes  Duw  iddi 
ddoethineb,  ac  na  chyfrannodd  iddi 
ddeall. 

18  Yr  amser  yr  ymgodo  hi  yn 
uchel,  hi  a  ddiystyra  y  march  a'i 
farchog. 

19  A  roddaist  ti  gryfder  i  farch? 
neu  a  ^  ddysgaist  iddo  weryru  ? 

20  A  ddychryni  di  ef  fel  ceiUog 
rhedyn?  dychryn  ydyw  ardderch- 
owgrwydd  ei  fíroen  ef. 

21  Ei  draed  ef  a,  gloddiant  yn  y 
dyfíryn,  ac  efe  a  lawenycha  yn  ei 
gryfder :  efe  a  â  allan  i  gyfarfod 
arfau. 

22  Efe  a  ddiystyra  arswyd,  ac  ni 
ddychryna  efe ;  ac  ni  ddychwel  yn 
ei  ol  rhag  y  cleddyf. 

23  Y  cawell  saethau  a  drystia  yn 
ei  erbyn,  y  ddisglaer  waywffon  a'r 
darian. 

24  Efe  a  Iwngc  y  ddaear  gan  greu- 
londeb  a  chynddaredd :  ac  ni  chred 
mai  Uais  yr  udgorn  yw. 


25  Efe  a  ddywed  ym  mhlith  jr 
udgyrn.  Ha,  ha ;  ac  a  arogla  o  bell 
ryfel,  twrf  tywysogion,  a'r  bloeddio. 

26  Ai  trAvy  dy  ddoethineb  di  yr 
eheda  y  gwalch,  ac  y  Ueda  efe  ei 
adenydd  tu  a'r  dehau  ? 

27  Ai  wrth  dy  '^  orchymyn  di  yr 
ymgyfyd  yr  eryr,  ac  ^  y  gwna  efe  ei 
nyth  yn  uchel  ? 

28  Y  trig  efe  ac  yr  erys  mewn 
craig;  ac  ar  ysgythredd  y  graig, 
a'r  lie  cadarn  ? 

29  Oddi  yno  y  chwilia  am  fwyd; 
ei  lygaid  a  ganfyddant  o  belL 

30  Ei  gywion  hefyd  a  sugnant 
waed:  SL^lle  y  byddo  celanedd,  yno 
y  bydd  efe. 

PENNOD  XL. 

1  Job  yii  ymostwng  ger  hron  Duw.  6  Duw  yn 
ei  gyffroi  ef  i  ddangos  ei  gyfiawnder,  a^i 
allu,  a'i  ddoethineb.    15  Am  y  behemoth. 

YR  Arglwydd  hefyd  a  atteb- 
odd  Job,  ac  a  ddywedodd, 

2  Ai  dysgeidiaeth  yw  ymryson  a'r 
HoUalluog?  a  argyhoeddo  Dduw, 
attebed  i  hynny. 

3  IT  A  Job  a  attebodd  yr  Ar- 
glwydd, ac  a  ddywedodd, 

4  Wele,  gwael  ydwyf ;  pa  beth  a 
attebaf  i  ti  ?  *  mi  a  osodaf  fy  Haw 
ar  fy  ngenau. 

5  Dywedais  unwaith ;  ond  nid  at- 
tebaf: le,  ddwy  waith ;  ond  ni  chwan- 
egaf 

6  1[  ^A'r  Arglwydd  a  attebodd 
Job  allan  o'r  cor^vynt,  ac  a  ddy- 
wedodd, 

7  ''Gwregysa  yn  awr  dy  Iwynau 
fel  gwr ;  a  ^  myfi  a  ofynaf  i  ti,  myn- 
ega  dithau  i  mi. 

8  ®  A  Avnei  di  fy  marn  i  yn  ofer  ?  a 
ferni  di  fi  yn  anghyfiawn,  i'th  gyf- 
iawnhâu  dy  hun  ? 

9  A  oes  i  ti  fraich  fel  i  Dduw? 
neu  a  wnei  di  daranau  â'th  lais  fel 
yntau  ? 

10  ^Ymdrwsia  yn  awr  â  mawredd 
ac  â  godidowgrwydd,  ac  ymwisg  â 
gogoniant  ac  â  phrydferthwch. 

11  Gwasgara  gynddaredd  dy  ddig- 
ofaint ;  ac  edrych  ar  bob  balch,  a 
thafl  ef  i  lawr. 

12  Edrych  ar  bob  balch,  a  gos- 
twng  ef ;  a  mathra  yr  annuwiol  yn 
eu  He. 

13  Cuddia  hwynt  ynghyd  yn  y 
pridd,  a  rhwym  eu  hwynebau  hwynt 
mewn  lie  cuddiedig. 

14  Yna  hefyd  myfi  a  addefaf  i  ti, 
y  gall  dy  ddeheulaw  dy  achub. 

15  1Í  Yn  awr  wele  ^y  behemoth, 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1520. 


7  Heb. 
ennu. 
à  Jor.  49. 

Obad.  4. 


e  Matt.  24. 
2S 
LÙC17.37. 


a  Pe.  39.  9. 


b  pen.  38. 1. 


c  pen.  3S.  3. 
d  pen.  42.  4. 


e  Pb.  51.  4. 

Khuf.  3.  4. 


f  Vs.  104.  L 


2  Neu,  7/r 
elepìíant. 


Mawr  allu  Duw 


JOB,  XLL 


yyi  y  lejiathan. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1520. 


3Heb. 
dreisia. 


«Sef, 

morfil. 
3  Neu,  ei 

dafod  ef  á 

rhaff  a 

oUyngych 

i  lawrf 

Het).  a 

loddi/ch  Î 


»  Rhuf.  11. 

35. 
b  Exod.  19. 

5. 

DeTit.10.14. 

Pa.  24. 1. 

a  50. 12. 

1  Cor.  10. 

26,  28. 


yr  hwn  a   wneuthum   gyd  â   thi ; 
glaswellt  a  fwytty  efe  fel  ŷch. 

16  Wele  yn  awr,  ei  gryfder  ef  sydd 
yn  ei  Iwynau,  a'i  nerth  ym  mogel 
ei  fol. 

17  Efe  a  gyfyd  ei  gynflfon  fel  cedr- 
wydden :  gewynnau  ei  arennau  ef 
sydd  blethedig. 

18  Pibellau  pres  ydyw  ei  esgyin 
ef :  ei  esgym  sydd  fel  flyn  heiyrn. 

19  Pennaf  o  fíyrdd  Duw  ydyw 
efe :  yr  hwn  a'i  gwnaeth,  a  all  beri 
i'w  gleddyf  nesâu  atto  ef. 

20  Y  mynyddoedd  yn  ddi'au  a 
ddygant  laswellt  iddo :  ac  yno  y 
chwery  holl  anifeiliaid  y  maes. 

21  Efe  a  orwedd  dan  goedydd  cys- 
godfawr,  mewn  Uoches  o  gyrs  a 
siglenydd. 

22  Coed  cysgodfawr  a'i  gorchudd- 
iant  â'u  cysgod:  helyg  yr  afon  a'i 
hamgylchant. 

23  Wele,  efe  a  "  ŷf  yr  afon,  ae  ui 
phrysura :  efe  a  obeithiai  y  tynnai 
efe  yr  lorddonen  i'w  safn, 

24  A  ddeil  neb  ef  o  flaen  ei  lyg- 
aid?  a  dylla  neh  ei  drwyn  ef  â 
bachau  ? 

PENNOD  XLL 

Mawr  allu  Duw  yn  y  lejiathan. 

ADYNNI  di  y  -lefiathan  allan 
â  bach?  ^neu  a  rwymi  di  ei 
dafod  ef  â  rhaflf  ? 

2  A  osodi  di  fach  yn  ei  drwyn  ef  ? 
neu  a  dylli  di  asgwm  ei  en  ef  â 
mynawyd  ? 

3  A  fawr  ymbil  efe  â  thi  ?  a  ddy- 
wed  efe  wrthy t  ti  yn  dêg  ? 

4  A  wna  efe  ammod  â  thi  ?  a  gym- 
meri  di  ef  yn  was  tragy wyddol  ? 

5  A  chwareui  di  âg  ef  fel  âg  ad- 
eryn  ?  neu  a  rwymi  di  ef  i'th  langc- 
esau? 

6  A  swppera  cyfeiUion  arno?  a 
gyfrannant  hwy  ef  rhwng  mar- 
siandwyr  ? 

7  A  lenwi  di  ei  groen  ef  â  phigau 
heiyrn  ?  neu  ei  ben  â  thryferau  ? 

8  Gosod  dy  law  arno  ef ;  cofia  y 
rhyfel ;  na  wna  mwy. 

9  Wele,  ofer  ydyw  ei  obaith  ef : 
oiii  chwymp  un  gan  ei  olwg  ef  ? 

10  Nid  oes  neh  mor  hyderus  a1  godi 
ef :  a  phwy  a  saif  ger  fy  mron  i  ? 

11  *Pwy  a  roddodd  i  mi  yn  gyn- 
taf,  a  mi  a  dalaf?  ^heth  hyniiag 
sydd  dan  yr  holl  nefoedd,  eiddof 
fi  yw. 

12  Ni  chelaf  ei  aelodau  ef,  na'i 
gryfder,  na  gweddeidd-dra  ei  ys- 
tum  e£ 


13  Pwy  a  ddatguddia  wyneb  ei 
wisg  ef  ?  pwy  a  ddaw  atto  ef  a'i 
ffrwyn  ddau-ddyblyg  ? 

14  Pwy  a  egyr  ddorau  ei  wyneb 
ef?  ofnadwy  yw  amgylchoedd  ei 
ddannedd  ef. 

15  Ei  falchder  yw  ei  ^emmau, 
wedi  eu  cau  ynghyd  megis  â  sêí 
gaeth. 

16  F  mae  y  naill  mor  agos  at  y 
llall,  fel  na  ddaw  gwynt  rhyng- 
ddynt. 

17  Pob  un  a  lŷn  wrth  eu  gilydd ; 
hwy  a  gyd-ymgyssyUtant,  fel  na  wa- 
henir  hwy. 

18  Wrth  ei  disian  ef  y  tywynna 
goleuni,  al  lygaid  ef  sydd  fel  am- 
rantau  y  bore. 

19  Ffaglau  a  ant  allan,  a  g^vreich- 
ion  tanllyd  a  neidiant  o'i  enau  ef 

20  Mwg  a  ddaw  allan  o'i  ffroenau, 
fel  o  bair  neu  grochan  berwedig. 

21  Ei  anadl  a  wna  i'r  glo  losgi,  a 
fflam  a  ddaw  allan  o'i  enau. 

22  Yn  ei  wddf  y  trig  cryfder,  a 
thristwch  a  ^dry  yn  llawenydd  o'i 
flaen  ef 

23  Llywethau  ei  gnawd  a  lynant 
ynghyd :  caledodd  ynddo  ei  hun, 
fel  na  syflo. 

24  Caled  ydyw  ei  galon  fel  carreg : 
a  chaled  fel  dam  o'r  maen  isaf  i 
felin. 

25  Rhai  cryfion  a  oihant  pan  godo 
efe :  rhag  ei  ddrylliadau  ef  yr  ym- 
lanhânt. 

26  Cleddyf  yr  hwn  a'i  tarawo,  ni 
ddeil ;  y  waywffon,  y  biccell,  na'r 
^  Uurig. 

27  Efe  a  gyfrif  haiarn  fel  gwellt, 
a  phres  fel  pren  pwdr. 

28  M  phâr  saeth  iddo  ffoi :  cerrig 
tafl  a  dröed  iddo  yn  sofl. 

29  Piccellau  a  gyfrifir  fel  soflyn ; 
ac  efe  a  chwardd  wrth  ysgwyd 
gwaywffbn. 

30  Dano  ef  y  hydd  megis  darnau 
Uymion  o  lestri  pridd :  efe  a  daena 
bethau  Uymion  ar  hyd  y  clai. 

31  Efe  a  wna  i'r  dyfnder  ferwi 
fel  crochan :  efe  a  esyd  y  mor  fel 
crochan  o  ennaint. 

32  Efe  a  wna  Iwybr  goleu  ar  ei 
ol ;  fel  y  tybygid/oí^  y  dyfnder  yn 
frigwyn. 

33  Nid  oes  ar  y  ddaear  gyffelyb 
iddo,  yr  hwn  a  "^  wnaethpwyd  heb 
ofn. 

34  Efe  a  edrych  ar  bob  peth  uch- 
el :  brenhin  ydyw  ar  holl  feibion 
balchder. 


540 


Job  yn  ymrôi  i  Ddiiw, 


JOB,  XLII. 


a  Diiw  yn  eifendithio. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1520. 


2Neu, 

rwystrir 

uii  oth 
feddijUau. 
»  pen.  38.  2. 


b  Pa.  40.  5. 
a  Vol.  1. 
a  139.  6. 


c  pen.  38.  3. 
a  40.  7. 


d  3Iatt.  5. 
24. 


PENNOD  XLII. 

1  J  oh  yn  ymrôi  i  Dduw.  7  A  Diiio  yn  harnu 
achos  Job  yn  oreu,  ac  yn  peri  i'w  gyfeillion 
ymrcA  iddo,  ac  yn  ei  dderhyn  ef  yn  gymmer- 
adwy,  10  ac  yn  ei  fawrhaa,  ac  yn  ei  fen- 
diihio.    16  Oedran  a  maricolaeth  Job. 

A  JOB  a  attebodd  yr  Arglwydd, 
,  ac  a  ddywedodd, 

2  Myfi  a  wii  y  gelli  di  bob  peth  ; 
ac  na  ^attelir  un  meddwl  oddi 
wrthyt. 

3  *Pwy  ydyw  yr  hwn  sydd  yn 
cuddio  cynghor  heb  wybodaeth? 
am  hynny  y  lleferais  yr  liyn  nis 
deallais ;  ^pethau  rliy  ryfedd  i  mi, 
y  rhai  nis  gwyddwn. 

4  Gwrando,  attolwg,  a  myfi  a 
lefaraf :  ""gofynaf  i  ti,  dysg  dithau 
finnau. 

5  Myfi  a  glywais  â'm  clustiau  son 
am  danat:  ond  yn  awr  fy  llygad 
a'th  welodd  di. 

6  Am  hynny  y  mae  yn  ffiaidd  gen- 
nyf  fi  fy  hun  ;  ac  yr  ydwyf  yn  edif- 
arhâu  mewn  Uwch  a  Uudw. 

7  IT  Ac  wedi  dywedyd  o'r  Ar- 
glwydd y  geiriau  hyn  wrth  Job, 
yr  Arglwydd  a  ddywedodd  wrth 
Eliphaz  y  Temaniad,  Fy  nigofaint 
a  gynneuodd  yn  dy  erbyn  di,  ac 
yn  erbyn  dy  ddau  gyfaiil ;  am  na 
iddywedasoch  am  danaf  fi  yn  un- 
iawn  fel  fy  ngwasanaethwr  Job. 

8  Yn  awr  gan  hynny  cymmer- 
wch  i  chwi  saith  o  fustych,  a  saith 
o  hyrddod,  ac  ^  ewch  at  fy  ng>vasan- 
aethwr  Job,  ac  offrymmwch  boeth- 
aberth  drosoch ;  a  gweddied  fy 
ngwasanaethwr  Job  drosoch :  can- 
ys  mi  a  dderbyniaf  ei  wyneb  ef : 
fel  na  wnelwyf  i  chwi  yn  ol  eicli 
fíblineb,  am  na  ddywedasoch  yr 
uniawn  am  danaf  fi,  fel  fy  ngwas- 
anaethwr Job. 


9  Felly  Eliphaz  y  Temaniad,  a 
Bildad  y  Suhiad,  a  Sophar  y  Na- 
amathiad,  a  aethant  ac  a  wnaeth- 
ant  fel  y  dywedasai  yr  Arglwydd 
wrthynt.  A'r  Arglwydd  a  dder- 
byniodd  wyneb  Job. 

10  Yna  yr  ^Arglwydd  a  ddy- 
chwelodd  gaethiwed  Job,  pan  wedd- 
lodd  efe  dros  ei  gyfeiUion :  a'r 
Arglwydd  a  chwanegodd  yr  hyn 
oil  a  fuasai  gan  Job  yn  ^ddau 
ddyblyg. 

11  Yna  ei  hoU  geraint,  a'i  hoU 
garesau,  a  phawb  o'i  gydnabod  ef 
o'r  blaen,  a  ddaethant  atto,  ac  a 
fwyttasant  fwyd  gyd  âg  ef  yn  ei 
dy,  ac  a  gwynasant  iddo,  ac  al 
cysurasant  ef,  am  yr  holl  ddrwg  a 
ddygasai  yr  Arglwydd  arno  ef: 
a  hwy  a  roddasant  iddo  bob  uu 
ddarn  o  arian,  a  phob  un  dlws  o 
aur. 

12  Felly  yr  Arglwydd  a  fendith- 
iodd  ddiwedd  Job  yn  fwy  na'i  dde- 
chreuad :  canys  yr  oedd  ganddo 
bedair  mil  ar  ddeg  o  ddefaid,  a 
chwe  mil  o  gamelod,  a  mil  o  gyplau 
ychain,  a  mil  o  asenod. 

13  Ac  yr  oedd  iddo  saith  o  feibion, 
a  thair  o  ferched. 

14  Ac  efe  a  alwodd  enw  y  gyntaf, 
Jemimah ;  ac  enw  yr  ail  Cesiah  ;  ac 
enw  y  drydedd,  Ceren-happuc. 

15  Ac  ni  cheid  gwragedd  mor  Ian 
a  merched  Job  yn  yr  holl  wlad 
honno:  a'u  tad  a  roddes  iddynt 
hwy  etifeddiaeth  ym  mhlith  eu 
brodyr. 

16  A  Job  a  fu  fyw  wedi  hyn  gant 
a  dengain  o  flynyddoedd;  ac  a 
welodd  o'i  feibion,  a  meibion  ei 
feibion,  bedair  cenhedlaeth. 

17  Felly  Job  a  fu  farw  yn  hen,  ac 
yn  Uawn  o  ddyddiau. 


e  Pa.  14.  7. 
a  126. 1. 


'  Es.  40.  2. 


2  Luc  20. 42, 
Act.  1.  20. 


a  Diar.  i. 
14, 15. 


b  Ps.  26.  4. 
Jer.  15. 17. 


c  Jrs.  1.  8. 

Ps.  119. 97. 

d  Jer.  17.  8. 
Ezec.  47. 
12. 


S  Hell. 
ddiflanna. 


e  Job  21. 18. 
Ps.  35.  5. 
Es.  17. 13. 
a  -29.  5. 
Hos.  13.  3. 


I  Nab.  1.  7. 


^LLYFR  Y  PSALMAU. 


1047. 

a  Ps.  46.  6. 
Act.  4.  25. 


b  Pb.  45.  7. 


c  ,Ter.  .'>.  5. 
Luc  19. 14. 

d  Ps.  37.  13. 
a  53.  8. 
Diar.  1.  26. 


2Neu, 
hlina, 

SHeb. 

enneiniais, 
4Ucb. 

mynyddfy 

sancteidd- 

rwydd. 

5  Neu,  i/n 
lie  deddf, 

e  Act.  13. 

33. 

Heb.  1.  5. 

a  5.  5. 
»  Ps.  22.  27. 

a  72.  8. 

a  89.  27. 

Edrych 

loan  17.  4, 

5. 

6  Dat.  2.  27. 
a  12.  5. 

a  19. 15. 


PSALM  I. 

1  Beäwyädwch  y  duiviol.    4  Ännedwyddicch  yr 
annuwiol. 

GWYN  ei  fyd  "y  gwr  ni  rodia 
y'nghynghor  yr  annuwiolion, 
ac  ni  saif  yn  íFordd  pechaduriaid, 
^ac  nid  eistedd  yn  eisteddfa  gwat- 
warwyr. 

2  Ond  sydd  a'i  ewyllys  y'nghyfraith 
yr  Arglwydd;  •'ac  yn  myfyrio  yn 
ei  gyfraith  ef  ddydd  a  nos. 

3  Ac  ^  efe  a  fydd  fel  pren  wedi  ei 
blannu  ar  Ian  afonydd  dyfroedd,  yr 
hwn  a  rydd  ei  fFrwyth  yn  ei  bryd ; 
a1  ddalen  ni  ^^vywa;  a  pha  beth 
bynnag  a  wnel,  efe  a  Iwydda. 

4  Nid  felly  y  hydd  yi*  annuwiol ; 
ond  *  fel  man  us  yr  hwn  a  chwal  y 
gwynt  ymaith. 

5  Am  hynny  yr  annuwiolion  ni 
safant  yn  y  farn,  na  phecliaduriaid 
y'nghynnulleidfa  y  rhai  cyfiawn. 

'  6  Canys  ^yr  Arglwydd  a  edwyn 
íFordd  y  rhai  cyfiawn:  ond  ffordd 
yr  annuwiolion  a  ddifethir. 
PSALM  II. 

1  Brenhiniaeth  Crist.    10  Cyngliori  hrenUn- 
oedd  Vw  derhyn. 

PAH  AM  ''y  terfysga  y  cenhedl- 
oedd,  ac  y  myfyria  y  bobloedd 
beth  ofer? 

2  Y  mae  brenhinoedd  y  ddaear 
yn  ymosod,  a'r  pennaethiaid  yn 
ymgynghori  ynghyd,  yn  erbyn  yr 
Arglwydd,  ac  yn  erbyn  ei  ^  Grist 
ef,  gan  ddywedyd, 

3  *=Drylliwn  eu  rh^vymau  hwy,  a 
thaflwn  eu  rheifynnau  oddi  wrthym. 

4  *Yr  hwn  sydd  yn  preswylio  yn  y 
nefoedd  a  chwardd :  yr  Arglwydd 
a'u  gwatwar  hwynt. 

5  Yna  y  llefara  efe  wrthynt  yn  ei 
lid,  ac  yn  ei  ddigllonrwydd  y  ^dy- 
chryna  efe  hwynt. 

6  Minnau  a  ^osodais  fy  Mrenhin 
ar  Sion  *  fy  mynydd  sanctaidd. 

7  Mynegaf  ^y  ddeddf :  dywedodd 
yr  Arglwydd  wrthyf,  *Fy  Mab 
ydivyt  ti;  myfi  heddyw  a'th  gen- 
hedlais. 

8  ^Gofyn  i  mi,  a  rhoddaf  y  cen- 
hedloedd  yn  etifeddiaeth  i  ti,  a 
therfynau  y  ddaear  i'th  feddiant. 

9  s  DryUi  hwynt  â  gwialen  haiarn ; 
maluri  hwynt  fel  Uestr  pridd. 

10  Gan  hynny  yr  awr  hon,  fren- 


hinoedd,  byddwch  synhwyrol:  bam- 
wyr  y  ddaear,  cymmerwcli  ddysg. 

11  Gwasanaethwch  yr  Arglwydd 
mewn  ofa,  ac  ymlawenhêwch  mewn 
dychryn. 

12  Cusenwch  y  Mab,  rhag  iddo 
ddigio,  a'ch  difetha  chAvi  o'r  ffordd, 
pan  gynneuo  ei  lid  ef  ond  ychydig. 
^  Gwýn  eu  byd  pawb  a  ymddiried- 
ant  ynddo  ef. 

PSALM  III. 

Diogelwch  nawdd  ac  amddiffyn  Buw. 

Psalm  Dafydd,  'pan  ffodd  efe  rhag  Absalom 

ei  fab. 

ARGLWYDD,    mor   ami    yw    fy 
_  nhrallodwyi* !  llawer  yw  y  rhai 
sydd  yn  codi  i'm  herbyn. 

2  Llawer  yw  y  rhai  sydd  yn  dy- 
wedyd  am  fy  enaid,  Nid  oes  iach- 
awdwriaeth  iddo  yn  ei  Dduw. 
Selah. 

3  Ond  tydi,  Arglwydd,  ydwyt 
darian  ^i  mi;  fy  ngogoniant,  a 
^  dyrchafydd  fy  mhen. 

4  A'm  Uef  y  gelwais  ar  yr  Ar- 
glwydd, ac  efe  a'm  clybu  o'i  fyn- 
ydd  sanctaidd.   Selah. 

"  5  '^Mi  a  orweddais,  ac  a  gysgais, 
ac  a  ddeflfroais:  canys  yr  Ar- 
glwydd a'm  cynhaliodd. 

6  ^Nid  ofnaf  fyrddi\ATi  o  bobl,  y 
rhai  o  amgylch  a  ymosodasant  i'm 
herbyn. 

7  Cyfod,  Arglwydd  ;  achub  fi,  fy 
Nuw:  canys  Hare  waist  fy  holl 
elynion  ar  garr  jv  en ;  torraist 
ddannedd  yr  annuwiolion. 

8  ^  Iachawd^vrìaeth  sydd  eiddo  yr 
Arglwydd  :  dy  fendith  sydd  ar  dy 
bobl.  Selah. 

PSALM  IV. 

1  Dafydd  yn  gwedd'io  ar  gael  ei  wrandaw  :  2 
yn  ceryddn  ac  yn  cynghori  ei  elynion,  6  Yn 
ffafr  Duw  y  mae  dedwyddwch  dyn. 

I'r  'Penceidd  ar  Neginotb,  Psalm  Dafydd. 

GWRANDO  fi  pan  alwyf,  0 
Dduw  fy  nghyfiawnder:  mewn 
cyfyngder  yr  ehengaist  arnaf ;  ^tru- 
garhâ  wrthyf,  ac  erglyw  fy  ngweddi. 

2  0  feibion  dynion,  pa  hyd  y 
trowch  fy  ngogoniant  yn  warth? 
yr  hoffwch  wegi,  ac  yr  argeisiwch 
gelwydd?  Selah. 

3  Ond  gwybyddwch  i'r  Arglwydd 
neillduo  y  duwiol  iddo  ei  hun:  yr 


Dafìidd  yn  gweddìo : 


PSALMAU. 


yn  acliwyn  yn  ei  glefyd. 


B  K)ŵ.  4. 
26. 
b  Pb.  77.  6. 


o  Deiit.  33. 
19. 

Vs.  50.  14. 
a  51.  19. 

d  Num.  6. 

Ps.SO.3,7, 
10.  a  119. 
135. 


e  .Tob  11. 
18, 19. 
Ps.  3.  5. 

íLef.25.18, 
19.  a  26.  5. 
Deut.  12. 
10. 


a  Ps.  30.  5. 
a  130.  6. 


b  Hal).  1.13. 
2  Heb.  0 

flaen  dij 
lygaid. 


c  i?B.  55.  23. 


5  Heb.  a 

thend  dy 

sancleidd- 

rwydd. 
i  ìleTa.fy 

ngwylwyr. 
d  Ps.  25.  4. 

a  27.  11. 
6Neu, 

ffyddlon- 

'deb,  neu. 

sicrwydd. 

6  Neu, 
fi  enati. 

e  Luc  11. 
4+. 
llhuf.3.13. 

7  Neu, 
Gwna 
hwì/nt  yn 
euog. 


Arglwydd  a  wrendy  pan  alwyf 
arno. 

4  ^Ofnwch,  ac  na  phecliwcli:  *'ym- 
ddiddenwcli  â'ch  caloa  ar  eich 
gwely,  a  thewch.   Selali. 

5  Aberthwch  ''ebyrth  cyfia\\Tider; 
a  gobeithiwch  yn  yr  Arglwydd. 

6  Llawer  sydd  yn  dywedyd,  Pwy  a 
ddengys  i  ni  ddaioni?  *  Arglwydd, 
dyrcha  arnom  lewyrch  dy  wyneb. 

7  Rhoddaist  lawenydd  yn  fy  nglial- 
on,  mwy  na'r  amser  yr  amlhaodd 
eu  bŷd  a'u  gwin  hwynt 

8  ^Mewn  heddwch  hefyd  y  gor- 
weddaf,  ac  yr  hunaf :  canysti,  Ar- 
glwydd, yn  unig  a  wnei  i  mi  ^drigo 
mewn  díogelwch. 

PSALM  V. 

1  Dafydd  yn  gwedd'io,  ac  yn  datgan  ei  âdiwyd- 
rwydd  yn  gwedd'io.  4  Ni  ffafrîa  Buw  yr 
enwir.  7  Dafydd  yn  dangos  ei  ffydd,  ac  yn 
gicedd'io  ar  Ddmo  am  ei  gyfarwyddo  ef,  10 
a  dîfetha  ei  élynion,  11  a  chadw  y  dawiol. 

I'r  Penceidd  ar  Nehiloth,  Psalm  Dafydd. 

GWRANDO   fy   ngeiriau,  Ar- 
glwydd ;  deall  fy  myfyrdod, 

2  Erglyw  ar  lef  fy  ngwaedd,  fy 
Mrenhin,  a'm  Duw :  canys  arnat  y 
gweddiaf. 

3  ^Yu  fore,  Arglwydd,  y  clywi  fy 
Uef ;  yn  fore  y  cyfeiriafyì/  ngweddi 
attat,  ac  yr  ediychaf  i  fynu. . 

4  0  herwydd  nid  wyt  ti  Dduw 
yn  ewyllysio  anwiredd :  a  drwg  ni 
thrig  gyd  â  thi 

5  ^'Ynfydion  ni  safant  ^yn  dy 
olwg:  caseaist  holl  weithredwyr  an- 
wiredd. 

6  Difethi  y  rhai  a  ddywedant  gel- 
wydd:  '^yr  Arglwydd  a  ffieiddia 
y  gwr  gwaedlyd  a'r  twyllodrus. 

7  A  minnau  a  ddeuaf  i'th  dŷ  di  yn 
amlder  dy  drugaredd ;  ac  a  addolaf 
tu  ^a'th  deml  sanctaidd  yn  dy  ofn  di. 

8  Arglwydd,  arwain  fi  yn  dy  gyf- 
iawnder,  o  achos  ^fy  ngelynion;  ac 
^  uniona  dy  ffordd  o'm  blaen. 

9  Canys  nid  oes  ^uniondeb  yn  *'eu 
genau ;  eu  ceudod  sydd  anwiredd- 
au:  *bedd  agored  yw  eu  ceg;  gwen- 
hieithiant  â'u  tafod. 

10  ^Distrywia  hwynt,  0  Dduw; 
syrthiant  oddi  wrth  eu  cynghorion : 
gyrr  hwynt  ymaith  yn  amlder  eu 
camweddau :  canys  gwrthryfelasant 
i'th  erbyn. 

11  Ond  Uawenhâed  y  rhai  oU  a 
ymddiriedant  ynot  ti :  llafar-ganant 
yn  dragywydd,  am  i  ti  orchuddio 
drostynt :  a'r  rhai  a  garant  dy  enw, 
gorfoleddant  ynot. 


M3 


12  Canys  ti,  Arglwydd,  a  fen- 
dithi  y  cyfiawn :  â  cliaredigrwydd 
megis  â  tharian  y  coroni  di  ef. 

PSALM  VI. 

1  Achtcynion  Dafydd  yn  ei  glefyd.    8  T  mae 

efe  trwy  ffydd  yn  ymorfoledda  ar  ei  elynion. 

I'r  Penceidd  ar  Neginoth  ar  'y  Seminith, 

Pealm  Dafydd. 

ARGLWYDD,  *na  cherydda  fi  yn 
J\.  dy  lidiowgrwydd,  ac  na  chospa 
fi  yn  dy  lid. 

2  Trugarhâ  wi'thyf,  Arglwydd; 
canys  Uesg  ydivyf  fi :  iachâ  fi,  O 
Arglwydd  ;  canys  fy  esgyrn  a  gys- 
tuddiwyd. 

3  A'm  henaid  a  ddychrynwyd  yn 
ddirfawr:  tithau,  Arglwydd,  pa 
hyd? 

4  Dychwel,  Arglwydd,  gwared 
fy  enaid :  achub  fi  er  mwyn  dy  dru- 
garedd. 

5  ^  Canys  yn  augau  nid  oes  gofía  am 
danat:  yn  y  bedd  pwy  a'th  folianna? 

6  Diflfygiais  gan  fy  ochain ;  bob 
nos  yr  ydwyf  yn  gwneuthur  fy 
ngwely  yn  foddfa :  yr  ydwyf  fi  yn 
gwlychu  fy  ngorweddfa  a'm  dagrau. 

7  '^Treuliodd  fy  Uygad  gan  ddig- 
ter:  heneiddiodd  o  herwydd  fy  holl 
elynion. 

8  "^Ciliwch  oddi  wrthyf,  holl  weith- 
redwyr anwiredd :  canys  yr  Ar- 
glwydd a  glywodd  lef  fy  wylofain. 

9  Clybu  yr  Arglwydd  fy  neisyf- 
iad:  yr  Arglwydd  a  dderbyn  fy 
ngweddi. 

10  GAvaradwydder  a  thralloder 
yn  ddirfawr  fy  holl  elynion :  dy- 
chweler  a  chywilyddier  hwynt  yn 
ddisymmwth. 

PSALM  vn. 

1  Dafydd  yn  gwedd'io  yn  erhyn  malais  ei  elyn- 
ion, ac  yn  dangos  ei  wiriondeb  ;  10  a  thrwy 
ŷ^ydd  yn  gweled  yr  amddiffynnid  ef,  ac  y 
difethid  ei  elynion. 

•Sigaion  Dafydd,  yr  hwn  a  ganodd  efe  i'r 
Arglwydd  oblegid  *geiriau  Cus  mab 
Jemini. 

ARGLWYDD  fy  Nuw,  ynot  yr 
_  ymddiriedais :   achub  fi  rhag 
fy  hoU  erlidwyr,  a  gwared  fi. 

2  Rhag  iddo  larpio  fy  enaid  fel 
Hew,  gan  ei  rwygo,  pryd  na  byddo 
gwaredydd. 

3  0  Arglwydd  fy  Nuw,  os 
gwneuthum  hyn;  od  oes  anwiredd 
yn  fy  nwylaw ; 

4  0  thelais  ddrwg  i'r  neb  oedd 
heddychol  â  mi,  (ie,  ^mi  a  waredais 
yr  hwn  sydd  elyn  i  mi  heb  achos ;) 

5  Erlidied  y  gelyn  fy  enaid,  a  go- 


2yr  wylh- 
fed: 

Edrych 

1  Chroii. 

15.  21. 
»  Ps.  38.  1. 

Jer.  10.  24. 

a  46.  28. 


b  Ps.  30.  9. 
a  88.  11. 
a  115. 17. 
a  118. 17. 

Es.  38.  18. 


c  Job  17.  7. 

Ps.  31.  9. 

a  38. 10. 

a  88.  9. 

Galar.  5. 

17. 
rt  Ps.  119. 

115. 

Matt.  7. 23. 

a  25.  41. 

Luc  13.  27. 


n  Hab.  3. 1. 

Cylch 

1062. 

SNeu, 

achosion. 


b  1  Sam.  24. 
7.  a  20.  9. 


Ffydd  Dafydd  yn  Nuiv. 


PSALMAU. 


Dafydd  yn  moliannu  Duw. 


flSam.  16. 

7. 

1  Ohion. 

28.9. 

Ps.  139. 1. 

Jer.  11. 2Ü. 

a  17. 10. 

a  20. 12, 

Dat.  2.  23. 
8  Heb.  Fy 

nharian 

sydd  or 

Eduiv. 
4  afarna  y 

cyfiaivn. 
e  Deut.  32. 

41. 


t  Deut.  32. 

23, 42. 

l.Totili.  35. 

E.s.  3:J.  11. 
a  59.  4. 
Iagül.15. 

k.Tob'l.S. 

1-8.  9.  15.  a 

10.  2.  a  35. 

fc.  a  94. 13. 

a  141.  10. 

Diar.  5.  22. 

a  2tì.  27. 

Preg.  10. 8. 
1 1  Ercu.  2. 

82. 


2  Ps.  81, 
I  84,  titL 


a  Ps.  113.  4. 

a  14S.  13. 

b  Eclryr-h 

Matf.  11. 

25.  a  21. 10. 

1U01-.1.27. 
3  Heb. 

eciliaist. 
c  I'B.  44.  16. 


d  Job  7. 17. 
Ps.  144.  3. 
Ilcb.  2.  6. 


e  Gen.  1.  26, 

28. 


ddi wedded  :  sathred  hefyd  fy  myw- 
yd  i'r  Uawr,  a  gosoded  fy  ngogon- 
iant  yn  y  Uwch.   Selali. 

6  "Cyfod,  Arglwydd,  yn  dy  ddig- 
llonedd,  ymddyrcha,  o  henvydd  llid 
fy  ngelynion  :  ^  deíFro  hefyd  drosof 
i'r  farn  a  orchymynaist 

7  Felly  cynnuUeidfa  y  bobloedd 
a'th  amgylchynant :  er  eu  mwyn 
dychwel  dithau  i'r  uclielder. 

8  Yr  Arglwydd  a  farn  y  bobl- 
oedd :  barn  fi,  0  Arglwydd,  ^yu  ol 
fy  ngliyfiawnder,  ac  yn  ol  fy  mher- 
ffeithrwydd  sydd  ynof 

9  Darfydded  weithian  anwiredd 
yr  annuwiolion,  eithr  cyfarwydda  di 
y  cyfiawn  :  ^canys  y  Duw  cyfiaivn  a 
chwilia  y  calonnau  a'r  arennau. 

10  ^Fy  amddifíyn  sydd  o  Dduw, 
lachawdwr  y  rhai  uniawn  o  galon. 

11  Duw  ^sydd  Farnydd  cyfiawn, 
a  Duw  sydd  ddigUawn  beunydd 
wrth  yi'  annuwiol. 

12  Oni  ddychAvel  yr  annuwiol,  efe 
^a  lioga  ei  gleddyf :  efe  a  annelodd 
ei  fwa,  ac  a'i  parottodd. 

13  Parottodd  hefyd  iddo  arfau 
angheuol :  ^"  efe  a  drefnodd  ei  saeth- 
au  yn  erbyn  yr  erlidwyi*. 

14  'Wele,  efe  a  ymddŵg  anwiredd, 
ac  a  feichiogodd  ar  gamwedd,  ac  a 
esgorodd  ar  gelwydd. 

15  Torrodd  bwll,  clo  ddiodd  ef,  ""syrtli- 
iodd  hefyd  yn  y  clawdd  a  wnaeth. 

16  ^Ei  anwiredd  a  ymchwel  ar  ei 
ben  ei  hun,  a'i  draha  a  ddisgyn  ar 
ei  goppa  ei  hun, 

17  Clodforaf  yr  Arglwydd  yn  ol 
ei  gyfiawnder,  a  chanmolaf  enw  yr 
Arglwydd  goruchaf 

PSALM  VIII 

Maivrygu  gogoniant  Duw,  wrth  ei  weithredoedd, 

ac  wrth  ei  gariad  tu  ag  at  ddyn. 

I'r  Pencerdd  ^  ar  Gittitb,  Psalm  Dafydd. 

A  RGLWYDD  ein  loR  ni,  mor  ar- 
X\.  dderchog  yiv  dy  enw  ar  yr 
hoU  ddaear  !  yr  \\\ra  ^  a  osodaist  dy 
ogoniant  UAVch  y  nefoedd. 

2  ''O  enau  plant  bychain  a  rhai 
yn  sugno  y  ^  peraist  nerth,  o  achos 
dy  elynion,  i  ostegu  "^y  gelyn  a'r 
ymddîalydcí 

3  Pan  edrycIiAvyf  ar  y  nefoedd, 
gwaith  dy  fysedd ;  y  Uoer  a'r  sêr,  y 
rhai  a  ordeiniaist ; 

4  '^  Pa  beth  yw  dyn,  i  ti  i'w  gofio  ? 
a  mab  dyn,  i  ti  i  ymweled  ag  ef  ? 

5  Canys  g^vnaethost  ef  ychydig  is 
na'r  angelion,  ac  a'i  coronaist  â  go- 
goniant ac  â  harddwch. 

6  ^Gwnaethost    iddo    arghv^ydd- 


iaethu  ar  weithredoedd  dy  ddwy- 
law;  'gosodaist  bob  peth  dan  ei 
draed  ef : 

7  Defaid  ac  ychain  oU,  ac  anifeil- 
iaid  y  maes  hefyd  ; 

8  Ehediaid  y  nefoedd,  a  physgod 
y  mor,  ac  y  sydd  yn  tramwyo 
llwybrau  y  moroedd. 

9  Arglwydd  ein  Ior,  mor  ar- 
dderchog  yw  dy  enw  ar  yr  hoU 
ddaear ! 

PSALM  IX. 

1  Dafydd  yn  moliannu  Duw  am  wneuthur 
ham;  11  ac  yn  annog  eraill  i'w  glodfori  ef, 
13  ac  yn  gwedd'io  ar  iddo  gael  achos  iw 
foliannu  ef. 

I'r  Pencerdd  ar  Muth-labben,  Psalm  Dafydd. 

CLODFORAF  di,  0  Arglwydd, 
â'm  hoU  galon :   mynegaf  dy 
hoU  ryfeddodau. 

2  Llawenychaf  a  gorfoleddaf  ynot : 
canaf  i'th  enw  di,  ^y  Goruchaf. 

3  Pan  ddychweler  fy  ngelynion  yn 
eu  hoi,  hAvy  a  gwympant  ac  a  ddi- 
fethir  o'th  flaen  di. 

4  Canys  gwnaethost  fy  marn  a'm 
matter  yn  dda :  eisteddaist  ar  or- 
sedd-faingc,  gan  farnu  ^  yn  gyfiawn. 

5  Ceryddaist  y  cenhedloedd,  dis- 
trywiaist  yr  annuwiol ;  ^  eu  hemv 
hwynt  a  ddileaist  byth  bythol. 

6  "  Ha  elyn,  darfu  am  ddinystr  yn 
dragywydd :  a  diwreiddiaist  y  din- 
asoedd;  darfu  eu  coifadAvriaeth  gyd 
â  hwynt. 

7  Ond  yr  Arglwydd  a  bery  yn 
dragywydd  :  efe  a  barottôdd  ei  or- 
sedd-faingc  i  farn. 

8  Ac  '^  efe  a  farn  y  byd  mewn  cyf- 
iawnder :  efe  a  farn  y  bobloedd 
mewn  uniondeb. 

9  "^Yr  Arglwydd  hefyd  fydd 
^noddfa  i'r  gorthrymmedig,  noddfa 
yn  amser  trallod. 

10  Ar  rhai  a  adwaenant  dy  emv, 
a  ymddiriedant  ynot :  canys  ni  ad- 
ewaist,  0  Arglwydd,  y  rhai  a'th 
geisient. 

11  Canmolwch  yr  Arglwydd,  yr 
hwn  sydd  yn  preswylio  yn  Sion : 
mynegwch  ym  mysg  y  bobloedd  ei 
weithredoedd  ef 

12  ^Pan  ymofyno  efe  am  waed, 
efe  a'u  cofia  hwynt:  nid  anghofia 
waedd  y  cystuddiol. 

13  Trugarhâ  wrthyf,  Arglwydd  ; 
gwel  fy  mlinder  gan  fy  nghaseion, 
fy  nyrchafydd  o  byrth  angau  : 

14  Fel  y  mynegwyf  dy  hoU  foliant 
ym  mhyrtli  merch  Sion :  llawen- 
ychaf yn  dy  iachawdwriaeth. 

15  '^Y  cenhedloedd  a  soddasant  yn  y 


f  1  Cor.  15. 
27. 
Heb.  2.  8. 


1018. 


2  Heb. 

cyfia  wilder, 

b  Deut.  9. 
14. 

3Neu, 
Darfu  am 
ddinystr  y 
gelyn  yn 
draoy- 
wydd. 


c  Ps.  96. 13. 

a  98.  9. 


d  Ps.  32.  7. 

a  37.  39. 
a  46.  1. 
a  91.  2. 
4Neu, 
uchelj'a. 


'  (Jen.  9.  5. 


fPR.7 

.15 
35.8, 

le.  a 

a  57. 

6. 

a  94. 

13. 

Diar 

5.22. 

a  22. 

•S. 

a  26. 

-■'' 

Traha  yr  annuiviol. 


PSALMAU. 


Am  gyjiawnder  Duw. 


e  Ps.  19. 14. 
a  0-2.  3. 


a  Vb.  7.  Ifi. 
a  9. 15,  l(i. 
Diar.  5.  'Z2. 


2Heb. 


3  Neu,  ar 

cybydd  a 

ymfen- 

dithia, 
Jffieiddio  yr 

Aeglvptdd 

y  mae. 
b  Diar.  28. 4. 

Khuf.l.3i 
*  Neu,  (A 

holl/eddÿl- 

tau  yw, 

Nad  oea 

X)u,w. 
c  Ps.  14.  1. 

a  53. 1. 
<i  Diar.  24. 7. 


6  Khuf.  3. 
14. 

6  blinder, 
^agwagedd. 

lieb.  rt 
thwyil. 
tHai).3.14. 

7  Hob. 
lechant, 
neu,  7/m- 
guddianl. 


BHeb. 

ymddrylli 


e  Job  22. 13. 
Ps.  73.  11. 
a  94.  7. 


íFos  aAvnaethant :  yn  y  rhwyd  a  gudd- 
iasant,  y  daliwyd  eu  troed  eu  hun. 

16  Adweinir  yr  Arglwydd  wrth  y 
farn  a  wna  :  yr  anniiwiol  a  faglwyd 
y'ngweithredoedd  ei  ddwylaw  ei 
liun.     fi  Higgaion.    Selah. 

17  Y  rhai  drygionus  a  ymchwelant 
i  uflfern,  a'v  hoU  genhedloedd  a  ang- 
hofiant  Dduw. 

18  Canys  nid  anghofir  y  tlawd 
bytli :  gobaith  y  trueiniaid  ni  choll- 
ir  byth. 

19  Cyfod,  Arglwydd  ;  na  orfydd- 
cd  dyn :  barner  y  cenhedloedd  ger 
dy  fron  di. 

20  Gosod,  Arglwydd,  ofn  arnynt: 
.M  y  gwybyddo  y  cenhedloedd  mai 
dynion  ydyiit.     Selah. 

"  PSALINI  X 

1  Dafydcl  yn  cwyno  wi tli  Dduw  rhag  tialia  yr 
anniiwiol;  12  ac  yn  gwedd'io  am  ymwaied; 
16  ac  yn  dangos  ei  hyder. 

PAHAM,  Arglavydd,  y  sefi  o 
bell?    yr  ymguddi   yn  amser 
cyfyngder  ? 

2  Yr  annuwiol  mewn  balchder  a 
erlid  y  tlawd :  ^  dalier  hwynt  yn  y 
bwriadau  a  ddychymmygasant. 

3  Canys  yr  annuwiol  a  ymfírostia 
am  ewyllys  ei  ^  galon ;  ^  ac  ^  a  fen- 
dithia  y  cybydd,  yr  hwn  y  mae  yr 
Arglwydd  yn  ei  ifieiddio. 

4  Yr  annuwiol,  gan  uchder  ei 
fíroen,  ni  chais  Dduw:  ^nid  yw 
Duw  }Ti  ei  hoU  '^feddyliau  ef. 

5  Ei  ffyrdd  sydd  flin  bob  amser ; 
^  uchel  yw  dy  farnedigaethau  allan 
o'i  olwg  ef :  chwythu  y  mae  yn  er- 
byn  ei  holl  elynion. 

6  Dywedodd  yn  ei  galon,  Ni'm 
symmudir :  o  herwydd  ni  hyddaf 
mcAvn  drygfyd  hyd  genhedlaeth  a 
chenhedlaeth. 

7  ^Ei  enau  sydd  yn  Uawn  melldith, 
a  dichell,  a  thwyil :  dan  ei  dafod  y 
mae  ^  camwedd  ^  ac  anwiredd. 

8  Y  mae  efe  yn  eistedd  y'nghyn- 
Uwynfa  y  pentrefi :  ^mewn  cilfachau 
y  lladd  efe  y  gwirion :  ei  lygaid  a 
'  dremiant  yn  ddirgel  ar  y  tlawd. 

9  Efe  a  gynllwyna  mewn  dirgel- 
wch  megis  llew  yn  ei  fíau  :  cynllwyn 
y  mae  i  ddal  y  tlawd  :  efe  a  ddeil  y 
tlawd,  gan  ei  dynnu  i'w  rwyd. 

10  Efe  a  ^ymgrymma,  ac  a  ymos- 
twng,  fel  y  cwympo  tyrfa  trueiniaid 
gan  ei  gedyrn  ef. 

11  Dywedodd  yn  ei  galon,  Anghof- 
iodd  Duw :  ^  cuddiodd  ei  Avyneb  ; 
ni  wêl  byth. 

12  Cyfod,  Arglwydd;  0  Dduw, 


dyrcha  dy  laAv :  nac  aughofia  y  cys- 
tuddiol. 

13  Paham  y  dirmyga  yr  annuwiol 
Dduw?  dywedodd  yn  ei  galon,  Nid 
ymofyni. 

14  Gwelaist  hyn;  canys  ti  a  gan- 
fyddi  anwiredd  a  cham,  i  roddi  tâl 
â'th  ddwylaw  dy  hun :  arnat  ti  y 
gedy  y  tlawd;  ^'ti  yw  cynnortbwywr 
yr  amddifad. 

15  'Torr  fraich  yr  annuwiol  a'r 
drygionus :  cais  ei  ddrygioni  ef  hyd 
na  chaffech  ddim. 

16  ^Yr  Arglwydd  sydd  frenhin 
byth  ac  yn  dragywydd :  difethwyd 
y  cenhedloedd  allan  o'i  dir  ef 

17  Arglwydd,  clywaist  ddymun- 
iad  y  tlodion :  '^  parottôi  eu  calon 
hwynt,  gwrendy  dy  glust  arnynt ; 

18  I  farnu  yr  amddifad  ar  gor- 
thrymmedig,  fel  na  chwanego  dyn 
daearol  ^beri  ofn  mwyach. 

PSALM  XI. 

1  Dafydd  yn  ymgy/^wro  yn  Nuw  yn  erhyn  ei 
elynion.  4  Ehagddarhodaeth  a  chyfiawnder 
Duio. 

I'r  Pcncerdd,  Psalm  Dafydd. 

YN  yr  Arglwydd  yr  wyf  yn 
ymddiried  :  ^pa  fodd  y  dywed- 
wch  wrth  fy  enaid,  Eheda  -  i'ch  myn- 
ydd  fel  aderyn? 

2  Canys  wele,  y  ^drygionus  a  an- 
nelant  fwa,  parottoisant  eu  saethau 
ar  y  llinyn ;  i  saethu  ^  yn  ddirgel  y 
rhai  uniaAvn  o  galon. 

3  *  Canys  y  seiliau  a  ddinystriwyd; 
pa  beth  a  ^  wna  y  cyfiawn  ? 

4  "=  Yr  Arglwydd  sydd  yn  nheml 
ei  sancteiddrwydd ;  gorseddfa  yr 
Arglwydd  sydd  yn  y  nefoedd  :  "^  y 
mae  ei  lygaid  ef  yn  gweled,  ei  am- 
rantau  yn  profi  meibion  dynion. 

5  Yr  Arglwydd  a  brawf  y  cyf- 
iawn :  eithr  cas  gan  ei  enaid  ef  y 
drygionus,  a'r  hwn  sydd  hoff  gan- 
ddo  drawsder. 

6  <=  Ar  yr  annuwiolion  y  gwlawia  efe 
faglau,  tan  a  brwmstan,  a  phoeth- 
wynt  ystormus :  *dy ma  ran  eu  phiol 
hwynt. 

7  Canys  yr  Arglwydd  cyfiawn  a 
gar  gyfiawnder  :  ei  wyneb  a  edrych 
ar  yr  uniawn. 

PSALM  XIL 

1  Dafydd,  heb  ganddo  ddim  cysur  dynol,  yn 
erfyn  cymmorih  gan  Dduw,  3  ac  yn  ymgys- 
uro  â  iarnedigaethau  l^uw  ar  yr  enwir,  a'i 
ymddiried  ym  mhrofedig  addewidion  Duio. 
I'r  Pencerdd  ar  ^  Seminith,  Psalm  Dafydd, 

A  CHUB,  ARGLWYDD;  canys  ^dar- 
.  fu   y   trugarog :    o    herwydd 


<»  Pa.  68.  5. 
I  Ps.  37.  17. 


t  Ps.  29. 10, 

a  145. 13. 

a  14Ü.  10. 

Jer.  10. 10. 

Galai'.5.19. 

Pail.  4.  34. 

a  0.  26. 

1  Tim.  1. 

17. 
9  Neu. 

sicrliH. 


2  Neu, 
orthrymmu. 


Cylch 
1U60. 
»  Edrych 
1  Sam.  26. 
10. 


b  Ps.  64. 3, 
4. 


3  Heb. 

inewn  t>i- 
wyllwcli. 

i  Os. 

5  wnaet'li  y, 

c  Ilab.  2. 20. 


d  Ps.  33. 13. 

a  34. 15, 16. 
a  C6.  7. 


e  Geu.  19. 

24. 

Ezec.  38, 

22. 
f  Edrych 

Gen.43.34. 

1  Sam.  1. 4. 

a  9.  23. 

Ps.  75.  8, 


2  yr  ivyth- 
Jed : 

Ps.  6,  titl, 
»  Es.  57.  1. 

Mic.  7.  2. 


Cysur  Dafydd  yn  Nuw. 


PSALMAU. 


Nodau  dinasyddion  Sion. 


b  Ps.  28.  3. 
Jer.  9.  8. 

SHeb. 
ehalon  a 
chalon. 


4  Heb.  gtjd 
á  ni. 


B  chwytker 

orno. 
c  2  Sam.  22. 

31. 

Ps.  18.  30. 

a  119. 140. 

Diar.  30. 5, 


e  Heb.  e/. 


2  Gohjgwr. 


»  Deut.  31. 
17. 

Job  13.  24. 
Ps.  44.  24. 
a  89.  46. 


b  Jer.  51. 
39. 
c  Ps.  25.  2. 


a  Ps.  10.  4. 

a  53. 1. 
b  Khuf.  3. 

10,  ÄCC, 


pallodd  y  ffyddloniaid  o  blith  meib- 
ion  dynion. 

2  Oferedd  a  ddywedant  bob  un 
■\vrth  ei  gymmydog :  ^  â  gwefus 
wenhieithgar,  ac  â  ^chalon  ddau- 
ddyblyg,  y  Uefarant. 

3  Torred  yr  Arglwydd  yr  holl 
wefusau  gwenhieithus,  a'v  tafod  a 
ddywedo  fawrhydri : 

4  Y  rhai  a  ddywedant,  A'n  tafod 
y  gorfyddwn ;  ein  gwefusau  sydd 
*  eiddom  ni :  pwy  sydd  arglwydd 
amom  ni? 

5  0  herwydd  anrhaith  y  rhai  cys- 
tuddiedig,  o  herwydd  uchenaid  y 
tlodion,  y  cyfodaf  yn  awr,  medd  yr 
Arglwydd;  rhoddaf  mewn  iach- 
awdwriaeth  yr  hwn  y  ^magler  iddo. 

6  *=Geiriau  yr  Arglwydd  ydynt 
eiriau  purion;  fel  arian  wedi  ei 
goethi  mewn  fíwrn  bridd,  wedi  ei 
buro  seithwaith. 

7  Ti,  Arglwydd,  a'u  cedwi  hwynt: 
cedwi  ^  hwynt  rhag  y  genhedlaeth 
hon  yn  dragywydd. 

8  Yr  annuwiolion  a  rodiant  o  am- 
gylch,  pan  ddyrchafer  y  gwaelaf  o 
feibion  dynion. 

PSALM  XIII. 

1  Dafydd  yn  cwyno  bod  yn  oedi  ei  ymwared  ef: 
3  yn  gwedd'io  am  ras  tw  ragflaenu  :  5  yn  yrn- 
ffrostio  yn  nhriigaredd  Duw. 

I'r  '  Pencerdd,  Psalm  Dafydd. 

PA  hyd,  Arglwydd,  y'm  hang- 
hofi?    ai  yn  dragywydd?   pa 
hyd  ^y  cuddi  dy  wyneb  rhagof? 

2  Pa  hyd  y  cymmeraf  gynghor- 
ion  yn  iy  enaid,  gan  fod  blinder 
beunydd  yn  fy  nghalon?  pa  hyd  y 
dyrchefir  fy  ngelyn  arnaf  ? 

3  Edrych,  a  chlyw  fi,  0  Ar- 
glwydd fy  IsTuw:  goleua  iy  Uyg- 
aid,  ^  rhag  i  mi  huno  yn  yr  angau : 

á'^Rhag  dywedyd  o'm  gelyn,  Gorch- 
fygais  ef;  ac  i'm  gwrthwynebwyr 
lawenychu,  os  gogwyddaf. 

5  Minnau  hefyd  a  ymddiriedais  yn 
dy  drugaredd  di ;  fy  nghalon  a  ym- 
lawenycha  yn  dy  iachawdwriaeth : 
canaf  i'r  Arglwydd,  am  iddo  synio 
arnaf. 

PSALM  XIV. 

1  Dafydd  yn  dangos  Uygredigaeth  natur  dyn  : 

4  yn  argyhoeddi  yr  annuwiol  trwy  oleuni  eu 
cydwyhod  eu  hun :  7  yn  ymogoneddu  yn 
iachawdwriaeth  Duio, 

I'r  Pencerdd,  Psalm  Dafydd. 

YR  ^ynfyd  a  ddywedodd  yn  ei 
galon,  Nid  oes  un  Duw.  ^Ym- 
lygrasant;  ffieiddwaith  a  wnaeth- 
ant :  nid  oes  a  wnel  ddaioni. 


2  "^Yr  Arglwydd  a  edrychodd  i 
lawr  or  nefoedd  ar  feibion  dynion, 
i  weled  a  oedd  neb  deaUgar,  yn  ym- 
geisio  â  Duw. 

3  Ciliodd  pawb ;  cyd-ymddifwyn- 
asant :  "^nid  oes  a  wnel  ddaioni,  nac 
oes  un. 

4  ^Oni  ŵyr  hoU  weithredwyr  an- 
wiredd  ?  y  rhai  sydd  ^  yn  bwytta  fy 
mhobl  fel  y  bwyttâent  fara :  *  ni 
alwasant  ar  yr  Arglwydd. 

5  Yno  y  dychrynasant  gan  oih ; 
canys  y  mae  Duw  y'nghenhedlaeth 
y  cyfiawn. 

6  Cynghor  y  tlawd  a  waradwydd- 
asoch  chwi ;  am  fod  yr  Arglwydd 
yn  obaith  iddo. 

7  ^  Pwy  a  ddyry  iachawdwriaeth  i 
Israel  o  Sion !  pan^  ddychwelo  yr  Ar- 
glwydd gaethiwed  ei  bobl,  yr  ym- 
hyfryda  Jacob,  ac  y  llawenhâ  Israel. 

PSALM  XV. 

Dafydd  yn  dangos  pa  fatJi  sydd  ar  ddinas- 

yddion  S'ion. 

Psalm  Dafydd. 

A  RGLWYDD,  ^pwy  a  ^drig  yn  dy 
Xjl-  babell?  pwy  a  bresAvylia  ym 
mynydd  dy  sancteiddrwydd  ? 

2  ^  Yr  hwn  a  rodia  yn  berflfaith,  ac 
a  wnel  gyfiawnder,  ac  a  ddywed  wir 
^  yn  ei  galon : 

3  '^Heb  absennu  a'i  dafod,  heb 
wneuthur  drwg  i'w  gymmydog,  ac 
heb  "^dderbyn  enUib  yn  erbyn  ei 
gymmydog. 

4  Yr  hwn  y  mae  y  drygionus 
yn  ddirmygus  yn  ei  olwg;  ond  a 
anrhydedda  y  rhai  a  ofnant  yr 
Arglwydd  :  yr  hum  a  dwng  Viv 
niwed  ei  hun,  ac  ni  newidia. 

5  ®  Yr  hwn  ni  roddes  ei  arian  ar 
usuriaeth,  ac  *^ni  chymmer  wobr  yn 
erbyn  y  gwirion.  A  wnelo  hyn,  nid 
ysgogir  yn  dragy^vydd. 

PSALM  XVL 

1  Dafydd,  o  anymddiried  i'w  haeddedigaethau 
ei  hun,  ac  o  gas  ar  ddelw-addoliaeth,  yn 
cyrchu  at  Dduw  am  ymwared  :  5  yn  dangos 
gohaith  ei  alivedigaeth,  yr  adgyfodiad,  a 
hywyd  tragywyddol. 

"  Michtam  Dafydd. 

CADW  fi,  0  Dduw:  canys  ynot 
yr  ymddiriedaf. 

2  Fy  enaid,  dywedaist  wrth  yr 
Arglwydd,  Fy  Arglwydd  ydwyt 
ti :  *fy  nâ  nid  yiv  ddim  i  ti : 

3  Ond  i'r  saint  sydd  ar  y  ddaear, 
a'r  rhai  rhagorol,  yn  y  rhai  y  mae 
fy  holl  hyfrydwch. 

4  Gofidiau  a  amlhant  i'r  rhai  a 
^frysiant  ar  ol  duw  dieithr:    eu 


c  Ps.  102. 
19. 


d  Khuf.  3. 
10. 


2  Onid  oes 
wijbodaeth 
gun  h'  II  f 

e  Amos  8.  4. 
Mic.  3.  3. 

fEs.  64.7. 


e  Edrych 
Rhuf.  11. 
26. 

b  Job  42. 10. 
Ps.  120.  1. 


a  Ps.  24.  3, 

2  Heb. 
ymdeiihia. 

b  Es.  33. 15. 


3  o'i  galon. 

=  Lef.  19. 
16. 
Ps.  34. 13. 

d  ExoJ.  2a 
1. 


e  Exod.  22. 

25. 

Le"f.  25.  36. 

Deut.  23. 

19. 

Eze>?.  18. 8. 

a  22.  12. 
f  Esod.  23. 

8. 

Deut.  16. 

19. 


2  Psalm 
euraid. 
Felly  Ps. 
56,  a  57, 
a  58, a  59, 
a  60. 


a  Job  22.  2, 
3.  a  35. 7, 8. 
Ps.  50.  9. 
Khuf.  11. 
35. 


3Neu, 
aiirhegant 
eraill. 


Dafydd  yn  gofyn  cymmorth 


PSALMAÜ. 


Duw  yn  erhyn  ei  elynion. 


b  Jos.  23.  7. 
Hob.  2.  16, 
17. 

e  Deut.  32. 

9. 

Ps.  73.  26. 

Ji  142.  5. 

Galar.3.24. 
*  Heb. 

rhandir. 
d  Ps.  11.  6. 


f  Pa.  73.  23. 
a  110.  5. 
a  121.  5. 


6  Pa.  30. 12. 

a  57.  8. 


BHeb. 
bresioylia 
yn  dd'iogel. 

b  Act.  2.  31. 
a  13.  35. 


i  Ps.  17. 15. 
a  21.  6. 
Matt.  5.  8. 
1  Cor.  13. 
12. 
1  loan  3. 2. 


Z  Heb.  heb 
wefi-isau 
twyll. 


»  Job  23. 10. 
Ps.  26.  2. 
a  66.  10. 
Zech.  13. 9. 
Mai.  3.2,3. 
1  Petr  1. 7. 


b  Pa.  119. 

13:i. 
s  Heb.  iiad 

ysgogo. 
c  Ps.  116.  2. 


d  Ps.  31.  21. 
e  Deut.  32. 

10. 
I    Zech.  2.  8. 
!  fRuth2.12. 

Ps.  36.  7. 

a  57.  1. 

a  63.  7. 

a  91.  1,  4. 

Matt.  23. 

37. 
*  Heb.  nn- 

rheilhiant. 
8  Heb.  yn 

erbyn  yr 

eiiaid 


di'od-offi'wm  0  waed  nid  ofírymmaf 
fi,  ac  ^  ni  chymmeraf  eu  henwau  yn 
fy  ngwefusau. 

5  *=  Yr  Akglwydd  yw  rhan  fy  "eti- 
feddiaeth  i  ^  a'm  phiol :  ti  a  gynheli 
fy  nghoelbren. 

6  Y  Uinynnau  a  syrthiodd  i  mi 
mewn  lleoedd  hyfryd ;  le,  y  mae  i 
mi  etifeddiaeth  deg. 

7  Benditliiaf  yr  Arglwydd,  yr 
hwn  a'm  cynghorodd :  fy  arennau 
liefyd  a'm  dysgant  y  nos. 

8  ^Gosodais  yr  Arglwydd  bob 
amser  ger  fy  rnron :  am  ^ei  fod  ar 
fy  neheulaw,  ni'm  hysgogir. 

9  0  herwydd  hynny  Uawenych- 
odd  fy  nghalon,  ac  ^ymhyfrydodd 
fy  ngogoniant :  fy  nghnawd  hefyd 
a  ^orphwys  mewn  gobaith. 

10  ^Canys  ni  adewi  fy  enaid  yn 
uffern  ;  ac  ni  oddefi  i'th  Sanct  wel- 
ed  llygredigaeth. 

11  Dangosi  i  mi  Iwybr  bywyd : 
'  digonokwydd  llawenydd  sydd  ger 
dy  fron,  ar  dy  ddeheulaw  y  mae 
digrifwch  yn  dragywydd, 

PSALM  XVII. 

1  Dafydd,  o  liyder  ar  ei  wiriondeh,  yn  gofyn 
cymmorth  Duw  yn  erhyn  ei  elynion ;  10  yn 
danyos  eu  balchder,  a'u  dichell,  a'u  creulon- 
deb  hwy;  13  yn  gicedd'io  yn  eu  herbyn  Tiwy, 
mewn  hyder  ar  ei  dbaiih. 

Gweddi  Dafydd. 

CLYW,  Arglwydd,  gyfiawnder ; 
ystyria  fy  Uefain,  gwrando  fy 
ngweddi  ^  o  wefusau  didwyll, 

2  Deued  fy  marn  oddi  ger  dy  fron : 
edryched  dy  fygaid  ar  uniondeb. 

3  Profaist  fy  nghalon,  gofwyaist 
fi  y  nos ;  "  chwiliaist  fi,  ac  ni  chei 
ddîm :  bwriedais  na  throseddai  fy 
ngenau. 

4  Tu  ag  at  am  weithredoedd 
dynion,  wrth  eiriau  dy  wefusau  yr 
ymgedwais  rhag  llwybrau  yr  ys- 
peilydd. 

5  ^  Cynnal  fy  ngherddediad  yn  dy 
Iwybrau,  fel  ^na  lithro  fy  nhraed. 

G  "^Mi  a  eiwais  arnat;  canys  gwran- 
dewi  arnaf  fi,  0  Dduw  :  gostwng 
dy  glust  attaf,  ac  erglyw  fy  ym- 
adrodd. 

7  ^Dangos  dy  ryfedd  drugareddau, 
0  Achubydd  y  rhai  a  ymddiriedant 
ynot,  rhag  y  sawl  a  ymgyfodant  yn 
erbyn  dy  ddeheulaw. 

8 "  Cadvv  fi  fel  canwy  11  Hygad :  *^cudd 
fi  dan  gysgod  dy  adenydd, 

9  Rhag  yr  annuwiolion,  y  rhai  a'm 
^  gorthrymmant ;  rhag  fy  ngelynion 
^marwol,  y  rhai  aim  hamgylchant. 


10  ^Cauasant  gan  eu  brasder :  a'u 
genau  y  Uefarant  mewn  balchder. 

11  Ein  cynniweirfa  ni  a  gylchyn- 
asant  hwy  yr  awrhon:  gosodasant 
eu  llygaid  i  dynnu  i  lawr  i'r  ddaear. 

12  '^Eu  dull  sydd  fel  llew  a  chwen- 
nychai  ysgfyfaethu,  ac  megis  llew 
ieuangc  yn  aros  mewn  Ueoedd  dir- 
gel. 

13  Cyfod,  Arglwydd,  achub  ei 
flaen  ef,  cwympa  ef:  gwared  fy 
enaid  rhag  yr  annuwiol,  "^  yr  hwn 
yw  dy  gleddyf  di ; 

14  Rhag  dynion,  y  rhai  yw  dy  law, 
0  Arglwydd,  rhag  dynion  y  byd, 
^  y  rhai  y  mae  eu  rhan  yn  y  bywyd 
yma,  a'r  rhai  y  llenwaist  eu  boliau 
â'th  guddiedig  drysor:  Uawn  ^ydynt 
o  feibion,  a  gadawant  eu  gweddill 
i'w  rhai  bychain. 

15  Myfi  a  edrychaf  ar  dy  wyneb 
mewn  cyfiawnder  :  '  digonir  fi,  pan 
ddihunwyf,  â'th  ddelw  di. 

PSALM  XVIIL 

Dafydd  yn  moliannu  Duw  am  ei  amryw   a'i 
ryfeddol  fendiihion. 

I'r  Pencerdd,  Psalm  Dafydd,  'gwas  yr  Ak- 
GLWYDD,  yr  hwn  a  leiaiodd  wrth  yr  Ak- 
GLWYDD  eiriau  'y  gan  hon,  yn  y  dydd  y 
gwaredodd  yr  Aeglwydd  ef  o  law  ei  holl 
elynion,  ac  o  law  Saul :  Ac  efe  a  ddy- 
wedodd, 

CARAF "  di,  Arglwydd  fy  nghad- 
ernid. 

2  Yr  Arglwydd  yw  fy  nghraig, 
a'm  hamddifíynfa,  a'm  gwaredydd ; 
fy  Nuw,  2fy  nghadernid,  ^yn  yr 
hwn  yr  ymddiriedaf;  fy  nharian, 
a  chorn  fy  iachawdwriaeth,  a'm 
huchel-dŵr. 

3  Galwaf  ar  yr  Arglwydd  "  can- 
moladwy  :  felly  y'm  cedwir  rhag  fy 
ngelynion. 

4  ^Gofidion  angau  a'm  cylchynas- 
ant,  ac  afonydd  ^y  faU  a'm  dychryn- 
asant  i 

5  ^  Gofidiau  uffern  a'm  cylchynas- 
ant:  maglau  angau  a  achubasant 
fy  mlaen 

6  Yn  fy  nghyfyngder  y  gelwais  ar 
yr  Arglwydd,  ac  y  gwaeddais  ar 
fy  Nuw:  efe  a  glybu  fy  Uef  o'i 
deml,  a'm  gwaedd  ger  ei  fron  a 
ddaeth  i'w  glustiau  ef. 

7  Yna  y  siglodd  ac  y  crynodd  y 
ddaear;  a  seiliau  y  mynyddoedd 
a  gynhyrfodd  ac  a  ymsiglodd,  am 
iddo  ef  ddigio. 

8  Dyrchafodd  mwg  ^o'i  fíroenau, 
a  than  a  ysodd  o'i  enau :  glo  a  en- 
nynasant  ganddo. 


Job  15.  27, 
Ps.  73.  7. 
a  119.  70. 


6  Heb.  Ei 
cldull. 


7  Neil,  â'lh 
gleddyf. 


b  Luc  16. 
25. 


8  Neil,  yw 
eu  meibion. 


i  Ps.  4.  6,  7. 
a  16. 11. 

a  05.  4. 


a  Ps.  36,  titl. 
b  2  Sam.  22. 


Ps.  144. 1. 


2  Heb./y 
nghraig. 
d  Heb.  2. 13. 


e  Ps.  7G.  4. 


fPs.  116.3. 

3  dynion 

annuwiol, 

Heb. 

Belial, 
i  Neu, 

Rheiyn- 


5  Neu ,  trwy 
eijfroenau. 


Dafydd  yn  moliannu  Duw 


PSALMAU. 


am  ei  ryfeddolfendithion. 


%  Ps.  144.  5. 


b  Ts  104.  .3. 
I  Pb.  97.  2. 


fe  Jos.  10. 10. 
Ps.  144.  6. 
Es.  30.  30. 


^  Neil, 
wawTion. 


m  Ps.  31.  8. 

H  118.5. 


n  Lef.  20. 

23,  24,  27, 
28. 


e  Ps.  101.  5. 
Diar.  6. 17. 

7  Npu, 

Jot  29.  3. 


9  sEfe  hefyd  a  ostyngodd  y  nef- 
oedd,  ac  a  ddisgynodd :  a  thywyll- 
wch  oedd  dan  ei  draed  ef. 

10  Marchogodd  hefyd  ar  y  cerub, 
ac  a  ehedodd :  ie,  ^'efe  a  ehedodd  ar 
adenydd  y  gwynt 

11  'Efe  a  wnaeth  dywyllwch  yn 
ddirgelfa  iddo ;  a'\  babell  o'i  ara- 
gylch  oedd  dywyllwch  dyfroedd,  a 
thew-gymmylau  yr  awyr. 

12  Gan  y  disgleirdeb  oedd  ger  ei 
fron,  ei  gymmylau  a  aethant  heib- 
io  ;  cenllysg  a  marwor  tanllyd. 

13  Yr  Arglwydd  hefyd  a  daran- 
odd  yn  y  nefoedd,  a'r  Goruchaf  a 
roddes  ei  lef;  cenllysg  a  marwor 
tanllyd. 

14  Ie,  ^  efe  a  anfonodd  ei  saethau, 
ac  a'u  gwasgarodd  hwynt ;  ac  a 
saethodd  ei  fellt,  ac  a'u  gorchfyg- 
odd  hwynt. 

15  Gwaelodion  y  dyfroedd  a  wel- 
wyd,  a  seiliau  y  byd  a  ddinoethwyd 
gan  dy  gerydd  di,  O  Arglwydd,  a 
chan  chwythad  anadl  dy  fíroenau. 

16  L^nfonodd  oddi  ucliod,  cym- 
merodd  fi,  tynnodd  fi  allan  o  ddyfr- 
oedd  ^  lawer. 

17  Efe  a'm  gwaredodd  oddi  wrth 
fy  ngelyn  cadarn,  a  rhag  fy  nghas- 
eion :  canys  yr  oeddynt  yn  drech 
na  mi. 

18  Achubasant  iy  mlaen  yn  nydd 
fy  ngofid :  ond  yr  Arglwydd  oedd 
gynhaliad  i  mi. 

19  ""  Dug  fi  hefyd  i  ehangder :  gwar- 
edodd fi  ;  canys  ymhoflbdd  ynof. 

20  Yr  Arglwydd  a'm  gobrwyodd 
yn  ol  fy  nghyfiawnder ;  yn  ol  glen- 
did  fy  nwylaw  y  talodd  efe  i  mi. 

21  Canys  cedwais  fíyrdd  yr  Ar- 
glwydd, ac  ni  chiliais  yn  annuwiol 
oddi  wrth  fy  Nuw. 

22  0  herwydd  ei  hoU  farnedig- 
aethau  ef  oedd  ger  fy  mron  i,  a'i 
ddeddfau  ni  fwriais  oddi  wrthyf. 

23  Bum  hefyd  yn  berfíaith  gyd 
âg  ef,  ac  ymgedwais  rhag  fy  anwir- 
edd. 

24  A'r  Arglwydd  a'm  gobrwyodd 
yn  ol  fy  nghyfiawnder,  yn  ol  purdeb 
fy  nwylaw  o  flaen  ei  lygaid  ef. 

25  A'r  trugarog  y  gwnei  drugar- 
edd  ;  a'r  gwr  perffaith  y  gwnei  ber- 
ffeithrwydd. 

26  A'r  glan  y  gwnei  lendid;  ac  °â'r 
cyndyn  yr  ymgyndynni. 

27  Canys  ti  a  waredi  y  bobl  gys- 
tuddiedig  :  ond  ti  a  ostyngi  "olygon 
uchel. 

28  0  herwydd  ti  a  oleui  fy  '^nghan- 


ẅyll:   yr  Arglwydd  fy  Nuw  a 
lewyrcha  fy  nhywyllwch. 

29  Oblegid  ynot  ti  y  ^rhedais  trwy 
fyddin ;  ac  yn  fy  Nuw  y  Uemmais 
dros  fur. 

30  Duw  ^sydd  berfíaith  ei  ffordd: 
•igair  yr  Arglwydd  sydd  wedi  ei 
buro  :  tarian  yiv  efe  i  bawb  a  ym- 
ddiriedant  ynddo. 

31  ■■  Canys  pwy  sydd  Dduw  heb 
law  yr  Arglwydd?  a  phwy  sydd 
graig  ond  ein  Duw  ni  ? 

32  Duw  ^sydd  yn  fy  ngwregysu 
â  nerth,  ac  yn  gwneuthur  fy  fibrdd 
yn  berffaith. 

33  *  Gosod  y  mae  efe  fy  nhraed  fel 
traed  ewigod  ;  ac  "  ar  fy  uchel-fan- 
nau  y'm  sefydla. 

34  ""  Efe  sydd  yn  dysgu  fy  nwylaw 
i  ryfel ;  fel  y  dryllier  bwa  dur  yn 
fy  mreichiau- 

35  Rhoddaist  hefyd  i  mi  darian 
dy  iachawdwriaeth ;  a'th  ddeheu- 
law  a'm  cynhaliodd,  ^a'th  f^vyader 
a'm  lliosogodd. 

36  Ehengaist  fy  ngherddediad  dan- 
af ;  fel  na  lithrodd  fy  ^  nhraed, 

37  Erlidiais  fy  ngelynion,  ac  a'u 
goddiweddais :  ac  ni  ddychwelais 
nes  eu  difa  hwynt. 

38  Archollais  h^vynt,  fel  na  allent 
godi :  syrthiasant  dan  fy  nhraed. 

39  Canys  gwregysaist  fi  â  nerth  i 
ryfel:  ^darostyngaist  danaf  y  rhai  a 
ymgododd  i'm  herbyn. 

40  Rhoddaist  hefyd  i  mi  warrau 
fy  ngelynion ;  fel  y  difethwn  fy 
nghaseion. 

41  Gwaeddasant,  ond  nid  oedd 
achubydd  :  '^  sef  ar  yr  Arglwydd, 
ond  nid  attebodd  efe  hwynt. 

42  Maluriais  hwynt  hefyd  fel  llwch 
o  flaen  y  gwynt :  "^teflais  hwynt  allan 
megis  tom  yr  heolydd. 

43  ^Gwaredaist  fi  rhag  cynhen- 
nau  y  bobl ;  ^  gosodaist  fi  yn  ben 
cenhedloedd :  '^  pobl  nid  adnabûm, 
a'm  gwasanaethant. 

44  *Pan  glywant  am  danaf,  ufudd- 
hant  i  mi:  "^meibion  dieithr  a  ^gym- 
merant  arnynt  ymddarostwng  i  mi. 

45  Meibion  dieithr  a  ballant,  ac  a 
ddychiynant  allan  o'u  dirgel  fannau. 

46  Byw  yw  yr  Arglwydd,  a 
bendithier  fy  nghraig :  a  dyrchafer 
Duw  fy  iachawdwriaeth. 

47  Duw  sydd  yn  rhoddi  i  mi  allu 
ymddial,  ac  a  ^  ddarostwng  y  bobl- 
oedd  danaf 

48  Efe  sydd  yn  fy  ngwared  oddi 
wrth  fy  ngeljTiion :  ie,  *ti  a'm  dyrch- 


B  Neu, 
torrais. 


P  Deut.  32. 

4. 

Dan.  4.  37. 

Dat.  15.  3. 
1  Ps.  12.  6. 

a  113.  140. 

Diar.  30. 5. 
r  Deut.  32. 

31,39. 

lSiiiu.2.2. 

Ps.  86.  8. 

Es.  45.  5. 
s  Ps.  91.  2. 


t  2  Sam.  2. 

18. 

Hab.  3. 19. 
u  Deut.  32. 

13.  a  33.  29. 
I  Ps.  144.  1. 


9  Neu,  ac 
ath  fwi/n- 
der  y'm  lli- 
osogaist 

a  Heb. 
ffcran,  neu, 
sodlaii. 


S  Heb. 

plygaist, 
neu,  crym- 
maist. 


J  Job  27.  9. 

a  35. 12. 

Diar.  1.  28. 

Es.  1.  15. 

Jer.  11. 11. 

a  14. 12. 

Ezec.  8. 18. 

Mic.  3.  4. 

Zech.  7. 13. 
«  Zecb.  10. 

6. 
«  2  Siim.  2. 

9, 10.  a  3.1. 
b  2  Sam.  8. 

9—14. 
c  Deut.  S3. 

29. 

Ps.  GC.  3. 

a  81.  15. 
*  Heb.  Wrth 

glijwed  y 

glust. 

d  Mic.  7. 17. 
6  Heb. 

dduwtdant 

gelwijdd 

wrthyf. 


6  Neu, 
ddi/etha. 


Am  air  yr  Arglwydd. 


PSALMAU. 


Hyder  yr  eglwys  yn  Num. 


7  Neu,  trais, 

t  Rhuf.  15. 
9. 
SNriU. 

cijffesaf. 


e  2  Sam.  7. 
13. 


aGen.  1.  6. 
Ks.  40.  22. 
Rhuf.  1.19, 


2  heb  y  rhai 
hynyclyw- 
ir  eu  lief 
hwynt. 
Heb.  heb 
glywed  eu 
lleferydd. 

b  Rhuf.  10. 

la. 
S  Neu, 
rheol. 

c  Preg.  1.  5. 


d  Ps.  111.  7. 

«Neu, 
Addysg. 

6  Neu, 
adferu. 


e  Ps.  119. 

72,  127. 
Diar.  8. 10, 
11, 19. 
f  Ps.  119. 
103. 


8  Ps.  40.  12. 
h  I's.  00.  8. 


I  Ps.  119. 

133. 

Khuf.  6. 

12,  14. 
8  yr  anwir- 

edd  mawr. 


efi  uwchlaw  y  rhai  a  gyfodant  i'm 
herbyn:  achubaist  fi  rhag  y  gwr 
'^  traws. 

49  *^Am  hynny  y  ^moliannaf  di,  0 
Arglwydd,  ym  mhlith  y  cenhedl- 
oedd,  ac  y  canaf  i'th  enw. 

50  Efe  sydd  yn  gwneuthur  mawr 
ymwared  iV  Frenhin ;  ac  yn 
gwneuthur  trugaredd  iV  ennein- 
iog,  i  Dafydd,  ac  i'w  had  ef  ^  byth. 

PSALM  XIX. 

1  Bod  y  ereaduriaid  yn  dangos  gogoniant 
Duw :  7  a'i  air  yn  dangos  ei  ras  ef.  12 
Dafydd  yn  gwedd'io  am  ras. 

I'r  Pencerdd,  Psalm  Dafydd. 

Y^NEFOEDD  sydd  yn  datgan 
gogoniant  Duw ;  a'r  fiurfafen 
sydd  yn  mynegi  gwaith  ei  ddwylaw 
ef. 

2  Dydd  i  ddydd  a  draetha  ymad- 
rodd,  a  nos  i  nos  a  ddengys  wybod- 
aeth. 

3  Nid  oes  iaith  nac  ymadrodd,  Hie 
ni  chlybuwyd  eu  lleferydd  hwynt. 

4  *"  Eu  ^llinyn  a  aeth  trwy  yr  holl 
ddaear,  a'u  geiriau  hyd  eithafoedd 
byd  :  i'r  haul  y  gosododd  efe  babeU 
ynddynt ; 

5  Yr  hwn  sydd  fel  gwr  priod  yn 
dyfod  allan  o'i  ystafell:  ac  '^a  ym- 
lawenhâ  fel  cawr  i  redeg  gyrfa. 

6  0  eithaf  y  nefoedd  y  mae  ei  fyn- 
ediad  ef  allan,  a'i  amgylchiad  hyd 
eu  heithafoedd  hwynt :  ac  nid  ym- 
gudd  dim  oddi  wrth  ei  wres  ef 

7  d  4  Cyfraith  yr  Arglwydd  sydd 
berffaith,  yn  ^  troi  yr  enaid :  tystiol- 
aeth  yr  Arglwydd  sydd  sier,  ac 
yn  gwneuthur  y  gwirion  yn  ddoeth. 

8  Deddfau  yr  Arglwydd  sydd 
uniawn,  yn  Uawenhâu  y  galon  :  gor- 
chymyn  yr  Arglwydd  sydd  bur, 
yn  goleuo  y  llygaid. 

9  Ofti  yr  Arglwydd  sydd  Mn,  yn 
parhâu  yn  dragywydd ;  barnau  yr 
Arglwydd  ydynt  wirionedd,  cyf- 
iawn  ydynt  i  gyd. 

10  '  Mwy  dymunol  ŷnt  nag  aur,  i'e, 
nagaur  coeth  lawer :  Mnelysachhefyd 
na'r  mêl,  ac  na  diferiad  diliau  mêl. 

11  Ynddynt  hwy  hefyd  y  rhy- 
buddir  dy  was :  o'u  cadw  y  mae 
gwobr  lawer. 

12  ^Pwy  a  ddeall  ei  gamwedd- 
au  ?  glanhâ  fi  oddi  wrth  fy  meiau 
^cuddiedig. 

13  Attal  hefyd  dy  was  oddi  wrth 
hechodau  rhyfygus ;  ^na  arglwydd- 
iaethont  arnaf :  yna  y'm  perffeithir, 
ac  y'm  glanhêir  oddi  wrth  ^anwir- 
edd  lawer. 


549 


14  Bydded  ymadroddion  fy  ngen- 
au,  a  myfyrdod  fy  nghalon,  yn  gym- 
meradwy  ger  dy  fron,  O  Arglwydd, 
fy  nghraig  a'm  piyn^vr. 

PSALM  XX. 

1  Yr  eglwys  yn  hendithio  y  Brenliin  yn  ei  fawr- 
hydi,   7  Ei  hyder  hi  ÿnghymmorth  Duw. 

I'r  Pencerdd,  Psalm  Dafydd. 

GWRANDAWED  yr  Arglwydd 
arnat  yn  nydd  cyfyngder :  enw 
Duw  Jacob  a'th  "  ddiifyno. 

2  Anfoned  ^i  ti  gymmorth  o'r 
cyssegr,  a  *  nerthed  di  o  Sion. 

3  Cofied  dy  holl  offrymmau,  a 
^bydded  foddlawn  i'th  boeth- 
offrwm.    Selah. 

4  Rhodded  i  ti  wrth  /odd  dy  gal- 
on ;  a  chyflawned  dy  holl  gynghor. 

5  Gorfoieddwn  yn  dy  iachawd- 
wriaeth  di,  a  dyrcliafwn  faner  *yn 
enw  ein  Duw :  cyflawned  yr  Ar- 
glwydd dy  holl  ddymuniadau. 

6  Yr  a^vr  hon  y  gwn  y  gwared  yr 
Arglwydd  ei  enneiniog :  efe  a 
wrendy  arno  o  nefoedd  ei  sanct- 
eiddrwydd,  yn  nerth  iechyd  ei  dde- 
heulaw  ef 

7  ^  Ymddiried  rhai  mewn  cer- 
bydau,  a  rhai  mewn  meirch:  ond 
nyni  a  gofiwn  enw  yr  Arglwydd 
ein  Duw. 

8  Hwy  a  gwympasant,  ac  a  syrth- 
iasant;  ond  nyni  a  gyfodasom,  ac 
a  safasom. 

9  Achub,  Arglwydd  :  gwrandawed 
y  Brenhin  arnom  yn  y  dydd  y  llefom. 

PSALM  XXI. 

1  Tâl  d'iolch  am  fuddugoliaeth  :1a  hyder  ar 

gael  ychwaneg  o  Iwyddiant, 

I'r  Pencerdd,  Psalm  Dafydd. 

ARGLWYDD,  yn  dy  nerth  y 
_  Uawenycha  y  Brenhin ;  ac  yn 
dy  iachawdwriaeth  di  mor  ddirfawr 
yr  ymhyftyda ! 

2  Deisyfiad  ei  galon  a  roddaist 
iddo ;  a  dymuniad  ei  wefusau  nis 
gommeddaist.    Selah. 

3  Canys  achubaist  ei  flaen  ef  â 
bendithion  daioni :  gosodaist  ar  ei 
ben  ef  goron  o  aur  coeth. 

4  ^  Gofynodd  oes  gennyt,  a  rhodd- 
aist  iddo  :  le,  ^  ^  hir  oes,  byth  ac  yn 
dragywydd. 

5  Mawr  yw  ei  ogoniant  yn  dy 
iachawdwi'iaeth :  gosodaist  arno 
ogoniant  a  phrydferthwch. 

6  Canys  gwnaethost  ef  yn  fendith- 
ion  yn  dragywyddol ;  llawenychaist 
ef  â  llawenydd  â'th  wynebpryd. 

7  O  herwydd  bod  y  Brenhin  yn 


S3 


2  Eeb. 
ddyrchafo. 

3  Iltb.  dy 
gymmorth. 

4  Heb.  al- 
leged, neu, 
cynhalied, 

6  Heb. 
gwnaed 
yn  Uudw, 
neu  yn 
fras. 


•'  Exod.  17. 
15. 
I's.  60.  4. 


b  Ps.  33. 18. 
Diar.21.bi. 
Es.  31.  1. 


a  Ps.  61.  6. 

b  2  Sam.  7. 

19. 
2  Heb.  hir 

ddi/ddiatt. 


Gweddi  Dafydd 


PSALMAU. 


mewn  cyfyngder. 


e  Jot  18. 16, 
19. 

Pb.  37. 23. 
a  109. 13. 


d  Edrych 

Job  7. 20. 

a  16. 12. 

Galar.  3. 

12. 
SHeb. 

ysgwydd. 


S  ewig  y 
here. 

a  Miitt.  27. 
46. 

Marc  15. 
34. 


S  nid  «vf 
yn  tewi. 


«  Ps.  25.  2. 
a  31. 1. 
a  71. 1. 

Es.  49.  23. 
Khuf.  9. 

d  Es.  53.  3. 

«  Matt.  27. 

39. 
<Heb. 

agorant. 
f  .lob  16.  4. 

Ps.  109. 25. 
e  Matt.  27. 

43. 

5  Heb.  Tm- 
dreiglodd 
at  yr, 

6  Heb.  OS 
yw. 

b  Ps.  71.  6. 
Ee.  40.  3. 

7  Nou,  d'i- 
ogelaistfi. 


ymddiried  yn  yr  Arglwydd,  a 
thrwy  drugaredd  y  Goruchaf  nid 
ysgogir  ef. 

8  Dy  law  a  gaifl*  afael  ar  dy  holl 
elynion :  dy  ddeheulaw  a  gaiff  afael 
ar  dy  gaseion. 

9  Ti  a'u  gwnei  hwynt  fel  fiVrn  dan- 
Uyd  yn  amser  dy  lid :  yr  Arglwydd 
yn  ei  ddigUonedd  a'u  llwngc  hwynt, 
a'r  tan  a'u  hysa  hwynt. 

10  "  Eu  ffrwyth  hwynt  a  ddinystri 
di  oddi  ar  y  ddaear,  a'u  had  o  blith 
meibion  dynion. 

11  Canys  bwriadasant  ddrwg  i'th 
erbyn:  meddyliasant  amcan,  heb 
allu  o  honynt  ei  gwhlliâu. 

12  Am  hynny  ^y  gwnei  iddynt 
droi  eu  ^cefnau:  ar  dy  linynnau  y 
parottôi  di  saethau  yn  erbyn  eu 
hwynebau. 

13  Ymddyrcha,  Arglwydd,  yn  dy 
nerth :  canwn,  a  chanmolwn  dy  gad- 

®^°^^        PSALM  XXII. 

1  Dafydd  yn  achioyn  mewn  a7igJiy$ur  mawr ; 
9  yn  gwedd'io  mewn  cyfyngder  mawr;  23  ac 
yn  clodfori  Duw. 

I'r  Pencerdd  ar  'Aieleth-hasahar, 
Psalm  Dafydd. 

FY  "  Nuw,  fy  Kuw,  paham  y'm 
gwrthodaist  ?  paham  yr  ydwyt 
mor  bell  oddi  wrth  fy  iachawd- 
wriaeth,  a  ^  geiriau  fy  Uefain  ? 

2  Fy  Nuw,  Uefain  yr  ydwyf  y 
dydd,  ac  ni  wrandewi ;  y  nos  hef- 
yd,  ac  ^  nid  oes  osteg  i  mi. 

3  Ond  tydi  ivyt  sanctaidd,  O  dydi 
yr  hwn  wyt  yn  cyfanneddu  ym  mol- 
iaiit  Israel. 

4  Ein  tadau  a  obeithiasant  ynot : 
gobeithiasant,  a  gwaredaist  hwynt. 

5  Arnat  ti  y  llefasant,  ac  achub- 
wyd  hwynt :  *^  ynot  yr  ymddiriedas- 
ant,  ac  nis  gwaradwyddwyd  hwynt. 

6  A  minnau,  pryf  ydwyf,  ac  nid 
gwr ;  ^  gwarthrudd  dynion,  a  dirmyg 
y  bobl. 

7  ^Pawb  a'r  a'm  gwelant,  a'm  gwat- 
warant:  ^Uaesant  wefl,  '^ysgydwant 
ben,  gan  ddyicedyd, 

8  ^  °  Ymddiriedodd  yn  yr  Ar- 
glwydd ;  gwareded  ef :  achubed  ef, 
^  gan  ei  fod  yn  dda  ganddo. 

9  Canys  ^ti  a'm  tjTinaist  o'r  groth : 
'  gwnaethost  i  mi  obeìÛAo pan  oedd- 
wn  ar  fronnau  fy  mam. 

10  Arnat  ti  y'm  bwriwyd  o'r  bru : 
o  groth  fy  mam  fy  Nuw  ydwyt. 

11  Nac  ymbellhâ  oddi  wrthyf; 
o  herwydd  cyfyngder  sydd  agos : 
canys  nid  oes  cynnorthwywr. 

12  Teirw  lawer  a'm  cylchynasant : 

550 


gwrdd  deirw  *  Basan  a'm  hamgylch- 
asant. 

13  ^  Agorasant  amaf  eu  genau,  fel 
llew  rheibus  a  rhuadwy. 

14  Fel  dwfr  y'm  tywalltwyd,  a'm 
hesgyrn  oil  a  ymwalianasant :  ^  fy 
nghalon  sydd  fel  cŵyr ;  hi  a  dodd- 
odd  y'nghanol  fy  *  mherfedd. 

15  Fy  nerth  a  wywodd  fel  pridd- 
lestr;  ™a'm  tafod  a  lynodd  wrth 
daflod  fy  ngenau :  ac  i  Iwch  angau 
y'm  dygaist. 

16  Canys  cwn  a'm  cylchynasant : 
cynnuUeidfa  y  drygionus  a'm  ham- 
gylchasant:  "trywanasantfynwylaw 
a'm  traed. 

17  Gallaf  gyfrif  fy  holl  esgyrn  :  "  y 
maent  yn  tremio  ac  yn  edrych  arnaf. 

18  P  Y  maent  yn  rhannu  fy  nillad  yn 
eu  mysg,  ac  ar  fy  ngwisg  yn  bwrw 
coelbren. 

19  Ond  tydi,  Arglwydd,  nac  ym- 
bellhâ:  fy  nghadernid,  brysia  I'm 
cynnorthwyo. 

20  Gwared  fy  enaid  rhag  y  cledd- 
yf,  •!  fy  unig  enaid  o  ^  feddiant  y  ci. 

21  'Achub  fi  rhag  safn  y  Uew: 
canys  o  blith  cym  unicorniaid  y'm 
gwrandewaist. 

22  'Mynegaf  dy  enw  *i'm  brod- 
yr:  y'nghanol  y  g3mnulleidfa  y'th 
folaf. 

23  Y  rhai  sydd  yn  ofni  yr  Ar- 
glwydd, molwch  ef :  hoU  had  Ja- 
cob, gogoneddwch  ef ;  a  holl  had 
Israel,  ofnwch  ef 

24  Canys  ni  ddirmygodd,  ac  ni 
ffieiddiodd  gystudd  y  tlawd ;  ac  ni 
chuddiodd  ei  wyneb  rhagddo :  ond 
"  pan  lefodd  efe  arno,  efe  a  wran- 
dawodd. 

25  ""Fy  mawl  sydd  o  honot  ti  yn 
y  gynnulleidfa  fawr :  ^  fy  adduned- 
au  a  dalaf  ger  bron  y  rhai  a'i  hofn- 
ant  ef 

26  "^Y  tlodion  a  fwyttânt,  ac  a 
ddiwellir :  y  rhai  a  geisiant  jr  Ar- 
glwydd, a'i  moliannant  ef:  eich 
calon  fydd  byw  yn  dragywydd. 

27  *  HoU  derfynau  y  ddaear  a  gof- 
iant,  ac  a  droant  at  yr  Arglwydd  : 
a  hoU  dylwythau  y  cenhedloedd  a 
addolant  ger  dy  fron  di. 

28  Canys  eiddo  yr  Arglwydd  yw 
y  deyrnas :  ac  efe  sydd  yn  Uywodr- 
aethu  ym  mhlitli  y  cenhedloedd. 

29  Yr  holl  rai  breision  ar  y  ddaear 
a  fwyttânt,  ac  a  addolant :  ^  y  rhai 
a  ddisgynant  i'r  Uwch,  a  ymgrym- 
mant  ger  ei  fron  ef ;  ac  nid  oes  neb 
a  aU  gadw  yn  fyw  ei  enaid  ei  hun. 


i  Deut.  32. 

14. 

Ps.  68.  30. 

Ezec.  39. 

18. 

Amos  4.  1. 
k  Job  10.  in. 

Galar.2.16. 

a  3.  46. 
1  Job  23.  Ifi. 


»  y  wyt  gar - 
oedd. 


m  Galar.  4. 
4. 


•>  Matt.  27. 

â5. 

Marc  15.24. 

Luc  23.  33. 

loan  19. 23, 

37.  a  20.  25. 
o  Luc  23.  27. 
P  Luc  2.3.3+. 

loan  19.24. 


1 1  Ps.  35. 17. 
I  9  Heb.  law. 
2  Tim.  4. 
17. 


I  Heb.  2. 12. 

t  loan  20. 
17. 
Rhuf.g.29. 


u  Heb.  5. 7. 


I  Ps.  35. 18. 


y  Ps.  116. 
14. 


z  Lef.  7.  11, 
12,  15, 16. 
Ps.  69.  3^ 
Es.  65. 13. 


«  Ps.  2.  8. 
a  72. 11. 

a  86.  9. 


b  Rs.  26.  19. 
Phil.  2. 10. 


Hyder  Dafydd  ar  ras  Duw. 


PSALMAU. 


Ei  weddi  amfaddeuant. 


«  Pb.  87.  6. 


d  Edrych 
Khiif.  3. 
21,22. 


«  Esa.  40. 

11. 

Jer.  23.  4. 

Ezec.34.23. 

loan  10. 11. 

1  Petr  2.25. 

Dat.  7. 17. 
b  Phil.  4. 19. 
2  Heb.  llon- 

yddwch. 
c  Ps.  5.  8. 

a  31. 3. 


d  Job  3.  5. 

a  10. 21, 22. 

a  24.  17. 

Ps.  44. 19. 
«  Ps.  3.  6. 

alls.  6. 

fPs.104.15. 

SHeb. 
braseaist. 


•íHeb, 
clros  hir 
ddyddiau. 


1017. 
a  Exod.  9. 
29.  a  19.  5. 
Deut.10.14. 
Job  41. 11. 
Ps.  50. 12. 

1  Oor.  10. 
26,  28. 

b  Job  38.  6. 
Ps.  104.  5. 
a  13Ü.  G. 

2  Petr  3. 5. 
c  Pb.  15.  L 

<iE8.33.15, 
16. 


«  Ps.  27.  8. 

S  Neu,  O 
Dduw 
Jacob. 


30  Eu  had  a'i  gwasanaetha  ef: 
'^cyfrifìr  ef  i'r  Arglwydd  yn  gen- 
hedlaeth. 

31  Deuant,  ac  ^adroddant  ei  gyf- 
iawnder  ef  i'r  bobl  a  enir,  mai  efe  a 
wnaeth  hy7i. 

PSALJM  XXIII. 

Hyder  Dafydd  ar  ras  Duw. 
Psalm  Dafydd. 

YR  Arglwydd  yw  ^  fy  Mugail ; 
^  ni  bydd  eisieu  arnaf 

2  Efe  a  wna  i  mi  orwedd  mewn 
porfeydd  gwelltog :  efe  a'm  ty wys 
ger  llaw  y  dyfroedd  ^  tawel. 

3  Efe  a  ddychwel  fy  enaid :  "  efe 
a'm  harwain  ar  hyd  llwybrau  cyf- 
iawnder  er  mwyn  ei  enw. 

4  le,  pe  rhodiwn  ar  hyd  glyn  *cys- 
god  angau,  *  nid  ofnaf  niwed  :  canys 
yr  ivyt  ti  gyd  â  mi ;  dy  wialen  a'th 
flEbn  a'm  cysurant. 

5  ^Ti  a  arlwyi  ford  ger  fy  mron 
y'ngŵydd  fy  ngwrthwynebwyr :  ^  ir- 
aist  fy  mhen  âg  oleAV ;  fy  phiol 
sydd  lawn. 

6  Daioni  a  thrugaredd  yn  ddiau 
a'm  canlynant  holl  ddyddiau  fy 
mywyd :  a  phreswyliaf  yn  nhŷ  yr 
Arglwydd  *  yn  dragy wydd. 

PSALM  XXIV. 

1  Arglwyddiaetli  Duw  yn  y  hyd  hwn.  3  Dinas- 
yddion  ei  yshrydol  deyrnas  ef.  7  Cynghor 
i'w  dderbyn  ef. 

Psalm  Dafydd. 

EIDDO  *yr  Arglwydd  y  ddae- 
ar,  a'i  chyflawnder ;  y  byd,  ac  a 
breswylia  ynddo. 

2  ^  Canys  efe  a'i  seiliodd  ar  y  mor- 
oedd,  ac  a'i  sicrhaodd  ar  yr  afonydd. 

3  •'Pwy  a  esgyn  i  fynydd  yr  Ar- 
glwydd? a  phwy  a  saif  yn  ei  le 
sanctaidd  ef  ? 

4  "^Y  glân  ei  ddwylaw,  a'r  pur  ei 
galon;  yr  hwn  ni  ddyrchafodd  ei 
^  feddwl  at  wagedd,  ac  ni  thyngodd 
i  dwyllo. 

5  Efe  a  dderbyn  fendith  gan  yr 
Arglwydd,  a  chyfiawnder  gan 
Dduw  ei  iachawdwriaeth. 

6  Dyma  genhedlaeth  y  rhai  a'i 
ceisiant  ef,  y  rhai  *a  geisiant  dy 
wyneb  di,  ^  0  Jacob.    Selah. 

7  0  byi'th,  dyrchefwch  eich  pen- 
nau ;  ac  ymddyrchefwch,  ddrysau 
tragywyddol ;  a  Brenhin  y  gogon- 
iant  a  ddaw  i  mewn. 

8  Pwy  yw  y  Brenhin  gogoniant 
hwn  ?  yr  Arglwydd  nerthol  a  chad- 
arn,  yr  Arglwydd  cadarn  mewn 
rhyfel. 

661 


9  0  byrth,  dyrchefwch  eich  pen- 
nau ;  ac  ymddyrchefwch,  ddrysau 
tragywyddol ;  a  Brenhin  y  gogon- 
iant a  ddaw  i  mewn. 

10  Pwy  yw  y  Brenhin  gogoniant 
hwn?  AiiGLWYDD  y  lluoedd,  efe  yw 
Brenhin  y  gogoniant.    Selah. 

PSALM  XXV. 

1  Hyder  Dafydd  yn  ei  weddi.  7  Y  mae  yn 
gwedd'io  am  faddeuant  pechodau,  16  ac  am 
gymmorth  mewn  trallod. 

Psalm  Dafydd. 

ATTAT  Hi,  0  Arglwydd,  y  dyrch- 
J\.  afaf  fy  enaid. 

2  0  fy  Nuw,  ^'ynot  ti  yr  ymddir- 
iedais;  na'm  gwaradwydder ;  ''na  or- 
foledded  fy  ngelynion  arnaf 

3  lë,  na  waradwydder  neb  sydd  yn 
disgwyl  wrthyt  ti :  gwaradwydder  y 
rhai  a  droseddant  heb  achos. 

4  "^Pâr  i  mi  wybod  dy  ffyrdd,  0 
Arglwydd  :  dysg  i  mi  dy  Iwybrau. 

5  Tywys  fi  yn  dy  wirionedd,  a 
dysg  fi  :  canys  ti  yw  Duw  fy  iach- 
awdwriaeth ;  wrthyt  ti  y  disgwyliaf 
ar  hyd  y  dydd. 

6  Cofia,  Arglwydd,  *dy  ^dostur- 
iaethau,  a'th  drugareddau :  canys 
erioed  y  maent  hwy. 

7  Na  chofia  ^bechodau  fy  ieuengc- 
tid,  na'm  camweddau :  yn  ol  dy  dru- 
garedd  meddwl  di  am  danaf,  er 
mwyn  dy  ddaioni,  Arglwydd. 

8  Da  ac  uniawn  yw  yr  Arglwydd  : 
o  herwydd  hynny  y  dysg  efe  bech- 
aduriaid  yn  y  ffordd. 

9  Y  rhai  Uariaidd  a  hyffordda  efe 
mewn  barn :  a'i  ffordd  a  ddysg  efe 
i'r  rhai  gostyngedig. 

10  Holl  Iwybrau  yr  Arglwydd 
ydynt  drugaredd  a  gwirionedd,  i'r 
rhai  a  gadwant  ei  gyfammod  a'i 
dystiolaethau  ef. 

11  Er  mwyn  dy  enw,  Arglwydd, 
madden  fy  anwiredd :  ^  canys  mawr 
yw. 

12  Pa  wr  yw  efe  sydd  yn  oini  yr 
Arglwydd?  efe  a'i  dysg  ef  yn  y 
ffordd  a  ddewiso. 

13  Ei  enaid  ef  a  ^  erys  mewn  da- 
ioni :  ^  a'i  had  a  etifedda  y  ddaear. 

14  'Dirgelwch  yr  Arglwydd  sydd 
gyd  a'r  rhai  a'i  hofnant  ef :  a'i  gyfam- 
mod hefyd,  *  i'w  cyfarAvyddo  h  wynt. 

15  Fy  llygaid  sydd  yn  wastad  ar 
yr  Arglwydd:  canys  efe  a  dd wg 
fy  nhraed  allan  o'r  rhwyd. 

16  Tro  attaf,  a  thrugarhâ  wrthyf : 
canys  unig  a  thlawd  ydwyf. 

17  Gofidiau   fy    nghalon   a    hel- 


•  Pa.  Í 
a  143 


bPs.22.5. 

a  31.  1. 

a  34.  8. 

Es.  28. 16. 

a  49.  23. 

Rhuf.  10. 

11. 
<:  Ps.  13. 4. 


d  Exod.  33. 
13. 

Ps.  5.  8. 
a  27. 11. 
a  86.  11. 
a  ll'J. 
a  143. 8, 10. 


e  Ps.  103. 

17.  a  106.1. 

a  107. 1. 

Jer.  33. 11. 
2  Heb.  ym,- 

ysgaroedd. 
t  Job  13.  26. 

a  20.  11. 

Jer.  3.  25. 


S  Edrych 
Khuí.5.2ü. 


S  Heb. 

lettfia. 
b  Pa.  37. 11, 

'iJ.,  29. 
iDiar.3.33. 

Edrych 

loan  7. 17. 

a  15. 15. 
i  Heb.  4 

heri,  iddytit 

wybod. 


Dîniweidrwydd  Dafydd. 


PSALMAU. 


Eiffydd  y'ngallu  Duiv, 


b  Ps.  7.  9. 

a  17.  3. 
a  66.  10. 
a  139.  23. 
Zech.  13. 9. 


e  Ps.  1.  1. 
Jer.15. 17. 


d  Edrych 
Exod.  ^0. 
19,  '20. 
Pb.  73. 13. 


e  Ps.  27.  4. 

2  Neu,  ia- 

bernacl, 
f  Edrych 

1  Sam.  25, 

29. 

Ps.  28.  3. 


B  Pa.  40.  2. 


«  Ps.  84. 11. 
E3.60. 19, 
20. 
Mic.  7.  8. 


aethwyd :  dwg  fi  allan  o'm  cyfyng- 
derau. 

18  Gwel  fy  nghystudd  a'm  helbul, 
a  maddeu  fy  holl  bechodau. 

19  Edrych  ar  fy  ngelynion ;  eanys 
amlliasant ;  â  chasineb  traws  hefyd 
y'm  casasant. 

20  Cadw  fy  enaid,  ac  achub  fi: 
na'mgwarad^vydder;  canys  ymddir- 
iedais  ynot. 

21  Cadwed  peiŵithrwydd  ac  un- 
iondeb  fi :  canys  yr  wyf  yn  disgwyl 
wrthyt. 

22  0  Ddtjw,  gwared  Israel  o'i  holl 
gyfyugderau. 

PSALM  XXVI. 

Dafydd  yn  cyrchu  at  Dduw,  mewn  liyder  o'i 
ddiniweidvwydd. 

Psalm  Dafydd, 

ARN  ^fì,  Arglwydd;  canys 
rhodiais  yn  fy  mheríFeith- 
rwydd ;  ymddiriedais  hefyd  yn  yr 
Arglwydd  :  am  liynny  ni  lithraf 

2  ^  Hola  fi,  Arglwydd,  a  phrawf 
fi  :  chwilia  fy  arennau  a'm  calon. 

3  Canys  dy  drugaredd  sydd  o  flaen 
fy  Uygaid :  ac  mi  a  rodiais  yn  dy 
wirionedd. 

4  "^Nid  eisteddais  gyd  â  dynion 
coegion ;  a  chyd  â'r  rhai  trofaus 
nid  âf. 

5  Caseais  gynnulleidfa  y  drygion- 
us ;  a  chyd  â'r  annuwiolion  nid  eis- 
teddaf. 

6  "^Golchaf  fy  nwylaw  mewn  di- 
niweidrwydd :  a'th  allor,  0  Ar- 
glwydd, a  amgylchynaf : 

7  I  gyhoeddi  â  lief  clodforedd,  ac 
i  fynegi  dy  holl  ryfeddodau, 

8  Arglwydd,  ^hofíais  drigfan  dy 
dy,  a  lie  ^  preswylfa  dy  ogoniant. 

9  ^ISTa  chasgl  fy  enaid  gyd  â  phech- 
aduriaid,  na'm  bywyd  gyd  â  dynion 
gwaedlyd : 

10  Y  rhai  y  mae  ysgelerder  yn  eu 
dwylaw,  a'u  deheulaw  yn  llawn 
gwobrau. 

11  Eithr  mi  a  rodiaf  yn  fy  mher- 
ffeithrwydd :  gwared  fi,  a  thrugarhâ 
wrthyf. 

12  s  Fy  nhroed  sydd  yn  sefyU  ar  yr 
uniawn :  yn  y  cynnulleidfaoedd  fth 
fendithiaf,  0  Arglwydd. 

PSALM  XXVII, 

1  Dafydd  yn  attegu  ei  ffydd,  trivy  allu  Daw, 
4  trwy  ei  serch  i  wasanaeth  Duw,  9  a  thrioy 
weddi. 

Psalm  Dafydd. 

YR  ^Arglwydd  yw  fy  ngoleu- 
ni  a'm  hiachawdwriaeth ;  rhag 

5^ 


pwy  yr  ofnaf?  ''yi'  Arglwydd  yw 
nerth  fy  mywyd;  rhag  pwy  y  dy- 
chrynaf? 

2  Pan  nesaodd  y  rhai  drygionus, 
sef  fy  ngwrthwyneb^vyr  a'm  gelyn- 
ion,  i'm  herbyn,  i  fwytta  fy  nghnawd, 
hwy  a  dramgwyddasant  ac  a  syrth- 
iasant. 

3  ''Pe  gwersyllai  Uu  i'm  herbyn, 
nid  ofaa  fy  nghalon :  pe  cyfodai  cad 
i'm  herbyn,  yn  hyn  mi  a  fyddaf 
hyderus. 

4  ^  Un  peih  a  ddeisyfais  i  gan  yr 
Arglwydd,  hynny  a  geisiaf;  sef 
caffael  trigo  yn  nhŷ  yr  Arglwydd 
holl  ddyddiau  fy  mywyd,  i  edrych 
*ar  2  brydferthwch  yr  Arglwydd, 
ac  i  ymofyn  yn  ei  deml. 

5  Canys  ^yn  y  dydd  blin  /m  cudd- 
ia  o  fewn  ei  babell :  yn  nirgelfa  ei 
babell  y'm  cuddia;  ar  graig  y'm 
cyfyd  i. 

6  Ac  yn  awr  sy  dyrcha  efe  fy 
mhen  goruwch  fy  ngelynion  o'm 
hamgylch :  am  hynny  yr  aberthaf 
yn  ei  babeU  ef  ebyrth  ^  gorfoledd  ; 
canaf,  ie,  canmolaf  yr  Arglwydd. 

7  Clyw,  0  Arglwydd,  fy  llefer- 
ydd  pan  lefwyf:  trugarhâ  hefyd 
wrthyf,  a  gwrando  arnaf. 

8  Pan  ddywedaist,  ^  Ceisiwch  fy 
wyneb ;  fy  nghalon  a  ddywedodd 
wrthyt,  Dy  wyneb  a  geisiaf,  0  Ar- 
glwydd. 

9  'Na  chuddia  dy  wyneb  oddi 
wrthyf;  na  fwrw  ymaith  dy  was 
mewn  sorriant :  fy  nghymmorth 
fuost ;  na  ad  fi,  ac  na  wrthod  fi,  O 
Dduw  fy  iachawdwriaeth. 

10  ^  Pan  yw  fy  nhad  a'm  mam  yn 
fy  ngwrthod,  yi*  Arglwydd  a'm 
^  derbyn, 

11 '  Dysg  i  mi  dy  íFordd,  Arglwydd, 
ac  arwain  fi  ar  hyd  Uwybrau  union- 
deb,  o  herwydd  fy  ^  ngelynion, 

12  Na  ddyro  fi  i  fynu  i  ewyUys  fy 
ngelynion :  canys  gau  dystion,  a 
rhai  a  adroddant  drawsder,  a  gyf- 
odasant  i'm  herbyn, 

13  Diffygiaswn,  pe  na  chredaswn 
weled  daioni  yr  Arglwydd  ""yn 
nhir  y  rhai  byw, 

14  °  Disgwyl  wrth  yr  Arglwydd  : 
ymwrola,  ac  efe  a  nertha  dy  gal- 
on :  disgwyl,  meddaf,  wrth  yr  Ar- 
glwydd. 

PSALM  XXVIIL 

1  Dafydd  yn  gweddto  yn  daer  yn  erhyn  ei  elyn- 
ion  ;  6  yn  hendithio  Duw,  9  ac  yn  gwedd'io 
dros  y  bobl. 

Psalm  Dafydd. 


b  Ps,  118.  6. 


ti  Ps.  26. 8. 


e  Ps.  90. 17. 

2  Neu, 

hyfrijd- 

wch. 
f  Ps.  31.  20. 

a  83.  3. 

a91.  1. 


SHeb. 
bloedd. 


liPs.24.6, 
a  105.  4. 


i  Ps.  69. 17. 


kE3.49. 15, 


<  Heb.  casgl. 

1  Ps.  25.  4. 

a  86. 11. 

a  119.  33. 
5  Heb. 

iigwylwyr. 


mPs.5C.13. 
a  116.  9, 

a  142.  5. 

n  Ps.  31.  24. 

a  130.  5. 
Es.  25.  9. 
Hab,  2.  3. 


Ei  tveddi  yn  erbyn  ei  elynion. 


PSALM AU.  Yii  annog  eraill  i  glodfori  Duw. 


a  Fs.  83. 1. 
t  Ts.  143,  7. 


c  Ps.  138.  2. 
2Heb. 

gafcll  d)j 

g.i/ssegr. 
à  Ps.  26.  9. 
e  Ps.  12.  2. 

a  55.  21. 

a  C2.  4. 

Jer.  9.  8. 
f  2  Tim.  4. 

14. 

Dat.  18.  C. 


S  Neu,  un. 


4Neu,  íîÿìc- 
odraetka. 


a  1  Chron. 
16.  28,  29. 
Ps.  96.  7, 
8,9. 


*  Neu,  yn  ei 
hrydferlh 


b  Job  37. 

4,5. 


•  Deut.  3.  0. 

8  Noil,  dÿrr 
allan. 


A  RNAT  ti,  Arglwydd,  y  gwaedd- 
XlL  af ;  fy  nghraig,  *na  ddistawa 
wrthyf:  ''rhag,  o  thewi  wrthyf,  i 
mi  fod  yn  gyifelyb  i  rai  yn  disgyn 
i'r  pwU. 

2  Ergly w  lef  fy  ymbil  pan  waedd- 
wyf  arnat,  pan  ddyrchafwyf  fy  nwy- 
law  *=  tu  ag  at  ^  dy  gafell  sanctaidd. 

3  *Na  thyn  fi  gyd  â'r  annuwiolion, 
a  chyd  â  gweithredwyr  anwiredd; 
*  y  rhai  a  lefarant  heddwch  wrth  eu 
cymmydogion,  a  drwg  yn  eu  calon. 

4  'Dyro  iddynt  yn  ol  eu  gweithred, 
ac  yn  ol  drygioni  eu  dychymmyg- 
ion :  dyro  iddynt  yn  ol  gweithred- 
oedd  eu  dwj^law;  tal  iddynt  eu 
haeddedigaethau. 

5  Am  ^nad  ystyriant  weithredoedd 
yr  Arglwydd,  na  gwaith  ei  ddwy- 
iaw  ef,  y  dinystria  efe  hwynt,  ac  nis 
adeilada  hwynt. 

6  Bendigedig/yciiZoyr  Arglwydd  : 
canys  clybu  lef  fy  ngweddiau. 

7  Yr  Arglwydd  yw  fy  nerth,  a'm 
tarian ;  ynddo  ef  yr  ymddiriedodd 
fy  nghalon,  a  myfi  a  gynnorthwy- 
^vyd :  o  herwydd  hyn  y  llawenych- 
odd  fy  nghalon,  ac  ar  fy  nghân  y 
clodforaf  ef. 

8  Yr  Arglwydd  sydd  nerth  i'r 
cyfryw  ^rai,  a  chadernid  iachawd- 
wriaeth  ei  Ennoiniog  yw  efe. 

9  Cadw  dy  bobl,  a  bendithia  dy 
etifeddiaeth :  *  portha  hwynt  hefyd, 
a  dyi-cha  hwynt  yn  dragywydd. 

PSALM  XXIX. 

1  Dafydd  yn  annog  tywysogion  i  roi  gogoniant 
i  Dduw :  3  0  herwydd  ei  fawr  alia,  11  a'i 
amddiffyn  i'to  hobl. 

Psalm  Dafydd. 

MOESWCH  "i'r  Arglwydd,  chwi 
feibion  cedyrn,  moeswch  i'r 
Arglwydd  ogoniant  a  nerth. 

2  Moeswch  i'r  Arglwydd  ogon- 
iant ei  enw :  addolwch  yr  Ar- 
glwydd '^ym  mhrydferthwch  ei 
sancteiddr^vydd. 

3  Lief  yr  Arglwydd  sydd  ar  y 
dyfroedd:  *'Duw  y  gogoniant  a 
darana;  yr  Arglwydd  sydd  ar  y 
dyfroedd  mawrion. 

4  Lief  yr  Arglwydd  sydd  mewn 
grym :  lief  yr  Arglwydd  sydd 
mewn  prydferthwch. 

5  Lief  yr  Arglwydd  sydd  yn 
dryllio  y  cedrwydd :  le,  dryllia  yr 
Arglwydd  gedrv/ydd  Libanus. 

6  Efe  a  wna  iddynt  lammu  fel  Ho ; 
Libanus  a  *=Sirion  fel  Uwdn  unicorn. 

7  Lief  yr  Arglwydd  a  ^wasgara  y 
fflammau  tan. 


8  Lief  yr  Arglwydd  a  wna  i'r 
anialwch  *  grynu  :  yr  Arglwydd  a 
wna  i  anialwch  Cades  grynu. 

9  Lief  yr  Arglwydd  a  wna  '^i'r 
ewigod  lydnu,  ac  a  ddynoetha  y 
coedydd :  ac  yn  ei  deml  ^pawb  a 
draetha  ei  ogoniant  e/. 

10  Yr  Arglwydd  sydd  yn  eistedd 
ar  y  llifeiriant ;  i'e,  *  yr  Arglwydd 
a  eistedd  yn  Frenhin  yn  dragy- 
wydd. 

11  Yr  Arglwydd  a  ddyry  nerth 
i'w  bobl :  yr  Arglwydd  a  fendithia 
ei  bobl  â  thangnefedd. 

PSALM  XXX. 

1  Dafydd  yn  moli  Duw  am  ei  ymwared;  4  yn 
annog  eraill  i'w  glodfori,  irrth  weled  fel  yr 
oedd  Duw  yn  gwneulJiur  ag  ef. 

Psalm  neu  G an  0  'gyssegriad  tŷ  Dafydd. 

MAWRYGAF  di,  0  Arglwydd  : 
canys  dyrchefaist  fi,  ac  ni  la- 
wenheaist  fy  ngelynion  o'm  plegid. 

2  Arglwydd  fy  Nuw,  llefais  ar- 
nat,  a  thithau  a'm  hiacheaist. 

3  Arglwydd,  *•  dyrchefaist  fy  enaid 
o'r  bedd :  cedwaist  fi  yn  fyw,  rhag 
disgyn  o  honof  i'r  pwU. 

4  '^Cenwch  i'r  Arglwydd,  ei  saint 
ef;  a  chlodforwch  wrth  gofíadwr- 
iaeth  ei  sancteiddrwydd  ef. 

5  Canys  ^ennyd  fechan  y  hydd  yn 
ei  lid;  yn  ei  foddlonrwydd  y  mae 
by wyd  :  ^  dros  brydnawn  yr  erys 
wylofain,  ac  erbyn  y  bore  y  hydd 
^  gorfoledd. 

6  ^  Ac  mi  a  ddywedais  yn  fy  Uwydd- 
iant,  Ni'm  syflir  yn  dragywydd. 

7  O'tli  ddaioni,  Arglwydd,  y  go- 
sodaist  gryf  der  yn  fy  mynydd :  ^cudd- 
iaist  dy  wyneb,  a  bum  helbulus. 

8  Arnat  ti,  Arglwydd,  y  llefais, 
ac  â'r  Arglwydd  yr  ymbiliais. 

9  Pa  fudd  sydd  yn  fy  ngwaed,  pan 
ddisgynwyf  i'r  fibs?  «a  glodfora  y 
11  well  di?  a  fynega  efe  dy  wirion- 
edd? 

10  Clyw,  Arglwydd,  a  thrugar- 
hâ  wrthyf:  Arglwydd,  bydd  gyn- 
northwyAvr  i  mi 

11  ^Ẃoaist  fy  ngalar  yn  Uawen- 
ydd  i  mi:  diosgaist  fy  sachwisg,  a 
gwregysaist  fi  â  Uawenydd; 

12  Fel  y  cano  *fy  ngogoniant  i  ti, 
ac  na  thawo.  O  Arglwydd  fy  Nuw, 
yn  dragywyddol  y'th  foliannaf. 

PSALM  XXXL 

1  Dafydd  yn  dangos  ei  ymddiried  yn  Nuio,  ac 
yn  gofyn  ei  help  ef;  7  yn  ymlawenychu  yn  ei 
drugaredd  ef;  9  yn  gweddto  yn  ei  adfyd, 
19  ac  yn  moliannu  Duw  am  ei  ddaioni. 


*  New, 
ojldio. 

d  Job  39. 1, 
2,3. 


Neu,  y 
civblohoi 


«  Deut.  20. 
5. 
1042. 


c  1  Chron. 
16.4. 
I'B.  97. 12. 


d  Pg.  103.  9. 

Ks.  26.  20. 
a  54.  7,  8. 
2  Cor.  4. 17. 

2  Heb. 

yr  hwyr. 

3  Heb.  can. 
•  Job  29. 18. 


f  Ps.  104. 

29. 


B  Ps.  6.  5. 
n  88.  11. 
a  U5. 17. 


h  2  Sam.  6. 
It. 
Es.  61.  3. 


*  Iljiiny 
}  w,  fy 
nhafod, 
neii,  fy 
enaid. 
Kdrych 
(îen.  49.  6 
I'a.  16.  9. 
a  57.  8. 


Giveddi  Dafydd  yn  ei  adfyd. 


PSALMAU. 


Am,  faddeuant  pechodau. 


6  Ps.  22.  5. 

a  25.  2. 

a  71.  1. 

Es.  49.  23. 
b  Pb.  143. 1. 


2Heb. 
cadernid. 


c  Ps.  23.  3. 
a  25. 11. 


d  Luc  23. 
46. 
A^t.  7.  59. 


3  Jonah  2.8. 


f  P3.  4.  1. 
18.  19. 


e  Ps.  6.  T. 


h  Ps.  32.  a. 

a  102.  3. 
1  Ps.  41.  8. 

Es.  53.  4. 
k  .lob  19. 13. 

Ps.  38. 11. 

a  88.  8,  18. 


IPs.  88. 4, 5. 


«n  Jer.  20. 

10. 
'-•  Jer.  G.  25. 

a  20.  3. 

Galar.2.22. 


0  Kum.  (i. 
25,20. 
Pb.  4.  6. 
a  ti7. 1. 

P  Ps.  25.  2. 


<a  1  Sam.  2. 
9. 


I'r  Pencerdd,  Psalm  Dafydd. 

YNOT  *ti,  Arglwydd,  yr  ym- 
ddiriedais :  iia'm  gwaradwydder 
yn  dragy wydd  :  *"  gwared  fi  yn  dy 
gyfiawnder. 

2  Gogrrydda  dy  glust  attaf ;  gwar- 
ed fi  ar  frys :  bydd  i  mi  yn  graig 
^gadarn,  yn  dy  amddiffyn  i'm  cadw. 

3  Canys  fy  nghraig  a'm  castell 
ydwyt :  gan  hynny  "  er  mwyn  dy 
enw  tywys  fi,  ac  arwain  fi. 

4  Tyn  fi  allan  o'r  rhwyd  a  gudd- 
iasant  i  mi :  canys  ti  yw  fy  nerth. 

5  ^  I'th  law  y  gorchymynaf  fy  ys- 
pryd :  gwaredaist  fi,  0  Arglwydd 
Dduw  y  gwirionedd. 

6  Caseais  y  rhai  ®sydd  jo.  dal  ar 
ofer-wagedd :  minnau  a  obeithiaf 
yn  yr  Arglwydd. 

7  Ymlawenhaf  ac  ymhyfrydaf  yn 
dy  drugaredd :  canys  gwelaist  fy 
adfyd;  adnabuost  fy  enaid  mewn 
cyfyngderau ; 

8  Ac  ni  warchaeaist  fi  yn  Haw  y 
gelyn;  ond  *^gosodaist  fy  nhraed 
mewn  ehangder. 

9  Trugarhâ  wrthyf,  Arglwydd; 
canys  cyfyng  yw  arnaf:  ^dadwin- 
odd  fy  Uygad  gan  ofid,  'ie,  fy  enaid 
a'm  boL 

10  Canys  fy  mywyd  a  ballodd  gan 
ofid,  a'm  bljmyddoedd  gan  ochain : 
fy  nerth  a  ballodd  o  herwydd  fy  an- 
wiredd,  ^  a'm  hesgyrn  a  bydrasant. 

11  'Yn  wartlirudd  yr  ydwyf  ym 
mysg  fy  hull  elynion,  a  hynny  ^  yn 
ddirfawr  ym  mysg  fy  nghymmydog- 
ion;  ac  yn  ddychryn  i'r  rhai  a'm 
hadwaenant :  y  rhai  a'm  gwelent 
allan,  a  gilient  oddi  wrthyf. 

12  ^Anghofiwyd  fi  fel  un  marw 
allan  o  feddwl :  yr  ydwyf  fel  llestr 
methedig. 

13  "Canys  clywais  ogan  llawer- 
oedd;  "dychryn  oedd  o  bob  parth: 
pan  gyd-ymgynghorasant  yn  fy  er- 
byn,  y  bwiiadasant  fy  nîeneidìo. 

14  Ond  mi  a  obeithiais  ynot  ti, 
Arglwydd:  dywedais,  Fy  Nuw 
ydwyt. 

15  Yn  dy  law  di  y  mae  fy  amser- 
au:  gwared  fi  o  law  fy  ngelynion, 
ac  oddi  wrth  fy  erlidwyr. 

16  "Llewyrcha  dy  wyneb  ar  dy 
was :  achub  fi  er  mwyn  dy  dru- 
garedd. 

17  Arglwydd,  Pna  waradwydder 
fi ;  canys  gelwais  arnat :  gwarad- 
wydder yr  annuwiolion,  ^torrer 
hwynt  i'r  bedd. 

18  ''Gosteger  y  gwefiisau  celwydd- 


og,  y  rhai  'a  ddywedant  yn  galed, 
trwy  falchder  a  diystyrwch,  yn  er- 
byn  y  cyfiawn. 

19  *Mor  fawr  yw  dy  ddaioni  a  rodd- 
aist  i  gadw  i'r  sawl  a'th  ofnant ;  ac 
a  wnaethost  i'r  rhai  a  ymddiriedant 
ynot,  ger  bron  meibion  dynion  i 

20  "Cuddi  hwynt  yn  nirgelfa  dy 
wyneb  rhag  balchder  dynion : ""  cudcu 
hwynt  mewn  pabell  rhag  cynnen 
tafodau. 

21  Bendigedig  fyddo  yr  Ar- 
glwydd: canys  ^dangosodd  yn 
rhyfedd  ei  garedigrAvydd  i  mi  mewn 
dinas  ^gadarn. 

22  Canys  ''mi  a  ddywedais  yn  fy 
ffrwst,  *Fe'm  bwriwyd  allan  o'th 
olwg :  er  hynny  ti  a  wrandewaist 
lais  fy  ngweddiau  pan  lefais  arnat. 

23  ^Cerwch  yr  Arglwydd,  ei  holl 
saint  ef :  yr  Arglwydd  a  geidw  y 
ffyddloniaid,  ac  a  dal  yn  ehelaeth 
i'r  neb  a  wna  falchder. 

24  *=  Ym^vrolwch,  ac  efe  a  gryfhâ 
eich  calon,  chwychwi  oil  y  rhai  yd- 
ych  yn  gobeithio  yn  yr  Arglwydd. 

PSALM  XXXIL 

1  Ym  maddeuant  pechodau  y  mae  dedwyddwch 
yn  sefyU.  3  Bod  cyfaddef  jpechodau  yn  es- 
mwythâu  ar  y  gydwyhod.  8  Addewidion 
Diiw  yn  dioyn  llawenydd. 

Psalm  Dafydd,  *er  athrawiaetli. 

G'WYìí'  ei  fyd  y  neb  *y  madd- 
enwyd  ei  drosedd,  ac  y  cudd- 
iwyd  ei  bechod. 

2  Gwỳn  ei  fyd  y  dyn  ni  chyfrif  yr 
Arglwydd  iddo  anwiredd,  ac  ''ni 
byddo  dichell  yn  ei  yspryd. 

3  Tra  y  tewais,  heneiddiodd  fy  es- 
gyrn,  gan  fy  rhuad  ar  hyd  y  dydd. 

4  Canys  trymhaodd  dy  law  arnaf 
ddydd  a  nos  :  fy  irder  a  dröwyd  yn 
sychder  haf   Selah. 

5  Addefais  fy  mhechod  wrthyt, 
a'm  hanwiredd  ni  chuddiais :  "  dy- 
wedais,  Cyfíesaf  yn  fy  erbyn  fy  hun 
fy  anwireddau  i'r  Arglwydd;  a  thi 
a  faddeuaist  anwiredd  fy  mhechod. 
Selah. 

6  Am  hyn  ^  y  gweddia  pob  duwiol 
arnat  ti  yn  ^yr  amser  y'th  geflir:  yn 
ddiau  yn  llifeiriant  dyfroedd  mawr- 
ion,  ni  chant  nesâu  atto  ef. 

7  ^  Ti  ydwyt  loches  i  mi ;  cedwi  fi 
rhag  ing  :  amgylchyni  fi  â  chaniad- 
au  ymwared.   Selah. 

8  CyfarAvyddaf  di,  a  dysgaf  di  yn 
y  fibrdd  yr  elych  :  a'm  Uygad  arnat 
y'th  gynghoraf 

9  ^Na  fyddwch  fel  march,  neu  fill, 
heb  ddeall:  yr  hwn  y  mae  rhaid 


•1  Sam.  2. 
3. 

Ps.  94.  4. 
Judas  15. 

t  Es.  64.  4. 
1  Cor.  2.  S. 


o  Ps.  27.  5. 
a  32.  7. 
X  Job  5.  21. 


J  Ps.  17.  7. 


3  Neu, 

gaerog. 
Í  1  Sam.  2a. 

26. 

Ps.  116. 11. 
a  Es.  38. 11, 

12. 

Galar.3.54. 

Jouah2. 4. 
b  Ps.  34.  9. 


c  Ps.  27.  It 


2  Heb. 

Maachü. 
a  Ps.  ho.  2. 

Khuf.  4.  6, 

7,8. 


b  loan  1. 47. 


c  Diar.  28. 
13. 

Es.  65.  24. 
1  loaa  1. 9. 


d  Es.  55.  6. 

loan  7.  34. 
3  Hob. 

amser 

caffael. 


0  Ps.  9.  9. 
a  27.  6. 
a  3L  20. 
a  119.  U4. 


f  Diar.  26.  a 
lago  3.  3. 


Bod  yn  rhaid 


PSALMAU. 


moliannu  Duio. 


K  Diar.  13. 
21. 

4  BiUa. 


h  Ps.  64. 10. 
a  bS.  3. 


a  Ps.  07. 12. 
b  Pa.  147. 1. 


c  Ps.  96. 1. 
a  08.  1. 
ft  144.  9. 
Ka.  42.  10. 

Unt.  5.  'J. 


e  Ps.  119. 
64. 


f  Gen.  1.  6, 

7. 

Heb.  U.  .3. 

2  Petr  3.  5. 
s  Gen.  2. 1. 
h  Job  20. 13. 
i  Gen.  1.  9. 

Job  26.  10. 

a  38.  8. 


k  Gc-n.  1.  3. 
Ps.  148.  5. 


1  Es.  19.  3. 


n»  Job  23. 

Diar.19.21. 
Es.  46. 10. 

n  Ps.  65.  4. 
a  144.  15. 


0  2  Chron. 
16.9. 

Job  2S.  24. 
Ps.  11.  4. 
a  14.  ■_'. 


attal  ei  en  â  genfjx,  ac  â  ffi'wyn, 
rhag  ei  ddynesâu  attat 

10  ^Gofidiau  lawcr  '^fydd  i'r  an- 
miwiol:  ond  y  neb  a  ymddiriedo 
yn  yr  Arglwydd,  trugaredd  a'i 
cylchyna  ef. 

11  Y  rhai  cyfiawn,  ''byddwch  la- 
wen  a  hyfryd  yn  yr  Arglwydd  :  a'r 
rhai  uniawn  o  galon  oil,  ccnwch  yn 
Uafar. 

PSALM  XXXIIL 

1  Bod  yn  rhaid  moliannu  Duw,  am  ei  ddaioni, 
6  am  ei  alia,  12  am  ei  ragluniaeth.  20  Ar 
Ddiiw  y  mae  hyderu. 

YMLAWENHEWCH,  y  rhai  cyf- 
ia^vn,  ^yn  yr  Arglwydd:  iY 
rhai  uniawn  gweddus  yw  ^  mawl. 

2  Molwch  yr  Arglwydd  a'r  del- 
yn :  cenwch  iddo  a'r  nabl,  ac  Cir 
degtant. 

3  •=  Cenwch  iddo  ganiad  newydd: 
cenwch  yn  gerddgar,  yn  soniarus. 

4  Canys  uniawn  yw  gair  yr  Ar- 
glwydd ;  a'i  holl  weithredoedd  a 
wnaed  mewn  fíyddlondeb. 

5  ^  Efe  a  gar  gyfiawnder  a  barn : 
*  o  drugaredd  yr  Arglwydd  y  mae 
y  ddaear  yn  gyÍBawn. 

6  ^Trwy  air  yr  Arglwydd  y 
gwnaethpwyd  y  nefoedd ;  a'u  ^  holl 
luoedd  hwy  ^trwy  yspryd  ei  enau  ef. 

7  '  Casglu  y  mae  efe  ddyfroedd  y 
mor  ynghyd  raegis  pentwr:  y  mae 
yn  rhoddi  y  dyinderoedd  mewn 
trysorau. 

8  Ofned  yr  holl  ddaear  yr  Ar- 
glwydd :  holl  drigolion  y  byd  ar- 
swydant  ef. 

9  Canys  ''efe  a  ddywedodd,  ac 
felly  y  bu :  efe  a  orchymynodd,  a 
hynny  a  safodd 

10  '^Yr  Arglwydd  sydd  yn  di- 
ddymmu  cynghor  y  cenhedloedd :  y 
mae  efe  yn  diddymmu  amcanion 
pobloedd. 

11  ™  Cynghor  yr  Arglwydd  a  saif 
yn  dragywydd ;  meddyliau  ei  galon 
o  genhedlaeth  i  genhedlaeth. 

12  "  Gwỳn  ei  byd  y  genedl  y  mae 
yr  Arglwydd  yn  Dduw  iddi ;  a'r 
bobl  a  ddetholodd  efe  yn  etifedd- 
iaeth  iddo  ei  hun. 

13  °Yr  Arglwydd  sydd  yn  edrych 
i  lawr  o'r  nefoedd :  y  mae  jn  gwel- 
ed  holl  feibion  dynion. 

14  0  breswyl  ei  drigfa  yr  edrych 
efe  ar  holl  drigolion  y  ddaear. 

15  Efe  a  gyd-luniodd  eu  calon 
hwynt :  efe  a  ddeall  eu  holl  weith- 
redoedd. 

16  P  Ni  waredir  brenhin  gan  liaws 


Uu:  ni  ddiangc  cadam  trwy  ei  fawr 
gryfder. 

17  "iPeth  ofer  yw  march  i  ym- 
wared :  ac  nid  achub  efe  neb  trwy 
ei  fawr  gryfder. 

18  'Wele,  y  mae  llygad  yr  Ar- 
glwydd ar  y  rhai  a'i  hofnant  ef, 
se/  *  ar  y  rhai  a  obeithiant  yn  ei 
drugaredd  ef ; 

19  I  waredu  eu  henaid  rhag  ang- 
au,  ac  *i'w  cadw  yn  iyw  yn  amser 
newyn. 

20  "Ein  henaid  sydd  yn  disgwyl 
am  yr  Arglwydd:  'efe  yw  ein 
porth  a'n  tarian. 

21  Canys  ynddo  ef  y  Uawenycha 
ein  calon,  o  herwydd  i  ni  obeithio 
yn  ei  enw  sanctaidd  ef. 

22  Bydded  dy  drugaredd,  Ar- 
glwydd, arnom  ni,  megis  yr  ydym 
yn  ymddiried  ynot 

PSALM  XXXIV. 

1  Da/ydd  yn  clodfori  Duw,  ac  yn  annog  eraill 
i  wneuthur  hynny,  lorth  a  hrofasai  efe.  8 
Dedicydd  yw  y  rhai  sydd  yn  ymddiried  yn 
Nmv.  11  Cynghor  i  qfni  Duw.  15  Ehagor- 
fraint  y  cyfiawn. 

Psalm  Dafydcl,  pan  ne-widiodd  efe  ei  wedd 
0  flaen  *  Abimelech  ;   yr  hvm.  a'i  gyrrodd 
•  ef  ymaith,  ac  efe  a  ymada^Yodd. 

BENDITHIAF   *yr  Arglwydd 
bob  amser :  ei  foliant  fydd  yn 
fy  ngenau  yn  wastad. 

2  Yn  yr  Arglw^ydd  y  gorfoledda 
rfy  enaid:  *'y  rhai  gostyngedig  a 
glywant  hyn,  ac  a  lawenychant. 

3  Mawrygwch  yr  Arglwydd  gyd 
â  mi ;  a  chyd-ddyrchafwn  ei  enw  ef 

4  Ceisiais  yr  Arglwydd,  ac  efe 
a'm  gwrandawodd ;  gwaredodd  fi 
hefyd  o'm  holl  ofn. 

5  Edrychasant  arno,  a  hwy  a 
oleuwyd  ;  a'u  hwynebau  ni  chywil- 
yddiwyd. 

6  Y  tlawd  hwn  a  lefodd,  a'r  Ar- 
glwydd a'z  clybu,  ac  a'i  gwared- 
odd o'i  holl  drallodau. 

7  Angel  yr  Arglwydd  *"  a  gastella 
o  amgylch  y  rhai  a'i  hofnant  ef,  ac 
a'u  gwared  hwynt. 

8  ^Profwch,  a  gwelwch  mor  dda 
yw  yr  Arglwydd  :  "  gwŷn  ei  fyd  y 
gwr  a  ymddiriedo  ynddo. 

9  *^Oftiwch  yr  Arglwydd,  ei  saint 
ef :  canys  nid  oes  eisieu  ar  y  rhai 
a'i  hoftiant  ef 

10  ^Y  mae  eisieu  a  newyn  ar  y 
llewod  ieuaingc  :  ond  y  sawl  a  geis- 
iant  yr  Arglwydd,  ni  bydd  amynt 
eisieu  dim  daioni. 

11  Deuwch,    blant,    gwrandêwch 


<>  Pb,  147. 
10. 
Diar.21.31- 


r  .Tob  30.  7. 
Ps.  34. 1.5. 
lPetr3.lL'. 

oPB.147.n. 


»  Job  rx 
Ps.  37 


uPs.  62. 1, 
6.  a  130.  6. 

X  Ps  115.  9, 
10, 11. 


2  Achis^ 
1  Sam.  21. 
13. 

aEiih.5.  20. 

1  Thess.  5. 
18. 

2  Thpss.  1. 
3.  a  2.  13. 


b  Ps.  110. 
74.  a  142.  7. 


c  Edrjcli 

Gen.  32. 

1,2. 

2  Bren.  6. 

17. 

Zech.  9.  8. 
<llPetr2.3. 
e  Ps.  2.  12. 


r  Ps.  31.  23. 


6  .lob  4. 10, 
IL 


Wiagorfraint  y  cyjiawn. 


PSALMAU.      Dafydd  yn  achwyn  ar  ei  elynion. 


h  1  Petr  3. 
10. 


1  Ps.  37.  27. 

Es.  1. 16, 

17. 
k  Heb.  12. 

14. 
1  Job  36.  7. 

Ps.  33. 18. 

1  Petr  3. 12. 


m  Lef.  17. 
10. 

Jer.  44.  IL 
Amos  9.  4. 


n  Ps.  51. 17. 

Es.  57.  15. 
a  61.  1. 


o  2  Tim.  3. 
11, 12. 


P  loan  19. 
36. 
•î  Ps.  94.  23. 

SNeu, 

fyddant 

euog. 


«  Ps.  43. 1. 
a.  119.  154. 
Galar.  3. 
58. 


b  nd.  26. 
Ps.  40. 14, 
15.  a  70.  3. 


e  .lob  21. 18. 
Ps.  1.  4. 

Es.  29.  5. 
Hos.  13.  3. 

d  Ps.  73. 18. 
Jer.  23. 12. 


arnaf :    dysgaf  i  chwi   ofn  yr  Ar- 

GLWYDD. 

12  ^  Pwy  yw  y  gwr  a  chwennych 
fywyd,  ac  a  gar  hir  ddyddiau,  i 
weled  daioni  ? 

13  Cadw  dy  dafod  rhag  drwg,  a'th 
wefusau  rhag  traethu  twyll. 

14  'Cilia  oddi  wrth  ddrwg,  a  gwna 
dda ;  ^  ymgais  â  thangnefedd,  a 
dilyn  hi. 

15  'Llygaid  yr  Aeglwydd  sydd 
ar  y  cyfiawn :  a'i  glustiau  sydd  yn 
agored  iV  Uefain  hwynt. 

16  "Wyneb  yr  Aeglwydd  sydd 
yn  erbyn  y  rhai  a  wna  ddrwg,  i 
dorri  eu  coffa  oddi  ar  y  ddaear. 

17  Y  rhai  cyfiawn  a  lefant ;  a'r 
Aeglwydd  a  glyw,  ac  a'u  gwared 
o'u  hoU  drallodau. 

18  ''Agos  yw  yr  Aeglwydd  at  y 
rhai  dryUiedig  o  galon;  ac  efe  a 
geidw  y  rhai  briwedig  o  yspryd. 

19  **  Ami  ddrygau  a  gaiff  y  cyf- 
iawn :  ond  yr  Aeglwydd  a'i  gwared 
ef  oddi  wrthynt  oil. 

20  Efe  a  geidw  ei  holl  esgym  ef : 
p  ni  thorrir  un  o  honynt. 

21  iDrygioni  a  ladd  yr  annuwiol : 
a'r  rhai  a  gasânt  y  cyfiawn,  a  ^  an- 
rheithir. 

22  Yr  Aeglwydd  a  wared  eneid- 
iau  ei  weision :  a'r  rhai  oil  a  ym- 
ddiriedant  ynddo  ef,  nid  anrheithir 
hwynt. 

PSALM  XXXV. 

1  Dafydd  yn  gweddto  am  dd'iogelwch  iddo  ei 
hun,  a  gwarth  i'w  elynion :  11  yn  achwyn 
rhag  y  cam  a  wnaent  âg  ef.  22  Äe  wrth 
hynny,  yn  annog  Duw  yn  eu  herhyn  hwy. 

Psalm  Dafydd. 

ADLETJ  '■fy  nadl,  Aeglwydd, 
yn  erbyn  y  rhai  a  ddadleuant 

I'm  herbyn :  ymladd  a'r  rhai  a  ym- 

laddant  â  mi. 

2  Ymafael  yn  y  darian  a'r  astalch, 
a  chyfod  i'm  cymmorth. 

3  Dwg  allan  y  waywffon,  ac  argaea 
yn  erbyn  fy  erlidwyr :  dywed  wrth 
fy  enaid,  Myfi  yw  dy  iachawdwr- 
iaeth. 

4  ''Cywilyddier  a  gwaradwydder  y 
rhai  a  geisiant  fy  enaid :  ymchwel- 
er  yn  eu  hoi  a  gwarthâer  y  sawl  a 
fwiiadant  fy  nrygu. 

5  *=Byddant  fel  us  o  flaen  y  gwynt: 
ac  angel  yr  Aeglwydd  yn  eu  her- 
lid. 

6  Bydded  eu  ffordd  *yn  dywyll- 
wch  ac  yn  llithrigfa :  ac  angel  yr 
Aeglwydd  yn  eu  hymlid 

7  Canys  heb  achos  y  cuddiasant 


D 


eu  rhwyd  i  mi  mewn  pydew,  yr 
hwn  heb  achos  a  gloddiasant  i'm 
henaid. 

8  Deued  amo  ddistryw  ni  wypo ; 
*a'i  rwyd  yr  hon  a  guddiodd,  a'i 
dalio :  syrthied  yn  y  distryw  hwnnw. 

9  A  Uawenycha  fy  enaid  1  yn  yr 
Aeglwydd  :  efe  a  ymhyfryda  yn  ei 
iachawdwriaeth  ef 

10  Ty  holl  esgyrn  a  ddywedant, 
0  Aeglwydd,  pwy  sydd  fel  tydi, 
yn  gwaredu  y  tlawd  rhag  yr  hwn  a 
fyddo  trech  nag  ef ;  y  truan  hefyd 
a'r  tlawd,  rhag  y  neb  a'i  hyspeiUo  ? 

11  Tystion  gau  a  gyfodasant:  hol- 
asant  i  mi  yr  hyn  nis  gwn  oddi  wrtho. 

12  s  Talasant  i  mi  ddrwg  dros  dda, 
i  2  yspeilio  fy  enaid. 

13  A  minnau,  ^pan  glafychent 
hwy,  oeddwn  â'm  gwisg  o  sachlen  : 
^gostyngais  fy  enaid  âg  ympryd, 
a'm  'gweddi  a  ddychwelodd  i'm 
mynwes  fy  hun. 

14  ^Ymddygais  fel  ^^e  huasai  yn 
gyfaill,  neu  yn  fi-awd  i  mi :  ymos- 
tyngais  mewn  galarwisg,  fel  un  yn 
galaru  am  e^  fam. 

15  Ond  ymlawenhasant  hwy  yn  fy 
^  adfyd  i,  ac  ymgasglasant :  ^  'ie,  ym- 
gasglodd  efryddion  yn  fy  erbyn,  ac 
nis  gwyddwn ;  rhwygasant  fi,  ac  ni 
pheidient 

16  Ym  mysg  y  gwatwarwjr  rhag- 
rithiol  mewn  gwleddoedd,  ^ysgyr- 
nygasant  eu  dannedd  arnaf. 

17  Arglwydd,  ""pa  hyd  yr  edrychi 
di  ar  liyn?  gwared  fy  enaid  rhag 
eu  distryw  hwynt,  "fy  unig  enaid 
rhag  y  Uewod. 

18  °Mi  a'th  glodforaf  yn  y  gyn- 
nulleidfa  fawr :  moliannaf  di  ym 
mhlith  pobl  ^  lawer. 

19  Na  lawenychant  o'm  herwydd  y 
rhai  sydd  elynion  i  mi  "^  heb  achos  : 
y  sawl  Pa'm  casânt  yn  ddiachos,  nac 
^  amneidiant  â  llygad. 

20  Gan   iiad   ymddiddanant    yn 
dangnefeddus ;    eithr  dychymmyg- 
ant  eiriau  dichellgar  yn  erbyn  y  \ 
rhai  llonydd  yn  y  tir. 

21  Lledasant  eu  safn  arnaf,  gan  1 
ddy wedyd,   '  Ha,   ha,   gwelodd  ein 
llygad. 

22  Gwelaist  hyn,  Aeglwydd:  'na 
thaw  dithau;  nac  ymbellhâ  oddi 
wrthyf,  O  Aeglwydd. 

23  *Cyfod,  a  deffro  i'm  bam,  sef 
i'm  dadl,  fy  Nuw  a'm  Harglwydd. 

24  Barn  fi,  Aeglwydd  fy  Nuw, 
yn  ol  dy  gyfiawnder ;  ac  na  lawen- 
hânt  o'm  plegid. 


Blin  gyjlwr  yr  annuwiol. 


PSALMAU. 


Dafydd  yn  annog  i  amynedd. 


8Heb. 
enaid. 


n  ad.  4. 
Ps.  40.  li. 


X  Ps.  109. 
20.  a  132. 
18. 


7  Ps.  140.  4. 


a  Khuf.  3. 

18. 

b  Deut.  29. 
19. 
Ps.  10.  3. 

a  49. 18. 
SHeb. 

f  gael. 
S  Heb.  Vw 

gasdu. 


i  Neu, 

Gwagedd. 
c  Diar.  4. 

]6. 

Mic.  2.  1. 


d  Ps.  57. 10. 
a  108.  4 


5  Heb. 

Duw. 
e  .Tob  11.  í^. 

Rbuf.  iJ. 

33 
f  Job  7.20. 

1  Tim.  4. 

10. 


e  Ruth  2. 
12. 
Ps.  17.  8. 

6  Heb. 

Meddwir, 

neu, 

Mwydir. 
b  Ps.  05.  4. 
*  Job  20. 17. 

Dat.  22. 1. 


25  Na  ddywedant  yn   eu   calon, 

0  ein  ^  gwỳnfyd :    na  ddywedant, 
Llyngcasom  ef. 

26  "  Cywilyddier  a  gwaradwydder 
hwy  i  gyd,  y  rhai  sydd  lawen  am 
fy  nrygfyd :  "  gwisger  â  gwarth  ac 
â  chywilydd  y  rhai  a  ymfawiygant 
i'm  herbyiL 

27  Caned  a  Uawenyched  y  rhai  a 
hoffant  fy  nghyfiawnder  :  dywedant 
hefyd  yn  wastad,  Mawryger  yr  Ar- 
GLWYDD,  y  yr  hwn  a  gar  Iwyddiant 
ei  was. 

28  Fy  nhafod  innau  a  lefara  am 
dy  gyfiawnder  a'ih.  foliant  ar  hyd 
y  dydd. 

PSALI»!  XXXVL 

1  Blin  gyjlwr  yr  annuwiol.  5  Godidowgrwydd 
trugaredd  Duw.  10  Dafydd  yn  gwedd'io 
am  ffafr  i  hlant  Duw. 

I'r  Pencerdd,  Psalm  Dafydd  gwas  yr 
Aeglwtdd. 

YMAE  anwiredd  yr  annuwiol 
yn  dywedyd  o  fewn  fy  nghal- 
on,  *nad  oes  ofn  Duw  o  flaen  ei 
lygaid  ef. 

2  0  herwydd  *  ymwenhieithio  y 
mae  efe  iddo  ei  liun  yn  ei  olwg 
ei  hunan,  ^nes  cael  ei  anwiredd 
2yn  atgas. 

3  Geiriau  ei  enau  ydynt  anwiredd 
a  thwyll :  peidiodd  â  bod  yn  gall  i 
wneuthur  daioni. 

4  *  *=  Anwiredd  a  ddychymmyg  efe 
ar  ei  wely :  efe  a'  i  gesyd  ei  hun 
ar  ffordd  nid  yw  dda;  nid  ffiaidd 
ganddo  ddrygionl 

5  "^Dy  drugaredd,  Arglwydd, 
sydd  hyd  y  nefoedd,  a'th  wirionedd 
hyd  y  cymmylau. 

6  Fel  mynyddoedd  ^  cedyrn  y  mae 
dy  gyfiawnder  ;  ®  dyfnder  mawr  yw 
dy  farnedigaethau :  *  dyn  ac  anifail 
a  gedwi  di,  Arglwydd. 

7  Mor  werthfawr  yiv  dy  dmgar- 
edd,  0  Dduw  !  am  hynny  yr  ym- 
ddiried  meibion  dynion  ^dan  gys- 
god  dy  adenydd. 

8  *"'  Llawn-ddigonir  hwynt  â  bras- 
der  dy  dy ;  ac  '  âg  afon  dy  hyfryd- 
wch  y  diodi  hwynt. 

9  Canys  gyd  â  thi  y  mae  ffynnon  y 
bywyd :  yn  dy  oleuni  di  y  gwelwn 
oleuni. 

10  Estyn  dy  drugaredd  i'r  rhai 
a'th  adwaenant,  a'th  gyfiawnder  i'r 
rhai  uniawn  o  galon 

11  Na  ddeued  troed  balchder  i'm 
herbyn :  na  syfled  Uaw  yr  annuw- 
iol fi. 

12  Yno  y  syrthiodd  gweithwyr  an- 


wiredd :    gwthiwyd  hwynt  i  lawr, 
ac  ni  allant  gyfodl 

PSALM  XXXVII. 

Dafydd  yn  annog  i  amynedd,  ac  i  hyderu  ar 
Dduw,  0  herwydd  y  rhagor  sydd  rhwng  ctjflwr 
y  duiviol  a'r  annuwiol. 

Psalm  Dafydd. 

AC  *  ymddigia  o  her^vydd  y  rhai 
drygionus,  ac  na  chenfigenna 
wrth  y  rhai  a  wnant  anwiredd. 

2  Canys  yn  ebrwydd  y  torrir  hwynt 
i'r  Uawr  fel  glaswellt,  ac  y  gwywant 
fel  gwyrdd-lysiau. 

3  Gobeithia  yn  yr  Arglwydd,  a 
gwna  dda ;  felly  y  trigi  yn  y  tir,  a 
thi  a  borthir  yn  ddiau. 

4  Ymddigi'ifa  hefyd  yn  yr  Ar- 
glwydd ;  ac  efe  a  ddyry  i  ti  ddy- 
muniadau  dy  galon. 

5  ''Treigla  dy  ifordd  ar  yr  Ar- 
glwydd, ac  ymddiried  ynddo ;  ac 
efe  a'^  dwg  i  ben. 

6  Efe  a  ddwg  allan  dy  gyfiawnder 
fel  y  goleuni,  a'th  farn  "  fel  banner 
dydd. 

7  Distawa  yn  yr  Arglwydd,  a 
disgwyl  wrtho :  nac  ymddigia  o 
herwydd  yr  hwn  a  Iwyddo  gan- 
ddo ei  íFordd,  wrth  y  g^vr  sydd  yn 
gwneuthur  ei  ddrwg  amcanion. 

8  Paid  â  digofaint,  a  gad  ymaith 
gynddaredd :  ^  nac  ymddigia  er  dim 
i  wneuthur  drwg. 

9  Canys  torrir  ymaith  y  drwg 
ddynion  :  ond  y  rhai  a  ddisgwyliant 
wrth  yr  Arglwydd,  hwynt-hwy  a 
etifeddant  y  tir. 

10  Canys  etto  ychydigyn,  ac  ni 
welir  yr  annuwiol :  a  ^  thi  a  edrychi 
am  ei  le  ef,  ac  ni  bydd  dim  o 
bono. 

11  ^Eithr  y  rhai  gostyngedig  a  eti- 
feddant y  ddaear;  ac  a  ymhyfryd- 
ant  gan  liaws  tangnefedd. 

12  Yr  annuwiol  a  amcana  yn  er- 
byn  y  cyfiawn,  ac  ^a  ysgyrnyga  ei 
ddannedd  arno. 

13  '^  Yr  Arglwydd  a  chwardd  am 
ei  ben  ef :  canys  gwel  fod  ei  ddydd 
ar  ddyfod. 

14  Yr  annuwioUon  a  dynnasant  eu 
cleddyf,  ac  a  annelasant  eu  bwa,  i 
fwrw  i  lawr  y  tlawd  a'r  anghenog, 
ac  i  ladd  y  rhai  uniawTi  eu  ffordd, 

15  '  Eu  cleddyf  a  â  yn  eu  calon  eu 
hunain,  a'u  bwäau  a  ddryllir. 

16  Gwell  yw  yr  ychydig  sydd  gan 
y  cyfiawn  na  mawr  olud  annuwiol- 
ion  lawer. 

17  Canys  ^  breichiau  yr  annuwiol- 


ft  Ps.  73.  3. 
Diar.  23. 
17.  a  24. 1, 
19. 


b  Ps.  55.  22. 
Diar.  16.  3. 
Mat.  6.  25. 
Luc  12.  22. 
1  Petr  5. 7. 


c  Job  11. 17. 


d  Ps.  -3.  3. 
Eph.  4.  26. 


6  Job  7.  10. 
a  20.  9. 


E  Ps.  35. 16. 


kJobSS.  15. 
Ps.  10.  15. 
Ezec.  30. 
21,  (SiC. 


ÖyflwT  y  duwiól  a'r  anmnvioL  PSALMAU.  Dafydd  yn  erfyn  ar  Dduw 


s  Job  5.  2i>. 
Pa.  33. 19. 


2Heb. 
gwerih- 

/awrowg- 
rwydd. 


m  Ps.  112. 
6,9. 


SNeu, 
ticrhä. 


B  Ps.  34. 19, 
20.  a  91. 12. 
Diar.  24. 
16. 
2  Cor.  i.  9. 


o  Job  15. 23. 
Pb.  59. 15. 
a  109. 10. 

4IIeb. 
Ar hyd y 
dydd,  neu. 
Bob  dydd. 

V  Ps.  112. 
5,9. 

q  Fa.  3i.  14. 


r  Ps.  21.  10. 
•  Diar.  2. 21. 


«  Dei:t.  fi.  6. 

Ps.  40.  8. 

a  119.  9a. 

Es.  51.  7. 
»Nen 

gerdded- 

iaid. 


a  Ps.  91.  8. 


X  Job  5.  3. 

8  Neil,  iiren 
gwijradlaa 
«n  tyfu  0 
hono  ei 
hun. 


ion  a  dorrir :  ond  yr  Arglwydd  a 
gynnal  y  rhai  cyfiawn. 

18  Yr  Arglwydd  a  edwyn  ddydd- 
iau  y  rhai  perffaith :  a'u  hetifedd- 
iaeth  hwy  fydd  yn  dragywydd. 

19  Nis  gwaradwyddir  hwy  yn  am- 
ser  drygiyd :  ac  '  yn  amser  neAvyn 
y  cant  ddigon. 

20  Eithr  collir  yr  annuwioKon,  a 
gelynion  yr  Arglwydd  fel  ^bras- 
der  ŵyn  a  ddiflannant:  yn  fwg  y 
diflannant  hwy. 

21  Yr  annuwiol  a  echwyna,  ac  ni 
thai  adref:  ond  y  "'cyfìawn  sydd 
drugarog,  ac  yn  rhoddi. 

22  Canys  y  rhai  a  fendigo  efe,  a 
etifeddant  y  tir;  aV  rhai  a  fell- 
dithio  efe,  a  dorrir  ymaith. 

23  Yr  Arglwydd  a  ^fforddia 
gerddediad  gwi*  da:  a  da  fydd 
ganddo  ei  íFordd  ef. 

24  °Er  iddo  gwympo,  ni  Iwyr- 
fwrir  ef  i  lawr :  canys  yr  Arglwydd 
sydd  yn  ei  gynnal  c/â'i  law. 

25  Mi  a  fÛm  ieuangc,  ac  yr  ydwyf 
yn  hen;  etto  ni  welais  y  cyfiawn 
wedi  ei  adu,  na'i  had  "  yn  cardotta 
bara. 

26  ^PBob  amser  y  mae  efe  yn 
drugarog,  ac  yn  rhoddi  beuthyg ; 
a'i  had  a  fendithir. 

27  "i  Cilia  di  oddi  wrth  ddrwg,  a 
gwna  dda ;  a  chyfannedda  yn  dra- 
gywydd. 

28  Canys  yr  Arglwydd  a  gar 
fam,  ac  ni  edy  ei  saint ;  cedwir 
hwynt  yn  dragywydd :  ond  ""  had 
yr  annuwiol  a  dorrir  ymaith. 

29  "  Y  rhai  cyfiawn  a  etifeddant  y 
ddaear,  ac  a  breswyliant  ynddi  yn 
dragywydd. 

30  Genau  y  cyfiawn  a  iynega 
ddoethineb,  al  dafod  a  draetha 
fam. 

31  *Deddf  ei  Dduw  sydd  yn  ei 
galon  ef ;  a'i  ^  gamrau  ni  lithrant. 

32  Yr  annuwiol  a  wyha  ar  y  cyf- 
iawn, ac  a  gais  ei  ladd  ef 

33  Ni  ad  yr  Arglwydd  ef  yn  ei 
law  ef,  ac  ni  ad  ef  yn  euog  pan  ei 
barner. 

34  Gobeitliia  yn  yr  Arglwydd,  a 
chadw  ei  ffordd  ef,  ac  efe  a'th 
ddyrchafa  fel  yr  etifeddech  y  tir: 
''pan  ddifether  yr  annuwiolion,  ti 
a'i  gweli. 

35  ^-  Gwelais  yr  annuwiol  yn  gad- 
arn,  ac  yn  frigog  fel  ^y  lawryf 
gwyrdd. 

36  Er  hynny  efe  a  aeth  ymaith, 
ac  wele,  nid  oedd  mwy  o  hono : 


a  mi  ai  ceisiais,  ac  nid  oedd  i w 
gael. 

37  Ystyr  y  perflfaith,  ac  edrych  ar 
yi'  uniawn:  canys  diwedd  y  g-wr 
hwnnw  fydd  tangnefedd. 

38  Ond  y  troseddwyr  a  gyd-ddis- 
try^vir :  diwedd  yr  annuwiolion  a 
dorrir  ymaith. 

39  A  iachawdwriaeth  y  cyfia^vn 
sydd  oddi  Avrth  yr  Arglwydd  :  efe 
yw  eu  nerth  yn  amser  trallod. 

40  yA'r  Arglwydd  a'u  cymmorth 
hwynt,  ac  a'u  gwared :  efe  a'u  gwar- 
ed  hwynt  rhag  yr  annuwiolion,  ac 
a'u  ceidw  hwynt,  am  iddynt  ym- 
ddiried  ynddo. 

PSALM  XXXVIII. 

Dafydd  yn  erfyn  ar  Dduw  dosturio  wrth  ei 

dostur  gyjlwr  ef. 

Psalm  Dafydd,  •  er  coffa. 

A  RGL^VYDD,  na  ^  cherydda  fi  yn 
jLJL  dy  lid :  ac  na  chospa  fi  yn  dy 
ddigUonedd. 

2  Canys  ''y  mae  dy  saethau  y^nglŷn 
ynof,  a'th  law  yn  drom  arnaf 

3  Nid  oes  iechyd  yn  iy  nghnawd, 
0  herwydd  dy  ddigUonedd ;  ^  ac  nid 
oes  heddwch  i'm  hesgym,  oblegid 
fy  mhechod. 

4  Canys  ^fy  nghamweddau  a  aeth- 
ant  dros  fy  mhen :  megis  baich 
trwm  y  maent  yn  rhy  drwm  i  mi 

5  Fy  nghleisiau  a  bydrasant  ac  a 
lygrasant,  gan  fy  ynfydr^^^dd. 

6  Crymmwyd  a  darostyng^vyd  fi 
yn  ddirfawr :  ^beunydd  yr  ydwyf 
yn  myned  yn  alarus. 

7  Canys  fy  Iwynau  a  lanwyd  o 
^eìáá-glwyj;  ac  nid  oes  iechyd  yn 
iy  nghnawd 

8  Gwanhawyd,  a  dryUiwyd  fi  yn 
dra-mawr :  ^  rhuais  gan  aflonydd- 
wch  fy  nghalon. 

9  O'th  flaen  di,  Arglwydd,  y  mae 
fyhoU  ddymuniad;  ac  ni  chuddiwyd 
fy  uchenaid  oddi  wrthyt. 

10  Fy  nghalon  sydd  yn  llammu ; 
fy  nerth  a'm  gadawodd;  a  ''Uew- 
yrch  fy  Uygaid  nid  yw  chwaith 
gennyf 

11  'Fy  ngharedigion  a'm  cyfeillion 
^a  safent  oddi  ar  gyfer  fy  ^mhla; 
a'm  ^  cyfneseifiaid  a  safent  o  hirbell. 

12  Y  rhai  hefyd  a  geisient  fy  ein- 
ioes,  a  osodasant  faglau ;  a'r  rhai  a 
geisient  fy  niwed,  a  draethent  an- 
wireddau,  ac  a  ddychymmygent 
ddichellion  ar  hyd  y  dydd. 

13  A '  minnau  fel  byddar  ni  chly  wn ; 
eithr  ™  oeddwn  fel  mudan  heb  agor- 
yd  ei  enau. 


J  Es.  31.  5. 


»P3.70.tit!. 
b  Ps.  6.  L 


c  Job  6.  4. 


d  Ps.  6.  2. 


e  Ezra  9.  6. 
Ps.  40.  12. 


'Job  30.  28. 
Ps.  35. 14. 
a  42.  9. 
a  43.  2. 


s  J.ib  3.  2 1. 
Es.  ôy.  11. 


t  Ps.  6.  T. 
a  88.  9. 


I  Ps.  31. 11. 

k  Luc  10. 
31,  32. 

a  Heb. 

nyrnod. 
SNeu,  cÿm- 

mvjdogion. 


I  Edrych 
2  Sam.  16. 
10. 

•a  Ps.  39.  2, 


dosturio  wrth  ei  gyjlwr. 


PSALMAU.  TJfudd-dod  yn  ivell  nag  aberth. 


Í  Nea, 
atUhi. 


n  Ps.  35.  15. 


0  Ps.  35  12. 

P  Edrvch 
1  loan  3. 
12. 

1  Petr  a 
13. 


a  1  Chron. 
16.  41. 

a  25.  1. 
Ps.  62, 

a  77,  titl. 


b  Pa.  90.  12. 
a  119.  84. 


2  Neil. 
morfreuol 
jdwyf. 


c  Pa.  90.  4. 


dad.  11. 

Ps.  62.  9. 

-.1  144.  4. 
3  Heb.  weili 

j/msefydlu. 
^lleb.eî'íîtn. 

e  Job  27. 17. 
Preg.2.1S, 
21,  -M. 
a  5. 14. 


f.Iob40.4, 
6, 
Fs.  38.  13. 


14  Felly  yr  oeddwn  fel  gwr  ni 
chlywai,  ac  heb  argyhoeddion  yn  ei 
enau. 

15  O  herwydd  i  mi  obeitliio  ynot, 
Arglwydd;  ti,  Arglwydd  fy  Nuw, 
a  ^wrandewi. 

16  Canys  dywedais,  Chvrando  fi, 
rhag  Uawenychu  o  lionynt  i'm  her- 
byn :  pan  lithrai  fy  nhroed,  ym- 
fawrygent  i'm  herbyn. 

17  Canys  parod  ivyf  i  °  gloffi,  a'm 
dolur  sydd  ger  fy  mron  yn  wastad. 

18  Diau  y  mynegaf  fy  anwir- 
edd,  ac  y  pryderaf  o  herwydd  fy 
mhechod. 

19  Ac  y  mae  fy  ngelynion  yn  fyw, 
ac  yn  gedyrn:  amlhawyd  hefyd  y 
rhai  a'm  casânt  ar  gam. 

20  A'r  rhai  °a  dalant  ddrwg  dros 
dda,  a'm  gwrth>\7nebant ;  ^am  fy 
mod  yn  dilyn  daioni. 

21  Na  ad  fi,  0  Arglwydd:  fy 
Nuw,  nac  ymbellha  oddi  wrthyf. 

22  Brysia  i'm  cymmorth,  0  Ar- 
glwydd fy  iachawd^vriaeth. 

PSALM  XXXIX. 

1  Gofal  Bafydd  am  ei  feddyliau  :  4  ystyried 
fyrred  ac  ofered  oes  dyn :  7  parch  barned- 
igaethau  Duw,  10  a  gweddi,  yn  ffrwyno  ei 
ann'ioddefgarwch  ef. 

Psalm  Dafydd  i'r  Pencerdd,  sef  i  •  Jeduthun. 

DYWEDAIS,  Cadwaf  fy  ffyrdd, 
rhag  pechu  a'm  tafod :  cadwaf 
ffrwyn  yn  fy  ngenau,  tra  fyddo  yr 
annuwiol  yn  fy  ngolwg. 

2  Tewais  yn  ddistaw,  'ie,  tewais  â 
daioni ;  a'm  dolur  a  gyffrodd, 

3  Gwresogodd  fy  nghalon  o'm 
mewn  :  tra  yr  oeddwn  yn  myfyrio, 
ennynodd  tan,  ct  mi  a  leferais  a'm 
tafod. 

4  Arglwydd,  ^  par  i  mi  wybod  fy 
niwedd,  a  pheth  yw  mesur  fy  nydd- 
iau  ;  fel  y  gwypwyf  ^  o  ba  oedran  y 
by  dda/ Û, 

5  Wele,  gwTiaethost  fy  nyddiau 
fel  dyrnfedd;  '^a'm  heinioes  sydd 
megis  diddym  yn  dy  olwg  di : 
•^dîau  mai  cwbl  wagedd  yw  pob 
dyn,  pan  fo  ^  ar  y  goreu.   Selah. 

6  Dyn  yn  ddiau  sydd  yn  rhodio 
mewn  ^  cysgod,  ac  yn  ymdrafferthu 
yn  ofer :  ^  efe  a  dyrra  olud,  ac  nis 
gŵyr  pwy  a'i  casgl. 

7  Ac  yn  awr  beth  a  ddisgwyliaf, 
O  Arglwydd?  fy  ngobaith  sydd 
ynot  ti. 

8  Gwared  fi  o'm  hoU  gamweddau ; 
ac  na  osod  fi  yn  waradwydd  i'r 
ynfyd. 

9  ^Euthum  yn  fud,  ac  nid  agorais 


fy  ngenau:   canys  ti  a  wiiaethost 
hyn. 

10  s  Tyn  dy  bla  oddi  wrthyf :  gan 
^  ddyrnod  dy  law  y  darfum  i. 

11  Pan  gospit  ddyn  â  cheryddon 
am  anwiredd,  ^  ^  dattodit  fel  gwyfyn 
ei ardderchowgrwydd ef :  * gMagedd 
yn  ddiau  yiu  pob  dyn.   Selah. 

12  Gwrando  fy  ngweddi,  Ar- 
glwydd, a  chlyw  fy  lief;  na  thaw 
wrth  fy  wylofain  :  canys  ^  ymdeith- 
ydd  ydwyfgyd  â  thi,  ac  aUtud,  'fel 
fy  hoU  dadau. 

13  "Paid  â  mi,  fel  y  cryfhawyf  cyn 
fy  myned,  ac  na  byddwyf  mwy. 

PSALM  XL. 

1  Y  lies  sydd  o  hyderu  ar  Dduw.    6  Ufudd- 
dod  yw  yr  aberth  goreu.    11  Drygau  Da/ydd 
yn  peri  iddo  weddto  yn  daerach. 
I'r  Pencerdd,  Psalm  Dafydd. 

DISGWYLIAIS  2yn  ddyfal  am 
yr  Arglwydd  ;  ac  efe  a  ym- 
ostyngodd  attaf,  ac  a  glybu  fy  Uef- 
ain. 

2  Cyfododd  fi  hefyd  o'r  pydew 
^erchyll,  allan  o'r  ^pridd  tomlyd; 
ac  a  osododd  fy  nhraed^  ar  graig, 
gan  hwylio  fy  ngherddediad. 

3  A  rhoddodd  yn  fy  ngenau  ganiad 
newydd  o  foliant  i'n  Duw  ni :  Ra- 
wer a  welant  hyn,  ac  a  ofnant,  ac  a 
ymddiriedant  yn  yr  Arglwydd. 

4  Gwỳn  ei  fyd  y  gwr  a  osodo  yr 
Arglwydd  yn  ymddiried  iddo ;  ac 
ni  tliry  at  feilchion,  nac  at  y  rhai  a 
ŵyrant  at  gelwydd. 

5  ^  liiosog  y  gwnaethost  ti,  0  Ar- 
glwydd fy  Nuw,  dy  ryfeddodau, 
a'th  amcanion  tu  ag  attorn  :  ni  ellir 
yn  drefnus  eu  cyfrif  hwynt  i  ti :  pe 
mynegwn,  a  phe  traethwn  hwynt, 
amlach  ydynt  nag  y  gellir  eu  rhifo. 

6  "Aberth  ac  offi-wm  nid  ewyll- 
ysiaist;  *agoraist  fy  nghlustiau : 
poeth-offrwm  a  phech-aberth  nis 
gofynaist. 

7  Yna  y  dywedais,  Wele  yr  ydwyf 
yn  dyfod  :  ^  yn  rhol  y  llyfr  yr  ysgrif- 
enwyd  am  danaf 

8  ^  Da  gennyf  wneuthur  dy  ewyll- 
ys,  0  fy  Nuw :  "  a'th  gyfraith  sydd 
*^  o  fewn  fy  nghalon. 

9  'Pregethais  gyfiawnder  yn  y 
gynnuUeidfa  fawr :  wele,  nid  attel- 
iais  fy  ngwefusau ;  ti,  Arglwydd, 
a'i  gwyddost. 

10  Ni  chuddiais  dy  gyfiawnder  o 
fewn  fy  nghalon ;  traethais  dy  íiỳdd- 
loneb,  a'th  iachawdwriaeth  :  ni  chel- 
ais  dy  drugaredd  na'th  wirionedd 
yn  y  gynnuUeidfa  liosog. 


5  Job  0.  34. 
a  13.  21. 

SHeb. 
frwydr. 

6  Heb. 
toddit. 

h  Job  4. 19. 

a  13.  28. 

Es.  50.  9. 

Hos.  5.  12. 
lad.  5. 
kLef.25. 

23. 

1  Chron. 
29. 15. 

Ps.  119. 19. 

2  Cor.  ft.  6. 
Heb.  11. 
13. 

1  Petr  1. 

17.  a  2.  11. 
lGen.4î.  9. 
m  Job  10. 

20,  21. 

a  14.  5,  C. 


2  Heb.  gan 
ddisgwyl. 


3  Heb. 
Irwst. 
»  Ps.  69.  2. 


b  Job  5.  9. 
a  9.  10. 
Ps.  71.  15. 
a  92.  5. 
a  139.  6, 
17. 


c  1  Sam.  15. 

22. 

Ps.  50.  8. 

a  51.  16. 

Eb.  1.  11. 

a  (jO.  3. 

Hos.  6.  6. 

Matt.  12. 7. 

Heb.  10.  5. 
iHeb. 

cloddiaist. 
5  Neu,  ym 

mhlyg. 
d  Ps.  119. 

16,  24,  27, 

92. 

Rhuf.7. 22. 
e  Ps.  37.  31. 

Jer.  31.  33. 

2  Cor.  3.  3. 
8  Heb. 

y'nghanol 

fy  ymys- 

garoedd. 
f  Ps.  35.  18. 


Gofal  Diiw  dros  y  tlawd. 


PSALMAU. 


Goglud  Dafydd  ar  Dduw. 


S  Ps.  43.  3. 
a  57.  3. 
a  61.  7. 


7Heb. 
i/'m  gwrlh- 
ododdfy 
nghalon. 

i  Ps.  73.  26. 

k  Ps.  70. 1, 
&c. 


1  Ps.  35.  4, 
26.  a  70. 3. 
a  71. 13. 


»  Diar.  14. 

21. 
2  Neu,  y 

llesg,  neu, 

y  claf. 
SHeb. 

nydd 

drwg. 


B  Heb.  Peth 

frfall, 
neu,BelmL 


11  Tithau,  Arglwypd,  nac  attal 
dy  drugareddau  oddi  wrtliyf : 
s  cadwed  dj  drugaredd  a'th  wirion- 
edd  fi  byth. 

12  Canys  drygau  annifeiriol  a'm 
cylchynasant  o  amgylch  :  ^  fy 
mhechodau  a'm  daliasant,  fel  na 
allwn  edrych  i  fyiiu :  amlach  ydynt 
na  gwallt  fy  mlien  ;  am  hynny  '^ '  y 
pallodd  fy  nghalon  gennyf. 

13  ^  Rhynged  bodd  i  ti,  Ar- 
GLWYDD,  fy  ngwaredu:  brysia, 
Arglwydd,  i'm  cymmorth. 

14  ^  Cyd-gy wilyddier  a  gwarad- 
wydder  y  rhai  a  geisiant  fy  einioes 
i'w  difetha ;  gyrrer  yn  eu  liol  a 
chywilyddier  y  rhai  a  ewyUysiant 
i  mi  ddrwg. 

15  Anrheithier  hwyiit  yn  wobr  am 
eu  gwaradwydd,  y  rhai  a  ddywed- 
ant  wrthyf,  Ha,  ha. 

16  Llawenyched  ac  ymhyfryded 
ynot  ti  y  rhai  oil  a'th  geisiant :  dy- 
weded  y  rhai  a  garant  dy  iachawd- 
wriaeth  bob  amser,  Mawi'yger  yr 
Arglwydd. 

17  Ond  yr  wyfû  yn  dlawd  ac  yn 
anghenus;  etto  yr  Arglwydd  a 
feddwl  am  danaf :  fy  nghymmorth 
a'm  gwaredydd  ydivyt  ti ;  fy  Nuw, 
na  hir  drig. 

PSALM  XLI. 

1  Gofal  Dtiio  dros  y  ilaicd.  4  Dafydd  yn 
cwyno  rhag  brad  ei  elynion ;  10  yn  cilio  at 
Dduw  am  gymmorth. 

I'r  Pencerdd,  Psalm  Dafydd. 

GWYN  *ei  fyd  a  ystyi-ia  wrth 
2y  tlawd:  yr  Arglwydd  a'i 
gwared  ef  yn  ^  amser  adfyd. 

2  Yr  Arglwydd  a'i  ceidw,  ac  a'i 
bywhâ;  gwỳnfydedig  fydd  ar  y 
ddaear :  na  ddod  dithau  ef  wrth 
ewyllys  ei  elynioa 

3  Yr  Arglwydd  a'i  nertha  ef  ar 
ei  glaf  wely :  *  cy  weiri  ei  hoU  wely 
ef  yn  ei  glefyd. 

4  Mi  a  ddywedais,  Arglwydd, 
trugarhâ  wrthyf :  iachâ  fy  enaid ; 
canys  pechais  i'th  erbyn. 

5  Fy  ngelynion  a  lefarant  ddrwg 
am  danaf,  gan  ddywedyd.  Pa  bryd 
y  bydd  efe  farw,  ac  y  derfydd  am 
ei  enw  ef  ? 

6  Ac  OS  daw  Urn  hedrych,  efe  a 
ddywed  gelwydd  ;  ei  galon  a  gasgl 
atti  anwiredd :  pan  el  allan,  efe  a'^ 
traetha. 

7  Fy  hoU  gaseion  a  gyd-hustyng- 
ant  i'm  herbyn :  yn  fy  erbjn  y  dy- 
chymmygant  ddrwg  i  mi. 

8  ^Aflwydd,     meddant,    a    lŷn 


wrtho :  a  chan  ei  fod  yn  gorwedd, 
ni  chyfyd  mwy. 

9  ^  Hefyd  y  gwr  oedd  ^  anwyl  gen- 
nyf, yr  hwn  yr  ymddiriedais  iddo, 
"ac  Q.  fwyttaodd  fy  mara,  a  ''ddyrch- 
afodd  ei  sawdl  i'm  herbyn. 

10  Eithr  ti,  Arglwydd,  trugarhâ 
wrthyf;  a  chyfod  fi,  fel  y  talwyf 
iddynt. 

11  Wrth  hyn  y  gwn  hoffi  o  honot 
fi,  am  na  chaifí^  fy  ngelyn  orfoleddu 
i'm  herbyn. 

12  Ond  am  danaf  fi,  yn  fy  mher- 
fíeithrwydd  y'm  cynheli,  ac  y'm 
gosodi  ger  dy  fron  yn  dragywydd. 

13  Benáìgeàig /yddo  Arglwydd 
Dduw  Israel,  o  dragywyddoldeb  a 
hyd  dragywyddoldeb.  Amen,  ac 
Amen. 

PSALM  XLIL 

1  Zel  Dafydd  i  wedd'io  Daw  yn  ei  deml.  5  T 
mae  yn  cynhyrfu  ei  enaid  i  roi  ei  oglud  ar 
Dduw. 
I'r  Pencerdd,  '  Maschil,  i  feibion  "  Corah. 

FEL  y  brefa  yr  hydd  am  yr  afon- 
ydd  dyfroedd,  felly  yr  hiraetha 
fy  enaid  am  danat  ti,  0  Dduw. 

2  ^Sychedig  yw  fy  enaid  am 
Dduw,  am  •=  y  Duw  byw :  pa  bryd 
y  deuaf  ac  yr  ymddangosaf  ger 
bron  Duw? 

3  "^Fy  nagrau  oedd  fwyd  i  mi 
ddydd  a  nos,  ^  tra  dywedant  wrthyf 
bob  dydd,  Pa  le  y  mae  dy  Dduw  ? 

4  ^TywaUtwn  fy  enaid  ynof,  pan 
gofiwn  hynny :  canys  aethwn  gyd 
â'r  gynnuUeidfa,  ^cerddwn  gyd  â 
hwynt  1  dy  Dduw,  mewn  sain  can 
a  moliant,  fel  tyrfa  yn  cadw  gwyl. 

5  ^  Paham,  fy  enaid,  ^  y'th  ddaros- 
tyngir,  ac  yr  ymderfysgi  ynof?  go- 
beithia  yn  Nuw:  oblegid  molian- 
naf  ef  etto,  *  am  iachawdwriaeth  ei 
wynebprydL 

6  Fy  Nuw,  fy  enaid  a  ymddaros- 
twng  ynof :  am  hynny  y  cofiaf  di,  o 
dir  yi*  lorddonen,  a'r  Hermoniaid, 
^  o  fryn  Misar. 

7  'Dyfnder  a  eilw  ar  ddyfnder, 
wrth  swn  dy  bistylloedd  di:  ^dy 
hoU  donnau  a'th  lifeiriaint  a  aeth- 
ant  drosof  fi. 

8  Etto  yi-  Arglwydd  'a  orchy- 
myn  ei  drugaredd  liw  dydd,  a'i 
gan  fydd  gyd  â  mi  "  liw  nos ;  sef 
gweddi  ar  Dduw  fy  einioes. 

9  Dywedaf  wrth  Dduw  fy  nghraig, 
Paham  yr  anghofiaist  fi  ?  paham  "^  y 
rhodiaf  yn  alarus  trw  orthrymder 
y  gelyn? 

10  Megis  â  ^  chleddyf  yn  fy  esgym 


Yr  eglwys  yn  cwyno 


PSALMAU. 


rhag  ei  drygfryd. 


o  ad.  3, 

Joel  2. 17. 
Mic.  7.  1Ü. 


1023. 


b  Ps.  40. 11. 
a  57.  3. 


c  Pa,  42.  5, 
11. 


a  Exod.  15, 
17. 

Ps.  78.  55. 
a  80.  8. 

2  gyrraist 

ymailh. 
b  Deut.  8, 

17. 

Jos.  24. 12. 


c  Deut.  4. 
37. 


<1  Pa.  74. 12. 


y  mae  fy  ngwrthwynebwyr  yn  fy 
ngwaradwyddo,  °  pan  ddywedant 
wrthyf  bob  dydd,  Pa  le  y  mae  dy 
Dduw  ? 

11  Paham  y'th  ddarostyngir,  fy 
enaid?  a  phaham  y  terfysgi  ynof? 
ymddiried  yn  Nuw:  canys  etto  y 
moliannaf  ef,  se/iachawdwriaeth  fy 
wyneb,  am  Duw. 

PSALM  XLIIL 

1  Dafydd  yn  gweddto  am  gael  ei  ddwyn  dra- 
chefn  i'r  deml ;  ac  yn  addaw  gwasanaeihu 
Duw  yn  Hawen  :  5  yn  cynhyr/u  ei  enaid  i 
ymddiried  yn  Nuw. 

ARN  fi,  0  Dduw,  a  dadleu  fy 
nadl  yn  erbyn  y  genhedlaeth 
annlirugarog :  gwared  fi  rhag  y 
dyn  twyllodrus  ac  anghyfiawn. 

2  Canys  ti  yw  Duw  fy  nerth  :  pa- 
ham  y'm  bwri  ymaith?  "paham  yr 
âf  yn  alarus  trwy  orthrymder  y 
gelyn? 

3  ''Anfon  dy  oleuni  a'th  wirion- 
edd :  tywysant  hwy  fi  ;  ac  arwein- 
iant  fi  i  fynydd  dy  sancteiddrwydd, 
ac  i'th  bebyll. 

4  Yna  yr  âf  at  allor  Duw,  at 
Dduw  hyfrydwch  fy  ngorfoledd ; 
a  mi  a'th  foliannaf  ar  y  delyn,  O 
Dpuw,  fy  Nuw. 

5  *=  Paham  y'th  ddarostyngir,  fy 
enaid?  a  phaham  y  terfysgi  ynof  ? 
gobeithia  yn  Nuw;  canys  etto  y 
moKannaf  ef,  se/iachawdwriaeth  fy 
wyneb,  a'm  Duw. 

PSALM  XLIV. 

1  Yr  eglwys,  wrth  gofio  daioni  Duw  tu  ag  atti 
dr  hlaen,  7  yn  cwyno  rhag  ei  drygfyd  pre- 
sennol ;  17  yn  dangos  ei  phurdeb,  24  ac  yn 
gwedd'io  yn  ddifrif  am  gymmorth. 

I'r  Pencerdd,  i  feibion  Corah,  Maschil. 

DUW,  cfywsom  â'n  clustiau,  ein 
tadau  a  fynegasant  i  m,  y 
weithred  a  wnaethost  yn  eu  hamser 
hwynt,  yn  y  dyddiau  gynt 

2  ^Ti  a'th  law  a  yrraist  allan  y 
cenhedloedd,  ac  a'u  plennaist  hwy- 
thau ;  ti  a  ddrygaist  y  bobloedd, 
ac  a'u  ^  cynnyddaist  hwy  than. 

3  Canys  ^  nid  a'u  cleddyf  eu  hun  y 
goresgynasant  y  tir,  nid  eu  braich 
a  barodd  iachawdwriaeth  iddynt ; 
eithr  dy  ddeheulaw  di,  a'th  fraich, 
a  llewyrch  dy  wyneb,  *"  o  herwydd  i 
ti  eu  hoffi  hwynt. 

4  "^Ti,  Dduw,  yw  fy  Mrenhin: 
gorchymyn  iachawdwriaeth  i  Jacob. 

5  Ynot  ti  y  cilgwthiwn  ni  ein  gel- 
ynion :  yn  dy  enw  di  y  sathrwn  y 
rhai  a  gyfodant  i'n  herbyn. 


661 


6  O  herwydd  ®nid  yn  fy  mwa 
yr  ymddiriedaf;  nid  fy  nghleddyf 
chwaith  a'm  hachub. 

7  Eithr  ti  a'n  hachubaist  ni  oddi 
wrth  ein  gwrthwynebwyr,  ac  a  Ava- 
radwyddaist  ein  caseion. 

8  Yn  Nuw  yr  ymfíì-ostiwn  trwy  y 
dydd  ;  a  ni  a  glodforwn  dy  enw  yn 
dragywydd.  Selah. 

9  Ond  Hi  a'n  bwriaist  ni  ymaith, 
ac  a'n  gwaradwyddaist ;  ac  nid  wyt 
yn  myned  allan  gyd  â'n  lluoedd. 

10  Gwnaethost  i  ni  droi  yn  ol  oddi 
wrth  y  gelyn :  a'n  caseion  a  an- 
rheithiasant  iddynt  eu  hun. 

11  ^Rhoddaist  ni  fel  defaid  i'w 
bwytta ;  a  gwasgeraist  ni  ym  mysg 
y  cenhedloedd. 

12  ^  Gwerthaist  dy  bobl  heb  ^  elw, 
ac  ni  chwanegaist  dy  olud  o'u 
gwerth  hwynt. 

13  '  Gosodaist  ni  yn  warthrudd  i'n 
cymmydogion,  yn  watwargerdd  ac 
yn  wawd  i'r  rhai  ydynt  o'n  ham- 
gylch. 

14  ''Gosodaist  ni  yn  ddiareb  ym 
mysg  y  cenhedloedd,  ^yn  rhai  i  ys- 
gwyd  pen  amynt  ym  mysg  y  bobl- 
oedd. 

15  Fy  ngwarthrudd  sydd  beunydd 
ger  fy  mron,  a  chywilydd  fy  wyneb 
a'm  tôdd : 

16  Gan  lais  y  gwarthruddwr  a'r 
cablwr;  o  herwydd  ™y  gelyn  a'r 
ymddialwr. 

17  Hyn  oil  a  ddaeth  amom ;  etto 
ni'th  anghofiasom  di,  ac  ni  buom 
anflfyddlawn  yn  dy  gyfammod. 

18  Ni  throdd  ein  calon  yn  ei  hoi, 
ac  nid  aeth  ein  cerddediad  allan 
o'th  Iwybr  di ; 

19  Er  i  ti  ein  euro  yn  "nhrigfa 
dreigiau,  a  thoi  drosom  â  "  chysgod 
angau. 

20  Os  anghofiasom  enw  ein  Duw, 
neu  Pestyn  ein  dwylaw  at  Dduw 
dieithr : 

21  1 0ni  chwilia  Duw  hyn  allan  ? 
canys  efe  a  ŵyr  ddirgeloedd  y  galon. 

22  le,  'er  dy  fwyn  di  y'n  lleddir 
beunydd ;  cyfrifir  ni  fel  defaid  i'w 
Uadd. 

23  '  Defíro,  paham  y  cysgi,  0  Ar- 
glwydd  ?  cyfod,  na  fwrw  ni  ymaith 
yn  dragywydd. 

24  Paham  y  cuddi  dy  wyneb  ?  ac 
yr  anghofi  ein  cystudd  a'n  gor- 
thrymder  ? 

25  Canys  '  gostyngwyd  ein  henaid 
i'r  llwch :  glynodd  ein  bol  wrth  y 
ddaear. 


e  Pb.  33.  16. 


t  Ps.  60. 1, 
10.  a  74.  L 
a  89.  38. 
a  108. 11. 


g  Rhuf.  8. 
36. 


h  Es.  52.  3, 

4. 

Jer.l5. 13. 
3  Heb.  olud. 

1  Deut.  28. 
37. 

Ps.  79.  4. 
a  80.  6. 


k  Jer.  24.  9. 

1 2  Bren.  19. 
21. 

Job  16.  4. 
Ps.  22. 7. 


m  Ps.  8,  2. 


n  Es.  34. 13. 
a  35.  7. 
o  Ps.  23.  4. 


P  Job  11.13. 
Ps.  68.  31. 


qjobSl.H. 


r  Khuf.  8. 
36. 


»  Ps.  7.  6. 
a  3.5.  23, 
a  59.  4,  5. 
a  78.  65. 


t  Ps.  119. 

25. 


Mawrhydi  teyrnas  Crist. 


PSALMAU. 


Hyder  yr  eglwys  yn  Nuw. 


»  Ps.  69, 
a  80,  titl. 

2  Neu, 
Athraw- 
iaefh. 

S  Heb.  Mae 
fy  nghalon 
7jn  berwi 
dllan  beth 
da. 


b  Eb.  49.  2. 
Heb.  4. 12. 
D)t.  1. 16. 
a  19. 15. 

4  Heb. 

lltoydda, 
marclioga. 


c  Ps.  93.  2. 
Heb.  1.  8. 


f  Edrych 
1  Bren.  2. 

19. 


B  Eciiych 
Deut.  21. 
13. 


.1  Ps.  9q.  6. 

Es.  54.  6. 


i  Ps.  22.  29. 

11  72.  10. 
Es.  49.  23. 

t  Dat.  19. 

7,8. 


1  Can.  1.  4. 


26  Cyfod  yn  gynnorthwy  i  ni,  a 
gwared  ni  er  mwyn  dy  drugaredd. 

PSALM  XLV. 

1  Mawrhydi  a  rhad  hrenliiniaeth  Crist.  10 
Dijledswydd  yr  eglwys,  a'r  hudd  sydd  o 
hynny. 

I'r  Pencerdd  *ar  Sosannira,  i  feibion  Corah, 
^Maschil,  Can  cariadau. 

3  rpRAETHA  fy  nghalon  beth  da : 
JL  dywedyd  yr  ydwyf  y  pethau  a 
wneuthum  i'r  brenhin :   fy  nhafod 
sydd  bin  ysgrifenydd  buan. 

2  Teccach  ydwyt  na  meibion 
dynion :  tywalltwyd  gras  ar  dy 
wefusau:  o  herwydd  hynny  y'th 
fendithiodd  Duw  yn  dragyAvydd. 

3  Gwregysa  dy  ''gleddyf  ar  dy 
glun,  0  Gadarn,  â'th  ogoniant  a'th 
harddwch. 

4  Ac  yn  dy  harddwch  ^  marchoga 
yn  llwyddiannus,  o  herwydd  gwir- 
ionedd,  a  lledneisrwydd,  a  chyf- 
iawnder  ;  a'th  ddeheulaw  a  ddysg  i 
ti  bsthau  ofnadwy. 

5  Pobl  a  syrthiant  danat;  o  her- 
wydd dy  saethau  llymion  yn  glynu 
y'nghalon  gelynion  y  Brenhin. 

6  *=  Dy  orsedd  di,  O  Dduw,  sydd 
byth  ac  yn  dragywydd :  teyrn- 
wialen  uniondeb  yw  teyrn-wialen 
dy  frenhiniaeth  di. 

7  ^  Ceraist  gyfìawnder,  a  chaseaist 
ddrygioni:  am  hynny  y'th  enneiu- 
iodd  *Duw,  sef  dy  Dduw  di,  âg 
olew  llawenydd  yn  fwy  na'th  gyf- 
eillion. 

8  Arogl  myrr,  aloes,  a  chasia, 
sydd  ar  dy  holl  wisgoedd :  allan 
o'r  palasau  ifori,  â'r  rhai  y'th  lawcn- 
hasant. 

9  Merched  brenhinoedd  oedd  jrm 
mhlith  dy  bendefigesau:  ^safai  y 
frenhines  ar  dy  ddeheulaw  mewn 
aur  coeth  o  Ophir. 

10  Gwrando,  ferch,  a  gwel,  a  gos- 
twng  dy  glust;  ac  «anghofia  dy 
bobl  dy  hun,  a  thy  dy  dad. 

11  k'v  Brenhin  a  chwennych  dy 
degwch  :  canys  *"  efe  yw  dy  lor  di ; 
ymostwng  dithau  iddo  ef. 

12  Merch  Tyrus  hefyd  fydd  yno 
ag  anrheg  ;  'achyfoethogion  y  bobl 
a  ymbiliant  a'th  wyneb. 

13  "^ Merch  y  Brenhin  sydd  oil  yn 
ogoneddus  o  fewn:  gemwaith  aur 
yw  ei  gwisg  hi. 

14^ Mewn  gwaith  edau  a  nodwydd 
y  dygir  hi  at  y  Brenhin:  y  morwyn- 
ion  y  rhai  a  ddeuant  ar  ei  hoi,  yn 
gyfeillesau  iddi,  a  ddygir  attat  ti. 

15  Mewn  llawenydd  a  gorfoledd 


0C2 


y  dygir   hwynt:    deuant   i   lys  y 
Brenhin. 

16  Dy  feibion  fydd  yn  He  dy  dad- 
au,  "y  rhai  a  wnei  ja.  dywysogion 
yn  yr  holl  dir. 

17  Paraf  gofio  dy  enw  ym  mhob 
cenhedlaeth  ac  oes :  am  hymiy  y 
bobl  a'th  foliannant  byth  ac  yn 
dragyAvydd. 

PSALM  XLVL 

1  Yr  ymddiried  sydd  gan  yr  eglwys  yn  Nuw. 
8  Cynghor  i  ystyried  hynny. 

I'r  Pencerdd  *  o  feibion  Corah,  Can  ar 

•  Alamoth. 

DUW  sydd  noddfa  a  north  i  ni, 
^cymmorth    hawdd    ei    gael 
mewn  cyfyngder. 

2  Am  hynny  nid  oftiwn  pe  sym- 
mudai  y  ddaear,  a  phe  treiglid  y 
mynyddoedd  i  ^  ganol  y  môr : 

3  ""  Er  rhuo  a  therfysgu  o'i  ddyfr- 
oedd,  er  ciynu  o'r  mynyddoedd  gan 
ei  ymchwydd  ef   Selah. 

4  Y  mae  afon,  a'i  ffrydiau  a  lawen- 
hânt  ddinas  Duw ;  cyssegr  pres- 
Avylfeydd  y  Goruchaf 

5  Duw  sydd  yn  ei  chanol ;  nid 
ysgog  hi:  Duw  a'i  cynnorthwya 
*  yn  fore  iawn. 

6  "^  Y  cenhedloedd  a  derfysgasant, 
y  teyrnasoedd  a  ysgogasant :  efe  a 
roddes  ei  lef,  toddodd  y  ddaear. 

7  "Y  mae  Arglwydd  y  lluoedd 
gyd  ä  ni;  y  mae  Duw  Jacob  yn 
"  amddifiynfa  i  ni.  Selah. 

8  ^Deuwch,  gwelwch  weithred- 
oedd  yr  Arglwydd  ;  pa  anghyf- 
annedd-dra  a  wnaeth  efe  ar  y 
ddaear. 

9  Gwna  i  ryfeloedd  beidio  hyd 
eithaf  y  ddaear ;  ^  efe  a  ddryllia  y 
bwa,  ac  a  dyrr  y  waywiFon,  efe  a 
lysg  y  cerbydau  â  than. 

10  Peidiwch,  a  gwybyddwch  mai 
myfi  sydd  Dduw  :  dyrchefir  fi  ym 
mysg  y  cenhedloedd,  dyrchefir  fi  ar 
y  ddaear. 

11  '^  F  mae  Arglwydd  y  lluoedd 
gyd  â  ni ;  amddifiynfa  i  ni  yw  Duw 
Jacob.   Selah. 

PSALM  XLVIL 

Cynghori  y  cenhedloedd  i  groesawu  teyrnas 
Crist  yn  Uawen. 

I'r  Pencerdd,  Psalm  'i  feibion  Corah. 

YR  holl  bobl,  ^  curwch  ddwylaw: 
llafar  genwch  i  Dduw  â  lief 
gorfoledd. 

2  Canys  yr  Arglwydd  goruchaf 
sydd  ofnad^vy  ;  ^  Brenhin  ma^vr  ar 
yr  holl  ddaear. 


HarddivcJi  yr  eglwys. 


PSALMAU. 


Gwagedd  golud  hydol. 


c  Ps.  68.  24, 
25. 


d  1  Cor.  14. 
15. 

S  Heb.  bob 

dealltis. 


i  Neu,  Rhai 
ewyUys- 
gar. 

5  Neu, 
at  boil. 


ZNeu, 


a  Pb.  50.  2. 

Jer.  3. 19. 

Galar.2.15. 

Ezec.  20.  6. 

Dan.  8.  9. 

a  11.  16. 
b  Es.  14. 13. 
c  Matt  5. 

35. 


d  Jer.  18. 17 

e  Ezec.  27. 
26. 
3  'J'arsis. 

fad.  1,  2. 


4  Heb. 

üosodwch 

tick  calon- 

iiaii  ar, 
B  Neu, 

di/rchef- 

wch. 


3  Efe  a  ddwg  y  bobl  danom  ni, 
a'r  cenhedloedd  dan  ein  traed 

4  Efe  a  ddethol  ein  hetifeddiaeth 
i  ni,  ardderchowgrwydd  Jacob,  yr 
hwn  a  hoffodd  efe.  Selah. 

5  «^Dyrchafodd  Duw  â  llawen- 
floedd,  yr  Arglwydd  â  sain  ud- 
gorn. 

6  Cenwcli  fawl  i  Dduw,  cenwch  : 
cenwch  fawl  i'n  Brenhin,  cenwch. 

7  Canys  Brenhin  yr  hoU  ddaear 
yw  Duw :  ^  cenwch  fawl  ^  yn  dde- 
allus. 

8  Duw  sydd  yn  teyrnasu  ar  y  cen- 
hedloedd :  eistedd  y  mae  Duw  ar 
orsedd-faingc  ei  sancteiddrwydd. 

9  ^  Pendefigion  y  bobl  a  ymgasgl- 
asant  ynghyd,  ^se/pobl  Duw  Ab- 
raham: canys  tariannau  y  ddaear 
ydynt  eiddo  Duw :  dirfawr  y  dyrch- 
afwyd  ef. 

PSALM  XLVIIL 

Addurn  a  rhagorfraint  yr  eglwys. 
Can  a  Psalm  '  i  feibion  Corah. 

MAWR   yw   yr   Arglwydd,  a 
thra  moliannus,  yn  ninas  ein 
Duw  ni,  yn  ei  fynydd  sanctaidd. 

2  *  Tegwch  bro,  Uawenydd  yr  hoU 
ddaear,  yw  mynydd  Sion,  ^yn  ys- 
tlysau  y  gogledd,  "  dinas  y  Brenhin 
mawr. 

3  Duw  yn  ei  phalasau  a  adwaenir 
yn  amddififynfa. 

4  Canys  wele,  y  brenhinoedd  a  ym- 
gynnullasant,  aethant  heibio  yng- 
hyd. 

5  Hwy  a  welsant,  felly  y  rhyfedd- 
asant;  brawychasant,  ac  aethant 
ymaith  ar  firwst. 

6  Dychryn  a  ddaeth  arnynt  yno, 
a  dolur,  megis  gwraig  yn  esgor. 

7  ^A  gwynt  y  dwyrain  y  "dryUi 
longau  y  ^môr. 

8  Megis  y  clywsom,  felly  y  gwel- 
som  yn  'ninas  Arglwydd  y  llu- 
oedd,  yn  ninas  ein  Duw  ni :  Duw 
al  sicrhâ  hi  yn  dragywydd.   Selah. 

9  Meddyliasom,  O  Dduw,  am  dy 
drugaredd  y'nghanol  dy  deml. 

10  Megis  y  mae  dy  enw,  0  Dduw, 
felly  y  mae  dy  fawl  hyd  eithafoedd 
y  tir :  cyflawn  o  gyfiawnder  yw  dy 
ddeheulaw. 

11  Llawenyched  mynydd  Sion,  ac 
ymhyfryded  merched  Judah,  o  her- 
wydd  dy  farnedigaethau. 

12  Amgylchwch  Sion,  ac  ewch  o'i 
hamgylch  hi ;  rhifwch  ei  thyrau  hi. 

13  '^Ystyriwch  ei  rhagfuriau  ^e- 
drychwch  ar  ei  phalasau;  fel  y 
mynegoch  i'r  oes  a  ddelo  ar  ol. 


14  Canys  y  Duw  hvm  yw  ein 
Duw  ni  byth  ac  yn  dragywydd : 
efe  a'n  tywys  ni  hyd  angau. 

PSALM  XLIX. 

1  Eîrìol  difrif  i  adeiladu  ffydd  yr  adgyfodiad, 
nid  ar  allu,  hjdol,  ond  ar  Dduw.  16  Na 
ddylid  rhyfeddu  wrtli  Iwyddiant  hydol. 

I'r  Pencerdd,  Psalm  '  i  feibion  Corah. 

CLYWCH  hyn,  yr  hoU  bobloedd; 
gwrandêwch  hyn,  holl  drigol- 
ion  y  byd : 

2  Yn  gystal  *  gwreng  a  bonheddig, 
cyfoethog  a  thlawd  ynghyd. 

3  Fy  ngenau  a  draetha  ddoethin- 
eb ;  a  myfyrdod  iy  nghalon  fydd 
am  ddealL 

4  ^  Gostyngaf  fy  nghlust  at  ddiar- 
eb ;  fy  nammeg  a  ddatguddiaf  gyd 
a'r  delyn. 

5  Paham  yr  ofnaf  yn  amser  adfyd, 
pan  y'm  hamgylchyno  anwiredd  fy 
sodlau  ? 

6  Rhai  ''a  ymddiriedant  yn  eu 
golud,  ac  a  ymíFrostiant  yn  Uios- 
owgrwydd  eu  cyfoeth. 

7  Gan  waredu  ni  wared  neb  ei 
frawd,  ac  ni  all  efe  roddi  iawn 
drosto  i  Dduw  : 

8  (Canys  ^  gwerthfawr  yw  pryniad 
eu  henaid,  a  hynny  a  baid  byth  ;) 

9  Fel  y  byddo  efe  byw  byth,  ac 

*  na  welo  lygredigaeth. 

10  Canys  efe  a  wel/oiZ  *y  doeth- 
ion  yn  meirw,  yr  im  ffunud  y  der- 
fydd  am  fíbl  ac  ynfyd,  gadawant  eu 
golud  i  eraill. 

11  Eu  meddwl  yw,  y  pery  eu  tai 
yn  dragywydd,  a'u  trigfeydd  hyd 
genhedlaeth  a  chenhedlaeth  :  enw- 
ant  eu  tiroedd  ar  eu  henwau  eu 
hunain. 

12  Er  hynny  «dyn  mewn  anrhyd- 
edd,  nid  erys :  tebyg  yw  i  anifeil- 
iaid  a  ddifethir. 

13  Eu  íFordd  yma  yw  eu  hynfyd- 
rwydd :  etto  eu  hiliogaeth  ydynt 
foddlawn  i'w  ^  hymadrodd.   Selah, 

14  Fel  defaid  y  gosodir  hwynt  yn 

*  uffern ;  angau  a  ymborth  arnynt ; 
^  a'r  rhai  cyfiawn  a  lywodraetha  ar- 
nynt y  bore  ;  '  a'u  ^  tegwch  a  dder- 
fydd  '^  yn  y  bedd,  o'u  cartref. 

15  Etto  Duw  a  wared  fy  enaid  i  o 
''feddiant  ^uffern:  canys  efe  a'm 
derbyn  i.   Selah. 

16  Nac  ofna  pan  gyfoethogo  un, 
pan  ychwanego  gogoniant  ei  dy  ef : 

17  ^  Canys  wrth  farw  ni  ddwg  efe 
ddim  ymaith,  ac  ni  ddisgyn  ei  ogon- 
iant  ar  ei  ol  ef. 


2  Neu, 
mtibion. 


a  Pb.  62. 9. 


b  Ps.  78.  2. 

Matt.  13. 
35. 


c.Tob31.24. 
Ps.  52.  7. 
a  62.  10. 
Marc  10. 
24. 

1  Tim.  6. 
17. 


d  Job  36. 

18,  19. 


f  Prcg.  2. 
16. 


g  ad.  20. 
Ps.  8Ü.  7. 


3  Heb. 

(jennu. 

^y  bedd. 

li  Dan. 7.22. 

Mai.  4.  3. 

Luc  22.  30. 

1  Cor.  C.  2. 

Dat.  2.  26. 

a  20. 4. 
>  Job  4.  21. 

Ps.  3'J.  11. 

crijfder. 

6  Neu,  y 
bedd  y  w 
cartref  poh 
un  o  lion- 
ynt. 

^  Heb.  law. 

8  Neu, 
y  bedd. 

k  Job 27. 19. 


Mawrliydi  Duw  yn  ei  eglwys. 


PSALMAU. 


Dafydd  yn  gweddio 


m  Preg.  3. 

IS. 


Asnph, 
Edrjcli 

1  Chr.  15. 
17.  a  25.  -1. 

2  Chr.  29. 
30. 


a  Ps.  4S.  2. 
b  Ps.  80.  1. 


d  Deut.  4. 
36.  a  31. 
28  a  32. 1. 
Es.  1.  2. 
Mic.6.1,2. 


e  Ps.  97.  6. 
fPs.  75.  7. 


h  Es.  1. 11. 

i  Hob.  6.  6. 


k  Mic.  6.  6. 
Act.  17. 25. 


3  Heb.  gyd 
â  mi. 

1  Esod.  19. 

5. 

Deut.  10. 

14. 

.lub  41.  11. 

Pa.  24. 1. 

1  Cor.  10. 

26,  23. 
mHos.14.2, 

Heb.  13. 15. 
n  Deut.  23. 

21. 

Job  22.  27. 

Ps.  76.  11. 

Preg.  5.  4, 

5, 
0  .lob  22. 27, 

Ps.  91. 15. 

a  107.  6, 

13, 19,  28. 


18  Er  iddo  yn  ei  iywyd  fendith- 
io  ei  enaid :  canmolant  dithau,  o 
byddi  da  wrthyt  dy  hun. 

19  Efe  a  â  at  genhedlaeth  ei  dad- 
au,  ac  ni  welant  oleuni  byth. 

20  ^  Dyn  mewn  anrhydedd,  ac  heb 
ddeall,  "sydd  gyffelyb  i  anifeiliaid 
a  ddifethir. 

PSALM  L. 

1  Mawrhydi  Duw  yn  ei  eglwys.  5  Ei  drefn  ef 
am  gasglu  y  saint  ynghyd.  7  Nad  oes  ewyllys 
gan  Dduio  mewn  eeremomau,  14  ond  mewn 
gwir  ufudd-dod. 

Psalm  'Asaph. 

DUW  y  duwiau,  se/  yr  Ak- 
GLWYDD,  a  lefarodd,  ac  a  alw- 
odd  y  ddaear,  o  godiad  haul  hyd  ei 
fachludiad. 

2  Allan  o  Si'on,  *perffeithrwydd 
tegwch,  **  y  Uewyrchodd  Duw. 

3  Ein  Duw  ni  a  ddaw,  ac  ni  bydd 
distaw:  ^'tân  a  ysa  o'i  fiaen  ef,  a 
thymmestl  ddirfawr  iydd  o'i  am- 
gylch. 

4  ^  Geilw  ar  y  nefoedd  oddi  uchod, 
ac  ar  y  ddaear,  i  farnu  ei  bobl. 

5  Cesglwch  fy  saint  ynghyd  attaf 
fi,  y  rhai  a  wnaethant  gyfammod  â 
mi  trwy  aberth. 

6  *  A'r  nefoedd  a  fynegant  ei  gyf- 
iawnder  ef:  canys  ^Duw  ei  hun 
sydd  Farnwr.   Selah. 

7  s  Clywch,  fy  mhobl,  a  mi  a  lefar- 
af ;  0  Israel,  a  mi  a  dystiolaethaf 
i'th  erbyn ;  Duw,  se/  dy  Dduw  di, 
ydwy/û, 

8  ^  îsTid  *  am  dy  aberthau  y'th  ger- 
yddaf,  na'th  boeth-ofírymmau,  am 
nad  oeddynt  ger  fy  mron  i  yn 
wastad. 

9  '^  Ni  chymmeraf  fustach  o'th  dy, 
na  bychod  o'th  gorlannau. 

10  Canys  holl  fwystfilod  y  coed 
ydynt  eiddof  fi,  a'r  anifeiliaid  ar 
fil  o  fynyddoedd. 

11  Adwaen  holl  adar  y  mynydd- 
oedd:  a  gwŷllt  anifeiliaid  y  maes 
ydynt  ^  eiddof  fi. 

12  Os  bydd  ne\vyn  aniaf,  ni  ddy- 
wedaf  i  ti :  ^  canys  y  byd  a'i  gyf- 
lawnder  sydd  eiddof  fi. 

13  A  fwyttaf  fi  gig  teirw  ?  neu  a 
yfaf  fi  waed  bychod  ? 

14  '"Abertha  foliant  i  Dduw;  a 
^  thai  i'r  Goruchaf  dy  addunedau : 

15  A  °  galw  arnaf  fi  yn  nydd  trail- 
ed :  mi  a'th  waredaf,  a  thi  a'm  go- 
goneddi. 

16  Ond  wrth  yr  annuwiol  y  dy- 
wedodd  Duw,  Beth  sydd  i  ti  a 
fynegech  ar  fy  neddfau,  neu  a  gym- 


merech  ar  fy  nghyfammod  yn   dy 
enau? 

17  PQan  dy  fod  yn  casâu  addysg, 
ac  yn  taflu  fy  ngeiriau  i'th  ol. 

18  Pan  welaist  leidr,  cyttunaist  âg 
ef ;  a'th  gyfran  oedd  gyd  t'v  godin- 
ebwyr. 

19  GoUyngaist  dy  sain  i  ddrygioni, 
*i  a'th  dafod  a  gyd-bletha  ddichelL 

20  Eisteddaist,  a  dywedaist  yn  er- 
byn dy  irawd:  rhoddaist  enllib  i 
fab  dy  fam. 

21  Hyn  a  wnaethost,  a  '  mi  a  dew- 
ais  :  ^  tybiaist  dithau  fy  mod  yn 
gwbl  fel  ti  dy  hun :  ond  *  mi  a'th 
argyhoeddaf,  ac  a'«t  trefnaf  o  fiaen 
dy  lygaid. 

22  Deallwch  hyn  yn  awr,  y  rhai 
ydych  yn  anghofio  Duw;  rhag  i 
mi  cich  rhwygo,  ac  na  byddo  gwar- 
edydd. 

23  Yr  hwn  a  abertho  foliant,  a'm 
gogouedda  i :  a'r  neb  a  osodo  ei 
ffordd  yn  iawn,  dangosaf  iddo  iach- 
awdwriaeth  Duw. 

PSALM  LI. 

1  Dafydd  yn  gwedd/io  am  faddeuant  pecliodau, 
ac  yn  gwneuthur  cyffes  ddifrif  o  Tionynt : 
6  yn  gwedd'io  am  ei  sancteiddio.  16  Nad 
oes  ewyllys  gan  Dduw  mewn  aherth,  07id 
mewn  'purdeb  calon.  18  Y  mae  yn  gwedd/io 
dros  yr  eglwys, 

I'r  Pencercid,  Psalm  Dafydd,  *pan  ddaeth 
Nathan  y  prophwyd  atto,  wedi  iddo  i>fyned 
i  mewn  at  Bathseba. 

TRUGAKHA  wrthyf,  0  Dduw, 
yn  ol  dy  drugarowgrwydd :  yn 
ol  lliaws  dy  dosturiaethau,  "dilea 
fy  anwireddau. 

2  "^Golch  fi  yn  Uwyr-ddwys  oddi 
wrth  fy  anwiredd,  a  glanhâ  fi  oddi 
wrth  fy  mhechod. 

3  Canys  yr  wyf  yn  cydnabod  fy 
nghamweddau:  a'm  pechod  sydd 
yn  wastad  ger  fy  mron. 

4  *  Yn  dy  erbyn  di,  dydi  dy  hunan, 
y  pechais,  ac  y  gwneuthum  y  drwg 
hivn  yn  dy  olwg :  ^fel  y'th  gyfiawn- 
hâer  pan  leferych,  ac  y  byddit  bur 
pan  farnech. 

5  Wele,  ^mewn  anwiredd  y'm 
lluniwyd ;  ac  mewn  pechod  y  ^beich- 
iogodd  fy  mam  arnaf. 

6  Wele,  ceraist  wirionedd  oddi 
mewn :  a  pheri  i  mi  wybod  doeth- 
ineb  yn  ^  y  dirgeL 

7  ^  Glanhâ  fi  âg  isop,  a  mi  a  Ian- 
heir  :  golch  fi,  a  byddaf '  wynnach 
na'r  eira, 

8  Par  i  mi  glywed  gorfoledd  a 
llawenydd ;  fel  y  llawenycho  yr  es- 
gyrn  a  ddrylliaist 


am  faddeuant. 


PSALMAU. 


Llygredigaeth  dyn. 


i  Keu, 
dianwadal. 


I  Num.  15. 

27,  30. 

Ps.  40.  6. 

a  50.  8. 

Es.  1. 11. 

Jer.  7.  22. 

Hos.  6.  6. 
5  Neu,/ei  ÌJ 

rhodawn. 
mPs.34.1.S. 

Es.  57. 15. 

a  06.  2. 


n  Vs.  4.  5. 
Mai.  3.  3. 


« 1  Sam.  22. 
9. 


b  1  Sam.  21. 
7. 


c  Pb.  50.  19. 

d  Ps.  57.  4. 
a  ,'53.  7. 
a  64.  3. 


2  Neu, 

8  Ileb.  liery 
dilhdu  i 
lawr. 


e  Pe.  64.  9. 


9  Cuddia  dy  wyneb  oddi  vrrth  fy 
mhechodau,  a  ^  dilea  fy  holl  anwir- 
eddaii. 

10  Crea  galon  Ian  ynof,  0  Dduw  ; 
ac  adnewydda  yspryd  ^  uniawn  o'm 
mewn. 

11  Na  fwrw  fi  ymaith  oddi  ger  dy 
fron ;  ac  na  chymmer  dy  yspryd 
sanctaidd  oddi  wrtliyf. 

12  Dyro  drachefn  i  mi  orfoledd 
dy  iachawdwriaeth ;  ac  â'th  hael 
yspryd  cynnal  fi. 

13  Yna  y  dysgaf  dy  fíyrdd  i  rai 
anwir ;  a  phechaduriaid  a  droir 
attat 

14  Gwared  fi  oddi  wrth  waed,  0 
Dduw,  Drrw  fy  iachawdwriaeth : 
it'ni  tafod  a  gân  yn  llafar  am  dy 
gyfiawnder, 

15  Aeglwtdd,  agor  fy  ngwefus- 
au,  a'm  genau  a  fynega  dy  foliaut. 

16  Canys  ^  ni  chwennychi  aberth  ; 
°  pe  amgen,  mi  a  ^'  rhoddwii :  poeth- 
oflfrwm  ni  fynni. 

17  ™  Aberthau  Duw  ydynt  yspryd 
drylliedig :  calon  ddrylliog  gystudd- 
iedig,  0  Dduw,  ni  ddirmygi. 

18  Gwna  ddaioni  yn  dy  ewyllys- 
garwch  i  Sion  :  adeilada  furiau  Je- 
rusalem. 

19  Yna  y  byddi  foddlawn  i  "eb- 
yrth  cyfiawnder,  i  boeth-offrwm  ac 
aberth  llosg :  yna  yr  oiFrymmant 
fustych  ar  dy  allor. 

PSALM  LIT. 

1  Dafydd  yn  harnu  ar  goegni  Döeg,  ac  yn  pro- 
phwydo  ei  ddinystr  ef,  6  ac  y  llawenhâ  y 
cyfiawn  o'i  hlegid.  8  Dafydd,  o'i  hyder  ar 
drugaredd  Duw,  yn  rhoddi  d'iolch. 

I'r  Pencerdd,  Maschil,  Ptialm  Dafydd,  «pan 
ddaeth  Döeg  yr  Edomiad  a  mynegi  i  Saul, 
a  dywedyd  wrtho,  Daeth  Dafydd  i  dy 
Ahimelech. 

PAHAM  yr  ymfirosti  mewn  dryg- 
ioni,  0  *'gadam?  y  mae  trugar- 
edd  Duw  yn  parhâu  yn  wastadol. 

2  *=Dy  dafod  a  ddychymmyg  ysgel- 
erder;  ^fel  ellyn  Ifym,  yn  gwneuth- 
ur  twyll. 

3  Hofiaist  ddrygioni  yn  fwy  na 
daioni ;  a  chelwydd  yn  fwy  na 
thraethu  cyfiawnder.   Selah. 

4  Hoffaist  bob  geiriau  distryw, 
^  0  dafod  twyllodrus. 

5  Duw  a'th  ''ddistryAvia  dithau  yn 
dragywydd :  efe  a'th  gipia  di  ymaith, 
ac  a'th  dyn  allan  o'th  babell,  ac 
a'th  ddiwreiddia  o  dir  y  rhai  byw. 
Selah. 

6  *  Y  cyfiawn  hefyd  a  welant,  ac  a 
ofnant,  ac  a  chwarddant  am  ei  ben. 


7  Wele  y  gwr  ni  osododd  Dduw 
yn  gadernid  iddo ;  eithr  ^ymddir- 
iedodd  yn  lliosowgrAvydd  ei  olud ; 
ae  a  yranerthodd  yn  ei  ^  ddrygioni. 

8  Ond  myfi  sydd  ^fel  olew-wydden 
werdd  yn  nhŷ  Dduw  :  ymddiriedaf 
yn  nhrugaredd  Duw  byth  ac  yn 
dragywydd. 

9  Clodforaf  di  yn  dragywydd,  o 
herwydd  i  ti  wneuthur  hyn :  a  dis- 
gwyliaf  wrth  dy  enw ;  canys  da  yw 
ger  bron  dy  saint. 

PSALM  LIIL 

1  Dafydd  yn  gosod  allan  lygredigaeth  dyn  na- 
turiol ;  4  yn  argyhoeddi  yr  annuwiol  wrth 
oleuni  eu  cydwyhod  eu  hun ;  6  yn  ymogon- 
eddu  yn  iachawdwriaeth  Duw. 

I'r  Pencerdd  ar  y  Malialath,  Maschil, 
Psalm  Dafj'dd. 

DYWEDODD  ^yr  ynfyd  yn  ei 
galon,  Md  oes  un  Duw.  Ym- 
lygrasant,  a  gwnaethant  fiiaidd  an- 
wiredd :  *•  nid  ocs  un  yn  gwneuthur 
daioni. 

2  Edrychodd  Duw  i  lawr  o'r  nef- 
oedd  ar  feibion  dynion,  i  edrych  a 
oedd  neb  yn  ddeallus,  ac  yn  ceisio 
Duw, 

3  Ciliasai  pob  un  o  honynt  yn 
ŵysg  ei  gefn :  cyd-ymddifwynas- 
ent ;  nid  oes  a  wnel  ddaioni,  nac 
oes  un. 

4  Oni  ŵyr  gweithredwyr  anwir- 
edd?  y  rhai  sydd  yn  bwytta  fy 
mhobl,  /el  y  bwyttâent  fara :  ni 
alwasant  ar  Dduw. 

5  ''Yno  yr  ofnasant  gan  ofti,  lie 
nid  oedd  ofn :  canys  Duw  a  wasgar- 
odd  esgyrn  yr  hwn  a'th  warchae- 
odd :  gwaradwyddaist  hwynt,  am  i 
Dduw  eu  dirmygu  hwy. 

6  ^  0  na  roddid  iachawdwriaeth  i 
Israel  o  Sion !  pan  ymchwelo  Duw 
gaethiwed  ei  bobl,  y  llawenycha 
Jacob,  ac  yr  ymhyfryda  Israel. 

PSALM  LIV. 

1  Dafydd  yn  cwyno  rhag  y  Ziphiaid,  ac  yn 
gwedd'io  am  iachawdwriaeth  :  4  ac,  o  hyder 
ar  gymmorth  Duw,  yn  addaw  aberth. 

I'r  Pencerdd  ar  Neginoth,  Maschil,  Psalm 
Dafydd,  apan  ddaeth  y  Ziphiaid  a  dy- 
wedyd wrth  Saul,  Onid  ydyw  Dafydd  >ti 
ymguddio  gyà  â  ni  ? 

A  CHUB  fi,  0  Dduw,  yn  dy  enw  ; 
_  a  barn  fi  yn  dy  gadernid. 

2  Duw,  clyw  fy  ng^veddi ;  gwran- 
do  ymadrodd  fy  ngenau. 

3  Canys  ^dîeithriaid  a  gyfodasant 
i'm  herbyn,  a'r  trawsion  a  geisiant 
fy  enaid:  ni  osodasant  Dduw  o'u 
blaen.   Selah. 


t  Ps.  49.  6. 


KHoB.14.  6. 


1  Ps.  10. 4. 
a  14. 1,  &c 


b  Rhuf  3. 
10. 


e  Lef.  26. 
17,  36. 
Diar.  28.  L 


2  Heb.  Pir.v 
a  rijdd,  âíc. 


>  1  Snm.  23. 
19.  a  26.  1. 


Bafydd  yn  gweddio 


PSALMAU. 


yn  erbyn  ei  elynion; 


c  Pa.  118.7. 


2Heb. 
gwijlwyr. 


d  Ps.  52.  9. 


e  Ps.  J9. 10. 


1023. 


a  Jer.  6.  7. 


4  Wele,  Duw  sydd  yn  fy  nghyn- 
northwyo  :  *  yr  Arglwydd  sydd  ym 
mysg  y  rhai  a  gynhaliant  fy  enaid. 

5  Efe  a  dâl  ddrwg  i'm  "  gelynion : 
toiT  hwynt  ymaith  yn  dy  wirionedd. 

6  Aberthaf  i  ti  yn  ewyllysgar: 
*  clodforaf  dy  enw,  0  Arglwydd  ; 
canys  da  yiv. 

7  Canys  efe  a'm  gwaredodd  o  bob 
trallod;  *a'm  Uygad  a  welodd  ei 
ewyllys  ar  fy  ngelynion. 

PSALM  LV. 

1  Bafydd  yn  ei  weddi  yn  cwyno  ei  gyflwr 
ercliyll:  9  yn  giceddio  yn  erhyn  ei  elynion, 
ac  yn  achwyn  rhag  eu  hanunredd  o'w  brad 
hwy :  16  yn  ymgysuro,  o  herwydd  nawdd 
Duw  yn  ei  gadw,  ac  o  herwydd  gwaradwydd 
ei  elynion. 

I'r  Pencerdd  ar  KeH;inoth,  Mascliil,  Psalm 
Dafydd. 

GWRANDO    fy    ngweddi,    0 
Dduw;    ac    nac    ymguddia 
rhag  fy  neisyfiad. 

2  GAvrando  arnaf,  ac  erglyw  fi: 
cwynfan  yr  ydwyf  yn  fy  ngweddi, 
a  thuchan, 

3  Gan  lais  y  gelyn,  gan  orthrym- 
der  yr  annuwiol :  o  herwydd  y 
maent  yn  bwrw  anwiredd  arnaf,  ac 
yn  fy  nghasâu  yn  Uidiog. 

4  Fy  nghalon  a  ofidia  o'm  me^ra : 
ac  ofn  angau  a  syrthiodd  arnaf 

5  Ofti  ac  arswyd  a  ddaeth  arnaf, 
a  dychryn  a'm  gorchuddiodd. 

6  A  dyvvedais,  0  na  bai  i  mi  aden- 
ydd  fel  colommen  !  yna  yr  ehedwn 
ymaith,  ac  y  gorphwyswn. 

7  Wele,  crwydrwn  ym  mhell,  ae 
arhosAvn  yn  yr  anialwch.   Selah. 

8  Brysiwn  i  ddiangc,  rhag  y  gwynt 
ystormus  a'r  dymmestL 

9  Dinystria,  0  Arglwydd,  a 
gwahan  eu  tafodau :  canys  gwelais 
"  drawsder  a  chynnen  yn  y  ddinas. 

10  Dydd  a  nos  yr  amgylchant  hi 
ar  ei  mm-iau :  ac  y  mae  anwiredd 
a  blinder  yn  ei  chanol  hi 

11  Anwireddau  sydd  yn  ei  chanol 
hi ;  ac  ni  chiUa  twyll  a  dichell  o'i 
heolydd  hi 

12  Canys  nid  gelyn  a'm  difenw- 
odd ;  yna  y  dioddefasAvn :  nid  fy 
nghasddyn  a  ymfawrygodd  i'm  her- 
byn ;  yna  mi  a  ymguddiaswn  rhag- 
ddo  ef : 

13  Eithr  tydi,  ddyn,  fy  nghydradd, 
^  fy  fforddwr,  a'm  cydnabod, 

14  Y  rhai  oedd  felus  gennym 
gyd-gyfrinachu,  ac  a  rodiasom  i  dy 
Dduw  ynghyd. 

15  Rhuthred  marwolaeth  amynt, 


a  disgynant  ^  i  uffern  yn  fyw :  can- 
ys drygioni  sydd  yn  eu  cartref,  ac 
yn  eu  mysg. 

16  Mjû  a  waeddaf  ar  Dduw  ;  a'r 
Arglwydd  a'm  hachub  i. 

17  "^  Hwyr  a  bore,  a  banner  dydd, 
y  gweddiaf,  a  byddaf  daer :  ac  efe 
a  glyw  fy  Ueferydd. 

18  Efe  a  waredodd  fy  enaid  mewn 
heddwch  oddi  Avrth  y  rhyfel  oedd 
i'm  herbyn :  canys  yr  oedd  Uawer 
gyd  â  mi. 

19  Duw  a  glyw,  ac  a'u  darostwng 
hwynt,  yr  hwn  sydd  yn  aros  er- 
ioed:  Selah:  ^am  nad  oes  gyfnewld- 
iau  iddynt,  *am  hynny  nid  ofnant 
Dduw. 

20  Efe  a  estynodd  ei  law  yn  er- 
byn y  rhai  oedd  heddychlawn  âg 
ef :  efe  a  °  dorrodd  ei  gyfammod. 

21  "^Llyfnach  oedd  ei  enau  nag 
ymenyn,  a  rhyfel  yn  ei  galon :  ty- 
nerach  oedd  ei  eiriau  nag  olew,  a 
hwynt  yn  gleddyfau  noethioa 

22  ^Bwrw  dy  "^faich  ar  yr  Ar- 
glwydd, ac  efe  a'th  gynnal  di:  'ni 
ad  i'r  cyfiawn  ysgogi  byth. 

23  Tithau,  Dduw,  a'u  disgyni 
hwynt  i  by  dew  dinystr:  ^gwŷr 
gwaedlyd  a  thwyllodrus  ni  '^bydd- 
ant  byw  banner  eu  dyddiau;  ond 
myfi  a  obeithiaf  ynot  ti 

PSALM  LVL 

1  Dafydd,  wrth  wedd'io  Duw  o  hyder  ar  ei  air, 
yn  cwyno  rhag  ei  elynion :  9  yn  datgan  ei 
ymddiried  y'ngair  Duw,  ac  yn  addaw  ei 
foliannu  ef. 

I'r  Pencerdd  ar  Jonath-Elem-Eecliocim, 
'Michtam  Dafydd,  pan  ddaliodd  ^y  PM- 
listiaid  ef  yn  Gath. 

TRUGARHA  wrthyf,  0  Dduw: 
canys  dyn  a'm  Uyngcai :   beu- 
nydd,  gan  ymladd,  y'm  gorthrymma. 

2  Beunydd  y'm  Uyngcai  ^fy  ngelyn- 
ion :  canys  Uawer  sydd  yn  rhyfela 
i'm  herbyn,  O  I>Dí7TFgoruchaf 

3  Y  dydd  yr  ofnwyf,  mi  a  ymddir- 
iedaf  ynot  ti. 

4  ^Yn  Nuw  y  clodforaf  ei  air, 
yn  Nuw  y  gobeithiaf ;  ''nid  ofnaf 
beth  a  wnel  cnawd  i  mi 

5  Beunydd  y  cam-gymmerant  fy 
ngeiriau:  eu  hoU  feddyUau  sydd 
i'm  herbyn  er  drwg. 

6  Hwy  a  ymgasglant,  a  lechant, 
ac  a  wyliant  fy  nghamrau,  pan 
ddisgwyliant  am  fy  enaid. 

7  A  ddiangant  hwy  trwy  anwir- 
edd? disgyn  y  bobloedd  hyn,  0 
Dduw,  yn  dy  lidiowgrwydd. 

8  Ti  a  gyfrifaist  fy  symmudiadau : 


*  Neil, 
ir  hedd. 


e  Dnn.  6. 10. 
Act.  3. 1.  a 
10.  3,  9,  30. 


S  Neu,  gyd 
a'r  rhai 
nidoesgi/f- 
newidiau. 

*  Neu,  eito. 


8Heb. 

halogodd. 
d  Ps.  28.  3. 

a  57. 4.  a  62. 

4.  a  64.  3. 

Diar.5.3,4. 


e  Ps.  37.  5. 

Matt.  6. 25. 

Luc  12.  22. 

I  Petr  5.  7. 
6  Neu,  rodd. 
f  Ps.  37.  24. 

g  Ps.  5.  6. 

THeb. 

hanner- 
ant  eu 
dyddiau : 
Edrych 
Diai-.10.27. 
Preg.  7. 17, 


2  Psalm 

euraid. 
a  1  Sam.  21. 

XL 


3  Heb./y 
ngwylwyr. 


b  ad.  10,  11. 

c  Ps.  lis.  6. 
Es.  31.  3. 
Heb.  13.  6. 


yn  moliannu  Duw; 


PSALMAU.  yn  argyhoeddi  barmvyr  enwir. 


dod  fy  nagrau  yn  dy  gostrel :  *  onid 
ydynt  yn  dy  lyfr  di  ? 

9  Y  dydd  y  llefwyf  arnat,  yna 
y  dychwelir  fy  ngelynion  yn  eu 
gwrthol :  hyn  a  wn ;  am  fod  Duw 
gyd  â  mi. 

10  *  Yn  Nuw  y  moliannaf  ei  air : 
yn  yr  Arglwydd  y  moliannaf  ei 
air. 

11  Yn  Nuw  yr  ymddiriedais  :  nid 
oftiaf  beth  a  wnel  dyn  i  mi 

12  Arnaf  fi,  0  Dduw,  y  mae  dy 
addunedau :  talaf  i  ti  foliant. 

13  Canys  ^gwaredaist  fy  enaid  rhag 
angau  :  oni  waredi  fy  nhraed  rhag 
syrthio,  fel  y  rhodiwyf  ger  bron 
Duw  s/ngoleuni  y  rhai  byw? 

PSALM  LVII. 

1  Dafydd  yn  cilio  at  Dduw  trwy  weddi,  ae  yn 
cwyno  ei  enbyd  gyflwr  ;  7  yn  ymgysuro  i  fol- 
iannu  Duto. 

I'r  Pencerdd,  '  Al-taschith,  Michtam  Dafydd, 
"  pan  ffodd  rhag  Saul  i'r  ogof. 

TRUGARHA  wrthyf,  0  Dduw, 
trugarhâ  wrthyf:  canys  ynot 
y  gobeithiodd  fy  enaid;  ië,  ^yng 
nghysgod  dy  adenydd  y  gobeithia^ 
hyd  onid  el  yr  aflwydd  hwn  heibio. 

2  Galwaf  ar  Dduw  goruchaf ;  ar 
Dduw  °a  gwblhâ  â  mi. 

3  Efe  a  enfyn  o'r  nefoedd,  ac  ^  a'm 
gwared  oddi  wrth  warthrudd  yr 
hwn  a'm  Uyngcai.  Selah.  ^Denfyn 
Duw  ei  drugaredd  a'i  wirionedd. 

4  Fy  enaid  sydd  ym  mysg  Uewod : 
gorwedd  yr  wyf  ym  mysg  dynion 
poethion,  se/  meibion  dynion,  *y 
rhai  y  mae  eu  dannedd  yn  wayw- 
fíyn  a  saethau,  '^a'u  tafod  yn  gledd- 
yf  llym. 

5  ^Ymddyrcha,  Dduw,  uwch  y 
nefoedd ;  a  bydded  dy  ogoniant  ar 
yr  hoU  ddaear. 

6  ^  Darparasant  rwyd  i'm  traed ; 
crymmwyd  fy  enaid:  cloddiasant 
bydew  o'm  blaen;  syrthiasant  yn 
ei  ganol.  Selah. 

7  'Parod  yw  fy  nghalon,  0  Dduw, 
parod  y w  fy  nghalon :  canaf  a  chan- 
molaf. 

8  Deflfro,  ^fy  ngogoniant;  deffro, 
nabl  a  thelyn  :  deflfroaf  yn  fore. 

9  Clodforaf  di,  Arglwydd,  ym 
mysg  y  bobloedd :  canmolaf  di  ym 
mysg  y  cenhedloedd. 

10  '  Canys  mawr  yw  dy  drugaredd 
hyd  y  nefoedd,  a'th  wirionedd  hyd 
y  cymmylau. 

11  ™Ymddyrcha,  Dduw,  uwch  y 
nefoedd ;  a  bydded  dy  ogoniant  ar 
yr  hoU  ddaear. 


PSALM  LVIIL 

1  Dafydd  yn  argyhoeddi  harnwyr  enwir ;  3  yn 
dangos  naturiaeth  yr  annuwiol;  6  ac  yn  ym- 
roi  i  /arnedigaethau  Duw,  10  y  rhai  a  bar 
i'r  cyfiawn  lawenychu. 

I'r  Pencerdd,  "a  Al-taschith,  Michtam  Dafydd. 

I  cyfiawnder  yn  ddiau  a  draeth- 
wch  chAvi,  0  gynnulleidfa?  a 
fernwch  chwi  uniondeb,  0  feibion 
dynion? 

2  Anwiredd  yn  hytrach  a  weith- 
redwch  yn  y  galon :  ^  trawsder  eich 
dwylaw  yr  ydych  yn  ei  bwyso  ar 
y  ddaear. 

3  *=  O'r  groth  yr  ymddieithriodd  y 
rhai  annuwiol :  o'r  bru  y  cyfeiliorn- 
asant,  gan  ddywedyd  celwydd. 

4  ^Eu  gwenwyn  sydd  ^fel  gwen- 
wyn  sarph :  y  maent  fel  *  ^  y  neidr 
fyddar  yr  hon  a  gau  ei  chlustiau ; 

5  Yr  hon  ni  wrendy  ar  lais  y 
rhinwyr,  er  cyfarwydded  fyddo  y 
swynwi'. 

6  ^Dryllia,  0  Dduw,  eu  dannedd 
yn  eu  geneuau :  torr,  0  Arglwydd, 
gilddannedd  y  llewod  ieuaingc. 

7  Todder  h^vynt  fel  dyfi-oedd  sydd 
yn  rhedeg  yn  wastad :  pan  saetho 
eu  saethau,  byddant  megis  wedi  eu 
torri. 

8  Aed  ymaith  fel  malwoden  dawdd, 
neu  serthyl  gwraig;  fel  na  welont 
yr  haul. 

9  Cyn  i'ch  crochanau  gfywed  y 
mieri,  efe  a'u  cymmer  hwynt  ym- 
aith megis  â  chorwynt,  ^  yn  fyw,  ac 
yn  ei  ddigofaint. 

10  Y  cyfiawn  a  lawenycha  pan 
welo  ddial:  ^'efe  a  ylch  ei  draed 
y'ngwaed  yi*  annuwioL 

11  Fel  y  dywedo  dyn,  Diau  fod 
^  flfrwyth  i'r  cyfiawn :  diau  fod  Duw 
a  farna  ar  y  ddaear. 

PSALM  LIX. 

1  Daft/dd  yn  gwedd'io  am  gael  ei  wared  oddi 
wrth  ei  elynion:  6  yn  cwyno  rhag  eu  creu- 
londeb  hwy  :  9  yn  ymddiried  yn  Nuw  :  11 
yn  gwedd'io  yn  eu  herbyn  hwy;  16  ac  yn 
clodfori  Duw, 

I'r  Pencerdd,  '*  Al-taschith,  Michtam  Da- 
fydd, ''pan  yrrodd  Saul  rai  i  gadw  y  tŷ 
i'w  ladd  ef. 

FY  Nuw,  ''gwared  fi  oddi  wrth 
fy  ngelynion :  "  amddififyn  fi 
oddi  wrth  y  rhai  a  ymgyfodant  i'm 
herbyn. 

2  Gwared  fi  oddi  wrth  weithred- 
wyr  anwiredd,  ac  achub  fi  rhag  y 
gwŷr  gwaedlyd. 

3  Canys  wele,  cynllwyiiasant  yn 
erbyn  fy  enaid :   ymgasgiodd  ced- 


2  Neu,  Na 
ddifelha, 
Euraid 
Psalm 
Dafydd. 

aP8.57,titL 


b  Pb.  94.  20. 

Es.  10. 1. 


0  Ps.  51.  5. 

Es.  48.  8. 


d  Pa.  140.  3. 
Preg.10.11. 

3  Heb.  yn  ol 

cyffelyb- 
rwijdd. 

4  Neu, 
yr  asp. 

e  Jer.  8. 17. 


'  Job  4. 10. 
Ps.  3. 7. 


S  Job  3. 16. 
Pies.  6.  3. 


5  Heb.  megis 
byw,  megis 
digofaint. 


t  Ps.  68.  2a 


2  Neu,  Na 
ddifetha, 
Euraid 
Psalm, 
Dafydd. 

aP8.57,titl. 
b  1  Sam.  19. 
11. 
<:  Ps.  18.  48. 

3  Heb. 
dyrchafafl. 


Dafydd  yn  yragysuro 


PSALMAU. 


yn  addewidion  Duw. 


4Heb. 

cyfarfod. 


iPs.  57.  4. 

Diar.  12. 18. 
ePs.  10. 11, 

13.  a  73. 11. 

a  94.  7. 
1 1  Sam.  19. 
.  Ifi. 

Ps.  2.  4. 


5Heb. 

uchelfa, 

k  Ps.  54.  7. 

a  92.  11. 
«  Heb.  /ÿ. 

ngwylwyr. 
I  Felly 

Gen.  4. 12. 

15. 


m  Diar.  12. 

13.  a  18.  7. 


n  Ps.  S3. 18. 


o  ad.  6. 


P.Tobl5.23. 
Ps.  1Ü9. 10. 

f  Heb.  i 

fwytta. 

8  Neu,  7iîüÿ 
o  arliosant 
arcs  nos. 


«  ad.  9,  IC. 


a  Pb.  80,  till. 
2  Psalm 

euraid. 
b  2  Sam.  8. 

3,13. 

1  Cbron. 

18.  3,  12, 


yrn  i'm  herbyn;  nid  ar  fy  mai  na'm 
pechod  i,  0  Arglwydd. 

4  Rhedant,  ymbarottoant,  lieb  an- 
Aviredd  ynof  ji :  ^  deffi'O  dithau  i'm 
*  cymmorth,  ac  edrych. 

5  A  tin,  Arglwydd  Dduw  y  llu- 
oedd,  Duw  Israel,  deffi'o  i  ymweled 
â'r  holl  genhedloedd :  na  thrugarhâ 
wrth  neb  a  wnant  an^viredd  jm  fal- 
eisus.   Selah. 

6  ^Dychwelant  gyd  â'r  hwyr,  cyf- 
artliant  fel  CAvn,  ac  amgylchant  y 
ddinas. 

7  Wele,  bytheiriant  â'u  genau : 
'  cleddyfau  sydd  yn  eu  gwefusau : 
canys  ^pwy,  meddant,  a  glyw? 

8  Ond  ^tydi,  0  Arglwydd,  a'u 
gvvatwari  hAvynt ;  ac  a  chwerddi  am 
ben  yr  holl  genhedloedd. 

9  O  herivydd  ei  nerth  ef,  y  dis- 
gAvyliaf  wrthyt  ti :  '  canys  Duw  yw 
fy  ^  amddifíynfa 

10  Fy  Nuw  trugarog  a'm  rhag- 
flaena :  Duw  a  wna  '^  i  mi  weled  fy 
ewyllys  ar  ^  fy  ngelynion. 

11  ^  Na  ladd  lnv}^nt,  rhag  i'm  pobl 
anghofio :  gwasgar  liAvynt  yn  dy 
nerth,  a  darostwng  h\\ynt,  0  Ar- 
ghv^^dd  ein  tarian. 

12  "  Am  bechod  eu  genau,  ac  ym- 
adrodd  eu  gwefusau,  dalier  hwynt 
yn  eu  balchder :  ac  am  y  felldith 
a'r  celwydd  a  draethant. 

13  Difa  hwynt  yn  dy  lid,  difa,  fel  na 
hyddont:  a  "gwybyddant  mai  Duw 
sydd  yn  llywodraethu  yn  Jacob,  hyd 
eithafoedd  y  ddaear.   Selah. 

14  A  "  dycliwelant  gyd  â'r  hwyr,  a 
chyfarthant  fel  cwn,  ac  amgylchant 
y  ddinas. 

15  I'Crwydrant  ''am  fwyd;  ac  onis 
digonir,  ^  grwgnachant. 

16  Mnnau  a  ganaf  am  dy  nerth, 
ie,  llafar-ganaf  am  dy  drugaredd  yn 
fore :  canys  buost  yn  amddifíynfa  i 
mi,  ac  yn  noddfa  yn  y  dydd  y  hu 
cyfyngder  arnaf 

17  I  ti,  fy  nerth,  y  canaf;  canys 
'Duw  yw  fy  amddifi}Tifa,  a  Duw 
fy  nhrugaredd, 

PSALM  LX 

1  Dafydd  yn  cwyno  wrth  Dduw  am  farnedig- 
aelhau  o'r  hlaeii  :  4  ac  yr  aivrhon,  ar  obaitli 
gwell,  yn  gwedd'io  am  ymwared :  6  yn  ym- 
gysuro  yn  addewidion  Daw,  ac  yn  deisyf 
cael  yr  help  y  rhoisai  ei  hyder  arno. 

I'r  Pencerdd  ^ar  Susan-edutii,  "Michtam 
Dafydd,  i  ddysgu ;  ^  pan  ymladdodd  yn 
erbyn  Syi'iaid  Mesopotamia,  a  Syriaid 
Sobah,  pan  ddychwelodd  Joab,  a  lladd 
deuddeng  mil  o'r  Edomiaid  yn  njŵyn 
yr  halec. 


668 


ODDUW,  «=bwriaist  ni  ymaitli, 
^gwasgeraist  ni,  a  sorraist:  dy- 
chwel  attom  drachefa 

2  Gwnaethost  i'r  ddaear  grynu, 
a  hoUtaist  hi :  iacliâ  ei  briwiau ; 
canys  y  mae  yn  crynu. 

3  ^  Dangosaist  i'th  bobl  galedi : 
*  diodaist  ni  â  gwin  *  madrondod. 

4  ^Rhoddaist  faner  i'r  rhai  a'th 
ofhaut,  i'w  dyrchafii  o  herwydd  y 
gAvirionedd.   Selah. 

5  s  Fel  y  gwareder  dy  rai  auAvyl : 
achub  a'th  ddeheulaw,  a  gwrando  fi. 

6  Duw  a  lefarodd  yn  ei  sancteidd- 
rwydd,  Llawenychaf:  rhannaf  Si- 
chem,  a  mesuraf  ddyfíryn  Succoth. 

7  Eiddof  fi  yw  Gilead,  ac  eiddof 
fi  Manasseh :  ^  Ephraim  hefyd  yw 
nerth  fy  mhen;  'Judah  yw  fy 
neddfwr. 

8  Moab  yiv  fy  nghrochan  golclii ; 
dros  Edom  y  bwriaf  fy  esgid :  Phi- 
listia,  ymorfoledda  di  ^o'm  plegid  i. 

9  Pwy  a'm  dwg  i'r  ddinas  gadam? 
pwy  a'm  harwain  hyd  yn  Edom  ? 

10  Onid  tydi,  Dduw,  yr  hwn  ^  a'n 
bwriaist  ymaitli  ?  a  thydi,  0  Dduw, 
2/r  Jiwn  nid  ait  allan  gyd  a'n  llu- 
oedd? 

11  Moes  i  ni  gynnorthwy  rhag 
cyfyngder  :  canys  ^  ofer  yw  ^  ym- 
wared dyn. 

12  Yn  Nuw  "y  gwnawn  wroldeb: 
canys  efe  a  sathr  ein  gelynion. 

PSALM  LXL 

1  Dafydd  yn  cilio  at  Dduw,  wrth  a  brofasai 
o'r  hlaen  ;  4  ac  yn  addunedu  ei  wasanaethu 
ef  yn  wasiadol,  o  herwydd  ei  addewidioii. 
I'r  Pencerdd  ar  Neginoth,  Psalm  Dafydd. 

CLYW,   0    Dduw,  fy  llefain; 
gwrando  ar  fy  ngweddL 

2  0  eithaf  y  ddaear  y  llefaf  attat, 
pan  lesmeirio  fy  nghalon :  arwain 
fi  i  graig  a  fyddo  uwch  na  mi 

3  Canys  buost  yn  noddfa  i  mi,  ac 
yn  dŵr  cadaru  rhag  y  gelyn. 

4  *  Preswyliaf  yn  dy  babell  by th : 
*»  a'm  hymddiried  fydd  dan  orchudd 
dy  adenydd.   Selah. 

5  Canys  ti,  Dduw,  a  glywaist  iV 
addunedau :  rhoddaist  etifeddiaetu 
i'r  rhai  a  ofnant  dy  enw. 

6  '^  Ti  a  2  estjaii  oes  y  Brcnhin  ;  ei 
flynyddoedd  fyddant  fel  ^  cenhedl- 
aetliau  lawer. 

7  Efc  a  erys  byth  ger  bron  Duw : 
darpar  "^drugaredd  a  gwirionedd, 
/el  y  cadwont  ef. 

8  Felly  y  canmolaf  dy  enw  yn  dra- 
gywydd,  fel  y  talwyf  fy  addunedau 
beimydd 


Cylch 
1040. 

c  Ps.  44.  9. 

SHeb. 

dryUiaist. 


e  Ke.  51.  17, 

22 


t  Ps.  20.  5. 


e  Ps.  108.  6, 
áic. 


λ  Edrych 
Deut.33.17. 

1  Gen.  49. 
10. 


B  Neu, 
arnaf  ji. 


k  Ps.  44.  9. 

a  108.  11. 


1  Ps.  146.  3. 
6  Neu, 
nodded. 

m  Num.  24. 
18. 

1  Chron. 
19.13. 


•  Ps.  27.  4. 

b  Ps.  17.  8. 
a  57.  1. 
a  91.  4. 


c  Ps.  21. 4. 
BHeb. 

ychwanegi 
ddyddiau 
at  ddydd- 
iau y 
hrenhin. 

3  Heb.  cen- 
hedlaeth  a 
ehenhedl- 
aeth, 

d  Ps.  40.  11. 

Diar.  20. 28. 


Hyder  Dafydd  ar  Dduiv. 


PSALM  ATI.         Ymodd  y  hendithiai  efe  Dduw, 


» 1  Chron. 

25.  1,  3. 

1048. 

2  Neil,  yn 

dd'iau. 
SHeb. 

distawa. 
b  Ps.  33.  20. 
c  ad.  6. 
*  Hob. 

huchelfa. 


'ad.  1,2. 


S 1  Sam.  1. 
15. 

Galar.  2. 
19. 

t  Ps.  39. 5, 
11. 

Es.  40. 15, 

IT. 

Rhuf.  3.  4. 


1  Job  31.  25. 

Luc  12. 15, 

lTim.6.17. 
fcJob34.n. 

Diai-.24.1->. 

.7er.32.  ]i). 

Ezec.7.  27. 

a  33.  20. 

Matt.  16. 

27. 

Khuf.  2.  n. 

1  Oor.  3.  8. 

2  Cor.  5. 10. 
Eph.  6.  8. 
Col.  3.  25. 
lPttrl.17. 
Dat.22.12. 


a  1  Sam.  22. 
5.  ii  23.  14, 
15,  26. 


b  Pa.  42.  2. 

a  84.  2. 
«i  143.  G. 

íHeb.bfiii. 
e  Edrych 

lSam.4. 21. 

1  Chron. 

16. 11. 

Pa.  7a.  01. 


PSALM  LXII. 

1  Dafydd,  wrth  ddangos  ei  hyder  ar  Ddmo,  yn 
digalonni  ei  ehjnion  ;  5  ac,  yn  yr  un  hyder, 
yn  rhoi  colon  yn  y  duwiol.  9  Nad  yw  i  neb 
roi  ei  oglud  ar  hethau  hydol.  11  Gcdlu  a 
thrugaredd  a  herthyn  i  Dduw. 
I'r  Pencerdd,  i  ^  Jeduthun,  Psalm  Dafydd. 

WRTH  Dduw  ^  yn  unig  y  ^  dis- 
gwyl  ^  fy  enaid :  o  hoiio  ef  y 
daw  fy  iachawdwriaeth. 

2  ""Efe  yn  unig  yw  fy  nghraig, 
a'm  hiachawdwriaeth,  a'm.  ^  ham- 
ddiffjm  ;  ni'm  mawr  ysgogir. 

3  Pa  hyd  y  bwriedwch  aflwydd  yn 
erbyn  gwr?  lleddir  cliwi  oil;  a 
hyddwch  ^  fel  magwyr  ogwyddedig, 
neu  bared  ar  ei  ogwydd. 

4  Ymgynghorasant  yn  unig  i'w 
fwrw  efi  lawr  o'i  fawredd;  hoffas- 
ant  gelwydd :  *  â'u  geneuau  y  ben- 
dithiant,  ond  o'u  me^vn  y  melldith- 
iant.   Selah. 

5  ^0  fy  enaid,  disgwyl  wrth  Dduw 
yn  unig :  canys  ynddo  ef  y  mae  fy 
ngobaith. 

6  Efe  yn  unig  yw  fy  nghraig,  a'm 
hiachawdwriaeth :  efe  yw  fy  am- 
ddifiynfa :  ni'm  hysgogir. 

7  Yn  Nuw  y  mae  fy  iachawdwr- 
iaeth a'm  gogoniant :  craig  fy  nghad- 
ernid,  a'm  noddfa,  sydd  yn  Nuw. 

8  Gobeithiwch  ynddo  ef  bob  am- 
ser ;  0  bobl,  ^  tywelltwch  eich  €alon 
ger  ei  fron  ef :  Duw  sydd  noddfa 
i  ni.   Selah. 

9  ^  Gwagedd  yn  ddiau  yw  meibion 
dynion,  geudab  yw  meibion  gwŷr : 
i'ií?  gosod  yn  y  dorian,  ysgafnach 
ydynt  h^vy  i  gyd  na  gwegi. 

10  Nac  ymddiriedwch  me^vn  traws- 
der,  ac  mewn  trais  na  fyddwch 
ofer :  '  os  cynnydda  golud,  na  rodd- 
wch  eich  calon  arno. 

11  Unwaith  y  dywedodd  Duw, 
clywais  hynny  ddwywaith  ;  mai 
eiddo  Duw  yw  cadernid. 

12  Trugaredd  hefyd  sydd  eiddot 
ti,  0  Arglwydd :  canys  ^'  ti  a  deli  i 
bob  dyn  yn  ol  ei  weithred. 

PSALM  LXIIL 

1  Hiraeih  Dafydd  am  Dduw.  4  T  modd  y 
hendithiai  efe  Dduw.  9  Ei  hyder  o  ddinystr 
ei  elynion,  a'i  dd'iogelwch  ei  hun. 

Psalm  Dafydd,  «  pan  oedd  efe  yn  niflFaetliwch 
Judah. 

TI,  0  Dduw,  yw  fy  Nuw  i ;  yn 
fore  y'th  geisiaf :  ^sychedodd 
fy  enaid  am  danat,  hiraethodd  fy 
nghnawd  am  danat,  mewn  tir  eras 
a  2  sychedig  heb  ddwfr  ; 

2  I  weled  *=  dy  nerth  a'th  ogoniant, 
fel  y'th  welais  yn  y  cyssegr. 

"^  569 


3  Canys  gwell  yw  dy  drugaredd 
di  na'r  bywyd :  iy  ngwefusau  a'th 
foliannant. 

4  Fel  hyn  y'th  glodforaf  yn  fy 
my wyd :  dyrchafaf  fy  nwylaw  yn 
dy  enw. 

5  Megis  â  ^  mer  ac  â  brasder  y 
digonir  fy  enaid;  a'm  genau  Si'th 
fawl  â  gwefusau  llafar  : 

6  Pan  ^  y'th  gofiwyf  ar  fy  ngwely, 
myfyriaf  am  danat  y'ngwyliadwr- 
iaethau  y  nos. 

7  Canys  buost  gynnorthwy  i  mi ; 
am  hynny  ®  y'nghysgod  dy  adenydd 
y  gorfoleddaf 

8  Fy  enaid  a  lŷn  wrthyt :  dy  dde- 
heulaw  a'm  cynnal. 

9  Ond  y  rhai  a  geisiant  fy  enaid  i 
ddistryw,  a  ant  i  iselderau  y  ddaear. 

10  ^Syrthiant  ar  fin  y  cleddyf: 
rhan  llwynogod  fyddant. 

11  Ond  y  Brenhin  a  lawenycha  yn 
Nuw  :  gorfoledda  pob  un  ^  a  dyngo 
iddo  ef :  eithr  cauir  genau  y  rhai  a 
ddywedant  gelwydd. 

PSALM  LXIV. 

1  Dafydd  yn  gwedd'io  am  ymwared,  ac  yn 
civyno  rhag  ei  elynion  :  7  yn  addaw  iddo  ei 
hun,  y  cai  weled  y  fath  amlwg  ddinystr  ar 
ei  elynion,  ag  a  harai  i'r  cyfiawn  lawenychu 
o'i  hiegid. 

I'r  Pencerdd,  Psalm  Dafydd. 

CLYW  fy  Uef,  0  Dduw,  yn  fy 
ngweddi :  cadw  fy  einioes  rhag 
ofn  y  gelyn. 

2  Cudd  fi  rhag  cyfrinach  y  rhai 
drygionus ;  rhag  terfysg  gweithred- 
wyr  anwiredd : 

3  ^Y  rhai  a  hogant  eu  tafod  fel 
cleddyf,  ao^a  ergydiant  eu  saethau, 
se/geirmvL  chwerwon : 

4  I  saethu  y  pei-ifaith  yn  ddirgel : 
yn  ddisymmwth  y  saethant  ef,  ac 
nid  ofnant. 

5  '^Ymwrolant  mewn  "peth  dryg- 
ionus, ymchwedleuant  ^  am  osod 
maglau  yn  ddirgel ;  "^dywedant,  P^vy 
a'u  gwel  hwynt  ? 

6  Chwihant  allan  anwireddau ; 
*  gorphenant  ddyfal  chwilio  :  ceu- 
dod  a  chalon  pob  un  o  honynt 
sydd  ddofn. 

7  Eithr  ^  Duw  a'u  saetha  hwynt ; 
â  saeth  ddisymmwth  ^yr  archoUir 
hwynt. 

8  Felly  hwy  a  wnant  i'w  tafodau 
eu  hun  syrthio  arnynt:  ^pob  un  a'u 
gwelo  a  gilia. 

9  s  A  phob  dyn  a  ofna,  ac  a  fynega 
waith  Duw  :  canys  doeth-ystyriant 
ei  waith  ef 


3  IT.  b. 

hri.sder. 


d  Ps.  42.  8. 

a  no.  SS. 

a  149.  5. 


4  Ilcb. 
Gwnant 
iddo  lif- 
eirio  trwj 
ddmylaw 
y  cleddyf. 

f  Deut.  6. 
13. 

Es.  45.  23. 
a  ft5.  16. 
Seph.  L  5. 


a  Pa.  11.  2. 

a  57.  4. 
b  Ps.  58.  7. 


c  Edryrh 
Diar.  1. 11. 

2  Neu,  gair. 

3  Heb.  i 
guddio 
maglau. 

d  Ps.  59.  7. 


4  Neu, 

Ireuliasom 

qan  yr 

hyn  a 

ddyfal 

ch  wilias- 

ant. 
<=  Ps.  7.  12, 

13. 
Slleb. 

fydd  eu 

harclioU. 
i  Ps.  31.  11. 

a  52.  ti. 


Dafydd  yn  annog 


PSALMAU. 


i  foliannu  Duw. 


h  Ps.  58. 10. 


2  Heb.  a 
ddisiawa 
%  ti. 


a  Ps.  33. 12. 

a  84.  4. 


c  Pb.  93. 1. 


d  Ps.  89.  9. 

a  107.  29. 
e  Es.  17. 12, 

13. 


SNeu, 
garm. 

4Neu, 
wedi  i  ti 
heri  iddi 
chwennych 
gwlaw. 

fPs.  68.  9, 
10.  a  104. 
13. 


BNeu, 

pheri  iV 

gwlaw 

ddisgyn  yn 

eirhychau. 
6  Heb. 

dattod. 


ant  o  bob 
tu. 


10  '^  Y  cyfiawn  a  lawenycha  yn  yr 
Arglwydd,  ac  a  obeithia  ynddo; 
a'r  rhai  uniawn  o  galon  oil  a  orfol- 
eddant. 

PSALM  LXV. 

1  Dafydd  yn  moUannu  Duw  am  ei  ras.   4  Ded- 
wyddwch  etholedigion  Duw,  oblegid  amryw 
ddoniau. 
I'r  Pencerdd,  Psalm  a  Cliân  Dafydd. 

MAWL  2a'th  erys  di  yn  Sion,  O 
Dduw:    ac  i  ti  y  telir  yr 
adduned. 

2  Ti  yr  hwn  a  wrandewi  weddi, 
attat  ti  y  daw  pob  cnawd. 

3  Pethau  anwir  a'm  gorchfygas- 
ant :  ein  camweddau  ni,  ti  a'u 
glanhêi 

4  *  Gwỳn  ei  fyd  yr  hwn  a  ddewis- 
ech,  ac  a  nesaech  attat ;  fel  y  trigo 
yn  dy  gynteddoedd :  '^  nyni  a  ddi- 
gonir  â  daioni  dy  dy,  sef  dy  deml 
sanctaidd. 

5  Attebi  i  ni  trvoy  bethau  ofnad- 
wy,  yn  dy  gyfiawnder,  0  Dduw  ein 
hiachawdwriaeth ;  gobaith  hoU  gyr- 
rau  y  ddaear,  a'r  rhai  sydd  bell  ar 
y  môr. 

6  Yr  hwn  a  sicrhâ  y  mynydd- 
oedd  trwy  ei  nerth,  etc  *"  a  wregysir 
â  chadernid. 

7  ^  Yr  hwn  a  ostega  dwrf  y  mor- 
oedd,  twif  eu  tonnau,  a  *  therfysg  y 
bobloedd, 

8  A  phreswylwyr  eithafoedd  y 
hyd  a  ofnant  dy  arwyddion :  gwnei 
i  derfyn  bore  a  hAvyr  ^  lawenychu. 

9  Yr  wyt  yn  ymweled  a'r  ddaear, 
^ac  ^yn  ei  dyfrhâu  hi:  yr  ydwyt 
yn  ei  chyfoethogi  hi  yn  ddirfawr 
âg  afon  Duw,  yr  hon  sydd  yn  Uawn 
dwfr:  yr  wyt  yn  parottôi  yd  idd- 
ynt,  pan  ddarperaist  felly  iddi. 

10  Gan  ddyfrhâu  ei  chefnau,  a 
^gostwng  ei  rhychau,  yr  ydwyt  yn 
ei  ^mwydo  hi  â  chafodau,  ac  yn 
bendithio  ei  chnwd  hi. 

11  Coroni  yi*  ydwyt  y  flwyddyn 
â'th  ddaioni ;  a'tli  hvybrau  a  ddi- 
ferant  frasder. 

12  Diferant  ar  borfeydd  yr  anial- 
wch  :  a'r  bryniau  a  "^  yrnvrregysant  â 
hyfrydwch, 

13  Y  dolydd  a  wisgir  â  defaid,  a'r 
dyffrynoedd  a  orchuddir  âg  yd ;  am 
liynny  y  bloeddiant,  ac  y  canant. 

PSALM  LXVI. 

1  Dafydd  yn  annog  i  foliannu,  Duio,  5  i  ddal 
ar  ei  weithredoedd  ef,  8  i'w  fendithio  am  ei 
ddoniau  grasusol ;  13  yn  addaw  drosto  ei 
hun  wasanaeth  crefyddol  i  Dduw ;  16  yn 
datgan  enwedig  ddoniau  Duw  iddo. 


570 


I'r  Pencerdd,  Can  neu  Psalm. 

LLAWEN-FLOEDDIWCH  1 
Dduw,  yr  hoU  ddaear : 

2  Datgenwch  ogoniant  ei  enw: 
gwnewch  ei  folijyit  yn  ogonedd- 
us. 

3  Dywedwch  wrth  Dduw,  Mor 
ofnadwy  wyt  yn  dy  weithredoedd ! 
o  herwydd  maint  dy  nerth,  *  y  cym- 
mer  dy  elynion  arnynt  fod  ja  ddar- 
ostyngedig  i  ti. 

4  Yr  hoU  ddaear  a'th  addolant  di, 
ac  a  ganant  i  ti;  te,  canant  i'ih 
enw.   Selah. 

5  ''Deuwch,  a  gwelwch  weithred- 
oedd Duw:  ofnadwy  yw  yn  ei 
weithred  tu  ag  at  feibion  dynion. 

6  '^Trodd  efe  y  mor  yn  sychdir: 
^  aethant  tr^vy  yr  afon  ar  draed : 
yna  y  llawenychasom  ynddo. 

7  Efe  a  lywodraetha  trAvy  ei  gad- 
emid  byth  ;  ®  ei  lygaid  a  edrychant 
ar  y  cenhedloedd :  nac  ymddyrch- 
afed  y  rhai  anufudd.   Selah. 

8  0  bobloedd,  bendithiwch  ein 
Duw,  a  pherwch  glywed  Uais  ei 
fawl  ef : 

9  Yr  hwn  sydd  yn  gosod  ein  hen- 
aid  mewn  bywyd,  ac  ni  ad  i'n  troed 
lithro. 

10  Canys  ^profaist  ni,  0  Dduw: 
coethaist  ni,  fel  coethi  arian. 

11  Dygaist  ni  i'r  rhwyd:  gosod- 
aist  wasgfa  ar  ein  Uwynau. 

12  ^Peraist  i  ddynion  farchogaeth 
ar  ein  pennau ;  ^  aethom  trwy  y  tan 
a'r  dwfr:  a  thi  a'n  dygaist  aUan  i 
le  ^  diwaU. 

13  'Deuaf  i'th  dy  ag  oflfrymmau 
poeth  :  ^  talaf  i  ti  fy  addunedau, 

14  Y  rhai  a  ^  adroddodd  fy  ngwef- 
usau,  ac  a  ddywedodd  fy  ngenau 
yn  fy  nghyfyngder. 

15  Oŵymmaf  i  ti  boeth-oflrym- 
mau  ^breision,  jughyd  ag  arogl- 
darth  hyrddod ;  aberthaf  ychain  a 
bychod.  Selah. 

16  Deuwch,  gwrandewch,  y  rhai 
oil  a  ofnwch  Dduw  ;  a  mynegaf  yr 
hyn  a  wnaeth  efe  i'm  henaid. 

17  Llefais  arno  a'm  genau,  ac  efe 
a  ddyrchafwyd  a'm  tafod. 

18  'Pe  edrychaswn  ar  anwiredd 
yn  fy  nghalon,  ni  wrandawsai  yr 
Arghvydd, 

19  Duw  yn  ddiau  a  glybu,  ac  a 
wrandawodd  ar  lais  fy  ngweddi 

20  Bendigedig  fyddo  Duw,  yr 
hwn  ni  throdd  fy  ngweddi  oddi 
wrtho,  ua'i  drugaredd  ef  oddi  wrth- 
yf  finnau. 


Psalm  of  awl 


PSALMAU. 


wrth  symmudo  yr  arch. 


b  Ps.  96. 13. 
SHeb. 


e  Pb.  85. 12. 


a  Num.  10. 
35. 
2  Heb.  rlag 


b  Pb.  32. 11. 


c  Pb.  10. 14, 
18.  a  146.  y. 


d  1  Sam.  2. 

5. 

Pb.  113.  0. 
ePs.107.10. 

a  146.  7. 
f  Ps.  107. 

34,40. 


B  Exnd.  19. 
16,  18. 
liarn.  5.  4. 
E9.64.1,3. 


h  Dent.  11. 
11,  Va. 


PSALM  LXVII. 

1  Gweddi  am  helaethu  teyrnas  Dduw,  3  er  lla- 
wenydd  i'r  bobl,  S  ac  er  amlhâu  hendithion 
Duw. 
I'r  Pencerdd  ar  Neginoth,  Psalm  neu  Gân. 

DUW  a  drugarhao  wrthym,  ac 
a'n  bendithio ;  a  *  thywynned 
ei  wyneb  ^  arnom :   Selah. 

2  Fel  yr  adwaener  dy  ffordd  ar 
y  ddaear,  a'th  iachawdAvriaeth  ym 
mhlith  yr  holl  genhedloedd. 

3  Molianned  y  bobl  di,  0  Dduw  ; 
molianned  yr  holl  bobl  dydi. 

4  Llawenhâed  y  cenhedloedd,  a 
byddant  hyfryd :  canys  ^ti  a  femi  y 
bobl  yn  uniawn,  ac  a  ^  1  jvvodraethi 
y  cenhedloedd  ar  y  ddaear.   Selah. 

5  Molianned  y  bobl  di,  0  Dduw  ; 
molianned  yr  holl  bobl  dydi. 

6  *=  Yna  y  ddaear  a  rydd  ei 
ffrwyth ;  a  Duw,  sef  ein  Duw  ni, 
a'n  bendithia. 

7  Duw  a'n  bendithia ;  a  holl  der- 
fynau  y  ddaear  a'i  hofnant  ef. 

PSALM  LXVIIL 

1  Gweddi  wrth  symmudo  yr  arch.    4  Cynghor 
ifoliamiu  Duw  am  ei  drugareddau;   7  am 
ei  ofal  dros  ei  eglwys  ;  19  am  ei  favor  dru- 
gareddau. 
I'r  Pencerdd,  Psalm  neu  Gân  Dafydd. 

CYFODED  ''Duw,  gwasgarer  ei 
elynion :  a  ffoed  ei  gaseion  ^  o'i 
flaen.ef. 

2  Chweli  hwynt  fel  chwalu  mwg : 
fel  y  tawdd  cŵyr  wrth  y  tan,  di- 
fether  y  rhai  annuwiol  o  flaen  Duw. 

3  Oud  *•  llawenycher  y  rhai  cyf- 
iawn,  a  gorfoleddant  ger  bron  Duw ; 
a  byddant  hyfryd  o  lawenydd. 

4  Cenwch  i  Dduav,  canmolwcli 
ei  enw :  dyrchefwch  yr  hwn  sydd 
yn  marchogaeth  ar  y  nefoedd,  a'i 
enw  yn  JAH,  a  gorfoleddwch  ger 
ei  fron  ef. 

5  ""Tad  yr  amddifaid,  a  Bamwr  y 
gweddwon,  yw  Duw,  yn  ei  bres- 
wylfa  sanctaidd. 

6  ^DüW  sydd  yn  gosod  yr  unig 
mewn  teulu :  *  yn  dwyn  allan  'y  rhai 
a  rwymwyd  mewn  gefynnau ;  ond  y 
rhai  cyndyn  a  breswyliant  gras-dir. 

7  Pan  aethost,  0  Dduw,  o  flaen 
dy  bobl,  pan  gerddaist  trwy  yr  an- 
ialwch ;  Selah : 

8  s  Y  ddaear  a  grynodd,  a'r  nefoedd 
a  ddiferasant  o  flaen  Duw :  Sinai 
yntau  a  grynodd  o  flaen  Duw,  sef 
Duw  Israel. 

9  ""Dyhidlaist  wlaw  graslawn,  0 
Dduw,  ar  dy  etifeddiaeth :  ti  a'i 
gwrteithiaist  wedi  ei  blino. 

__      _ 


10  Dy  gynnuUeidfa  di  sydd  yn  trigo 
ynddi :  yn  dy  ddaioni,  0  Dduw,  yr 
wyt  yn  darparu  i'r  tlawd. 

11  Yr  Arglwydd  a  roddes  y  gair ; 
mawr  oedd  ^  mintai  y  rhai  a'^  preg- 
ethent. 

12  Brenhinoedd  byddinog  a  ^  fíbi- 
sant  ar  fii'wst :  a'r  hon  a  drigodd 
yn  tŷ,  a  rannodd  yr  yspail. 

13  Er  gorwedd  o  honoch  ym  mysg 
y  crochanau,  hyddivch  fel  esgyU 
colommen  wedi  eu  gwisgo  âg  arian, 
a'i  hadenydd  âg  aur  melyn. 

14  Pan  wasgarodd  yr  HoUalluog 
frenhinoedd  ^  ynddi,  yr  oedd  hi  yn 
wen  fel  eira  yn  Salmon. 

15  Mynydd  Duw  sydd  fel  myn- 
ydd  Basan ;  yn  fynydd  cribog  fel 
mynydd  Basan. 

16  Paham  y  llemmwch,  chwi  fyn- 
yddoedd  cribog  ?  '  dyma  y  mynydd 
a  chwennychodd  Duw  ei  bres- 
wylio;  i'e,  preswylia  yr  Arglwydd 
ynddo  byth. 

17  ''Cerbydau  Duw  ydynt  ugain 
mil,  sef  ^  miloedd  o  angelion :  yr 
Arglwydd  sydd  yn  eu  plith,  megis 
yn  Sinai  yn  y  cyssegr. 

18  ^  Dyrchefaist  i'r  uchelder,  caeth- 
gludaist  gaethiwed :  derbyniaist 
roddion  '^  i  ddynion  ;  le,  ^'r  rhai  cyn- 
dyn hefyd,  fel  y  p^es^vyliai  yr  Ar- 
glwydd Dduw  yn  eu  jylith. 

19  Bendigedig^cZi^o  yr  Arglwydd, 
yr  hwn  a'n  llwytha  beunydd  â  da- 
ioni ;  sef  Duw  ein  hiachawdwr- 
iaeth.   Selah. 

20  Ein  Dxrvv  ni  sydd  Dduw  iach- 
awdwriaeth  ;  ac  ™  i'r  Arglwydd 
Dduw  y  perthyn  dîangfáau  rhag 
marwolaeth. 

21  °  Duw  yn  ddiau  a  archoUa  ben 
ei  elynion ;  a  choppa  walltog  yr  hwn 
a  rodio  rhagddo  yn  ei  gamweddau. 

22  Dywedodd  yr  Arglwydd,  Dyg- 
af  fy  mhobl  drachefn  "o  Basan, 
dygaf  htvynt  drachefn  p  o  ddyfnder 
y  mor; 

23  "1  Fel  y  ^  trocher  dy  droed  yng 
ngwaed  dy  elynion,  a  thafod  dy 
gŵn  yn  yr  unrhyiv. 

24  Gwelsant  dy  fynediad,0  Dduw; 
mynediad  fy  Nuw,  fy  Mrenhin,  yn 
y  cyssegr. 

25  'Y  cantorion  a  aethant  o'r 
blaen,  a'r  cerddorion  ar  ol;  yn  eu 
mysg  yr  oedd  y  Uangcesau  yn  canu 
tympanau. 

26  Bendithiwch  Dduw  yn  y  cyn- 
nulleidfaoedd,  sef  yr  Arglwydd,  y 
rhai  ydych  o  ^  fifynnon  Israel. 


8  Heb.  n«. 


4  Ileb. 

JfoÌ8a)il, 
ffoisant. 


*  Neu, 
erddi. 


>  Ps.  87.  1. 
a  132.  13, 
11 


k  Deut.  33. 
2. 

2  Bren.  6. 

l(i,  17. 

Dan.  7. 10. 

Heb.  12. 22. 

Dat.  9.  16. 
6  Neu, 

llawer  mil. 
1  Eph.  4.  8. 

T  Heb.  yn 
y  dyn. 


m  Dat.  1. 18. 
a  20.  1. 


n  Ps.  110.  6. 
Hab.  3.  13. 


0  Num.  21. 
33. 

P  Exod.  14. 

22. 

1  Ps.  .'58.  10. 
s  Neu, 

cocJier. 


r  1  Chron. 
13.8. 
a  15. 16. 
Ps.  47. 5. 


>  Deut.  33. 

28. 

Es.  48.  L 


Gweddi  Dafydd 


PSALMAU. 


yn  ei  gystudd. 


1 1  Sam.  9. 
21. 


a  1  Bren. 

10.  10,  24, 

2.5. 

2  Chron. 

32.  23. 

P3.  72.  10. 

aT6.  11. 
9  Neil, 

anifail  ÿ 

cyrs. 

2Neu,(>/e     I 
a  wasgar.   I 


r  Pa.  13.  10. 
a  104.  3. 

z  P3.  2D.  3, 
3  Heb.  rÄoi. 


b  ad.  2, 14, 
15. 
Jonah  2. 5. 


c  Pa.  40.  2. 

2  Heb.  ÿíi 
nhom  y 
äÿfiider. 


d  Ps.  119. 
S2, 123. 


e  loan  15. 
25. 


SHeb. 
fy  euog- 
rwyda. 


27  Yno  y  mae  *  Benjamin  fychan 
â'n  llywydd,  tywysogion  Judah  â'u 
cynnuUeidfa ;  tywysogion  Zabulon, 
a  thywysogion  Naphtali. 

28  Dy  Dduw  a  orchymynodd  dy 
nerth :  cadarnhâ,  0  Ddüw,  yr  hyn 
a  wnaethost  ynom  ni. 

29  "Brenhinoedd  a  ddygant  i  ti 
anrheg  er  mwyn  dy  deml  yn  Jeru- 
salem. 

30  Cerydda  ^dyrfa  y  gwayw'fiyn, 
cynnuUeidfa  y  gwrdd-deirw,  gyd  â 
lloi  y  hob\,fel  y  delont  yn  ostyng- 
edig  â  darnau  arian:  ^g^asgar  y 
bobl  sydd  dda  ganddynt  ryfel. 

31  Pendefigion  a  ddeuant  or 
Aipht;  Ethiopia  *a  estyn  ei  dAvy- 
law  yn  brysur  at  Dduw. 

32  Teyrnasoedd  y  ddaear,  cenwch 
i  Dduw  ;  canmolwch  yr  Arglwydd, 
Selah : 

33  Yr  hwn  ^a  ferchyg  ar  nef  y 
nefoedd,  y  rhai  oedd  erioed  :  wele 
^efe  yn  ^anfon  ei  lef,  a  Jionno  yn 
lief  nerthol. 

34  Rhoddwch  i  Dduw  gadernid : 
ei  oruchelder  sydd  ar  Israel,  a'i 
nerth  yn  yr  wybrennau. 

35  Ofnadwy  wyt,  0  Dduw,  o'th 
gyssegr :  Duw  Israel  yw  efe  sydd 
yn  rhoddi  nerth  a  chadernid  i'r 
bobl.  Bendigedig /î/c?d'o  Duw. 

PSALM  LXIX. 

1  Dafydd  yn  cwyno  ei  gystudd  ;  13  yn  gweddto 
am  ymwared  ;    22  yn  d'iofrydu  ei  elynion  i 
ddinystr  ;  30  yn  moliannu  Duw  gyd  â  d'iolch. 
I'r  Pencerdd  » ar  Sosannim,  Psalm  Dafydd. 

A  CHUB  fi,  0  Dduw;  canys  ''y 
J_A_  dyfroedd  a  ddaethant  i  mewn 
hyd  at  /y  enaid. 

2  ''Soddais  ^mewn  tom  dwfh,  lie 
nid  oes  sefyllfa :  deuthum  i  ddyfn- 
der  dyfroedd,  a'r  fírwd  a  lifodd 
drosof 

3  Blinais  yn  llefain,  sychodd  fy 
ngheg :  ^  paUodd  fy  llygaid,  tra  yr 
ydwyf  yn  disgwyl  wrth  fy  ISTuw. 

4  Amlach  na  gwallt  fy  mhen  yw  y 
rhai  ^  a'm  casânt  heb  achos  :  cedyrn 
yw  fy  ngelynion  diachos,  y  rhai  a'm 
difethent:  yna  y  telais  yr  hyn  ni 
chymmeraia. 

5  0  Dduw,  ti  a  adwaenost  fy  yn- 
fydrwydd;  ac  nid  yw  ^fy  ngham- 
weddau  guddiedig  rhagot. 

6  Na  chywilyddier  o'm  plegid  i  y 
rhai  a  obeithiant  ynot  ti,  Arglwydd 
Dduw  y  lluoedd  :  na  waradwydder 
o'm  plegid  i  y  rhai  a'th  geisiant  di, 
0  Dduw  Israel. 

7  Canys  er  dy  fvvyn  di  y  dygais 

572 


warthrudd,  ac  y  todd  cywilydd  fy 
wyneb. 

8  ^^Euthum  yn  ddieithr  i'm  brodyr, 
ac  fel  estron  gan  blant  fy  mam. 

9  s  Canys  zel  dy  dy  a'm  hysodd ;  a 
^  gwaradwyddiad  y  rhai  a'th  warad- 
wyddent  di,  a  syrthiodd  arnaf  fi. 

10  '  Pan  wylais,  gem  gystuddio  fy 
enaid  âg  ympryd,  bu  hynny  yn  war- 
adwydd  i  mi. 

11  Gwisgais  hefyd  sachlian ;  ac 
euthum  yn  ddiareb  iddynt. 

12  Yn  fy  erbyn  y  chwedleuai  y 
rhai  a  eisteddent  yn  y  porth;  ^ac 
^i'r  meddwon  yr  oeddwn  yn  ^wawd. 

13  Ond  myfi,  fy  ngweddi  sydd  at- 
tat  ti,  0  Arglwydd,  ^mewn  amser 
cymmeradwy:  0  Dduw,  yn  Uios- 
owgrwydd  dy  drugaredd  gwrando  fi, 
y'ngwirionedd  dy  iachawdwriaeth. 

14  Gwared  fi  o'r  dom,  ac  na 
soddwyf :  ™gwareder  fi  oddi  wrth 
fy  nghaseion,  ac  o'r  "dyfroedd 
dyfnion. 

15  Na  lifed  y  flrwd  ddwfr  drosof, 
ac  na  lyngced  y  dyfnder  fi ;  na  chau- 
ed  y  pydew  chwaith  ei  safn  arnaf 

16  Clyw  fi,  Aeglwydd  ;  canys  da 
ytu  dy  drugaredd:  yn  ol  lliaws  dy 
dosturiaethau  edrych  arnaf. 

17  Ac  °  na  chuddia  dy  wyneb  oddi 
wrth  dy  was ;  canys  y  mae  cyfyng- 
der  arnaf :  brysia,  gwrando  fi. . 

18  Nesâ  at  fy  enaid,  a  gwared  ef : 
achub  fi  o  herwydd  fy  ngelynion. 

19  Ti  a  adwaenost  ^fy  ngwarthrudd, 
a'm  cywilydd,  a'm  gwaradwydd :  fy 
holl  elynion  ydynt  ger  dy  fron  di. 

20  Gwarthrudd  a  dorrodd  fy  nghal- 
on ;  yr  ydwyf  me^vn  gofid :  a  i  dis- 
gwyliais  am  rai  ^  i  dosturio  wrthyf, 
ac  nid  oedd  neb ;  ac  am  gysurwyr, 
ac  ni  chefais  neb. 

21 '  Rhoddasant  hefyd  fustl  yn  fy 
rawyd,  ac  a'm  diodasant  yn  fy  sych- 
ed  a  finegr. 

22  ■  Bydded  eu  bwrdd  yn  fagl  ger 
eu  bron,  a'u  Uwyddiant  yn  dram- 
gwydd 

23  *Tywyller  eu  llygaid,  fel  na 
welont ;  a  gwna  i'w  llwynau  grynu 
bob  amser. 

24  Tywallt  dy  ddig  arnynt ;  a  cliyr- 
haedded  Uidiowgrwydd  dy  ddigof- 
aint  hwynt. 

25  "*  Bydded  eu  '^preswylfod  yn 
anghyfannedd ;  ac  na  fydded  a 
drigo  yn  eu  pebyll. 

26  Canys  ^erlidiasant  ^yr  hwn  a 
darawsit  ti ;  ac  am  ofid  ^  y  rhai 
a  archollaist  ti,  y  chwedleuant. 


Dafydd,  mewn  hyder  ffydd, 


PSALMAU. 


yn  giveddio  ar  Dduw. 


•  Neu,  gosp 
anwiredd. 


•  Exod.  32. 

32 

Dat.  13.  8. 
a.  Luc  10. 20. 

Heb.12.23. 


b  Pe.  50. 13, 
14,  23. 


e  Ps.  34.  2. 
*  Ps.  22.  28. 


e  Ps.  06.  11. 
Es.  44.  -lA. 
a  49.  13. 


fPs.  102. 
28. 


»Ps.38,titl. 


b  Ps.  40. 
a  71. 12, 


13, 


c  Pa.  S-"). 
28.  a  71 


27  Dod  ti^  anwiredd  at  eu  han- 
wiredd  hwynt;  ac  na  ddelont  i'th 
gyfiawnder  di 

28  ''Dileer  hwynt  o  lyfr  y  rhai 
byw ;  ac  *na  ysgrifener  hwynt  gyd 
â'r  rhai  cyfiawn. 

29  Minnau,  truan  a  gofidus  ydwyf: 
dy  iachawdwriaeth  di,  0  Ddtjw,  a'm 
dyrchafo. 

30  Moliannaf  enw  Duw  ar  gân,  a 
mawrygaf  ef  mewn  mawL 

31  ^  A  hyn  fydd  well  gan  yr  Ar- 
GLWYDD  nag  ŷch  neu  fustach  corn- 
iog,  carnol. 

32  *Y  trueiniaid  a  laweny chant 
pan  welant  hyn :  *  eich  calon  chwi- 
thau,  y  rhai  a  geisiwch  Ddtjw,  a 
fydd  byw. 

33  Canys  gwrendy  yr  Arglwydd 
ar  dlodion,  ac  ni  ddiystyra  efe  ei 
garcharorion. 

34  *Nefoedd  a  daear,  y  mor,  a'r  hyn 
oil  a  ymlusgo  ynddo,  molant  ef. 

35  Canys  Duw  a  achub  Sion,  ac 
a  adeilada  ddinasoedd  Judah ;  fel 
y  trigont  yno,  ac  y  meddiannont 
hi. 

36  ^A  hiliogaeth  ei  weision  al 
meddiannant  hi :  a'r  rhai  a  hoffant 
ei  enw  ef,  a  breswyliant  ynddi. 

PSALM  LXX. 

Dafydd  yn  ymhil  a  Dmo  am  gyflym  ddinystr 
ir  annuwiol,  a'i  nawdd  iW  duwiol. 

I'r  Pencerdd,  Psalm  Dafydd  » i  goflFa. 

O'' DDTJW,  pry  sura  i'm   gwar- 
edu ;  brysia,  Arglwydd,  i'm 
cymmorth. 

2  "^Cywilyddier  a  gwarthrudder  y 
rhai  a  geisiant  fy  enaid:  tröer  yn 
eu  hoi  a  gwaradwydder  y  rhai  a 
ewyllysiant  ddrwg  i  mi. 

3  Dattröer  yn  He  gwobr  am  eu 
cywilydd,  y  rhai  a  ddywedant.  Ha, 
ha. 

4  Uawenyched,  a  gorfoledded 
ynot  ti  y  rhai  oil  a'th  geisiant;  a 
dyweded  y  rhai  a  garant  dy  iach- 
awdwriaeth yn  wastad,  Mawryger 
Duw. 

5  Minnau  ydwyf  dlawd  ac  ang- 
henus;  0  Dduw,  brysia  attaf:  fy 
nghymmorth  a'm  gwavedydd  ydwyt 
ti,  0  Arglwydd  ;  na  hir  drig. 

PSALM  LXXI. 

1  Dafydd,  mewn  hyder  ffydd,  a  phrawf  offafr 
Duw,  yn  gweddio  drosto  ei  hun,  ac  yn  erbyn 
gelynion  ei  enaid:  14  yn  addaw  bod  yn 
dd'ianwadal :  17  yn  gwedd'io  am  nerth  i  har- 
hâu :  19  yn  moliannu  Duw,  ac  yn  addaw 
gwneuthur  hynny  yn  llawen. 


YNOT  *ti,  0  Arglwydd,  y  go- 
beithiais ;    na'm    cywilyddier 
byth. 

2  Achub  fi,  a  gwared  fi  yn  dy  gyf- 
iawnder :  gostwng  dy  glust  attaf,  ac 
achub  fi. 

3  Bydd  i  mi  yn  ^  drigfa  gadam,  i 
ddyfod  iddi  bob  amser:  gorchy- 
mynaist  fy  achub;  canys  ti  yw  fy 
nghraig  a'm  hamddiffynfa. 

4  ^  Gwared  fi,  O  fy  Nuw,  o  law  yr 
annuwiol,  o  law  yr  anghyfiawn  ar 
traws. 

5  Canys  ti  yw  fy  ngobaith,  O  Ar- 
glwydd" Dduw  ;  fy  ymddiried  o'm 
hieuengctid. 

6  <=Wrthyt  ti  y'm  cynhaliwyd  o'r 
bru ;  ti  a'm  tynnaist  o  groth  fy 
mam :  fy  mawl  fydd  yn  wastad  am 
danat  ti. 

7  ^  Oeddwn  i  lawer  megis  yn  rhyf- 
eddod :  eithr  tydi  yw  fy  nghadam 
noddfa. 

8  Llanwer  fy  ngenau  a'th  foliant, 
ac  a'th  ogoniant  beunydd, 

9  ^ÍTa  fwrw  fi  ymaith  yn  amser 
henaint :  na  wrthod  fi  pan  ballo  fy 
nerth. 

10  Canys  fy  ngelynion  sydd  yn 
dywedyd  i'm  herbyn ;  a'r  rhai  a 
ddisgwyliant  am  fy  enaid  a  gyd- 
ymgynghorant, 

11  Gan  ddywedyd,  Duw  a'i  gwrth- 
ododd  ef :  erlidiwch  a  deliwch  ef ; 
canys  nid  oes  gwaredydd. 

12  0  DDUW,na  fydd  bell  oddi  wrth- 
yf :  fy  Nuw,  ^brysia  i'm  cymmorth. 

13  e  Cywilyddier  a  difether  y  rhai 
a  wrthwynebant  fy  enaid :  á  gwarth 
ac  â  gwaradwydd  y  gorchuddier  y 
rhai  a  geisiant  ddrwg  i  mi. 

14  Minnau  a  obeithiaf  yn  wastad, 
ac  a'th  foliannaf  di  fwyfwy. 

15  Fy  ngenau  a  fynega  dy  gyf- 
iawnder a'th  iachawdwriaeth  beu- 
nydd; canys  ''ni  wn  rifedi  arnynt. 

16  Y'nghadernid  yr  Arghvydd 
Dduw  y  cerddaf :  dy  gyfiawnder  di 
yn  unig  a  gofiaf  fi. 

17  O'm  hieuengctid  y'm  dysgaist, 
0  Dduw  :  hyd  yn  hyn  y  mynegais 
dy  ryfeddodau. 

18  'Na  wrthod  fi  chwaith,  0  Dduw, 
2  mewn  henaint  a  phen-Uwydni ; 
hyd  oni  fynegwyf  dy  *  nerth  i'r  gen- 
hedlaeth  lion,  a'th  gadernid  i  bob 
un  a  ddelo. 

19  Dy  gyfiawnder  hefyd,  0  Dduw, 
sydd  uchel,   yr  hwn  a  wnaethost 


1023. 
«  Ps.  25.  2, 
3.  a  31. 1. 


2  Heb.grai  J 
gyfannedd. 


bPs.140. 
1,4. 


c  Ps.  22. 9, 
10. 
Es.  46.  3. 


dZech.  3.8. 


e  ad.  18. 


f  Ps.  70. 1. 


e  ad.  24. 
Ps.35.4, 
26.  a  40.  Í  4. 
a  70.  2. 


h  Ps.  40.  6. 
a  139. 17, 

18. 


bethau  mawrion 
sydd  debyg  i  ti  ? 


pwy,  ''O  Dduw, 


lad.  6. 

3  Heb.  hyd. 


<neb. 
fraich. 


k  Pb.  89.  6, 
8. 


Gogoniant  teyrnas  Crist 


PSALMAU. 


Byr  Iwyddiant  yr  anioir. 


1  Ps.  60.  3. 


2  Ps.  127, 
titl. 
1015. 


a  Ps.  85. 10. 

Es.  52.  7. 


bad.  7,17. 
Ps.  89.  36, 
37. 

0  2  Sam.  23. 
4. 
Hog.  6.  3. 

3Neu, 
'ÌT-wair. 


4  Heb.  %íî 

oni  bo  iieh 

leuad. 
d  Edrych 

Exod.  23. 

31. 

Ps.  2.  8. 

a  80. 11. 

a  89.  25. 

Zech.9.10. 
e  Es.  49.  23. 

Mic.  7.  17. 
Í  Ps.  43. 12. 

a  C8.  29. 

Es.  49.  7. 

a  eo.  9. 


e  Job  29. 12. 


20  ^  Ti,  yr  hwn  a  wnaetliost  i  mi 
weled  ami  a  blin  gystuddiau,  a'm 
bywhêi  drachefii,  ac  a'm  cyfodi  dra- 
chefa  o  orddyfnder  y  ddaear. 

21  Amlhêi  fy  mawredd,  ac  a'm 
cysuri  oddi  amgylch. 

22  Minnau  a'th  foliannaf  ar  ofifer- 
yn  nabl,  sef  dy  wirionedd,  0  fy 
Nuw :  canaf  i  ti  â'r  delyn,  0  Sanct 
Israel. 

23  Fy  ng^vefusau  a  fyddant  hyf- 
ryd  pan  ganwyf  i  ti ;  a'm  henaid,  yr 
hwn  a  waredaist. 

24  Fy  nhafod  hefyd  a  draetha  dy 
gyfia^vnder  beunydd :  o  her\vydd 
""  cy^dlyddiwyd  a  gwaradwyddwyd 
y  rhai  a  geisiant  niwed  i  mi. 

PSALM  LXXII. 

1  Dafydd,  wrth  wedd'io  dros  Solomon,  yn  dang- 
os  daioni  a  gogoniant  ei  deyrnas  ef  yn  y 
cysgod,  ond  mewn  gwirionedd,  teyrnas  Crist: 
18  yn  hendithio  Duio. 

Psalm  'i  Solomon. 

ODDÜW,   dod  i'r  Brenhin  dy 
farnedigaethau,    ac    i    fab    y 
Brenhin  dy  ^rfiawnder. 

2  Efe  a  farn  dy  bobl  mewn  cyf- 
iawnder,  a'th  drueiniaid  â  barn. 

3  ^  Y  mynyddoedd  a  ddygant  hedd- 
wch  i'r  bobl,  a'r  bryniau,  trwy  gyf- 
iawnder. 

4  Efe  a  farn  drueiniaid  y  bobl, 
efe  a  achub  feibion  yr  anghenus, 
ac  a  ddryllia  y  gorthrymmydd. 

5  *'Tra  fyddo  haul  a  lleuad  y'th 
ofnant,  yn  oes  oesoedd. 

6  "^Efe  a  ddisgyn  fel  gwlaw  ar 
^gnu  gwlan;  fel  cawodydd  yn  dyfr- 
hâu  y  ddaear. 

7  Yn  ei  ddyddiau  ef  y  blodeua  y 
cyfiawn ;  ac  amlder  o  heddwch  fydd 
*  tra  fyddo  lleuad. 

8  "^  Ac  efe  a  lywodraetha  o  for  hyd 
for,  ac  o'r  afon  hyd  derfynau  y 
ddaear. 

9  O'i  flaen  ef  yr  ymgrymma  trig- 
olion  yr  anialwch :  ^  a'i  elynion  a 
lyfant  y  Uwch. 

10  ^^Brenhinoedd  Tarsis  a'r  ynys- 
oedd  a  dalant  anrheg :  brenhinoedd 
Shelba  a  Seba  a  ddygant  rodd. 

11  lë,  yr  hoU  frenhinoedd  a  ym- 
grymmant  iddo:  yr  holl  genhedl- 
oedd  a'i  gwasanaethant  ef 

12  Canys  efe  ^a  wared  yr  anghen- 
og  pan  waeddo :  y  truan  hefyd,  a'r 
hwn  ni  byddo  cynnorthwywr  iddo. 

13  Efe  a  arbed  y  tlawd  a'r  rheid- 
us,  ac  a  achub  eneidiau  y  rhai 
anghenus. 

14  Efe  a  wared  eu  henaid  oddi 


wrth  dwyll  a  thrawsder:  a  '^gwerth- 
fawr  fydd  eu  gwaed  yn  ei  olwg  ef 

15  Byw  hefyd  fydd  efe,  a  rhoddir 
iddo  o  aur  Seba:  gweddiant  hefyd 
drosto  ef  yn  wastad:  beunydd  y 
clodforir  ef 

16  Bydd  dyi'naid  o  yd  ar  y  ddaear 
ym  mhen  y  mynyddoedd :  ei  fírwyth 
a  ysgwyd  fel  Libanus;  a  phobl  y 
ddinas  a  flodeuant  fel  gwellt  y 
ddaear. 

17  Ei  enw  fydd  yn  dragywydd :  ei 
enw  a  bery  tra  fyddo  haul ;  ac  ^  ym- 
fendithiant  ynddo  :  yr  holl  genhedl- 
oedd  a'i  galwant  yn  Avynfydedig. 

18  Bendigedig/î/ŵioyr  Arglwydd 
Dduw,  Duw  Israel,  ''yr  hwn  yn  unig 
sydd  yn  gwneuthur  rhyfeddodau. 

19  Bendigedig  hefyd /2/c?c?o  ei  enw 
gogoneddus  ef  yn  dragywydd ;  a'r 
holl  ddaear  a  lanwer  o'i  ogoniant. 
Amen,  ac  Amen. 

20  Gorphen  gweddiau  Dafydd  mab 
Jesse. 

PSALM  LXXIII. 

1  Y  prophwyd,  wedi  gorfod  rhyw  brofedigaeth, 
2  ar  yr  achlysyr  hwnnw,  yn  dangos  llwydd- 
iant  yr  enwir  ;  13  a'r  briw  a  gafodd  efe  wrth 
hynny,  sef  anymddiried,  15  Ei  orfodaeth,  sef 
gwyhod  amcan  Duw,  yn  difeiha  yr  aiinuwiol, 
ac  yn  cynnal  y  cyfiawn. 

Psalm  ^  Asaph. 

^  "VTN  ddiau  da  yw  Duw  i  Israel ; 
X    sef  i'r  rhai  glân  o  galou. 

2  Minnau,  braidd  na  lithrodd  fy 
nhraed:  prin  na  thripiodd  fy 
ngherddediad. 

3  ^  Canys  cenfigennais  wrth  y  rhai 
ynfyd,  pan  welais  Iwyddiant  y  rhai 
annuwiol. 

4  Canys  nid  oes  rhwymau  yn 
eu  marwolaeth ;  a'u  cryfder  sydd 
*heini. 

5  Nid  ydynt  mewn  blinder  fel 
dynion  eraill ;  ac  ni  ddialeddir  ar- 
nynt  hwy  gyd  â  dynion  eraill. 

6  Am  hynny  y  cadAvynodd  balch- 
der  hwynt,  ac  y  gwisg  trawsder  am 
danynt/eZ  dilledyn. 

7  ''Eu  llygaid  a  saif  allan  gan  fras- 
der:  aethant  dros  feddwl  calon  o 
gyfoeth. 

8  Y  maent  wedi  Uygru,  ""yn  chwedl- 
eua  yn  ddrygionus  am  drawsder; 
yn  dywedyd  yn  ucheL 

9  Gosodasant  eu  genau  yn  erbyn 
y  nefoedd :  a'u  tafod  a  gerdd  trwy 
y  ddaear. 

10  Am  hynny  y  dychwel  ei  bobl 
ef  yma ;  ac  y  gwesgir  iddynt  ddwfr 
pTiiol  lawn. 

11  Dywedant  hefyd,  ^  Pa  fodd  y 


h  Pa.  116. 
15. 


1  Gen.  12.  3. 
a  22. 18. 
Jer.  4.  2. 


k  Ps.  136.  4. 


ZNeu, 

Ps.  50,  titL 
3Neu, 
Eltoda. 


a  Job  21.  7. 
Ps.  37. 1. 
Jer.  12. 1. 


i  Neu,  dirf, 
neu, /ra*. 


b  Job  15. 27. 
Ps.  17. 10. 
a  U9.  70. 


c  Hos.  7. 16. 


d  Job  22. 13. 
Ps.  10.  IL 

a  94. 7. 


674 


Diwedd  yr  annuiviol. 


PSALMAU. 


Erfyn  cymmorth  Duw, 


•  Job  21. 15. 

a  34.  9. 
a  35. 3. 
Mai.  3.  U. 
fPs.  26.  6. 


S  Pa.  77.  13. 


b  Pa.  35.  G. 


I  Job  20.  8. 
Ps.  9U.  6. 


k  Ps.  92.  6. 

Diar.  30. 2. 
6  Heb.  gyd 

d  thi. 


6  Heb. 
craig. 
I  Ps.  16.  5, 


m  Exod.  34. 
15. 

Num.  15. 
39. 
lago  4. 4. 


2Neu, 
Psalm  i 
Asaph,  i 
rodai 
athraw- 
iaeth. 

»  Ps.  95.  7. 
a  100.  3. 


gŵyr  Duw  ?  a  oes  gwybodaeth  gan 
y  Goruchaf  ? 

12  Wele,  dyma  y  rhai  annuwiol, 
a'r  rhai  sydd  Iwyddiannus  yn  y  byd, 
ac  a  amlhasant  olud. 

13  ^  Diau  mai  yn  ofer  y  glanheais 
fy  nghalon,  ac  y  ^golchais  fy  nwy- 
law  mewn  diniweidiwydd. 

14  Canys  ar  hyd  y  dydd  y'm 
maeddwyd;  fy  ngherydd  a  ddeuai 
bob  bore. 

15  Os  dywedwn,  Mynegaf  fel  hyn ; 
wele,  â  chenhedlaeth  dy  blant  di  y 
gwiiawn  gam. 

16  Pan  amcenais  wybod  hyn,  blin 
oedd  hynny  yn  iy  ngolwg  i ; 

17  Hyd  onid  seuthum  i  gyssegr 
Duw:  yna  y  deallais  eu  diwedd 
hwynt. 

18  Diau  ^  osod  o  honot  hwynt 
mewTi  llithrigfa,  a  chwympo  o 
honot  hwynt  i  ddinystr. 

19  Mor  ddisymmwth  yr  aethant 
yn  anghyfannedd !  pallasant,  a  dar- 
fuant  gan  ofn. 

20  '  Fel  breuddwyd  wrth  ddihuno 
un ;  felly,  0  Arglwydd,  pan  dde- 
ffroech,  y  dirmygi  eu  gwedd  hwynt. 

21  Fel  hyn  y  gofidiodd  fy  nghalon, 
ac  y'm  pigwyd  yn  fy  arennau. 

22  "^Mor  ynfyd  oeddivn,  ac  heb 
wybod;  anifail  oeddwn  ^o'th  flaen  di. 

23  Etto  yr  ydivyf  yn  wastad  gyd 
â  thi :  ymaflaist  yn  fy  Haw  ddehau. 

24  A'th  gynghor  y'm  harweini ; 
ac  wedi  hynny  y'm  cymmeri  i 
ogoniant. 

25  Pwy  sydd  gennyf  fi  yn  y  nef- 
oedd  ond  tydi?  ac  ni  e^vyllysiais  ar 
y  ddaear  neb  gyd  â  thydi. 

26  Pallodd  fy  nghnawd  a'm  calon : 
ond  "^neith  fy  nghalon  ^a'm  rhan 
yw  Duw  yn  dragywydd. 

27  Canys  wele,  difethir  y  rhai  a 
beUliant  oddi  Avrthy  t :  torraist  ymaith 
bob  un  ™  a  butteinio  oddi  wrthyt. 

28  Minnau,  nesâu  at  Dduw  sydd 
dda  i  mi :  yn  yr  Arglwydd  Dduw  y 
gosodais  fy  ngobaith,  i  draethu  dy 
hoU  weithredoedd. 

PSALM  LXXIV. 

1  Y  prophwyd  yn  cwyno  anrheithio  y  cyssegr  : 
10  yn  erfyn  cymmorth  gan  Dduw,  wrth  ystyr- 
ied  ei  alia,  18  a'i  elynion  enllibus,  a'i  hlant, 
cCi  gyfainmod. 

''Maschil  Asaph. 

PAH  AM,    Dduw,   fn   bwriaist 
heibio   yn    dragywydd,  ac  y 
myga  dy  ddigofaint  yn  erbyn  *  def- 
aid  dy  borfa  ? 
2  Cofia  dy  gynnuUeidfa,  yr  hon  a 

675 


brynaist  gynt;  a^^lhvyth  dy  etifedd- 
iaeth,  yr  %wn  a  waredaist ;  mynydd 
Sion  hwn,  y  presAvyli  ynddo. 

3  Dyrcha  dy  draed  at  anrhaith 
dragywyddol ;  se/at  yr  hoU  ddrwg 
a  wnaeth  y  gelyn  yn  y  cyssegr. 

4  Dy  elynion  a  ruasant  y'nghanol 
dy  gynnulleidfaoedd ;  gosodasant 
eu  bannerau  yn  arAvyddion. 

5  Hynod  oedd  gwr,  fel  y  codasai 
fwyill  mewn  dyrys-goed. 

6  Ond  yn  awr  y  maent  yn  dryllio 
''ei  cherfiadau  ar  unwaith  â  bAvyill 
ac  â  morthAvylion. 

7  "^Bwriasant  dy  gyssegroedd  yn 
tan ;  hyd  lawr  yr  halogasant  bres- 
wylfa  dy  enw. 

8  Dywedasant  yn  eu  calonnau, 
^Cyd-anrheithiwn  hA^-ynt:  Uosgasant 
holl  synagogau  Duw  yn  y  tir. 

9  Ni  welwn  ein  harwyddion :  *  nid 
oes  brophwyd  mwy,  nid  oes  gen- 
nym  a  ŵyr  pa  hyd, 

10  Pa  hyd,  Dduw,  y  gwarthrudda 
y  gwrthwynebAAT  ?  a  gabla  y  gelyn 
dy  enw  yn  dragywydd? 

11  Paham  y  tynni  yn  ei  hoi  dy 
law,  sef  dy  ddeheulaw  ?  tyn  hi  allan 
o  ganol  dy  fynwes. 

12  Canys  *^Duw  yw  fy  Mrenhin  o'r 
dechreuad,  gwneuthurwr  iachawd- 
wriaeth  o  fewn  y  tir. 

13  s  Ti  yn  dy  nerth  a  ^  berthaist  y 
mor  :  drylliaist  bennau  ^  ^  dreigiau 
yn  y  dyfroedd. 

14  Ti  a  ddrylliaist  ben  lefiathan; 
rhoddaist  ef  yn  fwyd  i'r  bobl  yn  yr 
anialwch. 

15  *Ti  a  hoUtaist  y  fiynnon  a'r 
afon  ;  ^"  ti  a  ddyhysbyddaist  afonydd 
cryfion. 

16  Y  dydd  sydd  eiddot  ti,  y  nos 
hefyd  sydd  eiddot  ti :  Hi  a  barot- 
toaist  oleuni  a  haul. 

17  Ti  a  osodaist  holl  derfynau  y 
ddaear :  ™  ®  ti  a  luniaist  haf  a  gauaf. 

18  "  Cofia  hyn,  i'r  gelyn  gablu,  0 
Akglwydd,  ac  i'r  bobl  ynfyd  ddif- 
enwi  dy  enw. 

19  Na  ddyro  enaid  dy  durtur  i  gyn- 
nuUeidfa y  gelynion :  nac  anghofia 
gynnuUeidfa  dy  drueiniaid  byth. 

20  Edrych  ar  y  cyfammod  :  canys 
Uawn  yw  tywyll-leoedd  y  ddaear  o 
drigfannau  trawsder. 

21  Na  ddychweled  y  ^tlawd  yn 
waradwyddus :  molianned  y  truan 
a'r  anghenus  dy  enw. 

22  Cyfod,  O  Dduw,  dadleu  dy 
ddadl :  "  cofia  dy  waradwydd  gan  yr 
ynfyd  beunydd. 


8Neu 

gw'ialen. 
l>Deut.32.9. 

Jer.  10. 16. 
*  hon. 


c  1  Bren.  6. 

18,  29,  32, 
35. 

d  2  Bren. 
25.9. 


6  Heb.  Cyd. 

ddrylUwn, 

lieu,  cyd- 

dorrwn. 
e  1  Sam.  3. 

1. 

Amos8.ll. 


B  Exod.  14. 

21. 
6  Heb. 

dorraiet. 
^  Es.  51.  9, 

10. 

Ezcc.29.3. 

a  32.  2. 
7Neu, 

mórfeirch. 
>  Exod.  17.5. 

N  um.  20. 

11. 

Ps.  105.  41. 

Es.  48.  21. 
k  Jos.  3. 13, 

&.C. 

1  Gen.  1. 14, 

ÍIO. 


niGeii.8.22. 

SHeb.  Äíîf  a 
gauaf  tia^u 
lluuiaist. 

n  ad.  22. 


'  gorlhr 
medig. 


o  ad.  18. 
Pb.  89.  ÖL 


Datgan  mawredd 


PSALMAU. 


Duw  yn  ei  eglwys. 


2  Neu,  Na 
dn'ifetha. 
Pa.  57,  titl. 

3  Neil, 

i  Asaph. 


merwyf 
amser  nod- 
edig. 


«  Zech.  1. 
21. 


BHeb. 
anialwch. 

b  Ps.  50.  6. 

a  58.  11. 
e  1  Sam.  2. 

7. 
d,Tob21.20. 

P3.  60.  3. 

Jer.  25.  15. 

Dat.14.10. 

a  16. 19. 
e  Diar.  23, 

30. 


t  Vs.  101.  8. 

Jer.  48.  25. 
E  Ps.  89.  17. 

a  118. 14. 


2Neo, 
i  Asaph. 
»  Ps.  48. 1, 


b  Ps.  4G.  9. 

Ezec.39.9. 


•  Exod.  15. 
L21. 

Ezec.39.20. 
Nah.  2. 13. 
Zech.  12. 4, 


23  Nac  anghofia  lais  dy  eljuion : 
dadŵrdd  y  rhai  a  godant  **'th  erbyn 
sydd  yn  dringo  yn  wastadoL 

PSALM  LXXV. 

1  T  prophteyd  yn  moliannu  Duw  ;  2  yn  addaw 
harnu  yn  gyfiawn ;  4  yn  ceryddu  y  heilch- 
ion,  trwy  ystyried  rhagluniaeth  Duw  ;  9  yn 
moliannu  Duw,  ac  yn  addaw  gwneuthur  cyf- 
iawnder. 

I'r  Peiicerdd,  *  Al-taschith,  Psalm  neu  Gân 
*  Asaph. 

CLODFORWN  dydi,  0  Dduw, 
clodforwn;  canys  agos  yw  dy 
enw ;  dy  ryfeddodau  a  fynegant 
hynny. 

2  Pan  *  dderbyniwyf  y  gynnulleid- 
fa,  mi  a  farnaf  yn  uniawn. 

3  Ymddattododd  y  ddaear,  al  holl 
drigolion :  myfi  sydd  yn  cynnal  ei 
cholofiiau.    Selah. 

4  Dywedais  wrth  y  rhai  ynfyd,  Nac 
ynfydwch ;  ac  wrth  y  rhai  annuwiol, 
^Na  ddyrchefwch  eich  corn  : 

5  Na  ddyrchefwch  eich  corn  yn 
uchel :  na  ddywedwch  yn  warsyth. 

6  Canys  nid  o'r  dwyrain,  nac  o'r 
gorllewin,  riac  o'r  ^dehau,  y  daw 
gomchafiaeth. 

7  ^Ond  Duw  sydd  yn  barnu ;  ''efe 
a  ostwng  y  naill,  ac  a  gyfyd  y  llall. 

8  Oblegid  ^y  mae  phiol  yn  Haw 
yr  Arglwydd,  a'r  gwin  sydd  goch ; 
^  yn  Uawn  cymmysg ;  ac  efe  a  dy- 
walltodd  o  bono  :  etto  holl  annuw- 
iolion  y  tir  a  wasgant,  ac  a  yfant 
ei  waelodion. 

9  Minnau  a  fynegaf  yn  dragy- 
wydd,  ac  a  ganaf  i  Dduw  Jacob. 

10  Torraf  hefyd  holl  ^gyrn  y  rhai 
annuwiol ;  a  ^  chyrn  y  rhai  cyfiawn 
a  ddyrchefir. 

PSALM  LXXVL 

1  Datgan  maivredd  Duw   yn   ei  eglwys.    11 

Cynghor  Vw  wasanaethu  ef  yn  barchedig. 

I'r  Pencerdd  ar  Neginoth,  Psalm  neu  Gân 

'Asaph. 

YNOD  yw  Duw  *yn  Judah ; 
mawr  yw  ei  enw  ef  yn  Israel 

2  Ei  babell  hefyd  sydd  yn  Sa- 
lem, a'i  drigfa  yn  Sion. 

3  Yna  **y  torrodd  efe  saethau  y 
bwa,  y  tarian,  y  cleddyf  hefyd,  a'r 
frwydr.    Selah. 

4  Gogoneddusach  wyt  a  chadarn- 
ach  na  mynyddoedd  yr  yspail. 

5  Yspeiliwyd  y  cedym  galon,  hun- 
asant  eu  hûn  :  a'r  holl  wŷr  o  nerth 
ni  chawsant  eu  dwylaw. 

6  "Gan  dy  gerydd  di,  O  Dduw 
J^cob,  y  rhoed  y  cerbyd  a'r  march 
i  gysgu. 

B76 


H 


7  Tydi,  tydi,  wyt  ofnadwy;  a 
phwy  a  saif  o'th  flaen  pan  ennyno 
dy  ddigter  ? 

8  O'r  nefoedd  y  peraist  glywed 
barn ;  ofnodd,  a  gostegodd  y  ddaear, 

9  Pan  gyfododd  Duw  i  fam,  i 
achub  hoU  rai  llednais  y  tir.  Se- 
lah. 

10  "^Diau  cynddaredd  dyn  a'th 
folianna  di :  gweddill  cynddaredd 
a  waherddi. 

11  *Addunedwch,  a  thelwch  i'r 
Arglwydd  eich  Duw :  ^y  rhai  oil 
ydynt  o'i  amgylch  ef,  dygant  an- 
rheg  ^  i'r  Ofnadwy. 

12  Efe  a  dyrr  ymaith  yspryd  ty- 
wysogion :  y  mae  yn  ofnadwy  i 
frenhinoedd  y  ddaear. 

PSALM  LXXVII. 

1  Y  Péolmydd  yn  dangos  pa  ymdrech  ereu- 
lawn  a  fuasai  rhyngddo  ac  anohaith ;  10 
aV  oruchafiaeth  a  gafodd,  lorth  ystyried 
mawr  a  grasusol  weithredoedd  Duw. 

I'r  Pencerdd,  i  a  Jeduthun,  Psalm  ^  Asaph. 

A'M  Uef  y  gwaeddais  ar  Dduw, 
JTA.  am  Uef  ar  Dduw  ;  ac  efe  a'm 
gwrandawodd. 

2  Yn  nydd  fy  nhrallod  y  ceisiais 
yr  Arglwydd  :  fy  ^  archoll  a  redodd 
liw  nos,  ac  ni  pheidiodd :  fy  enaid 
a  wrthododd  ei  ddiddanu. 

3  Cofiais  Dduw,  ac  a'm  cyth- 
ryblwyd :  cwynais,  a  therfysgwyd  fy 
yspryd.     Selah. 

4  Deliaist  fy  llygaid  yn  neffro : 
synnodd  arnaf,  fel  na  allaf  lefaru. 

5  ^  Ystyriais  y  dyddiau  gynt,  blyn- 
yddoedd  yr  hen  oesoedd. 

6  Cofio  yr  ydwyf  fy  nghân  y  nos  : 
"yr  ydwyf  yn  ymddiddan  a'm  cal- 
on;  fy  yspryd  sydd  yn  chwilio  yn 
ddyfal. 

7  Ai  yn  dragywydd  y  bwrw  yr 
Arglwydd  heibio  ?  ac  oni  bydd 
efe  boddlaAvn  mwy  ? 

8  A  ddarfu  ei  drugaredd  ef  dros 
byth?  a  balla  ei  addewid  e/yn  oes 
oesoedd? 

9  A  anghofiodd  Duw  drugarhâu  ? 
a  gauodd  efe  ei  drugareddau  me^vn 
sorriant?  Selah. 

10  A  dywedais,  Dyma  fy  ngwen- 
did :  etto  cofiaf  flynyddoedd  de- 
heulaw  y  Goruchaf. 

11  Cofiaf  weithredoedd  yr  Ar- 
glwydd;   ie,   cofiaf   dy   wyrthiau 

gynt. 

12  Myfyriaf  hefyd  ar  dy  holl 
waith,  ac  am  dy  weithredoedd  y 
chwedleuaf 

13  "^  Dy  ffordd,  O  Dduw,  sydd  yn 


d  Edrych 
Exod.9.16. 
a  18.  11. 
Ps.  &5. 7. 

e  Preg.  5.  4, 
5,6. 
f  Ps.  68.  29. 

a  89.  7. 

SHeb.  io/»K 


a  Ps.  39, 
a  62,  tiiL 

2  Neu, 
i  Asaph. 


3  neb.  Haw. 


b  Ps.  143. 5. 

Ks.  51.  9. 


c  Ps.  4.  4. 


d  Ps.  73. 17. 


Dîgofaint  Duw  yn  erhyn 


PSALMAU. 


yr  anghredinîol  a'r  anufudd. 


t  Esod.  6. 6. 


fExod.  14. 
21. 

Ps.  114.  3. 
Hab.  3.  8, 


4Hel). 

dt/walU- 
tcyd  gan 
ddwfr. 


6  Neu,  ?/n 
yr  wybr. 
«  Ps.  97.  4. 


b  Exod.  14. 
19. 

Ps.  78.  52. 
Hob.  12.13. 


»Ps.74,titl. 


b  Ps.  49.  4. 

Matt.  13. 
35. 

c  Ps.  44. 1. 


d  Ps.  147. 
19. 


o  Deut.  4. 9. 
a  6.  7. 
a  11. 19. 


í  Exod.  32. 

9.  a  33.  3. 

a  34.  9. 

Deut.  9.  6, 

13.  a  31. 27. 
e  ad.  37. 
2Heb. 

pharot- 

ttidd  ei 

chalon. 


y  cyssegr:  pa  dduw  mor  fawr  an 
Duw  ni? 

láTiywj  Duw  sydd  yn  gwneuth- 
ur  rhyfeddodau:  daiigosaist  dy 
nerth  ym  mysg  y  bobloedd. 

15  *Gwaredaist  ti'th  fraich  dy  bobl, 
meibion  Jacob  a  Joseph.  Selah. 

16  ^Y  dyfroedd  a'th  welsant,  0 
Dduw,  y  dyfroedd  a'th  welsant: 
hwy  a  ofnasant ;  y  dyfnderau  hefyd 
a  gynhyrfwyd. 

17  Y  cymmylau  a  *  dy  walltasant 
ddwfr:  yr  wybrennau  a  roddasant 
dwrf:  dy  saethau  hefyd  a  gerdd- 
asant. 

18  Twrf  dy  daran  a  glywyd  ^  o 
amgylch :  smellt  a  oleuasant  y  byd; 
cyffi-ôdd  a  chrynodd  y  ddaear. 

19  Dy  ffordd  sydd  yn  y  mor,  a'th 
Iwybrau  yn  y  dyfroedd  mawrion; 
ac  nid  adweinir  dy  ol. 

20  ^  Ty wysaist  dy  bobl  fel  defaid, 
trwy  law  Moses  ac  Aaron. 

PSALM  LXXVIIL 

1  Cynghor  i  ddysgu  ac  i  breffethu  cyfraith" 
Dduw.  9  Histori  digofaint  Duw  yn  erhyn 
yr  anghrediniol,  a'r  anufvdd.  67  Wedi  hivrw 
lieibio  yr  Israeliaid,  y  mae  Duw  yn  dewis 
Judah,  S'ion,  a  Dafydd. 

*  Maschil  i  Asaph. 

GWRANDO  fy  nghyfraith,  iy 
mhobl :  gostyngwch  eich  clust 
at  eiriau  fy  ngenau. 

2  ^Agoraf  fy  ngenau  mewn  diareb: 
traethaf  ddamhegion  o'r  cynfyd  : 

3  '^  Y  rhai  a  glyvvsom,  ac  a  wybuom, 
ac  a  fynegodd  ein  tadau  i  ni. 

4  Ni  chelwn  rhag  eu  meibion,  gan 
fynegi  i'r  oes  a  ddêl  foliant  yr  Ar- 
GLWYDD,al  nerth,  a'i  ryfeddodau 
y  rhai  a  wnaeth  efe. 

5  Canys  ^  efe  a  sicrhaodd  dystiol- 
aeth  yn  Jacob,  ac  a  osododd  gyf- 
raith  yn  Israel,  y  rhai  a  orchy- 
mynodd  efe  i'n  tadau  ^eu  dysgu 
i'w  plant : 

6  Fel  y  gwybyddai  yr  oes  a  ddêl, 
sefy  plant  a  enid;  a  jyJian  gyfodent, 
y  mynegent  hwy  i'w  plant  hwy  than : 

7  Fel  y  gosodent  eu  gobaith  ar 
Dduw,  heb  anghofio  gweithred- 
oedd  Duw,  eithr  cadw  ei  orchy- 
mynion  ef : 

8  Ac  na  byddent  fel  eu  tadau,  ^yn 
genhedlaeth  gyndyn  a  gwrthryfel- 
gar  ;  yn  genhedlaeth  ni  ^  2  osododd 
ei  chalon  yn  uniawn,  ac  nid  yw  ei 
hyspryd  fíyddlawn  gyd  â  Duw. 

9  Meibion  Ephraim,  yn  arfog  ac 
yn  saethu  â  bwa,  a  droisaut  eu 
ce/nau  yn  nydd  y  frwydr. 

.  -_ 


10  Ni  chadwasant  gyfammod  Duw, 
eithr  gwrthodasant  rodio  yn  ei  gyf- 
raith  ef ; 

11  Ac  anghofiasant  ei  weithred- 
oedd  a'i  ryfeddodau,  y  rhai  a  ddang- 
osasai  efe  iddynt. 

12  Efe  a  wnaethai  wyrthiau  o 
flaen  eu  tadau  hwynt  yn  nhir  yr 
Aipht,  ym  maes  ^  Soan. 

13  'Efe  a  barthodd  y  mor,  ac  a 
aeth  â  hwynt  drwodd;  ""gwHaeth 
hefyd  i'r  dwfr  sefyll  fel  pentwr. 

14  *  Y  dydd  hefyd  y  tywysodd  efe 
hwynt  â  chwmmwl,  ac  ar  hyd  y 
nos  â  goleuni  tan. 

15  ""Efe  a  hoUtodd  y  creigiau  yn 
yr  anialwch ;  a  rhoddes  ddiod  oddi 
yno  megis  o  ddyfnderau  dirfawr. 

16  Canys  efe  a  ddug  "firydiau 
allan  o'r  graig,  ac  a  dynnodd  i  lawr 
megis  afonydd  0  ddyfroedd. 

17  Er  hynny  chwanegasant  etto 
bechu  yn  ei  erbyn  ef,  gan  "ddigio 
y  Goruchaf  yn  y  diffaethwch. 

18  p  A  themtiasant  Dduw  yn  eu 
calon,  gan  ofyn  bwyd  wrth  eu  blys. 

19  1  Llefarasant  hefyd  yn  erbyn 
Duw;  dywedasant,  A  ddichon  Duw 
^arlwyo  bwrdd  yn  yr  anialwch? 

20  ""Wele,  efe  a  darawodd  y  graig, 
fel  y  pistyllodd  dwfr,  ac  y  lUf- 
odd  afonydd ;  a  ddichon  efe  roddi 
bara  hefyd  ?  a  ddarpara  efe  gig  i'w 
bobl? 

21  Am  hynny  y  clybu  yr  Ar- 
GLWYDD,  ac  ^y  digiodd  :  a  than  a 
ennynodd  yn  erbyn  Jacob,  a  digof- 
aint hefyd  a  gyuneuodd  yn  erbyn 
Israel ; 

22  Am  na  chredent  yn  Nuw, 
ac  na  obeithient  yn  ei  iachawdwr- 
iaeth  ef : 

23  Er  iddo  ef  orchymyn  i'r  wybr- 
ennau oddi  uchod,  ac  *agoryd  drys- 
au  y  nefoedd, 

24  "A  gwlamo  manna  arnynt  i'w 
fwytta,  a  rhoddi  iddynt  yd  y  nef- 
oedd. 

25  ^Dyn  a  fwyttaodd  fara  angel- 
ion  :  anfonodd  iddynt  fwyd  yn  ddi- 
gonol. 

26^Gyrrodd  y  dwyrein-wynt  yn 
y  nefoedd;  ac  yn  ei  nerth  y  dug 
efe  ddeheu-wynt. 

27  Gwlawiodd  hefyd  gig  arnynt 
fel  Uwch,  ac  adar  asgellog  fel  tywod 
y  mor. 

28  Ac  a  wnaeth  iddynt  gwympo 
o  fewn  eu  gwersyll,  o  amgylch  eu 
preswylfeydd. 

29  Felly  y  bwyttasant,  ac  y  Uwyr- 


h  Gen.  32. 3. 

Num.  13. 

22 

Eb.  19. 11, 

13. 

Ezec.  30. 

14. 
1  Exod.  14. 

21. 
k  Exod.  15. 

8. 
1  Exod.  13. 

21.  a  14. 24. 

Ps.  105.39. 
m  Exod.  17. 

6. 

Num.  20. 

IL 

P8.105.41. 

1  Cor.  10. 4. 
n  Deut.  9. 

21. 

Ps.  105.  41. 

0  Ps.  95.  8. 


P  Exod.  16. 
2. 

Î  Num.  11. 
4. 

3  Heb. 

drefnu. 
r  Exod.  17. 

6. 

Num.  20. 

11. 


8  Num.  11. 
1,10. 


t  Mai.  3. 10. 


u  Exod.  IC. 
4,  14. 

Ps.  105.  40. 
loan  6.  31. 
lUor.10.3. 

i  Neu, 
Pavib  a 
fwyttaodd 
fara  y 
cedyrn, 
Ps.  103.  20. 
X  Num.  IL 
31. 


Digofaînt  Duw  yn  erhyn 


PSALMAU. 


yr  anghrediniól  a'r  anufuäd. 


y  Num.  11. 


6Heb. 

grymmodd, 

neu,  blyg- 

odd. 

*  Neu,  }vŷr 

ieuaingc, 
«  Num.  14, 

a  16,  a  17. 


a  Edrych 
Hos.  5. 15. 


b  Deut.  32. 
4. 


e  Job  7.  7, 

16. 

Ps.  103. 14. 
f  Gen.  6.3. 

loan  3.  6. 
B  Ps.  95.  9, 

10. 

Es.  7. 13. 

Eph.  4.  30. 
7  Neu, 

gtcrthry- 

felasant 

i'w  erhyn. 
b  Num.  14. 

22. 


8  Neu,  gjif- 
yngdra. 

i  Ps.  105. 
27,  &C. 


k  Exod.  7. 
20. 


1  Exod.  8. 
24. 

Ps.  105.  31. 

m  Exod.  8. 

6. 
n  Exod.  10. 

13. 

Ps.  105.  34. 
0  Exod.  9. 

23. 

Ps.  105.  33. 
9Heb. 

Lladdodd. 

2  Neu, 
thesair. 

>  Caiiodd. 


ddiwallwyd  hwynt;  ac  efe  a  barodd 
eu  dymuniad  iddynt ; 

30  Ni  ommeddwyd  h^vynt  o'r  hyn 
a  flysiasant :  er  hynny,  ^  tra  yr  yd- 
oedd  eu  bwyd  yn  eu  safnau, 

31  DigUonedd  Duw  a  gynneuodd 
yn  eu  herbyn  hwynt,  ac  a  laddodd 
y  rhai  brasaf  o  honynt,  ac  a  '^gwymp- 
odd  ^  etholedigion  Israel. 

32  Er  hyn  oil  ''pechasant  etto,  ac 
ni  chredasant  i'w  ryfeddodau  ef. 

33  Am  hynny  y  treuliodd  efe  eu 
dyddiau  hwynt  mewn  oferedd,  a'u 
blynyddoedd  mewn  dychryn. 

34  *Pan  laddai  efe  hwynt,  hwy 
a'i  ceisient  ef,  ac  a  ddychwelent, 
ac  a  geisient  Dduw  yn  fore. 

35  Cofient  hefyd  mai  ^  Duw  oedd 
eu  Craig,  ac  mai  y  Goruchaf  Dduw 
oedd  eu  Gwaredydd. 

36  Er  hynny,  rhagrithio  yr  oedd- 
ynt  iddo  ef  â'u  genau,  a  dywedyd 
celwydd  wrtho  â'u  tafod : 

37  ""  A'u  calon  heb  fod  yn  uniawn 
gyd  âg  ef,  na'u  bod  yn  fifyddlawn 
yn  ei  gyfammod  ef. 

38  Er  hynny  efe  yn  drugarog  a 
faddeuodd  eu  hanwiredd,  ac  ni  ddi- 
fethodd  hwynt:  i'e,  "^trodd  ymaith 
ei  ddigofaint  yn  fynych,  ac  ni  chy- 
fírôdd  ei  hoU  lid. 

39  Canys  ^efe  a  gofiai  'mai  cnawd 
oeddynt,  a  gwynt  yn  myned,  ac 
heb  ddychwelyd. 

40  Pa  sawl  gwaith  ^y  '^digiasant 
ef  yn  yi*  anialwch,  ac  y  gofidiasant 
ef  yn  y  diifaethwch  ? 

41  le,  ^'troisant  a  phrofasant 
Dduw,  ac  a  osodasant  derfyn  i 
Sanct  yr  Israel. 

42  Ni  chofiasant  ei  law  ef,  ndv 
dydd  y  gwaredodd  efe  hwynt  oddi 
wrth  ^  y  gelyn. 

43  Fel  'y  gosodasai  efe  ei  ar- 
wyddion  yn  yr  Aipht,  a'i  ryfedd- 
odau ym  maes  Soan : 

44  ^Ac  y  troisai  eu  hafonydd  yn 
waed;  a'u  fírydiau,  fel  na  aUent 
yfed. 

45  'Anfonodd  gymmysgbla  yn  eu 
plith,  yr  hon  a'u  difaodd  hwynt; 
a'°llyfíainti'wdifetha. 

46  "Ac  efe  a  roddodd  eu  cnwd 
hwynt  i'r  lindys,  a'u  Uafur  i'r  locust. 

47  "  ^  Distrywiodd  eu  gwinwydd 
â  chenllysg,  a'u  sycomorwydd  â 
^  rhew. 

48  ^Rhoddodd  hefyd  eu  hanifeU- 
iaid  i'r  cenllysg,  a'u  golud  i'r  mellt. 

49  Anfonodd  arnynt  gynddaredd 
ei  lid,  llidiowgrwydd,   a  digter,  a 

m 


chyfyngder,    trwy    anfon    angelion 
drwg. 

50  Cymhwysodd  ffordd  i'w  ddig- 
ofaint :  nid  attaliodd  eu  henaid 
oddi  wrth  angau;  ond  eu  *bywyd 
a  roddodd  efe  i'r  haint. 

51  PTarawodd  hefyd  bob  cyntaf- 
anedig  yn  yr  Aipht ;  sef  blaenion 
eu  nerth  hwynt  ym  '^mhebyll  Ham: 

52  Ond  "^efe  a  yrrodd  ei  bobl  ei 
hun  fel  defaid,  ac  a'u  harweiniodd 
hwynt  fel  praidd  yn  yr  anialwch. 

53  Tywysodd  hwynt  hefyd  yn  ddi- 
ogel,  fel  nad  ofnasant :  a'r  môr  *  a 
orchuddiodd  eu  gelynion  hwynt. 

54  Hwythau  a  ddug  efe  i  oror  ei 
sancteiddrwydd ;  i'r  mynydd  hwn, 

*  a  ennillodd  ei  ddeheulaw  ef 

55  Ac  efe  a  yrrodd  aUan  y  cen- 
hedloedd  o'u  blaen  hwynt,  ac  "a 
rannodd  iddynt  etifeddiaeth  wrth 
linyn,  ac  a  wnaeth  i  Iwythau  Is- 
rael drigo  yn  eu  pebyll  hwynt. 

56  Er  hynny  temtiasant  a  digias- 
ant  Dduw  goruchaf,  ac  ni  chad- 
wasant  ei  dystiolaethau : 

57  Eithr  ciliasant  a  buant  anffydd- 
lawn  fel  eu  tadau :  troisant  ^  fel 
bwa  twyllodrus. 

58  ^Digiasant  ef  hefyd  a'u  huch- 
elfannau;  a  gyrrasant  eiddigedd 
arno  a'u  cerfiedig  ddelwau. 

59  Clybu  Duw  hyn,  ac  a  ddig- 
iodd,  ac  a  ffieiddiodd  Israel  yn 
ddirfawr : 

60  '"Fel  y  gadawodd  efe  dabernacl 
Siloh,  y  babell  a  osodasai  efe  ym 
mysg  dynion ; 

61  Ac  y  rhoddodd  ^ei  nerth  mewn 
caethiwed,  *'a'i  brydferthwch  yn 
Uaw  y  gelyn. 

62  Rhoddes  hefyd  ei  bobl  i'r  cledd- 
yf ;  a  digiodd  wrth  ei  etifeddiaeth. 

63  Tan  a  ysodd  eu  gwŷr  ieuaingc; 

*  a'u  morwynion  ni  '^  phriodwyd. 

64  Eu  hoffeiriaid  a  laddwyd  a'r 
cleddyf ;  ^a'u  gwragedd  gweddwon 
nid  wylasant. 

65  Yna  *=y  deffrôdd  yr  Arglwydd 
fel  un  o  gysgu,  fel  cadarn  yn  bloedd- 
io  gwedi  gwin. 

66  Ac  ^  efe  a  darawodd  ei  elynion 
o'r  tu  ol :  rhoddes  iddynt  warth 
tragywyddoL 

Q7  Gwrthododd  hefyd  babell  Jo- 
seph, ac  ni  etholodd  Iwyth  Eph- 
raim : 

68  Ond  efe  a  etholodd  Iwyth  Ju- 
dah,  mynydd  Sion,  yr  hwn  a  hoff- 
odd. 

69  Ac  a  adeiladodd  ei  gyssegr  fel 


4Neu,Äani- 
feUiaid, 

P  Exod.  12. 
29. 
Ps.  105. 36. 

1  Pa.  106. 
22. 
r  Ps.  77.  20. 


» Exod.  14. 
27,  28. 
a  15. 10. 


a  Jos.  13.  7. 
Ps.  136. 

21,  22. 


X  Hos.  7. 16. 


r  Deut.  32. 
16,21. 


« 1  Sam.  4. 
11. 

Jer.  7. 12, 
14. 

a  26.  6,  9. 

6  eu. 

6  au  priid- 
/erthwch. 


a  Jer.  7.  34. 

a  16.  9. 

a  -^5.  W. 
•>  Heb. 

channiol- 

wijd. 
bJob27.15. 

Ezec.  2i. 

23. 
e  Ps.  44.  23. 


d  1  Sam.  5. 
6, 12.  a  6.4. 


Cwyno  dîfrod  Jerusalem, 


PSALMAU. 


a  thriieni  yr  eghvys. 


•  1  Sam.  1 1. 
11. 

2  Sam.  7.8. 


f  Gen.  33. 

13. 

Es.  40. 11. 
K  2  Sam.  5. 

2. 

1  Chron. 

11.2. 


3Neu, 
i  Asaph. 


a  Pb.  74.  7. 


b  Ps.  141.  7. 
Jer.  14. 18. 
a  16.  4. 

e  Pb.  44. 13. 

a  80.  6. 


•  Jor.10.25. 


f  Ea.  64.  9. 


e  Pb.  42. 10. 

a  115.  2. 


h  Ps.  102. 
20. 


SHeb. 
fraich. 


I  Gen.  4. 15. 
Eb.65.6,7. 
Jer.  32.  18. 
Luc  6.  38. 


llys  uchel,  fel  y  ddaear  yr  hon  a 
seiliodd  efe  yn  dragjvvydd. 

70  «Etholodd  hefyd  Dafydd  ei 
was,  ac  a'i  cymmerth  o  gorlannau 
y  defaid : 

71  Oddi  ar  ol  'y  defaid  cyfebron 
y  daeth  âg  ef  ^i  borthi  Jacob  ei 
bobl,  ac  Israel  ei  etifeddiaeth. 

72  Yntaii  a'u  porthodd  h^vynt  yn 
ol  perffeithr^vydd  ei  galon ;  ac  a'u 
trinodd  wrtli  gyfarwyddyd  ei  ddwy- 
law. 

PSALM  LXXIX 

1  Y  Psalmydd  yn  cwyno  difrod  Jerusalem  :  8 
yn  gwedd'io  am  ymwared  ;  13  ac  yn  addaw 
dzolch. 

Psalm  *  Asaph. 

YCENHEDLOEDD,  0  Dduw, 
a  ddaethant  i'th  etifeddiaeth; 
"halogasant  dy  deml  sanctaidd: 
gosodasant  Jerusalem  yn  gam- 
eddau. 

2  Rhoddasant  gelanedd  dy  weis- 
ion  yn  fwyd  i  adar  y  nefoedd,  a 
chifg  dy  saint  i  fwystfilod  y  ddaear. 

3  Tywalltasant  eu  gwaed  fel  dwfr 
o  amgylch  Jerusalem :  ^  ac  nid  oedd 
iiu  claddai. 

4  «Yr  ydym  ni  yn  warthrudd  i'n 
cymmydogion;  dirmyg  a  g^vatwar- 
gerdd  i'r  rhai  sydd  o'n  hamgylch. 

5  "^Pa  hyd,  Arglwydd?  a  ddigi 
di  yn  dragywydd  ?  a  lysg  dy  eiddig- 
edddifeltân? 

6  *Tywallt  dy  lid  ar  y  cenhedloedd 
ni'th  adnabuant,  ac  ar  y  teyrnas- 
oedd  ni  alwasant  ar  dy  enw. 

7  Canys  ysasant  Jacob,  ac  a 
wnaethant  ei  breswylfa  yn  anghyf- 
annedd. 

8  ^Na  chofia  yr  anwireddau  gynt 
i'n  herbyn :  brysia,  rhagflaened  dy 
dostur  drugareddau  ni :  canys  Uesg 
iawn  y'n  gwnaethpwyd. 

9  Cynnorthwya  ni,  0  Dduw  ein 
hiachawd^vriaeth,  er  mwyn  gogon- 
iant  dy  enw:  gwared  ni  hefyd,  a 
thrugarhâ  wrth  ein  pechodau,  er 
mwyn  dy  enw. 

10  «Paham  y  dywed  y  cenhedloedd, 
Pa  le  1/  mae  eu  Duw  hwynt?  bydd- 
ed  hysbys  ym  mhlith  y  cenhedloedd 
yn  ein  golwg  ni,  torth  ddi'al  gwaed 
dy  weision  yr  hwn  a  dywalltwyd- 

11  ^'Deued  uchenaid  y  carcharor- 
ion  ger  dy  fron :  yn  ol  mawredd 
dy  ^  nerth  cadw  blant  marwolaeth. 

12  A  thai  i'n  cymmydogion  ar  y 
seithfed  4'w  mynwes,  eu  cabledd 
trwy  yr  hon  y'th  gablasant  di,  0 
Arglwydd. 


13  A  ^"  ninnau  dy  bobl  a  defaid  dy 
borfa,  a'th  foliannwn  di  yn  dragy- 
wydd :  datganwn  dy  foliant  o  gen- 
hedlaeth  i  genhedlaeth. 

PSALM  LXXX. 

1  Dafydd  yn   ei   weddi   yn  cwyno   trueni   yr 
eglwys.    8  Daioni  Duw  or  hlaen  yn  troi  yn 
farnedigaethaa.    14  Y  mae  yn  gwedd'io  am 
ymioared. 
I'r  Pencerdd  *ar  Sosannim  Eduth,  Psalm 
'  Asaph. 

GWRANDO,  0  Fugail  Israel,  yr 
hwn  wyt  yn  arwain  Joseph 
fel  praidd;  ^'ymddisgleiria,  '^yr  hwn 
wyt  yn  eistedd  rhwng  y  cerubiaid. 

2  Cyfod  dy  nerth  o  flaen  Ephraim 
a  Benjamin  a  Manasseh,  a  thyred 
yn  iachawdwriaeth  i  ni. 

3  ^Dychwel  ni,  0  Ddtjw,  a  *llew- 
yrcha  dy  wyneb ;  a  ni  a  achubir. 

4  0  Arglwydd  Dduw  y  Uu- 
oedd,  pa  hyd  y  ^sorri  wrth  weddi 
dybobl? 

5  'Porthaist  hwynt  â  bara  dagr- 
au;  a  diodaist  hwynt  â  dagrau 
wrth  fesur  ma^vr. 

6  ^Gosodaist  ni  yn  gynnen  i'n 
cymmydogion;  a'n  gelynion  a'n 
gwatwarant  yn  eu  mysg  eu  hun. 

7  0  Dduw  y  Uuoedd,  ^dychwel 
ni,  a  llewyrcha  dy  wyneb ;  a  ni  a 
achubir. 

8  Mudaist '  winwydden  o'r  Aipht : 
''bwriaist  y  cenhedloedd  allan,  a 
phlennaist  hi. 

9  Arloesaist  o'i  blaen,  a  pheraist 
i'w  gwraidd  wreiddio,  a  hi  a  lanw- 
odd  y  tir. 

10  Cuddiwyd  y  mynyddoedd  gan 
ei  chysgod ;  a'i  changhennau  oedd 
fd  cedrwydd  *  rhagorol. 

11  Hi  a  estynodd  ei  changau  hyd 
y  môr,  a'i  blagur  ^  hyd  yr  afon. 

12  Paham  y  "  rhwygaist  ei  chae- 
au,  fel  y  tynno  pawb  a  elo  heibio 
ar  hyd  y  ffordd  ei  grawn  hi  ? 

13  Y  baedd  o'r  coed  a'i  turia,  a 
bwystfil  y  maes  a'i  pawr. 

14  O  Dduw  y  lluoedd,  dychwel, 
attolwg:  "edrych  o'r  nefoedd,  a 
chenfydd,  ac  ymwêl  â'r  winwydden 
hon; 

15  A'r  winllan  a  blannodd  dy  dde- 
heulaw,  ac  a'r  planhigyn  a  gadarn- 
heaist  i  ti  dy  hun. 

16  Llosgwyd  hi  â  than;  torrwyd 
hi  i  lawr :  gan  gerydd  dy  wyneb  y 
difethir  h^vynt. 

17  "Bydded  dy  law  dros  wr  dy 
ddeheulaw,  a  thros  fab  y  dyn  yr 
hwn  a  gadarnheaist  i  ti  dy  hun. 


k  Ps.  95. 7. 

a  100.  3. 


a  Ps.  45, 
a  69,  titl. 

2Neu, 
t  AaapK 


bDeut.33.2. 

Ps.  60.  2. 

a  94.  1. 
<!  Exod.  25. 

20. 

1  Sam.  4. 4, 

2  Sam.  6. 2. 
Ps.  99. 1. 

0  ad.  7, 19. 
Galar.5.21. 
e  Ps.  4.  6. 


«  Heb. 
Ps.  74.  1. 

rPs.  42.  3. 
a  102.  9. 


e  Pa.  44.  13, 

aî9.  4. 


h  ad.  3,  19. 


1  Es.  5. 1,  7. 

Jer.  2.  21. 

Ezec.  17. 6. 
k  Ps.  44.  2. 


«Heb. 
Duw. 


I  Pa.  72.  8. 

m  Ps.  89. 
40,41. 
Es.  5.  5. 
Kah.  Í  2. 


D  Es.  63. 15. 


0  Pb  89.  21. 


Annog  i  ufudd-dod. 


PSALMAU. 


Brad  gelynion  Israely 


P  aJ.  3,  7. 


•  Fs.  8,  titl. 
2Neu, 
i  Asaph. 


b  Lef.  23. 
24. 

Num.  10. 
10. 

S  Neu,  yn 
erhyn. 
c  Ps.  114.  1. 


d  Es.  9.  4. 
a  10. 27. 


«  Exod.  1. 

14. 
f  Exod.  2. 

23.  a  14. 10. 

Ps.  50. 15. 
e  Exod.  IT. 

6,7. 

Num.  20. 

13. 
i  Neu,  y 

gynnen. 
h  Ps.  50.  7. 


i  Exod.  20. 
2. 


k  Pa.  37.  4. 

Eph.  3.  20. 


1  Act.  7.  42. 
a  14. 16. 


m  Deut.  5. 
29.  a  10. 12, 
13.  a  32. 29. 

Es.  48.  8. 


e  Heb.  ddy- 
wedasent 
gelwydd. 

nPs.18.44. 
a  66.  3. 

0  Deut.  32. 
13, 14. 

P  Ps.  147. 
14. 

1  Job  29. 6. 


a  ni 


ol 


oddi 
alwn 


18  Felly  ni  cliiliwn 
wrtliyt  ti :  bywhâ  ni, 
ar  dy  enw. 

19  0  Arglwydd  Dduw  y  lluoedd, 
Pdychwel  ni,  Uewyrcha  dy  wyneb; 
a  ni  a  achubir. 

PSALM  LXXXL 

1  T  mae  yn  annog  i  roi  cyhoedd  ddiolch  i 
Dduw.  4  Bod  Duw  yn  gofyn  liynny  o  ddyl- 
ed,  ohlegid  ei  ddoniau.  8  Duw,  wrth  annog 
i  ufudd-dod,  yn  cwyno  rhag  eu  hanufudd- 
dod  hwy,  yr  hwn  sydd  niioeidiol  iddynt. 

Fr  Peneerdd  ar  *Gittith,  Psaim' Asapli. 

CENWCH  yn  llafar  i  Dduw  ein 
cadernid:  cenwch  yn  Uawen  i 
Dduw  Jacob. 

2  Cymmerwch  psalm,  a  moeswch 
dympan,  y  delyn  fwyn  a'r  nabl. 

3  IJdgenwch  udgorn  yn  y  lloer 
newydd,  yn  yr  amser  nodedig,  yn 
nydd  ein  huchel-wyl. 

4  Canys  ^  deddf  yw  hyn  i  Israel, 
a  defod  i  Dduw  Jacob. 

5  Efe  a'i  gosododd  yn  dystiolaeth 
yn  Joseph,  pan  aeth  efe  allan  ^trwy 
dir  yr  Aipht :  lie  y  cly wais  •=  iaith 
ni  ddeallwn. 

6  ^  Tynnais  ei  ysgwydd  oddi  wrth 
y  baich :  ei  ddwylaw  a  ymadaw- 
sant  a'r  *  crochanau. 

7  ^Mewn  cyfyngder  y  gelwaist,  ac 
mi  a'th  waredais :  gwrandewais  di 
yn  nirgelwch  y  daran:  sprofais  di 
wrth  ddyfroedd  *  Meribah.   Selah. 

8  ^  Cly w,  fy  mhobl,  a  mi  a  dystiol- 
aetliaf  i  ti :  Israel,  os  gwrandem 
arnaf ; 

9  Na  fydded  ynot  dduw  arall ;  ac 
nac  ymgrymma  i  dduw  dieithr. 

10  '  Myfi  yr  Arglwydd  dy  Dduw 
yw  yr  hwn  a'th  ddug  di  allan  o 
dir  yr  Aipht :  ^  Ueda  dy  sain,  a  mi 
a'i  llanwaf. 

11  Ond  ni  wrandawai  fy  mhobl  ar 
fy  lief ;  ac  Israel  ni'm  mynnai. 

12  ^Yna  y  goUyngais  hwynt  yng 
nghyndynrwydd  eu  calon:  aethant 
wrth  eu  cynghor  eu  hunain, 

13  "O  na  wrandawsai  fy  mhobl 
arnaf;  na  rodiasai  Israel  yn  fy 
ffyrdd ! 

14  Buan  y  gostyngaswn  eu  gelyn- 
ion, ac  y  troiswn  fy  Haw  yn  erbyn 
eu  gwrthwynebwyr. 

15  Caseion  yr  Arglwydd  a 
^ "  gymmerasent  arnynt  ymostwng 
iddo  ef:  a'u  hamser  hwythau  fu- 
asai  yn  dragywydd. 

16  "Bwydasai  hwynt  hefyd  â  ^bras- 
der  gwenith :  ac  â  mêl  i  o'r  graig 
y'th  ddiwallaswn. 


PSALM  LXXXII. 

1  Dafydd,  wedi  cynghori  y  barnwyr,  5  a  clier- 
yddu  eu  hesgeulusdra  hwy,  8  yn  erfyn  ar 
Dduw  farnu. 

Psalm  'Asaph. 

DUW  sydd  ^yn  sefyll  y'nghyn- 
nulleidfa  y  galluog :  ym  mhUth 
y  duwiau  y  barn  efe. 

2  Pa  hyd  y  bernwch  ar  gam?  ac 
^y  derbyniwch  wyneb  y  rhai  an- 
nuwiol?  Selah. 

3  ^Bernwch  y  tlawd  a'r  amddifad: 
cyfiawnhêwch  y  cystuddiedig  a'r 
rheidus. 

4  '^Gwaredwch  y  tlawd  a'r  ang- 
henus :  achubwch  hwynt  o  law  y 
rhai  annuwiol. 

5  Ni  wyddant,  ac  ni  ddeallaut; 
mewn  tywyllwch  y  rhodiant :  holl 
sylfaenau  y  ddaear  a  symmudwyd 
o'u  Ue. 

6  ^  Myfi  a  ddywedais,  Duwiau  yd- 
ych  chwi;  a  meibion  y  Goruchaf 
ydych  chwi  oU. 

7  Eithr  ^byddwch  feirw  fel  dyn- 
ion,  ac  fel  un  o'r  tywysogion  y 
syrthiwch. 

8  Cyfod,  0  Dduw,  barna  y  ddae- 
ar :  canys  ti  a  etifeddi  yr  holl  gen- 
hedloedd. 

PSALM  LXXXIII. 

1  Ächwyn  wrth  Dduw  rhag  brad  y  gelyn.  9 
Gweddi  yn  erhyn  y  rhai  sydd  yn  gorthrym- 
mu  yr  eglwys. 

Can  neu  Psalm  'Asaph. 

ODDÜW,  ^na  ostega:  na  thaw, 
ac  na  fydd  lonydd,  O  Dduw. 

2  Canys  wele,  dy  elynion  sydd  yn 
terfysgu ;  a'th  gaseion  yn  cyfodi  eu 
pennau. 

3  Ymgyfrinachasant  yn  ddichell- 
gar  yn  erbyn  dy  bobl,  ac  ym- 
gynghorasant  yn  erbyn  ^  dy  rai  dir- 
gel  di. 

4  Dywedasant,  Deuwch,  a  '^di- 
fethwn  hwynt  fel  na  hyddont  yn 
genedl ;  ac  na  chofier  enw  Israel 
mwyach. 

5  Canys  ymgynghorasant  yn  ^un- 
fryd  ;  ^  ac  ymwnaethant  i'th  erbyn ; 

6  ^Pebyll  Edom,  a'r  Ismaeliaid; 
y  Moabiaid,  a'r  Hagariaid ; 

7  Gebal,  ac  Ammon,  ac  Amalec ; 
y  Philistiaid,  gyd  â  phreswylwyr 
Tyrus. 

8  Assur  hefyd  a  ymgwplysodd  â 
hwynt:  buant  fraich  i  blant  Lot 
Selah. 

9  Gwna  di  iddynt  fel  i  *Midian; 
megis  i  ^Sisera,  megis  i  Jabin,  wi'th 
afon  Cison : 


2  Neu, 
t  Asaph, 

a  2  Chron. 
19.6. 
Preg.  5.  8. 


b  Deut.  1. 

17. 

2  Chr.  19. 

7. 
3  Ymddiff- 

ynnwch. 


c  Diar.  24. 
11. 


d  loan  la 
34. 


e  Ps.  49. 12. 

Ezec.  31.14. 


2  Neu, 

t  Aiaph. 
a.  Ps.  28.  L 

a  35.  22. 

a  109. 1. 


b  Ps.  27.  5. 
a  31.  20. 


c  Edrych 
Jer.  11.  19. 
a  31.  36. 


S  Heb.  un 
galon. 

4a 

gwnaeth- 
arU  gyf- 
amimod.. 

d  Edrych 
2  Chr.  20. 
1, 10,  IL 


o  Bam.  7. 
22. 
f  Barn.  4. 

15,24. 
a  5.  21. 


a  gweddi  yn  eu  herhyn. 


PSALMAU. 


Erfyn  am  drugaredd  Diiw. 


cCen.  15.1. 

P8.  115.  9, 

lU,  11. 

a  U9. 11*. 

Diar.  2.  7. 
d  Pa.  34.  9, 

10. 

e  Pa.  2.  12. 


t  2  Bren.  9. 

37. 

Seph.1.17. 
»»  Barn.  7. 

25. 
•  Bam.  8. 

12,  21. 


k  Es.  17. 13, 
14. 


I  Ps.  59. 13. 


»P3.  8,  aSl, 
titl. 

2Neu,  i 

feibion. 

1023. 

b  Ps.  42.  I, 
2.  a  es.  1. 
a  73.  26. 
a  119.  20. 


S  ei  galon. 


*  Morwŷdd. 

BHeb. 
orchuddia. 

ifiniai. 


7Heb. 
eùledd 
vjrth  y 
rhiniog. 


10  Yn  Endor  y  difethwyd  hivynt : 
^  aethant  yn  dail  i'r  ddaear. 

11  Gwna  eu  pendefigion  fel  ^  Orcb, 
ac  fel  Zeeb ;  a'u  hoU  dywysogion 
fel '  Zebah,  ac  fel  Salmunnah  : 

12  Y  rhai  a  ddywedasant,  Cyni- 
merwn  i  ni  gyfanneddau  Duw  iV 
meddiannu. 

13  Gosod  hwynt,  0  iy  Nuw,  ''fel 
ohvyn  ;  fel  sofl  o  flaen  y  gwynt. 

14  Fel  y  llysg  tan  goed,  ac  fel  y 
goddeithia  fflam  fynyddoedd ; 

15  Felly  eriid  di  hwynt  a  th  dym- 
mestl,  a  dychryna  hwynt  â'th  gor- 
wynt. 

16  Llanw  eu  hwynebau  â  gwarth ; 
fel  y  ceisiont  dy  enw,  0  Arglwydd. 

17  Cywilyddier  a  thralloder  hwynt 
yn  dragywydd;  le,  gwaradwydder 
a  difether  hwynt : 

18  ^Fel  y  gwypont  mai  tydi,  yr 
hwn  yn  unig  wyt  JEHOFAH  wrth 
dy  enw,  wyt  Oruchaf  ar  yr  hoU 
ddaear. 

PSALM  LXXXIV. 

\Dafydd  ynMraethuam gymraundehy  cyssegr ; 
4  ac  yn  dangos  mor  ddedwydd  yw  y  rhai 
sydd  yn  aros  ynddo:  8  ac  yn  gweddto  ar 
gael  o  hono  yntuu  fyned  yno  drachefn. 

I'r  Pencerdd  ar  *  Gittith,  Psalm  'meibion 
Corah. 

OR  hawddgar  yw  dy  bebyll  di, 
0  Arglwydd  y  lluoedd ! 

2  ""Fy  enaid  a  hiraetha,  ie,  ac  a 
flysia  am  gynteddau  yr  Arglwydd  : 
fy  nghalon  a'm  cnawd  a  waeddant 
am  y  Duw  byw. 

3  Aderyn  y  to  hefyd  a  gafodd  dy, 
a'r  wennol  nyth  iddi,  lie  y  gesyd 
ei  chywion ;  sef  dy  allorau  di,  O 
Arglwydd  y  lluoedd,  iy  Mrenhin, 
a'm  Duw. 

4  Gwỳn  fyd  preswylwyr  dy  dy  :  yn 
wastad  y'th  foliannant.   Selah. 

5  Gwỳn  ei  fyd  y  dyn  y  mae  ei 
gadernid  ynot ;  a'th  fiyrdd  yn  ^  eu 
calon : 

6  Y  rhai  yn  myned  trwy  ddyffryn 
*  Bacha  a'i  gwnant  yn  fíynnon :  a'r 
gwlaw  a  ^  leinw  y  Uynnau. 

7  Ant  o  ^  nerth  i  nerth ;  ymddengys 
poh  un  ger  bron  Duw  yn  Sion. 

8  0  Arglwydd  Dduw  y  lluoedd, 
cly w  fy  ngweddi :  gwrando,  0  Dduw 
Jacob.   Selah. 

9  0  Dduw  ein  tarian,  gwel,  ac 
edrych  ar  wyneb  dy  Enneiniog. 

10  Canys  gwell  yw  diwrnod  yn  dy 
gynteddau  di  na  mil :  dewiswn 
'gadw  drws  yn  nhŷ  fy  Nuw,  o  flaen 
trigo  ym  mhebyll  annuwioldeb. 

_  ___ 


11  Canys  haul  a  "  tharian  yiv  yr 
Arglwydd  Dduw  :  yr  Arglwydd 
a  rydd  ras  a  gogoniant :  ^  ni  attal 
efe  ddim  daioni  oddi  wrth  y  rhai  a 
rodiant  yn  berffaith. 

12  0  Arglwydd  y  lluoedd,  *  gwỳn 
fyd  y  dyn  a  ymddiried  ynot. 

PSALM  LXXXV. 

1  Dafydd,  wedi   profi  trugareddau   Duw  or 
blaen,  yn  gweddio  ar  iddynt  harhdu  ;  8  ao, 
o  liyder  ar  ddaioni  Duw,  yn  addaw  disgwyl 
wrtliynt. 
I'r  Pencerdd,  Psalm  'meibion  Corah. 

3/^  RASLAWN    fuost,    0   Ar- 
VJT  glwydd,  i'th  dir:  dychwel- 
aist  gaethiwed  Jacob. 

2  ^  Maddeuaist  anwiredd  dy  bobl : 
cuddiaist  eu  holl  bechod.   Selah. 

3  Tynnaist  ymaith  dy  holl  lid : 
^  troaist  oddi  wrth  lidiowgrwydd  dy 
ddigter. 

4  Tro  ni,  0  Dduw  ein  hiachawd- 
wriaeth,  a  thorr  ymaith  dy  ddigof- 
aint  oddi  wrthym. 

5  Ai  byth  y  digi  wrthym  ?  a  estyni 
di  dy  sorriant  hyd  genhedlaeth  a 
chenhedlaeth  ? 

6  Oni  throi  di  a'n  bywhâu  ni,  fel 
y  llawenycho  dy  bobl  ynot  ti  ? 

7  Dangos  i  ni,  Arglwydd,  dy 
drugaredd,  a  dod  i  ni  dy  iachawd- 
wriaeth. 

8  Gwrandawaf  beth  a  ddywed  yr 
Arglwydd  Dduw  :  canys  ^  efe  a 
draetha  heddwch  i'w  bobl,  ac  i'w 
saint :  ond  na  throant  at  ynfyd- 
rwydd. 

9  Drnxxfod  ei  iechyd  ef  yn  agos  i'r 
rhai  a'i  hofnant ;  fel  y  trigo  gogon- 
iant yn  ein  tir  ni. 

10  Trugaredd  a  gwirionedd  a  ym- 
gyfarfuant ;  "  cyfiawnder  a  heddwch 
a  ymgusanasant. 

11  "^Gwirionedd  a  dardda  o'r  ddae- 
ar ;  a  chyfiawnder  a  edrych  i  lawr 
o'r  nefoedd. 

12  Yr  Arglwydd  hefyd  a  rydd 
ddaioni  ;  ®a'n  daear  a  rydd  ei 
chnwd. 

13  '^  Cyfiawnder  a  â  o'i  flaen  ef ;  ac 
a  esyd  ei  draed  ef  ar  y  fíbrdd. 

PSALM  LXXXVI. 

1  Dafydd  yn  cadarnhâu  ei  weddi,  trwy  wyhod 
fod  ganddo  ffydd ;  5  trwy  ddaioni  a  gallu 
Duw  :  11  yn  deisyf  parhâu  o'r  gras  cyntaf. 

14  Ac,  wrth  gwyno  rhag  y  hatch,  yn  erfyn 
rhyw  arwydd  cj  ddaioni  Duw. 

'  Gweddi  Dafydd. 

GOSTWNG,   0  Arglwydd,   dy 
glust,  gwrando  fi :  canys  truan 
ac  anghenus  ydwyf. 


2Neu,i 

feibion, 

■ps.  42,  titl. 
3  Heh. 

Boddlawn. 


a  Ps.  32. 1. 


<Heb. 
troaist  dy 
ddigter 
rhag  llidio. 


b  Zech.  9. 
10. 


c  Ps.  72. 3. 

Ks.  32. 17. 


a  Es.  45.  e. 


e  Ps.  67.  Ö. 

t  Ps.  89. 14. 


2Neu, 
Psalm. 


Gweddi  Dafydd. 


PSALMAU. 


Gogoniant  yr  eglwys. 


s  Neu,  un 
a  gafodd 
So-fr. 


*  Neu,  trwy 
ydydd. 

»  Pb.  25. 1. 
a  143.  8. 

b  ad,  15. 
Pa.  145.  9. 
Joel  2.13. 


c  Ps.  50. 15. 


d  Exod.  15. 
11. 

l)eut.3.24. 
Ps.  89. 6. 


eP8.72. 18. 

a  77. 14. 
fDeut.  6.  4. 

a  32.  39. 

Es.  37. 16. 

a  44.  6. 

Marc  12. 

29. 

1  Cor.  8.  4. 

Eph.  4.  6. 
e  Pb.  25.  4. 

a  27.  IL 

a  119.  33. 

a  143.  8. 


5  Neu, 
oW  hedd. 

6  isaf. 

t  Pa.  54.  3. 

7  Heb.  yr 
ofnadwy. 

1  Exod.  34. 

6. 

Num.  14. 

18. 

Neh.  9. 17. 

ad.  5. 

Ps.  103.  8. 

a  111.  4. 

a  130.  4,  7, 

a  145.  8. 

Joel  2.  13. 
k  Ps.  116. 

16. 


2  Neu,  i 
feibion. 
a  Ps.  48. 1,2. 


b  Pb.  78.  67, 
68. 


2  Cadw  fy  enaid;  canys  ^sanctaidd 
ydwyf:  achub  di  dy  was,  0  fy  Nuw, 
yr  hwn  sydd  yn  ymddiried  ynot. 

3  Trugarhâ  wrthyf,  Arglwydd: 
canys  arnat  y  Uefaf  *  beunydd. 

4  liawenhâ  enaid  dy  was :  canys 
*attat  ti,  Arglwydd,  y  dyrchafaf  fy 
enaid- 

5  ^  Canys  ti,  0  Arglwydd,  ydwyt 
dda,  a  maddeugar ;  ac  o  fawr  dru- 
garedd  i'r  rhai  oil  a  alwant  arnat. 

6  Clyw,  Arglwydd,  fy  ngweddi; 
ac  ymwrando  â  Uais  fy  ymbiL 

7  "^  Yn  nydd  iy  nghyfyngder  y  Uefaf 
arnat :  canys  gwrandewi  fi. 

8  ^  Nid  oes  fel  tydi  ym  mysg  y  duw- 
iau,  0  Arglwydd  ;  na  gweithred- 
oedd  fel  dy  weithredoedd  di. 

9  Yr  holl  genhedloedd  y  rhai  a 
wnaethost  a  ddeuant,  ac  a  addolant 
ger  dy  fron  di,  0  Arglwydd ;  ac  a 
ogoneddant  dy  enw. 

10  Canys  ydwyt  fawr,  ac  *yn 
gwneuthur  rhyfeddodau :  ^  ti  >jn 
unig  wyt  Dduw. 

11  ^Dysg  i  mi  dy  ffordd,  0  Ar- 
glwydd ;  mi  a  rodiaf  yn  dy  wir- 
ionedd:  una  fy  nghalon  i  ofni  dy 
enw. 

12  Moliannaf  di,  0  Arglwydd  fy 
Nuw,  â'm  holl  galon :  a  gogonedd- 
af  dy  enw  yn  dragy wydd. 

13  Canys  mawr  yw  dy  drugaredd 
tu  ag  attaf  fi :  a  gwaredaist  fy  enaid 
^  o  ufFem  ^  isod. 

14  ^Rhai  beilchion  a  gyfodasant 
i'm  herbyn,  0  Dduw,  a  chynnuUeid- 
fa  ''y  trawsion  a  geisiasant  fy  enaid ; 
ac  ni'th  osodasant  di  ger  eu  bron. 

15  'Eithr  ti,  0  Arglwydd,  wyt 
Dduw  tnigarog  a  graslawn ;  hwyr- 
frydig  i  lid,  a  helaeth  o  drugaredd 
a  gwirionedd. 

16  Edrych  amaf,  a  thrugarhâ 
wrthyf:  dyro  dy  nerth  i'th  was,  ac 
achub  ^  fab  dy  wasanaethferch. 

17  Gwna  i  mi  arwydd  er  daioni : 
fel  y  gwelo  fy  nghaseion,  ac  y  gwar- 
ad^vydder  h^ynt ;  am  i  ti,  0  Ar- 
glwydd, fy  nghynnorthwyo  a'm 
diddanu. 

PSALM  LXXXVII. 

1  Naturiaeth  a  gogoniant  yr  eglwys.  4  Cyn- 
nydd,  a  pharch,  a  diddaìiwcli,  aelodau  yr 
eglwys. 

Psalm  neu  Gan  *  meibion  Corah. 

I  sail  sydd  ^ar  y  mynyddoedd 
sanctaidd. 
2  *'Yr  Arglwydd  a  gar  byrth 
Sion  yn  fwy  na  holl  breswylfeydd 
Jacob. 


3  Gogoneddus  bethau  a  ddywed- 
ir  am  danat  ti,  O  ddinas  Duw. 
Selah. 

4  Cofiaf  "  Rahab  a  Babilon  wrth 
fy  nghydnabod :  wele  Philistia,  a 
Thyrus,  ynghyd  ag  Ethiopia  Yno 
y  ganwyd  hwn. 

5  Ac  am  Sion  y  dywedir,  Y  gwr 
a'r  gwr  a  anwyd  ynddi:  a'r  Gor- 
uchaf  ei  hun  al  sicrhâ  hi. 

6  "^Yr  Arglwydd  a  gyfrif  pan 
ysgrifeno  y  bobl,  eni  hwn  yno.  Se- 
lah. 

7  Y  cantorion  a'r  cerddorion  a 
fyddant  yno :  fy  holl  fíynhonnau 
sydd  ynot  tl 

PSALM  LXXXVIIL 

Gweddi  yn  cynnwys  achwyn  cliwerw-dost. 
Psalm  neu  Gân  "meibion  Corah,  i'r  Pencerdd 
ar  Mahalath  Leannoth, '  Maschil  *  Heman 
yr  Ezrabiad. 

O  ARGLWYDD  Dduw  fy  iach- 
awdwriaeth,    gwaeddais    o'th 
flaen  ddydd  a  nos. 

2  Deued  fy  ngweddi  ger  dy  fron : 
gostwng  dy  glust  at  fy  Uefain. 

3  Canys  fy  enaid  a  lanwyd  o  flin- 
derau ;  a'm  heinioes  a  nesâ  i'r 
beddrod. 

4  ^  Cyfrifwyd  fi  gyd  a'r  rhai  a  ddis- 
gynant  i'r  pwU  :  ydwyf  fel  g^vr  heb 
nerth. 

5  Yn  rhydd  ym  mysg  y  meirw, 
fel  rhai  wedi  eu  Uadd,  yn  gorwedd 
mewn  bedd,  y  rhai  ni  chofi  mwy ; 
a  liAvy  a  dorrwyd  ^oddi  wrth  dy 
law. 

6  Gosodaist  fi  yn  y  pwll  isaf,  mewn 
tywyllwch,  yn  y  dyfüderau. 

7  Y  mae  dy  ddigofaint  yn  pwyso 
arnaf:  ac'^â'th  hoU  donnauy'm  cys- 
tuddiaist.   Selah. 

8  ^  Pellheaist  fy  nghydnabod  oddi 
wrthyf ;  gwnaethost  fi  yn  ffieidd-dra 
iddynt :  gwarchaeA\^d  fi,  fel  nad 
awn  allan. 

9  Fy  llygad  a  ofidiodd  gan  fy 
nghystudd:  llefais  arnat,  Ar- 
glwydd, beunydd;  ^estynais  fy 
nwylaw  attat 

10  'Ai  i'r  meirw  y  gwnei  ryfedd- 
od?  a  gyfyd  y  meirw  a'th  foliannu 
di?  Selah. 

11  A  draethir  dy  drugaredd  mewn 
bedd  ?  a'th  wirionedd  yn  nistryw  ? 

12  A  adweinir  dy  ryfeddod  yn  y 
tywyllwch  ?  a'th  gyfiawnder  yn  nhir 
anghof? 

13  Ond  myfi  a  lefais  arnat,  Ar- 
glwydd; syn  fore  yr  achub  fy 
ngweddi  dy  flaen. 


c  Vi.  89.  10. 


2  Neu, 

i  feibion. 

3  Neu,  Ps. 
Heman, 
&c. 

yn  rhoi 
athraw- 
iaeth. 

a  1  Bren.  4. 
31. 
1  Chron.  2. 


b  Ps.  31. 12. 


<  Neu,  gan. 


c  Pb.  42.  7. 


d  Job  19. 13. 
Ps.  31. 11. 

a  142.  4. 


s  Job  11. 13. 
Ps.  143.  6. 


fPs.  6.5. 
a  30.  9. 
a  115.  17. 
a  118. 17. 
Es.  38. 18. 


Dafydd  yn  moUannu  Duw 


PSALMAU. 


am  ei  drugareddau. 


h  Job  6.  4. 


B  Neu, 

or  hyd  y 

dydd. 
1  Ps.  31. 11. 

a  3&  11. 


2  Neu, 

Psalm  % 

Ethan,  &c. 

»■  roi 

athraw 

iaeth. 
» 1  Bren.  4. 

31. 

lChroii.2. 

6. 

b  Ps.  119, 


c  2  Sam.  7. 

11,  &c, 
dad.  29,36. 
e  Edrych 

ad.l. 


e  Ps.  40.  5. 
a  71. 19. 
a  86.  8. 
a  113.  5. 


I  Vs.  es.  7. 


k  Exod.  14. 

26. 

Ps.  87.  4. 

Es.  30.  7. 
3  liahab. 
<Ueb. 

fraich  dy 

nerth. 
1  Gen.  1.  L 

Ps.  24. 1. 

a  5Ü.  12. 


14  Paham,  Arglwydd,  y  gwrth- 
odi  fy  enaid?  y  cuddi  dy  wyneh 
oddi  wrthyf? 

15  Truan  ydwyf  fi,  ac  ar  drangc- 
edigaetli  o'm  hieuengctid  :  ^  dygais 
dy  ofn,  ac  yr  ydwyf  yn  petruso. 

16  Dy  sorriant  a  aeth  drosof; 
dy  ddychrynedigaethau  a'm  torrodd 
ymaith. 

17  Fel  divfr  y'm  cylchynasant  ^beu- 
nydd,  ac  y'm  cyd-amgylchasant. 

18  'Car  a  chyfaill  a  yrraist  ym 
mhell  oddi  wrthyf,  a'm  cydnabod  i 
dywyllwch. 

PSALM  LXXXIX. 

1  Dafydd  yn  moliannu  Duw  am  ei  gyfammod, 

6  am  ei  ryfeddol  allu,  15  am  ei  ofal  dros 
ei  eghcys,  19  am  ei  ffafr  i  frenhiniaeth 
Dafydd ;  38  yna  yn  cwyno  am  yr  hyn  a 
ddigwyddasai  yn  y  gwrthvsyneb,  46  yn  ym- 
ymliw  â  Duw,  yn  ei  wedd'io,  ac  yn  ei  fen- 
dithio. 

"  Mascliil  *  Ethan  yx  Ezrabiad. 

TRUGAREDDAU  yr  Arglwydd 
a  ddatganaf  byth  :  a'm  genau 
y  mynegaf  dy  wirionedd  o  genhedl- 
aeth  hyd  geiihedlaeth. 

2  Canys  dywedais,  Adeiledir  tru- 
garedd  yn  dragywydd :  ^  yn  y  nef- 
oedd  y  sicrhêi  dy  mrionedd. 

3  Gwneutlŵm  ammod  a'm  heth- 
oledig,  •=  tyngais  i'm  gwas  Dafydd. 

4  ^Yn  dragjR^i^dd  y  sicrhâf  dy  had 
di ;  ac  ^  o  genhedlaeth  i  genhedl- 
aeth  yr  adeiladaf  dy  orsedd-faingc 
di.   Selah. 

5  '^A'r  nefoedd,  0  Arglwydd,  a 
foliannant  dy  ryfeddod ;  a'th  wir- 
ionedd y'nghynnuUeidfa  y  saint. 

G  Canys  ^  pwy  yn  y  nef  a  gystedlir 
â'r  Arglwydd?  pwy  a  gyffelybir 
i'r  Arglwydd  ym  mysg  meibion  y 
cedyrn  ? 

7  ^  Duw  sydd  ofnad\^7^  iawn  yng 
nghynnuUeidfa  y  saint,  ac  i' w  ar- 
swydo  yn  ei  hoU  amgylchoedd. 

8  0  Arglwydd  Dduw  y  Uuoedd, 
pwy  sydd  fel  tydi,  yn  gadarn  Ior  ? 
a'th  wirionedd  o'th  amgylch  ? 

9  '  Ti  wyt  yn  lly wodraethu  ym- 
ch^vydd  y  môr :  pan  gyfodo  ei  don- 
nau,  ti  a'u  gostegi. 

10  *"  Ti  a  ddrylliaist  ^  yr  Aiplit,  fel 
un  lladdedig :  trwy  ^  nerth  dy  fraich 
y  gwasgeraist  dy  elynion. 

11  'Y  nefoedd  ydynt  eiddot  ti,  a'r 
ddaear  sydd  eiddot  ti :  ti  a  seiliaist 
y  byd  a'i  gyflawnder. 

12  Ti  a  greaist  ogledd  a  dehau : 
Tabor  a  Hermon  a  lawenychant  yn 
dy  enw. 

13  Y  mae  i  ti  fraich  a  chaderuid : 


cadam  yw  dy  law,  axi  uchel  yw  dy 
ddeheulaw. 

14  "*  Cyfiawnder  a  bam  yw  ^  trig- 
fa  dy  orsedd-faingc  :  °  trugaredd  a 
gwirionedd  a  ragflaenant  dy  wyneb. 

15  Gwỳn  eu  byd  y  bobl  a  adwaen- 
ant  "yr  hyfrydlais:  yn  Uewyrch  dy 
■svyneb,  O  Arglwydd,  y  rhodiant 
hwy. 

16  Yn  dy  enw  di  y  gorfoleddant 
beunydd ;  ac  yn  dy  gyfiawnder  yr 
ymddyrchafant. 

17  Canys  godidowgrwydd  eu  cad- 
ernid  hwynt  ydwyt  ti ;  ac  yn  dy 
ewyllys  da  p  y  dyrchefir  ein  corn  ni. 

18  Canys  ^  yr  Arglwydd  yw  ein 
tarian ;  a  Sanct  Israel  yw  ein  Bren- 
hin. 

19  Yna  yr  ymddiddenaist  mewn 
gweledigaeth  a'th  '^  Sanct,  ac  a  ddy- 
wedaist,  Gosodais  gymmorth  ar  un 
cadarn :  dyrchefais  un  etholedig  o'r 
bobL 

20  ^Cefais  Dafydd  fy  ngwasan- 
aethwr :  enneiniais  ef  a'm  holew 
sanctaidd : 

21 '  Yr  hwn  y  sicrhêir  fy  Haw  gyd 
âg  ef :  a'm  braich  a'i  nertha  ef. 

22  ^  Ni  orthrymma  y  gelyn  ef ;  a'r 
mab  anwir  nis  cystuddia  ef. 

23  Ac  mi  a  goethaf  ei  elynion  o'i 
flaen ;  a'i  gaseion  a  darawaf. 

24  *  Fy  ngwirionedd  hefyd  a'm  ivu- 
garedd /î/cíc?  gyd  âg  ef ;  ac  "jti  fy 
enw  y  dyrchefir  ei  gorn  ef. 

25  A  "^  gosodaf  ei  law  yn  y  môr, 
a'i  ddeheulaw  yn  yr  afonydd. 

26  Efe  a  lefa  arnaf,  Ti  yw  fy 
Nhad,  fy  Nuw,  a  Chraig  fy  iach- 
awdwriaeth. 

27  Minnau  a'i  gwnaf  yntau  yn 
gynfab,  goruwch  brenhinoedd  y 
ddaear. 

28  yCadwaf  iddo  fy  nhrugaredd 
yn  dragywydd ;  a'm  cyfammod  fydd 
sicr  iddo. 

29  "'Gosodaf  hefyd  ei  had  yn 
dragyAvydd;  a'i  orsedd-faingc  "fel 
dyddiau  y  nefoedd. 

30  Os  ei  feibion  a  adawant  fy 
nghyfraith,  ac  ni  rodiant  yn  fy 
marnedigaethau ; 

31  Os  fy  neddfau  a  halogant,  a'm 
gorchymynion  ni  chadwant : 

32  Yna  ^mi  a  ymwelaf  a'u  cam- 
wedd  â  gwîalen,  ac  â'u  hanwiredd 
â  ffrewyllau. 

33  Ond  ni  thorraf  fy  nhrugaredd 
oddi  wrtho,  ac  ^  ni  phaUaf  o'm  gwir- 
ionedd. 

34  Ni  thorraf  fy  nghyfammod,  ac 


m  Ps.  97.  2. 

B  Neu, 

eicrhâd, 
n  Ps.  85. 13. 


0  Num.  10. 
10.  a  23. 21. 


Pad.  24, 
Ps.  75. 10. 
a  132. 17. 

6  Neu,  o'r 
Arglwydd 
y  mae  ein 
tarian,  ac 
o  Sanct  Is- 
rael y  mae 
ein  hren- 
hin. 

7  Neu, 
$aint. 


11  Sam.  16. 
1,12. 


rPs.  80.17. 


«  2  Sam.  7. 
1. 


t  Ps.  01.  7. 
u  ad.  17. 


I  Ps.  72.  8. 
a  80. 11. 


a  Deut.  11. 
21. 


b  2  Sam.  7. 
14. 


8  Heb.  ni 
ddiddymr 
maffn 

nfjwirion- 
edd. 


Dafydd  yn  ymymliw  â  Diiic. 


PSALMAÜ. 


Byrdra  oes  dyn. 


c  2  Sam.  7. 

16. 

ad.  4,  29. 

liUC  1.  33. 

loan  12.34. 
d  Ps.  72.  5, 

17. 


9  neb.  ddis- 
gkirdeb. 


S  Job  7.  7. 
b  Ps.  39.  4, 
5.aUD.84. 

'  Ps.  49. 9. 
kHeb.11.5. 


i  2  Sam.  7. 
15. 

Es.  55.  3. 


ni  newidiaf  yr  hyn  a  ddaeth  allan 
o'm  genau. 

35  Tyiigais  unwaith  i'm  sancteidd- 
rwydd,  na  ddywedwn  gelwydd  i 
Dafydd. 

36  ''Bydd  ei  had  ef  yn  dragy- 
wydd,  a'i  orsedd-faingc  ^  fel  yr  haul 
ger  iy  mron  i. 

37  Sicrhêir  ef  yn  dragywydd  fel 
y  lleuad,  ac  /el  tyst  flfyddlawn  yn 
y  nef  Selah. 

38  Ond  ti  a  wrthodaist  ac  a  ffi- 
eiddiaist,  ti  a  ddigiaist  wrth  dy 
Enneiniog. 

39  Diddymmaist  gyfammod  dy 
was ;  halogaist  ei  goron,  gan  ei 
thajlu  i  la\vT. 

40  *Drylliaist  ei  hoU  gaeau  ef; 
gwnaethost  ei  amddiffynfeydd  yn 
ad^vyau. 

41  Yr  hoU  fforddolion  a'i  hyspeil- 
iant  ef:  aeth  yn  warthrudd  i'w 
gymmydogion. 

42  Dyrchefaist  ddeheulaw  ei  wrth- 
wynebwyr ;  llawenheaist  ei  hoU  el- 
ynion. 

43  Troaist  hefyd  fin  ei  gleddyf,  ac 
ni  chadarnheaist  ef  mewn  rhyfel. 

44  Peraisti'w  ^harddwch  ddarfod, 
a  bwriaist  ei  orsedd-faingc  i  lawr. 

45  Byrheaist  ddyddiau  ei  ieuengc- 
tid :  toaist  gywilydd  drosto  ef.  Selah. 

46  ^Pa  hyd,  Arglwydd,  yr  ym- 
guddi?  ai  yn  dragywydd?  a  lysg 
dy  ddigofaint  di  fel  tan  ? 

47  ^  Cofia  ^  pa  amser  sydd  i  mi : 
paham  y  creaist  hoU  blant  dynion 
yn  ofer  ? 

48  '  Pa  wr  afydd  byw,  ac  ni  ^  wêl 
farwolaeth  ?  a  wared  efe  ei  enaid  o 
law  y  bedd  ?  Selah. 

49  Pa  le  y  mae  dy  hen  drugaredd- 
au,  0  Arglwydd,  y  rliai  ^a  dyng- 
aist  i  Dafydd  yn  dy  wirionedd  ? 

50  Cofia,  0  Arglwydd,  warad- 
wydd  dy  weision,  "  yr  Iiwn  a  ddyg- 
ais  yn  fy  mynwes  gan  yr  hoU  bobl- 
oedd  fawrion ; 

51  A'r  hwn  y  gwaradwyddodd  dy 
elynion,  0  Arglwydd  ;  a'r  hwn  y 
gwarad^vyddasant  ol  troed  dy  En- 
neiniog. 

52  Bendigedig  fyddo  yr  Ar- 
glwydd yn  dragywydd.  Amen, 
ac  Amen. 

PSALM  XC. 

1  JLfoses  yn  datgan  rhaglunîaeth  Duw:  3  yn 
cwyno  rliag  hreuolder  dyn,  7  a  cheryddon 
Duw,  10  a  byrred  yr  einioes :  12  ac  yn 
gweddio  am  gael  givyhcdaeth  a  phrawf  o 
ddaionus  raglnniaeth  Duw. 


684 


'  Gweddi  Moses  *  gwr  Duw. 

TI,  Arglwydd,  ''fuost  yn  bres- 
Avylfa  i  ni  ^  ym  mhob  cenhedl- 
aeth. 

2  "  Cyn  gwneuthur  y  mynyddoedd, 
a  Uunio  o  honot  y  ddaear,  a'r  byd ; 
ti  hefyd  wyt  Dduw,  o  dragywydd- 
oldeb  hyd  dragy^vyddoldeb. 

3  Troi  ddyn  i  ddinystr ;  a  dywedi, 
^  Dychwelwch,  feibion  dynion. 

4  ^  Canys  mil  o  flynyddoedd  ydynt 
yn  dy  olwg  di  fel  doe,  wedi  yr  el 
heibio,  ac  fel  gwyliadwriaeth  uos. 

5  Dygi  hAV3mt  ymaith  megis  â  Uif- 
eiriant ;  ^y  maent  fel  hûn  :  y  bore 
s  y  maent  fel  llysieuyn  a  nevfidir. 

6  Y  bore  y  blodeua,  ac  y  tyf; 
prydnawn  y  torrir  ef  ymaith,  ac  y 
gwywa 

7  Canys  yn  dy  ddig  y  difetliAvyd 
ni,  ac  yn  dy  lidiowgrwydd  y'n  braw- 
ychwyd. 

8  ^  Gosodaist  ein  hanwiredd  ger 
dy  fron,  ein  'dirgel  bechodau  yng 
ngoleuni  dy  wyneb. 

9  Canys  ein  holl  ddyddiau  ni  a 
*  ddarfuant  gan  dy  ddigofaint  di : 
treuHasom  ein  blynyddoedd  fel 
^  chwedl. 

10  ^' Yn  nyddiau  ein' blynyddoedd 
y  mae  deng  mlynedd  a  thri  ugain : 
ac  OS  o  gryfder  y  cyrheuddir  ped- 
war  ugain  mlynedd,  etto  eu  nerth 
sydd  boen  a  blinder;  canys  eb- 
rwydd  y  derfydd,  a  ni  a  ehedwn 
ymaith. 

11  Pwy  a  edwyn  nerth  dy  sorriant? 
canys  fel  y  mae  dy  ofn,  y  mae  dy 
ddigter. 

12  ^Dysg  i  ni  felly  gyfrif  ein 
dyddiau,  fel  y  dygom  ein  calon  i 
ddoethineb. 

13  Dychwel,  Arglwydd,  pa  hyd  ? 
ac  edifarhâ  o  ran  dy  weision. 

14  DiwaUa  ni  yn  fore  â'th  drugar- 
edd ;  fel  y  gorfoleddom  ac  y  llawen- 
ychom  dros  ein  holl  ddyddiau: 

15  Llawenhâ  ni  yn  ol  y  dyddiau  y 
cystuddiaist  ni,  a'r  blynyddoedd  y 
gwelsom  ddrygfyd. 

16  Gweler  dy  waith  tu  ag  at  dy 
weision,  a'th  ogoniaut  tu  ag  at  eu 
plant  hwy. 

17  A  bydded  'prydferthwch  yr  Ar- 
glwydd ein  Duw  arnom  ni :  a 
threfna  weithred  ein  dwylaw  ynom 
ni ;  ie,  trefna  waith  ein  dAvylaw, 

PSALM  XCI. 

1  Cyflwr  y  duwiol,  3  a^u,  diogelwch,  9  a'u 
trigias  ;  11  eu  giveision,  14  a'u  caredigion  ; 
a  diwedd  y  civhl. 


2  Neil, 

Piaim. 
»  Deut.  33. 

L 
b  Deut.  :;3. 

27. 

Ezec.  11. 

16. 
SHeb. 

y'nghen- 

hedlaeth  a 

chenhedU 

cuth. 
c  Diar.  8.25. 

d  Gen.  3. 19. 

Preg.  12.  7. 
e  2  Pelr  J. 

8. 


f  Pa.  73.  20. 

e  Ps.  103. 
1.5. 
Es.  40.  6. 


h  Ps.  50.  21. 
i  Ps.  19. 12. 


4Heb. 
droisa  «t 
eu  kwyit' 
ebau. 

6  Neu, 
miffyrdod. 

6  Neu, 
Dyddiau 
ein  blyn- 
yddoedd, 
ynddynt 
y  iiiao,<|e. 


Ps.  27.  4. 


D'logelwcli  y  duwiól. 


PSALMAU. 


Mccivrhydi  teyrnas  Crist 


«  Ps.  27.  6. 
2Heb. 
leitŷa. 

b  Ti.  142.  5. 


c  Ps.  124. 7. 


d  Ps.  17.  8. 

a  57.  1. 
a  61.  4. 


e  Job  5.  19, 
&c. 

Ps.  121.  fi. 
Diar.  3.  23. 

Es.  43.  2. 


e  Ps.  90.  1. 


b  Ps.  34.  7. 
a  71.  3. 
Matt.  4.  6. 
Luc  4.  10. 


« Job  5.  23. 
Ps.  37. 24. 
S  neidr. 


k  Ps.  50. 15. 


2Neu, 
ir  dijdd. 
•  Ps.  147.  1. 


BHeb. 
Biggaion. 


t)  I*B.  40.  5. 
» 139. 17. 


R  liwn  "sydd  yn  trigo  jai  nir- 
gelwch  y  Goruchaf,   a  '^erys 
y'nghysgod  yr  HoUalluog. 

2  ^  Dywedaf  am  yr  Arglwydd,  Fy 
noddfa  a'm  hamddiflynfa  ydyw :  fy 
Nuw ;  ynddo  yr  ymddiriedaf. 

3  Canys  *=efe  a'th  wareda  di  o 
fagl  yr  heliwr,  ac  oddi  wrth  haint 
echryslawn. 

4  ^  A'i  asgell  y  cysgoda  efe  trosot, 
a  than  ei  adenydd  y  byddi  diogel : 
ei  wirionedd  /ydd  darian  ac  as- 
talch  i  ti. 

5  ^  Nid  ofni  rliag  dychryn  nos  ;  na 
rliag  y  saeth  a  eliedo  y  dydd : 

6  iVa.  rhag  yr  haint  a  rodio  yn 
y  tywyllwch  ;  na  rhag  y  dinystr  a 
ddinystrio  ganol  dydd. 

7  Wrth  dy  ystlys  y  cwymp  mil,  a 
deng  mil  wrth  dy  ddeheulaw :  ond 
ni  ddaw  yn  agos  attat  ti. 

8  Yn  unig  Hi  a  ganfyddi  a'th  lyg- 
aid,  ac  a  weli  dâl  y  rhai  annuwiol. 

9  Am  i  ti  wneuthur  yr  Arglwydd 
fy  noddfa,  sefj  Goruchaf,  ^yn  bres- 
wylfa  i  ti ; 

10  Ni  ddigwydd  i  ti  niwed,  ac  ni 
ddaw  pla  yn  agos  i'th  babell. 

11  ^  Canys  efe  a  orchymyn  i'w  ang- 
elion  am  danat  ti,  dy  gadw  yn  dy 
holl  fiyrdd. 

12  Ar  eu  dwylaw  y'th  ddygant 
'  rhag  taro  dy  droed  wrth  garreg. 

13  Ar  y  Hew  a'r  ^  asp  y  cerddi : 
y  cenaw  Hew  a'r  ddraig  a  fethri. 

14  Am  iddo  roddi  ei  serch  arnaf, 
am  hynny  y  gwaredaf  ef :  dyrchaf- 
af  ef,  am  iddo  adnabod  fy  enw. 

15  "^Efe  a  eilw  amaf,  a  mi  a'i 
g^vrandawaf :  mewn  ing  y  hyddaf 
fi  gyd  âg  ef,  y  gwaredaf,  ac  y  go- 
goneddaf  ef. 

16  Digonaf  ef  â  hir  ddyddiau  ;  a 
dangosaf  iddo  iy  iachawdwriaeth. 

PSALM  XCII. 

]  Dafydd  yn  annog  i  /oliannu  Buw,  4  am  ei 
favor  weithredoedd,  6  am  ei  farnedigaethau 
ar  yr  enwir,  10  a't  ddaioni  i'r  duwiol. 

Psalm  neu  Gân  'ar  y  dydd  Sabbath. 

*"p\  A  yiv  moUannu  yr  Arglwydd, 

1  J  a  chanu  mawl  i'th  enw  di,  y 
Goruchaf : 

2  A  mynegi  y  bore  am  dy  drugar- 
edd,  a'th  wirionedd  y  nosweithiau ; 

3  Ar  ddegtant,  ac  ar  y  nabl ;  ac 
ar  y  delyn  ^  yn  fyfyrioL 

4  Canys  Hawenychaist  fi,  O  Ar- 
glwydd, a'th  weithred:  y'ngwaith 
dy  ddwylaw  y  gorfoleddaf 

5  **  Mor  fawredig,  0  Arglwydd, 


686 


yw  dy  weithredoedd !    '^dwfn  iawn 
yw  dy  feddyliau. 

6  ^  Gwr  annoeth  ni  ŵyr,  a'r  ynfyd 
ni  ddeall  hyn. 

7  Pan  ^  flodeuo  y  rhai  annuwiol  fel 
y  llysieuyn,  a  blaguro  hoU  weith- 
redwyr  anwiredd  ;  hynny  sydd  i'w 
dinystrio  byth  bythoedd. 

8  Tithau,  Arglwydd,  wyt  ddyrch- 
afedig  yn  dragywydd. 

9  Canys  wele,  dy  elynion,  0  Ar- 
glwydd, wele,  dy  elynion  a  ddi- 
fethir  :  gwasgerir  holl  weithredwyr 
auAviredd. 

10  Ond  '^fy  nghorn  i  a  ddyrchefi  fel 
unicorn  :  âg  olew  îr  y'm  henneinir. 

11  sFy  llygad  hefyd  a  wêl  fy 
ngiüỳnfyd  ar  fy  ngwrth^vynebwyr  : 
fy  nghlustiau  a  glywant  J^  eicyllys 
am  y  rhai  drygionus  a  gyfodant  i'm 
herbyn. 

12  ''  Y  cyfiawn  a  flodeua  fel  palm- 
wydden ;  ac  a  gynnydda  fel  cedr- 
wydden  yn  Libanus. 

13  Y  rhai  a  blannwyd  yn  nhŷ  yr 
Arglwydd,  a  flodeuant  y'nghyn- 
teddoedd  ein  Duw. 

14  Ffrwythant  etto  yn  eu  henaint; 
tirfion  ac  iraidd  fyddant : 

15  I  fynegi  mai  uniawn  yw  yr  Ar- 
glwydd '  fy  nghraig  ;  ac  ^  nad  oes 
anwiredd  ynddo. 

PSALM  XCIII. 

Mawrhydi,  gallu,  a  sancteiddrwydd  teyrnas 
Crist. 

""XT^R  Arglwydd  sydd  yn  teyrn- 
X  asu,  ^  efe  a  wisgodd  ardderch- 
owgrwydd;  gwisgoddyr  Arglwydd 
nerth,  ac  ymwregysodd :  y  byd 
hefyd  a  sicrhâwyd,  fel  na  syflo. 

2  ''Darparwyd  dy  orsedd-faingc 
^  erioed  :  ti  wyt  er  tragy wyddoldeb. 

3  Y  Uifeiriaint,  0  Arglwydd, 
a  ddyrchafasant,  y  Uifeiriaint  a 
ddyrchafasant  eu  twrf;  y  Uifeir- 
iaint a  ddyrchafasant  eu  tonnau. 

4  Yr  Arglwydd  yn  yr  uchelder 
sydd  gadarnach  na  thwrf  dyfroedd 
lawer,  na  chedyrn  donnau  y  mor. 

5  Sicr  iawn  yw  dy  dystiolaethau : 
sancteiddrwydd  a  weddai  i'th  dy,  0 
Arglwydd,  ^  byth. 

PSALM  XCIV. 

1  Y  propliwyd,  wrth  alw  am  gyfiawnder,  yn 
cwyno  rhag  trais  ao  annutcioldeb :  8  yn 
dysgu  rhagluniaeth  Duw:  12  yn  dangoa 
dedwyddwch  cystudd.  16  Mai  Buw  yw  am- 
ddiffynnwr  y  cystuddiedig. 

O  ARGLWYDD  Dduwj  ^dîal,  O 
Dduw  y  dial,  **  ymddisgleiria. 


c  Rhuf.  11. 

3t 


e  Job  12.  6. 
a  21.  7. 
Jer.  12.  1, 
2. 
Mai.  3.  15. 


fPs. 

24. 


9.  17, 


g  Ps.  54.  7. 
a  50.  10. 
a  112.  8. 


h  Es.  65.  22. 
Hos.  14.  5. 


iDeut.32.t. 
k  Rhuf.  9. 
14. 


a  Pb.  96. 10. 

a  97.  1. 

a  99.  1. 

Es.  52.  7. 
b  Ps.  104. 1. 


c  Ps.  45.  6. 
Diar.  8. 22, 

&c. 


SHeb. 

dros  hir 
ddyddiau. 


a  Deut.  32. 

35. 

Nah.  1.  2. 
b  Ps.  80. 1. 


Am  raglunîaeih  Duw. 


PSALMAU. 


Y  psalmydd 


t  Pfl.  7.  6. 
*  Gen.  18. 
25. 


e  Ps.  31.  18. 
Judas  15. 


rPs.  10.11, 
13.  a  59.  7. 


s  Ps.  73.  22. 
a  92.  6. 


h  Exod.  i, 

11. 

Riar.  20. 
12. 


1 1  Cor.  3. 
20. 

k  1  Cor.  11. 
32. 

Heb.  12.  5, 
tic. 


U  Sam.  12. 
22. 

Khuf.  11. 
1,2. 


m  Amos  6. 3. 


n  Ps.  58.  2. 
Es.  10. 1. 


2  "  Ymddyrcha,  ^Farnwr  y  byd: 
tâl  eu  gwobr  i'r  beilchion. 

3  Pa  hyd,  Arglwydd,  y  caiff  yr 
annuwiolion,  pa  hyd  y  caiff  yr  an- 
nuwiol  orfoleddu  ? 

4  Pa  hyd  'y  siaradant  ac  y  dy- 
wedant  yn  galed?  yr  ymfawryga 
holl  weithredwyr  anwiredd  ? 

5  Dy  bobl,  Arglwydd,  a  ddryll- 
iant;  a'th  etifeddiaeth  a  gystudd- 
iant. 

6  Y  weddw  a'r  dieithr  a  laddant, 
a'r  amddifad  a  ddieneidiant. 

7  ^Dywedant  hefyd,  Ni  wêl  yr 
Aeglwydd;  ac  nid  ystyria  Duw 
Jacob  hyn. 

8  s  Ystyi-iwch,  chwi  rai  annoeth  ym 
mysg  y  bobl :  ac  ynfydion,  pa  bryd 
y  deallwch  ? 

9  ^  Oni  chlyw  yr  hwn  a  blannodd 
y  glust?  oni  wêl  yr  hwn  a  luniodd 
y  llygad? 

10  Oni  cherydda  yr  hwn  a  gospa 
y  cenhedloedd?  oni  ŵyr  yr  hwn 
sydd  yn  dysgu  gwybodaeth  i  ddyn  ? 

11  '  Gŵyr  yr  Arglwydd  feddyliau 
dyn,  mai  gwagedd  ydynt. 

12  ''Gwỳn  ei  fyd  y  gwr  a  geryddi 
di,  0  Arglwydd,  ac  a  ddysgi  yn 
dy  gyfraith : 

13  I  beri  iddo  lonydd  oddi  wrth 
ddyddiau  drygfyd,  hyd  oni  chlodd- 
ier  ffos  i'r  annuwiol. 

14  ^  Canys  ni  ad  yr  Arglwydd  ei 
bobl,  ac  ni  wi'thyd  efe  ei  etifedd- 
iaeth. 

15  Eithr  barn  a  ddychwel  at  gyf- 
iawnder :  a'r  holl  rai  uniawn  o  gal- 
on  a  ant  ar  ei  ol. 

16  Pwy  a  gyfyd  gyd  â  mi  yn 
erbyn  y  rhai  drygionus  ?  pwy  a  saif 
gyd  â  mi  yn  erbyn  gweithredwyr 
anwiredd? 

17  Oni  huasai  yr  Arglwydd  yn 
gymmorth  i  mi,  braidd  na  thrigasai 
fy  enaid  mewn  distawrwydd. 

18  Pan  ddywedais,  Llithrodd  fy 
nhroed :  dy  drugaredd  di,  0  Ar- 
glwydd, a'm  cynhaliodd. 

19  Yn  amlder  fy  meddyliau  o'm 
mewn,  dy  ddiddanwch  di  a  lawen- 
ycha  fy  enaid. 

20  A  "^  fydd  cyd-ymdeithas  i  ti  â 
gorsedd-faingc  anwiredd,  yr  hon  °  a 
lunia  anwiredd  yn  lie  cyfraith  ? 

21  Yn  finteioedd  y  deuant  yn  er- 
byn enaid  y  cyfiawn,  a  g-waed  gwir- 
ion  a  farnant  yn  euog. 

22  Eithr  yr  Arglwydd  sydd  yn 
amddifíynfa  i  mi;  a'm  Duw  yw 
craig  fy  nodded. 

m 


23  Ac  "efe  a  dâl  iddynt  eu  han- 
wiredd,  ac  a'u  tyrr  ymaith  yn  eu 
drygioni :  yr  Arglwydd  ein  Duw 
a'u  tyrr  hwynt  ymaith. 

PSALM  XCV. 

1  Cynghor  i  foliannu  Duw,  3  o  herwydd  eifaior- 
edd,  6  ai  ddaioni  ;  8  ac  na  themtier  ef. 

DEÜWCH,  canwn  i'r  Arglwydd: 
^ymlawenhâwn  ^yn  nerth  ein 
hiechyd. 

2  ^  Deuwn  ger  ei  fron  ef  â  dîolch : 
canwn  yn  Uafar  iddo  â  psalmau. 

3  Canys  ''yr  Arglwydd  sydd 
Dduw  mawr,  a  Brenhin  mawr  gor- 
uwch  yr  holl  dduAviau. 

4  Yr  hwn  y  mae  gorddyftiderau 
y  ddaear  yn  ei  law,  *  ac  uchelderau 
y  mynyddoedd  yn  eiddo. 

5  Y  môr  sydd  eiddo,  ac  efe  a'i 
gwnaeth  :  a'i  ddwylaw  a  luniasant 
y  sychdir. 

6  Deuwch,  addolwn,  ac  ymgrym- 
mwn  :  gostyngwn  ar  ein  gliniau  ger 
bron  yr  Arglwydd  ein  Gwneuth- 
urwr. 

7  Canys  efe  yw  ein  Duw  ni ;  a 
"  ninnau  ym  bobl  ei  borfa,  a  defaid 
ei  law.  "^Heddyw,  os  gwrandêwch 
ar  ei  leferydd, 

8  Na  chaledwch  eich  calcnnau, 
''megis  yn  ^jt  ymrysonfa,  fel  yn 
nydd  profedigaeth  yn  yr  anialwch : 

9  Pan  ^demtiodd  eich  tadau  fi, 
y  profasant  fi,  ac  y  gwelsant  fy 
ngweithredoedd. 

10  Deugain  mlynedd  yr  ymryson- 
ais  a'r  genhedlaeth  hon,  a  dywed- 
ais,  Pobl  gyfeUiornus  yn  eu  calon 
ydynt  hwy,  ac  nid  adnabuant  fy 
ffyrdd : 

11  Wrth  y  rhai  y  tyngais  yn  fy 
llid,  ^  na  ddelent  i'm  gorphwysfa. 

PSALM  XCVL 

1  Cynghor  i  glod/ori  Duw,  4  am  ei  fawredd, 
8  aH  /renhiniaeth,  11  aHfarn  gyffredinol. 

»/^ENWCH  i'r  Arglwydd  gan- 
\j  iad  newydd :  cenwch  i'r  Ar- 
glwydd, yr  holl  ddaear. 

2  Cenwch  i'r  Arglwydd,  bendig- 
wch  ei  enw ;  cyhoeddwch  o  ddydd 
i  ddydd  ei  iachawd^vi-iaeth  ef 

3  Datgenwch  ym  mysg  y  cenhedl- 
oedd ei  ogoniant  ef,  ym  mhlith  yr 
holl  bobloedd  ei  ryfeddodau. 

4  Canys  ^  mawr  yw  yr  Arglwydd, 
a  "  chanmoladwy  iawTi :  ^  ofiiadAvy 
yw  efe  goruwch  yr  holl  dduwiau. 

5  Canys  *  holl  dduwiau  y  bobloedd 
ydynt  eilunod :  ond  yr  Arglwydd 
a  wnaeth  y  nefoedd. 

6  Gogoniant  a  harddwch  sydd  o'i 


0  Pa.  7. 16, 


«  Ps.  100.  L 

2  Heb. 
y'nyhraig. 

3  Heb. 

Ehag- 
Jlaenton  ei 

wyneb  ef. 

bPs.  96.  4. 
a  Ö7.  9. 
a  135.  5. 


<  Neu,  a 
nerth  y. 


c  Ps.  79. 13. 

a80. 1. 

a  100.  3. 
d  Heb.  3.  7. 

a  4.  7. 


e  Exod.  17. 

2,7. 

Num.  14. 

22,  &c. 

a  20.  13. 

Deui.  6. 

16. 
6  Heb. 

y  gynmn. 
I  Ps.  78.  18, 

40.  5tì. 

1  Cor.  10. 


6  Heb. 
OS  deuattU 


« 1  Chron, 
16.  23. 
Ps.  33.  3. 


b  Ps.  145.  3. 

c  Ps.  18.  3. 
d  Ps.  95.  3. 

o  Edrych 
Jer.lO.  11, 
12. 


yn  cynghori  pawb 


PSALMAU. 


ifoliannu  yr  Arglwydd, 


'P3.29. 1, 

2. 


9Neu,  yn 
y  cy»segr 
prydferth. 

t  pg.  29.  a. 

alio.  3. 


1»P8.93.1, 
a  97. 1. 


Ps.  69. 34. 

k  Ps.  98.  7, 

&c. 


1  Ps.  67.  4. 
Dat.19.lL 


»  Ps.  96. 10. 


SNeu, 

mawrion. 
b  1  Bren.  8. 

12. 

Ps.  18.  U. 
c  Pa.  89.  14. 
3NeH, 

ticrhâd. 


d  Ps.  77. 18. 

a  Ifti.  32. 

•  Barn.  5. 5. 
Mic.  1.  4. 
Nah.  1.  5. 


fPs.ig.L 

a  50.  6. 


»  Exod.  20. 

4. 

Lef.  26. 1. 

Deut.  5.  8. 
h  Heb.  1.  6. 


I  Ps.  95.  3. 

a  9G.  4. 


flaen  ef ;   nerth  a  hyfrydwch  sydd 
yn  ei  gyssegr. 

7  Tylwythau  y  bobl,  rhoddwch 
i'r  Arglwydd,  rhoddwch  i'r  Ar- 
glwydd ogoniant  a  nerth. 

8  ^Rhoddwch  i'r  Arglwydd  ogon- 
iant ei  enw:  dygwch  ofírwm,  a 
deuwch  i'w  gynteddoedd. 

9  Addolwch  yr  Arglwydd  ^^mewn 
prydferthwch  sancteiddrwydd :  jr 
holl  ddaear,  ofhwch  ger  ei  fron  ef. 

10  Dywedwch  ym  mysg  y  cenhedl- 
oedd,  ''Yr  Arglwydd  sydd  yn 
teyrnasu;  a'r  byd  a  sicrhaodd  efe, 
fel  nad  ysgogo  :  efe  a  fama  y  bobl 
yn  uniawn. 

11  ^Llawenhâed  y  nefoedd,  a  gor- 
foledded  y  ddaear;  ''rhued  y  môr 
a'i  gyflawnder. 

12  Gorfoledded  y  maes,  a'r  hyn  oil 
y  sydd  ynddo:  yna  holl  brennau 
y  coed  a  ganant 

13  0  flaen  yr  Arglwydd  :  canys 
y  mac  yn  dyfod,  canys  y  mae  yn 
dyfod  i  famu  y  ddaear:  'efe  a  fama 
y  byd  trwy  gyflawnder,  a'r  bobloedd 
a'i  wirioneddl 

PSALM  XCVIL 

1  Mawrhydi  teyrnas  Dduw.  7  Yr  eglicys  yn 
llawenychu  o  herwydd  harnedigaetliau  Duto 
ar  ddelw-addolwyr.  10  Cynghor  i  dduvnol- 
deb  a  Uawenydd. 

^"VTR  Arglwydd  sydd  yn  teyrn- 
X    asu;  gorfoledded  y  ddaear: 
llawenyehed  ynysoedd  ^  lawer. 

2  ^  Cymmylau  a  thywyllwch  sydd 
o'i  amgylch  ef :  "  cyfiawnder  a  bam 
yw  ^  trigfa  ei  orsedd-faingc  ef. 

3  Tan  a  â  aUan  o'i  flaen  ef,  ac  a 
lysg  ei  elynion  o  amgylch. 

4  "^  Ei  fellt  a  lewyrchasant  y  byd : 
y  ddaear  a  welodd,  ac  a  grynodd. 

5  **  Y  mynyddoedd  a  doddasant  fel 
cŵyr  o  flaen  yr  Arglwydd,  o  flaen 
Arglwydd  yr  hoU  ddaear. 

6  ^Y  nefoedd  a  fynegant  ei  gyf- 
lawnder ef,  a'r  holl  bobl  a  welant 
ei  ogoniant 

7  ^Gwaradwydder  y  rhai  oil  a  was- 
anaethant  ddelw  gerfiedig,  y  rhai  a 
ymflfrostiant  mewn  eilunod:  ''addol- 
wch ef,  jnr  hoU  dduwiau. 

8  Sion  a  glywodd,  ac  a  lawenych- 
odd ;  a  merched  Judah  a  orfoledd- 
asant,  o  herwydd  dy  famedigaethau 
di,  O  Arglwydd. 

9  Canys  ti,  Arglwydd,  wyt  or- 
uchel  goruwch  yr  hoU  ddaear :  *  dir- 
fawr  y'th  ddyrchafwyd  goruwch  yr 
holl  dduwiau. 

10  Y  rhai  a  gerwch  yr  Arglwydd, 


687 


^  casêwch  ddrygioni :  efe  sydd  yn 
cadw  eneidiau  ei  saint ;  efe  a'u 
gwared  o  law  y  rhai  annuwiol. 

11  'Hauwyd  goleuni  i'r  cyfiawn, 
a  Uawenydd  i'r  rhai  uniawn  o  galon. 

12  Y  rhai  cyflawn,  ^  Uawenychwch 
yn  yr  Arglwydd  ;  a  moliennwch 
wrth  gofladwriaeth  ei  sancteidd- 
rwydd ef. 

PSALM  XCVIII. 

1  Dafydd  yn  annog  yr  luddewon,  4  a'r  cenhedlr 

oedd,  7  a'r  holl  greaduriaid,  i  glodfori  Duw. 

Psalm. 

■/^ENWCH  i'r  Arglwydd  gan- 
\y  iad  newydd :  canys  efe  a 
wnaeth  hethau  rhyfedd :  ^  ei  dde- 
heulaw  a'i  fraich  sanctaidd  a  bar- 
odd  iddo  fuddugoliaeth. 

2  ''Hysbysodd  yr  Arglwydd  ei 
iachawdwriaeth  :  datguddiodd  ei 
gyflawnder  y'ngolwg  y  cenhedloedd. 

3  Cofiodd  ei  drugaredd  a'i  wirion- 
edd  i  dy  Israel:  holl  derfynau  y 
ddaear  a  welsant  iachawdwriaeth 
ein  Duw  ni 

4  Cenwch  yn  Uafar  i'r  Arglwydd, 
yr  hoU  ddaear:  llefwch,  ac  ymla- 
wenhêwch,  a  chenwch. 

5  Cenwch  i'r  Arglwydd  gyd  a'r 
delyn  ;  gyd  a'r  delyn,  a  lief  psalm. 

6  Ar  udgyrn  a  sain  cornet,  cen- 
wch yn  Uafar  o  flaen  yr  Arglwydd 
y  Brenhin. 

7  ^Rhued  y  môr  a'i  gyflawnder; 
y  byd  a'r  rhai  a  drigant  o'i  fewn. 

8  Cured  y  Uifeiriaint  eu  dwylaw ; 
a  chyd-ganed  y  mynyddoedd 

9  0  flaen  yr  Arglwydd  :  canys  y 
mae  yn  dyfod  i  farnu  y  ddaear: 
efe  a  farna  y  byd  â  chyfiawnder,  a'r 
bobloedd  âg  uniondeb. 

PSALM  XCIX. 

1  Dafydd  yn  gosod  allan  deyrnas  Dduw  yn 
S'ion:  5  ac  yn  annog  pawb,  wrth  esampl 
yr  hen  dadau,  i  addoli  Duw  yn  ei  fynydd 
sanctaidd. 

YR  *  Arglwydd  sydd  yn  teyrn- 
asu ;  cryned  y  bobloedd  :  ''eis- 
tedd  y  mae  rhwng  y  cerubiaid; 
ymgynhyrfed  y  ddaear. 

2  Mawr  yw  yr  Arglwydd  yn 
Si'on,  a  dyrchafedig  yiv  efe  gor- 
uwch yr  holl  bobloedd. 

3  Moliannant  dy  enw  mawr  ac 
ofnadwy ;  canys  sanctaidd  yw. 

4  A  *=  nerth  y  Brenhin  a  hofla  farn: 
ti  a  sicrhêi  uniondeb,  barn  a  chyf- 
iawnder a  wnei  di  yn  Jacob. 

5  ^  Dyrchefwch  yr  Arglwydd  ein 
Duw,  ac  ymgrymmwch  o  flaen  ^ei 
ystôl-draed  ef :  canys  sanctaidd  yw. 


k  Ps.  34. 14. 

a  101.  3. 
Amos  5.15. 
Bhuf.12.9. 

1  Ps.  112.  4. 


mPs.33. 1. 


»  Ps.  33. 3. 

a  96.  1. 
Eg.  42. 10. 

b  Es.  69. 16. 
a  63. 5. 


c  Es.  52. 10. 


IPs.! 
&c. 


a  Ps.  93.  L 

bExod.26. 
22. 
PS.80.L 


0  Job  36. 5, 


e  1  Cliron. 
28.2. 


Adduned  Dafydd. 


PSALMAU. 


Ei  gŵyn  chwcrw-dost. 


ijer.  15.L 


6  Exod.  33. 
9. 


b  Edrvch 

Ex.  32.  2. 

Num.  20. 

12,24. 

Deut.9.20. 
1  ad.  5. 


»  Ps.  145, 

titl. 
2Neu, 

o  ddiolch. 
b  Ps.  96. 1. 


cPs.119. 

73.  a  139. 

13,  &c. 

a  149.  2. 

Eph.  2. 10. 
SNeu.ewZdo 

ef  ydym. 
d  Ps.  95. 7. 

Ezec.  34. 

30,  31. 
ePs.  66. 13. 


fPs.  136.  1, 

&c. 


2Neu, 

i'rfaU. 

lieb. 

Belial. 
a  Ps.  97.  10. 
b  Ps.  125.  5. 


e  Ps.  18.  27. 
Uiar.  6. 17. 


SNeu, 
yn  ber- 
ffaith  yn 
y  ffordd. 


6  ^  Moses  ac  Aaron  ym  mhlitli  ei 
offeiriaid  ef ;  a  Samuel  ym  mysg  y 
rhai  a  alwant  ar  ei  enw :  galwasant 
ar  yr  Arglwydd,  ac  efe  a'u  gwran- 
dawodd  hwynt. 

7  ^  Llefarodd  wrthynt  yn  y  golofii 
gwmmwl :  cadwasant  ei  dystiol- 
aethau,  a'r  ddeddf  a  roddodd  efe 
iddynt 

8  Gwrandewaist  arnynt,  0  Ar- 
glwydd ein  Duw :  Duw  oeddit 
yn  eu  harbed,  le,  pan  ^ddîelit  am 
eu  dychymmygion. 

9  '"■  Dyrchefwch  yr  Arglwydd  ein 
Duw,  ac  ymgrymmwch  ar  ei  fyn- 
ydd  sanctaidd :  canys  sanctaidd  yw 
yr  Arglwydd  ein  Duw. 

PSALM  C. 

1  Cynghor  i  foliannu  Duw  yn  llawen-liyfryd, 

3  am  ei/awredd,  4  ac.am  ei  allu. 

a  Psalm  "  0  foliant. 

CENWCH   ^yn   llafar   i'r  Ar- 
glwydd, yr  holl  ddaear. 

2  Gwasanaetiiwcli  yr  Arglwydd 
mewn  llawenydd  :  deuwch  o'i  flaen 
ef  â  chân. 

3  Gwybyddwch  mai  yr  Arglwydd 
sydd  Dduw  :  "  efe  a'n  gwnaeth,  ac 
^  nid  ni  ein  hunain :  ^  ei  bobl  ef 
ydym,  a  defaid  ei  borfa. 

4  ^Ewch  i  mewn  i'w  byrth  ef  â 
dîolch,  ac  i'w  gynteddau  â  mawl : 
diolchwch  iddo,  a  bendithiwch  ei 
enw. 

5  Canys  da  yw  yr  Arglwydd: 
^ei  drugaredd  sydd  yn  dragywydd ; 
a'i  wirionedd  hyd  genhedlaeth  a 
chenhedlaeth. 

PSALM  CL 

Dafydd  yn  gwneuthur  adduned  a  phroffes  o 

dduwioldeb. 

Psalm  Dafydd. 

CANAP  am  drugaredd  a  barn: 
i  ti,  Arglwydd,  y  canaf 

2  Byddaf  ddeallus  mewn  ffordd 
berffaith.  Pa  bryd  y  deui  attaf? 
rhodiaf  mewn  perffeithrwydd  fy 
nghalon  o  fewn  fy  nhỳ. 

3  Ni  osodaf  ddim  ^anwir  o  flaen 
fy  Uygaid:  *cas  gennyf  waitli  ^y 
rhai  cildynnus ;  ni  lŷn  wrthyf  fi. 

4  Calon  gyndyn  a  gilia  oddi  wrtliyf : 
nid  adnabyddaf  c?c?2/»*  drygionus. 

5  Torraf  ymaith  yr  hwn  a  enllibio 
ei  gymmydog  yn  ddirgel :  '^  yr  ucliel 
o  olwg,  a'r  balch  ei  galon,  ni  allaf 
ei  ddioddef. 

6  Fy  Uygaid  fydd  ar  fíyddloniaid 
y  tir,  fel  y  trigont  gyd  â  mi :  yr 
hwn  a  rodio  ^  mewn  ffordd  berffaith, 
hwnnw  a'm  gwasanaetha  l 


7  Ni  thrig  o  fe^vn  fy  nhŷ  jr  un  a 
wnelo  dwyll :  ni  *  thrig  yn  fy  ngolwg 
yr  un  a  ddywedo  gelwydd. 

8  ^  Yn  fore  y  torraf  ymaith  holl 
annuwiolion  y  tir,  i  ddiwrciddio 
holl  weithredwyr  anwiredd  o  ddin- 
as  yr  Arglwydd. 

PSALM  GIL 

1  Y prophwyd  yn  ei  weddi  yn  cwyno  yn  cliwerw- 
dost :  12  yn  cymmeryd  cysur  o  dragywydd- 
oldeb  a  thrugaredd  Duw.  18  Bod  yn  rliaid 
cadw  coffa  o  drugareddau  Duw.  23  Y  mae 
yn  attegu  ei  wendid  âg  anghyfnewidiolder 
Duw. 

Gweddi  *y  cystuddiedig,  pan  fyddo  mewn 
blinder,  ac  yn  tywallt  ei  gŵjTi  ger  bron 
yr  Arglwydd. 

i  RGLWYDD,  clyw  fy  ngweddi, 
J\.  a  deled  fy  Uef  attat. 

2  ^  Na  chudd  dy  wyneb  oddi  wrth- 
yf yn  nydd  fy  nghyfyngder,  gostwng 
dy  glust  attaf :  yn  y  dydd  y  galwyf, 
brysia,  gwrando  fi. 

3  Canys  fy  nyddiau  a  ddarfnant 
^fel  mwg,  ^a'm  hesgyrn  a  boeth- 
asant  fel  aelwyd. 

4  Fy  nghalon  a  darawyd,  ac  a 
wywodd  fel  llysieuyn;  fel  yr  ang- 
hofiais  fwytta  fy  mara. 

5  Gan  lais  fy  nhuchan  y  glynodd 
•^fy  esgyrn  wrth  fy  *nghnawd. 

6  ^Tebyg  wyf  i  belican  yr  anial- 
wch  :  ydwyf  fel  dylluan  y  diffaeth- 
wch, 

7  Gwyliais,  ac  ydwyf  fel  aderyn 
y  to,  unig  ar  ben  y  tŷ. 

8  Fy  ngelynion  a'm  gwaradwydd- 
ant  beunydd:  y  rhai  a  ynfydant 
wrthyf,  a  dyngasant  yn  fy  erbyn. 

9  Canys  bwytteais  ludw  fel  bara, 
a  ^chymmysgais  fy  níod  âg  wylofain; 

10  O  herwydd  dy  lid  di  a'th  ddig- 
ofaint:  canys  codaist  fi  i  fynu,  a 
theflaist  fi  i  lawr. 

11  'Fy  nyddiau  sydd  fel  cysgod 
yn  cilio  ;  a  ^  minnau  fel  glaswelltyn 
a  wywais. 

12  ^  Tithau,  Arglwydd,  a  barhêi 
yn  dragywyddol,  a'th  ^  goffadvrriaeth 
hyd  genhedlaeth  a  chenhedlaeth. 

13  Ti  a  gyfodi,  ac  a  drugarhêi 
wrth  Sion :  canys  yr  amser  i  dru- 
garhâu  wrthi,  ie,  yr  amser  nodedig, 
a  ddaeth. 

14  Oblegid  y  mae  dy  weision  yn 
hofíì ''  ei  meini,  ac  yn  tostui'io  wrth 
ei  Uwch  hi. 

15  Felly  y  cenhedloedd  a  ofnant 
enw  yr  Arglwydd,  a  holl  frenhin- 
oedd  y  ddaear  dy  ogoniant. 

16  Pan  adeilado  yr  Arglwydd 
Sion,  y  gwelir  ef  yn  ei  ogoniant 


4Heb. 

sicrMir. 


d  Ps.  75. 10. 
Jei.21.  12. 


a  Neu,  t'r. 


a  Ps.  27.  9. 
a  69. 17. 


s  Neu,  yn 

fwg. 

b  Job  30. 30. 


cjobl9.20. 
Galar.4.8. 
4  nghroen, 
d  Job  30. 29. 


e  Ps.  42.  8. 

a  80. 5. 


f  Ps.  109. 

23.  a  144. 4. 

Preg.6.12. 
e  Es.  40. 6. 

lago  1. 10. 
h  Galar.  5. 

19. 
1  Ps.  135. 

13. 


It  Ps.  79.1. 


Gyngìior  ifenditliio  Duw 


PSALMAÜ. 


am  ci  drugaredd. 


1  Ps.  22.  31. 

Es.  43. 21. 


m  Ps.  14.  2. 
a  33. 13. 


B  Ps.79.11. 


4Heb. 

iodd. 


o  Heb.  L  10. 


P  Es.  51.  6. 

a  65. 17. 

a  66.  22. 

Rhuf.8.20. 

2  Petr  3. 7, 

10, 11. 
í  Heb.  sefi. 


t  Vb.  69.  36. 


B  Pb.  104. 1. 
a  146. 1. 


b  Ps,  130.  8. 
Matt,  9.  2, 


Marc  2. 11. 
Luc  7.  47. 


d  Es.  40,  31, 
e  Pb.  146.  7, 


rPs.  147. 

19. 
e  Exod.  34. 

r.,7. 

Num.  14. 

18. 

Deuf.5,10. 

Neh.  9. 17. 

Pb.  86. 15. 

Jer.  32.  18. 
b  Pb.  30,  5. 

Es.  57.  16. 

Jer.  3.  5. 

Mic,  7. 18. 


17  Efe  a  edrych  ar  weddi  y  gwael, 
ac  ni  ddîystyrodd  eu  dymuniad. 

18  Hyn  a  ysgrifenir  i'r  genhedl- 
aeth  a  ddêl :  '  a'r  bobl  a  grëir  a 
foliannant  yr  Arglwydd. 

19  Canys  ™  efe  a  edrychodd  o  ucli- 
elder  ei  gyssegr:  yr  Arglwydd  a 
edrychodd  o'r  nefoedd  ar  y  ddaear ; 

20  "  I  wrandaw  uchenaid  y  carcliar- 
orion ;  ac  i  ryddhâu  plant  angau  ; 

21  I  fyiìegi  enw  yr  Arglwydd 
yn  Síon,  a'i  foliant  yn  Jerusalem  : 

22  Pan  gasgler  y  bobl  ynghyd, 
a'r  teyrnasoedd  i  wasanaethu  yr 
Arglwydd. 

23  ^Gostyngodd  efe  íy  nerth  ar 
y  ffordd ;  byrhaodd  fy  nyddiau. 

24  Dywedais,  Fy  Nuw,  na  chym- 
mer  fi  ymaith  y'nghanol  fy  nydd- 
iau: dy  flynyddoedd  di  si/dd  yn 
oes  oesoedd. 

25  °Yn  y  dechreuad  y  seiliaist  y 
ddaear;  a'r  nefoedd  ydynt  waith 
dy  ddwylaw. 

26  pH^7  a  ddarfyddant,  a  thi  a 
^  barhêi :  îe,  hwy  oÛ  a  heneiddiant 
fel  diUedyn ;  fel  gwisg  y  newidi 
hwynt,  a  hwy  a  newidir. 

27  Tithau  yr  un  ydwyt,  a'th  flyn- 
yddoedd ni  ddarfyddant. 

28  *i  Plant  dy  weision  a  barhânt, 
a'u  had  a  sicrhêir  ger  dy  fron  di, 

PSALM  CIII, 

1  Cynghor  i  fendìíhio  Duw,  am  ei  drugaredd, 

15  a'i  ddzanwadalwch. 

Psalm  Dafydd, 

FY    enaid,    *bendithia    yr    Ar- 
glwydd; a  chwbl  sydd  ynof, 
ei  enw  sanctaidd  ef, 

2  Fy  enaid,  bendithia  yr  Ar- 
glwydd; ac  nac  anghofia  ei  holl 
ddoniau  ef : 

3  ^'Yr  hwn  sydd  yn  maddeu  dy 
hoU  anwireddau ;  yr  hwn  sydd  yn 
iachâu  dy  holl  lesgedd : 

4  Yr  hwn  sydd  yn  gwaredu  dy  fyw- 
yd  o  ddistryw :  yr  •=  hwn  sydd  yn  dy 
goroni  â  thrugaredd  ac  â  thosturi : 

5  Yr  hwn  sydd  yn  diwaUu  dy 
enau  â  daioni ;  ^fel  yr  adnewyddir 
dy  ieuengctid  fel  yr  eryr. 

6  *Yr  Arglwydd  sydd  yn 
gwneuthur  cyfiawnder  a  barn  i  r 
rhai  gorthrymmedig  olL 

7  ^Hysbysodd  ei  ffyrdd  i  Moses; 
ei  weithredoedd  i  feibion  Israel, 

8  ^Ti-ugarog  a  graslawn  yw  yr 
Arglwydd;  hwyrfiydig  i  lid,  a 
mawr  o  drugarowgrwydd. 

9  ^  Nid  byth  yr  ymryson  efe :  ac 
nid  byth  y  ceidw  efe  ei  ddigofaint. 


10  'Nid  yn  ol  ein  pechodau  y 
gwnaeth  efe  â  ni ;  ac  nid  yn  ol  ein 
hanwireddau  y  talodd  efe  i  ni, 

11  Canys  cyfuwch  ag  y^v  y  nef- 
oedd uwxhlaw  y  ddaear,  y  rhagor- 
odd  ei  drugaredd  ef  ar  y  rhai  a'i 
hofnant  ef. 

12  Cyn  belled  ag  yw  y  d^vyrain 
oddi  wrth  y  gorllewin,  y  pellhaodd 
efe  ein  camweddau  oddi  wrthym. 

13  ^Fel  y  tosturia  tad  wrth  ei 
hhüwi,  felly  y  tosturia  yr  Arglwydd 
wrth  y  rliai  a'i  hofnant  ef. 

14  Canys  efe  a  edwyn  ein  defn- 
ydd  ni :  '  cofia  mai  Uwch  ydym. 

15  "Dyddiau  dyn  sydd  fel  glas- 
welltyn :  °  megis  blodeuyn  y  maes, 
felly  y  blodeua  efe, 

16  Canys  y  gwynt  a  â  drosto,  ac 
ni  bydd  mwy  o  hono ;  °  a'i  le  nid 
edwyn  ddim  o  hono  ef  mwy, 

17  Ond  trugaredd  yi'  Arglwydd 
sydd  o  dragywyddoldeb  hyd  dragy- 
wyddoldeb,  ar  y  rhai  a'i  hofnant  ef ; 
a'i  gyfiawnder  p  i  blant  cu  plant ; 

18  I'r  sawl  a  gadwant  ei  gyfam- 
mod  ef,  ac  a  gofiant  ei  orchymyn- 
ion  i'w  gwneuthur. 

19  Yr  Arglwydd  a  barottodd  ei 
orseddfa  yn  y  nefoedd  :  a'i  frenhin- 
iaeth  ef  sydd  yn  Uywodraethu  ar 
bob  peth. 

20  *î  Bendithiwch  yr  Arglwydd, 
ei  angelion  ef,  '  cedyrn  o  nerth,  yn 
gwneuthur  ei  air  ef,  gan  wrandaw 
ar  leferydd  ei  air  ef, 

21  Bendithiwch  yr  Arglwydd,  ei 
hoU  luoedd  ef ;  *ei  holl  weision  yn 
g\\Tieuthur  ei  ewyllys  ef. 

22  Bendithiwch  yr  Arglwydd,  ei 
holl  weithredoedd  ef,  ym  mhob 
man  o'i  lywodraeth  :  fy  enaid,  ben- 
dithia yr  Arglwydd. 

PSALM  CIV. 

1  Myfijrdod  ar  gadarn  allu,  7  a  rhyfeddol 
ragddarhodaeih  Duw.  31  Bod  gogoniant 
Vuiv  yn  dragywyddol.  33  Y  prophwyd  yn 
adduno  moUannu  Duw  yn  ddihaid. 

FYenaid,  bendithia  yr  Arglwydd. 
O  Arglwydd  fy  Nuw,  tra 
mawr  ydwyt ;  *  gwisgaist  ogoniant 
a  harddwch, 

2  Yr  hwn  wyt  yn  gwisgo  goleuni 
fel  diUedyn:  etc  ^yn  taenu  y  nef- 
oedd fel  Hen, 

3  "  Yr  hwn  sydd  yn  gosod  tylath- 
au  ei  ystafelloedd  yn  y  dyfroedd; 
^yn  gwneuthur  y  cymmylau  yn 
gerbyd  iddo;  ac  *yn  rhodio  ar 
adenydd  y  gwynt. 

4  '^Yr  hwn  sydd  yn  gwneuthur 


i  Eira  9. 13. 


t  Mai  3. 17. 


1  Pa.  78.  39, 

m  Pb.  90.  5. 

n  Job  14.  1, 
2. 

lago  1. 10, 
11. 


o  Job  7. 10, 
a  20.  9. 


P  Exod.  20. 
6. 
Deut.  7.  9. 


<!  Pa.  148.  2, 

r  Edrych 
Pa.  78.  25, 


•  Heb.  1, 14, 


a  Ps.  93.  1, 


b  Es.  40.  22. 
a  45.  12. 


d  Eb.  19.  L 
e  Pa.  18. 10. 


flleb.  L7. 


Myfyrdod  ar  allu 


PSALMAU. 


a  rhagddarbodaeth  Duw. 


B  Job  26.  T. 
a  38.  4,  6. 
Ps.  24.  2. 
a  136.  6. 

h  Gen.  7. 19. 


2  Neil,  Y 
mynydd- 
oedd  a  ym- 
godanl  cHr 
dyffryn- 
oedd  a 
ddisgyn- 
ant. 

k  Ps.  33.  7. 
Jer.  5.  22. 

1  Gen.  9. 11, 
15. 


m  Ps.  147.  8. 
n  Ps.  65.  9. 


0  Gen.  1. 29, 
30.  a  3. 18. 
a  9.  3. 


P  Barn.  9. 
13. 

Ps.  23.  5. 
Diar.31.6, 
7. 

S  Heb. !  heri 
iw  wyneb 
ddisgleirio 
âg  clew, 
neu,  yn 
fwy  nac 
olew. 

t  Num.  24. 
6. 


r  Gen.  1.14. 


■  E3.  45.  7. 

*  Heb.  y 
mae  ei  holl 
fwystfilod 
ynym- 
lusgo  yn 
y  coed. 

t  Job  38. 39. 
Joel  1.  20. 


ei    genhadon    yn    ysprydion ;     a'i 
weinidogion  yn  dan  fflamllyd. 

5  8  Fr  hwn  a  seiliodd  y  ddaear 
ar  ei  sylfeini,  /el  na  symmudo  byth 
yn  dragywydd. 

6  ''Toaist  hi  â'r  gorddyinder, 
megis  â  gwisg :  y  dyfroedd  a  safent 
goruwch  y  mynyddoedd. 

7  'Gan  dy  gerydd  di  y  ffoisant: 
rhag  swn  dy  daran  y  prysurasant 
ymaith. 

8  ^  Gan  y  mynyddoedd  yr  ymgod- 
ant :  ar  hyd  y  dyffiynoedd  y  dis- 
gynant,  i'r  He  a  seiliaist  iddynt. 

9  ^Gosodaist  derfyn,  fel  nad  el- 
ont  drosodd;  'fel  na  ddychwelont 
i  orchuddio  y  ddaear, 

10  Yr  hwn  a  yrr  y  fiynhonnau  i'r 
dySrynoedd,  y  rhai  a  gerddant 
rhwng  y  bryniau. 

11  Diodant  holl  fwystfilod  y  maes: 
yr  asynod  gwylltion  a  dorrant  eu 
syched. 

12  Adar  y  nefoedd  a  drigant  ger 
Haw  iddynt,  y  rhai  a  leisiant  oddi 
rhwng  y  cangau. 

13  ""Y  mae  efe  yn  dyfrhâu  y  bryn- 
iau o'i  ystafelloedd :  "y  ddaear  a 
ddigonir  o  fírwyth  dy  weithredoedd. 

14  o  Y  mae  yn  peri  i'r  gwellt  dyfti 
i'r  anifeiliaid,  a  Uysiau  i  wasanaeth 
dyn :  fel  y  dycco  fara  allan  o'r  ddaear ; 

15  A  Pgwin,  yr  hwn  a  lawenycha 
galon  dyn;  ac  ^olew,  i  beri  i'w 
wyneb  ddisgleirio :  a  bara,  yr  hum 
a  gynnal  galon  dyn. 

16  Prennau  yr  Aeglwydd  sydd 
lawn  sugn  :  cedrwydd  Libanus,  ^  y 
rhai  a  blannodd  efe ; 

17  Lie  y  nytha  yr  adar:  y  fíyn- 
nidwydd  yw  tŷ  y  ciconia. 

18  Y  mynyddoedd  uchel  sydd 
noddfa  i'r  geifr;  a'r  creigiau  i'r 
cwningod, 

19  'Efe  a  wnaeth  y  Ueuad  i  am- 
serau  nodedig:  yr  haul  a  edwyn 
ei  fachludiad. 

20  *  Gvmei  dywyllwch,  a  nos  fydd : 
^  ynddi  yr  ymlusga  pob  bwystfil  coed. 

21  *  Y  cenawon  Uewod  a  ruant  am 
ysglyfaeth,  ac  a  geisiant  eu  bwyd 
gan  Dduw. 

22  Pan  godo  haul,  ymgasglant, 
a  gorweddant  yn  eu  llochesau. 

23  Dyn  a  â  allan  i'w  waith,  ac 
i'w  orchwyl  hyd  yr  hwyr. 

24  Mor  lliosog  yw  dy  weithred- 
oedd, O  Arglwydd  I  gwnaethost 
hwynt  oil  mewn  doethineb :  Uawn 
yw  y  ddaear  o'th  gyfoeth. 

25  Felly  y  mae  y  mor  mawr,  Uyd- 

690 


an  :  yno  y  mae  ymlusgiaid  heb  rif- 
edi,  bwystfilod  bychain  a  mawrion. 

26  Yno  yr  â  y  Uongau:  yno  y 
mae  y  lefiathan,  yr  hwn  a  luniaist 
i  chwarae  ynddo. 

27  "Y  rhai  hyn  oil  a  ddisgwyl- 
iant  wrthyt ;  am  roddi  iddynt  eu 
bwyd  yn  ei  bryd. 

28  A  roddech  iddynt,  a  gasglant : 
agori  dy  law,  a  diwellir  hwynt  â 
daioni. 

29  Ti  a  guddi  dy  wyneb,  hwythau 
a  drallodir:  ""dygi  ymaith  eu  han- 
adl,  a  threngant,  a  dychwelant  i'w 
llwch. 

30  '^Pan  oUyngych  dy  yspryd,  y 
crëir  hwynt ;  ac  yr  adnewyddi  wyn- 
eb y  ddaear. 

31  Gogoniant  yr  Arglwydd  fydd 
yn  dragywydd:  yr  Arglwydd  a 
lawenycha  yn  ei  weithredoedd. 

32  Efe  a  edrych  ar  y  ddaear,  a 
hi  a  gryna:  ^efe  a  gyflfwrdd  a'r 
mynyddoedd,  a  hwy  a  fygant. 

33  ^Canaf  i'r  Arglwydd  tra  fydd- 
wyf  fjrw :  canaf  i'm  Duw  tra  fydd- 
wyf. 

34  Bydd  melus  iy  myfyrdod  am 
dano :  mi  a  lawenychaf  yn  yr  Ar- 
glwydd. 

35  Darfydded  y  pechaduriaid  o'r 
tir,  na  fydded  yr  annuwiolion 
mwy.  Fy  enaid,  bendithia  di  yr  Ar- 
glwydd.   Molwch  yr  Arglwydd. 

PSALM  C V. 

1  Cynghor  i  foliannu  Duw,  ac  i  chwilto  allan 
ei  weithredoedd  ef.  7  Ystori  rhagluniaetk 
Duw  tu  ag  at  Abraham,  16  a  Joseph,  23  a 
Jacob  yn  yr  Aipht,  26  a  Moses  yn  gwaredu 
yr  Israeliaid,  37  a'r  Israeliaid  wedi  eu 
dwyn  allan  o'r  Aipht,  eu  porthi  yn  yr  an- 
ialwch,  a'u  plannu  y^ngiolad  Canaan. 

•r^LODFORWCH  yr  Arglwydd; 
\^  gelwch  ar  ei  enw :  mynegwch 
ei  weithredoedd  ym  mysg  y  bobl- 
oedd. 

2  Cenwch  iddo,  canmolwch  ef: 
ymddiddenwch  am  ei  holl  ryfedd- 
odau  ef. 

3  Gorfoleddwch  yn  ei  enw  sanct- 
aidd :  Uawenyched  calon  y  rhai  a 
geisiant  yr  Arglwydd. 

4  Ceisiwch  yr  Arglwydd  a'i  nerth : 
ceisiwch  ei  wyneb  ef  bob  amser. 

5  Cofiwch  ei  ryfeddodau  y  rhai  a 
wnaeth  efe ;  ei  wyrthiau,  a  barn- 
edigaethau  ei  enau ; 

6  Chwi  had  Abraham  ei  was  ef, 
chwi  meibion  Jacob  ei  etholedigion. 

7  Efe  yiv  yr  Arglwydd  ein  Duw 
ni :  ei  farnedigaethau  ef  sydd  trwy 
yr  holl  ddaear. 


»  Pg.  136. 
25.  a  145. 
15.  a  147.9. 


X  Job  34. 14, 
15. 

Ps.  14R.  4. 
Preg.  U.  7. 

TEs.  32.  15. 
Ezec.37.9. 


Í  Ps.  144.  5. 


»  Ps.  63.  4. 
a  146.  2. 


»  1  Chron. 
16.8. 
Es.  12.  4. 


Tstoi'i  rhagluniaeth  Duw 


PSALMAU. 


tu  ag  at  ei  hobl. 


bGfn.17.2, 
a  22.  Ifi, 
&c.  a  26. 3. 
a  28. 13. 
a  35.  II. 
Luc  1.  73. 
Heb.  6. 17. 


c  Gen.  13. 

15.  a  15. 18. 
2  Heb. 

Uinyn. 

<i  Gen.  34. 
m. 

Deut.  7.  7. 
a  26.  5. 
e  Heb.  11.  9. 


fGen.  35.  5. 

S  Gen.  12. 
17. 
a  20.  3,  7. 


b  Gen.  41. 
54. 

3  thorrodd. 

*ffon. 

lL(f.26.26. 

Es.  3. 1. 

Ezec.  4. 1(5. 
k  Gen.  45. 5. 

a  50  2i). 
1  Gen.  37. 

28. 
m  Gen.  39. 

20.  a  40. 15. 


n  Gen.  41. 
14. 


0  Gen.  41. 
40. 


6  Heb. 

feddiarU. 


1  Pa.  106. 
22. 

rExod.  ].7. 


« Exod.  1. 8, 
die. 


»  Exod.  3. 
10.  a  4. 12, 

14. 

1  Exod.  7, 

a  8,  a  9. 

Ps.  78.  43, 

(Sic. 
5  Heb. 

eiriau  ei. 
»  Exod.  10. 

22. 

J  Pa.  99.  7. 
«Ncu, 

oedrif/nt 

ufudd  i'w 

air  ef, 
»  Exod.  7. 

20. 
»  Exod.  8.  6. 
b  Exoil.  8. 

17.24. 


8  Cofiodd  ei  gyfammod  byth,  y 
gair  a  orchymynodd  efe  i  fil  o  gen- 
hedlaethau : 

9  *'Yr  hyn  a  ammododd  efe  ag 
Abraham,  a'i  Iw  i  Isaac ; 

10  AV  hyn  a  osododd  efe  yn 
ddeddf  i  Jacob,  ac  yn  gyfammod 
tragy wyddol  i  Israel ; 

11  Gan  ddywedyd, '  I  ti  y  rhoddaf 
dir  Canaan,  ^rhandir  eich  etifedd- 
iaeth. 

12  ^  Pan  oeddynt  ychydig  o  rifedi, 
i'e,  ychydig,  a  *  dieithriaid  ynddi : 

13  Pan  rodient  o  genhedlaeth  i 
genhedlaeth,  o'r  naill  deyrnas  at 
bobl  arall : 

14  ^Ni  adawodd  i  neb  eu  gor- 
thrymmu;  le,  ^ceryddodd  frenhin- 
oedd  o'u  plegid ; 

15  Gan  ddywedyd,  Na  chyffyrdd- 
wch  â'm  rhai  enneiniog,  ac  na 
ddrygwch  fy  mhrophwydi. 

16  '•  Galwodd  hefyd  am  newyn  ar 
y  tir;  a  ^dinystriodd  hoU  *'gyn- 
haliaeth  bara. 

17  ^Anfonodd  wr  o'u  blaen  hwynt, 
'Joseph,  yr  hivn  a  werthwyd  yn  was. 

18  "Cystuddiasant  ei  draed  ef  mewn 
gefyn :  ei  enaid  a  aeth  mewn  heiyrn : 

19  Hyd  yr  amser  y  daeth  ei  air  ef : 
gair  yr  Arglwydd  a'i  profodd  ef. 

20  °  Y  brenhin  a  anfonodd,  ac  a'i 
gollyngodd  ef;  llywodraethwr  y 
bobl,  ac  a'i  rhyddhaodd  ef 

21  "Gosododd  ef  yn  arglwydd  ar 
ei  dŷ,  ac  yn  llywydd  ar  ei  holl 
^  gyfoeth : 

22  I  rwymo  ei  dywysogion  ef  wrth 
ei  ewyllys ;  ac  i  ddysgu  doethineb 
i'w  henuriaid  ef 

23  PAeth  Israel  hefyd  i'r  Aipht;  a 
Jacob  a  ymdeithiodd  ^yn  nhir  Ham. 

24  Ac  'efe  a  gynnyddodd  ei  bobl 
yn  ddirfawr;  ac  a'u  gwnaeth  yn 
gryfach  na'u  gwrthwynebwyr. 

25  *  Trodd  eu  calon  hwynt  i  gasâu 
ei  bobl  ef,  i  wneuthur  yn  ddicheU- 
gar  a'i  weision. 

26  *  Efe  a  anfonodd  Moses  ei  was ; 
ac  Aaron,  yr  hwn  a  ddewisasai. 

27  ''Hwy  a  ddangosasant  ^ei  ar- 
wyddion  ef  yn  eu  plith  hwynt,  a 
rhyfeddodau  yn  nhir  Ham. 

28  ""Efe  a  anfonodd  dywyllwch, 
ac  a  dywyllodd:  ac  ^nid  ^anufudd- 
hasant  hwy  ei  air  ef. 

29  ^Efe  a  drodd  eu  dyfroedd  yn 
waed,  ac  a  laddodd  eu  pysgod. 

30  ^Eu  tir  a  heigiodd  lyfíaint  yn 
ystafelloedd  eu  brenhinoedd. 

31  ''Efe   a  ddywedodd,  a  daeth 


cymmysgbia,  a  Uau  yn  eu  holl  fro 
hwynt. 

32  '^Efe  a  '^wnaeth  eu  gwlaw 
hwynt  yn  genllysg,  ac  yn  fflam- 
mau  tan  yn  eu  tir. 

33  Tarawodd  hefyd  eu  gwinwydd, 
a'u  íRgyswydd;  ac  a  ddrylliodd  goed 
eu  gwlad  hwynt. 

34  ^Efe  a  ddywedodd,  a  daeth  y 
locustiaid,  a'r  lindys,  yn  aneirif ; 

35  Y  rhai  a  fwyttasant  yr  holl  las- 
wellt  yn  eu  tir  hwynt,  ac  a  ddifas- 
ant  íFrwyth  eu  daear  hwynt. 

36  ®  Tarawodd  hefyd  bob  cyntaf- 
anedig  yn  eu  tir  hwynt,  ^blaen- 
ffrwyth  eu  holl  nerth  hwynt. 

37  ^Ac  a'u  dug  hwynt  allan  ag 
arian  ac  aur;  ac  heb  un  Uesg  yn 
eu  llwythau. 

38  ^*  Llawenychodd  yr  Aipht  pan 
aethant  aUan :  canys  syrthiasai  eu 
harswyd  arnynt  hwy. 

39  *Efe  a  daenodd  gwmmwl  yn 
do,  a  than  i  oleuo  liw  nos. 

^  40  "^Gofynasant,  ac  efe  a  ddug  sofl- 
ieir ;  ac  '  a'u  diwallodd  â  bara  nefol. 

41  '"Efe  a  holltodd  y  graig,  a'r  dyfr- 
oedd a  ddylifodd;  cerddasant  ar 
hyd  lleoedd  sychion  yn  afonydd. 

42  Canys  efe  a  gofiodd  ''ei  air 
sanctaidd,  ac  Abraham  ei  was. 

43  Ac  a  ddug  ei  bobl  allan  mewn 
Uawenydd ;  ei  etholedigion  mewn 
^  gorfoledd. 

44  **Ac  a  roddes  iddynt  diroedd 
y  cenhedloedd:  a  meddiannasant 
lafur  y  bobloedd. 

45  PFel  y  cadwent  ei  ddeddfau 
ef,  ac  y  cynhalient  ei  gyfreithiau. 
Molwch  yr  Arglwydd. 

PSALM  CVI. 

1  Y  Psalmydd  yn  annog  i  foliannu  Duio:  4 
yn  gweddto  am  faddeuant  pechodau,  megis 
y  gwnaeth  Duw  cCr  tadau.  7  Ystori  o  wrth- 
ry/elgarwch  y  hobl,  a  thrugaredd  Duw.  47  Y 
mae  efe  yn  diweddu  â  gweddi  ac  â  moliant. 

2"]|/jrOLWCH   yr   Arglwydd. 
1t_L  ^''Clodforwch  yr  Arglwydd; 
canys  da  ytv  :  o  herwydd  ei  dru- 
garedd  a  bery  yn  dragyAvydd. 

2  Pwy  a  draetha  nerthoedd  yr  Ar- 
glwydd?  ac  a  iynega  ei  holl  fawl  ef  ? 

3  Gwýn  eu  byd  a  gadwant  farn,  a'r 
hwn  a  wnel  gyfiawnder  bob  amser. 

4  ^'Cofia  fi,  Arglwydd,  yn  ol  dy 
raslonrwydd  i'th  bobl ;  ymwêl  â  mi 
â'th  iachawdwriaeth. 

5  Fel  y  gwelwyf  ddaioni  dy  ethol- 
edigion, fel  y  llawenychwyf  yn  Ua- 
wenydd dy  genedl  di,  fel  y  gorfol- 
eddwyf  gyd  â'th  etifeddiaeth. 


0  Erod.  9. 


7  Heb. 
roddes. 


d  Exod.  10. 
4,13. 


e  Exod.  12. 

29. 

Ps.  78.  51. 
f  Gen.  49.  3. 

e  Exod.  12. 
35. 


b  Exod.  12. 
35. 


i  Exod.  13. 
21, 


k  Exod.  16, 

12,  &c, 
IPs.  78.  24, 

25. 
m  Exod.  17, 

6. 

Num.  20. 

IL 

Ps.  78. 16. 

1  Cor.  10. 4. 
n  Gen.  15. 

14. 


8  Heb.  can. 

o  Deut.  6. 
10,  11. 
Jos.  13.  7. 


P  Deut.  4. 1, 
40. 
a  6. 21—25. 


2  Heb. 

Haleluiak, 
a  1  Chron. 

16.34. 
b  Ps.  107.  1. 

a  118.  1. 

a  13G.  1, 


0  Ps.  119. 

132. 


Gwrthryfelgarwch  y  hóbl, 


PSALMAU. 


a  tJiriigaredd  Duio. 


d  1  Bron.  8. 
47. 
Dan.  9.  5. 


•  Exod.  14. 
11,  12. 


r  Exod.  9. 
16. 

e  Exod.  14. 

21. 
hEs.  H3.11, 

12, 13. 


1  Esod.  14. 
27.  a  15.  5. 


k  Exod.  U. 
31.  a  15. 1. 


I  Exod.  15. 

24.  a  17.  2. 
S  neb.  Hwy 

afri/sias- 

ant,  oc  a 

anghofias- 

anl,  &c. 
m  Num.  11. 

4,83. 

Ps.  78. 18. 

1  Cor.  10. 6. 
*  B.eh.flÿs 

yn  yr. 
n  Num.  11. 

31. 

0  Num.  16. 
1,  &c. 


P  Num.  16. 
31. 
Deut.ll.  6. 


1  Num.  16. 
35,46. 


r  Exod.  32. 
4. 


•  Jer.  2. 11. 
Rhuf.1.23. 


♦  Ps.  78.  51. 
a  105.  23, 
27. 

n  Exod.  32. 

10, 11,  32. 

Deut.  9. 19. 

a  10. 10. 
»  Ezec.  13. 

5.  a  22.  30. 


J  Jer.  3. 19. 


«Num.11. 
2. 


6  "^Pechasom  gyd  â'n  tadau: 
gwnaethom  gamwedd,  anwireddus 
fuom. 

7  Ein  tadau  ni  ddeallasant  dy  ryf- 
eddodau  yn  yr  Aipht,  ni  chofias- 
ant  liosowgi'wydd  dy  dnigareddau; 
^eitlir  gwrthryfelgar  fuont  wrth  y 
môr,  se/j  môr  coch. 

8  Etto  efe  a'u  hachubodd  h^vynt 
er  mwyn  ei  enw,  ^i  beri  adnabod 
ei  gademid. 

9  ^Ac  a  geryddodd  y  môr  coch, 
fel  y  sychodd  efe :  a  ^  thywysodd 
hwynt  trwy  y  dyfnder,  megis  trwy 
yr  anialwch. 

10  Achubodd  liwyiit  hefyd  o  law 
eu  digasog ;  ac  a'u  gwaredodd  o 
law  y  gelyn. 

11  'A'r  dyfroedd  a  doisant  eu 
gwrtliwynebwyr ;  ni  adawyd  un  o 
honynt. 

12  ''Yna  y  credasant  ei  eiriau 
ef ;  canasant  ei  fawl  ef. 

13  '  ^  Yn  y  fan  yr  anghofiasant  ei 
weithredoedd  ef;  ni  ddisgwylias- 
ant  am  ei  gynghor  ef : 

14  "Eithr  blysiasant  "^yn  ddirfawr 
yn  yi*  anialwch ;  a  themtiasant 
Dduw  yn  y  diffaethwch. 

15  "  Ac  efe  a  roddes  eu  dymuniad 
iddynt ;  eithr  efe  a  anfonodd  gulni 
i'w  henaid. 

16  °  Cenfigennasant  hefyd  wrth 
Moses  yn  y  gwersyll,  ac  wrth 
Aaron  sant  yr  Arglwydd. 

17  ^Y  ddaear  a  agorodd,  ac  a 
lyngcodd  Dathan,  ac  a  orchudd- 
icdd  gynnulleidfa  Abiram. 

18  iCynneuodd  tan  hefyd  yn  eu 
cynnulleidfa  hwynt :  fflam  a  losg- 
odd  y  rhai  annuwioL 

19  ''Llo  a  wnaethant  yn  Horeb;  ac 
ymgrymmasant  i'r  ddelw  dawdd. 

20  Felly  *  y  troisant  eu  gogoniant 
i  lun  eidion  yn  pori  glaswellt. 

21  Anghofiasant  Dduw  eu  Ha- 
chubwr,  yr  hwn  a  wnelsai  bethau 
mawrion  yn  yr  Aipht ; 

22  Pethau  rhyfedd  *yn  nhir  Ham; 
pethaa  ofnadwy  Avrth  y  môr  coch. 

23  "Am  hynny  y  dywedodd  y 
dinystriai  efe  hwynt,  oni  buasai  i 
Moses  ei  etholedig  "sefyll  ar  yr 
adwy  o'i  flaen  ef;  i  droi  ymaith 
ei  lidiowgrwydd  ef,  rhag  eu  din- 
ystrio. 

24  Diystyrasant  hefyd  ^y  tir  dy- 
munol :  ni  chredasant  ei  air  ef : 

25  ""Ond  grwgnachasant  yn  eu 
pebyll;  ac  ni  wrandawsant  ar  lais 
yr  Arglwydd. 

692 


26  *Yna  y  dyrchafodd  efe  ei  law 
yn.  eu  herbyn  hwynt,  i'w  cwympo 
yn  ^  yr  anialwch ; 

27  ^Ac  i  gwympo  eu  had  ym 
niysg  y  cenhedloedd;  ac  iV  gwas- 
garu  yn  y  tiroedd. 

28  '^Ymgyssylltasant  hefyd  â  Baal- 
Peor,  a  bwyttasant  ebyrth  y  meirw. 

29  Felly  y  digiasant  ef  a'u  dy- 
chymmygion  eu  hun;  ac  y  taraw- 
odd  pla  yn  eu  mysg  hwy. 

30  "^Yna  y  safodd  Phinees,  ac  a 
ia^\Ti-farnodd  :  a'r  pla  a  attaliwyd. 

31  A  chyfrifwyd  hyn  iddo  yn  gyf- 
iawnder,  o  genhedlaeth  i  genhedl- 
aeth  byth. 

32  ""Llidiasant  e/hefyd  wrth  ddyfr- 
oedd  y  gynnen;  fel  y  bu  ddrwg  i 
Moses  o'u  plegid  hwynt : 

33  0  herwydd  cythruddo  o  hon- 
ynt ei  yspryd  ef,  fel  y  cam-ddywed- 
odd  â'i  wefusau. 

34  ^Ni  ddinystriasant  y  bobloedd, 
^am  y  rhai  y  dywedasai  yr  Ar- 
glwydd wrthynt : 

35^  Eithr  ymgymmysgasant  a'r  cen- 
hedloedd ;  a  dysgasant  eu  gweith- 
redoedd  hwynt : 

36  A  gwasanaethasant  eu  delw- 
au  hwynt;  'y  rhai  a  fa  yn  fagl 
iddynt. 

37  ^"  Aberthasant  hefyd  eu  meib- 
ion  a'u  merched  i  gythreuliaid, 

38  Ac  a  dywalltasant  waed  gwir- 
ion,  se/  gwaed  eu  meibion  a'u 
merched,  y  rhai  a  aberthasant  i 
ddelwau  Canaan :  ^  a'r  tir  a  halog- 
wyd  â  gwaed. 

39  Felly  yr  ymhalogasant  yn  eu 
gweithredoedd  eu  hun,  ac  ™y  put- 
teiniasant  gyd  a'u  dychymmygion. 

40  Am  hynny  y  cynneuodd  dig  yr 
Arglwydd  yn  erbyn  ei  bobl,  fel  y 
ffieiddiodd  efe  ei  etifeddiaeth. 

41  Ac  efe  a'u  rhoddes  hwynt  yn 
llaw  y  cenhedloedd ;  a'u  caseion  a 
lywodraethasant  arnynt. 

42  Eu  gelynion  hefyd  a'u  gorthrym- 
masant;  a  darostyngwyd  hwynt  dan 
eu  dwylaw  hwy. 

43  "Llawer  gwaith  y  gwaredodd 
efe  hwynt;  hwythau  a'i  digiasant 
e/  a'u  cynghor  eu  hun,  a  hwy  a 
^  wanhychwyd  am  eu  hanwiredd. 

44  Etto  efe  a  edrychodd  pan  oedd 
ing  arnynt,  pan  "glywodd  eu  llefain 
hwynt. 

45  pAc  efe  a  gofiodd  ei  gyfammod 
â  h^vynt,  ac  a  edifarhaodd  yn  ol  lli- 
osowgrwydd  ei  drugareddau : 

46  1  Ac  a  Avnaeth  iddynt  gael  tru- 


»  Num.  14. 

28. 

Ps.  95. 11. 

Ezec.  20. 

15. 
5  ij  diffaeth- 

wcli. 
b  Ps.  44.  IL 

Ezec.  20. 

23. 
c  Num.  25. 

2.  3.  a  31. 

16. 

Deut.  32. 

17. 

Hos.  9.  in. 

Dat.  2. 14. 


d  Num.  25. 
7. 


*  Num.  20. 
3,13. 
Deut.  3. 26. 


'Bam.l. 

21,  27. 
E  Deut.  7.  2. 


h  Barn.  2. 2. 
a  3.  5,  6. 


1  Exod.  23. 
33 
Deut.  7. 16. 

k  2  Bren, 
16.3. 
Es.  57.  5. 
Ezeo.  16. 
20.  a  20. 26. 
1  Cor.  10. 
20. 


1  Num.  35. 
33. 


m  Lef.  17. 7. 
Num.  15. 
39. 


n  Barn.  2. 
16. 


fi  Neu, 
dlodicyd. 

o  Baru.  3. 9. 

a  4.  3. 

a  6.  7. 

a  10. 10. 
P  Deut.  3a 

S. 


1  Ezra  9.  9. 
Jer,  42. 12. 


Am  raglunîaeth  Duw  dros 


PSALMAU. 


hob  sefyllfa  o  ddynion. 


r  1  Chron. 
16,  35,  36. 


»  Ps.  106.  L 
a  118.  L 
a  13U.  1. 


2  Ueb.  viur. 


*>  ad.  13,  19, 
28. 
Hos.  5. 15. 


0  ad.  15,  21, 
31. 


i  Job  36.  8. 


o  Pb.  73.  24. 
a  119.  -li. 


'ad.  6, 19, 

28. 


«  I's.  08.  6. 
a  146.  7. 


«>  Hd.  8,  21, 
31. 


garedd  gan  y  rhai  oil  a'u  caeth- 
iwai. 

47  ""Achiib  ni,  0  Arglwydd  ein 
Duw,  a  chynnull  ni  o  bllth  y  cen- 
hedloedd,  i  glodfori  dy  enw  sanct- 
aidd,  ac  i  orfoleddu  yn  dy  fol- 
iant. 

48  Bendigedig /2/c?c?o  Arglwydd 
Dduw  Israel  erioed  ac  yn  dragy- 
wydd:  a  dyweded  yr  holl  bobl, 
Amen.  Molwch  yr  Arglwydd. 

PSALM  CVII. 

1  Dafydd  yn  annog  y  gwaredigion,  wrth  glod- 
fori Duw,  i  ydyried  ei  amryw  ragluniaeth 
ef,  4  tti  ag  at  fforddolion,  10  a  chaethion, 
17  a  rhai  cleifion,  23  a  morwyr,  33  ac  yn 
amra/ael  ddamweiniau  y  bywyd  htcn. 

"  /^LODFORWCH  yr  Arglwydd  ; 
\y  canys  da  yw :  o  herwydd  ei 
drugaredd  sydd  yn  dragywydd. 

2  Felly  dyweded  gwaredigion  yr 
Arglwydd,  y  rhai  a  waredodd  efe 
0  law  y  gelyn  ; 

3  Ac  a  gasglodd  efe  o'r  tiroedd, 
o'r  dwyrain,  ac  o'r  gorllewin,  o'r 
gogledd,  ac  o'r  ^  deliau. 

4  Crwydrasant  yn  yr  anialvvch 
mewn  ffordd  ddisathr,  heb  gael 
dinas  i  aros  ynddi : 

5  Yn  newynog  ac  yn  sychedig,  eu 
henaid  a  lewygodd  ynddynt. 

6  ''Yna  y  llefasant  ar  yr  Ar- 
glwydd yn  eu  cyfyngder;  ac  efe 
a'u  gwaredodd  o'u  gorthrymderau ; 

7  Ac  a'u  tywysodd  hwynt  ar  hyd 
y  ffordd  uniawn,  i  fyned  i  ddinas 
gyfanneddoL 

8  '^  0  na  foliannent  yr  Arglwydd 
am  ei  ddaioni,  a'i  ryfeddodau  i  feib- 
ion  dynion ! 

9  Canys  efe  a  ddiwalla  yr  enaid 
sychedig,  ac  a  leinw  yr  enaid  new- 
ynog â  daioni. 

10  Y  rhai  a  breswyliant  yn  y  ty- 
wyllwcli  a  chysgod  angau,  "^yn 
rhwym  mewn  cystudd  a  haiarn  ; 

11  0  herwydd  anufuddhâu  o  hon- 
ynt  eiriau  Duw,  a  dirmygu  ^cyng- 
hor  y  Goruchaf. 

12  Am  hynny  yntau  a  ostyngodd 
eu  calon  â  blinder :  syrthiasant,  ac 
nid  oedd  cynnorthwywr, 

13  ^Yna  y  gwaeddasant  ar  yr  Ar- 
glwydd yn  eu  cyfyngder;  ac  efe 
a'u  hachubodd  o'u  gorthrymderau. 

14  s  Dug  hwynt  allan  o  dywyllwch 
a  chysgod  angau;  a  drylliodd  eu 
rhwymau  hwynt. 

15  ''O  na  foliannent  yr  Arglwydd 
am  ei  ddaioni,  a'i  ryfeddodau  i 
feibion  dynion ! 


efe  a  dorrodd  y  pyrth 
ddi^lliodd    y    barrau 


16  Canys 
pres,    ac    a 
heiyrn. 

17  Ynfydion,  oblegid  eu  camwedd- 
au,  ac  o  herwydd  eu  hanwireddau, 
a  gystuddir. 

18  *Eu  henaid  a  flSeiddiai  bob  bwyd ; 
a  ^  daethant  hyd  byrth  angau. 

19  '  Yna  y  gwaeddasant  ar  yr  Ar- 
glwydd yn  eu  cyfyngder;  ac  efe 
a'u  hachubodd  o'u  gorthrymderau. 

20  "•  Anfonodd  ei  air,  ac  iachaodd 
hwynt,  ac  a'u  gwaredodd  o'u  dinystr. 

21  "0  na  foliannent  yr  Arglwydd 
am  ei  ddaioni,  a'i  ryfeddodau  i 
feibion  dynion ! 

22  ^Aberthant  hefyd  aberth  mol- 
iant;  a  mynegant  ei  weithredoedd 
ef  mewn  ^  gorfoledd. 

23  Y  rhai  a  ddisgynant  mewn 
llongau  i'r  môr,  gan  wneuthur  eu 
gorchwyl  mewn  dyfroedd  mawrion. 

24  Hwy  a  welant  weithredoedd 
yr  Arglwydd,  a'i  ryfeddodau  yn 
y  dyfhder. 

25  Canys  efe  a  orchymyn,  a  chyfyd 
tymmestl-wynt,  yr  hwn  a  ddyrch- 
afa  ei  donnau  ef. 

26  Hwy  a  esgynant  i'r  nefoedd, 
disgynant  i'r  dyfnder:  Ptawdd  eu 
henaid  gan  flinder. 

27  Ymdroant,  ac  ymsymmudant 
fel  meddwyn:  a'u  holl  ddoethineb 
a  ^  ballodd. 

28  lYna  y  gwaeddant  ar  yr  Ar- 
glwydd yn  eu  cyfyngder ;  ac  efe 
a'u  dwg  allan  o'u  gorthrymderau. 

29  'Efe  a  wna  yr  ystorm  yn 
dawel ;  a'i  thonnau  a  ostegant. 

30  Yna  y  Uawenhânt  am  eu  gos- 
tegu ;  ac  efe  a'u  dwg  i'r  porthladd 
a  ddymunent. 

31  *0  na  foliannent  yr  Arglwydd 
am  ei  ddaioni,  a'i  ryfeddodau  i 
feibion  dynion ! 

32  A  dyrchafant  ef  y'nghynnull- 
eidfa  y  bobl,  a  moliannant  ef  yn 
eisteddfod  yr  henuriaid. 

33  Efe  a  wna  afonydd  yn  ddi- 
ffaethwch,  a  ffynhonnau  dyfroedd 
yn  sychdir ; 

34  A  thir  firwythlawn  yn  ^ddi- 
firwyth,  am  ddrygioni  y  rhai  a  drig- 
ant  ynddo. 

35  *Efe  a  dry  yr  anialwch  yn 
Uyn  dwfr,  a'r  tir  eras  yn  ffynhon- 
nau dwfr. 

36  Ac  yno  y  gwna  i'r  newynog 
aros ;  fel  y  darparont  ddinas  i  gyf- 
anneddu : 

37  Ac  yr  hauont  feusydd,  ac  y 


1  Job  33.  20. 

k  Ps.  9.  13. 

u  88.  :i. 
1  ad.  6,  13, 

2S. 


m  Ps.  147. 

15,  18. 
Matt.  8.  8. 

n  ad.  8,  15, 
31. 


o  Lef.  7. 12. 
Pa.  50. 14. 
Heb.13.15. 

3  Heb.  can. 


P  Ps.  22. 14. 
a  119.  28. 
Nah.  2.  la 


4  Heb. 

lyngcwyd. 
1  ad.  6, 13, 

19. 


r  Matt.  8. 
26. 


"  ad.  8,  15, 
21. 


6  Heb. 
haUHneb. 


t  Pa.  114.  8. 
Es.  41. 18. 


Dafydd  yn  moliannu  Duw : 


PSALMAU.        yn  giueddio  yn  erhyn  ei  elynion. 


I  Job  12. 
21,24. 

Í  Neu, 

gwagle, 
J 1  Sam.  2. 

8. 

Pb.  113. 7, 

8. 
7  Neu,  nr  ol 

cysludd. 
1  Pb.  78.  52. 
»  Job  22. 19. 
b  Job  5.  16. 

Diar.10.11. 
c  Jer.  9. 12. 

Hob.  14.  9. 


s  Ps.  57.  7, 
<Scc. 


*  Ps.  57. 5, 
11. 


c  Ps.  60.  5, 


plannont   winllannoedd,   y   rhai   a 
ddygant  fírwyth  toreithiog. 

38  ''Ac  efe  a'u  bendithia  hwynt 
fel  yr  amlhânt  yn  ddirfawr,  ac  ni 
ad  i'w  hanifeiliaid  leihau. 

39  Lleihêir  hwynt  hefyd,  a  gos- 
tyngir  hwynt,  gan  gyfyngder,  dryg- 
fyd,  a  chyni 

40  ^  Efe  a  dywallt  ddirmyg  ar  fon- 
eddigion,  ac  a  wna  iddynt  grwydro 
mewn  ^  anialwch  heb  ffordd. 

41  ^Ond  efe  a  gyfyd  y  tlawd  "^o 
gystudd,  ac  ''a  wna  iddo  deulu- 
oedd  fel  praidd. 

42  ^  Y  rhai  uniawn  a  welant  hyn, 
ac  a  lawenychant :  a  phob  ^  anwir- 
edd  a  gau  ei  safn. 

43  •=¥  neb  sydd  ddoeth,  ac  a  gad- 
wo  hyn,  hwy  a  ddeallant  drugar- 
eddau  yr  Arglwydd. 

PSALM  CVIII. 

1  Dafydd  yn  ymwroli  i  foliannu  Duw  :  5  yn 
gweddîo  am  gymmorth  Duw  yn  61  ei  addewid. 
11  Ei  hyder  ef  ar  gynnorthwy  Duw. 
Can  neu  Psalm  Dafydd. 

*T>  AROD  yw  fy  nghalon,  0  Dduw  : 
JL    canaf  a  chanmolaf  â'm  gogon- 
iant. 

2  Defifro,  y  nabl  a'r  delyn:  min- 
nau  a  ddeffroaf  yn  fore. 

3  Clodforaf  di,  Arglwydd,  ym 
mysg  y  bobloedd :  canmolaf  di  ym 
mysg  y  cenhedloedd. 

4  Canys  mawr  yw  dy  drugaredd 
oddi  ar  y  nefoedd :  a'th  wirionedd 
a  gyrJiaedd  hyd  yr  wybren. 

5  ^  Ymddyi-cha,  0  Dduw,  uwch 
y  nefoedd:  a  bydded  dy  ogoniant 
ar  yr  hoU  ddaear ; 

6  *=  Fel  y  gwareder  dy  rai  anwyl : 
achub  a'th  ddeheulaw,  a  gwrando  fi. 

7  Duw  a  lefarodd  yn  ei  sanct- 
eiddrwydd,  Llawenychaf,  rhannaf 
Sichem,  a  mesuraf  ddyffryn  Suc- 
coth. 

8  Eiddof  fi  yw  Gilead ;  eiddof  fi 
Manasseh ;  Ephraim  heiyd  yw  nerth 
fy  mhen :  Judah  yw  fy  neddfwr. 

9  Moab  yw  fy  nghrochan  golchi ; 
tros  Edom  y  taflaf  fy  esgid  :  budd- 
ugoliaethaf  ar  Philistia. 

10  Pwy  am  dwg  i'r  ddinas  gad- 
am  ?  pwy  a'm  dwg  hyd  yn  Edom  ? 

11  Onid  tydi,  0  Dduw,  yr  hwn 
a'n  bwriaist  ymaith?  ac  onid  âi  di 
allan,  O  Dduw,  gyd  â'n  Uuoedd  ? 

12  Dyro  i  ni  gynnorthwy  rhag 
cyfyngder :  canys  gau  yw  ym  war- 
ed dyn. 

13  Trwy  Dduw  y  gwnawn  wrol- 
deb :  canys  efe  a  sathr  ein  gelynion. 

694 


PSALM  CIX 

1  Dafydd  yn  cwyno  rhag  enllib  ei  elynion,  ac 
yn  rhith  Judas  yn  eu  melldigo  hwy  :  16  yn 
dangos  eu  pechod  hwy:  21  yn  cwyno  rhag 
ei  drueni  ei  hun  ;  ac  yn  gweddw  am  help  : 
30  yn  addaw  bod  yn  dd'iolchgar. 

I'r  Peneerdd,  Psalm  Dafydd. 

*  "VTA  thaw,  0  Dduw  fy  moliant. 
J.  1    2  Canys  genau  yr  annuwiol 

a  ^  genau  y  twyllodrus  a  ymagoras- 
ant  arnaf:  â  thafod  celwyddog  y 
llefarasant  i'm  herbyn. 

3  Cylchjmasant  fi  hefyd  â  geiriau 
cas ;  ac  ymladdasant  â  mi  ^  heb 
achos. 

4  Am  fy  ngharedigrwydd  y'm 
gwrthwynebant :  minnau  a  arfera/ 
weddi. 

5  •=  Talasant  hefyd  i  mi  ddrwg  am 
dda,  a  chas  am  fy  nghariad. 

6  Gosod  dithau  un  annuwiol  arno 
ef ;  a  safed  ^^Satan  wrth  ei  ddeheu- 
law ef 

7  Pan  farner  ef,  eled  yn  euog; 

*  a  bydded  ei  weddi  yn  bechod. 

8  Ychydig  fyddo  ei  ddyddiau ;  a 
'  chymmered  araU  ei  swydd  ef. 

9  s  Bydded  ei  blant  yn  amddifaid ; 
a'i  wraig  yn  weddw. 

10  Gan  grwydro  hefyd  crwydred 
ei  blant  e^  a  chardottant :  ceisiant 
hefyd  eu  bara  o'u  hanghyfannedd- 
leoedd. 

11  ^'Rhwyded  ^y  ceisiad  yr  hyn 
oil  sydd  ganddo ;  ac  anrheithied 
dieithriaid  ei  lafur  ef 

12  Na  fydded  neb  a  estyno  dru- 
garedd iddo;  ac  na  fydded  iieb  a 
drugarhao  wrth  ei  amddifaid  ef. 

13  *Torrer  ymaith  ei  hiliogaeth 
ef :  dilëer  eu  henw  yn  yr  oes  nesaf. 

14  ^Cofier  anwiredd  ei  dadau  o 
flaen  yr  Arglwydd;  ac  na  ddileer 
pechod  ei  fam  ef. 

15  Byddant  bob  amser  ger  bron 
yr  Arglwydd,  fel  ^  y  torro  efe  ym- 
aith eu  cofíadwriaeth  o'r  tir : 

16  Am  na  chofiodd  wneuthur  tru-  i 
garedd,  eithr  erlid  o  hono  y  truan' 
a'r  tlawd,  a'r  cystuddiedig  o  galon, 
i'w  ladd. 

17  '"Hoffodd  felldith,  ahi  a  ddaeth 
iddo  :  ni  fynnai  fendith,  a  hi  a  bell- 
haodd  oddi  wrtho. 

18  le,  gwisgodd  felldith  fel  diUed- 
yn ;  a  hi  a  ddaeth  fel  dwfr  iV  fe^vn, 
ac  fel  olew  iV  esgyrn. 

19  Bydded  iddo  fel  dilledyn  yr 
hwn  a  wisgo  efe,  ac  fel  gwregys  a'i 
gAvregyso  efe  yn  wastadol. 

20  Hyn  fyddo  tal  fy  ngwrthwyn- 


a  Ps.  83. 1. 


2  Heb.  gen- 
au  Iwyll. 


b  Pfl.  69.  4. 
loan  15. 25, 


c  Ps.  35.  7, 
12.  a  38. 20, 


d  Zech.  3. 1. 

3  Neu, 
ÿ  gwrth- 
wynebwr. 

eDiar.28.9. 


f  Act.  1.  20. 

6  Exod.  22. 
24. 


h  Job  5.  5. 

a  18.  9. 
*  Neu,  yr 

occrwr. 


1  Job  18. 19. 


k  Exod.  aa 

5. 


1  Job  18. 17. 
Ps.  34. 16. 


m  Ezec.  36. 
6. 


Am  frenhinîaeth  Crist. 


PSALMAU. 


Dedwyddwch  y  duwiol. 


n  Pb.  lOU. 
11.  a  144. 4. 


P  Ps.  16.  8. 
a  73.  23. 
a  110.  5. 
a  121.  5. 


«  Matt.  22. 
44. 

Marc  12.36. 
liuc  20.  42. 
Act.  2.  34. 
1  Oor.  15. 
25. 

Heb.  1. 13. 
1  Petr  3. 
22. 


b  Ps.  96.  9. 

2  Nea,  yn 
fwy  na 
chroth  y 
wawr :  cei 
wlith,  &c. 

iietiengclid. 

c  Ueb.  5.  0. 
a  7. 17,  21. 
Edrych 
Zech.  0. 13. 

d  Pb.  16.  8. 


e  Ps.  68.  21, 
llab.  a.  13, 

*  Neu, 
gwle.dydd 
mawr. 


L. 


ebwyr  gan  yr  Arglwydd,  a'r  rhai 
a  ddywedant  ddrwg  yn  erbyn  fy 
enaid, 

21  Tithau,  Arglwydd  Dduw, 
gwna  erof  fi  er  mwyn  dy  enw :  am 
/od  yn  dda  dy  drugaredd,  gwared  fi. 

22  Canys  truan  a  thlawd  ydwyf% 
a'm  calon  a  archollwyd  o'm  mewn. 

23  Euthum  °  fel  cysgod  pan  gilio  : 
fel  locust  y'm  hysgydwir. 

24  Fy  ngliniau  a  aethant  yn  eg- 
wan  gan  ympryd;  a'm  cnawd  a 
guriodd  o  eisieu  brasder. 

25  Gwaradwydd  hefyd  oeddwn 
iddynt:  pan  welent  fi,  "siglent  eu 
pennau. 

26  Cynnorthwya  fi,  0  Arglwydd 
fy  Nuw;  achub  fi  yn  ol  dy  dru- 
garedd : 

27  Fel  y  gwypont  mai  dy  law  di 
yw  hyn;  mai  ti,  Arglwydd,  a'i 
gwnaethost. 

28  Melldithiant  hwy,  ond  ben- 
dithia  di:  cywilyddier  h^vynt,  pan 
gyfodant ;  a  llawenyched  dy  was. 

29  Gwisger  fy  ngwrthwjTiebwyr 
â  gwarth,  ac  ymwisgant  â'u  cywil- 
ydd,  megis  â  chochl. 

30  Clodforaf  yr  Arglwydd  yn 
ddirfawr  a'm  genau ;  iie,  moliannaf 
ef  ym  mysg  Uawer. 

31  0  herwydd  p  efe  a  saif  ar  dde- 
heulaw  y  tlawd,  \w  achub  oddi 
wrth  y  rhai  a  farnant  ei  enaid. 

PSALM  CX 

1  Brenhiniaeth,    4  offeiriadaelh,    5  goruchaf- 

iaeth,  7  a  d'ioddefaint  Crist. 

Psalm  Dafycld. 

DY  WED  ODD  *yr  Arglwydd 
wrth  fy  Arglwydd,  Eistedd  ar 
fy  neheulaw,  hyd  oni  osodwyf  dy 
elynion  yn  faingc  i'th  draed. 

2  Gwialen  dy  nerth  a  enfyn  yr 
Arglwydd  o  Sion:  llywodraetha 
di  y'nghanol  dy  elynion. 

3  Dy  bobl  a  fyddant  ewyllysgar 
yn  nydd  dy  nerth,  mewn  ''harddwch 
sancteiddrwydd,  ^  o  groth  y  wawr : 
y  mae  gwlith  dy  ^  enedigaeth  i  ti. 

4  *=Tyngodd  yr  Arglwydd,  ac 
nid  edifarhâ,  Ti  wyt  oflfeiriad  yn 
dragywyddol,  yn  ol  urdd  Melchi- 
sedec. 

5  Yr  Arglwydd  *ar  dy  ddeheu- 
law  a  drywana  frenliinoedd  yn  nydd 
ei  ddigofaint. 

6  Efe  a  farn  jm  mysg  y  cenhedl- 
oedd;  Ueinw  leoedd  â  chelanedd- 
au  :  ^  arcliolla  ben  *  Uawer  gwlad 

7  Efe  a  ŷf  o'r  afon  ar  y  fíbrdd : 
am  hynny  y  dyrcha  efe  ei  ben. 


PSALM  CXI. 

1  Y  Psalmydd,  trwy  ei  esampl  ei  hun,  yn  an- 
nog  eraill  i /oliannu  Duw,  am  ei  ogoneddus 
5  a'i  rasusol  weithredoedd.  10  Mai  ofn  Duw 
sydd  yn  magu,  gwir  ddoethineh. 

^ly/TOLWCH    yr    Arglwydd. 
IVi  Clodforaf  yr  Arglwydd  a'm 
hoU  galon,   y'nghymmanfa  y  rhai 
uniawn,  ac  yn  y  gynnuUeidfa. 

2  Mawr  yw  gweithredoedd  yr  Ar- 
glwydd, wedi  eu  ceisio  gan  bawb 
a'u  hoflant. 

3  Gogoniant  a  harddwch  yw  ei 
Avaith  ef;  a'i  gyfiawnder  sydd  yn 
parhâu  byth. 

4  Gwnaeth  gofio  ei  ryfeddodau : 
^graslawn  a  thrugarog  yw  yr  Ar- 
glwydd. 

5  Rhoddodd  ^  ymborth  i'r  rhai  a'i 
hofnant  ef:  efe  a  gofia  ei  gyfam- 
mod  yn  dragywydd. 

6  Mynegodd  i'w  bobl  gadernid  ei 
weithredoedd,  i  roddi  iddynt  eti- 
feddiaeth  y  cenhedloedd. 

7  Gwirionedd  a  barn  yw  gweith- 
redoedd ei  ddwylaw  ef:  ^ei  hoU 
orchymynion  ydynt  sicr : 

8  "^Wedi  eu  sicrhâu  byth  ac  yn 
dragywydd,  a'u  gwneuthur  mewn 
gwirionedd  ac  uniawnder. 

9  Anfonodd  ym  wared  i'w  bobl : 
gorchymjuodd  ei  gyfammod  yn  dra- 
gywyddol :  sancteiddiol  ac  ofnadwy 
yw  ei  enw  ef. 

10  ^Dechreuad  doethiceb  yw  ofn 
yr  Arglwydd  :  ^  deall  da  sydd  gan 
y  rhai  ^a  Avnant  ei  orchymynion 
ef:  y  mae  ei  foliant  ef  yn  parhâu 
byth. 

PSALM  CXII. 

1  Duwioldeb  sydd  iddi  addewid  o'r  hywyd 
yma,  4  ac  o'r  hywyd  a  ddaw.  10  Y  bydd 
drwg  gan  yr  enwir  weled  llwyddiant  y  duw- 
iol. 

^lì/TOLWCH   yr    Arglwydd. 
1y_L  *  Gwỳn  ei  fyd  y  gwr  a  ofaa 
yr  Arglwydd,  ac  sydd  yn  hoffi  ei 
orchymynion  ef  yn  ddirfawr. 

2  Ei  had  fydd  cadarn  ar  y  ddae- 
ar :  cenhedlaeth  y  rhai  uniawn  a 
fendithir. 

3  Golud  a  chyfoeth  fydd  yn  ei  dy 
ef :  a'i  gyfiawnder  sydd  yn  parhâu 
byth. 

4  ^  Cyfyd  goleuni  i'r  rhai  uniawn 
yn  y  tywyllwch :  trugarog,  a  thost- 
uriol,  a  chyfiawn,  yw  efe. 

5  '^Gwr  da  sydd  gymmwynasgar, 
ac  yn  rhoddi  benthyg :  wrth  farn 
y  llywodraetha  efe  ei  achosion. 

6  Yn  ddiau  nid  ysgogir  ef  byth : 


2  neb. 
Haleluiah. 


a  Ps.  86.  5. 
a  103.  8. 


SHeb. 
yigUjfaeth. 


b  Pb.  19.  7. 


c  Es.  40.  8. 
Matt.  5.18. 


d  Deut.  4. 6. 

Job  28.  28. 
Diar.  1.  7. 
a  9. 1(1. 
Preg.12.13. 

4  Neu, 
llwyddiant. 

5  Heb. 
a'u  gwna 
hwynt. 


1  Heb. 
Maleluiah. 
a  Ps.  128.  1. 


b  Job  11.17. 
Ps.  97. 11. 


c  Ps.  37.  26. 
Luc  6.  35. 


Cynglior  ifolîannu  Duw, 


PSALMAU. 


ac  i  ymddiried  ynddo. 


dDiar.lO.T. 
e  Diar.  1. 33. 


Í  2  Cor.  9. 9. 
«  Pb.  75. 10, 


h  Edrych 
Luc  13. 28. 
i  Pa.  37. 12. 
k  Ps.  58.  7, 

1  Diar.  10. 
28. 


2Heb. 
Haleluiah, 


«Dan.  2. 20. 


b  Es.  59. 19. 
Mai.  1. 11. 


d  Ps.  89.  6. 

3  Heb.  ym- 

ridyrchafu 

i  brPS- 

wylio  f 
•  Ps.  138.6. 

Ei.  57. 15. 


flSam.  2. 
8. 
Ps,  107.  41. 


E  Job  36.  7. 


h  1  Sam.  2. 

5. 

Ps.  68.  6. 
*  Heh.drigo 

mewn  lý. 


»  Exod.  13. 
b  Ps.  81.  5. 


c  Exod.  6. 7, 

a  19.  6. 

Deut.27.9. 
d  Exod.  14. 

21. 

Ps.  77.  16. 
e  Jos.  3. 13, 

16. 
r  Ps.  29.  6, 

a  68.  16, 


e  nab.  3.  8. 


*y  cyfiawn  iydd  byth  mewn  coff- 
adwriaeth. 

7  ^Nid  ofna  efe  rhag  chwedl 
drwg:  ei  galon  sydd  ddisigl,  yn 
jTnddiried  yn  yr  Arglwydd. 

8  Attegwyd  ei  galon :  nid  ofna 
efe,  hyd  oni  welo  ei  ewyllys  ar  ei 
elynion. 

9  'Gwasgarodd,  rhoddodd  i'r  tlod- 
ion ;  a'i  gyfiawnder  sydd  yn  parhâu 
byth;  ^ei  gorn  a  ddyrchefir  mewn 
gogoniant 

10  ^  Yr  annuwiol  a  wêl  hyn,  ac  a 
ddigia;  'efe  a  ysgyrnyga  ei  ddan- 
nedd,  ac  ''a  dawdd  ymaith :  'derfydd 
am  ddymuniad  y  rhai  annuwiol. 

PSALM  CXIII. 

1  Cynghor  i  foliannu  Duw,  o  heiwydd  ei  ar- 

dderchowgrwydd,  6  a'i  drugaredd. 

2  1%/rOLWCH  yr   Arglwydd. 
i-VX  Gweision  jr  Arglwydd,  mol- 

wch,  le,  molwch  enw  yr  Arglwydd. 

2  ^Bendigedig  fyddo  enw  yr  Ar- 
glwydd o  hyn  allan  ac  yn  dragy- 
wydd. 

3^0  godiad  haul  hyd  ei  fachludiad, 
moliannus  yw  enw  yr  Arglwydd. 

4  Uchel  yw  yr  Arglwydd  gor- 
uwch  yr  holl  genhedloedd ;  *=  ai 
ogoniant  sydd  goruwch  y  nefoedd. 

5  "^Pwy  sydd  fel  yr  Arglwydd 
ein  Duw  ni,  yr  hwn  sydd  yn  ^  pres- 
wylio  yn  uchel, 

6  ^  Yr  hwn  a  ymddarostwng  i 
edrych  y  pethau  yn  y  nefoedd,  ac 
yn  y  ddaear  ? 

7  ^Efe  sydd  yn  codi  y  tlawd  o'r 
Uwch,  ac  yn  dyrchafu  yr  anghenus 
o'r  dommen, 

8  IV  sosod  gyd  â  phendefigion, 
'ie,  gyd  â  phendefigion  ei  bobl. 

9  ''Yr  hivn  a  wna  i'r  ammhlant- 
adwy  *gadw  tŷ,  a  hod  yn  Uawen  fam 
plant.   Canmolwch  yr  Arglwydd. 

PSALM  CXIV. 

Da/ydd,  trwy  esampl  y  creaduriaid  mudion, 
yn  annog  i  ofni  Duw  yn  ei  eglwys. 

PAN"  *aeth  Israel  o'r  Aipht,  tŷ 
Jacob  ^  oddi  wrth  bobl  anghyf- 
iaith ; 

2  ^' Judah  oedd  ei  sancteiddrwydd, 
ac  Israel  ei  arglwyddiaeth. 

3  "^  Y  mor  a  welodd  hyn,  ac  a  gil- 
iodd ;  *  yr  lorddonen  a  drodd  yn  ol. 

4  ^Y  mynyddoedd  a  neidiasant 
fel  hyrddod,  a'r  bryniau  fel  ŵyn 
defaid. 

5  ^Beth  ddar/u  i  ti,  0  for,  pan 
giliaist?  tithau,  lorddonen,  paham 
y  troaist  yn  ol  ? 

6  Paham,  fynyddoedd,  y  neidiech 


fel  hyrddod?  a'v  bryniau  fel  ŵyn 
defaid? 

7  Ofna,  di  ddaear,  rhag  yr  Ar- 
glwydd, rhag  Duw  Jacob : 

8  ^Yr  hwn  sydd  yn  troi  y  graig 
yn  Hyn  dwfr,  a'v  gallestr  yn  fíyn- 
non  dyfroedd, 

PSALM  CXV. 

1  0  herwydd  bod  Duw  yn  wir-ogoneddus,  4  ao 
eilunod  yn  wagedd,  9  y  mae  y  Psalmydd  yn 
cynghori  rhoi  hyder  ar  Dduw.  12  Y  dylid 
bendithio  Duw  am  ei  fendithion. 

*"VriD  i  ni,  0  Arglwydd,  nid  i 
±S  ni,  ond  i'th  enw  dy  bun  dod 
ogoniant,  er  mwyn  dy  drugaredd, 
ac  er  mwyn  dy  wirionedd. 

2  ^  Paham  y  dywedai  y  cenhedl- 
oedd,  Pa  le  yn  awr  y  mae  eu  Duw 
hwynt  ? 

3  Ond  ein  Duw  ni  sydd  yn  y 
nefoedd :  *=  efe  a  wnaeth  yr  hyn  a 
fynnodd  oil. 

4  "^Eu  delwau  hwy  ydynt  o  aur 
ac  arian,  gwaith  dwylaw  dynion. 

5  Genau  sydd  iddynt,  ond  ni  lef- 
arant ;  Uygaid  sydd  ganddynt,  ond 
ni  welant : 

6  Y  mae  clustiau  iddynt,  ond  ni 
chlywant ;  fíroenau  sydd  ganddynt, 
ond  ni  aroglant : 

7  Dwylaw  sydd  iddynt,  ond  ni 
theimlant ;  traed  sydd  iddynt,  ond 
ni  cherddant;  ni  leisiant  chwaith 
â'u  gwddf. 

8  Y  rhai  a'u  gwnant  ydynt  fel 
hwythau,  a  phob  un  a  ymddiriedo 
ynddynt. 

9  *0  Israel,  ymddiried  di  yn  yr 
Arglwydd  :  ^efe  yw  eu  porth  a'u 
tarian. 

10  Tŷ  Aaron,  ymddiriedwch  yn  yr 
Arglwydd  :  efe  yw  eu  porth  a'u 
tarian. 

11  Y  rhai  a  ofawch  yr  Ar- 
glwydd, ymddiriedwch  yn  yr  Ar- 
glwydd :  efe  yw  eu  porth  a'u 
tarian. 

12  Yr  Arglwydd  a'n  cofiodd 
ni :  efe  a'»*  bendithia :  bendithia 
efe  dy  Israel;  bendithia  efe  dy 
Aaron. 

13  s  Bendithia  efe  y  rhai  a  ofn- 
ant  yr  Arglwydd,  fy chain  ^a  mawr- 
ion. 

14  Yr  Arglwydd  a'ch  chwanega 
chwi  fwyfwy,  chwychwi  a'ch  plant 
hefyd. 

15  Bendigedig  ydych  chwi  gan 
yr  Arglwydd,  yr  hwn  a  wnaeth 
nef  a  daear. 

16  Y  nefoedd,  'ie,  y  nefoedd  ydynt 


h  Exod.  17. 
6. 

Num.  20. 
11. 
Ps.  107. 35. 


'  Edrych 
Es.  48. 11. 
Ezec.36.32. 


b  Ps.  42.  3. 
10.  a  79. 10. 
Joel  2. 17. 


c  Pa.  135,  6. 


d  Deut.  4, 
28 

Ps.  135. 15. 
Jer,  10,  3, 

&c. 


e  Edrych 

Ps.  118, 1, 

2,  3,  4. 

a  135, 12, 

20, 
ÍP3.33.20, 

Diar.  30. 5. 


6  Ps,  128. 1, 

4, 
2  Heb. 

gyd  a. 


Cariad  Dafydd  at  Dduw. 


PSALMAU. 


Cynghor  i'w  foliannu  ef. 


h  Ps.  6.  5. 
a  88. 10, 
11,  12. 

Ks.  38. 18. 

i  Dan.  2,20. 


6  Ps.  18.  5, 

C. 
2  Heb. 

cawaant. 


e  Pb.  56. 13. 


í  Ps.  27. 13. 


e  2  Oor.  4. 
13. 


fPs.31.  22. 
KEhuf.3.4. 


h  Ps.  22.  25. 
ad.  18. 


•  Ps.  72. 14. 

*  Ps.  143. 
12. 

1  Ps.  86. 16. 
«o  Lef.  7. 12. 
■  ad.  14. 


eiddo  yr  Arglwydd  :  a'r  ddaear  a 
roddes  efe  i  feibion  dynion. 

17  ^  Y  meirw  ni  foliannant  yr  Ar- 
glwydd, na'r  neb  sydd  yn  disgyn 
i  ddistawrwydd. 

18  '  Ond  nyni  a  fendithiwn  yr  Ar- 
glwydd o  hyn  allan  ac  yn  dragy- 
ivn^rdd.   Molwch  yr  Arglwydd. 

PSALM  CXVI. 

1  Dafydd  yn  dangos  ei  gariad  a'i  ddyled  tu 
ag  at  Dduw  am  ei  wared  ef:  12  ac  yn  ym- 
egnio  ifod  yn  dd'iolchgar. 

DA   gennyf   wrandaw    o'r   Ar- 
glwydd   ar    fy    lief,    a'm 
gweddiau. 

2  Am  ostwng  o  bono  ei  glust  at- 
taf,  am  liynny  Uefaf  dros  fy  nydd- 
iau  amo  ef. 

3  ^  Gofidion  angau  a'm  cylchynas- 
ant,  a  gofidiau  uffern  a'm  ^dalias- 
ant :  ing  a  blinder  a  gefais. 

4  Yna  y  gelwais  ar  enw  yr  Ar- 
glwydd ;  Attolwg,  Arglwydd, 
gwared  fy  enaid. 

5  Graslawn  yw  yr  Arglwydd, 
a  chyfiawn;  a  thostm'iol  yw  ein 
Duw  ni. 

6  Yr  Arglwydd  sydd  yn  cadw  y 
rhai  annichellgar :  tlodais,  ac  efe 
a'm  hachubodd. 

7  Dychwel,  0  fy  enaid,  i'th  or- 
phwysfa;  canys  ''yr  Arglwydd  fu 
dda  wrthyt. 

8  *=  0  herwydd  i  ti  waredu  fy  en- 
aid oddi  wrth  angau,  fy  Uygaid 
oddi  wrth  ddagrau,  a'm  traed  rhag 
llithro. 

9  Rhodiaf  o  flaen  yr  Arglwydd 
*  yn  nhir  y  rhai  by  w. 

10  *  Credais,  am  liynny  y  Ueferais : 
cystuddiwyd  fi  yn  ddirfawr. 

11  ^Mi  a  ddywedais  yn  fy  ffrwst, 
8  Pob  dyn  sydd  gelwyddog. 

12  Beth  a  dalaf  i'r  Arglwydd, 
am  ei  hoU  ddoniau  i  mi  ? 

13  Phiol  iachawdwriaeth  a  gym- 
meraf,  ac  ar  enw  yr  Arglwydd  y 
galwaf 

14  '^  Fy  addunedau  a  dalaf  i'r  Ar- 
glwydd, yn  awr  y'ngŵydd  ei  hoU 
bobl  ef. 

15  'Gwerthfawr  y'ngolwg  yr  Ar- 
glwydd yw  marwolaeth  ei  saint 
ef 

16  0  Arglwydd,  yn  ddi'au  ^  dy  was 
di  ydwyf  fi ;  dy  was  di  ydwyf  fi, 
'  mab  dy  wasanaeth-wraig  :  dattod- 
aist  fy  rhwymau. 

17  Aberthaf  i  ti  ""  aberth  moliant ; 
a  galwaf  ar  enw  yr  Arglwydd. 

18  "Talaf  fy  addunedau  i'r  Ar- 

697 


GLWYDD,  yn  awr  y'ngŵydd  ei  holl 
bobl, 

19  Y'nghynteddoedd  tỳ  yr  Ar- 
glwydd, yn  dy  ganol  di,  0  Jerusa- 
lem.  Molwch  yr  Arglwydd. 

PSALM  CXVII. 

Cynghor  i  foliannu  Dulv  am  ei  drugaredd 
aH  wirionedd. 

^lY/TOLWCH   yr  Arglwydd,    yr 
lyjL  holl  genhedloedd:    clodfor- 
wch  ef,  yr  holl  bobloedd. 

2  0  herwydd  ei  drugaredd  ef  tu 
ag  attom  ni  sydd  fawr :  a  gwirion- 
edd  yr  Arglwydd  a  bery  yn  dragy- 
wydd.  Molwch  yr  Arglwydd. 

PSALM  CXVIII. 

1  Cynghor  i  foliannu  Duw  am  ei  drugaredd. 
5  Y  Psalmydd,  wrth  a  brofasai  efe  ei  hun, 
yn  dangos  mar  dda  ydyw  hyderu  ar  Dduw. 
19  Mynegi  dyfodiad  Crist  yn  ei  deyrnas, 
dan  rith  a  chysgod  y  Psalmydd. 

*/^  LODFORWCH  yr  Arglwydd  ; 
\y  canys  da  yw :   o  herwydd  ei 
drugaredd  a  bery  yn  dragyAvydd. 

2  ^Dyweded  Israel  yr  awr  hon, 
fod  ei  drugaredd  ef  yn  parhâu  yn 
dragywydd. 

3  Dyweded  tŷ  Aaron  yn  awr,  fod 
ei  drugaredd  ef  yn  parhäu  yn 
dragywydd. 

4  Yn  awr  dyweded  y  rhai  a  ofn- 
ant  yr  Arglwydd,  fod  ei  drugar- 
edd ef  yii  parJiâu  yn  dragywydd. 

5  '^^Mewn  ing  y  gelwais  ar  yr 
Arglwydd  ;  yr  Arglwydd  a'm 
clybu,  ac  ^a'm  gosododd  mewn 
ehangder. 

6  ^  Yr  Arglwydd  sydd  gyd  â  mi, 
nid  ofnaf :  beth  a  wna  dyn  i  mi  ? 

7  ^Yr  Arglwydd  sydd  gyd  â  mi 
ym  mhhth  fy  nghynnorthwywyr : 
am  hynny  y  caf  weled^  ewyllys  ar 
fy  nghaseion. 

8  s  Gwell  yw  gobeithio  yn  yr  Ar- 
glwydd, nag  ymddiried  mewn  djTi. 

9  ^  Gwell  yiv  gobeithio  yn  yr  Ar- 
glwydd, nag  ymddiried  mewn  ty- 
wysogion. 

10  Yr  holl  genhedloedd  a'm  ham- 
gylchynasant :  ond  yn  enw  yi*  Ar- 
glwydd mi  a'u  torraf  hwynt  ym- 
aitli. 

11  Amgylchynasant  fi ;  le,  am- 
gylchynasant  fi:  ond  yn  enw  yr 
Arglwydd  mi  a'u  torraf  hwynt 
ymaith. 

12  Amgylchynasant  fi  'fel  gwenyn; 
difibddasant  ^  fel  tan  drain  :  o  her- 
wydd yn  enw  yr  Arglwydd  mi  a'u 
torraf  hwynt  ymaith. 

13  Gan  wthio  y  gwthiaist  fi,  fel  y 


»  Kbuf.  W 
11. 


» 1  Chron. 
16.  8. 
Ps.  106.  L 
a  107. 1. 
a  130. 1. 

b  Edrych 
Ps.  Ù5.  9, 


0  Ps.  120.  1. 
2  Heb. 

Allan  o 

ing. 
d  Ps.  18. 19. 


e  Ps.  27. 1. 
a  56.  4, 11. 


fEs.  51. 12. 
Heb.  13. 6. 


g  Ps.  54.  4. 

a  40.  4. 

a  62.  8,  9. 

Jer.17.5,7. 
h  Ps.  146.  3. 


iDeiit.  1. 
44. 
k  Prog.  7.  & 


Prophwydo  dyfodiad  Crist. 


PSALMAU. 


Amryw  weddiaii. 


I  Exod.  15. 
2. 
Eb.  12.  2. 


m  Pg.  6.  5. 
Hab.  L  12. 


n  Es.  26.  2. 


0  Eb.  35.  8. 
rat.2L27. 
a22.14,15. 


P  Matt.  21. 
42. 

Marcl2.10. 
Luc  20, 17. 
Act.  4.  IL 
Eph.  2.  20. 
lPetr2.4, 
7. 


1  Matt.  21. 
9.  a  23.  39. 
Marc  11. 9. 
Luc  19.  38. 
Bdrych 
Zech.  4. 7. 


a  Pb.  128.  1. 


b  1  loan  3. 
9.  a  5. 18. 


syrthiwn:    ond  yr  Arglwydd  a'm 
cynnorthwyodd. 

14  'Yr  Arglwydd  yw  fy  nerth 
a'm  can ;  ac  sydd  iachawdwriaeth 
i  mi. 

15  Lief  gorfoledd  a  iachawdwr- 
iaeth sydd  ym  mhebyll  y  cyfiawn : 
deheulaw  yr  Arglwydd  sydd  yn 
gwneuthur  grymmusder. 

16  Deheulaw  yr  Arglwydd  a 
ddyrchafwyd:  deheulaw  yr  Ar- 
glwydd sydd  yn  gwneuthur  grym- 
musder. 

17  ""Ni  byddaf  farw,  ond  byw; 
a  mynegaf  weithredoedd  yr  Ar- 
glwydd. 

18  Gan  gospi  y'm  cospodd  yr  Ar- 
glwydd :  ond  ni'm  rhoddodd  i 
farwolaeth. 

19  °  Agorwch  i  mi  byrth  cyfiawn- 
der :  âf  i  mewn  iddynt,  a  clilodfor- 
af  yr  Arglwydd. 

20  Dyma  borth  yr  Arglwydd  ;  "  y 
rhai  cyfiawn  a  ant  i  mewn  iddo. 

21  Clodforaf  di ;  o  herwydd  1  ti 
fy  ngwrandaw,  a'th  fod  yn  iach- 
awdwriaeth i  mi. 

22  pY  maen  a  wrthododd  yr  adeil- 
adwyr,  a  aeth  yn  ben  i'r  gongl. 

23  O'r  Arglwydd  y  daeth  hyn; 
hyn  oedd  ryfedd  yn  ein  golwg  ni. 

24  Dyma  y  dydd  a  wnaeth  yr 
Arglwydd  ;  gorfoleddwn  a  Uawen- 
ychwn  ynddo. 

25  Attolwg,  Arglwydd,  achub  yn 
awr:  attolwg,  Arglwydd,  par  yn 
awr  Iwyddiant. 

26  "1  Bendigedig  yiv  a  ddêl  yn  enw 
yi'  Arglwydd  :  bendithiasom  chwi 
o  dŷ  yr  Arglwydd. 

27  Duw  yw  yr  Arglwydd,  yr 
hwn  a  lewyrchodd  i  ni :  rhwymwch 
yr  aberth  â  rhaffau,  hyd  wrth  gym 
yr  allor. 

28  Fy  Nuw  ydwyt  ti,  a  mi  a'th 
glodforaf :  dyrchafaf  di,  fy  Nuw. 

29  Clodforwch  yr  Arglwydd; 
canys  da  yw :  o  herwydd  yn  dragy- 
wydd  y  pery  ei  drugaredd  ef. 

PSALM  CXIX. 

TFsalm  hon  sydd  yn  cynnwys  amryw  weddiau, 

a  moUannau,  ac  addewidion  ufudd-dod, 

ALEPH. 

GWYN  fyd  y  rhai  perffaith  eu 
ffordd,  *y  rhai  a  rodiant  yng 
nghyfraith  yr  Arglwydd. 

2  Gwŷn  fyd  y  rhai  a  gadwant  ei 
dystiolaethau  ef ;  ac  a'i  ceisiant  ef 
â'u  holl  galon. 

3  *■  Y  rhai  hefyd  ni  wnant  anwir- 
edd,  hwy  a  rodiant  yn  ei  fiyrdd  ef. 


4  Ti  a  orchymynaist  gadw  dy  or- 
chymynion  yn  ddyfal. 

5  0  am  gyfeirio  fy  flfyrdd  i  gadw 
dy  ddeddfau  I 

6  Yna  ni'm  gwaradwyddid,  pan 
edrychwn  ar  dy  holl  orchymynion. 

7  ''Clodforaf  di  âg  uniondeb  cal- 
on,  pan  ddysgwyf  farnedigaethau 
dy  gyfiawnder. 

8  Cadwaf  dy  ddeddfau ;  0  na  ad 
fi  yn  hoUol. 

BETH. 

9  Pa  fodd  y  glanhâ  Ilangc  ei 
Iwybr?  wrth  ymgadw  yn  ol  dy 
air  di. 

10  A'm  holl  galon  ^th  geisiais : 
na  ad  i  mi  gyfeiliorni  oddi  wrth  dy 
orchymynion. 

11  '^Cuddiais  dy  ymadroddion  yn 
fy  nghalon,  fel  na  phechwn  i'th 
erbyn. 

12  Ti,  Arglwydd,  wyt  fendiged- 
ig :  *  dysg  i  mi  dy  ddeddfau. 

13  A'm  gwefusau  y  treuthais  holl 
farnedigaethau  dy  enau. 

14  Bu  mor  llawen  gennyf  ffordd 
dy  dystiolaethau,  a'r  holl  olud. 

15  Yn  dy  orchymynion  y  myfyriaf, 
ac  ar  dy  Iwybrau  yr  edrychaf. 

16  Yn  dy  ddeddfau  yr  ymddigrif- 
af :  nid  anghofiaf  dy  air. 

GIMEL. 

17  Bydd  dda  wrth  dy  was,  fel  y 
byddwyf  byw,  ac  y  cadwyf  dy  air. 

18  Datguddia  fy  Uygaid,  fel  y 
gwelwyf  bethau  rhyfedd  allan  o'th 
gyfraith  di. 

19  ^Dîeithr  ydwyfû  ar  y  ddaear : 
na  chudd  di  rhagof  dy  orchymynion. 

20  ^DryUiwyd  fy  enaid  gan  awydd 
i'th  farnedigaethau  bob  amser. 

21  Ceryddaist  y  beilchion  ^mell- 
digedig,  y  rhai  a  gyfeiliornant  oddi 
wrth  dy  orchymynion. 

22  Tro  oddi  wrthyf  gywilydd  a 
dirmyg:  oblegid  dy  dystiolaethau 
di  a  gedwais. 

23  Tywysogion  hefyd  a  eistedd- 
asant,  ac  a  ddywedasant  i'm  her- 
byn :  dy  was  dithau  a  fyfyriai  yn 
dy  ddeddfau. 

24  ^  A'th  dystiolaethau  oeddynt  fy 
hyfrydwch  a'm  cynghorwyr. 

DALETH. 

25  *Glynodd  fy  enaid  wrth  y  llwch : 
•"bywha  fi  yn  ol  dy  air. 

26  Fy  fiyrdd  a  fynegais,  a  gwran- 
dewaist  fi  :  '  dysg  i  mi  dy  ddeddfau. 

27  Gwna  i  mi  ddeaU  ffordd  dy  or- 
chymynion ;  a  mi  a  fyfyriaf  yn  dy 
ryfeddodau. 


cad.l7L 


d  Pa.  37.  31. 
Luc  2. 19, 

51. 


e  nd.  26.  33, 
64,  68,  108, 
124,135. 


Í  Gen.  47. 9. 

1  Chr.  29. 
15. 

Pa.  39. 12. 

2  Uor.  5.  6. 
Heb.U.13. 

g  Pb.  42. 1, 
2.  a  63.  L 
a  81  2. 

2Neu  a 
melldig- 
edig  ywy 
rhai,  tec. 


h  ad.  77.  9i 


k  ad.  40. 
Ps.  143.  IL 


1  ad.  12. 
Pa.  25.  4. 
a  27.  11. 
a86.  U. 


Amryio  iveda/iau,  ac 


PSALMAU.  addewldion  o  ufudd  dod. 


«n  Ps.  107. 
26. 


n  Eb.  eO.  5. 
0  ad.  12. 


P  Es.  33. 15. 
ÍDiar,23.5. 


r  ad.  25,  83, 
107, 143, 
156, 159. 


8  Neu, 
yr  attebaf 
oeth  i'r 
Äton  a,  m 
eeryddo. 


•  Pa.  138. 1. 

Matt.  10. 
18, 19. 


28  "Diferodd  fy  enaid  gan  ofid: 
nertha  fi  yn  ol  dy  air. 

29  Cymmer  oddi  wrthyf  íFordd  y 
celwydd;  ac  yn  raslawn  dod  i  mi 
dy  gyfraith. 

30  Dewisais  ffordd  gwirionedd : 
gosodais  dy  farnedigaethau  o'm 
hlaen. 

31  Glynais  wrth  dy  dystiolaethau  : 

0  Arglwydd,  na'm  gwaradwydda. 

32  Ffordd  dy  orchymynion  a  redaf, 
pan  "  ehangech  fy  nghalon. 

HE. 

33  "Dysg  i  mi,  0  Arglwydd, 
ffordd  dy  ddeddfau,  a  cliadwaf  hi 
hyd  y  diwedd. 

34  Gwna  i  mi  ddeall,  a  chadwaf 
dy  gyfraith  ;  ie,  cadwaf  hi  d'm  hoU 
galon. 

35  Gwna  i  mi  gerdded  yn  Uwybr 
dy  orchymynion :  canys  ynddo  y 
mae  fy  ewyllys. 

36  Gostwng  fy  nghalon  at  dy  dyst- 
iolaethau, ac  nid  at  gybydd-dra. 

37  ^Tro  heibio  fy  Uygaid,  rhag 
•î  edrych  ar  wagedd ;  a  by whâ  fi  yn 
dy  ffyrdd. 

38  Sicrhâ  dy  air  i'th  was,  yr  h^vn 
sydd  yn  ymroddi  i'th  ofn  di. 

39  Tro  heibio  fy  ngwaradwydd  yr 
wyf  yn  ei  ofni :  canys  dy  farnedig- 
aethau sydd  dda. 

40  Wele,  awyddus  ydwyf  i'th  or- 
chymynion :  'gwna  i  mi  fyw  yn  dy 
gyfiawnder. 

FAU. 

41  Deued  i  mi  dy  drugaredd,  Ar- 
glwydd,  a'th  iachawdwriaeth  yn 

01  dy  air. 

42  Yna  ^  yr  attebaf  i'm  cablydd : 
o  herwydd  yn  dy  air  y  gobeithiais. 

43  Na  ddwg  dithau  airy  gwirionedd 
o'm  genau  yn  Uwyr  :  o  herwydd  yn 
dy  farnedigaethau  di  y  gobeithiais. 

44  A'th  gyfraith  a  gadwaf  yn  Avas- 
tadol,  byth  ac  yn  dragywydd. 

45  Rhodiaf  hefyd  mewn  ehang- 
der :  o  herwydd  dy  orchymynion 
di  a  geisiaf. 

46  *  Ac  am  dy  dystiolaethau  di  y 
Uefaraf  o  flaen  brenhinoedd,  ac  ni 
bydd  cywilydd  gennyf. 

47  Ac  ymddigrifaf  yn  dy  orchy- 
mynion, y  rhai  a  hoffais. 

48  A'm  dwylaw  a  ddyrchafaf  at 
dy  orchymynion,  y  rhai  a  gerais ;  a 
mi  a  fyfyriaf  yn  dy  ddeddfau. 

ZAIN. 

49  Cofia  y  gair  wrth  dy  was,  yn  yr 
hwn  y  peraist  i  mi  obeithio. 

50  Dyma  fy  nghysur  yn  fy  nghys- 


tudd :   canys  dy  air  di  a'm  bywha- 
odd  i. 

51  Y  beilchion  a'm  gwatwarasant 
yn  ddirfawr :  er  hynny  ni  throais 
oddi  wrth  dy  gyfraith  di. 

52  Cofiais,  0  Arglwydd,  dy  farn- 
edigaethau erioed ;  ac  ymgysurais. 

53  Dychryn  a  ddaeth  amaf,  obleg- 
id  yr  annuwiolion,  y  rhai  sydd  yn 
gadu  dy  gyfraith  di. 

54  Dy  ddeddfau  oedd  fy  nghân  yn 
nhŷ  fy  mhererindod. 

55  *  Cofiais  dy  enw,  Arglwydd,  y 
nos  ;  a  chedwais  dy  gyfraith. 

56  Hyn  oedd  gennyf,  am  gadw  o 
honof  dy  orchymynion  di. 

CHETH. 

57  "0  Arglwydd,  fy  rhan  ydwyt; 
dywedais  y  cadwn  dy  eiriaa 

58  Ymbiliais  a'th  wyneb  a'm  hoU 
galon :  trugarhâ  wrthyf  yn  ol  dy  air. 

59  Meddyliais  am  fy  ffyrdd,  a 
throais  fy  nhraed  at  dy  dystiolaeth- 
au di. 

60  Brysiais,  ac  nid  oedais  gadw 
dy  orchymynion. 

61  ^Minteioedd  yr  annuwiolion  a'm 
hyspeiliasant :  ond  nid  anghofiais 
dy  gyfraith  di. 

62  Banner  nos  y  cyfodaf  i'th  fol- 
iannu,  am  farnedigaethau  dy  gyf- 
iawnder. 

63  Cyfaill  ydwyf  fi  i'r  rhai  oil 
a'th  ofnant,  ac  i'r  rhai  a  gadwant 
dy  orchymynion. 

64  Llawn  yw  y  ddaear  o'th  dru- 
garedd, 0  Arglwydd  :  ""  dysg  i  mi 
dy  ddeddfau. 

TETH. 

65  Gwnaethost  yn  dda  a'th  was, 
0  Arglwydd,  yn  ol  dy  air. 

66  Dysg  i  mi  iawn  ddeall  a  gwyb- 
odaeth :  o  herwydd  dy  orchymyn- 
ion di  a  gredais. 

67  ^Cyn  fy  nghystuddio  yr  oedd- 
wn  yn  cyfeiliorni :  ond  yn  awr 
cedwais  dy  air  di. 

68  Da  ydwut,  a  daionus :  ^'  dysg 
i  mi  dy  ddeddfau. 

69  Y  beilchion  a  glytiasant  gel- 
wydd  i'm  herbyn ;  minnau  a  gadwaf 
dy  orchymynion  a'm  hoU  galon. 

70  ^  Cyn  frased  a'r  bloneg  yw  eu 
calon:  minnau  a  ymddigrifais  yn 
dy  gyfraith  di. 

71  ^T>2i  yw  \  mi  fy  nghystuddio ; 
fel  y  dysgwn  dy  ddeddfau. 

72  •=  Gwell  i  mi  gyfraith  dy  enau, 
na  miloedd  o  aur  ac  arian. 

lOD. 

73  ^  Dy  ddwylaw  a'm  gwnaethant. 


t  Pa.  63.  6. 


u  Pa.  16.  5. 
Jer.  :o.  16. 
Galar.  3. 
24. 


4  Neu, 
Byddin- 
oedd. 


I  ad.  12,  26. 


J  ad.  71. 
Jer.  31. 18, 
19. 


I  ad.  12,  26. 


a  Pa.  17.  10. 
Es.  6. 10. 


b  ad.  67. 
Heb.l2. 10, 
11. 

c  ad.  127. 
Ps.  19.  10. 
Diar.  8. 11. 

d  Job  10.  8. 
Pa.  100.  3. 
al38.S. 


Amryw  weddíau,  ae 


PSALMAU. 


addewîdîon  o  ufudd-dod. 


E  Heb.  eyf- 
iawnder, 

f  Heb.  12. 
10. 


e  (Id.  24,  47, 
174. 


b  Ps.  73.  26. 

a  84.  2. 


t  ad.  123. 
Pb.  69. 3. 


idPb.35.  7. 


SNeu, 

ffi/ddlon- 

deb. 


0  Pb.  8t).  2. 
Matt.  21. 
34,  35. 


Pad.  24. 


ac  a'm  lluniasant :  par  i  mi  ddeall, 
fel  y  dysgwyf  dy  orchymynion. 

74  'Y  rhai  a'th  oftiant  a'm  gwel- 
ant,  ac  a  lawenychant ;  oblegid  go- 
beithio  o  honof  yn  dy  air  di. 

75  Gwn,  Arglwydd,  mai  ^  cyfiawn 
yw  dy  farnedigaetliau ;  ac  Unai 
mewn  ffyddlondeb  y'm  cystuddiaist. 

76  Bydded,  attolwg,  dy  drugaredd 
i'm  cysuro,  yn  ol  dy  air  i'th  wasan- 
aethwr. 

77  Deued  1  mi  dy  drugareddau, 
fel  y  byddwyf  by w ;  o  herA>ydd  ^  dy 
gyfraith  yiv  fy  nigrifwch. 

78  Cywilyddier  y  beilchion,  canys 
gwiiant  gam  â  mi  yn  ddiachos : 
ond  myfi  a  fyfyriaf  yn  dy  orcliy- 
mynion  di. 

79  Tröer  attaf  fi  y  rhai  a'th  ofnant 
di,  a'r  rhai  a  adwaenant  dy  dystiol- 
aethau. 

fy  nghalon  yn  ber- 
ddeddfau;    fel  na'm 


80  Bydded 
ffaith  yn  dy 
cywilyddier. 


CAPH. 


81  •'Diffygiodd  fy  enaid  am  dy 
iachawdwriaeth :  ^vrth  dy  air  yr 
ydwyf  yn  disgwyl. 

82  *  Y  mae  fy  Uygaid  yn  pallu  am 
dy  air,  gan  ddywedyd,  Pa  bryd  y'm 
diddeni  ? 

83  Canys  ^  ydwyf  fel  costrel  mewn 
mwg;  ond  nid  anghofiais  dy 
ddeddfau. 

84  ^  Pa  nifer  yw  dyddiau  dy  was  ? 
pa  bryd  y  gwnei  farn  ar  y  rhai  a'm 
herlidiant  ? 

85  ™Y  beilchion  a  gloddiasant 
byllau  i  mi,  yr  hyn  nid  yw  wi*th 
dy  gyfraith  di. 

86  Dy  holl  orchymynion  ydynt 
^  wirionedd  :  ar  gam  y'm  heiiidias- 
ant ;  cymmorth  fi. 

87  Braidd  na'm  difasant  ar  y 
ddaear ;  minnau  ni  adewais  dy 
orchymynion. 

88  "Bywhâ  fi  yn  ol  dy  drugaredd; 
felly  y  cadwaf  dystiolaeth  dy  enau. 

LAMED. 

89  "  Yn  dragywydd,  O  Arglwydd, 
y  mae  dy  air  wedi  ei  sicrhâu  yn  y 
nefoedd. 

90  Dy  wirionedd  sydd  hyd  geu- 
hedlaeth  a  chenhedlaeth :  seiliaist 
y  ddaear,  a  hi  a  saif. 

91  Wrth  dy  farnedigaethau  y  saf- 
ant  heddyw:  canys  dy  weision  yw 
pob  peth. 

92  Oni  bai  fod  p  dy  ddeddf  yn 
hyfrydwch  i  mi,  darfuasai  yna  am 
danaf  yn  fy  nghystudd. 


93Byth  nidanghofiafdy  orchymyn- 
ion :  canys  â  hwynt  y'm  bywheaist. 

94  Eiddot  ti  ydwyf,  cadw  fi :  o 
herwydd  dy  orchymynion  a  geisiais. 

95  Y  rhai  annuwiol  a  ddisgwylias- 
ant  am  danaf  i'm  difetha :  ond  dy 
dystiolaethau  di  a  ystyriaf  fi. 

96  "1  Yr  ydwyf  yn  gweled  diwedd 
ar  bob  perffeithrwydd :  ond  dy 
orchymyn  di  sydd  dra  ehang. 

MEM. 

97  Mor  gu  gennyf  dy  gyfraith  di ! 
'  hi  yw  fy  myfyrdod  '^  beunydd 

98  A'th  orchymynion  yr  ydwyt  yn 
fy  ngwneuthur  yn  ddoethach  na'm 
gelynion :  canys  byth  y  ^  maent  gyd 
â  mi. 

99  Deallais  fwy  na'm  holl  athraw- 
on:  o  herwydd  dy  dystiolaethau 
yw  fy  myfyrdod. 

100  Deallais  yn  well  na'r  henur- 
iaid,  am  fy  mod  yn  cadw  dy  orchy- 
mynion di. 

101  Atteliais  fy  nhraed  oddi  wrth 
bob  Uwybr  drwg,  fel  y  cad^vn  dy 
air  di. 

102  Ni  chüiais  oddi  wrth  dy  farned- 
igaethau :  0  herwydd  ti  a'm  dysgaist. 

103  *Mor  felus  yw  dy  eiriau  ^i'm 
genau !  melusach  na  mêl  i'm  safn 

104  Trwy  dy  orchymynion  di  y 
pwyllais :  am  hynny  *  y  caseais  bob 
gau  Iwybr. 

KUN. 

105  ^''Llusern  yw  dy  air  i'm  traed, 
a  llewyrch  i'm  llwybr. 

106  ''Tyngais,  a  chyflawnaf,  y  cad- 
wn  farnedigaethau  dy  gyfiawnder. 

107  Cystuddi^vyd  fi  yn  ddirfa\\T: 
y  bywhâ  fi,  0  Arglwydd,  yn  ol  dy  air. 

108  Attolwg,  Arglwydd,  bydd 
foddlawn  i  ewyllysgar  ofiiymmau 
fy  ngenau,  a  '^  dysg  i  mi  dy  farned- 
igaethau, 

109  *  Y  mae  fy  enaid  yn  fy  llaw 
yn  wastadol :  er  hynny  nid  wyf  yn 
anghofio  dy  gyfraith. 

110  ^  Y  rhai  annuwiol  a  osodasant 
fagl  i  mi :  ond  ni  chyfeiliornais 
oddi  wi-th  dy  orchymynion. 

111  '^Cymmerais  dy  orchymynion 
yn  etifeddiaeth  dros  byth :  o  her- 
wydd ^llawenydd  fy  nghalon  ydynt. 

112Gostyngais  fy  nghalon  i^wneuth- 
ur  dy  ddeddfau  byth,  hyd  y  diwedd. 
SAMECH. 

113  Meddyliau  ofcr  a  gaseais  ;  a'th 
gyfi'aith  di  a  hoffais. 

114  *Fy  lloches  a'm  tarian  ydwyt: 
jn  dy  air  y  gobeithiaf 

115  ^Cüiwch  oddi  wrthyf,  rai  dryg- 


Amryw  weddiau,  ac 


PSALMAU. 


addeividion  o  ufudd-dod. 


SHeb. 

Gwnaetk- 

ost  i  holl, 

&c. 

ddarfod 

fel,  &c. 
e  Ezec.  22. 

18. 
t  Hab.  3. 

16. 


Ud.  81,82. 


k  ad.  12. 


I  ad.  72. 
Ps.  19. 10. 
Diar.  8. 11. 


n  Ps.  19.  7. 


0  Ps.  106.  4. 

P  2  Thess. 

1.6,7. 
*  Neu,  tu  ag 

at  y  rhai. 

1  Pb.  17.  5. 
r  Ps.  19. 13. 

Rhuf.6.12. 


•  Ps.  4.  6. 

t  ad.  12,  2G. 

u  .Tcr.  0.  1. 
a  14. 17. 
Edrych 
Ezec.  9.  4. 


ionus:   canys  cadwaf  orchymyiiion 
fy  Nuw. 

116  Cynnal  fi  yn  ol  dy  air,  fel  y 
byddwyf  hyw :  ac  na  ad  i  mi  gywil- 
yddio  am  fy  ngobaith. 

117  Cynnal  fi,  a  diangol  fyddaf: 
ac  ar  dy  ddeddfau  yr  edrychaf  yn 
wastadol. 

118  Sethraist  y  rhai  oil  a  gyfeil- 
iornant  oddi  wrth  dy  ddeddfau :  can- 
ys twyllodrus  yiv  eu  dichell  h^vynt. 

119  ^Bwriaist  heibio  holl  annuw- 
iolion  y  tir  ^fel  sothach  :  am  hynny 
yr  hoflais  dy  dystiolaethau. 

120  ''Dychrynodd  fy  nghnawd  rhag 
dy  ofn,  ac  ofnais  rhag  dy  farnedig- 
aethau. 

AIN. 

121  Gwneuthum  farn  a  chyfiawn- 
der :  na  ad  fi  i'm  gorthrymmwyr. 

122  Mechnia  dros  dy  was  er  da- 
ioni:  na  ad  i'r  beilchion  fy  ngor- 
thrymmu. 

123  'Fy  Uygaid  a  ballasant  am 
dy  iachawd^v^iaeth,  ac  am  ymad- 
rodd  dy  gyfiaAvnder. 

124  Gwna  i'th  was  yn  ol  dy  dru- 
garedd,  a  ^  dysg  i  mi  dy  ddeddfau. 

125  Dy  was  ydwyf  fi ;  par  i  mi 
ddeall,  fel  y  gwypwyf  dy  dystiol- 
aethau. 

126  Amser  yiv  i'r  Arglwydd  weith- 
io  :  diddymmasant  dy  gyfraith  di. 

127  ^Am  hynny  yr  hoflais  dy 
orchymynion  yn  fwy  nag  aur;  le, 
yn  fwy  nag  aur  coeth. 

128  Am  hynny  uniawn  y  cyfrifais 
dy  orchymynion  am  bob  peth ;  a 
^  chaseais  bob  gau  Iwybr. 

PE. 

129  Ehyfedd  yw  dy  dystiolaethau : 
am  hynny  y  ceidw  fy  enaid  hAvynt. 

130  Agoriad  dy  eiriau  a  rydd  oleu- 
ni :  "  pair  ddeall  i  rai  annichellgar. 

131  Agorais  fy  ngenau,  a  dyheais  : 
oblegid  awyddus  oeddAvn  i'th  or- 
chymynion di. 

132  **  Edrych  arnaf,  a  thrugarhâ 
wrthyf,  Pyn  ol  dy  arfer  *i'r  rhai  a 
garant  dy  enw. 

133  1  CyfarAvydda  fy  nghamrau  yn 
dy  air :  ac  '^  na  ly wodraethed  dim 
anwiredd  arnaf. 

134  Gwared  fi  oddi  wrth  orthrym- 
der  dynion :  felly  y  cadwaf  dy 
orchymynion. 

135  ^  Llewyrcha  dy  wyneb  ar  dy 
was  :  a  '  dysg  i  mi  dy  ddeddfau. 

136  ^"  Afonydd  o  ddyfroedd  a  red- 
ant  o'm  Mygaid,  am  na  chadwasant 
dy  gyfraith  di. 

601 


TSADI. 

137  Cyfiawn  ydicyt  ti,  0  Ar- 
glwydd, ac  uniawn  yw  dy  famed- 
igaethau. 

138  Dy  dystiolaethau  y  rhai  a 
orchymynaist,  ydynt  ^gyfiawn,  a 
fíyddlawn  iawn. 

139  *  Fy  zel  a'm  « difaodd ;  o  her- 
wydd  i'm  gelynion  anghofio  dy  eir- 
iau di. 

140  yPurwyd  dy  ymadrodd  yn 
ddirfawr :  am  hynny  y  mae  dy  was 
yn  ei  hoifi. 

141  Bychan  ydwyf  fi,  a  dirmyg- 
us :  ond  nid  anghofiais  dy  orchy- 
mynion. 

142  Dy  gyfia>vnder  sydd  gyfiawn- 
der  byth,  a'th  gyfraith  sydd  wir- 
ionedd. 

143  Adfyd  a  chystudd  a'm  '^go- 
ddiweddasant :  a'th  orchymynion 
oedd  fy  nigrifvvch. 

144  Cyfiawnder  dy  dystiolaethau 
a  hery  yn  dragywydd:  gwna  i  mi 
ddeall,  a  byw  fyddaf. 

COPH. 

145  Llefais  a'm  holl  galon ;  clyw 
fi,  0  Arglwydd:  dy  ddeddfau  a 
gadwaf. 

146  Llefais  arnat ;  achub  fi,  ^  a 
chadwaf  dy  dystiolaethau. 

147  ''Achubais  flaen  y  cyfddydd, 
a  gwaeddais;  wrth  dy  air  y  dis- 
gwyliais. 

148  *Fy  Uygaid  a  achubasant 
flaen  gwyliadwriaethau  y  nos,  i  fy- 
fyrio  yn  dy  air  di. 

149  Clyw  fy  Uef  yn  ol  dy  drugar- 
edd :  Aiiglwydd,  ^  bywhâ  fi  yn  ol 
dy  famedigaethau. 

150  Y  rhai  a  ddilynant  ysgeler- 
der  a  nesasant  arnaf:  ymbellasant 
oddi  wrth  dy  gyfraith  di. 

151  Tithau,  Arglwydd,  wyt  agos; 
a'th  holl  orchymynion  sydd  wir- 
ionedd. 

152  Er  ys  talm  y  gwyddwn  am  dy 
dystiolaethau,  seilio  o  honot  h^vynt 
yn  dragywydd. 

RESH. 

153  Gwel  fy  nghystudd,  a  gwared 
fi :  canys  nid  anghofiais  dy  gyfraith. 

154  "^  Dadleu  fy  nadl,  a  gwared  fi  : 
^  bywhâ  fi  yn  ol  dy  air. 

155  ^Pell  2/tü  iachawdwriaeth  oddi 
wrth  y  rhai  annuwiol :  o  herwydd 
ni  cheisiant  dy  ddeddfau  di. 

156  Dy  drugareddau,  Arglwydd, 
sydd  ami :  ^bywhâ  fi  yn  ol  dy  fam- 
edigaethau. 

157  Llawer  sydd  yn  fy  erlid,  ac 


SHeb. 

giiflawn- 

cler  a 

ffijddlon- 

deb. 
»  Ps.  69.  9. 

loan  2. 17. 
6Heb. 

torrodd 

ymaith. 
T  Ps.  12.  6. 

a  18.  30. 

Diar.  30.5. 


7Heb. 
cawsant. 


8  Neu  /el 
y  caawtjf. 


i  Ps.  5.  3. 
a  130.  6. 


»  Ps.  63. 1, 

6. 


bad.  40, 154. 


cPs.  35  1. 
Mic.  7.  9. 
d  ad.  4U. 
0  Job  5.  4. 


Amryw  wedd'iau. 


PSALMAU. 


Mawr  ddiogelwch  y  duwiol. 


%  ad.  88. 


8  neb. 
Dechreuad  \ 
dyairsyAà 
tvirionedd. 


b  Diar.  3. 2. 


i  Gen.  49. 
18. 
ad.  174. 


k  ad.  7. 


IJ  OS.  24. 22. 
Diar.  1. 29. 


n  ad.  1 6,  24, 
47,  77,  111. 


L'lc 


yn  fy  ngwrtliwynebu ;  er  hymiy  ni 
throais  oddi  wrth  dy  dystiolaethau. 

158  Gwelais  y  troseddwyr,  a  gres- 
ynais  ;  am  na  chadwent  dy  air  di, 

159  Gwel  iy  mod  yn  hofiB  dy  or- 
chymynion  :  Arglwydd,  s  by whâ  fi 
yn  ol  dy  drugarowgrwydd. 

160  ^Gwirionedd  o'v  dechreuad  yio 
dy  air ;  a  pliob  un  o'th  gyfiawn  farn- 
edigaethau  a  hery  yn  dragywydd. 

SCHIN. 

161  Tywysogion  a'm  lierlidiasanL 
heb  achos :  er  hynny  fy  nglialon  a 
grynai  rhag  dy  air  di. 

162  Llawen  ydwyf  fi  oblegid  dy 
air,  fel  un  yn  cael  ysglyfaetli  lawer. 

163  Celwydd  a  gaseais,  ac  a  ffieidd- 
iais :  a' til  gyfraith  di  a  hoffais. 

164  Seithwaith  yn  y  dydd  yr  yd- 
wyf yn  dy  glodfori ;  o  herwydd  dy 
gyfiawn  farnedigaethau. 

165  ^  Heddwch  mawr  fydd  i'r  rliai 
a  garant  dy  gyfraith:  ac  nid  oes 
dramgwydd  iddynt. 

166  ^Disgwyliais  wrth  dy  iach- 
awdwriaeth  di,  0  Arglwydd;  a 
gwneuthum  dy  orchym3^nion. 

167  Fy  enaid  a  gadwodd  dy 
dystiolaethau ;  a  hoff  iawn  gennyf 
hwynt 

1G8  Cedwais  dy  orchymynion  a'th 
dystiolaethau :  canys  y  mae  fy  holl 
fiyrdd  ger  dy  fron  di. 
TAU. 

169  Nesâed  fy  ngwaedd  o'th  fiaen, 
Arglavydd  :  gwna  1  mi  ddeall  yn 
ol  dy  air. 

170  Deued  fy  ngweddi  gei  dy 
fron  :  gwared  fi  yn  ol  dy  air. 

171  ^  Fy  ngwefusau  a  draetha  fol- 
iant,  pan  ddysgech  i  mi  dy  ddeddf- 
au. 

172  Fy  nhafod  a  ddatgan  dy  air : 

0  herwydd    dy  holl   orchymynion 
sydd  gyfiawnder. 

173  Bydded  dy  law  i'm  cynnorth  • 
wyo :  o  herwydd  ^  dy  orchymynion 
di  a  ddewisais. 

174  ""  Hiraethais,  0  Arglwydd, 
am  dy  iachawdwriaeth ;  ''a'th  gyf- 
raith yw  fy  hyfrydwch. 

175  Bydded  byw  fy  enaid,  fel  y'th 
folianno  di ;  a  chynnorthwyed  dy 
farnedigaethau  fi. 

176  °  Cyfeiliornais  fel  dafad  wedi 
colli:  cais  dy  was;  oblegid  nid  ang- 
hofiais  dy  orchymynion. 

PSALM  CXX. 

1  Dafydd  yn  gwedd'io  yn  erhyn  Döeg  ;  3  yn 
ceryddu  ei  dafod  ef :  5  yn  cwyno  fod  yn 
rhaid  iddo  gyttal  a  hucheddu  gyd  a'r  anwir. 


Caniad  y  graddau. 

AR  yr  Arglwydd  y  gwaeddais 
_  ^yn   fy  nghyfyngder,   ac   efe 
a'm  gwrandawodd  i. 

2  Arglwydd,  gwared  fy  enaid 
oddi  wrth  wefusau  celwyddog,  ac 
oddi  wrth  dafod  twyllodnis. 

3  ^Beth  a  roddir  i  ti?  neu  pa  beth 
a  Avneir  i  ti,  dydi  dafod  twyllodrus  ? 

4  Llymion  saethau  cawr,  ynghyd 
â  marwor  meryw. 

5  Gwae  fi,  fy  mod  yn  preswylio 
ym  Mesech,   yn    cyfanneddu  ^  ym , 
mhebyll  Cedar. 

6  Hir  y  trigodd  fy  enaid  gyd  a'r 
hwn  oedd  yn  casâu  tangnefedd. 

7  Heddychol  ydwyf  fi :  ond  pan 
lefarwyf,  y  maent  yn  harod  i  ryfeL 

PSALM  CXXL 

Mawr  dd'iogelivch  y  duwiol,   sydd   yn   hyderu 

ar  nawdd  ac  amddiffyn  Duw. 

Caniad  y  graddau. 

2-p|YRCHAFAF  fy  llygaid  i'r 
J_J  mynyddoedd,  o'r  lie  y  daw  fy 
nghymmorth. 

2  apy  nghymmorth  a  ddaw  oddi 
wrth  yr  Arglwydd,  yr  hwn  a 
wnaeth  nefoedd  a  daear. 

3  Ni  ad  efe  i'th  droed  lithro :  ac 
^  ni  huna  dy  geidwad. 

4  Wele,  ni  huna  ac  ni  chwsg  ceid- 
wad  Israel. 

5  Yr  Arglwydd  yw  dy  geidwad : 
yr  Arglwydd  yw  ''dy  gysgod  ^ar 
dy  ddeheulaw. 

6  ^Ni'th  dery  yr  haul  y  dydd, 
na'r  lleuad  y  nos. 

7  Yr  Arglwydd  a'th  geidw  rhag 
pob  drwg  :  efe  a  geidw  dy  enaid. 

8  Yr  Arglwydd  ^a  geidw  dy 
fynediad  a'th  ddyfodiad,  o'r  pryd 
hwn  hyd  yn  dragywydd 

PSALM  cxxn. 

1  Dafydd  yn  dangos  ei  laioenydd  dros  yr  eglicysj 

6  ac  yn  gwedd'io  am  heddwch  iddi. 

Cauiad  y  graddau,  o'r  eiddo  Dafydd. 

LLAWENYCHAIS  pan  ddywed- 
i  ent  wrthyf,  Aavu  i  dy  yr  Ar- 
glwydd. 

2  Ein  traed  a  safant  o  fewn  dy 
byrth  di,  0  Jerusalem. 

3  Jerusalem  a  adeiladwyd  fel  dinas 
*wedi  ei  chyd-gyssylltu  ynddi  ei  hun. 

4  ^  Yno  yr  esgyn  y  llwythau,  llwy th- 
an yr  Arglwydd,  ''yn  dystiolaeth  i 
Israel,  i  foliannu  enw  yr  Arglwydd. 

5  Canys  yno  ^y  gosodwyd  gorsedd- 
feingciau  barn,  gorsedd-feingciau  tŷ 
Dafydd. 

6  Dymunwch  heddwch  Jerusalem : 
Ihvydded  y  rhai  a'th  hofiant 


Cylch 

1058. 

a  Ps.  118,  5. 

Jonah  2. 2. 


2  Neu, 
Beth  a 
rydd  tafod 
twyllodrus 
i  tii  neu, 
heth  a 
ychican- 
ega  i  tit 

b  1  Sam.  25. 
1. 
Jer.  49.  29. 


2  Neu,  A 
àdyrcliafaý 
fi.   Edrych 
Jer.  3.  23. 

»  Ps.  124.  8. 


b  Ps.  127. 1. 
Es.  27.  3. 


OE8.25.  4. 
«I  Ps.  16.  8. 
a  109. 31. 

•  Pb.  91.  5. 
Es.  49. 10. 
r>at.  7. 16. 


t  Dcut.  28. 
6. 


•  Edrych 

2  Sain,  6. 9, 
b  Esod.  r3. 

17, 

Deut,  16. 

16. 
0  Exod.  16. 

34. 
Î  Heb.  yr 

eistedd. 


Hyder  y  duwiol  ar  Dduw. 


PSALMAU. 


Rhinwedd  hendithion  Duw. 


d  Neh.  2. 10. 


B  Ps.  121.  1. 
k  Ts.  115.  3. 


b  Pb.  91.  3. 

Diar.  6,  ö. 


c  Ps.  121.  2. 


7  Heddwcli  fyddo  o  fewn  dy  rag- 
fur,  a  fíyniant  yn  dy  balasau. 

8  Er  mwyn  fy  mrodyr  a'm  cyfeill- 
ion  y  dywedaf  yn  awr,  Heddwch 
fyddo  i  ti. 

9  Er  mw}Ti  tŷ  yr  Arglwydd  ein 
Duw,  ^  y  ceisiaf  i  ti  ddaioni. 

PSALM  CXXIII. 

1  Y  duwiol  yn  dangos  eu  hyder  ar  Dduiv;  3  ac 
yn  gweddÄo  ar  gael  eu  gwared  oddi  wrtli 
ddirmyg. 

Caniad  y  graddau. 

ATTAT  Hi  y  dyrchafaf  fy  Uygaid, 
Jl\.  ti  yr  hwn  *'a  breswyli  yn  y 
nefoedd. 

2  Wele,  fel  y  mae  Uygaid  gweision 
ar  law  eu  raeistriaid,  neu  fel  y  mae 
Uygaid  llaw-forwyn  ar  law  ei  meistr- 
es ;  felly  y  mae  ein  Uygaid  ni  ar 
yr  Arglwydd  ein  Duw,  hyd  oni 
thrugarhao  efe  ^vrthym  ni. 

3  Trugarhâ  wrthym,  Arglwydd, 
trugarhâ  wrthym ;  canys  Uanwyd 
ni  â  dirmyg  yn  ddirfawr. 

4  Yn  ddirfawr  y  Uanwyd  ein  hen- 
aid  â  gwatwargerdd  y  rhai  goludog, 
ac  â  díystyrwch  y  beüchion. 

PSALM  CXXIV. 

Yr  eglwys  yn  iendithio  Duw  am  ei  ryfeddol 
ymwared. 

Caniad  y  graddau,  o'r  eiddo  Dafydd. 

ONI  hiiasai  yr  Arglwydd   yr 
hwn  a  fu  gyd  â  ni,  ^y  gall  Is- 
rael ddywedyd  yn  awr ; 

2  Oni  huasai  yr  Arglwydd  yr 
hwn  a  fu  gyd  â  ni,  pan  gyfododd 
dynion  yn  ein  herbyn  : 

3  Yna  y'n  Uyngcasent  ni  yn  fyw, 
pan  ennynodd  eu  Hid  hwynt  i'n 
herbyn : 

4  Yna  y  dyfroedd  a  lifasai  drosom, 
y  ifrwd  a  aethai  dros  ein  henaid : 

5  Yna  yr  aethai  dros  ein  henaid 
ddyfroedd  ^  chwyddedig. 

6  Bendigedig/yt^iZo  yr  Arglwydd, 
yr  hwn  ni  roddodd  ni  yn  ysglyfaeth 
i'w  dannedd  hwynt. 

7  Ein  henaid  a  ddiangodd  ''fel 
aderyn  o  fagl  yr  adarvvyr :  y  fagl  a 
dorrwyd,  a  ninnau  a  ddiangasom. 

8  '^Ein  poi-th  ni  sydd  yn  enw  yr 
Arglwydd,  yr  hwn  a  wnaeth  nef- 
oedd a  daear. 

PSALM  CXXV. 

1  D'iogelwch  y  rhai  sydd  yn  ymddiried  yn 
Num.  4  Gweddi  dros  y  duwiol,  ac  yn  erhyn 
yr  annuwiol.  ' 

Caniad  y  graddau. 

RHAI  a  ymddiriedant  yn  yr 
Arglwydd,  fyddant  fel  myn- 


Y 


ydd  Sion,  yr  liimi  ni  syflir,  ond  a 
bery  yn  dragywydd. 

2  Fd  y  mae  Jerusalem  a'r  myn- 
yddoedd  o'i  hamgylch;  felly  y 
mae  yr  Arglwydd  o  amgylch  ei 
bobl,  o'r  pryd  h^-ni  hyd  yn  dragy- 
wydd. 

3  Canys  *ni  orphwys  gwialen  an- 
nuwioldeb  ar  randir  y  rhai  cyf- 
iawn ;  rhag  i'r  rhai  cy^awn  estyn 
eu  dAvylaw  at  anwiredd. 

4  0  Arglwydd,  gwna  ddaioni  i'r 
rhai  daionus,  ac  i'r  rhai  uniawn  yn 
eu  calonnau. 

5  Ond  y  rhai  a  ymdroant  i'w  ^  tro- 
feydd,  yr  Arglwydd  a'u  gyrr  gyd 
â  gweithredwyr  anwiredd:  a  hydd 
^"  tangnefedd  ar  Israel. 

PSALM  CXXVL 

1  Yr  eglwys,  wrih  ddangos  coÿ'a  o'i  rhyfeddol 
ymwared  allan  o  gaeihiwed,  4  yn  gwedd'io 
am  Iwyddiant,  ac  yn  ei  brophicydo, 
Caniad  y  graddau. 

PAN     ^ddychwelodd     yr     Ar- 
glwydd gaethiwed  Sion,  ^yr 
oeddym  fel  rhai  yn  breuddwydio. 

2  Yna  ^y  Uanwyd  ein  genau  â 
chwerthin,  a'u  tafod  â  ehanu :  yna 
y  dywedasant  ym  mysg  y  cenhedl- 
oedd,  Yr  Arglwydd  a  ^wnaeth 
bethau  mawrion  i'r  rhai  hyn. 

3  Yr  Arglwydd  a  wnaeth  i  ni 
bethau  mawrion ;  am  hynny  yr 
ydym  yn  Uawen. 

4  Dychwel,  Arglwydd,  ein  caeth- 
iwed  ni,  fel  yr  afonydd  yn  y  dehau. 

5  '^Y  rhai  sydd  yn  hau  me^vn 
dagrau,  a  fedant  mewn  *  gorfoledd. 

6  Yr  hwn  sydd  yn  myned  rhagddo, 
ac  yn  wylo,  gan  ddwyn  ''had  gwerth- 
fawr,  gan  ddyfod  a  ddaw  mewn  gor- 
foledd, dan  gludo  ei  ysgubau. 

PSALM  CXXVII. 

1  Rhinwedd  hendithion  Duiv.   3  Dawn  Daw  yw 

plant  rhinweddol. 

Caniad  y  graddau,  'i  Solomon. 

OS  yr  Arglwydd  nid  adeilada 
y  tŷ,  ofer  y  Uafiiria  ei  adeilad- 
wyr  wrtho:  os  ^yr  Arglwydd  ni 
cheidw  y  ddinas,  ofer  y  gwylia  y 
ceidwad. 

2  Ofer  i  chwi  fore-godi,  myned 
yn  hwyr  i  gysgu,  bwytta  bara  gof- 
idiau :  felly  y  rhydd  efe  hûn  i'w 
anwylyd. 

3  Wele,  ''plant  ydynt  etifedd- 
iaeth  yr  Arglwydd  :  '  ei  wobr  e/ 
yw  fir^vyth  y  groth. 

4  Fel  y  mae  saethau  yn  Haw  y  cad- 
arn  ;  felly  y  'mae  plant  ieuengctid. 

5  Gwỳn  ei  fyd  y  gwr  a  lanwodd  ei 


«  Diar.  22. 8. 
Sb.  14.  5. 


b  Diar.  2. 
15. 


c  Ps.  128.  6. 
Gal.  G.  16. 


2  Heb.  ddy- 
clnvclodd 
ddychwel- 
icui. 

»  Act.  la  9. 

b  Job  8.  21. 


3  Heb. 
fazvrkaodd 
wnevthur 
Vr,  &c. 


c  Edrych 
Jer.  '31.  9, 

&c. 
*  Neu,  can. 

s  Neu, 
had-lestr. 


2  Neu, 
or  eiddo, 
Ps.  72,  titL 


>  Ps.  121.  3, 
4,5. 


b  Gen.  33. 5. 

a  48.  4. 

Jos.  24.  3, 

4. 
0  Dcut.  28. 

4. 


Annog  Israel 


PSALMAÜ. 


i  oheithio  yn  Nuw. 


d  Edrych 
Job  5.  4. 
Diar.27.11. 

SNeu, 
ddarot- 
tyngant  y 
gelynion  ; 
megis 
Ps.  18.  47. 
neii,  ddi- 
/etltant. 

a  Ps.  122. 1. 
alls.  13, 
a  119.  1. 


b  Es.  3. 10. 


d  Ps.  125.  5. 


a  Edrych 
Ezec.23.3. 
Hos.  2. 15. 
a  11. 1. 

b  Ps.  124. 1. 


2íií/0. 


»  Galar.  3. 
65. 
Jonah  2, 2. 


b  Ps.  143.  2. 


gawell  saethau  â  hwynt:  ^nis  gwar- 
adwyddir  hwy,  pan  "  ymddiddanant 
â'r  gelynion  yn  y  porth. 

PSALM  CXXVIII. 

Yr  amryw  fenditldon  sydcl  yn  canlyn  y  rhai  a 

ofnard  Dduio. 

Caiiiad  y  giacTclan. 

^  /^  ^YYN  ei  fyd  pob  un  sydd  yn 
vJT  ofhi  yr  Arglwydd  ;  yr  hwn 
sydd  yn  rhodio  yn  ei  ffyrdd  ef. 

2  ''  Canys  mwynhêi  lafur  dy  ddwy- 
law  :  gwỳn  dy  fyd,  a  da  fydd  i  ti. 

3  Dy  wraig  fydd  fel  gwinwydden 
íFrwythlawn  ar  hyd  ystlysau  dy  dy : 
dy  blant  fel  planhigion  olew-wydd 

0  amgylch  dy  ford. 

4  Wele,  fel  liyn  yn  ddiau  y  ben- 
dithir  y  gwr  a  ofno  yi-  Arglwydd. 

5  *=  Yr  ARGLWYDD  a'th  fendithia  all- 
an  o  Si'on ;  a  thi  a  gei  weled  daioni 
Jerusalem  hoU  ddyddiau  dy  einioes, 

6  A  thi  a  gei  weled  plant  dy  blant, 
a  ^  thangnefedd  ar  Israel. 

PSALM  CXXIX. 

1  T  mae  yn  annog  i  foliannu  Duw,  am  gadw 
Israel  yn  ei  fawr  gy-ituddiau.  5  Melldithio 
y  rhai  a  gasunt  eglwys  Dduw. 

Caniacl  y  graddau. 

LLAWER   gwaitli  y'm   cystudd- 
iasant    ^o'm    hieuengctid,    ^y 
dichon  Israel  ddywedyd  yn  awr : 

2  Llawer  gwaith  y'm  cystuddiasant 
o'm  hieuengctid :  etto  ni'm  gorfuant. 

3  Yr  arddwyr  a  arddasant  ar  fy 
nghefn :  estynasant  eu  cwysau  yn 
hirion. 

4  Yr  Arglwydd  si/dd  gyfiawn :  efe 
a  dorrodd  raifau  y  rhai  annuwiol. 

5  Gwaradwydder  hwy  oil,  a  gyrrer 
yn  eu  hoi,  y  rhai  a  gasânt  Si'on. 

6  Byddant  fel  glaswellt  pen  tai,  yr 
hwn  a  wywa  cyn  y  "tynner  ef  ymaith : 

7  A'r  hwn  ni  leinw  y  pladurwr  ei 
law;  na'r  hwn  fyddo  yn  rhwymo 
yr  ysgubau,  ei  fynwes. 

8  Ac  ni  ddywed  y  rhai  a  ant  heib- 
io, "  Bendith  yr  Arglwydd  arnoch : 
bendithi^vn  chwi  yn  enw  yr  Ar- 
glwydd. 

PSALM  CXXX. 

1    Y   Psalmydd    yn   dangos    ei    ohaith    meion 
gweddi:  5  a'i  dd/ioddefgarwch  mewn  gohaith. 
7  Y  mae  yn  annog  Israel  i  oheithio  yn  Nuw. 
Caniad  y  graddaa. 

O'R  "dyfnder  y  Uefais  arnat,  0 
Arglwydd. 

2  Arglwydd,  clyw  iy  Uefain; 
ystyried  dy  glustiau  wrth  lef  iy 
ngweddiau. 

3  ''Os  creffi  ar  anwireddau,  Ar- 
glwydd, 0  Arglwydd,  pwy  a  saif  ? 

604 


4  Ond  y  mae  gyd  â  thi  faddeu- 
ant,  fel  *=  y'th  ofner. 

5  ^Disgwyliaf  am  yr  Arglwydd, 
disgwyl  fy  enaid,  ac  yn  ei  air  ef  y 
gobeithiaf. 

6  ^Fy  enaid  sydd  yn  disgwyl  am 
yr  Arglwydd  yn  fwy  nag  y  mae 
y  gwylwyr  am  y  bore ;  ^  yn  fwy 
nag  y  mae  y  gwylwyr  am  y  bore. 

7  Disgwylied  Israel  am  yr  Ar- 
glwydd; o  herwydd  ^y  mae  tru- 
garedd  gyd  a'r  Arglwydd,  ac  ami 
ymwared  gyd  âg  ef. 

8  Ac  ^efe  a  wared  Israel  oddi 
wrth  ei  holl  anwireddau. 

PSALM  CXXXI. 

1  Dufydd  yn  dangos  ei  pstyngeiddrivydd ;  3  ac 

yn  annog  Israel  i  oheithio  yn  Nuw. 

Caniad  y  graddau,  o'r  eiddo  Dafydd. 

O  ARGLWYDD,  nid  ymfalch- 
iodd  fy  nghalon,  ac  nid  ym- 
ddyrchafodd  fy  Uygaid  :  ^  ni  rodiais 
chwaith  mewn  pethau  rhy  fawr,  a 
rhy  2  uchel  i  mi. 

2  Eithr  gosodais  a  gostegais  fy 
enaid,  ^fel  un  wedi  ei  ddiddyfnu 
oddi  wrth  ei  fam :  fy  enaid  sydd 
ynof  fel  un  wedi  ei  ddiddyfnu. 

3  Disgwylied  Israel  wrth  yr  Ar- 
glwydd, o'r  ^pryd  hwn  hyd  yn 
dragywydd. 

PSALM  CXXXIL 

1  Dafydd  yn  ei  weddi  yn  dangos  i  Dduw  ei 
dduwiol  ofal  dros  yr  arch ;  8  yn  gicedd'io 
wrth  symmudo  yr  arch;  11  ac  yn  ail-adrodd 
addeioidion  Dmo  iddo. 

Caniad  y  graddau. 

O  ARGLWYDD,    cofia   Dafydd, 
a'i  holl  Hinder : 

2  Y  modd  y  tyngodd  efe  wrth 
yr  Arglwydd,  ac  yr  addunodd  i 
*  rymmus  Dd  uw  Jacob ; 

3  Ni  ddeuaf  i  fewn  pabell  fy  nhŷ, 
ni  ddringaf  ar  erchwyn  fy  ngwely  ; 

4  ^  Ni  roddaf  gwsg  i'm  llygaid,  na 
hûn  i'm  hamrantau, 

5  Hyd  oni  chaffwyf  le  i'r  Ar- 
glwydd, ^preswylfod  i  rymmus 
2>l»  Î7]F  Jacob. 

6  Wele,  clywsom  am  dani  yn 
Ephratah:  ''cawsom  hi  ym  meus- 
ydd  y  coed. 

7  Awn  i'w  bebyll  ef;  '^ymgrym- 
mwn  o  flaen  ei  faingc  draed  ef. 

8  *Cyfod,  Arglwydd,  i'th  or- 
phwysfa  ;  ti,  ac  arch  dy  gadernid. 

9  ^Gwisged  dy  offeiriaid  gyfia wil- 
der ;  a  gorfoledded  dy  saint. 

10  Er  mwyn  Dafydd  dy  was,  na 
thro  ymaith  wyneb  dy  Enneiniog. 

11  s  Tyngodd  yr  Arglwydd  mewn 


Budd  cymmundéb  y  saint. 


PSALMAU. 


Ofered  yw  eilunod. 


1 2  Sam.  7. 
12. 

1  Bren.  8. 
25. 

2  Chron.  6. 
16. 

Luc  1.  69. 
Act.  2.  30. 

3  Heb./ni. 

4  tystiol- 
aelhaii. 


k  Ps.  147. 
14. 


1  2  Chron. 
6.41. 
Ps.  119.  4. 


m  Ezec.  29. 

21. 

Luc  1.  63. 
5  Neu, 

gamoi/ll: 

Edrych 

1  Bren.  11. 
36.  a  15.  4. 

2  Chron. 
21.7. 


b  Exod.  30. 
25,30. 


c  Deut.  4. 


dLef.25.21. 
Deut.  28. 8. 
Ps.  42.  8. 


B  Ps.  135. 
1,2. 


b  1  Chron. 
9.33. 


2  Neu, 
mewn 
sanctcidd- 
rwydd, 

c  Pa.  128.  5. 


gwirionedd  i  Dafydd ;  ni  thry  efe 
oddi  wrth  hynny ;  ^  O  ffirwyth  dy 
^gorph  y  gosodaf  ar  dy  orsedd-faingc. 

12  Os  ceidw  dy  feibion  fy  nghyf- 
ammod  a'm  ^  tystiolaeth,  y  rhai  a 
ddysgwyf  iddynt ;  eu  meibion  liwy- 
thau  yn  dragywydd  a  eisteddant  ar 
dy  orsedd-faingc. 

13  Canys  dewisodd  yr  Arglwydd 
Sion :  ac  a'^  chwennychodd  yn  drig- 
fa  iddo  ei  hun. 

14  '  Dynia  fy  ngorphwysfa  yn  dra- 
gywydd :  yma  y  trigaf ;  canys  chwen- 
nychais  hi. 

15  ^  Gan  fendithio  y  bendithiaf  ei 
lluniaeth :  diwallaf  ei  thlodion  â 
bara. 

16  ^Ei  hoffeiriaid  hefyd  a  wisgaf 
âg  iachawdwriaeth :  a'i  saint  dan 
ganu  a  ganant. 

17  '"Yna  y  paraf  i  gorn  Dafydd 
flaguro :  darperais  ^  lamp  i'm  Hen- 
neiniog. 

18  Ei  elynion  ef  a  wisgaf  â  chy- 
wilydd :  arno  yntau  y  blodeua  ei 
goron. 

PSALM  CXXXIII. 

Budd  cymmundeb  y  saint. 
Canîad  y  graddati,  o'r  eiddo  Dafydd. 

WELE,  mor  ddaionus  ac  mor 
hyfryd  yw  ^trigo  o  frodyr 
ynghyd ! 

2  Y  mae  fel  ^yr  ennaint  gwerth- 
fawr  ar  y  pen,  yn  disgyn  ar  hyd 
y  farf,  sef  barf  Aaron;  yr  hwn 
oedd  yn  disgyn  ar  hyd  ymyl  ei 
wisgoedd  ef : 

3  Fel  gwlith  ^"  Hermon,  ac  fel  y 
givlith  yn  disgyn  ar  fynyddoedd 
Sion  :  canys  ^  yno  y  gorchymynodd 
yr  AnGLWYDD  y  fendith,  sef  by wyd 
yn  dragywydd. 

PSALM  CXXXIV. 

Y  mae  yn  annog  i  fendithio  Buw. 
Caniad  y  graddau. 

WELE,  ^hoU  weision  yr  Ar- 
glwydd, bendithiwch  yr  Ar- 
glwydd, ^  y  rhai  ydych  yn  sefyll 
yn  nhŷ  yr  Arglwydd  y  nos. 

2  Dyrchefwch  eich  dwylaw  ^yn 
y  cyssegr;  a  bendithiwch  yr  Ar- 
glwydd. 

3  '^  Yr  Arglwydd  yr  hwn  a  wnaeth 
nefoedd  a  daear,  a'th  fendithio  di 
allan  o  Sion. 

PSALM  CXXXV. 

1  Y  mae  yn  annog  i  glodfori  Buw,  am  ei  dru- 
garedd,  6  am  ei  allu,  8  ac  am  ei  farnedig- 
aethau.  15  Ofered  yw  eilunod.  19  Y  mae 
yn  annog  i  fendithio  Buw, 


MOLWCH  yr  Arglwydd.  Mol- 
wch  enw  yr  Arglwydd; 
^gweision  yr  Arglwydd,  mol- 
wch  ef 

2  Y  rhai  ydych  yn  sefyll  yn  nhỳ 
yr  Arglwydd,  y'nghynteddoedd  tŷ 
ein  Duw  ni, 

3  "^  Molwch  yr  Arglwydd  ;  canys 
da  yw  yr  Arglwydd  :  cenwch  i'w 
enw ;  canys  hyfryd  yiv. 

4  Oblegid  '^  yr  Arglwydd  a  dde- 
tholodd  Jacob  iddo  ei  hun,  ac  Is- 
rael yn  briodoriaeth  iddo. 

5  Canys  mi  a  wn  mai  ^  mawr  yw 
yr  Arglwydd  ;  a  hod  ein  Har- 
glwydd  ni  goruwch  yr  hoU  dduwiau. 

6  ®Yr  Arglwydd  a  vmaeth  yr 
hyn  oil  a  fynnai  yn  y  nefoedd,  ac 
yn  y  ddaear,  yn  y  mor,  ac  yn  yr 
hoU  ddyfnderau. 

7  ^Y  mae  yn  codi  tarth  o  eithaf- 
oedd  y  ddaear ;  ^  mellt  a  wnaeth  efe 
ynghyd  â'r  gwlaw;  gan  ddwyn  y 
gwynt  allan  o'i  drysorau. 

8  ^Yr  hwn  a  darawodd  gyntaf- 
anedig  yr  Aipht,  ^yn  ddyn  ac  yn 
anifail. 

9  'Danfonodd  arwyddion  a  rhyf- 
eddodau  i'th  ganol  di,  yr  Aipht ;  ar 
Pharaoh,  ac  ar  ei  holl  weision. 

10  ^  Yr  hwn  a  darawodd  genhedl- 
oedd  lawer,  ac  a  laddodd  frenhin- 
oedd  cryfion ; 

11  Sehon  brenhin  yr  Amoriaid, 
ac  Og  brenhin  Basan,  a  ^hoU  fren- 
hiniaethau  Canaan  : 

12  ""Ac  a  roddodd  eu  tir  hwynt 
yn  etifeddiaeth,  yn  etifeddiaeth  i 
Israel  ei  bobl. 

13  "Dy  enw,  0  Arglwydd,  a  hery 
yn  dragywydd ;  dy  goffadwriaeth, 
0  Arglwydd,  ^o  genhedlaeth  i 
genhedlaeth. 

14  "Canys  yr  Arglwydd  a  farna 
ei  bobl,  a  bydd  edifar  ganddo  o  ran 
ei  weision. 

15  p  Delwau  y  cenhedloedd  ydynt 
arian  ac  aur,  gwaith  dwylaw  dyn. 

16  Genau  sydd  iddynt,  ond  ni  lef- 
arant ;  llygaid  sydd  ganddynt,  ond 
ni  welant. 

17  Y  mae  clustiau  iddynt,  ond  ni 
chlywant ;  nid  oes  chwaith  anadl 
yn  eu  genau. 

18  Fel  hwynt  y  mae  y  rhai  a'u 
gwnant,  a  phob  un  a  ymddiriedo 
ynddynt. 

19  iTŷ  Israel,  bendithiwch  yr 
Arglwydd  :  bendithiwch  yr  Ar- 
glwydd, tŷ  Aaron. 

20  Tŷ  Lefi,   bendithiwch  yr  Ar- 


b  Pe.  147. 1. 


•  Kxod.  19. 


Deut.  7.  6, 
7.  a  10. 15. 


d  Ps.  05.  3. 
a  97.  9. 


e  Ps.  115. 


f  .Ter.  10. 13. 

a  51.  16. 
K  .lob 28.  25, 

26.  a  38. 24, 

(to. 

Zcch.  10.1. 

b  Kxod.  12. 

12,  29. 

Ps.  78.  51. 

a  136.  10. 
2  Heb.  o 

ddijn  hyd 

unifail. 
i  Exud.  7, 

a  8,  a  9. 

a  10,  a  14. 

k  Num.  21. 
24,  25,  26, 
?,\.  ?,r,. 
Ps.  130. 17, 

etc. 


1  Jos.  12.  7. 


m  Ps.  78. 
55.  a  136. 
21  22. 


n  Exod.  3. 
I.Ó. 
V(.  102. 12. 

3  Heb.  Î 
genhedl- 
aeth a 
chenhedl- 
nelh, 

0  Deut.  32. 


V  Ps.  115.  4, 
5,  6,  7,  8. 


1  Pb.  115.  9, 

&c. 


Annog  ifoliannu  Duw 


PSALMAU. 


am  ei  drugareddau. 


rPs.  13Ì.3. 


a  Po.  106. 1. 

a  107. 1. 

a  lis.  1. 
b  1  Cliron. 

16.  31,  41. 
c  Deut.  10. 

17. 


a.  I's.  72. 18. 


o  Gen.  1. 1. 
Diar.  3. 19. 
Jer.  51.  15. 


Í  Gen.  1.  3. 
Pa.  24.  2. 
Jer.  10.  12. 


B  Gen.  1.11. 


h  a  on.  1.16. 

2  Heb. 
li/  wodraeth 
y  dijdd. 


k  ExofJ.  1% 
51.  a  13. 17. 


I  Exod.  G.  G. 


m  Exncl.  14. 
91  22    ■ 
Ps.  78.  13. 


n  Exod.  14. 


o  Ksod.  15. 


P  Ps.  135. 
10,  11. 


GLWYDD :     y    rhai   a    ofnwch    yr 
Akglwydd,    benclithiwch    yr    Ar- 

GLWYDD. 

21  Bendithier  yr  Arglwydd  'o 
Sion,  yr  hwn  sydd  yn  trigo  yn  Je- 
rusalem.  Molwch  yr  Arglwydd. 

PSALM  CXXX VI 

Y  raae  yn  annog  ifoliannu  Brno  am  ei  dru- 
gareddau neillduol. 

^r^LODFORWCH  yr  Arglwydd  ; 
\j  canys  da  yiv :  ^  o  herwydd  ei 
drugaredd  sydd  yn  dragywydd. 

2  Clodforwch  '^Dduw  y  duwiau: 
oblegid  ei  drugaredd  sydd  yn  di;a' 
gywydd. 

3  Clodforwch  Arglwydd  yr  ar- 
glwyddi :  o  herwydd  ei  drugaredd 
sydd  yn  dragywydd. 

4  '^Yr  liwn  yn  unig  sydd  yn 
gwneuthur  rhyfeddodau :  canys  ei 
drugaredd  sydd  yn  dragywydd. 

5  «Yr  hwn  a  wnaeth  y  nefoedd 
mewn  doethineb :  o  herwydd  ei 
drugaredd  sydd  yn  dragywydd. 

6  ^Yr  hwn  a  estynodd  y  ddaear 
oddi  ar  y  dyfroedd :  oblegid  ei 
drugaredd  sydd  yn  dragywydd. 

7  ^Yr  hwn  a  w^naeth  oleuadau 
mawrion :  canys  ei  drugaredd  sydd 
yn  dragy^vydd : 

8  ''Yr  haul,  i  ^lywodraethu  y 
dydd :  canys  ei  drugaredd  sydd  yn 
dragywydd : 

9  Y  lleuad  a'r  sêr,  i  lywodraethu 
y  nos  :  canys  ei  drugaredd  sydd  yn 
dragywydd. 

10  ^  Yr  hwn  a  darawodd  yr  Aipht 
yn  eu  cyntaf-anedig  :  o  herwydd  ei 
drugaredd  sydd  yn  dragy\\7dd : 

11  ^Ac  a  ddug  Israel  o'u  mysg 
hwynt :  o  herwydd  ei  drugaredd 
sydd  yn  dragywydd : 

12  'A  Haw  gref,  ac  a  braich  es- 
tynedig :  o  herwydd  ei  drugaredd 
sydd  yn  dragywydd. 

13  '^Yr  hwn  a  rannodd  y  môr 
coch  yn  ddwy  ran :  o  herwydd  ei 
drugaredd  sydd  yn  dragywydd. 

14  Ac  a  wnaeth  i  Israel  fyned 
trwy  ei  ganol :  o  herwydd  ei  dru- 
garedd sydd  yn  dragywydd. 

15  °Ac  a  ysgytiodd  Pharaoh  a'i 
lu  yn  y  môr  coch :  o  herwydd  ei 
drugaredd  sydd  yn  dragywydd. 

16  "Ac  a  dywysodd  ei  bobl  trwy 
yr  anialwch :  o  herwydd  ei  drugar- 
edd sydd  yn  dragywydd. 

17  p  Yr  hwn  a  darawodd  frenhin- 
oedd  mawrion :  o  herwydd  ei  dru- 
garedd sydd  yn  dragywydd : 

18  "^Ac    a  laddodd   frenhinoedd 


ardderchog :  o  herwydd  ei  drugar- 
edd sydd  yn  dragywydd : 

19  "^Sehon  brenhin  yr  Amoriaid: 

0  herwydd  ei  drugaredd  sydd  yn 
dragywydd : 

20  ^  Ac  Og  brenhin  Basan :  o  her- 
wydd ei  drugaredd  sydd  yn  dragy- 
wydd : 

21  *Ac  a  roddodd  eu  tir  hwynt 
yn  etifeddiaeth  :  o  herwydd  ei  dru- 
garedd sydd  jTi  dragywydd : 

22  Yn  etifeddiaeth  i  Israel  ei 
was  :  o  herwydd  ei  drugaredd  sydd 
yn  dragywydd. 

23  Yr  hwn  yn  ein  hisel  radd  a'n 
cofiodd  iii :  o  herwydd  ei  drugar- 
edd sydd  yn  dragywydd : 

24  Ac  a'n  hachubodd  ni  oddi 
wrtli  ein  gelynion :  o  herwydd  ei 
drugaredd  sydd  yn  dragywydd. 

25  ^Yr  hwn  sydd  yn  rhoddi  ym- 
borth  i  bob  cnawd :  canys  ei  dru- 
garedd sydd  yn  dragywydd. 

26  Clodforwch  Dduw  y  nefoedd  : 
canys  ei  drugaredd  sydd  yn  dragy- 
wydd. 

PSALM  CXXXVIL 

1  Dianwadalwch  yr  luddeiuon  mewn  caeiliiwed. 
7  Yprophwyd  yn  melldithio  Edom  a  Babel. 

WRTH  afonydd  -Babilon,  yno 
yr  eisteddasom,  ac  wylasom, 
pan  feddyliasom  am  Sion. 

2  Ar  yr  helyg  o'u  mewn  y  crog- 
asom  ein  telynau. 

3  Canys  yno  y  gofynodd  y  rhai 
a'n  caethiwasent  i  ni  ^  gân ;  a'r  rhai 
a'n  ^''hanrheithiasai,  lawenydd,  gan 
ddywedyd ;  Cenwch  i  ni  red  o  gan- 
iadau  Sion. 

4  Pa  fodd  y  canwn  gerdd  yr  Ar- 
glwydd mewn  gwlad  ddieithr  ? 

5  Os  anghofiaf  di,  Jerusalem,  ang- 
hofied  fy  neheulaw  ganu. 

6  Glyned  fy  nhafod  "wrth  daflod 
fy  ngeuau,  oni  chofiaf  di ;  oni  chod- 
af  Jerusalem  goruwch  °fy  llawen- 
ydd  pennaf 

7  Cofia,  Arglwydd,  ^  blant  Edom 
yn  nydd  Jerusalem ;  y  rhai  a  ddy- 
wedent,  Dinoethwch,  dinoethwch 
hi,  hyd  ei  sylfaen. 

8  O  ferch  Babilon,  •=  a  anrheithir : 
gwỳn  ei  fyd  '^''a  dalo  i  ti  fel  y 
gwnaethost  i  ninnau. 

9  Gwỳn  ei  fyd  a  gymmero  ac  ^a 
darawo  dy  rai  bach  wrth  y  'meini. 

PSALM  CXXXVIIL 

1  Dafydd  yn  moliannu  Dmu  am  wirionedd  ei 
air  :  4  yn  prophivydo  y  hydd  i  frenhinoedd 
y  ddaear  foliannu  Duw:  7  yn  dangos  ei 
ymddiried  yn  Nmo. 


r  Num.  21, 
21. 


s  Num.  2L 
33. 


t  Jos.  12. 1, 

&:c. 

Ps.  135. 12. 


a  Pa.  101. 
27.  a  145. 
15.  a  147. 9. 


Cylch 

570. 
2  Neil 
Babilon  yr 
eistedd- 
asom, ac  a, 
&c. 


SHeb. 
eiriau  can. 

i  Neu. 
gwnaeth- 
ant  yn 
garnedd- 
aJi,  neu,  ÿíi 
henli/rrati. 

aPs.79.  J. 


5  Heb. 

/v  ììilien- 

llawcìDjdd. 
b  Jer.  49.  7. 

Galar.4. 

22. 

E7.ec.  25. 

12. 

Obad.  10, 

&;c. 
e  Es.  13.  1. 

a  47.  1. 

Jer.  25. 12. 

a  50.  2. 
d  Jer.  50. 

15,  2:1. 

Dat.  18.  G. 

6  Heb.  a 
dalo  i  ti 
daledif/- 
aetli  fel  y 
telaist  i 
ninnan. 

e  Es.  13.  IC. 

7  Heb. 
gruig. 


Am  raglunîaeth  Duic, 


PSALMAU. 


si/dd  yn  canfod  poh  peth. 


«  Ps.  119. 

46. 

b  Ps.  28.  2. 
c  2  Bren.  8. 
29,  30. 


d  Ps.  102. 
15,22. 


e  Ps.  113. 

5,0. 

Es.  67.  15. 
fIaso4.  6. 
lFetr5.5. 


g  Ps.  57.  2. 
Phil.  1.  6. 


h  Edrych 
Job  10.  8. 


I  Jer.  12.  3. 


b  2  Bren. 

19.27. 


c  Job  42.  3. 
Ps.  40. 5. 


d  Jer.  23. 

24, 

6  Amos  9. 2, 

3,4. 
f  Diar.  15. 

11. 


Psalm  Dafydd. 

CLODFORAF  di   â'm  holl  gal- 
on :  ^  y'ngŵydd  y  duwiau  y  can- 
af  i  ti. 

2  ^Ymgrymmaf  ''tu  a'tli  deml 
sanctaidd,  a  chlodforaf  dy  enw,  am 
dy  drugaredd  a'tli  wirionedd :  o- 
blegid  ti  a  fawrheaist  dy  air  uwch 
law  dy  enw  oil. 

3  Y  dydd  y  Uefais,  y'm  gwran- 
dewaist;  ac  a'm  cadarnheaist  â 
nerth  yn  fy  enaid. 

4  ^  Holl  frenliinoedd  y  ddaear  a'th 
glodforant,  0  Arglwydd,  pan  glyw- 
ant  eiriau  dy  enau. 

5  Canant  liefyd  am  fíyrdd  yr  Ar- 
glwydd :  canys  mawr  yw  gogon- 
iant  yr  Arglwydd. 

6  ^Er  hod  yr  Arglwydd  yn  uchel, 
etto  ^efe  a  edrych  ar  yr  isel :  ond  y 
balch  a  edwyn  efe  o  hirbell. 

7  Pe  rhodiwn  y'nghanol  cyfyngder, 
ti  a'm  bywhêit :  estynit  dy  law  yn 
erbyn  digofaint  fy  ngelynion,  a'tli 
ddeheulaw  a'm  hachubai. 

8  §Yr  Arglwydd  a  gyflawna  â 
mi :  dy  drugaredd,  Arglwydd, 
sydd  yn  dragywydd  :  ''  nac  esgeul- 
usa  waith  dy  ddwylaw. 

PSALM  CXXXIX. 

1  Dafydd  yn  moliannu  Duiv  am  ei  raglun- 
iaeth  sydd  yn  canfod  pob  peth :  19  yn 
ffieiddio  yr  annuwiol :  23  yn  gwedd'io  am 
bur  deb. 

I'r  Pencerdd,  Psalm  Dafydd. 

AKGLWYDD,  «^  chwiliaist,  ac  ad- 
JL\.  nabuost  fi. 

2  ''Ti  a  adwaenost  fy  eisteddiad  a'm 
cyfodiad :  dealli  fy  meddAvl  o  bell. 

3  Amgylchyni  fy  llwybr  a'm  gor- 
weddfa;  a  hysbys  Avyt  yn  fy  holl 
ffyrdd. 

4  Canys  nid  oes  air  ar  fy  nhafod, 
ond  wele,  Arglwydd,  ti  a'i  gwydd- 
ost  oil. 

5  Amgylcbynaist  fi  yn  ol  ac  ym 
mlaen,  a  gosodaist  dy  law  arnaf 

6  "Dyma  wybodaeth  ry  ryfedd  i 
mi :  ucliel  yw,  ni  fedraf  oddi  wrthi. 

7  "^I  ba  le  yr  âf  oddi  wrth  dy 
yspryd  ?  ac  i  ba  le  y  ffoaf  o'th  ŵydd? 

8  *  Os  dringaf  i'r  nefoedd,  yno  yr 
wyt  ti :  ^os  cyweiriaf  fy  ngwely  yn 
uffern,  wele  di  yno. 

9  Pe  cymmerwn  adenydd  y  wawr, 
a  phe  trigwn  yn  eithafoedd  y  môr : 

10  Yno  hefyd  y'm  tywysai  dy  law, 
ac  y'm  daliai  dy  ddeheulaw. 

11  Pe  dywedwn,  Diau  y  tywyll- 
wch  a'm  cuddiai;  yna  y  byddai  y 
nos  yn  oleuni  o'm  hamgylch. 


12  «M  thywylla  y  tywyllwch  rhag- 
ot  ti ;  ond  y  nos  a  oleua  fel  dydd  : 
^  un  Ifiinud  yw  tywyllwch  a  goleuni 
i  ti. 

13  Canys  ti  a  feddiennaist  fyaren- 
nau  :  toaist  fi  y'nghroth  fy  mam. 

14  Clodforaf  di ;  canys  ofnadwy  a 
rhyfedd  y'm  gwnaed:  rhyfedd  yw 
dy  weithredoedd ;  a'm  henaid  a  ŵyr 
hynny  yn  ^  dda. 

15  ^M  chuddiwyd  fy  ^sylwedd 
oddi  wrthyt,  pan  y'm  gwnaethpwyd 
yn  ddirgel,  ac  y'm  cywreiniwyd  yn 
iselder  y  ddaear. 

16  Dy  lygaid  a  welsant  fy  anelwig 
ddefnydd ;  ac  yn  dy  lyfr  di  yr  ys- 
grifenwyd  ^Inuynt  oil,  y  dydd  y 
^  Uuni^vyd  hwynt,  pan  nad  oedd  yr 
un  o  honynt. 

17  'Am  hynny  mor  werthfawr  yw 
dy  feddyliau  gennyf,  O  Dduw  !  mor 
fawr  yw  eu  swm  hwynt ! 

18  Pe  cyfrifwn  hwynt,  amlach 
ydynt  na'r  tywod :  pan  ddeíFrôwyf, 
gyd  â  thi  yr  ydwyf  yn  wastad. 

19  Yn  ddiau,  0  Dduw,  ti  a  leddi 
yr  annuwiol :  am  hynny  y  gwŷr 
gwaedlyd,  ^  ciliwch  oddi  wrthyf : 

20  Y  rhai  a  ddywedant  ysgelerder 
yn  dy  erbyn ;  dy  elynion  a  gymmer- 
ant  dy  enw  yn  ofer. 

21 '  Onid  cas  gennyf,  0  Arglwydd, 
dy  gaseion  di?  onid  fiiaidd  gennyf 
y  rhai  a  gyfodant  i'th  erbyn  ? 

22  A  chas  cyflawn  y  caseais  hwynt : 
cyfrifais  hwynt  i  mi  yn  elynion. 

23  "^  Chwilia  fi,  0  Dduw,  a  gwyb- 
ydd  fy  nghalon :  prawf  fi,  a  gwyb- 
ydd  fy  meddyliau ; 

24  A  gwel  a  oes  fíbrdd  '^  annuwiol 
gennyf,  a  "thy^vys  fi  yn  y  fibrdd 
dragywyddol. 

PSALM  CXL. 

1  Dafydd  yn  gwedd'io  am  gael  ei  waredu  oddi 
wrth  Saul  a  Döeg  :  8  yn  gwedd'io  yn  eu  her- 
hyn  hioy  :  12  yn  ymgysuro,  trwy  ymddiried 
yn  Nuw. 

I'r  Pencerdd,  Psalm  Dafydd. 

G WARED  fi,  0  Arglwydd,  oddi 
wrth  y  dyn  drwg:   ^'cadw  fi 
rhag  y  gwr  -  traws  : 

2  Y  rhai  sydd  yn  bwriadu  dryg- 
ioni  yn  eu  calon :  ymgasglant  beu- 
nydd  i  ryfel. 

3  Golymmasant  eu  tafodau  fel 
sarph  :  ^  gwenwyn  asp  sydd  dan  eu 
gwefusau.   Selah. 

4  '^Cadw  fi,  O  Arglwydd,  rhag 
dwylaw  yr  annuwiol;  *^cadw  fi  rhag 
y  ^  gwr  traws :  y  rhai  a  fvvriadasant 
fachellu  fy  nhraed. 


B  Job  26.  6. 
a  34.  22. 
Heb.  4.  13. 

2  B.eh.  fel  ?, 

ti/ioylhocii , 
felly  y  mae 
y  goleuni. 


3  Heb. 
odiaeüì. 

h  Job  10.  8, 
9. 
Preg.  11. 5. 

4  Neil, 
nerth,  neu, 
nghorph, 
neu, 
esgyrn. 


5  fii  aelodmt 
oil. 

6  llunid. 


k  Ps.  119. 
115. 


1  2  Cbron. 
19.2. 
I'f.  119. 
158. 


m  .T(,b  31.  G. 
Ps.  2G.  2. 


7  Heb. 
gojid,  neu, 
dristwch. 

n  Ps.  5.  8. 
a  143.  lU. 


a  ad.  4. 
2Heb.<rais. 


b  Ps.  53.  4. 

l{hiii'.3.13. 

0  Ps.  71.  4. 
d  ad.  1. 

3  gwŷr. 


Giveddi  am  waredigaetli. 


PSALMAU. 


Cysur  Dafydd  mewn  trallod. 


e  Pb.  35.  7. 

a  57.  6. 
a  119. 110. 
a  141.  9. 
Jer,  18.  22. 


f  Deut.  32. 

27. 
4  Heb.  nac 
ymddijrch- 
afard. 

%  Pb.  7. 16. 

a  94.  23. 

Diar.  12. 

13.  a  18.  7. 
k  Ps.  IL  6. 


BHeb. 
tafod. 

6  Neu,  ÿ 
gwr  traws, 
arwg,  ar  y 
ddaear ; 
helier  ef 
i'w  ddis- 
Iryw. 


«  Dat.  5.  8. 

a  8.  3,  4. 

bPB.  134.2. 


0  Diar.  9.  8. 

a  19.  20. 

a  25.  12. 
*  Ncu,  car- 

edigrv  ijdd 

fildd. 
3  Neu,  oiew 

rhagorol 

fydd,  i/r 

hwn  lit 

ihi/rrfy 

miien. 


d  2  Chion. 
20.12. 
Ps.  123. 1, 
2. 


5  *  Y  beilchion  a  guddiasant  fagl- 
au  i  mi,  ac  a  estynasant  rwyd  wrth 
dannau  ar  ymyl  y  llwybrau :  gosod- 
asant  hoenynnau  ar  fy  medr.  Selah. 

6  Dywedais  wrth  yr  Arglwydd, 
Fy  Nuw  ydwyt  ti :  clyw,  0  Ar- 
glwydd, lef  fy  Dgweddiau. 

7  Arglwydd  Dduw,  nerth  fy 
iachawdwi'iaeth,  gorcliuddiaist  fy 
mhen  yn  nydd  brwydr. 

8  Na  chaniattâ,  Arglwydd,  ddy- 
muniad  yr  annuwiol :  na  Iwydda  ei 
ddrwg  feddwl;  ^^rhag  eu  balchio 
hwynt.   Selah. 

9  Y  pennaf  o'r  rhai  a'm  ham- 
gylchyno,  ^  blinder  eu  gwefusau  a'u 
gorchuddio. 

10  ^  Syrthied  marwor  arnynt :  a 
bwrier  hwynt  yn  tan ;  ae  mewn 
ceu-ffosydd,  fel  na  chyfodant. 

11  Na  sicrhâer  dyn  ^  siaradus  ^  ar 
y  ddaear :  drwg  a  hela  y  gwr  traws 
i'w  ddistryw. 

12  Gwn  y  dadleu  yr  Arglwydd 
ddadl  y  truan,  ac  y  barna  efe  y 
tlodion. 

13  Y  cyfiawn  yn  ddiau  a  glodfor- 
ant  dy  enw  di :  y  rhai  uniawn  a 
drigant  ger  dy  fron  di. 

PSALM  CXLI. 

1  Dafydd  yn  gwedd'io  ar  fod  ei  arch  ef  yn 
gymmeradwy,  3  a'i  gydwyhod  yn  bur,   7  a'i 
einioes  yn  dd'iogel  oddi  wrth  faglau. 
Psalm  Dafydd. 

ARGLWYDD,  yr  wyf  yn  gwaeddi 
-  arnat:   brysia  attaf;    clyw  fy 
llais,  pan  lefwyf  arnat. 

2  Cyfeirier  *fy  ngweddi  ger  dy  fron 
fel  arogl-darth,  a  ^dyrchafiad  fy 
nwylaw/e?  yr  oŵwm  prydnha^vnol. 

3  Gosod,  Arglwydd,  gadwraeth 
o  flaen  fy  ngenau :  cadw  ddrws  fy 
ngwefusau. 

4  Na  ostwng  fy  nghalon  at  ddim 
drwg,  i  fwriadu  gweithredoedd 
drygioni  gyd  â  gwŷr  a  weithred- 
ant  anwiredd :  ac  na  ad  i  mi  fwytta 
o'u  danteithion  hwynt. 

5  '^  Cured  y  cyfiawn  fi  ^  yn  garedig, 
a  cherydded  fi:  ^na  thorred  eu 
holew  pennaf  hwynt  fy  mhen  : 
canys  fy  ngweddi  fydd  etto  yn  eu 
drygau  hwynt. 

6  Pan  dafler  eu  barnwyr  i  lawr 
mewn  Ueoedd  carregog,  clywant  fy 
ngeiriau ;  canys  melus  ydynt. 

7  Y  mae  ein  hesgyrn  ar  wasgar 
ar  fin  y  bedd,  megis  un  yn  torri 
neu  yn  hollti  coed  ar  y  ddaear. 

8  Eithr  "^  arnat  ti,  O  Arglwydd 
Dduw,  y  mae  fy  Uygaid :  ynot  ti  y 


gobeithiais ;    *  na  ad  fy  enaid  yn 
ddiymgeledd. 

9  Cadw  fi  rhag  *y  fagl  a  osodas- 
ant  i  mi,  a  hoenynnau  gweithred- 
wyr  anwiredd. 

10  ^Cyd-gwymped  y  rhai  annuw- 
iol yn  eu  rhwydau  eu  hun,  tra  yr 
elwyf  fi  heibio. 

PSALM  CXLII. 

Dafydd  yn  dangos  mai  gwedd'io  Daw  oedd 

ei  holl  gysur  ef  mewn  trallod. 

*'Maschil  Dafydd;  Gweddi  ^pan  oedd  efe 

yn  yr  ogof. 

GWAEDDAIS  am  lief  ar  yr  Ar- 
glwydd ;  â'm  Uef  yr  ymbiliais 
â'r  Arglwydd. 

2  "  Tywalltais  fy  myfyi'dod  o'i 
flaen  ef ;  a  mynegais  fy  nghystudd 
ger  ei  fron  ef. 

.3  Pan  "^ballodd  fy  yspryd  o'm 
mewn,  tithau  a  adwaenit  fy  Uwybr, 

*  Yn  y  fibrdd  y  rhodiwn,  y  cuddias- 
ant  i  mi  fagl. 

4  ^^Edrychais  ar  y  tu  dehau,  a 
^  deliais  sylw,  ac  ^nid  oedd  neb  a'm 
hadwaenai :  ^  pallodd  nodded  i  mi ; 
nid  oedd  neb  yn  ymofyn  am  fy  enaid. 

5  Llefais  arnat,  0  Arglwydd  ; 
a  dywedais,  '"Ti  yw  fy  ngobaith, 

*  a'm  rhan  ^  yn  nhir  y  rhai  byw. 

6  Ystyr  wrth  fy  ngwaedd ;  canys 
truan  iawn  ydwyf :  gwared  fi  oddi 
wrth  fy  erlidwyr ;  canys  trech  yd- 
ynt na  mi. 

7  Dwg  fy  enaid  allan  o  garchar, 
fel  y  moliannwyf  dy  enw :  ^  y  rhai 
cyfiawn  a'm  cylchynant ;  canys  ti 
a  fyddi  da  wrthyf. 

PSALM  CXLIIL 

1  Dafydd  yn  gwedd'io  am  ffafr  mewn  ham; 

3  yn  cwyno  rhag  ei  ofidiau :  5  yii  cadarn- 
hâu  ei  ffydd  trwy  fyfyrio  a  gwedd'io  :  7  yn 
gwedd'io  am  ras,  9  am  ymicared,  10  «m 
sancteiddrwydd,  12  am  ddinystr  ar  ei  elynion. 

Psalm  Dafydd. 

ARGLWYDD,  clyw  fy  ngweddi, 
.  a  gwrando  ar  fy  neisyfiadau : 
''erglyw  fi  yn  dy  wirionedd,  ac  yn 
dy  gyfiawnder. 

2  Ac  na  ddos  i  farn  â'th  was :  o 
herwydd  ni  ^  chyfia'svnheir  neb  byw 
yn  dy  olwg  di. 

3  Canys  y  gelyn  a  erlidiodd  fy  en- 
aid: curoddfy  enaid  ilawr:  gwnaeth 
i  mi  drigo  mewn  tywyllwch,  fel  y 
rhai  a  fu  feirw  er  ys  talm. 

4  Yna  '^y  pallodd  fy  yspryd  o'm 
mewn:  acj  synnodd  fy  nghalon  ynof. 

5  "^Cofiais  y  dyddiau  gynt;  myfyr- 
iais  ar  dy  holl  waith :  ac  y'ngweith- 
redoedd  dy  ddwylaw  y  myfyriaf. 


*  Heb.  na 
noethafg 
enaid. 

e  Ps.  119. 

110. 

a  140.  5. 
a  142.  3. 

fPs.  35.  8. 


a  Ps.  57, 

till. 
2  Neu, 

Psalm  Da- 

fl/dd, 

yn  rlioi 

athraw- 

iaeth. 
bl  Sam.  22. 

1.  a  24.  3. 
c  Pa.  102, 

titL 

d  Ps.  143.  4. 


e  Pb.  140.  5. 


fPs.  69.  20. 

3  Neu, 
Edrych. 

4  Neu,  gwel. 
e  Ps.  31. 11. 

a  8S.  8, 18. 
6  Heb.  coll- 

asai  no. id- 
ea oddi 

wrthyf. 
liPs.4G.l. 

a  91.  2. 
i  Ps.  le.  ,5. 

a  73.  26. 

a  119.  57. 

Galar.  8. 

24. 
k  Ps.  27. 13. 


1  Ps.  34.  2. 


Ps.  31. 1. 


b_E.xod.  31 

Job  4. 17. 
a  9.  2.  a  15. 
14.  a  25.  4. 
Preg.  7.  LÜ. 
Khuf.3.20. 
Gal.  2.  1Ö. 


d  Vs.  77.  5, 
10, 11. 


Dafydd  yn  hendithio 


PSALMAU. 


ac  yn  moliannu  Duw. 


f  Vs.  88.  9. 
f  Ps.  63. 1. 


s  Fs.  28. 1. 

2  Npu, 
etitlnim  yn 
gijlt:lyh, 

h  Edrych 

I'3.  46.  5. 

*  Ps.  5.  8. 


S  Neu, 
cuddiafi 
gyd  d  thi. 

1  Ps.  2.5.  4, 

5.  a  139. 24. 
4Neti, 

daionus 

yw  dy 

yspr'yd; 

tyioys  fi, 

&c. 
m  Es.  26. 10. 
nPs.  119. 

25,  37,  40, 

&c. 


o  Ps.  116. 
16. 


2  Heb./ÿ 
nghroig. 
Ps.  18.  2, 
31. 

a  2  Sam.  22. 

ÒÔ. 

b  2  Siim.  22. 
2,  3,  40, 48. 


c  Job  7. 17. 
Pb.  8.  4. 
Heb.  2.  6. 


d  Job  4. 10. 

a  14.  2. 

Pa.  3f>.  5. 

a  62.  9. 
e  Ps.  102. 

31. 
r  Ps.  18.  9. 

Es.  64.  1. 
g  Ps.  104. 

32. 

h  Ps.  18. 13, 
14. 

I  Ps.  18. 16. 
3  Heb.  dy 
ddwylaw. 
k  ad.  U. 

Ps.  üy.  2, 
14. 
I  Ps.  .54.  .3. 
MuL  2.  11. 


>  Pa.  33. 2, 


6  *Lledais  fynwylaw  attat:  ^fy  en- 
aid  fel  tir  sychedig  sydd  yn  hir- 
aethu  am  daiiat.   Selah. 

7  0  Arglwydd,  gwrando  fi  yn 
ebrwydd :  pallodd  fy  yspryd :  na 
chuddia  dy  wyneb  oddi  wrthyf; 
s^rhag  fy  mod  yn  gyffelyb  i'r  rhai 
a  ddisgynant  i'r  pwll, 

8  Par  i  mi  glywed  dy  drugarowg- 
rwydd  ^  y  bore ;  o  herwydd  ynot 
ti  y  gobeithiaf :  '  par  i  mi  wybod  y 
ffordd  y  rhodiwyf;  oblegid  ''attat 
ti  y  dyrchafaf  fy  enaid. 

9  Gwared  fi  oddi  wrth  fy  ngelyn- 
ion,  0  Arglwydd:  ^gyd  â  thi  yr 
ymguddiais. 

10  'Dysg  i  mi  wneuthur  dy  ewyllys 
di ;  canys  ti  yw  fy  Nuw :  "*  tywysed 
dy  yspryd  daionus  fi  i  ™dir  uniondeb. 

11  "Bywhâ  fi,  0  Arglwydd,  er 
mwyn  dy  enw :  dwg  fy  enaid  allan 

0  ing,  er  m\vyn  dy  gyfiawnder. 

12  Ac  er  dy  di'ugaredd  diny stria 
fy  ngelynion,  a  difetha  holl  gys- 
tuddwyr  fy  enaid :  oblegid  °  dy  was 
di  ydwyfû. 

PSALM  CXLIV. 

1  Dafydd  yn  hendithio  Duw  am  ei  drugaredd 
tu  ag  atto  ef,  a  ihu  ag  at  bob  dyn :  5  yn 
gioedd'io  ar  i  Dduiv  yn  alluog  ei  waredu  ef 
oddi  wrth  ei  elynion:  9  yn  addaw  hendithio 
Duw  :  11  yn  gwedd'io  dros  ddedwyd,d  gyflwr 
y  deyrnas. 

Psalm  Dafydd. 

BENDIGEDIG  fyddo  yr  Ar- 
glwydd 2fy  nerth,  ^yr  hwn 
sydd  yn  dysgu  fy  nwylaw  i  ymladd, 
a'ui  bysedd  i  ryfela. 

2  ''Fy  nhrugaredd,  a'm  hamddifi- 
ynfa ;  fy  nhŵr,  a'm  gwaredydd :  fy 
nharian  yw  e/e,  ac  ynddo  y  go- 
beithiais ;  yr  hwn  sydd  yn  daros- 
twng  fy  mhobl  danaf. 

3  "Arglwydd,  beth  yw  dyn,  pan 
gydnabyddit  ef  ?  neu  fab  dyn,  pan 
wneit  gyfrif  o  hono  ? 

4  ^  Dyn  sydd  debyg  i  wagedd ; 
*ei  ddyddiau  sydd  fel  cysgod  yn 
myned  heibio. 

5  Arglwydd,  ^gostwng  dy  nef- 
oedd,  a  disgyn  :  «  cyffwrdd  â'r  myn- 
yddoedd,  a  mygant. 

6  ^  Saetha  fellt,  a  gwasgar  hwynt ; 
ergydia  dy  saethau,  a  difa  h^vynt. 

7  '  Anfon  ^  dy  law  oddi  uchod ; 
''achub  a  gwared  fi  o  ddyfroedd 
mawrion,  o  law  '  plant  estron  ; 

8  Y  rhai  y  llefara  eu  genau  wag- 
edd, ac  y  mae  eu  deheulaw  yn  dde- 
heulaw  fialsder. 

9  ■"  Canaf  i  ti,  O  Dduw,  ganiad  new- 
ydd :  ar  y  nabl  a'r  degtant  y  canaf  i  ti. 


10  Efe  sydd  yn  rhoddi  ^iach- 
awdwriaeth  i  frenhinoedd ;  yr  hwn 
sydd  yn  gwaredu  Dafydd  ei  was 
oddi  wrth  y  cleddyf  niweidiol. 

11  "Achub  fi,  a  gwared  fi  o  law 
meibion  estron,  y  rhai  y  llefara  eu 
genau  wagedd,  ac  y  mae  eu  deheu- 
law yn  ddeheulaw  fialsder : 

12  Fel  y  hyddo  ein  meibion  fel 
planwydd  yn  tyfu  yn  eu  hieuengc- 
tid ;  a'n  merched  fel  conglfaen 
nadd,  wrth  gyíFelybrwydd  palas : 

13  Fel  y  hyddo  ein  celloedd  yn 
Uawn,  yn  trefiiu  pob  rhy w  luniaeth ; 
a'n  defaid  yn  dwyn  miloedd  a 
myrddiwn  yn  ein  heolydd  : 

14  A'n  hy chain  yn  gryfion  i  ^laf- 
urio ;  heb  na  rhuthro  i  mewn,  na 
myned  allan;  na  gwaedd  yn  ein 
heolydd. 

15  "Gwỳn  eu  byd  y  bobl  y  mae 
felly  iddynt :  gwỳn  eu  byd  y  bobl 
y  mae  yr  Arglwydd  yn  Dduw 
iddynt. 

PSALM  CXLV. 

1  Dafydd  yn  moliannu  Duw,  o  herwydd  ei  enw, 
8  ei  ddaioni,  11  ei  frenhiniaeth,  14  ei  rag- 
ddarbodaeth,  17  a'i  drugaredd  yn  achub, 

^  Psalm  Dafydd  o  foliant. 

DYRCHAFAF  di,  fy  Nuw,  O 
Frenhin ;  a  bendithiaf  dy  enw 
byth  ac  yn  dragywydd. 

2  Beunydd  y'th  fendithiaf;  a'th 
enw  a  folaf  byth  ac  yn  dragywydd. 

3  ^Mawi*  yio  yr  Arglwydd,  a 
chanmoladwy  iawn;  ''a'i  fawredd 
sydd  anchwiliadwy. 

4  Cenhedlaeth  wrth  genhedlaeth 
a  fawl  dy  weithredoedd,  ac  a  fyn- 
ega  dy  gadernid. 

5  Ardderchowgrwydd  gogoniant 
dy  fawredd,  a'th  bethau  rhyfedd, 
a  draethaf 

6  Traethant  hwy  gadernid  dy 
weithredoedd  ofnadwy :  mynegaf 
finnau  dy  fawredd. 

7  Coffadwriaeth  amlder  dy  ddaioni 
a  draethant;  a'th  gyfiawnder  a 
ddatganant 

8  ^Graslawn  a  thrugarog  yw  yr 
Arglwydd;  hwyrfrydig  i  ddig,  a 
mawr  ei  drugaredd. 

9  Daionus  yw  yr  Arglwydd  i 
bawb :  a'i  drugaredd  sydd  ar  ei 
holl  weithredoedd. 

10  Dy  holl  weithredoedd  a'th 
glodforant,  O  Arglwydd;  a'th 
saint  a'th  fendithiant. 

11  Dywedant  am  ogoniant  dy 
frenhiniaeth  ;  a  thraethant  dy  gad- 
ernid : 


<  ymwared. 


nad.7,  8. 


5  ddxvyn 
llwythau. 


0  Ps.  3.%  12. 

a  65.  4. 
a  146.  5. 


a  Ps.  100, 
titl. 


b  Ps.  96.  4. 

c  J  Ob  .5.  9. 
a  9.  10. 


d  Exod.  34. 
6  7. 

Num.  14. 
18. 

Ps.  86.  5, 
15.  a  103. 8. 


Na  hyderer  ar  ddyn. 


PSALMAU. 


Y  psalmydd  yn  annog 


e  Ps.  146. 

10. 

1  Tim.  L 

17. 
2Heb. 

i/r  oesoedd 

i  gyd. 
t  Ps.  146.  8. 


g  Ps.  104. 

27. 
b.  Ps.  136. 

23, 

3  digoni 
ewyllys 
pob  peth 
byw. 

■4  Neu, 
thrugarog, 
neu,  da- 
iortiis. 

i  Deut.  4.  7. 


a  Heb. 
Haleluialu 
a  Ps.  103.  1. 

b  Ps.  104. 
33. 

c  Ps.  118. 

8,9. 
Es.  2.  22. 


d  Ps.  104. 

29. 

Preg.  12. 7. 

Es.  2.  22. 
e  Edrych 

1  Cor.  2.  6. 
f  Jer.  17.  7. 


I»  Ps.  103.  G. 


Í  Ps.  C8.  6. 

a  107. 10, 

14. 
k  Matt.  9. 

30. 

loan  9. 

7—32. 
1  Ps.  145. 

14.al47.fi, 

XiUc  13.  13. 


12  I  beri  i  feibion  dynion  adnab- 
od  ei  gadernid  ef,  a  gogoniant  ar- 
dderchowgrwydd  ei  frenhiniaeth. 

13  ®  Dy  frenhiniaeth  di  sydd  fren- 
hiniaeth ^dragy^vyddol:  a'th  lywodr- 
aeth  a  hery  yn  oes  oesoedd. 

14  Yr  Akglwydd  sydd  yn  cynnal 
y  rhai  oil  a  syrthiant,  ac  ^sydd  yn 
codi  pawb  a  ddarostyngwyd. 

15  sLlygaid  pob  peth  a  ddisgwyl- 
iant  wrthyt ;  ac  ''yr  ydwyt  yn  rhoddi 
eu  bwyd  iddynt  yn  ei  bryd ; 

16  Gan  agoryd  dy  law,  a  "  diwallu 
pob  peth  byw  ath  ewyUys  da. 

17  Cyfiawn  yw  yr  Arglwydd  yn 
ei  holi  íFyrdd,  a  ^sanctaidd  yn  ei 
hoU  weithredoedd. 

18  'Agos  yw  yr  Arglwydd  at  y 
rhai  oil  a  alwant  arno,  at  y  rhai  oil 
a  alwant  arno  mewn  gwirionedd. 

19  Efe  a  wna  ewyllys  y  rhai  a'i 
ho&iant :  gwrendy  hefyd  eu  llefain, 
ac  a'u  hachub  hwynt. 

20  Yr  Arglwydd  sydd  yn  cadw 
pawb  a'i  carant  ef ;  ond  yr  holl  rai 
animwiol  a  ddifetha  efe. 

21  Traetha  fy  ngenau  foliant  yr 
Arglwydd  :  a  bendithied  pob  cnawd 
ei  enw  sanctaidd  ef  byth  ac  yn  dra- 
gywydd. 

PSALM  CXLVI. 

1  Y  Psalmydd  yn  addunedu  moliant  gwastadol 
i  Dduw :  3  yn  annog  na  hyderer  ar  ddyn. 
5  Duw  yn  unig,  o  herwydd  ei  alia,  a'i  gyf- 
iawnder,  a'i  drugaredd,  a'i  frenhiniaeth, 
sydd  iviw  hyderu  arno. 

2]% /rOLWCH  yr  Arglwydd.  ^Fy 
JLVJL  enaid,  mola  di  yr  Arglwydd. 

2  ''Molaf  yr  Arglwydd  yn  fy 
myw :  canaf  i'm  Duw  tra  fyddAvyf 

3  '^Na  hyderwch  ar  dywysogion, 
nac  ar  fab  dyn,  yr  hwn  nid  oes 
iachawdwriaeth  ynddo. 

4  ^Ei  anadl  a  â  allan,  efe  a  ddy- 
chwel  i'w  ddaear :  y  dydd  hwnnw 
^  y  derfydd  am  ei  holl  amcanion  ef 

5  ^Gwỳn  ei  fyd  yr  hwn  y  mae  Duw 
Jacob  yn  gymmorth  iddo,  sydd  al 
obaith  yn  yr  Arglwydd  ei  Dduw  : 

6  sYr  hwn  a  ^vnaeth  nefoedd  a 
daear,  y  mor,  a'r  hyn  oil  y  sydd 
ynddynt :  yr  hwn  sydd  yn  cadw 
gwirionedd  yn  dragywydd : 

7  ^Yr  hwn  sydd  yn  gwneuthur 
barn  i'r  rhai  gorthrymmedig,  yn 
rhoddi  bara  i'r  newynog.  'Yr  Ar- 
glwydd sydd  yn  gollwng  y  carch- 
arorion  yn  rhydd. 

8  ''Yr  Arglwydd  sydd  yn  agoiyd 
llygaid  y  deillion :  '  yr  Arglwydd 
sydd  yn  codi  y  rhai  a  ddarostyng- 


wyd :  yr  Arglwydd  sydd  yn  hoffi 
y  rhai  cyfiawn. 

9  "Yr  Arglwydd  sydd  yn  cadw 
y  dieithriaid :  efe  a  gynnal  yr  am- 
ddifad  a'r  weddw;  ac  a  ddadym- 
chwel  fibrdd  y  rhai  annuwiol. 

10  °  Yr  Arglwydd  a  deyrnasa  byth, 
sef  dy  Dduw  di,  Sion,  dros  gen- 
hedlaeth  a  chenhedlaeth.  Molwch 
yr  Arglwydd. 

PSALM  CXLVIL 

1  T  prophwyd  yn  annog  i  foliamiu  Duw,  am  ei 
ofal  dros  ei  eglwys;  5  am  ei  alia,  6  a'i  dru- 
garedd, 7  a'i  ragluniaelh,  12  a'i  fendithion 
ar  y  deyrnas;  15  a'i  allu  ar  y  rhew  a'r  eira, 
a  phob  tywydd  arall;  19  a'i  ddeddfau  yn 
yr  eglwys. 

MOLWCH  yr  Arglwydd  :  can- 
ys  ""  da  yw  canu  i'n  Duw  ni ; 
o  herwydd  hyfryd  yiv,  'ie,  ''gwedd- 
us  yw  mawl. 

2  Yr  Arglwydd  sydd  yn  adeiladu 
Jerusalem  :  ^  efe  a  gasgl  wasgared- 
igion  Israel. 

3  "^Efe  sydd  yn  iachâu  y  rhai 
briwedig  o  galon,  ac  yn  rh^vymo 
eu  doluriau. 

4  *Y  mae  efe  yn  rhifo  rhifedi 
y  sêr :  geilw  hwynt  oil  wrth  eu 
henwau. 

5  Äíawr  yw  ein  Harglwydd,  a 
mawr  ei  nerth:  aneirif  yw  ei  ddeall. 

6  ^Yr  Arglwydd  sydd  yn  dyrch- 
afu  y  rhai  llariaidd,  gan  ostwng  y 
rhai  annuwiol  hyd  lawr. 

7  Cyd-genwch  i'r  Arglwydd 
mewn  diolchgarwch :  cenwch  i'n 
Duw  a'r  delyn ; 

8  s  Yr  hwn  sydd  yn  toi  y  nefoedd 
â  chymmylau,  yn  parottoi  gwlaw 
i'r  ddaear,  gan  beri  i'r  gweUt  dyfu 
ar  y  mynyddoedd. 

9  ''Efe  sydd  yn  rhoddi  i'r  anifail 
ei  borthiant,  ac  4  gywion  y  gigfran, 
pan  lefant. 

10  ''Md  oes  hyfiydwch  ganddo 
yn  nerth  march :  ac  nid  ymhoffa 
efe  yn  esgeiriau  gwr. 

11  Yr  Arglwydd  sydd  hoff 
ganddo  y  rhai  a'i  hofnant  ef ;  se/ 
y  rhai  a  ddisgwyliant  wrth  ei  dru- 
garedd ef 

12  Jerusalem,  mola  di  yr  Ar- 
glwydd :  Sion,  molianna  dy  Dduw. 

13  0  herAvydd  efe  a  gadarnhaodd 
farrau  dy  byrth  :  efe  a  fendithiodd 
dy  blant  o'th  fewn. 

14  Yr  hwn  sydd  yn  gwneuthm* 
dy  fro  yn  ^  heddychol,  ac  '  a'th  ddi- 
walla  di  â  "*  brasder  gwenith. 

15  "  Yr  hwn  sydd  yn  anfou  ei  or- 


m  Deut.  10. 
18. 
Ps.  68.  5. 


a  Exod.  15. 
IS. 

Ps.  10.  Id. 
a  145. 13. 


a  Ps.  92.  1. 
a  135.  3. 
b  Pb.  33.  L 


=  Deut.  30. 
3. 


d  Ps.  51. 17. 
Es.  57.  15. 
a  61. 1. 


e  Edrych 
Gen.  15.  ."i. 
Es.  40.  20. 


rPs.  346.  9. 


'  Ps.  lOi. 
13,  14. 


h  Job  38. 41. 

P8.104.27, 

28. 

a  136.  2.5. 

a  145. 15. 
i  .Job  38.  41. 

Matt.  6. 26. 
k  Ps.  33.  IC, 

17, 18. 

Hos.  1.  7. 


2Heb. 

heddwch, 
1  Ps.  132. 

15. 
m  Deut.  32. 

14. 

Ps.  81. 16. 
n  Pt-.  107. 

20. 


pawh  a  pliób  petJi 


PSALMAU. 


i  foliannu  Duiu. 


o  ad.  15. 

Edrych 
Job'37. 10. 


P  Ps.  70. 1. 

a  78.  5. 

a  ins.  7. 
q  Mai.  4.  4. 

r  Edrvch 
Rhuf.  Ü. 
1,2. 


2Heb. 

Saleluiah. 


a  Ps.  103. 
20,  21. 


i>  1  Bren.  S. 
27. 
c  Gen.  1.  7. 


d  Gen.  1. 1, 
6. 
Fs.  33. 6, 9. 

e  Ps.  89.  S7. 
a  119.  90, 
91. 

Jen  31.35, 
36.  a  33. 25. 


fPs.  8. 1. 

Es.  12.  4. 


chymyii  ar  y  ddaear :  cii  air  a  red 
yn  dra  biiaii. 

16  Yr  liwn  sydd  yn  rlioddi  eira 
fel  gwlan;  ac  a  daeua  rew  fel 
lludw. 

17  Yr  liwn  sydd  yn  bwrw  ei  iâ 
fel  tammeidiaii :  pwy  a  erys  gan 
ei  oerni  ef  ? 

18  "Efe  a  enfyn  ei  air,  ac  a'u  tawdd 
hwynt :  a'i  wynt  y  chAvytli  efe,  ar 
dyfroedd  a  lifant. 

19  P  Y  mae  efe  yn  mynegi  ei  eir- 
iau  i  Jacob,  "lei  ddeddfau  a'i  farn- 
edigaethau  i  Israel. 

20  '■Ni  wnaetli  efe  felly  âg  un  gen- 
edl ;  ac  nid  adnabuant  ei  farnedig- 
aethau  ef.   Molwch  yr  Arglwydd. 

PSALM  CXLVIII. 

1  Y  Psalmydd  yn  annog  y  creadiiriaid  nefol, 
7  a  daearol,  11  a  rhesymmol,  i  foliannu 
Duw. 

2"]\/rOLWCH  yr  Arglwydd.  Mol- 

iVJL  well  yr  Argl\vydd  o'r  nef- 

oedd :  molwch  ef  yn  yr  uchelderau. 

2  ^Molwch  ef,  ei  holl  angelion: 
molwch  ef,  ei  holl  luoedd. 

3  Molwch  ef,  haul  a  lleuad :  mol- 
wch ef,  yr  holl  ser  goleuni. 

4  Molwch  ef,  ^  nef  y  nefoedd ;  "  a'r 
dyfroedd  y  rhai  ydycli  oddi  ar  y 
nefoedd. 

5  Molant  enw  yr  Arglwydd:  o 
herwydd  "^efe  a  orchymynodd,  a 
hwy  a  grëwyd. 

6"**  A  gwnaeth  iddynt  barhâu  byth 
yn  dragywydd :  gosododd  ddeddf, 
ac  nis  troseddir  hi. 

7  Molwch  yr  Arglwydd  o'r  ddaear, 
y  dreigiau,  a'r  holl  ddyftiderau : 

8  Tan,  a  chenllysg ;  eira,  a  tharth ; 
gwynt  ystormus,  yn  gwneuthiir  ei 
air  ef : 

9  Y  mynyddoedd,  a'r  bryniau  oil ; 
y  coed  íFrìA^thlawn,  a'r  holl  gedr- 
wydd : 

10  Y  bwystfilod,  a  phob  anifail; 
yr  ymlusgiaid,  ac  adar  asgeliog : 

11  Brenhinoedd  y  ddaear,  a'r  holl 
bobloedd  ;  tywysogion,  a  holl  farn- 
wyr  y  byd : 

12  Gwŷr  ieuaingc,  a  g^vyryfon  hef- 
yd;  henafgwyr,  a  llangciau  : 

13  Molant  enw  yr  Arglwydd  :  o 
herwydd  ^ei  enw  ef  yn  unig  sydd 
ddyrchafadwy ;     ei     ardderchowg- 


rwydd  ef  sydd  uwch  law  daear  a 
nefoedd. 

14  s  Ac  efe  sydd  yn  dyrchafu  corn 
ei  bobl,  ^  moliant  ei  holl  saint ;  sef 
meibion  Israel,  pobl  agos  atto. 
Molwch  yr  Arglwydd. 

PSALM  CXLIX. 

1  Y  jjrophwyd  yn  annog  i  foliannu  Duw,  am 
ei  gariad  tu  ag  at  yr  eglwys,  5  ac  am  y 
gallu  a  roddes  efe  i'w  eglivys. 

2"]^/rOLWCH    yr    Arglwydd. 
-Aj-^Cenwch  i'r  Arglwydd  gan- 
iad  newydd,  a'i  foliant  ef  y'nghyn- 
nuUeidfa  y  saint. 

2  Llawenhâed  Israel  yn  ^yi'  hwn 
a'i  gwnaeth :  gorfoledded  meibion 
Sion  yn  eu  Brenhin. 

3  *=  Molant  ei  enw  ef  ar  y  ^  dawns : 
canant  iddo  ar  dympan  a  thelyn. 

4  0  herwydd  ^hoífodd  yr  Ar- 
glwydd ei  bobl:  ^efe  a  brydfertha 
y  rhai  llednais  â  iachawdwriaeth. 

5  Gorfoledded  y  saint  mewn  go- 
goniant :  a  ^chanant  ar  eu  gwelŷau. 

6  Bydded  ardderchog  foliant 
Duw  yn  eu  ^genau,  a  schleddyf 
dau-finiog  yn  eu  dwylaw ; 

7  I  wneuthur  dial  ar  y  cenhedl- 
oedd,  a  chosp  ar  y  bobloedd ; 

8  I  rwymo  eu  brenhinoedd  â  chad- 
wynau,  a'u  pendefigion  â  gefynnau 
heiyrn ; 

9^1  wneuthur  arnynt  y  farn  ys- 
grifenedig  :  '  yr  ardderchowgrwydd 
hwn  sydd  i'w  holl  saint  ef  Molwch 
yr  Arglwydd. 

PSALM  CL. 

1  Y  mae  yn  annog  i  foliannu  Duw,  3  a  iJlioh 
math  ar  offer  cerdd. 

2 11  /TOLWCH  yr  Arglwydd,  Mol- 
i.VJL  wch  Dduw  yn  ei  ^  sancteidd- 
rwydd :  molwch  ef  yn  fiFarfafen  ei 
nerth. 

2  ^  Molwch  ef  am  ei  gadernid : 
molwch  ef  yn  ol  amlder  ei  fawredd. 

3  Molwch  ef  a  llais  udgorn :  ^  mol- 
wch ef  â  nabl  ac  â  thelyn. 

4  Molwch  ef  â  thympan  ac  â 
^  dawns :  molwch  ef  â  thannau  ac 
ag  organ. 

5  Molwch  ef  a  symbalau  soniarus : 
molwch  ef  â  symbalau  Eafar. 

6  Pob  perchen  anadl,  molianned 
yr  Arglwydd.  Mohvch  yr  Ar- 
glwydd. 


e  Ps.  75. 10. 
h  Ps.  149.  9. 


2  Heb. 
Tlaleluiah. 
ft  Ps  33  3. 


b  Edrvfh 
,Tob  35.  10. 
Ps.  100.  3. 
Es.  54.  5. 

c  Ps.  81.  2. 

3  Neu, 
l'3jdl. 


6  Ps.  132. 
16. 


iJob35. 10. 


4  Heb.  ceif. 
B  Heb.  4.12. 
Dat.  1. 16. 


h  Dev.t.  7. 
1,2. 

iPs.  148. 
14. 


2  Heb. 
Haleltiiah. 

3  gyssegr. 


a  Ps.  143. 
5,6. 


b  Ps,  SI.  2. 
a  140.  3. 


phibf.'U. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1000. 


a  1  Bren.  4. 
32. 

pen.  10.  1. 
a  25.- 1. 


2Neu, 
pîeìUÿn. 


b  Job  23. 28. 

Ps.  111.  10. 

pen.  9.  10. 

Preg.12.13. 
3  Neu,  rJian 

bennaf. 

c  pen.  4. 1. 
a  6.  20. 


d  pen.  3.  22. 
4  ychwari' 
egiati. 


e  Jer.  5.  26. 


LLYFR  Y  DIARHEBION. 


fpen.  4. 14. 


S  Es.  59.  7. 
Khuf.3.15. 


PENNOD  I. 

1  Ärfer  y  diarhebion.  7  Cynghor  i  ofni  Buw, 
ac  i  gredu  ei  air;  10  i  ochel  hud  pechad- 
uriaid.  20  Doethineb  yn  cwyno  fod,  yn  ei 
dtysiym  hi,  24  ac  yn  hygwth  y  rhai  a'i 
d/iy  sty  rent. 

^  "PlIARHEBION    Solomon    mab 
jlJ  Dafydd,  brenliin  Israel ; 

2  I  wybod  doethineb  ac  addysg, 
i  ddeall  geiriau  syn^vyr ; 

3  I  gymmeryd  athrawiaeth  deall, 
cyfiawnder,  a  barn,  ac  uniondeb ; 

4  I  roi  callineb  i'r  anghall,  ac  i'r 

2  bacbgen  wybodaeth  a  synwyr. 

5  Y  doetb  a  wrendy,  ac  a  ch^^an- 
ega  addysg;  a'r  deallgar  a  ddaw  i 
gyngborion  pwyllog : 

6  I  ddeall  diareb,  a'i  debongi; 
geiriau  y  doetbion,  a'u  damhegion. 

7  11  ^Ofti  yr  Arglwydd  yw 
^  dechreuad  gwybodaeth  :  ond  ffyl- 
iaid  a  ddiystyrant  ddoethineb  ac 
addysg. 

8  '^Fy  mab,  gwrando  addysg  dy 
dad,  ac  nac  ymadaw  â  chyfraitîi  dy 
fam: 

9  Canys  ^  ^  cynnydd  gras  a  fjjdd- 
ant  hwy  i'th  ben,  a  chadwyni  am 
dy  wddf  di. 

10  \  Fy  mab,  os  pechaduriaid 
a'tli  ddenant,  na  chyttuna. 

11  Os  dywedant.  Tyred  gyd  â  ni, 
®cynllwynwn  am  waed,  ymguddiwn 
yn  erbyn  y  gwirion  yn  ddiachos  : 

12  Llyngcwn  hwy  yn  iyw,  fel  y 
bedd ;  ac  yn  gyfan,  fel  rhai  yn  dis- 
gyn  i'r  pydew : 

13  Nyni  a  gawn  bob  cyfoeth 
gwerthfawr,  nyni  a  lanwn  ein  tai 
âg  yspail : 

14  Bwrw  dy  goelbren  yn  ein  mysg; 
bydded  un  pwrs  i  ni  i  gyd : 

15  Fy  mab,  ^na  rodia  yn  y  íFordd 
gyd  â  hwynt;  attal  dy  droed  rhag 
eu  llwybr  hAvy. 

16  s  Canys  eu  traed  a  redant  i 
ddrygioni,"ac  a  brysurant  i  dywallt 
gwaed. 

17  Diau  gwaith  ofer  yw  taeuu 
rhwyd  y'ngolwg  pob  perchen  aden. 

18  Ac  y  maent  hwy  yn  cynlhvyn 
am  eu  gwaed  eu  hun :  am  eu  hein- 
ioes  eu  hun  y  maent  yn  Uechu, 

19  Felly  y  mae  Uwybrau  y  rhai  oil 
sydd  chwannog  i  elw;  ?/r  hicn  a 
ddwg  einioes  ei  berchennogion. 


20  1Í  ^''Doethineb  sydd  yn  gweiddi 
oddi  allan ;  y  mae  hi  yn  adrodd  ei 
lleferydd  yn  yr  heolydd : 

21  Y  mae  hi  yn  llefain  ym  mhrif- 
leoedd  y  dyrfa,  yn  nrysau  y  pyrth ; 
yn  y  ddinas  y  mae  hi  yn  traethu  ei 
hymadroddion,  gaoi  ddywedyd, 

22  Pa  hyd,  chwi  ynfydion,  y  cer- 
wch  ynfydrwydd?  a  chwi  watwar- 
wyr,  y  bydd  hoff  gennych  watwar  ? 
ac  y  casâ  ffyliaid  wybodaeth  ? 

23  Dychwelwch  wrth  fy  ngher- 
ydd :  wele,  mi  a  dywalltaf  fy  ys- 
pryd  i  chwi,  fy  ngeiriau  a  hysbysaf 
i  chwi. 

24  ^  'Yn  gymmaint  ag  i  mi  eicli 
gwahodd,  ac  i  chwithau  wrthod ; 
i  mi  estyn  fy  Haw,  a  neb  heb  ys- 
tyried ; 

25  Ond  ^dîystyrasocìi  fy  hoU  gyng- 
hor  i,  ac  ni  fynnech  ddim  o'm  cer- 
ydd: 

26  ^Minnau  hefyd  a  chwarddaf 
yn  eich  dialedd  chwi ;  mi  a  wawd- 
iaf  pan  syrthio  anioch  yr  hyn  yr 
ydych  yn  ei  ofni ; 

27  ™Pan  ddêl  arnoch  yr  hyn  yr 
ydych  yn  ei  oftii  megis  distryw,  ac 
y  del  eich  dialedd  arnoch  megis 
corwynt;  a  dyfod  arnoch  wasgfa  a 
chaledi : 

28  °Yna  y  galwant  arnaf,  ond  ni 
wrandawaf;  yn  fore  y'm  ceisiant, 
ond  ni'm  cant : 

29  Canys  cas  fu  ganddynt  wybod- 
aeth, ac  "ofn  yr  Arglwydd  ni 
ddewisasant : 

30  PNi  chymmerent  ddim  o'm  cyng- 
hor i ;  dirmygasant  fy  boll  gerydd. 

31  Am  hynny  ^  hwy  a  gânt  fwytta 
ffi-wyth  eu  ifordd  eu  hunain,  a'u 
llenwi  a'u  cynghorion  eu  hunain. 

32  Canys  esniwythdra  y  rhai  ang- 
hall a'u  lladd ;  a  Uwyddiant  y  rhai 
ffol  a'u  difetha. 

33  Er  hynny  ^  y  sawl  a  wrandawo 
arnaf  fi,  a  gaiff  aros  yn  ddiogel,  ac 
^a  gaiff  lonyddwch  oddi  wrth  ofn 
drwg. 

PENNOD  II. 

1  Doethineb  yn  addaw  diiwioldeb  i'w  fhla  , 
10  a  diogehvch  rhag  cyfeillach  ddrwg,  20  a 
chijfarwyddyd  mewn  ffyrdd  da, 

FY  mab,  os  derbyni  di  fy  ngeir- 
iau, ac  OS  '^  cuddi  fy  ngorchy- 
mynion  gyd  â  thi ; 


Cvn 
CRIST 

Cylch 
1000. 

SHtb. 
Doelh- 

inebau,sef, 
yodidoij 
ddoeüiineb. 
h  pen.  8. 1. 
a  9.  3. 


i  Es.  65.  12. 
a  66.  4. 
Jer.  7. 13. 


t  Ps.  107. 
11. 

ad.  30. 
Luc  7.  30. 


1  pen.  10. 
24. 


1  Job  27.  9. 

a  35.  V/. 

Es.  1. 15. 

Jer.  U.  11. 

a  14.  12. 

Ezec.  8.  IS. 

Mic.  3.  4. 

Zech.7.  13. 

lago  4.  3. 
0  Ps.  119. 

173. 
P  ad.  25. 


1  Job  4.  8. 
]en.  14. 14. 
a  22.  8. 
Jer.  6. 19. 


:  Ps.  25. 12, 

13. 


3  Ps.  112.  7. 


a  pen.  4.  21. 
a  7.1. 


Cynghor  i  ofni  Duio. 


DIARHEBION,  III. 


Annog  i  ufudd-dod. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1000. 


aHeb. 

rhoddi. 
■b  Matt.  13. 

44. 


0 1  Bren.  3. 
9,  12. 
lago  1.  5. 


a  Ps.  84.  11. 
pen.  30.  5. 


■e  Ps.  125.  5. 


f  pen.  6.  20. 

E  pen.  5.  3. 

a  6.  24. 

a  7.  5. 
ii  Edrych 

Mai.  2. 14, 

15. 


1  pen.  7.  27. 


k  Pfl.  37. 


Í  .Tob  18. 17. 
Ps.  104.  35. 


2  Fel  y  parech  i'ih  glust  wi-andaw 
ar  ddoethineb,  ac  y  gog^vyddech  dy 
galon  at  ddeall; 

3  lë,  OS  gwaeddi  ar  ol  gwybod- 
aeth,  OS  ^  cyfodi  dy  lef  am  ddeall ; 

4  ^'  Os  ceisi  hi  fel  arian,  os  chwili 
am  dani  fel  am  drysomu  cuddiedig ; 

5  Yna  y  cei  ddeall  ofti  yr  Ar- 
GLWYDD,  ac  y  cei  wybodaeth  o 
Dduw. 

6  '^Canys  yr  Arglwydd  sydd  yn 
rhoi  doetliineb:  allan  o'i  enau  ef 
y  mae  gwybodaetb  a  deall  yn  dy- 
fod. 

7  Y  mae  ganddo  y'nghadw  i'r  rhai 
uniawn  wir  ddoethineb:  ^tarian  yw 
efe  i'r  sawl  a  rodiant  yn  uniawn. 

8  Y  mae  efe  yn  cadw  Uw^^brau 
barn,  ac  yn  cadw  íFordd  ei  saint. 

9  Yna  y  cei  di  ddeall  cyfiawnder, 
a  barn,  ac  uniondeb,  a  phob  Uwybr 
daionus. 

10  "ii  Pan  ddelo  doethineb  i  mewn 
i'th  galon,  a  phan  fyddo  hyfryd  gan 
dy  enaid  wybodaeth; 

11  Yna  cynghor  a'th  gynnal,  a 
synwyr  a'th  geidw : 

12  I'th  achub  di  oddi  wrth  y  ffordd 
ddrwg,  ac  oddi  wrth  y  dyn  a  lefaro 
drawsedd ; 

13  Y  rhai  a  ymadawant  â  Uwybrau 
uniondeb,  i  rodio  mewn  fíyrdd  ty- 
^vyllwch ; 

14  Y  rhai  a  ymlawenychant  i 
wneuthur  drwg,  ac  a  ymddigrifant 
yn  anwiredd  y  drygionus  ; 

15  ^Y  rhai  sydd  a'u  fíyrdd  yn  geim- 
ion,  ac  yn  gildyn  yn  eu  Uwybrau : 

16  I'th  wared  oddi  wrth  ^y  fenyw 
estronaidd,  ^oddi  wrth  y  ddieithr 
wenhieithus  ei  geiriau ; 

17  ^  Yr  hon  a  ymedy  â  Uywodraeth- 
wr  ei  hieuengctid,  ac  a  oUwng  dros 
gof  gyfammod  ei  Duw. 

18  Canys  'y  mae  ei  thy  yn  gŵyro 
at  angau,  a'i  Uwybrau  at  y  meirw. 

19  Pwy  bynnag  a  elo  i  mewn  atti 
hi,  ni  ddychwelant,  ac  nid  ymafael- 
ant  yn  Uwybrau  y  bywyd. 

20  Fel  y  rhodiech  di  ar  hyd  ffordd 
gwŷr  da,  a  chadw  Uwybrau  y  cyf- 
iaAvn. 

21  ^  Canys  y  gwŷr  cyfiawn  a  bres- 
wyliant  y  ddaear,  a'r  rhai  perffaith 
a  gânt  aros  ynddi. 

22  'Ond  yr  annuwiolion  a  dorrir 
oddi  ar  y  ddaear,  a'r  troseddwyr  a 
ddiwreiddir  allan  o  honi. 

PENNOD  III. 

1  Y  mae  yn  annog  i  ufudd-dod,  5  a  ffydd,  7  a 
marwhad,   9  a  dioyf older,   11  ac  amynedd. 


13  Dcdwydd  elw  doethineb.  19  Gnllu  21  a 
chymmwynaeaii  doethineh.  27  Cynghor  i 
fad  yn  gariadus,  30  yn  heddychol,  31  ac  yn 
foddlongar.    33  Cyflwr  melldigedig  yr  enwir. 

FY  mab,  na  oUwng  iy  nghyfraith 
dros  gof;  ond  *cadwed  dy  gaion 
fy  ngorchymynion : 

2  Canys  hir  ddyddiau,  a  blynydd- 
oedd  by^vyd,  a  **  heddwch,  a  chwan- 
egant  hwy  i  ti. 

3  Na  ad  i  drugaredd  a  gwirion- 
edd  ymadael  â  thi :  "  cylymma  hwy 
am  dy  wddf,  ^ysgrifena  hwy  ar  lech 
dy  galon. 

4  ^  Felly  y  cei  di  ras  a  ^deaU  da 
ger  bron  Duw  a  dynion. 

5  IT  Gobeithia  yn  yr  Arglwydd 
a'th  hoU  galon ;  ac  nac  ymddiried 
i'th  ddeaU  dy  hun. 

6  ^Yn  dy  hoU  fíyrdd  cydnebydd 
ef,  ac  efe  a  hyfforddia  dy  Iwybrau. 

7  1Í  ^  Na  fydd  ddoeth  yn  dy  olwg 
dy  hun :  ^  ofna  yr  Arglwydd,  a 
thyn  ymaith  oddi  wrth  ddrygioni. 

8  Hynny  a  fydd  ^  iechyd  i'th  fogail, 
a  *  ^  mêr  i'th  esgyrn. 

9  1Í  ^Anrhydedda  yi'  Arglwydd 
a'th  gyfoeth,  ac  a'r  peth  pennaf  o'th 
hoU  ffrwyth : 

10  ^  Felly  y  Uenwir  dy  ysguboriau 
â  digonoldeb,  a'th  win-wryfoedd  a 
dorrant  gan  win  newydd. 

11  IT  "Fy  mab,  na  ddirmyga  ger- 
ydd  yr  Arglwydd  ;  ac  na  flina  ar 
ei  gospedigaeth  ef ; 

12  Canys  y  neb  a  fyddo  Duw  yn 
ei  garu,  efe  a'i  cerydda,  "  megis  tad 
ei  fab  anwyl  ganddo. 

13  1Í  "Gwỳn  ei  fyd  y  dyn  a  gaffo 
ddoethineb,  a'r  dyn  a  ddygo  ddeall 
allan. 

14  P  Canys  gwell  yw  ei  marsiandi- 
aeth  hi  na  marsiandiaeth  o  arian, 
a'i  chynnyrch  hi  sydd  well  nag  aur 
coeth. 

15  Gwerthfawroccach  yw  hi  na 
gemmau  :  a'r  hoU  bethau  dymunol 
nid  ydynt  gyffelyb  iddi. 

16  iHir  hoedl  sydd  yn  ei  Haw  dde- 
hau  hi ;  ac  yn  ei  Haw  aswy  y  mae 
cyfoeth  a  gogoniant. 

17  Ei  fíyrdd  hi  sydd  fifyrdd  hyf- 
rydwch,  a'i  hoU  Iwybrau  hi  ydynt 
heddwch. 

18  "^Pren  bywyd  yw  hi  i'r  neb 
a  ymaflo  ynddi:  a  gwỳn  ei  fyd  a 
ddalio  ei  afael  ynddi  hi. 

19  'Yr  Arglwydd  trwy  ddoeth- 
ineb a  seiliodd  y  ddaear;  trwy 
ddeall  y  ^sicrhaodd  efe  y  nefoedd. 

20  *Trwy  ei  Avybodaeth  ef  yr  hoUt- 

Ü3 


Cyn 

CRI8T 

Cylcli 

1000. 


»  Deut.  8. 1. 
a  30. 16, 20. 


b  Ps.  119. 

165, 


0  Exod.  13. 
9. 

Dent.  6.  8. 

pen.  C.  21. 

a  7.  3. 
d  Jer.  17.1. 
e  Ps.  111.  10. 

Edrych 

1  Sam.  2. 

26. 

Luc  2.  52. 

Act.  2.  47. 

Rhuf.  14. 

18. 
'^llwydd- 

iarit. 
aCbron. 

28.9. 
E  Rhuf.  12. 

16. 
h  Job  1. 1. 

I)en.  10.  0. 

3Heb. 

meddijg- 

iniaeth. 
4Heh. 

lleilhdra. 
i  Job  21.  24. 
k  ExGfl.  2:; 

19.  a  34.  L't;. 

Deut.  26. 2, 

&c. 

Mai.  3.  10,  I 

&c.  I 

Luc  18. 12.  Í 

1  Deut  28. 
8. 

2>  Job  5. 17, 
Hebl2.  r>. 
Dat.  3.  la 


0  pen.  8.  34. 


P  Job  28.  IS, 
&c. 

Ps.  19. 10. 
pen.  8.  31, 
19.  a  16.  \i,. 


ipcn.e.ia 


r  Edrych 
Gen.  2.  9. 
a  3.  22. 


»  Pb.  136.  r,. 

pen.  8.  27. 

Jer.  10.12.:] 

a  51.  15. 
8  Neil, 

darpanxld. 
t  Gen.  La. 


Annog  i  ufudd-dod, 


DIARHEBION,  IV. 


ac  i  geisio  doethineb. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
1000. 


■  pen.  1.  9. 

»  Ps.  37.  24. 
«91.11,12. 


yps.  3.  5. 
a4.& 


IPs.  91.  5. 
a  112.  7. 


6  Heb.  ei 

berchen- 
nogion. 

aLef.19.13. 
Deut.  24. 
15. 


b  Ps.  37.  1. 
a  73.  3. 

pen.  24. 1. 

7  Heb.  iruis. 


cPs.25. 14. 


dLef.  26. 
14,  &c. 
Mai.  2.  2 


e  Ingo  4.  6. 
1  Petr  5.  5. 


8  Heb.  a 
ddijrchafa. 


apen.  1.  8. 


b  1  Chron. 

•-:0. 1. 
2Neu, 

?/T)i  mysg 

vieibion. 
c  1  Chron. 

2S.9. 


odd  y  dyfnderau,  ac  y  defnyna  yr 
wybrennau  wlith. 

21  1Í  Fy  mab,  na  oUwng  hwynt 
allan  o'th  olwg :  cadw  ddoethineb 
a  phwyll. 

22  Yna  y  byddant  yn  fywyd  i'th 
enaid,  ac  "  yn  ras  i'th  wddf. 

23  ""Yna  y  cei  rodio  dy  ffordd  yn 
ddiofal,  a'th  droed  ni  thramgwydda. 

24  y  Pan  orweddych,  nid  ofni ;  ti  a 
orweddi,  a'th  gwsg  fydd  melus. 

25  ^Nac  ofna  rhag  braw  disym- 
mwth,  na  rhag  dinystr  yr  annuwiol 
pan  ddelo. 

26  Canys  yr  Arglwydd  a  fydd 
dy  hyder  di,  ac  a  geidw  dy  droed 
rhag  ei  ddal. 

27  1Í  Na  attal  ddaioni  oddi  wrth 
*^y  rhai  y  perthyn  iddynt,  pan  fyddo 
ar  dy  law  ei  wneuthur. 

28  ^Na  ddywed  wrth  dy  gymmyd- 
og,  Cerdda  ymaith,  a  thyred  amser 
arall,  ac  y  fory  mi  a  roddaf;  a 
chennyt  beth  yn  aivr. 

29  Na  feddwl  ddrwg  yn  erbyn  dy 
gymmydog,  ac  yntau  yn  trigo  yn 
ddiofal  yn  dy  ymyl. 

30  1Í  Nac  ymryson  â  neb  heb 
achos,  OS  efe  ni  wnaeth  ddrwg  i  ti. 

31  IT  ^Na  chenfigenna  yn'ih.  wr 
"^traws,  ac  na  ddewis  yr  un  o'i 
fifyrdd  ef. 

32  Canys  ffiaidd  gan  yr  Arglwydd 
y  cyndyn :  *=  ond  gyd  â'r  rhai  uniawn 
y  mae  ei  gyfrinach  ef. 

33  IT  "^Melldith  yr  Arglwydd  sydd 
yn  nhỳ  yr  annuwiol :  ond  efe  a  fen- 
dithia  drigfa  y  cyfiawn. 

34  1Í  *  Diau  efe  a  watwar  y  gwat- 
warus :  ond  ei  ras  a  rydd  efe  i'r 
gostyngedig. 

35  Y  doethion  a  etifeddant  an- 
rhydedd,  a  gwarth  ^fydd  dyrchaf- 
iad  fíyliaid. 

PENNOD  IV. 

1  Solomon,  er  mwyn  dysgu  ufvdd-dod  i  eraill, 
3  yn  dangos  pa  athrawiaeth  a  gafodd  efe 
gan  ei  r'ieni,  5  î  geisio  doethineb,  14  ac  i 
ochel  Ihoybrau  yr  annuwiol.  20  Y  mae  yn 
annog  iffydd,  23  ac  i  sancteiddrwydd. 

»pi  WRANDEWCH,  blant,  addysg 
VT  tad,   ac   erglywch   i   ddysgu 
deall. 

2  Canys  yr  ydwyf  fi  yn  rhoddi  i 
chwi  addysg  dda :  na  wrthodwch  fy 
nghyfraith. 

3  Canys  yr  oeddwn  yn  fab  i'm  tad, 
yn  ^'dyner  ac  yn  anwyl  ^y'ngolwg 
fy  mam. 

4  *"  Efe  a'm  dysgai,  ac  a  ddy wedai 
wrthyf,  Dalied  dy  galon  fy  ngeiriau  : 


614 


■^cadw  iy  ngorchymynion,  a  bydd 
fyw. 

5  Cais  ddoethineb,  cais  ddeall :  na 
ad  dros  gôf,  ac  na  ŵyi-a  oddi  wi'th 
eiriau  fy  ngenau. 

6  Nac  ymâd  â  hi,  a  hi  a'th  geidw : 
car  hi,  a  hi  a'th  wared  di. 

7  Pennaf  peth  ytv  doethineb :  cais 
ddoethineb ;  ac  a'th  holl  gyfoeth 
cais  ddeall. 

8  ^Dyrchafa  di  hi,  a  hithau  a'th 
ddyrchafa  di :  hi  a'th  ddwg  di  i 
anrhydedd,  cs  cofleidi  hi. 

9  ^Hi  a  rydd  ychwaneg  o  ras  i'th 
ben  di :  le,  hi  ^  a  rydd  i  ti  goron 
gogoniant. 

10  Gwrando,  fy  mab,  a  derbyn  fy 
ngeiriau;  a  blynyddoedd  dy  fywyd 
a  amlhêir. 

11  Yr  ydwyf  yn  dy  ddysgu  yn 
ffordd  doethineb ;  ac  yn  dy  dywys 
yn  llwybrau  uniondeb. 

12  Pan  rodiech,  dy  gerddediad  ni 
bydd  cyfyng ;  a  ^  phan  redech,  ni 
thramgwyddi, 

13  Ymafael  mewn  addysg,  ac  na 
oUwng  hi :  cadw  hi;  canys  dy  fy^vyd 
di  yiv  hi. 

14  1Í  ^  Na  ddos  i  Iwybr  yr  annuw- 
iohon,  ac  na  rodia  ar  hyd  ffordd  y 
drygionus. 

15  Gochel  hi,  na  ddos  ar  hyd-ddi ; 
cilia  oddi  wrthi  hi,  a  dos  heibio. 

16  Canys  'ni  chysgantnes  gwneuth- 
ur  drwg;  a'u  cwsg  a  goUant,  nes 
iddynt  gwympo  I'hyw  ddyn. 

17  Canys  y  maent  yn  bwytta  bara 
annuwioldeb,  ac  yn  yfed  gwin  trais. 

18  Ond  Uwybr  y  cyfiawn  ^sydd  fel 
y  goleuni,  yr  hwn  a  lewyrcha  fwy- 
fwy  hyd  ganol  dydd. 

19  ^  Eithr  ffordd  y  drygionus  sydd 
fel  y  tywyllwch :  ni  wyddant  wrth 
ba  beth  y  tramgwyddant. 

20  IF  Fy  mab,  gwrando  ar  fy  ngeir- 
iau :  gogwydda  dy  glust  at  fy  ym- 
adroddion. 

21  ™Na  ad  iddynt  fyned  ymaitii 
o'th  olwg :  ^  cadw  hwynt  y'nghanol 
dy  galon. 

22  Canys  bywyd  ydynt  i'r  neb  a'u 
caffont,  ac  ''^iechyd  i'w  holl  gnawd. 

23  IT  Cadw  dy  galon  yn  dra  di- 
esgeulus ;  canys  allan  o  hoiii  y  mae 
bywyd  yn  dyfod. 

24  Bwrw  oddi  wrthyt  ^enau  taeog- 
aidd,  a  gwefusau  trofaus  ym  mhell 
oddi  wrthyt. 

25  Edryched  dy  lygaid  yn  uniawn ; 
ac  edryched  dy  amrantau  yn  im- 
iawn  o'th  flaen. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
1000. 

d  pen.  7.  2. 


e  1  Sam.  2. 
30. 


fpen.  1.  9. 

3  Neu,  o'ÍÄ 
amgylcha 
â  choron 
gogoniant. 


äPs.  91.  11, 
12. 


h  Ps.  1. 1. 

))en.  1.  10, 
15. 


k  2  Sam.  23. 
4. 


I  Es.  59.  0. 
J*r.  23.  12. 


m  pen.  3.  3, 
21. 
D  pen.  2. 1. 


0  pen.  3.  8. 
4  Heb. 

meddng- 
iniaeth. 


5  Heb. 

taeogrwydd 
genaii. 


Ysgelerder  putteindra. 


DIARHEBION,  V. 


Yn  erhyn  seguryd. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
1000. 

6Neu, 

thre/nir. 
P  Deut.  5. 

32.  a  28. 14. 

Joa.  1.  7. 


»  pen.  2. 16. 

atj.  24. 
2  Heb.  a 

thaflod  ei 

genau. 
b  Ps.  55.  21. 

c  Heb.  4. 12. 
d  pen.  7. 27. 


3  Heb. 
nerth. 


e  Mai.  2. 14. 

f  Edrych 
Can.  4.  5. 
a  7.  3. 


26  Ystyria  Iwybr  dy  draed :  a 
^  threfner  dy  hoU  fíyrdd  yn  uniawn. 

27  ^  Na  thro  ar  y  llaw  ddehau  nac 
ar  y  llaw  aswy ;  symmud  dy  droed 
oddi  wrth  ddrygioni. 

PENNOD  V. 

1  Solomon  yn  annog  i  geisio  doethineb :  3  yn 
dangos  ysgelerder  "putteindra  ac  anllywodr- 
aeth  :  15  yn  annog  i  foddlonrwydd,  haelioni, 
a  diweirdeb.  22  Bod  eu  pechodau  eu  hun  yn 
goddiwes  yr  annuwiol. 

FY  mab,  gwrando  ar  fy  noethin- 
eb,  a  gostwng  dy  glust  at  fy 
neall : 

2  Fel  y  gellych  ystyried  pwyll, 
a'th  wefusau  gadw  gwybodaeth. 

3  IT  ^Canys  gwefusau  y  ddieithr 
a  adifersbut  fel  y  dil  mêl,  ^a'i  genau 
Sì/dd  ^  lyf nach  nag  olew : 

4  Ond  ei  diwedd  hi  a  fydd  chwerw 
fel  y  wermod,  *=yn  llym  fel  cleddyf 
dau-finiog. 

5  ^Ei  thraed  hi  a  ddisgynant  i  ang- 
au  ;  a'i  cherddediad  a  sang  uflfern. 

6  Rhag  i  ti  ystyrio  ffordd  bywyd, 
y  symmud  ei  chamrau  hi,  heb  wyb- 
od  i  ti. 

7  Yr  awr  hon  gan  hynny,  0  blant, 
gwrandêwch  arnaf  fi,  ac  nac  ym- 
adêwch  â  geiriau  fy  ngenau. 

8  Cadw  dy  ffordd  ym  mhell  oddi 
wrthi  hi,  ac  na  nesâ  at  ddtws  ei 
thy  hi : 

9  Rhag  i  ti  roddi  dy  harddwch 
i  eraill,  a'th  flynyddoedd  i'r  creu- 
lawn: 

10  Rhag  Uenwi  yr  estron  a'th  ^gyf- 
oeth  di,  ac  i'th  lafiir  fod  yn  nhŷ  y 
dieithr ; 

11  Ac  o'r  diwedd  i  ti  ochain,  wedi 
i'th  gnawd  a'th  gorph  gurio, 

12  A  dywedyd,  Pa  fodd  y  caseais 
i  addysg !  pa  /odd  y  dirmygodd  fy 
nghalon  gerydd ! 

13  Ac  na  wrandewais  ar  lais  fy 
athrawon,  ac  na  ostyngais  fy  nghlust 
i'm  dysgawdwyr ! 

14  Bum  o  fewn  ychydig  at  bob 
drwg,  y'nghanol  y  gynnuUeidfa  a'r 
dyrfa. 

15  ÌT  Yf  ddwfr  o'th  bydew  dy  hun, 
a  flrydiau  allan  o'th  fiynnon  dy  hun. 

16  Tardded  dy  ffynhonnau  allan, 
a'th  ffrydiau  dwfr  yn  yr  heolydd. 

17  Byddant  yn  eiddot  ti  dy  hun  yn 
unig,  ac  nid  yn  eiddo  dieithriaid 
gyd  â  thi 

18  Bydded  dy  ffynnon  yn  fendig- 
edig:  ac  ymlawenhâ  gyd  â  ^gwraig 
dy  ieuengctid. 

19  ^Bydded  fel  ewig  gariadus,  ac  fel 


615 


iyrches  hawddgar:  gad  i'w  bronnau 
hi  dy  ^lenwi  bob  amser,  ^ac  ymfodd- 
lona  yn  ei  chariad  hi  yn  wastadol. 

20  A  phaham,  fy  mab,  yr  ymddigrifi 
yn  8y  wraig  ddieithr,  ac  y  cofleidi 
fynwes  yr  hon  nid  y w  eiddot  ti  ? 

21  ^  Canys  fíyrdd  dyn  sydd  y'ngol- 
wg  yi'  Arglwydd,  ac  y  mae  efe  yn 
dal  ar  ei  hoU  Iwybrau  e£ 

22  1Í '  Ei  anwiredd  ei  hun  a  ddeil  yr 
annuwiol,  ac  efe  a  ddèlir  â  rhaffau 
ei  bechod  ei  hun. 

23  ''Efe  a  fydd  farw  o  eisieu 
addysg;  a  rhag  maint  ei  ffolineb 
yr  â  ar  gyfeiliorn. 

PENNOD  VI. 

1  Yn  erhyn  mechniaeth,  6  a  seguryd,  12  ysgeler- 
der. 16  Saith  heth  cas  gan  Dduw.  20  Ben- 
dithion  ufudd-dod.    25  Drygioni  putteindra, 

FY  mab,  os  ^mechníaist  dros  dy 
gymmydog,  ac  os  tarewaist  dy 
law  yn  llaw  y  dieithr, 

2  Ti  a  faglwyd  â  geiriau  dy  enau, 
ti  a  ddaliwyd  â  geiriau  dy  enau. 

3  Gwna  hyn  yi*  awr  hon,  fy  mab,  a 
gwared  dy  hun,  gan  i  ti  syrthio  i  law 
dy  gymmydog ;  cerdda,  ac  ymostwng 
iddo,  ac  ymbil  a'th  gymmydog. 

4  ^  Na  ddyro  gwsg  i'th  lygaid,  na 
hun  i'th  amrantau. 

5  Gwared  dy  hun  fel  yr  iwrch  o 
law  yr  heliivr,  ac  fel  aderyn  o  law 
yr  adarwr. 

6  IF  Cerdda  at  y  morgrugyn,  tydi 
ddiogyn;  edrych  ar  ei  fíyrdd  ef*  a 
bydd  ddoeth : 

7  Nid  oes  ganddo  neb  i'w  arwain, 
i'w  ly wodraethu,  nac  i'w  feistroli ; 

SAcer  hynny  y  mae  efe  yn  parot- 
tôi  ei  fwyd  yr  haf,  ac  yn  casglu  ei 
luniaeth  y  cynhauaf. 

9  ''Pa  hyd,  ddiogyn,  y  gorweddi? 
pa  bryd  y  cyfodi  o'th  gwsg  ? 

lOEtto  ychydig  gysgu,  ychydig  hep- 
ian,  ychydig  blethu  dwylaw  i  gysgu. 

11  ^  Felly  y  daw  tlodi  arnat  fel  ym- 
deithydd,  a'th  angen  fel  gwr  arfog. 

12  f  Dyn  i'r  fall,  a  gwr  anwir,  a 
rodia  â  genau  cyndyn. 

13  *Efe  a  amneidia  a'i  lygaid,  efe 
a  lefara  a'i  draed,  efe  a  ddysg  a'i 
fysedd. 

14  F  mae  pob  rhyw  gyndynrwydd 
yn  ei  galon ;  y  mae  yn  dychymmyg 
drygioni  bob  amser,  yn  peri  cyn- 
hennau. 

15  Am  hynny  ei  ddinystr  a  ddaw 
arno  yn  ddisymmwth :  yn  ddisym- 
mwth  'y  di-yllir  ef,  fel  na  byddo 
meddyginiaeth. 

16  ^]  Y  chwe  pheth  hyn  sydd  gas 


Cyn 
CEIST 

Cylch 

1000. 

«Heb. 

ddi/frhdu, 
6  Heb.  a 

cliyfeil- 

iorna. 
S  pen.  2. 16. 

a  7.  4. 
h  2  Chron. 

16.9. 

Job  31.  4. 

a  34.  21. 

pen.  15.  3. 

Jer.  16. 17. 

a  32. 19. 

Hcs.  7.  2. 

Heb.  4. 13. 
1  Ps.  9.  15. 
k  J  ob  4.  21. 

a  36. 12. 


»pen.  n. 
15.  a  17. 18. 
a  20. 16. 
a  22.  26. 
a  27. 13. 


b  Ps.  132. 4. 


«  pen.  24. 
33,  34. 


d  pen.  10. 4. 
a  13. 4. 
a  20.  4. 


ePs.35.19. 
pen.  10. 10. 


1  Jer.  19. 11. 


Drygioni  putteindra. 


DIARHEBION,  VII. 


Am,  gyfrivysdra  puttain. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1000. 

2Heb. 
JUeidd-dra 

gan  ei 

enaid  ej. 
gPs.  18.  27. 

a  101.  5. 
h  Rhuf.  3, 

15. 

'  pen.  19.  5. 


k  pen.  1.  8. 


I  pen.  3.  3. 
a  7, 3. 


m  pen.  3. 23, 
24. 


nPs.  19.  8. 

a  119.  105. 
3  Neu, 

lamp. 

0  pen.  2. 16. 
a5.3.a7.5, 

*Neu. 

dieithr. 
P  Matt.  5. 

28. 


flpon.  29.  3. 


r  Exod.  22. 
1,4. 


5  Ileb. 
galoH. 


6 Ileb.  m 
dderhi/n 
inyneb  dim 
iuwn. 


gan  yr  Arglwydd  :   le,  saith  beth 
sydd  ^ffiaidd  ganddo  ef : 

17  ^Llygaid  beilchion,  tafod  cel- 
wyddog,  a'r  dwylaw  a  dywalltant 
waed  gwirion, 

18  Y  galon  a  ddychymmygo  fedd- 
yliau  drwg,  ^'traed  yn  rhedeg  yn 
fuan  i  ddrygioni, 

19  'Tyst  celwyddog  yn  dywedyd 
celwydd,  a'r  neb  a  gyfodo  gynnen 
rhwng  brodyr. 

20  IF  ^  Fy  mab,  cadw  orchymyn  dy 
dad,  ac  nag  ymadaw  â  chyfraith  dy 
fam. 

21  'Rhwym  hwynt  ar  dy  galon 
yn  wastadol ;  cwlwm  hwynt  am  dy 
wddf. 

22  -"Pan  rodiech,  hi  a'th  gyfar- 
wydda;  pan  orweddych,  hi  a'th 
wylia;  pan  ddefíroych,  hi  a  gyd- 
ymddiddan  â  thi. 

23  "Canys  ^canwyll^M?  y  gorchymyn; 
a  goleuni  yw  y  gyfraith;  a  ffordd 
i  fywyd  yw  ceryddon  addysg : 

24  °  rth  gadw  rhag  y  feny^v  ddrwg, 
a  rhag  gweniaith  tafod  *  y  ddieithr. 

25  P  Na  chwennych  ei  phrŷd  hi  yn 
dy  galon ;  ac  na  ad  iddi  dy  ddal  â'i 
hamrantau. 

26  'iOblegid  y  fenyw  butteinig 
y  daw  dyn  i  dammaid  o  fara ;  a 
gwraig  gwr  arall  a  hela  yr  enaid 
gwerthfawr. 

27  A  ddichon  gwr  ddwyn  tan  yn 
ei  iynwes,  heb  losgi  ei  ddUlad? 

28  A  ddichon  gwr  rodio  ar  hyd 
marwor,  ac  heb  losgi  ei  draed  ? 

29  Felly,  pwy  bynnag  a  el  at  wraig 
ei  gymmydog ;  y  neb  a  gyfiyrddo  â 
hi,  ni  bydd  glân. 

30  Ni  ddirmyga  neb  leidr  a  lad- 
rattao  i  ddiwallu  ei  enaid,  pan 
fyddo  arno  newyn : 

31  Ond  OS  dêUr  ef,  'efe  a  dâl  yn 
saith  ddyblyg;  efe  a  rydd  gym- 
maint  oil  ag  a  feddo  yn  ei  dy. 

32  Ond  y  neb  a  wnel  odineb  â 
benyw,  sydd  heb  ^synwyr;  y  neb  a'i 
gvvnel,  a  ddifetha  ei  enaid  ei  hun. 

33  ArchoU  a  gwarth  a  gaiff  efe ; 
a'i  gywilydd  ni  ddilëir. 

34  Canys  cynddaredd  yw  eiddig- 
edd  gwr;  am  hynny  nid  erbyd  efe 
yn  nydd  dial 

^  35  "^  M  bydd  ganddo  bris  ar  ddim 
iawn ;  ac  ni  foddlonir  ef,  er  rhoi 
rhoddion  lawer. 

PENNOD  VIL 

1  Solomon  yn  cynghori  hod  mewn  pur  a  char- 
iadus  gyfeillach  a  doethineb.  6  Wrth  a 
welsai  rfe  ei  hun,  yn  dangos  10  cyfrwysdra 


puitaîn,  22  ac  enhyd  wiriondeb  yr  ieuaingc 
nwyfus :  24  yn  cynghori  gochelyd  y  cyfryw 
annuwioldeh. 

FY   mab,   cadw   fy   ngeiriau,    a 
^  chuddia   fy   ngorchymynion 
gyd  â  thi. 

2  ^Cadw  fy  ngorchymynion,  a 
bydd  fyw;  a'm  cyfraith  fel  '^can- 
wyll  dy  lygad. 

3  ^Rhwym  hwynt  am  dy  fysedd, 
ysgrifena  hwynt  ar  lech  dy  galon. 

4  Dywed  wrth  ddoethineb,  Fy 
chwaer  wyt  ti ;  a  galw  ddeall  yn 
gares : 

5  ^Fel  y'th  gad  wont  oddi  wrth  y 
wraig  ddieithr,  a  rhag  y  fenyw  a'r 
ymadrodd  gwenhieithus. 

6  IF  Canys  a  mi  yn  ffenestr  fy  nhŷ, 
mi  a  edrychais  trwy  fy  nellt ; 

7  A  mi  a  welais  ym  mysg  y  fíyl- 
iaid,  le,  mi  a  ganfûm  ym  mhlith  ^  yr 
ieuengctid,  ddyn  ieuangc  heb  ddeall 
ganddo 

8  Yn  myned  ar  hyd  yr  heol  ger 
Haw  ei  chongl  hi ;  ac  efe  a  âi  ar 
hyd  y  ffordd  i'w  thy  hi, 

9  Yn  ^  y  cyfnos  gyd  a'r  hwyr,  pan 
oedd  hi  yn  nos  ddu  ac  yn  djwyll : 

10  Ac  wele  fenyw  yn  cyfarfod  ag 
efj  a  chanddi  ymddygiad  puttain,  ac 
â  chalon  ddichellgar. 

11  C^Siaradus  ac  anufudd  yw  hi; 
6  ei  thraed  nid  arhoant  yn  ei  thy : 

12  Weithiau  yn  y  drws,  weithiau 
yn  yr  heolydd,  ac  yn  cynUwyn  ym 
mhob  congl.) 

13  Hi  a  ymafaelodd  ynddo,  ac  a'i 
cusanodd,  ac  *  ag  wyneb  digy  wilydd 
hi  a  ddywedodd  wrtho, 

14  Yr  oedd  arnaf  fi  aberthau  hedd ; 
heddyw  y  cywirais  fy  adduned : 

15  Ac  am  hynny  y  deuthum  aUan 
i  gyfarfod  â  thi,  i  chwilio  am  dy 
wyneb  ;  a  chefais  afael  arnat. 

16  Mi  a  drwsiais  fy  ngwely  â  lien- 
ni,  ac  â  cherfiadau  a  ''llîeimau  yr 
Aipht. 

17  Mi  a  fwg-derthais  fy  ngwely  â 
myrr,  aloes,  a  synamon. 

18  Tyred,  moes  i  ni  ymlenwi  o  garu 
hyd  y  bore ;  ymhyfrydwn  â  chariad. 

19  Canys  nid  yw  y  g-wr  gartref ; 
efe  a  aeth  i  ffordd  bell : 

20  Efe  a  gymmerth  godaid  o  arian 
yn  ei  law ;  efe  a  ddaw  adref  ar  y 
^  dydd  ammodoL 

21 '  Hi  a'i  troes  ef  a'i  haml  eiriau 
teg,  ac  â  gweniaith  ei  gwefusau  hi 
a'i  cymhellodd  ef. 

22  Efe  a'i  canlynodd  hi  "^ar  frys, 
fel  yr  ŷch  yn  myned  i'r  lladdfa,  neu 


Cyn 

CKIST 

Cylch 

1000. 


a  pen.  2.  L 


bLef.  18.  .">. 

pen.  4.  4. 
c  Deut.  32. 

10. 

d  Dent.  6.  8. 
a  11. 18. 
pen.  3.  3. 
a  6.  21. 


» pen.  2.  lb", 
a  5.  3. 


2  Heb.  y 
meibion. 


SHeb.  hw>/r 
y  dydd. 


f  pen.  9. 13. 

eiTim.  5. 
13. 
Tit.  2.  5. 


i  Hob.  U 
a  gadarn- 
haodd  <i 
hwyneb 
ag,  &LC. 


iEfl.19.  9, 


0  Neu,  Hoer 
newydd. 
'  pen.  5.  3. 


6  Heb.  yn 
ddisym- 
mwih. 


Godidowgrwydd,  gallu, 


DIARHEBION,  VIII. 


a  chyfoeth  doethineb. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1000. 


t  pen.  2. 18. 
a  5.  5. 


a  pen.  1.  20. 
a  9.  3. 


1>  pen.  22. 
20. 


2Heb. 
ffieidd-dra 
fy  ngwef- 
usau  yv/ 
drygioni. 


c  .Tob  28. 15. 
Va.  19. 10. 
a  119.  127. 
pen.  3. 14, 
15. 

a  4.  5,  7. 
a  16. 16. 


fel  ynfyd  yn  myned  i'r  cyffion  i'w 
gospi : 

23  Hyd  oni  ddryllio  y  saeth  ei  afti 
ef;  fel  yr  aderyn  yn  prysuro  i'r 
fagl,  heb  wybod  ei  bod  yn  erbyn 
ei  einioes  ef. 

24  1Í  Yn  awr  gan  hynny,  fy  meib- 
ion,  gwrandêwch  arnaf  fi,  ac  ystyr- 
iwch  eiriau  fy  ngenau. 

25  Na  thuedded  dy  galon  at  ei 
ffyrdd  hi,  na  chyfeiliorna  ar  hyd  ei 
Uwybrau  hi. 

26  Canys  Uawer  a  gwympodd  hi 
yn  archoUedig ;  ie,  gwŷr  grymmus 
iawer  a  laddodd  hi. 

27  ''Ffordd  i  uffern  yiv  ei  thy  hi, 
yn  disgyn  i  ystafelloedd  angau. 

PENNOD  VIII. 

1  Enwoceed  6  ac  eglured  yw  doethineb,  10 
Godidowgrwydd,  12  naturiaeth,  15  gallu, 
18  cyfoeth,  22  a  ihragywyddoldeh  doethineb. 
32  Bod  doethineb  yn  ddymunol,  a  achos  y 
dedwyddwch  y  mae  yn  ei  ddwyn. 

ONID  yw  *  doethineb  yn  gweiddi? 
a  deall  yn  llefain  ? 

2  Ym  mhen  lleoedd  uchel,  ger 
Haw  y  íFordd,  lie  mae  Uwybrau 
Iawer,  y  mae  hi  yn  sefyll. 

3  Ger  Haw  y  pyrth,  ym  mhen  y 
dref,  yn  ymyl  y  drysau,  y  mae  hi 
yn  llefain : 

4  Arnoch  chwi,  wŷr,  yr  wyf  fi  yn 
galw ;  ac  at  feibion  dynion  y  mae 
fy  Uais. 

5  Ha  yniydion,  deallwch  gyfrwys- 
der;  a  chwi  wŷr  anghall,  byddwch 
0  galon  ddeallus. 

6  Gwrandêwch  :  canys  myfi  a 
draethaf  i  chwi  "^  bethau  ardderch- 
og ;  ac  a  agoraf  fy  ngwefusau  ar 
bethau  uniawn. 

7  Canys  fy  ngenau  a  draetha  wir- 
ionedd;  a  ^flSaidd  gan  fy  ngwefusau 
ddrygioni. 

8  HoU  eiriau  fy  ngenau  ydynt 
gyfiawn  ;  nid  oes  ynddynt  na  gŵyr- 
ni  na  thrawsedd. 

9  Y  maent  hwy  oil  yn  amlwg  i'r 
neb  a  ddeallo,  ac  yn  uniawn  i'r 
rhai  a  gafodd  wybodaeth. 

10  Derbyniwch  fy  addysg,  ac  nid 
arian ;  a  gwybodaeth  o  flaen  aur 
etholedig. 

11 "  Canys  gwell  yiv  doethineb  na 
gemmau :  nid  oes  dim  dymunol 
cyffelyb  iddi. 

12  Myfi  doethineb  wyf  yn  trigo 
gyd  â  challineb  :  yr  ydwyf  yn  cael 
allan  wybodaeth  cynghor. 

13  Ofn  yr  Arglwydd  yic  casâu 
drygioni :    balchder,  ac  uchder,  a 


ffordd  ddrygionus,  a'r  genau  traws, 
sydd  gas  gennyf  fi. 

14  Mi  biau  gynghor,  a  gwir  ddoeth- 
ineb :  deall  ydwyf  fi ;  "^  mi  biau 
nerth. 

15  ^  Trwof  fi  y  teyrnasa  brenhin- 
oedd,  ac  y  barna  y  pennaethiaid 
gyfiawnder. 

16  Trwof  fi  y  rheola  tywysogion  a 
phendefigion,  sef  hoU  farnwyr  y 
ddaear. 

17  Y  sawl  a'm  carant  i,  a  garaf 
finnau;  ^a'r  sawl  a'm  ceisiant  yn 
fore,  a'm  cant. 

18  8  Gyd  â  myfi  y  mae  cyfoeth,  ac 
anrhydedd,  golud  parhaus,  a  chyf- 
iawnder. 

19  ^  Gwell  yw  fy  firwyth  i  nag  aur, 
ie,  nag  aur  coeth ;  a'm  cynnyrch 
sydd  well  na'r  arian  detholedig. 

20  Ar  hyd  ffordd  cyfiawnder  ^yr 
arweiniaf,  ar  hyd  canol  Uwybrau 
barn : 

21  I  beri  i'r  rhai  a'm  carant  eti- 
feddu  sylwedd :  a  mi  a  lanwaf  eu 
trysorau. 

22  Yr  Arglwydd  a'm  meddian- 
nodd  i  yn  nechreuad  ei  ffordd,  cyn 
ei  weithredoedd  erioed. 

23  Er  tragyAvyddoldeb  y'm  hen- 
neiniwyd,  er  y  dechreuad,  cyn  bod 
y  ddaear. 

24  Pryd  nad  oedd  dyfhder  y'm 
cenhedlwyd,  cyn  bod  ffynhonnau 
yn  Uawn  o  ddyfroedd. 

25  'Cyn  sylfaenu  y  mynyddoedd,  o 
flaen  y  bryniau,  y'm  cenhedlwyd  : 

26  Cyn  gwneuthur  o  hono  ef  y 
ddaear,  na'r  meusydd,  ^nac  uchder 
Uwch  y  byd. 

27  Pan  barottôdd  efe  y  nefoedd, 
yr  oeddwn  i  yno :  pan  osododd  efe 
gylch  ar  wyneb  y  dyfnder : 

28  Pan  gadarnhaodd  efe  y  cym- 
mylau  uwch  ben  :  a  phan  nerthodd 
efe  ffynhonnau  y  dyfnder : 

29  ^  Pan  roddes  efe  ei  ddeddf  i'r 
môr,  ac  i'r  dyfroedd,  na  thorrent 
ei  orchymyn  ef :  pan  ^osododd  efe 
sylfeini  y  ddaear : 

30  ""Yna  yr  oeddwn  i  gyd  âg  ef 
megis  un  wedi  ei  feithrin  gyd  dg 
ef:  ac  yr  oeddwn  yn  hyfrydwch 
iddo  beunydd,  yn  ymlawenhâu  ger 
ei  fron  ef  bob  amser ; 

31  Ac  yn  Uawenychu  y'nghyfan- 
neddle  ei  ddaear  ef;  a'm  hyiryd- 
wch  oedd  gyd  â  meibion  dynion. 

32  Yr  awrhon  gan  hynny,  0  feib- 
ion, gwrandêwch  arnaf ;  canys 
"  gwýn  eu  byd  a  gadwant  fy  ffyrdd  i. 


Cvn 
CRIST 

Cylch 
1000. 

d  Preg.  7. 
19. 

0  Dan.  2.21. 
Rhiif.13.1. 


flagol.  5. 
e  pen.  3.  16. 

h  pen.  3. 14. 


SNeu, 
y  rliodiaf. 


1  Ps.  90.  2. 


4Hcb. 
na  phen. 


t  Gen.  1.  9, 

10. 

.lob  38. 10, 

11. 

Ps.  33.  7. 

a  104.  9. 

Jer.  5.  22. 
1  Job  38.  4. 
m  loan  1.  1, 

IS. 


nPs.lW.  1, 
2.  a  128.  2. 
Luc  11.  28. 


617 


Athrawîaeth  doetJiineb. 


DIARHEBION,  IX. 


Amryiv  addysgîadau. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1000. 

0  pen.  3. 13, 
18. 


P  pen.  12.  2. 

6  Heb.  dỳn 
allan. 


a  Matt.  22. 

3,  &c. 
2  Heb. 

lladdfa. 
b  pen.  23. 

30. 

c  pen.  8.  2. 
d  ad.  14. 

e  ad.  16. 


f  Cin.  5. 1, 
Es.  55. 1. 


g  3Iatt.  7. 6. 
h  Ps.  141. 5. 


lJob28.  28. 
Ts.  111. 10. 
pen.  L  7. 


k  pen.  10. 
27. 


1  pen.  16. 

26. 


m  pen.  7. 11, 


0  ad.  4. 


33  Gwrandêwch  addysg,  a  bydd- 
wch  ddoethion;  nac  ymwrthodwch 
âhi. 

34  "Gwŷn  ei  fyd  y  dyn  a  wran- 
dawo  arnaf,  ac  a  wylio  yn  ddyfal 
beunydd  wrth  fy  nrysau,  gan 
warchod  wrth  byst  fy  mhyrth  i 

35  Canys  y  neb  a'm  caffo  i,  a  gaiff 
fywyd,  ac  "pa  ^feddianna  ewyllys 
da  gan  yr  Arglwydd. 

36  Ond  y  neb  a  becho  yn  fy  er- 
byn,  a  wna  gam  â'i  enaid  ei  him : 
fy  hoU  gaseion  a  garant  angau. 

PENNOD  IX. 

1  Addysg  4  ac  athrawiaeth  doethineh.  13  Ärfer 
1Q  ac  amryfusedd  ynfydrwijdd. 

DOETHINEB  a   adeiladodd  ei 
thŷ,  lii  a  naddodd   ei  saith 
golofh. 

2  *  Hi  a  laddodd  ei  ^  hanifeiliaid ; 
hi  ^a  gymmysgodd  ei  gwin,  ac  a 
huliodd  ei  bwrdd. 

3  Hi  a  yrrodd  ei  llaw-forwynion : 
'^y  mae  yn  llefain  ^oddi  ar  fannau 
uchel  y  ddinas : 

4  ^  Pwy  bynnag  sydd  annichellgar, 
tröed  i  mewn  ynia :  ac  wrth  yr  an- 
noeth  y  mae  hi  yn  dywedyd, 

5  ^Deuwch,  a  bwyttêwch  o'm  bara, 
ac  yfwch  o'r  gwin  a  gymmysgais. 

6  Ymadêwch  â'r  rhai  ffol,  a  bydd- 
wch  fyw;  a  cherddwch  yn  ffordd 
deall. 

7  Yr  hwn  a  geryddo  watwarwr, 
a  gaiflf  waradwj^dd  iddo  ei  hun: 
a'r  hwn  a  feio  ar  y  drygionus,  a 
gaiff  anaf. 

8  sNa  cherydda  watwarwr,  rhag 
iddo  dy  gasâu :  ^  cerydda  y  doeth, 
ac  efe  a'tli  gar  di. 

9  Dyro  addysg  i'r  doeth,  ac  efe 
fydd  doethacli :  dysg  y  cyfiawn,  ac 
efe  a  chwanega  ei  ddysgeidiaeth. 

10  '  Dechreuad  doethineb  yw  ofn 
yr  Arglwydd:  a  gwybodaeth  y 
sanctaidd  yw  deall. 

11  ^  Canys  trwof  fi  yr  amlheir  dy 
ddyddiau,  ac  y  chwanegir  blynydd- 
oedd  dy  einioes. 

12  ^  Os  doeth  fyddi,  doeth  fyddi  i 
ti  dy  hun  :  ond  os  gwatwarwr  fyddi, 
tydi  dy  hun  a'i  dygi. 

13  1  "^  Gwraig  ffol  a  fydd  siar- 
adus ;  anghall  yw,  ac  ni  ŵyr  ddim : 

14  Canys  hi  a  eistedd  ar  ddrws  ei 
thy,  ar  faingc,  °  yn  y  Ueoedd  uchel 
yn  y  ddinas, 

15  I  alw  ar  y  neb  a  fyddo  yn 
myned  heibio,  y  rhai  sydd  yn 
cerdded  eu  fíyrdd  yn  uniawn : 

16  °P^vy  bynnag  sydd  ehud,  tröed 


CIS 


yma :  a  phwy  bynnag  sydd  ddisyn- 
wyr,  a  hi  a  ddywed  wrtho, 

17  P  Dyfroedd  Uadrad  sydd  felus, 
a  bara  cudd  sydd  beraidd. 

18  Ond  ni  ŵyr  efe  mai  i  meirw  yio 
y  rhai  sydd  yno ;  a  hod  ei  gwa- 
hoddwyr  hi  yn  nyfiider  uffern. 

PENNOD  X. 

O'r  hennod  yma  hyd  y  hummed  ar  Jiugain,  y 
mae  amryw  addysg  ynghylch  rhinweddau 
da,  a'u  gwrtJnvyneb  feiau. 

DIARHEBION  Solomon.    *Mab 
doeth  a  wna  dad  llawen,   a 
^  mab  ffol  a  dristâ  ei  fam. 

2  "'Ni  thyccia  trysorau  drygioni: 
ond  cyfiawnder  a  wared  rhag  angau. 

3  ^  Ni  edy  yr  Arglwydd  i  enaid  y 
cyfiawn  newynu :  ond  efe  a  chwâl 
ymaith  ^  gyfoeth  y  drygionus. 

4  ^  Y  neb  a  weithio  â  Haw  ^  dwyll- 
odrus,  fydd  tlawd :  ond  ^llaw  y 
diwyd  a  gyfoethoga. 

5  Mab  synhwyrol  yw  yr  hwn  a 
gasgl  amser  haf :  ond  smab  gwar- 
adwyddus  yw  yr  hwn  a  gwsg  amser 
cynhauaf. 

6  Bendithion  fydd  ar  ben  y  cyf- 
iawn: ond  '^trawsedd  a  gau  ar 
enau  y  drygionus. 

7  '  Coffadwriaeth  y  cyfiawn  sydd 
fendigedig:  ond  enw  y  drygionus 
a  bydra. 

8  Y  galon  ddoeth  a  dderbyn  or- 
chymynion  :  ond  ^  y  ffol  ei  wefusau 
a  ^  gwymp. 

9  ^Y  neb  a  rodio  yn  uniawn,  a 
rodia  yn  ddiogel :  ond  y  neb  a 
gam-dry  ei  fíyrdd,  a  fydd  hynod.  ^ 

10  ""Y  neb  a  amneidio  âl  lygaid, 
a  bair  flinder  :  ""  a'r  ffol  ei  wefusau 
a  ^  gwymp. 

11  "Ffynnon  by^vyd  yw  genau  y 
cyfiawn :  ond  p  trawsedd  a  gau  ar 
enau  y  drygionus. 

12  Casineb  a  gyfyd  gynhennau: 
ond  ^cariad  a  guddia  bob  cam- 
wedd. 

13  Y'ngwefusau  y  synhwyrol  y 
ceir  doethineb:  ond  'gwialen  a 
weddai  i  gefii  ^  yr  anghall. 

14  Y  doethion  a  ystoriant  wybod- 
aeth :  ond  *  dinystr  sydd  gyfagos  i 
enau  y  ffol. 

15  *  Cyfoeth  y  cyfoethog  yw  dinas 
ei  gadernid  ef :  ond  dinystr  y  tlod- 
ion  yw  eu  tlodi. 

16  Gwaith  y  cyfiawn  a  dyn  at 
fywyd :  ond  ffrwyth  y  drygionus  tu 
ag  at  bechod. 

17  Ar  y  ffordd  i  fywyd  y  mae 
y  neb  a  gad  wo   addysg:    ond   y 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

1000. 

P  pen.  20. 

17. 
1  pen.  2. 18. 

a  7.  27. 


a  pen.  15. 
20. 


b  pen.  17. 

21,  25. 
c  Ps.  49.  6, 

&c. 

pen.  11.  4. 
dPs.  10.14. 

a  37.  25. 

2  Neu,  ÿ 

drygionus 

am  eu 

drygioni. 
e  pen.  12. 

24.  a  19. 15. 
S  ddiog. 
i  pen.  13.  4. 

a  21.  5. 
e  pen.  12.  4. 

a  17.  2. 
,  19.  26. 


b  ad.  U. 


1  Ps.  112.  6. 


k  ."id.  10. 

4  Neu, 
I    gurir. 

1  Ps.  23.  4. 
I    pen.  28. 18. 


m  pen.  6. 

13. 
n  ad.  8. 
BNeu, 

gurir. 
o  pen.  13. 

14.  a  18.  4. 
P  ad.  6. 

Ps.107.42. 


S  pen.  17.  9. 
lGor.13.4. 
lPetr4.8. 


r  pen.  26.  3. 

•  Heb.  yr 

h  icn  sydd 
heb  galon, 

»  pen.  18.  7. 
a  21.  23. 


tpen.  18. 


EJiimvedclau  moesol,  du 


DIARHEBION,  XL 


gwrthwyneh  feiau. 


Cyn 
CKIST 

Cylch 
1000. 


o  Preg.  5. ; 


7Heb. 

colon. 


X  pen.  14.  9. 
a  15.  21. 


r  Matt.  7. 
24,  25. 
a  le.  18. 


!  pen.  9. 11. 
6  Heb.  y- 

chiianega. 
a  .lob  15. 

32. 

a  22. 16. 

Ps.  55.  23. 
b  Job  8.  13. 

a  11.  20. 

Ps.  112. 10. 


e  Ps.  37.  22, 
a  125.  1. 


<iPs.37.30. 


«  Lef.  19. 
35,  36. 
Deut.  25. 
13 -IC. 
pen,  IC.  11. 
a  20.  10, 
23. 

2  Heb. 
/  wijU. 

3  Heb. 
berffaith. 

t>  pen.  15. 

33.  a  16. 18. 

a  18. 12. 
e  pen.  13.  6. 

d  pen.  10. 2. 
Kzc-c.7.10. 
Sept  1.18. 


neb   a  wrthodo    gerydd,  sydd  yn 
cyfeiliorni. 

18  A  guddio  gas  â  gwefusau  cel- 
Avyddog,  a'r  neb  a  ddywed  enllib, 
sydd  ffol. 

19  ""Yn  amlder  geiriau  ni  bydd 
pall  ar  bechod  :  ond  y  neb  a  attalio 
ei  wefusau  sydd  synhwyrol. 

20  Tafod  y  cyfiawn  sydd /el  arian 
detlioledlg :  calon  y  drygionus  ni 
thai  ond  ychydig. 

21  Gwefusau  y  cyfiawn  a  borthant 
lawer:  ond  y  fi^liaid,  o  ddiifyg 
"^  synwyr,  a  fyddant  feirw. 

22  Bendith  yr  Aeglwydd  a  gyf- 
oethoga;  ac  ni  ddwg  flinder  gyd 
âhi. 

23  ^Hyfryd  gan  ffol  wneuthur 
drwg  :  a  chan  wr  synhwyrol  y  mae 
doethineb. 

24  Y  peth  a  ofao  y  drygionus,  a 
ddaw  iddo :  ond  y  peth  a  ddeisyfo 
y  rhai  cyfiawn,  Duw  a'i  rhydd. 

25  Fel  y  mae  y  corwynt  yn  myned 
heibio,  felly  ni  hydd  y  drygionus 
mwy:  ond  ^y  cyfiawn  sydd  sylfaen 
a  bery  byth. 

26  Megis  finegr  i'r  dannedd,  a 
mwg  i'r  llygaid,  felly  y  bydd  y 
diog  i'r  neb  a'i  gyrrant. 

27  ^Ofn  yr  Arglwydd  a  ^estyn 
ddyddiau :  ond  ^  blynyddoedd  y 
drygionus  a  fyrhêir. 

28  Gobaith  y  cyfiawn  fydd  Ua- 
wenydd  :  ond  "^  gobaith  y  drygionus 
a  dderfydd  am  dano. 

29  Ffordd  yr  Arglwydd  sydd 
gadernid  i'r  perffaith  :  ond  dinystr 
fydd  i'r  rhai  a  wnant  anwiredd. 

30  •=  Y  cyfiawn  nid  ysgog  byth : 
ond  y  drygionus  ni  phreswyliant  y 
ddaear. 

31  "^Genau  y  cyfiawn  a  ddwg  allan 
ddoethineb  :  a'r  tafod  cyndyn  a 
dorrir  ymaith. 

32  Gwefusau  y  cyfiawn  a  wyddant 
beth  sydd  gymmeradwy ;  ond  gen- 
au  y  drygionus  a  lefara  drawsedd. 

PENNOD  XL 

«'/^LORIANNAU  ^  anghywir  sydd 
V_y   ffiaidd   gan   yr  Arglwydd: 
ond  carreg  ^  uniawn  sydd  foddlawn 
ganddo  ef. 

2  ^Pan  ddêl  balchder,  fe  ddaw 
gwartli :  ond  gyd  a'r  gostyngedig  y 
mae  doethineb. 

3  '=  Perfieithrwydd  yr  uniawn  a'u 
ty wys  hwynt :  ond  trawsedd  yr 
anffyddloniaid  a'u  difetha  hwynt. 

4  Ni   ^thyccia   cyfoeth  yn  nydd 


digofaint :  ond  cyfiawnder  a  wared 
rhag  angau. 

5  Cyfiawnder  y  perffaith  ^a'i  hy- 
fforddia  ef :  ond  o  achos  ei  ddryg- 
ioni  y  syrth  y  drygionus. 

6  Cyfiawnder  y  cyfiawn  a'u  gwar- 
ed  hwynt:  ond  Hroseddwyr  a 
ddèlir  yn  eu  drygioni. 

7  Pan  fyddo  marw  dyn  drygionus, 
fe  a  ddarfu  am  ei  obaith  ef:  a  go- 
baith y  traws  a  gyfrgoUir. 

8  ^Y  cyfiawn  a  waredir  o  gyfyng- 
der,  a'r  drygionus  a  ddaw  yn  ei 
leef.  ^    ^         ^ 

9  s  Rhagrithiwr  a'i  enau  a  lygra  ei 
gymmydog :  ond  y  cyfiawn  a  war- 
edir trwy  wybodaeth. 

10  ''Yr  hoU  ddinas  a  ymlawenhâ 
o  her^^7^dd  Uwyddiant  y  cyfiawn : 
a  phan  gyfrgoUer  y  drygionus,  y 
bydd  gorfoledd. 

11  '  Trwy  fendith  y  cyfiawn  y 
dyrchefir  y  ddinas  :  ond  trAvy  enau 
y  drygionus  y  dinystrir  hi. 

12  Y  neb  sydd  ^  ddisynwyr  a 
ddiystyra  ei  gymmydog;  ond  y 
synhwyrol  a  daw  â  son. 

13  ^Yr  hwn  a  rodia  yn  athrodwr, 
a  ddatguddia  gyfrinach :  ond  y 
ffyddlawn  ei  galon  a  gela  y  peth. 

14  '  Lie  ni  byddo  cynglior,  y  bobl 
a  syrthiant :  ond  lie  y  byddo  Uawer 
o  gynghorwyr,  y  bydd  diogelwch. 

15  •"  ^  Blinder  mawr  a  gaiff  y  neb 
a  fachnio  dros  ddieithr-ddyn :  ond 
y  neb  a  gasao  'fachnîaeth,  fydd 
diogel. 

16  Gwraig  rasol  a  gaiff  anrhyd- 
edd ;  a'r  galluog  a  gânt  gyfoeth. 

17  Gwr  trugarog  sydd  dda  wrth 
ei  enaid  ei  hun :  ond  y  creulawn  a 
flina  ei  gnawd  ei  hun. 

18  Y  drygionus  a  wna  waith  twyU- 
odrus :  ond  °  i'r  neb  a  hauo  gyf- 
iawnder,  y  bydd  gwobr  sicr. 

19  Fel  yr  arwain  cjdäawnder  i 
fy wyd :  felly  dilyn  drygioni  a  dywys 
i  angau. 

20  Ffiaidd  gan  yr  Arglwydd  y 
neb  sydd  gyndyn  eu  calonnau: 
eithr  hoff  ganddo  ef  y  rhai  sydd 
berffaitli  yn  eu  %rdd. 

21  °*Er  maint  fyddo  cymmortli, 
y  drygionus  ni  bydd  dieuog :  ond 
had  y  cyfiawn  a  waredir, 

22  Fel  modrwy  aur  yn  nhrwyn 
hwch,  yw  beny  w  Ian  ^  heb  synwyr. 

23  Deisyfiad  y  cyfiawn  sydd  ar 
ddaioni  yn  unig:  ond  gobaith  y 
drygionus  sydd  ddigter. 

24  Rhyw  un  a  wasgar  ei  dda,  ac 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1000. 

4  Heb.  a 
uniawna 
eij'orddef. 

e  pen.  5. 22. 


f  pen.  2L 


>  pel 
18. 


e  Job  8. 13. 


h  pen.  28. 
12,  28. 


1  pen.  29.  & 


s  Heb. 
ddigalott. 


k  Lef.  19. 
16. 
pen.  20.19. 


llBren.12, 

1,  &c. 
pen.  15. 22. 
a  24.  6. 

o»  pen.  6.  L. 
6  Heb. 

Llwyr- 
ddryllir  y 
neb. 
t  Heb. 
y  rhai  a 
aery  law. 


n  Hos.  10. 
12. 

Gal.  6.  8. 
lago  3. 18. 


o  pen.  16.  6. 

8  Heb.  Er 
bod  Haw 
yn  Uaw. 


9  Heb.  yn 
cilio  cadi 
wrth 
synwyr. 


JRhinweddau  moesol,  a'u 


DIARHEBION,  XIL 


gwrthivyneb  feiau. 


Cyn 
CKIST 

Cylch 
lOOO. 

P  2  Cor.  9. 

S.  9, 10. 
2Heb. 

hendith. 

Í  Amos  8. 
5,  6. 


r  Ps.  7.  15, 

16.  a  9. 15, 

16.  a  10.  2. 

:i  57.  G. 
s.Tob31.2-!:. 

Slarc  10.24. 

]  TiiD.6.17. 
t  Ps.  1.  3. 

a  9ä  12, 

&c. 

Jer.  17.  8. 


u  Dan.  12. 3 
3  fleb. 

ddalio. 
X  1  Petr  4. 

17, 18. 


»  pen.  8.  Ü5. 


b  pen.  10. 


c  1  Cor.  11. 
7. 


*  pen.  li. 
SO. 


e  pen.  1.  11, 
18. 
fpcn.  14.3. 

B  Ps.  .S7.  36. 
pen.  11.  21. 


f-  pen.  13.  7. 
2  á  gieas 
ganddo. 


i  Deut.  25. 
4. 
3  Heb.  ÿm- 

T/sgaroedd. 

fc  pen.  28. 
19. 


efe  a  chwanegir  iddo:  a  rhyw  un 
arall  a  arbed  mwy  nag  a  weddai, 
ac  a  syrtli  i  dlodi. 

25  PYr  enaid  ^hael  a  frasêir:  a'r 
neb  a  ddyfrhao,  a  ddyfi'hêir  yntau 
hefyd 

26  1 Y  neb  a  attalio  ei  yd,  y  bobl 
a'i  melldithia :  ond  bendith  a  fydd 
ar  ben  y  neb  a'i  gwertlio. 

I    27  Y  neb  a  ddyfal  geisio  ddaioni, 
I  a  ennill  ewyllys  da  :    "■  ond  y  neb  a 
geisio  ddrwg,  iddo  ei  hun  y  daw. 

28  ^  Y  neb  a  roddo  ei  oglud  ar  ei 
gyfoetb,  a  syrth :  ond  'y  cyfiawn  a 
flodeuant  megis  cangen. 

29  Y  neb  a  flino  ei  dŷ  ei  hun,  a 
bercliennoga  y  gwynt :  a'r  ffol  a 
fydd  gwas  i'r  synhwyrol  ei  galon. 

30  Ffr^vyth  y  cyfiawn  sydd  megis 
pren  y  bywyd :  "  a'r  neb  a  ^  ennillo 
eneidiau,  sydd  ddoeth. 

31  ''Wele,  telir  i'r  cyfiawn  ar  y 
ddaear :  pa  faint  mwy  i'r  drygionus 
a'r  pechadur? 

PENNOD  XIL 

YNEB  a  garo  addysg,   a  gar 
wybodaeth  :  ond  y  neb  a  gasao 
gerydd,  anifeiiaidd  yw. 

2  ^Grwr  da  a  gaiff  ffafr  gan  yr 
Arglwydd  :  ond  gwr  o  ddichellion 
drwg  a  ddamnia  efe. 

3  M  sicrhêir  dyn  trwy  ddrygioni : 
ond  ''gwraidd  y  cyfiawn  nid  ysgoga. 

4  '^Gwraig  rymmus  sydd  goron  i'w 
gwr:  ond  y  waradwyddus  sydd 
^  megis  pydrni  yn  ei  esgyi'n  ef 

5  Meddyliau  y  cyfiawn  sydd  un- 
iawn :  a  chynghorion  y  drygionus 
sydd  dwyllodrus. 

6  ^  Geiriau  y  drygionus  yiu  cyn- 
llwyn  am  waed  :  ^ond  genau  yr  un- 
iawn  a'u  gwared  hwynt. 

7^Diiethir  y  drygionus,  fel  nabydd- 
ont  hwy  :  ond  tŷ  y  cyfiawn  a  saif. 

8  Yn  ol  ei  ddeaU  y  canmolir  gwr : 
ond  gwr  cyndyn  ei  galon  a  ddi- 
ystyrir. 

9  ''Gwell  yw  yr  hwna'i  cydnabyddo 
ei  hun  yn  wael,  ac  sydd  -was  iddo  ei 
hun,  na'r  hwn  a'i  hanrhydeddo  ei 
hun,  ac  sydd  arno  eisieu  bara. 

10  *Y  cyfiawn  a  fydd  ofalus  am 
fywyd  ei  anifail :  ond  ^  tosturi  y 
drygionus  sydd  greulawn. 

11  ""Y  neb  a  lafurio  ei  dir,  a  ddi- 
gonir  o  fara  :  ond  y  neb  a  ganlyno 
oicv-iciyr,  disynwyr  yiv. 

12  Y  drygionus  sydd  yn  deisyf 
rhwyd  y  drygionus  :  ond  gwreiddyn 
y  cyfiawn  a  rjddffnvyth. 


13  ^^Trwy  drosedd  ei  wefusau  y 
meglir  y  drygionus  :  ond  y  cyfiawn 
a  ddaw  allan  o  gyfyngder. 

14  ™Trwy  fírwyth  ei  enau  y  di- 
gonir  gwr  â  daioni ;  a  thaledigaeth 
dwylaw  dyn  a  delir  iddo. 

15  "Ffordd  yr  yniyd  sydd  uniawn 
yn  ei  olwg  ei  hun :  ond  y  neb  a 
wrandawo  ar  gynghor  sydd  gall. 

16  °Mewn  un  dydd  y  gwybyddir 
digter  yr  ynfyd  :  ond  y  call  a  guddia 
gywilydd. 

17  ^  Y  neb  a  ddywedo  y  gwir,  a 
ddengys  gyfiawnder :  ond  gau  dyst 
a  draetlia  dwyll. 

18  "iRhyw  ddyn  a  ddywed  eiriau 
fel  brath  cleddyf:  ond  tafod  y 
doethion  sydd  feddyginiaeth. 

19  Gwefìis  gwirionedd  a  saif 
byth  :  ond  tafod  celwyddog  ni  saif 
funud  awT. 

20  DicheU  sydd  y'nghalon  y  rhai 
a  ddychymmygant  ddrwg :  ond  i 
gyughorw}T  heddwch  y  bydd  11a- 
wenydd. 

21  Ni  ddigwydd  i'r  cyfiawn  ddim 
blinder ;  ond  y  drygionus  a  lenwir 
â  drwg. 

22  ''Ffiaidd  gan  yr  Arglwydd 
wefusau  celwyddog :  ond  y  rhai  a 
wnant  yn  fíyddlawn,  a  ryngant  fodd 
iddo  ef. 

23  'Gwr  pwyllog  a  gela  wybod- 
aeth :  ond  calon  fllyliaid  a  gyhoedda 
fíblineb. 

24  *  Llaw  y  diesgeulus  a  deyi'nasa : 
a  llaiv  y  ^twyllodrus  a  fydd  dan 
deyrnged. 

25  ""Gofid  y'nghalon  gwr  a  bair 
iddi  grymmu :  ond  ^  gair  da  a'i 
Uawenhâ  hi. 

26  Y  cyfiawn  a  ragora  ar  ei  gym- 
mydog :  ond  fíbrdd  y  rhai  dryg- 
ionus a'u  twylla  hwynt. 

27  M  rostia  y  twyllodrus  ei  hel- 
wriaeth  :  ond  golud  y  dyn  diesgeul- 
us sydd  werthfewr. 

28  Yn  ffordd  cyfiawnder  y  mae 
bywyd;  ac  yn  ei  lh\7brau  hi  nid 
oes  marwolaeth. 

PENISTOD  XIII. 

AB  doeth  a  ivrendy  ar  athraw- 
iaeth  ei  dad :  ond  gwatwarwr 
ni  wrendy  ar  gerydd. 

2  ^Gwr  a  fwynhâ  ddaioni  ofirwyth 
ei  enau  :  ac  enaid  yr  anghyfiawn  a 
fiöynliâ  dra^vsedd. 

3  *•  Y  neb  a  geidw  ei  enau,  a  geidw 
ei  einioes :  ond  y  neb  a  ledo  ei 
wefiisau,  a  ddinystrir. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

1000. 

1  pen.  IS.  7. 

4  Heb.  Yn 
nhrosedd 
ei  loefusaii 
mae  magi 
y  dryg- 
ionus. 

m  pen. 13. 2. 

n  pen.  3.  7. 

o  pen.  29. 
11. 


P  pen.  14.  5. 


4  Ps.  57.  4. 
a  59.  7. 
a  G4.  S. 


r  pen.  6.  17. 
a  11.  20. 
Dat.22.15. 


s  pen.  13. 
16.  a  15. 2. 


'  pen.  10.  4. 
5  Neu,  d'iog^ 


u  pen.  15. 
13. 
î'  Es.  50.  4. 


«  pen.  12. 
14. 


b  pen.  21, 
23. 


Rhinweddau  moesol,  du 


DIARHEBION,  XIV. 


gwrthwyneh  feiaiu 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1000. 

c  pen.  10.  4. 


<•  pen.  11. 
3,  5,  6. 

2Heb. 
hechod. 
8  pen.  12. 9. 


r.Tobl8.  G. 

a  21. 17. 
S  Neu, 

iamp. 


*  pen.  10.  2. 
a  20.  21. 


h  ad.  19. 


fydd  metcn 
heddwch. 

» pen.  10. 11. 
a  14.  27. 
a  16.  22. 


k  pen.  12. 
23.  a  15.  2. 


1  pen.  25. 
13. 


n>  pen.  15. 
5,31. 


"  ad.  12. 


BHeb. 

ddnjllir. 
0  Ps.  32.  10. 


P  J  Ob  27. 17. 
pen.  28.  8. 
Proíî.  2. 2G. 

•»  pen.  12. 
U. 


'  pen.  10. 
18.  a  22. 15. 
a  23.  13. 
a  29. 15. 17. 


4  "^Enaid  y  dîog  a  ddeisyf,  ac  ni 
cliaiff  ddim :  ond  enaid  y  diwyd  a 
wneir  yn  fras. 

5  Cas  gan  y  cyfiaTra  gelwydd :  ond 
y  drygionus  sydd  ffiaidd,  ac  a  ddaw 
i  gywilydd. 

6  ^  Cyfiawnder  a  geidw  y  perflfaith 
yn  ei  ffordd:  ond  annuwioldeb  a 
ddymchwel  -  y  pechadur. 

7  ®Rh3rw  un  a  ymifrostia  ei  fod 
yn  gyfoethog,  ac  heb  ddim  ganddo : 
ac  arall  ei  fod  yn  dlawd,  a  chyfoeth 
lawer  iddo. 

8  lawn  am  einioes  gwi'  yw  ei  ddâ : 
ond  y  tlawd  ni  chlyw  gerydd. 

9  Goleuni  y  cyfiawn  a  lawenhâ: 
^ond  ^canwyll  y  drygionus  a  ddi- 
ffoddir. 

10  Trwy  falchedd  yn  unig  y  cyffry 
cynnen :  ond  gyd  â'r  pwyllog  y  mae 
doethineb. 

lis  Golud  a  gasgler  trwy  oferedd, 
a  leihêir;  ond  y  neb  a  gasglo  â'i 
law  a  chwanega. 

12  Gobaith  a  oeder  a  wanhâ  y 
galon :  ond  ^  pren  y  by wyd  yiv 
deisyfiad,  pan  ddêl  i  ben. 

13  Yr  hwn  a  ddirmygo  y  gair,  a 
ddiiethir :  ond  yr  hwn  sydd  yn  oini 
y  gorchymyn,  a  *  obrwjdr. 

14  *  Cyfi-aith  y  doeth  sydd  ffynnon 
bywyd,  i  gilio  oddi  wrth  faglau  angau. 

15  Deall  da  a  ddyry  ras :  ond 
ffordd  troseddwyr  sydd  galed. 

16  '^Pob  call  a  wua  hethau  trwy 
wybodaeth  :  ond  yr  ynfyd  a  ddeng- 
ys  ynfydrwydd. 

17  Cennad  annuwiol  a  syrtli  i 
ddrygioni :  ond  ^cennad  fly ddlawn 
sydd  iecliyd. 

18  Tlodi  a  gwaradwydd  fydd  i'r 
hwn  a  wrthodo  addysg :  ond  ""yr  h  wn 
a  gadwo  gerydd,  a  aurhydeddir. 

19  "Dymuniad  wedi  ei  gyflawni, 
sydd  felus  gan  yr  enaid :  ond  ffiaidd 
gan  ynfydion  gilio  oddi  wrth  ddryg- 
ioni. 

20  Yr  hwn  a  rodia  gyd  â  doeth- 
ion,  fydd  doeth :  ond  yr  hwn  sydd 
gyfaili  i  ynfydion,  a  ^  gystuddir. 

21  "Drygfyd  a  erlyn  bechaduriaid : 
ond  daioni  a  delir  i'r  rhai  cyfiawn. 

22  Y  gwr  daionus  a  ad  etifeddiaeth 
i  feibion  ei  feibion:  a  i*  golud  y  pech- 
adur a  roddwyd  i  gadw  i'r  cyfiawn. 

23  iLlawer  o  ymborth  sydd  ym 
maes  y  tlodion :  ond  y  mae  a  ddin- 
ystrir  o  eisieu  barn. 

24  'Yr  hwn  a  arbedo  y  wialen, 
sydd  yn  casau  ei  fab :  ond  yr  \\\m. 
a'i  car  ef,  a'i  cerydda  mewn  amser. 


25  *Y  cyfiawn  a  fwytty  hyd  oni 
ddigoner  ei  enaid :  ond  bol  yr  an- 
nuwiolion  fydd  mewn  eisieu. 

PENNOD  XIV. 

GWRAIG  ddoeth  a  adeilada  ei 
thy :  ond  y  ffolog  a'i  tyn  ef  i 
lawr  a'i  dwylaw. 

2  Yr  hwn  sydd  yn  rhodio  yn  ei  un- 
ionder,  sydd  yn  ofni  yr  Arglwydd  ; 
*  a'r  hwn  sydd  gyndyn  yn  ei  flyrdd, 
sydd  yn  ei  ddirmygu  ef. 

3  Y'ngenau  y  ffol  y  mae  gwialen 
balchder :  ond  ^  gwefusau  y  doeth- 
ion  a'u  ceidw  hwynt. 

4  Lie  nid  oes  ychain,  glân  yw  y 
preseb :  ond  Uawer  o  gnwd  sydd 
yn  dyfod  trwy  nerth  yr  ŷch. 

5  '^  Tyst  flyddla^vn  ni  ddywed  gel- 
wydd :  ond  gau  dyst  a  draetha  gel- 
wyddau. 

6  Y  gwatwarwr  a  gais  ddoeth- 
ineb,  ac  nis  caiff:  ond  "^gwybod- 
aeth  sydd  hawdd  i'r  deallus. 

7  Dos  ymaith  oddi  wrth  wr  ffol, 
pan  wypech  nad  oes  ganddo  wefus- 
au  gwybodaeth. 

8  Doethineb  y  call  yw  deall  ei 
ffordd  ei  hun :  ond  ffolineb  y  ffyl- 
iaid  yw  twyll. 

9  '^Y  ffyliaid  a  ymhyfrydant  meivn 
camwedd:  ond  ym  mhlith  y  rhai 
uniawn  y  mae  ewyUys  da. 

10  Y  galon  sydd  yn  gwybod 
chwerwder  ei  henaid  ei  hun :  a'r 
dieithr  ni  bydd  gyfrannog  o'i  Ua- 
wenydd  hi. 

11  Tŷ  yr  annuwiolion  a  ddinystrir : 
ond  pabell  y  rhai  uniawn  a  flodeua. 

12  ^Y  mae  ffordd  sydd  uniawn 
y'ngolwg  dyn :  ond  ei  diwedd  hi 
yw  fiyrdd  angau. 

13  lë,  ^vi-th  chwerthin  y  bydd  blin 
ar  y  galon  ;  a  =  diwedd  y  Uawenydd 
hwnnw  yio  tristwch. 

14  Y  gwrthnysig  o  galon  ^  a  gaiff 
ddigon  o'i  fiyrdd  ei  hun :  ond  y  gwr 
daionus  ^  a  gilia  oddi  wrtho  ef. 

15  Yr  ehud  a  goelia  bob  gair :  a'r 
call  a  ddeil  ar  ei  gamrau. 

16  *Y  doeth  sydd  yn  ofni,  ac  yn 
cilio  oddi  -vyrth  ddrygioni:  ond  y 
ffol  sydd  ffrom  a  hyderus. 

17  Givr  digllawn  a  wna  ffolineb : 
a  chas  yw  y  gwr  dichellgar. 

18  Y  rhai  ehud  a  etifeddant  ffol- 
ineb :  ond  y  rhai  caU  a  goronir  â 
gwybodaeth, 

19  Y  rhai  drygionus  a  ymostyng- 
ant  ger  bron  y  daionus  :  a'r  annuw- 
iol ym  mhyrth  y  cyfiawn. 


C>-n 

CRIST 

Cylch 

1000. 

« Ps.  34. 10. 
a  37.  3. 


a  Job  12.  4. 


b  pen.  12.  6, 


c  ad.  25. 
Exod.  20. 
16.  a  23.  1. 
]  en.  G.  ly. 
a  12. 17. 


d  pen.  8.  9, 
a  17.  24, 


e  pen.  10, 


'  pen,  16, 


s  pen.  5.  4. 


h  pen.  1.  31.. 
a  12. 14. 


2  Neti,  a 
ddigunir 
qaiuldo  ei 
hun. 


pen. 


621 


Rhinweddau  moesol,  a'u 


DIARHEBION,  XV. 


gwrtliwyneb  feiau. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

1000. 

fe  pen.  19.  7. 

Î  Ps.  41. 1. 
a  112.  9. 


«n  ad.  5, 


n  pen.  13. 
14. 


3  Heb.  hyr. 


0  Ps.  112. 
10. 

V  pen,  12. 4. 

1  pen.  17.  5. 
Matt.  -5. 
40,45. 

r  Edrych 
pen.  22. 2. 
Job  31. 15, 
16. 


«  Job  13. 15. 
a  19.  26. 
Pb.  23.  4. 
2  Cor.  1.  9. 


t  pen.  Î2. 
16.  a  29. 11. 


•  pen.  25. 
15. 


b  ad.  28. 

pen.  12.  23. 

a  13. 16. 
2  Heb.  a 

fytheiria. 
c  job  34.  21. 

pen.  5.  21. 

Jer.  16.  17. 

Heb.  4. 13. 


20  ^  Y  tlawd  a  gasêir,  ie,  gan  ei 
gymmydog  ei  hun :  ond  llawer  fydd 
yn  caru  y  cyfoethog. 

21  A  ddirmygo  ei  gymmydog, 
sydd  yn  pechu:  ond  ^y  trugarog 
wrth  y  tlawd,  gwỳn  ei  iyd  e£ 

22  Onid  ydyw  y  rhai  a  ddychym- 
mygant  ddrwg  yn  cyfeiliorni  ?  eithr 
trugaredd  a  gwirionedd  a  fydd  i'r 
sawl  a  ddychymmygant  ddaioni, 

23  Ym  mhob  Uafur  y  mae  elw: 
ond  o  eiriau  gwefusau  nid  oes  dim 
ond  tlodi. 

24  Coron  y  doethion  yw  eu  cyf- 
oeth :  ond  ffolineb  y  ffyliaid  sydd 
ffolineb. 

25  '"Tyst  fíyddlawn  a  weryd  en- 
eidiau  :  ond  y  twyllodrus  a  ddywed 
gelwyddau, 

26  Yn  ofn  yr  Aeglwydd  y  mae 
gobaith  cadarn :  ac  i'w  blant  ef  y 
bydd  noddfa. 

27  °Ofn  yr  Arglwydd  yw  fíyn- 
non  y  bywyd,  i  ddiangc  rhag  magl- 
au  angau. 

28  Mewn  amlder  y  bobl  y  mae 
anrhydedd  y  brenhin  :  ac  o  ddiflfyg 
pobl  y  dinystrir  y  tywysog. 

29  Y  diog  i  ddigofaint  sydd  yn 
Uawn  o  synwyr :  ond  y  ^  digllawn 
ei  yspryd  a  ddyrchafa  ynfydrwydd. 

30  Calon  iach  yw  bywyd  y 
cnawd :  ond  °  cenfigen  ^  a  bydra 
yr  esgyrn. 

31  ^  Y  neb  a  orthrymma  y  tlawd, 
a  gywilyddia  '  ei  Greawdydd :  ond 
y  neb  a  drugarhao  wrth  yr  ang- 
henus,  a'i  hanrhydedda  ef. 

32  Y  drygionus  a  yrrir  ymaith 
yn  ei  ddrygioni:  ond  *y  cyfiawn 
a  obeithia  pan  fyddo  yn  marw. 

33  Doethineb  sydd  yn  gorpliwys 
y'nghalon  y  caU :  ond  ^yr  hyn  sydd 
y'nghalon  fíyliaid  a  wybyddir. 

34  Cyfiawn  der  a  ddyrchafa  gen- 
edl :  ond  cywilydd  pobloedd  yw 
pechod. 

35  Ewyllys  da  y  brenhin  sydd  ar 
ei  was  synhwyrol:  ond  ei  ddigof- 
aint a  fydd  ar  was  gwaradwyddus. 

PENNOD  XV. 

^  A  TTEB  arafaidd  a  ddettry  lid : 
JTjL  ond  gair  garw  a  gyfíry  ddig- 
ofaint. 

2  Tafod  y  synhwyrol  a  draetha 
wybodaeth  yn  dda:  ond  ^genau  y 
ffyliaid  2  a  dywallt  ffolineb. 

3  "  Ym  mhob  He  y  mae  Uygaid  yr 
Arglwydd,  yn  canfod  y  drygionus 
a'r  daionus. 


4  Pren  y  bywyd  yw  ^  tafod  iach : 
ond  trawsedd  ynddo  sydd  rwyg  yn 
yr  yspryd. 

5  "^Dyn  ffol  a  ddiystyra  addysg 
ei  dad:  ond  ^y  neb  a  ddioddefo 
gerydd,  sydd  gaU. 

6  Yn  nhỳ  y  cyfiawn  y  hydd  mawr 
gyfoeth  :  ond  am  olud  yr  annuwiol 
y  mae  trallod. 

7  Gwefusau  y  doethion  a  wasgar- 
ant  wybodaeth :  ond  calon  y  fíyl- 
iaid  ni  wna  felly. 

8  ^Aberth  yr  annuwiol  sydd  ffiaidd 
gan  yr  Arglwydd  :  ond  gweddi  yr 
uniawn  sydd  hoff  ganddo. 

9  Ffordd  yr  annuwiol  sydd  ffiaidd 
gan  yr  Arglwydd  :  ond  efe  a  gar 
y  neb  ^  a  ddilyn  gyfiawnder. 

10  ^Cerydd  sydd  flin  gan  y  neb 
a  dry  oddi  ar  y  ffordd:  ^a'r  neb 
a  gasao  gerydd,  a  fydd  marw. 

11  'Uffern  a  dinystr  sydd  ger 
bron  yr  Arglwydd  :  pa  faint  mwy, 
^  calonnau  plant  dynion  ? 

12  M  char  y  gwatwarwr  mo  y 
neb  a'i  ceryddo;  ac  nid  â  at  y 
doethion. 

13  ^  Calon  lawen  a  wna  wyneb 
siriol :  ond  "  trwy  ddolur  y  galon 
y  torrir  yr  yspryd, 

14  Calon  y  synhwyrol  a  ymgais  â 
gwybodaeth :  ond  genau  y  fifyliaid 
a  borthir  â  ffolineb. 

15  HoU  ddyddiau  y  cystuddiedig 
sydd  flin :  ond  gwledd  wastadol  y w 
calon  lawen. 

16  °  Gwell  yw  ychydig  gyd  âg  ofn 
yr  Arglwydd,  na  thrysor  mawr  a 
thrallod  gyd  âg  ef 

17  "Gwell  yw  pryd  o  ddail  He 
byddo  cariad,  nag  ỳch  pasgedig  a 
chas  gyd  âg  ef 

18  PGwr  digllawn  a  gyffi'y  gyn- 
nen:  ond  gwr  hwyrfrydig  i  lid  a 
dyrr  ymryson. 

19  1  Ffordd  y  diog  sydd  fel  cae 
drain :  ond  ffordd  yr  uniawn  ^  sydd 
wastad. 

20  ■"  Mab  doeth  a  lawenhâ  ei  dad : 
ond  dyn  ffol  a  ddiystyra  ei  fam. 

21  'Ffolineb  sydd  hyfryd  gan  yr 
^  ynfyd :  ond  gwr  deallus  a  rodia 
yn  uniawn. 

22  *Ofer  fydd  bwriadau  lie  ni 
byddo  cynghor:  ac  mewn  amlder 
cynghorwyr  y  sicrhêir  hwynt. 

23  Kawenydd  fydd  i  wr  o  her- 
wydd  ymadrodd  ei  enau ;  ac  "  0 
mor  dda  yw  gair  yn  ei  amser ! 

24  "^  Ffordd  y  bywyd  sydd  '^fry 
i'r  synhwyrol,  i  ochel  uffern  ^  obry. 


1  pen.  25, 

11. 
I  Phil.  3. 20. 

CoL  3. 1, 3, 

7  t"  fywu. 

8  i  waered. 


Rhinweddau  moesol,  a'u 


DIARHEBION,  XVI. 


gwrthwyneb  feiau. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1000. 

J  pen.  12.  7. 

a  14.  II. 
I  Ps.  C8.  5, 

6.  a  14B.  9. 
a  pen.  6.  18. 
b  pen.  11. 

19. 


cPs.34.16. 


d  Ps.  145. 
18, 19. 


9  Neu, 
gerydd. 


•  pen.  1.  7. 
f  pen.  18. 
12. 


a  ad.  9. 
pen.  19.21. 
a  20.  24. 
Jer.  10.  23. 

b  pen.  21.  2. 


c  Ps.  37.  5. 

a  55.  22. 

Matt.  6.25. 

Luc  12. 22. 

I'hil.  4.  6. 

1  Peti-5.7. 
d  Job  21. 30. 

Khuf.  9. 

22. 

1  pen.  6. 17. 
a  8. 13. 

2  Heb.  er 
bod  Uaio 
yn  Uaw, 

f  pen.  11. 

s  pen.  14. 
16. 


h  Ps.  37. 16. 
pen.  15. 16. 


SHeb.Dew)- 
iniaelh. 


k  Lef.  19. 
36. 
pen.  11. 1. 


25  y  Yr  Arglwydd  a  ddiwreiddia 
dŷ  y  beilchion:  ond  ''efe  a  sicrhâ 
derfyn  y  weddw. 

26  ^Meddyliau  yr  annuwiol  sj/dd 
ffiaidd  gan  yr  Arglwydd:  ond 
geiriau  y  glân  ŷnt  beraidd. 

27  ^  Y  neb  a  fyddo  dra-chwannog 
i  elw,  a  derfysga  ei  dỳ :  ond  y  neb 
a  gasao  roddion,  fydd  byw. 

28  Calon  y  cyfiawn  a  fyfyria  i 
atteb :  ond  genau  y  drygionus  a 
dywallt  allan  ddrwg. 

29  '^Pell  yw  yr  Arglwydd  oddi 
wrth  y  rhai  annuwiol :  ond  ^  efe  a 
wrendy  weddi  y  cyfiawn. 

30  Llewyrch  y  Uygaid  a  lawenhâ 
y  galon :  a  gair  da  a  frasâ  yr  es- 
gyrn. 

31  Y  glust  a  wrandawo  ar  gerydd 
y  bywyd,  a  breswylia  ym  mhlith  y 
doethion. 

32  Y  neb  a  wrthodo  ^addysg,  a 
ddiystyra  ei  enaid  ei  hun :  ond  y 
neb  a  wrandawo  ar  gerydd,  a  fedd- 
ianna  ^  ddeall. 

33  ^Addysg  doethineb  yw  ofh  yr 
Arglwydd  ;  ac  ^  o  flaen  anrhydedd 
yr  Û  gostyngeiddrwydd. 

PENNOD  XVI. 

^"PAROTTOAD    y    galon    mewn 
JL     dyn,   ac   ymadrodd   y   tafod, 
oddi  wi-th  yr  Arglwydd  y  mae. 

2  ^  HoU  fíyrdd  dyn  ydynt  Ian  yn 
ei  olwg  ei  hun :  ond  yr  Arglwydd 
a  bwysa  yr  ysprydion. 

3  ""Treigla  dy  weithredoedd  ar  yr 
Arglwydd,  a'th  feddyliau  a  safant. 

4  Yr  Arglwydd  a  wnaeth  bob 
peth  er  ei  fwyn  ei  hun :  ^  a'r  an- 
nuwiol hefyd  erbyn  y  dydd  drwg. 

5  *  Ffiaidd  gan  yr  Arglwydd  bob 
dyn  uchel  galon:  '^^er  msimi  fyddo 
ei  gymmorth,  ni  bydd  dieuog. 

6  Trwy  drugaredd  a  gwirionedd 
y  dileir  pechod :  a  ^  thrwy  oih  yr 
Arglwydd  y  mae  ymadaw  oddi 
wrth  ddrwg. 

7  Pan  fyddo  fíyrdd  gwr  yn  rhyngu 
bodd  i'r  Arglwydd,  efe  a  bair  i'w 
elynion  fod  yn  heddychol  âg  ef. 

8  ''Gwell  yw  ychydig  trwy  gyf- 
iawnder,  na  chnwd  mawr  trwy 
gam. 

9  'Calon  dyn  a  ddychymmyg  ei 
ffordd:  ond  yr  Arglwydd  a  gyf- 
arwydda  ei  gerddediad  ef 

10  ^Ymadrodd  Duw  sydd  yng 
ngwefusau  y  brenhin:  ni  ŵyra  ei 
enau  ef  mewn  bara 

11  ''Pwys  a  chloriannau  cywir,  yr 


Arglwydd  a'u  p'iau :  ei  waith  ef 
yw  hoU  *  gerrig  y  god. 

12Ffiaiddî/w  i  frenhinoedd  wneuth- 
ur  annuwioldeb :  canys  ^  trwy  gyf- 
iawnder  y  cadarnhêir  yr  orsedd. 

13  ™  Gwefusau  cyfiawn  sydd  gym- 
meradwy  gan  frenhinoedd ;  a'r  bren- 
hin a  gar  a  draetho  yr  uniaAvn. 

14  "Digofaint  y  brenhin  sydd  meg- 
is  cennad  angau;  ond  gwr  doeth 
a'i  gostega. 

15  Yn  siriol  wynebpryd  y  bren- 
hin y  mae  bywyd :  "  a'i  ewyllys  da 
ef  sydd  ^megis  cwmmwl  gwlaw 
diweddar. 

16  "^Cael  doethineb,  O  mor  well 
yw  nag  aur  coeth !  a  chael  deall, 
mwy  dymunol  yw  nag  arian. 

17  Sam  y  cyfiawn  yio  dychwelyd 
oddi  wrth  ddrwg:  y  neb  a  gad  wo 
ei  fibrdd,  a  geidw  ei  enaid. 

18  'Balchder  sydd  yn  myned  o 
flaen  dinystr :  ac  uchder  yspryd  o 
flaen  cwymp. 

19  Gwell  yw  bod  yn  ostyngedig 
gyd  â'r  gostyngedig,  na  rhannu  yr 
yspail  gyd  â'r  beilchion. 

20  A  ^drino  fatter  yn  ddoeth,  a 
gaifí"  ddaioni :  a'r  neb  *  a  ymddir- 
iedo  yn  yr  Arglwydd,  O  gwỳn  ei 
fyd  hwnnw ! 

21  Y  doeth  ei  galon  a  elwir  yn 
ddeallus  ;  a  melusder  y  gwefusau  a 
chwanega  ddysgeidiaeth. 

22  *Ffynnon  y  bywyd  yw  deall  i'w 
pherchennog :  ond  addysg  flyliaid 
yici  flblineb. 

23  Calon  y  doeth  a  reola  ei  enau 
ef  yn  synhwyrol,  ac  a  chwanega 
addysg  iV  wefusau. 

24  Geiriau  teg  ydynt  megis  dil 
mêl,  yn  felus  i'r  enaid,  ac  yn  iachus 
i'r  esgyrn. 

25  ^Mae  flbrdd  a  dybir  ei  bod 
yn  uniawn  y'ngolwg  dyn :  ond  ei 
diwedd  yw  flyrdd  marwolaeth, 

26  '^''Y  neb  a  lafurio,  a  lafuria 
iddo  ei  hun :  canys  ei  enau  '^  a'i 
gofyn  ganddo. 

27  Dyn  ®i'r  fall  sydd  yn  cloddio 
drwg  :  ac  ar  ei  wefusau  yr  erys  fel 
tan  poeth. 

28  y  Dyn  cyndyn  a  bair  ymryson  : 
"a'r  hustyngwr  a  neilldua  dywys- 
ogion. 

29  Gwr  traws  *a  huda  ei  gym- 
mydog,  ac  a'i  tywys  i'r  ffordd  nid 
yw  dda. 

30  Efe  a  gau  ei  lygaid  i  ddy- 
chymmyg trawsedd ;  gan  symmud 
ei  wefusau  y  dwg  efe  ddrwg  i  bea 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1000. 

4  Neu, 
bwysau. 

1  pen.  25.  5. 
a  29.  14. 

«n  pen.  14. 
3fi.a22. 11. 


n  pen.  19. 
12.  a  20.  2, 


o  pen.  19. 

12. 
P  Job  29.  28. 

Zech.10.1. 

<i  pen.  8. 11, 
19t 


'  pen.  11.  2. 
a  17. 19. 
a  18.  12. 


5  Neu, 

ddeallo 

fatter,  a 

gaiff. 
8  Ps.  2. 12. 

a  34.  8. 

a  125. 1. 

Es.  39. 18. 

Jer.  17.  7. 


t  pen.  13. 14. 
a  14.  27. 


u  pen.  14. 


6  Heb.  En- 
aid y  neb. 

X  Edrych 
pen.  9. 12. 
Pi-eg.  6.  7. 

7  Heb.  a 
pmostwng 
iddo. 

s  Heb.  i 

Belial. 
y  pen.  6.  14, 

li).al5.18. 

a  26.  21. 

a  29.  22. 
z  pen.  17.  9. 
a  pen.  1. 10, 

ikc. 


Rhinweddau  moesol,  du 


DIARHEBION,  XVII. 


gwTthwyneb  feiau. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1000. 

b  pen.  20, 
29. 


»  pen.  15. 
17. 


2Heb. 
fijd  da. 


b  pen.  10.  5. 
a  19.  26. 

c  Ps.  26.  2. 
pen.  27. 21. 
.Jer.  17. 10. 
Mai.  3.  3. 


<<  pen.  14. 
31. 


e  .Job  31. 

29. 


t  ]'?.  127.  S. 
a  128.  3. 


3  Hob. 

wefiis 
rhaq- 
oriaeth, 

B  pen.  18. 
10.  ,1 19.  6. 


b  pen.  10. 
12. 

4  Ne!i ,  peri. 
•  pen.  16. 

28. 

5  caredig- 
ion. 


k  Hos.  13.  S. 


1  Khuf.  12. 

17. 

1  TUeaa.  '■>. 

15. 

1  Petr  3. 9. 
6  Ileb. 

dyfroedd. 
m  pen.  20.  3. 
n  Exod.  23. 

7. 

pen.'i'1.24. 

Ea.  5.  23. 


31  ^Coron  anrhydeddus  yw  pen- 
Uwydni,  os  bydd  mewn  ffordd  cyf- 
iawnder. 

32  Gwell  yw  j  diog  i  ddigofaint 
na'r  cadarn;  a'r  neb  a  reola  ei  yspryd 
ei  him,  na'r  liwn  a  ennillo  ddinas. 

33  Y  coelbren  a  fwrir  i' r  arffed : 
ond  oddi  wrth  yr  Arglwydd  y 
mae  ei  holl  lywodraethiad  ef. 

PENÎÍOD  XVII. 

GWELL  yw  ^tammaid  sych  a 
llonyddwch  gyd  âg  ef,  na  thy 
yn  llawn  o  ^aberthau  gyd  âg  ym- 
ryson. 

2  Gwas  synhwjrrol  a  feistrola  ar 
''fab  gwaradwyddus ;  ac  a  gaiff  ran 
o'r  etifeddiaeth  ym  mhlith  y  brodyr. 

3  '^  Y  tawddlestr  sydd  i'r  arian,  a'r 
ffwrn  i'r  aur :  ond  yr  hwn  a  brawf 
y  calonnau  yiv  yr  Arglwydd. 

4  Y  drygionus  a  wrendy  ar  weftis 
anwir :  dv  celwyddog  a  rydd  glust 
i  dafod  drwg. 

5  "^Y  neb  a  watwaro  y  tlawd,  sydd 
yn  gwaradwyddo  ei  Wneuthurwr 
ef:  ^ dr  neb  a  ymddigrifo  mewn 
cystudd,  ni  bydd  dieiiog. 

6  ^Coron  yr  henafgwyr  yw  eu 
hwyrion :  ac  anrhydedd  y  plant 
yw  eu  tadau. 

7  Amveddaidd  yw  i  ffol  ^ymad- 
rodd  rhagorol ;  mwy  o  lawer  i  ben- 
defig  wefusau  celwyddog. 

8  ^Maen  gwerthfawr  yiv  anrheg 
y'ngolwg  ei  pherchennog :  pa  le 
bynnag  y  tro,  hi  a  ifynna, 

9  ''Y  neb  a  guddia  bechod,  sydd 
yn  ^  ceisio  cariad :  ond  '  y  neb  a 
adnewydda  fai,  sydd  yn  neillduo 
°  tywysogion. 

10  Un  sen  a  ofna  y  call  yn  fwy 
na  phe  baeddid  y  ffol  ganwaith. 

11  Y  dyn  drwg  sydd  a'i  fryd  ar 
derfysg  yn  unig :  a  chennad  greu- 
lawn  a  anfonir  yn  ei  erbyn  ef 

12  ^  Gwell  i  wr  gyfarfod  âg  arthes 
wedi  colli  ei  chenawon,  nag  a'r  ffol 
yn  ei  ffolineb. 

13  Y  neb  ^  a  dalo  ddrwg  dros  dda, 
nid  ymedy  drwg  a'i  dŷ  ef. 

14  Pen  y  gynnen  sydd  megis  ped 
agorid  "^argae:  am  hynny  ™gâd  ym- 
aith  ymryson  cjti  ymyrryd  arni. 

15  "Y  neb  a  gyfiawnhao  y  dryg- 
ionus, ac  a  gondemnio  y  gwirion ; 
flSaidd  gan  yr  Arglwydd  ydynt 
ill  dau. 

16  Paham  y  bydd  gwerth  yn  Haw 
y  ffol  i  berchennogi  doethineb,  ac 
yntau  heb  galon  ganddo  Ì 


17  "Cydymmaith  a  gar  bob  amser: 
a  brawd  a  anwyd  erbyn  caledi. 

18  PDyn  heb  ^bwyll  a  dery  ei  law, 
ac  a  fachnia  o  flaen  ei  gyfaill. 

19  Y  neb  sydd  hoff  ganddo  ymsen- 
nu,  sydd  hoff  ganddo  bechod ;  ^  a'r 
hwn  sydd  yn  gwneuthur  ei  ddrws 
yn  uchel,  sydd  yn  ceisio  niwed. 

20  Y  cyndyn  ei  galon  ni  chaiff 
ddaioni:  a'r  hwn  sydd  drofaus  yn 
ei  dafod,  a  syrth  i  ddrwg, 

21  'Y  neb  a  genhedlo  un  ffol,  a 
ynnill  iddo  ei  hun  dristwch  :  ac  ni 
bydd  lawen  tad  yr  ynfyd, 

22  ^  Galon  lawen  a  wna  lês  ^fel 
meddyginiaeth  :  ond  meddwl  trwm 
a  sych  yr  esgyrn. 

23  Yr  annuwiol  a  dderbyn  rodd  o'r 
fynwes,  i  gam-droi  Ihvybrau  barn. 

24  ^Doethineb  sydd  yn  wyneb  y 
deallgar :  ond  Uygaid  y  fíyliaid  sydd 
y'nghyrrau  y  byd. 

25  ^Mab  ffol  a  lair  ddigllonedd 
i'w  dad,  a  chwerwder  ^  i'w  fam. 

26  Hefyd  nid  da  cospi  y  cyfiawn, 
na  tharo  pennaethiaid,  pan  fydd- 
ant  ar  yi-  iawn. 

27  ^  Gwr  synhwyrol  a  attal  ei  ym- 
adroddion :  a  gwr  pwyllog  sydd 
-  ymarhous  ei  yspryd, 

28  ^Y  ffol,  tra  tawo,  a  gyfrifir  yn 
ddoeth ;  a'r  neb  a  gauo  ei  wefusau, 
yn  ddeallus, 

PENNOD  XVIII. 

2  "XT'  NEILLDUOL  a  gais  wrth  ei 
X    ddeisyfiad  ei  hun,  ac  a  ym- 
yrra  â  phob  peth. 

2  Y  ffol  nid  hoff  ganddo  ddeall ; 
ond  bod  i'w  galon  ei  datguddio  ei 
hun. 

3  Wrth  ddyfodiad  y  drygionus  y 
daw  diystyrwch,  a  chyd  â  gogan, 
gwaradwydd. 

4  ^  Geiriau  y'ngenau  gwr  sydd  fel 
dyfroedd  dyfnion ;  a  fíymion  doeth- 
ineb  sydd  megis  afon  yn  Uifo. 

5  ^Ẁd  da  derbyn  >vyueb  yr  an- 
nuwiol, i  ddymchwelyd  y  cyfiawn 
mewn  barn. 

6  Gwefusau  y  ffol  a  ant  i  mewn  i 
gynnen,  a'i  enau  a  eilw  am  ddyrn- 
odiau. 

7  "^Genau  y  ffol  yw  ei  ddinystr, 
a'i  wefusau  sydd  fagl  i'w  enaid. 

8  "^Geiriau  yr  hustyngwr  sydd 
megis  ^archollion,  ac  a  ddisgynant 
i  ^  gilfachau  y  bol. 

9  Y  neb  a  fyddo  diog  yn  ei  waith, 
sydd  ^ frawd  i'r  tieulgar, 

10  ^Tŵr  cadarn  yiv  enw  yr  Ar- 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1000. 

0  pen.  18. 
24. 

P  pen.  fi.  1. 

a  11.  15. 
7  Heb. 

galon. 

1  pen.  16. 
18. 


r  pen.  10.  L 
ad.  25. 


5  pen.  15. 
13.  a  12  25. 

8  Neil, 
ifedäi/g- 
iniaeik. 


'  pen.  14.  6. 
Preg.  2. 14. 
a  8.  1. 


u  pen.  in,  1. 

a  1.5.  20. 

a  19.  13. 
9  Heb. 

Vr  hon  a'i 

hesgorodd. 


^  lago  1, 13. 


ü  Neu, 
oer,  neii, 
odidawg. 

y  Job  13.  5. 


2Neu, 
TrWH 
ddeisyfiad 
y  eais  y 
neiUduoJ, 
ac  yr  ÌJÌH- 
yrr  â  phob 
doethinA : 
Edrych 
Judaa  19. 


a  pen.  10. 
11.  a  20, 5 


bLef,  19.15. 

Deut.1.17. 

a  16. 19. 

pen.  24.  23. 
=  pen.  ID. 

it.  a  12.  IX 

a  13,  3. 

Pi-eg,  10. 

12, 
d  pen,  12. 

18.  a  2U.  22; 
SNeu, 

rhai a  ar- 

chollwyd, 
■iHeb. 

gelloedd. 
e  pen.  28. 

24. 
f  2  Sam,  22. 

51. 

Ps,  18.  2, 

a  27.  1. 

a  61.  4. 

a  91.  2. 

a  141.  2, 


Rhinweddau  moesol,  aJu 


DIARHEBION,  XIX. 


givrtJiwyneb  feiau. 


Cyn 

CKIST 

Cylch 

1000. 

e  Heb. 

ddj/rchaf- 

edig. 
e  pen.  10. 

15. 
b  pen.  11.  2. 

a  15.  33. 

a  IC.  18. 

6  Heb. 
adfero  air. 


7  Non, 
dwgi 


ä  pen.  17. 
a  21. 14. 


8  tcahana. 


k  pen.  12. 
11.  a  Xo.  2. 


I  Fdrych 
]Matt.  12. 
37. 


«n  p?n.  19. 
14.  a  31. 10. 


o  lago  2.  3. 


o  pen.  17. 
17. 


I  pen.  28.  C. 


b  pen.  14. 
2U. 
c  (1(1.  9. 

F;XO(].23.1. 

DiMit.  19. 

10,  13. 

pcMi.  G.  19. 

11.21.  US. 
<i  )ieii.  20. 

2(1. 
e  pen.  17.  8. 

a  IK.  I'i. 

n  21.  14. 

'■:  Hrl/.  i  7i)r 

rhoddioH. 


GLWYDD  :  atto  y  rlied  y  cyfiawn,  ac 
y  mae  yn  ^  ddiogel. 

11  e  Cyfoeth  y  cyfoethog  sydd  iddo 
yn  ddinas  gadarn,  ac  yn  fur  uchel, 
yn  ei  dyb  ei  hun. 

12  ^Cyn  dinystr  y  balchia  calon 
gwr;  a  cliyn  anrhydedd  y  hydd 
gostyngeiddrwydd 

13  Y  neb  a  ^attebo  beth  cyn  ei 
glywed,  ffolineb  a  chy wilydd /2/CÍ6? 
iddo. 

14  Yspryd  gwr  a  gynnal  ei  glefyd 
ef:  ond  yspryd  cystuddiedig  pwy 
a'i  '^cyfyd? 

15  Calon  y  pwyllog  a  berchennoga 
wybodaeth ;  a  chlust  y  doethion  a 
gais  wybodaeth. 

16  *  Rhodd  dyn  a  ehanga  arno,  ac 
a'i  dwg  ef  ger  bron  pennaethiaid. 

17  Y  cyntaf  yn  ei  hawl  a  dyhir  ei 
fod  yn  gyfiawn  :  ond  ei  gymmydog 
a  ddaw  ac  a'i  chwilia  ef. 

18  Y  coelbren  a  wna  i  gynhennau 
beidio,  ac  a^athrywyn  rhwngcedyrn. 

19  Anhaws  yw  ennill  ewyllys  da 
brawd  pan  ddigier,  na  dinas  gad- 
arn :  a'î*  hymryson  sydd  megis 
trosol  castell. 

20  ^  A  íFrwyth  genau  gwr  y  di- 
wellir  ei  fol ;  ac  o  ffrwyth  y  gwe- 
fusau  y  digonir  ef. 

21  ^Angau  a  bywyd  sydd  ym 
meddiant  y  tafod :  a'r  rhai  a'i  hoff- 
ant  ef,  a  fwyttânt  ei  fírwytli  ef. 

22  "  F  neb  sydd  yn  cael  gwraig, 
sydd  yn  cael  peth  daionus,  ac  yn 
cael  fifafr  gan  yr  Arglwydd. 

23  Y  tlawd  a  ymbil ;  a'r  cyfoethog 
a  ettyb  °  yn  erwin. 

24  Y  neb  y  mae  iddo  gyfeillion, 
cad  wed  gariad  :  °  ac  y  mae  cyfaill  a 
lŷn  wì'thyt  yn  well  na  brawd. 

PENNOD  XIX 

^f^  VfELL  yw  J  tlawd  a  rodio  yn 
vJT  ei  uniondeb,  na'r  traws  ei  we- 
fusau,  ac  yntau  yn  ffol. 

2  Hefyd,  bod  yr  enaid  heb  wybod- 
aeth, nid  yw  dda ;  a'r  hwn  sydd 
brysur  ei  draed  a  becha. 

3  Ffolineb  dyn  a  ŵyra  ei  ifordd 
ef :  a'i  galon  a  ymddigia  yn  erbyn 
yr  Arglwydd. 

4  ^Cyfoeth  a  chwanega  lawer  o 
gyfeillion :  ond  y  tlawd  a  ddidolir 
oddi  wrth  ei  gymmydog. 

5  ""Tyst  celwyddog  ni  bydd  dieuog : 
a  lluniwr  celwyddau  ni  ddiangc. 

6  '^  Llawer  a  ymbiliant  o  flaen  pen- 
defig:  a  ^phawb  sydd  gyfaill  -i'r 
hael. 


G25 


celwyddog  ni  bydd  di- 
thraethwr    celwyddau  a 


7  '^HoU  frodyr  y  tlawd  a'i  casânt 
ef :  pa  faint  mwy  yr  ymbellhâ  ei 
gyfeillion  oddi  wrtho?  er  maint  a 
^  ymnheddo,  ni  throant  atto. 

8  A  gaffo  *ddoethineb  a  gar  ei 
enaid :  a  gadwo  ddeall  a  ennill 
ddaioni. 

9  eTyst 
cuog;  a 
ddifethir. 

10  Nid  gweddaidd  i  ffol  hyfrydwch : 
anweddeiddiach  o  lawer  ^  i  was  ar- 
glwyddiaethu  ar  bennaethiaid 

11 '  ^  Synwyr  dyn  a  oeda  ei  ddigof- 
aint  ef :  a  harddwch  yw  iddo  fyned 
dros  gamwedd. 

12  ''Llid  y  brenhin  sydd  megis 
rhuad  Hew  ieuangc  :  ond  ei  ffafr  ef 
sydd  megis  gwlith  ar  laswellt. 

13  ^  Mab  ffol  sydd  orthrymder  i'w 
dad:  ""ac  ymserth  gwraig  sydd 
megis  defni  parhaus. 

14  Tŷ  a  chyfoeth  ŷnt  etifeddiaeth 
y  tadau :  ond ""  rhodd  yr  Arglwydd 
yiv  gwraig  bwyllog. 

15  Syrthni  a  bair  drwmgwsg :  ac 
°  enaid  ^  twyllodrus  a  newyna. 

16  P  Y  neb  a  gadwo  y  gorchymyn 
a  geidw  ei  enaid :  a'r  neb  a  esgeul- 
usa  ei  fíyrdd  fydd  marw. 

17  "^  Y  neb  a  gymmero  drugaredd 
ar  y  tlawd,  sydd  yn  rhoddi  echwyn 
i'r  AiiGLWYDD ;  a'i  "^  rodd  a  dâl  efe 
iddo  drachefn. 

18  "^  Cerydda  dy  fab  tra  iyddo  go- 
baith ;  ac  nac  arbeded  dy  enaid  ef, 
^  i'w  ddifetha. 

19  Y  mawr  ei  ddig  a  ddwg  gosp- 
edigaeth :  canys  os  ti  a'i  gwaredi, 
rhaid  i  ti  ^wneuthur  hynny  dra- 
chefn. 

20  Gwrando  gynghor,  a  chymmer 
addysg;  fel  y  byddech  ddoeth  yn 
dy  ddiwedd. 

21  ^Bwriadau  lawer  sydd  yng 
nghalon  dyn :  ond  cynghor  yr  Ar- 
glwydd, hwnnw  a  saif. 

22  Deisyfiad  dyn  yw  ei  drugaredd 
ef :  a  gweU  yw  y  dyn  tlawd  na'r 
gwr  celwyddog. 

23  Ofti  yr  a!rglwydd  a  dywys  i 
fywyd :  a'r  neb  y  byddo  ganddo,  a 
erys  yn  ddiwall,  heb  i  ddrwg  ym- 
weled  âg  ef 

24  *Y  dyn  swrth  a  gudd  ei  law 
yn  ei  fynwes,  ac  ni  estyn  hi  at  ei 
enau. 

25  *"  Taro  watAvarwr,  a'r  ehud  fydd 
gyfrwysach :  a  phan  geryddech  y 
deallus,  efe  a  ddeall  wybodaeth. 

26  ^  Mab  gwaradwyddus  gwarthus 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1000. 

f  pen.  14. 

20. 
S  jimhil. 
4keb. 

galon. 

e  ad.  5. 


h  pen.  30. 

22. 

Preg.  10.  C, 

7. 
'  pen.  14. 

29. 
B  Neil. 

CaUineb. 

k  pen.  16. 
14,  15. 
a  20.  2. 
a  28. 15. 

1  pen.  10.  1. 

a  15.  20. 

a  17. 21, 2.5. 
m  pen.  21. 9, 

19.  a  27. 15. 


n  pen.  18. 
22. 


Open.  10,  4. 
a  20.  13. 
.1  23.  21. 

6  Neu. 
segurìlijd. 

P  liuc  in. 
28.  a  11. 28. 

1  pen.  28. 

Blatt.  10. 
42.  a  25. 40. 
2  Cor.  9.  C, 
7. 

7  Nei), 
tvaitlt. 

r  pen.  li. 
24.  a  23.1.»,. 

8  er  iddo 
weiddi. 


9  Heb. 

ychican- 


8  .Job  23.  I3w 
Vs.  33. 10, 
11. 

ii.ir..i,9t. 

s.  14.21Ì, 
27.a4(i.ia 
Heb.  tí.  17. 


Ês': 


t  pen.  15. 
19.  a  20. 13.  , 


u  ren.  21. 
11. 


»  ]ien.  17. 
25. 


Rhinweddau  moesol,  a'u 


DIARHEBION,  XX. 


gwrthwyneb  feiau. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1000. 


ZHeb. 
Belial. 

yjobló.lfi. 
a  20. 12, 13. 
a  34.  7. 


»  Es.  28. 7. 
Hos.  4. 11. 


b  pen.  16. 
i     14.  a  19. 12. 


c  pen.  17. 
14. 


d  pen.  10. 4. 


e  pen.  18.  4. 


f  pen.  25. 

14. 
»  Neil, 

haslioni. 


e  Fa.  112.  2. 
h  ad.  26. 


11  Bren.  8. 

46. 

2  Chron.  6. 

30. 

.Tob  14.  4. 

Pa.  51.  5. 

Preg.7.20. 

1  loan  L  8. 
k  Deut.  25. 

13,  ic. 

ad.  23. 

pen.  11. 1. 

a  16. 11. 

Mic.  e,  if^, 
11. 

3  Hob. 

Carreg  a 

charreg, 

ephali  oc 

ephah. 
1  Exod.  4. 

11. 

Ps.  91.  9. 
m  pen.  6. 9. 

a  12. 11. 

a  19. 15. 


n  pen.  3.  15. 

a  8.  11. 
4  dlws. 
0  pen.  22. 

27.  a  27. 13. 


P  pen.  9. 17. 


a  anrheitliia  ei  dad,  ac  a  yrr  ei  fam 
ar  grwydr. 

27  Fy  mab,  paid  â  gwrandaw  yr 
addysg  a  hair  i  ti  gyfeiliorni  oddi 
wrth  eiriau  gwybodaeth. 

28  Tyst  -  y  fall  a  watwar  farn : 
a  ygenau  y  drygionus  a  Iwngc  an- 
wiredd. 

29  Barn  sydd  barod  i'r  gwatwar- 
wyr,  a  chleisiau  i  gefn  y  ffyliaid. 

PENNOD  XX. 

*/^WATWARUS   yw   gwin,   a 
vJT  therfysgaidd  yw  diod  gadarn  : 
pwy  bynnag  a  siommir  ynddi,  nid 
yw  ddoeth. 

2  ^Megis  rhuad  Hew  ieuangc  yiv 
ofti  y  brenhin :  y  mae  y  neb  al 
cyíFrô  ef  i  ddigofaint  yn  pecliu  yn 
erbyn  ei  enaid  ei  hun, 

3  ""  Anrhydeddus  yw  i  wr  beidio 
âg  ymryson :  ond  pob  ffol  a  fyn 
ymyrraeth. 

4  "^  Y  d'iog  nid  ardd,  o  herwydd  oer- 
der  y  gauaf ;  am  hynny  y  cardotta 
efe  y  cynhauaf,  ac  ni  cliaiff  ddim. 

5  ^Megis  dyfroedd  dyfnion  yw 
pAvyll  y'nghalon  gwr:  etto  y  gwr 
call  a'i  tyn  allan. 

6  'Llawer  dyn  a  gyhoedda  ei 
2  drugarowgrwydd  ei  hun :  ond  pwy 
a  gaiff  wr  flfyddlawn  ? 

7  Y  cyfiawn  a  rodia  yn  ei  uniondeb : 
gwỳn  eu  byd  ^  ei  blant  ar  ei  ol  ef. 

8  **  Brenhin  yn  eistedd  ar  orsedd 
barn,  a  wasgar  a'i  lygaid  bob  drwg. 

9  '  Pwy  a  ddichon  ddywedyd,  Mi 
a  lanheais  fy  nghalon,  glân  wyf 
oddi  wrth  fy  mhechod  ? 

10  ''^Amryw  bwysau,  ac  amryw 
fesurau,  ffiaidd  gan  yr  Akglwydd 
bob  un  o'r  ddau. 

11  Bachgen  a  adweinir  wrth  ei 
waith,  ai  pur  ai  uniawn  yw  ei 
waith. 

12  ^  Y  glust  yn  clywed,  a'r  Uygad 
yn  gweled,  yr  Aeglwydd  a  wnaeth 
bob  un  o'r  ddau. 

13  "Na  char  gysgu,  rhag  dy  iyned 
yn  dlawd :  agor  dy  lygaid,  fel  y'th 
ddigoner  â  bara. 

14  Drwg,  drwg,  medd  y  prynwr : 
ond  pan  el  o'r  neilldu,  efe  a  ym- 
fírostia. 

15  Y  mae  aur,  a  gemmau  lawer : 
ond  "gwefusau  gwybodaeth  sydd 
^  ddodrefnyn  gwerthfawr. 

16  "  Cymmer  wisg  y  gwr  a  fachnio 
dros  estron  ;  a  chymmer  wystl 
ganddo  dros  estrones. 

17  P  Melus  gan  wr  fara  trwy  ffals- 


edd :  ond  o'r  diwedd  ei  enau  a  len- 
wir  â  graian. 

18  iBwriadau  a  sicrhêir  trwy 
gynghor :  a  '  thrwy  gynghor  dies- 
genius  dos  i  ryfela. 

19  *Y  neb  a  fyddo  athrodwr  a 
ddatguddia  gyfrinach :  am  hynny 
nac  ymyrr  a'r  hwn  a  ^*  wenhieithio 
a'i  wefusau. 

20  *  Y  neb  a  felldithio  ei  dad  neu 
ei  fam,  "ei  ^ganwyll  a  ddiffoddir 
yn  y  tywyllwch  du. 

21  ^  Etifeddiaeth  a  geir  ar  frys 
yn  y  dechreuad ;  ond  ei  diwedd 
ni  fendithir. 

22  ^Na  ddywed.  Mi  a  dalaf  ddrwg: 
disgwyl  wrth  yr  Arglwydd,  ac  efe 
a'th  achub. 

23  ^Ffiaidd  gan  yr  Arglwydd 
amryw  bwysau;  a  chlorian  twyll- 
odrus  nid  yw  dda. 

24  ^Oddi  wrth  yr  Arglwydd  y 
mae  cerddediad  gwr :  ond  beth  a 
ddeall  dyn  o'i  fifordd  ei  hun  ? 

25  Magi  yw  i  wr  lyngcu  peth  cys- 
segredig;  ac  wedi  addunedu,  ym- 
ofyn. 

26  ^  Brenhin  doeth  a  wasgar  yr  an- 
nuwiol,  ac  a  dry  yr  olwyn  arnynt. 

27  ''^Canwyll  yr  Arglwydd  yw 
yspryd  dyn,  yn  chwilio  hoU  gell- 
oedd  y  bol. 

28  ^Trugaredd  a  fíyddlondeb  a 
gadwant  y  brenhin;  a'i  orseddfa  a 
gadarnhêir  trwy  drugaredd. 

29  Gogoniant  gwŷr  ieuaingc  yw 
eu  nerth;  a  ^harddwch  henafgwyr 
yw  gwallt  gwýn. 

30  Cleisiau  briw  ^  a  lanhâ  ddrwg : 
felly  y  gwna  dyrnodiau  gelloedd 
y  boL 

PENNOD  XXL 

J^EL  afonydd  o  ddwfr  y  mae 
-^  calon  y  brenhin  yn  Haw  yr 
Arglwydd:  efe  a'i  try  hi  lie  y 
mynno. 

2  *Pob  ffordd  gwr  sydd  uniawn 
yn  ei  olwg  ei  hun :  ond  yr  Ar- 
glwydd a  bwysa  y  calonnau. 

3  ^Gwneuthur  cyfiawnder  a  barn 
sydd  well  gan  yr  Arglwydd  nag 
aberth. 

4  ''Uchder  golwg,  a  balchder  calon, 
2  ac  ar  yr  annuwiol,  sydd  bechod. 

5  "^Bwriadau  y  diesgeulus  sydd 
at  helaethrwydd  yn  unig:  ond  ^yr 
eiddo  pob  prysur  at  eisieu  yn  unig. 

6  ^Trysorau  a  gasgler  â  thafod  cel- 
wyddog,  a  chwelir  megis  gwagedd 
gan  y  neb  sydd  yn  ceisio  angau. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1000. 

1  pen.  15. 

22.  a  24.  6, 
rLucl4..3L 
»  pen.  11. 

13. 

5  Neu, 
ddeno. 

t  Exod.  21. 

17. 

Lef.  20.  9. 

Matt.  15. 4. 
"  pen.  24. 

20. 

6  Neu, 
lamp. 

X  pen.  28. 
20. 

y  Deut.  32. 

35. 

pen.  17. 13. 

a  24.  29. 

Ehuf.  12. 

17. 

1  Thesa.  5. 

15. 

1  Petr  3.  9. 
z  ad.  10. 

aPs.  37.  23. 
pen.  16.  9. 
Jer.  10.  23. 


b  Ps.  101. 5, 

&c. 


clCt;r.  2. 
11. 

7  Neu, 
Lamp. 

d  Ps.  101.  1. 
pen.  29. 14. 


e  pen.  16. 
31. 


8  Heb.  syc^d 
feddyg. 
iniaeth  i. 


1  pen.  IC.  2. 


b  1  Sam.  15. 

22. 

Ps.  50.  8. 

Es.  1. 11, 

&c. 

Hos.  6.  6. 

Mic.  6.  7, 

8. 

0  pen.  6. 17. 
2  Neu, 

a  lamp. 
d  pen.  10.  4. 

a  13.  4. 
8  bwriadau 

pob,  &c. 
e  pen.  10.  2. 

a  13.  li. 


Rhimceddau  moesol,  oíu 


DIARHEBION,  XXII. 


gwrthwyneh  feiau. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
1000. 

4Heb. 

llifia,  neii, 

ymdeiihia 

qyd  â 

hwynt. 
fad.  19. 

pen.  19. 13. 

a  25.  24. 

a  27. 15. 
BHeb. 

ci/feillach. 
B  lago  4.  5. 


h  pen.  10. 
25. 


i  Matt.  18. 
SO,  &c. 


k  pen.  17.  S, 
23.  a  18. 16. 


6Neu, 
lawenydd. 


1  pen.  11.  8. 
Es.  43.  3. 


m  ad.  9. 

7Heb. 
yn  nhir  yr 
aniahuch. 

nPs.  112.3. 


Open.  15.  9. 


P  Prrg.  9.     • 
14,  ic. 


1  pen.  12. 
13.  a  13.  3. 
a  IS.  21. 


8  Heb. 
bulchder. 
«•  pen.  13.  i. 


•  Pa.  112.  9. 

t  Pa.  50.  9. 

pen.  15.  8. 

Es.  6e.  3. 

.)er.  6.  20. 

Amos  5. 22. 
8  Heb. 

ysgehrderf 

I . 


7  Anrhaith  yr  annuwiol  a'u^difetha 
hwynt,  am  iddynt  wrthod  gwiieuth- 
ur  barn. 

8  Trofaus  a  dieithr  yw  ffordd  dyn : 
ond  y  pur  sydd  uniawn  ei  waith. 

9  ^Gwell  yw  bod  mewn  congl  yn 
nen  tỳ,  na  bod  gyd  â  gwraig  anynad 
mewn  tŷ  ^  ehang. 

10  ^Enaid  yr  annuwiol  a  ddeisyf 
ddrwg :  nid  grasol  yw  ei  gymmydog 
yn  ei  olwg  ef 

11  ^Pan  gosper  gwatwarwr,  y  bydd 
yr  ehud  callach  :  a  phan  ddysger  y 
doeth,  efe  a  dderbyn  wybodaeth. 

12  Call  y  mae  y  cyfiawn  yn  ystyr- 
ied  am  dŷ  yr  annuwiol :  ond  y  mae 
Duw  yn  difetha  y  rhai  annuwiol  am 
eu  drygioni. 

13 '  Y  neb  a  gauo  ei  glust  rhag  Uef 
y  tlawd,  a  lefain  ei  hunan,  ac  nis 
gwrandewir  ef. 

14  ^Rhodd  yn  y  dirgel  a  dyrr 
ddigofaint;  a  gwobr  yn  y  fynwes, 
lid  cryf. 

15  Llawen  gan  y  cyfiawn  wneuth- 
ur  barn  :  ond  dinystr  /ydd  i  weith- 
wyr  anwiredd. 

16  Dyn  yn  myned  ar  gyfeiliorn 
oddi  ar  fifordd  deall,  a  orphwys  yng 
nghynnulleidfa  y  meirw. 

17  Y  neb  a  garo  *^  ddifyrrwch,  a 
ddaw  i  diodi :  a'r  neb  a  garo  win 
ac  olew,  ni  bydd  cyfoethog. 

18  ^Yr  annuwiol  a  roddir  yn  iawn 
dros  y  cyfiawn,  a'r  troseddwr  dros 
yr  uniawn. 

19  ™  Gwell  yw  aros  '  yn  yr  anial- 
wch,  na  chyd  â  gwraig  anynad  ddig- 
Uawn. 

20  "  F  mae  trysor  dymunol,  ac 
olew,  yn  nhrigfa  y  doeth ;  ond  dyn 
fíbl  a'u  Uwngc  hwynt. 

21  °  Y  neb  a  ddilyno  gyfiawnder  a 
thrugaredd,  a  gaiff  fywyd,  cyfiawn- 
der,  ac  anrhydedd. 

22  pY  doeth  a  ddring  i  ddinas  y 
cedyrn,  ac  a  fwrw  i  lawr  y  cadernid 
y  mae  hi  yn  hyderu  arno. 

23  iY  neb  a  gad  wo  ei  enau  a'i  dafod, 
a  geidw  ei  enaid  rhag  cyfyngder. 

24  Y  balch  a'r  gwatwarwr  uchel, 
yw  enw  y  gwr  a  wnelo  beth  mewn 
digllonedd  ^  balch. 

25 '  Deisyfiad  y  diog  a'i  Uadd :  can- 
ys  ei  ddwylaw  a  wrthodant  weithio : 

26  Yn  hyd  y  dydd  y  mae  yn  fawr 
ei  awydd :  ond  *  y  cyfiawn  a  rydd, 
ac  ni  arbed. 

27  'Aberth  y  rhai  annuwiol  sydd 
fíìaidd :  pa  faint  mwy,  2>^'^  oflrym- 
mant  mewn  '^  meddwl  drwg  ? 


28  ''Tyst  celwyddog  a  ddifethir: 
ond  y  gwr  a  wrandawo,  a  lefara  yn 
^astad. 

29  Gwr  annuwiol  a  galeda  ei  wyn- 
eb :  ond  yr  uniawn  a  ^  gyfarwydda 
ei  fibrdd. 

30  ''Nid  oes  doethineb,  na  deall,  na 
chynghor,  yn  erbyn  yr  Arglwydd. 

31  ^Y  march  a  ddarperir  erbyn 
dydd  y  frwydr :  ond  ^  ymwared 
sydd  oddi  wrth  yr  Arglwydd. 

PENNOD  XXII. 

MWY  dymunol  yiv  ^  enw  da  na 
chyfoeth  lawer;   a  gwell  yw 
ffafr  dda  nag  arian,  ac  nag  aur. 

2  ''Y  tlawd  a'r  cyfoethog  a  gyd- 
gyfarfyddant :  "^  yr  Arglwydd  yw 
gwneuthurwr  y  rhai  hyn  oil. 

3  "^Y  call  a  genfydd  y  drwg,  ac  a 
ymgûdd :  ond  y  fiyliaid  a  ant  rhag- 
ddynt,  ac  a  gospir. 

4  ^  Gwobr  gostyngeiddrwydd  ac  ofn 
yr  Arglwydd,  yw  cyfoeth,  ac  an- 
rhydedd, a  bywyd. 

5  ^  Drain  a  maglau  sydd  yn  flbrdd 
y  cyndyn  :  sy  neb  a  gadwo  ei  enaid, 
a  fydd  bell  oddi  wrthynt  hwy. 

6  Hyiforddia  blentyn  ym  mhen 
ei  ffordd ;  a  phan  heneiddio  nid 
ymedy  â  hi. 

7  **  Y  cyfoethog  a  arglwyddiaetha  ar 
y  tlawd ;  a  gvfa^fydd  yr  hwn  a  gafio 
fenthyg  i'r  gwr  a  roddo  fenthyg. 

8  '  Y  neb  a  hauo  anwiredd  a  fed 
flinder ;  a  gwialen  ei  ddigofaint  ^  ef 
a  baUa. 

9  k  3  Yr  hael  ei  lygad  a  fendithir : 
canys  efe  a  rydd  o'i  fara  i'r  tlawd. 

10  ^Bwrw  allan  y  gwatwarwr,  a'r 
gynnen  a  â  allan;  le,  yr  ymryson 
a'r  gwarth  a  dderfydd. 

11  "Y  neb  a  garo  lendid  calon, 
*  am  ras  ei  wefusau  a  gaiff  y  bren- 
hin  yn  garedig  iddo. 

12  Llygaid  yr  Arglwydd  a  gadw- 
ant  wybodaeth ;  ac  efe  a  ddinystria 
^  eiriau  y  troseddwr. 

13  "Medd  y  diog,  Y  mae  Hew 
allan ;  fo'in  lleddir  y'nghanol  yr 
heolydd. 

14  "Ffos  ddofn  yw  genau  gwrag- 
edd  dieithr:  Py  neb  y  byddo  yr  Ar- 
glwydd yn  ddig  wrtho,  a  syrth  yno. 

15  Ffolineb  sydd  yn  rhwym  yng 
nghalon  plentyn;  ond  ''gwialen  cer- 
ydd  a'i  gyrr  ym  mhell  oddi  wrtho. 

16  Y  neb  a  orthrymmo  y  tlawd  er 
ychwanegu  ei  gyfoetli,  a'v  neb  a 
roddo  i'r  cyfoethog,  a  ddaiv  i  dlodi 
yn  ddiammeu. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1000. 

"pen.  19.  5, 

2  Neu, 
ystyria. 

I  Jer.  9.  23. 


J  Pb.  20.  7. 
a  33.  17. 
z  Pa.  3.  8. 


a  Preg.  7. 1. 


b  pen.  29. 13. 
open.  14.31. 


d  pen.  14. 16. 

a  Ü7.  12. 


ePs.  112.3. 


fpen.15.19. 

s  1  loan  5. 
18. 


h  lago  2.  6. 


i  Job  4.  3. 
Ho3. 10. 13. 

2  Heb.  y 
derfydd 
am  da  no. 

l£2Cor.  9.  6. 

3  Heb.  Y 
daionus  ei 
lygad. 

1  Pa.  101.5. 


mPs.101.6. 
pen.  16.  13. 
4 Neu,  ac  y 
sydd  d  gru» 
yn  ei  we- 
fusau. 


5  Nen, 
fatterion. 
Open.  26.  la 


0  pen.  2.  16. 

a  5. 3.  a  7. 

5.  a  ^3.  27. 
P  Prcg.  7. 

26. 


1  pen.  13. 
24.  a  19. 13. 
a  23.  13, 14. 
a  29.  15, 17, 


Rhinweddau  moesol,  a'u 


DIARHEBION,  XXIIl 


gimthwyneb  feiau. 


C?yn 

CRIST 

Cylch 

1000. 

6  nẁ.foi. 


TNen, 
gobeithia 
ailhau. 

r  pen.  8.  6. 


8  Xeu,  aHh 
anfonaiU. 


8  7ech.7. 
10. 

t.Tr,b31.21. 
Pa.  68.  5. 
pen.  23. 11. 


Open.  6.  1. 
a  11.  15. 


«pen.  20. 16. 

T  Dent.  19. 
14.  a  27. 17. 
pan.  23. 10. 


«  pen.  28. 20. 

1  Tim.  6. 9, 

10. 
b  pen,  3.  5. 


17  Gogwydda  dy  glust,  a  gwrando 
eiriau  y  doethion,  a  gosod  dy  galon 
ar  fy  ngwybodaeth. 

18  Canys  peth  peraidd  yw  os  cedwi 
hwynt  yn  dy  ^ galon;  cymhwysir 
hwynt  hefyd  yn  dy  wefusaiL 

19  Fel  y  byddo  dy  obaith  yn  yr 
Arglwydd,  yr  hysbysais  i  ti  hedd- 
yw, '  le,  i  ti. 

20  Oni  ysgrifenais  i  ti  eiriau  'ar- 
dderchog  o  gynghor  a  gwybodaeth, 

21  I  beri  i  ti  adnabod  sicrwydd 
geiriau  gwirionedd,  fel  y  gaUit  atteb 
geiriau  y  gwirionedd  i'r  neb  ^  a  an- 
fonant  attat  ? 

22  Na  yspeilia  mo'r  tlawd,  o  her- 
wydd  ei  fod  yn  dlawd :  ac  *na  or- 
thrymma  y  cystuddiol  yn  y  porth. 

23  Canys  *yr  Aeglwydd  a  ddadleu 
eu  dadl  hwynt,  ac  a  orthrymma  en- 
aid  y  neb  a'u  gorthrymmo  hwynt. 

24  Na  fydd  gydymmaith  i'r  dig- 
llawn;  ac  na  chyd-gerdd  â  gwr 
Uidiog : 

25  Rhag  i  ti  ddysgu  ei  hvybrau  ef, 
a  chael  magi  i'th  enaid. 

26  "Na  fydd  un  o'r  rhai  a  roddant 
eu  dwylaw,  o'r  rhai  a  fachniant  am 
ddyled. 

27  Oni  bydd  gennyt  i  dalu,  paham 
y  ""cymmerai  efe  dy  wely  oddi  tanat? 

28  y  Na  symmud  mo'r  hen  deriyn, 
yr  hwn  a  osododd  dy  dadau. 

29  A  welaist  ti  wr  diesgeulus  yn 
ei  orchwyl?  efe  a  saif  ger  bron 
breuhinoedd,  ac  ni  saif  ger  bron 
rhai  isel-radd. 

PENNOD  XXIIL 

PAN  eisteddych  i  fwytta  gyd  â 
thywysog,    ystyria   yn    ddyfal 
beth  sydd  ger  dy  fron : 

2  A  gosod  gyllell  ar  dy  geg,  os 
hyddi  ddyn  blysig. 

3  Na  ddeisyf  ei  ddanteithion  ef : 
canys  bwyd  twyllodrus  ydyiv. 

4  ^Nac  ymflina  i  ymgyfoethogi : 
''dod  heibio  dy  synwyr  dy  hun. 

5  A  beri  di  i'th  lygaid  ehedeg  ar 
y  peth  nid  yw?  canys  golud  yn 
ddiau  a  gymmer  adenydd,  ac  a 
eheda  ymaith  megis  eryr  tu  a'r 
wybr. 

C  Na  fwytta  fwyd  y  drwg  ei  lyg- 
ad;  ac  na  chvrennych  mo'i  ddan- 
teithion ef 

7  Canys  fel  y  meddylia  yn  ei  galon, 
feUy  efe  a  ddywed  wrthyt,  Bwytta 
ac  ỳf ;  a'i  galon  heb  fod  gyd  â  thi. 

8  Y  tammaid  a  fwytteaist  a  fwri  i 
fynu,  a'th  eiriau  melus  a  goUi. 


9  °Na  lefara  He  y  clywo  y  ffol: 
canys  efe  a  ddiystyra  ddoethineb 
dy  eiriau. 

10  "^Na  symmud  mo'r  hen  der- 
fyn  ;  ac  na  ddos  i  feusydd  yr  am- 
ddifaid : 

11  "^  Canys  eu  gwaredwi'  hwynt 
sydd  nerthol ;  ac  a  amddiffyn  eu 
^  cweryl  hwynt  yn  dy  erbyn  di. 

12  Gosod  dy  galon  ar  addysg,  a'th 
glustiau  ar  eiriau  gwybodaeth. 

13  ^Na  thyn  gerydd  oddi  wrth  dy 
blentyn:  os  curi  ef  â  gwîalen,  ni 
bydd  efe  farw. 

14  Cur  ef  â  gwialen,  a  thi  a  achubi 
ei  enaid  rhag  uffern. 

15  Fy  mab,  «os  dy  galon  di  fydd 
doeth,  fy  nghalon  innau  a  lawen- 
ycha; 

16  le,  fy  arennau  a  grychneidiant, 
pan  draetho  dy  wefusau  di  gyfiawn- 
der. 

17  ^Na  wỳnfyded  dy  galon  wrth 
bechaduriaid :  ond  '  aros  ja  ofn  yr 
Arglwydd  yn  hyd  y  dydd. 

18  ^  Canys  yn  ddiau  y  mae  gwobr ; 
ac  ni  phaUa  dy  ddisgwyliad. 

19  Ergly w,  fy  mab,  a  bydd  ddoeth ; 
a  chyfar^vydda  dy  galon  yn  y  ffordd. 

20^  Na  fydd  ym  mysg  y  rhai  sydd 
yn  meddwi  ar  win ;  ym  mysg  y  rhai 
gly  thion  ar  ^  gig. 

21  Canys  y  meddw  a'r  glwth  a 
ddaw  i  dlodi :  a  ^"  chysgu  ^  a  bair 
fyned  mewn  gwisg  garpiog. 

22  "  Gwrando  ar  dy  dad  a'th  gen- 
hedlodd:  ac  na  ddiystyra  dy  fam 
pan  heneiddio. 

23  °Pryn  y  gwir,  ac  na  worth ;  felly 
doethineb,  ac  addysg,  a  deall. 

24  P  Tad  y  cyfiawn  a  orfoledda  yn 
fawr ;  a'r  neb  a  genhedlo  fab  doeth, 
a  ìawenhâ  o'i  blegid. 

25  Dy  dad  a'th  fam  a  lawenycha ; 
a'r  hon  a'th  ymddûg  a  orfoledda. 

26  Fy  mab,  moes  i  mi  dy  galon; 
dalied  dy  lygaid  ar  fy  ffyrdd  i. 

27  'î  Canys  ffos  ddofn  yw  puttain : 
a  phydew  cyfyng  yw  y  ddieithr. 

28  ^  lë,  hi  a  gynllwyn  fel  ^gwill- 
iad ;  ac  a  chwanega  bechaduriaid 
ym  mysg  dynion. 

29  "I  bwy  y  mae  gwae?  i  bwy  y 
mae  ochain  ?  i  bwy  y  mae  cynnen  ? 
i  bwy  y  mae  dadwrdd  ?  ac  i  bwy  y 
mae  gweliau  heb  achos?  i  bwy  *y 
mae  Uygaid  cochion  ? 

30  I'r  neb  sydd  yn  aros  wrth  y 
gwin :  i'r  neb  sydd  yn  myned  i 
ymofyn  am  "win  cymmysgedig. 

31  Nac   edrych   ar  y  gAvin  pan 


Rhiniveddau  moesol,  a'u 


DIARHEBION,  XXIV. 


gwì'thwynéb  feiau. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

1000. 


6Heb. 

y'nglialon. 


31  Edrych 
Deut.29.]0. 
Es.  56.  12. 


»  Ps.  37.  1. 
&c.  a  73.  3. 
pen.  3.  31. 
a  23.  17. 
ad.  19. 

bPs.  10.  7. 


«pen.  21. 22. 

Preg.  9.  IG. 
2Heb.  !7?-ÿ/- 

hâ  nerth. 
d  pen.  11. 14, 

a  15.  22. 

a  20.  18. 

Luc  14. 31. 

6  Ps.  10.  5. 
pen.  14.  6. 


3  ITeb.  yn 

nydd. 
4Beb. 

Ojlfyng. 
iPs.  82.  4. 

Ks.  58.  6, 7. 

lloanS.lö. 


ejob34.n. 
Ps.  62.  12. 
Jer.32.  I'l. 
Rhiif.  2.  0. 
Dat.22.12. 


5  Heb.  i 
dajlod  dy 
enau. 

hPs.  19.10. 
a  119.  lOLS. 

'pen.  23. 18. 


k  Job  5.  19, 
I's.  34.  H>. 
a  37.  24. 


fyddo  coch,  pan  ddangoso  ei  liw 
yn  y  cwppan,  pan  ymgynhyrfo  yn 
iawn. 

32  Yn  y  diwedd  efe  a  frath  fel 
sarph,  ac  a  biga  fel  neidr. 

33  Dy  lygaid  a  edrychant  ar  wrag- 
edd  dieithr,  a'th  galon  a  draetha 
drawsedd. 

34  Ti  a  fyddi  megis  un  yn  cysgu 
^y'nghanol  y  môr,  ac  fel  un  yn  cysgu 
ym  mhen  yr  h^ylbren. 

35  Curent  fi,  meddi,  ac  ni  chlaf- 
ychais  ;  dulient  fi,  ac  nis  gAYybûm  : 
""pan  ddeffrôwyf,  mi  a  âf  rhagof; 
mi  a'i  ceisiaf  drachefn. 

PENNOD  XXIV. 

A  chenfigenna  wi'th  wŷr  an- 
nuwiol;  ac  na  chwennych  fod 
gyd  â  hwynt : 

2  ^Canys  eu  calon  a  fyfyria 
anrhaith,  a'u  gwefasau  a  draetha 
flinder. 

3  Trwy  ddoethineb  yr  adeiledir  tŷ, 
a  thrwy  ddeall  y  sicrhêir  ef : 

4  A  thrwy  wybodaeth  y  Uenwir  y 
celloedd  o  bob  golud  gwerthfawr  a 
hyfryd 

5 "  Gwr  doeth  Si/dd  nerthol ;  a  gwr 
pwyllog  a  ^  chwanega  ei  nerth. 

6  "^Canys  trwy  gynghor  doeth  y 
gwnei  dy  ryfel :  a  thrwy  lawer  o 
gyiighorwyr  y  hydd  diogelwch. 

7  "  Rhy  uchel  yw  doethineb  i  ffol ; 
ni  egyr  efe  ei  enau  yn  y  porth. 

8  Y  neb  a  fwriada  ddrygau,  a  elwir 
yn  ysgeler. 

9  Bwriad  y  ffol  sydd  bechod;  a 
ffiaidd  gan  ddynion  y  gwatwarus. 

10  Os  Uwfrhêi  ^mewn  amser  cyf- 
yngder,  *  bychan  yw  dy  nerth. 

11  ^G wared  y  rhai  a  lusgir  i  angau : 
a  ymadewit  â'r  neb  sydd  barod  i'w 
Uadd? 

12  Os  dywedi,  Wele,  ni  wyddom  ni 
hyn :  onid  yw  pwyswr  y  calonnau 
yn  deall  ?  a'r  hwn  sydd  yn  cadw  dy 
enaid,  oni  ŵyr  efe?  ac  oni  sthâl  efe 
i  bob  un  yn  ol  ei  weithred  ? 

13  Fy  mab,  bwytta  fel ;  canys  da 
yw :  a'r  dil  mêl ;  canys  melus  yw 
^i'th  enau. 

14  ^  Felly  y  hydd  gwybodaeth 
doethineb  i'th  enaid:  os  cei  di  hi, 
*yn  ddiau  fe  fydd  gwobr,  a'th  obaith 
ni  phalla. 

15  Na  chynllwyn  di,  0  annuwiol, 
wrth  drigfa  y  cyfiawn ;  na  anrheith- 
ia  ei  orphwysfa  ef. 

16  "^  Canys  seithwaith  y  syrth  y 
cyfiawn,  ac  efe  a  gyfyd  drachefn: 


ond    'yr   annuwiolion  a   syrthiant 
mewn  drygioni. 

17  ""Pan  syrthio  dy  elyn,  na  la- 
wenycha:  a  phan  dramgwyddo,  na 
orfoledded  dy  galon : 

18  Rhag  i'r  Arglwydd  weled,  a 
bod  hynny  yn  ddrwg  yn  ei  olwg  ef, 
ac  iddo  droi  ei  ddig  oddi  wrtho  ef 
attat  ti. 

19  °Nac  ^ymddigia  o  herwydd  y 
drwg-iveithredivyr ;  na  chenfigenna 
wrth  yr  annuwiolion : 

20  Canys  ni  bydd  gwobr  i'r  dryg- 
ionus  :  "  ^  canwyll  yr  annuwiolion  a 
ddiffoddir. 

21  Fy  mab,  oiha  yr  Arglwydd 
a'r  brenhin,  ac  nac  ymyrr  a'r  ^  rhai 
anwastad : 

22  Canys  yn  ddisymmwth  y  cyfyd 
eu  distryw  hwy :  a  phwy  a  ŵyr  eu 
dinystr  hwy  ill  dau  ? 

23  1Í  Dyma  hefyd  bethau  doeth- 
ion.  p  Md  da  derbyn  wyneb  mewn 
barn. 

24  iY  neb  a  ddywedo  wrth  yr 
annuwiol,  Cyfia^vn  ivyt ;  y  bobl 
a'i  meUdithiant  ef,  cenhedloedd  a'i 
fíieiddiant  ef : 

25  Ond  i'r  neb  a!i  ceryddo,  y  bydd 
hyfrydwch;  a  bendith  Mda  a  ddi- 
gwydd  iddynt. 

26  Paicb  a  gusana  wefusau  y  neb 
a  attebo  eiriau  uniawn. 

27  "^Darpara  dy  orchwyl  oddi  allan, 
a  dospartha  ef  i  ti  yn  y  maes :  ac 
wedi  hynny  adeilada  dy  dy. 

28  Na  fydd  dyst  heb  achos  yn 
erbyn  dy  gymmydog :  ac  na  huda 
a'th  wefasau. 

29  ^Na  ddywed,  Mi  a  wnaf  iddo  ef 
fel  y  gwnaeth  yntau  i  minnau ;  mi 
a  dalaf  i'r  gwr  yn  ol  ei  weithred. 

30  Mi  a  euthum  heibio  i  faes  y 
dyn  diog,  a  heibio  i  winllan  yr  ang- 
hall; 

31  Ac  wele,  codasai  drain  ar  hyd- 
ddo  oil ;  danadl  a  guddiasai  ei 
wyneb  ef ;  a'i  fagwyr  gerrig  a  syrth- 
iasai  i  lawr. 

32  Gwelais  hyn,  a  mi  a  ^ystyriais 
yn  ddwys  ;  edrychais  arno,  a  chym- 
merais  addysg. 

33  *  Ychydig  gysgu,  ychydig  hepian, 
ychydig  wasgu  dwylaw  i  gysgu  : 

34  Felly  y  daw  dy  dlodi  megis 
ymdeithydd,  a'th  angen  fel  gwr 
^  arfog. 

PENNOD  XXV. 

1  Addysg  ynghylch  brenhinoedd,  8  a  gocliel 
achosion  i  ymrafaelio. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

1000. 

'  Amos  5.  2, 

a  8.  14. 
m  Job  31. 

29. 

Ps.  3.5. 15. 

pen.  17.  5. 


n  Ps.  ST.  1. 

pen.  23. 17. 
ad.  I. 

6  Neil,  i;m- 
gyfeillacha 
<ÎV  drwg, 
(Sic. 

0  Job  18.  5, 
6.  a  21.  17. 
pen.  13.  9. 
a  20.  20. 

7  Neil, 
lamp. 

8  Heb. 
newidwyr. 


PLef.19.15. 

Dent.  1. 17. 

a  16.  19. 

pen.  18.  5. 

a  28.  21. 

loan  7.  24. 
1  pen.  17. 15. 

Es.  5.  23. 


9  Heb. 
daioni. 


■Luc  14.28. 


«pen.  £0.22. 
Matt.  5.39. 
Rhiil.  12. 
17, 19. 


2  Heb. 
osodais  fy 
nghalon. 


:  pen.  6.  9, 

&C. 


3  Heb. 
tarian. 


Avnryw  addysgîadau 


DIARHEBION,  XXV. 


o  eiddo  Solomorij 


Cyn 

CRIST 

Cylch 


2  gop'fodd. 
a  Deut.  £9. 

29. 

Khuf.  IL 

33. 


open.  20. 8. 


c  Luc  14. 
9,10. 


d  Matt.  5.25. 
a  28. 15. 


SNeu, 
un  arall. 


e  pen.  15. 23. 

4  Neu, 
vn  ei  le. 
Heb.  ar  ei 
olwynion. 


f  pen.  13.17. 


e  pen.  20.  6. 
ii  Judas  12. 


'Gen.  32. 4, 

&c. 

1  Sam.  25. 

24,  &c. 

pen.  15.  1. 

a  16. 14. 
k  ad.  27. 


6Neu,  BiYÎ 
avfi/ni/ch 
dy  droed  yn 
iihŷ  dy,âs.c. 

6  Ileb.  gael 
digoii. 

>  Pd.  120.  3, 
4. 
pen.  12. 18. 


DYMA  heiyd  ddiarhebion  Solo- 
mon, y  rhai  a  -  gasglodd  gwŷr 
Hezeciah  brenhin  Judah. 

2  ^Aiirhydedd  Duw  yw  dirgelu 
petli :  ond  anrhydedd  brenhin  yiv 
chwilio  peth  allan. 

3  Y  nefoedd  am  uchder,  y  ddaear 
am  ddyfnder,  a  chalon  brenhinoedd, 
ni  ellir  eu  chwilio. 

4  Tyn  yr  ammhuredd  oddi  wrth 
yr  arian,  a  daw  i'r  gof-arian  îestr. 

5  ^Tyn  yr  annuwiol  o  olwg  y 
brenhin,  a'i  orseddfa  ef  a  gadarn- 
hêir  trwy  gyfiawnder. 

6  "Nac  ymogonedda  ger  bron  y 
brenhin;  ac  na  saf  yn  lie  gwŷr 
mawr : 

7  Canys  gwell  i  ti  ddywedyd  wrth- 
yt,  Tyred  yma  i  fynu,  na'th  fwrw 
yn  ÎS  ger  bron  pendefig  yr  hwn  a 
welodd  dy  lygaid. 

8  Na  ddos  allan  i  gynhennu  ar 
frys :  rhag  na  wypecli  beth  a  wnel- 
ych  yn  ei  diwedd,  wedi  dy  gywil- 
yddio  gan  dy  gymmydog. 

9  '^Ymresymma  â'th  gymmydog  ei 
hiin :  ond  na  ddatguddia  gyfrinach 
i  ^  arall : 

10  Rhag  i'r  neb  a  fyddo  yn  gwran- 
daw  ddwyn  gwarth  arnat  ti;  ac  i'th 

'  gywilydd  na  thro  ymaith. 

11  ^Gair  a  ddyweder  *mewn  am- 
I  ser  sydd  megis  afalau  aur  me\Mi 
:  gwaith  arian  cerfiedig. 

I  12  CeryddAvr  doeth  i'r  glust  a 
I  wrandawo,  sydd /el  anwyl-dlws  eur- 
1  aid,  a  gwisg  o  aur  rhagorol. 
!  13  ^  Megis  oerder  eira  yn  amser 
I  cynhauaf,  yiv  cennad  íFyddla\^Ti  i'r 
i  rhai  a'i  gyi-raut :  canys  efe  a  lawen- 
I  ycha  enaid  ei  feistriaid. 
I  14  s  Y  neb  a  ymíFrostio  o  achos  gau 
I  rodd,  sydd  gyffelyh  i  ^  gymmylaii  a 
gwynt  heb  wlaw. 

15  'Trwy  hir-ymaros  y  boddlonir 
pendefig :  a  thafod  esmwyth  a  dyrr 
asgwrn. 

16  Pan  gaffech  fêl,  '^bwytta  a'th 
wasanaetho  :  rhag  wedi  dy  lenwi  o 
bono,  i  ti  ei  chwydu  ef. 

17  ^  Cadw  dy  droed  allan  o  dy  dy 
gymmydog  :  rhag  iddo  ^  flino  arnat, 
a'th  gasâu. 

I    18^Ynebaddygogam-dystiolaeth 
I  yn  erbyn  ei  gymmydog,  sydd  megis 
gordd,  a  chleddyf,  a  saeth  lem. 

19  Hyder  ar  ffalswr  yn  nydd  cyf- 
yngder,  sydd  megis  dant  wedi  ei 
dorri,  a  throed  wedi  tyrfu. 

20  Fel  yr  hwn  a  ddygo  ymaith 
wisg  yn  amser  oerfel,  ac  fel  finegr 


ar  nitr,  felly  y  mae  yr  hwn  sydd  yn 
canu  caniadau  i  galon  drist. 

21  ™  Os  dy  elyn  a  newjna,  portha 
ef  â  bara :  ac  os  sycheda,  dod  iddo 
ddiod  i'w  hyfed : 

22  Canys  marwor  a  bentyrri  ar  ei 
ben  ef ;  a'r  Akglwydd  a  dâi  i  ti. 

23  "Gwynt  y  gogledd  ''a  yrr  y 
gAvlaw  ymaith  :  felly  y  gyrr  ^  wyneb- 
pryd  digllawn  dafod  athrodgar. 

24 "  Gwell  yw  trigo  mewn  congl  yn 
nen  tŷ,  na  chyd  â  gwraig  anynad 
mewn  tŷ  ehang. 

25  Fel  dyfroedd  oerion  i  enaid 
sychedig,  yiv  newyddion  da  o  wlad 
bell. 

26  Gwr  cyfiawn  wedi  syrthio  i 
lawr  ger  bron  y  drygionus,  sydd 
megis  ffynnon  wedi  ei  chymmysgu 
â  gofer  budr. 

27  PNid  da  bwytta  llawer  o  fel:  ac 
felly  chwilio  eu  hanrhydedd,  nid 
anrhydedd  yw. 

28  1 Y  neb  ni  byddo  ganddo  attal 
ar  ei  yspryd  ei  hun,  sydd  megis 
dinas  ddrylliog  heb  gaer. 

PENNOD  XXVI. 

1  Addysg  ynghylch  ynfydion,  13  a  rhai  segur- 
Ihjd ;  17  ac  ynghylch  dynion  cynhennvs,  tra- 
fferthus. 

EGIS  ôd  yr  haf,  neu  ^wlaw  y! 
cynhauaf,  felly  nid  cymm-wys 
i'r  ffol  anrhydedd. 

2  Fel  yr  aderyn  wrth  grwydro,  a'r 
wennol  wrth  ehedeg,  felly  y  felldith 
ddiachos  ni  ddaw. 

3  Ffre^vyll  i  farch,  ''fírwyn  i  asyn, 
a  "  gwialen  i  gefn  yr  ynfyd. 

4  Na  atteb  ynfyd  yn  ol  ei  ynfyd- 
rwydd;  rhag  dy  fod  yn  gyffelyb 
iddo. 

5  Atteb  yr  ynfyd  yn  ol  ei  ynfyd- 
rwydd ;  rhag  iddo  fod  yn  ddoeth 
yn  ei  olwg  ei  hun. 

6  Y  neb  a  yrro  negesau  gyd  âg 
un  anghaU,  a  dyrr  ymaith  y  traed, 
ac  a  ŷf^  golled. 

7  Nid  gogyhyd  esgeiriau  y  cloff: 
felly  dammeg  y'ngenau  fíyliaid. 

8  Fel  un  "yn  rhwymo  carreg  mewn 
tafl  ;  felly  y  gwna  y  neb  a  anrhyd- 
eddo  ffbl. 

9  Fel  draen  yn  myned  i  law  dyn 
meddw ;  felly  y  mae  diareb  y'ngen- 
au yr  anghall. 

10  ^Y Duw  mawr  yr  hwn  a  luniodd 
bob  peth,  sydd  yn  gobr^vyo  y  ffol, 
ac  yn  talu  i'r  troseddwyr. 

11  '^ÄIegis  y  mae  y  ci  yn  dychwelyd 
at  ei  chwydfa;  felly  y  mae  y  ffol 
yn  ^  dychwelyd  at  ei  ffolineb. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
700. 

niExod.23. 
4. 

Matt.  5. 44. 
Rhii£,  12. 

20. 


«"Job  37. 22. 
7  Heb.  a 

esgor  ar  y 

gidaw. 
8Neu,<a/o<i 

athrodgar 

wyneb  dig. 
open.  19. 13. 

a  21.  9, 19. 


P  ad.  16. 


í  pen.  16. 32, 


a  1  Sam.  12. 
10. 


b  Ps.  32.  9. 
c  pen.  10. 13. 


2  Neil, 
drais. 


S  Nen,  yn 
gosod  rtifien 
gwerthlli  wr 
meivn  cnrit- 
edd  gerrig. 


i  Nen, 
Gwr  mniar 
a  gy/li- 
rutída 
batch,  ac 
sydd  yn 
cyflogi  y 
Jjol,  &c. 

<i  2  Petr  2. 

22. 
5  Heb.  ad- 

wneuthur. 


a  gasglivyd  gan 


DIARHEBION,  XXVII. 


wŷr  Hezeciah. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
700. 

e  pen.  29. 
20. 
pen.  22. 


fpen 


e  pen.  19. 
24. 


CNeu, 
ymddigio 
mewn  ci/n- 
lien  ni,  &c. 


^Heb. 

wreichion. 


8  Heb.  heb 
goed. 

h.  pen.  22. 
10. 

9  Ileb. 
gostega. 

i  pen.  15. 
18.  a  29. 22. 


fc  pen,  18.  8. 


ZNeu, 
adwemir. 


3  Heb. 

wnelo  ei 
leferydd  yn 
haicddgar. 

4  Neu,  Yn 
y  dirgel. 


I  Ps.  7. 15, 
16.  a  9. 15. 
a  10.  2. 
a  57.  (i. 
pen.  28. 10. 
Preg.  10.  8. 


» lago  4. 13, 

ä£C. 


12  *  A  well  di  wr  doeth  yn  ei  olwg 
ei  hun  ?  gwell  yw  y  gobaith  am  ifol 
nag  am  liwnnw, 

13  ^  Y  mae  Hew  maivr  ar  y  ffordd, 
medd  y  diog,  y  mae  llew  yn  yr 
heolydd. 

14  Fel  y  drws  yn  troi  ar  ei  golyn, 
felly  y  try  y  diog  yn  ei  wely. 

15  6  Y  diog  a  guddia  ei  law  yn  ei 
fj-nwes ;  blin  ganddo  ei  liestyn  at 
ei  enau  dracliefn. 

16  Doethach  yivi  y  diog  yn  ei 
olwg  ei  hun,  na  seithwyr  yn  ad- 
rodd  rlieswm. 

17  Y  neb  wrth  fyned  lieibio  a 
•^ymyiTO  â  chynnen  ni  plierthyn 
iddo,  sydd  megis  un  yn  cymmeryd 
ci  erbyn  ei  glustiau. 

18  Fel  dyn  gwallgofiis  a  daflo 
^  bentewynion  tan,  saetliau,  ac  arf- 
au  marwolaeth ; 

19  Felly  y  mae  y  gwr  a  dwyllo 
ei  gymmydog,  ac  a  ddywed,  Onid 
cellwair  yr  ydwyf  ? 

20  Megis  *pan  ddarfyddo  y  coed,  y 
diifydd  y  tan:  felly  ^pryd  na  hyddo 
athrodwr,  ^  derfydd  y  gynnen. 

21  "^Fel  glo  i'r  marwor,  a  choed  i'r 
tan ;  felly  y  mae  gwr  cynhennus  i 
ennyn  cynnen. 

22  ^Geiriau  yr  athrodwr  sydd 
megis  archollion,  a  hwy  a  ddisgyn- 
nant  i  gelloedd  y  bol. 

23  Fel  sorod  arian  wedi  eu  bwrw 
dros  ddryU  o  lestr  pridd ;  felly  y  mae 
gwefusau  poeth,  a  chalon  ddrwg. 

24  Y  digasog  a  ^ragrithia  â'i  we- 
fusau,  ac  yn  ei  galon  yn  bwriadu 
twyll: 

25  Pan  "ddywedo  efe  yn  dêg,  na 
ymddiried  iddo  :  canys  y  mae  saith 
ffieidd-dra  yn  ei  galon  ef. 

26  *Trwy  gyfrwysder  y  cuddir 
digasedd :  ond  ei  ddrygioni  a  ddat- 
guddir  yn  y  gynnuUeidfa. 

27  ^Y  neb  a  gloddio  bydew,  a 
syrtli  ynddo ;  a'r  neb  a  dreiglo 
garreg,  atto  y  dychweL 

28  Y  tafod  celwyddog  a  gasâ  y 
neb  a  gystuddio  efe ;  a'r  genau 
gwenhieithus  a  wna  ddinystr. 

PENNOD  XXVII. 

1  Ynghylch  serch  arnom  ein  liunain.  5  Am 
wir  gariad.  11  Gofalu,  am  ochel  rhwystrau: 
23  a  gofalu  dros  dŷ  a  thylwyth. 

AC    ymffrostia    o'r    dydd    y 
fory  :  canys  ni  wyddost  beth 
a  ddigwydd  mewn  diwrnod. 

2  Canmoled  arall  dydi,  ac  nid  dy 
enau  dy  hun ;  estron,  ac  nid  dy 
wefusau  dy  hunan. 

631 


N- 


3  Trom  yw  y  garreg,  a  phwysfawr 
yw  y  tywod :  ond  digofaint  y  ffol 
sydd  drymmach  na  hwy  ill  dau. 

4  Creulawn  yw  Hid,  fel  llif-ddwfr 
yw  digofaint ;  a  phwy  a  ddichon 
sefyll  o  flaen  ^  cenfigen  ? 

5  Gwell  yw  cerydd  cyhoedd  na 
chariad  cuddiedig. 

6  ^Ffyddlawn  yw  archollion  y 
caredig:  ond  cusanau  y  digasog 
ydynt  ^  dwyllodrus. 

7  ^Y  dyn  llawn  a  fathra  y  dil 
mêl:  ond  '^i'r  newynog  pob  peth 
chwerw  sydd  felus. 

8  Gwr  yn  ymdaith  o'i  le  ei  hun, 
sydd  debyg  i  aderyn  yn  cilio  o'i  nyth. 

9  Olew  ac  arogl-darth  a  lawenycha 
y  galon ;  feUy  y  gwna  mwynder  cyf- 
aill  trwy  gynghor  °  íFyddlawn. 

10  Nac  ymado  â'th  gydymmaith 
dy  hun,  a  chydymmaith  dy  dad ;  ac 
na  ddos  i  dy  dy  frawd  yn  amser  dy 
orthrymder :  canys  ^  gwell  yiv  cym- 
mydog  yn  agos  na  brawd  ym  mhell. 

11  ^Bydd  ddoeth,  iy  mab,  a  11a- 
wenycha  fy  nghalon ;  ^fel  y  galhvyf 
atteb  i'r  neb  a'm  gwaradwyddo. 

12  sY  caU  a  wêl  y  drwg  yn  dy/od, 
ac  a  ymgûdd  :  ond  yr  anghall  a  ant 
rhagddynt,  ac  a  gospir. 

13  ^'Cymmer  wisg  yr  hwn  a  fach- 
nio  dros  y  dieithr;  a  chymmer  wystl 
ganddo  dros  y  ddieithr. 

14  Y  neb  a  fendithio  ei  gydym- 
maith â  lief  uchel  y  bore  pan  gyf- 
odo,  cyfrifir  hyn  yn  felldith  iddo. 

15  'Defni  parhaus  ar  ddiwrnod 
gwlawog,  a  gwraig  anynad,  cyffelyb 
ydynt. 

16  Y  mae  yr  hwn  a'i  cuddio  hi, 
megis  yn  cuddio  y  gwynt,  ac  olew 
ei  ddeheulaw,  yr  liivn  a  ymddengys. 

17  Haiarn  a  hoga  haiarn :  felly 
gwr  a  hoga  wyneb  ei  gyfaill. 

18  ^  Y  neb  a  gadwo  ei  ffigysbren, 
a  fwytty  o'i  ffr\^^th  ef;  a'r  neb  a 
wasanaetho  ei  feistr,  a  ddaw  i  an- 
rhydedd. 

19  Megis  mewn  dwfr  y  mae  wyn- 
eb yn  atteb  i  wyneb :  felly  y  mae 
calon  dyn  i  ddyn. 

20  ^  Ni  lenwir  uffern  na  distry w : 
felly  "*  ni  lenwir  llygaid  dyn. 

21  "^Fel  y  tawddlestr  i'r  arian,  a'r 
ffwrnes  i'r  aur:  felly  y  mae  gwr 
i'w  glod. 

22  Er  i  ti  bwyo  ffol  mewn  morter 
â  phestl  ym  mhlith  gwenith ;  etto 
nid  ymedy  ei  ffolineb  âg  ef. 

23  Edrych  yn  ddyfal  ar  dy  anifeil- 
iaid,  a  ^  gofala  am  dy  braidd. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

700. 


2  Neu, 
eiÂdigedd. 
pen.  C.  34. 


b  Ps.  141.  5. 


3  Neu,  daer, 
neu,  ami. 

iHeb.  Yr 
enaid. 

c  Job  G.  7. 


SHeb.  Tr 
enaid. 


d  pen.  17. 

17.  a  18. 24. 

Edrych 

pen!  19.  7. 
o  pen.  10.  1. 

a  23.  24. 
f  Ps.  127«  5. 


g  pen.  22. 3. 


h  Edrych 
Exod.  22. 
20. 
pen.  20. 16. 


'  pen.  19. 
13. 


tlCor.9.7. 


1  pen.  30. 

16. 

Hab.  2.  5. 
m  Preg.  1.8. 

a  0.7. 
a  pen.  17.  3. 


6  Heb. 

gosod  dy 
galon  ar 
dy  braidd. 


Ynghylch  annuwioldeh, 


DIARHEBION,  XXVIIL 


a  duwiol  burdeb. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

700. 

THeb. 
iterlh. 


8Heb. 
fywyd. 


a  Lef.  26. 
17,  36. 
Ps.  53.  5. 


2Neu, 
trwy  wŷr 
pwyllog, 

3  Neu,  par- 
hard  hwy. 

*  Heb.  a  heb 


b  Pb.  10.  3. 
a  49. 18. 
Rhuf.  1. 
32. 


c  1  Cor.  2. 

15. 

1  lonn  2. 

20,27. 
d  pen.  19. 1. 

ad.  18. 


e  pen.  29.  3. 


6Neu, 
a  hortiio 
loddestwyr. 

f  Job  27. 16, 
17. 

pen.  13.  22. 
Preg.  2. 26. 


»  Ps.  6fi.  18. 
a  109.  7. 
pen.  15. 8. 

!  h  pen.  26. 


1  ad.  28. 
pen.  11.10. 
a  29.  2. 
Preg.  10. 6, 


k  Ps.  32. 

.3,5. 

1  loan  1. 

9,10. 
1  pen.  23. 

17. 

E8.66.2,5. 


24  Canys  "^  cyfoeth  ni  phery  byth  : 
ac  a  hery  j  goron  o  genhedlaeth  i 
genhedlaeth  ? 

25  Y  gwair  a  flaen-dardda,  a'r 
glaswellt  a  ymddengys,  a  llysiau  y 
mynyddoedd  a  gesglir. 

26  Yr  ŵyn  a'th  ddillada,  ac  o'r 
geifr  y  cei  werth  tir. 

27  Hefyd  ti  a  gei  ddigon  o  laeth 
geifr  yn  fwyd  i  ti,  yn  fwyd  i'th 
dylwyth,  ac  yn  ^  gynhaliaeth  i'th 
langcesau. 

PENNOD  XXVIIL 

Athraiviaethau  cyffredinol  ynghylch  annuwiol- 
deb,  a  duwiol  burdeb. 

YR  ^annuwiol  a  fíy  heb  neb  yn 
ei  erlid :   ond  y  rhai  cyfiawn 
sydd  hỳf  megis  Hew. 

2  0  herwydd  camwedd  gwlad,  ami 
/ydd  ei  phennaethiaid :  ond  ^lle  y 
byddo  gwr  pwyllog  synhwyrol,  y 
^  pery  hi  yn  hir. 

3  Gwr  tlawd  yn  gorthrymmu  tlod- 
ion,  sydd  debyg  i  lif-ddwfr  *  yr  hwn 
ni  ad  luniaeth. 

4  ^Y  rhai  a  ymadawant  â'r  gyf- 
raith,  a  ganmolant  yr  annuwiol : 
ond  y  neb  a  gadwant  y  gyfraith, 
a  ymladd  â  hwjmt, 

5  Dynion  annuwiol  ni  ddeallant 
farn :  ond  °  y  neb  a  geisiant  yr  Ar- 
GLWYDD,  a  ddeallant  bob  peth. 

6  "^Gwell  yw  y  tlawd  a  rodio  yn 
ei  uniondeb,  na'r  traws  ei  flfyrdd, 
er  ei  fod  yn  gyfoethog. 

7  *Y  neb  a  gadwo  y  gyfraith, 
sydd  fab  deaUus :  ond  y  neb  a 
^fyddo  cydymmaith  i  loddestwyr, 
a  gywilyddia  ei  dad. 

8  ^Y  neb  a  chwanego  ei  gyfoeth 
trwy  usuriaeth  ac  occraeth,  sydd 
yn  casglu  i'r  neb  a  fydd  trugarog 
wrtli  y  tlawd. 

9  sY  neb  a  dry  ei  glust  ymaith 
rhag  gwrandaw  y  gyfraith,  fydd 
ffiaidd  ei  weddi  hefyd. 

10  ^'Y  neb  a  ddeno  y  cyfiawn  i 
fibrdd  ddrwg,  a  syrth  yn  ei  bydew 
ei  hun  :  ond  y  cyfiawn  a  feddianna 
ddaioni. 

11  Gwr  cyfoethog  sydd  ddoeth 
yn  ei  olwg  ei  hun :  ond  y  tlawd 
deallus  a'i  chwilia  ef  allan. 

12  'Pan  iyddo  Uawen  y  cyfiawn, 
y  mae  anrhydedd  mawr:  ond  pan 
ddyrchafer  yr  annuwiolion,  y  chwil- 
ir  am  ddyn. 

13  ^  Y  neb  a  guddio  ei  bechodau, 
ni  Iwydda :  ond  y  neb  a'u  haddefo, 
ac  a'u  gadawo,  a  gaifí"  drugaredd. 

14  Gwỳn  ei  fyd  y  dyn  ^  a  ofno  yn 


wastadol :  ond  "  y  neb  a  galedo  ei 
galon,  a  ddigwydda  i  ddrwg. 

15  Pel  y  Hew  rhuadus,  a'r  arth 
wangcus,  yw  Uywydd  annuwiol  i 
bobl  dlodion. 

16  Pennadur  heb  ddeall  sydd  yn 
fawr  ei  drawsedd :  ond  y  neb  a  gasao 
gybydd-dra,  a  estyn  ei  ddyddiau. 

17  °Dyn  a  wnelo  drawsedd  i  waed 
neb,  a  %  i'r  pwU;  nac  attalied 
neb  ef. 

18  "Y  neb  a  rodio  yn  uniawn,  a 
waredir:  ond  Py  neb  afyddo  traws 
ei  %rdd,  a  syrth  ar  unwaith. 

19  1 Y  neb  a  lafurio  ei  dir,  a  ddi- 
gonir  o  fara :  ond  y  neb  a  ganlyno 
oÎGT-wŷr,  a  gaifí^  ddigon  o  dlodi. 

20  Gwr  fíyddlawn  a  fydd  ami  ei 
fendithion :  ond  '  y  neb  a  brysuro  i 
fod  yn  gyfoethog,  ni  bydd  digerydd. 

21  ^  Nid  da  derbyn  wyneb  :  canys 
*y  cyfryw  wv  am  dammaid  o  iara 
a  wna  gam. 

22  "  Gwr  drwg  ei  lygad  a  brysura 
1  ymgyfoethogi :  ond  bychan  y  gŵyr 
efe  y  daw  tlodi  arno. 

23  ^Y  neb  a  geryddo  ddyn,  a 
gaiff  yn  y  diwedd  fwy  o  fiafr  na'r 
neb  a  draetho  weniaith  â'i  dafod. 

24  Y  neb  a  yspeilio  ei  dad  neu 
ei  fam,  ac  a  ddywed,  Md  yw  hyn 
gamwedd,  '^  sydd  gymhar  i  ddin- 
ystriwr. 

25  ^  Gwr  uchel  ei  feddwl  a  ennyn 
gynnen :  ond  y  neb  a  ymddiriedo 
yn  yr  Arglwydd,  a  wneir  yn  fras. 

26  Y  neb  a  ymddiriedo  yn  ei  gal- 
on ei  hun,  sydd  ffol :  ond  y  neb  a 
rodio  yn  bwyllog,  a  achubir. 

27  *Y  neb  a  roddo  i'r  tlawd,  ni 
bydd  angen  arno :  ond  y  neb  a 
guddio  ei  lygaid,  a  gaiff  lawer  o 
felldithion. 

28  ^  Pan  ddyrchafer  yr  annuwiol, 
''dynion  a  ymguddia:  ond  wedi 
darfod  am  danynt,  yr  amlhêir  y 
cyfiawn. 

PENNOD  XXIX. 

1  Addysg  ynghylch  llywodraeth  gyfredindl,  15 
a  neillduoi.  22  Ynghylch  Hid,  balchder,  llad- 
rad,  llyfider,  ac  anwreidd-dra,  a  llygredig- 
aeth  swyddogion. 

G\  WR  ^  a  gerydder  yn  fynych  ac 
r  a  galeda  ei  warr,  a  ddryllir  yn 
ddisymmwth,  fel  na  byddo  meddyg- 
iniaeth. 

2  ^  Pan  amlhâer  y  cyfiawn,  y  bobl 
a  lawenychant:  ond  pan  fyddo  yi* 
annuwiol  yn  llywodraethu,  y  bobl 
a  ocheneidia. 

3  ^Gwr  a  garo  ddoethineb  a  la  wen- 


Am  lywodraeth  gyffreäinól.       DI ARHEBION,  XXX. 


Cyffes  a  gweddi  Agur, 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

700. 

c  pen.  5.  9, 

10.  a  6.  26. 

a  28.  7. 

Luc  15. 13. 
S  Heb.  gwr 

anrhegion. 


d  Job  29. 16. 


e  pen.  11. 
11. 

4  Heb. 
losgant. 


Í  pen.  12. 
lC.al4.33. 


6  pen.  22.2. 
6  Neu, 
occrwr. 


b  pen.  20. 
28.  a  25.  5. 

Í  ad.  17. 

t  pen.  10. 1. 
a  17. 21, 25. 


1  Ps.  37.  36. 

a  58. 10. 
a  91.  8. 
m  pen.  13. 
24.  a  19. 18. 
a  22.  15. 
a  23. 13, 14. 

n  1  Sam. 
3.1. 

Amos  8. 
11,12. 

6  Neu, 

y  noelhir 

y  hobl. 
0  loan  13. 

17. 

lago  1.  25. 


7  Neu, 

faUeríon  Ì 
V  pen.  26. 

12. 


1  pen.  15. 

18.  a  26. 2L 
I- Job  22.  29. 

pen.  15. 33. 

a  18. 12. 

Es.  66.  2. 

Matt.  23. 

12. 

Luc  14.  IL 

a  18.  14. 

la-'O  4.  6, 

10. 

1  Petr  5. 5. 


ycha  ei  dad :  ond  *=  y  neb  a  fyddo 
gyfaill  i  butteiniaid,  a  ddifa  ei  ddâ. 

4  Brenhin  trwy  farn  a  gadarnhâ 
y  wlad :  ond  ^y  neb  a  garo  anrheg- 
ion, a'i  dinystria  hi. 

5  Y  gwr  a  ddywedo  weniaith  wrth 
ei  gymmydog,  sydd  yn  taenu  rhwyd 
iV  draed  ef. 

6  Y'nghamwedd  dyn  drwg  y  mae 
magi :  ond  y  cyfiawn  a  gân  ae  a 
fydd  lawen. 

7  ^Y  cyfiawn  a  ystyria  fatter  y 
tlodion :  ond  yr  annuwiol  ni  ofala 
am  ei  wybod. 

8  ''Dynion  gwatwarus  a  *faglant 
ddinas :  ond  y  doethion  a  droant 
ymaith  ddigofaint. 

9  Os  gwr  doeth  a  ymryson  â  dyn 
ffol,  pa  un  bynnag  a  wiiel  ai  digio 
ai  chwerthin,  etto  ni  bydd  Uonydd- 
wch. 

10  Gwŷr  gwaedlyd  a  gasânt  yr 
uniawn :  ond  yr  uniawn  a  gais  ei 
enaid  ef. 

11  ^Y  ffol  a  dywallt  ei  hoU  feddwl: 
ond  gwr  doeth  a'i  hattal  hyd  yn  ol. 

12  Os  llywydd  a  wrendy  ar  gel- 
wydd,  ei  hoU  weision  fyddant  an- 
nuwiol. 

13  sY  tlawd  a'r  ^twyllodrus  a 
gyd-gyfarfyddant;  a'r  Arglwydd 
a  lewyrcha  eu  llygaid  hwy  ill  dau. 

14  ^  Y  brenhin  a  farno  y  tlodion  yn 
fíyddlawn,  ei  orsedd  a  sicrhêir  byth. 

15  'Y  wialen  a  cherydd  a  rydd 
ddoethineb :  ond  ^  mab  a  gaffo  ei 
rwysg  ei  hun,  a  gywilyddia  ei  fam. 

16  Pan  amlhao  y  rhai  annuwiol, 
yr  amlhâ  camwedd :  ond  ^  y  rhai 
cyfiawn,  a  welant  eu  cwymp  hwy. 

17  "*  Cerydda  dy  fab,  ac  efe  a  bair 
i  ti  lonyddwch ;  ac  a  bair  hyfryd- 
wch  i'th  enaid. 

18  "Lie  ni  hyddo  gweledigaeth, 
^  methu  a  wna  y  bobl :  ond  °  y  neb 
a  gadwo  y  gyfraith,  gwŷn  ei  fyd  ef. 

19  Ni  chymmer  gwas  addysg  ar 
eiriau :  canys  er  ei  fod  yn  deall, 
etto  nid  ettyb. 

20  A  weli  di  ddyn  prysur  yn  ei 
■^eiriau?  ^gwell  yw  y  gobaith  am 
y  ffol  nag  am  dano  ef. 

21  Y  neb  a  ddygo  ei  was  i  fynu 
yn  foethus  o'i  febyd,  o'r  diwedd  efe 
a  fydd  fel  mab  idflo. 

22  ^Gwr  digUawn  a  ennyn  gynnen; 
a'r  Uidiog  sydd  ami  ei  gamwedd. 

23  'Balchder  dyn  a'i  gostwng  ef : 
ond  y  gostyngedig  o  yspryd  a  gyn- 
nal  anrhydedd. 

24  Y  neb  a  fo  cyfrannog  â  lleidr, 


a  gasâ  ei  enaid  ei  hun :  efe  a  wren- 
dy ar  felldith,  ac  nis  mynega. 

25  Ofn  dyn  sydd  yn  dwjrn  magi : 
ond  y  neb  a  ymddiriedo  yn  yr  Ar- 
glwydd a  ddyrchefir. 

26  ^Llawer  a  ymgeisiant  âg  wya- 
eb  y  llywydd :  ond  oddi  wrth  yr 
Arglwydd  y  mae  barn  pob  dyn. 

27  Ffiaidd  gan  y  cyfiawn  wr  ang- 
hyfiawn :  a  fiSaidd  gan  yr  annuwiol 
^vr  uniawn  ei  ffordd. 

PENNOD  XXX. 

1  Cyffes  Agur  o'i  ffydd.  7  Dau  hwngc  ei  weddi 
ef.  10  Na  ddylid  gwneuthur  cam  a'r  rhai 
gwaelaf.  11  Pedair  cenhedlaeth  ddrygionus. 
15  Pedwar  peth  ni  ellir  eu  digoni.  17  Na 
ddylid  d'iystyru  tad,  a  mam.  18  Pedwar 
peth  anhaiodd  eu  gwyhod.  21  Pedwar  peth 
ni  ellir  eu  d'iodde/.  24  Pedwar  peth  doeth 
dros  hen.  29  Pedwar  peth  mawrfrydig.  32 
Ehaid  yw  achub  blaen  digofaint. 

G EIRIAU  Agur  mab  Jaceh,  sef 
^  y  brophwydoliaeth  :  y  g^vr  a 
lefarodd  wi'th  Ithiel,  wrth  Ithiel, 
meddaf,  ac  Ucal. 

2  Yn  wir  yr  ydwy/jn  ffolach  na 
neb,  ac  nid  oes  deall  dyn  gennyf. 

3  Ni  ddysgais  ddoethineb,  ac  ^  nid 
oes  gennyf  wybodaeth  y  sanctaidd. 

4  *'P^vy  a  esgynodd  i'r  nefoedd, 
neu  a  ddisgynodd?  ''pwy  a  gasglodd 
y  gwynt  yn  ei  ddyrnau?  pwy  a 
rwymodd  y  dyfroedd  mewn  dilledyn? 
pwy  a  gadarnhaodd  hoU  derfynau 
y  ddaear?  beth  yw  ei  enw  ef,  a 
pheth  yw  enw  ei  fab,  os  gwyddost  ? 

5  ^Holl  air  Duw  sydd  ^bur: 
®tarian  yw  efe  i'r  neb  a  ymddir- 
iedant  ynddo. 

6  ^Na  ddyro  ddim  at  ei  eiriau  ef, 
rhag  iddo  dy  geryddu,  a'th  gael  yn 
gelwyddog. 

7  Dau  heth  yr  ydwyf  yn  eu  gofyn 
gennyt,  *na  ommedd  hwynt  i  mi 
cyn  fy  marw. 

8  Tyn  ym  mhell  oddi  wrthyf  wag- 
edd  a  chelwydd ;  na  ddyro  i  mi  na 
thlodi  na  chyfoeth;  sportha  fi  â'm 
^  digonedd  o  fara : 

9  ''Rhag  i  mi  ymlenwi,  a'i/i  wadu 
di,  a  dywedyd,  Pwy  yw  yr  Ar- 
glwydd? a  rhag  i  mi  fyned  yn 
dlawd,  a  Uadratta,  a  chymmeryd 
enw  fy  Nuw  yn  ofer. 

10  "^Nac  achwyn  ar  was  wrth  ei 
feistr,  rhag  iddo  dy  felldithio,  a'th 
gael  yn  euog. 

11  Y  mae  cenhedlaeth  a  felldithia 
ei  thad,  a'i  mam  ni  fendithia. 

12  Y  mae  cenhedlaeth  Ian  yn  ei 
golwg  ei  hun,  er  nas  glanhâwyd 
oddi  ^vrth  ei  haflendid. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
700. 


1  Edrych 
I's.  20.  9. 
pen.  19.  6. 


a  pen.  31. 1. 


2  Heb. 
nis  gwn 
wybodaeth. 

b  loan  3. 13. 

c  Job  38.  4, 

&c. 

Ps.  104.  3, 

&c. 

Ea.  40. 12, 

&c 


d  Ps.  12.  6. 

a  18.  30. 
a  19.  8. 
a  119. 140. 

3  Heb. 
buredig. 

e  Ps.  84.  11. 

fi  115.  9, 10, 

11. 
f  Dent.  4.  2. 

a  1-.  32. 

Dat.'22.18, 

19. 

4  Heb. 
nac  ottal 
hwynt  oddi 
wrthyf. 


E  Matt.  6. 
11. 
SHeb.doÿij. 

h  Deut.  8. 
12.  a  32. 15. 
Hos.  13.  6. 


6  IleK  Na 
nhoeidia 
d'th  da/od. 


Amryw  hedwarîaid. 


DIARHEBION,  XXXI. 


Clod  givraig  dda. 


Cyn 

CKIST 

Cvlch 

700. 


1  pen.  6. 17. 
k  .lob  29. 17. 

Pa.  52.  2. 

a  57.  4. 

pen.  12.  IS. 
1  Ps.  14.  4. 

Amos  8.  4. 


1  gélhendoU. 


8  neb. 
Golud, 


m  pon.  . 
20. 
Hab.  2 


SNeu, 
yr  afon. 


2  neb. 
y^nghalon. 


n  pen.  19. 
10. 
Preg.  10. 7. 


S  etifeddes. 


4Heb. 

tvedi  et 

gwneulhnr 

yn  ddocth. 
o  pen.  6.  C, 

&c. 

P  Ps.  104. 
18. 


6  Heb.  ?/n 

gÿssylìt- 
iedig. 


March. 

Heb. 

Gicrrg- 


Iwynau. 


13  Y  mae  cenhedlaeth,  0  mor 
*  uchel  y w  ei  llygaid  !  a'i  hamrant- 
au  a  ddyrchafwyd. 

14  k  y  jjj^g  cenhediaeth  a'i  dan- 
nedd  yn  gleddyfau,  a'i  childdan- 
nedd  yn  gyllyll,  4  ddifa  y  tlodion 
oddi  ar  y  ddaear,  a'r  anghenus  o 
blith  dynion. 

15  I'r  ^gele  y  mae  dwy  ferch, 
yn  Uefain,  Moes,  moes.  Tri  pheth 
ni  dcOwellir :  le,  pedwar  peth  ni 
ddywedant  byth,  ^  Digon  : 

16  ™Y  bedd;  y  groth  ammhlantad- 
wy ;  y  ddaear  ni  ddiwellir  â  dyfr- 
oedd  ;  a'r  tan  ni  ddywed,  Digon. 

17  Llygad  yr  hwn  a  watwaro  ei 
dad,  ac  a  ddiystyro  ufuddhâu  ei 
fam,  a  dỳn  cigfrain  ^y  dyfíryn,  a'r 
cywion  eryrod  a'i  bwytty. 

18  Tri  pheth  sydd  guddiedig  i  mi ; 
le,  pedwar  peth  nid  adwaen  : 

19  Ffordd  eryr  yn  yr  awyr,  íFordd 
neidr  ar  graig,  ffordd  Hong  -yng 
nglianol  y  mor,  a  ffordd  gwr  gyd 
â  morwyn. 

20  Felly  y  mae  ffordd  merch  odin- 
ebus ;  hi  a  fwytty,  ac  a  sych  ei 
safn,  ac  a  ddywed,  Ni  ^vneuthum 
i  anwiredd. 

21  0  herwydd  tri  pheth  y  cynhyrfir 
y  ddaear,  ac  o  her^vydd  pedwar,  y 
rhai  ni  ddichon  hi  eu  dioddef : 

22  "0  herwydd  gwas  pan  deyrn- 
aso ;  ac  un  ffol  pan  lanwer  ef  o 
fwyd; 

23  0  herwydd  gwraig  atgas  pan 
brioder  hi ;  a  llaw-forwyn  a  elo  yn 
^  acres  i'w  meistres. 

24  Y  mae  pedwar  peth  bychain 
ar  y  ddaear,  ac  etto  y  maent  yn 
ddoeth  ^  iawn : 

25  °Nid  yw  y  morgrug  bobl  nerth- 
ol,  etto  y  maent  yn  darparu  eu 
lluniaeth  yr  haf ; 

26  py  cwningod 
rymmus,  etto  h^vy 
yn  y  graig ; 

27  Y  locustiaid  nid  oes  brenhin 
iddynt,  etto  hwy  a  ant  allan  ^yn 
dorfeydd ; 

28  Y  pryf 
ai  ddwylaw, 
brenhin. 

29  Y  mae  tri  pheth  a  gerddant 
yn  hardd,  ie,  pedwar  peth  a  rod- 
iant  yn  weddus : 

30  Llew  cryf  ym  mhlith  anifeil- 
iaid,  ni  thry  yn  ei  ol  er  neb ; 

31  ^  Milgi  cryf  yn  ei  feingefn,  a 
bwch,  a  brenhin,  yr  hwn  ni  chyfyd 
neb  yn  ei  erbyn. 

634  ~~ 


nid  ydynt 
a  wnant  eu 


bobl 
tai 


coppyn    a   ymafaela 
ac  y  mae  yn  llys  y 


32  Os  buost  ffol  yn  ymddyrchafu, 
ac  OS  meddyliaist  ddrwg,  ^  dyro  dy 
law  ar  dy  enau. 

33  Yn  ddiau  corddi  llaeth  a  ddwg 
allan  ymenyn,  a  gwasgu  fíroenau 
a  dýn  allan  >vaed :  felly  cymmeU 
Hid  a  ddwg  allan  gynnen. 

PENNOD  XXXI. 

1  Addysg  Lemuel  ynghylch  diweirdeh  a  cliym- 
medrolder.  6  Bod  yn  rliaid  cysuro  ac  am- 
ddiffyn  y  cystuddiedig.  10  Clod  a  chyrihedd- 
fau  gwraig  dda. 

GEIRIAU  Lemuel  frenhin;    ^y 
broph\^7doliaeth  a  ddysgodd 
ei  fam  iddo. 

2  Pa  heth,  fy  mab  ?  pa  beth,  mab 
fy  nghroth?  ie,  pa  beth,  mab  fy 
addunedau  ? 

3  ^  Na  ddyro  i  wragedd  dy  nerth ; 
na'th  %rdd  "^i'r  hyn  a  ddifetha 
frenhinoedd. 

4  ^  Nid  gweddaidd  i  frenhinoedd, 
0  Lemuel,  nid  giveddaidd  i  fren- 
hinoedd yfed  gwin ;  nac  i  bennad- 
uriaid  ddiod  gadarn : 

5  Rhag  iddynt  yfed,  ac  ebargofi 
y  ddeddf ;  a  newidio  barn  -yr  un 
o'r  rhai  gorthrymmedig. 

6  ^Rhoddwch  ddiod  gadarn  i'r 
neb  sydd  ar  ddarfod  am  dano;  a 
gwin  ^  i'r  rhai  trwm  eu  calon. 

7  Yfed  efe,  fel  yr  anghofio  ei  dlodi ; 
ac  nas  meddylio  am  ei  flinfyd  mwy. 

8  ^Agor  dy  enau  dros  y  mud,  yn 
achos  holl  blant  dinystr. 

9  Agor  dy  enau,  ^bam  yn  gyfiawn; 
a  dadleu  dros  y  tlawd  a'r  anghenus. 

10  1Í  ^  Pwy  a  fedr  gael  gwraig  rin- 
weddol?  gwerthfawroccach  yw  hi 
na'r  carbwncL 

11  Calon  ei  gwr  a  ymddiried  ynddi, 
fel  na  bydd  arno  eisieu  anrhaith. 

12  Hi  a  wna  iddo  lês,  ac  nid  drwg, 
holl  ddyddiau  ei  bywyd. 

13  Hi  a  gais  wlan  a  Uin,  ac  a'i 
gweithia  a'i  dwylaw  yn  ewyllysgar. 

14  Tebyg  yw  hi  i  long  marsiand- 
wr ;  hi  a  ddwg  ei  hymborth  o  bell. 

15  Hi  a  gyfyd  hefyd  liw  nos,  ac  a 
rydd  fwyd  i'w  thyhvyth,  a'u  dogn 
i'w  llangcesau. 

16  Hi  a  feddwl  am  faes,  ac  a'i 
^pryn  ef;  â  gwaith  ei  dwylaw  hi 
a  blanna  winllan. 

17  Hi  a  wregysa  ei  llwynau  â 
nerth,  ac  a  gryf  ha  ei  breichiau. 

18  Hi  a  ^wêl  fod  ei  marsiand- 
iaeth  yn  fuddiol;  ni  ddiffydd  ei 
ch  nwyll  ar  hyd  y  nos. 

19  Hi  a  rydd  ei  llaw  ar  y  werthyd, 
a'i  llaw  a  ddeil  y  cogail. 


T  Pregethivr  yn  dangos 


PREGETHWR,  I. 


ofered  gorcliwyUon  dyn. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1015. 

6  Hob.  leda. 

7  Neu.  A 
diUacl  âau- 
ddybhjg. 


Cvn 
CRIST 

Cylch 
977. 


a  arl.  12. 
pen.  7.  il. 
a  12.  8,  9, 
10. 

b  Ps.  30.  5, 

6.  a  62.  9. 

a  144.  4. 

pen.  12.  8. 
c  Khuf.  8. 

20. 
ö  jion.  2.  22. 

a  3.  J. 


a  Ps.  104.  5. 
a  119.  üO. 


2Heb. 

ddÿhea. 


20  Hi  a  "^  egyr  ei  llaw  fr  tlawd,  ac 
a  estyn  ei  dwylaw  i'r  anghenus. 

21  Md  ofna  hi  am  ei  thylwyth 
rhag  yr  eira;  canys  ei  holl  dŷ  hi 
a  ddilledir  ''  âg  ysgarlad. 

22  Hi  a  weithia  iddi  ei  hun 
garpedaii;  ei  gwisg  yw  sidan  a 
phorphor. 

23  Hynod  yw  ei  gwr  hi  yn  y 
pyrth,  pan  eisteddo  gyd  â  henur- 
iaid  y  wlad. 

24  Hi  a  wna  lian  main,  ac  a'i 
gwerth,  ac  a  rydd  wregysaii  at  y 
marsiandwr. 

25  Nerth  ac  anrhydedd  yw  ei 
gwisg ;  ac  yn  yr  amser  a  ddaw  hi 
a  chwardd 


26  Hi  a  egyr  ei  genau  yn  ddoeth  : 
a  chyfraith  trugaredd  sydd  ar  ei 
thafod  hi. 

27  Hi  a  graffa  ar  fíyrdd  tylwyth  ei 
thy  :  ac  ni  fwytty  hi  fara  segui  yd. 

28  Ei  phlant  a  godant,  ac  al  galw- 
ant  yn  ddedwydd;  ei  gwr  he/yd, 
ac  a'i  canmol  hi : 

29  Llawer  merch  a  ^  weithiodd  yn 
rymmus ;  ond  ti  a  ragoraist  arnynt 
olL 

30  Siommedig  yw  ffafr,  ac  ofer 
yiu  tegwch ;  ond  benyw  yn  ofni 
yr  Arglwydd,  hi  a  gaiif  glod. 

31  Rhoddwch  iddi  o  ffrwyth  ei 
dwylaw ;  a  chanmoled  ei  gweith- 
redoedd  hi  yn  y  pyrth. 


LLYFR  ECCLESIASTES, 

NEU  Y  PREGETHWR. 


f.Tob38. 
10. 

Ps.  104.  8, 
9. 

3  Heb. 

i/ÿìied. 


i  pen.  3. 15. 


PENNOD  I. 

1  Y  Pregethivr  yn  danqos  ofered  gorchwylion 
dyn :  4l  0  herivydd  hod  y  creaduriaid  yn 
dd'iorphwys  yn  eu  cylcJioedd  ;  9  nad  ydynt 
yn  dwyn  dim  newydd,  a  hod  yr  Tien  hethau 
loedi  eu  hebargofi :  12  ac  a  herioydd  mai 
felly  y  cafodd  efe  lorth  chwilio  doethineh. 

GEIRIAU  y  ^Pregethwr,.  mab 
Dafydd,  brenhin   yn  Jerusa- 
llem. 

[    2  ''Gwagedd  o  wagedd,  medd  y 
,  Pregethwr,    gwagedd    o    wagedd ; 
[•^gwasedd  yw  y  cwbL 
I    3  «^Pa  fudd  sydd  i  ddyn  o'i  holl 
lafur  a  gymmer  efe  dan  yr  haul  ? 

4  Un  genhedlaeth  a  â  ymaith,  a 
chenhedlaeth  arall  a  ddaw :  ^  ond 
y  ddaear  a  saif  byth. 

5  Yr  haul  hefyd  a  gyfyd,  a'r  haul 
a  fachlud,  ac  a  ^brysura  i'w  le  lie 
y  mae  yn  codi. 

6  Y  gwynt  a  â  i'r  dehau,  ac  a 
amgylcha  i'r  gogledd :  y  mae  yn 
myned  oddi  amgylch  yn  wastadol, 
y  mae  y  gwynt  yn  dychwelyd  yn 
ei  gwmpasoedd. 

7  ^Yr  holl  afonydd  a  redant  i'r 
môr,  etto  nid  yw  y  mor  yn  Uawn : 
o'r  lie  y  daeth  yr  afonydd,  yno  y 
dychwelant "  eilwaith. 

8  Pob  peth  sydd  yn  llawn  blinder ; 
ni  ddichon  dyn  ei  draethu :  ni  chaiff 
y  Uygad  dcÜgon  o  edrych,  ac  ni 
ddigonir  y  glust  â  chlywed. 

9  8  Y  peth  a  fu,  a  fydd ;  a'r  peth 
a  wnaed,  a  wneir :  ac  nid  oes  dim 
newydd  dan  yr  haul. 

633 


10  A  oes  dim  y  geilir  dywedyd 
am  dano,  Edrych  ar  hwn,  dyma 
betli  newydd?  efe  fu  eisoes  yn  yr 
hen  amser  o'n  blaen  ni. 

11  Nid  oes  goifa  am  y  pethau 
gynt;  ac  ni  bydd  coffa  am  y  pethau 
a  ddaw,  gan  y  rhai  a  ddaw  ar  ol. 

12  IT  ^  Myfi  y  Pregethwr  oeddwn 
frenhin  ar  Israel  yn  Jerusalem  ; 

13  Ac  a  roddais  fy  ^mryd  ar  geisio 
a  chwilio  trwy  ddoethineb,  am  bob 
peth  a  wnaed  dan  y  nef oedd  :  '  y 
llaftir  blin  yma  a  roddes  Duw  ar 
feibion  dynion  i  ^  ymguro  ynddo. 

14  Mi  a  welais  yr  holl  weithred- 
oedd  a  wnaed  dan  haul;  ac  wele, 
gwagedd  a  gorthrymder  yspryd  yw 
J  cwbl. 

15  ^  Ni  ellir  uniawni  yr  hyn  sydd 
gam,  na  chyfrif  yr  hyn  sydd  ddi- 
fíygiol. 

16  Mi  a  ymddiddenais  â'm  calon 
fy  hun,  gan  ddywedyd,  Wele,  ^  mi  a 
euthum  yn  fawr,  ac  a  gesglais 
ddoethineb  tu  hwnt  i  bawb  a  fu 
o'm  blaen  i  yn  Jerusalem ;  a'm  cal- 
on a  "^ddeallodd  lawer  o  ddoeth- 
ineb a  gwybodaeth. 

17  ""Mi  a  roddais  fy  nghalon  hefyd 
i  wybod  doethineb,  ac  i  wybod 
ynfydrwydd  a  ffolineb :  mi  a  wyb- 
ûm  fod  hyn  hefyd  yn  orthrymder 
yspryd. 

18  Canys  "  mewn  llawer  o  ddoeth- 
ineb y  mae  llawer  o  ddig :  a'r  neb 
a  chwanego  wybodaeth,  a  chwan- 
effa  ofid. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1015. 


8  Neu, 
gawsant 
olud. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

977. 


^  ad.  1. 


4  Heb. 
nghalon. 


i  Gen.  3. 19. 


5  Neil,  Ŷ.m- 
gystuddio. 


^  pen.  7. 13. 


1 1  Bren.  3. 
12.  13. 
a  4.  30. 
a  10.  7,  23. 
pen.  2.  9. 


6  Heb. 

welodd. 


mpen.  2.  J2. 
a  7.  23,  25. 


n  pen.  13. 
12. 


Mai  gwageäd  yw 


PREGETHWR  II. 


pdb  mwyniant  daearol. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

977 


«pen.  1. 17, 

ZHeb. 
dynnufy 
nghnawd 
â  gwin. 


SHeb. 

rifedi 
dyddiau  eu 
heinioes. 


4  neb. 
/eibion  tŷ. 


b  1  Bren. '.). 
28.  a  10. 10, 
14,  21,  &c. 


cpen.  1. 16. 


d  pen.  3.  22. 
a  5.  18. 
a  9.  9. 


e  pen.  1.  3, 
14. 


t  ten.  1.  17. 
a  7.  'Á\ 


PENNOD  II. 

1  O/ered  gwaith  dyn  yn  ei  ddifyrrwcli.  12  Er 
hod  y  doeth  yn  well  na'r  ynfyd,  etto  yr  un 
diwedd  sydd  i  boh  un  o^r  ddaii.  18  Ofered 
llafur  dyn,  gan  fod  yn  rliaid  iddo  adael  y 
cwhl,  ni  tbyr  i  hwy.  24  Nad  oes  dim  well 
na  chymmeryd  llawenydd  o^n  lla/ar ;  etto 
rhodd  Daw  yw  liynny. 

MI  a  ddywedais  yii  iy  nghalon, 
Iddo  yn  awr,  mi  a'th  brofaf  â 
llawenydd ;  am  hynny  cymmer  dy 
fyd  yn  ddifyr :  ac  wele,  hyn  hefyd 
sydd  wagedd. 

2  Mi  a  ddywedais  am  chwerthin, 
Ynfyd  yw :  ac  am  lawenydd,  Pa 
beth  a  wna  ? 

3  *Mi  a  geisiais  yn  fy  nghalon 
^ymroddi  i  win,  (etto  yn  arwain  fy 
nghalon  mewn  doethineb,)  ac  i  gofl- 
eidio  ffolineb,  hyd  oni  welwn  beth 
oedd  y  da  liwnnw  i  feibion  dynion, 
yr  hyn  a  wnant  hwy  dan  y  nefoedd 
^  hull  ddyddiau  eu  by wyd. 

4  Mi  a  wneuthum  i  mi  waith 
mawr ;  mi  a  adeiledais  i  mi  dai ; 
mi  a  blennais  i  mi  winUannoedd : 

5  Mi  a  wneuthum  erddi  a  pher- 
llannau,  ac  a  blennais  ynddynt 
brennau  o  bob  fírwyth : 

6  Mi  a  wneuthum  lynnau  dwfr,  i 
ddyfrhâu  â  hwynt  y  llwyni  sydd  yn 
dwyn  coed : 

7  Mi  a  ddarperais  weision  a  mor- 
wynion;  hefyd  yr  oedd  i  mi  ^gaeth- 
weision  tŷ;  îe,  yr  oeddwn  i  yn 
berchen  llawer  o  wartheg  a  defaid, 
tu  hwnt  i  bawb  a  fuasai  o'm  blaen 
i  yn  Jerusalem : 

8  ''Mi  a  bentyrrais  i  mi  hefyd 
arian  ac  aur,  a  thrysor  pennaf  bren- 
hinoedd  a  thaleithiau:  mi  a  ddar- 
perais i  mi  gantorion  a  chantoresau, 
a  phob  rhyw  offer  cerdd,  difyrrwch 
meibion  dynion. 

9  '^A  mi  a  euthum  yn  fawr,  ac  a 
gynnyddais  yn  fwy  na  neb  a  fuasai 
o'm  blaen  i  yn  Jerusalem :  a'm 
doethineb  oedd  yn  sefyll  gyd  â  mi. 

10  A  pha  beth  bynnag  a  ddeisyfai 
fy  Uygaid,  ni  ommeddwn  hwynt: 
ni  attaliwn  fy  nghalon  oddi  wrth 
ddim  hyfryd;  canys  fy  nghalon  a 
lawenychai  yn  fy  hoU  lafur :  a  ^hyn 
oedd  fy  rhan  i  o'm  hoU  lafur. 

11  Yna  mi  a  edrychais  ar  fy  hoU 
weithredoedd  a  wnaethai  fy  nwy- 
law,  ac  ar  y  llafur  a  lafuriais  yn  ei 
wneuthur:  ac  wele,  hyn  oil  oedd 
*  wagedd  a  gorthryrader  yspryd,  ac 
nid  oedd  dim  budd  dan  yr  haul. 

12  A  mi  a  droais  i  edrych  ar 
ddoethineb,   ac  ar  ^ynfydrwydd  a 

G3C 


ffolineb,  canys  beth  a  wnai  y  dyn 
a  ddeuai  ar  ol  y  brenhin?  ^y  peth 
a  wnaed  eisoes. 

13  Yna  mi  a  welais  ^fod  doethineb 
yn  rhagori  ar  ffolineb,  fel  y  mae 
goleuni  yn  rhagori  ar  dywyllwch. 

14  8  Y  doeth  sydd  a'i  lygaid  yn  ei 
ben  ;  ond  y  ffol  a  rodia  yn  y  ty wyll- 
wch :  ac  etto  mi  a  welais  ^  yr  un 
ddamwain  yn  digwydd  iddynt  oil. 

15  Yna  y  dywedais  yn  fy  nghalon, 
Fel  y  digwydd  i'r  ffol,  y  digwydd  i 
minnau  ;  pa  beth  gan  hynny  a  dâl 
i  mi  fod  yn  ddoeth  micyach?  Yna 
y  dywedais  yn  fy  nghalon, /oc?  hyn 
hefyd  yn  wagedd. 

16  Canys  ni  hydd  coffa  am  y 
doeth  mwy  nag  am  yr  annoeth  yn 
dragywydd  ;  y  pethau  sydd  yr  awr 
hon,  yn  y  dyddiau  a  ddaw  a  ollyngir 
oil  dros  gôf :  a  pha  fodd  y  mae  y 
doeth  yn  marw  ?  fel  yr  annoeth. 

17  Am  hynny  cas  gennyf  einioes: 
canys  blin  gennyf  y  gorchwyl  a 
wneir  dan  haul;  canys  gwagedd  a 
gorthrymder  yspryd  yw  y  cwbl. 

18  11  lë,  cas  gennyf  fy  hoU  laftir 
yr  ydwyf  fi  yn  ei  ''gymmeryd  dan 
haul ;  am  fod  *  yn  rhaid  i  mi  ei 
adael  i'r  neb  a  fydd  ar  fy  ol  i. 

19  A  phwy  a  ŵyr  ai  doeth  ai  an- 
noeth fydd  efe?  etto  efe  a  fydd 
feistr  ar  fy  hoU  lafur  yr  hwn  a  gym- 
merais,  ac  yn  yr  hwn  y  bum  ddoeth 
dan  haul.   Dyma  wagedd  hefyd. 

20  Am  hynny  mi  a  droais  i  beri 
i'm  calon  anobeithio  o'r  holl  lafar 
a  gymmerais  dan  yi'  haul. 

21  Canys  y  mae  dyn  yr  hwn  y 
mae  ei  lafur  yn  bwyllog,  yn  syn- 
hwyrol,  ac  yn  unia^vn :  ac  y  mae 
yn  ei  ^  adael  yn  rhan  i'r  neb  ni 
laiariodd  wTtho.  Hyn  hefyd  sydd 
wagedd,  a  gorthrymder  mawr. 

22  ''Canys  beth  sydd  i  ddyn  o'i 
holl  lafur  a  gorthrymder  ei  galon, 
yr  hwn  a  gymmerodd  efe  dan  haul? 

23  Canys  ei  hoU  ddyddiau  sydd 
^  orthrymder,  a'i  lafur  yn  ofid :  ie, 
ni  chymmer  ei  galon  esmwythdra 
y  nos.   Hyn  hefyd  sydd  wagedd. 

24  ^  m  Nid  oes  daioni  mAvy  i  ddyn, 
nag  iddo  fwytta  ac  yfed,  a  pheri  i'w 
enaid  gael  daioni  o'i  lafur.  Hyn 
hefyd  a  welais,  mai  o  law  Duw  yr 
oedd  hyn. 

25  Canys  pwy  a  ddichon  fwytta, 
a  phwy  a'i  mwynhâi,  o'm  blaen  i  ? 

26  Canys  i'r  dyn  a  fyddo  da  ^yn 
ei  olwg  ef,  y  rhydd  Dvw  ddoeth- 
ineb, a  gwybodaeth,  a  llawenydd; 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
977. 

5  Neu,  yn  y 
]petliau,&c. 

6  Heb./oá 
rhagor- 
iaeth  yn 
noethineb 
mwy  nag 
mewn  yn- 

fydrwydd. 
e  Diar.  17. 

24. 

pen.  8. 1. 
h  Ps.  49. 10. 

pen.  9. 2,3. 


7Heb. 
lafurio. 
'  Ps.  49.  10. 


8Heb. 
roddi. 


k  pen.  1.  3. 
a  3.  9. 


1  Job  14. 1. 


m  pen.  3. 12, 
lit,  22. 
a  5. 18. 
a  8.  15. 


9  Heb.  ger 
eifron  ef. 


Godidowgrwydd 


PREGETHWR,  III. 


gweithredoedd  Duw. 


Cyn 

CKIST 

Cylch 

977. 

n  Job  27. 16, 
17. 
Diar.  28. 8. 


«  ad.  IT. 
pen.  8.  6. 


2Heb. 

esgor. 


b.ToeI2. 16. 

1  Oor.  7.  5. 
3Heb. 

bdlhau 

oddi  wrlh. 


0  pen.  1. ; 


d  pen.  8. 17. 


•  ad,  22. 


1  pen.  2.  24. 


«  pen.  1.  9. 


ond  i'r  pechadur  y  rhydd  efe  boen 
i  gasglu  ac  i  dyrni,  ''i'w  roddi  i'r 
neb  a  fyddo  da  ger  bron  Duw, 
Hynny  hefyd  sydd  wagedd,  a  gor- 
thrymder  yspryd. 

PENNOD  III. 

1  Boa  anghenraid  gy/nemd  yr  amseroedd  yn 
ychwanegu  gwagedd  at  lafur  dyn.  11  God- 
idowgrwydd gweithredoedd  Duw :  16  oiid 
dyn,  Duw  a  farn  ei  weithredoedd  ef  yn  y 
hyd  a  ddaw  ;  ac  yma  ni  hydd  ond  cyffelyh 
i  ani/ail. 

T^  MAE  *amser  i  bob  peth,  ac 
-*•  amser  i  bob  amcan  dan  y  nef- 
oedd: 

2  Amser  i  ^  eni,  ac  amser  i  farw ; 
amser  i  blannu,  ac  amser  i  dynnu 
y  peth  a  blannwyd ; 

3  Amser  i  ladd,  ac  amser  i  iach- 
âu ;  amser  i  fwrw  i  lawi',  ac  amser 
i  adeiladu ; 

4  Amser  i  wylo,  ac  amser  i 
chwerthin;  amser  i  alaru,  ac  am- 
ser i  ddawnsio ; 

5  Amser  i  daflu  cerrig  ymaith,  ac 
amser  i  gasglu  cerrig  ynghyd ;  am- 
ser i  ymgofleidio,  ac^  amser  i  ^ochel 
ymgofleidio ; 

geisio, 
i  gadw, 


ac 
ac 


amser 
amser 


6  Amser  i 
golli;  amser 
fwrw  ymaith ; 

7  Ainser  i  rwygo,  ac  amser  i 
wnio;  amser  i  dewi,  ac  amser  i 
ddywedyd ; 

8  Amser  i  gam,  ac  amser  i  gasâu ; 
amser  i  ryfel,  ac  amser  i  heddwch. 

9  ''Pa  fudd  sydd  i'r  gweithydd 
yn  yr  hyn  y  mae  yn  Uafurio  ? 

10  Mi  a  welais  y  blinder  a  roddes 
Duw  ar  feibion  dynion,  i  ymflino 
ynddo. 

11  Efe  a  wnaeth  hob  peth  yn  dêg 
yn  ei  amser :  efe  a  osododd  y  byd 
hefyd  yn  eu  calonnau  hwy,  fel  ^  na 
alio  dyn  gael  aUan  y  gwaith  a 
wnaeth  Duw  o'r  dechreuad  hyd  y 
diwedd. 

12  ^  Mi  a  wn  nad  oes  dim  da  yn- 
ddynt,  ond  bod  i  ddyn  fod  yn 
llawen,  a  gwneuthur  daioni  yn  ei 
fywyd. 

13  A 
yfed,   a 
lafur  ;  rhodd  Duw  yw  hynny, 

14  Mi  a  wn  beth  bynnag  a  wnel 
Duw,  y  bydd  hynny  byth ;  ni  ellir 
na  bwrw  atto,  na  thynnu  dim  oddi 
wrtho  :  ac  y  mae  Duw  yn  gwneuth- 
ur hyn,  fel  yr  ofiiai  dynion  ger  ei 
fron  ef 

15  =  Y  peth  a  fu  o'r  blaen  sydd  yr 


^bod  i  bob  dyn  fwytta  ac 
mwynhâu  daioni  o'i  holl 


awr  hon ;  a'r  peth  sydd  ar  ddyfod 
a  fu  o'r  blaen  :  Duw  ei  hun  a  ofyn 
y  peth  a  *  aeth  heibio. 

16  IF  Hefyd  •'mi  a  welais  dan  yr 
haul  le  barn,  yno  yr  oedd  annuw- 
ioldeb;  a  He  cyfiawnder,  yno  yr 
oedd  anwiredd. 

17  Mi  a  ddywedais  yn  fy  nghalon, 
Duw  a  farn  y  cyfiawn  a'r  anghyf- 
iawn :  canys  y  mae  '  amser  i  bob 
amcan,  ac  i  bob  gwaith  yno. 

18  Mi  a  ddywedais  yn  fy  nghalon 
am  gyflwr  meibion  dynion ;  ^  fel  y 
byddai  i  Dduw  eu  hamlygu  hwynt, 
ac  y  gwelent  hwythau  mai  anifeil- 
iaid  ydynt. 

19  •"  Canys  digwydd  meibion  dyn- 
ion a  ddigwydd  i'r  anifeiliaid;  yr 
un  digwydd  sydd  iddynt:  fel  y 
mae  y  naiU  yn  marw,  felly  y  bydd 
marw  y  Uall;  ie,  yr  un  chwythad 
sydd  iddynt  oil;  fel  nad  oes  mwy 
rhagoriaeth  i  ddyn  nag  i  anifau: 
canys  gwagedd  yw  y  cwbl. 

20  Y  mae  y  cwbl  yn  myned  i'r  un 
He  :  ^  pob  un  sydd  o'r  pridd,  a  phob 
un  a  dry  i'r  pridd  eilwaith. 

21  ™Pwy  a  edwyn  yspryd  Myn, 
yr  hwn  sydd  yn  esgyn  i  fynu?  a 
chwythad  anifail,  yr  hwn  sydd  yn 
disgyn  i  waered  i'r  ddaear  ? 

22  °  Am  hynny  mi  a  welaf  nad  oes 
dim  weU  nag  i  ddyn  ymlawenychu 
yn  ei  weithredoedd  ei  hun ;  canys 
hyn  yw  ei  ran  ef :  canys  pwy  a'i 
dwg  ef  i  weled  y  peth  fydd  ar  ei  ol? 

PENNOD  IV. 

1  Bod  trais,  4  a  chenfigen,  5  a  seguryd,  7  a 
chyhydd-dod,  9  a  neillluolrwydd,  13  a 
gwrthnysigrwydd,  yn  ychwanegu  ar  wagedd 
dyn. 

FELLY  mi  a  ddychwelais,  ac  a 
edrychais  ar  yr  holl  ^  orthrym- 
derau  sydd  dan  yr  haul :  ac  wele 
ddagrau  y  rhai  gorthrymmedig  heb 
neb  i'w  cysuro  ;  ac  ar  law  eu  treis- 
wyr  yr  oedd  gallu,  a  hwythau  heb 
neb  i'w  cysuro. 

2  ^  A  mi  a  ganmolais  y  meirw  y  rhai 
sydd  yn  barod  wedi  marw,  yn  fwy 
na'r  byw  y  rhai  sydd  yn  fyw  etto. 

3  "^GweU  na'r  ddau  yw  y  neb  ni  bu 
erioed,  yr  hwn  ni  welodd  y  gwaith 
bhn  sydd  dan  haul. 

4  IF  A  mi  a  welais  fod  pob  Uafar, 
a  phob  uniondeb  gwaith  dyn,  ^yn 
peri  iddo  genfigen  gan  ei  gym- 
mydog.  Hyn  hefyd  sydd  wagedd  a 
gorthrymder  yspryd. 

5  "^  Y  ffol  a  wasg  ei  ddwylaw  yng- 
hyd, ac  a  fwytty  ei  gnawd  ei  hun. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

977. 

4  Heb. 
yrrwyd 
ymaith. 

t  pen.  5.  8. 


&fely 
gwnaent 
Dduw  yn 
bur,  ac  y 
gwelent 
mai,  &c. 

k  Ps.  49. 12, 

20. 

pen.  2.  16. 


1  Gen.  3. 19. 


>"  pen.  12.  7. 
6  Heb. 

meibion 

dyn. 


n  ad.  12. 
pen.  2.  24. 
a  5.  18. 
a  11.  9. 


a  pen.  5.  8. 


b  .Job  3. 17, 


c  Job  3. 11, 
16,  21. 
pen.  6.  3. 


2  Heb.  mai 

hyn  yw 
cenfigen 
dyn  gan 
ei  gym- 
myàog. 

d  Diar.  6. 
10.  a  24. 33. 


Am  wagedd  dyn. 


PREGETHWR,  V. 


Gwagedd  cyfoeth. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
977. 

e  Diar.  15. 
16,  17. 
a  16.  8. 


'  Ps.  39. 


a  Edrych 
Es.  1. 12, 


b  1  Sam.  15, 
22 

Ps.  50.  8. 
Diar.  15. 8. 
M  21.  27. 
Hob.  6.  6. 


ZXen,  gair. 


c  Diar.  10. 

19. 
Matt.  6.  7. 


d  Diar.  10. 
19. 


6  ^Gwell  yw  llonaid  Haw  trioy  lon- 
yddwch,  na  llonaid  d^vy  law  trwy 
flinder  a  gorthrymder  yspryd. 

7  IT  Yna  mi  a  droais,  ac  a  welais 
wagedd  dan  yr  haul. 

8  Y  mae  un  yn  unig,  ac  heb  ail ; 
ie,  nid  oes  iddo  na  mab  na  brawd ; 
ac  etto  nid  oes  diwedd  ar  ei  lafnr 
oil :  ie,  ni  chaiff  ei  lygaid  ddigon  o 
gyfoeth;  ^ni  ddywed  efe,  I  bwy  yr 
ydwyf  yn  llafnrio,  ac  yn  difuddio  fy 
enaid  oddi  wrth  hyfrydwch?  Hyn 
hefyd  sydd  wagedd,  a  dyma  dra- 
fferth  flin. 

9  1Í  Gwell  yw  dau  nag  un,  o  achos 
bod  iddynt  wobr  da  am  eu  Uafur. 

10  Canys  os  syrthiant,  y  naill  a 
gyfyd  y  Hall:  ond  gwae  yr  unig; 
canys  pan  syrthio  efe,  nid  oes  ail 
i'w  gyfodi. 

11  Hefyd  os  dau  a  gyd-orweddant, 
hwy  a  ymgynhesant ;  ond  yr  unig, 
pa  fodd  y  cynhesa  efe  ? 

12  Ac  OS  cryfach  fydd  un  nag  ef, 
dau  a'i  gwrthwynebant  yntau;  a 
rhaff  deircaingc  ni  thorrir  ar  frys. 

13  1^  GweU  yiv  bachgen  tlawd  a 
doeth,  na  brenhin  hen  ac  ynfyd,  yr 
hwn  ni  fedr  gymmeryd  rhybudd 
niAvyach : 

14  Canys  y  naill  sydd  yn  dyfod 
allan  o'r  carchardy  i  deyrnasu,  a'r 
Hall  wedi  ei  eni  yn  ei  frenhiniaeth, 
yn  myned  yn  dlawd. 

15  Mi  a  welais  y  rhai  bjw  oil  y  rhai 
sydd  yn  rhodio  dan  yr  haul,  gyd 
a'r  ail  mab  yr  hwn  a  saif  yn  ei  Ie  ef. 

16  Nid  oes  diben  ar  yr  hoU  bobl, 
sef  ar  y  rhai  oil  a  fu  o'u  blaen 
hwjTit ;  a'r  rhai  a  ddêl  ar  ol,  ni  la- 
wenychant  ynddo :  gwagedd  yn  ddi- 
au  a  blinder  yspryd  yw  hyn  heiyd. 

PENNOD  V. 

1  Gwagedd  ÿngwasanaeth  Duw,  8  mewn  grwg- 
nach  yn  erbyn  trais,  9  ac  mewn  cyfoeth.  18 
Rhodd  Daw  yw  cad  llawenydd  o'n  cyfoeth. 

GWYLIA  ar  dy  droed  *pan 
fyddech  yn  myned  i  dy  Dduw, 
a  bydd  barottach  i  wrandaw  ^nag 
i  roi  aberth  ffyliaid ;  canys  ni  wydd- 
ant  hwy  eu  bod  yn  gwneuthur 
drwg. 

2  Na  fydd  ry  brysur  â'th  enau,  ac 
na  frysied  dy  galon  i  draethu  ^  dim 
ger  bron  Duw:  canys  Duw  sydd 
yn  y  nefoedd,  a  thithau  sydd  ar  y 
ddaear;  ac  am  hynny  '^bydded  dy 
eiriau  yn  anaml. 

3  Canys  breuddwyd  a  ddaw  o 
drallod  lawer :  ac  ^  ymadrodd  y 
ffol  o  laweroedd  o  eiriau. 


638 


4  ^Pan  addunedech  adduned  i 
Dduw,  nac  oeda  ei  thalu :  canys 
nid  oes  ganddo  flas  ar  rai  ynfyd ; 
^y  peth  a  addunedaist,  tâl. 

5  eGwell  i  ti  fod  heb  addun&du, 
nag  i  ti  addunedu,  a  bod  heb  dalu. 

6  Na  ad  i'th  enau  beri  i'th  gnawd 
bechu ;  ac  na  ddywed  ger  bron  yr 
angel,  Amryfusedd  fu  :  paham  y 
digiai  Duw  wrth  dy  leferydd,  a 
difetha  gwaith  dy  ddwylaw? 

7  Canys  mewn  llaweroedd  o 
freuddwydion  y  mae  gwagedd,  ac 
mewn  11a wer  o  eiriau:  ond  ofna 
di  Dduw. 

8  ^  Os  gweli  dreisio  y  tlawd,  a 
thraws-ŵyro  barn  a  chyfiawnder 
mewn  gwlad ;  na  ryfedda  ^  o  achos 
hyn:  canys  ^y  mae  yr  hwn  sydd 
uwch  na'r  uchaf  yn  gwylied,  ac  y 
mae  un  sydd  uwch  na  hwynt. 

9  11  Cynnyrch  y  ddaear  hefyd  sydd 
i  bob  peth :  wrth  dir  llafur  y  mae 
y  brenhin  yn  byw. 

10  Y  neb  a  garo  arian,  ni  ddi- 
gonir  âg  arian ;  na'r  neb  a  hoffo 
amldra,  â  chynnyrch.  Hyn  hefyd 
sydd  wagedd. 

11  Lie  y  byddo  Uawer  o  ddâ,  y 
bydd  Uawer  i'w  ddifa :  pa  fudd  gan 
hynny  sydd  i'w  perchennog,  ond 
eu  gweled  â'u  llygaid  ? 

12  Melus  yw  hûn  y  gweithiwr,  pa 
un  bynnag  ai  ychydig  ai  Uawer  a 
fwyttao :  ond  Uawnder  y  cyfoethog 
ni  ad  iddo  gysgu. 

13  Y  mae  trueni  blin  a  welais  dan 
yr  haul,  cyfoeth  wedi  eu  cadw  yn 
niwed  i'w  perchennog. 

14  Ond  derfydd  am  y  cyfoeth  hyn- 
ny trwy  drallod  blin;  ac  efe  a  yn- 
niU  fab,  ac  nid  oes  dim  yn  ei  law  ef 

15  '  Megis  y  daeth  allan  o  groth  ei 
fam  yn  noeth,  y  dychwel  i  fyned 
modd  y  daeth,  ac  ni  ddwg  ddim  o'i 
lafur,  yr  hyn  a  ddygo  ymaith  yn 
ei  law. 

16  A  hyn  hefyd  sydd  ofid  bUn; 
yn  hoUol  y  modd  y  daeth,  felly  yr 
â  efe  ymaith :  a  ^  pha  fudd  sydd 
iddo  ef  a  lafuriodd  am  y  gwynt  ? 

17  Ei  hoU  ddyddiau  'y  bwytty 
efe  mewn  tywyllwch,  mewn  digter 
mawT,  gofid,  a  Hid. 

18  1Í  Wele  y  peth  a  welais  i : 
""^da  yio  a  theg  i  ddyn  fwytta 
ac  yfed,  a  chymmeryd  byd  da  o'i 
holl  laftir  a  lafuria  dan  yr  haul, 
^hoU  ddyddiau  ei  fywyd,  y  rhai  a 
roddes  Duw  iddo  :  "canys  hynny 
yw  ei  ran  e£ 


Cvn 
CRIST 

Cylcli 

977. 

o  Num.  30. 

iJeut.  23. 

21,  22,  23. 

Pb.  50. 14. 

a  76. 11. 
fPs.  66.  13, 

14. 
E  Act.  5.  4. 


3  Heb. 

wrth  yr 

ewyllys, 

neu,  yr 

aracan. 
To.  Ps.  58.  11. 

a  82.  1. 


i  .Tub  1.  21. 
Ps.  49. 17. 
1  Tim.  6. 


k  pen.  1.  3. 


1  Pb.  127.  2. 

ua  pen.  2. 24. 

a  3.  12,  13, 

22.  a  9.  7. 
a  11.  9. 
1  Tim.  6. 
17. 

4  Heb. 
y  mae 
peth  da 
yr  hwn 
sydd  dêg. 

5  Heb. 
rifedi 
dyddiau. 

n  pen.  2. 10. 
a  3.  22. 


Givagedd  pdb  peth. 


PREGETHWR,  VI. 


Help  yn  erhyn  gwagedd. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

977. 

«  pen.  2.  24. 
a  3. 13. 

a  6.  2. 
6  Neil,  Er 
na  rydd 
lawer,  etto 
e/e  a  (lofla 
ddyddiau, 
&c. 


2  ami. 


»Job21. 10. 
Ps.  17.  14. 

a  73.  7. 


b  Es.  14. 19, 

20. 

Jer.  22. 19. 
e  Job  3.  16. 

Ps.  58.  8. 


d  Diar.  16. 

26. 


e  .Tol)  0.  32. 
Kb.  45.  9. 
Jer.  49.  19. 


Slleb. 
rifedi 
di/ddiau 
Xii/wijd.  ei 
qicredd. 

t  Ve.  102. 
11.  a  109. 
23.  a  144.  4. 
lugü  4. 14. 

K  pen.  8.  7. 


19  °Ië,  i  bwy  bynnag  y  rhoddes 
Duw  gyfoeth  a  golud ;  ac  y  rhoddes 
iddo  ryddid  i  fwytta  o  honynt,  ac  i 
gymmeryd  ei  ran,  ac  i  lawenychu 
yn  ei  lafur ;  rhodd  Duw  yw  hyn. 

20  ^  Canys  ni  fawr-gofia  efe  ddydd- 
iau  ei  fywyd ;  am  fod  Duw  yn 
atteb  i  lawenydd  ei  galon  ef. 

PENNOD  VI. 

1  Ofered  yw  cpfoeih  heb  eu  har/er.  3  Am  hlant, 
6  a  henaint  heh  gyfoeth.  9  Ofered  golwg  a 
deisyfiadau  anwa&tad.  11  Diweddglwm  ar 
hob  gwagedd. 

YMAE  drwg  a  welais  dan  haul, 
a  hwnnw  yn  -fawr  ym  mysg 
dynion : 

2  Gwr  y  rhoddodd  Duw  iddo  gyf- 
oeth, a  golud,  ac  anrhydedd,  ^heb 
arno  eisieu  dim  i'w  enaid  a'r  a 
ddymunai ;  a  Duw  heb  roi  gallu 
iddo  i  fwytta  o  bono,  ond  estron  a'i 
bwytty.  Dyma  wagedd,  ac  y  mae 
yn  ofid  bhn. 

3  1Í  Os  ynnill  gwT  gant  o  hlant, 
ac  a  fydd  byw  lawer  o  flynyddoedd, 
fel  y  bo  dyddiau  ei  flynyddoedd 
yn  Uawer,  os  ei  enaid  ni  ddiwellir 
â  daioni,  ac  ^  oni  bydd  iddo  gladd- 
edigaeth ;  mi  a  ddywedaf,  '^  mai 
gwell  yw  erthyl  nag  ef. 

4  Canys  mewn  oferedd  y  daeth, 
ac  yn  y  tywyllwch  yr  ymedy,  a'i 
enw  a  guddir  â  thywyllwch. 

5  Yntau  ni  Avelodd  mo'r  haul,  ac 
ni  wybu  ddim :  mwy  o  lonyddwch 
sydd  i  hwn  nag  i'r  Hall. 

6  IT  Pe  byddai  efe  fyAV  ddwy  fil 
o  flynyddoedd,  etto  ni  welodd  efe 
ddaioni :  onid  i'r  un  He  yr  â  pawb  ? 

7  *^HoU  lafur  dyn  sydd  dros  ei 
enau,  ac  etto  ni  ddiwellir  ei  enaid  ef. 

8  Canys  pa  ragoriaeth  sydd  i'r 
doeth  niAvy  nag  i'r  annoeth?  beth 
sydd  i'r  tlawd  a  fedr  rodio  ger 
bron  y  rhai  byw  ? 

9  1Í  Gwell  yw  golwg  y  Uygaid  nag 
}Tndaith  yr  enaid.  Hyn  hefyd  sydd 
wagedd  a  gorthrymder  yspryd. 

10  Beth  bynnag  fii,  y  mae  enw 
arno  ;  ac  y  mae  yn  hysbys  mai  dyn 
yw  efe  :  ac  ^'ni  ddichon  efe  ymryson 
a'r  neb  sydd  drech  nag  ef 

11  1Í  Gan  fod  Uawer  o  bethau 
yn  amlhâu  gvAagedd,  beth  yw  dyn 
well? 

12  Canys  pAvy  a  ŵyr  beth  sydd 
dda  i  ddyn  yn  y  by wyd  hwn  ^  holl 
ddyddiau  ei  fywyd  ofer,  y  rhai  a 
dreulia  efe  fel  ^cysgod?  canys 
spwy  a  ddengys  i  ddyn  beth  a 
ddigwydd  ar  ei  ol  ef  dan  yr  haul? 


PENNOD  VII. 

1  Selp  yn  erbyn  gwagedd,  yw  enw  da,  2  maric- 
olaethu  y  cnawd,  7  amynedd,  11  doethineb. 
23  Anhawsed  ydyw  cael  doetJiineb. 

*  /^  WELL  yw  enw  da  nag  ennaint 
\J[  gwerthfawr ;  a  dydd  marwol- 
aeth  na  dydd  genedigaeth. 

2  1Í  Gwell  yw  myned  i  dŷ  galar, 
na  myned  i  dŷ  gwledd :  canys  hyn- 
ny  yw  diwedd  pob  dyn;  a'r  byw 
a'^  gesyd  at  ei  galon. 

3  Gwell  yw  ^  digter  na  chwerthin : 
canys  trwy  dristwch  yr  wynebpryd 
y  gwellhêir  y  galon. 

4  Calon  doethion /ydd  yn  nhŷ  y 
galar;  ond  calon  flfyliaid  yn  nhŷ 
Uawenydd. 

5  ^  Gwell  yw  gwrandaw  sen  y 
doeth,  na  gwrandaw  can  flyliaid. 

6  Canys  *=  chwerthiniad  dyn  ynfyd 
sydd  fel  clindarddach  drain  dan 
grochan.    Dyma  wagedd  hefyd. 

7  1Í  Yn  ddiau  trawsedd  a  ynfyda 
y  doeth,  a  ^  rhodd  a  ddifetha  y 
galon. 

8  Gwell  yw  diweddiad  peth  na'i 
ddechreuad :  ^  gwell  yw  y  dioddef- 
gar  o  yspryd  na'r  balch  o  yspryd. 

9  ^Na  fydd  gyflym  yn  dy  yspryd  i 
ddigio :  oblegid  dig  sydd  yn  gor- 
phwys  ym  mynwes  flyliaid. 

10  Na  ddywed,  Paham  y  bu  y 
dyddiau  o'r  blaen  yn  well  na'r  dydd- 
iau hyn?  canys  nid  o  ddoethineb 
yr  wyt  yn  ymofyn  am  y  peth  hyn. 

11  1Í  ^Da  ytv  doethineb  gyd  âg 
etifeddiaeth  :  ac  o  liynny  y  mae  elw 
i'r  rhai  sydd  yii  gweled  yr  haul. 

12  Canys  cysgod  yw  doethineb,  a 
chysgod  yiü  arian  :  ond  rhagoriaeth 
gwybodaeth  yw,  bod  doethineb  yn 
rhoddi  bywyd  i'w  pherchennog. 

13  Edrych  ar  orchwyl  Duw: 
canys  ^pwy  a  all  unioni  y  peth  a 
gammodd  efe? 

14  Yn  amser  gwýnfyd  bydd  lawen ; 
ond  yn  amser  adfyd  ystyria :  Duw 
hefyd  a  wnaeth  y  naill  ar  gyfer  y 
Uail,  er  mwjTi  na  chai  dyn  ddim 
ar  ei  ol  ef. 

15  Hyn  oil  a  welais  yn  nyddiau  fy 
ngwagedd :  ^  y  mae  un  cyflawn  yn 
diflannu  yn  ei  gyfiawnder,  ac  y  mae 
un  annuwiol  yn  estyn  ei  ddyddiau 
yn  ei  ddrygioni. 

16  Na  fydd  ry  gyfiawn;  ac  na 
chymmer  arnat  fod  yn  rhy  ddoeth  : 
paham  y'th  ddifethit  dy  hun  ? 

17  Na  fydd  ry  annuwiol ;  ac  na 
fydd  flbl :  paham  y  byddit  *  farw 
^  cyn  dy  amser  ? 


Cyn 
CKIST 

Cylch 

ÍÍ77. 


»  Diar.  15. 
3a  a  22. 1. 


tristwch. 


*>  Edrych 

Ps.  141.  5. 

Diar.  13. 

13.  a  15. 31, 

32. 
0  Ps.  118. 

12. 


d  Ex.  23.  8. 
Beut.  16. 
19. 


e  Diar.  14. 
29. 


f  Diar.  14. 
17.  a  16. 32. 


S  Neu, 
Oystal  yw 
doethineb 
ac  etifedd- 
iaeth :  ie, 
gwell  i'r 
rhai sydd. 


B  Edrych 
Job  12.  14. 
pen.  1. 15. 


iipen.8. 14. 


i  Job  15.  32. 

Ps.  55.  23. 

Diar.  10. 

27. 
4  Heb. 

nid  yn  dy 

amser  Ÿ 


Canmól  doetìdneh. 


PREGETHWR,  VIII. 


Am  raglunîaeth  Duw. 


Cyn 
CKIST 

Cylch 
977. 


k  Diar.  21. 
22.  a  24.  5. 

Îen.  9. 16, 
8. 

1 1  Bren.  8. 

46. 

2  Chron.  6. 

36. 

Diar.  20.9. 

lloaiil.  8. 
6  Heb.  ddod. 


m  Job  28. 
12,  20. 


n  pen.  1.  17. 
a  2.  12. 


o  Diar.  5.  3, 
4.  a  22.  14. 


6  Heb.  ger 
bron. 


P  pen.  1.  1, 
2. 

7  cyfrif. 


q  Gen.  1.27. 


a  Diar.  4.  8, 
9.  a  17.  24. 
Edrych 
Act.  6. 15. 

b  Kliuf.  13, 
5. 

c  pen.  10.  4. 


18  Da  i  ti  ymafael  yn  hyn ;  ac 
oddi  wrth  hyn  na  oUwng  dy  law : 
canys  y  neb  a  oiho  Dduw,  a  ddaw 
allan  o  honynt  oil. 

19  ^Doethineb  a  nertha  y  doeth, 
yn  fwy  na  deg  o  gedym  a  fyddant 
yn  y  ddinas. 

20 '  Canys  nid  oes  dyn  cyfiawn  ar  y 
ddaear  a  wna  ddaioni,  ac  ni  phecha, 

21  Na  ^  osod  dy  galon  ar  bob  gair 
a  ddyweder ;  rhag  i  ti  glywed  dy 
was  yn  dy  felldithio. 

22  Canys  llawer  gwaith  hefyd  y 
gŵyr  dy  galon,  ddarfod  i  ti  dy  hun 
felldithio  eraill. 

23  11  Hyn  oil  abrofais  trwy  ddoeth- 
ineb :  mi  a  ddywedais,  Mi  a  fyddaf 
ddoeth ;  a  hithaii  ym  mheU  oddi 
wrthyf. 

24  *"  Y  peth  sydd  bell  a  dwfh  iawn, 
pwy  a'i  caiff  ? 

25  "  Mi  a  droais  â'm  calon  i  wybod, 
ac  i  chwilio,  ac  i  geisio  doethineb, 
a  rheswm ;  ac  1  adnabod  annuwiol- 
deb  íFolineb,  sef  ffolineb  ac  ynfyd- 
rwydd : 

26  °  Ac  mi  a  gefais  beth  chwerw- 
ach  nag  angau,  y  wraig  y  mae  ei 
chalon  yn  faglau  ac  yn  rhwydau,  a'i 
dwylaw  yn  rhwymau :  y  neb  sydd 
dda  ^'gan  Dduw,  a  waredir  oddi 
wrthi  hi ;  ond  pechadur  a  ddèlir 
ganddi. 

27  Wele,  hyn  a  gefais,  medd  ^y 
Pregethwr,  wrth  chwilio  o'r  naill 
heth  \'v  Hall,  i  gael  y  ^  rheswm  ; 

28  Yr  hwn  beth  etto  y  chwilia  iy 
enaid  am  dano,  ac  ni  chefais :  un 
gwr  a  gefais  ym  mhlith  mil;  ond 
un  wraig  yn  eu  plith  hwy  oU  nis 
cefais. 

29  Wele,  hyn  yn  unig  a  gefais ; 
iwneuthur  o  Dduw  ddyn  yn  un- 
iawn :  ond  hwy  a  chwihasant  allan 
lawer  o  ddychymmygion. 

PENNOD  VIII. 

1  Am  ufuddhâu  i  frenhinoedd.  6  Rhaid  yw 
dot  ar  ragluniaeth  Duw.  12  Gwell  yw  y 
byd  ar  y  duwiol  mewn  ad/yd,  nag  ar  yr 
annuwiol  mewn  hawddfyd.  16  Mor  an- 
cTiwiliadwy  yw  gweithredoedd  Duw. 

PWY  sydd  debyg  Tr  doeth?  a 
phwy  a  fedr  ddeongl  peth? 
^doethineb  gwr  a  lewyrcha  eiwyneb, 
a  nerth  ei  wyneb  ef  a  newidir. 

2  Yr  ydivyf  yn  dy  ryhuddio  i 
gadw  gorchymyn  y  brenhin,  a  ^hyn- 
ny  o  herwydd  llw  Duw. 

3  "  Na  ddos  ar  frys  allan  o'i  olwg 
ef ;  na  saf  mewn  peth  drwg :  canys 
efe  a  wna  a  fynno  ei  hun. 

— 


4  Lie  y  hyddo  gair  y  brenhin,  y 
mae  gaUu  :  a  phwy  a  ddy wed  ^vrtho, 
Beth  yr  wyt  ti  yn  ei  wneuthur  ? 

5  Y  neb  a  gadwo  y  gorchymyn,  ni 
wybydd  oddi  wrth  ddrwg ;  a  chalon 
y  doeth  a  edwyn  amser  a  barn. 

6  1Í  Canys  "^y  mae  amser  a  barn 
i  bob  amcan ;  ac  y  mae  trueni  dyn 
yn  fawr  arno. 

7  Canys  ^  ni  ŵyr  efe  beth  a  fydd  : 
canys  pwy  a  ddengys  iddo  pa  ^bryd 
ybydd? 

8  Nid  oes  un  dyn  yn  arglwydd- 
iaethu  ^ar  yr  yspryd,  i  attal  yr  ys- 
pryd ;  ac  nid  oes  ganddo  allu  yn 
nydd  marwolaeth  :  ac  nid  oes  bwrw 
arfau  yn  y  rhyfel  hwnnw ;  ac  nid 
achub  annuwioldeb  ei  pherchennog. 

9  Hyn  oil  a  welais  i,  a  gosodais 
fy  nghalon  ar  bob  gorchwyl  a  wneir 
dan  haul :  y  mae  amser  pan  ar- 
glwyddiaetha  dyn  ar  ddyn  er  drwg 
iddo. 

10  Ac  felly  mi  a  welais  gladdu  y 
rhai  annuwiol,  y  rhai  a  ddaethent 
ac  a  aethent  o  le  y  Sanctaidd ;  a 
hwy  a  ebargofiwyd  yn  y  ddinas  lie 
y  gwnaethent  felly.  Gwagedd  yw 
hyn  hefyd. 

11  s  0  herwydd  na  wneir  barn  yn 
erhyn  gweithred  ddrwg  yn  fuan,  am 
hynny  calon  plant  dynion  sydd  yn 
Uawn  ynddynt  i  wneuthur  drwg. 

12  1Í  Er  gwneuthur  o  bechadur 
ddrwg  ganwaith,  ac  estyn  ei  ddydd- 
iau  ef ;  etto  mi  a  wn  yn  ddiau  ^  y 
bydd  daioni  i  r  rhai  a  oftiant  Dduw, 
y  rhai  a  arswydant  ger  ei  fron  ef 

13  Ond  ni  bydd  daioni  i'r  annuw- 
iol, ac  ni  estyn  efe  ei  ddyddiau,  y 
rhai  sydd  gyffelyb  i  gysgod ;  am 
nad  yw  yn  oini  ger  bron  Duw. 

14  Y  mae  gwagedd  a  wneir  ar  y 
ddaear ;  bod  y  cyfiawn '  yn  damwain 
iddynt  yn  ol  gwaith  y  drygionus  ;  a 
bod  y  drygionus  yn  digwyddo  iddynt 
yn  ol  gwaith  y  cyfiawn.  Mi  a  ddy- 
wedais fod  hyn  hefyd  yn  wagedd. 

15  Yna  mi  a  ganmolais  lawenydd, 
am  ^  nad  oes  dim  well  i  ddyn  dan 
haul,  na  bwytta  ac  yfed,  a  bod  yn 
llawen :  canys  hynny  a  lŷn  wrth 
ddyn  ol  lafur,  ddyddiau  ei  fywyd, 
y  rhai  a  roddes  Duw  iddo  dan  yr 
haul. 

16  ^  Pan  osodais  i  fy  nghalon  i 
wybod  doethineb,  ac  i  edrych  ar  y 
drafferth  a  wneir  ar  y  ddaear,  (can- 
ys y  mae  ni  wêl  hûn  â'i  lygaid  na 
dydd  na  nos  ;)  | 

17  Yna  mi  a  ediychais  ar  hollj 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

977. 


C  pen.  3. 1. 


«  Diar.  24. 

22. 

pen.  6. 12. 

a  9.  12. 

a  10.  14. 
2Neu, 
foM. 
f  Job  14. 5. 


B  Ps.  50.  21. 

Es.  26. 10. 


I>Ps.  37.11, 
18, 19. 
Diar.  1. 32, 
33. 

Es.  3. 10, 
11. 


i  Ps.  73.  14. 
pen.  7.  15. 


k  pen.  2.  24. 
a  3.  12,  22. 

a  5. 18. 
a  9.  7. 


Digwyddiadau  dynól. 


PREGETHWR,  ÎX.  JDoetUnéb  yn  ivell  na  chryfder. 


Cyn 

CKIST 

Cylch 

977. 

1  Job  5.  9. 
ppii.  'A.  11. 
Ehuf.  II. 
33. 


ZHeb. 

roddais 

atfy 

'nghalon. 


a  Pb.  73.  3, 
12,  13. 
Mul.  3.  15, 


»)  Job  14. 21. 
Es.  63. 16. 


c  Job  7.  8, 
9,10. 
Es.  26.  14. 


^  pen.  8.  15. 


8  Heb.  Gwel 
fywjà. 


«pen.  2,  10, 
24.  a  3.  13. 


waith  Duw,  ^  na  ddiclion  dyn  ddeall 
y  gwaith  a  wneir  dan  haul :  oblegid 
er  i  ddyn  lafurio  i  geisio,  etto  nis 
caiff;  îe,  pe  meddyliai  y  doeth 
fynnu  gwybod,  etto  ni  allai  efe 
gael  Jiynny, 

PENNOD  IX. 

1  IV  un  fatli  hethau  a  ddigwydd  íV  drwg  ac 
i'r  da,  4  Bod  yn  anghenraid  i  ddynion 
farw.  7  Cysur  yw  eu  holl  ran  liwy  yn  y 
fuchedd  yma.  11  Bod  rhagluniaefh  Duw 
yn  llywodraethu  poh  peth.  13  Givell  yw 
doethineb  na  chryfder. 

ER  hyn  oU  mi  a  ^ystyriais  yn  fy 
nghalon,  i  ddangos  hyn  oU ; 
hod  y  cyfiawn,  a'r  doethion,  a'u 
gweithredoedd,  yii  llaw  Duw :  ni 
ŵyr  dyn  gariad,  neu  gas,  wrtli  yr 
hyn  oU  sydd  o'u  blaen. 

2  ^Yr  un  peth  a  ddamwain  i 
bawb  fel  eu  gilydd :  yr  un  peth  a 
ddamwain  i'r  cyfiawn,  ac  i'r  annuw- 
iol ;  i'r  da  ac  i'r  glân,  ac  i'r  aflan ; 
i'r  neb  a  abertha,  ac  i'r  neb  ni 
abertha :  fel  y  mae  y  da,  felly  y 
mae  y  pechadur ;  a'r  neb  a  dyngo, 
fel  y  neb  a  oftio  dyngu. 

3  Dyma  ddrwg  ym  mysg  yr  holl 
hetliau  a  wneir  dan  haul ;  sef  bod 
yr  un  diben  i  bawb :  hefyd  calon 
meibion  dynion  sydd  yn  11a wn  dryg- 
ioni,  ac  ynfydrwydd  sydd  yn  eu  cal- 
on tra  fyddant  fyw,  ac  ar  ol  hynny 
y  maent  yn  myned  at  y  meirw. 

4  IT  Canys  i'r  neb  a  fo  y'nghym- 
deithas  y  rhai  byw  oil,  y  mae  go- 
baith  :  canys  gwell  yw  ci  byw  na 
Hew  marw. 

5  0  herwydd  y  rhai  byw  a  wydd- 
ant  y  byddant  feirw  :  ond  ^  nid  oes 
dim  gwybodaeth  gan  y  meirw,  ac 
nid  oes  iddynt  wobr  mwyach  ;  can- 
ys ^"  eu  coffa  hwynt  a  anghofiwyd. 

6  Eu  cariad  hefyd,  a'u  cas,  a'u 
cenfigen,  a  ddarfu  yn  awr ;  ac  nid 
oes  iddynt  gyfran  byth  mwy  o 
ddim  oil  a  wneir  dan  yr  haul. 

7  1Í  Dos,  ^  bwytta  dy  fwyd  yn  Ua- 
wen,  ac  ỳf  dy  win  â  clialon  hyfryd  : 
canys  yn  awr  cymmeradwy  gan 
Dduw  dy  weithredoedd. 

8  Bydded  dy  ddillad  yn  wỳnion 
bob  amser;  ac  na  iydded  diflfyg 
olew  ar  dy  ben. 

9  "  Dwg  dy  fyd  yn  llawen  gyd  â'th 
wraig  anwyl  holl  ddyddiau  bywyd 
dy  oferedd,  y  rhai  a  roddes  efe  i  ti 
dan  yr  haul,  holl  ddyddiau  dy  ofer- 
edd :  '  canys  dyna  dy  ran  di  yn  y 
bywyd  yma,  ac  yn  dy  lafur  a  gym- 
meri  dan  yr  haul 


10  Beth  bynnag  a  ymafael  dy  law 
ynddo  i'w  wneuthur,  gwna  â'th  holl 
egni :  canys  nid  oes  na  gwaith,  na 
dychymmyg,  na  gwybodaeth,  na 
doethineb,  yn  y  bedd,  He  yr  wyt 
ti  yn  myned, 

11  1Í  Mi  a  droais,  ac  a  welais  dan 
haul,  nad  yw  y  rhedfa  yn  eiddo  y 
cyflym,  na'r  rhyfel  yn  eiddo  y  ced- 
yrn,  na'r  bwyd  yn  eiddo  y  doethion, 
na  chyfoeth  yn  eiddo  y  pwyllog,  na 
fíafr  yn  eiddo  y  cyfarwydd :  ond  am- 
ser a  dam  wain  a  ddigwydd  iddynt  oil. 

12  Canys  ^ni  ŵyr  dyn  ch waith  ei 
amser :  fel  y  pysgod  a  ddèlir  â'r 
rhwyd  niweidioí,  ac  fel  yr  adar  a 
ddêíir  yn  y  delm ;  felly  ^y  dèlir  plant 
dynion  yn  amser  drwg,  pan  syrthio 
arnynt  yn  ddisymmwth. 

13  1Í  Hefyd  y  doethineb  hyn  a 
welais  i  dan  haul,  ac  sydd  fawr 
gennyf  fi : 

14  ^  Yr  oedd  dinas  fechan,  ac  yn- 
ddi  ychydig  wŷr ;  a  brenhin  mawr 
a  ddaeth  yn  ei  herbyn  hi,  ac  a'i 
hamgylchynodd,  ac  a  gododd  glawdd 
uchel  yn  ei  herbyn  : 

15  A  chafwyd  ynddi  wr  tlawd 
doeth,  ac  efe  a  waredodd  y  ddinas 
honno  a'i  ddoethiueb  :  etto  ni  chof- 
iodd  neb  y  gwr  tlawd  hwnnw. 

16  'Yna  y  dywedais,  Gwell  yw 
doethineb  na  nerth  :  er  hynny  dir- 
mygir  doethineb  y  tlawd,  ac  ni 
wrandewir  ar  ei  eiriau  ef. 

17  Geiriau  y  doethion  a  wrandewir 
mewn  distawrwydd,  rhagor  bloedd 
yr  hwn  sydd  jti  llywodraethu  ym 
mysg  fíyliaid. 

18  Gwell  yw  doethineb  nag  arfau 
rhyfel ;  ond  un  pechadur  a  ddin- 
ystria  lawer  o  ddaioni. 

PENNOD  X. 

1  Pethau  i  ddal  arnynt  yngliylch  doethineb  ac 
ynfydrwydd.   IQAmanllywodraeth,  IS  d'iogi, 

19  ac  avian.     20  Ehaid  i  hawh  feddwl  yn 
barchedig  oV  brenhin. 

GWYBED  ^  meirw  a  wnant  1  en- 
naint  yr  apothecari  ddrewi ; 
felly  y  gwna  ychydig  ffolineb  i  wr 
ardderchog  o  herwydd  doethineb 
ac  anrhydedd. 

2  Calon  y  doeth  sydd  ar  ei  ddeheu- 
law ;  a  chalon  y  ffol  ar  ei  law  aswy. 

3  lë,  y  ffol  pan  rodio  ar  y  ffordd, 
sydd  a'i  galon  yn  pallu,  ac  y  mae 
yn  dywedyd  wrth  bawb  eifod  yn  ffol. 

4  Pan  gyfodo  yspryd  pennadur 
yn  dy  erbyn,  ^nac  ymado  â'th  le: 
canys  ^  ymostwng  a  ostega  bechod- 
au  mawrion. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

977. 


'  pen.  8. 7. 


e  Diar.  29. 
6. 
Luc  12. 

20,39. 


h  Edrjxh 
2  6am.  20. 
16-22. 


i  Uiar.  21. 
22.  u  24. 5. 
pen  7. 19. 


2  Heb. 

marw- 
olaeth. 


a  pen.  8.  3. 

b  Diar.  26. 
15. 


Am  ynfydrwydd. 


PREGETHWR,  XL 


Am  haelioni. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
977. 

SHeb. 
uchdderau 
mator. 


e  Diar.  19. 
10.  a  30. 22. 


d  Pa.  7. 15. 
Diar.  26. 
27. 


e  Pa.  58.  4, 

5. 

Jer.  S.  17. 
4Heb. 

perchen 

tafod. 
Í  Diar.  10. 

32.  a  1-2. 13. 
5  Heb.  ras. 
s  Dial-.  10. 

14.  a  Id.  7. 


h  Diar.  15. 

2. 
i  pen.  3.  22 

a  6.  12. 

a  8.  7. 


kE3.3.  4,5, 
12.  a  5. 11. 


1  Diar.  31.  4. 


6  seguri/d  y 
dwijlaw. 


m  Pa.  104. 
15. 


J>  Exod.  22. 

28. 

Act.  23.  5. 

TNeu, 
gydwyhod. 


a  Edrych 

Es.  32.  20. 
b  Deut.  15. 

10. 

Diar.  19. 

17. 

Matt.  10. 

42. 


5  Y  mae  drwg  a  welais  dan  yr 
haul,  cyffelyb  i  gyfeiliorni  sydd  yn 
dyfod  oddi  ger  bron  y  llywydd : 

6  Gosodir  ffolineb  mewn  ^  graddau 
uchel,  a'r  cyfoethog  a  eistedd  mewn 
lie  isel. 

7  Mi  a  welais  weision  "^  ar  feirch,  a 
thywysogion  yn  cerdded  fel  gweis- 
ion  ar  y  ddaear. 

8  "^  Y  sawl  a  gloddio  bwU,  a  syrtli 
ynddo ;  a'r  neb  a  wasgaro  gae, 
sarph  a'i  brath. 

9  Y  sawl  a  symmudo  gerrig,  a 
gaiff  ddolur  oddi  wrthynt ;  a'r  neb 
a  hoUto  goed,  a  gaifP  niwed  oddi 
wrthynt. 

10  Os  yr  haiarn  a  byla,  oni  hoga 
efe  y  min,  rhaid  iddo  roddi  mwy  o 
nerth  :  etto  doethineb  sydd  ragorol 
i  gyfarwyddo. 

11  Os  brath  sarph  Mieb  swyno, 
nid  gwell  y w  *  dyn  siaradus. 

12  ^Geiriau  genau  y  doeth  sydd 
^  rasol :  ond  ^  gwefusau  y  ffol  a'i 
difetha  ef  ei  hun. 

13  Ffolineb  yiu  dechreuad  geiriau 
ei  enau  ef :  a  diweddiad  geiriau  ei 
enau  sydd  anfad  ynfydrwydd. 

14 ''  Y  ffol  hefyd  sydd  ami  ei  eiriau : 
'  ni  ŵyr  neb  beth  a  fydd ;  a  phwy  a 
fynega  iddo  pa  beth  fydd  ar  ei  ol  ef  ? 

15  Llafur  y  flfyliaid  a  flina  bawb 

0  honynt :  canys  ni  fedr  efe  fyned 
i'r  ddinas. 

16  H  ^  Gwae  di  y  wlad  sydd  a 
bachgen  yn  frenhin  i  ti,  a'th  dy- 
wysogion  yn  bwytta  yn  fore. 

17  Gwỳn  dy  fyd  di  y  wlad  sydd 
a'th  frenhin  yn  fab  i  bendefigion, 
^  a'th  dywysogion  yn  bwytta  eu  bAvyd 
yn  eu  hamser,  er  cryfder,  ac  nid  er 
meddwdod. 

18  IT  Trwy  ddiogi  lawer  yr  adfeilia 
yr  adeilad ;  ac  wrth  *'  laesu  y  dv»^- 
law  y  goUwng  y  tŷ  ddefni. 

19  1Í  Arlwj^ant  wledd  i  chwerthin, 
a  "^gwin  a  lawenycha  y  rhai  byw; 
ond  arian  sydd  yn  atteb  i  bob 
peth. 

20  11  "Isa  felldithia  y  brenhin  yn  dy 
■^  feddwl ;  ac  yn  ystafell  dy  wely  na 
felldithia  y  cyfoethog  :  canys  ehed- 
iad  yr  awyr  a  gyhoedda  y  llais,  a 
pherchen  adain  a  fynega  y  peth. 

PENNOD  XI. 

1  Addysg  at  gariad  perŷ'aith.  7  Bhaid  yw 
meddivl  am  angaii  mewn  iywyd,  9  ac  am 
ddydd  y  farn  mewn  ieuengctid. 

BWRW  dy  fara  ^  ar  ^vyneb  y  dyfr- 
oedd;    canys  ti  a'i   cei  ai*  ol 
^  Rawer  o  ddyddiau. 


2  "^Dyro  ran  i  saith,  a  hefyd  i 
wyth  :  canys  ^  ni  wyddost  pa  ddrwg 
a  ddigwydd  ar  y  ddaear. 

3  Os  bydd  y  cymmylau  yn  Uawn 
gwlaw,  hwy  a  ddefnynant  ar  y 
ddaear :  ac  os  tu  a'r  dehau  neu  tu 
a'r  gogledd  y  syrth  y  pren ;  lie  y 
syrthio  y  pren,  yno  y  bydd  efe. 

4  Y  neb  a  ddalio  ar  y  gwynt,  ni 
haua ;  a'r  neb  a  edrycho  ar  y  cym- 
mylau, ni  feda. 

5  Megis  ^nas  gwyddost  ffordd  yr 
yspryd,  ^na  pha  fodd  y  ffurfhîir  yr 
esgyrn  y'nghroth  y  feichiog ;  felly 
ni  wyddost  waith  Duw,  yr  hwn 
sydd  yn  gwneuthur  y  cwbl. 

6  Y  bore  haua  dy  had,  a  phryd- 
naAvn  nac  attal  dy  law :  canys  ni 
wyddost  pa  un  -a  fiynna,  ai  hyn 
yma  ai  hyn  accw,  ai  ynte  aa^fydd- 
ant  ill  dau  yn  yr  un  fíunud. 

7  T  Melus  yn  ddiau  yiv  y  goleu- 
ni,  a  hyfryd  yiv  i'r  llygaid  weled 
yr  haul. 

8  Ond  pe  byddai  dyn  fyw  lawer 

0  flynyddoedd,  a  bod  yn  llawen 
ynddynt  oil ;  etto  cofied  ddydd- 
iau tywyllwch  ;  canys  11a wer  fydd- 
ant.  Beth  bynnag  a  ddigwydda, 
oferedd  yw. 

9  IT  Gwna  yn  llawen,  wi"  ieuangc, 
yn  dy  ieuengctid,  a  Uawenyched  dy 
galon  yn  nyddiau  dy  ieuengctid, 
a  rhodia  yn  flyrdd  dy  galon,  ac 
y'ngolwg  dy  lygaid :  ond  gwyb- 
ydd  y  geilw  Duw  di  i'r  farn  am 
hyn  oil. 

10  Am  hyimy  bwrw  "ddig  oddi 
wrth  dy  galon,  a  thro  ymaith  ddrwg 
oddi  wrth  dy  gnawd  :  canys  gwag- 
edd  yw  mebyd  ac  ieuengctid. 

PENNOD  XII. 

1  Bhaid  yw  meddwl  am  ein  Gwneuthwwr 
mewn  pryd.  8  Gofal  y  Piegethwr  am  adeilr 
adu,  eraill.  13  Ofn  Duw  yw  yr  help  pennaf 
yn  erhyn  pob  gwagedd  ac  oferedd. 

^/~^  OFIA  yn  awr  dy  Greawdwr  yn 
\y  nyddiau  dy  ieuengctid,  cyn 
dyfod  y  dyddiau  blin,  a  nesâu  o'r 
blynyddoedd  ^yn  y  rhai  y  dywedi, 
Nid  oes  i  mi  ddim  diddanwch 
ynddynt : 

2  Cyn  tywyllu  yr  haul,  a'r  goleuni, 
a'r  lleuad,  a'r  sêr,  a  dychwelyd  y 
cymmylau  ar  ol  y  gwlaw : 

3  Yr  amser  y  cryna  ceidwaid  y  tŷ, 
ac  y  crymma  y  gwŷr  cryfion,  ac  y 
metha  y  rhai  sydd  yn  malu,  am  eu 
bod  yn  ^ychydig,  ac  y  tywylla  y  rhai 
sydd  yn  edrych  trwy  ffenestri ; 

4  A  chau  y  pyrth  yn  yr  heolydd, 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

977. 


c  Ps.  112.  9. 
Luc  6.  30. 
dEph.5.16. 


loan  3.  8. 


I  Ps.  139. 
14, 15. 


2  Heb.  stjdd 
uniaivn. 


3  Neu, 
drislwch. 


a  Dial-.  22. 
6. 


b  Edrych 
2  Sam.  19. 
35. 


♦  Neu,  malu 
tjchrjdig. 


Y  cariad  sydd  rhivng 


CANIAD  SOLOMON,  I. 


Crist  a'i  eghuijs. 


CjTl 

CKIST 
Cylch 
977. 


•  Jer.  9. 17. 


d  Gen.  3. 19. 
Pb.  90.  3. 


e  Num.  16. 

22.a27.1(i, 

Job  34.  U. 

Es.  57.  16. 

Zech.12.1. 
•pen.  1.2. 


Cyn 

CEIST 

ysgrlfonwyd 

cylch 
1014. 


a  pen.  4, 10. 


b  Hob.  11. 4. 

loan  6.  44. 

a  12.  32. 
c  Phil.  3. 12, 
13,  14. 
ÖP8.45.14, 

15. 

loan  14. 2. 

Eph.  2.  6. 
2  Neu,  hw// 

aHh  gar  ant 

ynuniaw». 


pan  fo  isel  swn  y  main,  a'î  gyfodi 
wrth  lais  yr  aderyn,  a  gostwng  i 
lawr  hoU  ferched  cerdd  : 

5  lë,  pr  amser  yr  ofnant  yr  liyn 
sydd  uchel,  ac  yr  arswydant  yn  y 
ffordd,  ac  y  blodeua  y  pren  almon, 
ac  y  bydd  y  ceiliog  rhedyn  yn  faich, 
ac  y  palla  chwant :  pan  elo  dyn  i 
dỳ  ei  hir  gartref,  ''a'r  galarwyr  yn 
myned  o  bob  tu  yn  yr  heol : 

6  Cyn  torn  y  llinyn  arian,  a  chyn 
torri  y  cawg  aur,  a  chyn  torri  y 
piser  ger  Haw  y  fíynnon,  neu  dorri 
yr  olwyn  wrth  y  pydew. 

7  "^  Yna  y  dychwel  y  pridd  i'r  ddaear 
fel  y  bu,  ac  y  dychwel  yr  yspryd  at 
Dduw,  *  yr  hwn  a'i  rhoes  ef. 

8  11  ^Gwagedd  o  wagedd,  medd  y 
Pregethwr ;  gwagedd  yw  y  cwbl. 

9  A  hefyd,  am  fod  y  Pregethwr 
yn  ddoeth,  efe  a  ddysgodd  etto 
wybodaeth  i'r  bobl;   \q,  efe  a  ys- 


tyriodd,  ac  a  chwiliodd  allan,  ac  ^a 
drefnodd  ddiarhebion  lawer. 

10  Chwiliodd  y  Pregethwr  am  eir- 
iau  ^cymmeradwy;  ^'rhyn  oedd  ys- 
grifenedig  oedd  uniawn,  sef  geiriau 
gwirionedd. 

11  Geiriau  y  doethion  sydd  megis 
symbylau,  ac  felhoelion  wedi  eu  sicr- 
hâu  gan  feistriaid  y  gynnuUeidfa,  y 
rhai  a  roddir  oddi  wrth  un  bugail. 

12  Ym  mhellach  hefyd,  fy  mab, 
cymmer  rybudd  wrth  y  rhai  hyn  ; 
nid  oes  diben  ar  wneuthur  llyfrau 
lawer,  a  ^darllen  llawer  sydd  Hin- 
der i'r  cnawd. 

13  1Í  ^Swm  y  cwbl  a  glybuwyd 
yiu,  'Ofna  Dduw,  a  chadw  ei  or- 
chymynion :  canys  hyn  yiv  hoU 
ddyled  dyn. 

14  Canys  ^  Duw  a  ddwg  bob  gweith- 
red  i  farn,  a  phob  peth  dirgel,  pa  un 
h^mmg  fyddo  ai  da  ai  drwg. 


CANIAD  SOLOMON. 


PENNOD  L 

1  Cariad  yr  eglwys  ar  Grist.  5  Y  mae  hi  yn 
cyfaddef  ei  gwrthuni,  7  ac  yn  gwedd'io  am 
gael  ei  chyfarwyddo  at  ei  ddzadell  ddefaid 
ef.  8  Crist  yn  ei  chyfaricyddo  hi  at  hehyll  y 
hugeiliaid:  9  a  chan  ddangos  ei  gariad  tu 
ag  atti,  11  yn  gwneuthur  iddi  addewidion 
grasusol.    12  Crist  a'i  eglwys  yn  ymgaredigo. 

CAN  y  caniadau,  eiddo  Solomon. 
2  Cusaned  fi  â  chusanau  ei 
fin :  ^  canys  gwell  yw  dy  gariad  na 
gmn, 

3  0  herwydd  arogl  dy  ennaint  da- 
ionus,  ennaint  tywalltedig  yw  dy 
enw :  am  hynny  y  Uangcesau  a'th 
garant. 

4  ^Tyn  fi,  "ni  a  redwn  ar  dy  oL 
^Y  brenhin  a'm  dug  i  i'w  ystafell- 
au :  ni  a  ymhyfrydwn  ac  a  ymlawen- 
hâwn  ynot ;  ni  a  gofiwn  dy  gariad 


rhai 


uniawn 


yn  fwy  na  gwm: 
sydd  yn  dy  garu. 

5  Du  ydwyf  fi,  ond  hawddgar, 
merched  Jerusalem,  fel  pebyll  Ce- 
dar, fel  Uenni  Solomon. 

6  Nac  edrychwch  amaf,  am  fy 
mod  yn  ddu,  ac  am  i'r  haul  edrych 
amaf:  meibion  fy  mam  a  ddigias- 
ant  wrthyf,  gosodasant  fi  i  gadw 
gwinllannoedd  eraill ;  fy  ngwinllan 
fy  hun  nis  cedwais. 

7  Mynega  i  mi,  yr  h^vn  a  hoffodd 
fy  enaid,  pa  le  yr  wyt  yn  bugeilio, 
pa  le  y  gwnei  iddynt  orwedd  ganol 
dydd :  canys  paham  y  byddaf  megis 

643 


un  ^yn  troi  heibio  wi"th  ddiadellau 
dy  gyfeillion  ? 

8  1Í  Oni  wyddost  ti,  *  y  deccaf  o'r 
gwragedd,  dos  allan  rhagot  ar  hyd 
ol  y  praidd,  a  phortha  dy  fynnod  ger 
llaw  pebyll  y  bugeiliaid. 

9  I'r  meirch  y'ngherbydau  Pha- 
raoh y'th  gyfielybais,  ^fy  anwylyd. 

,    10  sHardd  yw  dy  ruddiau  gan 
dlysau,  o'th  wddf  gan  gadwyni. 

11  Tlysau  o  aur,  a  boglynnau  o 
arian,  a  wnawn  i  ti. 

12  1  Tra  yw  y  brenhin  ar  ei  fwrdd, 
fy  nardus  i  a  rydd  ei  arogL 

13  Fy  anwylyd  sydd  i  mi  yn  bwysi 
myrr;  rhwng  fy  mronnau  yr  erys 
dros  nos. 

14  Cangen  o  rawn  ^camphir  yiu 
fy  anwylyd  i  mi,  y'ngwinllannoedd 
Éngedi. 

15  ''Wele  di  yn  dêg,'fy  anwylyd, 
wele  di  yn  dêg;  y  mde  i  ti  lygaid 
colommennod. 

16  Wele  di,  fy  ^anwylyd,  yn  dêg, 
ac  yn  hawddgar;  ein  gwely  hefyd 
sydd  iraidd. 

17  Swmmerau  ein  tai  sydd  gedr- 


ein   '^distiau  sydd  fiynnid- 


wydd ; 
wydd. 

PENNOD  II. 

1  Y  cariad  sydd  rhwng  Crist  a'i  eglwys.  8  Go- 
baith,  10  a  galwedigaeth  yr  eglwys;  14  a 
gofal  Crist  drosti.  16  Proffes  yr  eglwys,  a'i 
ŷ'ydd,  a'i  gobaith. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

977. 

B 1  Bren.  4. 
3J. 

2 Ileb. 
dijmunol. 


^  pen.  1.  13. 


3  Neil, 

Diwedd  ij 

peth,  set', 

Y  cwbl  a 

gh/myd, 

yw  äfc. 
iDeut.  6.2. 

a  10.  12. 
kRhuf.  2. 

16.  a  14.  10. 

1  Ccr.  4.  Ô. 

2  Cur.  6. 10. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

1014. 

3  Neu, 

tvedi  ei 

gorclmdá~ 

io. 
e  pen.  5.  9. 

a  6.1. 

tpen.  2.  2, 

10,  13.  a  i. 
1, 7.  a  5.  2. 
a  6.  4. 
loan  15. 14, 
15. 

6  Ezec.  Ifi. 

11,  12,  13. 


4  Neu, 
cypres. 


hpen.  4. 1, 
a  5. 12. 


5  Neu, 
nghyfeilUa. 


6  Neu, 
ceibr,  neu, 
rhodfeydd. 


Cariad  yr  eglwijs  at  Grist.     CANIAD  SOLOMON,  II. 


Cariad  Crist 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1014. 


2Heb. 
deisyjiais. 

S  Heb.  i 
daflodfy 
ngenau. 


4  Heb. 
taenioch  i 
mi  afalau. 


a  pen.  8.  3. 


►>  pen.  3.  5. 
a  8.  4. 


cad.  17. 


à  pen.  8. 13. 


eEzec.13.4. 
Luc  13. 32. 


fpen.  6.  3. 
a  7. 10. 


e  pen.  4.  6. 
k  pen.  8. 14. 


RHOSYN  Saron,  a  lüi  y  dyfíryn- 
oedd,  ydwyfû. 

2  Megis  lili  ym  mysg  y  drain, 
felly  y  mae  fy  anwylyd  ym  mysg  y 
merclied. 

3  Megis  pren  afalau  ym  mysg 
prennau  y  coed,  feUy  y  mae  fy  an- 
wylyd ym  mhlith  y  meibion:  ^bu 
dda  gennyf  eistedd  dan  ei  gysgod  ef, 
a'i  flrwyth  oedd  felus  ^  i'm  genau. 

4  Efe  a'm  dug  i'r  gwindy,  a'i  faner 
drosof  ydoedd  gariad. 

5  Cynheliwch  fi  â  phottelau,  *  cys- 
urwch  fi  âg  afalau;  canys  claf  yd- 
wyfû  o  gariad. 

6  ^Ei  law  aswy  sydd  dan  fy  mhen, 
a'i  ddeheulaw  sydd  yn  fy  nghofl- 
eidio. 

7  ^  Merched  Jerusalem,  tynghedaf 
chwi  trwy  iyrchod  ac  ewigod  y  maes, 
na  chyffi-ôch,  ac  na  ddefírôcli  /y 
nghariad,  hyd  oni  fynno  ei  hun. 

8  ^ ,Dyma  lais  fy  anwylyd!  wele 
ef  yn  dyfod,  yn  neidio  ar  y  myn- 
yddoedd,  ac  yn  Uammu  ar  y  bryn- 
iau. 

9  "^Tebyg  yw  fy  anwylyd  i  iwrcli 
neu  Iwdn  hydd ;  wele  efe  yn  sefyll 
y  tu  ol  i'n  pared,  yn  edrych  trwy 
y  fienestri,  yn  ymddangos  trwy  y 
dellt. 

10  Fy  anwylyd  a  lefarodd,  ac  a 
ddy wedodd  wrthyf,  Cyfod,  fy  anwyl- 
yd, a  thyred  di,  fy  mhrydferth  : 

11  Canys  w^ele,  y  gauaf  a  aeth  heib- 
io,  y  gwlaw  a  basiodd,  ac  a  aeth, 
ymaith  ; 

12  Gwelwyd  y  blodau  ar  y  ddaear, 
daeth  amser  iV  adar  i  ganu,  clywyd 
llais  y  durtur  yn  ein  gwlad ; 

13  Y  ffigysbren  a  fwriodd  allan  ei 
fl&gys  irion,  a'r  gwinwydd  â'u  begin 
grawn  a  roddasant  arogl  teg.  Cy- 
fod di,  fy  anwylyd,  a  thyred  di,  fy 
mhrydferth. 

14  1Í  Fy  ngholommen,  yr  lion  wyt 
yn  holltau  y  graig,  yn  lloches  y 
grisiau,  gad  i  mi  weled  dy  wyneb, 
^  gad  i  mi  gly wed  dy  lais  :  canys  dy 
lais  sydd  beraidd,  a'th  olwg  yn 
hardd. 

15  Deliwch  i  ni  *y  llwynogod,  y 
Uwynogod  bychain,  y  rhai  a  ddi- 
fwynant  y  gwinllannoedd :  can- 
ys y  mae  i'n  gwinllannoedd  egin 
grawnwin. 

16  1Í  ^Fy  anwylyd  sydd  eiddof  fi, 
a  minnau  yn  eiddo  yntau ;  y  mae 
efe  yn  bugeilio  ym  mysg  y  lili. 

17  ^Hyd  oni  wawrio  y  dydd,  a  chilio 
o'r  cysgodau ;  tro,  bydd  ^  debyg,  íŷ 


anwylyd,  i  iwrch,  neu  Iwdn  hydd 
ym  mynyddoedd  ^Bether. 

PENNOD  III. 

1  Ymdrech  yr  eglwys,  a'i  gorfodaeth  mewn  prof- 
edigaeth.     6  Tr  eglwys  yn  ymogoneddu  yng 

Nghrist. 

LLIW  *no8  yn  fy  ngwely  y  ceis- 
iais  yr  hwn  a  hofía  fy  enaid : 
ceisiais  ef,  ac  nis  cefais. 

2  Codaf  yn  awr,  ac  âf  o  amgylch 
y  ddinas,  trwy  yr  heolydd  a'r  ys- 
trydoedd,  ceisiaf  yr  hwn  a  hoflFa  fy 
enaid  :  ceisiais  ef,  ac  nis  cefais. 

3  by  gwylwyr,  y  rhai  a  aent  o  am- 
gylch y  ddinas,  a'm  cawsant:  gofyn- 
ais,  A  welsoch  chwi  yr  hwn  sydd 
hoff  gan  fy  enaid  ? 

4  Nid  aethwn  i  neppeU  oddi  wrth- 
ynt,  hyd  oni  chefais  yr  hwn  sydd 
hoff  gan  fy  enaid :  deliais  ef,  ac  nis 
gollyngais,  hyd  oni  ddygais  ef  i  dy 
fy  mam,  ac  i  ystafell  yr  hon  a'm 
hymddûg. 

5  *=  Merched  Jerusalem,  tynghed- 
af chwi  trwy  iyrchod  ac  ewigod  y 
maes,  na  chyffrôch  ac  na  ddefírôch 
/y  nghariad,  hyd  oni  fynno  ei  hun. 

6  1Í  ^  Pwy  yw  hon  sydd  yn  dyfod  i 
fynu  o'r  anialwch  megis  colofnau 
mwg,  wedi  ei  phêr-arogli  â  myrr, 
ac  â  thus,  ac  â  phob  powdr  yr 
apothecari  ? 

7  Wele  ei  wely  ef,  sefyr  eiddo  So- 
lomon ;  y  mae  tri  ugain  o  gedym 
o'i  amgylch,  se/o  gedym  Israel. 

8  Hwynt  oil  a  ddaliant  gleddyf, 
wedi  eu  dysgu  i  ryfel,  pob  un  a'i 
gleddyf  ar  ei  glun,  rhag  ofn  liw 
nos. 

9  Gwnaeth  y  brenhin  Solomon  iddo 
^  gerbyd  o  goed  Libanus. 

10  Ei  byst  ef  a  wnaeth  efe  o  arian, 
ei  lawr  o  aur,  ei  lenni  o  borphor ; 
ei  ganol  a  balmantwyd  â  chariad, 
i  ferched  Jerusalem. 

11  Ewch  aUan,  merched  Sion,  ac 
edrychwch  ar  y  brenhin  Solomon 
yn  y  goron  a'r  hon  y  coronodd  ei 
fam  ef  yn  ei  ddydd  dyweddi  ef,  ac 
yn  nydd  llawenydd  ei  galon  ef. 

PENNOD  IV. 

1  Crist  yn  gosod  allan  hawddgar  ddoniau  yr 
eglwys  :  8  yn  dangos  ei  gqriad  tu  ag  atti, 
16  Yr  eglwys  yn  gwedd'io  ar  gael  ei  gvmeuth- 
ur  yn  gymmwys  i^w  bresennoldeb  ef. 

''TXT'ELE  di  yn  dêg,  fy  anwylyd, 
TT  wele  di  yn  dêg;  dy  lygaid 
ydynt  golommennaidd  rhwng  dy 
iy wethau  ;  ^  dy  waUt  sydd  fel  di- 
adell  o  eifr,  y  rhai  a  ^ymddangos- 
ant  o  fynydd  Gilead. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1014. 

B  Neu,  y 
gwahan. 


aEs.26.9. 


b  pen.  5.  7. 


c  pen.  2.  7. 
a  8.  4. 


d  pen.  8.  5, 


2  Neu,  wüy. 


a  pen.  1. 15. 
a  5. 12. 


b  pen.  6. 5, 
6. 

2  Neu,  6or- 
ant  ar  fyn- 
ydd, &c. 


at  yr  eglivys. 


CANIAD  SOLOMON,  V. 


Portreiadv,  Crist. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1014. 


c  pen.  6.  7. 


d  pen.  7.  4. 


e  Ertrych 
Diar.  5. 19. 
pan.  7.  3. 


fpen.  2. 17. 
SHeb. 
aiiaillo. 


KEph.5.27. 


bDeut.3.9. 


» pen.  1.  2. 


kHoa.14.6, 

7. 

4  Heb. 
glöedig, 
neu,  wedi 
eibario. 


3Nen, 
ci/pre>. 


2  Dy  ddannedd  sydd  fel  diadell 
0  ddefaid  gwastad-gnaif,  y  rhai  a 
ddaethant  i  fynu  o'r  olchfa ;  y  rhai 
oeddynt  bob  un  yn  dwyn  dau  oen, 
ac  nid  oedd  un  ynddynt  yn  ddieppil. 

3  Dy  wefusau  sydd  fel  edau  ys- 
garlad,  a'th  barabl  yn  weddus:  *=dy 
arleisiau  rhwng  dy  lywethau  sydd 
fel  darn  o  bomgranad. 

4  «^  Dy  wddf  sydd  fel  tŵr  Dafydd, 
yr  hwn  a  adeiladwyd  yn  dy  arfau ; 
tariannau  fil  sydd  yn  crogi  ynddo, 
i  gyd  yn  estylch  y  cedym. 

5  ®Dy  ddwy  fron  sydd  fel  dau 
Iwdn  iwrch  o  efelliaid  yn  pori  ym 
mysg  lili. 

6  ^Hyd  oni  ^wawrio  y  dydd,  a 
chilio  o'r  cysgodau,  âf  i  fynydd  y 
myrr,  ac  i  fryn  y  thus. 

7  « Ti  oil  ydwyt  dêg,  fy  anwylyd ; 
ac  nid  oes  ynot  frycheuyn. 

8  IT  Tyred  gyd  â  mi  o  Libanus, 
fy  nyweddi,  gyd  â  mi  o  Libanus : 

edrych  o  ben  Amanah,  o  goppa 
Senir  a  ^Hemion,  o  lochesau  y  llew- 
od,  o  fynyddoedd  y  Uewpardiaid 

9  Dygaist  fy  nghalon,  fy  chwaer, 
a'm  dy weddi ;  dygaist  fy  nghalon  âg 
un  o'th  lygaid,  âg  un  gadwyn  wrth 
dy  wddf. 

lOMor  dêg  yw  dy  gariad,  fy  chwaer, 
a'm  dy  weddi !  '  pa  faint  gwell  y  w  dy 
gariad  na  gwin,  ac  arogl  dy  olew 
na'r  holl  bêr-aroglau ! 

11  Dy  wefusau,  fy  nyweddi,  sydd 
yn  diferu  fel  dil  mêl :  y  mae  mêl  a 
Uaeth  dan  dy  dafod,  ac  arogl  dy 
wisgoedd  ^fel  arogl  Libanus. 

12  Gardd  *  gauedig  yw  fy  chwaer, 
a'm  dy  weddi :  fíynnon  glöedig,  fiyn- 
non  seliedig  yw. 

13  Dy  blanhigion  sydd  berllan  o 
bomgranadau,  a  fírwyth  peraidd, 
^  camphir,  a  nardus  ; 

14  I'é,  nardus  a  saftwn,  calamus  a 
synamon,  a  phob  pren  thus,  myrr, 
ac  aloes,  ynghyd  â  phob  rhagorol 
bêr-lysiau : 

15  Ffynnon  y  gerddi,  fíynnon  y 
dyfroedd  byw,  a  flfrydiau  o  Liba- 
nus. 

16  IF  Deffro  di,  ogledd-wynt,  a 
thyred,  ddeheu-wynt,  chwŷth  ar  fy 
ngardd,  fel  y  gwasgarer  ei  phêr- 
aroglau :  deued  fy  anwylyd  i'w  ardd, 
a  bwyttâed  ei  fírwyth  peraidd  ei 
hun. 

PENNOD  V. 

1  Crint  yn  deffrôî  yr  eglwys  â'i  alwad.  2  Yr 
eglwys,  wedi  pr(fi  cariad  Crist,  yn  glaf  o 
gariad.     9  Portieiada  Crid  wrlh  ei  radau. 


DEÜTHUM  i'm  gardd,  fy  chwaer, 
a'm  dyweddi :  cesglais  fy  myrr 
gyd  a'm  pêr-arogl,  bwytteais  fy  nil 
gyd  a'm  mêl,  yfais  fy  ngwin  gyd 
a'm  Uaeth :  bwyttêwch,  *  gyfeillion, 
yfwch,  ie,  ^yfwch  yn  helaeth,  fy 
rhai  anwyl. 

2  1Í  Myfi  sydd  yn  cysgu,  a'm  calon 
yn  neffro  :  llais  iy  anwylyd  yw  ^  yn 
euro,  gan  ddywedyd,  Fy  chwaer, 
fy  anwylyd,  fy  ngholommen,  fy  ni- 
halog,  agor  i  mi :  canys  llanwyd  fy 
mhen  â  gwlith,  a'm.  gwallt  â  defn- 
ynnau  y  nos. 

3  Diosgais  fy  mhais;  pa  fodd  y 
gwisgaf  hi  ?  golchais  fy  nhraed ;  pa 
fodd  y  diwynaf  hwynt  ? 

4  Fy  anwylyd  a  estynodd  ei  law 
trwy  y  twU ;  a'm  hymysgaroedd  a 
gyẃôdd  ^  er  ei  fwyn. 

5  Mi  a  gyfodais  i  agori  i'm 
hanwylyd;  a'm  dwylaw  a  ddifer- 
asant  gan  fyrr,  a'm  bysedd  gan 
fyrr  yn  diferu  ar  hyd  hespennau 
y  clo. 

6  Agorais  i'm  hanwylyd ;  ond  fy  an- 
wylyd a  giliasai,  ac  a  aethai  ymaith : 
fy  enaid  a  lewygodd  pan  lefarodd : 
"  ceisiais,  ac  nis  cefais ;  gelwais  ef, 
ond  ni'm  hattebodd. 

7  dy  gwylwyr  y  rhai  a  aent  o  am- 
gylch  y  ddinas,  a'm  cawsant,  a'm 
tarawsant,  a'm  harchoUasant :  gwyl- 
wyr y  caerau  a  ddygasant  fy  ngor- 
chudd  oddi  arnaf. 

8  Merched  Jerusalem,  gorchy- 
mynaf  i  chwi,  os  cewch  fy  anwyl- 
yd, fynegi  iddo  fy  mod  yn  glaf  o 
gariad. 

9  11  Beth  yw  dy  anwylyd  rhagor 
anwylyd  arall,  y  ^  deccaf  o'r  gwrag- 
edd?  beth  yw  dy  anwylyd  rhagor 
anwylyd  arall,  pan  orchymyni  i  ni 
felly? 

10  Fy  anwylyd  sydd  wỳn  a  gwrid- 
og,  yn  ^  rhagori  ar  ddeng  miL 

11  Ei  ben  fel  aur  coeth,  ei  wallt 
^  yn  grych,  yn  ddu  fel  y  fran. 

12  ^Ei  lygaid  fel  llygaid  colom- 
menuod  wrth  afonydd  dyfroedd, 
wedi  eu  golchi  â  Uaeth,  ^wedi  eu 
gosod  yn  gymmwys. 

13  Ei  ruddiau  fel  gwely  pcr-lysiau, 
fel  blodau  peraidd :  ei  wefusau  fel 
lili  yn  diferu  myrr  diferol. 

14  Ei  ddwylaw  sydd  fel  modrwy- 
au  aur,  wedi  eu  Uenwi  o  beryl :  ei 
fol  fel  disglaer  ifori  wedi  ei  wisgo 
â  saphir. 

15  Ei  goesau  fel  colofnau  marmor 
wedi  eu  gosod  ar  wadnau  o  aur 

— - 


Cyn 
CRIST 

Cyleh 
1014. 


a  Luc  15.  7, 

10. 

loan  3.  29. 
2  Neu  a 

medawer 

chioi  gan 

gariad. 
b  Dat.  3.  20. 


3  Neu,  ynof. 


e  pen.  3. 1. 
d  pen.  3.  3. 


e  pen.  1.  8. 


4  Heb. 
fanerog. 

BNeu,  yn 
gudynnog. 

'  pen.  1. 15. 
a  4.1. 

6  Heb. 
yn  eiiledd 
viewn  cyf- 
lawiider. 


Crist  yn  dangos 


CANIAD  SOLOMON,  VL       hawddgarwch  yr  eglwys. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

1014. 

7  laflod 
ei  enau. 


a  pen.  1.  8, 


b  pen.  2. 16. 
a  7. 10. 


c  ad.  10. 


2Neu, 

chwydd- 

asant. 
d  pen.  4. 1, 

2. 


e  pen.  4.  3. 


fad.  4. 


8  pen.  7. 12. 


S  Neu,  fi/ 
enaid  a'm 
gosododd 
ar  gerbyd- 
aufy 
mhool 
ewyllys- 
gar. 


*  Maha- 
naim. 


coeth:   ei  wynebpryd  fel  Libanus, 
mor  ddewisol  a  chedrwydd. 

16  Melus  odiaeth  yw  '^ei  enau;  le, 
y  mae  efe  oil  yn  hawddgar.  Dyma 
fy  anwylyd,  dyma  fy  nghyfaill,  0 
ferched  Jerusalem. 

PENNOD  VI. 

1  Yr  eglwys  yn  gwneuthur  proffes  o'i  ffydd  yng 
Nghrist.  4  Crist  yn  dangos  hawddgar  ddon- 
iau  yr  eglwys,  10  a'i  gariad  e/  tu  ag  atti. 

IBA  le  yr  aeth  dy  anwylyd,  ''y 
deccaf  o'r  gwragedd  ?  i  ba  le  y 
trodd  dy  anwylyd  ?  fel  y  ceisiom  ef 
gyd  â  thi. 

2  Fy  anwylyd  a  aeth  i  waered 
i'w  ardd,  i  welŷau  y  pêr-lysiau,  i 
ymborth  yn  y  gerddi,  ac  i  gasglu 
lili. 

3  ^Myfi  wyf  eiddo  fy  anwylyd, 
a'm  hanwylyd  yn  eiddof  finnau,  yr 
hwn  sydd  yn  bugeilio  ym  mysg  y 
lili. 

4  1Í  Teg  ydwyt  ti,  fy  anwylyd,  me- 
gis  Tirsah,  gweddus  megis  Jerusa- 
lem, "  oftiadwy  megis  llu  banerog. 

5  Tro  dy  lygaid  oddi  wrthyf,  can- 
ys  hwy  a'm  ^  gorchfygasant :  "^dy 
wallt  sydd  fel  diadell  o  eifr  y  rhai 
a  ymddangosant  o  Gilead. 

6  Dy  ddannedd  sydd  fel  diadell 
o  ddefaid  a  ddai  i  fynu  o'r  olchfa, 
y  rhai  sydd  bob  un  yn  dwyn  dau 
oen,  ac  heb  un  jn  ddieppil  yn  eu 
mysg. 

7  ^Dy  arleisiau  rhwng  dy  lywethau 
sydd  fel  dam  o  bomgranad. 

8  Y  mae  tri  ugain  o  frenhines- 
au,  ac  o  ordderch-wragedd  bedwar 
ugain,  a  llangcesau  heb  rifedi. 

9  Un  ydyw  hi,  fy  ngholommen,  fy 
nihalog ;  unig  ei  mam  yw  hi,  dew- 
isol  yw  hi  gan  yr  hon  a'i  hesgor- 
odd  :  y  merched  al  gwelsant,  ac  a'i 
galwasant  yn  ddedwydd;  y  bren- 
hinesau  a'r  gordderch-wragedd,  a 
hwy  a'i  canmolasant  hi. 

10  IT  Pwy  yw  hon  a  welir  fel  y 
wawr,  yn  dêg  fel  y  Ueuad,  yn  bur 
fel  yr  haul,  ^yn  ofnadwy  fel  llu 
banerog  ? 

11  Euthum  i  waered  i'r  ardd  gnau, 
i  edrych  am  flfrAvythydd  y  dySryn, 
ei  weled  a  flodeuasai  y  winwydden, 
a  flodeuasai  y  pomgranadau. 

12  Heb  wybod  i  mi  ^  y'm  gwnaeth 
fy  enaid  megis  cerbydau  Ammi- 
nadib. 

13  Dychwel,  dychwel,  y  Sulamees ; 
dychwel,  dychwel,  fel  yr  edrychom 
arnat.  Beth  a  welwch  chwi  yn  y 
Sulamees  ?  Megis  tyrfa  ^  dau  lu. 


PENNOD  VIL 

1  Bysbysrwydd  pellach  o  radau  yr  eglwys.  10 
Yr  eglwys  yn  gwneuthur  proffes  oH  ffydd,  ac 
o'i  dymuniad. 

MOR  dêg  yw  dy  draed  mewn 
esgidiau,  ferch  pendefig !  cym- 
malau  dy  forddwydydd  sydd  fel 
tlysau,  gwaith  dwylaw  y  cywraint. 

2  Dy  fogail  sydd  fel  gorflwch 
crwn,  heb  eisieu  ^  lleithder :  dy  fru 

fel  twrr  gwenith  wedi  ei  amgylchu 
âlili. 

3  ^  Dy  ddwy  fron  megis  dau  Iwdn 
iwrch  o  efeUiaid. 

4  ^Dy  wddf  fel  tŵr  o  ifori;  dy  lyg- 
aid fel  pysgod-lynnoedd  yn  Hesbon 
wi'th  borth  Bath-rabbim ;  dy  drwyn 
fel  tŵr  Libanus  yn  edrych  tu  a  Da- 
mascus. 

5  Dy  ben  sydd  arnat  fel  "  Carmel, 
a  gwallt  dy  ben  fel  porphor;  y 
brenhin  sydd  wedi  ei  rwymo  yn  y 
rhodfeydd. 

6  Mor  dêg  ydwyt,  ac  mor  hawdd- 
gar, fy  nghariad,  a'm  hyfrydwch ! 

7  Dy  uchder  yma  sydd  debyg  i 
balmwydden,  a'th  fronnau  i'r  graAvn- 
sypiau. 

8  Dyw^edais,  Dringaf  i'r  balmwydd- 
en, ymaflaf  yn  ei  cheingciau :  ac  yn 
awrdy  fronnau  fyddant  megis  grawn- 
ganghennau  y  winwydden,  ac  arogl 
dy  ffroenau  megis  afalau ; 

9  A  thaflod  dy  enau  megis  y  gwin 
goreu  i'm  hanwylyd,  yn  myned  i 
waered  ^yn  felus,  ac  yn  peri  i 
wefusau  y  rhai  a  fyddo  yn  ^cysgu 
lefaru. 

10  11  *=  Eiddo  fy  anwylyd  ydwyf% 
ac  ^  attaf  fi  y  mae  ei  ddymuniad  ef. 

11  Tyred,  fy  anwylyd,  awn  i'r  maes, 
a  lletty^vn  yn  y  pentrefi. 

12  Bore-god wn  i'r  gwinllannoedd ; 
*  edrychwn  a  flodeuodd  y  winwydd- 
en, a  ^  agorodd  egin  y  grawnwin,  a 
flodeuodd  y  pomgranadau:  yno  y 
rhoddaf  fy  nghariad  i  ti. 

12>  ^Y  mandragorau  a  roddasant 
arogledd,  ac  wrth  ein  drysau  s  y  mae 
pob  rhyw  Q^àsi^%  ffrwythau,  new- 
ydd  a  hen,  y  rhai  a  rois  i  gadw  i  ti, 
fy  anwylyd. 

PENNOD  VIIL 

1  Cariad  yr  eglicys  tu  ag  at  Grist.  6  Mor 
angerddol  yw  cariad.  8  Galwad  y  cenhedl- 
oedd.  14  Yr  eglwys  yn  gwedd'io  am  ddy- 
fodiad  Crist. 

ONA  bait  megis  brawd  i  mi,  yn 
sugno  bronnau  fy  mam!  pan 
y'th  gaAvn  allan,  cusanwn  di;  etto 
ni'm  -  dirmygid. 


Cariad  yr  eglwys 


ESAIAH,  I. 


tu  ag  at  Grist 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

1014. 

»  Diar.  9.  2. 
b  pen.  2.  6. 


c  pen.  2.  7. 
a  3.  5. 

SHeb. 
pahain  y 
ci/frôwch 
a  phaham 
y  de- 
ffrúwch. 

d  pen.  3.  6. 


«  Es.  49. 16. 
J  er.  22.24. 
Hag.  2.  23. 


<Heb. 


Í  Diar.  6. 
35. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

760. 


«  Num.  12. 


b  Deut.  32. 
1. 
Jer.  2. 12. 

a  22.  29. 
Ezec.  36. 4. 
Mic.  1.  2. 
a  C.  1,  2. 


c  Jer.  a  7. 


2Heb. 

ymddl- 
eithraeant, 
neu,  ym- 
wahanai- 
ant, 
Pb.  58.  3. 


2  Arweiniwn,  a  dygwn  di  i  dỳ  fy 
mam,  yr  lion  a'm  dysgai :  parwn  i 
ti  yfed  ^gwin  llysieuog  o  sugn  fy 
mhomgranadau. 

3  ''Ei  law  aswy  fyddai  dan  fy 
mhen,  a'i  law  ddehau  a'm  cofleidiai. 

4  *=  Tynghedaf  chwi,  ferched  Jeru- 
salem, ^na  chyffrôch,  ac  na  dde- 
ffi'ôch  fy  nghariad,  hyd  oni  fynno 
ei  hun. 

5  "^Pwy  yw  lion  sydd  yn  dyfod 
i  fynu  o'r  anialwch,  ac  yn  pwyso 
ar  ei  hanwylyd?  Dan  yr  afallen 
y'tli  gyfodais :  yno  y'th  esgorodd 
dy  fam ;  yno  y'th  esgorodd  yr  lion 
a' til  ymddûg. 

6  1Í  *  Gosod  fi  megis  sêl  ar  dy  gal- 
on,  fel  sêl  ar  dy  fraich :  canys  car- 
iad sydd  gryf  fel  angau ;  eiddigedd 
sydd  *  greulawn  fel  y  bedd :  ei  far- 
wor  sydd  farwor  tanllyd,  ci  fflam 
angerddol  iddynt. 

7  Dyfroedd  lawer  ni  allant  ddi- 
ffoddi  cariad,  ac  afonydd  nis  bodd- 
ant :  ^pe  rhoddai  wr  hoU  gyfoeth 
ei  dy  am  gariad,  gan  ddirmygu  y 
dirmygid  hynny. 


8  1Í  F  mae  i  ni  chwaer  feclian,  ac 
nid  oes  fronnau  iddi :  beth  a  wnawn 
i'n  chwaer  y  dydd  y  dyweder  am 
dani? 

9  Os  caer  yw  hi,  ni  a  adeiladwn 
arni  balas  arian ;  ac  os  drws  yw 
hi,  ni  al  cauwn  hi  ag  ystyllod  cedr- 
wydd. 

10  Caer  ydwyf  fi,  a'm  bronnau 
fel  tyrau :  yna  yr  oeddwn  yn  ei 
olwg  ef  megis  wedi  cael  ^tang- 
nefedd 

11  Yr  oedd  gwinllan  i  Solomon 
yn  Baal-hamon :  efe  a  osododd  y 
winllan  i  warcheidwaid ;  pob  un  a 
ddygai  am  ei  fírwyth  fil  o  ddarnau 
arian. 

12  Fy  ngwinllan  sydd  ger  fy 
mron :  mil  a  roddir  i  ti,  Solomon, 
a  dau  cant  i'r  rhai  a  gadwant  ei 
ffrwyth  hi. 

13  0  yr  lion  a  drigi  yn  y  gerddi, 
y  cyfeiUion  a  wrandawant  ar  dy 
lais :  ^  par  i  mi  ei  glywed. 

14  IT  ^^Brysia,  fy  amvylyd,  'a  bydd 
debyg  i  iwrch  neu  Iwdn  hydd  ar 
fynyddoedd  y  pêr-lysiau. 


LLYFR  Y 


PROPHWYD  ESAIAH. 


PENNOD  I. 

1  Esaiah  yn  achwyn  ar  JvAah  am  ei  hanuf- 
udd-dod :  5  yn  gofidio  am  ei  barnedigaeth 
hi :  10  yn  edliw  iddynt  eu  holl  wasanaeth  : 
16  yn  annog  i  edifeirwch,  trwy  addewidion 
a  bygythion :  21  yn  cwyno  eu  hannuwioJdeb 
liwy,  ac  yn  datgan  barnedigaethau  Duw: 
25  yn  addaw  gras ;  28  ac  yn  bygicth  din- 
ystr  ar  yr  annuwiol. 

»  f^  WELEDIGAETH  Esaiah  mab 
vJT  Amos,  yr  hon  a  welodd  efe 
am  Judah  a  Jerusalem,  yn  nydd- 
iau  Uzziah,  Jotham,  Ahaz,  a  Heze- 
ciah,  brenhinoedd  Judah. 

2  ^'Gwrandêwch,  nefoedd;  clyw  di- 
thau,  ddaear :  canys  yr  Arglwydd 
a  lefarodd,  Megais  a  meithrinais 
feibion,  a  hwy  a  wrthryfelasant  i'm 
herbyn. 

3  cYr  ỳch  a  edwyn  ei  feddian- 
nydd,  a'r  asyn  breseb  ei  berchen-' 
nog :  ond  Israel  nid  edwyn,  iy 
mhobl  ni  ddeall. 

4  0  genhedlaeth  bechadurus,  pobl 
Iwythog  o  anwiredd,  had  y  rhai 
drygionus,  meibion  yn  Uygru : 
gwrthodasant  yr  Arglwydd,  dig- 
iasant  Sanct  Israel,  ^ciliasant  yn  ol! 

647 


5  H  "^I  ba  beth  y'ch  tarewir  mwy? 
cildynrwydd  a  chwanegwch :  y  pen 
oil  sydd  glwyfus,  a'r  holl  galon  yn 
llesg. 

6  0  wadn  y  troed  hyd  y  pen  nid 
oes  dim  ^cyfan  ynddo;  ond  archoU- 
ion,  a  chleisiau,  a  gweliau  crawn- 
Uyd :  ni  wasgwyd  hwynt,  ac  ni 
rwymwyd,  ac  ni  thynerwyd  ag  olew. 

7  *  F  mae  eich  gwlad  yn  anrheith- 
iedig,  eich  dinasoedd  wedi  eu  Uosgi 
â  than :  eich  tir  a  dieithriaid  yn  ei 
ysu  yn  eich  gŵydd,  ac  wedi  ei  an- 
rheithio  fel  *  ped  ymchwelai  estron- 
iaid  ef. 

8  Merch  Sion  a  adewir  ^  megis  llu- 
esty  mewn  gwinllan,  megis  Hetty 
mewn  gardd  cucumerau,  megis  din- 
as  warchaëedig. 

9  s  Oni  buasai  i  Arglwydd  y  Uu- 
oedd  adael  i  ni  ychydig  iawn  o 
weddill,  fel  ^  Sodom  y  buasem,  a 
chjdfelyb  fuasem  i  Gomorrah. 

10  H  G  wrandê  wch  air  yr  Arglwydd, 
tywysogion  'Sodom;  clywch  gyf- 
raith  ein  Duw  ni,  pobl  Gomorrah. 

11  ""Beth  yw  lliosowgrwydd  eich 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
1014. 


Matt.  21. 

3a 


e  pen.  2. 14. 

6  Heb.  Ffo 

ymaith. 
t  Edrych 

Dat.22.17, 

20. 
i  pen.  2.  17. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

760. 

d  Jer.  2.  30. 
a  5.  3. 

S  lack. 


e  Dent.  28. 
51,  52. 
pen.  5.  5. 


4  Heb.  dym- 
chweliad 
estroniaid. 

f  Job  27.  18. 

Galar.  2.  6. 
e  Galar.  3. 

22. 

Ehuf.9.29. 
t  Gen.  19. 

24. 
i  Deut.  32. 

3i 

Ezec.  16. 

46. 
k  Ps.  50.  8, 

9.  a  51.  16. 

Diar.  16.  8. 

a  21.  27. 

pen.  66.  3. 

Jer.  6.  20. 

a  7.  21. 

Amos  5. 

21.  22. 

Mic.  6.  7. 


Annog  i  edifeirwch. 


ESAIAH,  II.  Prophwydo  hrenhiniaeth  Crist. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
760. 


1  Exod.  23. 

17.  a  34.  23. 
5  Heb.  i'ch 

gioeled. 


m  Joel  1. 14. 
a  2.  15. 

6  Neu, 
gofid. 


n  pen.  43. 

24. 
o  Job  27.  9. 

Diar.  1.  28. 

Jer.  14. 12. 

Mic.  3.  4. 
7  Heb. 

amlhaoch 

weddi. 
P  pen.  59.  3. 


q  Ps.  34. 14. 

a  37.  27. 
Amos  5. 15. 
Rhuf.12.9. 
lPetr3.11. 


'  pen.  43. 
26. 
Mic.  6. 2. 


s  Ps.  51.  7. 
Dat.  7.  14. 


*  Jer.  2. 21. 


a  Jer.  6.  2S 
.30. 

Ezec.  22. 
18,  19. 


X  Diar.  29. 

24. 
y  Ezec.  22. 

12. 

Hos.  4.  IS. 

]VIic.  3.  11. 
a  Jer.  5.  28. 

Zech.  7. 10. 


a  Deut.  28. 
63. 
Ezec.  5. 13. 


P  eich    dwylaw    sydd 


aberthau  i  mi?  medd  yr  Arglwydd  : 
Uawnydwyf  o  boeth-aberthau  hyrdd- 
od,  ac  o  frasder  anifeiliaid  breis- 
ion ;  gwaed  bustych  hefyd,  ac  ŵyn,  a 
bychod,  üid  ymhyfrydais  ynddynt. 

12  Pan  ddeloch  '^i  ymddangos  ger 
fy  mron,  pwy  a  geisiodd  hyn  ar  eich 
Uaw,  sejfsengi  fy  nghynteddau  ? 

13  Na  chwanegwch  ddwyn  offrwm 
ofer:  arogl-darth  sydd  ffiaidd  gen- 
nyf ;  ni  allaf  oddef  y  newydd-loer- 
au  na'r  Sabbathau,  ™cyhoeddi  cym- 
manfa ;  ^  anwiredd  ydyiu,  sef  yr 
uchel-wyl  gyfarfod. 

14  Eich  Ueuadau  newydd  a'cb 
gwyliau  gosodedig  a  gasaodd  fy 
enaid:  y  maent  yn  faich  arnaf; 
°  blinais  yn  eii  dwyn. 

15  °A  phan  estynoch  eich  dwylaw, 
mi  a  guddiaf  fy  Uygaid  rhagoch : 
hefyd  pan  ^  weddioch  lawer,  ni 
Avrandawaf: 
lawn  o  waed. 

16  IF  Ymolchwch,  ymlanhêwch, 
bìmwch  ymaith  ddrygioni  eich 
gweithredoedd  oddi  ger  bron  fy 
Uygaid;  ipeidiwch  â  gwneuthur 
drwg ; 

17  Dysgwch  wneuthur  daioni : 
ceisiwch  farn,  gwnewch  uniondeb 
i'r  gorthrymmedig,  gwnewch  farn 
i'r  amddifad,  dadleuwch  dros  y 
weddw. 

18  Deuwch  yr  awr  hon,  ac  'ym- 
resymmwn,  medd  yr  Arglwydd: 
pe  byddai  eich  pechodau  fel  ys- 
garlad,  ^  ant  cyn  wýnned  a'r  eira ; 
pe  cochent  fel  porphor,  byddant 
fel  gwlan. 

19  Os  byddwch  ewylfysgar  ac 
ufudd,  daioni  y  tir  a  fwyttêwch. 

20  Ond  OS  gwrthodwch,  ac  os  an- 
ufuddhêwch,  â  chleddyf  y'ch  ysir: 
canys  genau  yr  Arglwydd  a'e  llef- 
arodd. 

21  IT  *  Pa  wedd  yi*  aetli  y  ddinas 
fifyddlawn  yn  buttain !  cyflawn  fu 
o  farn :  llettŷodd  cyfiawnder  ynddi ; 
ond  yr  awr  hon  Ueiddiaid. 

22  "Dy  arian  a  aeth  yn  sothach, 
dy  win  sydd  wedi  ei  gymmysgu  â 
dwfr : 

23  Dy  dywysogion  sydd  gyndyn, 
ac  ^  yn  gyfrannogion  â  lladron ; 
ypob  un  yn  caru  rhoddion,  ac  yn 
dilyn  gwobrau :  "=  ni  farnant  yr  am- 
ddifad, a  chŵyn  y  weddw  ni  chaiff 
ddyfod  attynt. 

24  Am  hynny  medd  yr  Arglwydd, 
Arglwydd  y  lluoedd,  cadarn  Db  uw 
Israel,  Aha,  ^ymgysuraf  ar  fy  ngwrth- 


wynebwyr,  ac  ymddialaf  ar  fy  ngel- 
ynion. 

25  IF  A  mi  a  ddychwelaf  fy  Haw 
arnat,  ac  ^a  ^lân-buraf  dy  sothach, 
ac  a  dynnaf  ymaith  dy  hoU  alcam. 

26  Adferaf  hefyd  dy  farnwyr  fel 
cynt,  a'th  gynghoriaid  megis  yn  y 
dechreu :  wedi  hynny  *=  y'th  elwir 
yn  Ddinas  cyfiawnder,  yn  Dref 
ifyddlawn. 

27  Sion  a  waredir  â  barn,  a'r  rhai 
a  ddychwelant  ynddi  â  chyfiawnder. 

28  IT  A  ^  '^  dinystr  y  troseddwyr  a'r 
pechaduriaid  /ydd  ynghyd ;  a'r 
rhai  a  ymadawant  a'r  Arglwydd, 
a  ddifethir. 

29  Canys  cjwilyddiant  o  achos 
^  y  derw  a  chwennychasoch ;  a 
gwarthruddir  chwi  am  *y  gerddi 
a  ddetholasoch. 

30  Canys  byddwch  fel  derwen  a'i 
dail  yn  syrthio,  ac  fel  gardd  heb 
ddwfr  iddi. 

31  A'r  cadarn  fydd  fel  earth,  a'i 
^  weithydd  fel  gwreichionen :  a  hwy 
a  losgant  iU  dau  ynghyd,  ac  ni  bydd 
ÎLU  diffoddo, 

PENNOD  II. 

1  Esaiah  yn  prophwydo  dyfodiad  brenhiniaeth 
Clint.  6  Annuwioldeh  yw  yr  achos  fod  Duw 
yn  givrthod  dyn.  10  Y  mae  yn  annoij  i  ofni, 
0  herwydd  maint  yw  gallu  mawrhydi  Duw. 

YGAIR  yr  hwn  a  welodd  Esa- 
iah  mab  Amos,  am  Judah  a 
Jerusalem. 

2  A  ^  bydd  yn  y  dyddiau  diwedd- 
af,  ^fod  mynydd  tŷ  yr  Arglwydd 
wedi  ei  ^  barottoi  ym  mhen  y  myn- 
yddoedd,  ac  yn  ddyrchafedig  gor- 
uwch  y  bryniau ;  a'r  hoU  genhedl- 
oedd  a  ddylifant  atto. 

3  A  phobloedd  lawer  a  ant  ac  a 
ddywedant,  "Deuwch,  ac  esgynwn 
i  fynydd  yr  Arglwydd,  i  dy  Duw 
Jacob;  ac  efe  a'n  dysg  ni  yn  ei 
ifyrdd,  a  ni  a  rodiwn  yn  ei  Iwybr- 
au  ef :  canys  y  gyfraith  a  â  allan 
o  Sion,  a  gair  yr  Arglwydd  o  Je- 
rusalem. 

4  Ac  efe  a  farna  rhwng  y  cenhedl- 
oedd,  ac  a  gerydda  bobloedd  lawer: 
a  *^hwy  a  gurant  eu  cleddyfau  yn 
sychau,  a'u  gwaywffyn  yn  bladuriau : 

•ni  chyfyd  cenedl  gleddyf  yn  erbyn 
cenedl,  ac  ni  ddysgant  ryfel  mwyach. 

5  Tŷ  Jacob,  deuwch,  a  rhodiwu 
y'ngoleuni  yr  Arglwydd. 

6  11  Am  hynny  y  gwrthodaist  dy 
bobl,  tŷ  Jacob,  am  eu  bod  wedi  eu 
llenwi  ^  allan  o'r  dwyrain,  ^a'u  hod 
yn  swynwyr  megis  y  Philistiaid,  ac 


Cyn 
CEIST 

Cylch 

760. 

b  Jer.  6.  29. 

a  9.  7. 

Mai.  3.  3. 
8  Heb. 

buraffel 

pureidd- 

tad. 
c  Zech.  8.  3. 


9  Heb. 

drylliad. 
d  Job  31.  3. 

Ps.  1.  G. 

a  5.  6. 

a  73.  27. 

a  92.  0. 

a  104.  35. 

e  pen.  57.  5. 

f  pen.  6-5.  3. 
a  6G.  17. 


2  Nen, 
Wailk. 


a  Mic.  4.  1, 

&c. 
b  Ps.  68.  15j. 

16. 
2  Neu, 

aicrhdu. 


c  Jer.  3L  & 

a  50.  5. 
Zech.  8. 2k 


d  Pa  46.  9. 
Hos.  2. 18. 
Zech.  9. 10. 


3  Neu,  yn 
fwy  na'r 
dwyraiti. 

e  Deut  18i 


Annuwîoldéb  y  hohl. 


ESAIAH,  m. 


Mawr  waradwydd  pecJiod. 


Cyn 
CPiIST 

Cvlch 
V60. 


4  Neu,  1/r 
ywddigon- 
aul. 

f  Deiit.  17. 
IG,  17. 


f  pen.  5. 15. 


b  Edrych 

Ezee.  31. 3. 

Zech.  11. 

1,2. 
í  pen.  30. 

25. 


k  1  Bren. 

10.22. 


5  Neu,  ânt 
ìjmaiíh, 

1  Hob.  10.  8. 
Luc  23.  30. 
Uat.  6.  IC. 
a  9.  6. 

6  Ileb. 

y  llwch. 


c  pen.  30. 
■2■^.  a  3L  7. 

7  Heb. 
eilunod  ei 
orian. 

8  Neu,  iddo. 


mcAvn    plant    dîeithriaid    ^yr   ym- 
foddlonant. 

7  ^Au  tir  sydd  ^yflaAYn  o  arian 
ac  aur,  ac  nid  oes  diben  ar  eu  trys- 
orau ;  a'u  tir  sydd  lawn  o  feirch, 
ac  nid  oes  diben  ar  eu  cerbydau. 

8  Eu  tir  hefyd  sydd  lawn  o  eilun- 
od; i  waith  eu  dwylaw  eu  liun  yr 
ymgrymmant,  i'r  hyn  a  wnaetli  eu 
bysedd  eu  hun : 

9  A'r  gwreng  sydd  yn  ymgrymmu, 
a'r  bonheddig  yn  ymostwng :  am 
hynny  na  faddeu  iddynt. 

10  lí  Dos  i'r  graig,  ac  ymgûdd  yn 
y  llwcli,  rhag  ofn  yr  Arglwydd,  a 
rhag  gogoniant  ei  fawredd  ef. 

11  süchel  drem  dyn  a  iselir,  ac 
uclider  dynion  a  ostyngir ;  a'r  Ar- 
GLWYDD  yn  unig  a  ddyrchefir  yn 
y  dydd  hwnnw. 

12  Canys  dydd  Arglwydd  y  llu- 
oedd  fydd  ar  bob  balch  ac  uchel, 
ac  ar  bob  dyrchafedig;  ac  efe  a 
ostyngir : 

13  Ac  ar  lioU  uchel  a  dyrchaf- 
edig ^  gedrwydd  Libanus,  ac  ar  hoU 
dderw  Basan, 

14  Ac  'ar  yr  hoU  fynyddoedd  uchel, 
ac  ar  yr  hoU  fryniau  dyrchafedig, 

15  Ac  ar  bob  tŵr  uchel,  ac  ar  bob 
magwyr  gadarn, 

16  Ac  ar  holl  ''longau  Tarsis,  ac 
ar  yr  holl  luniau  dyniunol. 

17  Yna  yr  iselir  uchelder  dyn,  ac 
y  gostyngir  uchder  dynion  :  a'r  Ar- 
glwydd yn  unig  a  ddyrchefir  yn 
y  dydd  hwnnw. 

18  A'r  eilunod  a  ^fwrw  efe  yinaith 
yn  hollol. 

19  A  h^vy  a  ant  i  Myllau  y  creig- 
iau,  ac  i  ogofau  *^  Uychlyd,  rhag  ofn 
yr  Arglwydd,  a  rhag  gogoniant 
ei  fawredd  ef,  pan  gyfodo  efe  i 
gynhyrfu  y  ddaear. 

20  "'Yn  y  dydd  hwnnw  y  teifl  dyn 
■^  ei  eilunod  arian,  a'i  eilunod  aur, 
y  rhai  a  wnaethant  ^  iddynt  i\y  hadd- 
oli,  i'r  wadd  ac  i'r  ystlummod  : 

21  I  fyned  i  agennau  y  creigiau, 
ac  i  goppäau  y  clogwyni,  rhag  ofn 
yr  Arglwydd,  a  rhag  gogoniant  ei 
faAvredd  ef,  pan  gyfodo  efe  i  gyn- 
hyrfu y  ddaear. 

22  Peidiwch  chwithau  a'r  dyn  yr 
hwn  sydd  a'i  anadl  yn  ei  ffroenau : 
canys  ym  mha  beth  y  gwneir  cyfrif 
ohono?    pENKODIII. 

1  Y  mawr  waradwydd  sydd  yn  dtifod  o  hechu. 
9  Digywihjdd'dra  y  hohl.  12  Traha  a  cliy- 
bydd-dod  y  llywodraeihwyr.  16  Pa  dd'ialedd 
a  ddaw  amfalchder  y  gwrarjedd. 


CANYS  wele,  yr  Arglwydd,  Ar- 
GLAVYDD  y  lluoedd,  ^a  dyn  ym- 
aith  o  Jerusalem,  ac  o  Judah,  ^y 
cynhaliaeth  a'r  ffon,  holl  gynhal- 
iaeth  bara,  a  holl  gynhaliaeth  dwfr, 

2  '^  Y  cadarn,  a'r  rhyfelwr,  y  brawd- 
wr,  a'r  prophwyd,  y  synhwyrol,  a'r 
henwr, 

3  Y  tywysog  deg  a  deugain,  a'r  ^an- 
rhydeddus,  a'r  cynghorwr,  a'r  crefft- 
wr  celfydd,  a'r  areithiwr  hyawdl. 

4  A  rhoddaf  "^blant  yn  dywysog- 
ion  iddynt,  a  bechgyn  a  arglwydd- 
iaetha  arnynt. 

5  A'r  bobl  a  orthrymmir  y  naill 
gan  y  Hall,  a  phob  un  gan  ei  gym- 
mydog :  y  bachgen  yn  erbyn  yr 
henwr,  a'r  gwael  yn  erbyn  yr  an- 
rhydeddus,  a  ymfalchia. 

6  Pan  ymaflo  gwr  yn  ei  frawd  o 
dŷ  ei  dad,  gan  ddyivedyd,  Y  mae 
dillad  gennyt,  bydd  dywysog  i  ni ; 
a  hydded  y  cwymp  h^vn  dan  dy 
law  di : 

7  Yntau  a  ^dwng  yn  y  dydd  hwnnw, 
gan  ddywedyd,  M  byddaf  ^iach- 
âwr ;  canys  yn  fy  nhŷ  nid  oes  fwyd 
na  dillad :  na  osodwch  fi  yn  dy- 
wysog i'r  bobl. 

8  Canys  cwympodd  Jerusalem,  a 
syrthiodd  Judah :  o  herwydd  eu 
tafod  hwynt  a'u  gweithredoedd 
sydd  yn  erbyn  yr  Arglwydd,  i 
gyflfrôi  Uygaid  ei  ogoniant  ef. 

9  1Í  Dull  eu  hwynebau  hwynt  a 
dystiolaetha  yn  eu  herbyn ;  a'u 
pechod  fel  ^  Sodom  a  fynegant,  ac 
ni  chelant :  gwae  eu  henaid,  canys 
talasant  ddrwg  iddynt  eu  hunain. 

lODywedwch  mai  da  fydd  i'r  cyf- 
iawn :  canys  ^^fírwyth  eu  gweithred- 
oedd a  fwynhânt. 

11  Gwae  yr  anwir,  drwg  fydd 
iddo:  canys  gwobr  ei  ddwylaw  ei 
hun  a  ^  fydd  iddo. 

12  IT  Fy  mhobl  ^  sydd  a'u  treiswyr 
yn  fechgyn,  a  g^vragedd  a  arglwydd- 
iaetha  arnynt.  0  fy  mhobl,  ^  y  rhai 
a' til  *^dywysant  sydd  yn  peri  i  ti 
gyfeiliorni,  a  ffordd  dy  h\7brau  a 
"^  ddistry  wiant. 

13  Yr  Arglwydd  sydd  yn  sefyll 
i  ymddadleu,  ac  yn  sefyll  i  farnu  y 
bobloedd. 

14  Yr  Arglw^ydd  a  ddaw  i  farn 
â  henuriaid  ei  bobl,  a'u  tywysog- 
ion :  canys  chAvi  a  ^  borasoch  y 
winllan  ;  anrhaith  y  tlaAvd  sydd  yn 
eich  tai. 

15  Beth  sydd  1  chwi  a  guroch  ar 
fy  mhobl,  ac  a  faloch  ar  wynebau  y 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

760. 

ajer.37.21. 

a  3S.  9. 
b  Lef.  26. 

2C. 
c  Edrych 

2  Bren.  24. 

14. 

2Heb.!tc?iei 
ei  wyneb. 


d  Preg.  10. 
16. 


3 Ileb. 

ayfyd  ei 

law 

Gen.  14. 22. 
4  Hob. 

rwymwr. 


e  Gen.  13. 
13.  a  18.  21- 
a  19.  5. 


6  Nou, 

roddir. 

Heb. 

wiieir. 
gad.  4. 

h  pen.  9.  IC. 

6  Neu,/e«- 
dithianl. 


7  Heb. 

lyngcant. 


8  Neu, 
losgaaoch. 


649 


Amfalchder  y  givragedd. 


ESAIAH,  IV. 


Dammeg  y  winllan. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

760. 


9Neu, 
yn  hudo. 


ipen.4T.  2, 

Nah.  3. 5. 


2  Neu,  per- 
aroglau. 


3  Heb.  tai 

yr  enaid. 


4îîeii, 
gedtjrn. 


5  Neil, 


eiglanJuUi, 


1  Neu,  i 

gymineryd 

ymaith. 
a  Luc  1.  25. 
bZech.3.  8. 

a  6. 12. 


3  Heb.  i 

dd'ia  ngfa 
Israel, 


4  Neu, 
mevjn 
byioyd. 

c  Mai.  3. 
2,3. 


tlodion?  medd  Arglwydd  Ddxjw 
y  lluoedd. 

16  1Í  A'r  Arglwydd  a  ddywed- 
odd,  0  herwydd  balchio  o  ferched 
Sion,  a  rhodio  â  gwddf  estynedig, 
ac  â  Uygaid  ^gwammal,  gan  rodio  a 
rhygyngu  wrth  gerdded,  a  thrystio 
â'u  traed : 

17  Am  hynny  y  clafra  yr  Ar- 
glwydd gorynnau  merched  Sion ; 
a'r  Arglwydd  *a  ddinoetha  eu 
gwarthle  hwynt. 

18  Yn  y  dydd  hwnnw  y  tyn  yr 
Arglwydd  ymaith  addurn  yr  es- 
gidiau,  y  rhwydwaith  hefyd,  a'r 
Uoerawg  wisgoedd, 

19  Y  ^cadwynau,  a'r  breichledau, 
a'r  moledau, 

20  Y  penguwch,  ac  addurn  y  coes- 
aii,  a'r  ysnodennau,  a'r  ^dwyfron- 
negau,  a'r  clust-dlysau, 

21 Y  modrwyau,  ac  addurn  y  trwyn, 

22  Y  gwisgoedd  symmudliw,  a'r 
mentyll,  a'r  misyrnau,  a'r  crych- 
nodwyddau, 

23  Y  drychau  liefyd,  a'r  llian 
meinwych,  a'r  coccyllau,  a'r  gynau. 

24  A  bydd  yn  lie  pêr-arogl,  ddrewi; 
bydd  hefyd  yn  lie  gwregys,  rwygiad; 
ac  yn  lie  iawn  drefn  gwallt,  foelni ;  ac 
yn  lie  dwyfronneg,  gwregys  o  sach- 
lian ;  a  Uosgfa  yn  lie  prydferthwch. 

25  Dy  wyr  a  syrthiant  gan  y  cledd- 
yf,  a'th  *  gadernid  trwy  ryfel. 

26  A'i  phyrtli  hi  a  ofidiant,  ac 
a  alarant:  a  hithau  °yn  anrheith- 
iedig  a  eistedd  ar  y  ddaear. 

PENNOD  IV. 

Mewndygn  adfyd,  teyrnas  Crist  afydd  rwdded. 

AC  yn  y  dydd  hwnnw  saith  o 
.  wragedd  a  ymaflant  mewn  un 
gwr,  gan  ddywedyd,  Ein  bara  ein 
hun  a  fvvytta^vn,  a'n  dillad  ein  hun 
a  wisgwn :  yn  unig  galwer  dy  enw 
di  arnom  ni ;  ^  cymmer  ymaith  ^  ein 
gwarth  ni. 

2  Y  pryd  hwnnw  y  bydd  ''Blag- 
uryn  yr  Arglwydd  yn  brydferthwch 
ac  yn  ogoniant ;  a  ffrwyth  y  ddaear 
yn  rhagorol  ac  yn  hardd  ^i'r  rhai 
a  ddiangasant  o  Israel. 

3  A  bydd,  am  yr  hwn  a  adewir  yn 
Sion,  ac  a  weddillir  yn  Jerusalem, 
y  dywedir  wrtho,  0  sanct ;  sef  pob 
un  a'r  a  ysgrifenwyd  *ym  mhlith 
y  rhai  byw  yn  Jerusalem : 

4  Pan  "^ddarffo  i'r  Arglwydd  olchi 
budreddi  merched  Sion,  a  charthu 

jgwaed  Jerusalem  o'i  chanol,  mewn 
yspryd  barn,  ac  mewn  yspryd  llosgfa. 


5  A'r  Arglwydd  a  grea  ar  bob 
trigfa  0  iynydd  Sion,  ac  ar  ei  gym- 
manfaoedd,  "^gwuimwl  a  mwg  y 
dydd,  a  Uewyrch  tan  fflamllyd  y 
nos :  canys  ^  ar  yr  holl  ogoniant  y 
bydd  '^  amddiffyn. 

6  A  phabell  fydd  yn  gysgod  y 
dydd  rhag  gwres,  ac  yn  noddfa  ac 
yn  ddiddos  rhag  tymmestl  a  rhag 
gwlaw. 

PENNOD  V. 

1  Trwy  ddammeg  y  winllan,  y  mae  Duw  yn 
esgusodi  bod  ei  farnedigaethau  cyn  dosted. 
8  Ei  farnedigaethau  ef  yn  erhyn  cybydd-dod, 
11  a  thrythyUicch,  13  ac  anniiivioldeh,  20 
ac  anghyfiawnder.  26  Y  rhai  a  dd'ialedda 
dros  Dduw. 

CANAF  yr  awr  hon  I'm  han- 
wylyd,  ganiad  fy  anwylyd  am 
*ei  winllan.  GwinUan  sydd  I'm 
hanwylyd  ^mewn  bryn  tra  ffrwyth- 
lawn: 

2  Ac  efe  a'i  ^cloddiodd  hi,  ac  a'i 
digarregodd,  ac  a'i  plannodd  o'r 
winwydden  oreu,  ac  a  adeiladodd 
dŵr  yn  ei  chanol,  ac  a  drychodd 
win-wrŷf  ynddi :  ac  efe  a  ddisgwyl- 
iodd  iddi  ddwyn  grawnwin,  hithau 
a  ddug  rawn  gwylltion. 

3  Ac  yr  awr  hon,  preswylwyr  Je- 
rusalem, a  gwŷr  Judah,  bernwch, 
attolwg,  rhyngof  fi  a'm  gwinllan. 

4  Beth  oedd  i'w  wneuthur  ychwan- 
eg  i'm  gwinllan,  nag  a  Avneuthum 
ynddi?  paham,  a  mi  yn  disgwyl 
iddi  ddwyn  grawnwin,  y  dug  hi 
rawn  gwylltion  ? 

5  Ac  yr  awr  hon  mi  a  hysbysaf  i 
chwi  yr  hyn  a  wnaf  i'm  gwinllan : 
^  tynnaf  ymaith  ei  chae,  fel  y  porer 
hi ;  torraf  ei  magwyr,  fel  y  byddo 
hi  yn  sathrfa ; 

6  A  mi  a'i  gosodaf  hi  yn  ddifrod : 
nid  ysgythrir  hi,  ac  ni  chloddir  hi ; 
ond  mieri  a  drain  a  gyfyd:  ac  i'r 
cymmylau  y  gorchymynaf  na  wlaw- 
iont  wlaw  arni. 

7  Diau,  gwinllan  Arglwydd  y 
lluoedd  yiü  tŷ  Israel,  a  gwŷr  Judah 
yiv  *  ei  blanhigyn  hyfryd  ef :  ac  efe 
a  ddisgwyliodd  am  farn,  ac  wele 
^  drais  ;  am  gyfiawnder,  ac  wele  lef 

8  H  Gwae  y  rhai  sydd  yn  cyssylltu 
*=tŷ  at  dy,  ac  yn  cydio  maes  wrth 
faes,  hyd  oni  byddo  eisieu  He,  ac 
y  trigoch  chwi  yn  unig  y'nghanol 
y  tir. 

9  "^  Lie  y  clywais  y  dywedodd  Ar- 
glwydd y  lluoedd,  '^  Yn  ddiau  bydd 
tai  lawer,  mawrion  a  theg,  yn  ang- 
hyfannedd  heb  drigiannydd. 

10  Canys  deg  cyfair  o  winllan  a 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
760. 

d  Exod.  13. 
21. 

5  Neu, 
uwch  hen. 

6  Heb. 
gorchudd. 


a  Ps.  80.  8. 
Can.  8. 12. 

Sen.  27.  2. 
er.  2.  21. 
Matt.21.33. 
Marc  12. 1. 
Luc  20.  9. 

2  Heb. 
y'nghorn 
mai  yr 
olew. 

3  Neu, 
cauodd. 


4  Heb. 
planhigyn 
ei  hyfryd- 
wch  ef. 

5  Heb.   . 
gramm^n. 

c  Mic.  2.  2. 


6  Neu,  Byn 
sydd  ynfÿ 
nghlust- 
iau,  medd 
Arglwydd, 
&c. 

7  Heb.  Oni 
bydd. 


Barnau  Duw. 


ESAIAH,  VL 


Giveledigaeth  Esaiah, 


Cyn 

CRIST 
Cylch 

760. 

<i  Edrych 

Ezec.  45. 

11. 
e  Diar.  23. 

29,30. 

Preg.  10. 

16. 
SNen, 

erlidto. 
I  Amos  6. 5, 

6. 
f  Job  34. 27. 

Ps.  28.  5. 


ii  Hob.  4.  6, 


9  Ileb.  hnn- 
rhydedd 
Bydd  tcÿr 


'  pen.  2.  9, 
11, 17. 


2  Heb.  ÿ 
Sanctaúid. 


k  pen.  66. 5. 
Jer.  17.  15. 
Amos  5. 18. 
2Petr3.  3, 
4. 


I  Diar.  3.  7. 
Rhuf.  12. 
16. 


n>  Diar.  17. 

15. 
a24.24. 


n  Exod.  15. 

7. 
3  Heb. 

ia/od  tan. 
0  Job  18. 16. 

Amos  2.  9. 


ddygant  un  "*bath,  a  lie  homer  a 
ddwg  ephah. 

11  IT  *  Gwae  y  rhai  a  gyfodant  yn 
fore  i  ddilyn  diod  gadarn,  a  arhos- 
ant  hyd  yr  hwyr,  hyd  oni  ^  ennyno 
y  gwin  hwynt. 

12  Ac  yn  eu  gwleddoedd  hwyiit 
y  'mae  y  delyn,  a'r  nabl,  y  dym- 
pan,  a'r  bibell,  a'r  gwin :  ond  s  am 
waith  yr  Arglwydd  nid  edrych- 
ant,  a  gweithred  ei  ddwylaw  ef  nid 
ystyriant 

13  1Í  '^  Am  hynny  y  caethgludwyd 
fy  mhobl,  am  nad  oes  ganddynt 
wybodaeth :  a'u  °  gwŷr  anrhydedd- 
us  sydd  newynog,  a'u  Uiaws  a  wyw- 
odd  gan  syched. 

14  Herwydd  hynny  yr  ymehang- 
odd  uffern,  ac  yr  agorodd  ei  safii 
yn  anferth;  ac  yno  y  disgyn  eu 
gogoniant,  a'u  lliaws,  a'u  rhwysg, 
a'r  hwn  a  lawenycha  ynddi. 

15  'A'r  gwreng  a  grymmir,  a'r 
galluog  a  ddarostyngir,  a  llygaid 
y  rhai  uchel  a  iselir. 

16  Ond  Arglwydd  y  lluoedd  a 
ddyrchefir  mewn  barn ;  a'r  Duw 
^  sanctaidd  a  sancteiddir  mewn  cyf- 
iawnder. 

17  Yr  ẃyn  hefyd  a  borant  yn  ol 
eu  harfer ;  a  dieithriaid  a  fwyttânt 
ddiffeithfaoedd  y  breision. 

18  Gwae  y  rhai  a  dynnant  anwir- 
edd  â  rhefiÉynnau  oferedd,  a  phech- 
od  megis  â  rhaífau  men : 

19  ^Y  rhai  a  ddywedant,  Brysied, 
a  phrjsured  ei  orchwyl,  fel  y  gwel- 
om ;  nesâed  hefyd,  a  deued  cynghor 
Sanct  yr  Israel,  fel  y  gwypom. 

20  H  Gwae  y  rhai  a  ddywedant  am 
y  drwg,  Da  yw  ;  ac  am  y  da,  Drwg 
yw;  gan  osod  tywyllwch  am  oleuni, 
a  goleuni  am  dywyllwch ;  y  rhai  a 
osodant  chwerw  am  felus,  a  melus 
am  chwerw. 

21  Gwae  y  rhai  sydd  ^ddoethion 
yn  eu  golwg  eu  hun,  a'r  rhai  deall- 
gar  yn  eu  golwg  eu  hun, 

22  Gwae  y  rhai  cryfion  i  yfed 
gwin,  a'r  dynion  nerthol  i  gym- 
mysgu  diod  gadarn : 

23  Y  rhai  ""a  gyfiawnhânt  yr  anwir 
er  gwobr,  ac  a  gymmerant  ymaith 
gyfiawnder  y  rhai  cyfiawn  oddi  gan- 
ddynt. 

24  Am  hynny,  "  megis  ag  yr  ysa  y 
^  ffagl  dan  y  sofl,  ac  y  difa  y  fflam  y 
mân-us ;  felly  "  y  bydd  eu  gwreidd- 
yn  hwynt  yn  bydredd,  a'u  blodeuyn 
a  gyfyd  i  fynu  fel  Uwch ;  am  idd- 
ynt  ddiystyru  cyfraith  Arglwydd 


y  lluoedd,  a  dirmygu  gair  Sanct  yr 
Israel. 

25  Am  hynny  yr  ennynodd  Hid 
yr  Arglwydd  yn  erbyn  ei  bobl,  ac 
yr  estynodd  efe  ei  law  arnynt,  ac 
a'u  tarawodd  hwynt;  a  Pchrynodd 
y  mynyddoedd,  a  bu  eu  celanedd 
hwynt  ^yn  rhwygedig  y'nghanol  yr 
heolydd.  ^  Er  hyn  oil  ni  ddychwel- 
odd  ei  lid  ef,  ond  etto  y  mae  ei  law 
ef  wedi  ei  hestyn  allan. 

26  ^  Ac  efe  a  gyfyd  faner  i'r  cen- 
hedloedd  o  bell,  ac  'a  chwibana 
arnynt  hwy  o  eithaf  y  ddaear:  ac 
wele,  ar  frys  yn  fuan  y  deuant. 

27  Ni  bydd  un  blin  na  thram- 
gwyddedig  yn  eu  plith ;  ni  huna  yr 
un,  ac  ni  chwsg :  ac  *  ni  ddattodir 
gwregys  ei  Iwynau,  ac  ni  ddryllir 
carrai  ei  esgidiau. 

28  Yr  hwn  sydd  a'i  saethau  yn 
llymion,  a'i  hoU  fwaau  yn  annelog : 
carnau  ei  feirch  ef  a  gyfrifir  fel  call- 
estr,  a'i  olwynion  fel  corwynt. 

29  Ei  vvi2ià.  fydd  fel  Hew;  efe  a 
rua  fel  cenawon  Hew  :  efe  a  chwyr- 
na  hefyd,  ac  a  ymeifl  yn  yr  ysglyf- 
aeth ;  efe  a  ddiangc  hefyd,  ac  a'* 
dwg  ymaith  yn  ddiogel,  ac  ni  bydd 
achubydd, 

30  Ac  efe  a  rua  arnynt  y  dydd 
hwnnw,  fel  rhuad  y  môr:  os  *edrych- 
ir  ar  y  tir,  wele  dywyllwch,  a  chyf- 
yngder,  ^a'r  goleuni  a  dy^y-yllir  yn 
ei  nefoedd, 

PENNOD  VI. 

1  Esaiah,  mewn  gweledigaeth,  yn  gweled  Duio 
yn  ei  ogoniant ;  5  a  cJiwedi  ofni,  yn  cael 
ei  gadarnhâu  Vw  gennadwri.  9  Y  mae  yn 
dangos  givrthnysignvydd  y  bohl,  nes  eu  din- 
ystrio.     13  Y  gweddill  a  fydd  cadwedig. 

YN"  y  flwyddyn  ''y  bu  farw  y 
brenhin  Uzziah,  ^y  gwelais 
hefyd  yr  Arglwydd  yn  eistedd  ar 
eisteddfa  uchel  a  dyrchafedig,  a'i 
odre  yn  llenwi  y  deml. 

2  Y  seraphiaid  oedd  yn  sefyll  oddi 
ar  hynny:  chwech  adain  ydoedd  i 
bob  un ;  â  dwy  y  cuddiai  ei  wyneb, 
ac  "a  dwy  y  cuddiai  ei  draed,  ac  â 
dwy  yr  ehedai. 

3  A  Uefodd  ^y  naill  wrth  y  Hall,  ac 
a  ddywedodd,  ^  Sanct,  Sanct,  Sanct, 
yw  Arglwydd  y  lluoedd,  ^yr  holl 
ddaear  sydd  lawn  o'i  ogoniant  ef 

4  A  physt  y  rhiniogau  a  symmud- 
asant  gan  lef  yr  hwn  oedd  yn  llef- 
ain, "  a'r  tŷ  a  lanwyd  gan  fwg. 

5  1Í  Yna  y  dywedais,  *^Gwae  fi! 
canys  *  darfu  am  danaf :  o  herwydd 
gwr  halogedig  ei  wefusau  ydwy/û, 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

760. 


P  Jer.  i.  24. 


4  Neu, 

fel  lorn. 
1  pen.  9. 12, 

17,  21. 

a  10.  4. 


«•  pen.  7. 18. 


•  Dan.  5.  6. 


t  pen.  8.  22. 


5  Neu,  a 
phanfo 
goleu,  ty- 
wyll  fydd 
yn  eu 
dinystr. 


Cylch 

758. 
0  2  Bren. 

15.7. 
b  loan  12. 

41. 


c  Ezec.  1.11. 


2  Heb.  hwn 
ar  hwn. 

d  Dat.  4.  8. 

3  Heb. 
llonaid  yr 
holl  ddaear 
yw  ei  ogon- 
iant. 

e  Exod.  40. 

34. 

1  Bren.  8. 

10. 
f  Barn.  G.  22. 

a  1.3.  22. 

4  Heb. 
torrwydji 
ymaith. 


Gwrthnysigrwydd  y  hóbl. 


ESAIAH,  VII. 


Addewid  o  Grist 


Cyn 

CRIST 

Cvlch 

758. 


i  Edrych 
Jer.  1.  9. 
Uan.10.16. 


h  Gen.  1.5 
a  3.  22. 
a  11.  7. 


i  Matt.  13. 

14. 

Slarc  4. 12. 

Luc  8.  10. 

loan  12. 40. 

Act.  28.  26. 

K.liuf.11.8. 
k  Ps.  119. 

70. 

pen.  63. 17. 
I  Jer.  5. 21. 


5Neu, 

loedi  ei 

dychwelyd, 

ai  phori, 
■6Neu, 

boncyff. 


Cylch 
742. 
a  2  Bren. 

16.5. 
2  Chron. 
28.5. 


2Neu, 
orphwys  ar 
Ejjhraim, 


ac  ym  mysg  pobl  halogedig  o  we- 
fusau  yr  ydwyf  yn  trigo :  canys  fy 
llygaid  a  Tvelsant  y  brenhin,  Ar- 
GLWYDD  y  lluoedd. 

6  Yna  yr  ehedodd  attaf  uti  o'r 
seraphiaid,  ac  yn  ei  law  farworyn 
a  gymmerasai  efe  oddi  ar  yr  allor 
mewn  gefail : 

7  Ac  ^a'^  rhoes  i  gyflfwrdd  â'm 
genau,  ac  a  ddywedodd,  Wele,  cy- 
ffyrddodd  hwn  â'th  wefusau,  ac 
ymadawodd  dy  anwiredd,  a  glan- 
hawyd  dy  bechod. 

8  Cly  wais  hefyd  lef  yr  Arglwydd 
yn  dywedyd,  Pwy  a  anfonaf?  a 
phwy  a  â  drosom  ''ni?  Yna  y  dy- 
wedais,  Wele  fi,  anfon  fi. 

9  1Í  Ac  efe  a  ddywedodd,  Dos,  a 
dywed  wrth  y  bobl  hyn,  *Gan  glywed 
clywch,  ond  na  ddeallwch;  a  chan 
Aveled  gwelwch,  ond  na  wybyddwch. 

10  Brasâ  ''galon  y  bobl  liyn,  a 
thrymhâ  eu  clustiau,  a  chau  eu  llyg- 
aid; 'rhag  iddynt  weled  â'u  llygaid, 
a  chlywed  â'u  clustiau,  a  deall  â'u 
calon,  a  dychwelyd,  a'u  meddygin- 
iaethu. 

11  Yna  y  dywedais,  Pa  hyd,  Ar- 
glwydd? Ac  efe  a  attebodd,  Hyd 
oni  anrheithier  y  dinasoedd  heb 
drigiannydd,  a'r  tai  heb  ddyn,  a 
gwneuthur  y  wlad  yn  gwbl  ang- 
hyfannedd, 

12  Ac  i'r  Arglwydd  bellhâu  dyn- 
ion,  a  bod  ymadawiad  mawr  yng 
nghanol  y  wlad. 

13  1Í  Ac  etto  bydd  ynddi  ddegwm, 
^a  hi  a  ddychwel,  ac  a  borir ;  fel  y 
Uwyfen  a'r  dderwen,  y  rhai  wrth 
fwrw  eu  dail  y  mae  ^sylwedd  yn- 
áájnt:  felly  yr  had  sanctaiddy^/t^^^ 
ei  sylwedd  hi. 

PENNOD  VII. 

1  Ahaz,  'pan  oedd  ofn  Eesin  a  Phecali  yn  ei 
fiino  ef,  yn  cael  cysur  gan  Esaiah.  10  Ahaz, 
icedi  cael  cennad  i  ddewis  argoel,  yn  ei  wrth- 
od  ;  ac  yn  cael,  yn  lie  arwydd,  addewid  o 
Grist.  17  Prophwydo  y  daw  d'ialedd  arno 
ef  0  Assyria. 

A  BIT  yn  nyddiau  *  Ahaz  mab  Jo- 
.  tham,  mab  Uzziah  brenhin  Ju- 
dah,  ddyfod  o  Resin  brenhin  Syria, 
a  Phecah  mab  Remaliah,  brenhin  Is- 
rael, i  fynu  tu  a  Jerusalem,  i  ryfela 
arni :  ond  ni  allodd  ei  gorchfygu. 

2  A  mynegwyd  i  dy  Dafydd,  gan 
ddyvvedyd,  Syria  a  ^gydsyniodd  âg 
Ephraim.  A'i  galon  ef  a  gyffrôdd, 
a  chalon  ei  bobl,  megis  y  cynhyrfa 
prennau  y  coed  o  flaen  y  gwynt. 

3  Yna  y  dywedodd  yr  Arglwydd 


652 


wrth  Esaiah,  Dos  aUan  yr  awr  hon 
i  gyfarfod  Ahaz,  ti  a  ^  Sear-jasub  dy 
fab,  wrth  ymyl  ^pistyll  y  Uyn  uchaf, 
*  ym  mhrif-ffordd  maes  y  pannwr : 

4  A  dywed  wrtho,  Ymgadw,  a 
bydd  lonydd;  nac  ofna,  ac  na  fedd- 
alhâed  dy  galon,  rhag  dwj  gloren 
y  pentewynion  myglyd  hyn,  rhag 
angerdd  Hid  Resin,  a  Syria,  a  mab 
Remaliah : 

5  Canys  Syria,  ac  Ephraim,  a  mab 
Remaliah,  a  ymgynghorodd  gynghor 
drwg  yn  dy  erbyn,  gan  ddyvvedyd, 

6  Esgynwn  yn  erbyn  Judah,  a 
^blin\ra  hi,  torrwn  hi  hefyd  attorn, 
a  gosodwn  frenhin  yn  ei  chanol  hi ; 
se/mab  TabeaL 

7  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
Dduw  ;  Ni  saif,  ac  ni  bydd  hyn. 

8  Canys  pen  Syria  yw  Damascus, 
a  phen  Damascus  yw  Resin;  ac  o 
fewn  piun  mlynedd  a  thri  ugain  y 
torrir  Ephraim  rhag  bod  yn  bobL 

9  Hefyd  pen  Ephraim  yw  Sama- 
ria, a  phen  Samaria  yw  mab  Re- 
maliah. ''^Oni  chredwch,  diau  ni 
sicrhêir  chAvi. 

10  IF  A'r  Arglwydd  a  chwanegodd 
lefaru  wrth  Ahaz,  gan  ddywedyd, 

11  Gofyn  i  ti  arwydd  gan  yr  Ar- 
glwydd dy  Dduw  ;  gofyn  o'r  dyfn- 
der,  neu  o'r  uchelder  oddi  arnodd. 

12  Ond  Ahaz  a  ddywedodd,  Ni  of- 
ynaf,  ac  ni  themtiaf  yr  Arglwydd. 

13  A  dywedodd  yntau,  Gwrandêwch 
yr  a^vr  hon,  tŷ  Dafydd;  Ai  bychan 
gennych  fiino  dynion,  oni  flinoch 
hefyd  fy  Nuw? 

14  Am  hynny  yr  Arglwydd  ei 
hun  a  ddyry  i  chwi  ar^vydd;  "^Wele, 
morwyn  a  fydd  feichiog,  ac  a  es- 
gor  ar  ^  fab,  "^  ac  a  eilw  ei  enw  ef, 
Immanuel. 

15  Ymenyn  a  mêl  a  f\vytty  efe ; 
fel  y  medro  ymwrthod  a'r  drwg, 
ac  ethol  y  da. 

16  ^  Canys  cyn  medru  o'r  bachgen 
ymwrthod  a'r  drwg,  ac  ethol  y  da, 
y  gwrthodir  y  wlad  a  ffieiddiaist, 
gan  ^ei  dau  frenhin. 

17  1Í  Yr  Arglwydd  a  ddwg  ar- 
nat  ti,  ac  ar  dy  bobl,  ac  ar  dy  dy 
dadau,  ddyddiau  ni  ddaethant  er 
y  dydd  ''yr  ymadawodd  Ephraim 
oddi  Avrth  Judah,  se/  brenhin  As- 
syria. 

18  A  bydd  yn  y  dydd  hwnnw,  i'r 
Arglwydd  ^chmbanu  am  y  gwy- 
bedyn  sydd  yn  eithaf  afonydd  yi' 
Aipht,  ac  am  y  Avenynen  sydd  yn 
nhir  Assyria : 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

742. 

S  Sef,  y 
gweadiU  a 
ddychwel : 
Edrych 
pen.  6. 13. 
a  10.  21. 

b  2  Bren. 
18. 17. 
pen.  36.  2. 

<Neu, 
yn  sarn. 


5  Neu, 
dfffrôwn. 


c  Edrych 
2  Chron. 
20.20. 

*  Neu,  Oni 
chredwch  Î 
am  na'ch 
sicrhawyd 
y  mae. 


d  Matt.  1. 
23. 
Luc  1.  3L 

e  pen.  9.  6. 
7Neu,oí7it, 

forwyn, 

a  elivi  : 

Edrych 

Gen.  4. 1, 

25.  a  16. 11. 

a  29.  32. 

a  30.  6,  8. 

1  Sam.  4. 

21. 
f  Edrych 

pen.  8.  4. 

6  2  Bren. 

15.  30. 
a  16.  9. 


b  1  Bren. 
12. 16. 


i  pen.  5.  26. 


Bygwtli  Israel  a  Judah 


ESAIAH,  VIII. 


am  eu  lianffyddlondeh. 


Cyn 
CRIST 

Cylcb 

742. 


k  2  Bren. 

]0.  7,  8. 
Edrych 
Ezec.  5.  1. 


•■neb. 

y'iighannl 
y  llr. 


•  Hab.  2.  2. 
Î  Brysia  f  r 

yspail, 

prysura 

ir  an- 

rhaith. 
b  2  Bren. 

16. 10. 


3  Brysia  ir 


prysura 
ir  an- 
rhaifh. 

c  Edrych 
pen.  7. 16. 
Cylch 
741. 

d  2  Bren. 
15.  29. 
a  16.  9. 
pen.  17.  3. 

4  Neu,  yr 
hwn  sydd 
o  flaen 
brenlnn 
Assyria 
a  ddwg 
ymailh 
ohtd  Da- 
mascus., 
&c. 


19  A  hwy  a  ddeuant  ac  a  or- 
phwysant  oil  yn  y  dyffrynoedd  ang- 
hyfanneddol,  ac  y'lighromlechydd  y 
creigiau,  ac  yn  yr  ysbyddaid  oil,  ac 
yn  y  perthi  olL 

20  Yn  y  dydd  hwnnw  yr  eillia  yr 
Arglwydd  â'r  ''ellyn  a  gyflogir,  sef 
â'r  rhai  o'r  tu  hwnt  i'r  afon,  sef  â 
brenhin  Assyria,  y  pen,  a  blew  y 
traed ;  a'r  farf  hefyd  a  ddifa  efe. 

21  A  bydd  yn  y  dydd  hwnnw,  i  Avr 
fagu  amieir-fuwch,  a  dwy  ddafad : 

22  Bydd  hefyd  o  amlder  y  Uaeth 
a  roddant,  iddo  fwytta  ymenyn: 
canys  ymenyn  a  mêl  a  fwytty  pawb 
a  adewir  ^  o  fewn  y  tir, 

23  A  bydd  y  dydd  hwnnw,  fod 
pob  He  yr  hwn  y  bu  ynddo  fil  o 
winwydd  er  mil  o  arian  bathol,  yn 
fieri  ac  yn  ddrain  y  bydd. 

24  A  saethau  ac  â  bwaau  y  daw 
yno :  canys  yn  fieri  ac  yn  ddrain  y 
bydd  yr  holl  wlad. 

25  Eithr  yr  holl  fynyddoedd  y  rhai 
a  geibir  â  cheibiau,  ni  ddaw  yno 
ofn  mieri  na  drain:  ond  bydd  yn 
hebryngfa  gwartheg,  ac  yn  sathrfa 
defaid. 

PENNOD  VIII. 

1  Tm  Maher-shalal-has-haz  y  mae  efe  yn  pro- 
phwydo  y  darostyngir  Syria  ac  Israel  gan 
Assyria;  5  a  Judah  hefyd  am  eu  hanffydd- 
hndeb:  9  nas  gellir  gwrthwynehu  harnedig- 
aeth  Duw  :  11  y  hydd  cysur  i^r  rhai  a  of  no 
DdvLW.    19  Trallod  blin  ar  ddelw-addolwyr. 

A'R  Arglwydd  a  ddywedodd 
jl\.  wrthyf,  Cymmer  i  ti  rol  fawr, 
ac  *ysgrifena  arni  â  phin  dyn,  am 
^  Maher-shalal-has-baz. 

2  A  chymmerais  yn  dystiolaeth  i 
mi  dystion  fíyddlawn,  ^  Uriah  yr 
ofífeiriad,  a  Zechariah  mab  Jeber- 
echi'ah. 

3  A  mi  a  neseais  at  y  brophwyd- 
es ;  a  hi  a  feichiogodd,  ac  a  esgor- 
odd  ar  fab.  Yna  y  dywedodd  yr 
Arglwydd  wrthyf,  Galw  ei  enw 
ef,  ^  Maher-shalal-has-baz. 

4  *=  Canys  cyn  y  medro  y  bachgen 
alw,  Fy  nhad,  neu,  Fy  mam,  ^  ^  gol- 
ud  Damascus  ac  yspail  Samaria  a 
ddygir  ymaith  o  flaen  brenhin  As- 
syria. 

5  1Í  A  chwanegodd  yr  Arglwydd 
lefaru  wrthyf  drachefn,  gan  ddy- 
wedyd, 

6  O  her^vydd  i'r  bobl  hyn  wrthod 
dyfroedd  Siloah,  y  rhai  sydd  yn 
cerdded  yn  araf,  a  chymmeryd  11a- 
wenydd  o  Resin,  a  mab  Remali'ah  : 

7  Am  hynny,  wele,  mae  yr  Ar- 
glwydd yn  dwyn  arnynt  ddyfroedd 


yr  afon,  yn  gryfion  ac  yn  fawrion, 
sef  brenhin  Assyria,  a'i  holl  ogon- 
iant ;  ac  efe  a  esgyn  ar  ei  holl  afon- 
ydd,  ac  ar  ei  holl  geulennydd  ef. 

8  lë,  trwy  Judah  y  treiddia  efe : 
efe  a  Ufa,  ac  a  â  drosodd,  *efe  a 
gyrhaedd  hyd  y  gwddf ;  ac  estyn- 
iad  ei  adenydd  ef  fydd  llonaid  lied 
dy  dir  di,  O  ^Immanuel. 

9  TÍ  Ymgyfeillechwch,  bobloedd,  ^a 
chwi  a  ddryllir:  gwrandêwch,  holl 
belledigion  y  gwledydd;  ymwreg- 
yswch,  a  chwi  a  ddryllir ;  ymwreg- 
yswch,  a  chwi  a  ddryllir. 

10  Ymgynghorwch  gynghor,  ac  fe 
a  ddiddymmir ;  dy wedwch  y  gair,  ac 
ni  saif :  canyfe  y  mae  Duw  gyd  â  ni. 

11  H  Canys  fel  hyn  y  dywedodd 
yr  Arglwydd  wrthyf  ^'  â  llaw  gref, 
ac  efe  a'm  dysgodd  na  rodiwn  yn 
fibrdd  y  bobl  hyn,  gan  ddywedyd, 

12  Na  ddy wedwch,  Cyd-fwriad, 
wrth  y  rhai  oil  y  dywedo  y  bobl  hyn, 
Cyd-fwriad :  nac  ofnwch  chwaith  eu 
hofn  hwynt,  ac  na  arswydwch. 

13  Arglwydd  y  Uuoedd  ei  hun  a 
sancteiddiwch ;  a  hydded  efe  yn  ofn 
i  chwi,  a  hydded  efe  yn  arswyd  i 
chwi : 

14  Ac  sefe  a  fydd  yn  noddfa;  ''ond 
yn  faen  tramgwydd  ac  yn  graig 
rhwystr  i  ddau  dy  Israel,  yn  fagl  ac 
yn  rhwyd  i  breswylwŷr  Jerusalem. 

15  A  ilawer  yn  eu  mysg  '  a  dram- 
gwyddant,  ac  a  syrthiant,  ac  a 
ddryllir,  ac  a  rwydir,  ac  a  ddèlir. 

16  Rhwym  y  dystiolaeth,  sella  y 
gyfraith  ym  mhlith  fy  nisgyblion. 

17  A  miunau  a  ddisgwyliaf  am  yr 
Arglwydd  sydd  yn  cuddio  ei  wyn- 
eb  oddi  wrth  dy  Jacob,  ac  a  Avyliaf 
am  dano. 

18  ^  Wele  fi  a'r  plant  a  roddes  yr 
Arglwydd  i  mi, '  yn  arwyddion  ac 
yn  rhyfeddodau  yn  Israel;  oddi 
wrth  Arglwydd  y  lluoedd,  yr  hwn 
sydd  yn  trigo  ym  mynydd  Sion. 

19  1Í  A  phan  ddywedant  wrthych, 
Ymofynwch  a'r  swynyddion,  ac  a'r 
dewiniaid,  "y  rhai  sydd  yn  hustyng, 
ac  yn  sibrwd:  onid  â'uDüW  yr  ym- 
ofyn  pobl?  dros  y  byw  at  y  meirw? 

20  "^  At  y  gyfraith,  ac  at  y  dystiol- 
aeth :  oni  ddywedant  yn  ol  y  gair 
hAvn,  hynny  sydd  am  °  nad  oes  '^  ol- 
euni  ynddynt. 

21  A  hwy  a  dramwyant  trwyddi, 
yn  galed  arnynt  ac  yn  ncAvynog :  a 
bydd  pan  newynont,  yr  ymddigiant, 
ac  y  melldithiant  eu  brenhin  a'u 
Duw,  ac  a  edrychant  i  fynu. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
741. 


e  pen.  30. 28. 


f  pen.  7. 14. 
6  Neu,  etto. 


6  neb.  a 
chryfder 
Uaw. 


e  Ezec.  IL 

16. 
h  pen.2S.lS. 
Liic  2.  34. 
Khuf.9.33. 
lPetr.2.8. 

1  3tatt.  21. 
44. 
Luc  20.  18. 


1  Ps.  71.  7. 
Zech.  3.  8. 


Cylcb 
741. 


m  pen.  29. 4. 


n  Luc  16. 

20. 

0  Mic.  3.  6. 
7  Heb. 
wawr. 


Brenhînîaeth  Crist 


ESAIAH,  IX. 


Barnau  Israel. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

741. 

P  pen.  5.  30. 


Cylch 
940. 


Cylch 
771. 


2  Neu, 
hohlog. 

Cylch 
740. 

«  Matt.  4. 
16. 
Eph.  5. 14. 


3  Neu,  iddi 
y  chwaneg- 
aist,  &c. 


*  Neu,  Pan 
ddrÿíliaist. 


b  Barn.  7. 
22 

Ps.  83.  9. 
pen.  10.  26. 

5  Neu,  Pan 
oedd  holl 
gâd  rliy- 
felwr 
mevm,  &.c. 

6  Neu,  a  bu. 

7  Heb.  ac 
ymboríh. 

c  pen.  7. 14. 
d  Ioan3.1G. 
e  Barn.  13. 
18. 


'  Luc  1.  32, 
33. 


s  2  Breo. 
13.  31. 
pen.  37. 32. 


Cylch 

733, 


22  pA  h^vy  a  edrychant  ar  y  dclaear ; 
ac  wele  drallod  a  thywyllwch,  niwl 
cyfyngder:  a  hyddant  wedi  eu 
gwthio  i  dywyllwch. 

PENNOD  IX. 

1  Pa  laicenydd  afydd  y'ngJianol  hlînderau,  trwy 
frenhìniaeth  a  genedigaeth  Crist.  8  Barned- 
îgaethau  yn  erhyn  Israel,  am  eu  halchder,  13 
am  eu  rhagrith,  18  ac  am  eu  hanedifeincch. 

ETTO  ni  bifdd  y  tywylhvch  yn 
ol  yr  hyn  a  /u  ya.  j  gofid; 
megis  yn  yr  amser  cyntaf  y  cy- 
flyrddodd  yn  ysgafn  a  thir  Zabu- 
lon  a  thir  Naphtali,  ac  wedi  hynny 
yn  ddwysach  y  cystuddiodd  7ii  wrth 
ffordd  y  môr,  tu  hwnt  i'r  lorddonen, 
yn  Galilea  ^  y  cenhedloèdd. 

2  *Y  bobl  a  rodiasant  mewn  ty- 
wyllwch,  a  welsant  oleuni  mawr : 
y  rhai  sydd  yn  aros  yn  nhir  cys- 
god  angau,  y  Uewyrchodd  goleuni 
arnyiit. 

3  Amlheaist  y  genhedlaeth,  ^ni 
chwanegaist  lawenydd ;  llawenych- 
asant  ger  dy  fron  megis  y  Uawen- 
ydd  amser  cynhauaf,  ac  megis  y 
Uawenychant  wrth  rannu  yspaiL 

4  ^Canys  drylliaist  iaii  ei  faich 
ef,  a  ffon  ei  ysgwydd  ef,  gwialen 
ei  orthrymmwr,  megis  yn  nydd 
^  Midian. 

5  ^  Canys  pob  cad  y  rhyfelwr  sydd 
mewn  trwst,  a  dillad  wedi  eu  try- 
baeddu  mewn  gwaed ;  ^  ond  bydd 
hivn  trwy  losgiad  '^  a  chynnud  tan. 

6  Canys  '^bachgen  a  aned  i  ni/mab 
a  roddwyd  i  ni,  a  bydd  y  Uywodr- 
aeth  ar  ei  ysgwydd  ef :  a  gelwir  ei 
enw  ef,  ^'Rhyfeddol,  Cynghorwr,  y 
Duw  cadarn,  Tad  tragywyddoldeb, 
Tywysog  tangnefedd. 

7  Ar  helaethrwydd  ei  lywodraeth 
a'^  dangnefedd  ^ni  bydd  diwedd, 
ar  orseddfa  Dafydd,  ac  ar  ei  fren- 
hiniaeth  ef,  i'w  threfnu  hi,  ac  i'w 
chadarnhâu  â  barn  ac  â  chyfiawn- 
der,  o'r  pryd  hwn,  a  hyd  byth. 
^Zel  Arglwydd  y  lluoedd  a  wna 
hyn. 

8  fi  Yr  Arglwydd  a  anfonodd  air  i 
Jacob  ;  ac  efe  a  syrthiodd  ar  Israel. 

9  A'r  holl  bobl  a  wybydd,  se/ 
Ephraim  a  thrigiannydd  Samaria, 
y  rhai  a  ddywedant  mewn  balch- 
der,  ac  mewn  mawi'edd  calon, 

10  Y  priddfeini  a  syrthiasant,  ond 
â  cherrig  nadd  yr  adeiladwn :  y 
sycamorwydd  a  dorrwyd,  ond  ni 
a'u  newidiwn  yn  gedrwydd. 

11  Am  hynny  yr  Arglwydd  a 
ddyrchafa  wrthwynebwyr  Resin  yn 


ei  erbyn  ef,  ac  a  ^gyssyllta  ei  elyn- 
ion  ef  ynghyd ; 

12  Y  Syriaid  o'r  blaen,  a'r  Philist- 
iaid  hefyd  o'r  ol :  a  hwy  a  ysant  Is- 
rael yn  sainrhwth.  ""Er  hyn  i  gyd 
ni  ddychwelodd  ei  lid  ef,  ond  etto 
y  mae  ei  law  ef  yn  estynedig. 

13  1Í  *  A'r  bobl  ni  ddychwelant  at 
yr  hwn  a'u  tarawodd,  ac  ni  cheis- 
iant  Arglwydd  y  lluoedd. 

14  Am  hynny  y  tyrr  yr  Arglwydd 
oddi  wrth  Israel  ben  a  chynffon, 
cangen  a  brwynen,  yn  yr  un  dydd. 

15  Yr  henwr  a'r  anrhydeddus  yw 
y  pen :  a'r  prophwyd  sydd  yn  dysgu 
celwydd,  efe  yw  y  gynffon. 

16  Canys  ^" '^  cyfarwyddwyr  y  bobl 
hyn  sydd  yn  peri  iddynt  gyfeil- 
iorni,  a  llyngcwyd  y  rhai  a  ^  gyfar- 
wyddir  ganddynt. 

17  Am  hynny  nid  ymlawenhâ  yr 
Arglwydd  yn  eu  gwŷr  ieuaingc 
hwy,  ac  wrth  eu  hamddifaid  a'u 
gweddwon  ni  thosturia :  canys  pob 
un  o  honynt  sydd  ragrithiwr  a  dryg- 
ionus,  a  phob  genau  yn  traethu 
^ynfydrwydd  ^Er  hyn  oil  ni  ddy- 
chwelodd ei  lid  ef,  ond  etto  y  mae 
ei  law  ef  yn  estynedig. 

18  1Í  0  herwydd  anwiredd  a  lysg 
fel  tan  ;  y  mieri  a'r  drain  a  ysa  efe, 
ac  a  gynneu  yn  nyrysni  y  coed ;  a 
hwy  a  ddyrchafant  fel  ymddyrchaf- 
iad  mwg. 

19  Gan  ddigofaint  Arglwydd  y 
lluoedd  ""y  tywyUa  y  ddaear,  ac 
y  bydd  y  bobl  fel  ymborth  tan: 
nid  eiriach  neb  ei  frawd. 

20  Ac  efe  a  ^gipia  ar  y  llaw  dde- 
hau,  ac  a  newyna ;  bwytty  hefyd  ar 
y  llaw  aswy,  ac  nis  digonir  hwynt  : 
"bwyttânt  bawb  gig  ei  fraich  ei  hun : 

21  Manasseh,  Ephraim;  ac  Eph- 
raim, Manasseh:  hwythau  ynghyd 
yn  erbyn  Judah.  °Er  hyn  oil  ni 
ddychwelodd  ei  lid  ef,  ond  etto  y 
mae  ei  law  ef  yn  estynedig. 

PENNOD  X. 

1  Gwae  y  rhai  trawsion.  5  Assyria,  gio'ialen 
rhagrithwyr,  am  ei/alchder  a  dorrir.  20  Yr 
achubir  gweddill  o  Israel.  24  Oysuro  Israel, 
trwy  addaw  iddynt  gael  eu  gwared  oddi  wrth 
Assyria. 

GWAE  y  rhai  *  sydd  yn  gwneuth- 
ur  deddfau  anwir,  a'r  ysgrifen- 
yddion  sydd  yn  ysgrifenu  blinder ; 

2  I  ymchwelyd  y  tlodion  oddi  wrth 
farn,  ac  i  ddwyn  barn  anghenogion 
fy  mhobl :  fel  y  byddo  gweddwon 
yn  yspail  iddynt,  ac  yr  anrheithiont 
yr  amddifaid. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
738. 

8  Heb. 
gymmijsga. 
t  pen.  .5.  25. 
a  10.  4. 


k  pen.  3. 12. 
9  Neu,  ben- 

dithwyr, 
2  Neu, 

fendühir. 


3  Neu, 

coegni. 
1  ad.  12.  21. 

pen.  10.  4. 


m  pen.  8. 22. 


4  Heb.  dyrr. 


n  pen.  49. 

26. 


0  pen.  5. 25. 


Cylch 
713. 

a  Ps.  58.  2. 
a  94.  20. 


T  dinystrir  Assyria 


ESAIAH,  X 


am  ei  halchder. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
713. 

b  Job  31. 14. 


c  pen.  5.  23. 
a  9. 12,  17, 
21. 


ä  Keu,  Oh. 
djer.51.20. 


8  Mic.  4. 12. 


f2Bren. 

18.  24,  33. 
a  19.  10, 
(Sec. 
B  AmoB  6. 2. 


li  2  Bren. 
19.  31. 


3  Neu,  pobi 
lawer. 


*  Neu,  ped 
yegydwai 
y  wi'alen  y 
rhai,  iSic. 

6  Neu, 
dyrchafai 
yffon,  yr 
hyn  ni(l 
yw  bren. 


3  A  ^pha  beth  a  wnewch  yn  nydd 
yr  ymweliad,  ac  yn  y  distryw  a 
ddaw  o  bell?  at  bwy  y  ffowch  am 
gynnorthwy?  a  pha  le  y  gadêwch 
eich  gogoniant  ? 

4  Hebof  fi  y  crymmant  dan  y  carch- 
arorion,  a  than  y  rhai  a  laddwyd 
y  syrthiant.  *=Er  hyn  oil  ni  ddy- 
chwelodd  ei  lid  ef,  ond  etto  y  mae 
ei  law  ef  yn  estynedig. 

5  IF  ^Gwae  Assur,  "^gwîalen  fy 
llid,  a'r  ffon  yn  eu  Uaw  hwynt  yw 
iy  nigofaint. 

6  At  genedl  ragrithiol  yr  anfonaf 
ef,  ac  yn  erbyn  pobl  fy  nigter  y 
gorchymynaf  iddo  yspeilio  yspail, 
ac  ysglyfaethu  ysglyfaeth,  a'u  gos- 
od  hwynt  yn  sathrfa  megis  torn  yr 
heolydd. 

7  ^Ond  nid  felly  yr  amcana  efe,  ac 
nid  felly  y  meddwl  ei  galon ;  eithr 
y  mae  yn  ei  fryd  ddifetha  a  thorri 
ymaith  genhedloedd  nid  ychydig. 

8  '^Canys  efe  a  ddywed,  Onid  yw  fy 
nhywysogion  i  gyd  yn  frenhinoedd  ? 

9  Onid  fel  Charcemis  yw  ^  Calno  ? 
onid  fel  Arpad  yw  Hamath?  onid 
fel  Damascus  yw  Samaria  ? 

10  Megis  y  cyrhaeddodd  fy  Haw 
deyrnasoedd  yr  eilunod,  a'r  rhai  yr 
oedd  eu  delwau  cerfiedig  yn  rhagori 
ar  yr  eiddo  Jerusalem  a  Samaria  : 

11  Onid  megis  y  gwneuthum  i  Sa- 
maria ac  iV  heilunod,  felly  y  gAvnaf 
i  Jerusalem  ac  i'w  delwau  hithau  ? 

12  A  bydd,  pan  gyflawno  yr  xir- 
glwydd  ei  holl  waith  ''ym  mynydd 
Sion,  ac  yn  Jerusalem,  yr  ymwelaf 
â  ffrwyth  mawredd  calon  brenhin 
Assur,  ac  â  gogoniant  uchelder  ei 
lygaid  ef : 

13  Canys  dywedodd,  Trwy  nerth 
fy  Haw  y  gwneuthum  hyn,  a  thrwy 
fy  noethineb ;  o  herwydd  doeth 
ydwyf:  ac  mi  a  symmudais  der- 
fynau  pobloedd,  a'u  trysorau  a  ys- 
peiliais,  ac  a  fwriais  i'r  Uawr  y 
trigolion  fel  ^  gwr  grymmus  : 

14  A'm  Haw  a  gafodd  gyfoeth  y 
bobloedd  fel  nyth ;  ac  megis  y  cesglir 
wyau  wedi  eu  gado,  y  cesglais  yr  holl 
ddaear;  ac  nid  oedd  a  symmudai  ad- 
en,  nac  a  agorai  safti,  nac  a  ynganai. 

15  A  ymŵostia  y  iwyell  yn  erbyn 
yr  hwn  a  gymmyno  â  hi?  a  ym- 
fawryga  y  Uif  yn  erbyn  yr  hwn  al 
tynno?  megis  "^pe  ymddyrchafai  y 
wialen  yn  erbyn  y  rhai  a'i  codai  hi  i 
fynu,  neu  megis  pe  ^ymddyrchafai 
y  ffon,  fel  pe  na  hyddai  yn  bren. 

16  Am  hynny  yr  hebrwng  yr  Ar- 


glwydd,  Arglwydd  y  Uuoedd,  ym 
mhlith  ei  freision  ef  gulni ;  a  than 
ei  ogoniant  ef  y  llysg  llosgiad  megis 
llosgiad  tan. 

17  A  bydd  goleuni  Israel  yn  dan,  a'i 
Sanct  ef  yn  fflam :  ac  efe  a  lysg,  ac  a 
ysa  ei  ddrain  a'i  fieri  mewn  un  dydd : 

18  Gogoniant  ei  goed  hefyd,  a'i 
ddoldir,  a  ysa  efe,  *^enaid  a  chorph: 
a  byddant  megis  pan  lesmeirio  ban- 
erwr. 

19  A  phrennau  gweddill  ei  goed 
ef  a  fyddant  o  rifedi,  fel  y  rhifo 
plentyn  hwynt. 

20  II A  bydd  yn  y  dydd  h^vnnw,  na 
chwanega  gweddiU  Israel,  a'r  rhai 
a  ddiangodd  o  dŷ  Jacob,  'ymgynnal 
mwyach  ar  yr  hwn  a'u  tarawodd ; 
ond  pwysant  ar  yr  Arglwydd, 
Sanct  Israel,  mewn  gwirionedd. 

21  ''Y  gweddill  a  ddychwel,  sef 
gweddill  Jacob,  at  y  Duw  cadarn. 

22  ^  Canys  pe  byddai  dy  bobl  di 
Israel  fel  tywod  y  môr,  gweddill 
o  honynt  a  ddychwel :  ""  darfodiad 
terfynedig  a  lifa  drosodd  mewn  cyf- 
iawnder. 

23  Canys  darfodedigaeth,  a  honno 
yn  derfynedig,  a  wna  Arglwydd 
Dduw  y  lluoedd  y'nghanol  yr  holl 
dir. 

24  T  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed 
Arglwydd  Dduw  y  lluoedd,  Fy 
mhobl  yr  hwn  a  breswyli  yn  Sion, 
nac  oftia  rhag  yr  Assyriad :  â  g wial- 
en y'th  dery  di,  ac  efe  a  gyfyd  ei  ffon 
^i'th  erbyn,  yn  ol  ffordd  "yr  Aipht. 

25  Canys  etto  ychydig  bach,  ac  fe 
a  dderfydd  y  llid,  a'm  digofaint  yn 
eu  dinystr  hwy. 

26  Ac  Arglwydd  y  lluoedd  a  gyf- 
yd "firewyll  yn  ei  erbyn  ef,  megis 
lladdfa  p  Midian  y'nghraig  Oreb :  ac 
"^fel  y  hu  ei  wifalen  ar  y  môr,  felly  y 
cyfyd  efe  hi  yn  ol  ffordd  yr  Aipht. 

27  A  bydd  yn  y  dydd  hwnnw,  'y 
symmudir  ei  faich  ef  oddi  ar  dy  ys- 
gwydd  di,  a'i  iau  ef  oddi  ar  dy  warr 
di ;  a  dryllir  yr  iau,  o  herwydd  yr 
enneiniad. 

28  Daeth  at  Aiath,  tramwyodd  i 
Migron  ;  ym  Michmas  y  rhoddes  ei 
ddodrefn  i  gadw. 

29  Aethant  trwy  y  "  rhŷd,  yn  Geba 
y  llettyasant :  dychrynodd  Ramah ; 
*  Gibeah  Saul  a  ffoes. 

30  Bloeddia  â'th  lef,  merch  "Gà- 
lim  :  par  ei  chly wed  hyd  ""  Lais,  0 
^Anathoth  dlaAvd. 

31  Ymbellaodd  ==  Madmenah  :  trig- 
olion Gebim  a  ymgasglasant  i  ffoi. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

713. 


6  Heb.  oV 

enaid  hyd 
y  cnawd. 


'  Edrych 
2  Bren.  16. 

7. 

2  Chron. 

28.  20. 


^  pen.  7.  3. 


I  Rhuf.  9. 

•2.7. 

m  pen.  28. 
22. 
Dan.  9.  27 


7  Neu, 
irosot. 
n  Exod.  14. 


0  2  Bren. 
19.35. 

P  Bam.  7. 
25. 
pen.  9.  4. 

1  Exod.  14. 
26,  27. 

r  pen.  14. 
25. 


« 1  Sam.  13. 
23. 

1 1  Sam.  IL 

4. 
u  1  Sam.  25. 

44. 
I  Barn.  18. 

7. 
y  Jos.  21. 18. 
'  Jos.  15. 31. 


655 


BrenJiîniaetJi  y  Blaguryn. 


ESAIAH,  XL 


Can  0  ddiolchgarwch 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

713. 

H  1  Sam.  21. 
1. 
Neh.11.32. 


a  pen.  53.  2. 

Zecb.  G.  12. 

Dat.  5.  5. 
b  Act.  13. 

23. 
c  pen.  4.  2. 

Jer.  23.  5. 


îHeb. 
arogliad. 


à  Ps.  72.  2. 
Dat.  10. 11. 


e  Job  i.  9. 
Mal.  4.  G. 
2  Thess.  2. 
8. 

Dat.  1.  16. 
a  2.  lö. 
a  19. 15. 


f  pen.  65. 
25, 
EzeaSl 

25. 

Uos.  2.  IS. 


8  Job  5.  23. 
pen.  35.  9. 


b  Hab.  2. 14. 


I  Rhuf.  15. 
12. 


32  Etto  y  dydd  hwnnw  y  saif  efe 
yn  ^  Nob ;  efe  a  gyiyd  ei  law  i/n 
erhyn  mynydd  merch  Sion,  bryn 
Jerusalem. 

33  Wele,  yr  Arghvydd,  Arglwydd 
y  lluoedd,  yn  ysgythru  y  gangen  â 
dycliryn :  a'r  rhai  ucliel  o  gyrph  a 
dorrir  ymaith,  a'r  rhai  goruchel  a 
ostyngir. 

34  Ac  efe  a  dyrr  ymaith  frysg- 
Iwyni  y  coed  â  haiarn ;  a  Libanus 
trwy  un  cryf  a  gwymp. 

PENNOD  XL 

1  Heddycliol  frenldniaeth  y  Blaguryn  a  dardda 
o  wreiddyn  Jesse.  10  Gorfodus  adneivydd- 
iad  Israel,  a  (jahcedigaeth  y  cenhedloedd. 

YNA  ^  y  daw  allan  wialen  o  gyflF 
^  Jesse  ;  a  "  Blaguryn  a  dŷf  o'i 
wraidd  ef. 

2  Ac  yspryd  yr  Arglwydd  a  or- 
phwys  arno  ef ;  yspryd  doethineb  a 
deall,  yspryd  cynghor  a  chadernid, 
yspryd  gwybodaeth  ac  ofn  yr  Ar- 
glwydd ; 

3  Ac  a  Avna  ei  ^ddeall  ef  yn  fywiog 
yn  ofh  yr  Arglwydd  :  ac  nid  Avrth 
olwg  ei  lygaid  y  barn  efe,  nac  wrth 
glywed  ei  glustiau  y  cerydda  efe. 

4  Ond  ^  efe  a  farn  y  tlodion  mewn 
cyfia^ynder,  ac  a  argyhoedda  dros 
rai  Uariaidd  y  ddaear  mewn  union- 
deb  :  ac  efe  ^  a  dery  y  ddaear  â  gwi- 
alen  ei  enau,  ac  âg  anadl  ei  wefus- 
au  y  lladd  efe  yr  anwir. 

5  A  chyfiawnder  fydd  gwregys  ei 
Iwynau  ef,  a  ffyddlondeb  yn  wregys 
ei  arennau. 

6  *^A'r  blaidd  a  drig  gyd  a'r  oen, 
a'r  Ue^vpard  a  orwedd  gyd  a'r  mỳn ; 
y  Uo  hefyd,  a  chenau  y  llew,  a'r  ani- 
fail  bras,  fyddant  ynghyd,  a  bach- 
gen  byclian  a'u  harwain. 

7  Y  fuwcli  hefyd  a'r  arth  a  borant 
ynghyd  ;  eu  llydnod  a  gyd-orwedd- 
ant :  y  llew,  fel  yr  ŷch,  a  bawr  wellt. 

8  A'r  plentyn  sugno  a  chwery  wrth 
dwU  yr  asp ;  ac  ar  ffau  y  wiber  yr 
cstyn  yr  hwn  a  ddiddyfuAvyd  ei  law. 

9  ^Ni  ddrygant  ac  ni  ddifethant 
yn  holl  fpiydd  fy  sancteiddrAvydd : 
canys  "y  ddaear  a  fydd  lla^^^l  o 
Av^bodaeth  yr  Arglwydd,  megis  y 
mae  y  dyfroedd  yn  toi  y  mor. 

10  f  Ac  yn  y  dydd  h^nmw  'y  bj^dd 
gwreiddyn  Jesse,  yr  hAvn  a  saif  yn 
ar^yydd  i'r  bobloedd :  âg  ef  yr  ym- 
gais  y  cenhedloedd:  a'i  orphwysfa 
Jydd  yn  ogoniant. 

11  Bydd  hefyd  yn  y  dydd  hwnnw, 
i'r  Arglwydd  fwrw  eilwaith  ei  law 
i  feddiannu  gAveddiU  ei  bobl,  y  rhai 


a  weddillir  ''gan  Assyria,  a  chan 
yr  Aipht,  a  chan  Pathros,  a  chan 
^Ethiopia,  a  chan  Elam,  a  chan 
Sinar,  a  chan  Hamath,  a  chan  yn- 
ysoedd  y  mor. 

12  Ac  efe  a  gyfyd  faner  i'r  cen- 
hedloedd, ac  a  gynnull  ^  grwydriaid 
Israel,  ac  a  gasgl  wasgaredigion 
Judah  o  bedair  *  congl  y  ddaear. 

13  "Cenfigen  Ephraim  a  ymedy 
hefyd,  a  gwrthwyneb^vyr  Judah  a 
dorrir  ymaith :  ni  chenfigenna  Eph- 
raim "svrth  Judah,  ac  ni  chyfynga 
Judah  ar  Ephraim. 

14  Ond  liwy  a  ehedant  ar  ysgwydd- 
au  y  Philistiaid  tu  a'r  gorllewin; 
ynghyd  yr  yspeiliant  feibion  y  dwyr- 
ain :  ^  h^vvy  a  osodant  eu  ilaw  ar 
Edom  a  Moab,  a  meibion  Ammon 
^  fydd  mewn  ufudd-dod  iddynt. 

15  Yr  Arglwydd  hefyd  ""a  ddif- 
roda  dafod  mor  yr  Aipht,  ac  a'i  Avynt 
nerthol  efe  a  gyfyd  ei  law  ar  yr  afon, 
ac  a'i  tery  hi  yn  y  saith  fírwd,  ac  a 
wna  fyned  drosodd  '^yn  droedsych. 

16  '•A  hi  a  fydd  yn  brif-ffordd  i 
weddill  ei  bobl  ef  y  rhai  a  adewir 

0  Assyria,  p  megis  ag  y  bu  i  Israel 
yn  y  dydd  y  daeth  efe  i  fynu  o  dir 
yr  Aipht. 

PENNOD  XIL 

Llaiven  dd'iolch  y  ffyddloniaid  am  drugar- 
eddau  Duw. 

YNA  y  dywedi  yn  y  dydd  hwn- 
nw, Molaf  di,  0  Arglwydd: 
er  i  ti  sorri  wrthyf,  dychwelir  dy 
lid,  a  thi  a'm  cysuri. 

2  Wele,  Duw  yw  fy  iachawdwr- 
iaeth ;  gobeithiaf,  ac  nid  ofuaf : 
canys  ^yr  Arglwydd  Dduav  yw 
fy  nertli  am  can;  efe  hefyd  yw 
fy  iachawd^vriaeth. 

3  Am  hynny  mewn  Uawenydd  y 
tynnwch  ^  ddwfr  o  fíynhonnau  iach- 
awdwriaeth. 

4  A  cliAvi  a  ddywedwch  yn  y  dydd 
hwnnw,  "^Molwch  yr  Arglwydd, 
^gelwch  ar  ei  enw,  hysbyswch  ei 
weithredoedd  ef  ym  mhlith  y  bobl- 
oedd, cofiwch  mai  dyrchafedig  yw 
ei  enw  ef 

5  Cenwch  i'r  Arglwydd  ;  canys 
godidowgrwydd  a  wnaeth  efe  :  hys- 
bys  yiu  hyn  yn  yr  holl  dir. 

6  "^Bloeddia  a  chroch-lcfa,  bres- 
wylferch  Sion;  canys  mawr  yw 
Sanct  Israel  o'th  fewn  di. 

PENNOD  XIIL 

1  Duw  yn  byddino  lluoedd  ei  ddigofaint:  6yn 
hygwth  distrywio  Bahilon  trwy  y  Mediaid. 
19  Di/rod  Bahilon. 


Cyn 

CRIST 

Cylcli 

713. 

t  Zech.  10. 
10. 
3  Keu,  Cus. 


4Heb. 

ascjell. 
m  Jer.  3. 18. 

Ezec.  37. 
,    16.  22. 

Hos.  1. 11. 


5  Ileb. 
Eilom  a 
Moab  fydd 
gosodfa  ea 
áu-ÿlaw 

h  wi/nt. 

6  Heb.  eu 
hujadd- 
dod  luoy. 

n  Zecb.  10. 
11. 

7  Heb. 
meicn 
esg  Idiati. 

0  pen.  19. 

23. 
P  Eiod.  14. 

29. 


a  Exod.  15. 
2. 
Ps.  118. 14. 


b  loan  4. 10, 
14. 
a  7.  37,  38. 


c  1  Chron. 

16.  8. 

Vs.  105.  1. 
2  Keu, 

cyiioedd- 

wcii  ei  eiiw. 


dpen.  54. 1. 
Sepli.3.14. 


Bygwth  distryiüio  Bàbilon. 


ESAIAH,  XIII. 


Duw  yn  adnewyddu  Israel. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
712. 

a  pen.  21.  1. 

a  47. 1. 

Jer.  50, 

a  51. 
b  pen.  13.  3. 


2  neb. 

rwìjdd 
pobl. 


c  Job  31. 23. 
Joel  1. 15, 


s  Neu, 
gwymp. 


4  Neu, 
gilydd. 


d  Ezec.  32. 
7. 

Joel  2.  31. 
a  3. 15. 
Matt.  2t 
29. 

Marc  13.24. 
Luc  21.  25. 


e  Jer.  50. 16. 
a  51.  9. 


r  Pa.  1,37.  9. 
Nah.  3. 10. 


^"D  AICH  Babilon,  yr  hwn  a  wel- 
XJ  odd  Esaiah  mab  Amos. 

2  ^Dyrchefwch  faner  ar  y  myn- 
ydd  uchel,  dyrchefwcli  lef  attynt, 
ysgydwch  law,  fel  yr  elont  i  fewn 
pyrtb  y  pendefigion. 

3  Myfi  a  orchymynais  i'm  rhai 
sanctaidd  ;  gelwais  hefyd  fy  ngbed- 
yrn  fm  digter,  y  rhai  a  ymhyfryd- 
ant  yn  fy  nyi'chafiad. 

4  Lief  tyrfa  yn  y  mynyddoedd, 
^  yn  gyíFelyb  i  bobl  lawer ;  swn 
twrf  teymasoedd  y  cenhedloedd 
wedi  ymgynnuU  :  Arglwydd  y  Uu- 
oedd  sydd  yn  cyfrif  llu  y  rhyfel. 

'  5  Dyfod  y  maent  o  wlad  bell,  o 
eithaf  y  nefoedd ;  se/yr  Arglwydd, 
ac  arfau  ei  lidiowgr^vydd,  i  ddifa  yr 
holl  dir. 

6  ^  Udwch ;  canys  agos  yw  diwr- 
nod  yr  Arglwydd;  ''megis  an- 
rhaith  oddi  wrth  yr  HoUalluog  y 
daw. 

7  Am  hynny  yr  holl  ddwylaw  a 
^  laesa ;  a  chalon  pob  dyn  a  dawdd : 

8  A  hwy  a  ofnant;  gwewyr  a 
doluriau  a'u  deil  h^vynt;  megis 
gwraig  yn  esgor  yr  ymofidiant ; 
pawb  wrth  ei  *  gyfaill  a  ryfedda ; 
eu  hwynebau  fyddant  wynebau 
fflamllyd. 

9  Wele  ddydd  yr  Arglwydd  yn 
dyfod,  yn  greulawn  â  digofaint  a 
digter  llidiog,  i  osod  y  wlad  yn 
ddiffaethwch ;  a'i  phechaduriaid  a 
ddifa  efe  allan  o  honi. 

10  Canys  sêr  y  nefoedd,  a'u  plan- 
edau,  ni  roddant  eu  Uewyrch :  yr 
haul  ^a  dywyllir  yn  ei  godiad,  a'r 
Uoer  ni  oleua  a'i  Uewyrch. 

11  A  mi  a  ymwelaf  â'r  byd  am  ei 
ddrygioni,  ac  â'r  annuwiolion  am 
eu  hanwiredd :  a  gwnaf  i  falchder 
y  rhai  rhyfygus  beidio ;  gostyngaf 
hefyd  uchder  y  rhai  ofnadwy. 

12  Gwnaf  ddyn  yn  werthfawroc- 
cach  nag  aur  coeth ;  le,  dyn  na 
chŷn  o  aur  Ophir. 

13  Am  hynny  yr  ysgydwaf  y  nef- 
oedd, a'r  ddaear  a  gryn  o'i  He,  yn 
nigofaint  Arglwydd  y  Uuoedd,  ac 
yn  nydd  Uid  ei  ddigter  ef. 

14  A  hi  a  fydd  megis  ewig  wedi 
ei  tharfu,  ac  fel  dafad  heb  neb  a'i 
coleddo;  ^pawb  a  wynebant  at  eu 
pobl  eu  hun,  a  phawb  i'w  gwlad 
eu  hun  a  ffoant. 

15  Pob  un  a  geffir  ynddi  a  dry- 
wenir;  a  phawb  a  chwaneger  atti 
a  syrth  trwy  y  cleddyf. 

16  Eu  plant  hefyd  ^a  ddryllir  o 


6Ô7 


flaen  eu  llygaid ;  eu  tai  a  yspeilir, 
a'u  gwragedd  a  dreisir. 

17  Wele  fi  syn  cyfodi  y  Mediaid 
yn  eu  herbyn  hwy,  y  rhai  ni  rodd- 
ant fri  ar  arian ;  a'r  aur  nid  ym- 
hyfrydant  ynddo. 

18  Eu  bwaau  hefyd  a  ddryllia  y 
gwŷr  ieuaingc,  ac  ivrth  ffrwyth  bru 
ni  thosturiant :  eu  Uygad  nid  eir- 
iacli  y  rhai  bach. 

19  IT  A  Babilon,  prydferthwch  y 
teyrnasoedd,  gogoniant  godidowg- 
rwydd  y  Caldeaid,  iydd  megis  din- 
ystr  Duw  ^  ar  Sodom  a  Gomorrah. 

20  Ni  chyfanneddir  hi  yn  dragy- 
wydd,  ac  ni  phreswylir  hi  o  gen- 
hedlaeth  i  genhedlaeth ;  ac  ni  pha- 
bella  yr  Arabiad  yno,  a'r  bugeiliaid 
ni  chorlannant  yno. 

21  Ond  '^anifeiliaid  gwylltion  yr 
anialwch  a  orweddant  yno  ;  a'u  tai 
hwynt  a  lenwir  o  '^ormesiaid,  a 
^  chywion  yr  estrys  a  drigant  yno, 
a'r  ellyllon  a  lammant  yno  : 

22  A'r  ^  cathod  a  gyd-attebant  yn 
ei  gweddwdai  hi,  a'r  dreigiau  yn  y 
palasoedd  hyfryd ;  a'i  hamser  sydd 
yn  agos  i  ddyfod,  a'i  dyddiau  nid 
oedir. 

PENNOD  XIV. 

1  J)u,w  yn  drugarog  yn  adnewyddu  Israel :  4 
a'u  gorfoledd  hwythau  yn  erbyn  Babilon.  24 
Amcan  Duw  yn  erbyn  Assyria.  29  Bygwth 
Palestina. 

CANYS  yr  Arglwydd  a  dost- 
uria  wrth  Jacob,  ac  *  a  ddethol 
Israel  etto,  ac  a  bair  iddynt  or- 
ph^vys  yn  eu  tir  eu  hunain :  a'r  di- 
eithr  a  ymgyssyllta  â  hwynt,  a  hwy 
a  lynant  with  dŷ  Jacob. 

2  Y  bobl  hefyd  a'u  cymmer 
hwynt,  ac  a'u  dygant  i'w  He,  a  thy 
Israel  a'u  meddianna  hwynt  yn 
nhir  yr  Arglwydd,  yn  weision  ac 
yn  forwynion :  a  hwy  a  gaethiwant 
y  rhai  a'u  caethiwodd  hwythau,  ac 
a  lywodraethant  ar  eu  gorthrym- 
Avyr. 

3  1Í  A  bydd,  yn  y  dydd  y  rhoddo 
yr  AnGLWYDD  lonyddwch  i  ti  oddi 
wrth  dy  ofid,  ac  oddi  wrth  dy  ofn, 
ac  oddi  wrth  y  caethiwed  caled  y 
gwasanaethaist  ynddo. 

4  I  ti  '^gymmeryd  y  ddîareb  hon 
yn  erbyn  brenhin  Babilon,  a  dy- 
wedyd,  Pa  wedd  y  peidiodd  y 
gorthrymmwr?  ac  y  peidiodd  y 
dref  aur? 

5  Yr  Arglwydd  a  ddiylliodd 
''flfon  yr  anwiriaid,  a  theyrn-wialen 
y  Uywiawdwyr. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
712. 


e  pen.  21.  2. 
Jer.  51.  U. 


h  Gen.  19. 

24. 

Beut.  23. 
23. 

Jer.  49. 18. 
a  50.  40. 


1  pen.  34. 
11-15. 
Dat.  18.  2. 

5  Heb. 
Ziim. 

6  Heb. 
Ocliim, 

7  Heb. 
meichei!. 

8  Heb.  lim. 


»  Zeoh.  1. 
17.  a  2. 12. 


b  Hab.  2.  6. 


c  Pb.  125.  3. 


Gorfoledd  Israel 


ESAIAH,  XV. 


yn  ninystr  Bdbilon. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
712. 

2Neu, 
di/rnod. 

S  Heb.  Tieb 
symmud. 


d  Ezec.  31. 
16. 


e  Ezec.  32. 
21. 

4Neu, 
Thedd. 

5  Heb. 
fychod 
mawr. 


6  Neu, 
0  y  seren 
ddydd 1 


fPs.48.  2. 


e  Job  18. 19. 
Ps.  21.  10. 

a.  37.  28. 
a  109. 13. 


6  Yr  hwn  sydd  yn  taro  y  bobloedd 
mewn  digUonedd  â  -pbla  ^gwastad- 
ol,  yr  hwn  sydd  yn  Uywodraethu  y 
cenhedloedd  mewn  llidiowgrwydd, 
a  erlidir  heb  neb  yn  lluddias. 

7  Gorphwysodd  a  llonyddodd  yr 
hoU  ddaear ;  canasant  o  lawenydd. 

8  "^  Y  ffynnidwydd  hefyd  a  chedr- 
wydd  Libanus  a  lawenhasant  yn 
dy  erbyn,  gan  ddywedyd,  Er  pan 
orweddaist,  nid  esgynodd  cymmyn- 
ydd  in  herbyn. 

9  ^^Uffern  oddi  tanodd  a  gynhyrf- 
odd  o'th  achos,  i  gyfarfod  â  thi 
wrth  dy  ddyfodiad :  hi  a  gyfododd 
y  meirw  i  ti,  se/hoU  ^dywysogion 
y  ddaear;  cyfododd  hoU  frenhin- 
oedd  y  cenhedloedd  o'u  gorsedd- 
faoedd. 

10  Y  rhai  hynny  oil  a  lefarant,  ac 
a  ddywedant  w/thyt,  A  wanhawyd 
tithau  fel  ninnau?  a  aethost  ti  yn 
gyffelyb  i  ni  ? 

11  Disgynwyd  dy  falchder  i'r  bedd, 
a  thrwst  dy  nablau :  tanat  y  taenir 
pryf,  pryfed  hefyd  a'th  doant. 

12  Pa  fodd  y  syrthiaist  o'r  nefoedd, 
^  Lusiffer,  mab  y  wawr  ddydd !  pa 
fodd  y'th  dorrwyd  ti  i  lawr,  yr  hwn 
a  wanheaist  y  cenhedloedd  ! 

13  Canys  ti  a  ddywedaist  yn  dy 
galon,  Mi  a  ddringaf  i'r  nefoedd ; 
oddi  ar  sêr  Duw  y  dyrchafaf  fy 
ngorseddfa;  a  mi  a  eisteddaf  ym 
mynydd  y  gynnulleidfa,  ^yn  ystlys- 
au  y  gogledd ; 

14  Dringaf  yn  uwch  na'r  cymmyl- 
au ;  tebyg  fyddaf  i'r  Goruchaf. 

15  Er  hynny  i  uffern  y'th  ddis- 
gynir,  i  ystlysau  y  ffos. 

16  Y  rhai  a'th  welant  a  edrychant 
arnat  yn  graff,  ac  a'th  ystyriant, 
gan  ddywedyd,  Ai  dyma  y  gwr  a 
wnaeth  i'r  ddaear  grynu,  ac  a  gyn- 
hyrfodd  deyrnasoedd  ? 

17  A  osododd  y  byd  fel  anialwch, 
ac  a  ddinystriodd  ei  ddinasoedd, 
heb  oUwng  ei  garcharorion  yn 
rhydd  tu  ag  adref  ? 

18  Holl  frenhinoedd  y  cenhedloedd, 
'ie,  hwy  oil  a  orweddasant  mewn  go- 
goniant,  bob  un  yn  ei  dy  ei  hun : 

19  Eithr  tydi  a  fwriwyd  allan  o'th 
fedd,  fel  cangeu  ffiaidd,  neu  wlsg  y 
lladdedigion,  y  rhai  a  drywanwyd  â 
chleddyf ;  y  rhai  a  ddisgynent  i  ger- 
rig  y  ffos,  fel  celain  wedi  ei  mathru. 

20  Ni  byddi  mewn  un  bedd  â 
h^vynt,  o  herwydd  dy  dir  a  ddifeth- 
aist,  a'th  bobl  a  leddaist :  ^  ni  bydd 
had  yr  annuwiol  enwog  byth. 


21  Darperwch  laddfa  i'w  feibion 
ef,  ^'am  anwiredd  eu  tadau;  rhag 
codi  o  honynt  a  goresgyn  y  tir,  a 
Uenwi  wyneb  y  byd  â  dinasoedd. 

22  Minnau  a  gyfodaf  yn  eu  her- 
byn hwynt,  medd  Arglwydd  y  Uu- 
oedd,  ac  a  dorraf  allan  o  Babilon 
enw  a  gweddill,  a  mab,  ac  ŵyr, 
medd  yr  Arglwydd  : 

23  'Ac  a'i  gosodaf  hi  yn  fedd- 
iant  i  aderyn  y  bwn,  ac  yn  byllau 
dyfroedd ;  ysgubaf  hi  hefyd  ag  ys- 
gubau  distryw,  medd  Arglwydd  y 
Uuoedd. 

24  1Í  Tyngodd  Arglwydd  y  Uu- 
oedd, gan  ddywedyd,  Diau  megis 
yr  amcenais,  felly  y  bydd;  ac  fel 
y  bwriedais,  hynny  a  saif ; 

25  Am  ddryllio  Assur  yn  fy  nhir  : 
canys  mathraf  ef  ar  fy  mynydd- 
oedd;  yna  ^y  cilia  ei  iau  ef  oddi 
arnynt,  ac  y  symmudir  ei  faich  ef 
oddi  ar  eu  hysgwyddau  hwynt. 

26  Dyma  y  cynghor  a  gymmerwyd 
am  yr  holl  ddaear ;  a  dyma  y  Haw 
a  estynwyd  ar  yr  holl  genhedloedd. 

27  O  herwydd  Arglwydd  y  Uu- 
oedd ^  a'i  bwriadodd,  a  phwy  a'i  di- 
ddymma  ?  ei  law  ef  hefyd  a  estyn- 
wyd, a  phwy  a'i  try  yn  ol  ? 

28  Yn  y  flwyddyn  ""y  bu  farw  y 
brenhin  Ahaz,  y  bu  y  baich  hwn. 

29  IT  Palestina,  na  lawenycha  di 
oil,  er  torri  °  gwialen  dy  darawydd : 
o  herwydd  o  wreiddyn  y  sarph  y 
daw  "gwiber  aUan,  a'i  ffi-wyth  hi 
fydd  sarph  danllyd  hedegog. 

30  A  chynblant  y  tlodion  a  ym- 
borthant,  a'r  rhai  anghenus  a  or- 
weddant  mewn  diogelwch :  a  mi  a 
laddaf  dy  Avreiddyn  â  newyn,  yntau 
a  ladd  dy  weddiU. 

31  Uda,  borth  ;  gwaedda,  ddinas ; 
Palestina,  ti  oil  a  doddwyd :  canys 
mwg  sydd  yn  dyfod  o'r  gogledd,  ac 
ni  bydd  unig  yn  ei  "^  amseroedd 
nodedig  ef. 

32  A  pha  beth  a  attebir  i  genhad- 
au  y  genedl?  PSeilio  o'r  Arglwydd 
Sion,  ac  "îy  ^gobeithia  tmeiniaid 
ei  bobl  ef  ^  ynddi. 

PENNOD  XV. 

Tostur  gyflwr  Modb. 

»T)AICH  Moab.     0  herwydd  y 
XJ  nos  y  dinystriwyd  Ar  Moab, 

ac  y  ^distawyd  hi;   o  herwydd  y 

nos  y  dinystriwyd  Cir  Moab,  ac  y 

distawyd  hi. 
2  ^'Aeth  i  fynu  i  Baith,  ac  i  Dibon, 

i'r  uchelfeydd,  i  wylo :  am  Nebo,  ac 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
712. 

t  Ex.  20.  5. 
Matt.  23. 
35. 


i  pen.  34. 11. 
Seph.  2. 14. 


k  pen.  10. 
27. 


1  2  Chron. 

20.6. 

Job  9. 12. 

a  23.  13. 

Ps.  33.  11. 

Diar.19.21. 

a  21.  30. 

pen.  43. 13. 

Dan.  4.  31, 

35. 

726. 
«n  2  Bren. 

16.  20. 
n  2  Chron. 

2G.  6. 
o  2  Bren. 

18.8. 


7  Neu, 
gymman- 

faoedd. 
P  Ps.  87.  1, 

5.  a  102. 16. 
1  Seph.  3. 

12. 

Zech.  11.  • 

11. 

8  Neu, 
cyrch. 

9  Heb.  iddi. 


Cylch 

726. 

a  Jer.  48. 1, 

&c. 

Ezec.  25. 8. 

Amos  2. 1. 
2  Neu, 

torrwt/d  id 

ymaiili. 
Li  pen.  16, 

12. 


Tostur  gyflwr  Moab, 


ESAIAH,  XVI. 


ái  barnedigaeth. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 

726. 


cEdrych 
Lef.  21.  6. 
Jer.  47.  5. 
a  48.  37,38. 
Ezec.  7. 18. 

d  Jer.  48. 38. 

3  Heb.  gan 
ddisgyn  i 
wÿlo,  neu, 
gydûg 
wylqfain. 


e  pen.  16. 
11. 
Jer.  48.  31. 

4  Neu, 
hyd  ei 
iherfynau, 
Bef,  hyd 
Soar. 

f  Jer.  48. 5, 
34 

5  Heb. 
torriad. 


6  Heb. 
ddyffryn 
yr  Arab- 
iaid. 


2  Heb.  o'r 
graig. 


3  Neu,  fel 
nyih  wedi 
ei  adaeL 

»  Num.  21. 
13. 

4  Heb.  Dwg 
gynghor. 


b  Pan.  7. 14, 
27. 

IMic.  4.  7. 
Luc  1.  33. 


c  Jer.  48.20. 
Seph.2.10. 


am  Medeba,  yr  uda  Moab :  *=  bj/dd 
moelni  ar  eu  hoU  bennau,  a  phob 
barf  wedi  ei  heillio. 

3  Yn  eu  heolydd  yr  ymwregysant 
â  sachlîan :  ^  ar  bennau  eu  tai,  ac 
yn  eu  heolydd,  yr  uda  pob  un,  "gan 
wylo  yn  hidl. 

4  Gwaedda  Hesbon  hefyd,  ac  Ele- 
aleli :  hyd  Jahas  y  clywir  eu  Uefain 
hwynt:  am  hynny  arfogion  Moab 
a  floeddiant,  pob  un  a  flina  ar  ei 
einioes. 

5  ^Fy  nghalon  a  waedda  am  Moab, 
*ei  ^ffoaduriaid  hi  a  ant  hyd  Soar, 
fel  anner  deirblwydd ;  mewn  wyl- 
ofain  y  dringant  hyd  allt  Luhith : 
canys  codant  waedd  ^dinystr  ar 
Jiyd  ffordd  Horonaim. 

6  0  herwydd  dyfroedd  Mmrim  a 
fyddant  yn  anrhaith :  canys  gwyw- 
odd  y  llysiau,  darfti  y  gwellt;  nid 
oes  gwyrddlesni. 

7  Am  hynny  yr  helaethrwydd  a 
gawsant,  a'r  hyn  a  roisant  i  gadw, 
a  ddygant  i  ^  afon  yr  helyg. 

8  Canys  y  gweiddi  a  amgylchyn- 
odd  derfyn  Moab,  eu  hudfa  hyd 
Eglaim,  a'u  hochain  hyd  Beerelim. 

9  Canys  dyfroedd  Dimon  a  lenwir 
o  waed;  canys  gosodaf  ychwaneg 
ar  Dimon,  llewod  ar  yr  hwn  a 
ddiango  ym  Moab,  ac  ar  weddill 
y  wlad 

PENNOD'  XVI. 

\Annog  Moab  i  ufuddhdu  i  frenliînîaeth  Crist. 
6  Bygwth  Moab  am  eu  balchder.  9  Y 
prophwyd  yn  cwynfan  drosti.  12  Barned- 
igaeth Moab. 

A  NFONWCH  oen  i  lywodraeth- 
XA.  wr  y  tir,  ^  o  Sela  i'r  anialwch, 
i  fynydd  merch  Sion. 

2  Bydd  fel  aderyn  yn  gwibio  ^wedi 
ei  fwrw  allan  o'r  nyth ;  felly  y  bydd 
merched  Moab  wrth  rydau  ^Arnon. 

3  *  Ymgynghora,  gwna  farn,  gwna 
dy  gysgod  fel  nos  y'nghanol  banner 
dydd;  cuddia  y  rhai  gwasgaredig, 
na  ddatguddia  y  crwydrad. 

4  Triged  fy  ngwasgaredigion  gyd 
â  thi,  Moab,  bydd  di  loches  iddynt 
rhag  y  dinystrydd ;  canys  diwedd- 
wyd  y  gorthrymmydd,  yr  anrheith- 
iwr  a  beidiodd,  y  mathrwyr  a  ddar- 
fuant  o'r  tir. 

5  A  '' gorsedd-faingc  a  ddarperir 
mewn  trugaredd ;  ac  arni  yr  eistedd 
efe  mewn  gwirionedd,  o  fewn  pabell 
Dafydd,  yn  barnu  ac  yn  ceisio  barn, 
ac  yn  prysuro  cyfiawnder. 

6  1Í  *=  Clywsom  am  falchder  Moab, 
(balch  iawn  yw,)  am  ei  falchder,  a'i 


draha,   a'i    ddigUonedd :    and  nid 
felly  y  bydd  ei  gelwyddau. 

7  Am  hynny  yr  '^uda  Moab  am 
Moab,  pob  un  a  uda:  am  syl- 
feini  Cir-hareseth  y  griddfenwch ; 
yn  ddiau  hwy  a  darawyd. 

8  Canys  ""^gwinwydd  Hesbon  a 
wanhasant ;  ac  am  winwydden  Sib- 
mah,  arglwyddi  y  cenhedloedd  a 
ysgydwasant  ei  phêr-winwydd  hi ; 
hyd  Jazer  y  cyrhaeddasant ;  crwydr- 
asant  ar  hyd  yr  anialwch ;  ei 
changhennau  a  *^  ymestynasant,  ac 
a  aethant  dros  y  mor. 

9  1Í  Am.  hynny  ^y  galaraf  âg  wyl- 
ofain  Jazer,  gwinwydden  Sibmah ; 
dyfrhâf  di,  Hesbon,  ac  Elealeh,  â'm 
dagrau :  canys  '  ar  dy  ffi-wythydd 
haf,  ac  ®ar  dy  gynhauaf,  y  syrth- 
iodd  ^  bloedd. 

10  s  Y  llawenydd  hefyd  a'r  gorfol- 
edd  a  ddarfu  o'r  dolydd ;  ni  chenir 
ac  ni  floeddir  yn  y  gwinllannoedd ; 
ni  sathr  sathrydd  win  yn  y  gwrŷf- 
oedd;  gwneuthum  iw  bloedd  gyn- 
hauaf beidio. 

11  Am  hynny  ^'y  rhua  fy  ymysgar- 
oedd  am  Moab  fel  telyn,  a'm  perf- 
edd  am  Cir-hares. 

12  U  A  phan  weler  flino  o  Moab 
*ar  yr  uchelfan,  yna  y  daw  efe  i'w 
gyssegr  i  weddiio;  ond  ni  thyccia 
iddo. 

13  Dyma  y  gair  a  lefarodd  yr 
Arglwydd  am  Moab,  er  yr  amser 
hwnnw. 

14  Ond  yn  awr  y  llefarodd  yr  Ar- 
glwydd, gan  ddywedyd,  0  fewn 
tair  blynedd,  ''fel  blynyddoedd  gwas 
cyflog,  y  dirmygir  gogoniant  Moab, 
a'r  hoU  dyrfa  fawr ;  a'r  gweddill 
fydd  ychydig  bach  ^  a  dirym. 

PENNOD  XVn. 

1  Bygwth  Syria,  ac  Israel.  6  Gweddill  a  ym- 
wrthyd  â  delw-addoliaeth :  9  a'r  lleill  a 
gânt  dd'ialedd  am  eu  hannuwioldeb.  12  Gwae 
gelynion  Israel. 

"TDAICH  Damascus.    Wele   Da- 
J3  mascus    wedi    ei  symmud  o 
fod  yn  ddinas,   a  charnedd  wedi 
syrthio  a  fydd  hi. 

2  Gwrthodwyd  dinasoedd  Aroer  : 
i  ddiadellau  y  byddant,  y  rhai 
a  orweddant,  ac  ni  bydd  slu  dy- 
chrjTio. 

3  '^  A  derfydd  amddiifynfa  o  Eph- 
raim,  a  brenhiniaeth  o  Damascus, 
a  gweddiU  Syria :  fel  gogoniant 
meibion  Israel  y  byddant,  medd 
Arglwydd  y  Uuoedd. 

4  Ac  ar  y  dydd  hwnnw  y  bydd  i 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

726. 

d  Jer.  48. 20. 


e  pen.  24.  7. 
5  meusydd. 


6  Neu, 
dynnwyd 
ymaith. 

f  Jer.  48.32. 


'  am. 
8  am. 


^  pen.  15.  5. 
Jer.  48.  36. 


'  pen.  15.  2. 


k  pen.  21. 
16. 


2  Neu,  ac 
nid  llawer. 


Cvlch 
741. 

a  Jer,  49.  23. 
Amos  1.  3. 
Zech.  9,  1. 
Cyflawn 

wyd  740. 


b  pen.  7.  16. 
a  8.  4. 


Gwae  gelynion  Israel. 


ESAIAH,  XVIII. 


Gwaradwydd  yr  Aipht. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

741. 


Cylch 
741. 
c  pen.  24. 
13. 


2  Neu,  haut- 
ddeliaau. 


3  Nen, 

■wedi  ei 

symmurio 

ar  ddijdd 

elifedd- 

iaelh  a 

bydd  dolur 

gofidus. 
*  Neil, 

dwr/. 


d  Ps.  83.  ]3. 
Hos.  13.  3. 

S'Sen,  plu?/ 
gíceuìiT/dd. 


Cylch 

714. 

»  pen.  20.  4. 

Ezec.  30.  9. 

Septu2.12. 


ogoniant  Jacob  feinhâu,  a  brasder 
ei  gig  ef  a  gulhâ. 

5  Ac  efe  a  fydd  fel  pan  gasglo  y 
cynhauafwr  yd,  a  medi  â'i  fraich  y 
tywysennau:  a  bydd  fel  casglydd 
tywysennau  y'nglyn  Rephaim. 

6  IF  '^Etto  ynddo  y  gadewir  Uoffion 
grawnwin,  fel  ysgydwad  olew-wydd- 
en,  sef  dau  neu  dri  o  rawn  ym  mlaen 
y  brig,  a  phedwar  neit  bump  yn  ei 
changhennau  fírwythlawn  eithaf, 
medd  Arglwydd  Dduw  Israel. 

7  Yn  y  dydd  hwnnw  yr  edrych 
dyn  at  ei  Wneuthurwr,  a'i  lygaid  a 
edrychant  ar  Sanct  Israel : 

8  Ac  nid  edrych  am  yr  allorau,  y 
rhai  ydynt  waith  ei  ddwylaw;  le, 
nid  edrych  am  yr  hyn  a  wnaeth  ei 
iysedd,  na'r  Uwyni,  na'r  ^  delwau. 

9  IT  Yn  y  dydd  hwnnw  y  bydd  eu 
dinasoedd  cedyrn  fel  cangen  wrth- 
odedig,  a'r  brig,  y  rhai  a  adawsant 
o  herwydd  meibion  Israel :  feUy  y 
bydd  anghyfannedd-dra. 

10  0  herwydd  anghofio  o  honot 
Dduw  dy  iachawdwriaeth,  ac  na 
chofiaist  graig  dy  gadernid :  am  hyn- 
ny  y  plenni  blanhigion  hyfryd,  ac  yr 
impi  hwynt  â  changhennau  dieithr. 

11  Y  dydd  y  gwnei  i'th  blanhigyn 
dyfu,  a'r  bore  y  gwnei  i'th  had 
flodeuo:  ond  hydd  y  cynhauaf 
^yn  bentwr  ar  ddydd  llesgedd  a 
dolur  gofidus. 

12  1Í  Gwae  *  dyrfa  pobloedd  lawer, 
fel  twri  y  mor  y  trystiant ;  ac  i  dwrf 
y  bobloedd  a  drystiant  fel  swn 
dyfroedd  lawer. 

13  Fel  swn  dyfroedd  lawer  y  tryst- 
ia  y  bobl;  a  Dvw  a'u  cerydda 
hwynt,  a  hwy  a  flfoant  ym  mheU, 
ac  "^a  erlidir  fel  peiswyn  mynydd 


yn 


0  flaen  y  gwynt,  ac  fel  ^peth 
treiglo  ym  mlaen  corwynt. 

14  Ac  wele  drallod  ar  brydnawn, 
a  chyn  y  bore  ni  hydd.    Dyma  ran 
y  rhai  a'n  hanrheithiant  ni,  a  choel- 
bren  y  rhai  a'n  hyspeiliant  ni. 
PENNOD  XVIII. 

1  Duw,  o  ofal  dros  ei  hdbl,  yn  addaw  dis- 
trywio  yr  Elhiopiaid:  7  ac  o  hynny  y  daw 
cynnydd  i'r  eglwys. 

^{~^  WAE  y  tir  sydd  yn  cysgodi 
vJT  âg  adenydd,  yr  hwn  sydd  tu 
hwnt  i  afonydd  Ethiopia : 

2  Yr  hwn  a  hebrwng  geiihadau 
hyd  y  mor,  ac  ar  hyd  wyneb  y  dyfr- 
oedd, mewn  Uestri  brwyn,  gan 
ddywedyd,  Ewch,  genhadon  cyf- 
lym,  at  ^genhedlaeth  wasgaredig 
ac  yspeiliedig,  at  bobl  ofnadwy  er 

6C0 


pan  ydynt  ac  etto,  ^cenhedlaeth 
wedi  ei  mesur  a'i  sathru,  yr  hon 
^  yr  yspeiliodd  yr  afonydd  ei  thir. 

3  HoU  drigolion  y  byd,  a  phres- 
wylwyr  y  ddaear,  gwelwch  pan  gyf- 
odo  efe  faner  ar  y  mynyddoedd, 
a  chlywch  pan  udgano  âg  udgorn. 

4  Canys  fel  hyn  y  dywedodd  yr 
Arglwydd  wrthyf,  Byddaf  lonydd, 
a  mi  a  ystyriaf  *yn  fy  annedd, 
megis  gwres  eglur  ^ar  lysiau,  fel 
niwl  gwlith  y'ngwres  cynhauaf. 

5  Canys  o  flaen  cynhauaf,  pan 
fyddo  y  blodeuyn  yn  berffaith,  a'r 
grawnwin  surion  yn  addfedu  yn 
y  blodeuyn :  efe  a  dyrr  y  brig  â 
chrymmanau,  ac  a  dyn  ymaith  ac 
a  dyrr  y  canghennau. 

6  Gadewir  hwynt  ynghyd  i  adar 
y  mynyddoedd,  ac  i  anifeiliaid  y 
ddaear :  ac  arnynt  y  bwrw  yr  adar 
yr  haf,  a  hoU  anifeiliaid  y  ddaear  a 
auafa  arnynt. 

7  1Í  Yr  amser  hwnnw  "^y  dygir 
rhodd  i  Arglwydd  y  Uuoedd  gan 
bobl  "^wasgaredig  ac  yspeiliedig,  a 
chan  bobl  ofnadwy  er  pan  ydynt 
ac  etto,  cenedl  wedi  ei  mesur  a'i 
sathru,  yr  hon  yr  yspeiliodd  yr  afon- 
ydd ei  thir,  i  le  enw  Arglwydd  y 
Uuoedd,  sefi  fynydd  Sion. 

PENNOD  XIX. 

1  Gwaradwydd  yr  Aipht.  11  Ynfydrwydd  eu 
pendefigion  hwy.  18  Galw  yr  Aipht  at  yr 
eglwys.  23  Cynghrair  yr  Aipht,  Assyria,  ac 
Israel. 

AICH  yr  Aipht.  Wele  yr  Ar- 
glwydd ^yn  marchogaeth  ar 
gwmmwl  ysgafn,  ac  efe  a  ddaw  i'r 
Aipht :  ac "  eilunod  yr  Aipht  a  gyn- 
hyrfant  rhagddo  ef,  a  chalon  yr 
Aipht  a  dawdd  yn  ei  chanol. 

2  ^Gyrraf  hefyd  yr  Aiphtiaid  yn 
erbyn  yr  Aiphtiaid,  a  hwy  a  ym- 
laddant  bob  un  yn  erbyn  ei  frawd, 
a  phob  un  yn  erbyn  ei  gymmydog ; 
dinas  yn  erbyn  dinas,  a  theyrnas 
yn  erbyn  teyrnas. 

3  Ac  yspryd  yr  Aipht  a  ^  baUa  yn 
ei  chanol,  a  mi  a  *  ddiddymmaf  ei 
chynghor  hi :  yna  yr  ymofynant  âg 
eilunod,  ac  â  swynyddion,  ac  â 
dewiniaid,  ac  â  brudwyr. 

4  A  mi  a  gauaf  yr  Aipht  yn  Haw 
arglwydd  caled ;  a  brenhin  cadarn 
a  lywodraetha  arnynt,  medd  yr  Ar- 
glwydd, Arglwydd  y  Uuoedd. 

5  A'r  dyfroedd  a  ddariyddant  o'r 
mor,  yr  afon  hefyd  a  â  yn  hesp  ac 
yn  sech. 

6  A  hwy  a  droant  yr  afonydd  ym 


B 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

714. 

2  Neu,  een- 
hedlaeih  yn 
mesur  ac 
yn  sathru. 
Heb.  cen- 
hedlaeth 
llinyn  a 
lUnyn,  a 
maihrad. 

3  Neu,  y 
dirmyg- 
odd. 

ÍN6U,/ÿ 

anneddle. 
5  Neu,  ar 
ol  givlaw. 


c  Edrych 
Ps.  68.  3L 
a  72. 10. 
pen.  IG.  1. 
Sepli.  3. 10. 

d  Edrych 
ad.  2. 


aJer.46.13. 

Ezec.  29. 

a  30. 
b  Ps.  18.  10. 

a  104.  3. 
c  Exod.  12. 

12. 

Jer.  43. 12. 


2Heb.  Gym- 

mysgaf. 


3  Heb. 

dy  welltir. 

4  Heb. 
hjngcaf. 


Gwaradwydd  yr  Aipht. 


ESAIAH,  XX. 


Caethiwed  yr  Aipht. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

714. 


d  1  Bren. 

10.  28. 

Diar.  7.16. 
5Neu, 

gwaith 

gwỳn. 
«Heb. 

eeiliau. 
7  Heb. 

Xlynnau  i 

hetliau 

hyw. 
e  Num.  13. 

22. 


SNeu, 
llywodr- 
aelhwyr. 
Heb. 
chonglau. 


rpen.  9. 14. 


§Jer.51.30. 
Nah.  3. 13. 


h  Seph.3.  9. 

9  Heb. 

gwefus. 
SNeu, 

Heres, 


»  Gen.  28. 
18. 

Exod.  24.4. 
Job.  22.  10, 
'2.1. 


mhell ;  y  flfrydiau  amddifiyn  a  ddy- 
hysbyddir,  ac  a  sychant:  torrir 
ymaith  bob  corsen  a  hesgen. 

7  Y  papur-frwyn  wrth  yr  afon,  ar 
fin  yr  afon,  a  phob  peth  a  hauwyd 
wrth  yr  afon,  a  wywa,  a  chwelir,  ac 
ni  bydd  inwy. 

8  Y  pysgodwyr  hefyd  a  dristânt, 
a'r  rhai  oil  a  fwriant  fachau  i'r 
afonydd  a  alarant :  felly  y  rhai  a 
daenant  rwydau  ar  hyd  wyneb  y 
dyfroedd  a  lesgânt. 

9  Gwaradwyddir  hefyd  y  rhai  a 
weithiant  ^feinllin,  a'r  rhai  a  weu- 
ant  ^rwydwaith. 

10  A  hwy  a  dorrir  yn  eu  ^  bwriad- 
au,  y  rhai  oil  a  wnant  argaeau  a 
"  physgod-lynnau. 

11  H  Diau  ynfydion  yw  tywysog- 
ion  ^  Soan ;  cynghor  doethion  gyng- 
horwyr  Pharaoh  a  aeth  yn  ynfy^d: 
pa  fodd  y  dywedwch  wrth  Pharaoh, 
Mab  y  doethion  ydwyf  fi,  mab  hen 
frenhinoedd  ? 

12  Mae  hwynt?  mae  dy  ddoeth- 
ion  ?  a  mynegant  i  ti  yr  awr  hon,  a 
gwybyddant  pa  gynghor  a  gymmer- 
odd  Arglwydd  y  Uuoedd  yn  erbyn 
yr  Aipht. 

13  Tywysogion  Soan  a  ynfy das- 
ant  ;  twyUwyd  tywysogion  Noph,  a 
*  phennaethiaid  eu  Uwythau  a  hud- 
asant  yr  Aipht. 

14  Cymmysgodd  yr  Arglwydd 
ynddi  yspryd  gwrthnysigrwydd ;  a 
hwy  a  wnaethant  i'r  Aipht  gyfeil- 
iorni  yn  ei  holl  waith,  fel  y  cyfeil- 
iorna  meddwyn  yn  ei  chwydfa. 

15  Ac  ni  bydd  gwaith  i'r  Aipht, 
yr  hwn  a  wnelo  y  ^pen  na'r  gloren, 
y  gangen  na'r  frwynen. 

16  Y  dydd  hwnnw  y  bydd  yr 
Aipht  s  fel  gwragedd ;  canys  hi  a 
ddychryna,  ac  a  oiha  rhag  ysgyd- 
wad  llaw  Arglwydd  y  lluoedd,  yr 
hon  a  ysgydwa  efe  arni  hi 

17  A  bydd  tir  Judah  yn  arswyd 
i'r  Aipht :  pwy  bynnag  a'i  cofia  hi, 
a  ofna  ynddo  ei  hun ;  o  herwydd 
cynghor  Arglwydd  y  lluoedd,  yr 
hAvn  a  gymmerodd  efe  yn  ei  her- 
byn  hi. 

18  1Í  Y  dydd  hwnnw  y  bydd  pùm 
dinas  yn  nhir  yr  Aipht  ^  yn  llefaru 
Maith  Canaan,  ac  yn  tyngu  i  Ar- 
glwydd y  lluoedd  :  Dinas  ^  distryw 
y  gelwir  un. 

19  Y  dydd  hwnnw  'y  bydd  allor 
i'r  Arglwydd  y'nghanol  tir  yr 
Aipht,  a  cholofn  i'r  Arglwydd  ger 
llaw  ei  therfyn  hi. 


20  ^  Yn  arwydd  hefyd  ac  yn  dyst- 
iolaeth  y  bydd  i  Arglwydd  y  llu- 
oedd yn  nhir  yr  Aipht.  Canys  llef- 
ant  ar  yr  Arglwydd  o  herwydd  y 
gorthrymwyr ;  ac  efe  a  enfyn  idd- 
ynt  iachawdwr  a  phennaeth,  ac  efe 
a'u  gwared  hwynt. 

21  A'r  Arglwydd  a  adweinir  gan 
yr  Aipht;  ie,  yr  Aiphtiaid  a  ad- 
waenant  yr  Arglwydd  yn  y  dydd 
hwnnw :  ^  gwnant  hefyd  aberth  ac 
oifrwm,  ac  addunant  adduned  i'r 
Arglwydd,  ac  a'^  talant. 

22  Yr  Arglwydd  hefyd  a  dery 
yr  Aipht ;  efe  a'^  tery,  ac  a'i  hiachâ ; 
iiwythau  a  droant  at  yr  Arglwydd, 
ac  efe  a'u  gwrendy  hwynt,  ac  a'u 
hiachâ  hwynt 

23  1Í  A'r  dydd  hwnnw  ""  y  bydd 
prif-ffordd  o'r  Aipht  i  Assyria,  ac 
yr  â  yr  Assyriad  i'r  Aipht,  a'r 
Aiphtiad  i  Assyria :  a'r  Aiphtiaid 
gyd  a'r  Assyriaid  a  wasanaethant. 

24  Y  dydd  hwnnw  y  bydd  Israel 
yn  drydydd  gyd  a'r  Aipht,  a  chyd 
âg  Assyiia,  sef  yn  fendith  o  fewn 
y  tir : 

^  25  Yr  hwn  a  fendithia  Arglwydd 
y  lluoedd,  gan  ddyAvedyd,  Bendig- 
edig  yw  yr  Aipht  fy  mhobl  i,  ac 
Assyria  "gwaith  fy  mvylaw,  ac  Is- 
rael fy  etifeddiaeth. 

PENNOD  XX. 

Arwydd  a  chysgod  yn  rliag-arwyddoccau  caeth- 
iwed yr  Aipht  ac  Ethiopia. 

YN  y  flwyddyn  y  daeth  *  Tartan 
i  Asdod,  (pan  ddanfonodd  Sar- 
gon  brenhin  Assyria  ef,)  ac  yr  ym- 
laddodd  yn  erbyn  Asdod,  ac  a'i 
hennillodd  hi ; 

2  Yr  amser  hwnnw  y  bu  gair  yr 
Arglwydd  trwy  law  Esaiah  mab 
Amos,  gan  ddywedyd,  Dos,  a  dat- 
tod  y  sachlian  oddi  am  dy  Iwynau, 
a  diosg  dy  esgidiau  oddi  am  dy 
draed.  Ac  efe  a  wnaeth  felly,  ^  gan 
rodio  yn  noeth,  ac  heb  esgidiau. 

3  Dywedodd  yr  Arglwydd  hefyd, 
Megis  y  rhodiodd  fy  ngwas  Esaiah 
yn  noeth  ac  heb  esgidiau  dair  blyn- 
edd  yn  arwydd  ac  yn  argoel  yn 
erbyn  yr  Aipht,  ac  yn  erbyn  Ethi- 
opia ; 

4  Felly  yr  arwain  brenhin  Assyria 
gaethiwed  yr  Aipht,  a  chaethglud 
Ethiopia,  se/  yn  llangciau  a  henaf- 
gwyr,  yn  noethion  ac  heb  esgid- 
iau, ac  'yn  din-noeth,  yn  ^warth 
i'r  Aipht. 

5  Brawychant  a  chywilyddiant  o 
achos  Ethiopia  eu  gobaith  hwynt, 


C>T1 

GRIST 

Cylch 

714. 

k  Edrych 
Jos.  4.  20. 
a  22.  27. 


1  Mai.  1.  XL 


\r 


IL 


n  Vs.  100.  3. 

Êen.  29.  23. 
Iph.  2. 10. 


a  2  Bren. 
18. 17. 


b  Mic.  1.  8, 
U. 


c  2  Sam.  10. 

4. 

Jer.  13.  22, 

26. 
2  Heb. 

noethni. 


Owymp  Babîlon. 


ESAIAH,  XXL 


Dyfodiad  y  Persiaid. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

714. 

3Neu, 
y  wlad. 


a  Zech.  9. 
14 


b  pen.  33. 1. 


i  pen.  15. 5. 
a  16. 11. 


SHeb. 
Qiododd. 


3Neu, 
fel  Hew. 
0  nab.  2. 1. 


f.Ter.  51.  8. 

Dat.  14.  8. 

a  18.  2. 
s  pen.  46. 1. 

Jer.  50.  2. 

a  51.  41. 
t  Jer.  51. 33. 
4  Heb.  mah. 


i  Jer.  49.  7. 
Ezec.  35. 2. 
Obad.  1. 


ac  o  achos  yr  Aipht  eu  gogoniant 
hwy. 

6  A'r  dydd  hwnnw  y  dywed  pres- 
wylwyr  ^yr  ynys  lion,  Wele,  fel 
hyn  y  mae  ein  gobaith  ni,  lie  y 
ffoisom  am  gymmorth  i'n  gwared 
rhag  brenhin  Assyria :  a  pha  fodd 
y  diangwTi  ? 

PENNOD  XXI. 

1  Y prophwyd,  with  gwyno  caethiwed  ei  hohl, 
meion  gweledigaeth  yn  gweled  cwymp  Bahi- 
lon  gan  y  Mediaid  aV  Persiaid.  11  Edom 
yn  gwatwar  y  prophwyd  ;  a'i  hannog  i  edi- 
farhâu.     13  Amser  nodedig  adfyd  Arabia. 

BATCH  anialwch  y  môr.  Fel  *y 
mae  corwynt  yn  y  dehau  yn 
myned  trwodd;  felly  y  daw  o'r 
anialwch,  o  wlad  ofnadwy. 

2  Gweledigaeth  galed  a  fynegwyd 
i  mi.  ^Yr  anffyddlawn  sydd  yn 
an^ddloni,  a'r  dinystrydd  sydd  yn 
dinystrio.  Elam,  °dring;^  Media, 
gwarchae ;  gwneutlmm  i'w  holl 
riddfan  hi  ddarfod. 

3  Am  hynny  y  ^llanwyd  fy  llwynau 
o  ddolur ;  gwewyr  a'm  daliasant  fel 
gwewyr  gwraig  yn  esgor;  syrthiais 
wrth  ei  glywed,  brawychais  wrth  ei 
weled. 

4  Cyfeiliornodd  fy  nghalon,  braw 
a'm  dychrynodd;  efe  a  ^drodd  fy 
nghyfnos  ddymunol  yn  ddycliryn  i 
mi. 

5  Parottoa  y  bwrdd,  gw}4ia  yn  y 
ddisgwylfa,  bwytta,  5'f;  cyfodwch, 
dywysogion ;  enneiniwch  y  darian. 

6  O  herwydd  fel  hyn  y  dywed- 
odd  yr  Arglwydd  Avrthyf,  Dos, 
gosod  wyliedydd,  myneged  yr  hyn 
a  welo. 

7  Ac  efe  a  welodd  gerbyd,  a  dau  o 
wŷr  meirch,  cerbyd  asynod,  a  cher- 
byd  camelod ;  ac  efe  a  ystyriodd  yn 
ddyfal  iawn  dros  ben. 

8  Ac  efe  a  lefodd  ^Llew:  fy  ar- 
glwydd, ar  ^  y  ddisgwylfa  yr  wyf  fi 
yn  sefyll  liw  dydd  yn  wastad,  ac  ar 
fy  nghadwriaeth  yr  ydwyf  yn  sefyll 
bob  nos. 

9  Ac  wele,  yma  y  mae  yn  dyfod 
gerbyd  o  wŷr,  a  dau  o  wŷr  meirch. 
Ac  efe  a  attebodd  ac  a  ddywedodd, 
^Syrthiodd,  syrthiodd  Babilon;  a 
shoU  ddelwau  cerfiedig  ei  duwiau 
hi  a  ddrylliodd  efe  i  lawr. 

10  ^  O  fy  nyi-niad,  a  *  chnwd  fy 
Uawr-dyrnu !  yr  hyn  a  glywais  gan 
Arglwydd  y  lluoedd,  Duw  Israel, 
a  fynegais  1  chwi. 

11  H  'Baich  Dumah.  Arnaf  fi  y 
mae  yn  galw  o  Seir,  Y  gwyliedydd, 

— 


beth  am  y  nos  ?  y  gwyliedydd,  beth 
am  y  nos  ? 

12  Dywedodd  y  gwyliedydd,  Daeth 
y  bore  a'r  nos  hefyd :  os  ceisiwch, 
ceisiwch :  dychwelwch,  deuwch. 

13  1Í  ^Baich  ar  Arabia.  Yn  y  coed 
yn  Arabia  y  llettŷwch  chwi,  ffordd- 
olion  Dedanim. 

14  ^  Dygwch  ddyfroedd  i  gyfarfod 
a'r  sychedig,  trigolion  tir  Tema, 
^achubwch  flaen  y  crwydrus  â'i 
fara 

15  0  herwydd  rhag  cleddyfau  y 
ffoisant,  'rhag  y  cleddyf  noeth,  a 
rhag  y  bwa  annelog,  a  rhag  trym- 
der  rhyfel. 

16  0  herwydd  fel  hyn  y  dywed- 
odd yr  Arglwydd  wrthyf  fi,  Cyn 
pen  blwyddyn,  'o  fath  blwyddyn 
gwas  cyflog,  y  derfydd  hefyd  holl 
anrhydedd  Cedar : 

17  A'r  gweddill  o  rifedi  ^  saethydd- 
ion  gwŷr  cedyrn  meibion  Cedar,  a 
leihêir:  canys  Arglwydd  Dduw 
Israel  a'i  dywedodd. 

PENNOD  XXII. 

1  Y  prophwyd  yn  cwyno  dyfodiad  y  Persiaid  i 
Judea  :  8  yn  heio  ar  eu  synwyr  ddynol,  a'u 
llawenydd  bydol  hwy  :  15  yn  prophwydo  y 
diswyddid  Sehna,  20  ac  y  gosodid  Elzacim 
yn  ei  le  ef:  yr  hwn  oedd  arwydd  o  frenhin- 
iaeth  Crist. 

BAICH  glyn  gweledigaeth.   Beth 
a  ddarfu  i  ti   yn  awr,   pan 
ddringaist  ti  oil  i  nennau  y  tai  ? 

2  Ti  yr  hon  wyt  yn  llawn  ter- 
fysg,  yn  ddinas  derfysgol,  *yn  ddin- 
as  la  wen :  dy  laddedigion  ni  ladd- 
wyd  â  chleddyf,  na'th  feirw  mewn 
rhyfel. 

3  Dy  holl  dywysogion  a  gyd-fíbi- 
sant,  gan  yperchen  bwaau  y  rhwym- 
wyd  hwynt :  y  rhai  oil  a  gafwyd  ynot 
a  gyd-rwymwyd,  y  rhai  a  ffoisant  o 
bell 

4  Am  hynny  y  dywedais,  ^Edrych- 
wch  oddi  wrthyf ;  ^  mi  a  wylaf  yn 
chwerw,  na  lafuriwch  fy  nghysuro, 
am  ddinystr  merch  fy  mhobl. 

5  0  herwydd  diwrnod  blinder  yiv, 
a  mathru,  a  dyrysni,  gan  Arglwydd 
Dduw  y  lluoedd,  y'nglyn  gweled- 
igaeth, yn  difurio  y  gaer,  ac  yn 
gwaeddi  i'r  mynydd. 

6  Elam  hefyd  a  ddug  y  cawell 
saethau,  mewn  cerbydau  dynion 
a  gwŷr  meirch;  Cir  hefyd  a  ddi- 
noethodd  y  darian. 

7  A  bydd  ^  dy  ddyfirynoedd  dew- 
isol  yn  llawn  o  gerbydau,  a'r  gwŷr 
meirch  a  ymfyddinant  ^tu  a'r  porth. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

714. 


k  Jer.  49. 28. 


5  Nen, 
Dygasanf. 

6  Nen, 
achìib' 
asatU. 


1  Neil, 
rhag  ofn. 
Heb.  riiag 
wyneb. 


1  pen.  16. 14. 


8  Heb. 

bwaau. 


Cvlch 
712. 


«pen.  32. 13 


b  Jer.  4. 19. 

aO.  1. 
2  Heb.  mi 

a fyddaf 

chwerw 

wrth  wylo. 


3  Heb. 

dewis  dy 

ddyffryn- 

oedd. 
*  Neu,  yn 

y  porth. 


Am  Sehna  ac  Eliacim. 


ESAIAH,  XXIII. 


Gojidus  gwymp  Tyrus. 


Cyn 

CRIST 

Cyleh 

712. 

0  1  Bren.  7. 

2.  a  10.  17. 

A  2  Cbron. 

32.4,5,00. 


'  Edrych 
pen.  37. 26 


f  Edrych 
Ezra  9.  3. 
pen.  15.  2. 
Slio.  1.  16. 


g  pen.  56. 12. 
I  Cor.  15. 
32. 


6  Neu,  0  yr 
hwn,  &C. 


7  Neu,  ;/r 
hwn  a'lh 
orchudd- 
iodd  di  d 
gorclnidd 
godidog,  a 
chan  icisgo 
a'th  wisg- 
odd  di, 
ad.  18, 
Gan  dreig- 
lo  a'lh 
dreigla, 
«Sic. 

*  Heb.  gwr. 


*>  2  Bren. 
13. 18. 


'Job  12. 14. 
Dat.  3.  7. 


k  Ezra  9. 8, 


8  1Í  Ac  efe  a  ddinoethodd  do  Ju- 
dah,  ac  yn  y  dydd  hwnnw  yr  edrych- 
aist  ar  arfogaeth  Uŷ  y  goedwig.^ 

9  A  ^gwelsoch  rwygiadau  dinas 
Dafydd,  mai  ami  oeddynt;  a  chasgl- 
asoch  ddyfroedd  y  pysgod-Iyn  isaf. 

10  Rhifasoch  hefyd  dai  Jerusalem, 
a  thynnasoch  y  tai  i  lawr  i  gadarn- 
hâu  y  mur. 

11  A  rhwng  y  ddau  fur  y  gwnaeth- 
och  lyn  i  ddyfroedd  yr  hen  bysgod- 
lyn :  ond  nid  edrychasoch  am  ®  ei 
wneuthurwr,  nid  ystyriasoch  yr  hwn 
a'i  lluniodd  ef  er  ys  talm. 

12  A'r  dydd  hwnnw  y  gwahodd- 
odd  Arglwydd  Dduw  y  Uuoedd  red 
i  wylofain,  ac  i  alarnad,  ac  4  foel- 
edd,  ac  i  ymwregysu  â  sachlîan  : 

13  Ac  wele  lawenydd  a  gorfoledd, 
gan  ladd  gwartheg,  a  ladd  defaid, 
gan  fwytta  cig,  ac  yfed  gwin:  ^bwyt- 
tâwn  ac  yfwn ;  canys  y  fory,  medd- 
ant,  y  byddwn  feirw. 

14  A  datguddiwyd  hyn  lie  y  clyw- 
ais  gan  Arglwydd  y  Uuoedd,  Yn 
ddiau  ni  lanhêir  yr  anwiredd  hyn, 
hyd  oni  byddoch  feirw,  medd  Ar- 
glwydd Dduw  y  Uuoedd. 

15  11  Fel  hyn  y  dywed  Arglwydd 
Dduw  y  Uuoedd,  Cerdda,  dos  at  y 
trysoiydd  hwn,  se/at  Sebna,  yr  hwn 
sydd  ben-teulu,  a  dyiued, 

16  Beth  sydd  1  ti  yma?  a  phwy 
sydd  gennyt  ti  yma,  pan  ^drychaist 
i  ti  yma  fedd,  '^fel  yr  hwn  a  drychai 
ei  fedd  yn  uchel,  ac  a  naddai  iddo 
ei  hun  drigfa  mewn  craig  ? 

17  Wele  yr  Arglwydd  "'  yn  dy  fudo 
di  â  chaethiwed  ^  tost,  a  chan  wisgo 
a'th  wisg  di. 

18  Gan  dreiglo  y'th  dreigla  di, 
fel  treiglo  pel,  i  wlad  ehang :  yno 
y  byddi  farw,  ac  yno  y  hydd  cer- 
bydau  dy  ogoniant  yn  warth  i  dy 
dy  feistr. 

19  Yna  y'th  yrraf  o'th  sefyllfa,  ac 
o'th  sefyllfa  y  dinystria  efe  di. 

20  11  Ac  yn  y  dydd  h\ìTinw  y 
galwaf  ar  fy  ngwas  ^  Eliacim  mab 
Hilciah : 

21  A'th  wisg  di  hefyd  y  gwisgaf 
ef,  ac  a'th  wregys  di  y  nerthaf 
ef ;  a  than  ei  law  ef  y  rhoddaf  dy 
lywodraeth  di :  ac  efe  a  fydd  yn 
dad  i  breswylwyr  Jerusalem,  ac  i 
dy  Judah. 

22  Rhoddaf  hefyd  agoriad  tŷ  Da- 
fydd ar  ei  ysgwydd  ef :  yna  'yr  egyr 
efe,  ac  ni  hydd  a  gauo ;  ac  efe  a 
gau,  ac  ni  hydd  a  agoro. 

23  A  mi  a'i  sicrhâf  ef /ei  ''hoel 

~  663 


mewn  man  sicr;  ac  efe  a  fydd  yn 
orseddfa  gogoniant  i  dy  ei  dad. 

24  Ac  arno  ef  y  crogant  hoU  ogon- 
iant tŷ  ei  dad,  hil  ac  eppil ;  yr  hoU 
fan  lestri ;  o'r  Uestri  meiliau,  hyd 
yr  lioU  '^  offer  cerdd. 

25  Yn  y  dydd  hwnnw,  medd  Ar- 
glwydd y  Uuoedd,  y  symmudir  yr 
hoel  a  hoeUwyd  yn  y  man  sicr,  a  hi 
a  dorrir,  ac  a  syrth:  torrir  hefyd 
y  Uwyth  oedd  arni ;  canys  yr  Ar- 
glwydd a'z  dywedodd. 

PENNOD  XXIII. 

1  Gofidus  gwymp  Tyrus.     17  Eu  trwch  ddy- 
chweliad  hwy. 

^TDAICH  Tyrus.  Llongau  Tarsis, 
-D  udwch:  canys  anrheithiwyd 
hi,  fel  nad  oes  na  thy,  na  chynt- 
edd :  o  dir  Chittim  y  datguddiwyd 
iddynt. 

2  Distêwch,  drigolion  yr  ynys,  yr 
hon  y  mae  marchnadyddion  Sidon, 
y  rhai  sydd  yn  tramwy  y  mor,  yn 
dy  lenwi. 

3  Ac  wrth  ddyfroedd  lawer,  had 
Sihor,  cynhauaf  yr  afon  yw  ei  chnwd 
hi :  feUy  marchnadfa  cenhedloedd 
yw  hi. 

4  Cywilyddia,  Sidon;  canys  y  mor, 
'ie,  cryfder  y  mor,  a  lefarodd,  gan 
ddywedyd,  Nid  ymddygais,  ac  nid 
esgorais,  ni  fegais  wyr  ieuaingc 
chwaith,  ac  ni  feithrinais  forwynion. 

5  Megis  wrth  glywed  son  am  yr 
Aiphtiaid,  yr  ymofidiant  wrth  glyw- 
ed son  am  Tyrus. 

6  Ewch  trosodd  i  Tarsis ;  udwch, 
preswylwyr  yr  ynys. 

7  Ai  hon  yiu  eich  dinas  lawen 
chwi,  yr  hon  y  mae  ei  hynafiaeth 
er  y  dyddiau  gynt?  ei  thraed  a'i 
dygant  hi  i  ymdaith  ^i  bell. 

8  Pwy  a  gynghorodd  hyn  yn  erbyn 
Tyrus  ''goronog,  yr  hon  yr  ydoedd 
ei  marchnattawyr  yn  dywysogion, 
a'i  marsiandwyr  yn  bendefigion  y 
ddaear  ? 

9  Arglwydd  y  Uuoedd  a  fwriad- 
odd  hyn,  i  ddifwyno  balchder  pob 
gogoniant,  ac  i  ddirmygu  hoU  ben- 
defigion y  ddaear. 

10  Dos  trwy  dy  wlad  fel  afon,  O 
ferch  Tarsis :  nid  oes  ^nerth  mwyach. 

11  Estynodd  ei  law  ar  y  mor,  dy- 
chrynodd  y  teyrnasoedd;  gorchy- 
mynodd  yr  Arglwydd  ^  am  ddin- 
as  ^j  farsiandiaeth,  ddinystrio  ei 
chadernid. 

12  Ac  efe  a  ddywedodd,  Ni  chei 
orfoleddu  mwyach,  yr  orthrymmed- 
ig  forwyn,  merch  Sidon ;  cyfod,  dos 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
712. 


9Nei],Zes<r» 
costrelau. 


Cylch 
715. 

a  Jer.  25. 22. 
a  47.  4. 
Ezec.  26, 
a  27,  a  28. 
Amos  1. 9. 
Zech.  9.  2, 

a 


2  Heb. 
o  hell. 


b  Edrych 
Ezec.  28. 
13. 


3  Heb. 

wregys. 


i  Neu,  yn 

erbyn. 
5  Heb. 

Canaan, 


Tostur  farnedigciethau 


ESAIAH,  XXIV. 


Duiv  ar  y  wlad. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
715. 


6  Hel). « 

byddi  Ty- 
rus  megis 
can  put- 
tain. 


c  Zech.  14. 
20,21. 


7  Heb.  hen. 


Cylch 
712. 


»  Hos.  4.  9 
2  Neu, 

tywysog. 
b  Ezec.  7. 

12,13. 


SHeb. 

uchder 

pobl  y 

ddaear. 
c  Gen.  3. 17. 


i  Chittim;  yno  chwaith  ni  bydd  i 
ti  lonyddwch. 

13  Wele  dir  y  Caldeaid ;  nid  oedd 
y  bobl  hyn,  nes  i  Assur  ei  sylfaenu 
hi  i  drigolion  yr  anialwch :  dyrchaf- 
asant  ei  thyrau,  cyfodasant  ei  phal- 
asau  ;  ac  efe  a'i  tynnodd  hi  i  lawr. 

14  Llongau  Tarsis,  udwch  ;  canys 
anrheithiwyd  eich  nerth. 

15  A'r  dydd  hwnnw  yr  anghofir 
Tyrus  ddeng  mlynedd  a  thri  ugain, 
megis  dyddiau  un  brenhin:  ym 
mhen  y  deng  mlynedd  a  thri  ugain 
^  y  can  Tyrus  megis  puttain. 

16  Cymmer  y  delyn,  amgylchyna 
y  ddinas,  ti  buttain  anghofiedig: 
can  gerdd  yn  dda :  can  lawer  fel 
y'th  gofier. 

17  1Í  Ac  ym  mhen  y  deng  mlynedd 
a  thri  ugain  yr  Arglwydd  a  ym- 
wêl  â  Thyi-us,  a  hi  a  ddychwel  at  ei 
helw,  ac  a  butteinia  â  holl  deymas- 
oedd  y  byd  ar  wyneb  y  ddaear. 

18  Yna  y  bydd  ei  marchnad  a'i 
helw  "^yn  sancteiddrwydd  i'r  Ar- 
glwydd :  ni  thrysorir  ac  nis  ced- 
wir :  canys  eiddo  y  rhai  a  drigant  o 
flaen  yr  Arglwydd  fydd  ei  mar- 
siandiaeth,  i  fwytta  yn  ddigonol,  ac 
yn  ddillad  ^  parhâus. 

PENNOD  XXIV. 

1  Tostur  farnedigaethau  Duw  ar  y  wlad.  13 
Y  llawen-glodfora  y  gweddill  I)duw.  16  Y 
dyichafa  Duw  ei  deyritas  yn  ei  farnedig- 
aethau. 

WELE  yr  Arglwydd  yn 
gwneuthur  y  ddaear  yn  wag, 
ac  yn  ei  difwyno  hi ;  canys  efe  a 
ddadymchwel  ei  hwyneb  hi,  ac  a 
wasgar  ei  thrigolion. 

2  Yna  bydd  yr  un  íîunud  i'r  bobl  ac 
i'r  *  ^  oifeiriad,  i'r  gwas  ac  i'w  feistr, 
i'r  Uaw-forwyn  ac  i'w  meistres,  ^i'r 
prynydd  ac  i'r  gwerthydd,  i'r  hwn  a 
roddo  ac  i'r  hwn  a  gymmero  ech- 
wyn,  i'r  hwn  a  gymmero  log  ac  i'r 
hwn  a  dalo  log  iddo. 

3  Gan  waghâu  y  gwaghêir,  a  chan 
yspeilio  yr  yspeilir  y  wlad ;  canys  yr 
Arglwydd  a  lefarodd  y  gair  hwn. 

4  Galarodd  a  diflannodd  y  ddaear, 
Ilesgaodd  a  dadwinodd  y  byd,  di- 
hoenodd  ^  pobl  feilchion  y  ddaear. 

5  •=¥  ddaear  hefyd  a  halogwyd 
dan  ei  phreswylwyr :  canys  tros- 
eddasant  y  cyfreithiau,  newidiasant 
y  deddfau,  diddymmasant  y  cyfam- 
mod  tragywyddol. 

6  Am  hynny  melldith  a  ysodd  y 
tir,  a'r  rhai  oedd  yn  trigo  ynddo  a 
anrheithiwyd ;   am  hynny  preswyl- 

664 


wyr  y  tir   a  losgwyd,  ac  ychydig 
ddynion  a  adawyd. 

7  "^  Galarodd  y  gwin,  Ilesgaodd  y 
winwydden,  y  rhai  Uawen  galon  oil 
a  riddfanasant 

8  Darfu  Uawenydd  *y  tympanau, 
peidiodd  trwst  y  gorfoleddwyr,  dar- 
fu hyfrydwch  y  delya 

9  Nid  yfant  win  dan  ganu ;  chwerw 
fydd  diod  gref  i'r  rhai  a'i  hyfant. 

10  Drylliwyd  y  ddinas  wagedd ; 
cauwyd  pob  ty,  fel  na  ddeler  i 
mewn. 

11  Y  mae  Uefain  am  win  yn  yr 
heolydd ;  tywyllodd  pob  Uawenydd, 
hyfrydwch  y  tir  a  fudodd  ymaith. 

12  Yn  y  ddinas  y  gadawyd  anghyf- 
anneddrwydd,  âg  anrhaith  hefyd  y 
dryllir  y  porth. 

13  ^  Oblegid  bydd  o  fewn  y  tir, 
y'nghanol  y  bobloedd,  ^  megis  ys- 
gydwad  olew-wydden,  ac  fel  grawn 
UoflPa  pan  ddarflb  cynhauaf  y  gwin. 

14  Hwy  a  ddyrchafant  eu  lief,  ac 
a  ganant;  o  herwydd  godidowg- 
rwydd  yr  Arglwydd,  bloeddiant 
o'r  mor. 

15  Am  hynny  gogoneddwch  yr 
Arglwydd  yn  y  *  dyffi-ynoedd,  enw 
Arglwydd  Ddtjw  Israel  yn  ynys- 
oedd  y  mor. 

16  f  0  ^eithafoedd  y  ddaear  y 
clywsom  ganiadau,  se/gogoniant  i'r 
cyfiaAvn.  A  dywedais,  ^0  fy  nghuini, 
0  fy  nghuini,  gwae  fi!  y  rhai  an- 
ffyddlawn  a  wnaethant  yn  anffydd- 
lawn,  ie,  gwnaeth  yr  anfiyddla^vn 
o'r  fath  anfifyddlonaf. 

17  ^  Dychryn,  a  ffos,  a  magi,  fydd 
aruat  ti,  breswylyd  y  ddaear. 

18  A'r  hwn  a  %  rhag  trwst  y  dy- 
chryn, a  syrth  yn  y  ffos ;  a'r  hwn  a 
gyfodo  o  ganol  y  ffos,  a  ddèlir  yn  y 
fagl :  o  herwydd  ''ffenestri  o'r  uchel- 
der  a  agorwyd,  a  'seiliau  y  ddaear 
sydd  yn  crynu. 

19  Gan  ddryllio  yr  ymddryUiodd  y 
ddaear,  gan  rwygo  yr  ymrwygodd 
y  ddaear,  gan  symmud  yr  ymsym- 
mudodd  y  ddaear. 

20  Y  ddaear  ^  gan  symmud  a  ym- 
symmud  fel  meddwyn,  ac  a  ymsigla 
megis  bwth ;  a'i  chamwedd  fydd 
trwm  arni ;  a  hi  a  syrth,  ac  ni  chyf- 
yd  mwy. 

21  Yr  amser  hwnnw  yr  ymwêl  yr 
Arglwydd  â  llu  yr  uchel,  yr  hwn 
sydd  yn  yr  uchelder,  ac  â  brenhin- 
oedd  y  ddaear  ar  y  ddaear. 

22  A  chesglir  hwynt  "^fel  y  cesglir 
carcharorion  mewn  daeardy,  a  hwy 


Moli  Duw  am  eifarnau. 


ESAIAH,  XXV. 


Annog  i  hyderu  ar  Dduw. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

712. 


1  pen.  13. 10. 

Ezec.  32.  7. 

Joel  2.  31. 

a  3.  15. 
»Neu 

y  bydd 

gogoniant. 


Cylch 
712. 


b  Diar.  9.  2. 
Matt.  22. 4. 


2Heb. 

Iwngc. 


c  1  Cor.  15. 

54. 

Dat.20.14. 

a  21.  i. 
d  Dat.  7.  17. 

a21.  i 


S  ddijrnir. 
■»Neu./ei 

dyr  nu 

gwelU  ym 

Madme- 

nah. 


a  garcherir  mewn  carcliar,  ac  ym 
mlieii  Uawer  o  ddyddiau  ^yr  ym- 
welir  â  hwynt. 

23  ^  Yna  y  Ueuad  a  wrida,  a'r  haul 
a  gywilyddia,  pan  deyrnaso  Ar- 
GLWYDD  y  Uuoedd  ym  mynydd 
Sion  ac  yn  Jerusalem,  ac  o  flaen 
ei  henuriaid  ^mewn  gogoniant. 

PENNOD  XXV. 

1  Y  prophwyd  yn  moliannu  Duw  am  ei  farn- 
edigaethau,  6  am  ei  ddoniau  ymwared,  9  ae 
am  ei  orfoleddus  iachawdwriaeth. 

OARGLWYDD,  fy  Nuw  ijd- 
wyt ;  dyrchafaf  di,  moliannaf 
dy  enw ;  canys  gwnaethost  ryfedd- 
odau :  dy  gynghorion  er  ys  talm 
sydd  wirionedd  a  sicrwydd. 

2  Canys  gosodaist  *  ddinas  yn  ben- 
twr,  a  thref  gadarn  yn  garnedd; 
palas  dieithriaid,  fel  na  byddo  ddin- 
as ;  nid  adeiledir  hi  byth. 

3  Am  hynny  pobl  nerthol  a'th 
ogonedda,  dinas  y  cenhedloedd  ofn- 
adwy  a'th  arswyda : 

4  Canys  buost  nerth  i'r  tlawd,  a 
chadernid  i'r  anghenog  yn  ei  gyf- 
yngder,  yn  nodded  rhag  tymmestl, 
yn  gysgod  rhag  gwres,  pan  oedd 
gwynt  y  cedyrn  fel  tymmestl  yn 
erbyn  mur. 

5  Fel  gwres  mewn  sychder  y  dar- 
ostyngi  dwrf  dieithriaid  ;  se/ gwres 
â  chysgod  cwmmwl ;  darostyngir 
cangen  yr  ofnadwy. 

6  1Í  Ac  ''Arglwydd  y  Uuoedd  a 
wna  i'r  hoU  bobloedd  yn  y  mynydd 
hwn  wledd  o  basgedigion,  gwledd  o 
loyw-win;  o  basgedigion  breision, 
a  gloyw-win  puredig. 

7  Ac  efe  a  ^ddifa  yn  y  mynydd  hwn 
y  gorchudd  sydd  jti  gorchuddio  yr 
hoU  bobloedd,  a'r  lien  yr  hon  a 
daenwyd  ar  yr  hoU  genhedloedd. 

8  Efe  ''a  Iwngc  angau  mewn  budd- 
ugoliaeth  ;  a'r  Arglwydd  Dduw  ^  a 
sych  ymaith  ddagrau  oddi  ar  bob 
wyneb  ;  ac  efe  a  dýn  ymaith  warth- 
rudd  ei  bobl  oddi  ar  yr  hoU  ddaear: 
canys  yr  Arglwydd  a'^  Uefarodd. 

9  H  A'r  dydd  hwnnw  y  dywedir, 
Wele,  dyma  ein  Duw  ni ;  gobeith- 
iasom  ynddo,  ac  efe  a'n  ceidw : 
dyma  yr  Arglwydd  ;  gobeithiasom 
ynddo,  gorfoleddwn  a  llawenychwn 
yn  ei  iachawdwriaeth  ef. 

10  Canys  llaw  yr  Arglwydd  a 
orphwj^s  yn  y  mynydd  hwn,  a  Moab 
a  ^sethrir  tano,  *fel  sathru  gwellt 
mewn  tommen. 

11  Ac  efe  a  estyn  ei  ddwylaw  yn 
eu  canol  hwy,  fel  yr  estyn  nofied- 


ydd  ei  ddivylaw  i  nofio ;  ac  efe  a 
ostwng  eu  balchder  hwynt  ynghyd 
âg  yspail  eu  dwylaw. 

12  Felly  y  gogwydda,  y  gostwng, 
ac  y  bwrw  efe  i  lawr  hyd  y  Uwch, 
^  gadernid  uchelder  dy  gaerau. 

PENNOD  XXVI. 

1  Can  yn  annog  i  hyderu  ar  Dduw,  5  o  herwydd 
ei  farnedigaelhau,  12  a'i  ffafr  i  'w  hobl.  20 
Cynghor  i  ddisgwyl  wrtJi  Dduw. 

YDYDD  hwnnw  y  cenir  y  gân 
hon  yn  nhir  Judah:  Dinas 
gadarn  sydd  i  ni;  ^DüW  sl  esyd 
iachawdwriaeth  yn  gaerau  ac  yn 
rhagfur. 

2  ''Agorwch  y  pyrth,  fel  y  del  y 
genedl  gyfiawn  i  mewn,  yr  hon  a 
geidw  wirionedd, 

3  Ti  a  gedwi  mewn  tangnefedd 
-heddychol  yr  hwn  sydd  a'i  fedd- 
ylfryd  arìiat  ti ;  am  ei  fod  yn  ym- 
ddiried  ynot. 

4  Ymddiriedwch  yn  yr  Arglwydd 
byth  ;  o  herwydd  yn  yr  Arglwydd 
Dduw  y  mae  ^  cadernid  tragy  wyddol. 

5  1Í  Canys  efe  a  ostwng  breswyl- 
wyr  yr  uchelder ;  "  tref  ucliel  a  os- 
twng efe :  efe  a'i  darostwng  hi  i'r 
llawr,  ac  a'i  bwrw  hi  i'r  Uwch. 

6  Troed  a'i  sathr  hi,  sef  traed  y 
trueiniaid,  a  chamrau  y  tlodion. 

7  Uniondeb  yw  Uwybr  y  cyfiawn  ; 
tydi  yr  uniawn  wyt  yn  pwyso  íFordd 
y  cyfiawn. 

8  Ar  *^lwybr  dy  farnedigaethau  hef- 
yd  y'th  ddisgwyliasom,  Arglwydd  ; 
dymuniad  ein  henaid  sydd  at  dy 
enw,  ac  at  dy  gofíadwriaeth. 

9  ^  A'm  henaid  y'th  ddymunais  liw 
nos ;  a'm  hyspryd  hefyd  o'm  mewn 
y'th  fore-geisiaf :  canys  preswylwyr 
y  byd  a  ddysgant  gyfiawnder,  pan 
fyddo  dy  farnedigaethau  ar  y 
ddaear. 

10  ^Gwneler  cymmwynas  i'r  an- 
nuwiol,  etto  ni  ddysg  efe  gyfia^vnder ; 
yn  s  nhir  uniondeb  y  gwna  ar  gam, 
ac  ni  wêl  uchelder  yr  Arglwydd. 

11  ^M  welant,  Arglwydd,  pan 
ddyrchafer  dy  law  :  eithr  cant  wel- 
ed,  a  chyAvilyddiant  am  eu  heiddig- 
edd  ^tvrth  y  bobl;  ie,  tan  dy  elyn- 
ion  a'u  hysa  hwynt. 

12  1Í  Arglwydd,  ti  a  drefni  i  ni 
heddwch  :  canys  ti  hefyd  a  wnaeth- 
ost  ein  holl  weithredoedd  ^ynom  ni. 

13  O  Arglwydd  ein  Duw,  'ar- 
glwyddi  eraill  heb  dy  law  di  a  ar- 
glwyddiaethasant  arnom  ni;  yn 
unig  trwot  ti  y  coffâwn  dy  enw. 

14  Meirw  ydynt,  ni  byddant  fysv ; 


Cyn 

GRIST 

Cylch 

712. 


e  pen.  26.  5. 


Cylch 
712. 

'  pen.  60. 18. 


b  Ps.  118. 
19,  20. 


2Neu, 
heddwch. 


3  Heb. 

craig  oes- 

oedd: 

Deut.32.4. 
c  pen.  25. 12. 

a  32.  19. 


d  pen.  64.  5. 


iPi-eg.S.ll. 


6  Ps.  143. 
10. 

b  Job  34. 27. 
Ps.  28.  5. 
pen.  5.  12. 


4  Neu,  tu  ag 
at  dy  bobl. 


6  trosom  ni. 


i  2  Cliron. 
12.8. 


Gofal  Duw  dros  ei  eglwys. 


ESAIAH,  XXVII. 


Bygwth  Epliraim. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
712. 


6  Neu, 
ddirgel 
ymadrodd. 


k  loan  16. 

21. 


1  Ezec.  37. 

1,  AC. 


«n  Ps.  30.  5. 
pen.  54.  7, 

2  Cor.  4. 17. 
n  Mic.  1.  a 


a  pen.  51. 9. 
Ezec.  29. 3. 
a  32.  2. 

b  pen.  5.  L 


2Neu, 
gerdawn 
yn  eu  her- 
hyn, 

e  Job  22.  21. 


3  Heb.  yn 
ol  di/rnod  y 
rhai  a  dar- 
awsai,  &c. 


ymadawsant,  ni  chyfodant ;  am 
hynny  y  gofwyaist  a  difetliaist 
hwynt,  dinystriaist  hefyd  bob  coffa 
am  danynt. 

15  Ychwanegaist  ar  y  genedl,  0 
Arglwydd,  ychwanegaist  ar  y  gen- 
edl ;  ti  a  ogoneddwyd ;  ti  aH  symmud- 
asit  ym  mhell  i  holl  gyrrau  y  ddaear. 

16  Mewn  adfyd,  Aeglwydd,  yr 
ym  welsant  â  thi ;  ty  walltasant  ^  weddi 
pan  oedd  dy  gospedigaeth  arnynt. 

17  Fel  y  gofidia  ac  y  gwaedda 
^gwraig  feichiog  dan  ei  gwewyr, 
pan  iyddo  agos  i  esgor;  felly  yr 
oeddym  o'th  flaen  di,  Arglwydd. 

18  Beichiogasom,gofidiasom,  oedd- 
ym fel  ped  esgorem  ar  wynt;  ni 
Avnaethom  ymwared  ar  y  ddaear,  a 
phreswyhvyr  y  byd  ni  syrthiasant. 

19  ^Dy  feirw  a  fyddant  byw,  fel  fy 
nghorph  i  yr  adgy fodant.  Deffrôwch, 
a  chenwch,  preswylwyr  y  Uwch :  can- 
ys  dy  wlitb  sydd  fel  gwlitli  Uysiau, 
a'r  ddaear  a  fwrw  y  meirw  allan. 

20  IT  Tyred,  fy  mhobl,  dos  i'th 
ystafelloedd,  a  chau  dy  ddrysau 
arnat:  Uecha  megis  ""ennyd  bach, 
hyd  onid  elo  y  Hid  heibio. 

21  Canys  wele  yr  Arglwydd  °  yn 
dyfod  allan  ol  fangre,  i  ymweled  âg 
anwiredd  preswylwyr  y  ddaear :  a'r 
ddaear  a  ddatguddia  ei  gwaed,  ac 
ni  chuddia  mwyach  ei  Uaddedigion. 

PENNOD  XXVII. 

1  Gofal  Duw  dros  ei  wiiillan.  7  Y  mae  rhagor 
rhwng  ei  geryddon  ef  a'i  farnedigaethau.  12 
Eglwys  yr  luddewon  a'r  Cenhedloedd. 

YDYDD  hwnnw  yr  ymwêl  yr 
Arglwydd  a'i  gleddyf  caled, 
mawr,  a  chadarn,  a  lefiathan  y  sarpli 
hir-braff,  ie,  â  lefiathan  y  sarph 
dorchog :  ac  efe  a  ladd  *y  ddraig 
sydd  yn  y  môr. 

2  Yn  y  dydd  hwnnw  ^cenwch 
iddi,  Gwinllan  y  gwin  coch. 

3  Myfi  yr  Arglwydd  a'i  ceidw ; 
ar  bob  moment  y  dyfrhâf  hi :  cadwaf 
hi  noa  a  dydd,  rhag  i  neb  ei  drygu, 

4  Nid  oes  lidiowgrwydd  ynof :  pwy 
a  osodai  fieri  a  drain  yn  fy  erbyn 
mewn  rhyfel?  myfi  a  ^awn  trwy- 
ddjmt,  mi  a'u  Uosgwn  hwynt  ynghyd. 

5  Neu  ymafled  yn  fy  nerth  i,  fel 
*=  y  gwnelo  heddwch  â  mi,  ac  efe  a 
wna  heddwch  â  mi. 

6  Efe  a  wna  i  hiliogaeth  Jacob 
wreiddio;  Israel  a  flodeua,  ac  a 
flaen-dardda;  a  hwy  a  lanwant 
wyneb  y  byd  â  chnwd. 

7  1Í  A  darawodd  efe  ef  "  fel  y  tar- 
awodd  y  rhai  a'i  tarawsai  ef?   a 

666 


laddwyd  ef  fel  Uaddfa  ei  ladded- 
igion  ef  ? 

8  -^Wrth  fesur,  pan  *êl  aUan,  yr 
ymddadleu  âg  ef :  y  mae  yn  attal  ei 
wynt  garw  ar  ddydd  dwyi'ein-wynt. 

9  Am  hynny  trwy  hyn  y  glanhêir 
anwiredd  Jacob ;  a  dyma  yr  holl 
fírwyth,  tynnu  ymaith  ei  bechod: 
pan  wnelo  efe  holl  gerrig  yr  allor 
fel  cerrig  calch  briwedig,  ni  saif  y 
Uwyni  na'r  °  delwau. 

10  Etto  y  ddinas  gSidüTnfydd  unig, 
a'r  annedd  wedi  ei  adael,  a'i  wrthod 
megis  yn  anialwch :  yno  y  pawr  y  llo, 
ac  y  gorwedd,  ac  y  difa  ei  blagur  hi. 

11  Pan  wywo  ei  brig  hi,  hwy  a 
dorrir :  gwragedd  a  ddaw,  ac  a'iUosg- 
ant  hi ;  canys  ^  nid  pobl  ddeallgar  yd- 
ynt:  am  hynny  yr  hwn  a'u  gwnaeth 
ni  thosturia  wrthynt,  a'r  hwn  a'u 
lluniodd  ni  thrugarhâ  wrthynt. 

12  IT  A'r  dydd  hwnnw  y  bydd  i'r 
Arglwydd  ddyrnu,  o  firwd  yr  afon 
hyd  afon  yr  Aipht :  a  chwi  meibion 
Israel  a  gesglir  bob  yn  un  ac  un. 

13  Ac  yn  y  dydd  hwnnw  yr  udgenir 
âg  udgorn  mawr ;  yna  y  daw  y  rhai  ar 
ddarfod  am  danynt  yn  nhir  Assyria, 
a'r  rhai  a  wasgarwydyn  nhir  yr  Aipht, 
ac  a  addolant  yr  Arglwydd  yn  y 
mynydd  sanctaidd  yn  Jerusalem. 

PENNOD  XXVIII. 

1  Y prophwyd  yn  hygwth  Ephraim  am  eu  balch- 
der  a'u  meddwdod.  5  Ygweddill  a  ddyrch- 
efir  yn  nheyrnas  Crist.  7  Y  mae  yn  argy- 
hoeddi  eu  hamryfusedd  hwy,  9  a'u  drwg 
athrylith  i  ddysgu,  15  a'u  diofalwch,  16 
Addewid  o  Grist,  y  sail  sicr.  18  Y  profir 
eu  d'iofalwch  hwy.  23  Eu  hamiog  hwy  i  ys- 
tyried  pwyllog  ragluniaeth  Duw. 

GWAE  ^goron  balchder,  meddw- 
on  Ephraim ;  yr  hwn  y  mae 
^  ardderchowgrwydd  ei  ogoniant  yn 
flodeuyn  diflannedig,  yr  hwn  sydd 
ar  ben  y  dyfíî'ynoedd  breision,  y 
rhai  a  ^orchfygwyd  gan  win. 

2  Wele,  un  grymmus  a  nerthol 
sydd  gan  yr  Arglwydd,  fel  tym- 
mestl  cenilysg,  neu  gorwynt  dinystr- 
iol,  fel  llifeiriant  dyfroedd  mawrion 
yn  Uifo  drosodd,  yr  hwn  a  fwrw  i 
iawr  â  Haw. 

3  ^Dan  draed  y  sethrir  coron 
balchder,  meddwon  Ephraim. 

4  Ac  ardderchowgrwydd  ei  ogon- 
iant, yr  hwn  sydd  ar  ben  y  dyŵyn 
bras,  fydd  blodeuyn  diflannedig, 
megis  ffigysen  gynnar  cyn  yr  haf, 
yr  hon  pan  welo  yr  hwn  a  edrycho 
arni,  efe  a'i  Uwngc  hi,  a  hi  etto  yn 
ei  law. 

5  Ti  Yn  y  dydd  hwnnw  y  bydd 


Addewîcl  o  Grist 


ESAIAH,  XXIX. 


Am  raglimîaeth  Duw. 


Cyn 

CKIST 

Cvlch 

725. 


e  Diar.  20. 
1. 
Hos.  1 11. 

d  pen.  56. 
10,12. 


4Neu, 
rhoddwì/íl. 


e  1  Cor.  14. 

21. 
s  Heb. 

gwefus, 
e  Nou, 

llefarodd. 


f  Ps.118.22. 

Jtatt.21. 

42. 

Act.  4. 11. 

Khuf.9.33. 

a  10.  11. 

Eph.  2.  20. 

lPetr2.6, 

7,8. 


Arglwydd  y  Uuoedd  yn  goron  ar- 
dderchowgrwydd,  ac  yn  goron  go- 
goniant  i  weddiU  ei  bobl ; 

6  Ac  yn  yspryd  barn  i'r  hwn  a 
eisteddo  ar  farn,  ac  yn  gadernid 
i'r  rhai  a  ddychwelant  y  rhyfel  i'r 
porth. 

7  IT  Ac  er  hynny  hwy  *=a  gyfeiliom- 
asant  trwy  win,  ac  a  amryfusasant 
trwy  ddíod  gadarn:  "^yr  offeiriad  a'r 
prophwyd  a  gyfeiliornasant  trwy 
ddîod  gadarn,  difâwyd  hwy  gan  win, 
cyfeiliornasant  trwy  ddîod  gadarn, 
amryfusasant  mewn  gweledigaeth, 
tramgwyddasant  mewn  barn. 

8  Canys  y  byrddau  oU  sydd  lawn  o 
chwydfa  a  budreddi,  heb  le  glân. 

9  l^  I  bwy  y  dysg  efe  wybodaeth  ? 
ac  i  bwy  y  pâr  efe  ddeall  yr  hyn  a 
glywo?  i'r  rÄaz  a  ddiddyfnwyd  oddi 
wrth  laeth,  y  rhai  a  dynnwyd  oddi 
wrth  y  bronnau. 

10  Canys  ^rhoddir  gorchymyn  ar 
orchymyn,  gorchymyn  ar  orchym- 
yn ;  llin  ar  lin,  llin  ar  lin ;  ychydig 
yma,  ac  ychydig  accw. 

11  Canys  *â  bloesgni  ^gwefìisau, 
ac  â  thafodiaith  ddîeithr,  y  ^  Uefara 
efe  wrth  y  bobl  hyn. 

12  Y  rhai  y  dywedodd  efe  wrthynt, 
Dyma  orphwysdra,  gadêwch  i'r  di- 
fíygiol  orphwyso,  a  dyma  esmwyth- 
der ;  ond  ni  fynnent  wrandaw. 

13  Eithr  gair  yr  Arglwydd  oedd 
iddynt  yn  orcbymyn  ar  orchymyn, 
yn  orchymyn  ar  orchymyn;  yn  llin 
ar  lin,  yn  llin  ar  lin ;  ychydig  yma, 
ac  ychydig  accw ;  fel  yr  elent  ac  y 
syrthient  yn  ol,  ac  y  dryllier,  ac  y 
magler,  ac  y  dalier  hwynt. 

14  U  Am  hynny  gwrandêwch  air 
yr  Arglwydd,  ddynion  gwatwarus, 
llywodraethwyr  y  bobl  hyn,  y  rhai 
sydd  yn  Jerusalem, 

15  Am  i  chwi  ddywedyd,  Gwnaeth- 
om  ammod  âg  angau,  ac  âg  uffern  y 
gwnaethom  gynghrair;  pan  ddêl 
wewyll  lifeiriol,  ni  ddaw  attorn  ni : 
canys  gosodasom  ein  gobaith  ar  gel- 
wydd,  a  than  ffalsder  y  Uechasom. 

16  11  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed 
yr  Arglwydd  Dduw,  ^Wele  fi  yn 
sylfaenu  maen  yn  Sion,  maen  prof- 
edig,  congl-iaen  gwerthfawr,  sylfaen 
safadwy  ;  ni  frysia  yr  hwn  a  gredo. 

17  A  mi  a  osodaf  farn  wrth  linyn, 
a  chyfiawTider  wrth  bwys ;  y  cen- 
Uysg  a  ysguba  ^noddfa  celwydd, 
a'r  dyfroedd  a  foddant  y  Uoches. 

18  1Í  A  diddymmir  eich  ammod  âg 
angau,  a'ch  cynghrair  âg  uffern  ni 

C67 


saif ;   pan  ddêl  y  ffrewyU  lifeiriol, 
byddwch  yn  sathrfa  iddi. 

19  Or  amser  y  delo,  y  cymmer 
chwi :  canys  daw  bob  bore,  ddydd 
a  nos ;  a  blinder  yn  unig  fydd  "^  i 
beri  deall  yr  hyn  a  glywir. 

20  Canys  byrrach  yw  y  gwely  nag 
y  galler  ymestyn  ynddo;  a  chul  yw 
y  cwrlid  i  ymdroi  ynddo. 

21  Canys  yr  Arglwydd  a  gyfyd 
megis  ym  mynydd  ^  Perasim,  efe  a 
ddigia  megis  y'nglyn  'Gibeon,  i 
wneuthur  ei  waith,  ei  ddieithr- 
waith ;  ac  i  wneuthur  ei  weithred, 
ei  ddieithr-weithred. 

22  Ac  yn  awr  na  watwarwch,  rhag 
cadarnhâu  eich  rhwymau :  canys 
clywais  ^fod  darfodedigaeth  der- 
fynol  oddi  wrth  Arglwydd  Dduw 
y  lluoedd  ar  yr  hoU  dir. 

23  1Í  Clywch,  a  gwrandêwch  fy 
llais;  ystyriwch,  a  gwrandêwch  fy 
lleferydd. 

24  Ydyw  yr  arddwr  yn  aredig  ar 
hyd  y  dydd  i  hau?  ydyw  efe  yn 
agoryd  ac  yn  llyfnu  ei  dir  ? 

25  Onid  wedi  iddo  lyfnhâu  ei  wyn- 
eb,  y  taena  efe  y  ffacbys,  ac  y  gwas- 
gar  y  cwmin,  ac  y  bwrw  y  ^  gwenith 
ardderchog,  a'r  haidd  nodedig,  a'r 
rhŷg  yn  ei  '^  gyfle  ? 

26  ^  Canys  ei  Dduw  a'i  hyfforddia 
ef  mewn  synwyr,  ac  a'i  dysg  ef 

27  Canys  nid  âg  ôg  y  dyrnir  ffac- 
bys, ac  ni  throir  olwyn  men  ar 
gwmin ;  eithr  dyrnir  ffacbys  â  ffon, 
a  chwmin  â  gwialen. 

28  Yd  bara  a  felir;  ond  gan 
ddyrnu  ni  ddyrn  y  dyrnwr  ef  yn 
wastadol,  ac  ni  ysiga  e/âg  olwyn  ei 
fen,  ac  nis  mâl  ef  a'i  wŷr  meirch. 

29  Hyn  hefyd  a  ddaw  oddi  wrth 
Arglwydd  y  lluoedd,  yr  hwn  sydd 
^ryfedd  yn  ei  gynghor,  ac  ardderch- 
og yn  ei  waith. 

PENNOD  XXIX. 

1  Gorthrwm  farnediijaeth  Duw  ar  Israel.  7  Na 
ddigonir  ei  gelynion  hi.  9  Anneallgarwch, 
13  a  rhagrith  yr  luddewon.  18  Addaw 
sancteiddio  y  duwiol. 

GWAE  2  Ariel,  Ariel,  y  ddinas 
y  trigodd  Dafydd  ynddi!  y- 
chwanegwch  flwyddyn  at  flwydd- 
yn ;  ^Uaddant  ebyrth. 

2  Etto  mi  a  gyfyngaf  ar  Ariel,  a 
bydd  galar,  a  griddfan;  a  hi  a  fydd 
i  mi  fel  Ariel. 

3  A  gwersyllaf  yn  grAvn  i'th  erbyn, 
ac  a  warchaeaf  i'th  erbyn  mewn 
gwarch-dŵr,  ac  a  gyfodaf  wrth- 
glawdd  yn  dy  erbyn. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

725. 


T  Nen,  pan 
haro  i  chwi 
ddeall 


h  2  Sam.  6. 
20. 

1  Chron.14, 
11. 

i  Jos.  10. 10, 
12. 

2  Sam.  5. 
25. 

1  Chron. 
14.16. 


k  pen.  10. 

22,  23. 


8Neu, 
gwenith  yn 
y  He  pen- 
naf,  aW 
haidd  yn 
y  lie  nod- 
edig. 

9  Heb. 
derfyn. 

2Neu, 
Ac  efe  a'i 
rhwym yn 
y  modd  y 
mae  Duw 


Cylch 

712. 

2  Neu 
lew  Duw, 
Ezec.  43. 
15,  16. 

S  Heb. 
loi-rant 
hentMU, 


Rhagrith  yr  luddewon. 


ESAIAH,  XXX. 


Y  sancteiddir  y  duwiol. 


Cyn 

CKIST 

Cylch 

712. 


»  Job  21. 18. 
pen.  17. 13. 
Open.  30. 13. 


cEdrych 
pen.  28. 
7,8. 


e  1  Sam.  9. 
9. 


i  Neil, 

llythyr. 
f  pen.  8. 16. 

Dat.  5. 

1—5. 


8  Ezec.  33. 
31. 

Slatt.  15. 8. 
Marc  7.  6. 


5  Heb. 
ycltwan- 
egu. 


4  A  thi  a  ostyngir;  o'r  ddaear  y 
Ueferi,  ac  o'r  Uwch  y  bydd  isel  dy 
leferydd;  dy  lais  fydd  hefyd  o'r 
ddaear  fel  llais  swynwr,  a'th  ym- 
adrodd  a  hustyng  o'r  Uwch. 

5  A  thyrfa  dy  ddieithriaid  fydd 
fel  Uwch  man,  a  thyrfa  y  cedyrn 
^  fel  peiswyn  yn  myned  heibio ; 
16;  bydd  ''yn  ddisymmwth  ddiat- 
treg. 

6  Oddi  wrth  Arglwydd  y  Uu- 
oedd  y  gofwyir  trwy  daranau,  a 
thrwy  ddaear-gryn,  a  thwrf  mawr, 
trivy  gorwynt,  a  thymmestl,  a  fflam 
dan  ysol. 

7  IF  Yna  y  bydd  tyrfa  yr  hoU  gen- 
hedloedd  y  rhai  a  ryfelant  yn  erbyn 
Ariel,  fel  breuddwyd  gweledigaeth 
nos,  sef  y  rhai  oU  a  ymladdant  yn 
ei  herbyn  hi  a'i  hamddiffynfa,  ac 
a  warchaeant  arni. 

8  lë,  bydd  megis  newynog  a 
freuddwydio,  ac  wele  ef  yn  bwytta ; 
a  phan  ddeffrô,  gwag  fydd  ei  enaid : 
ac  megis  y  sychedig  a  freuddwyd- 
io, ac  wele  ef  yn  yfed ;  a  phan 
ddeffrô,  wele  ef  yn  ddiffygiol,  a'i 
enaid  yn  chwennych  d'iod :  felly  y 
bydd  tyrfa  yr  holi  genhedloedd  a 
lueddant  yn  erbyn  mynydd  Sion. 

9  ^  Arefwch,  a  rhyfeddwch ; 
bloeddiwch,  a  gwaeddwch :  "  medd- 
wasant,  ac  nid  trwy  win;  pen- 
feddwasant,  ac  nid  trivy  ddiod 
gadarn. 

10  Canys  ^  ty  waUtodd  yr  x^rglwydd 
arnoch  yspryd  trwmgwsg,  ac  a  gau- 
odd  eich  Uygaid  chwi :  eich  pro- 
phwydi,  a'ch  pennaethiaid,  ^y  gwel- 
edyddion,  a  orchuddiodd  efe. 

11  A  gweledigaeth  pob  un  o  hon- 
ynt  sydd  i.  chwi  fel  geiriau  ^Uyfr 
^seliedig,  yr  hwn  os  rhoddant  ef  at 
un  a  fedr  ar  lyfr,  gan  ddywedyd, 
Darllen  hwn,  attolwg:  yna  y  dy- 
wed,  Ni  allaf ;  canys  seliwyd  ef. 

12  Os  rhoddir  y  Uyfr  at  yr  hwn 
ni  fedr  ar  lyfr,  gan  ddywedyd, 
Darllen  hwn,  attolwg :  yna  y  dy- 
wed,  Ni  fedraf  ar  lyfr. 

13  IT  Am  hynny  y  dywedodd  yr 
Arglwydd,  sQ  herwydd  bod  y  bobl 
hyn  yn  nesâu  attaf  â'u  genau,  ac 
yn  fy  anrhydeddu  au  gweiusau, 
a  phellhâu  eu  calon  oddi  wrthyf, 
a  bod  eu  hofn  tu  ag  attaf  fi  wedi 
ei  ddysgu  allan  o  athrawiaeth  dyn- 
ion; 

14  Am  hynny  wele  fi  yn  ^  myned 
rhagof  i  wneuthur  yn  rhyfedd  ym 
mysg  y  bobl  hyn,  sef  gwyrthiau  a 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
712. 

t  Jer.  49.  7. 

Obad.  8. 

1  Cor.  1. 19. 
•  pen.  30. 1. 

k  Ps.  94.  7. 


1  pen.  45.  9. 


m  pen.  32. 
15. 

n  pen.  35.  5. 


rhyfeddod :  '^  canys  difethir  doeth- 
ineb  eu  doethion  hwynt,  a  deaU  eu 
rhai  deallgar  hwynt  a  ymguddia. 

15  'Gwae  y  rhai  a  ddyfn-geisiant 
i  guddio  eu  cynghor  oddi  wrth  yr 
Arglwydd,  ac  y  mae  eu  gweith- 
redoedd  mewn  tywyllwch,  ac  ^a 
ddywedant,  Pwy  a'n  gwel  ni?  a 
phwy  a'n  hedwyn  ? 

16  Diau  fel  clai  crochenydd  y  cyf- 
rifir  eich  trofeydd  chwi.  Canys  a 
ddywed  ^  y  gwaith  am  y  gweithydd, 
M'm  gwnaeth  i?  neu  a  ddywed  y 
peth  a  luniwyd  am  yr  hwn  a'i  Uun- 
iodd,  Nid  yw  ddeallus? 

17  Onid  ychydig  bach  fydd  etto 
hyd  oni  throir  ""Libanus  yn  ddol- 
dir,  a'r  doldir  a  gyfrifir  yn  goed  ? 

18  IT  °A'r  dydd  hwnnw  y  rhai 
byddar  a  glywant  eiriau  y  Uyfr,  a 
Uygaid  y  deUlion  a  welant  allan  o 
niwl  a  thywyUwch. 

19  A'r  rhai  Uariaidd  a  chwanegant 
lawenychu  yn  yr  Arglwydd  ;  a'r 
dynion  tlodion  a  ymhyfrydant  yn 
Sanct  Israel. 

20  Canys  darfu  am  yr  ofnadwy,  a 
difethwyd  y  gwatwarus,  a'r  rhai  oil 
a  wyliant  am  anwiredd  a  dorrir 
ymaith ; 

21  Y  rhai  a  wnant  ddyn  yn  dros- 
eddwi"  o  herwydd  gair,  ac  °  a  osod- 
ant  faglau  i'r  hwn  a  geryddo  yn  y 
porth,  ac  a  wnant  i'r  cyfiawn  ŵyro 
am  beth  coeg. 

22  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd,  yr  hwn  a  waredodd 
Abraham,  am  dy  Jacob,  Weithian 
ni  chywilyddir  Jacob,  ac  ni  lasa  ei 
wyneb  ef. 

23  Eithr  pan  welo  efe  ei  feibion, 
p  gwaith  fy  n^vylaw,  o'i  fewn,  hwy 
a  sancteiddiant  fy  enw,  le,  sanct- 
eiddiant  Sanct  Jacob,  ac  a  ofnant 
Dduw  Israel. 

24  A'r  rhai  cyfeiliornus  o  yspryd 
a  "^ddysgant  ddeall,  a'r  grwgnach- 
wyr  a  ddysgant  addysg. 

PENNOD  XXX. 

1  Y  prophwyd  yn  hygicth  y  hobl  am  hyderu 
ar  yr  Aipht,  8  ac  am  dd'iystyru  gair  Daw. 
18  Trugareddau  Duw  Vw  eglwys.  27  Higof- 
aint  Duw,  a  llawenydd  y  bobl  am  ddinystr 
Assyria. 

GWAE  y  meibion  cyndyn,  medd 
yr  Arglwydd,  ^a  gymmerant 
gynghor,  ond  nid  gennyf  fi;  ac  a 
orchuddiant  â  gorchudd,  ac  nid 
o'm  hyspryd  i,  i  chwanegu  pechod 
ar  bechod :  I 

2  ^  Y  rhai  sydd  yn  myned  i  ddis-  '■pen.sLL 


"Amos  5. 
10. 


P  pen.  19. 
23. 
Eph.  2. 10. 


6Heb. 
/cdrant. 


Cylch 
713. 
a  pen.  29. 
15. 


Bygwtli  Israel  am 


ESAIAH,  XXX. 


ddtystyru  gair  Duiv. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

713. 

c  Num.  27. 

21. 

Jos.  9. 14. 

1  Eren.  22. 

7. 

Jer.  21.  2. 

a  42.  1,  20. 
«1  Jer.  37. 

5,7. 


Hos.  8.  9. 
a  12.  1. 


e  ad.  15. 
pen.  7.  4. 


1  Deut.  32. 
20. 
pen.  1.  4. 


k  Jer.  11. 21. 
Amos  2. 12. 
a  7.  13. 
Mic.  2.  6. 


1  Mic.  2. 11. 


2  Neu,  íraís. 


n  pen.  29.  5. 


0  Jer.  19. 

11. 
3Heb. 

coäírel. 


gyn  i'r  Aipht,  "heb  ymofyn  â  mi,  i 
ymnerthu  yii  nertli  Pharaoh,  ac  i 
ymddiried  y'nghysgod  yr  Aipht. 

3  Am  hynny  "^y  bydd  nerth  Pha- 
raoh yn  gywilydd  i  chwi,  a'r  ym- 
ddiried y'nghysgod  yr  Aipht  yn 
waradwydd. 

4  Canys  bu  ei  dywysogion  yn 
Soan,  a'i  genhadau  a  ddaethant  i 
Hanes. 

5  ^Hwynt  oil  a  gywilyddiwyd  o 
herwydd  y  bobl  ni  fuddia  iddynt, 
ni  hyddant  yn  gynnorthwy  nac  yn 
Uesâd,  eithr  yn  warth  ac  yn  war- 
adwydd. 

6  ^Baich  anifeiliaid  y  dehau.  I  dir 
cystudd  ac  ing,  lie  y  daw  o  honynt 
yr  hen  lew  a'r  llew  ieuangc,  y  wiber 
a'r  sarph  danllyd  hedegog,  y  dyg- 
ant  eu  golud  ar  gefnau  asynod, 
a'u  trysorau  ar  gefnau  camelod,  at 
bobl  ni  wna  lês. 

7  Canys  yn  ddiles  ac  yn  ofer  y 
cynnorthwya  yr  Aiphtiaid :  am  hyn- 
ny y  llefais  ami,  ^Eu  nerth  hwynt 
yw  aros  yn  llonydd. 

8  II  Dos  yn  awr,  ^ysgrifena  hyn 
mewn  Uech  ger  eu  bron  hwynt,  ac 
ysgrifena  mewn  Uyfr,  fel  y  byddo 
hyd  y  dydd  diweddaf  yn  oes  oes- 
oedd ; 

9  Mai  'pobl  wrthryfelgar  yw  y 
rhai  hyn,  plant  celwyddog,  plant 
ni  fynnant  wrandaw  cyfraith  yr  Ar- 

GLWYDD  : 

10  ^Y  rhai  a  ddywedant  wrth  y 
gweledyddion,  Na  welwch ;  ac  wrth 
y  prophwydi,  Na  phrophwydwch  i 
ni  bethau  uniawn ;  '  traethwch  i  ni 
weniaith,  prophwydwch  i  ni  siom- 
medigaeth : 

11  Ciliwch  o'r  íFordd,  ciliwch  o'r 
llwybr ;  perwch  1  Sanct  Israel  beid- 
io  â  ni. 

12  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed 
Sanct  Israel,  Am  wrthod  o  honoch 
y  gair  hwn,  ac  ymddiried  o  honoch 
mewn  ^twyll  a  cham,  a  phwyso  ar 
hynny: 

13  Am  hynny  y  bydd  yr  anwiredd 
hyn  i  chwi  ""fel  rhwygiad  chwydd- 
edig  mewn  mur  uchel  ar  syrthio, 
yr  hwn  y  daw  ei  ddry Iliad  "yn 
ddisymmwth  heb  attreg. 

14  Canys  °efe  a'i  dryllia  hi  fel 
dryllio  ^llestr  crochenydd,  gan  guro 
heb  arbed ;  fel  na  chaffer  ym 
mysg  ei  darnau  gragen  i  gymmeryd 
tan  or  aelwyd,  nac  i  godi  dwfr 
o'r  ffos. 

15  Canys  fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 


glwydd  Dduw,  Sanct  Israel,  ^  Trwy 
ddychwelyd  a  gorphwys  y  byddwch 
gadwedig ;  mewn  Uonyddwch  a  go- 
baith  y  bydd  eich  cadernid :  ond 
ni  fynnech. 

16  Eithr  dywedasoch,  Nid  felly ; 
canys  ni  a  ffown  ar  feirch ;  am 
hynny  y  ffowch :  a  marchogwn  ar 
feirch  buain;  am  hynny  y  bydd 
buain  y  rhai  a'ch  erlidio. 

17  **  Mil  a  ffy  wrth  gerydd  un ;  ac 
wrth  gerydd  pump  y  tfowch,  hyd 
oni'ch  gadawer  megis  hwylbren  ar 
ben  mynydd,  ac  fel  baner  ar  fryn. 

18  IT  Ac  am  hynny  y  disgwyl  yr 
Arglwydd  i  drugarhâu  wrthych, 
i'e,  am  hynny  yr  ymddyrchaif  i 
dosturio  wrthych ;  canys  DxJW  cyf- 
iawnder  yw  yr  Arglwydd.  '  Gwỳn 
eu  byd  y  rhai  oil  a  ddisgwyliant 
wrtho. 

19  Canys  y  bobl  a  drig  yn  Sion  o 
fewn  Jerusalem :  gan  wylo  nid  wyli ; 
gan  drugarhâu  efe  a  drugarhâ 
wrthyt ;  wrth  lef  dy  waedd,  pan  ei 
clywo,  efe  a'th  atteb  di. 

20  A'r  Arglwydd  a  rydd  i  chwi 
*  fara  ing,  a  dwfr  gorthrymder  ;  ond 
ni  chornelir  dy  athrawon  mwy, 
eithr  dy  lygaid  fyddant  yn  gweled 
dy  athrawon : 

21  A'th  glustiau  a  glywant  air 
o'th  ol  yn  dywedyd,  Dyma  y  ffordd, 
rhodiwch  ynddi,  pan  *bwysoch  ar 
y  llaw  ddehau,  neu  pan  bwysoch 
ar  y  llaw  aswy. 

22  ^"  Yna  yr  halogwch  ball  ^dy  gerf- 
ddelw  arian,  ac  ephod  dy  dawdd- 
ddelw  aur ;  gwasgeri  hwynt  fel  cad- 
ach  mis-glwyf,  a  dywedi  wrthynt, 
Dos  ymaith. 

23  Ac  efe  a  rydd  wlaw  i'th  had 
pan  hauech  dy  dir,  a  bara  cnwd  y 
ddaear,  ac  efe  a  fydd  yn  dew  ac  yn 
ami ;  a'r  dydd  liwnnw  y  pawr  dy 
anifeiliaid  mewn  porfa  helaeth. 

24  Dy  ychain  hefyd  a'th  asynod, 
y  rhai  a  lafuriant  y  tir,  a  borant 
ebran  ^pur,  yr  hwn  a  nithiwyd  â 
gwyntyll  ac  â  gogr. 

25  Bydd  hefyd  ""ar  bob  mynydd 
uchel,  ac  ar  bob  bryn  dyrchafedig, 
afonydd  a  ffrydiau  dyfroedd,  yn 
nydd  y  lladdfa  fawr,  pan  syrthio  y 
tyrau. 

26  A  bydd  Uewyrch  y  lleuad  fel 
llewyrch  yr  haul,  a  Uewyrch  yr  haul 
fydd  saith  mwy,  megis  llewyrch 
saith  niwrnod,  yn  y  dydd  y  rhwyma 
yr  Arglwydd  friw  ei  bobl,  ac  yr 
iachao  archoU  eu  dyrnod  hwynt. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

713. 

P  ad.  7. 


1  Lef.  26.  3. 
Deut.  28. 
25.  a  32.  30. 


r  Ps.  2. 12. 

a  34.  8. 
Diar.16. 20. 
Jer.  17.  7. 


8 1  Brcn. 

22.  27. 


u  pen.  2.  20.  ; 
a  31.  7.         I 

iHeb.  ÿCî/- 
ddcliv  dij      I 
arian,  I 


Ä  Neu, 

hlasus. 

Heb. 

lefeinioa. 
^  pen.  2.  14, 

15. 


Yìifydrwìjdd  y  hóbl. 


ESAIAH,  XXXL 


Beìiditliîon  teymas  Crîst. 


Cyn 
CEIST 

Cylcli 
713. 

6'Neu,toster 
yjfagl. 


7  pen.  8.  8. 


«  pen.  37. 


a  Ps.  42.  4. 


"fJleb.graig 

Inrael : 
Deut.32.4. 


b  pen.  37. 

30. 
c  jieu.  10.  5, 

24. 

8  Heb.  A 
phoh  my- 
nediad  i/ 
w><ile.n,&.c, 

9  neb. 
hair  yr 
Arglwydd 
■iddi 

orphwys 
arno. 


Cvlch 
713. 
«  pfin.  30.  2. 
lOzec.  17. 
15. 
b  I's.  20.  7. 


8Heb. 

symmitda 
ei  air. 


27  IT  Wele  enw  yi*  Arglwydd  yn 
dyfod  o  bell,  yn  llosgi  gan  ei  ddig- 
ofaint  ef,  ^a'i  faich  sydd  drwrn; 
ei  wefusau  a  lan-wyd  o  ddigter,  a'i 
dafod  sydd  megis  tan  ysoL 

28  Ei  anadl  hefyd,  megis  afon  lif- 
eiriol,  'a  gyrhaedd  hyd  banner  y 
gwddf,  i  nitliio  y  cenhedloedd  â 
gogr  oferedd ;  a  bydd  '  fírwyn  yng 
ngenau  y  bobloedd,  yn  eu  gyri-u 
ar  gyfeiliorn. 

29  Y  gan  fydd  gennych  megis  y 
noswaith  *  y  sancteiddir  ucliel-wyl ; 
a  Uawenydd  calon,  megis  pan  elo 
un  â  phibell  i  fyned  i  fynydd  yr 
Arglwydd,  at  "^  Gadara  yr  IsraeL 

30  A'r  Arglwydd  a  wna  glywed 
ardderchowgrwydd  ei  lais,  ac  a 
ddengys  ddisgyniad  ei  fraich,  mewn 
digter  llidiog,  ac  â  fflam  dan  ysol, 
â  gwasgarfa,  ac  â  tbymmestl,  ac 
â  cherrig  cenllysg. 

31  Cauys  ^  â  llais  yr  Arglwydd  y 
distrymr  Assur,  ^  yr  liwn  a  daraw- 
ai  a'r  wialen. 

32  ^  A  plia  le  bynnag  yr  elo  y 
wialen  ddiysgog,  yi*  hon  a  ^  esyd  yr 
Arglwydd  arno  ef,  gyd  â  thympan- 
au  a  tlielynau  y  bydd :  ac  â  rhyfel 
tost  yr  ymladd  efe  yn  ei  erbyn. 

33  Canys  darpar^vyd  Tophet  er 
doe,  ie,  parottôwyd  hi  i'r  brenhin : 
efe  a'^  dyfnhaodd  hi,  ac  a'i  ehang- 
odd :  ei  cíiynneuad  sydd  dan  a 
choed  lawer ;  anadl  yr  Arglavydd, 
megis  afon  o  fi.'wmste,n,  sydd  yn  ei 
hennyn  hi 

PENNOD  XXXI. 

1  Y  propliwyd  yn  dangos  melldigedîg  yrtfyd- 
noydd  y  hohl,  yn  hyderu  ar  yr  Aipht,  ac 
yn  ymwrthod  â  Duw.  6  Y  mae  yn  annog  i 
edifarhau  ;  8  ac  yn  dangos  cwymp  Assyria. 

GWAE  y  rliai  "a  ddisgynant  i'r 
Aipht  am  gynnorthwy,  ac  **a 
ymddiriedant  me^vn  meirch,  ac  a 
hyderant  ar  gerbydau,  am  eu  bod 
yn  ami ;  ac  ar  wŷr  meirch,  am  eu 
bod  yn  nerthol  iawn :  ond  nid 
edrychant  am  Sanct  Israel,  ac  ni 
cheisiant  yr  Arglwydd. 

2  Etto  y  mae  efe  yn  ddoeth,  ac  a 
ddaw  â  chospedigaeth,  ac  ni  ^eilw 
ei  air  yn  ol ;  eithr  C3rfyd  yn  erbyn 
tŷ  y  rhai  drygioniis,  ac  yn  erbyn 
cjTinorthwy  y  rhai  a  weithredant 
anwiredd. 

3  Yr  Aiphtiaid  hefyd  ydynt  ddyn- 
ion,  ac  nid  Duw;  a'u  meirch  yn 
gnawd,  ac  nid  yn  yspryd.  Pan  es- 
tyno  yr  Arglwydd  ei  law,  yna  y 
syrth  y  cynnorthwywyr,  ac  y  cwymp 


y  cyunorthwyedig,  a  hwynt  oil  a 
gyd-ballant. 

4  Canys  fel  hyn  y  dywedodd  yr 
Arglwydd  wrthyf,  Megis  y  rhua 
hen  lew  a'r  Hew  ieuangc  ar  ei  ys- 
glyfaeth,  yr  hwn,  er  galw  lliaws  o 
fugeiliaid  yn  ei  erbyn,  ni  ddychryn 
rhag  eu  Uef  hwynt,  ac  nid  ymostwng 
er  eu  ^twrf  hwynt:  felly  y  disgyn 
Arglwydd  y  lluoedd  i  ryfela  <£'os 
fynydd  Sion,  a  thros  ei  fryn  ef. 

5  **  Megis  adar  yn  ehedeg,  felly  jr 
amddiffyn  Arglwydd  y  lluoedd  Je- 
rusalem ;  ^  gan  amddiffyn  a  gwared, 
gan  basio  heibio  ac  achub. 

6  "1Í  Dychwelwch  at  yr  hwn  'y 
Uwyr-giliodd  meibion  Israel  oddi 
WTtho. 

7  0  herwydd  yn  y  dydd  hwiinw 
^gwrthodant  bob  un  *ei  eilunod  ar- 
ian,  a'i  eilunod  aur,  y  rhai  a  Aniaeth 
eich  dwylaw  eich  liun  yn  bechod 
i  cliwL 

8  IT  A'r  Assyriad  a  syrth  trwy 
gleddyf,  ^uid  eiddo  gwi*  grymmus ; 
a  chleddyf,  nid  eiddo  dyn  gwael, 
a'i  difa  ef:  ac  efe  a  fíy  ^rliag  y 
cleddyf,  a'i  wŷr  ieuaingc  a  fyddant 
dan  dreth. 

9  "^Ac  ^efe  a  â  i'w  graig  rhag 
ofn ;  a'i  dywysogion  a  ofhant  rhag 
y  faner,  medd  yr  Arglwydd,  yi* 
hwn  y  mae  ei  dan  yn  Sion,  a'i  ffwrn 
yn  Jerusalem. 

PENNOD  XXXII. 

1  Bendithion  teyrnas  Crist.  9  Ehag-ddangos 
difrod ;  15  ac  addaw  adnewyddiad  ar  ol 
hymiy. 

WELE,  *  brenhin  a   deymasa 
me\vTi  cyfiawnder,  a  thjníTys- 
ogion  a  lywodraethant  mewai  barn. 

2  A  gwr  fydd  megis  yn  ymguddfa 
rhag  y  gwynt,  ac  yn  lloches  rhag  y 
dymmestl ;  megis  afonydd  dyfroedd 
mewn  sychdir,  megis  cysgod  craig 
^  fawr  mewn  tir  ^  sychedjg. 

3  Yna  ^'llygaid  y  rhai  a  welant  ni 
chauir,  a  chlustiau  y  rhai  a  glyw- 
ant  a  "WTandawant. 

4  Calon  y  rhai  ehud  hefyd  a  ddeall 
wybodaeth,  a  thafod  y  rhai  bloesg 
a  brysura  lefaru  yn  *  eglur. 

5  Ni  elwir  mwy  y  coegddyn  yn 
fonheddig,  ac  ni  ddywedir  am  y 
cybydd,  Hael  yiv. 

6  Canys  coeg^vr  a  draetha  goegni, 
a'i  galon  a  wna  anwiredd,  i  ragrith- 
io,  ac  i  draethu  amryfusedd  yn 
erbyn  yr  Arglwydd,  i  ddiddymrau 
enaid  y  newynog;  ac  efe  a  wna  1 
ddiod  y  sychedig  ballu. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

713. 


3Neu, 
lliaws, 
neu,  tyr/a. 


e  Deut.  32. 
11. 
Ps.  91.  4. 


e  no8.  9.  9. 


t  pen.  2.  20. 
a  30.  22. 

4Heb. 
eiUmod  ei 
arian,  &c. 


s  Edrych 
2  Brùii.  19. 
35. 

5  Neu, 
rhag  ofn. 


6  Neil,  Ai 
graig  a  d 
ymailh 
rhag  ofn, 

t  pen.  37. 
37. 


a  Ps.  45. 1, 

Zech.  9.  9. 


2 Ileb. 

drmn. 
3  Neu,  blin. 
b  pen.  35. 

5,6. 


4  Neu, 
hyaicdl. 


Barncdigacthau  Duw 


ESAIAH,  XXXIII.  yn  erhyn  elynion  yr  eglwys. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
713. 

6  Neu,  yn 
erhijn  ijr 
anglieiiuf 
rnewn 
bnrn. 

*  Neu, 
ticrhe'ir. 


7  Dyddiau 
a  blynydd- 
Oidd  lawer. 


c  pen.  34. 
13. 

Hos.  9.  6. 
8  Neu, 

yn  Uosgi 

pob  tŷ. 
d  pen.  22.  2. 


•  Ps.  101. 

30. 
fpen.  29. 

17.  a  35.  2. 


8  Neu, 
yn  isel 


»  pen.  21, 
Hab.  2. 


i)  Dat.  13. 
1Ü. 


7  Arfau  y  cybydd  sydd  ddrygion- 
iis :  efe  a  ddycliymmyg  ddichellion 
i  ddifwyno  y  trueiniaid  trwy  ym- 
adroddion  gau,  pan  draetho  ^yr 
anghenus  yr  unia^viL 

8  Ond  yr  hael  a  ddychymmyg  hael- 
ioni ;  ac  ar  liaelioni  y  ^  saif  efe. 

9  1Í  Cyfodwch,  yrragedd  diwaith; 
clywch  fy  Uais  :  gwrandêwch  fy  ym- 
adrodd,  ferched  diofaL 

10  'Dyddiau  gyd  â  blwyddyn  y 
trallodir  chwi,  Avi-agedd  difraw : 
canys  darfu  y  cynliauaf  gwin,  ni 
ddaw  cynnulL 

11  Ofnwch,  rai  difraw;  dychryn- 
Avch,  rai  diofal :  ymddiosgwch,  ac 
ymnoetliwch,  a  gwregyswch  sach- 
I'ian  am  eich  llwynau. 

12  Galarant  am  y  tethau,  am  y 
meusydd  hyfryd,  am  y  wiuwydden 
flrsvythla^Mi. 

13  ''Cyfyd  drain  a  mieri  ar  dir 
fy  mhobl,  ie,  ^  ar  bob  tŷ  llawenydd 
yn^j  ddinas  hyfryd. 

14  Canys  y  palasau  a  wrthodir, 
lliosowgr^vydd  y  ddinas  a  adewir, 
yr  amddiJÖTynfeydd  a'r  tyrau  fydd- 
ant  yn  ogofeydd  hyd  byth,  yn  hyf- 
rydwcli  asynod  gwylltion,  yn  borfa 
diadellau ; 

15  Hyd  ®oni  tliywallter  arnom  yr 
yspryd  o'r  uclielder,  a  bod  ^yr  an- 
ialwch  yn  ddoldir,  a  chyfrif  y  doldir 
yn  goed-tir. 

16  Yna  y  trig  barn  yn  yr  anialwch, 
a  chyfiawnder  a  erys  yn  y  doldir. 

17  A  gwaith  cyfiawnder  fydd  hedd- 
wcb;  le,  gweitlired  cyfiawnder  j^diZ 
llonyddwch  a  diogelwch,  hyd  byth. 

18  A'm  pobl  a  drig  mewn  pres- 
wylfa  heddychlawn,  ac  mewn  an- 
neddau  diogel,  ac  mewn  gorphwys- 
faoedd  Uonydd : 

19  Pan  ddisgyno  cenllysg  ar  y 
coed,  ac  y  gostyngir  y  ddinas  ^mewn 
lie  isel. 

20  Gwỳn  eich  byd  y  rhai  a  hauwch 
ger  Haw  pob  dyfroedd,  y  rhai  a  yi*- 
rwch  draed  yr  ŷch  a'r  asyn  yno. 

PENNOD  XXXIII. 

1  Barnedigaethau  Duw  yn  erhyn  gelynion  yr 
eglioys.    13  Rhagorfraint  y  duwidl. 

GWAE  di  "anrheithiwr,  a  thi  heb 
dy  anrheithio ;  a  thi  anffydd- 
lawn,  .er  na  wnaed  yn  anffyddlawn 
â  thi :  ^  pan  ddarffo  i  ti  anrheithio, 
y'th  anrheithir;  a  phan  ddarifo  i 
ti  fod  yn  anffyddlawn,  byddant  an- 
ffyddlawn i  ti. 

2  Arglwydd,  trugarhâ  wrthym ; 
wrthyt  y  disgwyliasom :  bydd  fraich 


iddynt  bob  bore,  a'n  hiachawdwr- 
iaeth  ninnau  yn  amser  cystudd. 

3  Wrth  lais  y  twrf  y  gwibiodd  y 
bobl;  wrth  ymddyrchafu  o  honot 
y  g^vasgarwyd  y  cenhedloedd. 

4  A'ch  yspail  a  gynhullir  fel  cyn- 
hulliad  lindys ;  fel  gwibiad  ceiliogod 
rhedyn  y  rhed  efe  arnynt 

5  Dyrchafwyd  yr  Arglwydd; 
canys  preswylio  y  mae  yn  yr  ucliel- 
der: efe  a  lanwodd  Sion  o  farn  a 
chyfiawnder. 

6  A  sicrwydd  dy  amserau,  a  nerth 
iachawdwriaeth,  fydd  doethineb  a 
gwybodaeth :  ofh  yr  Arglwydd  yw 
ei  drysor  ef. 

7  Wele,  eu  ^rhai  dewrion  a  waedd- 
ant  oddi  allan :  cenhadon  heddwch 
a  wylant  yn  chwerw. 

8  "Aeth  y  prif-ffyrdd  yn  ddi- 
sathr,  darfu  cynniweirydd  llwybr: 
diddymmodd  y  cyfammod,  diystyr- 
odd  y  dinasoedd,  ni  wnaeth  gyfrif 
o  ddynion. 

9  Galarodd  a  Uesgaodd  y  ddaear ; 
cywilyddiodd  Libanus,  a  ^  thorrwyd 
ef ;  Saron  a  aeth  megis  anialwch, 
ysgyd^vyd  Basan  hefyd  a  CharmeL 

10  Cyfodaf  yn  awr^  medd  yr  Ar- 
glwydd :  ymddyrchafaf  weithian ; 
ymgodaf  bellach. 

11  '^Chwi  a  ymddygwch  us,  ac  a 
esgorwch  ar  sofl;  eich  anadl  fel 
tan  a'ch  ysa  chwi. 

12  A'r  bobloedd  fyddant  fel  Uosg- 
fa  calch,  fel  drain  wedi  eu  torri  y 
llosgir  hwy  yn  tan, 

13  IT  Gwrandêwch,  belledigion,  yr 
hyn  a  wneuthum ;  a  g^vybyddwch, 
gymmydogion,  fy  nerth. 

14  Pechaduriaid  a  ofnasant  yn  Sion, 
dychryn  a  ddaliodd  y  rhagrithwyr : 
pwy  o  honom  a  drig  gyd  a'r  tan 
ysol?  pwy  o  honom  a  breswyHa 
gyd  â  llosgfeydd  tragyvvyddol  ? 

15  °Yr  hwn  a  rodia  mewn  cyfiawn- 
der, ac  a  draetha  uniondeb,  a  >yrth- 
yd  elw  *  trawsder,  a  ysgydwo  ei  law 
rhag  derbyn  gwoljr,  a  gauo  ei  glust 
rhag  clywed  ^celanedd,  ac  a  gauo  ei 
lygaid  rhag  edrych  ar  ddrygioni ; 

16  Efe  a  bres^vylia  yr  uchelderau ; 
cestyll  y  c,Yc\g\Wi  fydd  ei  amddiff- 
ynfa  ef :  ei  fara  a  roddir  iddo,  ei 
áÒMÍrfydd  sicr. 

17  Dy  lygaid  a  welant  y  brenhin 
yn  ei  degwch :  gwelant  ^y  tir  pell. 

18  Dy  galon  a  fyfyria  ofn ;  ^pa  le 
y  mae  yr  ysgrifenydd  ?  pa  le  y  mae 
y  '  trysorwr  ?  pa  ie  y  «^«e  rhifwr 
y  tyrau  ? 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

713. 


2  Neu, 
cenhadon. 


c  Earn.  5. 6. 


5  Neu, 
gwywodd. 


d  Ps.  7.  34. 


e  Pa.  15.  2. 
a  24.  4. 


i  Neu, 
twyll. 


6  Heb. 
gwaed. 


6  Heb.  dir 
y  pelMer. 

1 1  Cor.  1. 
£0. 

7  Heb. 

pii-ytwrt 


Dial  Duw  ar 


ESAIAH,  XXXIV. 


elynion  ei  eghvys. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

713, 

e  2  Bren. 

19.  32. 
h  Deut.  28. 

49. 

Jer.  5. 15. 
1  Ps.  46.  5. 

a  125. 1, 2. 


SHeb. 
ehang-Ue, 
neu, 
ehang-law. 


k  lago  4. 12. 


9  Neu, 
GoUyng- 
wyd. 


2Heb. 

ai  chiif- 
lawnder. 


t)  Ps.  102. 

26. 

Ezec.  32. 7. 

Joel  2.  31. 

a  3. 15. 

Matt.  24. 

29. 

2Petr3.10. 
c  Dat.  6.  14. 
d  Dat.  C.  la 
6  Jer.  46. 10. 
'  Jer.  49.  7. 


?  pen.  63. 1. 
Seph.  1. 7. 


19  Ni  schei  weled  ^pobl  greu- 
lawn,  pobl  o  iaith  ddyfnach  nag 
a  ddeallech  di,  neu  floesg  dafod, 
fel  na  ddeallech. 

20  Gwel  Sion,  dinas  ein  cyfarfod  : 
dy  lygaid  a  welant  'Jerusalem,  y 
breswylfa  lonydd,  y  babell  ni  thyn- 
nir  i  lawr,  ac  ni  syflir  un  o'i  hoelion 
byth,  ac  ni  thorrir  un  o'i  rhafíau. 

21  Eithr  yr  Aeglwydd  ardderch- 
og  fydd  yno  i  ni,  yn  fangre  afonydd 
a  fírydiau  ^  Uydain :  y  rhwyf-long 
nid  â  trwyddo,  a  Uong  odidawg  nid 
â  drosto. 

22  Canys  yr  Arglwydd  yw  ein 
barnwr,  yr  Arglwydd  yw  ein 
■^deddfwr,  yr  Arglwydd  yw  ein 
brenhin ;  efe  a'n  ceidw. 

23  ^  GoUyngasant  dy  raffau,  ni 
chadarnhasant  eu  li\\^lbren  yn  iawn, 
ni  thaenasant  yr  hwyl ;  yna  y  rhen- 
nir  ysglyfaeth  yspail  fawr,  y  cloif- 
ion  a  ysglyfaethant  yr  ysglyfaeth. 

24  Ac  ni  ddywed  y  preswylydd, 
Claf  ydwyf :  maddeuir  anwiredd  y 
bobl  a  drigant  ynddi. 

PENNOD  XXXIV. 

1  Y  harnedigaethau  y  mae  Duw  yn  d'ial  ei 
eglwys  â  hwynt..  11  Difrod  ei  gelynion  hi. 
16  Sicred  yw  y  brophwydoliaeth. 

NESEWCH,  genhedloedd,  i  glyw- 
ed,  a  gwrandêwch,  bobloedd ; 
gwrandawed  y  ddaear  ^ac  oil  y 
sydd  ynddi,  y  byd  a'i  hoU  gnwd 

2  Canys  llidiowgrwydd  yr  Ar- 
glwydd sydd  ar  yr  hoU  genhedl- 
oedd, a'^  sorriant  ar  eu  holl  luoedd 
hwynt :  difrododd  hwynt,  rhoddes 
hwynt  i'r  Uaddfa. 

3  A'u  Uaddedigion  a  fwrir  allan, 
''a'u  drewiant  o'u  celanedd  a  gyf- 
yd  i  fynu,  y  mynyddoedd  hefyd  a 
doddant  o'u  gwaed  hwynt. 

4  ''HoU  lu  y  nefoedd  hefyd  a 
ddattodir,  "  a'r  nefoedd  a  blygir  fel 
Uyfr:  al  holl  lu  a  syrth,  fel  y  syrth- 
iai  deilen  o'r  winwydden,  ac  fel 
"^ffigysen  yn  syrthio  oddi  ar  y  pren. 

5  Canys  *fy  nghleddyf  a  drochir  yn 
y  nefoedd :  wele,  ^ar  Edom  y  disgyn 
i  fam,  ac  ar  y  bobl  a  ysgymmunais. 

6  Cleddyf  yr  Arglwydd  a  Ian  wyd 
o  waed,  tewychodd  gan  frasder,  a 
chan  waed  ŵyn  a  bychod,  gan  fi-as- 
der  arennau  hyrddod :  canys  ^  mae 
i'r  Arglwydd  aberth  yn  Bosrah,  a 
lladdfa  fawr  yn  nhir  Edom. 

7  A  disgyn  yr  unicorniaid  gyd  a 
hwynt,  a'r  bustych  gyd  a'r  teirw ; 
a'u  tir  hwynt  a  feddwa  o'u  gwaed 
hwynt,  a'u  Uwch  fydd  tew  o  frasder. 

672 


8  Canys  ''diwrnod  dial  yr  Ar- 
glwydd, blwyddyn  taledigaeth  yn 
achos  Sion,  yw. 

9  'A'i  hafonydd  a  droir  yn  bŷg, 
a'i  Uwch  yn  frwmstan,  a'i  daear  yn 
bŷg  Uosgedig. 

10  Nis  diffoddir  nos  na  dydd ;  ^  ei 
mwg  a  ddring  byth :  '  o  genhedl- 
aeth  i  genhedlaeth  y  diffaethir  hi ; 
ni  bydd  cynniweirydd  trwyddi  byth 
bythoedd. 

11  1Í ""  Y  pelican  hefyd  a'r  draen- 
og  a'i  meddianna;  y  dyUuan  a'r 
gigfran  a  drigant  ynddi ;  ac  "  efe  a 
estyn  arni  linyn  annhrefn,  a  meini 
gwagedd. 

12  Ei  phendefigion  hi  a  alwant 
i'r  frenhiniaeth,  ond  ni  bydd  yr  un 
yno,  a'i  holl  dywysogion  hi  fyddant 
ddiddym. 

13  "Cyfyd  hefyd  yn  ei  phalasau 
ddrain,  danadl  ^  ac  ysgall  o  fewn  ei 
cheurydd:  a  ^hi  a  fydd  yn  drigfa 
dreigiau,  yn  gyntedd  i  ^gywion  yr 
estrys. 

14  Ac  ^anifeiliaid  gwylltion  yr  an- 
ialwch,  a'r  ^  cathod,  a  ymgyfarfydd- 
ant :  yr  ellyll  a  eilw  ar  ei  gyfaiU ; 
yr  ŵyU  a  orphwys  yno  hefyd,  ac  a 
gaiff  orphwysfa  iddi. 

15  Yno  y  nytha  y  dylluan,  ac  y 
dodwya,  ac  y  deora,  ac  a  gasgl  yn 
ei  chysgod ;  y  fwlturiaid  a  ymgasgl- 
ant  yno  hefyd,  pob  un  gyd  a'i 
gymhar. 

16  IF  Ceisiwch  allan  o  lyfr  yr  Ar- 
glwydd, a  darllenwch ;  ni  phalla  un 

0  hyn,  ni  bydd  un  heb  ei  gymhar ; 
canys  fy  ngenau,  efe  a  orchymyn- 
odd,  a'i  yspryd,  efe  a'u  casglodd 
hwynt. 

17  Efe  hefyd  a  fwriodd  y  coelbren 
iddynt,  a'i  law  ef  a'i  rhannodd  hi 
iddynt  wrth  linyn :  meddiannant  hi 
hyd  byth,  a  phreswyliant  ynddi  o 
genhedlaeth  i  genhedlaeth. 

PENNOD  XXXV. 

1  Hyfrydwcli  a  godidowgrwydd  teyrnas  Crist. 
3    Gysuro   y  gweiniaid   trwy   rinweddau   a  Í 
hreirdiau  yr  efengyl. 

^  "'^R  anialwch  a'r  anghyfannedd- 
X   le  a  lawenychant  o'u  plegid ; 
y  diffaethwch  hefyd  a  orfoledda,  ac 
a  flodeua  fel  rhosyn. 

2  ''Gan  flodeuo  y  blodeua,  ac  y 
Uawenycha  hefyd  â  Uawenydd  ac  â 
chân :  gogoniant  Libanus  a  roddir 
iddo,  godidowgrwydd  Carmel  a 
Saron :  hwy  a  welant  ogoniant  yi' 
Arglwydd,  a  godidowgrwydd  ein 
Duw  ni 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

713. 

h  pen.  63.  i. 

i  Edrych 
Ueut.  29. 
23. 

k  Dat.  14. 

11.  a  18. 18. 

a  19.  3. 
1  Mai.  1.  4. 


n>  pen.  14. 

Seph.2.14. 
Dat.  IS.  2. 
n  2  Bren. 
21.  13. 
Galai-.  2. 3. 


0  Hos.  9.  6, 

3  Neu, 

a  mi'eri. 
P  pen.  la 
21,  &c. 

4  Heb. 
ferched. 

5  Ziim. 

6  lim,. 


»pen.  Six 
12. 


b  pen.  32. 


Ràbsaceh  yn  annog 


ESAIAH,  XXXVI. 


y  hohl  i  wrtliryfel. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

713. 

«  Jnb4.3,4. 
Heb.12.12. 
2  lleb. 

prÿsur. 


d  pen.  29. 
18.  a  32.  3, 

4.  a  42.  7. 
Matt.  9. 27, 
&c.  a  11.  5. 
a  12.  22. 
a20.30,&c. 
a  21.  14. 
loan  9. 6, 7. 

e  Matt.  11. 

5. 

Marc  7.  32, 

&c. 
Î  Matt.  11. 

5.  a  15.  30. 
a  21. 14. 
loan  5. 8, 9. 
Act.  3.  2, 
&c.  a  8.  7. 
a  14.  8,  &c. 

e  Matt.  9. 

32,33. 

a  12.  22. 

a  15.  30. 
h  loan  7. 38, 

39. 
1 11311.  41. 18. 

a  43.  19. 
k  pen.  34. 

13. 
S  Neil, 

cijntedd. 
1  pen.  52.  1. 

.Toel  3.  17. 

Dat.  21. 27. 
4  Neil,  efe 

a  fydd  gyd. 

nr  rhai 

hynny. 
K  Lof.  26.  6. 

]  .en.  11.  9. 
m  pen.  51. 

11. 


o  pen.  25.  8. 
Uat.  7. 17. 
a  21.  4. 


713. 
>  2  Bren. 
18.  13,  17. 
2Chron. 
32.1. 


710. 


3  1Í  '^Cadanihêwch  y  dwylaw  llesg, 
a  chryfhêwch  y  gliniau  gweiniaid. 

4  Dywedwch  wrth  y  rhai  ^oftius  o 
galon,  Ymgryfhêwch,  nac  ofnwch : 
wele,  eich  Duw  chwi  a  ddaw  â 
dial,  te,  Duw  â  tlialedigaeth ;  efe 
a  ddaw,  ac  a'ch  achub  chwi. 

5  ^Yna  yr  agorir  llygaid  y  deill- 
ion,  a  *chlustiau  y  byddarion  a 
agorir. 

6  Yna  ^y  Uamma  y  cloíF  fel  hydd, 
ac  y  can  ^  tafod  y  mudan :  canys 
^dyfroedd  a  dyrr  allan  'yn  yr  aniai- 
wch,  ac  afonydd  yn  y  diifaethwch. 

7  Y  crasdir  hefyd  fydd  yn  llyn, 
a'r  tir  sychedig  yn  flynhonnau  dyfr- 
oedd;  yn  ^nhrigfa  y  dreigiau,  a'u 
gorweddfa,  y  hydd  ^cyfle  corsen- 
nau  a  brwyn. 

8  Yna  y  bydd  prif-ffordd,  a  ffordd ; 
a  Ffordd  sanctaidd  y  gelwir  hi:  ^yr 
halogedig  nid  â  ar  hyd-ddi ;  canys 
*  hi  a  fydd  i'r  rhai  hynny :  a  rodio 
y  ffordd,  pe  hyddent  yniydion,  ni 
chyfeiliornant. 

9  ™Ni  bydd  yno  lew,  a  bwystfil 
gormesol  ni  ddring  iddi,  ac  nis 
ceir  yno ;  eithr  y  rhai  gwaredol  a 
rodiant  yno. 

10  °  A  gwaredigion  yr  Arglwydd 
a  ddychwelant,  ac  a  ddeuant  i  Sion 
â  chaniadau,  ac  â  llawenydd  tra- 
gywyddol  ar  eu  pen :  goddiweddant 
lawenydd  a  hyfrydwch,  a  "chystudd 
a  galar  a  flfy  ymaith. 

PENNOD  XXXVI. 

1  Senacherih  yn  dyfod  yn  erhyn  Jiidnh.  4  Rah- 
saceh,  wedi  ei  anfon  gan  Senacherih,  tnoy 
resymmaa  cablaidd,  yn  ceisio  gan  y  hohl  droi 
oddi  wrih  Hezec'iah.  22  Mynegi  ei  eiriau 
ef  i  Hezec'iah. 

C  yn  y  bedwaredd  flwyddyn  ar 
ddeg  i'r  brenhin  Hezeciah,  y 
(laeth  Senacherib  brenhin  Assyria  i 
iynu  yn  erbyn  lioll  gaerog  ddinas- 
oedd  Judah,  ac  a'u  goresgynodd 
hwynt. 

2  A  brenhin  Assyria  a  anfonodd 
liabsaceh  o  Lachis  i  Jerusalem,  at  y 
brenhin  Hezeciah,  â  llu  dirfawr.  Ac 
efe  a  safodd  wrth  bistyll  y  llyn  uchaf, 
ym  mhrif-ffordd  maes  y  pannwr. 

3  Ac  aeth  atto  ef  Eliacim  mab 
Hilciah,  yr  hwn  oedd  ben-teulu,  a 
Sebna  yr  ysgrifenydd,  a  Joah  mab 
Asaph  y  cofiadur. 

4  *T[  A  dywedodd  Rabsaceh  with- 
ynt,  Dywedwch  yn  awr  wrth  Heze- 
ciah, Fel  hyn  y  dywed  y  brenhin 
mawr,  brenhin  Assyi'ia,  Pa  hyder 
yw  hwn  yr  ymddiriedi  ynddo  ? 

673 


5  Dywedais,  meddi,  (ond  nid  yd- 
ynt  ond  ^geiriau  ofer,)  Cynghor 
a  nerth  sydd  ^  gennyf  i  ryfel :  ar 
bwy,  attolwg,  yr  hyderi,  pan  wyt  yn 
gwrthryfela  i'm  herbyn  ? 

6  Wele,  hyderaist  ar  ""y  ffon  gorsen 
ddrylliedig  honno,  ar  yr  Aipht ;  yr 
hon  pwy  bynnag  a  bwyso  arni,  hi  a 
â  i  gledr  ei  law  ef,  ac  a  dyUa  trwy- 
ddi :  felly  y  mae  Pharaoh  brenhin 
yr  Aipht  i  bawb  a  hyderant  arno. 

7  Ond  OS  dywedi  wrthyf,  Yn  yr 
Arglwydd  ein  Duw  yr  ydym  yn 
ymddiried:  onid  efe  yw  yr  hwn  y 
darfn  i  Hezeciah  dynnu  i  lawr  ei 
uchelfeydd,  a'i  allorau,  a  dywedyd 
wrth  Judah  a  Jerusalem,  0  flaen 
yr  allor  hon  yr  addolwch  ? 

8  Ac  yn  awr  dod  wystlon,  attol- 
wg, i'm  liarglwydd  brenhin  As- 
syria, a  mi  a  roddaf  i  ti  ddwy  fil 
o  feirch,  os  gelli  di  roddi  rhai  a 
farchogo  arnynt. 

9  A  pha  fodd  y  troi  di  ymaith 
wyneb  un  capten  o'r  gweision  lleiaf 
i'm  harglwydd,  ac  yr  ymddiriedi 
yn  yr  Aipht  am  gerbydau  ac  am 
farchogion  ? 

10  Ai  heb  yr  Arglwydd  y  deuth- 
um  i  fynu  yr  awr  hon  yn  erbyn 
y  wlad  hon  iV  dinystrio?  yr  Ar- 
glwydd a  ddywedodd  wrthyf,  Dos 
i  fynu  yn  erbyn  y  wlad  hon,  a  din- 
ystria  hi. 

11  1Í  Yna  y  dywedodd  Eliacim,  a 
Sebna,  a  Joah,  wrth  Rabsaceh,  Llef- 
ara,  attolwg,  wrth  dy  weision  yn 
Syriaeg;  canys  yr  ydym  ni  yn  ei 
deall ;  ac  na  lefara  wrthym  yn  iaith 
yr  luddewon,  lie  y  clywo  y  bobl 
sydd  ar  y  mur. 

12  If  Ond  Rabsaceh  a  ddywedodd, 
Ai  at  dy  feistr  ac  attat  tithau  yr  an- 
fonodd iy  meistr  fi  i  lefaru  y  geiriau 
hyn  ?  onid  at  y  dynion  sydd  yn  eis- 
tedd  ar  y  mur  yr  anfonodd  fi,  fel  y 
bwyttaont  eu  torn  eu  hun,  ac  yr  yt- 
ont  eu  trwngc  eu  hun  gyd  â  chwi  ? 

13  A  safodd  Rabsaceh,  a  gwaedd- 
odd  â  Uef  uchel  yn  iaith  yr  ludd- 
ewon, ac  a  ddywedodd,  Gwran- 
dêwch  eiriau  y  brenhin  mawr, 
brenhin  Assyria : 

14  Fel  hyn  y  dywed  y  brenhin,  Na 
thwylled  Hezeciah  chwi:  canys  ni 
ddichon  efe  eich  gwaredu  chwi. 

15  Ac  na  phared  Hezeciah  i  chwi 
ymddiried  yn  yr  Arglwydd,  gan 
ddywedyd,  Yr  Arglwydd  gan  war- 
edu  a'ch  gwared  chwi,  ni  roddir  y 
ddinas  hon  yn  Haw  brenhin  Assyria. 


Cyn 

CRIST 

710. 

2  Heb. 

gmefusau. 

3  Neu,  raid. 

b  Ezec.  20. 
6,  7. 


Tristwch  Hezec'ialt. 


ESAIAH,  XXXVII. 


Esaiah  yn  ei  gysuro. 


Cyn 
CRIST 
710.       I 

4  Heb.  I 

fendiih.       ' 


»  2  Bren. 
19. 1,  &c. 


2  Neu, 
chyffro. 


16  Na  wrandêwch  ar  Hezeciali : 
canys  fel  hyn  y  dywed  brenhin  As- 
syria, Gwnewch  ^fwynder  â  mi,  a 
deuwch  allan  attaf,  a  bwyttêwch 
bob  un  o'i  winwydden  ei  hun,  a 
phob  un  o'i  ffigysbreii,  ac  yfed 
pawb  ddwfr  ei  fíyiinon  ei  hun ; 

17  Nes  i  mi  ddyfod  a'ch  dwyn 
chwi  i  wlad  megis  eicli  gwlad  eich 
hun,  gwlad  yd  a  gwin,  gwlad  bara 
a  gwinllannoedd. 

18  Gwyliwch  rhag  i  Hezeciah  eich 
hudo  chwi,  gan  ddywedyd,  Yr  Ar- 
GLWYDD  a'n  gwared  ni.  A  wared- 
odd  un  o  dduwiau  y  cenhedloedd 
ei  wlad  o  law  brenhin  Assyria  ? 

19  Mae  duwiau  Hamath  ac  Ar- 
phad?  mae  duwiau  Sepharfaim?  a 
waredasant  liwy  Samaria  o'm  Haw  i? 

20  Fwjsydd  ym  mhlith  holl  dduw- 
iau y  gwledydd  hyn  a'r  a  wared- 
asant eu  gwlad  o'm  Haw  i,  fel  y 
gwaredai  yr  Arglwydd  Jerusalem 
o'm  Haw  ? 

21  Eithr  hwy  a  dawsant,  ac  nid 
attebasant  air  iddo :  canys  gorchy- 
myn  y  brenhin  oedd  hyn,  gan  ddy- 
wedyd, Nac  atiebwch  ef. 

22  ^  Yna  y  daeth  Eiiacim  mab 
Hilciah,  yr  Invn  oedd  ben-teulu,  a 
Sebna  yi'  ysgrifenydd,  a  Joah  mab 
Asaph  y  cofiadur,  at  Hezeciah,  â'u 
dillad  yn  rhwygedig,  ac  a  fynegas- 
ant  iddo  eiriau  Eabsaceh. 

PENNOD  XXXVII. 

1  Hezeciah,  yn  ei  dristwch,  yn  gyrru  at  Esaiah 
i  gael  ganddo  loedd'io  clrosto  ef  a'i  bohl.  6 
Esaiah  yn  eu  cysuro  hwy.  8  Senacherih  yn 
myned  i  ymladd  â  Thirhacah,-  ac  yn  an/on 
llythyrau  cahlaidd  at  Hezeciah.  14  Gweddi 
Hezeciah.  21  Esaiah  yn  prophwydo  halchder 
a  chwymp  Senacherih,  a  llwyddiant  S'ion.'  36 
Angel  yn  lladd  yr  Assyriaid.  37  Lladd  Sena- 
cherih yn  Nine/ eh  gan  ei  feihion  ei  hun. 

A^PHAISr  glybu  y  brenhin  He- 
zeciah liynny,  efe  a  rwygodd 
ei  ddiHad,  ac  a  ymwisgodd  mewn 
sachlian,  ac  a  aeth  i  dŷ  yr  Ar- 
glwydd. 

2  Ac  a  anfonodd  Eliacim  y  pen- 
teulu,  a  Sebna  yr  ysgrifenydd,  a 
henuriaid  yr  offeiriaid,  wedi  ym- 
wisgo  meAvn  sachlian,  at  Esaiah  y 
prophwyd  mab  Amos. 

3  A  hwy  a  ddywedasant  wrtho, 
Fel  hyn  y  dywedodd  Hezeciah, 
Diwrnod  cyfyngder,  a  cherydd,  a 
^chabledd,  yw  y  dydd  hwn:  canys 
y  plant  a  ddaethant  hyd  yi*  en- 
edigaeth,  end  nid  oes  grym  i  esgor. 

4  Fe  allai  y  gwi'endy  yr  Ar- 
glwydd  dy  Dduw  eiriau  Rabsa- 

674 


ceh,  yr  h^m  a  anfonodd  brenhin 
Assyria  ei  feistr  i  gablu  y  Duw 
byw,  ac  y  cerydda  efe  y  geiriau  a 
glybu  yr  Arglwydd  dy  Dduw: 
am  hynny  dyrcha  dy  weddi  dros 
y  gweddill  sydd  i'w  gael. 

5  Felly  gweision  y  brenhin  Heze- 
ciah a  ddaethant  at  Esaiah. 

6  "li  A  dywedodd  Esaiah  wrthynt, 
Fel  hyn  y  dywedwch  ^vi'th  eich 
meistr,  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd, Nac  ofna  y  geiriau  a  glyw- 
aist,  trivy  y  rhai  y  cablodd  gweis- 
ion brenhin  Assyria  fi. 

7  Wele  fi  yn  rhoddi  "arno  ef  wynt, 
ac  efe  a  glyw  swn,  ac  a  ddychwel 
i'w  wlad :  g^vnaf  hefyd  iddo  syrthio 
gan  y  cleddyf  yn  ei  wlad  ei  hun. 

8  H  Yna  y  dychwelodd  Rabsaceh, 
ac  a  gafodd  frenhin  Assyria  yn 
rhyfela  yn  erbyn  Libnah :  canys 
efe  a  glywsai  ddarfod  iddo  iyned 
o  Lachis. 

9  Ac  efe  a  glywodd  son  am  Tir- 
hacah  brenhin  Ethiopia,  gan  ddy- 
wedyd, Efe  a  aeth  allan  i  ryfela  â 
thi.  A  phan  glywodd  hynny,  efe  a 
anfonodd  genhadau  at  Hezeciah, 
gan  ddywedyd, 

10  Fel  hyn  y  dywedwch  wrth  He- 
zeciah brenhin  Judah,  gan  ddywed- 
yd, Na  thwyUed  dy  Dduw  di,  yr 
hwn  yr  wyt  yn  ymddiried  ynddo, 
gan  ddywedyd,  Ni  roddir  Jerusa- 
lem yn  Haw  brenhin  Assyria. 

11  Wele,  ti  a  glywaist  yi'  hyn  a 
wnaeth  brenhinoedd  Assyria  i'r  hoU 
wledydd,  gan  eu  difrodi  hwynt ;  ac 
a  waredir  di  ? 

12  A  waredodd  duwiau  y  cenhedl- 
oedd hwynt,  y  rhai  a  ddarfu  i'm 
tadau  eu  dinystrio,  sef  Gozan,  a 
Haran,  a  Reseph,  a  meibion  Eden, 
y  rhai  oedd  o  fewn  Telassar  ? 

13  Mae  brenhin  ^Hamath,  a  bren- 
hin Arphad,  a  brenhin  dinas  Se- 
pharfaim, Hena,  ac  Ifah? 

14  1Í  A  chymmerth  Hezeciah  y 
llythyr  o  law  y  cenhadau,  ac  a'i 
darHenodd;  a  Hezeciah  a  aeth  i 
fynu  i  dy  yr  Arglwydd,  ac  a'i  lled- 
odd  ger  bron  yr  Arglwydd. 

15  A  Hezeciah  a  weddiodd  at  yr 
Arglwydd,  gan  ddywedyd, 

16  Arglwydd  y  lluoedd,  Duw 
Israel,  yr  hwn  wyt  yn  trigo  rhtvng 
y  cerubiaid,  ti  ydwyt  Dduw,  i'e, 
tydi  yn  unig,  i  hoH  deyrnasoedd  y 
ddaear :  ti  a  wnaethost  y  nefoedd 
a'r  ddaear. 

17Gogwydda,  Arglwydd,  dy  glust, 


Cyn 

CEIS'T 

710. 


3  Neu, 
ynddo  ef 
yspri/d. 


Prophivydoliaeth  Esaîah. 


ESAIAH,  XXXVIII. 


Lladd  Senacîierib. 


Cyn 

CEIST 

710. 


*  Ileb. 
diroeild. 


B  Carmel. 


I  2  Bren, 

19.  25. 


6  Neu,  a 
ddijgwn 
hijiimi  yn 
awr  i  10 
ddislri/w- 
io,  a  din- 
asoedd 
caerog  i 
fod  yn 
garnedd- 
au,  <kc. 


a  gwrando;  agor  dy  lygaid,  Ar- 
GLWYDD,  ac  edrych :  gwrando  hef- 
yd  hoU  eiriau  Senaclierib,  yr  hwn 
a  anfonodd  i  ddifenwi  y  Duw  byw. 

18  Gwir  yw,  0  Arglwydd,  i  fren- 
liinoedd  Assyria  ddifa  yr  hoU  *gen- 
hedloedd  a'u  gwledydd, 

19  A  rhoddi  eu  duwiau  hwynt  yn 
tan ;  canys  nid  oeddynt  hwy  dduw- 
iau,  ond  gwaitli  d^vylaw  dyn,  o  goed 
a  maen :  am  hynny  y  dinystriasant 
hwynt 

20  Yr  awr  lion  gan  liynny,  0  Ar- 
GLWYDD  ein  Duw,  achub  ni  o'i  law 
ef ;  fel  y  g^vypo  hoU  deyrnasoedd  y 
ddaear  mai  ti  yw  yi*  Arglwydd, 
tydi  yn  imig. 

21  IF  Yna  Esaiah  mab  Amos  a  an- 
fonodd at  Hezeciali,  gan  ddywedyd, 
Fel  hyn  y  dywed  Arglwydd  Dduw 
Israel,  0  herwydd  i  ti  weddio  attaf 
fi  yn  erbyn  Senacherib  brenhin  As- 
syria: 

22  Dyma  y  gair  a  lefarodd  yr  Ar- 
glwydd yn  ei  erbyn  ef ;  Y  forwyn 
mercli  Si'on  a'th  ddirmygodd,  ac 
a'th  watwarodd ;  merch  Jerusalem 
a  ysgydwodd  ben  ar  dy  ol. 

23  Pwy  a  ddifenwaist  ac  a  gebl- 
aist?  ac  yn  erbyn  pwy  y  dyrchef- 
aist  dy  lef,  ac  y  cyfodaist  yn  uchel 
dy  lygaid  ?  yn  erbyn  Sanct  Israel, 

24  Trwy  law  dy  weision  y  ceblaist 
yr  Arglwydd,  ac  y  dywedaist,  A 
lliaws  fy  ngherbydau  y  deuthiim  1 
fynu  i  uchelder  y  mynyddoedd,  i 
ystlysau  Libanus;  a  mi  a  dorraf 
uchelder  ei  gedrwydd,  a'l  ddewis 
fíynnidwydd;  âf  hefyd  i'w  gwrr 
uchaf,  ac  i  goed  ^  ei  ddoldir. 

25  Myfi  a  gloddiais,  ac  a  yfais 
ddwfr ;  â  gwadnau  fy  nhraed  hefyd 
y  sychais  holl  afonydd  y  gwarchaë- 
edig. 

26  •'Oni  chlywaist  wneuthur  o 
honof  hyn  er  ys  talm,  a'i  lunio  er 
y  dyddiau  gynt?  ^yn  awr  y  dygais 
hynny  i  ben,  fel  y  byddit  i  ddis- 
trywio  dinasoedd  caerog  yn  garn- 
eddau  dinystriol. 

27  Am  hynny  eu  trigolion  yn  gwt- 
toglaw  a  ddychrynwyd  ac  a  gywil- 
yddiwyd :  oeddynt  megis  gwellt  y 
maes,  fel  gwyrdd-lysiau,  a  glas- 
weUt  ar  bennau  tai,  neu  yd  wedi 
deifio  cyn  addfedu. 

28  Dy  eisteddiad  hefyd,  a'th  fyned- 
iad  allan,  a'th  ddyfodiad  i  mewn,  a 
adnabûm,  a'th  gynddeiriowgrwydd 
i'm  herbyn. 

29  Am  i  ti  ymgynddeiriogi  i'm 


herbyn,  ac  i'th  ddadwrdd  ddyfod 
i  fynu  i'm  clustiau ;  am  hynny  ^  y 
rhoddaf  iy  macli  yn  dy  ffroen  di, 
a'm  ffrwyn  yn  dy  weflau,  ac  a'th 
ddychwelaf  di  ar  hyd  yi*  un  ffordd 
ag  y  daethost. 

30  A  hyn  fydd  yn  arwydd  i  ti, 
Hezeciali :  Y  fl^vyddyn  lion  y  bwyt- 
têi  a  dyfo  o  hono  ei  hun ;  ac  yn  yr 
ail  flwyddyn  yr  attwf;  ac  yn  y 
drydedd  flwyddyn  hauwch  a  med- 
wch,  plennwch  winllannoedd  hef- 
yd, a  bwyttêwch  eu  fírwyth  hwynt. 

31  A'r  gweddill  o  dy  Judah,  yr 
liwn  a  adewir,  a  wreiddia  eilwaith  i 
waered,  ac  a  ddwg  ffrwyth  i  fynu. 

32  Canys  gweddill  a  â  allan  o  Je- 
rusalem, a'r  rhai  diangol  o  iynydd 
Sion :  ^  zel  Arglwydd  y  Uuoedd  a 
wna  hyn. 

33  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd  am  frenhin  Assyria,  Ni 
ddaw  efe  i'r  ddinas  hon,  ac  nid 
ergydia  efe  saeth  yno ;  hefyd  ni 
ddaw  o'i  blaen  â  tharian,  ac  ni 
fwrw  glawdd  i'w  herbyn. 

34  Ar  hyd  yr  un  ffordd  ag  y  daeth 
y  dychwel,  ac  ni  ddaw  i  mewn  i'r 
ddinas  hon,  medd  yr  Arglwydd. 

35  Canys  mi  *^a  ddifíynnaf  y  ddin- 
as hon,  i'w  chadw  hi  er  fy  mwyn 
fy  hun,  ac  er  mwyn  Dafydd  fy 
ngwas. 

36  IF  Yna  yr  aeth  s  angel  yr  Ar- 
glwydd, ac  a  darawodd  y'ngwersyll 
yr  Assyriaid  gant  a  phedwar  ugain 
a  phump  o  filoedd :  a  phan  gyfod- 
asant  yn  fore  drannoeth,  wele  hwynt 
oil  yn  gelaneddau  meirwon. 

37  1Í  FeUy  Senacherib  brenhin 
Assyria  a  ymadawodd,  ac  a  aeth, 
ac  a  ddychwelodd,  ac  a  drigodd 
yn  Ninefeh. 

38  1Í  A  bu,  fel  yr  ydoedd  efe  yn 
addoli  yn  nliŷ  Nisroch  ei  dduw,  i 
Adrammelech  a  Sareser  ei  feibion, 
ei  daro  ef  â'r  cleddyf;  a  hwy  a 
ddiangasant  i  wlad  '^Armenia.  Ac 
Esarhàdon  ei  fab  a  deyrnasodd  yn 
ei le  ef  , 

PENNOD  XXXVIII. 

1  Hezeciah,  ivedi  cad  cennadwn  o'i  farwolaeth, 
trwy  weddi  yn  cael  estyn  ei  einioes.  8  Yr 
haul  yn  myiied  ddeg  o  raddau  yn  ei  ol,  yn 
argoel  o'r  addewid  honno.   9  Can  diolch  He- 


YN  ■*  y  dyddiau  hynny  y  clafych- 
odd  Hezeciah  hyd  farw.  Ac 
Esaiah  y  prophwyd  mab  Amos  a 
ddaeth  atto  ef,  ac  a  ddywedodd 
wrtho,   Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 


Cyn 

CEIST 

710. 

1  pen.  30. 
28. 
Ezec.  38. 4. 


8  2  Bren. 
19.  31. 
pen.  9.  7. 


f  2  Bren. 
20.6. 


e  2  Bren. 
19.  35. 


7  Heb. 
Ararat. 


713, 
a  2  Bren. 
20.  1. 
2  Chron. 
32.  24. 


676 


Giüeddi  Hezeciah, 


ESAIAH,  XXXIX. 


o!i  gân  o  ddiolckgarwch. 


Cyn 

CEIST 

713. 

1 1leb.  Dod 

orchymyn 
am  dy  dŷ. 


S  Heb.  yng 
ngradduu. 


b  Ps.  27.  la 
a  116.  9. 


c  Job  7.  6. 
4  Neu,  oes. 


6  Ncn, 
■jjr  eddi. 


"3  pen.  59. 
IL 


GLWYDD,  ^Trefna  dy   dŷ ;    canys 
marw  fyddi,  ac  ni  byddi  byw. 

2  Yna  Hezeciah  a  droes  ei  wyneb 
at  y  pared,  ac  a  weddîodd  at  yr 
Arglwydd  : 

3  A  dywedodd,  Attolwg,  Ar- 
glwydd, cofia  yr  awr  hon  i  mi 
rodio  ger  dy  fron  di  me\vn  gwir- 
ionedd  ac  â  clialon  berffaith,  a 
gwneuthur  o  honof  yr  hyn  oedd 
dda  yn  dy  olwg.  A  Hezeciah  a 
wylodd  âg  wylofain  mawr. 

4  1Í  Yna  y  bu  gair  yr  Arglwydd 
wrth  Esaiah,  gan  ddywedyd, 

5  Dos,  a  dywed  wrth  Hezeciah,  Fel 
hyn  y  dywed  Arglwydd  Dduw 
Dafydd  dy  dad,  Clywais  dy  weddi 
di,  gwelais  dy  ddagrau ;  wele,  mi 
a  chwanegaf  at  dy  ddyddiau  di 
bymtheng  mlynedd. 

6  Ac  o  law  brenhin  Assyria  y'th 
waredaf  di  a'r  ddinas  :  a  mi  a  ddiff- 
ynnaf  y  ddinas  hon. 

7  A  hyn  fpdd  i  ti  yn  arwydd  oddi 
wrth  yr  Arglwydd,  y  gwna  yr  Ar- 
glwydd y  gair  hwn  a  lefarodd ; 

8  Wele  fi  yn  dychwelyd  cysgod 
y  graddau,  yr  hwn  a  ddisgynodd 
^yn  neial  Ahaz  gyd  â'r  haul,  ddeg 
o  raddau  yn  ei  ol.  Felly  yr  haul 
a  ddychwelodd  ddeg  o  raddau,  ar 
hyd  y  graddau  y  disgynasai  ar  liyd- 
ddynt. 

9  1Í  Ysgrifen  Hezeciah  brenhin 
Judah,  pan  glafychasai,  a  byw  o 
hono  o'i  glefyd: 

10  Myfi  a  ddywedais  yn  nhorriad 
fy  nyddiau,  Af  i  byrth  y  bedd; 
difuddiwyd  fi  o  weddill  fy  mlyn- 
yddoedd. 

11  Dywedais,  Ni  chaf  weled  yr 
Arglwydd  Ior  ''yn  nhir  y  rhai 
byw :  ni  welaf  ddyn  mwyach  ym 
mysg  trigolion  y  byd. 

12  '=  Fy  ^  nhrigfa  a  aeth,  ac  a  sym- 
mudwyd  oddi  wrthyf  fel  lluest  bu- 
gail :  torrais  ymaith  fy  hoedl  megis 
gwehydd ;  ^  â  nychdod  y'm  tyrr  ym- 
aith :  o  ddydd  hyd  nos  y  gwnei 
ben  am  danaf. 

13  Cyfrifais  hyd  y  bore,  mai  megis 
Uew  y  dryllia  efe  fy  hoU  esgyrn: 
o  ddydd  hyd  nos  y  gwnei  ddiben 
arnaf. 

14  Megis  garan  neu  wennol,  felly 
trydar  a  wneuthum  ;  ^  griddfenais 
megis  colommen ;  fy  Uygaid  a 
ddyrchafwyd  i  fynu :  O  Arglwydd, 
gorthrymmwyd  fi ;  esmwythâ  ar- 
naf. 

15  Beth  a  ddywedaf?   canys  dy- 

m 


wedodd  wrthyf,  ac  efe  a'i  gwna :  mi 
a  gerddaf  yn  araf  fy  hoU  flynydd- 
oedd  yn  chwerwedd  fy  enaid. 

16  Arglwydd,  tr^vy  y  pethau  hyn 
yr  ydys  yn  byw,  ac  yn  yr  hoU  heth- 
au  hyn  i/  mae  by wyd  fy  yspryd  i ; 
felly  yr  iachêi,  ac  y  bywhêi  fi. 

17  Wele  ^yn  He  heddwch  i  mi 
chwerwder  chwerw :  ond  ^  o  gariad 
ar  fy  enaid  y  gwaredaist  ef  o  bwll 
Uygredigaeth  :  canys  ti  a  deflaist  fy 
hoU  bechodau  o'r  tu  ol  i'th  gefn. 

18  Canys  *y  bedd  ni'th  fawl  di, 
angau  m'th  glodfora:  y  rhai  sydd 
yn  disgyn  i'r  pwU  ni  obeithiant  am 
dy  wirionedd. 

19  Y  byw,  y  byw,  efe  a'th  fawl 
di,  fel  yr  wyf  fi  heddyw :  y  tad  a 
hysbysa  i'r  plant  dy  wirionedd. 

20  Yr  Arglwydd  sydd  i'm  cadw : 
am  hynny  y  canwn  fy  nghaniadau 
hoU  ddyddiau  ein  heinioes  yn  nhŷ 
yr  Arglwydd. 

21  Canys  ^  Esaiah  a  ddywedasai, 
Cymmerant  swp  o  fiigys,  a  rhwym- 
ant  yn  blastr  ar  y  cornwyd,  ac  efe 
a  fydd  byw. 

22  A  dywedasai  Hezeciah,  Pa  ar- 
wydd fydd  y  caf  fyned  i  fynu  i  dy 
yr  Arglwydd  ? 

PENNOD  XXXIX. 

1  Merodach-Baladan  yn  an/on  i  ymweled  a 
Hezeciah  o  Tierwydd  y  rhyfeddod,  ac  wrth 
hynny  yn  cael  gtcyhodaeth  o'i  drysoraii  ef: 
3  ac  Esaiah  yn  cael  gwyhod  hynny,  ac  yn 
rhag-fynegi  y  caethglud  i  Bdbilon. 

YN  ^yr  amser  hwnnw  Merodach- 
Baladan,  mab  Baladan,  bren- 
hin Babilon,  a  anfonodd  lythyrau 
ac  anrheg  at  Hezeciah  :  canys  efe 
a  glywsai  ei  fod  ef  yn  glaf,  a'i  fyn- 
ed yn  iach. 

2  A  Hezeciah  a  lawenychodd  o'u 
herwydd  hwynt,  ac  a  ddangosodd 
iddynt  -dy  ei  drysorau,  yr  arian,  a'r 
aur,  a'r  llysieuau,  a'r  olew  gwerth- 
fawr,  a  holl  dy  ei  ^  arfau,  a'r  hyn  oil 
a  gafwyd  yn  ei  drysorau  ef:  nid 
oedd  dim  yn  ei  dy  ef,  nac  yn  ei 
holl  gyfoeth  ef,  a'r  nas  dangosodd 
Hezeciah  iddynt. 

3  1Í  Yna  y  daeth  Esaiah  y  pro- 
phwyd  at  y  brenhin  Hezeciah,  ac  a 
ddywedodd  wrtho,  Beth  a  ddywed- 
odd  y  gwŷr  hyn?  ac  o  ba  le  y 
daethant  attat?  A  dywedodd  He- 
zeciah, 0  wlad  bell  y  daethant  attaf 
fi,  sefo  Babilon. 

4  Yntau  a  ddywedodd,  Beth  a 
welsant  hwy  yn  dy  dy  di?  A  dy- 
wedodd Hezeciah,  Yr  hyn  oil  oedd 


Cyn 
CRIST 

713. 


6  Neu,  arfy 
heddwcJi. 

7  Heb. 
ceraistfy 
enaid  o 
bwll  lli/qr- 
edigaetii, 
&c. 

e  Ps.  6.  5. 

a  30.  9. 
a  88.  11. 
a  115. 17. 


f2Bren. 

20.7. 


Cvleh 
712. 

a  2  Bien. 
20.  12,  &c 


Z  Nou,  ei 
li/sieu-dŷ. 

8  Neil, 
dlysau. 
Hcb. 
ddodrefn. 


Cyhoeddi  yr  efengyl. 


ESAIAH,  XL. 


Gallu  a  doethineb  Duw. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

712. 


Cyflawn- 
wyd,  Dan. 
1.  2,  3,  7. 


Cylch 
712. 

2  Neu,  yn 


3Neu, 
hamser 
nodedig, 

«  Edrych 
pen.  61.  7. 

b  Matt.  3.  3, 
Marc  1.  3. 
Luc  3.  4. 
loan  1.  23. 

c  Mai.  3.  1. 


d  loan  14.  2. 
Ps.  90.  5. 
a  102. 11. 
a  103. 15. 
lago  1. 10. 
1  Petri.  24. 


eJobl2.34. 
lPetrl,25. 

4  Neu, 
hon  wyt  yn 
efengylu  i 
iiion,  äíc. 


yn  fy  nhŷ  i  a  welsant :  nicl  oes  dim 
yn  fy  nhrysorau  a'r  nas  dangosais 
iddynt 

5  Yna  Esaiah  a  ddywedodd  wrth 
Hezeciah,  Gwrando  air  Arglwydd 
y  lluoedd. 

6  Wele  y  dyddiau  yn  dyfod,  pan 
ddygir  i  Babilon  yr  hyn  oil  sydd 
yn  dy  dŷ  di,  a'r  hyn  a  gynnilodd 
dy  dadau  di  hyd  y  dydd  hwn :  ni 
adewir  dim,  medd  yr  Arglwydd. 

7  Cymmerant  hefyd  o'th  feibion 
di,  y  rhai  a  ddaw  o  lionot,  se/j  rliai 
a  genhedli,  fel  y  byddont  ystafell- 
yddion  yn  Uys  brenhin  Babilon. 

8  Yna  y  dywedodd  Hezeciah  wrth 
Esaiah,  Da  yw  gair  yr  Arglwydd, 
yr  hwn  a  leferaist.  Dywedodd  hef- 
yd, Canys  bydd  heddwch  a  gwir- 
ionedd  yn  fy  nyddiau  i, 

PENNOD  XL. 

1  Cyhoeddi  yr  efengyl,  3  Pregeth  loan  fed- 
yddiwr,  9  a'r  apostolion.  12  Y  prophwyd, 
trwy  ddangos  fad  Duw  yn  Tiollalluog,  18  ac 
nad  oes  dim  cyffelyb  na  chyfartal  iddo,  26 
yn  cysuro  y  bohl. 

CYSURWCH,      cysurwch      fy 
mhobl,  medd  eich  Duw. 

2  Dywedwch  ^wrth  fodd  calon  Je- 
rusalem, llefwch  wrthi  hi,  gyflawni 
ei  ^milwriaeth,  ddilëu  ei  hanwir- 
edd :  o  herwydd  derbyniodd  o  law 
yr  Arglwydd  ^yn  ddau-ddyblyg 
am  ei  hoU  bechodau. 

3  U  *'Llef  un  yn  Uefain  yn  yr 
anialwch,  '^Parottôwch  ffordd  yr 
Arglwydd,  unionwch  Iwybr  i'n 
Duw  ni  yn  y  diffaethwch. 

4  Pob  pant  a  gyfodir,  a  phob 
mynydd  a  bryn  a  ostyngir  :  y  gŵyr 
a  wneir  yn  uniawn,  a'r  anwastad 
yn  wastadedd. 

5  A  gogoniant  yr  Arglwydd  a 
ddatguddir,  a  phob  cnawd  ynghyd 
a'i  gwel ;  canys  genau  yr  Arglwydd 
a  lefarodd  hyn. 

6  Y  Uef  a  ddywedodd,  Gwaedda. 
Yntau  a  ddywedodd,  Beth  a  waedd- 
af?  ^Pob  cnawd  sydd  wellt,  a'i  hoU 
odidowgrwydd  fel  blodeuyn  y  maes. 

7  Gwywa  y  gwelltyn,  syrth  y  blod- 
euyn ;  canys  yspryd  yr  Arglwydd 
a  chwythodd  arno :  gwellt  yn  ddiau 
yw  y  bob!. 

8  Gwywa  y  gwelltyn,  syrth  y  blod- 
euyn ;  ond  ^  gair  ein  Duw  ni  a  saif 
byth. 

9  1  Dring  rhagot,  yr  ^efengyles 
Sion,  1  fynydd  uchel ;  dyrchafa  dy 
lef  trwy  nerth,  0  efengyles  Jerusa- 
lem :    dyrchafa,  nac  ofna ;    dywed 


677 


wrth  ddinasoedd  Judah,  Wele  eich 
Duw  chwi. 

10  Wele,  yr  Arglwydd  Dduw  a 
ddaw  ^  yn  erbyn  y  cadarn,  a'i  fraich 
a  ly wodraetha  drosto :  wele  '^ei  wobr 
gyd  âg  ef,  a'i  "^  waith  o'i  flaen. 

11  ^Fel  bugail  y  portha  efe  ei 
braidd;  a'i  fraich  y  casgl  ei  ŵyn, 
ac  a'u  dwg  yn  ei  fynwes,  ac  a  gol- 
edda  y  '^  mammogiaid. 

12  1Í  ^  Pwy  a  fesurodd  y  dyfroedd 
yn  ei  ddwrn,  ac  a  fesurodd  y  nef- 
oedd  a'i  rychwant,  ac  a  gymhwys- 
odd  bridd  y  ddaear  mewn  mesur, 
ac  a  bwysocld  y  mynyddoedd  mewn 
pwysau,  a'r  bryniau  mewn  clorian- 
nau? 

13  'Pwy  a  gyfarwyddodd  Yspryd 
yr  Arglwydd,  ac  yn  wr  o'i  gyng- 
hor  a'i  cyfarwyddodd  ef  ? 

14  A  phwy  yr  ymgynghorodd  efe, 
ie,  pwy  ^a'i  cyfarwyddodd,  ac  a'i 
dysgodd  yn  llwybr  barn,  ac  a  ddysg- 
odd  iddo  wybodaeth,  ac  a  ddangos- 
odd  iddo  ffordd  dealltwi'iaeth  ? 

15  Wele,  y  cenhedloedd  a  gyfrif- 
wyd  fel  defnyn  o  gelwrn,  ac  fel 
mân-lwch  y  cloriannau ;  wele,  fel 
brycheuyn  y  cymmer  efe  yr  ynys- 
oedd  i  fynu. 

16  Ac  nid  digon  Libanus  i  gyn- 
neu  fâti;  nid  digon  ei  fwystfilod 
chwaith  yn  boeth-offrwm. 

17  Yr  holl  genhedloedd  ydynt 
megis  ^diddym  ger  ei  fron  ef;  yn 
llai  na  dim,  ac  na  gwagedd,  y 
cyfrifwyd  hwynt  ^  ganddo. 

18  1Í  U  bwy  gan  hynny  y  cyffelyb- 
wch  Dduw?  a  pha  ddelw  a  osod- 
wch  iddo  ? 

19  "Y  crefftwr  a  dawdd  gerf- 
ddelw,  a'r  eurych  a'i  goreura,  ac 
a  dawdd  gadwyni  arian. 

20  Yr  hwn  sydd  dlawd  ei  offrwm 
a  ddewis  bren  ni  phydra ;  efe  a 
gais  atto  saer  cywraint,  i  barottôi 
cerf-ddelw,  yr  lion  ni  syfl. 

21  Oni  wybuoch?  oni  çhlywsoch? 
oni  fynegwyd  i  chwi  o'r  dechreuad? 
oni  ddeallasoch  er  seiliad  y  ddaear? 

22  Efe  sydd  yn  eistedd  ar  am- 
gylchoedd  y  ddaear,  a'i  thrigolion 
sydd  fel  locustiaid;  "yr  hwn  a 
daena  y  nefoedd  fel  Hen,  ac  a'i 
Ueda  fel  pabell  i  drigo  ynddi  : 

23  °  Yr  hwn  a  wna  lywodraethwyr 
yn  ddiddym;  fel  gwagedd  y  gwna 
efe  farnwyr  y  ddaear. 

24  Ie,  ni  phlennir  hwynt,  nis  heuir 
chwaith ;  ei  foncyff  hefyd  ni  wreidd- 
ia  yn  y  ddaear:  ac  efe  a  chwŷth 


CjTl 

CRIST 

Cylch 
712. 

5  Neu,  d 
llaw 
gadarn. 

*  pen.  62. 
11. 

6  Neu, 
ddl  am  el 
wailh. 

8  pen.  49. 
10. 

Ezec.  34. 
23. 
loan  10.  IL 

7  Neu, 
cyfebron. 

h  Uiar.  30. 
4. 


1  Joh  21.  22. 
a  36.  22,  23. 
Rhuf.  11. 
34. 
1  Cor.  2. 16. 


8Heb. 
a  wnaeth 
iddo 
ddeall. 


k  Dan.  4. 
&5. 


9  wrtho. 


I  pen.  4C.  5. 
Act.  17.29. 


m  pen.  41.  6. 
a  44.  12. 
Jer.  10.  a 


n  Job  9.  8. 
Ps.  104.  2. 
pen.  44.  24. 
Jer.  10. 12. 

0  Jobl2.2L 
Ps.  107.  40. 


Cynghor  î  ymddiried 


ESAIAH,  XLI. 


yn  yr  Arglwydd. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

712. 


P  Ps.  147.  4. 


1  Ps.  147.  5. 


r  Pa.  103.  5. 
2Heb. 
newidiaìü. 


2  Heb.  gtjf- 
iawiider. 

a  Edrych 
Gen.  14. 14, 
ice. 


3  Heb. 

mewn 
heddwch. 


•>  pen.  43. 
10.  a  44.  6. 
a  48. 12. 
Dat.  1. 17. 
a  22.  13. 


c  pen.  40. 
19.  a  42. 1.2 


*  Neu,  ff 
rhodUivr. 


arnynt,  a  hwy  a  wywant,  a  chor- 
wynt  a'u  dwg  hwynt  ymaith  fel  sofl. 

25  I  bwy  gan  hynny  y'm  cyffel- 
ybwch,  ac  y'm  cystedlir?  medd  y 
Sanct. 

26  Dyrchefwch  eich  Uygaid  i  fynu, 
ac  edrychwch  pwy  a  greodd  y  rhai 
hyn,  a  ddwg  eu  Uu  hwynt  allan 
mewn  rhifedi:  ^efe  a'u  geilw  hwynt 
oil  wrth  eu  henwau  ;  gan  amlder  ei 
rym  ef,  a'i  gadarn  allu,  ni  phalla  un. 

27  Paham  y  dywedi,  Jacob,  ac  y 
lleferi,  Israel,  Cuddiwyd  fy  ffordd 
oddi  wrth  yr  Arglwydd,  a'm  barn 
a  aeth  heibio  i'm  Duw  ? 

28  1Í  Oni  wyddost,  oni  chlywaist, 
na  ddiffygia  ac  na  flina  Duw  tragy- 
wyddoldeb,  yr  Arglwydd,  Creawd- 
wr  cyrrau  y  ddaear  ?  "^  ni  ellir  chwil- 
io  allan  ei  synwyr  ef. 

29  Yr  hwn  a  rydd  nerth  i'r  dififyg- 
iol,  ac  a  amlhâ  gryfder  i'r  dirym. 

30  Canys  yr  ieuengctid  a  ddiffyg- 
ia ac  a  flina,  a'r  gwyr  ieuaingc  gan 
syrthio  a  syrthiant : 

31  Eithr  y  rhai  a  obeithiant  yn 
yr  Arglwydd  "^a  ^adnewyddant 
eu  nerth;  ehedant  fel  eryrod;  rhed- 
ant,  ac  ni  flinant;  rhodiant,  ac  ni 
ddifíygiant. 

PENNOD  XLI. 

1  Duw  yn  ym-ymliw  ai  hohl,  yngliylch  ei  dru- 
gareddau  Cw  eghvys,  10  a'i  addeividion:  21 
ac  ynghylcJi  oferedd  delwau  ac  eilunod. 

DISTEWCH,  ynysoedd,  ger  fy 
mron ;  adnewydded  y  cenhedl- 
oedd  eu  nerth  :  deuant  yn  nês,  yna 
llefarant ;  cyd-nesâwn  i  farn. 

2  Pwy  a  gyfododd  ^y  cyfiawn  o'r 
dwyrain,  a'i  galwodd  at  ei  droed, 
*  a  roddodd  y  cenhedloedd  o'i  flaen 
ef,  ac  a  wnaeth  iddo  lywodraethu 
ar  frenhinoedd?  efe  a'tt  rhoddodd 
hwynt  fel  Uwch  i'w  gleddyf,  ae  fel 
sofl  gwasgaredig  i'w  fwa  ef. 

3  Y  mae  efe  yn  eu  herlid  hwynt, 
ac  yn  myned  "  yn  ddiogel ;  ar  liyd 
Uwybr  ni  cherdilasai  efe  a'i  draed. 

4  Pwy  a  weithredodd  ac  a  wnaeth 
hyn,  gan  alw  y  cenhedlaethau  o'r 
dechreuad?  Myfl  yr  Arglwydd  ^y 
cyntaf,  myfl  hefyd  fydd  gyd  a'r 
diweddaf 

5  Yr  ynysoedd  a  welsant,  ac  a 
ofnasant;  eithafoedd  y  ddaear  a 
ddychrynasant,  a  nesasant,  ac  a 
ddaethant. 

6  ""Pob  un  a  gynnorthwyodd  ei 
gymmydog,  ac  a  ddywedodd  ^vrth 
ei  frawd,  Ymgryfhâ. 

7  Felly  y  saer  a  gysurodd  *yr  eur- 


ych,  cCx  morthwyliwr  yr  hwn  oedd 
yn  taro  ar  yr  eingion,  ^gan  ddy- 
wedyd,  Y  mae  yn  barod  i'w  asio ; 
ac  efe  a'i  sicrhaodd  â  hoelion,  fel 
nad  ysgogir. 

8  Eithr  ti,  Israel,  iy  ngwas  ydwyt 
ti,  Jacob  yr  hwn  a  "^etholais,  had 
Abraham  fy  *  anwylyd. 

9  Ti,  yr  hwn  a  gymmerais  o  eith- 
afoedd y  ddaear,  ac  y'th  elwais  oddi 
wrth  ei  phendefigion,  ac  y  dywed- 
ais  wrthyt,  Fy  ngwas  wyt  ti ;  dew- 
isais  di,  ac  ni'th  wrthodais. 

10  11  Nac  ofna ;  canys  yr  ydivyf 
fi  gyd  â  thi :  na  Iwfrhâ  ;  canys  myfl 
yw  dy  Dduw:  cadarnhâf  di,  cyn- 
northwyaf  di  hefyd,  a  chynhaliaf  di 
â  deheulaw  fy  nghyflawnder. 

11  Wele,  '^cywilyddir  a  gwarad- 
wyddir  y  rhai  oil  a  lidiasent  wrth- 
yt :  ^  dy  wrthwynebwyr  a  fyddant 
megis  diddym,  ac  a  ddifethir. 

12  Ti  a'u  ceisi,  ac  nis  cei  hwynt, 
sef  "^  y  dynion  a  ymgynhennasant  â 
thi :  '^  y  gwyr  a  ryfelant  â  thi  fydd- 
ant megis  diddym,  a  megis  peth 
heb  ddim. 

13  Canys  myfl  yr  Arglwydd  dy 
Dduw  a  ymaflaf  yn  dy  ddeheulaw, 
a  ddywed  wrthyt,  Nac  ofna,  myfl 
a'th  gynnorthwyaf 

14  Nac  ofna,  di  bryf  Jacob,  gwyr 
Israel;  myfi  a'th  gynnorthwyaf, 
medd  yi'  Arglwydd,  a'th  Wared- 
ydd,  Sanct  Israel. 

15  Wele,  ^gosodaf  di  yn  fèn-ddyrnu 
newydd  ^  ddanheddog  ;  y  mynydd- 
oedd  a  ddyrni  ac  a  feli,  gosodi  hef- 
yd y  bryniau  fel  ^  mwlwg. 

16  Nithi  hwynt,  a'r  gwynt  a'u  dwg 
ymaith,  a'r  corwynt  a'u  gwasgar 
hwynt :  a  thi  a  lawenychi  yn  yr 
Arglwydd,  yn  Sanct  Israel  y  gor- 
foleddi. 

17  Pan  geisio  y  trueiniaid  a'r  tlod- 
ion  ddwfr,  ac  nis  cant,  pan  ballo  eu 
tafod  o  syched,  myfi  yr  Arglwydd 
a'u  gwrandawaf  hwynt,  tnyji  Duw 
Israel  nis  gadawaf  hwynt. 

18  ''Agoraf  afonydd  ar  leoedd 
uchel,  a  tfynhonnau  y'nghanol  y 
dyffrynoedd :  gwnaf  '  y  diffaethwch 
yn  Uyn  dwfr,  a'r  crasdir  yn  fli-yd- 
iau  dyfroedd. 

19  Gosodaf  yn  yr  anialwch  y  cedr- 
wydd,  sittah,  myrtwydd,  ac  olew- 
wydd;  gosodaf  yn  y  difíaethwch 
fíynnidwydd,  ffawydd,  a'r  pren  box 
ynghyd ; 

20  Fel  y  gwelont,  ac  y  gwybyddont, 
ac  yr  ystyriont,  ac  y  deallont  ynghyd, 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

712. 

5  Neu,  (jan 

ddywed  yd 

am  yr 

asiad. 

Da  yvi. 
d  Deut.  7.  C. 

a  10. 15. 

a  14.  2. 

Ps.  135.  4. 

pen.  43. 1. 

a  44.1. 
e  2  Chron. 

20.7. 

lago  2.  23. 


fExod.  23. 
22. 

pen.  45.  24. 
a  60.  12. 
Zech.  12. 3. 

6  Heb. 
gwyr  dij 
gynnen. 

7  Heb. 

gwf/r  dy 
ymryson. 

8  Heb. 
gwyr  dy 
ryfel. 


E  Mic.  4. 13. 

2  Cor.  10. 

4,5. 
9  Heb. 

safnog. 
2  Neu,  ue. 


b  pen.  35.  6, 
7.  a  43. 19. 
a  44.  3. 

i  Ps.  107. 
35. 


Swydd  Crist. 


ESAIAH,  XLII. 


Annog  ifoliannu  Duw. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
712. 


k  pen.  45. 21. 


S  Heb.  ÌJ 

gosodom 
(in  caion 
ernynt. 


Î  Jer.  10.  5. 


«n  pen.  44. 9. 

1  Cor.  8. 4. 
<Neu, 

waeili  na'x 

eiddo 

gwiber. 


Í  Heb.  dcly- 
chwehjd. 


Cylch 
712. 

a  pen.  49.  3. 
JIaU.12.18. 

b  Matt.  3. 

]7.  al7.5. 

lîph.  1.  G. 
ciien.  11.  2. 

loan  'ÍI.  34. 


£NeUj  yn 
llosgi  yn 
dÿwylì. 


mai  llaw  yr  Arglwydd  a  wnaeth 
hyn,  a  Sanct  Israel  a'i  creodd. 

21  Deuwch  yn  nês  â'ch  cŵyn, 
medd  yr  Arglwydd  ;  dygwch  eich 
rliesymmau  cadarnaf,  medd  bren- 
hin  Jacob. 

22  ^Dygant  iiwynt  allan,  a  myn- 
egant  i  ni  y  pethau  a  ddigwyddant: 
mynegwch  y  pethau  gynt,  beth 
ydynt,  fel  ^  yr  ystyriom,  ac  y  gwyp- 
om  eu  diwedd  hwynt ;  neu  traeth- 
wch  i  ni  y  pethau  a  ddaw. 

23  Mynegwch  y  pethau  a  ddaw  ar 
ol  hyn,  fel  y  gwypom  mai  duwiau 
ydycli  chwi ;  ^  gwnewch  hefyd  dda 
neu  ddrwg,  fel  y  synnp  arnom,  ac 
y  gwelom  ynghyd. 

24  Wele,  '"peth  heb  ddim  ydycli 
chwi,  a'ch  gwaith  sydd  *ddiddym: 
ffiaidd  yw  y  gwr  a'ch  dewiso  chwi. 

25  Cyfodais  un  o'r  gogledd,  ac  efe 
a  ddaw :  o  gyfodiad  haul  y  geilw 
efe  ar  fy  enw ;  ac  efe  a  ddaw  ar 
dywysogion  fel  ar  glai,  ac  fel  y 
sathr  crochenydd  bridd. 

26  Pwy  a  fynegodd  o'r  dechreuad, 
fel  y  gwybyddom?  ac  ym  mlaen 
llaw,  fel  y  dywedom,  Cyfiawn  yiu? 
nid  oes  a  fynega,  nid  oes  a  draetha 
cliwaith,  ac  nid  oes  a  glyw  eich 
ymadroddion. 

27  Y  cyntaf  a  ddywed  wrth  Sion, 
Wele,  wele  hwjnit ;  rhoddaf  hefyd 
cfengylwr  i  Jerusalem. 

28  Canys  edrychais,  ac  nid  oedd 
neb,  ie,  yn  eu  plith,  ac  nid  oedd 
gynghorwr,  pan  ofynais  iddynt,  a 
fedrai  ^  atteb  gair. 

29  Wele,  hwynt  oil  ydynt  wagedd, 
a'u  gweithredoedd  yn  ddiddym : 
gwynt  a  gwagedd  yio  eu  tawdd- 
ddelwau. 

PENNOD  XLII. 

1  Swydd  Crist,  ynghyd  ai  larieidd-dra  a'i 
dd'ianwadalwch.  5  Äddewid  Duw  iddo  ef. 
10  Y  mae  yn  annog  i  foliannu  Duw  am  ei 
efengyl :  17  ac  yn  heio  ar  y  bohl  am  eu 
hanghrediniaeth. 

WELE  ^fy  ngwas,  yr  hwa  yr 
ydwyf  yn  ei  gynnal;  fy  ethol- 
edig,  i'r  hivn  y  mae  fy  enaid 
^  yn  foddlawn :  *=  rhoddais  fy  yspryd 
arno  ;  efe  a  ddwg  allan  farn  i'r  cen- 
hedloedd. 

2  M  waedda,  ac  ni  ddyrchafa,  ac 
ni  phair  glywed  ei  lef  yn  yr  heol. 

3  Ni  ddryllia  gorsen  ysig,  ac  ni 
ddifíydd  lin  yn  ^mygu:  efe  a  ddwg 
allan  farn  at  wirionedd. 

4  Ni  phalla  efe,  ac  ni  ddigalonna, 
hyd  oni  osodo  farn  ar  y  ddaear ;  yr 

679  [ 


ynysoedd  hefyd  a  ddisgwyliant  am 
ei  gyfraith  ef. 

5  1Í  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd Dduw,  ^creawdydd  y 
nefoedd  a'i  hestynydd ;  lledydd  y 
ddaear  a'i  chnwd ;  rhoddydd  anadl 
i'r  bobl  arni,  ac  yspryd  i'r  rhai  a 
rodiant  ynddi : 

6  Myfi  yr  Arglwydd  a'th  elwais 
mewn  cyfiawnder,  ac  ymaflaf  yn  dy 
law,  ^  cadwaf  di  hefyd,  a  rhoddaf  di 
yn  gyfammod  pobl,  ac  'yn  oleuni 
Cenhedloedd ; 

7  ^I  agoryd  Uygaid  y  deillion,  i 
ddwyn  allan  y  carcharor  o'r  carch- 
ar,  a'r  rhai  a  eisteddant  meivn 
^  tywyUwch  o'r  carchardy. 

8  Myfi  yio  yr  Arglwydd  ;  dyma 
fy  enw :  ^  a'm  gogoniant  ni  roddaf 
i  arall,  na'm  mawl  i  ddelwau  cerf- 
iedig. 

9  Wele,  y  pethau  o'r  blaen  a 
ddaethant  i  ben,  a  mynegi  yr  ydwyf 
fi  bethau  newydd;  traethaf  hwy  i 
chwi  cyn  eu  tarddu  allan. 

10  ""Cenwch  i'r  Arglwydd  gân 
newydd,  a'i  fawl  ef  o  eithaf  y  ddae- 
ar; y  rhai  a  ddisgynwch  i'r  môr, 
^  ac  sydd  ynddo ;  yr  ynysoedd  a'u 
trigolion. 

11  Y  difiaethwch  a'i  ddinasoedd, 
dyrchafant  eu  lief,  y  maes-drefi  a 
breswylia  Cedar ;  caned  preswylwyr 
y  graig,  bloeddiant  o  ben  y  myn- 
yddoedd. 

12  Rhoddant  ogoniant  i'r  Ar- 
glwydd, a  mynegant  ei  fawl  yn  yr 
ynysoedd. 

13  Yr  Arglwydd  a  â  allan  fel 
ca^vr,  fel  rhyfelwr  y  cyffry  eiddig- 
edd;  efe  a  waedda,  ie,  efe  a  rua; 
ac  a  *  fydd  trech  na'i  elynion. 

14  Tewais  er  ys  talm,  distewais, 
ymatteliais ;  llefaf  fel  gwraig  yn 
esgor,  difwynaf,  a  ^difethaf  ar  un- 
waith. 

15  Mi  a  wnaf  y  mynyddoedd  a'r 
bryniau  yn  ddiffaethwch,  a'u  hoU 
wellt  a  wywaf ;  ac  a  wnaf  yr  afon- 
ydd  yn  ynysoedd,  a'r  Uynnoedd  a 
sychaf. 

16  Arweiniaf  y  deilliaid  ar  hyd 
ffordd  nid  adnabuant ;  a  gwnaf  idd- 
ynt gerdded  ar  hyd  Uwybrau  nid 
adnabuant;  gwnaf  dywyllwch  yn 
oleuni  o'u  blaen  hwynt,  a'r  pethau 
ceimion  yn  uniawn.  Dyma  y  peth- 
au a  wnaf  iddynt,  ac  nis  gaclawaf 
hwynt. 

17  1Í  ^Troir  yn  eu  hoi,  a  Uwyr-war- 
adwyddir  y   rhai   a   ymddiriedant 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
712. 

«i  pen.  44. 
24. 
Zech.  12. 1. 


e  pen.  49. 8. 

'pen.  49.  6. 

Luc  2.  32. 
Act.  13.  47. 

Ë  pen.  35.  5. 
a  61. 1. 
Luc  4.  18. 
Heb.  2. 14, 
15. 

h  pen.  9.  2. 


I  pen.  48. 
11. 


i  Ps.  33.  3. 

a  40.  3. 
a9S.  1. 


3  Heb 
a'i  yyf- 
lavmdei: 


4  Heb. 

l/mivvola, 
ueu,  afydii 
gwrol  yii 
erhyn  ei, 
&c. 
A  Heb. 
llyngcaf. 


1  Ps.  97.  7. 
pen.  1.  29. 
a  44.  11. 
a  45.  16. 


Oì/suro  yr  eghuys. 


ESAIAH,  XLIII. 


Hollalluowgrwydd  Duiv. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

712. 


m  pen.  43. 8. 
Ezec.  12. 2. 
Edrych 
loan  9.  39, 
41. 


n  Rhuf.  2. 

21. 


6  Neii,  yn 
maglu  en 
holl  wŷr 
ieuaingo 
hwynt 
meivn 
carch- 
ardai.  Inc. 

7Heb. 
sathrfa. 


8  Heb.  9/r 
araser  ar 
cl. 


Cylcli 
712, 
a  ad.  7. 


t)  Pa.  60. 12. 


cBiar.ll.S. 
a  21.  18. 


me^YD.  delwau  cerfìedig,  y  rhai  a 
ddywedant  wrth  y  delwaii  tawdd, 
Chwi  yw  ein  duwiau  ni. 

18  0  fyddariaid,  gwraudêwch  ;  a'r 
deillion,  edrychwch  i  weled. 

19  ™Pwy  sydd  ddall  ond  fy  ngwas 
i?  neu  fyddar  fel  fy  nghennad  a  an- 
fonais  ?  pwy  mor  ddaU  a'r  perífaith, 
a  dall  fel  gwas  yr  Aeglwydd  ? 

20  JEJr  gweled  llawer,  "etto  nid 
ystyri ;  er  agoryd  clustiau,  etto  ni 
wrendy. 

21  Yr  Arglwydd  sydd  foddlawn 
er  mwyn  ei  gyfiáwnder ;  efe  a  fa^vr- 
hâ  y  gyfraith,  ac  a'^  gwna  yn  an- 
rhydeddus. 

22  Etto  dyma  bobl  a  yspeiliwyd, 
ac  a  anrheithiwyd :  "^h^vy  a  faglwyd 
oil  mewn  tyllau,  mewn  carchardai 
hefyd  y  cuddiwyd  hwynt :  y  maent 
yn  yspail,  ac  íieb  waredydd ;  yn 
'anrhaith,  ac  heb  a  ddywedai,  Dyro 
yn  ei  ol. 

23  Pwy  o  lionoch  a  wrendy  hyn  ? 
pwy  a  ystyr  ac  a  glyw  erbyn  ^yr 
amser  a  ddaw  ? 

24  Pwy  a  roddes  Jacob  yn  an- 
rhaith,  ac  Israel  i'r  yspeilwyr  ?  ouid 
yr  Arglwydd,  yr  hwn  y  pechasom 
iV  erbyn?  canys  ni  fynnent  rodio 
yn  ei  ffyrdd,  ac  nid  ufuddhâent  i  w 
gyfraith. 

25  Am  hynny  y  tywalltodd  efe 
arno  lidiowgrwydd  ei  ddigter,  a 
cliryfder  rhyfel :  efe  a'i  hennyn- 
odd  oddi  amgylch,  ond  ni  wybu 
efe;  llosgodd  ef  hefyd,  ond  nid 
ystyriodd. 

PENÎSTOD  XLIII. 

1  Yr  Arglwydd  yn  cysuro  ei  eglwys  a'i  addew- 
idion:  8  yn  appelio  at  y  hohl,  ifod  yn  dyst- 
ion  o'i  hollàUuowgrwydd :  14  yn  rhag-fyn- 
egi  iddynt  ddinystr  Bahilon,  18  a  rhyfeddol 
ymwared  ei  hohl:  22  yn  argyhoeddi  y  hohl 
megis  rhai  d'iesgus. 

!ND  yr  awr  hon  fel  byn  y  dy wed 
yr  Arglwydd  ^dy  Greawdwr 
di,  Jacob,  a'th  Luniwr  di,  Israel, 
Nac  ofna ;  canys  gwaredais  di : 
gelwais  di  erbyn  dy  enw ;  eiddof 
fi  ydivyt. 

2  Pan  ^elych  tr^vy  y  dyfroedd,  myfi 
a  fyddaf  gyd  â  thi ;  a  thrwy  yr 
afonydd,  fel  na  lifant  drosot :  pan 
rodiech  trwy  y  tan,  ni'th  losgir ;  ac 
ni  ennyn  y  fflam  arnat. 

3  Canys  myfi  yw  yr  Arglwydd 
dy  Dduw,  Sanct  Israel,  dy  Wared- 
ydd :  "  myfi  a  roddais  yr  Aipbt  yn 
iawn  trosot,  Ethiopia  a  Seba  am 
danat. 

4  Er  pan  aethost  yn  werthfawr  yn 

"  680 


fy  ngolwg,  y'th  ogoneddwyd,  a  mi 
a'th  hofíais ;  am  hynny  y  rhoddaf 
ddynion  am  danat  ti,  a  phobloedd 
di'os  dy  einioes  di. 

5  ^  Nac  ofna ;  canys  yr  ydwyf  fi 
gyd  â  thi :  o'r  dwyrain  y  dygaf  dy 
had,  ac  o'r  gorllewin  y'th  gasgiaf. 

6  Dywedaf  wrth  y  gogledd,  Dod  ; 
ac  wrth  y  dehau,  Nac  attal:  dwg 
fy  meibion  o  bell,  a'm  merched  o 
eithaf  y  ddaear ; 

7  ŵ/pob  un  a  elwir  ar  fy  enw: 
canys  ^  i'm  gogoniant  y  creais  ef,  y 
lluniais  ef,  ac  y  gwneuthum  ef 

8  ÌÍ  Dwg  allan  ^y  bobl  ddall  sydd 
a  llygaid  iddynt,  a'r  byddariaid 
sydd  a  chlustiau  iddynt. 

9  Casgler  yr  hoU  genhedloedd 
ynghyd,  a  chynhuUer  y  bobloedd; 
s  pwy  yn  eu  mysg  a  fynega  hyn,  ac 
a  draetha  i  ni  y  pethau  o'r  blaen? 
dygant  eu  tystion,  fel  y  cyfiawnhâer 
hwynt ;  neu  wrandawant,  a  dywed- 
ant,  Gmr  yw. 

10  ^'Fy  nhystion  i  ydycli  chwi,medd 
yr  Arglwydd,  a'm  gwas  yr  hwn  a 
ddewisais ;  fel  yr  adnabyddoch,  ac 
y  credoch  fi,  ac  y  dealloch  'mai  myfi 
yw:  o'm  blaen  nid  oedd  ^Duw  wedi 
ei  fíurfio,  ac  ni  bydd  ar  fy  ol. 

11  Myfi,  myfi  ^  yw  yr  Arglwydd  ; 
ac  nid  oes  geidwad  ond  myfi. 

12  Myfi  a  fynegais,  ac  a  achubais, 
ac  a  ddangosais,  pryd  nad  oedd  duiu 
dieithr  yn  eich  mysg:  am  hynny 
chwi  ydycli  fy  nhystion,  medd  yr 
Arglwydd,  mai  myfi  sydd  Dduw. 

13  lë,  cyn  hod  dydd  yr  ydwyf  ^  ; 
ac  nid  oes  a  wared  o'm  Uaw :  gwnaf, 
a  phwy  a'i ' "  Uuddia  ? 

14  1Í  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd, eich  Gwaredydd  chwi, 
Sanct  Israel ;  Er  eich  mwyn  chwi 
yr  anfonais  i  Babilon,  ac  y  tynnais 
i  lawr  eu  hoU  ^  bennaduriaid,  a'r 
Caldeaid,  sydd  a'u  bloedd  mewn 
UongaiL 

15  Myfi  yr  Arglwydd  yw  eich 
Sanct  chwi,  Creawdydd  Israel,  eich 
Brenhin  chwi. 

16  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd, 
yr  hwn  ™  a  wna  fíbrdd  yn  y  mor,  a 
"  llwybr  yn  y  dyfroedd  cryfion  ; 

17  Yr  hwn  "a  ddwg  allan  y  cer- 
byd  a'r  march,  y  llu  a'r  cryfder; 
cyd-orweddant,  ni  chodant:  darfu- 
ant,  fel  llin  y  difíbddasant 

18  11  ^Na  chofiAVch  y  pethau  o'r 
blaen,  ac  nac  ystyriwch  y  pethau 
gynt. 

19  Wele  fi  yn  gwneuthur  ^peth 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

712. 


<J  pen.  41. 10, 
14. 

Jer.  30. 10. 
a  46.  27. 


0  Ps.  100.  3. 

pen.  29.  2.3. 

loan  3. 3, 5. 

2  Cor.  5. 17. 

Eph.  2. 10. 
f  pen.  42. 19. 

Ezec.  12. 2. 


s  pen.  41. 
21,  22. 


^  pen.  41. 8. 


'  pen.  41.  4. 
_^a44.8. 
"  Neu,  dim 

■wedi  ei 
ffurfio gan 

Ddaw. 
k  pen.  45. 

21. 

Hos.  13.  4. 


1  Job  3. 12. 

pen.  14.  27. 
3  Heb. 

dychwel. 


■tHeb. 
harrau, 
neu,  ffoad- 
uriaid. 


m  Exod.  14. 

16. 

pen.  51. 10. 
n  Jos.  3. 13. 
0  Exod.  14. 

4—9,  25. 


P  Jer.lG.14. 
a  23.  7. 


1 2  Cor.  5. 
17. 
Dat.  2L  5. 


Argylioeddi  Israel. 


ESAIAH,  XLIV. 


Gwagedd  eilunod. 


CRIST 

Cylch 
712. 

r  Exod.  17. 

6. 

Num.  20. 

11. 

Pb.  78.  IG. 

pen.  35.  6. 
OHeb. 

merched. 
•  pen.  48. 21. 


t  Ps.  102. 
18. 


u  Amos  5. 
25. 
6  Heb. 

'tvijn,  neu, 
fynnod. 


t  Heb. 

meddwaist, 
neu,  Ihoyr- 

fwydaisl. 

I  pen.  1. 14. 
Mai.  2. 17. 


y  pen.  48.  9. 
Ezec.  .36. 
22,  <Sic. 

«  pen.  1.  IS. 


8  Heb.  lad- 
mert/ddion. 


a  pen.  47.  C. 

9  Neu,  y 
tywysogion 
sanctaidd. 


Cylch 
712. 
a  pen.  41.  S. 
a  43.  1. 
Jer.'  3Ò.  10. 
a  40.  27. 

b  pen.  43.  7. 


e  Dent.  32. 

15. 
d  pen.  35.  7. 

Joel  2.  28. 

loan  7.  38. 

Act.  2. 18. 


iiewydd :  yr  awr  lion  y  dechreu ;  oiii 
chewch  ei  wybod?  '  Gwnaf  ifordd 
yii  yr  anialwch,  ac  afonydd  yn  y 
difíaethwch. 

20  Bwystfil  y  maes,  y  dreigiau,  a 
^chywioii  yr  estrys,  a'm  gogonedd- 
ant ;  am  *  roddi  o  lionof  ddwfr  yn 
yr  aniahvch,  aJv  afonydd  yn  y  di- 
ffaethwch,  i  roddi  diod  i'm  pobl,  fy 
newisedig. 

21  *y  bobl  hyn  a  luniais  i  mi  fy 
Iiun;  fy  moliant  a  fynegant. 

22  *1[  Eithr  ni  elwaist  arnaf,  Ja- 
cob ;  ond  blinaist  arnaf,  Israel. 

23  ''Ni  ddygaist  i  mi  ^'filod  dy 
oflrymmau  poeth,  ac  ni'm  hanrhyd- 
eddaist  â'th  ebyrth :  ni  pherais  i  ti 
fy  ngwasanaethu  âg  offrwm,  ac  ni'th 
flinais  âg  arogl-darth. 

24  Ni  phrynaist  i  mi  galamus  âg 
arian,  ac  ni'm  ''lleuwaist  â  brasder 
dy  ebyrth :  eithr  ti  a  wnaethost  i  mi 
wasanaethu  â'th  bechodau,  ^blin- 
aist fi  â'th  anwireddau. 

25  Myfi,  myfi  yiv  yr  hwn  a  ddilea 
dy  gamweddau  ^er  fy  mwyn  fy  hun, 
ac  ni  chofiaf  dy  bechodau. 

26  Dwg  ar  gôf  i  mi,  ''cyd-ym- 
ddadleuwn :  adrodd  di,  fel  y'th  gyf- 
iawnhâer. 

27  Dy  dad  cyntaf  a  bechodd,  a'th 
^athrawon  a  wnaethant  gamwedd 
i'm  herbyn. 

28  Am  hynny  *yr  halogais  ^dy- 
wysogion  y  cyssegr,  ac  y  rhoddais 
Jacob  yn  ddiofryd-beth,  ac  Israel 
yn  waradwydd. 

PENNOD  XLIV. 

1  Duw  yn  cysuro  ei  eglioys  ai  addewidion.  7 
Gwagedd  ac  oferedd  eilunod  :  9  ac  ynfyd- 
rwydd  y  rliai  a'u  gwnant.  21  Y  mae  yn 
annog  i  foliannu  Duw  am  ei  ymwared,  ac 
am  ei  hollalluoicgrwydd. 

AC  yn  awr  gwrando,  *  Jacob  fy 
jLjL  ngwas,  ac  Israel  yr  hwn  a 
ddewisais. 

2  Fel  hyn  y  dywed  yr  Akglwtdd, 
''yr  liAvn  a'th  wnaeth,  ac  a'th  lun- 
iodd  o'r  groth,  efe  a'th  gynnorth- 
wya  ;  Nac  oftia,  fy  ngwas  Jacob ;  a 
thi,  ''  Jesurun,  yr  hwn  a  ddewisais. 

3  Canys  '^  tywalltaf  ddyfroedd  ar  y 
sychedig,  a  fírydiau  ar  y  sychdir : 
tywalltaf  fy  Yspryd  ar  dy  had,  a'm 
bendith  ar  dy  hiliogaeth  : 

4  A  hwy  a  dyfant  megis  ym  mysg 
glaswellt,  fel  helyg  wrth  ffi*ydiau 
dyfroedd. 

5  Hwn  a  ddywed,  Eiddo  yr  Ar- 
GLWYDD  ydwyf  fi ;  a'r  Hall  a'i 
geilw  ci  hun  ar  enw  Jacob ;    ac 


arall  a  ysgrifena  a'i  law,  Eiddo 
yr  Arglwydd  ydwyf,  ac  a  ymgji- 
enwa  ar  enw  Israel. 

6  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd, 
brenhin  Israel,  a'i  Waredydd,  Ar- 
glwydd y  lluoedd ;  "^  Myfi  yw  y 
cyntaf,  diweddaf  ydwyf  fi  hefyd ; 
ac  nid  oes  Duw  ond  myfi. 

7  ^Pwy  hefyd,  fel  fi,  a  eilw,  a  fyn- 
ega,  ac  a  esyd  hyn  yn  drefnus  i  mi, 
er  pan  osodais  yr  hen  bobl?  neu 
mynegant  iddynt  y  pethau  sydd  ar 
ddyfod,  a'r  pethau  a  ddaw. 

8  Nac  ofnwch,  ac  nac  arswydwch ; 
onid  er  hynny  o  amser  y  traethais  i 
ti,  ac  y  mynegais  ?  ^  a'm  tystion  yd- 
ycli  chwi.  A  oes  Duw  ond  myfi? 
ie,  ''nid  oes  ^Duw:  nid  adwaen  i 
yr  un. 

9  1Í  ^Oferedd  ydynthwj  oil  y  rhai 
a  luniant  ddelw  gerfiedig;  ni  wna 
eu  pethau  ^  dymunol  lesâd :  tystion 
ydynt  iddynt  eu  hun,  ''na  welant, 
ac  na  wyddant ;  fel  y  byddo  cywil- 
ydd  arnynt. 

10  Pwy  a  luniai  dduw,  neu  a  fwr- 
iai  ddelw  gerfiedig,  'heb  A^neuthur 
dim  lies  ? 

11  Wele,  ei  hoU  gyfeillion  ""  a  gy- 
wilyddir,  y  seiri  hefyd,  o  ddynion  y 
maent:  casgler  hwynt  oU,  safant  i 
fynu ;  etto  hwy  a  ofnant,  ac  a  gyd- 
gywilyddiant. 

*12  "Y  gof  ^â'r  efail  a  weithia  yn 
y  glo,  ac  a'i  llunia  â  morthwylion, 
ac  â  nerth  ei  fraich  y  gweithia  efe 
hi :  ne^vynog  yw  hefyd,  a'i  nerth  a 
balla ;  nid  ŷf  ddwfr,  ac  y  mae  yn 
difiygio. 

13  Y  saer  pren  a  estyn  ei  linyn ; 
efe  a'i  llunia  hi  wrth  linyn  coch ; 
efe  a'i  cymhwysa  hi  â  bwyill,  ac  a'i 
gweithia  wrth  gwmpas,  ac  a'i  gwna 
ar  ol  delw  dyn,  fel  prydferthwch 
dyn,  i  aros  mewn  tŷ. 

14  Efe  a  dyrr  iddo  gedrwydd,  ac 
a  gymmer  y  cypreswydden  a'r  dder- 
wen,  ac  ^  a  ymegnia  ym  mysg  pren- 
nau  y  coed;  efe  a  blanna  onnen, 
a'r  gwlaw  a'i  maetha. 

15  Yna  y  bydd  i  ddyn  i  gynneu 
tan :  canys  efe  a  gymmer  o  honi,  ac 
a  ymdwymna;  ie,  efe  a'i  Uysg,  ac  a 
boba  fara;  gwna  hefyd  dduw,  ac  a'i 
haddola  ef;  gwna  ef  yn  ddelw  gerf- 
iedig, ac  a  ymgrymma  iddo. 

16  Rhan  o  hono  a  lysg  efe  yn  tan ; 
wrth  ran  o  hono  y  bwytty  gig,  y 
rhostia  rost,  fel  y  di  waller  ef :  efe 
a  ymdwymna  hefyd,  ac  a  ddywed, 
Aha,  ymdwymnais,  gwelais  dan. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
712. 


s  pen.  41.  4. 

a  48.  12. 
Dat.  1.  8, 
17.  a22.Ì3. 


f  pen.  45. 21. 


E  pen.  43. 10. 


li  Pent.  4. 

a5,  39. 

a  32.  39. 

1  Sam.  2. 2. 

pen.  45.  5. 
2  Heb. 


1  pen.  41. 24, 

29. 
3  Neu, 

hyfryd. 
k  I'e.  115.4, 

&c. 

1  Ilab.  2. 18. 


m  Ps.  97.  7. 
pen.  1.  29. 
a  42.  17. 
a  45.  16. 


n  pen.  40. 

19.  a  41.  6. 

Jer.  10.  3. 
4  Neu, 

a  weithia 

fimjall. 


B  Neu,  a'i 
cadarnhä. 


Annog  îfoUannu  Duiv. 


ESAIAH,  XLV. 


Duw  yn  gahv  Cyrus. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

712. 


open.  45. 20. 

6  Nen, 
ddwbiodd. 


P  pen.  46.  8. 

7Heb. 
e$7jd  veb 
ei  galon. 


8  Jleb.  iV 
hijnadäaw 
0  hren f 

q  Hos.  4.  12. 


r  Ps.  60.  34. 
a  90. 11, 12. 
pen.  42. 10. 
a  43.  13. 
Jer.  51.48. 
Dat.  18.  20. 


1  pen.  43.  L 


t  Job  n.  8. 

Ps.  104.  a 

pen.  40.  22. 
u  42.  5. 
a  4:-,.  12. 
a  51. 13. 
pen.  47. 


\f. 


9  lleb. 

diffaeth- 

faoedd. 
I  Edrych 

Jer.  50.  38. 

a  51. 32, 36. 

J  2  Chron. 
36.  22,  23. 
Ezra  1.1, 
&c. 

I  pen.  4.:i  13. 


17  A'r  rhan  arall  yn  dduw  y  gwna, 
yn  ddelw  gerfiedig  iddo ;  efe  a  ym- 
grymma  iddo,  ac  slì  haddola,  ac  a 
weddi'a  arno,  ac  a  ddywed,  Gwared 
fi ;  canys  fy  nuw  ydwyt 

18  "  Ni  wyddant,  ac  ni  ddeallant ; 
canys  Duw  a  ''gauodd  eu  Uygaid 
hwynt  rhag  gweled,  äu  calonnau 
rhag  deall. 

19  lë,  ni  P^  feddwl  neb  yn  ei  galon, 
ie,  nid  oes  wybodaeth  na  deall  i 
ddywedyd,  Llosgais  ran  o  hono  yn 
tan,  ac  ar  ei  farwor  y  pobais  fara,  y 
rhostiais  gig,  ac  y  bwytteais ;  ac  a 
wnaf  fi  y  rhan  arall  yn  ffieiddbeth  ? 
a  ymgrymmaf  ^  i  foncyff  o  bren  ? 

20  Ymborth  ar  ludw  y  mae ; 
•1  calon  siommedig  a'i  gŵyrdrodd  ef, 
fel  na  waredo  ei  enaid,  ac  na  ddy- 
wedo,  Onid  oes  celwydd  yn  fy  ne- 
heulaw  ? 

21 1Í  Meddwl  hyn,  Jacob  ac  Israel ; 
canys  fy  ngwas  ydwyt  ti ;  lluniais 
di,  gwas  i  mi  ydwyt;  Israel,  ni'th 
anghofir  gennyf. 

22  Dileais  dy  gamweddau  fel  cwm- 
mwl,  a'th  becliodau  fel  niwl :  dy- 
chwel  attaf  fi ;  canys  myfi  a'tli  war- 
edais  di. 

23  '  Cenwch,  nefoedd :  canys  yr 
Aeglwydd  a  wnaeth  liyn :  bloedd- 
iwch,  gwaelodion  y  ddaear ;  bloedd- 
iwch  ganu,  fynyddoedd,  y  coed  a 
phob  pren  ynddo :  canys  gwared- 
odd  yr  Arglwydd  Jacob,  ac  yn 
Israel  yr  ymogonedda  efe. 

24  Fel  hyn  y  dywedodd  yr  Ar- 
glwydd dy  Waredydd,  ^a'r  hwn 
a'th  luniodd  o'r  groth,  Myfi  yio  yr 
Arglwydd  sydd  yn  gwneuthur  pob 
peth,  *  yn  estyn  y  nefoedd  fy  huuan, 
yn  Uedu  y  ddaear  o  honof  fy  hun : 

25  ""Yn  diddymmu  ar\\^ddion  y 
rhai  celwyddog,  ac  yn  ynfydu  dew- 
iniaid;  yn  troi  y  doethion  yn  eu 
hoi,  ac  yn  gwneuthur  eu  gwybod- 
aeth  yn  ynfyd : 

26  Yr  hwn  a  gyflaAvna  air  ei  was, 
ac  a  gwblhâ  gynghor  ei  genhadon ; 
yr  hwn  a  ddywed  wrth  Jerusalem, 
Ti  a  breswylir ;  ac  Avrth  ddinasoedd 
Judah,  Chwi  a  adeiledir,  a  chyfodaf 
ei  ^  hadwyau : 

27  ""  Yr  hwn  wyf  yn  dy  wedyd  wrth 
y  dyfnder,  Bydd  sych ;  a  mi  a  sychaf 
dy  afonydd : 

28  y  Yr  hwn  wyf  yn  dywedyd  wrth 
Cyrus,  Fy  mugail  yw,  ac  efe  a  g}^- 
lawna  fy  holl  ewyllys :  gan  ddywed- 
yd  Avrth  Jerusalem,  ^  Ti  a  adeiledir ; 
ac  wrth  y  deml,  Ti  a  sylfeiuir. 


PENNOD  XLV. 

1  Daw  yn  galw  Cyrus  er  mwyn  ei  eglioys  :  5  yn 
gofyn  tifudd-docl  am  ei  fod  yn  hollcdluog : 
20  yn  dangos  ofered  ydyw  eilunod,  with  ei 
alia  yn  ymwared, 

FEL  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
wrth  ei  enneiniog,  wrth  Cyrus, 
yr  hwn  ^yr  ymaflais  i  yn  ei  ddeheu- 
law,  i  ddarostwng  cenhedloedd  o'i 
flaen  ef :  a  mi  a  ddattodaf  Iwynau 
breuhinoedd;  i  agoryd  y  dorau  o'i 
flaen  ef;  a'r  pyrth  ni  cheuir: 

2  Mi  a  âf  o'th  flaen  di,  ac  a  un- 
ionaf  y  gŵyr-geimion ;  y  dorau  pres 
a  dorraf,  a'r  barrau  heiyrn  a  ddryll- 
iaf : 

3  Ac  a  roddaf  i  ti  drysorau  cudd- 
iedig,  a  chuddfeydd  dirgel,  fel  y 
gwypech  mai  myfi  yr  Arglwydd, 
yr  hwn  ^  a'i/i  alwodd  erbyn  dy  enw, 
yw  Duw  Israel. 

4  Er  mwyn  Jacob  fy  ngwas,  ac 
Israel  fy  etholedig,  y 'th  elwais  erbyn 
dy  enw  :  mi  a'th  gyfenwais,  er  na'm 
hadwaenit. 

5  ^  ^  Myfi  ydwyf  yr  Arglwydd, 
ac  ''nid  araU,  nid  oes  Duw  ond 
myfi ;  gwregysais  di,  er  na'm  had- 
waenit : 

6  Fel  y  gwypont  o  godiad  haul,  ac 
o'r  gorllewin,  nad  neb  ond  myfi : 
myfi  yw  yr  Arglwydd,  ac  nid  arall : 

7  Yn  llunio  goleuni,  ac  yn  creu 
tywyllwch ;  yn  gwneuthur  Uwydd- 
iant,  ac  "^  yn  creu  drygfyd :  myfi  yr 
Arglwydd  sydd  yn  gwneuthur 
hyn  oil. 

8  ^  Defny  nwch,  nefoedd,  oddi  uchod, 
a  thy wallted  yr  wybrennau  gyfiawn- 
der ;  ymagored  y  ddaear,  ffrwythed 
iachawdwriaeth  a  chyfiawuder,  cyd- 
darddant :  myfi  yr  Arglwydd  a'u 
creais. 

9  Gwae  a  ymrysouo  â'i  luniAvr. 
Ymrysoned  priddell  â  phriddellau 
y  ddaear.  ^A  ddywed  y  clai  wrth  ei 
luniwr,  Beth  a  wnei?  neu,  Y  mae 
dy  waith  heb  ddwylaw  iddo  ? 

10  Gwae  a  ddywedo  wrth  ei  dad, 
Beth  a  genhedli?  neu  wrth  y  wraig, 
Beth  a  esgoraist  ? 

11  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglavydd, 
Sanct  Israel,  a'i  luniwr,  Gofynwch  i 
mi  y  pethau  a  ddaw  am  fy  meibion, 
a  gorchymynwch  fi  am  waith  fy 
nwylaw. 

12  Myfi  a  wneuthum  y  ddaear,  ac 
a  greais  ddyn  arni :  myfi,  'ie,  fy  nwy- 
law i  a  estynasant  y  nefoedd,  ac  a 
orchymynais  eu  holl  luoedd. 

13  Myfi  a'i  cyfodais  ef  mewn  cyf- 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
712. 


2  Neil,  ?/ 
cryfheai» 
ei  ddeheu- 
law. 


n  Exod.  33. 
12,  17. 


b  Dent.  4. 

35,  ,39. 

a  32.  39. 

pen.  44.  8. 
c  ad.  14, 18, 

21. 


d  Amoä3.6w 


f  pen.  29. 16. 
Jer.  18.  6. 
Rhuf.9.20. 


Oferedd  eilunod. 


ESAIAH,  XLVI, 


Na  all  eilunod  achiib. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

712. 


SNeu, 

uniawnaf. 
e  2  Chron. 

36.  22,  23. 

Ezra  1. 1, 

(Sic. 

pen.  44. 28. 
t  pen.  Ö2.  3. 


1  Ps.  149.  8. 

k  1  Cor.  14. 
25. 

1  ad.  5. 


m  pen.  57. 
17. 


n  pen.  44.1L 


0  pen.  42.  5. 


q  Deut.  30. 
11.      t 
pen.  48. 10. 


r  pen.  44. 17, 
18,  19. 


» pen.  41. 22. 

a  43.  9. 

a  41.  7. 

a  46.  10. 

a  48.  14. 
t  ad.  5,  14, 

18. 


"  Rhuf.  14. 

11. 

Phil.  2.  10. 

»  Gen.  31. 
53. 

Ueut.  6. 13. 
pen.  UÖ.  10. 

*  Neu,  efe 
a  ddyioed 
am  clanat, 
Yn  yr  Ar- 
ylwydd  ij 
mae  pob 
cyfia  Wil- 
der. 

Heb.  cyf- 
iawwler- 

UK. 


iawnder,  al  hoU  íîyrdd  a  ^gyfar- 
wyddaf;  efe  ^a  adeilada  fy  ninas, 
efe  a  ollwng  fy  ngharcharorion, 
^heb  na  gwerth  na  gobrwy,  medd 
Arglwydd  y  Uuoedd, 

14  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd, 
Llafiir  yr  Aipht,  a  marsiandiaeth 
Ethiopia,  a'r  Sabeaid  hirion,  a  ddeu- 
ant  attat  ti,  ac  eiddot  ti  iyddant ; 
ar  dy  ol  y  deuant ;  '  mewn  cadwyni 
y  deuant  trosodd,  ac  ymgrymmant 
i  ti ;  attat  y  gweddiant,  ^  gan  ddy- 
wedyd,  Yn  ddiau  ynot  ti  y  mae 
Duw,  'ac  nid  oes  arall,  nac  oes 
Duw. 

15  Ti  yn  ddiau  wyt  Dduw  ""yn 
ymguddio,  0  Dduw  Israel  yr  A- 
chubwr  1 

16  Cywilyddir  a  gwaradwyddir 
hwynt  oil;  "seiri  delwau  a  ant 
ynghyd  i  waradwydd. 

17  Israel  a  achubir  yn  yr  Ar- 
glwydd â  iachawdwriaeth  dragy- 
wyddol :  ni'ch  cywilyddir  ac  ni'ch 
gwaradwyddir  byth  bythoedd. 

18  Canys  fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd, °  Creawdydd  y  nefoedd,  y 
Duw  ei  hun  a  luniodd  y  ddaear,  ac 
a'i  gwnaeth ;  efe  a'i  sicrhaodd  hi, 
ni  chreodd  hi  yn  ofer,  iV  phres- 
wylio  y  Uuniodd  hi :  ^  Myfi  yw  yr 
Arglwydd,  ac  nid  neb  amgen. 

19  'iNi  leferais  mewn  dirgelwch, 
mewn  man  tywyll  o'r  ddaear;  ni 
ddywedais  wrth  had  Jacob,  Ceis- 
iwch  fi  yn  ofer.  Myfi  yi*  Arglwydd 
wyf  yn  llefaru  cyfiawnder,  ac  yn 
mynegi  pethau  uniawn. 

20  11  Ymgesglwch,  a  deuwch ;  cyd- 
nesêwch,  rai  diangol  y  cenhedloedd ; 
'nid  oes  gwybodaeth  gan  y  rhai  a 
ddyrchafant  goed  eu  cerf-ddelw,  ac 
a  weddiant  dduw  nid  all  achub. 

21  Mynegwch,  a  nesêwch  hwynt ; 
cyd-ymgynghorant  hefyd;  ^pwy  a 
draethodd  hyn  er  cynt?  pwy  al 
mynegodd  er  y  pryd  hwniiw  ?  onid 
myfi  yr  Arglwydd?  ac  *nid  oes 
Duw  araU  ond  myfi ;  yn  Dduw 
cyfiawn,  ac  yn  achubydd ;  nid  oes 
ond  myfi, 

22  Trowch  eich  wynebau  attaf 
fi,  hoU  gyiTau  y  ddaear,  fel  y'ch 
achuber :  canys  myfi  wyf  Dduw, 
ac  nid  neb  arall. 

23  I  mi  fy  hun  y  tyngais,  aeth  y 
gair  o'm  genau  mewn  cyfiawnder, 
ac  ni  ddychwel,  Mai  ""i  mi  y  plyga 
pob  glin,  ^  y  tAvng  pob  tafod. 

24  Yn  ddiau  ^yn  yr  Arglwydd, 
medd  mi,  y  mae  1  mi  gyfiawnder  a 


nerth  ;  atto  ef  y  deuir ;  ^  a  chy  wil- 
yddir  pawb  a  ddigiant  wrtho. 

25  Yn  yr  Arglwydd  y  cyfiawn- 
hêir,  ac  yr  ymogonedda  hoU  had 


Israel 


PENNOD  XLVI. 


1  Na  allai  eilunod  Bahilon  eu  hachub  eu  hun- 
ain.  3  Bod  Duw  yn  achub  ei  bobl  hyd  y 
diwedd.  5  Nad  yw  eilunod  gyffelyb  i  Dduw 
mewn  gallu,  12  nac  meum  ymwared  pre- 
sennol. 

CRYMMODD  ''Bel,  plygodd 
Nebo ;  eu  delwau  oedd  ar 
fwystfilod,  ac  ar  anifeiliaid :  eich 
clud  a  Iwythwyd  yn  drwm ;  Uwyth 
ydynt  i'v  difiygiol. 

2  Gostyngant,  cyd-grymmant :  ni 
allent  achub  y  Uwyth,  ^  ond  aethant 
mewn  caethiwed  eu  hunain. 

3  IT  Tŷ  Jacob,  gwrandêwch  arnaf 
fi,  a  hoU  weddill  tŷ  Israel,  y  rhai  a 
ddygpwyd  gennyf  o'r  groth,  ac  a 
arweddwyd  o'r  bru : 

4  Hyd  henaint  hefyd  myfi  yw  ;  le, 
*•  myfi  a'cÄ  dygaf  hyd  oni  ben-wýn- 
noch :  gwneuthum,  arweddaf  hefyd ; 
ie,  dygaf,  a  gwaredaf  ch^ü^. 

5  11  *=!  b^vy  y'm  gwnewch  yn  debyg, 
ac  y'm  cystedlwch,  ac  y'm  cyfielyb- 
wch,  fel  y  byddom  debyg  ? 

6  ^  Hwy  a  wastraflant  aur  o'r  pwrs, 
ac  a  bwysant  arian  mewn  dorian,  a 
gyflogant  eurych,  ac  efe  a'i  gweithia 
yn  dduw :  gostyngant,  ac  ymgrym- 
mant. 

7  *  Dygant  ef  ar  ysgwyddau,  dyg- 
aut  ef,  ac  a'i  gosodant  yn  ei  le,  ac 
efe  a  saif ;  ni  syfl  o'i  le :  ^  os  Uefa 
un  arno,  nid  ettyb,  ac  nis  gwared 
ef  o'i  gystudd. 

8  Cofiwch  hyn,  a  byddwch  wỳr : 
sadgofiwch,  droseddwyr. 

9  Cofiwch  y  pethau  gynt  erioed ; 
canys  myfi  ydwyf  Dduw,  ac  ^  nid 
neb  arall ;  Duw  ydwyf,  ac  heb  fy 
math ; 

10  'Yn  mynegi  y  diwedd  o'r  de- 
chreuad,  ac  er  cynt  yr  hyn  ni  wnaed 
etto,  yn  dy wedyd,  ^  Fy  nghynghor  a 
saif,  a'm  hoU  ewyllys  a  wnaf : 

11  Yn  galw  aderyn  o'r  dwyrain, 
^  y  gwr  a  wna  fy  nghynghor  o  wlad 
bell :  dy  wedais,  a  mi  a'i  dygaf  i  ben ; 
mi  a'i  lluniais,  a  mi  a'i  gwnaf. 

12  11  Gwrandêwch  arnaf  fi,  y  rhai 
cedyrn  galon,  y  rhai  pell  oddi  wrth 
gyfiawnder : 

13  Neseais  fy  nghyfiawnder;  ni 
bydd  bell,  a'm  hiachawdwriaeth  nid 
erys :  rhoddaf  hefyd  iachawdwr- 
iaeth yn  Sion  I'm  gogoniant  Israel. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

712. 

y  pen.  41. 11. 


Cylch 
712. 

a  pen.  21.  9. 
Jer.  50.  2, 
a  51.  44. 


2  Heb.  a'» 
henaid 
aethmewn, 
&c. 


b  Exod.  19. 

4. 

Deut.  1. 31. 

a  32.  11. 

Ps.  71.  6, 

18. 

pen.  63.  9. 
c  pen.  40. 18, 

25. 


d  pen.  40. 19. 
a  41.  6. 
a  44. 12, 19. 
Jer.  10.  3. 


e  Jer.  10.  5. 


f  pen.  45. 20. 


6  pen.  44. 19. 


h  pen.  45.  5. 
a  48. 12. 


pen.  45.  21. 


k  Ps.  33. 11. 
Diar.19.21. 
a  21.  30. 
Heb.  6. 17. 

3Heb./ÿ 
nghyng- 
hor wr. 


Barnau  Duw  ar 


ESAIAH,  XLYII. 


Bahilon  a  Chaldea, 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
712. 


a  Jer.48.18. 


b  Exod.  IL 

5. 

Bam.  16. 

21. 

Matt.  24. 

41. 
c  pen.  20.  4. 

Jer.  13.  22, 

26. 

Nah.  3.  5. 


d  Edrych 

2  Sam.  24. 

14. 

2  Chron. 

28.9. 

Zech.  1. 15. 
e  pen.  43. 28. 
'  Deut.  28. 

50. 

e  Dat.  18.  7. 


h  Seph.  2. 
15. 
lad.  10. 


kpen.5H9. 

1  Nah.  a  4. 
m  ad.  8. 


2  Neu, 
droant 
ymaith. 


SHeb. 

wamr. 


Open.  44. 25. 


PENNOD  XLVII. 

1  Barnedigaethau  Duw  ar  Bahilon  a  Chaldea, 

6  am  eu  liannhrugarowgrwydd,  7  a'u  halch- 
der,  10  a'u  rhyfyg :  11  ac  nas  gellir  eu 
gwrthwynehu. 

"  T^ISGYN,  ac  eistedd  yn  y  llwch, 
jLJ  ti  forwyn-ferch  Babilon,  eis- 
tedd ar  lawr :  nid  oes  orsedd-fainge, 
ti  ferch  y  Caldeaid;  canys  ni'tli  alw- 
ant  mwy  yn  dyner  ac  yn  foethus. 

2  Cymmer  y  meini  melin,  a 
^mala  flawd  ;  datguddia  dy  Ipveth- 
au,  noetha  dy  sodlau,  dinoetha  dy 
forddwydydd,  dos  trwy  yr  afonydd. 

3  *=Dy  noethni  a  ddatguddir,  dy 
warth  hefyd  a  welir :  dialaf,  ac  nid 
fel  dyn  y'tli  gyfarfyddaf. 

4  Ein  gM^aredydd  ni,  ei  enw  yw 
Arglwydd  y  lluoedd,  Sanct  Israel 

5  Eistedd  yn  ddistaw,  a  dos  i  dy- 
wyllwcli,  ti  ferch  y  Caldeaid :  canys 
ni'th  alwant  mwy  yn  Arglwyddes  y 
te3;Tnasoedd. 

6 11  ^Digiais  wrth  fy  mhobl,  *  halog- 
ais  fy  etifeddiaeth,  a  rhoddais  hwynt 
yn  dy  law  di :  ni  chymmeraist  dru- 
garedd  arnynt;  ^rhoddaist  dy  iau 
yn  drom  iawn  ar  yr  henuriaid. 

7  ^  A  dywedaist,  Byth  y  byddaf 
^arglwyddes:  felly  nid  ystyriaist 
hyn,  ac  ni  cliofiaist  ei  diwedd  hi. 

8  Am  hynny  yn  awr  gwrando  hyn, 
y  foethus,  ^yr  hon  a  drigi  yn  ddiofal, 
'yr  hon  a  ddywedi  yn  dy  galon,  Myfi 
sydd,  ac  nid  neb  ond  myfi :  nid  eis- 
teddaf  yn  weddw,  ac  ni  chaf  wybod 
beth  yw  dieppiledd. 

9  Ond  y  ddau  ^hetli  hyn  a  ddaw  i 
ti  yn  ddisymmwth  yr  un  dydd,  diep- 
piledd  a  gweddwdod:  yn  gwbl  y 
deuant  arnat,  'am  amlder  dy  hudol- 
iaethau,  a  mawr  nerth  dy  swynion. 

10  11  Canys  ""  ymddiriedaist  yn  dy 
ddrygioni:  dywedaist,  M'm  gwel 
neb.  Dy  ddoethineb  a'th  wybod- 
aeth  a'th  ^hurtiant;  a  dywedaist 
yn  dy  galon,  Myfi  sydd,  ac  nid 
neb  araU  ond  myfi. 

11  Am  hynny  y  daw  arnat  ddryg- 
fyd,  yr  bwn  ni  chei  wybod  ei  ^gyfod- 
iad ;  a  syrth  arnat  ddinystr  nis  gelli 
ei  ochelyd :  le,  daw  arnat  ddistrjny 
yn  ddisymmwth,  heb  wybod  i  ti. 

12  Saf  yn  awr  gyd  a'th  swynion, 
a  chyd  âg  amlder  dy  hudoliaethau, 
yn  y  rhai  yr  ymflinaist  o'th  ieu- 
engctid ;  i  edrych  a  elli  wneuthur 
lies,  i  edrych  a  fyddi  grymmus. 

13  Ymflinaist  yn  amlder  dy  gyng- 
horion  dy  hun.  Safed  yn  awr  "  as- 
tronomyddion  y  nefoedd,  y  rhai  a 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
712. 


0  Dat.  18. 
IL 


dremiant  ar  y  sêr,  y  rhai  a  hysbys- 
ant  am  y  misoedd,  ac  achubant  di 
oddi  wrth  ypethaii  a  ddeuant  arnat. 

14  Wele,  hwy  a  iyddant  fel  sofl ; 
y  tan  a'u  llysg  hwynt ;  ni  waredant 
eu  *heinioes  o  feddiant  y  flam:  ni  *,^„',^^;„„ 
hydd  marworyn  i  ymdwymno,  na 
than  i  eistedd  ar  ei  gyfer. 

15  Felly  y  byddant  hwy  i  ti  gyd 
â'r  rhai  yr  ymflinaist,  sef  **  dy  far- 
siandwyr  o'th  ieuengctid;  crwydr- 
asant  bob  un  ar  ei  duedd ;  nid  oes 
un  yn  dy  achub  di. 

PENNOD  XLVIII. 

1  Duw,  i  argylioeddi  y  lobl  a'u  hynod  gyndyn- 
rwydd,  yn  datguddio  ei  brophwydoliaethau. 
9  Èr  eifwyn  ei  hun  y  mae  efe  yn  eu  gwared 
hwy.  12  Y  mae  yn  eu  hannog  hwy  i  fod  yn 
ufadd,  0  herwydd  ei  allu  a'i  ragluniaeth  ef : 

16  yn  cwyno  eu  cildynrwydd  hivy.     20  OH 
/awr  allu  y  mae  yn  gwared  ei  hobl  o  Bahilon. 

GWRANDEWCH  hyn,  tŷ  Ja- 
cob, y  rhai  a  elwir  ar  enw  Is- 
rael, ac  ^  a  ddaethant  allan  o  ddyfr- 
oedd  Judah ;  ^  y  rhai  a  dyngant  i 
enw  yr  Arglwydd,  ac  a  goflant  am 
Dduw  Israel,  ''nid  mewn  gwirion- 
edd,  nac  mewn  cyfiawnder. 

2  Canys  hwy  a'u  galwant  eu  hun- 
ain  o'r  ddinas  sanctaidd,  ac  "^a  bw^^s- 
ant  ar  Dduw  Israel;  enw  yr  hwn 
yw  Arglwydd  y  lluoedd. 

3  ^  Y  pethau  gynt  a  fynegais  er  y 
pryd  hwnnw,  a  daethant  o'm  genau, 
a  mi  a'u  traethais ;  mi  a'u  gwneuth- 
um  yn  ddisymmwth,  daethant  i  ben. 

4  O  herwydd  i  mi  wybod  dy  fod 
di  yn  galed,  a'th  Avarr  fel  gi'euyn 
haiarn,  a'th  dalcen  yn  bres ; 

5  Mi  a'i  mynegais  i  ti  er  y  pryd 
hwnnw ;  adroddais  i  ti  cyn  ei  ddy- 
fod ;  rhag  dywedyd  o  honot,  Fy  nelw 
a'u  gwnaeth,  fy  ngherf-ddelw  a'm 
tawdd-ddelw  a'u  gorchymynodd. 

6  Ti  a  gly waist,  gwel  hyn  oil ;  ac 
oni  fynegwch  chwithau  ef?  adrodd- 
ais i  ti  bethau  newyddion  o'r  pryd 
hwn,  a  phethau  cuddiedig,  y  rhai 
ni  wyddit  oddi  wi'thynt. 

7  Yn  awr  y  crëwyd  hwynt,  ac  nid 
er  y  dechreuad,  cyn  y  dydd  ni  chlyw- 
aist  son  am  danynt :  rhag  dywedyd 
o  honot,  Wele,  gwyddwn  hwynt. 

8  lë,  nis  clywsit,  ac  nis  gwyddit 
chwaith,  nid  agorasid  dy  glust  y 
pryd  hwnnw:  canys  gwyddwn  y 
byddit  Iwyr  anflyddlawn,  a'th  alw 
or  groth  ^yn  Droseddwr, 

9  "ii  ^Er  mwyn  fy  enw  yr  ^oedaf 
fy  Hid,  ac  er  fy  mawl  yr  ymattaliaf 
oddi  wrthyt,  rhag  dy  ddifetha. 


b  pen.  65. 16. 
Seph.  1.  5. 


c  Jer.  4.  2. 
a  5.  2. 


d  ilic.  3. 11. 
Rhuf.2.17. 


e  pen.  42.  9. 
a  43.0. 
a  4i:  7,  8. 
a  45.  21. 
a  46.  9,  10. 


fPs.58.  3. 

g  pen.  43. 25. 
h  Pa.  78.  38. 


Amiog  Israel  i  vfiidd-dod. 


ESAIAH,  XLIX.       Anfon  Crist  at  y  Cenliedloedd. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

712. 

2  Neu,  i 

arian. 
i  Edrj-ch 

Deut.  32. 

26,  27. 
k  pen.  42.  8. 


1  Deut.  32. 

39. 
«o  pen.  41. 4. 

a  44.  G. 

Dat.  1. 17. 

a  22. 13. 

SNeu, 
ddyrn- 
feddodd. 
n  pen.  40. 26. 

0  pen.  41. 22. 

a  43. 9. 

a  44.  7. 

a  45.  21. 
P  pen.  45. 1. 


9  pen.  45. 19. 


r  Zech.  2. 9, 
11. 


"  Deut.  32. 
29 
Ps.  81. 13. 


'  pen.  52. 11. 
Jer.  50.  8. 
a  51.  G,  45. 
Zech.  2.  G. 
Dat.  18.  4. 


1  Exod.  19. 
4,  5,  6. 

I  Edrych 
pen.  41. 17, 

18. 

y  Ex.  17.  6. 

Num.  20. 
11. 


»  pen.  57. 21. 


10  Wele,  myfi  a'th  burais,  ond  nid 
2  fel  arian ;  dewisais  di  mewn  pair 
cystudd. 

11  Er  fy  mwyn  fy  hun,  er  fy  mwyn 
fy  hun,  y  gwnaf /iî/?^;  canys  *pa  fodd 
yr  halogidyi/  enw?  ac  ^ni  roddaf  fy 
ngogoniant  i  arall. 

12  IT  Gwrando  arnaf  fi,  Jacob,  ac 
Israel,  yr  hwn  a  elwais  :  '  myfi  yw  ; 
myfi  yw  "  y  cyntaf,  a  mi  yw  y  diw- 
eddaf. 

13  Fy  Haw  i  heiyd  a  seiliodd  y 
ddaear,  a'm  deheulaw  i  a  ^rychwantr- 
odd  y  nefoedd :  pan  "  alwyf  fi  ar- 
nynt,  hwy  a  gyd-safant. 

14  °  Ymgesglwch  oil,  a  gwrandêwcli ; 
pwy  0  honynt  hwy  a  fynegodd  hyn? 
p  Yr  Arglwydd  a'i  hofibdd :  efe  a 
wna  ei  ewyllys  ar  Babilon,  a'i  fraich 
afydd  ar  y  Caldeaid. 

15  Myfi,  myfi  a  leferais,  ac  a'i  gelw- 
ais  ef :  dygais  ef,  ac  efe  a  Iwydda  ei 
ffordd  ef 

16  1Í  Nesêwch  attaf,  gwrandêwch 
hyn;  "^ni  leferais  o'r  cyntaf  yn  ddir- 
gel ;  er  y  pryd  y  mae  hynny  yr  ydwyf 
finnau  yno :  ac  yn  awr  'yr  Arglwydd 
Dduw  a'i  Yspryd  a'm  hanfonodd. 

17  Fel  hyn  y  dywed  yi*  Arglwydd 
dy  Waredydd,  Sanct  Israel;  Myfi 
yw  yr  Arglwydd  dy  Dduw,  yr 
hwn  wyf  yn  dy  ddysgu  di ,  i  well- 
hâu,  gan  dy  arwain  yn  y  fíbrdd  y 
dylit  rodio. 

18  ^0  na  wrandawsit  ar  fy  ngor- 
chymynion  !  yna  y  buasai  dy  hedd- 
wch  fel  afon,  a'th  gyfiawnder  fel 
tonnau  y  môr : 

19  A  buasai  dy  had  fel  y  tywod, 
ac  eppil  dy  gorph  fel  ei  raian  ef : 
ni  thorrasid,  ac  ni  ddinystriasid  ei 
enw  oddi  ger  fy  mron. 

20  1Í  *Ewch  allan  o  Babilon,  fibwch 
oddi  wrth  y  Caldeaid,  â  Uef  gorfol- 
edd  mynegwch  ac  adroddwch  hyn, 
traethwch  ef  hyd  eithafoedd  y 
ddaear;  dywedwch,  ''Gwaredodd  yr 
Arglwydd  ei  was  Jacob. 

21  Ac  ^ni  sychedasant  pan  ar- 
weiniodd  hwynt  yn  yr  anialwch: 
ygwnaeth  i  ddwfr  bistyllio  iddynt 
o'r  graig:  holltodd  y  graig  hefyd, 
a'r  dwfr  a  ddylifodd. 

22  ""Nid  oes  heddwch,  medd  yi* 
Arglwydd,  i'r  rhai  annuwiol. 

PENNOD  XLIX. 

1  Cri&t,  wedi  ei  anfon  at  yr  luddewon,  yn 
achwyn  rhagddynt,  5  Ei  anfon  ef  at  y  Cenr 
hedloedd  âg  addewidion  grasusol.  13  Bod 
cariad  Duw  tu  ag  at  ei  eglwys  yn  dragy- 
wyddol.  18  Helaeth  adferu  yr  eglwys.  24 
Y  galluog  ymwared  allan  o'r  caelhiwed. 


C85 


GWRANDEWCH  arnaf,  ynys- 
oedd ;  ac  ystyriwch,  bobl  o 
bell;  *Yr  ARGLWYDD  a'm  galwodd 
o'r  groth ;  o  ymysgaroedd  fy  mam 
y  gwnaeth  gofia  am  iy  enw. 

2  Gosododd  hefyd  *"  fy  ngenau  fel 
cleddyf  llym,  y'nghysgod  ei  law  y'm 
cuddiodd;  a  gwnaeth  fi  '^yn  saeth 
loyw,  cuddiodd  fi  yn  ei  gawell 
saethau ; 

3  Ac  a  ddywedodd  wrthyf,  ^Fy 
ngwas  i  ydwyt  ti,  Israel,  yr  hwn  yr 
ymogoneddaf  ynot. 

4  Minnau  a  ddywedais,  Yn  ofer  y 
Uafuriais,  yn  ofer  ac  am  ddim  y 
treuliais  iy  nerth  ;  er  hynny  y  mae 
fy  mam  gyd  â'r  Arglwydd,  a'm 
^gwaith  gyd  a'm  Duw. 

5  IT  Ac  yn  awr  medd  yr  Arglwydd, 
yr  hwn  a'm  Uuniodd  o'r  groth  yn 
was  iddo,  i  ddychwelyd  Jacob  atto 
ef,  ^Er  nad  ymgasglodd  Israel,  etto 
gogoneddus  fyddaf  fi  y'ngolwg  yi- 
Arglwydd,  a'm  Duw  fydd  fy 
nerth. 

6  Ac  efe  a  ddywedodd,  ^Gwael  yw 
dy  fod  yn  was  i  mi,  i  gyfodi  Uwyth- 
au  Jacob,  ac  i  adferu  ^rhai  cadw- 
edig  Israel:  *mi  a'th  roddaf  hefyd 
yn  oleuni  i'r  Cenhedloedd,  fel  y 
byddych  yn  iachawdwriaeth  i  mi 
hyd  eithaf  y  ddaear. 

7  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd, 
Gwaredydd  Israel,  cvi  Sanct,  wrth 
^y  dirmygedig  '^o  enaid,  wrth  yr 
hwn  sydd  fiBaidd  gan  y  genedl, 
wrth  was  lly wodraethwyr ;  ^Bren- 
hinoedd  a  welant,  ac  a  gyfodant; 
tywysogion  hefyd  a  ymgrymmant, 
er  mwyn  yr  Arglwydd,  yr  hwn 
sj^dd  fíyddlawn,  Sanct  Israel,  ac  efe 
a'th  ddewisodd  di. 

8  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd, 
^Mewn  amser  boddlongar  y'th  wran- 
dewais,  ac  yn  nydd  iachawdwriaetli 
y'th  gynnorthwyais ;  'a  mi  a'th  gad- 
waf,  ac  a'th  roddaf  yn  gyfammod 
y  bobl,  "^i  sicrhâu  y  ddaear,  i  beri 
etifeddu  yr  etifeddiaethau  anghyf- 
anneddol ; 

9  Fel  y  dywedych  ^  wrth  y  carch- 1 
arorion,  Ewch  allan ;  wrth  y  rhai 
sydd  mewn  tywyllwch,  Ymddang- 
oswch,  Ar  y  fiyrdd  y  porant,  ac 
yn  yr  holl  uchel-fannau  y  hydd  eu 
porfa  hwynt. 

10  'Ni  newynant,  ac  ni  sychedant; 
ac  ™  nis  tery  gwres  na  haul  hwynt : 
o  herwydd  yr  hwn  a  dosturia  wrth- 
ynt  a'u  tywys,  ac  a'u  harwain  wrth 
y  fíynhonnau  dyfroedd 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
712. 

»  ^latt.  1. 

20,  21. 

Luc  1.  31. 
b  pen.  11.  4. 

a  51.  10. 

Heb.  4. 12. 

Dat.  1. 10. 
c  Ps.  45.  5. 


^1  pen.  42. 1. 
Zecb.  3.  8. 


2  Nen, 
gwohr. 


3  Neu,  Fd 
yr  ym- 
gasglo  Is- 
rael atto  ac 
y  byddwyf 
yn  ogon- 
cddus  yng 
ngolwg, 
&c. 

<  lleb.  Ai 
gwaclach 
wyt  nag  y 
hyddi  ijn 
was.  &c. 

6  Neu, 
diffaclh- 
fiioedd. 

e  pen.  42. 6. 
Luc  2.  32. 
Act.  13.  47. 
a  26.  18. 


f  pen.  53.  3. 
6  Neu,  gan 

(idyn. 
6  Ps.  72.  10, 

IL 


b  Edrych 
Vi.  69.  13. 
2  Cor.  6.  2. 

'  pen.  42.  0. 


7  Neu. 
i  gyfodi. 


k  pen.  42. 7. 


1  Dat.  7.  16. 
m  Ps.  121.  a 


Hdaeth  adferu  yr  eglwys. 


ESAIAH,  L. 


D'ioddefiadau  Crist. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

712. 


n  pen.  44. 

2a 


7  Heb.  rhag 
tosturio. 


0  Edrych 
Exod.13.9. 


8  Neil,  ad- 
eiladuiijr. 


P  pen.  60.  4. 


Í  Edrych 
pen.  54. 1,2. 
Zech.  2.  4. 
a  10. 10. 


9  Nevj,  pa  le 
yr  oedd. 


r  pen.  60.  4. 
a  6G.  20. 


2Neu,areu 
hreichiau. 


3Neu, 
tywys- 
ogesait. 

» Pa.  72.  0. 
Blic.  7.  17. 


t  Ps.  34.  22, 
Rhuf.  5.  ä 
a  0.  33. 
alO.  LL 


11  A  mi  a  wnaf  iy  holl  iynydd  yn 
ffordd,  a'm  prif-fíyrdd  a  gyfodir. 

12  Wele,  y  rhai  hyn  a  ddeuant 
o  bell :  ac  wele,  y  rhai  accw  o'r 
gogledd,  ac  o'r  gorllewin;  a'r  rhai 
yma  o  dir  Sinim. 

13  1"°  Cenwch,  nefoedd ;  a  gorfol- 
edda,  ddaear;  bloeddiwch  ganu,  y 
mynyddoedd :  canys  yr  Arglwydd 
a  gysurodd  ei  bobl,  ac  a  drugarhâ 
wrth  ei  drueiniaid. 

14  Etto  dywedodd  Sion,  Yr  Ar- 
glwydd a'm  gwrthododd,  a'm  Har- 
glwydd  a'm  hanghofiodd. 

15  A  anghofia  gwraig  ei  phlentyn 
sugno,  '  fel  na  thosturio  wrth  fab  ei 
chroth?  ie,  hwy  a  allant  anghofio, 
etto  myfi  nid  anghofiaf  di. 

16  Wele,  °  ar  gledr  ft/  nwylaw  y'th 
argrephais ;  dy  furiau  sydd  ger  fy 
mron  bob  amser. 

17  Dy  ^  blant  a  fiysiant ;  y  rhai 
a'th  ddinystriant  ac  a'th  ddistryw- 
iant,  a  ant  allan  o  honot. 

18  1Í  P  Dyrcha  dy  lygaid  oddi  am- 
gylch,  ac  edrych :  y  rhai  hyii  oil  a 
ymgasglant,  ac  a  ddeuant  attat.  Fel 
mai  byw  fi,  medd  yr  Arglwydd, 
diau  y  gwisgi  hwynt  oil  fel  hardd- 
wisg,  ac  y  rhwymi  hwynt  am  danat 
fel  priod-ferch. 

19  Canys  dy  ddifíaethwch  a'th  an- 
ialwch,  a'th  dir  dinystriol,  yn  ddiau 
•ifydd  yn  a^vr  yn  rhy  gyfyng  gan 
breswylwyf ;  a'r  rhai  a'th  lyngcant 
a  ymbellhânt. 

20  Plant  dy  ddi'eppiledd  a  ddy- 
wedant  etto  lie  y  clywech,  Cyfyng 
yw  y  He  hwn  i  mi ;  dod  le  i  mi,  fel 
y  preswyliwyf. 

21  Yna  y  dywedi  yn  dy  galon, 
Pwy  a  genhedlodd  y  rhai  hyn  i 
mi,  a  mi  yn  ddieppil,  ac  yn  unig, 
yn  gaeth,  ac  ar  grwydr?  a  phwy 
a  fagodd  y  rhai  hyTi?  Wele,  myfi 
a  adawyd  fy  hunan ;  ^  o  ba  le  î/ 
daeth  y  rhai  hyn  ? 

22  'Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
Dduw,  Wele,  cyfodaf  fy  llaw  at  y 
cenhedloedd,  a  dyrchafaf  fy  maner 
at  y  bobloedd ;  a  dygant  dy  feibion 
2  yn  ew  mynwes,  a  dygir  dy  ferched 
ar  ysgwyddau. 

23  Brenhinoedd  hefyd  fydd  dy 
dadmaethod,  a'u  ^brenhinesau  dy 
fammaethod ;  crymmant  i  ti  %'u 
hwynebau  tu  a'r  Uawr,  a  'Uyfant 
Iwch  dy  draed ;  a  chei  wybod  mai 
myfi  yw  yr  Arglwydd  :  canys  '  ni 
chywilyddir  y  rhai  a  ddisgwyliant 
wrthyf  fi. 

686 


24  IT  "A  ddygir  y  cafíaeliad  oddi 
ar  y  cadarn?  neu  a  waredir  *y 
rhai  a  garcherir  yn  gyfiawn  ? 

25  Ond  fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd, Ie,  ^carcharorion  y  cadarn 
a  ddygir,  ac  anrhaith  y  creulawn  a 
ddiangc :  canys  myfi  a  ymrysonaf 
a'th  ymrysonydd,  a  myfi  a  achubaf 
dy  feibion. 

26  ^Gwnaf  hefyd  i'th  orthrym- 
mwyr  fwytta  eu  cig  eu  hunain,  ac 
ar  eu  ^gwaed  eu  hun  y  meddwant 
fel  ar  win  ^  melus  ;  a  gwybydd  pob 
cnawd  mai  myfi  yr  Arglwydd  yw 
dy  Achubydd,  a'th  gadarn  Wared- 
ydd  di,  Jacob. 

PENNOD  L. 

1  Crist  yn  dangos  vacl  efe  yw  yr  achos  y 
gwrthodwyd  yr  laddewon,  am  ei  fod  yn  ahl 
Vw  liachub  hwy,  5  am  ei  fod  yn  ufudd  i 
wneuthur  liynny,  7  ac  am  eifod  yn  ymddir- 
ied  y'vghymmorlh  Duw.  10  Annog  i  liyderu 
ar  Dduw,  ac  nid  arnom  ein  hunain. 

FEL  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd, 
Pa  le  y  mae  ^Uythyr  ysgar  eich 
mam,  ^  trwy  yr  hwn  y  goUyngais  hi 
ymaith  ?  neu  pwy  o'm  ^  dyledwyr  y 
gwerthais  chwi  iddo?  Wele,  am 
eich  anwireddau  yr  ymwerthasoch, 
ac  am  eich  camweddau  y  goUyng- 
wyd  ymaith  eich  mam. 

2  Paham,  pan  ddeuthum,  nad 
oedd  neb  i'm  derhyn?  pan  elwais, 
nad  attebodd  neb  ?  ""  Gan  gwttogi  a 
gwttogodd  fy  llaw,  fel  na  aUai  ym- 
wared?  neu  onid  oes  ynof  nerth  i 
achub?  wele,  "^â'm  cerydd  ^y  sych- 
af  y  môr,  gwneuthum  ^yr  afonydd 
yn  ddiíFaethwch :  ^  eu  pysgod  a 
ddi-ewant  o  eisieu  dwfr,  ac  a  fydd- 
ant  feirw  o  syched. 

3  ''Gwisgaf  y  nefoedd  â  thywyllwch, 
a  gosodaf  sachlian  yn  do  iddynt. 

4  IF  Yr  Arglwydd  Dduw  a  roddes 
i  mi  dafod  y  dysgedig,  i  fedru  mewn 
pryd  lefaru  gair  wrth  '  y  difíygiol : 
deffry  fi  bob  bore,  deffry  i  mi  glust 
i  glywed  fel  y  dysgedig. 

5  Yr  Arglwydd  Dduw  a  agor- 
odd  fy  nghlust,  a  minnau  ni  ^  wrth- 
wynebais,  ac  ni  chiliais  ^nfy  ol. 

6  ^Fy  nghorph  a  roddais  i'r  cur- 
wyr,  ^  a'm  cernau  i'r  rhai  a  dynnai 
y  blew:  ni  chuddiais  fy  wyneb 
oddi  wrth  waradwydd  a  phoeredd. 

7 1Í  0  herwydd  yr  Arglwydd  Dduw 
a'm  cymmorth ;  am  hynny  ni'm 
cywilyddir:  am  hynny  "gosodais 
fy  wyneb  fel  callestr,  a  gwn  na'm 
cywilyddir. 

8  °Agos  yw  yr  hwn  a'm  cyfiawn- 
hâ;  pwy  a  ymryson  â  mi?  safwn 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

712. 

u  Matt.  12. 
29. 

4  Heb. 
caelhitaed 
y  Ci'fiawn. 

5  Heb. 
caethglud. 


■■  pen.  9. 20. 


y  Dat.  14. 
20.  a  IG.  6. 

6  Neu, 
newijdd. 


a  Deut.  24. 
1. 
Hos.  2.  2. 

2  j/r  hon  a 

yrrais. 
b  Edrych 

2Bren.4.1. 


c  Num.  11. 
2a 
pen.  59. 1. 


d  Nah.  1.  4. 
e  Exod.  14. 

21. 
f  Exod.  7. 

18. 
S  Jos.  3.  IG. 


b  Exod.  10. 
21. 


i  Blatt.  U. 
28. 


k  loan  14. 

31. 

Phil.  2.  8. 

Heb.  10.  5, 

&c. 
1  Matt.  26. 

67.  a  27. 26. 
m  Galar.  a 

30. 


n  Ezec.  a 
8,9. 


o  Rhuf.  8. 
33,34. 


Cynghor  i  hyderu  ar  Grist. 


ESAIAH,  LI. 


Yr  amcldiffyn  efe  ei  eghvys. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
712. 

3Heb. 

meistrfy 
nadl. 

P  pen.  51.  8. 


loan  9. 30. 


a  Ehiif.  9. 
30,  31,  32. 


b  Pa.  102. 
26. 

Matt.24.35. 
2  Petr  3. 
10. 


ynghyd:  pwy  yw  ^fy  ngwrthwyn- 
ebwr  ?  nesâed  attaf. 

9  Wele,  yr  Arglwydd  Dduw  a'm 
cynnorthwya ;  pwy  yiv  yr  hwn  a'm 
bwrw  yn  euog?  wele,  hwynt  oil  a 
heneiddiant  fel  dilledyn ;  p  y  gwyf- 
yn  a'u  hysa  hwynt. 

10  ^  Pwy  yn  eich  mysg  sydd  yn 
ofni  yr  Aiiglwydd,  yn  gwrandaw 
ar  lais  ei  was  ef,  ^  yn  rhodio  mewn 
tywyllwch,  ac  heb  lewyrch  iddo? 
gobeithied  yn  enw  yr  Arglwydd, 
ac  ymddirieded  yn  ei  Dduw. 

11  Wele,  chwi  oil  y  rhai  ydych  yn 
cynneu  tan,  ac  yn  eich  amgylchu 
eich  hunain  â  gwreichion ;  rhod- 
iwch  wrth  lewyrch  eich  tan,  ac 
wrth  y  gwreichion  a  gynneuasoch, 
'  O'm  Haw  i  y  bydd  hyn  i  chwi ; 
mewn  gofid  y  gorweddwch. 

PEÌWOD  LI. 

1  Cynghor  i  hyderu  ar  Grist,  yn  ol  esampl 
Abraham f  3  o  herwydd  ei  addewidion  cys- 
urfawr,  4  a'i  gyfiawn  ymwared,  7  a  marwoU 
deb  dyn.  9  Bod  Crist  á'í  sanctaidd  fraich 
yn  amddiffyn  yr  eiddo  rhag  ofn  dyn.  17  Y 
mae  yn  cwyno  ad/yd  Jerusalem,  21  ac  yn 
addaw  ymwared. 

GWRANDEWCH  arnaf  fi,  Mdi- 
lynwyr  cyfiawnder,  y  rhai  a 
geisiwch  yr  Arglwydd  :  edrych- 
wch  ar  y  graig  y'ch  naddwyd,  ac 
ar  geudod  y  ffos  y'ch  cloddiwyd 
o  honynt. 

2  Edrychwch  ar  Abraham  eich 
tad,  ac  ar  Sarah  a'ch  esgorodd: 
canys  ei  hunan  y  gelwais  ef,  ac  y 
bendithiais,  ac  yr  amlheais  ef. 

3  0  herwydd  yr  Arglwydd  a 
gysura  Sion :  efe  a  gysura  ei  hoU 
anghyfannedd-leoedd  hi ;  gwna  hef- 
yd  ei  hanialwch  hi  fel  Eden,  a'i  di- 
ffaethwch  fel  gardd  yr  Arglwydd  : 
ceir  ynddi  lawenydd  a  hyfrydwch, 
diolch,  a  llais  can. 

4  IT  Gwrandêwch  arnaf,  fy  mhobl ; 
clust-ymwrandêwch  â  mi,  fy  nghen- 
edl :  canys  cyfraith  a  â  allan  oddi 
wrthyf,  a  gosodaf  fy  marn  yn  oleuni 
pobloedd. 

5  Agos  yw  fy  nghyfiawnder;  fy 
iachawdwriaeth  a  aeth  allan,  fy 
mreichiau  hefyd  a  farnant  y  bobl- 
oedd :  yr  ynysoedd  a  ddisgwyliant 
wrthyf,  ac  a  ymddiriedant  yn  fy 
mraich. 

6  Dyrchefwch  eich  llygaid  tu  a'r 
nefoedd,  ac  edrychwch  ar  y  ddaear 
isod :  canys  ^  y  nefoedd  a  ddarfydd- 
ant  fel  mwg,  a'r  ddaear  a  heneiddia 
fel  dilledyn,  a  i  phreswylwyr  yr  un 
modd  a  fyddant   meirw;    ond   fy 


iachawdwriaeth  i  a  fydd  byth,  a'm 
cyfiawnder  ni  dderfydd. 

7  IT  Gwrandêwch  arnaf,  y  rhai  a 
adwaenoch  gyfiawnder,  y  bobl  ""sydd 
a'm  cyfraith  yn  eu  calon :  ^  nac  ofn- 
wch  waradwydd  dynion,  ac  nac 
arswydwch  rhag  eu  difenwad. 

8  Canys  "y  pryf  a'u  bwytty  fel  dill- 
edyn, a'r  gwyfyn  a'u  hysa  fel  gwlan : 
eithr  fy  nghyfiawnder  a  fydd  yn 
dragywydd,  a'm  hiachawdwriaeth  o 
genhedlaeth  i  genhedlaeth. 

9  IT  Deffro,  defíì'o,  gwisg  nerth,  0 
fraich  yr  Arglwydd;  defii-o,  fel 
yn  y  dyddiau  gynt,  yn  yr  oesoedd 
gynt.  Onid  ti  yw  yr  hwn  a  dor- 
raist  ^Rahab,  ac  a  archoUaist  ^y 
ddraig  ? 

10  Onid  ti  yiv  ^  yr  hwn  a  sychaist 
y  môr,  dyfroedd  y  dyfnder  mawr? 
yr  hwn  a  wnaethost  ddyfnderoedd 
y  môr  yn  ffordd  i'r  gwaredigion  i 
fyned  drwodd? 

11  Am  hynny  'y  dychwel  gwaredig- 
ion yr  Arglwydd,  a  hwy  a  ddeu- 
ant  i  Si'on  â  chanu,  ac  â  llawenydd 
tragywyddol  ar  eu  pennau :  go- 
ddiweddant  lawenydd  a  hyfrydwch ; 
gofid  a  griddfan  a  fíy  ymaith. 

12  Myfi,  myfi,  yw  yr  hwn  a'ch 
diddana  chwi :  pwy  wyt  ti,  fel  yr 
ofnit  ^  ddyn,  yr  hwn  fydd  marw ; 
a  mab  dyn,  yr  hw7i  a  wneir  ^/et 
glaswelltyn  ? 

13  Ac  a  anghofi  yr  Aeglwydd  dy 
Wneuthurwr,  ""yr  hwn  a  estynodd 
y  nefoedd,  ac  a  seiliodd  y  ddaear? 
ac  a  ofnaist  bob  dydd  yn  wastad 
rhag  Uid  y  gorthrymmydd,  fel  pe 
darparai  i  ddinystrio?  a  pha  le  y 
mae  Hid  y  gorthrymmydd  ? 

14  Y  carcharor  sydd  yn  brysio  i 
gael  ei  oUwng  yn  rhydd,  fel  na 
byddo  farw  yn  y  pwU,  ac  na  phallo 
ei  fara  ef. 

15  Eithr  myfi  yw  yr  Arglwydd 
dy  Dduw,  yr  hwn  °a  barthodd  y 
mor,  pan  ruodd  ei  donnau :  ei  enw 
yw  Arglwydd  y  lluoedd. 

16  °  Gosodais  hefyd  fy  ngeiriau  yn 
dy  enau,  ac  y'nghysgod  fy  Uaw  y'th 
doais,  fel  y  plannwn  y  nefoedd,  ac 
y  seiliwn  y  ddaear,  ac  y  dywedwn 
wrth  Sion,  Fy  mhobl  ydwyt. 

17  1Í  PDefiro,  deffro,^  cyfod,  Je- 
rusalem, yr  hon  ^  a  yfaist  o  law  yr 
Arglwydd  gwppan  ei  lidiowg- 
rwydd  ef ;  yfaist  waddod  'y  cwppan 
erchyll,  le,  sugnaist  ef. 

18  Nid  oes  arweinydd  iddi  o'r  holl 
feibion  a  esgorodd ;  ac  nid  oes  a 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

712. 

0  Ps.  37.  31. 

d  Matt.  10. 
28. 


I  pen.  50.  9. 


f  Ps.  87.  4. 
e  Ps.  74. 13, 

14. 

pen.  27.  1. 

Ezeo.  29. 3. 
h  Exod.  14. 

21. 

pen.  4a  16. 


i  pen.  35. 10. 


I  pen.  40.  6. 
1  Petr  1.24. 


ni  Job  9.  8. 
Ps.  104.  2. 
pen.  40.  22. 
a  42.  5. 
a  44.  24. 


1  Job  26. 12. 
Jer.  31. 35. 


o  Deut.  18. 
18. 
pen.  49.  2. 


P  pen.  52.  1. 

1  Job  21.  20. 

Ps.  75.  8. 

Jer.  25. 15, 

16. 
r  Edrych 

Deut.  28. 

28,34. 

Ps.  60.  3. 

Zech.  12. 2. 


Addewid  o  ymiuared. 


ESAIAH,  LII. 


Am  bregethiad  yr  efengyl. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

712. 

•  pen.  47.  9. 

2Heb. 
dryliiad. 

t  Galar.  2. 
11,  12. 


u  Edrych 
ad.  17. 


I  Jer.  25. 

26,  28. 

Zeoh.  12.  2. 
•S  Pb.  C6.  11, 

12. 


1  pen.  51. 17. 


b  pen.  35.  8. 
a  GO.  21. 
Dat.21.27. 


c  Ps.  44. 12. 
pen.  45. 13. 
Jer.  15.  13. 


■i  Gen.  4G.  6. 


e  Ezec.  36. 
20,  23. 
Khuf.2.24. 


f  Nah.  1. 15. 
Rhuf.  10. 
15. 


ymaflo  yn  ei  llaw  o'r  holl  feibion 
a  fagodd. 

19  *  Y  ddaii  hctli  hyn  a  ddigwydd- 
asant  i  ti ;  pwy  a  ofidia  trosot  ?  din- 
ystr,  ^a  distryw;  a  newyn,  a  chledd- 
yf :  trwy  bwy  y'th  gysuraf  ? 

20  *  Dy  feibion  a  lewygasant,  gor- 
weddant  ym  mhen  pob  heol,  fel 
tarw  gwŷllt  meivn  magi :  Uawn  yd- 
ynt  o  lidiowgrwydd  yr  Arglwydd, 
a  cherydd  dy  Dduw. 

21  11  Am  hynny  gwrando  fi  yn 
awr,  y  druan,  a'r  feddw,  "ac  nid 
trwy  win. 

22  Fel  hyn  y  dywed  dy  Arglwydd, 
yr  Arglwydd,  a'th  Dduw  di,  yr 
liivn  a  ddadleu  dros  ei  bobl,  Wele, 
cymmerais  o'tli  law  y  cwppan  erch- 
yll,  se/gwaddod  cwppan  fy  llidiowg- 
rwydd :  ni  cliwanegi  ei  yfed  mwy : 

23  Eithr  ^  rhoddaf  ef  yn  llaw  dy 
gystuddwyr;  ^y  rhai  a  ddywedasant 
wrth  dy  enaid,  Gostwng,  fel  yr  elom 
drosot :  a  thi  a  osodaist  dy  gorpli 
fel  y  Uawi',  ac  fel  lieol  i'r  rhai  a 
elent  drosto. 

PENNOD  LII. 

1  Crist  yn  perswadio  ei  eglwys  i  greclu  ei  rod 
irynedigaeth  e/,  7  i  dderhyn  gweinidogion  yr 
adbrynedigaeth,  9  i  lawenychu  yn  ei  gallu 
Id,  11  ac  iw  rhyddhâu  eu  hunain  oddi  wrth 
gaethiwed.    13  Y  dyrchejir  teyrnas  Cnst. 

*"P|EFFRO,  deffro,  gwisg  dy  nerth, 
JL/  Si'on;  gwisg  wisgoedd  dy  ogon- 
iant,  sanctaidd  ddinas  Jerusalem : 
canys  ''ni  ddaw  o'th  fewn  mwy 
ddienwaededig  nac  aflan. 

2  Ymysgwyd  o'r  llwch,  cyfod,  eis- 
tedd,  Jerusalem:  ymddattod  oddi 
wrth  rwymau  dy  wddf,  ti  gaeth- 
ferch  Sion. 

3  Canys  fel  hyn  y  dywedodd  yr 
Arglwydd;  «^Yn  rhad  yr  ym- 
werthasoch ;  ac  nid  âg  ariau  y'ch 
gwaredir. 

4  Canys  fel  hyn  y  dywedodd  yr 
Arglwydd  Dduw,  Fy  mhobl  a  aeth 
i  waered  i'r  *^Aipht  yn  y  dechreuad, 
i  ymdaith  yno;  a'r  Assyriaid  a'u 
gorthrymmodd  yn  ddiachos. 

5  Ac  yn  a^vr  beth  sydd  yma  i  mi, 
medd  yr  Arglwydd,  pan  ddygid  fy 
mhobl  ymaith  yn  rhad?  eu  llywodr- 
aethwyr  a  wna  iddynt  udo,  medd 
yr  Arglwydd  ;  a  phob  dydd  yn 
wastad  *  y  ceblir  fy  enw. 

6  Am  hynny  y  caiff  fy  mhobl  adnab- 
od  fy  enw :  am  hynny  y  cant  wyhod 
y  dydd  hwnnw,  mai  myfi  yw  yr  hwn 
sydd  yn  dy wedyd :  wele,  myfi  ydyw. 

7  1Í  'Mor  weddaidd  ar  y  mynydd- 


oedd  yw  traed  yr  \\wfi  sydd  yn 
efengylu,  yn  cyhoeddi  heddwch ; 
a'r  hwn  sydd  yn  mynegi  daioni,  yn 
cyhoeddi  iachawdwriaeth ;  yn  dy- 
wedyd  wrth  Sion,  ^T>j  Dduw  di 
sydd  yn  teyrnasu ! 

8  Dy  wylwyr  a  ddyrchafant  lef; 
gyd  a'r  lief  y  cyd-ganant :  canys 
gwelant  lygad  yn  llygad,  pan  ddy- 
chwelo  yr  Arglwydd  Sion. 

9  1Í  Bloeddiwch,  cyd-gefiwch,  an- 
ialwch  Jerusalem :  canys  yr  Ar- 
glwydd a  gysurodd  ei  bobl,  efe  a 
waredodd  Jerusalem. 

10  Diosgodd  yr  Arglwydd  fraich 
ei  sancteiddrwydd  y'ngolwg  yr  holl 
genhedloedd :  a  ^  holl  gyrrau  y 
ddaear  a  welant  iachawdwriaeth 
ein  Duw  ni. 

11  1Í '  Ciliwch,  ciliwch,  ewch  allan 
oddi  yno,  na  chyfíyrddwch  â  dim 
halogedig ;  ewch  allan  o'i  chanol ; 
ymlanhêwch,  y  rhai  a  ddygwch 
lestri  yr  Arglwydd. 

12  Canys  ''nid  ar  frys  yr  ewch  all- 
an, ac  nid  ar  ffô  y  cerddwch  :  canys 
yr  Arglwydd  a  â  o'ch  blaen  chwi, 
a  Duw  Israel  a'ch  casgl  cliAvi. 

13  IT  Wele,  fy  ngwas  a  ^  Iwj^dda ; 
efe  a  godir,  a  ddyrchefir,  ac  a  fydd 
uchel  iawn. 

14  Megis  y  rhyfeddodd  Uawer 
wrthyt ;  mor  llygredig  oedd  ei 
'wedd  yn  anad  neb,  a'i  bryd  yn 
anad  meibion  dynion ! 

15  Felly  ™y  taenella  efe  genhedl- 
oedd lawer ;  brenhinoedd  a  gauant 
eu  genau  wrtho  ef;  canys  gwel- 
ant yr  hyn  ''nifynegasid  iddynt,  a 
deallant  yr  hyn  ni  chlywsent 

PENNOD  LIIL 

1  Y  prophwyd  yn  cwyno  rhag  anghrediniaeth  ; 
ac  yn  esgusodi  rhivystr  y  groes,  4  trwy  ddang- 
os  y  daioni  a  ddaw  o  dd'ioddefaint  Crist, 
10  affynniant  y  groes. 

WY  a  gredodd  i'n  ^hymad- 
rodd?  ac  i  bwy  y  datguddiwyd 
braich  yr  Arglwydd? 

2  Canys  ''efe  a  dŷf  o'i  flaen  ef 
fel  blaguryn,  ac  fel  gwi'eiddyn  o 
dir  sych :  *=  nid  oes  na  phrŷd  na 
thegwch  iddo  :  pan  edrychom  arno, 
ni  bydd  prŷd  fel  y  dymunem  ef. 

3  ''  Dirmygedig  y\Y,  a  diystyraf  o'r 
gwŷr ;  gwr  gofidus,  a  chynnefin  â 
dolur :  ac  "  yr  oeddym  megis  yn 
cuddio  ein  hwynebau  oddi  wrtho; 
dirmygedig  oedd,  ac  ni  wnaethom 
gyfrif  o  hono. 

4 11  Diau  *efe  a  gymmerth  ein  gwen- 
did  ni,  ac  a  ddug  ein  doluriau :  etto 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
712. 


e  Pa.  93.  L 

a  06. 10. 
a  97. 1. 


b  Ps.  98.  2, 
3. 
Luc  3.  6. 


•  pen.  48. 20. 
Jer.  50.  8. 
a  51.  6,  45. 
2  Cor.  G.  17. 
Dat.  IS.  4. 


k  Edrych 
Exod.  12. 
33,39. 


2Nou,  ipna 
yn  gidl, 
pen.  53. 10. 


1  Ps.  22. 6,  7. 
pen.  53. 

m  Act.  2. 
33. 


n  Rhuf.  15. 
21. 


«  loan  12. 
3S 

Rhuf.  10. 
16. 

2  Nen, 
hacidiisij  1 
Heb. 
clijiced  ? 

b  pen.  11. 1. 
0  pen.  40.  7. 

a  52. 14. 

Marc  9. 12. 
d  Pe.  22.  G. 

pen.  49.  7. 

3  Neu,  jT 
oedd  megis 
im  cuddio 
ei  wi/neb 
oddi  wrth- 
ym.  Heb. 
meqis 
cuàdio 
wi/nehau 
oddi  wrtho, 
neu  oddi 
urihym. 

e  Matt.  8. 
17. 


Lhvyddiant  y  groes. 


ESAIAH,  LIV. 


Galwad  y  Cenliedloedd. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

712. 

fKhuf.4.25. 

1  Cor.  15. 3. 
4Neu, 

boenwi/d. 

e  1  Petr  2. 
24. 


5Heb. 
lunaeth  i'n 
kanivir- 
eddau  ni i 
Oyi  OVfar- 

fodaruoef. 

h  Matt.  26. 
63.  a  27. 12, 
14. 

Blare  14. 
61.  a  15.  5. 

i  Act.  8.  32. 


6Neu, 
gyfijngder. 


^archoUwyd  am  ein 
efe   a    ddiylliwyd 


1  Blatt.  2T. 

57. 
m  1  Petr  2. 

22. 

1  loan  3. 5. 


TNeu, 
wnelo  ei 
enaid  ef 
aberth. 

n  2  Cor.  5. 
21. 
1  Petr  2. 24. 


0  pen.  42.  1 

a  49.  3. 
P  Klmf.  5. 

18,  19. 

1  loan  2. 1. 


8  ar  mawr- 
ion. 


q  Marc  15. 

28. 

liuc  22.  37. 
r  Luc  23.34. 

Rhuf.  8. 34. 

Heb.  7.  2.3. 

a  9.  24. 

1  loan  2. 1. 


a  Seph.  3. 
14. 
Gal.  4.  27. 


i'lSam.2.5. 


0  pen.  49. 
19,  20. 


ni  a'i  cyfrifasom  ef  wedi  ei  faeddu, 
ei  daro  gan  Dduw,  a'i  gystuddio, 

5  Ond  efe  ^a 
camweddau  m,  ete  a 
am  ein  hanwireddau  ni :  cosped- 
igaeth  ein  heddwch  ni  oedd  arno 
ef :  a  ^  thrwy  ei  gleisiau  ef  yr  iachâ- 
wyd  ni. 

6  Nyni  oil  a  grwydrasom  fel  def- 
aid;  troisom  bawb  i'w  fíbrdd  ei 
hun:  a'r  Arglwydd  a  ^roddes  arno 
ef  ein  hanwiredd  ni  i  gyd. 

7  Efe  a  orthrymmwyd,  ac  efe  a 
gystuddi^vyd,  ac  ^  nid  agorai  ei  en- 
au :  '  fel  oen  yr  arweinid  ef  i'r 
Uaddfa,  ac  fel  y  tau  dafad  o  flaen 
y  rhai  a'i  cneifiai,  felly  nid  agorai 
yntau  ei  enau. 

8  0  ^garchar  ac  o  farn  y  cymmer- 
wyd  ef :  a  phwy  a  draetha  ei  oes 
ef?  canys  ''efe  a  dorrwyd  o  dir  y 
rhai  byw;  i'hoddivyd  pla  arno  ef 
am  gamwedd  fy  mhobl. 

9  Ac  efe  a  wnaeth  ei  fedd  gyd  a'r 
rhai  anwir,  a  'chyd  a'r  cyfoethog 
yn  ei  farwolaeth ;  ™  am  na  wnaethai 
gam,  ac  nad  oedd  twyll  yn  ei  enau. 

10  1Í  Eithr  yr  Arglwydd  a  fyn- 
nai  ei  ddryllio  ef ;  efe  a'^  clwyfodd : 
pan  "osodo  efe  °ei  enaid  yn  aberth 
dros  bechod,  efe  a  wêl  ei  had,  efe 
a  estyu  ci  ddyddiau ;  ac  ewyllys  yr 
Arglwydd  a  Iwydda  yn  ei  law  ef. 

11  0  lafur  ei  enaid  y  gwel,  ac  y 
diwellir :  °  fy  ngwas  cyfiawn  a  gyf- 
iawnhâ  lawer  p  trwy  ei  wybodaeth  ; 
canys  efe  a  ddwg  eu  hanwireddau 
hwynt. 

12  Am  hynny  y  rhannaf  iddo  ran 
gyd  â  ^llawer,  ac  efe  a  ranna  yr  ys- 
paü  gyd  a'r  cedyi'n :  am  iddo  dyw- 
allt  ei  enaid  i  farwolaeth :  ac  efe  a 
gyfrifwyd  gyd  a'r  troseddwyr;  ac 
lefe  a  ddug  bechodau  llaweroedd, 
ac  '  a  eiriolodd  dros  y  troseddwyr. 

PENNOD  LIV. 

1  Y  prophwyd,  er  mwyn  cysuro  y  Cenliedloedd, 
yn  prophwydo  helaethrwydd  yr  eglwys ;  4 
eu  d'iogelwch  hwy,  6  a'u  sicr  ymwared  allan 
o  gystudd,  11  a'u  hadeilad  deg,  15  a'u  d'i- 
ogel  gadwedigaeih. 

^/~^Â.'N,  di  ammhlantadwy  nid  es- 
\J  gorodd  ;  bloeddia  ganu,  a  gor- 
foledda,  yr  hon  nid  esgorodd:  o 
herwydd  ''amlach  meibion  yr  hon 
a  adawyd,  na'r  hon  y  mae  gwr 
iddi,  medd  yr  Arglwydd. 

2  *=He]aetha  le  dy  babell,  ac  es- 
tynant  gortynnau  dy  breswylfeydd : 
uac  attal,  estyn  dy  raffau,  a  sicrhâ 
dy  hoelion. 


3  Canys  ti  a  dorri  allan  ar  y  Haw 
ddehau  ac  ar  y  Haw  aswy;  a'th 
had  a  etifedda  y  Cenhedloedd,  a 
dinasoedd  anrheithiedig  a  wnant 
yn  gyfanneddol. 

4  Nac  ofna ;  canys  ni'th  gywilydd- 
ir :  ac  na'th  waradwydder,  am  na'th 
warthruddir;  canys  ti  a  anghofi  war- 
adwydd  dy  ieuengctid,  a  gwarth- 
rudd  dy  weddwdod  ni  chofi  mwy- 
ach. 

5  Canys  dy  briod  yw  yr  hwn  a'th 
wnaeth ;  ^  Arglwydd  y  Uuoedd  yw 
ei  enw ;  dy  Waredydd  heiyd,  Sanct 
Israel,  Duw  yr  holl  ddaear  y  gel- 
wir  ef. 

6  Canys  ^  fel  gwraig  wrthodedig,  a 
chystuddiedig  o  yspryd,  y'th  alwodd 
yr  Arglwydd,  a  gwraig  ieuengctid, 
pan  oeddit  wrthodedig,  medd  dy 
Dduw. 

7  ^Dros  ennyd  fechan  y'th  adew- 
ais ;  ond  â  mawr  drugareddau  y'th 
gasglaf. 

8  Mewn  ychydig  sorriant  y  cudd- 
iais  fy  wyneb  oddi  wrthyt  ennyd 
awr ;  ond  â  thrugaredd  dragy- 
wyddol  y  trugarhâf  wrthyt,  medd 
yr  Arglwydd  dy  Waredydd. 

9  Canys  ^fel  dyfroedd  Noah  y 
mae  hyn  i  mi :  canys  megis  y  tyng- 
ais  nad  elai  dyfroedd  Noah  m^vy 
dros  y  ddaear;  felly  y  tyngais  na 
ddigiwn  wrthyt,  ac  na'th  geryddwn. 

10  Canys  ^'y  mynyddoedd  a  giliant, 
a'r  bryniau  a  symmudant :  eithr  fy 
nhrugaredd  ni  chilia  oddi  wrthyt,  a 
chyfammod  fy  hedd  ni  syfl,  medd 
yr  Arglwydd  sydd  yn  trugarhau 
wrthyt. 

11  IT  Y  druan,  helbulus  gan  dym- 
mestl,  y  ddigysur,  wele,  '  mi  a  osod- 
af  dy  gerrig  di,  â  charbuncl,  ac  a'th 
sylfaenaf  â  meini  saphir. 

12  Gwnaf  hefyd  dy  ffenestri  o  ris- 
ial,  a'th  byrth  o  feini  disglaer,  a'th 
holl  derfynau  o  gerrig  dymunol. 

13  ^  Dy  holl  feibion  hefyd  fydd- 
ant  wedi  eu  dysgu  gan  yr  Ar- 
glwydd ;  a  mawr  fydd  heddwch 
dy  feibion. 

14  Mewn  cyfiawnder  y'th  sicrheir  : 
byddi  bell  oddi  wrth  orthrymder, 
canys  nid  ofni ;  ac  oddi  wrth  ddy- 
chryii,  canys  ni  nesâ  attat. 

15  Wele,  gan  ymgasglu  hwy  a  ym- 
gasglant,  ond  nid  o  honof  fi :  pwy 
bynnag  o  honot  ti  a  ymgasglo  i'th 
erbyn,  efe  a  syrth. 

16  Wele,  myfi  a  greais  y  gôf,  yr 
hwn  a  chwŷth  y  marwor  yn  tan,  ac 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
712. 


d  Luc  1.  32. 


pen.  62.  4. 


r  Ps.  30.  5. 
pen.  26. 20. 
2  Cor.  4. 17, 


s  Gen.  8. 21. 
a  9. 11. 
Edrych 
Jer.  31.  35, 
36. 


h  Ps.  46.  2. 

Matt.  5. 18. 


1 1  Cliron. 
29.2. 
Dat.21. 18, 

&C. 


k  pen.  11.  9. 
Jer.  31.  34. 
loan  6.  45. 
1  Cor.  2. 10. 
1  Thesb.  4. 
9. 

1  loan  2. 
20. 


Galw  2yciwh  i  edi/arhau. 


ESAIAH,  LV. 


Annog  i  sancteiddrwydd. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

712. 


a  loan  4. 14. 

a  7.  37. 

Dat.  21.  6. 

a  22.  17. 
b  Matt.  13. 

44,46. 

Dat.  3. 18. 


2  Ileb. 

pwysivch. 


Ps.  89.  28. 
Act.  13.  34. 


d  Eph.  2. 
11,12. 


e  Ps.  32.  6. 

Matt.  5. 25. 
loan  7.  34. 
a  8.  21. 


S  Heb. 

anwiredd. 


4  Heb. 

amlhd 
arbed. 


f  Dcut.  32. 


a  ddefiiyddia  arf  i'w  waitli ;  myfi 
hefyd  a  greais  y  dinystrydd  i  ddis- 
trywio. 

17  1Í  Ni  Iwydda  un  oiFeryn  a  lun- 
ier  i'th  erbyn ;  a  thi  a  wnei  yn  euog 
bob  tafod  a  gyfodo  i'th  erbyn  mewn 
barn.  Dyma  etifeddiaeth  gweision 
yr  Arglwydd,  a'u  cyfiawnder  hwy 
sydd  oddi  wrthyf  fi,  medd  yr  Ar- 
glwydd. 

PENNOD  LV. 

1  Y  propJiwyd,  trwy  addewidion  o  Grist,  yn 
galw  pawh  i  gredu,  6  ac  i  edi/arhau.  8 
Bedwydd  Iwyddiant  y  rhai  a  gredo. 

O^DEUWCH  iY  dyfroedd,  bob 
un  y  mae  syched  arno,  le,  yr 
liwn  nid  oes  arian  ganddo;  ''deu- 
wch,  prynwch,  a  bwyttêwch;  îe, 
deuwch,  prynwch  win  a  llaeth,  heb 
arian,  ac  heb  werth. 

2  Paham  y  ^gweriwch  arian  am 
yr  liyn  nid  ydyw  fara?  a'ch  llaf- 
ur  am  yr  Jiyn  nid  yw  yn  digoni? 
gan  wi'andaw  gwrandêwch  arnaf 
fi,  a  bwyttêwch  yr  hyn  sydd  dda ; 
ac  ymhyfryded  eich  enaid  mewn 
brasder. 

3  Gogwyddwch  eich  clust,  a  deu- 
wch attaf;  gwrandêwch,  a  bydd 
byw  eich  enaid :  a  mi  a  wnaf  gyf- 
ammod  tragywyddol  â  chwi,  sef 
""  sicr  drugareddau  Dafydd. 

4  Wele,  rhoddais  ef  yn  dyst  i'r 
bobl,  yn  flaenor  ac  yn  athraw  i'r 
bobloedd 

5  Wele,  ^cenedl  nid  adweini  a  elwi, 
a  chenhedloedd  ni'th  adwaenai  di  a 
red  attat,  er  m^vyn  yr  Arglwydd 
dy  Dduw,  ac  o  herwydd  Sanct  Is- 
rael :  canys  efe  a'th  ogoneddodd. 

6  H  *  Ceisiwch  yr  Arglwydd,  tra 
y  galler  ei  gael  ef;  gelwch  arno, 
tra  fyddo  yn  agos. 

7  Gadawed  y  drygionus  ei  ffordd, 
a'r  gwi'  ^  anwir  ei  feddyliau ;  a  dy- 
chweled  at  yr  Arglwydd,  ac  efe 
a  gymmer  drugaredd  arno ;  ac  at 
ein  Duw  ni,  o  her^vydd  efe  a  *  ar- 
bed yn  helaeth. 

8  IT  Canys  nid  fy  meddyliau  i  yw 
eich  meddyliau  chm,  ac  nid  eich 
fíyrdd  chwi  yw  fy  fíyrdd  i,  medd 
yr  Arglwydd. 

9  Canys  fel  y  mae  y  nefoedd  yn 
uwch  na'r  ddaear,  felly  uwch  y^v 
fy  fíyi'dd  i  na'ch  ifyrdd  chwi,  a'm 
meddyliau  i  na'ch  meddyliau  chwi. 

10  Canys  *fel  y  disgyn  y  gwlaw 
a'r  eira  o'r  nefoedd,  ac  ni  ddy- 
chAvel  yno,  eithr  dyfrliâ  y  ddaear, 
ac  a  wna  iddi  darddu  a  thyfu,  fel 


y  rhoddo  had  i'r  hauwr,  a  bara  i'r 
bwyttâwr : 

11  Felly  y  bydd  fy  ngair,  yr  hwn 
a  ddaw  o'm  genau :  ni  ddychwel 
attaf  yn  wag ;  eithr  efe  a  wna  yr 
hyn  a  fynnwyf,  ac  a  Iwydda  yn  y 
peth  yr  anfonais  ef  o'i  blegid. 

12  Canys  mewn  llawenydd  yr  ewch 
allan,  ac  mewn  hedd  y'ch  arwein- 
ir ;  s  y  mynyddoedd  a'r  bryniau  a 
floeddiant  ganu  o'ch  blaeu,  a  ^holl 
goed  y  maes  a  gurant  ddwylaw. 

13  •  Yn  He  ^  drain  y  cyfyd  fí}Tinid- 
wydd,  yn  He  mieri  y  cyiyd  myi't- 
wydd:  a  hyn  fydd  i'r  Arglwydd 
yn  enw,  ac  yn  arwydd  tragywyddol 
yr  hwn  ni  thorrir  ymaith. 

PENNOD  LVI. 

1  Y  prophivyd  yn  annog  i  sancteidditcydd  ;  3 
ac  yn  addaw  y  bydd  sancteiddiad  yn  gy- 
ffredinol,  heb  dderbyn  wyneb  neb.  9  Y  mae 
efe  yn  rhoi  anghlod  Vr  gwylwyr  deillion. 

FEL  hyn  y  dywed  }t  Arglwydd, 
Cedwch  farn,  a  gwnewch  gyt- 
iawnder :  *  canys  fy  iachawdwi-iaeth 
sydd  ar  ddyfod,  a'm  cyfiawnder  ar 
ymddangos. 

2  Gwỳn  ei  fyd  y  dyn  a  wnelo  hyn, 
a  mab  y  dyn  a  ymaflo  ynddo ;  gan 
gadw  y  Sabbath  heb  ei  halogi,  a 
chadw  ei  law  rhag  gwneuthur  dim 
drwg. 

3  "i[  Ac  na  lefared  ''y  dieithr-fab,  yr 
hwn  a  lynodd  wrth  yr  Arglwydd, 
gan  ddywedyd,  Yr  Arglwydd  gan 
ddidoli  a'm  didolodd  oddi  wrth  ei 
bobl ;  ac  na  ddyweded  y  disbadd- 
edig,  Wele  n  yn  bren  criu. 

4  Canys  fel  hyn  y  dy^'ed  yr  Ar- 
glwydd wrth  y  rhai  disbaddedig,  y 
rhai  a  gadwant  fy  Sabbathau,  ac  a 
ddewisant  yr  hyn  a  e^vyllysiwyf,  ac 
a  ymaflant  yn  fy  nghyfammod  i ; 

5  I'é,  rhoddaf  iddynt  yn  fy  nhŷ,  ac 
o  fewn  fy  magwyrydd,  le  ac  enw 
gwell  na  meibion  ac  na  merclied : 
rhoddaf  iddynt  enw  tragywyddol, 
yr  hwn  ni  thorrir  ymaith. 

6  A'r  meibion  dieithr,  y  rhai  a  lyn- 
ant  wrth  yr  Arglwydd,  gan  ei  was- 
anaethu  ef,  a  chan  garu  enw  yr  Ar- 
glwydd, i  fod  yn  Aveision  iddo  ef, 
pob  un  a  gadwo  y  Sabbath  heb  ei  hal- 
ogi, ac  a  ymaflo  yn  fy  nghyfammod ; 

7  "  Dygaf  hwythau  hefyd  i  fynydd 
fy  sancteiddrwydd,  a  Uawenychaf 
hwynt  yn  ^nhŷ  fy  ngweddi:  eu 
poetli-offiymmau  hefyd  a'u  hebyrth 
fyddant  gymmerad^vy  ar  fy  allor: 
canys  "^fy  nhŷ  i  a  elwir  yn  dy 
gweddi  i'r  holl  bobloedd. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
712. 


E  Ps.  96. 12. 

a  98.  8. 

pen.  35.  L 
1 1  Chron. 

16.33. 

*  pen.  41. 19. 
t  Mic.  7.  4. 


»  Matt.  3.  2. 
a  4.  17. 
Khut.  13. 
11,  12. 


b  Edrych 
Deut.  2a 

1,2,  a 


c  pen.  2.  2. 


2/ÿ  nhfl 
gweddi. 

d  Matt.  21. 
1.3. 

Marc  11. 
17. 

Luc  19.  4a 


Am  farwolaeth  y  cyfiaivn. 


ESAIAH,  LVII. 


Ceryddu  y  hobl. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

712. 

e  loan  10. 

IG. 

Eph.  2.  14, 

15. 
S  Heb.  at  ei 

gasgledig- 

ion  ef. 


4  Neu,  pn 
breudd- 
wÿdio, 
neu,  yn 
siarad 
trwy  eu 
hurt. 

f  Ezec.  31 
2,  a 

0  yn  ei 
auedd. 


e  Diar.  23. 
35. 
pen.  22. 13. 


Cvlch 

69S. 

a  Ps.  12.  1. 
Mic.  7.  2. 

2  Heb. 
trugaredd, 
neil,  duw- 
ioldeh. 

b  Edrych 
2  Bren.  22. 
20. 

3  Neu,  rhag 
drygioni. 

i  Neu, 
mewn 
tangncf- 
edd. 

5  gweìŷau. 

6  Neu,  ger 
eifron  ef. 


7  Neu, 

ym  mhlilli 

y  derw.    ■ 
c  2  Bren. 

16.4. 
d  Lef.  18. 

21.  a  20.  2. 

2  Bren.  16. 

3.  a  23. 10. 

Ezec.  16. 

20.  a  20. 26. 


e  Ezec.  16. 

16,  25. 


8  Neu,  a'i 
neddaisl 
i  ti  yn  hel- 
aethach 
nar  eidd- 
ynt  hwy. 

I  Ezec.  10. 
26,  28. 
a  23. 2-20. 

«Neu, 
gwnacth- 
ost  le. 

E  pen.  3ft.  0. 
Ezec.  16. 
33.  a  23. 16. 


D 


aMedd  yr  Arglwydd  Dduw,  yr 
hwn  a  gasgl  wasgaredigion  Israel, 
^  Etto  mi  a  gasglaf  eraill  atto  ef,  ^gyd 
â'r  rhai  sydd  wedi  eu  casglu  atto. 

9  1Í  Fob  bwystfil  y  maes,  deuwch 
i  ddifa,  a  phob  bwystfil  yn  y  coed. 

10  Deillion.2/w  ei  wyliedyddion : 
iii  wyddant  hwy  oil  ddini,  cwn 
mudion  ydynt  hwy  oil,  heb  fedru 
cyfarth ;  *  yn  cysgu,  yn  gorwedd, 
ac  yn  caru  hepian. 

11  lë,  cwn  gwangcus  ydynt,  ^ni 
chydnabyddant  â'u  digon,  a  bugeil- 
iaid  ydynt  ni  fedrant  ddeall ;  wyn- 
ebant  oil  at  eu  ffordd  eu  hun,  pob 
un  at  ei  elw  ei  hun  ^  o'i  gwrr. 

12  Deuwch,  meddant,  cyrchaf  win, 
ac  ymlanwn  o  ddiod  gref ;  a  ^  bydd 
y  fory  megis  heddyw,  a  mwy  o 
lawer  iawn. 

PENNOD  LVII. 

1  Bendigedig  farwolaeth  y  cyfiaivn.  3  Duw  yn 
argyhoeddi  yr  luddewon,  am  eu  puttein- 
iaidd  ddeho-addoliaeth  ;  13  yn  rlioi  addew- 
idion  efengylaidd  i'r  edifeiriol. 

ARFU  am  y  cyfiawn,  ac  ni 
esyd  neb  at  ei  galon ;  a  r  gwŷr 
^trugarog  a  gymmerir  ymaith,  ^heb 
neb  yn  deaU  mai  ^o  flaen  drygfyd 
y  cymmerir  y  cyfiawn  ymaith. 

2  JS/e  a  â  *  i  dangnefedd :  hwy 
a  orphwysant  yn  eu  ^  hystafelloedd, 
sefpoh  un  a  rodia  ^yn  ei  uniondeb. 

3  IT  Nesêwch  yma,  meibion  yr  hud- 
oles,  had  y  godinebus  a'r  buttain. 

4  Yn  erbyn  pwy  yr  ymddigrifwch? 
yn  erbyn  pwy  y  lledwch  safn,  ac  yr 
estynwch  dafod?  onid  meibion  cam- 
wedd  a  had  fialsedd  ydych  chwi  ? 

5  Y  rhai  a  ymwresogwch  '^âg  ei- 
lunod  "dan  bob  pren  deiliog,  "^gan 
ladd  y  plant  yn  y  glynnoedd  dan 
gromlechydd  y  creigiau. 

6  Y'nghabol-feini  yr  afon  y  mae 
dy  ran ;  hwynt-hwy  yw  dy  gwttws  : 
iddynt  hwy  hefyd  y  tywelltaist 
ddîod-ofírwm,  ac  yr  ofirymmaist 
fwyd-ofíì'wm.  Ai  yn  y  rhai  hyn  yr 
ymgysurwn  ? 

7  **  Ar  fynydd  uchel  a  dyrchafedig 
y  gosodaist  dy  wely  :  dringaist  hef- 
yd yno  i  aberthu  aberth. 

8  Y'nghîl  y  drysau  hefyd  a'r  pyst 
y  gosodaist  dy  goffadwriaeth :  canys 
?/mddinoethaist  i  arall  heb  fy  Uaw 
i,  a  dringaist ;  helaethaist  dy  wely, 
ac  ^  a  wnaethost  amimod  rhyngot  â 
hwynt;  ^ti  a  hofíaist  eu  gorweddle 
hwynt  ^  pa  le  bynnag  y  gwelaist. 

9  eCyfeiriaist  hefyd  at  y  brenhin  âg 
ennaiut,  ac  amlheaist  dy  bêr-arogl- 


au  :  anfonaist  hefyd  dy  genhadau  i 
bell,  ac  ymostyngaist  hyd  ufiern. 

10  Ym  maint  dy  ffordd  yr  ym- 
flinaist ;  ac  ni  ddywedaist,  Nid  oes 
obaith :  cefaist  fywyd  dy  law ;  am 
hynny  ni  chlefychaist. 

11  ^"Pwy  hefyd  a  ars^vydaist  ac  a 
ofnaist,  fel  y  dywedaist  gehvydd, 
ac  na  chofiaist  fi,  ac  nad  ystyriaist 
yn  dy  galon?  oni  thewais  i  â  son 
er  ys  talm,  a  thithau  heb  fy  ofni  ? 

12  Myfi  a  fynegaf  dy  gyfiawnder, 
a'th  weithredoedd ;  canys  ni  wnant 
i  ti  lês. 

13  \  Pan  waeddech,  gwareded  dy 
gynnuUeidfaoedd  di :  eithr  y  gwynt 
a'u  dwg  hwynt  ymaith  oil ;  oferedd 
a'u  cymmer  hivynt :  ond  yr  hwn  a 
obeithia  ynof  fi  a  etifedda  y  tir,  ac 
a  feddianna  iynydd  fy  sancteidd- 
rwydd. 

14  Ac  efe  a  ddywed,  'Palmentwch, 
palmentwch,  parottôwch  y  ffordd, 
cyfodwch  y  rhwystr  o  ffordd  fy 
mhobl. 

15  Canys  fel  hyn  y  dywed  y  Gor- 
uchel  a'r  dyrchafedig,  yr  hwn  a  bres- 
wylia  dragywyddoldeb,  nc^y  mae  ei 
enw  yn  Sanctaidd,  Y  goruchelder 
a'r  cyssegr  a  breswyliaf ;  a  ^chyd  a'r 
cystuddiedig  a'r  isel  o  yspryd,  ""i 
fywhâu  y  rhai  isel  o  ysprycl,  ac  i 
fywhâu  calon  y  rhai  cystuddiedig. 

16  Canys  °  nid  byth  yr  ymrysonaf, 
ac  nid  yn  dragywydd  y  digiaf:  o 
herwydd  yr  yspryd  a  ballai  o'm 
blaen  i,  a'r  eneidiau  "a  wneuthum  i. 

17  Am  anwiredd  ei  gybydd-dod 
ef  y  digiais,  ac  y  tarew  ais  ef :  ^  ym- 
guddiais,  a  digiais,  ac  efe  a  aeth 
rhagddo  yn  ^gildynnus  ar  hyd 
ffordd  ei  galon. 

18  Ei  ffyrdd  a  welais,  a  mi  a'i 
hiachâf  ef:  tywysaf  ef  hefyd,  ac  ad- 
feraf  gysur  iddo,  ac  i'w  alarwyr. 

19  Myfi  sydd  yn  creu  ffrwyth  y 
"gwefusau;  "iHeddwch,  heddwch,  i 
bell,  ac  i  agos,  medd  yr  Arglwydd  : 
a  mi  a'i  hiachaf  ef. 

20  Ond  y  rhai  anwir  sydd  fel  y 
môr  yn  dygyfor,  pan  na  alio  fod 
yn  llonydd,  yr  hwn  y  mae  ei  ddyfr- 
oedd  yn  bwrw  allan  dom  a  Uaid. 

21  'Ni  bydd  heddwch,  medd  fy 
Nuw,  i'r  rhai  annuwiol. 

PENNOD  LVIII. 

1  Y  prophwyd,  wedi  ei  yrru  i  argyhoeddi  rhag- 
rith,  3  yn  dangos  heth  yw  ympryd  ffuantus, 
a  gwir  ympryd,  8  ijn  daiigos  pa  addewidion 
syd^  ddyledus  am  dduwioldeb,  13  ac  am 
gadw  y  Sahhath, 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

698. 


h  pen.  51. 

12,13. 


i  pen.  40.  3. 
a  62. 10. 


k  Job  6.  10. 


1  Ps.  34.  18. 

a  51.  17. 

a  138.  6. 

pen.  66.  2. 
m  Ps.  147.  3. 

pen.  61. 1. 

n  Ps.  103.  9. 
Mic.  7.  18. 


o  Num.  16. 

22. 

Job  34.  14. 

Heb.  12.  9. 
P  pen.  45. 

15. 

2  Neu, 
drofuus. 


1  Eph.  2. 17. 


I'  pen.  4S.  22. 


Am  ympryd  ffuantus. 


ESAIAH,  LVIII. 


Ysgeler  naturiaetJi  pecliod. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
698. 


a  Lef.  16. 
29,  31. 
a  23.  27. 


2Ifeu,  y 
pethaii  V 
gofidioch 
eraill  â 
hwynt. 
Heb. 
gofidiau. 

3  Neu,  nid 
ydycn  yn 
ymprydio. 

b  Zech.  7. 5. 

4  Neu, 
cysluddio 
o  ddyn  ei 
enaul  dros 
ddiwrnod ? 

c  Est.  4.  3. 
Job  2.  8. 
Dan.  9.  3. 


5  Heb. 
yr  iau. 

d  Jer.  34.  9. 

6  Heb. 
drylliedig. 

e  Ezec.  IS. 
7,  16. 
Mat.  25. 35. 

7  Neu, 
cystuddiol. 

I  Neb.  5.  5. 


s  Job  11. 17. 


h  Exod.  14. 
19. 
8  Heb. 


9  Heb. 

IhviyXla. 

i  pen.  61.  4. 


LLEFA  â'th  geg,  nac  arbed ;  dyrch- 
i  afa  dy  lais  fel  udgom,  a  myii- 
ega  i'm  pobl  eu  camwedd,  a'u 
pechodau  i  dy  Jacob. 

2  Etto  beuiiydd  y'm  ceisiant,  ac  a 
ewyliysiant  wybod  iy  fifyrdd,  fel  cen- 
edl  a  wnelai  gyfiawnder,  ac  ni  wrth- 
odai  famedigaeth  ei  Duw:  gofyn- 
ant  i  mi  famedigaethau  cyfiaAvnder, 
ewyllysiant  nesâu  at  Dduw. 

3  1Í  Paham,  meddant,  yr  ympryd- 
iasom,  ac  nis  gwelaist  ?  **  y  cystudd- 
iasom  ein  henaid,  ac  nis  gwybuost  ? 
Wele,  yn  y  dydd  yr  ymprydioch  yr 
ydych  yn  cael  gwỳnfyd,  ac  yn  myn- 
nu  2  eich  holl  ddyledion. 

4  Wele,  i  ymryson  a  chynnen  yr 
ymprydiwch,  ac  i  daro  â  dwrn  an- 
wiredd :  ^nac  ymprydiwcli  fel  y  dydd 
liimi,  i  beri  clywed  eich  Uais  yn  yr 
uch  elder. 

5  Ai  ^  dyma  yr  ympiyd  a  ddewis- 
ais?  *dydd  i  ddyn  i  gystuddio  ei  en- 
aid?  ai  crymmu  ei  ben  fel  brwynen 
ydyw,  a  '=thaenu  sachlian  a  lludw 
dano  ?  ai  hyn  a  elwi  yn  ympryd,  ac 
yn  ddiwrnod  cymmeradwy  gan  yr 
Arglwydd? 

6  Onid  dyma  yr  ympryd  a  ddew- 
isais?  dattod  rhwymau  anwiredd, 
tynnii  ymaith  feichiau  ^trymion,  a 

I  ^  goUwng  y  rhai  ^gorthrymmedig  yn 
I  rhyddion,  a  thorri  o  honoch  bob  iau? 

7  ^  Onid  torri  dy  fara  i'r  newynog, 
a  dwyn  o  honot  y  '^  crwydraid  i  dy  ? 
a  phan  welych  y  noeth,  ei  ddilladu ; 

jac  nad  ymguddiecb  oddi  wrth  'dy 

j  gnawd  dy  hun  ? 

I  8  IT  ^  Yna  y  tyrr  dy  oleuni  allan  fel  y 
wawr,  a'tli  iechyd  a  dardda  yn  fuan : 
a'th  gyfiawnder  a  â  o'th  flaen;  ^go- 
goniant  yr  Arglwydd  a'th  Mdilyn. 

9  Yna  y  gelwi,  a'r  Arglwydd  a 
ettyb ;  y  gwaeddi,  ac  efe  a  ddy>Yed, 
Wele  fi.  Os  bwri  o'th  fysg  yr  iau, 
estyn  bys,  a  dywedyd  oferedd  -, 

10  Os  tynni  allan  dy  enaid  i'r 
newynog,  a  diwallu  yr  enaid  cys- 
tuddiedig:  yna  dy  oleuni  a  gyfyd 
mewn  tywyllwch,  a'th  dywyllwch 
fydd  fel  banner  dydd : 

11  A'r  Arglwydd  a'th  arwain  yn 
wastad,  ac  a  ddiwalla  dy  enaid  ar 
sychder,  ac  a  wna  dy  esgyrn  yn  freis- 
ion  :  a  thi  a  fyddi  fel  gardd  wedi  ei 
dyfrhâu,  ac  megis  flynnon  ddwfr,  yr 
hou  ni  ^  phalla  ei  dyfroedd. 

12  A'r  Thai  a  fyddant  o  honot 
ti  'a  adeiladant  yr  hen  ddiffaeth- 
leoedd ;  ti  a  gyfodi  sylfeini  llawer 
cenhedlaeth :  a  thi  a  elwir  yn  Gau- 

692 


wr  yr  adwy,  yn  Gyweiriwr  Uwybmu 
i  gyfanneddu  ynddynt. 

13  H  0  throi  dy  droed  oddi  wrth 
y  Sabbath,  heb  wneuthur  dy  ewyllys 
ar  iy  nydd  sanctaidd ;  a  galw  y  Sab- 
bath yn  hyfrydwch,  sanct  yr  Ar- 
glwydd yn  ogoneddus ;  a'i  anrhy- 
deddu  ef,  heb  wneuthur  dy  fíyrdd  dy 
hun,  heb  geisio  dy  e^vyllys  dy  hun, 
na  dywedyd  dy  eiriau  dy  Mm  : 

14  Yna  yr  ymhyfrydi  yn  yr  Ar- 
glwydd, ac  mi  a  wnaf  i  ti  ^  farch- 
ogaeth  ar  uchelfeydd  y  ddaear,  ac 
a'th  borthaf  âg  etifeddiaeth  Jacob 
dy  dad :  canys  genau  yr  Arglwydd 
a'z  Uefarodd. 

PENNOD  LIX. 

1  Ysgeler  naturiaeth  pechod.  3  PecJiodau  yr 
luddewon.  9  Am  bechod  y  daw  aflwydd. 
16  0  Dduw  yn  unig  y  mae  iachawdwriaeth. 
20  Cyfamrnod  y  Prynior. 

ELE,  ^ni  fyrhavA^d  llaw  yr 
Arglwydd,  fel  na  alio 
achub ;  ac  ni  thrymhaodd  ei  glust 
ef,  fel  na  alio  glywed : 

2  Eithr  eich  anwireddau  chwi  a 
ysgarodd  rhyngoch  chwi  a'ch  Duw, 
a'ch  pechodau  a  ^guddiasant  ei  wyn- 
eb  oddi  wrthych,  fel  na  chlywo. 

3  Canys  ^  eich  dwylaw  a  halogwyd 
a  gwaed,  a'ch  bysedd  â  chamwedd  : 
eich  gwefusau  a  draethasant  gel- 
wydd,  eich  tafod  a  fyfyriodd  an- 
wiredd. 

4  Nid  oes  a  alwo  am  gyfiawnder, 
nac  a  ddadleu  dros  y  gwirionedd : 
y  maent  yn  gobeithio  mewn  gwag- 
edd,  ac  yn  dywedyd  celwydd ;  *^  yn 
beichiogi  ar  flinder,  ac  yn  esgor  ar 
an\viredd. 

5  Wyau  ^asp  a  ddodwasant,  a 
gweoedd  y  pryf-coppyn  a  weant: 
yr  hwn  a  fwytty  o'u  liAvyau  a  fydd 
marw,  a'r  hwn  a  ^sathrer  a  dyrr 
allan  yn  wiber. 

G  "^Eu  gweoedd  hwy  ni  byddant  yn 
wisgoedd,  ac  nid  ymddilladant  â'u 
gweithredoedd :  eu  gweithredoedd 
ydynt  weithredoedd  anwiredd,  a 
gwaith  trawsder  sydd  yn  eu  dwy- 
law. 

7  ^Eu  traed  a  redant  i  ddrygioni,  a 
hwy  a  frysiant  i  dy wallt  gwaed  gwir- 
ion:  eu  meddyKau  sydd  feddyliau 
anwir ;  distry w  a  ^  diuystr  sydd  ar 
eu  flpyrdd  hwynt. 

8  Ffordd  heddwch  nid  adwaen- 
ant;  ac  nid  oes  "^gyfiawnder  yn 
eu  llwybrau :  gwnaethant  iddynt 
Iwybrau  ceimion:  pwy  bynnag  a 
rodio  yno,  nid  edwyn  hedd^ych. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

698. 


k  Deut.  32. 
13. 


«  Num.  IL 
23. 
pen.  50.  2. 


2  Neu, 

wnaelh 

iddo  gudd- 

io. 
b  pen.  1. 15. 


c  Job  15. 35. 
Ps.  7.  14. 


3  Neu, 
nadroedd. 


4  Neu, 
daeneUer 
sydd  fel 
pe  iorrai 
allan 
wiber. 

d  Job  8. 14, 
15. 


e  Diar.  1. 16. 
Ithuf.3.15. 


BHeb. 
thorriad. 


0  Neu,  &ara. 


lacliawdwrîaeth  o  Dduiv. 


ESAIAH,  LX. 


Gogoniant  yr  eglwys. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
69S. 


Job  5. 14. 
Amos  8.  9. 


s  pen.  38. 14. 


7  Neu,  a 
gyfrifir  yn 
ynfyd. 


h  pen.  G3.  5. 
'  Marc  6.  6. 
k  Pb.  98. 1. 


I  Eph.  6. 14, 
17. 
1  Thess.  5. 


'  pen.  63.  6. 

8  Neu,  tal- 
edigaelhau. 


n  Ps.  113.  3. 
Blal.  1. 11. 


>Dat.  12.15. 

9  Neu 
"  gy/yd 

faner  yn  ei 
erbyn  ef. 
P  Ilhiif.  1]. 

20. 


9  *í  Am  Iiynny  y  ciliodd  b.irned- 
igaeth  oddi  wrthym,  ac  ni'n  goddiw- 
eddodd  cyfiawnder :  disgwyliasom 
am  oleuni,  ac  wele  dywyllwch ;  am 
ddisgleirdeb,  ac  yn  y  fagddu  yr  yd- 
ym  yn  rhodio. 

10  ^  Palfalasom  fel  deiUion  â'r  par- 
ed, îe,  fel  rhai  heb  lygaid  y  palfal- 
asom :  tramgwyddasom  ar  banner 
dydd  fel  y  cyfnos ;  oeddem  mewn  lle- 
oedd  anghyfannedd  fel  rhai  meirw. 

11  Nyni  oU  a  ruasom  fel  eirth,  a 
^chan  riddfan  y  griddfanasomfel  col- 
ommennod  :  disgwyliasom  am  farn, 
ac  nid  oes  dim :  am  iachawdwriaeth, 
ac  ymbellhaodd  oddi  wrthym. 

12  Canys  amlhaodd  ein  camweddau 
ger  dy  fron,  a  thystiolaethodd  ein 
pechodau  i'n  herbyn :  o  herwydd 
ein  camweddau  sydd  gyd  â  ni ;  a'n 
hanwireddau,  ni  a'u  hadwaenom  : 

13  Camweddu,  a  dywedyd  celwydd 
yn  erbyn  yr  Arglwydd,  a  chilio 
oddi  ar  ol  ein  Duw,  dywedyd 
trawsder  ac  anufudd-dod,  myfyrio 
a  thraethu  o'r  galon  eiriau  gau. 

14  Barn  hefyd  a  dròed  yn  ei  hol, 
a  chyfìawnder  a  safodd  o  hirbell : 
canys  gwirionedd  a  gwympodd  yn 
yr  heol,  ac  uniondeb  ni  all  ddyfod 
i  mewn. 

15  lë,  gwirionedd  sydd  yn  pallu,  a'r 
hwn  sydd  yn  cilio  oddi  wrth  ddryg- 
ioni  '^  a'i  gwna  ei  hun  yn  yspail :  a 
gwelodd  yr  Arglwydd  hyn,  a  drAvg 
oedd  yn  ei  olwg  nad  oedd  barn. 

16  f  ^Gwelodd  hefyd  nad  oedd 
gwr,  a  'rhyfeddodd  nad  oedd  eir- 
iolwr :  ^  am  hynny  ei  fraich  a'i 
hachubodd,  a'i  gyfiawnder  ei  hun 
a'i  cynhaliodd. 

17  '  Canys  efe  a  wisgodd  gyfiawn- 
der fel  llurig,  a  helm  iachawdwr- 
iaeth am  ei  ben ;  ac  a  wisgodd 
wisgoedd  dial  yn  ddillad ;  le,  gwisg- 
odd  zel  fel  cochl. 

18  ""Yn  ol  y  ^gweithredoedd,  le,  yn 
eu  hol  hwynt,  y  tâl  efe,  Hid  iV  wrth- 
wynebwyr,  taledigaeth  i'w  elynion; 
taledigaeth  i'r  ynysoedd  a  dâl  efe. 

19  "Felly  jv  ofnant  enw  yr  Ar- 
glwydd o'r  gorllewin,  a'i  ogoniant 
ef  o  godiad  haul.  Pan  ddelo  y 
gelyn  i  mewn  °fel  afon,  Yspryd  yr 
Arglwydd  ^  a'i  hymlid  ef  ymaith. 

20  1Í  Ac  i  Sion  y  daw  y  p  Gwared- 
ydd,  ac  i'r  rhai  a  droant  oddi  wrth 
anwiredd  yn  Jacob,  medd  yr  Ar- 
glwydd. 

21  A  minnau,  dyma  fy  nghyfam- 
mod  â  hwynt,  medd  yr  Arglwydd  : 


Fy  yspryd  yr  hwn  sydd  arnat,  a'm 
geiriau  y  rhai  a  osodais  yn  dy  enau, 
ni  chiliant  o'th  enau,  nac  o  enau  dy 
had,  nac  o  enau  had  dy  had,  medd 
yr  Arglwydd,  o  hyn  allan  byth. 

PENNOD  LX. 

1  Gogoniant  yr  eglwys  pan  ddelo  y  cenhedloedd 
yn  dra  ami  atti;  15  a'r  hendithion  mawr  a 
fydd  ar  ol  ychydig  gystudd, 

CYFOD,  Uewyrcha  ;  canys  daeth 
dy  oleuni,  *  a  chyfododd  gogon- 
iant yr  Arglwydd  arnat. 

2  Canys  wele,  tywyllwch  a  or- 
chuddia  y  ddaear,  a'r  fagddu  y 
bobloedd :  ond  arnat  ti  y  cyfyd  yr 
Arglwydd,  a'i  ogoniant  a  welir 
arnat. 

3  ^Cenhedloedd  hefyd  a  rodiant 
at  dy  oleuni,  a  brenhinoedd  at 
ddisgleirdeb  dy  gyfodiad. 

4  "  Cyfod  dy  lygaid  oddi  amgylch, 
ac  edrych  ;  ymgasglasant  oil,  daeth- 
ant  attat :  dy  feibion  a  ddeuant  o 
bell,  a'th  ferched  a  fegir  wrth  dy 
ystlys. 

5  Yna  y  cei  weled,  ac  ^  yr  ymddis- 
gleiri;  dy  galon  hefyd  a  offia,  ac  a 
helaethir ;  am  droi  attat  ^  ^  liosowg- 
rwydd  y  môr,  golud  y  cenhedloedd 
a  ddaw  attat  ti. 

6  Lliaws  y  camelod  a'th  orchudd- 
iant,  se/cyflym  gamelod  Midian  ac 
Ephah;  hwynt  oil  o  Seba  a  ddeu- 
ant ;  ^  aur  a  thus  a  ddygant ;  a 
moliant  yr  Arglwydd  a  fynegant. 

7  HoU  ddefaid  Cedar  a  ymgasglant 
attat  ti,  hyrddod  Nebaioth  a'th  was- 
anaethant:  h^vy  a  ddeuant  i  fynu 
yn  gymmeradwy  ar  fy  allor,  a  mi  a 
anrhydeddaf  dy  fy  ngogoniant. 

8  Pwy  yw  y  rhai  hyn  a  ehedant 
fel  cwmmwl,  ac  fel  colommennod 
i'w  ffenestri  ? 

9  Yn  ddiau  yr  ynysoedd  a'm  dis- 
gwyliant,  a  Uongau  Tarsis  yn  *  ben- 
naf,  ^i  ddwyn  dy  feibion  o  bell,  eu 
harian  hefyd  a'u  haur  gyd  â  hwynt, 
si  enw  yr  Arglwydd  dy  Dduw,  ac 
i  Sanct  Israel,  am  iddo  dy  ogon- 
eddu  di. 

10  A  ''meibion  dieithr  a  adeilad- 
ant  dy  furiau,  a'u  brenhinoedd  a'th 
wasanaethant ;  canys  yn  fy  nig  y'th 
darewais,  ac  o'm  hewyllys  da  fy  hun 
y  tosturiais  wrthyt. 

11  Am  hynny  *dy  byrth  a  fydd- 
ant  yn  agored  yn  wastad,  ni  cheuir 
hwynt  na  dydd  na  nos,  i  ddwyn 
attat  olud  y  cenhedloedd,  fel  y  dyg- 
er  eu  brenhinoedd  hwynt  hefyd. 

12  Canys  ^y  genedl  a'r  deyrnas 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
698. 


b  Dat.  21. 
24. 


c  pen.  40. 18, 
22,  23. 
a  66.  11, 
12. 


2  Neil,  y 
lli/eiri. 

3  Neil, 
dwrief. 

d  Ehuf.  11. 
25. 


e  pen.  61. 6. 
Matt.  2. 11. 


*  gyniof. 
f  Gal.  4.  26. 


t  Zech.  6. 
15. 


k  Zech.  14. 
17. 


U03 


Llwyddiant  yr  eghvys. 


ESAIAH,  LXI. 


Benditliion  y  ý'yddloma id. 


Cyn 

CRIST 

Cylcli 


1  pen.  3.5.  2. 
a  il.  1Î). 


1  Chrün. 
2S.  2. 
Ps.  132.  7, 
n  pen.  49. 
23. 
Üát.  3.  9. 


0  pen.  49. 
23.  a  61.  6. 
a  G6. 11, 12. 

P  pen.  43.  3. 


1  pen.  26.  1. 


r  Dat.  21. 
23.  a  22.  5. 


t  pen.  52. 1. 

u  Ps.  37. 11, 

22. 

Matt.  5.  5. 
X  pen.  61.  3. 

3Iatt.  15. 

13. 
J  pen.  29. 

23.  a  45. 11. 


b  Ps.  147.  3. 
pen.  57. 15. 
0  pen.  42.  7. 


ni'th  wasanaetlio  di,  a  ddifethir; 
!  a'r  cenhedloedd  hynny  a  Iwyr  ddin- 
i  ystrir. 

1    13  ^  Gogoniant  Libanus  a  ddaw  at- 

I  tat,  y  ffynnidwydd,  ffa-vvydd,  a  box 

!  ynghyd,  i  harddu  He  fy  nghyssegr ; 

harddaf  hefyd  ""  le  fy  nhraed. 

I    14  A  meibion  dy  gystuddwyr  °a 

ddeuant  attat  yn  ostyngedig:    a'r 

îrhai   oil  a'th   ddiystyrasant  a  ym- 

jostyngant  "vvrtli  wadnau  dy  draed, 

ac  a'th  alwant  yn  Ddinas  yr  Ar- 

GLWYDD,  yn  Si'on  Sanct  Israel. 

15  Lie  y  buost  yn  wrthodedig,  ac 
yn  gas,  ac  heb  gynniweirydd  triuot, 
I  gwnaf    di    yn    ardderchowgrwydd 
I  tragywyddol,  ac  yn  llawenydd  fr 
I  lioU  genhedlaethau. 
j    16  "Sugni  hefyd  laeth  y  cenhedl- 
oedd, ie,  bronnau  brenhinoedd   a 
sugni ;  a  chei  wybod  mai  p  myfi  yr 
Arglwydd  yw  dy  Achubydd,  a'th 
Waredydd  yw  cadarn  Dduw  Jacob. 

17  Yn  lie  pres  y  dygaf  aur,  ac  yn 
lie  haiarn  y  dygaf  arian,  ac  yn  lie 

i  coed,  bres,  ac  yn  He  cerrig,  haiarn  ; 
a  gwnaf  dy  swyddogion  yn  hedd- 
ychol,  a'th  drethwyr  yn  gyfiawn. 

18  M  chlywir  mwy  son  am  drais 
yn  dy  wlad,  na  distryw  na  dinystr 
yn  dy  derfynau :  eithr  ti  a  elwi  ^  dy 
fagwyrydd  yn  lachaAvdwriaeth,  a'th 
byrth  yn  Foliant 

19  'Ni  bydd  yr  haul  i  ti  mwyach  yn 
oleuni  y  dydd,  a'r  lleuad  ni  oleua  yn 
Uewyrch  i  ti :  eithr  yr  Arglwydd 
fydd  i  ti  yn  oleuni  tragywyddol, 
■  a'th  Dduw  yn  ogoniant  i  ti. 

20  Ni  fachluda  dy  haul  mwyach, 
a'th  leuad  ni  phalla  :  o  herwydd  yr 
Arglwydd  fydd  i  ti  yn  oleuni  tra- 
gy^vyddol,  a  dyddiau  dy  alar  a  ddar- 
fyddant. 

21  '  Dy  bobl  hefyd  fyddant  gyf- 
iawn oU :  ^"  etifeddant  y  tir  byth,  sef 
''blaguryn  fy  mhlanhigion,  ^gwaith 
fy  n^vylaw,  fel  y'm  gogonedder. 

22  Y  bychan  a  fydd  yn  fil,  a'r  gwael 
yn  genedl  gref  Myfi  yr  Arglwydd 
a  brysuraf  hynny  yn  ei  amser. 

PENNOD  LXI. 

1  Swydd  Crist.   4  Parodrwydd  7  a  henditliion 
y  ffyddloniaid. 

^"XT'SPIIYD  yr  Arglwydd  Dduw 
X  sydd  arnaf ;  o  herwydd  yr  Aiî- 
glwydd  a'm  henneiniodd  i  efeng- 
ylu  i'r  rhai  llariaidd ;  efe  a'm  han- 
fonodd  ''i  rwymo  y  rhai  ysig  eu 
calon,  i  gyhoeddi  ''rhyddid  i'r  caeth- 
ion,  ac  agoriad  carchar  i'r  rhai 
sydd  yn  rhwym ; 


2  I  gyhoeddi  blwyddyn  gymmer- 
adwy  yr  Arglwydd,  a  dydd  dial 
ein  Duw  ni;  "^i  gysuro  pob  galarus; 

3 1  osod  i  alarwyr  Sion,  ac^i  roddi 
iddynt  ogoniant  yn  Ue  lludw,  olew 
llawenydd  yn  Ue  galar,  gwisg  mol- 
iant  yn  lie  yspryd  cystuddiedig ;  fel 
y  gelwid  hwynt  yn  Brennau  cyfiawn- 
,der,  *^yn  Blanhigyn  yr  Arglwydd, 
fel  y  gogonedder  ef 

4  IT  ^Adeiladant  hefyd  yr  hen 
ddifíaethfa,  cyfodant  yr  anghyfan- 
neddfa  gynt,  ac  adnewyddant  ddin- 
asoedd  difíaeth,  ac  anghyfannedd- 
dra  Uawer  oes. 

5  A  dieithriaid  a  safant  ac  a  borth- 
ant  eich  praidd,  a  meibion  dieithr 
/ydd  arddwyr  a  gAvinllanwyr  i  chwi. 

6  Chwithau  a  elwir  ^  yn  Offeiriaid 
i'r  Arglwydd:  Gweinidogion  ein 
Duw  ni,  meddir  wrthych  ;  *  golud 
y  cenhedloedd  a  fwynhêwch,  ac 
yn  eu  gogoniant  hwy  yr  ymddyrch- 
efwch. 

7  1Í  Yn  He  eich  cywilydd  ^  y  cewcli 
ddau-ddyblyg ;  ac  yn  lie  gwarad- 
wydd  hAvy  a  laweny chant  yn  eu 
rhan :  am  hynny  yn  y  tir  y  medd- 
iannant  ran  ddwbl;  llawenydd 
tragywyddol  fydd  iddynt. 

8  Canys  myfi  yr  Arglwydd  a 
hoffaf  gyfiawnder ;  ^  yr  wyf  yn  casau 
trais  yn  boeth-oflrwm,  ac  a  gyiar- 
wyddaf  eu  gwaith  mewn  gwirion- 
edd,  ac  a  wnaf  â  hwynt  gyfammod 
tragywyddol. 

9  Eu  had  hwynt  hefyd  a  adweinir 
ym  mysg  y  cenhedloedd,  a'u  hiliog- 
aeth  hwynt  y'nghanol  y  bobl:  y 
rhai  a'u  gwelant  a'u  hadwaenant, 
mai  hwynt-hwy  yio  yr  had  a  fen- 
dithiodd  yr  Arglwydd. 

10  Gan  lawenychu  y  llawenychaf 
yn  yr  Arglwydd,  fy  enaid  a  orfol- 
edda  yn  fy  Nuw:  canys  ™gwisg- 
odd  fi  â  gwisgoedd  iachaAvdwriaeth, 
gwisgodd  fi  â  manteH  cyfiawnder; 
megis  y  mae  priod-fab  ^yn  T/mwisgo 
â  harddwisg,  ac  fel  yr  2/w*drwsia 
priod-ferch  â'i  thljisau. 

11  Canys  megis  y  gwna  y  ddaear 
i'w  gwellt  dyfu,  ac  fel  y  gwna  gardd 
i'w  hadau  egino,  felly  y  gwna  yr  Ar- 
glwydd lOR  i  gyfiawnder  a  moUant 
darddu  ger  bron  yr  hoH  genhedl- 
oedd. 

PENNOD  LXII. 

1  Awijddus  cliwant  yprophwyd  i  gadarnhâu  yr 
eghoys  yn  addewidion  Duw.  5  Dyledtnoijdd 
y  gweinidogion  wrtli  hregethu  yr  efengyl,  10 
a  pharottôi  y  hdbl  iw  derhyn. 


Cyn 
CEIST 

Cylcli 
698. 

d  Blatt.  5.  4. 
•  Ps.  30. 11. 


f  pen.  60.21. 


s  pen.  58. 

la 


h  1  Petr  2. 

5,  y. 

Dat.  1.  6. 

a  5.  10. 
1  pen.  60.  5, 

16. 


t  Zecli.  9. 
12. 


1  pen.  1. 11, 
13. 


m  Ps.  13-2. 
9,16. 


2  Heb.  7jn 
ymharddu 

fel  ojeir- 
iad. 


Aädeiüidîon  i'r  eghüìjs. 


ESAIAH,  LXII. 


Gallu  a  tlirugaredd  Crist. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
698. 


a  Edrj-ch 

ad.  4, 12. 
pen.  65. 15. 


b  Zech.  9. 
16. 


c  H08. 1.  10. 

lPetr2.10. 
d  pen.  òi. 

6,7. 

2  Sef,  Ymae 
fy  eioyllya 
ami. 

3  Sef, 
Pr'iodol. 


e  pen.  65. 
19. 


I  Ezec.  3. 
17.  a  33.  7. 


4  îfeu, 
Qofiadur- 
iaid  rjr 
Arglwydd, 


6 Ileb.  Os 
rlioddof. 

8  Deut.  23. 
31,  &c. 
Jer.  5. 17. 


b  Edrych 
IJeut.  12. 
12. 

a  14.  26. 
a  16. 11, 14. 

J  pen.  40.  3. 
a  57. 14. 


k  Zech.  9. 9. 
Matt.  21. 5. 
loan  12. 15. 


1  pen.  40. 10. 

I)at.22.12. 
6  Heb. 

daliad. 


ER  mAvyii  Sion  ni  tliawaf,  ac  er 
mwyn  Jerusalem  ni  ostegaf, 
hyd  onid  elo  ei  chyfiawnder  hi 
allan  fel  disgleirdeb,  a'i  hiachawd- 
wriaeth  hi  fel  lamp  yn  Uosgi. 

2  A'r  cenhedloedd  a  welant  dy 
gyfiawnder,  a'r  holl  frenhinoedd  dy 
ogoniant :  yna  ^  y  gelwir  arnat  enw 
newydd,  yr  hwn  a  emva  genau  yr 
Arglwydd. 

3  Byddi  liefyd  ''yn  goron  gogon- 
iant  yn  llaw  yr  Arglwydd,  ac 
yn  dalaith  frenhinol  yn  llaw  dy 
Dduw. 

4  "Ni  ddywedir  am  danat  m^vy, 
^  Gwrthodedig ;  am  dy  dir  hefyd 
ni  ddywedir  mwy,  Anghyfannedd : 
eithr  ti  a  elwir  ^Hephsibah;  a'th 
dir,  ^  Beulah :  canys  y  mae  yr  Ar- 
GLWYDD  yn  dy  hoffi,  a'th  dir  a 
briodir. 

5  Canys  /el  y  prioda  gwr  ieuangc 
forwyn,  y  prioda  dy  feibion  dydi ; 
ac  â  llawenydd  priod-fab  am  briod- 
ferch,  *  y  Uawenycha  dy  Dduw  o'th 
blegid  di. 

6  ^Ar  dy  furiau  di,  Jerusalem,  y 
gosodais  geidwaid,  y  rhai  ni  thaw- 
ant  ddydd  na  nos  yn  wastad :  y  rhai 
ydych  ^yn  cofio  yr  Arglwydd,  na 
ddistêwch, 

7  Ac  na  adêwch  ddistawrwydd 
iddo,  hyd  oni  sicrhao,  ac  hyd  oni 
osodo  Jerusalem  yn  foliant  ar  y 
ddaear. 

8  Tyngodd  yr  Arglwydd  i'w  dde- 
lieulaw,  ac  i'w  fraich  nerthol,  ^Yn 
ddiau  ni  ^  roddaf  dy  yd  mwyach  yn 
ymborth  i'th  elynion ;  a  meibion 
dieithr  nid  yfant  dy  win,  yr  hwn  y 
llafuriaist  am  dano : 

9  Eithr  y  rhai  al  casglant  a'i 
bwyttânt,  ac  a  foliannant  yr  Ar- 
glwydd ;  a'r  rhai  a'i  cynnullasant 
a'i  hyfant  ^  o  fewn  cynteddoedd  fy 
sancteiddrwydd. 

10  1Í  Cynniweiriwch,  cynniweir- 
iwch  trwy  y  pyrth :  '  parottôwch 
ffordd  y  bobl;  palmentwch,  pal- 
mentwch  brif-fíbrdd ;  digarregwch 
hi  :  cyfodwch  faner  i'r  bobloedd. 

11  Wele,  yr  Arglwydd  a  gy- 
hoeddodd  hyd  eithaf  y  ddaear,  ""Dy- 
wedwch  wrth  ferch  Sion,  Wele  dy 
iachawdwriaeth  yn  dyfod,  wele  ei 
'gyflog  gyd  âg  ef,  a'i  ''waith  o'i 
flaen. 

12  Gal  want  hwynt  hefyd  yn  Bobl 
sanctaidd,  yn  Waredigion  yr  Ar- 
glwydd :  tithau  a  elwir,  Yr  hon  a 
geisiwyd,  Dinas  nis  gwrthodwyd. 


PENNOD  LXIII. 

1  Crist  yn  dangos  pwy  ydyw,  2  "pa  beth  yw 
ei  oruchafiaeth  ar  ei  elynion,  7  a  pha  heth 
yw  ei  drugaredd  tu  ag  at  ei  eglioys.  10  Yn 
ei  gyflawn  ddigllonedd  y  mae  yn  meddwl 
am  ei  hael  drugaredd.  15  Yr  egltvys  yn  ei 
gweddi,  17  a'i  hachwyn,  yn  gwneuthur  pro- 
ffes  o'i  ffydd. 

PWY  yw  hwn  yn  dyfod  o  Edom, 
°yn  goch  ei  ddillad  o  Bosrah? 
hwn  sydd  hardd  yn  ei  wisg,  yn  ym- 
daith  yn  amlder  ei  rym?  Myfi,  yr 
hwn  a  lefaraf  mewn  cyfiawnder,  ac 
wy/gaduTii  i  iachâu. 

2  Paham  yr  ydwyt  yn  goch  dy 
ddillad,  a'th  wisgoedd  fel  yr  hwn 
a  sathrai  mewn  gwin-wrỳf  ? 

3  ''  Sethrais  y  gwin-wrŷf  fy  hunan, 
ac  o'r  bobl  nid  oedd  un  gyd  â  mi ; 
canys  mi  a'u  sathraf  hwynt  yn  fy 
nig,  ac  a'u  mathraf  hwynt  yn  fy 
Uidiowgrwydd ;  a'u  gwaed  hwynt 
a  daenellir  ar  fy  nillad,  a'm  holl 
wisgoedd  a  lychwinaf. 

4  Canys  ""dydd  dial  sydd  yn  fy 
nghalon,  a  blwyddyn  fy  ng^vared- 
igion  a  ddaeth. 

5  ^  Edrychais  hefyd,  ac  ^  nid  oedd 
gynnorthwywr ;  rhyfeddais  hefyd 
am  nad  oedd  gynhaliwr:  yna  'fy 
mraich  fy  hun  a'm  hacLubodd,  a'm 
llidiowgrAvydd  a'm  cynhaliodd. 

6  A  mi  a  sathraf  y  bobl  yn  fy  nig, 
ac  ^a'u  meddwaf  hwynt  yn  fy  Uid- 
iowgrwydd ;  a'u  cadernid  a  ddis- 
gynaf  i'r  llawr. 

7  1  Cofiaf  drugareddau  yr  Ar- 
glwydd, a  moliant  Duw,  yn  ol  yr 
hyn  oil  a  roddodd  Duw  i  ni,  ac 
amlder  ei  ddaioni  i  dy  Israel,  yr 
hyn  a  roddodd  efe  iddynt  yn  ol 
ei  dosturiaetliau,  ac  yn  ol  amlder 
ei  drugareddau. 

8  Canys  efe  a  ddywedodd,  Diau  fy 
mhobl  ydynt  hwy,  meibion  ni  ddy- 
wedant  gelwydd ;  felly  efe  a  aeth 
yn  lachawdwr  iddynt. 

9  ^  Yn  eu  holl  gystudd  h^vynt  efe 
a  gystuddiwyd,  ac  angel  ei  gyn- 
ddrychioldeb  a'u  hachubodd  hwynt; 
'yn  ei  gariad  ac  yn  ei  drugaredd 
y  gwaredodd  efe  hwynt:  ^efe  a'u 
dygodd  hwynt,  ac  a'u  harweiniodd 
yi*  holl  ddyddiau  gynt, 

10  1Í  Hwythau  oeddynt  ^wrthry- 
felgar,  ac  "a  ofidiasant  ei  Yspryd 
sanctaidd  ef:  am  hynny  y  trodd 
efe  yn  elyn  iddynt,  ac  yr  ymladd- 
odd  yn  eu  herbyn. 

11  Yna  y  cofiodd  efe  y  dyddiau 
gynt,  Moses  a'i  bobl,  gan  ddywed- 
yd,  Mae  yr  hwn  "a'u  dygodd  hwynt 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
698. 


■  Hat.  19. 


b  Galar.  1. 
15. 

Dat.  14. 19, 
20.  a  19. 15. 


0  pen.  34.  8. 
a  61.  2. 


d  pen.  59. 

16. 
o  loan  16. 

32. 
f  Ps.  98.  1. 


li  Barn.  10. 
16. 

Zech.  2.  8. 
Act.  9.  4. 

I  Deut.  7.  7, 

8. 
k  Exod.  19. 

4. 

Deut.  1. 31. 

pen.  46. 3,4. 

1  Exod.  15. 

24. 

Num.  14. 

11. 

Ps.  78.  56. 

a  95.  9. 
m  Ps.  78. 40. 

Eph.  4.  30. 


n  Exod.  14. 
30. 
Jer.  2.  6. 


ESAIAH,  LXIV. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

698. 

2Neu, 

bugeiliaid, 

fel  Ps.  77. 

20. 
oNeh.9.20. 

Hag.  2.  5. 
P  Exod.  14. 

21. 

Jos.  3. 16. 


<î  Deut.  26. 
15. 
Ps.  SO.  14. 


S  Neu,  swn 

dy  ym- 

ysgaroedd. 
r  Jer.  31.  20. 

llos.  11.  8. 


i  .Tob  14.  21. 
Preg.  9.  5. 


i  Neu,  ein 
Gwared- 
ydd  erioed 
y  w  dy  enn: 


t  Vs.  74.  7. 


5  Neu, 
ni  elwid 
hwynt  ar 
dy  enw. 


Givecldi  yr  eglwys. 

i  fvnu  o'r  môr,  gyd  â  ^bugail  ei 
braidd?  mae  yr  hwn  "a  osododd  ei 
Yspryd  sanctaidd  o'i  fewn  ef  ? 

12  Yr  hwn  a'z*  tywysodd  hwynt  â 
deheulaw  Moses,  ac  â'i  ogoneddus 
fraich,  Pgan  hoUti  y  dyfroedd  o'u 
blaen  hwynt,  i  wneuthur  iddo  ei 
hun  enw  tragy wyddol  ? 

13  Yr  hwn  a'u  harweiniodd  hwynt 
trwy  y  dyfnderau,  fel  march  yn  yr 
anialwch,/ei  na  thramgwyddent  ? 

14  Fel  y  disgyn  anifail  i'r  dyffryn, 
y  gwna  Yspryd  yr  Arglwydd  iddo 
orphwys  :  felly  y  tywysaist  dy  bobl, 
i  wneuthur  i  ti  enw  gogoneddus. 

15  H  lEdrych  o'r  nefoedd,  a  gAvel 

0  annedd  dy  sancteiddrAvydd  a'th 
ogoniant:  mae  dy  zel  a'th  gadern- 
id,  ^  Uiosowgrwydd  ^  dy  dosturiaeth- 
au  a'th  drugareddau  tu  ag  attaf 
fi?  a  ymattaliasant  ? 

16  Canys  ti  yw  ein  Tad  ni,  er 
*nad  edwyn  Abraham  ni,  ac  na'n 
cydnebydd  Israel:  ti,  Arglwydd, 
yiv  ein  Tad  ni,  ^ein  Gwaredydd; 
dy  enw  sydd  erioed. 

17  ^  Paham,  Arglwydd,  y  gwnaeth- 
ost  i  ni  gyfeiliorni  allan  o'th  fíyrdd? 
ac  y  caledaist  ein  calonnau  oddi 
wrth  dy  ofn?  Dychwel  er  mwyn  dy 
^veision,  Uwythau  dy  etifeddiaeth. 

18  Dros  ychydig  ennyd  y  medd- 
iannodd  dy  bobl  sanctaidd:  *ein 
gwrthwynebwyr  a  fathrasant  dy 
gyssegr  di. 

19  Nyni  ydym  eiddot  ti :  erioed 
ni  buost  yn  arglwyddiaethu  arnynt 
hwy ;  ac  ^  ni  elwid  dy  enw  arnynt. 

PENNOD  LXIV. 

1  Yr  eglwys  yn  gwedd'io  ar  i  Dduw  egluro  ei 
allu ;  5  ac  wrth  fawrygu  trugaredd  Duw, 
yn  cyfaddef  ei  llygredigaeih  naturiol :  9  yn 
cwyno  rhag  ei  chystudd. 

NA  rwygit  y  nefoedd,  a  disgyn, 
fel  y  ^toddai  y  mynyddoedd 
o'th  flaen  di, 

2  Fel  pan  losgo  y  tan  greision,  y 
pair  y  tan  i'r  dwfr  ferwi ;  i  hysbysu 
dy  enw  i'th  withwynebwyr,  fel  yr 
ofQO  y  cenhedloedd  rhagot ! 

3  Pan  ^wnaethost  bethau  ofn- 
adwy  ni  ddisgwyliasom  am  danynt, 
y  disgynaist,  a'v  mynyddoedd  a 
doddasant  o'th  flaen. 

4  Ac  erioed  "^ni  chlywsant,  ni 
dderbyniasant  â  chlustiau,  ac  ni 
welodd  llygad,  ^  0  Dduw,  ond  tydi, 
yr  hyn  a  ddarparodd  efe  i'r  neb 
a  ddisgwyl  wrtho. 

5  Cyfarfyddi  â'r  hwn  sydd  lawen, 
d  pea,  26. 8.  j  ac  a  wTia  gyfiawnder;  ^y  rhai  yn 


Maiurygu  trugaredd  Duw. 


b  Exod.  34. 
10. 

Barn.  5.  4, 
5. 

Pe.  OS.  8. 
Hab.  3.3,6. 

e  Ps.  31. 19. 

1  Cor.  2.  9. 


2  Neu, 
Dduw  ond 
tydi. 


dy  %rdd  a'th  gofiant  di :  wele,  ti  a 
ddigiaist,  pan  bechasom :  ynddynt 
hwy  y  mae  para,  a  ni  a  fyddwn 
cadwedig. 

6  Eithr  yr  ydym  ni  oil  megis  peth 
aflan,  ac  megis  bratiau  budron  yw 
ein  hoU  gyfiawnderau ;  ^a  megis  deil- 
en  y  syrthiasom  ni  oil ;  a'n  hanwiredd- 
au,  megis  gwynt,  a'n  dug  ni  ymaith. 

7  Ac  ^nid  oes  a  alwo  ar  dy  enw, 
nac  a  ymgyfyd  i  ymaflyd  ynot : 
canys  cuddiaist  dy  wyneb  oddi 
wrthym ;  ^  difeaist  ni,  o  herwydd 
ein  hanwireddau. 

8  Ond  yn  awr,  0  Arglwydd,  ein 
Tad  ni  ydwyt  ti :  ^  nyni  ydym  glai, 
a  thithau  yw  ein  lluniwr  ni;  ie, 
gwaith  dy  law  ydym  ni  oil. 

9  IT  ''Na  ddigia,  Arglwydd,  yn 
ddirfawr,  ac  na  chofia  anwiredd  yn 
dragywydd:  wele,  edrych,  attolwg, 
dy  bobl  di  ydym  ni  oil. 

10  Dy  sanctaidd  ddinasoedd  sydd 
anialwch ;  Sion  sydd  yn  ddifíaeth- 
wch,  a  Jerusalem  yn  anghyfannedd, 

11  Tŷ  ein  sancteiddrwydd  a'n  hardd- 
wch  ni,  He  y  moliannai  ein  tadau 
dydi,  a  losgwyd  â  than ;  a'n  hoU 
bethau  dymunol  sydd  yn  anrhaith. 

12  A  ymatteli  di,  Arglwydd,  wrth 
y  pethau  hyn  ?  a  dewi  di,  ac  a  gys- 
tuddi  di  ni  yn  ddirfawr  ? 

PENNOD  LXV. 

1  Gahcedigaeth  y  Cenhedloedd.  2  Gwrthod 
yr  luddeicon,  am  eu  hanghrediniaeth,  a'u 
delw-addoliaeth,  a''u  rhagrith.  8  Gweddill  a 
achubir.  11  Barnedigaethau  ar  yr  enioir,  a 
hendithion  ar  y  duwiol.  17  Dedwydd  gyflwr 
Jerusalem  newydd. 

''ipEISIWYD  fi  gan  y  rhai  ni  ym- 
\y  ofynasant  am  danaf ;  cafwyd 
fi  gan  y  rhai  ni'm  ceisiasant :  dy- 
wedais,  Wele  fi,  wele  fi,  wrth  gen- 
hedlaeth  ni  alwyd  ar  fy  enw  i. 

2  Estynais  fy  Haw  ar  hyd  y  dydd 
at  bobl  wrthryfelgar,  y  rhai  a  rod- 
ient  y  fíbrdd  nid  oedd  dda,  jo.  ol 
eu  meddyliau  eu  hun ; 

3  Pobl  y  rhai  a'm  Uidient  i  yn 
wastad  yn  fy  wyneb ;  ^  yn  aberthu 
raewn  gerddi,  ac  yn  arogl-darthu 

2  ar  allorau  pridd-feini ; 

4  Y  rhai  a  arhôent  ym  mysg  y  bedd- 
au,  ac  a  lettŷent  yn  y  mynwentau ; 
«^y  rhai  a  fwyttâent  gig  moch,  ^ac 
isgell  ffiaidd  bethau  yn  eu  llestri ; 

5  Y  rhai  a  ddywedent,  Saf  ar  dy 
ben  dy  hun ;  na  nesâ  attaf  fi :  canys 
sancteiddiach  ydwyf  na  thydi.  Y 
rhai  hyn  sydd  fwg  yn  *  fy  ffiroenau, 
tan  yn  llosgi  ar  hyd  y  dydd 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
698. 


6  Ps.  90.  5, 
6. 


f  Hos.  7.  7. 


3Heb. 
toddaist. 


e  pen.  29. 
16.  a  45.  9. 
Jer.  18.  6. 
Khut.  9. 
20,  21. 

h  Ps.  79.  8. 


a  Rhuf.  9. 
24,  25,  26. 
a  10.  20. 
Eph.  2.  12, 
13. 


b  pen.  1.  29. 
a  66. 17. 

2  Heb. 

or  hridd  - 
feini. 


c  pen.  66. 

3  Neu,  a 
drylliau. 


*  Neu,  fy 
nigo/aint. 


GivrtJiod  yr  luddewon. 


ESAIAH,  LXVI. 


Y  Jerusalem  newydd. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 


d  Deut.  32. 

34. 

Mai.  3.  16. 
e  Ps.  79. 12. 
f  Ex.  20.  5. 


B  Joel  2. 14. 


i  Hos.  2. 15. 


B  Neil,  Gad. 


«Neu, 
Menni. 


1  Diar.  1. 24, 
&c. 

Sen.  66.  4. 
er.  7. 13. 


THeb. 

dryUiad. 


k  pen.  62.  2. 


lDeiit.G.13. 
Ps.  63. 11. 
pen.  19. 18. 

a  4.5.  23. 
Seph.  1.  5. 


m  pen.  CO. 
22. 

2Petr3.13. 
üat.  21.  1. 


6  Wele,  "^ysgrifenwyd  ger  fy  mron : 
ni  thawaf;  eithr  talaf,  ie,  talaf  ^i'w 
mynwes, 

7  Eich  anwireddau  cliwi,  ac  *^an- 
wireddau  eich  tadau  ynghyd,  medd 
yr  Arglwydd,  y  rhai  a  arogl- 
darthasant  ar  y  myiiyddoedd,  ac 
a'm  cablasant  ar  y  bryniau :  am 
liynny  y  mesuraf  eu  hen  weithred- 
oedd  hwynt  i'w  mynwes. 

8  IF  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd ;  Megis  y  ceir  gwin  new- 
ydd mewn  swp  o  rawn,  ac  y  dy- 
wedir,  Na  ddifwyna  ef;  canys  y 
mae  ^  bendith  ynddo :  felly  y  gwnaf 
er  mwyn  fy  ngweision,  na  ddistryw- 
iwyf  hwynt  oil. 

9  Eithr  dygaf  had  allan  o  Jacob, 
ac  o  Judah  un  a  etifeddo  fy  mynydd- 
oedd:  a'm  hetholedigion  a'i  heti- 
feddant,  a'm  gweision  a  drigant  yno. 

10  Saron  hefyd  fydd  yn  gorlan 
defaid,  a  ^  glyn  Achor  yn  orweddfa 
gwartheg,  i'm  pobl  y  rhai  a'm  ceis- 
iasant. 

11  1Í  Ond  chwi  yw  y  rhai  a  wrth- 
odwch  yr  Arglwydd,  a  anghofiwch 
fy  mynydd  sanctaidd,  a  arlwywch 
fwrdd  i'r  ^llu  accw,  ac  a  lenwch 
ddîod-ofírwm  i'r  ^  niferi  accw. 

12  Ehifaf  chwithau  i'r  cleddyf,  a 
chwi  oil  a  ymostyngwch  i'r  lladded- 
igaeth:  'o  herwydd  pan  elwais  chwi, 
nid  attebasoch ;  pan  leferais,  ni 
wrandawsoch ;  ond  gwnaethoch 
ddrygioni  yn  fy  ngolwg,  a  dewisas- 
och  yr  hyn  nid  oedd  dda  gennyf. 

13  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd  Dduw  ;  Wele,  iy  ngweis- 
ion a  fwyttânt,  a  chwithau  a  newyn- 
wch :  wele,  fy  ngweision  a  yfant,  a 
chwithau  a  sychedwch :  wele,  fy 
ngweision  a  lawenychant,  a  chwi- 
thau a  fydd  cywilydd  arnoch : 

14  Wele,  fy  ngweision  a  ganant 
o  hyfrydwch  calon,  a  chwithau  a 
waeddwch  rhag  gofid  calon,  ac  a 
udwch  rhag  ''  cystudd  yspryd. 

15  A'ch  enw  a  adêwch  yn  felldith 
gan  fy  etholedigion :  canys  yr  Ar- 
glwydd Dduw  a'th  ladd  di,  ac  ^"  a 
eilw  ei  weision  ar  enw  arall : 

16  Fel  y  bo  i'r  hwn  a  ymfendigo 
ar  y  ddaear,  ymfendigo  yn  Nuw 
y  gwirionedd  ;  ac  ^  i'r  hwn  a  dyngo 
ar  y  ddaear,  dyngu  i  Dduw  y  gwir- 
ionedd :  am  anghofio  y  trallodau 
gynt,  ac  am  eu  cuddio  hwynt  o'm 
golwg. 

17  11  Canys  wele  fi  yn  creu  •"  nef- 
oedd  newydd,  a  daear  newydd  :  a'r 

697 


rhai  cyntaf  ni  cliofir,  ac  ni  ^fedd- 
ylir  am  danyut. 

18  Eithr  llawenychwch  a  gorfol- 
eddwch  yn  dragy wydd  yn  y  pethau 
a  grëwyf  fi :  canys  wele  fi  yn  creu 
Jerusalem  yn  orfoledd,  a'i  phobl 
yn  llawenydd. 

19  °  Gorfoleddaf  hefyd  yn  Jerusa- 
lem, a  llawenychaf  yn  fy  mhobl : 
ac  ni  chlywir  ynddi  mwyach  °lais 
wylofain,  na  Uef  gwaedd. 

20  Ni  bydd  o  hynny  allan  blentyn 

0  oed,  na  henafgwr,  yr  hwn  ni  chyf- 
lawnodd  ei  ddyddiau :  canys  y  bach- 
gen  fydd  marw  yn  fab  canmlwydd  ; 
ond  y  pechadur  yn  fab  canmlwydd 
a  felldithir. 

21  A  Phwy  a  adeiladant  dai,  ac  a'?t 
cyfanneddant ;  plannant  hefyd  win- 
llannoedd,  a  bwyttânt  eu  fírwyth. 

22  Nid  adeiladant  hwy,  fel  y  cyf- 
anneddo  arall ;  ac  ni  phlannant,  fel 
y  bwyttao  arall:  eithr  ^ megis  dydd- 
iau  pren  y  bydd  dyddiau  fy  mhobl, 
a'm  hetholedigion  a  ^  hir-fwynhant 
waith  eu  dwylaw. 

23  M  laftiriant  yn  ofer,  ac  ni 
"■  chenhedlaut  i  drallod :  canys  had 
rhai  bendigedig  yr  Arglwydd  yd- 
ynt  hwy,  a'u  heppil  gyd  â  hwynt. 

24  A  bydd,  *cyn  galw  o  honynt, 
i  mi  atteb ;  ac  a  hwy  etto  yn  llef- 
aru,  mi  a  wrandawaf. 

25  '  Y  blaidd  a'r  oen  a  borant  yng- 
hyd ;  y  Hew  fel  ŷch  a  bawr  wellt ; 
a'r  sarph,  "^  llwch  fydd  ei  bwyd  hi : 
ni  ddrygant  ac  ni  ddistrywiant  yn 
fy  holl  fynydd  sanctaidd,  medd  yr 
Arglwydd. 

PENNOD  LXVI. 

1  Y  myn  y  gogoneddus  Dduw  ei  icasanaethu 
mewn  gostyngedig  burdeb:  5  y  mae  yn  cysiiro 
y  gostyngedig  a  rhyfeddol  genhedliad,  10  a 
grasusol  ddoniau  yr  eglwys.  15  Tost  farn- 
edigaetiiau  Duw  yn  erbyn  yr  ammwiol.  19  Y 
bydd  i'r  cenhedloedd  eglwys  sanctaidd,  24  ac 
y  cant  weled  damnedigaeth  yr  annuwiol. 

FEL  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd; 
"Y  nef  ytv  fy  ngorsedd-faingc, 
a'r  ddaear  yw  ^  Ueithig  fy  nhraed : 
mae  y  tŷ  a  adeiledwch  i  mi?  ac 
mae  y  fan  y  gorphwysaf  ? 

2  Canys  y  pethau  hyn  oil  a  wnaeth 
fy  Haw,  a  tiirwof  fi  y  mae  hyn  oil, 
medd  yr  Arglwydd  :  ond  ar  hwn 
yr  edrychaf,  ^  sef  ar  y  truan  a'r 
cystuddiedig  o  yspryd,  ac  °  sydd  yn 
crynu  wrth  fy  ngair. 

3  dYr  hwn  a  laddo  ŷch,  sydd  fel  yr 
hwn  a  laddo  wr ;  yr  hwn  a  abertho 
^oen,  sydd  fel  yr  hwn  "a  dorfynyglo 


Cyn 
CEIST 

Cylcli 

698. 

S-IIeb.  daw 
ifijnu  ar 
y  galon. 


n  pen.  62.  5., 


0  pen.  (O. 
10.  a  51. 11. 
Dat.  7.  17. 
a  21.  4. 


P  Edi-ych 
Lef.  26.  IG. 
Deut.  28. 
30. 
Amos  9. 14, 


9Neu, 
dreuliant. 


r  Deut.  23. 
41. 
Hos.  9.  12. 


I  Ps.  32.  5. 


t  pen.  11.  6, 
7,9. 


u  Gen.  3. 14. 


ft  1  Bren.  8, 

27. 

2  Chron.  6. 

18.  Matt. 

5.  34,  35. 

Act.  7.  48, 

49.  a  17.  24 
2Neu,/ÿ 

nhroed- 

faingc. 
b  Ps.  34.  18. 

a  51.  17. 

pen.  57.  15. 

a  61.  1. 
c  Ezra  9.  4. 

a  10.  3. 

Diar.  23.14. 

ad.  5. 

d  pen.  1.  11. 
3  Neu,/j)n. 
e  Deut.  23. 

18. 


Cìjsuro  y  gostyngedîg. 


ESAIAH,  LXVL 


Eglivys  y  cenhedloedd. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
698. 


4Neu, 
siommed- 
igaeüiau. 

t  Diar.  1. 24. 

Sen.  es.  1-. 
er.  7. 13. 


S»  pen.  5. 19. 


2ri 


8  Neu,  díUs- 
gleirdeb. 


!  pen.  43. 18. 
a  éO.  5. 


k  pen.  CO. 

IG. 
1  pen.  49. 22. 

a  60.  4. 


m  Edrycb 
Ezec.37. 1, 

&c. 


jT  hwn  a  ofírynimo  offi'wm, 
sydd  fél  ped  offrymmai  waed  moch ; 
yr  hwn  a  arogi-dartlio  thus,  sydd  f el 
pc  bendigai  eilun :  îe,  h^vy  a  ddew- 
isasant  eu  fíyrdd  eu  hun,  a'u  henaid 
a  ymhyfrydodd  yn  eu  ffieidd-dra. 

4  Minnau  a  ddemsaf  eu  ^dychym- 
mygion  hwynt,  ac  a  ddygaf  arnynt 
yr  hyn  a  ofiiant :  ^am  alw  o  honof, 
ac  nid  oedd  a  attebai ;  Ueferais,  ac 
ni  wrandawsant :  eithr  gwnaethant 
yr  hyn  oedd  ddrwg  yn  fy  ngolwg, 
a'r  hyn  nid  oedd  dda  gennyf  a 
ddewisasant. 

5 1í  Gwrandêwch  air  yr  ARGL\y ydd, 
sy  rhai  a  grynwch  wrth  ei  air  ef ; 
Eich  brodyr  y  rhai  a'ch  casasant, 
ac  a'ch  gyrrasant  ar  encil  er  mwyn 
fy  enw  i,  a  ddywedasant,  ^Gogon- 
edder  yr  Arglwydd  :  etto  i'ch  Ua- 
wenydd  chwi  y  gwelir  ef,  a  hwynt 
a  waradwyddir. 

6  Lief  soniarus  o'r  ddinas,  Uef  o'r 
deml,  llef  yr  Arglwydd  yn  talu 
y  p^vyth  i'w  elynion. 

7  Cyn  ei  chlafychu,  yr  esgorodd ; 
cyn  dyfod  gwewyr  arni,  y  rhydd- 
hawyd  hì  ar  fab. 

8  Pwy  a  glybu  y  fath  beth  a 
hyn?  pwy  a  welodd  y  fath  bethau 
a  hyn?  A  wneir  i'r  ddaear  dyfu 
mewn  un  dydd?  a  enir  cenedl  ar 
unwaith?  Pan  glafychodd  Sion,  yr 
esgorodd  heiyd  ar  ei  meibion. 

9  A  ddygaf  fi  i'r  enedigaeth,  ac 
oni  pharaf  esgor?  medd  yr  Ar- 
glwydd :  a  baraf  fi  esgor,  ac  a 
luddiaf  ?  medd  dy  Dduw. 

10  Llawenhêwch  gyd  â  Jerusa- 
lem, a  byddwch  hyfryd  gyd  â  hi, 
y  rhai  oU  a'i  cerwch  hi:  llawen- 
hêwch  gyd  â  hi  yn  llawen,  y  rhai 
oil  a  alerwch  o'i  phlegid  hi : 

11  Fel  y  sugnoch,  ac  y'ch  di waller 
â  bronnau  ei  diddanwch  hi;  fel  y 
godroch,  ac  y  byddoch  hyfryd  gan 
^  helaethrwydd  ei  gogoniant  hi 

12  Canys  fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd ;  Wele,  *  mi  a  cstynaf  iddi 
heddwch  fel  afon,  a  gogoniant  y  cen- 
hedloedd fel  fírwd  Ufeiriol :  yna'^y 
sugnwch,  ^  ar  ei  hystlys  hi  y'ch  dyg- 
ir,  ac  ar  ei  gliniau  y'ch  diddenir. 

13  Fel  un  yr  hwn  y  diddana  ei 
fam  ef,  felly  y  diddanaf  fi  chwi ;  ac 
yn  Jerusalem  y'ch  diddenir. 

14  A  phan  weloch  hyn,  y  llawen- 
ycha  eich  calon  ;  ""  eich  esgyrn  hef- 
yd  a  flodeuant  fel  llysieuyn :    ac 


fe  adweinir  Haw  yr  Arglwydd  tu 
ag  at  ei  weision,  a'^  lidiowgrwydd 
wrth  ei  elynion. 

15  Canys,  wele,  yr  Arglwydd  a 
ddaw  â  than,  ac  a'i  gerbydau  fel 
tröwynt,  i  dalu  ei  ddigter  â  llid- 
iowgrwydd,  a'i  gerydd  â  fflammau 
tan. 

16  Canys  yr  Arglwydd  a  ym- 
ddadleu  â  than  ac  a'i  gleddyf  yn 
erbyn  pob  cnawd ;  a  lladdedigion 
yr  Arglwydd  fyddant  ami. 

Ij  ^Y  rhai  a  ymsancteiddiant,  ac 
a  ymlanhânt  yn  y  gerddi,  ^  yn  ol  eu 
gilydd,  yn  y  canol,  gan  fwytta  cig 
moch,  a  ffieidd-dra,  a  llygod,  a  gyd- 
ddiweddir,  medd  yr  Arglwydd. 

18  Canys  mi  a  adwaen  eu  gweith- 
redoedd  hwynt  a'u  meddyliau :  y 
mae  yr  amser  yn  dyfod,  i  gasglu 
yr  holl  genhedloedd  a'r  ieithoedd ; 
a  hwy  a  ddeuant,  ac  a  welant  fy 
ngogoniant 

19  A  gosodaf  yn  eu  mysg  arwydd, 
ac  anfonaf  y  rhai  diangol  o  honynt 
at  y  cenhedloedd,  i  Tarsis,  '^  Afírica, 
a  Lydia,  y  rhai  a  dyimant  mcAvn 
bwa,  ^^  Italia,  a  Groeg,  i'r  ynys- 
oedd  pell,  y  rhai  ni  chlywsaut  son 
am  danaf,  ac  ni  welsant  fy  ngogon- 
iant; a  mynegant  fy  ngogoniant 
ym  mysg  y  cenhedloedd. 

20  A  hwy  a  ddygant  eich  hoU 
frodyr  o  blith  jr  hoU  genhedloedd, 
°yn  oflnrwm  i'r  Arglwydd,  ar  feircli, 
ac  ar  gerbydau,  ac  ar  elorau  meirch, 
ac  ar  fiilod,  ac  ar  anifeiliaid  buaiu, 
i'm  mynydd  sanctaidd  Jerusalem, 
medd  yr  Arglwydd,  megis  y  dwg 
meibion  Israel  offrwm  me^vn  Uestr 
glân  i  áŷ  yr  Arglwydd. 

21  Ac  o  honynt  hwy  y  cymmeraf 
rai  Pyn  offeiriaid  ac  yn  Lefiaid, 
medd  yr  Arglwydd. 

22  Canys  megis  y  saif  ger  fy  mron 
*îy  nefoedd  ne^vydd  a'r  ddaear  new- 
ydd,  y  rhai  a  wnaf  fi,  medd  yr  Ar- 
glwydd, felly  y  saif  eich  had  chwi, 
a'ch  enw  chwi 

23  'Bydd  hefyd  o  newydd-loer  ^i 
ncivydd-loer,  ac  o  Sabbath  ^i  Sab- 
bath, *  i  bob  cnawd  ddyfod  i  addoli 
ger  fy  mron  i,  medd  yr  Arglwydd. 

24  A  hAvy  a  ant  allan,  ac  a  edrych- 
aut  ar  gelanedd  y  rhai  a  wnaethant 
gamwedd  i'm  herbyn :  canys  eu 
*pryf  ni  bydd  marw,  a'u  tan  ni 
ddifíydd ;  a  byddant  yn  ffieidd-dra 
gan  bob  cnawd. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
698. 


n  pen.  65. 

3,4. 
6  Heb.  o'r 

tu  ol  i  un 

pren. 


T  Put,  a 
Lud. 


8  Tubal, 
Jeofail. 


0  Khuf.  15. 
16. 


P  Ex.  19.  6. 
pen.  61.  6. 

1  Petr  2. 9. 
Dat.  1.  6. 

<1  pen.  65. 17. 

2  Petr  3.13. 
Dat.  21. 1. 


r  Zech.  14. 
16. 
«Heb. 

Vw  iiew- 
ydd-loer. 

2  Heb.  i'w 
Sabbath. 

s  Vb.  65.  2. 


t  Jliirc  9. 
44,  46,  48. 


69a 


Cyn 

OEIST 

Cylch 

62a. 


«Jos.  2a.  18. 

1  Chron.  G. 

60. 

Cylch 

629. 


•>  2  Bren. 

25.8. 
pen.  52.  12. 


cE3.40.1,5. 

d  Exod.  33. 

12,  17. 
e  Luc  1.  15, 

41. 

GaL  1. 15, 

IG. 

f  Exod.  4. 
10.  a  6.  12. 


e  Ezec.  3.  9. 

h  Exod.  3. 

12. 

Deut.  31. 

C,  8. 

Jos.  1.  5. 

Heb.  13.  6. 
»  Es.  C.  7. 


*  pen.  5. 14. 


I  pen.  18.  7. 
2  Cor.  10. 


4,5. 


LLYFR  Y 

PROPHWYD  JEREMIAH. 


PENNOD  I. 

1  Aviser  3  a  galwad  Jeremiah.  11  Ei  bro- 
phwydol  icdedigaeth  ef  am  y  ic'ialen  almon, 
a'r  crochan  herwedig.  15  Ei  drom  gennadwri 
ef  yn  erhyn  Judah.  17  Duw  yn  ei  gysuro  ef, 
tnoy  addaw  iddo  ei  gymmorth. 

GEIRIAU  Jcremiali  mab  Hil- 
ciah,  o'r  offeiriaid  y  rhai  oedd 
yn  *  Anathoth,  o  fewn  tir  Benjamin : 

2  Yr  hwny  daeth  gair  yr  Arglwydd 
atto,  yn  nyddiau  Josîah  mab  Amon 
Ibrenhin  Judah,  yn  y  drydedd  fl^vydd- 
yn  ar  ddeg  o'i  deyrnasiad  ef. 

3  Ac  fe  ddaeth  yn  nyddiau  Jehoi- 
acim  mab  Josiah  brenhiu  Judali, 
nes  darfod  un  mlynedd  ar  ddeg  i 
Sedeciah  mab  Josiah  brenhin  Ju- 
dah, hyd  ddygiad  Jerusalem  i 
gaethiwed  **  yn  y  pummed  mis. 

4  Yna  y  daeth  gair  yi'  Arglwydd 
attaf,  gan  ddywedyd, 

5  Cyn  i  mi  ''dy  lunio  di  yn  y 
groth,  *  mi  a'th  adnabûm ;  a  chyn 
dy  ddyfod  o'r  groth,  *y  sancteidd- 
iais  di ;  ÍÍ  mi  a'th  roddais  yn  bro- 
phwyd  i'r  cenhedloedd. 

6  Yna  y  dywedais,  ^O  Arglwydd 
Ddtjw,  wele,  ni  fedraf  ymadrodd ; 
canys  bachgen  ydwi/fû, 

7  1Í  Ond  yr  Arglwydd  a  ddywed- 
odd  wrthyf,  Na  ddywed,  Bachgen 
ydwyf  fi :  canys  ti  a  âi  at  y  rhai 
oil  y'th  anfonwyf,  a'r  hyn  oil  a  or- 
chymynwyf  i  ti  a  ddywedi. 

8  ^Nac  ofna  rhag  eu  hwynebau 
liwynt:  canys  "^yr  ydwyf  íl  gyd  â  thi 
i'th  waredu,  medd  yr  Arglwydd. 

9  Yna  yr  estynodd  yr  Arglwydd 
ei  law,  ac  *a  gyfíjTddodd  am  genau. 
A'r  Arglwydd  a  ddywedodd  wrth- 
yf, Wele,  ''rhoddais  fy  ngeiriau  yn 
dy  enau  di. 

10  Gwel,  heddyvv  y'th  osodais  ar 
y  cenhedloedd,  ac  ar  y  teyrnas- 
oedd,  4  ddiwreiddio,  ac  i  dynnu 
i  lawr,  i  ddifetha,  ac  i  ddistrywio, 
i  adeiladu,  ac  i  blannu. 

11  1Í  Yna  y  daeth  gair  yr  Ar- 
glwydd attaf,  gan  ddywedyd,  Je- 
remiah, beth  a  weli  di?  Minnau  a 
ddy wedais,  Gwialen  almon  a  welaf  fi, 

12  A  dywedodd  yr  Arglwydd 
w^rthyf.  Da  y  gwelaist ;  canys  mi  a 
brysuraf  iy  ngair  i'w  gyflawni 

099 


13  A  gair  yr  Arglwydd  a  ddaeth 
attaf  yr  ail  waith,  gan  ddywedyd, 
Beth  a  weli  di  ?  A  mi  a  ddy  wedais. 
Mi  a  welaf  ™  grochan  berwedig,  a'i 
wyneb  ^  tu  a'r  gogledd. 

14  Yna  y  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrthyf,  O'r  "gogledd  ^y  tyrr  drwg 
allan  ar  hoU  drigolion  y  tir. 

15  Canys  wele,  myfi  "a  alwaf  hoU 
deuluoedd  teyrnasoedd  y  gogledd, 
medd  yr  Arglwydd,  a  hwy  a 
ddeuant,  ac  a  osodant  bob  un  ei 
orseddfaingc  wrth  ddrws  porth  Je- 
rusalem, ac  yn  erbyn  ei  muriau 
oil  o  amgylch,  ac  yn  erbyn  holl 
ddinasoedd  Judah. 

16  A  mi  a  draethaf  iy  marnedig- 
acthau  yn  eu  herbyn,  am  holl  an- 
wiredd  y  rhai  a'm  gadawsant,  ac  a 
arogl-darfchasant  i  dduwiau  eraill, 
ac  a  addolasant  weithredoedd  eu 
dwylaw  eu  hunain. 

17  1Í  Am  hynny  Pg^vregysa  dy 
Iwynau,  a  chyfod,  a  dywed  wrthynt 
yr  hyn  oil  yr  ydwyf  yn  ei  orchy- 
myn  i  ti :  na  arswyda  eu  hwynebau, 
rhag  i  mi  dy  *  ddistrywio  di  ger 
eu  bron  hwynt. 

18  Canys  wele,  heddyw  yr  ydwyf 
yn  dy  roddi  di  "lyn  ddinas  gaerog, 
ac  yn  golofn  haiarn,  ac  yn  fur  pres, 
yn  erbyn  yr  holl  dir,  yn  erbyn 
brenhinoedd  Judah,  yn  erbyn  ei 
thywysogion,  yn  erljyn  ei  hoffeir- 
iaid,  ac  yn  erbyn  pobl  y  tir. 

19  Ymladdant  hefyd  yn  dy  erbyn, 
ond  ni'th  orchfygant :  canys  myfi 
sydd  gyá.  â  thi  i'th  ym  wared,  medd 
yr  Arglwydd. 

PENNOD  II. 

1  Baw,  wedi  dangos  ei  garedigrwydd  o'r  hlaen, 
yn  ymliio  a'r  luddewon  am  droi  oddi  lortho 
mor  dd'iachos,  9  y  tu  hwnt  i  hawh  eraill.  14 
Mai  hwynt-liwy  eu  hunain  yw  yr  aclios  o'li 
haflwijdd.  20  Pechodau  Judah.  31  Gwrthod 
ei  hyder  ef. 

A  GAIR  yr  Arglwydd  a  ddaeth 
attaf  fi,  gan  ddywedyd, 
2  Cerdda,  a  llefa  y'nghlustiau  Je- 
rusalem, gan  ddywedyd,  Fel  hyn  y 
dywed  yr  Arglwydd,  Cofiais  ^di, 
caredigrwydd  dy  ^ieuengctìd,  aserch 
dy  ddyweddi,  pan  y'm  canlynaist  yn 
y  diflfaethwch,  mewn  tir  ni  hauwyd. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
629. 

m  Ezec.  11. 

3, 7. 0, 24. 3. 
2  Heb. 

oddi  wrth 

■wyneh 

y  gogledd, 
II  pen.  4.  6. 

aG.  1. 
3 Ileb. 

yr  agorir 

drwg. 
0  pen.  5. 15. 

a  0.  22. 

a  10.  22. 


P  1  Bien. 

18.  46. 
2  Bren.  4. 
29.  a  9.  1. 


<  Neil. 
ddryllio. 


q  Es.  50.  7. 
pen.  6.  27. 
a  15.  20. 


2  Neu,  er 

dijfwijn, 

gared. 
a  Ezec.  IG. 

8,  22.  a  23. 

3,  8,  19. 


Ceryddu  yr  luddeivon 


JEREMIAH,  II. 


am  eu  hanwiredd. 


CRIST 

Cylch 
629. 

t>  Exod.  19. 

5,6. 
c  lago  1.  IS. 

Dat.  14.  4, 
d  pen.  12. 

14. 

Edrych 

pen.'^SO.  7. 

<"  Es.  5.  4. 
Mic.  6.  3. 


f  Es.  63.  9, 
11,  13. 
Ho3.  13.  4. 


6  Deut.  8. 
15.  a  32. 10. 


h  Va.  78.  58. 
a  106.  38. 


i  Mai.  2. 6, 7. 
Rhuf.2.20. 


k  Ex.  20.  5. 
Lef.  20.  5. 


SNeu, 
drosodd  i. 


1  Mic.  4.  5. 

m  pen.  16. 

nPs.106.20. 
Rliuf.1.23. 


0  Es.  1. 2. 
pen.  6. 19. 


P  Pa.  36.  0. 
pen.  17. 13. 
a  18. 14. 


4Heb. 

yr  aetli  yn 
yspail  7 
8  Heb. 
roisant  eu 
Uef. 


3  ^  Israel  ydoedd  sancteiddrwydd 
i'r  Arglwydd,  a  *=  blaen-ffrwyth  ei 
gnwd  ef :  ^  pawb  oil  a'r  a'i  bwyttao, 
a  becliant;  drwg  a  ddigwydd  idd- 
ynt,  medd  yr  Arglwydd. 

4  Gwrandêwcli  air  yr  Arglwydd, 
tŷ  Jacob,  a  hoU  deuluoedd  tŷ  Israel. 

5  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd, 
*Pa  anwlredd  a  gafodd  eich  tadau 
chwi  ynof  fi,  gan  iddynt  ymbellhâu 
oddi  wrthyf,  a  rhodio  ar  ol  oferedd, 
a  myiied  yn  ofer? 

6  Ac  ni  ddywedant,  '^Pa  \e  y  mae 
yi'  Arglwydd  a'n  dug  ni  i  fynu  o 
dir  yr  Aipht ;  a'n  harweiniodd  trwy 
yr  s  anialwch ;  trwy  dir  diifaeth,  a 
phyllau ;  trwy  dir  sychder,  a  chys- 
god  angau ;  trwy  dir  nid  aeth  gwr 
trwyddo,  ac  ni  thrigodd  dyn  ynddo? 

7  Dygais  chwi  hefyd  i  wlad  guyd- 
fawr,  i  fwytta  ei  fírwyth  a'i  daioni : 
eithr  pan  ddaethoch  i  mewn,  ^'hal- 
ogasoch  iy  nliir  i,  a  gwnaethoch 
fy  etifeddiaetli  i  yn  íReidd-dra. 

8  Yr  oiFeiriaid  ni  ddywedasant, 
Pa  le  y  mae  yr  Arglwydd?  'a'r 
rhai  sydd  yn  trin  y  gyfraith  nid 
adnabuant  fi :  y  bugeiliaid  hefyd  a 
droseddasant  i'm  herbyn,  a'r  pro- 
phwydi  a  brophwydasant  yn  enw 
Baal,  ac  a  aethant  ar  ol  y  pethau 
ni  wnaent  lesad. 

9  1Í  Oblegid  hyn,  mi  a  ddadleuaf 
â  chwi  etto,  medd  yr  Arglwydd  ; 
ie,  ^  dadleuaf  a  meibion  eich  meib- 
ion  chwi. 

10  Canys  ewch  ^dros  ynysoedd 
Chittim,  ac  edrychwch ;  a  danfon- 
wch  i  Cedar,  ac  ystyriwch  yn  ddiw- 
yd,  ac  edrychwch  a  fu  y  cyfryw 
beth. 

11  'A  newidiodd  un  genedl  eu 
duwiau,  a  hwy  ™  heb  fod  yn  dduw- 
iau  ?  eithr  fy  mhobl  i  '^  a  newidiodd 
eu  gogoniant  am  yr  hyn  ni  wna 
lesad. 

12  0  chwi  nefoedd,  "synnwch 
wrth  hyn,  ac  ofnwch  yn  aruthrol,  a 
byddwch  anghyfannedd  iawn,  medd 
yr  Arglwydd. 

13  Canys  dau  ddrwg  a  wnaeth  iy 
mhobl;  hwy  a'm  gadawsant  i,  Pflfyn- 
non  y  dyfroedd  byw,  ac  a  gloddias- 
ant  iddynt  eu  hunain  bydewau,  ie, 
pydewau  wedi  eu  torri,  ni  ddaliant 
ddwfr, 

14  IT  Ai  gwas  ydyw  Israel?  ai 
gwas  a  anwyd  yn  tŷ  yw  efe?  pa- 
ham  yr  ^yspeiliwyd  ef? 

15  Y  llewod  ieuaingc  a  ruasant 
arno,  ac  a  ^  leisiasant ;  a'i  dir  ef  a 

700 


osodasant  yn  anrhaith,  a'i  ddinas- 
oedd  a  losgwyd  heb  drigiannydA 

16  Meibion  Noph  hefyd  a  Tha- 
hapanes  a  ^  dorrasant  dy  goryn  di. 

17  "^Onid  tydi  a  beraist  hyn  i  ti  dy 
hun,  am  wrthod  o  honot  yr  Ar- 
glwydd dy  Dduw,  pan  ydoedd  efe 
yn  dy  arwain  ar  hyd  y  ffordd  ? 

18  A'r  awr  hon,  beth  sydd  i  ti 
a  wnelych  yn  ffordd  yr  Aipht,  i 
yfed  dwfr  "^  Nilus  ?  a  pheth  sydd  i 
ti  yn  ffordd  Assyria,  i  yfed  dwfr 
yr  afon  ? 

19  "^Dy  ddrygioni  dy  hun  a'th 
gospa  di,  a'th  wrthdro  a'th  ger- 
ydda  :  gwybydd  dithau  a  gwel,  mai 
drwg  a  chwerw  ydyw  gwrthod  o 
honot  yr  Arglwydd  dy  Dduw,  ac 
nad  ydyiv  fy  ofn  i  ynot  ti,  medd 
Arglwydd  Dduw  y  Uuoedd. 

20  1Í  Oblegid  er  ys  talm  mi  a  dor- 
rais  dy  iau  di,  ac  a  ddrylliais  dy 
rwymau ;  a  thi  a  ddywedaist,  Ni 
^throseddaf;  ^er  hynny  ti  a  wib- 
iaist,  gan  butteinio  ar  bob  bryn 
uchel,  a  than  bob  pren  deiliog. 

21  Etto  myfi  *a'th  blannaswn  yn 
bêr-winwydden,  o'r  iawn  had  oil : 
pa  fodd  gan  hynny  y'th  dröwyd  i 
mi  "yn  blanhigyn  afrywiog  gwin- 
wydden  ddieithr? 

22  Canys  pe  byddai  i  ti  ""ymolchi 
â  nitr,  a  chymmeryd  i  ti  lawer  o 
sebon;  etto  ^nodwyd  dy  anwiredd 
ger  fy  mron  i,  medd  yr  Arglwydd 
Dduw. 

23  Pa  fodd  y  dywedi,  M  halog- 
wyd  fi,  ac  nid  euthum  ar  ol  Baal- 
im? Edrych  dy  ffordd  yn  y  giyn, 
gwybydd  beth  a  wnaethost ;  ^  camel 
buan  ydwyt  yn  amgylchu  ei  fíyrdd. 

24  ""^Asen  wŷllt  wedi  ei  ^chyn- 
nefino  a'r  anialwch,  wrth  ddymun- 
iad  ei  chalon  yn  yfed  gwynt,  wrth 
ei  hachlysur  pwy  a'i  try  ymaith? 
pawb  a'r  a'i  ceisiant  hi,  nid  ym- 
flinant ;  yn  ei  mis  y  cant  hi. 

25  Cadw  dy  droed  rliag  ^  noethni, 
a'th  geg  rhag  syched.  ^Tithau  a 
ddywedaist,  ^Nid  oes  obaith.  ISTac 
oes :  canys  cerais  ddieithriaid,  ac 
ar  eu  hoi  hwynt  yr  âf  fi. 

26  Megis  y  cywilyddia  lleidr  pan 
'^ddalier  ef,  felly  y  cywilyddia  tŷ 
Israel ;  hwynt-hwy,  eu  brenhinoedd, 
eu  tywysogion,  a'u  hoffeiriaid,  a'u 
prophwydi ; 

27  Y  rhai  a  ddywedant  wrth  bren, 
Tydi  yiv  fy  nhad;  ac  wrth  garreg, 
Ti  a'm  cenhedlaist.  Canys  hwy  a 
droisant  attaf  fi  wegil,  ac  nid  wyn- 


Mawr  drugaredd  Duw. 


JEREMIAH,  III. 


Addewidion  i'r  edifeiriol. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

629. 

b  Bs.  26. 16. 
c  Deut.  32. 

37. 

Barn.  10. 

14. 
d  Es.  45.  20. 
7Heb. 

ddrwg. 
e  pen.  11. 13. 


Í  Es.  1.  5. 
a  9.  13. 
pen.  5.  3. 

Í  Matt.  23. 
29,  &c. 


8Heb. 

Arglwydd- 
iaethu  yr 
ydijm. 


»Heb. 

gloddio. 


I  pen.  31. 22. 

k  Eb.  20.  3. 

1  2  Chron. 
28.20. 


in2Sam. 
13.  19. 


2  Heb.  Gan 

ddywedijd. 


•  Deut.  24.4. 


b  Gen.  38. 
14. 

Ezec.  16. 
24,25. 


eb :   ond  yn  amser  eu  •*  hadfyd  y 
dywedant,  Cyfod,  a  chadw  ni. 

28  Eithr  ''pa  le  ?/  vnae  dy  dduwiau, 
y  rhai  a  wnaethost  i  ti  ?  codant,  os 
^  gallant  dy  gadw  yn  amser  dy  '^  ad- 
fyd :  canys  *"  ivrth  rifedi  dy  ddinas- 
oedd  y  mae  dy  dduwiau  di,  0  Judah. 

29  Paham  yr  ymddadleuwch  â 
mi?  chwi  oil  a  droseddasoch  i'm 
herbyn,  medd  yr  Arglwydd. 

30  Yn  ofer  y  'tarewais  eich  plant 
chwi,  ni  dderbyniasant  gerydd :  eich 
cleddyf  eich  hun  ^a  ddifaodd  eich 
prophAvydi,  megis  Hew  yn  distrywio. 

31  1Í  O  genhedlaeth,  gwelwch  air 
yr  Arglwydd  :  ''A  fûm  i  yn  anialwch 
i  Israel  ?  yn  dir  tywyllwch  ?  paham 
y  dywed  fy  mhobl,  ^  Arglwyddi  ydym 
ni,  ni  ddeuwn  ni  mwy  attat  ti  ? 

32  A  anghofia  morwyn  ei  hardd- 
wisg  ?  neu  y  briodas-ferch  ei  thlys- 
au?  etto  fy  mhobl  i  a'm  hanghof- 
iasant  ddyddiau  aneirif. 

33  Paham  yr  wyt  ti  yn  cyweirio 
dy  íFordd  i  geisio  cariad?  am  hynny 
hefyd  y  dysgaist  dy  ffyrdd  1  rai 
drygionus. 

34  Hefyd  yn  dy  odre  di  y  cafwyd 
gwaed  eneidiau  y  tlodion  diniwed ; 
nid  wrth  ^chwilio  y  cefais  hyn, 
eithr  ar  y  rhai  hyn  oil. 

35  Etto  ti  a  ddywedi,  Am  fy  mod 
yn  ddiniwed,  yn  ddiau  y  try  ei  lid 
ef  oddi  wrthyf.  Wele,  dadleuaf  â 
thi,  am  ddywedyd  o  honot,  M 
phechais. 

36  '  Paham  y  gmbi  di  gymmaint  i 
newidio  dy  ffordd?  canys  ''ti  a  warad- 
wyddir  o  herwydd  yr  Aipht,  fel  'y'th 
waradwyddwyd  o  herwydd  Assyria. 

37  Hefyd  ti  a  ddeui  allan  oddi 
wrtho,  ™  a'th  ddwylaw  ar  dy  ben : 
oblegid  yr  Arglwydd  a  wrthododd 
dy  hyder  di,  ac  ni  Iwyddi  ynddynt. 

PENNOD  HI. 

1  Mawr  drugaredd  Duw  yn  ysgeler  hutteindra 
Judah.  6  Mai  gwaeth  yw  Judah  nag  Israel. 
12  Addewidion  yr  efengyl  Vr  edifeiriol.  20 
Duw  yn  argyhoeddi  ac  yn  galw  Israel,  a 
hwythau  yn  gwneuthur  cyffes  gyhoedd  o'u 
pechodau. 

2  TTWY  a  ddywedant,  0  gyrr  gwr 
JlI  ei  wraig  ymaith,  a  myned  o 

honi  oddi  wrtho  ef,  ac  iddi  fod  yn 
eiddo  gwr  arall,  *a  ddychwel  efe 
atti  hi  mwyach  ?  oni  Iwyr-halogir  y 
tir  hwnnw?  ond  ti  a  butteiniaist 
gyd  â  chyfeillion  lawer;  etto  dy- 
chwel  attaf  fi,  medd  yr  Arglwydd. 
2  Dyrchafa  dy  lygaid  i'r  Ueoedd 
uchel,  ac  edrych  pa  le  ni  phuttein- 
iaist.   ^Ti  a  eisteddaist  ar  y  fiyrdd 

701  " 


iddynt  hwy,  megis  Arabiad  yn  yr 
anialwch ;  ac  a  halogaist  y  tir  a'th 
butteindra,  ac  a'th  ddrygioni. 

3  Am  hynny  yr  attaliwyd  '^y  caf- 
odydd,  ac  ni  bu  gwlaw  diweddar; 
a  *  thalcen  pirtteinwraig  oedd  i  ti ; 
gwrthodaist  gywilyddio. 

4  Oni  lefi  di  amaf  fi  o  hyn  allan, 
Fy  nhad,  ti  yw  ^tywysog  fy  ieu- 
engctid  ? 

5  ^A  ddeil  efe  ei  ddig  byth?  a'i 
ceidw  yn  dragywydd?  Wele,  dy- 
wedaist  a  gwnaethost  yr  hyn  oedd 
ddrwg  hyd  y  gellaist. 

6  1Í  A'r  Arglwydd  a  ddywed- 
odd  wrthyf  yn  amser  Josiah  y  bren- 
hin,  A  welaist  ti  hyn  a  wnaeth  Is- 
rael wrthnysig?  Hi  ^a  aeth  i  bob 
mynydd  uchel,  a  than  bob  pren 
deiliog,  ac  a  butteiniodd  yno. 

7  A  mi  a  ddywedais,  wedi  iddi 
wneuthur  hyn  i  gyd,  Dychwel  attaf 
fi.  Ond  ni  ddychwelodd.  A  Judah 
''ei  chwaer  anfíyddlawn  hi  a  wel- 
odd  hynny. 

^  8  A  gwelais  yn  dda,  am  yr  achos- 
ion  oil  y  putteiniodd  Israel  wrth- 
nysig, oUwng  o  honof  hi  ymaith,  ac 
a  roddais  iddi  ei  Uythyr  ysgar :  er 
hyn  ni  ofnodd  Judah  ei  chwaer 
anffyddlawn ;  eithr  aeth  a  phut- 
teiniodd  hithau  hefyd. 

9  A  chan  ^  ysgafhder  ei  phuttein- 
dra  yr  halogodd  hi  y  tir;  canys 
gyd  â'r  maen  a'r  pren  y  puttein- 
iodd hi. 

10  Ac  er  hyn  oil  hefyd  ni  ddy- 
chwelodd Judah  ei  chwaer  an- 
fíyddlawn  attaf  fi  â'i  hoU  galon, 
eithr  mewn  *  rhagrith,  medd  yr  Ar- 
glwydd. 

11  A  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrthyf,  'Israel  wrthnysig  a'i  cyf- 
iawnhaodd  ei  hun  rhagor  Judah 
anfiyddlawn. 

12  1Í  Cerdda,  a  chyhoedda  y  geir- 
iau  hyn  tu  a'r  gogledd,  a  dywed,  Ti 
Israel  wrthnysig,  dychwel,  medd  yr 
Arglwydd,  ac  ni  adawaf  i'm  Hid 
syrthio  arnoch :  canys  ^  trugarog 
ydwyf  fi,  medd  yr  Arglwydd,  ni 
ddaliaf  lid  yn  dragywydd. 

13  Yn  unig  cydnebydd  dy  anwir- 
edd,  droseddu  o  honot  yn  erbyn  yr 
Arglwydd  dy  Dduw,  a  gwasgaru 
o  honot  dy  ffyrdd  i  ddieithriaid  dan 
bob  pren  deiliog,  ac  ni  wrandawech 
ar  fy  Uef,  medd  yr  Arglwydd. 

14  Trowch,  chwi  blant  gwrthnysig, 
medd  yr  Arglwydd;  canys  myfi 
a'ch  priodais  chwi :  a  mi  a'ch  cym- 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

629. 

c  Deut.  28. 

24. 

pen.  9. 12. 
d  pen.  6. 15. 

a  8. 12. 

Ezec.  3.  7. 

Sepb.  3.  5. 

e  Diar.  2. 17. 


fPs.  103.  9. 
Es.  57. 16. 
ad.  12. 


Cylch 
612. 


g  pen.  2.  20. 


h  Ezec.  16. 
46.  a  23. 2, 
4. 


3  Neu,  air. 


4  Heb. 

ffalsder, 
neu,  cei- 
wydd. 


1  Ezec.  16. 
51.  a  23. 11. 


t  Ps.  86. 15. 
a  103.  8,  9. 
ad.  5. 


Galwad  Duw 


JEREMIAH,  IV. 


ar  Israel  a  Judah. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
612. 

ipen.  23.  4. 
Ezec34. 
23. 
Eph.  4. 11. 


6  Heb.  ni 
esgyn  ar y 
gdton. 


«n  Es.  60.  9. 
1  pen.  11.  8. 


0  Bdrych 

Es.  11. 13. 

Ezec.  37. 

16—22. 

Hos.  L  IL 
6  Neu,  i  dŷ. 


PPs.106.24. 

Ezeo.  20. 6. 

Dan.  8.  9. 

a  11. 16, 41, 

45. 
7  Heb. 

dymuniad. 


•J  pen.  5. 11. 


r  Hos.  14. 1. 


»  Pb.  121. 1, 
2. 


u  pen.  11.13. 


meraf  chwi,  un  o  ddinas,  a  dau  o 
deulu,  ac  a'cli  dygaf  chwi  i  Sion: 

15  Ac  a  roddaf  i  chwi  ^fugeiliaid 
wrth  /odd  fy  nghalon,  y  rhai  a'ch 
porthant  chwi  â  gwybodaeth,  ac  â 
deall. 

16  Ac  wedi  darfod  i  chwi  amlhâu 
a  chynnyddu  ar  y  ddaear,  yn  y  dydd- 
iau  hynny,  medd  yr  Arglwydd,  ni 
ddy wedant  mwy,  Arch  cyfammod  yr 
Arglwydd  ;  ac  ^  nis  meddwl  calon 
am  dani,  ac  ni  chofir  hi ;  nid  ym- 
welant  â  hi  chwaith,  ac  ni  wneir 
hynny  mwy. 

17  Yn  yr  amser  hwnnw  y  gal  want 
Jerusalem  yn  orseddfa  yr  Ar- 
glwydd; ac  y  cesglir  atti  yr  holl 
genhedloedd,  ""at  enw  yr  Ar- 
glwydd, i  Jerusalem  :  ac  ni  °  rod- 
iant  mwy  yn  ol  cildynrwydd  eu 
calon  ddrygionus. 

18  Yn  y  dyddiau  hynny  "  y  rhodia 
tŷ  Judah  6  gyd  â  thy  Israel,  a  hwy 
a  ddeuant  ynghyd,  o  dir  y  gogledd, 
i'r  tir  a  roddais  i  yn  etifeddiaeth 
i'ch  tadau  chwi. 

19  Ond  mi  a  ddywedais,  Pa  fodd 
y'th  osodaf  ym  mhlith  y  plant,  ac 
y  rhoddaf  i  ti  Pdir  dymunol,  sef 
etifeddiaeth  "^ardderchog  Uuoedd 
y  cenhedloedd?  ac  a  ddywedais, 
Ti  a  elwi  arnaf  fi,  Fy  nhad,  ac  ni 
throi  ymaith  oddi  ar  fy  ol  i. 

20  1Í  Yn  ddiau  fel  yr  anffyddlona 
gwraig  oddi  wrth  ei  chyfaill ;  felly, 
tŷ  Israel,  iy  buoch  anfíyddlawTi  i 
mi,  medd  yr  Arglwydd. 

21  Lief  a  glywyd  yn  y  man- 
nau  uchel,  wylofain  a  dymuniadau 
meibion  Israel:  canys  gŵyrasant 
eu  ifordd,  ac  anghofiasant  yr  Ar- 
glwydd eu  Duw. 

22  'Ymchwelwch,  feibion  gwrtli- 
nysig,  a  mi  a  iachaf  eich  gwrthnys- 
igrwydd  chwi.  Wele  ni  yn  dyfod 
attat  ti ;  oblegid  ti  yw  yr  Arglwydd 
ein  Duw. 

23  *  Diau  fod  yn  ofer  ymddiried 
am  help  o'r  bryniau,  ac  o  liaws  y 
mynyddoedd  :  *  diau  fod  iachawd- 
wriaeth  Israel  yn  yr  Arglwydd 
ein  Duw  ni. 

24  "Canys  gwarth  a  ysodd  lafar 
ein  tadau  o'n  hieuengctld  ;  eu  def- 
aid  a'u  gwartheg,  eu  meibion  a'u 
merched. 

25  Gorwedd  yr  ydym  yn  ein  cy- 
v.'ilydd,  a'n  gwarth  a'n  todd  ni : 
canys  yn  erbyn  yr  Arglwydd  ein 
Duw  y  pechasom,  nyni  a'n  tadau, 
o'n  hieuengctid  hyd  y  dydd  hedd-^ 

7^ 


yw,  ac  ni  wrandawsom  ar  lais  yr 
Arglwydd  ein  Duw. 

PENNOD  IV. 

1  Duw  yn  galw  Israel  trwy  ei  addewid;  3  yn 
annog  Judah  i  edifarhâu  trwy  farnedig- 
aethau  ofnadwy.  19  Tosiur  gwynfan  am 
drueni  Judah. 

ISRAEL,  OS  dychweli,  "dychwel 
attaf  fi,  medd  yr  Arglwydd: 
hefyd  os  rhoi  heibio  dy  fiBeidd-dra 
oddi  ger  fy  mron,  yna  ni'th  sym- 
mudir. 

2  A  ^thi  a  dyngi,  Byw  yw  yr  Ar- 
glwydd, '^mewn  gwirionedd,  mewn 
barn,  ac  mewn  cyfiawnder :  a'r  cen- 
hedloedd a  ymfendithiaut  ynddo ; 
le,  ynddo  ef  ^  yr  ymglodforant. 

3  IT  Canys  fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
GL^VYDD  wrth  wŷr  Judah,  ac  wrth 
Jerusalem :  *  Braenerwch  i  chwi 
fraenar,  ac  %a  heuwch  mewn  draia 

4  ^Ymenwaedwch  i'r  Arglwydd, 
a  rhoddwch  heibio  ddienwaediad 
eich  calon,  chwi  gwŷr  Judah,  a 
thrigolion  Jerusalem :  rhag  i'm 
digofaint  ddyfod  allan  fel  tan,  a 
Uosgi  fel  na  hijddo  diffoddydd,  o 
herAvydd  drygioni  eich  amcanion. 

5  Mynegwch  yn  Judah,  a  chy- 
hoeddwch  yn  Jerusalem,  a  dywed- 
wch,  Udgenwch  udgorn  yn  y  tir: 
gwaeddwch,  ymgesglwch,  a  dywed- 
wch,  ^  YmgynhuUwch,  ac  awn  i'r 
dinasoedd  caerog. 

6  Codwch  faner  tu  a  Sion;  ^ffowch, 
ac  na  sefwch ;  canys  '  mi  a  ddygaf 
ddrwg or  gogledd,  a ^dinystr  mawr. 

7  ^  Y  Hew  a  ddaeth  i  fynu  o'i  loches, 
a  difethwr  y  Cenhedloedd  a  gych- 
wynodd,  ac  a  aeth  allan  o'i  drigle, 
^  i  wneuthur  dy  dir  yn  orwag  ;  a'th 
ddinasoedd  a  ddinystrir  heb  drig- 
iannydd. 

8  Am  hyn  "^  ymwregyswch  â  Uîan 
sach ;  galerwch  ac  udwch :  canys 
angerdd  Hid  yr  Arglwydd  ni  throes 
oddi  wrthym  ni. 

9  Ac  yn  y  dydd  hwnnw,  medd  yr 
Arglwydd,  y  derfydd  am  galon  y 
brenhin,  ac  am  galon  y  pennaeth- 
iaid :  yr  offeiriaid  hefyd  a  synnant, 
a'r  prophwydi  a  ryfeddant 

10  Yna  y  dywedais,  0  Arglwydd 
Dduw,  ''yn  sicr  gan  dwyllo  ti  a 
dAvyllaist  y  bobl  yma  a  Jerusalem, 
gan  ddywedyd,  Bydd  heddwch  i 
chwi ;  ac  etto  fe  ddaeth  y  cleddyf 
hyd  at  yr  enaid. 

11  Yn  yr  amser  hwnnw  y  dyAvedir 
wrth  y  bobl  hyn,  ac  wrth  Jerusalem, 
Gwynt  sych  yr  uchel-leoedd  yn  y 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
612. 


a  Joel  2. 12. 


b  Es.  65.  16. 
Edrych 
pen.  5.  2. 

c  Es.  48. 1. 


d  2  Cor.  10. 
17. 


e  Hos.  10. 

12. 
f  Matt.  13. 

7,22. 
6  Deut.  10. 

16.  a  30.  6. 

CoL  2. 11. 


h  pen.  3. 14. 


2  Neu,  ym- 
gesglwch, 
neu, 
yingrjif- 
héwch 

i  pen.  1. 13, 
14,  15. 
a  6.  22. 

3  Heb. 
thorriad. 

k  Dan.  7.  4. 
1  pen.  2. 15. 


m  pen.  6. 26. 


>  Ezec.  14.9. 


Tostur  gwynfan 


JEREMIAH,  V. 


am  drueni  Judcih. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

612. 


♦  Neu, 
lla  wnach 
nar  lle- 
oedd. 

0  Es.  5.  28. 
P  Uab.  1. 8. 


1  Es.  1. 16. 


r  pen.  8. 16. 


•  P8.107.17. 
Eb.  50. 1. 
pen.  2. 17, 
19. 


» Es.  15.  6. 
a  16. 11. 
a  21.  3. 
a  2:^.4. 

ÎOU.  9. 1, 
0. 


»  Ps.  42.  7. 
Ezek.7.2C. 


8  Uenni. 


«  Eb.  5.  25. 


diffaethwcli  tu  a  mercli  fy  mhobl, 
nid  i  nithio,  ac  nid  i  buro ; 

12  Gwynt  ^  llawn  oV  lleoedd  hynny 
a  ddaw  attaf  fi :  weithiau  liefyd  myfi 
a  draetliaf  farn  yn  eu  lierbyn  hwy. 

13  Wele,  megis  cymmylau  y  daw 
i  fynu,  **a'i  gerbydau  megis  cor- 
wynt:  ^ei  feircli  sydd  ysgafnach 
na'r  eryrod.  Gwae  nyni !  canys  ni 
a  anrheitliiwyd. 

14  0  Jerusalem,  ^golch  dy  galon 
oddi  wrth  ddiygioni,  felly  y  bydd- 
ech  gadwedig :  pa  hyd  y  Uettŷi 
o'th  fewn  goeg  amcanion? 

15  Canys  lief  sydd  yn  mynegi 
'allan  o  Dan,  ac  yn  cyhoeddi  cys- 
tudd  allan  o  fynydd  Ephraim. 

16  Coffewch  i'r  cenliedloedd,  wele, 
cyhoeddwch  yn  erbyn  Jerusalem, 
ddyfod  gwylwyr  o  wlad  bell,  a  Uef- 
aru  yn  erbyn  dinasoedd  Judah. 

17  Megis  ceidwaid  maes  y  maent 
o  amgylch  yn  ei  herbyn ;  am  iddi 
fy  niglloni,  medd  yr  Arglwydd. 

18  "Dy  ffordd  di  a'th  amcanion 
a  wnaethant  hyn  i  ti :  dyma  dy 
ddrygioni  di ;  am  ei  fod  yn  cliwerw, 
am  ei  fod  yn  cyrhaeddyd  hyd  at 
dy  galon  di. 

19  IT  Fy  *  mol,  fy  mol ;  gofidus  wyf 
o  bar^vydenau  fy  nghalon ;  mae  fy 
nghalon  yn  terfysgu  ynof :  ni  allaf 
dewi,  am  i  ti  glywed  sain  yr  ud- 
gorn,  O  fy  enaid,  a  gwaedd  rhyfel. 

20  "Dinystr  ar  ddinystr  a  gy- 
hoeddwyd;  canys  yr  holl  dir  a 
anrlieithiwyd :  yn  ddisymmwth  y 
distiywiwyd  fy  Ûuestai  i,  a'm  ^  cor- 
tenni  yn  ddiattreg. 

21  Pa  hyd  y  gwelaf  faner,  ac  y 
cly waf  sain  yr  udgorn  ? 

22  Canys  y  mae  fy  mhobl  i  yn  yn- 
fyd  heb  fy  adnabod  i ;  meibion  ang- 
liall  ydynt,  ac  nid  deallgar  hvvynt: 
y  maent  yn  synhwyrol  i  wneuthur 
drwg,  eithr  gwneuthur  da  ni  fedrant. 

23  Mi  a  edrychais  ar  y  ddaear,  ac 
wele,  afluniaidd  a  gwag  oedd;  ac 
ar  y  nefoedd,  a  goleuni  nid  oedd 
ganddynt. 

24  "^  Mi  a  edrychais  ar  y  mynydd- 
oedd,  ac  wele,  yr  oeddynt  yn  crynu ; 
a'r  holl  fryniau  a  ymysgydwent. 

25  Mi  a  edrychais,  ac  wele,  nid 
oedd  dyn,  a  holl  adar  y  nefoedd 
a  giliasent. 

26  Mi  a  edrychais,  ac  wele  y  doldir 
yn  anialwch,  a'i  holl  ddinasoedd  a 
ddistry wiasid  o  flaen  yr  Arglwydd, 
gan  lidiowgrwydd  ei  ddigter  ef. 

27  Canys  fel  hyn  y  dywedodd  yr 

TO3 


Arglwydd,  Y  tir  oil  fydd  diffaeth- 
wcli :  y  ac  etto  ni  wnaf  ddiben. 

28  Am  hynny  y  galara  y  ddaear, 
ac  '^  y  ty wylla  y  nefoedd  oddi  uchod : 

0  herwydd  dywedyd  o  honof  fi.  Mi 
a'^  bwriedais,  ac  ni  bydd  edifar 
gennyf,  ac  ni  throaf  oddi  wrtho. 

29  Rhag  trwst  y  gwŷr  meirch  a'r 
saethyddionyffyyrhollddinas;  hwy 
a  ant  i'r  dyrysni,  ac  a  ddringant  ar 
y  creigiau :  yr  holl  ddinasoedd  a 
adewir,  ac  heb  neb  a  drigo  ynddynt. 

30  A  thithau  yr  anrheithiedig, 
beth  a  wnei  ?  Er  ymwisgo  o  honot 
âg  ysgarlad,  er  i  ti  ymdrwsio  â 
thlysau  aur,  er  i  ti  Hiwio  dy  wyneb 
â  lliwiau,  yn  ofer  y'th  wnei  dy  hun 
yn  dêg ;  dy  gariadau  a'th  ddirmyg- 
ant,  ac  a  geisiant  dy  einioes. 

31  Canys  clywais  lef  megis  gwraig 
yn  esgor,  cyfyngder  fel  benyw  yn 
esgor  ar  ei  hetifedd  cyntaf,  lief 
merch  Si'on  yn  ochain,  ac  yn  lledu 
ei  dwylaw,  gan  ddyivedyd,  Gwae 
fi  yr  awr  hon !  oblegid  difEygiodd 
fy  enaid  gan  leiddiaid. 

PENNOD  V. 

1  Barnedigaethau  Daw  ar  yr  luddewon,  am 
eu  givrthnysigrwydd,  7  am  eu  godineb,  10 
am  eu,  hannuivioldeh,  19  am  iddynt  dd'i- 
ystyru  Daw,  25  am  eu  mawr  lygredigaeth 
yn  eu  llywodraeth  fydol  30  ac  eglwysig. 

RHEDWCH  yma  a  thraw  ar  hyd 
heolydd  Jerusalem,  ac  edrych- 
wcli  yr  awr  hon,  mynnwch  wybod 
hefyd,  a  cheisi  wch  yn  ei  -  heolydd  hi,  o 
chcAvch  wr,  *a  oes  a  wnei  farn,  a  gais 
wirionedd,  a  myfi  a'i  harbedaf  hi. 

2  Ac  *•  er  dywedyd  o  honynt,  Byw 
yw  yr  Arglwydd,  etto  yn  gelwydd- 
og  y  tyngant. 

3  0  Arglwydd,  onid  ar  y  gwirion- 
edd  y  mae  dy  lygaid  di  ?  ti  *"  a'u  tar- 
ewaist  hwynt,  ac  nid  ymofidiasant; 
difeaist  hwynt,  eithr  ^gwrthodasant 
dderbyn  cerydd:  hwy  a  wnaeth- 
ant eu  hwynebau  yn  galettach  na 
chraig,  gwrthodasant  ddychwelyd. 

4  A  mi  a  ddywedais,  Yn  sicr  tlod- 
ion  ydyw  y  rhai  hyn,  ynfydion  yd- 
ynt: canys  ^nid  adwaenant  fíbrdd 
yr  Arglwydd,  na  barn  eu  Duw. 

5  Mi  a  âf  rhagof  at  y  gwŷr  mawr, 
ac  a  ymddiddanaf  â  hwynt ;  can- 
ys ^hwy  a  wybuant  ffordd  yr  Ar- 
glwydd, a  barn  eu  Duw:  eithr 
y  rhai  hyn  ^  a  gyd-dorrasant  yr  iau, 
ac  a  ddrylliasant  y  rhwymau. 

6  Oblegid  hyn  ^llew  o'r  coed  a'u 
tery  hwy, '  blaidd  ^  o'r  anialwch  a'u 
distry wia  hAvy,  ^  llewpard  a  wylia  ar 


Cyn 

CKIST 

Cylch 

612. 

y  pen.  5. 10, 
18.  a  30. 11. 
a  46.  48. 

Í  Es.  5.  30. 
a  50. 3. 


6  Neu, 
dorri  dy 
lygaid. 


2  ehanq- 

leoedä. 
»  Gen.  18. 

23,  lVc. 

Ps.  12. 1. 
b  Edrych 

pen.  4.  2. 


c  Es.  1.  5. 
a  9.  13. 
pen.  2.  30. 

d  Seph.  3.  2. 


e  pen.  8.  7. 


f  Mic. 


e  Ps.  2.  3. 

b  pen.  4.  7. 
•  Ps.  104.  20. 

Hab.  1. 8. 
S  Neu, 

yr  hwyr. 
k  Hos.  13.  7. 


Barnedigaetliau  Duw 


JEREMIAH,  V. 


ar  yr  luddeivon. 


Cyn 
CRIST 

Cvlch. 
612. 

4  Heb.  a 
gryfhaodd. 


1  Jos.  2X  7. 
Sepli.  1. 5. 


m  Ezec.  22. 
11. 


n  ad.  29. 
pen.  9.  9. 


o  pen.  39.  8. 
P  pen.  4.  27. 


q  pen.  3.  20. 


r  2  Chron. 

6.16. 
s  Es.  23. 15. 


t  pen.  1. 9. 


u  Deut.  23. 
49. 

Es.  5.  26. 
pen.  1. 15. 
a  6.  22. 


sLef.26.16. 
Deut.  28. 
31,33. 


y  pen.  4. 27. 


«pen. 13. 22. 
a  16.  10. 


eu  dinasoedd  hwy:  paAvb  a'r  a  ddêl 
allan  o  honynt  a  rwygir :  canys  eu 
camweddau  a  amlhasant,  eu  gwrth- 
drofeydd  a  *  chwanegasant. 

7  II  Pa  fodd  y'th  arbedwn  am 
hyn  ?  dy  blant  a'm  gadawsant  i,  ac 
'a  dyngasant  i'r  rhai  nid  ydynt 
dduwiau :  a  phan  ddiwellais  hwynt, 
gwnaethant  odineb,  ac  a  heidiasant 
i  dy  y  buttain. 

8  ""  Oeddynt  fel  meirch  porthian- 
nus  y  bore ;  gweryrent  bob  un  ar 
wraig  ei  gymmydog. 

9  "Onid  ymwelaf  am  y  pethau 
hyn?  medd  yr  Arglwydd:  oni  ddi- 
al  fy  enaid  ar  gyfryw  genedl  a  hoii? 

10  1Í  °  Dringwch  ar  ei  muriau  hi, 
a  distrywiwch,  ^ond  na  orphenwch 
yn  Uwyr :  tynnwch  ymaith  ei  mur- 
ganllawiau  hi ;  canys  nid  eiddo  yr 
Arglwydd  ydynt. 

11  Oblegid  "î  tŷ  Israel  a  thy  Judah 
a  wnaethant  yn  anfiyddlawn  iawn 
â  mi,  medd  yr  Arglwydd. 

12  "^Celwyddog  fiiant  yn  erbyn  yr 
Arglwydd,  a  dywedasant,  ^Nid  efe 
yw;  ac  ni  ddaw  drygfyd  arnom,  ac 
ni  welwn  gleddyf  na  newyn : 

13  A'r  prophwydi  a  fuant  fel 
gwynt,  a'r  gair  nid  yw  ynddynt : 
fel  hyn  y  gwneir  iddynt  hwy. 

14  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed 
Arglwydd  Ddtjw  y  Uuoedd,  Am  i 
chwi  ddywedyd  y  gair  hwn,  *wele 
fi  yn  rhoddi  fy  ngeiriau  yn  dy  enau 
di  yn  dan,  a'r  bobl  hyn  yn  gynnud, 
ac  efe  a'u  difa  hwynt. 

15  Wele,  mi  a  ddygaf  arnoch  chwi, 
tŷ  Israel,  "genedl  o  bell,  medd  yr 
Arglwydd:  cenedl  nerthol  ydyw, 
cenedl  a  fu  er  ys  talm,  cenedl  ni 
wyddost  ei  hiaith,  ac  ni  ddealli 
beth  a  ddywedant. 

16  Ei  chawell  saethau  hi  sydd  fel 
bedd  agored,  cedyrn  ydynt  oU. 

17  A  hi  a  fwytty  dy  ""  gynhauaf  di, 
a'th  fara,  yr  hwn  a  gawsai  dy  feib- 
ion  di  a'th  ferched  ei  fwytta :  hi  a 
fwytty  dy  ddefaid  di  a'th  wartheg ; 
hi  a  fwytty  dy  winwydd  a'th  ffig- 
yswydd :  dy  ddinasoedd  cedyrn,  y 
rhai  yr  wyt  yn  ymddiried  ynddynt, 
a  dloda  hi  a'r  cleddyf 

18  Ac  er  hyn,  yn  y  dyddiau  hyn- 
ny, medd  yr  Arglwydd,  ^ni  wnaf 
fi  gwbl  ben  â  chwi. 

19  1Í  A  bydd  pan  ddywedoch,  '^  Pa- 
ham  y  gwna  yr  Arglwydd  ein  Duw 
hyn  oil  i  ni?  ddywedyd  o  honot 
tithau  wrthynt,  Megis  y  gwrthodas- 
och  fi,  ac  y  gwasanaethasoch  dduw- 

7M 


iau  dieithr  yn  eich  tir  eich  hun ; 
felly  y  gwasanaethwch  ddieithriaid 
mewn  tir  ni  byddo  eiddo  chwi. 

20  Mynegwch  hyn  yn  nhŷ  Jacob, 
a  chyhoeddwch  hyn  yn  Judah,  gan 
ddywedyd, 

21  Gwrando  hyn  yn  awr,  *ti  bobl 
yniyd  ac  heb  ^  ddeall ;  y  rhai  y  mae 
llygaid  iddynt,  ac  ni  welant ;  a 
chlustiaii  iddynt,  ac  ni  chly want : 

22  Onid  ofnwch  chwi  fi?  medd  yr 
Arglwydd  :  oni  chrynwch  rliag  iy 
mron,  yr  hwn  a  osodais  y  tywod 
^yn  derfyn  i'r  môr  trwy  ddeddf 
dragywyddol,  fel  nad  elo  dros  hwn- 
nw ;  er  i'r  tonnau  ymgyrchu,  etto  ni 
thyccia  iddynt ;  er  iddynt  derfysgu, 
etto  ni  ddeuant  dros  liwnnw? 

23  Eithr  i'r  bobl  hyn  y  mae  calon 
wrthnysig  ac  anufuddgar :  hwynt- 
hwy  a  giliasant,  ac  a  aethant  ymaith. 

24  Ac  ni  ddywedant  yn  eu  calon, 
Ofnwn  weithian  yr  Arglwydd  ein 
Duw,  "^yr  hwn  sydd  yn  rhoi  y 
gwlaw  cynnar  a'r  diweddar  yn  ei 
amser:  efe  a  geidw  i  ni  ddefodol 
wythnosau  y  cynhauaf 

25  H  Eich  anwireddau  chwi  a 
droes  heibio  y  rhai  hyn,  a'ch  pech- 
odau  chwi  a  attaliasant  düaioni 
oddi  wrthych. 

26  Canys  ym  mysg  fy  mhobl  y  ceir 
anwiriaid,  y  rhai  ^  a  ^  wyliant  megis 
un  yn  gosod  maglau :  gosodant  offer 
dinystr,  dynion  a  ddaliant 

27  Fel  cawell  yn  Uawn  o  adar, 
felly  y  mae  eu  tai  hwynt  yn  Uawn 

0  dwyll:  am  hynny  y  cynnyddas- 
ant,  ac  yr  ymgyfoethogasant. 

28  ^  Tewychasant,  disgleiriasant, 
aethant  hefyd  tu  hwnt  i  weithred- 
oedd  y  drygionus  ;  *^ni  farnant  farn 
jT  amddifad,  ^etto  ffynnasant;  ac 
ni  farnant  farn  yr  anghenus. 

29  ''Onid  ymwelaf  am  y  pethau 
hyn?  medd  yr  Arglwydd;  oni  ddial 
fy  enaid  ar  gyfryw  genedl  a  hon  ? 

30  IT  ■^Peth  aruthr  ac  erchyll  a 
wnaed  yn  y  tir : 

31  Y  prophwydi  a  brophwydant 
*  gelwydd,  yr  offeiriaid  hefyd  a  ^  ly w- 
odraethant  trwy  eu  gwaith  hwynt ; 
a'm  pobl  a  hoffant  hynny:  etto 
beth  a  wnewch  yn  niwedd  hyn  ? 

PENNOD  VI. 

1  Ygelynion  a  yrrwyd  yn  erhyn  Judah,  4  yn  ym- 

gysuro.  6  Duw  yn  gosod  y  gelynion  ar  waith  a 
henvydd  pechodau  ei  hdbl.  9  Y  prophwyd  yn 
cwyno  rhag  harnedigaethau  Duw  o  herwydd 
eu  pechodau  hwy  :  18  yn  cyhoeddi  digofaint 
Duw :  26  yn  galw  y  bohl  i  alaru,  o  herwydd 
iarnedigaethau  Duw  am  eu  pechodau  hwy. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

612. 


a  Es.  6.  9. 

Ezec.  12. 2. 

Matt.13.14. 

loan  12. 40. 

Act.  28.  26. 

Rhuf.11.3. 
5  Heb. 

galon. 


b  Job  33. 
10, 11. 
Ta.  104.  9. 


c  Deut.  11. 
14. 


dDiar.1.11, 
17,  13. 

6  Neu, 
dremiant 
/el  adar- 
wyr  yn 
cynUwyn. 


e  Deut.  32. 
15. 


fEa.  1.  23. 

Zech.  7. 10. 
g  Job  12.  6. 

Ps.  73. 12. 

pen.  12. 1. 
had.  9. 


7  Neu, 

Syndod  a 
brynti. 


1  pen.  14.  H. 
a  23. 25, 

26. 

Ezec.  13. 6. 
8  Heb.  gyni' 
merant  Vw 
dwylaw. 


PecJiodau  y  hohl  yn  aclios 


JEREMIAH,  VI. 


o  farnedigaethau  Dmv. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

612. 


I  pen.  1. 14. 


SNeu, 
yn  trigo 
garlrŷ. 


8  Nen,  thy- 
vieUtwch 
yr  offer 
taethu. 


b  Es.  57.  20. 


c  Ps.  55.  9, 
10,  U. 


d  Ezec.  23. 

18. 
*  Neu,  ym- 

ddattoa. 


e  pen.  7.  26. 


BNeu, 
allan. 


íDeut.  28. 
30. 
pen.  8. 10. 


t  Ea.  56. 11. 
pen.  8. 10. 
a  14.  18. 
A  2a  11. 


YMGYNHULLAVCH  i  ffoi, 
meibion  Benjamin,  o  ganol 
Jerusalem,  ac  yn  Tecoa  udgenwch 
udgorn;  a  chodwch  ffagl  yn  Beth- 
haccerem :  canys  ^  drwg  a  welir 
o'r  gogledd,  a  dinystr  mawr. 

2  Cyffelybais  ferch  Sion  i  ivraig 
^dêg  foethus. 

3  Atti  hi  y  daw  y  bugeiliaid  â'u 
dîadellau :  yn  ei  herbyn  hi  o  am- 
gylch  y  gosodant  eu  pebyll;  por- 
ant  bob  un  yn  ei  le. 

4  Parottôwch  ryfel  yn  ei  herbyn 
hi ;  codwch,  ac  awn  i  fynu  ar  ban- 
ner dydd  Gwae  ni !  o  herwydd 
ciliodd  y  dydd,  canys  cysgodau  yr 
hwyr  a  ymestynasant. 

5  Codwch,  ac  a\VTi  i  fynu  o  hyd 
nos,  a  distrywiwn  ei  phalasau  hi. 

6  IT  Canys  fel  hyn  y  dywed  Ar- 
GLWYDD  y  Uuoedd,  Torrwch  goed, 
a  ^chodwch  glawdd  yn  erbyn  Je- 
rusalem. Dyma  y  ddinas  sydd  i 
ymweled  â  hi ;  gorthrymder  yw 
hi  oil  ol  mewn. 

7  ^  Megis  y  gwna  fíynnon  i'w  dwfr 
darddu  allan,  felly  y  mae  hi  yn 
bwrw  allan  ei  drygioni :  '^trais  ac  ys- 
pail  a  glywir  ynddi ;  gofid  a  dyrnod- 
iau  sydd  yn  wastad  ger  fy  mron. 

8  Cymmer  addysg,  0  Jerusalem, 
rhag  "^i'm  henaid  i  *ymadaw  oddi 
wrthyt;  rhag  i  mi  dy  osod  di  yn 
anrhaith,  yn  dir  anghyfanneddol. 

9  IF  Fel  hyn  y  dywed  Arglwydd 
y  Uuoedd,  Gan  loffa  y  lloffant  wedd- 
ill  Israel  fel  gwinwydden;  tro  dy 
law  yn  ei  hoi,  megis  casglydd 
grawnwin  i'r  basgedau. 

10  Wrth  b^vy  y  dy wedaf  fi,  a  phwy 
a  rybuddiaf,  fel  y  clywant?  Wele, 
^  eu  clust  \\\fj  sydd  ddienwaededig, 
ac  ni  allant  wrandaw:  wele,  dir- 
mygus  ganddynt  air  yr  Arglwydd  ; 
nid  oes  ganddynt  ewyllys  iddo. 

11  Am  hynny  yr  ydwyf  fi  yn  llawn 
o  lid  yi'  AliGLWYDD;  blinais  yn  ym- 
attal:  tywalltaf  ef  ar  y  plant  ^yn 
yr  heol,  ac  ar  gynnuUeidfa  y  gwŷr 
ieuaingc  hefyd:  canys  y  gwr  a'r 
wraig  a  ddèlîr,  yr  henwr  a'r  llawn 
o  ddj'ddiau. 

12  ^A'u  tai  a  ddigwyddant  i  eraill, 
eu  meusydd  a'«*  gwragedd  hefyd : 
canys  estynaf  fy  llaw  ar  drigolion 
y  wlad,  medd  yr  Arglwydd. 

13  Oblegid  ^o'r  Ueiaf  o  honynt 
hyd  y  mwyaf,  pob  un  sydd  yn  ym- 
rôi  i  gybydd-dod  :  ac  o'r  prophwyd 
hyd  yr  offeiriad,  pob  un  sydd  yn 
g^vneuthur  ffalsder. 

TO6 


14  A  hwy  ^a  iachasant  ^friw 
merch  fy  mhobl  i  yn  esmwyth,  gan 
ddywedyd,  Heddwch,  heddwch  ;  er 
nad  oedd  heddwch. 

15  *A  ydoedd  arnynt  hwy  gywil- 
ydd  pan  wnelent  ffieidd-dra?  nid 
ydoedd  arnynt  hwy  ddim  cywil- 
ydd,  ac  ni  fedrent  wrido:  am  hyn- 
ny y  cwympant  ym  mysg  y  rhai  a 
gw^mpant ;  yn  yr  amser  yr  ymwel- 
wyf  â  hwynt  y  cwympant,  medd  yr 
Arglwydd. 

16  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd, 
Sefwch  ar  y  ffyrdd,  ac  edrychwch, 
a  gofynwch  am  ^yr  hen  Iwybrau, 
lie  mae  ffordd  dda,  a  rhodiwch  yn- 
ddi ;  a  ^  chwi  a  gewch  orph^vysdra 
i'ch  eneidiau.  Ond  hwy  a  ddywed- 
asant,  Ni  rodiwn  ni  ynddi. 

17  A  mi  a  osodais  ™  wylwyr  arnoch 
chwi,  gan  ddywedyd,  Gwrandêwch 
ar  sain  yr  udgora  Hwythau  a  ddy- 
wedasant,  Ni  wrandawn  ni  ddim. 

18  11  Am  hynny  clywch,  genhedl- 
oedd:  a  thi  gynnulleidfa,  gwybydd 
pa  bethau  sydd  yn  eu  plith  hwynt. 

19  "Gwrando,  tydi  y  ddaear;  wele 
fi  yn  dwyn  drygfyd  ar  y  bobl  hyn, 
sef  °  firwyth  eu  meddyliau  eu  hun- 
ain ;  am  na  wrandawsant  ar  fy 
ngeiriau,  na'm  cyfraith,  eithr  g^vi^th- 
odasant  hi. 

20  P I  ba  beth  y  daw  i  mi  thus  o 
Seba,  a  chalamus  peraidd  o  wlad 
bell?  eich  poeth-ofírymmau  nid 
ydynt  gymmeradwy,  ac  nid  melus 
eich  aberthau  gennyf 

21  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed 
yr  Arglwydd,  Wele  fi  yn  rhoddi 
tramgAvyddiadau  i'v  bobl  hyn,  fel 
y  tramgwyddo  wrthynt  y  tadau 
a'r  meibion  ynghyd ;  cymmydog  a'i 
gyfaill  a  ddifethir, 

22  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd, Wele  ibobl  yn  dyfod  o 
dir  y  gogledd,  a  chenedl  fawr  a 
gyfyd  o  ystlysau  y  ddaear. 

23  Yn  y  bwa  a'r  waywfibn  yr  ym- 
aflant;  creulawn  ydynt,  ac  ni  chym- 
merant  drugaredd :  eu  Uais  a  rua 
megis  y  môr,  ac  ar  feirch  y  march- 
ogant  yn  daclus,  megis  gwŷr  i  ryfel 
yn  dy  erbyn  di,  merch  Sion. 

24  Clywsom  son  am  danynt;  ein 
dwylaw  a  laesasant;  ''blinder  a'n 
daliodd,  fel  gofid  gwraig  yn  esgor. 

25  Na  ddos  allan  i'r  maes,  ac 
na  rodia  ar  hyd  y  fibrdd :  canys 
cleddyf  y  gelyn  ac  arswyd  sydd 
oddi  amgylch. 

26  IT  Merch  fy  mhobl,  ^  ymwregysa 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

612. 

h  pen.  8. 11. 

Ezec.  13. 

10. 
«  Heb. 

dorriad. 
•  pen.  3.  3. 

a  8.  12. 


li  Es.  8.  20. 

pen.  18. 15. 

Mai.  4.  4. 

Luc  16.  29. 
I  Matt.  11. 

29. 


ni  E3.21.il. 
Ezec.3.17. 
Hab.  2. 1. 


n  Es.  1.  2. 


o  Diar.  1. 
31. 


P  Eb.  1. 11. 
a  60.  3. 
AmoB  6. 
21. 

Mio.  6.  6, 
&c. 


1  pen.  1. 15. 
a  5. 15. 

a  10.  22. 
a. 50.  41, 
42,43. 


I  pen.  4.  31. 
a  49.  24. 
a  60.  43. 


•  pen.  4. 8, 


Galw  am  ivir  edifeirwch 


JEREMIAH,  VII. 


Bygivtli  delw-addoliaeth. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
612. 

•  pen.  25. 34. 

Slic.  1. 10. 
"  Zech.  12. 

10. 
X  pen.  1. 13. 

a  15. 20. 


7  pen.  9.  4. 

I  Ezec.  22. 
18. 


Cylch 

600. 


»  pen.  IS.  11. 
a  26. 13. 


b  Mic.  3. 11. 


•  ad.1. 


â  sachlîan,  ac  *ymdroa  yn  y  lludw; 
"gwna  i  ti  gwynfan  «  galar  tost, 
megis  am  unig  fab :  canys  y  clis- 
trywiwi'  a  ddaw  yn  ddisymmwth 
arnom  ni. 

27  ""  Mi  a'th  roddais  di  yn  dŵr  ac 
yn  gadernid  ym  mysg  fy  mhobl,  i 
wybod  ac  i  brofi  eu  ifordd  hwy. 

28  Cyndyn  o'r  fath  gyndynnaf 
ydynt  oil,  ^yn  rhodio  âg  enllib ; 
^efydd  a  haiarn  ŷnt ;  llygru  y 
maent  li^vy  oil 

29  Llosgodd  y  fegin;  gan  dan  y 
darfu  y  plwm;  yn  ofei*  y  toddodd 
y  toddydd:  canys  ni  thynnwyd  y 
rhai  drygionus  ymaith. 

30  ^Yn  arian  gwrthodedig  y  galw- 
ant  hwynt;  am  wrthod  o'r  Ar- 
GLWYDD  hwynt. 

PENNOD  VII. 

1  Anfon  Jeremiah  i  alio  am  wir  edifeirwch,  i 
luddias  y  caethiwed.  8  Ymae  yn  llysu  eu  hof- 
er  ymddiried  hwy,  12  trwy  esampl  Siloh.  17 
Ymae  yn  eu  bygicth  am  eu  deho-addoliaeth : 
21  yn  llysu  ebyrth  yr  anufudd:  29  yn  eu  han- 
nog  i  alaru,  o  achos  eu  ffieidd-dra  yn  Tophet, 
32  a'r  harnedigaethau  a  ddeuai  am  hynny. 

YGAIR  yr  hwn  a  ddaetli  at 
Jeremiah   oddi  wrth   yi'  Ar- 
GLWYDD,  gan  ddjvvedyd, 

2  Saf  di  ym  mhorth  tŷ  yr  Ar- 
GLWYDD,  a  chyhoedda  y  gair  hwn 
yno,  a  dywed,  Gwrandêwch  air  yr 
Arglwydd,  ciiim  hoU  Judah,  y  rhai 
a  ddeuwch  i  mewn  trwy  y  pyrth 
hyn  i  addoli  yr  Arglwydd. 

3  Fel  hyn  y  dywed  Arglwydd  y 
lliioedd,  Duw  Israel,  ^Gwellhêwch 
eich  flyrdd,  a'ch  gweithredoedd ; 
ac  mi  a  wnaf  i  chwi  drigo  yn  y 
man  yma. 

4  Nac  ymddiriedwch  mewn  geiriau 
celwyddog,  ^gan  ddywedyd,  Teml 
yr  Arglwydd,  teml  yr  Arglwydd, 
teml  yr  Arglwydd  ydynt. 

5  Canys  os  gan  weUhâu  y  gwell- 
hêwch  eich  fíyrdd  a'ch  gweithred- 
oedd ;  OS  gan  wneuthur  y  gwnewch 
farn  rhwng  gwr  a'i  gymmydog; 

6  Ac  ni  orthrymmwch  y  dieithr, 
yr  amddifad,  a'r  weddw;  ac  ni 
thyweUtwch  waed  gwirion  yn  y 
fan  hon ;  ac  ni  rodiwch  ar  ol  duw- 
iau  dieithr,  i'ch  niwed  eich  hun; 

7  Yna  y  gwnaf  i  chwi  drigo  yn 
y  fan  hon,  yn  y  tir  a  roddais  i'ch 
tadau  chwi,  yn  oes  oesoedd. 

8 1Í  Wele  *'chwi  yn  ymddiried  mewn 
geiriau  celwyddog  ni  wnant  les. 

9  Ai  yn  Uadratta,  yn  lladd,  ac  yn 
godinebu,  a  thyngu  anudon,  ac 
arogl-darthu  1  Baal,  a  rhodio  ar 

TO6 


ol  duwiau  dieithr,  y  rhai  nid  ad- 
waenoch ; 

10  Y  deuwch  ac  y  sefwch  ger  fy 
mron  i  yn  y  tŷ  hwn,  yr  hwn  ^y 
gelwir  fy  enw  i  arno,  ac  y  dywed- 
wch,  Rhyddhawyd  ni  i  wneuthur 
y  ílìeidd-dra  hyn  oil  ? 

11  Ai  "^  yn  lloches  Uadron  yr  aeth 
*y  tŷ  yma,  ar  yr  hwn  y  gelwir  fy 
enw  i,  ger  bron  eich  llygaid  ?  wele, 
minnau  a  welais  hyn,  medd  yr 
Arglwydd. 

12  Eithr,  attolwg,  ewch  ^i'm  lie, 
yr  hwn  a  fu  yn  Siloh,  lie  y  gosod- 
ais  fy  enw  ar  y  cyntaf,  ac  edrych- 
wch  beth  a  wneuthum  i  hwnnw, 
o  herwydd  anwiredd  fy  mhobl  Is- 
rael. 

13  Ac  yn  awr,  am  wneuthur  o 
honoch  yr  hoU  weithredoedd  hyn, 
medd  yr  Arglwydd,  minnau  a  lef- 
erais  wrthych,  ^gan  godi  yn  fore,  a 
llefaru,  etto  ni  chly wsoch ;  '^  a  gelw- 
ais  arnoch,  ond  nid  attebasoch  : 

14  Am  hynny  y  gwnaf  i'r  tŷ  hivn 
y  gelwir  fy  enw  arno,  yr  hwn  yr 
ydych  yn  ymddiried  ynddo,  ac  i'r 
lie  a  roddais  i  chwi  ac  i'ch  tadau, 
megis  y  gwneuthum  i '  Siloh. 

15  A  mi  a'ch  taflaf  allan  o'm  gol- 
wg,  fel  y  teflais  eich  holl  frodyr, 
se/"  holl  had  Ephraim. 

16  Am  hynny  ""na  weddia  dros  y 
bobl  hyn,  ac  na  ddyrchafa  waedd 
na  gweddi  drostynt,  ac  nac  eiriol 
arnaf :  canys  ni'th  wrandawaf. 

17  1Í  Oni  well  di  beth  y  maent 
hwy  yn  ei  wneuthur  yn  ninasoedd 
Judali,  ac  yn  heolydd  Jerusalem? 

18  ^Y  plant  sydd  yn  casglu  cyn- 
nud,  a'r  tadau  yn  cynneu  tan,  a'r 
gwragedd  yn  tylino  toes,  i  wneuth- 
ur teisenau  i  ^  frenhines  y  nef,  ac  i 
dywallt  diod-oifrymmau  1  dduwiau 
dieithr,  i'm  digio  i. 

19  Ai  fi  y  maent  hwy  yn  ei  ddig- 
io  ?  medd  yr  Arglwydd  :  ai  hwynt 
eu  hun,  er  cywilydd  i'w  hwynebau 
eu  hun? 

20  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd  Dduw,  Wele,  fy  Hid  a'm 
digofaint  a  dywelltir  ar  y  man 
yma,  ar  ddyn  ac  ar  anifail,  ar  goed 
y  maes,  ac  ar  fírwyth  y  ddaear ;  ac 
efe  a  lysg,  ac  nis  diffoddir. 

21  1Í  Fel  hyn  y  dywed  Arglwydd 
y  Uuoedd,  Duw  Israel;  ""Rhodd- 
wch  eich  poeth-offrymmau  at  eich 
aberthau,  a  bwyttêwch  gig. 

22  Canys  ni  ddywedais  i  wrth 
eich  tadau,  ac  ni  orchyraynais  idd- 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
600. 

2  Neu, 
A  elwir  ar 
fy  enw. 


(i  Matt.  2L 

la 

Slarc  11. 
17. 

Luc  19. 4a. 
e  Es.  50.  7. 


f  J03.  18.1. 
Bam.  13. 
3L 


e  acl.  25. 

pen.  11.  7. 
h  Diar.  L 

24. 

Eg.  05. 12. 

aC6.  4. 


Í 1  Sam.  4. 
10,  11. 
Ps.  78.  CO. 
pen.  26.  6. 


k  Exod.  32. 
10. 

pen.  11. 14 
a  14. 11. 


1  pen.  44. 19. 


3  Neu, 
wailh. 


mE3.1.  IL 
pen.  6.  20. 
Amos  5. 
21. 

Edrych 
Hos.  8. 13. 


FJieìdd-dra  Topìiet. 


JEREMIAH,  VIII. 


Gojid  yr  luddewon. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
600. 

4Heb. 
negesaw 
poeth-off- 
rymmau. 

n  Deut.  6.  3. 

oEiod.19.5. 
Lef.  26. 12. 


P  pen.  11.  8. 


B  Neu,  ac 
amcanion. 

1  pen.  2.  27. 

a  32.  33. 
í  Heb.  oedd- 

ÿnt  yn  oL 

r  2  Chron. 
36. 15. 

pen.  25.  4. 

» ad.  13. 
t  pen.  11.  8. 


n  Neh.  9, 
17,29. 
pen.  16. 12. 
a  17.  23. 
a  19. 15. 
a  25.  3. 


îNeu, 
addysg. 


X  Job  1.20. 
Eb.  15.  2. 
pen.  16.  6. 


y  2  Bren. 

21.4. 

2  Chron. 

33.4. 

Ezec.7.20. 

a  8.  5,  6. 

Dan.  9.  27. 
«  2  Bren. 

23.10. 

pen.  19.  5. 


8  Heb.  «8- 
gynocid  or 
fy  nghalon. 


a  pen.  19.  6. 


b  Deut.  28. 
26. 

Ps.  70.  2. 
pen.  12.  9. 
a  16.  4. 
a  34.  20. 


ynt,  y  dydd  y  dygais  hwynt  o  dir 
yr  Aiplit,  am  ^boeth-offrymmau 
lieu  aberthau: 

23  Eithr  y  peth  hyn  a  orchymyn- 
ais  iddynt,  gan  ddy wedyd,  °  Gwran- 
dêwch  ar  fy  Uef,  a  "mi  a  fyddaf 
Dduw  i  chwi,  a  chwithau  fyddwch 
yn  bobl  i  minnau ;  a  rhodiwch  yn 
yr  holl  ffyrdd  a  orchymynais  i  chwi, 
fel  y  byddo  yn  ddaionns  i  chwi. 

24  P  Eithr  ni  wrandawsant,  ac  ni 
ostyngasant  eu  clust,  ond  rhodias- 
ant  yn  ol  cynghorion  ^a  childyn- 
rwydd  eu  calon  ddrygionus,  ac 
1  ^  aethant  yn  ol,  ac  nid  ym  mlaen. 

25  O'r  dydd  y  daeth  eich  tadau 
chwi  allan  o  wlad  yr  Aipht  hyd  y 
dydd  hwn, '  mi  a  ddanfonais  attoch 
fy  holl  wasanaethwyr  y  prophwydi, 
"bob  dydd  gan  fore-godi,  ac  anfon : 

26  *Er  hynny  ni  wrandawsant 
amaf  fi,  ac  ni  ostyngasant  eu 
clust,  eithr  "caledasant  eu  gwarrau; 
gwnaethant  yn  waeth  na'u  tadau. 

27  Am  hynny  ti  a  ddywedi  y  geir- 
iau  hyn  oil  wrthynt ;  ond  ni  wran- 
dawant  arnat:  gelwi  hefyd  arnynt; 
ond  nid  attebant  di. 

28  Eithr  ti  a  ddywedi  wrthynt, 
Dyma  genedl  ni  wrendy  ar  lais  yr 
Aeglwydd  ei  Duw,  ac  ni  dderbyn 
■^gerydd:  darfu  am  y  gwirionedd, 
a  thorrAvyd  hi  ymaith  o'u  genau 
hwynt. 

29  1Í  ^  Cneifia  dy  wallt,  0  Jerusa- 
lem, a  bwrw  i  ffordd ;  a  chyfod 
gAvynfan  ar  y  Ueoedd  uchel:  canys 
yr  Aeglwydd  a  fwriodd  i  íFordd 
ac  a  wrthododd  genhedlaeth  ei 
ddigofaint. 

30  Canys  meibion  Judah  a  wnaeth- 
ant  ddrwg  yn  fy  ngolwg,  medd  yr 
Aeglwydd:  ^gosodasant  eu  ffieidd- 
dra  yn  y  tŷ  yr  hwn  y  gelwir  fy  enw 
arno,  i'w  halogi  ef. 

31  A  hwy  a  adeiladasant  ''uchel- 
feydd  Tophet,  yr  hon  spdd  y'nglyn 
mab  Hiniiom,  i  losgi  eu  meibion 
a'u  merched  yn  tan,  yr  hyn  ni 
orchymynais,  ac  ni  ^feddyliodd  fy 
nghalon. 

32  1Í  Am  hynny  wele  y  dyddiau 
*yn  dyfod,  medd  yr  Aeglwydd, 
na  elwir  hi  mwy  Tophet,  na  glyn 
mab  Hinnom,  namyn  glyn  Uadded- 
igaeth ;  canys  claddant  o  fewn  To- 
phet, nes  bod  eisieu  lie. 

33  A  bydd  **  celanedd  y  bobl  hyn 
yn  fwyd  i  adar  y  nefoedd,  ac  i 
anifeiliaid  y  ddaear;  ac  ni  bi/dd 
b!u  tarfo. 


TOT 


34  ''Yna  y  gwnaf  i  lais  llawen- 
ydd,  a  Uais  digrifwch,  Uais  priod- 
fab,  a  Uais  priod-ferch,  ddarfod 
allan  o  ddinasoedd  Judah,  ac  o 
heolydd  Jerusalem ;  canys  yn  an- 
rhaith  y  bydd  y  wlad. 

PENNOD  VIII. 

IGofid  yr  luddewon,  ynfyw  ac  ynfarw.  4  Ymae 
yn  edliw  iddynt  eu  hynfyd  a'u  digywihjdd  an- 
edi/eirwch:  13  yn  dangos  yfarn  dod  a  gaerit 
hwy,  18  ac  yn  cwyno  eu  henbyd  gyflior  hwy. 

YN  yr  amser  hwnnw,  medd  yr 
Aeglwydd,  y  dygant  hwy 
esgyrn  brenhinoedd  Judah,  ac  es- 
gyrn  ei  dywysogion,  ac  esgyrn  yr 
ofleiriaid,  ac  esgyrn  y  prophwydi, 
ac  esgyrn  trigolion  Jerusalem,  all- 
an o'u  beddau. 

2  A  hwy  a'u  taenant  o  flaen  yr 
haul,  ac  o  flaen  y  Ueuad,  a  holl  lu 
y  nefoedd  y  rhai  a  garasant  hwy, 
a'r  rhai  a  wasanaethasant,  aV  rhai 
y  rhodiasant  ar  eu  hoi,  a'r  rhai  a 
geisiasant,  a'r  rhai  a  addolasant: 
ni  chesglir  hwynt,  ac  nis  cleddir; 
yn  dommen  ar  wyneb  y  ddaear  y 
byddant. 

3  Ac  angau  a  dde^visir  o  flaen  byw- 
yd  gan  yr  hoU  weddillion  a  adewir 
o'r  teulu  drwg  hwn,  y  rhai  a  adewir 
yn  y  lleoedd  oil  y  gyrrais  i  hwynt 
yno,  medd  Aeglwydd  y  lluoedd. 

4  1Í  Ti  a  ddywedi  wrthynt  hefyd, 
Fel  hyn  y  dy  wed  yr  Aeglwydd  ;  A 
gwympant  hwy,  ac  ni  chodant?  a 
dry  efe  ymaith,  ac  oni  ddychwel  ? 

5  Paham  y  ciliodd  pobl  Jerusalem 
yma  yn  eu  hoi  âg  encil  tragywydd- 
ol?  glynasant  mewn  twyll,  gwrth- 
odasant  ddychwelyd. 

6  Mi  a  wrandewais  ac  a  glywais, 
ond  ni  ddywedent  yn  iawn  :  nid 
edifarhaodd  neb  am  ei  anwiredd, 
gan  ddy  wedyd,  Beth  a  wneuthum  i? 
pob  un  oedd  yn  troi  i'w  yrfa,  megis 
march  yn  rhuthro  i'r  frwydr. 

7  le,  ^y  cîconia  yn  yr  awyr  a  ed- 
wyn  ei  dymhorau ;  y  durtur  hefyd, 
a'r  aran,  a'r  wennol,  a  gadwant  am- 
ser eu  dyfodiad ;  eithr  ''  fy  mhobl  i 
ni  wyddant  farn  yr  Aeglwydd. 

8  Pa  fodd  y  dywedwch,  Doethion 
ydym  ni,  a  chyfraith  yr  Aeglwydd 
Sijdd  gyd  â  ni?  wele,  yn  ddiau 
^ofer  y  gwnaeth  Jii;  ofer  yw  pin 
yr  ysgrifenyddion, 

9  *=  Y  doethion  =^a  waradwyddwyd,  a 
ddychrynwyd,  ac  a  ddaliwyd:  wele, 
gwrthodasant  air  yr  Aeglwydd  ;  a 
*pha  ddoethineb  sydd  ynddynt? 

10  Am  hynny ''yrhoddafeu  gwrag- 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
600. 

c  Ea.  24. 
7,8. 

pen.  16.  9. 
a  25.  10. 
a  3.3.  11. 
Ezec.  26. 
V.i. 

Hos.  2. 11. 
Dat.  18. 23. 


a  Es.  1.  3. 

b  pen.  5.  4, 
5. 

2  Neu, 
ffah  bin 
yr  ysgrif- 
enyddion 
sydd  yn 
gweithio 
arffalsder, 
Es.  10. 1. 

c  pen.  6. 15. 

3  Neu, 

a  warad- 
wyddwyd, 
a  ddy- 
chrynwyd, 
ac  a  ddal- 
iwyd 
hwynt  t 

4  Heb. 
(loethineb 
pa  heth  f 

d  Deut.  28. 
30. 

pen.  6. 12. 
Amos  5. 11. 
Seph.1.13. 


Jeremiah  yn  cwyno 


JEREMIAH,  IX.  am  hecliodau  yr  luddewon. 


CyE 

CRIST 

Cylck 

600. 

•  Es.  56. 11. 
pen.  6. 13. 


f  pen.  6. 14. 


E  Ezec.  13. 
10. 

h  pen.  3.  3. 
a  6. 15. 


5Neu, 
gasgtu. 

1  Es.  5. 1, 

&c. 
k  Matt.  2L 

19. 

Luc  13.  6, 

&c. 


I  pen.  4. 6. 


in  pen.  9. 15. 
a  23. 15. 

6Neu, 
gwenwyn. 

n  pen.  14. 19. 


0  pen.  4. 15. 


7Heb. 

o't  gyf- 

lawnder. 


PPs.58.4,5. 


8Heb. 

arnaf. 


9Heb. 


pellennig- 
ion. 


2Heb. 
duais. 

1  Gen.  37. 

25. 

pen.  46.  IL 

a  61.  8. 
SHeb. 

esgyn. 


edd  hwynt  i  eraill,  a'u  meusydd  i'r 
rhai  a'z^  meddiauno  :  canys  o'r  llei- 
af  hyd  y  mwyaf,  pob  un  sydd  yn 
ymrôi  i  ^gybydd-dod;  o'r  prophwyd 
hyd  at  yr  offeiriad,  pawb  sydd  yn 
gwneuthur  flfalsder. 

11  ^  lachasant  hefyd  archoll  merch 
fy  mhobl  yn  ysgain,  gan  ddywed- 
yd,  s  Heddwch,  heddwch ;  pryd  nad 
oedd  heddwch. 

12  A  fu  ^gywilydd  amynt  hwy 
pan  wnaethant  ffieidd-dra?  na  fu 
ddim  cywilydd  arnynt,  ac  ni  fedras- 
ant  wrido :  am  hynny  y  syrthiant 
ym  mysg  y  rhai  a  syrthiant :  yn 
amser  eu  hymweliad  y  syrthiant, 
medd  yr  Arglwydd. 

13  1Í  Gan  Mdifa  y  difaf  hwynt, 
medd  yr  Arglwydd;  ni  hydd 
grawnwin  *ar  y  winwydden,  na 
ffigys  '^ar  y  ffigysbren,  aV  ddeilen 
a  syrth ;  aV  hyn  a  roddais  iddynt 
a  ymedy  â  hwynt. 

14  Paham  yr  ydym  ni  yn  aros? 
^ymgesglwch  ynghyd,  ac  awn  i'r 
dinasoedd  cedyrn,  a  distâwn  yno : 
canys  yr  Arglwydd  ein  Duw  a'n 
gostegodd,  ac  a  roes  i  ni  ""ddwfr 
•^bustl  iV  yfed,  o  herwydd  pechu 
o  honom  yn  erbyn  yr  Arglwydd. 

15  ^  Disgwyl  yr  oeddym  am  hedd- 
wch, etto  ni  ddaeth  daioni ;  am  amser 
meddyginiaeth,  ac  wele  ddychryn. 

16  O  °Dan  y  clywir  ííroeniad  ei 
feirch  ef ;  gan  lais  gweryriad  ei  ged- 
yrn  ef  y  crynodd  yr  holl  ddaear : 
canys  hwy  a  ddaethant,  ac  a  fwyt- 
tasant  y  tir,  '^  ac  oU  a  oedd  ynddo ; 
y  ddinas  a'r  rhai  sydd  yn  trigo 
ynddi. 

17  Canys  wele,  mi  a  ddanfonaf 
seirph,  aspiaid  i'ch  mysg,  y  rhai  nid 
oes  P  swyn  rhagddynt :  a  hwy  a'ch 
brathant  chwi,  medd  yr  Arglwydd. 

18  H  Pan  ymgysurwn  yn  erbyn 
gofid,  fy  nghalon  sydd  yn  gofidio 
'^ynof. 

19  Wele  lais  gwaedd  merch  fy 
mhobl,  oblegid  ^y  rhai  o  wlad 
bell :  Onid  ydyw  yr  Arglwydd  yn 
Si'ou  ?  onid  yw  ei  brenhin  hi  ynddi  ? 
paham  y'm  digiasant  â'u  delwau 
cerfiedig,  ac  âg  oferedd  dieithr  ? 

20  Y  cynhauaf  a  aeth  heibio,  darfu 
yr  haf,  ac  nid  ydym  ni  gadwedig. 

21  Am  Mw  merch  fy  mhobl  y'm 
briwwyd  i ;  ^  galerais  :  daliodd  syn- 
der  fi. 

22  Onid  oes  ^drîagl  yn  Gilead? 
onid  oes  yno  physygwr?  paham  na 
^  wellhâ  iechyd  merch  fy  mhobl  ? 


PENNOD  IX. 

1  Jeremiah  yn  cwynfan  o  achos  amryw  hecliod- 
au yr  luddewon,  9  o'«  barnediijaethau,  12 
Änufudd-dod  yw  achos  eu  chweno  ofid  hwy. 
17  Y  mae  yn  eu  hannog  i  gwynfan  o  achos 
en  dinystr:  23  ac  i  hyderu,  nid  arnynt  eu 
hunain,  ond  ar  Dduw.  25  Y  mae  yn  bygwth 
luddewon  a  Chenhedloedd  hefyd. 

^  C\  ^-^^  ^^^  fy  mhen  yn  ddyfr- 
\J  oedd,  a'm  llygaid  yn  ffynnon 
o  ddagrau,  fel  yr  wylwn  ddydd 
a  nos  am  laddedigion  merch  fy 
mhobl ! 

2  0  na  byddai  i  mi  yn  yr  anialwch 
letty  fforddolion,  fel  y  gadâwn  fy 
mhobl,  ac  yr  elwn  oddi  wrthynt ! 
canys  ''hwynt  oU  ydynt  odinebus, 
a  chymmanfa  anfiydcUoniaid. 

3  A  ''hwy  a  annelasant  eu  tafod 
fel  eu  bwa  i  gelwydd;  ac  nid  at 
wirionedd  yr  ymgryfhasant  ar  y 
ddaear:  canys  aethant  o  ddrwg  i 
ddrwg,  ac  nid  adnabuant  fi,  medd 
yr  Arglwydd. 

4  ^  Gochelwch  bawb  ei "  gymmyd- 
og,  ac  na  choelied  neb  ei  frawd : 
canys  pob  brawd  gan  ddisodli  a 
ddisodla,  a  phob  cymmydog  *a 
rodia  yn  dwyllodrus. 

5  Pob  un  hefyd  a  ^  dwylla  ei  gym- 
mydog,  a'r  gwir  nis  dy wedant :  hwy 
a  ddysgasant  eu  tafodau  i  ddywedyd 
celwydd,  ymflinasant  yn  gwneuthur 
anwiredd. 

6  Dy  drigfan  sydd  y'nghanol  twyll : 
o  herwydd  twyll  y  gwrthodasant  fy 
adnabod  i,  medd  yr  Arglwydd. 

7  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed  Ar- 
glwydd y  lluoedd ;  Wele  fi  yn  eu 
toddi  hwynt,  ac  yn  eu  profi  hwynt : 
canys  pa  wedd  y  gwnaf  o  herwydd 
merch  fy  mhobl  ? 

8  Saeth  ^lèm  yw  eu  tafod  hwy,  yn 
dywedyd  ^  twyll :  a'i  enau  y  traetha 
un  8  heddwch  wrth  ei  gymmydog, 
eithr  o'i  fewn  y  gesyd  "^gynllwyn 
iddo. 

9  1Í  ^Onid  ymwelaf  â  hwynt  am 
hyn?  medd  yr  Arglwydd  :  oni  ddial 
fy  enaid  ar  gyfryw  genedl  a  hon  ? 

10  Dros  y  mynyddoedd  y  codaf 
wylofain  a  chwynfan,  *  a  galar  dros 
"^  lannerchau  yr  anialwch ;  am  eu 
^  Uosgi  hwynt,  fel  na  thramwyo  neb 
trwyddynt,  ac  na  chlywir  llais  ys- 
grubliaid :  °  adar  y  nefoedd  a'r  ani- 
feiliaid  hefyd  a  giliasant,  aethant 
ymaith. 

11  A  mi  a  wnaf  Jerusalem  yn 
garneddau,  ac  ^yn  drigfan  dreig- 
iau ;  a  dinasoedd  Judah  a  wuaf  yn 
ddifikethwch  heb  breswylydd. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
600. 


2  Heb.  Pwy 
a  ryddfy 
mlien  yn 
ddwfr'f 
neu,  i'm 
penddwfrt 

»  Es.  22.  4, 
pen.  4. 19. 
a  14. 17. 


b  pen.  5. 7, 8. 


c  Ps.  64.  3. 
Es.  59.  4, 
13, 15. 


<«  pen.  12.  6. 
Hie.  7. 5, 6. 

SNeu, 
gufaiU. 

e  pen.  6.  28. 


<Neu, 
toatwar. 


5  Neu,  wedi 
ei  saethu. 

rPs.  12.2. 
a  120.  3. 
e  Ps.  28.  3. 

6  Neu,  ei 
gynUwyn. 


^  pen.  5.  9, 


i  pen.  12.  4. 
a  23. 10. 
Hos.  4.  3. 

7  Neu 
drigfeydd, 
neu,  bor- 
feydd. 

8  Neu, 
hangnyf- 
anneddu. 

9  Heb. 

o ehediad 
y  nefoedd 
hyd  ani- 
feiliaid  y 
ciliasant. 
k  Es.  34.  13. 
pen.  10.  22. 


708 


Annog  yr  luddewon 


JEREMIAH,  X. 


i  hyderu  ar  Dduw. 


Cyn 
CEIST 

Cyloh 
600. 

» Ps.  107. 43. 


SNeu. 
meddi/l- 
fryd. 


«n  pen.  8. 14. 
a  23. 15. 


oLef.26.33. 
Deut.  23. 
64. 


0  2  Chron. 
35.25. 
Job  3.  8. 
Preg.  12. 6. 
Amos  5. 10. 


PLef.18.28. 
a  20.  22. 


1 1  Cor.  1. 
31. 

2  Cor.  10. 
17. 


12  1 '  Pa  wr  sydd  ddoeth  a  ddeall 
hyn  ?  a  phwy  y  traethodd  genau  yr 
Arglwydd  wrtho,  fel  y  mynego  pa- 
ham  y  darfu  am  y  tir,  ac  y  Uosgwyd 
fel  anialwch  heb  gyimiweirydd  ? 

13  A  dywedodd  yr  Arglwydd, 
Am  wrthod  o  lioiiynt  fy  nghyf- 
raith,  yr  hon  a  roddais  ger  eu  bron 
hwynt,  ac  na  wrandawsant  ar  fy 
lief,  na  rhodio  ynddi ; 

14  Eitlir  myned  yn  ol  ^cyndyn- 
rwydd  eu  calon  eu  hun,  ac  yn  ol 
Baalim,  yr  hyn  a  ddysgodd  eu  tad- 
au  iddynt : 

15  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed 
Arglwydd  y  Uuoedd,  Duw  Is- 
rael, Wele,  mi  a'u  bwydaf  hwynt,  y 
bobl  hyn,  "  â  wermod,  ac  a'u  diodaf 
hwynt  â  dwfr  bustl. 

16  "Gwasgaraf  hwynt  hefyd  ym 
mysg  cenhedloedd  nid  adnabuant 
hwy  na'u  tadau :  a  mi  a  ddanfonaf 
ar  eu  hoi  hwynt  gleddyf,  hyd  oni 
ddifethwyf  hwynt. 

17  1Í  Fel  hyn  y  dywed  Arglwydd 
y  Uuoedd ;  Edrychwch,  a  °  gelwch 
am  alar-wragedd  i  ddyfod,  a  dan- 
fonwch  am  y  rhai  cyfarwydd,  i  beri 
iddynt  ddyfod, 

18  A  brysio,  a  chodi  cwynfan  am 
danom  ni,  fel  y  goUyngo  ein  Uyg- 
aid  ni  ddagrau,  ac  y  difero  ein 
hamrantau  ni  ddwfr. 

19  Canys  llais  cwynfan  a  glybuwyd 
o  Sion,  Pa  Avedd  y'n  hanrheithiwyd ! 
Ni  a  Iwyr-waradwyddwyd ;  o  her- 
wydd  i  ni  adael  y  tir,  o  herwydd 
p  i'n  trigfannau  ein  bwrw  ni  allan. 

20  Etto  gwrandêwch  air  yr  Ar- 
glwydd, 0  wragedd,  a  derbynied 
eich  clust  air  ei  enau  ef;  dysg- 
wch  hefyd  gwynfan  i'ch  merched, 
a  galar  bob  un  i'w  gilydd. 

21  0  herwydd  dringodd  angau  i'n 
ffenestri,  ac  efe  a  ddaeth  i'n  palasau, 
i  ddistrywio  y  rhai  bychain  oddi  all- 
an, fi'r  gwŷr  ieuaingc  o'r  heolydd. 

22  Dywed,  Fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd,  Celaneddau  dynion  a 
syrthiant  megis  torn  ar  wyneb  y 
maes,  ac  megis  y  dyrnaid  ar  ol  y 
medelwr,  ac  ni  chynnull  nch  hioynt. 

23  1Í  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd, Nac  ymfFrostied  y  doetli 
yn  ei  ddoethineb,  ac  nac  ymffrost- 
ied  y  cryf  yn  ei  gryfder,  ac  nac  ym- 
ffrostied  y  cyfoethog  yn  ei  gyfoeth ; 

24  Eithr  ^  y  neb  a  ymfírostio,  ym- 
ffrostied  yn  hyn,  ei  fod  yn  deall,  ac 
yn  fy  adnabod  i,  raai  myfi  yiu  yr 
Arglwydd  a  wna  drugaredd,  barn, 

709 


a  chyfiawnder,  yn  y  ddaear :  o  her- 
wydd yn  y  rhai  hynny  yr  ymhyf- 
rydais,  medd  yr  Arglwydd. 

25  11  Wele  y  dyddiau  yn  dyfod, 
medd  yr  Arglwydd,  pan  ymwel- 
wyf  â  phob  enwaededig  ynghyd  â'r 
rhai  dienwaededig ; 

26  Ar  Aipht,  ac  â  Judah,  ac  âg 
Edom,  ac  â  meibion  Amnion,  ac  â 
Moab,  ac  â'r  rhai  oil  ^sydd  yn  ""y 
cyrrau  eithaf,  a'r  rhai  a  drigant 
yn  yr  aniahvch  :  canys  yr  holl  gen- 
hedloedd  hyn  sydd  ddienwaededig, 
a  holl  dŷ  Israel  sydd  â  "chalon 
ddienwaededig. 

PENNOD  X. 

1  Yr  anghyffelyhrwydd  sydd  rhwng  Duw  ac 
eilunod,  17  Y  mae  yn  annog  i  ochel  y  go- 
Jldiau  sydd  ar  ddyfod :  19  yn  cicyno  an- 
rkaitk  y  tabernacl  gan  fugailiaid  ynfydion  : 
23  yn  gicneuthur  gweddi  ostyngedig. 

GWRANDEWCH  y  gair  a  ddy- 
wed  yr  Arglwydd   wrthych 
ch^vi,  tŷ  Israel : 

2  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd, 
^Na  ddysgwch  ffordd  y  cenhedl- 
oedd, ac  nac  ofnwch  arwyddion 
y  nefoedd :  canys  y  cenhedloedd 
a'u  hofnant  hwy. 

3  Canys  deddfau  y  bobloedd  sydd 
oferedd :  o  herwydd  ^  cymmyna  un 
bren  o'r  coed,  gwaith  llaw  y  saer, 
â  bwyell. 

4  Ag  arian  ac  âg  aur  yr  harddant 
ef ;  â  hoelion  ac  â  morthwylion  y 
sicrhânt  ef,  fel  na  syflo. 

5  Megis  palmwydden,  syth  ydynt 
hwy,  "  ac  ni  lefarant :  ^  y  mae  yn 
rhaid  eu  dwyn  hwy,  am  na  allant 
gerdded  Nac  ofnwch  hwynt;  can- 
ys *ni  allant  wneuthur  drwg,  a 
gwneuthur  da  nid  oes  ynddynt. 

6  Yn  gymmaint  ag  *nad  oes  neb 
fel  tydi,  Arglwydd  :  mawr  wyt,  a 
mawr  yw  dy  enw  mewn  cadernid. 

7  ^Pwy  ni'th  ofna  di,  Brenhin  y 
cenhedloedd  ?  canys  i  ti  y  ^  gwedd- 
ai :  o  herwydd  ym  mysg  holl  ddoeth- 
ion  y  cenhedloedd,  ac  ym  mysg  eu 
holl  deyrnasoedd  hwy,  nid  oes  neb 
fel  tydL 

8  Eithr  ^  **  cyd-ynfydasant  ac  am- 
mhwyllasant:  athrawiaeth  oferedd 
yw  cŷff. 

9  Arian  wedi  ei  yrru  yn  ddalennau 
a  ddygir  o  Tarsis,  ac  'aur  o  Uphaz, 
gwaith  y  celfydd,  a  dwylaw  y  todd- 
ydd :  sidan  glas  a  phorphor  yiv  eu 
gwisg  h^vy ;  gwaith  y  celfydd  ŷnt  oil 

10  Eithr  yr  Arglwydd  ydyw  *y 
gwir  Dduw,  efe  yw  y  Duw  byw, 

_ 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

eoo. 


3  Heb.  a 
doi'rwyd 
ymaith  i 
gonijlau, 

neu,  a 

dorr  wild 

cyrrau  eu 

gwallt. 
«•  pen.  25. 

23.  a  49.  32. 
«Lef.  2G.41, 

Rbuf.  2. 

28,  23. 


Cylch 

600. 


a  Lef.  18.  3. 
a  20.  23. 


b  Ea.  40. 19. 
a  44. 9, 10, 


c  Ps.  115.  5. 

a  135. 16. 
d  Eb.  46.  1, 

7. 

e  Es.  41.  23. 


f  Exod.  15. 
11. 

Ps.  80.  8, 
10. 

8  Dat.  15.  4. 

2  Neil, 
perthi/nai. 


3  Heb.  yn 
un,  noii,ttr 
ttnwailh 
yr  ynfi/d- 
asant. 

b  Ps.  115.  8. 
Es.  41.  -A 
Hab.  2.  13. 
Zecb.  10. 2. 
Khuf.  1. 
21,  22. 

i  Dan.  10.  5. 


4  Ilcb.  Duu> 

y  gwir- 
ionedd  I 


Oferedd  eilunod. 


JEREMIAH,  XL 


Jeremiah  yn  cyhoeddi 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

600. 

k  Pb.  10. 16. 
6  Heb.  tra- 

gywydd- 
oldeb. 
1  Edrych 
Ps.  96.  5. 


m  Gen.  L 
1,6. 

Ps.  136.5,6. 
pen.  51. 15, 
&c. 

n  Job  9.  8. 
Pa.  104.  2. 
Es.  40.  22. 

6Neu, 
lliaws. 
o  Ps.  135.  7. 


7Neu,  iV 
gwlaw. 


P  Bs.  42. 17. 
a  44.  11. 
a  45. 16. 


r  Edrych 
pen.  6. 1. 
Ezec.  12. 3. 


•  1  Sam.  25. 
29. 


t  pen.  1. 15. 

a  4.  6. 

a  5. 15. 

a  6.  22. 
u  pen.  9.  IL 
X  Diar.  16. 

1.  a  20.  24. 


J  Ps.  6. 1. 

a38. 1. 

pen.  30. 11. 
8  Heb. 

üeíhdu. 


•'a'r  Brenhin  ^  tragywyddol :  rhag 
ei  lid  ef  y  cryna  y  ddaear,  a'r  cen- 
hedloedd  ni  allant  ddioddef  ei  sor- 
riant  ef. 

11  Fel  hyn  y  dywedwch  wrthynt ; 
^Y  duwiau  ni  wnaethant  y  nef- 
oedd  a'r  ddaear,  difethir  hwynt  o'r 
ddaear,  ac  oddi  tan  y  nefoedd. 

12  Efe  ""a  wnaeth  y  ddaear  trwy 
ei  nerth,  efe  a  sicrhaodd  y  byd 
trwy  ei  ddoethineb,  ac  "  a  estynodd 
y  nefoedd  trwy  ei  synwyr. 

13  Pan  roddo  efe  ei  lais,  y  hydd 
Hwrf  dyfroedd  yn  y  nefoedd,  ac 
°efe  a  wna  i'r  tarth  ddyrchafu  o 
eithafoedd  y  ddaear:  efe  a  wna 
fellt  ^  gyd  a'r  gwlaw,  ac  a  ddwg  y 
gwynt  allan  o'i  drysorau. 

14  Ynfyd  yw  pob  dyn  yn  ei  wybod- 
aeth  ;  p  gwaradwyddwyd  pob  todd- 
ydd  trwy  y  ddelw  gerfiedig  :  canys 
celwydd  yw  ei  ddelw  dawdd,  ac 
nid  oes  anadl  ynddynt. 

15  Oferedd  ŷnt,  a  gwaith  cyfeil- 
iorni :  yn  amser  eu  gofwy  y  difethir 
hwynt. 

16  Nid  fel  y  rhai  hyn  yiv  rhan 
Jacob  :  canys  lluniwr  pob  peth  yw 
efe,  ac  ^  Israel  yio  gwialen  ei  eti- 
feddiaeth  ef.  Arglwydd  y  Uuoedd 
yw  ei  enw. 

17  '  Casgl  o'r  tir  dy  farsiandiaeth, 
yr  hon  Avyt  yn  trigo  yn  yr  am- 
ddiflynfa. 

18  Canys  fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd, Wele  fi  ^  yn  taflu  trigolion 
y  tir  y  waith  hon,  a  chyfyngaf  ar- 
nynt,  fel  y  caffont  felly. 

19  11  Gwae  fi  am  fy  mriw !  dolurus 
yw  fy  archoll :  ond  mi  a  ddy wedais, 
Yn  ddiau  dyma  ofid,  a  mi  a'i  dygaf. 

20  Fy  mhabell  i  a  anrheithiwyd, 
a'm  rhaffau  oil  a  dorrwyd;  fy 
mhlant  a  aethant  oddi  wrthyf,  ac 
nid  ydynt :  nid  oes  mwy  a  ledo  fy 
mhabeil,  nac  a  gyfyd  fy  Uenni. 

21  Canys  y  bugeiliaid  a  ynfy das- 
ant,  ac  ni  cheisiasant  yr  Arglwydd  : 
am  hynny  ni  Iwyddant ;  a  defaid 
eu  porfa  hwy  oil  a  wasgerir. 

22  Wele,  trwst  y  son  a  ddaeth,  a 
chynnwrf  mawr  o  *  dir  y  gogledd,  i 
osod  dinasoedd  Judah  yn  ddiffaeth- 
wch,  ac  "  yn  drigfan  dreigiau. 

23  ÌT  Gwn,  Arglwydd,  *nad 
eiddo  dyn  ei  ffordd :  nid  ar  law 
gwr  a  rodio  y  mae  llywodraethu 
ei  gerddediad. 

24  yCospa  fi,  Arglwydd,  etto 
mewn  barn;   nid  yn  dy  lid,  rhag 
i  ti  fy  ^  ngwneuthur  yn  ddiddym. 
___  _ 


25  ''Tywallt  dy  lid  ar  y  cenhedl- 
oedd  y  rhai  ni'th  adnabuant,  ac 
ar  y  teuluoedd  ni  alwasant  ar  dy 
enw:  canys  bwyttasant  Jacob,  le, 
bwyttasant  ef,  difasant  ef  hefyd, 
ac  anrheithiasant  ei  gyfannedd. 

PENNOD  XI. 

1  Jeremiah  yn  cyhoeddi  cyfammod  Duio;  8  yn 
ceryddu  yr  luddewon  am  fod  yn  anufudd 
iddo,  11  yn  prophvjydo  y  deuai  drygau,  ar- 
nynt  hwy,  18  ae  ar  wŷr  Anathoth,  am  gyd- 
fwriadu  Uadd  Jeremiah, 

YGAIR  yr  hwn  a  ddaeth  at 
Jeremiah  oddi  wrth  yr  Ar- 
glwydd, gan  ddywedyd, 

2  Gwrandêwch  eiriau  y  cyfammod 
hwn,  a  dywedwch  wrth  wŷr  Judah, 
ac  wrth  breswylwyr  Jerusalem ; 

3  Dywed  hefyd  wrthynt,  Fel  hyn 
y  dywed  Arglwydd  Dduw  Israel ; 
*  Melldigedig  fyddo  y  gwr  ni  wren- 
dy  ar  eiriau  y  cyfammod  hwn, 

4  Yr  hwn  a  orchymynais  i'ch 
tadau  chwi  y  dydd  y  dygais  hwynt 
o  wlad  yr  Aipht,  *•  o'r  ffwrn  haiarn, 
gan  ddywedyd,  "  Gwrandêwch  ar  fy 
Uef,  a  gwnewch  hwynt,  yn  ol  yr  hyn 
oU  a  orchymynwyf  i  chwi :  felly 
chAvi  a  fyddwch  yn  bobl  i  mi,  a  min- 
nau  a  fyddaf  yn  Dduw  i  chwithau : 

5  Fel  y  gallwyf  gwblhâu  y  "^  Uw  a 
dyngais  wrth  eich  tadau,  ar  roddi 
iddynt  dir  yn  llifeirio  o  laeth  a 
mêl,  megis  y  mae  heddyw.  Yna 
yr  attebais,  ac  y  dywedais,  0  Ar- 
glwydd, 2  felly  y  byddo. 

6  Yna  yr  Arglwydd  a  ddywed- 
odd  wrthyf,  Cyhoedda  y  geiriau 
hyn  oil  yn  ninasoedd  Judah,  ac  yn 
heolydd  Jerusalem,  gan  ddywedyd, 
Gwrandêwch  eiriau  y  cyfammod 
hwn,  a  gwnewch  hwynt. 

7  Canys  gan  dystiolaethu  y  tyst- 
iolaethais  wrth  eich  tadau,  y  dydd 
y  dygais  hwynt  i  fynu  o  dir  yr 
Aipht,  hyd  y  dydd  hwn,  ^  trwy  godi 
yn  fore,  a  thystiolaethu,  gan  ddy- 
wedyd, Gwrandêwch  ar  fy  Uais. 

8  ^Ond  ni  wrandawsant,  ac  ni  og- 
wyddasant  eu  clust,  eithr  ^  rhodias- 
ant  bawb  yn  ol  ^cyndynrwydd  eu 
calon  ddrygionus:  am  hynny  y  dyg- 
af arnynt  hoU  eiriau  y  cyfammod 
hwn,  yr  hwn  a  orchymynais  iddynt 
ei  wneuthur,  ond  ni  wnaethant. 

9  A  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrthyf,  ^  Cyd-fradwriaeth  a  gafwyd 
y'ngwŷr  Judah,  ac  ym  mysg  trig- 
olion Jerusalem. 

10  Troisant  at  anwiredd  eu  tadau 
gynt,  y  rhai  a  wrthodasant  wrandaw 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
600. 

Î  Ps.  79. 6. 


Cylch 

608. 


»  Deut.  27. 
26. 
Gal.  3. 10. 


b  Deut.  4. 

20. 

1  Bren.  8. 

51. 
c  Lef.  26.  3, 

12. 


d  Deut.  7. 
12. 


a  Heb. 
Amen, 
Deut.  27. 

15—26. 


e  pen.  7. 13, 

25. 


fpen.  7.  26, 

S  pen.  3. 17. 
a  7.  24. 
a  9. 14, 

SNeu, 
meddyl- 
fryd. 


h  Ezec.  22, 
25. 
Hos.  6. 9. 


cyfammod  Duw. 


JEREMIAH,  XII. 


Cwymp  yr  annuwiol. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

608. 


1  Pa.  18. 41. 

Diar.  1. 28. 

Eb.  L  15. 

pen.  14. 12. 

Ezec8.18. 

IHic.  Z.  4. 

Zech.7.ia 
k  Deut.  32. 

37,38, 


1  pen.  2.  28. 


4Heb. 

gwarad- 
wydd, 
Hos.  9.  10. 
m  pen.  7. 16. 
al4.U, 


n  Es.  1. 11, 

ŴC. 

B  Heb. 
Beth  sydd 
I'm  fean- 
wylyd  yn, 
&c. 

8  Heb.  pan 
lyddo  ay 
ddrygioni. 


0  pen.  2.  21. 


P  pen.  13. 
18. 


1  Heb./ara. 
q  Pb.  83.  4. 


r  1  Sam.  16. 
7. 

1  Chron. 
28.9. 
Pb.  7. 9. 
pen.  17. 10. 
a  20. 12. 
Dat.  2.  23. 


iy  ngeiriau :  a  hwy  a  aethant  ar  ol 
duwiau  dieithr  i'w  gwasanacthu 
hwy :  tŷ  Judah  a  thy  Israel  a  dor- 
rasant  fy  nghyfammod  yr  hwn  a 
wneuthum  â'u  tadau  hwynt. 

11  IT  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed 
yr  Arglwydd,  Wele  fi  yn  dwyn 
drwg  arnynt,  yr  hwn  nis  gallant 
fyned  oddi  wrtho :  '  yna  y  gwaedd- 
ant  arnaf,  ac  ni  wrandawaf  hwynt. 

12  Yna  dinasoedd  Judah  a  thrig- 
olion  Jerusalem  a  ant,  ac  ^a  waedd- 
ant  ar  y  duwiau  yr  arogl-darthant 
iddynt:  ond  gan  waredu  ni  aU- 
ant  eu  gwared  hwynt  yn  amser  eu 
drygfyd. 

13  Canys  yn  ol  rhifedi  dy  ^ddin- 
asoedd  yr  oedd  dy  dduwiau,  0 
Judah;  ac  yn  ol  rhifedi  heolydd 
Jerusalem  y  gosodasoch  allorau  i'r 
^peth  gwaradwyddus  hivnnw,  le, 
allorau  i  fwg-darthu  i  Baal. 

14  Am  hynny  "na  weddia  dros  y 
bobl  hyn,  ac  na  chyfod  waedd  neu 
weddi  drostynt:  canys  ni  wran- 
dawaf yr  amser  y  gwaeddant  arnaf 
o  herwydd  eu  drygfyd. 

15  "^  ^  Beth  a  wna  fy  anwyl  yn  fy 
nhŷ,  gan  iddi  wneuthur  ysgelerder 
lawer?  a'r  cig  cyssegredig  a  aeth 
ymaith  oddi  wrthyt:  ^pan  \\Tielit 
ddrygioni,  yna  y  Uawenychit. 

16  Olew-wydden  ddeUiog  dêg,  o 
fírwyth  prydferth,  y  galwodd  yr  Ar- 
glwydd dy  enw :  tr^vy  drwst  cyn- 
nwrf  mawr  y  cynneuodd  tan  ynddi, 
a'i  changhennau  a  dorrwyd. 

17  Canys  Arglwydd  y  lluoedd,  "yr 
hwn  a'th  blannodd,  a  draethodd 
ddrwg  yn  dy  erbyn,  o  herwydd  dryg- 
ioni  tŷ  Israel  a  thy  Judah,  y  rhai  a 
wnaethant  yn  eu  herbyn  eu  hun, 
i'm  digio  i,  trwy  fwg-darthu  i  Baal. 

18  1Í  A'r  Arglwydd  a  hysbysodd 
i  mi,  a  mi  sii  gwn ;  yna  y  dangos- 
aist  i  mi  eu  gweithredoedd  hwy. 

19  A  minnau  oeddwn  fel  oen  neu 
fustach  a  ddygid  i'w  ladd ;  ac  ni 
wyddwn  ?  fwriadu  o  honynt  fwriad- 
au  yn  fy  erbyn  i,  gan  ddywedyd, 
Distrywiwn  y  pren  ynghyd  â'i 
''ífrwyth,  a  "^difethwu  ef  o  dir  y 
rhai  byw,  fel  na  chofier  ei  enw 
ef  mAvy. 

20  Eithr,  0  Arglwydd  y  lluoedd, 
barnwr  cyfiawnder,  a  'chwiliwr  yr 
arennau  a'r  galou,  gwelwyf  dy  ddial- 
edd  arnynt ;  canys  i  ti  y  datgudd- 
iais  fy  nghŵyn. 

21  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed 
yr  Arglwydd  am  wŷr  Anathoth, 


y  rhai  a  geisiant  dy  einioes,  gan 
ddywedyd,  *Na  phrophwyda  yn 
enw  yr  Arglwydd,  rhag  dy  farw 
trwy  ein  dwylaw  ni : 

22  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed  Ar- 
glwydd y  lluoedd ;  Wele  fi  yn  ym- 
weled  â  hwynt :  y  gwŷr  ieuaingc  a 
fyddant  feirw  trwy  y  cleddyf,  a'u 
meibion  a'u  merched  a  fyddant 
feirw  o  newyn. 

23  Ac  ni  bydd  gweddill  o  honynt ; 
canys  mi  a  ddygaf  ddrygfyd  ar  wŷr 
Anathoth,  sef  blwyddyn  eu  gofwy. 

PENNOD  XII. 

1  Jerem'iah  yn  cwyno  rhag  llwyddiant  yr  an- 
nuwiol, a  thrwy  ffydd  yn  gweled  eu  cwymp 
hwy.  5  Duw  yn  ei  rybuddio  ef  o  fradwr- 
iaeth  ei  frodyr  yn  ei  erhyn  ;  7  ac  yn  gofidio 
dros  ei  etifeddiaeth ;  14  ao  yn  addaw  i'r 
edifeiriol  gael  dychwelyd  o  gaethiwed. 

*/^  YFIAWN  ivyt,  Arglwydd,  pan 
\J  ddadleuwyf  á  thi :  er  hynny 
ymresymmaf  â  thi  am  dy  farned- 
igaethau :  ^  Paham  y  llwydda  ffordd 
yr  anwir,  ac  y  ffynna  yr  anflfydd- 
loniaid  oil  ? 

2  Plennaist  hwy,  ie,  gwreiddiasant ; 

2  cynnyddant,  le,  dygant  flPrwyth ; 
*^agos  wyt  yn  eu  genau,  a  phell 
oddi  wrtli  eu  harennau. 

3  Ond  ti,  Arglwydd,  ^a'm  had- 
waenost  i ;  ti  a'm  gwelaist,  ac  ^  a 
brofaist  fy  nghalon  ^  tu  ag  attat ; 
tyn  allan  hwynt  megis  defaid  i'r 
lladdfa,  a  pharottoa  hwynt  erbyn 
dydd  y  lladdfa. 

4  Pa  hyd  y  galara  y  tir,  ac  y 
gwywa  gwellt  yr  hoU  faes,  ^oblegid 
drygioni  y  rhai  sydd  yn  trigo  yn- 
ddo?  ^methodd  yr  anifeiliaid  a'r 
adar,  oblegid  iddynt  ddywedyd, 
M  wêl  efe  ein  diwedd  ni. 

5  11  0  rhedaist  ti  gyd  a'r  gwyr 
traed,  a  hwy  yn  dy  flino,  pa  fodd 
yr  ymdarewi  a'r  meirch?  ac  os 
hlinasant  di  mewn  tir  heddych- 
lawn,  yn  yr  hwn  yr  ymddiriedaist, 
yna  pa  fodd  y  gwnei  yn  ''ym- 
chwydd  yr  lorddonen  ? 

6  Canys  '  dy  frodyr,  a  thy  dy  dad, 
ie,  y  rhai  hynny  a  wnaethant  yn  an- 
flfyddlawn  â  thi;  hwynt-hwy  hefyd 
a  *  waeddasant  yn  groch  ar  dy  ol : 
''na  choelia  hwy,  er  iddynt  ddy- 
wedyd ^  geiriau  teg  wrthyt. 

7  f  Gadewais  fy  nhŷ,  gadewais  fy 
etifeddiaeth ;  mi  a  roddais  ^  anwyl- 
yd  fy  enaid  yn  Haw  ei  gelynion. 

8  Fy  etifeddiaeth  sydd  i  mi  megis 
Hew  yn  y  coed,  '^  rhuo  y  mae  i'm 
herbyn ;  am  hynny  caseais  hi. 


Duw  yn  rJiag-ddangos 


JEREMIAH,  XIII. 


dinystr  Judah. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

608. 

sNeu, 

cra/angog, 

ueu, 

ewinog. 
1  pen.  7. 33. 
SNeu, 

pencch 

iddynt 

ddijfod. 


m  Lef.  26. 
16. 

Deut.  23. 
38. 

Mic.  6. 15. 
H£«.  1.  6. 


B  Deut.  30. 
3. 
pen.  32.  37. 


0  Ea.  60. 12. 


Cylch 
602. 


9  Y  niae  iy  etifeddiaeth  i  mi  fel 
aderyn  ^  brith ;  y  mae  yr  adar  o 
amgylch  yn  ei  herbyn  hi :  deuwch, 
ymgesglwch,  holl  fwystfilod  y  maes, 
^^  deuwch  i  ddifa. 

10  Bugeiliaid  lawer  a  ddistryw- 
iasant  fy  ngwinllan ;  sathrasant  fy 
rhandir,  fy  rhandir  dirion  a  wnaeth- 
ant  yn  ddiffaethwch  anrheithiol. 

11  Gwnaethant  hi  yn  anrhaith, 
ac  wedi  ei  hanrheithio  y  galara  hi 
wrthyf :  y  tir  i  gyd.  a  anrheithivvyd, 
am  nad  oes  neb  yn  ei  gymmeryd 
at  ei  galon. 

12  Anrheithwyr  a  ddaethant  ar 
yr  hoU  fryniau  trwy  yr  anialwch : 
canys  cleddyf  yr  Arglwydd  a 
ddifetha  o'r  naill  gwrr  i'r  ddaear 
hyd  y  cwrr  arall  i'r  ddaear:  nid 
oes  heddwch  i  un  cnawd. 

13  "^  Hauasant  wenith,  ond  hwy  a 
fedant  ddrain;  ymboenasant,  Oiid 
ni  thyccia  iddynt :  a  hwy  a  gywil- 
yddiant  am  eich  fir^vythydd  chwi, 

0  herwydd  llid  digofaint  yr  Ar- 
glwydd. 

14  IT  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd yn  erbyn  fy  holl  gymmyd- 
ogion  drwg,  y  rhai  sydd  yn  cyff- 
wrdd  â'r  etifeddiaeth  a  berais  i'm 
pobl  Israel  ei  hetifeddu,  Wele,  mi 
°  a'u  tynnaf  hwy  aUan  o'u  tir,  ac  a 
dynnaf  dŷ  Judah  o'u  mysg  hwynt. 

15  Ac  wedi  i  mi  eu  tynnu  hwynt 
aUan,  mi  a  ddychwelaf  ac  a  dru- 
garháf  wrthynt;  a  dygaf  hwynt  dra- 
chefn  bob  un  i'w  etifeddiaeth,  a 
phob  un  i'w  dir. 

16  Ac  OS  gan  ddysgu  y  dysgant 
ffyrdd  fy  mhobl,  i  dyngu  i'm  henw, 
Byw  yw  yr  Arglwydd,  (megis  y 
dysgasant  fy  mhobl  i  dyngu  i  Baal,) 
yna  yr  adeiledir  hwy  y'nghanol  fy 
mhobl. 

17  Eithr  oni  "wrandawant,  yna 
gan  ddiwreiddio  y  diwreiddiaf  fi 
y  genedl  hon,  a  chan  ddifetha  myfi 
al  dinystriaf  hi,  medd  yr  Ar- 
glwydd. 

PENNOD  XIII. 

1  Trwy  arwydd  y  gwregys  Wian  a  guddiwyd 
yn  Euphrates,  y  mae  Duw  yn  rhag-ddangos 
dinystr  ei  hobl.  12  Trwy  ddammeg  costrelau 
a  lenwid  a  gwin,  yn  rhag-fynegi  y  meddwid 
hwy  a  drygfyd.  15  Y  mae  yn  eu  hannog  i 
ochel  y  harnedigaethau  sydd  ar  ddyfod  ;  22 
ac  yn  dangos  mai  eu  ffieidd-dra  hwy  oedd 
yr  achos  o  hynny. 

FEL  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
wrthyf,  Dos  a  chais  i  ti  wregys 
Uiian,  a  dod  ef  am  dy  Iwynau,  ac 
na  ddod  ef  mewn  dwfr. 


2  Felly  y  ceisiais  wregys  yn  ol 
gair  yr  Arglwydd,  ac  â'i  dodais 
am  fy  llwynau. 

3  A  daeth  gair  yr  Arglwydd  at- 
taf  eilwaith,  gan  ddywedyd, 

4  Cymmer  y  gwregys  a  gefaist,  ac 
sydd  am  dy  Iwynau,  a  chyfod,  dos 
i  Euphrates,  a  chuddia  ef  mewn 
twll  o'r  graig. 

5  Felly  mi  a  euthum,  ac  a'i  cudd- 
iais  ef  yn  Euphrates,  megis  y  gor- 
chymynasai  yr  Arglwydd  i  mi. 

6  Ac  ar  ol  dyddiau  lawer  y  dyw^ed- 
odd  yr  Arglwydd  wrthyf,  Cyfod, 
dos  i  Euphrates,  a  chymmer  oddi 
yno  y  gwregys  a  orchymynais  i  ti 
ei  guddio  yno. 

7  Yna  yr  euthum  i  Euphrates, 
ac  a  gloddiais,  ac  a  gymmerais  y 
gwregys  o'r  man  Ue  y  cuddiaswn 
ef:  ac  wele,  pydrasai  y  gwregys, 
ac  nid  oedd  efe  dda  i  ddim. 

8  A  daeth  gair  yr  Arglwydd  at- 
taf,  gan  ddywedyd, 

9  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd  ; 
Felly  y  gwnaf  i  falchder  Judah,  a 
mawr  falchder  Jerusalem  bydru. 

10  Y  bobl  ddrygionus  hyn,  y  rhai 
a  wrthodant  wrandaw  fy  ngeiriau  i, 
y  rhai  a  rodiant  y'ughyndynrwydd 
eu  calon,  ac  a  ant  ar  ol  duwiau 
dieithr,  i'w  gwasanaethu  hwynt,  ac 
i  ymostwng  iddynt,  a  fyddant  fel 
y  gwregys  yma,  yr  hwn  nid  yw 
dda  i  ddim. 

11  Canys  megis  ag  yr  ymwâsg 
gwregys  am  Iwynau  gwr,  felly  y 
gwneuthum  i  holl  dy  Israel  a  hoU 
dy  Judah  lynu  wrthyf,  medd  yr 
Arglwydd,  i  fod  i  mi  yn  bobl, 
ac  yn  enw,  ac  yn  foliant,  ac  yn 
ogoniant :  ond  ni  wrandawent. 

12  IT  Am  hynny  y  dywedi  wrthynt 
y  gair  yma ;  Fel  hyn  y  dywed  Ar- 
glwydd Ddtjw  Israel,  Fob  costrel 
a  lenwir  â  gwin.  A  dywedant 
wrthyt  ti,  Oni  wyddom  ni  yn  sicr 
y  Uenwir  pob  costrel  â  gwin  ? 

13  Yna  y  dywedi  wrthynt,  Fel  hyn 
y  dywed  yr  Arglwydd  ;  Wele  fi  yn 
Uenwi  hoU  drigolion  y  tir  hwn,  le, 
y  brenhinoedd  sydd  yn  eistedd  yn 
lie  Dafydd  ar  ei  orsedd-faingc  ef' 
yr  offeiriaid  hefyd,  a'r  prophwydi, 
a  holl  breswylwyr  Jerusalem,  *â 
meddwdod. 

14  Tarawaf  hwy  ^y  naill  wrth  y 
Hall,  y  tadau  a'r  meibion  ynghyd, 
medd  yr  Arglwydd  :  nid  arbed- 
af,  ac  ni  thrugarhâf,  ac  ni  resynaf, 
^  ond  eu  difetha  hwynt. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

602. 


»  Es.  51. 17, 

21.  a  63.  6. 

pen.  25. 27. 

a  51.  7. 
2  neb. 

tor  wrth  ei 
frawd. 


3  Heb.  rhag 
«u  di/etha. 


712 


Am  ochel  harnau  Duw. 


JEREMIAH,  XIV. 


Neivyn  tost. 


CyB 
CRIST 

Cylch 
602. 

b  Jos.  7. 19. 
c  Es.  8.  22. 
d  Es.  59.  9. 


fGalar.l.  2, 
16.  a  2. 18. 


i  Neil, 
penwiag. 


E  pen.  6.  24. 


h  pen.  5. 19. 
a  16. 10. 

iE3.47.2,3. 

Nah.  3.  5. 
6  Neu, 

dygir 

ytnaith  dy 

todZau 

trwy  drais. 


6Heb. 
ddytgujyd. 


kGalar.1.8. 

Ezec.  16. 
37.  a  23. 29. 
Hob.  2. 10. 

>  pen.  5. 8. 

»o  Eb.  65.  7. 

pen.  2.  20. 

Ezec.  6. 13. 
7Heb. 

ar  ol  pa 

hryd  etto  1 


15  1Í  Clywcli,  a  gwraiidewch ;  na 
falclihvch :  canys  yr  Arglwydd  a 
lefarodd. 

16  ''Rhoddwch  ogoniant  i'r  Ar- 
glwydd eich  Duw,  cyn  iddo  ef 
ddwyn  *=tywyllwch,  a  chyn  i  chwi 
daro  eich  traed  wrth  y  myiiydd- 
oedd  tywyll ;  a  thra  fyddoch  ^  yn 
disgwyl  am  oleuni,  iddo  ef  ei  droi 
^yn  gysgod  angau,  a'i  wneuthur 
yn  dywyllwch. 

17  Ond  oni  AYrandevvch  cliwi  hyn, 
fy  enaid  a  wyla  mewn  Ueoedd  dir- 
gel  am  eich  balchder;  ^a'm  Uygaid 
gan  wylo  a  wylant,  ac  a  oUyngant 
ddagrau,  o  achos  dwyn  diadell  yr 
Arglwydd  i  gaethiwed. 

18  Dywed  wrth  y  brenhin  a'r  fren- 
hines,  Ymostyngwch,  eisteddwch  i 
lawr :  canys  disgynodd  eich  *  pen- 
defigaeth,  se/  coron  eich  anrhyd- 
edd. 

19  Dinasoedd  y  dehau  a  gauir,  ac 
ni  bydd  a'lt  hagoro ;  Judah  i  gyd 
a  gaethgludir,  yn  Uwyr  y  dygir  hi 
i  gaethiwed. 

20  Codwch  i  iynu  eich  llygaid,  a 
gwelwch  y  rhai  sydd  yn  dyfod  o'r 
gogledd :  pa  le  2/  mae  y  ddiadell  a 
roddwyd  i  ti,  se/  dy  ddiadell  bryd- 
ferth  ? 

21  Beth  a  ddywedi  pan  ymwelo 
â  thi?  canys  ti  a'u  dysgaist  hwynt 
yn  dywysogion,  ac  yn  ben  arnat : 
oni  soddiwes  gofidiau  di  megis 
gwraig  yn  esgor  ? 

22  T[  Ac  o  dywedi  yn  dy  galon, 
^Paham  y  digwydd  hyn  i  mi?  o 
herwydd  amlder  dy  anwiredd  'y 
noethwyd  dy  odre,  ac  y  ^dinoeth- 
wyd  dy  sodlau. 

23  A  newidia  yr  Ethiopiad  ei 
groen,  neu  y  Uewpard  ei  frychni? 
felly  chwitliau  a  ellwch  wneuthur 
da,  y  rhai  a  ®gynnefiiiAvyd  â  gwneuth- 
ur  drwg. 

24  Am  hynny  y  chwalaf  hwynt 
megis  sofl  yn  myned  ymaith  gyd 
â  gwynt  y  difíaethwch. 

25  Dyma  dy  gyfran  di,  y  rhan  a 
fesurais  i  ti,  medd  yr  Arglwydd  ; 
am  i  ti  fy  aughofio  i,  ac  ymddiried 
mewn  celwydd. 

26  Am  hynny  ''y  dinoethais  in- 
nau  dy  odre  di  dros  dy  wyneb,  fel 
yr  amlyger  dy  warth. 

27  Gwelais  dy  odineb  a'th  Mver- 
yriad,  brynti  dy  butteindra,  a'th 
ffieidd-dra  ™ar  y  bryniau  yn  y 
meusydd.  Gwac  di,  Jerusalem!  a 
ymlanhêi  di  ?  '^  pa  bryd  bellach  ? 

713 


PENNOD  XIV. 

1  T  newyn  tost,  7  yn  peri  i  Jeremiah  weddio. 
10  Ni  /yn  yr  Arglwydd  ymhil  ag  ef  dros 
y  hobl.  13  Nad  yw  gau-brophivydi  yn  esgus 
iddynt  liwy.  17  Cyjfroi  Jeremiah  i  gwyno 
drostynt  hwy. 

GAIR  yr  Arglwydd  yr  hwn  a 
ddaeth  at  Jeremiah  ^o  achos 
y  drudauiaeth. 

2  Galara  Judah,  a'i  phyrth  a  lesg- 
ânt;  y  maent  yn  ddu  hyd  lawr,  a 
gwaedd  Jerusalem  a  ddyrchafodd 
i  fynu. 

3  A'u  boneddigion  a  hebryngas- 
ant  eu  rhai  bychain  i'r  dwfr: 
daethant  i'r  ffosydd,  ni  chawsant 
ddwfr;  dychwelasant  a'u  Uestri  yn 
weigion :  cywilyddio  a  gwladeiddio 
a  wnaethant,  a  "chuddio  eu  pen- 
nau. 

4  Oblegid  agennu  o'r  ddaear,  am 
nad  oedd  gwlaw  ar  y  ddaear,  cy- 
wilyddiodd  y  Uafiirwyr,  cuddiasant 
eu  pennau. 

5  lë,  yr  ewig  hefyd  a  lydnodd 
yn  y  maes,  ac  a'i  gadawodd,  am 
nad  oedd  gwellt 

6  ''A'r  asynod  gwylltion  a  safas- 
ant  yn  y  Ueoedd  uchel ;  yfasant 
wynt  fel  dreigiau :  eu  llygaid  hwy 
a  ballasant,  am  nad  oedd  gwellt. 

7  1Í  0  Arglwydd,  er  i'n  han- 
wireddau  dystiolaethu  i'n  herbyn, 
gwna  di  er  mwyn  dy  enw :  canys 
ami  yw  ein  cildynrwydd  ni;  pech- 
asom  i'th  erbyn. 

8  Gobaith  Israel,  a'i  geidwad  yn 
amser  adfyd,  paham  y  byddi  megis 
pererin  yn  y  tir,  ac  fel  ymdeithydd 
yn  troi  i  lettŷa  dros  noswaith  ? 

9  Paham  y  byddi  megis  gwr  wedi 
synnu?  fel  gwr  cadarn  heb  allu 
achub  ?  etto  yr  ydwyt  yn  ein  mysg 
ni,  Arglwydd,  a'th  enw  di  a  elwir 
arnom  :  na  ad  ni. 

10  IT  Fel  hyn  y  dyvved  yr  Ar- 
glwydd wrth  y  bobl  hyn,  Tel 
hyn  yr  hoffasant  liAvy  grwydro,  ac 
ni  attaliasant  eu  traed :  am  hynny 
nis  myn  yr  Arglwydd  hwy ;  ^  yr 
awr  hon  y  cofia  efe  eu  hanwiredd 
hwy,  ac  a  ymwêl  â'u  pechodau. 

11  Yna  y  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrthyf,  *Na  weddia  dros  y  bobl 
hyn  am  ddaioni. 

12  'Pan  ymprydiant,  ni  wrandawaf 
eu  gwaedd  hwynt ;  a  ^  phan  offrym- 
mant  boeth-offirwm  a  bwyd-offrwm, 
ni  byddaf  boddlawn  iddynt:  ond 
••a'r  cleddyf,  ac  â  newyn,  ac  â 
haint,  y  difaf  hwynt 


e  Exod.  32. 

10. 

pen.  7. 16. 

alL14. 
fDiar.1.28. 

Es.  1. 15. 

a  58.  3. 

pen.  11.  IL 

Ezec.  8. 18. 

Mic.  3.  4. 

Zech.  7.  7, 

13. 
S  pen.  6. 20. 

a  7.  21, 22. 
t  pen.  9. 16. 


Cosp  y  gau-prophivydi. 


JEREMIAH,  XV. 


GwrtJiodiad  yr  luddeivon. 


Cyn 

c::íist 

Cylch 
601. 


3Heb.(7rtiir- 
ionecla, 
neu,  sicr- 
toyad. 


I  pen.  23. 21. 

a  27. 15. 
a  29.  8,  9. 


k  pen.  9. 1. 
a  13. 17. 
Galar.1.16. 
a  2. 18. 


*  Neu, 
marsian- 
diaeth  yn 
erbyn  tir, 
a  hwythau 
heh  ei 
gydnaiod, 
pen.  5. 13. 

1  pen.  8. 15. 


m  Ps.  106.  6. 
Dan.  9.  8. 


n  Zech.  10. 
1,2. 


13  IT  Yna  y  dywedais,  0  Ar- 
GLWYDD  Dduw,  wele,  mae  y  pro- 
phwydi  yn  dywedyd  wrthynt,  Ni 
welwch  chwi  gleddyf,  ac  ni  ddaw 
newyn  attoch ;  eithr  mi  a  roddaf 
heddwch  ^  sicr  i  chwi  yn  y  lie  yma. 

14  Yna  y  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrthyf,  Y  prophwydi  sydd  yn  pro- 
phwydo  celwyddau  yn  fy  enw  i; 
'nid  anfonais  hwy,  ni  orchymynais 
iddynt  chwaith,  ac  ni  leferais  wrth- 
ynt: gau  weledigaeth,  a  dewiniaeth, 
a  choegedd,  a  thwyll  eu  calon  eu 
hun,  y  maent  hwy  yn  eu  pro- 
phwydo  i  chwi. 

15  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd  am  y  prophwydi  sydd 
yn  prophwydo  yn  fy  enw  i,  a  min- 
nau  heb  eu  hanfou  hwynt,  etto  hwy 
a  ddywedant,  Cleddyf  a  newyn  ni 
bydd  yn  y  tir  hwn ;  Trwy  gleddyf 
a  newyn  y  difethir  y  prophwydi 
hynny. 

16  A'r  bobl  y  rhai  y  maent  yn 
prophwydo  iddynt,  a  fyddant  wedi 
eu  taflu  allan  yn  heolydd  Jerusa- 
lem, o  herwydd  y  newyn  a'r  cledd- 
yf; ac  ni  bydd  neb  i'w  claddu, 
hAvynt-hwy,  na'u  gwragedd,  na'u 
meibion,  na'u  merched :  canys  mi 
a  dywalltaf  arnynt  eu  drygioni. 

17  1Í  Am  hynny  y  dywedi  wTthynt 
y  gair  yma,  ''Difered  fy  Uygaid  i 
ddagrau  nos  a  dydd,  ac  na  pheid- 
iant:  canys  â  briw  mawr  y  briw- 
wyd  y  wyryf  merch  iy  mhobl,  ac 
â  phla  tost  iawn. 

18  Os  âf  fi  allan  i'r  maes,  wele 
rai  wedi  eu  Uadd  a'r  cleddyf;  ac 
o  deuaf  i  mewn  i'r  ddinas,  wele  rai 
llesg  o  newyn :  canys  y  prophwyd 
a'r  offeiriad  hefyd  sydd  jn  *am- 
gylchu  i  dir  nid  adwaenant. 

19  Gan  wrthod  a  wrthodaist  ti 
Judah?  neu  a  flBeiddiodd  dy  enaid 
di  Sion?  paham  y  tarewaist  ni,  ac 
nad  oes  i  ni  feddyginiaeth  ?  'dis- 
gwyliasom  am  heddwch,  ac  nid  oes 
daioni ;  ac  am  amser  iachâd,  ac 
wele  flinder, 

20  Yr  ydym  yn  cydnabod,  Ar- 
glwydd, ein  camwedd,  ac  anwir- 
edd  ein  tadau ;  oblegid  "  ni  a  bech- 
asom  yn  dy  erbyn  di. 

21  Na  ffieiddia  ni,  er  mwyn  dy 
enw,  ac  na  fwrw  i  lawr  orseddfa 
dy  ogoniant :  cofia,  na  thorr  dy 
gyfammod  â  ni. 

22  "  A  oes  neb  ym  mhlith  oferedd 
y  cenhedloedd  a  wna  iddi  wlawio? 
neu  a  rydd  y  nefoedd  gawodau? 


°  Onid  ti  yw  efe,  0  ArglWydd  ein 
Duw  ni  ?  am  hynny  arnat  ti  y  dis- 
gwyliwn  ni :  canys  ti  a  wnaethost 
y  petliau  hyn  oil, 

PENNOD  XV. 

1  Llwyr  wrthodiad,  ac  amryw  farnedigaethau 
yr  luddewon.  10  Jeremiah  yn  cwyno  rhag 
eu  hatgasrwydd  hwy  ;  ac  yn  derbyn  addewid 
iddo  ei  hun,  12  a  bygwth  arnynt  hwythau: 
15  yn  gwedd'io,  19  ac  yn  cael  addewid  gras- 
usol. 

A  DYWEDODD  yr  Arglwydd 
wrthyf,  *Pe  safai  ''Moses  a 
"  Samuel  ger  fy  mron,  etto  ni  bydd- 
ai  fy  serch  ar  y  bobl  yma;  bwrw 
hwy  allan  o'm  golwg,  ac  elont  ym- 
aith. 

2  Ac  OS  dywedant  wrthyt,  I  ba 
le  yr  awn  ?  tithau  a  ddywedi  wrth- 
ynt, Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd, 
^  Y  sawl  sydd  i  angau,  i  angau ; 
a'r  sawl  i'r  cleddyf,  i'r  cleddyf;  a'r 
sawl  i'r  newyn,  i'r  newyn ;  a'r  sawl 
i  gaethiwed,  i  gaethiwed. 

3  A  mi  *  a  osodaf  arnynt  bedwar 

2  rhywogaeth,  medd  yr  Arglwydd  : 
y  cleddyf,  i  ladd ;  a'r  cwn,  i  larpio ; 
ac  ^adar  y  nefoedd,  ac  anifeiliaid 
y  ddaear,  i  ysu  ac  i  ddifa. 

4  Ac  a'u  rhoddaf  hwynt  i'w  ^  sym- 
mudo  i  hoU  deyrnasoedd  y  ddaear ; 
herwydd  ^  Manasseh  mab  Hezeciah 
brenhin  Judah,  am  yr  hyn  a  wnaeth 
efe  yn  Jerusalem. 

5  Canys  'pwy  a  drugarhâ  wrthyt 
ti,  0  Jerusalem?  a  phwy  a  gwyna 
i  ti?  a  phwy  a  dry  i  ymofyn  "pa 
fodd  yr  wyt  ti  ? 

6  Ti  a'm  gadewaist,  medd  yr  Ar- 
glwydd, ac  a  aethost  yn  ol :  am 
hynny  yr  estynaf  fy  Haw  yn  dy  er- 
byn di,  ac  a'th  ddifethaf ;  myfi  a 
flinais  yn  edifarhâu. 

7  A  mi  a'u  chwalaf  hwynt  â  gwynt- 
yU  ym  mhyrth  y  wlad :  ^  diblantaf, 
difethaf  fy  mhobl,  gan  na  ddy- 
chwelant  oddi  wrth  eu  flfyrdd. 

8  Eu  gweddwon  a  amlhasant  i  mi 
tu  hwnt  i  dywod  y  môr:  dygais 
arnynt  yn  erbyn  ^  mam  y  gwŷr  ieu- 
aingc,  anrheithiwr  ganol  dydd ;  per- 
ais  iddo  syrthio  yn  ddisymmwth 
arni  hi,  a  dychryn  ar  y  ddinas. 

9  ''Yr  hon  a  blantodd  saith,  a 
lesgaodd :  *^  ei  henaid  hi  a  lesmeir- 
iodd,  '  ei  haul  a  fachludodd  tra  yr 
oedd  hi  yn  ddydd;*hi  a  gywilydd- 
iodd,  ac  a  waradwyddwyd ;  a  rhodd- 
af y  gweddillion  o  honynt  i'r  cledd- 
yf y'ngŵydd  eu  gelyniou,  medd  yr 
Arglwydd. 

10  1Í  ""Gwae  fi,  fy  mam,  ymddŵyn 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

601. 

0  Ps.  135.  7. 

a  147.  8. 
Es.  30.  2.% 
pen.  5.  'Zi. 
a  10. 13. 


a  Ezec.  14 

14,  &c. 
b  Exod.  32. 

11, 12. 

Ps.  99.  6. 
e  1  Sam.  7. 


'ijpen.43.11. 
Ezec  5.  2, 
12. 
Zech.  IL  9. 


e  Lef.  26. 
16,  &c. 
2Heb.<e«rtt. 


f  pen.  7.  33. 


e  Deut.  28. 

25. 

pen.  24.  9. 

Ezec.  23. 

46. 
b2Bren.21. 

11.  a  23. 26. 

a  24.  3. 

i  Es.  51. 19. 


3  Heb. 
am  dy 
heddwch  t 


4  Heb. 
d\fuddic^ 
neu,  ym- 
ddyfadaf. 


6  Neu, 
yfam 
ddinas,  icr 
ieuangc  yn 
yspeilio, 
neu,  yfam 
a'r  gwr 
ieuangc. 

klSam.2. 
5. 

®  Neu,  ym- 
adawodd 
dV  enaid. 

1  Amos  3.  9. 


m  jobai, 

&c. 

pen.  20. 14 


Céyn  a  gweddî  Jeremiah.  JEREMIAH,  XVI. 


Difrod  yr  luddewon. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

601. 


7Neu, 
eiriolaf  c 
y  gelyn 
trosot. 


n  Pb.  44. 12. 
pen.  17.  3. 


«>  Dent.  32. 
22. 


P  Ezec.  3. 
1,3. 
Dat.  10.  9. 


1  Pa.  1. 1. 

a  26. 4,  5. 


rpen.30.15. 


•  Job  6. 15, 
&c. 

8Heb. 
Bid  ydynt 
ffÿddlawn? 

*  Zech.  3. 7. 


»  Ezec.  22. 
26.  a  44. 23. 


«pen.  1.18. 
a  6.  27. 


J  pen.  20. 
Û,  12. 


o  honot  fi  yn  wr  ymryson,  ac  yn 
wr  cynnen  i'r  hoU  ddaear  1  ni  log- 
ais,  ac  ni  logwyd  i  mi ;  effo  pawb 
o  honynt  sydd  yn  fy  melldithio  i. 

11  Yr  Arglwydd  a  ddywedodd, 
Yn  ddiau  bt/dd  dy  weddill  di  mewn 
daioni ;  yn  ddiau  "^  gwnaf  i'r  gelyn 
fod  yn  dda  wrthyt,  yn  amser  adfyd 
ac  yn  amser  cystudd. 

12  A  dyrr  haiarn  yr  haiarn  o'r 
gogledd,  a'r  dur  ? 

13  Dy  gyfoeth  a'th  drysorau  "a 
roddaf  yn  yspail,  nid  am  werth,  ond 
oblegid  dy  holl  bechodau,  trwy  dy 
hoU  deriynau. 

14  Gwnaf  i  ti  fyned  hefyd  gyd 
a'th  elynion  i  dir  nad  adwaenost : 
canys  "tan  a  ennynodd  yn  fy  nig- 
ofaint,  arnoch  y  Uysg. 

15  f  Ti  a  wyddost,  Arglwydd; 
cofia  fi,  ac  ymwêl  â  mi,  a  dial  drosof 
ar  fy  erlidwyr;  na  ddwg  fi  ymaith 
yn  dy  hir-ymaros :  gwybydd  ddwyn 
o  honof  waradwydd  er  dy  fwyn  di. 

16  Dy  eiriau  a  gaed,  a  mi  Pa'u 
bwytteais  hwynt;  ac  yr  oedd  dy 
air  di  i  mi  yn  Uaweuydd  ac  yn 
hyfrydwch  fy  nghalon :  canys  dy 
enw  di  a  alwyd  arnaf  fi,  0  Ar- 
glwydd Dduw  y  Uuoedd. 

17  "^Nid  eisteddais  y'nghymmanfa 
y  gwatwarwyr,  ac  nid  ymhyfrydais : 
eisteddais  fy  hunan  o  herwydd  dy 
law  di ;  canys  ti  a'm  Uenwaist  i  o  lid 

18  Paham  y  mae  fy  'nolur  i  yn 
dragywyddol?  a'm  pla  yn  anaele, 
fel  na  ellir  ei  iacliâu?  a  fyddi  di  i 
mi  megis  celwyddog,  neu  fel  ■  dyfr- 
oedd  *  a  ballant  ? 

19  IT  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed 
yr  Arglwydd,  *0s  dychweli,  yna 
y'th  ddygaf  eilwaith,  a  thi  a  sefi 
ger  fy  mron;  os  "tynni  ymaith  y 
gwerthfawr  oddi  wrth  y  gwael, 
byddi  fel  fy  ngenau  i :  dychwelant 
hwy  attat  ti,  ond  na  ddychwel  di 
attynt  hwy. 

20  Gwnaf  di  hefyd  i'r  bobl  yma 
""yn  fagwyr  efydd  gadarn;  a  hwy 
a  ryfelant  yn  dy  erbyn  di,  eithr 
^ni'th  orchfygant:  canys  yr  yd- 
wyf  fi  gyd  â  thi,  i'th  achub  ac  i'th 
wared,  medd  yr  Arglwydd. 

21  A  mi  a'th  waredaf  di  o  law  y 
rhai  drygionus,  ac  a'th  ryddhâf  di 

0  law  yr  ofnadwy. 

PENNOD  XVI. 

1  Y  prophwyd,  trwy  gysgodion,  sef  trwy  ym- 
attal  oddi  wrth  hr'iodas,  ac  oddi  wrth  dai 
galar  a  gwledda,  yn  rhag-ddangos  Uwyr 
ddi/rod    yr  luddewon,    10  am    eu  bod  yn 


TU 


waeth  ncCu  tadau ;  14  y  hydd  rhyfeddach 
eu  hymwared  hwy  allan  o  gaethiwed,  nag 
allan  o'r  Aipht ;  16  y  tâl  Duw  iddynt  eu 
delw-addoliaeth  yn  ddavrddyhlyg. 

GAIR  yr  Arglwydd  a  ddaeth 
hefyd  attaf  fi,  gan  ddywedyd, 

2  Na  chymmer  i  ti  wraig,  ac  na 
fydded  i  ti  feibion  na  merched,  yn 
y  lie  hwn. 

3  Canys  fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd am  y  meibion  ac  am  y 
merched  a  anwyd  yn  y  He  hwn,  ac 
am  eu  mammau  a'u  dug  hwynt,  ac 
am  eu  tadau  a'u  cenhedlodd  hwynt 
yn  y  wlad  hon ; 

4  *0  angau  nychlyd  y  byddant 
feirw :  *•  ni  alerir  am  danynt,  ac  nis 
cleddir  hwynt :  byddant  fel  tail  ar 
wyneb  y  ddaear,  a  darfyddant  trwy 
y  cleddyf,  a  thrwy  newyn ;  a'u  •=  cel- 
aneddau  fydd  yn  ymborth  i  adar  y 
nefoedd,  ac  i  anifeiliaid  y  ddaear. 

5  Canys  fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd, "^Na  ddos  i  dy  ^y  galar, 
ac  na  ddos  i  alaru,  ac  na  chwyna 
iddynt:  canys  myfi  a  gymmerais 
ymaith  fy  heddwch  oddi  wrth  y 
bobl  hyn,  medd  yr  Arglwydd,  sef 
trugaredd  a  thosturi. 

6  A  byddant  feirw  yn  y  wlad  hon, 
fawr  a  bychan :  ni  chleddir  hwynt, 
ac  ni  alerir  am  danynt;  nid  ^ym- 
dorrir  ac  nid  ^ymfoelir  drostynt. 

7  ^  Ni  raunant  iddynt  fwyd  mcAvn 
galar,  i  roi  cysur  iddynt  am  y  marw ; 
ac  ni  pharant  iddynt  yfed  o  phiol 
cysur,  am  eu  tad,  neu  am  eu  mam. 

8  Na  ddos  i  dy  gwledd,  i  eistedd 
gyd  â  hwynt  i  fwytta  ac  i  yfed. 

9  Canys  fel  hyn  y  dywed  Ar- 
glwydd y  Uuoedd,  Duw  Israel; 
Wele,  6  myfi  a  baraf  i  lais  cerdd  a 
llawenydd,  i  lais  y  priod-fab,  ac  i 
lais  y  briod-ferch,  ddarfod  o'r  He 
hwn,  o  flaen  eich  llygaid,  ac  yn  eich 
dyddiau  chwi. 

10  IT  A  phan  ddangosech  i'r  bobl 
yma  yr  holl  eiriau  hyn,  ac  ''iddynt 
hwythau  ddywedyd  wrthyt,  Am  ba 
beth  y  Uefarodd  yr  Arglwydd  yr 
holl  fawr-ddrwg  hyn  i'n  herbyn  ni  ? 
neu.  Pa  beth  yw  ein  hanwiredd? 
neu,  Beth  yw  ein  pechod  a  bech- 
asom  yn  erbyn  yr  Arglwydd  ein 
Duw? 

11  Yna  y  dywedi  wrthynt,  0  her- 
wydd i'ch  tadau  fy  ngadael  i,  medd 
yr  Arglwydd,  a  myned  ar  ol  duw- 
iau  dieithr,  a'u  gwasanaethu  hwynt, 
ac  ymgrymmu  iddynt,  a'm  gwrthod 
i,  a  bod  heb  gadw  fy  nghyfraith ; 


Cyn 
CBIST 

Cylch 
601. 


«  pen.  15. 2. 
b  pen.  25.33. 


c  Pb.  79.  2. 
pen.  7. 33. 
a  15.  3. 
a  34.  20. 


d  Ezec.  24. 

17,22. 
2  Neu, 

galar- 

wledd. 


e  Let.  19. 28. 

Deut.14.1. 
fEs.  22.  12. 
8  Neu,  Nid 

ymdorrant 

trosli/nt, 

megis 

Ezec.24.17. 

Edrych 

Deut.  26. 

14. 

Job  42. 11. 


KEa.  24.7,8. 
pen.  7. 34. 

a  26.  10. 
Ezec.26.13. 
Hob.  2.  11. 
Dat.l&23. 


"  pen.  5. 19. 
a  13.  22. 


CaetJiîwed  Judali 


JEREMIAH,  XVIL 


am  eu  pecliod. 


Cya 

CRIST 

Cylch 

601. 

i  pen.  7.  26. 


k  Bent.  4. 
27.  a  28. 36, 
64,65. 


1  Es.  43. 18. 
pen.  23.  7, 


m  Amos  4. 
2. 
Hab.  1. 15. 


n  Job  34. 22. 
Diar.  5. 21. 
a  15.  3. 
pen.  32. 19. 


c  Ezec.  43. 
7,9. 


Ppen.17.17. 


9  pen.  2. 11. 


r  pen.  33.  2. 


12  A  chwithau  a  wnaetlioch  *yn 
waeth  na'ch  tadau,  canys  wele  cliwi 
yn  rhodio  bob  un  yn  ol  cyndyn- 
rwydd  ei  galon  ddrwg,  heb  wraD- 
daw  arnaf ; 

13  ""Am  hynny  mi  a'ch  tafiaf  cliwi 
o'r  tir  hwn,  i  wlad  nid  adwaenoch 
chm  na'ch  tadau ;  ac  yno  y  gwas- 
anaethwch  dduwiau  dieithr  ddydd 
a  nos,  lie  ni  ddangosaf  i  chwi  íFafr. 

14  1[  ^  Gan  hynny  wele  y  dyddiau 
yn  dyfod,  medd  yr  Arglwydd, 
pryd  na  ddywedir  mwyach,  Byw  yw 
yr  Arglwydd,  yr  hwn  a  ddug  feib- 
ion  Israel  i  fynu  o  dir  yr  Aipht : 

15  Eithr,  Byw  yw  yr  Arglwydd, 
yr  hwn  a  ddug  i  tynu  feibion  Is- 
rael o  dir  y  gogledd,  ac  o'r  hoU 
dlroedd  lie  y  gyrrasai  efe  hwynt : 
a  mi  a'u  dygaf  hwynt  drachefn  i'w 
gwlad  a  roddais  i'w  tadau. 

16  1Í  Wele  fi  yn  anfon  am  "^  bysg- 
odwyi*  lawer,  medd  yr  Arglwydd,  a 
hwy  a'u  pysgottant  hwy;  ac  wedi 
hynny  mi  a  anfonaf  am  helwyr 
lawer,  a  hwy  a'u  heliant  hwynt 
oddi  ar  bob  mynydd,  ac  oddi  ar 
bob  bryn,  ac  o  ogofeydd  y  creigiau. 

17  Canys  "  y  mae  fy  ngolwg  ar  eu 
hoU  fíyrdd  hwynt :  nid  ydynt  gudd- 
iedig  o'm  gŵydd  i,  ac  nid  yw  eu 
hanwiredd  hwynt  guddiedig  oddi 
ar  gyfer  fy  llygaid. 

18  Ac  yn  gyntaf  myfi  a  dalaf 
yn  ddwbl  am  eu  hanwiredd  a'u 
pechod  hwynt;  am  "iddynt  halogi 
iy  nhir  a'u  ffiaidd  gelanedd;  le, 
a'u  flSeidd-dra  y  llanwasant  fy  eti- 
feddiaeth. 

19  0  Arglwydd,  fy  nerth  a'm 
cadernid,  ^a'm  noddfa  yn  nydd 
blinder ;  attat  ti  y  daw  y  Cenhedl- 
oedd  o  eithafoedd  y  ddaear,  ac  a 
ddywedant,  Diau  mai  celwydd  a 
ddarfu  i'n  tadau  ni  ei  etifeddu,  ofer- 
edd,  a  phethau  heb  lês  ynddynt. 

20  A  wna  dyn  dduwiau  iddo  ei  hun, 
a  ^hwythau  hobfod  yn  dduwiau? 

21  Am  hynny  wele,  mi  a  wnaf 
iddynt  wybod  y  waith  hon,  dang- 
osaf  iddynt  fy  llaw  a'm  grym:  a 
chant  wybod  mai  yr  Arglwydd 
yw  'fy  enw. 

PENNOD  XVII. 

1  Caethiwed  Judah  am  eu  pechod.  5  Mell- 
ditJiio  ymddiried  meivn  dyn,  7  a  bendilhio 
ymddiried  yn  Nuw.  9  Nas  gall  y  galon 
dwyllodrus  dwyllo  Duw.  12  lachawdwriaeth 
Duio.  15  Y  prophwyd  yn  cwyno  rhag  y  rhai 
oedd  yn  gwatwar  ei  brophwydoliaeih  ef,  19 
Ei  anfon  ef  i  adneioyddu  y  cyfammod,  U-wy 
eancteiddio  y  Sabbath. 


PECHOD  Judah  a  ysgrifenwyd 
â  ^phin  o  haiarn,  âg  ewin  o 
adamant  ''y  cerfiwyd  e/ar  lech  eu 
calon,  ac  ar  gyrn  eich  allorau  ; 

2  Gan  fod  eu  meibion  yn  cofio  eu 
hallorau  a'u  "^Uwyni  wrth  y  pren 
deUiog  ar  y  bryniau  ucheL 

3  0  fy  mynydd  yn  y  maes,  ^dy 
olud  a'th  hoU  drysorau  di  a  rodd- 
af  yn  anrhaith,  a'th  uchelfeydd  i 
bechod,  trwy  dy  hoU  derfynau. 

4  Ti  a  adewir  hefyd  ^dy  hunan, 
heb  dy  etifeddiaeth  a  roddais  i  ti ; 
a  mi  a  wnaf  i  ti  wasanaethu  dy 
elynion  mewn  tir  nid  adwaenost : 
*  canys  cynneuasoch  dan  yn  fy  nig, 
yr  hwn  a  lysg  byth. 

5  H  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd, 
Melldigedig  fyddo  y  gwr  a  hydero 
mewn  dyn,  ac  a  wnelo  ^gnawd  yn 
fraich  iddo,  a'r  liivn  y  cilio  ei  galon 
oddi  wrth  yr  Arglwydd. 

6  Canys  efe  a  fydd  ^  fel  y  grug  yn 
y  diíFaethwch,  ac  ni  wêl  pan  ddêl 
daioni;  eithr  efe  a  gyfannedda 
boeth-fannau  yn  yr  anialwch,  mewn 
tir  haUt  ac  anghyfanneddol. 

7  ^Bendigedig  yw  y  gwr  a  ymddir- 
iedo  yn  yr  Arglwydd,  ac  y  byddo 
yr  Arglwydd  yn  hyder  iddo. 

8  Canys  efe  a  fydd  'megis  pren 
wedi  ei  blannu  wrth  y  dyfroedd,  ac 
a  estyn  ei  wraidd  wrth  yi-  afon,  ac 
ni  ŵyr  oddi  wrth  ddyfod  gwres ;  ei 
ddeilen  fydd  îr,  ac  ar  flwyddyn 
^sychder  ni  ofala,  ac  ni  phaid  a 
ffrwytho. 

9  1Í  Y  galon  sydd  fsvy  ei  thwyll 
na  dim,  a  drwg  ddiobaith  ydyw; 
pwy  a'i  hedwyn  ? 

10  Myfi  yr  Arglwydd  ^sydd  yn 
chwilio  y  galon,  yn  profi  yr  arennau, 
i  roddi  i  bob  un  yn  ol  ei  fiyrdd,  ac 
yn  ol  firwyth  ei  weithredoedd. 

11  Fel  petris  yn  *  eistedd,  ac  heb 
ddeor,  yw  yr  hwn  a  heUo  gyfoeth  yn 
annheilwug :  '  yn  banner  ei  ddydd- 
iau  y  gedy  hwynt,  ac  yn  ei  ddiwedd 
ynfyd  fydd. 

12  1Í  Gorsedd  ogoneddus  ddyrch- 
afedig  o'r  dechreuad,  yw  Ue  ein 
cyssegr  ni. 

13  0  Arglwydd,  gobaith  Israel, 
""y  rhai  oil  a'th  wrthodant  a  war- 
adwyddir,  ysgrifenir  yn  y  ddaear 
y  rhai  a  giliant  oddi  wrthyf,  am 
iddynt  adael  yr  Arglwydd,  "ffyn- 
non  y  dyfroedd  byw. 

14  lachâ  fi,  0  Arglwydd,  a  mi  a 
iachêir ;  achub  fi,  a  mi  a  achubir : 
canys  °  tydi  yw  fy  moliant. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

601. 

a  Job  19. 24. 
b  Diar.  3.  3. 

c  Bam.  3. 7. 

Es.  1.  29. 

a  17.  8. 

pen.  2.  20. 
d  pen.  15. 

13. 


*  Heb.  ynot 
dy  hunan. 


0  pen.  15. 14. 


f  Edrych 
Es.  31.  3. 


B  pen.  48.  6. 


h  Ps.  2. 12. 

a  34.  8. 

a  125.  1. 

a  146.  5. 

Diar.16.20. 

Eb.  30.  18. 
i  Job  8. 16. 

Pb.  1.  3. 


s  Neu, 
aitaliaelh. 


k  1  Sam.  16. 

7. 

1  Chron. 

28.9. 

Ps.  7.  9. 

Diar.  17. 3. 

pen.  11.  20. 

a  30. 12. 

Ehuf.8.27. 

Dat.  2.  2a 
4  Neu, 

casglu 

cywion  nid 

esgorodd 

hi. 
I  Ps.  55.  23, 


m  Ps.  7a  27. 

Es.  1. 23. 


1  pen.  2.  la 


o  Deut.  la 
21. 


716 


Am  gadw  y  Sahbath.  JEREMIAH,  XVIII.  Arwydd  y  crochenydd. 


Cyn 

CRIST 

Cylcli 

601. 

P  Eb.  5. 19. 

Amos  6.18. 

2Petra4. 
1  pen.  1.  4, 

&c. 


r  pen.  16. 19. 


■  Ps.  35.  4. 
a  40. 14. 


•  pen.  11. 20. 


«  Neh.  13. 
19. 


xKxoa.20. 

8.  a  2a  12. 

a  31.  la 

Kzec  20. 

12. 
7  pen.  IL 10. 


■  pea  22.4. 


open.  32. 44. 


15  %  Wele  hwyiit  yn  dywedyd 
wrtliyf,  pPa  le  y  mae  gair  yr  Ar- 
GLWYDD  ?  deued  bellach. 

16  Ond  myfi  ^^ni  phrysurais  rhag 
bod  yii  fugail  ar  dy  ol  di :  ac  ni  ddy- 
munais  y  dydd  bliii,  ti  a'i  gwyddost : 
yr  oedd  yr  hyn  a  ddaeth  o'm  gwe- 
fusau  yn  uniawn  ger  dy  fron  dl 

17  Na  iydd  yn  ddychryn  i  mi; 
'  ti  yw  fy  ngobaith  yn  nydd  y  dryg- 
fyd. 

18  ^  Gwaradwydder  fy  erlidwyr, 
ac  na'm  gwaradwydder  i ;  brawych- 
er  hwynt,  ac  na'm  brawycher  i : 
dwg  arnynt  ddydd  drwg,  a  '  dryllia 
hwynt  â  drylliad  dau-ddyblyg. 

19  1Í  Fel  hyn  y  dywedodd  yr  Ar- 
GLWYDD  wrthyf,  Cerdda,  a  saf  ym 
mhorth  meibion  y  bobl,  trwy  yr 
hwn  yr  â  brenhinoedd  Judah  i 
mewn,  a  thrwy  yr  hwn  y  deuant 
allan,  ac  yn  holl  byrth  Jerusalem ; 

20  A  dywed  wrthynt,  Gwrandewch 
air  yr  Arglwydd,  brenhinoedd  Ju- 
dah, a  holl  Judah,  a  holl  breswyl- 
wyr  Jerusalem,  y  rhai  a  ddeuwch 
trwy  y  pyrth  hyn : 

21  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd, 
""Disgwyliwch  ar  eich  eneidiau,  ac 
na  ddygwch  faich  ar  y  dydd  Sab- 
bath, ac  na  ddygwch  ef  i  mewn 
trwy  byrth  Jerusalem ; 

22  Ac  na  ddygwch  faich  allan 
o'ch  tai  ar  y  dydd  Sabbath,  ac  na 
wnewch  ddim  gwaith  ;  eithr  sanct- 
eiddiwch  y  dydd  Sabbath,  fel  ^y 
gorchymynais  i'ch  tadau. 

23  yQnd  ni  wrandawsant,  ac  ni 
ogwyddasant  eu  clust ;  eithr  caled- 
asant  eu  gwarrau  rhag  gwrandaw, 
a  rhag  derbyn  addysg. 

24  Er  hynny  os  dyfal-wrandêwch 
arnaf,  medd  yr  Arglwydd,  heb 
ddwyn  baich  trwy  byrth  y  ddin- 
as  hon  ar  y  dydd  Sabbath,  ond 
sancteiddio  y  dydd  Sabbath,  heb 
wneuthur  dim  gwaith  arno : 

25  *Yna  y  daw  trwy  byrth  y  ddin- 
as  hon,  frenhinoedd  a  thywysogion 
yn  eistedd  ar  orsedd  Dafydd,  yn 
marchogaeth  mewn  cerbydau,  ac 
ar  feirch,  hwy  a'u  tywysogion, 
gwŷr  Judah,  a  phreswylwyr  Jeru- 
salem ;  a'r  ddinas  hon  a  gyfan- 
neddir  byth. 

26  Ac  o  ddinasoedd  Judah,  ac  o 
"amgylchoedd  Jerusalem,  ac  o  wlad 
Benjamin,  ac  o'r  gwastadedd,  ac  o'r 
mynydd,  ac  o'r  dehau,  y  daw  rhai 
yn  dwyn  poeth-offiymmau,  ac  ab- 
erthau,  a  bAvyd-offrymmau,  a  thus, 

m 


ac  yn  dwyn  aberthau  moliant  i  dy 
yr  Arglwydd. 

27  Ond  OS  chwi  ni  wrendy  arnaf, 
i  sancteiddio  y  dydd  Sabbath,  heb 
ddwyn  baich,  wrth  ddyfod  i  byrth 
Jerusalem,  ar  y  dydd  Sabbath :  yna 
''mi  a  gynneuaf  dan  yn  ei  phyrth 
hi,  ac  efe  a  ysa  balasau  Jerusalem, 
ac  nis  diffoddir. 

PENNOD  XVIII. 

1  Trwy  arwydd  o'r  crochenydd,  y  dangosir  cyf- 
lawn  allu  Duw  i  wneuthur  â  phoh  cenedl  y 
peih  afynno.  11  Bygioth  ar  Judah  am  gilio 
oddi  wrth  Dduw.  18  Jerem'iah  yn  gwedd'io 
yn  erbyn  y  rhai  oedd  mewn  cyd-fivriad  iddo. 

YGAIR  yr  hwa  a  ddaeth   at 
Jeremiah  oddi  wrth  yr  Ar- 
glwydd, gan  ddywedyd, 

2  Cyfod,  a  dos  i  waered  i  dy  y 
crochenydd,  ac  yno  y  paraf  i  ti 
glywed  fy  ngeiriau. 

3  Yna  mi  a  euthum  i  waered  i 
dy  y  crochenydd,  ac  wele  ef  yn 
gAvneuthur  ei  waith  ar  ^  droellau. 

4  A'r  llestr  yr  hwn  yr  oedd  efe  yn 
ei  wneuthur  ^  o  glai,  a  ddifwynwyd 
yn  Haw  y  crochenydd ;  felly  efe  ^  a'i 
gwnaeth  ef  drachefn  yn  llestr  arall, 
fel  y  gwelodd  y  crochenydd  yn  dda 
ei  wneuthur  e/. 

5  Yna  y  daeth  gair  yr  Arglwydd 
attaf,  gan  ddywedyd, 

6  *  Oni  allaf  fi,  fel  y  crochenydd 
hwn,  wneuthur  i  chwi,  tŷ  Israel? 
medd  yr  Arglwydd.  Wele,  ''megis 
ag  y  mae  y  clai  yn  llaw  y  croch- 
enydd, felly  yr  ydych  chwithau  yn 
fy  Uaw  i,  tŷ  Israel 

7  Pa  bryd  bynnag  y  dywed wyf  am 
•=  ddiwreiddio,  a  thynnu  i  lawr,  a  di- 
fetha  cenedl  neu  frenhiniaeth  ; 

8  "^Os  y  genedl  honno  y  dywed- 
ais  yn  ei  herbyn  a  dry  oddi  wrth 
ei  drygioni,  ^myfì  a  edifarhâf  am 
y  drwg  a  amcenais  ei  wneuthur 
iddi. 

9  A  pha  bryd  bynnag  y  dywed- 
wyf  am  adeiladu,  ac  am  blannu 
cenedl  neu  frenhiniaeth ; 

10  Os  hi  a  wna  ddrygioni  yn  fy 
ngolwg,  heb  wrandaw  ar  fy  llais, 
minnau  a  edifarhâf  am  y  daioni  a'r 
hwn  y  dywedais  y  gwna^vn  lês  iddi. 

11  ir  Yn  awr  gan  hynny,  attolwg, 
dywed  wrth  w^r  Judah,  ac  wrth 
breswylwyr  Jerusalem,  gan  ddy- 
wedyd, Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd, Wele  fi  yn  Uunio  drwg 
i'ch  erbyn,  ac  yn  dychymmygu  dy- 
chymmyg  i'ch  erbyn:  'dychwelwch 
yr  awr  hon  bob  un  o'i  ffordd  ddrwg, 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

601. 


b  pen.  49.27. 
Amos  1.  4, 
7, 10, 12. 
a  2.  2,  5. 


Cylch 

605. 


2  Neu 
eistedd- 
leoedd. 

3  Heb.  o 
ddifwyn- 
wyd megi$ 
clai  yn 
llaw  y 
crochen- 
ydd. 

i  lleb.  a 
ddychivel- 
odd  ac  a'i 
gwnaeth 
yn  llestr, 
&c. 

«  Es.  45.  9. 
Khuf.9.20. 

b  Es.  64.  8. 


'  pen.  L  la 


d  Kzec.  18. 
21.  a  33. 11. 


e  Jonah  a 
10. 


f2Broii.l7. 

la 

pen.  7.  a 
a  25.  6. 
a  26.1a 
a36.  Ul 


Gweädi  Jeremiah. 


JEREMIAH,  XIX. 


Rhag-ddangos  dinystr 


Cyn 

CRIST 

Cylch 
605. 

B  pen.  2.  25. 


h  pen.  2. 10. 
1  Cor.  5. 1. 


B  Neu,/ÿ 

am  graig, 
neu,  am 
eira  Li- 
banus?  a 
wrthodir  y 
dyfroedd 
rhedegog, 
am  y  Ayir- 
oedd 
dteithr 
oerion  1 

I  pen.  2. 13, 
32.  a  3.  21. 
a  13.  25. 
a  17. 13. 

k  pen.  6. 16. 

1  pen.  10.  8. 
a  49. 13. 
a  50. 13. 


I  Pb.  48.  7. 
n  pen.  13. 24. 


open.  11. 19. 


P  Mai.  2.  7. 
loan  7.  48, 
49. 


6  Neu,  am 
y  taj'od. 


•IPs.  109.  la 


Í  Heb. 
ddwylaw. 


a  gwnewch  eich  fiyrdd  a'ch  gweith- 
redoedd  yn  dda. 

12  Hwythau  a  ddywedasant,  ^  Nid 
oes  obaith;  ond  ar  ol  ein  dychym- 
mygion  ein  hunain  yr  awn,  a 
gwnawn  bob  un  amcan  ei  ddrwg 
galon  ei  hun. 

13  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed  yr 
ARGLWYDD/Gofynwch,  attolwg,  ym 
iiiysg  y  cenhedloedd,  pwy  a  glyw- 
odd  y  eyfryw  bethau?  Gwnaeth  y 
forwyn  Israel  beth  erchyll  iawn. 

14  A  wrthyd  dyn  ^eira  Libanus, 
yr  hwn  sydd  yn  dyfod  o  graig  y 
maes?  neu  a  wrthodir  y  dyfroedd 
oerion  rhedegog  sydd  yn  dyfod  o 
le  arall? 

15  0  herwydd  4'm  pobl  fy  ang- 
hofio  i,  hwy  a  arogl-darthasant  i 
wagedd,  ac  a  wnaethant  iddynt 
dramgwyddo  yn  eu  ffyrdd,  allan 
o'y  ^  hen  Iwybrau,  i  gerdded  llwybr- 
au  ffordd  ddisathr ; 

16  I  wneuthur  eu  tir  'yn  anghyf- 
annedd,  ac  yn  chwibaniad  byth : 
pob  un  a  elo  heibio  iddo  a  synna, 
ac  a  ysgwyd  ei  ben. 

17  "  Megis  â  gwynt  y  dwyrain  "  y 
chwalaf  hwynt  o  flaen  y  gelyn ;  fy 
ngwegil  ac  nid  fy  wyneb  a  ddang- 
osaf  iddynt  yn  amser  eu  dialedd. 

18  1Í  Yna  y  dywedasant,  "Deuwch, 
a  dychymmygwn  ddychymmygion 
yn  erbyn  Jeremiah ;  p  canys  ni  chyll 
y  gyfraith  gan  yr  offeiriad,  na 
chynghor  gan  y  doeth,  na'r  gair 
gan  y  prophwyd :  deuwch,  tarâwn 
ef  ^â'r  tafod,  ac  nac  ystyriwn  yr 
un  o'i  eiriau  ef. 

19  Ystyria  di  wrthyf,  0  Ar- 
GLWYDD,  a  chlyw  lais  y  rhai  sydd 
yn  ymryson  â  mi. 

20  A  delir  drwg  dros  dda  ?  canys 
cloddiasant  fiPos  i'm  henaid :  cofia 
1  mi  sefyU  ger  dy  fron  di  i  ddy- 
wedyd  daioni  drostynt,  ac  i  droi 
dy  ddig  oddi  wrthynt. 

21  Am  hynny  i  dyro  eu  plant  hwy 
1  fynu  i'r  newyn,  a  thywallt  eu 
gwaed  hwynt  trwy  '  nerth  y  cledd- 
yf ;  a  bydded  eu  gwragedd  heb  eu 
plant,  ac  yn  weddwon;  Uadder 
hefyd  eu  gwŷr  yn  feirw,  a  tharawer 
eu  gwŷr  ieuaingc  â'r  cleddyf  yn 
y  rhyfel. 

22  Clywer  eu  gwaedd  o'u  tai,  pan 
ddygech  fyddin  arnynt  yn  ddisym- 
mwth ;  canys  cloddiasant  ffos  i'm 
dal,  a  chuddiasant  faglau  i'm  traed. 

23  Tithau,  O  Arglwydd,  a  wydd- 
ost  eu  holl  gynghor  hwynt  i'm  her- 


byn  ^i'm  Uadd  i:  'na  faddeu  eu 
hanwiredd,  ac  na  ddilea  eu  pechod- 
au  o'th  ŵydd ;  eithr  byddant  dram- 
gwyddedig  ger  dy  fron ;  gwna  hyn 
iddynt  yn  amser  dy  ddigofaint 

PENNOD  XIX. 

1  Dan  rith  torri  llestr  crochenydd,  y  mae  yn 
rhag-ddangos  distryw  yr  luddewon  am  eu 
pechodau. 

FEL  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd  ; 
Dos,  a  chais  ystên  bridd  y 
crochenydd,  a  chymmer  o  henur- 
iaid  y  bobi  ac  o  henuriaid  yr  off- 
eiriaid, 

2  A  dos  aUan  i  ddyflfryn  mab  Hin- 
nom,  yr  hwn  sydd  wrth  ddrws  porth 
^y  dwyrain,  a  chyhoedda  yno  y  geir- 
iau  a  ddy wedwyf  wrthyt ; 

3  A  dywed,  Brenhinoedd  Judah, 
a  phreswylwyr  Jerusalem,  clywch 
air  yr  Arglwydd:  Fel  hyn  y  dywed 
Arglwydd  y  Uuoedd,  Duw  Israel ; 
Wele  fi  yn  dwyn  ar  y  He  hwn  ddrwg, 
*yr  hwn  pwy  bynnag  a'i  clywo,  ei 
glustiau  a  ferwinant. 

4  Am  iddynt  ^fy  ngwrthod  i,  a 
dieithrio  y  He  hwn,  ac  arogl-darthu 
ynddo  i  dduwiau  dieithr,  y  rhai  nid 
adwaenent  hwy,  na'u  tadau,  na  bren- 
hinoedd Judah,  a  Uenwi  o  honynt 
y  lie  hwn  o  waed  gwirioniaid ; 

5  Adeiladasant  hefyd  uchelfeydd 
Baal,  i  losgi  eu  meibion  â  than  yn 
boeth-offi-ymmau  i  Baal;  ""yr  hyn 
ni  orchymynais,  ac  ni  ddywedais, 
ac  ni  feddyliodd  fy  nghalon  : 

6  Am  hynny  wele  y  dyddiau  yn 
dyfod,  medd  yr  Arglwydd,  prỳd 
na  elwir  y  Ue  hwn  mwyach  Tophet, 
na  DySryn  mab  Hinnom,  ond  Dy- 
ffryn  y  Uaddfa. 

7  A  mi  a  wnaf  yn  ofer  gynghor 
Judah  a  Jerusalem  yn  y  lie  hwn,  a 
pharaf  iddynt  syrthio  gan  y  cleddyf 
o  flaen  eu  gelynion,  a  thrwy  law  y 
rhai  a  geisiant  eu  heinioes  hwy: 
■^rhoddaf  hefyd  eu  celaneddau 
hwynt  yn  fwyd  1  ehediaid  y  nef- 
oedd,  ac  i  anifeiliaid  y  ddaear. 

8  A  ®  mi  a  wnaf  y  ddinas  hon  yn 
anghyfannedd,  ac  yn  ffiaidd;  pob 
un  a  elo  heibio  iddi  a  synna  ac  a 
chwibana,  o  herwydd  ei  holl  ddial- 
eddau  hi. 

9  A  mi  a  baraf  iddynt  ^fwytta 
cnawd  eu  meibion,  a  chnawd  eu 
merched,  bwyttânt  hefyd  bob  un 
gnawd  ei  gyfaill,  yn  y  gwarchae  a'r 
cyfyngder,  a'r  hwn  y  cyfynga  eu 
gelynion,  a'r  rhai  sydd  yn  ceisio 
eu  heinioes,  arnynt 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

605. 

8  Heb.  i 

farwolaefh. 
rpen.lL20. 


2  Heb. 
yr  haul. 


a  1  Sam.  3. 

11. 

2  Bren.  21. 

12. 
b  Es.  65.  IL 

Îeu.  2. 13, 
7,19. 
a  15.  6. 
a  17. 13. 


c  pen.  7.  31, 
32. 


d  pen.  7.  33. 
a  16.  4. 
a  34.  20. 


'■  pen.  18. 16. 
a  49.  13. 
a  50. 13. 


fLef.26.29. 
Deut.  28. 
53. 

Galar.  4. 
10. 


i 


yr  luddewon. 


JEREMIAH,  XX. 


Cŵyn  Jeremiah. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
605. 

Í  Es.  30. 14. 
Galar.4.2. 


iaethu. 
k  pen.  7. 32. 


i  2  Bren. 
23.12. 
pen.  32. 29. 

k  pen.  7. 13. 


I  pen.  17. 23. 


«  1  Cbron. 
24. 14. 


2  cyffion. 


*  syffion. 


<Sef, 
Dychryn 
o  atngyUh, 
pen.  6.  25. 
a  46.  5. 


10  Yna  y  torri  yr  ystên  y'ngŵydd 
y  gwŷr  a  êl  gyd  â  thi, 

11  Ac  y  dywedi  wrthynt,  Fel  hyn 
y  dywed  Arglwydd  y  Uuoedd ;  ^  Yn 
y  modd  hwn  y  drylliaf  y  bobl  hyn, 
a'r  ddinas  hon,  fel  y  dryllia  un  lestr 
pridd,  yr  hwn  ni  ellir  ei  ^gyfannu 
mwyach ;  ac  yn  "^  Tophet  y  cleddir 
hwynt,  o  eisieu  He  i  gladdu. 

12  Fel  hyn  y  gwnaf  i'r  lie  hwn, 
medd  yr  Arglwydd,  ac  i'r  rhai 
sydd  yn  trigo  ynddo ;  a  mi  a  wnaf 
y  ddinas  hon  megis  Tophet. 

13  A  thai  Jerusalem,  a  thai  bren- 
hinoedd  Judah,  a  fyddant  halogedig 
fel  mangre  Tophet:  o  herwydd  yr 
hoU  '  dai  y  rhai  yr  arogl-darthasant 
ar  eu  pennau  i  hoU  lu  y  nefoedd,  ac 
^J  tywalltasant  ddiod-ofirymmau  i 
dduwiau  dieithr. 

14  Yna  y  daeth  Jeremiah  o  To- 
phet, lie  yr  anfonasai  yr  Arglwydd 
ef  i  brophwydo,  ac  a  safodd  y'nghyn- 
tedd  tŷ  yr  Arglwydd,  ac  a  ddy- 
wedodd  wrth  yr  hoU  bobl, 

15  Fel  hyn  y  dywed  Arglwydd 
y  Uuoedd,  Duw  Israel ;  Wele  fi  yn 
dwyn  ar  y  ddinas  hon,  ac  ar  ei 
hoU  drefydd,  yr  hoU  ddrygau  a 
leferais  iV  herbyn,  am  ^galedu  o 
honynt  eu  gwarrau,  rhag  gwrandaw 
fy  ngeiriau. 

PENNOD  XX. 

1  Pasur  yn  taw  Jeremiah,  ac  yn  cael  enw  new- 
ydd,  a  ham  ofnadwy,  IJeremiah  yn  acliwyn 
rhag  dirmyg,  10  a  bradwriaeth,  14  ac  yn 
cwyno  ei  eni. 

PAN  glybu  Pasur  mab  *Immer 
yr  offeiriad,  yr  hwn  oedd  yn 
ben-Uywodraethwr  yn  nhŷ  yr  Ar- 
glwydd, i  Jeremiah  brophwydo  y 
geiriau  hyn ; 

2  Yna  Pasur  a  darawodd  Jeremiah 
y  prophwyd,  ac  al  rhoddodd  ef  yn 
y  ^carchar  oedd  yn  y  porth  uchaf 
i  Benjamin,  yr  hwn  oedd  wrth  dŷ 
yr  Arglwydd. 

3  A  thrannoeth,  Pasur  a  ddug  Je- 
remiah allan  o'r  ^  carchar.  Yna  Je- 
remiah a  ddywedodd  wrtho  ef,  Ni 
alwodd  yr  Arglwydd  dy  enw  di 
Pasur,  ond  *  Magor-missabib. 

4  Canys  fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd ;  Wele  fi  yn  dy  wneuthur 
di  yn  ddychryn  i  ti  dy  hun,  ac  i'r  rhai 
oU  a'th  garant;  a  hwy  a  syrthiant 
ar  gleddyf  eu  gelynion,  a'th  lygaid 
di  yn  gweled:  rhoddaf  hefyd  hoU 
Judah  yn  Haw  brenhin  Babilon,  ac 
efe  a'u  caethgluda  hwynt  i  Babilon, 
ac  a'u  Uadd  hwynt  â'r  cleddyf. 

719 


5  *  Rhoddaf  hefyd  hoU  olud  y  ddinas 
hon,  a'i  hoU  lafur,  a  phob  dim  a'r  y 
sydd  werthfawr  ganddi,  a  hoU  drys- 
orau  brenhinoedd  Judah  a  roddaf 
fi  yn  Haw  eu  gelynion,  y  rhai  a'u 
hanrheithiant  hwynt,  ac  a'u  cym- 
merant,  ac  a'u  dygant  i  Babilon. 

6  A  thithau,  Pasur,  a  phawb  a'r 
sydd  yn  trigo  yn  dy  dy,  a  ewch  i 
gaethiwed ;  a  thi  a  ddeui  i  Babilon, 
ac  yno  y  byddi  farw,  ac  yno  y'th 
gleddir,  ti,  a'r  rhai  oil  a'th  garant, 
y  rhai  y  prophwydaist  iddynt  yn 
gelwyddog. 

7  IT  0  Arglwydd,  ti  a'm  hudaist, 
a  mi  ^  a  hudwyd :  cryfach  oeddit  na 
mi,  a  gorchfygaist:  yr  ydwyf  yn 
watwargerdd  ar  hyd  y  dydd,  pob 
un  sydd  yn  fy  ngwatwar. 

8  Canys  er  pan  leferais,  mi  a 
waeddais,  trais  ac  anrhaith  a  lefais ; 
am  fod  gair  yr  Arglwydd  yn  war- 
adwydd  ac  yn  watwargerdd  i  mi 
beunydd. 

9  Yna  y  dywedais,  Ni  soniaf  am 
dano  ef,  ac  ni  lefaraf  yn  ei  enw  ef 
mwyach  :  ond  "  ei  air  ef  oedd  yn  fy 
nghalon  yn  llosgi  fel  tan,  wedi  ei 
gau  o  fewn  fy  esgyrn,  a  mi  a  flinais 
yn  ymattal,  ac  ^  ni  aUwn  heidio. 

10  1Í®  Canys  clywais  ogan  Uawer, 
dychryn  o  amgylch :  Mynegwch, 
meddant,  a  ninnau  a'i  mynegwn : 
^pob  dyn  ^heddychol  â  mi  oedd  yn 
disgwyl  i  mi  gloffi,  gan  ddywedyd, 
Ysgatfydd  efe  a  hudir,  a  ni  a'i  gorch- 
fygwn  ef,  ac  a  ymddialwn  arno. 

11  Ond  yr  Arglwydd  oedd  gyd  â 
mi  fel  un  cadarn  ofnadwy :  am  hyn- 
ny  sfy  erlidwyr  a  dramgwyddant, 
ac  ni  orchfygant;  gwaradwyddir 
hwynt  yn  ddirfawr,  canys  ni  Iwydd- 
ant:  nid  anghofir  eu  ''gwarth  tragy- 
wyddol  byth. 

12  Ond  tydi,  Arglwydd  y  Uuoedd, 
yr  hwn  wyt  'yn  profi  y  cyfiawn,  yn 
gweled  yr  arennau  a'r  galon,  gad  i 
mi  weled  dy  ddialedd  arnynt :  canys 
i  ti  y  datguddiais  fy  nghŵyn. 

13  Cenwch  i'r  Arglwydd,  molien- 
nwch  yr  Arglwydd:  canys  efe  a 
achubodd  enaid  y  tlawd  o  law  y 
drygionus. 

14  1Í  '^  Melldigedig  fyddo  y  dydd 
y'm  ganwyd  arno :  na  fendiger  y 
dydd  y'm  hesgorodd  fy  mam. 

15  MeUdigedig  fyddo  y  gwr  a 
fynegodd  i'm  tad,  gan  ddywedyd, 
Ganwyd  i  ti  blentyn  gwrry w ;  gan 
ei  lawenychu  ef  yn  fawr. 

16  A  bydded  y  gwr  hwnnw  fel  y 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
605. 

b  2  Bren. 
20. 17. 


5  Neu,  a 
ddenwyd. 


c  Job  32. 18, 
19. 
Pb.  39.  3. 


d  Job  32. 18. 
e  Ps.  31. 11 


f  Job  19. 19, 
Pb.  41.  9. 
a  55. 13,14. 

6  Heb./« 
heddwch. 


e  pen.  15. 
20.  a  17. 13 


h  pen.  23. 40. 


I  pen.  IL  20. 
a  17. 10. 


k  Job  3.  3. 
pen.  15. 10. 


PropJnvydo  caethnved. 


JEREMIAH,  XXI. 


Annog  i  edifeirioch. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

605. 

1  Gen.  19. 
25. 


1  Job  3.  20. 


Cylch 
589. 


a  Esod.  6. 6. 


•>  pe-D.  39.  5. 
a  52.  9. 


dinasoedd  ^a  ymchwelodd  yr  Ar- 
GLWYDD,  ac  ni  bu  edifar  ganddo : 
a  chaffed  efe  glywed  gwaedd  y  bore, 
â  bloedd  bryd  banner  dydd  : 

17  Am  na  laddodd  fi  ivrth  ddyfod 
or  groth ;  neu  na  buasai  fy  mam 
yn  fedd  i  mi,  a'i  cbroth  yn  feichiog 
arnafhjili. 

18  "Paham  y  deuthum  i  allan  o'r 
groth,  i  weled  poen  a  gofid,  fel  y 
darfyddai  fy  nyddiau  mewn  gwarth? 

PENNOD  XXL 

1  Sedecîáh  yn  anfon  at  Jeremiah  i  ymofyn  pa 
beih  a  ddigwyddai  o  ryfel  Nehuchodonosor. 
3  Jeremiah  yn  darogan  gicarchae  tost,  a 
chaethiwed  gofidus :  8  y  mae  yn  cynghori 
y  hohl  i  droi  at  y  Caldeaid;  11  ao  yn 
edliw  i  dŷ  y  hrenhin. 

YGAIR  yr  h^m  a  ddaeth  at 
Jeremiah  oddi  wrth  yr  Ar- 
GLWYDD,  pan  anfonodd  y  brenhin 
Sedeciah  atto  ef  Pasur  mab  Mel- 
chiah,  a  Sephaniah  mab  Maaseiah 
yr  offeiriad,  gan  ddywedyd, 

2  Ymofyn,  attolwg,  aV  Aeglwydd 
drosom  ni,  canys  y  mae  Nebuchod- 
onosor  brenhin  Babilon  yn  rhyfela 
yn  ein  herbyn  ni,  i  edrych  a  wna 
jT  Arglwydd  â  ni  yn  ol  ei  holl 
ryfeddodau,  fel  yr  elo  efe  i  fynu 
oddi  wrthym  ni. 

3  1Í  Yna  y  dywedodd  Jeremiah 
■\vrthynt,  Fel  hyn  y  dywedwch  wrth 
Sedeciah ; 

4  Fel  hyn  y  dywed  Arglwydd 
Dduw  Israel,  Wele  fi  yn  troi  yn  eu 
hoi  yr  arfau  rhyfel  sydd  yn  eich 
dwylaw,  y  rhai  yr  ydych  yn  ymladd 
â  hwynt  yn  erbyn  brenhin  Babilon, 
ac  yn  erbyn  y  Caldeaid,  y  rhai  sydd 
yn  gwarchae  arnoch  o'r  tu  allan  i'r 
gaer,  a  mi  a'u  casglaf  hwynt  i  ganol 
y  ddinas  hon. 

5  A  mi  fy  hun  a  ryfelaf  i'ch  erbyn 
*  â  llaw  estynedig,  ac  â  braich  gref, 
mewn  sorriant,  a  llid,  a  digofaint 
mawr. 

6  Tarawaf  hefyd  drigolion  y  ddin- 
as hon,  yn  ddyn,  ac  yn  anifail: 
byddant  feirw  o  haint  mawr. 

7  Ac  wedi  hynny,  medd  yr  Ar- 
glwydd, ^y  rhoddaf  Sedeciah  bren- 
hin Judah,  al  weision,  a'r  bobl,  a'r 
rhai  a  weddiUir  yn  y  ddinas  hon, 
gan  yr  haint,  gan  y  cleddyf,  a  chan 
y  newyn,  i  law  Nehuchodonosor 
brenhin  Babilon,  ac  i  laAV  eu  gel- 
ynion,  ac  i  law  y  rhai  sydd  yn 
ceisio  eu  heinioes :  ac  efe  a'u  tery 
hwynt  â  min  y  cleddyf;  ni  thos- 
turia  wrthynt,  ac  nid  erbyd,  ac  ni 
chymmer  drugaredd. 

720 


8  IT  Ac  wrth  y  bobl  hyn  y  dywedi, 
Fel  hyn  y  dy^v^ed  yr  Arglwydd; 
Wele  fi  yn  rhoddi  ger  eich  bron 
ffordd  einioes,  a  ffordd  angau. 

9  °  Yr  hwn  a  drigo  yn  y  ddinas  hon 
a  leddir  gan  y  cleddyf,  a  chan  y 
newyn,  a  chan  yr  haint ;  ond  y  neb 
a  elo  allan,  ac  a  gilio  at  y  Caldeaid, 
y  rhai  sydd  yn  gwarchae  arnoch,  a 
fydd  byw,  ^dìì  einioes  iydd  yn  ys- 
glyfaeth  iddo. 

10  Canys  mi  a  osodais  fy  wyneb 
yn  erbyn  y  ddinas  hon,  er  drwg,  ac 
nid  er  da,  medd  yr  Arglwydd  :  yn 
llaw  brenhin  Babilon  y  rhoddir  hi, 
ac  efe  a'i  llysg  hi  â  than. 

11  1Í  Ac  am  dŷ  brenhin  Judah, 
dywed,  Gwrandêwch  air  yr  Ar- 
glwydd. 

12  0  tŷ  Dafydd,  fel  hyn  y  dywed 
yr  Arglwydd  ;  ^  Bernwch  uniondeb 
y  bore,  ac  achubwch  y  gorthrym- 
medig  o  law  y  gorthrymmwr,  rhag 
i'm  llid  dorri  aUan  fel  tan,  a  llosgi 
fel  na  alio  neb  ei  ddiffodd,  o 
herAvydd  drygioni  eich  gweithred- 
oedd. 

13  Wele  fi  yn  dy  erbyn,  yr  hon  wyt 
yn  preswylio  y  dyfíryn,  a  chraig  y 
gwastadedd,  medd  yr  Arglwydd; 
y  rhai  a  ddywedwch,  Pvvy  a  ddaw 
i  waered  i'n  herbyn?  neu,  Pvvy  a 
ddaw  i'n  hanneddau  ? 

14  Ond  mi  a  ymwelaf  â  chwi  yn  ol 
^ffrwyth  eich  gweithredoedd,  medd 
yr  Arglwydd  ;  a  mi  a  gynneuaf 
dan  yn  ei  choedwig,  ac  efe  a  ysa 
bob  dim  o'i  hamgylch  hi. 

PENNOD  XXII. 

1  Y  mae  yn  annog  i  edi/eirwch,  trwy  addeus- 
idion  a  bygythion.  10  Barn  Sdliim,  13  Je- 
hoiachn,  20  a  Chonidh. 

FEL  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd, 
Dos  di  i  waered  i  dy  brenhin 
Judah,  a  Uefara  yno  y  gair  hwn ; 

2  A  dywed,  Gwrando  air  yr  Ar- 
glwydd, frenhin  Judah,  yr  hwn 
wyt  yn  eistedd  ar  frenhin-faingc 
Dafydd,  ti,  a'th  weision,  a'th  bobl  y 
rhai  sydd  yn  dyfod  i  mewn  trwy  y 
pyrth  hyn : 

3  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd, 
*Gwnewch  farn  a  chyfiawnder,  a 
gwaredwch  y  gorthrymmedig  o  law 
y  gorthiymmwr :  na  wnewch  gam, 
ac  na  threisiwch  y  dieithr,  yr  am- 
ddifad,  na'r  weddw,  ac  na  thyAveUt- 
wch  waed  gwirion  yn  y  He  hwn. 

4  Canys  ^os  gan  wneuthur  y 
gwnewch  y  peth  hyn,  daw  trvvy 
byrth  y   tŷ    hwn   frenhinoedd   yn 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
589. 


c  pen.  38.  2. 


d  ppn.  39. 
Iẅ.  a  45.  5, 


e  pen.  22. 3. 


fDiar.l.3L 


Cylch 
609. 


«pen.  21.12. 


b  pen.  17. 25. 


Barn  Sàlum, 


JEREMIAH,  XXII. 


Jehoîacim,  a  Chonicûi. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

609. 

3  Heb.  troa 
Dafi/dd  ar 
ei  deyrn- 
gadair  ef. 


c  pen.  21. 14. 


<t  Deut.  2!). 
24. 
1  Bren.  9. 

8. 


0  2  Bren. 
23.  at. 


íLef.19.13. 
Deut.  24. 
14,  15, 
Mic.  3. 10. 
Hub.  2.  9. 


3Neu,/ÿ 
ffenettri. 


eistedd  ^ar  deyrn-gadair  Dafydd,  yn 
march  ogaeth  mewn  cerbydau,  ac  ar 
feirch,  efe,  a'i  weision,  a'i  bobl. 

5  Eithr  oni  wrandêwch  y  geiriau 
hyn,  i  mi  fy  hun  y  tyngaf,  medd  yr 
.^GLWYDD,  y  bydd  y  tŷ  hwn  yn 
anghyfannedd. 

6  Cauys  fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
GLWYDD  am  dỳ  brenhin  Judah ; 
Gilead  ici/t  i  mi,  a  phen  Libanus : 
etto  yn  ddiau  mi  a'th  wnaf  yn  ddi- 
ffaethwch,  ac  yn  ddinasoedd  ang- 
hyfauneddol. 

7  Parottoaf  hefyd  i'th  erbyn  an- 
rheithwyr,  pob  un  a'i  arfau :  a  hwy 
a  dorrant  *=  dy  ddewis  gedrwydd,  ac 
a'ti  bwriant  i'r  tan. 

8  A  chenhedloedd  lawer  a  ant  heb 
law  y  ddinas  hon,  ac  a  ddywedant 
bob  mi  wrth  ei  gilydd,  "^Paham  y 
gwnaeth  yr  Arglwydd  fel  hyn  i'r 
ddinas  fawr  hon  ? 

9  Yna  yr  attebant,  Am  iddynt  ym- 
wrthod  â  chjrfammod  yr  Arglwydd 
eu  Duw,  ac  addoli  duwiau  dieithr, 
a'u  gwasanaethu  hwynt. 

10  11  Nac  wylwch  dros  y  marw,  ac 
naymofidiwch  am  dano,  ondgun  wylo 
wylwch  am  yr  hwn  sydd  jii  myned 
ymaith :  canys  ni  ddychwel  mwyach, 
ac  ni  wêl  wlad  ei  enedigaeth. 

11  Canys  fel  hyn  y  dywed  .yr  Ar- 
glwydd am  Sàlum  mab  Josiah 
brenhin  Judah,  yr  hwn  a  deyrnas- 
odd  yn  He  Josiah  ei  dad,  yr  hwn  a 
aeth  allan  o'r  He  hwn ;  Ni  ddychwel 
efe  yno  mwyach. 

12  ^  Eithr  yn  y  lie  y  caethgludasant 
ef  iddo,  yno  y  bydd  efe  marw ;  ac 
ni  wel  efe  y  wlad  hon  mwyach. 

13  11  Gwae  yr  ^hwn  a  adeilado  ei 
dy  trwy  anghyfiawnder,  a'i  ystaf- 
ellau  trwy  gam ;  gan  beri  i'w  gym- 
mydog  ei  wasanaethu  yn  rhad,  ac 
heb  roddi  iddo  am  ei  waith : 

14  Yr  hwn  a  ddywed,  Mi  a  adeil- 
adaf  i  mi  dy  ehang,  ac  ystafellau 
helaeth  ;  ac  a  nadd  iddo  ^  ffenestri, 
a  llofit  o  gedrwydd,  wedi  ei  lliwio 
â  *fermilion. 

15  A  gei  di  deyrnasu,  am  i  ti  ym- 
gau  mewn  cedrwydd?  oni  fwyttaodd 
ac  oni  yfodd  dy  dad,  ac  oni  wnaeth 
efe  farn  a  chyfiawnder,  ac  yna  y  àu 
ddaiddo? 

16  Efe  a  famodd  gŵyn  y  tlawd  a'r 
anghenus  ;  yna  y  Uwyddodd  :  onid 
fy  adnabod  i  oedd  hyn?  medd  yr 
Arglwydd. 

17  Er  hynny  dy  lygaid  di  a'th 
galon  nid  ydynt  ond  ar  dy  gybydd- 


dcd,  ac  ar  dywallt  gwaed  gwirion, 
ac  ar  wneuthur  trais,  ^  a  cham. 

18  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd  am  Jehoiacim  mab  Jo- 
siah brenhin  Judah,  Ni  alarant  am 
dano,  gan  ddywedyd,  0  fy  mrawd! 
neu,  0  fy  chwaer !  ni  alarant  am 
dano  ef,  gan  ddyivedyd,  0  ior ! 
neu,  0  ei  ogoniant  ef ! 

19  s  A  chladdedigaeth  asyn  y  cledd- 
ir  ef,  wedi  ei  lusgo  a'i  daflu  tu  hwnt 
i  byrth  Jerusalem. 

20  ir  Dring  i  Libanus,  a  gwaedda ; 
cyfod  dy  lef  yn  Basan,  a  bloeddia 
o'r  ^  bylchau :  canys  dinystriwyd  y 
rhai  oU  a'th  garant. 

21  Dywedais  wrthyt  pan  oedd  es- 
mwyth  arnat ;  tithau  a  ddywedaist, 
Ni  wrandawaf.  ^Dyma  dy  arfer 
o'th  ieueiigctid,  na  wrandewaist  ar 
fy  Uais. 

22  A  gwynt  a  ysa  dy  hoU  fugeil- 
iaid,  a'th  gariadau  a  ant  i  gaeth- 
iwed:  yna  y'th  gywilyddir,  ac  y'th 
waradwyddir  am  dy  holl  ddrygioui. 

23  Ti  yr  hon  wyt  yn  trigo  yn  Liba- 
nus, yn  nythu  yn  y  cedrwydd,  mor 
hawddgar  fyddi  pan  ddelo  gwewyr 
arnat,  fel  cnofeydd  gwraig  yn  esgor ! 

24  Fel  mai  byw  fi,  medd  yr  Ar- 
glwydd, pe  byddai  'Coniah  mab 
Jehoiacim  brenhin  Judah  ""yn  fod- 
rwy  ar  fy  neheulaw,  diau  y  tynnwn 
di  oddi  yno : 

25  A  mi  a'th  roddaf  di  yn  Uaw  y 
rhai  sydd  yn  ceisio  dy  einioes,  ac 
yn  llaw  y  rhai  y  mae  arnat  ofn  eu 
hwynebau,  sef  i  law  Nebuchodo- 
nosor  brenhin  Babilon,  ac  i  law  y 
Caldeaid. 

26  Bwriaf  dithau  hefyd,  a'th  fam 
a'th  esgorodd,  i  wlad  ddieithr,  yr 
hon  ni'ch  ganwyd  ynddi,  ac  yno  y 
byddwch  farw. 

27  Ond  i'r  wlad  "^  y  bydd  arnynt 
hiraeth  am  ddychwelyd  iddi,  ni 
ddychwelant  yno. 

28  Ai  delw  ddirmygus  ddrylliedig 
yw  J  gwr  hwn  Coniah?  ai  'llestr 
yw  heb  hofíder  ynddo?  paham  y 
bwriwyd  hwynt  ymaith,  efe  a'i  had, 
ac  y  taflwyd  hwynt  i  wlad  nid  ad- 
waenant  ? 

29  O  ddaear,  ddaear,  ddaear, 
gwrando  air  yr  Arglwydd. 

30  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd, 
Ysgrifenwch  y  gwr  hwn  yn  ddiblant, 
gwr  ni  ffynna  yn  ei  ddyddiau :  canys 
ni  ffynna  o'i  had  ef  un  a  eisteddo 
ar  orseddfa  Dafydd,  nac  a  lywodr- 
aetho  mwyach  yn  Judah. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
609. 

6  Neu,  ao 
ymgyrch. 

Oyflawnwyd 

599. 


S  2  Chron. 
36.6. 
pen.  30.30. 


599, 
6  rhydau. 


h  pen.  7. 23, 
&ic. 


i  Edrych 
2  Bren. 

24.  6. 

k  Can.  8.  6. 
Hag.  2.  23. 


7  Heb.  y 
dyrcìíafaiìi 
eumeddyl- 
iau. 


1  pen.  48. 38 
Hob.  8.  8. 


721 


Addewid  o  Grist. 


JEREMIAH,  XXIII. 


Yn  erbyn  gau-hrophioydi. 


Cyn 
CEIST 

599. 


»  pen.  10. 
21. 
Ezec.34.2. 


b  pen.  3. 15. 
Bzec.  34. 
23,  &c. 


c  Es.  4.  2. 

a  11.  1. 

a  40. 11. 

pen.  33. 14, 

15. 

Dan.  9.  24. 

Zech.  3.  8. 

a  6. 12. 

loan  1.  45. 
d  Deut.  33. 

28. 

eEdrych 

pen.  33. 16. 

1  Cor.  1.30. 
2  Jehofah- 

tsidcenu. 
I  pen.  16. 14, 

15. 


e  pen.  5.  7, 
8.  a  9.  2. 

3  Neu,  meU- 
dithion. 

t  pen.  9. 10. 
a  12.  4. 

4  Neu, 
traicsder, 

i  pen.  6. 13. 
a  8. 10. 
Seph.  3.  4. 


PENNOD  XXIII. 

1  Y  mae  yn  proplnvfjdo  yr  adferir  y  praidd 
gwasgaredig  :  5  yn  dangos  y  teyrnasa  Crist, 
ac  y  gwared  efe  liwy.  9  Yn  erhyn  gau-hro- 
phwydi,  33  a  gicatwarwyr  y  gwir  hrophwydi. 

*  /^  WAE  y  bugeiliaid  sydd  yn  di- 
xJT  fetha  ac  yn  gwasgaru  defaid 
fy  mhorfa !  medd  yr  Arglwydd. 

2  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed 
Arglwydd  Dduw  Israel  yn  erbyn 
y  bugeiliaid  sydd  yn  bugeilio  fy 
mhobl;  Chwi  a  wasgarasoch  fy 
nefaid,  ac  a'u  hymlidiasoch,  ac 
nid  ymwelsoch  â  hwynt:  wele  fi 
yn  ymweled  â  chwi,  am  ddrygioni 
eich  gweithredoedd,  medd  yr  Ar- 
glwydd. 

3  A  mi  a  gasglaf  weddill  fy  nefaid 
o'r  hoU  wledydd  lie  y  gyrrais  h^vynt, 
a  mi  a'u  dygaf  hwyut  drachefh  iV 
corlannau;  yna  yr  amlhânt  ac  y 
cliwanegant. 

4  ^Gosodaf  hefyd  arnynt  fugeil- 
iaid,  y  rhai  a'u  bugeilia  hwynt,  ac 
nid  ofnant  mwyach,  ac  ni  ddychryn- 
ant,  ac  ni  byddant  yn  eisieu,  medd 
yr  Arglwydd. 

5  IF  Wele  y  "dyddiau  yn  dyfod, 
medd  yr  Arglwydd,  y  cyfodaf  i  Da- 
fydd  Flaguryn  cyfiawn,  a  Brenhin 
a  deyrnasa  ac  a  Iwydda,  ac  a  wna 
fam  a  chyfiawnder  ar  y  ddaear. 

6  ^  Yn  ei  ddyddiau  ef  yr  achubir 
Judah,  ac  Israel  a  breswylia  yn 
ddiogel :  a  ^hyn  fydd  ei  enw  ar 
yr  hwn  y  gelwir  ef,  ^YR  AR- 
GLWYDD EIN  CYFIAWNDER 

7  ^Am  hynny  wele  y  dyddiau  yn 
dyfod,  medd  yr  Arglwydd,  pryd 
na  ddywedant  mwyach,  Byw  yw  yr 
Arglwydd,  yr  hwn  a  ddug  feibion 
Israel  i  fynu  o  wlad  yr  Aipht : 

8  Eithr,  Byw  yw  yr  Arglwydd, 
yr  hwn  a  ddug  i  fynu,  ac  a  dywys- 
odd  had  tŷ  Israel  o  dir  y  gogledd, 
ac  o  bob  gwlad  He  y  gyrraswn  i 
hwynt ;  a  hwy  a  gant  aros  yn  eu 
gwlad  eu  hun. 

9  1Í  O  herwydd  y  prophwydi  y  tor- 
rodd  fy  nghalon  ynof,  fy  holl  esgyrn 
a  grynant :  yr  ydwyf  fel  un  meddw, 
ac  fel  un  wedi  i  win  ei  orchfygu; 
o  herwydd  yr  Arglwydd,  ac  o  her- 
wydd geiriau  ei  sancteiddrwydd  ef. 

10  Canys  ^Uawn  yw  y  ddaear  o 
odinebwyr:  canys  o  herwydd  ^11  won 
y  gofidiodd  y  ddaear,  ac  ^y  sychodd 
tirion  leoedd  yr  anialwch ;  a'u  ^  hel- 
ynt  sydd  ddrwg,  a'u  cadernid  nid 
yiv  uniawn. 

11  Canys  fy  prophwyd  a'r  offeiriad 

722 


hefyd  a  ragrithiasant :  '^  yn  fy  nhŷ 
hefyd  y  cefais  eu  drygioni  h^vynt, 
medd  yr  Arglwydd. 

12  Am  hynny  fy  bydd  eu  ffordd  yn 
llithrig  iddynt  yn  y  tywyUwch ;  gyr- 
rir  hwynt  rhagddynt,  a  syrthiant 
ynddi :  canys  myfi  a  ddygaf  arnynt 
ddrygfyd,  sef  blwyddyn  eu  gof^vy, 
medd  yr  Arglwydd. 

13  Ar  brophwydi  Samaria  y  gwel- 
ais  hefyd  beth  ^diflas  :  prophwydas- 
ant  yn  Baal,  a  hudasant  fy  mhobl 
Israel 

14  Ac  ar  brophwydi  Jerusalem 
y  gwelais  ^  beth  erchyll :  ^  torri 
priiodas,  a  rhodio  mewn  cehvydd: 
cynnorthwyant  hefyd  ddwylaw  y 
drygionus,  fel  na  ddychwel  neb 
oddi  wrth  ei  ddrygioni :  y  mae  y 
rhai  hyn  oU  i  mi  fel  "Sodom,  a'i 
thrigolion  fel  Gomorrah. 

15  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed  Ar- 
glwydd y  Uuoedd  am  y  prophwydi, 
Wele,  **mi  a'u  bwydaf  hwynt  ar  wer- 
mod,  ac  a'u  diodaf  hwynt  â  dwfr 
bustl :  canys  oddi  wrth  brophwydi 
Jerusalem  yr  aeth  ^lledrith  allan 
i'r  holl  dir. 

16  Fel  hyn  y  dywed  Arglwydd  y 
lluoedd ;  Na  wrandêwch  ar  eiriau  y 
prophwydi  sydd  yn  proph>vydo  i 
chwi :  y  maent  yn  eich  gwneuthur 
yn  ofer:  p  gweledigaeth  eu  calon  eu 
hunain  a  lefarant,  ac  nid  o  enau  yr 
Arglwydd. 

17  Gan  ddywedyd  y  dywedant  wrth 
fy  nirmygwyr,  Yr  Arglwydd  a  ddy- 
wedodd,  ^Bydd  i  chwi  heddwch ;  ac 
wrth  bob  un  sydd  yn  rhodio  wrth 
^amcan  ei  galon  ei  hun  y  dywedant, 
Ni  ddaw  arnoch  niwed. 

.  18  Canys  ^"  pwy  a  safodd  ^  y'nghyf- 
rinach  yr  Arglwydd,  ac  a  w^elodd 
ac  a  glywodd  ei  air  ef  ?  pwy  hefyd 
a  ddaliodd  ar  ei  air  ef,  ac  a'i 
gwrandawodd  ? 

19  ^  Wele,  corwynt  yr  Arglwydd 
a  aeth  allan  mewn  llidiowgrwydd, 
sef  corwynt  augerddol  a  syrth  ar 
ben  y  drygionus. 

20  'Digofaint  yr  Arglwydd  ni 
ddychwel,  nes  iddo  wneuthur,  a  nes 
iddo  gwblhâu  meddwl  ei  galon : 
yn  y  dyddiau  diweddaf  y  deallwch 
hynny  yn  eglur. 

21  ''M  hebryngais  i  y  proph^vydi 
hyn,  etto  hwy  a  redasant ;  ni  lefer- 
ais  wrthynt,  er  hynny  hwy  a  bro- 
phwydasant. 

22  A  phe  safasent  yn  fy  nghynghor, 
a  phe  traethasent  fy  ngeiriau  i'm 


Cyn 
CEIST 

599. 

kpen.lL 

15. 

Ezec.  8.  U. 

a  23.  39. 
Í  Ps.  35.  6. 

Diar.  4. 19. 

pen.  13. 16. 


5  Neu, 
diresicm. 


S  Neu, 
fryiUi. 

n»  pen.  29. 
23. 


n  Deut.  32. 
32. 
Es.  1.9,10. 


o  pen.  8. 14. 
a  9. 15. 


7  Neu, 
anwiredd. 


P  pen.  14. 
14. 


1  pen.  6. 14. 
a8.  U. 
Ezec.  13. 
10. 
Zech.  10. 2. 

8  Neu, 
gyndyn- 
rwydd, 

r  Job  15.  8. 

9  Neu,  yng 
nghyngor. 


s  pen.  25. 
32. 
a  30.  23. 


t  pen.  30. 2  L 


u  pen.  14.1 1. 
a  27. 15. 

a  23.  9. 


a  gwativarwyr 


JEREMIAH,  XXIV. 


y  givir  hrophwydi. 


Cyn 
CEIST 

599. 


X  Ps.  139.  7, 

&c. 

Amos  9. 2, 

3. 
y  1  Bren.  8. 

27. 

Pb.  139.  7. 


2  Barn.  3.  7. 
a  8. 33,  34. 


9  Heb.  gijd 
age/. 


a  Deut.  18. 
20. 

pen.  14. 14, 
15. 


>)  Seph,  a  4. 


pobl ;  yna  y  gwnaethent  iddynt  ddy- 
chwelyd  o'u  ffordd  ddrwg,  ac  oddi 
Avrth  ddrygioni  eu  gweithredoedd. 

23  Ai  Dttw  o  agos  ydivyf  fi, 
medd  yr  Arglwydd,  ac  nid  Duw 
obeli? 

24  ""A  lecha  un  mewn  dirgel-le- 
oedd,  fel  nas  gwelwyf  fi  ef  ?  medd 
yr  Arglwydd  :  ^  onid  ydwyf  fi  yn 
llenwi  y  nefoedd  a'r  ddaear  ?  medd 
yr  Arglwydd. 

25  Mi  a  glywais  beth  a  ddywed- 
odd  y  prophwydi  sydd  yn  pro- 
phwydo  cehvydd  yn  fy  enw,  gan 
ddywedyd,  Breuddwydiais,  breudd- 
wydiais. 

26  Pa  hyd  y  bydd  hyn  y'nghalon 
y  prophwydi  sydd  yn  prophwydo 
celwydd?  ie,  prophwydi  hudoliaeth 
eu  calon  eu  hunain  ydynt. 

27  Y  rhai  sydd  yn  meddwl  peri 
i'm  pobl  anghofio  fy  enw  trwy  eu 
breuddwydion  a  fynegant  bob  un 
i'w  gymmydog ;  ^  fel  yr  anghofiodd 
eu  tadau  fy  enw,  er  mwyn  Baal. 

28  Y  prophwyd  sydd  a  breudd- 
wyd  '^ganddo,  myneged  freuddwyd; 
a'r  hwn  y  mae  ganddo  fy  ngair,  llef- 
ared  fy  ngair  mewn  gwirionedd : 
beth  yw  yr  us  wrth  y  gwenith? 
medd  yr  Arglwydd. 

29  Onid  yw  iy  ngair  i  megis  tan  ? 
medd  yr  Arglwydd  ;  ac  fel  gordd 
yh  dryllio  y  graig  ? 

30  Am  hyuny  wele  *  fi  yn  erbyn  y 
prophwydi,  medd  yr  Arglwydd,  y 
rhai  sydd  yn  Uadratta  iy  ngeiriau, 
bob  un  oddi  ar  ei  gymmydog. 

31  Wele  fi  yn  erbyn  y  prophwydi, 
medd  yr  Arglwydd,  y  rhai  a  lyfn- 
hânt  eu  tafodau,  ac  a  ddywedant, 
Efe  a  ddywedodd. 

32  Wele  fi  yn  erbyn  y  rhai  a  bro- 
phwydant  freuddwydion  celwydd- 
og,  medd  yr  Arglwydd,  ac  a'u 
mynegant,  ac  a  hudant  fy  mhobl 
a'u  celwyddau,  ac  a'u  ^gwagedd, 
a  mi  heb  eu  gyrru  hwynt,  ac  heb 
orchymyn  iddynt :  am  hynny  ni 
wnant  ddim  lies  i'r  bobl  hyn,  medd 
yr  Arglwydd. 

33  11  A  phan  ofyno  y  bobl  hyn, 
neu  y  prophwyd,  neu  yr  ofieiriad, 
i  ti,  gan  ddywedyd,  Beth  yw  baich 
yr  Arglwydd  ?  yna  y  dywedi  wrth- 
ynt.  Pa  faich  ?  eich  gwrthod  a  wnaf, 
medd  yr  Arglwydd. 

34  A'r  prophwyd,  a'r  ofieiriad, 
a'r  bobl,  y  rhai  a  ddywedo,  Baich 
yr  Arglwydd,  myfi  a  ymwelaf  a'r 
gwr  hwnnw,  ac  â'i  dŷ. 

723 


35  Fel  hyn  y  dywedwch  bob  un 
wrth  ei  gymmydog,  a  phob  un  wrth 
ei  frawd,  Beth  a  attebodd  yr  Ar- 
glwydd? a  pha  beth  a  lefarodd 
yr  Arglwydd  ? 

36  Ond  am  faich  yr  Arglwydd 
na  wnewch  gofia  mwyach ;  canys 
baich  i  bawb  fydd  ei  air  ei  hun : 

0  herwydd  chwychwi  a  ŵyrasoch 
eiriau  y  Duw  byw,  Arglwydd  y 
Uuoedd,  ein  Duw  ni. 

37  Fel  hyn  y  dywedi  wrth  y 
prophwyd,  Pa  atteb  a  roddodd 
yr  Arglwydd  i  ti?  a  pha  beth 
a  lefarodd  yr  Arglwydd? 

38  Ond  gan  eich  bod  yn  dywedyd, 
Baich  yr  Arglwydd  ;  am  hynny 
fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd,  Am 
i  chwi  ddywedyd  y  gair  hwn,  Baich 
yr  Arglwydd,  a  mi  wedi  anfon 
attoch,  gan  ddywedyd,  Na  ddywed- 
wch,  Baich  yr  Arglwydd  : 

39  Am  hynny  wele,  myfi  a'ch 
llwyr-anghofiaf  chwi,  ac  mi  a'ch 
gadawaf  chwi,  a'r  ddinas  yr  hon 
a  roddais  i  chwi  ac  i'ch  tadau,  ac 
ách  hivriaf  ^2in  o'm  golwg. 

40  A  mi  a  roddaf  arnoch  "=  warth- 
rudd  tragywyddol,  a  gwaradwydd 
tragywydd,  yr  hwn  nid  anghofir. 

PENNOD  XXIV. 

1  Dan  ritli  ffigys  da  a  clrwg,  4:  y  mae  yn  dar- 
ogan  yr  adferid  y  rhai  a  aethai  y'nghaeth- 
iwed,  S  ac  y  distrywid  Sedeciah  a'r  Ueill. 

YR  Arglwydd  a  ddangosodd  i 
mi,  ac  wele  ddau  gawell  o  fíìg- 
ys  wedi  eu  gosod  ar  gyfer  teml  yr 
Arglwydd,  wedi  i  *  Nebuchodono- 
sor  brenhin  Babilon  gaethgludo 
^Jechonîah  mab  Jehoiacim  bren- 
hin Judah,  a  thywysogion  Judah, 
gyd  a'r  seiri  a'r  gofaint  o  Jerusa- 
lem, a'u  dwyn  i  Babilon. 

2  Un  cawell  oedd  o  fligys  da  iawn, 
fel  fiigys  yr  addfediad  cyntaf :  a'r 
cawell  arall  oedd  o  ffigys  drwg 
iawn,  y  rhai  ni  ellid  eu  bwytta 
rhag  eu  drycced. 

3  Yna  y  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrthyf,  Beth  a  well  di,  Jeremiah? 
A  mi  a  ddy wedais,  Ffigys :  y  ffigys 
da,  yn  dda  iawn;  a'r  rhai  drwg, 
yn  ddrwg  iawn,  y  rhai  ni  ellir  eu 
bwytta  rhag  eu  drycced. 

4  1"  Yna  y  daeth  gair  yr  Ar- 
glwydd attaf,  gan  ddywedyd, 

5  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd, 
Duw  Israel,  Fel  y  ffigys  da  hyn, 
felly  y  cydnabyddaf  fi  gaethglud 
Judah,  y  rhai  a  anfonais  o'r  lie 
hwn  i  Avlad  y  Caldeaid  er  daioni. 


Cyn 
CRIST 

599. 


c  pen.  20. 
11. 


Cylch 
598. 


a  2  Bren. 

24. 12,  &C. 

2Cliron. 

3C.  10. 
b  Edrych 

pen.  22. 24, 

&c. 


Anufudd-dod  yr  luddewon.       JEREMIAH,  XXV. 


Am  ddinystr  Babilon, 


Cyn 

CEIST 

Cylch 
598. 

c  pen.  3a  7. 
a  42. 10. 


<iDeut.30.6. 

pen.  32.  39. 

Ezec.  11. 

19.  a  36. 26, 

27. 
e  pen.  30. 

22.  a  31. 33. 

a  32.  38. 


'pen.  29. 
17. 


SEdrych 
pen.  43, 
a41. 

2  Heb.  yn 
sijmmud- 
fa,  neu,  yn 
gynhwrf. 

h  Deut.  28. 
25,37, 

1  Bren.  9. 
7. 

2  Cbron.  7, 
20. 

pen.  15.  4. 


Diwediiu 

G07, 
Dechreu 

60G. 
a  pen.  36. 1. 


0  629, 
Ì606. 


b  pen.  11. 7, 

8,10. 

ai:i.lO,ll. 

a  IG.  12. 

a  17.  23. 

a  18.  12. 

a  19. 15. 

a  22.  21. 
c  pen.  7.  13, 

25.  a  29. 19. 
Ü  2  Bren. 

17.  13. 

pen.  18.  IL 

a  35.  15. 

Joniih  3.  8. 


6  Canys  mi  a  osodaf  fy  ngolwg 
arnynt  er  daioni,  ac  a'u  dygaf 
drachefn  i'r  wlad  hon,  ac  "  a'u  had- 
eiladaf  hwynt,  ac  ni  thynnaf  i  lawr; 
plannaf  hefyd  hwynt,  ac  nis  di- 
wreiddiaf. 

7  ^Rhoddaf  hefyd  iddynt  galon 
i'm  hadnabod,  mai  yr  Akglwydd 
ydwyf  fi:  a  'hwy  a  fyddant  yn 
bobl  i  mi,  a  minnau  a  fyddaf  yn 
Dduw  iddynt  hwy:  canys  hwy  a 
droant  attaf  fi  a'u  hoU  galon. 

8  IF  Ac  ^fel  y  ffigys  drwg,  y  rhai 
ni  ellir  eu  bwytta  rhag  eu  dryc- 
ced,  (diau  fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
GLWYDD,)  felly  y  rhoddaf  Sedeciah 
brenhin  Judah,  a'i  bennaethiaid,  a 
gweddill  Jerusalem,  y  rhai  a  wedd- 
illwyd  yn  y  wlad  hon,  ^a'r  rhai 
sydd  yn  trigo  yn  nhir  yr  Aipht : 

9  le,  rhoddaf  hwynt  ^  i' w  ^  symmud 
i  hoU  deyrnasoedd  y  ddaear,  er 
drwg  iddynt,  ifod  yn  waradwydd 
ac  yn  ddiareb,  yn  watwargerdd  ac 
yn  felldith,  ym  mhob  man  He  y 
gyrrwyf  hwynt. 

10  A  mi  a  anfonaf  arnynt  y  cledd- 
yf,  newyn,  a  haint,  nes  eu  darfod 
oddi  ar  y  ddaear  yr  hon  a  roddais 
iddynt  ac  i'w  tadau. 

PENNOD  XXV. 

1  Jeremiah  yn  argyhoeddi  yr  luddewon  am 
eu  hanufudd-dod  i'r  prophwydi  ;  8  yn  rhag- 
fynegi  deng  mlynedd  a  thri  ugain  o  gaeth- 
iwed,  12  a  cliwedi  hynny,  dimjslr  Bahilon. 
15  Dan  rith  y  phiolaid  win,  y  mae  yn  dar- 
ogan  dinystr  yr  holl  genhedloedd.  34  Udfa 
y  hugeiliaid. 

YGAIR  yr  hwn  a  ddaeth  at  Je- 
remiah am  holl  bobl  Judah, 
*  yn  y  bedwaredd  flwyddyn  i  Jehoi- 
acim  mab  Josiah  brenhin  Judah, 
hon  oedd  y  flwyddyn  gyntaf  i  Ne- 
buchodonosor  brenhin  Babilon ; 

2  Yr  h^yn  a  lefarodd  y  prophwyd 
Jeremiah  wrth  holl  bobl  Judah,  ac 
wrth  holl  breswylwyr  Jerusalem, 
gan  ddywedyd, 

3  Er  y  drydedd  flwyddyn  ar  ddeg 
i  Josiah  mab  Amon  brenhin  Judah, 
hyd  y  dydd  h^vn,  honno  yiv  y  dryd- 
edd flwyddyn  ar  hugain,  y  daeth 
gair  yr  Arglwydd  attaf,  ac  mi  a 
ddywedais  wrthych,  gan  fore-godi 
a  llefaru,  ^  ond  ni  wrandawsoch. 

4  A'r  Arglwydd  a  anfonodd  at- 
toch  cliwi  ei  holl  weision  y  pro- 
phwydi, ''gan  fore-godi  a'w  hanfon; 
ond  ni  wrandawsoch,  ac  ni  ogwydd- 
asoch  eich  clust  i  glywed. 

5  Hwy  a  ddywedent,  "^Dychwel- 
wch  yr  awr  hon  bob  un  oddi  wrth 

724 


ei  fíbrdd  ddrwg,  ac  oddi  wrth  ddryg- 
ioni  eich  gweithredoedd ;  a  thrig- 
wch  yn  y  tir  a  roddodd  yr  Ar- 
glwydd i  chwi  ac  i'ch  tadau,  byth 
ac  yn  dragy^yydd : 

6  Ac  nac  ewch  ar  ol  duwiau  dî- 
eithr,  i'w  gwasanaethu,  ac  i  ym- 
grymmu  iddynt ;  ac  na  lidiwch  fi 
â  gweithredoedd  eich  dwylaw,  ac 
ni  wnaf  niwed  i  chwi. 

7  Er  hynny  ni  wrandawsoch  amaf, 
medd  yr  Arglwydd,  fel  y  digiech 
fi  â  gweithredoedd  eich  dwylaw,  er 
drwg  i  chwi  eich  hunain. 

8  IT  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed 
Arglwydd  y  lluoedd,  0  herwydd 
na  wrandawsoch  ar  fy  ngeiriau, 

9  Wele,  mi  a  anfonaf  ac  a  gym- 
meraf  ^holl  deuluoedd  y  gogledd, 
medd  yr  Arglwydd,  a  Nebuchod- 
onosor  brenhin  Babilon,  ^fy  ngwas, 
a  mi  a'u  dygaf  h^vynt  yn  erbyn  y 
wlad  hon,  ac  yn  erbyn  ei  phreswyl- 
wyr,  ac  yn  erbyn  yr  holl  genhedl- 
oedd hyn  oddi  amgylch;  difrodaf 
hwynt  hefyd,  a  ^gosodaf  hwynt  yn 
syndod,  ac  yn  cliwibaniad,  ac  yn 
anrhaith  tragywyddol. 

10  Paraf  hefyd  i  ^  lais  hyfrydwch, 
ac  i  lais  Uawenydd,  i  lais  y  priod- 
fab,  ac  i  lais  y  briod-ferch,  i  swn  y 
meini  mehnau,  ac  i  lewyrch  y  can- 
hwyllau,  ^  ballu  ganddynt. 

11  A'r  holl  dir  hwn  fydd  yn  d(îi- 
fíaethwch,  ac  yn  syndod ;  a'r  cen- 
hedloedd  hyn  a  wasanaethant  fren- 
hin  Babilon  ddeng  mlynedd  a  thri 
ugain. 

12  A  'phan  gyfla^vner  deng  *  mlyn- 
edd a  thri  ugain,  myfi  a  ymwelaf 
a  brenhin  Babilon,  ac  a'r  genedl 
honno,  medd  yr  Arglwydd,  am  eu 
hanwiredd,  ac  â  gwlad  y  Caldeaid ; 
a  mi  ^a'i  gwnaf  hi  yn  anghyfan- 
nedd  tragywyddol. 

13  Dygaf  hefyd  ar  y  wlad  honno 
fy  holl  eiriau,  y  rhai  a  leferais  i  yn 
ei  herbyn,  sejf  cwbl  ag  sydd  ysgrif- 
enedig  yn  y  llyfr  hwn ;  yr  hyn  a 
brophwydodd  Jeremiah  yn  erbyn 
yr  holl  genhedloedd. 

14  Canys  'ccnhedloedd  lawer  a 
brenhinoedd  mawrion  a  fynnant 
wasanaeth  ganddynt  hwythau:  a 
mi  a  dalaf  iddynt  yn  ol  eu  gweith- 
redoedd, ac  yn  ol  gwaith  eu  dwy- 
law eu  hun. 

15  1Í  Canys  fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd,  Duw  Israel,  wrthyf  fi ; 
Cymmer  ""phiol  win  y  digofaint  yma 
o'm  Haw,  a  dod  hi  i'w  hyfed  i'r  holl 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

606. 


e  pen.  1. 15. 


r  pen.  27.  6. 
a  43.  10. 
Edrych 
Es.  44.  28. 
a45. 1. 
pen.  40.  2. 


e  pen.  18. 16. 


h  Es.  24.  7. 

pen.  7.  34. 

a  16.  9. 

Ezec.  26. 

13. 

Hos.  2. 11. 

Dat.  18. 23. 
SHeb. 

fethu,  neu. 


i  2  Chron. 

36.  21,  22. 

Ez>-a  1. 1. 

pen.  29. 10. 

Dan.  9.  2. 
*  Dechrou 

cylch  Co6. 

2  Bren.  24. 

1. 

Diweddu 

cylch  536. 

Ezra.  L  1. 
k  Es.  13. 19. 

a  14.  23. 

a21.  L 

a  47. 1. 

pen.  50. 40. 

a  51.  25. 


1  pen.  27.  7. 


■n  Job  21. 20. 
Ps.  75.  8. 

Es.  51. 17. 


a  dymchweliad 


JEREMIAH,  XXVI. 


amryw  deyrnasoedd. 


Cyn 

CKIST 

Cylch 

606. 

n  Ezec.  23. 
34. 
Nah.  3.  11. 


0  pen.  4G.  2, 
25. 


P  pen.  47. 1, 
5,7. 


^Edrych 
Es.  20. 1. 

r  pen.  49.  7, 
&c. 

•  pen.  48. 1. 

t  pen.  49. 1. 

n  pen.  47.  4. 

4  Neu,  y 
wlad  sydd 
ar  Ian  y 
môr. 

X  pen.  49. 
2a 

T  pen.  49.  8. 

B  Heb.  a 
dorrwyd 
ymaith  i 
gonglau, 
neu,  a  Mtr- 
rwyd  cyr- 
rau  eu 
gwallt ; 
pen.  9.  26. 

«Edrych 
ad.  20. 
pen.  49.  31. 
a  50.  37. 
Ezec.  30.5. 

»  pen.  49. 
34. 


i»  pen.  51. 41. 


c  Hab.  2.  IG. 
í  Es.  51. 21. 
a  63.  6. 


e  Diar.  11. 
31. 

Sen.  49. 12. 
Izec.  9.  6. 
Obad.  16. 
liuc  23.  31. 
1  Petr  4. 
17. 


genliedloedd  y  rhai  jr  -wyf  yn  dy 
anfon  attynt. 

16  A  "  hwy  a  yfaiit,  ac  a  frawych- 
ant,  ac  a  wallgofant,  o  lierwydd  y 
cleddyf  yr  h^vîl  a  anfonaf  yn  eu 
plith. 

17  Yna  mi  a  gymmerais  y  phiol 

0  law  yr  Arglwydd,  ac  a'i  rhodd- 
ais  iV  liyfed  i'r  lioll  genliedloedd 
y  rhai  yr  anfonasai  yr  Arglwydd 
fi  attynt : 

18  I  Jerusalem,  ac  i  ddinasoedd 
Judah,  ac  i'w  brenhinoedd,  ac  iV 
thywysogion  :  i'w  gwneuthur  hwynt 
yn  ddiffaetliwch,  yn  syndod,  yn 
chwibaniad,  ac  yn  feUdith,  fel  y 
mae  heddyw ; 

19  °  I  Pharaoh  brenhin  yr  Aipht, 
ac  i'w  weision,  ac  i'w  dywysogion, 
ac  i'w  holl  bobl ; 

20  Ac  i'r  holl  bobl  gymmysg,  ac  i 
holl  frenhinoedd  gwlad  us,  a  p  holl 
frenhinoedd  gwlad  y  Philistiaid,  ac 

1  Ascalon,  ac  Azzah,  ac  Ecron,  a 
•1  gweddill  Asdod ; 

21  'I  Edom,  a  *Moab,  a  meibion 
*  Ammon ; 

22  I  holl  fi-enhinoedd  "^  Tyrus  hef- 
yd,  ac  i  holl  frenhinoedd  Sidon,  ac 
i  frenhinoedd  *yr  ynysoedd  y  rhai 
sydd  dros  ^  y  môr ; 

23  I  y  Dedan,  a  Thema,  a  Buz ; 
ac  i  bawb  ^  o'r  cyrrau  eithaf ; 

24  Ac  i  holl  frenhinoedd  Arabia, 
ac  i  holl  frenhinoedd  "^  y  bobl  gym- 
mysg, y  rhai  sydd  yn  trigo  yn  yr 
anialwch ; 

25  Ac  i  holl  frenhinoedd  Zimri, 
ac  i  holl  frenhinoedd  ^Elam,  ac  i 
holl  frenhinoedd  y  Mediaid  ; 

26  Ac  i  holl  frenhinoedd  y  go- 
gledd,  agos  a  phell,  bob  un  gyd  â'u 
gilydd;  ac  i  holl  deyrnasoedd  y 
byd,  y  rhai  sydd  ar  wyneb  y  ddae- 
ar :  a  brenhin  ^  Sesach  a  ŷf  ar  eu 
hoi  hwynt. 

27  A  thi  a  ddywedi  wrthynt,  Fel 
hyn  y  dywed  Arglwydd  y  lluoedd, 
Duw  Israel ;  •=  Yfwch  a  ^  meddwch, 
a  ch^vydwch,  a  syrthiwch,  ac  na 
chyfodwch,  o  herwydd  y  cleddyf 
yr  h^Ti  a  anfonwyf  i'ch  plith. 

28  Ac  OS  gwrthodant  dderbyn  y 
phiol  o'th  law  di  i  yfed,  yna  y  dy- 
wedi  wrthynt,  Fel  hyn  y  dywed  Ar- 
glwydd y  lluoedd,  Diau  yr  yfwch  : 

29  Cauys  wele  *fi  yn  dechreu 
drygu  y  ddinas  y  gelwir  fy  enw 
arni,  ac  a  ddiengwch  chwi  yn  ddi- 
gerydd  ?  Na  ddiengwch ;  canys  yr 
ydwyf  fi  yn  galw  am  gleddyf  ar 

725 


holl  drigolion  y  ddaear,  medd  Ar- 
glwydd y  lluoedd. 

30  Am  hynny  prophwyda  yn  eu 
herbyn  yr  holl  eiriau  hyn,  a  dy- 
wed wrthynt,  *^Yr  Arglwydd  oddi 
uchod  a  rua,  ac  a  rydd  ei  lef  o 
drigle  ei  sancteiddrwydd ;  gan  ruo 
y  rhua  efe  ar  ei  drigle;  ^bloedd, 
fel  rhai  yn  sathru  grawmvin,  a 
rydd  efe  yn  erbyn  holl  breswylwyr 
y  ddaear. 

31  Daw  twrf  hyd  eithafoedd  y 
ddaear ;  canys  y  mae  cŵyn  rhwng 
yr  Arglwydd  a'r  cenhedloedd :  efe 
a  ymddadleu  â  phob  cnawd,  y  dryg- 
ionus  a  ddyiy  efe  i'r  cleddyf,  medd 
yr  Arglwydd. 

32  Fel  hyn  y  dywed  Arglwydd 
y  lluoedd  ;  Wele  ddrwg  yn  myned 
allan  o  genedl  at  genedl,  a  ^  chor- 
wynt  mawr  yn  cyfodi  o  ystlysau  y 
ddaear. 

33  A  Uaddedigion  yr  Aeglwydd 
a  fyddant  y  dwthwn  hwnnw  or 
naill  gwrr  i'r  ddaear  hyd  y  cwrr 
arall  i'r  ddaear :  ni  ^  alerir  dros- 
tynt,  ac  nis  cesglir,  ac  nis  cleddir 
hwynt ;  fel  tommen  y  byddant  ar 
wyneb  y  ddaear. 

34 1  ^Udwch,  fugeiliaid,  a  gwaedd- 
wch  ;  ac  ymdreigiwch  mewn  Uudw, 
ch\YÌ  flaenoriaid  y  praidd :  canys 
cyflawnwyd  ^  dyddiau  eich  lladded- 
igaeth  a'ch  gwasgarfa;  a  chwi  a 
syrthiwch  fel  llestr  dymunol. 

35  Metha  gan  y  bugeiliaid  ifoi,  a 
chan  flaenoriaid  y  praidd  ddiangc. 

36  Clywir  Uef  gwaedd  y  bugeil- 
iaid, ac  udfa  blaenoriaid  y  praidd  : 
canys  yr  Arglwydd  a  anrheith- 
iodd  eu  porfa  hwynt. 

37  A'r  anneddau  heddychlawn  a 
ddryllir,  gan  lid  digofaint  yr  Ar- 
glwydd. 

38  Efe  a  wrthododd  ei  loches,  fel 
cenaw  Hew :  canys  y  mae  eu  tir  yn 
''^anghyfannedd,  gan  lid  y  gorthrym- 
mwr,  a  chan  lid  ei  ddigofaint  ef. 

PENNOD  XXVI. 

1  Jeremiah,  trwy  addewidion  a  hygythioii,  yn 
annog  y  holl  i  edifeirwch  :  8  a'i  ddal  ef  am 
hynny,  10  a'i  ddwyn  ger  bron.  12  Ei  atteb 
ef  drosto  ei  hun ;  16  a'ifarnu  yn  dd'ieuog, 
trwy  esampl  Micliah,  20  ac  Uriah,  24  a 
Ihrwy  ofal  Ahicam. 

YN  nechreu  teyrnasiad  Jehoia- 
cim  mab  Josiah  brenhin  Ju- 
dah, y  daeth  y  gair  hwn  oddi  ^^Tth 
yr  Arglavydd,  gan  ddywedyd, 

2  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd, 
Saf  y'nghyntedd  tŷ  yr  Arglwydd, 
a  llefara  wrth  holl  ddinasoedd  Ju- 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

606. 


f  Joel  3. 16. 
Amos  1. 2. 


e  Es.  16.  9. 
pen.  48. 33. 


t  pen.  23. 19. 
a  30.  23. 


i  pen.  IC.  4. 


k  pen.  4.  8. 
a  6.  26. 


6  Ileb.  eich 
dyddiau  i 
laddedig- 
aelh. 


7  Heb. 

anghyf- 
annedd- 
dra. 


Diweddu 
610, 

Dechreu 
609. 


Dal  Jeremiali. 


JEREMIAH,  XXVI. 


Eifarnu  yn  dâJieiiog. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

609. 

»  Act.  20. 
27. 


b  pen.  18. 8. 


c  pen.  7. 13, 
2.5.  a  11.  7. 
a  25.  3. 


<•  1  Sam.  4. 
10. 
Ps.  78.  60. 

Îien.  7. 12, 
1 


•  pen.  7.  3. 


dah,  y  rhai  a  ddel  i  addoli  i  dŷ  yr 
Arglwydd,  yr  hoU  eiriau  a  or- 
chymynwyf  i  ti  eu  Uefaru  wrthynt ; 
*  na  attal  air : 

3  I  edrych  a  wrandawant,  ac  a 
ddychwelant  bob  un  o'i  ffordd 
ddrwg  ;  fel  ^  yr  edifarhâwyf  finnau 
am  y  drwg  a  amcenais  ei  wneuth- 
ur  iddynt,  am  ddrygioni  eu  gweith- 
redoedd. 

4  A  dywed  wrthynt,  Fel  hyn  y  dy- 
wed  yr  Arglwydd  ;  Oni  wrandêwch 
arnaf  i  rodio  yn  íý  nghyfraith,  yr 
hon  a  roddais  ger  eich  bron, 

5  I  wrandaw  ar  eiriau  fy  ngweis- 
iou  y  prophwydi,  "  y  rhai  a  anfonais 
attoch,  gan  godi  yn  fore,  ac  anfon, 
ond  ni  wrandawsoch  chwi ; 

6  Yna  y  gwnaf  y  tŷ  hwn  fel  ^  Si- 
loh,  a'r  ddinas  hon  a  wnaf  yn  fell- 
dith  i  holl  genhedloedd  y  ddaear. 

7  Yr  oiFeiriaid  hefyd,  a'r  pro- 
phwydi, a'r  holl  bob!  a  glywsant 
Jeremiah  yn  Uefaru  y  geiriau  hyn 
yn  nhŷ  yr  Arglwydd. 

8  11  A  phan  ddarfu  i  Jeremiah 
lefaru  yr  hyn  oU  a  orchymynasai 
yr  Arglwydd  ei  ddywedyd  wrth 
yr  holl  bobl;  yna  yr  oiFeiriaid,  a'r 
prophwydi,  a'r  holl  bobl  a'i  dalias- 
ant  ef,  gan  ddywedyd,  Ti  a  iyddi 
farw  yn  ddiau. 

9  Paham  y  prophwydaist  yn  enw 
yr  Arglwydd,  gan  ddywedyd,  Fel 
Siloh  y  bydd  y  tŷ  hwn,  a'r  ddinas 
hon  a  wneir  yn  anghyfannedd  heb 
breswyliwr?  Felly  ymgasglodd  yr 
hoU  bobl  yn  erbyn  Jeremiah  yn 
nhŷ  yr  Arglwydd, 

10  IF  Pan  glybu  tywysogion  Judah 
y  geiriau  hyn,  yna  hwy  a  ddaeth- 
ant  i  fynu  o  dŷ  y  brenhin  i  dŷ 
yr  Arglwydd,  ac  a  eisteddasant 
ar  ddrws  porth  newydd  tŷ  yr  Ar- 
glwydd. 

11  Yna  yr  offeiriaid  a'r  prophwydi 
a  lefarasant  Avrth  y  tywysogion,  ac 
wrth  yr  holl  bobl,  gan  ddywedyd. 
Barn  marwolaeth  sydd  ddyledus  i'r 
gwr  hwn :  canys  efe  a  brophwyd- 
odd  yn  erbyn  y  ddinas  hon,  megis 
y  clywsoch  â'ch  clustiau. 

12  1Í  Yna  y  Uefarodd  Jeremiah 
wrth  yr  holl  dywysogion,  ac  wrth 
yr  holl  bobl,  gan  ddywedyd,  Yr 
Arglwydd  a'm  hanfonodd  i  bro- 
phwydo  yn  erbyn  y  tŷ  hwn,  ac  yn 
erbyn  y  ddinas  hon,  yr  holl  eiriau 
a  glywsoch. 

13  Gan  hynny  *gwellhêwch  yn 
awr    eich    ffyrdd   a'cli    gweithred- 

726 


oedd,  a  gwrandêwch  ar  lais  yr  Ar- 
glwydd eich  Duw;  ac  fe  ^a  edif- 
arhâ  yr  Arglwydd  am  y  drwg  a 
lefarodd  efe  i'ch  erbyn, 

14  Ac  am  danaf  fi,  wele  fi  yn 
eich  dwylaw  ;  gAvnewch  i  mi  fel  ^  y 
gweloch  yn  dda  ac  yn  uuiawn, 

15  Ond  gwybyddwch  yn  sicr,  os 
chwi  a'm  Uadd,  eich  bod  yn  dwyn 
gwaed  gwirion  arnoch  eich  hunain, 
ac  ar  y  ddinas  hon,  ac  ar  ei  thrig- 
olion :  canys  mewn  gwirionedd  yr 
Arglwydd  a'm  hanfonodd  attoch 
i  lefaru,  ^  lie  y  dywech,  yi*  holl  eir- 
iau hyn. 

16  ÌÍ  Yna  y  tywysogion,  a'r  holl 
bobl,  a  ddywedasant  wrth  yr  offeir- 
iaid a'r  prophwydi,  M  haeddai  y 
gwr  h^vn  farn  marwolaeth :  canys 
yn  enw  yr  Arglwydd  ein  Duw  y 
llefarodd  efe  wrthym. 

17  Yna  rhai  o  henuriaid  y  wlad  a 
godasant,  ac  a  lefarasant  wrth  holl 
gynnulleidfa  y  bobl,  gan  ddywedyd, 

18  s  Michah  y  Morasthiad  oedd  yn 
prophwydo  yn  nyddiau  Hezeciah 
brenhin  Judah,  ac  efe  a  lefarodd 
wrth  holl  bobl  Judah,  gan  ddywed- 
yd, Fel  hyn  y  dywed  Arglwydd  y 
lluoedd  ;  ^  Sion  a  erddir  fel  maes,  a 
Jerusalem  a  iydd  yn  garneddau,  a 
mynydd  y  tŷ  yn  uchelfeydd  i  goed, 

19  A  roddodd  Hezeciah  brenhin 
Judah,  a  holl  Judah,  ef  i  farwol- 
aeth?  oni  ofnodd  efe  yr  Arglwydd, 
ac  oni  weddiodd  efe  ger  bron  yr 
Arglwydd,  fel  yr  edifarhaodd  yr 
Arglwydd  am  y  drwg  a  draeth- 
asai  efe  yn  eu  herbyn?  Fel  hyn 
y  gwnaem  ddrwg  mawr  yn  erbyn 
ein  heneidiau. 

20  Ac  yr  oedd  hefyd  wr  yn  pro- 
phwydo yn  enw  yr  Arglwydd, 
Uriah  mab  Semaiah,  o  Ciriath- 
jearim,  yr  hwn  a  brophwydo.dd 
yn  erbyn  y  ddinas  hon,  ac  yn 
erbyn  y  wlad  hon,  yn  ol  hoU  eir- 
iau Jeremiah, 

21  A  phan  glywodd  y  brenhin 
Jehoiacim,  a'i  holl  gedyrn,  a'r  holl 
dywysogion,  ei  eiriau  ef,  y  bren- 
hin a  geisiodd  ei  ladd  ef:  ond 
pan  glywodd  Uriah,  efe  a  ofaodd, 
ac  a  ffodd,  ac  a  aeth  i'r  Aipht. 

22  A'r  brenhin  Jehoiacim  a  an- 
fonodd  wŷr  i'r  Aipht,  sef  Elnath- 
an  mab  Achbor,  a  gwŷr  gyd  âg 
ef  i'r  Aipht : 

23  A  hwy  a  gyrchasant  Uriah  all- 
an  o'r  Aipht,  ac  a'i  dygasant  ef 
at  y  brenhin  Jehoiacim,  yr  hwn  a'i 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

603. 

i  ad.  19, 


2  Heb.  y 
mne  yn 
dda  c  yn 
ttniawn  yn 
eich  golwg. 


3  Heb. 
yn  eich, 
clustiau. 


6  Mlc.  1. 1. 

Cylch 

710. 


h  Mic.  3.  U. 


Cylch 


Yr  arwydd  o 


JEREMIAH,  XXVII. 


riuymau  ac  leuau. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
609. 

4Heb. 

mcibion  y 

hobl 
i  2  Bren.  22. 

12,14. 


Cylch 
598. 


2  Nen, 
ieuau. 


Í  Neu,  am. 


«  Dan.  4. 17, 
25,32. 


b  pen.  25. 9. 

a  43. 10. 
c  pen.  28. 14. 

Daii.2.3& 


dpeii.25.12. 


«Heb. 
breudd- 
wydion. 


lladdodd  ef  â'r  cleddyf,  ac  a  fwriodd 
ei  gelain  ef  i  feddau  *  y  cyfFrediii. 

24  Eithr  Haw  'Ahicam  mab  Sa- 
phan  oedd  gyd  â  Jeremiah,  fel  na 
roddwyd  ef  i  law  y  bobl  i'w  ladd. 

PENNOD  XXVII. 

1  Ban  rith  rhwymau  ac  ieuau,  y  mae  yn  pro- 
pJnoyclo  y  darostyngid  dan  Nebuchodonosor  y 
brenhinoedd  oedd  gymmydogion  iddo.  8  Y 
mae  yn  eu  hannog  i  ymrôi,  ac  va  chredent 
y  gaurhrophwydi.  12  Y  mae  yn  gwneuthur 
yr  un  peth  i  Sedec'iah :  19  yn  darogan  y 
dygid  yr  hyn  a  adawsid  d'r  llestri  i  Babilon, 
ac  y  byddent  yno  liyd  ddydd  yr  ymweliad. 

YN  nechreu  teyrnasiad  Jelioi- 
acim  mab  Josiah  brenhin  Ju- 
dah,  y  daeth  y  gair  liwn  at  Jere- 
miah oddi  wrth  yr  Arglwydd,  gan 
ddywedyd, 

2  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
wrthyf,  Gwna  i  ti  rwymau  a  ^gef- 
ynnau,  a  dod  hwynt  am  dy  wddf ; 

3  Ac  anfon  hwynt  at  frenhin  E- 
dom,  ac  at  frenhin  Moab,  ac  at  fren- 
hin meibion  Ammon,  ac  at  frenhin 
Tyrus,  ac  at  frenhin  Sidon,  yn  Haw 
y  cenhadau  a  ddelo  i  Jerusalem  at 
Sedec'iah  brenhin  Judah ; 

4  A  gorchymyn  iddynt  ddywedyd 
wrth  eu  harglwyddi,  Fel  hyn  y  dy- 
wed Arglwydd  y  Uuoedd,  Duw 
Israel ;  Fel  hyn  y  dywedwch  ^  wrth 
eich  arglwyddi ; 

5  Myfi  a  wneuthum  y  ddaear,  y 
dyn  a'r  anifail  sydd  ar  wyneb  y 
ddaear,  â'm  grym  mawr,  ac  â'm 
braich  estynedig,  ac  ^a'ît  rhoddais 
hwynt  i'r  neb  y  gwelais  yn  dda. 

6  Ac  yn  awr  mi  a  roddais  yr  hoU 
diroedd  hyn  yn  Haw  Nebuchodo- 
nosor brenhin  Babilon,  ^  fy  ngwas  ; 
a  mi  a  roddais  hefyd  "  anifeiliaid 
y  maes  i'w  wasanaethu  ef. 

7  A'r  holl  genhedloedd  al  gwas- 
anaethant  ef,  al  fab,  a  mab  ei  fab, 
•^nes  dyfod  gwir  amser  ei  wlad  ef; 
yna  cenhedloedd  lawer  a  brenhin- 
oedd mawrion  a  fynnant  wasanaeth 
ganddo  ef. 

8  Ond  y  genedl  a'r  deyrnas  nis 
gwasanaetho  ef,  sef  Nebuchodo- 
nosor brenhin  Babilon,  a'r  rhai  ni 
roddant  eu  gwddf  dan  iau  brenhin 
Babilon ;  a'r  cleddyf,  ac  â  newyn, 
ac  â  haint,  yr  ymwelaf  a'r  genedl 
honno,  medd  yr  Arglwydd,  nes  i 
mi  eu  difetha  hwynt  trwy  ei  law 
ef. 

9  Am  hynny  na  wrandêwch  ar 
eich  prophwydi,  nac  ar  eich  dewin- 
iaid,  nac  ar  eich  "^  breuddwydwyr, 
nac  ar  eich  hudolion,  nac  ar  eich 


swynyddion,  y  rhai  sydd  yn  llef- 
aru  wrthych,  gan  ddywedyd,  Nid 
rhaid  i  chwi  wasanaethu  brenhin 
Babilon : 

10  Canys  celwydd  y  mae  y  rhai 
hyn  yn  ei  brophwydo  i  chwi,  i'ch 
gyrru  chwi  ym  mhell  o'ch  gwlad, 
ac  fel  y  bwriwn  chwi  ymaith,  ac  y 
methoch. 

11  Ond  y  genedl  a  roddo  ei  gwddf 
dan  iau  brenhin  Babilon,  ac  a'i 
gwasanaetho  ef,  y  rhai  hynny  a 
adawaf  fi  yn  eu  gwlad  eu  hun, 
medd  yr  Arglwydd  ;  a  hwy  a1 
llafuriant  hi,  ac  a  drigant  ynddi. 

12  1  Ac  mi  a  leferais  wrth  Sede- 
ciah  brenhin  Judah  yn  ol  yr  holl 
eiriau  hyn,  gan  ddywedyd,  Rhodd- 
wch  eich  gwarrau  dan  iau  brenhin 
Babilon,  a  gwasanaethwch  ef  a'i 
bobl,  fel  y  byddoch  byw. 

13  Paham  y  byddwch  feirw,  ti 
a'th  bobl,  trwy  y  cleddyf,  trwy  new- 
yn, a  thrwy  haint,  fel  y  dyM^edodd 
yr  Arglwydd  yn  erbyn  y  genedl 
ni  wasanaethai  brenhin  Babilon  ? 

14  Am  hynny  na  wrandêwch  ar 
eiriau  y  prophwydi  y  rhai  a  lefar- 
ant  wrthych,  gan  ddywedyd,  Nid 
rhaid  i  chwi  wasanaethu  brenhin 
Babilon :  canys  *  y  maeiit  yn  pro- 
phwydo  celwydd  i  chwi. 

15  O  herwydd  nid  myfi  a'u  han- 
fonodd  hwynt,  medd  yr  Arglwydd  ; 
er  hynny  hwy  a  brophwydant  yn 
fy  enw  ar  gelwydd,  fel  y  gyrrwn 
chwi  ymaith,  ac  y  darfyddai  am 
danoch  chwi,  a'r  prophwydi  sydd 
yn  prophwydo  i  chwi. 

16  Myfi  a  leferais  hefyd  wrth  yr 
offeiriaid,  a'r  holl  bobl  hyn,  gan 
ddywedyd,  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd ;  Na  wrandêwch  ar  eiriau 
eich  prophwydi,  y  rhai  sydd  yn 
prophwydo  i  chwi,  gan  ddywedyd, 
Wele,  niestri  tŷ  yr  Arglwydd  a 
ddygir  yn  eu  hoi  o  Babilon  bellach 
ar  frys  ;  canys  celwydd  y  maent  yn 
ei  brophwydo  i  chwi. 

17  Na  wrandêwch  arnynt ;  gwas- 
anaethwch chwi  frenhin  Babilon, 
a  byddwch  fyw :  paham  y  byddai 
y  ddinas  hon  yn  ddififaethwch  ? 

18  Ond  OS  prophwydi  ydynt  hwy, 
ac  od  ydyw  gair  yr  Arglwydd  gyd 
â  hwynt,  eiriolant  yr  awr  hon  ar 
Arglwydd  y  Uuoedd,  nad  elo  y 
llestri  a  adawyd  yn  nhŷ  yr  Ar- 
glwydd, ac  yn  nhŷ  brenhin  Judah, 
ac  yn  Jerusalem,  i  Babilon. 

19  1Í  Canys  fel  hyn  y  dywed  Ar- 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

598. 


598. 


8  pen.  14. 14. 
a  23.  21. 
a  29.  8. 


t  pen.  23.  3. 


nzi 


Gau-hrophwydoUaetli 


JEREMIAH,  XXVIII.        Hanamah,  cl  i farwolaeth. 


Cyn 
CEIST 

593. 


6  2  Bren. 
24. 14,  15. 
pen.  24.  L 


h  2  Bren. 

25.13. 

2  Chron. 

36.18. 
•  2  Chron. 

3C.  21. 

pen.  29. 10. 
k  Ezra  L  7. 

a  7. 19. 


Cylch 

596. 


•pen.  27. 16. 
2  Heb.  Ac 

ettoddwy 


GLWYDD  y  lluoedd,  am  y  colofnau, 
ac  am  y  môr,  ac  am  yr  ystolion, 
ac  am  y  rhan  arall  o'r  llestri  a 
adawyd  yn  y  ddinas  hon, 

20  Y  rhai  ni  ddug  JSTebuchodo- 
nosor  brenhin  Babilon  ymaith,  pan 
egaethgludodd  efe  Jechoniah,  mab 
Jehoiacim  brenhin  Judah,  o  Jeru- 
salem i  Babilon,  a  holl  bendefigion 
Judah  a  Jerusalem ; 

21  lë,  fel  hyn  y  dywed  Arglwydd 
y  lluoedd,  Duw  Israel,  am  y  llestri 
a  adawyd  yn  nhŷ  yr  Arglwydd, 
ac  yn  nhŷ  brenhin  Judah  a  Jeru- 
salem ; 

22  ^Hwy  a  ddygir  i  Babilon,  ac 
yno  y  byddant  hyd  y  dydd  'yr  ym- 
welwyf  â  hwynt,  medd  yr  Ar- 
glwydd :  yna  •"  y  dygaf  hwynt  i 
iynu,  ac  y  dychwelaf  hwynt  i'r  lie 
hwn. 

PENNOD  XXVIII. 

1  Eananiah  yn  gau-hrophwydo  y  dychwelai 
y  llestri  yn  eu  hoi,  a  Jechoniah  hefyd. 
5  Jeremiah  yn  dymuno  hod  hynny  yn  wir, 
ac  yn  dangos  mai  y  diwedd  a  ddengys  pa 
rai  sydd  wir  hrophwydi.  10  Hanamah  yn 
torri  iau  Jeremiah.  12  Jeremiah  yn  darogan 
iau  haiarn,  15  a  marwolaeth  Hanamah. 

AC  yn  y  flwyddyn  honno,  yn 
nechreu  teyrnasiad  Sedeciah 
brenhin  Judah,  yn  y  bedwaredd 
flwyddyn,  ar  y  pummed  mis,  y  llef- 
arodd  Hananiah  mab  Azur  y  pro- 
phwyd,  yr  hwn  oedd  o  Gibeon, 
wrthyf  fi  yn  nhŷ  yr  Arglwydd, 
y'ngŵydd  yr  oifeiriaid  a'r  holl  bobl, 
gan  ddywedyd, 

2  Fel  hyn  y  dywed  Arglwydd 
y  Uuoedd,  Duw  Israel,  gan  ddy- 
wedyd, Myfi  a  dorrais  iau  brenhin 
Babilon. 

3  '^^O  fewn  yspaid  dwy  flynedd 
myfi  a  ddygaf  drachefti  i'r  He  hwn 
holl  lestri  tŷ  yr  Arglwydd,  y  rhai 
a  gymmerth  Nebuchodonosor  bren- 
hin Babilon  ymaith  o'r  lie  hwn,  ac 
a'u  dug  i  Babilon  ; 

4  Ac  mi  a  ddygaf  Jechoniah  mab 
Jehoiacim  brenhin  Judah,  a  holl 
gaethglud  Judah,  y  rhai  a  aethant 
i  Babilon,  drachefn  i'r  lie  hwn, 
medd  yr  Arglwydd;  canys  mi  a 
dorraf  iau  brenhin  Babilon. 

5  1Í  Yna  Jeremiah  y  prophwyd  a 
ddywedodd  wrth  Hananiah  y  pro- 
phw^yd,  y'ngŵydd  yr  oifeiriaid,  ac 
y'ngŵydd  yr  holl  bobl,  y  rhai  oedd 
yn  sefyll  yn  nhŷ  yr  Arglwydd  ; 

6  lë,  y  prophwyd  Jeremiah  a  ddy- 
wedodd, Amen,  poed  felly  y  gwnelo 
yr  Arglwydd  :    yr  Arglwydd  a 

728 


gyflawno  dy  eiriau  di,  y  rhai  a 
brophwydaist,  am  ddwyn  drachefn 
lestri  tŷ  yr  Arglwydd,  a'r  holl 
gaethglud,  o  Babilon  i'r  He  hwa. 

7  Etto,  gwrando  di  yi*  awr  hon 
y  gair  yma,  yr  hwn  a  lefaraf  fi 
^Ue  y  clywech  di,  a  lie  clywo  yr 
hoUbobl; 

8  Y  prophwydi  y  rhai  a  fuant 
o'm  blaen  i,  ac  o'th  flaen  dithau 
erioed,  a  brophwydasant  yn  erbyn 
gwledydd  lawer,  ac  yn  erbyn  teyrn- 
asoedd  mawrion,  am  ryfel,  ac  am 
ddrygfyd,  ac  am  haint. 

9  ^Y  prophwyd  a  brophwydo  am 
heddwch,  pan  ddêl  gair  y  prophwyd 
i  ben,  yr  adnabyddir  y  prophwyd, 
mai  yr  Arglwydd  a'i  hanfonodd 
of  mewn  gwirionedd. 

10  %  Yna  Hananiah  y  prophwyd 
a  gymmerodd  *=  y  gefyn  oddi  am 
wddf  Jeremiah  y  prophwyd,  ac  a'i 
torrodd  ef. 

11 A  Hananiah  a  lefarodd  y'ngŵydd 
yr  holl  bobl,  gan  ddywedyd,  Fel 
hyn  y  dywed  yr  Arglwydd;  Y 
modd  hyn  y  torraf  fi  iau  Nebuchod- 
onosor  brenhin  Babilon  o  fewn  ys- 
paid dwy  flynedd  "^oddi  ar  warr  pob 
cenedl.  A  Jeremiah  y  prophwyd  a 
aeth  i  fíbrdd. 

12  1Í  Yna  y  daeth  gair  yr  Ar- 
glwydd at  Jeremiah  y  prophwyd, 
wedi  i  Hanamah  y  prophwyd  dorri 
y  gefyn  oddi  am  wddf  y  proph^vyd 
Jeremiah,  gan  ddywedyd, 

13  Dos  di,  a  dyAved  i  Hananiah, 
gan  ddywedyd,  Fel  hyn  y  dywed 
yr  Arglwydd  ;  Gefynnau  pren  a 
dorraist  ti ;  ond  ti  a  wnei  yn  eu 
He  hwynt  efynnau  o  haiarn. 

14  Canys  fel  hyn  y  dywed  Ar- 
glwydd y  Uuoedd,  Duw  Israel; 
*  Rhoddaf  iau  o  haiarn  ar  warr  yr 
holl  genhedloedd  hyn,  fel  y  gwas- 
anaethont  Nebuchodonosor  brenhin 
Babilon,  a  hwy  a'i  gwasanaethant 
ef :  ^mi  a  roddais  hefyd  anifeiliaid 
y  maes  iddo  ef 

15  ^  Yna  Jeremiah  y  prophwyd  a 
ddywedodd  wrth  Hananiah  y  pro- 
phwyd, Gwrando  yn  awr,  Hananiah ; 
Ni  anfonodd  yr  Arglwydd  mo  hon- 
ot  ti ;  ond  yr  wyt  yn  peri  i'r  bobl 
hyn  ymddiried  mewn  celwydd. 

16  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd,  Wele,  mi  a'th  fwriaf 
di  oddi  ar  wyneb  y  ddaear  :  o  fewn 
y  flwyddyn  hon  y  byddi  farw,  ^o 
herwydd  i  ti  ddysgu  *gwrthryfel 
yn  erbyn  yr  Arglwydd. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
596. 


S  Heb.  yn 

dy  glustiau 
di,  &.C. 


t  Deut  18. 

22. 


c  pen.  27. 2. 


d  pen.  27.  7. 


e  Deut.  28. 
48. 


I  pen.  27.  6. 


e  Dent.  13. 
5. 

pen.  29. 32. 
4  Heb.  ÿm- 
adatoiad. 


Jeremiah  yn  anfon 


JEREMIAH,  XXIX 


llythyr  at  y  gaethglud. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

595. 


Cylch 
599. 


a  2  Bren. 
24. 12,  &c. 

2  Neu,  ea- 
nuchiaid. 


bad.  28. 


e  pen.  14. 14. 
a  23.  21. 
a  27. 15. 


17  Felly  Hananiah  y  prophwyd  a 
fu  farw  y  flwyddyn  honno,  yn  y 
seithfed  mis. 

PENNOD  XXIX. 

1  Jeremiah  yn  anfon  llythyr  at  y  rliai  oedd  yng 
nghaethiwed  Bahilon,  ar  fod  o  honynt  yn 
llonydd  yno ;  8  ac  na  clioelient  freuddwydion 
eu  prophwydi ;  10  ae  y  caent  ddychwelyd  yn 
eu  hoi  ym  mhen  deg  a  thri  ugain  o  flynydd- 
oedd.  15  Y  mae  yn  rhag-fynegi  dinystr  y 
lleill,  am  eu  hanufudd-dod:  20  ac  yn  dangos 
erchyll  ddiwedd  Ahab  a  Sedec'iah,  dau  bro- 
phwyd  celwyddog.  24  Semaiah  yn  ysgri/enu 
llythyr  yn  erbyn  Jeremiah :  30  a  Jeremiah 
yn  dangos  ei  /arnedigaeth  yntau. 

YMA  eiriau  y  llythyr  a  anfon- 
odd  Jeremiah  y  prophwyd  o 
Jerusalem  at  weddiU  henuriaid  y 
gaethglud,  ac  at  yr  offeiriaid,  ac 
at  y  prophwydi,  ac  at  yr  hoU  bobl 
y  rhai  a  gaethgludasai  Nebuchodo- 
nosor  o  Jerusalem  i  Babilon, 

2  (Wedi  myned  *Jechoniah  y 
brenhin,  a'r  freiihines,  a'r  -ystaf- 
ellyddion,  tywysogion  Judah  a  Je- 
rusalem, a'r  seiri  a'r  gofaint,  allan 
o  Jerusalem,) 

3  Yn  Haw  Elasah  mab  Saphan,  a 
Gemariah  mab  Hilciah,  y  rhai  a  an- 
fonodd  Sedeciah  brenhin  Judah  at 
Nebuchodonosor  brenhin  Babilon  i 
Babilon,  gan  ddywedyd, 

4  Fel  hyn  y  dywed  Aeglwydd 
y  Uuoedd,  Duw  Israel,  wrth  yr 
holl  gaethglud,  yr  hon  a  berais  ei 
chaethgludo  o  Jerusalem  i  Babilon ; 

5  ^Adeiledwch  dai,  a  phreswyl- 
iwch  ynddynt;  a  phlennwch  erddi, 
a  bwyttêwch  eu  fírwyth  hwynt. 

6  Cymmerwch  wragedd,  ae  yn- 
nillwch  feibion  a  merched ;  a  chym- 
merwch  wragedd  i'ch  meibion,  a 
rhoddwch  eich  merched  i  wŷr,  fel 
yr  esgoront  ar  feibion  a  merched, 
ac  yr  amlhaoch  chwi  yno,  ac  na 
leihaoch. 

7  Ceisiwch  hefyd  heddwch  y  ddin- 
as  yr  hon  y'ch  caethgludais  iddi,  a 
gweddiwch  ar  yr  Aeglwydd  drosti 
hi ;  canys  yn  ei  heddwch  hi  y  bydd 
heddwch  i  chwithau. 

8  1Í  O  herwydd  fel  hyn  y  dywed 
Aeglwydd  y  Uuoedd,  Duw  Israel ; 
Na  ''thwylled  eich  prophwydi  y  rhai 
sydd  yn  eich  mysg  chwi  mo  honoch, 
na'ch  dewiniaid ;  ac  na  wrandêwch 
ar  eich  breuddwydion  y  rhai  yr  yd- 
ych  chwi  yn  peri  eu  breuddwydio  : 

9  Canys  y  maent  hwy  yn  pro- 
phwydo  i  chwi  ar  gelwydd  yn  fy 
enw  i ;  ni  anfonais  i  mo  honynt, 
medd  yr  Aeglwydd. 


729 


10  1Í  0  herwydd  fel  hyn  y  dywed 
yr  Aeglwydd,  Pan  gyflawner  yn 
Babilon  "^ddeng  mlynedd  a  thri 
ugain,  yr  ymwelaf  â  chwi,  ac  a 
gyflawnaf  â  chwi  fy  ngair  daionus, 
trwy  eich  dwyn  chwi  drachefn  i'r 
He  hwn. 

11  Oblegid  myfi  a  wn  y  meddyl- 
iau  yr  wyf  fi  yn  eu  meddwl  am 
danoch  chwi,  medd  yr  Aeglwydd, 
meddyliau  heddwch  ac  nid  niwed, 
i  roddi  i  chwi  ^y  diwedd  yr  ydych 
chwi  yn  ei  ddisgwyl. 

12  Yna  y  ^gelwch  chwi  arnaf,  ac 
yr  ewch,  ac  y  gweddiwch  arnaf  fi, 
a  minnau  a'ch  gwrandawaf. 

13  *^  Ceisiwch  fi  hefyd,  a  chwi  a'm 
cewch,  pan  y'm  ceisioch  a'ch  holl 
galon. 

14  A  s  mi  a  adawaf  i  chwi  fy  nghael, 
medd  yr  Aeglwydd,  a  mi  a  ddy- 
chwelaf  eich  caethiwed,  ac  ''a'ch 
casglaf  chwi  o'r  holl  genhedloedd, 
ac  o'r  holl  leoedd  y  rhai  y'ch  gyr- 
rais  iddynt,  medd  yr  Aeglwydd; 
a  mi  a'ch  dygaf  chwi  drachefn  i'r 
He  y  perais  eich  caethgludo  chwi 
allan  o  hono. 

15  IT  0  herwydd  i  chwi  ddywedyd, 
Yr  Aeglwydd  a  gyfododd  bro- 
phwydi  i  ni  yn  Babilon ; 

16  Gwyhyddwch  mai  fel  hyn  y 
dywed  yr  Aeglwydd  am  y  brenhin 
sydd  yn  eistedd  ar  deyrn-gadair 
Dafydd,  ac  am  yr  holl  bobl  sydd 
yn  trigo  yn  y  ddinas  hon,  ac  am 
eich  brodyr  y  rhai  nid  aethant  all- 
an gyd  â  chwi  i  gaethglud  ; 

17  Fel  hyn  y  dywed  Aeglwydd 
y  Uuoedd,  Wele  fi  yn  anfon  arnynt 
'y  cleddyf,  a  newyn,  a  haint,  a  mi 
a'u  gwnaf  hwynt  fel  ''y  ffigj^s  brynt- 
ion,  y  rhai  ni  ellir  eu  bwytta,  rhag 
eu  drycced. 

18  A  mi  a'u  herlidiaf  hwynt  a'r 
cleddyf,  â  newyn,  ac  â  haint;  ac 
'  mi  a'u  rhoddaf  hwynt  i'w  symmud 
i  holl  deyrnasoedd  y  ddaear,  ""yn 
felldith,  ac  yn  chwithdra,  ac  yn 
chwibaniad,  ac  yn  warth,  ym  mysg 
yr  holl  genhedloedd  lie  y  gyrrais 
i  hwynt; 

19  Am  na  wrandawsant  ar  fy  ngeir- 
iau,  medd  yr  Aeglwydd,  y  rhai  a 
°  anfonais  i  attynt  gyd  â'm  gweision 
y  prophwydi,  gan  gyfodi  yn  fore, 
a'^í  hanfon;  ond  ni  wrandawech, 
medd  yr  Aeglwydd. 

20  1Í  Gan  hynny  gwrandêwch  air  yr 
Aeglwydd,  chwi  oil  o'r  gaethglud 
a  anfonais  o  Jerusalem  i  Babilon : 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
606. 

d  2  Chron. 
36.  21,  22. 
Ezra  1. 1. 
pen.  25. 12. 
a  27.  22. 
Dan.  9.  2. 


S  Heb. 

dditcedd  a 

diagwyV- 

iad, 
e  Dan.  9.  3, 

&c. 


fLef.  26.39, 
40,  &c. 
Deut.  30. 1, 
&c. 

B  Deut.  4.  7. 

Ps.  32.  6. 

a  46. 1. 

Es.  55.  6. 
h  pen.  23.  3. 


1  pen.  24. 10. 
k  pen.  21  8. 


1  Deut.  23. 

25. 

2  Chron. 

29.8. 

pen.  15.  4. 

a  24. 9. 

a  34. 17. 
m  pen.  42, 

18. 


1  pen.  25.  4. 
a  32.  33. 


Llythyr  Semaiah. 


JEREMIAH,  XXX 


Duiv  yn  cysuro 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

606. 


oEdrych 
Gen.  43. 20. 


P  pen.  23. 14. 


598. 
«neb. 
breudd- 
wydiwr. 


q  2  Bren.  9. 
11. 
Act.  26. 24. 

r  pen.  20. 2. 


«ad.  5. 


21  Fel  hyn  y  dywed  Arglwydd 
y  Uuoedd,  Duw  Israel,  am  Aliab 
mab  Colaiah,  ac  am  Sedeciah  mab 
Maaseiah,  y  rhai  sydd  yn  propliwydo 
celwydd  i  chwi  yn  fy  enw  1 ;  Wele, 
myfi  a'u  rhoddaf  hwynt  yn  Haw 
Nebuchodonosor  brenhin  Babilon, 
ac  efe  a'u  lladd  hwynt  y'ngŵydd 
eicli  llygaid  chwi. 

22  °A  hoU  gacthglud  Judah,  yr 
hon  sydd  yn  Babilon,  a  gymmerant 
y  rheg  lion  oddi  wrtliynt  hwy,  gan 
ddyAvedyd,  G^vneled  yr  Arglwydd 
dydi  fei  Sedeciah  ac  fel  Ahab,  y 
rhai  a  rostiodd  brenhin  Babilon 
wrth  y  tan ; 

23  Am  Piddynt  wneuthur  ysgel- 
erder  yn  Israel,  a  gwneuthur  go- 
dineb  gyd  â  gwragedd  eu  cymmyd- 
ogion,  a  Uefaru  o  honynt  eiriau 
celwyddog  yn  fy  enw  i,  y  rhai  ni 
orchymynais  iddynt ;  a  minnau  yn 
gAvybod,  ac  yn  dyst,  medd  yr  Ar- 
glwydd. 

24  *îí  Ac  wrth  Semaiah  y  *Nehe- 
lamiad  y  lleferi,  gan  ddywedyd, 

25  Fel  hyn  y  Uefarodd  Arglwydd 
y  lluoedd,  Duw  Israel,  gan  ddywed- 
yd, Am  i  ti  anfon  yn  dy  enw  dy  hun 
lythyrau  at  yr  holl  bobl  sydd  yn 
Jerusalem,  ac  at  Sephamah  mab 
Maaseiah  yr  offeiriad,  ac  at  yr  holl 
offeiriaid,  gan  ddywedyd, 

26  Yr  Arglwydd  a'th  osododd 
di  yn  offeiriad  yn  lie  Jehoiada  yr 
offeiriad,  i  fod  yn  olygwr  yn  nhŷ 
yr  Arglwydd,  ar  bob  ^gwr  gor- 
phwyllog,  ac  yn  cymmeryd  arno 
brophwydo,  i'w  ""roddi  ef  me\\Ti 
carchar,  a  chyfiBon : 

27  Ac  yn  awr  paham  na  cher- 
yddaist  ti  Jeremiah  o  Anathoth, 
yr  hwn  sydd  yn  prophwydo  1 
cliwi  ? 

28  Canys  am  hynny  yr  anfonodd 
attom  ui  i  Babilon,  gan  ddywedyd, 
Hir  fydd  y  caethiwed  hwn :  ^  adeil- 
edwch  dai,  a  phreswyliwch  yn- 
ddynt ;  a  phlennwch  erddi,  a  bwyt- 
têwch  eu  tfrwyth  hwynt. 

29  A  Sephamah  yr  offeiriad  a  ddar- 
llenodd  y  llythyr  hwn  lie  y  cly wodd 
Jeremiah  y  prophwyd. 

30  11  Yna  y  daeth  gair  yr  Ar- 
glwydd at  Jeremiah,  gan  ddy- 
wedyd, 

31  Anfon  at  yr  holl  gaethglud, 
gan  ddywedyd,  Fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd  am  Semaiah  y  Nehe- 
lamiad  ;  O  herwydd  i  Semaiah  bro- 
phwydo i  chwi,  a  minnau  heb  ei 


anfon  ef,  a  pheri  o  hono  i  chwi  ym- 
ddiried  me^vn  celwydd : 

32  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed 
yr  Arglwydd;  Wele,  mi  a  ymwelaf 
â  Semaiah  y  Nehelamiad,  ac  â'i  had 
ef:  ni  bydd  iddo  un  a  drigo  ym 
lûysg  y  bobl  hyn,  ac  ni  chaiff  efe 
weled  y  daioni  a  Avnaf  fi  i'm  pobl, 
medd  yr  Arglwydd  ;  *  am  iddo 
ddysgu  ^g^vrthryfel  yn  erbyn  yr 
Arglwydd. 

PENNOD  XXX 

1  Duw  yn  dangos  i  Jeremiah  y  dychwelai  yr 
luddewon ;  4  ac  ar  ol  eu  irallod  y  caent 
ymwared.  1()  Y  mae  yn  cysuro  Jacoh:  18 
y  hydd  eu  dijcliweliad  hwy  yn  rasusol :  23 
y  syith  digofaint  ar  yr  enwir. 

YGAIR  yr  hwn  a  ddaeth   at 
Jeremiah  oddi  wrth  yr  Ar- 
glwydd, gan  ddywedyd, 

2  Fel  hyn  y  Uefarodd  yr  Ar- 
glwydd, Duw  Israel,  gan  ddywed- 
yd, Ysgrifeua  i  ti  yr  holl  eiriau  a 
lefcrais  i  wrthyt  mown  Uyfr. 

3  Canys  wele  y  dyddiau  yn  dyfod, 
medd  yr  Arglwydd,  i  mi  ddy- 
chwelyd  caethiwed  fy  mhobl  Israel 
a  Judah,  medd  yr  Arglwydd  :  a 
mi  a'u  dygaf  hwynt  drachefn  i'r 
wlad  a  roddais  i'w  tadau,  a  hwy 
a'i  meddiannant  hi. 

4  1Í  Dyma  hefyd  y  geiriau  a  lefar- 
odd  yr  Arglwydd  am  Israel,  ac 
am  Judah : 

5  0  henvj'dd  fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd  ;  Lief  dychryn  a  glyw- 
som  ni,  ^  ofn,  ac  nid  heddwch. 

C  Gofynwch  yr  awr  hon,  ac  edrych- 
wcli  a  esgora  gwrryw ;  paham  yr 
ydwyf  fi  yn  gweled  pob  gwr  a'i 
ddwylaw  ar  ei  Iwynau,  *fel  gwraig 
wrth  esgor,  ac  y  troAvyd  yr  holl 
wynebau  yn  lesni  ? 

7  ^  Och !  canys  mawr  yw  y  dydd 
hwn,  heb  gyffelyb  iddo:  amser 
blinder  yiv  hwn  i  Jacob ;  ond  efe 
a  Avaredir  o  hono. 

8  Canys  y  dydd  h^^Tinw,  medd  Ar- 
glwydd y  lluoedd,  y  torraf  fi  ei 
iau  ef  oddi  ar  dy  warr  di,  a  mi  a 
ddrylliaf  dy  rwymau,  ac  ni  chaiff 
dieithriaid  wneuthur  iddo  ef  eu 
gwasanaethu  hwynt  mwyach. 

9  Eithi  hwy  a  wasanaethant  yr 
Arglwydd  eu  Duw,  a  "  Dafydd  eu 
brenhin,  yr  hwn  a  godaf  fi  iddynt. 

10  11  Ac  ^nac  ofna  di,  0  fy  ngwas 
Jacob,  medd  yr  Arglwydd  ;  ac  na 
frawycha  di,  0  Israel :  canys  wele, 
mi  a'th  achubaf  di  o  bell,  a'th  had 
o  dir  eu  caethiwed;  a  Jacob  a  ddy- 


Cyn 
CRIST 


t  pen.  28. 16. 

5  Heb.  ym- 
adawiad. 


Cylch 

C06. 


2  Neu,  qfn 
sydd,  ac 
nid,  &c. 


a  pen.  4.  31. 
a  6.  24. 


b  Joel  2. 11. 
Amos  5.18. 
Seph.  1. 14, 
&c. 


c  Ezec.  34. 

23.  a  37. 24. 
Uus.  3.  5. 

d  Es.  41. 13. 
a  43.  5. 
a  44.  2. 
pen.  46. 28. 


730 


yr  luddeivon. 


JEREMIAH,  XXXI. 


Adferiad  Israel. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
e03. 


t  Ps.  6. 1. 

Es.  27.  8. 

pen.  10. 24. 

a  46.  28. 
SNeu, 

mesur. 

g  pea.  15. 18. 


4Heb. 

i  rwymo, 
nou, 


b  pen.  8.  22. 
Í  Galar.  1. 2. 


t  Job  13.  24. 

a  IG.  9. 

a  19. 11. 
1  Job  30.  21. 
t"  pen.  5.  6. 
upon.  15. 18. 


o  Exod.  23. 
22. 

Es.  33. 1. 
a  41.  11. 
pen.  10. 25. 


6  Nen, 
Iryncyn. 

P  Es.  35.  10. 
a  51.  11. 


9  pen.  24.  7 
a  31.  1,  33. 

a  3^.  '^i. 


cliwel,  ac  a  orphwp,  ac  a  gaiff  lon- 
ydd,  ac  ni  bydd  a'^  dychryno. 

11  Canys  yr  ydwyf  fi  gyd  â  thi, 
medd  yr  Aeglwydd,  i'tli  achub  di : 
°er  i  mi  wneuthur  pen  am  yr  holl 
genliedloedd  lie  y'th  wasgeraia,  etto 

*  ni  wnaf  ben  am  danat  ti ;  eitlir  mi 
a'th  geryddaf  di  mewn  ^barn,  ac 
ni'th  adawaf  yn  gAvbl  ddigerydd. 

12  Oblegid  fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd  ;  s  Anafus  yw  dy  ysig- 
tod,  a  dolurus  yio  dy  archoll. 

13  Nid  ocs  a  ddadleuo  dy  gŵyn, 

*  fel  y'th  iachâer ;  ^  nid  oes  feddyg- 
iniaeth  iecliyd  i  ti. 

14  *  Dy  holl  gariadau  a'tli  anghof- 
iasant:  ni  cheisiant  mo  honot  ti; 
canys  mi  a'th  darewais  â  dyrnod 
'^gelyn,  se/â  chospedigaeth  'y  creu- 
lawn,  am  amlder  dy  anwiredd : 
"'  oblegid  dy  bechodau  a  amlhasant. 

15  Paham  "^  y  bloeddi  am  dy  ysig- 
tod?  anafus  yw  dy  ddolur,  gan 
amlder  dy  anwiredd :  o  herwydd 
amlhâu  o'th  bechodau  y  gwneuth- 
um  hyn  i  ti. 


16  Am    hynny 

ysant   a  ysir;    a 

elynion   a   ant   i 


"y  rhai  oil  a'th 
chwbl  o'th  holl 
gaethiwed ;    a'th 


anrheithwyr  di  a  fyddant  yn  an- 
rhaith,  a'th  hoU  yspeilwyr  a  roddaf 
fi  yn  yspail. 

17  Canys  myfi  a  roddaf  iechyd  i  ti, 
ac  a'th  iachâf  di  o'th  friwiau,  medd 
yr  Arglwydd;  oblegid  hwy  a'th 
alwasant  di,  Yr  hon  a  yrrwyd  ym- 
aith,  gan  ddywedyd,  Dyma  Sion, 
yr  hon  nid  oes  neb  yn  ei  cheisio. 

18  1Í  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd ;  Wele,  myfi  a  ddychwelaf 
gaethiwed  pebyll  Jacob,  ac  a  gym- 
nieraf  drugaredd  ar  ei  anneddau  ef ; 
a'r  ddinas  a  adeiledir  ar  ei  ^  charn- 
edd,  a'r  llys  a  erys  yn  ol  ei  arfer. 

19  A  P  moliant  a  a  allan  o  honynt, 
a  Uais  rhai  yn  gorfoleddu :  a  mi  a'u 
hamlhâf  hwynt,  ac  ni  byddant  an- 
aml ;  a  mi  a'u  hanrhydeddaf  hwynt, 
ac  ni  byddant  wael. 

20  Eu  meibion  hefyd  fydd  megis 
cynt,  a'u  cynnuUeidfa  a  sicrhêir  ger 
fy  mron ;  a  mi  a  ymwelaf  a'u  holl 
orthrymwyr  hwynt. 

21  A'u  pendefigion  fydd  o  honynt 
cu  hun,  a'u  Uywiawdwr  a  ddaw  all- 
an o'u  mysg  cu  hun ;  a  mi  a  baraf 
iddo  nesau,  ac  efe  a  ddaw  attaf: 
canys  pwy  yw  hwn  a  Iwyr-roddodd 
ei  galon  i  nesau  attaf  fi  ?  medd  yr 
Arglwydd. 

22  A  ^  chAvi  a  fyddwch  yn  bobl  i 

V31 


mi,  a  minnau  a  fyddaf  yn  Dduw 
i  chwithau. 

23  Wele  ""gorwynt  yr  Arglwydd 
yn  myned  allan  mewn  digter,  cor- 
wynt  parhaus ;  ar  ben  annuwiolion 
yr  erys. 

24  Ni  ddychwel  digofaint  Uidiog 
yr  Arglwydd,  nes  iddo  ei  wneuth- 
ur, ac  nes  iddo  gyflawni  meddyliau 
ei  galon:  yn  y  dyddiau  diweddaf 
y  deallwch  hya 

PENNOD  XXXI. 

1  Adferu  Israel;  10  a  cht/iioeddi  hynny.  15 
Mallei  yn  galaru  am  ei  phlant.  18  Ephraim 
yn  edí/arhâu,  ac  yn  cael  ei  ddwyn  adref 
drachefn.  22  Addewid  o  Grist.  27  Ei  qfal 
ef  dros  ei  eglwys.  31  Ei  gyfammod  newydd 
ef.  35  Sicrwydd  38  a  helaethrwydd  yr  eglwys. 

YR  amser  hwnnw",  medd  yr  Ar- 
glwydd, y  byddaf  Dduw  i 
holl  deuluoedd  Israel ;  a  hAvythau 
a  fyddant  bobl  i  mi. 

2  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd; 
Y  bobl  y  rhai  a  weddillwyd  gan 
y  cleddyf,  a  gafodd  fíafr  yn  yr 
anialwch,  pan  *euthum  i  beri  llon- 
yddwch  iddo  ef,  sefi  Israel. 

3  ^Er  ys  talm  yr  ymddangosodd 
yr  Arglwydd  i  mi,  gan  ddywed- 
yd,  A  chariad  tragywyddol  y'th 
gerais :  am  hynny  ^  tynnais  di  a 
thrugaredd. 

4  ''Myfi  a'th  adeiladaf  etto,  a  thi  a 
adeiledir,  0  forvvyn  Israel :  ymdrwsi 
etto  a'th  •'dympanau,  ac  a  âi  allan 
gyd  a'r  chwareuyddion  dawns. 

5  ^Ti  a  blenni  etto  winllannoedd 
ym  mynyddoedd  Samaria:  y  plan- 
wyr  a  blannant,  ac  a' it  ^mwynhânt 
yn  gyfíredin. 

6  Canys  daw  y  dydd  y  llefa  y 
gwylwyr  ym  mynydd  Ephraim, 
^Codwch,  ac  awn  i  fynu  i  Sion  at 
yr  Arglwydd  ein  Duw. 

7  Canys  fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd; Cenwch  orfoledd  i  Ja- 
cob, a  chrechwenwch  ym  mhlith 
rhai  pennaf  y  cenhedloedd:  cy- 
hoeddwch,  molwch,  a  dywedwch,  0 
Arglwydd,  cadw  dy  bobl,  gwedd- 
ill  Israel. 

8  Wele,  mi  a'u  harweiniaf  hwynt 
^o  dir  y  gogledd,  ac  a'u  casglaf 
hwynt  o  ystlysau  y  ddaear,  y  dall 
a'r  clofij  y  feichiog  a'r  hon  sydd  yn 
esgor,  ar  unwaith  gyd  â  hwynt :  cyn- 
nulleidfa  fawr  a  ddychwelant  yma. 

9  8  Mewn  wylofain  y  deuant,  ac 
mewn  'tosturiaethau  y  dygaf  hwynt : 
gAvnaf  iddynt  rodio  wrth  fírydiau 
dyfroedd  '"mcAvn  flfordd  uniawn  yr 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
606. 

«•pen.  23. 19, 
20.  a  25. 32. 


a  Num.  10. 

33. 

l)eut.l.3a 

Vs.  95.  11 
2  Heb. 

0  bell. 


S  Neu,  yr 
esli/nais 
drugaredd 
i  ti. 

b  pen.  33.  7. 


c  Ex.  15.  20, 
Barn.  11. 
34. 


i  Hob. 
cijjrcdin- 
aìù. 


e  Es.  2.  3. 
Mic.  4.  2. 


«■pen.  3. 12. 


e  Pa.  126. 

5,6. 

pen.  60.  4. 
5  Neu, 
.fofr,  neu, 

deisyf- 

iadaii. 
h  Es.  35.  8. 

a  43.  19. 


Edifeirwch  EiJliraîm. 


JEREMIAH,  XXXI. 


Addeivid  o  Grist. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

606. 

1  Ex.  4.  22. 


k  Es.  49.  24, 
25. 


1  E3.  58.  IL 


m  Matt.  2. 
17, 18. 


■»  Galar.  5. 
21. 


0  Deut.  30. 
2. 


P  Deut.  32. 

m. 

Es.  63.  15. 
Uo3.  11.  8. 


hon  ni  tbripiant  ynddi:  oblegid 
myfi  sydd  dad  i  Israel,  ac  Ephraim 
yw  fy '  nghyntaf-anedig. 

10  1Í  Gwrandêwch  air  yr  Ar- 
GLWYDD,  0  genhedloedd,  a  myn- 
egwch  yn  yr  ynysoedd  o  bell,  a 
dywedwch,  Yr  hwn  a  wasgarodd 
Israel,  a'i  casgl  ef,  ac  a'i  ceidw  fel 
bugail  ei  braidd, 

11  0  herwydd  ^yr  Arglwydd  a 
waredodd  Jacob,  ac  a'i  hacliub- 
odd  ef  o  law  yr  \wYfi  oedd  drech 
nag  ef. 

12  Am  bynny  y  deuant,  ac  y  can- 
ant  yn  uchelder  Sion ;  a  liwy  a 
redant  at  ddaioni  yr  Arglwydd, 
am  wenith,  ac  am  "SYÌn,  ac  am  olew, 
ac  am  eppil  y  defaid  a'r  gwartheg : 
a'u  lienaid  fydd  fel  ^  gardd  ddyfrad- 
wy ;  ac  ni  ofidiant  mwyach. 

13  Yna  y  Uawenycha  y  forwyn  yn 
y  dawns,  a'r  gwŷr  ieuaingc  a'r  hen- 
afgwyr  ynghyd :  canys  myfi  a  droaf 
eii  galar  yn  llawenydd,  ac  a'u  di- 
ddanaf  hwynt,  ac  a'u  Uawenychaf 
o'u  tristwch. 

14  A  mi  a  ddiwallaf  enaid  yr  off- 
eiriaid  â  brasder,  a'm  pobl  a  ddigonir 
â'm  daioni,  medd  yr  Arglwydd. 

15  1Í  Fel  hyn  y  dyAved  yr  Ar- 
glwydd; ™Llef  a  glywyd  yn  Ra- 
mali,  cwynfan  ac  wylofain  chwerw  -, 
Rahel  yn  wylo  am  ei  meibion,  ni 
fymiai  ei  chysuro  am  ei  meibion, 
o  herwydd  nad  oeddynt 

16  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd; Attal  dy  lef  rhag  Avylo, 
a'th  lygaid  rhag  dagrau:  canys  y 
mae  tâl  i'th  lafur,  medd  yr  Ar- 
glwydd ;  a  hwy  a  ddychwelant  o 
dir  y  gelyn. 

17  Ac  y  mae  gobaith  yn  dy  ddiw- 
edd,  medd  yr  Arglwydd,  y  dy- 
chwel  dy  blant  i'w  bro  eu  hun. 

18  H  Gan  glywed  y  clywais  Eph- 
raim yn  CAvynfan  fel  liyn;  Cospaist 
fi,  a  mi  a  gospwyd,  fel  Ho  heb  ei 
gynnefino  âr  iau :  "dychwel  di  fi, 
a  mi  a  ddychwelir;  oblegid  ti  yw 
yr  Arglwydd  fy  Nuw. 

19  Yn  ddiau  °wedi  i  mi  ddychwel- 
yd,  mi  a  edifarheais ;  ac  wedi  i  mi 
wybod,  mi  a  darewais^^/iiioi'ddwyd: 
myfi  a  gywilyddiwyd,  ac  a  warad- 
wyddwyd  heiyd,  am  i  mi  ddwyn 
gwarth  iy  ieuengctid. 

20  Ai  mab  hoff  gennyf  yic  Eph- 
raim? ai  plentyn  hyfrydwch  yiv? 
canys  er  pan  leferais  i  yn  ei  er- 
byn  ef,  gan  gofio  y  cofiaf  ef  etto : 
p  am  hynny  fy  mherfedd  a  ruant  am 


dano  ef ;  gan  drugarhâu  y  trugar- 
hâf  wrtho  ef,  medd  yr  Arglavydd. 

21  Cyfod  i  ti  arwyddion  fíbrdd, 
gosod  i  ti  garneddau  uchel :  gosod 
dy  galon  tu  a'r  brif-fibrdd,  y  ffordd 
yr  aethost :  dychwel,  forwyn  Israel, 
dychwel  i'th  ddinasoedd  hyn, 

22  1Í  Pa  hyd  ^yr  ymgrwydri,  0 
ferch  wrthnysig?  oblegid  yr  Ar- 
glwydd a  greodd  beth  ncA^T^dd  ar 
y  ddaear ;  Benyw  a  amgylcha  wr. 

23  Fel  hyn  y  dywed  Arglwydd 
y  lluoedd,  Duw  Israel;  Dywedant 
etto  y  gair  hwn  y'ngwlad  Judah, 
ac  yn  ei  dinasoedd,  pan  ddychwel- 
wyf  eu  caethiwed  hwynt;  Yr  Ar- 
glavydd  a'th  fendithio,  trigfa  cyf- 
iawnder,  mynydd  sancteiddrwydd. 

24  Yna  arddwyr  a  ^bugeiliaid  a 
breswyliant  ynddi  hi  Judah,  ac  yn 
ei  lioll  ddinasoedd  ynghyd. 

25  0  herwydd  yr  enaid  dififygiol 
a  ddigonais,  a  pliob  enaid  trist  a 
lenwais. 

26  Ar  hyn  y  defiroais,  ac  yr  edrych- 
ais,  a  melus  oedd  fy  hun  gennyf. 

27  1Í  Wele  y  dyddiau  yn  dyfod, 
medd  yr  Arglwydd,  "yr  hauaf  dy 
Israel  a  thy  Judah  â  had  dyn  ac 
â  had  anifail. 

28  Ac  megis  y  gwyliais  arnynt 
*i  ddiwreiddio,  ac  i  dynnu  i  lawr, 
ac  i  ddinystrio,  ac  1  ddifetha,  ac 
1  ddrygu;  felly  y  gwyliaf  arnynt 
i  adeiladu,  ac  i  blannu,  medd  yr 
Arglwydd. 

29  *Yn  y  dyddiau  hynny  ni  ddy- 
wedant  mwyach,  Y  tadau  a  fwyt- 
tasant  rawnwin  surion,  ac  ar  ddan- 
nedd  y  plant  y  mae  dincod. 

30  Ond  pob  un  a  fydd  farw  yn  ei 
anwiredd  ei  hun :  pob  un  a'r  a 
fwyttao  rawnwin  surion,  ar  ei  ddan- 
nedd  ef  y  bydd  dincod. 

31  1Í  Wele  "  y  dyddiau  yn  dyfod, 
medd  yr  Arglwydd,  y  gwnaf  gyf- 
ammod  newydd  â  thy  Israel,  ac  â 
thy  Judah : 

32  Nid  fel  y  cyfammod  a  wneuth- 
um  a'u  tadau  hwynt  ar  y  dydd  yr 
ymeflais  yn  eu  Haw  hwynt  i'w  dwyn 
allan  o  dir  yr  Aipht,  yr  hwn  fy 
nghyfammod  a  ddarfu  iddynt  hwy 
ei  ddiddymmu,  '^er  fy  mod  i  yn 
briod  iddynt,  medd  yr  Arglwydd  ; 

33  Ond  dyma  y  cyfammod  a  wnaf 
fi  â  thy  Israel  ar  ol  y  dyddiau  hyn- 
ny, medd  yr  Arglwydd;  ^Myfi  a 
roddaf  fy  nghyfraith  o'u  mewn 
hwynt,  ac  a'i  hysgrifenaf  hi  yn  eu 
calonnau  hwynt;   a  ^mi  a  fyddaf 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

606. 


<1  pen.  2. 18, 
23,36. 


6  Heb.  thai 
yn  myned 
allan  gyd  d 
d'iadeUau. 


t  Hos.  2.  23. 
Zech.  10. 9. 


» pen.  1. 10. 
a  18.  7. 


t  Ezec.  18. 
2,3. 


u  pen.  32. 40. 
Heb.  8.  8. 
a  10. 16. 


7  Noil,  a 
barhdwn  i 
yn  briod 
iddynt  Î 


X  Ps.  40.  8. 

Ezec.  IL 
19,20. 
a  36. 26,  27, 
2  Cor.  3.  3. 
T  pen.  24.  7, 
a  30.  22. 


722 


Jeremiah  yn  prynii 


JEREMIAH,  XXXII. 


maes  Hcmameel. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
606. 

«  Eb.  54. 13. 
loan  6.  45. 
1  Cor.  2. 10. 
1  loan  2. 
20. 


a  pen.  33.  8. 
Jlio.  7.  18. 
Act.  10. 43. 
llhuf.  11. 

27. 

b  Gen.  1. 16. 

Vs.  72.  5, 

17. 

a  89.  2,  36. 

a  119.  89. 
c  Es.  51. 15. 


d  Es.  54.  9. 
pen.  33. 20. 


«pen.  3.3.; 


t  Zech.  14. 
10. 


g  Neh.  3. 1. 
li  Zech.  2. 1. 


)  2  Chron. 
23. 15. 
Ntih.  3.  28. 


CylcU 

590. 

•»  2  Bron. 
25. 1,  2. 


bNeh.3.25. 
1*11.  .3;i.  1. 
»  37.  21. 
a  38.  (i. 
a  39. 14, 


iddynt  hwy  yn  Dduw,  a  hwythau 
a  fyddant  yn  bobl  i  mi. 

34  ^Ac  ni  ddysgant  mwyach  bob 
un  ei  gymmydog,  a  phob  un  ei 
frawd,  gan  ddywedyd,  Adnabydd- 
wch  yr  Arglwydd  :  o  herwydd 
liAvynt-hwy  oil  o'r  Ueiaf  o  lionynt 
hyd  y  mwyaf  o  honynt  a'm  had- 
nabyddant,  medd  yr  Arglwydd; 
oblegid  ^mi  a  faddeuaf  eu  hanwir- 
edd,  a'u  pechod  ni  chofiaf  mwyach. 

35  1Í  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd, ^yr  hwu  sydd  yn  rhoddi 
yr  haul  yn  oleuni  dydd,  defodau  y 
lloer  a'r  sêr  yn  oleuni  nos,  ''  yr  hwn 
sydd  yn  rhwygo  y  mor  pan  ruo  ei 
donnau;  Arglwydd  y  Uuoedd  yiu 
ei  enw : 

36  "^Os  cilia  y  defodau  hynny  o'm 
gŵydd  i,  medd  yr  Arglwydd,  yna 
had  Israel  a  baid  â  bod  yn  genedl 
ger  iy  mron  i  yn  dragywydd. 

37  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd  ; 
^Os  gellir  mesur  y  nefoedd  oddi 
ucliod,  a  chwilio  sylfeini  y  ddaear 
liyd  isod,  minnau  hefyd  a  wrthodaf 
hoU  had  Israel,  am  yr  hyn  oU  a 
wnaethant  hwy,  medd  y  r  Arglwydd. 

38  1Í  Wele  ^y  dyddiau  yn  dyfod, 
medd  yr  Arglwydd,  yr  adeiledir 
y  ddinas  i'r  Arglwydd,  o  ^dŵr 
Hananeel  hyd  borth  y  gongl. 

39  ''A'r  llinyn  mesur  a  â  allan 
etto  ar  ei  gyfer  ef,  ar  fryn  Gareb, 
ac  a  amgylcha  hyd  Goath. 

40  A  hoU  ddyíFryn  y  celaneddau, 
a'r  lludw,  a'r  hoU  feusydd,  hyd  afon 
Cidron,  hyd  gongl  'porth  y  meirch 
tu  a'r  dwyrain,  a  fydd  sanctaidd  i'r 
Arglwydd  ;  nis  diwreiddir,  ac  nis 
dinystrir  mwyach  byth. 

PENNOD  XXXII. 

1  Jerem'iah,  wedi  ei  garcharu  gan  Sedec'iah  am 
ei  hrophwydüliaeth,  6  yn  prynu  maes  Hana- 
meel.  13  Barucli  yn  rhaid  iddo  gadw  yr 
ysgrifeniadau,  megis  yn  arioyddion  o  ddy- 
chweliad  y  bobl.  16  Jerem'iah,  yn  ei  iveddi, 
yn  achwyn  wrth  Dduw.  26  Daw  yn  sicrhâu 
y  caethiwed  am  eu  pecliodaa  hwy,  36  ac  yn 
addaw  iddynt  rasusol  ddychweliad. 

YGAIR  yr  hwn  a  ddaeth  at 
Jeremiah  oddi  wrth  yr  Ar- 
glwydd ^yn  y  ddegfed  flwyddyn 
i  Sedeciah  brenhin  Judah,  honno 
oedd  y  ddeunawfed  flwyddyn  i 
Nebuchodonosor. 

2  Canys  y  pryd  liwnnw  yr  oedd 
Uu  brenhin  Babilou  yn  gwarchae 
ar  Jerusalem :  a  Jeremiah  y  pro- 
phwyd  ydoedd  wedi  cau  arno  ^  yng 
nghyntedd  y  carchar,  yr  hwn  oedd 
yn  nhŷ  brenhin  Judah. 


3  Canys  Sedeciah  brenhin  Judah 
a  gauasai  arno  ef,  gan  ddywedyd, 
Paham  y  prophwydi,  gan  ddywedyd, 
Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd; 
"=Wele,  mi  a  roddaf  y  ddinas  hon 
yn  llaw  brenhin  Babilon,  ac  efe 
a'i  hennill  hi ; 

4  Ac  "^ni  ddiangc  Sedeciah  bren- 
hin Judah  o  law  y  Caldeaid,  ond 
efe  a  roddir  yn  ddiau  yn  llaw  bren- 
hin Babilon,  ac  efe  a  ymddiddan 
âg  ef  enau  y'ngenau,  a'i  lygaid  ef 
a  edrychant  yn  ei  lygaid  yntau ; 

5  Ac  efe  a  arwain  Sedeciah  i  Ba- 
bilon, ac  yno  y  bydd  efe  hyd  oni 
ymwelwyf  fi.  âg  ef,  medd  yr  Ar- 
glwydd: er  i  chwi  ymladd  a'r 
Caldeaid,  ni  Iwyddwch. 

6  IT  A  Jeremiah  a  lefarodd,  Gair 
yr  Arglwydd  a  ddaeth  attaf  fi, 
gan  ddywedyd, 

7  Weie  Hanameel  mab  Sàlum  dy 
ewythr  yn  dyfod  attat,  gan  ddywed- 
yd, Pryn  i  ti  fy  maes,  yr  hwn  sydd 
yn  Anathoth :  oblegid  ^i  ii  y  mae 
cyfiawnder  y  pryniad  i'w  brynu  ef. 

8  FeUy  Hanameel  mab  fy  ewythr 
frawd  fy  nhad  a  ddaeth  attaf  fi  i 
gyntedd  y  carchardy,  yn  ol  gair  yr 
Arglwydd,  ac  a  ddywedodd  wrth- 
yf,  Pryn,  attolwg,  fy  maes  sydd  yn 
Anathoth  yn  nhir  Benjamin  :  canys 
i  ti  y  mae  cyfiawnder  yr  etifedd- 
iaeth,  ac  i  ti  y  perthyn  ei  oUwng; 
pryn  ef  i  ti.  Yna  y  gwybûm  mai 
gair  yr  Arglwydd  oedd  hwn. 

9  A  mi  a  brynais  y  maes  oedd  yn 
Anathoth  gan  Hanameel  mab  fy 
ewythr  frawd  fy  nhad,  ac  a  bwysais 
iddo  yr  arian,  saith  sicl  a  deg  darn 
o  arian. 

10  A  mi  a  ysgrifenais  hyn  mewn 
llyfr,  ac  a'i  seliais ;  cymmerais  hefyd 
dystion,  a  phwysais  yr  arian  mewn 
cloriannau. 

11  Yna  mi  a  gymmerais  lyfr  y 
pryniad,  sef  yr  hwn  oedd  wedi  ei 
selio  ivrth  gyfraith  a  defod,  a'r  hwn 
oedd  yn  agored. 

12  A  mi  a  roddais  lyfr  y  pryniad 
at  Baruch  mab  Neriah,  mab  Maas- 
eiah,  y'ngŵydd  Hanameel  mah  fj 
ewythr,  ac  y'ngŵydd  ^y  tystion  a  ys- 
grifenasent  lyfr  y  prynedigaetli,  yng 
ngŵydd  yr  hoU  luddewon  oedd  yn 
eistedd  y'nghyntedd  y  carchardy. 

13  IT  A  mi  a  orchymynais  i  Baruch 
yn  eu  gŵydd  h^vynt,  gan  ddywedyd, 

14  Fel  hyn  y  dywed  Arglwydd 
y  lluoedd,  Duw  Israel;  Cymmer 
y  Uyfrau  hyn,  sef  y  llyfr  hwn  o'r 

A  a 


Cj-n 

CRIST 

Cylch 

500. 


c  pen.  34. 2. 


A  prn.  34.  3. 
a  52.  9. 


e  I.ef.  25. 
24.  25,  32. 
Kuth  4.  4. 


fEdrych 
Es.  b.  2. 


Crweddi  Jeremiah. 


JEREMIAH,  XXXII. 


Diiw  yn  hygwtli  Judah. 


Cyn 

CRIST 

Cylcb 

590. 


E  Gen.  18. 

14. 

ad.  27. 

Luc  1.  37. 
2  Neu, 

cuddiedig 

rhagot, 
t  Exofl.  20. 

6.  a  31.  7. 

Deut.  5. 10. 


i  Job  34.  21. 

Ps.  33.  13. 

Diar.  5.  21. 

pen.  16. 17. 
k  pen.  17. 10. 


1  Exod.  C.  a 

2  Sam.  7. 

25. 

1  Cliron. 

17.  21. 


S  Neu, 
gwrln- 
glawdd. 


pryniad  yr  hTTii  S2/<^<^  seliedig,  a'r 
Uyfr  agored  hwn,  a  dod  liwynt 
mewn  Uestr  pridd,  fel  y  parhaont 
ddyddiau  lawer. 

15  0  herwydd  fel  hyn  y  dywed 
Arglwydd  y  Uuoedd,  Duw  Israel; 
Tai,  a  meusydd,  a  gwinUannoedd,  a 
feddiennir  etto  yn  y  wlad  hon. 

16  IT  Ac  wedi  i  mi  roddi  Uyfr  y 
pryuiad  at  Baruch  mab  Neriah, 
myfi  a  weddiais  ar  yr  Aeglwydd, 
gan  ddywedyd, 

17  0  Arglwydd  Dduw,  wele,  ti 
a  wnaethost  y  nefoedd  a'r  ddaear, 
a' til  fawr  allii,  ac  â'tli  fraich  estyn- 
edig;  snid  oes  dim  ^rhy  anhawdd 
iti. 

18  Yr  wyt  yn  gwneuthur  ^tru- 
garedd  i  filoedd,  ac  yn  talu  anwir- 
eddau  y  tadau  i  fynwes  eu  meibion 
ar  eu  hoi  hwynt:  y  Duw  mawr, 
cadarn,  Arglwydd  y  Uuoedd  yw 
ei  enw ; 

19  Mawr  mewn  cynghor,  a  galluog 
ar  weitbred ;  canys  y  mae  dy  '  lyg- 
aid  yn  agored  ar  hoU  ffyrdd  meib- 
ion dynion,  ''i  roddi  i  bob  un  yn 
ol  ei  ffyrdd,  ac  yn  ol  ffi-wyth  ei 
weithredoedd ; 

20  Yr  hwn  a  osodaist  arwyddion  a 
rhyfeddodau  y'ngwlad  yr  Aipht  hyd 
y  dydd  hwn,  ac  yn  Israel,  ac  ym 
mysg  dynion  eraill ;  ac  a  wnaeth- 
ost i  ti  enw,  megis  heddyw ; 

21  Ac  a  ddygaist  dy  bobl  Israel 
^allan  o  dir  yr  Aipht,  âg  arwydd- 
ion, ac  â  rhyfeddodau,  ac  â  llaw 
gref,  ac  â  braich  estynedig,  ac  âg 
ofn  mawr ; 

22  Ac  a  roddaist  iddynt  y  wlad 
yma,  yr  hon  a  dyngaist  wrth  eu 
tadau  y  rhoddit  iddynt,  sef  gwlad 
yn  lUfeirio  o  laeth  a  mêl. 

23  A  hwy  a  ddaethant  1  me^vn, 
ac  a'i  meddiannasant  hi ;  ond  ni 
wrandawsant  ar  dy  lais,  ac  ni  rod- 
iasant  yn  dy  gyfraith :  ni  wnaethant 
ddim  o'r  hyn  oU  a  orchymynaist 
iddynt  ei  wneuthur :  am  hynny  y 
peraist  i'r  hoU  niwed  hyn  ddi- 
gwydd  iddynt. 

24  Wele,  ^peiriannau  ergydion  a 
ddaeth  ar  y  ddinas  iV  goresgyn  hi ; 
a'r  ddinas  a  roddir  i  law  y  Cal- 
deaid,  y  rhai  sydd  yn  ymladd  yn 
ei  herbyn,  o  herwydd  y  cleddyf,  a'r 
newyn,  a'r  haint :  a'r  hyn  a  ddy- 
wedaist  ti,  a  gwblhâwyd;  ac  wele, 
ti  al  gweli. 

25  A  thi  a  ddywedaist  wrthyf,  O 
Arglwydd  Dduw,  Pryn  i  ti  y  maes 


âg  arian,  a  chymmer  dystion :  gan 
fod  y  ddinas  wedi  ei  rhoddi  i  law 
y  Caldeaid. 

26  1Í  Yna  y  daeth  gair  yr  Ar- 
glwydd at  Jeremiah,  gan  ddy- 
wedyd, 

27  Wele,  myfi  yiv  jv  Arglwydd, 
™Duw  pob  cnawd:  °a  oes  dim 
*  rhy  anhawdd  i  mi  ? 

28  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed  yi' 
Arglwydd;  Wele  fi  yn  rhoddi  y 
ddinas  hon  yn  llaw  y  Caldeaid,  ac 
yn  llaw  Nebuchodonosor  brenhin 
Babilon,  ac  efe  a'i  henniU  hi. 

29  A'r  Caldeaid,  y  rhai  a  ryfelant 
yn  erbyn  y  ddinas  hon,  a  ddeuant 
ac  °  a  ffaglant  y  ddinas  hon  â  than, 
ac  a'i  Uosgant  hi,  a'r  tai  ^y  rhai  yr 
arogi-darthasant  ar  eu  pennau  i 
Baal,  ac  y  ty  walltasant  ddiod-offrwm 
i  dduwiau  dieithr,  i'm  digio  i. 

30  Oblegid  meibion  Israel,  a  meib- 
ion Judah,  oeddynt  yn  gwneuthur 
yn  unig  yi*  hyn  oedd  ddrwg  yn  fy 
ngolwg  i  o'u  mebyd :  o  herwydd 
meibion  Israel  oeddynt  yn  unig  yn 
fy  nigUoni  i  â  gweithredoedd  eu 
d^vylaw,  medd  yr  Arglwy^dd. 

31  Canys  i'm  digofaint,  ac  i'm  Hid, 
y  bu  y  ddinas  hon  i  mi,  er  y  dydd 
yr  adeiladasant  hi  hyd  y  dydd  hwn, 
i  beri  ei  symmud  oddi  ger  bron  fy 
wyneb : 

32  Am  hoU  ddrygioni  meibion 
Israel  a  meibion  Judah,  y  rhai  a 
wnaethant  i'm  digio  i,  hwynt-hwy, 
eu  brenhinoedd,  eu  tywysogion,  eu 
hoffeiriaid,  a'u  prophwydi,  a  gwŷr 
Judah,  a  phreswylwyr  Jemsalem. 

33  Er  i  mi  eu  dysgu,  gan  fore- 
godi  i  roddi  addysg  iddynt,  etto  ni 
^yrandawsant  i  gymmeryd  athraw- 
iaeth ;  eithr  troisant  attaf  fi  eu 
1  gwarrau,  ac  nid  eu  hwynebau : 

34  Eithr  "^gosodasant  eu  fíìeidd- 
dra  yn  y  ty  y  gelwir  fy  enw  arno, 
i'w  halogi  ef. 

35  A  hwy  a  adeiladasant  uchel- 
feydd  Baal,  y  rhai  sydd  yn  nyffryn 
mab  Hinnom,  i  *  wneuthur  i'w  meib- 
ion a'u  merched  fyned  trwy  y  tan 
i  *  Moloch;  yr  hyn  ni  orchymynais 
iddynt,  ac  ni  feddyliodd  fy  nghalon 
iddynt  wneuthur  y  ffieidd-dra  hyn, 
i  beri  i  Judah  bechu. 

36  ÌÍ  Ac  yn  awr  am  hynny  fel  hyn 
y  dywed  yr  Arglwydd,  Duw  Is- 
rael, am  y  ddinas  hon,  am  yr  hon  y 
dywedwch  chwi,  Rhoddir  hi  i  law 
brenhin  Babilon,  trwy  y  cleddyf,  a 
thrwy  ue\^'yn,  a  thrwy  haint; 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

590. 


m  Num.  la 
22. 

"  ad.  17. 

4  Neu, 
cuddiedig 
rhagof? 


open.  21. 10. 
Ppen.l9.ia 


1  pen.  2.  27. 

a  7.  24. 
r  pen.  7.  30, 

31.a23.1L 

Ezec.  8.  5, 

6. 


s  pen.  19.  5. 
tLef.lS.21. 


Addaw  i'r  gaethglud 


JEREMIAH,  XXXIII. 


rasusol  ddychweliad. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

590. 

«  Deut.  30. 

pen.  23.  3. 
a,  29.  14. 
a  31.  10. 

X  pen.  24.  7. 
.1  30.  22. 
ti  31.  33. 


T  Ezec.  11. 
19. 
5Heb. 

yr  lioll 
(Jdijddiau. 
2  pen.  31. 31. 

6  Heb. 

oddi  ar  eit 
liol  hwÿìit. 


a  Deut.  30.0. 

Seph.3.17. 
b  pen.  24.  6. 

Amos  Ü. 

15. 
7Heb. 

mewn 

gwir- 


neu,  mewn 
sicrwydd. 


c  pen.  17. 26. 


d  pen.  33.  7, 
11,26. 


Cylch 
590. 

»  pen.  32. 2, 


b  Ea.  37.  20. 


2  Noil, 
tliigel. 


37  Wele,  myfi  ''a'u  cyniiuUaf  hwynt 
o'r  hoU  diroedd,  y  rhai  yn  fy  nig 
a'm  Hid  a'm  sorriant  mawr  y  gyr- 
rais  hwynt  iddynt ;  ac  a'u  dygaf 
yn  eu  hoi  i'r  lie  hwn,  ac  a  wnaf 
iddynt  breswylio  yn  ddiogel. 

38  A  ^h^vy  a  fyddant  yn  bobl  i 
mi,  a  minnau  a  fyddaf  yn  Dduw 
iddynt  hwythau. 

39  A  mi  y  a  roddaf  iddynt  un  galon 
ac  un  ffordd,  i'm  hofni  ^byth,  er  Uês 
iddynt  ac  Tw  meibion  ar  eu  hoi. 

40  A  ^  mi  a  wnaf  â  h^vynt  gyfam- 
mod  tragywyddol,  na  throaf  ^  oddi 
wrthynt,  heb  wneuthur  lies  iddynt ; 
a  mi  a  osodaf  fy  ofn  yn  eu  calon- 
nau,  fel  na  chiliont  oddi  wrthyf. 

41  lë,  ^  mi  a  lawenychaf  ynddynt, 
gan  wneuthur  Uês  iddynt,  a  ""mi 
a'u  plannaf  hwynt  yn  y  tir  hwn 
■^yn  sicr,  a'm  hoU  galon,  ac  a'm 
hoU  enaid. 

42  Canys  fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
GLWYDD ;  Megis  y  dygais  i  ar  y  bobl 
hyn  yr  holl  fawr  ddrwg  hyn,  feUy 
y  dygaf  fi  arnynt  yr  holl  ddaioni 
a  addewais  iddynt. 

43  A  meusydd  a  feddiennir  yn  y 
wlad  yma,  am  yr  hon  yr  ydycli 
chwi  yn  dywedyd,  Anghyfannedd 
yw  hi,  heb  ddyn  nac  anifail ;  yn 
Uaw  y  Caldeaid  y  rhoddwyd.hi. 

44  Meusydd  a  brynant  am  arian, 
ac  a  ysgrifenant  mewn  llyfrau,  ac 
dJu  seUant,  ac  a  gymmerant  dystion 
yn  "  nhir  Benjamin,  ac  yn  amgylch- 
oedd  Jerusalem,  ac  yn  ninasoedd 
Judah,  ac  yn  ninasoedd  y  mynydd- 
oedd,  ac  yn  ninasoedd  y  gwastad, 
ac  yn  ninasoedd  y  dehau:  canys 
•^mi  a  ddychwelaf  eu  caethiwed 
hwynt,  medd  yr  Aeglwydd. 

PENNOD  XXXIII. 

1  Duio  yn  addaw  i'r  gaethglud  rasusol  ddy- 
chweliad, 9  a  llawen  gyflwr,  12  a  llywodr- 
aeth  dd'iysgog,  15  a  Christ,  Blaguryn  cyf- 
iawnder  ;  17  y  parhâi  eu  hrenhiniaefh  a'u 
hoffeiriadaeih ;  20  a  sicrwydd  o  had  ben- 
digedig. 

GAIR  yr  Arglwydd  hefyd  a 
ddaeth  at  Jeremiah  yr  ail 
waith,  ac  efe  etto  ^yn  garcharor 
y'nghyntedd  y  carchardy,  gan  ddy- 
wedyd, 

2  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
^'yr  hwn  a'i  gwnaeth,  yr  Arglwydd 
yr  hwn  a'i  Uuniodd  i'w  sicrhâu,  yr 
Arglwydd  yw  ei  enw : 

3  Galw  arnaf,  a  mi  a'th  attebaf, 
ac  a  ddangosaf  i  ti  hetliau  mawrion, 
a  ^  chedyrn,  y  rhai  nis  gwyddost. 

4  Canys  fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 


glwydd, Duw  Israel,  am  dai  y 
ddinas  hon,  ac  am  dai  brenhinoedd 
Judah,  y  rhai  a  ddinystriwyd  â 
pheiriannau  rhyfel,  ac  â  chleddyf ; 

5  Y  maent  yn  dyfod  i  ymladd  â'r 
Caldeaid,  ond  i'w  llenwi  â  chelan- 
edd  dynion,  y  rhai  a  leddais  yn  fy 
Hid  a'm  digofaint,  ac  am  i  mi  gudd- 
io  fy  wyneb  oddi  wrth  y  ddinas  hon 
am  eu  holl  ddrygioni  hwynt. 

6  Wele,  myfi  a  ddygaf  iddi  hi 
iechyd  a  meddyginiaeth,  a  mi  a'u 
meddyginiaethaf  hwynt,  ac  a  ddat- 
guddiaf  iddynt  amlcler  o  heddwch 
a  gwirionedd. 

7  A  "^mi  a  ddychwelaf  gaethiwed 
Judah,  a  chaethiwed  Israel,  a  "^mi 
a'u  hadeiladaf  hwynt  megis  yn  y 
dechreuad. 

8  A  mi  a'u  puraf  hwynt  oddi  wri\\ 
eu  holl  anwiredd  a  bechasant  i'm 
herbyn ;  a  mi  ®  a  faddeuaf  iddynt 
eu  holl  bechodau  trivy  y  rhai  y 
pechasant  I'm  herbyn,  a  tlirwy  y 
rhai  y  troseddasant  yn  fy  erbyn. 

9  1Í  A  hyn  fydd  i  mi  yn  enw  Ua- 
wenydd,  yn  glod  ac  yn  ogoniant,  o 
flaen  hoU  genhedloedd  y  ddaear,  y 
rhai  a  glywant  yr  holl  ddaioni  yr 
ydwyf  fi  yn  ei  wneuthur  iddynt :  a 
hwythau  a  ofnant  ac  a  grynant  am 
5T  hoU  ddaioni  a'r  hoU  Iwyddiant 
yr  ydwyf  fi  yn  eu  gwneuthur  i'r 
ddinas  hon. 

10  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd; Clywir  etto  yn  y  Ue  hwn, 
{am  yr  hwn  y  dywedwch,  Anialwch 
yw  efe,  heb  ddyn  ac  heb  anifail, 
yn  ninasoedd  Judah,  ac  yn  heolydd 
Jerusalem,  y  rhai  a  wnaed  yn  ang- 
hyfannedd, heb  ddyn,  ac  heb  bres- 
wylwr,  ac  heb  anifail,) 

11  ^Llef  gorfoledd  a  Uef  Uawen- 
ydd,  Uef  y  priod-fab  a  Uef  y  briod- 
ferch,  Uef  rhai  yn  dywedyd,  ^Mol- 
wch  Arglwydd  y  Uuoedd ;  o  her- 
wydd  daionus  yiv  yr  Arglwydd, 
oblegid  el  drugaredd  a  hery  yn 
dragywydd;  lief  vhaA.  yn  dwyn  off- 
rwm  moliant  i  dŷ  yr  Arglwydd: 
canys  ^  mi  a  ddychwelaf  gaethiwed 
y  wlad,  megis  yn  y  dechreuad,  medd 
yr  Arglwydd. 

12  Fel  hyn  y  dywed  Arglwydd 
y  Uuoedd,  Bydd  etto  yn  y  lie  yma, 
yr  hwn  sydd  anghyfanneddol  heb 
ddyn  ac  heb  anifail,  ac  yn  ei  holl 
ddinasoedd,  drigfa  bugeiliaid  yn 
corlannu  y  praidd. 

13  'Yn  ninasoedd  y  mynydd,  yn 
ninasoedd  y  gwastad,  ac  yn  ninas- 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
590. 


open.  32.44. 

tl  pen.  24.  6. 
a  31.  4. 
a  42.  10. 


ep°n.31.rit, 

Mic.  7. 13, 


f  pen.  7.  34. 
a  lo.  9. 


?  2  Ciiron. 
7.3. 
Vs.  136.  L 


b  ad.  7. 


pon.  17.  23. 
11,32.44. 


Crist  y  Blaguryn. 


JEREMIAH,  XXXIV. 


Propliwydo  caethiwed. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

590. 

kLef.27.32. 


1  Es.  4.  2. 
a  11.  1. 
pen.  23.  5. 


S  Ileb. 

JehoJ'ah- 
tsidcenti. 


m  2  Sam.  7. 

16. 

lBren.2.4. 
4  Heb. 

thorrir 
ymailh 
ocldi  wrth 
Dafydd. 


n  Es.  51.  9. 
pen.  31. 30. 


0  Gen.  13. 
1Ö.  a  15.  5. 
a  22. 17. 
pen.  31.  37. 


oedd  y  dehau,  ac  y'ngwlad  Benja- 
min, ac  yn  amgylchoedd  Jerusa- 
lem, ac  yn  niuasoedd  Judah,  ^yr  â 
defaid  etto,  dan  law  yr  hwn  sydd 
yn  eu  rhifo,  medd  yr  Arglwydd. 

14  Wele  y  dyddiau  yn  dyfod,  medd 
yr  ÂRGLWYDD,  fel  y  cyflawn^vyf  y 
peth  daionus  a  addewais  i  dŷ  Is- 
rael, ac  i  dŷ  Judah. 

15  1Í  Yn  y  dyddiau  hynny,  ac  yn 
yr  amser  hwnnw,  y  paraf  i  ^Flag- 
uryn  cyfiawnder  flaguro  i  Dafydd ; 
ac  efe  a  wna  farn  a  chyfiawnder 
yn  y  tir. 

16  Yn  y  dyddiau  hynny  Judah 
a  waredir,  a  Jerusalem  a  breswylia 
yn  ddiogel ;  a  hwn  yw  yr  enw  y 
gelwir  ef,  ^Yr  Arglwydd  ein  cyf- 
iawnder. 

17  1Í  Canys  fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd,  ""Ni  ^phalla  i  Dafydd 
wr  yn  eistedd  ar  frenhin-faingc  tŷ 
Israel. 

18  Ac  ni  phalla  i'r  ofiFeiriaid  y  Lef- 
iaid  wr  ger  fy  mron  i,  i  offrymmu 
poeth-offrwm,  ac  i  offrymmu  bwyd- 
offrwm,  ac  i  wneuthur  aberth,  yn 
dragywydd. 

19  if  A  gair  yr  Arglwydd  a  ddaeth 
at  Jeremiah,  gan  ddywedyd, 

20  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd, 
°0s  gellwch  ddiddymmu  fy  nghyf- 
ammod  â'r  dydd,  a'm  cyfammod 
â'r  nos,  ac  na  byddo  dydd  a  nos 
yn  eu  hamser ; 

21  Yna  y  diddymmir  fy  nghyfam- 
mod  â  Dafydd  fy  ngwas,  na  byddo 
iddo  fab  yn  teyi'nasu  ar  ei  deyrn- 
gadair  ef,  ac  â'r  Lefiaid  yr  offeir- 
iaid  fy  ngweinidogion. 

22  °  Megis  na  eUir  cyfrif  llu  y  nef- 
oedd,  ac  na  ellir  mesur  tywod  y 
môr ;  felly  myfi  a  amlhaf  had  Da- 
fydd fy  ngwas,  a'r  Lefiaid  y  rhai 
sydd  yn  gweini  i  mi 

23  Hefyd,  gair  yr  Arglwydd  a 
ddaeth  at  Jeremiah,  gan  ddywedyd, 

24  Oni  weli  di  pa  beth  y  mae  y 
bobl  hyn  yn  ei  lefaru,  gan  ddy- 
wedyd, Y  ddau  deulu  a  ddewisodd 
yr  Arglwydd,  efe  a'u  gwrthod- 
odd  hwynt?  felly  y  dirmygasant  fy 
mhobl,  fel  nad  ydynt  mwyach  yn 
genedl  yn  eu  golwg  hwynt. 

25  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd, 
Os  fy  nghyfammod  a'r  dydd  ac  a'r 
nos  ni  satf,  ac  oni  osodais  i  ddef- 
odau  y  nefoedd  a'r  ddaear : 

26  Yna  had  Jacob  a  Dafydd  fy 
ngwas  a  wrthodaf  fi,  fel  na  chym- 
merwyf  o'i  had  ef  ly wodraethwyr  ar 


had  Abraham,  Isaac,  a  Jacob :  can- 
ys P  mi  a  ddychwelaf  eu  caethiAved 
hwynt,  ac  a  drugarhâf  wrthynt. 
PENNOD  XXXIV. 

1  Jeremiah  yn  j^rophwydo  caethiwed  Sedeciah, 
cHr  ddinas.  8  Y  tywysogion  cHr  hohl,  wedi 
iddynt  ryddhau,  eu  caeth-weision,  y'ngwrth- 
wyned  i  gyfammod  Duw,  yn  eu  cymmeryd 
hwy  drachefn.  12  Jerem'iah,  am  eu  haniif- 
udd-dod,  yn  eu  rhoddi  hwy  a  Sedeciah  yn 
nwylaw  eu  gelynion. 

YGAIR  yr  hwn  a  ddaeth  at 
Jeremiah  oddi  wrth  yr  Ar- 
glwydd, ^  pan  oedd  Nebuchodono- 
sor  brenhin  Babilon,  a'i  holl  lu,  a 
hoU  deyrnasoedd  y  ddaear  y  rhai 
oedd  dan  lywodraeth  ei  law  ef,  a'r 
holl  bobloedd,  yn  rhyfela  yn  erbyn 
Jerusalem,  ac  yn  erbyn  ei  holl  ddin- 
asoedd  hi ;  gan  ddywedyd, 

2  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd, 
Duw  Israel;  Dos,  a  Uefara  wrth 
Sedeciah  brenhin  Judah,  a  dywed 
wrtho,  ^Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd, Wele  fi  yn  rhoddi  y  ddin- 
as hon  i  law  brenhin  Babilon,  ac 
•=  efe  a'i  Uysg  hi  â  than : 

3  Ac  ^ni  ddiengi  dithau  o'i  law 
ef,  canys  diau  y'th  ddèlir,  ac  y'th 
roddir  i'w  law  ef ;  a'th  lygaid  di  a 
gânt  weled  Uygaid  brenhin  Babi- 
lon, a'i  enau  ef  a  ymddiddfin  a'th 
enau  di,  a  thithau  a  âi  i  Babilon. 

4  Er  hynny,  0  Sedeciah  brenhin 
Judah,  gwi-ando  air  yr  Arglwydd  ; 
Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
am  danat  ti,  Ni  byddi  di  farw  trwy 
y  cleddyf : 

5  Mewn  heddwch  y  byddi  farw: 
a  hwy  a  losgant  Mr-aroglau  i  ti, 
fel  ^y  llosgwyd  i'th  dadau,  y  bren- 
hinoedd  gynt,  y  rhai  a  fu  o'th  fiaen 
di :  a  ^  hwy  a  alarant  am  danat 
ti,  gan  ddywedyd,  0  arglwydd! 
canys  myfi  a  ddywedais  y  gair, 
medd  yr  Arglwydd. 

6  Yna  Jeremiah  y  prophwyd  a  lef- 
arodd  wrth  Sedeciah  brenhin  Judah 
yr  holl  eiriau  hyn  yn  Jerusalem, 

7  Pan  oedd  Uu  brenhin  Babilon 
yn  rhyfela  yn  erbyn  Jerusalem,  ac 
yn  erbyn  holl  ddinasoedd  Judah  y 
rhai  a  adawsid,  yn  erbyn  Lachis, 
ac  yn  erbyn  Azecah :  canys  y  din- 
asoedd  caerog  hyn  a  adawsid  o 
ddinasoedd  Judah. 

8  11  Y  gair  yr  hwn  a  ddaeth  at 
Jeremiah  oddi  wrth  yr  Arglwydd, 
wedi  i'r  brenhin  Sedeciah  wneuth- 
ur cyfammod  a'r  holl  bobl  oedd 
yn  Jerusalem,  am  gyhoeddi  iddynt 
sryddid; 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
590. 

P  ad.  7,  IL 


Cylch 
591. 

a  2  Bren. 
•25. 1,  &c. 
pen.  52.  2. 


b  pen.  32.  a 


;  pen.  32. 23. 
i  pen.  32.  4. 


o  Edrj-cli 

2  (Jhron. 

10. 14. 

a  21. 19. 
f  Edi-ych 

pen.  22. 18. 


Cylch 
591. 


«  Ex.  21. 2. 


Camivedd  y  hohl 


JEREMIAH,  XXXV. 


tu  ag  at  eu  giveisioii. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
591. 


Ii  Neh.  5. 
11. 


Cylch 
590. 


i  Exod.  21. 
2. 
Ueiit.15.12. 

2  Neu,  pm- 
wertliodd. 


8  Heb.  a'ch 
rhoddofyn 
symmud- 
iad, 

k  Deut.  23. 
64. 
pen.  29.18. 


9*1  oUwng  o  bob  un  ei  wasan- 
aethwr,  a  pliob  un  ei  wasanaeth- 
ferch,  y  rhai  fyddent  Hebread  neu 
Hebrëes,  yn  rhyddion ;  ac  na  cheis- 
iai  neb  wasanaeth  ganddynt,  se/gan 
ei  frawd  o  luddew. 

10  A  phan  glybu  yr  holl  bennaeth- 
iaid,  a'r  holl  bobl  y  rhai  a  aethent 
i'r  cyfammod,  am  ollwng  o  bob  un 
ei  wasanaethwr  a  phob  un  ei  was- 
anaethferch  yn  rhyddion,  fel  na 
cheisient  wasanaeth  ganddynt  mwy- 
ach,  yna  hwy  a  wrandawsant,  ac  ^u 
gollyngasant  ymaith. 

11  Ond  wedi  hynnyyr  edifarhaodd 
arnynt,  a  hyfj  a  ddygasant  yn  eu 
hoi  eu  gweision  a'u  morwynion,  y 
rhai  a  oUyngasent  yn  rhyddion,  ac 
a'u  caethiwasant  hwy  yn  weision  ac 
yn  forwynion. 

12  H  Am  hynny  y  daeth  gair  yr 
Arglwydd  at  Jeremiah  oddi  wrth 
yrARGLWYDD,  gan  ddywedyd, 

13  Fel  hyn  y  dywed  Arglwydd 
Dduw  Israel,  JNIi  a  wneuthum  gyf- 
ammod  a'ch  tadau  chwi,  y  dydd  y 
dygais  hwynt  allan  o  dir  yr  Aipht, 
o  dŷ  y  caethiwed,  gan  ddywedyd, 

14  Ym  mhen  •  saith  mlynedd  goU- 
yngwch  bob  un  ei  frawd  o  Hebread, 
yr  hwn  a  ^  werthwyd  i  ti,  ac  a'th 
wasanaethodd  chwe  blynedd;  goU- 
WTig  ef  yn  rhydd  oddi  wrthyt :  ond 
ni  wrandawodd  eich  tadau  arnaf, 
ac  ni  ogwyddasant  eu  clustiau. 

15  A  chwithau  a  gymmerasech  edif- 
eirwch  heddyw,  ac  a  wnaethech  yr 
hyn  oedd  uniawn  yn  fy  ngolwg,  am 
gyhoeddi  rhyddid  bob  un  i'w  gym- 
mydog ;  a  chwi  a  wnaethech  gyfam- 
mod  yn  fy  ngŵydd  i,  yn  y  tŷ  y 
gelwir  fy  enw  arno : 

16  Ond  chwi  a  ddychwelasoch,  ac 
a  halogasoch  iy  enw,  ac  a  ddygas- 
och  yn  eu  hoi  bob  un  ei  wasanaeth- 
wr, a  phob  un  ei  wasanaethferch, 
y  rhai  a  oUyngasech  yn  rhyddion 
wrth  eu  hewyllys  eu  hun:  caeth- 
iwasoch  hwynt  hefyd  i  fod  yn  weis- 
ion ac  yn  forwynion  i  ch^vi. 

17  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd,  Ni  wrandawsoch  arnaf 
fi,  gan  gyhoeddi  rhyddid  bob  un  i'w 
frawd,  a  phob  un  i'w  gymmydog: 
wele  fi  yn  cyhoeddi  i'ch  erbyn,  medd 
yr  Arglwydd,  ryddid  i'r  cleddyf, 
i'r  haint,  ac  i'r  newyn,  ac  mi  ^  a 
wnaf  eich  ^  symmud  chwi  i  holl 
deyrnasoedd  y  ddaear. 

18  A  mi  a  roddaf  y  dynion  a  dros- 
eddodd  fy  nghyfammod,  y  rhai  ni 


chwblhasant  eiriau  y  cyfammod  a 
wnaethant  ger  fy  mron,  wedi  idd- 
ynt  fyned  rhwng  rhannau  y  Uo,  ^  yr 
hwn  a  hoUtasent  yn  ddau, 

19  Tywysogion  Judah,  a  thywys- 
ogion  Jerusalem,  yr  ystafellyddion, 
a'r  oiFeiriaid,  a  holl  bobl  y  Avlad  y 
rhai  a  aethant  rhwng  rhannau  y  Uo, 

20  lë,  mi  a'u  rhoddaf  hwynt  yn 
Haw  eu  gelynion,  ac  yn  Haw  y  rhai 
sydd  yn  ceisio  eu  heinioes:  ""  a'u 
celain  fydd  yn  fwyd  i  ehediaid  y 
nefoedd,  ac  i  anifeiliaid  y  ddaear. 

21  A  mi  a  roddaf  Sedeciah  bren- 
hin  Judah,  a'i  dywysogion,  i  law  eu 
gelynion,  ac  i  law  y  rhai  sydd  yn 
ceisio  eu  heinioes,  ac  yn  llaw  llu 
brenhin  Babilon,  "  y  rhai  a  aethant 
i  fynu  oddi  wrthych. 

22  Wele,  mi  a  orchymynaf,  medd 
yr  Arglwydd,  ac  a  wnaf  iddynt 
droi  yn  ol  at  y  ddinas  hon,  a  hwy  a 
ryfelant  yn  ei  herbyn  hi,  ac  a'i  gor- 
esgynant  hi,  ac  a'i  Uosgant  hi  â 
than:  ac  mi  a  wnaf  ddinasoedd 
Judah  yn  anghyfannedd  heb  bres- 
wylydd. 

PENNOD  XXXV. 

1  Tnmj  ddangos  ufudd-dod  y  Eecliabiaid,  12 
y  mae  Jeremiah  yn  harnu  ar  anufudd-dod 
yr  luddewon.  18  Duw  yn  bendithio  y  Re- 
chahiaid  am  eu  hufudd-dod. 

YGAIR  yr  hwn  a  ddaeth  at  Jere- 
miah oddi  wrth  yr  Arglwydd, 
yn  nyddiau  Jehoiacim  mab  Josiiah 
brenhin  Judah,  gan  ddywedyd, 

2  Dos  di  i  ^  dŷ  y  Rechabiaid,  a  llef- 
ara  wrthynt,  a  phar  iddynt  ddyfod 
i  dŷ  yr  Arglwydd,  i  un  o'r  ystafell- 
oedd,  a  dod  iddynt  win  i'w  yfed. 

3  Yna  myfi  a  gymmerais  Jaazam- 
ah,  mab  Jeremiah,  mab  Habaziniah, 
a'i  frodyr,  a'i  holl  feibion,  a  holl 
deulu  y  Rechabiaid; 

4  A  mi  a'u  dygais  h^vynt  i  dŷ  yr 
Arglwydd,  i  ystafell  meibion  Ha- 
nan  mab  Igdaliah,  gwr  i  Dduw,  yr 
hon  oedd  Avrth  ystafell  y  tywysog- 
ion, yr  hon  sydd  goruwch  ystafell 
Maaseiah  mab  Sàlum,  ceidwad  y 
^  drws. 

5  A  mi  a  roddais  ger  bron  meibion 
tŷ  y  Rechabiaid  phiolau  yn  Uawn  o 
win,  a  chwppanau,  a  mi  a  ddywed- 
ais  wrthynt,  Yfwch  win. 

6  Ond  hwy  a  ddywedasant,  Nid 
yfwn  ni  ddim  gwin:  o  herwydd 
^Jonadab  mab  Rechab  ein  tad  a 
roddodd  i  ni  orchymyn,  gan  ddy- 
Avedyd,  Nac  yfwch  win,  na  chwy- 
chwi  na'ch  plant,  yn  dragywydd: 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
590. 

1  Edrych 
Gen.  15. 10, 
17. 


pen. 
3.  a  16.  4. 


n  Edrych 
pen.  37.  5, 
11. 


Cylch 
607. 


a  1  Chion. 
2.55. 


2  Hob. 
rhùiiog, 

neu, 
dodre/n. 


b  2  Breu. 

10.  15. 


737 


Bendîtliîo  y  Bechábîaid. 


JEREMIAH,  XXXVL 


Ysgrîfenu  a  darllen 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
607. 


c  pen.  7. 13, 
25. 


<i  pen.  18. 
11.  a  25. 5. 


7  Na  adeiledwch  dŷ,  ac  na  heu- 
wch  had,  ac  na  phlennwch  winllan, 
ac  na  fydded  gennych  chwi:  ond 
mewn  pebyll  y  preswyliwch  eich 
hoU  ddyddiau;  fel  y  byddoch  clim 
fyw  ddyddiau  lawer  ar  wyneb  y 
ddaear,  lie  yr  ydycli  yn  ddîeithriaid. 

8  A  nyni  a  wi'andawsom  ar  lais 
Jonadab  mab  Rechab  ein  tad,  am 
bob  petli  a  orchymynodd  efe  i  ni; 
nad  yfem  ni  win  ein  hoU  ddyddiau, 
nyni,  ein  gwragedd,  ein  meibion, 
a'n  merched; 

9  Ac  nad  adeiladem  i  ni  dai  i'w 
preswylio;  ac  nid  oes  gennym  na 
gwinllan,  na  maes,  na  had : 

10  Eithr  trigo  a  wnaethom  mewn 
pebyll,  a  gwrandaw,  a  gwneuthur 
yn  ol  yr  hyn  oil  a  orchymynodd 
Jonadab  ein  tad  i  ni. 

11  Ond  pan  ddaeth  Nebuchodo- 
nosor  brenhin  Babilon  i  iynu  i'r 
wlad,  nyni  a  ddywedasom,  Deuwch, 
ac  awn  i  Jerusalem,  rhag  Uu  y  Cal- 
deaid,  a  rhagUuyr  Assyriaid:  ac  yn 
Jerusalem  yr  ydym  ni  yn  preswylio. 

12  11  Yna  y  daeth  gair  yr  Ar- 
GLWYDD  at  Jeremiah,  gan  ddy- 
wedyd, 

13  Fel  hyn  y  dywed  Arglwydd 
y  lluoedd,  Duw  Israel;  Dos,  a  dy- 
wed wrth  wyr  Judah,  ac  wrth  bres- 
wylwyr  Jerusalem,  Oni  chymmer- 
wch  chwi  addysg  i  wrandaw  ar  fy 
ngeiriau?  medd  yr  Arglwydd. 

14  Geiriau  Jonadab  mab  Rechab, 
y  rhai  a  orchymynodd  efe  i'w  feib- 
ion,  nad  yfent  win,  a  gyflawnwyd: 
canys  nid  yfant  hwy  idn  hyd  y 
dydd  hwn;  ond  hwy  a  wrandawant 
ar  orchymyn  eu  tad:  a  minnau  a 
ddywedais  wrthych  chwi,  *=  gan  godi 
yn  fore,  a  Uefaru;  ond  ni  wrandaw- 
soch  arnaf. 

15  IMyfi  a  anfonais  hefyd  attoch 
chwi  fy  holl  weision  y  prophwydi, 
gan  godi  yn  fore,  ac  anfon,  gan  ddy- 
wedyd,  ^  Dychwelwch  yn  awr  bawb 
oddi  wrth  ei  ffordd  ddrwg,  a  gwell- 
hêwch  eich  gweithredoedd,  ac  nac 
ewch  ar  ol  duwiau  dieithr,  i'w  gwas- 
anaethu  hwynt;  a  chwi  a  drigwch 
yn  y  wlad  yr  hon  a  roddais  i  chwi 
ac  i'ch  tadau:  ond  ni  ogwyddasoch 
eich  clustiau,  ac  ni  wrandawsoch 
arnaf 

16  Gan  i  feibion  Jonadab  mab 
Rechab  gyflawni  gorchymyn  eu  tad, 
yr  hwn  a  orchymynodd  efe  iddynt ; 
ond  y  bobl  yma  ni  wrandawsant 
arnaf  fi : 


17  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed 
Arglwydd  Dduw  y  lluoedd,  Duw 
Israel;  Wele  fi  yn  dwyn  ar  Judah, 
ac  ar  holl  drigohon  Jerusalem,  yr 
holl  ddrwg  a  leferais  yn  eu  herbyn  : 

0  herwydd  i  mi  ddywedyd  wrthynt, 
ond  ni  ^vrandawsant ;  a  galw  ar- 
nynt,  ond  nid  attebasant 

18  HA  Jeremiah  a  ddywedodd 
wrth  dylwyth  y  Rechabiaid,  Fel 
hyn  y  dywed  Arglwydd  y  lluoedd, 
Duw  Israel,  0  herwydd  i  chwi  wran- 
daw ar  orchymyn  Jonadab  eich 
tad,  a  chadw  ei  holl  orchymynion 
ef,  a  gwneuthur  yn  ol  yr  hyn  oU 
a  orchymynodd  efe  i  chwi: 

19  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed 
Arglwydd  y  lluoedd,  Duw  Israel ; 
^  M  phalla  i  Jonadab  mab  Rechab 
wr  i  sefyll  ger  fy  mron  i  yn  dragy- 
wydd. 

PENNOD  XXXVL 

1  Jeremiah  yn  peri  i  Baruch  ysgrifenu  ei  hro- 
phwijdoliaeth  ef,  o  a'i  darllen  ar  gyhoedd, 
11  Y  tyicysogion,  icedi  cael  gwyhodaeth  o 
hynny  trwy  Michaiak,  yn  anfon  Jehudi  i 
gyrchu  y  Uyfr,  ac  yn  ei  ddarllen:  19  yn 
erchi  i  Baruch  ymguddio,  efe  a  Jeremiah, 

20  Y  hrenhin  Jehoiacim  wedi  dywed  son  am 
y  Uyfr,  yn  givrandaio  peth  o  hono,  ac  yn  ei 
losgi  ef.  27  Jeremiah  yn  adrodd  ei  farn  ef. 
32  Baruch  yn  ysgrifenu  y  Uyfr  o  neioydd^ 

A  C  yn  y  bedwaredd  flwyddyn  i 
J\.  Jehoiacim  mab  Josiah  breiihin 
Judah,  y  daeth  y  gair  hwn  oddi 
wrth  yr  Arglwydd  at  Jeremiah, 
gan  ddywedyd, 

2  Cymmer  i  ti ""  blyg  Uyfr,  ac  ^  ys- 
grifena  ynddo  yr  holl  eiriau  a  lefer- 
ais i  wrthyt  yn  erbyn  Israel,  ac  yn 
erbyn  Judah,  ac  yn  erbyn  yr  holl 
genhedloedd,  o'r  dydd  y  Ueferais  i 
wrthyt  ti,  er  dyddiau  ""  Josiah  hyd  y 
dydd  hwn. 

3  Fe  allai  pan  glywo  tŷ  Judah  yr 
holl  ddrwg  yr  ydwyf  fi  yn  amcanu 
ei  wneuthur  iddynt,  y  dychwelant 
bob  un  o'i  fíbrdd  ddrygionus,  fel 
y  maddeuwyf  eu  hanwiredd  a'u 
pechod. 

4  Yna  Jeremiah  a  alwodd  Baruch 
mab  Neriah ;  a  ^  Baruch  a  ysgrifen- 
odd  o  enau  Jeremiah  holl  eiriau  yr 
Arglwydd,  y  rhai  a  lefarasai  efe 
wrtho,  mewn  plyg  Uyfr. 

5  A  Jeremiah  a  orchymynodd  i 
Baruch,  gan  ddywedyd,  Cauwyd 
arnaf  fi,  ni  allaf  fi  fyned  i  dŷ  yr 
Arglwydd. 

6  Am  hynny  dos  di,  a  darllen  o'r 
Uyfr  a  ysgrifenaist  o'm  genau,  eiriau 
yr  Arglwydd,  Ue  y  clywo  y  bobl, 


Cyn 

CRIST 

Cylck 

6Ü7. 


SHeU 
Ni  thorrir 
ymaitli  i 
Jonadab. 


a  Es.  8. 1, 

b  pen.  30.  2. 


c  pen.  25.  i 


d  pen.  45.  L 


llyfr  y  hropliivydoUaeth. 


JEREMIAH,  XXXVI. 


Jelioiacim  yn  ei  losgi. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

607. 


2  Heb.  y 
cwpmp  eu 
deisijfiad. 


Cylch 
606. 


ea.  26. 


yn  nhŷ  yr  Arglwydd,  ar  y  dydd 
ympryd;  a  lie  y  clywo  hoU  Judah 
hefyd,  y  rhai  a  ddelont  o'u  dinas- 
oedd,  y  darlleni  di  hwynt. 

7  Fe  allai  ^  y  daw  eu  gweddi  hwynt 
ger  bron  yr  Arglwydd,  ac  y  dy- 
chwelant  bob  un  o'i  ffordd  ddryg- 
ionus:  canys  mawr  yiv  y  Hid  a'r 
digofaint  a  draethodd  yr  Arglwydd 
yn  erbyn  y  bobl  hyn. 

8  Felly  Baruch  mab  ISTeriah  a 
wnaeth  yn  ol  yr  hyn  oil  a  orchym- 
ynasai  Jeremiah  y  prophwyd  iddo, 
gan  ddarlleu  o'r  llyfr  eiriau  yr  Ar- 
glwydd yn  nhŷ  yr  Arglwydd. 

9  Ac  yn  y  bummed  flwyddyn  i 
Jehoiacim  mab  Josiah  brenhin  Ju- 
dah, ar  y  nawfed  mis,  y  cyhoeddas- 
ant  ympryd  ger  bron  yr  Arglwydd, 
i'v  hoU  bobl  yn  Jerusalem,  ac  i'r 
holl  bobl  a  ddaethent  o  ddinasoedd 
Judah  i  Jerusalem. 

10  Yna  Baruch  a  ddarllenodd  o'r 
llyfr  eiriau  Jeremiah,  yn  nhŷ  yr 
Arglwydd,  yn  ystafeli  Gemarîah 
mab  Saphan  yr  ysgrifenydd,  yn  y 
cyntedd  uchaf,  wrth  *ddrws  porth 
newydd  tŷ  yr  Arglwydd,  lie  y 
clybu  yr  holl  bobl. 

11  ^  Pan  glybu  Michaiah  mab 
Gemariah,  mab  Saphan,  holl  eiriau 
yr  Arglwydd  allan  o'r  llyfr, 

12  Yna  efe  a  aeth  i  waered  i  dŷ  y 
brenhin  i  ystafell  yr  ysgrifenydd: 
ac  wele,  yr  holl  dywysogion  oedd 
yno  yn  eistedd;  sc/Elisama  yr  ys- 
grifenydd, a  Delaiah  mab  Semaiah, 
ac  Elnathan  mab  Achbor,  a  Gema- 
riah mab  Saphan,  a  Sedeciah  mab 
Hananiah,  a'r  holl  dywysogion. 

13  A  Michaiah  a  fynegodd  iddynt 
yr  holl  eiriau  a  glywsai  efe  pan 
ddarllenasai  Baruch  y  llyfr  lie  y 
clybu  y  bobl. 

14  Yna  yr  holl  dywysogion  a  an- 
fonasant  Jehudi  mab  Nethaniah, 
mab  Selemiah,  mab  Cusi,  at  Baruch, 
gan  ddywedyd,  Cymmer  yn  dy  law 
y  llyfr  y  darllenaist  allan  o  hono  lie 
y  clybu  y  bobl,  a  thyi^ed.  Felly  Ba- 
ruch mab  Neriah  a  gymmerodd  y 
llyfr  yn  ei  law,  ac  a  ddaeth  attynt. 

15  A  hwy  a  ddywedasant  wrtho, 
Eistedd  yn  awr,  a  darllen  ef  lie  y 
clywom  nL  Felly  Baruch  a'^  dar- 
llenodd  lie  y  clywsant  hwy. 

16  A  phan  glywsant  yr  holl  eiriau, 
hwy  a  ofnasant  bawb  gyd  â'u  gil- 
ydd;  a  hwy  a  ddywedasant  wrth 
Baruch,  Gan  fynegi  mynegwn  yr 
holl  eiriau  hyn  i'r  brenhin. 

738 


17  A  hwy  a  ofynasant  i  Baruch,  gan 
ddywedyd,  Mynega  i  ni  yn  awr.  Pa 
fodd  yr  ysgrifenaist  ti  yr  holl  eiriau 
hyn  o'i  enau  ef  ? 

18  Yna  Baruch  a  ddywedodd  wrth- 
ynt,  Efe  a  draethodd  yr  holl  eiriau 
hyn  wrthyf  fi  â'i  enau,  a  minnau 
a'zfc  hysgrifenais  hwynt  yn  y  llyfr 
âg  ingc. 

19  Yna  y  tywysogion  a  ddywedas- 
ant wrth  Baruch,  Dos  ac  ymguddia, 
ti  a  Jeremiah ;  ac  na  wyped  neb  pa 
le  y  hyddoch  chwi. 

20  H  A  hwy  a  aethant  at  y  bren- 
hin i'r  cyntedd,  (ond  hwy  a  gadw- 
asant  y  llyfr  yn  ystafell  Elisama 
yr  ysgrifenydd,)  ac  a  fynegasant  yr 
holl  eiriau  He  y  clybu  y  brenhin. 

21  A'r  brenhin  a  anfonodd  Jehudi 
i  gyrchu  y  llyfr.  Ac  efe  a'i  dug  ef 
o  ystafell  Elisama  yr  ysgrifenydd 
A  Jehudi  a'i  darllenodd  lie  y  clybu 
y  brenhin,  a  He  y  clybu  yr  holl  dy- 
wysogion oedd  yn  sefyll  yn  ymyl 
y  brenhin. 

22  A'r  brenhin  oedd  yn  eistedd 
yn  ^y  gauafdy,  yn  y  nawfed  mis;  a 
than  wedi  ei  gynneu  ger  ei  fron, 

23  A  phan  ddarllenasai  Jehudi 
dair  dalen  neu  bedair,  yna  efe  a'i 
torrodd  â  chyllell  ysgrifenydd,  ac 
2ÌÌ  bwriodd  i'r  tan  oedd  yn  yr 
aehvyd,  nes  darfod  o'r  hoU  lyfr  gan 
y  tan  oedd  ar  yr  aehvyd. 

24  Etto  nid  ofnasant,  ac  ni  ^rwyg- 
asant  eu  dillad,  na'v  brenhin,  nac 
yr  un  o'i  weision  y  rhai  a  glywsant 
yr  holl  eiriau  hyn. 

25  Etto  Elnathan,  a  Delaiah,  a 
Gemariah,  a  ymbiliasant  a'r  bren- 
hin na  losgai  efe  y  llyfr;  ond  ni 
wrandawai  efe  arnynt. 

26  Ond  y  brenhin  a  orchymynodd 
i  Jerahmeel  mab  ^Hammelech,  a 
Seraiah  mab  Azriel,  a  Selemiah  mab 
Abdiel,  ddala  Baruch  yr  ysgrifen- 
ydd, a  Jeremiah  y  prophwyd:  ond 
yr  Arglwydd  a'u  cuddiodd  hwynt. 

27  II  Yna  y  daeth  gair  yr  Ar- 
glwydd at  Jeremiah,  (wedi  i'r 
brenhin  losgi  y  llyfr,  a'r  geiriau  a 
ysgrifenasai  Baruch  o  enau  Jere- 
miah,) gan  ddywedyd, 

28  Cymmmer  i  ti  etto  lyfr  arall, 
ac  ysgrifena  arno  yr  holl  eiriau 
cyntaf  y  rhai  oedd  yn  y  llyfr  cyntaf, 
yr  hwn  a  losgodd  Jehoiacim  bren- 
hin Judah : 

29  A  dywed  wrth  Jehoiacim  bren- 
hin Judah,  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd ;  Ti  a  losgaist  y  llyfr  hwn, 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

606, 


fEdryoh 
Amos  3. 
15. 


B  1  Bren. 
22.  11. 


S  Ncu,  y 
brenhin. 


Cylch 

605. 


Cyfodi  y  gwarchae. 


JEREMIAH,  XXXVII. 


Dal  Jeremiah. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
605. 


h  pen.  22. 
19. 


Cylch 
599. 
»  2  BreQ. 
24  17. 
lChron.3. 
15. 

2  Chron. 
36.10. 
pen.  22. 24. 


b  pen.  2!). 
25.  a  52. 
24. 


590. 


c  EJrych 
2  Bren.  24. 
7. 
pen.  34. 


T' 


gan  ddywedyd,  Paham  yr  ysgrifen- 
aist  ynddo,  gan  ddywedyd,  Di'au  y 
daw  brenliin  Babilon,  ac  a  an- 
rheitliia  y  wlad  hon ;  ac  efe  a  wna 
i  ddyn  ac  i  anifail  ddarfod  o  honi  ? 

30  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd  am  Jehoiacim  brenhin 
Judah ;  Ni  bydd  iddo  ef  a  eisteddo 
ar  frenhin-faingc  Dafydd:  ^a'i  gel- 
ain  ef  a  fwrir  allan  i  wres  y  dydd, 
ac  i  rew  y  nos. 

31  A  mi  a  ymwelaf  âg  ef,  ac  â'i 
had,  ac  â'i  weision,  am  eu  hanwir- 
edd ;  a  mi  a  ddygaf  arnynt  liwy,  ac 
ar  drigolion  Jerusalem,  ac  ar  wŷr 
Judah,  yr  hoU  ddrwg  a  leferais  i'w 
herbyn,  ond  ni  wrandawsant. 

32  ÌÍ  Yna  Jeremiah  a  gymmerth 
lyfr  arall,  ac  al  rhoddodd  at  Ba- 
ruch  mab  Neriah  yr  ysgrifenydd; 
ac  efe  a  ysgrifenodd  ynddo  o  enau 
Jeremiah  holl  eiriau  y  llyfr  a  losg- 
asai  Jehoiacim  brenhin  Judah  yn 
tan :  a  chwanegwyd  attynt  etto  eir- 
iau lawer  fel  hwythau. 

PENNOD  XXXVII. 

1  TTecZi  darfod  i'r  Äiphtiaìd  ynu  y  Caldeaid 
ymaith  o  warcliae  .ar  Jerusalem,  y  mae  y 
brenhin  Sedeciah  yn  an/on  at  Jeremiah  i 
wedd'io  dros  y  hohl.  6  Jeremiah  yn  pro- 
phwydo  y  dyclnoelai  y  Caldeaid,  ac  y  gorch- 
fygent.  11  Ei  ddal  ef  m&jis  ffoadiir,  a'i 
faeddu,  a'i  garcharu.  IG  Y  mae  efe  yn 
sicrhciu  Sedeciah  o'r  caethiwed :  18  yn  ym- 
hil  am  gael  ei  ollivng  yn  rhydd  ;  ac  yn  cael 
peth  ffafr. 

'R  brenhin  *  Sedeciah  mab  Jo- 
siah  a  deyrnasodd  yn  lie  Co- 
niah  mab  Jehoiacim,  yr  hwn  a 
wnaeth  Nebuchodonosor  brenhin 
Babilon  yn  frenhin  y'ngwlad  Judah. 

2  Ond  ni  wrandawodd  efe,  na'i 
weision,  na  phobl  y  tir,  ar  eiriau 
yr  Arglwydd,  y  rhai  a  draethodd 
efe  trwy  law  Jeremiah  y  prophwyd. 

3  A'r  brenhin  Sedeciah  a  an- 
fonodd  Jehucal  mab  Selemiah,  a 
^  Sephaniah  mab  Maaseiah  yr  off- 
eiriad,  at  Jeremiah  y  prophwyd, 
gan  ddywedyd,  Gweddia,  attohug, 
drosom  ni  ar  yr  Arglwydd  ein 
Duw. 

4  A  Jeremiah  oedd  yn  myned  i 
mewn  ac  allan  ym  mysg  y  bobl: 
canys  ni  roddasent  hwy  ef  etto  yn 
y  carchardy. 

5  A  "  llu  Pharaoh  a  ddaethai  allan 
o'r  Aipht :  a  ^  phan  glybu  y  Caldeaid 
oedd  yn  gwarchae  ar  Jerusalem  son 
am  danynt,  hwy  a  aethant  ymaith 
oddi  wrth  Jerusalem. 

6  ^  Yua  gair  yr  Arglwydd  a 

740 


Cyn 
CRIST 

599. 


2  Ueb.  eich 
eneidiau. 


ddaeth   at  Jeremiah  y  prophwyd, 
gan  ddy^vedyd, 

7  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd, 
Duw  Israel;  Fel  hyn  y  dywedwch 
chwi  wrth  frenhin  Judah,  yr  hwn 
a'ch  anfonodd  chwi  attaf  fi  i  ym- 
ofyn  â  mi ;  Wele,  llu  Pharaoh,  yr 
hwn  a  ddaeth  allan  yn  gynnorthwy 
i  ch^vi,  a  ddychwel  i'w  wlad  ei  hun, 
i'r  Aipht. 

8  A'r  Caldeaid  a  ddychwelant,  ac 
a  ryfelant  yn  erbyn  y  ddinas  hon, 
ac  a'i  hennillant,  ac  a'i  llosgant  â 
than. 

9  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd  ; 
Na  thwyllwch  ^eich  hunain,  gan 
ddywedyd,  Diau  yr  â  y  Caldeaid, 
oddi  wrthym  ni :  oblegid  nid  ant 
hwy. 

10  Canys  pe  tarawech  chwi  holl 
lu  y  Caldeaid  y  rhai  sydd  yn  rhy- 
fela  i'ch  erbyn;  fel  na  weddillid  o 
honynt  ond  gwŷr  ^  archolledig,  etto 
hwy  a  gyfodent  bob  un  yn  ei 
babell,  ac  a  losgent  y  ddinas  hon  â 
than. 

11  IF  A  phan  aeth  llu  y  Caldeaid 
^  ymaith  oddi  ^vrth  Jerusalem,  rhag 
llu  Pharaoh, 

12  Yna  Jeremiah  a  aeth  allan  o 
Jerusalem,  i  fyned  i  wlad  Benja- 
min, i  ^  ymlithro  oddi  yno  y'nghanol 
y  bobl. 

13  A  phan  oedd  efe  ym  mhorth 
Benjamin,  yr  oedd  yno  ben-swjdd- 
og,  a'i  enw  ef  oedd  Iriah,  mab  Se- 
lemiah, mab  Hananiah ;  ac  efe  a 
ddaliodd  Jeremiah  y  prophwyd,  gan 
ddywedyd,  Cilio  at  y  Caldeaid  yr 
wyt  ti. 

14  Yna  y  dywedodd  Jeremiah, 
'^Nid  gwir ;  nid  ydwyf  fi  yn  cilio  at  ^^Jj^;^^ 
y  Caldeaid.  Ond  ni  wrandawai  efe 
arno :  felly  Iriah  a  ymaflodd  yn 
Jeremiah,  ac  a'i  dygodd  ef  at  y 
tywysogion. 

15  Am  hynny  y  tywysogion  a 
ddigiasant  wrth  Jeremiah,  ac  a'i 
tarawsant,  ac  a'i  rhoddasant  yn  y 
carchardy  yn  nhŷ  Jonathan  yr  ys- 
grifenydd :  o  herwydd  hwnnw  a 
wnaethent  hwy  yn  garchardy. 

16  1Í  Pan  ddaeth  Jeremiah  i'r  dae- 
ardy,  ac  i'r  '  cabanau,  ac  ivedi  i  Je-  \f,f^i;, 
remiah  aros  yno  ddyddiau  lawer ; 

17  Yna  y  brenhin  Sedeciah  a  an- 
fonodd, ac  a'i  cymmerodd  ef  allan: 
a'r  brenhin  a  ofynodd  iddo  yn  gyf- 
rinachol  yn  ei  dŷ  ei  hun,  ac  a  ddy- 
wedodd,  A  oes  gair  oddi  wrth  yr 
Arglwydd  ?  A  dywedodd  Jeremiah, 


3  ITeb. 

icedi  en 
trywanu. 


if  I/ nil. 


5  Xen, 
ymneill- 
duo. 


cdloedd. 
589. 


Bwrw  Jeremiali 


JEREMIAH,  XXXVIII. 


i'r  daeardy. 


Cyii 

CEIST 

589. 


6  lleb. 
cwymped. 


«  pen.  32.  2. 


Oes ;   canys  tydi,  eb  efe,  a  roddir 
yn  llaw  brenhin  Babilon. 

18  Jeremiah  hefyd  a  ddywedodd 
wrth  y  brenhin  Sedeciah,  ÌPa  bech- 
od  a  wneuthum  i  i'th  erbyn  di,  neu 
yn  erbyn  dy  weision,  neu  yn  erbyn 
y  bobl  hyn,  pan  y'm  rhoddasoch  yn 
y  carchardy? 

19  Pa  le  1/  mae  eich  prophwydi  a 
brophwydasant  i  ch^vi,  gan  ddywed- 
yd,  ìíi  ddaw  brenhin  Babilon  i'ch 
erbyn,  nac  yn  erbyn  y  Avlad  hon  ? 

I    20  Ac  yn  awr  gwrando,  attolwg, 

0  iy  arglwydd  frenhin :  attolwg, 
I  ^  deued  fy  ngweddi  ger  dy  fron ;  fel 
|na  pharech  i  mi  ddychwelyd  i  dy 

Jonathan  yr  ysgrifenydd,  rhag  fy 
marw  yno. 

21  Yna  y  brenhin  Sedeciah  a  or- 
chymynodd  iddynt  hwy  roddi  Jere- 
miah *"  y'nghyntedd  y  carchardy,  a 
rhoddi  iddo  ef  deisen  o  fara  beu- 
nydd  o  heol  y  pobyddion,  nes  dar- 
fod  yr  holl  fara  yn  y  ddinas.  Felly 
Jeremiali  a  arhosodd  y'nghyntedd 
y  carchardy. 

PENNOD  XXXVIII. 

1  Jeremiah,  ar  gam-achici/n,  yn  cael  ei  ficrw  i 
ddaeardy  Malch'iak:  7  ac  Ebedmelech  yn 
cael  peth  rhyddtd  iddo  ef.  14  Jeremiah, 
trwy  yniddiddan  cyfrinachol,  yn  cynghori  i'r 
brenhin  achub  ei  einioes  trwy  ymroi ;  24  a 
thrwy  archiad  y  brenhin,  yn  celu  yr  ymddi- 
ddan  hwnnw  oddi  icrih  y  tywysogion. 

YNA  Sephatiah  mab  Mattan,  a 
Gedaliah  mab  Pasur,  a  Jucal 
mab  Selemiah,  a  Phasur  mab  Mal- 
chiah,  a  glywsant  y  geiriau  a  draeth- 
asai  Jeremiah  wrth  yr  holl  bobl, 
gan  ddywedyd, 
I    2  Fel  hyn   y  dywedodd  yr  Ar- 
« pen.  21. 9.  GLWYDD,  ^  Yr  hwn  a  arhoso  yn  y 
I  ddinas   hon,   a  fydd  farw    trwy   y 
cleddyf,  trwy  newyn,  a  thrwy  haint : 
ond  y  neb  a  elo  allan  at  y  Caldeaid, 
a  fydd  byw;  canys  ei  einioes  fydd 
yn  ysgiyfaeth  iddo,  a  byw  fydd. 

3  Fel  hyn  y  dy  wed  yr  Arglwydd  ; 
Y  ddinas  hon  a  roddir  yn  ddiau  yn 
llaw  Uu  brenhin  Babilon,  yr  IiAvn 
a'i  hennill  hi. 

4  Yna  y  tywysogion  a  ddywedas- 
ant  wrth  y  brenhin,  Rhodder,  at- 
tolwg, y  gwr  hwn  i  farwolaeth: 
oblegid  fel  hyn  y  mae  efe  yn  gwan- 
hau  dwylaw  y  rhyfelwyr  a  adawyd 
yn  y  ddinas  hon,  a  dwylaw  yr  holl 
bobl,  wrth  ddywedyd  wrthynt  yn 
ol  y  geiriau  hyn:  o  herwydd  nid 
yw  y  gAvr  h^vn  yn  ceisio  ^llwydd- 
iant  i'r  bobl  hyn,  ond  niwed. 

5  A'r  brenhin  Sedeciah  a  ddy wed- 


heddtvch. 


odd,  Wele  ef  yn  eich  llaw  chwi: 
canys  nid  i/w  y  brenhin  im^  a  ddi- 
chon  ddim  yn  eich  erbyn  chwi. 

6  Yna  hwy  a  gymmerasant  Jere- 
miah, ac  a'i  bwriasant  ef  i  ddaeardy 
Malchiah  mab  ^'  Hammelech,  yr  hwn 
oedd  y'nghyntedd  y  carchardy:  a 
h^vy  a  oUyngasant  Jeremiah  i  wae- 
red  wrth  raffau.  Ac  nid  oedd  dwfr 
yn  y  daeardy,  ond  torn :  felly  Jere- 
miah a  lynodd  yn  y  dom. 

7  ^  A  phan  glybu  ^  Ebedmelech  yr 
Ethiopiad,  un  o'r  ystafellyddion  yr 
hAvn  oedd  yn  nhŷ  y  brenhin,  iddynt 
hwy  roddi  Jeremiah  yn  y  daeardy, 
(a  r  brenhin  yn  eistedd  ym  mhorth 
Benjamin,) 

8  Ebedmelech  a  aeth  allan  o  dy  y 
brenhin,  ac  a  lefarodd  wrth  y  bren- 
hin, gan  ddywedyd, 

9  0  fy  arglwydd  frenhin,  drwg  y 
gwnaeth  y  gwŷr  hyn  y'nghwbl  ag  a 
wnaethant  i  Jeremiah  y  prophwyd, 
yr  hwn  a  fwriasant  hivy i'r  daeardy; 
ac  efe  a  fydd  marw  o  newyn  yn  y 
fan  lie  y  mae,  o  herAvydd  nid  oes 
bara  mwyach  yn  y  ddinas. 

10  Yna  y  brenhin  a  orchymyn- 
odd  i  Ebedmelech  yr  Ethiopiad, 
gan  ddywedyd,  Cymmer  oddi  yma 
ddengwr  ar  hugain  ^gyd  â  thi,  a 
chyfod  Jeremiah  y  prophwyd  o'r 
daeardy  cyn  ei  farw. 

11  Felly  Ebedmelech  a  gymmer- 
odd  y  gwŷr  gyd  ag  ef,  ac  a  aeth  i 
dy  y  brenhin  dan  y  trysordy,  ac  a 
gymmerodd  oddi  yno  hen  garpiau, 
a  hen  bwdr-fratiau,  ac  a'u  gollyng- 
odd  i  waered  at  Jeremiah  i'r  dae- 
ardy wrth  raffau. 

12  Ac  Ebedmelech  yr  Ethiopiad  a 
ddywedodd  wrth  Jeremiah,  Gosod 
yn  awr  yr  hen  garpiau  a'r  pwdr- 
fratiau  hyn  dan  dy  geseiliau  oddi 
tan  y  rhaffau.  A  Jeremiah  a 
wnaeth  felly. 

13  Felly  hwy  a  dynnasant  Jere- 
miah i  fynu  wrth  y  rhaffau,  ac  a'i 
codasant  ef  o'r  daeardy ;  a  Jere- 
miah a  arhosodd  y'nghyntedd  y 
carchardy. 

14  1Í  Yna  y  brenhin  Sedeciah  a 
anfonodd,  ac  a  gymmerodd  Jere- 
miah y  prophwyd  atto  ^  i'r  trydydd 
cyntedd,  yr  hwn  si/dd  yn  nhŷ  yr 
Arglwydd;  a'r  brenhin  a  ddywed- 
odd wrth  Jeremiah,  Mi  a  ofynaf  i 
ti  beth :  na  chela  ddim  oddi  wrth- 
yffi. 

15  A  Jeremiah  a  ddywedodd  wrth 
Sedeciah,  Os  mynegaf  i  ti,  oni  roddi 

A  a3 


S  Neu,  J/ 
hrcnfiin. 


b  pea  30. 
10. 


^Heb. 

1/n  d;/  la  w, 
neu,  gyd 
ath  law. 


>  Neu, 
i'r  Cf/n/cdd 
peHiiaf, 


Cynglior  Jeremiah  i  Sedeciah.  JEREMIAH,  XXXIX. 


Ennill  Jerusalem, 


Cyn 
CEIST 

589. 


c  îSs.  57. 16. 


Gwŷr dy 
hedawch. 


di  fi  i  farwolaeth  ?  ac  os  rhoddaf  i 
ti  gynghor,  oni  wrandewi  di  arnaf  ? 

16  Felly  y  brenbin  Sedeciah  a 
dyngodd  Vrth  Jeremiah  yn  gyfrin- 
achol,  gan  ddywedyd,  Fel  mai  byw 
yr  Aeglwydd,  "^yr  liwn  a  wnaeth 
i  ni  yr  enaid  hwn,  ni  roddaf  fi  di 
i  farwolaeth,  ac  ni  roddaf  di  yn 
Haw  y  gwŷr  hyn  sydd  yn  ceisio  dy 
einioes. 

17  Yna  y  dywedodd  Jeremiah 
wrth  Sedeciah,  Fel  hyn  y  dywed 
yr  Arglwydd,  Duw  y  lluoedd, 
Duw  Israel;  Os  gan  fyned  yr  âi 
di  allan  at  dywysogion  brenhin 
Babilon,  yna  y  bydd  dy  enaid 
fyw,  ac  ni  losgir  y  ddinas  hon  â 
than ;  a  thithau  a  fyddi  fyw,  ti  a'th 
deulu. 

18  Ond  onid  âi  di  allan  at  dywys- 
ogion brenhin  Babilon,  yna  y  ddinas 
hon  a  roddir  i  law  y  Caldeaid,  a 
hwy  a'i  Uosgant  hi  â  than,  ac  ni 
ddiengi  dithau  o'u  Haw  hwynt. 

19  A'r  brenhin  Sedeciah  a  ddy- 
wedodd  wrth  Jeremiah,  Yr  ydwyf 
fi  yn  ofni  yr  luddewon  a  giliasant 
at  y  Caldeaid,  rhag  iddynt  hwy  fy 
rhoddi  i  yn  eu  llaw  hwynt,  ac  i'r 
rhai  hynny  fy  ngwatwar. 

20  A  Jeremiah  a  ddywedodd,  M 
roddant  ddim :  gwrando,  attolwg, 
ar  lais  yr  Arglwydd,  yr  hwn  yr 
ydwyf  fi  yn  ei  draethu  i  ti ;  felly  y 
bydd  yn  dda  i  ti,  a'th  enaid  a  fydd 
byw. 

21  Ond  OS  gwrthodi  fyned  allan, 
dyma  y  gair  a  ddangosodd  yr  Ar- 
glwydd i  mi : 

22  Ac  wele,  yr  holl  wragedd,  y 
rhai  a  adawyd  yn  nhŷ  brenhin  Ju- 
dah,  a  ddygir  allan  at  dywysogion 
brenhin  Babilon  ;  a  hwy  a  ddywed- 
ant,  *'Dy  gyfeillion  a'th  hudasant, 
ac  a'th  orchfygasant ;  dy  draed  a 
lynasant  yn  y  dom,  a  hAvythau  a 
droisant  yn  eu  hoi. 

23  Felly  hwy  a  ddygant  allan  dy 
holl  wragedd  a'th  blant  at  y  Calde- 
aid, ac  ni  ddiengi  dithau  o'u  llaw 
hwynt ;  canys  â  llaw  brenhin  Babi- 
lon y'th  ddèlir;  a'r  ddinas  hon  a 
losgi  â  than. 

24  1Í  Yna  y  dywedodd  Sedeciah 
wrth  Jeremiah,  Na  chaiFed  neb 
wybod  y  geiriau  hyn,  ac  ni'th  roddir 
i  farwolaeth. 

25  Ond  OS  y  tywysogion  a  glyw- 
ant  i  mi  ymddiddan  â  thi,  ac  os 
deuant  attat  ti,  a  dywedyd  wrthyt, 
Mynega  yn  awr  i  ni  beth  a  draeth- 


aist  ti  wrth  y  brenhin;  na  chela 
oddi  wrthym  ni,  ac  ni  roddwn  ni 
mo  honot  ti  i  farwolaeth ;  a  pha 
beth  a  draethodd  y  brenhin  wrthyt 
tithau : 

26  Yna  dywed  wrthynt,  ^Myfì  a 
weddiais  yn  ostyngedig  ger  bron  y 
brenhin,  na  yrrai  efe  fi  drachefh  i 
dy  Jonathan,  i  farw  yno. 

27  Yna  yr  holl  dywysogion  a 
ddaethant  at  Jeremiah,  ac  a'i  hol- 
asant  ef:  ac  efe  a  fynegodd  idd- 
ynt yn  ol  yr  holl  eiriau  hyn,  y 
rhai  a  orchymynasai  y  brenhin : 
felly  hwy  '^  a  beidiasant  âg  ymddi- 
ddan âg  ef,  canys  ni  chafwyd  dywed 
y  peth. 

28  A  Jeremiah  a  arhosodd  yng 
nghyntedd  y  carchardy  hyd  y  dydd 
yr  ennill wyd  Jerusalem;  ac  yno 
yr  oedd  efe  pan  ennilhvyd  Jeru- 
salem. 

PENNOD  XXXIX. 

1  Ennill  Jerusalem.  4  Tynnu  llygaid  Sedeciah, 
a'i  anfon  i  Babilon.  8  Bifrodi  y  ddinas,  9 
a  chaethiwo  y  bohl.  11  Nebuchodonosor  yn 
rhoi  gorchymyn  ar  fod  yn  dda  lorih  Jere- 
miah.   15  Addewid  Daw  i  Ebedmelech. 

YN  *y  nawfed  flwyddyn  i  Sede- 
ciah brenhin  Judah,  ar  y  deg- 
fed  mis,  y  daeth  Nebuchodonosor 
brenhin  Babilon,  a'i  holl  lu,  yn  er- 
byn  Jerusalem,  ac  a  warchaeasant 
arni. 

2  Yn  yr  unfed  flwyddyn  ar  ddeg 
i  Sedeciah,  yn  y  pedwerydd  mis,  ar 
y  nawfed  dydd  o'r  mis,  y  torrwyd 
y  ddinas. 

3  A  holl  dywysogion  brenhin  Ba- 
bilon a  ddaethant  i  mewn,  ac  a 
eisteddasant  yn  y  porth  canol,  sef 
Nergal-sareser,  Samgar-nebo,  Sar- 
sechim,  Rabsaris,  Nergal-sareser, 
Rabmag,  a  holl  dywysogion  eraill 
brenhin  Babilon. 

4  1Í  A  phan  welodd  Sedeciah  bren- 
hin Judah  hwynt,  a'r  holl  ryfelwyr, 
hwy  a  fíbisant,  ac  a  aethant  allan 
o'r  ddinas  liw  nos,  tr^vy  fíbrdd 
gardd  y  brenhin,  i'r  porth  rhwng  y 
ddau  fur:  ac  efe  a  aeth  allan  tu 
a'r  2  anialwch. 

5  A  llu  y  Caldeaid  a  erlidiasant  ar 
eu  hoi  hwynt,  ac  a  oddiweddasant 
Sedeciah  yn  rhosydd  Jericho,  ac 
a'i  daliasant  ef,  ac  a'i  dygasant  at 
Nebuchodonosor  brenhin  Babilon, 
i  Riblah  y'ngwlad  Hamath;  He  y 
^  rhoddodd  efe  farn  arno. 

6  Yna  brenhin  Babilon  a  ladd- 
odd  feibion  Sedeciah  yn  Riblah  o 


Cyn 
CRIST 

589. 


d  pen.  37. 


7Heb. 
a  dawsant 
oddi  wrtho. 


590. 
«  2  Bren. 
25.  1. 
pen.  52.  i. 


5S3. 


2  Neu, 
giuastad- 
edd. 


3  Heb. 
ile/arodd 
wrlho 
farnedig- 
aclhau. 


a  chaethiwo  y  bobl. 


JEREMIAH,  XL. 


Rhyddhâu  Jeremiah. 


Cyn 

CRIST 

588. 


4  Heb.  dwy 

gadwyn 
lyres,  neu, 
lli/Ji'etheir- 
iau. 


C  Heb.  y 
^en-lltídd- 
%ad: 
Ac  felly 
ad.  10, 11, 
&c 


6  Heb. 
1/  dydd 
hwnnw. 


1  Heb.  trwy 
law  Nehu- 
garadan. 


b  pen.  40.  5. 


c  pen.  38. 7. 


«>  pen.  21.  9. 
a4<>.  5. 


flaen  ei  lygaid  ef :  brenhin  Babilon 
hefyd  a  laddodd  hoU  bendefigion 
Judah. 

7  Ac  efe  a  dynnodd  lygaid  Sede- 
ciah,  ac  a'i  rhwymodd  ef  â  ^  chad- 
wynau  iV  ddwyn  i  Babilon. 

8  IT  A'r  Caldeaid  a  losgasant  dŷ  y 
brenhin  a  thai  y  bobl,  â  than ;  a  hwy 
a  ddrylliasant  furiau  Jerusalem, 

9  Yna  ISTebuzaradan  ^pennaeth  y 
milwyr  a  gaethgludodd  i  Babilon 
weddill  y  bobl  y  rhai  a  adawsid  yn 
y  ddinas,  a'r  encilwyr  y  rhai  a  gil- 
iasent  atto  ef,  ynghyd  â  gweddill 
y  bobl  y  rhai  a  adawsid. 

10  A  Nebuzaradan  pennaeth  y 
milwyr  a  adawodd  o  dlodion  y 
bobl,  y  rhai  nid  oedd  dim  gan- 
ddynt,  y'ngwlad  Judah,  ac  efe  a 
roddodd  iddynt  winllannoedd  a 
meusydd  ^  y  pryd  hwnnw. 

11  IT  A  Nebuchodonosor  brenhin 
Babilon  a  roddodd  orchymyn  am 
Jeremiah  '^i  Nebuzaradan  pennaeth 
y  milwyr,  gan  ddywedyd, 

12  Cymmer  ef,  a  bwrw  olwg  arno, 
ac  na  wna  iddo  ddim  niwed;  ond 
megis  y  dywedo  efe  wrthyt  ti,  felly 
gwna  iddo. 

13  Felly  Nebuzaradan  pennaeth 
y  milwyr  a  anfonodd,  NelDusasban 
hefyd,  Rabsaris,  a  Nergal-sareser, 
Rabmag,  a  holl  bennaethiaid  bren- 
hin Babilon ; 

14  lë,  hwy  a  anfonasant,  ac  a 
gymmerasant  Jeremiah  o  gyntedd 
y  carchardy,  ac  ''a'i  rhoddasant  ef 
at  Gedaliah  mab  Ahicam,  mab  Sa- 
phan,  i'w  ddwyn  adref :  felly  efe  a 
drigodd  ym  mysg  y  bobl. 

15  1[  A  gair  yr  Arglwydd  a 
ddaeth  at  Jeremiah,  pan  oedd  efe 
wedi  cau  arno  y'nghyntedd  y  carch- 
ar,  gan  ddywedyd, 

16  Dos,  a  dywed  i  '^Ebedmelech  yr 
Ethiopiad,  gan  ddywedyd,  Fel  hyn 
y  dywed  Arglwydd  y  Uuoedd, 
Duw  Israel ;  Wele,  mi  a  baraf  i'm 
geiriau  ddyfod  yn  erbyn  y  ddinas 
hon  er  niwed,  ac  nid  er  lies,  a  hwy 
a  gwblhêir  o  flaen  dy  wyneb  y 
dwthwii  hwnnw. 

17  Ond  myfi  a'th  waredaf  di  y 
dydd  hwnnw,  medd  yr  Arglwydd, 
ac  ni'th  roddir  yn  Uaw  y  dynion  yr 
ydivyt  ti  yn  ofni  rhagddynt. 

18  Canys  gan  achub  mi  a'th  achub- 
af,  ac  ni  syrthi  trwy  y  cleddyf,  eithr 
^bydd  dy  einioes  yn  ysglyfaeth  i 
ti,  am  i  ti  ymddiried  ynof  fi,  medd 
yr  Arglwydd. 


PENNOD  XL. 

1  Jerem'iah,  wedi  darfod  i  Nebuzaradan  ei 
ollwng  ef  yn  rhydd,  yn  myned  at  Gedaliah  : 
7  a'r  luddewon  oedd  ar  wasgar  yn  ymgasglu 
atto  ef.  13  Johanan  yn  datguddio  hradwr- 
iaetli  Ismael,  heb  gael  ei  gredu. 

YGAIR  yr  hwn  a  ddaeth  at  Jere- 
miah oddi  wrth  yr  Arglwydd, 
wedi  i  Nebuzaradan  pennaeth  y 
milwyr  ei  ollwng  ef  yn  rhydd  o 
Ramah,  wedi  iddo  ei  gymmeryd  ef, 
ac  yntau  yn  rhAvym  mewn  ^cad- 
wyni  ym  mysg  holl  gaethglud  Je- 
rusalem a  Judah,  y  rhai  a  gaeth- 
gludasid  i  Babilon. 

2  A  phennaeth  y  milwyr  a  gym- 
merodd  Jeremiah,  ac  a  ^ddywedodd 
wrtho,  Yr  Arglwydd  dy  Dduw  a 
lefarodd  y  drwg  yma  yn  erbyn  y 
lie  hwn. 

3  A'r  Arglwydd  a'i  dug  i  ben, 
ac  a  wnaeth  megis  y  Uefarodd :  am 
i  chwi  bechu  yn  erbyn  yr  Ar- 
glwydd, ac  na  wrandawsoch  ar  ei 
lais  ef,  am  hynny  y  daeth  y  peth 
hyn  i  chwi. 

4  Ac  yn  awr  wele,  mi  a'th  rydd- 
heais  di  heddyw  o'r  cadwynau  oedd 
am  dy  ddwylaw :  os  da  gennyt  ti 
ddyfod  gyd  â  mi  i  Babilon,  tyred, 
a  myfi  a  ^  fyddaf  da  wrthyt :  ond  os 
drwg  y  gAveli  ddyfod  gyd  â  mi  i 
Babilon,  paid ;  wele  yr  holl  dir  o'th 
flaen  di :  i'r  fan  y  hyddo  da  a  bodd- 
lawn  gennyt  fyned,  yno  dos. 

5  Ac  yn  awr,  ac  efe  etto  heb  ddy- 
chwelyd,  efe  a  ddyivedodd,  Dy- 
chwel  at  "^Gedaliah  mab  Ahicam, 
mab  Saphan,  yr  hwn  a  osododd 
brenhin  Babilon  ar  ddinasoedd  Ju- 
dah, ac  aros  gyd  âg  ef  ym  mhlith  y 
bobl :  neu  dos  He  y  gwelech  di  yn 
dda  fyned.  Felly  pennaeth  y  mil- 
wyr a  roddodd  iddo  ef  luniaeth  a 
rhodd,  ac  a'i  goUyngodd  ef  ymaith. 

6  Yna  yr  aeth  Jeremiah  at  Ge- 
daliah mab  Ahicam  i  Mispah,  ac 
a  arhosodd  gyd  âg  ef  ym  mysg  y 
bobl  a  adawsid  yn  y  wlad. 

7  1Í  "A  phan  glybu  holl  dywysog- 
ion  y  Uuoedd,  y  rhai  oedd  ar  hyd 
y  wlad,  hwynt-hwy  a'u  gwŷr,  i  fren- 
hin  Babilon  osod  Gedaliah  mab 
Ahicam  ar  y  wlad,  ac  iddo  roddi 
dan  ei  law  ef  wŷr,  a  gwragedd,  a 
phlant,  ac  o  dlodion  y  wlad,  o'r  rhai 
ni  chaethgludasid  i  Babilon ; 

8  Yna  hwy  a  ddaethant  at  Ge- 
daliah i  Mispah,  sef  Ismael  mab 
Nethaniah,  a  Johanan  a  Jonathan 
meibion    Careah,    a   Seraiah    mab 


Cyn 
CRIST 

588. 


2  Neu, 
gefynnau. 


a  pen.  50.  7. 


3  Heb. 

fwriaf 
olwg  ar- 
nat. 


b  2  Bren. 

25.  22. 
pen.  39, 1Í. 


c  2  Brnn. 
25.23. 


743 


Datguddîo  hradivriaetli  Ismael.  JEREMIAH,  XLI. 


Isrnael  yn  lladd  GedaViah, 


Cyn 
CRIST 

588, 


I  Heb.  i77i 

daro  yn  yr 
enaidf 


Tanhumetli,  a  meibion  Ephai  y 
Netophathiad,  a  Jezaniah  mab 
Maachathiad,  hwynt-hwy  a'u  gwŷr. 

9  A  Gedaliah  mab  AJiicam  mab 
Saphan  a  dyngodd  wrthynt  hwy,  ac 
wrth  eu  gwfr,  gan  ddywedyd,  Nac 
ofnwch  wasanaethu  y  Caldeaid : 
trigwch  yn  y  wlad,  a  gwasanaeth- 
wch  frenhin  Babilon,  felly  y  bydd 
daioni  i  chwi. 

10  Am  danaf  finnau,  wele,  mi  a 
drigaf  ym  Mispah,  i  wasanaethu  y 
Caldeaid,  y  rhai  a  ddeuant  attorn 
ni :  chwi4;hau,  cesglwch  win,  a 
ffrwythydd  haf,  ac  olew,  a  dodwch 
hivynt  yn  eich  Uestri,  a  thrigwch 
yn  eich  dinasoedd,  y  rhai  yr  ydych 
yn  eu  meddiannu. 

11  A  phan  glybu  yr  holl  luddew- 
on  y  rhai  oedd  ym  Moab,  ac  ym 
mysg  meibion  Amnion,  ac  yn  Edom, 
ac  yn  yr  holl  wledydd,  i  frenhin 
Babilon  adael  gweddill  o  Judah,  a 
gosod  Gedaliah  mab  Ahicam  mab 
Saphan  yn  Uy wydd  arnynt  hwy ; 

12  Yna  yr  holl  luddewon  a  ddy- 
chwelasant  o'r  holl  leoedd  lie  y 
gyrrasid  hwynt,  ac  a  ddaethant  i 
wlad  Judah  at  Gedaliah  i  Mispah, 
ac  a  gasglasant  van  a  ffrwythydd 
haf  lawer  iawn. 

13  IF  Johanan  hefyd  mab  Careah, 
a  holl  dywysogion  y  lluoedd  y  rhai 
oedd  ar  hyd  y  wlad,  a  ddaethant 
at  Gedaliah  i  Mispah, 

14  Ac  a  ddywedasant  wi'tho,  A 
wyddost  ti  yn  hysbys  i  Baalis,  bren- 
hin  meibion  Ammon,  anfon  Ismael 
mab  Nethaniah  ^i'th  ladd  di?  Ond 
ni  chredodd  Gedaliah  mab  Ahicam 
iddynt  hwy. 

15  Yna  Johanan  mab  Careah  a 
ddywedodd  wrth  Gedaliah  ym  Mis- 
pah yn  gyfrinachol,  gan  ddywedyd, 
Gad  i  mi  fyned,  attolwg,  a  mi  a 
laddaf  Ismael  mab  Nethaniah,  ac  ni 
chaiff  neb  wybod :  paham  y  lladdai 
efe  di,  fel  y  gwasgerid  yr  holl 
luddewon  y  rhai  a  ymgasglasant 
attat  ti,  ac  y  dariyddai  am  y  gwe- 
ddill yn  Judah  ? 

16  Ond  Gedaliah  mab  Ahicam  a 
ddywedodd  wrth  Johanan  mab  Ca- 
reah, Na  wna  y  peth  hyn;  canys 
celwydd  yr  ydwyt  ti  yn  ei  ddy- 
wedyd am  Ismael. 

PENNOD  XLI. 

1  Ismael,  trwy  fradwriaeth,  yn  lladd  Gedaliah 
ac  eraill,  ac  yn  amcanu,  efe  cCr  lleiä,  ffoi 
at  yr  Ammoniaid.  11  Johanan  yn  ennill  y 
caethion,  ac  yn  meddid  ffoi  i'r  Aipht. 

744 


AC  ^yn  y  seithfed  mis  daeth  Ismael 
Jljl.  mab  Nethaniah  mab  Elisama 
o'r  had  brenhinol,  a  phendefigion  y 
brenhin,  sef  dengwr  gyd  âg  ef,  at 
Gedaliah  mab  Ahicam  i  Mispah :  a 
hwy  a  fwyttasant  yno  fara  ynghyd 
ym  Mispah. 

2  Ac  Ismael  mab  Nethamah  a  gyf- 
ododd,  efe  a'r  dengwr  oedd  gyd  âg 
ef,  ac  a  darawsant  Gedaliah  mab 
Ahicam  mab  Saphan  a'r  cleddyf, 
ac  a'i  lladdasant  ef,  yr  hwn  a  osod- 
asai  brenhin  Babilon  yn  llywydd 
ar  y  wlad. 

3  Ismael  hefyd  a  laddodd  yr  hoU 
luddewon  oedd  gyd  âg  ef,  se/ gyd  â 
Gedaliah,  ym  Mispah,  a'r  Caldeaid 
y  rhai  a  gafwyd  yno,  y  rhyfelwyr. 

4  A'r  ail  dydd  wedi  iddo  ef  ladd 
Gedaliah,  heb  neb  yn  gwybod, 

5  Yna  y  daeth  gwŷr  o  Sichem,  o 
Siloh,  ac  o  Samaria,  se/  pedwar 
ugeinwr,  wedi  eillio  eu  barfau,  a 
rhwygo  eu  diUad,  ac  ymdorri,  âg 
offrymmau  ac  â  thus  yn  eu  dwylaw, 
i'lv  dwyn  i  dŷ  yr  Arglwydd. 

6  Ac  Ismael  mab  Nethaniah  a 
aeth  aUan  o  Mispah  i'w  cyfarfod 
hwynt,  gan  gerdded  rhagddo,  ac 
wylo  ;  a  phan  gyfarfii  efe  â  hwynt, 
efe  a  ddywedodd  wrthynt,  Deuwch 
at  Gedaliah  mab  Ahicam. 

7  A  phan  ddaethant  hwy  i  ganol 
y  ddinas,  yna  Ismael  mab  Nethaniah 
a'u  Uaddodd  hwynt,  ac  a'u  hivriodd 
i  ganol  y  pydew,  efe  a'r  gwŷr  oedd 
gyd  âg  ef 

8  Ond  dengwr  a  gafwyd  yn  eu 
mysg  hwynt,  y  rhai  a  ddywedasant 
wrth  Ismael,  Na  ladd  ni :  oblegid 
y  mae  gennjin  ni  drysor  yn  y 
maes,  o  wenith,  ac  o  haidd,  ac  o 
olew,  ac  o  fel.  FeUy  efe  a  beidiodd, 
ac  ni  laddodd  hwynt  ym  mysg  eu 
brodyr. 

9  A'r  pydew  i'r  hwn  y  bwriodd 
Ismael  hoU  gelaneddau  y  gwŷr  a 
laddasai  efe  ^er  mwyn  Gedaliah, 
yw  "^yr  hwn  a  wnaethai  y  brenhin 
Asa,  rhag  ofh  Baasa  brenhin  Is- 
rael :  hwnnw  a  ddarfu  i  Ismael 
mab  Nethaniah  ei  lenwi  a'r  rhai 
a  laddasid. 

10  Yna  Ismael  a  gaethgludodd 
holl  weddill  y  bobl  y  rhai  oedd 
ym  Mispah,  sef  ^  merched  y  bren- 
hin, a'r  hoU  bobl  y  rhai  a  adawsid 
ym  Mispah,  ar  y  rhai  y  gosodasai 
Nebuzaradan  pennaeth  y  milwyr 
Gedaliah  mab  Ahicam  yn  llywydd : 
ac    Ismael    mab    Nethaniah     a'u 


Cyn 
CEIST 

588. 

a  2  Bren. 
25.25. 


2Neu, 
qer  lla  w. 
Heb.  trwy 
law,  neu, 
wrlh  i/stlys 
Gedaliah. 

0  1  Bren. 
15.  2i 


d  pen.  43.  6. 


Cynghor  Jeremiah 


JEREMIAH,  XLII. 


i  Johanan. 


Cyn 
CEIST 

588. 


e  2  Sam.  2. 
13. 


1 2  Sam.  19. 
37,  33. 


2Heb.' 

cwymped 
tin  deisyf- 
iad  gcr  dy 
fron. 


caethgludodd  hwynt,  ac  a  ymad- 
awodd  i  fyned  drosodd  at  feibion 
Ammon. 

11  1Í  Ond  pan  glybu  Johanan 
mab  Careah,  a  hoU  dywysogion  y 
llu  y  rhai  oedd  gyd  âg  ef,  yr  holl 
ddrwg  a  ^vTiaethai  Ismael  mab  Ne- 
thaniah ; 

12  Yna  hwy  a  gymmerasant  eu 
holl  Avyr,  ac  a  aethant  i  ymladd  âg 
Ismael  mab  Nethaniah,  ac  a'i  caw- 
sant  ef  wrth  ®  y  dyfroedd  mawrion 
y  rhai  sydd  yu  Gibeon. 

13  A  phan  welodd  yr  hoU  bobl,  y 
rhai  oedd  gyd  âg  Ismael,  Johanan 
mab  Careah,  a  holl  dywysogion  y 
llu  y  rhai  oedd  gyd  âg  ef,  yna  hwy 
a  lawenychasant. 

14  Felly  yr  boll  bobl,  y  rhai  a 
gaethgludasai  Ismael  ymaitli  o  Mis- 
pah,  a  droisant  ac  a  ddychwelas- 
ant,  ac  a  aethant  at  Johanan  mab 
Careah. 

15  Ond  Ismael  mab  Nethaniah 
a  ddiangodd,  ynghyd  âg  wythnyn, 
oddi  gan  Johanan,  ac  a  aeth  at 
feibion  Ammon. 

16  Yna  Johanan  mab  Careah,  a 
holl  dywysogion  y  llu  y  rhai  oedd 
gyd  âg  ef,  a  gymmerasant  holl 
weddill  y  bobl,  y  rhai  a  ddygasai 
efe  yn  eu  hoi  oddi  ar  Ismael  mab 
Nethaniah,  o  Mispah,  (wedi  iddo  ef 
ladd  Gedaliah  mab  Ahicam,)  sef 
cedyrn  ryfelwyr,  a'r  gwragedd,  a'r 
plant,  a'r  ystafellyddion,  y  rhai  a 
ddygasai  efe  o  Gibeon. 

17  A  hwy  a  aethant  oddi  yno,  ac 
a  eisteddasant  yn  nhrigfa  ^Chim- 
ham,  yn  agos  at  Bethlehem,  i  fyned 
i'r  Aipht, 

18  Rhag  y  Caldeaid :  o  herwy^dd 
eu  bod  yn  eu  hofni  hwynt,  am  i 
Ismael  mab  Nethaniah  ladd  Ge- 
daliah mab  Ahicam,  yr  hwn  a  rodd- 
asai  brenhin  Babilon  yn  Uywydd 
yn  y  wlad. 

PENNOD  XLII. 

1  Johanan  yn  erfyn  ar  Jeremiah  ymofyn  a 
Duw,  ac  yn  addaw  hod  yn  ufudd  i'w  ewyllys 
ef,  7  Jerem'iah  yn  dangos  iddo  y  cai  efe 
ddzogelwch  yn  Judea,  13  a  dinydr  yn  yr 
Aipht.  19  Y  mae  yn  heio  ar  eu  rhagrith 
hwy  yn  peri  ymofyn  a'r  Arglwydd  am  yr 
hyn  nid  oedd  yn  eu  hryd  ei  wneuthur. 

FELLY  holl  dywysogion  y  llu,  a 
Johanan  mab  Careah,  a  Jeza- 
niah  mab  Hosaiah,  a'r  holl  bobl,  o 
fychan  hyd  fawr,  a  nesasant, 

2  Ac  a  ddywedasant  wrth  Jere- 
miah y  prophwyd,  Attolwg,  ^gwrando 
ein  deisyfiad  ni,  a  gweddia  drosom 

745 


ni  ar  yr  Arglwydd  dy  Dduw,  sef 
dros  yr  holl  weddill  hyn ;  (canys  nyni 
a  adawyd  o  lawer  yn  ychydig,  fel  y 
mae  dy  lygaid  yn  ein  gweled  ni ;) 

3  Fel  y  dangoso  yr  Arglwydd 
dy  Dduw  i  ni  y  ffordd  y  mae  i  ni 
rodio  ynddi,  a'r  peth  a  wnelom. 

4  Yna  Jeremiah  y  prophwyd  a 
ddywedodd  wrthynt,  Myfi  aVA  cly w- 
ais  chivi;  wele,  mi  a  weddiaf  ar  yr 
Arglwydd  eich  Duw  yn  ol  eich 
geiriau  chwi,  a  pheth  bynnag  a  ddy- 
wedo  yr  Arglwydd  am  danoch, 
myfi  a'^  mynegaf  i  chwi :  *  nid  at- 
taliaf  ddim  oddi  wrthych. 

5  A  hwy  a  ddywedasant  wrth  Je- 
remiah, Yr  Arglwydd  fyddo  dyst 
cywir  a  ffyddlawn  rhyngom  ni,  onis 
gwnawn  yn  ol  pob  gair  a  anfono 
yr  Arglwydd  dy  JDduw  gyd  a 
thi  attorn  ni. 

6  Os  da  neu  os  drwg  fydd,  ar 
lais  yr  Arglwydd  ein  Duw,  yr 
hwn  yi'  ydym  ni  yn  dy  anfon  atto, 
y  gAvrandawn  ni ;  "^  fel  y  byddo  da 
i  ni,  pan  wrandawom  ar  lais  yr 
Arglwydd  ein  Duw. 

7  1Í  Ac  ym  mhen  y  deng  niAvrnod 
y  daeth  gair  yr  Arglwydd  at  Je- 
remiah. 

8  Yna  efe  a  alAVodd  ar  Johanan 
mab  Careah,  ac  ar  holl  dywysogion 
y  llu  y  rhai  oedd  gyd  âg  ef,  ac  ar 
yr  holl  bobl  o  fychan  hyd  fawr, 

9  Ac  a  ddywedodd  wrthynt,  Fel 
hyn  y  dywed  yr  Arglwydd,  Duw 
Israel,  yr  hwn  yr  anfonasoch  fi  atto 
i  roddi  i  lawr  eich  gweddiau  ger 
ei  fron  ef ; 

10  Os  trigwch  chwi  yn  wastad  yn 
y  wlad  hon,  myfi  a'ch  adeiladaf 
chwi,  ac  nis  tynnaf  i  laAvr,  myfi  a'ch 
plannaf  chAvi,  ac  nis  diAvreiddiaf : 
oblegid  y  mae  yn  edifar  gennyf  am 
y  drAvg  a  wneuthum  i  chwi. 

11  Nac  ofuAvch  rhag  brenhin  Ba- 
bilon, yr  hAA^n  y  mae  arnocli  ei  ofu  ; 
nac  ofnwch  ef,  medd  yr  Arglwydd  : 
canys  myfi  a  fyddaf  gyd  â  chwi 
i'ch  achub,  ac  i'ch  gwaredu  chwi 
o'i  iaAv  ef. 

12  A  '^mi  a  roddaf  i  chwi  dru- 
garedd,  fel  y  trugarhao  efe  wrth- 
ych, ac  y  dygo  chAvi  drachefn  i'ch 
gAvlad  eich  hun. 

13  1Í  Ond  OS  dywedAVch,  M  thrig- 
Avn  ni  yn  y  wlad  hon,  heb  AvrandaAV 
ar  lais  yr  Arglwydd  eich  Duw, 

14  Gan  ddyAvedyd,  Nag  ê :  ond  i 
wlad  yr  Aipht  yr  awn  ni,  lie  ni 
AvelAvn    ryfel,    ac   ni    chlyAvn    sain 


Rhagrith  Judah. 


JEREMIAH,  XLIII.  Dwyn  Jeremiah  i'r  Aipht. 


CyB 
CEIST 

588. 


d  Deut.  17. 
16. 


Slleh.alŷn 
wrihych. 


e  Edrych 
pen.  44. 14, 
28. 


fpen.  7.  20. 


e  pen.  29. 
18,  22. 
Zech.  8. 13. 


*  Heb.  dyst- 
iolaelliu 
i'ch  erbyn 
chioi. 

6Heb. 
cyfeiliorn- 
asoch  yn 
eich  eneid- 
iau,  neii, 
twynasocli 
eich  eneid- 
iau. 


udgorn,  ac  ni  bydd  arnom  newyn 
bara,  ac  yno  y  trigwn  ni : 

15  Am  hynny,  0  gweddill  Judah, 
gwrandêwch  yn  awr  air  yr  Ar- 
GLWYDD ;  Fel  hyn  y  dywed  Ae- 
GLWYDD  y  lluoedd,  Duw  Israel; 
Os  chwi  ^  gan  osod  a  osodwch  eich 
Tvynebau  i  fyned  i'r  Aipht,  ac  a 
ewch  i  ymdeithio  yno, 

16  Yna  y  bydd  i'r  cleddyf,  yr  hwn 
yr  ydych  yn  ei  ofni,  eich  goddiw- 
es  chwi  yno  yn  nhir  yr  Aipht ;  a'r 
newyn  yr  hwn  yr  ydych  yn  gofalu 
rhagddo,  ^a'ch  dilyn  chwi  yn  yr 
Aipht ;  ac  yno  y  byddwch  feirw. 

17  Felly  y  bydd  i'r  holl  wŷr  a 
osodasant  eu  hwynebau  i  fyned  i'r 
Aipht,  i  aros  yno,  hwy  a  leddir 
a'r  cleddyf,  â  newyn,  ac  â  haint :  ac 
^ni  bydd  un  o  honynt  y'ngweddill, 
neu  yn  ddiangol,  gan  y  dialedd  a 
ddygaf  fi  arnynt. 

18  Canys  fel  hyn  y  dywed  Ar- 
GLWYDD  y  lluoedd,  Duw  Israel; 
Megis  ^y  tywalltwyd  fy  Hid  a'm 
digofaint  ar  breswyhvyr  Jerusalem ; 
felly  y  tywelltir  fy  nigofaint  arnoch 
chwithau,  pan  ddeloch  i'r  Aipht: 
a  ^chwi  a  fyddwch  yn  felldith,  ac 
yn  syndod,  ac  yn  rheg,  ac  yn  warth, 
ac  ni  chewch  weled  y  He  hwn 
mwyach. 

19  11  0  gweddill  Judah,  yr  Ar- 
GLWYDD  a  ddywedodd  am  danoch, 
Nac  ewch  i'r  Aipht:  gwybyddwch 
yn  hysbys  i  mi  *eicli  rhybuddio 
chwi  heddyw. 

20  Canys  ^  rhagrithiasoch  yn  eich 
calonnau,  wrth  fy  anfon  i  at  yr  Ar- 
GLWYDD  eich  Duw,  gan  ddywed- 
yd,  Gweddi'a  drosom  ni  ar  yr  Ar- 
GLWYDD  ein  Duw,  a  mynega  i  ni 
yn  ol  yr  hyn  oil  a  ddywedo  yr 
Arglwydd  ein  Duw,  a  nyni  a'^ 
gwnawn. 

21  A  mi  a'i  mynegais  i  chwi  hedd- 
yAV,  ond  ni  wrandawsoch  ar  lais 
yr  Arglwydd  eich  Duw,  nac  ar 
ddim  oil  a'r  y  danfonodd  efe  fi 
attoch  o'i  blegid. 

22  Ac  yn  awr  gwybyddwch  yn 
hysbys,  mai  trwy  y  cleddyf,  a  thrwy 
newyn,  a  thrwy  haint,  y  bydd- 
wch chwi  feirw  yn  y  He  yr  ydych 
yn  ewyllysio  myned  i  ymdeithio 
ynddo. 

PENNOD  XLIII. 

1  Jolianan  yn  anghoelio  prophwydoliaeth  Jere- 
m'iah,  ac  yn  ei  ddwyn  ef  ac  eraill  i'r  Aipht. 
8  Jeremiah,  trwy  gysgod,  yn  prophwydo  y 
goresgynid  yr  Aipht  gan  y  Bahiloniaid. 


APHAN  ddarfu  i  Jeremiah  lef- 
aru  wrth  yr  holl  bobl  holl  eir- 
iau  yr  Arglwydd  eu  Duw,  am  y 
rhai  yr  anfonasai  yr  Arglwydd  eu 
Duw  ef  attynt,  sef  yr  holl  eiriau 
hyn: 

2  Yna  y  llefarodd  Azariah  mab 
Hosaiah,  a  Johanan  mab  Careah, 
a'r  holl  ddynion  beilchion,  gan  ddy- 
wedyd  wrth  Jeremiah,  Celwydd  yr 
wyt  ti  yn  ei  ddywedyd;  ni  anfon- 
odd  yr  Arglwydd  ein  Duw  ni  mo 
honot  ti  i  ddywedyd,  Nac  ewch  i'r 
Aipht  i  ymdeithio  yno. 

3  Eithr  Barucli  mab  Neriah  a'th 
annogodd  di  i'n  herbyn  ni,  i  gael 
ein  rhoddi  ni  yn  llaw  y  Caldeaid, 
i'n  lladd,  ac  i'n  caethgludo  i  Babi- 
lon. 

4  Ond  ni  wrandawodd  Johanan 
mab  Careah,  na  holl  dywysogion  y 
Uu,  na'r  holl  bobl,  ar  lais  yr  Ar- 
glwydd, i  drigo  yn  nhir  Judah  : 

5  Eithr  Johanan  mab  Careah,  a 
holl  dywysogion  y  Uu,  a  ddygasant 
ymaith  hoU  weddill  Judah,  y  rhai 
a  ddychwelasant  oddi  wrth  yr  holl 
genhedloedd  He  y  gyrrasid  hwynt, 
i  aros  y'ngwlad  Judah ; 

6  Yn  wŷr,  a  gwragedd,  a  phlant, 
a  ^merched  y  brenhin,  a  phob 
enaid  a'r  a  adawsai  Nebuzaradan 
peunaeth  y  müwyr  gyd  â  Gedalîah 
mab  Ahicam  mab  Saphan,  y  pro- 
phwyd  Jeremiah  hefyd,  a  Baruch 
mab  Neriah. 

7  Felly  hwy  a  ddaethant  i  wlad 
yr  Aipht:  canys  ni  wrandawsant 
ar  lais  yr  Arglwydd;  fel  hyn  y 
daethant  i  ^  Tapanhes. 

8  1Í  A  gair  yr  Arglwydd  a 
ddaeth  at  Jeremiah  yn  Tapanhes, 
gan  ddywedyd, 

9  Cymmer  yn  dy  law  gerrig  maAvr- 
ion,  a  chuddia  hwynt  yn  y  clai  yn 
yr  odyn  briddfaen,  yr  hon  spdd 
yn  nrws  tŷ  Pharaoh,  yn  Tapanhes, 
y'ngolwg  gwŷr  Judah ; 

10  A  dywed  wrthynt,  Fel  hyn  y 
dywed  Arglwydd  y  Huoedd,  Duw 
Israel;  Wele,  mi  a  anfonaf,  ac  a 
gymmeraf  Nebuchodonosor  brenhin 
Babilon,  ''fy  ngwas,  ac  a  osodaf  ei 
frenhin-faingc  ef  ar  y  cerrig  hyn 
y  rhai  a  guddiais,  ac  efe  a  daena 
ei  frenhinol  babeH  arnynt 

11  A  phan  ddelo,  efe  a  dery  wlad 
yr  Aipht;  *^y  rhai  sydd  i  angau,  âg 
angau;  a'r  rhai  sydd  i  gaethiwed, 
â  chaethiwed;  a'r  rhai  sydd  i'r 
cleddyf,  a'r  cleddyf. 


Cyn 
CEIST 

588. 


a  pen.  4L 10, 


b  Es.  30.  4, 
llancs. 
Diweddu 

588. 


c  pen.  25.9. 
Edrych 
Ezea  29. 

18. 


d  pen.  15.  2. 
Zech.11.9. 


748 


Dinystr  Judah  am 


JEREMIAH,  XLIV. 


eu  delw-addollaetli. 


Cyn 
CRIST 

588. 


2Bethsemes. 


587. 


»  2  Chron. 
S6. 15. 


b  pen.  42. 18. 


ZHeb. 
o  ganol 
Judah. 


12  A  mi  a  gynneuaf  dan  yn  nliai 
duwiau  yr  Aipht,  ac  efe  a'u  Uysg 
hwynt,  ac  a'u  caethgluda  hwynt; 
ac  efe  a  ymwisg  â  gwlad  yr  Aipht 
fel  y  gwisg  bugail  ei  ddillad:  ac 
efe  a  â  allan  oddi  yno  mewn  hedd- 
wcli. 

13  Ac  efe  a  dyrr  ddelwau  ^tŷ  yr 
haul,  yr  hwn  si/dd  y'ngwlad  yr 
Aipht ;  ac  efe  a  lysg  dai  duwiau 
yr  Aipht  â  than. 

PENNOD  XLIV. 

1  Jeremiah  yn  adrodd  dinystr  Judah  am  eu 
delw-addoliaeth ;  W  yn  prophivydo  dinystr 
y  rhai  a  wnant  ddelw-addoliaeth  yn  yr 
Aipht.  15  Gwrthnysigrioydd  yr  luddewon; 
20  a  Jeremiah  yn  eu  bygivth  hivy  o'i  her- 
toydd,  29  ac,  yn  lie  arwydd,  yn  prophwydo 
dinystr  yr  Aipht. 

YGAIR  yr  hAvn  a  ddaeth  at 
Jeremiah,  am  yr  hoU  ludd- 
ewon y  rhai  oedd  yn  trigo  yng 
ngwlad  yr  Aipht,  ac  yn  preswylio 
_ym  Migdol,  ac  yn  Tapanhes,  ac  yn 
Noph,  ac  y'ngwlad  Pathros,  gan 
ddywedyd, 

2  Fel  hyn  y  dywed  Arglwydd  y 
Uuoedd,  Duw  Israel ;  Chwi  a  wel- 
soch  yr  holl  ddrwg  a  ddygais  i  ar 
Jerusalem,  ac  ar  holl  ddinasoedd 
Judah ;  ac  wele  hwy  heddyw  yn 
anghyfannedd,  ac  heb  breswylydd 
ynddynt : 

3  O  achos  eu  drygioni  yr  hwn  a 
wnaethant  i'm  digio  i,  gan  fyned  i 
arogl-darthu,  ac  i  wasanaethu  duw- 
iau dieithr,  y  rhai  nid  adwaenent, 
na  hwy,  na  chwithau,  na'ch  tadau. 

4  Er  i  mi  "anfon  attoch  fy  holl 
weision  y  prophwydi,  gan  fore-godi, 
ac  anfon,  i  ddywedyd,  Na  wnewch, 
attolwg,  y  íËeidd-beth  hyn,  yr  hwn 
sydd  gas  gennyf  fi : 

5  Etto  ni  wrandawsant,  ac  ni  og- 
wyddasant  eu  clust,  i  ddychwelyd 
oddi  wrth  eu  drygioni,  fel  nad  arogl- 
darthent  i  dduwiau  dieithr. 

6  Am  hynny  ^  y  ty walltwyd  fy  Hid 
a'm  digofaint,  ac  y  Uosgodd  efe  yn 
ninasoedd  Judah,  ac  yn  heolydd 
Jerusalem ;  ac  y  maent  hwy  yn 
anghyfannedd,  ac  yn  ddiffaethwch, 
fel  y  gwelir  heddyw. 

7  Ac  yn  awr  fel  hyn  y  dywed 
Arglwydd  Dduw  y  Iluoedd,  Duw 
Israel ;  Paham  y  gwnewch  y  mawr 
ddrwg  hwn  yn  erbyn  eich  eneidiau, 
i  dorri  ymaith  oddi  wrthych  wr 
a  gwraig,  plentyn,  a'r  hwn  sydd 
yn  sugno,  ^  allan  o  Judah,  fel  na 
adawer  i  chm  weddill  ? 

8  Gan  fy  nigio  i  â  gweithredoedd 


eich  dwylaw,  gan  arogl-darthu  i 
dduwiau  dîeithr  y'ngwlad  yr  Aipht, 
yr  hon  yr  aethoch  i  aros  ynddi, 
i'ch  difetha  eich  hunain,  ac  i  fod 
yn  felldith  ac  yn  warth  ym  mysg 
holl  genhedloedd  y  ddaear. 

9  A  anghofiasoch  chwi  ^  ddrygioni 
eich  tadau,  a  drygioni  brenhinoedd 
Judah,  a  drygioni  eu  gwragedd 
hwynt,  a'ch  drygioni  eich  hunain, 
a  drygioni  eich  gwragedd,  y  rhai 
a  wnaethant  hwy  y'ngwlad  Judah, 
ac  yn  heolydd  Jerusalem  ? 

10  Nid  ydynt  *wedi  ymostwng 
hyd  y  dydd  hwn,  ac  nid  ofnasant, 
ni  rodiasant  chwaith  yn  fy  nghyf- 
raith,  nac  yn  fy  neddfau,  y  rhai  a 
roddais  i  o'ch  blaen  chwi,  ac  o 
flaen  eich  tadau. 

11  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed  Ar- 
glwydd y  Iluoedd,  Duw  Israel; 
Wele,  ^myfì  a  osodaf  fy  wyneb  yn 
eich  erbyn  chwi  er  niwed,  ac  i 
ddifetha  holl  Judah. 

12  A  mi  a  gymmeraf  weddill  Ju- 
dah, y  rhai  a  osodasant  eu  hwyn- 
ebau  i  fyned  i  wlad  yr  Aipht  i 
aros  yno,  a  "^hwy  a  ddifethir  oil; 
y'ngwlad  yr  Aipht  y  syrthiant :  trwy 
y  cleddyf  a  thrwy  newyn  y  difethir 
hwynt :  o  fychan  hyd  fawr,  trwy 
y  cleddyf  a  thrwy  newyn  y  bydd- 
ant  feirw:  a  'hwy  a  fyddant  yn 
felldith,  ac  yn  syndod,  ac  yn  rheg, 
ac  yn  warth. 

13  Canys  myfi  a  ymwelaf  â  thrig- 
olion  gwlad  yr  Aipht,  fel  yr  ym- 
welais  â  Jerusalem,  â  chleddyf,  â 
newyn,  ac  â  haint : 

14  Fel  na  byddo  un  a  ddiango, 
nac  a  adawer  o  weddill  Judah,  y 
rhai  a  aethant  1  ymdeithio  yno  i 
wlad  yr  Aipht,  i  ddychwelyd  i 
wlad  Judah,  yr  hon  y  ^mae  eu  hew- 
ylfys  ar  ddychwelyd  i  aros  ynddi ; 
canys  ^ni  ddychwel  ond  y  rhai  a 
ddiangant. 

15  H  Yna  yr  holl  wŷr  y  rhai  a 
wyddent  i'w  gwragedd  arogl-darthu 
i  dduwiau  dieithr,  a'r  holl  wragedd 
y  rhai  oedd  yn  sefyll  yno,  cyinmll- 
eidfa  fawr,  yr  holl  bobl  y  rhai  oedd 
yn  trigo  y'ngwlad  yr  Aipht,  yn  Pa- 
thros, a  attebasant  Jeremiah,  gan 
ddywedyd, 

16  Am  y  gair  a  leferaist  ti  wrthym 
ni  yn  enw  yr  Arglwydd,  ni  wran- 
dawn  ni  arnat. 

17  Ond  gan  -wneuthur  y  gwnawn 
ni  ^bob  peth  a'r  a  ddelo  allan  o'n 
genau,  gan  arogl-darthu  i  ^'^fren- 


747 


Bygwtli  yr  luddeivon 


JEREMIAH,  XLV. 


am  eu  delw-addoliaetli. 


Cvn 
CKIST 

587. 


I  pen.  7. 18. 


hines  y  nefoedd,  a  tliywallt  iddi  hi 
ddiodydd-offrwm,  megis  y  gwnaeth- 
om,  nyni  a'n  tadau,  ein  brenhin- 
oedd  a'n  tywysogion,  yii  ninasoedd 
Judah,  ac  yn  heolydd  Jerusalem : 
canys  yna  yr  oeddem  ni  yn  ddi- 
gonol  o  fara,  ac  yn  dda,  ac  heb 
weled  drwg. 

18  Ond  er  pan  beidiasom  âg  arogl- 
darthu  i  frenhines  y  nefoedd,  ac  â 
thywallt  diod-oiFrAvm  iddi  hi,  bu  ar- 
nom  eisieu  pob  dim :  trwy  gleddyf 
hefyd  a  thrwy  newyn  y  darfuom  ni. 

19  'A  phan  oeddem  ni  yn  arogl- 
darthu  i  frenhines  y  nefoedd,  ac 
yn  tywallt  diod-offrwm  iddi ;  ai  heb 
ein  gwŷr  y  gwnaethom  ni  iddi  hi 
deisennaii  i'w  haddoli  hi,  ac  y 
tywalltasom  ddîod-oíFrwm  iddi  ? 

20  IT  Yna  Jeremiah  a  ddyvyedodd 
wrth  yr  hoU  bob!,  wrth  y  gwŷr,  ac 
wrth  y  gwragedd,  ac  wrth  yr  hoU 
bobl  a'i  hattebasant  ef  felly,  gan 
ddywedyd, 

21  Oni  chofiodd  }t  Aeglwydd  yi* 
arogl-darth  a  arogl-darthasoch  chwi 
yn  ninasoedd  Judah,  ac  yn  heol- 
ÿrdd  Jerusalem,  chwychwi  a'ch  tad- 
au, eich  brenhinoedd  a'ch  tywysog- 
ion, a  phobl  y  wlad  ?  ac  oni  ddaeth 
yn  ei  feddwl  ef  ? 

22  Fel  na  allai  yr  Arglwydd 
gyd-ddwyn  yn  hŵy,  o  achos  dryg- 
ioni  eich  gweithredoedd,  a  chan  y 
ffiaidd  bethau  a  wnaethech :  am 
hynny  yi"  aeth  eich  tir  yn  anghyfan- 
nedd,  ac  yn  syndod,  ac  yn  felldith, 
heb  breswylydd,  megis  y  gwelir  y 
dydd  hwn. 

23  0  herwydd  i  cliwi  arogl-darthu, 
ac  am  i  chwi  bechu  yn  erbyn  yr 
Arglwydd,  ac  na  wrandaAvsoch 
ar  lais  yr  Arglwydd,  ac  na  rod- 
iasoch  yn  ei  gyfraith  ef,  nac  yn 
ei  ddeddfau,  nac  yn  ei  dystiol- 
aethau ;  am  hynny  y  digwyddodd  i 
chwi  yr  aflwydd  hwn,  fel  y  gwelir 
heddyw, 

24  A  Jeremiah  a  ddywedodd  wrth 
yr  hoU  bobl,  ac  wrth  yr  holl  wrag- 
edd,  Gwrandêwch  air  yr  Arglwydd, 
holl  Judah  y  rhai  ydycli  y'ngwlad 
yr  Aipht. 

25  Fel  hyn  y  Uefarodd  Arglwydd 
y  lluoedd,  Duw  Israel,  gan  ddy- 
wedyd,  ^Chwychwi  a'ch  gwragedd 
a  lefarasoch  a'ch  genau,  ac  a  gyf- 
lawnasoch  a'ch  dwylaw,  gan  ddy- 
wedyd,  Gan  dalu  ni  a  dalwn  ein 
haddunedau  y  rhai  a  addunasom, 
am  arogl-darthu  i  frenhines  y  nef- 


Cyn 
CRIST 

587. 


1  pen.  1. 10. 
a  31.  28. 


m  ad.  14. 


THeb. 
ai  oddi 

fi,  at  oddi 
wrthynt 
hwy. 
589. 


oedd,  ac  am  dywallt  diod-offrwm 
iddi ;  llwyr  y  cwblhêwch  eich  add- 
unedau,  a  llwyr  y  telwch  yr  hyn 
a  addunedasoch. 

26  Am  hynny  gwrandêwch  air  yr 
Arglwydd,  holl  Judah  y  rhai  sydd 
yn  aros  y'ngwlad  yr  Aipht :  Wele, 
myfi  a  dyngais  i'm  henw  niawr, 
medd  yr  Arglwydd,  na  elwir  fy 
enw  i  mwyach,  o  fewn  holl  wlad 
yr  Aipht  y'ngenau  un  gwr  o  Judah, 
gan  ddywedyd,  Byw  y^v  yr  Ar- 
glwydd Dduw. 

27  Wele,  ^  mi  a  wyliaf  arnynt  hwy 
er  niwed,  ac  nid  er  daioni ;  a  holl 
wŷr  Judah,  y  rhai  sydd  y'ngwlad 
yr  Aipht,  a  ddifethir  â'r  cleddyf, 
ac  â  newyn,  hyd  oni  ddarfyddont. 

28  "A'r  rhai  a  ddiangant  gan  y 
cleddyf,  ac  a  ddychwelaut  o  wlad 
yr  Aipht  i  wlad  Judah,  fyddant 
ychydig  o  nifer :  a  holl  weddill 
Judah,  y  rhai  a  aethant  i  wlad  yr 
Aipht  i  aros  yno,  a  gant  wybod 
gair  pwy  a  saif,  ''ai  yr  eiddof  fi, 
ai  yr  eiddynt  hwy. 

29  TI  A  hyn  Jpydd  yn  arwydd  i 
chwi,  medd  yr  Arglwy'DD,  sef  yr 
ymwelaf  a  chwi  yn  y  lie  hwn,  fel 
y  g'svypoch  y  saif  fy  ngeiriau  i'ch 
erbyn  chwi  er  niwed. 

30  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd, Wele,  myfi  a  roddaf  Pha- 
raoh-hophra  brenhin  yr  Aipht  yn 
Haw  ei  elynion,  ac  yn  Uaw  y  rhai 
sydd  yn  ceisio  ei  einioes  ef,  fel  y 
rhoddais  i  Sedeciah  brenhin  Judah 
yn  Uaw  Nebuchodonosor  brenhin 
Babilon  ei  elyn,  a'r  h^vn  oedd  yn 
ceisio  ei  einioes. 

PENNOD  XLV. 

1  Barucli,  yn  ei  anghysur,  4  yii  cael  ei  ddysgu 
a'i  gysuro  gan  Jeremiah. 

T  GAIR  yr  hwn  a  lefarodd  Je- 
J_  remiah  y  prophwyd  wrth  Ba- 
ruch  mab  Neriah,  ^pan  ysgi'ifenasai  /^™-36.i, 
efe  y  geiriau  hyn  o  enau  Jeremiah 
mewn  Uyfr,  yn  y  bedwaredd  flAvydd- 
yn  i  Jehoiacim  mab  Josiah  brenhin 
Judah,  gan  ddywedyd, 

2  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd, 
Duw  Israel,  wrthyt  ti,  Baruch ; 

3  Tydi  a  ddywedaist,  Gwae  fi  yn 
awr !  canys  yr  Arglwydd  a  chwan- 
egodd  dristwch  ar  fy  ngofid ;  myfi 
a  ddiffygiais  yn  fy  ochain,  ac  nid 
wyf  yn  cael  gorphwysdra. 

4  •[  Fel  hyn  y  dywedi  ^vi'tho  ef, 
Yr  Arglwydd  a  ddywed  fel  hyn; 
Wele,  myfi  a  ddistrywiaf  yi-  hyn  a 
adeiledais,  a  mi  a  ddiwreiddiaf  yi* 


Cylch 
607. 


748 


Dinystr  llu  Pharaoh, 


JEREMIAH,  XLVI. 


a  goresgyniad  yr  Aipht. 


Cyn 

CKIST 

Cylch 

607. 


i>  pen.  -1. 9. 
a  39. 18. 


Cylch 
G07. 


a  2  Cliron. 
35.20. 


2  Heb.  wedi 
en  dryUio. 


^Uifo. 


*  Heb.  Cun. 
B  Heb.  Put. 


b  Ea.  66. 19. 


hyn  a  blennais,  nid  amgen  yr  hoU 
wlad  hon. 

5  Ac  a  geisi  di  fawredd  i  ti  dy 
hun?  Na  chais:  canys  wele,  myfi  a 
ddygaf  ddrwg  ar  bob  cnawd,  medd 
yr  Arglwydd  :  ond  ^  mi  a  roddaf  i 
ti  dy  einioes  yn  ysglyfaeth  ym  mha 
le  bynnag  yr  elycli  di. 

PENNOD  XLVI. 

1  Jerem'iali  yn  prophiuydo  dinystr  llu  Pharaoh 
wrth  Euphrates,  13  ac  y  goresgynid  yr  Aipht 
gan  Nebuchodonosor.  27  Y  mae  yn  cysiiro 
Jacob  yn  en  eerydd. 

GAIR  yr  Arglwydd  yr  hwn  a 
ddaetli  at  Jeremiah  y  pro- 
phwyd,  yn  erbyii  y  Cenhedloedd, 

2  Yn  erbyn  yr  Aiplit,  yn  erbyn 
llu  Pharaoh-necho  brenhin  yr  Aipht, 
yr  hwn  oedd  wrth  afon  Euphrates 
yn  ^  Carchemis,  yr  hwn  a  ddarfu  i 
Nebuchodonosor  brenhin  Babilon 
ei  daro,  yn  y  bedwaredd  flwyddyn 
i  Jehoiacim  mab  Josiah  brenhin 
Judah. 

3  Teclwch  y  darian  a'r  astalch,  a 
nesêwch  i  ryfel. 

4  Cenglwch  y  meirch,  ac  ewch 
arnynt,  farchogion ;  sefwch  yn 
eich  helmau,  gloywch  y  gwaywíFyn, 
gwisgwch  y  Uurigau. 

5  Paham  y  gwelais  hwynt  yn  ddy- 
chrynedig,  ^wedi  cilio  yn  eu  hoi, 
a'u  cedym  wedi  eu  euro  i  lawr,  a 
ffoi  ar  ffrwst,  ac  heb  edrych  yn 
eu  hoi?  dychryn  sydd  o  amgylch, 
medd  yr  Arglwydd. 

6  Na  chaed  y  buan  ffoi,  na'r  cad- 
arn  ddiangc ;  tu  a'r  gogledd,  ger 
Haw  afon  Euphrates,  y  tripiant,  ac 
y  syrthiant. 

7  Pwy  yiv  hwn  sydd  yn  ymgodi 
fel  afon,  al  ddyfroedd  yn  "  dygyfor 
fel  yi'  afonydd? 

8  Yr  Aipht  sydd  fel  afon  yn  ym- 
godi, a'^  dyfroedd  sydd  yn  dygyfor 
fel  yr  afonydd :  a  hi  a  ddy wed,  Mi  a 
âf  i  fynu,  ac  a  orchuddiaf  y  ddaear ; 
myfi  a  ddifethaf  y  ddinas,  a'r  rhai 
sydd  yn  trigo  ynddi. 

9  0  feirch,  deuwcli  i  fynu ;  a 
chwithau  gerbydau,  ymgynddeir- 
iogwch ;  a  deuwch  allan  y  cedyrn ; 
*yr  Ethiopiaid,  a'r  ^Libiaid,  y  rhai 
sydd  yn  dwyn  tarian;  a'r  Lydiaid, 
^y  rhai  sydd  yn  teimlo  ac  yn  annelu 
bwa. 

10  Canys  dydd  Arglwydd  Dduw 
y  lluoedd  yiv  hwn,  dydd  dial,  fel  yr 
ymddialo  efe  ar  ei  elynion:  a'r 
cleddyf  a  ysa,  ac  a  ddigonir,  ac  a 
feddwir  â'u  gwaed  hwynt :   canys 


*=aberth  sydd  i  Arglwydd  Dduw 
y  lluoedd  yn  nhir  y  gogledd  wrth 
afon  Euphrates. 

11  "^  O  forwyn,  merch  yr  Aipht,  dos 
i  fynu  i  Gilead,  a  chymmer  "  driagl : 
yn  ofer  yr  arferi  lawer  o  feddygin- 
iaethau ;  canys  ni  bydd  iachâd  i  ti. 

12  Y  cenhedloedd  a  glywsant  dy 
waradwydd,  a'th  waedd  a  lanwodd 
y  wlad ;  canys  cadarn  wrth  gadam 
a  dramgwyddodd,  a  hwy  ill  dau  a 
gyd-syrthiasant. 

13  IT  Y  gair  yr  hwn  a  lefarodd  yr 
Arglwydd  wrth  Jeremiah  y  pro- 
phwyd,  y  deuai  Nebuchodonosor 
brenhin  Babilon,  ac  ^y  tarawai  wlad 
yr  Aipht. 

14  Mynegwch  yn  yr  Aipht,  cy- 
hoeddwch  ym  Migdol,  hysbyswch 
yn  Noph,  ac  yn  Tapanhes:  dywed- 
wch,  Saf,  a  bydd  barod;  oblegid  y 
cleddyf  a  ysa  dy  amgylchoedd. 

15  Paham  "^y  syrthiodd  dy  rai 
cryfion?  ni  safasant,  am  i'r  Ar- 
glwydd eu  gwthio  hwynt. 

16  Efe  a  '  wnaeth  i  lawer  syii-hio, 
ie,  pawb  a  syrthiodd  ar  eu  gilydd; 
a  hwy  a  ddywedasant,  Cyfodwch,  a 
dychwelwn  at  ein  pobl,  i  wlad  ein 
genedigaeth,  rhag  cleddyf  y  gor- 
thrymmwr. 

17  Yno  y  gwaeddasant,  Pharaoh 
brenhin  yr  Aipht  nid  yw  ond 
trwst ;  aeth  dros  yr  amser  nodedig. 

18  Fel  mai  byw  fi,  medd  y  Bren- 
hin, enw  yr  hwn  yw  Arglwydd  y 
lluoedd,  cyn  sicred  a  bod  Tabor 
yn  y  mynyddoedd,  a  Charmel  yn 
y  môr,  efe  a  ddaw. 

19  O  ferch  drigiannol  yr  Aipht, 
gwna  i  ti  offer  caethglud ;  canys 
Noph  a  fydd  anghyfannedd,  ac  a 
ddifethir  heb  breswylydd. 

20  Yr  Aipht  sydd  anner  bryd- 
ferth,  y  mae  dinystr  yn  dyfod:  o'r 
gogledd  y  mae  yn  dyfod. 

21  Ei  gwŷr  cyflog  hefyd  sydd  o'i 
mewn  hi  fel  Uoi  ^pasgedig:  canys 
hwythau  hefyd  a  droisant  eu  hwyn- 
ebau,  ac  a  gyd-ffoisant ;  ac  ni  safas- 
ant, o  herwydd  dydd  eu  gofid,  ac 
amser  eu  gofwy  a  ddaethai  arnynt. 

22  Ei  llais  hi  a  â  allan  fel  sarph : 
canys  â  Uu  yr  ant  hwy,  ac  â  bwyeill 
y  deuant  yn  ei  herbyn  hi,  fel  cym- 
mynwyr  coed. 

23  Hwy  a  gymmynant  i  lawi*  ei 
choed  hi,  medd  yr  Arglwydd,  er 
na  ellir  ei  chwilio :  canys  amlacli 
fyddant  na'r  ceiliogod  rhedyn,  ac 
heb  rifedi  arnynt 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
607. 

cpeph.  l.T. 

Edrych 

Ezec.  39. 

17. 

d  Es.  47.  1. 
e  pen.  8.  22. 

a  51.  8. 

Ezec.  30. 

21. 


f  Es.  19.  I. 
Ezec.  29,  a 
30,  a  32. 

Cyflawnwyá 

cylch 

571. 


6  Neu,  yr 
ysgnbii;i/il 
ymailh. 


7  Heb. 

amlhaodd 
y cwymp- 


8  Heb.  o'r 

basgfa. 


Dinystr  y  Philistiaid. 


JEREMIAH,  XLVII. 


Barnedigaeth  3Ioàb 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
607. 


«Neu, 

maethydd 

No.    Heb. 

Amon. 
e  Ezec.  30. 

15. 

Nah.  3.  8. 
t  pen.  43. 

12,  13. 

Ezec.  30. 

13. 


Í  Ezec.  29. 
11,  13. 


fe  Es.  41. 13. 
a  43.  5.  a 
44.2. 
pen.  30.  10. 


1  pen.  10. 
24.  a  30. 11. 

2  Neu,  wrth 
fesur. 


Cylch 

6Ü0. 

a  pen.  25. 

20. 

Ezec.  25. 

15. 

Amos  1.  6. 

Seph.  2.  4, 

5. 
2  Heb. 

Azr-ah. 
b  Es.  8.  7. 
c  pen.  1.  14. 
S  Heb.  d'i 

chyflawn- 

der. 


I  pen.  25. 


B  Araos  9. 7. 

4  Xei], 
g  'Plaa. 

fMic.  1.  16. 

e  iien.  25. 
20. 

b  Jien.  16.  6. 
a  48.  37. 


24  Merch  yr  Aipht  a  gywilyddir; 
hi  a  roddir  yn  Haw  pobl  y  gogledd. 

25  Arglwydd  y  Uuoedd,  Duw 
Israel,  sydd  yn  dywedyd,  Wele, 
myfi  a  ymwelaf  â  ^  lliaws  ^  No,  ac  á 
Pharaoh,  ac  â'r  Aipht,  ac  â'i  duwiau 
lii,  ac  ^â'i  brenhinoedd,  sef  â  Pha- 
raoh, ac  â'r  rhai  sydd  yn  ymddiried 
ynddo; 

26  A  mi  a'u  rhoddaf  hwynt  yn 
Haw  y  rhai  sydd  yn  ceisio  eu  hein- 
ioes,  ac  yn  Haw  Nebuchodonosor 
brenhin  Babilon,  ac  yn  Haw  ei  weis- 
ion  ef ;  ac  '  wedi  hynny  hi  a  gyfan- 
neddir  megis  y  dyddiau  gynt,  medd 
yr  Arglwydd. 

27 1Í  ^  Ond  nac  ofna  di,  0  iy  ngwas 
Jacob;  a  thithau  Israel,  na  ddy- 
chryna;  canys  wele,  myfi  a'th  gad- 
waf  di  o  bell,  a'th  had  o  wlad  eu 
caethiwed ;  a  Jacob  a  ddychwel,  ac 
a  orphwys,  ac  a  fydd  esmwyth  arno, 
ac  heb  neb  a'^  dychryno. 

28  0  iy  ngwas  Jacob,  nac  oftia, 
medd  yr  Arglwydd  ;  canys  yr  yd- 
wyf^  gyd  â  thi;  canys  mi  a  wnaf 
ddiben  ar  yr  holl  genhedloedd  y 
rhai  y'th  fwriais  attynt ;  ond  ni 
wnaf  fi  ^  ddiben  arnat  ti ;  eithr  mi 
a'th  gospaf  di  ^  mewn  barn,  ac  ni'th 
dorraf  ymaith  yn  llwyr. 

PENNOD  XLVII. 

Dinystr  y  Philistiaid. 

GAIR  yi'  Arglwydd  yr  hwn  a 
ddaeth  at  Jeremiah  y  pro- 
phwyd  ^yn  erbyn  y  Phüistiaid,  cyn 
i  Pharaoh  daro  ^  Gaza. 

2  Pel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd; 
Wele,  ''dyfroedd  a  gyfodant  "^o'r 
gogledd,  ac  a  fyddant  fel  afon  Hf- 
eiriol,  a  hwy  a  lifant  dros  y  wlad, 
^a'r  hyn  sydd  ynddi;  y  ddinas,  a'r 
rhai  sydd  yn  aros  ynddi;  yna  y 
dynion  a  waeddant,  a  holl  breswyl- 
wyr  y  wlad  a  udant. 

3  Rhag  swn  twrf  carnau  ei  feirch 
cryfion,  rhag  trwst  ei  gerbydau,  a 
thrwst  ei  olwynion  ef,  y  tadau  nid 
edrychant  yn  ol  ar  eu  plant,  gan 
wendid  dwylaw : 

4  0  achos  y  dydd  sydd  yn  dyfod 
i  ddistrywio  yr  holl  Philistiaid,  ac 
i  ddinystrio  o  "^Tyrus  a  Sidon  bob 
cynnorthwy wr  ag  y  sydd  y'ngwedd- 
ill:  oblegid  yr  Arglwydd  a  ddin- 
ystria  y  PhiHstiaid,  *  gweddiH  *  ynys 
Caphtor. 

5  ^Moelni  a  ddaeth  ar  Gaza,  tor- 
rwyd  ymaith  ^  Ascalon,  gyd  a'r  rhan 
araH  o'u  dyfii-ynoedd  hwynt :  pa  hyd 
^yr  ymrwygi  di? 

750 


6  0  cleddyf  yr  Arglwydd,  pa 
hyd  ni  lonyddi.?  ^dychwel  i'th  wain, 
gorphwys  a  bydd  ddistaw. 
_  7  Pa  fodd  y  ^Honydda  efe,  gan 
i'r  Arglwydd  ei  orchymyn  ef  yn 
erbyn  Ascalon,  ac  yn  erbyn  glàn  y 
môr?  yno  y  gosododd  ef. 

PENNOD  XLVIII. 

1  Barnedigaeth  Moah,  7  am  eu  halchder,  11 
a'u  d'iofalwch,  14  a'u  hyder  cnawdol,  26  a'w 
d'iystyrwch  ar  Dduw,  a'i  bohl.  47  Adferu 
Moah. 

FEL  hyn  y  dywed  Arglwydd  y 
lluoedd,  Duw  Israel,  yn  erbyn 
^  Moab ;  Gwae  Nebo !  canys  hi  a  an- 
rheithiwyd:  gwaradwyddwyd  Cir- 
iathaim,  ac  ennillwyd  hi;  ^Misgab 
a  waradwyddwyd,  ac  a  ddychryn- 
wyd. 

2  M  hydd  ^ymfírost  Moab  mwy: 
yn  Hesbon  hwy  a  ddychymmygas- 
ant  ddrwg  i'w  herbyn  hi:  Deuwch, 
dinystriwn  hi  i  lawr,  fel  na  hyddo 
yn  genedl.  Tithau,  Madmen,  a  *dor- 
rir  i  lawr,  y  cleddyf  '"  a'th  erlid. 

3  Lief  yn  gweiddi  a  glywir  o  Ho- 
ronaim ;  anrhaith,  a  dinystr  mawr. 

4  Moab  a  ddistrywi^vyd;  gwnaeth 
ei  rhai  bychain  glywed  gwaedd. 

5  ''  Canys  yn  rhiw  Luhith,  galar  a 
â  i  fynu  mewn  wylofain,  ac  yng 
ngoriwaered  Horonaim  y  gelynion 
a  glywsant  waedd  dinystr. 

6  Ffowch,  achubwch  eich  einioes; 
a  *=byddwch  fel  y  ''grug  yn  yr  an- 
ialwch. 

7  1Í  0  herwydd  am  i  ti  ymddiried 
yn  dy  weithredoedd  a'th  drysorau 
dy  hun,  tithau  a  ddêlir:  "^Cemos 
hefyd  ®a  â  allan  i  gaethiwed,  di 
ofieiriaid  a'i  dywysogion  ynghyd. 

8  A'r  anrheithiwr  a  ddaw  i  bob 
dinas,  ac  ni  ddiangc  un  ddinas : 
eithr  derfydd  am  y  dyffryn,  a'r 
gwastad  a  ddifwynir,  megis  y  dy- 
wedodd  yr  Arglwydd. 

9  Rhoddwch  adenydd  i  Moab,  fel 
yr  ehedo  ac  yr  elo  ymaith ;  canys 
ei  dinasoedd  hi  a  fyddant  anghyf- 
annedd,  heb  breswylydd  ynddynt. 

10  ^^MeHdigedig  fyddo  yr  hwn  a 
wnelo  waith  yr  Arglwydd  yn 
■^  dwyUodrus,  a  meHdigedig  fyddo 
yr  hwn  a  attaHo  ei  gleddyf  oddi 
wrth  waed. 

11  1Í  Moab  a  fu  esmwyth  arni  er 
ei  hieuengctid,  a  hi  ^  a  orphwysodd 
ar  ei  gwaddod,  ac  ni  thywalltwyd 
hi  o  lestr  i  lestr,  ac  nid  aeth  hi  i 
gaethiwed:  am  hynny  y  safodd  ei 
bias  arni,  ac  ni  newidiodd  ei  harogL 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

600. 

BHeb. 

ymgasgl. 
6  Heb. 

Uonyddi 

di,  &L0, 


Cylch 
600. 

a  Es.  15, 
a  16. 

pen.  25. 21. 
a  27.  3. 
Ezec  25. 9. 
AmoB  2. 1. 

2  Neu,  yr 
uchelfa. 

3  Neu,  clod. 


4  Neu, 

ddistrymr. 
6  Heb.  a  d 

ar  dy  ol. 


b  Es.  15.  6. 


c  pen.  17.  6. 
6  Neu, 
noeth-bren. 


à  Num.  21. 

29. 
e  Edrych 

Es.  46.1,2. 

pen.  49. 3. 


f  Edrych 
liam.  5. 
23. 

7  Neu, 
esgeidut. 


e  Seph.  1. 
12. 


am  eu  halclidcr. 


JEREMIAH,  XLVIII. 


du  diofalwch 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

600. 


h  1  Bren. 

12.  29. 


ei  g%výr 
ieuaingc. 


k  Es,  47. 1. 


«nP8.75. 10. 


n  pen.  25. 
27. 


Cylch 
600. 


c  Seph.  2.  8. 


PPb.55.6,7. 


12  Am  hynny  wele  y  dyddiau  yn 
dyfod,  medd  yr  Arglwydd,  pan 
aiifonwyf  fudwyr,  y  rhai  a'i  mudant 
hi,  ac  a  waghânt  ei  Uestri  hi,  ac  a 
ddrylliant  eu  costrelau. 

13  A  Moab  a  gywilyddia  oblegid 
Cemos,  fel  y  cywilyddiodd  tŷ  Israel 
oblegid  ^  Bethel  eu  hyder  hwynt. 

14  IT  Pa  fodd  y  dywedwch  chwi, 
'Cedyrn  ydym  ni,  a  gwŷr  nerthol 
i  ryfel? 

15  Moab  a  anrheitliiwyd,  ac  a 
aeth  i  fynu  o'i  dinasoedd,  '^a'i  dewis 
wŷr  ieuaingc  a  ddisgynasant  i'r 
lladdfa,  medd  y  Brenhin,  a'i  enw 
Arglwydd  y  lluoedd. 

16  Agos  yw  dinystr  Moab  i  ddy- 
fod,  a'i  dialedd  hi  sydd  yn  brysio 
yn  ffest 

17  Alaethwch  drosti  hi,  y  rhai 
ydych  o'i  hamgylch  ;  a  phawb  a'r 
a  edwyn  ei  henw  hi,  dywedwch. 
Pa  fodd  y  torrwyd  y  ffon  gref,  a'r 
wialen  hardd ! 

18  ^  O  breswylferch  Dibon,  disgyn 
o'th  ogoniant,  ac  eistedd  mewn 
syched ;  canys  anrheithiwr  Moab 
a  ddaw  i'th  erbyn,  ac  a  ddinystria 
dy  amddiffynfeydd. 

19  Preswylferch  Aroer,  saf  ar  y 
ffordd,  a  gwylia;  gofyn  i'r  hwn  a 
fyddo  yn  ffoi,  ac  i'r  hwn  a  ddiango, 
a  dywed,  Beth  a  ddarfu? 

20  Gwaradwyddwyd  Moab,  can- 
ys hi  a  ddinystriwyd :  ^udwch,  a 
gwaeddwch;  mynegwch  yn  Arnon 
anrheithio  Moab ; 

21  A  barn  a  ddaw  ar  y  tir  gwas- 
tad,  ar  Holon,  ac  ar  Jahasah,  ac 
ar  Mephaath, 

22  Ac  ar  Dibon,  ac  ar  Nebo,  ac 
ar  Beth-diblathaim, 

23  Ac  ar  Ciriathaim,  ac  ar  Beth- 
gamul,  ac  ar  Beth-meon, 

24  Ac  ar  Cerioth,  ac  ar  Bosrah, 
ac  ar  holl  ddinasoedd  gwlad  Moab, 
ym  mhell  ac  yn  agos. 

25  ■"  Corn  Moab  a  ysgythrwyd,  al 
braich  hi  a  dorrwyd,  medd  yr  Ar- 
glwydd. 

26  1Í  "Meddwwch  hi,  oblegid  hi 
a  i/Hifawrygodd  yn  erbyn  yr  Ar- 
glwydd :  ie,  Moab  a  ymdrybaedda 
yn  ei  chwydfa;  am  hynny  y  bydd 
hi  hefyd  yn  watwargerdd. 

27  Ac  °  oni  bu  Israel  yn  watwar- 
gerdd i  ti?  a  gafwyd  ef  ym  mysg 
lladron?  canys  cr  pan  soniaist  am 
dano,  yr  ymgynhyrfaist. 

28  Trigolion  Moab,  gadêwch  y 
dinasoedd,  ac  ^  arhoswch  yn  y  graig, 


a  byddwch  megis  colommen  yr  lion 
a  nytha  yn  yr  ystlysau  ar  fin  y  twll. 

29  ^Nyni  a  glywsom  falchder 
Moab,  {y  mae  hi  yn  falch  iawn,) 
ei  huchder,  ei  rhyfyg,  a'i  hym- 
chwydd,  ac  uchder  ei  chalon. 

30  Myfi  a  adwaen  ei  Hid  hi,  medd 
yi'  Arglwydd;  ond  nid  felly  y 
bydd  ;  ^  ei  chelwyddau  hi  ni  wnant 
felly. 

31  Am  hynny  'yr  udaf  fi  dros 
Moab,  ac  y  gwaeddaf  dros  holl 
Moab :  fy  nghalon  a  riddfana  dros 
wŷr  Cir-heres. 

32  Myfi  a  wylaf  drosot  ti,  gwin- 
wydden  Sibmah,  âg  wylofain  Ja- 
zer ;  dy  gangau  a  aethant  dros  y 
mor,  hyd  for  Jazer  y  cyrhaeddant: 
yr  anrheithiwr  a  ruthrodd  ar  dy 
fírwythydd  haf,  ac  ar  dy  gynhauaf 
gwin. 

33  A  dygir  ymaith  'lawenydd  a 
gorfoledd  o'r  doldir,  ac  o  wlad 
Moab,  a  mi  a  wnaf  i'r  gwin  ddar- 
fod  o'r  cafnau:  ni  sathr  neb  trwy 
floddest;  eu  bloddest  ni  bydd 
bloddest. 

34  *0  floedd  Hesbon  hyd  Ele- 
aleh,  a  hyd  Jahaz,  y  Uefasant,  o 
Soar  hyd  Horonaim,  /el  anner  deir- 
blwydd :  canys  dyfroedd  Nimrim  a 
fyddant  ^  anghyfannedd. 

35  Mi  a  Avnaf  hefyd  ballu  ym 
Moab,  medd  yr  Arglwydd,  ^yr 
hwn  sydd  yn  ofirymmu  mewn 
uchelfeydd,  a'r  hwn  sydd  yn  arogl- 
darthu  i'w  dduwiau. 

36  Am  hynny  ^  y  lleisia  fy  nghalon 
am  Moab  fel  pibellau,  ac  am  wŷr 
Cir-heres  y  lleisia  fy  nghalon  fel 
pibellau;  oblegid  ^darfod  y  golud 
a  gasglodd. 

37  Oblegid  ''pob  pen  a  fydd 
moel,  a  phob  barf  a  ^dorrir;  ar 
bob  Haw  y  bydd  rhwygiadau,  ac 
am  y  Uwynau,  sachlian. 

38  Ar  holl  bennau  tai  Moab,  a'i 
heolydd  oil,  y  bydd  alaeth :  oblegid 
myfi  a  dorraf  Moab  fel  *llestr 
heb  hofider  ynddo,  medd  yr  Ar- 
glwydd. 

39  Hwy  a  udant,  gan  ddywedyd, 
Pa  fodd  y  bwriwyd  hi  i  lawr!  pa 
fodd  y  trodd  Moab  ei  gwarr  tr\^7 
gywilydd!  Felly  Moab  a  fydd  yn 
watwargerdd,  ac  yn  ddychryn  i 
bawb  o'i  hamgylch. 

40  Canys  fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd,  Wele,  ''efe  a  eheda 
fel  eryr,  ac  a  leda  ei  adenydd  dros 
Moab. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
600. 

1  Es.  16.  C, 


9  Neu,  H 
hatlegion 
(Heb.  har- 
rau)  hi  ni 
wnant 
miiondeh. 

r  Es.  15.  5. 


ä  Es.  16.  10. 
Joel  1. 12. 


t  Es.  15.  4, 
5,6. 


2  Heb. 

anglujf- 

aniieddle- 

oedd. 
u  Es.  15.  2. 

a  10. 12. 


X  Es.  15.  5. 
a  16. 11. 


y  Es.  15.  7. 


z  Es.  15.  2, 

3. 

pen.  47.  5. 
3  Heb. 

gwUogir. 


a  pen.  22. 

2!j. 


b  Deut.  28. 
49. 

Êen.  49. 22. 
Ian.  7.  4. 
Hos.  8.  1. 
Hab.  1.  8. 


Barnedigaeth  yr  Ammoniaid.    JEREMIAH,  XLIX, 


Barnedigaetli  Edom, 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

600. 

4  Oeriolk. 
e  pen.  49. 
22. 


d  Es.  24. 17, 
18. 


e  Num.  21. 

28. 
f  Num.  24. 

17. 
SHeb. 

meibion  y 

trivst. 
B  Num.  21. 

29. 

6Heb. 

inewn 
caetJiglud. 

t  pen.  49.  C, 
30. 


Cylch 

600. 
2Neu, 

Yn  erbi/n 

meibion, 

&c. 
ft  Ezec.  21. 

28.  a  25.  2. 

Am  OS  1.13. 

Seph.  2.  8, 

9. 
3  Neu, 

Melcom. 


b  Amos  1. 
14. 


e  Es.  32.  11. 
pen.  4.  8. 
a  6.  2G. 

<«  pen.  48.  7. 

Amos  1.15. 
4  Non, 
Melcom. 


41  ^Y  dinasoedd  a  oresgynir,  a'r 
amddifíynfeydd  a  ennillir,  a  '^chal- 
on  cedyrn  Moab  fydd  y  dydd  hwn- 
nw  fel  calon  gwraig  wrth  esgor. 

42  A  Moab  a  ddifetliir  o  fod  yn 
bobl,  am  iddi  «/wifawrygu  yn  erbyn 
yr  Arglwydd. 

43  ^  Ofn,  a  fibs,  a  magi,  a  ddaw 
arnat  ti,  trigiannol  Moab,  medd  yr 
Aeglwydd. 

44  Y  neb  a  ffy  rhag  yr  ofn,  a 
syrth  yn  y  ffos;  a'r  hwn  a  gyfyd 
o'v  íFos,  a  ddèlir  yn  y  fagl :  canys 
myfi  a  ddygaf  arni,  sef  ar  Moab, 
flwyddyn  eu  hymweliad,  medd  yr 
Arglwydd. 

45  Y'nghysgod  Hesbon  y  safodd 
y  rhai  a  ffoisant  rhag  y  cadernid: 
eithr  Han  a  ddaw  allan  o  Hesbon, 
a  fflam  o  ganol  Sihon,  ac  ^a  ysa 
gongl  Moab,  a  clioryn  ^y  meibion 
trystfawr. 

46  8  Gwae  di,  Moab !  darfa  am 
bobl  Cemos :  canys  cymmerwyd 
ymaith  dy  feibion  ''yn  gaethion, 
a'th  ferched  yn  gaetliion. 

47  ÌÍ  Etto  ^myfi  a  ddychwelaf 
gaethiwed  Moab  yn  y  dyddiaii  diw- 
eddaf,  medd  yr  Arglwydd.  Hyd 
yma  y  mae  barn  Moab. 

PENÌí^OD  XLIX. 

1  Barnedigaeth  yr  Ammoniaid  :  6  a^u  liad,fer- 
iad.  7  Barnedigaeth  Udoria,  23  Damascus, 
28  Cedar,  SO  Hasor,  34  ac  Elam.  39  Ad- 
feriad  Elam. 

2  AM  ^feibion  Ammon,  fel  hyn  y 
x\.  dywed  yr  Arglwydd  ;  Onid 

oes  meibion  i  Israel?  onid  oes 
etifedd  iddo?  paham  y  mae  ^eu 
brenhin  hwynt  yn  etifeddu  Gad, 
a'i  bobl  yn  aros  yn  ei  ddinasoedd 
ef? 

2  Am  bynny  wele  y  dyddiau  yn 
dyfod,  medd  yr  Arglwydd,  pan 
wnelwyf  gly^ved  trwst  rhyfel  yn 
^Rabbah  meibion  Ammon;  a  hi  a 
fydd  yn  garnedd  anghyfanneddol, 
a'i  merched  hi  a  losgir  â  than : 
yna  Israel  a  feddianna  y  rhai  a'i 
meddiannasant  ef,  medd  yr  Ar- 
glwydd. 

3  Uda,  Hesbon,  am  anrheithio  Ai : 
gwaeddwch,  chwi  merched  Rabbah, 
*=  ymwregyswch  mewn  sachlian;  al- 
aethwch,  a  gwibiwch  gan  y  gwrych- 
oedd :  oblegid  "^  *  eu  brenhin  a  â 
i  gaethiwed,  ei  ofFeiriaid  a'i  ben- 
naethiaid  ynghyd. 

4  Paham  yr  ymfírosti  di  yn  y 
dyfírynoedd?  Uifodd  dy  ddyffryn 
di  ymaith,  0  ferch  wrthnysig,  yr 


hon  a  ymddiriedodd  yn  ei  thrysor- 
au,  ^gmi  ddywedyd,  Pwy  a  ddaw 
attaffi? 

5  Wele,  myfi  a  ddygaf  arswyd 
arnat  ti,  medd  Arglwydd  Dduw 
y  lluoedd,  rhag  pawb  o'tli  am- 
gylch :  a  chwi  a  yrrir  allan  bob 
un  o'i  flaen,  ac  ni  lydd  a  gasglo 
y  crwydrad. 

6  Ac  ^wedi  hyuny  myfi  a  ddy- 
chwelaf  gaethiwed  meibion  Am- 
mon, medd  yr  Arglwydd. 

7  1Í  Fel  hyn  y  dywed  Arglwydd 
y  lluoedd  ^  am  Edom ;  ^  Onid  oes 
doethineb  mwy  yn  Teman?  a  feth- 
odd  cynghor  gan  y  rhai  deallgar? 
a  fethodd  eu  doethineb  hAvynt  ? 

8  'Ffowch,  ^trowch  eich  cefaau, 
ewch  yn  isel  i  drigo,  preswylwyr 
^  Dedan :  canys  mi  a  ddygaf  ddin- 
ystr  Esau  arno,  amser  ei  ofwy. 

9  ^Pe  deuai  cynhauafwyr  gwin 
attat  ti,  oni  weddillent  hwy  loflSon 
grawn?  pe  Uadron  liw  nos,  hwy  a 
anrheithient  ^  nes  cael  digon. 

10  Ond  myfi  a  ddinoethais  Esau, 
ac  a  ddatguddiais  ei  lochesau  ef, 
fel  na  alio  lechu :  ei  had  ef  a  ddi- 
fethwyd,  a'i  frodyr  a'i  gymmydog- 
ion,  ac  nid  yw  efe. 

11  Gad  dy  amddifaid,  myfi  a'u 
cadwaf  hivynt  yn  iyw;  ac  ymddir- 
ieded  dy  weddwon  ynof  fi. 

12  Canys  fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd,  Wele,  ""y  rhai  nid 
oedd  eu  barn  i  yfed  o'r  phiol,  gan 
yfed  a  yfasant,  ac  a  ddiengi  di  yn 
ddigerydd?  na  ddiengi;  eithr  tithau 
a  yfi  yn  sicr. 

is  Canys  i  mi  fy  hun  y  tyngais, 
medd  yr  Arglwydd,  m.ai  yn  ang- 
hyfannedd,  yn  warth,  yn  anialwch, 
ac  yn  ielldith,  y  bydd  Bosrah ;  a'i 
hoU  ddinasoedd  yn  ddiffaethwch 
tragywyddol. 

14  "Myfi  a  glywais  chwedl  oddi 
wrth  yr  Arglwydd,  bod  cennad 
wedi  ei  anfon  at  y  cenhedloedd,  yn 
dywedyd,  Ymgesglwch,  a  deuwcli 
yn  ei  herbyn  hi,  a  chyfodwch  i'r 
rhyfel. 

15  0  herwydd  wele,  myfi  a'th 
wnaf  di  yn  fychan  ym  mysg  y 
cenhedloedd,  ac  yn  wael  ym  mhlith 
dynion. 

16  Dy  erwindeb  a'th  dwyllodd, 
a  balchder  dy  galon,  ti  yr  hon 
ydwyt  yn  aros  y'nghromlechydd 
y  graig,  ac  yn  meddiannu  uchel- 
der  y  bryn :  °  er  i  ti  p  osod  dy 
nyth  cyn  uched  a'r  eryr,   myfi  a 


Cyn 
CBIST 

Cylch 
600. 

8  pen.  21. 
13. 


f  Felly 
ad.  39. 
pen.  48. 47. 


B  Ezec.  25. 

12. 

Amos  1.11. 
h  Obad.  8. 


1  ad.  30. 

5  Neu. 

Iroisant  en 

cefvau. 
k  pen.  25. 

23. 

"  Obad.  5. 


6  Heb.  eu 
digon. 


°i  pen.  25. 
2'.l. 
Obad.  16. 


n  Obad.  L 


0  Obad.  4. 
P  Job  39. 27 


Damascus,  Cedar, 


JEREMIAH,  XLIX. 


Hasor,  ac  Elam. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
600. 

1  pen.  50. 
13. 


r  Gen.  19. 

25. 

Deut.  29. 

23. 

pen.  50.  40. 

Amos  4. 

11. 
«  pen.  50. 

44,  &c. 
t  pen.  12.  5. 


n  Exod.  15. 

11. 
X  Job  41. 10. 
7Neu, 

a'm  geilw 

i  fcun  f 


8Heb. 

ym  môr  y 

gwmmoìì. 
!  pen.  4. 13. 

a  48.  40, 

41. 


Cylch 

600. 

Í  Es.  17.  1. 

a  37. 13. 
Amos  1.  3. 
Zech.  9. 1, 

2. 
9  lleb. 

toddasani. 
2Neu,/ei 
ar  y  môr. 

»  pen.  4.  31. 
a  C.  24.  a 
30.6. 


b  pen.  50. 
3U. 


cAmos  1.  4. 


Cykla 

GUO. 

d  Eb.  21. 13. 


wnaf  i  ti  ddisgyn  oddi  yno,  medd 
yr  Arglwydd. 

17  Edom  hefyd  a  fydd  yn  ang- 
hyfannedd :  ^  pawb  a'r  a  elo  heibio 
iddi  a  synna,  ac  a  chwibana  am 
ei  hoU  ddialeddau  hi. 

18  "^Fel  yn  ninystr  Sodom  a  Go- 
morrah, a'i  chymmydogesau,  medd 
yr  Arglwydd;  ni  phreswylia  neb 
yno,  ac  nid  erys  mab  dyn  ynddi. 

19  'Wele,  fel  Hew  y  daw  i  fynu 
oddi  wrth  *ymchwydd  yr  lorddon- 
en,  i  drigfa  y  cadarn;  eithr  mi  a 
wnaf  iddo  redeg  yn  ddisymmwth 
oddi  wrthi  hi:  a  phwy  sydd  wr 
dewisol,  a  osodwyf  fi  arni  hi?  canys 
^  pwy  sijdd  fel  myfi  ?  a  phwy  a  esyd 

mi  amser  ?  a  ph^vy  '''' yw  j  bugail 
hwnnw  a  saif  o'm  blaen  i? 

20  Am  hynny  gwrandêwch  gyng- 
hor  yr  Arglwydd,  yr  hwn  a  gym- 
merodd  efe  yn  erbyn  Edom,  a'i 
fwriadau  a  fwriadodd  efe  yn  er- 
byn preswylwyr  Teman:  yn  ddiau 
y  rhai  Ueiaf  o'r  praidd  a'u  Uusg- 
ant  hwy;  yn  ddiau  efe  a  wna  yn 
anghyfannedd  eu  trigleoedd  gyd 
â  hwynt. 

21  Gan  lef  eu  cwymp  hwynt  y 
cryn  y  ddaear :  Uais  eu  gwaedd 
hwynt  a  glybuwyd  ®  yn  y  môr  coch. 

22  Wele,  ^  fel  eiyr  y  daw  i  fynu, 
ac  efe  a  eheda  ac  a  leda  ei  aden- 
ydd  dros  Bosrah :  yna  y  bydd 
calon  cedyrn  Edom  y  dydd  hwnnw 
fel  calon  gwraig  wrth  esgor. 

23  *ir  ^  Am  Damascus.  Hamath  ac 
Arpad  a  waradwyddwyd ;  o  her- 
wydd  hwy  a  glywsant  chwedl 
drwg ;  ^  llesmeiriasant ;  y  mae  gofal 
^  ar  y  mor  heb  fedru  gorphwys. 

24  Damascus  a  lesgaodd,  ac  a  ym- 
drŷ  i  ffoi,  ond  dychryn  a'Á  goddiw- 
eddodd  hi;  ^gwasgfa  a  phoenau 
a'i  daliodd  hi  fel  gwraig  yn  esgor. 

25  Pa  fodd  na  ádewir  dinas 
moliant,  caer  fy  llawenydd? 

26  ^Am  hynny  ei  gwŷr  ieuaingc 
a  syrthiant  yn  ei  heolydd,  a'r  hoU 
ryfelwyr  a  ddifethir  y  dydd  hwnnw, 
medd  Arglwydd  y  lluoedd. 

27  A  mi  a  gynneuaf  '^dân  ym 
mur  Damascus,  ac  efe  a  ddifa  lys- 
oedd  Benhadad. 

28  IT  "^Am  Cedar,  ac  am  deyrn- 
asoedd  Hasor,  y  rhai  a  ddinystria 
Nebuchodonosor  brenhin  Babilon, 
fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd; 
Cyfodwch,  ewch  1  fynu  yn  erbyn 
Cedar,  ac  anrheithiwch  feibion  y 
dwyrain. 


29  Eu  Uuestai  a'u  diadellau  a 
gymmerant  ymaith ;  eu  Uenni,  a'u 
hoU  lestri,  a'u  camelod,  a  gym- 
merant iddynt  eu  hunain ;  a  iiAvy 
a  floeddiant  arnynt,  Y  mae  ofn 
o  amgylch. 

30  "f  ^  Ffowch,  ciliwch  ^  ym  mhell, 
eAvch  yn  isel  i  drigo,  preswylwyr 
Hasor,  medd  yi'  Arglwydd:  o 
herwydd  Nebuchodonosor  brenhin 
Babilon  a  gymmerodd  gynghor  yn 
eich  erbyn  chwi,  ac  a  fwriadodd 
fwriad  yn  eich  erbyn  chwi. 

31  Cyfodwch,  ac  ewch  i  fynu 
at  y  geuedl  ^oludog,  yr  hon  sydd 
yn  trigo  yn  ddiofal,  medd  yr  Ar- 
glwydd, heb  ddorau  na  barrau 
iddi;  wrthynt  eu  hunain  y  maent 
yn  trigo. 

32  A'u  camelod  a  fydd  yn  an- 
rhaith,  a'u  minteioedd  anifeiliaid 
yn  yspail,  a  mi  a  wasgaraf  tu  a 
phob  gwynt  ^y  rhai  ^sydd  yn  y 
conglau  eithaf;  a  myfi  a  ddygaf 
o  bob  ystlys  iddi  eu  dinystr  hwynt, 
medd  yr  Arglwydd. 

33  Hasor  hefyd  ^fydd  yn  drigfa 
dreigiau,  ac  yn  anghyfannedd  byth : 
ni  phreswylia  neb  yno,  ac  nid 
erys  mab  dyn  ynddi. 

34  11  Gair  yr  Arglwydd  yr  hwn 
a  ddaeth  at  Jeremiah  y  prophwyd 
yn  erbyn  ^'  Elam,  yn  nechreu  teyrn- 
asiad  Sedeciah  brenhin  Judah,  gan 
ddywedyd, 

35  Fel  hyn  y  dywed  Arglwydd 
y  lluoedd  :  Wele  fi  yn  torri  bwa 
Elam,  eu  cadernid  pennaf  hwynt. 

36  A  mi  a  ddygaf  ar  Elam  bed- 
war  gwynt  o  bedwar  eithaf  y  nef- 
oedd,  a  mi  a'u  gwasgaraf  hwynt 
tu  a'r  hoU  wyntoedd  hyn ;  ac  ni 
bydd  cenedl  at  yr  hon  ni  ddelo 
rhai  o  grwydraid  Elam. 

37  Canys  mi  a  yrraf  ar  Elam  ofn 
eu  gelynion,  a'r  rhai  a  geisiant  eu 
heinioes ;  a  myfi  a  ddygaf  arnynt 
aüwydd,  sef  angerdd  fy  nigofaint, 
medd  yr  Arglwydd;  a  mi  a  an- 
fonaf  y  cleddyf  ar  eu  hoi,  nes  i 
mi  eu  difetha  hwynt. 

38  A  mi  a  osodaf  fy  nheyrn- 
gadair  yn  Elam,  a  mi  a  ddifethaf 
oddi  yno  y  brenhin  a'r  tywysogion, 
medd  yr  Arglwydd. 

39  ÌÍ  Ond  yn  y  dyddiau  diwedd- 
af,  'myfi  a  ddychwelaf  gaethiwed 
Elam,  medd  yr  Arglwydd. 

PENNOD  L. 

1,9,  21,  35  Barnedigaeth  Babilon.    4,  17,  33 
Tmwared  Israel. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
COO. 


ead.  8. 
3  Heb.  //H 
ddirfawr. 


i  Neu, 
csni  irylh 


fpen.  9.  20. 
a  25.  23. 

e  Heb.  a 
dorrwyd 
i  gonglau, 
neu,  dor- 
rwyd cyr- 
rau  eu 
gwallt. 

B  pen.  9.  11. 
a  10.  22. 
MaL  1.  3. 


598. 


h  pen.  25. 

25. 


i  pen.  43. 
47. 
ad.  C. 


Barnedigaeth  Bábilon, 


JEREMIAH,  L. 


ac  ymwared  Israel. 


Cyn 

CRIST 

595. 

»  Es.  13. 1. 

a  21. 1. 

a47.  L 
2Heb. 

trwy  law 
Jeremiah. 


b  Es.  46.  1. 
pen.  51.  44. 


c  Ezra  3. 
12,  13. 
Ps.  126.  5, 
6. 
pen.  31.  9. 


d  pen.  31. 
31,  &c. 


epen 

.40. 

2,3. 

Zech.11.5. 

f  Edrvch 

pen. 

2.3. 

g  Ps. 

iin.  1. 

a  91 

1. 

hEs. 

4S.  20. 

pen. 

51.  G, 

45. 

Dat. 

18.  4. 

S  Neu,  yn 
dÌHTjstrio, 
neu.  ?/ii 
difaddio. 


*  Neu, 
gi/nnyddii, 
i\eu,fyned 
yn  gor pil- 
ot, neu, 
ynfawr. 


YGAIR  a  lefarodd  yr  Ar- 
GLWYDD  ^yn  erbyn  Babilon, 
ac  yn  erbyn  gwlad  y  Caldeaid, 
^  trwy  Jeremiah  y  prophwyd. 

2  Mynegwch  ym  mysg  y  cenhedl- 
oedd,  a  chyhoeddwch,  a  chodwch 
arwydd ;  cyhoeddwch,  na  chelwch  : 
dywedwch,  Goresgynwyd  Babilon, 
gwaradwyddwyd  *"  Bel,  drylliwyd 
Merodach :  ei  heilunod  a  gywil- 
yddiwyd,  al  delwau  a  ddrylliwyd. 

3  Canys  o'r  gogledd  y  daw  cen- 
edl  yn  ei  herbyn  hi,  yr  hon  a 
wiia  ei  gwlad  hi  yn  anghyfan- 
nedd,  fel  na  byddo  preswylydd 
ynddi :  yn  ddyn  ac  yn  anifail  y 
mudant,  ac  y  ciliant  ymaith. 

4  IF  Yn  y  dyddiau  hynny,  ac  yn 
yr  amser  hwnnw,  medd  yr  Ar- 
GLWYDD,  meibion  Israel  a  ddeu- 
ant,  hwy  a  meibion  Judah  ynghyd, 
"  dan  gerdded  ac  wylo  yr  ant,  ac 
y  ceisiant  yr  Arglwydd  eu  Duw. 

5  Hwy  a  ofynant  y  ffordd  i  Sion, 
tu  ag  yno  y  hydd  eu  hwynebau 
hwynt:  Deuwch,  meddant,  a  glyn- 
wn  wi'th  yr  Arglwydd,  trwy  "^  gyf- 
ammod  tragywyddol  yr  hiun  nid 
anghofir. 

6  Fy  mhobl  a  in  fel  praidd  coll- 
edig ;  eu  bugeiliaid  a'u  gyrrasant 
hwy  ar  gyfeiliorn,  ar  y  mynydd- 
oedd  y  troisant  hwynt  ymaith : 
aethant  o  fynydd  i  fryn,  anghofias- 
ant  eu  gorweddfa. 

7  Pawb  a'r  a'u  cawsant  a'u  difas- 
ant,  ^a'u  gelynion  a  ddywedasant, 
^M  wnaethom  ni  ar  fai ;  canys 
hwy  a  bechasant  yn  erbyn  yr  Ar- 
glwydd, ^trigle  cyfiawnder;  sef 
yr  Arglwydd,  gobaith  eu  tadau. 

8  ^Ciliwch  o  ganol  Babilon,  ac 
ewch  allan  o  wlad  y  Caldeaid ;  a 
byddwch  fel  bychod  o  flaen  y 
praidd. 

9  1Í  0  herwydd  wele,  myfi  a  gyf- 
odaf  ac  a  ddygaf  i  fynu  yn  erbyn 
Babilon  gynnulleidfa  cenhedloedd 
ma^vrion  o  dir  y  gogledd :  a  hwy  a 
ymfyddinant  yn  ei  herbyn ;  oddi 
yno  y  goresgynir  hi:  eu  saethau 
fydd  fel  saethau  cadarn  ^  cyfar- 
wydd ;  ni  ddychwelant  yn  ofer. 

10  A  Chaldea  fydd  yn  yspail: 
pawb  a'r  a'i  hyspeiUant  hi  a  ddi- 
gonir,  medd  yr  Arglwydd. 

11  Am  i  chwi  fod  yn  Uawen,  am  i 
chwi  fod  yn  hyfryd,  chwi  fathr^vyr 
fy  etifeddiaeth,  am  i  chwi  ^frasâu 
fel  anner  mewn  giaswellt,  a  beichio 
fel  teirw ; 

764 


12  Eich  mam  a  gywilyddir  yn 
ddirfawr,  a'r  hon  a'ch  ymddûg  a 
waradwyddir :  wele,  yr  olaf  o'r  cen- 
hedloedd yn  anialwch,  yn  grasdir, 
ac  yn  ddiffaethwch. 

13  0  herwydd  digofaint  yr  Ar- 
glwydd nis  preswylir  hi,  eithr  hi  a 
fydd  i  gyd  yn  anghyfannedd :  'pawb 
a  el  heibio  1  Babilon  a  synna,  ac  a 
chwibana  am  ei  holl  ddialeddau  hi. 

14  Ymfyddinwch  yn  erbyn  Babi- 
lon o  amgylch ;  yr  holl  berchen 
bwäau,  saethwch  atti,  nac  arbed- 
wch  saethau :  oblegid  hi  a  bechodd 
yn  erbyn  yr  Arglwydd. 

15  Bloeddiwch  yn  ei  herbyn  hi  o 
amgylch ;  hi  a  roddes  ei  llaw :  ei 
sylfeini  hi  a  syrthiasant,  ei  muriau 
a  fwriwyd  i  lawr ;  o  herwydd  ^  dial 
yr  Arglwydd  yiu  hyn:  dielwch 
arni :  ^  fel  y  gwnaeth,  gwnewch  iddi. 

16  Torrwch  ymaith  yr  hauwr  o 
Babilon,  a'r  hwn  a  ddalio  ""gr^^m- 
man  ar  amser  cynhauaf:  rliag 
cleddyf  y  gorthrymmwr  ™y  troant 
bob  un  at  ei  bobl  ei  hun,  ac  y 
fFoant  bob  un  i'w  wlad. 

17  1Í  Fel  dafad  ar  wasgar  yiv  Is- 
rael; Uewod  a'i  hymlidiasant  ym- 
aith :  brenhin  Assyria  yn  gyntaf 
a'i  hysodd,  a'r  Nebuchodonosor 
yma  brenhin  Babilon  yn  olaf  "^a'i 
diesgyrnodd. 

18  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed 
Arglwydd  y  Uuoedd,  Duw  Israel ; 
Wele,  myfi  a  ymwelaf  â  brenhin 
Babilon,  ac  a'i  wlad,  fel  yr  ym- 
welais  â  brenhin  Assyria. 

19  A  mi  a  ddychwelaf  Israel  i'w 
drigfa,  ac  efe  a  bawr  ar  Carmel  a 
Basan;  ac  ar  fynydd  Ephraim  a 
Gilead  y  digonir  ei  enaid  ef. 

20  Yn  y  dyddiau  hynny,  ac  yn 
yr  amser  hAvnnw,  medd  yr  Ar- 
glwydd, y  ceisir  anwiredd  Israel, 
ac  ni  bydd ;  a  phechodau  Judah, 
ond  nis  ceir  hwynt:  canys  myfi  a 
faddeuaf  i'r  rhai  a  weddillwyf. 

21  IT  Dos  i  fynu  yn  erbyn  gwlad 
■^Merathaim,  'ie,  yn  ei  herbyn  hi, 
ac  yn  erbyn  trigolion  ^  Pecod :  an- 
rheithia  di  a  difroda  ar  eu  hoi 
hwynt,  medd  yr  Arglwydd,  a 
gwna  °yn  ol  yr  hyn  oil  a  orchy- 
mynais  i  ti. 

22  Trwst  rhyfel  sydd  yn  y  wlad, 
a  dinystr  mawr. 

23  Pa  fodd  y  drylliwyd  ac  y  tor- 
rwyd  °  gordd  yr  holl  ddaear !  pa 
fodd  yr  aeth  Babilon  yn  ddiffaeth- 
wch ym  mysg  y  cenhedloedd ! 


Cyn 
CRIST 

595. 


1  pen.  49. 
17. 


k  pen.  51.  6, 
11. 


1  Ps.  137.  8. 
ad.  29. 
Dat.  18.  6. 

5  Neu, 
bladur. 


m  Es.  13. 14. 
pen.  51.  9. 


6  Neu,  a 
ddrijlliodd 
ei  iiesgyrn. 


7  Neu, 

y  girrlh- 
ryfelwyr. 

8  Neu, 

y  goýwy. 


n  Edrych 

2  Sam.  IG. 

11. 

2  Cren.  18. 

25. 

2  Chron. 

36.  23. 

£s.  10.  6. 

a  44. 28. 

a  48.  14. 

pen.  34.  22L 
open.  51. 20. 


Dînystr 


JEREMIAH,  L. 


Bahilon. 


Cyn 

CKIST 

595. 


3  Nen,  pen- 
iÿrrurh, 
neu,  aethr- 
wch. 


P  pen.  51. 
10,  11. 


1  ad.  15. 


r  pen.  49. 26. 


2Heb. 

falchder. 


*  Nen, 
dewiniaid, 
neu,  atteg- 
ion  jien- 
tuif.  llob. 
barrau. 


24  Myfi  a  osodais  fagl  i  ti,  a  thi- 
thau  Babilon  a  ddaliwyd,  a  heb 
wybod  i  ti :  ti  a  gafwyd  ac  a  ddal- 
iwyd,  o  herwydd  i  ti  ymryson  yn 
erbyn  yr  Arglwydd. 

25  Yr  Arglwydd  a  agorodd  ei 
drysor,  ac  a  ddug  allan  arfau  ei  ddig- 
ofaint:  canys  gwaith  Arglwydd 
Dduw  y  Uuoedd  yw  hyn  y'ngwlad 
y  Caldeaid. 

26  Deuwch  yn  ei  herbyn  o'r  cwrr 
eithaf,  agorwch  ei  hysguboriau  hi ; 
^  dyrnwch  hi  fel  pentwr  ŷd,  a  llwyr 
ddinystriwch  hi :  na  fydded  gwedd- 
iU  o  honi. 

27  Lleddwch  ei  hoU  fustych  hi ; 
disgynant  i'r  Uaddfa :  gwae  hwynt ! 
canys  eu  dydd  a  ddaeth,  ac  amser 
eu  hymweliad. 

28  Llef  y  rhai  a  ffoant  ac  a  ddî- 
angant  o  wlad  Babilon,  ^i  ddangos 
yn  Sîon  ddifal  yr  Arglwydd  ein 
Duw  ni,  dial  ei  deml  ef. 

29  Gelwch  y  saethyddion  ynghyd 
yn  erbyn  Babilon ;  y  perchen  bwäau 
oil,  gwersyllwch  iV  herbyn  hi  o  am- 
gyích;  na  chafed  neb  ddîangc  o 
honi :  i  telwch  iddi  yn  ol  ei  gweith- 
red ;  ac  yn  ol  yr  hyn  oU  a  wnaeth 
hi,  gwnewch  iddi :  o  herwydd  hi 
a  fu  falch  yn  erbyn  yr  Arglwydd, 
yn  erbjTQ  Sanct  Israel. 

30  'Am  hynny  ei  gwŷr  iëuaingc 
a  syrthiant  yn  ei  heolydd  hi ;  a'i 
hoU  ryfelwyr  a  ddifethir  y  dydd 
hwnnw,  medd  yi*  Arglwydd. 

31  Wele  fi  yn  dy  erbyn  di,  O  ^falch, 
medd  Arglwydd  DDUWy  Uuoedd: 
o  herwydd  dy  ddydd  a  ddaeth,  yr 
amser  yr  ymwelwyf  â  thi. 

32  A'r  balch  a  dramgwydda  ac 
a  syrth,  ac  ni  hydd  a'i  cyfodo : 
a  mi  a  gynneuaf  dan  yn  ei  ddin- 
asoedd,  ac  efe  a  ddifa  ei  holl  am- 
gylchoedd  ef. 

33  1Í  Fel  hyn  y  dy  wed  Arglwydd 
y  Uuoedd;  Meibion  Israel  a  meib- 
ion  Judah  a  orthrymmwyd  ynghyd ; 
a  phawb  a'r  a'u  caethiwodd  hwynt 
a'u  daliasant  yn  dýn,  ac  a  wrthod- 
asant  eu  goUwng  hwy  ymaith. 

34  Eu  Gwaredwr  sydd  gryf ;  Ar- 
glwydd y  Uuoedd  yw  ei  enw ;  efe 
a  Iwyr-ddadleu  eu  dadl  hwynt,  i 
beri  Uonydd  i'r  wlad,  ac  aflonydd- 
wch  i  breswylwyr  Babilon. 

35  1Í  Cleddyf  sydd  ar  y  Calde- 
aid, medd  yr  Arglwydd,  ac  ar 
drigolion  Babilon,  ac  ar  ei  thy- 
wysogion,  ac  ar  ei  doethion. 

36  Cleddyf  s2/fitZ  ar  y  ^celwyddog; 

755 


a  h^vy  a  ynfydant :  cleddyf  sydd  ar 
ei  chedyrn  ;  a  hwy  a  ddychrynant. 

37  Cleddyf  sydd  ar  ei  meirch,  ac 
ar  ei  cherbydau,  ac  ar  yr  holl  ^  werin 
sydd  yn  ei  chanol  hi;  a  *hwy  a  fydd- 
ant  fel  gwragedd  :  cleddyf  sydd  ar 
ei  thrysorau ;  a  hwy  a  yspeilir. 

38  "Sychder  sydd  ar  ei  dyfroedd 
hi ;  a  hwy  a  sychant :  o  herwydd 
gwlad  delwau  cerfiedig  yw  hi,  ac 
mewn  eilunod  y  maent  yn  ynfydu. 

39  Am  hynny  "^  anifeiliaid  gwyllt- 
ion  yr  anialwch,  a  chathod,  a  ar- 
hosant  yno,  a  chywion  yr  estrys  a 
drigant  ynddi :  ac  ni  phreswylir  hi 
mwyach  byth ;  ac  nis  cyfanneddir 
hi  o  genhedlaeth  i  genhedlaeth. 

40  y  Fel  yr  ymchwelodd  Duw  So- 
dom a  Gomorrah,  a'i  chymmydog- 
esau,  medd  yr  Arglwydd;  felly 
ni  phreswylia  neb  yno,  ac  ni  erys 
mab  dyn  ynddi. 

41  ^  Wele,  pobl  a  ddaw  o'r  gogledd, 
a  chenedl  fawr,  a  brenhinoedd  law- 
er  a  godir  o  eithafoedd  y  ddaear. 

42  Y  bwa  a'r  waywffon  a  ddaliant; 
creulawn  ydynt,  ac  ni  thosturiant : 
*  eu  llef  fel  mor  a  rua,  ac  ar  feirch 
y  marchogant  yn  daclus  i'th  erbyn 
di,  merch  Babilon,  fel  gwr  i  ryfel. 

43  Brenhin  Babilon  a  glywodd 
son  am  danynt,  a'i  ddwylaw  ef  a 
lesgasant :  ^  gwasgfa  a'i  daliodd  ef, 
a  gwewyr  fel  gwraig  wrth  esgor. 

44  «=Wele,  fel  Uew  y  daw  i  fynu 
oddi  wrth  ymchwydd  yr  lorddonen 
i  drigfa  y  cadarn :  eithr  mi  a  ^vnaf 
iddo  ef  redeg  yn  ddisymmwth  oddi 
wrthi  hi :  a  phwy  sydd  wr  dewisol 
a  osodwyf  fi  arni  hi?  canys  pwy 
sydd  fel  myfi?  a  ^phwy  a  esyd  i 
mi  yr  amser?  a  phwy  yw  y  bugail 
hwnnw  a  saif  o'm  blaen  i  ? 

45  Am  hynny  gwrandêwch  chwi 
gynghor  yr  Arglwydd,  yr  hw^n 
a  gymmerodd  efe  yn  erbyn  Babi- 
lon, a'i  fwriadau  a  fwriadodd  efe 
yn  erbyn  gwlad  y  Caldeaid :  yn 
ddiau  y  rhai  Ueiaf  o'r  praidd  a'u 
Uusgant  hwy ;  yn  ddiau  efe  a  wna 
yn  anghyfannedd  eu  trigleoedd  gyd 
â  hwynt. 

46  Gan  drwst  goresgyniad  Babi- 
lon y  cynhyrfa  y  ddaear,  ac  y  clywir 
y  waedd  ym  mysg  y  cenhedloedd. 

PENNOD  LI. 

1  Tod  farnedigaeih  Duw  yn  erbyn  Babilon,  er 
mwyn  dial  am  Israel.  59  Jeremiah  yn 
rhoddi  llyfr  y  brophwydoliaeth  at  Seraiah, 
i^w  fwrw  i  Euphrates,  a  hynny  i  ancydd- 
occâu  y  soddai  Babilon  dros  byth. 


Cyn 
CRIST 

595. 


'  pen.  25. 
lO,  24. 
t  Nah.  3. 13. 


u  pen.  51. 
Zl,  3Ü. 


=:  Es.  13.  22. 
a  34.  14. 
pen.  51.  3T. 
Dat.  18.  2. 


Es.  13.  19. 
pen.  4'j.  13. 


z  pen.  C.  22 


b  pen.  49.24. 


c  pen.  49. 19, 


Barnedîgaethau  Duw 


JEREMIAH,  LL 


yn  erhyn  Bábilon, 


Cyn 
CKIST 

595. 


2Heb. 
■tfrighalon. 


a  pen.  lê.  7. 


open.  49. 26. 


c  pen.  50.  8. 
l»at.  18.  4. 


d  pen.  50. 
15,  28. 


e  Dat.  14.  8. 
a  17.  4. 


fEs.  21.  9. 
Dat.  14.  S. 
a  18.  2. 

g  pen.  46. 11. 


tKs.  13. 14. 
pen.  50. 16. 


i  pen.  50.  28. 


■  pc-n.  46.  4. 
3  lleb. 

Glan- 

Iwuch. 
í  Es.  13.  17. 


Bi  pen.  30. 

28. 


n  Nah.  2. 1. 
a  3. 14. 


FEL  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd, 
Wele,  myfi  a  godaf  wynt  din- 
ystriol  yn  erbyn  Babilon,  ac  yn  er- 
byn  y  rhai  sydd  yn  trigo  ^y'nghanol 
y  rhai  a  godant  yn  íy  erbyn  i ; 

2  A  mi  a  anfonaf  i  Babilon  *  nith- 
wyr,  a  hwy  a'i  nithiant  hi,  ac  a 
waghânt  ei  thir  hi;  o  herwydd 
hwy  a  fyddant  yn  ei  herbyn  hi  o 
amgylch  ar  ddydd  blinder. 

3  Yn  erbyn  yr  hwn  a  annelo, 
anneled  y  saethydd  ei  fwa,  ac  yn 
erbyn  yr  hwn  sydd  yn  ymddyrch- 
afu  yn  ei  lurig;  nac  arbedwch  ei 
gwŷr  ieuaingc,  difrodwch  ei  holl 
lu  hi. 

4  Felly  y  rhai  Uaddedig  a  syrth- 
iant  y'ngwlad  y  Caldeaid,  aV  rhai 
a  dry wauwyd  ^"  yn  ei  heolydd  hi. 

5  Canys  Israel  ni  adawyd,  na  Ju- 
dah,  gan  ei  Dduw,  gan  Arglwydd 
y  Uuoedd  :  er  bod  eu  gwlad  hwynt 
yn  Uawn  o  gamwedd  yn  erbyn 
Sanct  yr  Israel. 

6  'Ffowch  o  ganol  Babilon,  ac 
achubwch  bawb  ei  enaid  ei  hun : 
na  adêwch  eich  difetha  yn  ei  han- 
wiredd  hi :  oblegid  ^  amser  dial  yiu 
hwn  i'r  Arglwydd  ;  efe  a  dâl  y 
pwyth  iddi  hi. 

7  ^Phîol  aur  oedd  Babilon  yn 
Haw  yr  Arglwydd,  yn  meddwl 
pob  gwlad:  yr  holl  genhedloedd 
a  yfasant  o'i  gwin  hi ;  am  hynny 
y  cenhedloedd  a  ynfydasant. 

8  Yn  ddisymmwth  ^y  syrthiodd 
Babilon,  ac  y  drylliwyd  hi :  udwch 
drosti,  ^cyramerwch  driagl  i'w  dolur 
hi,  i  edrych  a  iachâ  hi. 

9  Nyni  a  iachasom  Babilon,  ond 
nid  aeth  hi  yn  iach :  gadewch  hi, 
ac  ^  awn  bawb  i'w  wlad :  canys  ei 
barn  a  gyrhaedd  i'r  nefoedd,  ac  a 
ddyrchafwyd  hyd  yr  wybrau. 

10  Yr  Arglwydd  a  ddug  allan  ein 
cyfiawnder  ni :  deuwch,  a  '  thraeth- 
Avn  yn  Sion  waith  yr  Arglwydd 
ein  Duw. 

11  ^  ^  Gloywch  y  saethau  ;  cesgl- 
wch  y  tariannau:  ^yr  Arglwydd 
a  gyfododd  yspryd  brenhinoedd 
Media:  oblegid  y  mae  ei  fwriad 
ef  yn  erbyn  Babilon,  i'w  dinystrio 
hi ;  canys  ^  dial  yr  Arglwydd  yw 
hyu,  dial  ei  deml  ef. 

12  "Dyrchefwch  fanei  ar  furiau 
Babilon ;  cadarnhêwch  y  wyliad- 
wriaeth ;  gosodwch  i  fynu  y  gwyl- 
Avyr ;  darperwch  y  cynllwynwyr : 
canys  yr  Arglwydd  a  fwriad- 
odd,   ac    efe    a  wnaeth    hefyd   yr 


hyn  a  lefarodd  yn  erbyn  trigolion 
Babilon. 

13  Tydi,  yr  hon  ydwyt  yn  aros  ar 
ddyfroedd  lawer,  yn  ami  dy  drysor- 
au,  dy  ddiwedd  di  a  ddaeth,  sef 
mesur  dy  gybydd-dod. 

14  "  Arglwydd  y  Uuoedd  a  dyng- 
odd  ^iddo  ei  hun,  gan  ddywedyd, 
Diau  y'th  lanwaf  â  dynion  megis  â 
lindys ;  a  hwy  a  ^  ganant  floddest 
i'th  erbyn. 

15  PEfe  a  wnaeth  y  ddaear  trwy 
ei  nerth,  ac  a  sicrhaodd  y  byd 
trwy  ei  ddoethineb,  ac  ^a  daenodd 
y  nefoedd  trwy  ei  ddeall. 

16  Pan  roddo  efe  ei  lef,  y  mae 
^twrf  dyfroedd  yn  y  nefoedd,  ac 
"■y  mae  efe  yn  codi  y  niwloedd  o 
eithaf  y  ddaear:  ac  efe  sydd  yn 
gwneuthur  y  meUt  gyd  â'r  gwlaw, 
ac  yn  dwyn  y  gwynt  allan  o'i 
drysorau. 

17  Ynfyd  yw  pob  dyn  o  wybod- 
aeth ;  gwaradwyddwyd  pob  todd- 
ydd  gan  y  ddelw  gerfiedig:  canys 
celwyddog  yiv  ei  ddelw  dawdd,  ac 
nid  oes  chwythad  ynddynt. 

18  Oferedd  ydynt,  gwaith  cyfeil- 
iorni :  yn  amser  eu  hymweliad  y 
difethir  hwynt. 

19  Nid  fel  y  rhai  hyn,  eithr  Llun- 
iwr  y  cwbl  oil,  yiv  rhan  Jacob  ;  ac 
Israel  yw  gwialen  ei  etifeddiaeth 
ef:  Arglwydd  y  Uuoedd  yw  ei 
enw  ef. 

20  ^  Ti  wyt  forthwyl  i  mi,  ac  arfau 
rhyfel:  canys  â  thi  y  drylliaf  y 
cenhedloedd,  ac  â  thi  y  dinystriaf 
deymasoedd ; 

21  A  thi  hefyd  y  gwasgaraf  y 
march  a'r  marchwr ;  ac  %  thi  y 
dryUiaf  y  cerbyd  a "i  farchog ; 

22  A  thi  y-  dryUiaf  fi  wr  a  gwraig ; 
ac  â  thi  y  dryUiaf  hen  ac  ieuangc ; 
ac  â  thi  y  drylliaf  y  gwr  ieuangc 
a'r  forwyn ; 

23  A  thi  hefyd  y  drylliaf  fi  y 
bugail  a'i  braidd ;  ac  â  thi  y  dryll- 
iaf yr  arddwr  al  iau  ychain;  ac 
â  thi  y  drylliaf  y  tywysogion  a'r 
pennaethiaid. 

24  A  mi  a  dalaf  i  Babilon,  ac  i 
holl  breswylwyr  Caldea,  eu  hoU 
ddrwg  a  wnaethant  yn  Sion,  yn  eich 
golwg  chwi,  medd  yr  Arglwydd. 

25  Wele  fi  fth  erbyn  di,  0  fynydd 
dinystriol,  yr  hwn  ivyt  yn  dinystrio 
yr  holl  ddaear,  medd  yr  Arglwydd  ; 
a  myfi  a  estynaf  fy  Uaw  arnat,  ac 
a'th  dreiglaf  di  i  lawr  o'r  creigiau, 
ac  a'th  wnaf  di  yn  fynydd  Uosg. 


Cyn 
CRIST 

595. 


0  Amos  6. 8. 

4Heb. 
Í10  enaid 
ei  hun. 

5  Neu,  ddat- 
ganant. 

P  Gen.  L  1, 

(i. 

pen.  10. 12, 
&c. 
<!  Job  9.  8. 
Ps.  104.  2. 
Es.  40.  2i 


6  Neu, 
lliaws. 
t  Ps.  135.  7. 


6  Es.  10.  5, 
15. 
pen.  50.  23. 


756 


er  mivyn  dial  am  Israel. 


JEREMIAH,  LI. 


Cos2)edigaeth  Bdbilon, 


Cyn 
CRIST 

595. 


»Es.  10.  Ifi. 
pen.  50.  37. 


"pen.  50. 38. 


»  Es.  21. 10. 

T  Nou,  yr 
amser  y 
dyrna  efe 
hi. 


8  Heb.  Fy 
nhrais  i. 

»Neu, 
gweddill. 


J  pen.  50. 38. 


»  Es.  13.  22. 
pen.  50. 39. 


26  Ac  ni  chymmerant  o  honot 
faen  congl,  na  sylfaen;  oncl  diíF- 
aethwch  tragywyddol  a  fyddi  di, 
medd  yr  Arglwydd. 

27  Dyrchefwch  faiier  yn  y  tir; 
lleisiwch  udgorn  ym  mysg  y  cen- 
hedloedd;  darperwch  y  cenhedloedd 
yn  ei  herbyn  hi ;  gelwch  ynghyd 
deyrnasoedd  Ararat,  Minni,  ac  As- 
chenaz,  yn  ei  herbyn  hi ;  gosodwch 
dywysog  yn  ei  herbyn  hi ;  gwnewch 
i  feirch  ddyfod  i  fynu  cyn  amled 
a'r  lindys  blewog. 

28  Darperwch  y  cenhedloedd  yn 
ei  herbyn  hi,  gyd  a  brenhinoedd 
Media,  al  thywysogion,  a'i  hoU 
bennaethiaid,  a  holl  wlad  ei  lyw- 
odraeth  ef. 

29  Y  ddaear  hefyd  a  gryna  ac 
a  ofidia ;  oblegid  fe  gyflawnir  bwr- 
iadau  yr  Arglwydd  yn  erbyn 
Babilon,  i  wneuthur  gwlad  Babilon 
yn  anghyfannedd  heb  drigiannol 
ynddi. 

30  Cedyrn  Babilon  a  beidiasant 
âg  ymladd,  ac  y  maent  hwy  yn 
aros  o  fewn  eu  hamddiffynfeydd : 
pallodd  eu  nerth  hwynt ;  *  aethaut 
yn  wrageddos :  ei  hanneddau  hi  a 
losg^vyd,  a'i  barrau  a  dorrwyd. 

31  Rhedegwr  a  red  i  gyfarfod  â 
rhedegwT,  a  chennad  i  gyfarfod  â 
chennad,  i  fynegi  i  frenhin  Babilon 
oresgyn  ei  ddinas  ef  o'i  chwrr, 

32  Ac  ennill  "y  rhydau,  a  Uosgi 
o  honynt  y  cyi's  â  than,  a  synnu 
ar  y  rhyfelwyr. 

33  Canys  fel  hyn  y  dywed  Ar- 
glwydd y  Uuoedd,  Duw  Israel; 
Merch  Babilon  ^sydd  fel  Uawr- 
dyrnu ;  "^  amser  ei  dyrnu  hi  a  ddaeth: 
ac  ar  fyrder  y  daw  amser  cynhauaf 
iddi. 

34  Nebuchodonosor  brenhin  Babi- 
lon a'm  hysodd,  ac  a'm  hysigodd 
i ;  efe  a'm  gwnaeth  fel  Uestr  gwag ; 
efe  a'm  llyngcodd  fel  draig,  ac  a 
lanwodd  ei  fol  o'm  danteithion ;  efe 
a'm  bwriodd  i  allan. 

35  ^Y  cam  a  wnaed  i  mi  ac  i'm 
^cnawd,  a  ddelo  ar  Babilon,  medd 
preswylferch  Sion ;  a'm  gwaed  i  ar 
drigolion  Caldea,  medd  Jerusalem. 

36  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd;  Wele,  myfi  a  ddadleuaf 
dy  ddadl  di,  ac  a  ddialaf  drosot 
ti;  a  ^mi  a  ddyhysby^ddaf  ei  mor 
hi,  ac  a  sychaf  ei  ffynhonnau  hi. 

37  A  bydd  Babilon  yn  garneddau, 
"'yn  drigfa  dreigiau,  yn  syndra,  ac 
yn  chwibaniad,  heb  breswylydd. 


38  Cyd-ruant  fel  Uewod;  ^bloedd- 
iant  fel  cenawon  llewod. 

39  Yn  eu  gwres  hwynt  y  gosodaf 
wleddoedd  iddynt,  a  *  mi  a'u  medd- 
waf  hwynt,  fel  y  llawenychont,  ac 
y  cysgont  hûn  dragywyddol,  ac  na 
ddeffront,  medd  yr  Arglwydd. 

40  Myfi  a'u  dygaf  hwynt  i  waered 
fel  ŵyn  i'r  lladdfa,  fel  hyrddod  a 
bychod. 

41  Pa  fodd  y  goresgynwyd  ^Se- 
sach  !  pa  fodd  yr  ennillwyd  gogon- 
iant  yr  holl  ddaear!  pa  fodd  yr 
aeth  Babilon  yn  syndod  ym  mysg 
y  cenhedloedd ! 

42  Y  mor  a  ddaeth  i  fynu  ar 
Babilon :  hi  a  orchuddiwyd  âg 
amlder  ei  donnau  ef. 

43  Ei  dinasoedd  hi  a  aethant  yn 
anghyfannedd,  yn  grasdir,  ac  yn 
ddiíFaethwch ;  gwlad  ni  thrig  un 
gwr  ynddi,  ac  ni  thram^vya  mab 
dyn  trwyddi. 

44  A  mi  a  ymwelaf  â  Bel  yn 
Babilon,  a  mi  a  dynnaf  o'i  safn  ef 
yr  hyn  a  lyngcodd ;  a'r  cenhedl- 
oedd ni  ddylifant  atto  m-vvyach ; 
le,  mur  Babilon  a  syrth. 

45  '=  Deuwch  allan  o'i  chanol,  0  fy 
mhobl,  ac  achubwch  bob  un  ei  enaid 
rhag  llid  digofaint  yr  Arglwydd, 

46  A  rhag  llwfrhau  eich  calonnau, 
ac  ofni  rhag  y  chwedl  a  glywir  yn 
y  wlad :  a'r  naill  flwyddyn  y  daw 
chwedl  newydd,  ac  ar  ol  hynny 
chwedl  newydd  y  flwyddyn  avail ; 
a  thrais  yn  y  wlad,  llywodraethwr 
yn  erbyn  llywodraethwr. 

47  Am  hynny  wele  y  dyddiau  yn 
dyfod  yr  ymwelwyf  â  delwau  Babi- 
lon ;  a'i  holl  wlad  hi  a  waradwydd- 
ir,  a'i  holl  rai  lladdedig  hi  a  syrth- 
iant  yn  ei  chanol. 

48  Yna  y  ^  nefoedd  a'r  ddaear,  a'r 
hyn  oil  sydd  ynddynt,  a  ganant  o 
herwydd  Babilon :  oblegid  o'r  go- 
gledd  y  daw  yr  anrheithwyr  atti, 
medd  yi-  Arglwydd. 

49  '"Fel  y  giunaeth  Babilon  i'r 
rhai  lladdedig  o  Israel  syrthio,  felly 
yn  Babilon  y  syrth  Iladdedigion  yr 
holl  *  ddaear. 

50  Y  rhai  a  ddiangasoch  gan  y 
cleddyf,  ewcli  ymaith  ;  na  sefwch  : 
cofiwch  yr  Arglwydd  o  t)ell,  a 
deued  Jerusalem  yn  eich  côf  chwi. 

51  Gwaradwyddwyd  ni,  am  i  ni 
glywed  cabledd:  gwarth  a  orchudd- 
iodd  ein  hwynebau ;  canys  daeth 
estroniaid  i  gyssegroedd  tŷ  yr  Ar- 
glwydd. 


Cyn 

CRIST 

595. 

2  Nou,  ym- 
ysrjydw- 
atil. 

»  ail.  57. 


l-  pen.  25.2C. 


c  ad.  6. 
pen.  50.  8. 
Dat.  18.  4. 


d  Ea.  44.  23. 
a  49.  13. 
Dat.  13.  20. 


SNeti. 

Bahilcn 

sydil  i 

syrlhio, 

chili  ladd- 

ediyion 

Israel ;  a 

chyd  â 

Babiìon  y 

Sì/rth,  Ä£C. 
4Neu, 

wlad. 


757 


Cospedigaeth  Babilon. 


JEREMIAH,  LII. 


GiüTtliryfel  Sedeciáh. 


Cyn 
CEIST 

595. 


e  Obad.  4. 


5Neu, 

ddynoethi 

ydy- 

noethir. 
€Neu, 

muriau 

Bahilon 

h/dan. 
6  Hab.  2. 13, 


t  ymmlilakl 
Sedeciah. 


8Neu, 
dyicysog 
Menuchali, 
neu,  ben- 
ystafell- 
ydd. 


9Heb. 

anqhyfan- 
neddau. 


52  Am  hynny  welc  y  dyddiau  yn 
dyfod,  medd  yr  Arglwydd,  pan 
ymwelwyf  fi  â  i  delwau  hi ;  a  thrT\7^ 
ei  hoU  wlad  hi  yr  archolledig  a 
riddfan. 

53  ""Er  i  Babilon  ddyrchafu  i'r 
nefoedd,  ac  er  iddi  gadarnhâu  ei 
hamddiflfynfa  yn  uchel ;  etto  an- 
rheithwyr  a  ddaw  atti  oddi  wrthyf 
fi,  medd  yr  Arglwydd. 

54  Sain  gwaedd  a  glywir  o  Ba- 
bilon, a  dinystr  mawr  o  wlad  y 
Caldeaid 

55  0  herwydd  yr  Arglwydd  a 
anrheithiodd  Babilon,  ac  a  ddin- 
ystriodd  y  mawr-air  allan  o  honi 
hi,  er  rhuo  o'i  thonnau  fel  dyfr- 
oedd  lawer,  a  rhoddi  twrf  eu  lief 
hwynt. 

56  Canys  yr  anrheithiwr  a  ddaeth 
yn  ei  herbyn  hi,  sefjn  erbyn  Babi- 
lon, a'i  chedyrn  hi  a  ddaliwyd ;  eu 
bwa  a  dorrwyd :  canys  Arglwydd 
Dduw  y  gwobr  a  obrwya  yn  sicr. 

57  A  ^myfì  a  feddwaf  ei  thy- 
wysogion  hi,  a'i  doethion,  ei  phen- 
naethiaid,  a'i  swyddogion,  a'i  ched- 
yrn :  a  hwy  a  gysgant  hûn  dragy- 
wyddol,  ac  ni  ddeffroant,  medd  y 
Brenhin,  enw  yr  hwn  yw  Arglwydd 
y  Uuoedd 

58  Fel  hyn  y  dywed  Arglwydd 
y  Uuoedd ;  Gan  ^  ddryllio  y  dryllir 
*^llydain  furiau  Babilon,  a'i  huchel 
byrth  a  losgir  â  than ;  ^  a'r  bobl 
a  ymboenant  mewn  oferedd,  a'r 
cenhedloedd  mewn  tan,  a  hwy  a 
ddifíygiant. 

59  1Í  Y  gair  yr  hwn  a  orchymyn- 
odd  Jeremiah  y  prophwyd  i  Seraiah 
mab  Neriah,  mab  Maaseiah,  pan 
oedd  efe  yn  myned  'gyd  â  Sede- 
ciah brenhin  Judah  i  Babilon,  yn 
y  bedwaredd  flwyddyn  o'i  deyrnas- 
iad  ef.  A  Seraiah  oedd  "dywysog 
llonydd. 

60  Felly  Jeremiah  a  ysgrifenodd 
yr  holl  aflwydd  oedd  ar  ddyfod  yn 
erbyn  Babilon,  mewn  mi  llyfr;  sef 
yr  holl  eiriau  a  ysgrifenwyd  yn  er- 
byn Babilon. 

61  A  Jeremiah  a  ddywedodd  wrth 
Seraiah,  Pan  ddelych  i  Babilon,  a 
gweled,  a  darllen  yr  holl  eiriau  hyn ; 

62  Yna  dywed,  O  Arglwydd,  ti 
a  leferaist  yn  erbyn  y  lie  hwn,  am 
ei  ddinystrio,  fel  na  byddai  ynddo 
breswylydd,  na  dyn  nac  anifail, 
eithr  ei  fod  yn  ^  anghyfannedd  tra- 
gywyddol. 

63  A  phan  ddarfyddo  i  ti  ddarllen 


y  llyfr  hwn,  rhwym  '^faen  wrtho, 
a  bwrw  ef  i  ganol  Euphrates  : 

64  A  dywed,  Fel  hyn  y  soddir 
Babilon,  ac  ni  chyfyd  hi,  gan  y 
drwg  a  ddygaf  fi  arni:  a  hwy  a 
ddi%giant.  Hyd  hyn  y  mae  geir- 
iau  Jeremiah. 

PENNOD  LII. 

1  Sedeciah  yn  gwrthryfela.  4  Amgylchynu  Je- 
rusalem, a'i  gorclifygu.  8  Lladd  meibion 
Sedeciah,  a  thynnu  ei  lygaid  yntau.  12  Ne- 
huzaradan  yn  llosgi  ac  yn  anrheithio  y 
ddinas ;  24  yn  dwyn  caelhion  ymaith.  31 
Efil-merodach  yn  dyrchafu  Jehoiacin. 

MAB  ''un  mlwydd  ar  hugain 
oedd  Sedeciah  pan  ^ddechreu- 
odd  efe  deyrnasu;  ac  un  mlynedd 
ar  ddeg  y  teyrnasodd  efe  yn  Jeru- 
salem :  ac  enw  ei  fam  ef  oedd  Ha- 
mutal,  merch  Jeremiah  o  Libnah. 

2  Ac  efe  a  wnaeth  yr  hyn  oedd 
ddrwg  y'ngolwg  yr  Arglwydd, 
yn  ol  yr  hyn  oil  a  wnaethai  Je- 
hoiacim. 

3  0  herwydd  gan  ddigofaint  yr 
Arglwydd  y  bu,  yn  Jerusalem  ac  yn 
Judah,  hyd  oni  fwriodd  efe  hwynt 
allan  o'i  olwg,  wrthryfela  o  Sede- 
ciah yn  erbyn  brenhin  Babilon. 

4  1Í  Ac  yn  ^  y  nawfed  flwyddyn  o'i 
deyrnasiad  ef,  yn  y  degfed  mis,  ar 
y  degfed  dydd  o'r  mis,  y  daetli  Ne- 
buchodonosor  brenhin  Babilon,  efe 
a'i  holl  lu,  yn  erbyn  Jerusalem, 
ac  a  wersyllasant  yn  ei  herbyn  hi, 
ac  a  adeiladasant  gyferbyn  â  hi 
amddiifjnfa  o  amgylch  ogylch. 

5  Felly  y  ddinas  a  fu  y'ngwarchae 
hyd  yi*  unfed  fl^vyddyn  ar  ddeg  i'r 
brenhin  Sedeciah. 

6  Yn  y  pedwerydd  mis,  yn  y  naw- 
fed dydd  o'r  mis,  y  newyn  a  drym- 
haodd  yn  y  ddinas,  fel  nad  oedd 
bara  i  bobl  y  wlad. 

7  Yna  y  torrwyd  y  ddinas;  a'r  holl 
ryfelwyr  a  íFoisaiit,  ac  a  aethant 
allan  o'r  ddinas  liw  nos,  ar  hyd 
ifordd  y  portli  rliwng  y  ddau  fur, 
yr  hwn  oedd  wrth  ardd  y  brenhin, 
(a'r  Caldeaid  oedd  wrth  y  ddinas 
o  amgylch,)  a  hwy  a  aethant  ar 
hyd  fíbrdd  y  rlios. 

8  1Í  Ond  llu  y  Caldeaid  a  ymlid- 
iasant  ar  ol  y  brenhin,  ac  a  oddiw- 
eddasant  Sedeciah  yn  rhosydd  Je- 
richo, a'i  holl  lu  ef  a  wasgarwyd 
oddi  wrtho. 

9  Yna  hwy  a  ddaliasant  y  bren- 
hin, ac  a'i  dygasant  ef  at  frenhin 
Babilon  i  Riblali  y'ngwlad  Hamath; 
ac  efe  a  roddodd  fam  arno  ef. 

10  A  brenhin  Babilon  a  laddodd 


b  lîdrych 
Dat.  18.  2L 


AnrlieitMo  Jerusalem, 


JEREMIAH,  LII. 


a  chaethiivo  y  hohl. 


Cyn 
CRIST 

588. 


SHeb. 

ddallodd. 

4  Neu, 
Ih/ffetheir- 

io  it. 


c  Edrych 
ad.  2a. 


0  Ileb.  y 
pen-lleidd- 
iad.  Felly 
ad.  14,  &c. 


<ä  pen.  27. 19. 

a  Edrych 
1  Bren.  7. 
15,  23,  27, 
50. 


f  Ex.  27.  3. 


8  1  Bren.  7. 

47. 
6  Jleb. 

ar  eupreK 

h  try  yr  holl 

lealri  liyn. 
h  1  Eren.  7. 

16. 

2  Bren.  25. 

17. 

2  (Jliron.  3. 

15, 


feibion  Sedeciah  y'ngŵydd  ei  lygaid 
ef :  efe  a  laddodd  hefyd  holl  dywys- 
ogion  Judah  yn  Riblah. 

11  Yna  efe  a  Mynnodd  lygaid 
Sedeciah,  ac  a'i  rhwymodd  ef  â 
^chadwyni:  a  brenhin  Babilon  a'i 
harweiniodd  ef  i  Babilon,  ac  a'i 
rhoddodd  ef  mewn  carchardy  hyd 
ddydd  ei  farwolaeth. 

12  1Í  Ac  yn  y  piimmed  mis,  ar  y 
degfed  di/dd  o'r  mis,  ^hon  oedd 
y  bedwaredd  flwyddyn  ar  bym- 
theg  i'r  brenhin  Nebuchodonosor 
brenhin  Babilon,  y  daeth  Nebuzar- 
adan  ^pennaeth  y  milwyr,  pr  hivn 
a  safai  ger  bron  brenhin  Babilon, 
i  Jerusalem ; 

13  Ac  efe  a  losgodd  dŷ  yr  Ar- 
GLWYDD,  a  thy  y  brenhin;  a  holl 
dai  Jerusalem,  a  phob  tŷ  mawr,  a 
losgodd  efe  â  than. 

14  A  holl  lu  y  Caldeaid  y  rhai 
oedd  gyd  â  phennaeth  y  milwyr,  a 
ddrylliasant  holl  furiau  Jerusalem 
o  amgylch. 

15  Yna  Nebuzaradan  pennaeth 
y  milwyr  a  gaethgludodd  rai  o'r 
bobl  wael,  a'r  gweddill  o'r  bobl  a 
adawsid  yn  y  ddinas,  a'r  ffoadur- 
iaid  a  giliasent  at  frenhin  Babilon, 
a'r  gweddill  o'r  bobl. 

16  Ond  Nebuzaradan  pemiaeth 
y  milwyr  a  adawodd  rai  o  dlod- 
ion  y  wlad  yn  winllanwyr  ac  yn 
arddwyr. 

17  "^A'r  Caldeaid  a  ddrylliasant 
^y  colofnau  pres  y  rhai  oedd  yn 
nhŷ  yr  Arglwydd,  a'r  ystoliou,  a'r 
môr  pres  yr  hwn  oedd  yn  nhŷ  yr 
Arglwydd  ;  a  hwy  a  ddygasant 
eu  holl  bres  hwynt  i  Babilon. 

18  A  hwy  a  ddygasant  ymaith  ^y 
crochanau,  a'r  rhawiau,  a'r  psal- 
tringau,  a'r  cawgiau,  a'r  thusserau, 
a'r  holl  lestri  pres,  y  rhai  yr  oeddid 
yn  gwasanaethu  â  hwynt. 

19  A'r  phiolau,  a'r  i)edyll  tan,  a'r 
cawgiau,  a'r  crochanau,  a'r  can- 
hwyllbrennau,  a'r  thusserau,  a'r 
cwppanau,  y  rhai  oedd  o  aur  yn 
aur,  a'r  rhai  oedd  o  arian  yn  arian, 
a  gymmerodd  pennaeth  y  milwyr 
ymaith. 

20  Y  ddwy  golofh,  un  môr,  a  deu- 
ddeg  o  ychain  pres,  y  rhai  oedd 
dan  yr  ystolion,  y  rhai  a  wnaethai 
y  brenhin  Solomon,  yn  nhŷ  yr  Ar- 
glwydd :  s  nid  oedd  pwys  ^  ar  bres 
yr  holl  lestri  hyii 

21  Ac  am  ^y  colofnau,  deunaw 
cufydd    oedd    uchder    un    golofn, 


'  a  Uinyn  o  ddeuddeg  cufydd  oedd 
yn  ei  hamgylchu :  a'i  thewder  yn 
bedair  modfedd;  ac  yn  gau  yr 
oedd. 

22  A  chnap  pres  oedd  ami,  a 
phùm  cufydd  oedd  uchder  un  cnap ; 
a  rhwydwaith  a  phomgranadau  ar 
y  cnap  o  amgylch,  yn  bres  i  gyd : 
ac  fel  hyn  yr  oedd  jv  ail  golofn 
a'e  phomgranadau. 

23  A'r  pomgranadau  oeddynt,  onid 
pedwar,  cant  ar  ystlys :  '  yr  holl 
bomgranadau  ar  y  rhwydwaith  o 
amgylch  oedd  gant. 

24  11  A  ^'phennaeth  y  milwyr  a 
gymmerodd  Seraiah  yr  arch-oifeir- 
iad,  a  Sephaniah  yr  ail  offeiriad, 
a'r  tri  oedd  yn  cadw  y  ^  drws. 

25  Ac  efe  a  gymmerodd  o'r  ddinas 
ystafellydd,  yr  hwn  oedd  swydd- 
og  ar  y  rhyfelwyr;  a  seithwyr  ^o 
weision  pennaf  y  brenliin,  y  rhai 
a  gafwyd  yn  y  ddinas ;  ^  a  phen- 
ysgrifenydd  y  Uu,  yr  hwn  a  fydd- 
ai  yn  byddino  pobl  y  wlad ;  a  thri 
ugeinwr  o  bobl  y  wlad,  y  rhai  a 
gafwyd  y'nghanol  y  ddinas. 

26  A  Nebuzaradan  pennaeth  y 
milwyr  a  gymmerodd  y  rhai  hyn, 
ac  a  aeth  â  hwynt  i  Riblah,  at 
frenhin  Babilon. 

27  A  brenhin  Babilon  a'u  taraw- 
odd  hwynt,  ac  a'u  lladdodd  hwynt 
yn  Riblah,  y'ngwlad  Hamath.  Fel 
hyn  y  caethgludwyd  Judah  o'i  wlad 
ei  hun. 

28  Dyma  y  bobl  a  gaethglud- 
odd Nebuchodonosor  yn  'y  seithfed 
flwyddyn,  "tair  mil  a  thri  ar  hugain 
o  luddewon. 

29  Yn  y  ddeunawfed  flwyddyn  i 
Nebuchodonosor  efe  a  gaethglud- 
odd o  Jerusalem  wyth  gant  a  deu- 
ddeg  ar  hugain  o  "  ddyniou. 

30  Yn  °y  drydedd  flwyddyn  ar 
hugain  i  Nebuchodonosor,  Nebu- 
zaradan  pennaeth  y  milwyr  a  gaeth- 
gludodd saith  gant  a  phump  a 
deugain  o  luddewon :  yr  holl  ddyn- 
ion  hyn  oedd  bedair  mil  a  chwe 
chant. 

31  11  °  Ac  yn  y  ddwyfed  flwyddyn 
ar  bymtheg  ar  hugain  wedi  caeth- 
gludo  Jehoiacin  brenhin  Judah, 
yn  y  deuddegfed  mis,  ar  y  pum- 
med  dydd  ar  hugain  o'r  mis,  Efil- 
merodach  brenhin  Babilon,  yn  y 
flwyddyn  gyntaf  o'i  deyrnasiad,  ^  a 
ddyrchafodd  ben  Jehoiacin  bren- 
hin Judah,  ac  a'i  dug  ef  allan  o'r 
carchardy, 


Cyn 
CRIST 

588. 

7Heb. 
ac  edau. 


I  Edrych 
1  Breu.  7. 


k  2  Bren, 

25.  18. 


8  Heb. 
rliiniog. 


9  Heb.  or 
rhai  oedd 

yn  gweled 
wyneh  y 
hrenliin. 
2  Neuj  ac 
ysgrifen 
ydd  pen- 
naeth y  Un. 


600. 


1  Edrych 

2  Bren.  24. 

12. 

590. 
m  Edrych 

2  Bren.  24. 

14. 


S  Heb. 

eneidiau. 

585. 
n  Edrych 

ad.  12. 


562. 
o  2  Bren. 

25.  27. 


P  Gen.  40. 

13,  20. 


Gqfidiis  gyflivT  Jerusalem 


GALARNAD,  I. 


o  herwydd  ei  phechodau. 


Cyn 
CEIST 

562. 

4  Heb.  ym- 
dcHddan- 
odd  âg  ef 
ielhau  da. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

588. 


>Jcr.l3.17. 

b  Job  7.  3. 

Ps.  6.  6. 
c  ad.  9,  IG, 

17,  21. 
d  Jer.  4.  PX). 

a  30. 14. 

ad.  19. 


2  Ileb. 

cliwerw. 
e  Dent.  2Í 

43,44. 


32  Ac  a  ^ddywedodd  yn  dêg  ^yrtho, 
ac  a  osododd  ei  frenhin-famgc  ef 
uwch  law  gorsedd-feingciau  y  bren- 
hinoedd,  y  rhai  oedd  gyd  âg  ef  yn 
Babilon. 

33  Ac  efe  a  newidiodd  ei  garchar- 
wisg  ef:    ac  efe  a  fwyttaodd  fara 


ger  ei  fron  ef  yn  wastad,  holl  ddydd- 
iau  ei  einioes. 

34  Ac  am  ei  luniaeth  ef,  Uun- 
iaeth  gwastadol  a  roddT\yd  id  do 
gan  irenhin  Babilon,  dogn  dydd 
yn  ei  ddydd,  hyd  ddydd  ei  farwol- 
aeth,  holl  ddyddiau  ei  einioes. 


GALARNAD  JEREMIAH. 


3Neu, 
bethau 
dijmunol. 


PENNOD  I 

1  Gofidus  g7jjlwr  Jerusalem  o  henoi/dd  ei  phech- 
odau, 12  a  hithau  yn  cwyno  rhag  ei  gofid, 
18  ac  yn  cijfadde/  bod  barnedigaeihau  Duw 
yn  gyfiawn. 

PA  fodd  y  mae  y  ddinas  ami  ei 
phobl  yn  eistedd  ei  hunan !  pa 
fodd  y  mae  y  liosog  ym  mhlith  y 
cenhedloedd  megis  yn  weddw!  pa 
fodd  y  mae  tywysoges  y  taleithiau 
dan  deyrnged ! 

2  Y  mae  hi  ^jti  wylo  yn  hidl 
^liw  nos,  ac  y  mae  ei  dagrau  ar 
ei  gruddiau,  •'heb  neh  "^o'i  holl  gar- 
iadau  yn  ei  chysuro :  ei  holl  gyf- 
eillion  a  fuant  anghywir  iddi,  ac 
a  aethant  yn  elynion  iddi. 

3  Judah  a  fudodd  ymaith  gan 
flinder,  a  chan  faint  caethiwed;  y 
mae  hi  yn  aros  ym  mysg  y  cen- 
hedloedd, heb  gael  gorphwysdra : 
ei  holl  erlidwyr  a'i  goddiweddasant 
hi  mewn  Ueoedd  cyfyng. 

4  Y  mae  ffyrdd  Siou  yn  galaru,  o 
eisieu  rhai  yn  dyfod  i'r  wyl  arben- 
nig :  ei  holl  byrth  hi  sydd  anghyf- 
annedd,  ei  hoifeiriaid  yn  ucheneidio, 
ei  morwynion  yn  ofidus,  a  hithau 
yn  ^  flin  arni. 

5  Ei  gwrthwynebwyr  ^  ydynt  ben- 
naf,  y  mae  ei  gelynion  yn  ffynnu : 
canys  yr  Arglwydd  a'i  gofidiodd 
hi  am  amlder  ei  chamweddau :  ei 
^phlant  a  aethant  i  gaethiwed  o 
flaen  y  gelyn. 

6  A  holl  harddwch  merch  Sion  a 
ymadawodd  â  hi ;  y  mae  ei  thy- 
wysogion  hi  fel  hyddod  heb  gael 
porfa,  ac  yn  myned  yn  ddinerth 
o  flaen  yr  ymlidiwr. 

7  Y  mae  Jerusalem,  yn  nyddiau  ei 
blinder  a'i  chaledi,  yn  cofio  ei  holl 
^hyfrydwch  oedd  iddi  yn  y  dydd- 
iau  gynt,  pan  syrthiodd  ei  phobl 
hi  yn  Haw  y  gelyn,  heb  neb  yn  ei 
chynnorthwyo  hi :  y  gelynion  a'i 
gwelsant  M,  ac  a  chwarddasant 
am  ben  ei  Sabbathau. 

8  Jerusalem  a  bechodd  bechod; 


760 


am  hynny  *  y  symmudwyd  hi :  yr 
holl  rai  a'i  hanrhydeddent  sydd 
yn  ei  diystyru  hi,  o  herwydd  ^idd- 
ynt  weled  ei  noethni  hi :  le,  y  mae 
hi  yn  ucheneidio,  ac  yn  troi  yn 
ei  hoi. 

9  Ei  haflendid  sydd  yn  ei  godre, 
^nid  yw  hi  yn  meddwl  am  ei  diw- 
edd ;  am  hynny  y  syrthiodd  hi  yn 
rhyfedd,  'heb  neh  yn  ei  chysuro. 
Edrych,  Arglwydd,  ar  fy  mlinder; 
canys  i/mfawrygodd  y  gelyn. 

10  Y  gwrthwynebwr  a  estynodd 
ei  law  ar  ei  holl  ^  hoff-bethau  hi : 
hi  a  welodd  y  cenhedloedd  yn  dy- 
fod i  mewn  i'w  chyssegr,  i'r  rhai  y 
gorchymynasit  ti  ^na  ddelent  i'th 
gynnuUeidfa. 

11  Y  mae  ei  holl  bobl  hi  yn 
ucheneidio,  ^  yn  ceisio  bwyd :  hwy 
a  roddasant  eu  hoff-bethau  am  fwyd 
i  ^  ddadebru  yr  enaid :  edrych,  Ar- 
glwydd, a  gwel;  canys  dirmygus 
ydwyf  fi. 

12  \  ^  Onid  gwaeth  gennych  chwi, 
®y  fforddolion  oil?  gwelwch  ac 
edrychwch,  a  "^oes  y  fath  ofid  a'm 
gofid  i,  yr  hwn  a  wnaethp^v}^d  i 
mi,  â'r  hwn  y  gofidiodd  yr  Ar- 
glwydd fi  }Ti  nydd  angerdd  ei 
ddigter. 

13  O'r  uchelder  yr  anfonodd  efe 
dan  i'm  hesgyrn  i,  yr  hwn  a  aeth  yn 
drech  na  liwynt :  efe  a  ledodd  rAvyd 
o  flaen  fy  nhraed,  ac  a'm  dych  wel- 
odd yn  fy  ol ;  efe  a'm  gwnaeth 
yn  anrheithiedig,  ac  yn  ofidus  ar 
hyd  y  dydd. 

14  Rhwymwyd  iau  fy  nghamwedd- 
au  a'i  law  ef :  hwy  a  blethwyd,  ac 
a  ddaethant  i  fynu  am  fy  ngwddf : 
efe  a  Avnaeth  i'm  nerth  syrthio ;  yr 
Arglwydd  a'm  rhoddodd  mewn 
dwylaw,  oddi  tan  y  rhai  ni  allaf 
gyfodi. 

15  Yr  Arglwydd  a  fathrodd  fy 
holl  rai  grymmus  o'm  mewn ;  efe  a 
gyhoeddodd  i'm  herbyn  gymmanfa, 
i  ddifetha  fy  ngwŷr  ieuaingc :  '^fel 


Galar  Jeremiah 


GALARNAD,  II. 


am  ojid  Jerusalem. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

588. 


n  Es.  63.  3. 
o  Jer.  13. 17. 

a  14.  IT. 

pen.  2.  18. 
2  Heb.  tUy- 

chwelai. 


P  Jer.  4. 31. 


1  Dan.  9.  7. 

r  1  Sam.  12. 
14, 15. 

3  Neu, 
orchijmyn. 
Heb.  enau. 


s  ad.  2. 
Jer.  30. 14. 


t  Es.  16. 11. 
Jer.  48.  3G. 
pen.  2.  11. 
Hos.  11.  8. 

u  Deut.  32. 
25. 
Ezec.  7. 15. 


X  Es.  13,  &c. 
Jer.46,&c. 


7  pen.  5. 17. 


a  1  Chron. 

28.2. 
I's.  99.  5. 
a  132.  7. 
b  ad.  17,  21. 
pen.  3.  43. 


2  Heb.  a 

innaeth 
iddynt 
fji/jfiiirdd 
a'r  llauir. 


gwin-wrŷf    °y    sathrodd    yr    Ar- 
GLWYDD  y  forwyn,  merch  Judali. 

16  Am  hyn  yr  ydwyf  yn  wylo ;  °  y 
mae  fy  Uygad,  fy  llygad,  yn  rhedeg 
gan  ddwfr,  o  herwydd  pellhâu  oddi 
wrthyf  ddiddanwr  a  ^  ddadebrai  fy 
enaid:  fy  meibion  sydd  anrheith- 
iedig,  am  i'r  gelyii  orchfygu. 

17  P  Sion  a  ledodd  ei  dwylaw,  heb 
neb  yn  ei  diddanu :  yi'  Arglwydd 
a  orchymynodd  am  Jacob,  /od  ei 
elynion  yn  ei  gylch :  Jerusalem 
sydd  fel  gwraig  fis-glwyfus  yn  eu 
mysg  hwynt. 

18  1Í 1  Cyfiawn  yw  yr  Arglwydd  ; 
oblegid  myfi  'a  fum  anufudd  i'w 
^air  ef :  gwrandêwch,  attolwg,  bobl- 
oedd  oil,  a  gwelwch  fy  ngoM :  fy 
morwynion  a'm  gwŷr  ieuaingc  a 
aethant  i  gaethiwed. 

19  Gelwais  am  iy  nghariadau,  a 
*  hwy  a'm  twyllasant ;  fy  offeiriaid 
a'm  henafg^\yr  a  drengasant  yn  y 
ddinas,  tra  oeddynt  yn  ceisio  idd- 
ynt fwyd  i  ddadebru  eu  henaid. 

20  Gwel,  0  Arglwydd  ;  canys  y 
mae  yn  gyfyng  arnaf:  *iy  ymys- 
garoedd  a  gyffroisant,  fy  nghalon 
a  drodd  yiiof ;  o  herwydd  fy  mod 
yn  rhy  anufudd :  "  y  mae  y  cleddyf 
yn  difetha  oddi  allan,  megis  marw- 
olaeth  Si/dd  gartref. 

21  Clywsant  fy  mod  i  yn  úchen- 
eidio  :  nid  oes  a'm  diddano  :  fy  hoU 
elynion,  paìi  glywsant  fy  nrygfyd, 
a  lawenychasant  am  i  ti  wneuthur 
liynny :  ond  ti  a  ddygi  i  ben  ^  y 
dydd  a  gyhoeddaist,  a  hwy  a  fydd- 
ant  fel  finnau. 

22  Deued  eu  hoU  ddrygioni  hwynt 
o'th  flaen  di ;  a  gwna  iddynt  hwy 
fel  y  gwnaethost  i  minnau,  am  fy 
hoU  gamweddau :  oblegid  y  mae 
fy  ucheneidiau  yn  ami,  ^a'm  calon 
yn  ofidus. 

PENNOD  II. 

1  Jeremiah  yu  galaru  am  ojid  Jerusalem : 
20  ac  yn  cwyno  wrih  D  daw  faint  oedd. 

PA  fodd  y  dug  yr  Arglwydd 
gwmmwl  ar  ferch  Sion  yn  ei 
sorriant,  ac  y  bwriodd  degwch  Is- 
rael i  lawr  o'r  nefoedd,  ac  na  chof- 
iodd  ''leithig  ei  draed  yn  nydd  ei 
ddigofaint ! 

2  Yr  Arglwydd  a  lyngcodd,  ^heb 
arbed,  holl  anneddau  Jacob  ;  efe 
a  ddifrododd  yn  ei  ddigter  am- 
ddiffynfeydd  merch  Judah;  efe  "a'íí 
tynnodd  hwynt  i  lawr,  ac  a  ddi- 
fwynodd  y  deyrnas  a'i  thywysogion. 

3  MeAvn  sorriant  digllawn  y  tor- 


rodd  efe  holl  gorn  Israel :  efe  a 
dynnodd  ei  ddeheulaw  yn  ei  hoi 
oddi  wrth  y  gelyn ;  ac  yn  erbyn 
Jacob  y  cynneuodd  megis  fflam  dan- 
Uyd,  yr  hon  a  ddifa  o  amgylch. 

4  Efe  a  annelodd  ei  fwa  fel  gelyn ; 
safodd  â'i  ddeheulaw  fel  gwrthwyn- 
ebwr,  ac  a  laddodd  bob  dim  hyfryd 
i'r  golwg  ym  mhabeU  merch  Sion : 
fel  tan  y  tywalltodd  efe  ei  ddig- 
ofaint. 

5  Yr  Arglwydd  sydd  megis  gelyn : 
efe  a  lyngcodd  Israel,  efe  a  lyngc- 
odd ei  holl  balasau  hi :  efe  a  ddi- 
fwynodd  ei  hamddifíynfeydd,  ac  a 
wnaeth  gwynfan  a  galar  yn  ami 
ym  merch  Judah. 

6  Efe  ''a  anrheithiodd  ^ei  babell 
^  fel  gardd ;  efe  a  ddinystriodd  le- 
oedd  ei  gymmanfa :  yr  Arglwydd 
a  wnaeth  anghofio  yn  Sion  yr 
uchel-wyl  a'r  Sabbath,  ac  yn  Uid- 
iowgrwydd  ei  sorriant  y  dirmygodd 
efe  y  brenhin  a'r  offeiriad. 

7  Yr  Arglwydd  a  wrthododd  ei 
allor,  a  ffieiddiodd  ei  gyssegr ; 
^rhoddodd  gaerau  ei  phalasau  hi 
yn  Uawy  gelyn:  ^rhoddasant  floedd 
yn  nhŷ  yr  Arglwydd,  megis  ar 
ddydd  uchel-wyl. 

8  Yr  Arglwydd  a  fwriadodd 
ddifwyno  mur  merch  Sion ;  ^efe 
a  estynodd  linyn,  ac  nid  attaliodd 
ei  law  rhag  ^difetha:  am  hynny 
y  gwnaeth  efe  i'r  rhagfur  ac  ir 
mur  alaru  ;  cyd-lesgasant. 

9  Ei  phyrth  a  soddasaut  i'r  ddaear ; 
efe  a  ddifethodd  ac  a  ddrylliodd  ei 
barrau  hi :  ^  ei  brenhin  a'i  thywys- 
ogion ydynt  ym  mysg  y  cenhedl- 
oedd :  heb  gyfraith  y  mae ;  ^  a'i 
phrophwydi  heb  gael  gweledigaeth 
gan  yr  Arglwydd. 

10  Henuriaid  merch  Sion  a  eis- 
teddant  ar  lawr,  a  dawant  â  son ; 
'  gosodasant  Iwch  ar  eu  pennau ; 
ymwregysasant  â  sachlîan :  g^v^yr- 
yfon  Jerusalem  a  ostyngasant  eu 
pennau  i  lawr. 

11  ^Fy  llygaid  sydd  yn  pallu 
gan  ddagrau,  ^fy  ymysgaroedd  a 
gyffroisant,  fy  afu  a  dywalltwyd 
ar  y  ddaear ;  o  herwydd  dinystr 
merch  fy  mhobl,  pan  lewygodd  '"y 
plant  a'r  rhai  yn  sugno  yn  heolydd 
y  ddinas. 

12  Hwy  a  ddywedant  wrth  eu 
mammau,  Pa  le  y  mae  yd  a  gwin  ? 
pan  lewygent  fel  yr  archolledig  yn 
heolydd  y  ddinas,  pan  dywalltent  eu 
heneidiau  ym  mynwes  eu  mammau. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

588. 


c  Vs.  sn.  la 

a  80.  40. 

Es.  5.  5. 
SNeu, 

ei  gae. 
d  Es.  1.  8. 


4  lleb. 

caitodd. 
e  Pb.  74.  4. 


f2  lîrcn. 
21.  13. 
Es.  S4.  11. 

5  Heb. 
lli/ngcu. 


e  2  Bren. 

24.  15. 

:i  25.  7. 

h  Vs.  74.  9. 
Ezec.  7. 26, 


i  Job  2.  12. 


k  pen.  a  48, 
&c. 
1  pen.  1.  20. 


m  na.  19. 
pen.  4.  4. 


Galar  Jeremiah. 


GALAENAD,  III. 


Cwyn  y  ffyddloniaid. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 

588. 


nJer.2.  8. 
a  5.  31. 
a  14.  14. 
a  23.  16. 
a  27.  14. 
a  29.  8,  9. 
Ezeo.  13. 2- 


1 1  Bren.  9. 

8. 
PEzec.25.G. 


1  Ps.  48.  2. 

a  50.  2. 

r  pen.  3.  40. 


s  Lef.  26. 
16,  &c. 
Deut.  23. 
15,  &c. 

tad.  2. 


ujer.14.17. 
pen.  1.  16. 


s  Ps.  C2.  8. 


zLof.2G.2D. 

Deut.  28. 

53. 

Jer.  19.  9. 

pen.  4. 10. 

Ezec.  5. 10. 
6  Neu,  a 

drinir  â 

dwylaw? 


a  pen.  3. 43. 


13  Pa  beth  a  gymmeraf  yn  dyst  i 
ti?  beth  a  gyffelybaf  i  ti,  O  ferch 
Jerusalem  ?  beth  a  gystadlaf  â  thi, 
fel  y'th  ddiddanwyf,  0  forwyn, 
merch  Sion  ?  canys  y  mae  dy  ddin- 
ystr  yn  fawr  fel  y  môr;  p^yy  a'th 
iachâ  di  ? 

14  Dy  "brophwydi  a  welsant  i 
ti  gelwydd  a  diflasrwydd;  ac  ni 
ddatguddiasant  dy  anwiredd,  i  droi 
ymaith  dy  gaethiwed:  eithr  hwy 
a  welsant  i  ti  feichiau  celwyddog, 
ac  achosion  deol. 

15  °Y  rhai  oil  a  dramwyent  y 
ffordd,  I'a  gurent  eu  dwylaw  arnat 
ti ;  chwibanent,  ac  ysgydwent  eu 
pennau  ar  ferch  Jerusalem,  gan 
ddywedyd,  Ai  dyma  y  ddinas  a 
alwent.'iyn  berffeithrwydd  tegwch, 
yn  Uawenydd  yr  hoU  ddaear ! 

16  "^  Dy  holl  elynion  a  ledasant  eu 
safnau  arnat  ti ;  a  chwibanasant,  ac 
a  esgyrnygasant  ddannedd,  ac  a 
ddywedasant,  Llyngcasom  hi:  yn 
ddiau  dyma  y  dydd  a  ddisgwyliasom 
ni ;  ni  a'i  cawsom,  ni  a'*  gwelsom. 

17  Yr  Arglwydd  a  wnaeth  *yr  hyn 
a  ddychymmygodd ;  ac  a  gyflawn- 
odd  ei  air  yr  hwn  a  orchymynodd 
efe  er  y  dyddiau  gynt :  *  efe  a  ddi- 
frododd,  ac  nid  arbedodd;  efe  a 
wnaeth  i'r  gelyn  lawenychu  yn  dy 
erbyn  di;  efe  a  ddyrchafodd  gorn 
dy  wrthwynebwyr  di. 

18  Eu  calon  hwynt  a  waeddodd 
ar  yr  Arglwydd,  0  fur  merch 
Sion,  tywallt  "ddagrau  ddydd  a 
nos  fel  afon ;  na  orphwys,  ac  na 
pheidied  can^^^U  dy  lygad. 

19  Cyfod,  cyhoedda  liw  nos ;  yn 
nechreu  y  wyliadwriaeth  ^tywallt 
dy  galon  fel  dwfr  ger  bron  yr  Ar- 
glwydd :  dyrchafa  dy  ddwylaw 
atto  ef  am  einioes  dy  blant,  ^y 
rhai  sydd  yn  Uewygu  o  newyn  ym 
mhen  pob  heol. 

20  11  Edrych,  Arglwydd,  a  gwel 
i  bwy  y  gwnaethost  fel  hyn :  ^  a 
fwytty  y  gwragedd  eu  ffrwyth  eu 
hun,  plant  ^o  rychwant  o  hŷd?  a 
leddir  yr  ofifeiriad  a'r  prophwyd 
y'nghyssegr  yr  Arglwydd  ? 

21  leuangc  a  hen  sydd  yn  gorwedd 
ar  lawr  yn  yr  heolydd :  fy  morwyn- 
ion  a'm  gwŷr  ieuaingc  a  syrthiasant 
iv\Yj  y  cleddyf:  ^ti  q!u  Ueddaist 
hivynt  yn  nydd  dy  sorriant,  Uedd- 
aist hwy  heb  arbed. 

22  Gelwaist,  megis  ar  ddydd  uchel- 
wyl,  fy  nychryn  o  amgylch,  fel  na 
ddiangodd  ac  na  adawyd  neb  yn 


nydd  sorriant  yr  Arglwydd  :  y 
gelyn  a  ddifethodd  y  rhai  a  faeth- 
ais  ac  a  fegais  i. 

PENNOD  III. 

1  Y  ffyddloniaid  yn  cwynfan  am  eu  gofidiau : 
22  a  tlirwy  drugareddau  Duto,  yn  cadarn- 
hâu  eu  gohaith  :  37  yn  cydnabod  cyfiawnder 
Duw :  55  yn  gwedd'io  am  ymwared  iddynt 
eu  hunain,  64  a  dial  ar  eu  gelynion. 

MYFI  yw  y  gwr  a  welodd  flinder 
gan  wialen  ei  ddigofaint  ef 

2  /  dywyllwch,  ac  nid  i  oleuni, 
yr  arweiniodd  ac  y  tywysodd  efe  fi. 

3  Yn  fy  erbyn  i  yn  ddiau  y  trodd 
efe,  ac  y  mae  efe  yn  troi  ei  law 
ar  hyd  y  dydd. 

4  Efe  a  wnaeth  fy  nghnawd  a'm 
croen  yn  hen ;  efe  a  ddrylliodd  fy 
esgyrn. 

5  Efe  a  adeiladodd  i'm  herbyn, 
ac  a'm  hamgylchodd  â  bustl  ac  â 
blinder. 

6  *Efe  a'm  gosododd  mewn  tywj'll 
leoedd,  fel  y  rhai  sydd  wedi  marw 
er  ys  talm. 

7  ^Efe  a  gauodd  o'm  hamgylch, 
fel  nad  elwyf  allan :  efe  a  wnaeth 
fy  Uyffethair  i  yn  drom. 

8  Pan  lefwyf,  a  phan  floeddiwyf, 
efe  a  gau  allan  fy  ngweddi. 

9  Efe  a  gauodd  fy  fifyrdd  â  cherrig 
nadd ;  efe  a  wyrodd  fy  ilwybrau. 

10  "  Yr  oedd  efe  i  mi  fel  arth  yn 
cynllwyn,  Qieii  lew  mewn  llochesau. 

11  Efe  a  wyrodd  iy  flfyrdd,  ac 
a'm  drylliodd;  yn  anrheithiedig  y 
gwnaeth  fi. 

12  Efe  a  annelodd  ei  fwa,  ac  ^  a'm 
gosododd  fel  nod  i  saeth. 

13  Efe  a  wnaeth  i  ^saethau  ei 
gawell  fyned  i'm  harennau. 

14  ^  Gwatwargerdd  oeddwn  i'm 
holl  bobl,  an  ^cân  ar  hyd  y  dydd. 

15  Efe  a'm  llanwodd  â  chwerwder; 
efe  a'm  meddwodd  i  â'r  wermod. 

16  Efe  a  dorrodd  fy  nannedd  â 
cherrig,  ac  a'm  trybaeddodd  yn  y 
llwch. 

17  A  phellheaist  fy  enaid  oddi 
wrth  heddwch ;  anghofiais  ddaioni. 

18  A  mi  a  ddywedais,  Darfu  am 
fy  nerth  a'm  gobaith  oddi  wrth  yr 
Arglwydd. 

19  ^Cofia  fy  mlinder  a'm  gofid, 
y  wermod  a'r  bustl. 

.20  Fy  enaid  gan  gofio  a  gofia, 
ac  a  *  ddarostyngwyd  ynof  fi. 

21  Hyn  yr  ydwyf  yn  ei  ^  adgofio ; 
am  hynny  y  gobeithiaf. 

22  %  sTrugareddau  yr  Arglwydd 
yiv  na  ddarfa  am  danom  ni :    o 


3  Neil, 
Wrlh  gofio. 


i  Neil, 

grijin- 

mwyd. 
5  Heb.  ddij' 

chwelyd  at 
fynghalon. 
e  Mai.  3.  6. 


Trygaredd  yr  Arglwydd, 


GALARNAD,  IV. 


a'i  gyfiaiunder. 


Cya 

CRIST 

Cylch 

5S8. 


h  Ps.  If).  5. 
a  73.  26. 
a  110.  57. 
Jer.  10.  la 


k  Ka.  50.  6. 
Matt.  5. 39. 


1  Ezec.  33. 

11. 
6  I-Icb. 

galon. 


n  Job  2.  10. 

Es.  45.  7. 

Amos  3.  6. 
oDiar.  19.3. 
7Heb. 

cioi/na. 


P  pen.  2.  2, 
17,  21. 


q  1  Cor.  4. 
13. 

r  pen.  2.  IG. 


herwydd  ni  phalla  ei  dosturiaeth- 
au  ef. 

23  Bob  bore  y  deuant  o  ne^vydd : 
mawr  yw  dy  ffyddlondeb. 

24  Yr  Arglwydd  yw  fy  ''rhan 
i,  medd  fy  enaid ;  am  hynny  y 
gobeithiaf  ynddo. 

25  Daionus  yw  yr  Arglwydd  i'r 
rhai  a  ddisgwyliant  wrtho,  ac  i'r 
enaid  al  ceisio. 

26  Da  yiv  gobeithio  a  disgwyl  yn 
ddistaw  am  iachawdwriaeth  yr  Ar- 
glwydd. 

27  Da  yw  i  wr  ddwyn  yr  iau  yn 
ei  ieuengctid. 

28  ^Efe  a  eistedd  ei  hunan,  ac 
a  daw  â  son ;  am  iddo  ei  d^yyn  hi 
arno. 

29  Efe  a  ddyry  ei  enau  yn  y  llwch, 
i  edrych  a  oes  obaith. 

30  ^Efe  a  ddyry  ei  gern  i'r  hwn 
a'i  tarawo :  efe  a  lenwir  â  gwarad- 
wydd. 

31  Oblegid  nid  yn  dragywydd  y 
gwi'thyd  yr  Arglwydd  : 

32  Ond  er  iddo  gystuddio,  etto 
efe  a  dosturia,  yn  ol  amlder  ei 
drugareddan. 

33  Canys  ^nid  o'i  *^fodd  y  blina 
efe,  nac  y  cystuddia,  blant  dynion ; 

34  I  fathru  lioll  garcharorion  y 
ddaear  dan  ei  draed, 

35  I  ŵyro  barn  gwr  o  flaen  wyneb 
y  Goruehaf. 

36  Kid  y w  yr  Arglwydd  yn  gwel- 
ed  yn  clda  wneutliur  cam  â  gwr 
yn  ei  fatter. 

37  IT  Pwy  "^a  ddywed  y  bydd 
dim,  heb  i'r  Arglwydd  ei  orchy- 
myn? 

38  Oni  ddaw  o  enau  y  Goruehaf 
''ddrwg  a  da? 

39  °  Paham  y  "^  grwgnach  dyn  byw, 
gwr  am  gospedigaeth  ei  bechod  ? 

40  Ceisiwn  a  chwiliwn  ein  ffyrdd, 
a  dychwelwn  at  yr  Arglwydd. 

41  Dyrchafwn  ein  calonnau  a'l* 
dwylaw  at  Dduw  yn  y  nefoedd. 

42  Nyni  a  wnaethom  gamwedd, 
ac  a  fuom  auufudd;  tithau  nid 
arbedaist. 

43  Gorchuddiaist  ni  â  sorriant, 
ac  erlidiaist  ni ;  p  lleddaist,  nid 
arbedaist. 

44  Ti  a'tli  guddiaist  dy  hun  â 
chwmmwl,  fel  na  ddeuai  ein  gweddi 
trwodd. 

45  Ti  a'n  gwnaethost  "^yn  sorod 
ac  yn  ysgubion  y'nghanol  y  bobl. 

46  ''Ein  hoU  elynion  a  ledasant 
eu  safnau  yn  ein  lierbyn. 


47  'Dychryn  a  magi  a  ddaeth 
arnom,  anrliaitli  a  dinystr. 

48  *Fy  llygad  a  ddiferodd  ifryd- 
iau  o  ddwfr,  o  herwydd  dinystr 
merch  fy  mhobl. 

49  Fy  llygad  a  ddiferodd,  ac  ni 
pheidiodd,  am  nad  oes  gorphwys- 
dra; 

50  Hyd  oni  edrycho,  ac  oni  ys- 
tyrio  yr  Arglwydd  o'r  nefoedd. 

51  Y  mae  fy  llygad  yn  blino  fy 
enaid,  ^o  herwydd  hoU  ferched  fy 
ninas. 

52  Fy  ngelynion  gan  hela  a'm  hel- 
iasant  "  yn  ddiachos,  fel  aderyn. 

53  Torrasant  ymaith  fy  einioes  yn 
y  pwU,  a  bwriasant  gerrig  arnaf. 

54  ^Y  dyfroedd  a  lifasant  dros 
fy  mhen;  ^dywedais,  Torrwyd  fi 
ymaith. 

55  H  "^Gelwais  ar  dy  enw  di,  0 
Arglwydd,  o'r  pwll  isaf 

56  Ti  a  glywaist  fy  lief :  na  chudd 
dy  giust  rhag  fy  uchenaid  a'm 
gwaedd. 

57  Ti  a  ddaethost  yn  nês  y  dydd 
y  gelwais  arnat:  dywedaist,  Nac 
ofna. 

58  Ti,  0  Arglwydd,  a  ddadleu- 
aist  gyd  a'm  henaid :  gwaredaist 
fy  einioes. 

59  Ti,  0  Arglwydd,  a  welaist  fy 
ngham :  barn  di  fy  marn  i. 

60  Ti  a  welaist  eu  holl  ddial  hwynt, 
a'u  holl  amcanion  i'm  herbyn  i. 

61  Clywaist  eu  gwaradwydd,  0 
Arglwydd,  a'u  holl  fvvriadau  i'm 
herbyn ; 

62  Gwefusau  y  rhai  a  godant  i'm 
herbyn,  a'u  myfyrdod  i'm  herbyn 
ar  hyd  y  dydd. 

63  Edrych  ar  eu  heisteddiad  a'u 
cyfodiad ;  ^  myfi  yw  eu  can  hwynt. 

64  1Í  ^Tâl  y  pwyth  iddynt,  0  Ar- 
glwydd, yn  ol  gweithred  eu  dwy- 
law. 

65  Dod  iddynt  ^ofid  calon,  dy 
felldith  iddynt. 

QQ  Erlid  hwynt  â  digofaint,  a  di- 
fetha  hwy  oddi  tan  '^nefoedd  yr 
Arglwydd. 

PENNOD  IV. 

1  Sion  yn  cwyno  ei  thostur  gyflwr :  13  yn 
cyffesu  ei  pliecliodau.  21  Bygytliio  Edom ; 
22  a  cliysuro  S'ion. 

PA  fodd  y  tywyllodd  yr  aur!  y 
newidiodd  yr  aur  coeth  da ! 
taflwyd  cerrig  y  cyssegr  ym  mhen 
pob  heol. 

2  Gwerthfawr  feibion  Sion,  a  chys- 
tal  ag  aur  pur,  pa  fodd  y  cyfrifwyd 


Cyn 
CRIST 

Cylch 


«  Ea.  24.  17. 

Jer.  48.  43. 
t  Jer.  4. 19. 

a  9.1. 

a  14.  17. 

pen.  2. 11. 


8  Neu,  yn 
fwy  na. 


«  Ps.  35.  7, 

19.  a  03.  4. 
a  109.  3. 


»  Ps.  69.  2. 

a  124.  4,  5. 
y  Ps.  31.  22. 

Es.  38. 10, 

11. 
2  I's.  130.  1. 


0.  ad.  14. 
b  Ps.  23.  4. 


9  Neil, 
<jyiu1yn~ 
rLoijdd. 


c  Ps.  8.  3. 


Tostur  gyjlwr  Sion. 


GALARNAD,  V. 


El  gweddi  at  Dduw. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

588.  _ 

«  Es.  30. 14. 
Jer.  19. 11. 

b  Job  39. 14, 

16. 

c  Ps.  22. 15. 


d  Edrych 
en.  2. 11, 


pen 


2Neu, 

conpedig- 

aeih. 
3  chospfd- 

igaetli. 
t  Gen.  19. 

25. 


4Heb. 

Tywyllach 
na  du. 


6Heb. 

lifnriant. 


e  pen.  2.  20. 


h  Deut.  2S. 
57. 

2  Brou.  G. 
29. 


i  Dcut.  32 
22. 


k  Jcr.  5.  31. 

a  23. 21. 


6  Neil, 
gan  nas 
yallcnt  na 
chijffijrdd- 
«líú'Ujitc. 

7  Ne>i, 
0  ujlan. 


hwynt  ^fel  ystenau  pridd,  gwaitli 
dwylaw  y  crochenydd ! 

3  Y  dreigiau  a  dynnant  allan  eu 
bronnau,  a  roddant  sugn  i'w  cenaw- 
on :  merch  fy  mhobl  a  aetli  yn 
greulaAvn,  ^fel  jv  estrysiaid  yn  yr 
auialwch. 

4  "^Tafod  y  plentyii  sugno  sydd 
yn  glynu  wrth  daflod  ei  enau  gan 
syched:  ^y  plant  a  ofynant  fara, 
ond  nid  oedd  a  dorrai  iddynt. 

5  Y  rhai  a  ymborthent  yn  foetlius, 
a  ddifethwyd  yn  yr  heolydd :  y  rhai 
a  feithrinwyd  mewn  ysgarlad,  ^a 
gofleidiant  y  tommennydd. 

6  Canys  mwy  yw  ^anwiredd  merch 
fy  mhobl  na  ^phechod  Sodom,  yr 
hon  ^a  ddinystriwyd  megis  yn  ddi- 
symmwth,  ni  safodd  Haw  arni. 

7  Purach  oedd  ei  ISTazareaid  hi 
na'r  eira,  gwynnach  oeddynt  na'r 
Uaeth,  gwridoccach  oeddynt  o  gorph 
na'r  cwrel,  au  trwsiad  oedd  o 
saphir. 

8  *  Duach  Yff  yr  olwg  arnynt  na'r 
glöyn ;  nid  adweinir  hwynt  yn  yr 
heolydd :  eu  croen  a  lŷn  wrth  eu 
hesgyrn;  gwywodd,  aeth  yn  debyg 
i  bren, 

9  Gwell  yw  y  rhai  a  laddAvyd  â 
chleddyf,  na'r  rhai  a  laddwyd  â 
newyn;  oblegid  y  rhai  hyn  a  '^ddi- 
hoenant,  wedi  eu  trywanu  o  eisieu 
cnwd  y  maes. 

10  s  Dwylaw  gwragedd  tosturiol 
a  ferwasant  eu  plant  eu  hun :  eu 
^hymborth  oeddynt  yn  ninystr 
merch  fy  mhobl. 

11  Yr  Arglwydd  a  gyfla^Tiodd 
ei  ddigter,  a  dywaUtodd  lidiowg- 
rwydd  ei  sorriant,  ac  '  a  gynneuodd 
dan  yn  Sion,  yr  livra.  a  ddifaodd 
ei  seiliau  hi. 

12  Ni  choeliasai  brenhiuoedd  y 
ddaear,  na  holl  drigolion  y  byd,  y 
deuai  y  gwrthwynebwr  a'r  gelyn  i 
mewn  i  byrth  Jerusalem. 

13  IT  ^Am  bechodau  ei  phro- 
phwydi,  ac  anwiredd  ei  hoffeiriaid, 
y  rhai  a  ollyngasant  waed  y  rhai 
cyfiawn  o'i  mewn  hi ; 

14  Gwibiasant  /el  deillion  yn  yr 
heolydd,  ac  ymddifwynasant  gan 
waed,  ^'fel  na  ellid  cyffwrdd  â'u 
dillad  h^vynt. 

15  Gwaeddasant  arnynt,  Ciliwch ; 
^  aflan  yiu ;  ciliwch,  ciliwch,  na 
chyffyrddwch  ;  pan  ifoisant,  ac  yr 
aethant  ymaith,  Dywedent  ym 
mysg  y  cenhedloedd,  Ni  thrigant 
hAvy  yma  mwyach. 


16  ^Sorriant  yr  Arglwydd  a'u 
gwasgarodd  hwynt ;  nid  edrych  efe 
arnynt  mwy :  ni  pharchent  hwy  yr 
offeiriaid,  ni  thosturient  wrth  yr 
henafgwyr. 

17  Ninnau  hefyd,  ^ein  llygaid  a 
ballasant  am  ein  cynnorthwy  ofer : 
gan  ddisgwyl  disgwyl  yr  oeddem 
ni  wrth  genhedlaeth  ni  allai  em 
hachub. 

18  ^  Hwy  a  olrheiniant  ein  cerdd- 
ediad,  fel  na  alhìTi  fyned  ar  hyd 
ein  heolydd :  y  mae  ein  diwedd  ni 
yn  agos,  ein  dyddiau  ni  a  gyflawn- 
wyd ;  canys  daeth  ein  diwedd  ni. 

19  "Buanach  y^v  ein  herlidwyr 
nag  eryrod  yr  awyr;  y  maent  yn 
ein  herlid  ni  ar  y  mynyddoedd, 
yn  ein  cynllwyn  yn  yr  anialwch. 

20  °  Anadl  ein  ifroenau,  enneiniog 
yr  Arglwydd,  ^a  ddaliwyd  yn  eu 
'^  rhwydau  hwynt,  am  yr  hwn  y  dy- 
wedasem,  Dan  ei  gysgod  ef  y  bydd- 
wn  ni  byw  ym  mysg  y  cenhedloedd. 

21  IT  Bydd  lawen  a  hyfi-yd,  merch 
Edom,  yr  hon  wyt  yn  trigo  yn  nhir 
Us :  1  daw  y  cwppan  attat  tithau 
hefyd ;  ti  a  feddwi,  ac  a  ymnoethi. 

22  IF  'Gorphenwyd  dy  ^gosped- 
igaeth  di,  merch  Sion ;  ni  chaeth- 
gluda  efe  di  mwy :  efe  a  ymwel 
â'th  anwiredd  di,  merch  Edom ;  efe 
3  a  ddatguddia  dy  bechodau. 

PENNOD  V. 

Tostur  gwynfan  Sion,  mewn  gweddi  at  Dduw. 

COFIA,  0   Arglwydd,   beth  a 
ddaeth  i  ni:    edrych  a  gwel 
ein  gAvaradwydd. 

2  Ein  hetifeddiaeth  ni  a  dröwyd 
i  estroniaid,  a'n  tai  i  ddieithriaid. 

3  Amddifaid  ydym  heb  dadau;  ein 
mammau  sydd  megis  gweddwon. 

4  Yr  ydym  yn  yfed  ein  dwfr  am 
arian ;  ein  coed  sydd  yn  dyfod  am 
werth. 

5  -Ein  gwarrau  sydd  dan  erlid ; 
llafurio  yr  ydym,  nid  oes  gorph^vys- 
dra  i  ni. 

G  Rhoisom  ein  Haw  i'r  Aiphtiaid, 
i'r  Assyriaid,  i  gael  digon  o  fara. 

7  ''Ein  tadau  a  bechasant,  ac  nid 
ydynt :  ninnau  sydd  jo.  dwyn  eu 
^  cosp  hwynt. 

8  Gweision  sydd  yn  Uywodraethu 
arnom  ni,  heb  fod  â'ìi  gwaredo  o'u 
Haw  liAvynt. 

0  3Ieivn  enhydrwydd  am  ein  hein- 
ioes  y  dygasom  ein  bara  i  mewn, 
o  herwydd  cleddyf  yr  anialwch. 

10  Ein  ^  croen  a  dduodd  fel  ffwrn, 
*  gan  y  newyn  tost. 


Cyn 
CRIST 

Cyloh 

588. 

8  Heb. 
Wyneh. 

1 2  Bren.  24. 

7. 

Es.  30. 6, 7. 

.Ter.  37.  7. 

Ezec.  29. 

16. 


m  2  Bren. 
25.  4,  5. 


n  Deut.  28. 
49. 


o  Gen.  2.  7. 

r  .Ter.  52. 9. 

Ezec.  12. 

Ill 

a  10.  4,  8. 
ÿffosydd. 


1  Jer.  25. 15, 
16,  21. 


r  Es.  40.  2. 
2Neu, 


S  Neu,  n'th 
gaethgluda 
am  dy 
bechodau. 


2  Ileb.  Ar 
ein  g war- 
ran  y'n 
lierlidir. 


» Jer.  31. 29. 
Ezec.  18. 2. 


3  hanwir- 
eddau. 


b  Job  30. 30. 

Ps.  119.  sa 

4  Neu.  gan 
ddychri/n- 
iadau, 
lieu,  aym- 
hestloedd 


Gweledigaeth 


EZECIEL,  I. 


y  pedwar  cerub. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

588. 


5Heb. 
coron  ein. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
595. 


2  ij  rJiai  a 
gaeth- 
gludasid. 

a  Felly 
Matt.  3. 16. 
Act.  7.  5(5. 
a  10. 11. 
Dat.  19. 11. 

b  2  Bren. 
24. 12. 

3  Heb. 
Jehezcel. 

c  1  Bren. 

18.  46. 
pen.  3. 14, 


''  gwefr. 


<i  pen.  10. 
&c. 


e  ad.  10. 


«  Ileb. 
droed. 


11  Hwy  a  dreisiasant  y  gwragedd 
yn  Sion,  a'r  morwynion  yn  ninas- 
oedd  Judah, 

12  Crogasant  dywysogioii  â'u  dwy- 
law ;  "  ni  pherchid  wynebau  yr  hen- 
afgwyr, 

13  Hwy  a  gymmerasant  y  gwŷr 
ieuaingc  i  falu;  a'r  plant  a  syrth- 
iasant  dan  y  coed. 

14  Yr  henafgwyr  a  beidiasant  a'r 
porth ;  y  gwŷr  ieuaingc  â'u  cerdd. 

15  Darfu  llawenydd  ein  calon : 
ein  dawns  a  drodd  yn  alar. 

16  Syrthiodd  ^y  goron  oddi  am 
ein  pen :  gwae  ni  yn  awr  bechu  o 
honom! 


hyn  *y  mae  ein  calon  yn 
am  hyn  y  tywyllodd  ein 


17  Am 
ofidus ; 
llygaid. 

18  0  herwydd  mynydd  Si'on,  yr 
hwn  a  anrheithiwyd,  y  mae  y  Uwyn- 
ogod  yn  rhodio  ynddo. 

19  ^Ti,  Aeglwydd,  a  barhêi  byth; 
dy  orsedd-faingc  yn  oes  oesoedd. 

20  Paham  yr  anghofi  ni  byth,  ac 
y  gadewi  ni  dros  hir  ddyddiau  ? 

21  sDychwel  ni,  0  Arglwydd, 
attat  ti,  a  ni  a  ddychwelir :  ad- 
newydda  ein  dyddiau  megis  cynt. 

22  *5Eithr  ti  a'n  llwyr-wrthodaist 
ni :  ti  a  ddigiaist  wrthym  ni  yn 
ddirfawr. 


LLYFR  Y 


PROPHWYD  EZECIEL. 


PENNOD  I. 

1  Yr  amser  y  prophivydodd  Ezeciel  yn  Cliebar, 
4  Gweledigaeth  y  pedwar  cerub,  15  y  pedair 
olwyn,  26  a  gogoniant  Duw. 

A  DARFU  yn  y  ddegfed  flwydd- 
yn  ar  hugain,  yn  y  pedwerydd 
mis,  ar  y  pummed  dydd  o'r  mis, 
a  mi  ym  mysg  ^y  gaethglud  wrth 
afon  Chebar,  "agoryd  y  nefoedd; 
a  gwelwn  weledigaethau  Duw. 

2  Yn  y  pummed  dydd  o'r  mis, 
honno  oedd  y  bummed  flwyddyn  o 
gaethgludiad  ''brenhin  Jehoiachin, 

3  Y  daeth  gair  yr  Arglwydd  yn 
eglur  at  ^Ezeciel  yr  offeiriad,  mab 
Buzi,  yn  nhir  y  Caldeaid,  wrth  afon 
Chebar ;  ac  "^  yno  y  bu  llaw  yr  Ar- 
glwydd arno  ef. 

4  1Í  Yna  yr  edrychais,  ac  wele 
yn  dyfod  o'r  gogledd  gorwynt,  a 
chwmmwl  mawr,  a  than  yn  ym- 
gymmeryd,  a  disgleirdeb  o  amgylch 
iddo;  ac  o'i  ganol,  sef  o  ganol  y 
tan,  felUiw  *ambr. 

5  Heiyd  o'i  ganol  y  daeth  cy- 
ffelybrwydd  i  bedwar  peth  byw.  A 
*dyma  eu  hagwedd  hwynt;  Dull 
dyn  oedd  iddynt. 

6  A  ^phedwar  wyneb  i  bob  un,  a 
phedair  aden  i  bob  un  o  honynt. 

7  A'u  traed  yn  ^  draed  uniawn ;  a 
gwadn  eu  traed  fel  gwadn  troed 
llo ;  a  gwreichioni  yi*  oeddynt  fel 
Uiw  efydd  gloyw, 

8  Ac  yroedd  dwylaw  dyn  oddi  tan 
eu  hadenydd,  ar  eu  pedwar  ystlys  ; 
eu  hwynebau  hefyd  a'u  hadenydd 
oedd  ganddynt  ill  pedwar. 


765 


9  ^Eu  hadenydd  hwynt  oedd  wedi 
eu  cyssylltu  y  naill  wrth  y  llall : 
pan  gerddent,  ni  thrôent ;  âent  bob 
un  yn  uniawn  rhag  ei  wyneb. 

10  Dyma  ^ddiiU  eu  hwynebau 
hwynt ;  Wyneb  dyn,  ac  wyneb  Hew, 
oedd  ar  y  tu  dehau  iddynt  ill  ped- 
war :  ac  wyneb  ych  o'r  tu  aswy 
iddynt  ill  pedwar,  ac  wyneb  eryr 
iddynt  ill  pedwar. 

11  Dyma  eu  hwynebau  hwynt ;  a'u 
hadenydd  oedd  wedi  eu  ^dosparthu 
oddi  arnodd,  dwy  i  bob  un  wedi  eu 
cyssylltu  a'u  gilydd,  a  ""dwy  oedd 
yn  cuddio  eu  cyrph. , 

12  'Aent  hefyd  bob  un  yn  uniawn 
rhag  ei  wyneb;  ^i'r  lie  y  byddai 
yr  yspryd  ar  fyned,  yno  yr  âent; 
^  ni  thröent  pan  gerddent. 

13  Dyma  dduU  y  pethau  byw ;  Eu 
gwelediad  oedd  fel  marwor  tan  yn 
llosgi,  ac  fel  gwelediad  ffaglau :  yr 
oedd  efe  yn  ymgerdded  rhwng  y 
pethau  byw,  a  disglaer  oedd  y  tan, 
a  mellt  yn  dyfod  allan  o'r  tan, 

14  Rhedai  hefyd  a  dychwelai  y 
pethau  byw,  fel  gwelediad  mellten. 

15  1Í  Edrychais  hefyd  ar  y  pethau 
byw:  ac  wele  ar  lawr  yn  ymyl  y 
pethau  byw  un  olwyn,  gyd  â'i  bed- 
war  wyneb. 

16  Dull  yr  olwynion  a'u  gwaith 
oedd  fel  Uiw  beryl:  a'r  un  dull 
oedd  iddynt  ill  pedair;  a'u  gwedd 
hwynt  a'u  gwaith  fel  pe  byddai 
olwyn  y'nghanol  olwyn. 

17  Pan  elent,  âent  ar  eu  pedwar 
ochr :  ""  ni  thröent  pan  gerddent. 

Bb 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

588. 

d  pen.  1.  22. 
ePs.  6.7. 


rPs.  9.  7. 

a  10. 16. 

a  29. 10. 

a  90.  2. 

a  102. 12, 

27. 

a  145. 13. 

Hab.  1. 12. 
8  Ps.  80.  3, 

7  19. 

Jer.  3L  18. 

6  Cany 8  a 
Iwyr-wrlh- 
cdi  âi 
rtyni  f 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

595. 

'  ad.  11, 12. 

e  Edrych 
Dat.  'k  7. 


«Neu, 
lledu. 


h  Es.  6. 2. 


i  ad.  9. 
k  ad.  20. 


I  ad.  17. 


mad.  12. 


J 


Gweledigaeth  yr  ólwynion. 


EZECIEL,  IL 


Awdurdod  EzecieL 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

595. 


TNeu, 
bywyd. 


o  ad.  19,  20. 


8  Neu, 
hywyd. 


9  gwefr. 


P  Dat.  4.  3. 


1  pen.  3.  23. 
Dan.  8.  17. 
Dat.  1. 17. 


18  Eu  cantau  hefyd  oedd  gyfuwch 
ag  yr  oeddynt  yn  ofnadwy:  a'u 
cantau  oedd  yn  lla^vn  llygaid  oddi 
amgylch  ill  pedwar. 

19  A  phan  gerddai  y  pethau  byw, 
yr  olwynion  a  gerddent  wrthynt; 
a  phan  ymgodai  y  pethau  byw 
oddi  ar  y  ddaear,  yr  ymgodai  yr 
olwynion. 

20  ''I'r  He  y  byddai  yr  yspryd 
i  fyned,  yr  âent,  yno  yr  oedd  eu 
hyspryd  ar  fyned ;  a'r  olwynion  a 
ymgodent  ar  eu  cyfer  hwynt :  can- 
ys  yspryd  ^y  peth  byw  oedd  yn 
yr  olwynion. 

21  "Cerddent  pan  gerddent  hwy- 
thau,  a  safent  pan  safent  hwythau ; 
a  phan  ymgodent  hwy  oddi  ar  y 
ddaear,  yr  olwynion  a  ymgodent  ar 
eu  cyfer  hwythau:  canys  yspryd 
^y  peth  byw  oedd  jo.  yr  ohvynion. 

22  Ac  yr  oedd  ar  bennau  y  peth- 
au byw  dduU  y  fíhrfafen,  fel  Uiw 
grisial  ofnadwy,  wedi  ei  hestyn  dros 
eu  pennau  hwynt  oddi  arnodd. 

23  A  than  y  ffurfafen  yr  oedd 
eu  hadenydd  hwynt  yn  uniawn,  y 
naill  tu  ag  at  y  Hall:  dwy  i  bob 
un  yn  eu  cuddio  o'r  naill  du,  a 
dwy  i  bob  un  yn  cuddio  eu  cyrph 
o'r  tu  aralL 

24  A  mi  a  glywn  swn  eu  hadenydd 
hwynt,  fel  swn  dyfroedd  lawer,  fel 
swn  yr  HoUalluog,  pan  gerddent: 
swn  lleferydd,  fel  swn  Uu:  pan 
safent,  llaesent  eu  hadenydd. 

25  Ac  yr  oedd  llais  oddi  ar  y  ffurf- 
afen yr  hon  oedd  ar  eu  pennau 
hwynt,  pan  safent,  ac  y  llaesent 
eu  hadenydd. 

26  IT  Ac  oddi  ar  y  ffurfafen  yr  hon 
oedd  ar  eu  pennau  hwynt,  yr  oedd 
cyffelybrwydd  gorsedd-faingc,  fel 
gwelediad  maen  saphir;  ac  ar  gy- 
ffelybrwydd  yr  orsedd-faingc  yr 
oedd  oddi  arnodd  arno  ef  gyffelyb- 
rwydd  megis  gwelediad  dyn. 

27  Gwelais  hefyd  megis  lliw  ^ambr, 
fel  gwelediad  tan  o'i  fewn  o  am- 
gylch :  o  welediad  ei  Iwynau  ac  uch- 
od,  ac  o  welediad  ei  Iwynau  ac  isod, 
y  gwelais  megis  gwelediad  tan,  a 
disgleirdeb  iddo  oddi  amgylch. 

28  PFel  gwelediad  y  bwa  a  fydd 
yn  y  cwmmwl  ar  ddydd  gwlawog, 
fel  hyn  yr  oedd  gwelediad  y  dis- 
gleirdeb o  amgylch.  Dyma  weled- 
iad cyffelybrwydd  gogoniant  yr 
Arglwydd.  a  phan  welais,  ^syrth- 
iais  ar  fy  wyneb,  a  chlywais  lais 
un  yn  Uefaru. 


PENNOD  II. 

1  Awdurdod  Ezeciel,  6  aH  addysg.   9  Plyg 
llyfr  ei  orthrwm  brophwydoliaeth  ef. 

AC  efe  a  ddywedodd  wrthyf,  Mab 
XjL  dyn,  saf  ar  dy  draed,  a  mi  a 
lefaraf  wrthyt 

2  *A'r  yspryd  a  aeth  ynof,  pan 
lefarodd  efe  wrthyf,  ac  a'm  gosod- 
odd  ar  fy  nhraed,  fel  y  clywais  yr 
hwn  a  lefarodd  wrthyf. 

3  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthyf, 
Mab  dyn,  yr  ydwyf  fi  yn  dy  ddan- 
fon  di  at  feibion  Israel,  at  ^genedl 
wrthryfelgar,  y  rhai  a  wrthyfelas- 
ant  i'm  herbyn ;  ^  hwynt-hwy  a'u 
tadau  a  droseddasant  i'm  herbyn, 
hyd  gorph  y  dydd  hwn. 

4  Meibion  wyneb-galed  hefyd  a 
chadarn-galon  yr  wyf  fi  yn  dy  ddan- 
fon  attynt :  dywed  dithau  wrthynt, 
Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
Dduw. 

5  A  "^pha  un  bynnag  a  wnelont 
ai  gwrandaw,  ai  peidio,  (^  canys  tŷ 
gwrthryfelgar  ydynt,)  etto  *cânt 
wybod  fod  prophwyd  yn  eu  mysg 
hwynt. 

6  11  Tithau,  fab  dyn,  ^nac  ofna 
rhagddynt,  ac  na  arswyda  er  eu 
geiriau  hwynt,  er  hod  ^^gwrth- 
ryfelwyr  a  drain  gyd  â  thi,  a 
thithau  yn  trigo  ym  mysg  ysgorp- 
ionau :  ^  nac  ofna  rhag  eu  geiriau 
hwynt,  ac  na  ddychryna  gan  eu 
hwynebau  hwynt,  er  mai  tŷ  ^gwrth- 
ryfelgar ydynt. 

7  Etto  llefara  di  fy  ngeiriau  wrth- 
ynt, pa  un  bynnag  a  wnelont  ai 
gwrandaw  ai  peidio ;  canys  ^gwrth- 
ryfelgar ydynt. 

8  Tithau  fab  dyn,  gwi'ando  yr 
hyn  yr  ydwyf  fi  yn  ei  lefaru  wrthyt, 
Na  fydd  cU  wrthryfelgar  fel  y  tŷ 
gwrthryfelgar  hwn :  Ueda  dy  safn, 
a  'bwytta  yr  hyn  yr  ydwyf  fi  yn 
ei  roddi  i  ti. 

9  11  Yna  yr  edrychais,  ac  wele 
law  wedi  ei  hanfon  attaf,  ac  wele 
ynddi  blyg  Uyfr. 

10  Ac  efe  a'i  dadblygodd  o'm  blaen 
i  :  ac  yr  oedd  efe  wedi  ei  ysgrifenu 
wyneb  a  chefn ;  ac  yr  oedd  wedi 
ysgrifenu  arno,  galar,  a  griddfan, 
a  gwae. 

PENNOD  III. 

1  Ezeciel  yn  hwytta  y  plyg  llyfr:  á  a  Duw  yn 
ei  nerthu  ef  :  15  ac  yn  dangos  iddo  reol  pro- 
phioydoliaeth :  22  ao  yn  can  ac  yn  egori 
genau  y  prophwyd. 

C  efe  a  ddywedodd  wrthyf,  Mab 
dyn,  bwytta  yr  hyn  a  geffych, 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
595. 


»  pen.  3. 24. 


2  Heb.  gen,' 
hedloedd. 

b  Jer.  3. 25. 


A^ 


e  pen.  3.  IL 

d  pen.  3. 26, 
27. 
e  pen.  33.  í 


f  Jer.  .1.8, 
17. 
Luc.  12.  4. 

3  Neu, 

raieri. 
S  Jer.  6.  23. 

Mic.  7.  4. 

b  pen.  3.  9. 
lPetr3.14. 


4  Heb. 

gwrtli- 
ri/fel. 


5  Heb. 
gicrth- 
ryfd. 


1  Dat.  10. 9. 


Addysgu  y  prophwyd 


EZECIEL,  III. 


i  geryddu  Israel. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

595. 

«■  pen,  2.  8. 


bTlat.  10.9. 
Edrych 
Jer.  15.  IC. 


595. 


2  Ileb. 
ddv'fn  o 
wefusau 
a  ihrwm, 
o dafod ! 
Felly 
ad.  6. 


SNeu, 
D'iau  y 
gwran- 
dawsai, 
&c. 

c  loan 
15.20. 


d  Es.  50.  7. 

Jer.  1.  18. 

a  15.  20. 

Mic.  3.  8. 
e  Jer.  1.  8, 

17. 

pen.  2.  6. 


fpon.  2.  5, 

7. 

e  pen.  8.  3. 
lOdi-ych 

1  Bien.  18. 
1-2. 

2  Bren.  2. 
IG. 

Act.  8.  3D. 


i  Ileb. 
ciisann  eu 
rj'dijdd. 


h  2  Bren.  3. 
15. 
pen.  8. 1. 


*  bwytta  y  llyfr  hwn,  a  dos,  a  Uefara 
wrth  dŷ  Israel. 

2  Yna  mi  a  agorais  fy  safn,  ac 
efe  a  wnaeth  i  mi  fwytta  y  llyfr 
liwnnw. 

3  Dywedodd  liefyd  wrthyf,  Bwyda 
dy  fol,  a  Uanw  dy  berfedd,  fab 
dyn,  â'r  llyfr  liwn  yr  ydwyf  fi  yn 
ei  roddi  attat.  Yna  ^y  bwytteais; 
ac  yr  oedd  efe  yn  iy  safn  fel  mêí 
o  felusder. 

4  H  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthyf, 
Mab  dyn,  cerdda,  dos  at  dy  Israel, 
a  llefara  à'm  geiriau  wrthynt. 

5  Canys  nid  at  bobl  ^  o  iaitli  ddi- 
eithr  ac  o  dafodiaitli  galed  y'th 
anfonir  di,  ond  at  dy  Israel ; 

6  Nid  at  bobloedd  lawer  o  iaith 
ddieithr  ac  o  dafodiaith  galed,  y 
rhai  ni  ddealli  eu  hymadroddion. 
^Oni  wrandawsai  y  rhai  hynny  ar- 
nat,  pe  y'th  anfonaswn  attynt  ? 

7  Etto  tŷ  Israel  ni  fynnant  wran- 
daw  arnat  ti ;  canys  '^  ni  fynnant 
wrandaw  arnaf  fi :  oblegid  tal-gryf- 
ion  a  chaled-galon  ydynt  hwy,  lioU 
dy  Israel 

8  Wele,  gwneuthum  dy  wyneb 
yn  gryf  yn  erbyn  eu  hwynebau 
hwynt,  a'th  dàl  yn  gryf  yn  erbyn 
eu  talcennau  hwynt. 

9  Gwneuthum  dy  dalcen  "^fel 
adamant,  yn  galettach  na'r  gall- 
estr:  ^nac  ofna  hwynt,  ac  na  ddy- 
chryna  rhag  eu  hwynebau,  er  mai 
tŷ  gwrthryfelgar  ydynt. 

10  Dywedodd  hefyd  wrthyf.  Ha 
fab  dyn,  derbyn  a'th  galon,  a 
chlyw  a'th  glustiau,  fy  hoU  eiriau 
a  lefarwyf  wrthyt. 

11  Cerdda  hefyd,  a  dos  at  y 
gaethglud,  at  feibion  dy  bobl,  a 
llefara  hefyd  wrthynt,  a  dywed 
wrthynt,  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
GLWYDD  Dduw;  ^pa  un  bynnag  a 
wnelont  ai  gwrandaw  ai  peidio. 

12  ^Yna  yr  yspryd  a'm  cymmer- 
odd,  a  chlywn  swn  cynmvrf  mawr 
o'm  hoi,  yn  dywedyd,  Bendigedig 
fyddo  gogoniant  yr  Arglwydd 
o'i  le. 

13  A  swn  adenydd  y  pethau  byw 
oedd  yn  ^cyffwrdd  â'u  gilydd,  a 
SAvn  yr  olwynion  ar  eu  cyfer  hAvynt, 
a  swn  cynnwrf  mawr. 

14  A'r  yspryd  a'm  cyfododd,  ac 
a'm  cymmerodd  ymaith,  a  mi  a 
euthum  yn  chwerw  yn  angerdd  fy 
yspryd;  ond  ^Uaw  yr  Arglwydd 
oedd  gref  arnaf 

15  1Í  A  mi  a  ddeuthum  i  Tel- 


767 


abib,  at  y  gaethglud  oedd  yn  aros 
wrth  afon  Chebar,  a  *  mi  a  eistedd- 
ais  He  yr  oeddynt  hwythau  yn 
eistedd,  le,  eisteddais  yno  saith 
niwrnod  yn  syn  yn  eu  plith  hwynt. 

16  Ac  ym  mhen  y  saith  niwrnod 
y  daeth  gair  yr  Arglwydd  attaf, 
gan  ddywedyd, 

17  ''Mab  dyn,  mi  a'th  wneuthum 
di  'yn  wyliedydd  i  dy  Israel:  am 
hynny  g^vrando  y  gair  o'm  genau, 
a  rhybuddia  hwynt  oddi  wrthyf  fi. 

18  Pan  ddywedwyf  wrth  y  dryg- 
ionus,  Gan  farw  y  byddi  farw ;  oni 
rybuddi  ef,  ac  oni  leferi  i  rybuddio 
y  drygionus  oddi  wrth  ei  ddryg- 
ffordd,  fel  y  byddo  byw;  y  dryg- 
ionus hwn  a  fydd  marw  yn  ei  an- 
wiredd:  ond  ei  waed  ef  a  ofynaf 
fi  ar  dy  law  dl 

19  Ond  OS  rhybuddi  y  drygion- 
us, ac  yntau  heb  droi  oddi  wrth  ei 
ddrygioni,  na'i  fíbrdd  ddrygionus, 
efe  a  fydd  marw  yn  ei  ddrygioni; 
ond  ti  a  achubaist  dy  enaid. 

20  Hefyd  ^  pan  ddychwelo  y  cyf- 
iawn  oddi  wrth  ei  ^gyfiawnder,  a 
gwneuthur  camwedd,  a  rhoddi  o 
honof  dramgwydd  o'i  flaen  ef,  efe 
fydd  marw :  am  na  rybuddiaist  ef, 
am  ei  bechod  y  bydd  efe  marw, 
a'i  gyfiawnder  yr  h^^^l  a  wnaeth 
efe  ni  chofir;  ond  ei  waed  ef  a 
ofynaf  ar  dy  law  di. 

21  Ond  OS  tydi  a  rybuddi  y  cyf- 
iawn,  rhag  pechu  o'r  cyfiawn,  ac 
na  phecho  efe;  gan  fyw  y  bydd 
efe  byw,  am  ei  rybuddio :  a  thithau 
a  achubaist  dy  enaid. 

22  ir  Ac  "yno  y  bu  llaw  yr  Ar- 
glwydd arnaf,  ac  efe  a  ddyAved- 
odd  wrthyf,  Cyfod,  dos  i'r  gwastad- 
edd,  ac  yno  y  Uefaraf  wrthyt. 

.  23  Yna  y  cyfodais,  ac  yr  euthum 
i'r  gwastadedd:  ac  wele  ogoniant 
yr  Arglwydd  yn  sefyll  yno,  fel 
y  gogoniant  °a  welswn  wrth  afon 
Chebar :  a  p  mi  a  syrthiais  ar  fy 
wyneb. 

24  Yna  'lyr  aeth  yr  yspryd  jnof, 
ac  a'm  gosododd  ar  fy  nhraed,  ac 
a  ymddiddanodd  â  mi,  ac  a  ddy- 
wedodd wrthyf,  Dos,  a  chau  arnat 
o  fewn  dy  dy. 

25  Tithau  fab  dyn,  wele,  'hwy  a 
roddant  r^vymau  arnat,  ac  a'th 
rwymant  â  hwynt,  ac  na  ddos 
allan  yn  eu  plith. 

26  A  ^  mi  a  wnaf  i'tli  dafod  lyuu 
wrth  daflod  dy  enau,  a  thi  a  wneir 
yn   fud,    ac   ni   byddi    iddynt   yn 


Cyn 
CRIST 

595. 

1  Job  2. 13. 


k  pen.  33.  7, 

&c. 
1  Es.  52.  8. 

a  5G.  10. 

a  C2.  C. 

Jer.  6.  17. 


n»  pen.  18. 

24. 

a  33. 12, 13. 
6  Heb. 
gijfiawn- 
derau. 


n  ad.  14. 
pen.  1.  3. 


o  pen.  1. 1. 
P  pen.  1.  2S. 

<i  pen.  2.  2. 


•■  pen.  4. 


■  pen.  24. 

27. 
Luc  1.  2( 

22. 


Rhith  a  chysgod  gwarchae. 


EZECIEL,  IV. 


Barnedigaethmc  Duw 


Cyn 
CRIST 

595. 

t  pen.  2. 6, 


2  Neu, 
bennaelTi- 
ia  id. 


SNeu, 
raddl. 


Cylch 

975. 

Dechreu  o 

1  Bren.  12. 

23. 

Diweddu 

Cylch 

585; 


»  Num.  14. 

34. 
*Heb. 

diwrnod 

am 

fl  ict/ddyn, 

diwrnod 

am 

fiwyddyn. 


5  Heb.  o-th 
ystiijs  i'ih 
ysllys. 


geryddwr :  *  canys  tŷ  gwrthryfelgar 
ydynt, 

27  Ond  pan  lefarwyf  wrthyt,  yr 
agoraf  dy  safti,  a  dywedi  wrthynt, 
Fel  hyn  y  dywed  yr  Aeglwydd 
Dduw;  Yr  hwn  a  wrandawo, 
gwrandawed;  a'r  hwn  a  beidio, 
peidied :  canys  tŷ  gwrthryfelgar 
ydynt, 

PENNOD  IV. 

1  Ban  rith  a  chysgod  amgylchynu  y  ddinas,  y 
mae  yn  dangos  yr  amser  o  wrthryfel  Jero- 
boam kyd  y  caethiwed  :9a  thrwy  ddarparu 
Ihiniaeth  mewn  gwarchae,  yn  dangos  dosted 
fyddai  y  newyn. 

TITHAÜ  fab  dyn,  cymmer  i  ti 
briddlech,  a  dod  hi  o'th  flaen, 
a  Uunia  arni  ddinas  Jerusalem  : 

2  A  gwarchae  yn  ei  herbyn  hi, 
ac  adeilada  wrthi  ^  warchglawdd,  a 
bwrw  o'i  hamgylch  hi  wrthglawdd ; 
dod  hefyd  wersylloedd  wrthi,  a 
gosod  offer  rhyfel  yn  ei  herbyn  o 
amgylch, 

3  Cymmer  i  ti  hefyd  ^badell 
haiarn,  a  dod  hi  yn  fur  haiarn 
rhyngot  a'r  ddinas ;  a  chyfeiria  dy 
wyneb  atti,  a  bydd  mewn  gwar- 
chaëedigaeth,  a  gwarchae  di  arni. 
Ar\yjdd  fyddhYD.  i  dy  Israel 

4  Gorwedd  hefyd  ar  dy  ystlys 
aswy,  a  gosod  anwiredd  tŷ  Israel 
arni ;  wrth  rifedi  y  dyddiau  y  gor- 
weddych  ami,  y  dygi  eu  hanwiredd 
hwynt. 

5  Canys  rhoddais  arnat  ti  flyn- 
yddoedd  eu  hanwiredd  hwynt,  wrth 
rifedi  y  dyddiau,  tri  chàn  niwrnod 
a  deg  a  phedwar  ugain :  felly  y 
dygi  anwiredd  tŷ  Israel 

6  A  phan  orphenych  y  rhai  hyn- 
ny,  gorwedd  eilwaith  ar  dy  ystlys 
ddehau,  a  thi  a  ddygi  anwiredd 
tŷ  Judah  ddeugain  niwrnod:  **pob 
diwrnod  am  flwyddyn  a  roddais  i 
ti. 

7  A  chyfeiria  dy  wyneb  at  war- 
chaeedigaeth  Jerusalem,  a'th  fraich 
yn  noeth ;  a  thi  a  brophwydi  yn 
ei  herbyn  hi. 

8  Wele  hefyd,  rhoddais  rwymau 
arnat,  fel  na  thròech  ^o  ystlys  i 
ystlys,  nes  gorphen  o  honot  ddydd- 
iau  dy  warchaëedigaeth. 

9  ^  Cymmer  i  ti  hefyd  wenith,  a 
haidd,  a  ffa,  a  ffacbys,  a  milet,  a 
chorbys,  a  dod  hwynt  mewn  un 
llestr,  a  gwna  hwynt  i  ti  yn  fara, 
dros  rifedi  y  dyddiau  y  gorwedd- 
ych  ar  dy  ystlys:  tri  chàn  niwrnod 
a  deg  a  phedwar  ugain  y  bwvttei 
ef 


10  A'th  fwjd  a  fwyttêi  a  fydd 
wrth  bwys,  ugain  sicl  yn  y  dydd : 

0  amser  i  amser  y  bwyttêi  ef. 

11  Y  dwfr  hefyd  a  yfi  wrth  fesur ; 
chweched  ran  hin  a  yfi,  o  amser  i 
amser. 

12  Ac  fel  teisen  haidd  y  bwyttêi 
ef ;  ti  a*i  cresi  hi  hefyd  wrth  dail 
torn  dyn,  yn  eu  gŵydd  hwynt. 

13  A  dywedodd  yr  Arglwydd, 
Felly  ''y  bwytty  meibion  Israel  eu 
bara  halogedig  ym  mysg  y  cen- 
hedloedd  y  rhai  y  gyrraf  hwynt 
attynt. 

14  Yna  y  dywedais,  ""O  Ar- 
glwydd Dduw,  wele,  ni  halogwyd 
fy  enaid,  ac  ni  fwytteais  ^fiirgyn 
neu  ysglyfaeth  o'm  hieuengctid  hyd 
yr  awr  hon ;  ac  ni  ddaeth  i'm  safh 
gig  ffiaidd. 

15  Yntau  a  ddywedodd  wrthyf, 
Wele,  mi  a  roddais  i  ti  fiswail 
gwartheg  yn  He  torn  dyn,  ac  â 
hwynt  y  gwnei  dy  fara. 

16  Dywedodd  hefyd  wrthyf,  Mab 
dyn,  wele  ®fi  yn  torri  ffon  bara  yn 
Jerusalem,  fel  y  bwyttaont  fara  dan 
bwys,  ac  mewn  gofal ;  ac  yr  yfont 
ddwfr  dan  fesur,  ac  mewn  syndod. 

17  Fel  y  byddo  arnynt  eisieu 
bara  a  dwfr,  ac  y  synnont  un  gyd 
âg  arall,  ac  ^y  darfyddont  yn  eu 
hanwiredd. 

PENNOD  V. 

1  Dan  rith  a  chysgod  y  gwallt,  5  y  mae  yn 
dangos  barnedigaeth  Jerusalem  am  eu  han- 
ufudd-dod ;  12  a  hynny  trwy  newyn,  a 
chleddyf,  a  gwasgarfa. 

TITHAU  fab  dyn,  cymmer  i  ti 
gylleU  lem,  cymmer  i  ti  ellyn 
eillio,  ^  ac  *  eiUia  dy  ben  a'th  farf : 
yna  y  cymmeri  i  ti  gloriannau 
pwys,  ac  y  rhenni  hwynt 

2  ''Traian  a  losgi  yntân  y'nghanol 
''y  ddinas,  pan  gyflawner  "^dydd- 
iau y  gwarchae;  traian  a  gymmeri 
hefyd,  ac  a'i  tarewi  a'r  gyllell  o'i 
amgylch ;  a  thraian  a  daeni  gyd 
a'r  gwynt :  a  mi  a  dynnaf  gleddyf 
ar  eu  hoi  hwynt. 

3  Cymmer  hefyd  oddi  yno  ychyd- 
ig  o  nifer,  a  chylymma  hwynt  yn 
dy "  odre. 

4  A  chymmer  eilwaith  rai  o  hon- 
ynt  hwy,  a  thafl  hwynt  i  ganol  y 
tan,  a  llosg  hwynt  yn  tan :  o  hono 
y  daw  allan  dan  i  holl  dy  Israel. 

5  IT  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd Dduw  ;  Jerusalem  yio 
hon :  gosodais  hi  ym  mysg  y  cen- 
hedloedd  a'r  tiroedd  o'i  hamgylch. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
595. 


b  Ho8.  9.  a. 


c  Act.  10. 
14. 


il  Exod.  22. 
31. 

Lef.  11.  49, 
a  17.  15. 
Deut.  14. 

a 


e  Lef.  26. 
26. 

Ps.105. 10, 
Es.  3. 1. 
pen.  5. 16. 
a  14. 13.   . 


f  Lef.  26. 
39. 


594. 


2  Heb.  a 

gwna  idda 
dramwy 
ar  dy  ben, 
&c. 

»  Es.  7.  20. 

b  ad.  12. 

«  pen.  4. 1. 

d  pen.  4.  8, 
9. 


SHeh, 
esgyll. 


763 


yn  erhyn  Jerusalem. 


EZECIEL,  VI. 


Barnedigaeth  Israel. 


Cyn 

CRIST 

594. 


ejer.2.  10, 
IL 


'Lef.26. 

29. 

Deut.  28. 

53. 

2  Bren.  6. 

29. 

Jer.  19.  9. 

Galar.  2. 

20.  a  4. 10. 


e  pen.  7.  4, 
9.  a  8. 18. 


t  Edrych 
ad.  2. 
Jer.  15.  2. 


Í  pen.  6. 8. 


k  Lef.  26. 
33. 


1  Ea.  L  21 


»  Deut.  28. 
87. 


n  Deut.  82. 
23. 


6  A  hi  a  newidiodd  fy  marnedig- 
aethau  i  ddrygioni  yn  fwy  na'r 
cenhedloedd,  a'm  deddfau  yn  fwy 
na'r  gvvledydd  sydd  o'i  hamgylch : 
canys  gwrthodasant  fy  marnedig- 
aethau  a'm  deddfau,  ni  rodiasant 
ynddynt. 

7  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed 
yr  Arglwydd  Dduw;  Am  i  chwi 
amlhâu  yn  fwy  na'r  cenhedloedd 
sydd  o'ch  amgjdch,  heb  rodio  o 
honoch  yn  fy  neddfau,  na  gwneuth- 
ur  fy  marnedigaethau,  ac  *na 
wnaethoch  yn  ol  barnedigaethau  y 
cenhedloedd  sydd  o'ch  amgylch  ; 

8  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd  Dduw;  Wele  fi,  le, 
myfi,  ydwyf  yn  dy  erbyn,  a  gwnaf 
yn  dy  ganol  di  farnedigaethau  yng 
ngolwg  y  cenhedloedd. 

9  A  gwnaf  ynot  yr  hyn  ni  wueuth- 
um,  ac  nis  gwnaf  ei  fath  mwy,  am 
dy  holl  ifieidd-dra. 

10  Am  hynny  y  tadau  ^a  fwyttânt 
y  plant  yn  dy  fysg  di,  a'r  j)lant  a 
fwytty  eu  tadau;  a  gwnaf  ynot 
farnedigaethau,  a  mi  a  daenaf  dy 
holl  weddill  gyd  â  phob  gwynt. 

11  Am  hynny,  fel  mai  byw  fi, 
medd  yr  Arglwydd  Dduw,  Yn 
ddiau  am  halogi  o  honot  fy  nghys- 
segr  â'th  holl  fi&eidd-di-a  ac  â'th 
holl  frynti,  am  hynny  hefyd  y  prin- 
hâf  finnau  di ;  ac  ^nid  arbed  fy 
Uygad,  ac  ni  thosturiaf  chwaith. 

12  1Í  ^'  Dy  draian  fyddant  feirw  o'r 
haint,  ac  a  ddarfyddant  o  newyn, 
yn  dy  ganol ;  a  thraian  a  syrthiant 
ar  y  cleddyf  o'th  amgylch ;  a '  thrai- 
an a  daenaf  gyd  â  phob  gwynt :  a 
^  thjunaf  gleddyf  ar  eu  hoi  hwynt. 

13  Felly  y  gorphenir  fy  nig,  ac  y 
Uonyddaf  fy  llidiowgrwydd  yn  eu 
herbyn  hwynt,  ac  ^ymgysuraf:  a 
hwy  a  gânt  wybod  mai  myfi  yr 
Arglwydd  a'i  lleferais  yn  fy 
ngwŷn,  pan  orphenwyf  fy  Hid  yn- 
ddynt 

14  A  rhoddaf  di  hefyd  yn  an- 
rhaith,  ac  yn  warth  ym  mysg  y 
cenhedloedd  sydd  o'th  amgylch, 
y'ngolwg  pawb  a  el  heibio. 

15  Yna  y  bydd  ""y  gwaradwydd 
a'r  gwarthrudd  yn  ddysg  ac  yn 
syndod  i'r  cenhedloedd  sydd  o'th 
amgylch,  pan  wnelwyf  ynot  farn- 
edigaethau mewn  dig,  a  llidiowg- 
rwydd, a  cherydd  Uidiog.  Myfi  yr 
Arglwydd  a\'  lleferais. 

16  Pah  "anfonwyf  arnynt  ddrwg 
saethau  newyn,  y  rhai  fyddant  iw 


difetha,  y  rhai  a  ddanfonaf  i'ch 
difetha :  casglaf  hefyd  newyn  ar- 
noch,  a  "  thorraf  eich  fibn  bara  : 

17  Anfonaf  hefyd  arnoch  newyn, 
a  P  bwystfil  drwg ;  ac  efe  a'th  ddi- 
blanta  di :  haint  hefyd  a  gwaed  a 
dramwya  trwot  ti;  a  dygaf  gleddyf 
arnat.  Myfi  yr  Arglwydd  a'i  llef- 
erais. 

PENNOD  VI. 

1  Barnedigaeth  Israel  am  eu  delw-addoliaeth. 
8  Gweddill  a  fendithir.  11  Ännog  y  ffydd- 
loniaid  i  gwyno  eu  gofid. 

ADAETH  gair  yr  Arglwydd 
attaf,  gan  ddywedyd, 

2  Mab  dyn,  gosod  dy  wyneb 
tu  a  *  mynyddoedd  Israel,  a  phro- 
phwyda  yn  eu  herbyn ; 

3  A  dywed,  Mynyddoedd  Israel, 
gwrandêwch  air  yr  Arglwydd 
Duuw :  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd Dduw  wrth  y  mynydd- 
oedd ac  wrth  y  bryniau,  wrth  y 
nentydd  ac  wrth  y  dyflfrynoedd ; 
Wele  fi,  'ie,  myfi  yn  dwyn  cleddyf 
arnoch,  a  mi  a  ddinystriaf  eich 
uchel-leoedd. 

4  Eich  allorau  hefyd  a  ddifwynii, 
a'ch  2  haul-ddelwau  a  ddryllir:  a 
*'chwympaf  eich  archoUedigion  o 
flaen  eich  eilunod. 

5  A  rhoddaf  gelanedd  meibion 
Israel  ger  bron  eu  heilunod,  a 
thaenaf  eich  esgyrn  o  amgylch 
eich  allorau. 

6  Yn  eich  holl  drigfeydd  y  dinas- 
oedd  a  anrheithir,  a'r  uchelfeydd  a 
ddifwynir ;  fel  yr  anrheithier  ac  y 
difwyner  eich  allorau,  ac  y  torrer 
ac  y  peidio  eich  eilunod,  ac  y  torrer 
ymaith  eich  haul-ddelwau,  ac  y 
dilëer  eich  gweithredoedd. 

7  Yr  archoUedig  hefyd  a  syrth 
yn  eich  canol;  a  '^chewch  wybod 
mai  myfi  yw  yr  Arglwydd. 

8  1i  "^Etto  gadawaf  weddill,  fel  y 
byddo  i  chwi  rai  wedi  diangc  gan 
y  cleddyf  jm  mysg  y  cenhedloedd, 
pan  wasgarer  chwi  trwy  v  gwled- 
ydd. 

9  A'ch  rhai  diangol  a'm  cofiant  i 
ym  mysg  y  cenhedloedd  y  rhai  y 
caethgludir  hwynt  attynt,  am  ^fy 
nryllio  â'u  calon  butteinllyd,  yr 
hon  a  giliodd  oddi  wrthyf ;  ac  ^â'u 
Uygaid,  y  rhai  a  butteiniasant  ar 
ol  eu  heilunod :  ^  yna  yr  ymffieidd- 
iant  ynddynt  eu  hun  am  y  drygioni 
a  wnaethant  yn  eu  hoU  ffieidd-dra. 

10  A  chant  wybod  mai  myfi  yw 
yr  Arglwydd,  ac  na  leferais  yn 


Cyn 

CRIST 

594. 

0  pen.  4. 16. 

P  Lef.  2C. 

22. 


504. 


a  pen.  36.  1. 


2Neu, 
delwau, 
ac  felly 
ad.  6. 

b  Lef.  26. 
30. 


c  ad.  13. 

pen.  7. 4, 9. 

a  11. 10, 

12. 
d  pen.  5.  2, 

12. 


6  Pb.  78.  40. 

Es.  7. 13. 
a  63. 10. 

'  Num.  15. 
39. 
pen.  2a  7, 

E  Lef.  26. 
39, 
pen.  36.  31. 


Lhvyr  anrhaith 


EZECIEL,  VII. 


Israel, 


Cyn 
CRIST 

594. 


h  pen.  21. 
14. 


k  Es.  57.  5. 
Ho3.  4. 13. 


2  Neil, 
anrheilhiol 
or  anial' 
well. 


a  ad.  3,  6. 
Amos  8. 2. 
Matt.  24. 
6,  13,  14. 


b  ad.  8,  9. 


«  pen.  .5.  11. 
a  8.  IS. 
a  9. 10. 


d  pen.  G.  7. 
a  12. 20. 


2  Heb.  yn 
dy  erbi/n. 


ofer  am  wneuthur  iddynt  y  drwg 
hwn. 

11  11  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
GLWYDD  Dduw  ;  ^  Taro  â'th  law,  a 
chur  â'th  droed,  a  dywed,  0,  rhag 
hoU  ffieidd-dra  drygioni  tŷ  Israel ! 
canys  trwy  gleddyf,  trwy  newyn,  a 
thrwy  haint,  y  syrthiant. 

12  Y  pellennig  a  fydd  marw  o'r 
haint,  a'r  cyfagos  a  syrth  gan  y 
cleddyf ;  y  gweddilledig  hefyd  a'r 
gwarchaëedig  a  fydd  marw  o  new- 
yn: fel  hyn  y  gorphenaf  fy  Uid- 
iowgTwydd  arnynt. 

13  A  *chewch  Avybod  mai  myfi 
yw  yr  Arglwydd,  pan  fyddo  eu 
harchoUedigion  hwynt  ym  mysg  eu 
heilunod  o  amgjdch  eu  hallorau, 
^  ar  bob  bryn  uchel,  ar  hoU  bennau 
y  mynyddoedd,  a  than  bob  pren 
îr,  a  than  bob  derwen  gauadfrig. 
He  y  rhoddasant  arogl  peraidd  i'w 
holl  eilunod. 

14  Felly  yr  estynaf  fy  Haw  ar- 
nynt, a  gwnaf  y  tir  yn  anrhaith; 
ie,  yn  fwy  ^anrheithiol  na'r  anial- 
well  tu  a  Diblath,  trAvy  eu  holl 
drigfeydd:  a  chant  wybod  mai 
myfi  yw  yr  Arglwydd. 

PENNOD  VII. 

1  Lhoyr  anrhaith  Israel,  16  Galarus  edifeir- 
wch  y  rhai  a  dd'iangent.  20  Y  gehjnion  yn 
halogi  y  cyssegr,  o  henoydd  ffieidd-dra  yr 
Israeliaid.  23  Dan  riih  cadwyn  y  mae  yn 
dangos  eu  gofidus  gaethiwed  hwy. 

ADAETH  gair  yr  Arglwydd 
attaf,  gan  ddywedyd, 

2  Tithau,  fab  dyn,  fel  hyn  y  dy- 
wed yr  Arglwydd  Dduw  wrth  dir 
Israel ;  ^  Diwedd,  diwedd  a  ddaeth 
ar  bedair  congl  y  tir. 

3  Daeth  yr  awr  hon  ddiwedd 
arnat,  a  mi  a  anfonaf  fy  nig  ar- 
nat  ti ;  ••  barnaf  di  hefyd  yn  ol  dy 
fíyrdd,  a  rhoddaf  dy  holl  ffieidd- 
dra  arnat. 

4  "^Fy  Uygad  hefyd  ni'th  arbed 
di,  ac  ni  thosturiaf :  eithr  rhoddaf 
dy  fiŷrdd  arnat  ti,  a'th  ffieidd-dra 
fydd  yn  dy  ganol  di :  "^  fel  y  gwyp- 
och  mai  myfi  yiv  yr  Arglwydd. 

5  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
Dduw;  Drwg,  drwg  unig,  wele,  a 
ddaeth. 

6  Diwedd  a  ddaeth,  daeth  diw- 
edd:  y  mae  yn  gwylio  ^am  danat; 
wele,  efe  a  ddaeth. 

7 "  Daeth  y  boregwaith  attat,  pres- 
wylydd  y  tir :  ^  daeth  yr  amser,  agos 
yw  y  dydd  terfysg,  ac  nid  adsain 
mynyddoedd. 

770 


8  Weithian  ar  fyrder  y  tywalltaf 
fy  Hid  arnat,  ac  y  gorphenaf  fy 
nig  MTthyt :  barnaf  di  hefyd  yn  ol 
dy  fiyrdd,  a  rhoddaf  dy  hoU  ffieidd- 
dra  arnat. 

9  A'm  llygad  nid  arbed,  ac  ni 
thosturiaf:  rhoddaf  arnat  yn  ol  dy 
fiyrdd,  a'th  ffieidd-dra  a  fydd  yn 
dy  ganol  di ;  a  ^  chewch  wybod 
mai  myfi  yi*  Arglwydd  sydd  yn 
taro. 

10  Wele  y  dydd,  wele  efe  yn  dy- 
fod :  y  boregwaith  a  aeth  allan ; 
blodeuodd  y  wialen,  blagurodd 
balchder. 

11  Cyfododd  traha  3m  wialen 
drygioni :  ni  bydd  un  0  honynt, 
nac  o'u  ^Uíaws,  nac  o'r  eiddynt, 
^  na  galar  drostynt. 

12  Yr  amser  a  ddaeth,  y  dydd  a 
nesaodd  :  na  lawenyched  y  prynwr, 
ac  na  thristâed  y  gwerthwr :  canys 
mae  digllonedd  ar  ei  holl  haws  hi. 

13  Canys  y  gwerthydd  ni  ddy- 
chwel  at  yr  hyn  a  werthwyd,  ^er 
eu  bod  etto  yn  fyw:  oblegid  y 
weledigaeth  sydd  am  ei  holl  liaws, 
y  rhai  ni  ddychwelant:  ac  nid 
ymgryfliâ  neb  ^yn  anwiredd  ei 
fuchedd. 

14  Udganasant  yr  udgorn,  i  barot- 
tôi  pawb  :  etto  nid  â  neb  i'r  rhyfel ; 
am  fod  fy  nigUonedd  yn  erbyn  eu 
holl  liaws. 

15  'Y  cleddyf  fydd  oddi  allan, 
yr  haint  hefyd  a'r  ne^vyn  o  fewn : 
yr  hwn  fyddo  yn  y  maes,  a  fydd 
farw  gan  gleddyf;  a'r  hwn  a  fyddo 
jTi  y  ddinas,  newyn  a  haint  a'i 
difa  ef 

16  ^  Etto  eu  rhai  diangol  hwy  a 
ddiangant,  ac  ar  y  mynyddoedd  y 
byddant  hwy  i  gyd  fel  colommen- 
nod  y  dyffi-yn,  yn  griddfan,  bob 
un  am  ei  anwiredd. 

17  Yr  holl  ''ddwylaw  a  laesant, 
a'r  hoH  liniau  a  ant  yn  ddwfr. 

18  ^Ymwregysant  hefyd  mewn 
sachlian,  ac  arswyd  a'u  toa  hwynt ; 
a  hydd  cywilydd  ar  bob  Myneb,  a 
moelni  ar  eu  hoH  bennau  hwynt. 

19  Eu  harian  a  daflant  i'r  heolydd, 
a'u  haur  ^  a  roir  heibio :  eu  "*  harian 
na'u  haur  ni  ddichon  eu  gwared 
hwynt  yn  nydd  digter  yr  Ar- 
glwydd :  eu  henaid  ni  ddiwallant, 
a'u  coluddion  ni  lanwant:  o  her- 
wydd  Hramgwydd  eu  hanwiredd 
ydyw. 

20  1Í  A  thegwch  ei  harddwch  ef 
a  osododd  efe  yn  rhagoriaeth :  ond 


Cyn 

CEIST 

594. 


gad.  4. 


3  Neil, 

terfysg- 

wyr.  Heb. 

terfysg. 
h  Jer.  16.  5, 

6. 

pen.  24. 

10,  22. 


*  Heb.  er 
bod  eu 
hywyd  etto 
ym  mysg 
y  byw. 


5  Neil,  syrlil 
âH  fuchedd 
yn  ei  an- 
wiredd. 


t  Dent.  32. 
25. 
Galar.  L 

20. 


k  Es.  13.  7. 
Jer.  6.  24. 

1  Es.  3.  24. 
a  15.  2,  3. 
Jer.  48.  37. 
Amoa  8. 
10. 


6  Heb.  a 
fydd  yn 
neilldti- 
aeth,  ncu, 
aflendid. 

m  Diar.  11. 
4. 

Seph.  L 
18. 

7  Neu,  eu 
hanuiredd 
yw  eu 
tram- 
gwydd. 


a\i  gqfidus  gaetliiwed. 


EZECIEL,  VIII. 


Eilun-addoliaeth  Jeruscdem. 


Cyn 

CRIST 

594. 

'  Neu, 
gwneulh- 
tim  ef  yn 
belli  ajlan 
iddynt. 


BNen, 
yspeilivyr. 


2  Neu, 

et'feddant. 
SHeb. 

torriad. 


n  Jer.  4.  20. 

o  Ps.  74. 9. 
Galar.  2. 
9. 


594. 


«  pen.  1.  3. 
a  3.  22. 


»>  pen.  1.  26, 

27. 


«  pen.  1.  4. 
d  Dan.  5. 5. 


gwnaethant  ynddo  ddelwau  eu 
ffieidd-dra  dw.  brynti :  am  hynny 
^y  rhoddais  ef  ym  mhell  oddi  Avrth- 
ynt. 

21  Ac  mi  a'i  rhoddaf  yn  Haw 
dieithriaid  yn  yspail,  ac  yn  an- 
rhaith  i  rai  drygionus  y  tir ;  a  liwy 
a'i  halogant  ef. 

22  Troaf  hefyd  fy  wyneb  oddi 
wrthynt,  a  halogant  fy  nirgelfa :  le, 
**  anrheithwyr  a  ddaw  iddi,  ac  a'i 
halogant. 

23  1Í  Gwna  gadwyn;  canys  Uan- 
"svyd  y  tir  o  farn  waedlyd,  a'r  ddinas 
sydd  lawn  o  drais. 

24  Am  hynny  y  dygaf  rai  gwaeth- 
af  y  cenhedloedd,  fel  y  meddian- 
nont  eu  tai  hwynt :  gwnaf  hefyd  i 
falchder  y  cedyrn  beidio ;  a'u  cys- 
segroedd  a  ^  halogir. 

25  Y  mae  ^dinystr  yn  dyfod;  a 
hwy  a  geisiant  heddwch,  ac  nis 
cant. 

26  Daw  "  trychineb  ar  drychineb, 
a  bydd  chwedl  ar  chwedl :  yna  "  y 
ceisiant  weledigaeth  gan  y  pro- 
phwyd ;  ond  cyfraith  a  gyll  gan 
yr   offeiriad,  a   chynghor   gan   yr 

'  henuriaid. 

27  Y  brenhin  a  alara,  a'r  tywysog 
a  wisgir  âg  anrhaith,  a  dwylaw 
pobl  y  tir  a  draUodir:  gwnaf  â 
hwynt  yn  ol  eu  ffordd,  ac  a'u  bam- 
edigaethau  y  barnaf  hwynt ;  fel  y 
gwybyddont  mai  myfi  yiv  yr  Ar- 

GLWYDD. 

PENNOD  VIII. 

1  Ezeciel,  mcwn  gweledigaeth  yn  Jerusalem, 
5  yn  cael  dangos  iddo  ddelw  eiddigedd,  7  ac 
ystafelloedd  y  delwau,  13  a  galarwijr  Tam- 
muz,  15  a'r  rhai  oedd  yn  addoli  tu  a'r  haul. 
18  Bigofaint  Duw  am  eu  delw-addoliaeth 
hwy. 

ABU  yn  y  chweched  flwyddyn, 
yn  y  chweched  mis,  ar  y  pum- 
med  dydd  o'r  mis,  a  mi  yn  eistedd 
yn  fy  nhŷ,  a  henuriaid  Judah  yn 
eistedd  ger  fy  mron,  *syrthio  o 
law  yr  Arglwydd  Dduw  amaf 
yno. 

2  Yna  yr  edrychais,  ac  wele  ^  gy- 
flfelybrwydd  fel  gwelediad  tan;  o 
welediad  ei  Iwynau  ac  isod,  yn 
dan;  ac  o'i  Iwynau  ac  uchod,  fel 
gwelediad  disgleirdeb,  *'megis  lUw 
ambr. 

3  Ac  efe  *  a  estynodd  lun  11a w,  ac 
a'm  cymmerodd  erbyn  cudyn  o'm 
pen :  a  chododd  yr  yspryd  fi  rhwng 
Y  ddaear  a'r  nefoedd,  ac  a'm  dug 
1  Jerusalem  mewn  gweledigaethau 
Duw,  hyd  ddrws  y  porth  nesaf  i 

rn 


mewn,  yr  hwn  sydd  yn  edrych  tu 
a'r  gogledd,  He  yr  ydoedd  eistedd- 
fa  delw  yr  eiddigedd,  yr  hon  a  wna 
eiddigedd. 

4  Ac  wele  yno  ogoniant  Duw 
Israel,  fel  y  weledigaeth  ^  a  welswn 
yn  y  gwastadedd. 

5  IF  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthyf, 
Mab  dyn,  cyfod  yn  awr  dy  lygaid 
tit  a  tfordd  y  gogledd.  Felly  y 
cyfodais  fy  Uygaid  tu  a  ffordd  y 
gogledd ;  ac  wele,  tu  a'r  gogledd, 
wrth  borth  yr  allor,  ddelw  yr  eidd- 
igedd hon  yn  y  cyntedd. 

6  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthyf, 
Mab  dyn,  a  well  di  beth  y  maent 
hwy  yn  ei  wneuthur,  y  ffieidd-dra 
mawr  y  mae  tŷ  Israel  yn  ei  wneuth- 
ur yma,  i'm  gyrru  ym  mhell  oddi 
wrth  fy  nghyssegr?  ac  etto  dy- 
chwel,  cei  weled  ffieidd-dra  mwy. 

7  1Í  Ac  efe  a'm  dug  i  ddrws  y 
cyntedd ;  a  phan  edrychais,  wele 
dwU  yn  y  pared. 

8  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthyf, 
Mab  dyn,  cloddia  yn  y  pared :  a 
phan  gloddiais  yn  y  pared,  wele 
ddrws. 

9  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthyf, 
Dos  i  mcAvn,  ac  edrych  y  ffieidd- 
dra  drygionus  y  maent  hwy  yn  eu 
gwneuthur  yma. 

10  Felly  mi  a  euthum,  ac  a 
edrychais;  ac  wele  bob  Hun  ym- 
lusgiad,  ac  anifail  ffiaidd,  a  hoU 
eilunod  tŷ  Israel,  wedi  eu  portreio 
ar  y  pared  o  amgylch  ogylch  : 

11  A  dengwr  a  tliri  ugain  o  henur- 
iaid ty  Israel  yn  sefyU  ar  eu  cyfer 
hwynt,  a  Jaazamah  mab  Saphan  yn 
sefyll  yn  eu  canol,  pob  un  a'i  thus- 
ser  yn  ei  law ;  a  chwmmwl  tew  o 
fwg-darth  oedd  yn  dyrchafu. 

12  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthyf, 
A  weli  di,  fab  dyn,  yr  hyn  y  mae 
henuriaid  Israel  yn  ei  wneuthur 
yn  y  tywyUwch,  bob  un  o  fewn 
ei  ddelw-gelloedd  ?  canys  dywed- 
ant,  ^Nid  yw  yr  Arglwydd  yn  ein 
gweled ;  gadawodd  yr  Arglwydd 
y  ddaear. 

13  11  Ac  efe  a  ddywedodd  wrth- 
yf, Tro  etto,  cei  weled  ffieidd-dra 
iiiwy,  y  rhai  y  maent  hwy  yn  eu 
gwneuthur. 

14  Ac  efe  a'm  dug  i  ddrws  porth 
ty  yr  Arglwydd,  yr  hwn  oedd  tu 
a'r  gogledd ;  ac  wele  yno  wragedd 
yn  eistedd  yn  wylo  am  Tammuz. 

15  1Í  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthyf, 
A  weli  di  hyn,  fab  dyn?  dychwel 


Dinystr  y  rhai  ni  nochvyd. 


EZEGIEL,  IX. 


Grweledigaeth 


Cyn 
CRIST 

594. 


e  pen.  11.  1. 


h  Deut.  4. 

19. 

2  Bren.  23. 

6,11. 

Job  31.  26. 

Jer.  44. 17. 
2Neu, 

at  ysgafn- 

ach  dim 

gan  dŷ 

Judah  na 

gwneuth- 

ur,  &c. 


1  pen.  5.  IL 

ii  7.  4,  9. 

a  9.  5,  10. 
k  Diar.  1. 

28. 

Ea.  1. 15. 

Jer.  11.  IL 

a  14. 12. 

Mic.  3.  4. 

Zech.7.13. 


Cylch 
504. 


2Heb. 

wynebu. 
SHeb. 
âg  arf  ei 
ddri/lliad. 


*  Heb. 
hcynau. 

a  Edrych 
pen.  3.  23. 
a  8.  4. 
a  10.  4, 18. 
a  11. 22, 23. 


b  Eiod.  12. 

7. 

Dat.  7.  3. 
c  2  Petr  2. 

8. 


d  ad.  10. 

e  2  Chron. 

36.  17. 
B  Heb.  »■ 

ddini/slr. 


etto,  cei  weled  ffieidd-dra  mẃy  na 
hyn. 

16  Ac  efe  a'm  dug  i  gyntedd  tŷ 
yr  Arglwydd  oddi  fewn,  ac  wele 
wrth  ddrws  teml  yr  Arglwydd, 
rhwng  y  pòrth  a'r  allor,  ynghylch 
Spurn wr  ar  hugain,  a'u  cefnau  tu 
ag  at  deml  yr  Arglwydd,  a'u  hwyn- 
ebau  tu  a'r  dwyrain ;  ac  yr  oedd- 
ynt  hwy  yn  ymgrymmu  '^i'r  haul 
tu  a'r  dwyrain. 

17  IT  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthyf, 
A  weli  di  hyn,  fab  dyn?  ^ai  peth 
ysgafn  gan  dŷ  Judah  wneuthur  y 
ffieidd-dra  a  wnant  yma?  canys 
llanwasant  y  tir  â  thrais,  a  gwrth- 
droisant  i'm  cyffrôi  i  ;  ac  wele  hwy 
yn  gosod  blaguryn  wrth  eu  trwyn. 

18  Minnau  hefyd  a  wnaf  mewn 
llid :  ^  nid  arbed  fy  Uygad,  ac  ni 
thosturiaf :  ac  er  iddynt  ^lefain  yn 
fy  nghlustiau  â  lief  uchel,  ni  wran- 
dawaf  hwynt. 

PENNOD  IX. 

1  Gweledigaeih  yn  dangos  yr  achubid  rhai, 
5  ac  y  distrywid  y  lleill.  8  Duw  yn  gwrthod 
gwrandaw  eiriol  drostynt. 

LLEFODD  hefyd  â  lief  uchel 
He  y  clywais,  gan  ddywedyd, 
Gwnewch  i  swyddogion  y  ddinas 
nesâu,  a  phob  un  â'i  arf  dinystr 
yn  ei  law. 

2  Ac  Wele  chwech  o  wŷr  yn  dy- 
fod  o  ffordd  y  porth  uchaf,  yr  hwn 
sydd  yn  ^  edrych  tu  a'r  gogledd, 
a  phob  un  ^â'i  arf  dinystr  yn  ei 
law :  ac  yr  oedd  un  gwr  yn  eu 
mysg  hwynt  wedi  ei  wisgo  â  llîan, 
a  chorn  du  ysgrifenydd  Avrth  ei 
*  glun ;  a  hwy  a  aethant  i  mewn,  ac 
a  safasant  wrth  yr  allor  bres. 

3  A  ^  gogoniant  Duw  Israel  a  gyf- 
ododd  oddi  ar  y  cerub  yr  ydoedd 
efe  arno,  hyd  riniog  y  tŷ.  Ac  efe 
a  lefodd  ar  y  gwr  oedd  wedi  ei 
wisgo  â  Uian,  yr  hwn  yr  oedd  corn 
du  ysgrifenydd  wrth  ei  glun : 

4  A'r  Arglwydd  a  ddywedodd 
Avrtho,  Dos  trwy  ganol  y  ddinas, 
trwy  ganol  Jerusalem,  a  ^noda 
nod  ar  dalcennau  y  dynion  '=sydd 
yn  ucheneidio  ac  yu  gẃeiddi  am 
y  ffieidd-dra  oil  a  wneir  yn  ei 
chanol  hi.  ,  ' 

5  1Í  Ac  wrth  y  lleill  y  dywedodd 
efe  He  y  clywais,  Éwch  trwy  y 
ddinas  ar  ei  ol  ef,  a  tharewch ; 
^nac  arbeded  eich  llygad,  ac  na 
thoBtiiriwch, 

6  ^Lleddwch^yn  faiw  yr  henẃr, 
y  gwr  ieuángc,  a'r  forwyn,  y  plant 

772 


hefyd,  a'r  gwragedd  ;  ond  na  ddeu- 
wch  yn  agos  at  un  gwr  y  hyddo 
y  nod  arno:  ac  ^ar  fy  nghyssegr 
y  dechreuwch.  Yna  y  dechreuas- 
ant  ar  sy  gwŷr  hen,  y  rhai  oedd  o 
flaen  y  tŷ. 

7  Dywedodd  wrthynt  hefyd,  Hal- 
ogwch  y  tŷ,  a  llenwch  y  cyntedd- 
oedd  o  rai  Uaddedig:  ewch  aUan. 
FeUy  hwy  a  aethant  allan,  ac  a 
darawsant  yn  y  ddinas. 

8  IT  A  bu,  a  hwy  yn  Uadd,  a'm 
gadaw  innau,  i  mi  syrthio  ar  fy 
wyneb,  a  gwaeddi,  a  dywedyd,  O 
Arglwydd  Dduw,  a  ddifethi  di 
hoU  weddill  Israel,  Wrth  dywaUt 
dy  lid  ar  Jerusalem  ? 

9  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthyf, 
Anwiredd  tŷ  Israel  a  thy  Judah 
sydd  fawr  dros  ben ;  a  ^Uawn  yw 
y  tir  o  waed,  a  Uanwyd  y  ddinas  o 
'  gamwedd  :  o  herwydd  dywedant, 
^Gwrthododd  yr  Arglwydd  y 
ddaear,  ac  nid  yw  yr  Arglwydd 
yn  gweled 

10  Ac  am  danaf  fi,  *  nid  erbyd  fy 
llygad,  ac  ni  thosturiaf ;  rhoddaf  eu 
ffordd  eu  hun  ar  eu  pennau. 

11  Ac  wele,  y  gwr  wedi  ei  wisgo 
â  llîan,  yr  hwn  yr  oedd  y  corn  du 
wrth  ei  glun,  yn  d^vyn  gair  dra- 
chefh,  gan  ddywedyd,  Gwneuthum 
fel  y  gorchymjTiaist  i  mi. 

PENNOD  X. 

1  Gweledigaeih  y  marwor  tan  a  ẁasgerîd  dros 
y  ddinas.     8  Gweledigaeih  y  cerubiaid. 

YNA  yr  edrychais,  ac  wele  yn 
^y  fíurfafen,  yr  hon  oedd  uwch 
ben  y  cerubiaid,  ^'megis  maen  sa- 
phir,  fel  duU  cyffelybrwydd  gor- 
seddfa,  a  welid  arnynt  hwy. 

2  Ac  efe  a  lefarodd  wrth  "^y  gwr 
a  wisgasid  â  llîan,  ac  a  ddywed- 
odd, Dos  i  mewn  rhwng  yr  olwyn- 
ion,  hyd  dan  y  cerub,  a  llanw  -dy 
ddwylaw  o  farwor  tanllyd  oddi 
rhwng  y  cerubiaid,  a  thaena  ar  y 
ddinas.  Ac  efe  a  aeth  o  flaen  fy 
Uygaid. 

3  A'r  cerubiaid  oedd  yn  sefyU  o 
du  dehau  y  tŷ,  pan  aeth  y  gwr  i 
tnewn ;  a'r  cwmmwl  a  lanwodd  y 
byntedd  nesaf  i  mewn. 

4^  Yna  y  cyfododd  gogoniant  yr 
Arglwydd  oddi  ar  y  cerub,  ac  a 
safodd  oddi  ar  riniog  ŷ  tŷ;  a'r  tỳ 
a  laiíẃyd  â'r  cwmmwl,  ä  llanwyd  y 
cyntedd  o  ddisgleirdeb  gogoniant 
yr  Arglwydd. 

5  A  ^'swn  adeiiydd  y  cerubiaid  a 
glybuwyd  hyd  ý  cyntedd  nesaf  aU- 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

594. 

Í  Jer.  25.  29. 

E  pen.  8. 11, 
16. 


«Heb. 

uanwyd 

y  tir  â 

gwaed. 
7  Neu, 

ŵyro  barn. 
t  pen.  8. 12. 


1  pen.  5. 11. 
a  7.  4. 
a  S.  18. 


•  pen.  1. 22. 
b  pen.  1.  26. 

c  pen.  9.  2. 


2  Heb. 
geudeh  dy 
ddwylaw. 


<l  Edrych 
ad.  18. 
pen.  9.  3. 


o  pen.  L  24. 


y  marwor  tan. 


EZECIEL,  XL 


li^hyfyg  y  tywysogion. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 
594. 


3  Heb.  tin 
ceriib  a 
anfonodd 
allan  d'i 
law. 


f  pen.  1.  8. 
B  pan.  1. 15. 

t  pen.  1. 16. 

1  pen.  1. 17. 

iSef,  gorph. 
k  pen.  1. 18. 


6  Nou,  Ä'r 
olwynion 
a  ahoyd  lie 
y  clywaia 
i,  Olwyn, 
neu 
Galgal, 

1  pen.  1. 10. 


lo  pen.  1.  5. 
n  pen.  1. 19. 


»  pen.  1. 

20,  21. 
6  Neu, 

hywyd. 
Pad.  4. 


1  pen.  11. 22. 


an,  fel  swn  Duw  Hollalluog  pan 
lefarai. 

6  Bu  hefyd,  wedi  iddo  orchymyn 
iV  gwr  a  wisgasid  â  llian,  gan  ddy- 
wedyd,  Cymmer  dan  oddi  rhwng 
yr  olwynion,  oddi  rhwng  y  cerub- 
iaid ;  fyned  o  bono  ef,  a  sefyll  wrth 
yr  olwynion. 

7  Yna  yr  ^estynodd  im  cerub  ei 
law  oddi  rhwng  y  cerubiaid  i'r  tan 
yr  hwn  oedd  rhwng  y  cerubiaid, 
ac  a  gymmerth,  ac  a  roddodd  heth 
yn  nwylaw  yr  hwn  a  wisgasid  â 
llîan :  yntau  a'í  cymmerodd,  ac  a 
aeth  allan. 

8  1Í  A  'gwelid  yn  y  cerubiaid  lun 
llaw  dyn  dan  eu  hadenydd. 

9  Edrychais  hefyd,  ac  wele  §  bed- 
air  olwyn  wrth  y  cerubiaid,  un 
olwyn  wrth  un  cerub,  ac  un  olwyn 
wrth  gerub  arall :  a  ^  gwelediad  yr 
olwynion  oedd  fel  lliw  maen  beryl. 

10  A'u  gwelediad,  un  wedd  oedd 
iddynt  iU  pedair,  fel  pe  byddai 
olwyn  y'nghanol  olwyn. 

11  'Pan  gerddent,  ar  eu  pedwar 
ochr  y  cerddent;  ni  thröent  pan 
gerddent,  ond  lie  yr  edrychai  y 
pen,  y  cerddent  ar  ei  ol  ef;  ni 
thròent  pan  gerddent. 

12  Eu  holl  *gnawd  hefyd,  a'u 
cefnau,  a'u  dwylaw,  a'u  hadenydd, 
a'r  ^olwynion,  oedd  yn  llaẃn  llyg- 
aid  oddi  amgylch ;  sefyr  olwynion 
oedd  iddynt  ill  pedwar. 

13  ^Galwyd  hefyd  He  y  clyvvais 
arnynt  hwy,  se/  ar  yr  olwynion, 
O  olwyn. 

14  A  '  phedwar  wyneb  oedd  i  bob 
un;  yr  wyneb  cyntaf  yn  wyneb 
cerub,  a'r  ail  wyneb  yn  wyneb 
dyn,  a'r  trydydd  yn  wyneb  llew, 
a'r  pedwerydd  yn  wyneb  eryr. 

15  A'r  cerubiaid  a  ymddyrchaf- 
asant.  Dyma  y  ™peth  byw  a  wel- 
ais  wrth  afon  Chebar. 

16  A  "phan  gerddai  y  cerubiaid, 
y  cerddai  yr  olwynion  wrthynt ;  a 
phan  godai  y  cerubiaid  eu  haden- 
ydd i  ymddyrchafu  oddi  ar  y  ddae- 
ar,  yr  olwynion  hwythau  ni  thröent 
chwaith  oddi  wrthynt. 

17  Safent,  pan  safent  hwythau ;  a 
chodent  gyd  â  hwy,  pan  godent 
hwythau ;  canys  °  yspryd  "  y  peth 
byw  oedd  ynddynt. 

18  Yna  p  gogoniant  yr  Arglwydd 
a  aeth  allan  oddi  ar  riniog  y  tŷ, 
ac  a  safodd  ar  y  cerubiaid. 

19  "lA'r  cerubiaid  a  godasant  eu 
hadenydd,   ac    a  ymddyrchafasant 

773 


oddi  ar  y  ddaçar  o  flaen  fy  llygaid : 
a'r  olwynion  oedd  yn  eu  hymyl, 
pan  aethant  allan :  a  safodd  pob 
un  wrth  ddrws  porth  y  dwyrain  i 
dŷ  yr  Arglwydd;  a  gogoniant 
Duw  Israel  oedd  arnynt  oddi  ar- 
nodd. 

20  Dyma  y  peth  byw  a  welais 
dan  Dduw  Israel,  wrth  afon  Che- 
bar: a  gwybûm  mai  y  cerubiaid 
oeddynt. 

21  Pedwar  wyneb  oedd  i  bob  un, 
a  phedair  aden  1  bob  un,  a  chy- 
flPelybrwydd  dwylaw  dyn  dan  eu 
hadenydd. 

22  Cyffelybrwydd  eu  hwynebau 
oedd  yr  un  wynebau  ag  a  welais 
wrth  afon  Chebar,  eu  dull  hwynt 
a  hwythau:  cerddent  bob  un  yn 
uniawn  rhag  ei  wyneb. 

PENNOD  XI. 

1  Rhyfyg  y  tywysogion.  4  Eu  pecJiod  a'u  harn- 
edigaeth.  13  Ezeciel  yn  cioyno,  a  Duw  yn 
dangos  iddo  ei  arfaeth  wrth  achuh  gweddill, 
21  a  chospi  yr  annuwiol.  22  Gogoniant  Duw 
yn  gadael  y  ddinas.  24  Dychwelyd  Ezeciel 
at  y  gaethglud. 

YEA  y'm  cyfododd  yr  yspryd,  ac 
y'm  dug  hyd  borth  dwyrain 
tŷ  yr  Arglwydd,  yr  hwn  sydd  yn 
edrych  tu  a'r  dwyrain :  ac  wele 
^biimwr  ar  hugain  yn  nrws  y  porth; 
ac  yn  eu  mysg  y  gwelwn  Jaazan- 
lah  mab  Azur,  a  Phelatiah  mab 
Benaiah,  tywysogion  y  bobl. 

2  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthyf, 
Ha  fab  dyn,  dyma  y  gwŷr  sydd 
yn  dychymmygu  anwiredd,  ac  yn 
cynghori  drwg  gynghor  yn  y  ddin- 
as hon : 

3  Y  rhai  a  ddywedant,  ^Nid  yw 
yn  agos ;  adeiladwn  dai ;  ^  hi  yw 
y  crochan,  a  ninnau  y  cig. 

4  Am  hynny  prophwyda  i'w  her- 
byn  hAvynt,  prophwyda,  fab  dyn. 

5  Yna  y  syrthiodd  "  yspryd  yr  Ar- 
glwydd arnatj  ac  a  ddywedodd 
wrthyf,  Dywed,  Fel  hyn  y  dywed 
yr  Arglwydd;  Tŷ  Israel,  fel  hyn 
y  dywedasoch :  canys  mi  a  wn  y 
pethau  sydd  yn  dyfod  i'ch  meddwl 
chwi,  bob  un  o  lionynt. 

6  Amlhasoch  eich  Uaddedigion  o 
fewn  y  ddinas  hon,  a  Uanwasoch 
ei  heolydd  hi  â  chelaneddau. 

7  Am  hynny,  fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd  Dduw  ;  ^  Eich  Uadded- 
igion, y  rhai  a  osodasoch  yn  ei 
chanol  hi,  yiv  y  cig;  a  hithau  yiu 
y  crochan :  chwithau  a  ddygaf  all- 
an ol  chanol. 

8  Y  cleddyf  a  ofnasoch,  a'r  cledd- 

Bb3 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

694. 


5!>4. 


a  Edrych 
pen.  8. 16, 


2  Neu,  md 
yw  i  ni 
adeiladu 
taiynagos, 
pen.  12.  22. 
2  Petr  3. 4. 

b  Edrych 
Jer.  1. 13. 

0  pen.  2.  2. 


d  pen.  24.  3, 
6,  10,  11. 
Blic.  3.  3. 


Achvh  gweddill  IsraeL 


EZECIEL,  XIL 


Arwydd  o 


Cyn 
CKIST 

594. 


e  pen.  6.  7. 
a  13. 9, 14, 
21,23. 


fad.  10. 


SNeu, 
g  thai. 


E  Pa.  90. 1. 

a  91.  9. 
Es.  8. 14. 


bJer.32.39. 

pen.  36. 2tì, 

27. 

i  Ps.  51. 10. 
k  Zech.  7. 

12. 


jf  a  ddygaf  arnoch,  medd  yr  Ae- 

GLWYDD  DdUW. 

9  Dygaf  cliwi  hefyd  allan  o'i 
chanol  hi,  a  rhoddaf  chwi  yn  llaw 
dieithriaid,  a  gwnaf  farn  yn  eich 
mysg. 

10  Ar  y  cleddyf  y  syrtliiwch,  ar 
derfyn  Israel  y  barnaf  chwi;  ''fel 
y  gwypoch  mai  myfi  yw  yr  Ae- 

GLWYDD. 

11  Y  ddinas  hon  ni  bydd  i  chwi 
yn  grochan,  ni  byddwch  chwithau 
yn  gig  o'i  mewn;  ond  ar  derfyn 
Israel  y  barnaf  chwi : 

12  A  ^chewch  wybod  mai  myfi 
yw  yr  Arglwydd  :  ^  canys  ni  rod- 
iasoch  yn  fy  neddfau,  ac  ni  wnaeth- 
och  fy  marnedigaethau ;  ond  yn 
ol  defodau  y  cenhedloedd  o'ch 
amgylch  y  gwnaethoch. 

13  1Í  A  phan  brophwydais,  bu 
farw  Pelafiah  mab  Benaiah:  yna 
syrthiais  ar  fy  wyneb,  a  gwaeddais 
â  Uef  uchel,  a  dywedais,  0  Ar- 
glwydd Dduw,  a  wnei  di  drangc 
ar  weddill  Israel  ? 

14  A  daeth  gair  yr  Arglwydd 
attaf,  gan  ddywedyd, 

15  Ha  fab  dyn,  dy  frodyr,  dy 
frodyr,  dynion  dy  geraint,  a  hoU 
dy  Israel  yn  gwbl,  ydyw  y  rhai  y 
dywedodd  preswylwyr  Jerusalem 
wrthynt,  Ymbellhêwch  oddi  wrth 
yr  Arglwydd;  i  ni  y  rhodded  y 
tir  hwn  yn  etifeddiaeth. 

16  Dywed  am  hyuny,  Fel  hyn  y 
dywed  yr  Arglwydd  Dduw;  Er 
gyrru  o  honof  hwynt  ym  mhell 
ym  mysg  y  cenhedloedd,  ac  er 
gwasgaru  o  honof  hAvynt  trwy  y 
gwledydd,  etto  ^  byddaf  yn  gyssegr 
bychan  iddynt  yn  y  gwledydd  Ue 
y  deuant 

17  Dywed  gan  hynny,  Fel  hyn 
y  dywed  yr  Arglwydd  Dduw; 
Casglaf  chwi  hefyd  o  fysg  y  bobl- 
oedd,  a  chynhullaf  chwi  o'r  gwled- 
ydd y'ch  gwasgarwyd  ynddynt,  a 
rhoddaf  i  chwi  dir  Israel. 

18  A  hwy  a  ddeuant  yno,  ac  a 
symmudant  ei  hoU  fi-ynti  hi  a'i  holl 
ffieidd-dra  allan  o  honi  hi. 

19  A  ^' rhoddaf  iddynt  un  galon, 
ac  *yspryd  newydd  a  roddaf  yn- 
och ;  tynuaf  hefyd  ^  y  galon  garreg 
ymaith  o'u  cnawd  h^vynt,  a  rhodd- 
af iddynt  galon  gig : 

20  Fel  y  rhodiont  yn  fy  neddf- 
au, ac  y  cadwont  fy  marnedig- 
aethau, ac  y  gwnelont  hwynt :  a 
hAvy  a  fyddant  yn   bobl  i  mi,   a 


minnau   a   fyddaf  Dduw   iddynt 
hwy. 

21  Ond  am  y  rhai  y  mae  eu  calon 
yn  myned  ar  ol  meddwl  eu  brynti 
a'u  ffieidd-dra,  '  rhoddaf  eu  fíbrdd 
hwynt  ar  eu  pennau  eu  hun,  medd 
yr  Arglwydd  Dduw. 

22  'i  Yna  y  cerubiaid  a  gyfodas- 
ant  eu  hadenydd,  a'r  olwynion  yn 
eu  hymyl,  a  gogoniaut  Duw  Israel 
oedd  arnynt  oddi  arnodd. 

23  A  gogoniant  yr  Arglwydd  a 
ymddyrchafodd  oddi  ar  ganol  y 
ddinas,  ac  a  safodd  ""ar  y  mynydd 
sydd  o'r  tu  dwyrain  i'r  ddinas. 

24  1Í  Yna  yr  yspryd  a'm  cododd 
i,  ac  a'm  dug  hyd  Caldea  at  y 
gaethglud  mewn  gweledigaeth  trwy 
yspryd  Duw.  A'r  weledigaeth  a 
welswn  a  ddyrchafodd  oddi  wrthyf. 

25  Yna  y  Ueferais  wrth  y  rhai 
o'r  gaethglud  holl  eiriau  yr  Ar- 
glwydd, y  rhai  a  ddangosasai  efe 
i  mi. 

PENNOD  XII. 

1  Bhîth  ac  arwydd  sijmmudiad  Ezeciel,  8  yn 
dangos  caethiwed  Sedec'iah.  17  Dychryn  Eze- 
ciel yn  dangos  anghyfannedd-dra  yr  ludd- 
ewon.  21  Beio  ar  ryfygus  dd'iareb  yr  ludd- 
ewon.    26  Ebrwydded  y  weledigaeth. 

A  GAIR  yr  Arglwydd  a  ddaeth 
attaf,  gan  ddywedyd, 

2  Trigo  yr  wyt  ti,  fab  dyn,  yng 
nghanol  ^tŷ  gwrthryfelgar,  y  rhai 
^y  mae  llygaid  iddynt  i  weled, 
ac  ni  welaut ;  clustiau  iddynt  i 
glywed,  ac  ni  chlywant:  canys  tŷ 
gwrthryfelgar  ydynt. 

3  A  thithau,  fab  dyn,  g>vna  i  ti 
^ofícr  caethglud,  a  muda  liw  dydd 
o  flaen  eu  llygaid  hwynt ;  ie,  muda 
o'th  le  dy  hun  i  le  arall  y'ngŵydd 
eu  llygaid  hwynt :  nid  h^vyrach 
y  gwelant,  er  eu  hod  yn  dy  gwrth- 
ryfelgar. 

4  A  dwg  allan  dy  ddodrefn  liw 
dydd  y'ngŵydd  eu  llygaid,  fel  do- 
drefn  caethglud :  a  dos  allan  yn  yr 
liAvyr  y'ngŵydd  eu  llygaid,  fel "  rhai 
yn  myned  aUan  i  gaethglud, 

5  Cloddia  i  ti  o  flaen  eu  llygaid 
hwynt  trwy  y  mur,  a  dwg  aUau 
tr^vy  hwnnw. 

6  Ar  dy  ysgAvydd  y  dygi  yng 
ngŵydd  eu  llygaid  hwynt,  yn  y 
tywyU  y  dygi  allan:  dy  wyneb  a 
guddi,  fel  na  welech  y  ddaear: 
canys  yn  arwydd  y'th  roddais  1 
dy  Israel. 

7  Ac  mi  a  wneuthum  felly  fel 
y'm  gorchymynwyd :  dygais  fy  ofler 


Cyn 
CRIST 

594. 


1  pen.  9. 10. 


n>  Edrych 
Zech.  14. 4. 


594. 


»  pen.  2.  3, 

Ü,  7,  8. 

a  3.  26,  27. 
b  Es.  6.  9. 

a  42.  20. 

Jer.  5.  2L 

Matt.  13. 

13,14. 


2Neu, 
ddodrefn. 


3  Heb. 
mynediad  o 
gaelhiwed. 


gaethîwèd  SedeciaJi. 


EZECIEL,  Xm. 


Beio  diaréb  yr  luddéwon. 


Cjm 

CRIST 

594. 


e  Jer.  39.  4. 


<ä  pen.  17. 20. 


e  2  Bren. 

25.7. 


r2Bren. 
25. 4,  5. 
pen.  5. 10. 


í  pen.  5.  2, 
12. 


4Heb. 

ddynìon 
rhi/. 


t  pen.  i.  IG. 


allan  liw  dydd,  fel  offer  caethglud ; 
ac  yn  yr  hwyr  y  cloddiais  trwy  y 
mur  â'm  llaw:  yn  y  tywyll  y  dyg- 
ais  allan,  ar  fy  ysgwydd  y  dygais 
o  flaen  eu  Uygaid  hwyni 

8  1í  A'r  bore  y  daeth  gair  yr  Ar- 
GLWYDD  attaf,  gan  ddywedyd, 

9  Ha  fab  dyn,  oni  ddywedodd  tŷ 
Israel,  y  tŷ  gwrthryfelgar,  wrtliyt, 
Beth  yr  wyt  ti  yn  ei  wneuthur  ? 

10  Dywed  di  wrthynt,  Fel  liyn  y 
dywed  yr  Arglwydd  Dduw,  I'r 
tywysog  yn  Jerusalem  y  mae  y 
baich  hwn,  ac  i  holl  dŷ  Israel  y 
rhai  sydd  yn  eu  mysg. 

11  Dywed,  Eich  arwydd  chwi  yd- 
wyf^;  fel  y  gwneuthum  i,  felly  y 
gwneir  iddynt  hwy :  mewn  caeth- 
glud yr  ânt  i  gaethiwed. 

12  A'r  '^tywysog  yr  hwn  sydd  yn 
eu  canol  a  ddwg  ar  ei  ysgwydd  yn 
y  tywyll,  ac  a  â  allan:  cloddiant 
trwy  y  mur,  i  ddwyn  allan  trwyddo : 
eì  wyneb  a  guddia  fel  na  welo  efe 
y  ddaear  â'i  lygaid 

13  A  mi  a  daenaf  fy  *  rhwyd  arno 
ef,  fel  y  dalier  ef  yn  fy  rhwyd :  a 
^dygaf  ef  i  Babilon,  tir  y  Calde- 
aid ;  ac  ni  wêl  efe  hi,  etto  yno  y 
bydd  efe  marw. 

14  A  ^gwasgaraf  yr  hoU  rai  sydd 
yn  ei  gylcli  ef  i'w  gynnprthwyo, 
a'i  hoU  fyddinoedd,  tu  a  phob 
gwynt;  a  ^thynnaf  gleddyf  ar  eu 
hol  hwynt. 

15  A  hwy  a  gânt  wybod  mai  myfì 
yw  yr  Arglwydd,  wedi  gwasgaru 
o  honof  hwynt  ym  mysg  y  cen- 
hedloedd,  a'u  taenu  ar  hyd  y 
gwledydd. 

16  Etto  gweddillaf  o  honynt 
^ychydig  ddynion  oddi  wrth  y 
cleddyf,  oddi  wrth  y  newyn,  ac 
oddi  wrth  yr  haint ;  fel  y  myneg- 
ont  eu  hoU  ffieidd-dra  ym  mysg 
y  cenhedloedd,  lie  y  delont :  a 
gwybyddant  mai  myfi  yw  yr  Ar- 
glwydd. 

17  1í  Gair  yr  Arglwydd  hefyd  a 
ddaeth  attaf,  gan  ddywedyd, 

18  Ha  fab  dyn,  ^bwyttêi  dy  fara 
dan  grynu,  a'th  ddwfr  a  yfi  mewn 
dychryn  a  gofal : 

19  A  dywed  wrth  bobl  y  tir,  Fel 
hyn  y  dywed  yr  Arglwydd  Dduw 
am  drigolion  Jerusalem,  ac  am 
wlad  Israel;  Eu  bara  a  fwyttânt 
mewn  gofal,  a'u  dwfr  a  yfant  mewn 
syndod,  fel  yr  anrheithir  ei  thir 
p'i  chyflawnder,  am  drais  y  rhai 
oil  a  drigant  ynddi. 


20  A'r  dinasoedd  cyfanneddol  a 
anghyfanneddir,  a'r  tir  a  fydd  an- 
rhei  thiol ;  felly  y  gwybyddwch  mai 
myfi  yw  yr  Arglwydd. 

21  11  A  daeth  gair  yr  Arglwydd 
attaf,  gan  ddywedyd, 

22  Ha  fab  dyn,  beth  yw  y  ddiareb 
hon  gennych  am  dir  Israel,  'gan 
ddywedyd,  Y  dyddiau  a  estynwyd, 
a  darfu  am  bob  gweledigaeth  ? 

23  Am  hynny  dywed  wrthynt, 
Fel  liyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
Dduw  ;  Gwnaf  i'r  ddiareb  hon  beid- 
io,  fel  nad  arferont  hi  yn  ddiareb 
mwy  yn  Israel:  ond  dywed  wrth- 
ynt, Y  dyddiau  sydd  agos,  a  syl- 
wedd  pob  gweledigaeth. 

24  Canys  ^ni  bydd  mwy  un  wel- 
edigaeth  ofer,  na  dewiniaeth  wen- 
hieithus,  o  fewn  tŷ  Israel 

25  Canys  myfi  yw  yr  Arglwydd  : 
mi  a  lefaraf,  a'r  gair  a  lefarwyf 
a  wneir ;  nid  oedir  ef  mwy :  o  her- 
wydd  yn  eich  dyddiau  chwi,  O  dy 
gwrthryfelgar,  y  dywedaf  y  gair, 
ac  a'i  gwnaf,  medd  yr  Arglwydd 
Dduw. 

26  1^  A  gair  jr  Arglwydd  a 
ddaeth  attaf,  gan  ddywedyd, 

27  'Ha  fab  dyn,  wele  dy  Israel 
yn  dywedyd,  Y  weledigaeth  a  wêl 
efe  fydd  ^  wedi  dyddiau  lawer,  a 
phrophwydo  y  mae  efe  am  amser- 
oedd  pell. 

28  Am  hynny  dywed  wrthynt,  Fel 
hyn  y  dywed  yr  Arglwydd  Dduw; 
Nid  oedir  dim  o'm  geiriau  mwy, 
ond  y  gair  a  ddywedais  a  wneir, 
medd  yr  Arglwydd  Dduw. 

PENNOD  XIII. 

1  Ärgyhoeddî  prophwydi  celwyddog,  10  a'u 
priddgalch  heb  dymheru.  17  ¥  prophwydi 
esau  a'u  clustogau. 

A  GAIR  yr  Arglwydd  a  ddaeth 
attaf,  gan  ddywedyd, 

2  ProphAvyda,  fab  dyn,  yn  er- 
byn  prophwydi  Israel,  y  rhai  sydd 
yn  prophwydo,  a  dywed  wrth  ^y 
rhai  ^a  brophwydant  o'u  ^calon 
eu  hun,  Gwrandêwch  air  yr  Ar- 
glwydd. 

3  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
Dduw  ;  Gwae  y  prophwydi  ynfyd, 
y  rhai  a  rodiant  yn  ol  eu  hyspryd 
eu  hun,  ^  ac  heb  weled  dim. 

4  Dy  brophwydi,  Israel,  ydynt  fel 
•^Uwynogod  yn  yr  anialwch. 

5  '^Ni  safasoch  yn  *yr  adwyau, 
ac  ni  chauasoch  y  cae  i  dy  Israel, 
i  sefyll  yn  y  rhyfel  ar  ddydd  yr 
Arglwydd. 


775 


Amy  prophwydi 


EZECIEL,  XIV. 


celwyddog. 


Cyn 
CRIST 

594. 

e  ad.  23. 
pen.  12. 24. 


6  Neu, 
t/'ngh'/n- 
nulUidfa. 


fpen.H.10, 
12. 


g  Jer.  6. 14. 

a  8. 11. 
6  Nei!, 

bared  salw. 
b  pen.  22. 28. 


I  ad  9,  21, 
23. 
pen.  14.  8. 


6  ^Gwagedd  a  gau-ddewiniaeth 
a  welsant,  y  rhai  a  ddywedant,  Dy- 
wedodd  yr  Arglwydd;  a'r  Ab- 
GLWYDD  heb  eu  hanfon  hwynt: 
a  pharasant  i  eraill  ddisgwyl  am 
gyflawni  y  gair. 

7  Onid  ofer  weledigaeth  a  wel- 
soch,  a  gau-ddewiniaeth  a  draeth- 
asoch,  pan  ddywedasoch,  Yr  Ar- 
glwydd a  ddywedodd;  a  minnau 
heb  ddywedyd  ? 

8  Am  hynny,  fel  hyn  y  dywed 
yr  Arglwydd  Dduw,  Am  lefaru 
o  honoch  wagedd,  a  gweled  o  hon- 
och  gelwydd ;  am  hynny  wele  fi 
i'ch  erbyn,  medd  yr  Arglwydd 
Dduw. 

9  A  bydd  fy  Haw  yn  erbyn  y 
prophwydi  sydd  yn  gweled  gwag- 
edd,  ac  yn  dewinio  celwydd;  ^yng 
nghyfrinach  fy  mhobl  ni  bydd- 
ant,  ac  o  fewn  ysgrifen  tŷ  Israel 
ni  ysgrifenir  hwynt,  i  dir  Israel 
hefyd  ni  ddeuaut;  a  ^gwybydd- 
wch  mai  myfi  yw  yr  Arglwydd 
Dduw. 

10  1Í  O  achos,  ie,  o  achos  hudo  o 
honynt  fy  mhobl,  gan  ddywedyd, 
^Heddwch;  ac  nid  oedd  hedd- 
wch ;  un  a  adeiladai  ^  bared,  ac 
wele  eraill  ''yn  ei  briddo  â  chlai 
heb  ei  dymheru. 

11  Dywed  wrth  y  rhai  a'i  pridd- 
ant  â  phridd  rhydd,  y  syrth  efe : 
canys  cur-wlaw  a  fydd,  a  chwithau, 
gerrig  cenllysg,  a  syrthiwch ;  a 
gwynt  tymhestlog  a'i  rhwyga. 

12  Wele,  pan  syrthio  y  pared,  oni 
ddywedir  wrthych,  Mae  y  clai  a'r 
hwn  y  priddasoch  ef? 

13  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed 
yr  Arglwydd  Dduw,  Minnau  a'i 
rhwygaf  â  gwynt  tymhestlog  yn  fy 
Hid ;  a  chur-wlaw  fydd  yn  fy  nig, 
a  cherrig  cenllysg  yn  Jy  llidiowg- 
rwydd,  i'w  ddifetha. 

14  Felly  y  bwriaf  i  lawr  y  pared 
a  briddasoch  â  phridd  heb  ei 
dymheru,  ac  a'i  tynnaf  hyd  lawr, 
fel  y  dinoether  ei  sylfaen,  ac  efe 
a  syrth,  a  chmthau  a  ddifethir 
yn  ei  ganol  ef;  a  'chewch  wybod 
mai  myfi  yio  yr  Arglwydd. 

15  Fel  hyn  y  gorphenaf  fy  Hid 
ar  y  pared,  ac  ar  y  rhai  a'i  pridd- 
asant  â  phridd  heb  dymheru ;  a 
dywedaf  wrthych,  Y  pared  nid  yiu, 
na'r  rhai  a'i  priddasant : 

16  Sef  prophwydi  Israel,  y  rhai 
a  brophwydant  am  Jerusalem,  ac 
a  welaut  iddi  weledigaethau  hedd- 

T76~ 


wch,   ac   nid  oes  heddwch,  medd 
yr  Arglwydd  Dduw. 

17  IT  Tithau  fab  dyn,  gosod  dy 
wyneb  yn  erbyn  merched  dy  bobl, 
''y  rhai  a  brophwydant  o'u  calon 
eu  hun;  a  prophwyda  yn  eu  her- 
byn  hwynt, 

18  A  dywed,  Fel  hyn  y  dywed 
yr  Arglwydd  Dduw;  Gwae  y 
gwni'adyddesau  clustogau  dan  hoU 
'  benelinoedd  fy  mhobl,  a'r  rhai 
a  weithiant  foledau  am  ben  pob 
corpholaeth,  i  hela  eneidiau.  Ai 
eneidiau  fy  mhobl  a  heliwch  chwi, 
ac  a  gedwch  chwi  yn  fyw  yr  en- 
eidiau a  ddêl  attoch  ? 

19  Ac  a  halogwch  chwi  fi  ym  mysg 
fy  mhobl  ^er  dyrneidiau  o  haidd, 
ac  am  dammeidiau  o  fara,  i  ladd 
yr  eneidiau  ni  ddylent  farw,  a 
chadw  yn  fyw  yr  eneidiau  ni  ddyl- 
ent fyw,  gan  ddywedyd  o  honoch 
gelwydd  wrth  fy  mhobl,  y  rhai  a 
wrandawent  gelwydd  ? 

20  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed 
yr  Arglwydd  Dduw;  Wele  fi  yn 
erbyn  eich  clustogau  chwi,  a'r  rhai 
yr  ydych  yno  yn  hela  eneidiau, 
'^i  beri  iddynt  ehedeg,  a  rh^vygaf 
hwynt  oddi  wrth  eich  breichiau ; 
a  goUyngaf  yr  eneidiau,  sef  yr  en- 
eidiau yr  ydych  yn  eu  hela,  i  beri 
iddynt  ehedeg. 

21  Rhwygaf  hefyd  eich  moledau 
chwi,  a  gwaredaf  fy  mhobl  o'ch 
Haw,  ac  ni  byddant  mwy  yn  eich 
Haw  chwi  yn  helfa ;  a  ™  chewch  wyb- 
od mai  myfi  yiD  yr  Arglwydd. 

22  Am  dristâu  calon  y  cyfiawn 
trwy  gelwydd,  a  minnau  heb  ei 
ofidio  ef;  ac  "am  gadarnhâu  dwy- 
law  yr  annuwiol,  fel  na  ddychwelai 
o'i  flbrdd  ddrygionus,  °trwy  addaw 
iddo  einioes ; 

23  0  herwydd  hynny  "ni  welwch 
wagedd,  ac  ni  ddewiniwch  ddewin- 
iaeth  m^vy;  canys  gwaredaf  fy 
mhobl  o'ch  Haw  chwi ;  a  ^  chewch 
wybod  mai  myfi  yiv  yr  Arglwydd. 

PENNOD  XIV. 

1  Duw  yn  atteb  delw-addolwijr  yn  ol  meddwl 
ea  calon  eu  hun.  6  Eu  liannog  hwy  i  edir 
farhâu,  rliag  ofn  harnedigaethau,  o  herwydd 
gau-hrophwydi,  12  Sicr  farn  Duw  ar  ddan- 
fon  neivyn,  15  a  hwystjilod  niweidiol,  17  a 
chleddyf,  19  o  haint  y  nodau.  22  Gweddill 
a  achubir,  er  esampl  i  eraill. 

YN  A  *  y  daeth  attaf  wŷr  o  hen- 
uriaid  Israel,  ac  a  cisteddas- 
ant  o'm  blaen. 

2  A  daeth  gair  yr  Arglwydd  at- 
taf, gan  ddywedyd, 


Cyn 
CRIST 

594. 


tad.  2. 


'.diau. 


1  Edrych 
Diar.  28. 
21. 
Blic.  3.  5. 


8  Neu, 
i  erddi. 


«Neu, 

felyr 
achubwn 
ei  einioes, 
Heb.  i'w 
fywhdn. 

o  ad.  6,  Ac. 
pen.  12.  2Ì 
Mic.  3.  G. 

P  ad.  9. 
pen.  14.  8. 
a  15.  7. 


Cylch 

594. 

*  pen.  20. 1. 


Sicrfarn  Duw. 


EZECIEL,  XIV. 


Yr  achuhir  gweddilL 


Cyn 
CRIST 

Cyleh 

f.94. 


SNeu, 
throiich 
eraill. 


bLef.17.10. 

pen.  15.  7. 
c  Dent.  28. 

37. 

pun.  5. 15. 

^  p^n.  6.  7. 


•  1  Cren. 
22.  23. 
Job  12.10. 
Jer.  4.  10. 
2T11CSS.  2. 


fLer.26.26. 
Eb.  3. 1. 
pen.  4.  IG. 
a  5.  IG. 


3  Y  gwŷr  hyn,  O  fab  dyii,  a  ddyrch- 
afasant  eu  heilunod  yn  eu  calon- 
nau,  ac  a  roddasant  dramgAvydd 
eu  hanwiredd  ar  gyfer  eu  hwyn- 
ebau:  gan  ymofyn  a  ymofyn  y 
cyfry w  â  myfi  ? 

4  Am  hynny  ymddiddan  â  hwynt, 
a  dywed  withynt,  Fel  hyn  y  dy- 
wed  yr  Arglwydd  Dduw;  Fob 
un  o  dŷ  Israel,  yr  hwn  a  ddyrch- 
afo  ei  eilunod  yn  ei  galon,  ac  a 
osodo  dramgwydd  ei  anwiredd  ar 
gyfer  ei  wyneb,  ac  a  ddaw  at  y 
prophwyd;  myfi  yr  Arglwydd  a 
attebaf  yr  hwn  a  ddelo  yn  ol  aml- 
der  ei  eilunod, 

5  I.  ddal  tỳ  Israel  yn  eu  calon- 
nau,  am  iddynt  ymddieithrio  oddi 
wrthyf  oil  trwy  eu  heilunod. 

6  f  Am  hynny  dywed  wth  dŷ 
Israel,  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd Dduw  ;  Trowch,  a  ^  dy- 
chwelwch  oddi  wrth  eich  eilunod, 
a  throwch  eich  wynebau  oddi  wrth 
eich  holl  flSeidd-dra. 

7  Canys  pob  un  o  dŷ  Israel,  ac 
o'r  dieithr  a  ymdeithio  o  fewn  Is- 
rael, a  ymneillduo  oddi  ar  fy  ol 
i,  ac  a  ddyrchafo  ei  eilunod  yn  ei 
galon,  ac  a  osodo  dramgwydd  ei 
anwiredd  ar  gyfer  ei  wyneb,  ac  a 
ddêl  at  brophwyd  i  ymofyn  â  myfi 
trwyddo  ef ;  myfi  yr  Arglwydd  a 
attebaf  iddo  trwof  fy  huii. 

8  ^  Gosodaf  hefyd  fy  wyneb  yn  er- 
byn  y  gwr  hwnnw,  a  gwnaf  ef  *=  yn 
arwydd  ac  yn  ddiareb,  a  thorraf  ef 
ymaith  o  fysg  fy  mhobl ;  "^  fel  y  gwyp- 
och  mai  myfi  yw  yr  Arglwydd. 

9  Ac  OS  twyllir  y  prophwyd  pan 
lefaro  air,  "myfi  yr  Arglwydd  a 
dwyllodd  y  proph^vyd  hwnnw ;  a 
mi  a  estynaf  hefyd  fy  Haw  arno 
ef,  ac  a'i  difethaf  o  fysg  fy  mhobl 
Israel. 

10  A  hwy  a  ddygant  eu  han- 
wiredd: un  fath  fydd  anwiredd 
yr  ymofynydd  ag  anwiredd  y  pro- 
phAvyd : 

11  Fel  na  chyfeiliorno  tŷ  Israel 
mwy  oddi  ar  fy  ol,  ac  na  haloger 
hwy  mwy  â'u  holl  droseddau ;  ond 
bod  o  honynt  i  mi  yn  bobl,  a  min- 
nau  iddynt  hwy  yn  Dduw,  medd 
yr  Arglwydd  Dduw. 

12 11 A  gair  yr  Arglwydd  a  ddaeth 
attaf  drachefn,  gan  ddywedyd, 

13  Ha  fab  dyn,  pan  becho  gwlad 
i'm  herbyn  tr^vy  wneuthur  cam- 
wedd,  yna  yr  estynaf  fy  Haw  arni, 
a  thorraf  ^ffon  ei  bara  hi,  ac  an- 


fonaf  arni  newyn,  ac  a  dorraf  ym- 
aith o  honi  ddyn  ac  anifail. 

14  ^Pe  byddai  yn  ei  chanol  y 
tri  wŷr  hyn,  Noah,  Daniel,  a  Job, 
hwynt-hwy  yn  eu  cyfiawnder  a 
achubent  eu  henaid  eu  hun  yn 
unig,  medd  yr  Arglwydd  Dduw. 

15  1Í  Os  bwystfil  niweidiol  a  yrraf 
trwy  y  wlad,  a'i  ^difa  o  hAvnnw, 
fel  y  byddo  yn  anghyfannedd,  heb 
gynniweirydd  rhag  ofn  y  bwystfil : 

16  Pe  hyddai  y  tri  wŷr  hyn  yn 
ei  chanol,  fel  mai  byw  fi,  medd  yr 
Arglwydd  Dduw,  ni  waredent  na 
meibion  na  merched;  hwynt-hwy 
yn  unig  a  waredid,  a'r  tir  a  fyddai 
yn  anghyfannedd. 

17  1Í  Neu  OS  cleddyf  a  ddygaf  ar 
y  tir  hwnnw,  a  dywedyd  o  honof, 
Cynniwair,  gleddyf,  trwy  y  tir ;  fel 
y  torrwyf  ymaith  o  hono  ddyn  ac 
anifail : 

18  A'r  tri  wŷr  hyn  yn  ei  ganol,  fel 
mai  byw  fi,  medd  yr  Arglwydd 
Dduw,  ni  achubent  na  meibion 
na  merched,  ond  hwynt-hwy  yn 
unig  a  achubid. 

19  IT  Neu  OS  haint  a  anfonaf  i'r 
wlad  honno,  a  thywallt  o  honof  fy 
llid  arni  mewn  gwaed,  gan  dorri 
ymaith  o  honi  ddyn  ac  anifail; 

20  A  Noah,  Daniel,  a  Job,  yn  ei 
chanol  hi ;  fel  mai  byw  fi,  medd 
yr  Arglwydd  Dduw,  ni  waredent 
na  mab  na  merch ;  hwynt-hwy  yn 
eu  cyfiawnder  a  waredent  eu  hen- 
eidiau  eu  hun  yn  unig. 

21  Canys  fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd Dduw;  *Pa  faint  mwy, 
pan  anfonwyf  fy  mhedair  drygfarn, 
cleddyf,  a  newyn,  a  bwystfil  niweid- 
iol, a  haint,  ar  Jerusalem,  i  dorri 
ymaith  o  honi  ddyn  ac  anifail  ? 

22  1Í  Etto  wele,  bydd  ynddi  wedd- 
ill  diangol,  y  rhai  a  ddygir  allan,  yn 
feibion  a  merched :  wele  hwynt  yn 
dyfod  allan  attoch,  a  chewch  weled 
eu  flfyrdd  hwynt  a'u  gweithredoedd ; 
fel  yr  ymgysuroch  o  herwydd  yr 
adfyd  a  ddygais  ar  Jerusalem,  sef 
yr  hyn  oU  a  ddygais  arni. 

23  le,  cysurant  chwi,  pan  weloch 
eu  ffordd  a'u  gweithredoedd :  a 
chewch  Avybod  nad  heb  achos  y 
gAvneuthum  yr  hyn  oil  a  wneuthum 
i'w  herb}Ti  hi,  medd  yr  Arglwydd 
Dduw. 

PENNOD  XV. 

2  Trwy  ddangos  mor  angliymmwys  i  wneuthur 
defnydd  o  honi  ydyw  y  winwydden,  6  y 
dangosir  y  llysid  ac  y  giorthodid  Jerusalem, 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
594. 

e  Jer.  15. 1. 
Edrjch 
Jer.  7. 16. 
a  11. 14. 
a  14. 11. 


3  Neu 
difuadic 


4  Neu, 
Sef  yd  pan 

aiifonwijf. 


777 


Givrthodiad  Jerusalem. 


EZECIEL,  XV. 


Cariad  Duw  tu  ag  atti. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

594. 


«loan  16. 6b 


îHeb. 
Iwìjdda, 
neu, 
dyecia. 

SHeb. 
«t  weithid 
hi  mewn 
giDaith,iiC 


bLef.17.ia 
pen.  14.  8. 


e  pen.  6.  7. 
a  7.  4. 
a  20.  33, 
42,44. 


*Heb. 

gamweddu. 


594. 


îNeu, 
dorríad, 
neu,  (jych- 
wyniod, 

»  ad,  45. 

b  Ho9.  2. ;). 


S  Neu,  pan 
edrychaia 
amat. 


AGAIR  yr  Arglwydd  a  ddaeth 
attaf,  gan  ddywedyd, 

2  Ha  fab  dyn,  beth  yw  coed  y 
winwydden/w^  na  phob  coed  arall, 
neu  gaingc  yr  hon  sydd  ym  mysg 
prennau  y  coed  ? 

3  A  gymmerir  o  honi  goed  i 
wneuthur  gwaith?  a  gymmerant  o 
honi  hoel  i  grogi  un  offeryn  arni? 

4  Wele,  *yn  jmaborth  i'r  tan  y 
rhoddir  hi ;  difaodd  y  tan  ei  deu- 
ben  hi,  ei  chanol  a  olosgwyd :  a 
^  wasanaetha  hi  mewn  gwaith  ? 

5  Wele,  pan  oedd  gyfan,  "uid 
oedd  gymmwys  i  ddim  gwaith  :  pa 
faint  llai,  gan  ei  difa  o  dan  a'i 
golosgi,  y  bydd  hi  etto  gymmwys 
i  waith  ? 

6  IT  Am  hynny  fel  hyn  y  dyWed 
yr  Arglwydd  Dduw;  Megis  pren 
y  winwydden  ym  mysg  prennau  y 
coed,  yr  hon  a  roddais  yn  ymborth 
i^r  tan,  felly  y  rhoddaf  drigolion 
Jerusalem, 

7  A  ^gosodaf  fy  wyneb  yn  eu 
herbyn  hwynt :  oV  naill  dan  y 
deuant  allan,  a  than  arall  a'u  difa 
hwynt ;  *=  fel  y  gwypoch  mai  myfi 
yw  yr  Arglwydd,  pan  osodwyf  fy 
wyneb  i'w  herbyn  hwynt. 

8  Gwnaf  hefyd  y  wlad  yn  an- 
rhaith,  am  *  wneuthur  o  honynt 
gamwedd,  medd  yr  xIrglwydd 
Dduw. 

PENNOD  XVI. 

Í  Trwy  gyffelyhrwydd  o  ddyn  bach  mewn  go- 
fidiis  gyflwr,  y  dangosir  cyflwr  naturiol  Je- 
rusalem. 6  Änfeidrol  gariad  Duw  tu  ag  atti 
hi:  15  a'i  hanferth  butteindra  hithau ;  35 
a'i  barn  dost.  44  Bod  ei  phechod  hi  yn  gymr 
maint  a'r  eiddo  ei  mam,  ac  yn  /ivy  na'r 
eiddo  ei  chwiorydd  Sodom  a  Gomorrah  ;  ac 
am  hynny  yn  galw  am  /arnedigaethau.  60 
Addaw  trugaredd  iddi  yn  y  diioedd. 

ADAETH   gair   yr  Arglwydd 
attaf,  gan  ddywedyd, 

2  Ha  fab  dyn,  gwna  i  Jerusalem 
adnabod  ei  ffieidd-dra, 

3  A  dywed,  Fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd  Dduw  wrth  Jerusalem; 
Dy  ^drigfa  a'th  enedigaeth  sydd 
o  wlad  Canaan :  ^  dy  dad  oedd 
Amoriad,  a'th  fam  jn  Hittëes. 

4  Ac  am  dy  enedigaeth,  ar  ^y 
dydd  y'th  anwyd  ni  thorrwyd  dy 
fogail,  ac  mewn  dwfr  ni'th  olchwyd 
^  i'th  feddalhâu :  ni'th  gyweiriwyd 
chwaith  â  halen,  ac  ni'th  rwymwyd 
â  rhwymyn. 

5  M  thostmiodd  llygad  wrthyt,  i 
wneuthur  i  ti  un  o  hyn,  i  dosturio 
wrthyt ;  ond  ar  wyneb  y  maes  y'th 


daflwyd,  i  ffieiddio  dy  einioes,  ar 
y  dydd  y'th  aned. 

6  IT  A  phan  dramwyais  heibio  i 
ti,  a'th  weled  *yn  ymdrybaeddu 
yn  dy  waed,  dywedais  wrthyt  yn 
dy  waed,  Bydd  fyw;  ie,  dywedais 
wrthyt  yn  dy  waed,  Bydd  fyw. 

7  °Yn  fyrddiwn  y'th  wneuthum 
fel  gwellt  y  maes,  a  thi  a  gyn- 
nyddaist  ac  a  aethost  yn  fawr,  ac 
a  ddaethost  i  ^  harddwch  godidog : 
dy  fronnau  a  chwyddasant,  a'th 
wallt  a  dyfodd,  a  thi  yn  llom  ac 
yn  noeth  o'r  hlaen. 

8  Pan  euthum  heibio  i  ti,  ac  edrych 
arnat,  wele  dy  amser  yn  amser 
serchowgrwydd :  yna  "^lledais  fy 
aden  drosot,  a  chuddiais  dy  noeth- 
ni :  tyngais  heiyd  i  ti,  ac  euthum 
mewn  cyfammod  â  tlii,  medd  yr 
Arglwydd  Dduw,  a  thi  a  aethost 
yn  eiddof  fi. 

9  Yna  mi  a'th  olchais  â  dwfr ;  ie, 
golchais  dy  waed  oddi  wrthyt,  ac 
irais  di  ag  olew. 

10  Mi  a'th  Avisgais  hefyd  â  gwaith 
edau  a  nodwydd,  rhoddais  i  ti 
hefyd  esgidiau  o  groen  daear-foch, 
a  gwregysais  di  â  llian  main,  a 
gorchuddiais  di  â  sidan. 

11  Mi  a'th  herddais  hefyd  â  hardd- 
wch, a  *  rhoddais  freichledau  am 
dy  ddwylaw,  a  chadwyn  am  dy 
wddf. 

12  Rhoddais  hefyd  dlws  ar  dy 
^dalcen,  a  thlysau  wrth  dy  glust- 
iau,  a  choron  hardd  am  dy  ben. 

13  Felly  y'th  harddwyd  ag  aur 
ac  arian ;  a'th  wisg  oedd  li'an 
main,  a  sidan,  a  gwaith  edau  a 
nodwydd  ;  peilliaid,  a  mêl,  ac  olew, 
a  fwyttêit:  teg  hefyd  odiacth 
oeddit,  a  ffynnaist  yn  freuhin- 
iaeth. 

14  Aeth  allan  hefyd  i  ti  enw  ym 
mysg  y  cenhedloedd,  am  dy  deg- 
wch :  canys  cyflawn  oedd  gan  fy 
harddwch  yr  hwn  a  osodaswn  ar- 
nat, medd  yr  Arglwydd  Dduw. 

15  1"  Ond  ti  a  ymddiriedaist  i'th 
degwch,  a  ^  phutteiniaist  o  lier- 
wydd  dy  enw,  a  thywelltaist  dy 
butteindra  ar  bob  cynniweirydd ; 
eiddo  ef  ydoedd. 

16  ^  Cymmeraist  hefyd  o'th  ddill- 
ad,  a  gwnaethost  i  ti  uchelfeydd 
brithion,  a  phutteiniaist  arnynt :  y 
fath  ni  ddaw,  ac  ni  hyaa.  felly. 

17  A  chymmeraist  offer  dy  hardd- 
wch o'm  haur  ac  o'm  harian  i,  y 
rhai  a  roddaswn  i  ti,  a  gwnaethost 


Cyn 

CRIST 

594. 


<  Neu,  wedi 
dy  halogi, 
neu,  dy 
fathru. 


eExod.L7. 


8Heb, 

addurn 
additrnau. 


d  Ruth  3. 9. 


e  Gen.  24. 

22,  47. 


f  Edrych 
Eä.  a.  21. 


B  Es.  57.  8. 
Jer.  2.  20. 
a  3.  2,  6, 20. 
pen.  23.  3, 
12. 


^  pen.  7. 20. 
Hos.  2. 8. 


El  hanferth  huUeindra, 


EZECIEL,  XYI. 


a'i  ham  dost 


Cyn 
CRIST 

594. 

6  lieb. 
gwrryw. 


7  Heb.  gor- 
•phwysdra. 


1 2  Bren. 

16.  a 

Ps.  106. 37. 
Es.  57.  5. 
pen.  20.26. 
a  23.  37. 


k  Hos.  11. 1. 


1  ad.  31. 

»n  Es.  57. 

6,7. 

Jer.  2.  20. 
8  Neil, 

buUeinly. 


n  pen.  8. 10, 
14. 
a  23. 19, 20. 


o  2  Chron. 

28.18. 

ad.  57. 
9  Neu,  trefi. 

P  2  Bren. 
16.  7,  10. 
2  Chron. 
23.  23. 
Jer.  2. 13, 
36. 
pen.  23. 12, 


2  Neu,  Ffi 
dÿ  ferched 
y  mae  dy 
uchelfa. 

1  ail.  24,  39. 


i  ti  ddelwau  ^  gwŷr,  a  phutteiniaist 
gyd  â  hwynt. 

18  Cymmeraist  he/yd  dy  wisgoedd 
o  waith  edau  a  nodwydd,  ac  a'u 
gwisgaist  hwynt:  fy  olew  he/yd 
a'm  harogl-darth  a  roddaist  o'u 
blaen  hAvynt 

19  Felly  fy  niTvyd  yr  hwn  a  rodd- 
aswn  i  ti,  yn  beilliaid,  ac  yn  olew, 
ac  yn  fêl,  aV  rhai  yth  borthasAvn 
di  ;  rhoddaist  hynny  hefyd  o'u  blaen 
hwjTit  yn  arogl  '^  peraidd  :  /el  hyn 
y  bu,  medd  yr  Arglwydd  Dduw. 

20  Cynimeraist  hefyd  dy  feibion 
a'th  ferched,  'y  rhai  a  blantasit  i 
mi ;  y  rhai  hyn  a  aberthaist  iddynt 
i'w  bwytta.  Ai  bychan  hyn  o'th 
butteindra  di, 

21  Ladd  o  honot  fy  mhlant,  au 
rhoddi  hwynt  i'w  tynnu  trwy  y 
tan  iddynt? 

22  Ac  yn  dy  hoU  ffieidd-dra  a'th 
butteindra  ni  chofiaist  ddyddiau 
dy  ^' ieuengctid,  pan  oeddit  lorn  a 
noeth,  a'th  fod  yn  ymdrybaeddu 
yn  dy  waed. 

23  A  bu  ar  ol  dy  holl  ddrygioni, 
(Gwae,  gwae  i  ti!  medd  yr  Ar- 
glwydd Dduw,) 

24  ^  Adeiladu  o  honot  i  ti  uchelfa, 
a  ™g^vneuthur  i  ti  ^uchelfa  ym 
mhob  heoL 

25  Ym  mhen  pob  ffordd  yr  adeil- 
edaist  dy  uchelfa,  a  gwnaethost  dy 
degwch  yn  fl5aidd,  ac  a  ledaist  dy 
draed  i  bob  cynniweirydd,  ac  aml- 
heaist  dy  butteindra. 

26  Putteiniaist  hefyd  °  gyd  â  meib- 
ion  yr  Aipht  dy  gymmydogion, 
mawr  eu  cnawd ;  ac  a  amlheaist 
dy  butteindra,  i'm  digio  i. 

27  Am  hynny  wele,  estynais  fy 
Haw  arnat,  a  phrinheais  dy  ran,  a 
rhoddais  di  wrth  ewyllys  dy  gas- 
eion,  °  ^  merched  y  Philistiaid,  y  rhai 
sydd  gywilydd  ganddynt  dy  ffordd 
ysgeler. 

28  P  Putteiniaist  hefyd  gyd  â 
meibion  Assur,  o  eisieu  cael  dy 
ddigon;  a  hefyd  wedi  putteinio 
gyd  â  hwynt,  ni'th  ddigomvyd. 

29  Amlheaist  hefyd  dy  butteindra 
y'ngwlad  Canaan  hyd  Caldea ;  ac 
etto  ni'th  ddigon wyd  â  hyn. 

30  Mor  llesg  yw  dy  galon,  medd 
yr  Arglwydd  Dduw,  gan  i  ti 
wneuthur  hyn  oU,  sef  gwaith  put- 
teinwraig  yn  llywodraethu  1 

31  2  Pan  ladeiledaist  dy  uchelfa 
ym  mhen  pob  ffordd,  ac  y  gwnaeth- 
ost dy  uchelfa  ym  mhob  heoj  j  ac 

779 


nid  oeddit  fel  puttain,  gan  dy  fod 
yn  dirmygu  gwobr ; 

32  Ond  fel  gwraig  a  dorrai  ei 
phriodas,  ac  a  gymmerai  ddieithr- 
iaid  yn  lie  ei  gwr. 

33  I  bob  puttain  y  rhoddant 
wobr;  ond  'tydi  a  roddi  dy  wobr 
i'th  holl  gariadau,  ac  a'u  gobrwyi 
hwynt  i  ddyfod  attat  oddi  amgylch 
i'th  butteindra. 

34  Ac  ynot  ti  y  mae  y  gwrthwyn- 
eb  i  wragedd  eraill  yn  dy  buttein- 
dra, gan  na  phutteiniodd  neb  ar  dy 
ol  di :  canys  lie  y  rhoddi  wobr,  ac 
na  roddir  gwobr  i  ti,  yiia  yr  wyt 
yn  y  gwrthwyneb. 

35  1  Gan  hynny,  0  buttain,  clyw 
air  yi-  Arglwydd  : 

36  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
Dduw;  Am  dywallt  dy  frynti,  a 
datguddio  dy  noethni  trwy  dy  but- 
teindra gyd  a'th  gariadau,  a  chyd 
â  holl  eilunod  dy  ffieidd-dra,  a 
thrwy  waed  dy  feibion  y  rhai  a 
roddaist  iddynt ; 

37  Am  hynny  wele  •  fi  yn  casglu 
dy  holl  gariadau  gyd  â'r  rhai  yr 
ymddigrifaist,  a'r  rhai  oil  a  geraist, 
gyd  a'r  rhai  oil  a  gaseaist ;  le, 
casglaf  hwynt  i'th  erbyn  oddi  am- 
gylch, ac  a  ddinoethaf  dy  noeth- 
ni iddynt,  fel  y  gwelont  dy  holl 
noethni. 

38  Barnaf  di  hefyd  ^â  barnedig- 
aethau  *  putteiniaid,  a'r  rhai  a  dy- 
walltant  waed ;  a  rhoddaf  i  ti  waed 
mcAvn  llidiowgrwydd  ac  eiddigedd. 

39  I'ê,  rhoddaf  di  yn  eu  dwylaw 
hwynt,  a  hwy  a  ddinystriant  "dy 
uchelfa,  ac  a  fwriant  i  laAvr  dy 
uchel-leoedd :  diosgant  di  hefyd 
o'th  ddillad,  a  chymmerant  ddo- 
drefn  dy  harddwch,  ac  a'th  adaw- 
ant  yn  llom  ac  yn  noeth. 

40  Dygant  hefyd  dyifa  i'th  erbyn, 
ac  a'th  labyddiant  â  meini,  ac  a'u 
cleddyfau  y'th  drywanant. 

41  "^  Llosgant  hefyd  dy  dai  â  than, 
a  gwnant  arnat  farnedigaethau  yng 
ngolwg  gwragedd  lawer :  a  mi  a 
wnaf  i  ti  beidio  â  phutteinio,  a 
hefyd  ni  roddi  wobr  mwy, 

42  Felly  y  Uonyddaf  fy  Hid  i'th 
erbyn,  a  symmud  fy  eiddigedd  oddi 
wrthyt ;  mi  a  lonyddaf  hefyd,  ac 
ni  ddigiaf  mwy. 

43  Am  na  chofiaist  ddyddiau  dy 
ieuengctid,  ond  annogaist  fi  i  lid 
yn  hyn  oil ;  am  hynny  wele,  ^  myfi 
a  roddaf  dy  ffordd  ar  dy  ben,  medd 
yr  Arglwydd  Dduw  :  fel  na  wnel- 


Drygîoni  Jerusalem. 


EZECIEL,  XVII. 


Addaw  trugaredd  iddi. 


Cyn 
CRIST 

594. 


■  ocLS. 


•  Deut.  32. 

32. 

Es.  1. 10. 
4  Heb.  lai 

«a  thi. 


alarwtjd 
or  hijnny 
mecns  peth 
bychan. 


i>  Matt.  10. 
15. 
all.  24. 


c  Gen.  13. 

10. 


d  Gen.  18. 

20. 
e  Gen.  19. 
24. 


f  Jer.  3.  IL 

Matt.  12. 
41,42. 


8  Edrych 
Es.  1.  9. 
a  ad.  GO. 

h  Jer.  20. 16. 


ech  yr  ysgelerder  hyn  am  ben  dy 
holl  ffieidd-dra. 

44  1Í  Wele,  pob  diarhebydd  a  ddi- 
arheba  am  danat,  gan  ddywedyd, 
Fel  y  fam  y  mae  y  ferch. 

45  Merch  dy  fam,  yr  hon  a  ffieidd- 
iodd  ei  gwr  a'i  meibion,  ydwyt  ti ; 
a  chwaer  dy  chwiorydd  ydwyt,  y 
rhai  a  fl&eiddiasant  eu  gwŷr  a'u 
meibion :  ^  eich  mam  oedd  Hittees, 
a'ch  tad  yn  Amoriad. 

46  A'th  chwaer  hynaf  yw  Sama- 
ria, hi  ai  merched,  yn  trigo  ar  dy 
law  aswy :  *  a'th  chwaer  *  ieuangach 
na  thi,  yi'  hon  sydd  yn  trigo  ar 
dy  law  ddehau,  yw  Sodom  al 
merched, 

47  Etto  ni  rodiaist  yn  eu  fifyrdd 
hwynt,  ac  nid  yn  ol  eu  ffieidd-dra 
hwynt  y  gwnaethost :  ^  megis  pettai 
hynny  ychydig  bach,  ymlygraist  yn 
fwy  na  hwy  yn  dy  holl  ffyrdd. 

48  Fel  mai  byw  fi,  medd  yr  Ar- 
GLWYDD  Dduw,  ^  ni  wnacth  Sodom 
dy  chwaer,  na  hi  na'i  merched,  fel 
y  gwnaethost  ti  a'th  ferched. 

49  Wele,  hyn  oedd  anwiredd  dy 
chwaer  Sodom,  Balchder,  ''digon- 
edd  bara,  ac  amlder  o  seguryd 
oedd  ynddi  ac  yn  ei  merched,  ac 
ni  chryfhaodd  hi  law  yr  anghenog 
aV  tlawd. 

50  A  hwy  a  ymddyrchafasant,  ac 
•^a  wnaethant  ffieidd-dra  o'm  blaen 
i :  am  hynny  ®  y  symmudais  hwynt, 
fel  y  gwelais  yn  dda. 

51  Samaria  hefyd  ni  phechodd  fel 
banner  dy  bechod  di;  ond  tydi  a 
amlheaist  dy  ffieidd-dra  yn  fwy 
na  hwynt,  ac  *^a  gyfiawnheaist  dy 
chwiorydd  yn  dy  holl  ffieidd-dra  a 
wnaethost. 

52  Tithau  yr  hon  a  fernaist  ar 
dy  chwiorydd,  dwg  dy  waradwydd 
am  dy  bechodau  y  rhai  a  wnaeth- 
ost yn  ffieiddiach  na  hwynt:  cyf- 
iawnach  ydynt  na  thi:  cywilyddia 
dithau,  a  dwg  dy  waradwydd,  gan 
gyfiawnhâu  o  honot  dy  chwiorydd. 

53  8  Pan  ddychwelwyf  eu  caeth- 
iwed  hwynt,  ^caethiwed  Sodom  a'i 
merched,  a  chaethiwed  Samaria 
a'i  merched,  yna  y  dychwelaf 
gaethiwed  dy  gaethion  dithau  a'th 
ferched  yn  eu  canol  hwynt : 

54  Fel  y  dygech  dy  warth,  ac 
y'th  waradwydder,  am  yr  hyn  oil 
a  wnaethost,  gan  gysuro  o  honot 
hwynt. 

55  Pan  ddychwelo  dy  chwiorydd, 
Sodom  a'i  merched,  i'w  hen  gyf- 

780 


Iwr,  a  phan  ddychwelo  Samaria 
a'i  merched  ì'av  hen  gyflwr,  yna 
tithau  a'th  ferched  a  ddychwelwch 
i'ch  hen  gyflwr. 

56  Canys  ^  nid  oedd  mo'r  son  am 
Sodom  dy  chwaer  yn  dy  enau  yn 
nydd  dy  falchder, 

ò7  Cyn  datguddio  dy  ddrygioni, 
megis  yn  amser  dy  *  waradwydd 
gan  ferched  '^  Syria,  a'r  holl  rai  o'i 
hamgylch,  merched  y  Philistiaid, 
y  rhai  a'th  ^ddîystyrant  o  bob 
parth. 

58  Dy  ysgelerder,  a'th  ffieidd-dra 
hefyd,  ^  ti  a'u  dygaist  hwynt,  medd 
yr  Arglwydd. 

59  Canys  fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd  Dduw;  Felly  y  gT^naf 
â  thi  fel  y  gwnaethost,  yr  hon  a 
ddiystyraist  Iw,  i  ddidd3nnmu  y 
cyfammod. 

60  IT  Etto  mi  a  gofiaf  fy  nghyfam- 
mod  â  thi  yn  nyddiau  dy  ieuengc- 
tid,  ac  a  sicrhâf  i  ti  gyfammod 
tragywyddoL 

61  Yna  ^y  cofi  dy  fiyrdd,  ac  y 
cywilyddi,  pan  dderbyniech  dy 
chwiorydd  hyn  na  thi,  gyd  a'r  rhai 
ieuangach  na  thi :  a  rhoddaf  hwynt 
yn  ""  ferched  i  ti,  "a  hynny  nid  wrth 
dy  ammod  di. 

62  A  mi  a  sicrhâf  fy  nghyfammod 
â  thi;  a  chei  wybod  mai  myfi  yw 
yr  Arglwydd  : 

63  Fel  y  cofiech  di,  ac  y  cy wilydd- 
iech,  ac  na  byddo  i  ti  mwy  agoryd 
safh  gan  dy  waradwydd,  pan  ddy- 
hudder  fi  tu  ag  attat,  am  yr  hyn  oil 
a  wnaethost,  medd  yr  AJrglwydd 
Dduw. 

PENNOD  XVII. 

1  Trwy  ddammeg  o  ddau  eryr  a  gwinwydden, 
11  y  dangosir  harnedigaeth  Duw  ar  Jerusa- 
lem, am  droi  oddi  wrth  Bahilon  at  yr  Äipht. 
22  Duw  yn  addaw  plannu  cedrwydden  yr 

efengyl. 

AGAIR  yr  Arglwydd  a  ddaeth 
attaf,  gan  ddywedyd, 

2  Mab  dyn,  traetha  ddychymmyg, 
a  diarheba  ddiareb  wrth  dy  Israel, 

3  A  dywed,  Fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd  Dduw;  Eryr  mawr, 
mawr  ei  adenydd,  hir  ei  asgell, 
Uawn  plu,  yr  hwn  oedd  iddo  ^  am- 
ryw  limau,  a  ddaeth  i  Libanus, 
ac  *a  gymmerth  frigyn  uchaf  y 
gedrwydden. 

4  Torrodd  frig  ei  blagur  hi,  ac 
a'i  dug  i  dir  marsiandiaeth :  yn 
ninas  marchnadyddion  y  gosododd 
efe  e£ 


Cyn 
CRIST 

594. 


«Heb. 

nid  oedd 
dy  chwaer 
Sodom  yn 
chwedl, 
neu,  yn 
tan  yn  dy 
enau. 
i  2  Bren. 
16.5. 
2Cliron. 
28.18. 
Es.  7.  1. 
a  14.  23. 

7  Heb. 
Aram. 

8  Neu.  an- 
rheilhiant. 

i  pen.  23. 49. 


1  pen.  20. 43. 


m  Eb.  54.  1. 

a  60.  4. 

Gal.  4.  26, 

&c. 
n  Jer.  31. 

31,  &C. 


Cylch 

694. 


2  Heb. 

wniad- 
waith. 
»  2  Bren. 
24.12. 


Dammeg  y  ddau  eryr. 


EZECIEL,  XVIII. 


Dangos  ham  Jerusalem. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
594. 

s  Heb.  had. 


•>  pen.  19. 
12. 

Hos.  la 
15. 


c2CIiron. 
3C.  13. 


*  Heb.  trwy 
gadw  ei 
gyfammod 
«/,  t  sefyll 
wrtho. 

d  2  Bren. 
24.20. 

e  Eb.  31. 
1,3. 


t  Jer.  32. 5. 
a  34.  3. 
pen.  12. 13. 


5  A  chymmerth  o  had  y  tir,  ac 
a'i  bwriodd  mewn  maes  ^ffrwyth- 
lawn ;  efe  a'i  gosododd  ef  wrth 
ddyfroedd  lawer,  ac  a'i  plannodd 
/el  helygen. 

6  Ac  efe  a  dyfodd,  ac  a  aeth  yn 
winwydden  wasgarog,  isel  o  dwf, 
a'i  changau  yn  troi  atto  ef;  a'i 
gwraidd  oedd  dano  ef:  felly  yr 
aeth  yn  winwydden,  ac  y  dug 
geingciau,  ac  y  bwriodd  frig. 

7  Yr  oedd  hefyd  ryw  eryr  mawr, 
mawr  ei  esgyll,  ac  â  Uawer  o  blu : 
ac  wele  y  winwydden  hon  yn 
plygu  ei  gwraidd  tu  ag  atto  ef, 
ac  yn  bwrw  ei  cheingciau  tu  ag 
atto,  i'w  dyfrhâu  ar  hyd  rhigolau 
ei  phlaniad. 

8  Mewn  maes  da  wrth  ddyfroedd 
lawer  y  plannasid  hi,  i  fwrw  brig, 
ac  i  ddwyn  ffrwyth,  fel  y  byddai 
yn  winwydden  hardd-deg. 

9  Dywed,  Fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd  Dduw;  a  Iwydda  hi? 
oni  thỳn  efe  ei  gwraidd  hi  ?  ac  oni 
thyrr  efe  ei  flrwyth  hi,  fel  ygwywo? 
sych  hoU  ddail  ei  brig,  ac  nid  trwy 
fraich  mawr,  na  thrwy  bobl  lawer, 
i'w  thynnu  hi  o'i  gwraidd. 

10  lë,  wele,  wedi  ei  phlannu,  a 
Iwydda  hi?  ^gan  wywo  oni  wywa, 
pan  gyfifyrddo  gwynt  y  dwyrain  â 
hi  ?  yn  rhigolau  ei  thwf  y  gwywa. 

11 11  Daeth  hefyd  air  yr  Arglwydd 
attaf,  gan  ddywedyd, 

12  Dywed  yr  awr  hon  wrth  y  tŷ 
gwrthryfelgar,  Oni  wyddoch  beth 
yw  hyn  ?  dywed,  Wele,  daeth  bren- 
hin  Babilon  i  Jerusalem,  ac  efe  a 
gymmerodd  ei  brenhin  hi,  a'i  thy- 
wysogion,  ac  a'u  dug  hwynt  gyd 
ag  ef  i  Babilon : 

13  Ac  a  gymmerodd  o'r  had  bren- 
hinol,  ac  a  wnaeth  ag  ef  gyfammod, 
ac  ^  a'i  dug  ef  dan  Iw ;  cymmerodd 
hefyd  gedyrn  y  wlad : 

14  Fel  y  byddai  y  deyrnas  yn 
isel,  heb  ymddyrchafu,  eithr  *  sefyll 
o  honi  trwy  gadw  ei  gyfammod  ef. 

15  Ond  ^  gwrthryfelodd  i'w  erbyn, 
gan  anfon  ei  genhadau  i'r  Aipht, 
*  fel  y  rhoddid  iddo  feirch,  a  phobl 
lawer.  A  Iwydda  efe?  a  ddiangc 
yr  hwn  a  wuelo  hyn?  neu  a  dâì- 
ddymma  efe  y  cyfammod,  ac  a 
waredir  ef  ? 

16  Fel  mai  byw  fi,  medd  yr  Ar- 
glwydd Dduw,  'y'nghartref  y 
brenhin  yr  hwn  a'i  g^vnaeth  ef  yn 
frenhin,  yr  hwn  y  diystyrodd  efe 
ci  Iw,  a'r  hwn  y  diddymmodd  efe 


ei  gyfammod,  gyd  ag  ef  y  bydd  efe 
marw  y'nghanol  Babilon. 

17  Ac  ni  wna  Pharaoh  â'^  lu 
maAvr,  ac  k'i  fintai  liosog,  ddim 
gyd  ag  ef  mewn  rhyfel,  ^  wrth  godi 
clawdd,  ac  wrth  adeiladu  cestyll, 
i  dorri  ymaith  lawer  einioes. 

18  Gan  ddiystyru  o  hono  y  Uw, 
gan  ddiddymmu  y  cjnghrair,  (canys 
wele,  efe  a  roddasai  ei  law,)  a 
gwneuthur  o  hono  hynny  oil,  ni 
ddiangc. 

19  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd  Dduw  ;  Fel  mai  byw 
fi,  fy  Uw  yr  hwn  a  ddiystyrodd  efe, 
a'm  cyfammod  yr  hwn  a  ddiddym- 
modd  efe,  hwnnw  a  roddaf  fi  ar 
ei  ben  ef. 

20  Canys  ^taenaf  fy  rhwyd  arno, 
ac  efe  a  ddèlir  yn  fy  rhwyd,  a  dygaf 
ef  i  Babilon,  ac  yno  yr  ymddadl- 
euaf  ag  ef  am  ei  gamwedd  a  wnaeth 
i'm  herbyn. 

21 '  A'i  hoU  fioaduriaid  ynghyd  a'i 
hoU  fyddinoedd  a  syrthiant  gan  y 
cleddyf,  a'r  gweddill  a  wasgerir 
gyd  â  phob  gwynt ;  fel  y  gwypoch 
mai  myfi  yr  Arglwydd  a'i  Ueferais. 

22  1Í  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd Dduw;  Mi  a  gymmeraf 
hefyd  frig  y  gedrwydden  uchel,  ac 
a'^  gosodaf:  o  frig  ei  blagur  y 
torraf  un  tyner,  a  mi  a'i  plannaf 
ar  fynydd  uchel  a  dyrchafedig. 

23  Ar  ''fynydd  uchelder  Israel  y 
plannaf  ef:  ac  efe  a  fwrw  frig, 
ac  a  ddwg  flrwyth,  ac  a  fydd  yn 
gedrwydden  hardd-deg:  a  phob 
aderyn  o  bob  rhyw  asgell  a  drig 
dani ;  dan  gysgod  ei  changhennau 
y  trigant. 

24  A  holl  brennau  y  maes  a  gânt 
wybod  mai  myfi  yr  Arglwydd  a 
ostyngais  y  pren  uchel,  ac  a  ddyrch- 
efais  y  pren  isel ;  a  sychais  y  pren 
îr,  ac  a  ireiddiais  y  pren  crin: 
myfi  yr  Arglwydd  a'i  Ueferais,  ac 
a'i  gwneuthum. 

PENNOD  XVIII. 

1  Buw  yn  argyhoeddi  anghyfiawn  dd'iaréb  y 
grawnwin  surion ;  5  yn  dangos  y  modd  y 
gwna  efe  â  thad  cyfiawn:  10  ac  â  mob 
anghyfiawn  i  dad  cyfiawn:  14  ac  â  mab 
cyfiawn  i  dad  anghyfiawn :  19  ac  aV  an- 
nuwiol  a  edifarhao:  24  ac  a'r  duwiol  a 
ymadawo  ai  dduwioldeb.  25  Y  mae  yn 
amddiffyn  ei  gyfiawnder,  31  ac  yn  annog  i 
edifeirwch, 

AGAIR  yr  Arglwydd  a  ddaeth 
attaf,  gan  ddywedyd, 
2  Paham  gennych  arferu  y  ddiar- 
eb  hon  am  dir  Israel,  gan  ddywed- 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
594. 


e  Jnr.  52.  4. 
pen.  4.  2. 


ii  pen.  12. 13. 
a  32.  3. 


•  pen.  12. 
14. 


k  Eb.  2. 2, 3. 
pen.  20.  40. 
Mic.  4. 1. 


594. 


Ymddygiad  cyfiawn  Diiw 


EZECIEL,  XVIII. 


tu  ag  at  hawb. 


Cyn 

CRIST 

594. 

ajer.31.20. 
Galar.  5.  7. 


b  pen.  22.  9. 


cLef.18.20. 

a  20. 10. 
<iLef.l8.19. 

a  20. 18. 

e  Exod.  22. 

21. 

Lef.  19. 15. 

a  25. 14. 
f  Eiod.  22. 

26. 

Deut.  24. 

12. 
B  Deut.  15. 

Es.  53.  7. 
31att.  25. 
35. 

t  Exod.  22. 
25.    Lef. 
25.  36,  3T. 
Deut.  23. 
19. 
Ps.  15.  5. 


2  Neu, 

dorrwr  tai 
S  Neu,  i'a 

frawd  yn 

erhyn  y 

pelhau 

Ityn. 


1  Lef.  20.  9. 
Act.  18.  6. 


yd,  *  Y  tadau  a  fwyttasant  rawnwin 
surion,  ac  ar  ddannedd  y  plant  y 
mae  dincod? 

3  Fel  mat  byw  fi,  medd  yr  Ar- 
GLWYDD  Dduw,  iii  bydd  i  cliwi 
mwy  arferii  y  ddiareb  hon  yn  Is- 
rael 

4  Wele,  yr  holl  eneidiau  eiddof  fi 
ydynt ;  fel  enaid  y  tad,  felly  hefyd 
enaid  y  mab,  eiddof  fi  ydynt;  yr 
enaid  a  becho,  hwnnw  a  fydd  marw. 

5  1Í  Canys  os  bydd  gwr  yn  gyf- 
iawn,  ac  yn  gwneuthur  barn  a 
chyfiawnder, 

6  Heb  ^  fwy tta  ar  y  mynyddoedd, 
na  chyfodi  ei  lygaid  at  eilunod  tý 
Israel,  ac  heb  «^halogi  gwraig  ei 
gymmydog,  na  nesâu  at  "^wraig  fis- 
glwyfus, 

7  Na  ^gorthrymmu  neb,  ond  a 
roddes  ei  *^wystl  i'r  dyledwr  yn  ei 
ol,  ni  threisiodd  drais,  ^ei  fara  a 
roddodd  i'r  newynog,  ac  a  ddillad- 
odd  y  noeth, 

8  Ni  roddes  ar  ^  usuriaeth,  ac  ni 
chymmerodd  ychwaneg,  ei  law  a 
dynnodd  yn  ei  hoi  oddi  Avrth  an- 
wiredd,  gwir  faru  a  wnaeth  rhwng 
gwr  a  gwr, 

9  Yn  iy  neddfau  y  rhodiodd, 
a'm  barnedigaethau  a  gadwodd,  i 
wneuthur  gAvirionedd :  cyfiawn  yw  ; 
gan  fyw  efe  a  fydd  byw,  medd  yr 
Aeglwydd  Dduw, 

10  ^  Os  cenhedla  efe  fab  yn 
^Ueidr,  ac  yn  tyAvallt  gwaed,  ac  a 
wna   ^gyfíielyb   i'r    un    o'r  pethau 

11  Ac  ni  wna  yr  un  o'r  pethau 
hynny,  ond  ar  y  mynyddoedd  y 
bwytty,  a  gwraig  ei  gymmydog  a 
haloga, 

12  Yr  anghenus  a'r  tlawd  a  or- 
thrymma,  trais  a  dreisia,  gAvystl  ni 
rydd  drachefh,  ac  at  eilunod  y 
cyfyd  ei  lygaid,  a  ^vnaeth  ffieidd- 
dra, 

13  Ar  usuriaeth  y  rhoddes,  ac 
ychwaneg  a  gymmerth ;  gan  hynny 
a  fydd  efe  byw?  Ni  bydd  byw: 
gwnaeth  yr  holl  ffieidd-dra  hyn ; 
gan  farw  y  bydd  farw ;  '  ei  waed  a 
fydd  arno  ei  hun. 

14  IF  Ac  wele,  os  cenhedla  fab  a 
wêl  hoU  bechodau  ei  dad  y  rhai  a 
wnaeth  efe,  ac  a  ystyria,  ac  ni  wna 
felly, 

15  Ar  y  mynyddoedd  ni  fwytty, 
a'i  lygaid  ni  chyfyd  at  eilunod 
tt  Israel,  ni  haloga  ^vraig  ei  gym- 
mydog, 


16  Ni  orthrymma  neb  chwaith, 
ni  ^attal  wystl,  ac  ni  threisia  drais, 
ei  fara  a  rydd  i'r  newynog,  a'r 
noeth  a  ddiUada, 

17  Ni  thry  ei  law  oddi  wrth  yr 
anghenog,  usuriaeth  na  llog  ni 
chymmer,  fy  marnau  a  wna,  yn  fy 
neddfau  y  rhodia :  hwnnw  ni  bydd 
farw  am  anwiredd  ei  dad ;  gan  fyw 
y  bydd  efe  byw. 

18  Ei  dad,  am  orthrymmu  yn 
dost,  a  threisio  ei  frawd  trwy  or- 
threch,  a  gwneuthur  yr  hyn  nid 
oedd  dda  ym  mysg  ei  bobl,  wele, 
efe  a  fydd  marw  yn  ei  anwiredd. 

19  IT  Etto  chwi  a  ddywedwch.  Pa- 
ham  ?  ^  oni  ddwg  y  mab  anwir- 
edd y  tad  ?  Pan  wnelo  y  mab  farn 
a  chyfiawnder,  a  chadw  fy  holl 
ddeddfau,  a'u  gwneuthur  hwynt, 
gan  fyw  efe  a  fydd  byw. 

20  Yr  enaid  a  becho,  hwnnw  a 
fydd  marw.  'Y  mab  ni  ddwg  an- 
wiredd y  tad,  a'r  tad  ni  ddwg  an- 
wiredd y  mab  :  cyfiawnder  y  cyfiawn 
fydd  arno  ef,  a  drygioni  y  dryg- 
ionus  fydd  arno  yntau. 

21  Ond  ""OS  yr  annuwiol  a  ddy- 
chwel  oddi  wrth  ei  holl  bechodau 
y  rhai  a  wnaeth,  a  chadw  fy  holl 
ddeddfau,  a  gwneuthur  barn  a  chyf- 
iawnder, efe  gan  fyw  a  fydd  byw ; 
ni  bydd  efe  marw. 

22  Ni  chofir  iddo  yr  holl  gam- 
weddau  a  ^vnaeth:  yn  ei  gyfiawn- 
der  a  wnaeth  y  bydd  efe  byw. 

23  "  Gan  eAvyllysio  a  ewyllysiwn  i 
farw  yr  annuwiol,  medd  yr  Ar- 
GLWYDD  Dduw,  ac  na  ddychwelai 
oddi  wrth  ei  fíyrdd,  a  byw  ? 

24  11  Ond  "  pan  ddychwelo  y  cyf- 
iawn oddi  wrth  ei  gyfiawnder,  a 
gwneuthur  anwiredd,  a  gwneuthur 
yn  ol  yr  holl  fiieidd-dra  a  wnelo 
yr  annuwiol;  a  fydd  efe  byw?  ni 
chofir  yr  hoU  gyfiawnderau  a  wnaeth 
efe :  yn  ei  gamwedd  yr  hwn  a 
wnaeth,  ac  yn  ei  bechod  a  bech- 
odd,  ynddynt  y  bydd  efe  marw. 

25  IT  PEtto  chwi  a  ddywedwch, 
Nid  cymmwys  yw  fibrdd  yr  Ar- 
GLWYDD.  Gwrandêwch  yr  awr  hon, 
tŷ  Israel,  onid  yw  gymmwys  fy 
fibrdd  i  ?  onid  eich  fiyrdd  chwi  nid 
ydynt  gymmwys  ? 

26  Pan  ddychwelo  y  cyfiawn  oddi 
wrth  ei  gyfiawnder  a  gwneuthur 
anwiredd,  a  marw  ynddynt ;  am  ei 
anwiredd  a  wnaeth  y  bydd  efe 
marw. 

27  A  phan  ddychwelo  yr  annuw- 


Cyn 
CEIST 

594. 


<Heb. 

wyslla 
wysll,  neu, 
chymmer 
y'ngwystl. 


k  Exod.  20. 
5. 
Deut.  5.  9. 


I  Deut.  24. 
16. 

2  Bren.  14. 
6. 

2  Chron. 
25.4. 
Jer.  31. 
29,30. 

m  pen.  33. 
12. 


n  ad.  32. 
pen.  33. 11. 


o  pen.  3.  20, 
a  33.  12, 
13. 


Í  ad.  29. 
pen.  33. 17, 
20. 


Dammeg  y  cenawon  llew, 


EZECIEL,  XIX         a'r  winwydden  anrheithiedig. 


Cyn 
CKIST 

594. 


9  8(1.25. 


r  Matt.  3.  2. 
SNeu, 

a  throwch 

eraill. 


«Jer.  32.39. 
pen.  11. 19. 

a  36.  2G. 


» Galar.  3. 

33. 

pen.  33. 11. 

2Petr3.9. 
6Neu, 

Trowch 

eraiU. 


594. 


a  ad.  6. 


b  2  Bran. 
2a  33,  34 
Jer.  22. 11, 
12. 


«ad.  3. 


2Neu, 

Uysoedd 

angh///- 

annedd, 

neu, 

gweddw 

aai. 
«1 2  Bren. 

24.2. 


iol  oddi  wrth  ei  ddrygioni  yr  hwn 
a  wnaeth,  a  gwneuthur  barn  a 
chyfiawnder,  hwnnw  a  geidw  yn 
fyw  ei  enaid, 

28  Am  iddo  ystyried,  a  dychwel- 
yd  oddi  wrth  ei  holl  gamweddau  y 
rhai  a  wnaeth,  gan  fyw  y  bydd 
by w,  ni  bydd  marw. 

29  lEtto  tŷ  Israel  a  ddywedant, 
Nid  cymmwys  yw  ffordd  yr  Ar- 
GLWYDD.  Tŷ  Israel,  onid  cymmwys 
fy  fiyrdd  i?  onid  eich  fíyrdd  chwi 
nid  ydynt  gymmwys  ? 

30  Am  hynny  barnaf  chwi,  tŷ 
Israel,  bob  un  yn  ol  ei  ffyrdd  ei 
hun,  medd  yr  Arglwydd  Dduw. 
^  Dychwelwch,  ^  a  throwch  oddi  wrth 
eich  holl  gamweddau ;  fel  na  byddo 
anwiredd  yn  dramgwydd  i  chwi. 

31  1Í  Bwriwch  oddi  wrthych  eich 
holl  gamweddau  y  camweddasoch 
ynddynt,  a  gwnewch  i  chwi '  galon 
ncAvydd,  ac  yspryd  newydd:  canys 
paham,  tŷ  Israel,  y  byddwch  feirw  ? 

32  Canys  *  nid  oes  e^vyllys  gennyf 
i  farwolaeth  y  marw,  medd  yr  Ar- 
glwydd Dduw.  ^  Dychwelwch  gan 
hynny,  a  byddwch  fyw. 

PENNOD  XIX. 

1  Cwynfan  am  dywysogion  Israel,  trwy  ddam- 
meg  o  genawon  llew  a  ddelid  meicn  pydew  ; 
10  ac  am  Jerusalem,  trwy  ddammeg  o  win- 
wydden anrheithiedig. 

CYMMER  dithau   alarnad  am 
dywysogion  Israel, 

2  A  dywed,  Beth  yw  dy  fam? 
llewes :  gorweddodd  ym  mysg  Uew- 
od,  y'nghanol  y  Uewod  ieuaingc  y 
maethodd  hi  ei  chenawon. 

3  A  hi  a  ddug  i  iynu  un  o'i  chen- 
awon :  *  efe  a  aeth  yn  llew  ieuangc, 
ac  a  ddysgodd  ysglyfaethu  ysglyf- 
aeth ;  bwyttaodd  ddynion. 

4  Yna  y  cenhedloedd  a  glywsant 
son  am  dano;  ^daliwyd  ef  yn  eu 
ffos  hwynt,  a  dygasant  ef  mewn 
cadwynau  i  dir  yr  Aipht. 

5  A  phan  welodd  iddi  ddisg^vyl, 
a  darfod  am  ei  gobaith,  hi  a  gym- 
merodd  un  araU  ol  chenawon,  ac 
a'i  gwnaeth  ef  yn  llew  ieuangc. 

6  Yntau  a  dramwyodd  ym  mysg 
y  Uewod;  *^efe  a  aeth  yn  llew 
ieuangc,  ac  a  ddysgodd  ysglyfaethu 
ysglyfaeth  ;  bwyttaodd  ddynion. 

7  Adnabu  hefyd  eu  ^gweddwon 
hwynt,  a'u  dinasoedd  a  anrheith- 
iodd  efe ;  ie,  anrheithiwyd  y  tir  al 
gyflawnder  gan  lais  ei  ruad  ef 

8  Yna  ^  y  cenhedloedd  a  ymosod- 
asant  yn   ei   erbyn  ef  o  amgylch 

783 


o'r  taleithiau,  ac  *a  daenasant  eu 
rhwyd  arno ;  ac  efe  a  ddaliwyd 
yn  eu  ffos  hwynt. 

9  A  hwy  a'i  rhoddasant  ef  yng 
ngharchar  mewn  ^cadwyni,  ac  al 
dygasant  at  frenhin  Babilon  :  dyg- 
asant ef  i  amddiffynfeydd,  fel  na 
chlywid  ei  lais  ef  mwy  ar  fynydd- 
oedd  Israel. 

10  IT  Dy  fam  sydd  fel  gwinwydd- 
en  yn  dy  *waed  di,  wedi  ei  phlan- 
nu  wrth  ddyfroedd :  ffrwythlawn  a 
brigog  oedd,  o  herwydd  dyfroedd 
lawer. 

11  Ac  yr  oedd  iddi  wiail  cryfion 
yn  deyrn-wiail  Uywodraethwyr,  a'i 
huchder  oedd  uchel  ym  mysg  y 
tewfrig ;  fel  y  gwelid  hi  yn  ei  huch- 
der yn  amlder  ei  changhennau. 

12  Ond  hi  a  ddiwreiddiwyd  mewn 
llidiowgrwydd,  bwriwyd  hi  i'r  llawr, 
a  ^gwynt  y  dwyrain  a  wywodd  ei 
fírwyth  hi :  ei  gwiail  cryfion  hi  a 
dorrwyd  ac  a  w^wasant ;  tan  a'u 
hysodd. 

13  Ac  yr  awr  hon  hi  a  blannwyd 
mewn  anialwch,  mewn  tir  eras  a 
sychedig. 

14  A  8  than  a  aeth  allan  o  wialen 
ei  changhennau,  ysodd  ei  ffrwyth 
hi,  fel  nad  oedd  ynddi  wialen  gref 
yn  deyrn-wialen  i  lywodraethu. 
Galarnad  yw  hwn,  ac  yn  alarnad 
y  bydd. 

PENNOD  XX. 

1  Duw  yn  gwrthod  gadael  i  henuriaid  Israel 
ymgynghori  âg  ef:  5  yn  adrodd  ystori  eu 
hanufudd-dod  hwy  yn  yr  Aipht,  10  yn  yr 
anialwch,  27  ac  yn  eu  gwlad  :  33  yn  addaw 
eu,  cynnull  hwy  tnoy  yr  efengyl.  45  Dan  enw 
coedwig  y  mae  yn  dangos  dinystr  Jerusalem. 

Y'N  y  seithfed  flwyddyn,  o  fewn 
y  pummed  mis,  ar  y  degfed 
dydd  o'r  mis,  *y  daeth  gwŷr  o  hen- 
uriaid Israel  i  ymgynghori  a'r  Ar- 
glwydd, ac  a  eisteddasant  ger  fy 
mron  i. 

2  Yna  y  daeth  gair  yr  Arglwydd 
attaf,  gan  ddywedyd, 

3  Ha  fab  dyn,  llefara  wrth  henur- 
iaid Israel,  a  dywed  wrthynt,  Fel 
hyn  y  dywed  yr  Arglwydd  Dduw  ; 
^Ai  i  ymofyn  â  mi  yr  ydych  chwi 
yn  dyfod?  Fel  mai  byw  fi,  medd 
yr  Arglwydd  Dduw,  ni  fynnaf 
gennych  ymofyn  â  mi. 

4  2  *=  A  ferni  di  hwynt,  mab  dyn,  a 
ferni  di  hwynt?  gwna  iddynt  wyb- 
od  ffieidd-dra  eu  tadau  : 

5  IT  A  dywed  wrthynt,  Fel  hyn 
y  dywed  yr  Arglwydd  Dduw  ; 
Ar  y  dydd  ^  y  dewisais  Israel,  ac  y 


Cyn 

CRIST 

594. 

«  2  Chron. 

36.  6. 

Jer.  22. 18. 
SNeu, 

bachau. 


4  Neu, 
lonydd- 
wen, 
neu, 
gy/ehjh- 
rwydd. 


t  pen.  17. 
10. 

Hos.  13. 
15. 


e  Bam.  9. 

15. 


Cylch 
593. 

« pen.  8.  1. 
a  14.1. 


b  ad.  31. 
pen.  14.  3. 


2  Neu,  A 
Sdadleui 
di  trostynt 
hwy. 

e  pen.  22.  2. 
a  23.  36. 


«tEiod.  6.7. 


Ystorí  anufudd-dod  Israd 


EZECIEL,  XX 


yn  yr  Aipht, 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
593. 

SHeb. 
codaisfy 
llaìo:  ac 
felly  ad.  6, 
&c. 

e  Exod.  3.  8. 
a  4.  31. 


f  Ps.  4S.  2. 
ad.  15. 
Dan.  8.  9. 
a  11.  IC. 


e  Edrych 
Ex.  32. 12. 
Num.  14. 
16. 

Deut.9.28. 
ad.  14,  22. 


gwneuth- 

um  iddynt 

wyhod. 
i  Lef.  18.  5. 

ad.  13,  21. 

Ivhuf.10.5. 

GaL  3.  12. 
k  Exod.  20. 

8.  a  31.  13, 

&c.  a  35. 2. 

L»eut.5.12. 


1  T.aoá.  16. 
27. 


n»  Num.  14. 
29.  a  26.  05. 
n  ad.  9,  22. 


o  Num.  14. 
28. 
Pb.  100.  26. 


P  ad.  6. 


^  tyngais  wrth  had  tŷ  Jacob,  ac  y'm 
•gwneuthum  yn  hysbys  iddynt  yn 
nhir  yr  Aipht,  pan  dyngais  wrth- 
ynt,  gan  ddywedyd,  Myfi  yw  yr 
Arglwydd  eich  Duw  chwi ; 

6  Yu  y  dydd  y  tyngais  wrthynt 
ar  eu  dwyn  hwynt  allan  o  dir  yr 
Aipht,  i  wlad  yr  hoii  a  ddarpar- 
as^vn  iddynt,  yn  llifeirio  o  laeth 
a  mêl,  ^jr  hon  yw  gogoniant  yr 
holl  diroedd : 

7  Yna  y  dywedais  wrthynt,  Bwr- 
iwch  ymaith  bob  un  fi&eidd-dra  ei 
lygaid,  ac  nac  ymhalogwch  âg  ei- 
lunod  yr  Aipht.  Myfì  yw  yr  Ar- 
glwydd eich  Duw  chwi. 

8  Er  hynny  gAvrthryfelasant  i'm 
herbyn,  ac  ni  iynnent  wrandaw  ar- 
naf :  ni  fwriasant  ymaith  flfieidd-dra 
eu  llygaid  bob  un,  ac  ni  adawsant 
eilunod  yr  Aipht.  Yna  y  dywed- 
ais,  Tywalltaf  arnynt  fy  lidiowg- 
rwydd,  i  gyfla^vni  fy  nig  arnynt 
y'nghanol  gwlad  yr  Aipht. 

9  sEtto  gwneuthum  er  mAvyn  fy 
enw,  rhag  ei  halogi  y'ngolwg  y 
cenliedloedd  y  rhai  yr  oeddynt 
hwy  yn  eu  mysg ;  y'ngŵydd  pa 
rai  yr  ymhysbysais  iddynt  h^vy, 
wrth  eu  dwyn  hwynt  allan  o  dir 
yr  Aipht. 

10  i[  Am  hynny  ^y  dygais  hwynt 
allan  o  dir  yr  Aipht,  ac  a'u  dygais 
hwynt  i'r  anialwch. 

11  A  rhoddais  iddynt  fy  neddfau, 
*a  hysbysais  iddynt  fy  marnedig- 
aetliau,  'y  rhai  y  bydd  byw  yn- 
ddynt  y  dyn  a'u  gwna  hwynt. 

12  Rhoddais  hefyd  iddynt  fy 
^  Sabbathau,  i  fod  yn  arwydd  rhyng- 
of  fi  a  hwynt,  i  wybod  mai  myfi 
yw  yr  Arglwydd  a'u  sancteidd- 
iodd  hwynt. 

13  Er  hynny  tŷ  Israel  a  wrthryfel- 
asant  i'm  herbyn  yn  yr  anialwch :  ni 
rodiasant  yn  fy  neddfau,  ond  diys- 
tyrasant  fy  marnedigaethau,  y  rhai  y 
bydd  byw  ynddynt  y  dyn  a'u  gwnelo 
hwynt ;  fy  Sabbathau  hefyd  a  ^  hal- 
ogasant  yn  ddirfawr.  Yna  y  dy- 
wedais  y  tywalltwn  fy  Hid  arnynt 
yu  yr  ^  anialwch,  i'w  difetha  hwynt 

14  "Etto  gwneuthum  er  mwyn  fy 
enw,  fel  na  halogid  ef  y'ngolwg  y 
cenliedloedd,  y  rhai  y  dygais  hwynt 
aUan  yn  eu  gŵydd. 

15  Ac  etto  "mi  a  dyngaswn  iddynt 
yn  yr  anialwch,  na  ddygwn  hwynt 
i'r  wlad  a  roddaswn  iddynt,  yn 
llifeirio  o  laeth  a  mêl ;  p  honno 
yw  gogoniant  yr  holl  wledydd : 


16  ^0  herwydd  iddynt  ddi'ystyru 
fy  marnedigaethau,  ac  na  rodias- 
ant yn  fy  neddfau,  ond  halogi  fy 
Sabbathau :  canys  eu  calon  oedd 
yn  myned  ar  ol  eu  heilunod. 

17  Etto  tosturiodd  fy  llygaid  wrth- 
ynt rhag  eu  dinystrio,  ac  ni  ^vneuth- 
um  ddiben  am  danynt  yn  yr  anial- 
wch. 

18  Ond  mi  a  ddywedais  wrth  eu 
meibion  hwynt  yn  yr  anialwch,  Na 
rodiwch  yn  neddfau  eich  tadau, 
ac  na  chedwch  eu  barnedigaethau 
hwynt,  nac  ymhalogwch  chwaith 
a'u  heilunod  hwynt 

19  Myfi  yw  yr  Arglwydd  eich 
Duw  chwi :  rhodiwch  yn  fy  neddf- 
au, a  chedwch  fy  marnedigaethau, 
a  gwnewch  hwynt : 

20  Sancteiddiwch  hefyd  fy  Sab- 
bathau ;  fel  y  byddont  yn  arwydd 
rhyngof  fi  a  chwithau,  i  wybod 
mai  myfi  yw  yr  Arglwydd  eich 
Duw  chwi. 

21  Y  meibion  hwy  than  a  wrthry- 
felasant  i'm  herbyn  ;  yn  fy  neddfau 
ni  rodiasant,  a'm  barnedigaethau 
ni  chadwasant  trwy  eu  gwneuthur 
hwynt,  'y  rhai  y  bydd  byw  yn- 
ddynt y  dyn  a'u  gwnelo  hwynt: 
halogasant  fy  Sabbathau:  yna  y 
dywedais  y  tywalltwn  fy  llid  ar- 
nynt, i  gyflawni  fy  nig  wrthynt  yn 
yr  anialwch. 

22  *Etto  troais  heibio  fy  Uaw,  a 
*  gwneuthum  er  mwyn  fy  enw,  fel 
na  halogid  ef  y'ngolwg  y  cenhedl- 
oedd  y  rhai  y  dygaswn  hwynt  allan 
yn  eu  gŵydd. 

23  Hefyd  mi  a  dyngaswn  wrth- 
ynt yn  yr  anialwch,  "ar  eu  gwas- 
garu  hwynt  ym  mysg  y  cenhedl- 
oedd,  a'u  taenu  hwynt  ar  hyd  y 
gwledydd ; 

24  ^0  herwydd  fy  marnedigaeth- 
au ni  wnaethent,  ond  fy  neddfau 
a  ddîystyrasent,  fy  Sabbathau  hef- 
yd a  halogasent,  a'u  llygaid  oedd 
ar  ol  eilunod  eu  tadau. 

25  ^Minnau  hefyd  a  roddais  idd- 
ynt ddeddfau  nid  oeddynt  dda, 
a  barnedigaethau  ni  byddent  fyw 
ynddynt : 

26  Ac  a'u  halogais  hwynt  yn  eu 
hofii'ymmau,  'wrth  dynnu  trwy  dan 
bob  peth  a  egoro  y  groth,  fel  y  din- 
ystriwn  hwynt;  fel  y  g^vybyddent 
mai  myfi  yw  yr  Arglwydd. 

27  ^  Am  hynny,  fab  dyn,  llefara 
wrth  dŷ  Israel,  a  dywed  wrthynt, 
Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

593. 

1  ad.  13,  24. 


r  ad.  11, 13. 


•  Ps.  78.  38. 
t  ad.  9, 14. 


"Lcf.26.33. 
Jer.  15.  4. 


X  ad.  13, 16. 


J  Edrych 
Pb.  81.  12. 
ad.  39. 
Ehuf.1.24. 


i2Bren.l7. 
17.  a  21.  6. 
2  Chron. 
28.3. 
a  33.  6. 
peu.  16. 20. 


781 


ac  yn  eu  gwlad  eu  hunain. 


EZECIEL,  XX. 


Addewidion  Duw  iddynt. 


Cyn 

CKIST 

Cylch 

593. 

fi  Heb. 
gamweddu 
o  honi/nt 
i,  a  mivedd, 

a  Eb.  57. 5, 


b  pen.  16. 19. 


6  N(  U,  idrl- 
ynt,  Beth 
oedd  yr 
uchelfa, 
neii.  y  Ba- 
mali,  iStc. 


7  Ileb. 
Ar  hiin  a 
esgi/no  ar 
etch  ys- 
pryd. 


BNeu, 
draddod- 
iad. 

d  pen.  34. 
17,  20. 
Matt.  25. 

ejcr.44.14. 

f  pen.  C.  7. 
a  1.5.  7. 
a  23.  40. 


Dduw;  Etto  yn  hyn  y'm  cablodd 
eich  tadau,  gan  ^wneuthur  o  hon- 
ynt  gamwedd  i'm  herbyn. 

28  Canys  dygais  hwynt  i'r  tir  a 
dyngaswn  ar  ei  roddi  iddynt,  a 
^gwelsant  bob  bryn  uchel,  a  phob 
pren  brigog;  ac  aberthasant  yno 
eu  hebyrth,  ac  yno  y  rhoddasant 
eu  hoffrymmau  digllonedd :  yno 
hefyd  y  gosodasant  eu  ^harogl 
peraidd,  ac  yno  y  tywalltasant  eu 
diod-offrymmau. 

29  Yna  y  dywedais  ^wrthynt,  Beth 
yw  jr  uchelfa  yr  ydych  chwi  yn 
myned  iddi?  a  Bamah  y  galwyd 
ei  henw  hyd  y  dydd  hwn. 

30  Am  hynny  dywed  wrth  dŷ  Is- 
rael, Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
Dduw  ;  Ai  ar  ffordd  eich  tadau  yr 
ymhalogwch  chwi?  ac  a  butteiniwch 
chwi  ar  ol  eu  ffieidd-dra  hwynt  ? 

31  Canys  pan  oflfrymmoch  eich  off- 
rymmau,  gan  dynnu  eich  meibion 
trwy  y  tan,  yr  ymhalogwch  wrth 
eich  holl  eilunod  hyd  heddyw:  a 
^  fynnaf  fi  gennych  ymofyn  â  mi,  tŷ 
Israel?  Fel  mai  byw  fi,  medd  yr 
Arglwydd  Dduw,  nid  ymofynir 
â  mi  gennych. 

32  ^Eich  bwriad  hefyd  ni  bydd 
ddim,  yr  hyn  a  ddywedwch,  Bydd- 
wn  fel  y  cenhedloedd,  fel  teulu- 
oedd  y  gwledydd,  i  wasanaethu 
pren  a  maen. 

33  1Í  Fel  mai  byw  fi,  medd  yr  Ar- 
glwydd Dduw,  yn  ddiau  â  llaw 
gadarn,  ac  â  braich  estynedig,  ac  â 
Uidiowgrwydd  tywalltedig,  y  teyrn- 
asaf  arnoch. 

34  A  dygaf  chwi  allan  ym  mysg 
y  bobloedd,  a  chasglaf  chwi  o'r 
gwledydd  y  rhai  y'ch  gwasgarwyd 
ynddynt,  â  Uaw  gadarn,  ac  â  braich 
estynedig,  ac  â  llidiowgrwydd  ty- 
walltedig. 

35  A  dygaf  chwi  i  anialwch  y 
bobloedd,  ac  ymddadleuaf  â  chwi 
yno  wyneb  yn  wyneb. 

36  Fel  yr  ymddadleuais  â'ch  tadau 
yn  anialwch  tir  yr  Aipht,  felly  yr 
ymddadleuaf  â  chwithau,  medd  yr 
Arglwydd  Dduw. 

37  A  gwnaf  i  chwi  fyned  dan  y 
wialen,  a  dygaf  chwi  i  ^rwym  y 
cyfammod. 

38  A  "^charthaf  o  honoch  y  rhai 
gwrthryfelgar,  a'r  rhai  a  drosedd- 
ant  i'm  herbyn :  dygaf  hwynt  o 
wlad  eu  hymdaith,  ac  *i  wlad  Is- 
rael ni  ddeuant:  a  ^chewch  wybod 
mai  myfi  yw  yr  Arglwydd. 


39  Chwithau,  tỳ  Israel,  fel  hyn  y 
dywed  yr  Arglwydd  Dduw;  Ewch, 
gwasanaethwch  bob  un  ei  eilunod, 
ac  ar  ol  hyn  hefyd,  oni  wrandêwch 
arnaf  fi :  ond  na  halogwch  mwy 
fy  enw  sanctaidd  â'ch  ofírymmau, 
ac  â'ch  eilunod. 

40  Canys  «yn  fy  mynydd  sanct- 
aidd, ym  mynydd  uchelder  Israel, 
medd  jr  Arglwydd  Dduw,  yno 
y'm  gwasanaetha  holl  dŷ  Israel, 
cwbl  o'r  wlad :  yno  y  byddaf  fodd- 
lawn  iddynt;  ac  yno  y  gofynaf 
eich  ofírymmau,  ^a  blaen-ffrwyth 
eich  ofíìymmau,  gyd  â'ch  holl  sanct- 
aidd bethau. 

41  Byddaf  foddlawn  i  chwi  gyd 
â'ch  arogl  ^  peraidd,  pan  ddygwyf 
chwi  allan  o  blith  y  bobloedd, 
a'ch  casglu  chwi  o'r  tiroedd  y'ch 
gwasgarwyd  ynddynt ;  a  mi  a  sanct- 
eiddir  ynoch  y'ngolwg  y  cenhedl- 
oedd. 

42  ^  Hefyd  cewch  wybod  mai  myfi 
yw  yr  Arglwydd,  pan  ddygwyf 
chwi  i  dir  Israel,  i'r  tir  y  tyngais 
am  ei  roddi  i'ch  tadau. 

43  Ac  'yno  y  cofiwch  eich  fiyrdd, 
a'ch  hoU  weithredoedd  y  rhai  yr 
ymhalogasoch  ynddynt;  ^fel  yr 
alaroch  arnoch  eich  hun  am  yr 
holl  ddrygioni  a  wnaethoch. 

44  A  'chewch  wybod  mai  myfi 
yiv  yr  Arglwydd,  pan  wnelwyf  â 
chwi  er  mwyn  fy  enw,  nid  yn  ol 
eich  fiyrdd  drygionus  chwi,  nac 
yn  ol  eich  gweithredoedd  llygredig, 
0  tŷ  Israel,  medd  yr  Arglwydd 
Dduw. 

45  11  Daeth  drachefn  air  yr  Ar- 
glwydd attaf,  gan  ddywedyd, 

46  Gosod  dy  wyneb,  ""fab  dyn, 
tu  a'r  dehau,  ie,  difera  eiriau  tu 
a'r  dehau,  a  phrophwyda  yn  erbyn 
coed  maes  y  dehau ; 

47  A  dywed  wrth  goed  y  de- 
hau, Gwrando  air  yr  Arglwydd: 
Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
Dduw;  Wele  fi  yn  cynneu  yuot 
ti  dan,  ac  efe  a  ysa  ynot  ti  "bob 
pren  îr,  a  phob  pren  sych :  íFagl 
y  fflara  ni  ddiffydd,  a'r  holl  wyn- 
ebau  o'r  dehau  hyd  y  gogledd  a 
losgir  ynddo. 

48  A  phob  cnawd  a  welant  mai 
myfi  yr  Arglwydd  a'i  cynneuais: 
nis  difibddir  ef 

49  Yna  y  dywedais,  0  Arglwydd 
Dduw,  y  maent  hwy  yn  dywedyd 
am  danaf,  Onid  damhegion  y  mae 
hwn  yn  eu  traethu? 


Cyn 

CEIST 

Cylch 
593. 


e  Es.  2.  2, 3. 

Sen.  17. 23. 
lie.  4. 1. 


9  Neu,  a'r 
pennaf 
o'ch  ojf- 
rymmau. 


2  Heb. 
gorphwyg- 
dra. 


h  ad.  38,  44. 


1  pen.  16.  CL 


kLef.26.39. 
pen.  6.  9. 
Hos.  5. 15. 


1  ad.  38. 
pen.  21. 24. 


m  pen.  21. 2. 


785 


Y  cleddyf  gloyw-lym 


EZECIEL,  XXL 


yn  erbyn  Jeniscderru 


Cyn 

CRIST 

593. 


»pen.20.4C. 

b  Deut.  32. 
2. 

Amos  7. 16. 
Mic.  2.  6, 
11. 


S  Heb.  yn 
ddw/r. 


c  Deut.  32. 
41. 
ad.  15,  23. 


yw'ialenfy 
wnb  yw ; 
dirmygu 
j)ob  pren 
y  mae. 


*  Neu, 
çwthiwyd 
hwynt  i 
later  tV 
cleddyf 
gyd  d'n» 
pohl. 

<äJer.31.10. 

SNeu,  TTcdí 
bod  prof- 
iad,  oelli 
yna  9  oni 
byddant 
tV  w'ialen 
tf/dd  yn 
d'iyslyru  Î 


PEKtiOD  XXL 

1  Ezeciel  yn  prophwydo  yn  erbyn  Jerusalem 
trwy  arwydd  ocheneidio.  8  Y  cleddyf  gloyw- 
lym,  IS  î/n  erbyn  Jerusalem,  25  yn  erbyn  y 
frenhiniaeth,  28  ac  yn  erbyn  yr  Ammoniaid, 

ADAETH  gair  yr  Arglwydd 
attaf,  gan  ddywedyd, 

2  Gosod  dy  wyneb,  *fab  dyn,  tu 
a  Jerusalem,  a  ''difera  dy  eiriau 
tu  a'r  cyssegroedd,  a  phrophwyda 
yn  erbyn  gwlad  Israel, 

3  A  dywed  wrth  wlad  Israel,  Fel 
hyn  y  dywed  yr  Arglwydd  ;  Wele 
fi  i'th  erbyn,  tynnaf  hefyd  fy 
nghleddyf  o'i  wain,  a  thorraf  o 
honot  gyfiawn  ac  anghyfiawn. 

4  O  herwydd  y  torraf  o  honot 
gyfiawn  ac  anghyfiawn,  am  hynny 
y  daw  fy  nghleddyf  allan  o'i  wain 
yn  erbyn  pob  cnawd,  o'r  dehau 
hyd  y  gogledd ; 

5  Fel  y  gwypo  pob  cnawd  i  mi 
yr  Arglwydd  dynnu  fy  nghleddyf 
aUan  o'i  wain :  ni  ddychwel  efe 
mwy. 

6  Ochain  dithau,  fab  dyn,  gyd  âg 
ysigdod  Iwynau ;  le,  ochain  yn 
chwerw  yn  eu  golwg  hwynt. 

7  A  bydd,  pan  ddywedant  wrth- 
yt,  Am  ba  beth  yr  ydwyt  yn  ochain? 
yna  ddywedyd  o  honot,  Am  y 
chwedl  newydd,  am  ei  fod  yn  dy- 
fod,  fel  y  toddo  pob  calon,  ac  y 
Uaeso  y  dwylaw  oU,  ac  y  pallo 
pob  yspryd,  a'r  gliniau  oil  a  ant 
^fel  dwfi';  Avele  efe  yn  dyfod,  ac 
a  fydd,  medd  yr  Arglwydd 
Ddttw. 

8  1Í  A  gair  yr  Arglwydd  a  ddaeth 
attaf,  gan  ddywedyd, 

9  Prophwyda,  fab  dyn,  a  dywed, 
Fel  hyn  y  dywed  yr  Aiiglwydd; 
Dywed,  •=  Cleddyf,  cleddyf  a  hog- 
wyd,  ac  a  loywyd. 

10  Efe  a  hogwyd  i  ladd  lladdfa, 
efe  a  loywyd  fel  y  byddai  ddis- 
glaer:  a  lawenychwn  ni?  ^y  mae 
efe  yn  dirmygu  gwîalen  fy  mab, 
fel  pob  pren. 

11  Ac  efe  a'i  rhoddes  i'w  loywi, 
i'w  ddal  mewn  Uaw ;  y  cleddyf  hwn 
a  hogwyd,  ac  a  loywyd,  i'w  roddi 
yn  Uaw^  y  lleiddiad. 

12  Gwaedda  ac  uda,  fab  dju; 
canys  h\ìTi  fydd  ar  fy  mhobl,  hwn 
fydd  yn  erbyn  hoU  dywysogion 
Israel;  *dychryn  gan  y  cleddyf 
fydd  ar  fy  mhobl :  am  hynny  ^  taro 
law  ar  forddwyd 

13  ^  Canys  profiad  yio ;  a  pheth 
OS  y  cleddyf  a  ddiystyra  y  wialen? 

786 


ni  bydd  efe  mwy,  medd  yr  Ar- 
glwydd Dduw. 

14  Tithau,  fab  dyn,  prophwyda,  a 
*tharo  law  wrth  law,  a  dybler  y 
cleddyf  y  drydedd  waith :  cleddyif 
y  Uaddedigion,  cleddyf  lladdedig- 
aeth  y  gwŷr  mawr  ydyiv,  yn  myn- 
ed  i'w  hystafelloedd  hwynt. 

15  Rhoddais  ^flaen  y  cleddyf 
yn  erbjn  eu  holl  byrth  hwynt,  i 
doddi  eu  calon,  ac  i  amlhâu  eu 
tramgwyddiadau  :  0,  gwnaed  ef  yn 
loyw,  '  hogwyd  ef  i  ladd  1 

\Q  Dos  ryw  ffordd,  naill  ar  y 
Haw  ddehau,  *ai  ar  y  Haw  aswy, 
He  y  tueddo  dy  wyneb. 

17  Minnau  hefyd  ^a  darawaf  y 
naill  law  yn  y  Hall,  ac  a  lonyddaf 
fy  Hid:  myfi  yr  Arglwydd  a'i 
Heferais. 

18  1Í  A  daeth  gair  yr  Arglwydd 
attaf,  gan  ddywedyd, 

19  Tithau,  fab  dyn,  gosod  i  ti 
ddwy  fibrdd,  fel  y  delo  cleddyf 
brenhin  Babilon ;  o  un  tir  y  deu- 
ant  ill  dwy :  a  dewis  le,  ym  mhen 
fibrdd  y  ddinas  y  dewisi  ef. 

20  Gosod  fibrdd  i  ddyfod  o'r  cledd- 
yf tu  a  ^  Rabbath  meibion  Ammon, 
a  thu  a  Judah  yn  erbyn  Jerusa- 
lem gaerog. 

21  Canys  safodd  brenhin  BabHon 
^ar  y  groes-ffbrdd,  ym  mhen  y 
ddwy  fibrdd,  i  ddewinio  dewiniaeth : 
gloywodd  ei  ^saethau,  ymofynodd 
â  ^  delwau,  edrychodd  mewn  afii. 

22  Yn  ei  law  ddehau  yr  oedd 
dewiniaeth  Jerusalem,  ^am  osod 
^capteniaid  i  agoryd  safn  mewn 
lladdedigaeth,  i  ddyrchafu  lief  gyd 
â  bloedd,  i  osod  ofier  rhyfel  yn 
erbyn  y  pyrth,  i  fwrw  clawdd,  i 
adeiladu  amddifiynfa. 

23  A  hyn  fydd  ganddynt,  fel  dew- 
inio  dewiniaeth  gwagedd  jo.  eu 
golwg  hwynt,  ^  i'r  rhai  a  dyngasant 
Iwon  :  ond  efe  a  gofia  yr  anwiredd, 
i'w  dal  hwynt. 

24  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed 
yr  Arglwydd  Dduw,  Am  beri 
o  honoch  gofio  eich  anwiredd, 
gan  amlygu  eich  camweddau,  fel 
yr  ymddengys  eich  pechodau  yn 
eich  holl  weithredoedd ;  am  beri 
o  honoch  eich  cofio,  y'ch  dêlir  â 
Haw. 

25  H  Tithau,  halogedig  annuwiol 
dywysog  Israel,  'yr  hwn  y  daeth  ei 
ddydd,  yn  amser  diwedd  anwiredd, 

26  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
Dduw  ;  Symmud  y  meitr,  a  thyn 


Cyn 
CRIST 

593. 


•  Num.  24. 
10. 

ad.  17. 
pea  6. 11. 


ONeu, 
loywder, 
nêu,  o/n. 


7  Neu,  go- 
blygwyd. 


8  Heb.  ym. 
osod,  dot 
ar  y  Uaw 

asioy. 
fad.  14. 


9  Heb. 
ar  fam  y 
ffordd. 

2Neu 

gullyll. 
8  Heb. 

teraphim, 

b  pen.  4.  2. 

*  Neu,  offer 
rhyfel. 
Heb. 
hyrddod. 


6  Neu,  am 
y  Uioon  a 
dyngwyd 
iddi/iU. 


1  ad.  29. 
pen.  35.  5. 


Rhestr  o  hechodau 


EZECIEL,  XXIL 


Jerusalem. 


Cyn 

CRIST 

593. 

6  Heb. 

Yn  ddym- 

chmeledig, 

ddym- 

chweledig, 

ddym- 

chweledig, 

y  gosodaf 

hi. 
k  Gen.  49. 

10. 

liuc  L  32, 

33. 

loan  1.  49. 
1  Jer.  49. 1. 

pen.  25.2,3. 

Seph.  2.  9. 


m  pen.22.28. 


o  Jer.  47.  6, 

7. 

7  Neu,  Dy- 
chwel  ef. 


8  Neu, 
ynfydion. 


593. 


2  Neu,  o 

ddadleui  di 

trot,  &c. 
»  pen.  20.  4. 

a  23.  36. 
b  pen.  24. 6, 

9. 

Nah.  3. 1. 


e  2  Bren. 
21. 16. 


à  Deut.  28. 
37. 
pen.  5. 14. 


ymaith  y  goron;  nid  yr  un  fi/dd 
hon:  cyfod  yr  isel,  gostwng  yr 
uchel. 

27  ^Dymchwelaf,  dyiiicliwelaf,  dym- 
chwelaf  hi;  ac  ni  bydd  mwyach 
^hyd  oni  ddelo  yr  Invn  y  mae  yn 
gyfiawn  iddo;  ac  iddo  ef  y  rhodd- 
af  hi. 

28  1Í  Prophwyda  dithau,  fab  dyn, 
a  dywed,  Fel  liyn  y  dywed  yr  Ar- 
GLWYDD  Dduw  'am  feibioii  Ara- 
mon,  ac  am  eu  gwaradwydd  hwynt ; 
dywed  di,  Y  cleddyf,  y  cleddyf  a 
dynnwyd:  i  ladd  y  gloywyd  ef,  i 
ddifetha  o  herwydd  y  disgleirdeb  : 

29  Wrth  ""weled  gwagedd  i  ti, 
wrth  ddewinio  i  ti  gelwydd,  i'th 
roddi  ar  yddfau  y  lladdedigion, 
y  drygionus  "y  rhai  y  daeth  eu 
dydd,  yn  amser  diwedd  eu  han- 
wiredd. 

30  *![  °"A  ddychwelaf  fi  ef  i'w 
wain?  yn  y  lie  y'th  greAvyd,  yn 
nhir  dy  gynnefin,  y'th  farnaf. 

31  A  thywalltaf  fy  nigUonedd  ar- 
nat,  â  than  fy  llidiowgrwydd  y 
chwythaf  arnat,  a  rhoddaf  di  yn 
Haw  dynion  ^poethion,  cywraint  i 
ddinystrio. 

32  I'r  tan  y  byddi  yn  ymborth ; 
dy  waed  fydd  y  nghanol  y  tir : 
ni'th  gofir  mivyach ;  canys  myfi 
yr  Arglwydd  a'«  dywedais. 

PENNOD  XXIL 

1  Ehestr  o  bechodau  Jerusalem.  13  Y  llysg 
Duw  hioynt  megis  sothach  yn  ei  ffwrn.  23 
Llygredigaeth  yr  holl  brophwydi,  a'r  offeir- 
iaid,  a'r  tyicysogion,  a'r  bobl. 

GAIR  yr  Arglwydd  a  ddaeth 
attaf  drachefn,  gan  ddywedyd, 

2  Tithau,  fab  dyn,  ^*a  ferni  di, 
a  ferni  ^ddinas  y  gwaed?  le,  ti  a 
wnei  iddi  wybod  ei  holl  ffieidd-dra. 

3  DyAved  dithau,  Fel  hyn  y  dy- 
wed yr  Arglwydd  Dduw  ;  Tywallt 
gwaed  y  mae  y  ddinas  yn  ei  chanol, 
i  ddyfod  o'i  hamser,  ac  eilunod  a 
wnaeth  hi  yn  ei  herbyn  ei  hun  i 
ymhalogi. 

4  Euog  wyt  yn  dy  waed,  yr  hwn 
a  •=  dy welltaist ;  a  halogedig  yn  dy 
eilunod,  y  rhai  a  wnaethost;  a  thi 
a  neseaist  dy  ddyddiau,  a  daeth- 
ost  hyd  at  dy  flynyddoedd:  am 
hynny  y'th  "^wneuthum  yn  warth 
i'r  cenhedloedd,  ac  yn  watwar- 
gerdd  i'r  holl  wledydd. 

5  Y  rhai  agos  a'?*  rhai  pell  oddi 
wrthyt  a'th  watwarant,  yr  halog- 
edig o  enw,  ac  ami  dy  drallod. 

6  Wele,  tywysogion  Israel  oedd- 

787 


ynt   ynot,   bob   un  yn   ei   'allu   i 
dywallt  gwaed. 

7  Dirmygasant  jTiot  dad  a  mam  ; 
gwnaethant  yn  ^dwyllodrus  a'r  di- 
eithr  o'th  fewn :  gorthrymmasant 
ynot  yr  amddifad  a'r  weddw. 

8  Dirmygaist  fy  mhethau  sanct- 
aidd,  a  halogaist  fy  Sabbathau. 

9  ^Athrodwyr  oedd  ynot  i  dywallt 
gwaed;  ^ar  y  mynyddoedd  hefyd 
y  bwyttasant  ynot  ti :  gwnant  ys- 
gelerder  o'th  ievm. 

10  Ynot  ti  sy  datguddient  noeth- 
ni  eu  tad :  ^  yr  aflan  o  fis-glwyf  a 
ddarostyngent  ynot. 

11  '  Gwnai  wr  hefyd  ffieidd-dra  â 
gwraig  ei  gymmydog;  a  gwr  ^a 
halogai  ei  waudd  ei  hun  mewn 
ysgelerder;  ie,  darostyngai  gwr 
ynot  ei  '  chwaer  ei  hun,  merch  ei 
dad. 

12  ""Gwobr  a  gymmerent  ynot 
am  dywallt  gwaed;  "cymmeraist 
usuriaeth  ac  occraeth,  ac  elwaist 
ar  dy  gymmydogion  trwy  dwyll, 
ac  anghofiaist  fi,  medd  yr  Ar- 
glwydd Dduw. 

13  1Í  Am  hynny  wele,  "tarewais 
fy  Haw  wrth  dy  gybydd-dod  yr 
hwn  a  wnaethost,  ac  am  y  gwaed 
oedd  o'th  fewn. 

14  A  bery  dy  galon,  a  gryfhâ  dy 
ddwylaw,  yn  y  dyddiau  y  bydd  i 
mi  a  wnehvyf  â  thi?  Pmyfi  yr  Ar- 
glwydd a'^  Ueferais,  ac  a'^  gwnaf. 

15  Canys  '^  gwasgaraf  di  ym  mysg 
y  cenhedloedd,  a  thaenaf  di  ar  hyd 
y  gwledydd,  a  'gwnaf  i'th  aflendid 
ddarfod  allan  o  honot. 

16  A  thi  a  ^etifeddi  ynot  dy 
hun  y'ngŵydd  y  cenhedloedd;  a 
chei  wybod  mai  myfi  yiv  yr  Ar- 
glwydd. 

17  A  gair  yr  Arglwydd  a  ddaeth 
attaf,  gan  ddywedyd, 

18  Ha  fab  dyn,  Hŷ  Israel  a  aeth 
gennyf  yn  ammhuredd:  pres,  ac 
alcam,  a  haiam,  a  phlwm,  ydynt 
oil  y'ughanol  y  pair:  ammhuredd 
arian  ydynt. 

19  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd  Dduw;  Am  eich  bod 
chwi  oil  yn  ammhuredd,  am  hynny 
wele  fi  yn  eich  casglu  chwi  i  ganol 
Jerusalem. 

20  Fel  casglu  arian,  a  phres,  a 
haiam,  a  phlwm,  ac  alcam,  i  ganol 
y  fiSvrn,  i  chwythu  tan  arnynt  i'iv 
toddi ;  felly  yn  fy  Hid  a'm  dig  y 
casglaf  chtvl,  ac  a'cŵ  gadawaf  yno, 
ac  a'ch  toddat 


Cyn 
CRIST 

593. 

3  Heb. 
fraich. 

4  Neu, 
drahaUB, 
neu, 
drawB. 


e  Kx.  23.  L 
Lef.  19.  IG. 

ipen.  18.  6, 
11> 


ê  Lef.  18. 8. 

a  20. 11. 
t  Lef.  18. 19. 

a  20.  18. 

1  Lef.  18.  20. 

a  20.  10. 

Deut.  22. 

22. 

Jer.  5.  8. 
k  Lef.  18. 

15.  a  20. 12. 
1  Lef.  18.  9. 

a  20.  17. 

>=^  Ex.  23.  8. 

Deut.  10. 

19.  a  27. 25. 
n  Ex.  22.  25. 

Lef.  25.  30. 

Deut.  23. 

19. 


»  pen.  21. 17. 


r  pen.  17. 24. 


<lDeut.4.27. 
a  28. 25,  64. 
pen.  12. 14, 

r  pen.  23. 27, 

48. 

5  Neil, 
ymhalogi. 


« Es.  1.  22. 
Jer.  C.  28, 


Llygredigaeth  Israel. 


EZECIEL,  XXIII. 


Putteindra  Aliotah 


Cyn 

CEIST 

593. 


o  Matt.  23. 

14. 
«  Mic.  3. 11. 

Seph.  3.  3, 

4. 


7Lef.l0.10. 
Jer.  15.  1!). 
pen.  44. 23. 


s  Mic.  3.  2, 
9,11. 
Seph.  3.  3. 


a  pen.  la  10. 
b  pen.  21. 29. 


6  Neil, 
drais. 


^  Heb.  heh 
farm,  nen, 
unioiìdéb. 

c  Jer.  5. 1. 

d  pen.  13.  5. 
ePä.lOC.2J. 


■  pen.  9.  10. 
a  11.  21. 
a  16. 43. 


593. 


21  lë,  casglaf  chwi,  a  chwythaf 
arnoch  â  than  fy  llidiowgrwydd, 
fel  y  todder  chwi  yn  ei  chanol  hi 

22  Fel  y  toddir  arian  /nghanol 
y  pair,  felly  y  toddir  chwi  yn  ei 
chanol  hi ;  fel  y  gwypoch  mai  myfi 
yr  Aeglwydd  a  dywelltais  iy  llid- 
iowgrwydd amoch. 

23  1Í  A  gair  yr  Arglwydd  a 
ddaeth  attaf,  gan  ddy^vedyd, 

24  Dywed  wrthi  hi,  fab  dyn,  Ti 
yw  y  tir  sydd  heb  ei  buro,  heb 
wlamo  arno  yn  nydd  digter. 

25  *  Cyd-fradwriaeth  ei  phro- 
ph^vydi  o'i  mewn,  sydd  fel  Hew 
rhuadwy  yn  ysglyfaethu  ysglyfaeth; 
"eneidiau  a  ysasant;  ""trysor  a 
phethau  gwerthfawr  a  gymmeras- 
ant;  ei  gweddwon  hi  a  amlhasant 
hwy  o'i  mewn. 

26  Ei  hoffeiriaid  a  dreisiasant 
fy  nghyfraith,  ac  a  halogasant  fy 
mhethau  sanctaidd:  ni  wnaethant 
^ragor  rhwng  cyssegredig  a  halog- 
edig,  ac  ni  wnaethant  wybod  rhag- 
or  rhwng  yr  aflan  a'r  glân ;  cudd- 
iasant  hefyd  eu  llygaid  oddi  wrth 
íŷ  Sabbathau,  a  halogwyd  fi  yn 
eu  mysg  hwynt. 

27  Ei  ^  phennaethiaid  oedd  yn  ei 
chanol  fel  bleiddiaid  yn  ysglyfaethu 
ysglyfaeth,  i  dywallt  gwaed,  i  ddi- 
fetha  eneidiau,  er  elwa  elw. 

28  Ei  ^phrophwydi  hefyd  a'u 
priddasant  h^vy  â  chlai  annhym- 
herus,  ^  gan  weled  gwagedd,  a  dew- 
inio  iddynt  gelwydd,  gan  ddywed- 
yd,  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
Dduw;  a'r  Arglwydd  heb  ddy- 
wedyd. 

29  Pobl  y  tir  a  arferasant  ®  dwyll, 
ac  a  dreisiasant  drais,  ac  a  orthrym- 
masant  y  truan  a'r  tlawd ;  y  dieithr 
hefyd  a  orthrymmasant  'yn  ang- 
hyfiawn. 

30  *=Ceisiais  hefyd  wr  o  honynt  i 
^  gau  y  cae,  ac  i  *  sefyll  ar  yr  ad^yy 
o'm  blaen  dros  y  wlad,  rhag  ei 
dinystrio ;  ac  nis  cefais. 

31  Am  hynny  y  tywelltais  fy  nig- 
ofaint  arnynt,  â  tliân  fy  llidiowg- 
rwydd y  difethais  hwynt;  ^eu  ffordd 
eu  hun  a  roddais  ar  eu  pennau 
hwynt,  medd  yr  Arglwydd  Dduw. 

PENNOD  XXIII. 

1  Putteindra  Äholah  ac  Molihah.  22  Dialeddu 
ar  Aholibah  gan  ei  chariadau.  36  Y  pro- 
phwyd  ijn  argyhoeddi  eu  godineb  hwy  ill 
dwyoedd,  45  ac  yn  dangos  eu  barn  hwy. 

YNA  y  daeth  gair  yr  Arglwydd 
attaf,  gan  ddywedyd, 

783 


2  Ha  fab  dyn,  *d\vy  wraig  oedd 
ferched  i'r  un  fam  ; 

3  A  ^  phutteiniasant  yn  yr  Aipht, 
yn  eu  hieuengctid  y  putteiniasant : 
yno  y  pwyswyd  ar  eu  bronnau, 
ac  yno  yr  ysigasant  ddidennau  eu 
morwyndod. 

4  A'u  henwau  hwynt  oedd,  Aholah 
yr  hynaf,  ac  AhoUbah  ei  chwaer: 
ac  *=yr  oeddynt  yn  eiddof  fi,  a 
phlantasant  feibion  a  merched. 
Dyma  eu  henwau;  Samaria  yw 
Aholah,  a  Jerusalem  Aholibah. 

5  Ac  Aholah  a  butteiniodd  pan 
oedd  eiddof  fi,  ac  a  ymserchodd 
yn  ei  chariadau,  ei  chymmydogion 
'^yr  Assyriaid; 

6  Y  rhai  a  wisgid  â  glas,  yn  dduc- 
iaid  ac  yn  dywysogion,  o  wŷr  ieu- 
aingc  dymunol  i  gyd,  yn  farchogion 
yn  marchogaeth  meirch. 

7  Fel  hyn  y  ^  gwnaeth  hi  ei  phut- 
teindra  â  hwynt,  â  dewis  feibion 
Assur  oil,  a  chyd  a'r  rhai  oil  yr 
ymserchodd  yuddynt;  a'u  hoU  ei- 
lunod  hwynt  yr  ymhalogodd  hi. 

8  Ac  ni  adawodd  ei  phutteindra 
a  ddygasai  hi  o'r  Aipht:  canys 
gorweddasent  gyd  â  hi  yn  eu  hieu- 
engctid, a  hwy  a  ysigasent  fronnau 
ei  morwyndod  hi,  ac  a  dywalltas- 
ent  eu  putteindra  arni 

9  Am  hynny  y  rhoddais  hi  yn  llaw 
ei  chariadau,  se/yn  llaw  *meibion 
Assur,  y  rhai  yr  ymserchodd  hi 
ynddynt. 

10  Y  rhai  hynny  ^a  ddatgudd- 
iasant  ei  noethni  hi :  hwy  a  gym- 
merasant  ei  meibion  hi  a  i  merch- 
ed, ac  a'i  Uaddasant  hithau  a'r 
cleddyf :  a  hi  a  aeth  yn  ^enwog  ym 
mysg  gwragedd ;  canys  gwnaethent 
farn  arnL 

11  A  sphan  welodd  ei  chwaer  A- 
holibah,  ^  hi  a  lygrodd  ei  thraserch 
yn  fwy  na  hi,  a'i  phutteindra  yn 
fwy  na  phutteindra  ei  chwaer. 

12  'Ymserchodd  ym  meibion  As- 
sur, y  duciaid  a'r  tywysogion  o 
gymmydogion,  wedi  eu  gwisgo  yn 
^vych  iawn,  yn  farchogion  yn  march- 
ogaeth meirch,  yn  wŷr  ieuaingc 
dymunol  i  gyd. 

13  Yna  y  gwelais  ei  halogi  hi,  a 
hod  un  flbrdd  ganddynt  ill  dwy, 

14  Ac  iddi  hi  chwanegu  ar  ei 
phutteindra:  canys  pan  welodd 
Avyr  wedi  eu  llunio  ar  y  pared, 
delwau  y  Caldeaid  wedi  eu  llunio 
â  fermilion, 

15  Wedi  eu  gwregysu  â  gwregys 


Cyn 
CEIST 

593. 

•  Jer.  3.  7, 

8,  10. 

pen.  16. 46. 
b  Lef.  17.  7. 

Jos.  24. 14. 

pen.  26.  8. 


0  pen.  16. 8, 

20. 


<l2Bren.l5. 
19. 


2  Heb. 

rhoddea. 


e2Bien.  17. 
3, 4,  5,  23. 


f  pen.  16. 37. 


8  Heb.  enio. 


8  Jer.  3.  8. 

h  Jer.  3. 11. 
pen.  16.47, 
51. 


i  2  Bren.  16. 

7,10. 
pen.  10. 23. 


ac  Aliolibah. 


EZECIEL,  XXIII. 


Argyhoeddi  eu  godineb. 


k  2  Bren. 

24.1. 

pen.  16. 29. 
*  Heb.  wrth 

welediad  ei 

liijgaid. 


•1  ad.  28. 


m  Jer.  6.  8. 

6  Heb.  y 
dattodasai, 
neu,yr 
ymollyng- 
asai. 


n  pen.  16. 26. 


«pen.  16. 37. 


P  pen.  16. 39. 

«  Heb.  ddo- 
drefn  di/ 
harddwch 


am  eu  llwynau,  yn  rhagori  meAvn 
Uiwiau  am  eu  pennau,  mewn  golwg 
yn  dywysogion  oil,  o  ddull  meibion 
Babilon  yn  Caldea,  tir  eu  genedig- 
aeth : 

16  Hi  a  ymserchodd  ynddynt 
''^pan  eu  gwelodd  â'i  llygaid,  ac 
a  anfonodd  genhadau  attynt  i 
Caldea. 

17  A  meibion  Babilon  a  ddaeth- 
ant  atti  i  wely  cariad,  ac  a'i  hal- 
ogasant  hi  â'u  putteindra;  a  hi 
a  ymhalogodd  gyd  â  hwynt,  ^a'i 
meddwl  a  giliodd  oddi  wrthynt. 

18  Felly  y  datguddiodd  hi  ei  phut- 
teindra,  ac  y  datguddiodd  ei  noeth- 
ni.  Yna  °*y  ciliodd  fy  meddwl  oddi 
wrthi,  fel  ^y  ciliasai  fy  meddwl 
oddi  wrth  ei  chwaer  hi. 

19  Etto  hi  a  chwanegodd  ei  phut- 
teindra,  gan  gofio  dyddiau  ei  hieu- 
engctid,  yn  y  rhai  y  putteiniasai 
hi  yn  nhir  yr  Aipht. 

20  Canys  hi  a  ymserchodd  yn  ei 
gordderchwyr,  "y  rhai  yr  oedd  eu 
cnawd  fel  cnawd  asynod,  a'u  difer- 
ììífel  diferlif  meirch. 

21  Felly  y  cofiaist  ysgelerder  dy 
ieuengctid,  pan  ysigwyd  dy  ddiden- 
nau  gan  yr  Aiphtiaid,  am  fronnau 
dy  ieuengctid. 

22  11  Am  hynny,  Aholibah,  fel  hyn 
y  dywed  yr  Arglwydd  Dduw; 
°  Wele  fi  yn  cyfodi  dy  gariadau  i'th 
erbyn,  y  rhai  y  ciliodd  dy  feddwl 
oddi  wrthynt,  a  dygaf  hwynt  i'th 
erbyn  o  amgylch : 

23  Meibion  Babilon  a'r  holl  Gal- 
deaid,  Pecod,  a  Soa,  a  Coa,  a  holl 
feibion  Assur  gyd  â  hwynt ;  yn  ^vỳr 
ieuaingc  dymunol,  yn  dduciaid  a 
thywysogion  i  gyd,  yn  bennaeth- 
iaid  ac  yn  enwog,  yn  marchogaeth 
meirch,  bawb  o  honynt. 

24  A  deuant  i'th  erbyn  â  menni, 
cerbydau,  ac  olwynion,  ac  â  chyn- 
nulleidfa  o  bobl;  gosodant  i'th 
erbyn  oddi  amgylch  astalch,  a 
tharian,  a  helm :  a  rhoddaf  o'u 
blaen  hwynt  farnedigaeth,  a  hwy 
a'th  farnant  a'u  barnedigaethau 
eu  hun 

25  A  mi  a  osodaf  fy  eiddigedd 
yn  dy  erbyn,  a  hwy  a  wnant  â  thi 
yn  Uidiog :  dy  drwyn  a'th  glustiau 
a  dynnant  ymaith,  a'th  weddill  a 
syrth  gan  y  cleddyf :  hwy  a  ddaU 
iant  dy  feibion  a'th  ferched;  a'th 
weddill  a  ysir  gan  y  tan^ 

26  PDiosgant  hefyd  dy  ddilladj 
a  dygant  ^  dy  ddodrefn  hyfryd. 

789 


27  Felly  ''y  gwnaf  i'th  ysgeler- 
der, a'th  butteindra  o  dir  yr  Aipht, 
beidio  â  thi;  fel  na  chodech  dy 
lygaid  attynt,  ac  na  chofiech  yr 
Aipht  mwy. 

28  Canys  fel  hyn  y  dywed  yr 
Akglwydd  Dduw,  Wele  fi  yn  dy 
roddi  yn  Haw  'y  rhai  a  gaseaist, 
yn  Haw  y  '  rhai  y  ciliodd  dy  feddwl 
oddi  wrthynt. 

29  A  gwnant  â  thi  yn  atgas,  ac 
a  gymmerant  dy  holl  lafur,  ac 
'a'th  adawant  di  yn  Horn  ac  yn 
noeth :  a  datguddir  noethni  dy 
butteindra;  ie,  dy  ysgelerder  a'th 
butteindra. 

30  Mi  a  wnaf  hyn  i  ti,  am  but- 
teinio  o  honot  ar  ol  y  cenhedloedd, 
am  dy  halogi  gyd  a'u  heilunod 
hwynt 

31  Ti  a  rodiaist  yn  ffordd  dy 
chwaer ;  am  hynny  y  rhoddaf  fin- 
nan ei  "  chwppan  hi  yn  dy  law  di. 

32  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
Dduw;  Dwfn  a  helaeth  gwppan 
dy  chwaer  a  yfi :  ti  a  fyddi  i'th 
watwar  ac  i'th  ddirmygu:  y  mae 
llawer  yn  genni  ynddo. 

33  Ti  a  lenwir  â  meddwdod  ac 
â  gofid,  o  gwppan  syndod  ac  an- 
rhaith,  o  gwppan  dy  chwaer  Sa- 
maria. 

34  Canys  ti  *a  yfi,  ac  a  sugni  o 
hono ;  drylli  hefyd  ei  ddarnau  ef, 
ac  a  dynni  ymaith  dy  fronnau  dy 
hun :  canys  myfi  a'i  lleferais,  medd 
yr  Arglwydd  Dduw. 

35  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd  Dduw,  0  herwydd  i  ti 
yfy  anghofio,  ''a'm  bwrw  o  honot  tu 
ol  i'th  gefn ;  am  hynny  dwg  dithau 
dy  ysgelerder  a'th  butteindra. 

36  11  Dywedodd  yr  Arglwydd 
hefyd  wrthyf,  A  "^ferni  di,  fab 
dyn,  Aholah  ac  Aholibah  ?  ie,  myn- 
ega  iddynt  eu  fl&eidd-dra ; 

37  Iddynt  dorri  priodas,  a  ^  bod 
gwaed  yn  eu  dwylaw ;  le,  gyd  a'u 
heilunod  y  putteiniasant;  'eu  meib- 
ion hefyd  y  rhai  a  blantasant  i  mi, 
a  dynnasant  trwy  dan  iddynt  i'tv 
hysu. 

38  Gwnaethant  hyn  ychwaneg  i 
mi ;  fy  nghyssegr  a  aflanhasant  yn 
J  dydd  hwnnw,  /^  a'm  Sabbathau 
a  halogasant. 

39  Canys  pan  laddasant  eu  meib- 
ion i'w  heilunod,  yna  y  daethant 
i'm  cyssegr  yn  y  dydd  hwnnw,  i'w 
halogi  ef:  ac  wele,  *fel  hyn  y 
g\\Tiaethant  y'nghanol  fy  nhŷ. 


Cyn 
CRIST 

593. 

1  pen.  2a  15. 


«■pen.  16. 37. 
•  ad.  17. 


'  pen.  16. 39. 


u  Jer.  25. 15, 

&c. 


I  rs.  75.  8. 
Es.  51. 17. 


J  Jer.  2. 3a 

a  3.  21. 

a  13.  25. 

pen.  22. 12. 
Í  1  Bren. 

14.9. 

Neh.  9.  26. 
«  pen.  20.  4. 

a  22.  2. 
7  Neu, 

ddadleui 

di  Jab  dyn, 

tros,  &.C. 
l)pen.l6.38. 

c  pen.  16. 

20,  36,  45. 
a20.2U,31. 


d  pen.  22. 


e  2  Bren. 
21.4. 


Barn  Aholah  ac  Aholihah. 


EZECIEL,  XXIV. 


Rhag-ddangos  sicr 


Cyn 
CEIST 

593. 

8Heb. 
yn  di/fod. 


t  Est.  1.  6. 
Amos  2.  8. 
a  6.  4. 


9  Heb.  rhai 
o  (niilder 
dynion. 

2  Neu, 
meddivon. 


h  pen.  16, 

38. 


'  pen.  16. 

40. 


3  Heb.  yn 
symmudfa 
ac  yn  an- 
rhaith, 

i  Neu, 
neillduant, 
neu,  ya- 
gythrant. 


k  pen.  22. 
15. 


1  pen.  20. 
38,  42,  44. 
a  25.  5. 


590. 


40  A  hefyd  gan  anfon  o  honoch 
am  wŷr  ^  i  ddyfod  o  bell,  y  rhai  yr 
anfonwyd  cennad  attynt,  ac  wele 
daethant:  er  mwyn  pa  rai  yr  ym- 
olchaist,  y  Uiwiaist  dy  lygaid,  ac 
yr  ymherddaist  â  harddwch. 

41  Eisteddalst  hefyd  ar  ^wely  an- 
rhydeddus,  a  bord  drefnus  o'i  flaen, 
^a  gosodaist  arno  fy  arogl-darth 
a'm  holew  i. 

42  A  Uais  tyrfa  heddychol  oedd 
gyd  â  hi :  a  chyd  â'r  ^  cyfíredin  y 
dygwyd  y  ^  Sabeaid  o'r  anialwch,  y 
rhai  a  roddasant  freichledau  am 
eu  dwylaw  hwynt,  a  choronau  hyf- 
ryd  am  eu  pennau  hwynt. 

43  Yna  y  dywedais  wrth  yr  hen 
ei  phutteindra,  A  wnant  hwy  yn 
awr  butteindra  gyd  â  hi,  a  hithau 
gyd  â  hivythau  ? 

44  Etto  aethant  atti  fel  myned 
at  butteinwraig ;  felly  yr  aethant 
at  Aholah  ac  Aholibah,  y  gwrag- 
edd  ysgeler. 

45  1Í  A'r  gwŷr  cyfiawn  hwythau 
^a'u  barnant  hwy  â  bamedigaeth 
putteiniaid,  ac  â  barnedigaeth  rhai 
yn  tywallt  gwaed :  canys  putteinio 
y  maent,  a  gwaed  sydd  yn  eu 
dwylaw. 

46  Canys  fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd  Dduw,  'Dygaf  i  fynu 
dyrfa  arnynt  hwy,  a  rhoddaf  hwynt 
'^  i'w  mudo  ac  i'w  hanrheithio. 

47  A'r  dyrfa  a'u  Uabyddiant  hwy 
â  meini,  ac  a'u  ^torrant  hwy  a'u 
cleddyfau :  eu  meibion  a'u  merch- 
ed  a  laddant,  a'u  tai  a  losgant  â 
than. 

48  Fel  hyn  ''y  gwnaf  finnau  i 
ysgelerder  beidio  o'r  wlad,  fel  y 
dysgir  yr  hoU  wragedd  na  wnelont 
yn  ol  eich  ysgelerder  chwi. 

49  A  hwy  a  roddant  eich  ysgel- 
erder i'ch  erbyn,  a  chwi  a  ddyg- 
wch  bechodau  eich  eilunod;  ac  ^a 
gewch  wybod  mai  myfi  yw  yr  Ar- 
glwydd Dduw. 

PENNOD  XXIV. 

1  Trwy  ddammeg  o  grochan  herwedig,  6  y 
duTigosir  sicr  ddinystr  Jerusalem.  15  Trwy 
fod  Ezeciel  heb  alaru  am  farwolaeth  ei 
wiaig,  19  y  dangosir  bod  gofid  yr  luddewon 
y  tu  hwnt  i  bob  tristwch. 

DRACHEFN  yn  y  nawfed 
flwyddyn,  yn  y  degfed  mis, 
ar  y  degfed  dydd  o'r  mis,  y  daeth 
gair  yr  Arglwydd  attaf,  gan  ddy- 
wedyd, 

2  Ysgrifena  i  ti  enw  y  dydd 
hwn,  fab  dyn,  'ie,  corph  y  dydd 

790 


hwn:  ymosododd  brenhin  Babilon 
yn  erbyn  Jerusalem  *  o  fewn  corph 
y  dydd  h^vn. 

3  A  thraetha  ddiareb  wrth  y  tŷ 
gwrthryfelgar,  a  dywed  wrthynt, 
Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
Dduw;  ''Gosod  y  crochan,  gosod, 
a  thywallt  hefyd  ddwfr  ynddo. 

4  Casgl  ei  ddrylliau  iddo,  pob 
dryll  teg,  y  morddwyd,  a'r  ys- 
gwyddog;  llanw  ef  a'r  dewis  es- 
gym. 

5  Cymmer  ddewis  o'r  praidd,  a 
^chynneu  yr  esgyrn  dano,  a  berw 
ef  yn  ferwedig;  ie,  berwed  ei  es- 
gyrn o'i  fewn. 

6  IT  Am  hynny  yr  Arglwydd 
Dduw  a  ddywed  fel  hyn,  ''Gwae 
ddinas  y  gwaed,  y  crochan  yr  hwn 
y  mae  ei  yscùm  ynddo,  ac  nid 
aeth  ei  ^  yscùm  allan  o  hono :  tyn 
ef  allan  bob  yn  ddryll :  na  syrth- 
ied  coelbren  arno. 

7  0  herwydd  ei  gwaed  sydd  yn 
ei  chanol :  ar  goppa  craig  y  go- 
sododd  hi  ef;  "^nis  tywalltodd  ar 
y  ddaear,  i  fwrw  arno  Iwch  : 

8  I  beri  i  lid  godi  i  wneuthur 
dial;  rhoddais  ei  gwaed  hi  ar 
goppa  craig,  rhag  ei  guddio. 

9  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd  Dduw,  *Gwae  ddinas 
y  gwaed !  minnau  a  wnaf  ei  than- 
llwyth  yn  fawr. 

10  Amlhâ  y  coed,  cynneu  y  tan, 
difa  y  cig,  a  gwna  goginiaeth,  a 
Uosger  yr  esgyrn. 

11  A  dod  ef  ar  ei  farwor  yn 
wag,  fel  y  twymuo,  ac  y  Uosgo  ei 
bres,  ac  y  toddo  ei  aflendid  ynddo, 
ac  y  darfyddo  ei  yscùm. 

12  Ymflinodd  â  chelwyddau,  ac 
nid  aeth  ei  hyscùm  mawr  allan  o 
honi :  yn  tan  y  hwrir  ei  hyscùm  hi. 

13  Yn  dy  aflendid  y  mae  ysgeler- 
der: o  herwydd  glanhâu  o  honof 
di,  ac  nid  wyt  Ian,  o'th  aflendid 
ni'th  lanhêir  mwy,  hyd  ^oni  phar- 
wyf  i'm  Uid  orphwys  arnat. 

14  Myfi  yr  Arglwydd  a'*  llefer- 
ais:  daw,  a  gwnaf;  nid  âf  yn  ol, 
ac  8  nid  arbedaf,  ac  nid  edifarhâf 
Yn  ol  dy  flyrdd,  ac  yn  ol  dy 
weithredoedd,  y  barnant  di,  medd 
yr  Arglwydd  Dduw. 

15  IT  A  gair  yr  Arglwydd  a 
ddaeth  attaf,  gan  ddywedyd, 

16  Wele,  fab  dyn,  fi  yn  cymmeryd 
oddi  wrthyt  ddymuniant  dy  lygaid 
â  dyrnod :  etto  na  alara  ac  na 
wyla,  ac  na  ddeued  dy  ddagrau. 


Cyn 
CRIST 

590. 

»  Jer.  52.  4. 


bEdrych 
Jer.  1.  13. 
pen.  11.  3. 


2  Neu, 
pheutyrra. 


c  pen.  22.  3. 


3  orferw. 


d  Lef.  17. 
13. 


5  Nah.  3.  1. 
Hab.  2. 12. 


f  pen.  16. 
42. 


S  pen.  5.  11. 


ddinystr  Jerusalem. 


EZECIEL,  XXV. 


Dial  ar  yr  Ammoniaid. 


Cyn 
CEIST 

590. 

h  E<lrych 

Lef.  10.  6. 

a  21. 10. 

2  Sam.  15. 

30.  Jer.  16. 

5,7. 

Mio.  3.  7. 
4Heb. 

tvefus 

uchaf:  nc 

felly  ad.  22. 


B  Heb.  a 
tkosturi. 


1  Jer.  16.  6, 
7. 
ad.  17. 


k  Job  27. 15. 

Ps.  78.  (34. 
1  Lef.  26. 39. 

pen.  33. 10. 


™  pen.  12. 6. 


n  pen.  fi.  7. 
a  25.  5. 


6  Ileb. 
dyrchafiad. 


0  pen.  33. 
21,  22. 


P  pen.  3.  26, 

27. 


590. 


17  Taw  â  llefain,  na  wna  farwnad  ; 
^rhwjm  dy  gap  am  dy  ben,  a  dod 
dy  esgidiau  am  dy  draed,  ac  na 
chau  ar  dy  ^enau,  na  fwytta  chwaith 
fara  dynion. 

18  Felly  y  Ueferais  wrth  y  bobl  y 
bore ;  a  bu  farw  fy  ngwraig  yn  yr 
hwyr ;  a  gwneuthum  y  bore  dran- 
noeth  fel  y  gorchymynasid  i  mi. 

19  IT  A'r  bobl  a  ddywedasant 
wrthyf,  Oni  fynegi  i  ni  beth  yw 
hyn  i  ni,  gan  i  ti  wneuthur  felly  ? 

20  Yna  y  dywedais  wrthynt,  Gair 
yr  Arglwydd  a  ddaeth  attaf,  gan 
ddywedyd, 

21  Dywed  wrth  dy  Israel,  Fel 
hyn  y  dywed  yr  Arglwydd  Dduw; 
Wele  fi  yn  halogi  fy  nghyssegr, 
godidowgrwydd  eich  nerth,  dymun- 
iant  eich  llygaid,  ac  ^  anwyldra  eich 
enaid :  a'ch  meibion  a'ch  merched, 
y  rhai  a  adawsoch,  a  syrthiant  gan 
y  cleddyf. 

22  Ac  fel  y  gwneuthum  i,  y 
gwnewch  chwithau;  'ni  chauwch 
ar  eich  geneuau,  ac  ni  fwyttêwch 
fara  dynion. 

23  Byddwch  a'ch  capiau  am  eich 
pennau,  a'ch  esgidiau  am  eich 
traed :  ^  ni  alerwch,  ac  ni  wylwch  ; 
ond  ^am  eich  anwiredd  y  dihoen- 
wch,  ac  ocheneidiwch  bob  un  wrth 
ei  gilydd 

24  Felly  ""y  mae  Ezeciel  yn  ar- 
wydd  1  chwi :  yn  ol  yr  hyn  oil  a 
wnaeth  efe,  y  gwnewch  chwithau : 
a  phan  ddelo  hyn,  ''chwi  a  gewch 
wybod  mai  myfi  yw  yr  Arglwydd 
Dduw. 

25  Tithau  fab  dyn,  onid  yn  y 
dydd  y  cymmeraf  oddi  wrthynt 
eu  nerth,  Uawenydd  eu  gogoniant, 
dymuniant  eu  llygaid,  <^ac  anwyl- 
dra eu  henaid,  eu  meibion  a'u 
merched, 

26  "Y  dydd  hwnnw  y  daw  yr 
hwn  a  ddiango,  attat,  i  beri  i  ti  ei 
gly wed  â'th  glustiau  ? 

27  Yn  y  dydd  hwnnw  p  yr  agorir 
dy  safn  wrth  yr  hwn  a  ddiango ; 
Ueferi  hefyd,  ac  ni  byddi  fud 
mwy:  a  byddi  iddynt  yn  arwydd; 
fel  y  gAvypont  mai  myfi  yw  yr 
Arglwydd. 

PENNOD  XXV. 

1  D'ial  Duw  ar  yr  Ammoniaid,  am  eu  rhyfyg 
yn  erlyn  yr  luddewon ;  8  ac  ar  Moab  a 
Seir,  12  ac  ar  Edom,  15  ac  ar  y  Philist- 
iaid. 

A 


GAIR  yr  Arglwydd  a  ddaeth 
attaf,  gan  ddywedyd, 


2  Ha  fab  dyn,  gosod  dy  wyneb 
*yn  erbyn  meibion  Ammon,  a  phro- 
phwyda  yn  eu  herbyn  hwynt ; 

3  A  dywed  wrth  feibion  Ammon, 
Gwrandêwch  air  yr  Arglwydd 
Dduw;  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd Dduw,  ^'Am  ddywedyd  o 
honot.  Ha,  ha,  yn  erbyn  fy  nghys- 
segr, pan  halogwyd;  ac  yn  erbyn 
tir  Israel,  pan  anrheithiwyd ;  ac 
yn  erbyn  tŷ  Judah,  pan  aethant 
mewn  caethglud : 

4  Am  hynny  wele  fi  yn  dy  roddi 
di  yn  etifeddjaeth  i  feibion  y  dwy- 
rain,  fel  y  gosodant  eu  palasau 
ynot,  ac  y  gosodant  eu  pebyll  o'th 
fewn:  hwy  a  ysant  dy  fírwyth,  a 
hwy  a  yfant  dy  laeth. 

5  Rhoddaf  hefyd  Kabbah  yn  drig- 
fa  camelod,  a  meibion  Ammon  yn 
orweddfa  defaid :  •=  fel  y  gwypoch 
mai  myfi  yw  yr  Arglwydd. 

6  Canys  fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd Dduw  ;  0  herwydd  ^  taro 
o  honot  dy  ^ddwylaw,  a  churo  o 
honot  â'th  ^  draed,  a  Uawenychu  o 
honot  yn  dy  ^  galon  â'th  hoU  ddir- 
myg  yn  erbyn  tir  Israel ; 

7  Am  hynny  wele,  mi  a  estynaf 
fy  llaw  arnat,  ac  a'th  roddaf  yn 
°fwyd  i'r  cenhedloedd,  ac  a'th  dor- 
raf  ymaith  o  fysg  y  bobloedd,  ac 
a'th  ddifethaf  o'r  tiroedd :  dinystr- 
iaf  di;  fel  y  gwypech  mai  myfi 
yw  yr  Arglwydd. 

8  1Í  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd Dduw  ;  ^  Am  ddywedyd 
o  Moab  a  Seir,  Wele  dy  Judah  fel 
yr  hoU  genhedloedd : 

9  Am  hynny  wele  fi  yn  agori 
^ystlys  Moab  o'r  dinasoedd,  o'i 
ddinasoedd  ef  y  rhai  sydd  yn  ei 
gyrrau,  gogoniant  y  wlad,  Beth- 
jesimoth,  Baal-meon,  a  Ciriathaim, 

10  I  feibion  y  dwyrain  '  ynghyd  â 
meibion  Ammon,  a  rhoddaf  hwynt 
yn  etifeddiaeth ;  fel  ^na  chófier 
meibion  Ammon  ym  mysg  y  cen- 
hedloedd. 

11  Gwnaf  farn  hefyd  ar  Moab; 
fel  y  gwypont  mai  myfi  yw  yr 
Arglwydd. 

12  IT  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd Dduw;  ^Am  i  Edom 
wneuthur  yn  erbyn  tŷ  Judah  wi'th 
®  wneuthur  dial,  a  gwneuthur  cam- 
wedd  mawr,  ac  ymddial  arnynt ; 

13  Am  hynny,  medd  yr  Arglwydd 
Dduw,  yr  estynaf  finnau  fy  Uaw 
ar  Edom,  a  thorraf  o  honi  ddyn 
ac  anifail ;  a  gwnaf  hi  yn  anrhaith 


Cyn 
CRIST 

590. 

»  Jer.  49. 1. 
&c. 

pen.  21. 23. 
Amos  L 
13. 
Seph.  2.  9. 

b  pen.  26.  2. 


c  pen.  24. 2-1. 
a  35.  9. 


a  Job  27. 23. 
Galar.  2. 
15. 
Seph.  2. 15. 

3  Heb. 
droed. 

4  Heb. 

enaid. 


5Neu, 
yspail. 


e  Eg.  15, 
a  16. 
Jer.  48.  1, 

iSic. 
Amos  2. 1. 


6  Heb. 

ysgwi,dd. 


7Neu, 
yn  erbyn 
meibion 
Ammon. 

fpen.21.32. 


S  Ps.  1^.  7. 

Jer.  49.  7, 

8. 

pen.  35.  2. 

Amos  1.11. 

Obad.  10. 
8  Heb. 

dd'ial  dial. 


791 


Duw  yn  hygwth 


EZECIEL,  XXVI. 


dinystrio  Tyvus, 


Cyn 

CRIST 
590. 

8  Neu,  hyd 
Vedan  y 
syrthiant, 
&c. 

b  Edrych 
Eb.  11. 14. 
Jer.  49.  2. 


1  Jer.  25. 20. 
a47.  L 
Amos  1.  6. 

k  2  Chron. 
28.18. 

2  Neu,  â 
chas  Ira- 
gywyddol. 

1  Seph.  2.  4, 
&c. 


ÍHeb. 
Mialedd- 
au. 


588, 


»  Ea.  23. 

Jer.  25.  Î2. 

a  47. 4. 

Amos  1.  9. 

Zech.  9. 2. 
t  pen.  25.  3. 


e  Ezra  7. 12. 
Dau.  2.  37. 


0  Teman ;  ^  a'r  rhai  o  Dedan  a 
syrthiant  gan  y  cleddyf. 

14  A  ^  rhoddaf  fy  nialedd  ar  yr 
Edomiaid  trwy  law  fy  mhobl  ís- 
rael:  a  hwy  a  wnant  âg:  Edom  yn 

01  fy  nigUonedd,  ac  yn  ol  fy  Hid ; 
fel  y  gwypont  fy  nialedd,  medd 
yr  Arglwydd  Dduw. 

15  11  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd Dduw  ;  'Am  wneuthur 
^  o'r  Philistiaid  trwy  ddial,  a  dialu 
(Hal  trwy  ddirmyg  calon,  i'w  din- 
ystrio  ^  am  yr  hen  gas ; 

16  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed 
yr  Arglwydd  Dduw  ;  Wele  ^  fi  yn 
estyn  fy  ilaw  ar  y  Philistiaid,  a 
thorraf  ymaith  y  Cerethiaid,  a 
difethaf  weddill  porthladd  y  môr. 

17  A  gwnaf  arnynt  ^ddîaledd 
mawr  trwy  gerydd  llidiog  ;  a  chant 
wybod  mai  myfl  yw  yr  Arglwydd, 
pan  roddwyf  fy  nialedd  arnynt. 

PENNOD  XXVI. 

1  Bygwth  Tyrus,  am  ei  rhyfyg  yn  erhyn  Jeru- 
salem. 7  Galla  Nebuchodonosor  yn  ei  herhyn 
hi.  15  Cwynfan  a  syndod  y  môr  o  herwydd 
ei  chwymp  hi. 

AC  yn  yr  unfed  fl>vyddyn  ar 
.  ddeg,  ar  y  dydd  cyntaf  o'r 
mis,  y  daeth  gair  yr  Arglwydd 
attaf,  gan  ddjwedyd, 

2  Ha  fab  dyn,  *o  herwydd  dy- 
wedyd  o  Tyrus  am  Jerusalem, 
^Aha,  torrwyd  hi,  pyrth  y  bobl- 
oedd :  trodd  attaf  fi :  fo'm  Uenwir ; 
anrheithiedig  yw  hi : 

3  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed 
yr  Arglwydd  Dduw  ;  Wele  fi  i'th 
erbyn,  0  Tyrus,  a  chodaf  genhedl- 
oedd  lawer  i'th  erbyn,  fel  y  cyfyd 
y  môr  ei  donnau. 

4  A  hwy  a  ddinystriant  geurydd 
Tyrus,  al  thyrau  a  ddinystriant: 
minnau  a  grafaf  ei  llwch  o  honi, 
ac  a'i  g^vnaf  yn  goppa  craig. 

5  Yn  daenfa  rhwydau  y  bydd 
y'nghauol  y  môr:  canys  myfi  a 
lefarodd  hyn,  medd  yr  Arglwydd 
Dduw  :  a  hi  a  fydd  yn  yspail  i'r 
cenhedloedd. 

6  Ei  merched  hefyd  y  rhai  sydd 
yn  y  maes  a  ledíÉr  â'r  cleddyf; 
fel  y  gwypont  mai  myfi  yw  yr 
Arglwydd. 

7  1Í  Canys  fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd  Dduw  ;  Wele  fi  yn 
dwyn  ar  Tyrus,  o'r  gogledd,  Nebu- 
chodonosor brenhin  Babilon, "  bren- 
hin  brenhinoedd,  â  meirch,  ac  â 
cherbydau,  ac  â  marchogion,  a 
thorfoedd,  a  phobl  lawer. 

792 


8  Dy  ferched  a  ladd  efe  ja  y 
maes  a'r  cleddyf ;  ac  a  -  esyd  wrth- 
glawdd  i'th  erbyn,  ac  a  fwrw  glawdd 
i'th  erbyn,  ac  a  gyfyd  darian  i'th 
erbyn. 

9  Ac  efe  a  esyd  beiriannau  rhyfel 
yn  erbyn  dy  geurydd,  a'th  dyrau 
a  fwrw  efe  i  lawr  a'i  fwyeilL 

10  Gan  amlder  ei  feirch  ef,  eu 
llwch  a'th  doa :  dy  geurydd  a  gyn- 
hyrfant  gan  swn  y  marchogion,  a'r 
olwynion,  a'r  cerbydau,  pan  ddelo 
trwy  dy  byrth  di,  fel  dyfod  i  ddinas 
adwyog. 

11  A  charnau  ei  feirch  y  sathr 
efe  dy  heolydd  oil :  dy  bobl  a  ladd 
efe  a'r  cleddyf,  a'th  sefyll-fannau 
cedyrn  a  ddisgyn  i'r  Uawr. 

12  A  hwy  a  anrheithiant  dy  gy- 
foeth,  ac  a  yspeiliant  dy  farchnad- 
aeth ;  ac  a  ddinystriant  dy  geu- 
rydd, a'th  dai  dymunol  a  dynnant 
i  lawr:  a'th  gerrig,  a'th  goed,  a'th 
bridd,  a  osodant  y'nghanol  y  dyfr- 
oedd. 

13  ^  A  gwnaf  i  swn  *  dy  ganiadau 
beidio ;  ac  ni  chlywir  mwy  lais  dy 
delynau. 

14  A  gwnaf  di  yn  goppa  craig : 
taenia  rh^vydau  fyddi ;  ni'th  adeil- 
edir  mwy :  canys  myfi  yr  Arglwydd 
a'^  Ueferais,  medd  yr  Arglwydd 
Dduw. 

15  IF  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd Dduw  wrth  Tyrus;  Oni 
chryn  yr  ynysoedd  gan  swn  dy 
gAvymp,  pan  waeddo  yr  archoll- 
edig,  pan  ladder  Uaddfa  jn  dy 
ganol  ? 

16  Yna  ^hoU  dywysogion  y  mor 
a  ddisgynant  o'u  gorsedd-feingciau, 
ac  a  iwriant  ymaith  eu  mantell- 
oedd^  ac  a  ddiiosgant  eu  gwisgoedd 
symmudliw :  ^  dychryn  a  wisgant, 
ar  y  ddaear  yr  eisteddant,  ac  a 
ddychrynant  ar  bob  moment,  ac  a 
synnant  wrthyt. 

17  Codant  hefyd  «alarnad  am 
danat,  a  dy wedant  wrthyt,  Pa  fodd 
y'th  ddifethwyd,  yr  hon  a  breswylir 
*  gan  forwyr,  y  ddinas  ganmoladwy, 
yr  hon  oedd  gref  ar  y  mor,  hi  a'i 
thrigolion,  y  rhai  a  roddasant  eu 
hars\\7^d  ar  ei  hoU  ymdeithwyr  hi ! 

18  Yr  awr  hon  yr  ynysoedd  a 
ddychrynant  yn  nydd  dy  gwymp  • 
îe,  yr  jnysoedd  y  rhai  sydd  yn  y 
mor  a  drallodir  wrth  dy  fynediad 
di  ymaith. 

19  Canys  fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd  Dduw;  Pan  roddwyf 


Cyfoeth  Tyrm; 


BZECIEL,  XXVII. 


a'i  hanfad  gwymp. 


Cyn 
CKIST 

588, 


•>  pen.  27. 

36. 

a  28. 19. 
»  Heb. 

ddychry  n- 

iadau. 


2  Heb. 
y'nghalon. 


3  Heb. 

nierch  yr 
Assuriaid. 

*  Neu, 
gwnaeth- 
ant  dy 
/yrddiad- 
au  o  ifori 
wedi  ei 
tatJiru  yn 
dda. 

5  Neu, 
porpnor  ac 
yagarlad. 


«Heb. 

cadarnhdu 
dy  rwyg- 
iadau. 


di  yn  ddinas  anrheithiedig,  fel  y 
dinasoedd  nis  cyfanneddir ;  gan 
ddwyn  amat  y  dyfnder,  fel  y'th 
guddio  dyfroedd  lawer; 

20  A'th  ddisgyn  o  honof  gyd  â'r 
rhai  a  ddisgynant  i'r  pwll,  at  y 
bobl  gynt,  a'th  osod  yn  iselderau 
y  ddaear,  yn  yr  hen  anrhaith,  gyd 
â'r  rhai  a  ddisgynant  i'r  pwll,  fel 
na'th  breswylier ;  a  rhoddi  o  honof 
ogoniant  yn  nhir  y  rhai  byw ; 

21  •'Gwnaf  di  yn  ^ddychryn,  ac 
ni  hyddi :  er  dy  geisio,  ni'th  geir 
mwy,  medd  yr  Arglwydd  Dduw. 

PENNOD  XXVII. 

I  Cyfoeth  Tyrus  :  26  a'i  hanfad  gwymp. 

GAIR  yr  ARaLWYDD  a  ddaeth 
attaf  drachefh,  gan  ddywedydj 

2  Tithau  fab  dyn,  cyfod  alarnad 
am  Tyrus ; 

3  A  dywed  wrth  Tyrus,  0  dydi  yr 
hon  wyt  yn  trigo  wrth  borthladd- 
oedd  y  môr,  marchnadyddes  y 
bobloedd  i  ynysoedd  lawer,  fel  hyn 
y  dywed  yr  Arglwydd  Dduw  ; 
Tyrus,  ti  a  ddywedaist,  *Myfi  wyf 
berffaith  o  degwch. 

4  Dy  derfynau  sydd  ^  y'nghanol  y 
môr ;  dy  adeiladwyr  a  beríFeithias- 
ant  dy  degwch. 

5  Adeiladasant  dy  hoU  ystyllod  o 
ffynnidwydd  o  Senir :  cymmerasant 
gedrwydd  o  Libanus  i  wneuthur 
hwylbren  i  ti. 

6  Gweithiasant  dy  rwyfau  o  dderw 
o  Basan ;  ^mintai  yr  Assuriaid  ^a 
wnaethant  dy  feingciau  o  ifori  o 
ynysoedd  Chittim. 

7  Llian  main  o'r  Aipht  o  symmud- 
liw  oedd  yr  hyn  a  ledit  i  fod  yn 
hwyl  i  ti ;  ^  glas  a  phorphor  o  yn- 
ysoedd Elisah,  oedd  dy  do. 

8  Trigolion  Sidon  ac  Arfad  oedd 
dy  rwyfwyr :  dy  ddoethion  di,  Ty- 
rus, o'th  fewn,  oedd  dy  long-lyw- 
iawdwyr. 

9  Henuriaid  Gebal  a'i  doethion 
oedd  ynot  yn  ^  cau  dy  agennau : 
holl  longau  y  mor  a'u  llongwyr 
oedd  ynot  ti  i  farchnatta  dy  farch- 
nad. 

10  Y  Persiaid,  a'r  Ludiaid,  a'r 
Phutiaid,  oedd  ryfelwyr  i  ti  yn 
dy  luoedd :  tarian  a  helm  a  grog- 
asant  ynot;  hwy  a  roddasant  i  ti 
harddwch. 

II  Meibion  Arfad  oedd  gyd  a'th 
luoedd  ar  dy  gaerau  oddi  amgylch, 
a'r  Gammadiaid  yn  dy  dyrau :  ci'ogr 
asant  èu  tariannau  ar  dy   gaerau 


oddi  amgylch ;  hwy  a  berffeithias- 
ant  dy  degwch. 

12  Tarsis  oedd  dy  farchnadyddes 
o  herwydd  amldra  pob  golud;  âg 
arian,  haiarn,  alcam,  a  phlwm,  y 
marchnattasant  yn  dy  fFeiriau. 

13  Jafan,  Tubal,  a  Mesech,  hwythau 
oedd  dy  farchnadyddion :  march- 
nattasant yn  dy  ''  farchnad  am 
ddynion  a  llestri  pres. 

14  Y  rhai  o  dy  Togarmah  a  farch- 
nattasant  yn  dy  ffeiriau  â  meirch, 
a  marchogion,  a  mulod. 

15  Meibion  Dedan  oedd  dy  farch- 
nadwyr;  ynysoedd  lawer  oedd 
farchnadoedd  dy  law:  dygasant 
gyrn  ifori  ac  ebenus  yn  anrheg 
i  ti. 

16  ^  Aram  oedd  dy  farchnadydd  o 
herwydd  amled  pethau  o'th  waith 
di :  am  garbuncl,  porphor,  a  gwaith 
edau  a  nodwydd,  a  llian  meinllin, 
a  chwrel,  a  gemmau,  y  marchnat- 
tasant yn  dy  ffeiriau. 

17  Judah  a  thir  Israel,  hwythau 
oedd  dy  farchnadyddion :  march- 
nattasant yn  dy  farchnad  ^  am 
wenith  Minnith,  a  Phannag,  a  mêl, 
ac  olew,  a  ^  thriagl. 

18  Damascus  oedd  dy  farchnadr 
ydd  yn  amlder  dy  waith  o  herwydd 
lliaws  pob  golud;  am  win  Helbon, 
a  gwlan  gwýn. 

19  Dan  hefyd  a  ^  Jafan  yn  cyn- 
niwair  a  farchnattasant  yn  dy  farch- 
nadoedd :  haiarn  wedi  ei  weithio, 
cassia,  a'r  calamus,  oedd  yn  dy 
farchnad. 

20  Dedan  oedd  dy  farchnadydd 
mewn  brethynau  ^  gwerthfawr  i  ger- 
bydau. 

21  Arabia,  a  holl  dywysogion 
•'Cedar,  oedd  hwythau  farchnad- 
yddion ^i  ti  am  ŵyn,  hyrddod,  a 
bychod  :  yn  y  rhai  hyn  yr  oedd  dy 
farchnadyddion. 

22  Marchnadyddion  Seba  a  Ra- 
mah,  hwythau  oedd  dy  farchnad- 
yddion :  marchnattasant  yn  dy  ffeir- 
iau am  bob  prif  bêr-aroglau,  ac 
am  bob  maen  gwerthfawr,  ac  aur. 

23  Haran,  a  Channeh,  ac  Eden, 
marchnadyddion  Seba,  Assur,  a 
Chilmad,  oedd  yn  marchnatta  â  thi. 

24  Dyma  dy  farchnadyddion  ^  am 
hethau  perffaith,  am  frethynau 
^gleision,  a  gwaith  edau  a  nod- 
wydd, ac  am  gistiau  gwisgoedd 
gwerthfawr,  wedi  eu  rhwymo  â 
rhaffau,  a'u  gwneuthur  o  gedrwydd, 
ym  mysg  dy  farchiiadaeth. 


Cyn 
CRIST 

588. 


■?  Keu,  far- 
siandiaeth. 


8  Syria. 


b  1  Bren.  5. 

9^11. 

Ezra  3. 7. 

Act.  12.  20. 
9Neu,6a?nt, 

neu,  yslor. 


2  Neu. 
Meuíül. 


3  Neil, 
rhyddid. 


4  Heb. 
dy  law. 


5  Neu, 

am  betkau 
godidog, 
neu,  am 
bob  mnih 
ar  hethau. 

6  Heb. 
plygiadau. 


Cwymp  Tyrus. 


EZECIEL,  XXVIII. 


Barn  ar  ei  brenhin. 


Cyn 
CRIST 

588. 

7  Neil, 
bennaf  ijn 
dif  farch- 
iiad. 


a  Ps.  48.  7. 

8Heb. 
ÿ'nghalon. 
e  Dat.  18.  9, 


9  Neu,  ij!/d 
d'th  holt, 


i  Ileb. 

y'nghalon. 


S  Neu,  iien- 
Irefydd. 


1  Job  2. 12. 

e  Eph.  4.  1, 
3. 
Jer.  6. 20. 


t  pen.  26. 
19. 


4  Heb. 

dychryn- 
iudau. 
1  pen.  20. 21, 


58S. 


25  Llongau  Tarsis  oedd  ^  yn  canu 
am  danat  yn  dy  farchnad ;  a  thi  a 
lanwyd,  ac  a  ogonedd^vyd  yn  od- 
iaeth  y'nghanol  y  moroedd. 

2G  1Í  Y  rhai  a'th  rwyfasant  a'th 
ddygasant  i  ddyfroedd  lawer: 
■^gwynt  y  dwyrain  a'th  ddrylliodd 
^  y'nghanol  y  moroedd. 

27  Dy  ^  olud,  a'th  flPeiriau,  dy  farch- 
nadaeth,  dy  forwyr,  a'th  feistriaid 
llongau,  cyweirwyr  dy  agennau,  a 
marchnadwyr  dy  farchnad,  a'th  ry- 
felwyr  oil  y  rhai  sydd  ynot,  ^a'th 
hoU  gynnulleidfa  yr  hon  sydd  jn 
dy  ganol,  a  syrthiant  ^  y'nghanol 
y  môr,  ar  ddydd  dy  gwymp  di. 

28  Wrth  lef  gwaedd  dy  feistriaid 
Uongau,  y  ^  tonnau  a  gyffroant. 

29  Yna  pob  rhwyfwr,  y  morwyr, 
lioU  lywyddion  y  moroedd,  a  ddis- 
gynant  o'u  llongau,  ar  y  tir  y  saf- 
ant ; 

30  A  gwnant  glywed  eu  Uef  am 
danat,  a  gwaeddant  yn  chwerw,  a 
^chodant  Iwch  ar  eu  pennau,  ac 
s  ymdrybaeddant  yn  y  Uudw. 

31  A  hwy  a'u  gwnant  eu  hunain 
yn  foelion  am  danat,  ac  a  ym- 
wregysant  â  sachlîan,  ac  a  wylant 
am  danat  â  chwerw  alar,  mewn 
chwerwedd  calon. 

32  A  chodant  am  danat  alarnad 
yn  eu  cwynfan,  a  galarant  am 
danat,  gan  ddywedyd,  Pwy  oedd 
fel  Tyrus,  fel  yr  hon  a  ddinystriwyd 
y'nghanol  y  môr  1 

33  Pan  ddelai  dy  farchnadaeth 
o'r  moroedd,  diwellit  bobloedd 
lawer;  âg  amlder  dy  olud  a'th 
farchnadaeth  y  cyfoethogaist  fren- 
hinoedd  y  ddaear. 

34  Y  pryd  ^y'th  dorrer  gan  y 
môr  yn  nyfiiderau  y  dyfroedd,  dy 
farchnad  a'th  holl  gynnulleidfa  a 
syrthiant  yn  dy  ganoL 

35  Holl  bresAvylwyr  yr  ynysoedd 
a  synnant  am  danat,  a'u  brenhin- 
oedd  a  ddychrynant  ddychryn; 
hwy  a  drallodir  yn  eu  hwynebau. 

3G  Y  marchnadyddion  ym  mysg 
y  bobloedd  a  chwibanant  arnat: 
^'dychryn  fyddi,  ac  ni  byddi  byth 
mAvyach. 

PENNOD  XXVIII. 

1  Barnedigaeth  Duw  ar  dtjwysog  Tyrus,  am  ei 
falchder  yn  erbyn  Duw.  11  Cwynfan  am 
fod  ei  fawr  ogoniant  ef  wedi  ei  lygru  gan 

hechod.   20  Barnedigaeth  Sidon.    24  Adferu 

Israel, 

AETH    gair    yr   Arglwydd 
attaf  drachefn,  gan  ddywedyd, 


D 


2  Ha  fab  dyn,  dywed  wi-th  dywys- 
og  Tyrus,  Fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd  Dduw  ;  Am  falchio  dy 
galon,  a  dywedyd  o  honot,  Duw 
ydwyf  fi,  eistedd  yr  ydwyf  yn 
eisteddfa  Duw  ^  y'nghanol  y  mor- 
oedd; *a  thi  yn  ddyn,  ac  nid  yn 
Dduw,  er  gosod  o  honot  dy  galon 
fel  calon  Duw : 

3  Wele  ^di  yn  ddoethach  na 
Daniel;  ni  chuddir  dim  dirgelwch 
oddi  wrthyt : 

4  Trwy  dy  ddoethineb  a'th  ddeall- 
garwch  y  cefaist  gyfoeth  i  ti,  le,  y 
cefaist  aur  ac  arian  i'th  di'ysorau: 

5  '^Trwy  ^dy  fawr  ddoethineb  ac 
wrth  dy  farchnadaeth  yr  amllieaist 
dy  gyfoeth,  a'th  galon  a  falchiodd 
o  herwydd  dy  gyfoeth  : 

6  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd  Dduw  ;  Am  osod  o 
honot  dy  galon  fel  calon  Duw, 

7  0  herwydd  hynny  wele  fi  yn 
dAvyn  i'th  erbyn  ddieithriaid,  ^y 
trawsaf  o'r  cenhedloedd;  a  thyn- 
nant  eu  cleddyfau  ar  degwch  dy 
ddoethineb,  a  halogant  dy  loywder. 

8  Disgynant  di  i'r  ffos,  a  byddi 
farw  o  farwolaeth  yr  archolledig 
y'nghanol  y  môr. 

9  Gan  ddywedyd  a  ddywedi  di  o 
flaen  dy  leiddiad,  Duw  ydwyf  fi  ? 
a  thi  a  fyddi  yn  ddyn,  ac  nid  yn 
Dduw,  yn  llaw  dy  ^  leiddiad 

10  Byddi  farw  o  farwolaeth  y  di- 
enwaededig,  trwy  law  dieithriaid: 
canys  myfi  a'i  dywedais,  medd  yr 
Arglwydd  Dduw. 

11 1Í  Gair  yr  Arglwydd  a  ddaeth 
attaf  drachefn,  gan  ddywedyd, 

12  Cyfod,  fab  dyn,  alarnad  am 
frenhin  Tyrus,  a  dywed  -vvrtlio,  Fel 
hyn  y  dywed  yr  Arglwydd  Dduw  ; 
Ti  seliwr  nifer,  llaAvn  o  ddoethineb, 
a  chyfla^vn  o  degwch, 

13  Ti  a  fuost  yn  *Eden,  gardd 
Duw:  pob  maen  gwerthfawr  a'th 
orchuddiai,  ^sardius,  topaz,  ac  ad- 
amant, beryl,  onix,  a  jaspis,  saphir, 
rubi,  a  smaragdus,  ac  aur :  gwaith 
^dy  dympanau  a'th  bibeUau  a  bar- 
otto  wyd  ynot  ar  y  dydd  y'th 
grewyd. 

14  Cerub  enneiniog  ydivyt  yn 
gorchuddio  ;  ac  felly  y'th  roddas- 
"wn ;  oeddit  ar  sanctaidd  fynydd 
Duw :  ymrodiaist  y'nghanol  y  cer- 
rig  tanllyd. 

15  Perffaith  oeddit  ti  yn  dy  fiyrdd 
er  y  dydd  y'th  grewyd,  hyd  oni 
chaed  ynot  anwiredd. 


2  Heb. 
ifnghalon. 
«  Es.  31.  3. 


bZech.9.  2. 


c  Ps.  62. 10. 

S  Heb. 
aììiìder  dy 
ddoethineb. 


731 


Barnedigaeth  Sidon. 


EZECIEL,  XXIX. 


Barnedigaeth  Pharaoh. 


Cyn 
CRIST 

588. 


?  pen.  26. 21. 

a  27.  36. 
6  Heb. 

dychryn- 

iadau. 


h  Es.  23.  4, 
12. 

Jer.  25.  22. 
a  27.  3. 


1  Num.  33. 
55. 
Job.  23. 13. 


VNen, 

meivn 

hijder. 
k  Jer.  31.  5. 


8  Nell,  an- 
rheiihiant. 


16  Yn  amlder  dy  farchnadaeth  y 
Uanwasant  dy  ganol  â  thrais,  a  thi 
a  bechaist:  am  hynny  y'th  halogaf 
allan  o  fynydd  Duw,  ac  y'th  ddif- 
ethaf  di,  gerub  yn  gorchuddio,  o 
ganol  y  cerrig  tanllyd. 

17  Balchiodd  dy  galon  yn  dy 
degwch,  llygraist  dy  ddoethineb  o 
herwydd  dy  loywder :  bwriaf  di  i'r 
11a wr;  o  flaen  brenhinoedd  y'th 
osodaf,  fel  yr  edrychont  arnat. 

18  Trwy  amlder  dy  anwiredd,  âg 
anwlredd  dy  farchnadaeth,  yr  hal- 
ogaist  dy  gyssegroedd :  am  hynny 
y  dygaf  dan  allan  o'th  ganol, 
hwnnw  a'th  ysa ;  a  g^vnaf  di  yn 
Uudw  ar  y  ddaear  y'ngolwg  pawb 
a'th  welant 

19  Y  rhai  a'th  adwaenant  oil  ym 
mysg  y  bobloedd,  a  synnant  o'th 
achos:  se^yQiipyn  fyddi,  ac  ni 
hyddi  byth. 

20  1Í  Yna  gair  yr  Arglwydd  a 
ddaeth  attaf,  gan  ddywedyd, 

21  Gosod,  fab  dyn,  dy  wyneb  ^  yn 
erbyn  Sidon,  a  phrophwyda  yn  ei 
herbyn  hi, 

22  A  dywed,  Fel  hyn  y  dywed 
jT  Arglwydd  Dduw;  Wele  fi  i'th 
erbyn,  Sidon;  fel  y'm  gogonedder 
yn  dy  ganol,  ac  y  gwypont  mai 
myfi  yw  yr  Arglwydd,  pan  wnel- 
wyf  ynddi  farnedigaethau,  ac  y'm 
sancteiddier  ynddi. 

23  Canys  anfonaf  iddi  haint,  a 
gwaed  i'w  heolydd;  a  bernir  yr 
archoUedig  o'i  mewn  â'r  cleddyf, 
yr  hwn  fydd  arni  oddi  amgylch ; 
a  chant  wybod  mai  myfi  yw  yr 
Arglwydd. 

24  1Í  Ac  ni  bydd  mwy  i  dy  Israel, 
o'r  hoU  rai  o'u  hamgylch  a'r  a'u 
dirmygasant,  *ysbyddaden  bigog, 
na  draenen  ofidus ;  a  chant  wybod 
mai  myfi  yw  yr  Arglwydd  Dduw. 

25  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd Dduw;  Pan  gasglwyf  dy 
Israel  o  fysg  y  bobloedd  y  rhai  y 
gwasgarwyd  hwy  yn  eu  plith,  ac 
yr  ymsancteiddiwyf  ynddynt  yng 
ngolwg  y  cenhedloedd ;  yna  y  trig- 
ant  yn  eu  gwlad  a  roddais  i'm 
gwas  Jacob. 

26  lë,  trigant  ynddi  "^yn  ddiogel, 
ac  adeiladant  dai,  a  ''phlannant 
winllannoedd;  a  phres^vyliant  mewn 
diogelwch,  pan  wnelwyf  farnedig- 
aethau a'r  rhai  oil  a'u  ^dirmygant 
hwy  o'u  hamgylch ;  fel  y  gwypont 
mai  myfi  yw  yr  Arglwydd  eu 
Duw. 


PENNOD  XXIX. 

1  Barnedigaeth  Pharaoh,  am  ei  fradwriaeth  i 
Israel.  8  Dinystr  yr  Aipht:  13  a'i  hadferu 
ym  mhen  deugain  mlynedd.  17  Nebuchod- 
onosor  yn  cael  yr  Aipht  yn  gyflog  ac  yn  wobr 
am  gospi  Tyrus.    21  Yr  adferir  Israel. 

YN  y  degfed  mis  o'r  ddegfed 
flwyddyn,  ar  y  deuddegfed 
dydd  o'r  mis,  y  daeth  gair  yr  Ar- 
glwydd attaf,  gan  ddywedyd, 

2  Gosod,  fab  dyn,  dy  wyneb  "yn 
erbyn  Pharaoh  brenhin  yr  Aipht, 
a  phrophwyda  yn  ei  erbyn  ef,  ac 
^  yn  erbyn  yr  Aipht  oil. 

3  Llefara,  a  dywed,  Fel  hyn  y 
dywed  yr  Arglwydd  Dduw;  Wele 
fi  i'th  erbyn,  Pharaoh  brenhin  yr 
Aipht,  "  y  ddi-aig  fawr  yr  hwn  sydd 
yn  gorwedd  y'nghanol  ei  afonydd, 
yr  hwn  a  ddywedodd,  Eiddof  fi  yw 
fy  afon,  a  mi  a'^  gwneuthum  hi  i 
mi  fy  hun. 

4  Eithr  ^gosodaf  fachau  yn  dy 
fochgernau,  a  gwnaf  i  bysgod  dy 
afonydd  lynu  yn  dy  emmau,  a 
chodaf  di  o  ganol  dy  afonydd ;  le, 
hoU  bysgod  dy  afonydd  a  lynant 
wrth  dy  emmau. 

5  A  mi  a'th  adawaf  yn  yr  anial- 
wch,  ti,  a  hoU  bysgod  dy  afonydd : 
syrthi  ar  wyneb  y  maes,  ni'th 
gesglir,  ac  ni'th  gynhullir;  i  fwyst- 
filod  y  maes  ac  i  ehediaid  y  nef- 
oedd  y'th  roddais  yn  ymborth. 

6  A  hoU  drigolion  yr  Aipht  a 
gânt  wybod  mai  myfi  yw  yr  Ar- 
glwydd, am  iddynt  fod  *yn  fíbn 
gorsen  i  dy  Israel. 

7  Pan  ymaflasant  ynot  erbyn  dy 
law,  ti  a  dorraist,  ac  a  rwygaist  eu 
holl  ysgwydd:  a  phan  bwysasant 
arnat,  ti  a  dorraist,  ac  a  wnaethost 
i'w  holl  arennau  sefylL 

8  IT  Am  hynny  fel  hyn  y  djwed 
yr  Arglwydd  Dduw;  Wele  fi  yn 
dwyn  arnat  gleddyf,  a  thorraf 
ymaith  o  honot  ddyn  ac  anifaü. 

9  A  bydd  tir  yr  Aipht  yn  ddin- 
ystr  ac  yn  anrhaith ;  a  chant  wyb- 
od mai  myfi  yw  yr  Arglwydd  : 
am  iddo  ddywedyd,  Eiddof  fi  yw 
yr  afon,  a  myfi  a'i  gwneuthum. 

10  Am  hynny  wele  fi  yn  dy  erbyn 
di,  ac  yn  erbyn  dy  afonydd,  a 
gwnaf  dir  yr  Aipht  yn  ^ddiffaeth- 
wch  anrheithiedig,  ac  yn  anghyf- 
annedd,  ^o  dŵr  ^Syeneh  hyd  yn 
nherfyn  Ethiopia. 

11  ^'Ri  chynniwair  troed  dyn 
trwyddi,  ac  ni  chynniwair  troed 
anifail  trwyddi,  ac  nis  cyfanneddir 
hi  ddeugain  mlynedd. 


Cyn 
CRIST 

539. 


a  Jer.  44. 30. 


b  Es.  19. 1. 
Jer.  25. 19. 
a  46.  2. 


c  Ps.  74. 13, 
14. 

Es.  27.  1. 
a  51.  9. 
pen.  32.  2. 


d  Es.  37.  29. 
pen.  38. 4. 


e  2  Bren. 
IS.  21. 
Es.  36.  6. 


2  Heb. 

ddiffeilh- 

faoedd 

diffaethfa. 
1  pen.  30. 6. 
S  Heb. 

äefeneh. 
e  pen.  32. 

13. 


Yr  adferir  Israel. 


EZECIEL,  XXX. 


Dinystr  yr  Aipht 


1 


Cyn 
CRIST 

589. 

h  pen.  30.  ^. 


i  Es.  19.  23. 
Jer.  46. 26, 


*  Neu,  gen- 
edigaeth. 

k  pen.  17.  6, 
ft 


572. 


5  NeUj  Tn 
lie  ei  gi/f- 
log  am  yr 
hyn  a,  &C. 


1  Pa.  132. 17. 


12  ^'  A  mi  a  wnaf  wlad  yr  Aipht 
yii  anghyfannedd  y'nghanol  gwled- 
ydd  aiighyfanneddol,  a'i  dinasoedd 
iyddant  yn  anghyfannedd  ddeu- 
gain  mlynedd  y'nghanol  dinasoedd 
anrheithiedig ;  a  mi  a  wasgaraf  yr 
Aiphtiaid  ym  mysg  y  cenhedloedd, 
ac  a'u  taenaf  hwynt  ar  hyd  y 
gwledydd. 

13  11  Etto  fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd  Dduw  ;  '  Ym  mhen  deu- 
gain  mlynedd  y  casglaf  yr  Aipht- 
iaid o  fysg  y  bobloedd  lie  y  gwas- 
garAvyd  hwynt. 

14  A  dychwelaf  gaethiwed  yr 
Aipht,  i'e,  dychwelaf  hwynt  i  dir 
Pathros,  i  dir  eu  *  preswylfa;  ac  yno 
y  byddant  ''yn  frenhiniaeth  isel. 

15  Isaf  fydd  o'r  brenhiniaethau, 
ac  nid  ymddyrchaif  mwy  oddi  ar  y 
cenhedloedd;  canys  lleihâf  hwynt, 
rhag  arglwyddiaethu  ar  y  cenhedl- 
oedd. 

16  Ac  ni  bydd  hi  mwy  i  dŷ 
Israel  yn  hyder,  yn  dwyn  ar  gôf 
eu  hanwiredd,  pan  edrychont  hwy 
ar  eu  hoi  hwythau:  eithr  cant 
Avybod  mai  myfi  yio  yr  Arglwydd 
Dduw. 

17  IT  Ac  yn  y  mis  cyntaf  o'r 
seithfed  flwyddyn  ar  hugain,  ar  y 
clydcl  cyntaf  o'r  mis,  y  daeth  gair 
yr  Arglwydd  attaf,  gan  ddy- 
wedyd, 

18  Ha  fab  dyn,  Nebuchodonosor 
brenhin  Babilon  a  wnaeth  i'w  lu 
wasanaethu  gwasanaeth  mawr  yn 
erbyn  Tyrus:  pob  pen  a  foelwyd, 
a  phob  ysgwydd  a  ddinoethwyd ; 
ond  nid  oedd  am  Tyrus  gyflog 
iddo,  ac  i'Ay  lu,  am  y  gwasan- 
aeth a  wasanaethodd  efe  yn  ei 
lierbyn  hi : 

19  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed 
yr  Arglwydd  Dduw;  Wele  fi  yn 
rhoddi  tir  yr  Aipht  i  Nebuchod- 
onosor brenhin  Babüon,  ac  efe  a 
gymmer  ei  lliaws  hi,  ac  a  yspeiha 
ei  hyspail  hi,  ac  a  ysglyfaetha  ei 
hysglyfaeth  hi,  fel  y  byddo  hi  yn 
gyflog  i'w  lu  ef 

20  °Am  ei  waith  yr  hwn  a  wasan- 
aethodd efe  yn  ei  herbyn  hi,  y 
rhoddais  iddo  dir  yr  Aipht ;  o  her- 
wydd  i  mi  y  gweithiasant,  medd 
yr  Arglwydd  Dduw. 

21 1Í  Yn  y  dydd  hwnnw  '  y  gwnaf 
i  gorn  tŷ  Israel  flaguro,  a  rhoddaf 
i  tithau  agoriad  genau  yn  eu  canoj 
hwynt :  a  chant  wybod  mai  myfi 
yw  yr  Arglwydd. 


796 


PENNOD  XXX. 

1  Dimjdr  yr  Aipht  a'i  chynnorihwywijr.  20  Y 
cadarnliêir  braich  Babilon  i  dorri  braich  yr 
Aipht. 

A  GAIR  yr  Arglwydd  a  ddaeth 
attaf,  gan  ddywedyd, 

2  Prophwyda,  fab  dyn,  a  dywed, 
Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
Dduw  ;  Udwch,  Och  o'r  diwrnod ! 

3  Canys  agos  dydd,  le,  agos  dydd 
yr  Arglwydd,  dydd  cymmylog; 
amser  y  cenhedloedd  fydd  efe. 

4  A'r  cleddyf  a  ddaw  ar  yr  Aipht, 
a  bydd  ^gofid  blin  yn  Ethiopia, 
pan  syrthio  yr  archolledig  yn  yr 
Aipht,  a  chymmeryd  o  honynt  ei 
lliaws  hi,  a  dinystrio  ei  seiliau. 

5  Ethiopia,  a  ^  Libya,  a  Lydia, 
*a'u  gwerin  oil,  Chub  hefyd,  a 
meibion  y  tir  sydd  yn  y  cyfammod, 
a  syrthiant  gyd  â  hwynt  gan  y 
cleddyf. 

6  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd  ; 
Y  rhai  sydd  yn  cynnal  yr  Aipht 
a  syrthiant  heiyd,  a  balchder  ei 
nerth  hi  a  ddisgyn  :  syrthiant  ynddi 
gan  y  cleddyf  ^  o  dŵr  Syeneh,  medd 
yr  Arglwydd  Dduw. 

7  A  *=hwy  a  wneir  yn  anghyf- 
annedd ym  mlilith  y  gwledydd 
anghyfanneddol,  a'i  dinasoedd  fydd 
y'nghanol  y  dinasoedd  anrheith- 
iedig. 

8  A  chant  wybod  mai  myfi  yiv 
yr  Arglwydd,  pan  roddwyf  dan 
yn  yr  Aipht,  ac  y  torrer  ei  holl 
gynnorthwywyr  hi. 

9  Y  dydd  hwnnw  '^cenhadau  a 
ant  allan  oddi  wrthyf  fi  mewn 
Uongau,  i  ddychrynu  Ethiopia  ddi- 
ofal,  a  bydd  gofid  blin  arnynt  fel 
yn  nydd  yr  Aipht:  canys  wele  ef 
yn  dyfod. 

10  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
Dduw  ;  Gwnaf  hefyd  i  liaws  yr 
Aipht  ddarfod  trwy  law  Nebuchod- 
onosor brenhin  Babilon. 

11  Efe  a'i  bobl  gyd  âg  ef,  *  y  rhai 
trawsion  o'r  cenhedloedd,  a  ddygir 
i  ddifetha  y  tir :  a  hwy  a  dynnant 
eu  cleddyfau  ar  yr  Aipht,  ac  a 
lanwant  y  wlad  â  chelanedd. 

12  ^  Gwnaf  hefyd  yr  afonydd  yn 
sychder,  a  gwerthaf  y  wlad  i  law 
y  drygiouus  ;  le,  anrheithiaf  y  wlad 
a'i  chyflawnder  trwy  law  dieithr- 
iaid :  myfi  yr  Arglwydd  a'^  dy- 
wedodd. 

13  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
Dduw  ;  s  Difethaf  hefyd  y  delwau, 
a  gwnaf  i'r  eilunod  ddarfod  o  Noph ; 


a'i  cliynnorthwywyr. 


EZECIEL,  XXXI. 


Gogoniant  Assyria. 


Cyn 

CRIST 

572. 


4  Ken, 
Tania. 


B  Neu, 
Pelusitim. 


Í  Neu, 

HeliopoUs. 
îNeu, 

Phubast- 

um. 

«Neu, 
t/r  attelir. 


588. 


bJcr.46.n. 


ac  ni  bydd  tywysog  mwyach  o  dir 
yr  Aipht :  ac  ofn  a  roddaf  yn  nhir 
yr  Aipht. 

14  Pathros  hefyd  a  anrheithiaf, 
a  rhoddaf  dan  yn  ^Soan,  a  g\vnaf 
farnedigaethau  yn  No. 

15  A  thywalltaf  fy  Hid  ar  ^Sin, 
cryfder  yr  Aipht ;  ac  a  dorraf  ym- 
aith  haws  No. 

16  A  mi  a  roddaf  dan  yn  yr  Aipht; 
gan  ofidio  y  gofidia  Sin,  a  No  a 
rwygir,  a  bydd  ar  Noph  gyfyng- 
derau  beunydd. 

17  Gwŷr  ieuaingc  ^Afen  a  Thi- 
beseth  a  syrthiant  gan  y  cleddyf ; 
ac  i  gaethiwed  yr  ant  hwy. 

18  Ac  ar  Tehaphnehes  ^  y  tywylla 
y  diwrnod,  pan  dorrwyf  yno  ieuau 
yr  Aipht:  a  balchder  ei  chryfder 
a  dderfydd  ynddi :  cwmmwl  a'i 
cuddia  hi,  a'i  merched  a  ant  i 
gaethiwed. 

19  Felly  y  gwnaf  farnedigaethau 
yn  yr  Aipht;  fel  y  gwypont  mai 
myfi  yw  yr  Arglwydd. 

20  1Í  Ac  yn  y  mis  cyntaf  o'r  unfed 
flwyddyn  ar  ddeg,  ar  y  seithfed 
dydd  o'r  mis,  y  daeth  gair  yr  Ar- 
glwydd attaf,  gan  ddywedyd, 

21  Ha  fab  dyn,  torrais  fraich  Pha- 
raoh brenhin  yr  Aipht ;  acwele, ''nis 
rhwymir  i  roddi  meddyginiaethau 
wrtho,  i  osod  rh^vymyn  i  rwymo, 
iV  gryfhâu  1  ddal  y  cleddyf. 

22  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd  Dduw;  Wele  fi  yn  erbyn 
Pharaoh  brenhin  yr  Aipht,  a  mi  a 
dorraf  ei  freichiau  ef,  y  cryf,  aV 
hwn  oedd  ddrylliedig;  ac  a  wnaf 
i'r  cleddyf  syrthio  o'i  law  ef. 

23  A  mi  a  wasgaraf  yr  Aiphtiaid 
ym  mysg  y  cenhedloedd,  ac  a'u 
taenaf  hwynt  ar  hyd  y  gwledydd. 

24  A  mi  a  gadarnhâf  freichiau 
brenhin  Babilon,  ac  a  roddaf  fy 
nghleddjrf  yn  ei  law  ef :  ond  mi  a 
dorraf  freichiau  Pharaoh,  ac  efe  a 
ochain  o'i  flaen  ef  âg  ocheneidiau 
un  archolledig. 

25  Ond  mi  â  gadarnhâf  freichiau 
brenhin  Babilon,  a  breichiau  Pha- 
raoh a  syrthiant ;  fel  y  gwypont 
mai  myfi  yw  yr  Arglwydd,  wedi 
i  mi  roddi  fy  nghleddyf  yn  Haw 
brenhin  Babilon,  ac  iddo  yntau  ei 
estyn  ef  ar  wlad  yr  Aipht 

26  A  mi  a  wasgaraf  yr  Aiphtiaid 
ym  mysg  y  cenhedloedd,  ac  a'u 
taenaf  hwynt  ar  hyd  y  gwledydd; 
fel  y  gwypont  mai  myfi  ytv  yr  Ar- 
glwydd. 


PENNOD  XXXI. 

1  Adrodd  i  Pharaoh  3  ogoniant  Assyria,  10 
a'i  chwymp  am  ei  halchder.  18  Yr  un  din- 
ystr  ar  yr  Aipht. 

AC  yn  y  trydydd  mis  o'r  unfed 
_  flwyddyn  ar  ddeg,  ar  y  dydd 
cyntaf  o'r  mis,  y  daeth  gair  yr  Ar- 
glwydd attaf,  gan  ddywedyd, 

2  Dywed,  fab  dyn,  wrth  Pharaoh 
brenhin  yr  Aipht,  ac  wrth  ei  liaws, 
*  I  bwy  yr  ydwy t  debyg  yn  dy  fawr- 
edd? 

3  IF  Wele,  Assur  oedd  ^  gedrwydd- 
en  yn  Libanus,  yn  dêg  ei  cheingc- 
iau,  a'i  brig  yn  cysgodi,  ac  yn  uchel 
ei  huchder,  a'i  brigyn  oedd  rhwng 
y  tewfrig. 

4  Dyfroedd  a'i  maethasai  hi,  y 
dyfnder  a'i  ^  dyrchafasai,  a'i  hafon- 
ydd  yn  cerdded  o  amgylch  ei 
phlanfa ;  bwriodd  hefyd  ei  ŵydiau 
at  hoU  goed  y  maes. 

5  Am  hynny  yr  ymddyrchafodd  ei 
huchder  hi  goruwch  hoU  goed  y 
maes,  a'i  cheingciau  a  amlhasant, 
a'i  changhennau  a  ymestynasant,  o 
herwydd  dyfroedd  lawer,  pan  "  f^vr- 
iodd  hi  allan. 

6  *=Holl  ehediaid  y  nefoedd  a 
nythent  yn  ei  cheingciau  hi,  a  hoU 
fwystfilod  y  maes  a  lydnent  dan 
ei  changhennau  hi ;  le,  yr  hoU  gen- 
hedloedd  lliosog  a  eisteddent  dan 
ei  chysgod  hi. 

7  Felly  teg  ydoedd  hi  yn  ei  mawr- 
edd,  yn  hyd  ei  brig;  o  herwydd 
ei  gwraidd  ydoedd  wrth  ddyfroedd 
lawer. 

8  Y  cedrwydd  ^  y'ngardd  Duw  ni 
allent  ei  chuddio  hi :  y  fifynnidwydd 
nid  oeddynt  debyg  i'w  cheingciau 
hi,  a'r  íFawydd  nid  oeddynt  fel  ei 
changhennau  hi ;  ac  un  pren  yng 
ngardd  yr  Arghvydd  nid  ydoedd 
debyg  iddi  hi  yn  ei  thegwch. 

9  Gwnaethwn  hi  yn  dêg  gan  liaws 
ei  changhennau :  a  hoU  goed  Eden, 
y  rhai  oedd  y'ngardd  Duw,  a  gen- 
figennasant  wrthi  hi. 

10  1Í  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed 
yr  Arglwydd  Dduw;  0  herwydd 
ymddyrchafu  o  honot  mewn  uch- 
der,  a  rhoddi  o  honi  ei  brig  ym 
mysg  y  tewfrig,  ac  ymddyrchafu  ei 
chalon  yn  ei  huchder ; 

11  Am  hynny  y  rhoddais  hi  yn 
Haw  cadarn  y  cenhedloedd :  gan 
wneuthur  y  gwna  efe  iddi;  am  ei 
drygioni  y  bwriais  hi  allan. 

12  A  dieithriaid,  ''rhai  ofnadwy  y 
cenhedloedd,  a'i  torrasant  hi  ym- 


Cc 


Cyn 
CRIST 

588. 


b  Dan.  4. 10. 


2  Neu, 
dygasai 
ifynu. 


SNeu, 

yrrodd  hi 

nwynt 

allan. 
c  Dan.  4. 12. 


d  Gen.  2. 8. 


e  pen.  28.  7. 


Cwymp  Assyria. 


EZECIEL,  XXXII. 


Gcdarnad 


Cyn 
CRIST 

588. 


4Heb. 
chwymp. 


6Heb. 

armjnt  eu 

hunain, 

am  eu 

huchder. 
fPs.  S2.  7. 


eneb. 
duais,  nou, 
lywi/llais 
JLibanus 
am  dani 
hi. 


E  Es.  14.  8. 


h  pen.  32. 
3L 


«ad,  2. 


fepen.28.10. 
a  32. 19, 
21,  24,  &c. 


5S7. 


a  pen.  19.  3, 
l>  pen.  23.  3. 


aith,  ac  a'i  gadawsant  hi:  ar  y 
mynyddoedd  ac  yn  yr  hoU  ddy- 
ffrynoedd  y  syrthiodd  ei  brig  hi, 
a'i  changhennau  a  dorrwyd  yn  holl 
afonydd  y  ddaear ;  a  holl  bobloedd 
y  tir  a  ddisgynasant  o'i  chysgod 
hi,  ac  a'i  gadawsant  hi. 

13  Holl  ehediaid  y  nefoedd  a  drig- 
ant  ar  ei  *  chyff  hi,  a  holl  fwystfilod 
y  maes  a  fyddant  ar  ei  changhen- 
nau hi ; 

14  Fel  nad  ymddyrchafo  holl  goed 
y  dyfroedd  yn  eu  huchder,  ac  na 
roddont  eu  brigyn  rhwng  y  tewfrig, 
ac  na  safo  yr  holl  goed  dyfradwy 
^yn  eu  huchder:  canys  ^rhoddwyd 
hwynt  oil  i  farwolaeth  yn  y  tir  isaf 
y'nghanol  meibion  dynion,  gyd  â'r 
rhai  a  ddisgynant  i'r  pwlL 

15  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
Dduw  ;  Yn  y  dydd  y  disgynodd  hi 
i'r  bedd,  gwneuthum  alaru :  toais 
y  dyfnder  am  dani  hi,  ac  attehais 
ei  hafonydd,  fel  yr  attaliwyd  dyfr- 
oedd lawer;  ''gwueuthuna  i  Liban- 
us  alaru  am  dani  hi,  ac  yr  ydoecld 
ar  holl  goed  y  maes  lesmair  am 
dani  hi. 

16  Gan  swn  ei  chwymp  hi  y  cyn- 
hyrfais  y  cenhedloedd,  pan  wneuth- 
um  iddi  ddisgyn  i  uffern  gyd  ar 
rhai  a  ddisgynant  i'r  pwU ;  a  s  holl 
goed  Eden,  y  dewis  a'r  goreu  yn 
Libanus,  y  dyfradwy  oil,  ^  a  ymgys- 
urant  yn  y  tir  isaf. 

17  Hwythau  hefyd  gyd  â  hi  a 
ddisgynant  i  uffern  at  laddedigion 
y  cleddyf,  a'r  rhai  oedd  fraich  iddi 
hi,  y  rhai  a  drigasant  dan  ei  chys- 
god hi  y'nghanol  y  cenhedloedd. 

18  IT '  I  bwy  felly  ym  mysg  coed 
Eden  yr  oeddit  debyg  mewn  go- 
goniant  a  mawredd?  etto  ti  a  ddis- 
gynir  gyd  â  choed  Eden  i'r  tir  isaf ; 
•"gorweddi  y'nghanol  y  rhai  dien- 
Avaededig,  gyd  â  Uaddedigion  y 
cleddyf  Dyma  Pharaoh  a'i  holl 
liaws,  medd  yr  Arglwydd  Dduw. 

PENNOD  XXXII. 

1  Cwynfan  am  erchyll  gwymp  yr  Aiplit.  11 
Cleddyf  Babilon  a'i  dinystria  hi.  17  Y 
dygir  hi  i  waered  i  uffern  ym  mhlith  y  cen- 
hedloedd dienwaededig. 

AC  yn y  deuddegfed  mis  o'r  ddeu- 
J_\.  ddegfed  flwyddyn,  ar  y  dydd 
cyntaf  o'r  mis,  y  daeth  gair  yr  Ar- 
glwydd attaf,  gan  ddywedyd, 

2  Ha  fab  dyn,  cyfod  alarnad  am 
Pharaoh  brenhin  yr  Aipht,  a  dywed 
wrtho,  ^Tebygaist  i  lew  ieuangc  y 
cenhedloedd,  ac  ^yr  ydwyt  ti  fel 


2  morfil  yn  y  moroedd :  a  daethost 
allan  gyd  â'th  afonydd ;  cythrybl- 
aist  hefyd  y  djŵoedd  â'th  draed,  a 
methraist  eu  hafonydd  hwynt. 

3  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
Dduw;  *=  Minnau  a  daenaf  fy  rhwyd 
arnat  â  chynnuUeidfa  pobloedd 
lawer;  a  hwy  a'th  godant  yn  fy 
rhwyd  i. 

4  "^Gadawaf  di  hefyd  ar  y  tir, 
taflaf  di  ar  wyneb  y  maes,  a  gwnaf 
i  holl  ehediaid  y  nefoedd  drigo 
arnat  ti ;  le,  o  honot  ti  y  diwallaf 
fwystfilod  yr  holl  ddaear. 

5  Rhoddaf  hefyd  dy  gig  ar  y  myn- 
yddoedd, a  llanwaf  y  dyffrynoedd 
a'th  uchder  di. 

6  Mwydaf  hefyd  a'th  waed  ^y  tir 
yr  wyt  yn  nofio  ynddo,  hyd  y  myn- 
yddoedd; a  Uenwir  yr  afonydd  o 
honot. 

7  lë,  ^  cuddiaf  y  nefoedd  wrth  dy 
ddiffoddi,  a  thywyllaf  eu  sêr  hwynt: 
yr  haul  a  guddiaf  a  chwmmwl,  a'r 
lleuad  ni  wna  i'w  goleuni  oleuo. 

8  Tywyllaf  arnat  holl  lewyrch 
goleuadau  y  nefoedd,  a  rhoddaf 
dywylhvch  ar  dy  dir,  medd  yr 
Arglwydd  Dduw. 

9  A  digiaf  galon  pobloedd  lawer, 
pan  ddygwyf  dy  ddinystr  ym  mysg 
y  cenhedloedd  i  diroedd  nid  ad- 
nabuost. 

10  A  gwnaf  i  bobloedd  lawer  ryf- 
eddu  wrthyt,  a'u  brenhinoedd  a 
ofnant  yn  fawr  o'th  blegid,  pan 
wnelwyf  i'm  cleddyf  ddisgleirio  o 
flaen  eu  hwynebau  hwynt ;  ^a  hwy 
ar  hoh  munud  a  ddychrynant,  bob 
un  am  ei  einioes,  yn  nydd  dy 
gwjTup. 

11  1Í  Canys  fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd  Dduw  ;  Cleddyf  brenhin 
Babilon  a  ddaw  arnat  ti. 

12  A  chleddyfau  y  rhai  cedyrn  y 
cwympaf  dy  liaws,  byddant  oil  ^  yn 
gedyrn  y  cenhedloedd;  a  hwy  a 
anrheithiant  falchder  yr  Aipht,  a'i 
holl  liaws  hi  a  ddinystrir. 

13  Difethaf  hefyd  ei  holl  anifeil- 
iaid  hi  oddi  wrth  ddyfroedd  ^law- 
er ;  ^  ac  ni  sathr  troed  dyn  hwynt 
mwy,  ac  ni  fathra  carnau  anifeil- 
iaid  liAvynt. 

14  Yna  y  gwnaf  yn  ddyfnion  eu 
dyfroedd  hwynt,  a  gwnaf  i'w  haf- 
onydd gerdded  fel  olew,  medd  yr 
Arglwydd  Dduw. 

15  Pan  roddwyf  dir  yr  Aipht  yn 
anrhaith,  ac  anrheithio  y  wlad  o'i 
Uawnder,  pan  darawyf  y  rhiii  oU  a 


Cyn 
CRIST 

587. 

2Neu, 
draig. 


c  pen.  12. 13. 
a  17.  20. 


d  pen.  29.  5. 


S  Heb.  dir 
dy  nofiad. 


e  Es.  13. 10. 
Joel  2.  31. 
a  3. 15. 
]\Iatt.  24. 

2X 


fpen.26.1G. 


Cylch 

587. 


e  pen,  28.  7. 


4Neu, 

mawrion. 
h  pen.  29. 

11. 


am  erchyll 


EZECIEL,  XXXIII. 


gwymp  yr  Aipht, 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

587. 


587. 


1  pen.  31. 18. 
k  ad.  21, 21, 

iiC. 


6  Keu, 
gosoawyd 
y  cleddyf. 


in  ad.  19,  25, 


D  ad.  24,  26, 
29,30. 


breswyliant  ynddi,  yna  y  cant  wyb- 
od  mai  myfi  yw  yr  Arglwydd. 

16  Dyma  y  galar  a  alarant  am 
dani  hi :  merched  y  cenhedloedd 
a  alarant  am  dani  hi ;  galarant 
am  dani  hi,  sef  am  yr  Aipht,  ac 
am  ei  lliaws  oil,  medd  yr  Arglwydd 
Dduw. 

17  IT  Ac  yn  y  ddeuddegfed  flwydd- 
yn,  ar  y  pymthegfed  dydd  o'r 
mis,  y  daeth  gair  yr  Arglwydd 
attaf,  gan  ddywedyd, 

18  Cwyna,  fab  dyn,  am  liaws  yr 
Aipht,  a  disgyn  hi,  hi  a  merched 
y  cenhedloedd  enwog,  i'r  tir  isaf, 
gyd  â'r  rhai  a  ddisgynant  i'r  pwll. 

19  'Teccach  na  phwy  oeddit? 
•"  disgyn  a  gorwedd  gyd  â'r  rhai 
dienwaededig. 

20  Syrthiant  y'nghanol  y  rliai  a 
laddwyd  â'r  cleddyf:  ^i'v  cleddyf 
y  rhoddwyd  hi ;  llusgwch  hi  a'i 
lliaws  oU. 

21  ^Llefared  cryfion  y  cedyrn 
wrthi  hi  o  ganol  uiFern  gyd  a'i  chyn- 
northwywyr :  "^  disgynasant,  gor- 
weddant  yn  ddienwaededig,  wedi 
eu  Uadd  â'r  cleddyf. 

22  °Yno  y  mae  Assur  a'i  holl 
gynnuUeidfa,  a'i  feddau  o  amgylch ; 
wedi  eu  Uadd  oil,  a  syrthio  trwy 
y  cleddyf. 

23  Yr  hon  y  rhoddwyd  eu  beddau 
yn  ystlysau  y  pwll,  a'i  chynnuU- 
eidfa  ydoedd  o  amgylch  ei  bedd ; 
wedi  eu  Uadd  oU,  a  syrthio  trwy 
y  cleddyf,  y  rhai  a  barasant  arswyd 
yn  nhir  y  rhai  hyw. 

24  Yno  y  mae  Elam  a'i  holl 
liaws  o  amgylch  ei  bedd,  wedi  eu 
Uadd  oU,  a  syrthio  trwy  y  cleddyf, 
y  rhai  a  ddisgynasant  yn  ddien- 
waededig i'r  tir  isaf,  y  rhai  a  bar- 
asant eu  harswyd  yn  nhir  y  rhai 
byw;  etto  hwy  a  ddygasant  eu 
gwaradwydd  gyd  â'r  rhai  a  ddis- 
gynant i'r  pwll. 

25  Y'nghanol  y  rhai  Uaddedig  y 
gosodasant  iddi  wely  ynghyd  a'i 
holl  liaws ;  a'i  beddau  o'i  amgylch  : 
y  rhai  hynny  oil  yn  ddienwaed- 
edig a  laddwyd  â'r  cleddyf:  er 
peri  eu  harswyd  yn  nhir  y  rhai 
byw,  etto  dygasant  eu  gwaradwydd 
gyd  â'r  rhai  a  ddisgynant  i'r  pwll : 
y'nghanol  y  Uaddedigion  y  rhodd- 
wyd ef. 

26  Yno  y  mae  Mesech,  Tubal, 
a'i  holl  liaws ;  a'i  beddau  o  am- 
gylch :  y  rhai  hynny  oil  yn  ddien- 
waededig, wedi  eu  Uadd  â'r  cleddyf. 


er  peri  o  honynt  eu  harswyd  yn 
nhir  y  rhai  byw. 

27  Ac  ni  orweddant  gyd  â'r  ced- 
yrn a  syrthiasant  o'r  rhai  dien- 
waededig, y  rhai  a  ddisgynasant  i 
uffern  ^  â'u  harfau  rhyfel :  a  rhodd- 
asant  eu  cleddyfau  dan  eu  pen- 
nau ;  eithr  eu  hanwireddau  fydd 
ar  eu  hesgyrn  hwy,  er  eu  hod  yn 
arswyd  i'r  cedyrn  yn  nhir  y  rhai 
byw. 

28  A  thithau  a  ddryllir  ym  mysg 
y  rhai  dienwaededig,  ac  a  orweddi 
gyd  â'r  rhai  a  laddwyd  â'r  cleddyf 

29  Yno  y  mae  Edom,  a'i  bren- 
hinoedd,  a'i  holl  dy wysogion,  y  rhai 
a  roddwyd  â'u  cadernid  gyd  â'r 
rhai  a  laddwyd  â'r  cleddyf:  hwy 
a  orweddant  gyd  â'r  rhai  dien- 
waededig, a  chyd  â'r  rhai  a  ddis- 
gynant i'r  pwll. 

30  Yno  y  mae  holl  dywysogion  y 
gogledd,  a'r  holl  Sidoniaid,  y  rhai 
a  ddisgynant  gyd  a'r  Uaddedigion  ; 
gyd  â'u  harswyd  y  cywilyddiant 
am  eu  cadernid ;  gorweddant  hefyd 
yn  ddienwaededig  gyd  a'r  rhai  a 
laddwyd  a'r  cleddyf,  ac  a  ddygant 
eu  gwaradwydd  gyd  a'r  rhai  a  ddis- 
gynant i'r  pwll. 

31  Pharaoh  a'u  gwel  hwynt,  ac 
a  ymgysura  yn  ei  holl  liaws,  Pha- 
raoh a'i  holl  lu  wedi  eu  Uadd  a'r 
cleddyf,  medd  yr  Arglwydd  Dduw. 

32  Canys  rhoddais  fy  ofn  yn 
nhir  y  rhai  byw;  a  gwneir  iddo 
orwedd  y'nghanol  y  rhai  dienwaed- 
edig, gyd  â  Uaddedigion  y  cleddyf, 
sef  i  Pharaoh  ac  i'w  holl  liaws, 
medd  yr  Arglwydd  Dduw. 

PENNOD  XXXIII. 

1  Yn  61  dyled  gwyliwr  yn  rhyhuddio  y  hdbl, 
7  y  dygir  ar  gof  i  Ezeciel  ei  ddyled  yntau. 
10  Duw  yn  dangos  mor  uniawn  ydyiv  ei 
ffyrdd  ef  tu  ag  at  yr  edifeiriol,  a  tliu,  ag 
at  y  rhai  a  gilio  oddi  wrtlio:  11  yn  am- 
ddiffyn  ei  gyfiawnder.  21  Wrth  glywed 
darfod  ennill  Jerusalem,  y  mae  yn  pro- 
pliwydo  dinystr  y  wlad.  BO  Barnedigaethau, 
Ditto  yn  erhyn  y  rhai  a  watwarent  y  pro- 
phwydi. 

A  DAETH  gair  yr  Arglwydd 
attaf,  gan  ddywedyd, 

2  Llefara,  fab  dyn,  wrth  feibion 
dy  bobl,  a  dywed  wrthynt,  ^Pan 
ddygwyf  gleddyf  ar  wlad,  a  chym- 
meryd  o  bobl  y  wlad  ryw  wr  o'i 
chyrrau,  a'i  roddi  yn  wyliedydd 
iddynt : 

3  Os  gwel  efe  gleddyf  yn  dyfod 
ar  y  wlad,  ac  udganu  mewn  ud- 
gorn,  a  rhybuddio  y  bobl ; 


2  Ileb. 

Gicladpan 

ddi/gwyf 

(jleädyf 


Am  gyfiawnder  Duiu. 


EZECIEL,  XXXIII. 


Prophwydo 


Cyn 
CEIST 

587. 

8  Heb.  gan 
glywed  a 
glÿwo. 


a  pen.  3. 17, 


b  pen.  24. 
23. 

0  2  Sam.  14. 
14. 

pen.  18. 23, 

2  Petr  3.  9, 


0  pen.  IS. 


e  pen.  3. 20. 
a  18.  24. 


4  Yna  yr  hwn  ^a  glywo  lais  yr 
udgorn,  ac  iii  chymmer  rybudd ; 
eithr  dyfod  o'r  cleddyf  a'i  gym- 
meryd  ef  ymaith,  ei  waed  fydd  ar 
ei  ben  ei  hun. 

5  Efe  a  glybu  lais  yr  udgorn,  ac 
ni  chymmerodd  rybudd;  ei  waed 
fydd  amo :  ond  yr  hwn  a  gym- 
mero  rybudd,  a  wared  ei  enaid. 

6  Ond  pan  welo  y  gwyliedydd  y 
cleddyf  yn  dyfod,  ac  ni  udgana 
mewn  udgorn,  a'r  bobl  heb  eu 
rhybuddio ;  eithr  dyfod  o'r  cleddyf 
a  chymmeryd  un  o  honynt,  efe  a 
ddaliwyd  yn  ei  anwiredd,  ond  mi 
a  ofynaf  ei  waed  ef  ar  law  y  gwyl- 
iedydd. 

7  IT  ^  Felly  dithau,  fab  dyn,  yn 
wyliedydd  y'th  roddais  i  dŷ  Israel ; 
fel  y  clywech  air  o'm  genau,  ac  y 
rhybuddiech  hwynt  oddi  wrthyf  fi. 

8  Pan  ddywedwyf  wrth  yr  an- 
nuwiol,  Ti  annuwiol,  gan  farw  a 
fyddi  farw ;  oni  leferi  di  i  rybuddio 
yr  annuwiol  o'i  ffordd,  yr  annuwiol 
hwn  a  fydd  marw  yn  ei  anwiredd, 
ond  ar  dy  law  di  y  gofynaf  ei 
waed  ef. 

9  Ond  OS  rhybuddi  di  yr  annuw- 
iol o'i  ifordd,  i  ddychwelyd  o  honi; 
OS  efe  ni  ddychwel  o'i  flfordd,  efe 
fydd  farw  yn  ei  anwiredd,  a  thi- 
thau  a  waredaist  dy  enaid. 

10  1Í  Llefara  hefyd  wrth  dy  Israel, 
ti  fab  dyn,  Fel  hyn  gan  ddywedyd 
y  dywedwch ;  Os  yw  ein  hanwir- 
eddau  a'n  pechodau  arnom,  a  nin- 
nau  ^  yn  dihoeni  ynddynt,  pa  fodd 
y  byddem  ni  hyw  ? 

11  Dywed  wrthynt,  ''Fel  mai  byw 
fi,  medd  yr  Arglwydd  Dduw,  ni 
ymhoffaf  ym  marwolaeth  yr  an- 
nuwiol ;  ond  troi  o'r  annuwiol  oddi 
wrth  ei  ffordd,  a  byw :  dychwel- 
wch,  dychwelwch  oddi  wrth  eich 
ffyrdd  drygionus ;  canys,  tŷ  Israel, 
^  paham  y  byddwch  feirw  ? 

12  Dywed  hefyd,  fab  dyn,  wrth 
feibion  dy  bobl,  ^Gyfiawnder  y 
cyfiawn  nis  gwared  ef  yn  nydd  ei 
anwiredd :  felly  am  annuwioldeb 
yr  annuwiol,  ni  syrth  efe  o'i  her- 
wydd  yn  y  dydd  y  dychwelo  oddi 
wrth  ei  anwiredd  ;  ni  ddichon  y 
cyfiawn  chwaith  fyw  oblegid  ei  gyf- 
iawiider,  yn  y  dydd  y  pecho. 

13  Pan  ddywedwyf  wrth  y  cyf- 
iawn, Gan  fyw  y  caiff  fyw ;  os  efe 
a  hydera  ar  ei  gyfiawnder,  ac  a 
wna  anwiredd,  ei  holl  gyfiawnder- 
au  ni  chofir ;  ond  am  ei  anwiredd 


a    wnaeth,   am   dano  y   bydd   efe 
marw. 

14  A  phan  ddywedwyf  wrth  yr 
annuwiol,  Gan  farw  y  byddi  farw; 
OS  dychwel  efe  oddi  wrth  ei  bech- 
od,  a  gwneuthur  barn  a  chyfiawn- 
der ; 

15  Os  yr  annuwiol  ^a  ddadrydd 
wystl,  ac  ^a  rydd  yn  ei  ol  yr  hyn 
a  dreisiodd,  a  rhodio  yn  ^neddf- 
au  y  bywyd,  heb  wneuthur  an- 
wiredd; gan  fyw  y  bydd  efe  byw, 
ni  bydd  marw : 

16  M  choffêir  iddo  yr  holl  bech- 
odau  a  bechodd:  barn  a  chyf- 
iawnder  a  wnaeth ;  efe  gan  fyw  a 
iydd  byw. 

17  H  'A  meibion  dy  bobl  a  ddy- 
wedant,  Nid  yw  uniawn  ffordd  yr 
Arglwydd  :  eithr  eu  ffordd  hwynt 
nid  yw  uniawn. 

18  Pan  ddychwelo  y  cyfiawn  oddi 
wrth  ei  gyfiawnder,  a  gwneuthur 
anwiredd,  efe  a  fydd  marw  yn- 
ddynt. 

19  A  phan  ddychwelo  yr  annuw- 
iol oddi  wrth  ei  annuwioldeb,  a 
gwneuthur  barn  a  chyfiawnder,  yn 
y  rhai  hynny  y  bydd  ete  byw. 

20  '^Etto  chwi  a  ddywedwch  nad 
uniawn  ffordd  yr  Arglwydd. 
Barnaf  chwi,  tŷ  Israel,  bob  un  yn 
ol  ei  ffyrdd  ei  hun. 

21  1Í  Ac  yn  y  degfed  mis  o'r 
ddeuddegfed  fiwyddyn  ^o'n  caeth- 
gludiad  ni,  ar  y  pummed  dydd 
o'r  mis,  ""y  daeth  un  a  d(hangasai 
o  Jerusalem  attaf  fi,  gan  ddywedyd, 
^  Tarawyd  y  ddinas. 

22  A "  Haw  yr  Arglwydd  a  faasai 
arnaf  yn  yr  hwyr,  cyn  dyfod  y 
diangydd,  ac  a  agorasai  fy  safn, 
nes  ei  ddyfod  attaf  y  bore ;  ie, 
Pymagorodd  fy  safn,  ac  ni  bum 
fud  mwyach. 

23  Yna  y  daeth  gair  yr  Arglwydd 
attaf,  gan  ddywedyd, 

24  Ha  fab  dyn,  preswylwyr  y 
diffaethwch  hyn  yn  nhir  Israel 
ydynt  yn  llefaru,  gan  ddywedyd, 
Abraham  oedd  un,  ac  a  feddian- 
nodd  y  tir ;  ninnau  ydym  lawer, 
i  ni  y  rhoddwyd  y  tir  yn  etifedd- 
iaeth. 

25  Am  hynny  dywed  wrthynt, 
Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
Ddtjw;  "lYr  ydych  yn  bwytta 
ynghyd  â'r  gwaed,  ac '  yn  dyrchafu 
eich  Uygaid  at  eich  gau-dduwiau, 
ac  yn  tywallt  gwaed ;  ac  a  fedd- 
iennwch  chwi  y  tir  ? 


Cyn 
CRIST 

587. 


Í  pea.  18.  7. 

g  Exod.  22. 

1,4. 

Lef.  6. 2, 4. 

Num.  5.  6, 

7. 
^  Lef.  18.  5. 

pen.  20. 11, 

13,  21. 


i  ad.  20. 
pen.  18. 25, 


k  ad.  17. 


1  pen.  1.  2. 


■n  pen.  24. 
26. 

n  2  Bren. 
25.4. 
0  pen.  1.  3. 


P  pen.  24. 

27. 


<J  Gen.  0.  4. 

Lef.  3. 17. 

a  7.  20. 

a  17. 10. 

a  10.  26. 

Deut  12. 

20. 
I  pen.  IS.  & 


dînystr  y  wlad. 


EZECIEL,  XXXIV. 


Argyhoeddi  y  hugeiliaid. 


Cyn 
CEIST 

587. 


I  pen.  39.  4. 


tBam.  6.  2. 
1  Sam.  13. 
G. 


u  pen.  7.  24. 
a  24.  21. 

a  30.  6,  7. 


»  pen.  14. 1. 

a  20. 1,  &c. 
4Heb. 

dyfodiad  y 

bobl. 
y  pen.  8. 1. 

zEs.29.13. 


a  pen.  2. 5. 


587. 


a  Jer.  23. 1. 


2  d'iadeUau, 
b  Zech.  11. 
13. 


26  Sefyll  yr  ydych  ar  eich  cledd- 
yf,  gwnaethoch  ffieidd-dra,  halog- 
asoch  hefyd  bob  un  wraig  ei  gym- 
mydog;  ac  a  feddiennwch  chwi  y 
tir? 

27  Fel  liyn  y  dywedi  wrthynt, 
Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
Dduw;  Fel  mat  byw  fi,  trwy  y 
cleddyf  y  syrth  y  rhai  sydd  yn  y 
diffaethwch ;  a'r  hwn  sydd  ar  wyn- 
eb  y  maes,  *i'r  bwystfil  y  rhoddaf 
ef  i'w  fwytta;  a'r  rhai  sydd  yn  yr 
amddifíynfeydd  ac  *mewii  ogofeydd, 
a  iyddant  feirw  o'r  haint. 

28  Canys  gwnaf  y  tir  yn  anrhaith, 
le,  yn  anrhaith ;  a  "^  balchder  ei 
nerth  ef  a  baid,  ac  anrheithir  myn- 
yddoedd  Israel,  heb  gynniweirydd 
ynddynt 

29  A  chant  wybod  mai  myfi  yw 
yr  Arglwydd,  pan  wnelwyf  y  tir 
yn  anrhaith,  le,  yn  anrhaith,  am 
eu  hoU  ffieidd-dra  a  wnaethant 

30  11  Tithau  fab  dyn,  meibion  dy 
bobi  sydd  yn  siarad  i'th  erbyn 
wrth  y  parwydydd,  ac  o  fewn 
drysau  y  tai,  ac  yn  dywedyd  y 
naiU  wrth  y  llg,!!,  pob  un  wrth  ei 
gilydd,  gan  ddywedyd,  Deuwch, 
attolwg,  a  gwrandêwch  beth  yw  y 
gair  sydd  yn  dyfod  oddi  wrth  yr 
Arglwydd. 

31  ^Deuant  hefyd  attat  fel  ^y 
daw  y  bobl,  ac  ^eisteddant  o'th 
flaen  /el  fy  mhobl,  gwrandawant 
hefyd  dy  eiriau,  ond  nis  gwnant 
hwy:  canys  ^â'u  geneuau  y  dang- 
osant  gariad,  a'u  calon  sydd  yn 
myned  ar  ol  eu  cybydd-dod. 

32  Wele  di  hefyd  iddynt  fel  can 
cariad  un  hyfrydlais,  ac  yn  canu 
yn  dda :  canys  gwrandawant  dy 
eiriau,  ond  nis  gwnant  hwynt. 

33  A  phan  ddelo  hyn,  (wele  ef 
yn  dyfod,)  yna  *y  cant  wybod  fod 
prophwyd  yn  eu  mysg. 

PENÎÍOD  XXXIV. 

1  Argylioeddi  y  hugeiliaid;  7  a  ham  Duw  yn 
eu  herhyn  hwy;  11  aH  ragluniaeth  dros  ei 
ddmdell.    20  Brenhiniaeth  Crist. 

A  GAIR  yr  Arglwydd  a  ddaeth 
attaf,  gan  ddywedyd, 

2  Prophwyda,  fab  dyn,  yn  erbyn 
^bugeiliaid  Israel;  prophwyda,  a 
dywed  wrthynt,  wrth  y  bugeiliaid, 
Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
Dduw  ;  Gwae  fugeiliaid  Israel  y 
rhai  sydd  yn  eu  porthi  eu  hun- 
ain :  oni  phortha  y  bugeiliaid  y 
^  praidd  ? 

3  ''Y  brasder   a  fwyttêwch,   a'r 


801 


gwlan  a  wisgwch,  y  bras  a  ledd- 
wch  ;  ond  ni  phorthwch  y  praidd. 

4  *'Ni  chryfhasoch  y  rhai  Uesg, 
ac  ni  feddyginiaethasoch  y  glaf,  ni 
rwymasoch  y  ddrylliedig  chwaith, 
a'r  gyfeiliornus  ni  ddygasoch  adref, 
a'r  goUedig  ni  cheisiasoch;  eithr 
llywodraethasoch  hwynt  â  ^thrais 
ac  â  chreulondeb. 

5  A  hwy  a  wasgarwyd  ^o  eisieu 
bugail :  a  buant  yn  ymborth  i  holl 
fwystfilod  y  maes,  pan  wasgarwyd 
hwynt. 

6  Fy  nefaid  a  grwydrasant  ar 
hyd  yr  holl  fynyddoedd,  ac  ar 
bob  bryn  uchel :  ie,  gwasgarwyd 
fy  mhraidd  ar  hyd  holl  wyneb  y 
ddaear,  ac  nid  oedd  a'«i  ceisiai, 
nac  a  ymofynai  am  danynt. 

7  IT  Am  hynny,  fugeiliaid,  gwran- 
dêwch  air  yr  Arglwydd. 

8  Fel  mai  byw  fi,  medd  yr  Ar- 
glwydd Dduw,  am  fod  fy  mhraidd 
yn  yspail,  a  bod  fy  mhraidd  yn 
ymborth  i  holl  fwystfilod  y  maes, 
o  eisieu  bugail,  ac  na  cheisiodd  fy 
mugeiliaid  fy  mhraidd,  eithr  y  bu- 
geiliaid a'u  porthasant  eu  hun,  ac 
ni  phorthasant  fy  mhraidd  : 

9  Am  hynny,  0  fugeiliaid,  gwran- 
dêwch  air  yr  Arglwydd. 

10  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
Dduw  ;  Wele  fi  yn  erbyn  y  bu- 
geiliaid :  a  gofynaf  fy  mhraidd  ar 
eu  dwylaw  hwynt,  a  gwnaf  iddynt 
beidio  â  phorthi  y  praidd;  aV  bu- 
geiliaid ni  phorthant  eu  hun  mwy: 
canys  gwaredaf  fy  mhraidd  ou 
saib  hwy,  fel  na  byddont  yn  ym- 
borth iddynt. 

11  1Í  Canys  fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd  Dduw,  Wele  myfi,  'ie, 
myfi  a  ymofynaf  am  fy  mhraidd, 
ac  a'u  ceisiaf  hwynt. 

12  Fel  y  cais  bugail  ei  ddiadell 
ar  y  dydd  y  byddo  ym  mysg  ei 
ddefaid  gwasgaredig,  felly  y  ceisiaf 
finnau  fy  nefaid,  ac  a'u  gwaredaf 
hwynt  o  bob  He  y  gwasgarer  hwynt 
iddo  ar  y  dydd  cymmylog  a  thy- 
wylL 

13  A  *dygaf  h^vynt  allan  o  fysg 
y  bobloedd,  a  chasglaf  hwynt  o'r 
tiroedd,  a  dygaf  hwynt  i'w  tir  eu 
hun,  a  phorthaf  hwynt  ar  fynydd- 
oedd Israel  wrth  yr  afonydd,  ac 
yn  holl  drigfannau  y  wlad. 

14  Mewn  porfa  dda  y  porthaf 
h^vynt,  ac  ar  uchel  fynyddoedd 
Israel  y  bydd  eu  corlan  hwynt : 
yno   y  gorweddant    mewn    corlan 


Cyn 
CRIST 

587. 

c  ad.  16. 


<ilPetr5.3. 


3  Heb. 
Iieb  fiigail, 
feUy  ad.  8. 


e  pen.  28. 25. 


Brenhiniaetli  Crist. 


EZECIEL,  XXXV.        Barnedigaetli  mynydd  Seir. 


Cyn 
CEIST 

587. 


t  Edrych 
ad.  4. 
Mic.  4.  6. 


g  Es.  10. 16. 
Amos  4. 1. 


h  pen.  20. 

37, 38. 

Zech.  10.  a 

Matt.  25. 

32. 
4  Heb.  n-ijn 

a  mynnod. 


i  Es.  40. 11. 

loan  10. 11. 

Heb.  13. 

20. 

1  Petr  2. 

25.  a  5.  4. 
k  Jer.  30.  9. 

pen.  37. 24. 

IIos.  3.  5. 


I  pen.  37. 26. 

m  Es.  11. 
6—9. 
a  35.  9. 
Hos.  2.  13. 


n  Ps.  68.  9. 
oPs.  85.12. 


dda,  i"e,  mewn  porfa  fras  y  poiant 
ar  íýnyddoedd  Israel. 

15  M}^  a  borthaf  fy  mhraidd,  a 
myfi  a'u  gorweddfaf  hwynt,  medd 
yr  Arglwydd  Dduw. 

16  ^Y  goUedig  a  geisiaf,  a'r  darf- 
edig  a  ddychwelaf,  a'r  friwedig  a 
rwymaf,  a'r  lesg  a  gryfhaf:  eithr 
dinystriaf  ^y  fras  a'r  gref;  â  barn 
y  porthaf  hwynt. 

17  Chwithau,  fy  mhraidd,  fel  hyn 
y  dywed  yr  Arglwydd  Dduw,  Wele 
^  fi  yn  barnu  rhwng  *  milyn  a  milyn, 
rhwng  yr  hyrddod  a'r  bychod. 

18  Ai  bychan  gennych  bori  o 
honoch  y  borfa  dda,  oni  bydd  i 
chwi  sathru  dan  eich  traed  y  rhan 
arall  o'ch  porfeydd?  ac  yfed  o 
honoch  y  dyfroedd  dyfnion,  oni 
bydd  i  chwi  sathru  y  rhan  arall 
â'ch  traed? 

19  A'm  praidd  i,  y  maent  yn  pori 
sathrfa  eich  traed  chwi ;  a  mathrfa 
eich  traed  a  yfaut. 

20  IT  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed 
yr  Arglwydd  Dduw  wrthynt  hwy ; 
Wele  myfi,  'ie,  myfi  a  farnaf  rhwng 
milyn  bras  a  milyn  cul. 

21  0  herwydd  gwthio  o  honoch 
âg  ystlys  ac  âg  ysgwydd,  a  chornio 
o  honoch  â'ch  cyrn  y  rhai  Uesg 
oil,  hyd  oni  wasgarasoch  hwynt 
allan : 

22  Am  hynny  y  gwaredaf  fy 
mhraidd,  fel  na  byddont  mwy  yn 
yspail ;  a  barnaf  rhwng  milyn  a 
milyn. 

23  Cyfodaf  hefyd  *un  bugail  ar- 
nynt,  ac  efe  a'u  portha  hwynt,  sef 
fy  ngwas  ^  Dafydd ;  efe  a'u  portha 
hwynt,  ac  efe  a  fydd  yn  fugail 
iddynt. 

24  A  minnau  yr  Arglwydd  a 
fyddaf  yn  Dduw  iddynt,  a'm  gwas 
Dafydd  yn  dywysog  yn  eu  mysg : 
myfi  yr  Arglwydd  a  leferais  hyn. 

25  '  Gwnaf  hefyd  â  hwynt  gyfam- 
mod  heddwch,  a  ""  gwnaf  i'r  bwyst- 
fil  drwg  beidio  o'r  tir :  a  hwy  a 
drigant  yn  ddiogel  yn  yr  anialwch, 
ac  a  gysgant  yn  y  coedydd. 

26  Hwynt  hefyd  ac  amgylchoedd 
fy  mryn  a  wnaf  yn  fendith :  a 
gwnaf  i'r  gwlaw  ddisgyn  yn  ei 
amser ;  "  cawodydd  bendith  a  fydd. 

27  A  °rhydd  pren  y  maes  ei 
fírwyth,  a'r  tir  a  rydd  ei  gynnyrch, 
a  byddant  yn  eu  tir  eu  hun  mewn 
diogelwch,  ac  a  gânt  Avybod  mai 
myfi  yw  yr  Arglwydd,  pan  dor- 
rwyf  rwymau  eu  hiau  hwynt,  a'u 


gwared  hwynt  o  law  y  rhai  oedd 
yn  mynnu  gwasanaeth  ganddynt. 

28  Ac  ni  byddant  mAvyach  yn 
yspail  i'r  cenhedloedd,  a  bwystfil 
y  tir  nis  bwytty  hwynt;  eithr 
Ptrigant  mewn  diogelwch,  ac  ni 
bydd  a'^e  dychryno. 

29  Cyfodaf  iddynt  hefyd  ^blan- 
higyn  ^enwog,  ac  ni  byddant  mwy 
wedi  ^trengi  o  newyn  yn  y  tir,  ac 
'  ni  ddygant  mwy  waradwydd  y  cen- 
hedloedd. 

30  Fel  hyn  y  cant  wybod  mai 
myfi  yr  Arglwydd  eu  Duw  sydd 
gyd  â  hwynt,  ac  Qnai  hwythau,  tŷ 
Israel,  yw  fy  mhobl  i,  medd  yr 
Arglwydd  Dduw. 

31  Chwithau,  fy  *  mhraidd,  defaid 
fy  mhorfa,  dynion  ydycli  chwi, 
myfi  yw  eich  Duw  chwi,  medd  yr 
Arglwydd  Dduw. 

PENNOD  XXXV. 

Barnedigaetli  mynydd  Seir  am  eu  cas  tu  ag 
at  Israel. 

ADAETH  gair  yr  Arglwydd 
attaf,  gan  ddywedyd, 

2  Gosod  dy  wyneb,  fab  dyn,  tu 
ag  at  fynydd  Seir,  a  *  phrophwyda 
yn  ei  erbyn, 

3  A  dywed  wrtho,  Fel  hyn  y 
dywed  yr  Arglwydd  Dduw;  Wele 
fi  i'th  erbyn  di,  mynydd  Seir ; 
estynaf  hefyd  fy  Uaw  i'th  erbyn, 
a  ^  gwnaf  di  yn  anghyfannedd,  ac 
yn  ddifikethwch. 

4  Gosodaf  dy  ddinasoedd  yn  ddi- 
flfaethwch,  a  thithau  a  fyddi  yn 
anghyfannedd ;  fel  y  gwypech  mai 
myfi  yw  yr  Arglwydd. 

5  Am  fod  gennyt  alanasdra  ^tra- 
gywyddol,  a  thywallt  o  honot  waed 
meibion  Israel  â  *mîn  y  cleddyf, 
yn  amser  eu  gofid,  ^  yn  amser  diw- 
edd  eu  hanwiredd  hwynt  : 

6  Am  hynny /ei  mai  byw  fi,  medd 
yr  Arglwydd  Dduw,  mi  a'th  wnaf 
di  yn  waed,  a  gwaed  a'th  ymlid 
di:  "^gan  na  chasêi  waed,  gwaed 
a'th  ddilyn. 

7  Gwnaf  hefyd  fynydd  Seir  yn 
anrhaith  ac  yn  ddiffaethwch ;  a 
thorraf  ymaith  o  hono  yr  hwu  a 
elo  allan,  a'r  hwn  a  ddychwelo. 

8  Llanwaf  hefyd  ei  fynyddoedd  ef 
â'i  laddedigion  :  yn  dy  fryniau,  a'th 
ddyfirynoedd,  a'th  holl  afonydd,  y 
syrth  y  rhai  a  laddwyd  a'r  cleddyf 

9  ^  Gwnaf  di  yn  anrhaith  tragy- 
wyddol,  a'th  ddinasoedd  ni  ddy- 
chwelant ;  ^  fel  y  gwypoch  mai  myfi 
yw  yr  Arglwydd. 


Cyn 
CEIST 

5S7. 


P  Jer.  30.10. 
a  4G.  27. 

q  Es.  11.  1. 
Jer.  23.  5. 

5  He!.. 
yn  etna. 

6  Heb.  eu 
cymriieryd 
ymaith. 

r  pen.  36.  3, 
6,15. 


3  loan  10.  IL 


587. 


a  Jer.  49. 
7,8. 

pen.  25. 12. 
Amos  1.11. 
Obad.  10, 


2  Heb. 
rkoddaf. 


3Nou, 
er  cynt. 

4  Heb. 

dwylaiv. 
1>  pen.  21. 

25,  29. 


c  Ps.  109. 
17. 


dJer.49.18. 
Mai.  1.  3, 
4. 

e  pen.  6.  7. 
a  7.  4,  9. 
a  30. 11. 


Cysiiro  gwlad  Israel, 


EZECIEL,  XXXVI.       trwy  addaw  hendithion  iddi. 


Cyn 
CKIST 

587. 

Í  Ps.  83.  4, 
12. 


BHeb. 

bwijtta. 


e  1  Sam.  2. 
3. 


1»  Obad.  15. 


587. 
a  pen.  6.  2. 


*>  pen.  25. 
3.  a  26.  2. 


2  Heb.  o 
herwijdd,  o 
herwi/dd. 


3  Heb. 
gwneuthur 
i  chwi  es- 
gyn  arfin 
y  tafod. 


*  Neu,  y 
glynnoedd. 


10  Am  ddywedyd  o  honot,  Y 
ddwy  genedl  a'r  ddwy  wlad  hyn 
fyddant  eiddof  fi,  a  *^nyni  a'i  medd- 
iannwn;  er  bod  yr  Arglwydd 
yno: 

11  Am  hynny  fel  mai  byw  fi, 
medd  yr  Arglwydd  Dduw,  gwnaf 
yn  ol  dy  ddig,  ac  yn  ol  dy  gen- 
figen,  y  rhai  o'th  gas  yn  eu  herbyn 
hwynt  a  wnaethost;  fel  y'm  had- 
waener  yn  eu  mysg  hwynt,  pan 
y'th  farnwyf  di. 

12  A  chei  wybod  mai  myfi  yiv 
yr  Arglwydd,  ac  i  mi  glywed  dy 
hoU  gabledd  a  draethaist  yn  erbyn 
mynyddoedd  Israel,  gan  ddywedyd, 
Anrheithiwyd  hwynt,  i  ni  y  rhodd- 
wyd  hwynt  i'w  ^  difa. 

13  Ymfawrygasoch  hefyd  â'ch  gen- 
euau  yn  fy  erbyn  i,  ac  ^  amlhasoch 
eich  geiriau  i'm  herbyn :  mi  a'zi 
clywais. 

14  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
Dduw;  JPan  lawenycho  yr  hoU 
wlad,  mi  a'th  wnaf  di  yn  anghyf- 
annedd. 

15  ^Yn  ol  dy  lawenydd  di  am 
feddiant  tŷ  Israel,  o  herwydd  ei 
anrheithio,  felly  y  gwnaf  i  tithau : 
anrhaith  fyddi  di,  mynydd  Seir, 
ac  Edom  oil  i  gyd  ;  fel  y  gwypont 
mai  myfi  yw  yr  Arglwydd.' 

PENNOD  XXXVI. 

1  Cysuro  gwlad  Israel,  trwy  ddinystr  y  cen- 
Jiedloedd  a  wnaent  yn  drahaus  â  hi,  8  a 
thrwy  addaw  hendithion  Duw  iddi.  16  Mai 
am  eu  pechodau,  y  gwrthodwyd  Israel,  21 
ond  yr  adferir  hwy  drachefn,  heb  iddynt  ei 
haeddu.    25  Bendilhion  hrenhiniaeth  Grid. 

TITHAU  fab  dyn,  ^prophwyda 
wrth  fynyddoedd  Israel,  a  dy- 
wed, Gwrandêwch,  fynyddoedd  Is- 
rael, air  yr  Arglwydd, 

2  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
Dduw,  O  herwydd  ''dywedyd  o'r 
gelyn  hyn  am  danoch  chwi,  Aha, 
aeth  yr  hen  uchelfaon  hefyd  301 
etifeddiaeth  i  ni : 

3  Am  hynny  prophwyda,  a  dywed, 
Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
Dduw  ;  ^  o  her^vydd  iddynt  eich 
anrheithio,  a'ch  Uyngcu  o  amgylch, 
i  fod  o  honoch  yn  etifeddiaeth  i 
weddill  y  cenhedloedd,  a  ^myned 
o  honoch  yn  watwargerdd  tafodau, 
ac  yn  ogan  pobloedd : 

4  Am  hynny,  mynyddoedd  Is- 
rael, gwrandêwch  air  yr  Arglwydd 
Dduw;  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd Dduw  wrth  y  mynydd- 
oedd ac  wrth  y  bryniau,  wrth  *yr 


afonydd  ac  wrth  y  dyfii-ynoedd, 
wrth  y  difíaethwch  anghyfannedd- 
ol,  ac  wrth  y  dinasoedd  gwrthod- 
edig,  y  rhai  a  aeth  yn  yspail  ac 
yn  watwar  i'r  rhan  arall  o'r  cen- 
hedloedd o'u  hamgylch  : 

5  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd  Dduw;  ''Dîau  yn  ang- 
erdd  fy  eiddigedd  y  lleferais  yn 
erbyn  y  rhan  arall  o'r  cenhedloedd, 
ac  yn  erbyn  holl  Edom,  y  rhai  a 
roddasant  fy  nhir  i  yn  etifeddiaeth 
iddynt  eu  hun,  â  Uawenydd  eu  holl 
galon,  trwy  feddwl  dirmygus,  i'w 
yrru  allan  yn  yspail. 

6  Am  hynny  prophwyda  am  dir 
Israel,  a  dywed  wrth  y  mynydd- 
oedd ac  wrth  y  bryniau,  wrth  yr 
afonydd  ac  wrth  y  dyfi'rynoedd, 
Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
Dduw;  Wele,  yn  fy  eiddigedd  ac 
yn  fy  llid  y  lleferais,  o  herwydd 
dwyn  o  honoch  waradwydd  y  cen- 
hedloedd. 

7  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd  Dduw  ;  Myfi  a  dyngais, 
Diau  y  dwg  y  cenhedloedd  sydd 
o'ch  amgylch  chwi  eu  gwarad- 
wydd. 

8  1Í  A  chwithau,  mynyddoedd  Is- 
rael, a  fwriwch  allan  eich  ceingc- 
iau,  ac  a  ddygwch  eich  firwyth 
i'm  pobl  Israel;  canys  agos  ydynt 
ar  ddyfod. 

9  Canys  wele  fi  attoch,  le,  troaf 
attoch,  fel  y'ch  coledder  ac  y'ch 
hauer. 

10  Amlhâf  ddynion  ynoch  chwi 
hefyd,  holl  dy  Israel  i  gyd,  fel  y 
cyfannedder  y  dinasoedd,  ac  yr 
adeilader  y  diffaethwch. 

11  lë,  amlhâf  ynoch  ddyn  ac  ani- 
fail ;  a  hwy  a  chwanegant  ac  a 
firwythant;  a  gwnaf  i  chwi  bres- 
wylio  fel  yr  oeddych  gynt ;  le, 
gwnaf  i  chwi  well  nag  yn  eich 
dechreuad,  "^fel  y  gwypoch  mai  myfi 
yw  yr  Arglwydd. 

12  le,  gwnaf  i  ddynion  rodio  ar- 
noch,  sef  fy  mhobl  Israel ;  a  hwy 
a'th  etifeddant  di,  a  byddi  yn 
etifeddiaeth  iddynt,  ac  ni  ychwan- 
egi  eu  gwneuthur  hwy  yn  amddif- 
aid  mwy. 

13  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
Dduw  ;  O  herwydd  eu  bod  yn  dy- 
wedyd  wrthych,  Yr  wyt  ti  yn  difa 
dynion,  ac  yn  gwneuthur  dy  gen- 
hedloedd  yn  amddifaid ; 

14  Am  hynny  ni  fwyttêi  ddynion 
mwy,  ac  ni  wnei  ^dy  genhedloedd 


Cyn 
CRIST 

587. 


open.  38. 19. 


d  pen.  35.  9. 
a  37. 6, 13. 


5  Neu,  Vlh 
genhedl- 
oedd 
mwyach 
gwympo. 


Yr  adferid  Israel. 


E  Z  E  C I E  L,  XXXVI.    Bendithion  hrenhiniaeth  Crist. 


Cyn 
CRIST 

587. 

ä  pen.  34. 29. 


Khuf.  2. 
2t 


eu  llygaid 
hwynt. 

6  pen.  34. 13. 


bJer.32.39. 
pen.  11. 19. 


mwyach    yn   amddifaid,   medd   yr 
Arglwydd  Dduw. 

15  ^  Ac  ni  adawaf  glywed  gwarad- 
wydd  y  cenhedloedd  ynot  ti  mwy, 
ni  ddygi  chwaith  warth  y  cenhedl- 
oedd mwyach,  ac  ni  wnei  mwy  i'th 
genhedloedd  syrthio,  medd  yr  Ar- 
glwydd Dduw. 

16  1Í  Daeth  hefyd  air  yr  Ar- 
glwydd attaf,  gan  ddywedyd, 

17  Ha  fab  dyn,  pan  oedd  tŷ  Is- 
rael yn  trigo  yn  eu  tir  eu  hun, 
hwy  a'i  halogasant  ef  â'u  ffordd 
ac  a'u  gweithredoedd  eu  hun  :  eu 
ffordd  ydoedd  ger  fy  mron  i  fel 
aflendid  gwraig  fis-glwyfus. 

18  Yna  y  tywelltais  fy  Hid  arnynt, 
am  y  gwaed  a  dywalltasent  ar  y 
tir,  ac  am  eu  delwau  trwÿ  y  rhai 
jT  halogasent  ef ; 

19  Ac  a'u  gwasgerais  hwynt  ym 
mhlith  y  cenhedloedd,  a  hwy  a 
chwalwyd  ar  hyd  y  gwledydd ;  yn 
ol  eu  fíyrdd  ac  yn  ol  eu  gweithred- 
oedd y  bernais  hwynt. 

20  A  ^phan  ddaethant  at  y  cen- 
hedloedd y  rhai  yr  aethant  attynt, 
hwy  a  halogasant  fy  enw  sanct- 
aidd,  pan  ddywedid  wrthynt,  Dyma 
bobl  yr  Arglwydd,  ac  o'i  wlad  ef 
yr  aethant  allan. 

21  IF  Er  hynny  arbedais  hwynt  er 
mwyn  fy  enw  sanctaidd,  yr  hwn  a 
halogodd  tŷ  Israel  ym  mysg  y  cen- 
hedloedd y  rhai  yr  aethant  attynt. 

22  Am  hynny  dywed  wrth  dŷ  Is- 
rael, Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
Dduw  ;  Nid  er  eich  mwyn  chwi, 
tŷ  Israel,  yr  ydwyf  fi  yn  gwneuthur 
hyn,  ond  er  mwyn  fy  enw  sanct- 
aidd, yr  hwn  a  halogasoch  chwi 
ym  mysg  y  cenhedloedd  Ue  yr 
aethoch. 

23  A  mi  a  sancteiddiaf  fy  enw 
mawr,  yr  hwn  a  halogwyd  ym 
mysg  y  cenhedloedd,  yr  hwn  a  hal- 
ogasoch chwi  yn  eu  mysg  hwynt; 
fel  y  gwypo  y  cenhedloedd  raai 
myfi  yw  yr  Arglwydd,  medd  yr 
Arglwydd  Dduw,  pan  ymsanct- 
eiddiwyf  ynoch  o  flaen  ^  eich  llyg- 
aid. 

24  Canys  ^  mi  a'ch  cymmeraf  chwi 
o  fysg  y  cenhedloedd,  ac  a'ch 
casglaf  chwi  o'r  holl  wledydd,  ac 
a'ch  dygaf  i'ch  tir  eich  hun. 

25  If  Ac  a  daenellaf  arnoch  ddwfr 
glân,  fel  y  byddoch  Ian  :  oddi  wrth 
eich  holl  frynti,  ac  oddi  wrth  eich 
holl  eilunod,  y  glanhâf  chwi. 

26  A    **  rhoddaf   i    chwi    galon 


newydd,  yspryd  newydd  hefyd  a 
roddaf  o'ch  mewn  chwi ;  a  thynnaf 
y  galon  garreg  o'ch  cnawd  chwi, 
ac  mi  a  roddaf  i  chwi  galon  gig. 

27  Rhoddaf  hefyd  fy  yspryd  o'ch 
mewn,  a  gwnaf  i  chwi  rodio  yn  fy 
neddfau,  a  chadw  fy  marnedigaeth- 
au,  2i'u  gwneuthur. 

28  Cewch  drigo  hefyd  yn  y  tir  a 
roddais  i'ch  tadau ;  a  byddwch  yn 
bobl  i  mi,  a  minnau  a  fyddaf 
Dduw  i  chwithau. 

29  Achubaf  chwi  hefyd  oddi  wrth 
eich  holl  aflendid :  a  '  galwaf  am  yr 
yd,  ac  a'i  hamlhâf;  ac  ^ni  roddaf 
arnoch  newyn. 

30  Amlhâf  hefyd  firwyth  y  coed, 
a  chynnyrch  y  maes,  fel  na  ddyg- 
och  mwy  waradwydd  newyn  ym 
Daysg  y  cenhedloedd. 

31  Yna  *y  cofiwch  eich  fiyrdd 
drygionus,  a'ch  gweithredoedd  nid 
oeddynt  dda,  a  "byddwch  yn  fiSaidd 
gennych  eich  hunain  am  eich  an- 
wireddau  ac  am  eich  ffieidd-dra. 

32  ''Nid  er  eich  mwyn  chwi  yr 
ydwyf  fi  yn  gwneuthur  hyn,  medd 
yr  Arglwydd  Dduw;  bydded  hys- 
bys  i  chwi :  tŷ  Israel,  gwridwch  a 
chywilyddiwch  am  eich  ffyrdd  eich 
hun. 

33  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
Dduw;  Yn  y  dydd  y  glanhâwyf 
chwi  o'ch  holl  anwireddau,  y  paraf 
hefyd  i  chwi  gyfanneddu  y  dinas- 
oedd,  ac  yr  adeiledir  yr  anghyfan- 
nedd-leoedd. 

34  A'r  tir  anrheithiedig  a  gol- 
eddir,  lie  y  bu  yn  anrhaith  yng 
ngolwg  pob  cynniweirydd. 

35  A  hwy  a  ddywedant,  Y  tir  an- 
rheithiedig hwn  a  aeth  fel  "gardd 
Eden,  a'r  dinasoedd  anghyfannedd, 
ac  anrheithiedig,  a  dinystriol,  a 
aethant  yn  gaerog,  ac  a  gyfan- 
neddir. 

36  Felly  y  cenhedloedd  y  rhai  a 
\veddillir  o'ch  amgylch,  a  gant  wyb- 
od  mai  myfi  yr  Arglwydd  sydd 
yn  adeiladu  y  Ueoedd  dinystriol, 
ac  yn  plann/u  eich  mannau  an- 
rheithiedig: Pmyfi  yr  Arglwydd 
a'^  Ueferais,  ac  a'^  gwnaf 

37  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arghvydd 
Dduw  ;  Ymofynir  â  myfi  etto  gan 
dŷ  Israel,  i  wneuthur  hyn  iddynt; 
amlhâf  hwynt  â  dynion  fel  praidd. 

38  Fel  ^y  praidd  sanctaidd,  fel 
praidd  Jerusalem  yn  ei  huchel- 
wyliau,  felly  y  dinasoedd  anghyfan- 
nedd fyddant  lawn  o  finteioedd  o 


Cyn 
CRIST 

587. 


iEdrych 
Ps.  105.  IG. 
kpen.34.29. 


1  pen.  18. 
Ü1,  03. 

m  Lef.  20. 
39. 

pen.  6.  9. 
a  20.  43. 


o  Es.  51.  a 
pen.  2S.  la 


P  pen.  17. 24. 
a  22. 14. 
a  37. 14. 


THeb. 

praidd 

sanctaidd 

bethau. 


GivelecUgaeth 


EZECIEL,  XXXVII. 


yr  esgyrn  sycliion. 


Cyn 
CRIST 

587. 


Cylch 

587. 

»  pen.  1.  3. 


*>  pen.  6. 7. 
a  35.  12. 
Joel  2.  27. 
a  3. 17. 


2  Net!, 
anadl. 


d  Ps.  141.  7. 


ddynion ;  fel  y  gwypont  mai  myfi 
yw  yr  Arglwydd. 

PENNOD  XXXVII. 

1  Trwy  adgyfodi  esgyrn  sychion,  11  yr  adfyio- 
iocceir  marw  obaith  Israel.  15  Trwy  gydio 
dau  hren,  18  yr  arioyddocceir  cyssylltu  Is- 
rael at  Judah.  20  Äddewidîon  brenhiniaeth 
Crist. 

BU  *llaw  yr  Arglwydd  arnaf, 
ac  a'm  dug  allan  yn  yspryd  yr 
Arglwydd,  ac  a'm  gosododd  yng 
nghanol  dyffryn,  a  hwnnw  oedd  yn 
llawn  esgyrn. 

2  Ac  efe  a  wnaeth  i  mi  fyned 
heibio  iddynt  o  amgylcb  ogylch  : 
ac  wele  hwynt  ja  ami  iawn  ar 
wyneb  y  dyffryn ;  wele  hefyd,  sych- 
ion iawn  oeddynt. 

3  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthyf, 
Ha  fab  dyn,  a  fydd  byw  yr  esgyrn 
hyn?  A  mi  a  ddywedais,  0  Ar- 
glwydd Dduw,  ti  a'i  gwyddost. 

4  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthyf, 
Prophwyda  am  yr  esgyrn  hyn,  a 
dywed  wrthynt,  0  esgyrn  sychion, 
clywch  air  yr  Arglwydd. 

5  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
Dduw  wrth  yr  esgyrn  hyn ;  Wele 
fi  yn  dwyn  anadl  i'ch  mewn,  fel  y 
byddoch  byw. 

6  Giau  hefyd  a  roddaf  arnoch,  a 
pharaf  i  gig  gyfodi  arnoch,,  gwisg- 
af  chwi  hefyd  â  chroen,  a  rhoddaf 
anadl  ynoch;  fel  y  byddoch  byw, 
''ac  y  gwypoch  mai  myfi  yw  yr 
Arglwydd. 

7  Yna  y  prophwydais  fel  y'm  gor- 
chymynasid ;  ac  fel  yr  oeddwn  yn 
prophwydo,  bu  swn,  ac  wele  gyn- 
nwrf,  a'r  esgyrn  a  ddaethant  yng- 
hyd,  asgwrn  at  ei  asgwrn. 

8  A  phan  edrychais,  wele,  cyfod- 
asai  giau  a  chig  arnynt,  a  gwisg- 
asai  croen  am  danynt;  ond  nid 
oedd  anadl  ynddynt. 

9  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthyf, 
Prophwyda  tu  a'r 
phwyda,  fab  dyn,  a 
y  gwynt,  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd Dduw;  *=0  anadl,  tyred 
oddi  wrth  y  pedwar  gwynt,  ac 
anadla  ar  y  Uaddedigion  hyn,  fel 
y  byddont  byw. 

10  Felly  y  prophwydais  fel  y'm 
gorchymynasid  ;  a'r  anadl  a  ddaeth 
ynddynt,  a  buant  fyw,  a  safasant 
ar  eu  traed,  yn  Uu  mawr  iawn. 

11 1Í  Yna  y  dywedodd  wrthyf.  Ha 
fab  dyn,  yr  esgyrn  hyn  ydynt  dŷ 
Israel  oil :  wele,  dy wedant,  ^  Ein 
hesgyrn  a  wywasant,   a'n  gobaith 

805 


^  gwynt,    pro- 
dywed  wrth 


a  goUodd;  torrwyd  ni  ymaith  o'n 
rhan  ni. 

12  Am  hynny  prophwyda,  a  dy- 
wed wrthynt,  Fel  hyn  y  dywed 
yr  Arglwydd  Dduw;  Wele  ®fi  yn 
agori  eich  beddau,  fy  mhobl,  codaf 
chwi  hefyd  o'ch  beddau,  a  dygaf 
chwi  i  dir  Israel. 

13  A  chewch  wybod  mai  myfi  yw 
jY  Arglwydd,  pan  agorwyf  eich 
beddau,  a  phan  gyfodwyf  chwi  i 
fynu  o'ch  beddau,  fy  mhobl, 

14  Ac  y  rhoddwyf  fy  yspryd  yn- 
och, ac  y  byddoch  byw,  ac  y  go- 
sodwyf  chwi  yn  eich  tir  eich  hun : 
yna  y  cewch  wybod  mai  myfi  yr 
Arglwydd  a  leferais,  ac  a  wneuth- 
um  hyn,  medd  yr  Arglwydd. 

15  ir  A  gair  yr  Arglwydd  a 
ddaeth  attaf,  gan  ddyw  edyd, 

16  Tithau  fab  dyn,  'cymmer  1  ti 
un  pren,  ac  ysgrifena  arno,  I  Ju- 
dah, ac  i  sfeibion  Israel  ei  gyfeill- 
ion.  A  chymmer  i  ti  bren  arall, 
ac  ysgrifena  arno,  I  Joseph,  pren 
Ephraim,  ac  i  hoU  dy  Israel  ei  gyf- 
eiliion : 

17  A  chydia  hwynt  y  naill  wrth 
y  Uall  yn  un  pren  i  ti ;  fel  y  bydd- 
ont yn  un  yn  dy  law  di. 

18  1Í  A  phan  lefaro  meibion  dy 
bobl  wrthyt,  gan  ddywedyd,  Oni 
fynegi  i  ni  beth  yw  hyn  gennyt  ? 

19  Dywed  wrthynt,  Fel  hyn  y 
dywed  yr  Arglwydd  Dduw  ;  Wele 
fi  yn  cymmeryd  pren  Joseph,  yr 
hwn  sydd  yn  Haw  Ephraim,  a 
llwythau  Israel  ei  gyfeillion,  a  mi 
a\i  rhoddaf  hwynt  gyd  âg  ef,  sef 
gyd  â  phren  Judah,  ac  a'u  gwnaf 
hwynt  yn  un  pren,  fel  y  byddont 
yn  fy  Haw  yn  un. 

20  1  A  bydded  yn  dy  law,  o  flaen 
eu  Uygaid  hwynt,  y  prennau  yr 
ysgrifenych  arnynt ; 

21  A  dywed  wrthynt,  Fel  hyn  y 
dywed  yr  Arglwydd  Dduw;  Wele 
fi  yn  cymmeryd  meibion  Israel  o 
fysg  y  cenhedloedd  yr  aethant  at- 
tynt,  ac  mi  a'u  casglaf  hwynt  o 
amgylch,  ac  a'u  dygaf  hwynt  i'w 
tir  eu  hun ; 

22  A  ^  gwnaf  hwynt  yn  un  genedl 
o  fewn  y  tir  ym  mynyddoedd  Is- 
rael, ac  'un  brenhin  fydd  yn  fren- 
hin  iddynt  oil:  ni  byddant  hefyd 
mwy  yn  ddwy  genedl,  ac  ni  rennir 
hwynt  mwyach  yn  ddwy  frenhin- 
iaeth : 

23  Ac  ni  ymhalogant  mwy  with 
eu  heilunod,  na  thrwy  eu  fíìeidd- 

___ 


Cyn 
CRIST 

Cylcli 

587. 


e  Es.  26. 19. 


fEdrych 
Num.  17.2. 


g  2  Chron. 
11.  12,  13, 
IG. 


b  Ea.  11. 13. 
Jer.  3. 18. 
Hob.  1.  IL 

i  loan  10. 
16. 


Liu  a  malais  Gog. 


EZECIEL,  XXXVIII. 


Barn  Duw 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
587. 


k  Es.  40. 11. 

Jer.  23.  5. 

a  30.  9. 

pen.  34. 23. 

Hoa.  3.  5. 

Luc  1.  32. 
1  ad.  22. 

loan  10.16. 


m  loan  12. 
34. 


n  Pb.  89.  3. 
pen.  34. 2.5. 


0  2  Cor.  6. 
10. 


1  pen.  11. 
20. 
a  14. 11. 


«  pen.  39. 1. 

b  nat.  20.  8. 

2Neu, 
tiiwijsog 
pennaeth 
Mesech. 


e  2  Bren. 

19.  28. 
pen.  29.  4. 
a  39.  2. 


d  pen.  23. 
12. 


8  Noil, 


dra,  nac  yn  eu  hoU  anwireddau: 
eithr  cadwaf  liwynt  o'u  holl  drig- 
faon,  y  rhai  y  pechasant  ynddynt, 
a  mi  a'u  glanhâf  hwynt ;  fel  y 
byddont  yn  bobl  i  mi,  a  minnau  a 
fyddaf  yn  Dduw  iddynt  hwythau. 

24  A'm  ^gwas  Bâfjáàfydd  bren- 
hin  arnynt;  le,  ^un  bugail  fydd 
iddynt  oil:  yn  fy  marnedigaethau 
hefyd  y  rhodiant,  a'm  deddfau  a 
gadwant  ac  a  wnant. 

25  Trigant  hefyd  yn  y  tir  a  rodd- 
ais  i'm  gwas  Jacob,  yr  hwn  y  trig- 
odd  eich  tadau  ynddo ;  a  hwy  a 
drigant  ynddo,  hwy  a'u  meibion, 
a  meibion  eu  meibion  byth ;  a 
"Dafydd  fy  ngwas  fydd  dywysog 
iddynt  yn  dragywydd. 

26  °  Gwnaf  hefyd  â  hwynt  gyfam- 
mod  hedd ;  ammod  tragywyddol  a 
fydd  â  hwynt:  a  gosodaf  hwynt, 
ac  a'u  hamlhâf,  a  "rhoddaf  fy 
nghyssegr  yn  eu  mysg  hwynt  yn 
dragywydd. 

27  PA'm  tabernacl  fydd  gyd  â 
hwynt ;  le,  myfi  a  fyddaf  iddynt 
lyn  Dduw,  a  hwythau  a  fyddant 
i  mi  yn  bobl. 

28  A'r  cenhedloedd  a  gânt  wybod 
mai  myfi  yr  Arglwydd  sydd 
yn  sancteiddio  Israel ;  gan  fod  fy 
nghyssegr  yn  eu  mysg  hwynt  yn 
dragywydd. 

PENNOD  XXXVIII. 

1  Liu  8  a  malais  Gog.    14  Barn  Duio  yn  ei 
erbyn  ef. 

AGAIR  yr  Arglwydd  a  ddaeth 
attaf,  gan  ddywedyd, 

2  Gosod  dy  wyneb,  *fab  dyn, 
yn  erbyn  ^Gog,  tir  Magog,  ^pen- 
ty'vvysog  Mesech  a  Thubal,  a  phro- 
phwyda  yn  ei  erbyn, 

3  A  dywed,  Fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd  Dduw  ;  Wele  fi  yn  dy 
erbyn  di,  Gog,  pen-tywysog  Mesech 
a  Thubal. 

4  ""  Dychwelaf  di  hefyd,  a  rhoddaf 
fachau  yn  dy  fochgernau,  a  mi 
a'th  ddygaf  allan,  a'th  holl  lu,  y 
meirch  a'r  marchogion,  ^wedi  eu 
gwisgo  i  gyd  â  phob  rhyw  arfau, 
yn  gynnuUeidfa  fawr  â  thariannau 
ac  estylch,  hwynt  oil  yn  dwyn 
cleddyfau : 

5  Persia,  Ethiopia,  a  ^  Libya,  gyd 
â  hwynt;  hwynt  oil  yn  dwyn  tar- 
ian  a  helm  : 

6  Gomer  a'i  holl  fyddinoedd ;  tŷ 
Togarmah  o  ystlysau  y  gogledd, 
a'i  holl  fyddinoedd ;  a  phobl  lawer 
gyd  â  thi. 

806 


7  Ymbarottoa,  le,  parottoa  i  ti  dy 
hun,  ti  a'th  holl  gynnuUeidfa  y 
rhai  a  ymgynnuUasant  attat,  a  bydd 
yn  gadwraeth  iddynt. 

8  1  Wedi  dyddiau  lawer  yr  ym- 
welir  â  thi ;  yn  y  blynyddoedd  diw- 
eddaf  y  deui  i  dir  wedi  ei  ddAA'^yu 
yn  ei  ol  oddi  wrth  y  cleddyf,  wedi 
ei  gasglu  o  bobloedd  lawer  yn  er- 
byn mynyddoedd  Israel,  y  rhai  a 
fuant  yn  anghyfannedd  bob  am- 
ser :  eithr  efe  a  ddygwyd  aUan  o'r 
bobloedd,  a  hwynt  oil  a  drigant 
mewn  diogelwch. 

9  Dringi  hefyd  fel  tymmestl ; 
deui,  a  byddi  fel  cwmmwl  i  guddio 
y  ddaear,  ti  a'th  hoU  fyddinoedd, 
a  phobloedd  lawer  gyd  â  thi. 

10  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
Dduw  ;  Bydd  hefyd  yn  y  dydd 
hwnnw  i  bethau  ddyfod  i'th  fedd- 
wl,  a  thi  a  ^feddyli  feddwl  drwg. 

11  A  thi  a  ddywedi,  Mi  a  âf  i 
fynu  i  wlad  maes-drefydd ;  ^  âf  at 
y  rhai  Uonydd,  y  rhai  sydd  yn 
preswylio  ^yn  ddiogel,  gan  drigo 
oil  heb  gaerau,  ac  heb  drosolion 
na  dorau  iddynt, 

12  I  yspeilio  yspail,  i  ysglyfaethu 
ysglyfaeth,  i  ddychwelyd  dy  law 
ar  anghyfannedd-leoedd,  y  rhai  a 
gyfanneddir  yr  awr  Jion,  ac  ar  y 
bobl  a  gasglwyd  o'r  cenhedloedd, 
y  rhai  a  ddarparasant  anifeiliaid 
a  golud,  ac  ydynt  yn  trigo  ^yng 
nghanol  y  wlad. 

13  Seba,  a  Dedan,  a  marchnadydd- 
ion  Tarsis  hefyd,  a'u  holl  lewod 
ieuaiugc,  a  ddywedant  wrthyt,  Ai 
i  yspeilio  yspail  y  daethost  ti?  ai 
i  ysglyfaethu  ysglyfaeth  y  cesgiaist 
y  gynnuUeidfa  ?  ai  i  ddwyn  ymaith 
arian  ac  aur,  i  gymmeryd  anifeil- 
iaid a  golud,  i  yspeilio  yspail  faAvr  ? 

14  H  Am  hynny  prophwyda,  fab 
dyn,  a  dywed  wrth  Gog,  Fel  hyn 
y  dywed  yr  Arglwydd  Dduw  ;  Y 
dydd  hwnnw,  pan  breswylio  fy 
mhobl  Israel  yn  ddiofal,  oni  chei 
di  wybod  ? 

15  A  thi  a  ddeui  o'th  fangre  dy 
hun  o  ystlysau  y  gogledd,  ti,  a 
phobl  lawer  gyd  â  thi,  hwynt  oil 
yn  marchogaeth  ar  feirch,  yn  dyrfa 
fawr,  ac  yn  llu  lliosog. 

16  A  thi  a  ai  i  fynu  yn  erbyn  fy 
mhobl  Israel,  fel  cwmmwl  i  guddio 
y  ddaear:  yn  y  dyddiau  diweddaf 
y  bydd  hyn;  a  mi  a'th  ddygaf  yn 
erbyn  fy  nhir,  fel  yr  adwaeno  y 
cenhedloedd  fi,  pan  ymsancteidd- 


Cjm 
CEIST 

Cylch 

587. 


4  Neu, 

fwriedi 

amcan 

ysgeler. 
eJer.  49. 31. 


5  Neu,  i/n 
liydcrus. 


6  Neu,  ym 
viogaii. 


yn  ei  erbyn. 


EZECIEL,  XXXIX. 


Buddugoliaeth  Israel. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

687. 


7Nen, 
wyneb, 
Í  pen.  3G.  5, 


E  Uos.  i.  3. 


8Neu, 
lleoedd 
diffwys, 
neu,  tyrau. 


•  pen.  36. 23. 
a  37.  28. 


t  pen.  3S. 


2  Neu,  aHh 
darawaf  á 
clíwe  phla, 
neu,  a'th 
di/nnaf 
á  hách 
cliwedant, 
fel 

pen;  3S.  4. 
lleb. 
mi  à'lh 
cli  iveclw/ 
di. 


iwyf  ynot  ti,  Gog,  o  flaen  eu  llyg- 
aid  hwynt. 

17  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
Dduw  ;  Ai  tydi  yw  yr  hwn  y  llef- 
erais  am  dano  yn  y  dyddiau  gynt, 
trwy  law  fy  ngweisioii,  prophwydi 
Israel,  y  rhai  a  brophwydasant  y 
dyddiau  hj^nny  flynyddoedd  laiver, 
y  dygwn  di  yn  eu  herbyn  hwynt  ? 

18  A  bydd  yn  y  dydd  hwnnw,  yn 
y  dydd  y  delo  Gog  yn  erbyn  tir 
Israel,  medd  yr  Arglwydd  Dduw, 
i'm  Hid  gyfodi  yn  fy  '^  sorriant 

19  Canys  ^yn  fy  eiddigedd,  ac  yn 
angerdd  fy  nigllonedd  y  dywedais, 
Yn  ddiau  bydd  yn  y  dydd  hwnnw 
ddychryn  niawr  yn  nhir  Israel ; 

20  Fel  sy  cryno  pysgod  y  môr, 
ac  ehediaid  y  nefoedd,  a  bwyst- 
filod  y  maes,  a  phob  ymlusgiad  a 
ymlusgo  ar  y  ddaear,  a  phob  dyn 
ar  Avyneb  y  ddaear,  ger  fy  mron  i  ; 
a'r  mynyddoedd  a  ddryllir  i  lawr, 
a'r  ^grisiau  a  syrthiant,  a  phob 
mur  a  syrth  i  lawr. 

21  A  mi  a  alwaf  am  gleddyf  yn 
ei  erbyn  trwy  fy  holl  fynyddoedd, 
medd  yr  Arglwydd  Dduw  :  cleddyf 
pob  un  fydd  yn  erbyn  ei  frawd. 

22  Mi  a  ddadleuaf  hefyd  yn  ei 
erbyn  ef  â  haint  ac  â  gwaed: 
^  gwlawiaf  hefyd  gur-wlaw,  a  cher- 
rig  cenllysg,  tan  a  brwmstan,  arno 
ef,  ac  ar  ei  holl  fyddinoedd,  ac  ar  y 
bobloedd  lawer  sydd  gyd  âg  ef. 

23  Fel  hyn  '  yr  ymfawrygaf,  ac  yr 
ymsancteiddiaf ;  a  pharaf  fy  adna- 
bod  y'ngolwg  cenhedloedd  lawer, 
fel  y  gwypont  mai  myfi  yiv  yr  Ak- 

GLWYDD. 

PENNOD  XXXIX. 

1  Barn  Duw  yn  erbyn  Gog.  8  Buddugoliaeth 
Israel.  11  Claddu  Gog  yn  Hamon-gog.  17 
Gwledd  yr  adar.  23  Wedi  dial  ar  Israel 
am  ei  bechodau,  e/e  a  gesglir  drachefn  trwy 
ffafr  dragyioyddol. 

PROPHWYDA  hefyd,  *fab  dyn, 
yn  erbyn  Gog,  a  dywed,  Fel 
hyn  y  dywed  yr  Arglwydd  Dduw  ; 
Ẅele  fi  yn  dy  erbyn  di,  Gog,  pen- 
tywysog  Mesech  a  ThubaL 

2  A  mi  a'th  ddychwelaf,  ac  '^ni 
adawaf  o  honot  ond  y  chweched 
ran,  ac  a'th  ddygaf  i  fynu  o  ystlys- 
au  y  gogledd,  ac  a'th  ddygaf  ar 
fynyddoedd  Israel : 

3  Ac  a  darawaf  dy  fwa  o'th  law 
aswy,  a  gwnaf  i'th  saethau  syrthio 
o'th  law  ddehau. 

4  Ar  fynyddoedd  Israel  y  syrthi, 
ti  a'th  holl  fyddinoedd,  a'r  bobl- 

— 


oedd  sydd  gyd  â  thi:  ^i'r  ehed- 
iaid, ^^  bob  rhyw  aderyn,  ac  i 
fwystfilod  y  maes,  y'th  roddaf  ^  ith 
ddifa. 

5  Ar  wyneb  y  maes  y  syrthi ; 
canys  myfi  a'i  dywedais,  medd  yr 
Arglwydd  Dduw. 

6  Anfonaf  hefyd  dan  ar  Magog, 
ac  ym  mysg  y  rhai  a  breswyliant 
yr  ynysoedd  yn  ^ddifraw;  fel  y 
gwypont  mai  myfi  yw  yr  Ar- 
glwydd. 

7  Felly  y  gwnaf  adnabod  fy  enw 
sanctaidd  y'nghanol  fy  mhobl  Is- 
rael, ac  ni  adawaf  halogi  fy  enw 
sanctaidd  mwy:  a'r  cenhedloedd  a 
gâut  wybod  mai  myfi  yw  yr  Ar- 
glwydd, y  Sanct  yn  Israel. 

8  IT  Wele,  efe  a  ddaeth,  ac  a 
ddarfu,  medd  yr  Arglwydd  Dduw; 
dyma  y  diwrnod  am  yr  hwn  y  dy- 
wedais. 

9  A  phreswylwyr  dinasoedd  Israel 
a  ant  allan,  ac  a  gynneuant  ac  a 
losgant  yr  arfau,  a'r  tarian  a'r 
astalch,  y  bwa  a'r  saethau,  a'r  llaw- 
ifon  a'r  waywffbn ;  le,  '^  llosgant 
hwynt  yn  tan  saith  mlynedd. 

10  Ac  ni  ddygant  goed  o'r  maes, 
ac  ni  thorrant  ddim  o'r  coedydd; 
canys  a'r  arfau  y  cynneuant  dan  : 
a  hwy  a  yspeiliant  eu  hyspeilwyr, 
ac  a  ysglyfaethant  oddi  ar  eu 
hysglyfaethwyr,  medd  yr  Arglwydd 
Dduw. 

11 1  Bydd  hefyd  yn  y  dydd  hwn- 
nw, i  mi  roddi  i  Gog  le  bedd  yno 
yn  Israel,  dyfíryn  y  fforddolion  o 
du  dwyrain  y  môr:  ac  efe  a  gau 
'^ffroenau  y  fforddolion :  ac  yno  y 
claddant  Gog  a'i  holl  dyrfa,  a  galw- 
ant  e/Dytfryn  ^  Hamon-gog. 

12  A  thy  Israel  fydd  yn  eu  claddu 
hwynt  saith  mis,  er  mAvyn  glanhâu 
y  tir. 

13  le,  holl  bobl  y  tir  eCu  cladd- 
ant; a  hyn  fydd  enwog  iddynt  y 
dydd  y'm  gogonedder,  medd  yr  Ar- 
glwydd Dduw. 

14  A  hwy  a  neillduant  wŷr  gwas- 
tadol,  y  rhai  a  gynniweiriant  trwy 
y  wlad  i  gladdu  gyd  a'r  fforddol- 
ion y  rhai  a  adawyd  ar  wyneb  y 
ddae'ar,  i'w  glanhâu  hi:  ym  mhen 
saith  mis  y  chwiliant. 

15  A'r  tramwywyr  a  gynniweir- 
iant trwy  y  tir,  pan  welo  un  as- 
gwrn  dyn,  efe  a  ^  gyfyd  nod  wrtho, 
hyd  oni  chladdo  y  claddwyr  ef  yn 
nyffryn  ^  Hamon-gog. 

16  Ac  enw  y  ddinas  hefyd  /ydd 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

587. 

b  pen.  33. 
27. 

3  Heb.  i'r 
adcri/n  o 
boh  asgell, 

i  ddifa. 


5  Neu, 
hijderus. 


6  Neu, 
cynneuant 
dan  d 
hicyut. 


7  Ne>i, 
EaJiiau. 


8  Sef,  lliauis 
Gog. 


9  lleV). 
adeilada. 


2  Sef,  Uiawa 
Gog. 


Am  adferiad  Israel. 


EZECIEL,  XL. 


Portreiad 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

537. 

5  Sef,  ÿ 
lliaws. 

*  Heb.  yr 
aderyn  o 
bob  asgell. 

c  Es.  18.  C. 
a  34.  6. 
Jer.  12.  9. 
Seph.  1.  7. 
Dat.  19. 17. 

6  Nen, 
Oaddfa. 


à  pen.  30. 
23. 


^Hamonah.     Felly    y    glanhânt    y 
wlad. 

17  IF  Tithau  fab  dyn,  fel  hyn  y 
dywed  yr  Arglwydd  Dduw;  Dywed 
wrth  *bob  rhyw  aderyn,  ac  wrth 
lioll  fwystfilod  y  maes,  "Ymgesgl- 
wch,  a  deuwch ;  ymgynhullwcli 
oddi  amgylch  at  fy  ^aberth  yr 
ydwyf  fi  yn  ei  aberthu  i  chwi, 
aberth  mawr  ar  fynyddoedd  Israel, 
fel  y  bwyttaoch  gig,  ac  yr  yfocli 
waed. 

18  Cig  y  cedyrn  a  fwyttêwch,  a 
chwi  a  yfwch  waed  tywysogion  y 
ddaear,  hyrddod,  ŵyn,  a  bychocl, 
bustych,  yn  basgedigion  Basan  oil. 

19  Bwyttêwch  hefyd  frasder  hyd 
ddigon,  ac  yfwch  waed  hyd  oni 
feddwoch,  o'm  haberth  a  aberthais 
i  chwi. 

20  Felly  y'ch  diwellir  ar  iy  mwrdd 
i  â  meirch  a  cherbydau,  â  gwŷr 
cedyrn  a  phob  rhyfelwr,  medd  yr 
Arglwydd  Dduw. 

21  A  gosodaf  fy  ngogoniant  ym 
mysg  y  cenhedloedd,  a'r  hoU  gen- 
hedloedd  a  gant  weled  fy  marned- 
igaeth  yr  hon  a  wneuthum,  a'm 
Haw  yr  hon  a  osodais  arnynt. 

22  A  thy  Israel  a  gant  wybod  mai 
myfi  yiv  yr  Aeglwydd  eu  Duw 
hwynt  o'r  dydd  hwnnw  allan. 

23  1Í  Y  cenhedloedd  hefyd  a  gant 
wybod  mai  am  eu  hanwiredd  eu 
hun  y  caethgludwyd  tŷ  Israel :  o 
herwydd  gwneuthur  o  honynt  gam- 
wedd  i'm  herbyn,  am  hynny  y 
cuddiais  fy  wyneb  oddi  wrthynt, 
ac  y  rhoddais  hwynt  yn  Haw  eu 
gelynion:  felly  hwy  a  syrthiasant 
oil  trwy  y  cleddyf 

24  Yn  ol  eu  haflendid  eu  hun,  ac 
yn  ol  eu  hanwireddau,  y  gwneuth- 
um  â  hwynt,  ac  y  cuddiais  fy  wyneb 
oddi  wrthynt. 

25  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed 
yr  Arglwydd  Dduw  ;  Yr  awr  hon 
y  dychwelaf  gaethiwed  Jacob,  tost- 
uriaf  hefyd  wrth  holl  dŷ  Israel,  a 
gwýnfydaf  dros  fy  enw  sanctaidd ; 

26  Wedi  dwyn  o  honynt  eu  gwar- 
adwydd,  a'li  holl  gamweddau  a 
wnaethant  i'm  herbyn,  pan  drigent 
yn  eu  tir  eu  hun  yn  ddifraw,  a 
heb  ddychrynydd. 

27  Pan  ddychwelwyf  hwynt  oddi 
wrth  y  bobloedd,  a'u  casglu  hwynt 
o  wledydd  eu  gelynion,  ac  y'm 
^sancteiddier  ynddynt  y'ngolwg  cen- 
hedloedd lawer ; 

28  Yna  y  cant  wybod  mai  myfi 


yw  yr  Aeglwydd  eu  Duw  hwynt, 
*'yr  hwn  a'u  caethgludais  hwynt 
ym  mysg  y  cenhedloedd,  ac  a'u 
cesglais  hwynt  i'w  tir  eu  hun,  ac 
ni  adewais  mwy  un  o  honynt  yno. 

29  M  chuddiaf  chwaith  fy  wyneb 
mwy  oddi  wrthynt :  o  herwydd 
Uywelltais  fy  yspiyd  ar  dŷ  Israel, 
medd  yi*  Arglwydd  Dduw. 

PENNOD  XL. 

1  Amser,  a  dull,  a  diben  y  weledigaeth.  6  Por- 
treiad porth  y  dwyrain,  20  a  lihorth  y  go- 
gledd,  24  a  phorth  y  dehau,  32  o  phortii  y 
dwyrain,  35  a  phorth  y  gogledd.  39  Yr  wyth 
bwrdd.    44  Yr  ystafelloedd.    48  Forth  y  tŷ. 

YK  y  bummed  flwyddyn  ar  hug- 
ain  o'n  caethgludiad  ni,  yn 
nechreu  y  flwyddyn,  ar  y  degfed 
dydd  o'r  mis,  yn  y  bedwaredd 
flwyddyn    ar   ddeg    wedi  ^taro  y 

I  ddinas,  o  fewn  corph  y  dydd  hwn- 

i  nw  y  daeth  ^llaw  yr  Arglwydd 

I  arnaf,  ac  a'm  dug  yno. 

j  2  Y'ngweledigaethau  Duw  y  dug 
efe  fi  i  dir  Israel,  ac  a'm  gosododd 
ar  fynydd  uchel  iawn,  ac  ^arno 
yr  oedd  megis  adail  dinas  o  du  y 
dehau. 

3  Ac  efe  a'm  dug  yno :  ac  wele 
wr  a'i  welediad  fel  gwelediad  pres, 
ac  yn  ei  law  linyn  Uin,  a  '^chorsen 
fesur :  ac  yr  ydoedd  efe  yn  sefyll 
yn  y  porth. 

4  A  dywedodd  y  gwr  wrthyf.  Ha 
^fab  dyn,  gwel  â'th  lygaid,  gwran- 
do  hefyd  â'th  glustiau,  a  gosod  dy 
galon  ar  yr  hyn  oil  a  ddangoswyf 
i  ti :  o  herwydd  er  mwyn  dangos  i 
ti  hyn  y'th  ddygwyd  yma :  mynega 
i  dy  Israel  yr  hyn  oil  a  well. 

5  Ac  wele  fur  o'r  tu  allan  i'r  tŷ 
o  amgylch  ogylch :  a  chorsen  fesur 
yn  Haw  y  gwr,  yn  chwe  chufydd 
o  hyd,  wrth  gufjdd  a  dyrnfedd : 
ac  efe  a  fesurodd  led  yr  adeilad- 
aeth  yn  un  gorsen,  a'r  uchder  yn 
un  gorsen. 

6  IF  Ac  efe  a  ddaeth  i'r  porth 
oedd  a'i  wyneb  tu  a'r  dwyrain,  ac 
a  ddringodd  ar  hyd  ei  risiau  ef, 
ac  a  fesurodd  riniog  y  porth  yn 
un  gorsen  o  led,  a'r  rhiniog  arall 
yn  un  gorsen  o  led. 

7  A  phoh  ystafell  oedd  un  gorsen 
o  hyd,  ac  un  gorsen  o  led :  a  phùm 
cufydd  oedd  rhwng  yr  ystafeU- 
oedd :  a  rhiniog  y  porth,  wrth 
gyntedd  y  porth  o'r  tu  mewn,  oedd 
un  gorsen. 

8  Efe  a  fesurodd  hefyd  gyntedd 
y  porth  oddi  fewn,  yn  un  gorsen. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

587. 

6  Heb.  %i!rth 
gaetkgludo 
o  Jionof 
hwìjììt. 


-  Joel  2.  28. 
Act.  2. 17. 


574. 


a  pen.  33. 
21. 


b  pen.  1. 3. 


2Neu, 
wrlho. 


c  Dat.  11.  L 
a  21. 15. 


d  pen.  44.  5. 


pyrtli 


EZECIEL,  XL. 


y  deml. 


Cyn 
CEIST 

574. 


SHeb. 
cauedig. 


i  Neu, 

cynteddan. 
6  Neu,  tu 

ag  i  mewn. 


e  pen.  45.  5. 


9  Yna  y  mesiirodd  gyntedd  y 
porth  yn  wyth  gufydd,  a'i  byst  yn 
ddau  gufydd,  a  chyntedd  y  porth 
oedd  o'r  tu  mewn. 

10  Ac  ystafelloedd  y  porth  tu  a'r 
dwyrain  oedd  dair  o'r  tu  yma,  a 
thair  o'r  tu  accw ;  un  fesur  oeddynt 
ill  tair:  ac  un  mesur  oedd  i'r  pyst 
o'r  tu  yma  ac  o'r  tu  accw. 

11  Ac  efe  a  fesurodd  led  drws  y 
porth  yn  ddeg  cufydd,  a  hŷd  y 
porth  yn  dri  chufydd  ar  ddeg. 

12  A'r  terfyn  o  flaen  yr  ystafell- 
oedd oedd  un  cufydd  o'r  naill  du, 
a'r  terfyn  o'r  tu  arall  yn  un  cu- 
fydd; a'r  ystafelloedd  oedd  chwe 
chufydd  o'r  tu  yma,  a  chwe  chu- 
fydd o'r  tu  accw. 

13  Ac  efe  a  fesurodd  y  porth  o 
nen  y  naill  ystafell  hyd  nen  un 
arall,  yn  bum  cufydd  ar  hugain  o 
led,  drws  ar  gyfer  drws. 

14  Ac  efe  a  wnaeth  byst  o  dri 
ugain  cufydd,  a  hynny  hyd  bost 
y  cyntedd,  o  amgylch  ogylcli  y 
porth. 

15  Ac  o  wyneb  porth  y  dyfodiad 
i  mewn,  hyd  wyneb  cyntedd  y 
porth  oddi  mewn,  yr  oedd  deg 
cufydd  a  deugain. 

16  A  ffenestri  ^cyfyng  oedd  i'r 
ystafelloedd,  ac  i'w  pyst  o  fewn  y 
poiiih  o  amgylch  ogylch;  ac  felly 
yr  oedd  i'r  ^bwäau  meini:  a  ffen- 
estri oedd  o  amgylch  ogylch  ^  o 
fewn;  ac  yr  oedd  palmwydd  ar 
hoh  post. 

17  Ac  efe  a'm  dug  i'r  cyntedd 
nesaf  allan,  ac  wele  yno  ystafell- 
oedd, a  phalmant  wedi  ei  wneuth- 
ur  i'r  cyntedd  o  amgylch  ogylch; 
*deg  ystafell  ar  hugain  oedd  ar  y 
palmant. 

18  A'r  palmant  gan  ystlys  y  pyrth 
ar  gyfer  hyd  y  pyrth,  oedd  y  pal- 
mant oddi  tanodd. 

19  Ac  efe  a  fesurodd  y  lied  o 
wyneb  y  porth  isaf  hyd  wyneb  y 
cyntedd  oddi  fe^^Ti,  yn  gan  cufydd 
oddi  allan  tu  a'r  dwyrain  a'r  go- 
gledd. 

20  11  A'r  porth  yr  hwn  oedd  a'i 
wyneb  tu  a'r  gogledd,  ar  y  cyntedd 
nesaf  allan,  a  fesurodd  efe,  ei  hyd 
a'i  led. 

21  A'i  ystafelloedd  ef  oedd  dair 
o'r  tu  yma,  a  thair  o'r  tu  accw;  ac 
yr  ydoedd  ei  byst,  a'i  fwäau  meini, 
wi'th  fesur  y  porth  cyntaf,  yn  ddeg 
cufydd  a  deugain  eu  hyd,  a'r  lied 
yn  bum  cufydd  ar  hugain. 

BOB 


22  Eu  ffenestri  hefyd,  a'u  bwaau 
meini,  a'u  palmwydd,  oedd  ^Yvi\\ 
fesur  y  porth  oedd  a'i  wyneb  tu 
a'r  dwyrain ;  ar  hyd  saith  o  risiau 
hefyd  y  dringent  iddo ;  a'i  fwäau 
meini  oedd  o'u  blaen  hwyut. 

23  A  phorth  y  cyntedd  nesaf  i 
mewn  oedd  ar  gyfer  y  porth  tu 
a'r  gogledd,  a  thu  a'r  dwyrain :  ac 
efe  a  fesurodd  o  borth  i  berth  gan 
cufydd. 

24  IF  Wedi  hynny  efe  a'm  dug  i 
tu  a'r  dehau,  ac  wele  borth  tu  a'r 
dehau,  ac  efe  a  fesurodd  ei  byst 
a'i  fwäau  meini  wrth  y  mesurau 
hyn. 

25  Ffenestri  hefyd  oedd  iddo  ac 
i'w  fwaau  meini,  o  amgylch  ogylch, 
fel  y  ffenestri  hynny,  yn  ddeg  cu- 
fydd a  deugain  o  hyd,  ac  yn  bum 
cufydd  ar  hugain  o  led. 

26  Saith  o  risiau  hefyd  oedd  ei 
esgynfa  ef,  a'i  fwaau  meini  o'u 
blaen  hwynt :  yr  oedd  hefyd  iddo 
balmwydd,  un  o'r  tu  yma,  ac  un 
o'r  tu  accw,  ar  ei  byst  ef. 

27  Ac  yr  oedd  porth  yn  y  cynt- 
edd nesaf  i  mewn  tu  a'r  dehau : 
ac  efe  a  fesurodd  o  borth  i  borth, 
tu  a'r  dehau,  gan  cufydd. 

28  Ac  efe  a'm  dug  i'r  cyntedd 
nesaf  i  mewn  trwy  borth  y  dehau : 
ac  a  fesurodd  borth  y  dehau  wrth 
y  mesurau  hyn ; 

29  A'i  ystafelloedd,  a'i  byst,  a'i 
fwaau  meini,  wrth  y  mesurau  hyn : 
ac  yr  oedd  ffenestri  ynddo,  ac  yn 
ei  fwaau  meini,  o  amgylch  ogylch: 
deg  cufydd  a  deugain  oedd  yr  hyd, 
a  phùm  cufydd  ar  hugain  y  Ued. 

30  A'r  bwäau  meini  o  amgylch 
ogylch  oedd  ^bùm  cufydd  ar  hug- 
ain o  hyd,  a  phùm  cufydd  o  led. 

31  A'i  fwaau  meini  oedd  tu  a'r 
cyntedd  nesaf  allan ;  a  phalmwydd 
oedd  ar  ei  byst;  ac  wyth  o  risiau 
oedd  ei  esgynfa  ef. 

32  IT  Ac  efe  a'm  dug  i'r  cyntedd 
nesaf  i  mewn  tu  a'r  dwyrain:  ac  a 
fesurodd  y  porth  wrth  y  mesurau 
hyn. 

33  A'i  ystafelloedd,  a'i  byst,  a'i 
fwaau  meini,  oedd  wrth  y  mesurau 
hyn:  ac  yr  oedd  ffenestri  ynddo 
ef,  ac  yn  ei  fwaau  meini,  o  amgylch 
ogylch :  yr  hyd  oedd  ddeg  cufydd 
a  deugain,  a'r  Ued  yn  bum  cufydd 
ar  hugain. 

34  A'i  fwaau  meini  oedd  tu  a'r 
cyntedd  nesaf  allan ;  a  phalmwydd 
oedd  ar  ei  byst  o'r  tu  yma,  ac  o'r 


Cyn 

CRIST 

574. 


t  E.lrTch 

ad.  21,  25, 
33,36. 


Ystafelloedd  y  deml. 


EZECIEL,  XLI. 


3Iesur,  rhannau, 


Cvn 
CEIST 

574. 


s  Lef.  4.  2, 

3. 
h  Lef.  5.  6. 

aG.  6. 

a  7. 1. 
6  i^eu,  wrth 

risiaudrus 
porth,  &c. 


7Neu, 
daufaen 
aelwi/d. 


I  Num.  3. 
27,  28, 32, 
38. 

8  Nen, 

ordinhâd : 

JFelly  ad. 

46. 
k  Num.  13. 

5. 

pen.  44. 15. 

I I  Brcn.  2. 
35. 


tu  accw;  a'i  esgynfa  oedd  wyth  o 
risiau. 

35  IT  Ac  efe  a'm  dug  i  borth  y 
gogledd,  ac  a'i  mesurodd  ^vrth  y 
mesurau  hyn : 

36  Ei  ystafelloedd,  el  byst,  a'i 
fwäau  meini,  a'r  ffenestri  iddo  o 
amgylch  ogylch  :  yr  hŷd  oedd  ddeg 
cufydd  a  deugain,  a'r  lied  oedd 
bum  cuiydd  ar  hugain. 

37  A'i  byst  oedd  tu  a'r  cyntedd 
nesaf  allan;  a  phalmwydd  ar  ei 
byst  o'r  tu  yma,  ac  o'r  tu  accw; 
a'i  esgynfa  oedd  wyth  o  risiau. 

38  A'r  celloedd  a'u  drysau  oedd 
wrth  byst  y  pyrth,  lie  y  golchent 
y  poeth-offi'wm. 

39  1Í  Ac  y'nghyntedd  y  porth  yr 
oedd  dau  fwrdd  o'r  tu  yma,  a  dau 
fwrdd  o'r  tu  accw,  i  ladd  y  poeth- 
ofírwm,  a'r^pech-aberth,  a'r'^aberth 
dros  gamwedd,  arnynt. 

40  Ac  ar  yr  ystlys  oddi  allan,  "^  lie 
y  dringir  i  ddrws  porth  y  gogledd, 
yr  oedd  dau  fwrdd;  a  dau  fwrdd 
ar  yr  ystlys  arall,  yr  hwn  oedd 
wrth  gyntedd  y  porth. 

41  Pedwar  bwrdd  oedd  o'r  tu 
yma,  a  phedwar  bwidd  o'r  tu  accw, 
ar  ystlys  y  porth ;  wyth  bwrdd,  ar 
y  rhai  y  Uaddent  eu  haherthau. 

42  A'r  pedwar  bwrdd  i'r  poeth- 
ofírwm  oedd  o  gerrig  nadd,  yn  un 
cufydd  a  banner  o  hỳd,  ac  yn  un 
cufydd  a  banner  o  led,  ac  yn  un 
cuiydd  o  uchder :  arnynt  hwy  hef- 
yd  y  gosodent  jv  offer  y  rhai  y 
iladdent  yr  offrwm  poeth  a'r  abertii 
â  hwynt 

43  Hefyd  yr  oedd  '  bachau,  o  un 
ddyrnfedd,  wedi  eu  parottoi  o  fewn, 
o  amgylch  ogylch :  a  chig  yr  off- 
rwm oedd  ar  y  byrddau. 

44  IT  Ac  o'r  tu  allan  i'r  porth 
nesaf  i  mewn  yr  oedd  ystafelloedd 
y  cantorion  o  fewn  y  cyntedd  nesaf 
i  mewn,  yr  hwn  oedd  ar  ystlys 
porth  y  gogledd ;  a'u  hwynebau 
oedd  tu  a'r  dehau :  un  oedd  ar 
ystlys  porth  y  dwyrain,  a'i  wyneb 
tu  a'r  gogledd. 

45  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthyf, 
Yr  ystafell  hon,  yr  hon  sydd  a'i 
hwyneb  tu  a'r  dehau,  sydd  i'r  off- 
eiriaid,  '  ceidwaid  ^  cadwraeth  y  tŷ. 

46  A'r  ystafell  yr  hon  sydd  a'i 
hwyneb  tu  a'r  gogledd,  sydd  i'r 
offeiriaid  ^ceidwaid  cadwraeth  yr 
allor :  y  rhai  hyn  yw  meibion  ^  Sa- 
doc,  y  rhai  ydynt  o  feibion  Len,  yn 
nesâu  at  yr  Arglwydd  i  weini  iddo. 


47  Felly  efe  a  fesurodd  y  cynt- 
tedd,  yn  gàn  cufydd  o  hŷd,  ac  yn 
gan  cufydd  o  led,  yn  bedeirongi; 
a'r  allor  oedd  o  flaen  y  tŷ. 

48  IT  Ac  efe  a'm  dug  i  borth  y 
tŷ,  ac  a  fesurodd  hob  post  i'r  porth, 
yn  bum  cufydd  o'r  naill  du,  ac  yn 
bum  cufydd  o'r  tu  arall:  a  lied  y 
porth  oedd  dri  chufydd  o'r  naiU 
du,  a  thri  chufydd  o'r  tu  aralL 

49  Y  cyntedd  oedd  ugain  cufydd 
o  hŷd,  ac  un  cufydd  ar  ddeg  o  led : 
ac  efe  a'm  dug  ar  hyd  y  grisiau 
ar  hyd  y  rhai  y  dringent  iddo : 
hefyd  yr  ydoedd  colofnau  wrth  y 
pyst,  un  o'r  naill  du,  ac  un  o'r  tu 
aralL 

PENXOD  XLI. 

Mesur,  a  rhannau,  ac  ystafelloedd,  ac  addurn 
y  deml. 

AC  efe  a'm  dug  i  i'r  deml,  ac  a 
JTjl  fesurodd  y  pyst  yn  chwe  chu- 
fydd o  led  o'r  naill  du,  ac  yn  chwe 
chufydd  o  led  o'r  tu  arall,  fel  yr 
oedd  lied  y  babelL 

2  Lied  y  drws  hefyd  oedd  ddeg 
cufydd ;  ac  ystlysau  y  drws  yn 
biim  cufydd  o'r  naill  du,  ac  yn  bum 
cufydd  o'r  tu  arall :  ac  efe  a  fesur- 
odd ei  hyd  ef  yn  ddeugain  cufydd, 
a'r  lied  yn  ugain  cufydd. 

3  Ac  efe  a  aeth  tu  ag  i  mewn, 
ac  a  fesurodd  host  y  drws  yn  ddau 
gufydd,  a'r  drws  yn  chwe  chufydd, 
a  lied  y  drws  yn  saith  gufydd. 

4  Ac  ^  efe  a  fesurodd  ei  hyd  ef  yn 
ugain  cufydd ;  a'r  lied  yn  ugain 
cufydd  o  flaen  y  deml :  ac  efe  a 
ddywedodd  wrthyf,  Dyma  y  cys- 
segr  sancteiddiolaf. 

5  Ac  efe  a  fesurodd  bared  y  tŷ 
y n  chwe  chufydd ;  a  lied  pob  ystlys- 
gell  yn  bedwar  cufydd  o  amgylch 
ogylch  i'r  tŷ. 

6  A'r  celloedd  oedd  dair,  cell  ar 
gell,  ac  yn  ddeg  ar  hugain  ^o 
weithiau :  ac  yr  oeddynt  yn  cyr- 
haeddyd  at  bared  y  tŷ  yr  hwn 
oedd  i'r  ystafelloedd  o  amgylch 
ogylch,  fel  y  byddent  y'nglŷn;  ac 
nid  oeddynt  y'nglŷn  o  fewn  pared 

ytŷ. 

7  Ac  "^  fe  a  ehangwyd,  ac  oedd  yn 
myned  ^ar  dro  uwch-uwch  i'r  cell- 
oedd :  o  herwydd  tro  y  tŷ  oedd  yn 
myned  i  fynu  o  amgylch  y  tŷ :  am 
hynny  y  tŷ  oedd  ehengach  oddi 
arnodd ;  ac  felly  y  driugid  o'r  isaf 
i'r  uchaf  trwy  y  ganol. 

8  Gwelais  hefyd  uchder  y  tŷ  o 
amgylch  ogylch :  seiliau  y  celloedd 


Cyn 
CRIST 

574. 


a  1  Bren.  6. 

20. 


2  Neu, 
o  droed- 
/eddau. 


3  Neu, 
yu  ijrwn. 


ystafelloedd,  ac 


EZECIEL,  XLII. 


addurn  y  deml. 


Cyn 

CRIST 
574. 

c  pen.  40.  5. 


4  Neu, 
rodfei/drl  a 
cholofnati 
iddijnt. 


B  Neu,  aW 
llawr 


4  pen.  1. 10. 


Í  Heb.  post. 


oedd  •'gorsen  helaeth  o  chwe  cliu- 
fydd  mawrion. 

9  A  tliewder  y  mur  yr  hwn  oedd 
i'r  gell  o'r  tu  allan,  oedd  bum  cu- 
fydd;  a'r  gweddill  oedd  le  i'r  cell- 
oedd  y  rhai  oedd  o  fewn. 

10  A  rliwiig  yr  ystafelloedd  yr 
oedd  lied  ugain  cufydd  ynghylch 
y  tŷ  o  amgylch  ogylch. 

11  A  drysau  yr  ystlys-gell  oedd 
tu  a'r  Uannerch  weddill;  un  drws 
tu  a'r  gogledd,  ac  un  drws  tu  a'r 
dehau:  a  lied  y  fan  a  weddillasid 
oedd  bum  cufydd  o  amgylch  ogylch. 

12  A'r  adeiladaeth  yr  hon  oedd  o 
flaen  y  Uannerch  neillduol,  ar  y 
cwrr  tu  a'r  gorllewin,  oedd  ddeg 
cufydd  a  thri  ugain  o  led;  a  mur 
yr  adeiladaeth  oedd  bum  cufydd 
o  dewder  o  amgylch  ogylch,  a'i  hŷd 
oedd  ddeg  cufydd  a  phedwar  ugain. 

13  Ac  efe  a  fesurodd  y  tŷ,  yn  gàn 
cufydd  o  hŷd ;  a'r  Uannerch  neill- 
duol, a'r  adeiladaeth,  a'i  pharwyd- 
ydd,  yn  gàn  cufydd  o  hŷd. 

14  A  lied  wyneb  y  tŷ,  a'r  Uan- 
nerch neillduol  tu  a'r  dwyrain, 
oedd  gàn  cufydd. 

15  Ac  efe  a  fesurodd  hŷd  yr  adeil- 
adaeth ar  gyfer  y  Uannerch  neill- 
duol yr  hon  oedd  o'r  tu  cefn  iddo, 
a'i  -  - 
tu 
deml  oddi  fewn,  a  drysau  y  cyntedd, 

16  Y  gorsingau,  a'r  ffenestri  cyf- 
yng,  a'r  ystafelloedd  o  amgylch  ar 
eu  tri  uchder,  ar  gyfer  y  rhiniog 
a  ystyllennasid  â  choed  o  amgylch 
ogylch,  ^ac  o'r  llawr  hyd  y  ffen- 
estri, a'r  ffenestri  he/yd  a  ystyllen- 
nasid ; 

17  Hyd  uwch  ben  y  drws,  a  hyd 
y  tŷ  o  fewn  ac  allan,  ac  ar  yr  hoU 
bared  o  amgylch  ogylch  o  fewn  ac 
allan,  wrth  fesurau. 

18  A  cherubiaid  hefyd  ac  â  phalm- 
wydd  y  gweithiasid  ef,  palmwydden 
rhwng  pob  dau  gerub :  a  dau  wyn- 
eb oedd  i  bob  cerub. 

19  ^  Canys  wyneb  dyn  oedd  tu  a'r 
balmwydden  o'r  naill  du,  ac  wyneb 
llew  tu  a'r  balmwydden  o'r  tu  arall : 
yr  oedd  wedi  ei  weithio  ar  hyd  y 
tŷ  o  amgylch  ogylch. 

20  Cerubiaid  a  phalmwydd  a  weith- 
iasid  o'r  ddaear  hyd  oddi  ar  y 
drws,  ac  ar  bared  y  deml. 

21  Pedwar  ochrog  oedd  ''pyst  y 
deml,  ac  wyneb  y  cyssegr ;  gweled- 
iad  y  naill  fel  gwelediad  y  Uall. 

22  Yr  allor  bren  oedd  dri  chu- 


811 


^  ystafelloedd  o'r  naill  du,  ac  o'r 
arall,   yn  gàn  cufydd,  gyd  a'r 


fydd  ei  huchder,  a'i  hyd  yn  ddau 
gufydd :  a'i  chonglau,  a'i  huchder, 
a'i  pharwydydd,  oedd  o  bren.  Ac 
efe  a  ddywedodd  wrthyf,  Dyma  y 
^bwrdd   sydd    ger    bron    yr   Ar- 

GLWYDD. 

23  Ac  yr  ydoedd  dau  ddrws  i'r 
deml  ac  i'r  cyssegr : 

24  A  dwy  ddor  i'r  drysau,  se/dwy 
ddor  blygedig;  dwy  ddor  i'r  naill 
ddrws,  a  dwy  ddor  i'r  Uall. 

25  A  gwnaethid  arnynt,  ar  ddrys- 
au  y  deml,  gerubiaid  a  phalmwydd, 
fel  y  gwneuthid  ar  y  parwydydd : 
ac  yr  oedd  trawstiau  coed  ar  wyn- 
eb y  cyntedd  o'r  tu  allan. 

26  Ffenestri  cyfyng  hefyd  a  phalm- 
wydd oedd  o  bob  tu,  ar  ystlysau 
y  porth,  ac  ar  ystafelloedd  y  tŷ, 
a'r  trawstiau. 

PENNOD  XLII. 

1  Ystafelloedd  yr  offeiriaid;  13  a'r  defnydd  a 
wneid  û  hwynt.  19  Mesurau  y  cyntedd  nesaf 
allan. 

AC  efe  a'm  dug  i'r  cyntedd  nesaf 
XjL  allan,  y  ffordd  tu  a'r  gogledd; 
ac  a'm  dug  i'r  ystafell  oedd  ar 
gyfer  y  Uannerch  neillduol,  yr  hon 
oedd  ar  gyfer  yr  adail  tu  a'r  go- 
gledd. 

2  Drws  y  gogledd  oedd  ar  gyfer 
hyd  y  can  cufydd,  a  lied  y  deg 
cufydd  a  deugain. 

3  Ar  gyfer  yr  ugain  cufydd  y 
rhai  oedd  i'r  cyntedd  nesaf  i  mewn, 
ac  ar  gyfer  y  palmant  yr  hwn  oedd 
i'r  cyntedd  nesaf  allan,  yr  ydoedd 
ystafell  ar  gyfer  ystafeU  yn  dri 
uchder. 

4  Ac  o  flaen  yr  ystafelloedd  yr 
oedd  rhodfa  yn  ddeg  cufydd  o  led 
oddi  fewn,  ffordd  o  un  cufydd,  a'u 
drysau  tu  a'r  gogledd. 

5  A'r  ystafelloedd  uchaf  oedd 
gulion :  o  herwydd  yr  ystafelloedd 
^  oeddynt  uwch  na'r  rhai  hyn,  ^  na'r 
rhai  isaf  ac  na'r  rhai  canol  o'r  ad- 
eiladaeth. 

6  Canys  yn  dri  uchder  yr  oeddynt 
hwy,  ac  heb  golofnau  iddynt  fel 
colofnau  y  cynteddoedd :  am  hynny 
yr  oeddynt  hwy  yn  gyfyngach  na'r 
rhai  isaf  ac  na'r  rhai  canol  o'r  Uawr 
ifynu. 

7  A'r  mur  yr  hAvn  oedd  o'r  tu 
allan  ar  gyfer  yr  ystafelloedd,  tu 
a'r  cyntedd  nesaf  allan  o  flaen  yr 
ystafelloedd,  oedd  ddeg  cufydd  a 
deugain  ei  hyd. 

8  O  herwydd  hyd  yr  ystafelloedd 
y  rhai  oedd  yn  y  cyntedd  nesaf 


Cvn 

CRIST 

574. 


e  Stal.  1.  7, 
11. 


2  Neu,  oedd 
yn  hwijtla, 
neu,  yn 
llynqcu  ij 
rhai  htjn, 
&c. 

3  Neil,  a'r 
adei'adaelh 
oedil  o'r 
rhai  isaf 
a'r  rhai 
canol. 


Ystafelloedd  yr  offeiriaid. 


EZECIEL,  XLIII. 


Gogoniant  Duw  yn 


Cyn 
CRIST 

574. 


*  Neil,  0  le 
yr  ystafell- 
oedd. 

5  Neu, 
yr  hvm 
am  dug  i 
mewn. 

6  Neu, 

ac  efe  yn 
dyfod. 


a  Lef.  6.  16, 
26. 


b  Lef.  2.  3, 
10.  a  6. 17, 
25,  29. 
a  7.1. 


7Heb. 

wyiU  y 
dioyrain. 


allan  oedd  ddeg  cufydd  a  deugain: 
ac  wele,  o  flaen  y  deml  yr  oedd 
can  cufydd. 

9  Ac  *oddi  tan  yr  ystafelloedd 
hyn  yr  ydoedd  ^  mynediad  i  mewn 

0  du  y  dwyrain,  ^  ffordd  yr  elid 
iddynt  hwy  o'r  cyntedd  nesaf  allan. 

10  O  fewn  tewder  mur  y  cyntedd 
tu  a'r  dwyrain,  ar  gyfer  y  Uannerch 
neillduol,  ac  ar  gyfer  yr  adeilad- 
aeth,  yr  oedd  yr  ystafelloedd. 

11  A'r  ffordd  o'u  blaen  hwynt 
oedd  fel  gwelediad  yr  ystafelloedd 
y  rliai  oedd  tu  a'r  gogledd;  un 
liŷd  â  hwynt  oeddynt,  ac  un  lied 
â  hwynt :  a'u  hoU  fynediad  allan 
oedd  yn  ol  eu  dull  hwynt,  ac  yn 

01  eu  drysau  hwynt. 

12  Ac  fel  drysau  yr  ystafelloedd 
y  rhai  oedd  tu  a'r  dehau,  yr  oedd 
drws  ym  mhen  y  ffordd,  y  ffordd 
ym  mhen  y  mur  yn  uniawn  tu  a'r 
dwyrain,  yn  y  ddyfodfa  i  mewn. 

13  IT  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthyf, 
Ystafelloedd  y  gogledd  ac  ystafell- 
oedd y  dehau,  y  rhai  sydd  ar  gyfer 
y  Uannerch  neillduol,  ystafelloedd 
sanctaidd  yw  y  rhai  hynny,  lie  ^y 
bwytty  yr  offeiriaid  y  rhai  a  nesânt 
at  yr  Arglwydd,  y  pethau  sanct- 
aidd cyssegredig:  yno  y  gosodant 
y  sanctaidd  bethau  cyssegredig,  a'r 
^bwyd-offrwm,  a'r  pech-aberth,  a'r 
aberth  dros  gamwedd;  canys  y  lie 
sydd  sanctaidd. 

14  A  phan  elo  yr  offeiriaid  i  mewn 
iddynt,  nid  ant  allan  o'r  cyssegr 
i'r  cyntedd  nesaf  allan,  eithr  yuo 
y  gosodant  eu  dillad  y  rhai  y  gwas- 
anaethant  ynddynt ;  am  eu  hod 
yn  sanctaidd;  ac  a  wisgant  wisg- 
oedd  eraill,  ac  a  nesânt  at  yr  hyn 
a  herthyn  i'r  bobl. 

15  Pan  orphenasai  efe  fesuro  y 
tŷ  oddi  fewn,  efe  a'm  dug  i  tu  a'r 
porth  sydd  a'i  Avyneb  tu  a'r  d^vyr- 
ain,  ac  a'i  mesurodd  ef  o  amgylch 
ogylcb. 

16  Efe  a  fesurodd  ^  du  y  dwyrain 
â  chorsen  fesur,  yn  bum  cant  o 
gorsennau,  wrth  y  gorsen  fesur, 
oddi  amgylch. 

17  Efe  a  fesurodd  du  y  gogledd 
yn  bum  can  corsen,  wrth  y  gorsen 
fesur,  oddi  amgylch. 

18  Y  tu  dehau  a  fesurodd  efe  yn 
bum  can  corsen,  wrth  y  gorsen 
fesur. 

19  1Í  Efe  a  aeth  o  amgylch  i  du 
y  gorllewin,  ac  a  fesurodd  bum  can 
corsen,  wrth  y  gorsen  fesur. 


20  Efe  a  fesurodd  ei  bedwar  ys- 
tlys  ef :  mur  oedd  iddo  ef  o  am- 
gylch ogylch,  "^yn  btim  can  corsen 

0  hŷd,  ac  yn  bum  can  corsen  o  led, 
i  wahanu  rhwng  y  cyssegr  a'r  di- 
gyssegr. 

PENNOD  XLIII. 

1  Gogoniant  Duw  yn  dychwelyd  i'r  deml. 
7  Pechod  Israel  yn  rhioystro  cynnrychioldeb 
Duw.  10  Y  prophwyd  yn  eu  hannog  hioy  i 
edifarhâu,  ac  i  gadw  cyfraith  y  tŷ.  13 
Mesurau  18  a  defodau  yr  allor. 

C  efe  a'm  dug  i'r  porth,  se/  y 
porth  sydd  yn  edrych  tu  a'r 
dwyrain. 

2  Ac  wele  ogoniant  Duw  Israel  yn 
dyfod  o  ffordd  y  dwyrain ;  '^  a'i  lais 
fel  swn  dyfroedd  lawer,  a'r  ddaear 
yn  disgleirio  o'i  ogoniant  ef. 

3  Ac  yr  oedd  ^  yn  ol  gwelediad  y 
weledigaeth  a  welais,  se/  yn  ol  y 
weledigaeth  a  welais  pan  ddeuth- 
um  *=  2  i  ddifetha  y  ddinas :  a'r  gwel- 
edigaethau  oedd  fel  y  weledigaeth 
a  welswn  wrth  afon  Chebar :  yna  y 
syrthiais  ar  iy  wyneb. 

4  A  gogoniant  yr  Arglwydd  a 
ddaeth  i'r  tŷ  ar  hyd  ffordd  y  porth 
sydd  a'i  wyneb  tu  a'r  dwyrain. 

5  Felly  yr  yspryd  a'm  cododd,  ac 
a'm  dug  i'r  cyntedd  nesaf  i  mewn ; 
ac  wele,  ^llanwasai  gogoniant  yr 
Arglwydd  y  tŷ. 

6  Clywn  e/hefyd  yn  Uefaru  wrth- 
yf o'r  tŷ;  ac  yr  oedd  y  gwr  yn 
sefyll  yn  fy  ymyl. 

7  ^  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthyf, 
Ha  fab  dyn,  dyma  le  fy  ngorsedd- 
fa,  a  ^  lie  gwadnau  fy  nhraed,  He  y 
trigaf  ym  mysg  meibion  Israel  yn 
dragywydd ;  a'm  henw  sanctaidd 
ni  haloga  tŷ  Israel  mwy,  na  hwynt- 
hwy,  na'u  brenhinoedd,  trwy  eu 
putteindra,  na  thrwy  ^gyrph  meirw 
eu  brenhinoedd  yii  eu  huchel- 
leoedd. 

8  ^  Wrth  osod  eu  rhiniog  wrth  fy 
rhiniog  i,  a'u  gorsin  wrth  fy  ngor- 
sin  i,  ^  a  phared  rhyngof  fi  â  hwynt, 
hwy  a  halogasant  fy  enw  sanctaidd 
a'u  fl&eidd-dra  y  rhai  a  wnaethant : 
am  hynny  mi  a'u  hysais  hwy  yn  fy 
Hid. 

9  Pellhânt  yr  awr  hon  eu  puttein- 
dra, a  chelanedd  eu  brenhinoedd 
oddi  wrthyf  fi,  a  mi  a  drigaf  yn 
eu  mysg  hwy  yn  dragywydd. 

10  IT  Ti  fab  dyn,    dangos  y  tỳ  i 
dŷ   Israel,   fel  y  cywilyddiont  am 
eu  hanwireddau ; 
portreiad. 


Cyn 
CRIST 

574. 


c  pen.  45.  2. 


a  mesurant  ^y 


»  pen.  1. 24. 
Dut.  1. 15. 
a  14.  2. 
a  19.  1,  6. 

b  pen.  1. 4. 
a  8.  4. 


c  Felly 
Jer.  1. 10. 

2  Neu,  Í 
bropnwydo 
y  difethid 
7/  ddinas  ; 
"Gwel 
pen.  9. 1,  5. 


d  1  Bren.  8. 
10, 11. 


e  1  Chron. 
28.2. 


f  Lef.  26. 30. 
Jer.  le.  18. 


e  Edrych 
2  Bren.  16, 
14.  a  21.  7. 
pen.  8.  3, 
a  23.  39. 
a  44.  7. 

SNeu, 
canys  nid 
oedd  ond 
pared 
rhyngof, 

&LC. 


i  Neu,  y 
ewiu.  Den, 
y  rhifedi. 


dychivelyd  i'r  deml. 


EZECIEL,  XLIV. 


Defodau  yr  allor. 


Cyn 

CRIST 

574. 


b  pen.  40.  5. 

a  41.  8. 
6  Heb. 

yfynwcs. 


6  Heb. 

Earel,  snf, 
•mynydd 
Duw. 

7  Heb. 
jlrieZ,  sof, 
llew  bum. 
Es.  29. 1. 


« Edrych 
Exod.  20. 
26. 


It  Exod.  29. 
36. 

Lef.  8. 14, 
15. 


11  Ac  OS  cywilyddiant  am  yr  hyii 
oil  a  wnaethant,  hysbysa  iddynt 
dduU  y  tŷ,  a'i  osodiad,  a'i  fyiied- 
iadau  allan,  a'i  ddyfodiadau  i  mewn, 
a'i  hoU  ddull,  a'i  hoU  ddeddfau, 
a'i  hoU  ddidl,  a'i  holl  gyfreithiau ; 
ac  ysgrifena  o  flaen  eu  Uygaid 
hwynt,  fel  y  cadwont  ei  holl  ddull 
ef,  a'i  holl  ddeddfau,  ac  y  gwnelont 
hwynt. 

12  Dyma  gyfraith  y  tŷ ;  Ar  ben  y 
mynydd  y  hydd  ei  holl  derfyu  ef, 
yn  gyssegr  sancteiddiolaf  o  amgylch 
ogylch.  Wele,  dyma  gyfraith  y  tŷ. 

13  IT  A  dyma  fesurau  yr  allor  wrth 
gufyddau.  ^  Y  cufydd  sydd  gufydd 
a  dyrnfedd ;  ^  y  gwaelod  fydd  yn 
gufydd,  a'r  lied  yn  gufydd,  a'i  hym- 
ylwaith  ar  ei  min  o  amgylch  fydd 
yn  rhychwant :  a  dyma  le  uchaf  yr 
allor. 

14  Ac  o'r  gwaelod  ar  y  Uawr,  hyd 
yr  ystôl  isaf,  y  hydd  dau  gufydd, 
ac  un  cufydd  o  led;  a  phedwar 
cufydd  o'r  ystôl  leiaf  hyd  yi*  ystôl 
fwyaf,  a  chufydd  o  led. 

15  Felly  yr  "^  allor  fydd  bed  war 
cufydd  :  ac  o'r  '^  allor  y  hydd  hefyd 
tu  ag  i  fynu  bedwar  o  gyrn. 

16  A'r  allor  fydd  ddeuddeg  cu- 
fydd o  hyd,  a  deuddeg  o  led,  yn 
ysgwâr  yn  ei  phedwar  ystlys.  • 

17  A'r  ystôl  fydd  bedwar  cufydd 
ar  ddeg  o  hyd,  a  phedwar  ar  ddeg 
o  led,  yn  ei  phedwar  ystlys ;  a'r 
ymylwaith  o  amgylch  iddi  yn  han- 
ner  cufydd ;  a'i  gwaelod  yn  gufydd 
o  amgylch:  'a'i  grisiau  yn  edrych 
tu  a'r  dwyrain. 

18  IT  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthyf. 
Ha  fab  dyn,  fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd  Dduw;  Dyma  ddeddfau 
yr  allor,  yn  y  dydd  y  gwneler  hi,  i 
boeth-ofírymmu  poeth-offrwm  arni, 
ac  i  daenellu  gwaed  arni. 

19  Yna  y  rhoddi  at  yr  offeiriaid  y 
Lefiaid,  (y  rhai  sydd  o  had  Sadoc 
yn  nesâu  attaf  fi,  medd  yr  Ar- 
glwydd Ddtjw,  i'm  gwasanaethu,) 
fustach  ieuangc  ^  yn  bech-aberth. 

20  A  chymmer  o'i  Avaed  ef,  a  dyro 
ar  ei  phedwar  corn  hi,  ac  ar  bed- 
air  congl  yr  ystol,  ac  ar  yr  ymyl 
o  amgylch:  fel  hyn  y  glanhêi  ac  y 
cyssegri  hi. 

21  Cymmeri  hefyd  fustach  y  pech- 
aberth,  ac  efe  a'i  llysg  ef  yn  y  He 
nodedig  i'r  tŷ,  o'r  tu  allan  i'r  cys- 
segr. 

22  Ac  ar  yi*  ail  dydd  ti  a  offrymmi 
fwch  geifr  perflfeith-gwbl  yn  bech- 


aberth  ;  a  hwy  a  lanhânt  yr  allor, 
megis  y  glanhasant  hi  a'r  bustach. 

23  Pan  orphenych  ei  glanhâu,  ti 
a  offrymmi  fustach  ieuangc  per- 
ffeith-gwbl,  a  hwrdd  perffeith-gwbl 
o'r  praidd. 

24  Ac  o  flaen  yr  Arglwydd  yr 
offrymmi  hwynt;  a'r  offeiriaid  'a 
fwriant  halen  arnynt,  ac  a'u  hoff- 
rymmant  hwy  yn  boeth-offrwm  i'r 
Arglwydd. 

25  Saith  niwrnod  y  darperi  fwch 
yn  bech-aberth  bob  dydd;  darpar- 
ant  hefyd  fustach  ieuangc,  a  hwrdd 
o'r  praidd,  o  rai  perffeith-gwbl. 

26  Saith  niwrnod  y  cyssegrant  yr 
allor,  ac  y  glanhânt  hi,  ac  *yr  ym- 
gyssegrant. 

27  A  phan  ddarffo  y  dyddiau  hyn, 
bydd  ar  yr  wythfed  dydd,  ac  o 
hynny  allan,  i'r  offeiriaid  ofírymmu 
ar  yr  allor  eich  poeth-ofírymmau 
a'ch  ebyrth  ^  hedd :  a  mi  a  fyddaf 
foddIaT\Ti  i  chwi,  medd  yr  Arglwydd 
Dduw. 

PENNOD  XLIV. 

1  Forth  y  dwyrain  a  bertJiyn  yn  unig  i'r  ty- 
wysog.  4  Ceryddu  yr  ofeiriaid  am  lialogi  y 
cyssegr.  9  Na  chaiff  deliv-addolwyr  swydd 
yr  offeiriaid;  15  and  meihion  Sadoc  a'i  caiff. 
17  Ordeiniadau  i'r  offeiriaid. 

AC  efe  a  wnaeth  i  mi  ddychwel- 
.  yd  ar  hyd  ffordd  porth  y  cys- 
segr nesaf  allan,  yr  hwn  sydd  yn 
edrych  tu  a'r  dwyrain,  ac  yi'  oedd 
yn  gauad. 

2  Yna  y  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrthyf,  Y  porth  hwn  fydd  gauad ; 
nid  agorir  ef,  ac  nid  â  neb  i 
mewn  trwyddo  ef :  o  herwydd  Ar- 
glwydd Dduw  Israel  a  aeth  i 
mewn  trwyddo  ef;  am  hynny  y 
bydd  yn  gauad. 

3  I'r  tywysog  y  mae;  y  tywysog, 
efe  a  eistedd  ynddo  i  fwytta  bara 
o  flaen  yr  Arglwydd:  ar  hyd 
ffordd  cyntedd  y  porth  hivnnw  y 
daw  efe  i  mewn,  a  hyd  ffordd  yr 
un  yr  â  efe  allan. 

4  ÍÍ  Ac  efe  a'm  dug  i  ffordd  porth 
y  gogledd  o  flaen  y  tŷ :  a  mi  a 
edrychais,  ac  wele,  ''llanwasai  go- 
goniant  yr  Arglwydd  dŷ  yr  Ar- 
glwydd :  a  mi  a  syrthiais  ar  fy 
wyneb. 

5  A  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrthyf,  ^  Gosod  dy  galon,  ^  fab  dyn, 
a  gwel  a  th  lygaid,  clyw  hefyd  â'th 
glustiau,  yr  hyn  oil  yr  ydwyf  yn  ei 
ddywedyd  wrthyt,  am  holl  ddeddf- 
au tŷ  yr  Arglwydd,  ac  am  ei  holl 


t  Lef.  2. 13. 


5  Heb, 
y  llamimni 
eudwylaw. 


'Neu, 
d'iokh. 


n  pen.  3.  23. 
a  43.  5. 


2Sef, 

Yetyria 

yn  dda. 
b  pen.  40.  4. 


Ceryddu  yr  offeîriaid. 


EZECIEL,  XLIV. 


Ordeiniadau  yr  offeirlaid. 


3ac  ystyria. 


c  pen.  45.  9. 


d  pen.  43.  S. 
4  nnb. 

Jeihion 
divillir. 
e  Lof.  26. 
41. 


6  Neii,/ÿ 
ordinhâd : 
Felly 
ad.  14, 16. 


lEdrych 
li  Bren.  23. 
8,  &o. 
2  Oliron. 
23.  4,  5. 


8  pen.  40. 
4(3. 
a  43. 19. 


gyfreithiau ;  ^  a  gosod  dy  feddwl  ar 
ddyfodfa  y  tŷ,  ac  ar  bob  mynedfa 
allan  o'r  cyssegr. 

6  A  dywed  wrth  y  gwrthryfelgar, 
sef  tŷ  Israel,  Fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd  Ddxjw;  *=Digon  i  cliwi 
hyn,  tŷ  Israel,  o'ch  holl  ffieidd-dra; 

7  "^Gan  ddwyn  o  honocli  ^ddî- 
eithriaid  ^  dienwaededig  o  galoii,  a 
dienwaededig  o  gnawd,  i  fod  yn  fy 
nghyssegr  i'w  halogi  ef,  sef  fy  nhŷ 
i,  pan  offrymmasoch  fy  mara,  y 
brasder  a'r  gwaed ;  a  hwy  a  dor- 
rasant  fy  nghyfammod,  o  herwydd 
eich  holl  ffieidd-dra  chwi. 

8  Ac  ni  chadwasoch  gadwraeth  fy 
mhethau  cyssegredig  ;  eithr  gosod- 
asocli  i  chwi  eich  huiiain  geidwaid 
ar  ^fy  nghadwraeth  yn  fy  nghys- 
segr. 

9  IF  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
Dduw  ;  M  ddaw  i'm  cyssegr  un 
mab  dieithr  dienwaededig  o  galon, 
a  dienwaededig  o  gnawd,  o'r  holl 
feibion  dieithr  y  rhai  sydd  ym 
mysg  meibion  Israel. 

10  A'r  ^Lefiaid  y  rhai  a  giliasant 
ym  mhell  oddi  wrthyf,  pan  gyfeil- 
iornodd  Israel,  y  rhai  a  grwydras- 
ant  oddi  wrthyf  ar  ol  eu  delwaii, 
hwy  a  ddygant  eu  hanwiredd.' 

11  Etto  hwy  a  fyddant  yn  fy 
nghyssegr,  yn  weinidogion  mewii 
swydd  ym  mhyrth  y  tŷ,  ac  yn 
gweini  lY  tỳ:  hwy  a  laddant  yr 
offrwm  poeth,  ac  aberth  y  bobl,  a 
hwy  a  safant  o'u  blaen  hwy  i'w 
gwasanaethu  hwynt. 

12  0  herwydd  gwasanaethu  o 
honynt  hwy  o  flaen  eu  heilunod,  a 
bod  o  honynt  i  dy  Israel  yn  dram- 
gwydd  i  anwiredd,  am  hynny  y 
dyrchefais  fy  Uaw  yn  eu  herbyn 
hwynt,  medd  yr  Arglwydd  Dduw, 
a  hwy  a  ddygant  eu  hanwiredd. 

13  Ac  ni  ddeuant  yn  agos  attaf 
fi  i  offeiriadu  i  mi,  nac  i  nesau  at 
yr  un  o'm  pethau  sanctaidd  yn  y 
cyssegr  sancteiddiolaf :  eithr  dyg- 
ant  eu  cywilydd,  a'u  ffieidd-dra  a 
wnaethant. 

14  Eithr  gwnaf  hwynt  yn  geid- 
waid cadwraeth  y  tŷ,  yn  ei  holl 
wasanaeth,  ac  yn  yr  hyn  oil  a 
wneir  ynddo. 

15  IF  Yna  yr  offeiriaid  y  Lefiaid, 
s  meibion  Sadoc,  y  rhai  a  gadwas- 
ant  gadwraeth  fy  nghyssegr,  pan 
gyfeiliornodd  meibion  Israel  oddi 
wrthyf,  hwynt-hwy  a  nesânt  attaf 
fi  i'm  gwasanaethu,  ac  a  safant  o'm 


blaen  i  offiymmu  i  mi  y  brasder 
a'r  gwaed,  medd  yr  Arglwydd  loR : 

16  Hwy  a  ant  i  mewn  i'm  cys- 
segr, a  hwy  a  nesânt  at  ^  fy  mwrdd 
i'm  gwasanaethu,  ac  a  gadwant  fy 
nghadwraeth. 

17  IT  A  phan  ddelont  i  byrth  y 
cyntedd  nesaf  i  mewn,  'gwisgant 
wisgoedd  Uian ;  ac  na  ddeued  gwlan 
am  danynt,  tra  y  gwasanaethant 
ym  mhyrth  y  cyntedd  nesaf  i  mewn, 
ac  o  fewn. 

18  Capiau  Uian  fydd  am  eu  pen- 
nau  hwynt,  a  Uodrau  lli'an  fydd  am 
eu  llwynau  hwynt :  nac  ymwregys- 
ant  ^  â  dim  a  baro  chwŷs. 

19  A  phan  elont  i'r  cyntedd  nesaf 
allan,  sef  at  y  bobl  i'r  cjntedd 
oddi  aUan,  ^  diosgant  eu  gwisgoedd 
y  rhai  y  gwasanaethasant  ynddynt, 
a  gosodant  hwynt  o  fewn  celloedd 
y  cyssegr,  a  gwisgant  ddillad  eraill ; 
ac  ^  na  chyssegrant  y  bobl  â'u  gwisg- 
oedd. 

20  ™  Eu  pennau  hefyd  ni  eiUiant, 
ac  ni  ollyngant  eu  gwallt  yn  llaes : 
gan  dalgrynnu  talgrynnant  eu  pen- 
nau. 

21  Hefyd,  "nac  yfed  un  offeiriad 
win,  pan  ddelont  i'r  cyntedd  nesaf 
i  mewn. 

22  °Na  chymmerant  chwaith  yn 
wragedd  iddynt  wraig  weddw,  neu 
■^ysgaredig;  eithr  morwynion  o  had 
tŷ  Israel,  neu  y  weddw  a  fyddo 
gweddw  offeiriad,  a  gymmerant 

23  A  Pdysgant  i'm  pobl  ragor 
rhwng  y  sanctaidd  a'r  halogedig, 
a  gwnant  iddynt  wybod  gwahan 
rhwng  aflan  a  glân. 

24  Ac  '^  mewn  ymrafael  hwy  a  saf- 
ant mewn  barn,  ac  a  farnant  yn  ol 
fy  marnedigaethau  i :  cadwant  hef- 
yd fy  nghyfreithiau  a'm  deddfau 
yn  fy  hoU  uchel-wyliau ;  a  sanct- 
eiddiant  fy  Sabbath  au. 

25  '^Ni  ddeuant  chwaith  at  ddyn 
marw  i  ymhalogi :  eithr  wrth  dad, 
ac  wrth  fam,  ac  wrth  fab,  ac  wrth 
ferch,  wrth  frawd,  ac  wrth  chwaer 
yr  hon  ni  bu  eiddo  gwr,  y  gallant 
ymhalogi. 

26  Ac  ^  wedi  ei  buredigaeth  y  cyf- 
rifir  iddo  saith  niwrnod. 

27  A'r  dydd  yr  elo  i'r  cyssegr,  o 
fewn  y  cyntedd  nesaf  i  mewn,  i 
weini  yn  y  cyssegr,  offi'ymmed  ei 
bech-aberth,  medd  yr  Arglwydd 
Dduw. 

28  A  bydd  yn  etifeddiaeth  iddynt 
hwy;  *myfi  yw   eu   hetifeddiaeth 


Cyn 

CRIST 

574. 


h  pen.  41. 

22. 


1  Exoil.  28. 
.31»,  411,  43. 
a  3X  '.Li, 


6  Nou, 

mewn 

Ueoedd 

ch  wŷsli/d. 

Heb. 

mewn 

chwŷs, 

neur 

ynglujd  d 

ch  ivys. 
k  pen.  42. 

14. 

I  pen.  40. 20. 

Kdi-ych 

Exod.  20. 

37. 

a  30.  29. 
mLef.21.5. 


n  Lef.  10.  9. 


o  Lef.  21.  7, 
13. 


7  Ileb.  yr 
hon  a  yr- 
rwyd  allan. 


P  Lef.  10. 
10,  11. 
pen.  22.  26. 
Mai.  2.  7. 


<!  Deut.  17. 

8. 

2  Chron. 

19.  lU. 


r  Lef.  21.  1, 
11. 


« Num.  6. 
IC. 
a  19.  IL 


t  Num.  13. 
20. 

Ueut.10.9. 
a  18.  1,  2. 
Jo3.  13.  14, 
33. 


Rhannu  y  wlad. 


EZECIEL,  XLV. 


Ordeiniadau  i'r  tywysog. 


Cyn 

CETST 
574. 


8  Neu, 
d'iofrijd- 
beth. 


9  Neu, 

A'r  cyntof, 

neu,  Ar 

pennaf. 
u  Exod.  13. 

2.  a  22.  29, 

30. 

Num.  3.13. 

a  18.  12. 
I  lium.  15. 

20. 

Neh.  10. 

37, 
•/  Exod.  22. 

31. 

Lof.  22.  8. 


2  Heb.  •pban 
baroch  i  'r 
tir  syrlhio 
yn  etifedd- 
iaeth. 

a  pen.  43. 8. 

3  lieb. 
S'íìwteidd- 
ru-ydd, 
neu,  gys- 
äejr. 


b  pen.  42. 
20. 


4  Neu, 
llennyrch 
gweigion. 


0  Edrych 
pen.  40.  17. 


hwy.  Ac  na  roddwch  berchennog- 
aeth  iddynt  hwy  yn  Israel;  myfi 
yw  eu  perch  ennogaeth  hwy. 

29  Y  bwyd-offrwm,  a'r  pech- 
aberth,  a'r  aberth  dros  gamwedd, 
a  fwyttânt  hwy ;  a  phob  ^  peth  cys- 
segredig  yn  Israel  fydd  eiddynt 
hwy. 

30  ^A"*  blaenion  pob  blaen-ffrwyth 

0  bob  peth,  a  phob  ofírwm  pob 
dim  oil  o'ch  holl  oiFrymmau,  fydd 
eiddo  yr  offeiriaid :  *  blaen-ffrwyth 
elch  toes  hefyd  a  roddwch  i'r  offeir- 
iad,  i  osod  bendith  ar  dy  dŷ. 

31  yîía  fwyttâed  yr  offeiriaid  ddim 
a  fu  farw  ei  him,  neu  ysglyfaeth  o 
aderyn  neu  o  anifail. 

PENNOD  XLV. 

1  TUiaiidir  y  cyssegr,  6  a'r  eiddo  y  ddinas,  7  aV 

tywysog.    9  Ordeiniadau  i  V  tywysog. 

A^PHAN  rannoch  y  tir  wrth 
goelbren  yn  etifeddiaeth,  *yr 
oflfrymmwch  i'r  Arglwydd  ^offrwm 
cyssegredig  o'r  tir;  yr  h^afydd 
pùm  mil  ar  hugain  o  gorscnnau  o 
hŷd,  a  dengmil  o  led.  Cyssegredig 
fydd  hynny  yn  ei  holl  derfyn  o 
amgylch. 

2  0  hyn  y  hydd  i'r  cyssegr  ^  bum 
cant  ar  hŷd,  a  phùm  cant  ar  led, 
yn  bedeirongl  oddi  amgylch ;  a  deg 
cufydd  a  deugain,  yn  ^faes  pen- 
trefol  iddo  o  amgylch. 

3  Ac  o'r  mesur  hwn  y  mesuri  bum 
mil  ar  hugain  o  hŷd,  a  dengmil  o 
led;  ac  yn  hwnnw  y  bydd  y  cys- 
segr, a'r  lie  sancteiddiolaf. 

4  Y  rhan  gyssegredig  o'r  tir  fydd 
i'r  offeiriaid,  y  rhai  a  wasanaethant 
y  cyssegr,  y  rhai  a  nesânt  i  wasan- 
aethu  yr  Arglwydd  ;  ac  efe  a  fydd 
iddynt  yn  lie  tai,  ac  yn  gyssegrfa 
i'r  cyssegr. 

5  A'r  pùm  mil  ar  hugain  o  hŷá, 
a'r  dengmil  o  led,  fydd  hefyd  i'r 
Lefiaid  y  rhai  a  wasanaethant  y  tŷ, 
yn  etifeddiaeth  ''ugain  o  ystafell- 
oedd. 

6  11  Rhoddwch  hefyd  bum  mil  o 
led,  a  phùm  mil  ar  hugain  o  hŷd, 
yn  berchennogaeth  i'r  ddinas,  ar 
gyfer  offrwm  y  rhan  gyssegredig : 
i  holl  dy  Israel  y  bydd  hyn. 

7  IT  A  rhan  fydd  i'r  tywysog  o'r 
tu  yma  ac  o'r  tu  accw  i  offrwm  y 
rhan  gyssegredig,  ac  i  berchennog- 
aeth y  ddinas,  ar  gyfer  y  rhan  gys- 
segredig, ac  ar  gyfer  etifeddiaeth  y 
ddinas,  o  du  y  gorllewin  tu  a'r  gor- 
llewin,  ac  o  du  y  dwyrain  tu  a'r 
dwyrain :   a'r  hŷd  fydd  ar   gyfer 


pob  un  o'r  rhannau,  o  derfyn  y  gor- 
llewin hyd  derfyn  y  dwyrain. 

8  Yn  y  tir  y  bydd  ei  etifeddiaeth 
ef  yn  Israel,  ac  "^ni  orthrymma  fy 
nhywysogion  fy  mhobl  i  mwy;  a'r 
i'han  arall  o'r  tir  a  roddant  i  dy 
Israel  yn  òl  eu  Uwythau. 

9  1Í  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
Dduw;  ®Digon  i  chwi  hyn,  ty- 
wysogion  Israel ;  bwriwch  ymaith 
drawsder  a  difrod,  gwnewch  hefyd 
farn  a  chyfiawnder,  tynnwch  ym- 
aith eich  ^  trethau  oddi  ar  fy  mhobl, 
medd  yr  Arglwydd  Dduw. 

10  *"Bydded  gennych  gloriannau 
uniawn,  ac  ephah  uniawn,  a  bath 
uniawn. 

11  Bydded  yr  ephah  a'r  bath  un 
fesur ;  gan  gynnwys  o'r  bath  ddeg- 
fed  ran  homer,  a'r  ephah  ddegfed 
ran  homer :  wrth  yr  homer  y  bydd 
eu  mesur  hwynt. 

12  ^Y  sicl  fydd  ugain  gerah : 
ugain  sicl,  a  phùm  sicl  ar  hugain, 
a  phymtheg  sicl,  fydd  maneh  i 
chwi. 

13  Dyma  yr  offrwm  a  offrym- 
mwch :  chweched  ran  ephah  o  ho- 
mer o  wenith;  felly  y  rhoddwch 
chweched  ran  ephah  o  homer  o 
haidd. 

14  Am  ddeddf  yr  olew,  bath  o 
olew,  degfed  ran  bath  a  roddivch 
o'r  corns ;  yr  hyn  yw  homier  o  ddeg 
bath:  o  herwydd  deg  bath  yw  ho- 
mer. 

15  Un  ^  milyn  hefyd  o'r  praidd  a 
offrymmwch  o  bob  deucant,  allan  o 
ddolydd  Israel,  yn  fwyd-offrwm,  ac 
yn  boeth-offrwm,  ac  yn  aberthau 
■'hedd,  i  wneuthur  cymmod  dros- 
tynt,  medd  yr  Arglwydd  Dduw. 

16  Holl  bobl  y  tir  fyddant  dan  yr 
offrwm  hwn  ^  i'r  tywysog  yn  Israel. 

17  Ac  ar  y  tywysog  y  bydd  poeth- 
offrwm,  a  bwyd-offrwm,  a  diod- 
offrwm,  ar  yr  uchel-wyliau,  a'r 
newydd-loerau,  a'r  Sabbatliau,  trwy 
holl  osodedig  wyliau  tŷ  Israel :  efe 
a  ddarpara  bech-aberth,  a  bwyd- 
offrwm,  a  phoeth-offrwm,  ac  aberth- 
au ^  hedd,  i  wneuthur  cymmod  dros 
dy  Israel. 

18  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arghvydd 
Dduw  ;  0  fewn  y  mis  cyntaf,  ar  y 
dydd  cyntaf  o'r  mis,  y  cymmeri 
fustach  ieuangc  perffeith-gwbl,  ac 
^  y  puri  y  cyssegr. 

19  Yna  y  cymmer  yr  offeiriad  o 
waed  y  pech-aberth,  ac  a'^  rhydd 
ar  orsingau  y  tŷ,  ac  ar  bedair  congl 


Cvn 
CRIST 

574. 


d  pen.  4(5. 
la. 


e  pen.  4t.  6. 


5Nnu,  ci/m- 

hellion. 

Heb. 

gwOiio 

allan. 
f  Lef.  19. 

35,  36. 


S  Exod.  30. 
13. 

Lef.  27.  25. 
Num.  3.47. 


6  Nell,  £>?n, 
neu,  fỳn. 


7  Neu 
d'iolch. 


8  Neu, 
gyd  a'r. 


9  Neu, 


h  Lef.  16. 
10. 


Ordeiniadau  i'r  tywysog 


EZECIEL,  XLVL 


lurtli  addoli. 


Cyn 
CRIST 

574. 


I  Exod.  12. 
18. 

Lef.  23.  5, 
6. 

Num.  9.  3. 
a  28.  17. 
Deut.16.1. 


k  Lef.  23. 
33. 

Num.  29. 
32. 

Deut.  le. 
13. 


ystôl  yr  allor,  ac  ar  orsingaii  portli 
y  cyntedd  nesaf  i  mewn. 

20  Felly  y  gwnei  hefyd  ar  y  seith- 
fed  dydd  o'r  mis,  dros  y  neb  a 
becho  yn  amryfas,  a  thros  yr  ehud : 
felly  y  purwch  y  tŷ. 

21  '  Yn  y  mis  cyntaf,  ar  y  pedwer- 
ydd  dydd  ar  ddeg  o'r  mis,  y  bydd 
i  chwi  y  pasc ;  gwyl  fydd  i  chwi 
saith  niwrnod :  bara  croyw  a  fwyt- 
têwch. 

22  A'r  tywysog  a  ddarpara  ar  y 
dydd  hwnnw  drosto  ei  hun,  a  thros 
holl  bobl  y  wlad,  fustach  yn  bech- 
aberth. 

23  A  saith  niwrnod  yr  wyl  y  dar- 
para  efe  yn  ofírwm  poeth  i'r  Ar- 
GLWYDD,  saith  o  iustych,  a  saith  o 
hyi'ddod  perfifeith-gwbl,  bob  dydd 
o'r  saith  niwrnod ;  a  bwch  geifr  yn 
bech-aberth  bob  dydd. 

24  Bwyd-oiFrwm  hefyd  a  ddarpara 
efe,  sef  ephah  gyd  â  phob  bustach, 
ac  ephah  gyd  äphoh  hwrdd,  a  hin 

0  olew  gyd  a'r  ephah. 

25  ^  Yn  y  seithfed  mis,  ar  y  pym- 
thegfed  dydd  o'r  mis,  y  gwna  y 
cyffelyb  ar  yr  wyl  dros  saith  niwr- 
nod ;  sef  fel  y  pech-aberth,  fel  y 
poeth-offi'wm,  ac  fel  y  bwyd-ofírwm, 
ac  fel  yr  olew. 

PENNOD  XLVL 

1  Ordeiniadau  i'r  tywysog  pan  addolo ;  9  ac 
i'r  hobl.  16  Trefn  am  etifeddiaeth  y  tywysog. 
19  Y  cyntedd  i  fenoi  ac  i  bohi. 

FEL  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
Dduw  ;  Forth  y  cyntedd  nesaf 
i  mewn,  yr  hwn  sydd  yn  edrych  tu 
a'r  dwyrain,  fydd  yn  gauad  y  chwe 
diwrnod  gwaith ;  ond  ar  y  dydd 
Sabbath  yr  agorir  ef,  ac  efe  a  agorir 
ar  ddydd  y  newydd-loer. 

2  A'r  tywysog  a  ddaw  ar  hyd 
ffordd  cyntedd  y  porth  oddi  allan, 
ac  a  saif  wrth  orsing  y  porth ;  a'r 
offeiriaid  a  ddarparant  ei  boeth- 
offrwm  ef  a'i  aberthau  hedd,  ac  efe 
a  addola  wrth  riniog  y  porth ;  ac 
a  â  allan :  a'r  porth  ni  cheuir  hyd 
yr  hwyr. 

3  Fobl  y  tir  a  addolant  hefyd 
ivrth  ddrws  y  porth  hwnnw,  ar  y 
Sabbathau  ac  ar  y  newydd-loerau, 
o  flaen  yr  Arglwydd. 

4  A'r  offrwm  poeth  a  oflFrymmo  y 
tywysog  i'r  Arglwydd  ar  y  dydd 
Sabbath,  fydd  chwech  o  ŵyn  per- 
ffeith-gwbl,  a  hwrdd  perifeith-gwbl : 

5  A  bwyd-ofírwm  o  ephah  gyd 
a'r  hwrdd,  a  rhodd  ei  law  o  fwyd- 

816 


offrwm  gyd  a'i*  ŵyn,  a  hin  o  olew 
gyd  a'r  ephah. 

6  Ac  ar  ddydd  y  newydd-loer, 
bustach  ieuangc  perffeith-gwbl,  a 
chwech  o  ŵyn,  a  hwrdd ;  perffeith- 
gwbl  fyddant 

7  Ac  efe  a  ddarpara  ephah  gyd 
a'r  bustach,  ac  ephah  gyd  a'r 
hwrdd,  yn  fwyd-offrwm;  a  chyd 
a'r  ŵyn  fel  y  cyrhaeddo  ei  law  ef, 
a  hin  o  olew  gyd  a  phob  ephah. 

8  A  phan  ddelo  y  tywysog  i  mewn, 
ar  hyd  ffordd  cyntedd  y  porth  y 
daw  i  mewn,  ac  ar  hyd  y  ffordd 
honno  yr  â  allan. 

9  IT  A  phan  ddelo  pobl  y  tir  o 
flaen  yr  Arglwydd  ar  y  gwyliau 
gosodedig,  yr  hwn  a  ddelo  i  mewn 
ar  hyd  ffordd  porth  y  gogledd  i 
addoli,  a  â  allan  i  ffordd  porth  y 
dehau;  a'r  hwn  a  ddelo  ar  hyd 
ffordd  porth  y  dehau,  a  â  allan  ar 
hyd  ffordd  porth  y  gogledd :  na 
ddychweled  i  ffordd  y  porth  y  daeth 
i  mewn  trwyddo,  eithr  eled  allan 
ar  ei  gyfer. 

10  A  phan  ddelont  hwy  i  mevra, 
y  daw  y  tywysog  yn  eu  mysg  hwy  ; 
a  phan  elont  allan,  yr  â  yntau  allan. 

11  Ac  ar  y  gwyliau  a'r  uchel-wyl- 
iau  hefyd  y  bydd  y  bwyd-offrwm 
o  ephah  gyd  â  phoh  bustach,  ac 
ephah  gyd  â  phoh  hwrdd,  a  rhodd 
ei  law  gyd  a'r  ŵyn,  a  hin  o  olew 
gyd  a'r  ephah. 

12  A  phan  ddarparo  y  tywysog 
boeth-offrwm  gwirfodd,  neu  aberth- 
au hedd  gwirfodd  i'r  Arglwydd, 
yna  yr  egyr  im  iddo  y  porth  sydd 
yn  edrych  tu  a'r  dwyrain,  ac  efe  a 
ddarpara  ei  boeth-offrwm  a'i  ab- 
erthau hedd,  fel  y  gwnaeth  ar  y 
dydd  Sabbath  ;  ac  a  â  allan  :  ac  un 
a  gau  y  porth  ar  ol  ei  fyned  ef 
allan. 

13  *Oen  ^blwydd  perffeith-gwbl 
hefyd  a  ddarperi  yn  boeth-offrwm 
i'r  Arglwydd  beunydd:  o  fore  i 
fore  y  darperi  ef 

14  Darperi  hefyd  yn  fwyd-offrwm 
gyd  âg  ef  o  fore  i  fore,  chweched 
ran  ephah,  a  thrydedd  ran  hin  o 
olew,  i  gymmysgu  y  peilliaid,  yn 
fwyd-offrwm  i'r  Arglwydd,  trivy 
ddeddf  dragy wyddol  byth. 

15  Fel  hyn  y  darparant  yr  oen, 
a'r  bwyd-ofírwm,  a'r  olew,  o  fore  i 
fore,  yn  boeth-ofírwm  gwastadol. 

16  ^  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
Dduw;  Os  rhydd  y  tywysog  rodd 
i  neb  o'i   feibion   o'i   etifeddiaeth, 


Cvn 

CRIST 

574. 


»  Exod.  29. 

3S 

Num.  28. 3. 
2Heb. 

tnab  ei 
flwyddijn. 


Gwéledîgaeth  y 


EZECIEL,  XLVII. 


dyfioedd  sanctaidd. 


b  pen.  45.  3. 


c  pen.  44, 

19. 


SHeb. 


ìfnghongì 
cì/ntedd,  a 
cìiyntedd 
y'nghongl 
cijnledd. 

4Neu. 
wedi  eii 
gwtieuthur 
à  simnei' 
au. 

BNeu, 
congiog. 


»  Joel  3. 18. 
Zech.13.1. 
a  14.  8. 
Dat.  22. 1. 


eiddo  ei  feibion  fydd  hynny,  eu 
perchennogaeth  /l/dd  hynny  wrth 
etifeddiaetli. 

17  Ond  pan  roddo  efe  rodd  o'i 
etifeddiaeth  i  un  o'i  weision,  bydded 
hefyd  eiddo  hwnnw  hyd  flwyddyn 
y  rhyddid ;  yna  y  dychwel  i'r  ty wys- 
og :  etto  ei  etifeddiaeth  fydd  eiddo 
ei  feibion,  iddynt  hwy. 

18  Ac  *'na  chymmered  y  tywysog  o 
etifeddiaeth  y  bobl,  i'w  gorthrymmu 
hwynt  allan  o'u  perchennogaeth ; 
eithr  rhodded  etifeddiaeth  i'w  feib- 
ion o'i  berchennogaeth  ei  hun :  fel 
na  wasgarer  fy  mhobl  bob  un  allan 
o'i  berchennogaeth. 

19  If  Ac  efe  a'm  dug  trwy  y  ddy- 
fodfa  oeddi  ar  ystlys  y  porth,  i  ys- 
tafelloedd  cyssegredig  yr  ofreiriaid, 
y  rhai  oedd  yn  edrych  tu  a'r  go- 
gledd :  ac  wele  yno  le  ar  y  ddau 
ystlys  tu  a'r  gorllewin. 

20  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthyf, 
Dyma  y  fan  lie  y  beirw  yr  offeir- 
iaid  yr  aberth  dros  gamwedd  a'r 
pech-aberth,  a  lie  y  pobant  y  bwyd- 
ofifrwm ;  fel  na  ddygont  hwynt  i'r 
cyntedd  nesaf  allan,  •=  i  sancteiddio 
y  bobl. 

21  Ac  efe  a'm  dug  i'r  cyntedd 
nesaf  allan,  ac  a'm  tywysodd  heib- 
io  i  bedair  congl  y  cyntedd ;  ac 
wele  ^gyntedd  ym  mhob  congl  i'r 
cyntedd. 

22  Ym  mhedair  congl  y  cyntedd 
yr  ydoedd  cynteddau  ^  cyssylltied- 
ig  o  ddeugain  citfydd  o  hyd,  a  deg 
ar  hugain  o  led :  un  fesur  oedd 
y  ^  conglau  ill  pedair. 

23  Ac  yr  ydoedd  adail  newydd 

0  amgylch  ogylch  iddynt  ill  pedair, 
a  cheginau  wedi  eu  gwneuthur  oddi 
tan  y  muriau  oddi  amgylch. 

24  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthyf, 
Dyma  dŷ  y  cogau,  Ue  y  beirw 
gweinidogion  y  ty  aberth  y  bobl. 

PENNOD  XLVII. 

1  Gtoeledigaeth  y  dyfroedd  sanctaidd :  6  a'u 
rhinwedd.  13  Terfynau  y  wlad ;  22  a'i 
rhannii  wrth  goelbren. 

AC  efe  a'm  dug  i  drachefn i  ddrws 
Xjl  y  ty  ;  ac  wele  ^  ddwfr  yn  dyfod 
allan  oddi  tan  riniog  y  ty  tu  a'r 
dwyrain :  o  herwydd  wyneb  y  ty 
oedd  tu  a'r  dwyrain ;  a'r  dyfroedd 
oedd  yn  disgyn  oddi  tanodd  o  ys- 
tlys dehau  y  ty,  o  du  y  dehau  i'r 
allor. 

2  Ac  efe  a'm  dug  i  ar  hyd  ffordd  y 
porth  tu  a'r  gogledd,  ac  a  wnaeth 
i  mi  amgylchu  y  ffordd  oddi  allan 


hyd  y  porth  nesaf  allan  ar  hyd  y 
fiordd  sydd  yn  edrych  tu  a'r  dwyr- 
ain ;  ac  wele  ddyfroedd  yn  tarddu 
ar  yr  ystlys  dehau. 

3  A  phan  aeth  y  gwr  yr  hwn  oedd 
a'r  Uinyn  yn  ei  law  allan  tu  a'r 
dwyrain,  efe  a  fesurodd  fil  o  gu- 
fyddau,  ac  a'm  tywysodd  i  trwy 
y  dyfroedd;  ^a'r  dyfroedd  hyd  y 
fferau. 

4  Ac  efe  a  fesurodd  fil  eraill, 
ac  a'm  tywysodd  trwy  y  dyfroedd ; 
a'r  dyfroedd  hyd  y  gliniau :  ac  a 
fesurodd  fil  eraill,  ac  a'm  tywys- 
odd trwodd;  a'r  dyfroedd  hyd  y 
Iwynau : 

5  Ac  efe  a  fesurodd  fil  eraill ;  ac 
afon  oedd,  yr  hon  ni  allwn  fyned 
trwyddi :  canys  codasai  y  dyfroedd 
yn  ddyfroedd  ^nofìadwy,  yn  afon 
ni  eUid  myned  trwyddi. 

6  1Í  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthyf, 
A  welaist  ti  hyîi,  fab  dyn?  Yna 
y'm  tywysodd,  ac  y'm  dychwelodd 
hyd  Ian  yr  afon. 

7  Ac  wedi  i  mi  ddychwelyd,  wele 
^  ar  fin  yr  afon  goed  lawer  iawn  o'r 
tu  yma  ac  o'r  tu  accw. 

8  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthyf, 
Y  dyfroedd  hyn  sydd  yn  myned 
allan  tu  a  bro  y  dwyrain,  ac  a 
ddisgynant  i'r  ^gwastad,  ac  a  ant 
i'r  môr :  ac  wedi  eu  myned  i'r  mor, 
yr  iachêir  y  dyfroedd. 

9  A  bydd  i  bob  peth  byw,  yr  hwn 
a  ymlusgo,  pa  le  bynnag  y  delo  yi- 
^afonydd,  gael  byw:  ac  fe  fydd 
pysgod  lawer  iawn,  o  herwydd  dy- 
fod y  dyfroedd  hyn  yno :  canys 
iachêir  hwynt,  a  phob  dim  He  y 
delo  yr  afon  fydd  byw. 

10  A  bydd  i'r  pysgodwyr  sefyll 
arni,  o  En-gedi  hyd  En-eglaim ; 
hwy  a  iyddant  yn  daenfa  rhwyd- 
au :  eu  pysgod  fydd  yn  ol  eu  rhyw, 
fel  pysgod  *=  y  mor  mawr,  yn  llawer 
iawn. 

11  Ei  Ueoedd  Ueidiog  a'i  chors- 
ydd  "^  ni  iachêir ;  i  halen  y  rhoddir 
hwynt. 

12  Ac  wrth  yr  afon  y  cyfyd,  ar 
ei  min  o'r  ddeutu,  bob  pren  ym- 
borth ;  ^  ei  ddalen  ni  syrth,  a'i 
ffrwyth  ni  dderfydd :  yn  ei  fisoedd 
y  dwg  ffrwyth  ^  newydd ;  o  her- 
wydd ei  ddyfroedd,  hwy  a  ddaeth- 
ant  allan  or  cyssegr :  am  hynny  y 
bydd  ei  ffrwyth  yn  ymborth,  a'i 
®  ddalen  ^  yn  feddyginiaeth. 

13  1Í  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd  Dduw  ;  Dyma  y  terfyn  wrfch 


Cyn 
CRIST 

574. 


2Heb. 

di/froedd 
yjferait. 


3  Heb.  iiojia. 


b  Dat.  22.  2. 


*  Neu, 
aniahccli. 
Edrych 
Deut.3.17. 
a  4.  40. 
Joa.  3.  16. 


5  Heb. 
ddioy  iifon. 


S  Nou, 
ar  hyn  ni 
iacheir. 


<1  Job  8.  IG. 
Ps.  1.  S. 
Jer.  17.  8. 

7Neu, 
ai  heunij. 


e  Dat.  22.  2. 

8  Neu, 
i  ysiytod, 
neii,  ddol- 
uriaii. 


Terfynau  y  wlad. 


EZECIEL,  XLVIIL 


Rhandîr  y  UwythaUj 


Cyn 
CRIST 

574. 

f  Gen.  48.  5. 

1  Cliron.  5. 

1. 

pen.  43.  4, 

5. 
E  Gen.  15. 7. 

a  17.  S. 

a  26.  3. 

a  28.  13. 
9Heb. 

codaisfy 

llaw. 


2  Neil,  y 
ganoldref. 

b  pen.  48.1. 


S  neb.  oddi 
rhwng 
Damascus. 


i  Neu, 

MerAah 

yn  Cades. 
^  Nen,  ÿ 

di/fryh. 
6  Neu,  y 

dehau. 


»  pen.  47. 
15,  &.C. 


2  Heb.  tin 

rlinn. 
Felly  ad. 
2,  3,  &c. 


yr  hwn  y  rhenmvch  y  tir  yn  eti- 
feddiaeth  i  ddeiiddeg  Uwyth  Israel: 
^Joseph  a  gaiff  ddivy  o  rannau. 

14  Hefyd  chwi  a'i  hetifeddwch 
ef,  bob  un  cystal  a'i  gilydd;  am 
yr  hwn  y  ^  ^  tyngais  ar  ei  roddi  i'cli 
tadau :  a'r  tir  hwn  a  syrth  i  chwi 
yn  etifeddiaetb. 

15  A  dyma  derfyn  y  tir  o  du  y  go- 
gledd,  o'r  mor  mawr  tu  a  Hethlon, 
ffordd  yr  eir  i  Zedad  : 

16  Hamath,  Berothah,  Sibraim,  yr 
hwn  sydd  rhwng  terfyn  Damascus  a 
therfyn  Hamath;  -Hasar-hattichon, 
yr  hwn  sydd  ar  derfyn  Hauran. 

17  A'r  terfyn  o'r  mor  fydd  ^Hasar- 
enan,  terfyn  Damascus,  a'r  gogledd 
tu  a'r  gogledd,  a  therfyn  Hamath. 
A  dyma  du  y  gogledd. 

18  Ac  ystlys  y  dwyrain  a  fesur- 
wch  o  Hauran,  ac  ^o  Damascus,  ac 
o  Gilead,  ac  o  dir  Israel  ivrth  yr 
lorddonen,  o'r  terfyn  hyd  for  y 
dwyrain.    A  dyma  du  y  dwyrain. 

19  A'r  ystlys  ddehau  tu  a'r  dehau, 
o  Tamar  hyd  ddyfroedd  ^cynnen 
Cades,  ^yr  afon  hyd  y  mor  mawr. 
A  dyma  yr  ystlys  ddehau  tu  a 
^  Theman. 

20  A  thu  y  gorllewin  fydd  y  mor 
mawr,  o'r  terfyn  hyd  oni  ddeuer 
ar  gyfer  Hamath.  Dyma  du  y  gor- 
Uewin. 

21  Felly  y  rhennwch  y  tir  hwn 
i  chwi,  yn  ol  Uwythau  Israel. 

22  1Í  Bydd  hefyd  i  chwi  ei  rannu 
ef  wrth  goelbren  yn  etifeddiaeth  i 
chwi,  ac  i'r  dieithriaid  a  ymdeith- 
iant  yn  eich  mysg,  y  rhai  a  gen- 
hedla  blant  yn  eich  plith  :  a  bydd- 
ant  i  chwi  fel  un  wedi  ei  eni  yn  y 
wlad  ym  mysg  meibion  Israel ;  gyd 
â  chwi  y  cant  etifeddiaeth  ym  mysg 
Uwythau  Israel. 

23  A  bydd,  ym  mha  Ivvyth  byn- 
nag  yr  ymdeithio  y  dieithr,  yno  y 
rhoddwch  ei  etifeddiaeth  ef,  medd 
yr  Arglwydd  Dduw. 

PENNOD  XLVIIL 

1,  23  Rhandiroedd  y  deuddeg  Uwyth.  8  Rhan- 
dir  y  cyssegr;  15  a'r  ddinas,  a'i  plientref- 
ydd :  21  aV  tywysog.  30  Mesurau  pyrth 
y  ddinas. 

A  DYMA  enwau  y  Uwythau.  *0 
gwrr  y  gogledd  ar  duedd  fíbrdd 
Hethlon,  fifordd  yr  ieir  i  Hamath, 
Hasar-enan,  terfyn  Damascus  tu  a'r 
gogledd,  i  duedd  Hamath,  (canys 
y  rhai  hyn  oedd  ei  derfynau  dwyr- 
ain a  gorllewin,)  ^  rhan  i  Dan, 
2  Ac    ar    derfyn  Dan,   o   du   y 


dwyi'ain  hyd  du  y  gorllewin,  rhan 
i  Aser. 

3  Ac  ar  derfyn  Aser,  o  du  y 
dwyrain  hyd  du  y  gorllcAvin,  i 
Naphtali  ran. 

4  Ac  ar  derfyn  Naphtali,  o  du 
y  dwyrain  hyd  du  y  gorllewin,  i 
Manasseh  ran. 

5  Ac  ar  derfyn  Manasseh,  o  du 
y  dwyrain  hyd  du  y  gorUewin,  i 
Ephraim  ran. 

6  Ac  ar  derfyn  Ephraim,  o  du 
y  dwyrain  hyd  du  y  gorllewin,  i 
Reuben  ran. 

7  Ac  ar  derfyn  Reuben,  o  du  y 
dwyrain  hyd  du  y  gorllewin,  i  Ju- 
dah  ran. 

8  IT  Ac  ar  derfyn  Judah,  o  du 
y  dwyrain  hyd  du  y  gorllewin,  y 
bydd  *•  yr  ofírwm  a  ofírymmoch  yn 
bum  mil  ar  hugain  o  gorsennau 
o  led,  ac  o  hyd  fel  un  o'r  rhannau, 
o  du  y  dwyrain  hyd  du  y  gorllew- 
in ;  a'r  cyssegr  fydd  yn  ei  ganol. 

9  Yr  ofírwm  a  offrymmoch  i'r 
Arglwydd  fydd  bum  mil  ar  hug- 
ain o  hyd,  a  dengmü  o  led. 

10  Ac  eiddo  y  rhai  hyn  fydd  yr 
oifrwm  cyssegredig,  sef  eiddo  yr 
offeiriaid,  yì/c?ä  pùm  mil  ar  hugain 
tu  a'r  gogledd  o  hyd,  a  dengmil  tu 
a'r  gorllewin  o  led;  felly  dengmil 
tu  a'r  dwyrain  o  led,  a  phùm  mil 
ar  hugain  tu  a'r  dehau  o  hyd:  a 
chyssegr  yr  Arglwydd  fydd  yn 
ei  ganoL 

11  '^^I'r  oflPeiriaid  cyssegredig  o 
feibion  Sadoc  y  bydd,  y  rhai  a 
gadwasant  *  fy  nghadwraeth,  y  rhai 
ni  chyfeiliornasant  pan  gyfeiliorn- 
odd  plant  Israel,  megis  y  cyfeiUorn- 
odd  y  Lefiaid. 

12  A  bydd  eiddynt  yr  hyn  a  off- 
rymmir  o  offrwm  y  tir,  yn  sanct- 
eidd-beth  cyssegredig  wrth  derfyn 
y  Lefiaid. 

13  A'r  Lefiaid  a  gânt,  ar  gyfer 
terfyn  yr  offeiriaid,  bum  mil  ar 
hugain  o  hyd,  a  dengmil  o  led : 
pob  hyd  fydd  bum  mil  ar  hug- 
ain, ar  lied  yn  ddengmiL 

14  Hefyd  ni  werthant  ddim  o 
bono,  ac  ni  chyfnewidiant,  ac  ni 
throsglwyddant  flaen-fírwyth  y  tir ; 
o  herwydd  cyssegredig  yw  i'r  Ar- 
glwydd. 

15  1Í  A'r  pùm  mil  gweddill  o'r 
lied,  ar  gyfer  y  pùm  mil  ar  hug- 
ain, fydd  digyssegredig,  yn  drigfa 
ac  yn  faes  pentrefol  i'r  ddinas ;  a'r 
ddinas  fydd  yn  ei  ganoL 


Cyn 

CRIST 

574. 


b  pen.  45. 1, 


c  pen.  44. 
15. 

S  Neu,  Y 
rhan  gys- 
segredig 
fydd  iV 
ojj'eiríaid 
o  feibion 
tiadoc. 

<  Neu, /if 
ordinhdd. 


y  ddinas,  dr  tyivysog. 


EZECIEL,  XLVIII. 


Mesurau  pyrth  y  ddinas. 


Cyn 

CEIST 

574. 


16  A  dyma  ei  fesurau  ef ;  Ystlys 
y  gogledd  fydd  bum  cant  a  phed- 
air  mil,  ac  ystlys  y  dehau  yn  bum 
cant  a  phedair  mil,  felly  o  du  y 
dwyrain  yn  bum  cant  a  phedair 
mil,  a  thu  a'r  gorllewin  yn  bum 
cant  a  phedair  mil. 

17  A  maes  pentrefol  y  ddinas 
fydd  hefyd  tu  a'r  gogledd  yn 
ddeucant  a  deg  a  deugain,  ac  yn 
ddeucant  a  deg  a  deugain  tu  a'r 
dehau,  ac  yn  ddeucant  a  deg  a 
deugain  tu  a'r  dwyrain,  ac  yn 
ddeucant  a  deg  a  deugain  tu  a'r 
gorllewin. 

18  A'r  gweddill  o'r  hŷd,  ar  gyfer 
oifrwm  y  rhan  gyssegredig,  fydd 
yn  ddengmil  tu  a'r  dwyrain,  ac  yn 
ddengmil  tu  a'r  gorllewin :  ac  ar 
gyfer  offrwm  y  rhan  gyssegredig  y 
bydd;  a'i  gnwd  fydd  yn  ymborth  i 
weinidogion  y  ddinas. 

19  A  gweinidogion  y  ddinas  a'i 
gwasanaethant  o  hoU  Iwythau  Is- 
rael. 

20  Yr  hoU  offrwm  fydd  bum  mil 
ar  liugain,  wrth  bum  mil  ar  hu- 
gain :  yn  bedeirongl  yr  offrym- 
mwch  yr  offrwm  cyssegredig,  gyd 
â  pherchennogaeth  y  ddinas. 

21  1Í  A'r  hyn  a  adewir  fydd  i'r 
tywysog,  o  ddeutu  yr  offrwrn  cys- 
segredig, ac  o  berchennogaeth  y 
ddinas,  ar  gyfer  y  pùm  mil  ar 
hugain  o'r  offrwm  tu  a  therfyn  y 
dwyrain,  a  thu  a'r  gorllewin,  ar 
gyfer  y  pùm  mil  ar  hugain  tu  a 
therfyn  y  gorllewin,  gyferbyn  â 
rhannau  y  tywysog:  a'r  offrwm 
cyssegredig  fydd ;  a  chyssegrfa  y 
i^  fydd  y'nghanol  hynny, 

22  Felly  o  berchennogaeth  y  Lef- 
iaid,  ac  o  berchennogaeth  y  ddinas, 
y'nghanol  yr  hyn  sydd  i'r  tywysog 
rhwng  terfyn  Judah  a  therfyn  Ben- 
jamin, eiddo  y  tywysog  fydd. 

23  Ac  am  y  rhan  arall  o'r  llwyth- 
au,  o   du   y  dwyrain    hyd    du   y 


gorllewin,  y  hydd  ^rlian   i  Ben- 
jamin. 

24  Ac  ar  derfyn  Benjamin,  o  du 
y  dwyrain  hyd  du  y  gorllewin,  y 
hydd  '^  rhan  i  Simeon. 

25  Ac  ar  derfyn  Simeon,  o  du  y 
dwyrain  hyd  du  y  gorllewin,  rhan 
i  Issachar. 

26  Ac  ar  derfyn  Issachar,  o  du  y 
dwyrain  hyd  du  y  gorllewin,  rhan 
i  Zabulon. 

27  Ac  ar  derfyn  Zabulon,  o  du  y 
dwyrain  hyd  du  y  gorllewin,  rhan 
i  Gad. 

28  Ac  ar  derfyn  Gad,  ar  y  tu 
dehau  tu  a'r  dehau,  y  terfyn  fydd 
o  ^  Tamar  hyd  ddyfroedd  '^  cynnen 
Cades,  a  hyd  yr  afon  tu  a'r  môr 
mawr. 

29  Dyma  y  tir  a  rennwch  wrth 
goelbren  yn  etifeddiaeth  i  Iwythau 
Israel,  a  dyma  eu  rhannau  hwynt, 
medd  yr  Arglwydd  Dduw. 

30  1Í  Dyma  heiyd  fynediad  allan 
y  ddinas,  o  du  y  gogledd  pùm 
cant  a  phedair  mil  o  fesurau. 

31  A  ^phyrth  y  ddinas  fydd  ar 
enwau  Uwythau  Israel :  tri  phorth 
tu  a'r  gogledd ;  porth  Reuben  yn 
un,  porth  Judah  yn  un,  porth  Lefi 
yn  un. 

32  Ac  ar  du  y  dwyrain  pùm  cant 
a  phedair  mil :  a  thri  phorth ;  sef 
porth  Joseph  yn  un,  porth  Benja- 
min yn  un,  porth  Dan  yn  un. 

33  A  thu  a'r  dehau  pùm  cant 
a  phedair  mil  o  fesurau :  a  thri 
phorth;  porth  Simeon  yn  un,  a 
phorth  Issachar  yn  un,  a  phorth 
Zabulon  yn  un. 

34  Tu  a'r  gorllewin  y  hydd  pùm 
cant  a  phedair  mil,  a'w.  tri  phorth ; 
porth  Gad  yn  un,  porth  Aser  yn 
un,  a  phorth  Naphtali  yn  un. 

35  Deunaw  mil  o  fesurau  oedd 
hi  o  amgylch :  ^ac  enw  y  ddinas 
o'r  dydd  hwnnw  allan  fydd,  ^  Yr 
Arglwydd  sydd  yno. 


Cyn 
CRIST 

574. 

BHeb. 
un  rhan. 

6  Heb. 
un  rhan. 


d  pen.  47. 
19. 

7  Neu 
Merwah, 


e  Dat.  21. 
12,  &c. 


f  Jer.  33. 10 
«  Jehofah 

Hamma  h : 

Edrycli 

Exod.  17. 

iri. 

Earn.  G.  21 


UB 


LLYFR  DANIEL. 


Cyn 

CEIST 

CylcL 

607. 


B  2  liren. 
2-t.  1. 
2  (Jliron. 
36.  6. 

Cylch 
6C6. 


•  lîhngfy- 
negwyd 
2  Bi-en.  20. 
17,  13. 


a  neb.  ac 
o  win  ei 
dd'iod  ef. 
I  0  ad.  19. 


I  d  pen.  5. 12. 
e  pen.  4.  8. 


t  Kdrvch. 
Gen."30.21. 
Ps.  106.40. 
Diar.  16. 7 


PENNOD  I. 

1  Caethiiced  Jehoiacim.  3  Aspenaz  yn  cym- 
meryd  Daniel,  Hananiah,  Misael,  ac  Aza- 
r'iali,  i'w  dysgu  y^ngwyhodaeth  y  Caldeaîd  : 
8  a  hwythau  yn  gwrthod  rhan  o  fwyd  y 
hi-enhin  ;  ac  lortli  fwytta  ffa,  ac  yfed  dwfr, 
yn  myned  yn  dda  arnynt.  17  Eu,  godidog 
ddoethineh  hwy. 

YN  y  drydedd  flwyddyn  o  deyrn- 
asiad  Jehoiacim  brenhin  Ju- 
dah,  ^y  daeth  Nebuchodonosor 
brenhin  Babilon  i  Jerusalem,  ac 
a  warchaeodd  arni. 

2  A'r  Arglwydd  a  roddes  i'w 
law  ef  Jehoiacim  brenhin  Judah, 
a  rhan  o  lestri  tŷ  Ddtjw;  yntau 
a'u  dug  hwynt  i  wlad  Sinar,  i  dŷ  ei 
dduw  ef ;  ac  i  drysordy  ei  dduw  y 
dug  efe  y  Uestri. 

3  IT  A  dywedodd  y  brenhin  wrth 
Aspenaz  ei  ben-ystafellydd,  am 
ddwyn  *o  feibion  Israel,  ac  o'r 
had  brenhinol,  ac  o'r  tywysogion, 

4  Fechgyn  y  rhai  ni  hyddai  yn- 
ddynt  ddim  gwrthuni,  eithr  yn  dda 
yr  olwg,  a  deallgar  ym  mhob  doeth- 
ineb,  ac  yn  gwybod  gwybodaeth,  ac 
yn  deall  c;^arwyddyd,  a'r  rhai  y 
hyddai  grym  ynddynt  i  sefyU  yn 
llys  y  brenhin,  *'i'w  dysgu  ar  lyfr 
ac  yn  iaith  y  Caldeaid. 

5  A'r  brenhin  a  ddognodd  iddynt 
ran  beunydd  o  fwyd  y  brenhin,  ^  ac 
o'r  gwin  a  yfai  efe ;  felly  i'w  maethu 
hwynt  dair  blynedd,  fel "  y  safent  ar 
ol  hynny  ger  bron  y  brenhin. 

6  Ac  yr  ydoedd  yn  eu  plith  hwynt 

0  feibion  Judah,  Daniel,  Hananiah, 
Misael,  ac  Azariah : 

7  ^  A'r  pen-ystafellydd  a  osododd 
arnynt  enwau :  canys  ar  Daniel  y 
gosododd  efe  *  Beltesassar ;  ac  ar 
Hananiah,  Sadrach;  ac  ar  Misael, 
Mesach ;  ac  ar  Azariah,  Abednego. 

8  1Í  A  Daniel  a  roddes  ei  fryd, 
^nad  ymhalogai  efe  trwy  ran  o 
fwyd  y  brenhin,  na  thrwy  y  gwin  a 
yfai  efe :  am  hynny  efe  a  ddymun- 
odd  ar  y  pen-ystafellydd,  na  byddai 
raid  iddo  ymhalogi. 

9  A  s  Duw  a  roddes  Daniel  me^vn 
ifafr  a  thiriondeb  gyd  a'r  pen-ystaf- 
ellydd. 

10  A'r  pen-ystafellydd  a  ddywed- 
odd  wrth  Daniel,  Ofni  yr  ydwyf  fi  fy 
arglwydd  y  brenhin,  yr  hwn  a  osod- 

1  odd  eich  bwyd  chwi  a'ch  diod  chwi: 


o  herwydd  paham  y  gwelai  efe  eich 
wynebau  yn  'gulach  na'r  bechgyn 
sydd  ^  fel  chwithau  ?  felly  y  parech 
fy  mhen  yn  ddyledus  i'r  brenhin. 

11  Yna  y  dywedodd  Daniel  wrth 
^  Melsar,  yr  hwn  a  osodasai  y  pen- 
ystafellydd  ar  Daniel,  Hananiah, 
Misael,  ac  Azariah, 

12  Prawf,  attolwg,  dy  weision  ddeg 
diwrnod,  a  rhoddant  i  ni  '^ffa  '^i'w 
bwytta,  a  dwfr  i'w  yfed. 

13  Yna  edrycher  ger  dy  fron  di 
ein  gwedd  ni,  a  gwedd  y  bechgyn 
sydd  yn  bwytta  rhan  o  fwyd  y 
brenhin :  ac  fel  y  gwelych,  gwna 
a  th  weision. 

14  Ac  efe  a  wrandawodd  arnynt 
yn  y  peth  hyn,  ac  a'u  profodd 
hwynt  ddeg  o  ddyddiau. 

15  Ac  ym  mhen  y  deng  niwrnod 
y  gwelid  eu  gwedd  hwynt  yn  dec- 
each,  ac  yn  dewach  o  gnawd,  na'r 
hoU  fechgyn  oedd  yn  bwytta  rhan 

0  fwyd  y  brenhin. 

16  Felly  Melsar  a  gymmerodd  ym- 
aith  ran  eu  bwyd  hwynt,  a'r  gwin 
a  yfent ;  ac  a  roddes  iddynt  ffa. 

17  1Í  A'r  bechgyn  hynny  ill  ped- 
war,  Duw  a  roddes  iddynt  ^wyb- 
odaeth  a  deall  ym  mhob  dysg  a 
doethineb  :  a  Daniel  '  ^  a  hyffordd- 
iodd  efe  ym  mhob  gweledigaeth  a 
breuddwydion. 

18  Ac  ym  mhen  y  dyddiau  y  dy- 
wedasai  y  brenhin  am  eu  dwyn 
hwynt  i  mewn,  yna  y  pen-ystafell- 
ydd a'u  dug  hwynt  ger  bron  Ne- 
buchodonosor. 

19  A'r  brenhin  a  chwedleuodd  â 
hwynt ;  ac  ni  chafwyd  o  honynt  oil 
un  fel  Daniel,  Hananiah,  Misael,  ac 
Azariah :  am  hynny  ^  y  safasant 
hwy  ger  bron  y  brenhin. 

20  Ac  ym  mhob  rhyw  ^ddoeth- 
ineb  a  deall  a'r  a  ofynai  y  brenhin 
iddynt,  efe  a'u  cafodd  hwynt  yn 
ddeg  gwell  na'r  hoU  ddewiniaid 
a'r  astronomy ddi  on  oedd  o  fewn 
ei  holl  frenhiniaeth  ef. 

21  A  bu  Daniel  hyd  y  flwyddyn 
gyntaf  i'r  brenhin  ^  Cyrus. 

PENNOD  IL 

1  Nebuchodonosor  yn  angJiofio  ei  freuddwyd,  a 
thrwy  addewidion  a  hygyihion  yn  ceisio  gan 
y  Caldeaid  ei  ddangos  iddo :  10  hwythau, 
yn  cydnabod  nas  gallent,  ac   yn  cael  barn 


Cyn 
CEIST 

Cylcli 

606. 

3Neu, 

waeth. 

Heb. 

dristacli. 
i  Neu,  och 

dull,  neu, 

o'ch  amser 

chwif 

5  Neu, 

ÿ  goruch- 
wyliuir. 

6  Heb.  0 /a. 

7  Heb. 
a  ni  a 
fwyltâwa. 


i^  Act.  7.  22. 


■  Num.  12.6. 

2  Chron. 

26.5. 

pen.  10. 1. 
8  Neu.  oedú 

ddeallus. 


C03. 


k  Gen.  41. 
40. 

9  Heb. 

ddoeihineb 
deall. 


1  pen.  6.  23. 
a  10.1. 


Breuddwyd  Nébuchodonosor. 


DANIEL,  II. 


Ei  ddatguddio  i  Daniel. 


Cyn 

CRIST 

C03. 


» 1  Bren.  1. 

31. 

pen.  3.  9. 

a  6.  6,  21. 


b  pen.  3.  29. 
e  Ezra  6. 11. 


SCald. 
prynu. 


d  Est.  4. 
11. 


marwolaeth.  14  Daniel,  wedi  cael  peih  ys- 
paid,  yn  cael  allan  y  hreuddwtjd ;  19  yn 
hendWiio  Duw ;  24  yn  attal  y  farn,  ac  yn 
dyfod  ger  hron  y  brenhin.  31  Y  breuddwyd, 
36  aH  ddehongliad ;  46  a  chyfodiad  Daniel. 

AC  yn  jT  ail  flwyddyn  o  deyrnas- 
X3_  iad  Nebuchodonosor,  y  breudd- 
wydiodd  Nebuchodonosor  freudd- 
wydion,  a  thrallodwyd  ei  yspryd 
ef,  a'i  gwsg  a  dorrodd  oddi  wrtho. 

2  A'r  brenhin  a  archodd  alw  am 
y  dewiniaid,  ac  am  yr  astronomydd- 
ion,  ac  am  yr  hudolion,  ac  am  y 
Caldeaid,  i  fynegi  i'r  brenhin  ei 
freuddwydion :  a  hwy  a  ddaethant 
ac  a  safasant  ger  bron  y  brenhin. 

3  A'r  brenhin  a  ddywedodd  wrth- 
ynt,  Breuddwydiais  freuddwyd,  a 
thrallodwyd  fy  yspryd  am  wybod  y 
breuddwyd. 

4  Yna  y  Caldeaid  a  lefarasant 
wrth  y  brenhin  yn  Syriaeg,  *  O  fren- 
hin,  bydd  fyw  yn  dragywydd:  ad- 
rodd  dy  freuddwyd  i'th  weision,  a 
mynegwn  y  dehongliad. 

5  Attebodd  y  brenhin  a  dywedodd 
wrth  y  Caldeaid,  Aeth  y  peth  oddi 
wrthyf:  oni  fynegwch  y  breudd- 
wyd i  mi,  a'i  ddehongliad,  ^'gwneir 
chwi  yn  ddrylliau,  a'ch  "^tai  a  osodir 
yn  dommen. 

6  Ond  OS  y  breuddwyd  a'i  dde- 
hongliad a  ddangoswch,  cewch 
roddion,  a  gwobrau,  ac  anrhydedd 
mawr  o'm  blaen  i :  am  hynny  dang- 
oswch  y  breuddwyd,  a'i  ddehongliad. 

7  Attebasant  eilwaith  a  dywedas- 
ant,  Dyweded  y  brenhin  y  breudd- 
wyd i'w  weision,  ac  ni  a  ddangoswn 
ei  ddehongliad  ef. 

8  Attebodd  y  brenhin  a  dywed- 
odd, Mi  a  wn  yn  hysbys  mai  ^  oedi 
yr  amser  yr  ydych  chwi;  canys 
gwelwch  fyned  y  peth  oddi  wrthyf. 

9  Ond  oni  wnewch  i  mi  wybod  y 
breuddwyd,  "^un  gyfraith  fydd  i 
chwi :  canys  gair  celwyddog  a  llygr- 
edig  a  ddarparasoch  ei  ddywedyd 
o'm  blaen,  nes  newid  yr  amser :  am 
hynny  dywedwch  i  mi  y  breudd- 
wyd, a  mi  a  gaf  wybod  y  medrwch 
ddangos  i  mi  ei  ddehongliad  ef 

10  1Í  Y  Caldeaid  a  attebasant  o 
flaen  y  brenhin,  ac  a  ddywedasant, 
Nid  oes  dyn  ar  y  ddaear  a  ddichon 
ddangos  yr  hyn  y  mae  y  brenhin 
yn  ei  ofyn :  ac  ni  cheisiodd  un 
brenhin,  na  phennaeth,  na  llywydd, 
y  fath  beth  a  hwn  gan  un  dewin, 
nac  astronomydd,  na  Chaldead. 

11  Canys  dieithr  yw  y  peth  a  gais 

821 


y  brenhin,  ac  nid  oes  neb  arall  a 
fedr  ei  ddangos  o  flaen  y  brenhin, 
ond  y  duwiau,  y  rhai  nid  yw  eu 
trigfa  gyd  â  chnawd. 

12  O  achos  hyn  y  digiodd  y  bren- 
hin ac  y  creulonodd  yn  ddirfawr, 
ac  a  orchymynodd  ddifetha  holl 
ddoethion  Babilon, 

13  Yna  yr  aeth  y  gyfraith  allan 
am  ladd  y  doethion  ;  ceisiasant  hef- 
yd  Daniel  a'i  gyfeillion  i'w  Uadd. 

14  IT  Yna  ^yr  attebodd  Daniel 
trwy  gynghor  a  doethineb  i  Arioch, 
*pen-distain  y  brenhin,  yr  hwn  a 
aethai  allan  i  ladd  doethion  Babi- 
lon : 

15  Efe  a  lefarodd  ac  a  ddywedodd 
wrth  Arioch,  distain  y  brenhin, 
Paham  y  mae  y  gyfraith  yn  myned 
ar  y  fatli  frys  oddi  wrth  y  brenhin? 
Yna  Arioch  a  fynegodd  y  peth  i 
DanieL 

16  Yna  Daniel  a  aeth  i  mewn,  ac 
a  ymbüiodd  â'r  brenhin  am  roddi 
iddo  amser,  ac  y  dangosai  efe  y 
dehongliad  i'r  brenhin. 

17  Yna  yr  aeth  Daniel  i'w  dy,  ac 
a  fynegodd  y  peth  i'w  gyfeillion, 
Hananiah,  Misael,  ac  Azariah ; 

18  Fel  y  ceisient  drugareddau 
^  gan  Dduw  y  nefoedd  yn  achos  y 
dirgelwch  hwn ;  fel  na  ddifethid 
Daniel  a'i  gyfeillion  gyd  a'r  rhan 
arall  o  ddoethion  Babilon. 

19  IT  Yna  y  datguddiwyd  y  dirgel- 
wch i  Daniel  mewn  gweledigaeth 
nos:  yna  Daniel  a  fendithiodd 
Dduw  y  nefoedd. 

20  Attebodd  Daniel  a  dywedodd, 
^Bendigedig  fyddo  enw  Duw  o 
dragywyddoldeb  hyd  dragywydd- 
oldeb :  canys  doethineb  a  nerth 
ydynt  eiddo  ef : 

21  Ac  efe  sydd  yn  newid  amserau, 
a  thymhorau:  ^efe  sydd  yn  sym- 
mud  brenhinoedd,  ac  yn  gosod 
brenhinoedd :  efe  sydd  yn  rhoddi 
doethineb  i'r  doethion,  a  gwybod- 
aeth  i'r  rhai  a  fedrant  ddeall : 

22  sEfe  sydd  yn  datguddio  y 
petliau  dyfnion  a  chuddiedig:  efe 
a  ŵyr  beth  sydd  yn  y  tywyllwch,  a 
chyd  âg  ef  y  mae  y  goleuni  yn  trigo. 

23  Tydi  Dduw  fy  nhadau  yr  yd- 
wyf  fi  yn  d'iolch  iddo,  ac  yn  ei  fol- 
iannu,  o  herwydd  rhoddi  o  honot 
ddoethineb  a  nerth  i  mi,  a  pheri  i 
mi  wybod  yn  awr  yr  hyn  a  geis- 
iasom  gennyt :  canys  gwnaethost 
i  ni  wybod  *^yr  hyn  a  ofynodd  y 
brenhin. 


Cyn 
CRIST 

C03. 


3  Cald. 
y  trodd. 


■t  Neu, 
tywijsoíì  ?i 
filwriaelh. 
Cald.  pen- 
lleiddiad. 
Gen.  37. 
30. 


5  Cald.  o 
flaen  Duw, 
neu,  oddi 


e  Ps.  113.  2, 
a  115.  18. 


f  Job  12. 18. 


S  Job  12. 22. 


6  Cald. 

ymadrodd, 

neii, 
fatter  y 

brenhin. 


Adroddiad  y  hreuddwyd, 


DANIEL,  II. 


a'i  ddehongliad. 


Cyn 

CRIST 

603. 


7  Cald. 
Gaelo 
hoììof  wr. 


h  Felly 
Gen.'H.lG. 
Act.  3. 12. 


1  ad.  38,  tic. 


8  Nen, 

/iÿSÍÌÿSOÎl. 


•  Neu,  nid 
oeddjKetuii 
dwylaw : 
tel  ad.  45. 


24  IT  0  herwydd  hyn  yr  aeth 
Daniel  at  Arioch,  yr  hwn  a  osod- 
asai  y  brenhin  i  ddifetha  doethion 
Babilon :  efe  a  aeth,  ac  a  ddywed- 
odd  wrtho  fel  hyn;  Na  ddifetha 
ddoethion  Babilon;  dwg  fi  o  flaen 
y  brenhin,  a  mi  a  ddangosaf  i'r 
brenhin  y  dehongliad. 

25  Yna  y  dug  Arioch  Daniel  o 
flaen  y  brenhin  ar  frys,  ac  a  ddy- 
wedodd  wrtho  fel  hyn ;  ^  Cefais  wr 
o  blant  caethiwed  Judah,  yr  hwn  a 
iynega  i'r  brenhin  y  dehongliad. 

26  Attebodd  y  brenhin,  a  dywed- 
odd  wrth  Daniel,  yr  hwn  yr  oedd 
ei  enw  Beltesassar,  A  elli  di  fynegi 
i  mi  y  breuddwyd  a  welais,  a'i  dde- 
hongliad? 

27  Attebodd  Daniel  o  flaen  y 
brenhin,  a  dywedodd,  Ni  all  doeth- 
ion, astronomyddion,  dewiniaid,  na 
brud\vyr,  ddangos  i'r  brenhin  y 
dirgelwch  y  mae  y  brenhin  yn  ei 
ofyn: 

28  Ond  y  mae  Duw  yn  y  nefoedd 
yn  datguddio  dirgeledigaethau,  ac 
a  fynegodd  i'r  brenhin  Nebuchod- 
onosor  beth  a  fydd  yn  y  dyddiau 
diweddaf.  Dy  freuddwyd  a  gwel- 
edigaethau  dy  ben  yn  dy  wely  yd- 
oedd  hyn  yma : 

29  Ti  frenhin,  dy  feddyliau  a  god- 
asant  yn  dy  hen  ar  dy  wely,  beth 
oedd  i  ddyfod  ar  ol  hyn :  a'r  hwn 
sydd  yn  datguddio  dirgeledigaeth- 
au, a  fynegodd  i  ti  beth  a  fydd. 

30  ^  Minnau  hefyd,  nid  o  herwydd 
y  doetliineb  sydd  ynof  fi  yn  fwy  na 
neb  byw,  y  datguddiwyd  i  mi  y 
dirgelwch  hwn :  ond  o'u  hachos 
hwynt  y  rhai  a  fynegant  y  dehongl- 
iad i'r  brenhin,  ac  fel  y  gwybyddit 
feddyliau  dy  galon. 

31 11  Ti,  frenhin,  oeddit  yn  gweled, 
ac  wele  ry w  ddelw  fawr :  y  ddelw 
fawr  hon,  yr  oedd  ei  disgieirdeb 
yn  rhagorol,  oedd  yn  sefyll  gyfer- 
byn  â  thi ;  a'r  olwg  arni  ydoedd 
ofnad^vy. 

32  'Pen  y  ddelw  hon  ydoedd  o 
aur  da,  ei  dwyfron  a'i  breichiau 
o  arian,  ei  bol  a'i  ^  morddwydydd  o 
bres, 

33  Ei  choesau  o  haiarn,  ei  thraed 
oedd  heth  o  honynt  o  haiarn,  a 
pheth  o  honynt  o  bridd. 

34  Edrych  yr  oeddit  hyd  oni  thor- 
rwyd  allan  garreg,  ^nìd  trwy  waith 
dwylaw,  a  hi  a  darawodd  y  ddelw 
ar  ei  thraed  o  haiarn  a  phridd,  ac 
a'u  maluriodd  hwynt. 


35  Yna  yr  haiarn,  y  pridd,  y  pres, 
yr  arian,  a'r  aur,  a  gyd-faluriasant, 
ac  oeddynt  ^fel  man  us  yn  dyfod 
o'r  Uoriau-dyrnu  haf ;  a'r  gwynt  a'u 
dug  hw^nt  ymaith,  ac  ni  chaed  He 
iddynt ;  a'r  garreg  yr  hon  a  daraw- 
odd y  ddelw  a  aeth  yn  fynydd 
mawr,  ac  a  lanwodd  yr  hoU  ddaear, 

36  1Í  Dyma  y  breuddwyd :  dywed- 
wn  hefyd  ei  ddehongliad  o  flaen  y 
brenhin. 

37  ^  Ti,  frenhin,  wyt  frenhin  bren- 
hinoedd:  canys  Duw  y  nefoedd  a 
roddodd  i  ti  frenhiniaeth,  gallu,  a 
nerth,  a  gogoniant. 

38  A  pha  le  bynnag  y  preswylia 
plant  dynion,  efe  a  roddes  dan  dy 
law  fwystfilod  y  maes,  ac  ehediaid 
y  nefoedd,  ac  a'th  osododd  di  yn 
arglwydd  arnynt  oU :  ti  yw  y  pen 
aur  hwnnw. 

39  Ac  ar  dy  ol  di  y  cyfyd  brenhin- 
iaeth  arall  îs  na  thi,  a  thrydedd 
frenhiniaeth  arall  o  bres,  yr  hon  a 
lywodraetha  ar  yr  hoU  ddaear. 

40  Bydd  hefyd  y  bedwaredd  fren- 
hiniaeth yn  gref  fel  haiarn :  canys 
yr  haiarn  a  ddryllia,  ac  a  ddofa 
bob  peth :  ac  fel  haiarn,  yr  hwn  a 
ddryllia  bob  peth,  y  maluria  ac  y 
dryllia  hi. 

41  A  lie  y  gwelaist  y  traed  a'r 
bysedd,  peth  o  honynt  o  bridd 
crochenydd,  a  pheth  o  honynt  o 
haiarn,  brenhiniaeth  rannedig  fydd; 
a  bydd  ynddi  heth  o  gryfder  hai- 
arn, o  herwydd  gweled  o  honot 
haiarn  wedi  ei  gymmysgu  â  phridd 
cleilyd. 

42  Ac  fel  yr  ydoedd  bysedd  y 
traed,  peth  o  haiarn,  a  pheth  o 
bridd ;  felly  y  bydd  y  frenhiniaeth, 
o  ran  yn  gref,  ac  o  ran  yn  frau. 

43  A  He  y  gwelaist  haiarn  wedi 
ei  gymmysgu  â  phridd  cleilyd,  ym- 
gymmysgant  â  had  dyn ;  ond  ni 
lynant  y  naill  wrth  y  Hall,  megis 
nad  ymgymmysga  haiarn  â  phridd. 

44  Ac  yn  nyddiau  y  brenhinoedd 
hyn,  y  cyfyd  Duw  y  nefoedd  fren- 
hiniaeth, yr  hon  ni  ddistrywir  byth : 
a'r  ""frenhiniaeth  ni  adewir  i  bobl 
eraill;  ond  hi  a  faluria,  ac  a 
dreulia  yr  holl  frenhiniaethau  hyn, 
a  hi  a  saif  yn  dragywydd. 

45  Lie  y  gwelaist  dorri  "carreg 
o'r  mynydd,  yr  hon  ni  thorrivyd  â 
Haw,  a  malurio  o  honi  yr  haiarn,  y 
pres,  y  pridd,  yr  arian,  a'r  aur; 
hysbysodd  y  Duw  mawr  i'r  bren- 
hin beth  a  fydd  wedi  hyn:  felly  y 


Cyn 
CRIST 

603. 

t  IIos.  13. 3. 


1  Ezra  7. 12. 
Jer.  27.  6, 
7. 

Ezec.2G.T. 
lloa.  8. 10. 


m  pen.  4.  3, 
34.  a  C.  26. 
a  7.  14,  27. 
Mic.  4.  7. 
Luc  1.  33. 


n  Ea.  28.  IG. 


822 


Delw  aur 


DANIEL,  III. 


Nebucliodonosor. 


Cyn 
CEIST 

.  603. 


0  Edrych 
Act.  10.25. 
a  14. 11,13. 
a'li.  C. 


P  pen.  4.  9. 


Cylch 

580. 


2  CaM. 
â  nerth. 


S  CaM.  V 
mat-nt  //n 
dy  well  yd. 


breuddwyd  sydd  wir,  a'i  ddehongl- 
iad  yn  fiyddlawn. 

46  1Í  Yna  y  syrthiodd  Nebuchod- 
onosor  y  brenhin  ar  ei  wyneb,  ac 
°  a  addolodd  Daniel ;  gorchymynodd 
hefyd  am  offrymmu  iddo  offrwm 
ac  arogl-darth. 

47  Attebodd  y  brerhin  a  dywed- 
odd  wrth  Daniel,  Mewn  gwirionedd 
y  gwn  mai  eich  Duw  chwi  yw 
Duw  y  duwiau,  ac  Arglwydd  y 
brenhinoedd,  a  datguddiydd  dir- 
geledigaethau,  o  herwydd  medru  o 
honot  ddatguddio  y  dirgelwcli  hwn. 

48  Yna  y  brenhin  a  fawrygodd 
Daniel,  ac  a  roddes  iddo  roddion 
mawrion  lawer ;  ac  efe  a'i  gwnaeth 
ef  yn  bennaeth  ar  holl  dalaeth 
Babilon,  ac  p  yn  ben  i'r  swyddogion 
ar  holl  ddoethion  Babilon. 

49  Yna  Daniel  a  ymbiliodd  â'r 
brenhin,  ac  yntau  a  osododd  Sa- 
drach,  Mesach,  ac  Abednego  ar 
lywodraeth  talaeth  Babilon :  ond 
Daniel  a  eisteddodd  ym  mhorth  y 
brenhin. 

PENNOD  III. 

1  Nebucliodonosor  yn  cyssegru  delw  fawr  yn 
Dura.  8  Acliwyn  ar  Sadrach,  Mesach,  ac 
Abednego,  am  nad  addolent  y  ddelw;  13 
hwythau,  wedi  eu  hygwth,  yn  gwneuihur 
cyffes  ddaionus.  19  Duio  yn  eu  gwared  hwy 
allan  oV  ŷ'wrn  dan.  26  Nebucliodonosor, 
wrth  weled  y  rhyfeddod,  yn  hendilhio  Duw. 

NEBUCHODONOSOR  y  bren- 
hin a  wnaeth  ddelw  aur,  ei 
huchder  oedd  yn  dri  ugain  cufydd, 
ei  lied  yn  chwe  chufydd;  ac  efe 
al  gosododd  hi  i  fynu  y'ngwastad- 
edd  Dura,  o  fewn  talaeth  Babilon. 

2  Yna  Nebuchodonosor  y  brenhin 
a  anfonodd  i  gasglu  ynghyd  y  ty- 
wysogion,  duciaid,  a  phendefigion, 
y  rhaglawiaid,  y  trysorwyr,  y  cyf- 
reithwyr,  y  trethwyr,  a  holl  lyw- 
odraethwyr  y  taleithiau,  i  ddyfod 
wrth  gyssegru  y  ddelw  a  gyfodasai 
Nebuchodonosor  y  brenhin. 

3  Yna  y  tywysogion,  duciaid,  a 
phendefigion,  rhaglawiaid,  y  trysor- 
wyr, y  cyfreithwyr,  y  trethwyr,  a 
holl  lywodraethwyr  y  taleithiau,  a 
ymgasglasant  ynghyd  wrth  gys- 
segru y  ddelw  a  gyfodasai  Nebu- 
chodonosor y  brenhin:  a  hwy  a 
safasant  o  flaen  y  ddelw  a  gyfod- 
asai Nebuchodonosor. 

4  A  chyhoeddwr  a  lefodd  ^yn 
groch,  Wrthych  chwi,  bobloedd, 
genhedloedd,  a  ieithoedd,  ^y  dy- 
wedir, 

5  Pan  glywoch  swn  y  cornet,  y 

823 


chwibanogl,  y  delyn,  y  dulsimer, 
^y  psaltring,  y  symphon,  a  phob 
rhyw  gerdd,  y  syrthiwch,  ac  yr 
addolwch  y  ddelw  aur  a  gyfododd 
Nebuchodonosor  y  brenhin. 

6  A'r  h^Ti  ni  syrthio  ac  ni  addolo, 
yr  awr  honno  a  fwrir  i  ganol  fiFwrn 
o  dan  poeth. 

7  Am  hynny  yr  amser  hwnnw  pan 
glywodd  yr  holl  bobloedd  sain  y 
cornet,  y  chwibanogl,  y  delyn,  y 
dulsimer,  y  psaltring,  a  phob  rhyw 
gerdd,  y  bobloedd,  y  cenhedloedd, 
a'r  ieithoedd  oil,  a  syrthiasant,  ac 
a  addolasant  y  ddelw  aur  a  gyfod- 
asai Nebuchodonosor  y  brenhin. 

8  1Í  0  ran  hynny  yr  amser  hwnnw 
y  daeth  gwŷr  o  Caldea,  ac  a  gy- 
huddasant  yr  luddewon. 

9  Adroddasant  a  dywedasant  Avrth 
Nebuchodonosor  y  brenhin,  *  Bydd 
fyw,  frenhin,  yn  dragywydd. 

10  Ti,  frenhin,  a  osodaist  orchy- 
myn,  ar  i  bwy  bynnag  a  glywai  sain 
y  cornet,  y  chwibanogl,  y  delyn,  y 
dulsimer,  y  psaltring,  a'r  symphon, 
a  phob  rhyw  gerdd,  syrthio  ac  ym- 
grymmu  i'r  ddelw  aur : 

11  A  phwy  bynnag  ni  syrthiai  ac 
nid  ymgrymmai,  y  teflid  ef  i  ganol 
flPvvrn  o  dan  poeth. 

12  Y  mae  gwŷr  o  luddewon  a 
osodaist  ti  ar  oruchwyliaeth  talaeth 
Babilon,  Sadrach,  Mesach,  ac  A- 
bednego ;  y  gwŷr  hyn,  O  frenhin, 
ni  ^  wnaethant  gyfrif  o  honot  ti ; 
dy  dduwiau  nid  addolant,  ac  nid 
ymgrymmant  i'r  ddelw  aur  a  gyf- 
odaist. 

13  1Í  Yna  Nebuchodonosor  mewn 
llidiowgrwydd  a  digter  a  ddy^ved- 
odd  am  gyrchu  Sadrach,  Mesach, 
ac  Abednego.  Yna  y  dygpwyd  y 
gwŷr  hyn  o  flaen  y  brenhin. 

14  Adroddodd  Nebuchodonosor  a 
dywedodd  wrthynt,  *^Ai  gwir  hyn, 
Sadrach,  Mesach,  ac  Abednego? 
oni  addolwch  chwi  fy  nuwiau  i,  ac 
oni  ymgrymmwch  i'r  ddelw  aur  a 
gyfodais  i  ? 

15  Yr  aAvr  hon  wele,  os  byddwch 
chwi  barod  pan  glywoch  sain  y 
cornet,  y  chwibanogl,  y  delyn,  y 
dulsimer,  y  psaltring,  a'r  symphon, 
a  phob  rhyw  gerdd,  i  syrthio  ac  i 
ymgrymmu  i'r  ddelw  a  wneuthum, 
da:  ac  onid  ymgrymmwch,  yr  awr 
honno  y  bwrir  chwi  i  ganol  ffwrn 
o  dan  poeth ;  a  pha  Dduw  yw  efe 
a'ch  gwared  chwi  o'm  dwylaw  1  ? 

16  Sadrach,  Mesach,  ac  Abednego 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
580. 

■*  Neu, 
y  canu. 


»  pon.  2.  Í. 
a  5. 10. 
a  6.  b,  2L 


5  Cald. 

csodasant 
jri  ornat 

ti. 


I'  Nou,  At 
or  givaith 
goa.de f  y 
mae  hi/n, 
fel  Exod. 
21. 13. 


Gwaredigaeth  Sadracli, 


DANIEL,  IV. 


Mesach,  ac  Abednego. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

580. 

t)  Matt.  10. 
19. 


7  Cald. 
o  nerlh. 


0  Neu, 
çtienti/U, 


8  Cald. 
gair. 

SKeu, 
(fwreich- 

iOH. 


3Neu, 
lywodr- 
aethwyr. 


i  Cald. 
ddrws. 


a  attebasant  ac  a  ddywedasant  wrtli 
y  brenhin,  Nebuchodonosor,  ''nid 
ydym  ni  yn  gofalu  am  atteb  i  ti 
yn  y  peth  hyn. 

17  Wele,  y  mae  ein  Duw  ni,  yr 
hwn  yr  ydym  ni  yn  ei  addoli,  yn 
abl  i'n  gwared  ni  allan  o'r  ffwrn 
danllyd  boeth :  ac  efe  a'î^  gwared 
ni  o'th  law  di,  0  frenhin, 

18  Ac  onid  ê,  bydded  hysbys  i  ti, 
frenhin,  na  addolwn  dy  dduwiau, 
ac  nad  ymgrymmwn  i'th  ddelw  aur 
a  gyfodaist. 

19  11  Yna  y  Uanwyd  Nebuchod- 
onosor  o  lidiowgrwydd,  a  gwedd 
ei  wyneb  ef  a  newidiodd  yn  er- 
byn  Sadrach,  Mesach,  ac  Abednego; 
am  liynny  y  llefarodd  ac  y  dy- 
wedodd  am  dwymno  y  ffwrn  seith- 
waith  mwy  nag  y  byddid  arfer  o'i 
thwymno  hi. 

20  Ac  efe  a  ddywedodd  wrth  wyr 
cryfion  '^  nerthol,  y  rhai  oedd  yn  ei 
lu  ef,  am  rwymo  Sadrach,  Mesach, 
ac  Abednego,  'iw  bwrw  i'r  ffwrn  o 
dan  poeth. 

21  Yna  y  rhwymwyd  y  gwŷr  hyn- 
ny  yn  eu  ^peisiau,  eu  llodrau,  a'u 
cwccyllau,  a'u  dillad  eraill,  ac  a'u 
bwi'iwyd  1  ganol  y  ffwrn  o  dan 
poeth. 

22  Gan  hynny,  o  achos  hod  ^  gor- 
chymyn  y  brenhin  yn  gaeth,  a'r 
ffwrn  yn  boeth  ragorol,  ^fiSam  y 
tan  a  laddodd  y  gwŷr  hynny  a 
fwriasant  i  fynu  Sadrach,  Mesach, 
ac  Abednego. 

23  A'r  tri  wyr  hyn,  Sadrach,  Me- 
sach, ac  Abednego,  a  syrthiasant 
y'nghanol  y  ffwrn  o  dan  poeth  yn 
rhwym. 

24  Yna  y  synnodd  ar  Nebuchod- 
onosor  y  brenhin,  ac  y  cyfododd 
ar  frys,  attebodd  hefyd  a  dywed- 
odd  wrth  ei  ^  gynghoriaid,  Onid  tri 
wyr  a  fwriasom  ni  i  ganol  y  tan  yn 
rhwym?  Hwy  a  attebasant  ac  a 
ddywedasant  wrth  y  brenhin,  Gwir, 
O  frenhin. 

25  Attebodd  a  dywedodd  yntau, 
Wele  fi  yn  gweled  pedwar  gwŷr 
rhyddion  yn  rhodio  y'nghanol  y 
tan,  ac  nid  oes  niwed  arnynt;  a 
dull  y  pedwerydd  sydd  debyg  i 
Fab  Duw. 

26  IF  Yna  y  nesaodd  Nebuchod- 
onosor  at  *enau  y  ffwrn  o  dan 
poeth,  ac  a  lefarodd  ac  a  ddywed- 
odd, O  Sadrach,  Mesach,  ac  Abed- 
nego, gwasanaethwyr  y  Duw  gor- 
uchaf,    deuwch    allan,    a    deuwch 


yma.  Yna  Sadrach,  Mesach,  ac 
Abednego  a  ddaethant  allan  o 
ganol  y  tan. 

27  A'r  tywysogion,  duciaid,  a 
phendefigion,  a  chynghoriaid  y 
brenhin,  a  ymgasglasant  ynghyd, 
ac  a  welsant  y  gwŷr  hyn,  y  rhai 
ni  finiasai  y  tan  ar  eu  cyrph,  ac  ni 
ddeifiasai  flewyn  o'u  pen,  ni  new- 
idiasai  eu  peisiau  chwaith,  ac  nid 
aethai  sawr  y  tan  arnynt. 

28  Attebodd  Nebuchodonosor  a 
dywedodd,  Bendigedig  yw  Duw 
Sadrach,  Mesach,  ac  Abednego,  yr 
h^vn  a  anfonodd  ei  angel,  ac  a 
waredodd  ei  weision  a  ymddiried- 
asant  ynddo,  ac  a  ^dorrasant  or- 
chymyn  y  brenhin,  ac  a  roddasant 
eu  cyrph,  rhag  gwasanaethu  nac 
ymgrymmu  o  honynt  i  un  duw, 
ond  i'w  Duw  eu  hun. 

29  Am  hynny  y  gosodir  gorchy- 
myn  gennyf  fi,  Fob  pobl,  cenedl,  a 
iaith,  yr  hon  a  ddywedo  ''ddim  ar 
fai  yn  erbyn  Duw  Sadrach,  Me- 
sach, ac  Abednego,  ''a  wneir  yn 
ddrylliau,  a'u  tai  a  Avneir  yn  dom- 
men :  o  herwydd  nad  oes  duw  arall 
a  ddichon  wared  fel  hj^i. 

30  Yna  y  "^  mawrhaodd  y  brenhin 
Sadrach,  Mesach,  ac  Abednego,  o 
fewn  talaeth  Babilon. 

FENNOD  IV. 

1  Nebuchodonosor  yn  cyfaddef  trenliiniaeth 
Duw;  4  yn  adrodd  ei  freuddwydion,  a'r  dew- 
iniaid  heh  fedru,  mo'u  dehongl.  8  Daniel  yn 
gwrandaio  y  breuddwyd,  19  ac  yn  ei  dde- 
hongl.  28  Ystori  oV  hyn  a  ddigwyddodd. 

NEBUCHODONOSOR  frenhin 
at  yr  holl  bobloedd,  cenhedl- 
oedd,  a  ieithoedd,  y  rhai  a  drigant 
yn  yr  holl  ddaear;  Ami  fyddo 
heddwch  i  chwi. 

2  2  Mi  a  welais  yn  dda  fynegi 
yr  arwyddion  a'r  rhyfeddodau  a 
wnaeth  y  goruchaf  Dduw  â  mi. 

3  Mor  fawr  yto  ei  arwyddion  ef ! 
ac  mor  gedyrn  yw  ei  ryfeddodau ! 
^  ei  deyrnas  ef  sydd  deyrnas  dragy- 
wyddol,  a'i  lywodraeth  ef  sydd  o 
genhedlaeth  i  genhedlaeth. 

4  1Í  Myfi  Nebuchodonosor  oeddwn 
esmwyth  arnaf  yn  fy  nhŷ,  ac  yn 
hoyw  yn  fy  Uys. 

5  Gwelais  freuddwyd  yr  hwn  a'm 
hofnodd;  meddyliau  hefyd  yn  fy 
ngwely,  a  gweledigaethau  fy  mhen 
a'm  dychrynasant. 

6  Am  hynny  y  gosodwyd  gorchy- 
myn  gennyf  fi,  ar  ddwyn  ger  fy 
mron  holl  ddoethion  Babilon,  fel 


Breuddivyd  Nébuchodonosor.  DANIEL,  lY. 


Daniel  yn  ei  ddchongli. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

570. 


b  pen.  1.  7. 


c  pen.  2. 48. 
a  5. 11. 


*  Ezec.  31, 
3, 

SNeu, 
Ttjfodd  y 
prena 
chryf- 
haodd. 


•  Ezec.  31. 
6. 


ipen.  8.  la 


«Cftld. 
d  nerth. 


yr  liysbysent  i  mi  ddehongliad  y 
breuddwyd. 

7  Yna  y  dewiniaid,  yr  astronom- 
yddion,  y  Caldeaid,  a'r  brudwyr,  a 
ddaethant :  a  mi  a  ddy wedais  y 
breuddwyd  o'u  blaen  hwynt ;  ond 
ei  ddehongliad  nid  hysbysasant  i 
mi. 

8  IT  Ond  o'r  diwedd  daeth  Daniel 
o'm  blaen  i,  (^yr  hwn  yw  ei  enw 
Beltesassar,  yn  ol  enw  fy  nuw  i, 
yr  hwn  hefyd  y  mae  yspryd  y  duw- 
iau  sanctaidd  ynddo,)  a'm  breudd- 
wyd a  draethais  o'i  flaen  ef,  gan 
ddywedyd, 

9  Beltesassar,  *'  pennaeth  y  dewin- 
iaid, o  herwydd  i  mi  wybod  fod 
yspryd  y  duwiau  sanctaidd  ynot  ti, 
ac  nad  oes  un  dirgelwch  yn  an- 
hawdd  i  ti,  dywed  weledigaethau 
fy  mreuddwyd  yr  hwn  a  welais,  a'i 
ddehongliad. 

10  A  dyma  weledigaethau  fy  mhen 
ar  fy  ngwely;  Edrych  yr  oeddwn, 
ac  wele  ^bren  y'nghanol  y  ddaear, 
a'i  uchder  yn  fawr. 

11  ^  Mawr  oedd  y  pren  a  chadarn, 
a'i  uchder  a  gyrhaeddai  hyd  y  nef- 
oedd;  yr  ydoedd  hefyd  i'w  weled 
hyd  yn  eithaf  yr  holl  ddaear. 

12  Ei  ganghennau  oedd  dêg,  a'i 
ffrwyth  yn  ami,  ac  ymborth  arno  i 
bob  peth:  *dano  yr  ymgysgodai 
bwystfilod  y  maes,  ac  adar  y  nef- 
oedd  a  drigent  yn  ei  ganghennau 
ef,  a  phob  cnawd  a  fwyttâi  o  hono. 

13  Edrych  yr  oeddwn  y'ngweled- 
igaethau  fy  mhen  ar  fy  ngwely,  ac 
wele  wyliedydd  a  'sanct  yn  disgyn 
o'r  nefoedd, 

14  Yn  llefain  *  yn  groch,  ac  yn  dy- 
wedyd  fel  hyn,  Torrwch  y  pren,  ac 
ysgythrwch  ei  wrysg  ef,  ysgydwch 
ei  ddail  ef,  a  gwasgerwch  ei  ffrwyth : 
cilied  y  bwystfil  oddi  tano,  a'r  adar 
o'i  ganghennau. 

15  Er  hynny  gadêwch  foncyff  ei 
wraidd  ef  yn  y  ddaear,  mewn 
rhwym  o  haiarn  a  phres,  ym  mhlith 
gwellt  y  maes ;  gwlycher  ef  hefyd 
â  gwlith  y  nefoedd,  a  hydded  ei 
ran  gyd  a'r  bwystfilod  y'ngwellt  y 
ddaear. 

16  Newidier  ei  galon  ef  o  fod  yn 
galon  dyn,  a  rhodder  iddo  galon 
bwystfil :  a  chyfnewidier  saith  am- 
ser  arno. 

17  0  ordinhâd  y  gwyliedyddion  y 
mae  y  peth  hyn,  a'r  dymuniad  wrth 
ymadrodd  y  rhai  sanctaidd;  fel  y 
gwypo  y  rhai  byw  mai  y  Goruchaf 

825 


a  lywodraetha  ym  mrenhiniaeth 
dynion,  ac  a'i  rhydd  i'r  neb  y  myn- 
no  efe,  ac  a  esyd  arni  y  gwaelaf 
o  ddynion, 

18  Dyma  y  breuddivyd  a  welais  i 
Nebuchodonosor  y  breuhin.  Tithau, 
Beltesassar,  dywed  ei  ddehongliad 
ef,  o  herwydd  nas  gall  holl  ddoeth- 
ion  fy  nheyrnas  hysbysu  y  dehongl- 
iad  i  mi :  eithr  ti  a  elli ;  am  fod 
yspryd  y  duwiau  sanctaidd  ynot  ti. 

19  1Í  Yna  Daniel,  yr  hwn  ydoedd 
ei  enw  Beltesassar,  a  synnodd  dros 
un  awr,  a'i  feddyliau  a'i  dychrynas- 
ant  ef  Attebodd  y  brenhin,  a  dy- 
wedodd,  Beltesassar,  na  ddychryned 
y  breuddwyd  ti,  na'i  ddehongliad. 
Attebodd  Beltesassar,  a  dywedodd, 
Fy  arglwydd,  ^  deued  y  breuddwyd 
i'th  gaseion,  a'i  ddehongliad  i'th 
elynion. 

20  Y  pren  a  welaist,  yr  hwn  a 
dyfasai,  ac  a  gryfhasai,  ac  a  gyr- 
haeddasai  ei  uchder  hyd  y  nefoedd, 
ac  oedd  i'w  weled  ar  hyd  yr  holl 
ddaear; 

21  A'i  ddail  yn  dêg,  a'i  fírwyth 
yn  ami,  ac  ymborth  i  bob  peth 
ynddo ;  tan  yr  hwn  y  trigai  bwyst- 
filod y  maes,  ac  y  preswyliai  adar 
y  nefoedd  yn  ei  ganghennau : 

22  Ti,  frenhin,  yw  efe ;  tydi  a 
dyfaist,  ac  a  gryf heaist :  canys  dy 
fawredd  a  gynnyddodd,  ac  a  gyr- 
haeddodd  hyd  y  nefoedd,  a'th  lyw- 
odraeth  hyd  eithaf  y  ddaear. 

23  A  lie  y  gwelodd  y  brenhin 
wyliedydd  a  sanct  yn  disgyn  o'r 
nefoedd,  ac  yn  dywedyd,  Torrwch 
y  pren,  a  dinystriwch  ef,  er  hynny 
gadêwch  foncyff  ei  wraidd  ef  yn  y 
ddaear,  mewn  rhwym  o  haiarn  a 
phres,  ym  mhlith  gwellt  y  maes, 
a  gwlycher  ef  â  gwlith  y  nefoedd, 
a  hydded  ei  ran  gyd  â  bwystfil  y 
maes,  hyd  oni  chyfnewidio  saith 
amser  arno  ef : 

24  Dyma  y  dehongliad,  0  fi-enhin, 
a  dyma  ordinhâd  y  Goruchaf,  yr 
hwn  sydd  yn  dyfod  ar  fy  arglwydd 
frenhin. 

25  Canys  ''gyrrant  ti  oddi  wrth 
ddynion,  a  chyd  â  bwystfil  y  maes 
y  bydd  dy  drigfa,  â  gwellt  hefyd 
y'th  borthant  fel  eidionau,  ac  a'th 
wlychant  â  gwlith  y  nefoedd,  a 
saith  amser  a  gyfnewidia  arnat  ti, 
hyd  oni  wypech  mai  y  Goruchaf 
sydd  yn  Uywodraethu  ym  mren- 
hiniaeth dynion,  ac  'yn  ei  rhoddi 
i'r  neb  a  fynno. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
570. 


S  Edrych 
Jer.  -äi.  7. 


ii  pen.  5.  23, 
&c. 


i  Jer.  27.  5. 


Cyjlawni  y  hreuddwyd. 


DANIEL,  V. 


Gwledd  Belsassar. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
570. 

k  Matt.  2L 
20. 

Luc  15. 18, 
21. 


B  Nen, 
iachád  xih 
amryfus- 


«Npu, 
or  lyi. 


Cylch 
569. 
lad.  25. 


Cylch 
563. 


n>  Ps.  10.  IG. 
pen.  2.  44. 
a  7.  14. 
:Mìc.  4.  7. 
liUC  1.  33. 


n  Es.  10. 15, 
17. 


0  Job  9. 12. 

Ee.  45.  9. 


26  A  lie  y  dywedasant  am  adael 
boncyff  gwraidd  y  pren ;  dy  fren- 
hiniaeth  iydd  sicr  i  ti,  wedi  i  ti 
wybod  ''mai  y  nefoedd  sydd  yn 
llywodraethu. 

27  Am  hynny,  frenhin,  bydded 
foddla^vn  gennyt  fy  nghynghor,  a 
thorr  ymaith  dy  bechodau  trwy 
gyfiawnder,  a'th  anwireddau  trwy 
drugarhâu  wrth  drueiniaid,  i  edrych 
a  fydd  °  estyniad  ar  dy  heddwch. 

28  IT  Daeth  hyn  oil  ar  Nebuchod- 
onosor  y  brenhin. 

29  Ym  mhen  deuddeng  mis  yr 
oedd  efe  yn  rhodio  ^  yn  Uys  bren- 
hiniaeth  Babilon. 

30  Llefarodd  y  brenhin,  a  dywed- 
odd,  Onid  hon  yw  Babilon  fawr, 
yr  hon  a  adeiledais  i  yn  frenhindy 
y'nghryfder  fy  nerth,  ac  er  gogon- 
iant  fy  mawrhydi  ? 

31  Ar  gair  etto  y'ngenau  y  bren- 
hin, syrthiodd  lief  o'r  nefoedd,  yn 
dywedyd,  Wrthyt  ti,  frenhin  Nebu- 
chodonosor,  y  dywedir,  Aeth  y  fren- 
hiniaeth  oddi  wrthyt. 

32  A  Hhi  a  yrrir  oddi  wrth  ddyn- 
ion,  a'th  dri^a  fydd  gyd  â  bwyst- 
filod  y  maes ;  â  gwellt  y'th  borthant 
fel  eidionau;  a  chyfnewidir  saith 
amser  arnat ;  hyd  oni  wypech  mai 
y  Goruchaf  sydd  yn  llywodraethu 
ym  mrenhiniaeth  dynion,  ac  yn  ei 
rhoddi  i'r  neb  y  mynno. 

33  Yr  awr  honno  y  cyflawnwyd  y 
gair  ar  Nebuchodonosor,  ac  y  gyr- 
rwyd  ef  oddi  wrth  ddynion,  ac  y 
porodd  wellt  fel  eidionau,  ac  y 
gwlychwyd  ei  gorph  ef  gan  wlith 
y  nefoedd,  hyd  oni  thyfodd  ei  flew 
ef  fel  plu  eryrod,  a'i  ewinedd  fel 
ewinedd  adar. 

34  Ac  yn  niwedd  y  dyddiau,  myfi 
Nebuchodonosor  a  ddyrchefais  fy 
llygaid  tu  a'r  nefoedd,  a'm  gwybod- 
aeth  a  ddychwelodd  attaf,  a  ben- 
dithiais  y  Goruchaf,  a  moliennais  a 
gogoneddais  yr  hwn  sydd  yn  byw 
byth,  am  fod  ^  ei  ly wodraeth  ef  yn 
Uywodraeth  dragyvvyddol,  a'i  fren- 
hiniaeth  hyd  genhedlaeth  a  chen- 
hedlaeth. 

35  "A  holl  drigolion  y  ddaear  a 
gyfrifir  megis  yn  ddiddym :  ac  yn 
ol  ei  ewyllys  ei  hun  y  mae  yn 
gwneuthur  â  llu  y  nefoedd,  ac  a 
thrigolion  y  ddaear;  ac  nid  oes  a 
attalio  ei  law  ef,  neu  a  ddywedo 
wrtho, "  Beth  yr  wyt  yn  ei  wneuthur? 

36  Yn  yr  amser  hwnnw  y  dy- 
chwelodd    fy    synwyr    attaf   fi,   a 


deuthum  i  ogoniant  fy  mrenhin- 
iaeth, fy  harddwch  a'm  hoywder  a 
ddychwelodd  attaf  fi,  a'm  cynghor- 
iaid  a'm  tywysogion  a'm  ceisiasant ; 
felly  y'm  sicrhâwyd  yn  fy  nheyrnas, 
a  chwauegwyd  i  mi  fawredd  rhag- 
orol. 

37  Yr  awr  hon  myfi  Nebuchod- 
onosor ydwyf  yn  moliannu,  ac  yn 
mawrygu,  ac  yn  gogoneddu  Bren- 
hin y  nefoedd,  yr  hwn  y  mae  ei 
holl  weithredoedd  yn  wirionedd, 
a'i  Iwybrau  yn  farn,  ac  a  ddichon 
ddarostwng  y  rhai  a  rodiant  mewn 
balchder. 

PENNOD  V. 

1  Annuwiol  wledd  Belsassar,  5  Yr  ysgrif  en- 
law,  yr  lion  nifedrai  y  dewiniaid  mo'i  dar- 
llen,  yn  blino  y  brenhin.  10  Dwyn  Daniel 
ger  bron,  ar  air  y  frenhines:  17  yntau  yn 
ceryddu  y  brenhin  am  ei  fdlchder  a'i  ddelw- 
addoliaeth;  25  ac  yn  darllen,  ac  yn  dirnad 
yr  ysgrifen.  30  Trosi  y  Uywodraeth  at  y 
Mediaid. 

BELSASSAR  y  brenhin  a  wnaeth 
wledd  fawr  i  fil  o'i  dywysogion, 
ac  a  yfodd  win  y'ngŵydd  y  mil. 

2  Wrth  flas  y  gwin  y  dywedodd 
Belsassar  am  ddwyn  y  Uestri  aur 
ac  arian,  a  ddygasai  Nebuchodon- 
osor ei  dad  ef  o'r  deml  yr  hon 
oedd  yn  Jerusalem,  fel  yr  yfai  y 
brenhin  a'i  dywysogion,  ei  wragedd 
a'i  ordderchadon,  ynddynt 

3  Yna  y  dygwyd  y  Uestri  aur  a 
ddygasid  o  deml  tŷ  Dduw,  yr  hwn 
oedd  yn  Jerusalem :  a'r  brenhin 
a'i  dywysogion,  ei  wragedd  a'i  or- 
dderchadon, a  yfasant  ynddynt 

4  Yfasant  win,  a  moliannasant  y 
duwiau  o  aur,  ac  o  arian,  o  bres, 
o  haiarn,  o  goed,  ac  o  faen. 

5  1Í  Yr  awr  honno  bysedd  llaw 
dyn  a  ddaethant  allan,  ac  a  ysgrif- 
enasant  ar  gyfer  y  canhwyllbren 
ar  galchiad  pared  Uys  y  brenhin ; 
a  gwelodd  y  brenhin  ddarn  y  Uaw 
a  ysgrifenodd. 

6  Yna  y  newidiodd  ^  Uiw  y  bren- 
hin, a'i  feddyliau  a'i  cyfíroisant  ef, 
fel  y  dattododd  ^  rhwymau  ei  Iwyn- 
au  ef,  ac  y  curodd  ei  liniau  ef  y 
naill  wrth  y  UalL 

7  Gwaeddodd  y  brenhin  ^  yn  groch 
am  ddwyn  i  mewn  jr  astronom- 
yddion,  y  Caldeaid,  a'r  brudwyr: 
a  llefarodd  y  brenhin,  a  dywedodd 
wrth  ddoethion  Babilon,  Pa  ddyn 
bynnag  a  ddarlleno  yr  ysgrifen 
hon,  ac  a  ddangoso  i  mi  ei  de- 
hongliad,  efe  a  wisgir  ^  â  phorphor, 
ac  a  gaiff  gadwyn  aur  am  ei  wddf, 


2  CaM. 
disgleir- 
deb,  neu, 
gloyivder 

y- 

8  Neu, 

gwregijs- 

au, 

Es.  5.  27. 

Cald.  cy- 

lymmau, 

neu, 

rhwijmau. 
i  Cfild. 

â  nerth. 


5  Neu,  âg 
ysgarlad. 


Yr  ysgrifen  ar  y  pared. 


DANIEL,  V. 


Deliongliad  yr  ysgrifen. 


Cyn 
CRIST 

Cvlch 
538. 


8  Neu,  dcHs- 
glcirdeb, 
neu, 
loywder. 


I  pen.  3.  9. 


b  pen.  2. 48. 

c  pen.  4.  8, 
9,18. 


7  Neu,  daid. 
d  pen.  4. 9. 


o  pen.  1.  7. 


8  Neu, 
deall 

dehonglwr 
fjreudd- 
wydion. 

«Neu, 
dattodwr. 


2  Neu, 
fy  nhaid. 


a  chaiif  lywodraethu  yn  drydydd 
yn  y  deyrnas. 

8  Yna  holl  ddoethion  y  brenhin  a 
ddaethant  i  mewn ;  ond  ni  fedrent 
ddarllen  yr  ysgrifen,  na  mynegi  i'r 
brenhin  ei  dehongliad. 

9  Yna  y  mawr-gyífrôdd  y  brenhin 
Belsassar,  a'i  ''wedd  a  ymnewid- 
iodd  ynddo,  a'i  dywysogion  a  syn- 
nasant. 

10  11 Y  frenhines,  o  herAvydd  geir- 
iau  y  brenhin  a'i  dywysogion,  a 
ddaeth  i  dŷ  y  wledd :  a  llefarodd 
y  frenhines,  a  dywedodd,  *Bydd 
fyw  byth,  frenhin  ;  na  chyífrôed  dy 
feddyliau  di,  ac  na  newidied  dy 
wedd. 

11  ^Y  mae  gwr  yn  dy  deyrnas, 
''yr  hwn  y  mae  yspryd  y  duwiaii 
sanctaidd  ynddo;  ac  yn  nyddiau 
dy  dad  y  caed  ynddo  ef  oleuni,  a 
deall,  a  doethineb  fel  doethineb  y 
duwiau :  a'r  brenhin  Nebuchodon- 
osor  dy  "^  dad  a'i  gosododd  ef  ^  yn 
bennaeth  y  dewiniaid,  astronom- 
yddion,  Caldeaid,  a  brudwyr,  sefj 
brenhin  dy  dad  dL 

12  0  herwydd  cael  yn  y  Daniel 
hwnnAv,  *  yr  hwn  y  rhoddes  y  bren- 
hin iddo  enw  Beltesassar,  yspryd 
rhagorol,  a  gwybodaeth  a  *  deall, 
dehongl  breuddwydion,  ac  egluro 
damhegion,  a  ^  dattod  cylymmau : 
galwer  Daniel  yr  awrhon,  ac  efe  a 
ddengys  y  dehongliad. 

13  Yna  y  dygpwyd  Daniel  o  flaen 
y  brenhin :  a  llefarodd  y  brenhin, 
a  dywedodd  wrth  Daniel,  Ai  tydi 
yw  Daniel,  yr  hwn  wyt  o  feibion 
caethglud  Judah,  y  rhai  a  ddug  y 
brenhin  ^  fy  nhad  i  o  Judah  ? 

14  Myfi  a  glywais  son  am  danat, 
fod  yspryd  y  duwiau  yuot,  a  chael 
ynot  ti  oleuni,  a  deall,  a  doethineb 
rhagorol. 

15  Ac  yr  awr  hon  dygwyd  y 
doethion,  yr  astronomyddion,  o'm 
blaen,  i  ddarllen  yr  ysgrifen  hon, 
ac  i  fynegi  i  mi  ei  dehongliad : 
ond  ni  fedrent  ddangos  dehongliad 
y  peth. 

16  Ac  mi  a  glywais  am  danat  ti, 
y  medri  ddehongl  dehongliadau,  a 
dattod  cylymmau ;  yr  awr  hon  os 
medri  ddarllen  yr  ysgrifen,  a  hys- 
bysu  i  mi  ei  dehongliad,  tydi  a 
wisgir  â  phorphor,  ac  a  get  gadwyn 
aur  am  dy  wddf,  ac  a  gei  lywodr- 
aethu yn  drydydd  yn  y  deyrnas. 

17  1Í  Yna  yr  attebodd  Daniel, 
ac  y  dywedodd  o  flaen  y  brenhin. 


Bydded  dy  roddion  i  ti,  a  dod  dy 
anrhegion  i  arall ;  er  hynny  yr  ys- 
grifen a  ddarllenaf  i'r  brenhin,  a'r 
dehongliad  a  hysbysaf  iddo. 

18  O  frenhin,  y  Duw  goruchaf  a 
roddes  i  Nebuchodonosor  dy  dad 
di  frenhiniaeth,  a  mawredd,  a  go- 
goniant,  ac  anrhydedd. 

19  Ac  o  herwydd  y  mawredd  a 
roddasai  efe  iddo,  y  bobloedd,  y 
cenhedloedd,  a'r  ieithoedd  oil,  oedd 
yn  crynu  ac  yn  ofni  rhagddo  ef: 
yr  hwn  a  fynnai  a  laddai,  a'r  hwn 
a  fynnai  a  gadwai  yn  fyw;  hefyd 
y  neb  a  fynnai  a  gyfodai,  a'r  neb  a 
fynnai  a  ostyngai. 

•  20  Eithr  pan  ^ymgododd  ei  galon 
ef,  a  chaledu  o'i  yspryd  ef  ^  mewn 
balchder,  ^efe  a  ddisgynwyd  o  or- 
seddfa  ei  frenhiniaeth,  a'i  ogoniant 
a  dynnasant  oddi  wrtho  : 

21  sQyrrwyd  ef  hefyd  oddi  wrth 
feibion  dynion,  a  ^  gwnaethpwyd  ei 
galon  fel  bwystfil,  a  chyd  a'r  as- 
ynod  gwylltion  yr  oedd  ei  drigfa : 
â  gwellt  y  porthasant  ef  fel  eidion, 
a'i  gorph  a  wlychwyd  gan  wlith  y 
nefoedd,  ^hyd  oni  wybu  mai  y 
Duw  goruchaf  oedd  yn  llywodr- 
aethu  ym  mrenhiniaeth  dynion,  ac 
yn  gosod  arni  y  neb  a  fynno. 

22  A  thithau,  Belsassar  ei  fab  ef, 
ni  ddarostyngaist  dy  galon,  er  gwyb- 
od  o  honot  hyn  oil ; 

23  Eithr  ymddyrchefaist  yn  er- 
byn  Arglwydd  y  nefoedd,  a  llestri 
ei  dy  ef  a  ddygasant  ger  dy  fron 
di,  a  thithau  a'th  dywysogion,  dy 
wragedd  a'th  ordderchadon,  a  yf- 
asoch  win  ynddynt ;  a  thi  a  folien- 
naist  dduwiau  o  arian,  ac  o  aur,  o 
bres,  haiarn,  pren,  a  maen,  y  rhai 
ni  welant,  ac  ni  chlywant,  ac  ni 
wyddant  ddim :  ac  nid  anrhydedd- 
aist  y  Duw  y  mae  dy  anadl  di  yn 
ei  law,  '  a'th  holl  fifyrdd  yn  eiddo. 

24  Yna  yr  anfon^vyd  darn  y  Haw 
oddi  ger  ei  fron  ef,  ac  yr  ysgrifen- 
wyd  yr  ysgrifen  hon. 

25  IF  A  dyma  yr  ysgrifen  a  ysgrif- 
enwyd:  MENE,  MENE,  TECEL, 
UPHARSIN. 

26  Dyma  ddehongliad  y  peth : 
MENE;  Duw  a  rifodd  dy  fren- 
hiniaeth, ac  a'i  gorphenodd. 

27  TECEL;  ^Ti  a  bwyswyd  yn  y 
cloriannau,  ac  a'th  gaed  yn  brin. 

28  PERES  ;  Rhannwyd  dy  fren- 
hiniaeth, a  rhoddwyd  hi  i'r  ^Med- 
iaid  a'r ""  Persiaid. 

29  Yna  y  gorchymynodd  Belsas- 


Cyn 
CKIST 

Cylch 
538. 


fpen.  4.  30. 

3  Neu,  Ì 
tcnenthnr 
ynfalch, 
neu,  traha, 

4  CaW. 
gwnaed 
iddo 
ddisgyn. 

gpen.  4.  32, 

5  Neu, 
gwuaetU  ei 
galon  yn 
ogystal  ar 
hwystfil. 
Cald.  go- 
sodimjd  ei 
galon  at  y 
bicystfil, 
neu   gyd 
a'r  bwyst- 
fit. 

b  pen.  4. 17. 


I  Kliagddy- 
wcdwyd, 
Es.  21.  2. 
ad.  31. 
pen.  9.  1. 

m  pen.  G.  28, 


Brad  yn  erhyn  Daniel, 


DANIEL,  VI. 


Eifwrw  efiffau  y  llewod, 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
533. 

n  ad.  7. 


Cylch 
538. 

0  pen.  9. 1. 

6  Cald.  yn 

fab  dinj 
flwijdd,!iC 


Cylch 
533. 


Cylch 
537. 


sNeu, 

ddaelhant 

yn  derf- 

l/sgus. 
a  Neh.  2.  3. 

ad.2L 


8  Neil, 
gwahardd- 
iad. 


b  Est.  1.  19. 
»8.8. 


sar,  a  hwy  a  wisgasant  Daniel  â 
phoi-phor,  ac  â  chadwyn  aur  am 
ei  wddf ;  a  chyhoeddwyd  am  dano, 
^  J  byddai  efe  yn  drydydd  yn  Uy w- 
odraethu  yn  y  frenhiniaeth. 

30  IT  Y  noson  honno  y  lladdwyd 
Belsassar  brenhin  y  Caldeaid. 

31  "A  Darius  y  Mediad  a  gym- 
merodd  y  frenhiniaeth,  ac  efe  ^jn 
ddwy  flwydd  a  thri  ugain  oed, 

PENNOD  VI. 

1  GwneutJiur  Daniel  yn  hen  ar  y  rhaglaioiaid  ; 
4  liioythau  yn  cyd-fwnadu  yn  ei  erhyn  ef, 
ac  yn  cael  gan  y  hrenhin  osod  cyfraith  an- 
nuiciol:  10  achwyn  ar  Daniel  am  dorri  y 
gyfraith  honno,  a'i  fwrw  i  Jfau  y  llewod  ; 
18  a  Duw  yn  ei  gadw  ef;  24  y  llewod  yn 
difa  ei  wrthwynehwyr  ef:  25  a  gosod  cyf- 
raith i  orchymyn  moliannu  Duw. 

GWELODD  Darius  yn  dda  osod 
ar  y  deyrnas  chwe  ugain  o  dy- 
wysogion,  i  fod  ar  yr  holl  deyrnas ; 

2  Ac  arnynt  hwy  yr  oedd  tri 
rhaglaw,  y  rhai  yr  oedd  Daniel  yn 
bennaf  o  honynt,  i'r  rhai  y  rhoddai 
y  tywysogion  gyfrif,  fel  na  byddai 
y  brenhin  mewn  colled. 

3  Yna  y  Daniel  hwn  oedd  yn 
rhagori  ar  y  rhaglawiaid  a'r  ty- 
wysogion, o  herwydd  hod  yspryd 
rhagorol  ynddo  ef:  a'r  brenhin  a 
feddyliodd  ei  osod  ef  ar  yr  holl 
deyrnas. 

4  1Í  Yna  y  rhaglawiaid  a'r  tywys- 
ogion oedd  yn  ceisio  cael  achlysur 
yn  erbyn  Daniel  o  ran  y  frenhin- 
iaeth :  ond  ni  fedrent  gael  un 
achos  na  bai ;  o  herwydd  ffyddlawn 
oedd  efe,  fel  na  chaed  ynddo  nac 
amryfusedd  na  bai. 

5  Yna  y  dywedodd  y  gwŷr  hyn, 
M  chawn  yn  erbyn  y  Daniel  h^vn 
ddim  achlysur,  oni  chawn  heth  o 
ran  cyfraith  ei  Dduw  yn  ei  erbyn  ef. 

6  Yna  y  rhaglawiaid  a'r  tywysog- 
ion hyn 
brenhin, 
fel  hyn; 
byth. 

7  Holl  raglawiaid  y  deyrnas,  y 
swyddogion,  a'r  tywysogion,  y  cyng- 
horiaid,  a'r  duciaid,  a  ymgynghor- 
asant  am  osod  deddf  frenhinol,  a 
chadarnhâu  ^  gorchymyn,  fod  bwrw 
i  ifau  y  llewod  pwy  bynnag  a  archai 
arch  gan  un  Duw  na  dyn  dros 
ddeng  niwruod  ar  hugain,  ond 
geunyt  ti,  0  frenhin. 

8  Yr  awr  hon,  0  frenhin,  sicrhâ  y 
gorchymyn,  a  sella  yr  ysgrifen,  fel 
nas   newidier;  yn   ol   ''cyfraith  y 

823 


a  ^aethant  ynghyd  at  y 
ac  a  ddywedasant  wrtho 
*  Darius  frenhin,  bydd  fy  w 


Mediaid  a'r  Persiaid,  yr  hon  *ni 
newidir. 

9  0  herwydd  hyn  y  seliodd  y 
brenhin  Darius  yr  ysgrifen  a'r  gor- 
chymyn. 

10  IF  Yna  Daniel,  pan  wybu  selio 
yr  ysgi'ifen,  a  aeth  i'w  dŷ,  a'i  ffen- 
estri  yn  agored  yn  ei  ystafeU  *=  tu  a 
Jerusalem ;  ^  tair  gwaith  yn  y  dydd 
y  gostyngai  efe  ar  ei  liniau,  ac  y 
gweddiai,  ac  y  cyffesai  o  flaen  ei 
Dduw,  megis  y  gwnai  efe  cyn  hynny. 

11  Yna  y  gwŷr  hyn  a  ddaethant 
ynghyd,  ac  a  gawsant  Daniel  yn 
gweddio  ac  yn  ymbil  o  flaen  ei 
Dduw. 

12  Yna  y  nesasant,  ac  y  dywedas- 
ant  o  flaen  y  brenhin  am  orchy- 
myn y  brenhin;  Oni  seliaist  ti 
orchymyn,  mai  i  flau  y  llewod  y 
bwrid  pa  ddyn  bynnag  a  oiynai 
gan  un  Duw  na  dyn  ddim  dros 
ddeng  niwrnod  ar  hugain,  ond  gen- 
nyt  ti,  O  frenhin?  Attebodd  y  bren- 
hin, a  dywedodd,  Y  mae  y  peth  yn 
wir,  yn  ol  cyfraith  y  Mediaid  a'r 
Persiaid,  yr  hon  ni  newidir. 

13  Yna  yr  attebasant  ac  y  dywed- 
asant  o  flaen  y  brenhin,  Y  Daniel, 
yr  hwn  sydd  o  feibion  caethglud 
Judah,  ni  wnaeth  gyfrif  o  honot  ti, 
frenhin,  nac  o'r  gorchymyn  a  sel- 
iaist, eithr  tair  gwaith  yn  y  dydd 
y  mae  yn  gweddio  ei  weddi. 

14  Yna  y  brenhin,  pan  glybu  y 
gair  hwn,  a  ^aeth  yn  ddrwg  iawn 
ganddo,  ac  a  roes  ei  fryd  gyd  â 
Daniel  ar  ei  waredu  ef:  ac  a  fu 
hyd  fachludiad  haul  yn  ceisio  ei 
achub  ef 

15  Yna  y  gwŷr  hynny  a  ddaethant 
ynghyd  at  y  brenhin,  ac  a  ddywed- 
asant wrth  y  brenhin,  Gwybydd, 
frenhin,  mai  cyfraith  y  Mediaid  a'r 
Persiaid  yw,  na  newidier  un  gor- 
chymyn na  deddf  a  osodo  y  brenhin. 

16  Yna  yr  archodd  y  brenhin,  a 
hwy  a  ddygasant  Daniel,  ac  a'z 
bwriasant  i  fíau  y  llewod.  Yna  y 
brenhin  a  lefarodd  ac  a  ddywed- 
odd  wrth  Daniel,  Dy  Dduw,  yr 
liAvn  yr  ydwyt  yn  ei  wasanaethu  yn 
wastad,  efe  a'th  achub  di. 

17  A  dygwyd  carreg  ac  a'i  gosod- 
wyd  ar  enau  y  fíau ;  a'r  brenhin 
^a'i  seliodd  hi  a'i  sel  ei  hun,  ac  â 
sêl  ei  dywysogion,  fel  na  newidid 
yr  ewyllys  am  Daniel. 

18  1Í  Yna  yr  aeth  y  brenhin  i'w 
lys,  ac  a  fu  y  noson  honno  heb 
f wyd  :  ac  ni  adawodd  ddwyn  ^  di- 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

537. 

4  Cald.  nid 
â  heíbio. 


c  1  Bren.  8. 
44,48. 
d  Pa.  55. 17. 


e  Felly 
Marc  6. 
2Ü. 


f  Felly 
Matt.  27. 
66. 


5  Nen, 
bwrdd. 


a'i  waredigaeth  ryfeddol. 


DANIEL,  VII.       Gwdedigaeth  y  pedwar  anifail. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

537. 


6  pen.  2.  4. 


i>  Heb.  11. 
33. 


1  Edrych 
Deut.  24. 
16. 

2  Bren.  14. 
6. 


k  pen.  3. 29. 
a4.1. 


1  pen.  2. 44. 
a  4.  3,  34. 

a  7.  14,  27. 
Luc  L  33. 


o  2au), 


m  pen.  1. 21. 


Cylch 
555. 


fyrrwch  o'i  flaen ;   ei  gwsg  hefyd 
a  giliodd  oddi  Avrtho. 

19  Yna  y  cododd  y  brenhin  yn 
fore  iawn  ar  y  wawr  ddydd,  ac  a 
aeth  ar  frys  at  ffau  y  Uewod. 

20  A  phan  nesaodd  efe  at  y  ffau, 
efe  a  lefodd  ar  Daniel  â  llais  trist. 
Llefarodd  y  brenhin,  a  dywedodd 
wrth  Daniel,  Daniel,  gwasanaethwr 
y  Duw  byw,  a  all  dy  Dduw  di,  yr 
hwa.  yr  wyt  yn  ei  wasanaethu  yn 
wastad,  dy  gadw  di  rhag  y  llewod? 

21  Yna  y  dywedodd  Daniel  wrth 
y  brenhin,  ^0  frenhin,  bydd  iyw 
byth. 

22  Fy  Nuw  a  anfonodd  ei  angel, 
ac  ''a  gauodd  safnau  y  llewod,  fel 
na  wnaethant  i  mi  niwed:  o  her- 
wydd  puredd  a  gaed  ynof  ger  ei 
fron  ef ;  a  hefyd  ni  wneuthum  niw- 
ed o'th  flaen  dithau,  frenhin. 

23  Yna  y  brenhin  fu  dda  iawn 
ganddo  o'i  achos  ef,  ac  a  archodd 
gyfodi  Daniel  allan  o'r  ffau.  Yna 
y  codwyd  Daniel  o'r  ffau ;  ac  ni 
chaed  niwed  arno,  o  herwydd  credu 

0  hono  yn  ei  Dduw. 

24  H  Yna  y  gorchymynodd  y  bren- 
hin, a  hwy  a  ddygasant  y  gwŷr 
hynny  a  gyhuddasent  Daniel,  ac 
a'^É  bwriasant  i  ffau  y  llewod,  hwy, 
'a'u  plant,  a'u  gwragedd;  ac  ni 
ddaethant  i  waelod  y  ffau  hyd  oni 
orchfygodd  y  llewod  hwynt,  a  dryll- 
io  eu  hoU  esgyrn. 

25  IT  Yna  ^  yr  ysgrifenodd  y  bren- 
hin Darius  at  y  bobloedd,  at  y  cen- 
hedloedd,  a'r  ieithoedd  oil,  y  rhai 
oedd  yn  trigo  yn  yr  hoU  ddaear ; 
Heddwch  a  amlhâer  i  chwi. 

26  Gennyf  fi  y  gosodwyd  cyfraith, 
ar  fod  trwy  hoU  lywodraeth  fy 
nheyrnas,  i  bawb  grynu  ac  ofni 
rhag  Duw  Daniel :  o  herwydd  efe 
sydd  Dduw  byw,  ac  yn  parhâu 
byth  ;  '  a'i  frenhiniaeth  ef  yw  yr 
hon  ni  ddifethir,  a'i  lywodraeth 
fydd  hyd  y  diwedd. 

27  Y  mae  yn  gwaredu  ac  yn 
achub,  ac  yn  gwneuthur  arwydd- 
ion  a  rhyfeddodau  yn  y  nefoedd  ac 
ar  y  ddaear;  yr  hwn  a  waredodd 
Daniel  ^  o  feddiant  y  Uewod. 

28  A'r  Daniel  hwn  a  Iwyddodd  yn 
nheyrnasiad  Darius,  ac  yn  nheyrn- 
asiad  "^  Cyrus  y  Persiad. 

PENNOD  VII. 

1  Gweledigaeth  y  pedwar  anifail.    9  Brenhin- 

iaeth  Duw.    15  Dirnad  y  weledigaeth. 

YN  y  flwyddyn  gyntaf  i  Belsas- 
sar  brenhin  Babilon,  y  gwel- 


odd  Daniel  freuddwyd,  a  gweled- 
igaethau  ei  ben  ar  ei  wely.  Yna 
efe  a  ysgrifenodd  y  breuddwyd,  ac 
a  draethodd  swm  y  ^  geiriau. 

2  Llefarodd  Daniel,  a  dywedodd. 
Mi  a  welwn  yn  fy  ngweledigaeth  y 
nos,  ac  wele  bedwar  gwynt  y  nef- 
oedd yn  ymryson  ar  y  môr  mawr. 

3  A  phedwar  bwystfil  mawr  a 
ddaethant  i  fynu  o'r  môr,  yn  am- 
ryw  y  naill  oddi  wrth  y  Hall, 

4  Y  cyntaf  oedd  *fel  Hew,  ac  iddo 
adenydd  eryr :  edrychais  hyd  oni 
thynnwyd  ei  adenydd,  ^a'i  gyfodi 
oddi  wrth  y  ddaear,  a  sefyll  o  hono 
ar  ei  draed  fel  dyn,  a  rhoddi  iddo 
galon  dyn. 

5  Ac  wele  anifail  arall,  yr  ail,  yn 
debyg  i  arth ;  ac  efe  a  *  ymgyfod- 
odd  ar  y  naill  ystlys,  ac  yr  oedd 
tair  asen  yn  ei  safn  ef  rhwng  ei 
ddannedd :  ac  fel  hyn  y  dywedent 
wrtho,  Cyfod,  bwytta  gig  lawer. 

6  Wedi  hyn  yr  edrychais,  ac  wele 
un  arall  megis  llewpard,  ac  iddo 
bedair  aden  aderyn  ar  ei  gefn :  a 
phedwar  pen  oedd  i'r  bwystfil;  a 
rhoddwyd  Uywodraeth  iddo. 

7  Wedi  hyn  y  gwelwn  mewn  gwel- 
edigaethau  nos,  ac  wele  bedwerydd 
bwystfil,  ofnadwy,  ac  erchyll,  a  chryf 
ragorol ;  ac  iddo  yr  oedd  dannedd 
mawi'ion  o  haiarn :  yr  oedd  yn 
bwytta,  ac  yn  dryllio,  ac  yn  sathru 
y  gweddill  dan  ei  draed :  hefyd  yr 
ydoedd  efe  yn  amryw  oddi  wrth 
y  bwystfilod  oil  y  rhai  a  fuasai 
o'i  flaen  ef ;  ac  yr  oedd  iddo  ddeg 
ogyrn. 

8  Yr  oeddwn  yn  ystyried  y  cyrn ; 
ac  wele,  cyfododd  ^  corn  bychan 
arall  yn  eu  mysg  hwy,  a  thynnwyd 
o'r  gwraidd  dri  o'r  cyrn  cyntaf  o'i 
flaen  ef :  ac  wele  lygaid  fel  llygaid 
dyn  yn  y  corn  hwnnw,  a  '^  genau  yn 
traethu  mawrhydri. 

9  1Í  Edrychais  hyd  oni  fwriwyd  i 
lawr  y  gorseddfeydd,  a'r  Hen  ddi- 
henydd  a  eisteddodd :  ei  wisg  oedd 
cyn  wŷnned  a'r  eira,  a  gwallt  ei  ben 
fel  gwlan  pur ;  ei  orseddfa  yn  fflam 
dan,  a"\  olwynion  yn  dan  poeth. 

10  ^  Afon  danllyd  oedd  yn  rhedeg 
ac  yn  dyfod  allan  oddi  ger  ei  fron 
ef:  ^milofiloedda'igwasanaethent, 
a  myrdd  fyrddiwn  a  safent  ger  ei 
fron  :  y  farn  a  eisteddodd,  ac  'agor- 
wyd  y  Uyfrau. 

11  Edrychais  yna,  o  achos  llais 
y  geiriau  mawrion  a  draethodd  y 
corn;  ẁ,  edrychais  hyd  oni  ladd- 

______ 


Cyn 

CllIST 

Cvlch 

555. 

2Neu, 
pelhaa. 


a  Jcr.  4.  7, 
13.  a  48. 40. 
Ezec.17.3. 
Hab.  1.  8. 

3  Neil, 
a'r  rhai  y 
ciifodwyd 
ef  oddi 
wrth,  &.C. 


4  Neu, 
gijfododd 
un  Uyw- 
odraeth. 


b  lid.  21,  24. 
pen.  8.  9. 


c  .nd.  25. 
L»at.  13.  5. 


d  Ps.  50.  3. 

a  97.  3. 
Es.  30.  33. 

o  1  Bren. 

22.  19. 

Pe.  68.  17. 

Dat.  5. 11. 
Í  Dat.  20. 12. 


Dírnad  y  weledigaeth. 


DANIEL,  VIIL 


Giveledigaeth  yr 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

655. 


6  Caia.  ac 
estyniad 
mewn  ein- 
ioes  a 
roildviyd 
iddynt 
tros,  &c. 

e  Ezec.  1. 
26. 

Dat.  1.  13. 
a  14.11. 


h  pen.  2.  44. 
JIic.  4.  7. 
Luc  1.  33. 
Ioaal2.34. 

i  ad.  28. 

6  Cald. 
ngwain. 


k  F.a.  60. 13. 

a.l.  22. 
T  Ciild. 

goruch- 

afion. 


IDat.  U.7. 
a  13.  7. 


m  ad.  IS. 
Dat.  1.  G. 
a  5. 10. 


wyd  y  bwystfil,  a  difetha  ei  gorph 
ef,  a'i  roddi  iV  losgi  yn  tân. 

12  A'r  rlian  arall  o'r  bwystfìlod, 
eu  Uywodraeth  a  ddygpwyd  ymaith ; 
^a  rhoddwyd  iddynt  einioes  di'os 
yspaid  ac  amser. 

13  Mi  a  welwn  meTm  gweledig- 
aethau  nos,  ac  wele,  ^megis  Mab 
y  dyn  oedd  yn  dyfod  gyd  â  chym- 
mylau  y  nefoedd ;  ac  at  yr  Hen 
ddihenydd  y  daeth,  a  hwy  a'i  dyg- 
asant  ger  ei  fron  ef. 

14  Ac  efe  a  roddes  iddo  lywodr- 
aeth,  a  gogoiiiant,  a  brenhiniaeth, 
fel  y  byddai  i'r  hoU  bobloedd,  cen- 
liedloedd,  a  ieithoedd  ei  wasanaethu 
ef :  ^ei  lywodraeth  sydd  lywodraeth 
dragywyddol,  yr  hon  nid  â  ymaith, 
a'i  frenhiuiaeth  ni  ddifethir. 

15  ITMyfi  Daniel  a  'ymofidiais  yn 
fy  yspryd  y'nghanol  /y  '^nghorph, 
a  gweledigaethau  fy  mhen  a'm  dy- 
chrynasant. 

16  Neseais  at  un  o'r  rhai  a  safent 
ger  Uaw,  a  cheisiais  ganddo  y  gwir- 
ionedd  am  hyn  olL  Ac  efe  a  ddy- 
wedodd  i  mi,  ac  a  wnaetli  i  mi 
wybod  dehongliad  y  pethau. 

17  Y  bwystfilod  mawrion  hyn,  y 
rliai  sydd  bedwar,  ydynt  bedwar 
brenhin,  y  rhai  a  gyfodant  o'r 
ddaear. 

18  Eitlir  ^  saint  y  "^  Goruchaf  a  dder- 
byniant  y  frenhiniaeth,  ac  a  fedd- 
ianiiant  y  frenhiniaeth  hyd  byth, 
a  hyd  byth  bythoedd. 

19  Yna  yr  ewyllysiais  wybod  y 
gwirionedd  am  y  pedwerydd  bwyst- 
fil, yr  hwn  oedd  yn  amrywio  oddi 
wrthynt  oil,  yn  ofnadwy  iawn,  a'i 
ddannedd  o  haiarn,  a'i  ewinedd  o 
bres;  yn  bwytta,  ac  yn  dryllio,  ac 
yn  satliru  y  gweddiU  â'i  draed : 

20  Ac  am  y  deg  corn  oedd  ar  ei 
ben  ef,  a'r  ilall  yr  hwn  a  gyfodasai, 
ac  y  syrthiasai  tri  o'i  flaen ;  sef  y 
corn  yr  oedd  Uygaid  iddo,  a  genau 
yn  traethu  mawrhydri,  a'r  olwg  ar- 
no  oedd  yn  arwach  nal  gyfeillion. 

21  Edrychais,  a'r  corn  hwn  ^a 
wnaeth  ryfel  ar  y  saint,  ac  a  fu 
drech  na  hwynt ; 

22  Hyd  oni  ddaeth  yr  Hen  ddi- 
henydd, a  ""rhoddi  barn  i  saint  y 
Goruchaf,  a  dyfod  o'r  amser  y  medd- 
iannai  y  saint  y  frenhiniaeth. 

23  Fel  hyn  y  dywedodd  efe ;  Y 
pedwerydd  bwystfil  fydd  y  bed- 
waredd  frenhiniaeth  ar  y  ddaear, 
yr  hon  a  iydd  amryw  oddi  wrth 
yr  holl  frenhiniaethau,  ac  a  ddifa 

630 


yr  holl  ddaear,  ac  al  sathr  hi,  ac 
a'i  dryllia. 

24  A'r  °  deg  corn  o'r  frenhiniaeth 
hon  fydd  deg  brenhin,  y  rhai  a 
gyfodant:  ac  un  arall  a  gyiyd  ar 
eu  hoi  hwynt,  ac  efe  a  amrywia 
oddi  wrth  y  rhai  cyntaf,  ac  a  ddar- 
ostwng  dri  brenhin, 

25  Ac  "efe  a  draetha  eiriau  yn 
erbyn  y  Goruchaf,  ac  a  ddifa  saint 
y  Goruchaf,  ac  a  feddwl  newidio 
amseroedd  a  chyfreithiau :  a  hwy 
a  roddir  yn  ei  law  ef,  ^hyd  amser 
ac  amseroedd  a  rhan  amser. 

26  Yna  yr  eistedd  y  farn,  a'i  lyw- 
odraeth a  ddygant,  i'w  difetha  ac 
i'w  distrywio  hyd  y  diwedd. 

27  A'r  1  frenhiniaeth  a'r  Uywodr- 
aeth,  a  mawredd  y  frenhiniaeth  dan 
yr  holl  nefoedd,  a  roddir  1  bobl 
saint  y  Goruchaf,  yr  hwn  y  mae  ei 
frenhiniaeth  y7i  frenhiniaeth  dragy- 
wyddol,  a  phob  ^llywodraeth  a  was- 
anaethant  ac  a  ufuddhant  iddo. 

28  Hyd  yma  y  mae  diwedd  y 
peth.  '  Fy  meddyliau  i  Daniel  a'm 
dychrynodd  yn  ddirfawr,  a'm  gwedd 
a  newidiodd  ynof ;  eithr  mi  a  gedw- 
ais  y  peth  yn  fy  nghalon. 

PENNOD  VHI. 

1  Gweledigaeth  yr  hwrdd  a'r  bivch.  13  Y 
ddwy  fil  a  tliri  chant  o  ddyddiau  dberth. 
15  Gabriel  yn  cysuro  Daniel,  a£  yn  dirnad 
y  weledigaeth. 

YN  y  drydedd  flwyddyn  o  deyrn- 
asiad  Belsassar  y  brenhin,  yr 
ymddangosodd  i  mi  weledigaeth, 
sef  i  myfi  Daniel,  wedi  yr  hon  a 
ymddangosasai  i  mi  ar  y  cyntaf 

2  Gwelais  hefyd  mewn  gweledig- 
aeth, (a  bu  pan  welais,  mai  yn  Su- 
san y  brenhin-llys,  yr  hwn  sydd  o 
fewn  talaeth  Elam,  yr  oeddwn  i,) 
le,  gwelais  mewn  gweledigaeth,  ac 
yr  oeddwn  i  wrth  afon  Ulai. 

3  Yna  y  cyfodais  fy  Uygaid,  ac  a 
welais,  ac  wele  ryw  hwrdd  yn  sefyll 
wrth  yr  afon,  a  deugorn  iddo ;  a'r 
ddau  gorn  oedd  uchel,  ac  un  yn 
uwch  na'r  ^Uall;  a'r  uchaf  a  gyf- 
odasai yn  olaf. 

4  Gwelwn  yr  hwrdd  yn  cornio  tu 
a'r  gorllcAvin,  tu  a'r  gogledd,  a  thu 
a'r  dehau,  fel  na  safai  un  bwystfil 
o'i  flaen  ef ;  ac  nid  oedd  a  achubai 
o'i  law  ef ;  ond  ^efe  a  wnaeth  yn  ol  ei 
ewyllys  ei  hun,  ac  a  aeth  yn  fawr. 

5  Ac  fel  yr  oeddwn  yn  ystyried, 
wele  hefyd  fwch  geifr  yn  dyfod  o'r 
gorllewin,  ar  hyd  wyneb  yr  holl 
ddaear,  ^  ac  heb  gyfíwrdd  â'r  ddae- 


3  Neu,  ao 
nid  oedd 

yrddai  yn 
y  ddaear. 


liwrdd  a'r  hiucli. 


DANIEL,  IX. 


Gabriel  yn  cysuro  Daniel. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
553. 

*  Nsu, 
ainlwg. 
Heb. 
golwg. 


b  pen.  11.  4. 


c  pen.  7.  8. 
a  11.  31. 


d  Ps.  4S.  2. 
Ezec.  20. 6. 
pen.  11. 16, 
41,  45. 

5  Neu,  yn 
erbijn  llu  y 
nefoedd. 

e  Dat.  12.  4. 

6  Ncu, 
yn  erbyn 
tywijsog, 

f  Jo3.  5.  14. 
e  Exod.  23. 

38 

Num.  23.3. 
had.  25. 

7  Neu, 
ganddo. 

8  Neu,  T 
llu  a  rodd- 
wyd  ifymt 
am  y  cam- 
wcdd  yn 
erhyn  yr 
offi-wm 
bennydd- 
iol. 


9  y  rhifwr 

dirgeiion, 

neu,  y 

rhifwr 

rhyfeddol. 

Heb. 

Palmoni. 
2  Neu,  yn 

anrhaiih. 


3  Heb.  hwyr 

a  bore. 
*  Neu,  cyf- 

iawnhéir. 


I  pen.  9.  21. 
Luc  1. 19, 

2G. 


k  Ezec.  1. 
28 
Dat  1. 17. 


ar ;  ac  i'r  bwcli  yr  oedd  corn  *  hy- 
nod  rliwng  ei  lygaid. 

6  Ac  efe  a  ddaeth  hyd  at  yr  hwrdd 
deugorn  a  welswn  i  yn  sefyll  wrth 
yr  afon,  ac  efe  a  redodd  atto  ef  yn 
angerdd  ei  nerth. 

7  Gwelais  ef  hefyd  yn  dyfod  hyd 
at  yr  hwrdd,  ac  efe  a  fu  chwerw 
wrtho,  ac  a  darawodd  yr  hwrdd,  ac 
a  dorrodd  ei  ddau  gorn  ef,  ac  nid 
oedd  nerth  yn  yr  hwrdd  i  sefyll 
o'i  flaen  ef,  eithr  efe  a'i  bwriodd 
ef  i  lawr,  ac  a'i  sathrodd  ef ;  ac 
nid  oedd  a  allai  achub  yr  hwrdd 
o'i  law  ef 

8  Am  hynny  y  bwch  geifr  a  aeth 
yn  fawr  iawn ;  ac  wedi  ei  gryfhâu, 
torrodd  y  corn  mawr:  a  chododd 
pedwar  o  rai  hynod  yn  ei  le  ef,  *  tu 
a  phedwar  gwynt  y  nefoedd. 

9  Ac  o  un  o  honynt  ''y  daeth 
allan  gorn  bychan,  ac  a  dyfodd  yn 
rhagorol,  tu  a'r  dehau,  a  thu  a'r 
dwyrain,  a  thu  a'r  ^  \r^vjà-wlad. 

10  Aeth  yn  fawr  hefyd  ^hyd  lu 
y  nefoedd,  a  ^bwriodd  i  lawr  rai 
o'r  llu,  ac  o'r  sêr,  ac  a'u  sathrodd 
hwynt. 

11  Ymfawrygodd  hefyd  ^hyd  at 
^dywysog  y  llu,  a  ^dygwyd  ymaith 
yr  offrivm  gwastadol  ''''oddi  arno 
ef,  a  bwriwyd  ymaith  le  ei  gyssegr 
ef 

12  ^  A  rhoddwyd  iddo  lu  yn  er- 
byn yr  offrwm  beunyddiol  o  her- 
wydd  camwedd,  ac  efe  a  fwriodd  y 
gwirionedd  i  lawr;  felly  y  gwnaeth, 
ac  y  Uwyddodd. 

13  1Í  Yna  y  clywais  ryw  sant  yn 
llefaru,  a  dywedodd  rhyw  sant  arall 
wrth  ^  y  rhyw  sant  hwnnw  oedd  yn 
Uefara,  Pa  hyd  y  hydd  y  weledig- 
aeth  am  yr  offrwm  gwastadol,  a 
chamwedd  ^  anrhaith,  i  roddi  y  cys- 
segr  a'r  llu  yn  sathrfa  ? 

14  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthyf, 
Hyd  ddAvy  fil  a  thri  chant  o  ^ddiwr- 
nodiau :  yna  y  *  purir  y  cyssegr. 

15  IT  A  phan  welais  i  Daniel  y 
weledigaeth,  a  cheisio  o  honof  y 
deall,  yna  wele,  safodd  ger  fy  mron 
megis  rhith  gwr. 

16  A  chlywais  lais  dyn  rhwng 
glannau  Ulai,  ac  efe  a  lefodd  ac 
a  ddywedodd,  'Gabriel,  gwna  i 
hwn  ddeall  y  weledigaeth. 

17  Ac  efe  a  ddaeth  yn  agos  i'r  Ue 
y  safwn ;  a  phan  ddaeth,  mi  a  ddy- 
chrynais,  ac  ^  a  syrthiais  ar  fy  wyn- 
eb :  ac  efe  a  ddywedodd  wrthyf, 
Deall,    fab    dyn;    o    herwydd    y 


weledigaeth  fydd  yn  amser  y  diw- 
edd. 

18  A  ^  thra  yr  oedd  efe  yn  llefaru 
wrthyf,  syrthiais  mewn  trwmgwsg 
i  lawr  ar  fy  wyneb :  ac  efe  a  gyff- 
yrddodd  â  mi,  ac  a'm  cyfododd  yn 
fy  sefyll. 

19  Dywedodd  hefyd,  Wele  fi  yn 
hysbysu  i  ti  yr  hyn  a  fydd  yn  niw- 
edd  y  digter;  canys  ar  yr  amser 
gosodedig  y  hydd  y  diwedd. 

20  Yr  hwrdd  deugorn  a  welaist, 
yiv  brenhinoedd  Media  a  Phersia. 

21  A'r  bwch  blewog  yw  brenhin 
Groeg;  a'r  corn  mawr,  yr  hwn 
sydd  rhwng  ei  lygaid  ef,  dyna  y 
brenhin  cyntaf. 

22  Lie  y  torrwyd  ef,  ac  y  cyfod- 
odd pedwar  yn  ei  le,  pedair  bren- 
hiniaeth  a  gyfodant  o'r  un  genedl, 
ond  nid  un  nerth  âg  ef. 

23  A  thu  a  diwedd  eu  brenhin- 
iaeth  hwynt,  pan  gyflawner  y  tros- 
eddwyr,  y  cyfyd  brenhin  wyneb- 
greulawn,  ac  yn  deall  damhegion. 

24  A'i  nerth  ef  a  gryfhâ,  ond  nid 
trwy  ei  nerth  ei  hun;  ac  efe  a 
ddinystria  yn  rhyfedd,  ac  a  Iwydda, 
ac  a  wna,  ac  a  ddinystria  y  cedyrn, 
^  a'r  bobl  sanctaidd. 

25  A  thrwy  ei  gyfrwysdra  y  fíynna 
ganddo  dwyllo;  ac  efe  aymfawryga 
yn  ei  galon,  a  thrwy  •'heddwch  y 
dinystria  efe  lawer:  ac  efe  a  saif 
yn  erbyn  tyAvysog  y  tywysogion ; 
ond  efe  a  ddryllir  heb  law. 

26  A  gweledigaeth  yr  hwyr  a'r 
bore,  yr  hon  a  draethwyd,  •  sydd 
wirionedd :  ™  sella  dithau  y  weled- 
igaeth, o  herwydd  dros  ddyddiau 
lawer  y  hydd. 

27  °  Minnau  Daniel  a  euthum  yn 
llesg,  ac  a  fûm  glaf  ennyd  o  ddydd- 
iau ;  yna  y  cyfodais,  ac  y  gwneuth- 
um  orchwyl  y  brenhin,  ac  a  synnais 

0  herwydd  y  weledigaeth,  ond  nid 
oedd  neb  yn  ei  deall. 

PENNOD  IX 

1  Daniel  yn  ystyried  amser  y  caethiwed  ;  3  ac 
yn  cyffesu  ei  hechodau ;  16  oc  yn  gwedd'io 
am  adnewyddu  Jerusalem.  20  Gabriel  yn 
dangos  iddo  y  deg  loyilmos  a  thri  ugain. 

YN  y  flwyddyn  gyntaf  i  ^Da- 
rius mab  Ahasferus,  o  had  y 
Mediaid,  ^yr  hwn  a  wnaethid  yn 
frenhin  ar  deyrnas  y  Caldeaid, 

2  Yn  y  flwyddyn  gyntaf  o'i  deyrn- 
asiad  ef,  myfi  Daniel  a  ddeallais 
wrth  lyfrau  rifedi  y  blynyddoedd, 
am  y  rhai  y  daeth  ai  gair  yr  Ar- 
GLWYDD  at  **  J  eremiah  y  prophwyd. 


Cyn 

CRIST 

Cylcb 

553. 

•  pen.  10.  9. 
Luc  9.  32. 


5  Heb.  a 
phobl  y 
rhai 
sauciaidd, 

6  Neu, 
Iwyddiaiit, 


m  pen.  12. 4. 
Dat.  22. 10. 


n  pen.  7.  28. 
a  10.  8,  16. 


Cylch 

538. 

»  pen.  1.  21. 

a  6.  28. 
2  Neu,  yn 
yr  hon  y 
gwnaed  ef 
vnfren- 

liÌH. 


bjer.25.12, 
a  29.  10. 


831 


Cyffesa 


DANIEL,  IX. 


gweddi  Daniel. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
538. 


e  Deut.  7.  9 
Neh.  1.  5. 
a  9. 32. 


d  Pb.  106.  6 
Es.  64.  5, 
6,  7.; 


SNeu, 
Gennyt  ti, 
Arglwydd 
ymae,  neu, 
Ti,  Ar- 
glwydd 
biau  cyf- 
iawnder. 


e  Lef.  26. 

14,  &c. 
Ueut.  28. 

15,  (kc. 
tt29.20,&c. 
a  30. 17, 18. 
a31.17,&c. 
a32.10,&c. 

f  Galar.  2. 
17. 


e  Galnr.  1. 
12.  a  2.  la 


*  Heb.  âg 
wyneb. 


y  cyflawnai  efe  ddeng  mlynedd  a 
thri  ugain  yn  anghyfannedd-dra 
Jerusalem. 

3  1Í  Yna  y  troais  fy  wyneb  at  yr 
Arglwydd  Dduw,  i  geisio  trwi/ 
weddi  ac  ymbil,  ynghyd  âg  ym- 
pryd,  a  sachlian,  a  lludw. 

4  A  gweddiais  ar  yr  Arglwydd 
fy  Nuw,  a  chyffesais,  a  dywedais, 
Attolwg,  ''Arglwydd  Dduw  mawr 
ac  oftiadwy,  ceidwad  cyfammod  a 
thrugaredd  i'r  rhai  a'i  carant,  ac 
i'r  rhai  a  gadwant  ei  orchymynion ; 

5  ^Pechasom,  a  gwnaetnom  gam- 
wedd,  a  buom  anwir,  gwrthryfelas- 
om  hefyd,  sef  trwy  gilio  oddi  wrth 
dy  orchymynion,  ac  oddi  wrth  dy 
farnedigaethau. 

6  M  wrandawsom  chwaith  ar  y 
prophwydi  dy  weision,  y  rhai  a 
lefarasant  yn  dy  enw  di  wrth  ein 
brenhinoedd,  ein  tywysogion,  ein 
tadau,  ac  wrth  hoU  bobl  y  tir. 

7  ^I  ti,  Arglwydd,  y  perthyn 
cyfiawnder,  ond  i  ni  gywUydd  wyn- 
ebau,  megis  heddyw ;  i  wŷr  Judah, 
ac  i  drigoHon  Jerusalem,  ac  i  holl 
Israel,  yn  agos  ac  ym  mhell,  trwy 
yr  holl  wledydd  lie  y  gyrraist 
hwynt,  am  eu  camwedd  a  wnaeth- 
ant  i'th  erbyn. 

8  Arglwydd,  y  mae  cywilydd 
wynebau  i  ni,  i'n  brenhinoedd,  i'n 
tywysogion,  ac  i'n  tadau,  o  herwydd 
i  ni  bechu  i'th  erbyn. 

9  Gan  yr  Arglwydd  ein  Duw  y 
mae  trugareddau  a  maddeuant,  er 
gwrthryfelu  o  honom  i'w  erbyn. 

10  Ni  wrandawsom  chwaith  ar  lais 
yr  Arglwydd  ein  Duw,  i  rodio  yn 
ei  gyfreithiau  ef,  y  rhai  a  roddodd 
efe  o'n  blaen  ni  trwy  law  ei  weision 
y  prophwydi. 

11  lë,  holl  Israel  a  droseddasant 
dy  gyfraith  di,  sef  trwy  gilio  rhag 
gwrandaw  ar  dy  lais  di :  am  hynny 
^y  tywalltwyd  arnom  ni  y  felldith 
a'r  Uw  a  ysgrifenwyd  y'nghyfraith 
Moses  gwasanaethwr  Duw,  am 
bechu  o  honom  yn  ei  erbyn  ef 

12  Ac  ^  efe  a  gyflawnodd  ei  eiriau 
y  rhai  a  lefarodd  efe  yn  ein  herbyn 
ni,  ac  yn  erbyn  ein  barnwyr  y  rhai 
a'n  barnent,  gan  ddwyn  arnom  ni 
ddialedd  mawr ;  canys  ^  ni  wnaeth- 
pwyd  dan  yr  holl  nefoedd  megis  y 
gwnaethpwyd  ar  Jerusalem. 

13  Megis  y  mae  yn  ysgrifenedig 
y'nghyfraith  Moses  y  daeth  yr  holl 
ddrygfyd  hyn  arnom  ni :  etto  nid 
ymbiliasom  *  o  flaen  yr  Arglwydd 


ein  Duw,  gan  droi  oddi  wrth  ein 
hanwiredd,  a  chan  ddeall  dy  wir- 
ionedd  di. 

14  Am  hynny  ^  y  gwyliodd  yr  Ar- 
glwydd ar  y  dialedd,  ac  a'i  dug 
arnom  ni ;  o  herwydd  *  cyfiawu 
yw  yr  Arglwydd  ein  Duw  yn 
ei  holl  weithredoedd  y  mae  yn  eu 
gwneuthur  :  canys  ni  wrandawsom 
ni  ar  ei  lais  ef. 

15  Etto  yr  awr  hon,  0  Arglwydd 
ein  Duw,  ''yr  hwn  a  ddygaist  dy 
bobl  allan  o  wlad  yr  Aipht  â  UaAv 
gref,  ac  a  wnaethost  i  ti  'enw 
megis  heddyw,  nyni  a  bechasom,  ni 
a  wnaethom  anwiredd. 

16  IT  0  Arglwydd,  yn  ol  dy  holl 
gyfiawnderau,  attolwg,  tröer  dy  lid- 
iowgrwydd  a'th  ddigter  oddi  wrth  dy 
ddinas  Jerusalem,  dy  fynydd  sanct- 
aidd ;  o  herwydd  am  ein  pechod- 
au,  ac  am  anwireddau  ein  tadau,  y 
mae  Jerusalem  a'th  bobl  ™  yn  war- 
adwydd  i  bawb  o'n  hamgylch. 

17  Ond  yr  awr  hon  gwrando,  0 
ein  Duw  ni,  ar  weddi  dy  was,  ac 
ar  ei  ddeisyfiadau,  a  °  llewyrcha  dy 
wyneb  ar  dy  gyssegr  anrheithiedig, 
er  mwyn  yr  Arglwydd. 

18  Gostwng  dy  glust,  0  fy  Nuw, 
a  chlyw;  agor  dy  lygaid,  a  gwel  ein 
hanrhaith  ni,  a'r  ddinas  y  gelwir  dy 
enw  di  arni :  oblegid  nid  o  her- 
wydd ein  cyfiawnderau  ein  hun  yr 
ydym  ni  yn  ^tywallt  ein  gweddiau 
ger  dy  fron,  eithr  o  herwydd  dy 
ami  drugareddau  di. 

19  Clyw,  Arglwydd  ;  arbed,  Ar- 
glwydd ;  ystyr,  0  Arglwydd,  a 
gwna ;  nac  oeda,  er  dy  fwyn  dy 
hun,  O  fy  Nuw:  o  herwydd  dy 
enw  di  a  alwyd  ar  y  ddinas  hon, 
ac  ar  dy  bobl. 

20  1Í  A  mi  etto  yn  Uefaru,  ac  yn 
gweddio,  ac  yn  cyffesu  fy  mhech- 
od,  a  phechod  fy  mhobl  Israel,  ac 
yn  tyM^allt  fy  ngweddi  ger  bron  yr 
Arglwydd  fy  Nuw  dros  fynydd 
sanctaidd  fy  Nuw ; 

21  lë,  a  mi  etto  yn  llefaru  mewn 
gweddi,  yna  y  gwr  "Gabriel,  yr 
hwn  a  welswn  mewn  gweledigaeth 
yn  y  dechreuad,  gan  ehedeg  yn 
fuan,  Pa  gyffyrddodd  â  mi  ynghylch 
pryd  yr  offrwm  prydnhawnol. 

22  Ac  efe  a  barodd  i  mi  ddeall, 
ac  a  ymddiddanodd  â  mi,  ac  a  ddy- 
wedodd,  Daniel,  deuthum  yn  awr 
allan  i  beri  i  ti  fedru  deall. 

23  Yn  nechreu  dy  weddiau  yr 
aeth  y  ''gorchymyn  allan,  ac  imi 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

538. 

hJer.3L28. 

a  44. 27. 

'  Neh.  9. 33. 


i'Exod.6.1, 
6.  a  32.  IL 


1  Exod.  14. 

IS. 


mPs.44.14. 

a  79.  4. 


n  Num.  6. 
25. 

Ps.  67.  1. 
a  80.  3,  7, 
19. 


5  Heb. 
gwneulhvr 
i'n  delsyf- 
iadan 
gwympo 
ger,  &c. 


o  pen.  8. 16. 


P  pen.  8. 18. 


6  Heb.  gair, 
1  pen.  10. 
12. 


Am  farwolaeth  y  Messiah.  DANIEL,  X.  Yr  angel  yn  cysuro  Daniel. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

538. 

7  Heb.  gwr 
dymtmiad- 
au. 

f  Neu,  altal. 

9Neu, 
orphen. 

2  Heb. 
prophimjd. 

r  Ezra  4.  24. 
a  0.  1,  15. 

3  Heb.  ddy- 
cliwel  nc  a 
adeiJedir, 

«Neu, 

adwy,  neu, 

clawdd. 
6  Heb. 

ÿnghijf- 

yngdcr 

amseroedd. 
»  Fi3.  53.  8. 

Marc  9. 12. 

6  Neu,  ni 
bydd  dim 
ganddo, 
neu,  ni 
hydd  neb 
gyd  dg  ef. 

t  Matt.  22. 
7. 

7  Neu,  yr 
ordein- 
iwyd 
anrhaith, 
neu,  y 
torrir  ef 
ymaith 
Irwy 
anrhaith. 

S  Neu, 
o  herwydd 
ymledn  o 

ffieidd-dra. 
Heb.  0 
herwydd 


ffieidd-dra. 
u  Matt.  24. 

15. 

Marcia 

14. 

Luc  21.  20. 
I  Edrych 

Ea.  10.  22, 

23. 

pen.  11. 36. 


Cylch 
534. 


2  Heb. 

fawr. 

a  pen.  1.  17. 


b  Gen.  2. 14. 


c  pen.  \1.  6. 
3  Heb. 

M»  gwr. 
tl  Dat.  1.  U. 

14,  15. 
e  Jer.  10.  0. 


a  ddeuthum  i'w  fynegi  i  ti:  canys 
■^  anwyl  ydwyt  ti :  ystyr  dithau  y 
peth,  a  deall  y  weledigaeth. 

24  Deng  wythnos  a  thri  ugain  a 
derfynwyd  ar  dy  bobl,  ac  ar  dy 
ddinas  sanctaidd,  i  ^  ddibennu  cam- 
wedd,  ac  i  ^selio  pechodau,  ac  i 
wneuthur  cymmod  dros  anwiredd, 
ac  i  ddwyn  cyfiawnder  tragywydd- 
ol,  ac  i  selio  y  weledigaeth  a'r 
2  brophwydoliaeth,  ac  i  enneinio  y 
sancteiddiolaf. 

25  Gwybydd  gan  hynny  a  deall, 
y  hydd  ^o  fynediad  y  gorchymyn 
allan  am  adferu  ac  am  adeiladu 
Jerusalem,  hyd  y  blaenor  Messiah, 
saith  wythnos,  a  dwy  wythnos  a 
thri  ugain:  yr  heol  a  ^adeiledir 
drachefo,  a'r*mur,  sef  ^mewn  am- 
seroedd blinion. 

26  Ac  wedi  dwy  wythnos  a  thri 
ugain  *y  lleddir  y  Messiah,  ond 
''nid  o'i  achos  ei  hun:  a  'phobl  y 
tywysog  yr  hwn  a  ddaw  a  ddin- 
ystria  y  ddinas  a'r  cyssegr;  a'i 
ddiwedd /î/c?c?  trwy  lifeiriant,  a  hyd 
ddiwedd  y  rhyfel  ^  y  hydd  dinystr 
anrheithiol. 

27  Ac  efe  a  sicrhâ  y  cyfammod  â 
Uawer  dros  un  wythnos :  ac  yn 
hanner  yr  wythnos  y  gwna  efe  i'r 
aberth  a'r  bwyd-offrwm  beidio  ;  ^  a 
thrwy  "  luoedd  ffiaidd  yr  anrheithia 
efe  hi,  hyd  oni  thy wallter  "^  y  diben 
terfynedig  ar  yr  anrheithiedig. 

PENNOD  X. 

1  Daniel,  wedi  ymddarostwng,  yn  gweled  gwel- 
edigaeth.  10  Dychryn  yn  ei  flino  ef;  cCr 
angel  yn  ei  gysuro. 

YN  y  drydedd  flwyddyn  i  Cy- 
rus brenhin  Persia,  y  datgudd- 
iwyd  peth  i  Daniel,  yr  hwn  y  gelwid 
ei  enw  Beltesassar;  a'r  peth  oedd 
wir,  ond  yr  amser  nodedig  oedd 
^hir;  ac  *efe  a  ddeallodd  y  peth, 
ac  a  gafodd  wybod  y  weledigaeth. 

2  Yn  y  dyddiau  hynny  y  galerais 
1  Daniel  dair  wythnos  o  ddyddiau. 

3  Ni  fwytteais  fara  blasus,  ac  ni 
ddaeth  cig  na  gwin  yn  iy  ngenau ; 
gan  ymiro  hefyd  nid  ymirais,  nes 
cyflawni  tair  wythnos  o  ddyddiau. 

4  Ac  yn  y  pedwerydd  dydd  ar 
hugain  o'r  mis  cyntaf,  fel  yr  oedd- 
wn  i  wrth  ymyl  yr  afon  fawr,  honno 
yw  ^  Hidecel ; 

5  Yna  y  cyfodais  fy  Uygaid,  ac 
yr  edrychais,  ac  wele  *'^ryw  wr 
wedi  ei  wisgo  â  llîan,  a'i  Iwynau 
•^wedi  eu  gwregysu  âg  ^aur  coeth 
o  Uphaz : 


82.3 


6  A'i  gorph  oedd  fel  inaen  beryl, 
a'i  wyneb  fel  gwelediad  mellten, 
a'i  lygaid  fel  lampau  tan,  a'i  freich- 
iau  a'i  draed  fel  Uiw  pres  gloyw, 
a  ^sain  ei  eiriau  fel  sain  tyrfa. 

7  A  mi  Daniel  yn  unig  a  welais 
y  weledigaeth ;  canys  ^y  dynion  y 
rhai  oedd  gyd  â  mi  ni  welsant  y 
weledigaeth ;  eithr  syrthiodd  ar- 
nynt  ddychryn  mawr,  fel  y  ffoisant 
i  ymguddio. 

8  A  mi  a  adawyd  fy  hunan,  ac  a 
welais  y  weledigaeth  fawr  hon,  ac 
ni  thrigodd  nerth  ynof :  canys  **  *  fy 
ngwedd  a  drodd  ynof  yn  llygred- 
igaeth,  ac  nid  atteliais  nerth. 

9  Etto  mi  a  glywais  sain  ei  eiriau 
ef:  a  phan  glywais  sain  ei  eiriau 
ef,  yna  *yr  oeddwn  mewn  trwm- 
gwsg  ar  fy  wyneb,  a'm  hwyneb  tu 
a'r  ddaear. 

10  1Í  Ac  wele,  ''Haw  a  gyffyrddodd 
â  mi,  ac  ^  a'm  gosododd  ar  fy  nglin- 
iau,  ac  ar  gledr  fy  nwylaw. 

11  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthyf, 
Daniel,  '  wr  ^  anwyl,  deall  y  geiriau 
a  lefaraf  wrthyt,  a  saf  yn  dy  sefyll : 
canys  attat  ti  y'm  hanfonwyd  yr 
awr  hon.  Ac  wedi  iddo  ddywedyd 
y  gair  hwn,  sefais  gan  grynu. 

12  Yna  efe  a  ddywedodd  wrthyf, 
Nac  ofna,  Daniel:  o  herwydd  er  y 
dydd  cyntaf  y  rhoddaist  dy  galon  i 
ddeall,  ac  i  ymgystuddio  ger  bron 
dy  Dduw,  y  gwrandaAvyd  dy  eir- 
iau; ac  o  herwydd  dy  eiriau  di  y 
deuthum  i. 

13  Ond  tywysog  teymas  Persia  a 
safodd  yn  fy  erbyn  un  diwrnod  ar 
hugain  :  ond  wele  ""  Michael,  "^  un 
o'r  tywysogion  pennaf,  a  ddaeth  i'm 
cynnorthwyo ;  a  mi  a  arhosais  yno 
gyd  â  brenhinoedd  Persia. 

14  A  mi  a  ddeuthum  i  beri  i  ti 
ddeall  yr  hyn  a  ddigwydd  i'th  bobl 
yn  y  dyddiau  diweddaf :  o  herwydd 
°y  mae  y  weledigaeth  etto  dros 
ddyddiau  lawer. 

15  Ac  wedi  iddo  lefaru  wrthyf  y 
geiriau  hyn,  gosodais  fy  wyneb  tu 
a'r  ddaear,  ac  a  euthum  yn  fud. 

16  Ac  wele,  tebyg  i  ^ddyn  a  gy- 
ffyrddodd a'm  gwefusau :  yna  yr 
agorais  fy  safn,  ac  y  lleferais,  ac  y 
dywedais  wrth  yr  hwn  oedd  yn 
sefyll  ar  fy  nghyfer,  O  fy  arglwydd, 
fy  ngofidiau  a  droisant  arnaf  gan  y 
weledigaeth,  ac  nid  atteliais  nerth. 

17  A  pha  fodd  y  dichon  ^  gwasan- 
aethwr  fy  arglwydd  yma  lefaru  wrth 
fy  arglwydd  yma?  a  minnau  yna 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
534. 


'Ezec,  1. 
IL 


e  Act.  a  7. 


h  pen.  7.  23. 

■4  Neu, 
fy  ngrym. 


i  pen.  8.  18. 


k  pen.  9.  21. 
Dat.  1.  IT. 

5  Heb.  a 
wnaeth  i 
mi  sym- 
mud  ar  fy 
ngliniau. 

1  pen.  9.  23. 

6  Heb.  dy- 
muniadau. 


m  ad.  21. 

pen.  12. 1. 
7  Neu, 

y  hlaenaf. 


n  Hab.  2.  3. 


8  Heb. 

feihion 
dynion. 


9  Neu, 
gwasan- 
aethwr 
ymafy 
arglwydd. 


Cadau  brenhin  y  dehau 


DANIEL,  XL 


a  brenhin  y  gogledd. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

534. 


2  Nou,  ddl. 

V  ad.  13. 
J  udas  9. 
Dat.  12.  7. 


0  pen.  5.  3L 


b  pen.  8.  4. 


c  pen.  8.  22 


2Heb. 

j/mgi/feCll- 
achant. 

SHek 
uìtioìuleb, 
neu, yr 
iawn. 


*  Neil,  a 
esgorodd 
hi. 


ni  safodd  nerth  ynof,  ac  nid  arhôdd 
fíiin  ynof. 

18  Yna  y  cyffyrddodd  eilwaith  â 
mi  fel  dull  dyn,  ac  a'm  cryf  haodd  i, 

19  Ac  a  ddywedodd,  Nac  ofna, 
°  wr  anwyl ;  heddwch  i  ti,  ymnertha, 
ie,  ymnertha.  A  phan  lefarasai  efe 
wrthyf,  ymnerthais,  a  dywedais, 
Llefared  fy  arglwydd;  o  herwydd 
cryf  heaist  fi. 

20  Ac  efe  a  ddywedodd,  A  wydd- 
ost  ti  paham  y  deuthum  attat?  ac 
yn  awr  dychwelaf  i  ryfela  â  thy- 
\vysog  Persia :  ac  wedi  i  mi  iyned 
allan,  wele,  tywysog  tir  Groeg  a 
ddaw. 

21  Eithr  mynegaf  i  ti  yr  hyn  a 
hysbyswyd  yn  ysgrythyr  y  gwir- 
ionedd;  ac  nid  oes  un  yn  ^ymegnîo 
gyd  â  mi  yn  hyn,  ond  p  Michael 
eich  tywysog  chwi. 

PENNOD  XL 

1  Dinystr  Persia  gan  frenhin  Groeg,  5  Y  cy- 
nghreiriau  cCr  cadau  rhwng  brenhin  y  deJiau 
a  hrenhin  y  gogledd.  30  Bhuthr  a  chreulon- 
der  y  Bhufeiniaid. 

AC  yn  y  flwyddyn  gyntaf  i  '^  Da- 
_  rius  y  Mediad,  y  sefais  i  i'w 
gryfhâu  ac  i'w  nerthu  e£ 

2  Ac  yr  awr  hon  y  gAvirionedd  a 
fynegaf  i  ti ;  Wele,  tri  brenhin  etto 
a  safant  o  fewn  Persia,  a'r  pedwer- 
ydd  a  fydd  cyfoethoccach  na  hwynt 
oil :  ac  fel  yr  ymgadarnhao  efe  yn 
ei  gyfoeth,  y  cyfyd  efe  bawb  yn 
erbyn  teyrnas  Groeg. 

3  A  ^  brenhin  cadarn  a  gyfyd,  ac 
a  lywodraetha  â  llywodraeth  fawr, 
ac  a  wna  fel  y  mynno. 

4  A  phan  safo  efe,  dryllir  ei 
deyrnas,  ac  a'i  rhennir  tu  a  phed- 
war  gwynt  y  nefoedd;  ac  nid  i'w 
hiliogaeth  ef,  °  nac  fel  ei  lywodraeth 
a  lywodraethodd  efe :  o  herwydd 
ei  frenhiniaeth  ef  a  ddiwreiddir  i 
eraill  heb  law  y  rhai  hynny. 

5  IT  Yna  y  cryf  ha  brenhin  y  de- 
hau, ac  un  o'i  dywysogion :  ac  efe 
a  gryfhâ  uwch  ei  law  ef,  ac  a  lyw- 
odraetha :  llywodraeth  fawr  fydd 
ei  lywodraeth  ef. 

6  Ac  yn  niwedd  blynyddoedd  yr 
^  ymgyssylltant ;  canys  merch  bren- 
hin y  dehau  a  ddaw  at  frenhin  y 
gogledd  i  wneutbur  ^  cymmod ;  ond 
ni  cheidw  hi  nerth  y  braich ;  ac 
ni  saif  yntau,  na'i  fraich :  eithr 
rhoddir  hi  i  fynu,  a'r  rhai  al  dyg- 
asant  hi,  a'r  hwn  *a'i  cenhedlodd 
hi,  a'i  chymhorthwr,  yn  yr  araser- 
oedd  hyn. 


7  Eithr  yn  ei  le  ef  y  saif  un  allan 
o  flaguryn  ei  gwraidd  hi,  yr  hwn 
a  ddaw  â  Uu,  ac  a  â  i  amddiffynfa 
brenhin  y  gogledd,  ac  a  wna  yn  eu 
herbyn  hwy,  ac  a  orchfyga ; 

8  Ac  a  ddwg  hefyd  i  gaethiwed 
i'r  Aipht,  eu  duwiau  hwynt,  a'u 
tywysogion,  a'u  dodrefn  anwyl  o 
arian  ac  aur ;  ac  efe  a  bery  fwy  o 
flynyddoedd  na  brenhin  y  gogledd. 

9  A  brenhin  y  dehau  a  ddaw  iiw 
deyrnas,  ac  a  ddychwel  i'w  dir  ei 
bun, 

10  A'i  feibion  a  ^gyífrôir,  ac  a 
gasglant  dyrfa  o  luoedd  mawrion: 
a  chan  ddyfod  y  daw  un,  ac  a  lif- 
eiria,*  ac  a  â  trosodd :  yna  efe  a 
ddychwel,  ac  a  gyfifrôir  hyd  ei  am- 
ddiflfynfa  ef. 

11  Yna  y  cyffry  brenhin  y  dehau, 
ac  yr  â  allan,  ac  a  ymladd  âg  ef, 
sef  â  brenhin  y  gogledd :  ac  efe  a 
gylyd  dyrfa  fawr ;  ond  y  dyrfa  a 
roddir  i'w  law  ef. 

12  Pan  gymmerer  ymaith  y  dyrfa, 
yr  jTuddyrchafa  ei  galon,  ac  efe 
a  gwympa  fyrddiwn ;  er  hynny  ni 
bydd  efe  cryf. 

13  Canys  brenhin  y  gogledd  a 
ddychwel,  ac  a  gyfyd  dyrfa  fwy 
na'r  gyntaf,  ac  ^  ym  mhen  ennyd  o 
flynyddoedd,  gan  ddyfod  y  daw  â 
llu  mawr,  ac  â  chyfoeth  mawr. 

14  Ac  yn  yr  amseroedd  hynny 
Uawer  a  safant  yn  erbyn  brenhin 
y  dehau ;  ^  a'r  yspeilwyi*  o'th  bobl 
a  ymddyrchafant  i  sicrhâu  y  weled- 
igaeth  ;  ond  hwy  a  syrthiant. 

15  Yna  y  daw  brenhin  y  gogledd, 
ac  a  fwrw  glawdd,  ac  a  ennill  '^  y 
diuasoedd  caerog,  ond  breichiau  y 
dehau  ni  wrthsafant,  ^na'i  bobl 
ddewisol  ef;  ac  ni  bydd  nerth  i 
sefyll. 

16  A'r  hwn  a  ddaw  yn  ei  erbyn 
ef  a  wna  fel  y  mynno,  ac  ni  bydd 
a  safo  o'i  flaen;  ac  efe  a  saif  ^yn 
*^y  wlad  hyfryd,  a  thrwy  ei  law  ef 
y  difethir  hi. 

17  Ac  efe  a  esyd  ei  Avyneb  ar 
fyned  â  chryfder  ei  holl  deyrnas, 
"a  rhai  uniawn  gyd  âg  ef ;  fel  hyn 
y  gwna :  ac  efe  a  rydd  iddo  ferch 
gwragedd,  ^  gan  ei  Uygru  hi ;  ond 
ni  saif  hi  ar  ei  du  ef,  SiC  m  bydd 
hi  gyd  âg  ef. 

18  Yna  y  try  efe  ei  wyneb  at  yr 
ynysoedd,  ac  a  ennill  lawer ;  ond 
pennaeth  a  bair  i'w  warth  ef  beidio, 
^  er  ei  fwyn  ei  hun,  ^  heb  warth 
iddo  ei  hun :  efe  a'i  dettry  arno  ef. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
534. 


5  Neu, 
ryfelant. 


6  Heb. 
yn  niiredii 
amseroedd 
bli/ni/dd- 
oedd. 


7  Heb. 
a  meihion 


8  Heb. 
ddinas  yr 
amddiffijn- 
fdoedd. 

9  Heb. 

pa  pliohl  ei 
ddeicis  ef. 


2  Heb. 

7/'ngioîad 
'ìiarddwch. 


d  pen.  8.  9. 
ad.  41,  45. 


S  Nan,  ac 
uniondeb 


*  Heb.  J 'if 
Uygru  hi. 


5  Heb.  iddo 
ei  hun, 
neii,  troi'to 
ei  huH. 

6  Heb.  heb 
ei  warlh. 


Rhuthr  a  cJireuJonder 


DANIEL,  XL 


y  Rhufeiniaid. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

534. 


7  neb. 
o  baro  i 
drelUwr 
fyned 
trosodd. 


e  pen.  7.  8. 
a  8.  9. 


f  pen.  8. 10, 

25. 


Oyflawnwj'd 

cylch 
171. 


«Neu,  Yn 
heddijcliol 
y  davi  efe 
i  leoedd 
brasaf  y 
dalaeth. 


Oyflawnwyd 

cylch 
170. 


9  Heb.  Ar 

ddaufren- 
liin  hijn,  eu 
colon  hioy 
afyddf&ic 
e  ad.  20,  35, 
40. 


a»  ad.  22. 
Oyflft'WTiwyd 
cylch 
169. 


Oyfiawnwyd 

cylch 
16S. 


«pen.  8.11. 
a  12.  11. 


19  Ac  efe  a  dry  ei  wyneb  at  am- 
ddiflynfeydd  ei  dir  ei  hun:  ond 
efe  a  dramgwydda,  ac  a  syrth,  ac 
nis  ceir  ef. 

20  Ac  yn  ei  le  ef  y  saif  un  "^  a  gyfyd 
drethau  y'ngogoniant  y  deyrnas : 
ond  o  fewn  ychydig  ddyddiau  y 
distrywir  ef ;  ac  nid  mewn  dig,  nac 
mewn  rhyfel. 

21  Ac  yn  ei  le  yntau  y  saif  *^m 
dirmygus,  ac  ni  roddant  iddo  ogon- 
iant  y  deyrnas :  eitlir  efe  a  ddaw  i 
mewn  yn  heddychol,  ac  a  ymeifl 
yn  y  frenhiniaeth  trwy  weniaith. 

22  Ac  â  breichiau  Uifeiriant  y 
Uifir  trostynt  o'i  flaen  ef,  ac  y 
dryllir  hwynt,  a  Hhywysog  y  cyfam- 
mod  hefyd. 

23  Ac  wedi  ymgyfeillach  âg  ef,  y 
gwna  efe  dwyll :  canys  efe  a  ddaw 
i  fynu,  ac  a  ymgryf ha  ag  ychydig 
bobl. 

24  ^I'r  dalaeth  heddychol  a  bras 
y  daw  efe,  ac  a  wna  yr  hyn  ni 
wnaeth  ei  dadau,  na  thadau  ei 
dadau :  ysglyfaeth,  ac  yspail,  a  gol- 
ud,  a  daena  efe  yn  eu  mysg :  ac 
ar  gestyll  y  bwriada  efe  ei  fwriad- 
au,  se/dros  amser. 

25  Ac  efe  a  gyfyd  ei  nerth  a'i 
galon  yn  erbyn  brenhin  y  dehau  â 
Uu  mawr :  a  brenhin  y  dehau  a. 
ymesyd  i  ryfel  â  Uu  mawr  a  chryf 
iawn ;  ond  ni  saif  efe :  canys  bwr- 
iadant  fwriadau  yn  ei  erbyn  ef 

26  Y  rhai  a  fwyttant  ran  o'i  fwyd 
ef  a'i  difethant  ef,  a'i  lu  ef  a  lif- 
eiria ;  a  Uawer  a  syrth  yn  lladdedig. 

27  ^  A  chalon  y  ddau  frenhin  hyn 
fydd  ar  wneuthur  drwg,  ac  ar  un 
bwrdd  y  traethant  gelwydd;  ond 
ni  thyccia :  canys  ^  etto  y  hydd  y 
diwedd  ar  yr  amser  nodedig. 

28  Ac  efe  a  ddychwel  iV  dir  ei 
hun  â  chyfoeth  mawr ;  ^  a'i  galon 
fydd  yn  erbyn  y  cyfammod  sanct- 
aidd:  felly  y  gwna  efe,  ac  y  dy- 
chwel  i'AV  wlad. 

29  Ar  amser  nodedig  y  dychwel, 
ac  y  daw  tu  a'r  dehau ;  ac  ni  bydd 
fel  y  daith  gyntaf,  neu  fel  yr  olaf. 

30  1Í  Canys  Uongau  Chittim  a 
ddeuant  yn  ei  erbyn  ef ;  am  hynny 
yr  ymofidia,  ac  y  dychwel,  ac  y 
digia  yn  erbyn  y  cyfammod  sanct- 
aidd:  felly  y  gwna  efe,  ac  y  dy- 
chwel; ac  efe  a  ymgynghora  a'r 
rhai  a  adawant  y  cyfammod  sanct- 
aidd. 

31  Breichiau  hcfyd  a  safant  ar  ei 
du  ef,   ac  'a  halogant  gyssegr  yr 


amddifFynfa,  ac  a  ddygant  ymaith 
y  gwastadol  abertk,  ac  a  osodant 
yno  y  ffieidd-dra  -  anrheithiol. 

32  ^  A  throseddwyr  y  cyfammod  a 
lygra  efe  trwy  weniaith :  eithr  y 
bobl  a  adwaenant  eu  Duw,  a  fydd- 
ant  gryfion,  ac  a  ifynnant. 

33  A'r  rhai  synhwyrol  ym  mysg  y 
bobl  a  ddysgant  lawer ;  etto  syrth- 
iant  trwy  y  cleddyf,  a  thrwy  dan, 
trwy  gaethiwed,  a  thrwy  yspail, 
ddyddiau  lawer. 

34  A  phan  syrthiant,  â  chymmorih 
bychan  y  cymhorthir  hwynt:  eithr 
llawer  a  lŷn  wrthynt  hwy  trwy  wen- 
iaith, 

35  A  rhai  o'r  deallgar  a  syrthiant 
*i'w  ^puro,  ac  i'w  glanhâu,  ac  i'w 
cannu,  hyd  amser  y  diwedd  :  ^  canys 
y  mae  etto  dros  amser  nodedig. 

36  A'r  brenhin  a  wna  wrth  ei 
ewyllys  ei  hun,  ac  a  ymddyrcha,  ac 
a  ymfawryga  uwch  law  pob  duw; 
ac  "'yn  erbyn  Duw  y  duwiau  y 
traetha  efe  bethau  rhyfedd,  ac  a 
Iwydda  nes  diweddu  y  digter  :  can- 
ys yr  hyn  a  ordeiniwyd,  a  fydd. 

37  Nid  ystyria  efe  Dduw  ei  dad- 
au, na  serch  ar  wragedd,  le,  nid 
ystyria  un  duw :  canys  goruwch 
pawb  yr  ymfawryga. 

38  ^  Ac  efe  a  anrhydedda  Dduw 
•^y  nerthoedd  yn  ei  le  ef :  ie,  duw 
yr  hwn  nid  adwaenai  ei  dadau  a 
ogonedda  efe  ag  aur  ac  ag  arian,  ac 
â  meini  gwerthfawr,  ac  â  phethau 
■^  dymunol. 

39  Fel  hyn  y  gwna  efe  ®yn  yr 
amddiíFynfeydd  cryfaf  gyd  â  duw 
dieithr,  yr  hwn  a  gydnebydd  efe, 
ac  a  chwanega  ei  ogoniant :  ac  a 
wna  iddynt  lywodraethu  ar  lawer, 
ac  a  ranna  y  tir  am  •*  werth. 

40  Ac  yn  amser  y  diwedd  yr  ym- 
gornia  brenhin  y  dehau  ag  ef,  a 
brenhin  y  gogledd  a  ddaw  fel  cor- 
■vvyiit  yn  ei  erbyn  ef,  â  cherbydau, 
ac  â  marchogion,  ac  â  Uongau  la- 
wer; ac  efe  a  ddaw  i'r  tiroedd,  ac 
a  lifa,  ac  a  â  trosodd. 

41  Ac  efe  a  ddaw  ^i'r  "hyfryd- 
wlad,  a  llawer  o  idedydd  a  syrth- 
iant :  ond  y  rhai  hyn  a  ddiangant 
o'i  law  ef,  Edom,  a  Moab,  a  phen- 
naf  meibion  Amnion. 

42  Ac  efe  "a  estyn  ei  law  ar  y 
gwledydd ;  a  gwlad  yr  Aipht  ni 
bydd  diangol. 

43  Eithr  efe  a  lywodraetha  ar 
drysoi'au  aur  ac  arian,  ac  ar  hoU 
anwyl  bethau  yr  Aipht :  y  Libyaid 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

534. 

2  Neu,  a 

hair  eynnu,. 

SNeCi, 
Ac  i  dros- 
eddwyr  y 
cyfammod 
y  gwna  efe 
ragrithio : 
eithr,  &c. 


4  Neu, 
i  huro  â 
hwynt,  ac 
i  lanìiâu, 
ac i gannu, 
&o. 

k  pen.  12. 
10. 


"» pen.  7.  8. 
a  8. 25. 


5  Neu,  Ac 
am  y  Duw 
EoUalluO'j, 
yn  ei 
orscdd  yr 
anrhyd- 
edda :  ie, 
efe  a  mi- 
rhydedda 
Dduw  nid 
adwaenai 
ei  dadau 
ef,  ag  aur, 
&c. 

C  Neu,  yr 
amddijj'yn- 
feydd. 
Heb. 
Mauzzim. 

7  Neu, 
hyfrijd. 

8  Heb. 
y'nghad- 
ernid  am- 
ddiffyn- 
feydd. 

9  Neu,  dw. 


2  Neu, 
i  wlad 
harddwch. 


8  Heb 
a  enfyn 
dllan  e» 
law. 


Dangos  yr  amseroedd 


HOSEA,  L 


i  Daniel. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
534. 


4Heb. 

arfi/nydd 
harcldwch, 
neu, 
addnrn 
sancteidd- 
rwydd. 
0  Ps.  48.  2. 
ad.  16,  41. 

5  Neu, 
hardd, 

6  í'îo  ddiW' 
edd. 


a  IMatt.  24. 
21. 


b  Exod.  32. 
32. 

Ps.  56.  8. 

Ezec.  13.  9. 

liuc  10.  20. 

Phil.  4.  3. 

Dat.  3.  5. 

a  13.  8. 
c  Matt.  25. 

46. 

loan  5.  23, 

29. 

Act.  24. 15. 
d  Es.  6G.  24. 

Khuf.  9. 

21. 
e  pen.  11. 

33,35. 
2  Neu, 

alhrawon. 
f  Matt.  13. 

43. 
« 1  Cor.  15. 

41. 
h  pen.  8.  26. 

ad.  9. 
1  Dat.  10.  4. 

a  22. 10. 


«  Felly 
pen.  3. 1. 

fc  Ps.  73.  27. 
Ezec.  23. 
3,  &c. 


hefyd  a'r  'Ethio^iaia  fi/ddant  ar  ei 
olef. 

44  Eithr  chwedlau  o'r  dwyrain  ac 
o'r  gogledd  a'i  trallodant  ef :  ac  efe 
a  â  allan  mewn  Hid  mawr  i  ddi- 
fetha,  ac  i  ddifrodi  llawer. 

45  Ac  efe  a  esyd  bebyll  ei  lys 
rhwng  y  moroedd,  ^  ar  "  yr  ^  hyfryd 
fynydd  sanctaidd :  etto  efe  a  ddaw 
^hyd  ei  derfyn,  ac  ni  bydd  cyn- 
northwywr  iddo. 

PENNOD  XII. 

1  Michael  a  wared  Israel  o'iflinderau.  5  Dang- 
os yr  amseroedd  i  Daniel. 

AC  yn  yr  amser  hwnnw  y  saif 
jl\.  Michael  y  tywysog  mawr,  yr 
hwn  sydd  yn  sefyll  dros  feibion  dy 
bobl :  yna  *  y  bydd  amser  blinder, 
y  cyfryw  ni  bu  er  pan  yw  cenedl 
hyd  yr  amser  hwnnw:  ac  yn  yr 
amser  hwnnw  y  gwaredir  dy  hoU 
bobl,  y  rhai  a  gaffer  yn  ysgrifenedig 
yn  ^  y  llyfr. 

2  A  llawer  o'r  rhai  sydd  yn  cysgu 
yn  llwch  y  ddaear  a  ddeffroant, 
"  rhai  i  fywyd  tragywyddol,  a  ^  rhai 
1  warth  a  dirmyg  tragywyddol. 

3  ^A'r  ^doethion  ^a  ddisgleiriant 
fel  disgleirdeb  y  ffiirfafen ;  a'r  rhai 
a  droant  lawer  i  gyfiawnder,  a 
fyddant  ^fel  y  sêr  byth  yn  dragy- 
wydd. 

4  ^  Tithau,  Daniel,  '  cau  ar  y  geir- 
iau,  a  sella  y  llyfr  hyd  amser  y 
diwedd :  llawer  a  gynniweirant,  a 
gwybodaeth  a  amlhêir. 

5  11  Yna  myfi  Daniel  a  edrychais, 
ac  wele  ddau  eraill  yn  sefyll,  un 


o'r  tu  yma  ar  fin  yr  afon,  ac  un 
arall  o'r  tu  arall  ar  fin  yr  afon. 

6  Ac  í«rî  a  ddywedodd  w^rth  yr 
h^vn  a  wisgasid  â  ^llîan,  yr  hwn 
ydoedd  ^ar  ddyfroedd  yr  afon,  Pa 
hjd/ydd  hyd  ddiwedd  y  rhyfedd- 
odau  hyn  ? 

7  ^  Clywais  hefyd  y  gwr  a  wisgasid 
â  llîan,  yr  hwn  ydoedd  ar  ddyfr- 
oedd yr  afon,  pan  ddyrchafodd  efe 
ei  law  ddehau  a'i  aswy  tu  a'r  nef- 
oedd,  ac  y  tyngodd  i'r  hwn  sydd 
yn  byw  yn  dragywydd,  "y  bydd 
dros  amser,  amserau,  a  *hanner: 
ac  wedi  darfod  gwasgaru  north  y 
bobl  sanctaidd,  y  gorphenir  hyn  oil. 

8  Yna  y  clywais,  ond  ni  ddeallais  : 
eithr  dywedais,  0  fy  arglwydd,  beth 
/ydd  diwedd  y  pethau  hyn  ? 

9  Ac  efe  a  ddywedodd,  Dos, 
Daniel :  canys  cauwyd  a  °  seliwyd 
y  geiriau  hyd  amser  y  diwedd. 

10  "Llawer  a  burir,  ac  a  gennir, 
ac  a  brofir ;  eithr  y  rhai  drygionus 
a  wnant  ddrjgioni :  ac  ni  ddeall  yr 
un  o'r  rhai  drygionus ;  ond  p  y  rhai 
doethion  a  ddeallant 

11  Ac  o'r  amser  y  tynner  ymaith 
•1  y  gwastadol  aberth,  ^  ac  y  gosoder 
i  fynu  '  y  fíìeidd-dra  "^  anrheithiol,  y 
bydd  mil  dau  cant  a  deg  a  phed- 
war  ugain  o  ddyddiau. 

12  Gwýn  ei  fyd  a  ddisgwylio,  ac 
a  ddêl  hyd  y  mil  tri  chant  a  phym- 
theg  ar  hugain  o  ddyddiau. 

13  Dos  dithau  hyd  y  diwedd: 
^  canys  gorphwysi,  a  sefi  yn  dy  ran 
yn  niwedd  y  dyddiau. 


Cyn 

CEIST 
Cylch 
534. 

k  pen.  10.  5. 

SHeb. 
oddi  ar. 


•Dat.  10.5, 
6. 


™  pen.  7. 25. 

Dat.  12. 14. 
4  Neu, 

Than. 


n  ad.  4. 


o  pen.  IL 
35. 

Zech.  13. 
9. 

P  pen.  11. 
33,35. 


1  pen.  8. 11. 
BHeb. 
i  ddodi y 
ffieidd^ra, 

&.C. 

I  pen.  11. 
31. 

6  Neu,  a 
bair  synnu. 


7  Neu,  a 
gorphwysi. 


LLYFR  HOSEA. 


PENNOD  I. 

1  Sosea,  er  mwyn  dangos  ham  Diiio  am  but- 
teindra  ysprydol,  yn  cymmeryd  Gomer  yn 
wraig;  4  ac  yn  cenliedlu  Jezreel,  6  a  Lo- 
ruhamah,  8  a  Lo-ammi.  10  Edfryd  Judah 
ac  Israel. 

GAIR  yr  Arglwydd  yr  hwn  a 
ddaeth  at  Hosea,  mab  Beeri, 
yn  nyddiau  Uzziah,  Jotham,  Ahaz, 
a  Hezeciah,  brenhinoedd  Judah,  ac 
yn  nyddiau  Jeroboam  mab  Joas, 
brenhin  Israel. 

2  Dechreu  ymadrodd  yr  Ar- 
glwydd trwy  Hosea.  Yr  Ar- 
glwydd a  ddywedodd  wrth  Hosea, 
*Dos,  cymmer  i  ti  wraig  o  odineb, 
a  phlant  o  odineb :  o  herwydd  ^  j 


mae  y  wlad  gan  butteinio  yn  put- 
teinio  oddi  ar  ol  yr  Arglwydd. 

3  Ac  efe  a  aeth  ac  a  gymmçrodd 
Gomer  merch  Diblaim ;  ac  hi  a 
feichiogodd,  ac  a  ddug  iddo  ef  fab. 

4  A'r  Arglwydd  a  ddy^svedodd 
wrtho,  Galw  ei  enw  ef  Jezreel : 
canys  ar  fyrder  y  ^dîalaf  waed 
Jezreel  ar  dy  Jehu,  ac  y  gwnaf  i 
frenhiniaeth  tŷ  Israel  ddarfod. 

5  A'r  dydd  hwnnw  y  torraf  fwa 
Israel  y'nglyn  Jezreel. 

6  IF  A  hi  a  feichiogodd  eilwaith, 
ac  a  esgorodd  ar  ferch.  A  dy- 
wedodd  yr  Arglwydd  wrtho,  Galw 
ei  henw  hi  ^  Lo-ruhamah ;  am  na 
chwanegaf  drugarhâu  wrth  dy  Is- 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

785. 


2Heb. 

ymwelaf  ä 
gwaed. 


3  Set; 
Heb  gael 
trugaredd. 


Barn  Duio 


HOSEA,  II. 


yn  erbyn  Israel. 


CjTl 

CEIST 
Cvlch 

785. 

i  Neu, 

fel  y  cwhl- 

faddeuivn 

iddynt, 
c  Zech.  4.  G. 

a  9.  10. 


5  Sef,  Nid 
fy  mJtohl  i. 


d  Gen.  32. 
12. 


e  Rhuf.  9. 

25,  2G. 

1  Petr  2. 

10. 
*  Neu,  yn 

lie  yr  hyn 

a  ddywed- 

wyd  wrth- 

ynt. 
fEs.ll.  13. 

Jer.  3. 18. 

Ezec.  34. 

23.  a  37. 

16—24. 


2  Sef,  Fy 
mlwbli. 

3  Sef,  Yr 
kon  a  dm  - 
garhaioyd 
v;rthi. 

»  Es.  50. 1. 


i>  Ezec.  16. 
25. 


Jer.  44. 17. 


e  Job  3.  23. 
a  19.  8. 
Givlar.  3. 
7,9. 


rael;  *eithr  dygaf  hwynt  ymaitli  yn 
Uwyr. 

7  Ac  etto  mi  a  drugarhâf  wrtli 
dŷ  Judah,  ac  a'u  cadwaf  hwynt 
trwy  yr  Arglwydd  eu  Duw;  ac 
''nid  â  bwa,  nac  â  clileddyf,  nac  â 
rhjfel,  nac  t\  meircli,  nac  â  march- 
ogion,  y  cadwaf  hwynt 

8  1Í  A  hi  a  ddiddyihodd  Lo- 
ruharaah,  ac  a  feichiogodd,  ac  a 
esgorodd  ar  fab. 

9  A  Dtjw  a  ddywedodd,  Galw 
ei  enw  ef  ^Lo-ammi:  canys  nid 
ydycli  bobl  i  mi,  ac  ni  byddaf  i 
chwithau  yn  Dduw. 

10  H  Etto  ^  bydd  nifer  meibion  Is- 
rael fel  tywod  y  môr,  yr  hwn  nis 
mesurir,  ac  nis  cyfrifir:  a  ^bydd, 
'^yn  y  man  lie  y  dywedwyd  wrth- 
ynt,  Nid  pobl  i  mi  yclych  chwi, 
y  dywedir  yno  wrthynt,  Meibion 
y  Duw  hywydych. 

11  ^Yna  meibion  Judah  a  meib- 
ion Israel  a  gesglir  ynghyd,  a  hwy 
a  osodant  iddynt  un  pen ;  a  den- 
ant  i  fynii  o'r  tir:  canys  mawr 
fydd  dydd  Jezreel. 

PENNOD  XL 

1  DeliD-addoliaeth  y  hohl ;  6  a  ham  Duw  yn 
eu  herhyn  hwy :  14  y  mae  yn  addaw  cym- 
modi  â  hwynt. 

DYWEDWCH  wrth  eich  brodyi^ 
^  Ammi ;  ac  wrth  eich  chwior- 
ydd,  "Ruhamah. 

2  Dadleuwch  â'ch  mam,  dadleu- 
wch :  canys  ^  nid  fy  ngwraig  yiv 
hi,  ac  nid  ei  gwr  hi  ydwyf  finnan  : 
bwried  hithau  ymaith  ei  ^  phuttein- 
dra  o'i  golwg,  a'i  godineb  oddi 
rhwng  ei  bronnau ; 

3  Rhag  i  mi  ei  diosg  hi  yn  noeth- 
lymmnn,  a'i  gosod  fel  y  dydd  °y 
ganed  hi,  a'i  gwneuthur  fel  anial- 
wch,  a'i  gosod  fel  tir  difíaeth,  a'i 
lladd  â  syched. 

4  Ac  ar  ei  phlant  ni  chymmeraf 
drugaredd ;  am  eu  hod  yn  blant 
godineb. 

5  Canys  eu  mam  hwynt  a  buttein- 
iodd  ;  gwaradAvyddus  y  gwnaeth  yr 
lion  a'u  hymddûg  hwynt :  canys  dy- 
wedodd  hi,  Af  ar  ol  fy  nghariadau, 
^y  rhai  sydd  yn  rhoi  fy  mara  a'm 
dwfr,  fy  ngwlan  a'm  Uin,  fy  olew 
a'm  diodydd. 

6  H  Am  hynny  wele,  ^  mi  a  gauaf 
i  fynu  dy  ffordd  di  â  drain,  ac 
a  furiaf  fur,  fel  na  chaffo  hi  ei 
Uwybrau. 

7  A  hi  a  ddilyn  ei  chariadau, 
ond  nis  goddiwes  hwynt;  a  hi  a'u 


cais  hwynt,  ond  nis  caiiF :  yna  y 
dywed,  Af  a  dychv>'elaf  at  fy  ngwr 
cyntaf ;  canys  gwell  oedd  arnaf  fi 
yna  nag  yr  awr  hon. 

8  Ac  ni  wyddai  hi  mai  myfi  a 
roddais  iddi  yd,  a  *gwin,  ac  olew, 
ac  a  amlheais  ei  harian  a'i  haur,  y 
rhai  ^  a  ddarparasant  hwy  i  Baal. 

9  Am  hynny  y  dychwelaf,  a  chym- 
meraf fy  yd  yn  ei  amser,  a'm  gmn 
yn  ei  dymmor  ;  a  ^  dygaf  ymaith  fy 
ngwlan  a'm  llin  a  guddiai  ei  noeth- 
ni  hi. 

10  A  ^  mi  a  ddatguddiaf  bellach  ei 
■^brynti  hi  y'ngolwg  ei  chariadau; 
ac  nis  gwared  neb  hi  o'm  Haw  i. 

11  Gwnaf  hefyd  i'w  hoU  orfoledd 
hi,  ei  g\i^liau,  ei  newydd-leuadau, 
a'i  Sabbathau,  a'i  holl  uchel-wyliau, 
beidio. 

12  A  mi  a  anrheithiaf  ei  gwin- 
wydd  hi  a'i  ffigyswydd,  ^  am  y  rhai 
y  dywedodd,  Dyma  fy  ngwobrwyon 
y  rhai  a  roddodd  fy  nghariadau 


mi 


ac  "mi  a'u  gosodaf  yn  goed- 


wig,  a  bwystfilod  y  maes  a'u  difa 
hwynt. 

13  A  mi  a  ymwelaf  â  hi  am  ddydd- 
iau  Baalim,  yn  y  rhai  y  Uosgodd  hi 
arogl-darth  iddynt,  ac  y  gwisgodd 
ei  chlust-fodrwyau  a'i  thlysau,  ac  yr 
aetli  ar  ol  ei  chariadau,  ac  yr  ang- 
hofiodd  fi,  medd  yr  Arglwydd. 

14  IT  Am  hynny  wele,  mi  a'i  denaf 
hi,  ac  a'i  dygaf  i'r  anialwch,  ac  a 
ddy  wedaf  wrth  /odd  ei  chalon. 

15  A  mi  a  roddaf  iddi  ei  gwin- 
llannoedd  o'r  fan  honno,  a  '  dyíFryn 
Achor  yn  ddrws  gobaith;  ac  yno 
y  can  hi,  fel  ^'yn  nyddiau  ei  hieu- 
engctid,  ac  megis  yn  y  dydd  y 
daeth  hi  i  fynu  o  wlad  yr  Aipht. 

16  Y  dydd  hwnnw,  medd  yr  Ar- 
glwydd, y'm  gelwi  ^Issi,  ac  ni'm 
gelwi  mwyach  ^  Baali. 

17  Canys  ^bwriaf  enwau  Baalim 
allan  o'i  genau  hi,  ac  nis  coffêir 
hwy  mwyach  wrth  eu  henwau. 

18  A'r  dydd  hwnnw  y  gwnaf ""  am- 
mod  drostynt  âg  anifeiliaid  y  maes, 
ac  âg  ehediaid  y  nefoedd,  ac  âg 
ymlusgiaid  y  ddaear ;  "  a'r  bwa,  a'r 
cleddyf,  a'r  rhyfel,  a  dorraf  ymaith 
o'r  ddaear,  a  gwnaf  iddynt  orwedd 
yn  ddiogel. 

19  A  mi  a'th  ddyweddiaf  â  mi  fy 
hun  yn  dragywydd;  le,  dyweddiaf 
di  â  mi  fy  hun  mewn  cyfiaAvnder, 
ac  mewn  í)arn,  ac  mewn  tiriondeb, 
ac  mcAvn  trugareddau.    . 

20  A  dyweddiaf  di  â  mi  mewn 
__  ___ 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

785. 


4 Ileb. 

gwin 
ncwijdd. 

C  Neil,  a 
weitliiaa- 
ant  yn 
Laal. 


6  Neu,  gor- 
eagynuf. 


f  Ezec.  16. 
37.  a  23. 

29. 

7  Neu,  hys- 
gelerder, 
neu,  kyn- 
fydrwydd. 


h  Ps.  80. 12, 
13. 
Es.  5.  5. 


i  Jos.  7.  26. 
Es.  65. 10. 


k  Jer.  2.  2. 
Ezec.  10. 
22,  GO. 


8  Sef.  Fy 
ngivr. 

9  Sef  Fy 
arglwydd. 

1  Exod.  23. 

13. 

Jos.  23.7. 

Ps.  16.  4. 

Zecli.  13. 2. 
m  Job  5. 23. 

Es.  11.  (i. 

Ezec.  34. 


n  Pa.  46.  9. 
Es.  2.  4. 
Ezec.  39.9. 
Zech.  9.10. 


Barn  Duw  yn  erhyn 


HOSEA,  IIL 


y  bohl,  a'r  offeiriaid, 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

785. 

o  Jer.  31. 

33,34. 
P  Zech.  ?. 

12. 


<J  Jer.  31. 27. 
Zech.  10. 9. 


r  pen.  1. 10. 
llhuf.9.26. 
1  Petr  2. 
10. 


«  pen.  1.  2. 


ZHeb. 
grawnwin. 


3Heb. 

Icthcc. 
b  Deut.  21. 
13. 


c  pen.  10.  3. 


4Heb. 

aefyll-helh. 


d  Jer,  30.  9. 

Ezec.  34. 

23. 

a  3T.  22. 
e  Es.  2.  2. 

Mic.  4. 1. 


Cylch 
780. 
»  Es.  1. 13. 
a  3. 13. 
Jer.  25.  31. 
pen.  12.  2. 
Mic.  6.  2. 


i>  Jer.  4.  23. 
a  12.  4. 
SepU.  1.  3. 


ffyddlondeb;    a  "thi  a  adnabyddi 
yr  Arglwydd. 

21  A'r  dydd  hwnnw  ^y  gAvran- 
dawaf,  medd  yr  Arglwydd,  ar  y 
nefoedd  y  gwrandawaf ;  a  hwythau 
a  wrandawant  ar  y  ddaear ; 

22  A'r  ddaear  a  wi'endy  ar  yr  yd, 
a'r  gwin,  a'r  olew ;  a  hwythau  a 
wrandawant  ar  Jezreel. 

23  A  "^mi  a'i  hauaf  hi  i  mi  fy 
hun  yn  y  ddaear,  ac  a  drugarhâf 
wrth  yr  hon  ni  chawsai  drugar- 
edd ;  ac  ■■  a  ddy  wedaf  wrth  y  rhai 
nid  oedd  bobl  i  mi,  Fy  mhobl  wyt 
ti :  a  hwythau  a  ddywedant,  0  fy 
Nuw. 

PENNOD  III. 

1  Trwy  Imihau  godineb-wraig,   4  y  dangosir 
anghyfannedd-dra  Israel  o  flaen  ei  adferiad, 

YNA  yr  Arglwydd  a  ddywed- 
odd  wrthyf,  *Dos  etto,  car 
wraig,  (hoff  gan  ei  chyfaill,  a  hi- 
thau  wedi  torri  ei  phriodas,)  yn  ol 
cariad  yr  Arglwydd  ar  feibion  Is- 
rael, a  hwythau  yn  edrych  ar  ol 
duwiau  diieithr,  ac  yn  hoflS  costrel- 
au  ^  gwin. 

2  A  mi  a'i  prynais  hi  i  mi  er 
pymtheg  o  arian,  ac  er  homer  o 
haidd,  a  "  banner  homer  o  haidd : 

3  A  dywedais  wi'thi,  ^Aros  am 
danaf  lawer  o  ddyddiau ;  na  phut- 
teinia,  ac  na  fydd  i  wr  arall :  a 
minnau  a  fyddaf  felly  i  tithau. 

4  Canys  llawer  o  ddyddiau  yr 
erys  meibion  Israel  °heb  frenhin, 
a  heb  dywysog,  a  heb  aberth,  a 
heb  ^ddelw,  a  heb  ephod,  a  heb 
teraphim. 

5  Wedi  hynny  y  dychwel  meibion 
Israel,  ac  y  ceisiant  yr  Arglwydd 
eu  Duw,  a  ^  Dafydd  eu  brenhin ; 
ac  a  barchant  yr  Arglwydd  a'i 
ddaioni  yn  ^  y  dyddiau  diweddaf. 

PENNOD  IV. 

1  Barnedigaethau  Duw  tjn  erhyn  pechodau  y 
bohl,  6  a'r  offeiriaid;  12  ac  yn  erhyn  eu 
delw-addoUaeth  hwy.  15  Annog  Judah  i 
gymmeryd  rhyhudd  wrth  qfidiau  Israel. 

MEIBION  Israel,  gwrandêwch 
air  yr  Arglwydd  :  canys  ^  y 
mae  cŵyn  rhwng  yr  Arglwydd 
a  thrigolion  y  wlad,  am  nad  oes 
na  gwirionedd,  na  thrugaredd,  na 
gwybodaeth  o  Dduw,  yn  y  wlad. 

2  Trwy  dyngu,  a  dywedyd  cel- 
wydd,  a  Uadd  celain,  a  lladratta,  a 
thorri  priodas,  y  maent  yn  torri  all- 
an,  a  gwaed  a  gyflfwrdd  â  gwaed. 

3  Am  hynny  ^  y  galara  y  wlad,  ac 
y  Uesgâ  oil  sydd  yn  trigo  ynddi, 


ynghyd  â  bwystfilod  y  maes,  ac 
ehediaid  y  nefoedd ;  pysgod  y  mor 
hefyd  a  ddarfyddant. 

4  Er  hynny  nac  ymrysoned,  ac 
na  cherydded  neb  eu  gilydd :  can- 
ys dy  bobl  sydd  megis  rhai  yn 
ymryson  a  r  offeiriad. 

5  Am  hynny  ti  a  syrthi  y  dydd, 
a'r  prophwyd  hefyd  a  syrth  gyd  â 
thi  y  nos,  a  mi  a  ^  ddifethaf  dy  fam. 

6  IT  ''Fy  mhobl  a  Mdifethir  o 
eisieu  gwybodaeth :  am  i  ti  ddi- 
ystyru  gwybodaeth,  minnau  a'th 
ddiystyraf  dithau,  fel  na  byddech 
offeiriad  i  mi ;  ac  am  i  ti  anghofio 
cyfraith  dy  Dduw,  minnau  a  ang- 
hofiaf  dy  blant  dithau  heiyd. 

7  Fel  yr  amlhasant,  felly  y  pech- 
asant  i'm  herbyn :  am  hynny  ^  eu 
gogoniant  a  newidiaf  yn  warth. 

8  Bwytta  y  maent  bechod  fy 
mhobl,  ac  at  eu  hanwiredd  hwynt 
y  maent  yn  dyrchafu  *  eu  calon. 

9  A  ^bydd  yr  un  fath,  bobl  ac 
offeiriad:  ac  ymwelaf  â  hwynt 
am  eu  fíyrdd,  a  ^thalaf  iddynt 
eu  gweithredoedd. 

10  ^Bwyttânt,  ac  nis  diweUir;  put- 
teiniant,  ac  nid  amlhânt ;  am  idd- 
ynt beidio  â  disgAvyl  wrth  yr  Ar- 
glwydd. 

11  Godineb,  a  gwin,  a  gwin  new- 
ydd,  a  ddwg  y  galon  ymaith. 

12  1"  Fy  mhobl  a  ofynant  gyng- 
hor  i'w  cyffion,  a'u  ffon  a  ddengys 
iddynt :  canys  ^  yspryd  godineb  a'^í 
cyfeiliornodd  hivynt,  a  phuttein- 
iasant  oddi  wrth  eu  Duw. 

13  ^  Ar  bennau  y  mynyddoedd  yr 
aberthant,  ac  ar  y  bryniau  y  llosg- 
ant  arogl-darth,  dan  y  dderwen,  a'r 
boplysen,  a'r  llwyfen,  am  fod  yn 
dda  eu  cysgod :  '  am  hynny  y  put- 
teinia  eich  merched  chwi,  a'ch 
gwragedd  a  dorrant  briodas. 

14  '^Nid  ymwelaf  a'ch  merched 
pan  butteiniont,  nac  a'ch  gwrag- 
edd pan  dorront  briodas :  am  fod 
y  rhai  hyn  yn  ymddidoli  gyd  â 
phutteiniaid,  ac  aberthasant  gyd  â 
dihirogod ;  a'r  bobl  ni  ddeallant, 
"^  a  dramgwyddant. 

15  1Í  Er  i  ti,  Israel,  butteinio,  etto 
na  pheched  Judah :  nac  ewch  i 
•"Gilgal,  nac  ewch  i  fynu  i  ^Beth- 
afen  ;  ac  ™  na  °  thyngwch.  By w  yw 
yr  Arglwydd. 

16  Fel  anner  anhywaith  yr  an- 
hyweithiodd  Israel :  yr  Arglwydd 
yr  awr  hon  a'u  portha  hwynt  fel 
oen  mewn  ehangder. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

780. 


2  Ileb. 

dorrof 

ymaith. 

o  Es.  5.  13. 

3  Heb. 
dorrir 
ymaith. 


a  thywysogion  Israel. 


HOSEA,  V. 


Annog  i  edifeirwch. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

780. 

8  Keu, 

Cliivaith- 

odd. 

o  Mic.  7.  a 
»Heb. 

tharian- 

nan. 
P  Jer.  2.  26. 


2Neu, 
ac  mi  a'tt 
ccr>/ddai« 
hwynt  oil. 


8  Neu,  Ni 
ddioddef 


iddynt 
droi. 
a  pen.  4.  12. 

b  pan.  7.  10. 


e  Diar.  1. 

28. 

Es.  L  15. 

Jer.  11. 11. 

Ezec.8.18. 

Mic.  3.  4. 

loan  7.  34. 


o  pen.  8. 1. 


fDeut.  19. 
14. 


*Ncu,pry/. 


17  Ephraim  a  ymgyssylltodd  âg 
eilunod :  gad  iddo. 

18  ^Surodd  eu  di'od  hwy;  gan 
butteinio  y  putteiniasant : "  hoff  y w, 
Moeswch,  trwy  gywilydd  gan  ei 
^  llywodraethwyr  hi. 

19  Y  gwynt  a'i  rhwymodd  hi  yn  ei 
hadenydd,  a  Pbydd  arnynt  gywil- 
ydd o  herwydd  eu  haberthau. 

PENNOD  V. 

1  BarnedigaetJiau  Duw  yn  erhyn  offeiriaid, 
a  phobl,  a  thywysogion  Israel,  am  eu  ham- 
ryw  bechodau,  15  nes  iddynt  edifarhâu. 

CLYWCH  hyn,  chwi  offeiriaid; 
gwrandêwch,  tŷ  Israel;  a  thy 
y  brenhin,  rhoddwch  glust :  canys 
y  mae  barn  tu  ag  attoch,  am  eich 
bod  yn  fagi  ar  Mispah,  ac  yn  rhwyd 
wedi  ei  Uedu  ar  Tabor. 

2  Y  rhai  a  ŵyrant  i  ladd  a  ant 
i'r  dwfn,  ^er  i  mi  eu  ceryddu  hwynt 
oil. 

3  Myfi  a  adwaen  Ephraim,  ac  nid 
yw  Israel  guddiedig  oddi  wrthyf: 
canys  yn  awr  ti,  Ephraim,  a  but- 
teiniaist,  ac  Israel  a  halogwyd. 

4  ^  Ni  roddant  eu  gwaith  ar  droi 
at  eu  Duw;  am/oc?  ^yspryd  godin- 
eb  o'u  mewn,  ac  nid  adnabuant  yr 
Arglwydd. 

5  A  ^balchder  Israel  a  dd wg 
dystiolaeth  yn  ei  wyneb :  am  hyn- 
ny  Israel  ac  Ephraim  a  syrthiant 
yn  eu  hanwiredd ;  Judah  hefyd  a 
syrth  gyd  â  hwynt. 

6  •'A'u  defaid  ac  â'u  gwartheg 
y  deuant  i  geisio  yr  Arglwydd  ; 
oud  nis  cant  ef :  ciliodd  efe  oddi 
wrthynt. 

7  Yn  erbyn  yr  Arglwydd  y  buant 
anfíyddlawn :  canys  cenhedlasant 
blant  dieithr :  ^  mis  bellach  a'u  difa 
hwynt  ynghyd  â'u  rhannau. 

8  ^Cenwch  y  corn  yn  Gibeah,  yr 
udgorn  yn  Ramah  ;  bloeddiwch  yn 
Beth-afen  ar  dy  ol  di,  Benjamin. 

9  Ephraim  fydd  yn  anrhaith  yn 
nydd  y  cerydd :  ym  mysg  Uwyth- 
au  Israel  y  perais  wybod  yr  hyn 
fydd  yn  sicr. 

10  Bu  dyw^sogion  Judah  fel  ^sym- 
mudwyr  terfyn  :  am  hynny  y  tyw- 
alltaf  arnynt  fy  Hid  fel  dwfr. 

11  Gorthrymmwyd  Ephraim,  dryll- 
iwyd  ef  mewn  barn,  am  iddo  yn 
ewyllysgar  fyned  ar  ol  y  gorchy- 
myn. 

12  Am  hynny  y  hyddaf  fel  gwyf- 
yn  i  Ephraim,  ac  fel  ^pydredd  i 
dy  Judah. 

13  Pan  welodd  Ephraim  ei  lesg- 


edd,  a  Judah  ei  archoU ;  yna  yr 
aeth  Ephraim  ^at  yr  Assyriad,  ac 
a  hebryngodd  ^  at  frenhin  Jareb : 
etto  ni  allai  efe  eich  meddygin- 
iaethu,  na'ch  iachâu  o'ch  archoll. 

14  Canys  ^mi  afyddafi  Ephraim 
fel  Hew,  ac  i  dy  Judah  fel  cenaw 
Hew :  myfi  a  ysglyfaethaf,  ac  a  âf 
ymaith ;  dygaf  ymaith,  ac  ni  hydd 
a  achubo. 

15  IT  Af  a  dychwelaf  I'm  He,  hyd 
oni  ^ '  chydnabyddont  eu  bai,  a 
cheisio  fy  wyneb :  ^  pan  fyddo  ad- 
fyd  arnynt,  y'm  bore-geisiant. 

PENNOD  VI. 

1  Annog  i  edifeirwch.    4  Achwyn  mor  anhy- 
naws  ac  mor  annuwiol  ydynt. 

DEUWCH,  a  dychwelwn  at  yr 
Ajrglwydd:  canys  *efe  a'n 
drylliodd,  ac  efe  a'n  hiachâ  ni ; 
efe  a  darawodd,  ac  efe  a'n  medd- 
yginiaetha  ni. 

2  ^Efe  a'n  bywhâ  ni  ar  ol  deu- 
ddydd,  a'r  trydydd  dydd  y  cyfyd  ni 
i  fynu,  a  byddwn  fyw  ger  ei  fron  ef. 

3  Yna  yr  adnabyddwn,  os  dilyn- 
wn  adnabod  yr  Arglwydd:  ei 
fynediad  a  ddarperir  fel  y  bore; 
ac  '^  efe  a  ddaw  ^  fel  gwlaw  attorn, 
fel  y  diweddar-wlaw  a'r  cynhar- 
wlaw  i'r  ddaear. 

4  1Í  Beth  a  wTiaf  i  ti,  *  Ephraim  ? 
beth  a  wnaf  i  ti,  Judah?  eich  ^mwyn- 
der  sydd  yn  ymadaw  ^fei  cwmmwl 
y  bore,  ac  fel  gwlith  boreol. 

5  Am  hynny  y  tarewais  hwynt 
trwy  y  prophwydi ;  Heddais  hwynt 
â  geiriau  fy  ngenau :  ^  a'th  farnedig- 
aethau  sydd  fel  goleuni  yn  myned 
allan. 

6  Canys  ewyllysiais  ^drugaredd, 
ac  ^  nid  aberth ;  a  gwybodaeth  o 
Dduw,  yn  fwy  na  phoeth-offrym- 
mau. 

7  A'r  rhai  hyn,  fel  *dynion,  'a 
dorrasant  y  cyfammod :  yno  y  bu- 
ant anfiyddlawn  i'm  herbyn. 

8  ^Dinas  gweithredwyr  anwiredd 
yw  Gilead,  ^wedi  ei  halogi  gan 
waed. 

9  Ac  fel  y  mae  mintai  o  ladron 
yn  disgwyl  gwr,  felly  ^y  mae  cyn- 
nuUeidfa  yr  offeiriaid  yn  lladd  ar  y 
ffordd  ^  yn  gyttûn :  canys  gwnant 
ysgelerder. 

10  Gwelais  yn  nhŷ  Israel  beth 
erchyll :  yno  y  mae  godineb  Eph- 
raim ;  halogwyd  Israel, 

11  Gosododd  hefyd  gynhauaf  i 
tithau,  Judah,  a  mi  yn  dychwelyd 
caethiwed  fy  mhobl. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

780. 

e  pen.  7.  11. 

a  12. 1. 
B  Neu,  at  y 

brciihin  a 

ddndleuai. 
h  Galar.  3. 

10. 


6Hpb. 

byddant 
euog  o'ji. 

iLef.26.40. 
•Ter.  29. 12. 
Ezec.  6.  9. 
a  20.  411 
a  30.  31. 

k  Ps.  78.  34. 


Cylch 
780. 
a  Deut.  32 
39. 

1  Sam.  2. 6. 
Job  5.  18. 


b  1  Cor.  15. 
4. 


c  Ps.  72.  6. 
d  Job  29. 23. 


e  pen.  11.  8. 

2  Neu,  da- 
ioni,  neu, 
trngaredd. 

fpen.  13.  3. 


5  Neu, /pi  ÿ 
hyddai  dy 

farnedig- 
aethaufel 
goleuni. 

e  1  Sam.  15. 

22. 

Preg.  5.  1. 

Matt.  9. 13. 

a  12.  7. 
b  Ps.  50.  8. 

DJar.  21.  3. 

Es.  1. 11. 
4  Neu, 

Adda, 

Job  al.  33. 
i  pen.  8.  1. 
k  pen.  12. 

11. 
B  Neu,  cy- 

farwydd, 

neu,  cyf- 

rieys  am 

loaed. 
I  Jer.  11.  9. 

Ezec.  22. 

20. 

6  Neu, 
âgnn  ys- 
gwydd, 
neu,  i 
Hichem. 


Argylioeddi  amryw  hechodau.  II 0  SEA,  VII.    Bygwtli  dinystr  am  annuwioldeb. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 

780. 


2Het). 

dÿìoedyd 
wrih  en, 
calonnau. 


3Neu, 
paid  y 
cyfodijdd. 

<  Neil, 
"  ffrúi. 

5  Neil, 
â  g  Hires 
gan  ivin. 


Cyfl.iwnwyd 

cylch 
773. 

'  Es.  G4.  7. 
b  Pa.  106. 


c  pen.  5.  5. 


<1  Edrych 
2  Bron.  15. 
19.  a  17.  4. 
pen.  5.  lo. 
a  12.  1. 


6  Ncii, 
anrltai'Ji. 


e  Job  35.  9, 
10. 


PENNOD  VII. 

1  Argyhoedcli  amryw  hechodau.    11  Digofaint 
Duw  yn  erhyn  y  hohl  am  eu  rhagrith. 

MI  yn  ewyllysio  iacliau  Israel, 
datguddiwyd  anwiredd  Eph- 
raim,  a  drygioni  Samaria :  canys 
gwnant  ffalsder ;  a'r  lleidr  a  ddaw 
i  mewn,  a  mintai  o  yspeilwyr  a 
anrheithia  oddi  allao. 

2  Ac  nid  ydynt  yn  ^meddwl  yn 
eu  caionnau  fy  mod  i  yn  cofio  eu 
hoU  ddrygioni  hwynt :  weithian  eu 
gweithredoedd  eu  liun  a'u  ham- 
gylchynodd;  y  maent  ger  bron  fy 
wyneb. 

3  Llawenhânt  y  brenhin  a'u  dryg- 
ioni, a'r  tywysogion  a'u  cehvyddau. 

4  Pawb  o  honynt  sydd  yn  torri 
priodas,  fel  ifwrn  wedi  ei  thwymno 
gan  y  pobydd,  ^yr  hwn  a  baid  â 
''chodi  wedi  iddo  dylino  y  toes, 
hyd  oni  byddo  wedi  ei  lefeinio. 

5  Yn  niwrnod  ein  brenhin  y  ty- 
wysogion a'z  gwnaetliant  yn  glaf  '"  â 
cliostrelau  gwin :  estynodd  ei  law 
gyd  â  gwatwarwyr. 

6  Fel  yr  oeddynt  yn  cyullwyn, 
darparasant  eu  calon  fel  ffwrn : 
eu  pobydd  a  gwsg  ar  hyd  y  nos ; 
y  bore  y  Uysg  fel  fflam  dan. 

7  Pawb  o  honynt  a  wresogant  fel 
y  ifwrn,  ac  a  ysant  eu  barnwyr  :  eu 
hoU  frenhinoedd  a  gwympasant, 
^  heb  un  o  honynt  yn  galw  arnaf  fi. 

8  Ephraim  ^  a  ymgymmysgodd  a  r 
bobloedd ;  Ephraim  sydd  fel  teisen 
heb  ei  throi. 

9  Estroniaid  a  fwyttânt  ei  gryf- 
der,  ac  nis  gŵyr  efe :  ymdaenodd 
pemvynni  ar  hyd-ddo,  ac  nis  gẁybu 
efe. 

10  Ac  y  mae  '^balchder  Israel  yn 
tystiolaethu  yn  ei  wyneb ;  ac  er  hyn 
oil  ni  throant  at  yr  Arglwydd  eu 
Duw,  ac  nis  ceisiant  ef. 

11  11  Ephraim  sydd  fel  colommen 
ynfyd  heb  galon  ;  ^  galwant  ar  yr 
Aipht,  ant  i  Assyria. 

12  Pan  elont,  taenaf  fy  rhwyd 
drostynt,  a  thynnaf  hwynt  i  lawr 
fel  ehediaid  y  nefoedd :  cospaf 
hwynt,  fel  y  clybu  eu  cynnuUeid- 
fa  hwynt. 

13  Gwae  hwynt!  canys  ffoisant 
oddi  wrthyf :  ^  dinystr  arnynt ;  o 
herwydd  gwnaethant  gamwedd  I'm 
herbyn :  er  i  mi  eu  gwared  hwynt, 
etto  hwy  a  ddywedasant  gelwydd 
arnaf  fi. 

14  Ac  "  ni  lefasant  arnaf  a'u  calon, 
pan  udasant  ar  eu  gwelŷau :  am  yd 


a  melus  win  yr  ymgasglant ;  cilias- 
ant  oddi  wrthyf. 

15  Er  i  mi  ^rwymo  a  nerthu  eu 
breichiau  h^^ynt,  etto  meddyliasant 
ddrwg  i  mi. 

16  Dychwelasant,  nid  at  y  Gor- 
uchaf:  y  maent  ^fel  bwa  twyll- 
odrus:  eu  tywysogion  a  syrthiant 
gan  y  cleddyf  am  ^  gynddaredd  eu 
tafod.  Dyma  eu  gwatwar  hwynt 
y'ngwlad  yr  Aipht. 

PENNOD  VIII. 

1,  12  Bygwth  dinystr  am  annuwioldeb  y  hohl, 
5  a'u  gau-dduwiaeth. 

AT  ^dy  safn  a'r  ^iidgorn.  ^Fel 
jl\.  yr  eryr  y  daiv  yn  erbyn  tŷ  yr 
Arglwydd,  am  iddynt  "=droseddu 
fy  nghyfammod,  a  phechu  yn  er- 
byn fy  nghyfraith. 

2  Israel  a  lefant  arnaf,  Fy  l^vw, 
nyni  a'th  adwaenom  di. 

3  Israel  a  fwriodd  heibio  ddaioni : 
y  gelyn  a'i  herlid  yntau. 

4  Hwy  a  wnaethant  frenhinoedd, 
ac  nid  trwof  fi  ;  gwnaethant  dy- 
wysogion,  ac  nis  gwybûm :  ^  o'u 
harian  a'u  haur  y  gwnaethant  idd- 
ynt eu  hun  ddelwau,  fel  y  torrer 
hwynt  ymaith. 

5  1Í  Samaria,  dy  lo  a'tJi  fwriodd 
heibio :  fy  nig  a  gynneuodd  i'w 
herbyn ;  pa  hyd  ni  fedrant  ddilyn 
diniweidrwydd  ? 

6  Canys  o  Israel  y  mae,;  y  saer 
a'i  gwnaeth ;  am  hynny  nid  yw  efe 
Dduw:  ond  yn  ddryliiau  y  bydd 
llo  Samaria. 

7  Canys  ^gwynt  a  hauasant,  a 
chorwynt  a  fedant :  ^  corsen  ni 
bydd  iddo :  y  dywysen  ni  wna 
flawd :  ac  os  gwna,  dieithriaid  a'i 
llwngc. 

8  Israel  a  lyngcwyd :  bellach  y 
byddant  ym  mysg  y  cenhedloedd 
^fel  dodrefnyn  heb  hoifder  ynddo. 

9  Canys  hwy  a  aethant  i  fynu  i 
Assyria,  yn  asyn  g\v^Ut  unig  iddo 
ei  hun  :  Ephraim  §  a  gyflqgodd  gar- 
iadau. 

10  Hefyd  er  iddynt  gyflogi  rliai 
ym  mysg  y  cenhedloedd,  yn  awr 
^mi  a'u  casglaf  hwynt :  canys  ^tríst- 
ânt  ychydig,  o  herwydd  baich  bren- 
hin y  tywysogion. 

11  0  herwydd  amlhâu  o  Ephraim 
'allorau  i  bechu,  allorau  fydd  gan- 
ddo  i  bechu. 

12  Mi  a  ysgrifenais  iddo  bethau 
mawrion  fy  nghyfraith,  ac  fel  di- 
eithr-beth  y  cyfrifwyd. 

13  ^  ^  Fii  lie  ebyrth  fy  ofírymmau, 


Cvn 
CEIST 

Cylch 


''  Nen, 
gerijddii. 


f  Vs.  7S.  57. 
s  Vs.  73.  9. 


Cylch 
7G0. 
2  Heb. 

doflod  dy 

enau. 
=1  pen.  5.  8. 
b  Deut.  28. 

49. 

Jcr.  4.  13. 

Hab.  1.  8. 
c  pen.  6.  7. 


J  pen.  2.  8. 


c  pen.  10. 
12,  13. 

3  Neu, 
f/d  ar  ei 
drocd. 


fJer.22.i 
a  48.  38. 


S  Es.  30.  6. 
Ezoc.  10. 
33,  34. 

Cylch 
771. 

b  pen.  10. 
10. 

4  Neu, 
dechreiiani 
ychydig. 


Es.  10.  8. 
U.in.  2.  37. 
pen.  12. 11. 


k  Jer.  7.  21. 

Zech.  7.  a. 
C  Neu.  Yn 

ebyrth,  &c. 


CaetJiîiüed  Israel  am 


IIOSEA,  IX. 


eu  gau-dduiviaetJi. 


Cyn 
CKIST 

Cylch 

760. 


1  pen.  9.  3. 
a  11.  5. 

mE3.29.2a 
Eph.  2. 10. 


».Ter.44.17. 

2  Neu,  ym 
iiJiob. 

3  Neu, 
gwin-lestr. 


b  pen.  8. 13. 

a  11.  5. 
e  Ezec.  4. 

13. 

Dan.  1.  S. 


4  Neu, 
anrUaiih. 

5  Neu,  «M 
harian  a 
ddeisyfir, 
danadl  au 
goresgyn. 
Heb.  <bj- 
muniad 
eu  har- 
glwydd, 
&c. 

d  Es.  32. 13. 

a  34. 13. 

pen.  10.  8. 
e  Blic.  2.  11. 

Sepli.  3.  4. 

f  Ezec.  3. 
17. 


6  Neu, 

yn  erbyn 

tŷ,  äíC. 
b'Es.  31.  6. 

pen.  10.  9. 

h  Barn.  10. 

22. 


I  Ea.  28.  4. 

ilic.  7.  1. 

k  Num.  25. 

rs.  100. 28. 
I  pen,  4.  14. 


cig  a  aberthant,  ac  a  fwyttânt ; 
yr  Arglwydd  nid  yw  foddlawii 
iddynt :  efe  a  gofia  bellach  eu  han- 
wiredd,  ac  efe  a  ofwya  eu  pechod- 
au ;  ^  dycliwelant  i'r  Aipht. 

14  Canys  anghofiodd  Israel  ""ei 
Wneuthurwr,  ac  a  adeiladodd  deml- 
au ;  a  Judah  a  amlhaodd  ddinas- 
oedd  caerog :  ond  myfl  a  anfonaf 
dan  i'w  ddinasoedd,  ac  efe  a  ysa  ei 
balasau. 

PENNOD  IX. 

Cyfyngder  a  chaethiiDed  Israel  am  eu  pecJiod- 
au  a'u  gau-dduwiaeth. 

ISRAEL,  na  orfoledda  gan  lawen- 
ydd,  fel  pobloedd  eraill :  canys 
putteiniaist  oddi  wrth  dy  Dduw; 
''gwobrau  a  hoifaist  ^ar  bob  llawr- 
dyrnu  yd. 

2  Y  llawr-dyrnu  na'r  ^gwin-wrŷf 
nis  portha  hwyiit,  a'r  gwin  newydd 
a'i  twylla  hi. 

3  M  tlirigant  y'ngwlad  yr  Ar- 
glwydd; ond  ''Ephraim  a  ddy- 
chwel  i'r  Aipht,  ac  '^yn  Assyria  y 
bwyttânt  heth  aflan. 

4  Nid  offrymmant  win  i'r  Ar- 
glwydd, a'u  haberthau  ni  bydd 
melus  ganddo ;  hyddant  iddynt  fel 
bara  galarwyr ;  pawb  a  fwyttao  o 
hono  a  halogir :  o  herwydd  eu  bara 
dros  eu  heneidiau  ni  ddaw  i  dy  yr 
Arglwydd. 

5  Beth  a  wnewch  ar  ddydd  yr 
uchel-wyl,  ac  ar  ddydd  gwyl  yr 
Arglwydd  ? 

6  Canys  wele,  aethant  ymaith 
gan  *  ddinystr ;  yr  Aipht  a'u  casgl 
hwynt,  Memphis  a'u  cladd  hwynt: 
^  ^  danadl  a  oresgyn  hyfryd-?eo<e<:?c? 
eu  harian  hwynt ;  drain  a  dŷf  yn 
eu  pebyll. 

7  Dyddiau  i  ymweled  a  ddaethant, 
dyddiau  talu  y  pwyth  a  ddaethant ; 
Israel  a  gânt  wybod  hyn :  y  pro- 
phwyd  sydd  ffol,  *  ynfycl  yw  y  gwr 
ysprydol,  am  amlder  dy  anwiredd, 
a'r  cas  mawr. 

8  ^Gwyliedydd  Ephraim  a  fu  gyd 
â'm  Dtrw ;  aetli  y  prophwyd  yn 
fagl  adarwr  yn  ei  hoU  Iwybrau,  ac 
yn  gasineb  ^  yn  nhŷ  ei  Dduw. 

9  ^Fmlygrasant  yn  ddwfn,  megis 
^  yn  amser  Gibeah :  am  hynny  efe 
a  goffa  eu  hanwiredd,  efe  a  ymwêl 
â'u  pechod. 

10  Cefais  Israel  fel  grawnwin  yn 
yr  anialwch ;  gwelais  eich  tadau 
megis  'y  ffrwyth  cynharaf  yn  y 
ffigysbren  yn  ei  dechreuad :  ond 
hwy  a  aethant  at  ''Baal-peor,  'ym- 


ddidolasant  at  ""  y  gwarth  hwnnw ; 
a  bu  eu  ffieidd-dra  fel  y  carasant. 

WAm  Ephraim,  eu  gogoniant  hwy 
a  eheda  fel  aderyn ;  o'r  enedig- 
aeth,  o'r  groth,  ac  o'r  beichiogi. 

12  "Er  iddynt  fagu  eu  plant, 
gwnaf  hwynt  yn  amddifaid  o  ddyn- 
ion :  a  gwae  hwynt,  pan  ymad- 
awyf  oddi  wrthynt ! 

13  Ephraim,  fel  y  gAvelais  °  Tyrus, 
a  blannwyd  mewn  hyfryd  gyfan- 
nedd :  etto  Ephraim  a  ddwg  ei 
blant  allan  at  y  lleiddiad. 

14  Dyro  iddynt,  Arglwydd  :  beth 
a  roddi?  dyro  iddynt  p  groth  yn 
erthylu,  a  bronnau  hespion. 

15  Eu  hoU  ddrygioni  "^sydd  yn 
Gilgal :  canys  yno  y  caseais  hwynt : 
am  ddrygioni  eu  gweithredoedd  y 
bwriaf  hwynt  allan  o'm  tŷ;  ni 
chwanegaf  eu  caru  hwynt:  'eu 
holl  dywysogion  sydd  wrthryfelgar. 

16  Ephraim  a  darawyd,  eu 
gwraidd  a  wywodd,  dwyn  fiPrwyth 
nis  gwnant :  ac  os  cenhedlant,  etto 
Uaddaf  ^  2cassfiMant  eu  crothau. 

17  Fy  Nuw  a'u  gwrthyd  hwynt, 
am  na  wrandawsant  arno  ef:  am 
hynny  y  byddant  grwydraid  ym 
mhlith  y  cenhedloedd. 

PENNOD  X. 

Argyhoeddi  Israel  am  eu  pechodau  a'u  gau- 
dduwiaeth. 

2ipWmWYDDEN  Mvag  yw  Is- 
VX  rael ;  efe  a  ddwg  ffrwyth  iddo 
ei  hun :  yn  ol  amlder  ei  ffrwyth  ^  yr 
amlhaodd  efe  allorau ;  yn  ol  daioni 
ei  dir  gwnaethant  ^  ddelwau  teg. 

2  ^Eu  calon  a  ymrannodd;  yn 
awr  y  ceir  hwy  yn  feius  :  efe  a  dyrr 
i  lawr  eu  hallorau  hwynt;  efe  a 
^  ddistrywia  eu  delwau. 

3  Canys  yr  awr  hon  y  dywedant, 
"  Nid  oes  1  ni  frenhin,  am  nad  ofnas- 
om  yr  Arglwydd  ;  a  pheth  a  wnai 
brenhin  i  ni  ? 

4  Dywedasant  eiriau,  gan  dyngu 
anudon  wrth  wneuthur  ammod ; 
tarddodd  barn  "^  megis  wermod  yn 
rhychau  y  meusydd. 

5  Preswylwyr  Samaria  a  ofnant  o 
herwydd  Uoiau  Beth-afen  ;  canys  ei 
bobl  a  alara  drosto,  a'i  "^  offeiriaid  y 
rliai  a  lawenychant  ynddo,  o  achos 
®  ei  ogoniant,  am  iddo  ymadaw  oddi 
wrtho  ef. 

6  Hefyd  efe  a  ddygir  i  Assyria  yn 
anrheg  ^i  frenhin  Jareb :  Ephraim 
a  dderbyn  gywilydd,  ac  Israel  a 
fydd  cy wilydd  «  ganddo  ei  gynghor 
ei  hun. 


CyB 

CRIST 

Cylch 

760. 

m  .Ter.  11. 
13. 


0  Erirych 
Ezec.  :;(•), 
a  27,  a  iS 


I>  Luc  23. 

20. 


1  pen.  4. 15. 
a  12. 11. 


7  Heb.  ddy 
muniadau. 


Cylch 

740. 

2  Neu 

Gwin- 

wijdden  yn 

gniaglimi  II 
ffrwyth  a 

roddo. 
1  Nail.  2.  2. 
b  pen.  8.  II. 

a  12.  11. 

3  Hob. 
sefyll- 
helliaii. 

4  Neu,  TJe 
a  rami  odd 
eu  calon. 
liipyvt. 

5  Hob.  dnr- 
finijjgla. 

c  pen.  3.  4. 


d  Edrych 
I  teut.  20. 
IS. 
AiTiosO.  12. 

Act.  8.  2;;. 

lieb.  12. 15. 

6  Neu, 
Chewarim. 

e  1  Sam.  4. 
21,  22. 


f  pen.  5.  13. 
6  pen.  11.  6. 


AnniolcJigarwch  Israel. 


HOSEA,  XL 


Eu  harnedigaeth  hwy. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

740. 

b  Deut.  9. 

21. 

i  pen.  9.  6. 
t  Es.  2.  19. 

Luc  23.  30. 

Dat.  6.  16. 

a  9.  6. 

I  pen.  9.  9. 


m  Jer.  16. 
]6. 
pen.  8. 10. 

"J  Neu,  pan 
rwijniwijf 
hwijnt  am 
eu  dan 
drosedd, 
neu,  >/n  eu 
dwy 
drigfa. 


n  Dinr.  11. 
18. 


P  Job  4.  8. 
Diar.  22.  8. 
Gal.  6.  7. 


<!2Bren.l8. 

34.  a  19. 13. 
r  pen.  13. 

16. 


8  Heb.  am 

ddrygioni 
eich  dryg- 
ioni. 


n  IMatt.  2. 

1.5. 
b  Exod.  4. 

22,  23. 


7  Samaria,  ei  brenhin  a  dorrir 
ymaith  fel  ewyn  ar  wyneb  y  dwfr. 

8  A  distrywir  uchelfeydd  Afen, 
^  pechod  Israel ;  *  dring  drain  a  mi- 
eri  ar  eu  hallorau :  a  ^  dywedant 
wrth  y  mynyddoedd,  Gorchuddiwch 
ni ;  ac  wrth  y  bryniau,  Syrthiwch 
arnom. 

9  O  Israel,  ti  a  bechaist  er  'dydd- 
iau  Gibeah :  yno  y  safasant ;  a'r 
rhyfel  yn  Gibeah  yn  erbyn  plant 
anwiredd  ni  oddiweddodd  hwynt. 

10  Wrth  fy  ewyllys  y  cospaf 
hwynt:  a  "phobl  a  gesglir  yn  eu 
herbyn,  '^pan  ymrwymont  yn  eu 
dwy  gwys. 

11  Ac  Ephraim  sydd  anner  wedi 
ei  dysgu,  yn  dda  ganddi  ddyrnu ;  a 
minnau  a  euthum  dros  degAvch  ei 
gwddf  hi :  paraf  i  Ephraim  farch- 
ogaeth :  Judah  a  ardd,  a  Jacob  a 
lyfna  iddo. 

12  ^  Heuwch  i  chwi  mewn  cyf- 
iawnder,  medwch  mewn  trugaredd ; 
°  braenerwch  i  chwi  fraenar :  canys 
y  mae  yn  amser  i  geisio  yr  Ar- 
GLWYDD,  hyd  oni  ddelo  a  gwlawio 
cyfiawnder  arnoch. 

13  PArddasoch  i  chwi  ddrygioni, 
medasoch  anwiredd,  bwyttasoch 
ifrwyth  celwydd;  am  i  ti  ymddir- 
ied  yn  dy  ffordd  dy  hun,  yn  llios- 
owgrwydd  dy  gedyrn. 

14  Am  hynny  y  cyfyd  terfysg  ym 
mysg  dy  bobl,  a'th  hoU  amddiffyn- 
feydd  a  ddinystrir,  fel  y  darfu  i 
Salman  ddinystrio  *iBeth-arbel  yn 
amser  rhyfel;  lie  'y  drylliwyd  y 
fam  ar  y  plant. 

15  Fel  hynny  y  gwna  Bethel  i 
chwi,  ^  am  eich  mawr-ddrwg :  gan 
ddifetha  y  difethir  brenhin  Israel 
ar  fore-gwaith. 

PENNOD  XL 

1  Anniolchgarwcli  Israel  i  Dduw  am  ei  dclon- 
iau.  5  Ell  harnedigaeth  hwy  ;  S  a  thrugar- 
edd  Duw  tu  ag  attynt. 

PAN  oedd  Israel  yn  fachgeu,  mi 
a'i  cerais  ef,  ac  *a  elwais  ^fy 
mab  o'r  Aipht. 

2  Fel  y  galwent  arnynt,  felly  hwy- 
thau  a  aent  o'u  gŵydd  hwy ;  ab- 
erthasant  i  Baalim,  llosgasant  arogl- 
darth  i  ddelwau  cerfiedig. 

3  Myü  hefyd  a  ddysgais  i  Ephraim 
gerdded,  gan  eu  cymmeryd  erbyn 
eu  breichiau ;  ond  ni  chydnabuant 
mai  myfi  a'u  meddyginiaethodd 
hwynt. 

4  Tynnais  hwynt  â  rhefíynnau 
dynol,  â  rhwymau  cariad ;  ac  oedd- 


wn  iddynt  megis  y  rhai  a  godant 
yr  iau  ar  eu  bochgernau  hwynt ;  a 
bwriais  attynt  fwyd. 

5  IT  *^M  ddychwel  efe  i  wlad  yr 
Aipht;  ond  yr  Assyriad  fydd  ei 
frenhin,  am  iddynt  wrthod  troi. 

6  A'r  cleddyf  a  erys  ar  ei  ddinas- 
oedd  ef,  ac  a  dreulia  ac  a  ysa  ei 
geingciau  ef,  ^  am  eu  cynghorion  eu 
hun. 

7  A'm  pobl  i  sydd  ar  feddwl  cilio 
oddi  wrthyf  fi ;  er  iddynt  eu  galw 
at  y  Goruchaf,  ^etto  ni  ddyrchafai 
neb  ef. 

8  ^Pa  fodd  y'th  roddaf  ymaith, 
Ephraim?  y'th  roddaf  i  fynu,  Is- 
rael? pa  fodd  y'th  wnaf  fel  ^Ad- 
mah?  ac  y'th  osodaf  megis  Se- 
boim  ?  s  trodd  fy  nghalon  ynof,  a'm 
hedifeirwch  a  gyd-gynneuwyd. 

9  Ni  chyflawnaf  angerdd  fy  Hid: 
ni  ddychwelaf  i  ddinystrio  Ephraim, 
^  canys  Duw  ydwyfû,  ac  nid  dyn ; 
y  Sanct  yn  dy  ganol  di ;  ac  nid  âf  i 
mewn  i'r  ddinas. 

10  Ar  ol  yr  Arglwydd  yr  ant; 
'  efe  a  rua  fel  Hew :  pan  ruo  efe, 
yna  meibion  o'r  gorllewin  a  ddy- 
chrynant. 

11  Dychrynant  fel  aderyn  o'r 
Aipht,  ac  ''fel  colommen  o  dir  As- 
syria :  a  mi  a'u  gosodaf  hwynt  yn 
eu  tai,  medd  yr  Arglwydd. 

12  Ephraim  a'm  hamgylchynodd 
â  chelwydd,  a  thy  Israel  â  thwyll; 
ond  y  mae  Judah  etto  jo.  llywodr- 
aethu  gyd  â  Duw,  ac  yn  fifyddlawn 
gyd  a'r  '^  saint. 

PENNOD  XIL 

1  Argyhoeddi  Ephraim,  Judah,  a  Jacob.  3  Y 
mae  yn  eu  hannog  i  edifarhâu,  o  herwydd  y 
daioni  a  gawsent.  7  Fechodau  Ephraim  yn 
cyfroi  Duw. 

EPHRAIM  sydd  yn  ymborthi  ar 
wynt,  ac  yn  dilyn  gwynt  y 
dwyrain :  ar  hyd  y  dydd  yr  amlha- 
odd  gelwydd  a  dinystr  ;  ^  ammod  a 
wnaethant  a'r  Assyriaid ;  ac  **  olew  a 
ddygwyd  i'r  Aipht 

2  Ac  2/  mae  gan  yr  Arglwydd 
gŵyn  ar  Judah ;  ac  efe  a  ymwêl  â 
Jacob  yn  ol  ei  fíyrdd:  yn  ol  ei 
weithredoedd  y  tâl  iddo  y  pwyth. 

3  1Í  Yn  y  groth  ''y  daUodd  efe 
sawdl  ei  frawd,  ac  yn  ei  nerth  ^'^y 
cafodd  allu  gyd  â  Duw. 

4  lë,  cafodd  nerth  ar  yr  angel,  a 
gorchfygodd ;  wylodd,  ac  ymbil- 
iodd  ag  ef :  *  cafodd  ef  yn  Bethel, 
ac  yno  yr  ymddiddanodd  â  ni ; 

5  Sef  Arglwydd  Dduw  y  llu- 


Gogonîant  Ephraim  yn  dìflannu.    HOSEA,  XIII.  Addewid  o  drugaredd  Duw. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

725. 

í  Ex.  3. 15. 

e  pen.  14. 1. 

SNeu, 
Canaan. 

4Neu, 
dwyllo. 

h  Zech.  11. 
5. 

BNeu,^î/ 
hoU  lafur- 
iati  ní'm 
digonant : 
efe  a  gaiff 
gosp  an- 
tciredd  yr 
hwn  y  mae 
pechod 
ynddo. 

1  pen.  13.  4. 

k  Lef.  23. 
42,43. 
Zech.  14. 
16. 


1  pen.  6.  8. 

m  pen.  4. 15. 

a  9.  15. 

Amos  4.  4. 

a  6.  5. 
n  pen.  8. 11. 

a  10.  1. 

0  Gen.  28. 5. 

P  Gen.  29. 
20,  28. 


1  Exod.  12. 
50,51. 
a  13.  3. 
Pb.  77.  20. 
Es.  63. 11. 


Oylch 

725, 


»  pen.  2.  8. 
a  8.  4. 


2  Neu  a 

ahertltant 

ddyn. 
b  Edrych 

1  Bren.  19. 

18. 
c  pen.  6.  4. 
d  Dan.  2. 35. 


3Ne\i, 
simnai. 

e  Eb.  43.  1. 
pen.  12.  9. 


oedd :  ^yr  Aeglwydd  yw  ei  gofiad- 
wriaeth. 

6  8  Tro  dithau  at  dy  Dduw  ;  cadw 
drugaredd  a  barn,  a  disgwyl  wrth 
dy  Dduw  bob  amser. 

7  IT  ^Marsiandwr  yw  efe;  yn  ei 
law  ef  y  mae  cloriannau  twyll :  da 
ganddo  *  orthrymmu. 

8  A  dywedodd  Ephraira,  ^  Etto  mi 
a  gyfoethogais,  cefais  i  mi  olud; 
^  ni  chafwyd  yn  fy  hoU  lafur  anwir- 
edd  ynof,  afyddai  bechod. 

9  A  '  mi,  yr  hwn  yw  yr  Aeglwydd 
dy  Dduw  a'tli  ddug  o  dir  yr  Aipht, 
^  a  wnaf  i  ti  drigo  etto  mewn  peb- 
yll,  megis  ar  ddyddiau  uchel-wyl, 

10  Ymddiddenais  trwy  y  pro- 
phwydi,  a  mi  a  amlheais  weledig- 
aethau,  ac  a  arferais  gyffelybiaeth- 
au,  trwy  law  y  prophwydi. 

11  A  oes  '  anwiredd  yn  Gilead  ?  yn 
ddiau  gwagedd  ydynt;  yn  "'Gilgal 
yr  aberthant  ychain :  "  eu  hallor- 
au  he/yd  sydd  fel  carneddau  yn 
rhychau  y  meusydd. 

12  "Ffodd  Jacob  hefyd  i  wlad 
Syria,  a  p  gwasanaethodd  Israel  am 
wraig,  ac  am  wraig  y  cadwodd 
ddefaid. 

13  A  ithrwy  bropliwyd  y  dug  yr 
Aeglwydd  Israel  o'r  Aipht,  a 
thrwy  bropliwyd  y  cadwyd  ef. 

14  Ephraim  a'i  cyffrodd  efi  ddig 
ynghyd  â  chwerwedd ;  am.  hynny  y 
gad  efe  ei  waed  ef  arno,  al  Ar- 
giwydd  a  dâl  iddo  ei  waradwydd. 

PENNOD  XIII. 

1  Gogoniant  Ephraim,  o  herwydd  eu  gau- 
dduwîaeíh,  yn  difiannu.  5  Digofaint  Duio 
wrthynt  am  eu  hangharedigrwydd.  9  Addew- 
id 0  drugaredd  Duw.  15  Barnedigaeth  am 
anufudd-dod. 

AN  lefarodd  Ephraim  â  dy- 
chryn,  ymddyrchafodd  efe  yn 
Israel ;  ond  pan  bechodd  gyd  â 
Baal,  y  bu  farw. 

2  Ac  yr  awr  lion  ychwanegasant 
bechu,  ac  *o'u  harian  y  gwnaeth- 
ant  iddynt  ddelwau  tawdd,  ac  ei- 
lunod,  yn  ol  eu  deall  eu  hun,  y  cwbl 
o  waith  y  crefftwyr,  am  y  rhai  y 
maent  yn  dywedyd,  Y  rhai  ^a  ab- 
erthant, ^  cusanant  y  lloi. 

3  Am  hynny  y  byddant  '^fel  y 
bore-gwmmwl,  ac  megis  y  gwlith  yr 
ymedy  yn  fore,  ^fel  man  us  a  chwal- 
er  gan  gorwynt  allan  o'r  llawr- 
dymu,  ac  fel  mwg  o'r  ^  fíumer. 

4  Etto  *  myfi  yw  yr  Aeglwydd  dy 
Dduw,  a'th  ddug  di  o  dir  yr 
Aipht;  ac  ni  chci  gydnabod  Duw 


ond  myfi:   ac  '^nid  oes  lachawdwr 
ond  myfi. 

5  *1[  Mi  a'th  adnabûm  yn  y  di- 
ffaethwch,  ^  yn  nhir  sychder  mawr. 

6  Tel  yr  oedd  eu  porfa,  y  caw- 
sant  eu  gwala :  cawsant  eu  gwala, 
a  chodasant  eu  calonnau ;  ac  '  ang- 
hofiasant  fi. 

7  Ond  •"  mi  a  fyddaf  fel  Hew  idd- 
ynt ;  megis  ^  llewpard  ar  y  ffordd  y 
disgAvyliaf  hwynt. 

8  Cyfarfyddaf  â  hwynt  -"fel  arth 
wedi  colli  ei  chenawon ;  rhwygaf 
orchudd  eu  calon  hwynt;  ac  yna 
fel  Hew  y  difaf  hwynt :  bwystfil  y 
maes  a'u  llarpia  hwynt. 

9  1Í  O  Israel,  tydi  a'th  ddinystr- 
iaist  dy  hun ;  ond  ynof  fi  y  mae 
*  dy  gymmorth. 

10  Dy  frenhin  fyddaf:  °pa  le  ?/ 
mae  arall  a'th  waredo  di  yn  dy  holl 
ddinasoedd?  a'th  frawdwyr,  am  y 
rhai  y  dywedaist,  Dyro  i  mi  fren- 
hin a  thy wysogion  ? 

11  Rhoddais  i  ti  "frenhin  yn  fy 
nig,  a  dygais  e/ymaith  yn  iy  llid. 

12  PRhwymwyd  anwiredd  Eph- 
raim ;  cuddiwyd  ei  bechod  ef 

13  ^  Gofid  un  yn  esgor  a  ddaw  ar- 
no :  mab  anghall  yw  efe ;  canys  ni 
ddylasai  efe  sefyll  ^  yn  hir  yn  esgor- 
eddfa  y  plant. 

14  'O  law  y  bedd  yr  achubaf 
hAvynt ;  oddi  wrth  angau  y  gwared- 
af  hwynt :  *  byddaf  ^  angau  i  ti,  0 
angau ;  byddaf  drangc  i  ti,  y  bedd  : 
cuddir  edifeirwch  o'm  golwg. 

15  1Í  Er  *ei  fod  yn  ffrwythlawn 
ym  mysg  ei  frodyr,  daw  "gwynt  y 
dwyrain,  gwynt  yr  Aeglwydd  o'r 
anialwch  a  ddyrchafa,  a'i  fíynhon- 
nell  a  sych,  a'i  fiynnon  a  â  yn  hesp  : 
efe  a  yspeilia  drysor  pob  Uestr  dy- 
niunol. 

16  Difíaethir  Samaria,  am  ei  bod 
yn  anufudd  i'w  Duw :  syrthiant  ar 
y  cleddyf :  ^eu  plant  a  ddryllir,  a'u 
gwragedd  beichiogion  a  rwygir. 

PENNOD  XIV. 

1  Annog  i  edifeirwch.     4  Addewid  o  fendith- 
ion  Duio. 

*^MCHWEL,  Israel  at  yr  Ae- 
X   glwydd  dy  Dduw  ;  canys  ti 
a  syiihiaist  trwy  dy  anwiredd. 

2  Cymmerwch  eiriau  gyd  â  chwi, 
a  dychwelwch  at  yr  Aeglwydd  : 
dy  wedwch  wrtho,  Maddeu  yr  holl  an- 
wiredd ;  ^  derbyn  ni  yn  ddaionus  : 
a  thalwn  iti^  loi  ein  gwefusau. 

3  '^  M  all  Assur  ein  hacliub  ni ; 


Cyn 

CRIST 
Cylch 

725. 

'  Es.  43.  IL 
a  45.  21. 

e  Deut.  8. 
15.  a  32. 10, 

b  Deut.  32. 
15. 

1  pen.  8. 14. 

k  Galar.  a 

10. 

pen.  6. 14. 
lJer.5.  6. 

m  2  Sam. 
17.8. 
Diar.  17, 
12. 


4Heb. 

yn  dy 

gymmorth. 
n  pen.  10.  3. 


o  1  Sam.  8. 
5,  (Sec.  a  15. 
22.  a  16.  1. 

P  Job  14. 17. 


Í  Es.  13.  8. 
Jer.  30.  6. 


SHeb. 
amser. 


■  Es.  25.  8, 


» 1  Cor.  15. 

54,  55. 
6  Neu, 

bläaii, 

t  Edrych 
Gen.  41. 52. 
a  48.  19. 
u  Ezec.  17. 
10.  a  19. 12. 
Cyflawnwyd 
cylch 
721, 


X  2  Bren.  8. 
12. 

pen.  10. 14. 
Nah.  a  10. 


Cylch 

725. 

a  pen.  12.  6. 


2  Neu,  dyro 
ddaioni. 

b  Heb.  13. 
15. 

c  pen.  5. 13» 
a  12.  1. 


Joel  yn  datgan 


JOEL,  I. 


farnedigaetliaii  Duw, 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
725. 

d  Ps.  33. 17. 
Es.  30.  16. 
aSLL 


SNeu, 

dardda. 
*  Heb.  deri/. 
c  Neil,  ym- 

wasgara  nl. 
e  Ps.  52.  i<. 

Can.  4.  11. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 


a  Felly 
Diar.  30. 
25,  26, 27. 


2  Heb.  ?/n 

ddirisgUad. 


b  ad.  13. 
pen.  2. 14. 


^  ni  farchogwn  ar  feirch ;  ac  ni 
ddywed^yn  mwyach  wrtli  waith  ein 
dwylaw,  0  ein  duwiau :  o  lierwydd 
ynot  ti  y  caifF  yr  amddifad  dru- 
garedd. 

4  1  Meddyginiaetliaf  eu  hym- 
chweliad  liwynt,  caraf  hwynt  yn 
rhad :  canys  trodd  fy  nig  oddi 
wrtho. 

5  Byddaf  fel  gwlith  i  Israel :  efe 
a  ^flodeua  fel  y  lili,  ac  a  '^leda  ei 
wraidd  megis  Libanus. 

6  Ei  geingciau  a  ^gerddant,  a 
bydd  ^  ei  degwcli  fel  yr  olew-wydd- 
en,  a'i  arogl  fel  Libanus. 

7  Y  rliai  a  arhosant  dan  ei  gysgod 


ef  a  ddycbwelant :  adfywiant  /el 
yd,  ^blodeuant  hefyd  icl  y  van- 
wydden  :  bydd  ei  '  goffadwriaeth 
fel  gwin  Libanus. 

8  Ephraim  a  ddywed,  Beth  sydd 
i  mi  mwyach  a  lonehuyf  âg  ei- 
lunod?  Gwrandewais,  ac  edrychais 
arno :  myfi  sydd  fel  fíynnidwydd- 
en  ir ;  o  honof  fi  y  ceir  dy  ffi-wyth 
di. 

9  ^Pwy  sydd  ddoeth,  ac  efe  a 
ddeall  hyn?  a  deallgar,  ac  efe  a'i 
gwybydd  ?  canys  ^  uniawn  yw  ffyrdd 
yr  Akglwydd,  a'r  rhai  cyfiawn  a 
rodiant  ynddynt :  ond  y  trosedd- 
Tryr  a  dramgwyddant  ynddynt. 


LLYFR  JOEL. 


PENNOD  I. 

1  Joel  yn  datgan  amryw  farnedigaetliau  Biiw ; 
ac  yn  annog  i  ddal  arnynt,  8  ac  i  alaru :  14 
yn  gosod  ympryd  i  gwynfan. 

GAIR  yr  Aeglwydd  yr  hwn  a 
ddaeth  at  Joel  mab  PethueL 

2  Gwrandêwch  hyn,  chAvi  henur- 
iaid ;  a  rhoddwch  glust,  holl  drigol- 
ion  y  wlad :  a  fii  hyn  yn  eich  dydd- 
iau,  neu  yn  nyddiau  eich  tadau  ? 

3  Mynegwch  hyn  i'ch  plant,  a'ch 
plant  i'w  plant  hwythau,  a'u  plant 
liwythau  i  genhedlaeth  arall. 

4  Gweddill  y  lindys  a  fwyttaodd  y 
ceiliog  rhedyn,  a  gweddill  y  ceiliog 
rhedjm  a  ddifaodd  pryf  y  rhwd,  a 
gweddill  pryf  y  rhwd  a  ysodd  y 
locust. 

5  DeíFrôwch,  feddwyr,  ac  wylwch ; 
ac  udwch,  holl  yfwyr  gwin,  am  y 
gwin  newydd;  canys  torrwyd  ef 
oddi  wrth  eich  min. 

6  0  herwydd  ^cenhedlaeth  gref 
annifeiriol  a  ddaeth  i  iynu  ar  fy 
nhir;  dannedd  Hew  yiv  ei  dan- 
nedd,  a  chil-ddannedd  hen  lew  sydd 
iddi. 

7  Gosododd  fy  ngwimvydden  yn 
ddifrod,  a'm  ffigysbren  ^  a  ddirisgl- 
iodd  :  gan  ddinoethi  dinoethodd  hi, 
a  thaflodd  hi  ymaith :  ei  changau 
a  wynnasant. 

8  ^  Uda  fel  gwyryf  wedi  ym- 
wregysu  meivn  sachlian  am  briod 
ei  hieuengctid. 

9  Torrwyd  oddi  wrth  dy  yr  Ak- 
glwydd ''yr  offrwm  bAvyd,  a'r  oíF- 
rwm  diod :  y  mae  yr  offeiriaid, 
gweinidogion  yr  Arglwydd,  yn 
galaru. 


10  Difrodwyd  y  maes,  y  ddaear  a 
alara ;  canys  gwnaethpwyd  difrod 
ar  yr  yd :  ^  sychodd  y  gwin  newydd, 
llesgaodd  yr  olew. 

11  Cywilyddiwch,  y  llafunvyr ;  ud- 
wch, y  gwinwyddwyr,  am  y  gwen- 
itli,  ac  aim  yr  haidd :  canys  darfu 
am  gynhauaf  y  maes. 

12  Gwywodd  y  winwydden,  llesg- 
aodd y  ffigysbren,  y  pren  pomgran- 
ad,  y  balmwydden  hefyd,  a'r  af- 
allen,  a  holl  brennau  y  maes,  a  wy  w- 
asant ;  am  *=  wywo  llawenydd  oddi 
Avrth  feibion  dynion. 

13  Ymwregyswch  a  griddfenwch, 
chwi  oifeiriaid ;  udwch,  weinidogion 
yr  allor;  deuwch,  weinidogion  fy 
ISTuw,  gorweddwch  ar  hyd  y  nos 
mewn  sachlian :  canys  attelir  oddi 
wrth  dy  eich  Duw  "^yr  oiFrwm 
bwyd,  a'r  òffi'wm  diod. 

14  1Í  ^CyssegTwch  ympryd,  gel- 
wch  ^^gymmanfa,  cesglwch  yr  hen- 
uriaid,  a  holl  drigolion  y  wlad,  i 
dy  yr  Arglwydd  eich  Duw,  a 
gwaeddwch  ar  yr  Arglwydd  ; 

15  ^Och  o'r  diwrnod!  canys  ''dydd 
yr  Arglwydd  sydd  yn  agos,  ac  fel 
difrod  oddi  wrth  yr  Hollalluog  y 
daw. 

16  Oni  thorrwyd  y'ngŵydd  ^ein 
Uygaid  ni  oddi  wrth  dy  ein  Duw,  y 
bwyd,  '  y  llawenydd,  a'r  digrifwch  ? 

17  Pydrodd  •'yr  liadau  dan  eu 
priddellau,  yr  ysguboriau  a  an- 
rheithiAvyd,  yi'  ydlaunau  a  fwriwyd 
i  lawr ;  canys  yr  yd  a  wywodd. 

18  0  o'r  griddfan  y  mae  yr  an- 
ifeiliaid !  y  mae  yn  gyfyng  ar  y 
minteioedd  gwartheg,  am  nad  oes 


Ofnadivy  farnau  Duw. 


JOEL,  II. 


Gorciiymyn  ympryd. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
800. 

k  pen.  2.  3. 
T  Nou, 
drigfeydd. 


1  Pa.  104. 
21. 


a  pen.  1. 15. 

Seph.  1. 

14, 15. 
•>  Amos  5. 

18, 


c  ad.  11,  25. 

pen.  1.  6. 
d  Exod.  10. 

14. 


e  pen.  1.  19. 


fGen.  2.  8. 
a  13. 10. 


S  Dat.  9.  7. 


1  Nah.  2. 10. 


a  Neu, 
gwayw. 


k  Es.  IX  10. 
Ezec.32.7. 
ad.  31. 
pen.  3.  15. 


borfa  iddynt;    y  diadellau  defaid 
hefyd  a  anrheithiwyd. 

19  Arnat  ti,  Aeglwydd,  y  Uefaf ; 
canys  ''  y  tan  a  ddifaodd  "^  borfeydd 
yr  anialwch,  y  fflam  a  oddeithiodd 
hoU  breniiaii  y  maes. 

20  Anifeiliaid  y  maes  hefyd  sydd 
^yn  brefu  arnat;  canys  sychodd  y 
ifrydiau  dwfr,  a'r  tan  a  ysodd  bor- 
feydd yr  anialwch. 

PBNNOD  II. 

1  Y  mae  yn  dangos  i  S'ion  mor  ofnadivy 
ydyw  harrcedigaethau  Daw ;  12  yn  annorj 
i  edifeirwch;  15  ijn  gorciiymyn  ympryd, 
18  ac  yn  addcao  hendith  arno.  21  Y  mae 
yn  cysuro  S'ion  â  hendithion  presennol,  28 
ac  a  rliai  a  ddeuai. 

CENWCH  yr  udgorn  yn  Sion, 
a  bloeddiwch  ar  fynydd  fy 
sancteiddrwydd :  dychryiied  holl 
bresAvylwyr  y  wlad;  canys  daeth 
^dydd  yr  Arglwydd,  canys  y 
mae  yn  agos. 

2  ^Diwrnod  tywyll  du,  diwrnod 
cymmylog  a  niwlog,  fel  y  wawr 
wedi  ymwasgaru  ar  y  mynyddoedd : 
*=  pobr  faAAT  a  chryfion,  ^  ni  bu  eu 
bath  erioed,  ac  ni  bydd  eilwaith 
ar  eu  hoi,  hyd  fiynyddoedd  cen- 
hedlaeth  a  chenhedlaeth. 

3  ®0'u  blaen  y  difa  y  tan,  ac  ar 
eu  hoi  y  fflam;  mae  y  wlad  o'u 
blaen  fel  ^gardd  baradwys,  ac  ar 
eu  hoi  yn  ddiffaethwch  anrheith- 
iedig ;  a  hefyd  ni  ddiangc  dim  gan- 
ddynt. 

4  ^Yr  olwg  arnynt  sydd  megis 
golwg  o  feirch ;  ac  fel  marchogion, 
felly  y  rhedant. 

5  ^  Megis  swn  cerbydau  ar  ben- 
nau  y  mynyddoedd  y  llammant,  fel 
swn  tan  ysol  yn  difa  y  sofl,  ac  fel 
pobl  gryfion  wedi  ymosod  i  ryfel. 

6  O'u  blaen  yr  ofna  y  '  bobl ;  pob 
wyneb  a  gasgl  barddu. 

7  Rhedant  fel  glewion,  dringant 
y  mur  fel  rhyfelwyr,  a  cherddant 
bob  un  yn  ei  ffordd  ei  hun,  ac  ni 
ŵyrant  oddi  ar  eu  Uwybrau. 

8  Ni  wthiant  y  naill  y  Hall ; 
cerddant  bob  un  ei  Iwybr  ei  hun : 
ac  er  eu  syrthio  ar  y  ^  cleddyf,  nid 
archoUir  hwynt. 

9  Gwibiant  ar  hyd  y  ddinas ;  rhed- 
ant ar  y  mur,  dringant  i'r  tai ;  ant  i 
mewn  trwy  y  ffenestri  fel  lleidr. 

10  O'u  blaen  y  cryn  y  ddaear,  y 
nefoedd  a  gynhyrfir ;  ^  yr  haul  a'r 
lleuad  a  dywyUir,  a'r  sêr  a  attaliant 
eu  llewyrch. 

11  A'r  Arglwydd  a  rydd  ei  lef 


o  flaen  ei  lu:  canys  mawr  iawn 
yw  ei  wersyll  ef :  canys  cryf  yiu 
yr  hwn  sydd  yn  gwneuthur  ei  air 
ef :  o  herwydd  'mawr  yw  dydd  yr 
Arglwydd,  ac  ofnadivy  iawn;  a 
phwy  a'i  herys? 

12  IF  Ond  yr  awr  hon,  medd  yr 
Arglwydd,  "'Dychwelwch  attaf  fi 
â'ch  holl  galon,  âg  ympryd  hefyd, 
ac  âg  wylofain,  ac  â  galar. 

13  A  "rhwygwch  eich  calon,  ac 
nid  eich  dillad ;  ac  ymchwelwcli  at 
yr  Arglwydd  eich  Duw :  o  her- 
wydd "graslawn  a  thrugarog  yiv 
efe,  hwyrfrydig  i  ddigofaint,  a  mawr 
ei  drugaredd,  ac  edifeiriol  am 
ddrwg. 

14  P  Pwy  a  ŵyr  a  dry  efe,  ac  edi- 
farhâu,  a  gweddill  ''bendith  ar  ei 
ol,  se/ "■  bwyd-offrwm  a  dîod-oíFrwm 
i'r  Arglwydd  eich  Duw  ? 

15  ^ir  ^Cenwch  udgorn  yn  Sion, 
*cyssegrwch  ympryd,  gelwch  gym- 
manfa : 

16  Cesglwch  y  bobl ;  "  cyssegrwch 
y  gynnulleidfa :  cynhuUwch  yr  hen- 
uriaid ;  cesglwch  y  plant,  a'r  rhai 
yn  sugno  bronnau :  ^  deued  y  priod- 
iab  allan  o'i  ystafell,  a'r  briod-fercli 
allan  o  ystafell  ei  gwely, 

17  Wyled  yr  ofíeiriaid,  gweinid- 
ogion  yr  Arglwydd,  ^rhwug  y 
porth  a'r  allor,  a  dywedant,  Arbed 
dy  bobl,  0  Arglwydd,  ac  na  ddyro 
dy  etifeddiaeth  i  warth,  ^  i  ly wodr- 
aethu  o'r  cenhedloedd  arnynt :  ^  pa- 
ham  y  dywedent  ym  mhlith  y  bobl- 
oedd,  Pa  le  y  mae  eu  Duw  hwynt  ? 

18  IF  Yna  yr  Arglwydd  a  eiddig- 
edda  am  ei  dir,  ac  a  arbed  ei  bobl. 

19  A'r  Arglwydd  a  ettyb,  ac  a 
ddywed  wrth  ei  bobl,  Wele  fi  yn 
anion  i  chwi  yd,  a  gwin,  ac  olew ; 
a  diwellir  chwi  o  bono :  ac  ni  wnaf 
chwi  mwyach  yn  waradwydd  ym 
mysg  y  cenhedloedd. 

20  Eithr  ^bwriaf  yn  bell  oddi 
wrthych  y  gogledd-íît,  a  gyrraf  ef 
i  dir  sych  diffaeth,  a'i  wyneb  tu  a 
mor  y  dwyrain,  a'i  ben  ol  tu  a'r 
mor  eithaf :  a'i  ddrewi  a  gyfyd,  a'i 
ddrygsawr  a  â  i  fynu,  am  iddo 
*  wneuthur  maAvrhydri. 

21  IF  Nac  ofna  di,  ddaear ;  gor- 
foledda  a  llawenycha :  canys  yr 
Arglwydd  a  wna  fawredd, 

22  Nac  ofnwch,  anifeiliaid  y  maes 
canys  tarddu  y  mae 
anialwch ;  canys  y 
ffrwyth,  y  íRgysbren  a'r  winwydden 
a  roddant  eu  cnwd. 


''porfeydd  yr 
preii  a  ddwa:  ei 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
SCO. 

1  Jer.  30.  7. 
Amos  5. 18. 
Sepli.  1.15. 


'  Jcr.  4. 1. 


o  Exod.  34. 
G. 

Ps.  8G.  5, 
15. 
Jonah  4. 2. 


P  Jos.  14. 12. 

2  Sam.  1-J. 

22. 

Amos  5. 15. 

Jonah  3. 9. 

Seph.  2.  3. 
q  Es.  65.  8. 
r  pen.  1.  9. 
5  Num.  10. 

3. 
'  pen.  1.  14. 

u  Exod.  19. 
10,  22. 


s  1  Cor.  7.  5. 


J  Ezeo.  8. 
IR. 

Matt.  23. 
35. 

3  Nen,  Vw 
gwatwar 
or  cen- 
hedloedd. 

z  Pa.  42.  10. 
a  79.  10. 
a  115.  2. 
Mio.  7.  10. 


a  Ediyeh 
Exod.  10. 
19. 


4  Neu, 

fmvrygu 

gwneiUlmr. 


b  Zcch.  8, 
12. 


Barnau  Duw  ar 


JOEL,  III. 


elynion  ei  eglwys. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

800. 


«  pen.  1.  4. 


«•pen.  3. 17. 


e  Es.  44.  3. 

Ezec.  39. 

29. 

Act.  2. 17. 
b  Zech.  12. 

10. 

loan  7.  39. 


Í  Matt.  24. 
29. 
Mai-c  13. 

24. 

Luc  2L  25. 

k  ad.  10. 

pen.  3. 15. 

Matt.  24. 

29. 

Marc  13. 

24. 

Luc  21.  25. 
1  Rhuf.  10. 

13. 


m  Obad.  17. 


23  Chwithau,  plant  Sion,  gorfol- 
eddwch,  ac  ymlawenhêwch  yn  yr 
Arglwydd  eich  Duw:  canys  "^efe 
a  roddes  i  chwi  ^^y  cynnar-wlaw 
^yn  gymmedrol,  ac  a  wna  i'r  cyn- 
nar-wlaw a'r  diweddar-wlaw  ddisgyn 
i  chwi  yn  y  inis  cyntaf. 

24  A'r  ysguboriau  a  lenwir  o  yd, 
a'r  gwin  newydd  a'r  olew  a  â  dros 
y  llestri. 

25  A  mi  a  dalaf  i  chwi  y  blynydd- 
oedd  ®  a  ddifaodd  y  ceiliog  rhedyn, 
pryf  y  rhwd,  a'r  locust,  a'r  lindys, 
fy  Uu  mawr  i,  yr  hwn  a  anfonais 
yn  eich  plith. 

26  Yna  y  bwyttêwch,  gan  fwytta 
ac  ymddigoni ;  ac  y  moliennwch 
enw  yr  Arglwydd  eich  Duw,  yr 
hwn  a  wnaeth  â  chwi  yn  rhyfedd : 
ac  ni  waradwyddir  fy  mhobl  byth. 

27  'A  chewch  wybod  fy  mod  i 
y'nghanol  Israel,  ac  mai  myfi  yio 
yr  Arglwydd  eich  Duw,  ac  nid 
neb  arall:  a'm  pobl  nis  gwarad- 
Avyddir  byth. 

28  IT  s  A  bydd  ar  ol  hynny,  ^y 
tywalltaf  fy  yspryd  ar  bob  cnawd ; 
a'ch  meibion  a'ch  merched  a  bro- 
phwydant,  eich  henuriaid  a  welant 
freuddwydion,  eich  gwŷr  ieuaingc 
a  welant  weledigaethau : 

29  Ac  ar  y  gweision  hefyd  ac  ar 
y  morwynion  y  tywalltaf  fy  yspryd 
yn  y  dyddiau  hynny. 

30  A  '  gwuaf  ryfeddodau  yn  y  nef- 
oedd ;  ac  yn  y  ddaear,  gwaed,  a 
than,  a  cholofnau  mwg. 

31  ^Yr  haul  a  droir  yn  dywyll- 
wch,  a'r  Ueuad  yn  waed,  o  flaen 
dyfod  mawr  ac  ofnadwy  ddydd  yr 
Arglwydd. 

32  A  bydd,  '  yr  achubir  pob  un  a 
alwo  ar  enw  yr  Arglwydd  ;  canys 
"bydd  ym wared,  fel  y  dywedodd 
yr  Arglwydd,  ym  mynydd  Sion, 
ac  yn  Jerusalem,  ac  yn  y  gweddill- 
ion  a  alwo  yr  Arglwydd. 

PENNOD  III. 

1  Barnedigaethau  Duw  yn  erbyn  gelynion  ei 
hobl :  9  ac  y  bydd  rhaid  ei  adnabod  ef  yn  ei 
farnedigaeth.  18  Ei  fendithion  ef  ar  yr 
eglwys. 

CAWiS  wele,  yn  y  dyddiau  hyn- 
ny, ac  yn  yr  amser  hwnnw, 
pan  ddychwelwyf  gaethiwed  Judah 
a  Jerusalem, 

2  Casglaf  hefyd  yr  holl  genhedl- 
oedd,  a  dygaf  hwynt  i  waered  i 
ddyffryn  Jehosaphat ;  a  dadleuaf  â 
hwynt  yno  dros  fy  mhobl,  a'm  heti- 
feddiaeth  Israel,  y  rhai  a  wasgar- 


asant  hwy  ym  mysg  y  cenhedloedd, 
a  rhannasant  fy  nhir. 

3  Ac  ar  fy  mhobl  y  bwriasant 
goelbrennau,  a  rhoddasant  y  bach- 
gen  er  puttain,  a  gwerthasant  fach- 
gennes  er  gwin,  fel  yr  yfent. 

4  Tyrus  hefyd  a  Sidon,  a  holl  ar- 
daloedd  Palestina,  beth  sydd  i  chwi 
a  wnelocli  â  mi?  a  delwch  i  mi  y 
pwyth  ?  ac  os  telwch  i  mi,  buan 
lawn  y  dychwelaf  eich  tâl  ar  eich 
pen  eich  hunain ; 

5  Am  i  chwi  gymmeryd  iy  arian 
a'm  haur,  a  dwyn  i'ch  temlau  fy 
nhlysau  ^  dymunoL 

6  Gwerthasoch  hefyd  feibion  Ju- 
dah a  meibion  Jerusalem  i'r  Groeg- 
iaid,  i'w  pellhâu  oddi  wrth  eu  har- 
daloedd. 

7  Wele,  mi  a'u  codaf  hwynt  o'r 
Ue  y  gwerthasoch  hwynt  iddo,  ac 
a  ddattroaf  eich  tâl  ar  eich  pen 
eich  hunain. 

8  A  minnau  a  werthaf  eich  meib- 
ion a'ch  merched  i  law  meibion 
Judah,  a  hwythau  a'u  gwerthant 
i'r  Sabeaid,  i  genedl  o  bell;  canys 
yr  Arglwydd  a  lefarodd  hyn. 

9  11  *  Cyhoeddwch  hyn  ym  mysg  y 
cenhedloedd,  ^gosodwch  ryfel,  de- 
fírôwch  y  gwŷr  cryfìon,  nesâed  y 
gwŷr  o  ryfel,  deuant  i  iynu. 

10  ^Gyrrwch  eich  sychau  yn  gledd- 
yfau,  a'ch  *  pladuriau  yn  waywffyn  : 
'=  dy weded  y  Uesg,  Cryf  ydiuyf. 

11  Ymgesglwch,  a  deuwch,  y  cen- 
hedloedd, o  amgylch  ogylch,  ac 
ymgynhuUwch :  '"  yno  disgyn,  0  Ar- 
glwydd, dy  gedyrn. 

12  Defírôed  y  cenhedloedd,  a  deu- 
ant i  fynu  1  ddjrffryn  Jehosaphat : 
o  herwydd  yno  yr  eisteddaf  i  farnu 
yr  holl  genhedloedd  o  amgylch. 

13  ^  Rhowch  i  mewn  y  crymman ; 
canys  addfedodd  y  cynhauaf :  deu- 
wch, ewch  i  waered ;  o  herwydd  y 
gwrŷf  a  lanwodd,  a'r  gwasg-gafnau 
a  aethant  trosodd,  am  amlhâu  eu 
drygioni  hwynt. 

14  Torfeydd,  torfeydd,  afydd  yng 
nglyn  ^  terfyniad :  canys  agos  yw 
dydd  yr  Ajiglwydd  y'nglyn  ter- 
fyniad. 

15  *  Yr  haul  a'r  Uoer  a  dywyllant, 
a'r  sêr  a  attaliant  eu  llewyrch. 

16  A'r  Arglwydd  ^a  rua  o  Sion,  ac 
a  rydd  ei  lef  o  Jerusalem ;  ^  y  nef- 
oedd  hefyd  a'r  ddaear  a  grynant: 
ond  yr  Arglwydd  fydd  "^  gobaith 
ei  bobl,  a  chadernid  meibion  Israel. 

17  Felly  ''y  cewch    wybod    mai 


Barncm  Duw  ar  Syria, 


AMOS,  I. 


ar  y  Philistiaid,  Sçc-, 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
800. 


«  Heb. 

sancteidd- 

rioydd. 
>  Es.  35.  8. 

Zech.  14. 

21. 

Dat.21.27. 
k  Amos  9. 

13. 
9  Heb. 


J  Ezec.  47.  L 
Zech.  14.  8. 
Dat.  22. 1. 


Cyn 
CEIST 

787. 


«  pen.  7.  14. 


•0  Zech.  14. 

6. 
■d  Jer.  25.  30. 

Joel  3.  16. 


«  Eb.  8.  4. 

a  17.  1. 

Jer.  40.  23. 

Zech.  9.  1. 
■2  Neu, 

dt/chwelaf, 

neu,  7ion- 

wMcr/  e/; 

Felly  ad. 

6,  &c. 
Í  2  Bren.  13. 

7. 
«Jer.  17. 27. 

a  49.  27. 

ad.  7,  10, 

12. 

pen.  2. 2, 5. 
S  Neu, 

Bicatnafen. 
4  Neu,  o 

Bethiiden. 
t  Cyflawn- 

wvd 

2  lircn. 

16.9. 

1  2  Chron. 

28.  18. 

Es.  14.  29. 

Jer.  47.  4, 

5. 

Ezec.  25. 

15. 

Seph.  2. 4. 
«Neu,  á 

chaetldwed 

gi/Jlawn: 

2  Chron. 

21.  16,  17. 

Joel  -i.  6. 


myfi  yw  yr  Arglwydd  eich  Duw, 
yn  trigo  yn  Sion,  fy  mynydd  sanct- 
aidd:  yna  y  bydd  Jerusalem  yn 
^sanctaidd,  ac  *nid  â  dieitliriaid 
trwyddi  mwyach, 

18  1Í  ^  A'r  dydd  hwnnw  y  bydd  i'r 
mynyddoedd  ddefnynnu  melyswin, 
a'r  bryniau  a  lifeiriant  o  laeth,  a 
hoU  ffrydiau  Judah  a  ^redant  gan 
ddwfr,  a  'fíynnon  a  ddaw  allan  o 
dŷ  yr  Arglwydd,  ac  a  ddyfrhâ 
ddyfíì'yn  Sittim. 


19  ™Yr  Aiplit  a  fydd  anghyfan- 
nedd,  ac  "Edom  fydd  anialwch 
anghyfanneddol,  am  y  traha  yn 
erhyn  meibion  Judah,  am  iddynt 
dywallt  gwaed  gwirion  yn  eu  tir 
hwynt. 

20  Etto  Judali  a  Mrig  byth,  a 
Jerusalem  o  genhedlaeth  i  gen- 
hedlaeth. 

21  Canys  glanhaf  waed  y  rhai  nis 
glanheais  :  ^  canys  °  yr  Arglwydd 
sydd  yn  trigo  yn  Sion. 


LLYFR   AMOS. 


PENNOD  I. 

1  Amos  yn  dangos  barnedigaetliau  Duw  ar 
Syria,  Q  ac  ar  y  Philistiaid,  9  ac  ar  Tyrus, 
11  ac  ar  Edom,  13  ac  ar  Aramon. 

GEIRIAU  Amos,  Çyr  hwn  oedd 
ym  mysg  bugeiliaid  Tecoa,)  y 
rhai  a  welodd  efe  am  Israel,  ^yn 
nyddiau  Uzziah  brenhin  Judah,  ac 
yn  nyddiau  Jeroboam  mab  Joas 
brenhin  Israel,  ddwy  flynedd  o 
flaen  y  "  ddaear-gryn. 

2  Ac  efe  a  ddywedodd,  ^Yr  Ar- 
glwydd a  rua  o  Sion,  ac  a  rydd 
ei  lef  o  Jerusalem  ;  a  chyfanneddau 
y  bugeiliaid  a  alarant,  a  phen  Car- 
mel  a  wywa, 

3  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd; 
0  herwydd  tair  o  anwireddau  ^  Da- 
mascus, ac  o  herwydd  pedair,  nis 
^  troaf  ymaith  ei  chosp  hi ;  am  idd- 
ynt ^ddyrnu  Gilead  âg  offer  dyrnu 
o  heiyrn. 

4  Ond  sanfonaf  dan  i  dŷ  Hazael, 
ac  efe  a  ddifa  balasau  Benhadad. 

5  Drylliaf  drosol  Damascus,  a 
thorraf  ymaith  y  preswylwyr  o 
^  ddyffryn  Afen,  a'r  hwn  sydd  yn 
dal  teyrn-wialen  ^  o  dŷ  Eden ;  a 
''phobl  Syria  a  ant  yn  gaeth  i  Cir, 
medd  yr  Arglwydd. 

6  IT  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd ;  Am  dair  o  anwireddau 
'  Gaza,  ac  am  bedair,  ni  throaf  ym- 
aith ei  chosp  hi ;  am  iddynt  gaeth- 
gludo  ^y  gaethiwed  gyìäawn,  i'w 
rhoddi  i  fynu  i  Edom. 

7  Eithr  anfonaf  dan  ar  fur  Gaza, 
ac  efe  a  ddifa  ei  phalasau  hi. 

8  A  mi  a  dorraf  y  preswylwyr  o 
Asdod,  a'r  hwn  a  ddeil  deyrn-wial- 
en  o  Ascalon ;  a  throaf  fy  Haw  yn 
erbyn  Ecron,  a  derfydd  am  weddill 
y  Philistiaid,  medd  yr  Arglwydd 
Dduw. 


9  ^  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd; Am  dair  o  anwireddau 
''Tyrus,  ac  am  bedair,  ni  throaf 
ymaith  ei  chosp  hi ;  o  herwydd 
iddynt  hwy  roddi  i  fynu  gwbl  o'r 
gaethiwed  i  Edom,  ac  na  chofiasant 
^  y  cyfammod  braAvdol. 

10  Eithr  anfonaf  dan  i  fur  Tyrus, 
ac  efe  a  ddifa  ei  phalasau  hi. 

11  1Í  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd ;  Am  dair  o  anwireddau 
'Edom,  ac  am  bedair,  ni  throaf 
ymaith  ei  chosp  hi ;  am  iddo  erlid 
""  ei  frawd  a'r  cleddyf,  a  '  Uygru  ei 
drugaredd,  a  bod  ei  ddig  yn  rhwygo 
yn  wastadol,  a'i  fod  yn  cadw  ei  lid 
yn  dragywyddol. 

12  Eithr  "anfonaf  dan  i  Teman, 
yr  hwn  a  ddifa  balasau  Bosrah. 

13  IT  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd; Am  dair  o  anwireddau 
°  meibion  Ammon,  ac  am  bedair,  ni 
throaf  ymaith  ei  chosp  hi ;  am  idd- 
ynt hwy  rwygo  ^gwragedd  beich- 
iogion  Gilead,  er  mwyn  helaethu 
eu  terfynau. 

14  Eithr  cynneuaf  dan  ym  mur 
p  Kabbah,  ac  efe  a  ddifa  ei  phalasau, 
gyd  â  gwaedd  ar  ddydd  y  rhyfel, 
gyd  â  thymmestl  ar  ddydd  corwynt. 

15  1  A'u  brenhin  a  â  yn  gaeth,  efe 
a'i  bennaethiaid  ynghyd,  medd  yr 
Arglwydd. 

PENNOD  II. 

1  Digofaint  Duw  yn,  erbyn  Moah,  4  ac  ar  Ju- 
dah, ()  ac  ar  Israel.  9  Duw  yn  achwyn 
rhag  eu  hanrüólchgarwch  hunj. 

FEL  hyn  y  dywed  yi'  Arglwydd  ; 
Am  dair  o  anwireddau  *Moab, 
ac  am  bedair,  ni  throaf  ymaith  ei 
chosp  hi ;  am  iddo  ^losgi  esgyrn 
brenhin  Edom  yn  galch. 

2  Eithr  anfonaf  dan  i  Moab,  yr 
hwn  a   ddifa  balasau    Cerioth :  a 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
800. 

m  Es.  19.  1. 
n  Obad.  10. 


2  Neu,  erijs. 


3  Neu, 
ie,  myfi  yr 
Arghoÿdd, 
yr  hwn 
sydd,  &c. 

o  Dat.  21.  3. 


Cyn 
CEIST 

787. 


k  Es.  23.  1. 
Ji-r.  47.  4. 
Ezec.  26, 
a  27,  a  28. 
Joel  3. 4, 5. 

6  Heb. 
tji/fammod 
hrodyr, 
2  Sam.  5. 
11. 

1  Bi-en.  5. 
1.  a  9. 14. 


I  Es.  21.  11. 
a  34.  5. 
Jer.  49.  8. 
Ezec.  25. 
12. 

Joel  3. 19. 
Obad.  1. 
Mai.  1.  4. 
m  Gen.  27. 
41. 
Deut.  23. 7. 

7  Neu, 
hwrw 
ymaith  bob 
tosturi. 

II  Obad.  9, 
10. 

o  Jer.  49. 1. 
Ezec.  25.  2. 
Seph.  2.  9. 

8  Neu, 
mynydd- 
oedd 
Gilead. 


P  Deut.  3. 
11. 

2  Sam.  12. 
26. 

iJer.  49.  3. 


a  Es.  15. 

Jer.  48. 

Ezec.  2.5. 8. 

Seph.  2.  8. 
b  2  Bren.  3. 

27. 


Anniolchgarwch  Israel. 


AMOS,  III. 


Barn  Duw  arnynt. 


Cyn 
CEIST 

787. 

e  Num.  24. 
17. 


d  pen.  8.  6. 


e  Exod.  22. 
26. 

2  Neu,  jf 
rhai  a  gon- 
demniwijd, 

f  Num.  21. 

24.     ■ 

Deut.  2. 

31. 

Jo,o.  24.  8. 
B  Num.  13. 

28,  32,  33. 
li  Es.  5.  24. 

Mai.  4. 1. 


I  Exod.  12. 
51. 


k  Num.  G. : 


.  I  Es.  30.  10. 

Jer.  11.  21. 

pen.  7.  12, 

13. 

Mic.  2.  6. 
s  Neu, 

gwnxqaf 

eich  lie 

chu'i  fcl  )j 

gu-asg 

men  lawn 

o  ysgubau. 
m  pen.  9.  1, 

&o. 
♦  Neu, 

einiuts. 


Moab   fydd    marw   mewn    terfysg, 
gwaeddi,  a  llais  udgorn. 

3  A  mi  a  dorraf  ymaith  *=  y  barnwr 
o'i  chanol  hi,  a'i  holl  beiidefigion  a 
laddaf  gyd  âg    ef,   medd   yr  Ar- 

GLWYDD. 

4  "ii  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
GLWYDD;  Am  dair  o  anwireddaii 
Judah,  ac  am  bedair,  ni  throaf 
ymaith  ei  cJiosp  hi ;  am  iddynt 
ddirmygu  cyfraith  yr  Arglwydd, 
ac  nas  cadwasant  ei  ddeddfau  ef ; 
a'u  celwyddau  a'li  cyfeiliornodd 
hwynt,  y  rhai  yr  acth  eii  tadau  ar 
eu  hoi. 

5  Eithr  anfonaf  dan  i  Judah,  ac 
efe  a  ddifa  balasoedd  Jerusalem. 

6  11  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd ;  Am  dair  o  anwireddau 
Israel,  ac  am  bedair,  ni  throaf  ym- 
aith ei  chosp  hi ;  am  iddynt  "^werthu 
y  cyfiawn  am  arian,  a'r  tlawd  er 
par  o  esgidiau : 

7  Y  rhai  a  ddyheuant  ar  ol  Ihvch 
y  ddaear  ar  ben  y  tlodion,  ac  a 
ŵyrant  ffordd  y  gostyngedjg :  a 
gwr  a'i  dad  a  â  at  yr  un  Uangces, 
i  halogi  fy  enw  sanctaidd. 

8  Ac  ar  ddillad  ^  wedi  eu  rhoi  yng 
ngwystl  y  gorweddant  wrth  bob 
allor;  a  gwin  ^y  dirwyol  a  yfant 
yn  nhŷ  eu  duw. 

9  IT  Etto  ^myfì  a  ddinystriais  yr 
Amoriad  o'u  blaen  hwynt,  ^yr  hwn 
yr  oedd  ei  uchder  fel  uchder  y 
cedrwydd,  ac  efe  oedd  gryf  fel 
derw ;  etto  ^  mi  a  ddinystriais  ei 
fírwythau  oddi  arnodd,  a'i  wraidd 
oddi  tanodd. 

10  '  Myfi  hefyd  a'ch  dygais  chwi  i 
fynu  o  Avlad  yr  Aipht,  ac  a'ch  ar- 
weiniais  chwi  ddeugain  mlynedd 
trwy  yr  aniahvch,  i  feddiannu  gwlad 
yr  Amoriad. 

11  A  mi  a  gyfodais  o'ch  meibion 
chwi  rai  yn  brophwydi,  ac  o'ch 
gwŷr  ieuaingc  rai  ''yn  Nazareaid. 
Oni  hu  hyn,  0  meibion  Israel? 
medd  yr  Arglwydd. 

12  Ond  chwi  a  roisoch  i'r  Nazare- 
aid  win  i'w  yfed  ;  ac  '  a  orchymyn- 
asoch  i'ch  prophwydi,  gan  ddy- 
wedyd,  Na  phrophwydwch. 

13  Wele  "  fi  wedi  fy  Uethu  tanocli 
fel  y  llethir  y  fen  lawn  o  ysgubau. 

14  A  "metha  gan  y  buan  ddi- 
angc,  a'r  cryf  ni  chadarnhâ  ei  rym, 
a'r  cadarn  ni  wared  ei  ^enaid  ei 
hun  : 

15  Ni  saif  a  ddalio  y  bwa,  ni 
ddiangc  y  buan   o  draed,   nid  a- 


chub  march  og  march  ei  einioes  ei 
hun. 

16  A'r  cryfaf  ei  galon  o'r  cedyrn 
a  íFy  y  dwthwn  hwnnw  yn  noeth- 
lymmun,  medd  yr  Arglwydd. 

PENNOD  III. 

1  Mor  anghenraid  yw  baniedigaethaii  Duio  yn 
erhyn  Israel:  9  cyhoeddi  liynny,  aH  aclios 
hefyd. 

GWRANDEWCH  y  gair  a  lef- 
arodd  yr  Arglwydd  i'ch  er- 
byn  chwi,  plant  Israel,  yn  erbyn 
yr  holl  deulu  a  ddygais  i  fynu  o 
wlad  yr  Aipht,  gan  ddywedyd, 

2  ''Chwi  yn  unig  a  adnabûm  o 
holl  deuluoedd  y  ddaear :  ^  am  hyn- 
ny  ymwelaf  â  chwi  am  eich  hoU 
anwireddau. 

3  A  rodia  dau  ynghyd,  heb  fod 
yn  gyttûn  ? 

4  A  rua  y  Hew  yn  y  goedA^dg,  heb 
ganddo  ysglyfaeth  ?  ^  a  leisia  cenaw 
Hew  o'i  ffau,  heb  ddal  dim  ? 

5  A  syrth  yr  aderyn  yn  y  fagl  ar 
y  ddaear,  heb  fod  croglath  iddo?  a 
gyfyd  un  y  fagl  oddi  ar  y  ddaear, 
heb  ddal  dim  ? 

6  A  genir  udgorn  yn  y  ddinas, 
heb  ^ddychrynu  o'r  bobl?  ''a  fydd 
niwed  yn  y  ddinas,  ^heb  i'r  Ar- 
glwydd ei  wneuthur  ? 

7  Canys  ni  wna  yr  Arglwydd 
ddim,  ^  a'r  nas  dangoso  ei  gyfrinach 
i'w  weision  y  prophwydi. 

8  Rhuodd  y  Hew,  p^vy  nid  ofna? 
yr  Arglwydd  loR  a  lefarodd,  ®pAvy 
ni  phrophwyda? 

9  IT  Cyhoeddwch  o  fewn  y  palasau 
yn  Asdod,  ac  yn  y  palasau  y'ngwlad 
yr  Aipht,  a  dy  wedwch,  Deuwch  yng- 
hyd ar  fynyddoedd  Samaria,  a  gwel- 
wch  derfysgoedd  lawer  o'i  mewn,  a'r 
gorthrymmedigion  yn  ei  chanol  hi. 

10  Canys  ni  fedrant  wneuthur  un- 
iondeb,  medd  yr  Arglwydd  :  pen- 
tyrru  y  maent  drais  ac  ^yspail  yn 
eu  palasau. 

11  Am  hynny  fel  hyn  y  djvved  yr 
Arglwydd  Dduw;  Qelynfydd  o 
amgylch  y  tir ;  ac  efe  a  dŷn  i  lawr 
dy  nerth  oddi  wrthyt,  a'th  balas- 
oedd a  yspeilir. 

12  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd; Fel  yr  achub  y  bugail  o 
safn  y  Hew  y  ddwy-goes,  neu  ddarn 
o  glust ;  felly  yr  achubir  meibion 
Israel  y  rhai  sydd  yn  trigo  yn  Sa- 
maria mewn  cwrr  gwely,  ^  ac  yn 
Damascus  mewn  gorweddle. 

13  Gwrandêwch,  a  thystiolaethwch 


6  Neu,  ae 
yn  nhracd 
y  gwcly. 


Ceryddu  Israel. 


AMOS,  IV. 


Eu  hannog  i  edifcirwcli. 


Cyn 
CRIST 

787. 

7  Neu,  ?/ 
cospaf  la- 
rael  am 
anwiredd. 


f  Barn.  3. 

20. 

Jer.  36.  22. 
e  1  Bren. 
22.39. 


a  Ps.  22. 12. 

llzec.  30. 
18. 


bJer.lC.36. 
Hab.  1. 15. 


c  Ezec.  12. 

,12. 


2  Neu, 
a  dcftwch 
i/m,ailh 
belliau  y 
pulas. 

d  Hob.  4. 1Ü. 
a  12. 11. 
pen.  5.  5. 


=  Lef.  7. 13. 

5  Heb. 
A  llosg- 
abertliwch. 

4  Ileb. 

felh/  yr 
hoffwch. 


íDeut.28. 

22. 

Hag.  2.  17, 
6  Neu, 

amlder 

eich 

geyddi,  /zc, 

a  ysodd  y 

lindi/e. 
e  Joel  1.  4. 

a  2.  2Ö. 


yn  nliŷ  Jacob,  medd  yr  Arqlwydd 
Dduw,  Duw  y  lluoedd, 

14  Mai  y  dydd  '  yr  ymwelaf  âg  an- 
wiredd Israel  arno  ef,  y  gofwyaf  hef- 
yd  allorau  Bethel :  a  cliyrn  yr  allor 
a  dorrir,  ac  a  syi'thiant  i'r  llawr. 

15  A  mi  a  daraAvaf  ^y  gauafdy  a'r 
hafdy ;  a  derfydd  am  ^  y  tai  ifori,  a 
bydd  diben  ar  y  teiau  mawrion, 
medd  yr  Arglwydd. 

PENNOD  IV. 

1  Y  mae  yn  ceryddu  Israel  am  eu  trais,  4  a'w 
delw-addoliaefh,  6  ac  am  nad  oeddynt  yn 
gwellhdu  lorth  eu  ceryddu. 

GWRANDEWCH  y  gair  hwn, 
^gwartheg  Basan,  y  rliai  yd- 
yell  ym  mynydd  Samaria,  y  rhai 
ydych  yn  gorthrymmu  y  tlawd, 
yn  ysigo  yr  anghenog,  yn  dywed- 
yd  wrth  eu  meistriaid,  Dygwch, 
ac  yfwn. 

2  Tyngodd  yr  Arglwydd  Dduw 
fw  sancteiddrwydd,  y  daw,  wele, 
y  dyddiau  arnoch,  y  dwg  efe  chwi 
ymaith  ''â  drain,  a'ch  hiliogaeth  â 
bacbau  pysgotta. 

3  A  ''chwi  a  ewch  allan  i'r  ad- 
wyau,  bob  un  ar  ei  chyfer ;  a  chwi 
^  a\i  íeüwch  hwynt  i'r  palas,  medd 
yr  Arglwydd. 

4  IT  Deuwch  i  Bethel,  a  thros- 
eddwch ;  ^  i  Gilgal,  a  throseddwch 
fwyfwy :  dygwch  bob  bore  eich 
aberthau,  «'ch  degymmau  wedi 
tair  blynedd  o  ddyddiau  ; 

5  ®^Ac  oifrymmwch  o  surdoes 
abertJi  diolch,  cyhoeddwch  a  hys- 
byswch  aberthau  gwirfodd :  canys 
*hyn  a  hoffwch,  meibion  Israel, 
medd  yr  Arglwydd  Dduw. 

6  1Í  A  rhoddais  i  chwi  lendid 
dannedd  yn  eich  hoU  ddinasoedd, 
ac  eisieu  bara  yn  eich  hoU  le- 
oedd:  etto  ni  ddychwelasoch  attaf 
fi,  medd  yr  Arglwydd. 

7  Myfi  hefyd  a  atteliais  y  gwlaw 
rhagoch,  pan  oedd  etto  dri  mis  hyd 
y  cynhauaf :  gwlawiais  hefyd  ar  un 
ddinas,  ac  ni  wlawiais  ar  ddinas 
arall :  un  rhan  a  gafodd  wlaw ;  a'r 
rhan  ni  chafodd  wlaw,  a  wywodd. 

8  Gwibiodd  dwy  ddinas  neu  dair 
i  un  ddinas,  i  yfed  dwfr;  ond  nis 
diwallwyd :  etto  ni  ddychwelasoch 
attaf  fi,  medd  yr  Arglwydd. 

9^Tarewais  chwi  â  diflanniad,  ac  â 
mallder:  ^ pan amlhaodd  eich  gerddi, 
a'ch  gwinllannoedd,  a'ch  fSgyswydd, 
a'ch  olew-wydd,  ^y  lindys  a'lt  liys- 
odd  :  etto  ni  throisoch  attaf  fi,  medd 
yr  Arglwydd. 


10  Anfonais  yr  liaint  yn  eich  mysg, 
megis  ^  yn  ffordd  yr  Aipht :  eich 
gwŷr  ieuaingc  a  leddais  a'r  cleddyf, 
gyd  â  "^  chaethgludo  eich  meirch ;  a 
chodais  ddrewi  eich  gwersylloedd 
i'ch  ffroenau :  etto  ni  throisoch  at- 
taf fi,  medd  yr  Arglwydd. 

11  Mi  a  ddymchwelais  rai  o  lion- 
och,  fel  yr  ymchwelodd  Duw  ^  So- 
dom a  Gomorrah ;  '  ac  yr  oeddech 
fel  pentewyn  wedi  ei  achub  o'r 
gynneu  dan :  etto  ni  throisoch  at- 
taf fi,  medd  yr  Arglwydd. 

12  O  herwydd  hynny  yn  y  modd 
yma  y  gwnaf  i  ti,  Israel :  ac  o  her- 
wydd mai  hyn  a  wnaf  i  ti,  ''bydd 
barod,  Israel,  i  gyfarfod  â'th  Dduw. 

13  Canys  wele,  Lluniwr  y  myn- 
yddoedd,  a  Chreawdwr  ^y  gwynt, 
yr  hwn  a  fynega  i  ddyn  beth  yiv 
ei  feddwl,  ac  ^a  wna  y  bore  yn 
dywyllwch,  ac  ™a  gerdd  ar  uchel- 
derau  y  ddaear,  yr  Arglwydd, 
Duw  y  lluoedd,  yio  ei  enw. 

PENNOD  V. 

1  Cwynfan  dros  Israel.  4  Annog  i  edifeir- 
loch.  21  Duw  yn  gwrthod  eu  rkagrithiol 
wasanaetli  hioy. 

GWRANDEWCH  y  gair  hwn  a 
godaf  i'ch  erbyn,  se/galarnad, 
0  dŷ  Israel 

2  Y  wyryf  Israel  a  syrthiodd ;  ni 
chyfyd  mwy :  gadawyd  hi  ar  ei  thir; 
nid  oes  a'i  cyfyd. 

3  Canys  y  modd  hyn  y  dywed 
yr  Arglwydd  Dduw;  Y  ddinas  a 
aeth  allan  â  mil,  a  weddill  gant ; 
a'r  hon  a  aeth  allan  ar  ei  chanfed, 
a  weddill  ddeg  i  dŷ  Israel. 

4  1Í  0  herwydd  fel  hyn  y  dyvfed 
yr  Arglwydd  wrth  dŷ  Israel;  Ceis- 
iwch  fi,  a  byw  fyddwch. 

5  Ond  nac  ymgeisiwch  â  ^Bethel, 
ac  nac  ewch  i  Gilgal,  ac  na  thram- 
wywch  i^Beerseba:  o  herwydd  gan 
gaethgludo  y  caethgludir  Gilgal,  a 
'^  Bethel  a  fydd  yn  ddiddym. 

6  Ceisiwch  yr  Arglwydd,  a  byw 
fyddwch  ;  rhag  iddo  dorri  allan  yn 
nhŷ  Joseph  fel  tan,  a'i  ddifa,  ac  na 
hyddo  Sii  diffoddo  yn  Bethel. 

7  Y  rhai  "^a  drowch  farn  yn  wermod, 
ac  a  adêwch  gyfiawnder  ar  y  llawr, 

8  Ceisiwch  yr  hwn  a  wnaeth  ^y 
saith  seren,  ac  Orion,  ac  a  dry  gysg- 
od  angau  yn  fore-ddydd,  ac  ^a  dy- 
wylla  y  dydd  yn  nos;  yr  hwn  ^a 
eilw  ddyfroedd  y  môr,  ac  a'u  tyw- 
allt  ar  wyneb  y  ddaear:  Yr  Ar- 
glwydd yw  ei  enw : 

9  Yr  hwn    sydd  yn  nerthu   yr 


Cyn 
CRIST 

787. 

6  Neu, 
ar  ddull. 

7  Heb. 

chaelh- 
rjlud. 


h  Gen.  19. 

24,25. 

Es.  i:i.  19. 

Jer.  40. 18. 
i  Zcch.  3.  2. 


k  Eclrych 
Ezec.  13. 5. 
ii  2±  30. 
Luc  14. 31, 

32. 

8  Neu,  yr 
ysprijd. 

1  pen.  5.  8. 

m  Dcut.  32. 
13.  a  33.29. 
Mic.  1.  3. 


a  pen.  4.  4. 
b  pen.  8. 14. 


c  IToa.  4.  15. 
a  10. 15. 


d  pen.  6.  12. 

«Job  9.9. 
a  38.  31. 

f  pen.  4.  13. 
g  pen.  9.  C. 


Annog  Israel  i  edifeirivch. 


AMOS,  VI. 


Y  cospir  eu  nicyjiant. 


Cyn 
CRIST 

787. 

2  Heb. 
anrhaith. 
h  Es,  29.  21. 


1  Deut.  28. 
38,39. 
Seph.1.13. 
Bag.  1.  6. 

3  Heb.  Ŵ/- 
muniant. 


4Neu, 
gwobr. 


t  pen.  6. 10. 


I  Ps.  34. 14. 
a  97. 10. 
Ilhuf.12.9. 

m  Exod.  32. 
30. 
Joel  2. 14. 


0  Exod.  12. 
12. 

P  Es.  5. 19. 
Jer.  17. 15. 
a  30.  7. 
Joel  2.  2. 
Seph.  1. 15. 
2Petr3.4. 

«1  Jer.  48. 44. 


r  Es.  1. 11. 

Jer.  6.  20. 
»  Lef.  26. 

31. 
5Neu, 

eich  nchel- 

wyliau. 


*  Neu, 
offriiTn 
dwlch. 


2  anrheithiedig  yn  erbyn  y  cryf,  fel 
y  delo  yr  anrheithiedig  yn  erbyn 
yr  amddifiynfa. 

10  ^Cas  ganddynt  a  geryddo  yn 
y  porth,  a  flSaidd  ganddynt  a  lef- 
aro  yn  berflfaith. 

11  0  herwydd  hynny  am  i  chwi 
sathru  y  tlawd,  a  dwyn  y  beichiau 
gwenith  oddi  arno ;  *  chwi  a  adeil- 
adasoch  dai  o  gerrig  nadd,  ond 
ni  thrigwch  ynddynt;  plannasoch 
winllannoedd  "hyfryd,  ac  nid  yf- 
wch  eu  gwin  hwynt. 

12  Canys  mi  a  adwaen  eich  anwir- 
eddau  lawer,  a'ch  pechodau  cryf- 
ion :  y  maent  yn  blino  y  cyfiawn, 
yn  cymmeryd  ^iawn,  ac  yn  troi 
heibio  y  tlawd  yn  y  porth. 

13  Am  hynny  ^y  neb  a  fyddo 
call  a  ostega  yr  amser  hwnnw: 
canys  amser  drwg  yw. 

14  Ceisiwch  ddaioni,  ac  nid  dryg- 
ioni ;  fel  y  byddoch  iy w :  ac  felly  yr 
Arglwydd,  Duw  y  Uuoedd,  fydd 
gyd  â  chwi,  fel  y  dywedasoch, 

15  ^Casêwch  ddrygioni,  a  hoffwch 
ddaioni,  a  gosodwch  farn  yn  y 
porth:  ""fe  allai  y  bydd  Arglwydd 
Dduw  y  Uuoedd  yn  raslawn  i 
weddill  Joseph. 

16  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd,  Duw  y  Uuoedd,  yr  Ar- 
glwydd ;  Ym  mhob  heol  y  bydd 
cwynfan,  ac  ym  mhob  prif-ffordd 
y  dy wedant,  O  !  0 !  a  galwant  yr 
arddwr  i  alaru ;  °  a'r  neb  a  fedro 
alaru,  i  gwynfan. 

17  Ac  ym  mhob  gwinllan  y  bydd 
cwynfan  :  canys  "tramwyaf  trwy  dy 
ganol  di,  medd  yr  Arglwydd. 

18  P  Gwae  y  neb  sydd  yn  dymuno 
dydd  yr  Arglwydd!  beth  yw 
hwnnw  i  chwi?  tywyllwch,  ac  nid 
goleuni  yio  dydd  yr  Arglwydd. 

19  1  Megis  pe  fFoai  gwr  rhag  Hew, 
ac  arth  yn  cyfarfod  âg  ef ;  a  myned 
i'r  tŷ,  a  phwyso  ei  law  ar  y  pared, 
a'i  frathu  o  sarph. 

20  Oni  bydd  dydd  yr  Arglwydd 
yn  dywyllwch,  ac  nid  yn  oleuni? 
yn  dywyll  iawn,  ac  heb  lewyrch 
ynddo  ? 

21  IT  'Caseais  a  fl&eiddiais  eich 
gwyliau,  ac  "nid  aroglaf  ^yn  eich 
cymmanfaoedd. 

22  Canys  er  i  chwi  offrymmu  i  mi 
boeth-offi-ymmau,  a'ch  offrymmau 
bwyd,  ni  fyddaf  foddlawn  iddynt ; 
ac  nid  edrychaf  ar  ^hedd-oífrwm 
eich  pasgedigion. 

23  Symmud    oddi  wrthyf  drwst 


dy  ganiadau :  canys  ni  wrandawaf 
beroriaeth  dy  nablau. 

24  Ond  ^rheded  barn  fel  dyfr- 
oedd,  a  chyfiawnder  fel  ffrwd  gref 

25  'A  offrymmasoch  chwi  i  mi 
aberthau  a  bwyd-ofirymmau  yn  y 
diffaethwch  ddeugain  mlynedd,  tŷ 
Israel ? 

26  Ond  dygasoch  ^babell  eich 
Moloch  a  Chiiwn,  eich  delwau,  ser- 
en  eich  duw,  a  wnaethoch  i  chwi 
eich  hunain. 

27  Am  hynny  y  caethgludaf  chwi 
i'r  tu  hwnt  i  Damascus,  medd  yr 
Arglwydd;  Duw  y  Uuoedd  yiv 
ei  enw. 

PENNOD  VI. 

1  Y  cospir  nwyfiant  Israel  7  âg  anghyfannedd- 
rwydd.    12  Mor  anhawdd  ganddynt  wellhau. 

*  /~^  WAE  y  rhai  ^  esmwyth  arnynt 
vIT  yn  Sion,  ac  sydd  yn  ymddir- 
ied  ym  mynydd  Samaria,  y  rhai  a 
enwir  ''yn  ^  bennaf  o'r  cenhedloedd, 
y  rhai  y  daeth  tŷ  Israel  attynt ! 

2  "  Tramwy wch  i  ^  Calneh,  ac 
edrychwch,  ac  ewch  oddi  yno  i  Ha- 
math  fwyaf ;  yna  disgynwch  i  ^Gath 
y  Philistiaid :  ai  gweU  ydynt  na'r 
teyrnasoedd  hyn  ?  ai  helaethach  eu 
terfyn  hwy  na'ch  terfyn  chwi  ? 

3  Y  rhai  ydych  ^yn  pellhâu  y 
dydd  ^drwg,  ac  yn  nesâu  ^*eis- 
teddle  trais ; 

4  Gorwedd  y  maent  ar  welŷau 


ifori,  ac  ^ymestyn 


ar  eu  glythau, 
o'r  praidd,   a'r 


a   bwytta   yr  ŵyn 
Uoi  o  ganol  y  cut ; 

5  *  Y  rhai  a  '^  ddatganant  gyd  â  Uais 
y  nabl ;  dychymmygasant  iddynt  eu 
hun  offer  cerdd,  ^  megis  Dafydd  ; 

6  Y  rhai  a  yfant  ^  win  mewn 
phiolau,  ac  a  ymirant  a'r  ennaint 
penuaf;  ond  nid  ymofidiant  am 
ddryllio  Joseph. 

7  1Í  Am  hynny  yr  awr  hon  hwy  a 
ddygir  yn  gaeth  gyd  a'r  cyntaf  a 
ddygir  yn  gaeth ;  a  gwledd  y  rhai 
a  ymestynant,  a  symmudir. 

8  '  Tyngodd  yr  Arglwydd  Dduw 
iddo  ei  hun,  Ffiaidd  gennyf  odid- 
owgrwydd  Jacob,  a  chaseais  ei  bal- 
asau :  am  hynny  y  rhoddaf  i  fynu 
y  ddinas  ^ac  sydd  ynddi,  medd 
Arglwydd  Dduw  y  Uuoedd. 

9  A  bydd,  os  gweddillir  mewn  un 
tŷ  ddeg  o  ddynion,  y  byddant  feirw. 

10  Ei  ewythr  a'i  cyfyd  i  fynu,  a'r 
hwn  a'i  Uysg,  i  ddwyn  yr  esgyrn 
allan  o'r  tŷ,  ac  a  ddywed  wrth  yi* 
hwn  a  fyddo  wrth  ystlysau  y  tŷ, 
A  oes  etto  neb  gyd  â  thi?  ac  efe 


Gweddi  Amos. 


AMOa  VIL 


Amaziah  yn  achwyn  arno  ef. 


Cyn 
CRIST 

787. 

n>  pen.  5. 13. 
a  8.  3. 


SNeu, 
á  defni. 


a  Ho3. 10. 4. 
pen.  5.  7. 


2Heb. 
gyrn. 


SNeu, 
ddyffryn. 


2  Neu,  alas- 
hryfed. 


3  Neu,. 
trwy  biay 
V  cyfyd 
Jacob f 
neu,  pwy 
o  (neu, 
tros)  Jacob 
a  gyfyd  1 

»  Jonah  3. 
10. 

4  Neil, 
gyuneu. 


b  Edrych 

2  Bren.  21. 

13. 

Eb.  34.  11. 

Gular.  2.  8. 
•  pen.  8.  2. 


a  ddywed,  Nac  oes  :  yna  y  dywed 
yntau,  ""Taw;  am  na  wasanaetha 
cofio  enw  yr  Arglwydd. 

11  0  herwydd  wele  yr  Arglwydd 
yn  gorchymyn,  ac  efe  a  dery  y  tŷ 
mawr  ^  âg  agennau,  a'r  tŷ  bychan  â 
hoUtau. 

12  IT  A  red  meirch  ar  y  graig? 
a  ardd  neb  hi  âg  ychain?  canys 
"troisoch  farn  yn  fustl,  a  ffrwyth 
cyfiawnder  yn  wermod. 

13  O  chwi  y  rhai  sydd  yn  llawen- 
ychu  mewn  peth  diddym,  yn  dy- 
wedyd,  Onid  o'n  nerth  ein  hun  y 
cymmerasom  i  ni  ^gryfder? 

14  Ond  wele,  mi  a  gyfodaf  i'ch 
erbyn  chwi,  tŷ  Israel,  medd  Ar- 
glwydd Dduw  y  lluoedd,  genedl ; 
a  hwy  a'ch  cystuddiant  chwi,  o'r 
ffordd  yr  eweh  i  Hemath,  hyd 
^afon  y  diffaethwch. 

PENNOD  VII. 

1  Troi  heihio  farnedigaethau  y  ceiliogod  rlied- 
yn,  4  aV  tan,  trwy  weddi  Amos.  7  Trwy 
weledigaeth  o  fur  a  llinyn  mesur,  y  dangosir 
gwrthodiad  Israel.  10  Amaziah  yn  achwyn 
ar  Amos.  14  Amos  yn  dangos  ei  alwedig- 
aeth  ei  hun,  16  a  harnedigaeth  Amaziah. 

FEL  hyn  y  dangosodd  yr  Ar- 
glwydd i  mi;  ac  wele  ef  yn 
ffiirfio  ^ceiliogod  rhedyn  pan  dde- 
chreuodd  yr  adiadd  godi ;  ac  wele, 
adladd  wedi  Uadd  gwair  y  bren- 
hin  oedd. 

2  A  phan  ddarfu  iddynt  fwytta 
glaswellt  y  tir,  yna  y  dywedais,  Ar- 
bed,  Arglwydd,  attolwg:  ^pwy  a 
gyfyd  Jacob  ?  canys  bychan  yw. 

3  *Edifarhaodd  yr  Ajiglwydd  am 
hyn :  Ni  bydd  hyn,  eb  yr  Arglwydd. 

4  1Í  Fel  hyn  y  dangosodd  yr  Ar- 
glwydd Dduw  i  mi :  ac  wele  yr 
Arglwydd  Dduw  yn  galw  i  ^  farn 
trwy  dan ;  a  difaodd  y  tan  y  dyfn- 
der  mawr,  ac  a  ysodd  beth. 

5  Yna  y  dywedais,  Arglwydd 
Dduw,  paid,  attolwg:  pwy  a  gyf- 
yd Jacob  ?  canys  bychan  yw. 

6  Edifarhaodd  yr  Arglwydd  am 
hyn :  Ni  bydd  hyn  chwaith,  eb  yr 
Arglwydd  Dduw. 

7  1Í  Fel  hyn  y  dangosodd  efe  i 
mi :  ac  wele  yr  Arglwydd  yn  sef- 
yll  ar  gaer  a  wnaethpwyd  wrth 
linyn,  ac  yn  ei  law  linya 

8  A'r  Arglwydd  a  ddywedodd 
wrthyf,  Beth  a  well  di,  Amos?  a 
mi  a  ddywedais,  Llinyn.  A'r  Ar- 
glwydd a  ddywedodd,  Wele,  ^  go- 
sodaf  linyn  y'nghanol  fy  mhobl  Is- 
rael, "acm  chwanegaf  fyned  heibio 
iddynt  mwyach. 

— 


9  Uchelfeydd  Isaac  hefyd  a  wneir 
yn  anghyfannedd,  a  chyssegrau  Is- 
rael a  ddifethir;  a  "^mi  a  gyfodaf 
yn  erbyn  tŷ  JeroÍDoam  â'r  cleddyf. 

10  IF  Yna  Amaziah  ^oíFeiriad  Beth- 
el a  anfonodd  at '  Jeroboam  bren- 
hin  Israel,  gan  ddywedyd,  Cyd- 
fwriadodd  Amos  i'th  erbyn  yng 
nghanol  tŷ  Israel:  ni  ddichon  y 
tir  ddwyn  ei  holl  eiriau  ef. 

11  Canys  fel  hyn  y  dywed  Amos, 
Jeroboam  a  fydd  farw  trwy  y 
cleddyf,  ac  Israel  a  gaethgludir 
yn  Uwyr  allan  o'i  wlad. 

12  Dy  wedodd  Amaziah  hefyd  wrth 
Amos,  Ti  weledydd,  dos,  ffo  ymaith 
i  wlad  Judah ;  a  bwytta  fara  yno, 
a  phrophwyda  yno : 

13  ^Na  chwanega  brophwydo  yn 
Bethel  mwy:  canys  cappel  ^ybren- 
hin  ^  a  Uys  y  brenhin  yw. 

14  IF  Yna  Amos  a  attebodd  ac  a 
ddywedodd  wrth  Amaziah,  Nid  pro- 
phwyd  oeddwn  i,  ac  nid  ^mab  i 
brophwyd  oeddwn  i;  namyn  *bu- 
gail  oeddwn  i,  a  chasglydd  '^  ffigys 
gwylltion : 

15  A'r  Arglwydd  a'm  cymmer- 
odd  oddi  ar  ol  y  praidd;  a'r  Ar- 
glwydd a  ddywedodd  wrthyf,  Dos, 
a  phrophwyda  i'm  pobl  Israel. 

16  IT  Yr  awr  hon  gan  hynny  gwran- 
do  air  yr  Arglwydd;  Ti  a  ddywedi, 
Na  phrophwyda  yn  erbyn  Israel, 
•^  ^  ac  nac  yngan  yn  erbyn  tŷ  Isaac. 

17  'Am  hynny  fel  hyn  y  dywed 
yr  Arglwydd  ;  "^  Dy  wraig  a  but- 
teinia  yn  y  ddinas,  dy  feibion  a'th 
ferched  a  syi'thiant  gan  y  cleddyf, 
a'th  dir  a  rennir  wrth  linyn ;  a 
thithau  a  fyddi  farw  mewn  tir  hal- 
ogedig,  a  chan  gaethgludo  y  caeth- 
gludir  Israel  allan  o'i  wlad. 

PENNOD  VIII. 

1  Wrth  gawell  o  ffrwythydd  haf,  y  dangosir 
mor  agos  yw  diwedd  Israel.  4  Argyhoeddi 
trais  a  thraha.    11  Bygwth  newyn  gair  Duio. 

FEL  hyn  y  dangosodd  yr  Ar- 
glwydd 1  mi;    ac  wele 
wellaid  o  ffrwythydd  haf. 

2  Ac  efe  a  ddywedodd,  Beth  a 
well  di,  Amos?  A  mi  a  ddywedais, 
Cawellaid  o  ffrwythydd  haf.  Yna  y 
dywedodd  yr  Arglwydd  wrthyf^ 
Daeth  y  diwedd  ar  fy  mhobl  Is- 
rael ;  *  nid  âf  heibio  iddynt  mwyach. 

3  Caniadau  y  deml  hefyd  ^  a  droir 
yn  udo  ar  y  dydd  hwnnw,  medd  yr 
Arglwydd  Dduw:  11a wer  o  gelan- 
eddau  a  fydd  ym  mhob  He ;  bwrir 
hwynt  allan  ^^-^n  ddistaw. 


ga- 


Cyn 
CRIST 

787. 

d  Cyflawn- 

wycl 

2  Bren.  15. 

10. 
8 1  Bren.  12. 

32. 
f  2  Bren.  14. 

23. 


S  pen.  2. 12. 

5  Neu, 
cyssegr. 

6  Heb.  tfi  y 
frenhin- 
iaeth  yw. 


h  1  Bren. 
20.  35. 
1  pen.  1. 1. 

7  Neu, 
ffrwylh  y 
sycomor- 
wŷdd. 


k  Ezec.  2L 

2. 
8  Heb.  na 

ddefnynna 

air. 
1  Edrych 

Jer.  28. 12. 

a  29. 21, 25. 
mHü3.4.13. 


a  pen.  7.  8. 

ü  Heb. 

a  udant. 


b  pen.  6. 10. 
3  Heb. 

distawa. 


Argylioeddi  trais  a  thralia. 


AMOS,  IX. 


Sicrwydd  dinystr  Israel. 


Cyn 
CRIST 

787. 

c  Diar.  30. 
14. 

4Neu, 

neìüijdd- 

loer. 
d  Neh.  13. 

15,  16. 
B  Heb.  yr 

ayorom. 
e  iuc.  6.  10. 
6  Heb. 

a  (jwi/ro 

cloriannaw 

twijll  i 

Hos.  12.  7. 
f  pen.  2.  6. 
B  pen.  6.  8. 


h  pen.  9.  5. 


791. 

1  .Tob  5. 14. 
Es.  5D.  9, 
lu. 
Jor.  15.  9. 


k  Ea.  15.  2. 

.Ter.  48.  37. 

Ezec.  7.  IS. 
1  Jcr.  6.  26. 

Zech.  12. 

10. 


m  1  Sam.  3, 
1. 
Ps.  74.  9. 


n  Hos.  4. 15. 
o  Deut.  9. 
21. 


P  Edrych 
Act.  9.  2. 
a  IS.  25. 
a  19.  9,  23. 

Í  pen.  5.  5, 


2  Neil,  ac 
archoUa, 

a  pen.  2. 14. 


b  Ps.  139.  8, 
(5:c. 


4  IT  GwrandeAvch  hjn,  y  sawl 
ydych  ''yn  llyugcu  yr  anglienog, 
i  ddifa  tlodion  y  tir, 

5  Gan  ddywedyd,  Pa  bryd  yr  â 
y  "^mis  lieibio,  fel  y  gwerthom  yd? 
a'r  ^  Sabbath,  fel  ^  y  dygom  allan  y 
gwenith,  ^gan  briuhâu  yr  ephah,  a 
helaethu  y  sicl,  "^ac  anghyfiawnu 
y  cloriannau  tnvy  dwyll  ? 

6  I  ^brynu  y  tlawd  er  arian,  a'r 
anghenus  er  par  o  esgidiau,  ac  i 
wertliu  gwehilion  y  gwenith  ? 

7  Tyngodd  yr  Arglwydd  i  ^  rag- 
orfraint  Jacob,  Diau  nid  anghof- 
iaf  byth  yr  un  o'u  gweithredoedd 
hwynt. 

8  Oni  chrjn  y  ddaear  am  hyn  ? 
ac  ^oni  alara  ei  hoU  breswylwyr? 
cyfyd  heiyd  i  gyd  fel  Uif ;  a  bwrir 
hi  ymaith,  a  hi  a  foddir  megis  gan 
afon  yr  Aipht. 

9  A'r  dydd  hwnnw,  medd  yr  Ar- 
GLWYDD  Dduw,  y  gwnaf  i'r  ^haul 
fachludo  hanner  dydd,  a  thywyliaf 
y  ddaear  Uiv  dydd  goleu. 

10  Troaf  hefyd  eich  gwyliau  yn 
alar,  a'ch  hoU  gaiiiadaii  yn  oer- 
nad ;  ^  dygaf  sachlian  ar  yr  hoU 
Iwynau,  a  moelni  ar  bob  pen  :  a 
^  mi  a'i  gwnaf  fel  galar  am  unmab, 
a'i  ddiwedd  fel  dydd  chwerw. 

11  IT  Wele,  y  mae  y  dyddiau  yn 
dyfod,  medd  yr  Arglwydd  Dduw, 
yr  anfonaf  newyn  i'v  tir ;  nid  newyn 
ara  fara,  ac  nid  syched  am  ddAvfr, 
ond  ""am  wrandaw  geiriau  yr  Ar- 
glwydd. 

12  A  hwy  a  grwydrant  o  for  i  for, 
ac  a  wibiant  o'r  gogledd  hyd  y  dwyr- 
ain,  i  geisio  gair  yr  Arglwydd,  ac 
nis  cant. 

13  Y  diwrnod  hwnnw  y  gwyryfon 
glân  a'r  meibion  ieuaingc  a  ddi- 
ffoddant  o  syched. 

14  Y  rhai  ""a  dyngant  i  "bechod 
Samaria,  ac  a  ddywedant,  Byw  yw 
dy  dduw  di,  O  Dan;  a,  Byw  yw 
pfFordd  'iBeerseba;  hwy  a  syrth- 
iant,  ac  ni  chodant  mwy. 

PENNOD  IX. 

1  Mor  sicr  fydd  y  dinystr.    11  Adferu  taher- 
nacl  Dafydd. 

GWELAIS  yr  Arglwydd  yn  sef- 
yll  ar  yr  allor :  ac  efe  a  ddy- 
wedodd,  Taro  gapan  y  di'ws,  fel  y 
siglo  y  gorsingau ;  ^  a  thorr  hwynt 
oil  yn  y  pen ;  minnau  a  laddaf  y 
rhai  olaf  o  honynt  a'r  cleddyf :  *  ni 
ify  ymaith  o  honynt  a  ffo,  ac  ni 
ddiangc  o  honynt  a  ddiango. 
2   *'Pe   cloddient  hyd  uffern,   fy 


Haw  a'u  tynnai  hwynt  oddi  yno ; 
a  '^phe  dringent  i'r  nefoedd,  mi 
a'u  disgynwn  hwynt  oddi  yno : 

3  A  phe  Uechent  ar  ben  Carmel, 
chwiliwn,  a  chymmerwn  hwynt  oddi 
yno ;  a  phe  ymguddient  o'm  golwg 
y'ngwaelod  y  mor,  oddi  yno  y  gor- 
chymynaf  i'r  sarph  eu  brathu  hwynt : 

4  Ac  OS  ant  i  gaethiwed  o  flaen  eu 
gelynion,  ^  oddi  yno  y  gorchymynaf 
i'r  cleddyf,  ac  efe  a'u  Uadd  hwynt : 
a  *  gosodaf  iy  ngolwg  yn  eu  herbyn 
er  drwg,  ac  nid  er  da  iddynt 

5  Ac  Arglwydd  Dduw  y  Uuoedd 
a  gyifwrdd  a'r  ddaear,  a  hi  a  dawdd ; 
a  *^galara  pawb  a'r  a  drig  ynddi,  a 
hi  a  gyfyd  oil  fel  llifeiriant,  ac  a 
foddir  megis  gan  afon  yr  Aipht. 

6  Yr  hwn  a  adeilada  ^ei  esgyn- 
feydd  yn  y  nefoedd,  ac  a  sylfaen- 
odd  ei  ^  fintai  ar  y  ddaear,  yr  hwn 
a  ^eilw  ddyfroedd  y  mor,  ac  a'u 
tywallt  ar  wyneb  y  ddaear :  Yr 
Arglwydd  yw  ei  enw. 

7  Onid  ydych  chwi,  meibion  Is- 
rael, i  mi  fel  meibion  yr  Ethiop- 
iaid?  medd  yr  Arglwydd:  oni 
ddygais  i  fynu  feibion  Israel  allan 
o  dir  yr  Aipht,  a'r  'Philistiaid  o 
^  Caphtor,  a'r  Syriaid  o  '  Cir  ? 

8  Wele  lygaid  yr  Arglwydd  ar 
y  deyrnas  bechadurus,  a  "mi  a'i 
difethaf  oddi  ar  w^yneb  y  ddaear : 
ond  ni  Iwyr-ddifethaf  dy  Jacob, 
medd  yr  Arglwydd. 

9  Canys  wele,  myfi  a  orchymynaf, 
ac  a  *  ogrynnaf  dy  Israel  ym  mysg 
yr  hoU  genhedloedd,  fel  y  gogryn- 
nir  yd  mewn  gogr ;  ac  ni  syrth  ^  y 
gronyn  Ueiaf  i'r  llawr. 

10  HoU  bechaduriaid  fy  mhobl 
a  fyddant  feirw  gan  y  cleddyf,  "y 
rhai  a  ddywedant,  Ni  oddiwes  drwg 
ni,  ac  ni  achub  ein  blaen. 

11  ^  °Y  dydd  hwnnw  y  codaf 
babell  Dafydd,  yr  lion  a  syrthiodd, 
ac  a  gauaf  ei  bylchau,  ac  a  godaf 
ei  hadwyau,  ac  a'i  hadeiladaf  fel 
yn  y  dyddiau  gynt : 

12  p  Fel  y  meddianno  y  rhai  y  gel- 
wir  fy  enw  arnynt,  weddill  ^  Edoni, 
a'r  holl  genhedloedd,  medd  yr  Ar- 
glwydd, yr  hwn  a  wiia  hyn. 

13  Wele  y"^  dyddiau  yn  dyfod,  medd 
yr  Arglwydd,  y  goddiwes  yr  ardd- 
wr  y  medelwr,  a  sathrydd  y  grawn- 
win  '^yr  hauwr  had;  a'r  niynydd- 
oedd  a  ddefnynant  *^felyswiii,  a'r 
holl  fryniau  a  doddant. 

14  A  dychwelaf  gaethiwed  fy 
mhobl  Israel ;  a  '  hwy  a  adeiladant 


0  Act.  15. 
IG,  17. 


P  Obad.  19. 


1  Num.  21. 

l5. 


r  Lcf.  20.  5. 


6  Heb. 

yr hwn a 
ddi/go  !/r 
had  allan. 
»  Joels.  18. 

7  Neu,  irin 
newÿdd. 

t  Eb.  05. 2L 


Dînystr  Edom  am  eu  halchder. 


OBADIAH. 


Buddugóliaefh  Jacob. 


Cyn 

CRIST 

787. 


Cyn 

CEIST 

Cylcli 

587. 


•  Ea.  21. 11. 

a  34.  5. 

Ezec.  25. 

12. 

Joel  3. 19. 

Mai.  1.  3. 
bJer.49.14, 


0  Job  20.  6. 
Jer.  49. 16. 
a  51.  53. 
Amos  9.  2. 


d  Jer.  49.  9. 


c  Deut.  24. 

21. 

Es.  17.  6. 

a  24. 13. 
2Ncu, 

loffion. 


3Heb. 

awŷr  d)j 
hedduch. 


«Neu, 

o  hono. 
f  Es.  29.  14. 

Jer.  49.  7. 


«  Gen.  27. 

41. 

Ps.  137. 7. 

Ezec.  25. 

12.  a  35.  5. 

Amosl.ll. 
»>  Ezec.  35. 

9. 

Mai.  1.  4. 
6  Neu,  lu. 


y  dinasoedd  anghyfannedd,  ac  a'^í 
preswyliant;  a  hwy  a  blannant 
winllannoedd,  ac  a  yfaot  o'u  gAvin ; 
gwnant  hefyd  erddi,  a  bwyttânt  eu 
flrwyth  hwynt. 


15  Ac  mi  a*u  plannaf  hwynt  yn 
eu  tir,  ac  nis  diwreiddir  h^vynt 
mwyach  o'u  tir  a  roddais  i  idd- 
ynt,  medd  yr  Arglwydd  dy 
Dduw. 


LLYFR  OBADIAH. 


1  Binystr  Edom,  3  am  eu  halchder,  10  ac  am 
y  cam  a  wnaeihent  i  Jacob.  17  lachawd- 
wriaeth  a  huddugoliaeth  Jacob. 

GWELEDIGAETHObadiah.  Fel 
hyn  y  dywed  yr  Arglwydd 
Dduw  *am  Edom;  ''Clywsom  son 
oddi  wrth  yr  Arglwydd,  a  chen- 
nad  a  hebryngwyd  ym  mysg  y  cen- 
hedloedd;  Codwch,  a  chyfodAvn  i 
ryfela  yn  ei  herbyn  hi. 

2  Wele,  mi  a'th  wneuthum  yn 
fychan  ym  mysg  y  cenhedloedd; 
dibris  iawn  wyt. 

3  1Í  Balchder  dy  galon  a'th  dwyll- 
odd :  ti  yr  hwn  wyt  yn  trigo  yn 
hoUtau  y  graig,  yii  uchel  ei  drigfa ; 
yr  hwn  a  ddywed  yn  ei  galon,  Pwy 
a'm  tyn  i'r  Uawr  ? 

4  *=  Fed  ymddyrchefit  megis  yr  er- 
yr,  a  phe  rhoit  dy  nyth  ym  mhlith 
y  sêr,  mi  a'tli  ddisgynwn  oddi  yno, 
medd  yr  Arglwydd. 

5  '^  Pe  deuai  lladron  attat,  neu  ys- 
peilwyr  nos,  (pa  fodd  y'th  dorrwyd 
ymaith !)  oni  ladrattasent  hwy  eu 
digon?  pe  daethaicynhullwyr  grawn- 
win  attat,  *  oni  weddillasent  ^  rawn  ? 

6  Pa  fodd  y  chwiliwyd  Esau,  ac  y 
ceisiwyd  ei  guddfeydd  ef ! 

7  Yr  hoU  wŷr  y  rhai  yr  oedd  cyf- 
ammod  rhyngot  â  hwynt,  a'th  yrr- 
asant  hyd  y  terfyn ;  ^  y  gwŷr  yr 
oedd  heddwch  rhyngot  â  hwynt, 
a'th  dwyllasant,  ac  a'th  orfuant; 
hvjyttuwyr  dy  fara  a  roddasant  ar- 
choll  danat :  nid  oes  deall  ^  ynddo. 

8  ^Oni  ddinystriaf  y  dydd  hwnnw, 
medd  yr  Arglwydd,  y  doethion 
allan  o  Edom,  a'r  deaU  allan  o  fyn- 
ydd  Esau  ? 

9  Dy  gedyrn  di,  Teman,  a  ofnant ; 
fel  y  torrer  ymaith  bob  un  o  fynydd 
Esau  trwy  laddfa. 

10  1Í  «Am  dy  draha  yn  erbyn  dy 
frawd  Jacob,  gwarth  a'th  orchudd- 
ia,  a  ^  thi  a  dorrir  ymaith  byth. 

11  Y  dydd  y  sefaist  o'r  tu  arall,  y 
dydd  y  caethgludodd  estroniaid  ei 
^olud  ef,  a  myned  o  ddieithriaid 
i'w  byrth  ef,  a  bwrw  coelbrennau 
ar  Jerusalem,  tithau  hefyd  oeddit 
megis  un  o  honynt. 

853 


12  ^Ond  ni  ddylesit  ti  edrych  ar 
ddydd  dy  frawd,  y  dydd  y  dieithr- 
ÌAvyd  ef ;  ac  ni  ddylesit  lawenychu  o 
achos  plant  Judah,  y  dydd  y  difeth- 
wyd  hwynt;  ac  ni  ddylesit  'ledu 
dy  safu  ar  ddydd  y  cystudd. 

13  M  ddylesit  ddyfod  o  fewn  porth 
fy  mhobl  yn  nydd  eu  hafl^vydd; 
i'e,  ni  ddylesit  edrych  ar  eu  hadfyd 
yn  nydd  eu  haflwydd ;  ac  ni  ddyl- 
esit estyn  dy  law  ar  eu  *  golud  yn 
nydd  eu  difethiad  hwynt : 

14  Ac  ni  ddylesit  sefyll  ar  y  croes- 
fíyrdd,  i  dorri  ymaith  y  rhai  a  ddi- 
angai  o  hono;  ac  ni  ddylesit  ^roi  i 
fynu  y  gweddill  o  hono  ar  ddydd 
yr  adfyd. 

15  Canys  agos  yw  dydd  yr  Ar- 
glwydd ar  yr  hoU  genhedloedd: 
'fel  y  gwnaethost,  y  gwneir  i  tithau; 
dy  wobr  a  ddychAvel  ar  dy  ben  dy 
hun. 

16  Canys  ^  megis  yr  yfasoch  ar 
fy  my  nydd  sanctaidd,  felly  yr  hoU 
genhedloedd  a  yfant  yn  wastad ;  ie, 
yfant,  a  llyngcant,  a  byddant  fel  pe 
na  buasent. 

17  ir  Ond  ar  fynydd  Sion  ^  y  bydd 
2ymwared,  =^ac  y  bydd  sancteidd- 
rwydd  ;  a  thy  Jacob  a  berchennog- 
ant  eu  perchennogaeth  hwynt 

18  Yna  y  bydd  tŷ  Jacob  "yn  dan, 
a  thy  Joseph  yn  fflam,  a  thy  Esau 
yn  soil,  a  chynneuant  ynddynt,  a  di- 
fânt  hwynt ;  ac  ni  bydd  ^m  gweddill 
o  dy  Esau :  canys  yr  Arglwydd  a'^ 
dywedodd. 

19  "  Goresgyn  y  dehau  hefyd  fyn- 
ydd Esau,  a'r  gwastadedd  y  Philist- 
iaid;  a  pherchennogant  feusydd 
Ephraim,  a  meusydd  Samaria,  a 
Benjamin  a  feddianna  Gilead ; 

20  A  chaethglud  y  llu  hwn  o  blant 
Israel,  jr  hyn  a  fu  ciddo  y  Canaan- 
eaid,  hyd  Sarephath;  a  chaethion 
Jerusalem,  ^y  rhai  sydd  yn  Seph- 
arad,  a  feddiannant  ddinasoedd  y 
dehau. 

21  A  "gwaredwyr  a  ddeuant  i  fynu 
ar  fynydd  Sion  i  farnu  mynydd 
Esau :  p  a'r  frenhiniaeth  fydd  eiddo 
yr  Arglwydd. 


Cyn 
CRIST 

787. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

587. 

*  Neu, 

Nac  edrych 

ar,  tic. 
1  Ileb. 
fawrygu. 


8  Neu,  llu. 


9  Neu,  gau. 


« Ezec.  35. 
15. 

Cylch 

k  Jer.  25.29. 
&  49.  12. 


1  Amos  9.  8. 

2  Neu,  rhai 
diangol. 

S  Neu,  a 
bi/dd  yn 
sanctaidd. 

m  Zech.  12. 

e. 


1  Amos  9. 
12. 


<  Neu,  a 
berchen- 
nogant  yr 
hyn  sydd 
yn  Seph- 
arad. 

o  1  Tinu  4. 

la 

lago  5.  20. 
PLucl.  33L 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

862. 


a  2  Brcn. 

14.  25. 
2  Jo7ias, 

Matt.  12. 

39. 
b  Gen.  10. 

11, 12. 

pen.  3.  3. 
c  Gen.  18. 

20. 

Ezra  9.  6. 

Dat.  18.  5. 
<1  pen.  4.  2. 

e  Jos.  19.46. 
2  Chron.  2. 
16. 
Act.  9.  3Î. 


SHeb. 

fioriodd 

(Man. 

<  Ileb.  yr 
amcanodd 
y  Hong 
ddryllio. 


f  Felly 
Act.  27.  IS, 
19. 


LLYFR  JONAH. 


e  Joel  2. 14. 


PERNOD  I. 

1  Banfon  Jonah  i  Ninefeh,  ac  yniau  yn  foi  i 
Tarsis:  4  a  thjmmestl  yn  ei  gyhuddo  ef. 
11  Ei  claflu  ef  iV  mor,  17  a  physgodyn  yn 
ei  lyngcu  ef. 

AGAIR  yr  Arglwydd  a  ddaeth 
.  at  ^2  Jonah  mab  Amittai,  gan 
ddywedyd, 

2  Cyfod,  dos  i  Ninefeh  ^  y  ddinas 
fawr,  a  llefa  yn  ei  herbyn;  canys 
"  eu  drygioni  hwynt  a  ddyrchafodd 
ger  fy  mron. 

3  A  Jonah  "^a  gyfododd  i  ffoi  i 
Tarsis  oddi  ger  bron  yr  Arglwydd  : 
ac  efe  a  aeth  i  waered  i  *  Joppa,  ac 
a  gafodd  long  yn  myned  i  Tarsis,  ac 
a  dalodd  ei  Uong-log  hi,  ac  a  aeth 
i  waered  iddi  1  fyned  gyd  â  hwynt  i 
Tarsis,  oddi  ger  bron  yr  Arglwydd. 

4  ÎÍ  Ónd  yr  Arglwydd  a  ^  gyfod- 
odd wynt  mawr  yn  y  mor,  a  bu  yn 
y  mor  dymmestl  fawr,  fel  ^  y  tybyg- 
wyd  y  drylliai  y  llong. 

5  Yna  y  morwyr  a  ofnasant,  ac  a 
lefasant  bob  un  ar  ei  dduw,  a  ^bwr- 
iasant  y  dodrefn  oedd  yn  y  llong  i'r 
mor,  i  ymysgafnhâu  o  honynt :  ond 
Jonah  a  aethai  i  waered  i  ystlysau 
y  llong,  ac  a  orweddasai,  ac  a  gysg- 
asai. 

6  A  meistr  y  llong  a  ddaeth  atto 
ef,  ac  a  ddywedodd  wrtho,  Beth  a 
ddarfu  i  ti,  gysgadnr  ?  cyfod,  galw 
ar  dy  Dduw :  ^fe  allai  yr  ystyr  y  Duw 
liwnnAv  wrthym,  fel  na'n  coller. 

7  A  dywedasant  bob  un  wrth  ei 
gyfaill,  Deuwch,  a  bwriwn  goel- 
brennau,  fel  y  g^vypom  o  achos 
pwy  y  mae  y  drwg  hwn  arnom.  A 
bwriasant  goelbrennau,  a'r  coelbren 
a  syrthiodd  ar  Jonah. 

8  A  dywedasant  wrtho,  Attolwg, 
dangos  i  ni  er  mwyn  pwy  y  mae  i  ni 
y  drwg  hwn :  beth  yw  dy  gelfyddyd 
di?  ac  o  ba  le  y  daethost?  pa  le  yw 
dy  wlad  ?  ac  o  ba  bobl  yr  wyt  ti  ? 

9  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Hebread  ydwyf  fi  ;  ac  ofni  yr  wyf 
fi  Arglwydd  Dduw  y  nefoedd,  yr 
hwn  a  wnaeth  y  mor  a'r  sychdir. 

10  A'r  gwŷr  a  ofnasant  gan  ofn 
mawr,  ac  a  ddywedasant  wrtho.  Pa- 
ham  y  gwnaethost  hyn?  Canys  y 
dynion  a  wyddent  iddo  ffoi  oddi 
ger  bron  yr  Arglwydd,  o  herwydd 
efe  a  fynegasai  iddynt 


11  1Í  A  dywedasant  wrtho,  Beth  a 
wnawn  1  ti,  fel  y  gostego  y  mor 
oddi  wrthym?  canys  ^gweithio  yr 
oedd  y  mor,  a  therfysgu. 

12  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Cymmerwch  fi,  a  bwriwch  fi  i'r  mor ; 
a'r  mor  a  ostega  1  chwi ;  canys  gwn 
mai  o'm  hachos  i  y  mae  y  dymmestl 
fawr  hon  arnoch  chwi. 

13  Er  hyn  y  gwyr  a  *^rwyfasant  i'w 
dychwelyd  i  dir;  ond  nis  gallent: 
am  fod  y  mor  yn  gweithio,  ac  yn 
terfysgu  yn  eu  herbyn  hwy. 

14  Llefasant  gan  hynny  ar  yr  Ar- 
glwydd, a  dywedasant,  Attolwg, 
Arglwydd,  attolwg,  na  ddifether 
ni  am  einioes  y  gwr  hwn,  ac  na 
ddyro  i'n  herbyn  waed  gwirion: 
canys  ti,  0  Arglwydd,  a  wnaethost 
fel  y  gwelaist  yn  dda. 

15  Yna  y  cymmerasant  Jonah,  ac 
a'i  bwriasant  ef  i'r  mor :  a  "^  pheid- 
iodd  y  mor  a'i  gyfíro. 

16  A'r  gwyr  a  ofnasant  yr  Ar- 
glwydd âg  ofn  mawr,  ac  a  aberth- 
asant  aberth  i'r  Arglwydd,  ac  a 
addunasant  addunedau. 

17  1Í  A'r  Arglwydd  a  ddarpar- 
asai  bysgodyn  mawr  i  lyngcu  Jonah. 
A  ^  Jonah  a  fu  '^  ym  mol  y  pysgodyn 
dri  diwrnod  a  thair  nos. 

PENNOD  II. 

1  Gweddi  Jonah  :    10  a'i  wared  ef  o  fol  y 
pysgodyn. 

AJOîsTAH    a   weddiodd  ar   yr 
Arglwydd  ei  Dduw  o  fol  y 
pysgodyn, 

2  Ac  a  ddywedodd,  ^O'm  hmg  *y 
gelwais  ar  yr  Arglwydd,  ac  efe  am 
hattebodd ;  o  fol  ^  uffern  y  gwaedd- 
ais,  a  chlywaist  fy  lief. 

3  Ti  a'm  bwriaist  i'r  dyfnder,  i 
*  ganol  y  mor ;  a'r  llanw  a'm  ham- 
gylchodd :  ^  dy  hoU  donnau  a'th  lif- 
eiriaint  a  aethant  drosof. 

4  A  minnau  a  ddywedais,  "^Bwr- 
iwyd  fi  o  ŵydd  dy  lygaid ;  er  hynny 
mi  a  edrychaf  etto  tu  a'th  deml 
sanctaidd. 

5  "^Y  dyfroedd  a'm  hamgylchas- 
ant  hyd  yr  enaid;  y  dyfnder  a 
ddaeth  o'm  hamgylch;  ymglym- 
modd  ^  yr  hesg  am  fy  mhen. 

6  Disgynais  i  ''odre  y  mynydd- 
oedd ;  y  ddaear  a'i  throsolion  oedd 
o'm  hamgylch  yn  dragywydd  :  etto 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

862. 

BHeb. 
mi/ned. 


6  neb. 
gloddias- 
ant. 


THeb. 
safodd. 


h  Matt.  12. 

40.  a  16.  4. 

Luc  11.  30. 
8  Heb.  yn 

1/mysgar- 
oedd. 


2  Ken, 
0  Jierwydd 

fy  ing. 
a  Pa.  120. 1. 

3  Ncu, 
y  head. 


*  Ileb. 
galon, 
b  Pb.  42.  7. 


d  Ps.  69.  L 
Galai-.3.51 


0  Neu, 
gvimmotl. 

6  Heb. 
dorriadatt. 


Jonah  yn  pregethu  i'r  Ninefeaid.       JONAH,  III. 


Duw  yn  ceryddu  Jonah. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
862. 

7  Neu,  o 
lygredig- 
aelh. 


•  Vs.  31.  6. 

8  Neu, 
celwyddog. 


1  Ps.  50. 14, 

23.  a  UG. 

17. 

Hos.  14.  2. 

Heb.13.15. 
«  Ps.  3.  8. 


2Heb. 

ddinas 
fawri 
Dduw : 
Felly 
Gen.  30.  8. 
Ps.  36.  6. 
a  80. 11. 

«Edrych 
Deut.  18. 
22. 


e  Job  2.  8. 


8  Hob.  wÿr 
mawr. 


ti  a  ddyrcliefaist  fy  einioes  "^  o'r  ffos, 

0  Aeglwydd  fy  Nuw. 

7  Pan  lewygodd.  fy  enaid  ynof, 
cofiais  yr  Arglwydd  ;  a'm  gweddi 
a  ddaeth  i  mewn  attat  i'th  deml 
sanctaidd. 

8  Y  neb  *a  gad  want  oferedd  ^cel- 
wydd,  a  wrthodant  eu  trugaredd  eu 
liun. 

9  A  minnau  mewn  Uais  ^clodfor- 
edd  a  aberthaf  i  ti,  talaf  yr  hyn  a 
addunedais.  ^lachawdwriaeth  sydd 
eiddo  yr  Arglwydd. 

10  11  A  Uefarodd  yr  Arglwydd 
wrth  y  pysgodyn,  ac  efe  a  fwriodd 
Jonah  ar  y  tir  sych. 

PENNOD  IIL 

1  Danfon  Jonah  yr  ail  waitli,  ac  yntau  ynpreg- 
etku  i'r  Ninefeaid.  5  Ar  eu  hedifeirivch  hwy, 
10  y  mae  Duw  yntau  yn  edifarhau. 

AGAIR  yr  Arglwydd  a  ddaeth 
yr  ail  waith  at  Jonah,   gan 
ddywedyd, 

2  Cyfod,  dos  i  Ninefeh  y  ddinas 
fawr,  a  phregetha  iddi  y  bregeth  a 
lefarwyf  wrthyt. 

3  A  Jonah  a  gyfododd  ac  a  aeth  i 
Ninefeh,  yn  ol  gair  yr  Arglwydd. 
A  Ninefeh  oedd  ^  ddinas  fawr  iawn 

0  daith  tri  diwrnod. 

4  A  Jonah  a  ddechreuodd  fyned 
i'r  ddinas  daith  un  diwrnod,  ac,  *  efe 
a  lefodd  ac  a  ddyAvedodd,  Deugain 
niwrnod  fydd  etto,  a  Ninefeh  a 
gwympir. 

5  IF  A  ^  gwŷr  Ninefeh  a  gredasant 

1  Dduw,  ac  a  gyhoeddasant  ympryd, 
ac  a  wisgasant  sachliau,  o'r  mwyaf 
hyd  y  Ueiaf  o  honynt. 

6  Canys  gair  a  ddaeth  at  frenhin 
Ninefeh,  ac  efe  a  gyfododd  o'i  fren- 
hin-faingc,  ac  a  ddiosgodd  oddi  am 
dano  ei  frenhin-wisg,  ac  a  roddes 
am  dano  lian  sach,  ac  *^a  eistedd- 
odd  mewn  lludw. 

7  Ac  efe  a  barodd  gyhoeddi,  a 
dywedyd  trwy  Ninefeh,  trwy  orchy- 
myn  y  brenhin  a'i  ^bendefigion,  gan 
ddywedyd,  Dyn  ac  anifail,  eidion  a 
datad,  na  phrofant  ddim  ;  na  phor- 
ant,  ac  nac  yfant  ddwfr. 

8  Gwisger  dyn  ac  anifail  â  sach- 
len,  a  galwant  ar  Dduw  yn  lew: 
ie,  dychwelant  bob  un  oddi  wrth  ei 
ffordd  ddrygionus,  ac  oddi  wrth  ^  y 
trawsder  Sijdd  yn  eu  dwylaw. 

9  *  Pwy  a  ŵyr  a  dry  Duw  ac  edif- 
arhau, a  throi  oddi  wrth  angerdd 
ei  ddig,  fel  na  ddifether  ni  ? 

10  11  A  gwelodd  Duw  eu  gweith- 
redoedd  hwynt,  droi  o  honynt  o'u 


flfyrdd  drygionus ;   ac  'edifarhaodd 
Duw^  am  y  drwg  a  ddywedasai  y 
gwnai  iddynt,  ac  nis  gwnaeth, 
PENNOD  IV. 

1  Jonah  yn  anfoddlawn  i  druyaredd  Duw,  4  ae 
yn  cael  ei  geryddu  dan  rith  pren  cicaion. 

ABU  ddrwg  iawn  gan  Jonah  hyn, 
,  ac  efe  a  ddigiodd  yn  fawr. 

2  Ac  efe  a  weddiodd  ar  yr  Ar- 
glwydd, ac  a  ddywedodd,  Attolwg 
i  ti,  Arglwydd,  oni  ddywedais  i 
hyn  pan  oeddwn  etto  yn  fy  ngwlad? 
am  hynny  yr  achubais  flaen  *i  ffoi 
i  Tarsis  ;  am  y  gwyddwn  dyfod  di 
yn  Dduw  ^graslawn  a  thrugarog, 
hwyrfrydig  i  ddig,  ami  o  drugaredd, 
ac  edifeiriol  am  ddrwg. 

3  ''Am  hynny  ja.  awr,  0  Ar- 
glwydd, cymmer,  attolwg,  fy  ein- 
ioes oddi  wrthyf :  canys  ^  gwell  i  mi 
farw  na  by w. 

4  IT  A'r  Arglwydd  a  ddywed- 
odd, ^Ai  da  yw  y  g waith  ymddigio 
o  honot  ? 

5  A  Jonah  a  aeth  allan  o'r  ddinas, 
ac  a  eisteddodd  o'r  tu  dwyrain  i'r 
ddinas,  ac  a  wnaeth  yno  gaban  iddo 
ei  hun,  ac  a  eisteddodd  dano  yn  y 
cysgod,  hyd  oni  welai  beth  a  fyddai 
yn  y  ddinas. 

6  A'r  Arglwydd  Dduw  a  ddar- 
parodd  "cicaion,  ac  a  wnaeth  iddo 
dyfu  dros  Jonah,  i  fod  yn  gysgod 
uwch  ei  ben  ef,  i'w  waredu  ol  ofid:  a 
bu  Jonah  lawen  iawn  am  y  cicaion. 

7  A'r  Arglwydd  a  barottodd  bryf 
ar  godiad  y  wawr  drannoeth,  ac  efe 
a  darawodd  y  cicaion,  ac  yntau  a 
wywodd. 

8  A  phan  gododd  haul,  bu  i  Dduw 
ddarparu  ^poeth-wynt  y  dwyrain; 
a'r  haul  a  darawodd  ar  ben  Jonah, 
fel  y  llewygodd,  ac  y  deisyfodd  farw 
o'i  einioes,  ac  a  ddywedodd,  "Gwell 
i  mi  farw  na  byw. 

9  A'r  Arglwydd  a  ddywedodd  wrth 
Jonah,  ^ Ai  da  yw  y  gwaith  ymddigio 
o  honot  am  y  cicaion?  Ac  efe  a 
ddywedodd,  ^  Da  y w  i  mi  ymddigio 
hyd  angau. 

10  A'r  Arglwydd  a  ddywedodd, 
Ti  a  '^  dosturiaist  wrth  y  cicaion 
ni  lafuriaist  wrtho,  ac  ids  peraist 
iddo  dyfu:  ^mewn  noswaith  y  bu, 
ac  mewn  noswaith  y  darfu : 

11  Ac  oni  arbedwn  i  Ninefeh  y 
ddinas  fawr,  yr  hon  y  mae  ynddi 
fwy  na  deuddeng  myrdd  o  ddynion, 
^y  rhai  ni  wyddant  ragor  rhwng  eu 
llaw  ddehau  a'u  llaw  aswy,  ac  ani- 
feiliaid  lawer  ? 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
862. 

'Jer.  18.  8. 
Amos  7.  3, 
6. 


»  pen.  L  3. 


b  Exod.  34. 
G. 

Ps.  86.  5. 
Joel  2. 13. 

c  1  Bren. 

10.4. 


2  Neu, 
Wyt  ti 
yn  ddig 
iawni 


3  palm 
Crist. 


*Neu, 
divyrein- 
wyni  die- 
taw. 

e  ad.  3. 


6  Neu, 
Wyt  ti 
yn  ddig 
iawn  Î 

6Neu,rr 
wyf  yn 
ddig  i((wn 
hyd  angau. 

7  Neu 
arbeaaist 
y  cicaion, 

8  Heb.  mob 
noswaith 
ocdd. 


t  Deut.  1. 

39. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
750. 


»Jer.2G.18. 


b  Amos  1. 1. 


2Heb. 

hwynt  oil. 
c  Deut.32.1. 

Es.  1.  2. 
SHeb. 

aH  chyf- 

lawnder, 

d  Es.  26.  21. 
e  Ps.  115.  3. 

«  Deut.  32. 

13.  a  33. 20. 

Amos.  4. 

13. 
B  Ps.  97.  5. 

Es.  64. 1, 2. 

Amos  0.  5. 

Hab.  3.  Ü, 

10. 


h  pen.  3. 12. 


t  Es.  21.  3. 

a  22.  4. 

Jer.4. 19. 
kE3.20.  2, 

3. 

1  Job  30. 20. 
Ps.  102.  6. 

4Heb. 

merched. 
8  Nen, 

o'i  liar- 

cholUon. 
m  2  Sam.  1. 

20. 

n  Jer.  6.  26. 
6  Sef,  lliucb. 
7Neu, 

yr  hon  a 

hreswyli 

yn  dêg. 
0  Es.  20.  4. 

a  47.  2,  ■■'.. 

Jer.  13.  22. 

8  Neu, 

y  ddtadeU- 
wlad. 

9  Neu, 
lie  aro». 

2  Neu, 
fu  ddrwg 

ganddi. 


LLYFR  MICHAH. 


PENNOD  I. 

1  Michah  yn  dangos  digofaint  Duw  yn  erhyn 
Jacob  am  eu  gaurdduwiaeth ;  10  ac  yn  an- 
nog  i  alaru. 

GAIR  yr  Arglwydd  yr  hwn  a 
ddaeth  at  "Michah  y  Moras- 
thiad  yn  nyddiau  Jotham,  Ahaz,  a 
Hezeciah,  breiihinoedd  Judah,  ''yr 
hwn  a  welodd  efe  am  Samaria  a 
Jerusalem. 

2  Gwrandêwch,  bobl  ^oll;  ''clyw 
dithau,  y  ddaear,  ^  ac  sydd  ynddi ; 
a  bydded  yr  Arglwydd  Dduw  yn 
dyst  i'ch  erbyn,  yr  Arglwydd  o'i 
deml  sanctaidd. 

3  Canys  ^  wele  yr  Arglwydd  yn 
dyfod  o'i  *  le ;  efe  hefyd  a  ddisgyn, 
ac  ^a  sathr  ar  uchelderau  y  ddaear. 

4  ^A'r  mynyddoedd  a  doddant 
tano  ef,  a'r  glynnoedd  a  ymholltant 
fel  cŵyr  o  flaen  y  tan,  ac  fel  y  dyfr- 
oedd  a  dywelltir  ar  y  goriwaered. 

5  Hyn  i  gyd  spdd  am  anwiredd 
Jacob,  ac  am  bechodau  tŷ  Israel. 
Beth  yw  anwiredd  Jacob?  onid 
Samaria?  Pa  rai  yiv  uchel-leoedd 
Judah  ?  onid  Jerusalem  ? 

6  Am  hynny  ^  y  gosodaf  Samaria 
yn  garnedd-faes  dda  i  blannu  gwin- 
llan  ;  a  gwnaf  iV  cherrig  dreiglo  i'r 
dyffryn,  a  datguddiaf  ei  sylfeini. 

7  A'i  holl  ddelwau  cerfiedig  a 
gurir  yn  ddrylliau,  a'i  holl  wobrau 
a  losgir  yn  tan,  a'i  holl  eilunod  a 
osodaf  yn  anrheithiedig :  o  her- 
wydd  o  wobr  puttain  y  casglodd 
hi  hwynt,  ac  yn  wobr  puttain  y 
dychwelant. 

8  0  herwydd  hyn  *  galaraf  ac  udaf ; 
^  cerddaf  yn  noeth  ac  yn  Uwm : 
gwnaf  alar  'fel  dreigiau,  a  gofid 
fel  ^  cywion  y  dylluan. 

9  O  herwydd  dolurus  yw  ^  ei  har- 
choU :  canys  daeth  hyd  at  Judah ; 
daeth  hyd  berth  fy  mhobl,  hyd 
Jerusalem. 

10  IT  "^  Na  fynegwch  hyn  yn  Gath  ; 
gan  wylo  na  wylwch  ddim :  °  ym- 
dreigla  mewn  Uwch  yn  nhŷ "  Aphrah. 

11  Dos  heibio,  '^  preswylferch  Sa- 
phir,  yn  "  noeth  dy  warth :  ni  ddaeth 
preswylferch  *  Saanan  allan  y'ngalar 
'^Beth-esel,  efe  a  dderbyn  gennych 
ei  sefyll-fan. 

12  Canys  trig-ferch  Maroth  a  ^ddis- 
gwyliodd  ja  ddyfal   am  ddaioni; 

856 


Peithr  drwg  a  ddisgynodd  oddi 
wrth  yr  Arglwydd  hyd  at  berth 
Jerusalem. 

13  Preswylferch  Lachis,  rhwym  y 
cerbyd  wrth  y  buan-farch  :  dechreu- 
ad  pechod  yw  hi  i  ferch  Sion : 
canys  ynot  ti  y  cafwyd  anwireddau 
Israel. 

14  Am  hynny  y  rhoddi  anrhegion 
^i  Moreseth-gath :  tai  *Achzib  a 
fyddant  yn  gelwydd  i  frenhinoedd 
Israel. 

15  Etto  mi  a  ddygaf  etifedd  i  ti, 
preswylferch  Maresah ;  ^  daw  hyd 
Adùlam,  gogoniant  Israel. 

16  lYmfoela,  ac  ymeillia  am  dy 
blant  moethus:  helaetha  dy  foelder 
fel  eryr;  canys  caethgludwyd  hwynt 
oddi  wrthyt. 

PENNOD  II. 

1  Yn  erbyn  trais.  4  Cwynfan.  7  Ceryddu  ang- 
hyfiawiider  a  delw-addoliaeth.  12  Äddaw 
adferu  Jacob. 

GWAE  ^  a  ddychymmygo  anwir- 
edd, ac  ''a  wnelo  ddrygioni 
ar  eu  gwelŷau !  pan  oleuo  y  bore 
y  gwnant  hyn;  am  ei  fod  ar  eu 
dwylaw. 

2  "  Meusydd  a  chwennychant  hef- 
yd, ac  a  ddygant  trwy  drais;  a 
theiau,  ac  a'u  dygant:  ^gorthrym- 
mant  hefyd  wr  al  dy,  dyn  al  eti- 
feddiaeth. 

3  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd;  Wele,  yn  erbyn  y 
teulu  hwn  y  dychymmygais  ddrwg, 
yr  hwn  ni  thynnwch  eich  gyddfau 
o  hono,  ac  ni  rodiwch  yn  falch; 
canys  amser  drygfyd  yw. 

4  f  Yn  y  dydd  hwnnw  y  cyfyd 
un  ddammeg  am  danoch  chwi,  ac 
a  alara  ^alar  gofidus,  gan  ddywed- 
yd,  Dinystriwyd  ni  yn  Uwyr ;  ^  new- 
idiodd  ran  fy  mhobl :  pa  fodd  y 
dug  efoááì  arnafl  ^gan  droi  ym- 
aith,  efe  a  rannodd  ein  meusydd 

5  Am  hynny  ni  bydd  i  ti  *  a  fwrio 
reifyn  coelbren  y'nghynnuUeidfa  yr 
Arglwydd. 

6  ^  Na  ^  phrophwydwch,  ^  meddant 
wrth  y  rhai  a  brophwydant:  ond 
ni  phrophwydant  iddynt  na  dder- 
byniont  gywilydd. 

7  1  O  yr  hon  a  elwir  Tŷ  Jacob, 
a  '  fyrhâwyd  yspryd  yr  Arglwydd? 
ai  dyma  ei  weithredoedd  ef?  oni 


Addaw  adferu  Jacob. 


MICHAH,  III. 


Gogoniant  yr  eglwys. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

730. 


8Heb. 

gyferhyn 


9  Neu,  o 
rodia  gyd 
£r  gwyni, 
ac  a  ddy- 
wed  gel' 
wydd  «n 
gelwyddog, 
gan  ddy- 
■wedyd, 
Pro- 
phwydaf. 


710. 


»  Jer.  5.  4, 
5. 


6  Ps.  14.  4. 


e  Ezec.11.7. 

d  Pa.  18.  41. 

Biar.  1.28. 
Kzec.8.18. 
Zech.7.13. 


e  Es.  56. 10, 

11. 

Ezec.  22. 

25. 
I  pen.  2. 11. 

SlatU.lS. 
e  Ezcc.  13. 

18, 19. 


wna  fy  ngeiriau  lês  i'r  neb  a  rodio 
yn  uniawn  ? 

8  Y  rhai  oedd  fy  mhobl  ddoe,  a 
godasant  yn  elyn :  diosgwch  y  dill- 
edyn  ^gyd  â'r  wisg  oddi  am  y 
rhai  a  ant  heibio  yn  ddiofal,  /el 
rhai  yn  dychwelyd  o  ryfel. 

9  Gwragedd  fy  mhobl  a  fwriasoch 
allan  o  dŷ  eu  hyfrydwch ;  a  dyg- 
asoch  oddi  ar  eu  plant  hwy  fy 
harddwch  byth. 

10  Codwch,  ac  ewch  ymaith ;  can- 
ys  nid  dyma  eich  gorphwysfa :  am 
ei  halogi,  y  dinystria  hi  chwi  â 
dinystr  tost. 

11  Os  un  ^  yn  rhodio  yn  yr  yspryd 
a  chelwydd,  a  ddywed  yn  gelwydd- 
og, Prophwydaf  i  ti  am  win  a  diod 
gadarn;  efe  a  gaiff  fod  yn  bro- 
phwyd  i'r  bobl  hyn, 

12  IT  Gan  gasglu  y'th  gasglaf, 
Jacob  oil:  gan  gynnull  cynhuUaf 
weddill  Israel ;  gosodaf  hwynt  yng- 
hyd  fel  defaid  Bosrah,  fel  y  praidd 
y'nghanol  eu  corlan :  trystiant  rhag 
amled  dyn. 

13  Daw  y  rhwygydd  i  fynu  o'u 
blaen  hwynt ;  rhwygasant,  a  thram- 
wyasant  trwy  y  porth,  ac  aethant 
allan  trwyddo,  a  thramwya  eu 
brenhin  o'u  blaen,  a'r  Arglwydd 
ar  eu  pennau  hwynt. 

PENNOD  III. 

1  Creulondeb  y  tywysogion.     5  F/alsedd  y  pro- 
phwydi  :   Sa  diofalwch  pob  un  dr  ddau. 

DYWEDAIS  hefyd,  Gwran- 
dêwch,  attolwg,  pennaethiaid 
Jacob,  a  thywysogion  tŷ  Israel : 
*Onid  i  chwi  y  perthyn  gwybod 
barn  ? 

2  Y  rhai  ydych  yn  casâu  y  da, 
ac  yn  hoffi  y  drwg,  gan  flingo  eu 
croen  oddi  am  danynt,  a'u  cig  oddi 
wrth  eu  hesgyrn ; 

3  Y  rhai  hefyd  ^a  fwyttânt  gig 
fy  mhobl,  a'u  croen  a  flingant  oddi 
am  danynt,  a'u  hesgyrn  a  ddryll- 
iant,  ac  a  friwant,  megis  i'r  croch- 
an,  ac  "  fel  cig  yn  y  badell. 

4  Yna  ^  y  llefant  ar  yr  Arglwydd, 
ac  nis  ettyb  hwynt;  efe  a  guddia 
ei  wyneb  oddi  wrthynt  y  pryd 
hwnnw,  fel  y  buant  ddrwg  yn  eu 
gweithredoedd. 

5  H  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd *am  y  prophwydi  sydd 
yn  cyfeiliorni  fy  mhobl,  ^y  rhai  a 
frathant  a'u  dannedd,  ac  a  lefant, 
Heddwch :  ^  a'r  neb  ni  roddo  yn 
eu  pennau  hwynt,  darparant  ryfel 
yn  ei  erbyn. 


6  ^  Am  hynny  y  hydd  nos  i  chwi, 
2  fel  na  chaffoch  weledigaeth ;  a 
thywyllwch  i  chwi,  "  fel  na  chaffoch 
ddewiniaeth :  yr  haul  hefyd  a  fach- 
luda  ar  y  prophwydi,  a'r  dydd  a 
ddua  arnynt 

7  Yna  y  gweledyddion  a  gywil- 
yddiant,  a'r  dewiniaid  a  warad- 
wyddir;  le,  pawb  o  honynt  a  gau- 
ant  ar  eu  *genau,  am  na  rydd 
Duw  atteb. 

8  H  Ond  yn  ddiau  Uawn  wyf  fi  o 
rym  gan  yspryd  yr  Arglwydd,  ac 
o  farn  a  nerth,  4  ddangos  ei  an- 
wiredd  i  Jacob,  a'i  bechod  i  Israel. 

9  Gwrandêwch  hyn,  attolwg,  pen- 
naethiaid tŷ  Jacob,  a  thywysogion 
tŷ  Israel,  y  rhai  sydd  flfiaidd  gan- 
ddynt  farn,  ac  yn  gŵyro  pob  un- 
iondeb. 

10  ^Adeiladu  Sion  y  maent  'a 
gwaed,  a  Jerusalem  âg  anwiredd. 

11  ""Ei  phennaethiaid  a  roddant 
farn  er  gwobr,  a'i  hoffeiriaid  a 
ddysgant  er  cyflog,  a'r  prophwydi 
a  ddewiniant  er  arian ;  ^  etto  wrth 
yr  Arglwydd  yr  ymgynhaliant, 
gan  ddywedyd,  Onid  yw  yr  Ar- 
glwydd i'n  plith?  ni  ddaw  drwg 
arnom. 

12  Am  hynny  °  o'ch  achos  chwi  yr 
erddir  Sion  fel  maes,  p  a  Jerusalem 
a  fydd  yn  garneddau,  a  mynydd  y 
tŷ  fel  uchel-leoedd  y  goedwig. 

PENNOD  IV. 

1  Gogoniant,    3  heddwch,    8  teyrnas,    11  a 

buddugoliaeth  yr  eglwys. 

ABYDD  ^yn  niwedd  y  dyddiau, 
i  fynydd  tŷ  yr  Arglwydd 
fod  wedi  ei  sicrhâu  ym  mhen  y 
mynyddoedd;  ac  efe  a  ddyrchefir 
goruwch  y  bryniau ;  a  phobloedd 
a  ddylifant  atto. 

2  A  chenhedloedd  lawer  a  ant, 
ac  a  ddywedant,  Deuwch,  ac  awn 
i  fynu  i  fynydd  yr  Arglwydd,  ac 
i  dŷ  Dduw  Jacob ;  ac  efe  a  ddysg 
i  ni  ei  ffyrdd,  ac  yn  ei  Iwybrau 
y  rhodiwn :  canys  y  gyfraith  a  â 
allan  o  Sion,  a  gair  yr  Arglwydd 
o  Jerusalem. 

3  1Í  Ac  efe  a  farna  rhwng  pobl- 
oedd  lawer,  ac  a  gerydda  genhedl- 
oedd  cryfion  hyd  ym  mhell;  a 
*'thorrant  eu  cleddyfau  yn  sychau, 
a'u  gway wffyn  yn  ^  bladuriau :  ac 
ni  chyfyd  cenedl  gleddyf  yn  erbyn 
cenedl,  ac  ni  ddysgant  ryfel  mwy- 
ach. 

4  Ond  *=  eisteddant  bob  un  dan  ei 
winwydden  a  than  ei   ffigysbren, 


Cyn 
CRIST 

710. 

h  Es.  8.  20, 
22. 

Ezec.  13. 
Z-j. 
Zech.13.4. 

2  Heb. 
oddi  wrih 
weledig- 
aeth. 

3Heb. 
oddi  urth 
ddewinio. 

4Heb. 
g  we/us 
uchaf. 


1  Es.  68.  1. 


k  Jer.  22. 

13. 
1  Ezec.  22. 

27. 

Soph.  3.  3. 
m  Fb.  1.  23. 

llos.  4.  18. 

pen.  7.  3. 

n  Es.  48.  2. 
Rhuf.  2. 
17. 


o  Jer.  2G. 

18. 

pen.  1.  6. 
P  Ps.  79.  1. 


a  Es.  2.  2, 

&c. 

Ezec.  17. 
22,  23. 


b  Joel  3. 10. 

2  Neu, 
gryminan- 
uu. 


c  1  Bren.  4. 
25. 
Zcch.  3. 10. 


857 


Buddugólîaeth  yr  eglwys. 


MICHAH,  V. 


Buddugolîaeth  CrîsU 


i       Cyn 
CRIST 
710. 


d  Jer.  2. 11. 


e  Zeoh.  10. 
1.2. 


í  Ezec.  34. 
16. 
Sepli.3.19. 


e  Dan.  7. 14. 
Luc  1.  33. 


t  Jer.  8. 19. 


t  Es.  41. 15, 
16. 


k  Zech.  4. 
14.  a  G.  5. 


»  Matt.  2. 6. 
loan  7. 42. 


heb  neb  ì'w  dychrynu;  canys  gen- 
au  Arglwydd  y  lluoedd  a'^  llef- 
arodd. 

5  Canys  ^  yr  hoU  bobloedd  a  rod- 
iant  bob  un  yn  enw  ei  dduw  ei 
liun,  a  ^ninnau  a  rodiwn  yn  enw 
yr  Arglwydd  ein  Duw  byth  ac 
yn  dragywydd. 

6  Yn  y  dydd  bwnnw,  medd  yr 
Arglwydd,  ^y  casglaf  y  gloff,  ac  y 
cynhuUaf  yr  hon  a  yiTwyd  allaii, 
a'r  lion  a  ddrygais : 

7  A  gwnaf  y  glofiF  yn  weddill,  a'r 
hon  a  dafl\vyd  ym  mhell,  yn  genedl 
gref;  ^a'r  Arglwydd  a  deyrnasa 
arnynt  ym  mynydd  Sîon  o  hyn 
allan  byth. 

8  11  A  thitliau,  tŵr  y  praidd,  cas- 
tell  merch  Sîon,  hyd  attat  y  daw, 
îe,  y  daw  yr  arglwydd  iaeth  bennaf, 
y  deyrnas  i  ferch  Jerusalem. 

9  Paham  gan  hynny  y  gweiddi 
waedd?  ^onid  oes  ynot  frenhin?  a 
ddarfu  am  dy  gynghorydd?  canys 
gwewyr  a'th  gymmerodd  megis 
gwraig  yn  esgor. 

10  Ymofidia  a  griddfana,  merch 
Sîon,  fel  gwraig  yn  esgor :  o  her- 
wydd  yr  awr  hon  yr  âi  di  allan 
o'r  ddinas,  a  thrigi  yn  y  maes ;  ti 
a  âi  hyd  Babilon:  yno  y'th  waredir; 
yno  yr  achub  yr  Arglwydd  di  o 
law  dy  elynion. 

11  1[  Yr  awr  hon  hefyd  llawer  o 
genhedloedd  a  ymgasglasant  i'th 
erbyn,  gan  ddywedyd,  Haloger  hi, 
a  gweled  ein  llygaid  Jiynny  ar 
Sîon. 

12  Ond  ni  wyddant  hwy  feddyliau 
yr  Arglwydd,  ac  ni  ddeallant  ei 
gynghor  ef:  canys  efe  a'u  casgl 
hwynt  fel  ysgubau  i'r  Uawr-dyrnu. 

13  Cyfod,  mercli  Sîon,  a  •  dyrna ; 
canys  gwnaf  dy  gorn  yn  haiarn, 
a'th  garnau  yn  bres ;  a  thi  a  ddrylli 
bobloedd  lawer:  a  chyssegraf  i'r 
Arglwydd  eu  helw  hwynt,  a'u 
golud  i  ''Arglwydd  yr  hoU  ddaear. 

PENNOD  V. 

1  Genedigaeíh  Crist,  4  a'i  frenhinîaeth,  8  a'í 
fuddugóliaeth, 

YR  awr  hon  ymfyddina,  merch 
y  fyddin ;  gosododd  gynllwyn 
i'n  herbyn :  tarawant  famwr  Israel 
â  gwîalen  ar  ei  gern. 

2  A  thithau,  ^Bethlehem  Ephra- 
tah,  er  dy  fod  yn  fechan  ym  mhlith 
miloedd  Judah,  etto  o  honot  ti  y 
daw  allan  i  mi  wî*  i  fod  yn  Uyw- 
ydd  yn  Israel ;  yr  hwn  yr  oedd  ei 


íynediad   aUan   or  dechreuad,   er 
dyddiau  tragywyddoldeb. 

3  Am  hynny  y  rhydd  efe  hwynt 
i  fynu,  hyd  yr  amser  y  daiŵ  i'r 
hon  a  esgoro  esgor:  yna  gweddill 
ei  frodyr  ef  a  ddychwelant  at  feib- 
ion  Israel. 

4  1Í  Ac  efe  a  saif,  ac  a  ^  bortha  â 
nerth  yr  Arglwydd,  yn  ardderch- 
owgrwydd  enw  yr  Aiiglwydd  ei 
Dduw;  a  hwy  a  drigant:  canys 
yr  awr  hon  efe  a  fawrhêir  hyd 
eithafoedd  y  ddaear. 

5  A  hwn  fydd  yr  heddwch,  pan 
ddêl  yr  Assyriad  i'n  tir  ni :  a  phan 
sathro  o  fewn  ein  palasau,  yna  cyf- 
odwn  yn  ei  erbyn  saith  fugail,  ac 
wyth  ^  o'r  dynion  pennaf. 

6  A  hwy  a  ^  ddinystriant  dir  As- 
syria a'r  cleddyf,  a  thir  Nimrod 
^  a'i  gleddyfau  noethion  ei  hun :  ac 
efe  b!ìi  hachiib  rhag  yr  Assyriad, 
pan  ddêl  i'n  tir,  a  phan  sathro  o 
fewn  ein  terfynau. 

7  A  bydd  gweddill  Jacob  yng 
nghanol  llawer  o  bobl,  fel  y  gwlith 
oddi  wrth  yr  Arglwydd,  megis 
cawodydd  ar  y  gwelltglas,  yr  hwn 
nid  erys  ar  ddyn,  ac  ni  ddisgwyl 
wrth  feibion  dynion. 

8  1Í  A  gweddill  Jacob  a  fydd 
ym  mysg  y  Cenhedloedd,  y'nghan- 
ol  pobl  lawer,  fel  Hew  ym  mysg 
bwystfilod  y  goedwig,  ac  fel  cenaw 
Uew  ym  mhlith  y  diadellau  ^def- 
aid ;  yr  hwn,  pan  el  trwodd,  a 
sathr,  ac  a  ysglyfaetha,  ac  ni  bydd 
achubydd. 

9  Dy  law  a  ddyrchefir  yn  erbyn 
dy  wrthwynebwyr,  a'th  holl  elynion 
a  dorrir  ymaith. 

10  ^  A  bydd  y  dwthwn  hwnnw, 
medd  yr  Arglwydd,  i  mi  dorri 
ymaith  dy  feirch  o'th  ganol  di,  a 
dinystrio  dy  gerbydau : 

11  Torraf  hefyd  i  lawr  ddinas- 
oedd  dy  wlad,  a  dymchwelaf  dy 
holl  amddifíynfeydd : 

12  A  thorraf  ymaith  o'th  law  y 
swynion,  ac  ni  bydd  i  ti  ddewin- 
iaid: 

13  Torraf  hefyd  i  lawr  dy  luniau 
cerfiedig,  a'th  '^  ddelwau  o'th  blith  ; 
ac  ni  chei  ymgrymmu  mwyach  i 
weithredoedd  dy  ddwylaw  dy  hun  : 

14  Diwreiddiaf  dy  Iwyni  o'th 
ganol  hefyd ;  a  dinystriaf  dy  ^  ddin- 
asoedd. 

15  Ac  mewn  dig  a  llid  y  gwnaf 
ar  y  cenhedloedd  y  fath  ddialedd 
ag  na  chlywsant. 


Ymrafael  Dtiiv  âg  Israel. 


MICHAH,  VI. 


Cŵyn  yr  eglwys. 


Cyn 

cmsT 

710. 


2  Neu, 

ojlaen  y 

mynydd- 

oedd. 
»  Es.  1.  2. 
b  Pb.  50.  1, 

4. 
c  Es.  1.  13. 

a  5.  3,  4. 

a  43.  26. 

IIos.  4.  1. 

à  Jer.  2.  5, 
31. 


»  Exod.  12. 
51. 

a  14.  30. 
a  20.  2. 


fNiini.  22. 

5.  a  23.  7. 

Deut.  23. 

4,5. 

Jos.  24.  9, 

10. 

Dat.  2.  14. 
S  Num.  25. 

1. 

Jos.  5.  10. 


3Heb. 
lloian, 
meihion 
blivyddf 

n  Pb.  50.  9. 
a  51. 16. 
Es.  1.  11. 


*  Neu,  /y 
nghorph. 


'  Deut.  10. 
12. 
k  Es.  1. 17. 


0  Neu, 
a'lh  emu 
n  wél  yr 
hyn  sydd 
ddotui. 

8  Neu,  t 
hob  gwr 
dŷ  yr  an- 
wir,  ike. 

7  Ileb. 

Ú  mesiir 
culni. 
Amos  8.  5. 
ÍDinr.U.l. 
a  20. 10, 
23. 

8  Noil, 
fyddaffl 

Ian  â 
cìdorìan- 
nau,  &c. 
«»  Hos.  12. 

n  J'T.  0.  3. 


o  Lcf.  26. 
'ä'i. 
Uo3.  4.  10. 


PENNOD  VI. 

1  Ymrafael  Duw  o  herwydd  angharedignvydd, 
6  ac  anwijbodaelh,  10  ac  anghyfiawnder,  16 
a  delw-addoliaeth  ei  bohl. 

GWRANDEWCH,  attolwg,  y 
peth  a  ddy wed  yr  Arglwydd  ; 
Cyfod,  ymddadleu  ^â'r  ^mynydd- 
oedd,  a  chlywed  y  bryniau  dy  lais. 

2  *•  Gwrandêwch,  y  mynyddoedd, 
a  chedyrn  sylfeini  y  ddaear,  gŵyn 
yr  Arglwydd  ;  canys  ''  y  mae  cŵyn 
rhwng  yr  Arglwydd  al  bob!,  ac 
efe  a  ymddadleu  ag  Israel. 

3  Fy  mliobl,  "^beth  a  wneutlmm 
i  ti?  ac  ym  mha  beth  y'th  flinais? 
tystiolaetha  i'm  herbyn. 

4  Canys  *mi  a'th  ddygais  o  dir 
yr  Aipht,  ac  a'th  ryddheais  o  dy  y 
caethiwed,  ac  a  anfonais  o'tti  flaeu 
Moses,  Aaron,  a  Miriam. 

5  Fy  mhobl,  cofia,  attolwg,  beth  a 
fwTÌadodd  ^Balac  brenhin  Moab,  a 
pha  atteb  a  roddes  Balaam  mab 
Beor  iddo,  o  e  Sittim  hyd  Gilgal ; 
fel  y  galloch  wybod  cyfiawnder  yr 
Arglwydd. 

6  1Í  A  pha  beth  y  deuaf  ger  bron 
yr  Arglwydd,  «c  yr  ymgrymmaf 
ger  bron  yr  uchel  Ddxtw?  a  ddeiiaf 
fi  ger  ei  fron  ef  â  phoeth-offrym- 
mau,  ac  â  "  dyniewaid  ? 

7  ^k  foddlonir  yr  Arglwydd  â 
miloedd  o  feheryn,  neu  â  myrddiwn 
o  fírydiau  olew?  a  roddaf  fi  fy 
nghyntaf-anedig  dros  fy  anwiredd, 
fírwyth  *fy  nghroth  dros  bechod 
fy  enaid? 

8  Dangosodd  efe  1  ti,  ddyn,  beth 
sydd  dda :  a  ^  pha  beth  a  gais  yr 
Arglwydd  gennyt,  ond  ^  gwneuth- 
ur  barn,  a  hoffi  trugaredd,  ac  ym- 
ostwng  i  rodio  gyd  a'th  Dduw  ? 

9  Lief  yr  Arglwydd  a  lefa  ar  y 
ddinas,  ^  a'r  doeth  a  wêl  dy  enw : 
gwrandêwch  y  wialen,  a  phwy  al 
hordeiniodd. 

10  "TiJ.  oes  etto  ^ drysorau  anwir- 
edd o  fewn  tŷ  y  gwr  anwir,  ^a'r 
mesur  prin,  ^peth  sydd  flSaidd? 

11 A  ^  gyfrifwn  yn  Ian  un  â  ™  chlor- 
iannau  anwir,  ac  â  chôd  o  gerrig 
twyllodriis  ? 

12  Canys  y  mae  ei  chyfoethogion 
yn  llawn  trais,  a'i  thrigolion  a  ddy- 
wedasant  gelwydd ;  "  a'u  tafod  sydd 
dwyllodrus  yn  eu  genau. 

13  A  minnau  hefyd  a'i/i  glwyfaf 
wrth  dy  daro,  wrth  dy  anrheithio 
am  dy  bechodau. 

14 "  Ti  a  fwyttêi,  ac  ni'th  ddigonir ; 
a'th   ostyngiad  fydd  yn  dy  ganol 


dy  hun :  ti  a  ymafli,  ac  nid  achubi ; 
a'r  hyn  a  achubech,  a  roddaf  i'r 
cleddyf 

15  Ti  a  I*  haui,  ond  ni  fedi ;  ti  a 
sethri  yr  olew-wydd,  ond  nid  ymiri 
âg  olew ;  a  gwin  newydd,  ond  nid 
yfi  win, 

16  1Í  ^Cadw  yr  ydys  ddeddfau 
">  Omri,  a  holl  weithredoedd  '  Ahab, 
a  rhodio  yr  ydych  yn  eu  cynghor- 
ion ;  fel  y'th  wnawn  yn  ^  anghyfan- 
nedd,  a'i  thrigolion  i'w  hwtio :  am 
hynny  y  dygwch  warth  fy  mhobl. 

PENNOD  YII 

1  Yr  eglwys  yn  cwyno  leied  yw  o  rifedi,  3  mor 
gyffredin  yw  llygredigaeth ;  5  ac  yn  rlioi 
ei  goglud  a'i  hyder,  nid  ar  ddyn,  ond  ar 
Dduw:  8  yn  gorfoleddu  ar  ei  gelynion ; 
14:  a  Duio  yn  ei  chysuro  hi  trwy  addewidion, 
16  o  thrwy  waradioyddo  ei  gelynion,  18  a 
thrwy  ei  drugareddau. 

GWAE  fi!  canys  ydwyf  fel 
^  casgliadau  ffrwythydd  haf,  fel 
Uoffion  grawnwin  y  cynhauaf  gwin  ; 
nid  oes  swp  o  rawn  i'w  bwytta ;  fy 
enaid  a  flysiodd  *  yr  addfed  ffrwyth 
cyntaf 

2  ^  Darfu  am  y  ^  duwiol  oddi  ar  y 
ddaear,  ac  nid  oes  un  uniawn  ym 
mhlith  dynion;  cynllwyn  y  maent 
oil  am  waed ;  pob  un  sydd  yn  hela 
ei  frawd  â  rhwyd. 

3  1Í I  wneuthur  drygioni  a'r  ddwy 
ddwylaw  yn  egniol,  '=y  tywysog  a 
ofyn,  "^a'r  barnwr  am  wobr;  a'r 
hiun  sydd  fawr  a  ddy  wed  ^lygred- 
igaeth  ei  feddwl :  felly  y  plethant  ef 

4  Y  goreu  o  honynt  ^sydd  fel 
mieren,  yr  unionaf  yn  arwach  na 
chae  drain ;  dydd  dy  wylwyr,  a'th 
ofwy,  sydd  yn  dyfod :  bellach  y 
bydd  eu  penbleth  hwynt. 

5  IT  ^Na  chredwch  i  gyfaill,  nac 
ymddiriedwch  1  dywysog:  cadw 
ddrws  dy  enau  rhag  yr  hon  a  or- 
wedd  yn  dy  fynwes. 

6  Canys  ^mab  a  ammharcha  ei 
dad,  y  ferch  a  gyfyd  yn  erbyn 
ei  mam,  a'r  waudd  yn  erbyn  ei 
chwegr;  a  gelynion  gwr  yw  dynion 
eidŷ. 

7  Am  hynny  mi  a  edrychaf  ar 
yr  Arglwydd,  disgwyUaf  wrth 
Dduw  fy  iachawdwriaeth :  fy  Nuw 
a'm  gwrendy. 

8  IT  ^  Na  lawenycha  i'm  herbyn,  fy 
ngelynes :  pan  syrthiwyf,  cyfodaf ; 
pan  eisteddwyf  mewn  tywyllwch, 
yr  Arglwydd  a  lewyrcha  i  mi. 

9  Dioddefaf  ddig  yr  Arglwydd, 
canys  pechais  i'w  erbyn;  hyd  oni 
ddadleuo  fy  nghŵyn,  a  gwneuthur 


Cyn 
CRIST 

710. 


P  Dent.  28. 
33,  39. 
Amos  5. 
11. 

Seph.1.13. 
Hag.  1.  6. 

9  Neu, 

Cadw  y 

mae  yn 

ddyfal 

ddeddfau 

Omri. 
q  1  Bren. 

16.  25,  26. 
»■  1  Bren. 

16.  30,  &c. 
2  Neu, 

syndod. 


2  Heb. 
casgliadav, 
haf. 


b  Ps.  12.  L 

Es.  57.  1. 
3  Neu, 

daionus, 

neu, 

irugarog. 


c  Hos.  4. 13. 

d  Es.  1.  23. 

pen.  3. 11. 
4  Neu, 

ei  ysgcler 

feàdwl. 

Heb. 

ysgelerder 

ei  enaid. 
«Ezec.  2.  6. 

Edrvch 

Es.  5Ü.  13. 


f  Jer.  9.4. 


e  Ezec.  22. 
7. 

Matt.  10. 
21,  35,  36. 
Luc  12.  Ô3, 
a  21.  16. 


b  Galar.  4. 
21. 


859 


Mawredd  Duw  yn  ei 


NAHUM,  I. 


ddaioni  tu  ag  at  ei  bohl. 


Cyn 

CRIST 

710. 


6  Neu,  A  _ 
tlil  a  weli 

fy  ngelyn- 
es,  ac  a'i 
gorchuddi 
d  chywil- 
ydd,  yr 
Ron,  &c. 

i  Ps.  42.  3, 
10. 

a  79. 10. 
a  115.  2. 
Joel  2. 17. 

k  Amos  9. 
11,  &c. 

!  Es.  19.  23, 

&c. 
6  Neu, 

U,  hyd  y 

dainas. 


7  Neu, 
Wedi bod 
y  wlad  yn 
anrhaiih. 

m  Jer.  21. 
14. 

8  Neu, 
Llywodr- 
aeiha. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

713. 

»  Seph.  2. 
13. 

2  Neu,  Yr 
Arglwydd 
sydd 
Uduw 
eiddigus, 
a  dialydd. 

b  Exod.  20. 
5. 

c  Ps.  94.  1. 

d  Exod.  34. 
6,7. 


e  Ps.  IS.  7, 
<kc. 

Hab.  3.  5, 
11,  12. 


f  Es.  50.  2. 


e  Ps.  97.  5. 


i  mi  farn:  efe  a'm  dwg  allan  i'r 
goleuad,  a  mi  a  welaf  ei  gyfia wil- 
der ef. 

10  ^  A'm  gelynes  a  gaiff  weled,  a 
chywilydd  a'i  gorchuddia  hi,  yr 
hon  a  ddywedodd  wrthyf,  'Mae  yr 
Akglwydd  dy  Dduw?  fy  llygaid 
a'i  gwelant  hi ;  bellach  y  bydd  hi 
yn  sathrfa,  megis  tom  yr  heolydd. 

11  Y  dydd  yr  adeiledir  dy  ""fur- 
iau,  y  dydd  hwnnw  yr  ymbellhâ  y 
ddeddf. 

12  Y  dydd  hwnnw  '  y  daw  efe  hyd 
attat  o  Assyria,  ^ac  o'r  dinasoedd 
cedyrn,  ac  o'r  cadernid  hyd  yr  afon, 
ac  o  for  1  for,  ac  o  fynydd  i  fynydd 

13  'Etto  y  wlad  a  fydd  yn  an- 
rhaith  o  achos  ei  thrigolion,  ""am 
fírwyth  eu  gweithredoedd, 

14  IT  ^  Portha  dy  bobl  â'th  wíalen, 
defaid  dy  etifeddiaeth,  y  rhai  sydd 
yn  trigo  yn  y  coed  yn  unig,  yng 
nghanol  Carmel :  porant  yn  Basan 
a  Gilead,  megis  yn  y  dyddiau  gynt. 

15  Megis  y  dyddiau  y  daethost 


allan  o  dir  yr  Aipht,  y  dangosaf 
iddo  ryfeddodau. 

16  IT  Y  cenhedloedd  a  welant,  ac 
a  gywilyddiant  gan  eu  hoU  gryfder 
hwynt:  rhoddant  eu  Haw  ar  eu 
genau ;  eu  clustiau  a  fyddarant. 

17  °  Llyfant  y  llwch  fel  sarph ; 
"  fel  ^  pryfed  y  ddaear  y  symmudant 
o'u  Uochesau:  arswydant  rhag  yr 
Arglwydd  ein  Duw  ni,  ac  o'th 
achos  di  yr  ofnant 

18  IT  Pa  Dduw  sydd  fel  tydi,  Pyn 
madden  anwiredd,  ac  yn  myned 
heibio  i  anwiredd  gweddill  ei  eti- 
feddiaeth? ^ni  ddeil  efe  ei  ddig 
byth,  am  fod  yn  hoff  ganddo  dru- 
garedd. 

19  Efe  a  ddychwel,  efe  a  dru- 
garhâ  wrthym  :  efe  a  ddarostwng  ein 
hanwireddau ;  a  thi  a  defli  eu  hoU 
bechodau  i  ddyfnderoedd  y  môr. 

20  Ti  a  gyflawni  y  gwirionedd  i 
Jacob,  y  drugaredd  hefyd  i  Abra- 
ham, yr  hwn  a  dyngaist  i'n  tadau 
er  y  dyddiau  gynt 


LLYFR  NAHUM. 


PENNOp  I. 

Mawredd  Duw  yn  ei  ddaioni  tu,  ag  at  ei  bohl, 
a'i  doster  yn  erhyn  ei  elynion. 

BAICH^Ninefeh.    Llyfr  gweled- 
igaeth  Nahum  yr  Elcosiad. 

2  2 Duw  sydd  ^eiddigus,  '^a'r 
Arglwydd  sydd  yn  dial;  yr  Ar- 
glwydd sydd  yn  dial,  ac  yn 
berchen  Hid:  dial  yr  Arglwydd 
ar  ei  wrthwynebwyr,  a  dal  dig  y 
mae  efe  i'w  elynion. 

3  ^Yr  Arglwydd  sydd  hwyr- 
frydig  i  ddig,  a  mawr  ei  rym,  ac 
ni  ddieuoga  yr  anwir:  ®yr  Ar- 
glwydd sydd  a'i  Iwybr  yn  y  cor- 
wynt  ac  yn  y  rhyferthwy,  a'r  cym- 
mylau  yw  llwch  ei  draed  ef. 

4  ^Efe  a  gerydda  y  môr,  ac  a'i 
sych ;  yr  hoU  afonydd  a  ddyhys- 
bydda  efe :  Uesgaodd  Basan  a  Char- 
mel,  a  Uesgaodd  blodeuyn  Libanus. 

5  ^Y  mynyddoedd  a  grynant  rhag- 
ddo,  a'r  bryniau  a  doddant,  a'r 
ddaear  a  lysg  gan  ei  olwg,  a'r  byd 
hefyd  a  chwbl  ag  a  drigant  ynddo. 

6  Pwy  a  saif  o  flaen  ei  lid  ef  ?  a 
phwy  a  gyfyd  y'nghynddaredd  ei 
ddigofaint  ef?  ei  lid  a  dywelltir 
fel  tan,  a'r  creigiau  a  fwrir  i  lawr 
ganddo. 

7  Daionus  yw  yr  Arglwydd, 


^amddififynfa  yn  nydd  blinder;  ac 
''efe  a  edwyn  y  rhai  a  ymddiriedant 
ynddo. 

8  A  Uifeiriant  yn  myned  trosodd 
y  gwna  efe  drangc  ar  ei  He  hi,  a 
thy wyllwch  a  erlid  ei  elynion  ef 

9  Beth  a  ddychymmygwch  yn 
erbyn  jr  Arglwydd?  efe  a  wna 
drangc;  ni  chyfyd  blinder  ddwy- 
waith. 

10  Canys  tra  yr  ymddyrysont  fel 
drain,  a  thra  meddwont  fel  meddw- 
on,  ysir  hwynt  fel  sofl  wedi  Uawn- 
wywo. 

11  0  lionot  y  daeth  allan  a  ddy- 
chymmyga  ddrwg  yn  erbyn  yr  Ar- 
glwydd :  cynghorwr  *  drygionus. 

12  Fel  hyn  y  dywed  yr  Ar- 
glwydd, ^Pe  hyddent  heddychol, 
ac  felly  yn  and,  etto  fel  hyn  y 
^torrir  hwynt  i  lawr,  pan  elo  efe 
heibio.  Er  i  mi  dy  flino,  ni'th  flinaf 
mwyach. 

13  Canys  yr  awrhon  y  torraf  ei  iau 
ef  oddi  arnat,  drylliaf  dy  rwymau. 

14  Yr  Arglwydd  hefyd  a  orchy- 
mynodd  o'th  blegid,  na  hauer  o'th 
enw  mwyach  :  torraf  o  dy  dy  dduw- 
iau  y  gerfiedig  a'r  dawdd  ddelw  : 
gwnaf  dy  fedd ;  canys  gwael  ydwyt. 

15  *  Wele  ar  y  mynyddoedd  draed 


Lhioedd  Duw  yn  erhyn  Ninefeli.      NAHUM,  II. 


Gojidus  gwymp  Ninefeh. 


Cyn 

CKIST 

Cylch 

713. 

7Heb. 
ä  Belial. 


2Neu, 

drylliivr. 
a  Jer.  51. 

11,  12. 


b  Es.  10. 12. 

SNeu, 

falchder. 
*Neu, 

â  balchder, 
c  Ps.  80. 12. 

H03. 10.  1. 


5  Heb.  than 
lampau. 


6  Heb. 
gorchudd, 
neu,  gor- 
chuddiwr. 

7  Neu, 
dawdd. 

8  Neu, 
A'r  hyn  a 
sefydlivyd, 
neu, 

safioi/d,  a 
ehaeih- 
gludir  hi, 
&c 

9Neu,ŵ?a<- 

gitddir, 
2  Neu,  es- 

y  dyddiau 

ybii. 
S  Neu,  a'i 

dychivelo. 
*  Neu,  a'i 

havfeidrol 

heiniar. 


d  Es.  13. 7, 
8. 

•  Dan.  5.  6. 
I  Joel  2.  6. 


yr  efengyiwr,  cyhoeddwr  heddwch : 
cadw  di,  0  Judah,  dy  wyliau,  tâl 
dy  addunedau :  canys  nid  ^  â  y 
drygionus  trwot  mwy;  cwbl-dor- 
rwyd  ef  ymaith. 

PENNOD  11. 

Ofnadwy  a  bitddugol  luoedd  Duw  yn  erhyn 
Ninefeli. 

DAETH  y  ^chwalwr  i  fynu  o 
flaen  dy  wyneb :  *  cadw  yr  am- 
ddiffynfa,  gwylia  y  íFordd,  nertha 
dy  Iwynau,  cadarnhâ  dy  nertli  yn 
fawr. 

2  ''Canys  dycliwelodd  yr  Ar- 
GLWYDD  ^  ardderchowgrwydd  Ja- 
cob, fel  ^ardderchowgrwydd  Israel: 
canys  *'  y  dyhysbyddwyr  a'u  dyhys- 
byddodd  hwynt,  ac  a  lygrasant  eu 
cangau  gwinwydd. 

3  Tarian  ei  wŷr  grymmus  a  liw- 
iwyd  yn  goch,  ei  wŷr  o  ryfel  a 
wisgwyd  âg  ysgarlad ;  y  cerbydau 
fyddant  gyd  â  ^lampau  tanllyd  y 
dydd  y  byddo  ei  arlwy,  a'r  flynnid- 
wydd  a  ysgydwir  yn  aruthrol. 

4  Y  cerbydau  a  gynddeiriogant 
yn  jv  heolydd,  tarawant  wrth  eu 
gilydd  yn  y  prif-ffyrdd :  eu  gweled- 
iad  fydd  fel  fflammau,  ac  fel  mellt 
y  saethant. 

5  Efe  a  gyfrif  ei  weision  gwych- 
ion ;  tramgwyddant  wrth  gerdded ; 
prysurant  at  ei  chaer  hi,  a'r  ^am- 
ddiffyn  a  barottôir. 

6  Pyrth  y  dwfr  a  agorir,  a'r  palas 
a  "^  ymddettyd. 

7  ^  A  Hussab  a  ^  gaethgludir,  dygir 
hi  i  fynu,  a'i  morwjTiion  yn  ei  har- 
wain  megis  â  llais  colommennod, 
yn  euro  ar  eu  dwyfronnau. 

8  A  Ninefeh  sydd  ^  er  ys  dyddiau 
fel  Uyn  o  ddwfr :  ond  hwy  a  ffoant. 
Sefwch,  sefwch,  meddant;  ac  ni 
bydd  ^  a  edrycho  yn  ol. 

9  Ysglyfaethwch  arian,  ysglyfaeth- 
wch  aur;  *  canys  nid  oes  diben  ar 
yr  ystôr  a'r  gogoniant  o  bob  do- 
drefti  dymunol. 

10  Gwag,  a  gorwag,  ac  anrheith- 
iedig  yw  hi,  a'r  ^galon  yn  toddi, 
a'r  ^gliniau  yn  taro  ynghyd,  ac 
anhwyl  ar  bob  Iwynau,  ^a'n  hwyn- 
ebau  oU  a  gasglant  barddu. 

11  Pa  le  y  mae  trigfa  y  llewod, 
a  phorfa  cenawon  y  llewod  ?  He  y 
rhodiai  y  Hew,  se/ yr  hen  lew,  a'r 
cenaw  Hew,  ac  nid  oedd  a'i*  tarfai  ? 

12  Y  Hew  a  ysglyfaethodd  ddigon 
i'w  genawon,  ac  a  dagodd  i'w  lewes- 
au,  ac  a  lanwodd  âg  ysglyfaeth  ei 
flfau,  a'i  loches  âg  yspaiL 

— 


13  Wele  fi  yn  dy  erbyn,  medd 
Arglwydd  y  Huoedd;  a  mi  a 
losgaf  ei  cherbydau  yn  y  mwg,  a'r 
cleddyf  a  ddifa  dy  lewod  ieuaingc ; 
a  thorraf  ymaith  o'r  ddaear  dy  ys- 
glyfaeth, ac  ni  chlywir  mwy  lais  dy 
genhadau. 

PENNOD  III. 

Gojidus  gwymp  Ninefeh. 

GWAE  ddinas  *y  gwaed!  llawn 
celwydd  ac  yspaU  ydyw  i  gyd, 
a'r  ysglyfaeth  heb  ymadaw. 

2  Bydd  swn  y  ffrewyll,  a  swn 
cynnwrf  olwynion,  a'r  march  yn 
prangcio,  a'r  cerbyd  yn  neidio. 

3  Y  marchog  sydd  yn  codi  ^ei 
gleddyf  gloyw,  a'i  ddisglaer  wayw- 
ffon ;  lliaws  o  laddedigion,  ac  an- 
eirif  o  gelanedd ;  a  heb  ddiwedd  ar 
y  cyrph:  tripiant  wrth  eu  cyrph 
hwynt: 

4  O  herwydd  ami  butteindra  y 
buttain  dêg,  meistres  ''swynion,  yr 
hon  a  werth  genhedloedd  trwy  ei 
phutteindra,  a  theuluoedd  trwy  ei 
swynion. 

5  Wele  fi  i'th  erbyn,  medd  Ar- 
GLWYDD  y  Huoedd,  a  "datguddiaf 
dy  odre  ar  dy  wyneb,  a  gwnaf  i 
genhedloedd  weled  dy  noethni,  ac 
i  deymasoedd  dy  warth. 

6  A  thaflaf  ffiaidd  bethau  amat,  a 
gwnaf  di  yn  wael,  a  gosodaf  di  yn 
ddrych. 

7  A  bydd  i  bawb  a'th  welo  ffoi 
oddi  wrthyt,  a  dywedyd,  Anrheith- 
iwyd  Ninefeh,  pwy  a  gwyna  iddi? 
O  ba  le  y  ceisiaf  ddiddanwyr  i  ti  ? 

8  "^Ai  gwell  ydwyt  na  *No  ^dy- 
Iwythog,  yr  hon  a  osodir  rhwng  yr 
afonydd,  ac  a  amgylchir  â  dyfr- 
oedd,  i'r  hon  y  mae  j  môr  yn 
rhagfur,  a'i  mur  o'r  môr? 

9  Ethiopia  oedd  ei  chademid,  a'r 
Aipht,  ac  aneirif:  Put  a  Lubim 
oedd  yn  gynnorthwy  i  ti. 

10  Er  hynny  hi  a  ddygpwyd 
ymaith,  hi  a  gaethgludwyd ;  *a'i 
phlant  bychain  a  ddrylliwyd  ym 
mhen  pob  heol ;  ac  am  ei  phen- 
defigion  y  bwriasant  goelbrennau, 
a'i  hoU  wŷr  mawr  a  rwymwyd 
mewn  gefynnau. 

11  Tithau  hefyd  ^a  feddwi;  byddi 
guddiedig;  ceisi  hefyd  gadernid 
rhag  y  gelyn. 

12  Dy  hoH  amddiffynfeydd  fydd- 
ant fel  ^ffigyswydd  a'u  blaen- 
fifrwyth  amynt :  os  ysgydwir  hwynt, 
syrthiant  yn  safn  y  bwyttâwr. 

13  Wele  '  dy  bobl  yn  wragedd  yn 

__ 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

713. 


•  Ezec.  24. 
6,9. 
Hab.  2. 12. 


2  Heb. 

fflam- 
mychiad 
y  cleddyf, 
a  mellten- 
niad  y 
waywj^on. 


b  Es.  47. 9, 
12. 


c  Ea.  47. 2, 
3.  Jer.  13. 
22,  26. 
Ezec.  16. 
37. 


d  Amos  6. 

2. 
e  Jer.  46. 

25. 

SNeu, 
fagat. 

Heb. 

No  Amon. 


iPs.  137.9. 
Es.  13. 16. 
Hos.  13. 
16. 


e  Jer.  26. 
17. 


hDat.C.ia 


i  Jer.  60. 37. 
a  61.30. 


Hàbacuc  yn  achwyn 


HABACÜC,  I. 


rhag  anwiredd  y  wlad. 


Cyn 

CRIST 

Oylch 

713. 

k  pen.  2. 1. 


4Nen, 
ymwatg- 
arodd. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

626. 


»  Job  21.  7. 
Jer.  12. 1. 


t)  Es.  29. 14. 
Act.  13. 41. 


2Neu, 

o  honynt 

hwy  y  daw 

allanfarn 

y  rhai 

ìiyn,  a 

chaefíiglud 

yrhai 

liyn. 
c  Jer.  5.  6. 

Seph.  3.  3. 
d  Jer.  4. 13. 


dy  ganol  di :  pyrtli  dy  dir  a  agorir 
i'th  elynion ;  tâu  a  ysodd  dy  farrau. 

14  T^n  i  ti  ddwfr  i'r  gwarchae, 
^  cadarnhâ  dy  amddiflfynfeydd  ;  dos 
i'r  dom,  sathr  y  clai,  cryfhâ  yr 
odyn  briddfaen. 

15  Yno  y  tân  a'tti  ddifa,  y  cleddyf 
a'th  dyrr  ymaith,  efe  a'th  ysa  di 
fel  pryf  y  rhwd ;  ymlîosoga  fel  pryf 
y  rhwd,  ymlîosoga  fel  y  ceUiog 
rhedyn. 

16  Amlheaist  dy  farchnadwyr 
rhagor  sêr  y  nefoedd  :  *  difwynodd 
pryf  y  rhwd,  ac  ehedodd  ymaith. 

17  Dy  rai   coronog   sydd  fel  y 


locustiaid,  a'tli  dywysogion  fel  y 
ceiliogod  rhedyn  mawr,  y  rhai  a 
wersyllant  yn  y  caeau  ar  y  dydd 
oerfelog,  ond  pan  gyfodo  yr  haul, 
hwy  a  ehedant  ymaith,  ac  ni  ad- 
waenir  eu  man  lie  y  maent 

18  ^  Dy  fugeiliaid,  brenhin  Assyria, 
a  hepiant,  a'th  ^bendefigion  a  ^or- 
weddant;  gwasgerir  dy  bobl  ar  y 
mynyddoedd,  ac  ni  hydd  a'u  casglo. 

19  îsíi  thynnir  dy  archoll  ynghyd, 
clwyfus  yw  dy  weli ;  pawb  a  giywo 
sôn  am  danat  a  gurant  eu  dwylaw 
arnat ;  o  herwydd  pwy  nid  aeth 
dy  ddrygioni  drosto  bob  amser  ? 


LLYFR  HABACUC. 


PBNNOD  I. 

1  Habacuc  yn  achwyn  rhag  anwiredd  y  wlad, 
5  ac  yn  cael  dangos  iddo  y  d'iáledd  erchyll 
a  ddeuai  trwy  y  Caldeaid  :  12  ac  yn  cwyno 
bod  yn  d'iàleddu  ar  y  hohl  trwy  raî  oedd 
lawer  gwaeth  na  hwynt-hwy  eu  hunaìn, 

YBAICH  a  welodd  y  prophwyd 
Habacuc. 

2  Pa  hyd,  Arglwydd,  y  gwaeddaf, 
ac  nis  gwrandewi !  y  bloeddiaf  ar- 
nat rhag  trais,  ac  nid  achubi ! 

3  Paham  y  gwnei  i  mi  weled  an- 
wiredd, ac  y  peri  i  mi  edrych  ar 
flinder  ?  anrhaith  a  thrais  sydd  o'm 
blaen  i ;  ac  y  mae  a  gyfyd  ddadl 
ac  ymryson. 

4  Am  hynny  yr  oedir  cyfraith,  ac 
nîd  â  barn  allan  byth :  am  fod  *  y 
drygionus  yn  amgylchu  y  cyfìawn; 
am  hynny  cam  farn  a  â  allan. 

5  1í  ^Gwelwch  ym  mysg  y  cen- 
hedloedd,  ac  edrychwch,  rhyfedd- 
wch  yn  aruthrol:  canys  gweith- 
redaf  weithred  yn  eich  dyddiau,  ni 
choeliwch  er  ei  mynegi  i  chwi. 

6  Canys  wele  fì  yn  codi  y  Calde- 
aid, cenedl  chwerw  a  phrysur,  yr 
hon  a  rodia  ar  hyd  lled  y  tir,  i 
feddiannu  cyfanneddoedd  nid  yw 
eiddynt. 

7  Y  maent  i'w  hoftii  ac  i'w  har- 
swydo :  ^  o  honynt  eu  hun  y  daw 
allan  eu  barn  a'u  rhagoriaeth. 

8  A'u  meirch  sydd  fuanach  na'r 
llewpardiaid,  a  llymmach  ydynt  na 
*=  bleiddiau  yr  hwyr :  eu  marchogion 
hefyd  a  ymdaenant,  a'u  marchogion 
a  ddeuant  o  bell;  ^ ehedant  fel 
eryr  yn  prysuro  at  fwyd 

9  Hwy  a  ddeuant  oil  i  dreisio ; 

862 


^  ar  gyfer  eu  hwyneb  y  hydd  gwynt 
y  dwyrain,  a  hwy  a  gasglant  gaeth- 
ion  fel  y  tywod. 

10  A  hwy  a  watwarant  frenhin- 
oedd,  a  thywysogion  a  fyddant 
watwargerdd  iddynt:  hwy  a  wat- 
warant yr  holl  gestyll,  ac  a  gasglant 
Iwch,  ac  a'i  goresgynant. 

11  Yna  y  newidia  ei  feddwl,  ac 
yr  â  trosodd,  ac  a  drosedda,  gan 
ddtolch  am  ei  rym  yma  i'w  dduw 
ei  hun. 

12  IT  ^  Onid  wyt  ti  er  tragy wydd- 
oldeb,  0  Arglwydd  fy  Nuw,  fy 
Sanctaidd?  ni  byddwn  feirw.  0 
Arglwydd,  ^ti  a'u  gosodaist  hwy 
i  fam,  ac  a'u  *  sicrheaist,  0  ^  Dduw, 
i  gospedigaeth. 

13  s  Ydwyt  lanach  dy  lygaid  nag 
y  gelli  edrych  ar  ddrwg,  ac  ni  elli 
edrych  ar  ^  anwiredd :  paham  yr 
edrychi  ar  yr  aníFyddloniaid,  uc  y 
tewi  pan  lyngco  yr  anwir  un  cyf- 
iawnach  nag  ef  ei  hun  ? 

14  Ac  y  gwnei  ddynion  fel  pysgod 
y  môr,  fel  yr  '^  ymlusgiaid  heb  lyw- 
ydd  arnynt  ? 

15  ^  Cyfodant  hwynt  oU  â'r  bach ; 
casglant  hwynt  yn  eu  rhwyd,  a 
chynhullant  hwynt  yn  eu  balleg- 
rwyd:  am  hynny  hwy  a  lawenych- 
ant  ac  a  ymddigrifant. 

16  Am  hynny  yr  'aberthant  i'w 
rhwyd,  ac  y  llosgant  arogl-darth 
i'w  ballegrwyd:  canys  trwyddynt 
hwy  y  mae  eu  rhan  yn  dew,  a'u 
bwyd  yn  fras. 

17  A  gânt  hwy  gan  hynny  dywallt 
eu  rhwyd,  ac  nad  arbedont  ladd  y 
cenhedloedd  yn  wastadol  ? 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

713. 


1  Exoi  15. 

16. 

Ps.  76.  6.    , 
B  Neu, 

ddewrion. 
6  Neu, 

drigant  yn 

y  llwch. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
626. 

SNeu,  eu 
liwynehau 
a  lym- 
meidia  fel 
gwynt, 
&c.    Heb. 
cyfeiriad 
eu  hwyn- 
ehau  tu 
a  gwynt, 
Sa-a.  neu, 
eii  hwyn- 
ebau  a 
edrych  tu 
a'i-  dwyr- 
ain. 

e  Galar.  5. 
19. 


f  2  Bren. 
19.25. 
Es.  10.  5, 
6,7. 

4  Heb. 
sylfaenaist. 

5  Heb. 
Graig. 
Deut.  32. 
4. 

e  Pa.  5.  5. 

6  Neu,  ofid' 


7  Neu, 
ymsynv 
mudiaid. 

h  Amos  4. 2. 


i  Es.  10.  la 


Barnedigaeth  y  Caldeaid. 


HABACUC,  II. 


Gweddi  Hahacuc. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

626. 


a  Es.  21.  8, 
11. 
2Heb. 

Ŷ/n  am- 

adiffÿnfa. 
3Neu, 

ynof. 
4  Neu, 

ddadleuer 

ami.  Heb. 

arfy 

ngherydd, 

n&a,fy 

argy- 

hoeddiad, 
b  Es.  8. 1. 

a  30.  8. 
c  Dan.  10. 

14. 


<i  Heb.  10. 
37. 


e  loan  3. 36. 

Ehuf.  1. 

17. 

Gal.  3.  IL 

Heb.  10. 

38. 
B  Neu,  Pa 

faint  mwy. 

»■  Diar.  27. 
20. 
a  30. 16. 


6  Neu,  So 
yr  hwn 
sydd  yn 
ndaeihu. 


7  Neu, 
ysgliffaeth. 
SEs.  33.1. 


t  ad.  17. 


» Jer.22.13. 

8  Neu, 
chvien- 
wjcho 
ddryg- 
chwant, 

9  Heb. 
gledr  Xlaw 
y  drwg. 


2  Neu, 
darn,  neu, 
cyssi/lUiad. 

3  Neu, 

a  dystiol- 

aetha  iw 

herbyn. 
k  Jer.  22, 

13. 

Ezec.  24 

9. 

Nah.  3. 1. 
1  Jcr.  51. 53. 


PENNOD  II. 

1 1  Hahacuc,  yn  disgwyl  am  atteh,  y  dangosir 
y  bydd  rhaid  iddo  ddisgwyl  irwy  ffydd.  5  Y 
harnedigaethau  a  ddaw  ar  y  Caldeaid  am 
eu  hannigonolrwydd,  9  a'«  trachwant,  12  a'w 
creidondeb,  15  a'u  meddwdod,  18  a'w  delw- 
addoliaeth. 

^O  AFAF  ar  fy  nisgwylfa,  ac  ym- 
O  sefydlaf  2  ar  y  tŵr,  a  gwyliaf,  i 
edrych  beth  a  ddywed  efe  ^  wrthyf, 
a  pha  beth  a  attebaf  pan  *y'm 
cerydder. 

2  A'r  Arglwydd  a  attebodd  ac 
a  ddywedodd,  ^  Ysgrifena  y  weled- 
igaeth,  a  gwna  hi  yn  eglur  ar  lech- 
aii,  fel  y  rhedo  yr  hwn  a'i  darlleno. 

3  Canys  •=  y  weledigaeth  sydd  etto 
dros  amser  gosodedig,  ond  hi  a 
ddywed  o'r  diwedd,  ac  ni  thwylla : 
OS  erys,  disgwyl  am  dani ;  canys 
^  gan  ddyfod  y  daw,  nid  oeda. 

4  Wele,  yr  hwn  a  ymchwydda, 
nid  yw  uniawn  ei  enaid  ynddo : 
ond  ®y  cyfiawn  a  fydd  byw  trwy 
ei  ffydd. 

5  IF  ^  A  hefyd  gan  ei  fod  yn  tros- 
eddu  trwy  win,  gwr  balch  yw  efe, 
ac  heb  aros  gartref,  yr  hwn  a  hel- 
aetha  ei  feddwl  ^fel  uffern,  ac  y 
mae  fel  angau,  ac  nis  digonir  ;  ond 
efe  a  gasgl  atto  yr  hoU  genhedl- 
oedd,  ac  a  gynnidl  atto  yr  hoU 
bobloedd. 

6  Oni  chyfyd  y  rhai  hyn  oil  yn 
ei  erbyn  ddiareb,  a  gair  du  yn  ei 
erbyn,  a  dywedyd,  '^Gwae  a  hel- 
aetho  y  peth  nid  yw  eiddo !  pa 
hyd?  a'r  neb  a  Iwytho  arno  ei  huu 
y  clai  tew  1 

7  Oni  chyfyd  yn  ddisymmwth  y 
rhai  a'th  frathant,  ac  oni  ddeffry  y 
rhai  a'th  gystuddiant,  a  thi  a  fyddi 
yn  '^  wasarn  iddynt  ? 

8  ^Am  i  ti  yspeilio  cenhedloedd 
lawer,  holl  weddill  y  bobloedd  a'th 
yspeilia  dithau:  ^am  waed  dynion, 
ac  am  y  trais  ar  y  tir,  ar  y  ddinas, 
ac  ar  oil  a  drigant  ynddi. 

9  IT '  Gwae  a  ^  elwo  elw  drwg  i'w 
dŷ,  i  osod  ei  nyth  yn  uchel,  i  ddi- 
angc  o  ^  law  y  drwg ! 

10  Cymmeraist  gynghor  gwarthus 
i'th  dŷ,  wrth  ddistrywio  pobloedd 
lawer ;  pechaist  yn  erbyn  dy  enaid. 

11  0  herwydd  y  garreg  a  lefa  o'r 
mur,  a'r  ^trawst  ^a'i  hettyb  o'r 
givaith  coed. 

12  1Í  '^  Gwae  a  adeilado  dref  trwy 
waed,  ac  a  gadarnhao  ddinas  mewn 
anwiredd ! 

13  Wele,  onid  oddi  wrth  Ar- 
glwydd y  Uuoedd  y  mae,  'bod 

8C3 


i'r  bobl  ymflino  yn  y  tan,  ac  i'r 
cenhedloedd  ymddiffygio  *am  wir 
wagedd  ? 

14  Canys  "y  ddaear  a  lenwir  ^o 
wybodaethgogoniant  yr  Arglwydd, 
fel  y  toa  y  dyfroedd  y  môr. 

15 1Í  Gwae  a  roddo  ddiod  i'w  gym- 
mydog :  yr  hwn  ydwyt  yn  rhoddi 
iddo  dy  gostrel,  ac  yn  ei  feddwi 
hefyd,  er  cael  gweled  eu  noethni 
hwynt ! 

16  Llanwyd  di  o  warth  ^yn  lie 
gogoniant;  °ỳf  dithau  hefyd,  a 
noether  dy  flaen-groen:  ymchwel 
cwppan  deheulaw  yr  Arglwydd 
attat  ti,  a  chwydiad  gwarthus  fydd 
ar  dy  ogoniant. 

17  Canys  trais  Libanus  a'th  or- 
chuddia,  ac  anrhaith  yr  anifeiliaid, 
yr  hwn  a'u  dychrynodd  hwynt,  "  o 
achos  gwaed  dynion,  a  thrais  y  tir, 
y  ddinas  ac  oil  a  drigant  ynddi, 

18  1Í  Pa  lês  a  wna  i'r  ddelw  gerf- 
iedig,  ddarfod  i'w  Uuniwr  ei  cherf- 
io;  i'r  ddelw  dawdd,  ac  ^athraw 
celwydd,  fod  Uuniwr  ei  ''waith  yn 
ymddiried  ynddo,  i  wneuthur  eilun- 
od  mudion? 

19  Gwae  a  ddywedo  wrth  bren, 
Deffro ;  wrth  garreg  fud,  Cyfod, 
efe  a  rydd  addysg :  wele,  gwisgwyd 
ef  âg  aur  ac  arian,  a  dim  anadl  nid 
oes  o'i  fewn. 

20  Ond  lyr  Arglwydd  sydd  yn 
ei  deml  sanctaidd :  ""  y  ddaear  oil, 
^  gostega  di  ger  ei  fron  ef. 

PENNOD  III. 

1  Hahacuc  yn  ei  weddi  yn  crynu  gan  fawrhydi 
Duw,    17  Hyder  ei  J'ydd  ef. 

GWEDDI  Habacuc  y  prophwyd, 
2  ar  Sigionoth. 

2  Cly wais,  0  Arglwydd,  dy  ^  air, 
ae  ofnais:  0  Arglwydd,  ^bywhâ 
dy  waith  y'nghanol  y  blynyddoedd, 
par  wybod  y'nghanol  y  blynydd- 
oedd ;  yn  (??/  lid  cofia  drugaredd. 

3  Duw  *a  ddaeth  ^o  Teman,  a'r 
Sanctaidd  o  fynydd  Paran.  Selah. 
Ei  ogoniant  a  dôdd  y  nefoedd,  a'r 
ddaear  a  lanwyd  o'i  fawl. 

4  A'i  lewyrch  oedd  fel  goleuni: 
yr  oedd  '^cjrn  iddo  yn  dyfod 
allan  o'i  "^law;  ac  yno  yr  oedd 
cuddiad  ei  gryfder. 

5  ^Aeth  yr  haint  o'i  flaen  ef,  ac 
aeth  ^  marwor  tanllyd  allan  wrth  ei 
draed  ef. 

6  Safodd,  a  mesurodd  y  ddaear; 
edrychodd,  a  gwasgarodd  y  cenhedl- 
oedd: y  mynyddoedd  tragywydd- 
ol  hefyd  a  ddrylliwyd,  a'r  bryniau 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

626. 

4  Neu, 

yn  ofer. 
m  Es.  11.  9. 
B  Neu,  trwy 

adnabod. 


6  Neu,  yn 
fwy  nag  o 

ogoniant. 
n  Jer.  25. 

26.  a  51. 57. 


P  Jer.  10.  8, 

14. 

Zech.10.2. 
7  Heb.  Ian. 


<l  Ps.  11.  4. 

r  Seph.  1.  7. 
Zech.2.13. 

8  Neu, 
gosteged 
gerei,  &c. 


2  Neu,  yn 
ol  caneuau 
(ueu, 
dônau) 
cyfnewid- 
iol,  a  ehvir 
Sigionoth. 
Ps.  7,  titl. 

3  Neu, 
son.   Heb. 
mrandaw- 
iad. 

4  Neu, 
cadw  yn 
fyw. 

a  Deut.  33. 

2. 

Barn.  5.  4. 

Ps.  68.  7. 
BNeu, 

o'r  dean. 

6  Neu, 
disglaer 
helydr 
iddo. 

7  Neu, 
ystlys. 

b  Nah.  1.  3. 
Deut.  32. 
24. 

8  Neu,  cryd 
poelh.neu, 
clcfydau 
gwrea. 


Bam  Duw  ar  Judah 


SEPHANIAH,  L 


am  amryw  hechodau. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
626. 

9Neu, 

ddiddym, 

neu, 

wagedd. 
2  Neu, 

Ethiopia, 


8  Neu,  a'ÍÄ 
gerbydau 
oedd  iach' 
awdwr- 
iaeth. 


4  Neu, 

afonydd y 

ddaear. 
6  Neu,  yn 

afonydd. 
c  Pa.  77.  18. 

a  114.  4. 
6Heb. 

roddes  ei 

lef. 


d  Jos.  10. 12. 

'  Neu,  yn 
y  goleuni 
y  rhodiodd 
ay  saeth- 
au. 

e  Jos.  10. 11. 


Í  Ps.  63.  21. 


Cyn 
CKIST 

Cylch 
630. 


a  Hos.  4.  3. 


bEzec.  14. 
3,7.  ,, 


e  Cyflawn- 

wyd  cylch 

624. 

2  Bren.  23. 

5. 
d  Hos.  10.6. 
•  2  Bren. 

23. 12. 

Jer.  19. 13. 
t  Es.  48. 1. 

Hos.  4.  15. 
2  Neu, 

myn  yr 

Arglwydd. 


oesol  a  grymmasant :  llwybrau  tra- 
gywyddol  spdd  iddo. 

7  Dan  ^gystudd  y  gwelais  wer- 
syllau  2  Cuwsan  :  crynodd  llenni  tir 
Midian. 

8  A  sorrodd  yr  Arglwydd  wrth 
yr  afonydd?  ai  wrth  yr  afonydd  y 
mae  dy  ddig  ?  ai  wrth  y  môr  y  mae 
dy  ddigofaint,  gan  i  ti  farchogaeth 
ar  dy  feirch,  ^ac  ar  gerbydau  dy 
iachawdwriaeth  ? 

9  Llwyr  noethwyd  dy  fwa,  yn  61 
Uwon  y  llwythau,  sef  dy  air  di. 
Selah.  HoUtaist  *y  ddaear  ^âg 
afonydd. 

10  *=Y  mynyddoedd  a'th  welsant, 
ac  a  grynasant;  y  Uifeiriant  dwfr 
a  aeth  heibio  ;  y  dyinder  a  ^  wnaeth 
dwrf ;  cyfododd  hefyd  ei  ddwylaw 
yn  uchel. 

11  Yr  haul  a'r  Ueuad  "^a  safodd 
yn  eu  preswylfa ;  '^  wrth  oleuad  dy 
^saethau  yr  aethant,  ac  wrth  lew- 
yrch  dy  waywffon  ddisglaer. 

12  Mewn  Hid  y  cerddaist  y  ddae- 
ar, a  dyrnaist  y  cenhedloedd  mewn 
digter. 

13  Aethost  allan  er  iachawdwr- 
iaeth i'th  bobl,  er  iachawdwriaeth 


ynghyd    a'th 
y  pen  allan 


er 

enneiniog:    Horraist 
o   dy  yr  anwir,  gan 


ddinoethi  y  sylfaen  hyd  y  gwddf 
Selah. 

14  Trywenaist  ben  ei  faes-dref- 
ydd  â'i  fiyn  ei  hun;  ^rhyferthwy- 
asant  i'm  gwasgaru ;  ymlawenhas- 
ant,  megis  i  fvvytta  y  tlawd  mewn 
dirgelwch. 

15  Rhodiaist  a'th  feirch  trwy  y 
môr,  trwy  ^bentwr  o  ddyfroedd 
mawrion. 

16  Pan  glywais,  fy  mol  a  ddy- 
chrynodd  ;  fy  ngwefusau  a  grynas- 
ant wrth  y  Uef :  daeth  pydredd  i'm 
hesgyrn,  ac  yn  fy  lie  y  crynais,  fel 
y  gorphwyswn  yn  nydd  trallod : 
pan  ddêl  efe  i  fynu  at  y  bobl,  efe 
a'u  ^  difetha  hwynt  â'i  fyddinoedd. 

17  1Í  Er  i'r  ffigysbren  na  flodeuo, 
ac  na  hyddo  ffi-wyth  ar  y  gwin- 
wydd;  gwaith  yr  olew-wydd  ^a 
balla,  a'r  meusydd  ni  roddant  fwyd ; 
torrir  ymaith  y  praidd  o'r  gorlan, 
ac  ni  hydd  eidion  yn  eu  beudai : 

18  Etto  mi  a  lawenychaf  yn  yr 
Arglwydd;  byddaf  hyfryd  yn 
Nuw  fy  iachawdwriaeth. 

19  Yr  Arglwydd  Dduw  yw  fy 
nerth,  ^a'm  traed  a  wna  efe  fel 
traed  ewigod ;  ac  efe  a  wna  i  mi 
rodio  ar  fy  uchel-leoedd.  I'r  pen- 
cerdd  ar  fy  *  offer  tannau. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

626. 

8  Neu, 
daefhant 
allan  fel 
corwynt 
im  gwas- 
garu. 


9  Neu,  laid. 


2  Neu, 
dryllia. 


SHeb. 
a  ddywed 
gelwydd. 


LLYFR  SEPHANIAH. 


PBNNOD  I. 

D'iogel  farn  Duw  ar  Judah  am  amryw 
hechodau, 

GAIR  yr  Arglwydd  yr  hwn  a 
ddaeth  at  Sephamah  mab  Cusi, 
fab  Gedaliah,  fab  Amarîah,  fab  He- 
zeciah,  yn  amser  Josiah  mab  Amon 
brenhin  Judah. 

2  Gan  ddistrywio  y  distrywiaf  bob 
dim  oddi  ar  wyneb  y  ddaear,  medd 
yr  Arglwydd. 

3  *  Distrywiaf  ddyn  ac  anifail; 
distrywiaf  adar  yr  awyr,  a  physgod 
y  môr ;  ^  a'r  tramgwyddiadau  yng- 
hyd a'r  annuwiolion ;  a  thorraf  ym- 
aith ddyn  oddi  ar  wyneb  y  ddaear, 
medd  yr  Arglwydd. 

4  Estynaf  hefyd  fy  Haw  ar  Judah, 
ac  ar  holl  breswylwyr  Jerusalem ; 
a  *=  thorraf  ymaith  o'r  He  hwn 
weddill  Baal,  ac  enw  "*y  Chemar- 
iaid  a'r  offeiriaid ; 

5  A'r  neb  ®a  ymgrymmant  ar 
bennau  y  tai  i  lu  y  nefoedd ;  a'r 
addolwyr  y  rhai  'a  dyngant   ^i'r 

86Î 


Arglwydd,  a  hefyd  ^a  dyngant  i 
Malcham ; 

6  ''A'r  rhai  a  giliant  oddi  ar  ol  yr 
Arglwydd  ;  a'r  rhai  ni  cheisiasant 
yr  Arglwydd,  ac  nid  ymofynasant 
am  dano. 

7 '  Distawa  ger  bron  yr  Arglwydd 
Dduw;  canys  agos  yw  dydd  yr 
Arglwydd  :  o  herwydd  ^  arlwyodd 
yr  Arglwydd  aberth,  ^gwahodd- 
odd  ei  wahoddedigion. 

8  A  bydd,  ar  ddydd  aberth  yr 
Arglwydd,  i  mi  ymweled  'a'r 
tywysogion,  ac  â  phlant  y  brenhin, 
ac  â  phawb  a  wisgant  wisgoedd 
dieithr. 

9  Ymwelaf  hefyd  â  phawb  a  neid- 
iant  ar  y  rhiniog  y  dydd  hwnnw, 
y  sawl  a  lanwant  dai  eu  meistr  â 
thrais  ac  a  thwyll. 

10  A'r  dydd  hwnnw,  medd  yr 
Arglwydd,  y  hydd  Uais  gwaedd 
o  borth  y  pysgod,  ac  udfa  o'r  ail, 
a  drylliad  mawr  o'r  bryniau. 

11  Udwch,  breswylwyr  Machtes: 


S  2  Sam.  22. 
i    34. 
Ps.  18.  33. 


4  Heb. 
neginoth, 
Ps.  4.  titL 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
630. 

B  Jos.  23.  7. 
h  Es.  1. 4. 
Jer.  15. 6. 

IHab.2.  20. 
Zech.  2. 
13. 

k  Es.  34.  6. 

Jer.  46. 10. 

Ezec.  39. 

17. 

Dat.19.17. 
SHeb. 

sancteidd- 

iodd,  neu, 

paroUôdòL, 
1  Jer.  39.  6. 


Barn  Duw  ar  Judah, 


SEPHANIAH,  II. 


Moab,  ac  Assyria, 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
630. 


«n  Jer.  48. 
11. 


n  Dent.  28. 
30,  39. 
Amos  5. 
11. 


o  Jer.  30.  7. 
Joel  2.  2, 
IL 

Amos  6. 
18. 


P  Diar.  U. 
4. 

Ezec.  7. 
19. 


«I  pen.  3. 8. 


2Neu, 
anhygar, 
neu,  heb 
ehwen- 
nychu. 


•  Joel  2. 14. 
Amos  5. 15. 
Jonah  3. 9. 


b  Jer.  47. 4, 

6.    Ezec. 
25. 15. 
Amos  L  6. 
Zech.  9.  6. 


canys  torrwyd  ymaith  yr  hoU  bobl 

0  farchnadyddion ;  a  hoU  gludwyr 
arian  a  dorrwyd  ymaith. 

12  A'r  amser  hwnnw  y  chwiliaf 
Jerusalem  â  Uusernau,  ac  yr  ym- 
welaf  a'r  dynion  sydd  ™yii  ceulo 
ar  eu  sorod ;  y  rhai  a  ddywedant 
jTQ  eu  calon,  Ni  wna  yr  Arglwydd 
dda,  ac  ni  wna  ddrvvg. 

13  Am  liynny  eu  cyfoeth  a  â  yn 
yspail,  a'u  teiau  yn  anghyfannedd  : 
"adeiladant  hefyd  dai,  ond  nis 
preswyliant  ynddynt ;  a  phlannant 
winllannoedd,  ond  nid  yfant  o'r 
gwin. 

14  Agos  yw  mawr  ddydd  yr  Ar- 
glwydd, agos  a  phrysur  iawn,  sef 
llais  dydd  yr  Arglwydd  :  yno  y 
bloeddia  y  dewr  yn  chwerw. 

15  "Diwrnod  Uidiog  yw  y  diwr- 
nod  hwnnw,  diwrnod  trallod  a  chyf- 
yngdra,  diwrnod  dinystr  ac  ang- 
hyfannedd-dra,  diwrnod  tywyll  a 
du,  diwrnod  cymmylau  a  thywyllni. 

16  Diwrnod  udgorn  a  larwm  yn 
erbyn  y  dinasoedd  caerog,  ac  yn 
erbyn  y  tyrau  uchel. 

17  A  mi  a  gyfyngaf  ar  ddynion,  a 
hwy  a  rodiant  megis  deillion,  am 
bechu  o  honynt  yn  erbyn  yr  Ar- 
glwydd ;  a'u  gwaed  a  dywelltir 
fel  llwch,  a'u  cnawd  fel  torn. 

18  PNid  eu  harian  na'u  haur 
chwaith  a  ddichon  eu  hachub  hwynt 
ar  ddiwrnod  Hid  yr  Arglwydd; 
ond  â  than  ei  eiddigedd  ef  ^  yr  ysir 
yr  hoU  dir :  canys  gwna  yr  Ar- 
ghvydd  ddiben  prysur  ar  holl  bres- 
wylwyr  y  ddaear. 

PENNOD  II. 

1  Annog  i  edifeirwch.  4  Barn  y  Philistiaid, 
8  aV  Moabiaid,  ac  Ammon,  12  ac  Ethiopia, 
ac  Assyria. 

YMGESGLWCH,   îe,   deuwch 
ynghyd,  genedl  ^anhawddgar; 

2  Cyn  i'r  ddeddf  esgor,  cyn  i'r 
dydd  fyned  heibio  fel  peiswyn,  cyn 
dyfod  arnoch  lid  digofaint  yr  Ar- 
glwydd, cyn  dyfod  arnoch  ddydd 
sorriant  yr  Arglwydd. 

3  Ceisiwch  yr  Arglwydd,  holl 
rai  Uariaidd  y  ddaear,  y  rhai  a 
wnaethant  ei  farn  ef ;  ceisiwch  gyf- 
iawnder,  ceisiwch  larieidd-dra :  *  fe 
aUai'  y  cuddir  chwi  yn  nydd  digof- 
aint yr  Arglwydd. 

4  H  Canys  bydd  ^  Gaza  yn  wrthod- 
edig,  ac  Ascalon  yn  anghyfannedd : 
gyrrant  allan  Asdod  banner  dydd, 
a  diwreiddir  Ecron. 

5  Gwae  breswylwyr  glàn  y  môr, 


cenedl  y  Cerethiaid !  y  mae  gair  yr 
Arglwydd  i'ch  erbyn :  0  *=  Canaan, 
gwlad  y  Philistiaid,  mi  a'th  ddi- 
fethaf,  fel  na  byddo  cyfanneddwr. 

6  A  bydd  glàn  y  môr  yn  drigfäau 
ac  yn  fythod  i  fugeiliaid,  ac  yn 
gorlannau  defaid. 

7  A  bydd  y  fro  yn  rhan  i  weddill 
tŷ  Judah ;  porant  arnynt :  yn  nheiau 
Ascalon  y  gorweddant  yn  yr  hwyr : 
^  canys  yr  Arglwydd  eu"  Duw  a 
ymwêl  â  hwynt,  ac  a  ddychwel  eu 
caethiwed 

8%^  Cly  wais  waradwyddiad  Moab, 
a  chabledd  meibion  Ammon,  a'r 
hwn  y  gwaradwyddasant  fy  mhobl, 
ac  ^  yr  i/mfawrygasant  yn  erbyn  eu 
terfynau  hwynt. 

9  Am  hjnnjfel  mai  byw  fi,  medd 
Arglwydd  y  lluoedd,  Duw  Israel, 
Fel  Sodom  y  bydd  ^Moab,  a  s  meib- 
ion Ammon  fel  Gomorrah :  danadl- 
dir,  a  phyllau  halen,  ac  anghyfan- 
neddle  tragywyddol :  gweddill  fy 
mhobl  a'u  difroda,  a  gweddill  fy 
nghenedl  a'u  meddianna  hwynt. 

10  Hyn  a  ddaw  iddynt  ^am  eu 
balchder,  am  iddynt  waradwyddo 
ac  g^mfawrygu  yn  erbyn  pobl  Ar- 
glwydd y  lluoedd. 

11  Oínsiás^y  a  fydd  yr  Arglwydd 
iddynt:  canys  efe  a  *newyna  holl 
dduwiau  y  ddaear ;  ac  addolant  ef 
bob  un  o'i  fan,  sef  holl  ynysoedd 
y  cenhedloedd. 

12  t '  Chwithau  hefyd,  yr  Ethiop- 
iaid,  a  leddir  â'm  cleddyf. 

13  Ac  efe  a  estyn  ei  law  yn  erbyn 
y  gogledd,  ac  ''a  ddifetha  Assyria, 
ac  a  wna  Ninefeh  yn  anghyfan- 
nedd, ac  yn  sych  fel  difFaethwch. 

14  A  diadellau  a  orweddant  yn  ei 
chanol  hi,  hoU  anifeiliaid  y  cen- 
hedloedd: ^y  pelican  a'r  dylluan 
hefyd  a  lettỳant  ar  gap  y  drws; 
eu  llais  a  gan  yn  y  ffenestri ;  ang- 
hyfannedd-dra  a  fydd  yn  y  gpr- 
singau :  ^  canys  efe  a  ddinoetha  y 
cedr-waith. 

15  Hon  yw  y  ddinas  hoyw  "  oedd 
yn  trigo  yn  ddiofal,  yn  dywedyd 
yn  ei  chalon,  Myfi  sydd,  ac  nid  oes 
ond  myfi :  pa  fodd  yr  aeth  yn  ang- 
hyfannedd, yn  orweddfa  anifeiliaid ! 
pawb  a'r  a  el  heibio  iddi,  "a'i 
hwtia,  ac  a  ysgwyd  ei  law  ami. 

PENNOD  III. 

1  Tost-lym  gerydd  Jerusalem  am  amryw  hech- 
odau.  8  Annog  i  ddisgwyl  am  adferiad 
Israel,  14  ac  i  lawenychu  o  aclios  eu  liym- 
wared  gan  Dduw. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

630. 

«  Job.  13.  3. 


3  Nen,  pan 
ymweto  yr 
Arglwydd 
eu  Duw  â 
hwynt,  a 
dychwel- 
yd,  &c. 

d  Jer.  48. 27. 


r  Es.  15. 

Jer.  48. 

Ezec.  25. 9. 

Amos  2. 1, 
8  Amos  1. 

13. 


h  Es.  16.  6. 
Jer.  48.  29. 


4  Heb. 
gulhd. 


i  Es.  18. 1. 
a  20.  4. 
Ezec.  30. 9. 


k  Es.  10. 12. 
Ezec.  31.  3. 
Nah.  1. 1. 
a  2. 10. 
a  3. 15. 


1  Es.  3Í.  11, 
14. 


5  Neu,  pan 
ddinoelha. 


m  Es.  47.  8. 


n  Job  27. 23. 
Galar.  2. 
15. 


Cerydd  tost  Jerusalem. 


HAGGAI,  I. 


Addaiü  ymivared  i  S'ion. 


Cyn 

CRIST 

Oylch 

630. 

2Neu,  loih. 
Heb. 


3  Neil, 

alTiraw- 

iaeth. 
a  Ezec.  22. 

27. 

Mic.  3.  9, 

10,  11. 

b  Hab.  1.  8. 

*  Neu,  ni 
chnoant yr 
esgyrn  hyd 
y  bore. 

c  Jer.  23. 

11,  32. 
Ho3.  9.  7. 

d  Ezec.  22. 

26. 
e  Deut.  32. 

4. 
t  ad.  15, 17. 

5  Neu, 
hoh  bore. 

E  Jer.  3.  3. 
a  6. 15. 
a  8. 12. 

6  Neil, 
conglaK. 


7  Neu, 
fy  mryd. 


h  pen.  1. 18. 
1  Es.  19. 18. 


k  Es.  18.  1, 
7. 
Act.  3.  27. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
520. 


»  Ezra  4. 24. 
a  5.  1. 
Zech.  1.  L 


GWAE  y  ^iviav  a'r  halogedig,  y 
ddinas  orthrymmus ! 

2  Ni  wrandawodd  ar  y  Uef,  ni 
dderbyniodd  ^  gerydd ;  nid  ymddir- 
iedodd  yn  yr  Arglwydd,  ni  nes- 
aodd  at  ei  Duw. 

3  *Ei  thywysogion  o'i  mewn  sydd 
yn  Uewod  rhuadwy;  ei  barnwyr 
''yn  fleiddiau  yr  hwyr,  *ni  adaw- 
ant  asgwrn  erbyn  y  bore. 

4  Ei  •=  phrophwydi  sydd  ysgaih,  yn 
wŷr  anffyddlawn :  ^  ei  hoffeiriaid  a 
halogasant  y  cyssegr,  treisiasant  y 
gyfraith. 

5  ^Yr  Arglwydd  cyfiawn  *sydd 
yn  ei  chanol ;  ni  wna  efe  anwir- 
edd :  ^  yn  fore  y  dwg  ei  farn  i  ol- 
euni,  ni  phalla;  end  ^yr  anwir  ni 
fedr  gywilyddio. 

6  Torrais  ymaith  y  cenhedloedd : 
eu  ^  tyrau  sydd  anghyfannedd  ;  di- 
ffaetliiais  eu  heolydd,  fel  nad  elo 
neb  heibio ;  eu  dinasoedd  a  ddi- 
fwynwyd,  heb  wr,  a  heb  drigiannol. 

7  Dywedais,  Yn  ddiau  ti  a'm 
hofni ;  derbyni  gerydd :  felly  ei 
thrigfa  ni  thorrid  ymaith,  pa  fodd 
bynnag  yr  ymwelais  â  hi :  etto 
bore-godasant,  a  llygrasant  eu  holl 
weithredoedd. 

8  IT  Am  hynny  disgwyliwch  arnaf 
fi,  medd  yr  Arglwydd,  hyd  y  dydd 
y  cyfodAvyf  i'r  ysglyfaeth :  canys 
'fy  marn  sydd  ar  gynnull  y  cen- 
hedloedd, ar  gasglu  y  teyrnasoedd, 
i  dy  wallt  arnynt  fy  Hid,  holl  angerdd 
fy  nigofaint :  canys  â  than  fy  eidd- 
igedd  ^  yr  ysir  yr  holl  ddaear. 

9  0  herwydd  yna  yr  adferaf  i'r 
bobl  'wefus  bur,  fel  y  gal  wo  pob 
un  o  honynt  ar  enw  yi*  Arglwydd, 
i'w  wasanaethu  ef  âg  un  ysgwydd. 

10  O'r  ^  tu  hwnt  i  afonydd  Ethiop- 
ia y  dwg  fy  ngweddi'wyr,  se/merch 
fy  ngwasgaredig,  fy  oftwm. 

11  Y  dydd  hwnnw  ni'th  warad- 
•wyddir  am  dy  holl  weithredoedd, 


yn  y  rhai  y  pechaist  i'm  herbyn: 
canys  yna  y  symmudaf  o'th  bíith 
y  neb  sydd  yn  hyfryd  ganddynt 
dy  falchder,  fel  nad  ymddyrchafech 
mwyach  yn  fy  mynydd  sanctaidd. 

12  Gadawaf  ynot  hefyd  ^  bobl  dru- 
ain  dlodion ;  ac  yn  enw  yr  Ar- 
glwydd y  gobeithiant  hwy. 

13  Gweddill  Israel  ni  wna  anwir- 
edd,  ac  ni  ddywedant  gelwydd ;  ac 
ni  cheir  yn  eu  geneuau  dafod  twyll- 
odrus :  canys  hwy  a  borant  ac  a 
orweddant,  ac  ni  hydd  siu  tarfo. 

14  1Í  ""Merch  Sion,  can;  Israel, 
crechwena;  merch  Jerusalem,  ym- 
lawenycha  a  gorfoledda  â'th  holl 
galon. 

15  Tynnodd  yr  Arglwydd  ymaith 
dy  farnau,  bwriodd  allan  dy  elyn- 
ion  :  yr  Arglwydd  brenhin  Israel 
^sydd  yn  dy  ganol,  nid  ofni  ddrwg 
mwyach. 

16  Y  dydd  hwnnw  y  dywedir  wrth 
Jerusalem,  Nac  ofna ;  ivrth  Sion, 
Na  laesed  dy  ddwylaw. 

17  Yr  Arglwydd  dy  Ddtjw  yn 
dy  ganol  di  sydd  gadarn:  °efe  a 
achub,  efe  a  lawenycha  o'th  blegid 
gan  lawenydd ;  efe  a  lonydda  yn 
ei  gariad,  efe  a  ymddigrifa  ynot 
dan  ganu. 

18  Casglaf  y  rhai  sydd  brudd  am 
y  gymmanfa,  y  rhai  sydd  o  honot, 
i'r  rhai  yr  oedd  ^ei  gwaradwydd 
yn  faich. 

19  Wele,  mi  a  ddifethaf  yr  amser 
hwnnw  bawb  a'th  flinant :  ac  p  a 
achubaf  y  gloff,  a  chasglaf  y  wasgar- 
edig ;  ac  a'u  gosodaf  yn  glodfawr  ac 
yn  enwog  yn  holl  dir  eu  gwarth. 

20  Yr  amser  hwnnw  y  dygaf  chwi 
drachefn,  yr  amser  y'ch  casglaf: 
canys  gwnaf  chwi  yn  enwog  ac  yn 
glodfawr  ym  mysg  holl  bobl  y  ddae- 
ar, pan  ddychwelwyf  eich  caeth- 
iwed  o  flaen  eich  Uygaid,  medd  yr 
Arglwydd. 


LLYFR  HAGGAI. 


PENNOD  L 

1  Haggai  yn  heio  ar  y  hobl  am  esgeuluso  adeil- 
adu  y  tŷ  :  7  yn  eu  hannog  hwy  i'w  adeiladu 
ef:  12  ac  yn  addaw  cymmorth  Duw  iddynt, 
OS  gwnaent  hynny  yn  ewyllysgar. 

YN  *  yr  ail  flwyddyn  i'r  brenhin 
Darius,  yn  y  chweched  mis,  ar 
y  dydd  cyntaf  o'r  mis,  y  daeth  gair 
yr  Arglwydd  trwy  law  Haggai  y 

8G6 


prophwyd  at  ^Zorobabel  mab  Sa- 
lathiel  tywysog  Judah,  ac  at  Josua 
mab  Josedec  yr  arch-offeiriad^  gan 
ddywedyd, 

2  Fel  hyn  y  Uefara  Arglwydd 
y  Uuoedd,  gan  ddywedyd,  Y  bobl 
hyn  a  ddywedant,  Ni  ddaeth  yr 
amser,  yr  amser  i  adeiladu  iŷ  yr 
Arglwydd. 


Haggai  yn  annog  y  hoU 


HAGGAI,  II. 


i  adeiladu  y  deml. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
520. 

«■  2  Sam.  7. 

Pa.  132.  3, 


2Heb. 

Gosodwch 
eich  calon- 
nauar 
eich 
gyrdd. 
d  Deut.  28. 

Hos.  4. 10. 
Mic.  6. 14, 
15. 
e  Zech.  8. 
10. 


SNeu, 
chwytTiaiê 
ef  ymaith. 


fLef.26.19. 
Deut.  28. 
23. 


8  ?,  Bren. 
8.1. 


i»  pen.  2. 17. 


3  Yna  y  daeth  gair  yr  Arglwydd 
trwy  law  Haggai  y  prophwyd,  gan 
ddywedyd, 

4  •=  Ai  amser  yw  i  chwi  eich  hun- 
ain  drigo  yn  eich  tai  byrddiedig, 
a'r  tŷ  hwn  yn  anghyfannedd  ? 

5  Fel  hyn  gan  hynny  yn  awr  y 
dywed  Arglwydd  y  lluoedd ;  ^  Ys- 
tyriwch  eich  ifyrdd 

6  ^  Hauasoch  lawer,  a  chludasoch 
ychydig  ;  bwytta  yi*  ydych,  ond  nid 
hyd  ddigon ;  yfed,  ac  nid  hyd  fod 
yn  ddiwall;  ymwisgasoch,  ac  nid 
hyd  glydwr  i  neb ;  *  a'r  hwn  a  en- 
nillo  gyflog,  sydd  yn  casglu  cyflog 
i  god  dyllog. 

7  11  Fel  hyn  y  dywed  Arglwydd 
y  lluoedd  ;  Ystyriwch  eich  ifyrdd. 

8  Esgynwch  i'r  mynydd,  a  dyg- 
wch  goed,  ac  adeiledwch  y  tŷ ;  mi 
a  ymfoddlonaf  ynddo,  ac  y'm  go- 
goneddir,  medd  yr  Arglwydd. 

9  Edrychasoch  am  lawer,  ac  wele, 
yr  oedd  yn  ychydig ;  a  phan  y  dyg- 
asoch  adref,  ^chwythais  arno.  Am 
ba  beth?  medd  Arglwydd  y  llu- 
oedd. Am  fy  nhŷ  i,  yr  hwn  sydd 
yn  anghyfannedd,  a  chwithau  yn 
rhedeg  bawb  i'w  dŷ  ei  hun. 

10  Am  hynny  gwaharddwyd  i'r 
^nefoedd  oddi  arnoch  wlitho,  a 
gwaharddwyd  i'r  ddaear  roddi  ei 
fFrwyth. 

11  ^  Gelwais  hefyd  am  sychder  ar 
y  ddaear,  ac  ar  y  mynyddoedd,  ac 
ar  yr  yd,  ac  ar  y  gwin,  ac  ar  yr 
olew,  ac  ar  yr  hyn  a  ddwg  y  ddae- 
ar allan;  ar  ddyn  heiyd,  ac  ar  ani- 
fail,  ac  ^  ar  holl  lafur  dwylaw. 

12  IT  Yna  y  gwrandawodd  Zoro- 
babel  mab  Salathiel,  a  Josua  mab 
Josedec  yr  arch-offeiriad,  a  holl 
weddill  y  bobl,  ar  lais  yr  Ar- 
glwydd eu  Duw,  ac  ar  eiriau 
Haggai  y  prophwyd,  megis  yr  an- 
fonasai  eu  Harglwydd  Ddxjw 
hwynt  ef ;  a'r  bobl  a  ofhasant  ger 
bron  yr  Aiiglwydd. 

13  Yna  Haggai  cennad  yr  Ar- 
glwydd a  lefarodd  trwy  gennad- 
wri  yr  Arglwydd  wrth  y  bobl, 
gan  ddywedyd,  Yr  wyf  fi  gyd  á 
ehwi,  medd  yr  Arglwydd. 

14  Felly  y  cynhyrfodd  yr  Ar- 
glwydd yspryd  Zorobabel  mab 
Salathiel  tywysog  Judah,  ac  yspryd 
Josua  mab  Josedec  yr  arch-offeir- 
iad, ac  yspryd  holl  weddill  y  bobl ; 
a  hwy  a  ddaethant  ac  a  weithias- 
ant  y  gwaith  yn  nhŷ  Arglwydd  y 
lluoedd  eu  Duw  hwynt, 


15  Y  pedwerydd  dydd  ar  hugain 
o'r  chweched  mis,  yn  yr  ail  flwydd- 
yn  i  Darius  y  brenhin. 

PENNOD  II. 

1  Y  mae  yn  rhoi  colon  yn  y  bohl  i  weithio, 
trwy  addaw  gogoniant  mwy  ir  ail  deml 
nag  oedd  yn  y  gyntaf.  10  Van  rith  pethau 
sanctaidd  a  phethau  aflan,  y  mae  yn  dangos 
fod  eu  pechodau  hwy  yn  rhwystro  y  gwaith, 
20  Addewid  Duw  i  Zorobabel. 

YN  y  seithfed  mis,  ar  yr  unfed 
dydd  ar  hugain  o'r  mis,  y 
daeth  gair  yr  Arglwydd  trwy  law 
y  prophwyd  Haggai,  gan  ddywedyd, 

2  Dywed  yn  awr  wrth  Zorobabel 
mab  Salathiel  tywysog  Judah,  ac 
wrth  Josua  mab  Josedec  yr  arch- 
offeiriad,  ac  wrth  weddill  y  bobl, 
gan  ddywedyd, 

3  *Pwy  yn  eich  plith  a  adawyd, 
yr  hwn  a  welodd  y  tŷ  hwn  yn  ei 
ogoniant  cyntaf  ?  a  pha  fodd  y  gwel- 
wch  chAvi  ef  yr  awr  hon?  ^onid 
yiu  wrth  hwnnw  yn  eich  golwg  fel 
peth  heb  ddim  ? 

4  Etto  yn  awr  ^'ymgryfhâ,  Zoro- 
babel, medd  yr  Arglwydd;  ac  ym- 
gryfhâ,  Josua  mab  Josedec  yr  arch- 
offeiriad;  ac  ymgryfliêwch,  holl 
bobl  y  tir,  medd  yr  Arglwydd,  a 
gweithiwch :  canys  yr  ydwyfû  gyd 
â  chwi,  medd  Arglwydd  y  lluoedd: 

5  Yn  ol  y  gair  a  ammodais  â  chwi 
pan  ddaethoch  allan  o'r  Aipht,  felly 
^yr  erys  fy  yspryd  yn  eich  mysg: 
nac  ofnwch. 

6  Canys  fel  hyn  y  dywed  Ar- 
glwydd y  lluoedd ;  ®ünwaith  etto, 
ennyd  fechan  yw,  a  ^mi  a  ysgyd- 
waf  y  nefoedd,  a'r  ddaear,  a'r  môr, 
a'r  sychdir ; 

7  Ysgydwaf  hefyd  yr  holl  genhedl- 
oedd,  a  dymuniant  yr  holl  genhedl- 
oedd  a  ddaw :  llanwaf  hefyd  y  tŷ 
hwn  â  gogoniant,  medd  Arglwydd 
y  lluoedd. 

8  Eiddof  fi  yr  arian,  ac  eiddof  fi  yr 
aur,  medd  Arglwydd  y  lluoedd. 

9  Bydd  mwy  gogoniant  y  tŷ  diw- 
eddaf  hwn  na'r  cyntaf,  medd  Ar- 
glwydd y  lluoedd :  ac  yn  y  He 
hwn  y  rhoddaf  dangnefedd,  medd 
Arglwydd  y  lluoedd. 

10  IT  Ar  y  pedwerydd  dydd  ar 
hugain  o'r  nawfed  mis,  yn  yr  ail 
flwyddyn  i  Darius,  y  daeth  gair  yr 
Arglwydd  trwy  law  Haggai  y  pro- 
phwyd, gan  ddywedyd, 

11  Fel  hyn  y  dywed  Arglwydd  y 
lluoedd ;  ^  Gofyn  yr  awr  hon  i'r  off- 
eiriaid  y  gyfraith,  gan  ddywedyd, 

12  Os  dwg  un  gig  sanctaidd  yng 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

520. 


b  Zech.  4. 
10. 


c  Zech.  8.  9. 


dEs.  63.11. 


e  ad.  21. 

Heb.  12. 

2G. 
f  Joel  3. 16. 


SLef.lO.ll. 
Deut.  33. 
10. 
MaL  2.  7. 


867 


Zechafiah  yn  annog 


ZECHARIAH,  L 


y  hohl  i  edifarJiâu. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
520. 


1»  Num.  19. 
IL 


1  Tit.  1. 15. 


t  pen.  1.  9. 
Zech.8.10. 


1  Deut.  28. 

22. 

1  ÌBren.  8. 

37. 

Amos  4.  9. 
m  pen.  1. 11. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

520. 


«Ezra  4.24. 
Hag.  1. 1. 


b  Ezra  5. 1. 


c  Jer.  25.  5. 
a  35. 15. 
Mic.  7. 19. 
MaL  3.  7. 


d  Es.  31.  6. 
Jer.  3.  12. 
a  18. 11. 
Ezec.  18. 
30. 
Hoa.  14. 1. 


nghwrr  ei  wisg,  ac  â'i  gwrr  a  gyff- 
wrdd  â'r  bara,  neu  â'r  cawl,  neu  â'r 
gwin,  neu  â'r  olew,  neu  â  dim  o'r 
bwyd,  a  fyddant  hwy  sanctaidd? 
A'r  offeiriaid  a  attebasant  ac  a 
ddywedasant,  1^^  fyddant. 

13  A  Haggai  a  ddywedodd,  Os  un 
afo^  aflan  gan  gorph  marw  a  gyff- 
wrdd  â  dim  o'r  rhai  hyn,  a  fyddant 
hwy  aflan?  A'r  offeiriaid  a  attebasant 
ac  a  ddywedasant,  Byddant  aflan. 

14  Yna  yr  attebodd  Haggai,  ac  a 
ddywedodd,  'Felly  y  mae  y  bobl 
hyn,  ac  felly  y  mae  y  genhedlaeth 
hon  ger  fy  mron,  medd  yr  Ak- 
GLWYDD ;  ac  felly  y  mae  hoU  waith 
eu  dwylaw,  a'r  hyn  a  aberthant 
yno,  yn  aflan. 

15  Ac  yr  awr  hon  meddyliwch, 
attolwg,  o'r  diwrnod  hwn  allan  a 
chynt,  cyn  gosod  carreg  ar  garreg 
yn  nheml  yr  Arglwydd  ; 

16  Er  pan  oedd  y  dyddiau  hynny 
^  pan  ddelid  at  dwrr  o  ugain  llestr- 
aid,  deg  fyddai ;  pan  ddelid  at  y 
gwinwrŷf  i  dynnu  deg  llestraid  a 
deugain  o'r  cafn,  ugain  a  fyddai  yno. 

17  ^Tarewais  chwi  â  diflanniad, 
ac  â  mallder,  ac  â  chenllysg,  ""yn 
holl  waith  eich  d^vylaw;  a  chwi- 
thau  ni  throisoch  attaf  fi,  medd  yr 
Arglwydd. 


18  Ystyriwch  yr  awr  hon  o'r  dydd 
hwn  ac  er  cynt,  o'r  pedwerydd 
dydd  ar  hugain  o'r  nawfed  mis, 
ac  ystyriwch  o'r  dydd  y  sylfaen- 
wyd  teml  yr  Arglwydd. 

19  A  yiv  yr  had  etto  yn  yr  ys- 
gubor  ?  y  winwydden  hefyd,  y  ffigys- 
bren,  a'r  pomgranad,  a'r  pren  olew- 
wydd,  ni  fírwythasant:  o'r  dydd 
hwn  allan  y  bendithiaf  chwi. 

20  IT  A  gair  yr  Arglwydd  a 
ddaetli  eilwaith  at  Haggai,  ar  y 
pedwerydd  dydd  ar  hugain  o'r 
mis,  gan  ddywedyd, 

21  Llefara  wrth  Zorobabel  tywys- 
og  Judah,  gan  ddywedyd,  ''Myfi  a 
ysgydwaf  y  nefoedd  a'r  ddaear ; 

22  A  "mi  a  ymchwelaf  deyrn- 
gadair  teyrnasoedd,  ac  a  ddinystr- 
iaf  gryfder  brenhiniaethau  y  cen- 
hedloedd ;  p  ymchwelaf  hefyd  y 
cerbydau,  a'r  rhai  a  eisteddant 
ynddynt ;  a'r  meirch  a'u  marchog- 
ion  a  syrthiant,  bob  un  gan  gleddyf 
ei  frawd. 

23  Y  diwrnod  hwnnw,  medd  Ar- 
glwydd y  Uuoedd,  y'th  gymmeraf 
di,  fy  ngwas  Zorobabel,  mab  Sa- 
lathiel,  medd  yr  Arglwydd,  lac 
y'th  wnaf  fel  sêl :  canys  mi  a'th 
ddewisais  di,  medd  Arglwydd  y 
Uuoedd. 


LLYFR  ZECHARIAH. 


PENNOD  I. 

1  Zechanah  yn  annog  i  edifeirwch.  7  Gweled- 
igaeth  y  meirch.  12  Trwy  weddi  yr  angel  y 
gwneir  addewidion  cysurol  i  Jerusalem.  18 
Gweledigaeth  y  pedwar  corn,  a'r  pedwar  saer, 

YN  yr  wythfed  mis  *o'r  ail 
flwyddyn  i  Darius,  y  daeth 
gair  yr  Arglwydd  at  **Zechariah, 
mab  Barachîah,  mab  Ido  y  pro- 
phwyd,  gan  ddywedyd, 

2  liwyr  ddigiodd  yr  Arglwydd 
wrth  eich  tadau. 

3  Am  hynny  dywed  wrthynt,  Fel 
hyn  y  dywed  Arglwydd  y  Uu- 
oedd ;  *=  Dychwelwch  attaf  fi,  medd 
Arglwydd  y  Uuoedd,  a  mi  a  ddy- 
chwelaf  attoch  chwithau,  medd  Ar- 
glwydd y  Uuoedd. 

4  Na  fyddwch  fel  eich  tadau,  y 
rhai  y  galwodd  y  prophwydi  o'r 
blaen  arnynt,  gan  ddywedyd,  Fel 
hyn  y  dywed  Arglwydd  y  Uu- 
oedd; ^Dychwelwch  yn  awr  oddi 
wrth    eich    ffyrdd   drwg,   ac  oddi 


wrth  eich  gweithredoedd  drygionus : 
ond  ni  chlywent,  ac  ni  wrandawent 
arnaf,  medd  yr  Arglwydd. 

5  Eich  tadau,  pa  le  y  maent  hwy? 
a'r  prophwydi,  ydynt  hwy  yn  fyw 
byth?_ 

6  Oni  ddarfu  er  hynny  i'm  geiriau 
a'm  deddfau,  y  rhai  a  orchymynais 
wrth  fy  ngvveision  y  prophwydi, 
^oddiwes  eich  tadau?  a  hwy  a 
ddychwelasant,  ac  a  ddywedasant, 
^Megis  y  meddyliodd  Arglwydd 
y  Uuoedd  wneuthur  i  ni,  yn  ol  ein 
fíyrdd,  ac  yn  ol  ein  gweithredoedd 
ein  hun,  felly  y  gwnaeth  efe  â  ni. 

7  IT  Ar  y  pedwerydd  dydd  ar  hug- 
ain o'r  unfed  mis  ar  ddeg,  hwnnw 
yw  mis  Sebat,  o'r  ail  flwyddyn  i 
Darius,  y  daeth  gair  yr  Arglwydd 
at  Zechariah,  mab  Barachiah,  mab 
Ido  y  prophwyd,  gan  ddywedyd, 

8  Gwelais  noswaith ;  ac  wele  ^wr 
yn  marchogaeth  ar  farch  coch,  ac 
yr  oedd  efe  yn  sefyll  rhwng  y  myrt- 


Gwéledigaetli  y  meirch. 


ZECHARIAH,  II. 


MesuTo  Jerusalem, 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
519, 


B  pen.  e. 

2—7. 
3Neu, 

gwineuon. 


h  Dat.  6.  10. 


i  Dan.  9.  2. 


t  pen.  8.  2. 


1  Es.  47.  6. 


m  Es.  14. 1. 
pen.  2.  12. 


wydd  y  rhai  oedd  yn  y  paiit ;  ac 
o'i  ol  ef  feirch  ^  cochion,  ^  brithioii, 
a  gwỳnion. 

9  Yna  y  dywedais,  Beth  yw  y 
rhai  hyn,  fy  arglwydd?  A  dywed- 
odd  yr  angel  oedd  yn  ymddiddan 
â  mi  wrthyf,  Mi  a  ddangosaf  i  ti 
beth  yw  y  rhai  hyn. 

10  A'r  gwr,  yr  hwn  oedd  yn  sefyll 
rhwng  y  myrtwydd,  a  attebodd  ac 
a  ddywedodd,  Dyma  y  rhai  a  heb- 
ryngodd  yr  Arglwydd  i  ymrodio 
trwy  y  ddaear. 

11  A  hwythau  a  attebasant  angel 
yr  Arglwydd,  yr  hwn  oedd  yn 
sefyU  rhwng  y  coed  myrt,  ac  a 
ddywedasant,  Rhodiasom  trwy  y 
ddaear;  ac  wele  yr  hoU  ddaear 
yn  eistedd,  ac  yn  Uonydd. 

12  IT  Ac  angel  yr  Arglwydd  a 
attebodd  ac  a  ddywedodd,  ^  0  Ar- 
glwydd y  Uuoedd,  pa  hyd  na  thru- 
garhêi  wrth  Jerusalem,  a  dinasoedd 
Judah,  wrth  y  rhai  y  digiaist  *y 
deng  mlynedd  a  thri  ugain  hyn  ? 

13  A'r  Arglwydd  a  attebodd  yr 
angel  oedd  yn  ymddiddan  â  mi, 
Û  geirian  daionus,  a  geiriau  com- 
fforddus. 

14  A'r  angel  yr  hwn  oedd  yn  ym- 
ddiddan â  mi  a  ddywedodd  wrthyf, 
Gwaedda,  gan  ddywedyd,  Fel  hyn 
y  dywed  Arglwydd  y  lluoedd; 
^Deliais  eiddigedd  mawr  dros  Je- 
rusalem a  thros  Sion : 

15  A  digiais  yn  ddirfawr  wrth  y 
cenhedloedd  difraw;  ^y  rhai  pan 
ddigiais  ychydig,  hwythau  a  gyn- 
northwyasant  y  niwed. 

16  Am  hynny  fel  hyn  y  dywed  yr 
Arglwydd  ;  Dychwelais  at  Jeru- 
salem â  thrugareddau :  fy  nhŷ  a 
adeiledir  ynddi,  medd  Arglwydd 
y  lluoedd,  a  llinyn  a  estynir  ar  Je- 
rusalem. 

17  Gwaedda  etto,  gan  ddywedyd, 
Fel  hyn  y  dywed  Arglwydd  y  llu- 
oedd ;  Fy  ninasoedd  a  ymehangant 
gan  ddaioni,  a'r  Arglwydd  a  rydd 
gysur  1  Sion  etto,  ac  ™a  ddewis 
Jerusalem  etto. 

18  1Í  A  chodais  fy  Uygaid,  ac 
edrychais ;  ac  wele,  bedwar  corn. 

19  A  dywedais  wrth  yr  angel  oedd 
yn  ymddiddan  â  mi,  Beth  yw  y  rhai 
hyn?  Dywedodd  yntau  wrthyf,  Y 
rhai  hyn  yw  y  cyrn  a  wasgarasant 
Judah,  Israel,  a  Jerusalem. 

20  A'r  Arglwydd  a  ddangosodd 
i  mi  bedwar  saer  hefyd. 

21  Yna  y  dywedais,  I  wneuthur 


869 


pa  beth  y  daw  y  rhai  hyn?  Ac  efe  a 
lefarodd,  gan  ddywedyd,  Y  rhai  hyn 
yw  y  cyrn  a  wasgarasant  Judah,  fel 
na  chodai  un  ei  ben :  ond  y  rhai 
hyn  a  ddaethant  i'w  tarfu  hwynt,  i 
daflu  allan  gyrn  y  Cenhedloedd,  y 
rhai  a  godasant  eu  cyrn  ar  wlad 
Judah  i'w  gwasgaru  hi. 

PENNOD  II. 

1  Duw,  o'i  ofal  dros  Jerusalem,  yn  anfon  i'w 
mesuro  hi.  6  Gwared  S'ion.  10  Addewid 
o  bresennoldeb  Duw. 

DYRCHEFAIS   fy  Uygaid  dra- 
chefn,  ac  edrychais ;  ac  wele 
wr,  ac  yn  ei  law  linyn  mesur. 

2  A  dywedais,  I  ba  le  yr  âi  di  ?  Ac 
efe  a  ddywedodd  wrthyf,  ^  I  fesuro 
Jerusalem,  i  weled  beth  yw  ei  lied 
hi,  a  pheth  yw  ei  hyd  hi. 

3  Ac  wele  yr  angel  a  oedd  yn 
ymddiddan  â  mi  yn  myned  aUan, 
ac  angel  arall  yn  myned  allan  i'w 
gyfarfod  ef. 

4  Ac  efe  B,  ddywedodd  wrtho, 
Rhed,  llefara  wrth  y  llangc  hwn, 
gan  ddywedyd,  Jerusalem  a  gyf- 
anneddir/e?  ^maes-drefi,  rhag  aml- 
ed  dyn  ac  anifail  o'i  mewn. 

5  Canys  byddaf  iddi  yn  fur  o  dan 
o  amgylch,  medd  yr  Arglwydd,  a 
^  byddaf  yn  ogoniant  yn  ei  chanol. 

6  1Í  Ho,  ho,  deuwch  allan,  a 
•^ffowch  o  wlad  y  gogledd,  medd 
yr  Arglwydd  :  canys  taenais  chwi 
fel  pedwar  gwynt  y  nefoedd,  medd 
yr  Arglwydd. 

7  0  Sion,  ymachub,  yr  hon  wyt  yn 
preswylio  gyd  â  merch  Babilou. 

8  Canys  fel  hyn  y  dywed  Ar- 
glwydd y  Uuoedd ;  Ar  ol  y  gogon- 
iant  /m  hanfonodd  at  y  cenhedl- 
oedd y  rhai  a'ch  yspeiliasant  chwi : 
canys  ^  a  gyfíyrddo  â  chwi,  sydd  yn 
cyfíwrdd  â  chanwyll  ei  lygad  ef 

9  Canys  wele  fi  yn  ysgwyd  fy  Uaw 
arnynt,  a  byddant  yn  ysglyfaeth  i'w 
gweision :  a  ^  chant  wybod  mai  Ar- 
glwydd y  lluoedd  a'm  hanfonodd. 

10  IT  ^Cân  a  llawenycha,  merch 
Sion:  canys  wele  fi  yn  dyfod;  a  ^mi 
a  drigaf  yn  dy  ganol  di,  medd  yr 
Arglwydd. 

11  A'r  dydd  hwnnw  cenhedloedd 
lawer  a  ymlynant  wrth  yr  Ar- 
glwydd, ac  a  fyddant  ^  bobl  1  mi  : 
a  mi  a  drigaf  yn  dy  ganol  di ;  a 
'  chei  wybod  mai  Arglwydd  y  Uu- 
oedd a'm  hanfonodd  attat. 

12  A'r  Arglwydd  a  etifedda  Ju- 
dah, ei  ran  yn  y  tir  sanctaidd,  ac 
^  a  ddewis  Jerusalem  drachefn. 

Êe3 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

519. 


519. 


»  Edrych 
Dat.  11.  L 


2  Neil, 
Irefi  heb 
gaeraii. 


b  Es.  60. 19. 


0  Es.  48.  20. 
a  52. 11. 
Jer.  50.  8. 
a  51.  6, 45. 
Dat.  18. 4. 


à  Deut.  32. 
10. 
Ps.  17. 8. 


e  pen.  4.  9. 


f  Es.  12.  6. 

a  54. 1. 

Seph.  3. 14. 
6  Lef.  2tí. 

12. 

Ezec.  37. 

27. 

lonn  1.  14. 

2  Cor.  6. 16. 


h  Exod.  12. 
49. 


lad.  9. 


k  pen.  1. 17. 


Am  ad/eriad  yr  eglwys. 


ZECHARIAH,  III. 


Y  canhwyllbren  aur. 


Cyn 

CRIST 

519. 

» Seph.  1.  7. 
m  Deut.  26. 
15. 

Es.  57. 15. 


,1.  L 


>>  Ps.  109. 6. 

Dat.12.10. 
2Sef, 

gwrth- 

wynebwr, 

c  Judas  9. 


d  Rhuf.  8. 
33. 

«Amos  4. 
11. 

Rhuf.  IL 
5. 

Judas  23. 


f  pen.  6.  IL 


3  Neu,  fy 
ordinhad. 


4Heb. 
rodfeydd 
%  rodioi 


e  Pb.  71.  7. 

Es.  8.  IS. 
h  Es.  42. 1. 

a  52. 13. 

Ezec.  34. 

23. 
>  Es.  4.  2. 

a  11. 1. 

Jer.  23.  5. 

a  a3. 15. 

pen.  6. 12. 

Luc  1.  78. 
liPs.118.22. 

Es.  28. 16. 
1  pen.  4. 10. 

Uat.  5.  6. 


m  Mic.  4.  4. 


13    Pob    cnawd,    Haw   y'ngŵydd 
yr  Arglwydd  :  canys  cyfododd  °  o 
drigfa  ei  sancteiddrwydd. 
PENNOD  III. 

1  Dan  rith  Josua,  y  dangosir  adferiad  yr 
eglwys.    8  Addaw  Crist  y  Blaguryn. 

AC  efe  a  ddangosodd  i  mi  *  Josua 
J\.  yr  arch-offeiriad  jo.  sefyll  ger 
bron  angel  yr  Arglwydd,  a  ^'^  Sa- 
tan yn  sefyll  ar  ei  ddeheulaw  ef 
i'w  wrthwynebu  ef. 

2  A'r  Arglwydd  a  ddywedodd 
wrth  Satan,  "^Cerydded  yr  Ar- 
glwydd dydi,  Satan ;  sef  yr  Ar- 
glwydd yr  hwn  "^a  ddewisodd 
Jerusalem,  a'th  geryddo :  onid 
*pentewyn  yw  hwn  wedi  ei  achub 
o'rtân? 

3  A  Josua  ydoedd  wedi  ei  wisgo 
â  dillad  budron,  ac  yn  sefyll  yng 
ngŵydd  yr  angel. 

4  Ac  efe  a  attebodd,  ac  a  ddy- 
wedodd wrth  y  rhai  oedd  yn  sefyll 
ger  ei  fron,  gan  ddywedyd,  Cym- 
merwch  ymaith  y  dillad  iDudron 
oddi  am  dano  ef.  Wrtho  yntau 
y  dywedodd,  Wele,  symmudais  dy 
anwiredd  oddi  wrthyt,  a  gwisgaf 
di  hefyd  â  newid  dillad. 

5  A  dywedais  hefyd,  Rhoddant 
^feitr  teg  ar  ei  ben  ef:  a  rhodd- 
asant  feitr  teg  ar  ei  ben  ef,  ac  a'i 
gwisgasant  â  dillad ;  ac  angel  yr  Ar- 
glwydd oedd  yn  sefyll  ger  Haw. 

6  Ac  angel  yr  Arglwydd  a  dyst- 
iolaethodd  wrth  Josua,  gan  ddy- 
wedyd, 

7  Fel  hyn  y  dywed  Arglwydd  y 
lluoedd ;  Os  rhodi  di  yn  fy  flfyrdd, 
ac  OS  cedwi  ^  iy  nghadwraeth,  tithau 
hefyd  a  ferni  fy  nhŷ,  ac  a  gedwi 
fy  nghynteddoedd ;  rhoddaf  i  ti 
hefyd  *leoedd  i  rodio  ym  mysg  y 
rhai  hyn  sydd  yn  sefyll  yma. 

8  Gwrando,  attolwg,  Josua  yr 
arch-offeiriad,  ti  a'th  gyfeillion  sydd 
yn  eistedd  ger  dy  fron:  canys 
ggwŷr  rhyfedd  yw  y  rhai  hyn:  o 
herwydd  wele,  dygaf  allan  ''fy 
ngwas  «Y  BLAGURYN. 

9  Canys  wele,  y  garreg  a  roddais 
ger  bron  Josua;  ar  un  ''garreg  y 
hydd  'saith  o  lygaid:  wele  fi  yn 
naddu  ei  naddiad  hi,  medd  Ar- 
glwydd y  lluoedd,  a  mi  a  sym- 
mudaf  ymaith  anwiredd  y  tir  hwnnw 
mewn  un  divvrnod. 

10  Y  dwthwTi  hwnnw,  medd  Ar- 
glwydd y  lluoedd,  y  gelwch  bob 
un  ei  gymmydog  ™  dan  y  winwydd- 
en,  a  than  y  fîìgysbren. 


870 


PENNOD  IV. 

1  Trwy  weledigaeth  y  canhwyllbren  aur,  y  dang- 
osir y  llwyddiant  a  gâi  sylfaeniad  Zorobabel: 
11  ac  wrth  y  ddwy  olew-wydden,  yr  ar- 
wyddoccêir  y  ddau  enneiniog. 

A'R  angel  yr  hwn  oedd  yn  ym- 
-  ddiddan  â  mi,  a  ddychwelodd, 
ac  a'm  deflrôdd,  fel  y  defirôir  un 
o'i  gwsg, 

2  Ac  a  ddywedodd  wrthyf,  Beth  a 
well  di?  A  mi  a  ddywedais,  Edrych- 
ais,  ac  wele  ganhwyllbren  i  gyd  o 
aur,  a'i  badell  ar  ei  ben,  al  saith 
lusern  arno,  ^a  saith  o  bibellau  i'r 
saith  lusern  oedd  ar  ei  ben  ef ; 

3  A  *dwy  olew-wydden  wrtho,  y 
naill  o'r  tu  dehau  i'r  badell,  a'r 
Hall  o'r  tu  aswy  iddi. 

4  A  mi  a  attebais,  ac  a  ddywed- 
ais wrth  yr  angel  oedd  yn  ymddi- 
ddan  â  mi,  gan  ddywedyd,  Beth 
yw  y  rhai  hyn,  fy  arglwydd  ? 

5  A'r  angel  oedd  yn  ymddiddan 
â  mi,  a  attebodd,  ac  a  ddywed- 
odd wrthyf,  Oni  wyddost  beth  yw 
y  rhai  yma?  Yna  y  dywedais,  Na 
wn,  fy  arglwydd. 

6  Ac  efe  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd wrthyf,  gan  ddywedyd,  Hyn 
yw  gair  yr  Arglwydd  at  Zoro- 
babel, gan  ddywedyd,  ''Nid  trwy 
^lu,  ac  nid  trwy  nerth,  ond  trwy 
fy  yspryd,  medd  Arglwydd  y  Uu- 
oedd. 

7  Pwy  wyt  ti,  y  mynydd  mawr? 
ger  bron  Zorobabel  y  hyddi  yn 
wastadedd ;  ac  efe  a  ddwg  allan  y 
maen  pennaf,  ''gan  weiddi,  Rhad, 
rhad  iddo. 

8  Daeth  gair  yr  Arglwydd  attaf 
drachefn,  gan  ddywedyd, 

9  Dwylaw  Zorobabel  "^a  sylfaen- 
asant  y  tŷ  hwn,  a'i  ddwylaw  ef 
*a'i  gorphen:  a  ^chei  wybod  mai 
«Arglwydd  y  lluoedd  a'm  hebr- 
yngodd  attoch. 

10  Canys  pwy  a  ddîystyrodd  ddydd 
''y  pethau  by  chain?  canys  Uawen- 
ychant,  a  gwelant  y  *  garreg  alcam 
yn  llaw  Zorobabel  gyd  a'v  saith 
hynny  :  '  Uygaid  yr  Arglwydd  yd- 
ynt,  y  rhai  sydd  yn  cynniwair  trwy 
yr  hoU  ddaear. 

11  1Í  A  mi  a  attebais,  ac  a  ddy- 
wedais wrtho,  Beth  yw  ^j  ddwy 
olew-wydden  hyn,  ar  y  tu  dehau  i'r 
canhwyllbren,  ac  ar  ei  aswy? 

12  A  mi  a  attebais  drachefn,  ac  a 
ddywedais  wrtho,  Beth  yw  y  ddau 
bingcyn  olew-wydden,  y  rhai  ^  trAvy 
y  ddwy  bibell  aur  sydd  yn  tywallt 


Y  llyfr  yn  ehedeg. 


ZECHARIAH,  V. 


Y  pedwar  cerhyd. 


Cyn 

CEIST 

519. 

6  Neu,  olew 
i'r  aur. 
Heb.  yr 
aur. 

1  Dat.  IL  4. 

7  Heb.  (Wau 
fabyr 
olew  ;  set, 
y  ddau 
enneiniog. 

m  Edrych 
Jos.  3. 11, 
13. 
pen.  6.  5. 


2  Neu,  pob 
un  oW 
bobl  hyn 
a  ladraito, 
a'i  cyfrif 
ei  Tiun  yn 
dd'ieuog, 
fel  y  gwna 
hithau,&c. 


»  pen.  8. 17. 


b  Edrych 
Lef.  14. 45. 


allan  o  honynt  eu  hunain  ^'  yr  olew 
euraid  ? 

13  Ac  efe  a  lefarodd  wrthyf,  gan 
ddywedyd,  Oni  wyddost  ti  beth  yw 
y  rhai  hyn?  A  dywedais,  Na  wn, 
fy  arglwydd- 

14  Ac  efe  a  ddywedodd,  'Dyma 
■^  y  ddwy  gaingc  olew-wydden  "sydd 
yn  sefyll  ger  bron  Arglwydd  yr 
holl  ddaear. 

PENNOD  V. 

1  Wrth  y  llyfr  yn  ehedeg,  y  dangosir  melldith 
lladratta  a  thyngu.  5  Yn  rhith  gwraig  yn 
eistedd  mewn  ephah,  a  thalent  o  blwm,  y 
dangosir  damnedigaeth  Bahilon. 

YNA  y  troais,  a  chodais  fy  Uyg- 
aid,  ac   edrychais;    ac  wele 
blyg  llyfr  yn  ehedeg. 

2  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthyf, 
Beth  a  well  di?  A  dywedais,  Mi 
a  welaf  blyg  llyfr  yn  ehedeg,  a'i 
hŷd  yn  ugain  cufydd,  al  led  yn 
ddeg  cufydd. 

3  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthyf, 
Dyma  y  felldith  sydd  yn  myned 
allan  ar  wyneb  yr  holl  ddaear: 
canys  ^pob  un  a  ladratto,  a  dorrir 
ymaith  fel  o'r  tu  yma,  yn  ei  hoi 
hi ;  a  phob  un  a  dyngo,  a  dorrir 
ymaith  fel  o'r  tu  accw,  yn  ei  hoi  hi. 

4  Dygaf  hi  allan,  medd  Ar- 
glwydd y  Uuoedd,  a  hi  a  ddaw 
i  dŷ  y  lleidr,  ac  i  dŷ  y  ^neb  a 
dyngo  i'm  henw  i  ar  gam :  a  hi 
a  erys  y'nghanol  ei  dŷ  ef,  ac  *'a'i 
difa  ef,  a'i  goed,  a'i  gerrig. 

5  1Í  Yna  yr  angel  oedd  yn  ym- 
ddiddan  â  mi,  a  aeth  allan,  ac  a 
ddywedodd  wrthyf,  Cyfod  yn  awr 
dy  lygaid,  ac  edrych  beth  yw  hyn 
sydd  yn  myned  allan. 

6  A  mi  a  ddywedais,  Beth  ydyw? 
Ac  efe  a  ddywedodd,  Ephah  ydyw, 
sydd  yn  myned  allan.  Ac  efe  a 
ddywedodd,  Dyma  eu  gwelediad  yn 
yr  holl  ddaear. 

7  Ac  wele  dalent  o  blwm  wedi 
ei  godi  i  fyim:  a  dyma  wraig  yn 
eistedd  y'nghanol  yr  ephah. 

8  Ac  efe  a  ddywedodd,  Anwir- 
edd  yw  hon.  Ac  efe  a'i  taflodd 
hi  i  ganol  yr  ephah ;  a  bwriodd  y 
pwys  plwm  ar  ei  enau  ef. 

9  A  chyfodais  fy  Uygaid,  ac  edrych- 
ais ;  ac  wele  ddwy  wragedd  yn  dy- 
fod  allan,  a  gwynt  yn  eu  hesgyll; 
canys  esgyll  oedd  ganddynt  fel  es- 
gyll  y  ciconia:  a  chyfodasant  yr 
ephah  rhwng  y  ddaear  a'r  nefoedd. 

10  Yna  y  dywedais  wrth  yr  angel 
oedd  yn  ymddiddan  â  mi,  I  ba  le 


y  mae  y  rhai  hyn  yn  myned  a'r 
ephah  ? 

11  Dywedodd  yntau  wrthyf,  I 
•"adeiladu  iddi  dy  y'ngwlad  Sinar: 
a  hi  a  sicrhêir,  ac  a  osodir  yno 
ar  ei  hystôl  ei  hun 

PENNOD  VI. 

1  Gweledigaeth  y  pedwar  cerhyd.  9  Ban  ritli 
coronau  Josua,  y  dangosir  teml  a  brenhin- 
iaetli  Crist  y  Blaguryn. 

HEFYD  mi  a  droais,  ac  a 
ddyrchefais  fy  llygaid,  ac  a 
edrychais;  ac  wele  bedwar  o  ger- 
bydau  yn  dyfod  allan  oddi  rhwng 
dau  fynydd :  a'r  mynyddoedd  oedd 
fynyddoedd  o  bres. 

2  Yn  y  cerbyd  cyntaf  yr  oedd 
meirch  *cochion,  ac  yn  yr  ail  cer- 
byd meirch  duon, 

3  Ac  yn  y  trydydd  cerbyd  meirch 
gwỳniou,  ac  yn  y  pedwerydd  cer- 
byd meirch  brithion  a  ^  gwineuon. 

4  Yna  yr  attebais,  ac  y  dywed- 
ais wrth  yr  angel  oedd  yn  ymddi- 
ddan â  mi,  Beth  yw  y  rhai  hyn, 
fy  arglwydd  ? 

5  A'r  angel  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd, Dyma  bedwar  ^ysprydy 
nefoedd,  y  rhai  sydd  yn  myned  all- 
an o  ''sefyll  ger  bron  Arglwydd 
yr  holl  ddaear. 

6  Y  meirch  duon  sydd  ynddo  a 
ant  allan  i  dir  y  gogledd ;  a'r  gwỳn- 
ion  a  ant  allan  ar  eu  hoi  hwy- 
thau;  a'r  brithion  a  ant  allan  i'r 
deheu-dir. 

7  A'r  gwineuon  a  aethant  allan, 
ac  a  geisiasant  fyned  i  gynniwair 
trwy  y  ddaear :  ac  efe  a  ddywed- 
odd, Ewch,  cynniweirwch  trwy  y 
ddaear.  FeUy  hwy  a  gynniweir- 
asant  trwy  y  ddaear. 

8  Yna  efe  a  waeddodd  arnaf,  ac 
a  lefarodd  wrthyf,  gan  ddywedyd, 
Edrych,  y  rhai  a  aethant  i  dir  y 
gogledd  a  lonyddasant  fy  yspryd 
yn  nhir  y  gogledd. 

9  IT  A  daeth  gair  yr  Arglwydd 
attaf,  gan  ddywedyd, 

10  Cymmer  gan  y  gaethglud,  gan 
Heldai,  gan  Tobiah,  a  chan  Jeda- 
iah,  y  rhai  a  ddaethant  o  Babilon, 
a  thyred  y  dydd  hwnnw,  a  dos  i 
dy  Josiah  mab  Sephanîah : 

11  Yna  cymmer  arian  ac  aur,  a 
gwna  *=goronau,  a  gosod  ar  ben  Jo- 
sua mab  Josedec  yr  arch-offeiriad  ; 

12  A  llefara  wrtho,  gan  ddywed- 
yd, Fel  hyn  y  dywed  Arglwydd 
y  lluoedd,  gan  ddywedyd,  Wele  "^y 
gwr  a'i  enw'* BLAGURYN:    ^o'i 


Cyn 

CRIST 

619. 


0  Jer.  29. 6, 
28. 


a  pen.  1.  8. 
Dat.  C.  4. 


2  Neu, 
chryfion. 


SNeu, 


b  1  Bren. 
22. 19. 

Een.  4. 14. 
luc  L  19. 


c  pen.  3.  5. 


«1  Edrych 
Luc  1.  78. 
loan  L  45. 

•  pen.  3.  8. 

*  Neu,  oddi 
lano  ef. 


Argyhoeddi  y  hohl. 


ZECHARIAH,  VII. 


Adneicyddu  Jerusalem. 


Cyn 

CEIST 

519. 


fPs.  110.4. 
Heb.  a  L 


S  Es.  60. 10. 


t  pen.  2.  9. 
a  4.  9. 


518. 


2  Heb. 
ymhil  âg 
wyneb  yr 
Arglwydd. 


aJer.52.12. 
pen.  8. 19. 


c  pen.  8. 19. 
d  pen.  1. 12. 

e  Edrych 
Rhuf.  14. 
6. 


3  Neu,  onid 
chwi  yw  y 
rhai oedd 
yn  hwylla, 
&c. 

4  Neu, 
Oniddyma 
V  geiriau, 

&G. 


le  hefyd  y  blagura,  ac  efe  a  adeil- 
ada  deml  yr  Arglwydd  : 

13  lë,  teml  yr  Arglwydd  a  adeil- 
ada  efe ;  ac  efe  a  ddwg  y  gogon- 
iant,  ac  a  eistedd,  ac  a  lywodr- 
aetha  ar  ei  frenhin-faingc ;  'bydd 
yn  offeiriad  heiyd  ar  ei  frenhin- 
faingc  :  a  chynghor  hedd  a  fydd 
rhyngddynt  iU  dau. 

14  A'r  coronau  fydd  i  Helem,  ac 
i  Tobiah,  ac  i  Jedaiah,  ac  i  Hen 
mab  Sephaniah,  er  coifadwriaeth 
yn  nheml  yr  Arglwydd. 

15  ^A'r  pellennigion  a  ddeuant, 
ac  a  adeiladant  yn  nheml  yr  Ar- 
glwydd, a  ''chewch  wybod  mai 
Arglwydd  y  Uuoedd  a'm  hanfon- 
odd  attoch.  A  hyn  a  fydd,  os  gan 
wrandaw  y  gwrandêwch  ar  lais  yr 
Arglwydd  Dduw. 

PENNOD  VII. 

1  Y  caetliion  yn  ymofyn  am  ympryd,  4  Ze- 
chariah  yn  argyhoeddi  eu  hympryd  hwy. 
SFechod  yw  yr  achos  o'u  caethiwed  hwy. 

AC  yn  y  bedwaredd  flwyddyn  i'r 
.  brenhin  Darius  y  daeth  gair 
yr  Arglwydd  at  Zechariah,  ar  y 
pedwerydd  dydd  o'r  nawfed  mis, 
se/Cisleu; 

2  Pan  anfonasent  Sereser,  a  Re- 
gem-melech,  a'u  gwŷr,  i  dŷ  Ddtjw, 
i  -  weddio  ger  bron  yr  Arglwydd, 

3  Ac  i  ddywedyd  wrth  yr  offeir- 
iaid  oedd  yn  nhŷ  Arglwydd  y  Uu- 
oedd, ac  wrth  y  prophwydi,  gan 
ddywedyd,  A  wylaf  fi  ^y  pummed 
mis,  gan  ymneillduo,  fel  y  gwneuth- 
um  weithian  gymmaint  o  flynydd- 
oedd? 

4  1Í  Yna  gair  Arglwydd  y  Uuoedd 
a  ddaeth  attaf,  gan  ddywedyd, 

5  Dywed  wrth  hoU  bobl  y  tir, 
ac  wrth  yr  offeiriaid,  gan  lefaru, 
Pan  *'oeddych  yn  ymprydio  ac  yn 
galaru  ''  y  pummed  a'r  seithfed  mis, 
^  y  deng  mlynedd  a  thri  ugain  hyn- 
ny,  ai  ®  i  mi  yr  ymprydiasoch  chwi 
ympryd,  i  mi  ? 

6  A  phan  fwyttasoch,  a  phan 
yfasoch,  ^onid  oeddych  yn  bwytta 
i  chwi  eich  hunain,  ac  yn  yfed  i 
chwi  eich  hunain  ? 

7  ^  Oni  ddylech  wrandaw  y  geir- 
iau a  gyhoeddodd  yr  Arglwydd 
trwy  law  y  prophwydi  gynt,  pan 
oedd  Jerusalem  yn  gyfannedd,  ac 
yn  Uwyddiannus,  a'i  dinasoedd  ol 
hamgylch,  a  phohl  yn  cyfanneddu 
y  deheu-dir  a'r  dyffryn-dir  ? 

8  IT  A  daeth  gair  yr  Arglwydd 
at  Zechariah,  gan  ddywedyd, 


872 


9  Fel  hyn  y  llefara  Arglwydd  y 
Uuoedd,  gan  ddywedyd,  ^^Bernwch 
farn  ^gywir,  gwnewch  drugaredd 
a  thosturi  bob  un  i'w  frawd : 

10  Ac  8  na  orthrymmwch  y  weddw 
a'r  amddifad,  y  dieithr  a'r  anghen- 
og ;  ac  ^  na  feddyliwch  ddrwg  bob 
un  i'w  gilydd  yn  eich  calonnau. 

11  Er  hyn  gwrthodasant  wran- 
daw, a  'rhoddasant  ysgwydd  anhy- 
dyn,  a  thrymhasant  eu  clustiau  rhag 
cfywed. 

12  Gwnaethant  hefyd  eu  calon- 
nau yn  adamant,  rhag  clywed  y 
gyfraith  a'r  geiriau  a  anfonodd  Ar- 
glwydd y  Uuoedd  trwy  ei  yspryd, 
yn  Haw  y  prophwydi  gynt:  am 
hynny  y  daeth  digofaint  mawr  oddi 
wrth  AiiGLWYDD  y  Uuoedd. 

13  A  bu,  megis  y  galwodd  efe,  ac 
na  wrandawent  hwy ;  feUy  ^  y  galw- 
asant  hwy,  ac  nis  gwrandawn  in- 
nau,  medd  Arglwydd  y  Uuoedd. 

14  Ond  g-wasgerais  h^vynt  â  chor- 
wynt  i  blith  yr  hoU  genhedloedd  y 
rhai  nid  adwaenent ;  a'r  tir  a  ang- 
hyfanneddwyd  ar  eu  hoi  hwynt,  fel 
nad  oedd  a'i  tramwyai  nac  a  ddy- 
chwelai ;  feUy  y  gosodasant  ^y  wlad 
ddymunol  yn  ddiffaethwch. 

PENNOD  VIII. 

1  Adnewyddu  Jerusalem.  9  Eu  cysuro  hwy 
i  adeiladu,  trwy  fod  ffafr  Duw  tu  ag  attynt. 
16  Gweithredoedd  da  y  mae  Duw  yn  eu 
gofyn  ganddynt.  18  Addaw  llawenydd  a 
rhyddhâd.  ' 

DRACHEFN  y  daeth  gair  Ar- 
glwydd y  Uuoedd  atta/,  gan 
ddywedyd, 

2  Fel  hyn  y  dywed  Arglwydd  y 
Uuoedd;  * Eiddigeddais  eiddigedd 
mawr  dros  Sion,  ac  â  Uid  mawr  yr 
eiddigeddais  drosti. 

3  Fel  hyn  y  dywed  yr  Arglwydd; 
Dychwelais  at  Sion,  a  thrigaf  yng 
nghanol  Jerusalem;  a  Jerusalem 
''a  elwir  Dinas  y  gwirionedd;  a 
mynydd  Arglwydd  y  Uuoedd,  Y 
mynydd  sanctaidd. 

4  Fel  hyn  y  dywed  Arglwydd  y 
Uuoedd ;  "^  Hen  wŷr  a  hen  wragedd 
a  drigant  etto  yn  heolydd  Jerusa- 
lem, a  phob  gwr  a'i  ffon  yn  ei  law 
o  herwydd  amlder  dyddiau. 

5  A  heolydd  y  ddinas  a  lenwir 
o  fechgyn  a  genethod  yn  chwarae 
yn  ei  heolydd  hi. 

6  Fel  hyn  y  dywed  Arglwydd  y 
Uuoedd  ;  Os  ^  anhawdd  yw  hyn  yn 
y  dyddiau  hyn  y'ngolwg  gweddiU 
y  bobl  hyn,  "^ai  ^anhawdd  fyddai 


Cyn 
CEIST 

518. 

f  Mic.  6.  8. 

Matt.  23. 

23. 
5  Heb. 

gwirion- 
edd. 
S  Exod.  22. 

21,22. 

Deut.  24. 

17. 

Es.  1. 17. 

Jer.  5.  28. 
t  pen.  8. 17. 
iNeh.  9.29. 

Hos.  4. 16. 


k  Diar.  L 
24—28. 
Es.  1. 15. 
Jer.  11. 11. 
a  14. 12. 
Mic.  3.  4. 


1  Dan.  8.  9. 


518. 


»  pen.  L 14. 


b  Es.  L  21, 
26. 


c  Edrych 
lSam.2. 
31. 

Galar.  2. 
20,  &c. 
a  5. 11— 14, 


2Nen, 

rhyfedd. 
d  Gen.  18. 

14. 

Luc  L  37. 

a  18.  27. 

Rhuf.  4. 

21. 
3  Neu, 

rhyfedd. 


Addaw  dîddanwch. 


ZECHARIAH,  IX.       Duwyn  amddiffyn  ei  eglwys. 


Cyn 

CRIST 
518. 


íEdrych 
Ps.  60. 1. 
a  113.  3. 
MaL  1.  IL 


fEzraS.  1, 
2. 


B  Hag.  1.  6, 
10.  a  2. 16. 

6  Neu, 
y  cyflog 
hwniddyn 
a  aeth  yn 
ddiddym, 
ac  nidoead 
Hog  am, 
&c. 


b  Hob.  2. 21, 

22. 

Joel  2.  22. 
6  Heb.  yn 

heddwch. 


t  Kuth  4. 
11,  12. 

Seph.  3. 
20. 


kEph.4. 
25. 

7  Heb. 
a  gwirion- 
edd  tang- 
nefedd. 

1  pen.  7. 10. 


«0  pen.  5.  3, 


hefyd  yn  fy  ngolwg  i?  medd  Ar- 
GLWYDD  y  lluoedd. 

7  Fel  hyn  y  dywed  Arglwydd  y 
lluoedd;  Wele  fi  yn  gwaredu  fy 
mhobl  o  dir  y  dwyrain,  ac  o  dir 
*machludiad  haul. 

8  A  mi  a'u  dygaf  hwynt,  fel  y 
preswyliont  y'nghanol  Jerusalem : 
a  bwy  a  fyddant  yn  bobl  i  mi,  a 
byddaf  finnau  iddynt  hwytliau  yn 
Dduw  mewn  gwirionedd  ac  mewn 
cyfiawnder. 

9  1Í  Fel  hyn  y  dywed  Arglwydd 
y  lluoedd ;  '  Cryfhâer  eich  dwylaw 
chwi,  y  rhai  ydych  yn  clywed  yn  y 
dyddiau  hyn  y  geiriau  hyn  o  ^enau 
y  prophwydi,  y  rhai  oedd  yn  y  dydd 
y  sylfaenwyd  tŷ  Arglwydd  y  Uu- 
oedd,  fel  yr  adeiledid  y  deml. 

10  Canys  cyn  y  dyddiau  hyn  e^nid 
oedd  na  chyflog  i  ddyn,  na  llog  am 
anifail ;  na  heddwch  f r  un  a  elai 
allan,  nac  a  ddelai  i  mewn,  gan  y 
gorthrymder :  oblegid  gyrrais  yr 
hoU  ddynion  bob  un  ym  mhen  ei 
gymmydog. 

11  Ond  yn  awr  ni  bydda/G.  i  wedd- 
ill  y  bobl  hyn  megis  yn  y  dyddiau 
gynt,  medd  Arglwydd  y  lluoedd. 

12  Canys  bydd  ^yr  had  ^yn  fíyn- 
nadwy;  y  winwydden  a  rydd  ei 
ffrwyth,  a'r  ddaear  a  rydd  ei  chyn- 
nyrch,  a'r  nefoedd  a  roddant  eu 
gwlith:  a  pharaf  i  weddiU  y  bobl 
hyn  feddiannu  yr  hoU  bethau  hyn. 

13  A  bydd,  mai  megis  y  buoch 
chwi,  tŷ  Judah  a  thy  Israel,  yn  fell- 
dith  ym  mysg  y  cenhedloedd ;  felly 
y'ch  gwaredaf  chwi,  a  *byddwch  yn 
fendith:  nac  ofnwch,  ond  cryfhâer 
eich  dwylaw. 

14  Canys  fel  hyn  y  dywed  Ar- 
glwydd y  lluoedd ;  Fel  y  meddyl- 
iais  eich  drygu  chwi,  pan  y'm  dig- 
iodd  eich  tadau,  medd  Arglwydd 
y  lluoedd,  ac  nid  edifarheais  ; 

15  Felly  drachefh  y  meddyliais  yn 
y  dyddiau  hyn  wneuthur  lies  i  Je- 
rusalem, ac  i  dŷ  Judah :  nac  ofnwch. 

16  IT  Dyma  y  pethau  a  wnewch 
chwi;  ''Dywedwch  y  gwir  bawb 
wrth  ei  gymmydog;  bernwch  farn 
"^  gwirionedd  a  thangnefedd  yn  eich 
pyrth; 

17  'Ac  na  fwriedwch  ddrwg  neb 
i'w  gilydd  yn  eich  calonnau;  ac 
"na  hoifwch  Iw  celwyddog:  canys 
yr  holl  bethau  hyn  a  gaseais,  medd 
yr  Arglwydd. 

18  IT  A  gair  Arglwydd  y  lluoedd 
a  ddaeth  attaf,  gan  ddywedyd, 


19  Fel  hyn  y  dywed  Arglwydd  y 
Uuoedd ;  Ympryd  "y  pedwerydd  mis, 
ac  ympryd  °y  pummed,  ac  ympryd 
Py  seithfed,  ac  ympryd  iy  degfed, 
a  iydd  i  dỳ  Judah  yn  llawenydd 
a  hyfrydwch,  ac  yn  ^uchel-wyhau 
^  daionus :  gan  hynny  cerwch  wir- 
ionedd  a  heddwch. 

20  Fel  hyn  y  dywed  Arglwydd  y 
lluoedd ;  Bydd  etto,  y  daw  pobloedd, 
a  phreswylwyr  dinasoedd  lawer : 

21  Ac  yr  â  preswylwyr  y  naill 
ddinas  i'r  Hall,  gan  ddywedyd,  'Awn 
gan  fyned  i  weddio  ger  bron  yr  Ar- 
glwydd, ac  i  geisio  Arglwydd  y 
lluoedd :  minnau  a  âf  hefyd. 

22  lë,  pobloedd  lawer  a  chenhedl- 
oedd  cryfìon  a  ddeuant  i  geisio  Ar- 
glwydd y  lluoedd  yn  Jerusalem,  ac 
i  2  weddio  ger  bron  yr  Arglwydd. 

23  Fel  hyn  y  dywed  Arglwydd 
y  lluoedd ;  Yn  y  dyddiau  hynny  y 
bydd  i  ddeg  o  ddynion,  o  bob  taf- 
odiaith  y  cenhedloedd,  ymaflyd,  ym- 
aflyd,  meddaf,  y'ngodrau  gwr  o 
luddew,  gan  ddywedyd,  Awn  gyd 
â  chwi :  canys  clywsom  ^fod  Duw 
gyd  â  chwi. 

PENNOD  IX. 

1  Duw  yn  amddiffyn  ei  eglwys.  9  Annog  S'ion 
i  lawenychu  am  ddyfodiad  Crist,  aH  hedd- 
ychol  frenhiniaeth.  12  Duw  yn  addaw  budd- 
ugoliaeth  ac  amddiffyn. 

BAICH  gair  yr  Arglwydd  yn 
nhir  Hadrach,  a  *  Damascus 
fydd  ei  orphwysfa  ef:  psm/yddo 
Uygaid  dyn  ar  yr  Arglwydd,  fel  yr 
eiddo  holl  Iwythau  Israel. 

2  A  Hamath  hefyd  a  derfyna 
wrthi ;  Tyrus  a  ^  Sidon  hefyd,  er  ei 
bod  "  yn  ddoeth  iawn. 

3  A  Thyrus  a  adeiladodd  iddi  ei 
hun  amddiffynfa,  ac  "^a  bentyrrodd 
arian  fel  Uwch,  ac  aur  coeth  fel 
tom  yr  heolydd. 

4  "Wele,  yr  Arglwydd  a'i  bwrw 
hi  aUan,  ac  a  deiy  ei  nerth  hi  yn  y 
môr  ;  a  hi  a  ysir  â  than. 

5  '  Ascalon  a'i  gwel,  ac  a  ofna ;  a 
Gaza,  ac  a  ymofidia  yn  ddirfawr; 
Ecron  hefyd,  am  ei  chywilyddio  o'i 
gobaith;  difethir  hefyd  y  brenhin 
aUan  o  Gaza,  ac  Ascalon  ni  chyfan- 
neddir. 

6  2  Estron  hefyd  a  drig  yn  Asdod, 
a  thorraf  ymaith  falchder  y  Phil- 
istiaid. 

7  A  mi  a  gymmeraf  ymaith  ei  waed 
o'i  enau,  a'i  flBeidd-dra  oddi  rhwng 


ei  ddannedd : 
Duw  ni,  fel 


ac  efe  a  weddillir  i'n 
y  byddo  megis  pen- 


Cyn 
CRIST 

518. 

n  Jer.  52.  6, 

7. 
o  Jer.  52. 12, 

13. 
P  Jer.  41. 1, 

2. 
<1  Jer.  62.  4, 

8  Heb. 
amserau 
gosodedig, 

9  Neu, 
hyfryd. 


r  Ea.  2.  3. 
Mic.4.1,2. 


2  Heb. 
ytnhû  âg 
wynéb  yr 
Arglwydd. 


•  1  Cor.  14. 
25. 


Cylch 

487. 
»  Amos  1. 3. 


b  Obad.  20. 

c  Ezec.  28. 
3,  &C. 

d  Job  27. 16. 


fSeph.2.  4. 


2  Heb.  Mah 
ordderch. 


Addaw  huddugoliaetìi, 


ZECHARIAH,  X. 


ac  adferiad. 


Cyn 

CRIST 
Cylch 

4S7. 

g  pen.  2.  5. 


h  Es.  62. 11. 
pen.  2. 10. 
Matt.  21. 5. 
loan  12. 
15. 

3  Neu,  a'» 
achubydd 
ei  hun  yw 

efe. 


1  Ho3. 1.  7. 

a  2. 18. 
Mic.  5. 10 
Hag.  2.  22. 


k  Ps.  72.  3. 


i  Neu,  ÿr 
Äon  ÿ  mae 
ei  ch/ifam- 
mod  trwy 
waed,  goll- 
vngais,  &c 
lExod.  24. 8. 
Heb.13.20. 
Í  Es.  61.  L 
m  Es.  6L  7. 


n  Es.  21. 1. 


6  Neu,  d 
cherrig. 

6  Neu, 
llanwant 
y  meiliau, 
a  chonglau 
9/r  allor 
he/i/d. 


o  Es.  62.  3. 
P  Es.  11.  12. 


7  Neu,  a 
■wnai  wŷr 
ieuaingc 
dyfu,  neu, 
lefaru. 


»Jer.  14.22. 
b  Deut.  11. 
14. 
«Job  29. 2a 

2  Neu, 
fellt,  neu, 
lucheden- 
nau. 


naeth  yn  Judah,  ac  Ecron  megis 
Jebusiad. 

8  A  sgwersyllaf  o  amgylch  fy  nhŷ 
rhag  y  Uu,  rhag  a  el  heibio,  a  rhag 
a  ddychwelo ;  fel  nad  elo  gorthrym- 
mwr  trwyddynt  mwyach  :  canys  yn 
awr  gwelais  â'm  Uygaid. 

9  1Í  ''Bydd  lawen  iawn,  ti  ferch 
Sion;  a  chrechwena,  ha  ferch  Jeru- 
salem: wele  dy  frenhin  yn  dyfod 
attat :  cyfiawn  ^  ac  achubydd  yiv 
efe ;  y  mae  efe  yn  Uariaidd,  ac  yn 
marchogaeth  ar  asyn,  ac  ar  ebol 
Uwdn  asen. 

10  'Torraf  hefyd  y  cerbyd  oddi 
wrth  Ephraim,  a'r  march  oddi  wrth 
Jerusalem,  a'r  bwa  rhyfel  a  dorrir : 
ac  efe  a  lefara  heddwch  i'r  cenhedl- 
oedd:  a'i  lywodraeth /i/í^í?  ''o  for 
hyd  for,  ac  o'r  afon  hyd  eithafoedd 
y  ddaear. 

11  A  thithau,  '^trwy  waed  dy  am- 
mod  y  goUyngais  dy  ^  garcharorion 
o'r  pydew  heb  ddwfr  ynddo. 

12  1Í  Trowch  i'r  amddifiynfa,  chwi 
garcharorion  gobeithiol;  heddyw  yr 
ydwyf  yn  dangos  "y  talaf  i  ti  yn 
ddau-ddyblyg : 

13  Pan  annelwyf  Judah  i  mi,  ac  y 
Uanwyf  y  bwa  âg  Ephraim,  ac  y  cyf- 
odwyf  dy  feibion  di,  Sion,  yn  erbyn 
dy  feibion  di,  Groeg,  ac  y'th  wnel- 
wyf  fel  cleddyf  gwr  grymmus  : 

14  A'r  Aeglwydd  a  welir  tros- 
tynt,  a'i  saeth  ef  a  â  allan  fel  mellt- 
en:  a'r  Arglwydd  Dduw  a  gân 
âg  udgorn,  ac  a  gerdd  °â  chorwynt- 
oedd  y  dehau. 

15  Arglwydd  y  lluoedd  a'u  ham- 
ddiffyn  hwynt:  a  hwy  a  ysant,  ac  a 
ddarostyngant  ^gerrig  y  dafl;  yfant, 
a  therfysgant  megis  mewn  gwin,  a 
^llenwir  hwynt  fel  meiliau,  ac  fel 
conglau  yr  allor. 

16  A'r  Arglwydd  eu  Duw  a'u 
gwared  hwynt  y  dydd  hwnnw  fel 
praidd  ei  bobl :  canys  "fel  meini 
coron  y  hyddant,  ^wedi  eu  dyrch- 
afu  yn  fanerau  ar  ei  dir  ef. 

17  Canys  pa  faint  yw  ei  ddaioni 
ef,  a  pha  faint  ei  degwch  ef  1  yd  a 
■^  lawenycha  y  gwŷr  ieuaingc,  a  gwin 
y  gwyryfon. 

PENNOD  X. 

1  Buw  sydd  raid  ymgats  ag  ef,  ac  nid  eilunod. 
5  Megis  yr  ymwelodd  efe  ai  dd'iadell  am  eu 
pechod,  felly  yr  achub  ac  yr  adfera  efe  hwy. 

ERCHWCH  *  gan  yr  Arglwydd 
''wlaw  *=mewn  pryd  diweddar- 
wlaw;  a'r  Arglwydd  a  bair  ^ddis- 
glaer  gymmylau,  ac  a  ddŷd  iddynt 


gawod  o  wlaw,  i  bob  un  laswellt  yn 
y  maes. 

2  Canys  *y  ^delwau  a  ddywedas- 
ant  wagedd,  a'r  dewiniaid  a  welsant 
gelwydd,  ac  a  ddywedasant  freudd- 
wydion  ofer;  ^rhoddasant  ofer  gysur: 
am  hynny  yr  aethant  fel  defaid, 
^  cystuddÌAflryd  hwynt,  am  nad  oedd 
bugail. 

3  Wrth  y  bugeiliaid  yr  ennynodd 
fy  Hid,  a  mi  a  gospais  y  bychod: 
canys  Arglwydd  y  lluoedd  a  ym- 
welodd a'i  braidd  tŷ  Judah,  ac 
*a'u  gwnaeth  fel  ei  harddfarch  yn 
y  rhyfel. 

4  Y  gongl  a  ddaeth  allan  o  hono, 
yr  hoel  o  hono,  y  bwa  rhyfel  o  hono, 
a  phob  gorthrymmwr  ynghyd  a 
ddaeth  o  hono. 

5  IT  A  byddant  fel  cawri  ^  yn  sathru 
eu  gelynion  yn  nhom  yr  heolydd  yn 
y  rhyfel:  a  hwy  a  ymladdant,  am 
fod  yr  Arglwydd  gyd  â  hwynt ;  a 
^  chywilyddir  marchogion  meirch. 

6  A  nerthaf  dy  Judah,  a  gwaredaf 
dy  Joseph,  a  pharaf  iddynt  ddy- 
chwelyd  i'w  cyfle;  canys  trugarhe- 
ais  wrthynt ;  a  byddant  fel  pe  nas 
gwrthodaswn  hwynt :  o  herwydd 
myfi  yw  yr  Arglwydd  eu  Duw 
hwynt,  ac  a'u  gwrandawaf  hwynt. 

7  Bydd  Ephraim  hefyd  fel  cawi*, 
a'u  calonnau  a  lawenychant  fel  trwy 
win :  a'u  meibion  a  gânt  weled,  ac 
a  lawenychant ;  bydd  eu  calon  yn 
hyfryd  yn  yr  Arglwydd. 

8  Chwibanaf  arnynt,  a  chasglaf 
hwynt ;  canys  gwaredais  hwynt:  ac 
amlhânt  fel  yr  amlhasant. 

9  A  ^hauaf  hwynt  ym  mysg  y 
bobloedd :  ac  mewn  gwledydd  pell 
y'm  cofiant,  a  byddant  fyw  gyd  a'u 
plant,  a  dychwelant. 

10  A  'dychwelaf  hwynt  o  dir  yr 
Aipht,  a  chasglaf  hwynt  o  Assyria ; 
ac  arweiniaf  hwynt  i  dir  Gilead  a 
Libanus,  ac  ^  ni  cheir  lie  iddynt 

11  Ac  efe  a  dramwya  trwy  y  môr 
mewn  blinder,  ac  *  a  dery  y  tonnau 
yn  y  môr ;  a  hoU  ddyfhderoedd  yr 
afon  a  fyddant  ddyhysbydd :  a  dis- 
gynir  balchder  Assyria,  a  theyrn- 
wialen  yr  Aipht  a  gilia  ymaith. 

12  Nerthaf  hwynt  hefyd  yn  yr 
Arglwydd,  ac  ™yn  ei  enw  ef  yr 
ymrodiant,  medd  yr  Arglwydd. 

PENNOD  XL 

1  Dinystr  Jerusalem.  3  Gofalu  am  yr  ethol- 
edigion,  a  gwrthod  y  lleill.  10  Torri  ffon 
TegiDch  a  Bhwymau,  trwy  wrthod  Crist.  15 
Arwydd  a  melldith  y  bugail  ynfyd. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

487. 

d  Jer.  10.  8. 
Hab.  2. 18. 

3  Heb. 
teraphim. 

•  Job  13.  4 

4  Neu, 
attebasant 
nad  oedd 
bugaü. 


t  Can.  1.  9. 


B  Ps.  18.  42. 


B  Neu, 
chywil- 
yddiant 
Jarch- 
ogion. 


h  Hos.  2. 23. 


1  Es.  11.  11. 


k  Es.  49.  20. 


1  Edrych 
Es.  IL  15. 


m  Mic.  4.  5. 


Y  ddwyffon. 


ZECHARIAH,  XI. 


Y  hugail  ynfyd. 


Cyn 
CKIST 

Cylch 
487. 


SNen, 

cedyrn, 

neu, 

gwŷchion. 
SNeu, 

gauedig. 


a  Jer.  2.  3. 
a  50.  7. 

' '  Deut  29. 
19. 
H08.12.3. 


4  Heb.  yn 
peri  eael 
y  dynion 
bob  un  yn 
Haw,  &C. 


SNen, 
pn  daiaa 
arueiniaid, 
&c 

6  Neu, 
Ehwym- 
wyr. 


<:  Hos.  5.  7. 
7  Heb. 


ou  hacluts. 


d  Jer.  15.  2. 
a  43. 11. 


8  Heb. 
gyfaiU,, 
neu,  gym- 
mydog. 


9  Neu,  a 
thrueiniaid 
y  praidd  y 
rhai,  dec.  a 
loybuant 
yn  sicr 
mai,  &LC 
e  Seph.  3. 
12. 

2  Heb. 
da  yw  vn 
eich  goiwg, 
f  Matt.  26. 
15. 


8  Matt.  27. 
9,  10. 


1IBANUS,  agor  dy  ddorau,  fel  yr 
à  yso  y  tan  dy  gedrwydd. 

2  Y  flfynnidwydd,  udwch;  canys 
cwympodd  y  cedrwydd,  difwynwyd 
y  rhai  ^  ardderchog  :  udwch,  dderw 
Basan ;  canys  syrthiodd  coedwig  ^  y 
gwin  gynhauaf. 

3  IT  F  mae  lief  udfa  y  bugeiliaid  ; 
am  ddifwyno  eu  hardderchowg- 
rwydd:  lief  rhuad  y  llewod  ieu- 
aingc,  am  ddifwyno  balchder  yr 
lorddonen. 

4  Fel  hyn  y  dywed  yr  Aeglwydd 
fy  Nuw ;  Portha  ddefaid  y  lladdfa; 

5  Y  rhai  y  mae  eu  perchennogion 
yn  eu  lladd,  "heb  dybied  eu  bod  yn 
euog;  a'u  gwerthwyr  ^a  ddywedant, 
Bendigedig  fyddo  yr  Arglwydd, 
am  fy  nghyfoethogi :  a'u  bugeiliaid 
nid  arbedant  hwynt 

6  Canys  nid  arbedaf  mwyach  drig- 
olion  y  wlad,  medd  yr  Arglwydd  ; 
ond  wele  fi  *yn  rhoddi  y  dynion  bob 
un  i  law  ei  gymmydog,  ac  i  law  ei 
frenhin ;  a  hwy  a  daraAvant  y  tir,  ac 
nid  achubaf  hwynt  o'u  Haw  hwy. 

7  A  mi  a  borthaf  ddefaid  y  lladd- 
fa, ^  sef  chwi,  drueiniaid  y  praidd. 
A  chymmerais  i  mi  ddwy  ffon;  un 
a  elwais  Hyfrydwch,  a'r  Hall  a  elw- 
ais  ^  Rhwymau ;  a  mi  a  borthais  y 
praidd. 

8  A  thorrais  ymaith  dri  bugail 
"  mewn  un  mis  ;  a'm  henaid  a  ^  al- 
arodd  arnynt  h^vvy,  a'u  henaid  hwy- 
thau  a'm  ffieiddiodd  imiau. 

9  Dywedais  hefyd,  M  phorthaf 
chwi :  ^  a  fyddo  farw,  bydded  farw ; 
ac  y  sydd  i'w  dorri  ymaith,  torrer 
ef  ymaith ;  a'r  gweddill,  ysant  bob 
un  gnawd  ei  ^  gilydd. 

10  IT  A  chymmerais  fy  ffon  Hyfryd- 
wch, a  thorrais  hi,  i  dorri  fy  nghyf- 
ammod  yr  hwn  a  ammodaswn  a'r 
hoU  bobl. 

11  A'r  dydd  hwnnw  y  torrwyd 
hi:  ^ac  felly  'y  gwybu  trueiniaid 
y  praidd,  y  rhai  oedd  yn  disgwyl 
wrthyf  fi,  mai  gair  yr  Arglwydd 
oedd  hyn. 

12  A  dywedais  wrthynt,  Os  '^gwel- 
wch  yn  dda,  dygwch  fy  ngwerth; 
ac  onid  ê,  peidiwch :  a'm  gwerth 
*^a  bwysasant  yn  ddeg  ar  hugain  o 
arian. 

13  A  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrthyf,  Bwrw  ef  i'r  ^crochenydd: 
pris  teg  a'r  hwn  y'm  prisiwyd  gan- 
ddynt.  A  chymmerais  y  deg  ar 
hugain  arian,  a  bwriais  hwynt  i  dy 
yr  Arglwydd,  i'r  crochenydd. 


876 


14  Yna  mi  a  dorrais  fy  ail  ffon,  sef 
^Rhwymau,  i  dorri  y  brawdoliaeth 
rhwng  Judah  ac  Israel. 

15  f  A'r  Arglwydd  a  ddywed- 
odd  wrthyf,  Cymmer  etto  i  ti  offer 
bugail  ffoL 

16  Canys  wele  fi  yn  codi  bugail  yn 
y  tir,  yr  hwn  ni  ofwya  *y  cuddiedig, 
ni  chais  yr  ieuangc,  ni  feddygin- 
iaetha  y  briAvedig,  a  fyddo  yn  sefyll 
ni  ^phortha;  ond  bwytty  gig  y  bras, 
ac  a  ddryllia  eu  hewinedd  hwynt. 

17  ^Gwae  yr  eilun  bugail,  yn  gad- 
ael  y  praidd :  y  cleddyt  fydd  ar  ei 
fraich,  ac  ar  ei  lygad  dehau:  ei 
fraich  gan  wywo  a  wywa,  a'i  lygad 
dehau  gan  dywyllu  a  dywylla. 

PENNOD  XII. 

1  Jerusalem  yn  pKiol  gwsg  a  dychryn  iddi  ei 
hun,  3  ac  yn  faen  pwysfawr  i'w  gwrthwyneb- 
wyr.  6  Buddugawl  adferiad  Judah.  9  Edi- 
feirwch  Jerusalem, 

BAICH  gair  yr  Arglwydd  i  Is- 
rael, medd  yr  Arglwydd,  *yr 
hwn  sydd  yn  estyn  allan  y  nef- 
oedd,  ac  yn  sylfaenu  y  ddaear,  ac 
^  yn  llunio  yspryd  dyn  ynddo. 

2  Wele  fi  yn  gwneuthur  Jerusalem 
*=  yn  phiiol  ^  gwsg  i'r  bobloedd  oil  o 
amgylch,  ^pan  fyddont  yn  y  gwar- 
chae  yn  erbyn  Judah,  ac  yn  erbyn 
Jerusalem. 

3  1Í  A  bydd  y  dwthwn  hwnnw  i 
mi  wneuthur  Jerusalem  ^yn  faen 
trwm  i'r  hoU  bobloedd :  pawb  a 
ymlwytho  âg  ef,  yn  dd'iau  a  rwygir, 
er  ymgasglu  o  hoU  genhedloedd  y 
ddaear  yn  ei  erbyn  ef. 

4  Y  diwrnod  hwnnw,  medd  yr  Ar- 
glwydd, *y  tarawaf  bob  march  â 
syndra,  a'i  farchog  âg  ynfydrwydd ; 
ac  agoraf  fy  Uygaid  ar  dy  Judah,  a 
tharawaf  holl  ieirch  y  bobl  â  dall- 
ineb. 

5  A  thywysogion  Judah  a  ddy- 
wedant yn  eu  calon,  *Nerth  i  mi 
fydd  preswylwyr  Jerusalem  yn  Ar- 
glwydd y  Uuoedd  eu  Duw  hwynt. 

6  1Í  Y  dydd  hwnnw  y  gwnaf  dy- 
wysogion  Judah  ^fel  aelwyd  o  dan 
yn  y  coed,  ac  fel  ffagl  dan  mewn 
ysgub  o  wellt;  ac  ysant  ar  y  Haw 
ddehau  ac  ar  yr  aswy,  yr  holl  bobl- 
oedd o  amgylch :  a  Jerusalem  a 
gyfanneddir  drachefn  yn  ei  lie  ei 
hun,  yn  Jerusalem. 

7  Yr  Arglwydd  a  geidw  bebyll 
Judah  yn  gyntaff  megis  nad  ym- 
fawrygo  gogoniant  tŷ  Dafydd,  a  go- 
goniant  preswylwyr  Jerusalem,  yn 
erbyn  Judah. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
487. 

8  Heb. 

Ithwym- 
vjyr. 


4  Neu, 
yr  hyn  a 
dorrwyd 
ymailh. 

6  Neu, 
chynnat, 
neu,  ddwg. 

h  Jer.  23.  1. 

Ezec.  34. 2. 
loan  10. 12. 


b  Num.  16. 
22. 
Preg.  12. 7. 

c  Es.  51.  17, 
22. 

2  Neu, 
grynfa, 
neu,<7wen- 
wyn. 

3  Neu,  ae 
yn  erbyn 
Judah  hef- 
yd y  bydd 
yr  hwn  a 
warchaeo 
yn  erbyn 
Jerusalem, 
neu,  y 
bydd  wrth 
warchae 
yn  erbyn, 
&c. 

d  Matt.  21. 
44. 
e  Ps.  76.  6. 


4  Neu, 
Nerth  fydd 
Í  mi  ac  i 
breswyl- 
icyr,  &c 


t  ObacL  18. 


Edifeîrwch  Jerusalem. 


ZECHARIAH,  XIIL 


Am  farwólaeth  Crist. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

487. 

B  Joel  3. 10. 
5Heb. 

cwymp- 

edig. 


h  Joel  2. 23. 


1  loan  19. 
34,  37. 
Dat.  1.  7. 

k  Jer.  6.  26. 
AmoB  8. 10. 

6  Heb.  a 
chwerw 
fyddanl. 

1  Act.  2.  37. 

m  2  Bren. 

23.  29. 

2Cliroii. 

35.24. 
■?  Heb.  yn 

deuluoedd, 

yn  devlu- 

oedd. 


SNeu, 
Simeon,  yn 
ol  y  LXJi.. 


2  Heb.  a 

neillduaeth 
o  lierwydd 
aflendid. 

a  Exod,  23. 
13. 

Ps.  16.  4. 
Ezec.  30. 
13. 
Hos.  2. 17. 


b  Deut.  13. 


c  Mic.  3.  6, 
7. 


d  2  Bren. 
1.8. 
Matt.  3.  4. 

3  Heb.  wisg. 

4  Heb.  i 
ddywedyd 
celwydd. 


8  Y  dydd  hwnnw  yr  amddifiyn  yr 
Arglwydd  breswylwyr  Jerusalem : 
a  s  bydd  y  '"  Uesgaf  o  honynt  y  dydd 
hwnnw  fel  Dafydd  ;  a  thy  Dafydd 
fydd  fel  Duw,  fel  angel  yr  Ar- 
glwydd o'u  blaen  hwynt. 

9  *1[  Y  dydd  hwnnw  y  bydd  i  mi 
geisio  difetha  yr  holl  genhedloedd  y 
sydd  yn  dyfod  yn  erbyn  Jerusalem. 

10  A  ^  thywalltaf  ar  dŷ  Dafydd,  ac 
ar  breswylwyr  Jerusalem,  yspryd 
gras  a  gweddiau ;  a  '  hwy  a  edry ch- 
ant arnaf  fi  yr  hwn  a  wanasant; 
^galarant  hefyd  am  dano  fel  un  yn 
galaru  am  ei  unig-anedig,  ^ac  ym- 
ofidiant  am  dano  ef  megis  un  yn 
gofidio  am  ei  gyntaf-anedig. 

11  Y  dwthwn  hwnnw  y  bydd  ^galar 
mawr  yn  Jerusalem,  ™  megis  galar 
Hadad-rimmon  yn  nyfíryn  Megìdon. 

12  A'r  wlad  a  alara,  ^pob  teulu 
wrtho  ei  hun ;  teulu  tŷ  Dafydd 
wrtho  ei  hun,  a'u  gwragedd  wrthynt 
eu  hunain ;  teulu  tŷ  Nathan  wrtho 
ei  hunan,  a'u  gwragedd  wrthynt  eu 
hunain ; 

13  Teulu  tŷ  Lefi  wrtho  ei  hunan, 
a'u  gwragedd  wrthynt  eu  hunain; 
teulu  tŷ  ^  Simei  wrtho  ei  hunan,  a'u 
gwragedd  wrthynt  eu  hunain ; 

14  Yr  hull  deuluoedd  eraill,  pob 
teulu  wrtho  ei  hun,  a'u  gwragedd 
wrthynt  eu  hunain. 

PENNOD  XIIL 

1  Ffynnon  i  lanhâu  Jerusalem  2  oddi  wrth 
ddelw-addoliaetk  a  gau-hrophwydoliaeth.  7 
Marwolaeth  Crist,  a  phrofi  y  drydedd  ran. 

YDYDD  hwnnw  y  bydd  ffyn- 
non wedi  ei  hagoryd  i  dŷ  Da- 
fydd, ac  i  breswylwyr  Jerusalem,  i 
bechod  ^  ac  aflendid. 

2  11  A  bydd  y  dwthwn  hwnnw, 
medd  Arglwydd  y  Uuoedd,  i  mi 
*dorri  enwau  yr  eilunod  allan  o'r 
tir,  ac  nis  cofir  hwynt  mwyach ;  a 
gyrraf  hefyd  y  prophwydi  ac  ys- 
pryd aflendid  o'r  wlad. 

3  A  bydd  pan  brophwydo  un  mwy- 
ach, y  dywed  ei  dad  a'i  fam  a'i  cen- 
hedlasant  ef  wrtho,  Ni  chei  fyw; 
canys  dywedaist  gelwydd  yn  enw 
yr  Arglwydd:  a'i  dad  a'i  fam  a'i 
cenhedlasant  ef  ^a'i  gwanant  ef  pan 
fyddo  yn  prophwydo. 

4  A  bydd  y  dydd  hwnnw,  *'i'r 
prophwydi  gywilyddio  bob  un  am 
ei  weledigaeth,  wedi  iddo  bro- 
phwydo;  ac  ni  wisgant  ^^grys  o 
rawn  *i  dwyllo : 

5  Ond  efe  a  ddywed,  Nid  pro- 
phwyd  ydwyfû ;  Uafurwr  y  ddaear 

876 


ydwyfû :  canys  dyn  a'm  dysgodd  i 
gadw  anifeiliaid  o'm  hieuengctid. 

6  A  dywed  un  wrtho,  Beth  a  wna 
J  gweliau  hyn  yn  dy  ddwylaw?  Yna 
efe  a  ddywed,  Dyma  y  rhai  y'm 
clwyfwyd  â  hwynt  yn  nhŷ  fy  nghar- 
edigion. 

7  IT  Deffro,  gleddyf,  yn  erbyn  fy 
mugail,  ac  yn  erbyn  y  gwr  ^  sydd 
gyfaill  i  mi,  medd  Arglwydd  y 
Uuoedd:  Haro  y  bugail,  a'r  praidd 
a  wasgerir  ;  a  dychwelaf  fy  Haw  ar 
y  rhai  bychain. 

8  A  bydd  yn  yr  holl  dir,  medd  yr 
Arglwydd,  y  torrir  ymaith  ac  y 
bydd  marw  dwy  ran  ynddo ;  a'r 
drydedd  a  adewir  ynddo. 

9  A  dygaf  y  drydedd  ran  trwy  y 
tan,  a  sphuraf  hwynt  fel  puro  arian, 
a  choethaf  hwynt  fel  coethi  aur : 
••hwy  a  alwant  ar  fy  enw,  a  min- 
nau  a'u  gwrandawaf :  dywedaf, '  Fy 
mhobl  yw  efe ;  ac  yntau  a  ddywed, 
Yr  Argl^vydd  yw  fy  Nuw. 

PENNOD  XIV. 

1  Distrywio  dinystrwyr  Jerusalem.  4  Dyfod- 
iad  Crist,  a  rhadau  ei  frenhiniaeth  ef.  12 
Pla  gelynion  Jerusalem.  16  ?  gweddill  a 
dry  at  yr  Arglwydd,  20  a  sanctaidd  fydd  eu 
hanrhaith. 

WELE  ddydd  yr  Arglwydd  yn 
dyfod,  a  rhennir  dy  yspail  yn 
dy  ganol  di. 

2  Canys  mi  a  gasglaf  yr  holl  gen- 
hedloedd i  ryfel  yn  erbyn  Jerusa- 
lem :  a'r  ddinas  a  oresgynir,  *y  tai  a 
anrheithir,  a'r  gwragedd  a  dreisir ; 
a  banner  y  ddinas  a  â  allan  i  gaeth- 
iwed,  a'r  rhan  arall  o'r  bobl  nis 
torrir  ymaith  o'r  ddinas. 

3  A'r  Arglwydd  a  â  allan,  ac  a  ry- 
fela  yn  erbyn  y  cenhedloedd  hynny, 
megis  y  dydd  y  rhyfelodd  efe  yn 
nydd  y  gad. 

4  11  A'i  draed  a  safant  y  dydd 
hwnnw  ^ar  fynydd  yr  Olew-wydd, 
yr  hwn  sydd  ar  gyifer  Jerusalem, 
o  du  y  dwyrain ;  a  mynydd  yr 
Olew-wydd  a  hyllt  ar  draws  ei  ban- 
ner tu  a'r  dwyrain  a  thu  a'r  gor- 
Uewin,  •=«  bydd  dyffryn  mawr  iawn: 
a  banner  y  mynydd  a  symmud  tu 
a'r  gogledd,  a'i  banner  tu  a'r  dehau. 

5  A  chwi  a  ffowch  i  ddyffryn  '^y 
mynyddoedd ;  ^  canys  dyfíryn  y  myn- 
yddoedd  a  gyrhaedd  hyd  Azal:  a 
ffowch  fel  y  ffoisoch  rhag  ^y  ddaear- 
gryn  yn  nyddiau  TJzziah  brenhin 
Judah:  a  daw  yr  Arglwydd  fy 
Nuw,  a'r  holl  saint  gyd  â  thi. 

6  A'r  dydd  hwnnw  y  daw  1  ben, 


Pla  gélynion  Jerusalem. 


MALACHI,  I. 


Gweddill  a  dry  at  Dduw. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

487. 

BHeb. 

gwerth- 

fawr. 
6  Heb.  na 

chwedi 

ceulo,  neu, 

na  thew- 

der, 
1  Neu,  y 

diwrnod 

fydd  un. 
A  Dat.  22. 5. 
e  Eb.  60. 19. 

Dat.  21. 23. 
rEzeo.47.L 

Joel  3. 18. 

Dat.  22. 1. 
8  Neil, 

tua'rmôr 

blaenaf. 
B  Neu,  Am- 

gylchir. 

e  Jer.  31. 
38. 
8  Neu,  erys. 


1 1  Sam.  14. 

15,20. 
I  Ezec.  38. 

21. 
8  Neu, 

A  thithau, 

JvAah,  a 

ryfeli. 
*Neu, 

pn  erbyn 

Jerusalem. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 

397. 


»  Rhuf.  9. 
13. 

b  Jer.  49. 18. 
Ezec.  35. 
7  9. 
doad.  10, 

&C. 


na    byddo    goleuni    ^disglaer,    na 
^  thy  wyll : 

7  Ond  "^  bydd  *  un  diwrnod,  hwnnw 
a  adweinir  gan  yr  Arglwydd,  nid 
dydd,  ac  nid  nos;  ond  bydd  ^gol- 
euni yn  yr  hwyr. 

8  A  bydd  y  dwthwn  hwnnw,  y  daw 
allan  o  Jerusalem  'ddyfroedd  byw- 
iol;  eu  banner  hwynt  tu  a  môr  y 
dwyrain,  a'u  banner  ^tu  a'r  môr 
eithaf :  haf  a  gauaf  y  bydd  hyn. 

9  A'r  Arglwydd  a  fydd  yn 
Frenhin  ar  yr  hoU  ddaear :  y  dydd 
hwnnw  y  bydd  un  Arglwydd,  al 
enw  yn  un. 

10  ^Troir  yr  holl  dir  megis  yn 
wastad  o  Geba  hyd  Rimmon,  o'r  tu 
dehau  i  Jerusalem :  ^  hi  a  ddyrch- 
efir,  ac  a  ^gyfanneddir  yn  ei  He,  o 
borth  Benjamin  hyd  le  y  porth  cyn- 
taf,  hyd  borth  y  gongl,  ac  o  dŵr 
Hananeel  hyd  winwrŷfau  y  brenhia 

11  Yno  y  trigant  ynddi,  ac  ni 
bydd  yn  ddifrod  mwyach ;  ond 
Jerusalem  a  gyfanneddir  yn  ddii- 
enbyd. 

12  1Í  A  hyn  fydd  y  pla  a'r  hwn  y 
tery  yr  Arglwydd  yr  holl  bobloedd 
a  ryfelant  yn  erbyn  Jerusalem ;  Eu 
cnawd  a  dderfydd,  er  eu  bod  yn 
sefyU  ar  eu  traed,  a'u  llygaid  a 
ddarfyddant  yn  eu  tyllau,  a'u  tafod 
a  dderfydd  yn  eu  safn. 

13  Y  dydd  hwnnw  y  bydd  ^  mawr 
derfysg  oddi  wrth  yr  Arglwydd  yn 
eu  plith  hwynt;  aphob  un  a  ymaf- 
ael  yn  llaw  ei  gymmydog,  *  a'i  law  a 
gyfyd  yn  erbyn  Uaw  ei  gymmydog. 

14  "  A  Judah  hefyd  a  ryfela  *  yn 


Jerusalem :  a  chesglir  golud  yr  holl 
genhedloedd  o  amgylch,  aur  ac  ar- 
ian,  a  gwisgoedd  lawer  iawn. 

15  Ac  felly  y  bydd  pla  y  march, 
y  mul,  y  camel,  yr  asyn,  a  phob 
anifail  a  fyddo  yn  y  gwersyUoedd 
hyn,  fel  y  pla  hwn. 

16  1Í  A  bydd  i  bob  un  a  adawer 
o'r  holl  genhedloedd  a  ddaethant 
yn  erbyn  Jerusalem,  ^  fyned  i  fynu 
o  flwyddyn  i  flwyddyn,  i  addoli  y 
Brenhin,  Arglwydd  y  lluoedd,  ac 
i  gadw  ^  gwyl  y  pebyll. 

17  A  phwy  bynnag  nid  el  i  fynu 
o  deuluoedd  y  ddaear  i  Jerusalem, 
i  addoli  y  Brenhin,  Arglwydd  y 
lluoedd,  ni  bydd  gwlaw  arnynt. 

18  Ac  OS  teulu  yr  Aipht  nid  â  i 
fynu,  ac  ni  ddaw,  ""y  rhai  nid  oes 
gwlaio  arnynt ;  yno  y  bydd  y  pla 
a'r  hwn  y  tery  yr  Arglwydd  y 
cenhedloedd  y  rhai  nid  esgynant 
i  gadw  gwyl  y  pebyll. 

19  Hyn  a  fydd  ^  cosp  yr  Aipht,  a 
chosp  yr  holl  genhedloedd  nid  el- 
ont  i  fynu  i  gadw  gwyl  y  pebyll. 

20  11  Y  dydd  hwnnw  °  y  bydd  ar 
^  ffrwynau  y  meirch,  SANCTEIDD- 
RWŸDD  I'R  ARGLWYDD;  a  bydd 
y  crochanau  yn  nhŷ  yr  Arglwydd 
fel  meiliau  ger  bron  yr  allor. 

21  Bydd  pob  crochan  yn  Jerusa- 
lem ac  yn  Judah  yn  Sancteidd- 
rwydd  i  Arglwydd  y  lluoedd :  a 
daw  pob  aberthwr,  ac  a  gymmerant 
o  honynt,  ac  a  ferwant  ynddynt : 
ac  ni  bydd  °  Canaanead  mwyach  yn 
nhŷ  Arglwydd  y  lluoedd  y  dydd 
hwnnw. 


LLYFR  MALACHI. 


PENNOD  L 

1  Malachi  yn  achwyn  rliag  angharedigrwydd 
Israel,  6  a'u  hanghrefydd,  12  a'u  halog- 
rwydd. 

BAICH  gair  yr  Arglwydd  at 
Israel  trwy  law  Malachi. 

2  Hoffais  chwi,  medd  yr  Ar- 
glwydd: a  chwi  a  ddywedwch, 
Ym  mha  beth  yr  hofíaist  ni  ?  Onid 
brawd  oedd  Esau  i  Jacob?  medd 
yr  Arglwydd  :  etto  "  Jacob  a  hoff- 
ais, 

3  Ac  ^Esau  a  gaseais,  ac  a  osodais 
ei  fynyddoedd  yn  ddiffaethwch,  a'i 
etifeddiaeth  i  ddreigiau  yr  anial- 
wch. 


877 


4  Lie  y  dywed  Edom,  Tlodwyd 
ni,  etto  dychwelwn,  ac  adeiladwn 
yr  anghyfannedd-leoedd ;  fel  hyn  y 
dywed  Arglwydd  y  lluoedd ;  Hwy 
a  adeiladant,  ond  minnau  a  fwriaf 
i  lawr ;  a  galwant  hwynt  yn  Ardal 
drygioni,  a'r  Bobl  wrth  y  rhai  y 
llidiodd  yr  Arglwydd  yn  dragy- 
wydd. 

5  Eich  llygaid  hefyd  a  welant,  a 
chwithau  a  ddywedwch,  Mawrygir 
yr  Arglwydd  oddi  ar  derfyn  Israel 

6  IT  Mab  a  anrhydedda  ei  dad,  a 
gweinidog  ei  feistr:  ac  *'os  ydwyf 
fi  dad,  pa  le  y  mae  fy  anrhydedd  ? 
ac  OS  ydwyf  fi  feistr,  pa  le  y  mae 


Cyn 
CRIST 

Cylch 

487. 


k  Es.  66.  23. 


>  Lef.  23, 
34,  43. 
Hos.  12. 9. 
loan  7.  2. 


m  Deut.  11. 
10. 


BNeu, 
pecliod. 


6  Neu, 
gulch. 


o  Es.  35.  8. 
Joel  3.  17. 
Dat.  21. 27. 
a  22. 15. 


Cyn 
CRIST 

Cylch 
397. 


0  Iiuc  6.  46. 


Halogrwydd  Israel, 


MALACHI,  II. 


Ceryddu  yr  pffeiriaid. 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

397. 


8Neu, 
Dwyn. 


dLef.22.22. 

Deut.  15. 

21.  ad.  14. 
8  Heb.  i'w 

aberthn. 


4  Heb. 
ymbiliwch 
úg  wyneb 
Duw. 

6  gwaith. 


e  Es.  1. 11. 

Jer.  6.  20. 

Amos  6. 

21. 
rPs.ll3.a 

Es.  59. 19. 


B  1  Tim.  2. 


6  Neu,  lie  y 
gattesych 
ei  chwythu 
ymaith. 


Í  Ps.  47.  2. 


fy  ofh  ?  medd  Arglwydd  y  Uuoedd 
wrthych  chwi  yr  offeiriaid,  y  rhai 
ydych  yn  dirmygu  fy  enw :  a  chwi 
a  ddywedwch,  Ym  mha  beth  y  dir- 
mygasom  dy  enw  di  ? 

7  ^  Offiymmu  yr  ydych  ar  fy  allor 
fara  halogedig;  a  chwi  a  ddywed- 
wch, Ym  mha  beth  yr  halogasom 
di?  Am  i  chwi  ddywedyd,  Dirmyg- 
us  yw  bwrdd  yr  Aeglwydd. 

8  Ac  "^os  offrymmu  yr  ydych  y 
dall  ^yn  aberth,  onid  drwg  hynny? 
ac  OS  ofirymmwch  y  cloff  a'r  clwyf- 
us,  onid  drwg  hynny?  cynnyg  ef 
yr  awrhon  i'th  dywysog,  a  fydd 
efe  boddlawn  i  ti?  neu  a  dderbyn 
efe  dy  wyneb?  medd  Arglwydd 
y  Uuoedd. 

9  Ac  yn  awr  *  gweddiwch,  attolwg, 
ger  bron  Duw,  fel  y  trugarhao  wrth- 
ym :  o'ch  ^  Uaw  chwi  y  bu  hyn :  a 
dderbyn  efe  wyneb  un  o  honoch? 
medd  Arglwydd  y  Uuoedd. 

10  A  phwy  hefyd  o  honoch  a  gauai 
y  dorau,  neu  a  oleuai  fy  aUor  yn 
rhad?  Nid  oes  gennyf  foddlonrwydd 
ynoch  chwi,  medd  Arglwydd  y 
Uuoedd,  ac  ni  dderbyniaf  *  offi*wm 
o'ch  Uaw. 

11  Canys  'o  gyfodiad  haul  hyd 
ei  fachludiad  hefyd,  mawr  fydd  fy 
enw  ym  mysg  y  Cenhedloedd :  ac 
sym  mhob  lie  arogl-darth  a  ofírym- 
mir  i'm  henw,  ac  offrwm  pur :  can- 
ys mawr  fydd  fy  enw  ym  mhlith  y 
cenhedloedd,  medd  Arglwydd  y 
Uuoedd. 

12  1Í  Ond  chwi  a'i  halogasoch  ef, 
pan  ddywedasoch,  Bwrdd  yr  Ar- 
glwydd syddhalogeáìg ;  a'i  ffrwyth, 
se/ei  fwyd,  sydd  ddirmygus. 

13  Chwi  hefyd  a  ddywedasoch, 
Wele,  pa  flinder  yiv/  ^a  ffroenasoch 
arno,  medd  Arglwydd  y  Uuoedd; 
a  dygasoch  yr  hyn  a  ysglyfaethwyd, 
a'r  cloff,  a'r  clwyfus ;  fel  hyn  y 
dygasoch  ofírwm  :  a  fyddaf  fi  fodd- 
lawn  i  hynny  o'ch  Uaw  chwi  ?  medd 
yr  Arglwydd. 

14  Ond  meUdigedig  ^yw  y  twyllod- 
rus,  yr  hwn  y  mae  yn  ei  ddiadell 
wrryw,  ac  a  adduna  ac  a  abertha 
un  Uygredig  i'r  Arglwydd  :  canys 
^Brenhin  mawr  ydivyfu,  medd  Ar- 
glwydd y  Uuoedd,  a'm  henw  sydd 
ofnadwy  ym  mhlith  y  cenhedloedd, 

PENNOD  II. 

1  Y  mae  yn  ceryddu  yr  offeiriaid  yn  dost,  am 
esgeuluso  eu  cyfammod;  11  aV  bohl,  am  eu 
gau-dduwiaeth,  14  a'u  godineb,  17  a'w  han- 
ffyddlondeb. 


C  yr  awr  hon,  chwi  offeiriaid,  i 
chwi  y  mae  y  gorchymyn  hwn. 

2  *Oni  wrandêwch,  ac  oni  ystyr- 
iwch,  i  roddi  anrhydedd  i'm  henw 
i,  medd  Arglwydd  y  Uuoedd ;  yna 
mi  a  anfonaf  felldith  arnoch  chwi, 
ac  a  feUdithiaf  eich  bendithion 
chwi :  ie,  myfi  a'u  melldithiais  eis- 
oes,  am  nad  ydych  yn  ystyried. 

3  Wele  fi  yn  ^Uygru  eich  had 
chwi,  a  ^thaenaf  dom  ar  eich  wyn- 
ebau,  sef  torn  eich  uchel-wyliau ; 
ac  *  tin  a'ch  cymmer  chwi  ^  atto  ef 

4  Hefyd  cewch  wybod  mai  myfi  a 
anfonais  attoch  y  gorchymyn  hwn, 
fel  y  byddai  fy  nghyfammod  â  Lefi, 
medd  Arglwydd  y  Uuoedd. 

5  bpy  nghyfammod  âg  ef  oedd 
am  fywyd  a  heddwch ;  a  mi  a'u 
rhoddais  hwynt  iddo  "am  yr  ofn 
a'r  hwn  y'm  hofaodd,  ac  yr  ar- 
swydodd  o  flaen  fy  emv. 

6  Cyfraith  gwirionedd  oedd  yn  ei 
enau  ef,  ac  anwiredd  ni  chafwyd 
yn  ei  wefusau :  mewn  hedd  ac  un- 
iondeb  y  rhodiodd  gyd  â  mi,  a 
Uaweroedd  a  drodd  efe  oddi  wrth 
anwiredd. 

7  Canys  "^gwefusau  jrr  offeiriad  a 
gadwant  wybodaeth,  a'r  gyfraith  a 
geisiant  o'i  enau  ef :  o  herwydd  cen- 
nad  Arglwydd  y  Uuoedd  yw  efe. 

8  Ond  chwi  a  giliasoch  aUan  o'r 
ffordd,  ac  ®a  barasoch  i  lawer- 
oedd  ''dramgwyddo  wrth  y  gyiraith; 
^Uygrasoch  gyfammod  Lefi,  medd 
Arglwydd  y  Uuoedd. 

9  Am  hynny  ^minnau  hefyd  a'ch 
gwneuthum  chwi  yn  ddirmygus  ac 
yn  ddiystyr  gan  yr  hoU  bobl ;  megis 
na  chadwasoch  fy  fiyrdd  i,  ond  bod 
yn  '  derbyn  wynebau  yn  y  gyfraith. 

10  ^Onìd  un  Tad  sydd  i  ni  oU? 
'onid  un  Duw  a'n  creodd  ni?  pa- 
ham  y  gwnawn  yn  anflfyddlawn  bob 
un  yn  erbyn  ei  irawd,  gan  halogi 
cyfammod  ein  tadau  ? 

11  IT  Judah  a  wnaeth  yn  anfíydd- 
lawn,  a  ffieidd-dra  a  wnaethpwyd 
yn  Israel  ac  yn  Jerusalem :  canys 
Judah  a  halogodd  sancteiddrwydd 
yr  Arglwydd,  yr  hwn  *  a  hoffasai, 
ac  ^'  a  briododd  ferch  duw  dieithr. 

12  Yr  Arglwydd  a  dyrr  ymaith 
y  gwr  a  wnel  hyn ;  ^  yr  athraw  a'r 
disgybl  o  bebyll  Jacob,  ac  offrym- 
mydd  offrwm  i  Arglavydd  y  Uu- 
oedd. 

13  Hyn  hefyd  eilwaith  a  wnaeth- 
och,  gan  orchuddio  â  dagrau  aUor 
yr  Arglwydd   trwy  wylofain  a 


Mawrhydi  a  gras  Crist. 


MALACHI,  III. 


Anufiidd-dod  y  hohl. 


C5yn 
CRIST 

Cylch 
397. 


oDeut.24.1. 
Matt.  5. 32. 
a  19.  8. 

8  Neu, 
Canyê  dy- 
wed  yr  Ar- 
glinydd, 
"Duitj  Ii- 
rael,  mat 
cnsganddo 
ollwng 
ymaith. 

P  E3.  43. 24. 

1  pen.  3. 15. 


»  Matt.  11. 

10. 

Marc  1.  2. 

Luc  1.  76, 

a  7.  27. 
b  E3.  40. 3. 
2  barottoa. 


0  Edrych 
Es.  4.  4. 
Matt.  3. 10, 
11,12. 

d  Ea.  1.  25. 


e  pen.  1. 11, 


Í  Nen,  yr 
hen  fly  n- 
yddoedd. 


gweiddi;  fel  nad  edrych  efe  mwy- 
ach  ar  yr  ofírwm,  ac  na  chymmer 
e/jn  foddlawn  o'ch  Haw  chwi. 

14  IT  Er  hynny  chwi  a  ddywed- 
wch,  Pa  herwydd?  0  herwydd  mai 
yr  Arglwydd  a  fu  dyst  rhyngot 
ti  a  rhwng  'gwraig  dy  ieuengctid, 
yr  hon  y  buost  ^  anffyddlawn  iddi ; 
er  ei  bod  yn  gymmar  i  ti,  ac  yn 
wraig  "  dy  gyfammod. 

15  "*  Onid  un  a  wnaeth  efe  ?  a'r  ya- 
pryd  ^  y'ngweddill  ganddo.  A  pha- 
ham  un  ?  I  geisio  *  had  duwiol.  Am 
hynny  gwyliwch  ar  eich  yspryd,  ac 
na  fydded  neb  anffyddlawn  yn  er- 
byn  gwraig  ei  ieuengctid. 

16  **^Pan  gasâech  di  hi,  goUwng  hi 
ymaith,  medd  yr  Arglwydd,  Duw 
Israel :  canys  gorchuddio  y  mae  efe 
drais  â'i  wisg,  medd  Arglwydd  y 
Uuoedd :  gan  hynny  gwyliwch  ar  eich 
yspryd,  na  fyddoch  anffyddlawn. 

17  IT  PBlinasoch  yr  Arglwydd 
â'ch  geiriau :  a  chwi  a  ddy wedwch, 
Ym  mha  beth  y  blinasom  ef?  ^Am 
i  chwi  ddywedyd,  Pob  gwneuthur- 
wr  drwg  sydd  dda  y'ngolwg  yi-  Ar- 
glwydd, ac  iddynt  y  mae  efe  yn 
foddlawn ;  neu,  Pa  le  y  mae  Duw 
y  farn  ? 

PENNOD  III. 

1  Cennad,  a  mawrhydi,  a  gras  Crist.  7  Änuf- 
udd-dod,  8  a  chyssegr-ladrad,  13  ac  anffydd- 
londeb  y  bobl.  16  Addaw  bendith  iddynt 
oddi  wrth  JDduw, 

WELE  fi  *yn  anfon  fy  nghen- 
nad,  ac  efe  *'a  ^arloesa  y 
ffordd  o'm  blaen  i :  ac  yn  ddisym- 
mwth  y  daw  yr  Arglwydd,  yr  hwn 
yr  ydych  yn  ei  geisio,  i'w  deml ; 
sef  ^  angel  y  cyfammod  yr  hwn  yr 
ydych  yn  ei  chwennych :  wele  efe 
yn  dyfod,  medd  Arglwydd  y  Uu- 
oedd. 

2  Ond  pwy  a  oddef  ddydd  ei  ddy- 
fodiad  ef  ?  a  phwy  a  saif  pan  ym- 
ddangoso  efe?  canys  y  mae  ''efe 
fel  tan  y  toddydd,  ac  fel  sebon  y 
golchyddion. 

3  Ac  ^  efe  a  eistedd  fel  purwr  a 
glanhâwr  arian :  ac  efe  a  bura  feib- 
ion  Lefi,  ac  a'u  coetha  hwynt  fel 
aur  ac  fel  arian,  fel  y  byddont  yn 
offrymmu  i'r  Arglwydd  offrwm 
mewn  cyfiawnder. 

4  Yna  ®  y  bydd  melus  gan  yr  Ar- 
glwydd offrwm  Judah  a  Jerusa- 
lem, megis  yn  y  dyddiau  gynt,  ac 
fel  *  y  blynyddoedd  gynt 

5  A  mi  a  nesâf  attoch  chwi  i  farn ; 
a  byddaf  dyst  cyflym  yn  erbyn  yr 

879 


hudolion,  ac  yn  erbyn  y  godineb- 
wyi',  ac  yn  erbyn  yr  anudonwyr,  ac 
yn  erbyn  cam-attalwyr  cyflog  y 
cyflogedig,  a'r  rhai  sydd  yn  gor- 
thrymmu  y  weddw,  a'r  amddifad, 
a'r  dieithr,  ac  heb  fy  ofni  i,  medd 
Arglwydd  y  Uuoedd. 

6  Canys  myfi  yr  Arglwydd  'ni'm 
newidir ;  «  am  hynny  ni  ddifethwyd 
chwi,  meibion  Jacob. 

7  1Í  Er  dyddiau  eich  tadau  y  cil- 
iasoch  oddi  wrth  fy  neddfau,  ac  ni 
chadwasoch  hwynt:  ^dychwelwch 
attaf  fi,  a  mi  a  ddychwelaf  attoch 
chwithau,  medd  Arglwydd  y  Uu- 
oedd :  ond  chwi  a  ddywedwch,  Ym 
mha  beth  y  dychwelwn  ? 

8  IT  A  yspeilia  dyn  Dduw?  etto 
chwi  a'm  hyspeiliasoch  i :  ond  chwi 
a  ddywedwch,  Ym  mha  beth  y'th 
yspeiliasom?  *Yn  y  degwm  a'r  off- 
rwm. 

9  Melldigedig  ydych  trwy  fell- 
dith :  canys  chwi  a'm  hyspeiliasoch 
i,  sefyr  hoU  genedl  hon. 

10  Dygwch  yr  hoU  ddegwm  i'r 
''trysordy,  fel  y  byddo  bwyd  yn 
fy  nhŷ ;  a  phrofwch  fi  yr  awr  hon 
yn  hyn,  medd  Arglwydd  y  Uu- 
oedd, onid  agoraf  i  chwi  '  ffenestri 
y  nefoedd,  a  "thywallt  i  chwi  fen- 
dith,  fel  na  byddo  digon  o  le  i'lv 
derbyn. 

11  Myfi  hefyd  a  argyhoeddaf  er 
eich  mwyn  chwi  yr  ormes,  ac  ni 
ddifwyna  i  chwi  flfrwyth  y  ddaear : 
a'r  winwydden  yn  y  maes  ni  fwi*w 
ei  ffrwyth  cyn  yr  amser  i  chwi, 
medd  Arglwydd  y  Uuoedd. 

12  A'r  hoU  genhedloedd  a'ch  galw- 
ant  chwi  yn  wỳnfydedig:  canys 
byddwch  yn  wlad  hyfryd,  medd 
Arglwydd  y  Uuoedd. 

13  1Í  "Eich  geiriau  chwi  a  ym- 
gryfhaodd  i'm  herbyn,  medd  yr 
Arglwydd:  etto  chwi  a  ddywed- 
wch. Pa  beth  a  ddywedasom  ni 
yn  dy  erbyn  di  ? 

14  Dywedasoch,  Oferedd  yw  gwas- 
anaethu  Duw :  a  pha  lesiant  sydd 
er  i  ni  gadw  ei  ^orchymynion  ef, 
ac  er  i  ni  rodio  ^  yn  alarus  ger  bron 
Arglwydd  y  Uuoedd  ? 

15  Ac  yr  awr  hon  "yr  ydym  yn 
galw  y  beilchion  yn  wýnfydedig: 
îe,  gweithredwyr  drygioni  a  adeil- 
adwyd;  le,  y  rhai  ^a  demtiant 
Dduw,  a  waredwyd. 

16  IT  Yna  y  rhai  oedd  yn  ofni  yr 
Arglwydd  a  lefarasant  bob  un 
wrth  ei  gymmydog :  a'r  Arglwydd 


Cyn 

CRIST 

Cylch 

397. 


f  Num.  23. 

19. 

Ehuf.  IL 

29. 

I  ago  L  17. 
e  Galar.  3. 

22. 


h  Zech.  1. 3. 


4Neh.l3.10. 


k  1  Chron 
26.20. 
Neh.13.12. 


1  Gen.  7.  IL 
2Bren.7.2. 

m  2  Chron. 
31. 10. 


n  Job  21.14, 
15. 


6  Heb. 

gadioraetk, 
6  Heb. 

mewn  du. 

0  pen.  2. 17. 


P  Pb.  95.  9. 


Barn  Duw  ar  yr  enivir, 


MALACHI,  IV. 


a'i/enditJi  ar  y  daionus. 


Cyn 

CEIST 

Cylch 
397. 

q  Ps.  56.  8. 


r  Ex.  19.  5. 
Ps.  135.  4. 
Tit.  2. 14. 

■  Es.  62. 3. 
TNeu, 

drysor 

neillduol, 

neu, 

dhjsau. 
*P8.103.13. 


»  Obad.  18. 


a  wrandawodd,  ac  a  glybu;  ac  ys- 
grifenwyd  ^llyfr  coffadwriaeth  ger 
ei  fron  ef  i'r  rhai  oedd  yn  ofhi  yr 
Arglwydd,  ac  i'r  rhai  oedd  yn 
meddwl  am  ei  enw  ef. 

17  A  'byddant  eiddof  fi,  medd 
Arglwydd  y  lluoedd,  y  dydd  y 
gwnelwyf  ■  '^  briodoledd ;  *  arbedaf 
hwynt  hefyd  fel  yr  arbed  gwr  ei 
fab  sydd  yn  ei  wasanaethu. 

18  Yna  y  dychwelwch,  ac  y  gwel- 
wcli  ragor  rhwng  y  cyfiawn  a'r 
drygionus,  rhwng  yr  hwn  a  wasan- 
aetho  Dduw  a'r  hwn  nis  gwasan- 
aetho  ef. 

PENNOD  IV. 

1  Barn  Duw  ar  yr  enwir,  2  aH  fendith  ar  y 
daionus.  4  Y  mae  yn  eu  hannog  i  fyfyrio  ar 
y  gyfraiih  ;  5  ac  yn  adrodd  iddynt  ddyfod- 
iad  a  swydd  Elias. 

CANYS  wele  j  dydd  yn  dyfod  yn 
Uosgi  megis  ffwrn;  a'r  holl 
feilchion,  a  holl  weithredwyr  anwir- 
edd,  a  fyddant  *sofl:  a'r  dydd  sydd 


yn  dyfod  a'u  Uysg  hwynt,  medd  Ar- 
glwydd y  lluoedd,  fel  ''nas  gadawo 
iddynt  na  gwreiddyn  na  changen. 

2  11  Ond  *=Haul  cyfiawnder  a  gyfyd 
i  chwi,  y  rhai  ydych  yn  ofoi  fy  enw, 
â  meddyginiaeth  yn  ei  esgyll;  a 
chwi  a  ewch  aUan,  ac  a  gynnydd- 
wch  megis  lloi  pasgedig. 

3  A  chwi  a  fethrwch  yr  annuwiol- 
ion;  canys  byddant  yn  lludw  dan 
wadnau  eich  traed  chwi,  yn  y  dydd 
y  gwnelwyf  hyrij  medd  AÍrglwydd 
y  Uuoedd. 

4  11  Cofiwch  ^gyfraith  Moses  fy 
ngwas,  yr  hon  a  orchymynais  iddo 
ef  *yn  Horeb  i  holl  Israel,  'y  deddf- 
au  a'r  barnedigaethau. 

5  IT  Wele,  mi  a  anfonaf  i  chwi 
s  Ehas  y  prophwyd,  cyn  dyfod  dydd 
mawr  ac  ofhadwy  yr  Arglwydd  : 

6  Ac  ''efe  a  dry  galon  y  tadau 
at  y  plant,  a  chalon  y  plant  at  eu 
tadau;  rhag  i  mi  ddyfod  a  tharo 
y  ddaear  â  melldith. 


TEEFYN  T  PROPHWYDI. 


Cyn 
CEIST 

Cylch 
S97. 

l>  Amos  2. 9. 
0  Luc  L  78. 

Eph.  5. 14. 

2Petrl.l9. 

Dat.  2.  28. 


d  Ex.  20.  3. 


eDeut.4.10. 
rPB.147.19. 


B  Matt.  11. 

14.  a  17.11. 

Marc  9. 11. 

Luc  1. 17. 
hZech.5.3. 


TESTAMENT  NEWYDD 


EIN 


HARGLWYDD   A'N  HIACHAWDWR 


lESU  GRIST. 


Nid  oes  arnaf  gywilydd  o  efengyl  Crist :  dblegid  gallu  Diiw  yw  hi  er 
iachawdwriaeth,  i  hob  un  a'r  sydd  yn  credu.    Rhuf.  i  16. 


RHYDYCHEN: 

AKGEAPHEDIG  YN  AEGEAPHDY  Y  BEIFYSGOL. 


CVM  PBIVILEGIO. 
1900. 


b  Gen.  21. 

2,3. 
c  Gen.  25, 

26. 
d  Gen.  29. 

35. 

e  Gen,  38. 

27. 
f  Ruth  4. 18. 

lChron.2. 

5,  9,  &c. 


S 1  Sam.  16. 

1.  a  17. 12. 
h  2  Sam.  12. 

24, 


ilCliron.3. 
10,  &c. 


k  2  Bren, 
20.  21. 
lChron.3. 
13. 


1 1  Chron.  3. 
16, 17, 


YE  EFENGYL  YN  OL 

SANT   MATTHEW. 


PENNOD  T. 

1  AcJiau  Crist  o  Abraham  i  Joseph,  18  Ei  gen- 
hedlu  ef  o'r  Yspryd  Glân,  a'i  eni  o  Fair 
foricyn,  wedi  ei  dyweddio  hi  a  Joseph.  19 
Yr  angel  yn  hoddloni  cam-dyhus  feddyliau 
Joseph,  ac  yn  dehoiigli  enwau  Crist. 

LLYFR  *ceiihedliad   lesu  Grist, 
i  fab  Dafydd,  fab  Abraham. 

2  ^Abraham  a  genhedlodd  Isaac; 
ac  '^  Isaac  a  genhedlodd  Jacob ;  a 
•^  Jacob  a  genhedlodd  Judas  a'i 
frodyr ; 

3  A  *  Judas  a  genhedlodd  Phares 
a  Zara  o  Thamar ;  a  *^  Phares  a  gen- 
hedlodd Esrom;  ac  Esrom  a  gen- 
hedlodd Aram ; 

4  Ac  Aram  a  genhedlodd  Amina- 
dab;  ac  Aminadab  a  genhedlodd 
Naassou;  a  Naasson  a  genhedlodd 
Salmon ; 

5  A  Salmon  a  genhedlodd  Booz 
o  Rachab;  a  Booz  a  genhedlodd 
Obed  o  Ruth  ;  ac  Obed  a  genhedl- 
odd Jesse ; 

6  A  s  J  esse  a  genhedlodd  Dafydd 
frenhin;  a  ^' Dafydd  frenhin  á  gen- 
hedlodd Solomon  o'r  hon  afuasai 
wraig  Urias ; 

7  A  'Solomon  a  genhedlodd  Ro- 
boam;  a  Roboam  a  genhedlodd 
Abia  ;  ac  Abi'a  a  genhedlodd  Asa ; 

8  Ac  Asa  a  genhedlodd  Josaphat ; 
a  Josaphat  a  genhedlodd  Joram ;  a 
Joram  a  genhedlodd  Ozias ; 

9  Ac  Ozias  a  genhedlodd  Joatham ; 
a  Joatham  a  genhedlodd  Achaz; 
ac  Achaz  a  genhedlodd  Ezecias ; 

10  Ac  ^  Ezecias  a  genhedlodd  Ma- 
nasses ;  a  Manasses  a  genhedlodd 
Amon  ;  ac  Amon  a  genhedlodd  Jo- 
sias ; 

11  A  Josias  a  genhedlodd  '  Jecho- 
nias  a'i  frodyr,  ynghylch  amser  y 
symmudiad  i  Babilon : 

12  Ac  wedi  y  symmudiad  i  Ba- 
bilon, Jechonias  a  genhedlodd  Sa- 
lathiel;  a  Salathiel  a  genhedlodd 
Zorobabel ; 

13  A  Zorobabel  a  genhedlodd  A- 
biud ;  ac  Abiud  a  genhedlodd  Elia- 
cim  ;  ac  Elfacim  a  genhedlodd  Azor ; 

14  x\c  Azor  a  genhedlodd  Sadoc ; 
a  Sadoc  a  genhedlodd  Achim ;  ac 
Achim  a  genhedlodd  Eliud ; 


15  Ac  Eliud  a  genhedlodd  Eleazar; 
ac  Eleazar  a  genhedlodd  Matthan ; 
a  Matthan  a  genhedlodd  Jacob  ; 

16  A  Jacob  a  genhedlodd  Joseph, 
gwr  Mair,  o'r  hon  y  ganed  lesu,  yr 
hwn  a  elwir  Crist 

17  Felly  yr  holl  genhedlaethau  o 
Abraham  hyd  Dafydd,  sydd  bedair 
cenhedlaeth  ar  ddeg ;  ac  o  Dafydd 
hyd  y  symmudiad  i  Babilon,  pedair 
cenhedlaeth  ar  ddeg ;  ac  o'r  sym- 
mudiad i  Babilon  hyd  Grist,  pedair 
cenhedlaeth  ar  ddeg. 

18  1Í  A  ""genedigaeth  yr  lesu  Grist 
oedd  fel  hyn:  Wedi  dyweddio  Mair 
ei  fam  ef  â  Joseph,  cyn  eu  dyfod 
hwy  ynghyd,  hi  a  gafAvyd  yn  feich- 
iog  "^  o'r  Yspryd  Glân, 

19  A  Joseph  ei  gwr  hi,  gan  ei  fod 
yn  gyfiawn,  ac  heb  chwennych  °ei 
gwneuthur  hi  yn  siampl,  a  ewyllys- 
iodd  ei  rhoi  hi  ymaith  yn  ddirgel. 

20  Ac  efe  yn  meddwl  y  pethau 
hyn,  wele,  angel  yr  Arglwydd  a 
ymddangosodd  iddo  mewn  breudd- 
Avyd,  gan  ddywedyd,  Joseph,  mab 
Dafydd,  nac  ofna  gymmeryd  Mair  dy 
wraig :  oblegid  yr  hyn  a  ^  genhedl- 
wyd  ynddi  sydd  o'r  Yspryd  Glân. 

21  PA  hi  a  esgor  ar  fab,  a  thi  a 
elwi  ei  enw  ef  lESU  :  oblegid  i  efe 
a  wared  ei  bobl  oddi  wrth  eu  pech- 
odau. 

22  (A  hyn  oil  a  wnaethpwyd,  fel 
y  cyflawnid  yr  hyn  a  ddywedwyd 
gan  yr  Arglwydd  trwy  y  prophwyd, 
gan  ddjNvedyd, 

23  'Wele,  mor^vyn  a  fydd  feichiog, 
ac  a  esgor  ar  fab ;  a  ^  hwy  a  alwant 
ei  enw  ef  Emmanuel;  yr  hyn  o'i 
gyfieithu  yw,  Duw  gyd  â  ni.) 

24  A  Joseph,  pan  ddefíroes  o 
gwsg,  a  ^vnaeth  megis  y  gorchy- 
mynasai  angel  yr  Arglwydd  iddo, 
ac  a  gymmerodd  ei  wraig : 

25  Ac  nid  adnabu  efe  hi  hyd 
oni  esgorodd  hi  ar  *ei  mab  cyntaf- 
anedig.  A  galwodd  ei  enw  ef  lESU. 

PENNOD  11. 

1  Y  doeihion  yn  cael  eu  cyfarwyddo  at  Grist 
trwy  weinidogaeth  seren:  11  yn  ei  addoU  ef, 
ac  yn  cyflwyno  eu  hanrhegion.  14  Joseph  yn 
ffoi  iV  Aipht,  efe,  o'r  lesu  a'i  fam.  16  Úe- 
rod  yn  lladd  y  plant ;  20  ac  yn  marw.  23 
Dwyn  Crid  yn  ei  ol  i  Galilea  i  Nazareth. 


T  Bummed 
Flwyddyn 
cyny 
Cyfrif 
Cyfifredin 
a  elwir 
Anno  Do- 
mini, neu 
Blwyddyn 
yr  Ar- 
glwydd. 

m  Luc  1.  27. 

n  Luc  1.  35. 

o  Deut.  24. 
L 


2  Gr.  gaed. 

P  Luc  1.  31. 
1  Act.  4. 12. 


S  Neu, 
gelwir  ei 
enw  ef. 


I  Exod.  13. 


F  doefhioîi 


S.  MATTHEW,  II. 


yn  addoli  Crist 


YBed- 
■waredd 
Flwyddyn 
cyny 
Cyfrif 
Cyffredin, 
aelwir 
Anno  Do- 
mini, neu, 
Blwyddyn 
yr  Ar- 
glwydd. 

»  Luc  2, 6, 7. 
b  Num.  24. 
17. 


e  2  Chron- 

36.14. 
d  2  Chron. 

34.13. 


e  Mic.  5.  2. 
loan  7.  42. 


r  Ps.  72. 10. 

Es.  60.  6. 
2  gawsant. 


C  *  wedi  geni  yr  lesu  yn  Bethle- 
_^  hem  Judea,  yn  nyddiau  Herod 
frenhin,  wele,  doethion  a  ddaethant 
o'r  dwyrain  i  Jerusalem, 

2  Gan  ddywedyd,  Pa  le  y  mae 
yr  hwn  a  anwyd  yn  Frenhin  yr 
luddewon?  canys  gwelsom  ^ei  seren 
ef  yn  y  dwyrain,  a  daethom  i'w 
addoli  ef. 

3  Ond  pan  glybu  Herod  frenhin, 
efe  a  gyfíröwyd,  a  holl  Jerusalem 
gyd  âg  ef. 

4  A  chwedi  dwyn  ynghyd  yr  holl 
*  arch-offeiriaid  ac  ^  ysg rifenyddion 
y  bobl,  efe  a  ymofynodd  â  hwynt  pa 
le  y  genid  Crist 

5  A  hwy  a  ddywedasant  wrtho, 
Yn  Bethlehem  Judea :  canys  felly 
yr  ysgrifenwyd  trwy  y  prophwyd : 

6  A  Hhithau,  Bethlehem,  tir  Juda, 
nid  Ueiaf  wyt  ym  mhlith  tywysog- 
ion  Juda :  canys  o  honot  ti  y  daw 
Ty wysog,  yr  hwn  a  fugeilia  fy  mhobl 
Israel. 

7  Yna  Herod,  wedi  galw  y  doeth- 
ion yn  ddirgel,  a'u  holodd  hwynt 
yn  fanwl  am  yr  amser  yr  ymddang- 
osasai  y  seren. 

8  Ac  wedi  eu  danfon  hwy  i  Beth- 
lehem, efe  a  ddywedodd,  Ewch,  ac 
ymofynwch  yn  fanwl  am  y  mab 
bychan ;  a  phan  gaffoch  ef,  myneg- 
wch  i  mi,  fel  y  gallwyf  finnau  ddy- 
fod  al  addoli  ef 

9  Hwythau,  wedi  clywed  y  bren- 
hin,  a  aethant;  ac  wele,  y  seren  a 
welsent  yn  y  dwyrain  a  aeth  o'u 
blaen  hwy,  hyd  oni  ddaeth  hi  a 
seiEyll  goruwch  y  Ue  yr  oedd  y  mab 
bychan. 

10  A  phan  welsant  y  seren,  Ua- 
wenychasant  â  Uawenydd  mawr 
dros  ben. 

11 1Í  A  phan  ddaethant  i'r  ty,  %wy 
a  2  welsant  y  mab  bychan  gyd  â 
Mair  ei  fam  ;  a  hwy  a  syrthiasant  i 
lawr,  ac  al  haddolasant  ef :  ac  wedi 
agoryd  eu  trysorau,  a  ofirymmas- 
ant  iddo  anrhegion ;  aur,  a  thus,  a 
myrr. 

12  Ac  wedi  eu  rhybuddio  hwy  gan 
Dduw  trwy  freuddwyd,  na  ddy- 
chwelent  at  Herod,  hwy  a  aethant 
drachefn  i'w  gwlad  ar  hyd  ffordd 
aralL 

13  Ac  wedi  iddynt  ymadaw,  wele 
angel  yr  Arglwydd  yn  ymddangos  i 
Joseph  mewn  breuddwyd,  gan  ddy- 
wedyd,  Cyfod,  cymmer  y  mab  bych- 
an a'i  fam,  a  ffo  i'r  Aipht,  a  bydd 
yno  hyd  oni  ddywedwyf  i  ti :  canys 

88Ì  — — - 


ceisio  a  wna  Herod  y  mab  bychan 
i'w  ddifetha  ef. 

14  Ac  yntau  pan  gyfododd,  a  gym- 
merth  y  mab  bychan  a'i  fam  o  hyd 
nos,  ac  a  giliodd  i'r  Aipht ; 

15  Ac  a  fu  yno  hyd  farwolaeth 
Herod:  fel  y  cyflawnid  yr  hyn  a 
ddywedwyd  gan  yr  Arglwydd  trwy 
y  prophwyd,  gan  ddywedyd,  ^O'r 
Aipht  y  gelwais  fy  mab. 

16  IT  Yna  Herod,  pan  weles  ei 
siommi  gan  y  doethion,  a  ffrom- 
modd  yn  aruthr,  ac  a  ddanfonodd, 
ac  a  laddodd  yr  holl  fechgyn  oedd 
yn  Bethlehem,  ac  yn  ei  holl  gyffin- 
iau,  o  ddwy-flwydd  oed  a  than  hyn- 
ny,  wrth  yr  amser  yr  ymofynasai 
efe  yn  fanwl  â'r  doethion. 

17  Yna  y  cyflawnwyd  yr  hyn  a 
ddywedasid  gan  ''Jeremias  y  pro- 
phwyd, gan  ddywedyd, 

18  Lief  a  glybuwyd  yn  Rama,  galar, 
ac  wylofain,  ac  ochain  mawr,  Ra- 
chel yn  wylo  am  ei  phlant;  ac  ni 
fynnai  ei  chysuro,  am  nad  oeddynt. 

19  11  Ond  wedi  marw  Herod,  wele 
angel  yr  Arglwydd  mewn  breudd- 
wyd yn  ymddangos  i  Joseph  yn  yr 
Aipht, 

20  Gan  ddywedyd,  Cyfod,  a  chym- 
mer  y  mab  bychan  a'i  fam,  a  dos  i 
dir  Israel :  canys  y  rhai  oedd  yn 
ceisio  einioes  y  mab  bychan  a  fu- 
ant  feirw. 

21  Ac  wedi  ei  gyfodi,  efe  a  gym- 
merth  y  mab  bychan  a'i  fam,  ac  a 
ddaeth  i  dir  Israel. 

22  Eithr  pan  glybu  efe  fod  Ar- 
chelaus  yn  teyrnasu  ar  Judea  yn  lie 
ei  dad  Herod,  efe  a  ofnodd  fyned 
yno.  Ac  wedi  ei  rybuddio  gan  Dduw 
mewn  breuddwyd,  efe  a  giliodd  4 
barthau  Galilea. 

23  A  phan  ddaeth,  efe  a  drigodd 
mewn  dinas  a  elwid  Nazareth :  fel 
y  cyflawnid  ^yr  hyn  a  ddywedasid 
trwy  y  prophwydi,  Y  gelwid  ef  yn 
Nazaread. 

PENNOD  III. 

1  Pregeth  loan,  a'i  swydd,  a'i  fuchedd,  a'i  fed- 
ydd ;  7  y  mae  yn  ceryddu  y  Phariseaid, 
13  ac  yn  hedyddio  Crist  yn  yr  lorddonen. 

AC  yn  y  dyddiau  hynny  y  daeth 
J\.  "loan  ÌFedyddiwr,  gan  breg- 
ethu  yn  nifíaethwch  Judea, 

2  A  dywedyd,  Edifarhêwch :  canys 
nesaodd  teyrnas  nefoedd. 

3  Oblegid  hwn  yw  efe  yr  hwn  y 
dywedwyd  am  dano  gan  Esaias 
y  prophwyd,  gan  ddywedyd,  *'Llef 
un  yn    Uefain    yn   y  diffaethwch, 


TBed- 
waredd 
Flwyddyn 
cyny 
Cyfrif 
Cyffredin 
aelwir 
Anno 
Domini. 


:  Ho3. 11. 1. 


iiJer.31.15. 


Y  Drydedd 
Flwyddyn 
cyny 
Cyfrif 
Cyffredin 
a  elwir 
Anno  Do- 
mini, neu, 
Blwyddyn 
yr  Ar- 
glwydd. 


J  pen.  3. 13. 


k  Bam.  13. 
5. 

1  Sam.L 
11. 


A.  D.  26. 

»  Marc  1.  4. 
Luc  3. 2. 


b  Ea.  40.  3. 
Marc  1.  3. 
Luc  3.  4. 
loan  1,  23. 


loan  yn  heäyddio  Crist. 


S.  MATTHEW,  IV.         Ympryd  Crist,  a'i  demtiad. 


Anno 

DOMINI 

26. 

0  Marc  1.  6. 
Edrych 
2Bren.l.8. 
Zech.13.4. 


e  Act.  19.  4, 
18. 


f  pen.  12.34. 
a  23.  33. 
Luc  a  7. 

B  Khuf.  5. 9. 
1  Thess.  1. 
10. 


h  loan  8.  33, 
39. 
Act.  13. 26. 


•  pen.  7. 19. 
loan  15.  6. 


k  Marc  1. 8. 
Luc  3.  16. 
loan  1. 15, 
26. 

Act.  1.  6. 
a  11. 16. 
a  19.  4. 


I  Es.  4.  4. 
Mai.  3.  2. 


A.  D.  27. 

m  Marc  1. 9, 
Luc  3. 21. 


n  Eb.  IL  2. 
a  42.  L 
loan  1.  32, 
33. 


Parottôwch    ffordd    yr    Arglwydd; 
gwnewch  yn  uniawn  ei  Iwybrau  ef. 

4  A'r  "  loan  hwnnw  oedd  a'i  ddill- 
ad  o  flew  camel,  a  gwregys  o  groen 
ynghylch  ei  Iwynau:  al  fwyd  oedd 
locustiaid  a  mêl  gwŷUt. 

5  ^  Yna  yr  aeth  allan  atto  ef  Je- 
rusalem a  hoU  Jiidea,  a'r  hoU  wlad 
o  amgylch  yr  lorddonen : 

6  A  hwy  a  fedyddiwyd  ganddo  ef 
yn  yr  lorddonen,  ^gan  gyffesu  eu 
pechodau. 

7  IT  A  phan  welodd  efe  lawer  o'r 
Phariseaid  ac  o'r  Saduceaid  yn  dy- 
fod  i'w  fedydd  ef,  efe  a  ddywed- 
odd  wrthynt  hwy,  ^O  genhedlaeth 
gwiberod,  pwy  a'ch  rhag-rybudd- 
iodd  i  ffoi  rhag  ^  y  Hid  a  fydd  ? 

8  Dygwch  gan  hynny  fírwytliau 
addas  i  edifeirwch. 

9  Ac  na  feddyliwch  ddywedyd  yn- 
och  eich  hunain,  ^Y  mae  gennym 
ni  Abraham  yn  dad  i  ni :  canys 
yr  ydwyf  yn  dywedyd  i  chwi,  y 
dichon  Duw,  ie,  o'r  meini  hyn,  gyf- 
odi  plant  i  Abraham. 

10  Ac  yr  awrhon  hefyd  y  mae  y 
fwyell  wedi  ei  gosod  ar  wreiddyn 
y  prennau :  '  pob  pren  gan  hynny 
yr  hwn  iiid  yw  yn  dwyn  ffrwyth  da, 
a  dorrir  i  lawr,  ac  a  deflir  yn  tan. 

11  ""Myfi  yn  ddiau  ydwyf  yn  eich 
bedyddio  chwi  â  dwfr  i  edifeir- 
wch :  eithr  yr  hwn  sydd  yn  dyfod 
ar  fy  ol  i,  sydd  gryfach  na  myfi, 
yr  hwn  nid  ydwyf  deilwng  i  ddwyn 
ei  esgidiau:  'efe  a'ch  bedyddia  chwi 
a'r  Yspryd  Glân,  ac  â  than. 

12  Yr  hwn  y  mae  ei  wyntyll  yn  ei 
law,  ac  efe  a  Iwyr-lanhâ  ei  lawr- 
dyrnu,  ac  a  gasgl  ei  wenith  i'w  ys- 
gubor ;  eithr  yr  us  a  lysg  efe  â  than 
anniffoddadwy. 

13  IT  "Yna  y  daeth  yr  lesu  o 
Galilea  i'r  lorddonen  at  loan,  i'w 
fedyddio  ganddo. 

14  Eithr  loan  a  warafunodd  iddo 
ef,  gan  ddywedyd,  Y  mae  arnaf  fi 
eisieu  fy  medyddio  gennyt  ti,  ac 
a  ddeui  di  attaf  fi  ? 

15  Ond  yr  lesu  a  attebodd  ac  a 
ddywedodd  wrtho  ef.  Gad  yr  awr- 
hon ;  canys  fel  hyn  y  mae  yn  wedd- 
us  i  ni  gyflawni  pob  cyfiawnder. 
Yna  efe  a  adawodd  iddo. 

16  A'r  lesu,  wedi  ei  fedyddio,  a 
aeth  yn  y  fan  i  fynu  o'r  dwfr:  ac 
wele,  y  nefoedd  a  agorwyd  iddo, 
ac  efe  a  welodd  "Yspryd  Duw  yn 
disgyn  fel  colommen,  ac  yn  dyfod 
arno  ef. 

885  ~~~ 


17  Ac  wele  "lef  o'r  nefoedd,  yn 
dywedyd,  pHwu  yw  fy  anwyl  Fab, 
yn  yr  hwn  y'm  boddlonwyd. 

PENNOD  IV. 

1  Ympryd  Crist,  a'i  demtiad.  11  Yr  angelion 
yn  gweini  iddo,  13  Efe  yn  trigo  yn  Ca- 
pernaum, 17  yn  declireu  pregethu,  18  yn 
galw  Petr  ac  Andreas,  21  logo  ac  loan; 
23  ac  yn  iachâu  yr  holl  gleifion. 

YNA  yr  *Iesu  a  arweiniwyd  i 
fynu  i'r  anialwch  gan  yr  ys- 
pryd, i'w  demtio  gan  ddiafol. 

2  Ac  wedi  iddo  ymprydio  ddeu- 
gain  niwrnod  a  deugain  nos,  ar  ol 
hynny  efe  a  newynodd. 

3  Ar  temtiwr  pan  ddaeth  atto,  a 
ddywedodd,  Os  mab  Duw  wyt  ti, 
arch  i'r  cerrig  hyn  fod  yn  fara. 

4  Ac  jmtau  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd, Ysgrifenwyd,  ''Nid  trwy 
fara  yn  unig  y  bydd  byw  dyn,  ond 
trwy  bob  gair  a  ddaw  allan  o  enau 
Duw. 

5  Yna  y  cymmerth  diafol  ef  i'r 
''ddinas  sanctaidd,  ac  a'i  gosododd 
ef  ar  binacl  y  deml ; 

6  Ac  a  ddywedodd  wrtho,  Os  mab 
Duw  wyt  ti,  bwrw  dy  hun  i  lawr; 
canys  ysgrifenwyd,  "^Y  rhydd  efe 
orchymyn  i'w  angelion  am  danat ; 
a  hwy  a'th  ddygant  yn  eu  dwylaw, 
rhag  taro  o  honot  un  amser  dy 
droed  wrth  garreg. 

7  Yr  lesu  a  ddywedodd  wrtho, 
Ysgrifenwyd  drachefn,  "Na,  themtia 
yr  Arglwydd  dy  Dduw. 

8  Trachefn  y  cymmerth  diafol  ef 
i  fynydd  tra  uchel,  ac  a  ddangos- 
odd  iddo  holl  deyrnasoedd  y  byd, 
a'u  gogoniant ; 

9  Ac  a  ddywedodd  wrtho,  Hyn 
oil  a  roddaf  i  ti,  os  syrthi  i  lawr 
a'm  haddoli  i. 

10  Yna  yr  lesu  a  ddywedodd  wrtho, 
Ymaith,  Satan ;  canys  ysgrifenwyd, 
fYr  Argl\^^dd  dy  Dduw  a  addoli, 
ac  ef  yn  unig  a  wasanaethi. 

11  Yna  y  gadawodd  diafol  ef :  ac 
wele,  angelion  a  ddaethant,  ac  a 
weiniasant  iddo. 

12  IT  A  sphan  glybu  yr  lesu  dra- 
ddodi  loan,  efe  a  aeth  i  Galilea. 

13  A  chan  adaw  Nazareth,  efe  a 
aeth  ac  a  arhosodd  yn  Capernaum, 
yr  hon  sydd  wrth  y  môr,  y'nghy- 
ffiniau  Zabulon  a  Nephthali : 

14  Fel  y  cyflawnid  yr  hyn  a  ddy- 
wedwyd  trwy  Esaias  y  prophwyd, 
gan  ddywedyd, 

15  '^Tir  Zabulon,  a  thir  Neph- 
thali, icrth  ffordd  y  môr,  tu  hwnt 


Anno 

DOMINI 

27. 


0  loan  12. 

28. 

P  Ps.  2. 7. 
Ks.  42. 1. 
pen.  12. 18. 
a  17.  5. 
Luc  9.  35. 
Eph.  1.  6. 
CoL  1. 13. 
2  Petr  1. 
17. 

a  Marc  1. 
12. 
Luc  4. 1. 


b  Deut.  8.  3. 


c  Neh.  IL 
18. 

Es.  48.  2. 
pen.  27.  53. 


e  Deut.  6. 16. 


t  Deut.  C.  13. 
a  10.  20. 
1  Sam.  7. 3. 


A.  D.  30. 

S  Marc  1. 
14. 

Luc  3.  20. 
a  4.  14,  31. 
loan  4.  43. 
A.D.31. 


b  Es.  9. 1, 2. 


Crist  yn  declireu  ei 


S.  MATTHEW,  V. 


hregeth  ar  y  mynydd. 


Anno 

DOMINI 

31. 


i  Marc  1.14. 


k  pen.  3.  2. 
a  10.  7. 


1  Marc  1.16. 
Luc  5. 2. 


mloaul.42. 


QMarcl.l9. 


o  pen,  9.  36, 


P  Marc  a  7. 


i'r  lorddonen,  Galilea  y  Cenhedl- 
oedd: 

16  Y  bobl  oedd  yn  eistedd  mewn 
tywyllwch,  a  welodd  oleuni  mawr; 
ac  i'r  rhai  a  eisteddent  yni  mro  a 
chysgod  angau,  y  cyfododd  goleuni 
iddynt. 

17  IT '  O'r  pryd  hTninw  y  dechreu- 
odd  yr  lesu  bregethu,  a  dywedyd, 
''Edifarliêwch:  cauys  nesaoddteym- 
as  nefoedd. 

18  H  ^A'r  lesu  yn  rhodio  wrth  for 
Galilea,  efe  a  ganfu  ddau  frodyr, 
Simon,  yr  hwn  '"a  elwir  Petr,  ac 
Andreas  ei  frawd,  yn  bwrw  rhwyd 
i'r  môr ;  canys  pysgodwyr  oeddynt : 

19  Ac  efe  a  ddywedodd  -wrthynt, 
Deuwch  ar  fy  ol  i,  a  mi  a'ch  gẁnaf 
yn  bysgodwyr  dynion. 

20  A  hwy  yn  y  fan,  gan  adael  y 
rhwydau,  a'i  canlynasant  ef 

21  "  Ac  wedi  myned  rhagddo  oddi 
yno,  efe  a  welodd  ddau  frodyr  eraill, 
Iago/ci&  Zebedeus,  ac  loan  ei  frawd, 
mewn  Hong  gyd  â  Zebedeus  eu  tad, 
yn  cyweirio  eu  rhwydau;  ac  a'u 
galwodd  hwy. 

22  Hwythau  yn  ebrwydd,  gan 
adael  y  llong  a'u  tad,  a'i  canlynas- 
ant ef. 

23  U  A'r  lesu  a  aeth  o  amgylch 
holl  Galilea,  ®gan  ddysgu  yn  eu 
synagogau,  a  phregethu  efengyl  y 
deyrnas,  a  iachâu  pob  clefyd  a  phob 
afiechyd  ym  mhlith  y  bobL 

24  Ac  aeth  son  am  dano  ef  trwy 
holl  Syria ;  a  hwy  a  ddygasant  atto 
yr  hoU  rai  drwg  eu  hwyl,  a'r  rhai 
yr  oedd  amryw  glefydau  a  chno- 
feydd  yn  eu  dala,  a'r  rhai  cythreulig, 
ar  rhai  lloerig,  a'r  sawl  oedd  a'r 
parlys  arnynt;  ac  efe  a'u  hiacha- 
odd  hAvynt 

25  PA  thorfeydd  lawer  a'i  canlyn- 
asant ef  o  Galilea,  a  Decapolis,  a 
Jerusalem,  a  Judea,  ac  o'r  tu  hwnt 
i'r  lorddonen. 

PENNOD  V. 

1  Crist  yn  dechreu  ei  hregeth  ar  y  mynydd; 
3  ac  yn  dangos  pwy  sydd  ddedwydd,  13  pwy 
yw  halen  y  ddaear,  14  goleuni  y  byd,  dinas 
ar  fryn,  15  y  ganwyll :  17  ei  ddyfod  ef  i 
gyflawni  y  gyfraith.  21  Beth  yw  lladd,  27  a 
godinehu,  33  a  thyngu,  38  Y  mae  yn  annog 
i  dd'ioddef  cam,  43  i  garu,  te,  ein  gelynion, 
48  ac  i  ymegnio  at  herffeithrwydd, 

APHAN  welodd  yr  lesu  y  tyrfa- 
oedd,  efe  a  esgynodd  i'r  myn- 
ydd :  ac  wedi  iddo  eistedd,  ei  ddis- 
gyblion  a  ddaethant  atto. 

2  Ac  efe  a  agorodd  ei  enau,  ac  a'u 
dysgodd  hwynt,  gan  ddywedyd, 


3  ^Gwỳn  eu  byd  y  tlodion  yn  yr 
yspryd :  canys  eiddynt  yw  teyrnas 
nefoedd. 

4  ''Gwýn  eu  byd  y  rhai  sydd  yn 
galaru :  canys  hwy  a  ddiddenir. 

5  "  Gwýn  eu  byd  y  rhai  addfwyn : 
canys  ^  hwy  a  etifeddant  y  ddaear. 

6  Gwỳn  eu  byd  y  rhai  sydd  arnynt 
newyn  a  syched  am  ^i^awnder : 
®  canys  hwy  a  ddiwellir. 

7  Gwỳn  eu  byd  y  rhai  trugarog- 
ion :  ^  canys  hwy  a  gânt  drugaredd. 

8  ^Gwỳn  eu  byd  y  rhai  pur  o 
galon :  canys  ^  hwy  a  welant  Dduw. 

9  Gwỳn  eu  byd  y  tangnefedd- 
wyr:  canys  hwy  a  elwir  yn  blant 
i  Dduw. 

10  '  Gwỳn  eu  byd  y  rhai  a  erlidir 
o  achos  cyfiawnder :  canys  eiddynt 
yw  teyrnas  nefoedd. 

11  ^Gwỳn  eich  byd  pan  y'ch 
gwaradwyddant,  ac  y'ch  erlidiant, 
ac  y  dywedant  bob  drygair  yn  eich 
erbyn  er  fy  mwyn  i,  a  hwy  yn 
gelwyddog. 

12  Byddwch  lawen  a  hyfryd:  canys 
mawr  yw  eich  gwobr  yn  y  nefoedd : 
oblegid  *  felly  yr  erlidiasant  hwy  y 
prophwydi  a  fu  o'ch  blaen  chwi. 

13  IT  Chwi  yw  halen  y  ddaear : 
"  eithr  o  diflasodd  yr  halen,  â  pha 
beth  yr  helltir  ef  ?  ni  thai  efe  mwy 
ddim  ond  i'w  fwrw  allan,  a'i  sathru 
gan  ddynion. 

14  Chwi  yw  goleuni  y  byd.  Din- 
as  a  osodir  ar  fryn,  ni  ellir  ei 
chuddio. 

15  Ac  ni  "oleuant  ganwyll,  a'i 
dodi  dan  lestr,  ond  mewn  can- 
hwyllbren;  a  hi  a  oleua  i  bawb 
sydd  yn  y  tŷ. 

16  Llewyrched  felly  eich  goleuni 
ger  bron  dynion,  "fel  y  gwelont 
eich  gweithredoedd  da  chwi,  ac  ^y 
gogoneddont  eich  Tad  yr  hwn  sydd 
yn  y  nefoedd. 

17  1Í  Na  thybiwch  fy  nyfod  i  dor- 
ri  y  gyfraith,  neu  y  prophwydi :  ni 
ddeuthum  i  dorri,  ond  i  gyflawni. 

18  Canys  yn  wir  meddaf  i  chwi, 
^  Hyd  onid  el  y  nef  a'r  ddaear  heib- 
io,  nid  â  un  iod  nac  un  tippyn  o'r 
gyfraith  heibio,  hyd  oni  chwblhâer 
oil. 

19  '  Pwy  bynnag  gan  hynny  a  dor- 
ro  un  o'r  gorchymynion  lleiaf  hyn, 
ac  a  ddysgo  i  ddynion  felly,  lleiaf 
y  gelwir  ef  yn  nheyrnas  nefoedd : 
ond  pwy  bynnag  slu  gwnelo,  ac  a'u 
dysgo  i  eraill,  hwn  a  elwir  yn  fawr 
yn  nheyrnas  nefoedd. 


Anno 

DOMENI 

31. 

a  Luc  6.  20. 

Diar.  16. 

19. 

a  29.  23. 

Es.  57. 15. 
b  Es.  61.  3. 

Luc  6.  21. 
0  Ps.  37.  11. 
d  Rhuf,  4. 

13. 

8  Es.  55. 1. 
a  65. 13. 


fpen.  6. 14. 

Marc  11. 

25. 

2Tini.  L 

16. 

lago  2. 13. 
S  Ps.  15.  2. 

a  24.  4. 

Heb.12.14. 
h  1  Cor.  13. 

12. 

1  loan  3. 2. 
1  2  Tim.  2. 

12. 

1  Petr  a 

14. 
k  Luc  6.  22. 

1  Petr  4. 

14. 


1  Act.  7.  52. 


m  Marc  9. 
50. 
Luc  14. 34. 


n  Marc  4. 
21. 

Luc  S.  16. 
alLSS. 


0  1  Petr  2. 

12. 
P  1  Cor.  14. 

25. 


1  Lucie.  17, 


r  lago  2. 10. 


Pregeth  Grist 


S.  MATTHEW,  V. 


ar  y  mynydd. 


Anno 

DOMINI 

31. 


2Neu, 

wrth. 
•  Exod.  20. 

13. 

Deut.5.17. 


» 1  loan  3. 
15. 


u  Job  42.  8. 
pen.  18. 19. 
1  Tim.  2. 8. 
1  Petri  7. 

«Luc  12. 58. 

J  Ps.  32.  6. 

Es.  55.  6. 


»  Exod.  20. 
14. 
Deut.5.18. 

•  JobSLL 


b  pen.  18.  8. 

Marc  9. 43 

—47. 
0  Edrych 

Sen.  19. 12. 
;huf.8.ia 
1  Cor.  9. 27. 
C0L3.6. 


d  Deut.  24. 
1. 

Edrych 
pen.  19.  3, 
&c. 

Marc  10. 2, 
&c. 

•  pen.  19. 9. 
Luc  16.  la 
1  Cor.  7. 10, 
XL 


'pen.  23. 16. 
«Exod. 20.7. 

Lef.  19. 12. 

Deut.  5.11. 
t  Deut.  23. 
I    23. 


20  Canys  meddaf  i  chwi,  Oni 
bydd  eich  cyfiawnder  yn  helaethach 
na  chyfiawnder  yr  ysgrifenyddion 
a'r  Phariseaid,  nid  ewch  i  mewn  i 
deyrnas  nefoedd. 

21  IT  Clywsoch  ddywedyd  ^gan  y 
rhai  gynt,  ^  Na  ladd ;  a  phwy  byn- 
nag  a  laddo,  euog  fydd  o  farn : 

22  Eithr  yr  ydwyf  fi  yn  dywedyd 
i  chwi,  *Pob  un  a  ddigio  wrth  ei 
frawd  heb  ystyr,  a  fydd  euog  o  farn : 
a  phwy  bynnag  a  ddywedo  wrth  ei 
frawd,  Raca,  a  fydd  euog  o  gyn'ghor : 
a  phwy  bynnag  a  ddywedo,  0  ynfyd, 
a  fydd  euog  o  dan  uiFern. 

23  Gan  hynny,  os  dygi  dy  rodd  i'r 
allor,  ac  yno  dyfod  i'th  gôf  fod  gan 
dy  frawd  ddim  yn  dy  erbyn ; 

24  Gad  yno  dy  rodd  ger  iyron  yr 
allor,  a  "  dos  ymaith :  yn  gyntaf 
cymmoder  di  â'th  frawd,  ac  yna 
tyred  ac  ofírwm  dy  rodd. 

25  ^  Cyttuna  â'th  wrthwynebwr  ar 
frys,  ^tra  fyddech  ar  y  tfordd  gyd 
âg  ef;  rhag  un  amser  i'th  wrth- 
wynebwr dy  roddi  di  yn  Uaw  y 
barnwr,  ac  i'r  bamwr  dy  roddi  at 
y  swyddog,  a'th  daflu  y'ngharchar. 

26  Yn  wir  meddaf  i  ti,  Ni  ddeui 
di  allan  oddi  yno,  hyd  oni  thalech 
y  fiyrling  eithaf. 

27  1Í  Clywsoch  ddywedyd  gan  y 
rhai  gynt,  ^  Na  wna  odineb : 

28  Eithr  yr  ydwyf  fi  yn  dywedyd 
i  chwi,  fod  pob  un  a'r  sydd  *yn 
edrych  ar  wraig  i'w  chwennychu 
hi,  wedi  gwneuthur  eisoes  odineb 
â  hi  yn  ei  galon. 

29  •'Ac  OS  dy  lygad  dehau  a'th 
rwystra,  "týn  ef  allan,  a  thafl  oddi 
wrthyt :  canys  da  i  ti  golli  un  o'th 
aelodau,  ac  na  thafler  dy  hoU  gorph 
i  uffern. 

30  Ac  OS  dy  law  ddehau  a'th 
rwystra,  torr  hi  ymaith,  a  thafl  oddi 
wrthyt :  canys  da  i  ti  goUi  un  o'th 
aelodau,  ac  na  thafler  dy  hoU  gorph 
i  uflem. 

31  A  dywedwyd,  ^Pwy  bynnag  a 
ollyngo  ymaith  ei  wraig,  rhoed  iddi 
lythyr  ysgar : 

32  Ond  yr  ydwjrf  fi  yn  dywedyd  i 
chwi,  fod  *pwy  bynnag  a  ollyngo 
ymaith  ei  wraig,  ond  o  achos  god- 
ineb,  yn  peri  iddi  wneuthur  godin- 
eb:  a  phwy  bynnag  a  briodo  yr 
hon  a  ysgarwyd,  y  mae  efe  yn 
gwneuthur  godineb. 

33 11  Trachefti,  clywsoch  ^ddywedyd 
gan  y  rhai  gynt,  ^Na  thwng  anudon ; 
eithr  ^  tâl  dy  Ivvon  i'r  Arglwydd : 

887  ~ 


34  Ond  yr  yd>vyf  fi  yn  dywedyd 
wrthych  chwi,  ^  Na  thwng  ddim : 
nac  i'r  nef ;  canys  ^gorseddfa  Duw 
ydy  w : 

35  Nac  i'r  ddaear;  canys  troed- 
faingc  ei  draed  ydyw:  nac  i  Je- 
rusalem ;  canys  ^  dinas  y  brenhin 
mawr  ydyw. 

36  Ac  na  thwng  i'th  ben;  am  na 
elli  wneuthur  un  blewyn  yn  wỳn, 
neu  yn  ddu. 

37  Eithr  bydded  eich  jrmadrodd 
chwi,  le,  ie  ;  Nag  ê,  nag  ê  ;  oblegid 
beth  bynnag  sydd  dros  ben  hyn, 
o'r  drwg  y  mae. 

38 1Í  Clywsoch  ddywedyd,  "Llygad 
am  lygad,  a  dant  am  ddant : 

39  Eithr  yr  ydwyf  fi  yn  dywedyd 
wrthych  chwi,  "Na  wrthwynebwch 
ddrwg :  ond  pwy  bynnag  a'th  dar- 
awo  ar  dy  rudd  ddehau,  tro  y  llall 
iddo  hefyd. 

40  Ac  i'r  neb  a  fynno  ymgyfreithio 
â  thi,  a  dwyn  dy  bais,  gad  iddo  dy 
gochl  hefyd. 

41  A  phwy  bynnag  •  a'th  gymhello 
un  filltir,  dos  gyd  âg  ef  ddwy. 

42  Dyro  i'r  hwn  a  ofyno  gennyt ; 
ac  P  na  thro  oddi  wrth  yr  hwn  sydd 
yn  ewylfysio  echwyna  gennyt 

43  f  Clywsoch  ddywedyd,  ^Car 
dy  gymmydog,  a  chasâ  dy  elyn : 

44  Eithr  yr  ydwyf  fi  yn  dywedyd 
wrthych  chwi,  'Cerwch  eichgelynion, 
bendithiwch  y  rhai  a'ch  meUdith- 
iant,  gwnewch  dda  i'r  sawl  a'ch  cas- 
ânt,  a  'gweddiwch  dros  y  rhai  a  wnel 
niwed  i  chwi,  ac  a'ch  erlidiant ; 

45  Fel  y  byddoch  blant  i'ch  Tad 
yr  hwn  sydd  yn  y  nefoedd :  canys 
y  mae  efe  yn  peri  i'w  haul  godi  ar 
y  drwg  a'r  da,  ac  yn  gwlawio  ar  y 
cyfiawn  a'r  anghyfiawn. 

46  *  Oblegid  os  cerwch  y  sawl  a'ch 
caro,  pa  wobr  sydd  i  chwi?  oni  wna 
y  pubUcanod  hefyd  yr  un  peth? 

47  Ac  OS  cyferchwch  well  i'ch  brod- 
yr  yn  um'g,  pa  ragoriaeth  yr  ydych 
chwi  yn  ei  wneuthur?  onid  ydyw 
y  publicanod  hefyd  yn  gwneuthur 
feUy? 

48  Byddwch  chwi  gan  hynny  yn 
berffaith,  ''fel  y  mae  eich  Tad  yr 
hwn  sydd  yn  y  nefoedd  yn  berfíaith. 

PENNOD  VL 

1  Crist  yn  myned  rhagddo  yn  ei  hregeth  ar  y 
mynydd  ;  gan  draethu  am  elusen,  5  a  gweddi, 
14  madden  i'n  brodyr,  16  ao  ympryd ;  19 
pa  le  y  mae  i  ni  roddi  ein  trysor  i  gadw  ; 

24  ynghylch  gwasanaethu  Duw  a  mammon  : 

25  yn  annog  na  hydder  gofalus  am  bethau 
bydol;  33  ond  am  geisio  teyrnas  Dduw. 


Anno 

DOMINI 

31. 

1  pen.  23. 

16, 18,  22. 

Iiigo  5. 12. 
k  Es.  66.  L 


1  Ps.  48.  2. 


m  Exod.  21. 

24. 

Lef.  24.  20. 

Deut.  19. 

21. 
n  Diar.  24. 

29. 

Luc  6.  29. 

Khuf.  12. 

17, 19. 

1  Cor.  6.  7. 

1  Thess.  5. 

15. 

1  Petr  3.  9. 


o  Edrych 
pen.  27. 32. 
Marc  15. 
21, 

P  Deut.  15, 
8,10. 
Luc  6.  35. 

q  Lef.  19. 18. 


r  Luc  6.  27. 
Rhnf.  12. 
14,20. 


«Luc  23. 34. 
Act.  7.  CO. 
1  Cor.  4. 12, 
13. 

1  Petr  2. 
23.  a  a  9. 


u  Eph.  5.  L 


Pregeth  Crist 


S.  MATTHEW,  VI. 


ar  y  mynydd. 


c  Luc  14. 14. 


d  2  Bren.  4. 
33. 


e  Luc  11. 2. 


f  Edrych 
Job  23. 12. 
Diar.  30. 8. 


BlChron. 
29.11. 


h  Marc  11. 
25. 

Eph.  4.  32. 
CoL  3. 13. 

iren.18.35. 
lago  2. 13. 


GOCHELWCH  rhag  gwneuth- 
ur  eich  ^  elusen  y'ng^^dd  dyn- 
ion,  er  mwyn  cael  eich  gweled 
ganddynt :  os  amgen,  ni  chewch 
dâl  gan  eich  Tad  yr  hwn  sydd  yn 
y  nefoedd. 

2  Am  hynny  ''pan  wnelych  elusen, 
na  udgana  o'th  flaen,  fel  y  gwna  y 
rhagrithwyr  yn  y  synagogau,  ac  ar 
yr  heolydd,  fel  y  molianner  hwy  gan 
ddynion.  Yn  wir,  meddaf  i  chwi, 
Y  maent  yn  derbyn  eu  gwobr. 

3  Eithr  pan  wnelych  di  elusen, 
na  wyped  dy  law  aswy  pa  beth  a 
wna  dy  law  ddehau ; 

4  Fel  y  byddo  dy  elusen  yn  y  dir- 
gel:  a'th  Dad  yr  hwn  a  wêl  yn  y 
dirgel,  efe  ^'  a  dâl  i  ti  yn  yr  amlwg. 

5  IT  A  phan  weddiech,  na  fydd  fel 
y  rhagrithwyr :  canys  hwy  a  garant 
weddio  yn  sefyll  yn  y  synagogau, 
ac  y'nghonglau  yr  heolydd,  fel  yr 
ymddangosont  i  ddynion.  Yn  wir 
meddaf  i  chwi,  Y  maent  yn  der- 
byn eu  gwobr. 

6  Ond  tydi,  pan  weddiech,  *dos 
i'th  ystafeU ;  ac  wedi  cau  dy  ddrws, 
gweddia  ar  dy  Dad  yr  hwn  sydd 
yn  y  dirgel ;  a'th  Dad  yr  hwn  a  wêl 
yn  y  dirgel,  a  dâl  i  ti  yn  yr  amlwg. 

7  A  phan  weddioch,  na  fyddwch 
siaradus,  fel  y  cenhedloedd :  canys 
y  maent  hwy  yn  tybied  y  cant  eu 
gwrandaw  am  eu  haml  eiriau. 

8  Na  fyddwch  gan  hynny  debyg 
iddynt  hwy :  canys  gŵyr  eich  Tad 
pa  bethau  sydd  arnoch  eu  heisieu, 
cyn  gofyn  o  honoch  ganddo. 

9  Am  hynny  gweddîwch  chwi  fel 
hyn:  ^Ein  Tad,  yr  hwn  wyt  yn  y 
nefoedd,  Sancteiddier  dy  enw. 

10  Deled  dy  deyrnas.  Gwneler 
dy  ewyllys,  megis  yn  y  nef,  felly 
ar  y  ddaear  hefyd. 

11  Dyro  i  ni  heddyw  ein  bara 
^beunyddioL 

12  A  madden  i  ni  ein  dyledion,  fel 
y  maddeuwn  ninnau  i'n  dyledwyr. 

13  Ac  nac  arwain  ni  i  brofedig- 
aeth ;  eithr  gwared  ni  rhag  drwg. 
s  Canys  eiddot  ti  yw  y  deyrnas,  a'r 
nerth,  a'r  gogoniant,  yn  oes  oes- 
oedd.   Amen. 

14  ^Oblegid  OS  maddeuwch  i  ddyn- 
ion eu  camweddau,  eich  Tad  nefol 
a  faddeu  hefyd  i  chwithau : 

15  Eithr  *oni  faddeuwch  i  ddyn- 
ion eu  camweddau,  ni  faddeu  eich 
Tad  eich  camweddau  chwithau. 

16  IT  Hefyd,  pan  ymprydioch,  na 
fyddwch  fel  y  rhagrithwyr,  yn  wyn- 


eb-drist :  canys  anffurfio  eu  hwyn- 
ebau  y  maent,  fel  yr  ymddangosont 
i  ddynion  eu  bod  yn  ymprydio.  Yn 
wir  meddaf  i  chwi,  Y  maent  yn 
derbyn  eu  gwobr. 

17  Eithr  pan  ymprydiech  di,  en- 
neinia  dy  ben,  a  golch  dy  wyneb ; 

18  Fel  nad  ymddangosech  i  ddyn- 
ion dy  fod  yn  jmaprydio,  ond  i'th 
Dad  yr  hwn  sydd  yn  y  dirgel :  a'th 
Dad  yr  hwn  sydd  yn  gweled  yn  y 
dirgel,  a  dâl  i  ti  yn  yr  amlwg. 

19  IT  ^  Na  thrysorwch  i  chwi  drys- 
orau  ar  y  ddaear,  lie  y  mae  gwyf- 
yn  a  rhwd  yn  Uygru,  a  He  y  mae 
lladron  yn  cloddio  trwodd  ac  yn 
lladratta ; 

20  ^  Eithr  trysorwch  i  chwi  drys- 
orau  yn  y  nef.  He  nid  oes  na  gwyf- 
yn  na  rhwd  yn  Uygru,  a  He  nis 
cloddia  Uadron  trwodd  ac  nis  Uadr- 
attânt. 

21  Canys  He  y  mae  eich  trysor, 
yno  y  bydd  eich  calon  hefyd. 

22  "  Canwyll  y  corph  yw  y  llygad  : 
am  hynny  o  bydd  dy  lygad  yn  syml, 
dy  hoU  gorph  fydd  yn  oleu. 

23  Eithr  os  bydd  dy  lygad  yn 
ddrwg,  dy  hoH  gorph  fydd  yn  dy- 
wylL  Am  hynny  os  bydd  y  goleuni 
sydd  ynot  yn  dywyllwch,  pa  faint 
fydd  y  tywyllwch ! 

24  1Í  "Ni  ddichon  neb  wasanaethu 
dau  arglwydd;  canys  naill  ai  efe 
a  gasâ  y  naiH,  ac  a  gar  y  llaH ;  ai 
efe  a  ymlŷn  wrth  y  naill,  ac  a 
esgeulusa  y  llalL  "Ni  eHwch  was- 
anaethu Duw  a  mammon. 

25  Am  hynny  meddaf  i  chwi,  p  Na 
ofelwch  am  eich  bywyd,  pa  beth 
a  fwyttâoch,  neu  pa  beth  a  yfoch ; 
neu  am  eich  corph,  pa  beth  a 
wisgoch.  Onid  yw  y  bywyd  yn  fwy 
na'r  bwyd,  a'r  corph  yn  fwy  na'r 
diHad? 

26  ^Edrychwch  ar  adar  y  nefoedd: 
oblegid  nid  ydynt  yn  hau,  nac  yn 
medi,  nac  yn  cywain  i  ysguboriau ; 
ac  y  mae  eich  Tad  nefol  yn  eu 
porthi  hwy.  Onid  ydych  chwi  yn 
rhagori  llawer  amynt  hwy  ? 

27  A  phwy  o  honoch  gan  ofalu, 
a  ddichon  chwanegu  un  cufydd  at 
ei  faintioli  ? 

28  A  phaham  yr  ydych  chwi  yn 
gofalu  am  ddHlad  ?  Ystyriwch  Hli  y 
maes,  pa  fodd  y  maent  yn  tyfu ;  nid 
ydynt  nac  yn  Haftirio  nac  yn  nyddu : 

29  Eithr  yr  wyf  yn  dywedyd  i 
chwi,  na  wisgwyd  Solomon  yn  ei 
hoH  ogoniant  fel  un  o'r  rhai  hyn. 


Pregeth  Crist 


S.  MATTHEW,  VII. 


ar  y  mynydd. 


Anno 

DOMINI 

31. 


r  Edrych 
1  Bren.  3, 
13. 

Ps.  37.  25. 
Luc  12. 31. 


B  Luc  6.  37. 

Khuf.  2. 1. 

1  Cor.  4. 3, 

5. 

lago  4. 11, 

12. 
>  Marc  4. 

24. 

Luc  6. 38. 
c  Luc  6. 4L 


d  Diar.  9.  8. 
a  23.  9. 


e  pen.  21. 22. 

Marc  11. 

24. 

Luc  11.  9. 

loan  14. 13. 

a  15.  7. 

a  16. 23, 24. 

IiigoL5,G. 

1  loan  3. 

22.  a  .5.  14. 
t  iymr.  8. 17. 

Jer.  29. 12, 


30  Am  hynny  os  dillada  Duw  felly 
lysieuyn  y  maes,  yr  hwn  sydd  hedd- 
yw,  ac  y  fory  a  fwrir  i'r  ffwrn,  oni 
ddillada  efe  chwi  yn  hytrach  o 
lawer,  0  chwi  o  ychydig  flfydd  ? 

31  Am  hynny  na  ofelwch,  gan 
ddywedyd,  Beth  a  fwyttâwn?  neu, 
Beth  a  yfwn?  neu,  A  pha  beth  yr 
ymddiUadwn  ? 

32  (Canys  yr  hoU  bethau  hyn  y 
mae  y  Cenhedloedd  yn  eu  ceisio;) 
oblegid  gŵyr  eich  Tad  nefol  fod 
arnoch  eisieu  yr  hoU  bethau  hyn. 

33  Eithr  'yn  gyntaf  ceisiwch  deyrn- 
as  Dduw,  a'i  gyfiawnder  ef,  a'r  hoU 
bethau  hyn  a  roddir  i  chwi  yn 
ychwaneg. 

34  Na  ofelwch  gan  hynny  dros 
drannoeth :  canys  trannoeth  a  ofala 
am  ei  bethau  ei  hun.  Digon  i'r 
diwrnod  ei  ddrwg  ei  hun. 

PENNOD  VII. 

1  Crist  yn  gorphen  ei  iregeth  ar  y  mynydd; 
yn  gwahardd  barn  ehud,  6  a  bwrw  pethau 
sanctaidd  i  gwn:  7  yn  annog  i  wedd'io,  13 
i  fyned  i  mewn  trwy  y  porth  cyfyng,  15  i 
ymgadw  rhag  gaurbrophwydi ;  21  na  byddom 
wrandawyr  yn  unig,  ond  gwneuthurwyr  y 
gair,  24  a  chyffelyb  i  dai  wedi  eu  hadeiladu 
ar  y  graig,  26  ac  nid  ar  y  tywod. 

NA  *  fernwch,  fel  na'ch  barner : 
2  Canys  â  pha  farn  y  barnoch, 
y'ch  bernir ;  ^  ac  â  pha  fesur  y  mes- 
uroch,  yr  adfesurir  i  chwithau. 

3  ''A  phaham  yr  wyt  yn  edrych 
ar  y  brycheuyn  sydd  yn  Uygad  dy 
frawd,  ac  nad  ydwyt  yn  ystyried 
y  trawst  sydd  yn  dy  lygad  dy 
hun? 

4  Neu  pa  fodd  y  dywedi  wrth 
dy  frawd,  Gad  i  mi  fwrw  allan 
y  brycheuyn  o'th  lygad;  ac  wele 
drawst  yn  dy  lygad  dy  hun  ? 

5  O  ragrithiwr,  bwrw  allan  yn 
gyntaf  y  trawst  o'th  lygad  dy  hun ; 
ac  yna  y  gweli  yn  eglur  fwrw  y 
brycheuyn  allan  o  lygad  dy  frawd 

6  IT  ^Na  roddwch  y  peth  sydd 
sanctaidd  i'r  cwn,  ac  na  theflwch 
eich  gemmau  o  flaen  y  moch  ;  rhag 
iddynt  eu  sathru  dan  eu  traed,  a 
throi  a'ch  rhwygo  chwi. 

7  1Í  *Gofynwch,  a  rhoddir  i  chwi; 
ceisiwch,  a  chwi  a  gewch ;  curwch, 
ac  fe  agorir  i  chwi : 

8  Canys  'pob  un  sydd  yn  gofyn, 
sydd  yn  derbyn;  a'r  neb  sydd  yn 
ceisio,  sydd  yn  cael ;  ac  i'r  hwn 
sydd  yn  euro,  yr  agorir. 

9  Neu  a  oes  un  dyn  o  honoch,  yr 
hwn  OS  gofyn  ei  fab  iddo  fara,  a 
rydd  iddo  garreg  ? 


10  Ac  OS  gofyn  efe  bysgodyn,  a 
ddyry  efe  sarph  iddo  ? 

11  Os  chwychwi  gan  hynny,  ^a 
chwi  yn  ddrwg,  a  fedrwch  roddi 
rhoddion  da  i'ch  plant,  pa  faint 
mwy  y  rhydd  eich  Tad  yr  hwn 
sydd  yn  y  nefoedd  bethau  da  i'r 
rhai  a  ofynant  iddo  ? 

12  Am  hynny  ^»  pa  bethau  bynnag 
oil  a  ewyilysioch  eu  gwneuthur  o 
ddynion  i  chwi,  felly  gwnewch  chwi- 
thau iddynt  hwy :  canys  '  hyn  yw 
y  gyfraith  a'r  prophwydi. 

13  U  ^  Ewch  i  mewn  trwy  y  porth 
cyfyng  :  canys  ehang  yw  y  porth,  a 
Uydan  yw  y  ffordd,  sydd  yn  arwain 
i  ddistryw ;  a  Uawer  yw  y  rhai  sydd 
yn  myned  i  mevm  trwyddi : 

14  ^Oblegid  cyfyng  yw  y  porth, 
a  chul  yio  y  íFordd,  sydd  yn  ar- 
wain i'r  by^vyd ;  ac  ychydig  yw  y 
rhai  sydd  yn  ei  chael  hi. 

15  IF  'Ymogelwch  rhag  gau-bro- 
phwydi,  ™y  rhai  a  ddeuant  attoch 
y'ngwisgoedd  defaid,  ond  oddi 
mewn  bleiddiaid  rheibus  ydynt 
hwy. 

16  Wrth  eu  ffrwythau  yr  adnab- 
yddwch  hwynt.  "A  gasgl  rhai 
rawnwin  oddi  ar  ddrain,  neu  ffigys 
oddi  ar  ysgall  ? 

17  Felly  "pob  pren  da  sydd  yn 
dwyn  ffrwythau  da ;  ond  y  pren 
drwg  sydd  yn  dwyn  fir^vythau  drwg. 

18  Ni  ddichon  pren  da  ddwyn 
ffrwythau  drwg,  na  phren  drwg 
ddwyn  ffr\vythau  da. 

19  P  Pob  pren  heb  ddwyn  ffrwyth 
da,  a  dorrir  i  lawr,  ac  a  deflir  yn  tan. 

20  0  herwydd  pah  am,  wrth  eu 
ffrwythau  yr  adnabyddwch  hwynt. 

21  1Í  *iNid  pob  un  a'r  sydd  yn 
dywedyd  wrthyf,  Arglwydd,  Ar- 
glwydd,  a  ddaw  i  mewn  i  deyrnas 
nefoedd;  ond  yr  hwn  sydd  yn 
gwneuthur  ewyllys  fy  Nhad  yr  hwn 
sydd  yn  y  nefoedd. 

22  Llawer  a  ddywedant  wrthyf 
yn  y  dydd  hwnnw,  Arglwydd,  Ar- 
glwydd, oni  '  phrophwydasom  yn 
dy  enw  di?  ac  oni  fwriasom  allan 
gythreuliaid  yn  dy  enw  di?  ac  oni 
wnaethom  wyrthiau  lawer  yn  dy 
enw  di  ? 

23  Ac  "yna  yr  addefaf  wrthynt, 
*  Nis  adnabûm  chwi  erioed :  "  ewch 
ymaith  oddi  wrthyf,  chwi  weith- 
redwyr  anwiredd. 

24  H  Gan  hynny  ""pwy  bynnag 
sydd  yn  gwrandaw  fy  ngeiriau  hyn, 
ac  yn  eu  gwneuthur,  mi  a'i  cyffel- 


Anno 

DOMmi 

31. 

6  Gen.  6.  5. 
a  8.  21. 


t  Luc  6.  31. 


1  pen.  22. 40. 

Rhuf.  13. 

8,  9,  10. 

Gal.  5.  14. 

1  Tim.  1. 5. 
k  Luc  13. 24. 


2  Mor  gyf- 
yng. 


lDeut.13.3. 
Jer.  23. 16. 
pen.  24.  4. 
Rhut.  16. 
17. 

Eph.  5.  6. 
Col.  2.  8. 

1  loan  4. 1. 
m  Mic.  3.  5. 

2  Tim.  3. 5. 

n  Luc  6. 43. 


9pen.  12. 33. 


P  pen.  3. 10. 
loan  15.  2, 
6. 


9  Hos.  8.  2. 
pen.  25.  IL 
Luc  6.  40. 
a  13.  25. 
Act.  19. 13. 
Rhiif.ai3. 
lago  L  22. 


"•Num.  24. 4. 
loan  IL  51. 
1  Cor.  13. 2. 


B  Luc  13. 25, 

27. 

2  Tim.  2. 

19. 

t  pen.  25. 12. 
u  Pb.  6.  8. 

pen.  25. 41, 
X  Luc  6.  47. 


GlanMu  y  gwahan-glwyfus.      S.  MATTHEW,  VIIL  lacMu  mam  gwraig  Petr. 


Anno 

DOMINI 

31. 


T  Marc  1. 
22.  a  6.  2. 
Luc  4.  32. 

« loan  7. 46. 


»  Marc  1.40. 
Luc  6. 12. 


*>  pen.  9.  30. 
Marc  5. 43. 


«  Lef.  11.  3, 
4,10, 

<ä  Luc  7.  L 


«  Luc  15. 19, 
21. 


íPb.107.20. 


ybaf  ef  i  wr  doetli,  yr  hwn  a  ad- 
eiladodd  ei  dŷ  ar  y  graig  : 

25  A'r  gwlaw  a  ddisgynodd,  a'r 
Uifeiriaint  a  ddaethant,  a'r  gwynt- 
oedd  a  chwythasant,  ac  a  ruthrasant 
ar  y  tŷ  hwnnw;  ac  ni  syrthiodd: 
oblegid  sylfaenesid  ef  ar  y  graig. 

26  A  phob  un  a'r  sydd  yn  gwran- 
daw  fy  ngeiriau  hyn,  ac  heb  eu 
gwneuthur,  a  gyffelybir  i  wr  ffol, 
yr  liwn  a  adeiladodd  ei  dŷ  ar  y 
tywod : 

27  A'r  gwlaw  a  ddisgynodd,  a'r  llif- 
ddyfroedd  a  ddaethaut,  a'r  gwynt- 
oedd  a  chwythasant,  ac  a  gurasant 
ar  y  tŷ  hwnnw ;  ac  efe  a  syrthiodd, 
a'i  gwymp  a  fu  fawr. 

28  A  bu,  wedi  i'r  lesu  orphan  y 
geiriau  hyn,  ^y  torfeydd  a  synnas- 
ant  wrth  ei  ddysgeidiaeth  ef : 

29  ''Canys  yr  oedd  efe  yn  eu  dysgu 
hwynt  fel  un  ag  awdurdod  ganddo, 
ac  nid  fel  yr  ysgrifenyddion. 

PENNOD  VIII. 

2  Crist  yn  glanhâu  y  gwahan-glwyfus;  5  yn 
iachau  gwas  y  canwnad,  14  a  mam  gwraig 
Petr,  16  a  Uawer  o  rai  clwyfus  eraill:  19 
yn  dangos  pa  /odd  y  mae  ei  ddilyn  ef :  23 
yn  gostegu  y  dymmestl  ar  y  mar:  28  yn 
gyrru  cythreuliaid  allan  o  ddau  gythreulig  ; 
31  ac  yn  caniadu  iddyntfyned  i'r  moch. 

AC  wedi  ei  ddyfod  ef  i  waered 
XjL  o'r  mynydd,  torfeydd  lawer 
a'i  canlynasant  ef. 

2^  Ac  wele,  un  gwahan-glwyfus  a 
ddaeth,  ac  a'i  haddolodd  ef,  gan 
ddywedyd,  Arglwydd,  os  mynni,  ti 
a  elli  fy  nglanhâu  i. 

3  A'r  lesu  a  estynodd  ei  law,  ac  a 
gyfíyrddodd  âg  ef,  gan  ddyAvedyd, 
Mynnaf,  glanhâer  di.  Ac  yn  y  fan 
ei  wahan-glwyf  ef  a  lanhâwyd. 

4  A  dywedodd  yr  lesu  wrtho, 
''Gw^el  na  ddywedych  An*th  neb; 
eithr  dos,  dangos  dy  hun  i'r  olf- 
eiriad,  ac  offiymma  y  rhodd  a 
orcliym}Tiodd  *=Moses,  er  tystiolaeth 
iddynt 

5  IF  ^  Ac  wedi  dyfod  yr  lesu  i 
mewn  i  Capernaum,  daeth  atto 
ganwriad,  gan  ddeisyfii  arno, 

6  A  dywedyd,  Arglwydd,  y  mae  fy 
ngwas  yn  gorwedd  gartref  yn  glaf 
o'r  parlys,  ac  mewn  poen  ddirfawr. 

7  A'r  lesu  a  ddywedodd  wi'tho, 
Mi  a  ddeuaf,  ac  a'i  hiachâf  ef 

8  A'r  canwriad  a  attebodd  ac  a 
ddywedodd,  Arghvydd,  *=nid  ydwyf 
fi  deilwng  i  ddyfod  o  honot  dan 
fy  nghronglwyd:  eithr  yn  unig 
f  dywed  y  gair,  a'm  gwas  a  iachêir. 


9  Canys  dyn  ydwyf  finnau  dan 
awdurdod,  a  chennyf  filwyr  danaf : 
a  dywedaf  Avrth  hwn,  Cerdda,  ac 
efe  a  a;  ac  wrth  arall.  Tyred,  ac 
efe  a  ddaw ;  ac  wrth  fy  ngwas, 
Gwna  hyn,  ac  efe  a'^  gwna. 

10  A'r  lesu  pan  glybu,  a  ryfedd- 
odd,  ac  a  ddywedodd  wrth  y  rhai 
oedd  yn  canlyn,  Yn  wir  meddaf  i 
chwi,  M  chefais  gymmaint  íFydd, 
na  ddo  yn  yr  Israel 

11  Ac  yr  ydwyf  yn  dywedyd  i 
ch^YÌ,  y  daw  ^  Uawer  o'r  dw^^rain 
a'r  gorllewin,  ac  a  eisteddant  gyd 
ûg  Abraham  ac  Isaac  a  Jacob  yn 
nheyrnas  nefoedd ; 

12  Ond  ^  plant  y  deyrnas  '  a  deflir 
i'r  ty^vyllwch  eithaf:  yno  y  bydd 
wylofain  a  rhingcian  dannedd. 

13  A  dywedodd  yr  lesu  wrth  y 
canwriad,  Dos  ymaitli ;  ac  megis  y 
credaist,  bydded  i  ti.  A'i  was  a 
iachâwyd  yn  yr  awr  honno. 

14  IF  '^  A  phan  ddaeth  yr  lesu  i  dy 
Petr,  efe  a  welodd  ^^ei  chwegr  ef 
yn  gorwedd,  ac  yn  glaf  o'r  cryd. 

15  Ac  efe  a  gyffyi'ddodd  a'i  llaw 
hi ;  a'r  cryd  a'i  gadawodd  hi :  a 
hi  a  gododd,  ac  a  wasanaethodd 
arnynt. 

16  IT  "Ac  wedi  ei  hwyrhâu  hi, 
hwy  a  ddygasant  atto  lawer  o  rai 
cythreulig :  ac  efe  a  fwriodd  aUan 
yr  ysprydion  a'i  air,  ac  a  iachaodd 
yr  hoU  gleifion ; 

17  Fel  y  cyflawnid  yr  hyn  a  ddy- 
wedasid  trwy  Esaias  y  prophwyd, 
gan  ddywedyd,  "Efe  a  gymmerodd 
ein  gwendid  ni,  ac  a  ddug  ein  clef- 
ydau. 

18  IF  A'r  lesu,  pan  welodd  dor- 
feydd  lawer  o'i  amgylch,  a  or- 
chymynodd  fyned  drosodd  i'r  Ian 
aralL 

19  A  •*  rhyw  ysgi'ifenydd  a  ddaeth, 
ac  a  ddywedodd  wrtho,  Athraw, 
mi  a'th  ganlynaf  i  ba  le  bynnag 
yr  elych. 

20  A'r  lesu  a  ddywedodd  wrtho, 
Y  mae  ffauau  gan  y  Uwynogod,  a 
chan  ehediaid  y  nefoedd  nythod; 
ond  gan  Fab  y  dyn  nid  oes  le  i 
roddi  ei  ben  i  lawr. 

21  Ac  un  arall  o'i  ddisgyblion  a 
ddywedodd  wrtho,  Arglwydd,  ^gâd 
i  mi  yn  gyntaf  fyned  a  chladdu 
fy  nhad. 

22  A'r  lesu  a  ddywedodd  wrtho, 
Canlyn  fi;  a  gad  i'r  meirw  gladdu 
eu  meirw. 

23  1Í  lAc  wedi  iddo  fyned  M'r 


Anno 

DOMINI 

31. 


S  Mai.  1.  IL 

Luc  13.  29. 


h  pen.  21. 43. 
Í  pen.  13. 42, 

50.  a  22. 13. 

a  24.  51. 

a  25.  30. 

Luc  13.  28. 


kMarcL 

29. 

Luc  4.  33. 
if  am  ei 

wraig  ef, 
U  Cor.  9.6. 


«n  Marc  1. 
32. 
Luc  4.  40. 


n  Es.  53.  4. 
1  Petr  2. 24. 


o  Luc  9.  57. 


P  1  Bren. 
19. 20. 


<l  Marc  4. 

37,  iic. 

Luc  8.  22. 
S  i  loiig. 


Gostegu  yr  ystorni. 


S.  MATTHEW,  IX. 


lacliâu  un  glaf  dr  parly s. 


Anno 

DOMINI 

31. 


rPs.107.20. 


8  Marc  5. 1. 
Luc  8.  26. 


t  Edrych 
Ucut.5.25. 
1  Bren.  17. 
18. 

Luc  5.  8. 
Act.  16. 39. 


«  Marc  2.  3. 
Luc  5. 18. 


UoBg,  ei  ddisgyblion  a'i  canlynas- 
ant  ef. 

24  Ac  wele,  bu  cynnwrf  mawr 
yn  y  môr,  hyd  oni  chuddiwyd  y 
llong  gan  y  tonnau :  eithr  efe  oedd 
yn  cysgu. 

25  A'i  ddisgyblion  a  ddaethant 
atto,  ac  a'i  deffroasant,  gan  ddy- 
wedyd,  Arglwydd,  cadw  ni :  darfu 
am  danom. 

26  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Paham  yr  ydych  yn  ofnus,  0  chwi 
o  ychydig  flpydd?  Yna  'y  cododd 
efe,  ac  y  ceryddodd  y  gwyntoedd 
a'r  môr ;  a  bu  dawelwch  mawr, 

27  A'r  dynion  a  ryfeddasant,  gan 
ddywedyd,  Pa  ryw  un  yw  ivNn,  gan 
fod  y  gwyntoedd  liefyd  a'r  mor  yn 
ufuddhâu  iddo ! 

28  f  *Ac  wedi  ei  ddyfod  ef  i'r 
Ian  arall,  i  wlad  y  Gergesiaid,  dau 
ddieflig  a  gyfarfuant  âg  ef,  y  rhai  a 
ddeuent  o'r  beddau,  yn  dra  ffyrnig, 
fel  na  allai  neb  fyned  y  ffordd  honno. 

29  Ac  wele,  hwy  a  lefasant,  gan 
ddywedyd,  lesu,  Fab  Duw,  beth 
sydd  i  ni  a  wnelom  a  thi?  a  ddaeth- 
ost  ti  yma  i'n  poeni  ni  cyn  yr  amser? 

30  Ac  yr  oedd  ym  mhell  oddi  wrth- 
ynt genfaint  o  foch  lawer,  yn  pori. 

31  A'r  cythreuliaid  a  ddeisyfasant 
arno,  gan  ddywedyd,  Os  bwri  ni 
allan,  cauiattâ  i  ni  fyned  ymaith 
i'r  genfaint  foch. 

32  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Ewch.  A  hwy  wedi  myned  allan,  a 
aethant  i'r  genfaint  foch :  ac  wele, 
yr  holl  genfaint  foch  a  ruthrodd 
dros  y  dibyn  i'r  mor,  ac  a  fuant 
feirw  yn  y  dyfroedd. 

33  A'r  *  meichiaid  a  ffoisant :  ac 
wedi  eu  dyfod  h^vy  i'r  ddinas,  hwy 
a  fynegasant  bob  peth ;  a  pha  beth 
a  ddarfuasai  i'r  rhai  dieflig. 

34  Ac  wele,  yr  holl  ddinas  a  ddaeth 
allan  i  gyfarfod  a'r  lesu :  a  phan  ei 
gwelsant,  *  attolygasant  iddo  ymad- 
ael  o'u  cyffiniau  hwynt. 

f;ennod  IX. 

2  Crist  yn  iachâu  un  claf  o'r  parlys,  9  yn  galw 
Matthew  o^r  doll/a,  10  yn  htm/tta  gyd  â 
pliuhlicanod  a  phechaduriaid,  lé  yn  am- 
ddiffyn  ei  ddisgyblion  am  nod  ymprydient, 
20  ÿìi  iacMu  y  diferlif  gwaed,  23  yn  cyfodi 
merch  J  aims  o  farw,  27  yn  rhoddi  eu  golivg 
i  ddau  ddyn  dall,  32  yn  iachdu  mudan 
cythreulig,  36  ac  yn  tosturio  wrth  y  dyrfa. 

AC  efe  a  aeth  i  mewn  i'r  llong, 
jl\.  ac  a  aeth  trosodd,  ac  a  ddaeth 
i'w  ddinas  ei  liun. 

2  *  Ac  wele,  hwy  a  ddygasant  atto 
wr    claf   o'r    parlys,    yn    gorwedd 


mewn  gwely :  a'r  lesu  yn  gweled  eu 
fíydd  hwy,  a  ddywedodd  wrth  y  claf 
o'r  parlys.  Ha  fab,  cymmer  gysur ; 
madden wyd  i  ti  dy  bechodau. 

3  Ac  wele,  rhai  o'r  ysgrifenyddion 
a  ddywedasant  ynddynt  eu  huiiain, 
Y  mae  hwn  yn  cablu. 

4  A  phan  welodd  yr  lesu  eu  medd- 
yliau,  efe  a  ddywedodd,  Paham  y 
meddyliwch  ddrwg  yn  eich  calon- 
nau? 

5  Canys  pa  un  hawsaf  ai  dywed- 
yd,  Maddeuwyd  i  ti  dy  bechodau; 
ai  dywedyd,  Cyfod,  a  rhodia  ? 

6  Eithr  fel  y  gwypoch  fod  awdur- 
dod  gan  Fab  y  dyn  ar  y  ddaear  i 
faddeu  pechodau,  (yna  y  dywedodd 
efe  wrth  y  claf  o'r  parlys,)  Cyfod, 
cymmer  dy  wely  i  fynu,  a  dos  i'th  dy. 

7  Ac  efe  a  gyfododd,  ac  a  aeth 
ymaith  i'w  dy  ei  hun. 

8  A'r  torfeydd  pan  welsant,  rhyf- 
eddu  a  ^vnaethant,  a  gogoneddu 
Duw,  yr  hwn  a  roisai  gyfryw  awd- 
urdod  i  ddynion. 

9  1Í  ^Ac  fel  yr  oedd  yr  lesu  yn 
myned  oddi  yno,  efe  a  ganfu  wr 
yn  eistedd  wrth  y  dollfa,  a  elwid 
Matthew,  ac  a  ddywedodd  wrtho, 
Canlyn  fi.  Ac  efe  a  gyfododd,  ac 
a'i  canlynodd  ef 

10  11  A  bu,  ac  efe  yn  eistedd  i 
fwytta  yn  y  tŷ,  wele  hefyd,  pub- 
licanod  lawer  a  phechaduriaid  a 
ddaethant  ac  a  eisteddasant  gyd 
a'r  lesu  a'i  ddisgyblion. 

11  A  phan  welodd  y  Phariseaid, 
hwy  a  ddywedasant  wrth  ei  ddis- 
gyblion ef,  Paham  y  bwytty  eich 
Athraw  chwi  gyd  a'r  publicanod 
a'r  pechaduriaid  ? 

12  A  phan  glybu  yr  lesu,  efe  a 
ddywedodd  Avrthynt,  Nid  rhaid  i'r 
rhai  iach  wrth  feddyg,  ond  i'r  rhai 
cleifion. 

13  Ond  ewch,  a  dysgwch  pa  beth 
yw  hyn,  •=  Trugaredd  yr  ydwyf  yn  ei 
ewyllysio,  ac  nid  aberth :  canys  ni 
ddeuthum  i  alw  rhai  cyfiawn,  ^  ond 
pechaduriaid,  i  edifeirwch. 

14  IT  Yna  y  daeth  disgyblion  loan 
atto,  gan  ddywedyd,  ^  Paham  yr 
ydym  ni  a'r  Phariseaid  yn  ympryd- 
io  yn  fynych,  ond  dy  ddisgyblion 
di  nid  ydynt  yn  ymprydio  ? 

15  A'r  lesu  a  ddywedodd  ^vrthynt, 
A  all  ^plant  yr  ystafell  briodas  alaru 
tra  fo  y  priod-fab  gyd  â  hwynt? 
ond  y  dyddiau  a  ddaw,  pan  ddyger 
y  j)riod-fab  oddi  arnynt,  ac  yna  yr 
ymprydiant. 


Anno 

DOMINI 

31. 


b  Marc  2. 
14. 

Luc  5.  27. 


c  Ho8.  6.  6. 

Mio.  6.  6, 

7,8. 

pen.  12.  7. 
d  1  Tim.  L 

15. 


o  Blare  2. 18. 
Luc  5.  33. 


Í  loan  3.  29. 


Cyfodi  merch  Jairus  ofarw.        S.  MATTHEW,  X. 


Aiifoniad  yr  apostoUon. 


Anno 

DOMINI 

31. 


8  Marc  5. 22. 
Luc  8.  41. 


l»Marc5.25. 
Luc  8. 13. 


1  Luc  7.  50. 
a  S.  43. 
a  17.  19. 
a  18.  42. 


k  Edrych 
2Chron. 
35.25. 

1  Act.  20. 10. 


«a  pen.  8.  4. 

a  12. 16. 

a  17.  9. 

Luc  5.  14. 
n  Marc  7.36. 


16  Hefyd,  ni  ddyd  neb  lain  o 
frethyn  newydd  at  hen  ddilledyn: 
canys  y  cyflawniad  a  dỳn  oddi  wrth 
y  dilledyn,  a'r  rhwyg  a  wneir  yn 
waeth. 

17  Ac  ni  ddodant  win  newydd 
meAvn  costrelau  hen :  os  amgen,  y 
costrelau  a  dyrr,  a'r  gwin  a  red  allan, 
a'r  costrelau  a  gollir:  eithr  gwin 
newydd  a  ddodant  mewn  costrelau 
newyddion,  diC  felly  y  cedwir  y  ddau. 

18  1Í  s  Tra  yr  oedd  efe  yn  dywed- 
yd  hyn  wrthynt,  wele,  daeth  rhyw 
bennaeth,  ac  a'i  haddolodd  ef,  gan 
ddywedyd,  Bu  farw  fy  merch  yr 
awr  hon:  eithr  tyred,  a  gosod  dy 
law  arni,  a  byw  iydd  hi. 

19  A'r  lesu  a  gyfododd,  ac  a'i  can- 
lynodd  ef,  a'i  ddisgyblion. 

20  1Í  (^Ac  wele,  gwraig  y  buasai 
gwiiedlif  arni  ddeuddeng  mlynedd, 
a  ddaeth  o'r  tu  cefn  iddo,  ac  a 
gyffyrddodd  âg  ymyl  ei  wisg  ef : 

21  Canys  hi  a  ddywedasai  ynddi 
ei  hun,  Os  câf  yn  unig  gyffwrdd 
a'i  wisg  ef,  iach  fyddaf. 

22  Yna  yr  lesu  a  drodd ;  a  phan 
ei  gwelodd  hi,  efe  a  ddywedodd, 
Ha  ferch,  bydd  gysurus ;  *  dy  flfydd 
a'th  iachaodd.  A'r  wraig  a  iach- 
âwyd  o'r  awr  honno.) 

23  A  phan  ddaeth  yr  lesu  i  dy  y 
pennaeth,  a  gweled  '^y  cerddorion 
a'r  dyrfa  yn  terfysgu, 

24  Efe  a  ddywedodd  wrthynt,  'Cil- 
iwch ;  canys  ni  bu  farw  y  llangces, 
ond  cysgu  y  mae  hi.  A  hwy  a'i 
gwatwarasant  ef. 

25  Ac  wedi  bwi*w  y  dyrfa  allan,  efe 
a  aeth  i  mewn,  ac  a  ymaflodd  yn  ei 
Haw  hi ;  a'r  llangces  a  gyfododd. 

26  A'r  gair  o  hyn  a  aeth  dros  yr 
holl  wlad  honno. 

27  H  A  phan  oedd  yr  lesu  yn  myn- 
ed  oddi  yno,  dau  ddeillion  a'i  can- 
lynasant  ef,  gan  lefain  a  dywedyd, 
Mab  Dafydd,  trugarhâ  wrthym. 

28  Ac  wedi  iddo  ddyfod  i'r  tŷ, 
y  deillion  a  ddaethant  atto :  a'r 
lesu  a  ddywedodd  wrthynt,  A  yd- 
ych  chwi  yn  credu  y  gallaf  fi 
wneuthur  hyn?  Hwy  a  ddywedas- 
ant  wrtho,  Ydym,  Arglwydd. 

29  Yna  y  cyffyrddodd  efe  â'u  llyg- 
aid  hwy,  gan  ddywedyd,  Yn  ol  eich 
fíydd  bydded  i  chwi. 

30  A'u  llygaid  a  agorwyd:  a'r 
lesu  a  orchymynodd  iddynt  trwy 
fygwth,  gan  ddywedyd,  ""Gwelwch 
nas  gwypo  neb. 

31  ''Ond   wedi   iddynt   ymadaw, 


hwy  a'i  clodforasant  ef  trwy  yr  holl 
wlad  honno. 

32  IT  °  Ac  a  hwy  yn  myned  allan, 
wele,  rhai  a  ddygasant  atto  ddyn 
mud,  cythreulig. 

33  Ac  wedi  bwrw  y  cythraul  all- 
an, Uefarodd  y  mudan :  a'r  torfeydd 
a  ryfeddasant,  gan  ddywedyd,  Ni 
welwyd  y  cyffelyb  erioed  yn  Israel. 

34  Ond  y  Phariseaid  a  ddywed- 
asant,  ^Trwy  bennaeth  y  cythreul- 
iaid  y  mae  efe  yn  bwrw  allan  gy- 
threuliaid. 

35  *i  A'r  lesu  a  aeth  o  amgylch  yr 
holl  ddinasoedd  a'r  trefydd,  'gan 
ddysgu  yn  eu  synagogau  hwynt,  a 
chan  bregethu  efengyl  y  deyrnas,  a 
iachâu  pob  clefyd  a  phob  afiechyd 
ym  mhlith  y  bobl. 

36  1  A  'phan  welodd  efe  y  torf- 
eydd, efe  a  dosturiodd  wrthynt,  am 
eu  bod  wedi  blino,  a'u  gwasgaru, 
fel  *  defaid  heb  gaiiddynt  fugail. 

37  Yna  y  dywedodd  efe  wrth  ei 
ddisgyblion,  "^  Y  cynhauaf  yn  ddîau 
sydd  fawr,  ond  y  gweithwyr  yn 
anaml : 

38  ^Am  hynny  attolygwch  i  Ar- 
glwydd y  cynhauaf,  anfon  gweith- 
wyr i'w  gynhauaf. 

PENNOD  X. 

1  Crist  yn  anfon  ei  ddeuddeg  apostol,  gan 
roddi  gallu  iddynt  i  wneuthur  rhyfeddodau  : 
5  yn  rJioddi  gorchymyn  iddynt,  ac  yn  eu 
dysgu,  16  ac  yn  eu  cysuro  yn  erhyn  erlidiau, 
40  ac  yn  addaw  bendith  i'r  rhai  a'u  der- 
bynio  hwynt. 

AC  *wedi  galw  ei  ddeuddeg  dis- 
Xjl  gybl  atto,  efe  a  roddes  iddynt 
awdurdod  ^yn  erbyn  ysprydion 
aflan,  i'w  bwrw  hAvynt  allan,  ac  i 
iachâu  pob  clefyd  a  phob  afiechyd, 

2  Ac  enwau  y  deuddeg  apostolion 
yw  y  rhai  hyn :  Y  cyntaf,  Simon, 
^yr  hwn  a  elwir  Petr,  ac  Andreas 
ei  frawd ;  lago  mab  Zebedeus,  ac 
loan  ei  frawd ; 

3  Phylip,  a  Bartholomëus ;  Tho- 
mas, a  Matthew  y  publican ;  lago 
mab  Alpheus,  a  Lebb'eus,  yr  hwn 
a  gyfenwid  Thadëus ; 

4  Simon  y  Canaanead,  a  Judas 
Iscariot,  yr  hwn  hefyd  a'i  bradych- 
odd  ef 

5  Y  deuddeg  hyn  a  anfonodd  yr 
lesu,  ac  a  orchymynodd  iddynt,  gan 
ddywedyd,  Nac  ewch  i  ffordd  y 
Cenhedloedd,  ac  i  ddinas  •'y  Sa- 
mariaid  nac  ewch  i  mewn : 

6  Eithr  ^  ewch  yn  hytrach  at  gyfr- 
goUedig  ddefaid  tŷ  Israel 


893 


Crist  ynhaddysgu 


S.  MATTHEW,  X 


ac  yn  eu  cysuro. 


Anno 

DOMINI 

31. 


•  Luc  9.  2. 
f  pen.  3.  2. 

»4.17. 

liuc  10.  9. 


S  Act.  8.  18, 
20. 

hlCor.D.T. 

Marc  6.  8. 

liUC  9.  3. 

IV  10.  4. 

a  22.  35. 
>  Marc  6.  8. 
k  Luc  10.  7. 

1  Cor.  9.  7. 

1  Tim.  5. 

18. 
1  Luc  10.  8. 


m  Marc  6. 
11. 

Luc  9.  5. 
a  10. 10, 11. 

nNeh.5.13. 
Act.  13.51. 
a  la.  6. 

o  pen.  11. 

22,  24. 


P  Luc  10.  3. 


1  Khuf.  16. 
19. 


«■  pen.  24.  9. 
Marc  13. 9. 
Luc  21. 12. 

•  Act.  5.  40. 

t  Act.  12. 1. 
a  25.  23. 
2  Tim.  4. 
16. 


n  Marc  13. 
11. 


7  Mic.  7.  6. 
Luc  21.  IG. 


•  pen.  24. 13. 
Marc  13. 
13. 


,7  "Ac  wrth  fyned,  pregethwch, 
gan  ddywedyd,  Fod  'teyrnas  nef- 
oedd  yn  nesau. 

8  lachêwch  y  cleifion,  glanhêwch 
y  rhai  gwahan-glwyfus,  cyfodwch 
y  meirw,  bwriwch  allan  gythreul- 
iaid :  derbyniasoch  «yn  rhad,  rhodd- 
wch  yn  rhad. 

9  ''Na  feddwch  aur,  nac  arian, 
nac  '  efydd  i'ch  pyrsau  ; 

10  Nac  ysgrepan  i'r  daith,  na  dwy 
bais,  nac  esgidiau,  na  ffon :  ^  canys 
teilwng  i'r  gweithiwr  ei  fvvyd. 

11  ^Ac  i  ba  ddînas  bynnag  neu 
dref  yr  eloch,  ymofynwcn  pwy  sydd 
deilwng  ynddi ;  ac  yno  trigwch  hyd 
onid  eloch  ymaith. 

12  A  phan  ddeloch  i  dŷ,  cyferch- 
wch  well  iddo. 

13  Ac  OS  bydd  y  tŷ  yn  deilwng, 
deued  eich  tangnefedd  arno :  ac 
oni  bydd  yn  deilwng,  dychweled 
eich  tangnefedd  attoch. 

14  ™  A  phwy  bynnag  ni'ch  derby n- 
io  chwi,  ac  ni  wrandawo  eich  geir- 
iau,  pan  ymadawoch  o'v  tŷ  hwnnw, 
neu  o'r  ddinas  honno,  "ysgydwch 
y  Uwch  oddi  wrth  eich  traed. 

15  Yn  wir  meddaf  1  chwi,  °Es- 
mwythach  fydd  i  dir  y  Sodomiaid 
a'r  Gomorriaid  yn  nydd  y  farn,  nag 
i'r  ddinas  honno. 

16  IF  Wele,  Pyr  ydwyf  fi  yn  eich 
danfon  fel  defaid  y'nghanol  bleidd- 
iaid;  "^byddwch  chwithau  gall  fel  y 
seirph,  a  diniwed  fel  y  colommenod. 

17  Eithr  ymogelwch  rhag  dynion  ; 
canys  'hwy  a'ch  rhoddant  chwi  i 
iynu  i'r  cynghorau,  ac  'a'ch  flfre- 
wyllant  chwi  yn  eu  synagogau. 

16  A  *  chwi  a  ddygir  at  lywiawd- 
wyr  a  brenhinoedd  o'm  hachos  i, 
er  tystiolaeth  iddynt  hwy  ac  i'r 
Cenhedloedd. 

19  "  Eithr  pan  y'ch  rhoddant  chwi 
i  fynu,  na  ofelwch  pa  fodd  neu  pa 
beth  a  lefaroch:  canys  ^rhoddir  i 
chwi  yn  yr  awr  honno  pa  beth  a 
lefaroch. 

20  Canys  nid  chwychwi  yw  y  rhai 
sydd  yn  Uefaru,  ond  Yspryd  eich 
Tad  yr  hwn  sydd  yn  llefam  ynoch. 

21  y  A  brawd  a  rydd  frawd  i  fynu 
1  farwolaeth,  a  thad  ei  blentyn :  a 
phlant  a  godant  i  fynu  yn  erbyn 
eu  rhieni,  ac  a  barant  eu  marwol- 
aeth  hwynt. 

22  A  ""chas  fyddwch  gan  bawb 
er  mwyn  fy  enw  i :  ond  *  yr  hwn 
a  barhao  hyd  y  diwedd,  efe  fydd 
cadwedig. 


23  A  ''phan  y'ch  erlidiant  yn  y 
ddinas  hon,  ffowch  i  un  arall :  can- 
ys yn  wir  y  dywedaf  wrthych,  Na 
orphenwch  ddinasoedd  Israel,  nes 
dyfod  Mab  y  dyn. 

24  '^Nid  yw  y  disgybl  yn  uwch 
na'^  athraw,  na'r  gwas  yn  uwch 
na'i  arglwydd. 

25  Digon  i'r  disgybl  fod  fel  ei 
athraw,  a'r  gwas  fel  ei  arglwydd. 
Os  "^galwasant  berchen  y  tỳ  yn 
^Beelzebub,  pa  faint  mwy  ei  dy- 
Iwyth  ef  ? 

26  Am  hynny  nac  ofnwch  hwynt : 
oblegid  ®  nid  oes  dim  cuddiedig,  a'r 
nas  datguddir;  na  dirgel,  a'r  nas 
gwybyddir. 

27  Yr  hyn  yr  ydwyf  yn  ei  ddywed- 
yd wrthych  chwi  yn  y  tywyllwch, 
dywedwch  yn  y  goleuni :  a'r  hyn  a 
glywch  yn  y  glust,  pregethwch  ar 
bennau  y  tai. 

28  ^Ac  nac  ofhwch  rhag  y  rhai  a 
laddant  y  corph,  ac  nid  allant  ladd 
yr  enaid ;  eithr  yn  hytrach  ofnwch 
yr  hwn  a  ddichon  ddistrywio  enaid 
a  chorph  yn  uffern. 

29  Oni  werthir  dau  aderyn  y  to 
er  ifyrling?  ac  ni  syrth  un  o  hon- 
ynt  ar  y  ddaear  heb  eich  Tad  chwi. 

30  ^Ac  y  mae,  le,  hoU  wallt  eich 
pen  wedi  eu  cyfrif 

31  Nac  ofhwch  gan  hynny :  chwi 
a  delwch  fwy  na  Uawer  o  adar  y  to. 

32  ''Pwy  bynnag  gan  hynny  a'm 
cyifeso  i  y'ngŵydd  dynion,  'min- 
nau  a'i  cyffesaf  yntau  y'ngŵydd  fy 
Nhad  yr  hwn  sydd  yn  y  nefoedd : 

33  ''A  phwy  bynnag  a'm  gwado  i 
y'ngŵydd  dynion,  minnau  a'i  gwadaf 
yntau  y'ngŵydd  fy  Nhad  yr  hwn 
sydd  yn  y  nefoedd. 

34  'Na  thybygwch  fy  nyfod  i  ddan- 
fon  tangnefedd  ar  y  ddaear :  ni 
ddeuthum  i  ddanfon  tangnefedd, 
ond  cleddyf 

35  Canys  mi  a  ddeuthum  i  osod 
dyn  i  ymrafaelio  ™  yn  erbyn  ei  dad, 
a'r  ferch  yn  erbyn  ei  mam,  a'r  waudd 
yn  erbyn  ei  chwegr. 

36  A  "  gelynion  dyn  fydd  tylwyth 
ei  dŷ  ei  hun. 

37  °Yr  hwn  sydd  yn  caru  tad 
neu  fam  yn  fwy  na  myfi,  nid  yw 
deilwng  o  honof  fi :  a'r  neb  sydd 
yn  caru  mab  neu  ferch  yn  fwy  na 
myfi,  nid  y  w  deilwng  o  honof  fi, 

38  P  A'r  hwn  nid  y w  yn  cymmeryd 
ei  groes,  ac  yn  canfyn  ar  fy  ol  i, 
nid  yw  deilwng  o  honof  fi. 

39  "lY  neb  sydd  yn  cael  ei  einioes, 
-  __ 


Anno 

DOMINI 

31. 

b  pen.  2.  13. 

a  4. 12. 

a  12. 15. 

Act.  8. 1. 

a  9.  25. 

a  14.  6. 
«  Luc  6.  40. 

loan  13. 10. 

a  15.  20. 


d  pen.  12. 24. 

Marc  3.  22. 

Luc  11. 15. 

loan  8.  48. 
3  Gr.  Beel- 

zebul. 

«Marc  4. 22. 
Luc  8. 17. 
a  12.  2. 


f  Luc  12.  4. 


S 1  Sam.  14. 
45. 

2  Sam.  14. 
11. 

Luc  21. 18. 
Act.  27. 34. 

h  Luc  12.  8. 

Khuf  10. 9, 

10. 
1  Dat.  3.  5. 


k  Marc  8. 38. 
Luc  9.  26. 
2  Tim.  2. 
12. 


1  Luc  12. 49, 

51. 


'  Mic.  7.  6, 


n  Pp.  41.  9. 

a  55. 13. 
Mic.  7.  6. 
loan  13. 18. 
0  Luc  14. 26. 


P  pen.  16.24. 
Marc  8. 34. 
Luc  9.  23. 
a  14.  27. 

q  Luc  17.3a 
loan  12. 25, 


Tystiolaeth  Crist  am  loan. 


S.  MATTHEW,  XI. 


Ceryddu  Chorazin. 


Anno 

DOMINI 

31. 


r  pen.  18.  5. 
£uc  10. 16. 
loan  13. 20. 
GaL  4. 14. 


s  1  Bren.  17. 
10.  a  18.  4 
2Bren.4.8. 


t  pen.  18. 5, 
0.  a  25.  40. 
JIarc  9. 41. 
Ueb.  e.  10. 


a  Luc  7.  18. 


I'Es.  29.18. 
a  35.  5„  6. 


c  Es.  61. 1. 

Luc  4. 18. 


d  1  Cor.  1. 
2:î. 
Gal.  5. 11. 

e  Luc  7.  24. 


a'i  cyll :  a'r  neb  a  gollo  ei  einioes 
o'm  plegid  i,  a'i  caiff  hi. 

40  IT  ''Y  neb  sydd  yn  eich  der- 
byn  chwi,  sydd  yn  fy  nerbyn  i ;  a'r 
neb  sydd  yn  fy  nerbyn  i,  sydd  yn 
derbyn  yr  hwn  a'm  danfonodd  i. 

41  "Y  neb  sydd  yn  derbyn  pro- 
phwyd  yn  enw  prophwyd,  a  dder- 
byn  wobr  prophwyd ;  a'r  neb  sydd 
yn  derbyn  un  cyfiawn  yn  enw  un 
cyfiawn,  a  dderbyn  wobr  mi  cyf- 
iawn. 

42  *A  phwy  bynnag  a  roddo  i'w 
yfed  i  un  o'r  rhai  bychain  hyn, 
phiolaid  o  ddwfr  oer  yn  unig  yn 
enw  disgybl,  yn  wir  meddaf  i  chwi, 
M  chyll  efe  ei  wobr. 

PENNOD  XI. 

2  loan  yn  anfon  ei  ddisgyblion  at  Grist.  7 
Tystiolaeth  Crist  am  loan.  18  Tyb  y  hdbl 
am  loan,  a  Christ.  20  Crist  yn  dannod  an- 
niolchgarwch  a  diedifeirwch  Chorazin,  Beth- 
saida,  a  Chapernaum  :  25  a  chan  foUannu 
doethineb  ei  Dad,  yn  egluro  yr  efengyl  i'r 
rhai  bychain  ;  28  yn  galw  atto  y  rhai  sydd 
yn  teimlo  baich  eu  pechodau. 

ABU,  pan  orphenodd  yr  lesu 
orchymyn  i'w  ddeuddeg  dis- 
gybl, efe  a  aeth  oddi  yno  i  ddysgu 
ac  i  bregethu  yn  eu  dinasoedd  hwy. 

2  ^A  loan,  pan  glybu  yn  y  carch- 
ar  weithredoedd  Crist,  wedi  danfon 
dau  o'i  ddisgyblion, 

3  A  ddywedodd  wrtho,  Ai  tydi 
yw  yr  hwn  sydd  yn  dyfod,  ai  un 
arall  yr  ydym  yn  ei  ddisgwyl  ? 

4  A'r  lesu  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd Avrthynt,  Ewch,  a  myneg- 
wch  i  loan  y  pethau  a  glywch  ac 
a  welwch : 

5  *'Y  mae  y  deillion  yn  gweled 
eilwaith,  a'r  cloffion  yn  rhodio,  a'r 
cleifion  gwahanol  wedi  eu  glanhâu, 
a'r  byddariaid  yn  clywed ;  y  mae 
y  meirw  yn  cyfodi,  a'r  *=tlodion  yn 
cael  pregethu  yr  efengyl  iddynt. 

6  A  dedwydd  yw  yr  hwn  ni 
^  rwystrir  ynof  fi. 

7  1Í  ^  Ac  a  hwy  yn  myned  ymaith, 
yr  lesu  a  ddechreuodd  ddywedyd 
wrth  y  bobloedd  am  loan,  Pa  beth 
yr  aethoch  allan  i'r  anialwch  i  edrych 
am  dano  ?  ai  corsen  yn  ysgwyd  gan 
wynt  ? 

8  Eithr  pa  beth  yr  aethoch  allan 
i'w  weled?  ai  dyn  wedi  ei  wisgo  â 
dillad  esmwyth  ?  wele,  y  rhai  sydd 
yn  gwisgo  dillad  eBmwyth,  mewn 
tai  brenhinoedd  y  maent. 

9  Eithr  pa  beth  yr  aethoch  allan 
i'w  weled  ?  ai  prophwyd  ?  le,  medd- 
af i  chwi,  a  mwy  na  phrophwyd  : 


10  Canys  hwn  ydyw  efe  am  yr 
hwn  yr  ysgrifenwyd,  ^Wele,  yr  yd- 
wyf  fi  yn  anfon  fy  nghennad  o  flaen 
dy  wyneb,  yr  hwn  a  barottoa  dy 
ffordd  o'th  flaen. 

11  Yn  wir  meddaf  i  chwi,  Ym 
mhlith  plant  gwragedd,  ni  chododd 
neb  mwy  nag  loan  Fedyddiwr :  er 
hynny  yr  hwn  sydd  leiaf  yn  nheyrn- 
as  nefoedd,  sydd  fwy  nag  ef. 

12  s  Ac  o  ddyddiau  loan  Fedydd- 
iwr hyd  yn  awr,  yr  ydys  yn  treisio 
teyrnas  nefoedd,  a  threiswyr  sydd 
yn  ei  chipio  hi. 

13  Canys  yr  holl  brophwydi  a*r 
gyfraith  a  brophwydasant  hyd  loan. 

14  Ac  OS  ewyllysiwch  ei  dder- 
byn, efe  yw  '*Elias,  yr  hwn  oedd 
ar  ddyfod. 

15  'Y  neb  sydd  ganddo  glustiau 
i  wrandaw,  gwrandawed. 

16  1Í  ''Eithr  i  ba  beth  y  cyffelybaf 
fi  y  genhedlaeth  hon?  Cyffelyb  yw 
i  blant  yn  eistedd  yn  y  marchnad- 
oedd,  ac  yn  llefain  wrth  eu  cyfeiU- 
ion, 

17  Ac  yn  dywedyd,  Canasom  bib- 
ell  i  chwi,  ac  ni  ddawnsiasoch ; 
canasom  alarnad  i  chwi,  ac  ni 
chwynfanasoch. 

18  Canys  daeth  loan  heb  na  bwytta 
nac  yfed;  ac  meddant,  Y  mae  cy- 
thraul  ganddo. 

19  Daeth  Mab  y  dyn  yn  bwytta 
ac  yn  yfed;  ac  meddant,  Wele 
ddyn  glwth,  ac  yfwr  gwin,  cyfaill 
publicanod  a  phechaduriaid.  A 
doethineb  a  gyfiawnhâwyd  gan  ei 
phlant  ei  hun. 

20  IT  'Yna  y  dechreuodd  efe  edliw 
i'r  dinasoedd  yn  y  rhai  y  gwnaeth- 
id  y  rhan  fwyaf  o'i  weithredoedd 
nerthol  ef,  am  nad  edifarhasent : 

21  Gwae  di,  Chorazin !  gwae  di, 
Bethsaida !  canys  pe  gwnaethid  yn 
Tyrus  a  Sidon  y  gweithredoedd 
nerthol  a  wnaethpwyd  ynoch  chwi, 
hwy  a  edifarhasent  er  ys  talm  mewn 
sachlian  a  Uudw. 

22  Eithr  meddaf  i  chwi,  "Es- 
mwythach  fydd  i  Tyrus  a  Sidon 
yn  nydd  y  farn,  nag  i  chwi. 

23  A  thydi,  Capernaum,  yr  hon  a 
ddyrchafvvyd  hyd  y  nef,  a  dynnir 
i  lawr  hyd  yn  ufíern :  canys  pe 
gwnaethid  yn  Sodom  y  gweithred- 
oedd nerthol  a  wnaethpwyd  ynot 
ti,  hi  a  fuasai  yn  aros  hyd  heddyw. 

24  Eithr  yr  ydwyf  yn  dywedyd  i 
chwi,  Y  bydd  esmwythach  i  dir 
Sodom  yn  nydd  y  farn,  nag  i  ti. 


894 


Am  dorriad  y  Sabhath. 


S.  MATTHEW,  XII. 


lacliâu  Haw  wywcdig. 


Anno 

DOMINI 

31. 

i>  Luc  10. 21. 
o  Edrych 

I's.  8.  2. 

1  Cor.  1.27. 

a  2.  8. 


P  pen.  28. 18. 

loan  3. 35. 

a  13.  3. 

a  17.  2. 
•i  loan  1.18. 

a  0.46. 

a  10. 15. 


f  Zech.  9.  9. 
Phil.  2. 7,8. 
»  Jer.  6. 16. 


tlIoan5.3. 


»  Deut.  23. 
25. 

Marc  2. 23. 
Luc  6. 1. 


lawn. 


b  1  Sam.  21. 
6. 


3  lorthau 
diingos,  y 
riiai  nid 
oedd  qi/f- 
reithlawn. 

0  Ex.  25.  30. 
Lef.  24.  5. 

d  Exod.  23. 
32,  33. 
Lef.  8.  3L 
a  24.  9. 

e  Num.  28.9. 
loan  7.  22. 


f  2  Chron. 
6.18. 


e  Hob.  6.  6. 
pen.  9. 13. 


25  1Í "  Yr  amser  hwnnw  yr  atteb- 
odd  yr  lesu,  ac  y  dywedodd,  I  ti 
yr  yd^vyf  yn  diolch,  0  Dad,  Ar- 
glwydd  nef  a  daear,  am  i  ti  "guddio 
y  pethau  hyn  rhag  y  doethion  a'r 
rhai  deaUus,  a'u  datguddio  o  lionot 
i  rai  bychain : 

26  lë,  0  Dad ;  canys  feUy  y  rhyng- 
odd  bodd  i  ti 

27  P  Pob  peth  a  roddwyd  i  mi  gan 
fy  Nhad :  ac  nid  edwyn  neb  y  Mab 
ond  y  Tad;  lac  nid  edwyn  neb  y 
Tad  ond  y  Mab,  a'r  hwn  yr  ewyll- 
ysio  y  Mab  ei  ddatguddio  iddo. 

28  IF  DeuAvch  attaf  fi  bawb  a'r  y 
sydd  yn  flinderog  ac  yn  Uwythog, 
a  mi  a  esmwythâf  arnoch. 

29  Cymmerwch  fy  iau  arnoch,  a 
dysgwch  gennỳf;  canys  addf\vyn 
ydwyf,  a  '  gostyngedig  o  galon  :  *  a 
chwi  a  gewch  orphwysdra  i'ch  en- 
eidiau  : 

30  *  Canys  fy  iau  sydd  esmwyth, 
a'm  baich  sydd  ysgafn. 

PENNOD  XII. 

1  Crist  yn  ceryddu  dallineb  y  Phariseaid,  o 
ran  torri  y  Sahhath;  3  trwy  ysgrythyrau,  10 
trwy  reswm,  13  a  thricy  ryfeddod  ;  22  yn 
iachâu  y  dyn  cythreulig,  mud,  a  doll.  81  Ẅ 
faddeuir  hyth  gabledd  yn  erbyn  yr  Yspryd 
Glân.  36  í^  rhoddir  cyfrif  am  eiriau  segur. 
38  V  mae  yn  ceryddu  yr  anffyddloniaid  a 
geisient  arwydd  ;  49  ac  yn  dangos  pwy  yw 
ei/rawd,  a'i  chwaer,  a' if  am. 

YR  amser  hwnnw  "yr  aeth  yr 
lesu  ar  y  dydd  Sabbath  trwy 
yr  yd :  ac  yr  oedd  chwant  bwyd 
ar  ei  ddisgyblion,  a  hwy  a  dde- 
chreuasant  dynnu  tywys,  a  b\^7tta. 

2  A  phan  welodd  y  Phariseaid, 
hwy  a  ddywedasant  wrtho,  Wele,  y 
mae  dy  ddisgyblion  yn  gwneuthur 
yr  hyn  nid  yw  ^rydd  ei  wneutliur 
ar  y  Sabbath. 

3  Ac  efe  a  ddywedodd  wrth- 
ynt,  Oni  ddarllenasoch  ''pa  beth  a 
wnaeth  Dafydd,  pan  oedd  chwant 
bwyd  arno  ef,  a'r  rhai  oedd  gyd 
âg  ef  ? 

4  Pa  fodd  yr  aeth  efe  i  mewn  i 
dy  Dduw,  ac  y  bwyttaodd  ^*=y  bara 
gosod,  yr  hwn  nid  oedd  rydd  iddo 
ei  fwytta,  nac  i'r  rhai  oedd  gyd  âg 
ef,  ^  ond  yn  unig  i'r  offeiriaid  ? 

5  Neu  oni  ddarllenasoch  yn  y 
^gyfraith,  fod  yr  offeiriaid  ar  y 
Sabbathau  yn  y  deml  yn  halogi  y 
Sabbath,  a'u  bod  yn  ddigerydd  ? 

6  Eithr  yr  ydwyf  yn  dyAvedyd  i 
chwi,  fod  yma  ^un  mwy  na'r  deml. 

7  Ond  pe  gwybasech  beth  yw 
hyn,  ^Trugaredd   a  ewyllysiaf,   ac 


chwi 


yn 


nid  aberth,  ni  farnasech 
erbyn  y  rhai  diniwed. 

8  Canys  Arglwydd  ar  y  Sabbath 
hefyd  yw  Mab  y  dyn. 

9  ''Ac  wedi  iddo  ymadael  oddi 
yno,  efe  a  aeth  i'w  synagog  hwynt. 

10  11  Ac  wele,  yr  oedd  dyn  a  chan- 
ddo  law  wedi  gwywo.  A  hwy  a 
ofynasant  iddo,  gan  ddy wedyd,  '  Ai 
*  rhydd  iachâu  ar  y  Sabbathau  ?  fel 
y  gallent  achwyn  arno. 

11  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt. 
Pa  ddyn  o  honoch  fydd  a  chanddo 
un  ddafad,  ac  ''o  syrth  honno  mewn 
pwll  ar  y  dydd  Sabbath,  nid  ymeifl 
yiiddi,  a'^  chodi  allan  ? 

12  Pa  faint  gwell  gan  hynny  ydyw 
dyn  na  dafad?  Felly  ^  rhydd  yw 
gwneuthur  yn  dda  ar  y  Sabbathau. 

13  Yna  y  dywedodd  efe  wrth  y 
dyn,  Estyn  dy  law.  Ac  efe  a'^  hes- 
tynodd ;  a  ŵi  a  wiiaed  yn  iach,  fel 
y  Hall. 

14  1Í  Yna  yr  aeth  'y  Phariseaid 
allan,  ac  a  ^  ymgynghorasant  yn  ei 
erbyn  ef,  pa  fodd  y  difethent  ef 

15  K'y  lesu  gan  wybod,  ""a  gUiodd 
oddi  yno;  "a  thorfeydd  lawer  a'i 
canlynasant  ef,  ac  efe  a'u  hiach- 
aodd  hwynt  oil ; 

16  Ac  °a  orchymynodd  iddynt, 
na  '  w^naent  ef  yn  gyhoedd : 

17  Fel  y  cyfla^vnid  yr  hyn  a  ddy- 
wedasid  trwy  Esaias  y  prophwyd, 
gan  ddywedyd, 

18  PWele  fy  ngwasanaethwr,  yr 
hwn  a  ddewisais ;  fy  anw7lyd,  '^  yn 
yr  hwn  y  mae  fy  enaid  yn  fodd- 
lawn:  gosodaf  iy  yspryd  arno,  ac 
efe  a  draetha  farn  i'r  Cenhedloedd. 

19  Md  ymryson  efe,  ac  ni  lefain ; 
ac  ni  chlyw  neb  ei  lais  ef  yn  yr 
heolydd. 

20  Corsen  ysig  nis  tyrr,  a  Uin  yn 
mygu  nis  difíydd,  hyd  oni  ddygo 
efe  allan  farn  i  fuddugoliaeth. 

21  Ac  yn  ei  enw  ef  y  gobeithia 
y  Cenhedloedd. 

22  H  '  Yna  y  dygpwyd  atto  un  cy- 
threulig, daU  a  mud :  ac  efe  al 
hiachaodd  ef,  fel  y  Uefarodd  ac  j 
gwelodd  y  dall  a  mud. 

23  A'r  hoU  dorfeydd  a  synnasant, 
ac  a  ddywedasant,  Ai  hwn  yw  mab 
Dafydd? 

24  ^  Eithr  pan  glybu  y  Phariseaid, 
hwy  a  ddywedasant,  Nid  yw  hwn 
yn  bAvrw  allan  gythreuliaid,  ond 
trwy  ^Beelzebub  pennaeth  y  cy- 
threuliaid. 

25  A'r  lesu  yn  gwybod  eu  medd- 


Anno 
DOMINI 


li  Marc  3. 1. 
Luc  6.  Ü. 


lLucl3.14. 

a  14.  3. 

loan  9. 16. 
4  cufri'iili- 

lawtu 


t  T.x.  23.  4. 
Deut.  22. 4. 


5  ct/freith- 
lawn. 


1  Marc  3.  6. 

loan  5.  18. 

a  1(1.  39.     ; 

a  IL  53.     ' 
6  Neu,  gi/m- 

merasant 

gynglior. 
m  Edrvcb 

pen.  iO.  23. 
n  pen.  19.  2. 


0  pen.  9.  30. 

7  chuhoedd- 
enl  ef. 


V  Ee.  42.  1. 


1  pen.  3. 17.1 
a  IT.  5. 


■  pen  9.  32.  : 
Marc  3. 11. 
Luc  11. 14. 


5  pen.  9.  34. 
Marc  3. 22. 
Luc  11. 15. 


8  Gr.  Beel- 
aebîtí;  felly 
»0.27. 


Ynghylch  cabledcL 


S.  MATTHEW,  XII.       Arwydd  y  prophivyd  Jonas. 


Anno 

DOMINI 

31. 


»  Es.  49.  24. 
Luc  11. 22. 


n  Marc  3.28. 
Luc  12. 10. 
Heb.  6.  4. 
a  10. 26, 29. 
1  loan  5,16. 


X  1  Tim.  1. 
13. 


y  pen.  7.  17. 
Luc  6.  43, 
44. 


«  pen.  3.  7. 
a  23.  33. 


a  Luc  6.  45. 


b  pen.  16.  L 
Marc  S.  U. 
Luc  11. 16, 

29. 

1  Cor.  1.22. 


yliau,  a  ddywedodd  wrthynt,  Fob 
teyrnas  wedi  ymrannu  yn  ei  herbyn 
ei  hun,  a  anghyfanneddir ;  a  phob 
dinas  neu  dŷ  wedi  ymrannu  yn  ei 
erbyn  ei  hun,  ni  saif. 

26  Ac  OS  Satan  a  fnrw  allan  Sa- 
tan, efe  a  ymrannodd  yn  ei  erbyn 
ei  hun :  pa  wedd  gan  hynny  y  saif 
ei  deyrnas  ef  ? 

27  Ac  OS  ivvij  Beelzebub  jv  yd- 
wyf  fi  yn  bwrw  ailan  gythreuliaid, 
trwy  bwy  y  mae  eich  plant  chwi  yn 
eu  bwrw  hwynt  allan?  am  hynny 
y  byddant  hwy  yn  farnwyr  arnoch 
chwi. 

28  Eithr  OS  ydwyf  fi  yn  bwrw  all- 
an gythreuliaid  trwy  Yspryd  Duw, 
yna  y  daeth  teyrnas  Dduw  attoch. 

29  Neu,  'pa  fodd  y  dichon  neb 
fyned  i  mewn  i  dŷ  un  cadarn,  a 
llwyr-y&i^eiXio  ei  ddodrefn  ef,  oddi 
eithr  iddo  yn  gyntaf  rwymo  y  cad- 
arn ?  ac  yna  yr  yspeilia  efe  ei  dŷ  ef. 

30  Y  neb  nid  yw  gyd  â  mi,  sydd 
yn  fy  erbyn ;  a'r  neb  nid  yw  yn 
casglu  gyd  â  mi,  sydd  yn  gwasgaru. 

31  1Í  Am  hynny  y  dywedaf  wrth- 
ych  chwi,  "^  Fob  pechod  a  chabledd 
a  faddeuir  i  ddynion :  ond  cabledd 
yn  erbyn  yr  Yspryd  Glân  ni  fadd- 
euir i  ddynioiL 

32  A  phwy  bynnag  a  ddywedo 
air  yn  erbyn  Mab  y  dyn,  ""fe  a 
faddeuir  iddo :  ond  pwy  bynnag  a 
ddywedo  yn  erbyn  yr  Yspryd  Glân, 
nis  maddeuir  iddo,  nac  yn  y  byd 
hwn,  nac  yn  y  byd  a  ddaw. 

33  Naill  ai  gwneAvch  y  pren  yn 
dda,  ''a'i  fírwyth  yn  dda ;  ai  gwnewch 
y  pren  yn  ddrwg,  al  ffrwyth  yn 
ddrwg:  canys  y  pren  a  adwaenir 
wrth  ei  ffrwyth. 

34  "=  0  eppil  gwiberod,  pa  wedd  y 
geUwch  lefaru  pethau  da,  a  chwi 
yn  ddrwg?  ^ canys  o  helaethrwydd 
y  galon  y  llefara  y  genaa 

35  Y  dyn  da,  o  drysor  da  y  galon^ 
a  ddwg  allan  bethau  da:  a'r  dyn 
drwg,  o'r  trysor  drwg,  a  ddwg  allan 
bethau  drwg, 

36  Eithr  yr  ydwyf  yn  dywedyd 
wrthych,  Mai  am  bob  gair  segur  a 
ddywedo  dynion,  y  rhoddant  hwy 
gyfrif  yn  nydd  y  farn, 

37  Canys  wrth  dy  eiriau  y'th  gyf- 
iawnheir,  ac  wrth  dy  eiriau  y'th 
gondemnir. 

38  1Í  ^Yna  yr  attebodd  rhai  o'r 
ysgrifenyddion  a'r  Fhariseaid,  gan 
ddywedyd,  Athraw,  ni  a  chwen- 
nychem  weled  arwydd  gennyt. 


g^yd  a'r  genhedlaeth  hon,  ac 
^condemniant    hi;    am   iddynt 
^edifarhâu  wrth 


39  Ac  efe  a  attebodd  ac  a  ddywed- 
odd wrthynt,  Genhedlaeth  ddrwg 
a  "^godinebus  sydd  yn  ceisio  ar- 
wydd ;  ac  arwydd  nis  rhoddir  iddi, 
ond  arwydd  y  prophwyd  Jonas  : 

40  ^  Canys  fel  y  bu  Jonas  dridiau 
a  thair  nos  ym  mol  y  morfil,  felly 
y  bydd  Mab  y  dyn  dridiau  a  thair 
nos  y'nghalon  y  ddaear. 

41  ®  Gwŷr  Ninefe  a  gyfodant  yn  y 
farn 
a'i 

hwy  ^edifarhâu  wrth  bregeth  Jo 
nas  :  ac  wele  fwy  na  Jonas  yma. 

42  '^Brenhines  y  dehau  a  gyfyd 
yn  y  farn  gyd  a'r  genhedlaeth  hon, 
ac  a'i  condemnia  hi ;  am  iddi  hi 
ddyfod  o  eithafoedd  y  ddaear  i 
glywed  doethineb  Solomon :  ac 
wele  fwy  na  Solomon  yma. 

43  'A  phan  el  yr  yspryd  aflan 
allan  o  ddyn,  ^efe  a  rodia  ar  hyd 
Ueoedd  sychion,  gan  geisio  gor- 
phwysdra,.  ac  nid  yw  yn  ei  gael. 

44  Yna  medd  efe,  Mi  a  ddychwelaf 
i'm  tŷ  o'r  He  y  deuthum  allan.  Ac 
wedi  y  delo,  y  mae  yn  ei  gael  yn 
wag,  wedi  ei  ysgubo  a'i  drwsio. 

45  Yna  y  mae  efe  yn  myned,  ac 
yn  cymmeryd  gyd  âg  ef  ei  hun  saith 
yspryd  eraiU  gwaeth  nag  ef  ei  hun ; 
ac  wedi  iddynt  fyned  i  mewn,  hwy 
a  gyfanneddant  yno :  '  ac  y  mae 
diwedd  y  dyn  hwnnw  yn  waeth 
na'i  ddechreuad.  Felly  y  bydd 
hefyd  i'r  genhedlaeth  ddrwg  hon. 

46  H  Tra  yr  ydoedd  efe  yn  Uefaru 
wrth  y  torfeydd,  "wele,  ei  fam  a'i 
"frodyr  oedd  yn  sefyll  allan,  yn 
ceisio  ymddiddan  âg  ef. 

47  A  dywedodd  un  wrtho,  Wele, 
y  mae  dy  fam  di  a'th  frodyr  yn 
sefyll  allan,  yn  ceisio  ymddiddan 
â  tlii. 

48  Ac  efe  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd wrth  yr  hwn  a  ddywedasai 
wrtho,  Fwy  yw  fy  mam  i?  a  phwy 
y w  fy  mrodyr  i  ? 

49  Ac  efe  a  estynodd  ei  law  tu 
ag  at  ei  ddisgyblion,  ac  a  ddywed- 
odd, Wele  fy  mam  i,  a'm  brodyr  i : 

50  Canys  "pwy  bynnag  a  wna 
ewyUys  fy  Nhad  yr  hwn  sydd  yn  y 
iiefoedd,  efe  yw  fy  mrawd  i,  a'm 
chwaer,  a'm  mam. 

FENNOD  XIII. 

3  Dammeg  yr  hauwr  a'r  had ;  18  ai  deJwnglr 
iad.  24  Vammeg  yr  efrau,  31  yr  had  mws- 
tard,  33  y  surdoes,  44  y  trysor  cuddiedig, 
45  y  perl,  47  aV  rhwyd.  53  Y  modd  y 
dirmygir  Grid  gan  ei  wladwyr  ei  hun. 


Dammeg  yr  hauwr, 


S.  MATTHEW,  XIII. 


a'i  dehongliad. 


Anno 

DOMINI 

31. 

«  Marc  4. 1. 


fc  Luc  5.  3. 
2  i  long. 


0  Luc  8.  5. 


<1  pen.  11. 15. 


«pen.  16. 17. 
Jtlarc  4. 11. 
1  Cor.  2. 10. 
1  loan  2. 
27. 

r  pen.  25. 29. 
Marc  4. 25. 
liuc  a  18. 
a  19.  26. 


«  Ea.  e.  9. 
Bzec.12.2. 
Marc  4. 12. 
Luc  8. 10. 
loan  12. 40. 
Act.  28. 26. 
Khuf.11.8, 


liUeb.5.1L 


YDYDD  hwnnw  yr  aeth  yr  lesu 
allan  o'r  tỳ,  *ac  yr   eistedd- 
odd  wrth  Ian  y  môr. 

2  A  thorfeydd  lawer  a  ymgyii- 
nullasant  atto  ef,  fel  *'yr  aeth  efe 
^i'r  Hong,  ac  yr  eisteddodd:  a'r 
holl  dyrfa  a  safodd  ar  y  Ian. 

3  Ac  efe  a  lefarodd  wrthynt  lawer 
o  bethau  trwy  ddamhegion,  gan 
ddy wedyd,  *=  Wele,  yr  hauwr  a  aeth 
allan  i  haa 

4  Ac  fel  yr  oedd  efe  yn  hau,  peth 
a  syrthiodd  ^rjin  y  ifordd;  a'r  adar 
a  ddaethant,  ac  a'i  difasant. 

5  Peth  arall  a  syrthiodd  ar  greig- 
leoedd,  He  ui  chawsaut  fawr  ddaear : 
ac  yn  y  man  yr  eginasant,  gan  nad 
oedd  iddynt  ddyfnder  daear : 

6  Ac  wedi  codi  yr  haul,  y  poeth- 
asant ;  ac  am  nad  oedd  ganddynt 
wreiddyn,  hwy  a  wywasant. 

7  A  pheth  araU  a  syrthiodd  ym 
mhlith  y  drain;  a'r  drain  a  godas- 
ant,  ac  a'u  tagasant  hwy. 

8  Peth  arall  hefyd  a  syrthiodd 
mewn  tir  da,  ac  a  ddygasant  firwyth, 
peth  ar  ei  ganfed,  arall  ar  ei  dri- 
ugeinfed,  arall  ar  ei  ddegfed  ar 
hugain. 

9  "^Y  neb  sydd  ganddo  glustiau 
i  wrandaw,  gwrandawed. 

10  A  daeth  y  disgyblion,  ac  a 
ddywedasant  wrtho,  Paham  yi-  wyt 
ti  yn  Uefaru  wrthynt  trwy  ddam- 
hegion  ? 

11  Ac  efe  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd  wrthynt,  Am  ^  roddi  i  chwi 
wybod  dirgelion  teymas  nefoedd, 
ac  ni  roddwyd  iddynt  hwy. 

12  'Oblegid  pwy  bynnag  sydd 
ganddo,  i  hwnnw  y  rhoddir,  ac 
efe  a  gaiff  helaethrw  ydd :  eithr 
pwy  bynnag  nid  oes  ganddo,  oddi 
amo  ef  y  djgir,  ie,  yr  hyn  sydd 
ganddo. 

13  Am  hynny  yr  ydwyf  yn  Uefaru 
wrthynt  hwy  ar  ddamhegion :  can- 
ys  a  hwy  yn  gweled,  nid  ydynt  yn 
gweled ;  ac  yn  clywed,  nid  ydynt 
yn  clywed,  nac  yn  deall. 

14  Ac  ynddynt  hwy  y  cyflawnir 
prophwydoliaeth  Esaias,  yr  hon 
sydd  yn  dywedyd,  ^Gan  glywed  y 
clywch,  ac  ni  ddeallwch ;  ac  yn 
gweled  y  gwelwch,  ac  ni  chanfydd- 
wch; 

15  Canys  brasâwyd  calon  y  bobl 
hyn,  a  hwy  a  glywsant  ti'u  ^clust- 
iau  yn  drwm,  ac  a  gauasant  eu 
llygaid ;  rhag  canfod  êi'u  llygaid,  a 
chlywed  â'w   clustiau,  a  deall  a'r 

897 


galon,  a  throi,  ac  i  mi  eu  hiachâu 
hwynt. 

16  Eithr  ^dedwydd  yw  eich  llygaid 
chwi,  am  eu  bod  yn  gweled ;  a'ch 
clustiau,  am  eu  bod  yn  clyAved : 

17  Oblegid  yn  wir  y  dywedaf  i 
chwi,  ''chwennychu  o  lawer  o  bro- 
phwydi  a  rhai  cyfiawn  weled  y 
pethau  a  welwch  chwi,  ac  nis  gwel- 
sant ;  a  chlywed  yr  hyn  a  glywch 
chwi,  ac  nis  clywsant 

18  H  'Gwrandêwch  chwithau  gan 
hynny  ddammeg  yr  hauwr. 

19  Pan  glywo  neb  air  "  y  deyrnas, 
ac  heb  ei  ddeall,  y  mae  y  drwg  yn 
dyfod,  ac  yn  cipio  yr  hyn  a  hauwyd 
yn  ei  galon  ef.  Dyma  yr  hwn  a 
hauwyd  ar^?^  y  ffordd. 

20  A'r  hwn  a  hauwyd  ar  y  creig- 
leoedd,  yw  yr  hwn  sydd  yn  gwran- 
daw  y  gair,  ac  yn  ebrwydd  "trwy 
lawenydd  yn  ei  dderbyn  ; 

21  Ond  nid  oes  ganddo  wreiddyn 
ynddo  ei  hun,  eithr  dros  amser  y 
mae :  a  phan  ddelo  gorthrymder 
neu  erlid  oblegid  y  gair,  yn  y  fan 
"  efe  a  rwystrir. 

22  PA'r  hwn  a  hauwyd  "lym 
mhlith  y  drain,  yw  yr  hwn  sydd 
yn  gwrandaw  y  gair ;  ac  y  mae 
gofal  y  byd  hwn,  a  thwyll  cyfoeth, 
yn  tagu  y  gair,  ac  y  mae  yn  myn- 
ed  yn  ddifírwyth. 

23  Ond  yr  hwn  a  hauwyd  yn  y  tir 
da,  yw  yr  hvai  sydd  yn  gwrandaw 
y  gair,  ac  yn  ei  ddeall;  sefjr  hwn 
sydd  yn  fFrwytho,  ac  yn  dwyn  peth 
ei  ganfed,  arall  ei  dri-ugeinfed, 
arall  ei  ddegfed  ar  hugain. 

24  1Í  Dammeg  arall  a  osododd  efe 
iddynt,  gan  ddywedyd,  Teyrnas  nef- 
oedd sydd  gyffelyb  i  ddyn  a  hau- 
odd  had  da  yn  ei  faes  : 

25  A  thra  yr  oedd  y  dynion  yn 
cysgu,  daeth  ei  elyn  ef,  ac  a  hauodd 
efrau  ym  mhlith  y  gwenith,  ac  a 
aeth  ymaith. 

26  Ac  wedi  i'r  eginyn  dyfu,  a  dwyn 
ffrwyth,  yna  yr  ymddangosodd  yr 
efrau  hefyd. 

27  A  gweision  gwr  y  tŷ  a  ddaeth- 
ant, ac  a  ddywedasant  wrtho,  Ar- 
glwydd,  oni  hauaist  di  had  da  yn 
dy  faes?  o  ba  le  gan  hynny  y  mae 
yr  efrau  ynddo  ? 

28  Yntau  a  ddywedodd  wrthynt, 
Y  gelyn  ddyn  a  wnaeth  hyn.  A'r 
gweision  a  ddywedasant  wrtho,  A 
fynni  di  gan  hynny  i  ni  fyned  a"u 
casglu  hwynt  ? 

29  Ac  efe  a  ddywedodd,  Na  fyn- 


Anno 

DOMINI 

31. 

'pen.  16. 17. 
Luc  10. 23, 
24. 
loan  20. 29. 


k  1  Petr  L 
10. 


1  Marc  4. 14. 
Luc  8. 11. 

>n  pen.  4. 23. 


n  Es.  58.  2. 
loan  5.  35. 


0  pen.  11.  6. 

P  pen.  19. 23. 
Marc  10. 
23. 

Luc  18. 24. 
1  Tim.  6. 9. 

1  Jer.  4.  3. 


Dammeg  yr  had  mwstard.  S.  MATTHEW,  XIII. 


Y  trysor  cuddiedig. 


Anno 

DOMIlSn 

31. 


r  pen.  3. 12. 


Í  Marc  4. 30. 
Luc  13. 19. 


u  Marc  4. 
33,34. 


s  Ps.  7S.  2. 


7  Gen.  3. 13. 

loan  8.  44. 

Act.  13. 10. 

1  loan  3. 8. 
I  Joel  3.  13. 

l)at.l-1.15. 


»  pen.  24. 31. 


b  pen.  8. 12. 


naf;  rhag  i  chwi,  wrth  gasglu  yr 
efrau,  ddiwreiddio  y  gwenith  gyd  â 
hwyDt. 

30  Gadêwch  i'r  ddau  gyd-dyfu  hyd 
y  cynhauaf:  ac  yn  amser  y  cyn- 
hauaf  y  dywedaf  wrth  y  medehvyr, 
Cesglwch  yn  gyntaf  yr  efrau,  a 
rhwymwch  hwynt  yn  ysgubau  i'w 
llwyì^-ìo^gì ;  ond  "^  cesglwch  y  gwe- 
nith i'm  hysgubor. 

31  IT  Dammeg  arall  a  osododd  efe 
iddynt,  gan  ddywedyd,  ^Cyffelyb 
3rvv  teyrnas  nefoedd  i  ronyn  o  had 
mwstard,  yr  hwn  a  gymmerodd 
dyn,  ac  a'^  hauodd  yn  ei  faes  : 

32  Yr  hwn  yn  wir  sydd  leiaf  o'r 
hoU  hadau ;  ond  Avedi  iddo  dyfu, 
mwyaf  un  o'r  llysiau  ydyw,  ac  y 
mae  efe  yn  myned  yn  bren ;  fel 
y  mae  adar  y  nef  yn  dyfod,  ac  yn 
nythu  yn  ei  gaugau  ef. 

33  1Í  'Dammeg  arall  a  lefarodd 
efe  wrthynt;  Cyffelyb  yw  teyrnas 
nefoedd  i  surdoes,  yr  hv/n  a  gym- 
merodd gwraig,  ac  a'i  cuddiodd 
me^yn  tri  pheccaid  o  flawd,  hyd 
oni  surodd  y  cwbl. 

34  ''Hyn  oil  a  lefarodd  yr  lesu 
trwy  ddamhegion  wrth  y  torfeydd ; 
ac  heb  ddammeg  ni  lefarodd  efe 
wrthynt ; 

35  Fel  y  cyflawnid  yr  hyn  a  ddy- 
wedwyd  tr^vy  y  prophwyd,  gan  ddy- 
wedyd, ^Agoraf  fy  ngenau  mewn 
damhegion ;  mynegaf  bethau  cudd- 
iedig er  pan  seiliwyd  y  byd. 

36  1Í  Yna  yr  aùfonodd  yr  lesu  y 
torfeydd  ymaith,  ac  yr  aeth  i'r  tŷ : 
a'i  ddisgyblion  a  ddaethant  atto, 
gan  ddywedyd,  Eglura  i  ni  ddam- 
meg efrau  y  maes. 

37  Ac  efe  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd  wrthynt,  Yr  hwn  sydd  yn 
hau  yr  had  da,  yw  Mab  y  dyn  ; 

38  A'r  maes  yw  y  byd ;  a'r  had  da, 
hwynt-hwy  yw  plant  y  deyrnas ;  a'r 
efrau  yw  ^  plant  y  drvvg ; 

39  A'r  gelyn  yr  hwn  a'u  hauodd 
liAvynt,  yw  diafol ;  ^  a'r  cynhauaf  yw 
diwedd  y  byd;  a'r  medehvyr  yw 
yr  angelion. 

40  Megis  gan  hynny  y  cynhullir  yr 
efrau,  ac  a'u  Uwyr-losgir  yn  tan ; 
felly  y  bydd  yn  niwedd  y  byd  hwn, 

41  *Mab  y  dyn  a  ddenfyn  ei  ang- 
elion, a  hwy  a  gynhullant  allan  ol 
deyrnas  ef  yr  holl  dramgwyddiad- 
au,  a'r  rhai  a  wnant  anwiredd ; 

42  Ac  a'u  bwriant  hwy  i'r  ffwrn 
dan :  ''yno  y  bydd  wylofain  a  rhingc- 
ian  dannedd. 


^  43  *=Yna  y  Uewyrcha  y  rhai  cyf- 
iawn  fel  yr  haul,  yn  nheyrnas  eu 
Tad.  "^Yr  hwn  sydd  ganddo  glust- 
iau  i  wrandaw,  gwrandawed, 

44  1Í  Drachefn,  cyffelyb  yw  teyrn- 
as nefoedd  i  diysor  wedi  ei  guddio 
mewn  maes ;  yr  hwn  wedi  i  ddyn  ei 
gaffael,  a'i  cuddiodd,  ac  o  lawenydd 
am  dano,  sydd  yn  myned  ymaith, 
*ac  yn  gwerthu  yr  hyn  oil  a  fedd, 
ac  ^yn  prynu  y  maes  hwnnw. 

45  IF  Drachefn,  cyffelyb  yw  teyrn- 
as nefoedd  i  farchnattâwr,  yn  ceisio 
perlau  teg : 

46  Yr  hwn  wedi  iddo  gaffael  un 
perl  gwerthfawr,  a  aeth,  ac  a  werth- 
odd  gymmaint  oil  ag  a  feddai,  ac 
a'i  prynodd  ef. 

47  IF  Drachefn,  cyffelyb  yw  teyrn- 
as nefoedd  i  rwyd  a  fwriwyd  yn 
y  môr,  ac  ^a  gasglodd  o  bob  rhyw 
beth  : 

48  Yr  hon,  wedi  ei  Uenwi,  a 
ddygasant  i'r  Ian,  ac  a  eistedd- 
asant,  ac  a  gasglasant  y  rhai  da 
mewn  llestri,  ac  a  fwriasant  allan 
y  rhai  drwg. 

49  Felly  y  bydd  yn  niwedd  y 
byd :  yr  angelion  a  ant  allan,  ac 
^'a  ddidolant  y  rhai  drwg  o  blith 
y  rhai  cyfiawn, 

50  Ac  a'u  b^vriant  hyvj  i'r  ffwrn 
dan:  'yno  y  bydd  wylofain  a  rhiugc- 
ian  dannedd. 

51  lesu  a  ddywedodd  wrthynt, 
A  ddarfu  i  chwi  ddeall  hyn  oil? 
Hwythau  a  ddywedasant  wrtho,  Do, 
Arglwydd. 

52  A  dywedodd  yntau  wrthynt. 
Am  hynny  pob  ysgrifenydd  wedi 
ei  ddysgu  i  deyrnas  nefoedd,  sydd 
debyg  i  ddyn  o  berchen  tŷ,  yr  hwn 
sydd  yn  dwyn  allan  o'i  drysor  ^beth- 
au newydd  a  hen. 

53  1Í  A  bu,  wedi  i'r  lesu  orphen 
y  damhegion  hyn,  efe  a  ymadaw- 
odd  oddi  yno. 

54  ^Ac  efe  a  ddaetli  i'w  wlad  ei 
hun,  ac  a'u  dysgodd  hwynt  yn  eu 
synagog ;  fel  y  synnodd  arnynt,  ac 
y  dywedasant,  0  ba  le  y  daeth  y 
doethineb  hwn  a'r  gweithredoedd 
nerthol  i'r  dyn  hwn  ? 

55  ""Onid  hwn  yw  mab  y  saer? 
onid  Mair  y  gel  wir  ei  fam  ef?  a 
lago,  a  Joses,  a  Simon,  a  Judas, 
°  ei  frodyr  ef  ? 

56  Ac  onid  yw  ei  chwiorydd  ef 
oil  gyd  â  ni?  o  ba  le  gan  hynny  y 
mae  gan  hwn  y  pethau  hyn  oil  ? 

57  A  hwy  °  a  rwystrwyd  ynddo  ef. 


Carcliarîad  a  dihenydd  loan.    S.  MATTHEW,  XIV.  Crist  yn  rliodio  ar  ymôr. 


Anno 

DOMINI 

31. 

V  Marc  6. 4. 

Liac  4.  24. 

loan  4.  44. 
«  Marc  6. 

5,6. 


Dechreu 
A.D.32. 

ft  Marc  G.  14. 
liuc  9.  7. 


A.  D.  30. 

b  Luc  3. 19, 

20. 


cLef.18.16. 
a  20.  21. 
2  rhydd. 


dpen.21.26. 
Luc  20.  6. 


S  Gr.  yn  y 
canol. 


A.  D.  32. 

•  pen.  12. 15. 
Marc  6. 32. 
Luc  9. 10. 


A'r  lesu  a  ddywedodd  wrthynt, 
PNid  yw  prophwyd  heb  anrhyd- 
edd,  ond  yn  ei  wlad  ei  hun,  ac 
yn  ei  dŷ  ei  hun. 

58  Ac  1  ni  wnaeth  efe  nemmawr  o 
weithredoedd  nerthol  yno,  oblegid 
eu  hanghrediniaeth  hwynt. 
PENNOD  XIV. 

1  Tyb  Serod  am  Grist.  3  Carchariad  loan, 
a'i  ddihenydd.  13  Yr  lesu  yn  ymadaio  i  le 
anial:  15  lie  y  mae  efe  yn  porthi  pûm  mil 
0  hobl  a  phùm  torth  ac  â  dau  bysgodyn  :  22 
yn  rliodio  ar  y  môr  at  ei  ddisgyblion  ;  34  ac 
wedi  tirio  yn  Gennesaret,  yn  iachâu  y  cleif- 
ion  a  gyffyrddai  âg  ymyl  ei  wisg  ef. 

YPRYD  hwnnw  y  clybu  ^Herod 
y  tetrarch  son  am  yr  lesu ; 

2  Ac  efe  a  ddywedodd  wrth  ei 
weision,  Hwu  yw  loan  Fedyddiwr : 
efe  a  gyfododd  o  feirw;  ac  am 
hynny  y  mae  nerthoedd  yn  gweith- 
io  yiiddo  ef 

3  H  ^Canys  Herod  a  ddaliasai 
loan,  ac  a'i  rhwymasai,  ac  a'^  dod- 
asai  y'ngharchar,  oblegid  Herod- 
ias,  gwraig  Phylip  ei  frawd  ef 

4  Canys  loan  a  ddywedodd  wrtho, 
"  Nid  ^  cyfreithlawn  i  ti  ei  chael  hi. 

5  Ac  efe  yn  ewyllysio  ei  roddi 
ef  i  farwolaeth,  a  ofnodd  y  dyrfa; 
•^  canys  hwy  a'i  cymmerent  ef  megis 
prophwyd. 

6  Eithr  pan  gadwyd  dydd  gened- 
igaeth  Herod,  y  dawnsiodd  merch 
Herodias  ^ger  eu  bron  hwy,  ac  a 
ryngodd  fodd  Herod. 

7  0  ba  herwydd  efe  a  addawodd, 
trwy  Iw,  roddi  iddi  beth  bynnag  a 
ofynai. 

8  A  hithau,  wedi  ei  rhag-ddysgu 
gan  ei  mam,  a  ddywedodd,  Dyro  i 
mi  yma  ben  loan  Fedyddiwr  mewn 
dysgl. 

9  A'r  brenhin  a  fu  drist  ganddo : 
eithr  o  herwydd  y  llw,  a'r  rhai  a 
eisteddent  gyd  âg  ef  wrth  y  ford, 
efe  a  orchymynodd  ei  roi  ef  iddi. 

10  Ac  efe  a  anfonodd,  ac  a  dor- 
rodd  ben  loan  yn  y  carchar. 

11  A  dygpwyd  ei  ben  ef  mewn 
dysgl,  ac  a'i  rhoddwyd  i'r  llangces  : 
a  hi  a'i  dug  e/i'w  mam. 

12  A'i  ddisgyblion  ef  a  ddaethant, 
ac  a  gymmerasant  ei  gorph  ef,  ac 
a'i  claddasant ;  ac  a  aethant,  ac  a 
fynegasant  i'r  lesu. 

13  1Í  *A  phan  glybu  yr  lesu,  efe 
a  ymadawodd  oddi  yno  mewn  Hong 
1  anghyfanneddle  o'r  neilldu :  ac 
wedi  clywed  o'r  torfeydd,  hwy  a'i 
canlynasant  ef  ar  draed  allan  o'r 
dinasoedd. 


14  A'r  lesu  a  aeth  allan,  ac  a  wel- 
odd  ■*  dyrfa  fawr,  ac  ^a  dosturiodd 
wrthynt ;  ac  efe  a  iachaodd  eu  cleif- 
ion  hwynt. 

15  1Í  sAc  wedi  ei  myned  hi  yn 
hwyr,  daeth  ei  ddisgyblion  atto, 
gan  ddywedyd,  Y  lie  sydd  anghyf- 
annedd,  a'r  awr  a  aeth  weithian 
heibio  :  gollwng  y  dyrfa  ymaith,  fel 
yr  elont  i'r  pentrefi,  ac  y  prynont 
iddynt  fwyd. 

16  A'r  lesu  a  ddywedodd  wrthynt, 
Nid  rhaid  iddynt  iyned  ymaith : 
rhoddwch  chwi  iddynt  beth  i'w 
fwytta. 

17  A  hwy  a  ddywedasant  wi-tho, 
Nid  oes  gennym  ni  yma  ond  pùm 
torth,  a  dau  bysgodyn. 

18  Ac  efe  a  ddywedodd,  Dygwch 
hwynt  yma  i  mi. 

19  Ac  wedi  gorchymyn  i'r  torf- 
eydd eistedd  ar  y  gwelltglas,  a 
chymmeryd  y  piim  torth  a'r  ddau 
bysgodyn,  efe  a  edrychodd  i  fynu 
tu  a'r  nef,  ac  ^a  fendithiodd,  ac 
a  dorrodd ;  ac  a  roddes  y  torthau 
i'r  disgyblion,  a'r  disgyblion  i'r 
torfeydd. 

20  A  hwynt  oil  a  fwyttasant,  ac 
a  gawsant  eu  digon:  ac  a  godas- 
ant  o'r  briw-fwyd  oedd  y'ngweddill, 
ddeuddeg  basgedaid  yn  llawn. 

21  A'r  rhai  a  fwyttasent  oedd 
ynghylch  pùm  mil  o  wŷr,  heb  law 
gwragedd  a  phlant. 

22  1Í  Ac  yn  y  fan  y  gyrrodd  yr 
lesu  ei  ddisgyblion  i  fyned  i'r  Hong, 
ac  i  fyned  i'r  Ian  arall  o'i  flaen  ef, 
tra  fyddai  efe  yn  gollwng  y  torf- 
eydd ymaith. 

23  'Ac  wedi  iddo  ollwng  y  torf- 
eydd ymaith,  efe  a  esgynodd  i'r 
mynydd  wrtho  ei  hun,  i  weddio : 
■"ac  wedi  ei  hwyrhâu  hi,  yr  oedd 
efe  yno  yn  unig. 

24  A'r  Hong  oedd  w^eithian  yng 
nghanol  y  môr,  yn  drallodus  gan 
donnau :  canys  gwynt  gwrthwyn- 
ebus  ydoedd- 

25  Ac  yn  y  bedwaredd  wylfa  o'r 
nos  yr  aeth  yr  lesu  attynt,  gan 
rodio  ar  y  môr. 

26  A  phan  welodd  y  disgyblion  ef 
yn  rhodio  ar  y  mor,  dychrynasant, 
gan  ddywedyd,  Drychiolaeth  ydyw. 
A  hwy  a  waeddasant  rhag  ofh. 

27  Ac  yn  y  man  y  llefarodd  yr 
lesu  wrthynt,  gan  ddywedyd,  Cym- 
merwch  gysur:  myfi  ydyw;  nac 
ofnwch. 

28  A  Phetr  a'i  hattebodd,  ac  a 


Anno 

DOMINI 

32. 


4  hobl  lawer. 
t  pen.  9.  36. 

e  Marc  6. 3.5. 
Luc  9.  12. 
loan  6.  5. 


b  pen.  15. 30. 


I  Marc  6.  46. 


k  loan  6. 10. 


Argyhoeddi  y  Phariseaid. 


a  MATTHEW,  XV. 


Pa  heth  a  haloga  ddyn. 


Anno 

DOMINI 

32. 


1  Marc  6. 53. 


m  pen.  9. 20. 
Marc  3. 10. 
Luc  6. 19. 
Act.  19. 12. 


»  Maxc  7.  L 


b  Ex.  20. 12. 

Deut.  5. 16. 

Eph.  6.  2. 
c  Ex.  21. 17. 

Lef.  20.  9. 

Diar.  20. 

20. 


à  Marc  7. 
U,  12. 


ddywedodd,  0  Arglwydd,  os  tydi 
yw,  arch  i  mi  ddyfod  attat  ar  y 
dyfroedd. 

29  Ac  efe  a  ddywedodd,  Tyred. 
Ac  wedi  i  Petr  ddisgyn  o'r  Uong, 
efe  a  rodiodd  ar  y  dyfroedd,  i  ddy- 
fod at  yr  lesu. 

30  Ond  pan  welodd  efe  y  gwynt 
yn  gryf,  efe  a  ofhodd :  a  phan  dde- 
chreuodd  suddo,  efe  a  lefodd,  gan 
ddywedyd,  Arglwydd,  cadw  fi. 

31  Ac  yn  y  man  yr  estynodd  yr 
lesu  ei  law,  ac  a  ymaflodd  ynddo 
ef,  ac  a  ddywedodd  wrtho,  Tydi  o 
ychydig  %dd,  paham  y  petrusaist? 

32  A  phan  aethant  hwy  i  mewn 
i'r  Uong,  peidiodd  y  gwynt. 

33  A  daeth  y  rhai  oedd  yn  y  Uong, 
ac  a'i  haddolasant  ef,  gan  ddywed- 
yd, Yn  wir  Mab  Duw  ydwyt  ti. 

34  IF  'Ac  wedi  iddynt  fyned  tros- 
odd,  hwy  a  ddaethant  i  dir  Gen- 
nesaret. 

35  A  phan  adnabu  gwŷr  y  fan 
honno  ef,  hwy  a  anfonasant  i'r  hoU 
Avlad  honno  o  amgylch,  ac  a  ddyg- 
asant  atto  y  rhai  oU  oedd  mewn 
anhwyl ; 

36  Ac  a  attolygasant  iddo  gael 
cyifwrdd  yn  unig  âg  ymyl  ei  wisg 
ef :  a  "chynnifer  ag  a  gyfíÿrddodd, 
a  iachâwyd. 

PENNOD  XV. 

3  Crist  yn  argyhoeddi  yr  ysgri/enyddion  cur 
Phariseaid  am  dorri  gorchymynion  Duw 
trwy  en  traddodiadau  eu  hunain:  11  yn 
dysgu  nad  yw  y  peth  sydd  yn  myned  i  mewn 
i'r  genau  yn  halogi  dyn:  21  yn  iachâu  merch 
y  wraig  o  Canaan,  30  a  thorfoedd  eraill 
lawer :  32  ae  â  saith  dorth,  ac  ychydig 
bysgod  hychain,  yn  porthi  pedair  mil  o  wŷr, 
heb  law  gwragedd  a  plant. 

YNA  yr  ysgrifenyddion  a'r  Pha- 
riseaid, y  rhai  oedd  o  Jerusa- 
lem, *a  ddaethant  at  yr  lesu,  gan 
ddywedyd, 

2  Paham  y  mae  dy  ddisgyblion  di 
yn  troseddu  traddodiad  yr  hynaf- 
iaid?  canys  nid  ydynt  yn  golchi  eu 
dwylaw  pan  fwyttaont  fara. 

3  Ac  efe  a  attebodd  ac  a  ddywed- 
odd wrthynt,  A  phaham  yr  ydych 
chwi  yn  troseddu  gorchymyn  Duw 
trwy  eich  traddodiad  chwi  ? 

4  Canys  Duw  a  orchymynodd,  gan 
ddywedyd,  '•Anrhydedda  dy  dad 
a'th  fam :  *=  a'r  hwn  a  felldithio  dad 
neu  fam,  Uadder  ef  yn  farw. 

5  Eithr  yr  ydych  chwi  yn  dywed- 
yd,  Pwy  bynnag  a  ddywedo  wrth 
ei  dad  neu  ei  fam,  ^Rhodd  yw  pa 
beth  bynnag  y  ceit  lês  oddi  wrthyf 


fi,  ac  ni  anrhydeddo  ei  dad  neu  ei 
fam,  di/aifydd. 

6  Ac  fel  hyn  y  gwnaethoch  or- 
chymyn  Duw  yn  ddirym  trwy  eich 
traddodiad  eich  hun. 

7*0  ragrithwyr,  da  y  prophwyd- 
odd  ^Esaias  am  danoch  chwi,  gan 
ddywedyd, 

8  ^Nesâu  y  mae  y  bobl  hyn  attaf 
â'u  genau,  a'm  hanrhydeddu  â'u 
gwefusau ;  a'u  calon  sydd  beU  oddi 
wrthyf. 

9  Eithr  yn  ofer  /m  hanrhydedd- 
ant  i,  sgan  ddysgu  gorchymynion 
dynion  yn  ddysgeidiaeth. 

10  IT  ''Ac  wedi  iddo  alw  y  dyrfa 
atto,  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Clywch,  a  deaUwch. 

11  'Nid  yr  hyn  sydd  yn  myned 
i  mewn  i'r  genau,  sydd  yn  halogi 
dyn;  ond  yr  hyn  sydd  yn  dyfod 
allan  o'r  genau,  hynny  sydd  yn 
halogi  dyn. 

12  Yna  y  daeth  ei  ddisgyblion 
atto,  ac  a  ddywedasant  wrtho,  A 
wyddost  ti  ymrwystro  o'r  Phariseaid 
wrth  gly wed  jr  ymadrodd  hwn  ? 

13  Ac  yntau  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd, ''Pob  planhigyn  yr  hwn 
nis  plannodd  fy  Nhad  nefol,  a  ddi- 
wreiddir. 

14  Gadêwch  iddynt:  Hywysogion 
deillion  i'r  deillion  ydynt.  Ac  os 
y  daU  a  dywys  y  dall,  y  ddau  a 
syrthiant  yn  y  ffos. 

15  "A  Phetr  a  attebodd  ac  a 
ddywedodd  wrtho,  Eglura  i  ni  y 
ddammeg  hoiL 

16  A  dywedodd  yr  lesu,  "A  yd- 
ych chwithau  etto  neb  ddeall  ? 

17  Onid  ydych  chwi  yn  deaU  etto, 
fod  ''yr  hyn  oU  sydd  yn  myned  i 
mewn  i'r  genau,  yn  cilio  i'r  bola, 
ac  y  bwrir  ef  allan  i'r  geudy  ? 

18  Eithr  P  y  pethau  a  ddeuant  aU- 
an  o'r  genau,  sydd  yn  dyfod  allan 
o'r  galon ;  a'r  pethau  hynny  a  hal- 
ogant  ddyn. 

19 1  Canys  o'r  galon  y  mae  meddyl- 
iau  drwg  yn  dyfod  aUan,  Uaddiadau, 
torr-priodasau,  godinebau,  Uadrad- 
au,  cam-dystiolaethau,  cablau : 

20  Dyma  y  pethau  sydd  yn  halogi 
dyn :  eithr  bwytta  â  dwylaw  heb 
olchi,  ni  haloga  ddyn. 

21  1Í  "^  A'r  lesu  a  aeth  oddi  yno,  ac 
a  giliodd  i  dueddau  Tyrus  a  Sidon. 

22  Ac  wele,  gwraig  o  Canaan  a 
ddaeth  o'r  parthau  hynny,  ac  a 
lefodd,  gan  ddywedyd  wrtho,  Tru- 
garhâ   wrthyf,    0    Arghvydd,    Fab 


Anno 

DOMINI 

32. 


e  Marc  7.  6. 
2  Etaiah. 


t  Es.  29. 13. 

Ezec.  33. 
31. 


e  Col.  2. 18 
—22. 


t  Marc  7. 14. 


1  Act  10. 16. 
Khuf.  14. 
17,20. 
Tit.  1. 15. 


k  loan  15. 2. 


lpen.23.16. 
I/uc  6.  39. 


«n  Marc  7. 
17. 


n  pen.  16.  9. 


0  1  Cor.  6. 
13. 


P  lago  3. 6. 


1  Gen.  6.  5. 
a  8.  21. 
Diar.  6. 14. 
Jer.  17.  9. 


r  Marc  7. 24. 


Gwyrth  y  saith  dorth.  S.  MATTHEW,  XVI.  Surdoes  y  Phariseaid. 


Anno 

DOMINI 

32. 


s  pen.  10. 5, 
6. 

Act.  13. 46. 
Iihuf.15.8. 


t  Marc  7. 31. 


o  Bs.  35.  5, 
6. 

Een.  11.  5. 
luc  7.  22. 


X  Marc  8. 1. 


y  pen.  14. 19. 
« 1  Sam.  9. 

Vi. 

Luc  22. 19. 


Dafydd :  y  mae  iy  merch  yn  ddrwg 
ei  hwyl  gan  gythraul. 

23  Eithr  nid  attebodd  efe  iddi  tm 
gair.  A  daeth  ei  ddisgyblion  atto, 
ac  a  attolygasant  iddo,  gan  ddy- 
wedyd,  GoUwng  hi  ymaith ;  canys 
y  mae  hi  yn  Uefain  ar  ein  hoi. 

24  Ac  efe  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd,  ^Ni'm  danfonwyd  i  ond 
at  ddefaid  colledig  tŷ  Israel. 

25  Ond  hi  a  ddaeth,  ac  a'i  haddol- 
odd  ef,  gan  ddywedyd,  Arglwydd, 
cymmorth  fi. 

26  Ac  efe  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd,  Nid  da  cymmeryd  bara 
y  plant,  a'i  fwrw  i'r  cwn. 

27  Hithau  a  ddywedodd,  Gwir  yw, 
Arglwydd:  canys  y  mae  y  cwn  yn 
bwytta  oY  briwsion  sydd  yn  syrthio 
oddi  ar  fwrdd  eu  hargiwyddi. 

28  Yna  yr  attebodd  yr  lesu,  ac  a 
ddywedodd  wrthi.  Ha  wraig,  mawr 
yw  dy  fifydd :  bydded  i  ti  fel  yr  wyt 
yn  ewyllysio.  A'i  merch  a  iachâ- 
wyd  o'r  awr  honno  allan. 

29  1Í  *A'r  lesu  a  aeth  oddi  yno, 
ac  a  ddaeth  ger  llaw  mor  Galilea ; 
ac  a  esgynodd  i'r  mynydd,  ac  a 
eisteddodd  yno. 

30  A  daeth  atto  dorfeydd  lawer, 
a  chanddynt  gyd  â  hwynt  ""gloff- 
ion,  deillion,  mudion,  anafusion,  ac 
eraill  lawer:  a  hwy  a'u  bwriasant 
i  lawr  wrth  draed  jr  lesu,  ac  efe 
a'u  hiachaodd  hwynt : 

31  Fel  y  rhyfeddodd  y  torfeydd, 
wrth  weled  y  mudion  yn  Uefaru,  y 
rhai  anafus  yn  iach,  y  cloffion  yn 
rhodio,  a'r  deillion  yn  gweled :  a 
hwy  a  ogoneddasant  Dduw  Israel. 

32  1Í  "^  A  galwodd  yr  lesu  ei  ddis- 
gyblion atto,  ac  a  ddywedodd,  Yr 
ydwyf  yn  tosturio  wrth  y  dyrfa; 
canys  y  maent  yn  aros  gyd  â  mi 
dridiau  weithian,  ac  nid  oes  gan- 
ddynt  ddim  i'w  fwytta :  ac  nid  yd- 
wyf yn  ewyllysio  eu  goUwng  hwynt 
ymaith  ar  eu  cythlwng,  rhag  eu 
llewygu  ar  y  ffordd. 

33  A'i  ddisgyblion  a  ddywedent 
wrtho,  O  ba  le  y  caem  ni  gym- 
maiut  o  fara  yn  y  diflfaethwch,  fel 
y  digonid  tyrfa  gymmaint  ? 

34  A'r  lesu  a  ddywedai  wrthynt, 
Pa  sawl  torth  sydd  gennych?  A  hwy 
a  ddywedasant,  Saith,  ac  ychydig 
bysgod  bychain. 

35  Ac  efe  a  orchymynodd  i'r  torf- 
eydd eistedd  ar  y  ddaear. 

36  A  ^chan  gymmeryd  y  saith 
dorth,  a'r  pysgod,  a  '  diolch,  efe  a'w 


torrodd,  ac  a'u  rhoddodd  i'w  ddis- 
gyblion, a'r  disgyblion  i'r  dyrfa. 

37  A  hwy  oil  a  fwyttasant,  ac  a 
gawsant  eu  digon ;  ac  a  godasant  o'r 
briw-fwyd  oedd  y'ngweddill,  saith 
fasgedaid  yn  llawn, 

38  A'r  rhai  a  fwyttasant  oedd  bed- 
air  mil  o  wŷr,  heb  law  gwragedd 
a  phlaut 

39  ^Ac  wedi  iddo  oUwng  y  torf- 
eydd ymaith,  efe  a  aeth  i  long,  ac 
a  ddaeth  i  barthau  Magdala. 

PENNOD  XVL 

1  Y  Phariseaid  yn  gofyn  arwydd.  6  lesu  yn 
rhyhuddio  ei  ddisgyblion  am  lefain  y  Pha- 
riseaid a'r  Saduceaid.  13  Tyh  y  bobl  am 
Grist,  16  o  chyffes  Petr  am  dano.  21  lesu 
yn  rhag-fynegi  ei  farwolaeth :  23  yn  ceryddu 
Petr  am  ei  gynghori  i'r  gwrthwyneb  ;  24  ac 
yn  rhybuddio  y  sawl  a  fynnent  ei  ganlyn  ef, 
i  ddwyn  y  groes. 

AC  ^ wedi  i'r  Phariseaid  a'r  Sadu- 
JLA.  ceaid  ddyfod  atto,  a'i  demtio, 
hwy  a  attolygasant  iddo  ddangos 
iddynt  arwydd  o'r  nef 

2  Ac  efe  a  attebodd  ac  a  ddywed- 
odd wrthynt,  Pan  fyddo  yr  hwyr, 
y  dywedwch,  Tywydd  teg;  canys 
y  mae  yr  wybr  yn  goch. 

3  A'r  bore,  Heddyw  dryccin  ;  can- 
ys y  mae  yr  wybr  yn  goch  ac  yn 
bruddaidd.  0  ragrithwyr,  chwi  a 
fedrwch  ddeall  wyneb  yr  wybren; 
ac  oni  fedrwch  arwyddion  yr  am- 
serau  ? 

4  ''Y  mae  cenhedlaeth  ddrwg  a 
godinebus  yn  ceisio  arwydd ;  ac 
arwydd  nis  rhoddir  iddi,  ond  ar- 
wydd y  prophivyd  Jonas.  Ac  efe 
a'u  gadawodd  hwynt,  ac  a  aeth 
ymaith. 

5  Ac  ''wedi  dyfod  ei  ddisgyblion  ef 
i'r  Ian  arall,  hwy  a  oUyngasent  dros 
gôf  gymmeryd  bara  ganddyut. 

6 1Í  A'r  lesu  a  ddyAvedodd  wrthynt, 
^Edrychwch  ac  ymogelwch  rhag 
surdoes  y  Phariseaid  a'r  Saduceaid. 

7  A  hwy  a  ymresymmasant  yn 
eu  plith  eu  hunain,  gan  ddywedyd, 
Hyn  sydd  am  na  chymmerasom 
fara  gennym. 

8  A'r  lesu  yn  gwybod,  a  ddywed- 
odd wrthynt,  Chwychwi  o  ychydig 
fíydd,  paham  yr  ydych  yn  ymres- 
ymmu  yn  eich  plith  eich  hunain, 
am  na  chymmerasoch  fara  gyd  â 
chwi? 

9  Onid  ydych  chwi  yn  deall  etto, 
nac  yn  cofio  ^pùm  torth  y  pùm 
mil,  a  pha  sawl  basgedaid  a  gym- 
merasoch  i  fynu  ? 

10  ^Na  saith  dorth  y  pedair  mil, 

Ff  3 


Anno 

DOMINI 

32. 


a  Marc  8. 
10. 


apen.12.38. 
Marc  8. 11. 
Luc  12. 54. 


b  pen.  12. 39. 


c  Marc  8. 14. 


dLucl2.L 


«pen.  14. 17. 
loan  6.  9. 


r  pen.  15. 34. 


Cyffes  Petr  am  Grist. 


S.  MATTHEW,  XVII. 


Gwedd-newidiad  Crist. 


ÂBDO 

DOMINI 

32. 


g  Marc  8. 27. 
Luc  9. 18. 

h  pen.  14.  2. 
Iiuc  9.  7, 


i  loan  6.  69. 
a  11.  27. 
Act.  8.  37. 
a  9.  20. 
1  loan  4. 
15.  a  5.  5. 


k  1  Oor.  2. 
10. 


1  loan  1.  42. 
mEph.2.20. 
Dat.2L14. 


«>i)en.l8.18. 
loan  20.23. 


o  pen.  17.  9. 
Marc  8. 30. 
Luc  9.  21. 


P  pen.  20. 17. 
Marc  9. 31. 
a  10.  33. 
Ijuc  18.  31. 
a  24.  7. 


9  Edrych 
2  Sam.  19. 
22. 


a  pha  sawl  cawellaid  a  gymmeras- 
och  i  iynu  ? 

11  Pa  fodd  nad  ydycli  yn  deall, 
nad  am  fara  y  dywedais  wrthych, 
ar  ymogelyd  rhag  surdoes  y  Pha- 
riseaid  a'r  Saduceaid  ? 

12  Yna  y  deallasant  na  ddywed- 
asai  efe  am  ymogelyd  rhag  surdoes 
bara,  ond  rhag  athrawiaeth  y  Pha- 
riseaid  a'r  Saduceaid. 

13  1Í  Ac  wedi  dyfod  yr  lesu  i  du- 
eddau  Cesarea  Philippi,  efe  a  ofyn- 
odd  i'w  ddisgyblion,  gan  ddywedyd, 
sPwy  y  mae  dynion  yn  dywedyd 
fy  mod  i,  Mab  y  dyn  ? 

14  A  hwy  a  ddywedasant,  ""Rhai, 
mai  loan  Fedyddiwr,  a  rhai,  mai 
Eüas,  ac  eraill,  mai  Jeremias,  neu 
un  o'r  prophwydi. 

15  Efe  a  ddywedodd  wrthynt,  Ond 
pwy  meddwch  chwi  ydwyf  fi  ? 

16  A  Simon  Petr  a  attebodd  ac 
a  ddywedodd,  'Ti  yw  y  Crist,  Mab 
y  Duw  byw. 

17  A'r  lesu  gan  atteb  a  ddy- 
wedodd wrtho,  Gwýn  dy  fyd  di, 
Simon  mab  Jona :  canys  nid  cig 
a  gwaed  a  ddatguddiodd  hyn  i  ti, 
ond  ''fy  Nhad  yr  hwn  sydd  yn  y 
nefoedd. 

18  Ac  yr  ydwyf  finnau.  yn  dywed- 
yd i  ti,  mai  Hi  yw  Petr,  ac  ™ar  y 
graig  hon  yr  adeiladaf  fy  eglwys; 
a  phyrth  uffern  nis  gorchfygant  hi. 

19  A  "rhoddaf  i  ti  agoriadau  teyrn- 
as  nefoedd:  a  pha  beth  bynnag 
a  rwymech  ar  y  ddaear,  a  fydd 
rhwymedig  yn  y  nefoedd ;  a  pha 
beth  bynnag  a  ryddhâech  ar  y 
ddaear,  a  fydd  wedi  ei  ryddhâu  yn 
y  nefoedd 

20  "Yna  y  gorchymynodd  efe  ì'ay 
ddisgyblion,  na  ddywedent  i  neb 
mai  efe  oedd  lesu  Grist. 

21  1Í  O  hynny  allan  y  dechreu- 
odd  yr  lesu  p  ddangos  i'w  ddisgybl- 
ion fod  yn  rhaid  iddo  fyned  i  Je- 
rusalem, a  dioddef  Uawer  gan  yr 
henuriaid,  a'r  arch-offeiriaid,  a'r 
ysgrifenyddion,  a'i  ladd,  a  chyfodi 
y  trydydd  dydd. 

22  A  Phetr,  wedi  ei  gymmeryd  ef 
atto,  a  ddechreuodd  ei  geryddu  ef, 
gan  ddywedyd,  Arglwydd,  trugarhâ 
wrthyt  dy  hun ;  nis  bydd  hyn  i  ti. 

23  Ac  efe  a  drodd,  ac  a  ddywed- 
odd wrth  Petr,  ^Dos  yn  fy  ol  i, 
Satan :  rhwystr  ydwyt  ti  i  mi :  am 
nad  ydwyt  yn  synied  y  pethau  sydd 
o  Dduw,  ond  y  pethau  sydd  o 
ddynion. 


24  IT  "^  Yna  y  dywedodd  yr  lesu  wrth 
ei  ddisgyblion,  Os  myn  neb  ddyfod 
ar  fy  ol  i,  ymwaded  âg  ef  ei  hun,  a 
chyfoded  ei  groes,  a  chanlyned  fi. 

25  Canys  *pwy  bynnag  a  ewyU- 
ysio  gadw  ei  fywyd,  a'i  cyll :  a 
phwy  bynnag  a  gollo  ei  fywyd  o'm 
plegid  i,  a'i  caiff. 

26  Canys  pa  lesâd  i  ddyn,  os  ennill 
efe  yr  holl  fyd,  a  cholli  ei  enaid  ei 
hun?  neu  *pa  beth  a  rydd  dyn  yn 
gyfnewid  am  ei  enaid  ? 

27  Canys  "  Mab  y  dyn  a  ddaw  yng 
ngogoniant  ei  Dad  ""gyd  a'i  ang- 
elion ;  ^  ac  yna  y  rhydd  efe  i  bawb 
yn  ol  ei  weithred. 

28  Yn  wir  y  dywedaf  wrthych,  '^Y 
mae  rhai  o'r  sawl  sydd  yn  sefyll 
yma,  a'r  ni  phrofant  angau,  hyd 
oni  Avelont  Fab  y  dyn  yn  dyfod  yn 
ei  frenhiniaeth. 

PENNOD  XVII. 

1  Gwedd-newidiad  Crist.  14  Y  mae  efe  yn 
iachâu  y  lloerig  ;  22  yn  rhag-fynegi  ei  ddt- 
oddefaint ;  24  ac  yn  talu  teyrnged. 

AC  *ar  ol  chwe  diwrnod  y  cym- 
jLJL  merodd  yr  lesu  Petr,  ac  lago, 
ac  loan  ei  fraAvd,  ac  a'u  dug  hwy 
i  fynydd  uchel  o'r  neilldu ; 

2  A  gwedd-newidiwyd  ef  ger  eu 
bron  hwy :  a'i  wyneb  a  ddisgleir- 
iodd  fel  yr  haul,  a'i  ddillad  oedd 
cyn  wynned  a'r  goleuni. 

3  Ac  wele,  Moses  ac  Elîas  a  ym- 
ddangosodd  iddynt,  yn  ymddiddan 
âg  ef. 

4  A  Phetr  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd wrth  yr  lesu,  0  Arglwydd, 
da  yw  i  ni  fod  yma :  os  ewyUysi, 
gwnaAvn  yma  dair  pabell;  un  i  ti, 
ac  un  i  Moses,  ac  un  i  Elias. 

5  ^Ac  efe  etto  yn  Uefaru,  wele, 
cwmmwl  goleu  a'u  cysgododd 
hwynt :  ac  wele  lef  o'r  cwmmwl 
yn  dywedyd,  "Hwn  yw  fy  anwyl 
Fab,  ^  yn  yr  hwn  y'm  boddlonwyd : 
^  gwrandêwch  arno  ef. 

6  A  phan  glybu  y  disgyblion  hyn- 
ny,  hwy  a  syrthiasant  ar  eu  hwyn- 
eb,  ac  a  ofnasant  yn  ddirfawr. 

7  A  daeth  yr  lesu,  ac  *^a  gyfíyrdd- 
odd  a  hwynt,  ac  a  ddywedodd,  Cyf- 
odwch,  ac  nac  ofnwch. 

8  Ac  wedi  iddynt  ddyrchafu  eu 
Uygaid,  ni  welsant  neb  ond  yr  lesu 
yn  uuig. 

9  Ac  fel  yr  oeddynt  yn  disgyn 
o'r  mynydd,  ^gorchymynodd  yr  lesu 
iddynt,  gan  ddywedyd,  Na  ddywed- 
wch  y  weledigaeth  i  neb,  hyd  oni 
adgyfodo  Mab  y  dyn  o  feirw. 


Anno 

DOMINI 

32. 

rpen.  10. 38. 

Marc  8. 34. 

Luc  9.  23. 

a  14.  27. 
s  Luc  17. 33. 

loan  12. 25. 


trs.49.7,8. 


u  pen.  26. 64. 
Marc  8. 38. 

1  Zech.  14. 
5. 

pen.  25. 31. 
Judas  14. 
y  Job  34.  IL 
Pb.  62. 12. 
Rhuf.  2.  6. 
Dat.  ü.  23. 

2  ]\Iarc  9. 1. 
Luc  9.  27. 


a  Marc  9.  2. 
Luc  9.  28. 


b  2  Petr  L 
17. 


c  pen.  3. 17. 

Marc  1. 11. 

Luc  3.  22. 
d  Es.  42. 1. 
e  Deut.  18. 

19. 

Act.  3.  23. 


fDan.8. 18. 
a  9.  21. 
a  10. 10, 18. 


8  pen.  IC.  20. 


lachâu  y  lloerig. 


S.  MATTHEW,  XVIII. 


Crist  yn  talu  teyrnged. 


Anno 

DOMINI 

32. 

h  MaL  4.  5. 
pen.  11. 14. 
Marc  9. 11. 


»  Lno  1. 16, 
17. 
Act.  3.  21. 


k  Marc  9. 11 
Luc  9.  37. 


I  pen.  21.  21. 
Marc  11. 
23. 

liuc  17.  6. 
1  Cor.  12.9. 
a  13.  2. 


«>  pen.  16. 
21.  a  20. 17. 
Marc  8. 3L 
a  9.  30. 
a  10.  33. 
liUC  9.  22, 
4ial8.3L 


n  Marc  9.33. 


10  A'i  ddisgyblion  a  ofynasant 
iddo,  gan  ddywedyd,  ''Paham  gan 
hynny  y  mae  yr  ysgrifenyddion  yn 
dywedyd,  fod  yn  rhaid  dyfod  o  Elias 
yn  gyntaf  ? 

11  A'r  lesu  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd  wrthynt,  Elias  yn  wir  a 
ddaw  yn  gyntaf,  ac  'a  edfryd  bob 
peth. 

12  Eithr  yr  ydwyf  fi  yn  dywed- 
yd i  chwi,  ddyfod  o  Elias  eisoes : 
ac  nad  adnabuant  hwy  ef,  ond 
gwneuthur  o  honynt  iddo  beth 
bynnag  a  fynnasant:  felly  y  bydd 
hefyd  i  Fab  y  dyn  ddioddef  gan- 
ddynt  hwy. 

13  Yna  y  deallodd  y  disgyblion 
mai  am  loan  Fedyddiwr  y  dywed- 
asai  efe  wrthynt. 

14  IT  ^  Ac  wedi  eu  dyfod  hwy  at 
y  dyrfa,  daeth  atto  ryiv  ddyn,  ac 
a  ostyngodd  iddo  ar  ei  liniau, 

15  Ac  a  ddywedodd,  Arglwydd, 
trugarha  wrth  fy  mab,  oblegid  y 
mae  efe  yn  lloerig,  ac  yn  flin  arno  : 
canys  y  mae  efe  yn  syrthio  yn  y  tan 
yn  fynych,  ac  yn  y  dwfr  yn  fynych. 

16  Ac  mi  a'i  dygais  ef  at  dy 
ddisgyblion  di,  ac  ni  aUent  hwy  ei 
iachâu  ef. 

17  A'r  lesu  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd, 0  genhedlaeth  anflfydd- 
lawn  a  throfaus,  pa  hyd  y  byddaf 
gyd  â  chwi?  pa  hyd  y  dioddefaf 
chwi  ?  dygwch  ef  yma  attaf  fi. 

18  A'r  lesu  a  geryddodd  y  cy- 
thraul ;  ac  efe  a  aeth  allan  o  hono : 
a'r  bachgen  a  iachâwyd  o'r  awr 
honno. 

19  Yna  y  daeth  y  disgyblion  at 
yr  lesu  o'r  neiUdu,  ac  y  dywedas- 
ant,  Paham  na  allem  ni  ei  fwrw 
ef  allan  ? 

20  A'r  lesu  a  ddywedodd  wrthynt, 
Oblegid  eich  anghrediniaeth :  canys 
yn  wir  y  dywedaf  i  chwi,  ^Pe  bai 
gennych  fíydd  megis  gronyn  o  had 
mwstard,  chwi  a  ddywedech  wrth  y 
mynydd  hwn,  Symmud  oddi  yma 
draw ;  ac  efe  a  symmudai :  ac  ni 
bydd  dim  ammhosibl  i  chwi. 

21  Eithr  nid  â  y  rhywogaeth  hyn 
allan,  ond  trwy  weddi  ac  ympryd. 

22  IT  ™  Ac  fel  yr  oeddynt  hwy  yn 
aros  yn  Galilea,  dywedodd  yr  lesu 
wrthynt,  Mab  y  dyn  a  draddodir  i 
ddwylaw  dynion : 

23  A  hwy  a'i  Uaddant;  a'r  trydydd 
dydd  y  cyfyd  efe.  A  hwy  a  aethant 
yn  drist  iawn. 

24  H  ■*  Ac  wedi  dyfod  o  honynt  i 


Capernaum,  y  rhai  oedd  yn  derbyn 
^arian  y  deyrnged  a  ddaethant  at 
Petr,  ac  a  ddywedasant,  Onid  yw 
eich  athraw  chwi  yn  talu  teyrn- 
ged? 

25  Yntau  a  ddyAvedodd,  Ydyw. 
Ac  wedi  ei  ddyfod  ef  i'r  tỳ,  yr 
lesu  a  achubodd  ei  flaen  ef,  gan 
ddywedyd,  Beth  yr  wyt  ti  yn  ei 
dybied,  Simon  ?  gan  bwy  y  cymmer 
brenhinoedd  y  ddaear  deyrnged  neu 
dreth?  gan  eu  plant  eu  hun,  ynte 
gan  estroniaid  ? 

26  Petr  a  ddywedodd  wrtho,  Gan 
estroniaid.  Yr  lesu  a  ddywedodd 
wrtho,  Gan  hynny  y  mae  y  plant 
yn  rhyddion. 

27  Er  hynny,  rhag  i  ni  eu  rhAvystro 
hwy,  dos  i'r  mor,  a  bwrw  fach,  a 
chymmer  y  pysgodyn  a  ddêl  i  fynu 
yn  gyntaf;  ac  wedi  i  ti  agoryd  ei 
safn,  ti  a  gei  ^  ddarn  o  arian :  cym- 
mer hwnnw,  a  dyro  iddynt  drosof 
fi  a  thithau. 

PENNOD  XVIII. 

1  Crist  yn  rhyhuddio  ei  ddisgyblion  i  fod  yn 
ostyngedig  ac  yn  ddiniwed ;  1  i  ochelyd 
rhwystrau,  ac  na  ddirmygent  y  rhai  hy chain: 
15  yn  dysgu,  pa  /odd  y  mae  i  ni  ymddwyn 
tu  ag  at  ein  brodyr,  pan  wneloni  Vn  herbyn; 
21  a  pha  sawl  gwaith  y  maddeuwn  iddynt: 
23  yr  hyn  beth  y  mae  yn  ei  osod  allan  trwy 
ddammeg  y  brenhin  a  gymmerai  gyfrif  gan  ei 
weision,  32  ac  a  gospodd  yr  hwn  ni  wnaethai 
driigaredd  a'i  gydymmaith. 

R  *yr  awr  honno  y  daeth  y  dis- 
gyblion at  yr  lesu,  gan  ddy- 
wedyd, Pwy  sydd  fwyaf  yn  nheyrn- 
as  nefoedd  ? 

2  A'r  lesu  a  alwodd  atto  fachgen- 
nyn,  ac  a'i  gosododd  yn  eu  canol 
hwynt ; 

3  Ac  a  ddywedodd,  Yn  wir  y  dy- 
wedaf i  chwi,  ^  Oddi  eithr  eich  troi 
chwi,  a'ch  gwneuthur  fel  plant 
bychain,  nid  ewch  chwi  ddim  i 
mewn  i  deyrnas  nefoedd 

4  Pwy  bynnag  gan  hynny  a'i  gos- 
tyngo  ei  hunan  fel  y  bachgennyn 
hwn,  hwnnw  yw  y  mwyaf  yn  nheyrn- 
as  nefoedd. 

5  A  ''phwy  bynnag  a  dderbynio 
gyfryw  fachgennyn  yn  fy  enw  i, 
a'm  derbyn  i 

6  "^A  phwy  bynnag  a  rwystro  un 
o'r  rhai  bychain  hyn  a  gredant  ynof 
fi,  da  fyddai  iddo  pe  crogid  maen 
melin  am  ei  wddf,  a'i  foddi  yn  eig- 
ion  y  mor. 

7  Î  Gwae  y  byd  oblegid  rhwystr- 
au! canys  ''anghenraid  yw  dyfod 
rhwystrau;  er  hynny  ^gwae  y  dyn 


Anno 

DOMINI 

32. 

2  A  el  wir  yn 
y  Groeg- 
laith, 
diflracTi- 
ma :  Gwel 
Exod.  30. 
13.  a  38.  26. 


3  Neu, 
staler. 


a  Marc  9. 33. 
Luc  9.  4G. 
a  22.  24. 


b  Pb.  131.  2. 
pen.  19. 14. 
Marc  10. 
14. 

1  Cor.  14. 
20. 
1  Petr  2. 2 


c  pen.  10.42, 


<!  Marc  9. 42. 
Luc  17. 1,2. 


« 1  Cor.  IL 
19. 
rpeu.26.24. 


Am  ocliel  rhwystrau. 


S.  MATTHEW,  XVIII. 


Amfaddeu  i'n  hrodyr. 


Anno 

DOMINI 

32. 

8  pen.  5.  29, 
30. 

Marc  9. 
4a,  45. 


h  Ps.  34.  7. 
Zech.13.7. 
Heb.  1. 14, 


1  Luc  19. 10. 
k  Luc  15.  4. 


1  Lef.  19. 17. 
Luc  17.  3. 


n>  lago  5. 20. 
1  Petr  3. 1. 


n  Deut.  19. 
15. 

loan  S.  17. 
2  Cor.  13.1. 
Heb.  10. 28. 


o  Rliuf.  16. 

17. 

1  Cor.  5.  9. 
3  anghred- 

adijn. 
P  pen.  16. 19. 

loan  20.  iJ. 

I  Cor.  Ö.  4. 


■>  1  loan  3. 
22.  a  5. 14. 


hwnnw    trwy    yr    hwn    y    daw    y 
rhwystr ! 

8  sAm  hynny  os  dy  law  neu  dy 
droed  a'th  rwystra,  ton-  hwynt  ym- 
aith,  a  thafl  oddi  wrthyt :  gwell  yw 
i  ti  fyned  i  mewn  i'r  bywyd  yn 
gloff,  neu  yn  anafus,  nag  a  chennyt 
ddwy  law,  neu  ddau  droed,  dy  daflu 
i'r  tan  tragywyddol. 

9  Ac  OS  dy  lygad  a'th  rwystra,  tyn 
ef  allan,  a  thafl  oddi  wrthyt :  gwell 
yw  i  ti  yn  un-Uygeidiog  fyned  i 
mewn  i'r  bywyd,  nag  a  dau  lygad 
gennyt  dy  daflu  i  dan  uffern. 

10  ÌEdrychwch  na  ddirmygoch  yr 
un  o'r  rhai  bychain  hyn :  canys  yr 
ydwyf  yn  dywedyd  i  chwi,  fod  ^  eu 
hangelion  hwy  yn  y  nefoedd  bob 
amser  yn  gweled  wyneb  fy  Nhad 
yr  hwn  sydd  yn  y  nefoedd. 

11  'Canys  daeth  Mab  y  dyn  i 
gadw  yr  hyn  a  goUasid. 

12  ^Beth  dybygwch  chwi?  0  bydd 
gan  ddyn  gant  o  ddefaid,  a  myned 
o  un  o  honynt  ar  ^ddisberod;  oni 
ad  efe  yr  amyn  un  cant,  a  myned 
i'r  mynyddoedd,  a  cheisio  yr  hon 
a  aetli  ar  ddisberod  ? 

13  Ac  OS  bydd  iddo  ei  chael  hi, 
yn  wir  meddaf  i  chwi,  y  mae  yn 
llawenhâu  am  honno  mwy  nag  am 
yr  amyn  un  cant  y  rhai  nid  aeth- 
ant  ar  ddisberod. 

14  Felly  nid  yw  ewyllys  eich  Tad 
yr  hwn  sydd  yn  y  nefoedd,  gyfrgolli 
yr  un  o'r  rhai  bychain  hyn. 

15  1  ^  Ac  OS  pecha  dy  frawd  i'th 
erbyn,  dos,  ac  argyhoedda  ef  rhyng- 
ot  ti  ac  ef  ei  hun.  Os  efe  a  wrendy 
arnat,  "^  ti  a  ennillaist  dy  frawd. 

16  Ac  OS  efe  ni  wrendy,  cymmer 
gyd  â  thi  etto  un  neu  ddau,  fel 
"y'ngenau  dau  neu  dri  o  dystion 
y  byddo  pob  gair  yn  safadwy. 

17  Ac  OS  efe  ni  wrendy  arnynt 
hwy,  dywed  i'r  eglwys :  ac  os  efe 
ni  wrendy  ar  yr  eglwys  chwaith, 
bydded  ef  i  ti  megis  °yr  ^ethnig 
a'r  publican. 

18  Yn  wir  meddaf  i  chwi,  ^Pa 
bethau  bynnag  a  rwymoch  ar  y 
ddaear  fyddant  wedi  eu  rhwymo 
yn  y  nef :  a  pha  bethau  bynnag  a 
ryddhaoch  ar  y  ddaear,  a  fyddant 
wedi  eu  rhyddhâu  yn  y  nef 

19  Trachefn  meddaf  i  chwi,  Os 
cydsynia  dau  o  honoch  ar  y  ddaear 
am  ddim  oU  beth  bynnag  a'r  a  ofyn- 
ant,  "^efe  a  wneir  iddynt  gan  fy 
Nhad  yr  hwn  sydd  yn  y  nefoedd. 

20  Canys  lie  mae  dau  neu  dri 

904 


wedi  ymgynnull  yn  fy  enw  i,  yno 
yr  ydwyf  yn  eu  canol  hwynt. 

21  11  Yna  y  daeth  Petr  atto  ef,  ac 
a  ddywedodd,  Arglwydd,  pa  sawl 
gwaith  ý  pecha  fy  mrawd  i'm  her- 
byn,  ac  y  maddeuaf  iddo  ?  '  ai  hyd 
seithwaith  ? 

22  Yr  lesu  a  ddywedodd  wrtho, 
Nid  ydwyf  yn  dywedyd  wrthyt,  Hyd 
seithwaith  ;  *  ond,  Hyd  ddengwaith 
a  thri  ugain  seithwaith. 

23  1Í  Am  hynny  y  cyflelybir  teyrn- 
as  nefoedd  i  ryw  frenhin  a  fyunai 
gael  cyfrif  gan  ei  weision. 

24  A  phan  ddechreuodd  gyfrif,  fe 
a  ddygwyd  atto  un  a  oedd  yn  ei 
ddyled  ef  o  ddeng  mil  o  dalentau. 

25  A  chan  nad  oedd  ganddo  ddim 
i  dalu,  gorchymynodd  ei  arglwydd 
ei  werthu  ef,  a'i  wraig,  a'i  blant, 
a  chwbl  a'r  a  feddai,  a  thalu  y 
ddyled. 

26  A'r  gwas  a  syrthiodd  i  lawr,  ac 
a'i  haddolodd  et^  gan  ddywedyd, 
Arglwydd,  bydd  ymarhous  wrthyf, 
a  mi  a  dalaf  i  ti  y  cwbl  oil. 

27  Ac  arglwydd  y  gwas  hwnnw  a 
dosturiodd  wrtho,  ac  a'i  goUyng- 
odd,  ac  a  faddeuodd  iddo  y  ddyled. 

28  Ac  wedi  myned  o'r  gwas  hwn- 
nw allan,  efe  a  gafodd  un  o'i  gyd- 
weision,  yr  hwn  oedd  yn  ei  ddyled 
ef  o  gan  ceiniog:  ac  efe  a  ymafl- 
odd  ynddo,  ac  a'i  Uindagodd,  gan 
ddywedyd,  Tâl  i  mi  yr  hyn  sydd 
ddyledus  arnat. 

29  Yna  y  syrthiodd  ei  gyd-was 
wrtli  ei  draed  ef,  ac  a  ymbiliodd 
âg  ef,  gan  ddywedyd,  Bydd  ym- 
arhous wrthyf,  a  mi  a  dalaf  i  ti  y 
cwbl  oil. 

30  Ac  nis  gwnai  efe ;  ond  myned 
a'i  fwrw  ef  y'ngharchar,  hyd  oni 
thalai  yr  hyn  oedd  ddyledus. 

31  A  phan  welodd  ei  gyd-weision 
y  pethau  a  wnelsid,  bu  ddrwg  dros 
ben  ganddynt :  a  hwy  a  ddaethant, 
ac  a  fynegasant  i'w  harglwydd  yr 
holl  bethau  a  fuasai. 

32  Yna  ei  arglwydd,  wedi  ei  alw 
ef  atto,  a  ddywedodd  wrtho,  Ha 
was  drwg,  maddeuais  i  ti  yr  holl 
ddyled  honno,  am  i  ti  ymbil  â  mi : 

33  Ac  oni  ddylesit  tithau  drugar- 
hâu  wrth  dy  gyd-was,  megis  y  tru- 
garheais  innau  wrthyt  ti  ? 

34  A'i  arglwydd  a  ddigiodd,  ac 
a'i  rhoddodd  ef  i'r  poenwyr,  hyd 
oni  thalai  yr  hyn  oil  oedd  ddyledus 
iddo. 

35  Ac  *  felly  y  gwna  fy  Nhad  nefol 


Anno 

DOMINI 

32. 


T  Luc  17. 4, 


«  pen.  6. 14. 
Marc  11. 
25. 
CoL  3. 13. 


t  pen.  6. 14. 


26. 

lago  2. 13. 


Am  ysgarîaeth. 


S.  MATTHEW,  XIX. 


Amfywyd  tragywyddol. 


Anno 
DOMINI 

32. 


A.D.33. 

a  Marc  J  0.1. 


i>  pen.  12. 
15. 


2  rhydd. 


c  Gen.  1. 27. 

a  5.  2. 
Mai.  2. 15. 


d  Gen.  2. 24. 
Slarc  10. 
5 9 

Eph."  5.  31. 
e  1  Cor.  6. 
16.  a  7.  2. 


fDeut.24.1. 
pen.  5.  31. 


8  am  gnled- 

rwydd. 


e  pen.  5. 32. 
Jlarc  10. 
11. 

Luc  IG.  18. 
1  Cor.  7. 10, 
11. 


1 1  Cor.  7. 
2,  7,  9,  17. 


i  chwithau,  oni  faddeuwch  o'ch  cal- 
onnau  bob  un  i'w  frawd  eu  cam- 
weddau. 

PENNOD  XIX. 

2  Crist  yn  iaclidu  y  cleifion:  3  yn  atteb  y 
Fhai  iseaid  am  ysgariaeth  :  10  yn  dangos  pa 
hryd  y  mae  pnodas  yn  angenrheidiol :  13 
yn  derhyn  plant  bychain :  16  yn  dysgu  i'r 
gwr  ieuangc  y  modd  i  gael  hywijd  tragy- 
wyddol, 20  ac  ifod  yn  herffaith:  23  yn  dy- 
wedyd  i'w  ddisgyblion  mor  anJiawdd  ydyw 
i'r  goludog  fyned  i  meum  i  deyrnas  Dduw  ; 
27  ac  yn  addaw  gwobr  iV  sawl  a  ymadaw- 
ant  a  dim  er  mwyn  ei  ganlyn  ef. 

BU,  *pan  orphenodd  yr  lesu 
yr  ymadroddion  hyn,  efe  a 
ymadawodd  o  Galilea,  ac  a  ddaeth 
i  derfynau  Judea,  tu  liwnt  i'r  lor- 
ddonen : 

2  ^A  thorfeydd  lawer  a'i  can- 
lynasant  ef;  ac  efe  a'u  hiachaodd 
hwynt  yno. 

3  11  A  daeth  y  Phariseaid  atto, 
gan  ei  demtio,  a  dywedyd  wrtho, 
Ai  2  cyfreithlawn  i  wr  ysgar  a'i 
wraig  am  bob  achos  ? 

4  Ac  efe  a  attebodd  ac  a  ddy- 
•wedodd  wrthynt,  Oni  ddarllenas- 
och,  ""fr  hwn  a'w  gwnaeth  o'r  de- 
chreu,  eu  gwneuthur  hwy  yn  wrryw 
a  benyw  ? 

5  Ac  efe  a  ddywedodd,  ^Oblegid 
hyn  y  gad  dyn  dad  a  mam,  ac  y 
glŷn  wrth  ei  wraig :  ^  a'r  ddau  fydd- 
ant  yn  un  cnawd. 

6  O  herwydd  pah  am,  nid  ydynt 
mwy  yn  ddau,  ond  yn  un  cnawd. 
Y  peth  gan  hynny  a  gyssylltodd 
Duw,  na  ysgared  dyn. 

7  Hwythau  a  ddywedasant  wrtho, 
^Paham  gan  hynny  y  gorchymyn- 
odd  Moses  roddi  Uythyr  ysgar,  a'i 
golhvng  hi  ymaith  ? 

8  Yntau  a  ddywedodd  wrthynt, 
Moses,  ^o  herwydd  caledrwydd  eich 
calonnau,  a  oddefodd  i  chwi  ysgar 
â'ch  gwragedd :  eithr  o'r  dechreu 
nid  felly  yr  oedd. 

9  ^Ac  meddaf  i  chwi,  Pwy  bynnag 
a  ysgaro  a'i  wraig,  ond  am  odineb, 
ac  a  briodo  un  araU,  y  mae  efe 
yn  torri  priodas  :  ac  y  mae  yr  hwn 
a  briodo  yr  hon  a  ysgarwyd,  yn 
torri  priodas. 

10  1Í  Dywedodd  ei  ddisgyblion 
wrtho,  Os  felly  y  mae  yr  achos 
rh  wng  gwr  a  gwraig,  nid  da  gwreicca. 

11  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
''Nid  yAv  pawb  yn  derbyn  y  gair 
hwn,  ond  y  rhai  y  rhoddwyd  iddynt 

12  Canys  y  mae  eunuchiaid  a  aned 
felly  o  groth  cu  mam;  ac  y  mae 

90S 


eunuchiaid  a  wnaed  gan  ddynion 
yn  eunuchiaid  ;  ac  '  y  mae  eunuch- 
iaid a'u  gwnaethant  eu  hun  yn  eu- 
nuchiaid er  mwyn  teyrnas  nefoedd. 
Y  neb  a  ddichon  ei  dderbyn,  der- 
bynied. 

13  1Í  ''Yna  y  dygwyd  atto  blant 
bychain,  fel  y  rhoddai  ei  ddwylaw 
arnynt,  ac  y  gweddiai :  a'r  disgybl- 
ion  a'u  ceryddodd  hwynt. 

14  A'r  lesu  a  ddywedodd,  Gad- 
êwch  i  blant  bychain,  ac  na  wa- 
herddwch  iddynt  ddyfod  attaf  fi : 
canys  '  eiddo  y  cyfryw  rai  yw  teyrn- 
as nefoedd. 

15  Ac  wedi  iddo  roddi  ei  ddwylaw 
arnynt,  efe  a  aeth  ymaith  oddi  yno. 

16  1Í  ""Ac  wele,  un  a  ddaeth,  ac 
a  ddywedodd  wrtho,  Athraw  °da, 
pa  beth  da  a  wnaf,  fel  y  caflPwyf 
fy wyd  tragywyddol  ? 

17  Yntau  a  ddywedodd  wrtho, 
Paham  y  gelwi  fi  yn  dda  ?  nid  da 
neb  ond  un,  sef  Duw :  ond  os 
ewyllysi  fyned  i  mewn  i'r  bywyd, 
cadw  y  gorchymynion. 

18  Efe  a  ddywedodd  wrtho  yntau. 
Pa  rai  ?  A'r  lesu  a  ddywedodd,  "Na 
ladd,  Na  odineba,  Na  ladratta,  Na 
ddwg  gam  dystiolaeth, 

19  P  Anrhydedda  dy  dad  Sith  fam,  a 
*îChâr  dy  gymmydog  fel  ti  dy  hun. 

20  Y  gwr  ieuangc  a  ddywedodd 
wrtho,  Mi  a  gedwais  y  rhai  hyn  oil 
o'm  hieuengctid :  beth  sydd  yn  eis- 
ieu  i  mi  etto  ? 

21  Yr  lesu  a  ddywedodd  wrtho, 
Os  ewyllysi  fod  yn  berffaith,  'dos, 
gwerth  yr  hyn  sydd  gennyt,  a  dyro 
i'r  tlodion  ;  a  thi  a  gei  drysor  yn 
y  nef :  a  thyred,  canlyn  fi. 

22  A  phan  glybu  y  gwr  ieuangc 
yr  ymadrodd,  efe  a  aeth  i  fFordd  yn 
drist :  canys  yr  oedd  yn  berchen 
da  lawer. 

23  1Í  Yna  y  dywedodd  yr  lesu  wrth 
ei  ddisgyblion,  Yn  wir  y  dywedaf  i 
chwi,  mai  yn  anhawdd  yr  â  *  gol- 
udog i  mewn  i  deyrnas  nefoedd. 

24  A  thrachefn  meddaf  i  chwi. 
Haws  yw  i  gamel  fyned  trwy  grai 
y  nodwydd  ddur,  nag  i  oludog  fyn- 
ed i  mewn  i  deyrnas  Dduw. 

25  A  phan  glybu  ei  ddisgyblion 
ef  hyn,  synnu  a  wnaethant  yn  ddir- 
fawr,  gan  ddywedyd,  Pwy  gan  hyn- 
ny a  all  fod  yn  gadwedig  ? 

26  A'r  lesu  a  edrychodd  arnynt, 
ac  a  ddywedodd  wrthynt,  Gyd  â 
dynion  ammhosibl  yw  hyn;  ond 
*  gyd  â  Duw  pob  peth  sydd  bosibL 


Anno 

DOMINI 

33. 

1 1  Cor.  7. 
32,  34. 
a  9.  5, 15. 


k  Marc  10. 
13. 
Iiucl8.15. 


1  pen.  IS.  3. 


m  Marc  10. 

17. 

Luc  18. 18. 
n  Luc  10. 25. 


o  Ex.  20. 13. 
Deut.5.17. 


P  pen,  15.  4. 

5Lef.l9.18. 
pen.  22.  39. 
Kliuf.13.9. 
Gal.  5. 14. 
lago  2.  8. 


r  pen.  6. 20. 

Luc  12.  aa 

a  16.  9. 
1  Tim.  6. 

18,  19. 


6  Marc  10. 

23 

1  Tim.  6. 9, 
10. 


t  Jcr.  32. 17. 
Zcch.  8.  6. 
Luc  1.  37. 

a  18.  27. 


Dammeg  y  winllan. 


S.  MATTHEW,  XX 


Am  ostyngeiddrwydd. 


Anno 

DOMINI 

33. 

u  Marc  10. 

28 

Luc  18. 28. 
«pen.  4.  20. 

£uc  5. 11. 


y  pen.20. 2L 
Luc  22. 28, 
29,30. 
1  Cor.  6.  2, 
3. 
Dat.  2.  26, 


»pen.20.16L 
Marc  10. 
3L 
Luc  13. 30. 


27  1Í  ''Yna  Petr  a  attebodd  ac  a 
ddywedodd  wrtho,  Wele,  ^nyni  a 
adawsom  bob  peth,  ac  a'th  gan- 
lynasom  di :  beth  gau  hynny  a  fydd 
ini? 

28  A'r  lesu  a  ddywedodd  wrth- 
ynt,  Yn  wir  meddaf  i  chwi,  y  cewch 
chwi,  y  rhai  a'm  canlynasoch  i,  yn 
yr  adenedigaeth,  pan  eisteddo  Mab 
y  dyn  ar  orsedd  ei  ogoniant,  ^eis- 
tedd  chwithau  ar  ddeuddeg  gorsedd, 
yn  barnu  deuddeg  llwyth  Israel 

29  A  phob  un  a'r  a  adawodd  dai, 
neu  frodyr,  neu  chwiorydd,  neu 
dad,  neu  fam,  neu  wraig,  neu  blant, 
neu  diroedd,  er  mwyn  fy  enw  i,  a 
dderbyn  y  can  cymmaint,  a  bywyd 
tragywyddol  a  etifedda  efe. 

30  ^Ond  11a wer  o'r  rhai  blaenaf 
a  fyddant  yn  olaf,  a'r  rhai  olaf  yn 
flaenaf. 

PENNOD  XX. 

1  Crist,  trwy  ddammeg  y  gweithwyr  yn  y  win- 
llan, yn  dangos  nad  ydyw  Dmo  yn  ddyledwr 
i  neb :  17  yn  rhag-fynegi  ei  dd'ioddefaint : 
20  trii'y  atteb  i  fam  meibion  Zebedeus,  yn 
dysgu  I'w  ddisgyblion  fod  yn  ostyngedig  ;  30 
ac  yn  rhoddi  i  ddau  ddyn  dall  eu  golwg. 

CANYS  teyrnas  nefoedd  sydd 
debyg  i  wr  o  berchen  tŷ,  yr 
hwn  a  aeth  allan  a  hi  yn  dyddhâu, 
i  gyflogi  gweithwyr  i'w  winllan. 

2*  Ac  wedi  cyttuno  a'r  gweithwyr 
er  ceiniog  y  dydd,  efe  a'u  hanfon- 
odd  hwy  i'w  winllan. 

3  Ac  efe  a  aeth  allan  ynghylch  y 
drydedd  awr,  ac  a  welodd  eraill  yn 
sefyll  yn  segur  yn  y  farchnadfa  ; 

4  Ac  a  ddywedodd  wrthynt,  Ewch 
chwithau  i'r  winllan;  a  pha  beth 
bynnag  a  fyddo  cyfiawn,  mi  â'i 
rhoddaf  i  chwi. 

5  A  hwy  a  aethant  ymaith.  Ac 
efe  a  aeth  allan  drachefn  ynghylch 
y  chweched  a'r  nawfed  awr,  ac  a 
wnaeth  yr  un  modd. 

6  Ac  efe  a  aeth  allan  ynghylch  yr 
unfed  awr  ar  ddeg,  ac  a  gafodd 
eraill  yn  sefyll  yn  segur,  ac  a  ddy- 
wedodd wrthynt,  Paham  y  sefwch 
chwi  yma  ar  hyd  y  dydd  yn  segur  ? 

7  Dywedasant  wrtho,  Am  na  chyf- 
logodd  neb  nyni.  Dywedodd  yntau 
wrthynt,  Ewch  chwithau  i'r  win- 
llan ;  a  pha  beth  bynnag  fyddo  cyf- 
iawn, chwi  a'^  cewch. 

8  A  phan  aeth  hi  yn  hwyr,  arglwydd 
y  winllan  a  ddywedodd  wrth  ei 
oruchwyliwr,  Galw  y  gweithwyr,  a 
dyro  iddynt  ezi  cyflog,  gan  ddechreu 
o'r  rhai  diweddaf  hyd  y  rhai  cyntaf. 


9  A  phan  ddaeth  y  rhai  a  gyjlog- 
asid  ynghylch  yr  unfed  awr  ar  ddeg, 
hwy  a  gawsant  bob  un  geiniog. 

10  A  phan  ddaeth  y  rhai  cyntaf, 
hwy  a  dybiasant  y  caent  fwy;  a 
hwythau  a  gawsant  bob  un  geiniog. 

11  Ac  wedi  iddynt  gael,  grwgnach 
a  wnaethant  yn  erbyn  gwr  y  tŷ, 

12  Gan  ddywedyd,  Un  awr  ^y 
gweithiodd  y  rhai  olaf  hyn,  a  thi 
a'u  gwnaethost  hwynt  yn  gystal  a 
ninnau,  y  rhai  a  ddygasom  bwys 
y  dydd,  a'r  gwres. 

13  Yntau  a  attebodd  ac  a  ddywed- 
odd wrth  un  o  honynt,  Y  cyfaill,  nid 
ydwyf  yn  gwneuthur  cam  â  thi : 
onid  er  ceiniog  y  cyttunaist  â  mi  ? 

14  Cymmer  yr  hyn  sydd  eiddot, 
a  dos  ymaith :  yr  ydwyf  yn  ewyll- 
ysio  rhoddi  i'r  olaf  hwn  megis  i  ti- 
thau. 

15  *Ai  nid  "  cyfreithlawn  i  mi 
wneuthur  a  fynnwyf  a'r  eiddof  fy 
hun?  neu  a  ydyw  dy  ^'lygad  di  yn 
ddrwg,  am  fy  mod  i  yn  dda  ? 

16  •=  Felly  y  rhai  olaf  fyddant  yn 
flaenaf,  a'r  rhai  blaenaf  yn  olaf: 
^canys  Uawer  sydd  wedi  eu  galw, 
ac  ychydig  wedi  eu  dewis. 

17  1Í  *Ac  a'r  lesu  yn  myned  i  fynu 
i  Jerusalem,  efe  a  gymmerth  y 
deuddeg  disgybl  o'r  neilldu  ar  y 
ffordd,  ac  a  ddywedodd  wrthynt, 

18  Wele,  yr  ydym  ni  yn  myned  i 
fynu  i  Jerusalem;  a  Mab  y  dyn  a 
draddodir  i'r  arch-ofifeiriaid  a'r  ys- 
grifenyddion,  a  hwy  a'i  condemn- 
iant  ef  i  farwolaeth, 

19  ^Ac  a'i  traddodant  ef  i'r  Cen- 
hedloedd,  i'w  watwar,  ac  'iw  fflang- 
ellu,  ac  i'w  groeshoelio :  a'r  try  dydd 
dydd  efe  a  adgyfyd. 

20  IT  s  Yna  y  daeth  mam  meibion 
^Zebedeus  atto  gyd  a'i  meibion,  gan 
addoli,  a  deisyf  rhyw  beth  ganddo. 

21  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthi,  Pa 
beth  a  fynni?  Dywedodd  hithau 
wrtho,  Dywed  am  gael  o'm  dau  fab 
hyn  eistedd,  y  naill  ar  dy  law  dde- 
hau,  a'r  llall  ar  dy  law  aswy,  yn 
dy  frenhiniaeth. 

22  A'r  lesu  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd, Ni  wyddoch  chwi  beth  yr 
ydych  yn  ei  ofyn.  A  ellwch  chwi 
yfed  o'r  'cwppan  yr  ydwyf  fi  ar 
yfed  o  hono,  a'ch  bedyddio  a'r  ''bed- 
ydd  y  bedyddir  fi?  Dywedasant 
wrtho,  Gallwn, 

23  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Diau  yr  yfwch  o'm  cwppan,  ac  y'ch 
bedyddir  a'r  bedydd  y'm  bedyddir 


Anno 

DOMINI 

33. 


2  Neu,  yr 
arhosodd. 


«  Rhut  9. 

21. 

3  rhydd. 
b  Deut.  IS. 

9. 

Diar.  23. 6. 

pen.  6.  23. 
c  Marc  10. 

31. 

d  pen.  22. 14. 


6  Marc  10. 
32. 
Luc  18. 31. 


fpen.  27,  2. 
Luc  23.1- 
Ioaal8.28, 
&c. 
Act.  3. 13. 


s  Marc  la 
35. 
h  pen.  4.  21. 


'pen.  26.39, 

loan  18.  U. 
k  Luc  12.  SO. 


Crist  yn  marchogaeth 


S.  MATTHEW,  XXI. 


ar  asen  i  Jerusalem. 


Anno 

DOMINI 

33. 

t  pen.  26. 34. 

m  Marc  10. 

41. 

Luc  22. 24, 

25. 


open.  23. 11. 
Marc  9. 35. 
a  10.  43. 


P  Phil.  2.  7. 

«Luc  22. 27. 

loan  13. 14. 
r  1  Tim.  2. 6. 

Tit.  2.  14. 

1  Petr  1. 

19. 
•  pen.  26. 28. 

Rbuf.  5. 

15, 19. 
t  Marc  10. 

46. 

Luc  18.  3Ö. 


•  MnrcU.l. 
Luc  19.  29. 


bZech.14.4. 


âg  ef :  eithr  eistedd  ar  fy  Haw  dde- 
hau  ac  ar  fy  Haw  aswy,  nid  eiddof 
ei  ^  roddi ;  ond  i'r  sawl  y  darpar- 
wyd  gan  fy  Nhad. 

24  "^  A  phan  glybu  y  deg  liyn,  hwy 
a  sorrasant  wrth  y  ddau  frodyr. 

25  A'r  lesu  a'u  galwodd  hwynt 
atto,  ac  a  ddywedodd,  Chwi  a  wydd- 
och  fod  pennaethiaid  y  Cenhedloedd 
yn  tra-arglwyddiaethu  arnynt,  a'r 
rhai  mawrion  yn  tra-awdurdodi  ar- 
nynt hwy. 

26  Eithr  °nid  felly  y  bydd  yn  eich 
plith  chwi :  ond  **  pwy  bynnag  a 
fynno  fod  yn  fawr  yn  eich  plith 
chwi,  bydded  yn  weinidog  i  chwi ; 

27  A  phwy  bynnag  a  fynno  fod 
yn  bennaf  yn  eich  plith,  bydded 
yn  was  i  chwi : 

28  Megis  na  ddaeth  PMab  y  dyn 
i'w  wasanaethu,  ^ond  i  wasanaethu, 
ac  'i  roddi  ei  einioes  yn  bridwerth 
*  dros  lawer. 

29  IT  *  Ac  a  hwy  yn  myned  allan  o 
Jericho,  tyrfa  fawr  a'i  canlynodd  ef. 

30  Ac  wele,  dau  ddeillion  yn  eis- 
tedd ar  Jin  y  ffordd,  pan  glywsant 
fod  yr  lesu  yn  myned  heibio,  a  lef- 
asant,  gan  ddywedyd,  Arglwydd, 
fab  Dafydd,  trugarhâ  wrthym. 

31  A'r  dyrfa  a'u  ceryddodd  hwynt, 
fel  y  tawent:  hwythau  a  lefasant 
fwy-fwy,  gan  ddywedyd,  Arglwydd, 
fab  Dafydd,  trugarhâ  wrthym. 

32  A'r  lesu  a  safodd,  ac  a'u  galw- 
odd hwynt,  ac  a  ddywedodd,  Pa 
beth  a  ewyllysiwch  ei  wneuthur  o 
honof  i  chwi  ? 

33  Dywedasant  wrtho,  Arglwydd, 
agoryd  ein  Uygaid  m. 

34  A'r  lesu  a  dosturiodd  wrthynt, 
ac  a  gyffyrddodd  a'u  Uygaid :  ac  yn 
ebrwydd  y  cafodd  eu  Uygaid  olwg, 
a  hwy  a'i  canlynasant  ef. 

PENNOD  XXI. 

1  Crist  yn  marchogaeth  ar  asen  i  Jerusalem  ; 
12  yn  gyrru  y  prynwyr  a'r  gwerthivyr  o'r 
deml ;  17  yn  melldithio  y  ffigyshren  ;  23  yn 
gostegu  yr  offeiriaid  a'r  henuriaid,  28  ac 
yn  eu  ceryddu  trwy  gyffelyhrivydd  y  ddau 
fab,  33  a'r  llafurwyr  a  laddasant  y  rhai  a 
anfonvjyd  attynt. 

A* PHAN  ddaethant  yn  gyfagos 
i  Jerusalem,  a'u  dyfod  hwy  i 
Bethphage,  i  ^fynydd  yr  Olew- 
wydd,  yna  yr  anfonodd  yr  lesu 
ddau  ddisgybl, 

2  Gan  ddywedyd  wrthynt,  Ewch 
i'r  pentref  sydd  ar  eich  cyfer,  ac 
yn  y  man  chwi  a  gewch  asen  yn 
rhwym,  ac  ebol  gyd  â  hi:  goUyng- 
wch  hivynt,  a  dygwch  attaf  fi. 


3  Ac  OS  dywed  neb  ddim  wrthych, 
dywedwch,  Y  mae  yn  rhaid  i'r  Ar- 
glwydd wrthynt :  ac  yn  y  man  efe 
a'u  denfyn  hwynt. 

4  A  hyn  oil  a  wnaethpwyd,  fel  y 
cyflawnid  yr  hyn  a  ddy  wedasid  trwy 
y  prophwyd,  yn  dywedyd, 

5  ''Dywedwch  i  ferch  Sion,  Wele 
dy  frenhin  yn  dyfod  i  ti,  yn  add- 
fwyn,  ac  yn  eistedd  ar  asen,  ac  ebol 
Uwdn  asen  arferol  a'r  iau. 

6  Y  "^disgyblion  a  aethant,  ac  a 
wnaethant  fel  y  gorchymynasai  yr 
lesu  iddynt. 

7  A  hwy  a  ddygasant  yr  asen  a'r 
ebol,  ac  *a  ddodasant  eu  dillad 
arnynt,  ac  a'^  gosodasant  e/  i  eis- 
tedd ar  hyrmy. 

8  A  thyrfa  ddirfawr  a  daenasant 
eu  dillad  ar  y  ffordd ;  'eraiU  a  dor- 
rasant  gangau  o'r  gwỳdd,  ac  a!u 
taenasant  ar  hyd  y  ffordd. 

9  A'r  torfeydd,  y  rhai  oedd  yn 
myned  o'r  blaen,  a'r  rhai  oedd  yn 
dyfod  ar  ol,  a  lefasant,  gan  ddy- 
wedyd, Hosanna  i  fab  Dafydd : 
«Bendigedig  yw  yr  hwn  sydd  yn 
dyfod  yn  enw  yr  Arglwydd:  Ho- 
sanna yn  y  goruchafion. 

10  ^  Ac  wedi  ei  ddyfod  ef  i  mewn 
i  Jerusalem,  y  ddinas  oil  a  gy- 
nhyrfodd,  gan  ddywedyd,  Pwy  yw 
hwn? 

11  A'r  torfeydd  a  ddywedasant, 
Hwn  yw  lesu  y  prophwyd  'o  Na- 
zareth yn  Galilea. 

12  1Í  A'r  lesu  a  aeth  i  mewn  i 
deml  Dduw,  ac  a  daflodd  allan  bawb 
a'r  oedd  yn  gwerthu  ac  yn  prynu 
yn  y  deml,  ac  a  ddymchwelodd  i 
lawr  fyrddau  y  newidwyr  arian,  a 
chadeiriau  y  rhai  oedd  yn  gwerthu 
colommenod : 

13  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Ysgrifenwyd,  ^Tŷ  gweddi  y  gelwir 
fy  nhŷ  i ;  eithr  ^  chwi  a'i  gwnaeth- 
och  yn  ogof  Uadron. 

14  A  daeth  y  deillion  a'r  cloffion 
atto  yn  y  deml ;  ac  efe  a'u  hiacha- 
odd  hwynt. 

15  A  phan  welodd  yr  arch-offeir- 
iaid  a'r  ysgrifenyddion  y  rhyfedd- 
odau  a  wnaethai  efe,  a'r  plant  yn 
Uefain  yn  y  deml,  ac  yn  dywedyd, 
Hosanna  i  fab  Dafydd ;  hwy  a  lid- 
iasant, 

16  Ac  a  ddywedasant  wrtho,  A 
wyt  ti  yn  clywed  beth  y  mae  y  rhai 
hyn  yn  ei  ddywedyd?  A'r  lesu  a 
ddywedodd  wrthynt,  Ydwyf  Oni 
ddarllenasoch  chwi  erioed,  ""0  enau 


Anno 

DOMINI 

33. 


c  Efl.  62.  It 
Zech.  9.9. 
loan  12. 1&. 


e  2  Bren.  9;^ 
13. 


f  loan  12. 13. 


eP8.118.26. 
pen.  23. 39. 


h  Marc  11. 
15. 

Luc  19.  45. 
loan  2. 13, 
15. 


i  pen.  2.  23. 


k  Es.  56.  7. 

I  Jer.  7.  IL 
Marc  11. 
17. 
Luc  19. 46. 


m  Pb.  8.  2, 


Méllditìiîo  y  ffigyshren. 


S.  MATTHEW,  XXL 


Y  llafurwyr  drygionus. 


Anno 

DOMINI 

33. 


n  loan  11. 
18. 


0  Marc  IL 
12. 


2  Gr.  un 


Ppen.17.20. 

Luc  17.  6. 

q  lago  1.  6. 


r  pen.  7.  7. 

Jlarc  11. 

'Ai. 

Luc  11.  9. 

1  loan  3. 

22.  a  5. 14. 
•  Marc  11. 

27. 

Luc  20. 1. 


t  Exoa.  2. 
14. 

Act.  4.  7. 
a  7.  27. 


n  pen.  14.  5. 
Marc  6. 20. 


plant  bychain  a  rhai  yn  sugno  y 
perffeithiaist  foliant  ? 

17  H  Ac  efe  a'u  gadawodd  hwynt, 
ac  a  aeth  allan  o'r  ddinas  i  "Betha- 
nia,  ac  a  lettŷodd  yno. 

18  °A'r  bore,  fel  yr  oedd  efe  yn 
dychwelyd  i'r  ddinas,  yr  oedd  arno 
chwant  bwyd. 

19  A  phan  welodd  efe  ^  ifigysbren 
ar  y  ffordd,  efe  a  ddaeth  atto,  ac 
ni  chafodd  ddim  arno,  ond  dail  yn 
unig:  ac  e/è  a  ddywedodd  wrtho, 
Na  thyfed  ffrwyth  arnat  byth  mwy- 
ach.  Ac  yn  ebrwydd  y  crinodd  y 
ifigysbren, 

20  A  phan  welodd  y  disgybllon, 
hwy  a  ryfeddasant,  gan  ddywed- 
yd,  Mor  ddisymmwth  y  crinodd  y 
flSgysbren ! 

21  A'r  lesu  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd wrthynt,  Yn  wir  meddaf  1 
chwi,  pOs  bydd  gennych  ffydd,  ac 
^heb  ammeu,  ni  wnewch  yn  unig 
hyn  a  wneutJium  i  i'v  ffigysbren, 
eithr  hefyd  os  dywedwcli  wrth  y 
mynydd  hwn,  Coder  di  i  fynu,  a 
bwrier  di  i'r  mor ;  hynny  a  fydd. 

22  A  '  pha  beth  bynnag  a  oiynoch 
mewn  gweddi,  gan  gredu,  chwi  a'i 
derbyniwch. 

23  IT  *Ac  wedi  ei  ddyfod  ef  i'r 
deml,  yr  arch-offeiriaid  a  henur- 
iaid  y  bobl  a  ddaethant  atto,  fel 
yr  oedd  efe  yn  athrawiaethu,  *gan 
ddywedyd,  Tr^vy  ba  awdurdod  yr 
wyt  ti  yn  gwneuthur  y  pethau  hyn  ? 
a  phwy  a  roddes  i  ti  yr  awdurdod 
hon? 

24  A'r  lesu  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd wrthynt,  Minnau  a  ofynaf 
i  chwithau  un  gair,  yr  hwn  os  myn- 
egwch  i  mi,  minnau  a  fynegaf  i 
chwithau  trwy  ba  awdurdod  yr  wyf 
yn  gwneuthur  y  pethau  hyn. 

25  Bedydd  loan,  o  ba  le  yr  oedd? 
ai  o'r  nef,  ai  o  ddynion  ?  A  hwy  a 
ymresymmasant  yn  eu  plith  eu  hun- 
ain,  gan  ddywedyd,  Os  dywedwn, 
O'r  nef;  efe  a  ddywed  wrthym,  Pa- 
ham  gan  hynny  nas  credasoch  ef  ? 

26  Ond  OS  dywedwn,  O  ddynion ; 
y  mae  arnom  ofn  y  bobl :  "  canys 
y  mae  pawb  yn  cymmeryd  loan 
megis  prophwyd. 

27  A  hwy  a  attebasant  i'r  lesu,  ac 
a  ddywedasant,  Ni  wyddom  ni.  Ac 
yntau  a  ddywedodd  wrthynt,  Nid 
wyf  finnau  yn  dywedyd  i  chwi  trwy 
ba  awdurdod  yr  wyf  yn  gwneuthur 
y  pethau  hyn. 

28  IT  Ond  beth  dybygwch  chwi? 


Yr  oedd  gan  wr  ddau  fab :  ac  efe 
a  ddaeth  at  y  cyntaf  ac  a  ddywed- 
odd, Fy  mab,  dos,  gweithia  hedd- 
yw  yn  fy  ngwinllan. 

29  Ac  yntau  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd, Nid  âf :  ond  wedi  hynny 
efe  a  edifarhaodd,  ac  a  aeth. 

30  A  phan  ddaeth  efe  at  yr  ail,  efe 
a  ddywedodd  yr  un  modd.  Ac  efe 
a  attebodd  ac  a  ddywedodd,  Myfi 
a  âf,  arglwydd ;  ac  nid  aeth  efe. 

31  Pa  un  o'r  ddau  a  wnaeth  ewyll- 
ys  y  tad?  Dywedasant  wrtho,  Y 
cyntaf.  Yr  lesu  a  ddywedodd  wrth- 
ynt, ""Yn  wir  meddaf  i  chwi,  yr  â  y 
publicanod  a'r  putteiniaid  i  mewn 
i  deyrnas  Dduw  o'ch  blaen  chwi. 

32  Canys  ^daeth  loan  attoch  yn 
ffordd  cyfiawnder,  ac  ni  chredasoch 
ef ;  ''ond  y  publicanod  a'r  puttein- 
iaid a'i  credasant  ef :  chwithau,  yn 
gweled,  nid  edifarhasoch  wedi  hyn- 
ny, fel  y  credech  ef 

33  1Í  Clywch  ddammeg  araU.  Yr 
oedd  rhyw  ddyn  o  berchen  tŷ,  *yr 
hwn  a  blannodd  winllan,  ac  a  osod- 
odd  gae  yn  ei  chylch  hi,  ac  a  glodd- 
iodd  ynddi  win-wrŷf,  ac  a  adeilad- 
odd  dŵr,  ac  a'i  gosododd  hi  allan  i 
lafurwyr,  ac  ^'  a  aeth  oddi  cartref. 

34  A  phan  nesaodd  amser  fírwyth- 
au,  efe  a  ddanfonodd  ei  weision  at 
y  llafurwyr,  "=1  dderbyn  ei  ffrwyth- 
au  hi. 

35  A'r  llafurwyr  a  ddaliasant  ei 
weision  ef,  ac  un  a  gurasant,  ac  arall 
a  laddasant,  ac  arall  a  labyddiasant. 

36  Trachefn,  efe  a  anfonodd  weis- 
ion eraill,  fwy  na'r  rhai  cyntaf:  a 
hwy  a  wnaethant  iddynt  yr  un 
modd. 

37  Ac  yn  ddiweddaf  oil,  efe  a  an- 
fonodd attynt  ei  fab  ei  hun,  gan 
ddywedyd,  Hwy  a  barchant  fy 
mab  i. 

38  A  phan  welodd  y  llafurwyr  y 
mab,  hwy  a  ddywedasant  yn  eu 
plith  eu  hun,  ^  Hwn  yw  yr  etifedd ; 
^deuwch,  Uaddwn  ef,  a  daliwn  ei 
etifeddiaeth  ef 

39  Ac  wedi  iddynt  ei  ddal,  hwy 
a'i  bwriasant  ef  allan  o'r  winllan, 
ac  a'^  Uaddasant. 

40  Am  hynny  pan  ddêl  arglwydd 
y  winllan,  pa  beth  a  wna  efe  i'r 
llafurwyr  hynny  ? 

41  'Hwy  a  ddywedasant  wrtho, 
Efe  a  ddifetha  yn  Uwyr  y  dynion 
drwg  hynny,  ac  a  esyd  y  winllan 
i  lafurwyr  eraill,  y  rhai  a  dalant 
iddo  y  ffrwythau  yn  eu  hamserau. 


Anno      ! 
DOMINI 
S3. 


X  Luc  7.  29, 
30. 


T  pen.  3. 1, 

&c. 


I  Luc  3. 12, 

la 


a  Ps.  80.  9. 
Can.  8. 11. 
Es.  5. 1. 
Jer.  2.  21. 
Marcl2.1. 
Luc  20.  9. 


b  pen.  25. 
14,15. 


c  Can.  8. 11, 
12. 


d  Pb.  2.  8. 
Heb.  1.  2. 
'  e  pen.  26.  3. 
a  27.  1. 
loan  11. 63. 


rEdrych 
Luc  20. 16. 


Pr'iodas  máb  y  brenJdn. 


S.  MATTHEW,  XXII. 


Am  dalu  teyrnged. 


Anno 

DOMINI 

33. 

eP8.ns.22. 

Act.  4.  li. 


b  pen.  8.  12. 


i  Ks.  8. 14, 
15. 

Zoch.12.3. 
Luc  20. 18. 
Ithuf.  9. 

1  Petr  2.  8. 
ti  Es.  CO.  12. 
Dan.  2.  U. 


« Luc  7. 16. 
loan  7.  40. 


a  Luc  14. 16. 
L)at.  19.  7, 


b  Diar.  9.  2. 


c  Dan.  9. 26. 


42  Yr  lesu  a  ddywedodd  wrtJiynt, 
s  Oni  ddarllenasoch  chwi  erioed  yn 
yr  ysgrythyrau,  Y  maen  a  wrthod- 
odd  yr  adeiladwyr,  hwn  a  wnaeth- 
pwyd  yn  ben  congl :  gan  yr  Ar- 
glwydd  y  gwnaetlipwyd  hyn,  a 
rhyfedd  y w  yn  ein  golwg  ni  ? 

43  Am  hynny  meddaf  i  chwi,  ''Y 
dygir  teyrnas  Dduw  oddi  arnoch 
chwi,  ac  a'i  rhoddir  i  genedl  a  ddygo 
ei  ffrwythau. 

44  'A  phAvy  bynnag  a  syrthio  ar 
y  maen  hwn,  efe  a  ddryllir:  ac  ar 
bwy  bynnag  y  syrthio,  ''efe  a'i  mál 
ef  yn  chwilfriw. 

45  A  phan  glybu  yr  arch-offeiriaid 
a'r  Phariseaid  ei  ddamhegion  ef, 
hwy  a  wybuant  mai  am  danyiit  hAvy 
y  dywedai  efe. 

46  Ac  a  hwy  yn  ceisio  ei  ddala, 
hwy  a  ofnasant  y  torfeydd ;  am  eu 
bod  ^yn  ei  gymmeryd  ef  fel  pro- 
phwyd 

PENNOD  XXII. 

1  Dammeg  pr'iodas  mab  y  brenkin.  9  Gahved- 
igaeth  y  Cenhedloedd.  12  Cospedigaeth  yr 
hwn  nid  oedd  ganddo  y  wisg  br'iodas.  15  Y 
dylid  talu  teyrnged  i  Cesar.  23  Crist  yn 
gosiegu  y  Saduceaid  ynghylch  yr  adgyfodiad: 
34  yn  atteb  y  cyfreithiwr,  pa  un  yw  y  gor- 
chymyn  cyntaf,  a'r  mawr ;  41  ac  yn  holi  y 
Phariseaid  ynghylch  y  Mess'ias. 

AR  lesu  a  attebodd,  *ac  a  lefar- 
.  odd  wrthynt  drachefn  mewn 
damhegion,  gan  ddywedyd, 

2  Cyfielyb  yw  teyrnas  nefoedd  i 
ryw  frenhin  a  wnaeth  briodas  i'w 
fab, 

3  Ac  a  ddanfonodd  ei  weision  i 
alw  y  rhai  a  wahoddasid  i'r  briod- 
as :  ac  ni  iynnent  hwy  ddyfod. 

4  Trachefn,  efe  a  anfonodd  weis- 
ion eraill,  gan  ddywedyd,  Dywed- 
wch  wrth  y  rhai  a  walioddwyd, 
Wele,  parottoais  fy  nghiniaw :  ^  fy 
ychain  a'm  pasgedigion  a  laddwyd, 
a  phob  peth  sydd  barod :  deuwch 
i'r  briodas. 

Ö  A  hwy  yn  ddiystyr  ganddynt, 
a  aethant  ymaith,  un  i'w  faes,  ac 
arall  i'w  fasnach : 

6  A'r  lleill  a  ddaliasant  ei  weision 
ef,  ac  a'u  hammharcliasant,  ac  a'w 
Uaddasant. 

7  A  phan  glybu  y  brenhin,  efe  a 
lidiodd;  ac  a  ddanfonodd  °ei  luoedd, 
ac  a  ddinystriodd  y  Ueiddiaid  hyn- 
ny, ac  a  losgodd  eu  dinas  hwynt. 

8  Yna  efe  a  ddywedodd  wrth  ei 
weision,  Yn  wir  y  briodas  sydd  bar- 
od, ond  y  rhai  a  wahoddasid  nid 
ccddynt  deilwng. 


9  Ewch  gan  hynny  ^  i'r  prif-ffyrdd, 
a  chynnifer  ag  a  gaffoch,  gwahodd- 
wch  i'r  briodas. 

10  A'r  gweision  hynny  a  aethant 
allan  i'r  prif-ffjrdá,  ac  ^a  gasgl- 
asant  ynghyd  gynnifer  oil  ag  a 
gawsant,  drwg  a  da:  a  Uanwyd  y 
briodas  o  wahoddedigion. 

11  1Í  A  phan  ddaeth  y  brenhin  i 
mewn  i  weled  y  gwahoddedigion, 
efe  a  ganfu  yno  ddyn  ^heb  wisg 
priodas  am  dano : 

12  Ac  efe  a  ddywedodd  wrtho,  Y 
cyfaill,  pa  fodd  y  daethost  i  mewn 
yma,  lieb  fod  gennyt  wisg  priodas  ? 
Ac  yntau  a  aeth  yn  fud. 

13  Yna  y  dywedodd  y  brenhin 
wrth  y  gweinidogion,  Rhwymwch  ei 
draed  a'i  ddwylaw,  a  chymmerwch 
ef  ymaith,  a  theflwch  H'r  tywyll- 
wch  eithaf :  yno  y  bydd  wylofain  a 
rhingcian  dannedd. 

14  sCanys  Uawer  sydd  wedi  eu 
galw,  ac  ychydig  wedi  eu  dewis. 

15  IT  Yna  ''yr  aeth  y  Phariseaid, 
ac  a  gymmerasant  gynghor  pa  fodd 
y  rhwydent  ef  yn  ei  ymadrodd. 

16  A  h^vy  a  ddanfonasant  atto  eu 
disgyblion  ynghyd  a'r  Herodian- 
iaid,  gan  ddywedyd,  Athraw,  ni  a 
wyddom  dy  fod  yn  eirwir,  ac  yn 
dysgu  ffordd  Duw  mewn  gwirion- 
edd,  ac  nad  oes  arnat  ofal  rhag 
neb :  oblegid  nid  wyt  ti  yn  edrych 
ar  wyneb  dynion. 

17  Dywed  i  ni  gan  hynny,  Beth 
yr  wyt  ti  yn  ei  dybied?  Ai  cyf- 
reithlawn  rhoddi  teyrnged  i  Cesar, 
ai  nid  yiv? 

18  Ond  yr  lesu  a  wybu  eu  dryg- 
ioni  hAvy,  ac  a  ddywedodd,  Paham 
yr  ydych  yn  fy  nhemtio  i,  chwi 
ragrithAvyr  ? 

19  Dangoswch  i  mi  arian  y  deyrn- 
ged.  A  hwy  a  ddygasant  atto  gein- 
iog: 

20  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Eiddo  pwy  yw  y  ddelw  hon  a'r 
argraph  ? 

21  Dywedasant  wrtho,  Eiddo  Ce- 
sar. Yna  y  dywedodd  wrthynt, 
'Telwch  chwithau  yr  eiddo  Cesar 
i  Cesar,  a'r  eiddo  Duw  i  DduAV. 

22  A  phan  glywsant  hwy  hyn, 
rhyfeddu  a  wnaethant,  a'i  adael  ef, 
a  myned  ymaith. 

23  IT  ''Y  dydd  hwnnw  y  daeth 
atto  y  Saduceaid,  'y  rhai  sydd  yn 
dywedyd  nad  oes  adgyfodiad,  ac 
a  ofynasant  iddo, 

24  Gan  ddywedyd,  Athraw,  "dy- 


Anno 

DOMINI 
33. 

2  {  bennau  y 
ffyrdd. 

d  pen.  13. 
38,47. 


e  2  Cor.  5. 3. 
Eph.  4.  24. 
Col.  3. 10, 
12. 

Uat.  3.  4. 
a  16. 15. 
a  19.  8. 


f  pen.  8.  12. 


S  pen.  20. 16. 


t  Marc  12. 
13. 
Luc  20. 20. 


i  pen.  17. 25. 
Khuf.13.7. 


t  Marc  12. 

18. 

Luc  20. 27, 
1  Act.  23.8. 


>»  Deut.  26. 


Am  yr  adgyfodiad. 


S.  MATTHEW,  XXIII. 


Dilyn  aihrawiaeth  dda. 


Anno 

DOMINI 

33. 


3  Gr.  saitli. 


n  1  loan  3. 
2. 


o  Eiod.  3.  6, 
16. 

Hare  12. 
26. 

Luc  20. 37. 
Act.  7.  32. 
H6b.ll.l6. 


P  pen.  7.  2S. 


1  Marc  12. 

28. 


»  Deut.  G.  5. 
a  10.  12. 
a  30.  6. 
liuc  10.  27. 


•Lef.  ID.IS. 

Marc  12. 

31. 

Rüuf.13.9, 

Gal.  5.  14. 

lago  2.  8. 
♦  pen.  7. 12. 

n  Marc  12. 
35. 
Luc  20. 41. 


wedodd  Moses,  Os  bydd  marvv  neb 
heb  iddo  blant,  prioded  ei  frawd 
ei  wraig  ef,  a  chyfoded  had  i'w 
frawd. 

25  Ac  jv  oedd  gyd  â  ni  saith  o 
frodyr:  a'r  cyntaf  a  briododd  wraig, 
ac  a  fu  farw ;  ac  efe  heb  hiUogaeth 
iddo,  a  adawodd  ei  wraig  i'w  frawd. 

26  Felly  hefyd  yr  ail,  a'r  trydydd, 
hyd  y  ^  seithfed. 

27  Ac  yn  ddiweddaf  oil  bu  farw 
y  wraig  heiyd, 

28  Yn  yr  adgyfodiad,  gan  hynny, 
g wraig  i  bwy  o'r  saith  fydd  hi?  can- 
ys  hwynt-hwy  oil  a'i  cawsant  hi. 

29  A'r  lesu  a  attebodd  ac  a 
ddywedodd  wrthynt,  Yr  ydych  yn 
cyfeiliorni,  gan  na  wyddoch  yr  ys- 
grythyrau,  na  gallu  Duw. 

30  Oblegid  yn  yr  adgyfodiad  nid 
ydynt  nac  yn  gwreicca,  nac  yn 
gŵra;  eithr  "y  maent  fel  angelion 
Duw  yn  y  nef 

31  Ac  am  adgyfodiad  y  meirw, 
oni  ddarllenasoch  yr  hyn  a  ddy- 
wedwyd  wrthych  gan  Dduw,  gan 
ddywedyd, 

32  "Myfi  yw  Duw  Abraham,  a 
Duw  Isaac,  a  Duw  Jacob  ?  Nid  yw 
Duw  Dduw  y  rhai  meirw,  ond  y 
rhai  byw. 

33  A  phan  glybu  y  torfeydd 
hynny,  ^hwy  a  synnasant  wrth  ei 
athrawiaeth  ef. 

34  1Í  lAc  wedi  clywed  o'r  Pha- 
riseaid  ddarfod  i'r  lesu  ostegu  y 
Saduceaid,  hwy  a  ymgynnullasant 
ynghyd  i'r  un  lie. 

35  Ac  un  o  honynt,  yr  hwn  oedd 
gyfreithiwr,  a  ofynodd  iddo,  gan  ei 
demtio,  a  dywedyd, 

36  Athraw,  pa  un  yiv  y  gorchy- 
myn  mawr  yn  y  gyfraith  ? 

37  A'r  lesu  a  ddywedodd  wrtho, 
"^Ceri  yr  Arglwydd  dy  Dduw  â'th 
hoU  galon,  ac  â'th  holl  enaid,  ac 
â'th  holl  feddwl. 

38  Hwn  yw  y  cyntaf,  a'r  gorchy- 
myn  mawr. 

39  A'r  ail  sydd  gyffelyb  iddo,  ^Câr 
dy  gymmydog  fel  ti  dy  hun. 

40  *Ar  y  ddau  orchymyn  hyn  y 
mae  yr  holl  gyfraith  a'r  prophwydi 
yn  sefyll. 

41  1Í  Ac  "  wedi  ymgasglu  o'r  Pha- 
riseaid  ynghyd,  yr  lesu  a  ofynodd 
iddynt, 

42  Gan  ddywedyd,  Beth  a  dybyg- 
wch  chwi  am  Grist  ?  mab  i  bwy  yd- 
yw?  Dywedent  wrtho,  Mah  Dafydd. 

43  Dywedai   yntau   wrthynt,   Pa 


fodd  gan  hynny  y  mae  Dafydd  yn 
yr  yspryd  yn  ei  alw  ef  yn  Arglwydd, 
gan  ddywedyd, 

44  ""Dy wedodd  yr  Arglwydd  wrth 
iy  Arglwydd,  Eistedd  ar  fy  neheu- 
law,  hyd  oni  osodwyf  dy  elynion 
yn  droed-faingc  i'th  draed  di  ? 

45  Os  yw  Dafydd  gan  hynny  yn 
ei  alw  ef  yn  Arglwydd,  pa  fodd  y 
mae  efe  yn  fab  iddo  ? 

46  Ac  nid  allodd  neb  atteb  gair 
iddo,  ac  ni  feiddiodd  neb  o'r  dydd 
hwnnw  allan  ymofyn  âg  ef  mwyach. 

PENNOD  XXIII 

1  Crist  yn  rhyhiddio  y  hobl  i  ddilyn  athraw- 
iaeth dda,  ac  nid  esamplau  drwg  yr  ysgrif- 
enyddion  a'r  Phariseaid.  5  Rha'Û,  i  ddis- 
gyblion  Grist  ochelyd  eu  rhyfyg  hwy.  13 
Mae  efe  yn  cyhoeddi  vryth  wae  yn  erhyn  eu 
rhagrith  a^u  dallineb  hwy  ;  34  ac  yn  pro- 
phwydo  dinyslr  Jerusalem. 

YNA  y  Uefarodd  yr  lesu  wrth 
y  torfeydd  a'i  ddisgyblion, 

2  Gan  ddywedyd,  ^Y'nghadair 
Moses  yr  eistedd  yr  ysgrifenyddion 
a'r  Phariseaid. 

3  Yr  hyn  oil  gan  hynny  a  ddj- 
wedant  wrthych  am  eu  cadw,  ced- 
wch  a  gwnewch ;  eithr  yn  ol  eu 
gweithredoedd  na  wnewch :  canys 
**  dywedant,  ac  nis  gwnant. 

4  ''Oblegid  y  maent  yn  rhwymo 
beichiau  trymion  ac  anhawdd  eu 
dwyn,  ac  yn  eu  gosod  ar  ysgwydd- 
au  dynion ;  ond  nid  ewyllysiant  eu 
syflyd  hwy  ag  un  o'u  bysedd. 

5  Ond  "^y  maent  yn  gwneuthur 
eu  hoU  weithredoedd  er  mwyn  eu 
gweled  gan  ddynion :  ®  canys  y 
maent  yn  gwneuthur  yn  llydain  eu 
phylacterau,  ac  yn  gwneuthur  ym- 
ylwaith  eu  gwisgoedd  yn  helaeth  ; 

6  A  ^charu  y  maent  y  lie  uchaf 
mewn  gwleddoedd,  a'r  prif-gadeir- 
iau  yn  y  synagogau, 

7  A  chyfarch  yn  y  marchnad- 
oedd,  a'u  galw  gan  ddynion.  Rabbi, 
Rabbi. 

8  ^Eithr  na'ch  galwer  chwi  Rabbi : 
canys  un  yw  eich  Athraw  chwi,  sef 
Crist ;  a  chwithau  oil  brodyr  ydych. 

9  Ac  na  elwch  neb  yn  dad  i  chwi 
ar  y  ddaear :  ^  canys  un  Tad  sydd 
i  chwi,  yr  hwn  sydd  yn  y  uefoedd. 

10  Ac  na'ch  galwer  yn  athrawon : 
canys  un  yw  eich  Athraw  chwi,  sef 
Crist. 

11  'A'r  mwyaf  o  honoch  a  fydd 
yn  weinidog  i  chwi. 

12  A  "^phwy  bynnag  a  i  dyrchafo  ei 
hun,  a  ostyngir ;  a  phwy  bynnag  a'i 
gostyngo  ei  hun,  a  ddyrchefir. 


Anno 

DOMmi 

33. 


X  Ps.  110. 1. 
Act.  2.  34. 
1  Cor.  15. 
25 

Heb.  1. 13. 
a  10. 12, 13. 


»  Marc  12. 
38. 
Luc  20.  46. 


b  Rhuf.  2. 

19. 
c  Luc  11. 40. 

Act.  15. 10. 

Gal.  6.  13. 


d  pen.  6. 1, 
2,  5,  16. 

6  Num.  15. 
38 

Deut.  6.  8. 
a  22. 12. 
Diar.  3.  3. 


1  Marc  12. 
38,39. 
3  loan  9. 


6  lago  3. 1. 
2  Cor.  1.24. 
I  Petr  5. 3. 


1  pen.  20. 26, 

27. 

k  Diar.  29. 
23 

Luc  14. 11. 
a  18. 14. 
lago  4.  6. 
1  Petr  5. 5. 


Crist  yn  ceryddu 


S.  MATTHEW,  XXIII. 


y  Phariseaid. 


Anno 

DOMINI 

33. 

1  Luc  11. 52. 


m  Marc  12. 
40. 

Ltic  20. 47. 
2  Tim.  3. 6, 
Tit.  1. 11. 


open.  15, 14. 
o  pen.  6.  33, 


iynrhwym. 


P  Exod.  29. 
87. 


4 1  Bren.  8. 
13. 

20hron.6. 
2. 

r  pen.  5.  34. 

let.  7.  49. 


■  LnclL42. 


1 1  Sam.  15. 
22. 

Hos.6.6. 
Hie.  6.  & 
pen.  9. 13. 
a  12.  7. 


»  Marc  7. 4. 
liuc  IL  39. 


13  1Í  Eithr  'gwae  chwi,  ysgrifen- 
yddion  a  Phariseaid,  ragrithwyr ! 
canys  yr  ydych  yn  cau  teyrnas  nef- 
oedd  o  flaen  dynion :  canys  chwi 
nid  ydych  yn  myned  i  mewn,  a'r 
rhai  sydd  yn  myned  i  mewn  nis 
gadêwch  i  fyned  i  mewn. 

14  Gwae  chwi,  ysgrifenyddion  a 
Phariseaid,  ragrithwyr !  canys  ""  yr 
ydych  yn  llwyr-fwytta  tai  gwragedd 
gweddwon,  a  hynny  yn  rhith  hir- 
weddiio :  am  hynny  y  derbyniwch 
farn  fwy. 

15  Gwae  chwi,  ysgrifenyddion  a 
Phariseaid,  ragrithwyr!  canys  am- 
gylchu  yr  ydych  y  môr  a'r  tir  i 
wneuthur  un  proselyt ;  ac  wedi  y 
gwneler,  yr  ydych  yn  ei  wneuthur 
ef  yn  fab  uffern,  yn  ddau  mwy  na 
chwi  eich  hunain. 

16  Gwae  chwi,  dy wysogion  "  deill- 
ion !  y  rhai  ydych  yn  dywedyd,  "Pwy 
bynnag  a  dwng  i'r  deml,  nid  yw 
ddim ;  end  pwy  bynnag  a  dwng  i 
aur  y  deml,  y  mae  efe  mewn  dyled. 

17  Ffyliaid,  a  deillion :  canys  pa 
un  sydd  fwyaf,  yr  aur,  ai  y  deml 
sydd  yn  sancteiddio  yr  aur  ? 

18  A  phwy  bynnag  a  dwng  i'r 
allor,  nid  yw  ddim ;  ond  pwy  byn- 
nag a  dyngo  i'r  rhodd  sydd  arni,  y 
mae  efe  ^mewn  dyled. 

19  Ffyliaid,  a  deillion :  canys  pa 
un  fwyaf,  y  rhodd,  ai  yr  p  allor  sydd 
yn  sancteiddio  y  rhodd  ? 

20  Pwy  bynnag  gan  hynny  a  dwng 
i'v  allor,  sydd  yn  tyngu  iddi,  ac  i'r 
hyn  oU  sydd  arni. 

21 A  phwy  bynnag  a  dwng  i'r  deml, 
sydd  yn  tyngu  iddi,  ac  ^i'r  hwn  sydd 
yn  preswylio  ynddi. 

22  A'r  hwn  a  dwng  i'r  nef,  sydd 
yn  tyngu  i  '^  orsedd-faingc  Duw,  ac 
i'r  hwn  sydd  yn  eistedd  arni. 

23  Gwae  chwi,  ysgrifenyddion  a 
Phariseaid,  ragrithwyr !  *  canys  yr 
ydych  yn  degymmu  y  mintys,  a'r 
anis,  a'r  cwmin,  ac  *a  adawsoch 
heibio  y  pethau  trymach  o'r  gyf- 
raith,  barn,  a  thrugaredd,  a  flydd : 
rhaid  oedd  gwneuthur  y  pethau 
hyn,  ac  na  adewid  y  lleill  heibio. 

24  Tywysogion  deillion,  y  rhai 
ydych  yn  hidlo  gwybedyn,  ac  yn 
llyngcu  cameL 

25  Gwae  chwi,  ysgrifenyddion  a 
Phariseaid,  ragrithwyr !  "*  canys  yr 
ydych  yn  glanhâu  y  tu  allan  i'r 
cwppan  a'r  ddysgl,  ac  o'r  tu  mewn 
y  maent  yn  Uawn  o  drawsedd  ac 
anghymmedroldeb. 


26  Ti  Pharisead  dall,  glanhâ  yn 
gyntaf  yr  hyn  sydd  oddi  fewn  i'r 
cwppan  a'r  ddysgl,  fel  y  byddo  yn  Ian 
hefyd  yr  hyn  sydd  oddi  allan  iddynt. 

27  ""Gwae  chwi,  ysgrifenyddion  a 
Phariseaid,  ragrithwyr !  canys  tebyg 
ydych  chwi  i  feddau  wedi  eu  gwyn- 
nu,  y  rhai  sydd  yn  ymddangos  yn 
dêg  oddi  allan,  ond  oddi  mewn 
sydd  yn  Uawn  o  esgyrn  y  meirw, 
a  phob  aflendid. 

28  Ac  felly  chwithau  oddi  allan 
ydych  yn  ymddangos  i  ddynion  yn 
gyfiawn,  ond  o  fewn  yr  ydych  yn 
Uawn  rhagrith  ac  anwiredd. 

29  ^Gwae  chwi,  ysgrifenyddion  a 
Phariseaid,  ragrithwyr !  canys  yr 
ydych  yn  adeiladu  beddau  y  pro- 
phwydi,  ac  yn  addurno  beddau  y 
rhai  cyfiawn ; 

30  Ac  yr  ydych  yn  dywedyd,  Pe 
buasem  ni  yn  nyddiau  ein  tadau,  ni 
buasem  ni  gyfrannogion  â  hwynt 
y'ngwaed  y  prophwydi. 

31  Felly  yr  ydych  yn  tystiolaethu 
am  danoch  eich  hunain,  ''eich  bod 
yn  blant  i'r  rhai  a  laddasant  y  pro- 
phwydi. 

32  ^"  Cyfiawn wch  chwithau  hefyd 
fesur  eich  tadau. 

33  0  seirph,  ^hiliogaeth  gwiberod, 
pa  fodd  y  gellwch  ddiangc  rhag 
barn  uffern? 

34  11  Am  hynny,  wele,  yr  ydwyf  yn 
anfon  attoch  brophwydi,  a  doeth- 
ion,  ac  ysgrifenyddion :  *=  a  rhai  o 
honynt  a  leddwch,  ac  a  groeshoel- 
iwch ;  ^  a  rhai  o  honynt  a  fírewyll- 
wch  yn  eich  synagogau,  ac  a  erlid- 
iwch  o  dref  i  dref : 

35  Fel  y  delo  arnoch  chwi  yr  hoU 
waed  cyfiawn  a'r  a  oUyngwyd  ar  y 
ddaear,  •  o  waed  Abel  gyfiawn  hyd 
^waed  Zacharias  fab  Barachias,  yr 
hwn  a  laddasoch  rhwng  y  deml  a'r 
allor. 

36  Yn  wir  meddaf  i  chwi.  Daw 
hyn  oil  ar  ^  y  genhedlaeth  hon. 

37  ^  Jerusalem,  Jerusalem,  yr  hon 
wyt  yn  Uadd  y  prophwydi,  ac  ^yn 
Uabyddio  y  rhai  a  ddanfonir  attat, 
pa  sawl  gwaith  y  mynnaswn  gasglu 
dy  blant  ynghyd,  megis  y  casgl  iâr 
ei  chywion  'dan  ei  hadenydd,  ac 
nis  mynnech ! 

38  Wele,  yr  ydys  yn  gadael  eich 
tŷ  i  chwi  yn  anghyfannedd. 

39  Canys  meddaf  i  chwi,  Ni'm 
gwelwch  ar  ol  hyn,  hyd  oni  ddy- 
wedoch,  ^Bendigedig  yio  yr  hwn 
sydd  yn  dyfod  yn  enw  yr  Arglwydd. 


Anno 

DOMINI 

33. 


»  Luc  11. 44. 


7  Luc  IL  47. 


«  Act.  7.  51, 
52. 
1  Thess.  2. 

15. 

a  Gen.  15. 6. 

1  Thess.  2. 
16. 

b  pen.  3.  7. 
a  12.  34. 


c  Act.  5.  40. 
a  22. 19. 


d  pen.  10. 17. 
2  Cor.  11. 
24,  25. 


e  Gen.  4.  8. 


Í  2  Chron. 
24.20,2L 


^yroethon. 
«Lucia  34. 


J>  2  Ohron. 

24.21. 


1  Ps.  17.  8. 
a  91.  4. 


k  Ps.  lis. 

2C. 

pen.  21.  9. 


Crist  yn  rhag-fynegi 


S.  MATTHEW,  XXIV. 


dlnystr  Jerusalem. 


Anno 

DOMINI 

33. 


a  Marc  13.1. 
Luc  21.  5. 


b  Mic.  3. 12. 
Luc  19. 44. 


«  Eph.  5.  6. 

Col.  2.  8, 

18. 

2  TheBB. 

2.3. 

1  loan  4. 1. 
<iJer.l4.14. 

a  2:i.  25. 

loan  5.  43. 


e  2  Chron. 
15.6. 

Hag.  2.  22. 
iiech.  14. 
13. 


ipen.lO.  17. 
Marc  13.  9. 
Luc  21. 12. 
loan  15.2U. 
a  16.  2. 
Dat.  2.  10. 


S2Petr2.1. 


t  lien.  10. 

Marc  13. 

13. 

lleb.  3.  6, 

14. 
Í  pen.  4.  23. 

a  9.  35. 
k  Rhuf.  10. 

18. 

Col.  1.  6. 
>  Marc  13. 

14. 

Luc  21. 20. 
«o  Dan.  9. 

27.  a  12. 11. 


PENNOD  XXIV. 

Crist  yn  rliag-ddywedyd  dinystr  y  deml:  3 
pa  fatli  a  ph  a  faint  o  gystuddiau  a  fydd  o'r 
blaen.  29  Anvyddion  ei  ddyfodiad  ef  ifarn. 
36  Ac  0  ran  bod  y  dydd  a'r  awr  yn  anhys- 
hys,  42  y  dylem  ni  wylied  /el  gweision  da, 
yn  disgwyl  bob  amser  am  ddyfodiad  ein 
meistr. 

'R  ^  lesu  a  aeth  allaii,  ac  a  ym- 
adawodd  o'r  deml :  a'i  ddis- 
gyblion  a  ddaethant  afto,  i  ddangos 
iddo  adeiladau  y  deml. 

2  A'r  lesu  a  ddywedodd  -svrthynt, 
Oni  welwch  chwi  hyn  oil?  Yn  wir 
meddaf  i  chwi,  ^Ni  adewir  yma 
garreg  ar  garreg,  a'r  ni  ddattodir. 

3  IT  Ac  efe  yn  eistedd  ar  fynydd  yr 
Olew-wydd,  y  disgyblion  a  ddaeth- 
ant atto  o'r  neilldu,  gan  ddywedyd, 
Mynega  i  ni,  pa  bryd  y  bydd  y  peth- 
au  hyn?  a  pha  ar^vydd  fydd  o'th 
ddyfodiad,  ac  o  ddiwedd  y  byd  ? 

4  A'r  lesu  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd wrthynt,  "  Edrychwch  rhag 
i  neb  eich  twyllo  chwi. 

5  Canys  "^daw  11a wer  yn  fy  enw 
i,  gan  ddywedyd,  Myfi  yw  Crist; 
ac  a  dwyllant  lawer, 

6  A  chwi  a  gewch  glywed  am  ry- 
feloedd,  a  son  am  ryfeloedd :  gwel- 
wch  na  chyffroer  chwi :  canys  rhaid 
yw  bod  hyn  oil ;  eithr  nid  yw  y 
diwedd  etto. 

7  Canys  *cyfyd  cenedl  yn  erbyn 
cenedl,  a  theyrnas  yn  erbyn  teyrn- 
as  :  ac  fe  fydd  newyn,  a  nodau,  a 
daear-grynfäau  mewn  mannau. 

8  A  dechreuad  gofidiau  yw  hyn  oil. 

9  ^Yna  y'ch  traddodant  chwi  i'ch 
gorthrymmu,  ac  a'ch  lladdant:  a 
chwi  a  gasêir  gan  yr  holl  genhedl- 
oedd  er  mwyn  fy  enw  i. 

10  Ac  yna  y  rhwystrir  Uawer,  ac  y 
bradychant  eu  gilydd,  ac  y  casânt 
eu  gilydd. 

11  sA  gau-brophwydi  lawer  a  god- 
ant,  ac  a  dwyUant  lawer. 

12  Ac  o  herwydd  yr  amlhâ  anwir- 
edd,  fe  a  oera  cariad  llawer. 

13  Eithr  ''y  neb  a  barhao  hyd  y 
diwedd,  hwnuw  a  fydd  cadwedig. 

14  A'r  '  efengyl  hon  am  y  deyrnas 
^a  bregethir  trwy  yr  holl  fyd,  er 
tystiolaeth  i'r  holl  genhedloedd: 
ac  yna  y  daw  y  diwedd. 

15  ^Am  hynny  pan  weloch  y  ffi- 
eidd-dra  anghyfanneddol,  a  ddy- 
wedwyd  trwy  ""  Daniel  y  prophwyd, 
yn  sefyU  yn  y  He  sanctaidd,  (y  neb 
a  ddarlleno,  ystyried ;) 

16  Yna  y  rhai  a  fyddant  yn  Judea, 
flföant  i'r  mynyddoedd. 


17  Y  neb  a  fyddo  ar  ben  y  tŷ,  na 
ddisgyned  i  gymmeryd  dim  allan 
o'i  dŷ  :^ 

18  A'r  hwn  a  fyddo  yn  y  maes, 
na  ddychweled  yn  ei  ol  i  gymmeryd 
ei  ddillad. 

19  A  gwae  y  rhai  beichiogion,  a'r 
rhai  yn  rhoi  bronnau,  yn  y  dyddiau 
hynny. 

20  Eithr  gweddiwch  na  byddo  eich 
ffoedigaeth  yn  y  gauaf,  nac  ar  y 
dydd  Sabbath : 

21  Canys  °y  pryd  hwnnw  y  bydd 
gorthrymder  mawr,  y  fath  ni  bu  o 
ddechreu  y  byd  hyd  yr  awr  hon, 
ac  ni  bydd  chwaith. 

22  Ac  oni  bai  fyrhâu  y  dyddiau 
hynny,  ni  fuasai  gadwedig  un  cnawd 
oil :  eithr  er  mwyn  yr  etholedigion 
fe  fyrhêir  y  dyddiau  hynny. 

23  "Yna  os  dywed  neb  wrthych, 
Wele,  ^Uyma  Grist,  neu  llyma;  na 
chredwch. 

24  Canys  ^cyfyd  gau-Gristiau,  a 
gau-brophwydi,  ac  a  roddant  ar- 
wyddion  mawrion  a  rhyfeddodau, 
hyd  oni  thwyllant,  "^pe  hyddai 
bosibl,  le,  yr  etholedigion. 

25  Wele,  rhag-ddywedais  i  chwi. 

26  Am  hynny,  os  dywedant  wrth- 
ych, Wele,  y  mae  efe  yn  y  difíaeth- 
wch ;  nac  ewch  allan  :  wele,  yn  yr  | 
ystafelloedd ;  na  chredwch. 

27  Oblegid  fel  y  daw  y  fellten  o'r 
dwyrain,  ac  y  tyAvynna  hyd  y  gor- 
Uewin ;  felly  hefyd  y  bydd  dyfod- 
iad  Mab  y  dyn. 

28  "■  Canys  pa  le  bynnag  y  byddo 
y  gelain,  yno  yr  ymgasgl  yr  eryrod. 

29  1Í  Ac  yn  y  fan  wedi  gorthrym- 
der y  dyddiau  hynny,  *y  tywyllir  yr 
haul,  a'r  lleuad  ni  rydd  ei  goleuui, 
a'r  ser  a  syrth  o'r  nef,  a  nerthoedd 
y  nefoedd  a  ysgydwir. 

30  Ac  yna  yr  ymddengys  arwydd 
Mab  y  dyn  yn  y  nef:  ac  yna  y  galara 
holl  Iwythau  y  ddaear;  a  *hwy  a 
welant  Fab  y  dyn  yn  dyfod  ar  gym- 1 
mylau  y  nef,  gyd  â  nerth  a  gogon- 
iant  ma^vr. 

31  Ac  "  efe  a  ddenfyn  ei  angelion 
^â  mawr  sain  udgorn;  a  hwy  a 
gasglant  ei  etholedigion  ef  ynghyd 
o'r  pedwar  gwynt,  o  eithafoedd  y 
nefoedd  hyd  eu  heithafoedd  hwynt. 

32  Ond  dysgwch  *ddammeg  oddi 
wrth  y  flâgysbren ;  Pan  y w  ei  gangen 
eisoes  yn  dyner,  a'i  ddail  yn  torri 
allan,  chwi  a  wyddoch  fod  yr  haf 
yn  agos : 

33  Ac  felly  chwithau,  pan  weloch 


Anno 
DOMINI 

33. 


o  Dan.  9. 26. 
al2.L 


0  Marc  13. 
21. 

Luc  17. 23. 

a  21.  8. 
idyma 

Grist,  neu, 

dyna. 
P  Deut.  13. 

1. 

2  Thess.  2. 

9, 10, 11. 

Dat.  13. 13. 

1  loan  6. 37. 
a  10. 28, 29. 
Rhuf.  8. 
28,  29,  30. 
2  Tim.  2. 
19. 


r  .Tob  39. 30. 
Luc  17. 37. 


•  Es.  13.  10. 
Ezec.  32. 7. 
Joel  2. 10, 
31.  a  3. 15. 
Marc  13. 
24. 

Luc  21. 25. 
Act.  2.  20. 
Dat.  6.  12. 


t  Dat.  L  7. 


«pen.  13. 41. 

1  Cor.  15. 

52. 

1  ThesB.  4. 

16. 
S  Neu,  âg 

udgorn,  d 

sain  mawr, 

X  Luc  21. 29. 


Dyfodiad  Màb  y  dyn. 


S.  MATTHEW,  XXV. 


Dammeg  y  deg  morivyn. 


Anno 

DOMINI 

33. 


yiago5.9. 


«P3.102.26. 
Ea.  51.  6. 
pen.  5.  18. 
Marc  13. 
31. 
Heb.  1. 11. 


aZech.14.7. 
Mure  13. 
32. 


b  Gen.  6.  3, 
4,  5.  a  7.  5. 
Luc  17.  26. 
2Petr3.10. 


c  Luc  17. 34, 
&c. 


d  pen.  25. 13. 
Jlarc  13. 
.33,  &c. 
Luc  21.  36. 

e  Luc  12.  39. 
1  Thess.  5. 

2Petr3.10. 
Dat.  3.  a 
a  16. 15. 


rLucl2.42. 


SDat.lG.15. 


h  pen.  25. 21, 

23. 


»  pen.  8. 12. 
a  25.  30. 


hyn  oil,   gwybyddwch  ^ei  fod  yn 
agos,  wrth  y  drysau. 

34  Yn  wii*  meddaf  i  chwi,  Nid  â 
y  genhedlaeth  hon  heibio,  hyd  oni 
wneler  hyn  oil. 

35  ''Nef  a  daear  a  ant  heibio, 
eithr  fy  ngeiriau  i  nid  ant  heibio 
ddim. 

36  IT  Ond  am  y  dydd  hwnnw  a'r 
awr  nis  gŵyr  neb,  nac  angelion  y 
nefoedd,  ^  ond  fy  Nhad  yn  unig. 

37  Ac  fel  yr  oedd  dyddiau  Nöe, 
felly  hefyd  y  bydd  dyfodiad  Mab  y 
dyn. 

38  ^Oblegid  fel  yr  oeddynt  yn  y 
dyddiau  ym  mlaen  y  diluw  yn 
bwytta  ac  yn  yfed,  yn  priodi  ac  yn 
rhoi  i  briodas,  hyd  y  dydd  yr  aeth 
Nöe  i  mewn  i'r  arch, 

39  Ac  ni  wybuant  hyd  oni  ddaeth 
y  diluw,  a'u  cymmeryd  hwy  oil  ym- 
aith ;  felly  hefyd  y  bydd  dyfodiad 
Mab  y  dyn. 

40  *=Yna  y  bydd  dau  yn  y  maes; 
y  naill  a  gymmerir,  a'r  llall  a  ad- 
ewir. 

41  Dwy  a  fydd  yn  malu  mewn 
melin ;  un  a  gymmerir,  a'r  llall  a 
adewir. 

42  1Í  "^  Gwyliwch  gan  hynny ;  am 
na  wyddoch  pa  awr  y  daw  eich 
Arglwydd. 

43  A  ^  gwybyddwch  hyn,  pe  gwy- 
buasai  gwr  y  tŷ  pa  wyliadwriaeth 
y  deuai  y  lleidr,  efe  a  wyliasai,  ac 
ni  adawsai  gloddio  ei  dŷ  trwodd. 

44  Am  hynny  byddwch  chwithau 
barod :  canys  yn  yr  awr  ni  thybioch 
y  daw  Mab  y  dyn. 

45  ^  Pwy  gan  hynny  sydd  was  ffy dd- 
lawn  a  doeth,  yr  hwn  a  osododd  ei 
arglwydd  ar  ei  deulu,  i  roddi  bwyd 
iddynt  mewn  pryd  ? 

46  ^Gwỳn  ei  fyd  y  gwas  hwnnw, 
yr  hwn  y  caiff  ei  arglwydd  ef,  pan 
ddelo,  yn  gwneuthur  felly. 

47  Yn  wir  meddaf  i  chwi,  ''Ar  ei 
hoU  ddâ  y  gesyd  efe  ef. 

48  Ond  OS  dywed  y  gwas  drwg 
hwnnw  yn  ei  galon,  Y  mae  fy  ar- 
glwydd yn  oedi  dyfod; 

49  A  dechreu  euro  ei  gyd-weision, 
a  bwytta  ac  yfed  gyd  a'r  meddwon ; 

50  Arglwydd  y  gwas  hwnnw  a 
ddaw  yn  y  dydd  nid  yw  efe  yn 
disgwyl  am  dano,  ac  mewn  awr 
nis  gŵyr  efe; 

51  Ac  efe  a'i  gwahana  ef,  ac  a 
esyd  ei  ran  ef  gyd  a'r  rhagrithwyr: 
*yno  y  bydd  wylofain  a  rhingcian 
dannedd- 


PENNOD  XXV. 

1  Dammeg  y   deg  morwyn,   14  a'r   talentau; 
31  a  dull  y  farn  ddiweddaf. 

YNA  tebyg  fydd  teyrnas  nefoedd 
i  ddeg  o  forwynion,  y  rhai  a 
gymmerasant  eu  lampau,  ac  a  aetli- 
ant  allan  i  gyfarfod  a'r  priod-fab. 

2  A  phump  o  honynt  oedd  gall,  a 
phump  yn  ffol. 

3  Y  rhai  oedd  ffol  a  gymmerasant 
eu  lampau,  ac  ni  chymmerasant 
olew  gyd  â  hwynt : 

4  A'r  rhai  call  a  gymmerasant 
olew  yn  eu  Uestri  gyd  a'u  lampau, 

5  A  thra  yr  oedd  y  priod-fab  yn 
aros  yn  hir,  yr  hepiasant  oil  ac  yr 
hunasant. 

6  Ac  ar  banner  nos  y  bu  gwaedd, 
Wele,  y  mae  y  priod-fab  yn  dyfod ; 
ewch  allan  i  gyfarfod  âg  ef. 

7  Yna  y  cyfododd  yr  hoU  forwynion 
hynny,  ac  a  drwsiasant  eu  lampau. 

8  A'r  rhai  ffol  a  ddy  wedasant  wrth 
y  rhai  call,  Rhoddwch  i  ni  o'ch  olew 
chwi :  canys  y  mae  ein  lampau  ^  yn 
diffoddi. 

9  A'r  rhai  call  a  attebasant,  gan 
ddywedyd,  Nid  felly;  rhag  na 
byddo  digon  1  ni  ac  i  chwithau :  ond 
ewch  yn  hytrach  at  y  rhai  sydd  yn 
gwerthu,  a  phrynwch  i  chwi  eich 
hunain. 

10  A  thra  yr  oeddynt  yn  myned 
ymaith  i  brynu,  daeth  y  priod-fab ; 
a'r  rhai  oedd  barod,  a  aethant  i 
mewn  gyd  âg  ef  i'r  briodas :  *  a 
chauwyd  y  drws. 

11  Wedi  hynny  y  daeth  y  mor- 
wynion  eraill  hefyd,  gan  ddywedyd, 
Arglwydd,  Arglwydd,  agor  i  ni. 

12  Ac  efe  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd,  Yn  wir  meddaf  i  chwi, 
*'Nid  adwaen  chwi. 

13  "  Gwyliwch  gan  hynny ;  am  na 
wyddoch  na'r  dydd  na'r  awr  y  daw 
Mab  y  dyn. 

14  Í  **  Canys  y  mae  teyrnas  nef- 
oedd *fel  dyn  yn  myned  i  wlad 
ddieithr,  yr  hwn  a  alwodd  ei  weis- 
ion,  ac  a  roddes  ei  ddâ  attynt 

15  Ac  i  un  y  rhoddodd  efe  bum 
talent,  ac  i  arall  ddwy,  ac  i  arall 
un,  i  bob  un  yn  ol  ei  allu  ei  hun ; 
ac  yn  y  fan  efe  a  aeth  oddi  cartref. 

16  A'r  hwn  a  dderbyniasai  y  pùm 
talent  a  aeth,  ac  a  farchnattaodd 
â  hwynt,  ac  a  wnaeth  bum  talent 
eraill. 

17  A'r  un  modd  yr  hwn  a  dder- 
byniasai y  ddwy,  a  ennillodd  yntau 
ddwy  eraill. 


Anno 

DOMINI 

33. 


2  ìcedì 
diffoddi. 


b  pen.  7.21, 

22,  23. 
c  pen.  24. 42. 

Marc  13. 

33. 

Luc  21. 36. 

1  Gor.  IG. 

13. 

1  Thess.  5. 

6. 

lPetr5.8. 

Dat.  16. 15. 
d  Luc  19.12. 
e  pen.  21. 33. 


Dull  y  /am 


S.  MATTHEW,  XXV. 


ddiiveddaf. 


Anno 
DOMINI 

33. 


ipen.24.47. 

Luc  22.  29, 

:;o. 
BHeb.12.2. 


b  ad.  21. 


1  pen.  l.'i.  12. 
Marc  4.  25. 
Luc  8. 18. 
a  19.  26. 


k  pen.  8. 12. 

a  24.  51. 
lZech.14.5. 

pen.  16.  27. 

1  ThesB.  4. 
16. 

2  Thess.  1. 
7. 

Judas  14. 
Dat.  1.  7. 

m  Rhuf.  14. 
10. 
2  Cor.  6. 10. 


18  Ond  yr  hwn  a  dderbyniasai  un, 
a  aeth,  ac  a  gloddiodd  yn  y  ddaear, 
ac  a  guddiodd  arian  ei  arglwydd. 

19  Ac  wedi  Uawer  o  amser,  y  mae 
arglwydd  y  gweision  hynny  yn  dy- 
fod,  ac  yn  cyfrif  â  hwynt. 

20  A  daeth  yr  hwn  a  dderbyniasai 
bum  talent,  ac  a  ddug  bum  talent 
eraill,  gan  ddywedyd,  Arglwydd, 
pùm  talent  a  roddaist  attaf :  wele,  mi 
a  enniUais  bum  talent  eraill  attynt. 

21 A  dywedodd  ei  arglwydd  wrtho, 
Da,  was  da  a  ffyddlawn :  buost 
fifyddlawn  ar  ychydig,  ^mi  a'th  os- 
odaf  ar  lawer:  dos  i  mewn  1  ^la- 
wenydd  dy  arglwydd. 

22  A'r  hwn  a  dderbyniasai  ddwy 
dalent  a  ddaeth,  ac  a  ddywedodd, 
Arglwydd,  dwy  dalent  a  roddaist 
attaf:  wele,  dwy  eraill  a  ennillais 
attynt. 

23  Ei  arglwydd  a  ddywedodd 
wrtho,  ^Da,  was  da  a  flFyddlawn: 
buost  ffyddlawn  ar  ychydig,  mi 
a'th  osodaf  ar  lawer :  dos  i  mewn 
i  lawenydd  dy  arglwydd. 

24  A'r  hwn  a  dderbyniasai  yr  un 
dalent  a  ddaeth,  ac  a  ddywedodd, 
Arglwydd,  mi  a'th  adwaenwn  di, 
mai  gwr  caled  ydwyt,  yn  medi  He 
nis  hauaist,  ac  yn  casglu  lie  ni 
wasgeraist : 

25  Ac  mi  a  ofnais,  ac  a  euthum, 
ac  a  guddiais  dy  dalent  yn  y  ddae- 
ar :  wele,  yr  wyt  yn  cael  yr  eiddot 
dy  hun. 

26  A'i  arglwydd  a  attebodd  ac  a 
ddywedodd  wrtho,  0  was  drwg  a 
diiog,  ti  a  wyddit  fy  mod  yn  medi 
lie  nis  hauais,  ac  yn  casglu  He  nis 
gwasgerais : 

27  Am  hynny  y  dylesit  ti  roddi  fy 
arian  at  y  cyfnewidwyr ;  a  mi,  pan 
ddaethwn,  a  gawswn  dderbyn  yr 
eiddof  fy  hun  gyd  â  Hog. 

28  Cymmerwch  gan  hynny  y  dal- 
ent oddi  wrtho,  a  rhoddwch  i'r  hwn 
sydd  ganddo  ddeg  talent 

29  *Canys  i  bob  un  y  mae  ganddo 
y  rhoddir,  ac  efe  a  gaiff  helaeth- 
rwydd ;  ac  oddi  ar  yr  hwn  nid  oes 
ganddo  y  dygir  oddi  arno,  le,  yr 
hyn  sydd  ganddo. 

30  A  bwriwch  allan  y  gwas  anfudd- 
iol  "^i'r  tywyllwcli  eithaf :  yno  y  bydd 
wylofain  a  rhingcian  dannedd. 

31  ^  'A  Mab  y  dyn,  pan  ddêl  yn  ei 
ogoniant,  a'r  holl  angeHon  sanct- 
aidd  gyd  âg  ef,  yna  yi*  eistedd  ar 
orsedd-faingc  ei  ogoniant 

32  A  ""  chyd-gesglir  ger  ei  fi'on  ef 


yr  holl  genhedloedd:  ac  °efe  a'u 
didola  hwynt  oddi  wrth  eu  gilydd, 
megis  y  didola  y  bugail  y  defaid 
oddi  wrth  y  geifr : 

33  Ac  a  esyd  y  defaid  ar  ei  dde- 
heulaw,  ond  y  geifr  ar  yr  aswy. 

34  Yna  y  dywed  y  Brenhin  wrth 
y  rhai  ar  ei  ddeheulaw,  Deuwch, 
chwi  fendigedigion  fy  Nhad,  eti- 
feddwch  y  deyrnas  °  a  barottöwyd  i 
chwi  er  seiliad  y  byd 

35  PCanys  bum  newynog,  a  chwi  a 
roisoch  i  mi  fwyd :  bu  arnaf  syched, 
a  rhoisoch  i  mi  ddi'od:  ^bum  ddi- 
eithr,  a  dygasoch  fi  gyd  â  chwi : 

36  "^Noeth,  a  dilladasoch  fi:  bum 
glaf,  ac  ymwelsoch  â  mi :  *  bum  yng 
ngharchar,  a  daethoch  attaf. 

37  Yna  yr  ettyb  y  rhai  cyfiawn 
iddo,  gan  ddywedyd,  Arglwydd,  pa 
bryd  y'th  welsom  yn  newynog,  ac 
y'íÄ  borthasom?  neu  yn  sychedig, 
ac  y  rhoisom  i  ti  ddiod  ? 

38  A  pha  bryd  y'th  welsom  yn 
ddieithr,  ac  y'íŵ  ddygasom  gyd  â 
ni?  neu  yn  noeth,  ac  y'íŵ  ddillad- 
asom  ? 

39  A  pha  bryd  y'th  welsom  yn 
glaf,  neu  y'ngharchar,  ac  y  daethom 
attat? 

40  A'r  Brenhin  a  ettyb,  ac  a  ddy- 
wed  wrthynt,  Yn  wir  meddaf  i  chwi, 
*  Yn  gymmaint  a'^  wneuthur  o  hon- 
och  i  un  o'r  rhai  hyn  iy  mrodyr 
lleiaf,  i  mi  y  gwnaethoch. 

41  Yna  y  dywed  efe  hefyd  wrth  y 
rhai  a  fyddant  ar  y  Haw  aswy,  "Ewch 
oddi  wrthyf,  rai  meUdigedig,  ""i'r  tan 
tragywyddol,  yr  hwn  a  barottöwyd 
i  ddiafol  ac  i'w  angelion. 

42  Canys  bum  newynog,  ac  ni  rois- 
och i  mi  fwyd:  bu  arnaf  syched, 
ac  ni  roisoch  i  mi  ddiod : 

43  Bum  ddieithr,  ac  ni'm  dygas- 
och gyd  â  chwi :  noeth,  ac  ni'm 
diHadasoch :  yn  glaf,  ac  y'ngharch- 
ar, ac  ni  ymwelsoch  â  mi. 

44  Yna  yr  attebant  hwythau  hef- 
yd iddo,  gan  ddywedyd,  Arglwydd, 
pa  bryd  y'th  welsom  yn  newynog, 
neu  yn  sychedig,  neu  yn  ddieithr, 
neu  yn  noeth,  neu  yn  glaf,  neu  yng 
ngharchar,  ac  ni  weiniasom  i  ti  ? 

45  Yna  yr  ettyb  efe  iddynt,  gan 
ddywedyd,  Yn  wir  meddaf  i  chwi, 
yYn  gymmaint  ag  nas  gwnaethoch 
i'r  un  o'r  rhai  Heiaf  hyn,  nis 
gwnaethoch  i  minnau. 

46  A'r  *  rhai  hyn  a  ant  i  gospedig- 
aeth  dragy wyddol :  ond  y  rhai  cyf- 
iawn i  fywyd  tragywyddol. 


Anno 

DOMINI 

33. 

»  Ezec.  20. 
38.  a  34. 17, 
20. 
pen.  13. 49. 


open.  20. 23. 
Slarc  10. 
40. 

P  Eg.  58.  7. 
Ezec.  18. 7. 
lago  1.  27. 

<IHeb.l3.2. 


r  lago  2. 15, 

16. 
•  2  Tim.  \. 

16. 


t  Diar.  19. 
17. 

pen.  10.  42. 
Heb.  6. 10. 


u  Pb.  6.  8. 

£en.  7.  23. 
luc  13. 27. 
»  pen.  13. 
40. 


n)iftr.l4.31. 
a  17.  5. 
Zecb.  2. 8. 


1  Dan.  12. 2. 
loan  5. 29. 


Judas  Iscariot  yn 


S.  MATTHEW,  XXVI. 


gwerthu  Crist 


Anno 
DOMINI 

33. 


»  Marc  14.1. 
Luc  22. 1. 
loan  13. 1. 


b  Pb.  2. 2. 
loan  1L47. 
Act  4.  25, 
&c. 


c  Marc  14. 3. 
loan  11.  1, 
2.  a  12, 1. 

d  pen.  21.17. 


e  Deut.  15. 

11. 

loan  12. 8. 
f  pen.  18. 20. 

a  28.  20. 


6  Marc  14. 

10. 

Luc  22.  3. 
b  pen.  10.  4. 

1  Zech.  11. 
12. 
pen.  27.  3. 


k  Marc  14. 

Luc  22.  7. 


PENNOD  XXVI. 

3  Y  llywodraethwyr  yn  cyd-fwriadw  yn  erbyn 
Crist.  6  T  wraig  yn  enneinio  ei  ben  ef, 
14  Judas  yn  ei  werthu  ef.  17  Crist  yn  hwytta 
y  pose:  26  ijn  ordeinio  ei  swpper  sanctaidd: 
36  yn  gwedd'io  yn  yr  ardd:  47  ac  wedi  ei 
fradychu  â  chusan,  57  yn  cael  ei  arwain  at 
Caiaphas,  69  a'i  wadu  gan  Petr. 

ABU,  wedi   i'r   lesu  orphen  y 
geiriau  hyn  oil,  efe  a  ddywed- 
odd  wrth  ei  ddisgyblion, 

2  ^Chwi  a  wyddoch  mai  gwedi 
deuddydd  y  mae  y  pasc ;  a  Mab  y 
dyn  a  draddodir  i'w  groeshoelio. 

3  ^Yna  yr  ymgasglodd  yr  arch- 
offeiriaid,  a'r  ysgrifenyddion,  a  hen- 
uriaid  y  bobl,  i  lys  yr  arch-offeiriad, 
yr  hwn  a  elwid  Caiaphas  : 

4  A  hwy  a  gyd-ymgynghorasant 
fel  y  dalient  yr  lesu  trwy  ddichell, 
ac  y  Uaddent  ef. 

5  Eithr  hwy  a  ddywedasant,  Nid 
ar  yr  wyl,  rhag  bod  cynnwrf  ym 
mhlith  y  bobl. 

6  1Í  ''Ac  a'r  lesu  yn  ^  Bethania,  yn 
nhŷ  Simon  y  gwahan-glwyfus, 

7  Daeth  atto  wraig  a  chanddi 
flwch  o  ennaint  gwerthfawr,  ac  a'i 
tywalltodd  ar  ei  ben,  ac  efe  yn  eis- 
tedd  wrth  y  ford. 

8  A  phan  welodd  ei  ddisgyblion, 
hwy  a  sorrasant,  gan  ddywedyd,  I 
ba  beth  yhuy  goUed  hon  ? 

9  Canys  fe  a  allasid  gwerthu  yr 
ennaint  hwn  er  llawer,  a'i  roddi  i'r 
tlodion. 

10  A'r  lesu  a  w^bu,  ac  a  ddywed- 
odd  wrthynt,  Paham  yr  ydych  yn 
gwneuthur  blinder  i'r  wraig  ?  canys 
hi  a  weithiodd  weithred  dda  arnaf. 

11  ®Oblegid  y  mae  gennych  y  tlod- 
ion bob  amser  gyd  â  chwi;  a  'mi 
nid  ydych  yn  ei  gael  bob  amser. 

12  Canys  hi  yn  tywaUt  yr  ennaint 
hwn  ar  fy  nghorph,  a  wnaeth  hyn 
i'm  claddu  i 

13  Yn  wir  meddaf  i  chwi,  Pa  le 
bynnag  y  pregether  yr  efengyl  hon 
yn  yr  hoU  fyd,  mynegir  yr  hyn 
a  wnaeth  hi  hefyd,  er  coffa  am 
dani  hi. 

14  1Í  8  Yna  yr  aeth  un  o'r  deuddeg, 
yr  hwn  a  elwid  **  Judas  Iscariot,  at 
yr  arch-offeiriaid, 

15  Ac  a  ddywedodd  wrthynt,  '  Pa 
beth  a  roddwch  i  mi,  a  mi  a'i  tra- 
ddodaf  ef  i  chwi  ?  A  hwy  a  osodas- 
ant  iddo  ddeg  ar  hugain  o  arian. 

16  Ac  o  hynny  allan  y  ceisiodd  efe 
amser  cyfaddas  i'w  fradychu  ef 

17  IT  ''Ac  ar  y  dydd  cyntaf  o  wylj 
bara  croyw,  y  disgyblion  a  ddaeth- 


ant  at  yr  lesu,  gan  ddywedyd  wrtho, 
Pa  le  y  mynni  i  ni  barottôi  i  ti  fwy tta 
y  pasc  ? 

18  Ac  yntau  a  ddywedodd,  Ewch 
i'r  ddinas  at  ^y  cyfryw  un,  a  dywed- 
wch  wrtho,  Y  mae  yr  Athraw  yn 
dy wedyd,  Fy  amser  sydd  agos :  gyd 
â  thi  y  cynhaliaf  y  pasc,  mi  a'm  dis- 
gyblion. 

19  A'r  disgyblion  a  wnaethant  y 
modd  y  gorchymynasai  yr  lesu  idd- 
ynt,  ac  a  barottoisant  y  pasc. 

20  'Ac  wedi  ei  myned  hi  yn  hwyr, 
efe  a  eisteddodd  gyd  a'r  deuddeg. 

21  Ac  fel  yr  oeddynt  yn  bwytta, 
efe  a  ddywedodd,  Yn  wir  yr  wyf  yn 
dy  wedyd  i  chwi,  ^  mai  un  o  honoch 
chwi  a'm  bradycha  i. 

22  A  hwythau  yn  drist  iawn,  a  dde- 
chreuasant  ddywedyd  wrtho,  bob  un 
o  honynt,  Ai  myfi  yw,  Arglwydd? 

23  Ac  efe  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd, '"Yr  hwn  a  wlych  ei  law 
gyd  â  mi  yn  y  ddysgl,  hwnnw  a'm 
bradycha  i. 

24  Mab  y  dyn  yn  ddiau  sydd  yn 
myned,  fel  y  mae  yn  ysgrifenedig 
am  dano :  eithr  gwae  y  dyn  hwnnw 
trwy  yr  hwn  y  bradychir  Mab  y 
dyn !  da  fuasai  i'r  dyn  hwnnw  pe 
nas  ganesid  ef 

25  A  Judas,  yr  hwn  a'i  bradychodd 
ef,  a  attebodd  ac  a  ddywedodd,  Ai 
myfi  yw  efe,  Athraw  ?  Yntau  a  ddy- 
wedodd wrtho,  Ti  a  ddywedaist. 

26  IT  °  Ac  fel  yr  oeddynt  yn  bwytta, 
**yr  lesu  a  gymmerth  y  bara,  ac 
wedi  iddo  ^fendithio,  efe  a'^  tor- 
rodd,  ac  a'i  rhoddodd  i'r  disgybl- 
ion, ac  a  ddywedodd,  Cymmerwch, 
bwyttêwch  :  hwn  yw  fy  nghorph. 

27  Ac  wedi  iddo  gymmeryd  y  cwp- 
pan,  a  diolch,  efe  a'i  rhoddes  iddynt, 
gan  ddywedyd,  Yfwch  bawb  o  hwn : 

28  Canys  hwn  yw  fy  ngwaed  Po'r 
testament  newydd,  yr  hwn  a  dyw- 
elltir  ^dros  lawer,  er  maddeuant 
pechodau. 

29  Ac  "^yr  ydwyf  yn  dy  wedyd  i 
chwi,  nad  yfaf  o  hyn  allan  o  fírwyth 
hwn  y  winwydden,  hyd  y  dydd 
hwnnw  pan  yfwyf  ef  gyd  â  chwi 
yn  newydd  yn  nheyrnas  fy  Nhad. 

30  Ac  wedi  iddynt  ganu  ^hymn, 
hwy  a  aethant  allan  i  fynydd  yr 
Olew-wydd. 

31  Yna  y  dywedodd  yr  lesu  wrth- 
ynt, *Chwychwi  oil  *a  rwystrir  heno 
o'm  plegid  i :  canys  ysgrifenedig 
y  w,  "  Tarawaf  y  bugail,  a  defaid  y 
praidd  a  wasgerir. 


Anno 

DOMINI 

33. 


2  hwn  a 

It  wn. 


1  Marc  14. 
17,  &c. 
L\ic  22. 14. 
loan  13. 21. 


S  Neu,  y 
hradycha 
u»  0  hon- 
och fi. 


m  Pb.  41.  9. 


1  Marc  14. 

22. 

Luc  22. 19. 
0  1  Cor.  11. 

23,24. 
*  Neu, 

dä'íolch. 


P  Edrycb 
Exod.24.8. 
Jer.  31.  31. 

«Tien.  20. 28. 
Khuf.5.15. 

r  Luc  22. 18. 


B  Neu, 
maiclyXieM, 
psalm. 


•  Marc  14. 

27. 

loan  16.32. 
t  pen.  11.  6. 
u  Zech,  13. 

7. 


Crist  yn  yr  ardd. 


S.  MATTHEW,  XXVI. 


Judas  yn  eifradychu. 


Anno 

DOMINI 

33. 

í;  pen.  28. 7, 
10, 16. 
Marc  14. 
28. 
a  16.  7. 


«  Marc  14. 
32. 

Luo  22.  30. 
loan  18. 1. 


a  pen.  4.  21. 

b  loan  12, 

27. 


c  Heb.  5.  7. 

d  loan  12.27. 

e  pen.  20. 22. 


32  Eithr  wedi  fy  adgyfodi,  ^mi  a  âf 
o'ch  blaen  chwi  i  Galilea. 

33  A  Phetr  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd  wrtho,  Pe  rhwystrid  pawb 
o'th  blegid  di,  etto  ni'm  rhwystrir  i 
byth. 

34  Yr  lesu  a  ddywedodd  wrtho, 
y  Yn  wir  yr  wyf  yn  dywedyd  i  ti,  mai 
y  nos  hon,  cyn  canu  o'r  ceiliog,  y'm 
gwedi  deirgwaith. 

35  Petr  a  ddywedodd  wrtho,  Pe 
gorfyddai  i  mi  farw  gyd  â  thi,  ni'th 
wadaf  ddim.  Yr  un  modd  hefyd  y 
dywedodd  yr  hoU  ddisgyblion. 

36  H  "^  Yna  y  daeth  yr  lesu  gyd  â 
hwynt  i  fan  a  elwid  Gethsemane, 
ac  a  ddywedodd  wrth  ei  ddisgybl- 
ion, Eisteddwch  yma,  tra  yr  elwyf 
a  gweddio  accw. 

37  Ac  efe  a  gymmertli  Petr,  a 
*  dau  fab  Zebedeus,  ac  a  ddechreu- 
odd  dristâu  ac  ^  ymofidio. 

38  Yna  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Trist  iawn  y w  fy  enaid  hyd  angau : 
arhoswch  yma,  a  gwyliwch  gyd  â 
mi. 

39  Ac  wedi  iddo  fyned  ychydig 
ym  mlaen,  efe  a  syrthiodd  ar  ei 
wyneb,  '^gan  weddio,  a  dywedyd, 
^Fy  Nhad,  os  yw  bosibl,  aed  *y 
cwppan  hwn  heibio  oddi  wrthyf: 
etto  nid  fel  yr  ydwyf  fi  yn  ewyll- 
ysio,  ond  fel  yr  ydwyt  ti. 

40  Ac  efe  a  ddaeth  at  y  disgyblion, 
ac  a'u  cafodd  hwy  yn  cysgu ;  ac  a 
ddywedodd  wrth  Petr,  Felly;  oni 
ellych  chwi  wylied  un  awr  gyd  â 
mi? 

41  Gwyliwch  a  gweddiwch,  fel  nad 
eloch  i  brofedigaeth.  Yr  yspryd  yn 
ddiau  sydd  yn  barod,  eithr  y  cnawd 
sydd  wan. 

42  Efe  a  aeth  drachefn  yr  ail  waith, 
ac  a  weddiodd,  gan  ddywedyd,  Fy 
Nhad,  onis  gall  y  cwppan  hwn  fyn- 
ed heibio  oddi  wrthyf,  na  byddo  i 
mi  yfed  o  bono,  gwneler  dy  ewyll- 
ysdi. 

43  Ac  efe  a  ddaeth,  ac  a'u  cafodd 
hwy  yn  cysgu  drachefn:  canys  yr 
oedd  eu  Uygaid  hwy  wedi  trymhâu. 

44  Ac  efe  a'u  gadawodd  hwynt, 
ac  a  aeth  ymaith  drachefa,  ac  a 
weddiodd  y  drydedd  waith,  gan 
ddywedyd  yr  un  geiriau. 

45  Yna  y  daeth  efe  at  ei  ddisgybl- 
ion, ac  a  ddywedodd  wrthynt,  Cysg- 
wch  bellach,  a  gorphwyswch :  wele, 
y  mae  yr  awr  wedi  nesâu,  a  Mab 
y  dyn  a  draddodir  i  ddwylaw  pech- 
aduriaid. 


46  Codwch,  awn :  wele,  nesaodd 
yr  hwn  sydd  yn  fy  mradychu. 

47  IT  Ac  ^efe  etto  yn  llefaru,  wele, 
Judas,  un  o'r  deuddeg,  a  ddaeth,  a 
chyd  âg  ef  dyrfa  fawr  â  chleddyfau 
a  ffyn,  odSi  wrth  yr  arch-offeiriaid 
a  henuriaid  y  bobl. 

48  A'r  hwn  a'i  bradychodd  ef  a 
roisai  arwydd  iddynt,  gan  ddy- 
wedyd, Pa  un  bynnag  a  gusanwyf, 
hwnnw  y w  efe :  deliwch  ef. 

49  Ac  yn  ebrwydd  y  daeth  at  yr 
lesu,  ac  a  ddywedodd,  Henffych 
well,  Athraw ;  ac  a'i  cusanodd  ef. 

50  A'r  lesu  a  ddywedodd  wrtho, 
Y  cyfaill,  i  ba  beth  y  daethost?  Yna 
y  daethant,  ac  y  rhoisant  ddwylaAV 
ar  yr  lesu,  ac  a'i  daliasant  ef. 

5Ì  Ac  wele,  ^  un  o'r  rhai  oedd  gyd 
a'r  lesu,  a  estynodd  ei  law,  ac  a 
dynnodd  ei  gleddyf,  ac  a  darawodd 
was  yr  arch-ofíeiriad,  ac  a  dorrodd 
ei  glust  ef. 

52  Yna  y  dywedodd  yr  lesu  wrtho, 
Dychwel  dy  gleddyf  i'w  le  :  ^  canys 
pawb  a'r  a  gymmerant  gleddyf,  a 
ddifethir  â  chleddyf. 

53  A  ydwyt  ti  yn  tybied  nas  gallaf 
yr  awrlion  ddeisyf  ar  fy  Nhad,  ac 
efe  a  rydd  yn  y  fan  i  mi  fwy  na 
deuddeg  lleng  o  angelion  ? 

54  Pa  fodd  ynte  y  cyflawnid  'yr 
ysgrythyrau,  mai  feUy  y  gorfydd 
bod? 

55  Yn  yr  awr  honno  y  dywedodd 
yr  lesu  wrth  y  torfeydd,  Ai  megis 
at  leidr  y  daethoch  chwi  allan,  â 
chleddyfau  a  fíyn  i'm  dal  i?  yr 
oeddwn  i  beunydd  gyd  â  chwi  yn 
eistedd  yn  dysgu  jo.  y  deml,  ac 
ni'm  daliasoch. 

56  A  hyn  oil  a  wnaethpwyd,  ''fel  y 
cyflawnid  ysgrythyrau  y  prophwydi. 
'Yna  yr  hoU  ddisgyblion  a'i  gad- 
awsant  ef,  ac  a  flPoisant. 

57  1Í  ""A'r  rhai  a  ddaliasent  yr 
lesu,  a'i  dygasant  ef  ymaith  at 
Caiaphas  yr  arch-ofíeiriad,  lie  yr 
oedd  yr  ysgrifenyddion  a'r  henur- 
iaid wedi  ymgasglu  ynghyd. 

58  A  Phetr  a'i  canlynodd  ef  o  hir- 
bell,  hyd  yn  llys  yr  arch-offeiriad ; 
ac  a  aeth  i  mewn,  ac  a  eistedd- 
odd  gyd  a'r  gweision,  i  weled  y 
diwedd. 

59  A'r  arch-offeiriaid,  a'r  henuriaid, 
a'r  hoU  gynghor,  a  geisiasant  gau- 
dystiolaeth  yn  erbyn  yr  lesu,  fel  y 
rhoddent  ef  i  farwolaeth ; 

60  Ac  nis  cawsant:  i'e,  er  dyfod 
yno  gau-dystion  lawer,  ni  chawsant. 


Anno 

DOMINI 

33. 

f  Marc  14. 
43. 

Iiuc22.47. 
loan  18.  3. 


S  loan  18. 
10. 


t  Gen.  9.  6. 
Dat.13.10. 


i  Es.  53.  7, 

AEC. 

Luc  21. 25, 
44,46. 


k  Galar.  4. 
20. 


I  loan  18.15. 


m  Marc  14. 
53. 

Luc  22. 54. 
loan  18.12, 
13,24. 


Petr  yn  ei  wadu. 


S.  MATTHEW,  XXVII. 


Dwyn  Crist  at  Pilat 


Anno 

DOMINI 

33. 


n  pen.  27. 40. 
loan  2. 19. 


0  Marc  14. 
60. 


P  Es.  53.  7. 
pen.  27. 12, 
14. 


«Dan.  7. 13. 

pen.  16. 27. 

a  24.  30. 

Rhuf.  14. 

10. 

1  Thess.  4. 

16. 

Dat.  1. 7. 
r  Ps.  110. 1. 
7  etto. 


•  Lef.24.16. 


•  Es.  50.  6. 
pen.  27. 30. 

»  loan  19.  a 

*  cMedrau 
eudwÿlaw. 

I  Marc  14. 
fi5. 
liuc  22.  64. 


J  Marc  14. 
66. 

1/UC22.  55. 
loan  18. 16, 
25. 


«Luc  22. 59. 


•ad.  34. 
Marc  14. 
.10. 
loan  13. 38. 


Eithr  o'r  diwedd  fe  a  ddaeth  dau 
gau-dyst, 

61  Ac  a  ddywedasant,  Hwn  a 
ddywedodd,  °Mi  a  allaf  ddinystrio 
teml  Dduw,  a'i  hadeiladu  mewn  trî 
diwrnod. 

62  "A  chyfododd  yr  arch-offeiriad, 
ac  a  ddywedodd  wrtho,  A  attebi  di 
ddim?  beth  y  mae  y  rhai  hyn  yn 
ei  dystiolaethu  yn  dy  erbyn  ? 

63  Ond  Pyr  lesu  a  dawodd.  A'r 
arch-offeiriad  gan  atteb  a  ddywed- 
odd wrtho,  Yr  ydwyf  3m  dy  dyng- 
hedu  di  trwy  y  Duw  byw,  ddywedyd 
o  honot  i  ni,  "^ai  tydi  yw  y  Crist, 
Mab  Duw. 

64  Yr  lesu  a  ddywedodd  wrtho,  Ti 
a  ddywedaist:  eithr  meddaf  i  chwi, 
lAr  ol  hyn  y  gwelwch  Fab  y  dyn 
'yn  eistedd  ar  ddeheulaw  y  gallu, 
ac  yn  dyfod  ar  gymmylau  y  nef. 

65  Yna  y  rhwygodd  yr  arch-offeir- 
iad ei  ddillad,  gan  ddywedyd,  Efe 
a  gablodd:  pa  raid  i  ni  '^mwy  wrth 
dystion?  wele,  yr  awrhon  y  clywsoch 
ei  gabledd  ef. 

66  Beth  dybygwch  chwi?  Hwy- 
thau  gan  atteb  a  ddywedasant,  'Y 
mae  efe  yn  euog  o  farwolaeth. 

67  *Yna  y  poerasant  yn  ei  wyneb, 
ac  a'i  cernodiasant ;  **  eraill  a'^  tar- 
awsant  e/à^  gwîail, 

68  Gan  ddywedyd,  ' 
ni,  0  Crist,  pwy  yw 
darawodd  ? 

69  1Í  A  yPhetr  oedd  yn  eistedd 
allan  yn  y  llys :  a  daeth  morwynig 
atto,  ac  a  ddywedodd,  A  thithau 
oeddit  gyd  âg  lesu  y  Galilead. 

70  Ac  efe  a  wadodd  ger  eu  bron 
7iwy  oil,  ac  a  ddywedodd,  Nis  gwn 
beth  yr  wyt  yn  ei  ddywedyd. 

71  A  phan  aeth  efe  allan  i'r  porth, 
gwelodd  un  arall  ef ;  a  hi  a  ddywed- 
odd wrth  y  rhai  oedd  yno,  Yr  oedd 
hwn  hefyd  gyd  a'r  lesu  o  Nazareth. 

72  A  thrachefn  efe  a  wadodd  trwy 
Iw,  Nid  adwaen  i  y  dyn. 

73  Ac  ychydig  wedi,  daeth  y  rhai 
oedd  yn  sefyU  ger  Haw,  ac  a  ddy- 
wedasant wrth  Petr,  Yn  wir  yr  wyt 
tithau  yn  un  o  honynt ;  canys  y 
mae  '  dy  leferydd  yn  dy  gyhuddo. 

74  Yna  y  dechreuodd  efe  regu  a 
thyngu,  Md  adwaen  i  y  dyn.  Ac 
yn  y  man  y  canodd  y  ceiliog. 

75  A  chofiodd  Petr  air  yr  lesu,  yr 
hwn  a  ddywedasai  wrtho,  *Cyn  canu 
o'r  ceiliog,  ti  a'm  gwedi  deirgwaith. 
Ac  efe  a  aeth  allan,  ac  a  wylodd  ^yn 
chwerw-dost 


917 


Prophwyda  i 
yr  hwn  a'th 


PENNOD  XXVII. 

1  Bhoddi  Crist  yn  rhwym  at  Pilat.  3  Judas  yn 
ymgrogi,  19  Pilat,  wedi  ei  ryhuddio  gan  ei 
wraig,  24  yn  golchi  ei  ddwylaw.  26  Rhydd- 
hâu  Baràbhas.  29  Coroni  Crist  â  drain, 
36  a'i  groeshoelio,  43  a'i  ddifenwi  :  60  ijn- 
tau  yn  marw :  ei  gladdu  ef.  66  Selio  a 
gwylio  ei  fedd  ef. 

A  PHAN  ddaeth  y  bore,  cyd- 
ymgynghorodd  *yr  holl  arch- 
offeiriaid,  a  henuriaid  y  bobl,  yn 
erbyn  yr  lesu,  fel  y  rhoddent  ef  i 
farwolaeth. 

2  Ac  wedi  iddynt  ei  rwymo,  hwy  a'« 
dygasant  ef  ymaith,  ac  a'i  traddod- 
asant  ef  i  ÌPontius  Pilat  y  rhaglaw. 

3  IT  Yna  pan  welodd  Judas,  yr  hwn 
a'i  bradychodd  ef,  ddarfod  ei  gon- 
demnio  ef,  bu  edifar  ganddo,  ac  a 
ddug  drachefn  y  deg  ar  hugain  arian 
i'r  arch-offeiriaid  a'r  henuriaid, 

4  Gan  ddywedyd,  Pechais,  gan 
fradychu  gwaed  gwirion.  Hwythau 
a  ddywedasant,  Pa  beth  yw  hynny 
i  ni  ?  edrych  di. 

5  Ac  wedi  iddo  daflu  yr  arian  yn 
y  deml,  ''efe  a  ymadawodd,  ac  a 
aeth  ac  a  ymgrogodd. 

6  A'r  arch-offeiriaid  a  gymmer- 
asant  yr  arian,  ac  a  ddywedasant, 
Nid  cyfreithlawn  i  ni  eu  bwrw 
hwynt  yn  y  drysorfa;  canys  ^gwerth 
gwaed  ydyw. 

7  Ac  wedi  iddynt  gyd-ymgynghori, 
hwy  a  brynasant  â  hwynt  faes  y 
crochenydd,  yn  gladdfa  dieithriaid. 

8  Am  hynny  y  galwyd  y  maes  hwn- 
nw,  *=  Maes  y  gwaed,  hyd  heddy w. 

9  (Yna  y  cyflawnwyd  yr  hyn  a 
ddywedwyd  trwy  Jeremias  y  pro- 
phwyd,  gan  ddywedyd,  A  "^hwy  a 
gymmerasant  y  deg  ar  hugain  arian, 
^pris  y  prisiedig,  jr  hwn  *a  bryn- 
asant gan  feibion  Israel ; 

10  Ac  a'u  rhoisant  hwy  am  faes  y 
crochenydd,  megis  y  gosododd  yr 
Arglwydd  i  mi.) 

11  A'r  lesu  a  safodd  ger  bron  y 
rhaglaw :  a'r  rhaglaw  a  ofynodd 
iddo,  gan  ddywedyd,  Ai  ti  y  w  Brenhin 
yr  luddewon?  A'r  lesu  a  ddywed- 
odd wrtho,  *Yr  wyt  ti  yn  dywedyd. 

12  A  phan  gyhuddid  ef  gan  yr 
arch-offeiriaid  a'r  henuriaid,  'nid 
attebodd  efe  ddim. 

13  Yna  y  dywedodd  Pilat  wrtho, 
^Oni  chlywi  di  faint  o  bethau  y 
maent  hwy  yn  eu  tystiolaethu  yn 
dy  erbyn  di  ? 

14  Ac  nid  attebodd  efe  iddo  i  un 
gair;  fel  y  rhyfeddodd  y  rhaglaw 
yn  fawr. 


Anno 
DOMINI 

33. 


»Marcl5.L 
Luc  22. 66. 
a  23.  1. 
loan  18. 28. 


b  Act.  1. 18. 


2  Neu,  pris. 


e  Act.  L  19. 


d  Zech.  IL 

12,  13. 

3  Neu, 
gwerth  y 
gtterth- 
edig. 

*  Neu,  a 
hriaiatai 
tneibion 
Israel. 


e  loan  18. 

37. 

ITim.  6. 

13. 
fpen.26.63. 


e  pen.  26. 62. 


Flangellu,  gwatwar, 


S.  MATTHEW,  XXVII. 


a  chroeshoelio  Crist. 


Anno 

DOMINI 

33, 

h  Marc  15. 
6. 

Lnc  23. 17. 
loan  18. 39, 


I  loan  18. 40. 
Act.  3. 14. 


•>  Deut.  2L 
6. 


I.  Act.  5.28. 


>n  Luc  23. 

10. 


n  loan  19. 1. 

B  Neu,  Í  dŷ 
y  rhaglaw. 

0  Luc  23.  IL 


15  ''Ac  ar  yr  wyl  Jionno  yr  arferai 
y  rhaglaw  oUwng  yn  rhydd  i'r  bobl 
mi  carcharor,  yr  hwn  a  fynnent. 

16  Ac  yna  yr  oedd  ganddynt  garch- 
aror  hynod,  a  elwid  Barabbas. 

17  Wedi  iddynt  gan  hynny  ym- 
gasglu  ynghyd,  Pilat  a  ddywedodd 
wrthynt,  Pa  un  a  fynnwch  i  mi  ei 
oUwng  yn  rhydd  i  chwi  ?  Barabbas, 
ai  yr  lesu,  yr  hwn  a  elwir  Crist  ? 

18  Canys  efe  a  wyddai  mai  o  gen- 
figen  y  traddodasent  ef. 

19  11  Ac  efe  yn  eistedd  ar  yi*  or- 
sedd-faingc,  ei  wi'aig  a  ddanfonodd 
atto,  gan  ddywedyd,  Na  fydded  i 
ti  a  wnelych  â'r  cyfiawn  hwnnw : 
canys  goddefais  lawer  heddywmewn 
breuddwyd  o'i  achos  ef. 

20  'A'r  arch-oíFeiriaid  a'r  henur- 
iaid  a  berswadiasant  y  bobl,  fel  y 
gofynent  Barabbas,  ac  y  difethent 
yr  lesu. 

21  A'r  rhaglaw  a  attebodd  ac  a 
ddywedodd  wrthynt,  Pa  un  o'r  ddau 
a  fynnwch  i  mi  ei  ollwng  yn  rhydd 
i  chwi?  Hwythau  a  ddywedasant, 
Barabbas. 

22  Pilat  a  ddywedodd  wrthynt.  Pa 
beth  gan  hynny  a  wnaf  i'r  lesu,  yr 
hwn  a  elwir  Crist?  Hwythau  oil  a 
ddywedasant  wrtho,  Croeshoelier  ef 

23  A'r  rhaglaw  a  ddywedodd,  Ond 
pa  ddrwg  a  wnaeth  efe  ?  Hwythau 
a  lefasant  yn  fwy,  gan  ddywedyd, 
Croeshoelier  ef 

24  H  A  Philat,  pan  welodd  nad 
oedd  dim  yn  tycio,  ond  yn  hytrach 
bod  cynnwrf,  ^a  gymmerth  ddwfr, 
ac  a  olchodd  ei  ddwylaw  ger  bron  y 
bobl,  gan  ddywedyd,  Dieuog  ydwyf 
fi  oddi  wrth  waed  y  cyfiawn  hwn : 
edrychwch  chwi. 

25  A'r  hoU  bobl  a  attebodd  ac  a 
ddywedodd,  ^  Bydded  ei  waed  ef 
arnom  ni,  ac  ar  ein  plant. 

26  H  Yna  y  goUyngodd  efe  Barab- 
bas yn  rhydd  iddynt:  ""ond  yr  lesu 
a  fflangellodd  efe,  ac  a'i  rhoddes 
^w  groeshoelio. 

27  °  Yna  milwyr  y  rhaglaw  a  gym- 
merasant  yr  lesu  i'r  ^dadleudy,  ac 
a  gynnullasant  atto  yr  holl  fyddin. 

28  A  hwy  a'i  diosgasant  ef,  ac  "  a 
roisant  am  dano  fantell  o  ysgarlad. 

29  1Í  A  chwedi  iddynt  blethu  coron 
o  ddrain,  hwy  a'i  gosodasant  ar  ei 
ben  ef,  a  chorsen  yn  ei  law  ddehau ; 
ac  a  íîlygasant  eu  gliniau  ger  ei 
fron  ef,  ac  a'i  gwatwarasant,  gan 
ddywedyd,  Henffych  well,  brenhin 
yr  luddewon. 


30  A  P  hwy  a  boerasant  arno,  ac  a 
gymmerasant  y  gorsen,  ac  a'i  tar- 
awsant  ar  ei  ben. 

31  Ac  wedi  iddynt  ei  watwar,  hwy 
a'i  diosgasant  ef  o'r  fantell,  ac  a'i 
gwisgasant  a'i  ddillad  ei  hun,  ac  a'i 
dygasant  ef  ymaith  i'w  groeshoelio. 

32  "^Ac  fel  yr  oeddynt  yn  myned 
allan,  hwy  a  gawsant  ddyn  o  Cyrene, 
a'i  enw  Simon ;  hwn  a  gymmellas- 
ant  i  ddwyn  ei  groes  ef. 

33  1Í  'A  phan  ddaethant  i  le  a 
elwid  Golgotha,  yr  hwn  a  elwir,  Lie 
y  benglog, 

34  '  Hwy  a  roisant  iddo  i'w  yfed, 
finegr  yn  gymmysgedig  â  bustl :  ac 
wedi  iddo  ei  brofi,  ni  fynnodd  efe 
yfed. 

35  Ac  wedi  iddynt  ei  groeshoelio 
ef,  hwy  a  rannasant  ei  ddillad,  gan 
fwrw  coelbren :  er  cyflawni  y  peth 
a  ddywedwyd  trwy  y  prophwyd, 
*  Hwy  a  rannasant  fy  nillad  yn  eu 
plith,  ac  ar  fy  ngwisg  y  bwriasant 
goelbren. 

36  A  chan  eistedd,  hwy  a'i  gwyl- 
iasant  ef  yno : 

37  A  "*  gosodasant  hefyd  uwch  ei 
ben  ef  ei  achos  yn  ysgrifenedig, 
HWN  YW  lESU,  BRENHIN  YR 
lUDDEWON. 

38  ^'Yna  y  croeshoeliwyd  gyd  âg 
ef  ddau  leidr;  un  ar  y  Haw  ddehau, 
ac  un  ar  yr  aswy. 

39  1"  y  A'r  rhai  oedd  yn  myned 
heibio  a'i  cablasant  ef,  gan  ysgwyd 
eu  pennau, 

40  A  dy wedyd, '  Ti  yr  hwn  a  ddin- 
ystri  y  deml,  ac  a'^  hadeiledi  mewn 
tridiau,  gAvared  dy  hun.  Os  ti  yw 
Mab  Duw,  disgyn  oddi  ar  y  groes. 

41  A'r  un  modd  yr  arch-offeiriaid 
hefyd,  gan  watwar,  gyd  a'r  ysgrif- 
enyddion  a'r  henuriaid,  a  ddywed- 
asant, 

42  Efe  a  waredodd  eraill,  ei  hunan 
nis  gall  efe  ei  waredu.  Os  Brenhin 
Israel  yw,  disgyned  yr  awrhon  oddi 
ar  y  groes,  ac  ni  a  gredwn  iddo. 

43  ^Ymddiriedodd  yn  Nuw;  gwar- 
eded  efe  ef  yr  awrhon,  os  efe  a'i 
myn  ef:  canys  efe  a  ddywedodd, 
Mab  Duw  ydwyf. 

44  ^A'r  un  peth  hefyd  a  edliwiodd 
y  Uadron  iddo,  y  rhai  a  groeshoel- 
iasid  gyd  âg  ef. 

45  Ac  o'r  chweched  awr  y  bu 
tywyllwch  ar  yr  holl  •'ddaear  hyd 
y  nawfed  awr. 

46  Ac  ynghylch  y  nawfed  awr  "  y 
Uefodd  yr  lesu  â  lief  uchel,  gan 


Anno 

DOMINI 

33. 

P  Eb.  50.  6. 
pen.  26.  tì7. 


i  Marc  15. 
21. 
Luc  23. 20. 


r  loan  19. 
17. 


t  Ps.  22. 18. 
loan  19.24. 


u  Marc  15. 
26. 

Luc  23. 3S. 
loan  19.19. 


X  £s.  53. 12. 
Luc  23. 32, 
33. 


7  Ps.  22.  7. 
Marc  15. 
29. 
Luc  23.  35. 

«pen.  26. 61. 
loan  2. 19. 


a  Ps.  22.  8. 


b  Luc  23. 39. 


c  Heb.  5.  7. 


Claddedîgaeth  Crist, 


S.  MATTHEW,  XXVIII. 


a'i  adgyfodiad. 


Anno 

DOMINI 

33. 


d  Ps.  22. 1. 


e  P9.  69.  21. 
Marc  15. 
36. 

Luc  23.  36. 
loan  19.23, 


e  Exod.  26. 
31. 

2  Chron.  3. 
14. 

Marc  15. 
38. 


b  Marc  15. 
39. 
Luc  23.  47. 


iLuc8.2,3. 


k  îlarc  15. 
40. 


1  Marc  15. 
42. 

Luc  23.  50. 
loan  19.38. 


m  Es.  53.  9, 


ddywedyd,  Eli,  Eli,  lama  sabach- 
thani?  hynny  yw,  ^Fy  Nuw,  fy 
Nuw,  paham  y'm  gadewaist? 

47  A  rhai  o'r  sawl  oedd  yn  sefyll 
yno,  pan  glywsant,  a  ddywedasant, 
Y  mae  liwn  yn  galw  am  Elîas. 

48  Ac  yn  y  fan  un  o  honynt  a 
redodd,  ac  a  gymmerth  yspwng,  *  ac 
a'^  Uanwodd  o  fìnegr,  ac  ^i  rhodd- 
odd  ar  gorsen,  ac  a'i  dîododd  ef. 

49  A'r  Ueill  a  ddywedasant,  Paid, 
edrychwn  a  ddaw  Elîas  i 'w  waredu 
ef. 

50  1Í  ^A'r  lesu,  wedi  Uefain  dra- 
chefn  â  Uef  uchel,  a  ymadawodd  â'r 
yspryd. 

51  Ac  wele,  ^llên  y  deml  a  rwygwyd 
yn  ddau  oddi  fynu  hyd  i  waered : 
a'r  ddaear  a  grynodd,  a'r  meini  a 
holltwyd : 

52  A'r  beddau  a  agorwyd;  a  Uawer 
0  gyrph  y  saint  a  hunasent  a  gyf- 
odasant, 

53  Ac  a  ddaethant  allan  o'r  bedd- 
au ar  ol  ei  gyfodiad  ef,  ac  a  aethant 
i  mewn  i'r  ddinas  sanctaidd,  ac  a 
ymddangosasant  i  lawer. 

54  ^  Ond  y  canwriad,  a'r  rhai  oedd 
gyd  âg  ef  yn  gwylied  yr  lesu,  wedi 
gweled  y  ddaear-gryn,  a'r  pethau  a 
wnaethid,  a  ofnasant  yn  fawr,  gan 
ddywedyd,  Yn  wir  Mab  Duw  yd- 
oedd  hwn. 

55  Ac  yr  oedd  yno  lawer  o  wrag- 
edd  yn  edrych  o  hirbell,  'y  rhai  a 
ganlynasent  yr  lesu  o  Galilea,  gau 
weini  iddo  ef : 

56  •'Ym  mhlith  y  rhai  yr  oedd 
Mair  Magdalen,  a  Mair  mam  lago 
a  Joses,  a  mam  meibion  Zebedeus. 

57  1Í  ^  Ac  wedi  ei  myned  hi  yn  hwyr, 
daeth  gwr  goludog  o  Arimathea,  a'i 
enAv  Joseph,  yr  hwn  a  fuasai  yntau 
yn  ddisgybl  i'r  lesu  : 

58  Hwn  a  aeth  at  Pilat,  ac  a  ofyn- 
odd  gorph  yr  lesu.  Yna  y  gor- 
chymynodd  ÌPilat  roddi  y  corph. 

59  A  Joseph  wedi  cymmeryd  y 
corph,  a'i  hamdôdd  â  llîan  glân, 

60  Ac  "  a'i  gosododd  ef  jn  ei  fedd 
newydd  ei  hun,  yr  hwn  a  dorrasai 
efe  yn  y  graig ;  ac  a  dreiglodd  faen 
mawr  wrth  ddrws  y  bedd,  ac  a  aeth 
ymaith. 

61  Ac  yr  oedd  yno  Mair  Magdalen, 
a'r  Fair  arall,  yn  eistedd  gyferbyn 
a'r  bedd. 

62  1 A  thrannoeth,  yr  hwn  sydd 
ar  ol  y  darpar-wyl,  yr  ymgynhullodd 
yr  arch-offeiriaid  a'r  Phariseaid  at 
Pilat, 


63  Gan  ddywedyd,  Arglwydd,  y 
mae  yn  gôf  gennym  ddywedyd  o'r 
twyllwr  hwnnw,  ac  efe  etto  yn  fyw, 
"Wedi  tridiau  y  cyfodaf. 

64  Gorchymyn  gan  hynny  gadw 
y  bedd  yn  ddiogel  hyd  y  trydydd 
dydd ;  rhag  dyfod  ei  ddisgyblion  o 
hyd  nos,  a'i  ladratta  ef,  a  dywedyd 
wrth  y  bobl,  Efe  a  gyfododd  o  feirw: 
a  bydd  yr  amryfusedd  diweddaf  yn 
waeth  na'r  cyntaf. 

65  A  dywedodd  Pilat  wrthynt,  Y 
mae  gennych  wyliadwriaeth  ;  ewch, 
gwnewch  mor  ddiogel  ag  y  medroch. 
*  66  A  hwy  a  aethant,  ac  a  wnaeth- 
ant  y  bedd  yn  ddiogel,  ac  a  selias- 
ant  y  maen,  gyd  a'r  wyliadwriaeth. 

PENNOD  XXVIII. 

1  Dangos  adgyfodiad  Crist  iV  gwragedd  gan 
angel,  9  Crist  ei  hun  yn  ymddangos  iddynt. 
11  Yr  arch-offeiriaid  yn  rhoddi  arian  i'r  mil- 
wyr,  i  ddywedyd  ddarfod  ei  ladratta  ef  allan 
o'r  hedd.  16  Crist  yn  ymddangos  i'w  ddis- 
gyblion, 19  yn  eu  hanfon  i  fedyddio,  ac  i 
ddysgu  yr  holl  genbedloedd. 

AC  yn  ^niwedd  y  Sabbath,  a  hi 
_  yn  dyddhâu  i'r  dydd  cyntaf 
o'r  ^wythnos,  daeth  Mair  Magdalen, 
a'r  Fair  arall,  i  edrych  y  bedd. 

2  Ac  wele,  ^  bu  daear-gryn  mawr : 
canys  disgynodd  angel  yr  Arglwydd 
o'r  nef,  ac  a  ddaeth,  ac  a  dreiglodd 
y  maen  oddi  wrth  y  drws,  ac  a  eis- 
teddodd  arno. 

3  A'i  wynebpryd  oedd  fel  mellten, 
a'i  wisg  yn  wen  fel  eira. 

4  A  rhag  ei  ofn  ef  y  crynodd  y  ceid- 
waid,  ac  a  aethant  megis  yn  feirw. 

5  A'r  angel  a  attebodd  ac  a  ddywed- 
odd  wrth  y  gwragedd,  Nac  ofnwch  : 
canys  mi  a  wn  mai  ceisio  yr  ydych 
yr  lesu,  yr  hwn  a  groeshoeliwyd. 

6  Nid  yw  efe  yma :  canys  cyfod- 
odd,  ^  megis  y  dywedodd.  Deuwch, 
gwelwch  y  fan  lie  y  gorweddodd  yr 
Arglwydd. 

7  Ac  ewch  ar  fírwst,  a  dywedwch 
i'w  ddisgyblion,  gyfodi  o  hono  o 
feirw.  Ac  wele,  •'y  mae  efe  yn 
myned  o'ch  blaen  chwi  i  Galilea : 
yno  y  gwelwch  ef  Wele,  dywedais 
i  chwi. 

8  Ac  wedi  eu  myned  ymaith  ar 
frys  oddi  wrth  y  bedd,  gyd  ag  ofn 
a  llawenydd  mawr,  rhedasant  i  fy- 
negi  i'w  ddisgyblion  ef 

9  IT  Ac  fel  yr  oeddynt  yn  myned  i 
fynegi  i'w  ddisgyblion  ef,  wele,  "^yr 
lesu  a  gyfarfu  â  hwynt,  gan  ddy- 
wedyd, Henflfych  well.  A  hwy  a 
ddaethant,  ac  a  ymafaelasant  yn  ei 
draed  ef,  ac  a'i  haddolasant. 


Anno 

DOMINI 

33. 

npeii.l6.2L 
a  17.  23. 
a  20. 19. 
Marc  8. 3L 
a  10.  34. 
liUC  9.  22. 
a  18.  33. 
a  at  6. 


ft  Mn  re  16.1, 
Luc  24. 1. 
loan  20. 1, 

2  gabbathau. 


SNeu, 
buasai. 


b  pen.  12. 40. 
a  16.  21. 
a  17.  23. 
a  20. 19. 


c  pen.  26. 32. 
Marc  16. 7. 


d  Marc  1& 
9. 

loan  20. 
14. 


919 


Sioydd  loan  Fedyddiwr. 


S.  MARC,  I. 


Bedyddio  Crist. 


Anno 

DOMINI 

33. 

•  loan  20. 
17. 


<  twrn  0 
arian. 


8  a  harwn 
iddo  goelio. 


Anno 
DOMINI 

26. 
diweddu. 


»  MaL  3.  1. 

Matt.  11. 

10. 

Luc  7.  27. 


b  Ei.  40. 3. 
Matt,  a  3. 
liuc  3.  4. 
loan  L  15, 
23. 


e  Matt.  3.  L 
Luc  a  3. 
loan  3. 23. 


d  Matt.  3. 5. 

•  Matt  a.  4. 
ILef.11.22. 

s  Matt.  3.11. 


10  Yna  y  dywedodd  yr  lesu  wrth- 
ynt,  Nac  ofnwch:  ^ewch,  mynegwch 
i'm  brodyr,  fel  yr  elont  i  Galilea, 
ac  yno  y'm  gwelant  i. 

11  1Í  Ac  wedi  eu  myned  hwy,  wele, 
rhai  o'r  wyliadwriaeth  a  ddaethant 
i'r  ddinas,  ac  a  fynegasant  i'r  arch- 
offeiriaid  yr  hyn  oil  a  wnaethid. 

12  Ac  wedi  iddynt  ymgasglu  yng- 
fayd  gyd  â'r  henuriaid,  a  chyd- 
ymgynghori,  hwy  a  roisant  *  arian 
lawer  i'r  milwjr, 

13  Gan  ddywedyd,  Dywedwch,  Ei 
ddisgyblion  a  ddaethant  o  hyd  nos, 
ac  a'i  lladrattasant  ef,  a  nyni  yn 
cysgu. 

14  Ac  OS  clyw  y  rhaglaw  hyn,  ni 
*  a'i  perswadiwn  ef,  ac  a'ch  gwnawn 
chwi  yn  ddiofal. 

15  A  hwy  a  gymmerasant  yr  arian, 
ac  a  wnaethant  fel  yr  addysgwyd 


hwynt :  ®  a  thaenwyd  y  gair  hwn 
ym  mhlith  yr  luddewon  hyd  y  dydd 
heddyw. 

16  11  A'r  un  disgybl  ar  ddeg  a 
aethant  i  Galilea,  i'r  mynydd  ^Ue 
yr  ordeiniasai  yr  lesu  iddynt. 

17  A  phan  welsant  ef,  hwy  a'i 
haddolasant  ef:  ond  rhai  a  am- 
mheuasant. 

18  A'r  lesu  a  ddaeth,  ac  a  lefar- 
odd  wrthynt,  gan  ddywedyd,  Rhodd- 
wyd  i  mi  ^bob  awdurdod  yn  y  nef 
ac  ar  y  ddaear. 

19  ''Ewch  gan  hynny  a  '"^  dysgwch 
yr  hoU  genhedloedd,  gan  eu  bed- 
yddio hwy  yn  enw  y  Tad,  a'r  Mab, 
a'r  Yspryd  Glân ; 

20  ^  Gan  ddysgu  iddynt  gadw  pob 
peth  a'r  a  orchymynais  i  chwi.  Ac 
wele,  yr  ydwyf  fi  gyd  â  chwi  bob 
amser  hyd  ddiwedd  y  byd.   Amen. 


YE  EFENGYL  YN  OL 

S  A  N  T    MARC. 


PENNOD  I. 

2  Swydd  loan  Fedyddiwr.  9  Bedyddio  yr  lesu, 
12  a'i  demtio.  14  E/e  yn  pregethu  ;  16  j/n 
galw  Petr,  Andreas,  logo,  ac  loan:  23  yn 
iachâu  dyn  ag  yspryd  aflan  ynddo,  29  a 
mam  gwraig  Petr,  32  a  llawer  o  gleifion  :  41 
a^  yn  glanhâu  y  gwalian-glwyfws. 

DECHREU  efengyl   lesu  Grist, 
Fab  Duw ; 

2  Fel  yr  ysgrifenwyd  yn  y  pro- 
phwydi,  *Wele,  yr  ydwyf  fi  yn  an- 
ion fy  nghennad  o  flaen  dy  wyneb, 
yr  hwn  a  barottoa  dy  ffordd  o'th 
flaen. 

3  ''Lief  un  yn  llefain  yn  y  di- 
ffaethwch,  Parottôwch  ffordd  yr 
Arglwydd,  gwnewch  yn  uniawn  ei 
Iwybrau  ef. 

4  *' Yr  oedd  loan  yn  bedyddio  yn  y 
diffaethwch,  ac  yn  pregethu  bedydd 
edifeirwch  er  maddeuant  pechodau. 

5  "^  Ac  aeth  allan  atto  ef  hoU  wlad 
Judea,  a'r  Hierosolymitiaid,  ac  a'u 
bedyddiwyd  oil  ganddo  yn  afon  yr 
lorddonen,  gan  gyffesu  eu  pechodau. 

6  Ac  loan  oedd  ®  wedi  ei  wisgo  â 
blew  camel,  a  gwregys  croen  yng- 
hylch  ei  Iwynau,  ac  yn  bwytta  ^lo- 
custiaid  a  mêl  gwŷUt 

7  Ac  efe  a  bregethodd,  gan  ddy- 
wedyd, s  Y  mae  yn  dyfod  ar  fy  ol  i 
un  cryfach  na  myfi,  carrai  esgidiau 
yr  hwn  nid  wyf  fi  deilwng  i  ymos- 
twng  ac  ^!^  dattod. 


920 


8  ^Myfì  yn  wir  a'ch  bedyddiais 
chwi  â  dwfr :  eithr  efe  a'ch  bedydd- 
ia  chwi '  a'r  Yspryd  Glân. 

9  ^A  bu  yn  y  dyddiau  hynny,  ddy- 
fod  o'r  lesu  o  Nazareth  yn  Galilea ; 
ac  efe  a  fedyddiwyd  gan  loan  yn 
yr  lorddonen. 

10  Ac  yn  ebrwydd  wrth  ddyfod  i 
fynu  o'r  dwfr,  efe  a  welodd  y  nef- 
oedd  yn  agored,  a'r  Yspryd  yn  dis- 
gyn  arno  megis  colommen. 

11  A  Uef  a  ddaeth  o'r  nefoedd, 
^  Tydi  y w  fy  anwyl  Fab,  yn  yr  hwn 
y'm  boddlonwyd. 

12  Ac  ""  yn  ebrwydd  y  gyrrodd  yr 
yspryd  ef  i'r  diffaethwch. 

13  Ac  efe  a  fu  yno  yn  y  diffaeth- 
wch ddeugain  niwrnod  yn  ei  demt- 
io gan  Satan:  ac  yr  oedd  efe  gyd 
a'r  gwŷUt-filod :  a'r  angelion  a  wein- 
iasant  iddo. 

14  Ac  "ar  ol  traddodi  loan,  yr 
lesu  a  ddaeth  i  Galilea,  °gan  breg- 
ethu  efengyl  teyrnas  Dduw ; 

15  A  dywedyd,  ^Yr  amser  a  gyf- 
lawnwyd,  a  ^theyrnas  Dduw  a  nes- 
aodd:  edifarhêwch,  a  chredwch  yr 
efengyl 

16  Ac  'fel  yr  oedd  efe  yn  rhodio 
wrth  for  Galilea,  efe  a  ganfu  Si- 
mon, ac  Andreas  ei  frawd,  yn  bwrw 
rhwyd  yn  y  môr :  (canys  pysgodwyr 
oeddyut.) 


Anno 
DOMINI 

33. 

6  a  chy- 
hoeddwyd. 

'  pen.  26. 32. 


epen.11.27. 
Luc  10.  22. 
loan  3.  35. 
a  5.  22. 
a  17.  2. 
Ephes.  L 
21. 

Heb.  1.  2. 
a  2.  8. 

t  Marc  16. 
15. 

1  Act.  2.  3S, 
39. 

7Neu, 
gwnewch 
ddisgybl- 
ion, neu, 
Gristion- 
ogion  o'r 
holl,  &c. 

k  Act.  2.  42. 


Anno 
DOSnNI 

26. 
diweddu. 


t  Act.  L  5. 

a  11. 16. 

a  19.  4. 
1  Es.  44.  3. 

Joel  2.  28. 

Act.  2.  4. 

a  11. 15. 
t  Matt.  3. 

13. 

Luc  3.  21. 

A.D.27. 


1  Pb.  2.  7. 

Es.  42. 1. 
Matt.  3. 17. 
pen.  9.  7. 
m  Matt.  4.1. 
Luc  4. 1. 


n  Matt.  4. 
12. 
A.D.30. 

diweddu. 
o  Matt.  4. 

23. 
P  GaL  4.  4. 

Eph.  1. 10. 
<»  Matt.  3. 2. 


r  Matt.  4.18. 
Luc  5.  4. 


Ci'ist  yn  iachâu 


a  MARC,  II. 


amryw  gleijion. 


Anno 
DOMTNI 

30. 
diweddu, 

•  Matt.  19. 
27. 
Luc  5. 11. 


A.D.31. 

•  Matt.  4. 13. 
Luc  4.  31. 


«  3Iatt.  7. 

28. 


X  Luc  4.  33. 


^Paid. 

/  Matt.  8. 
29. 


»  pen.  9.  20, 


b  Matt.  8. 
14. 
Luc  4.  38. 


gwratg 
âẁnon. 


e  Matt.  8. 
16, 


17  A'r  lesu  a  ddywedodd  wrthynt, 
Deuwch  ar  fy  ol  i,  a  gwnaf  i  chwi 
fod  yn  bysgodwyr  dynioiL 

18  Ac  yn  ebrwydd,  *  gan  adael  eu 
rhwydau,  y  canlynasant  ef. 

19  Ac  wedi  iddo  fyned  rhagddo 
ychydig  oddi  yno,  efe  a  ganfu  lago 
/ab  Zebedeus,  ac  loan  ei  frawd 
ef,  a  hwy  yn  y  Hong  yn  cyweirio  y 
rhwydau. 

20  Ac  yn  y  man  efe  a'u  galwodd 
hwynt:  a  hwy  a  adawsant  eu  tad 
Zebedeus  yn  y  Hong  gyd  a'r  cyflog- 
ddynion,  ac  a  aethant  ar  ei  ol  ef 

21  *A  hwy  a  aethant  i  mewn  i 
Capernaum ;  ac  yn  ebrwydd  ar  y 
dydd  Sabbath,  wedi  iddo  iyned  i 
mewn  i'r  synagog,  efe  a  athraw- 
iaethodd. 

22  A  "synnasant  wrth  ei  athraw- 
iaeth  ef:  canys  yr  oedd  efe  yn 
eu  dysgu  hwy  megis  un  ag  awdur- 
dod  ganddo,  ac  nid  fel  yr  ysgrif- 
enyddion. 

23  ^Ac  yr  oedd  yn  eu  synagog 
hwy  ddyn  ag  ynddo  yspryd  aflan ; 
ac  efe  a  lefodd, 

24  Gan  ddywedyd,  ^Och,  ^beth 
sydd  i  ni  a  wnelom  â  thi,  lesu  o 
Nazareth?  a  ddaethost  ti  i'n  difetha 
ni?  mi  a'th  adwaen  pwy  ydwyt, 
Sanct  Duw. 

25  A'r  lesu  '  a'i  ceryddodd  ef,  gan 
ddywedyd.  Taw,  a  dos  allan  o  hono. 

26  Yna  wedi  i'r  yspryd  aflan  *ei 
rwygo  ef,  a  gwaeddi  â  lief  uchel, 
efe  a  ddaeth  allan  o  hono. 

27  Ac  fe  a  aeth  ar  bawb  fraw,  fel 
yr  ymofynasant  yn  eu  mysg  eu  hun- 
ain,  gan  ddywedyd,  Beth  yw  hyn? 
pa  athrawiaeth  newydd  yw  hon? 
canys  trwy  awdurdod  y  mae  efe  yn 
gorchymyn,  le,  yr  ysprydion  aflan, 
a  hwy  yn  ufuddhâu  iddo. 

28  Ac  yn  ebrwydd  yr  aeth  son  am 
dano  dros  yr  holl  wlad  o  amgylch 
Galilea, 

29  Ac  ''yn  y  man  wedi  iddynt 
fyned  allan  o'r  synagog,  hwy  a 
aethant  i  dŷ  Simon  ac  Andreas,  gyd 
ag  lago  ac  loan, 

30  Ac  yr  oedd  ^  chwegr  Simon  yn 
gorwedd  yn  glaf  o'r  cryd:  ac  yn 
ebrwydd  y  dywedasant  wrtho  am 
dani  hi. 

31  Ac  efe  a  ddaeth,  ac  a'i  cododd 
hi  i  fynu,  gan  ymaflyd  yn  ei  Haw  hi : 
a'r  cryd  al  gadawodd  hi  yn  y  man ; 
a  hi  a  wasanaethodd  arnynt  hwy. 

32  *=Ac  wedi  iddi  hwyrhâu,  pan 
fachludodd  yr  haul,  hwy  a  ddygas- 


ant  atto  yr  holl  rai  drvvg  eu  hwyl, 
a'r  rhai  cythreulig. 

33  A'r  holl  ddinas  oedd  wedi  ym- 
gasglu  wrth  y  drws. 

34  Ac  efe  a  iachaodd  lawer  o  rai 
drwg  eu  hwyl  o  amryw  heintiau,  ac 
a  fwriodd  allan  lawer  o  gythreul- 
iaid ;  ac  "^  ni  adawodd  i'r  cythreul- 
iaid  ddywedyd  yr  adwaenent  ef 

35  A'r  *bore  yn  blygeiniol  iawn, 
wedi  iddo  godi,  efe  a  aeth  allan, 
ac  a  aeth  i  le  anghyfannedd ;  ac 
yno  y  gweddiodd. 

36  A  Simon,  a'r  rhai  oedd  gyd  ag 
ef,  a'i  dilynasant  ef. 

37  Ac  wedi  iddynt  ei  gael  ef,  hwy 
a  ddywedasant  wrtho,  Y  mae  pawb 
yn  dy  geisio  di. 

38  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
'Awn  i'r  trefydd  nesaf,  fel  y  gall- 
wyf  bregethu  yno  hefyd:  canys  si 
hynny  y  deuthum  allan. 

39  Ac  yr  oedd  efe  yn  pregethu  yn 
eu  synagogau  hwynt  trwy  holl  Gali- 
lea, ac  yn  bwrw  allan  gythreuliaid. 

40  ^  A  daeth  atto  ef  un  gwahan- 
glwyfus,  gan  ymbil  ag  ef,  a  gostwng 
ar  ei  liniau  iddo,  a  dywedyd  wrtho, 
Os  mynni,  ti  a  elli  fy  nglanhâu. 

41  A'r  lesu,  gan  dosturio,  a  estyn- 
odd  ei  law,  ac  a  gyflyrddodd  ag  ef, 
ac  a  ddywedodd  wrtho,  Mynnaf, 
bydd  Ian. 

42  Ac  wedi  iddo  ddywedyd  hyn- 
ny, ymadawodd  y  gwahan-glwyf  ag 
ef  yn  ebrwydd,  a  glanhâwyd  ef. 

43  Ac  wedi  gorchymyn  iddo  yn 
gaeth,  efe  a'i  hanfonodd  ef  ymaith 
yn  y  man ; 

44  Ac  a  ddywedodd  wrtho,  Gwel 
na  ddywedych  ddim  wrth  neb:  eithr 
dos  ymaith,  dangos  dy  hun  i'r  ofl- 
eiriad,  ac  oflrymma  dros  dy  lanhâd 
y  pethau  *a  orchymynodd  Moses, 
er  tystiolaeth  iddynt  hwy. 

45  "^  Eithr  efe  a  aeth  ymaith,  ac 
a  ddechreuodd  gyhoeddi  Uawer,  a 
thaenu  y  gair  ar  led,  fel  na  allai  yr 
lesu  fyned  mwy  yn  amlwg  i'r  ddin- 
as; eithr  yr  oedd  efe  allan  mewn 
lleoedd  anghyfannedd :  ac  o  bob 
parth  y  daethant  atto  ef. 

PENNOD  II. 

3  Crist  yn  iacháu  un  claf  oV  parly s  ;  14  yn 
galw  Matthew  o'r  doll/ a  ;  15  yn  hwytta  gyd 
a  phuhlicanod  a  phecliaduriaid  ;  18  yn  esyus- 
odi  ei  ddisgyblion,  am  nad  ymprydient,  23 
ac  am  dynnu  y  tywys  yd  ar  y  dydd  Sabbath. 

AC  efe  *a  aeth  drachefn  i  Caper- 
l\.  naum,  wedi  rhai  dyddiau ;  a 
chlybuwyd  ei  fod  ef  yn  y  tŷ. 


Anno 

DOMESfl 

31, 


d  Luc  4.  41. 

Act.  10. 17, 
18. 

•  Luc  4.  42. 


f  Luc  4.  43. 

B  ICb.  G1.  L 


li  Matt.  8. 2. 
Luc  5. 12, 


i  Lef.  14.  4. 


k  Luc  S.  It 


«Matt.  9.1. 
Luc  Ö.  18. 


921 


Crist  yn  esgusodi 


S.  MARC,  II. 


ei  ddisgyblion. 


Anno 

DOMINI 

31. 


b  Job  14. 4. 

Es.  13.  25. 


c  Matt.  9. 9. 
Luc  5.  27. 


2  Ac  yn  y  man  llawer  a  ymgasgl- 
asant  ynghyd,  hyd  na  annent  hyd 
yn  nod  yn  y  Ueoedd  ynghylch  y 
drws :  ac  efe  a  bregethodd  y  gair 
iddynt  hwy. 

3  A  daethant  atto,  gan  ddwyn  un 
claf  o'r  parlys,  yr  hwn  a  ddygid 
gan  bedwar. 

4  A  chan  na  allent  nesâu  atto  gan 
y  dyrfa,  didôi  y  to  a  wnaethant  lie 
yr  oedd  efe :  ac  wedi  iddjrnt  dorri 
trwodd,  hwy  a  oUyngasant  i  waered 
y  gwely  yn  yr  hwn  y  gorweddai  y 
claf  o'r  parlys. 

5  A  phan  welodd  yr  lesu  eu  flfydd 
hwynt,  efe  a  ddywedodd  wrth  y 
claf  o'r  parlys,  Ha  fab,  maddeuwyd 
i  ti  dy  bechodau. 

6  Ac  yr  oedd  rhai  o'r  ysgrifen- 
yddion  yn  eistedd  yno,  ac  yn  ym- 
resymmu  yn  eu  calonnau, 

7  Beth  a  wna  hwn  fel  hyn  yn  dy- 
wedyd  cabledd?  ''pAvy  a  all  faddeu 
pechodau,  ond  Duw  yn  unig  ? 

8  Ac  yn  ebrwydd,  pan  wybu  yr 
lesu  yn  ei  yspiyd  eu  bod  hwy  yn 
ymresymmu  felly  ynddynt  eu  hun- 
ain,  efe  a  ddywedodd  wrthynt.  Pa- 
ham  yr  ydych  yn  ymresymmu  am 
y  pethau  hyn  yn  eich  calonnau  ? 

9  Pa  un  sydd  hawsaf,  ai  dywedyd 
wrth  y  claf  o'r  parlys,  Maddeuwyd 
i  ti  dy  bechodau;  ai  dywedyd, 
Cyfod,  a  chymmer  i  fynu  dy  wely, 
a  rhodia  ? 

10  Eithr  fel  y  gwypoch  fod  gan 
Fab  y  dyn  awdurdod  i  faddeu  pech- 
odau ar  y  ddaear,  (eb  efe  wrth  y 
claf  o'r  parlys,) 

11  Wrthyt  ti  yr  wyf  yn  dywedyd, 
Cyfod,  a  chymmer  i  fynu  dy  wely, 
a  dos  i'th  dy. 

12  Ac  yn  y  man  y  cyfododd  efe,  ac 
y  cymmerth  i  fynu  ei  wely,  ac  a  aeth 
allan  yn  eu  gŵydd  h^vynt  oil ;  hyd 
oni  synnodd  pawb,  a  gogoneddu 
Duw,  gan  ddywedyd,  Ni  welsom  ni 
erioed  fel  hyn. 

13  Ac  efe  a  aeth  allan  drachefn 
wrth  Ian  y  mor:  a'r  holl  dyrfa  a 
ddaeth  atto;  ac  efe  a'u  dysgodd 
hwynt 

14  IT  Ac  ''efe  yn  myned  heibio, 
efe  a  ganfu  Lefi  fab  Alphëus  yn 
eistedd  wrth  y  dollfa,  ac  a  ddy- 
wedodd wrtho,  Canlyn  fi,  Ac  efe 
a  gododd,  ac  a'i  canlynodd  ef. 

15  A  bu,  a'r  lesu  yn  eistedd  i  fwyt- 
ta  yn  ei  dy  ef,  i  lawer  hefyd  o  bub- 
licanod  a  phechaduriaid  eistedd 
gyd  a'r  lesu  a'i  ddisgyblion ;  canys 


llawer  oeddynt,  a  hwy  a'i  canlyn- 
asent  ef 

16  A  phan  welodd  yr  ysgrifenydd- 
ion  a'r  Phariseaid  ef  yn  bwytta 
gyd  a'r  publicanod  a'r  pechadur- 
iaid,  hwy  a  ddywedasant  wrth  ei 
ddisgyblion  ef,  Paham  y  mae  efe 
yn  bwytta  ac  yn  yfed  gyd  a'r  pub- 
licanod a'r  pechaduriaid  ? 

17  A'r  lesu,  pan  glybu,  a  ddywed- 
odd wrthynt,  Y  rhai  sydd  iach  nid 
rhaid  iddynt  wrth  y  meddyg,  ond 
y  rhai  cleifion :  ^  ni  ddeuthum  i  alw 
y  rhai  cyfiawn,  ond  pechaduriaid, 
i  edifeirwch. 

18  1Í  *  A  disgyblion  loan  a'r  Pha- 
riseaid oeddynt  yn  ymprydio.  A 
hwy  a  ddaethant  ac  a  ddywedas- 
ant wrtho,  Paham  y  mae  disgyblion 
loan  a'r  Phariseaid  yn  ymprydio, 
ond  dy  ddisgyblion  di  nid  ydynt  yn 
ymprydio  ? 

19  A  dywedodd  yr  lesu  wrthynt, 
A  all  plant  yr  ystafell  briodas  ym- 
prydio, tra  fyddo  y  priodas-fab  gyd 
â  hwynt?  tra  fyddo  ganddynt  y 
priodas-fab  gyd  â  hwynt,  ni  allant 
ymprydio. 

20  Eithr  y  dyddiau  a  ddaw,  pan 
ddyger  y  priodas-fab  oddi  arnynt ; 
ac  yna  yr  ymprydiant  yn  y  dyddiau 
hynny. 

21  Hefyd  ni  wnia  neb  ddernyn  o 
frethyn  newydd  ar  ddilledyn  hen : 
OS  amgen,  ei  gyflawniad  newydd  ef 
a  dyn  oddi  wrth  yr  hen,  a  gwaeth 
fydd  y  rhwyg. 

22  Ac  ni  rydd  neb  win  newydd 
mewn  hen  gostrelau :  os  amgen, 
y  gwin  newydd  a  ddryllia  y  cos- 
trelau,  a'r  gwin  a  red  allan,  a'r  cos- 
trelau  a  gollir :  eithr  gwin  newydd 
sydd  raid  ei  roi  mewn  costrelau 
newyddion. 

23  11  ^A  bu  iddo  fyned  trwy  yr 
yd  ar  y  Sabbath ;  a'i  ddisgyblion  a 
ddechreuasant  ymdaith  ^gan  dynnu 
y  ty wys. 

24  A'r  Phariseaid  a  ddywedasant 
wrtho,  Wele,  paham  y  gwnant  ar 
y  Sabbath  yr  hyp  nid  yw  gyfreith- 
la>vn? 

25  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Oni  ddarllenasoch  erioed  ^beth  a 
wnaeth  Dafydd,  pan  oedd  angen 
a  chwant  bwyd  arno,  efe  a'r  rhai 
oedd  gyd  âg  ef  ? 

26  Pa  fodd  yr  aeth  efe  i  dy  Dduw, 
dan  Abiathar  yr  arch-offeiriad,  ac 
y  bwyttaodd  y  ^  bara  gosod,  *  y  rhai 
nid  cyfreithlawn  eu  bwytta,  ond  i'r 


Anno 

DOMINI 

31. 


d  1  Tim.  L 

15. 


e  Matt.  9. 
14. 
Luc  5.  33. 


rMatt.12.1. 
Luc  6. 1. 


6  Deut.  23. 
25. 


h  1  Sam.  21. 


2  torthau 
dangos. 
i  Lef.  24.  9. 


lachâu  y  llaw  wywedîg. 


S.  MARC,  III. 


Dewis  y  deuddeg  apostol. 


Anno 

DOMINI 

31. 


»  Matt.  12. 
í». 
Luc  6. 6. 


2  Gr.  saf  ÿij 
ÿ  canol. 


b  Matt.  22. 
16. 


ruthrent. 


c  pen.  1.  25. 


offeiriaid  yn  unig,  ac  a'í  rhoddes 
hefyd  i'r  rhai  oedd  gyd  âg  ef  ? 

27  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Y  Sabbath  a  wnaethpwyd  er  mwyn 
dyn,  ac  nid  dyn  er  mwyn  y  Sabbath: 

28  Am  hynny  y  mae  Mab  y  dyn 
yn  Arglwydd  hefyd  ar  y  Sabbath. 

PENNOD  IIL 

1  Crist  yn  iachâu  y  llaw  wedi  gwywo,  10  a 
llawer  o  glefydau  eraill :  11  yn  ceryddu  yr 
ysprydion  aflan:  13  yn  dewis  ei  ddeuddeg 
apostol :  22  yn  attéb  cahledd  y  rhai  a  ddy- 
wedent  ei  fod  ef  yn  hwrw  allan  gythreulîaid 
trwy  Beelzebub  ;  31  ac  yn  dangos  pwy  ydyw 
ei  frawd,  à'i  chwasr,  a'ifam. 

AC  *efe  a  aeth  i  mewn  drachefn 
JLJL  i'r  synagog ;  ac  yr  oedd  yno 
ddyn  a  chanddo  law  wedi  gwywo. 

2  A  hwy  a'i  gwyliasant  ef,  a  iachâi 
efe  ef  ar  y  dydd  Sabbath;  fel  y 
cyhuddent  ef. 

3  Ac  efe  a  ddywedodd  wrth  y  dyn 
yr  oedd  ganddo  y  llaw  wedi  gwywo, 
Cyfod  2  i'r  canol. 

4  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt 
hwy,  Ai  rhydd  gwneuthur  da  ar 
y  dydd  Sabbath,  ynte  gWneuthur 
drwg?  cadw  einioes,  ai  lladd?  A 
hwy  a  dawsant  â  son. 

5  Ac  wedi  edrych  arnynt  o  am- 
gylch  yn  ddigUawn,  gan  dristâu  am 
^galedrwydd  eu  calon  hwynt,  efe  a 
ddywedodd  wrth  y  dyn,  Estyn  allan 
dy  law.  Ac  efe  a*  hestynodd:  a'i 
law  ef  a  wnaed  yij  iach  fel  y  Hall. 

6  A'r  Phariseaid  a  aethant  allan, 
ac  a  ymgynghorasant  yn  ebrwydd 
gyd  â'r  ^  Herodianiaid  yn  ei  erbyn 
ef,  pa  fodd  y  difethent  ef. 

7  A'r  lesu  gyd  a'i  ddisgyblion  a 
güiodd  tu  a'r  môr:  a  lliaws  mawr 
a'i  canlynodd  ef,  o  Galilea,  ac  o 
Judea, 

8  Ac  o  Jerusalem,  ac  o  Idumea, 
ac  o'r  tu  hwnt  i'r  lorddonen ;  a'r 
rhai  o  gylch  Tyrus  a  Sidon,  lliaws 
mawr,  pan  glywsant  gymmaint  a 
wnaethai  efe,  a  ddaethant  atto. 

9  Ac  efe  a  ddywedodd  wrth  ei 
ddisgyblion  am  fod  Hong  yn  barod 
iddo,  oblegid  y  dyrfa,  rhag  iddynt 
ei  wasgu  ef 

10  Canys  efe  a  iachasai  lawer,  hyd 
oni  ^phwysent  arno,  er  mwyn  cy- 
ffwrdd  âg  ef,  cynnifer  ag  oedd  a 
phläau  arnynt. 

11  A'r  ysprydion  aflan,  pan  wel- 
sant  ef,  a  syrthiasant  i  lawr  ger  ei 
fron  ef,  ac  a  waeddasant,  gan  ddy- 
wedyd,  Ti  yw  Mab  Duw. 

12  <=  Yntau  a  orchymynodd  iddynt 
yn  gaeth,  na  chyhoeddent  ef. 


13  1Í  Ac  *  efe  a  esgynodd  i'r  myn- 
ydd,  ac  a  alwodd  atto  y  rhai  a  fyn- 
nodd  efe :  a  hwy  a  ddaethant  atto, 

14  Ac  efe  a  ordeiniodd  ddeuddeg, 
fel  y  byddent  gyd  ag  ef,  ac  fel  y 
danfonai  efe  hwynt  i  bregethu ; 

15  Ac  i  fod  ganddynt  awdurdod 
i  iachâu  clefydau,  ac  i  fwrw  allan 
gythreuliaid. 

16  Ac  i  Simon  ®y  rhoddes  efe  enw 
Petr; 

17  Ac  lago  fob  Zebedeus,  ac  loan 
brawd  lago,  (ac  efe  a  roddes  idd- 
ynt en  wan,  Boanerges ;  yr  hyn  y  w, 
Meibion  y  daran ;) 

18  Ac  Andreas,  a  Phylip,  a  Bar- 
tholomëus,  a  Matthew,  a  Thomas, 
ac  lago  fab  Alpheus,  a  Thadeus,  a 
Simon  y  Canaanead, 

19  A  Judas  Iscariot,  yr  hwn  hefyd 
a'i  bradychodd  ef  A  hwy  a  ddaeth- 
ant ^  i  dy. 

20  A'r  dyrfa  a  ymgynhuUodd  dra- 
chefn, ^fel  na  allent  gymmaint  a 
bwytta  bara. 

21  A  phan  glybu  yr  eiddo  ef, 
hwy  a  aethant  i'w  ddal  ef :  canys 
dywedasant,  Y  mae  efe  allan  o'i 
bwylL 

22  IT  A'r  ysgrifenyddion,  y  rhai  a 
ddaethent  i  waered  o  Jerusalem,  a 
ddywedasant  fod  ^  Beelzebub  gan- 
ddo, ac  mai  trwy  bennaeth  y  cy- 
threuliaid  yr  oedd  efe  yn  bwrw 
allan  gythreuliaid. 

23  ^Ac  wedi  iddo  eu  galw  hwy 
atto,  efe  a  ddywedodd  wrthynt 
mewn  damhegion.  Pa  fodd  y  gall 
Satan  fwrw  allan  Satan  ? 

24  Ac  o  bydd  teyrnas  wedi  ymran- 
nu  yn  ei  herbyn  ei  hun,  ni  ddichon 
y  deyrnas  honno  sefyll. 

25  Ac  o  bydd  tŷ  wedi  ymrannu 
yn  ei  erbyn  ei  hun,  ni  ddichon  y 
tŷ  hwnnw  sefylL 

26  Ac  OS  Satan  a  gyfyd  yn  ei  er- 
byn ei  hun,  ac  a  fydd  wedi  ymran- 
nu, ni  all  efe  sefyll,  eithr  y  mae 
iddo  ddiAvedd. 

27  Ni  ddichon  neb  fyned  i  mewn 
i  dy  y  cadarn,  ac  yspeilio  ei  ddo- 
drefn  ef,  oni  bydd  iddo  yn  gyntaf 
rwymo  y  cadarn ;  ac  yna  yr  yspeilia 
ei  dy  ef. 

28  'Yn  wir  y  dywedaf  i  chwi,  y 
maddeuir  pob  pechod  i  feibion  dyn- 
ion,  a  pha  gabledd  bynnag  a  gablant  : 

29  Eithr  yr  h^vn  a  gablo  yn  erbyn 
yr  Yspryd  Glân,  ni  chaiff  faddeu- 
ant  yn  dragywydd,  ond  y  mae  yn 
euog  o  farn  dragywydd : 


Anno 

DOMINI 

31. 

dpen.  6.  7. 
Luc  6.  12. 
a9.  L 


S  adref. 
I  pen.  6.  3L 


S  Matt.  9. 
34. 

Luc  11. 15. 
loan  7. 20. 
a  8.  48,  52. 
a  10.  20. 

h  Matt.  12. 

25. 


1  Matt.  12. 
31. 

Luc  12. 10. 
1  loan  5. 
16. 


Damnieg  yr  hauwr, 


S.  MARC,  IV. 


a'i  dehongliad. 


Anno 

DOMINI 

31. 

k  Matt.  12. 
46. 
Luc  8.  19. 


«Matt.  13.1. 
Luc  8.  4. 


2  t  long. 


b  pen.  12. 38. 


e  Matt.  13. 
10. 


30  Am  iddynt  ddywedyd,  Y  mae 
yspryd  aflan  ganddo. 

31  IT  '^  Daeth  gan  hynny  ei  frodyr 
ef  a'i  fam ;  a  chan  sefyll  allan,  hwy 
a  anfoiiasant  atto,  gan  ei  alw  ef. 

32  A'r  bobl  oedd  yn  eistedd  o'i 
amgylch,  ac  a  ddywedasant  wrtho, 
Wele,  y  mae  dy  fam  di  a'th  frodyr 
allan  yn  dy  geisio. 

33  Ac  efe  a'u  hattebodd  hwynt, 
gan  ddywedyd,  Pwy  yw  fy  mam  i, 
neu  fy  mrodyr  i  ? 

34  Ac  wedi  iddo  edrych  oddi  am- 
gylch ar  y  rhai  oedd  yn  eistedd  yn 
ei  gylch,  efe  a  ddywedodd,  Wele  fy 
mam  i,  a'm  brodyr  L 

35  Canys  pwy  bynnag  a  wnelo 
ewyllys  Duw,  hwnnw  yw  fy  mrawd 
i,  a'm  chwaer,  a'm  mam  i. 

PENNOD  IV. 

1  Dammeg  yr  hauwr,  14  a'i  dehongliad.  21 
Bhaid  i  ni  gyfranrm  goleuni  ein  gwyhodaeth 
i  eraill.  26  Dammeg  yr  had  yn  tyfu  yn 
ddiarwyhod,  30  a'r  gronyn  mwstard.  35 
Crist  yn  gostegu  y  dymmedl  ar  y  mor. 

AC  ^efe  a  ddechieuodd  dracliefn 
XA.  athrawiaethu  yn  ymyl  y  mor : 
a  thyrfa  fawr  a  ymgasglodd  atto, 
hyd  oni  bu  iddo  fyned  M'r  Uong, 
ac  eistedd  ar  y  mor ;  a'r  holl  dyrfa 
oedd  wrth  y  mor,  ar  y  tir. 

2  Ac  efe  a  ddysgodd  iddynt  lawer 
ar  ddamhegion,  ac  ^a  ddywedodd 
wrthynt  yn  ei  ddysgeidiaeth  ef, 

3  Gwrandêwch:  Wele,  hauwr  a 
aeth  allan  i  hau : 

4  A  darfu,  wrth  hau,  i  beth  syrthio 
ar  fin  y  ffordd,  ac  ehediaid  yr  aw^r 
a  ddaethant  ac  a'i  difasant. 

5  A  pheth  a  syrthiodd  ar  greigle, 
lie  ni  chafodd  fawr  ddaear;  ac  yn 
y  fan  yr  eginodd,  am  nad  oedd 
iddo  ddyfnder  daear. 

6  A  phan  gododd  yr  haul,  y  poeth- 
wyd  ef ;  ac  am  nad  oedd  gwreiddyn 
iddo,  efe  a  wywodd. 

7  A  pheth  a  syrthiodd  ym  mhlith 
drain;  a'r  drain  a  dyfasant,  ac  al 
tagasant  ef,  ac  ni  ddug  flfrwyth. 

8  A  pheth  arall  a  syrthiodd  mewn 
tir  da,  ac  a  roddes  ffrwyth  tyfadwy 
a  chynnyrchiol,  ac  a  ddug  un  ddeg 
ar  hugain,  ac  un  dii  ugain,  ac  un 
gant 

9  Ac  efe  a  ddywedodd  wiihynt,  Y 
neb  sydd  ganddo  glustiau  i  wran- 
daw,  gwrandawed. 

10  °  A  phan  oedd  efe  wrtho  ei  hun, 
y  rhai  oedd  yn  ei  gylch  ef  gyd  a'r 
deuddeg  a  ofynasant  iddo  am  y 
ddammeg. 


11  Ac  efe  a  ddyiv^edodd  wrthynt,  I 
chwi  y  rhodded  gwybod  dirgelwch 
teyrnas  Dduw :  eithr  i'r  ^  rhai  sydd 
allan,  ar  ddamhegion  y  gwneir  pob 
peth: 

12  ^  Fel  yn  gweled  y  gwelant,  ac 
na  chanfyddant ;  ac  yn  clywed  y 
clywant,  ac  ni  ddeallant ;  rhag  idd- 
ynt ddychwelyd,  a  madden  iddynt 
eu  pechodau. 

13  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Oni  wyddoch  chwi  y  ddammeg  hon? 
a  pha  fodd  y  gwybyddwch  yr  holl 
ddamhegion  ? 

14  1  ^Yr  hauwr  sydd  yn  hau  y 
gair. 

15  A'r  rhai  hyn  yw  y  rhai  ar  fin  y 
fíbrdd,  lie  yr  hauir  y  gair ;  ac  wedi 
iddynt  ei  glywed,  y  mae  Satan  yn 
dyfod  yn  ebrwydd,  ac  yn  dwyn 
ymaith  y  gair  a  hamvyd  yn  eu  cal- 
onnau  hwynt. 

16  A'r  rhai  hyn  yr  un  flunud  yw 
y  rhai  a  hauir  ar  y  creigle ;  y  rhai, 
wedi  clywed  y  gair,  sydd  yn  eb- 
r^vydd  yn  ei  dderbyn  ef  yn  Uawen ; 

17  Ac  nid  oes  ganddynt  wreiddyn 
ynddynt  eu  hunain,  eithr  dros  am- 
ser  y  maent :  yna,  pan  ddêl  blinder 
neu  erlid  o  achos  y  gair,  yn  y  man 
y  rhwystrir  hwynt. 

18  A'r  rhai  hyn  yw  y  rhai  a  hau- 
wyd  ym  mysg  y  drain ;  y  rhai  a 
wrandawant  y  gair, 

19  Ac  y  mae  gofalon  y  byd  hwn, 
a  ^hudoliaeth  golud,  a  chwantau 
am  bethau  eraill,  yn  dyfod  i  mewn, 
ac  yn  tagu  y  gair,  a  myned  y  mae 
yn  ddifirwyth. 

20  A'r  rhai  hyn  yw  y  rhai  a  hau- 
wyd  mewn  tir  da ;  y  rhai  sydd  yn 
gwrandaw  y  gair,  ac  yn  ei  dder- 
byn, ac  yn  dwyn  firwyth,  un  ddeg 
ar  hugain,  ac  un  dri  ugain,  ac  un 
gant. 

21  IT  Ac  efe  a  ddywedodd  wrth- 
ynt, ^  A  ddaw  canwyll  i'w  dodi  dan 
lestr,  neu  dan  wely?  ac  nid  i'w  gos- 
od  ar  ganhwyllbren  ? 

22  '  Canys  nid  oes  dim  cuddiedig, 
a'r  nis  amlygir;  ac  ni  bu  ddim 
dirgel,  ond  fel  y  delai  i  eglurdeb. 

23  ^Od  oes  gan  neb  glustiau  i 
wrandaw,  gwrandawed. 

24  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Edrychwch  beth  a  wrandawoch.  ^A 
pha  fesur  y  mesuroch,  y  mesurir 
i  chwithau ;  a  chwanegir  i  chwi,  y 
rhai  a  wrandêwch. 

25  ^  Canys  yr  hwn  y  mae  ganddo, 
y  rhoddir  iddo :   a'r  hwn  nid  oes 


Anno 

DOMINI 

31. 

d  1  Cor.  5. 
12. 

Col.  4.  5. 
1  Thess.  4. 
12. 

1  Tim.  3. 7. 
e  Es.  6.  9. 
Matt.  13. 
14. 

Luc  8. 10. 
loan  12.40. 
Act.  28. 26. 
Khuf.11.8. 


t  Matt.  13. 
19. 
Luc  8. 11. 


924 


T  gronyn  o  had  mwstard. 


S.  MARC,  V.      Bwrw  allan  y  lleng  cythreuUaid. 


Anno 

DOMINI 

31. 


SNeu, 
addfedo. 


n  Matt.  13. 
31. 
Luc  13. 18. 


0  Matt.  13. 
34. 

loan  16. 
12. 


P  Matt.  8. 
18,23. 
Luc  8.  22. 


ganddo,  le,  yr  hyn  sydd  ganddo  a 
ddygir  oddi  arno. 

26  1Í  Ac  efe  a  ddywedodd,  Felly 
y  mae  teyrnas  Dduw,  fel  pe  bwriai 
ddyn  had  i'r  ddaear ; 

27  A  chysgu,  a  chodi  nos  a  dydd, 
a'r  had  yii  egino  ac  yn  tyfu,  y  modd 
nis  gwŷr  efe. 

28  Canys  y  ddaear  a  ddwg  ffrwyth 
o  honi  ei  hun ;  yn  gyntaf  yr  eginyn, 
ar  ol  hynny  y  dywysen,  yna  yr  yd 
yn  llawn  yn  y  dywysen. 

29  A  phan  ^ymddangoso  y  fírwyth, 
yn  ebrwydd  y  rhydd  efe  y  crymman 
ynddo,  am  ddyfod  y  cynhauaf. 

30  1Í  Ac  efe  a  ddywedodd,  "  I  ba 
beth  y  cyiFelybem  deyrnas  Dduw? 
neu  ar  ba  ddammeg  y  gwnaem  gy- 
ffelybrwydd  o  honi  ? 

31  Megis  gronyn  o  had  mwstard 
ydyw,  yr  hwn  pan  hauer  yn  y 
ddaear,  sydd  leiaf  o'r  hoU  hadau 
sydd  ar  y  ddaear : 

32  Eithr  wedi  yr  hauer,  y  mae  yn 
tyfu,  ac  yn  myned  yn  fwy  na'r  hoU 
lysiau,  ac  efe  a  ddwg  ganghennau 
mawrion ;  fel  y  gallo  ehediaid  yr 
awyr  nythu  dan  ei  gysgod  ef. 

33  °Ac  â  chyfryw  ddamhegion  la- 
wer  y  traethodd  efe  iddynt  y  gair, 
hyd  y  gallent  ei  wrandaw : 

34  Ond  heb  ddammeg  ni  lefarodd 
wrthynt :  ac  o'r  neilldu  i'w  ddis- 
gyblion  efe  a  eglurodd  bob  peth. 

35  IT  P  Ac  efe  a  ddywedodd  wrth- 
ynt y  dwthwn  hwnnw,  wedi  ei 
hwyrhâu  hi,  Awn  trosodd  i'r  tu 
draw. 

36  Ac  wedi  iddynt  oUwng  ymaith 
y  dyrfa,  hwy  a'i  cymmerasant  ef  fel 
yr  oedd  yn  y  llong:  ac  yr  oedd 
hefyd  longau  eraill  gyd  âg  ef. 

37  Ac  fe  a  gyfododd  tymmestl 
fawr  o  wynt,  a'r  tonnau  a  daflasant 
i'r  llong,  hyd  onid  oedd  hi  yn  llawn 
weithian. 

38  Ac  yr  oedd  efe  yn  y  pen  ol  i'r 
llong,  yn  cysgu  ar  obennydd :  a 
hwy  a'i  deffroisant  ef,  ac  a  ddy- 
wedasant  wrtho,  Athraw,  ai  difatter 
gennyt  ein  colli  ni? 

39  Ac  efe  a  gododd  i  fynu,  ac  a 
geryddodd  y  gwynt,  ac  a  ddywed- 
odd wrth  y  môr,  Gostega,  distawa. 
A'r  gwynt  a  ostegodd,  a  \m.  tawel- 
wch  mawr. 

40  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Paham  yr  ydych  mor  ofnog?  pa 
fodd  nad  oes  gennych  fíydd  ? 

41  Eithr  hwy  a  ofnasant  yn  ddir- 
faAvr,  ac  a  ddywedasant  wrth  eu 


«2S 


gilydd,   Pwy  yw  hwn,   gan  fod  y 
gwynt  a'r  mor  yn  ufuddhâu  iddo  ? 

PENNOD  V. 

1  Crist  yn  gwaredu  y  dyn  yr  oedd  ynddo  leng 
o  gythreuliaid  :  13  hwythau  yn  myned  i'r 
moch.  25  Y  mae  efe  yn  iachâu  y  wraig  oV 
diferlif  gwaed,  35  ac  yn  cy/odi  merch  Jairus 
ofarw  ifyw. 

A"  HWY  a  ddaethant  i'r  tu  hwnt 
.  i'r  mor,  i  wlad  y  Gadareniaid. 

2  Ac  ar  ei  ddyfodiad  ef  allan  o'r 
llong,  yn  y  man  cyfarfu  âg  ef  o 
blith  y  beddau,  ddyn  ag  yspryd 
aflan  ynddo, 

3  Yr  hwn  oedd  a'i  drigfan  ym 
mhlith  y  beddau ;  ac  ni  allai  neb, 
ie,  â  chadwynau,  ei  rwymo  ef : 

4  0  herwydd  ei  rwymo  ef  yn  fyn- 
ych  â  Uyffetheiriau,  ac  â  chadwyn- 
au, a  darnio  o  hono  y  cadwynau,  a 
dryllio  y  Uyffetheiriau :  ac  ni  allai 
neb  ei  ddofi  ef. 

5  Ac  yn  wastad  nos  a  dydd  yr 
oedd  efe  yn  llefain  yn  y  mynydd- 
oedd,  ac  ym  mhlith  y  beddau,  ac 
yn  ei  dorri  ei  hun  â  cherrig. 

6  Ond  pan  ganfu  efe  yr  lesu  o 
hirbell,  efe  a  redodd,  ac  a'i  haddol- 
odd  ef ; 

7  A  chan  waeddi  â  Uef  uchel,  efe 
a  ddywedodd,  Beth  sydd  ì  mi  a 
wnelwyf  â  thi,  lesu  Mab  y  Duw 
goruchaf?  yr  ydwyf  yn  dy  dyng- 
hedu  trwy  Dduw,  na  phoenech  fi. 

8  (Canys  dywedasai  wrtho,  Yspryd 
aflan,  dos  allan  o'r  dyn.) 

9  Ac  efe  a  ofynodd  iddo,  Beth  yw 
dy  enw?  Yntau  a  attebodd,  gan 
ddywedyd,  Lleng  yw  fy  enw;  am 
fod  Uawer  o  honom. 

10  Ac  efe  a  fawr-ymbiliodd  ag  ef, 
na  yrrai  efe  hwynt  allan  o'r  wlad. 

11  Ond  yr  oedd  yno  ar  y  mynydd- 
oedd  genfaint  fawr  o  foch  yn  pori. 

12  A'r  holl  gythreuliaid  a  attolyg- 
asant  iddo,  gan  ddywedyd,  Danfon 
ni  i'r  moch,  fel  y  gallom  iyned  i 
mewn  iddynt 

13  Ac  yn  y  man  y  caniattaodd  yr 
lesu  iddynt.  A'r  ysprydion  aflan, 
wedi  myned  allan,  a  aethant  i  mewn 
i'r  moch :  a  rhuthrodd  y  genfaint 
dros  y  dibyn  i'r  mor  {ac  ynghylch 
dwy  fil  oeddynt)  ac  a'u  boddwyd 
yn  y  mor. 

14  A'r  rhai  a  borthent  y  moch  a 
ffoisant,  ac  a  fynegasant  y  peth  yn 
y  ddinas,  ac  yn  y  wlad :  a  hwy  a 
aethant  allan  i  weled  beth  oedd 
hyn  a  wnaethid. 

15  A  hwy  a  ddaethant  at  yr  lesu, 

_ 


Anno 

DOMINI 

31. 


a  Matt.  8. 
28 
Luc  8.  26. 


lachâu  y  wraig  dr  diferlif. 


S.  MARC,  V. 


Cyfodi  merch  Jairus. 


Anno 

DOMINI 

31. 


b  Matt.  8. 
34. 
Act.  16. 39. 

c  Luc  8.  38. 


d  Matt.  9. 1. 
Luc  8.  40. 


e  Matt.  9. 
18. 
Luc  8.  41. 


ac  a  welsant  y  cythreulig,  yr  hwn 
y  buasai  y  lleng  ynddo,  yn  eistedd, 
ac  yn  ei  ddillad,  ac  yn  ei  iawn 
bwyll ;  ac  a  ofnasant. 

16  A'r  rhai  a  welsant  a  fynegas- 
ant  iddynt,  pa  fodd  y  buasai  i'r 
cythreulig,  ac  am  y  moch. 

17  A  ^dechreuasant  ddymuno  arno 
ef  fyued  ymaith  o'u  goror  hwynt, 

18  Ac  efe  yn  myned  i'r  llong,  "  yr 
hwn  y  buasai  y  cythraul  ynddo  a 
ddymunodd  arno  gael  bod  gyd  âg  ef. 

19  Ond  yr  lesu  ni  adawodd  iddo  ; 
eithr  dywedodd  wrtho,  Dos  i'th  dŷ 
at  yr  eiddot,  a  mynega  iddynt  pa 
faint  a  wnaeth  yr  Arglwydd  erot, 
ac  iddo  drugarhâu  wrthyt. 

20  Ac  efe  a  aeth  ymaith,  ac  a 
ddechreuodd  gyhoeddi  trwy  Deca- 
polis,  pa  bethau  eu  maint  a  wnaeth- 
ai  yr  lesu  iddo :  a  phawb  a  ryfedd- 
asant. 

21  IT  ^Ac  wedi  i'r  lesu  drachefn 
fyned  mewn  llong  i'r  Ian  arall,  ym- 
gasglodd  tyrfa  fawr  atto :  ac  yr 
oedd  efe  wrth  y  môr. 

22  *Ac  wele,  un  o  bennaethiaid 
y  synagog  a  ddaeth,  a'i  enw  Jairus : 
a  phan  ei  gwelodd,  efe  a  syrthiodd 
wrth  ei  draed  ef ; 

23  Ac  efe  a  fawr-ymbiliodd  âg 
ef,  gan  ddywedyd,  Y  mae  fy  merch 
fechan  ar  drangc :  attolwg  i  ti  ddy- 
fod,  a  dodi  dy  ddwylaw  arni,  fel  yr 
iachâer  hi ;  a  byw  fydd. 

24  A'r  lesu  a  aqth  gyd  âg  ef :  a 
thyrfa  fawr  a'i  canlynodd  ef,  ac  a'i 
gwasgasant  ef. 

25  A  rhyw  wraig,  'yr  hon  a  fuasai 
mewn  diferlif  gwaed  ddeuddeng 
mlynedd, 

26  Ac  a  oddefasai  lawer  gan  la- 
weroedd  o  feddygon,  ac  a  dreulias- 
ai  gymmaint  ag  oedd  ar  ei  helw, 
ac  ni  chawsai  ddim  llesâd,  eithr  yn 
hytrach  myned  waeth-waeth, 

27  Pan  glybu  hi  am  yr  lesu,  hi 
a  ddaeth  yn  y  dyrfa  o'r  tu  ol,  ac 
a  gyflfyrddodd  a'i  wisg  ef ; 

28  Canys  hi  a  ddyAvedasai,  Os  cy- 
fiFyrddaf  a'i  ddillad  ef,  iach  fyddaf. 

29  Ac  yn  ebrwydd  y  sychodd  flyn- 
honnell  ei  gwaed  hi :  a  hi  a  wybu 
yn  ei  chorph  ddarfod  ei  hiachâu 
o'r  pla. 

30  Ac  yn  y  fan  yr  lesu,  gan  w.ybod 
ynddo  ei  hun  fyned  ^rhinwedd  all- 
an  o  hono,  a  drodd  yn  y  dyrfa,  ac 
a  ddywedodd,  Pwy  a  gyflfyrddodd 
â'mdiUad? 

31  A'i  ddisgyblion  a  ddywedasant 


9Z@ 


wrtho,  Ti  a  well  y  dyrfa  yn  dy  wasgu, 
ac  a  ddywedi  di,  Pwy  a'm  cyffyrdd- 
odd? 

32  Ac  yntau  a  edrychodd  o  am- 
gylch,  i  weled  yr  hon  a  wnaethai 
hyn. 

33  Ond  y  wraig,  gan  ofni  a  chrjnu, 
yn  gwybod  beth  a  wnaethid  ynddi, 
a  ddaeth  ac  a  syrthiodd  ger  ei  fron 
ef,  ac  a  ddywedodd  iddo  yr  holl 
wirionedd. 

34  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthi,  Ha 
ferch,  ^  dy  flfydd  a'th  iachaodd  :  dos 
mewn  heddwch,  a  bydd  iach  o'th  bla. 

35  Ac  efe  etto  yn  Uefaru,  daeth 
rhai  o  dy  pennaeth  y  synagog,  gan 
ddywedyd,  Bu  farw  dy  ferch :  i  ba 
beth  etto  yr  aflonyddi  yr  Athraw  ? 

36  A'r  lesu,  yn  ebrwydd  wedi 
clywed  y  gair  a  ddywedasid,  a  ddy- 
wedodd wrth  bennaeth  y  synagog, 
Nac  ofna ;  cred  yn  unig. 

37  Ac  ni  adawodd  efe  neb  i'w 
ddilyn,  ond  Petr,  ac  lago,  ac  loan 
brawd  lago. 

38  Ac  efe  a  ddaeth  i  dy  pennaeth 
y  synagog,  ac  a  ganfu  y  cynnwrf, 
a'r  rhai  oedd  yn  Avylo  ac  yn  ochain 
Uawer. 

39  Ac  wedi  iddo  fyned  i  mewn, 
efe  a  ddywedodd  wrthynt,  Paham 
y  gAvnewch  gynnwrf,  ac  yr  wylwch? 
ni  bu  farw  yr  eneth,  eithr  'cysgu 
y  mae. 

40  A  hwy  a'i  gwatwarasant  e£ 
Ond  efe,  gwedi  bwrw  pawb  allan, 
a  gymmerth  dad  yr  eneth  a'i  mam, 
a'r  rhai  oedd  gyd  ag  ef,  ac  a  aeth 
i  mewn  He  yr  oedd  yr  eneth  yn 
gorwedd. 

41  Ac  wedi  ymaflyd  yn  Haw  yr 
eneth,  efe  a  ddywedodd  wrthi,  Ta- 
litha,  cwmi;  yr  hyn  o'i  gyfieithu 
yw,  Yr  eneth,  yr  wyf  yn  dywedyd 
wrthyt,  cyfod. 

42  Ac  yn  y  fan  y  cyfododd  yr  en- 
eth, ac  a  rodiodd :  canys  deuddeng 
mlwydd  oed  ydoedd  hi.  A  synnu 
a  wnaeth  arnynt  â  syiidod  mawr. 

43  Ac  ^  efe  a  orchymynodd  iddynt 
yn  gaeth,  na  chai  neb  wybod  hyn ; 
ac  a  ddywedodd  am  roddi  peth  iddi 
i'w  fwytta, 

PENNOD  VI. 

1  D'iystyru  Crist  gan  ei  icladwyr  ei  hun.  7  Y 
mae  efe  yn  rhoddi  i'r  deuddeg  awdurdod  ar 
ysprydion  ajlan.  14  Ämryw  dyb  am  Grist. 
27  Torri  pen  loan  Fedyddiwr  ;  29  a'i  gladdu. 
30  Yr  apostolion  yn  dychwelyd  o  bregeihu. 
34  Gwyrihiau  y  püm  torth  hara,  a'r  ddau 
hysgodyn.  48  Crist  yn  rhodio  ar  y  mor :  53 
ac  yn  iachau  pawb  a  gyffyrddai  ag  ef. 


Anno 

DOMINI 

31. 


h  pen.  10. 
52. 


«loan  U.  11 


k  Matt.  8.  4. 
a  9.  30. 
a  12. 16. 
a  17.  9. 
Luc  6,  IL 


Anfoniad  yr  apostolion. 


S.  MARC,  VI. 


Torri  pen  loan  Fedyddiwr. 


b  loan  6. 42. 


c  Matt.  12. 
46. 
GaL  L  19. 

d  Matt.  11. 
6. 


rGen.19.22. 
a  32.  25. 
Matt  13. 
58. 
pen.  9.  23. 


g  Es.  59. 16. 

t  Matt.  9. 
35. 
Luc  13. 22. 


i  Matt.  10.1. 

£en.  3. 14. 
uc  9. 1. 


k  Act.  12. 8. 


2  oV/on 

lionno. 
1  Matt.  10. 

14. 

Luc  10. 10. 
m  Act.  13. 

5L  a  18. 6. 


3  Or.  neu. 


n  lago  5. 14. 


0  Matt.  14. 
1. 
Luc  9.  7. 


AC  *efe  a  aeth  ymaith  oddi  yno, 
J\.  ac  a  ddaeth  i'w  wlad  ei  hun ; 
a'i  ddisgyblion  a'i  canlynasant  ef. 

2  Ac  wedi  dyfod  y  Sabbath,  efe 
a  ddechreuodd  athrawiaethu  yn  y 
synagog :  a  synnu  a  wnaeth  llawer 
a'i  clywsant,  gan  ddywedyd,  ^  0  ba 
le  y  daeth  y  pethau  hyn  i  hwn? 
a  pha  ddoethineb  yw  hon  a  roed 
iddo,  fel  y  gwneid  y  cyfryw  nerth- 
oedd  trwy  ei  ddwylaw  ef  ? 

3  Onid  hwn  yw  y  saer,  mab  Mair, 
'^brawd  lago,  a  Joses,  a  Judas,  a 
Simon?  ac  onid  yw  ei  chwiorydd 
ef  yma  yn  ein  plith  ni  ?  A  hwy  ^  a 
rwystrwyd  o'i  blegid  ef. 

4  Ond  yr  lesu  a  ddywedodd  wrth- 
ynt,  Nid  *  y w  prophwyd  yn  ddibris 
ond  yn  ei  wlad  ei  hun,  ac  ym  mhlith 
ei  genedl  ei  hun,  ac  yn  ei  dŷ  ei  hun. 

5  'Ac  ni  allai  efe  yno  wneuthur 
dim  gwyrthiau,  ond  rhoi  ei  ddwy- 
law ar  ychydig  gleifion,  a'w  hiachâu 
hwynt. 

6  Ac  s  efe  a  ryfeddodd  o  herwydd 
eu  hanghrediniaeth :  ^  ac  a  aeth  i'r 
pentrefi  oddi  amgylch,  gan  athraw- 
iaethu. 

7  1Í  Ac  '  efe  a  alwodd  y  deuddeg, 
ac  a  ddechreuodd  eu  danfoii  hwynt 
bob  yn  ddau  a  dau ;  ac  a  roddes  idd- 
ynt  awdurdod  ar  ysprydion  aflan ; 

8  Ac  a  orchymynodd  iddynt,  na 
chymmerent  ddim  i'r  daith,  ond 
Uaw-ffon  yn  unig ;  nac  ysgrepan,  na 
bara,  nac  arian  yn  eu  pyrsau : 

9  Eithr  ^  eu  hod  a  sandalau  am  eu 
traed ;  ac  na  wisgent  ddwy  bais. 

10  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
I  ba  le  bynnag  yr  eloch  i  mewn  i 
dŷ,  arhoswch  yno  hyd  onid  eloch 
ymaith  ^  oddi  yno. 

11  A  *pha  rai  bynnag  ni'ch  der- 
byniant,  ac  ni'ch  gwrandawant,  pan 
eloch  oddi  yno,  ""  ysgydwch  y  Uwch 
a  fyddo  dan  eich  traed,  yn  dyst- 
iolaeth  iddynt  Yn  wir  meddaf  i 
chwi,  Y  bydd  esmwythach  i  Sodom 
^a  Gomorrah  yn  nydd  y  farn,  nag 
i'r  ddinas  honno. 

12  A  hwy  a  aethant  allan,  ac  a 
bregethasant  ar  iddynt  edifarhâu  : 

13  Ac  a  fwriasant  allan  lawer  o 
gythreuliaid,  ac  °  a  eliasant  âg  olew 
lawer  o  gleifion,  ac  a'zt  hiachasant. 

14  IT  **  A'r  brenhin  Herod  a  glybu 
(canys  cyhoedd  ydoedd  ei  enw  ef) ; 
ac  efe  a  ddywedodd,  loan  Fedydd- 
iwr a  gyfododd  o  feirw,  ac  am  hyn- 
ny  y  mae  nerthoedd  yn  gweithio 
ynddo  ef. 


15  PEraill  a  ddywedasant,  Mai 
Elîas  yw.  Ac  eraill  a  ddywedasant, 
Mai  prophwyd  yw,  neu  megis  un 
o'r  prophwydi. 

16  Ond  Herod,  pan  glybu,  a  ddy- 
wedodd, Mai  yr  loan  a  dorrais  i  ei 
ben  yw  hwn;  efe  a  gyfododd  o  feirw. 

17  Canys  ^  yr  Herod  hwn  a  ddan- 
fonasai,  ac  a  ddaliasai  loan,  ac  a'i 
rhwymasai  ef  yn  y  carchar,  o  achos 
Herodias  gwraig  Pliylip  ei  frawd; 
am  iddo  ei  phriodi  hi. 

18  Canys  loan  a  ddywedasai  wrth 
Herod,  'Nid  cyfreithlawn  i  ti  gael 
gwraig  dy  frawd. 

^  19  Ond  Herodias  a  ddaliodd  ŵg 
iddo,  ac  a  chwennychodd  ei  ladd 
ef ;  ac  nis  gallodd : 

20  Canys  Herod  oedd  *yn  ofni  loan, 
gan  wybod  ei  fod  ef  yn  wr  cyfiawn, 
ac  yn  sanctaidd;  ac  a'i  parchai  ef : 
ac  wedi  iddo  ei  glywed  ef,  efe  a 
wnai  lawer  o  bethau,  ac  a'i  gwran- 
dawai  ef  yn  ewyllysgar. 

21  Ac  wedi  dyfod  diwrnod  cyfadd- 
as,  pan  wnaeth  Herod  ar  ei  ddydd 
genedigaeth  swpper  i'w  bennaeth- 
iaid,  a'i  flaenoriaid,  a  goreugwŷr 
Galilea : 

22  Ac  wedi  i  ferch  Herodias  hon- 
no ddyfod  i  mewn,  a  dawnsio,  a 
boddhâu  Herod,  a'r  rhai  oedd  yn 
eistedd  gyd  âg  ef,  y  brenhin  a  ddy- 
wedodd wrth  y  Uangces,  Gofyn  i 
mi  y  peth  a  fynnech,  ac  mi  a'i 
rhoddaf  i  ti. 

23  Ac  efe  a  dyngodd  iddi,  *Beth 
bynnag  a  ofynech  i  mi,  mi  a'i  rhodd- 
af i  ti,  hyd  hanner  fy  nheyrnas. 

24  A  hithau  a  aeth  allan,  ac  a 
ddywedodd  wrth  ei  mam,  Pa  beth 
a  ofynaf  ?  A  hithau  a  ddywedodd, 
Pen  loan  Fedyddiwr. 

25  Ac  yn  y  fan  hi  a  aeth  i  mewn 
ar  fi*ys  at  y  brenhin,  ac  a  ofynodd, 
gan  ddywedyd.  Mi  a  fynnwn  i  ti 
roi  i  mi  allan  o  law,  ar  ddysgl,  ben 
loan  Fedyddiwr. 

26  A'r  Wenhin  yn  drist  iawn,  ni 
chwennychai  ei  bwrw  hi  heibio,  o 
herwydd  y  llwon,  a'r  rhai  oedd  yn 
eistedd  gyd  âg  ef. 

27  Ac  yn  y  man  y  brenhin  a  ddan- 
fonodd  *  ddihenyddwr,  ac  a  orchy- 
mynodd ddwyn  ei  ben  ef. 

28  Ac  yntau  a  aeth,  ac  a  dorrodd 
ei  ben  ef  yn  y  carchar,  ac  a  ddug 
ei  ben  ef  ar  ddysgl,  ac  a'i  rhoddes 
i'r  Uangces ;  a'r  Uangces  a'i  rhoddes 
ef  i'w  mam. 

29  A  phan  glybu  ei  ddisgyblion 


Anno 
DOMINI 
31.        j 

P  Matt.  16. 
14. 


A.D.30. 

<l  Matt.  14. 
3. 
Luc  3. 19. 


rLef.18.16. 
a  20.  21. 


•  Matt.  14. 
5.  a  2L  26. 


A.D.32. 


t  Est.  5. 3, 6. 


4  Neu,  un 
oHosgordd. 


Porthî  y  püm  mil. 


S.  MARC,  VI.  Crist  yn  rhodio  ar  y  môr. 


Anno 
DOMINI 

32. 

u  Luc  9. 10. 


X  pen.  3. 20. 


J  Matt.  14. 
13. 


Í  Matt.  9. 
36.  a  14. 14. 


b  Matt.  14. 
15. 
Luc  9. 12. 


ef,  hwy  a  ddaethant  ac  a  gymmer- 
asant  ei  gorph  ef,  ac  a'i  dodasant 
mewn  bedd. 

30  1Í  "  A'r  apostolion  a  ymgasglas- 
ant  at  yr  lesu,  ac  a  fynegasant  iddo 
yr  hoU  bethau,  y  rhai  a  wnaethent, 
^  a'r  rhai  hefyd  a  athrawiaethasent. 

31  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Deuwch  eich  hunain  i  le  anghyfan- 
nedd  o'r  neilldu,  a  gorphwyswch  en- 
cyd.  Canys  ''llawer  oedd  yn  dyfod 
ac  yn  myned,  fel  nad  oeddynt  yn 
cael  ennyd  cymmaint  ag  i  fwytta. 

32  y  A  hwy  a  aethant  i  le  anghyf- 
annedd  mewn  Hong  o'r  neilldu. 

33  A'r  bobloedd  a'u  gwelsant  hwy 
yn  myned  ymaith,  a  11a wer  a'i  had- 
nabuant  ef,  ac  a  redasant  yno  ar 
draed  o'r  hoU  ddinasoedd,  ac  a'u 
rhag-flaenasant  hwynt,  ac  a  ym- 
gasglasant  atto  ef. 

34  ==A'r  lesu,  wedi  myned  allan, 
a  welodd  dyrfa  fawr,  ac  a  dostur- 
iodd  wrthynt,  am  eu  bod  fel  defaid 
heb  ganddynt  fugail :  ac  *  a  dde- 
chreuodd  ddysgu  iddynt  lawer  o 
bethau. 

35  ''Ac  yna  wedi  ei  myned  hi  yn 
Uawer  o'r  dydd,  y  daeth  ei  ddis- 
gyblion  atto  ef,  gan  ddywedyd,  Y 
He  sydd  anial,  ac  weithian  y  mae 
hi  yn  Uawer  o'r  dydd : 

36  GoUwng  hwynt  ymaith,  fel  yr 
elont  i'r  wlad  oddi  amgylch,  ac  i'r 
pentrefi,  ac  y  prynont  iddynt  eu 
hunain  fara :  canys  nid  oes  gan- 
ddynt ddim  i'w  fwytta. 

37  Ond  efe  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd wrthynt,  Rhoddwch  chwi 
iddynt  heth  i'w  fwytta.  A  hwy  a 
ddywedasant  wrtho,  A  awn  ni  a 
phrynu  gwerth  deucan  ceiniog  o 
fara,  a'i  roddi  iddynt  i'w  fwytta  ? 

38  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Pa  sawl  torth  sydd  gennych?  ewch, 
ac  edrychwch.  Ac  wedi  iddynt 
wybod,  hwy  a  ddywedasant,  Pump, 
a  dau  bysgodyn. 

39  Ac  efe  a  orchymynodd  iddynt 
beri  i  bawb  eistedd  yn  fyrddeidiau 
ar  y  glaswellt 

40  A  hAvy  a  eisteddasant  yn  fintei- 
oedd  a  minteioedd,  o  fesur  can- 
noedd,  ac  o  fesur  deg  a  deugeiniau. 

41  Ac  wedi  cymmeryd  y  pùm  torth 
a'r  ddau  bysgodyn,  gan  edrych  i 
fynu  tu  a'r  nef,  efe  a  fendithiodd, 
ac  a  dorrodd  y  bara,  ac  a'^«  rhoddes 
at  ei  ddisgyblion,  i'w  gosod  ger  eu 
bronnau  hwynt :  a'r  ddau  bysgodyn 
:  a  rannodd  efe  rhyngddynt  oil. 


42  A  hwy  oil  a  fwyttasant,  ac  a 
gawsant  ddigon. 

43  A  chodasant  ddeuddeg  bas- 
gedaid  yn  Uawn  o'r  briw-fwyd,  ac 
o'r  pysgod- 

44  A'r  rhai  a  fwyttasent  o'r  torth- 
au,  oedd  ynghylch  pùm  mil  o  wỳr. 

45  ''Ac  yn  y  man  efe  a  gymhell- 
odd  ei  ddisgyblion  i  fyned  i'r  Hong, 
a  myned  o'r  blaen  i'r  Ian  arall  *^i 
Bethsaida,  tra  fyddai  efe  yn  goll- 
wng  ymaith  y  bobl. 

46  Ac  wedi  iddo  eu  danfon  hwynt 
ymaith,  efe  a  aeth  i'r  mynydd  i 
weddio. 

47  IT  A  •^  phan  aeth  hi  yn  hwyr,  yr 
oedd  y  Hong  ar  ganol  y  môr,  ac 
yntau  ei  hun  ar  y  tir. 

48  Ac  efe  a'u  gwelai  hwynt  yn  flin 
arnynt  yn  rhwyfo;  canys  y  gwynt 
oedd  yn  eu  herbyn,  Ac  ynghylch 
y  bedwaredd  wylfa  o'r  nos  efe  a 
ddaeth  attynt,  gan  rodio  ar  y 
môr;  ac  ''a  fynnasai  fyned  heibio 
iddynt. 

49  Ond  pan  welsant  hwy  ef  ja 
rhodio  ar  y  môr,  hwy  a  dybiasant 
mai  drychiolaeth  ydoedd :  a  Jiwy 
a  waeddasant. 

50  (Canys  hwynt  oH  a'i  gwelsant 
ef,  ac  a  ddychrynasant.)  Ac  yn  y 
man  yr  ymddiddanodd  efe  â  hwynt, 
ac  y  dywedodd  wrthynt,  Cymmer- 
wch  gysur :  myfi  yw ;  nac  ofnwch. 

51  Ac  efe  a  aeth  i  fynu  attynt  i'r 
Hong ;  a'r  gwynt  a  dawelodd.  A 
hwy  a  synnasant  ynddynt  eu  hun- 
ain yn  fwy  o  lawer,  ac  a  ryfedd- 
asant. 

52  Oblegid  ni  ddeallasant  am  y 
torth  au  hynny :  canys  yr  oedd  eu 
calon  hwynt  wedi  caledu. 

53  Ac  *wedi  iddynt  ddyfod  tros- 
odd,  hwy  a  ddaethant  i  dir  Gen- 
nesaret,  ac  a  làniasant. 

54  Ac  wedi  eu  myned  h^ynt  allan 
o'r  Hong,  hwy  a'i  hadnabuant  ef  yn 
ebrwydd, 

55  Ac  wedi  iddynt  redeg  trwy 
gwbl  o'r  goror  hwnnw,  hwy  a  dde- 
chreuasant  ddwyn  oddi  amgylch 
mewn  gwelŷau  rai  cleifion,  pa  le 
bynnag  y  clywent  ei  fod  ef. 

56  Ac  i  ba  le  bynnag  yr  elai  efe 
i  mewn,  i  bentrefi,  neu  ddinas- 
oedd, neu  "^wlad,  hwy  a  osodent  y 
cleifion  yn  yr  heolydd,  ac  a  attolyg- 
ent  iddo  ^gael  o  honynt  gyffwrdd 
cymmaint  ag  ag  ymyl  ei  wisg  ef : 
a  chynnifer  ag  a  gy%rddasant  ^  ag 
ef,  a  iachâwyd. 


Anno 
DOMINI 

32. 


c  Matt.  14. 
22. 
loan  6. 17. 

6  ar  gyfer. 


d  Matt.  14. 
23. 


e  Edrycli 
Luc  24.  28. 


f  Matt.  14. 
34. 


Ifeusÿdd. 


e  pen.  6. 27, 
28. 
Act.  19. 12, 

8  Neu,  d  hi 


928 


Traddodiadau  dynion. 


S.  MARC,  VII. 


Pa  beth  a  haloga  ddyn. 


Anno 

DOMINI 

32. 


»  Matt.  15. 
1. 


2Neu, 


SNeu, 
ddiwyd. 


i  gwelýau. 


l>  Ks.  29. 13. 
Matt.  15.  & 


e  Exod.  20. 

12. 

Deut.5. 16. 
d  Exod.  21. 

17. 

Lef.  20.  9. 

Dlar.  20. 

20. 

e  Matt.  15. 
5.  a  23. 18. 


PENNOD  VII. 

1  Y  Phariseaid  yn  heio  ar  y  disgyhlion  am 
fwijtta  heb  ymolchi:  8  yn  torri  gorchymyn 
Daw  trwy  draddodiadau  dynion.  14  Nad 
yw  bwyd  yn  halogi  dyn.  24  Crist  yn  îachâu 
merch  y  wraig  o  Syrophenicia  oddi  wrth 
yspryd  aflan  ;  31  ac  un  oedd  fyddar,  ac  âg 
attal  dywedyd  arno, 

YNA  *yr  ymgasglodd  atto  y  Pha- 
riseaid, a  rhai  o'r  ysgrifenydd- 
ion  a  ddaethai  o  Jerusalem. 

2  A  phan  welsant  rai  o'i  ddisgybl- 
ion  ef  â  dwylaw  ^  cyifredin  (hynny 
ydyw,  heb  olchi,)  yn  bwytta  bwyd, 
hwy  a  argyhoeddasant. 

3  Canys  y  Phariseaid,  a'r  hoU 
luddewon,  oni  bydd  iddynt  olchi  eu 
dwylaw  yn  ^  fynych,  ni  f wy ttânt ; 
gan  ddal  traddodiad  yr  hynafiaid. 

4  A  phan  ddelont  o'r  farchnad,  oni 
bydd  iddynt  ymolchi,  ni  fwyttâni 
A  llawer  o  bethau  eraill  y  sydd,  y 
rhai  a  gymmerasant  i'w  cadw ;  megis 
golchi  cwppanau,  ac  ystenau,  ac 
efyddynau,  a  *  byrddau. 

5  Yna  y  gofynodd  y  Phariseaid  a'r 
ysgrifenyddion  iddo,  Paham  nad  yw 
dy  ddisgyblion  di  yn  rhodio  yn  ol 
traddodiad  yr  hynafiaid,  ond  bwytta 
eu  bwyd  â  dwylaw  heb  olchi  ? 

6  Ond  efe  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd  wrthynt,  Da  y  prophwyd- 
odd  Esaias  am  danoch  chwi,  rag- 
rithwyr,  fel  y  mae  yn  ysgrifenedig, 
^  Y  mae  y  bobl  hyn  yn  fy  anrhyd- 
eddu  i  t'u  gwefusau,  ond  eu  calon 
sydd  bell  oddi  wrthyf, 

7  Eithr  ofer  y  maent  yn  fy  addoli, 
gan  ddysgu  yn  lie  dysgeidiaeth,  or- 
chymynion  dynion. 

8  Canys,  gan  adael  heibio  orchy- 
myn  Duw,  yr  ydych  yn  dal  traddod- 
iad dynion ;  sef  golchiadau  ystenau 
a  chwppanau :  a  llawer  eraill  or 
cyffelyb  bethau  yr  ydych  yn  eu 
gwneuthur. 

9  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Gwych  yr  ydych  yn  rhoi  heibio  or- 
chymyn  Duw,  fel  y  cadwoch  eich 
traddodiad  eich  hujiain. 

10  Canys  Moses  a  ddywedodd, 
^' Anrhydedda  dy  dad  a'th  tam :  "^ar 
hwn  a  felldithio  dad  neu  fam,  bydd- 
ed  farw  y  farwolaeth. 

11  Ac  meddwch  chwithau,  Os  dy- 
wed  dyn  wrth  ei  dad  neu  ei  fam, 
^Corban,  hynny  yw,  Rhodd,  trwy 
ba  beth  bynnag  y  ceit  lês  oddi 
wrthyf  fi ;  difaifydd. 

12  Ac  nid  ydych  mwyach  yn  gad- 
ael  iddo  wneuthur  dim  i'w  dad  neu 
i'w  fam ; 


929 


13  Gan  ddirymmu  gair  Duw  â'ch 
traddodiad  eich  hunain,  yr  hwn  a 
draddodasoch  chwi :  a  llawer  o  gy- 
ffelyb  bethau  a  hynny  yr  ydych  yn 
eu  gwneuthur. 

14  IT  A  ^  chwedi  galw  atto  yr  hoU 
dyrfa,  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Gwrandêwch  chwi  oil  arnaf,  a  deall- 
wch. 

15  Nid  oes  dim  allan  o  ddyn  yn 
myned  i  mewn  iddo,  a  ddichon  ei 
halogi  ef :  eithr  y  pethau  sydd  yn 
dyfod  allan  o  hono,  y  rhai  hynny 
yw  y  pethau  sydd  yn  halogi  dya 

16  ^Od  oes  gan  neb  glustiau  i 
wrandaw,  gwrandawed. 

17  ^  A  phan  ddaeth  efe  i  mewn  i'r 
tŷ  oddi  wrth  y  bobl,  ei  ddisgyblion 
a  ofynasant  iddo  am  y  ddammeg. 

18  Yntau  a  ddywedodd  wrthynt, 
Ydych  chwithau  hefyd  mor  ddi- 
ddeall?  Oni  wyddoch  am  bob  peth 
oddi  allan  a  el  i  mewn  i  ddyn,  na 
all  hynny  ei  halogi  ef ; 

19  Oblegid  nid  yw  yn  myned  i'w 
galon  ef,  ond  i'r  bol ;  ac  yn  myned 
allan  i'r  geudy,  gan  garthu  yr  hoU 
fwydydd  ? 

20  Ac  efe  a  ddywedodd,  Yr  hyn 
sydd  yn  dyfod  allan  o  ddyn,  hynny 
sydd  yn  halogi  dyn. 

21  'Canys  oddi  mewn,  allan  o 
galon  dynion,  y  daw  drwg-feddyl- 
iau,  torr-priodasau,  putteindra,  Uof- 
ruddiaeth, 

22  Lladradau,  cybydd-dod,  dryg- 
ioni,  twyll,  anlladrwydd,  drwg-lygad, 
cabledd,  balchder,  ynfydrwydd : 

23  Yr  hoU  ddrwg  bethau  hyn 
sydd  yn  dyfod  oddi  mewn,  ac  yn 
halogi  dyn. 

24  IT  Ac  ^  efe  a  gyfododd  oddi 
yno,  ac  a  aeth  i  gyffiniau  Tyrus  a 
Sidon ;  ac  a  aeth  i  mewn  i  dy,  ac 
ni  fynnasai  i  neb  wybod :  eithr  ni 
allai  efe  fod  yn  guddiedig. 

25  Canys  pan  glybu  gwraig,  yr 
hon  yr  oedd  ei  merch  fechan  ag 
yspryd  aflan  ynddi,  son  am  dano, 
hi  a  ddaeth  ac  a  syrthiodd  wrth  ei 
draed  ef : 

26  (A  Groeges  oedd  y  wraig, 
Syropheniciad  o  genedl.)  A  hi  a 
attolygodd  iddo  fwrw  y  cythraul 
allan  o'i  merch. 

27  A'r  lesu  a  ddywedodd  wrthi. 
Gad  yn  gyntaf  i'r  plant  gael  eu 
digoni :  canys  nid  cymmwys  yw 
cymmeryd  bara  y  plant,  a'^  daflu 
i'r  cenawon  cwn. 

28  Hithau  a  attebodd  ac  a  ddy- 


Anno 

DOMINI 

32, 


f  Matt.  15. 
10. 


s  Matt.  IL 
15. 


h  Matt.  15. 
15. 


i  Gen.  6. 5. 

a  8.  21. 
Matt.  15. 
19. 


k  Matt.  15. 
21. 


lachâu  un  mud  a  hyddar. 


S.  MARC,  VIII. 


Porthi  pedair  mil  o  wŷr. 


Anno 

DOTnrta 

32. 


1  Matt.  15. 

29. 


•n  Ma.lit.  9. 
3i 


n_pen.  8.  23. 
loan  9.  6. 

0  loan  IL 
41.  a  17. 1, 

P  loan  11. 
33,33. 


1  pen.  5.  43. 


6  lefara. 


«  Matt.  15. 
32. 


wedodd  wrtho,  Gwir,  O  Arglwydd : 
ac  etto  y  mae  y  cenawon  dan  y 
bwrdd  yn  bwytta  o  friwsion  y  plant. 

29  Ac  efe  a  ddywedodd  wrtlii,  Am 
y  gair  hwnnw  dos  ymaith :  aeth  y 
cythraul  allan  o'th  ferch. 

30  Ac  wedi  iddi  fyned  i'w  thŷ,  hi 
a  gafodd  fyned  o'r  cythraul  allan, 
a'i  merch  wedi  ei  bwrw  ar  y  gwely. 

31  1  *  Ac  efe  a  aeth  drachefn  ym- 
aith o  dueddau  Tyrus  a  Sidon,  ac  a 
ddaeth  hyd  for  Galilea,  trwy  ganol 
terfynau  Decapolis. 

32  A  "hwy  a  ddygasant  atto  un 
byddar,  ag  attal  dywedyd  arno ;  ac 
a  attolygasant  iddo  ddodi  ei  law 
arno  ef. 

33  Ac  wedi  iddo  ei  gymmeryd  ef 
o'r  neilldu  allan  o'r  dyrfa,  efe  a 
estynodd  ei  fysedd  yn  ei  glustiau 
ef ;  ac  "wedi  iddo  boeri,  efe  a  gy- 
fíyrddoddâldafodef; 

34  A  **chan  edrych  tu  a'r  nef,  efe 
Pa  ocheueidiodd,  ac  a  ddywedodd 
wrtho,  Ephphatha,  hynny  yw,  Ym- 
agor. 

35  Ac  yn  ebrwydd  ei  glustiau  ef 
a  agorwyd,  a  rhwym  ei  dafod  a 
ddattodwyd;  ac  efe  a  lefarodd  yn 
eglur. 

36  Ac  ^efe  a  waharddodd  iddynt 
ddywedyd  i  neb :  ond  po  mwyaf  y 
gwaharddodd  efe  iddynt,  mwy  o 
lawer  y  cyhoeddasant. 

37  A  synnu  a  wnaethant  yn  an- 
feidrol,  gan  ddywedyd,  Da  y  gwnaeth 
efe  bob  peth :  y  mae  efe  yn  gwneuth- 
ur  i'r  byddariaid  glywed,  ac  i'r 
mudion  ^  ddywedyd. 

PENNOD  VIII. 

1  Crist  yn  porthi  y  hdbl  yn  rhyfeddol :  10  yn 
naccâu  rlioddi  arioydd  i'r  Phariseaid:  14 
yn  Thijhuddio  ei  ddisgyblion  i  ochelyd  mr- 
does  y  Phariseaid,  a  surdoes  ITerod  :  22  yn 
rhoddi  ei  olwg  i  ddyn  dall:  27  yn  cydna- 
hod  mai  efe  yw  Crist,  yr  hwn  a  dd'ioddefai, 
ac  a  gyfodai  eilwaith  :  34  ac  yn  annog  i  fod 
yn  dd'ioddefgar  mewn  erlid  o  achos  proffesu 
yr  efengyl. 

YN  y  dyddiau  hynny,  "pan  oedd 
y  dyrfa  yn  fawr  iawn,  ac  heb 
ganddynt  ddim  ì'av  fwytta,  y  galw- 
odd  yr  lesu  ei  ddisgyblion  atto,  ac 
a  ddywedodd  wrthynt, 

2  Yr  wyf  fi  yn  tosturio  wrth  y 
dyrfa,  oblegid  y  maent  hwy  dridiau 
weithian  yn  aros  gyd  â  mi,  ac  nid 
oes  ganddynt  ddim  i'w  fwytta  : 

3  Ac  OS  goUyngaf  hwynt  ymaith 
ar  eu  cythlwng  i'w  teiau  eu  hunain, 
hwy  a  lewygant  ar  y  ffordd :  canys 
rhai  o  honynt  a  ddaeth  o  bell. 


9S0 


4  A'i  ddisgyblion  ef  a'i  hattebas- 
ant,  0  ba  le  y  gall  neb  ddigoni  y  rhai 
hyn  â  bara  yma  yn  yr  anialwch  ? 

5  Ac  efe  a  ofynodd  iddynt,  Pa 
sawl  torth  sydd  gennych?  A  hwy 
a  ddywedasant,  Saith. 

6  Ac  efe  a  orchymynodd  i'r  dyrfa 
eistedd  ar  y  llawr:  ac  a  gymmerodd 
y  saith  dorth,  ac  a  ddiolchodd,  ac 
2ÌU  torrodd  hwynt,  ac  sl'u  rhoddes 
i'w  ddisgyblion,  fel  y  gosodeut 
hwynt  ger  eu  bronnau ;  a  gosodas- 
ant  hivynt  ger  bron  y  bobl. 

7  Ac  yr  oedd  ganddynt  ychydig 
bysgod  by  chain:  ac  ^wedi  iddo  fen- 
dithio,  efe  a  barodd  ddodi  y  rhai 
hynny  hefyd  ger  eu  bronnau  hivynt. 

8  A  hwy  a  fwyttasant,  ac  a  ddi- 
gonwyd :  a  hwy  a  godasant  o'r  briw- 
fwyd  gweddill,  saith  fasgedaid. 

9  A'r  rhai  a  fwyttasent  oedd  yng- 
hylch  pedair  mil:  ac  efe  a'u  goU- 
yngodd  hwynt  ymaith. 

10  1Í  °Ac  yn  y  man,  wedi  iddo  fyn- 
ed i  long  gyd  a'i  ddisgyblion,  efe 
a  ddaeth  i  barthau  Dalmanutha. 

11  A'r  ^Phariseaid  a  ddaethant 
allan,  ac  a  ddechreuasant  ymholi 
ag  ef,  gan  geisio  ganddo  arwydd 
o'r  nef,  gan  ei  demtio. 

12  Yntau,  gan  ddwys-ocheneidio 
yn  ei  yspryd,  a  ddywedodd,  Beth 
a  wna  y  genhedlaeth  yma  yn  ceisio 
arwydd  ?  Yn  wir  meddaf  i  chwi,  Ni 
roddir  arwydd  i'r  genhedlaeth  yma. 

13  Ac  efe  a'u  gadawodd  hwynt, 
ac  a  aeth  i'r  Hong  drachefn,  ac  a 
dynnodd  ymaith  i'r  Ian  arall. 

14  IF  "A'r  disgyhlion  a  adawsant 
yn  anghof  gymmeryd  bara,  ac  nid 
oedd  ganddynt  gyd  â  hwynt  ond 
un  dorth  yn  y  Hong. 

15  ^Yna  y  gorchymynodd  efe  idd- 
ynt, gan  ddywedyd,  Gwyliwch,  ym- 
ogelwch  rhag  surdoes  y  Phariseaid, 
a  surdoes  Herod. 

16  Ac  ymresymmu  a  wnaethant  y 
naill  wrth  y  Hall,  gan  ddywedyd, 
Hyn  sydd  s  oblegid  nad  oes  gen- 
nym  fara. 

17  A  phan  wybu  yr  lesu,  efe  a 
ddywedodd  wrthynt,  Pa  ymresym- 
mu yr  ydych,  am  nad  oes  gennych 
fara?  ^onid  ydych  chwi  etto  yn 
ystyried,  nac  yn  deaU?  ydyw  eich 
calon  etto  gennych  wedi  caledu  ? 

18  A  chennych  lygaid,  oni  wel- 
wch?  a  chennych  glustiau,  oni 
chly wch  ?  ac  onid  ydych  yn  cofio  ? 

19  '  Pan  dorrais  y  pùm  torth  hyn- 
ny ym  mysg  y  pùm  mil,  pa  sawl 


Anno 

D0MI1ÍI 

32. 


b  Matt.  14. 
19. 


«  Matt.  15. 
39. 


d  Matt.  12. 
38.  a  16.  L 
loan  6.  30. 


e  Matt.  16. 
5. 


'Matt.  16. 6. 
Luc  12. 1. 


B  Slatt.  16. 
7. 


b  pen.  6. 52. 


I  Matt.  14. 
20. 

pen.  6.  43. 
loan  6. 13. 


Rhoddi  golwg  i  un  dall. 


S.  MARC,  IX. 


Gwedd-newidiad  Crist. 


Anno 

DOMENl 

32. 


k  Matt.  15. 
37. 
ad.  8. 


1  pen.  7.  33. 


m  Matt.  8. 4. 
pen,  6.  43. 

n  Matt.  16, 
13. 
Luc  9. 18. 


0  Matt.  14. 
2. 


2  hynny. 

P  Matt.  16. 
ZLal7.22. 
Iiuc  9.  22. 


o   friw-fwyd 
Dywedasant 


basgedaid  yn  llawii 
a  godasoch  i  fynu? 
wrtho,  Deuddeg. 

20  A  ''phan  dorrais  y  saith  ym 
mhlith  y  pedair  mil,  Uonaid  pa  sawl 
basged  o  friw-fwyd  a  godasoch  i 
fynu?  A  hwy  a  ddywedasant,  Saith. 

21  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Pa  fodd  nad  ydych  yn  deall  ? 

22  11  Ac  efe  a  ddaeth  i  Bethsaida ; 
a  hwy  a  ddygasant  atto  un  dall,  ac 
a  ddeisyfasant  arno  ar  iddo  gy- 
ffwrdd  âg  ef. 

23  Ac  wedi  ymaflyd  yn  Haw  y 
dall,  efe  al  tywysodd  ef  allan  o'r 
dref:  ac  'wedi  iddo  boeri  ar  ei 
lygaid  ef,  a  dodi  ei  ddwylaw  arno, 
efe  a  ofynodd  iddo,  a  oedd  efe  yn 
gweled  dim. 

24  Ac  wedi  edrych  i  fynu,  efe  a 
ddywedodd,  Yr  ydwyf  yn  gweled 
dynion  megis  prennau  yn  rhodio. 

25  Wedi  hynny  y  gosododd  efe  ei 
ddwylaw  drachefn  ar  ei  lygaid  ef, 
ac  a  barodd  iddo  edrych  i  fynu :  ac 
efe  a  gafodd  ei  olwg,  ac  efe  a  welai 
bawb  o  bell,  ac  yn  eglur. 

26  Ac  efe  a'i  hanfonodd  ef  adref, 
i'w  dŷ,  gan  ddywedyd,  Na  ddos  i'r 
dref,  ac  "na  ddywed  i  neb  yn  y 
dref. 

27  1Í  °A'r  lesu  a  aeth  allan,  efe 
a'i  ddisgyblion,  i  drefi  Cesarea  Phi- 
lippi:  ac  ar  y  flfordd  efe  a  ofyn- 
odd i'w  ddisgyblion,  gan  ddywedyd 
wrthynt,  Pwy  y  mae  dynion  yn  dy- 
wedyd  fy  mod  i  ? 

28  A  hwy  a  attebasant,  "loan 
Fedyddiwr ;  a  rhai,  Elias ;  ac  eraill, 
Un  o'r  prophwydi. 

29  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Ond  pwy  yr  ydych  chwi  yn  dy- 
wedyd  fy  mod  i  ?  A  Phetr  a  atteb- 
odd  ac  a  ddywedodd  wrtho,  Ti  yw 
y  Crist. 

30  Ac  efe  a  orchymynodd  iddynt 
na  ddywedent  i  neb  ^  am  dano. 

31  Ac  Pefe  a  ddechreuodd  eu  dysgu 
hwynt,  fod  yn  rhaid  i  Fab  y  dyn 
oddef  llawer,  a'i  wrthod  gan  yr 
henuriaid,  a'r  arch-offeiriaid,  a'r 
ysgrifenyddion,  a'i  ladd,  ac  wedi 
tridiau  adgyfodi. 

32  A'r  ymadrodd  hwnnw  a  ddy- 
wedodd efe  yn  eglur.  A  Phetr  a 
yraaflodd  ynddo,  ac  a  ddechreuodd 
ei  geryddu  ef. 

33  Eithr  wedi  iddo  droi,  ac  edrych 
ar  ei  ddisgyblion,  efe  a  geryddodd 
Petr,  gan  ddywedyd,  Dos  ymaith 
yn  fy  ol  i,  Satan ;  am  nad  wyt  yn 


931 


synied  y  pethau  sydd  o  Dduw,  ond 
y  pethau  sydd  o  ddynion. 

34  t  Ac  wedi  iddo  alw  atto  y 
dyrfa,  gyd  âl  ddisgyblion,  efe  a 
ddywedodd  wrthynt,  ^  Y  neb  a  fyn- 
no  ddyfod  ar  fy  ol  i,  ymwaded  âg 
ef  ei  hun,  a  chyfoded  ei  groes,  a 
dilyned  jB. 

35  Canys  'pwy  bynnag  a  fynno 
gadw  ei  einioes,  a'i  cyll  hi :  ond 
pwy  bynnag  a  gollo  ei  einioes  er 
iy  mwyn  i  a'r  efengyl,  hwnnw  a'i 
ceidw  hi. 

36  Canys  pa  lesâd  i  ddyn,  os  ennill 
yr  hoU  fyd,  a  cholli  ei  enaid  ei  hun? 

37  Neu  pa  beth  a  rydd  dyn  yn 
gyfnewid  am  ei  enaid  ? 

38  Canys  "pwy  bynnag  *a  fyddo 
cywilydd  ganddo  fi  a'm  geiriau  yn 
yr  odinebus  a'r  bechadurus  gen- 
fa  edlaeth  hon ;  bydd  cywilydd  gan 
Fab  y  dyn  yntau  hefyd,  pan  ddêl 
y'ngogoniant  ei  Dad,  gyd  a'r  ang- 
elion  sanctaidd. 

PENNOD  IX. 

2  Gwedd-newidiad  yr  lesu.  11  Efe  yn  dysgu 
ei  ddisgyblion  ynghylch  dyfodiad  Elias  .'14 
yn  bwrw  allan  yspryd  mud  a  hyddar  :  30  yn 
rhag-fynegi  ei  farwolaelh  a'i  adgyfodiad ; 
33  yn  annog  ei  ddisgyhlion  i  ostrjngeidd- 
rwydd  :  38  gan  erchi  iddynt,  na  luddient  y 
rhai  nid  ydynt  yn  eu  herhyn,  ac  na  roddent 
rwystr  i  neb  o'r  ffyddloniaid. 

AC  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
-  *Yn  wir  yr  wyf  yn  dywedyd 
i  chwi,  fod  rhai  o'r  rhai  sydd  yn 
sefyll  yma,  ni  phrofant  angau,  hyd 
oni  welont  deyrnas  Dduw  wedi 
dyfod  mewn  north. 

2  1[  *'Ac  wedi  chwe  diwmod,  y 
cymmerth  yr  lesu  Petr,  ac  lago, 
ac  loan,  ac  a'u  dug  hwynt  i  fynydd 
uchel,  eu  hunain  o'r  neilldu :  ac  efe 
a  wedd-newidiwyd  yn  eu  gŵydd 
hwynt. 

3  A'i  ddillad  ef  a  aethant  yn  ddis- 
glaer,  yn  gannaid  iawn  fel  eira;  y 
fath  ni  fedr  un  pannwr  ar  y  ddaear 
eu  cannu. 

4  Ac  ymddangosodd  iddynt  Eli'as, 
gyd  â  Moses:  ac  yr  oeddynt  yn 
ymddiddan  a'r  lesu. 

5  A  Phetr  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd wrth  yr  lesu.  Rabbi,  da 
yw  i  ni  fod  yma:  a  gwnawn  dair 
pabell;  i  ti  un,  ac  i  Moses  un,  ac 
i  Elias  un. 

6  Canys  nis  gwyddai  beth  yr  oedd 
yn  ei  ddywedyd :  canys  yr  oeddynt 
wedi  dychrynu. 

7  A  daeth  cwmmwl  yn  cysgodi 
drostynt  hwy :  a  Uef  a  ddaeth  allan 


Anno 

DOMINI 

32. 


<l  Matt.  10. 
38.  a  16. 24. 
Luc  9.  23. 
a  14.  27. 


r  loan  12. 
25. 


•  Matt.  10. 

33. 
t  Edrych 

Bhuf.1.16. 

2  Tim.  1.8. 


a  Matt.  16. 
28. 
Luc  9.  27. 


b  Matt.  17. 
1. 

Luc  9.  28. 


Am  ddyfodiad  El'ias. 


S.  MARC,  IX. 


Yr  ys2oryd  mud  a  hyddar. 


Anno 
DOMINI 

32. 


c  MaL  4.  5. 
Matt.  17. 
10. 


d  Ps.  22.  6. 
Bs.  53.  2, 

Dan.  9.  26. 
e  Phil.  2. 7. 


fMatt.  IL 
14. 
Luc  1. 17. 


2  â  líwrjnt  ? 

S  Matt.  17. 
14. 
Luc  9.  38. 


3  maedda. 


h  pen.  1. 26. 


o'r  cwmmwl,  gan  ddywedyd,  Hwn 
yw  fy  anwyl  Fab ;  gwrandêwch  ef. 

8  Ac  yn  ddisymmwth,  pan  edrych- 
asant  o  amgylch,  ni  welsant  neb 
mwy,  ond  yr  lesu  yn  unig  gyd  â 
hwyut. 

9  A  phan  oeddynt  yn  dyfod  i 
waered  o'r  mynydd,  efe  a  orchymyn- 
odd  iddynt  na  ddangosent  i  neb 
y  pethau  a  welseut,  hyd  pan  ad- 
gyfodai  Mab  y  dyn  o  feirw. 

10  A  hwy  a  gadwasant  y  gair  gyd 
â  liwynt  eu  hunain,  gan  gyd-ymholi 
beth  yw  yr  adgyfodi  o  feirw. 

11 1Í  A  hwy  a  ofynasant  iddo,  gan 
ddywedyd,  Paham  y  dywed  yr  ys- 
grifenyddion, "  fod  yn  rhaid  i  Elias 
ddyfod  yn  gyntaf  ? 

12  Ac  efe  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd  wrthynt,  Elias  yn  ddiau 
gan  ddyfod  yn  gyntaf  a  edfryd  bob 
peth ;  ^a'r  modd  yr  ysgrifenwyd 
am  Fab  y  dyn,  y  dioddefai  lawer 
o  bethau,  ac  ^  y  dirmygid  ef. 

13  Eithr  yr  wyf  yn  dywedyd  i 
chwi,  ddyfod  ^  Elias  yn  ddiau,  a 
gwneuthur  o  honynt  iddo  yr  hyn 
a  fynnasant,  fel  yr  ysgrifenwyd  am 
dano. 

14  IT  A  phan  ddaeth  efe  at  ei  ddis- 
gyblion,  efe  a  welodd  dyrfa  fawr 
yn  eu  cylch  hwynt,  a'r  ysgrifenydd- 
ion  yn  cyd-ymholi  â  hwynt. 

15  Ac  yn  ebrwydd  yr  hoU  dyrfa, 
pan  ganfuant  ef,  a  ddychrynasant, 
a  chan  redeg  atto,  a  gyfarchasant 
iddo. 

16  Ac  efe  a  ofynodd  i'r  ysgrifen- 
yddion.  Pa  gyd-ymholi  yr  ydych 
^  yn  eich  plith  ? 

17  Ac  ^un  o'r  dyrfa  a  attebodd 
ac  a  ddywedodd,  Athraw,  mi  a 
ddygais  fy  mab  attat,  ag  yspryd 
mud  ynddo : 

18  A  pha  le  bynnag  y  cymmero  ef, 
efe  a'i  ^  rhwyga ;  ac  yntau  a  fwrw 
ewyn,  ac  a  ysgyrnyga  ddannedd,  ac 
y  mae  yn  dihoeni :  ac  mi  a  ddy wed- 
ais  wrth  dy  ddisgyblion  ar  iddynt 
ei  fwrw  ef  allan ;  ac  nis  gallasant. 

19  Ac  efe  a  attebodd  iddynt,  ac 
a  ddywedodd,  0  genhedlaeth  an- 
fíyddlawn,  pa  hyd  y  byddaf  gyd 
â  chwi?  pa  hyd  y  goddefaf  chm? 
dygwch  ef  attaf  fi. 

20  A  hwy  a'i  dygasant  ef  atto.  A 
''phan  welodd  ef,  yn  y  man  yr 
yspryd  a'i  drylliodd  ef;  a  chan 
syrthio  ar  y  ddaear,  efe  a  ymdreigl- 
odd,  dan  falu  ewyn. 

21  A  gofynodd  yr  lesu  i'w  dad  ef, 


Beth  sydd  o  amser  er  pan  ddarfu 
fel  hyn  iddo?  Yntau  a  ddywedodd, 
Er  yn  fachgen. 

22  A  mynych  y  taflodd  efe  ef  yn 
tan,  ac  i'r  dyfroedd,  fel  y  difethai 
efe  ef :  ond  os  gelli  di  ddim,  cym- 
morth  ni,  gan  dosturio  wrthym. 

23  A'r  lesu  a  ddywedodd  wrtho, 
'Os  gelli  di  gredu,  pob  peth  a  all 
fod  i'r  neb  a  gredo. 

24  Ac  yn  y  fan  tad  y  bachgen,  dan 
lefain  ac  wylofain,  a  ddywedodd, 
Yr  wyf  fi  yn  credu,  0  Arglwydd ; 
cymmorth  fy  anghrediniaeth  i. 

25  A  phan  welodd  yr  lesu  fod  y 
dyrfa  yn  cyd-redeg  atto,  efe  a  ger- 
yddodd  yr  yspryd  aflan,  gan  ddy- 
wedyd wrtho,  Tydi  yspryd  mud  a 
byddar,  yr  wyf  fi  yn  gorchymyn  1 
ti,  Tyred  allan  o  hono,  ac  na  ddos 
mwy  iddo  ef. 

26  Ac  wedi  ^'r  yspryd  lefain,  a 
dryllio  llawer  arno  ef,  efe  a  aeth 
allan :  ac  yr  oedd  efe  fel  un  marw, 
fel  y  dywedodd  llawer  ei  farw  ef 

27  A'r  lesu  a'i  cymmerodd  ef  er- 
byn  ei  law,  ac  a'i  cyfododd ;  ac  efe 
a  safodd  i  fynu. 

28  Ac  wedi  iddo  fyned  i  mewn  i'r 
tŷ,  ei  ddisgyblion  a  ofynasant  iddo 
o'r  neilldu,  Paham  na  allem  ni  ei 
fwrw  ef  allan  ? 

29  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Y  rhyw  hwn  ni  all  er  dim  ddyfod 
allan,  ond  trwy  weddi  ac  ympryd. 

30  IT  ^  Ac  wedi  ymadael  oddi  yno, 
hwy  a  ymdeithiasant  trwy  Galilea : 
ac  ni  fynnai  efe  wybod  o  neb. 

31  Canys  yr  oedd  efe  yn  dysgu  ei 
ddisgyblion,  ac  yn  dywedyd  wrth- 
ynt, ^Y  traddodid  Mab  y  dyn  i 
ddwylaw  dynion,  ac  y  lladdent  ef ; 
ac  wedi  ei  ladd,  yr  adgyfodai  y 
trydydd  dydd. 

32  Ond  nid  oeddynt  hwy  yn  deall 
yr  ymadrodd,  ac  ofni  yr  oeddynt 
ofyn  iddo. 

33  H  Ac  "^  efe  a  ddaeth  i  Caperna- 
um :  a  phan  oedd  efe  yn  y  tŷ,  efe  a 
ofynodd  iddynt,  Beth  yr  oeddych 
yn  ymddadleu  yn  eich  plith  eich 
hunain  ar  y  fibrdd  ? 

34  Ond  hwy  a  dawsant  â  son : 
canys  ymddadleuasent  â'u  gilydd 
ar  y  fibrdd,  pwy  afyddai  fwyaf. 

35  Ac  efe  a  eisteddodd,  ac '  a 
alwodd  y  deuddeg,  ac  a  ddywed- 
odd wrthynt,  "  Os  myn  neb  fod  yn 
gyntaf,  efe  a  fydd  olaf  o'r  cwbl,  a 
gweinidog  i  bawb. 

36  Ac  "efe  a  gymmerth  fachgen- 


Anno 
DOMINI 

32. 


i  Luc  17.  6. 


k  Matt.  17. 
22. 


I  Lnc  9.  44. 


m  Matt.  18. 
1. 
Luc  9.  46. 


n  Matt.  20. 
26,  27. 
pen.  10.  43. 


open.  10. 16. 


Am  ochclyd  rhwystrau, 


S.  MARC,  X. 


Am  ysgariaeth. 


Anno 
DOMINI 

32. 


P  3Iatt.  10. 
40. 


r  1  Cor.  12. 
3. 


•  :Matt.  12. 
30. 


*3Iatt.lO. 

4J. 


u  Matt.  18. 
6. 
Luc  17.  L 


I  Matt.  5. 
29.  a  18.  8. 

4  Neu,  a 
tuna  i  ti 
droseddu : 
ac  felly 
ad.  45,  47. 

J'  Es.  6G.  24. 


2  Lef.  2. 13. 


a  Matt.  5. 
13. 
Luc  14. 34. 


b  Khuf.  12. 
18. 
Heb.12.14. 


nyn,  ac  a'i  gosododd  ef  yn  eu  canol 
hwynt :  ac  wedi  iddo  ei  gymmeryd 
ef  yn  ei  freichiau,  efe  a  ddywedodd 
wrthynt, 

37  Pwy  bynnag  a  dderbynio  un 
o'r  cyfryw  fechgyn  yn  fy  enw  i, 
sydd  yn  fy  nerbyn  i :  a  ^  phwy  byn- 
nag a'm  derbyn  i,  nid  myfi  y  mae 
yn  ei  dderbyn,  ond  yr  liwn  a'm 
danfonodd  i. 

38  ir  Ac  iloan  a'i  hattebodd  ef, 
gan  ddywedyd,  Athraw,  ni  a  welsom 
nn  yn  bwrw  allan  gythreuliaid  yn 
dy  enw  di,  yr  hwn  nid  yw  yn  ein 
dilyn  ni ;  ac  ni  a  waharddasom 
iddo,  am  nad  yw  yn  ein  dilyn  ni. 

39  A'r  lesu  a  ddywedodd,  Na  wa- 
herddwch  iddo ; '  canys  nid  oes  neb 
a  wna  wyrthiau  yn  fy  enw  i,  ac  a 
all  yn  y  fan  roi  drygair  i  mi. 

40  ''Canys  y  neb  nid  yw  i'n  her- 
byn,  o'n  tu  ni  y  mae. 

41  *  Canys  pwy  bynnag  a  roddo 
i  chwi  i'w  yfed  gwppanaid  o  ddwfr 
yn  fy  enw  i,  am  eich  bod  yn  perthyn 
i  Grist,  yn  wir  meddaf  i  cliwi,  Ni 
chyll  efe  ei  obrwy. 

42  A  "  phwy  bynnag  a  rwystro  un 
o'r  rhai  bychain  hyn  sydd  yn  credu 
ynof  fi,  gwell  oedd  iddo  osod  maen 
melin  o  amgylch  ei  wddf,  a'i  daflu 
i'r  môr. 

43  Ac  ""OS  dy  law  *a'tli  rwystra, 
torr  hi  ymaith  :  gwell  yw  i  ti  fyned 
i  mewn  i'r  bywyd  ja  anafus,  nag  a 
dwy  law  gennyt  fyned  i  uffern,  i'r 
tan  anniflfoddadwy : 

44  y  Lie  nid  y w  eu  pryf  hwynt  yn 
marw,  na'r  tan  yn  diffodd. 

45  Ac  OS  dy  droed  a'th  rwystra, 
torr  ef  ymaith :  gwell  y  w  i  ti  fyned 
i  mewn  i'r  bywyd  yn  gloff,  nag  a 
dau  droed  gennyt  dy  daflu  i  uffern, 
i'r  tan  anniffoddadwy : 

46  Lie  nid  yw  eu  pryf  hwynt  yn 
marw,  na'r  tan  yn  diffodd. 

47  Ac  OS  dy  lygad  a'th  rwystra, 
bwrw  ef  ymaith  :  gwell  yw  i  ti  fyn- 
ed i  mewn  i  deyrnas  Dduw  yn  un- 
Uygeidiog,  nag  a  dau  lygad  gennyt 
dy  daflu  i  dan  uffern : 

48  Lie  nid  yw  eu  pryf  h^vynt  yn 
marw,  na'r  tan  yn  diffodd. 

49  Canys  pob  un  a  helltir  â 
than,  "3.  phob  aberth  a  helltir  â 
haleu. 

50  ^  Da  yw  yr  halen :  ond  os  bydd 
yr  halen  yn  ddihallt,  â  pha  beth 
yr  helltwch  ef  ?  Bid  gennych  halen 
ynoch  eich  hunain,  a  ''byddwch 
heddychlawn  â'ch  gilydd. 


PENNOD  X. 

2  Crist  yn  ymresymmu  ar  Phariseaid  ynghylch 
ysgar :  13  yn  bendithio  y  plant  a  ddygwyd 
atto :  17  yn  atteb  i  wr  goludog,  pa  /odd 
y  cai  etifeddu  hyivyd  tragywyddol:  23  yn 
dangos  i'w  ddisgyhlion  herygl  golud  :  28  yn 
addaw  gwdbrau  i'r  sawl  a  ymadawo  a  dim 
er  mivyn  yr  efengyl:  32  yn  rhag-fynegi  ei 
farwolaeth,  a'i  adgyfodiad :  35  yn  gorchym- 
yn  i  feibion  Zehedeus,  a  geisient  barch  gany 
ddo,  feddwl  yn  hytrach  am  dd'ioddef  gyd  ag 
ef ;  46  ac  yn  rhoddi  ei  olwg  i  Bartimëus. 

AC  ^efe  a  gyfododd  oddi  yno,  ac 
XJL  a  aeth  i  dueddau  Judea,  trwy 
y  tu  hwnt  i'r  lorddonen ;  a'r  bobl- 
oedd  a  gyd-gyrchasant  atto  ef 
drachefn :  ac  fel  yr  oedd  yn  arferu, 
efe  a'u  dysgodd  hwynt  drachefn. 

2  IT  A'r  Phariseaid,  wedi  dyfod 
atto,  a  ofynasant  iddo,  Ai  rhydd  i 
wr  roi  ymaith  ei  wraig?  gan  ei 
demtio  ef. 

3  Yntau  a  attebodd  ac  a  ddywed- 
odd wrthynt,  Beth  a  orchymynodd 
Moses  i  chwi? 

4  A  hwy  a  ddywedasant,  ''Moses  a 
ganiattaodd  ysgrifenu  Uy thyr  ysgar, 
a'i  goUwng  hi  ymaith. 

5  A'r  lesu  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd wrthynt,  0  achos  eich  cal- 
on-galedwch  chwi  yr  ysgrifenodd 
efe  i  chwi  y  gorchymyn  hwnnw : 

6  Ond  o  ddechreuad  y  creadig- 
aeth,  *=yn  wrryw  a  benyw  y  gwnaeth 
Duw  hwynt. 

7  "^Am  hyn  y  gad  dyn  ei  dad  a'i 
fam,  ac  y  glŷn  wrth  ei  wraig ; 

8  A  hwy  ill  dau  a  fyddant  un 
cnawd:  fel  nad  ydynt  mwy  ddau, 
ond  un  cnawd 

9  Y  peth  gan  hynny  a  gyssylltodd 
Duw,  na  wahaned  dyn. 

10  Ac  yn  y  tŷ  drachefn  ei  ddis- 
gyblion  a  ofynasant  iddo  am  yr  un 
peth. 

11  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
®Pwy  bynnag  a  roddo  ymaith  ei 
wraig,  ac  a  briodo  un  arall,  y  mae 
yn  godinebu  yn  ei  herbyn  hi 

12  Ac  OS  gwraig  a  ddyry  ymaith 
ei  gwr,  a  phriodi  un  arall,  y  mae 
hi  yn  godinebu. 

13  1Í  A  ^hwy  a  ddygasant  blant 
bychain  atto,  fel  y  cyffyrddai  efe  â 
hwynt:  a'r  disgyblion  a  geryddas- 
ant  y  rhai  oedd  yn  eu  dwyn  hwynt. 

14  A'r  lesu  pan  welodd  hynny, 
fu  anfoddlawn,  ac  a  ddywedodd 
wrthynt,  Gadêwch  i  blant  bychain 
ddyfod  attaf  fi,  ac  na  waherddwch 
iddynt:  canys  ^eiddp  y  cyfryw  rai 
yw  teyrnas  Dduw. 

15  Yn  wir  meddaf  i  chwi,  ^  Pwy 

_— 


Anno 

DOMINI 

33, 


a  Matt.  19. 
1. 

loan  10. 40. 
a  11.7. 


b  Deut.  24. 
L 
Matt.  5. 31. 


c  Gen.  1.  27. 


d  Gen.  2. 24. 
1  Cor.  6. 16. 
Eph.  5.  31. 


e  Matt.  5. 
32.  a  19.  0. 
Luc  16. 18. 
1  Cor.  7. 10. 


Í  Matt.  19. 
13. 
Luc  18. 15. 


S 1  Cor.  14. 

20. 

lPetr2.2. 
b  Matt.  18. 

3. 


Perygl  golud. 


S.  MARC,  X. 


Cais  meihion  Zebedeus. 


Anno 

DOMINI 

33. 


i  Matt.  19. 
16. 
liuc  18. 18. 


k  Exod.  20. 
Khuf.13.9. 


1  Matt.  6. 19. 
Luc  12. 33. 
a  16.  9. 


m  Job  31. 
24. 

P».  62. 10. 
Luc  18. 24. 
ITim.  6. 
17. 


nJor.32.17. 
Luc  1.  37. 

o  Matt.  19. 
27. 
Luc  18. 28. 


bynnag  ni  dderbynio  deyrnas  Dduw 
fel  dyn  bach,  nid  â  efe  i  mewn  iddi. 

16  Ac  efe  a'u  cymmerodd  hwy  yn 
ei  freichiau,  ac  a  roddes  ei  ddwy- 
law  arnynt,  ac  a'u  bendithiodd. 

17  IT  *Ac  wedi  iddo  fyned  allan 
i'r  ffordd,  rhedodd  un  atto,  a  gos- 
tyngodd  iddo,  ac  a  ofynodd  iddo, 
0  Athraw  da,  beth  a  wnaf  fel  yr 
etifeddwyf  fy wyd  tragywyddol  ? 

18  A'r  lesu  a  ddywedodd  wrtho, 
Paham  y  gelwi  fi  yn  dda?  nid  oes 
neb  da  ond  un,  se/Duw. 

19  Ti  a  wyddost  y  gorchymynion, 
Na  ^  odineba,  Na  ladd,  Na  ladratta, 
Na  cham-dystiolaetha,  Na  cham- 
golleda,  Anrhydedda  dy  dad  a'th 
fam. 

20  Yntau  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd wrtho,  Athraw,  y  rhai  hyn 
i  gyd  a  gedwais  o'm  hieuengctid. 

21  A'r  lesu  gan  edrych  arno,  a'i 
hoffodd,  ac  a  ddywedodd  wrtho, 
Un  peth  sydd  ddifíygiol  i  ti :  dos, 
gwerth  yr  hyn  oil  sydd  gennyt,  a 
dyro  i'r  tlodion ;  a  thi  a  gei  '  drysor 
yn  y  nef :  a  thyred,  a  chymmer  i 
iynu  y  groes,  a  dilyn  fi. 

22  Ac  efe  a  bruddhaodd  wrth  yr 
ymadrodd,  ac  a  aeth  ymaith  yn 
athrist :  canys  yr  oedd  ganddo  fedd- 
iannau  lawer. 

23  IT  A'r  lesu  a  edrychodd  o'^ 
amgylch,  ac  a  ddywedodd  wrth  ei 
ddisgyblion,  Mor  anhawdd  yr  â  y 
rhai  y  mae  golud  ganddynt  i  deyrn- 
as Dduw  I 

24  A'r  disgyblion  a  frawychasant 
wrth  ei  eiriau  ef.  Ond  yr  lesu  a 
attebodd  drachefn,  ac  a  ddywedodd 
wrthynt,  0  blant,  mor  anhawdd  yw 
i'r  rhai  sydd  ™â'u  hymddiried  yn 
eu  golud  fyned  i  deyrnas  Dduw ! 

25  Y  mae  yn  haws  i  gamel  fyoied 
trwy  grai  y  nodwydd,  nag  i  oludog 
fyned  i  mewn  i  deyrnas  Dduw. 

26  A  hwy  a  synnasant  yn  ddirfawr, 
gan  ddywedyd  wrthynt  eu  hunain, 
A  phwy  a  all  fod  yn  gadwedig  ? 

27  A'r  lesu,  wedi  edrych  arnynt, 
a  ddywedodd,  Gyd  â  dynion  am- 
mhosibl  yw,  ac  nid  gyd  â  Duw: 
canys  °pob  peth  sydd  bosibl  gyd 
â  Duw. 

28  IT  °Yna  y  dechreuodd  Petr 
ddywedyd  wi-tho,  Wele,  nyni  a  ad- 
awsom  bob  peth,  ac  a'th  ddilyn- 
asom  di. 

29  A'r  lesu  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd, Yn  wir  meddaf  i  chwi,  Nid 
oes  neb  a'r  a  adawodd  dy,  neu  frod- 


yr,  neu  chwiorydd,  neu  dad,  neu 
fam,  neu  wraig,  neu  blant,  neu  dir- 
oedd,  o'm  hachos  i  a'r  efengyl, 

30  A'r  ni  dderbyn  y  can  cym- 
maint  yr  awrhon  y  pryd  hwn,  dai, 
a  brodyr,  a  chwiorydd,  a  mammau, 
a  phlant,  a  thiroedd,  ynghyd  âg 
erlidiau;  ac  yn  y  byd  a  ddaw,  fywyd 
tragywyddol. 

31  POnd  Uawer  rhai  cyntaf  a  fydd- 
aut  ddiweddaf ;  a'r  diweddaf  ^c?c?- 
ant  gyntaf. 

32  IT  Ac  lyr  oeddyn^t  ar  y  flfordd 
yn  myned  i  fynu  i  Jerusalem ;  ac  yr 
oedd  jr  lesu  yn  myned  o'u  blaen 
hwynt :  a  hwy  a  frawychasant ;  ac 
fel  yr  oeddynt  yn  canlyn,  yr  oedd 
arnynt  oííl  Ac  wedi  iddo  drachefn 
gymmeryd  y  deuddeg,  efe  a  dde- 
chreuodd  fynegi  iddynt  y  pethau 
a  ddigwyddent  iddo  ef : 

33  Canys  wele,  yr  ydym  ni  yn 
myned  i  fynu  i  Jerusalem ;  a  Mab 
y  dyn  a  draddodir  i'r  arch-offeir- 
iaid,  ac  i'r  ysgrifenyddion ;  a  h^vy 
a'i  condemniant  ef  i  farwolaeth,  ac 
a'i  traddodant  ef  i'r  Cenhedloedd : 

34  A  hwy  a'i  gwatwarant  ef,  ac 
a'i  fflangellant,  ac  a  boerant  arno, 
ac  a'i  lladdant:  a'r  trydydd  dydd 
yr  adgyfyd. 

35  H  A  'daeth  atto  lago  ac  loan, 
meibion  Zebedeus,  gan  ddywedyd, 
Athraw,  ni  a  fynnem  wneuthur  o 
honot  i  ni  yr  hyn  a  ddymimem. 

36  Yntau  a  ddywedodd  wrthynt, 
Beth  a  fynnech  i  mi  ei  wneuthur  i 
chwi? 

37  Hwythau  a  ddywedasant  wrtho, 
Caniattâ  i  ni  eistedd,  un  ar  dy  dde- 
heulaw,  a'r  Hall  ar  dy  aswy,  yn  dy 
ogoniant. 

38  Ond  yr  lesu  a  ddywedodd  wrth- 
ynt, Ni  wyddoch  pa  beth  yr  ydych 
yn  ei  ofyn :  a  eUwch  chwi  yfed  o'r 
cwppan  yr  wyf  fi  yn  ei  yfed  ?  a'ch 
bedyddio  a'r  bedydd  y'm  bedyddir 
i  âg  ef  ? 

39  A  hwy  a  ddywedasant  wrtho, 
Gallwn.  A'r  lesu  a  ddywedodd 
wrthynt,  Diau  yr  yfwch  o'r  cwppan 
yr  yfwyf  fi;  ac  y'ch  bedyddir  a'r 
bedydd  y  bedyddir  finnau : 

40  Ond  eistedd  ar  fy  neheulaw 
a'm  haswy,  nid  eiddof  fi  ei  roddi; 
ond  i'r  rhai  y  darparwyd. 

41  A  phan  glybu  y  deg,  hwy  a 
ddechreuasant  ^fod  yn  anfoddlawn 
ynghylch  lago  ac  loan. 

42  A'r  lesu  a'u  galwodd  hwynt 
atto,ac  a  ddywedodd  wrthynt,  *Chwi 


Anno 

DOMim 

33. 


P  Matt.  19. 
30.  a  20. 16. 
Luc  13. 30. 


<1  Matt.  20. 
17. 
Luc  18.  31. 


r  Matt.  20. 

20. 


ííorrtiorẅ. 


Rhoddi  ei  olwg  i  Bartimeus. 


S.  MARC,  XI.  Crist  yn  marchogaeth  i  Jerusalem. 


Anno 

DOMINI 

33, 


SGr. 
afydd. 

4Gr. 
afydd, 

t  loan  13. 
14.      - 
PhU.  2.  7. 

u  1  Tim.  2, 

C. 

Tit.  2. 14. 
I  Matt.  20. 

29. 

Luc  18. 35. 


S  Babboni. 
Gwel  loan 
20. 16. 


y  Matt.  9. 

22. 

pen.  5. 34. 
6  Neil, 

aehubodd. 


»  Matt  2L 
1. 

liUC  19.  29 
loan  12. 11 


a  wyddoch  fod  y  rhai  a  dybir  eu 
bod  yn  llywodraethu  ar  y  Cen- 
bedloedd,  yn  tra-arglwyddiaethu  ar- 
nynt;  a'u  gwŷr  mawr  bwynt  yn 
tra-awdurdodi  arnynt. 

43  Eithr  nid  felly  y  bydd  yn  eich 
plith  chwi:  ond  pwy  bynnag  a 
ewyllysio  fod  yn  fawr  yn  eich  plith, 
^  bydded  weinidog  i  chwi ; 

44  A  phwy  bynnag  o  honoch  a 
fynno  fod  yn  bennaf,  ^bydded  was 
1  bawb. 

45  Canys  *ni  ddaeth  Mab  y  dyn 
i'w  wasanaethu,  ond  i  wasanaethu, 
ac  ''i  roi  ei  einioes  yn  bridwerth 
dros  lawer. 

46  IT  "^ A  hwy  a  ddaethant  i  Jericho. 
Ac  fel  yr  oedd  efe  yn  myned  allan  o 
Jericho,  efe  a'i  ddisgyblion,  a  bagad 
o  bobl,  Bartimëus  ddall,  mab  Timë- 
us,  oedd  yn  eistedd  ar  fin  y  ffordd, 
yn  cardotta. 

47  A  phan  glybu  mai  yr  lesu  o 
Nazareth  ydoedd,  efe  a  ddechreu- 
odd  lefain,  a  dywedyd,  lesu,  mab 
Dafydd,  trugarhâ  wrthyf. 

48  A  llawer  a'i  ceryddasant  ef,  i 
geisio  ganddo  dewi :  ond  efe  a  lef- 
odd  yn  fwy  o  lawer,  Mab  Dafydd, 
trugarhâ  wrthyf. 

49  A'r  lesu  a  safodd,  ac  a  archodd 
ei  alw  ef.  A  hwy  a  alwasant  y  dall, 
gan  ddywedyd  wrtho,  Cymmer  gal- 
on ;  cyfod :  y  mae  efe  yn  dy  alw  dl 

50  Ond  efe,  wedi  taflu  ei  gochl 
ymaith,  a  gyfododd,  ac  a  ddaeth  at 
yr  lesu. 

51  A'r  lesu  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd  wrtho,  Beth  a  fynni  i  mi  ei 
wneuthur  i  ti?  A'r  dall  a  ddywed- 
odd  wrtho,  ^Athraw,  caflfael  o  nonof 
fy  ngolwg. 

52  A'r  lesu  a  ddywedodd  wrtho, 
Dos  ymaith:  ^dy  flfydd  a'th  ^iach- 
aodd,  Ac  yn  y  man  y  cafodd  efe 
ei  olwg,  ac  efe  a  ddilynodd  yr  lesu 
ar  hyd  y  ffordd. 

PENNOD  XI. 

1  Grist  yn  marchogaeth  mewn  goruchafiaeth  i 
Jerusalem  :  12  yn  melldithio  y  pren  deiliog 
diffrwyth:  15  yn  glanhâu  y  deml:  20  yn 
annog  ei  ddisgyhlion  i  fod  yn  ddisigl  mewn 
ŷ'ydd  ;  ac  i  /addeu  i'w  gelynion :  27  ac  yn 
amddiffyn  fod  ei  weithredoedd  ef  yn  gyf- 
reithlawn,  trwy  dystiolaeth  loan,  yr  hwn  oedd 
wr  wedi  ei  ddanfon  oddi  wrth  Dduw. 

AC  *  wedi  eu  dyfod  yn  agos  i  Je- 
XA.  rusalem,  i  Bethphage  a  Beth- 
ania,  hyd  fynydd  yr  Olew-wydd,  efe 
a  anfonodd  ddau  o'i  ddisgyblion, 

2  Ac  a  ddywedodd  Avrthynt,  Ewch 
ymaith  i'r  pentref  sydd  gyferbyn  â 


chwi :  ac  yn  y  man  wedi  y  deloch  i 
mewn  iddo,  chwi  a  gewch  ebol  wedi 
ei  rwymo,  ar  yr  hwn  nid  eistedd- 
odd  neb ;  goUyngwch  ef  yn  rhydd, 
a  dygwch  ymaith. 

3  Ac  OS  dywed  neb  wrthych,  Pa- 
ham  y  gwnewch  hyn?  dywedwch, 
Am  fod  yn  rhaid  i'r  Arglwydd 
wrtho ;  ac  yn  ebrwydd  efe  a'i  den- 
fyn  yma. 

4  A  hwy  a  aethant  ymaith,  ac  a 
gawsant  yr  ebol  yn  rhwym  wrth  y 
drws  oddi  allan,  mewn  croes-ffordd; 
ac  a'i  goUyngasant  ef  yn  rhydd. 

5  A  rhai  o'r  rhai  oedd  yn  sefyU 
yno  a  ddywedasant  wrthynt,  Beth  a 
wnewch  chwi,  yn  gollwng  yr  ebol 
yn  rhydd  ? 

6  A  hwy  a  ddywedasant  wrthynt 
fel  y  gorchymynasai  yr  lesu:  a  hwy 
a  adawsant  iddynt  fyned  ymaith. 

7  A  hwy  a  ddygasant  yr  ebol  at  yr 
lesu,  ac  a  fwriasant  eu  dillad  arno ; 
ac  efe  a  eisteddodd  arno. 

8  A  llawer  a  daenasant  eu  dillad 
ar  hyd  y  ffordd ;  ac  eraill  a  dorras- 
ant  gangau  o'r  gwŷdd,  ac  a'u  taen- 
asant  ar  y  ffordd. 

9  A'r  rhai  oedd  yn  myned  o'r  blaen, 
a'r  rhai  oedd  yn  dyfod  ar  ol,  a  lef- 
asant,  gan  ddywedyd,  ''Hosanna; 
Bendigedig  fyddo  yr  hwn  sydd  yn 
dyfod  yn  enw  yr  Arglwydd : 

10  Bendigedig  yiv  y  deyrnas  sydd 
yn  dyfod  yn  enw  Arglwydd  ein  tad 
Dafydd :  Hosanna  yn  y  ^goruchaf. 

11  A'r  lesu  a  aeth  i  mewn  i  Jeru- 
salem, ac  i'r  deml:  ac  wedi  iddo 
edrych  ar  bob  peth  o'i  amgylch,  a 
hi  weithian  yn  hwyr,  efe  a  aeth 
allan  i  Bethania  gyd  a'r  deuddeg. 

12  1Í  ''A  thrannoeth,  wedi  iddynt 
ddyfod  allan  o  Bethania,  yr  oedd 
arno  chwant  bwyd. 

13  Ac  wedi  iddo  ganfod  o  hirbell 
flBgysbren  ag  arno  ddail,  efe  a  aeth 
i  edrych  a  gaffai  ddim  arno.  A 
phan  ddaeth  atto,  ni  chafodd  efe 
ddim  ond  y  dail:  canys  nid  oedd 
amser  ffigys. 

14  A'r  lesu  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd wrtho,  Na  fwyttâed  neb 
ffrwyth  o  honot  byth  mwy.  A'i 
ddisgyblion  ef  a  glywsant. 

15  1Í  "^  A  hwy  a  ddaethant  i  Jeru- 
salem. A'r  lesu  a  aeth  i'r  deml,  ac 
a  ddechreuodd  fwrw  allan  y  rhai  a 
werthent  ac  a  brynent  yn  y  deml ; 
ac  a  ymchwelodd  drestlau  yr  arian- 
wyr,  a  chadeiriau  y  gwerthwyr  co- 
lommenod : 


Anno 

DOMINI 

33. 


b  Pb.  118. 

26. 


2  goruch- 
afion. 


0  Matt.  21. 
18. 


d  Matt.  2L 
12. 

Luc  19. 45. 
loan  2. 14. 


Am  faddeu  i'n  gelynion. 


S.  MARC,  XII. 


Y  llafurwyr  drygionus. 


Anno 

DOMINI 

33. 

3  a  atliraw- 
iaethodd. 


i  Neu,  gan 
yr  holl,  &c. 
f  Jer.  7.11. 


e  Luc  19. 47. 


t  Matt.  21. 
19. 


5fydd 
l)uw. 

Í  3Iatt.  17. 
'ZO.  a  21. 2L 
Luc  17.  6. 


k  Matt.  7. 7. 

Luc  11.  9. 

loan  14. 13. 

a  15.  7. 

a  IG.  24. 

lago  1.  6. 
I  Matt.  6. 14 

Col.  3. 13. 


m  Matt.  18, 
35. 


n  Matt.  2L 
23 
Liic  20.  X. 


6  Neu,  ÿeth. 


16  Ac  ni  adawai  efe  i  neb  ddwyn 
Uestr  trwy  y  deml. 

17  Ac  efe  ^  a'u  dysgodd,  gan  ddy- 
wedyd  wrthynt,  Onid  yw  yn  ysgrif- 
enedig,  *Y  gelwir  fy  nhŷ  i  yn 
dŷ  gweddi  *i'r  holl  genhedloedd? 
ond  ^chwi  a'i  gwnaethoch  yn  ogof 
Uadron. 

18  ^A'r  ysgrifenyddion  a'r  arch- 
offeiriaid  a  glywsant  hyn,  ac  a  geis- 
iasant  pa  fodd  y  difethent  ef :  can- 
ys  yr  oeddynt  yn  ei  ofhi  ef,  am  fod 
yr  hoU  bobl  yn  synnu  oblegid  ei 
athrawiaeth  efl 

19  A  phan  aeth  hi  yn  hwyr,  efe 
a  aeth  allan  o'r  ddinas. 

20  1Í  •*  A'r  bore,  wrth  fyned  heibio, 
hwy  a  welsant  y  ffigysbren  wedi 
crino  o'r  gwraidd. 

21  A  Phetr,  wedi  adgofio,  a  ddy- 
wedodd  wrtho,  Athraw,  wele  y  ffig- 
ysbren a  felldithiaist,  wedi  crino, 

22  A'r  lesu  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd  wi'thynt,  Bydded  gennych 
^  flFydd  yn  Nuw : 

23  Canys  'yn  wir  yr  wyf  yn  dywed- 
yd  i  chwi,  Pwy  bynnag  a  ddywedo 
wrth  y  mynydd  hwn,  Tynner  di 
ymaith,  a  bwrier  di  i'r  môr ;  ac  nid 
ammheuo  yn  ei  galon,  ond  credu  y 
daw  i  ben  y  pethau  a  ddywedo  efe ; 
beth  bynnag  a  ddywedo,  a  fydd  iddo. 

24  Am  hynny  meddaf  i  chwi, 
^Beth  bynnag  oil  a  geisioch  wrth 
weddio,  credwch  y  derbyniwch,  ac 
efe  fydd  i  chwi. 

25  A  'phan  safoch  i  weddio,  madd- 
euwch,  o  bydd  gennych  ddim  yn 
erbyn  neb;  fel  y  maddeuo  eich 
Tad  yr  hwn  sydd  yn  y  nefoedd  i 
chwithau  eich  camweddau : 

26  Ond  ""OS  chwi  ni  faddeuwch, 
eich  Tad  yr  hwn  sydd  yn  y  nefoedd 
ni  faddeu  chwaith  eich  camweddau 
chwithau. 

27  1Í "  A  hwy  a  ddaethant  drachefn 
i  Jerusalem :  ac  fel  yr  oedd  efe  yn 
rhodio  yn  y  deml,  yr  arch-offeiriaid, 
a'r  ysgrifenyddion,  a'r  henuriaid,  a 
ddaethant  atto, 

28  Ac  a  ddywedasant  wrtho,  Trwy 
ba  awdurdod  yr  wyt  ti  yn  gwneuth- 
ur  y  pethau  hyn?  a  phwy  a  roddes 
i  ti  yr  awdurdod  hon  i  wneuthur 
y  pethau  hyn  ? 

29  A'r  lesu  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd  wrthynt,  A  minnau  a  ofyn- 
af  i  chwithau  un  ^gair;  ac  attebwch 
fi,  a  mi  a  ddywedaf  i  chwi  trwy  ba 
awdurdod  yr  wyf  yn  gwneuthur  y 
pethau  hyn. 

936 


30  Bedydd  loan,  ai  o'r  nef  yr  oedd, 
ai  o  ddynion  ?  attebwch  fi. 

31  Ac  ymresymmu  a  wnaethant 
wrthynt  eu  hunain,  gan  ddywedyd, 
Os  dywedwn,  O'r  nef;  efe  a  ddy- 
wed,  Paham  gan  hynny  na  chred- 
ech  iddo  ? 

32  Eithr  os  dywedAvn,  0  ddynion ; 
yr  oedd  arnynt  ofn  y  bobl :  canys 
"  pawb  oil  a  gyfrifent  loan  mai  pro- 
phwyd  yn  ddiau  ydoedd, 

33  A  hwy  a  attebasant  ac  a  ddy- 
wedasant wrth  yr  lesu,  Ni  wyddom 
ni.  A'r  lesu  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd  wrthynt  hwythau,  Ac  ni 
ddywedaf  finnau  i  chwithau  trwy 
ba  awdurdod  yr  wyf  ^n  gwneuthur 
y  pethau  hyn. 

PENNOD  XII. 

1  Trwy  ddammeg  y  winllan  a  logwyd  i  lafur- 
wyr  anmolchgar,  y  mae  Crist  yn  rhag-ddang- 
os  gwrthodiad  yr  luddewon,  a  galwad  y 
Cenhedloedd  :  13  y  mae  yn  gochelyd  magi  y 
Fhariseaid  cHr  Herodianiaid  ynghylch  talu 
teyrnged  i  Cesar;  IS  yn  argyhoeddi  am- 
ryfusedd  y  Saduceaid,  y  rhai  a  wadent  yr 
adgyfodiad;  28  yn  atteh  yr  ysgri/enydd  oedd 
yn  ymofyn  am  y  gorchymyn  cyntaf ;  35  yn 
beio  ar  dyb  yr  ysgrifenyddion  am  Grist ;  38 
ac  yn  gorchymyn  i'r  hobl  ochelyd  eu  huchder 
a'u  rhagrith  hwy;  41  ac  yn  canmol  y  weddw 
dlawd  am  ei  dwy  hatling,  yn  fwy  na  neb. 

AC  efe  a  ^ddechreuodd  ddywedyd 
.  wrthynt  ar  ddamhegion.  Gwr 
a  blaunodd  winllan,  ac  a  ddododd 
gae  o'i  hamgylch,  ac  a  gloddiodd  le 
i'r  gwin-gafn,  ac  a  adeiladodd  dŵr, 
ac  a'i  gosododd  hi  allan  i  lafurwyr, 
ac  a  aeth  oddi  cartref. 

2  Ac  efe  a  anfonodd  was  mewn 
amser  at  y  llafurwyr,  i  dderbyn  gan 
y  llafurwyr  o  ffrwyth  y  winllan, 

3  A  hwy  SLÌ  daliasant  ef,  ac  a'i 
baeddasant,  ac  a'^  gyrrasant  ymaith 
yn  wsLg-law. 

4  A  thrachefn  yr  anfonodd  efe 
attynt  was  araU ;  a  hwnnw  y  taflas- 
ant  gerrig  atto,  ac  yr  archoUasant 
ei  ben,  ac  a'^  gyrrasant  ymaith  '^  yn 
ammharchus, 

5  A  thrachefn  yr  anfonodd  efe 
un  arall ;  a  hwnnw  a  laddasant :  a 
llawer  eraill ;  gan  faeddu  rhai,  a 
Uadd  y  Ueill. 

6  Am  hynny  etto,  a  chanddo  un 
mab,  ei  anwylyd,  efe  a  anfonodd 
hwnnw  hefyd  attynt  yn  ddiweddaf, 
gan  ddywedyd,  Hwy  a  barchant  fy 
mab  i, 

7  Ond  y  llafurwyr  hynny  a  ddywed- 
asant yn  eu  plith  eu  hunain,  Hwn 
y w  yr  etifedd ;  deuwch,  Uaddwn  ef, 
a  r  etifeddiaeth  fydd  eiddom  ni. 


Anno 

DOMINI 

33. 


0  Matt  14 
5. 
pen.  6,  20, 


»  Matt.  2L 
33. 
Luc  20.  9, 


^wedieiam- 
mherchi. 


Am  dalit  teyrnged. 


S.  MARC,  XII. 


Am  yr  adgyfodiad. 


Anno 

DOMINI 

33. 


b  Ps.  118. 
22. 


0  Matt.  22. 
15. 
Luc  20.  20. 


d  Matt.  22. 

23. 

liUC  20. 27. 
e  Act.  23.  8. 


fDeut.25.5. 


8  A  hwy  a'i  daliasant  ef,  ac  a'« 
lladdasant,  ac  a'i  bwriasant  allan 
o'r  winllatL 

9  Beth  gan  hynny  a  wna  arglwydd 
y  winllan?  efe  a  ddaw,  ac  a  ddifetha 
y  Uafurwyr,  ac  a  rydd  y  winllan  i 
eraill. 

10  Oni  ddarllenasoch  yr  ysgryth- 
yr  hon?  ^Y  maen  a  wrthododd  yr 
adeiladwyr,  hwn  a  wnaethpwyd  yn 
ben  y  gongl : 

11  Hyn  a  wnaethpwyd  gan  yr  Ar- 
glwydd ;  a  rhyfedd  y w  yn  ein  gol- 
wg  ni. 

12  A  hwy  a  geisiasant  ei  ddala 
ef ;  ac  yr  oedd  arnynt  ofn  y  dyrfa : 
canys  hwy  a  wyddent  mai  yn  eu 
herbyn  hwy  y  dywedasai  efe  y 
ddammeg :  a  hwy  a'i  gadawsant  ef, 
ac  a  aethant  ymaith. 

13  H  A  <=  hwy  a  anfonasant  atto  rai 
o'r  Phariseaid,  ac  o'r  Herodianiaid, 
i'w  rwydo  ef  yn  ei  ymadrodd. 

14  Hwythau,  pan  ddaethant,  a 
ddywedasant  wrtho,  Athraw,  ni  a 
wyddom  dy  fod  di  yn  eirwir,  ac  nad 
oes  arnat  ofal  rhag  neb :  canys  nid 
wyt  ti  yn  edrych  ar  wyneb  dynion, 
ond  yr  wyt  yn  dysgu  ffordd  Duw 
mewn  gwirionedd  :  Ai  cyfreithlawn 
rhoi  teyrnged  i  Cesar,  ai  nid  yw? 
a  roddwn,  ai  ni  roddwn  hi? 

15  Ond  efe,  gan  wybod  eu  rhag- 
rith  hwynt,  a  ddywedodd  wrthynt, 
Paham  y  temtiwch  fi  ?  dygwch  i  mi 
geiniog,  fel  y  gwelwyf  hi. 

16  A  hwy  d^i  dygasant.  Ac  efe  a 
ddywedodd  wrthynt,  Eiddo  pwy  yiü 
y  ddelw  hon  a'r  argraph  ?  A  hwy  a 
ddywedasant  wrtho,  Eiddo  Cesar. 

17  A'r  lesu  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd wrthynt,  ^  Rhoddwch  yr  ei- 
ddo Cesar  i  Cesar,  a'r  eiddo  Duw 
i  Dduw.  A  rhyfeddu  a  wnaethant 
o'i  blegid. 

18  1Í  ^Daeth  y  Saduceaid  hefyd 
atto,  ®y  rhai  a  ddywedant  nad  oes 
adgyfodiad ;  a  gofynasant  iddo,  gan 
ddywedyd, 

19  Athraw,  ^  Moses  a  ysgrifenodd 
i  ni,  0  bydd  marw  brawd  neb,  a 
gadu  ei  wraig,  ac  heb  adu  plant, 
am  gymmeryd  o'i  frawd  ei  wraig 
ef,  a  chodi  had  i'w  frawd. 

20  Yr  oedd  gan  hynny  saith  o  frod- 
yr :  a'r  cyntaf  a  gymmerth  wraig ; 
a  phan  fu  farw,  ni  adawodd  had. 

21  A'r  ail  a'i  cymmerth  hi,  ac  a 
fu  farw,  ac  ni  adawodd  yntau  had : 
a'r  trydydd  yr  un  modd 

22  A  hAvy  a'i  cymmerasant  hi  ill 

»37 


saith,  ac  ni  adawsant  had.  Yn 
ddiweddaf  o'r  cwbl  bu  farw  y  wraig 
hefyd. 

23  Yn  yr  adgyfodiad  gan  hynny, 
pan  adgyfodant,  gwraig  i  ba  un  o 
honynt  fydd  hi?  canys  y  saith  a'i 
cawsant  hi  yn  wraig. 

24  A'r  lesu  a  attebodd,  ac  a  ddy- 
wedodd wrthynt,  Onid  am  hyn  yr 
ydych  yn  cyfeiliorni,  am  nad  ydych 
yn  gwybod  yr  ysgrythyrau,  na  gallu 
Duw? 

25  Canys  pan  adgyfodant  o  feirw, 
ni  wreiccant,  ac  ni  ŵrant ;  eithr  y 
maent  fel  yr  angelion  sydd  yn  y 
nefoedd. 

26  Ond  am  y  meirw,  yr  adgyfodir 
hwynt;  oni  ddarllenasoch  chm  yn 
llyfr  Moses,  y  modd  y  Uefarodd 
Duw  wrtho  yn  y  berth,  gan  ddy- 
wedyd, ^Myfi  yw  Duw  Abraham, 
a  Duw  Isaac,  a  Duw  Jacob  ? 

27  Nid  yw  efe  Dduw  y  meirw, 
ond  Duw  y  rhai  by w :  am  hynny 
yr  ydych  chwi  ja  cyfeiliorni  yn 
fawr. 

28  IT  '^  Ac  un  o'r  ysgrifenyddion  a 
ddaeth,  wedi  eu  clywed  hwynt  yn 
ymresymmu,  a  gwybod  atteb  o  hono 
iddynt  yn  gymmwys,  ac  a  ofynodd 
iddo.  Pa  un  y w  y  gorchymyn  cyntaf 
o'r  cwbl  ? 

29  A'r  lesu  a  attebodd  iddo,  Y 
cyntaf  o'r  hoU  orchymynion  yw, 
'Clyw,  Israel;  Yr  Arglwydd  ein 
Duw,  un  Arglwydd  yw : 

30  A  char  yr  Arglwydd  dy  Dduw 
*â'th  holl  galon,  ac  â'th  hoU  en- 
aid,  ac  â'th  holl  feddwl,  ac  â'th 
holl  nerth.  Hwn  yw  y  gorchymyn 
cyntaf 

31  A'r  ail  sydd  gyffelyb  iddo; 
''Car  dy  gymmydog  fel  ti  dy  hun. 
Nid  oes  orchymyn  arall  mwy  na'r 
rhai  hyn. 

32  A  dywedodd  yr  ysgrifenydd 
wrtho.  Da,  Athraw,  mewn  gwirion- 
edd y  dywedaist,  mai  un  Duw  sydd, 
ac  nad  oes  arall  ond  efe  : 

33  A'i  garu  ef  °  a'r  holl  galon,  ac 
a'r  holl  ddeall,  ac  a'r  holl  enaid,  ac 
a'r  hoU  nerth,  a  charu  ei  gymmydog 
megis  ei  hun,  sydd  fwy  na'r  hoU 
boeth-ofiPrymmau  a'r  aberthau. 

34  A'r  lesu,  pan  welodd  iddo  at- 
teb yn  synhwyrol,  a  ddywedodd 
wrtho,  Nid  wyt  ti  bell  oddi  wrth 
deyrnas  Dduw.  Ac  ni  feiddiodd 
neb  mwy  ymofyn  âg  ef 

35  11  'A'r  lesu  a  attebodd  ac  a 
ddywedodd,  wrth  ddysgu  yn  y  deml, 


Anno 

DOMINI 

33. 


B  Exod.  3.  C. 


h  Matt.  22. 
35. 


1  Deut.  6.  4. 
IiUclO.27. 


4  oHii. 


kLef.19.18. 
Matt.  22. 
39 

Khuf.13.9. 
Gal.  5.  It 
lago  2.  8. 


1  Matt.  22. 
41. 
Luc  20. 41. 


Crist  yn  rhag-fynegi 


S.  MARC,  XIII. 


dinystr  y  deml. 


Anno 

DOMINI 

33. 

mPB.  110.1. 


n  Matt.  23. 

1. 

Luc  20. 46. 
o  pen.  4.  2. 


PLucll.43. 


9  Matt.  23, 
14. 


»  Luc  21. 1. 


•  2  Bren. 
12.9. 


1 2  Cor.  8. 
12. 


n  Deut.  24. 

6. 

1  loan  3. 

17. 
<  gynhal- 

iaeth. 


»  Matt.  24. 
1. 
Luc  21.  5. 


Pa  fodd  y  dywed  yr  ysgrifenyddion 
fod  Crist  yn  fab  Dafydd? 

36  Canys  Dafydd  ei  hun  a  ddy- 
wedodd  trwy  yr  Yspryd  Glân,  *"  Yr 
Aeglwydd  a  ddywedodd  wrth  fy 
Arglwydd,  Eistedd  ar  fy  neheulaw, 
hyd  oni  osodwyf  dy  elynion  yn 
droed-faingc  i'th  draed. 

37  Y  mae  Dafydd  ei  hun,  gan 
hynny,  yn  ei  alw  ef  yn  Arglwydd ; 
ac  o  ba  le  y  mae  efe  yn  fab  iddo? 
A  Uawer  o  bobl  al  gwrandawent  ef 
yn  ewyllysgar. 

38  H  "Ac  °efe  a  ddywedodd  wrth- 
ynt  yn  ei  athrawiaeth,  Ymogelwch 
rhag  yr  ysgrifenyddion,  y  rhai  a 
chwennychant  rodio  mewn  gwisg- 
oedd  llaesion,  a  ^chael  cyfarch  yn 
y  marchnadoedd, 

39  A'r  prif-gadeiriau  yn  y  syna- 
gogau,  a'r  prif-eisteddleoedd  mewn 
swpperau ; 

40  "lY  rhai  sydd  yn  Uwyr-fwytta 
tai  gwragedd  gweddwon,  ac  mewn 
rhith  yn  hir-weddifo :  y  rhai  hyn  a 
dderbyniant  farnedigaeth  fwy. 

41 1Í  ""A'r  lesu  a  eisteddodd  gyfer- 
byn  a'r  drysorfa,  ac  a  edrychodd 
pa  fodd  yr  oedd  y  bobl  yn  bwrw 
arian  *  i'r  drysorfa :  a  chyfoethogion 
lawer  a  fwriasant  lawer. 

42  A  rhyw  wraig  weddw  dlawd  a 
ddaeth,  ac  a  fwriodd  i  mewn  ddwy 
hatling,  yr  hyn  yw  ffyrling. 

43  Ac  efe  a  alwodd  ei  ddisgyblion 
atto,  ac  a  ddywedodd  wrthynt,  Yn 
wir  yr  wyf  yn  dywedyd  i  chwi, 
*fwrw  o'r  wraig  weddw  dlawd  hon 
i  mewn  fwy  na  r  rhai  oil  a  fwrias- 
ant i  r  drysorfa. 

44  Canys  Invynt-hwy  oil  a  fwrias- 
ant o'r  hyn  a  oedd  y'ngweddill  gan- 
ddynt:  ond  hon  o'i  heisieu  a  fwr- 
iodd i  mewn  yr  hyn  oil  a  feddai, 
"se/'ei  hoU  ^fywyd. 

PENNOD  XIII. 

1  Cri&t  yn  rhag-fynegi  dinystr  y  deml:  9  yr 
erlidiau  o  achos  yr  efengyl:  10  y  bydd  rhaid 
pregethu  yr  efengyl  i'r  Cenhedloedd  oil:  14 
y  mawr  gystuddiau  a  ddigwyddai  i'r  ludd- 
eioon:  24  a  dull  ei  ddyfodiad  ef  i'r  farn: 
32  o  ran  na  wyr  neb  yr  awr,  y  dylai  pob 
dyn  wylied  a  gwedd'io,  rhag  ein  cael  yn 
ammharod  pan  ddêl  efe  at  bob  un  trwy 
farwolaeth. 

AC  ^fel  yr  oedd  efe  yn  myned 
jl\.  allan  o'r  deml,  un  o'i  ddisgybl- 
ion a  ddywedodd  wriho,  Athraw, 
edrych  pa  ryw  feini,  a  pha  fath 
adeiladau  sydd  yma. 

2  A'r  lesu  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd wrtho,  A  well  di  yr  adeil- 


adau mawrion  hyn  ?  ^  ni  edir  maen 
ar  faen,  a'r  nis  dattodir. 

3  Ac  fel  yr  oedd  efe  yn  eistedd 
ar  fynydd  yr  Olew-wydd,  gyferbyn 
a'r  deml,  Petr,  ac  lago,  ac  loan, 
ac  Andreas,  a  ofynasant  iddo  ^o'r 
neilldu, 

4  •=  Dywed  i  ni  pa  bryd  y  bydd  y 
pethau  hyn?  a  pha  arwydd  fydd 
pan  fo  y  pethau  hyn  oil  ar  ddi- 
bennu  ? 

5  A'r  lesu  a  attebodd  iddynt,  ac  a 
ddechreuodd  ddywedyd,  ^Edrych- 
wch  rhag  twyUo  o  neb  chwi : 

6  Canys  Uawer  un  a  ddaw  yn  fy 
enw  i,  gan  ddywedyd,  Myfi  yw 
Crist ;  ac  a  dwyllant  lawer. 

7  Ond  pan  glywoch  am  ryfeloedd, 
a  son  am  ryfeloedd,  na  chyffrôer 
chwi:  canys  rhaid  i  hynny  fod; 
ond  nid  yw  y  diwedd  etto. 

8  Canys  cenedl  a  gyfyd  yn  erbyn 
cenedl,  a  theyrnas  yn  erbyn  teyrn- 
as :  a  daear-grynfáau  fyddant  mewn 
mannau,  a  newyn  a  thraUod  fyddant. 

9  1Í  Dechreuad  gofidiau  yw  y  peth- 
au hyn.  Eithr  *  edrychwch  chwi  ar- 
noch  eich  hunain :  canys  traddod- 
ant  chwi  i'r  cynghorau,  ac  i'r  syna- 
gogau ;  chwi  a  faeddir,  ac  a  ddygir 
ger  bron  rhaglawiaid  a  brenhin- 
oedd  o'm  hachos  i,  er  tystiolaeth 
iddynt  hwy. 

10  Ac  *^y  mae  yn  rhaid  yn  gyntaf 
bregethu  yr  efengyl  ym  mysg  yr 
hoU  genhedloedd. 

11  ^Ond  pan  ddygant  chwi,  a'ch 
traddodi,  na  rag-ofelwch  beth  a 
ddywedoch,  ac  na  fyfyriwch :  eithr 
pa  beth  bynnag  a  rodder  i  chwi  yn 
yr  awr  honno,  hynny  dywedwch : 
canys  nid  chwychwi  sydd  yn  dy- 
wedyd, ond  yr  Yspryd  Glân. 

12  ''A'r  brawd  a  ddyry  frawd  i 
farwolaeth,  a  thad  ei  blentyn :  a 
phlant  a  gyfyd  yn  erbyn  eu  rhieni, 
ac  a'u  rhoddant  hwy  i  farwolaeth. 

13  *A  chwi  a  fyddwch  gas  gan 
bawb  er  mwyn  fy  enw  i :  eithr  ^  y 
neb  a  barhao  hyd  y  diwedd,  hwn- 
nw  a  fydd  cadwedig. 

14  1Í  ^  Ond  pan  weloch  chwi  y  ffi- 
eidd-dra  anghyfanneddol,  ""yr  hwn 
a  ddywedwyd  gan  Daniel  y  pro- 
phwyd,  wedi  ei  osod  lie  nis  dylid, 
(y  neb  a  ddarlleno,  deaUed;)  yna 
°  y  rhai  a  fyddant  yn  Judea,  ffoant 
i'r  mynyddoedd : 

15  A'r  neb  a  fyddo  ar  ben  y  tŷ, 
na  ddisgyned  i'r  tŷ,  ac  uac  aed  i 
mewn  i  gymmeryd  dim  o'i  dy. 


Anno 

DOMINI 

33. 

bLucl9.44. 


2ynddirgel, 


0  Matt.  24. 
3. 


d  Eph.  5.  6. 
1  T  hesB.  2. 
3. 


e  Matt.  10. 
17, 18. 


f  Matt.  24. 
14. 


s  Matt.  10. 
19. 

Lucl2.ll. 
a2L14. 


t  Mic.  7.  6. 


k  Matt.  10. 

22. 


1  Matt.  24. 
15. 
m  Dan.  9. 

27. 


n  Luc  21. 21. 


Arwyddîon  ail 


S.  MARC,  XIV. 


ddyfodiad  Crist. 


Anno 

DOMINI 

33. 


•  Neu,  n» 
byddai  un 
cnawd  yn 
gadweaig. 


o  Matt.  24. 
23. 

Luc  17, 23. 
a  21.  8. 


*  i  ddi-droi, 
peposibl. 


V  2  Petr  3. 
17. 


«Luc  21. 25. 


r  Dan.  7. 13, 
14. 

Matt.  16. 
27.a24.30, 
&c. 

£eii.  14. 62. 
luo  21. 27. 
Act.  1.  IL 

1  Thes3. 4. 
16. 

2  Theas.  1. 
7,10. 
Dat.  1. 7. 

■  Matt.  24. 
32. 
Luc  21. 29. 


»/y  ngHr- 
taui. 


»  Matt.  24. 
42.  a  25. 13. 
1  Thess.  5. 
6. 


16  A'r  neb  a  fyddo  yn  y  maes,  na 
thròed  yn  ei  ol  i  gymmeryd  ei  wisg. 

17  Ond  gwae  y  rhai  beichiog,  a'r 
rhai  yn  rhoi  bronnau,  yn  y  dyddiau 
hynny  1 

18  Ond  gweddiwch  na  byddo  eich 
ffoedigaeth  yn  y  gauaf. 

19  Canys  yn  y  dyddiau  hynny  y 
bydd  gorthrymder,  y  cyfryw  ni  bu 
y  fath  o  ddechreu  y  creadwriaeth 
a  greodd  Duw,  hyd  y  pryd  hwn, 
ac  ni  bydd  chwaith. 

20  Ac  oni  bai  fod  i'r  Arghvydd 
fyrhâu  y  dyddiau,  ^ni  chadwesid  un 
cnawd :  eithr  er  mwyn  yr  etholed- 
igion  a  etholodd,  efe  a  fyrhaodd 
y  dyddiau. 

21  "Ac  yna  os  dywed  neb  wrthych, 
Wele,  llyma  y  Crist;  neu,  Wele, 
accw ;  na  chredwch  : 

22  Canys  gau-Gristiau  a  gau-bro- 
phwydi  a  gyfodant,  ac  a  ddangosant 
arwyddion  a  rhyfeddodau,  ^1  hudo 
ymaitb,  pe  byddai  bosibl,  îe,  yr 
etholedigion. 

23  P  Eithr  ymogelwch  chwi :  wele, 
rhag-ddywedais  i  chwi  bob  peth. 

24  IT  lOnd  yn  y  dyddiau  hynny, 
wedi  y  gorthrymder  hwnnw,  y  ty- 
wylla  yr  haul,  a'r  lloer  ni  rydd  ei 
goleuni, 

25  A  sêr  y  nef  a  syrthiant,  a'r 
nerthoedd  sydd  yn  y  nefoedd  a 
siglir. 

26  Ac  'yna  y  gwelant  Fab  y  dyn 
yn  dyfod  yn  y  cymmylau,  gyd  â 
gallu  mawr  a  gogoniant. 

27  Ac  yna  yr  enfyn  efe  ei  angelion, 
ac  y  cynnuU  ei  etholedigion  oddi 
wrth  y  pedwar  gwynt,  o  eithaf  y 
ddaear  hyd  eithaf  y  nef. 

28  *Ond  dysgwch  ddammeg  oddi 
wrth  y  ffigysbren :  Pan  fo  ei  gangen 
eisoes  yn  dyner,  a'r  dail  yn  torri 
allan,  chwi  a  wyddoch  fod  yr  haf 
yn  agos : 

29  Ac  felly  chwithau,  pan  weloch 
y  pethau  hyn  wedi  dyfod,  gwybydd- 
wch  ei  fod  yn  agos,  wrth  y  drysau. 

30  Yn  wir  yr  wyf  yn  dywedyd  i 
chwi,  nad  â  yr  oes  hon  heibio,  hyd 
oni  wneler  y  pethau  hyn  oil. 

31  Nef  a  daear  a  ant  heibio  :  ond 
^y  geiriau  mau  fi  nid  ant  heibio 
ddim. 

32  IT  Eithr  am  y  dydd  hwnnw  a'r 
awr  ni  ŵyr  neb,  na'r  angelion  sydd 
yn  y  nef,  na'r  Mab,  ond  y  Tad. 

33  'Ymogelwch,  gwyliwch  a  gweddi- 
wch :  canys  ni  wyddoch  pa  bryd  y 
bydd  yr  amser. 


34  Canys  Mob  y  dyn  sydd  fel 
gwr  yn  ymdaith  i  bell,  wedi  gadael 
ei  dŷ,  a  rhoi  awdurdod  i'w  weision, 
ac  i  bob  un  ei  waith  ei  hun,  a  gor- 
chymyn  i  r  drysawr  wylio. 

35  Gwyliwch  gan  hynny,  (canys  nis 
gwyddoch  pa  bryd  y  daw  meistr  y 
tŷ,  yn  yr  hwyr,  ai  banner  nos,  ai  ar 
ganiad  y  ceiliog,  ai  y  boreuddydd ;) 

36  Rhag  iddo  ddyfod  yn  ddisym- 
mwth,  a'ch  cael  chwi  yn  cysgu. 

37  A'r  hyn  yr  wyf  yn  eu  dywedyd 
wrthych  chwi,  yr  wyf  yn  eu  dy- 
wedyd wrth  bawb,  Gwyliwch. 

PENNOD  XIV. 

1  Cyd-fwriad  yn  erbyn  Crist.  3  Gwraig  yn 
tywallt  ennaint  gwerthfawr  ar  ei  ben  ef.  10 
Judas  yn  gwerthu  ei  feistr  am  arian.  12 
Crist  ei  hun  yn  rhag-ddywedyd  y  bradycJiai 
un  o'i  ddisgyblion  ef.  22  Wedi  darparu  a 
bwytta  y  pose,  y  mae  yn  ordeinio  ei  stopper : 
26  yn  hysbysu  ym  mlaen  Haw  y  J'oai  ei  holl 
ddisgyblion,  ac  y  gioadai  Petr  ef.  43  Judas 
yn  ei  fradychu  ef  â  chusan.  46  M  ddala 
ef  yn  yr  ardd.  53  Cynnulleidfa  yr  ludd- 
ewon  yn  achioyn  arno  ef  ar  gam,  ac  yn  ei 
farnu  yn  annuwiol,  65  ac  yn  ei  ammherchi 
yn  gywilyddus.  66  Petr  yn  ei  wadu  ef 
deirgwaith. 

AC  wedi  *deuddydd  yr  oedd  y 
.  pasc,  a  gwyl  y  bara  croy w :  a'r 
arch-ofifeiriaid  a'r  ysgrifenyddion  a 
geisiasant  pa  fodd  y  dalient  ef  trwy 
dwyll,  ac  y  lladdent  ef : 

2  Eithr  dywedasant,  Nid  ar  yr  wyl, 
rhag  bod  cynnwrf  ym  mhlith  y  bobL 

3  1Í  **A  phan  oedd  efe  yn  Beth- 
ania,  yn  nhŷ  Simon  y  gwahan-glwyf- 
us,  ac  efe  yn  eistedd  i  fwytta,  daeth 
gwraig  a  chanddi  flwch  o  ennaint 

0  nard  ^gwlyb  gwerthfawr;  a  hi  a 
dorrodd  y  blwch,  ac  a'i  tywalltodd 
ar  ei  ben  ef. 

4  Ac  yr  oedd  rhai  yn  ^  anfoddlawn 
ynddynt  eu  hunain,  ac  yn  dywedyd, 

1  ba  beth  y  gwnaethpwyd  y  golled 
hon  o'r  ennaint  ? 

5  Oblegid  fe  a  allasid  gwerthu 
hwn  uwch  law  tri  chàn  ceiniog,  a'u 
rhoddi  i'r  tlodion.  A  hwy  a  ffrom- 
masant  yn  ei  herbyn  hi. 

6  A'r  lesu  a  ddywedodd,  Gadêwch 
iddi ;  paham  y  gwnewch  flinder 
iddi?  hi  a  wnaeth  weithred  dda 
arnaf  fi. 

7  Canys  *'bob  amser  y  cewch  y 
tlodion  gyd  â  chwi;  a  phan  fyn- 
noch  y  gellwch  wneuthur  da  idd- 
ynt  hwy :  ond  myfi  ni  chewch  bob 
amser. 

8  Hyn  a  allodd  hon,  hi  a'i  gwnaeth : 
hi  a  achubodd  y  blaen  i  enneinio  fy 
nghorph  erbyn  y  claddedigaeth. 


Anno 

DOMINI 

33. 


«  Matt.  26. 
2. 

Luc  22. 1. 
loan  11.55. 
alal. 


b  Matt.  26. 
6. 

loan  12, 1, 
3. 


2  pur. 


3  sorredig. 


c  Deut.  15. 
11. 


Yr  lesu  yn  hwytta  y  Pasc, 


S.  MARC,  XIV. 


ac  yn  ordeinio  ei  Stopper, 


Anno 

DOMDÍI 

33. 


a  Matt.  26. 
14. 

Luc  22.  i. 


t  Matt.  26. 
17. 
<  laddeiit. 


Í  Matt.  26. 
20. 


E  Matt.  26. 
26. 

liuc  22. 19. 
1  Oor.  11. 
23. 


9  Yn  wir  meddaf  i  chwi,  Pa  le 
bynnag  y  pregether  yr  efengyl  hon 
yn  yr  holl  fyd,  yr  hyn  a  wnaeth  hon 
hefyd  a  adroddir  er  coffa  am  dani. 

10  H  "^A  Judas  Iscariot,  un  o'r 
deuddeg,  a  aeth  ymaith  at  yr  arch- 
offeiriaid,  iV  fradychu  ef  iddynt. 

11  x^  phan  glywsant,  fe  fu  lawen 
ganddynt,  ac  a  addawsant  roi  arian 
iddo.  Yntau  a  geisiodd  pa  fodd  y 
gallai  yn  gymmwys  ei  fradychu  ef. 

12  1Í  "  h!v  dydd  cyntaf  o  wyl  y 
bara  croyw,  pan  *  aberthent  y  pasc, 
dywedodd  ei  ddisgyblion  wrtho,  I 
ba  le  yr  wyt  ti  yn  ewyllysio  i  ni 
fyned  i  barottoi  i  ti,  i  fwytta  y  pasc? 

13  Ac  efe  a  anfonodd  ddau  o'i 
ddisgyblion,  ac  a  ddywedodd  wrth- 
ynt,  Ewch  i'r  ddinas ;  a  chyferfydd 
â  chwi  ddyn  yn  dwyn  ystenaid  o 
ddwfr :  dilynwch  ef 

14  A  pha  le  bynnag  yr  el  i  mewn, 
dywedwch  wrth  wr  y  tŷ,  Fod  yr 
Athraw  yn  dywedyd,  Pa  le  y  mae 
y  Hetty,  lie  y  gallwyf,  mi  a'm  dis- 
gyblion,  fwytta  y  pasc  ? 

15  Ac  efe  a  ddengys  i  chwi  oruwch- 
ystafell  fawr  wedi  ei  thaenu  yn 
barod :  yno  parottôwch  i  ni. 

16  A'i  ddisgyblion  a  aethant,  ac  a 
ddaethant  i'r  ddinas  ;  ac  a  gawsant 
megis  y  dywedasai  efe  wrthynt :  ac 
a  barottoisant  y  pasc. 

17  A  phan  aeth  hi  yn  hwyr,  efe 
a  ddaeth  gyd  â'r  deuddeg. 

18  ^Ac  fel  yr  oeddynt  yn  eistedd, 
ac  yn  bwytta,  yr  lesu  a  ddywed- 
odd, Yn  wir  meddaf  i  chwi,  un  o 
honoch,  yr  hwn  sydd  yn  bwytta 
gyd  â  myfi,  a'm  bradycha  i. 

19  Hwythau  a  ddechreuasant  drist- 
âu,  a  dywedyd  wrtho  bob  yn  un  ac 
un,  Ai  myfi  ?  ac  arall,  Ai  myfi  ? 

20  Ac  efe  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd wrthynt,  Un  o'r  deuddeg, 
yr  hwn  sydd  yn  gwlychu  gyd  â  mi 
yn  y  ddysgl,  yw  efe. 

21  Mab  y  dyn  yn  wir  sydd  yn  myn- 
ed  ymaith,  fel  y  mae  yn  ysgrifen- 
edig  am  dano:  ond  gwae  y  dyn 
hwnnw  trwy  yr  hwn  y  bradychir 
Mab  y  dyn !  da  fuasai  i'r  dyn  hwn- 
nw pe  nas  ganesid. 

22  H  8  Ac  fel  yr  oeddynt  yn  bwyt- 
ta, yr  lesu  a  gyramerodd  fara,  ac 
cCi  bendithiodd,  ac  a'i  torrodd,  ac 
2ii  rhoddes  iddynt;  ac  a  ddywed- 
odd, Cymmerwch,  bwyttêwch :  hwn 
yw  fy  nghorph. 

23  Ac  wedi  iddo  gymmeryd  y  cwp- 
pan,  a  rhoi  diolch,  efe  a'i  rhoddes 


iddynt:    a  hwynt  oil  a  yfasant  o 
hono. 

24  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Hwn  yw  fy  ngwaed  i  o'r  testament 
newydd,  yr  hwn  a  dywelltir  dros 
lawer. 

25  Yn  wir  yr  wyf  yn  dywedyd 
wrthych,  nad  yfaf  mwy  o  ffrwyth 
y  winAvydden,  hyd  y  dydd  hwnnw 
pan  yfwyf  ef  yn  newydd  yn  nheyrn- 
as  Dduw. 

26  1Í  Ac  w^edi  iddynt  ganu  ^  mawl, 
hwy  a  aethant  allan  i  fynydd  yr 
Olew-wydd. 

27  •*  A  dywedodd  yr  lesu  wrthynt, 
Chwi  a  rwystrir  oil  o'm  plegid  i 
y  nos  hon :  canys  ysgrifenedig  yw, 
'Tarawaf  y  bugail,  a'r  defaid  a 
wasgerir. 

28  Eithr  ""wedi  i  mi  adgyfodi,  mi 
a  âf  o'ch  blaen  chwi  i  Galilea. 

29  'Ond  Petr  a  ddywedodd  wrtho, 
Pe  byddai  pawb  wedi  eu  rhwystro, 
etto  ni  byddafü. 

30  A  dywedodd  yr  lesu  wrtho,  Yn 
wir  yr  ydwyf  yn  dywedyd  i  ti, 
Heddyw,  o  fewn  y  nos  hon,  cyn 
canu  o'r  ceiliog  ddwy^yaith,  y  gwedi 
fi  deirgwaith. 

31  Ond  efe  a  ddywedodd  yn  hel- 
aethach  o  lawer,  Pe  gorfyddai  i  mi 
farw  gyd  â  thi,  ni'th  wadaf  ddim. 
A'r  un  modd  y  dywedasant  oil. 

32  ""A  hwy  a  ddaethant  i  le  yr 
oedd  ei  enw  Getlisemane :  ac  efe 
a  ddywedodd  wrth  ei  ddisgyblion, 
Eisteddwch  yma,  tra  fyddwyf  yn 
gweddiio. 

33  Ac  efe  a  gymmerth  gyd  âg  ef 
Petr,  ac  lago,  ac  loan,  ac  a  dde- 
chreuodd  ymofidio,  a  thristâu  yn 
ddirfawr. 

34  Ac  e/e  a  ddywedodd  wrthynt, 
"^  Y  mae  fy  enaid  yn  athrist  hyd 
angau :  arhoswch  yma,  a  gwyliwch. 

35  Ac  efe  a  aeth  ychjdig  ym 
mlaen,  ac  a  syi'thiodd  ar  y  ddaear, 
ac  a  weddiodd,  o  bai  bosibl,  ar  fyn- 
ed yr  awr  honno  oddi  wrtho. 

36  Ac  efe  a  ddywedodd,  "Abba, 
Dad,  P  pob  peth  sydd  bosibl  i  ti : 
tro  heibio  y  cwppan  hwn  oddi 
wrthyf :  "i  eithr  nid  y  peth  yr  ydwyf 
fi  yn  ei  ewyllysio,  ond  j  peth  yr 
ydwyt  ti 

37  Ac  efe  a  ddaeth,  ac  a'u  cafodd 
hwy  yn  cysgu;  ac  a  ddywedodd 
wrth  Petr,  Simon,  ai  cysgu  yr  wyt 
ti  ?  oni  allit  wylio  un  awr  ? 

38  Gwyhwch  a  gweddiwch,  rhag 
eich  myned  "^ mewn  temtasiwn.   'Yr 


Anno 

DOMINI 

33. 


6  emyn. 


h  Matt.  26. 
31. 


lZech.13.7. 
k  pen.  16.7. 


1  Matt.  26. 
33. 

Luc  22.  33. 
loan  13. 37. 


m  Matt.  26. 
36. 

Luc  22.  29. 
loan  18. 1. 


n  loan  12. 
27. 


0  Bhuf .  8. 
15. 

Gal.  4.  6. 
P  Heb.  5.  T. 

1  loan  6. 38. 


6  £  brofed- 
igaeth. 
r  Gal.  6.  17. 


940 


Dal  Crist 


S.  MAKC,  XIV. 


Petr  yn  ei  wadu. 


Auno 
DOMINI 

33. 


•  Hatt  26. 

47. 

Luc  22.  47. 

loan  18.  3. 


»  Pg.  22.  6. 

Es.  53.  7, 
inc. 


o  Matt.  26. 
67. 

Luc  22. 54. 
loan  18. 13. 


yspryd  yn  ddiau  sydd  barod,  ond 
y  cnawd  sydd  wan. 

39  Ac  wedi  iddo  fyned  ymaith 
drachefn,  efe  a  weddiodd,  gan  ddy- 
wedyd  yr  un  ymadrodd. 

40  Ac  wedi  iddo  ddychwelyd, 
efe  a'u  cafodd  hwynt  drachefn  yn 
cysgu;  canys  yr  oedd  eu  llygaid 
hwynt  wedi  trymhâu :  ac  ni  wydd- 
ent  beth  a  attebent  iddo. 

41  Ac  efe  a  ddaeth  y  drydedd 
waith,  ac  a  ddywedodd  wrthynt, 
Cysgwch  weithian,  a  gorphwyswch : 
digon  yw;  daeth  yr  awr:  wele,  yr 
ydys  yn  bradychu  Mab  y  dyn  i 
ddwylaw  pechaduriaid. 

42  Cyfodwch,  awn;  wele,  y  mae 
yr  hwn  sydd  yn  fy  mradychu  yn 
agos. 

43  1  "Ac  yn  y  man,  ac  efe  etto 
yn  Uefaru,  daeth  Judas,  un  o'r  deu- 
ddeg,  a  chyd  ag  ef  dyrfa  fawr  â 
chleddyfau  a  ffyn,  oddi  wrth  yr 
arch-offeiriaid,  a'r  ysgrifenyddion, 
a'r  henuriaid. 

44  A'r  hwn  a'i  bradychodd  ef  a 
roddasai  arwydd  iddynt,  gan  ddy- 
wedyd,  Pwy  bynnag  a  gusanwyf, 
hwnnw  yw:  deliwch  ef,  a  dygwch 
ymaith  yn  sicr. 

45  A  phan  ddaeth,  yn  ebrwydd 
efe  a  aeth  atto,  ac  a  ddywedodd. 
Rabbi,  Rabbi ;  ac  a'i  cusanodd  ef. 

46  1Í  A  hwythau  a  roisant  eu  dwy- 
law  arno,  ac  a'i  daliasant  ef. 

47  A  rhyw  un  o'r  rhai  oedd  yn  sef- 
yll  ger  llaw,  a  dynnodd  ei  gleddyf, 
ac  a  darawodd  was  yr  arch-offeiriad, 
ac  a  dorrodd  ymaith  ei  glust  ef. 

48  A'r  lesu  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd wrthynt,  Ai  megis  at  leidr 
y  daethoch  allan,  â  chleddyfau  ac 
â  fíyn,  i'm  dala  i  ? 

49  Yr  oeddwn  i  beunydd  gyd  â 
chwi  yn  athrawiaethu  yn  y  deml, 
ac  ni'm  daliasoch :  ond  *  rhaid  yw 
cyflawni  yr  ysgrythyrau. 

50  A  hwynt  oil  a'i  gadawsant  ef, 
ac  a  ffoisant. 

51  A  rhyw  wr  ieuangc  oedd  yn 
ei  ddilyn  ef,  wedi  ymwisgo  â  llian 
main  ar  ei  gorph  noeth ;  a'r  gwŷr 
ieuaingc  a'i  daliasant  ef. 

52  A  hwn  a  adawodd  y  llian,  ac 
a  ffodd  oddi  wrthynt  yn  noeth. 

53  1Í  "*  A  hwy  a  ddygasant  yr  lesu 
at  yr  arch-offeiriad:  a'r  hoU  arch- 
offeiriaid,  a'r  henuriaid,  a'r  ysgrifen- 
yddion, a  ymgasglasant  gyd  ag  ef. 

64  A  Phetr  a'i  canlynodd  ef  o  hir- 
bell,  hyd  yn  llys  yr  arch-offeiriad ; 

941 


ac  yr  oedd  efe  yn  eistedd  gyd  a'r 
gwasanaethwyr,  ac  yn  ymdwymno 
wrth  y  tan. 

55  ^A'r  arch-offeiriaid  a'r  holl 
gynghor  a  geisiasant  dystiolaeth  yn 
erbyn  yr  lesu,  i'w  roi  ef  iw  farw- 
olaeth ;  ac  ni  chawsant 

56  Canys  Uawer  a  ddygasant  gau- 
dy stiolaeth  yn  ei  erbyn  ef;  eithr 
nid  oedd  eu  tystiolaethau  hwy  yn 
gysson. 

57  A  rhai  a  gyfodasant  ac  a  ddyg- 
asant gam-dystiolaeth  yn  ei  erbyn, 
gan  ddywedyd, 

58  Ni  a'i  clywsom  ef  yn  dywedyd, 
yJMi  a  ddinystriaf  y  deml  hon  o 
waith  dAvylaw,  ac  mewn  tridiau  yr 
adeiladaf  arall  heb  fod  o  waith  llaw. 

59  Ac  etto  nid  oedd  eu  tystiol- 
aeth  hwy  felly  yn  gysson. 

60  A  chyfododd  yr  arch-offeiriad 
yn  y  canol,  ac  a  ofynodd  i'r  lesu, 
gan  ddywedyd,  Oui  attebi  di  ddim  ? 
beth  y  mae  y  rhai  hyn  yn  ei  dyst- 
iolaethu  yn  dy  erbyn  ? 

61  Ac  ^efe  a  dawodd,  ac  nid  at- 
tebodd ddim.  Drachefn  yr  arch- 
offeiriad  a  ofynodd  iddo,  ac  a  ddy- 
wedodd wrtho,  Ai  tydi  yw  Crist, 
Mab  y  Bendigedig  ? 

62  A'r  lesu  a  ddywedodd,  Myfi 
y w :  *  a  chwi  a  gewch  weled  Mab 
y  dyn  yn  eistedd  ar  ddeheulaw  y 
gallu,  ac  yn  dyfod  y'nghymmylau 
y  nef. 

63  Yna  yr  arch-offeiriad,  gan  rwygo 
ei  ddillad,  a  ddywedodd.  Pa  raid  1 
ni  mwy  wrth  dystion  ? 

64  Chwi  a  glywsoch  y  gabledd: 
beth  dybygwch  chwi?  A  hwynt  oil 
a'i  condemniasant  ef,  ei  fod  yn 
euog  o  farwolaeth. 

65  A  dechreuodd  rhai  boeri  arno, 
a  chuddio  ei  wyneb,  a'i  gernodio ; 
a  dywedyd  wrtho,  Prophwyda.  A'r 
gweinidogion  a'i  tarawsant  ef  â 
"^  gwiail. 

66  1Í  ^Ac  fel  yi'  oedd  Petr  yn  y 
llys  i  waered,  daeth  un  o  forwynion 
yr  arch-offeiriad : 

Q7  A  phan  ganfti  hi  Petr  yn  ym- 
dwymno, hi  a  edrychodd  arno,  ac 
a  ddywedodd,  Tithau  hefyd  oeddit 
gyd  a'r  lesu  o  Nazareth. 

68  Ac  efe  a  wadodd,  gan  ddywed- 
yd, Nid  adwaen  i,  ac  ni  wn  i  beth 
yr  wyt  yn  ei  ddywedyd.  Ac  efe 
a  aeth  allan  i'r  porth;  a'r  ceiliog 
a  ganodd. 

69  *=  A  phan  welodd  y  Uangces  ef 
drachefn,  lii  a  ddechreuodd  ddy- 


Anno 

DOÄHNI 

33. 

I  Slatt.  26. 
59. 


7  pen.  15. 29. 
loan  2.  Id. 


«  Es.  53.  7. 


»  Matt.  24. 
30.  a  26. 64. 
Luc  22.  ( 


7Neu, 
chledrau  eu 
dwylaw. 
b  Matt.  26. 
69. 

Luc  22.  55, 
loan  18. 16. 


e  Matt.  28. 

7J. 

Luc  22.  58. 

loan  18. 25. 


Dwyn  Crist  ger  hron  Pilat.  S.  MARC,  XV. 


Ei  goroni  â  drains 


Anno 

DOMINI 

33. 


d  Act  2. 7. 


e  Matt.  26. 
75. 


8  Neu,  Ac 
/e  wylodd 
yn  dost, 
neu,  Acfe 
ddechreu- 
odd  wylo. 


»  Pa.  2.  2. 

Matt.  27. 1. 
Luc  22.  66. 
a23. 1. 
loan  18. 28. 


2  am  lawer. 


b  Matt,  27. 
13. 


c  Matt  27. 
15. 

Luc  23. 17. 
loan  18. 39. 


wedyd  wrth  y  rhai  oedd  yn  sefyll 
yno,  Y  mae  hwn  yn  tin  o  honynt 

70  Ac  efe  a  wadodd  drachefn.  Ac 
ychydig  wedi,  y  rhai  oedd  yn  seiyll 
ger  Haw  a  ddywedasant  wrth  Petr 
drachefn,  Yn  wir  yr  wyt  ti  yn  un 

0  honynt ;  ^  canys  Galilead  wyt,  a'th 
leferydd  sydd  debyg. 

71  Ond  efe  a  ddechreuodd  regu  a 
thyngn,  Nid  adwaen  i  y  dyn  yma  yr 
ydych  chwi  yn  dywedyd  am  dano. 

72  A'r  ceiliog  a  ganodd  yr  ail 
waith.  ^A  Phetr  a  gofiodd  y  gair 
a  ddywedasai  yr  lesu  wrtho,  Cyu 
canu  o'r  ceiliog  ddwywaith,  ti  a'm 
gwedi  deirgwaith.  *A  chan  ystyried 
hynny,  efe  a  wylodd. 

PENNOD  XV. 

1  Dwyn  yr  lesu  yn  rJiwym,  ac  achwyn  arno  ger 
hron  Pilat.  15  Wrth  floedd  y  hdbl  gyffredin, 
gollwng  Bardbbas  y  llqfrudd  yn  rhydd,  a 
thraddodi  yr  lesu  Vw  groeshoelio.  17  Ei 
goroni  ef  a  drain,  19  poeri  arno,  a'i  watwar. 
21  Efe  yn  diffygio  yn  dwyn  ei  groes.  27  Ei 
grogi  ef  rhwng  dau  leidr.  29  Y  mae  yn 
d'ioddef  difenwad  yr  luddeivon:  39  etto  y 
canwriad  yn  cyffesu  ei  fod  ef  yn  Fab  Duw  : 
43  a  Joseph  yn  ei  gladdu  ef  yn  barchedig. 

AC  ''yn  y  fan,  y  bore,  yr  ymgyng- 
JTA-  horodd  yr  arch-offeiriaid  gyd 
a'r  henuriaid  a'r  ysgrifenyddion,  a'r 
hoU  gynghor :  ac  wedi  iddynt  rwymo 
yr  lesu,  hwy  a'i  dygasant  e/'ymaith, 
ac  a'i  traddodasant  at  Pilat. 

2  A  gofynodd  Pilat  iddo,  Ai  ti 
yw  Brenhin  yr  luddewon?  Yntau 
a  attebodd  ac  a  ddywedodd  wrtho, 
Yr  wyt  ti  yn  dywedyd. 

3  A'r  arch-offeiriaid  a'i  cyhuddas- 
ant  ef  ^  o  lawer  o  bethau  :  eithr  nid 
attebodd  efe  ddim. 

4  ''A  Philat  drachefn  a  ofynodd 
iddo,  gan  ddywedyd,  Onid  attebi  di 
ddim  ?  wele  faint  o  bethau  y  maent 
yn  eu  tystiolaethu  yn  dy  erbyn. 

5  Ond  yr  lesu  etto  nid  attebodd 
ddim ;  fel  y  rhyfeddodd  Pilat. 

6  Ac  "^  ar  yr  wyl  honno  y  goUyngai 
efe  yn  rhydd  iddynt  un  carcharor, 
yr  hwn  a  ofynent  iddo. 

7  Ac  yr  oedd  un  a  elwid  Barab- 
bas,  yr  hwn  oedd  yn  rhwym  gyd 
a'i  gyd-derfysgwyr,  y  rhai  yn  y  der- 
fysg  a  wnaethent  lofruddiaeth. 

8  A'r  dyrfa  gan  groch-lefain,  a 
ddechreuodd  ddeisyf  arno  wneuth- 
ur  fel  y  gwnaethai  bob  amser  idd- 
ynt 

9  A  Philat  a  attebodd  iddynt,  gan 
ddywedyd,  A  fynnwch  chwi  i  mi 
oHwng  yn  rhydd  i  chwi  Frenhin  yr 
luddewon  ? 


10  (Canys  efe  a  wyddai  mai  o 
genfigen  y  traddodasai  yr  arch- 
offeiriaid  ef  ) 

11  "^A'r  arch-offeiriaid  a  gynhyrf- 
asent  y  bobl,  fel  y  golly ngai  efe  yn 
hytrach  Barabbas  yn  rhydd  iddynt. 

12  A  Philat  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd drachefn  wrthynt,  Beth  gan 
hynny  a  fynnwch  i  mi  ei  wneuthur 
i'r  hwn  yr  ydych  yn  ei  alw  Brenhin 
yr  luddewon  ? 

13  A  hwythau  a  lefasant  drachefn, 
Croeshoelia  ef. 

14  Yna  Pilat  a  ddywedodd  wrth- 
ynt, Ond  pa  ddrwg  a  wnaeth  efe? 
A  hwythau  a  lefasant  fwy-fwy, 
Croeshoelia  ef. 

15  IT  *  A  Philat  yn  chwennych 
boddloni  y  bobl,  a  oUyngodd  yn 
rhydd  iddynt  Barabbas;  a'r  lesu, 
wedi  iddo  ei  fflangellu,  a  draddod- 
odd  efe  i'w  groeshoelio. 

16  A'r  milwyr  a'i  dygasant  ef  i 
fewn  y  Uys,  a  elwir  Pretorium :  a 
hwy  a  alwasant  ynghyd  yr  hoU 
fyddin ; 

17  Ac  a'i  gwisgasant  ef  â  phorphor, 
ac  a  blethasant  goron  o  ddrain,  ac 
a'i  dodasant  am  ei  hen; 

18  Ac  a  ddechreuasant  gyfarch 
iddo,  Henffych  well,  Brenhin  yr 
luddewon. 

19  A  hwy  a  gurasant  ei  ben  ef 
â  chorsen,  ac  a  boerasant  arno,  a 
chan  ddodi  eu  gliniau  i  lawr,  a'i 
haddolasant  ef. 

20  Ac  wedi  iddynt  ei  watwar  ef, 
hwy  a  ddiosgasant  y  porphor  oddi 
am  dano,  ac  a'i  gwisgasant  ef  a'i 
ddillad  ei  hun,  ac  a'i  dygasant  allan 
i'w  groeshoelio. 

21  A  ^hwy  a  gymhellasant  un  Si- 
mon o  Cyrene,  yr  hwn  oedd  yn 
myned  heibio,  wrth  ddyfod  o'r  wlad, 
se/tad  Alexander  a  Ruffiis,  i  ddwyn 
ei  groes  ef. 

22  8  A  hwy  a'i  harweiniasant  ef  i 
le  a  elwid  Golgotha ;  yr  hyn  o'i 
gyfieithu  yw.  Lie  y  benglog ; 

23  Ac  a  roisant  iddo  i'w  yfed  win 
^  myrllyd :  eithr  efe  nis  cymmerth. 

24  Ac  wedi  iddynt  ei  groeshoelio, 
^  hwy  a  rannasant  ei  ddUlad  ef,  gan 
fwrw  coelbren  arnynt,  beth  a  gai 
pob  un. 

25  *A'r  drydedd  awr  oedd  hi;  a 
hwy  a'i  croeshoeliasant  ef. 

26  Ac  ""yr  oedd  ysgrifen  ei  achos 
ef  wedi  ei  hargraphu,  BRENHIN 
YR  lUDDEWON. 

27  ^A  hwy  a  groeshoeliasant  gyd 


Anno 

DOMINI 

33. 

d  Act.  3.  U. 


e  Matt  27. 
26. 
loan  19. 1. 


f  Matt.  27. 
32. 
Luc  23. 26. 


6  Luc  23. 33. 
loan  19. 17. 


3  cymmyig- 
edig  d 
myrr. 

h  Pb.  22. 11 
loan  19. 23. 


i  Matt  27. 

45. 

Luc  23.  44. 

loan  19. 14. 
k  Matt  27. 

37. 

loan  19. 19. 

1  Matt  27. 
3S. 


cCi  gYoeshoélio. 


S.  MARC,  XVI. 


Adgyfodiad  Crist 


Anno 

DOMINI 

33. 


mEs.53.12. 
Luc  22.  37. 


n  Ps.  22.  7. 


open.  14. 58. 
loan  2. 19. 


P  Luc  23. 39. 


4  Matt.  27. 
45. 
Luc  2a  34. 


r  Ps.  22. 1. 

Matt.  27. 
46. 


■  loan  19. 
29 
»  Pb.  69. 21. 


0  Matt.  27. 
50. 

loan  19. 30. 

X  Matt.  27. 
61. 
Luc  23. 45. 

1  Matt.  27. 
54. 

Luc  23. 47. 


«  Matt.  27. 
55. 


»  Luc  8. 2, 3. 


b  Matt.  27. 
67. 

Luc  23. 50. 
loan  19. 38. 


âg  ef  ddau  leidr;    un  ar  y  Haw 
ddehau,  ac  un  ar  yr  aswy  iddo. 

28  A'r  ysgrythyr  a  gyflawnwyd, 
yr  hon  a  ddywed,  "Ac  efe  a  gyf- 
rifwyd  gyd  a'r  rhai  anwir. 

29  °  A'r  rhai  oedd  yn  myned  heib- 
io  a'i  cablasant  ef,  gan  ysgwyd  eu 
pennau,  a  dywedyd,  Och,  "tydi  yr 
hwn  wyt  yn  dinystrio  y  deml,  ac 
yn  ei  hadeiladu  mewn  tridiau, 

30  Gwared  dy  hun,  a  disgyn  oddi 
ar  y  groes. 

31  Yr  un  ffunud  yr  arch-offeiriaid 
hefyd  yn  gwatwar,  a  ddywedasant 
wrth  eu  gilydd,  gyd  a'r  ysgrifenydd- 
ion,  Eraill  a  waredodd,  ei  hun  nis 
gall  ei  wared. 

32  Disgyned  Crist,  Brenhin  yr  Is- 
rael, yr  awi'hon  oddi  ar  y  groes,  fel 
y  gwelom,  ac  y  credom.  ^A'r  rhai 
a  groeshoeliesid  gyd  âg  ef,  a'i  di- 
fenwasant  ef. 

33  A  "iphan  ddaeth  y  chweched 
awr,  y  bu  tywyllwch  ar  yr  hoU 
*  ddaear  hyd  y  nawfed  awr. 

34  Ac  ar  y  nawfed  awr  y  dolefodd 
yr  lesu  â  Uef  uchel,  gan  ddywedyd, 
^Eloi,  Eloi,  lama  sabachthani?  yr 
hyn  o'i  gyfieithu  yw,  Fy  Nuw,  fy 
Nuw,  paham  y'm  gade waist  ? 

35  A  rhai  o'r  rhai  a  safent  ger 
Haw,  pan  glywsant,  a  ddywedasant, 
Wele,  y  mae  efe  yn  galw  ar  Elias. 

36  Ac  ^un  a  redodd,  ac  a  lanwodd 
yspwng  yn  Uawn  o  finegr,  ac  *a'^ 
dododd  ar  gorsen,  ac  a'i  diododd 
ef,  gan  ddywedyd,  Peidiwch,  edrych- 
wn  a  ddaw  Elias  i'w  dynnu  ef  i 
lawr. 

37  ""A'r  lesu  a  lefodd  â  Uef  uchel, 
ac  a  ymadawodd  a'r  yspryd. 

38  ""  A  Hen  y  deml  a  rwygwyd  yn 
ddwy,  oddi  fynu  hyd  i  waered. 

39  y  A  phan  welodd  y  canwriad, 
yr  hwn  oedd  yn  sefyll  ger  Haw 
gyferbyn  âg  ef,  ddarfod  iddo  yn 
Uefain  felly  ymadaw  a'r  yspryd,  efe 
a  ddywedodd,  Yn  wir  Mab  Duw 
oedd  y  dyn  hwn. 

40  ^  Ac  yr  oedd  hefyd  wragedd  yn 
edrych  o  hirbeH :  ym  mhlith  y  rhai 
yr  oedd  Mair  Magdalen,  a  Mair 
mam  lago  fychan  a  Jose,  a  Salome ; 

41  Y  rhai  hefyd,  pan  oedd  efe 
yn  Galilea,  *a'i  dilynasant  ef,  ac  a 
weiniasant  iddo ;  a  gwragedd  eraill 
lawer,  y  rhai  a  ddaethent  gyd  âg 
ef  i  fynu  i  Jerusalem. 

42  IT  ^  Pan  ydoedd  hi  weithian  yn 
hwyr,  (am  ei  bod  hi  yn  ddarpar- 
wyl,  sef  y  dydd  cyn  y  Sabbath,) 


43  Daeth  Joseph  o  Arimathea, 
cynghorwr  pendefigaidd,  yr  hwn 
oedd  yntau  "  yn  disgwyl  am  deyrn- 
as  Dduw,  ac  a  aeth  yn  hŷf  i  mewn 
at  Pilat,  ac  a  ddeisyfodd  gorph  yr 
lesu. 

44  A  rhyfedd  oedd  gan  Pilat  o  bu- 
asai  efe  farw  eisoes :  ac  wedi  iddo 
alw  y  canwriad  atto,  efe  a  ofynodd 
iddo  a  oedd  efe  wedi  marw  er  ys 
meityn. 

45  A  phan  wybu  gan  y  canwriad, 
efe  a  roddes  y  corph  i  Joseph. 

46  Ac  efe  a  brynodd  lian  main, 
ac  a'i  tynnodd  ef  i  lawr,  ac  a'i 
hamdôdd  yn  y  llian  main,  ac  a'i 
dododd  ef  mewn  bedd  a  naddasid 
o'r  graig ;  ac  a  dreiglodd  faen  ar 
ddrws  y  bedd. 

47  A  Mair  Magdalen  a  Mair 
mam  Jose,  a  edrychasant  pa  le  y 
dodid  ef. 

PENNOD  XVI. 

1  Angel  yn  mynegi  adgyfodiad  Crist  i  dair  o 
wragedd.  9  Crist  ei  hun  yn  ymddangos  i 
Mair  Magdalen :  12  i  ddau  oedd  yn  myned 
i'r  wlad  :  14  yna  i'r  apostolion,  15  y  rhai  y 
mae  efe  yn  eu  hanfon  allan  i  hregethu  yr 
efengyl :  19  mae  yn  esgyn  i'r  nefoedd. 

AC  *wedi  darfod y  dydd  Sabbath, 
Xjl  Mair  Magdalen,  a  Mair  mam 
lago,  a  Salome,  ''a  brynasant  ^bêr- 
aroglau,  i  ddyfod  i'w  enneinio  ef. 

2  *=Ac  yn  fore  iawn,  y  dydd 
cyntaf  ^o'r  wythnos,  y  daethant  at 
y  bedd,  a'r  haul  wedi  codi. 

3  A  hwy  a  ddywedasant  wrth  eu 
gilydd,  Pwy  a  dreigla  i  ni  y  maen 
ymaith  oddi  wrth  ddrws  y  bedd  ? 

4  (A  phan  edrychasant,  hwy  a  gan- 
fuant  fod  y  maen  wedi  ei  dreiglo 
ymaith ;)  canys  yr  oedd  efe  yn  fawr 
iawn. 

5  Ac  *  wedi  iddynt  fyned  i  mewn 
i'r  bedd,  hwy  a  welsant  fab  ieuangc 
yn  eistedd  o'r  tu  dehau,  wedi  ei 
ddilladu  â  gwisg  wenllaes;  ac  a 
ddychrynasant. 

6  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Na  ddychrynwch.  Ceisio  yr  yd- 
ych  yr  lesu  o  Nazareth,  yr  hwn 
a  groeshoeliwyd :  efe  a  gyfododd ; 
nid  yw  efe  yma:  wele  y  man  y 
dodasant  ef. 

7  Eithr  ewch  ymaith,  dywedwch 
i'w  ddisgyblion  ef,  ac  i  Petr,  ei 
fod  ef  yn  myned  o'ch  blaen  chwi 
i  Galilea:  yno  y  cewch  ei  weled 
ef,  ^  fel  y  dy wedodd  i  chwi. 

8  Ac  wedi  myned  allan  ar  frys, 
hwy  a  ffoisant  oddi  wrth  y  bedd ; 
canys  dychryn  a  syndod  oedd  ar- 


Anno 

DOMINI 

33. 

c  Luc  2. 25, 

as. 


»  Matt.  28. 

1. 

Luc  24. 1. 

loan  20. 1. 
b  Luc  23. 56. 
2  hjsiau. 

c  Luc  24.  L 
loan  20.  L 

8  o^r  sah- 
hathau. 


d  loan  20. 
IL 


9  Matt.  26. 
32. 
pen.  14. 28. 


Crist  yn  esgyn 


S.  LUC,  I. 


i'r  nefoedd. 


Anno 
DOMINI 

33. 

f  Edrych 
Matt.  28. 8. 
Luc  24.  9. 

8  loan  20. 
14. 

Ii  Luc  8.  2. 


^Ac  ni   ddywedasant  ddim 
neb :   canys  yr  oeddynt  wedi 


1  Luc  24. 13. 


t  Luc  24. 36. 
loan  20. 19. 
1  Cor.  15. 5. 

*  Neu, 
ynghyd. 


nynt. 
wrth 
oftii. 

9  IT  AV  lesii,  wedi  adgyfodi  y  bore 
y  dydd  cyntaf  o'r  wythnos,  ^  a  ym- 
ddangosodd  yn  gyntaf  i  Mair  Mag- 
dalen, ''o'r  hon  y  bwriasai  efe  allan 
saith  o  gythreuliaid. 

10  Hithau  a  aeth,  ac  a  fynegodd 
i'r  rhai  a  fuasent  gyd  âg  e^  ac 
oeddynt  mewn  galar  ac  wylofain. 

11  A  hwytliau,  pan  glywsant  ei 
fod  ef  yn  fyw,  ac  iddi  hi  ei  weled 
ef,  ni  chredent. 

12  11  Ac  wedi  liynny  yr  ymddang- 
osodd  efe  mewn  gwedd  arall  4 
ddau  o  honynt,  a  hwynt  yn  ym- 
deithio,  ac  yn  myned  i'r  wlad. 

13  A  hwy  a  aethant,  ac  a  fynegas- 
ant  i'r  lleill :  ac  ni  chredent  iddynt 
hwythau. 

14  11  ^J.c  ar  ol  hynny  efe  a  ym- 
ddangosodd  i'r  un  ar  ddeg,  a  hwy 
yn  eistedd  *i  fwytta;  ac  a  ddan- 
nododd  iddynt  eu  hanghrediuiaeth 
a'u  calon-galedwch,  am  na  chred- 


asent  y  rhai  a'i  gwelsent  ef  wedi 
adgyfodi. 

15  ^  Ac  efe  a  ddy wedodd  wrthynt, 
Ewch  i'r  holl  fyd,  a  phregethwch 
yr  efengyl  i  bob  creadur. 

Ig  m  Y  neb  a  gredo  ac  a  fedyddier 
a  fydd  cadwedig :  °  eithr  y  neb  ni 
chredo  a  gondemnir. 

17  A'r  arwyddion  hyn  a  ganlynant 
y  rhai  a  gredant:  "Yn  fy  enw  i  y 
bwriant  allan  gythreuliaid;  ac  ^â 
thafodau  newyddion  y  Uefarant ; 

18  ^Seirph  a  godant  ymaith;  ac 
OS  yfant  ddim  marwol,  ni  "vvna 
iddynt  ddim  niwed ;  '  ar  y  cleifion 
y  rhoddant  eu  dwylaw,  a  hwy  a 
fyddant  iach. 

19  II  Ac  felly  yr  Arglwydd,  *  wedi 
llefaru  wrthynt,  *a  gymmerwyd  i 
fynu  i'r  nef,  "ac  a  eisteddodd  ar 
ddeheulaw  Duw. 

20  A  hwythau  a  aethant  allan,  ac 
a  bregethasant  ym  mhob  man,  a'r 
Arglwydd  yn  cyd-weithio,  ""ac  yn 
cadarnhâu  y  gair  trwy  arwyddion, 
y  rhai  oedd  yn  canlya    Amen. 


Anno 

DOMINI 

33. 

1  Matt.  28. 
19. 


•n  loan  3. 
18,  36. 
n  loan  12. 

48. 


o  Luc  10. 17. 

Act.  5. 16. 

a  8. 7.  a  16. 

18.  a  19. 12. 
P  Act.  2.  4. 

a  10.  46. 

a  19.  6. 

1  Cor.  12. 

10,  28. 
q  Luc  10. 19. 

Act.  28.  5. 
r  Act.  9.  17. 

a  28.  8. 

•  Act.  1.2, 3. 
t  Luc  24. 51. 
u  Ps.  110.  L 


X  Act.  14. 3. 
Heb.  2.  4. 


TE  EFENGYL  YN  OL 

S  AN  T     LUC. 


»  Heb.  2.  3. 

1  loan  1. 1. 
b  Marc  1. 1. 

loan  15. 27. 


«Act.  15. 19, 
25,28. 
1  Cor.  7. 40. 


d  Act.  1.  L 
Y  chwech- 

ed 

Flwyddyn 

cyny 

Cyfrif 

Cyffredin 

a  elwir 

Anno 

Domini. 
•  Matt.  2.  L 
Í 1  Chron. 

24.  10. 

Neh.  12.4, 

17. 
2  (lylch- 

ddydd. 


PENNOD  I. 

Ehagymadrodd  yr  holl  efengyl.  5  Cenhedlr 
iad  loan  Fedyddiwr,  26  a  Christ.  39  Pro- 
phwydoliaeth  Elisabeth  a  Mair  am  Grist. 
57  Genedigaeth  ac  enwaediad  loan.  67 
Prophwydoliaeth  Zachar'ias  am  Grist,  IQ  ac 
loan. 

YN  gymmaint  a  darfod  i  lawer 
gymmeryd  mewn  Haw  osod 
allan  mewn  trefn  draethawd  am  y 
pethau  a  gredir  yn  ddiammeu  yn 
ein  plith, 

2  *  Megis  y  traddodasant  hwy  i  ni, 
y  rhai  oeddynt  eu  hunain  *'o'r  de- 
chreuad  yn  gweled,  ac  yn  weini- 
dogion  y  gair : 

3  *=  Minnau  a  welais  yn  dda,  wedi 
i  mi  ddilyn  pob  peth  yn  ddyfal  o'r 
dechreuad,  ysgrifenu  mewn  trefn 
attat,  *^0  ardderchoccaf  Theophilus, 

4  Fel  y  ceit  wybod  sicrwydd  am  y 
pethau  y'th  ddysgwyd  ynddynt, 

6  "VTR  oedd  ^yn  nyddiau  He- 

X  rod,  brenhin  Judea,  ry w  off- 

eiriad  a'i  enw  Zachar'ias,  ^o  ^  ddydd- 

gylch  Abia :  a'i  wraig  oedd  o  ferch- 

ed  Aaron,  a'i  henw  Elisabeth. 

6  Ac  yr  oeddynt  ill  dau  yn  gyf- 
iawn  ger  bron  Duw,  yn  rhodio  yn 


holl  orchymynion  a  deddfau  yr  Ar- 
glwydd yn  ddiargyhoedd. 

7  Ac  nid  oedd  plentyn  iddynt,  am 
fod  Ehsabeth  yn  ammhlantadwy ; 
ac  yr  oeddynt  wedi  myned  ill  dau 
mewn  gwth  o  oedran. 

8  A  bu,  ac  efe  yn  gwasanaethu 
swydd  offeiriad  ger  bron  Duw,  yn 
nhrefn  ei  ^  ddydd-gylch  ef, 

9  Yn  ol  arfer  swydd  yr  oifeiriaid, 
ddyfod  o  ran  iddo  ^  arogl-darthu  yn 
ol  ei  fyned  i  deml  yr  Arglwydd. 

10  ^A  holl  liaws  y  boÎDl  oedd 
allan  yn  gweddio  ar  awr  yr  arogl- 
darthiad. 

11  Ac  ymddangosodd  iddo  angel 
yr  Arglwydd  yn  sefyll  o'r  tu  dehau 
i '  allor  yr  arogl-darth. 

12  A  Zacharias,  pan  ganfii,  a  gy- 
thryblwyd,  ac  ofn  a  syrthiodd  arno. 

13  Eithr  yr  angel  a  ddywedodd 
wrtho,  Nac  ofna,  Zacharias  :  canys 
gwrandawyd  dy  weddi;  a'th  wraig 
Elisabeth  a  ddwg  i  ti  fab,  a  ^  thi  a 
elwi  ei  enw  ef  loan. 

14  A  bydd  i  ti  lawenydd  a  gorfol- 
edd ;  a  '  Uawer  a  lawenychant  am 
ei  enedigaeth  ef. 


T  chwech- 
ed 

Flwyddyn 
cyny 
Cyfi-if 
Cyffredin 
a  elwir 
Anno 
Domini. 


3  gyJch- 
ddydd. 


e  Exod.  30. 

7. 


hLef.  16.17. 


iExod.30.1. 


k  ad.  60,  63. 


1  ad.  58. 


Cenhedlîad  loan  Fedyddncr, 


S.  LUC,  I. 


a  Christ, 


Y  cliwech- 
ed 

Flwyddjn 
cyny 
Cyfrif 
Cj-ffredin 
a  elwir 
Anno 
Domini. 

m  Num.  6. 3. 
n  Jer.  1.  5. 

Gal.  1. 15. 
o  Mai.  4.  5, 

C. 
4Neu, 

drwy. 


V  Gen.  17. 
17. 


q  Dan.  8. 16. 
a  9.  21. 


6  i  e/angylu 
i  ti  hyn. 

t  Ezec.  3. 
2G.a24.27. 


•  Edrych 
2  Bren.  IL 
6. 
lChion.9. 

25. 


tGen.30.23. 

lis.  4.  1. 


uMattl.ia. 


15  Canys  mawr  fydd  efe  y'ngolwg 
yr  Arglwydd,  ac  ™  nid  ŷf  na  gwin  na 
diod  gadarn  ;  ac  efe  a  gyflawnir  o'r 
Yspryd  Glân,  °  ie,  o  groth  ei  fam. 

16  °  A  Uawer  o  blant  Israel  a  dry 
efe  at  yr  Arglwydd  eu  Duw. 

17  Ac  efe  a  â  o'i  flaen  ef  yn  ys- 
pryd a  nerth  Eli'as,  i  droi  calonnau 
y  tadau  at  y  plant,  a'r  anufudd  ^i 
ddoethineb  y  cyfiawn ;  i  ddarparu 
i'r  Arglwydd  bobl  barod. 

18  A  dywedodd  Zacharias  wrtli 
yr  angel,  ^Pa  fodd  y  gwybyddaf  fi 
hyn?  canys  henafgwr  wyf  fi,  a'm 
gwraig  heiyd  mewn  gwth  o  oedran. 

19  A'r  angel  gan  atteb  a  ddywed- 
odd  wrtho,  Myfi  yw  ^Gabriel,  yr 
hwn  wyf  yn  sefyll  ger  bron  Duw, 
ac  a  anfonwyd  i  lefaru  wrthyt, 
ac  ^i  fynegi  i  ti  y  newyddion  da 
hyn. 

20  Ac  wele, ""  ti  a  fyddi  fud  ac  heb 
allu  Uefaru  hyd  y  dydd  y  gwneler 
y  pethau  hyn,  am  na  chredaist  i'm 
geiriau  i,  y  rhai  a  gyflawnir  yn  eu 
hamser. 

21  Ac  yr  oedd  y  bobl  yn  disgwyl 
am  Zacharias :  a  rhyfeddu  a  wnaeth- 
ant  ei  fod  ef  yn  aros  cyhyd  yn  y 
deml. 

22  A  phan  ddaeth  efe  allan,  ni 
allai  efe  lefaru  wrthynt ;  a  hwy  a 
wybuant  weled  o  hono  weledigaeth 
yn  y  deml :  ac  yr  oedd  efe  yn 
gwneuthur  amnaid  iddynt ;  ac  efe 
a  arhosodd  yn  fud. 

23  A  bu,  cyn  gynted  ag  y  cyflawn- 
wyd  'dyddiau  ei  weinidogaeth  ef, 
fyned  o  hono  i'w  dŷ  ei  hun. 

24  Ac  ar  ol  y  dyddiau  hynny  y 
cafodd  Elisabeth  ei  wraig  ef  feich- 
iogi,  ac  a  ymguddiodd  bum  mis, 
gan  ddywedyd, 

25  Fel  hyn  y  gwnaeth  yr  Arglwydd 
i  mi  yn  y  dyddiau  yr  edrychodd 
arnaf,  i  *dynnu  ymaith  fy  ngwar- 
adwydd  ym  mlilith  dynion. 

26  1Í  Ac  yn  y  chw^eched  mis  yr 
anfonwyd  yr  angel  Gabriel  oddi 
wrth  Dduw,  i  ddinas  yn  Galilea  a'i 
henw  Nazareth, 

27  At  forwyn  ^*  wedi  ei  dy  weddio  i 
wr  a'i  enw  Joseph,  o  dy  Dafydd;  ac 
enw  y  forwyn  oedd  Mair. 

28  A'r  an^el  a  ddaeth  i  mewn  atti, 
ac  a  ddywedodd,  Henflych  well,  yr 
hon  a  gefaist  ras ;  yr  Arglwydd 
sydd  gyd  â  thi :  bendigaid  wyt  ym 
mhlith  gwragedd. 

29  A  hithau,  pan  ei  gwelodd,  a 
gythryblwyd  wrth  ei  ymadrodd  ef ; 


a  meddylio  a  wnaeth  pa  fath  gyf- 
arch  oedd  hwn. 

30  A  dywedodd  yr  angel  wrthi, 
Nac  ofna,  Mair:  canys  ti  a  gefaist 
fíjifr  gyd  â  Duw. 

31  ^Ac  wele,  ti  a  gei  feichiogi  yn 
dy  groth,  ac  a  esgori  ar  fab,  ac  ^  a 
elwi  ei  enw  ef  lESU. 

32  Hwn  fydd  mawr,  ac  a  elwir  yn 
Fab  y  Goruchaf :  ac  iddo  "  y  rhydd 
*yr  Arglwydd  Dduw  orseddfa  ei 
dad  Dafydd. 

33  ^  Ac  efe  a  deyrnasa  ar  dy  Jacob 
yn  dragywydd ;  ac  ar  ei  frenhin- 
iaeth  ni  bydd  diwedd. 

34  A  Mair  a  ddywedodd  wrth  yr 
angel,  Pa  fodd  y  bydd  hyn,  gan  nad 
adwaen  i  wr? 

35  A'r  angel  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd wrthi,  Yr  Yspryd  Glân  a 
ddaw  arnat  ti,  a  nerth  y  Goruchaf 
a'th  gysgoda  di :  am  hynny  hefyd 
y  peth  sanctaidd  a  aner  o  honot 
ti,  a  elwir  yn  Fab  Duw. 

36  Ac  wele,  Elisabeth  dy  gares,  y 
mae  hithau  wedi  beichiogi  ar  fab 
yn  ei  henaint :  a  hwn  y w  y  chwech- 
ed  mis  iddi  hi,  yr  hon  a  elwid  yn 
ammhlantadwy. 

37  Canys  "^  gyd  â  Duw  ni  bydd  dim 
yn  ammhosibl. 

38  A  dywedodd  Mair,  Wele  was- 
anaethyddes  yr  Arglwydd ;  bydded 
i  mi  yn  ol  dy  air  di.  A'r  angel  a 
aeth  ymaith  oddi  wrthi  hi. 

39  IT  A  Mair  a  gyfododd  yn  y  dydd- 
iau hynny,  ac  a  aeth  i'r  mynydd-dir 
ar  frys,  i  ddinas  o  Juda ; 

40  Ac  a  aeth  i  mewn  i  dy  Zacha- 
rias, ac  a  gyfarchodd  well  i  Elisa- 
beth. 

41  A  bu,  pan  glybu  Elisabeth  gyf- 
archiad  Mair,  i'r  plentyn  yn  ei 
chroth  hi  lammu :  ac  Elisabeth  a 
lanwyd  o'r  Yspryd  Glâa 

42  A  llefain  a  wnaeth  â  Uef  uchel, 
a  dywedyd,  Bendigedig  wyt  ti  ym 
mhlith  gwragedd,  a  bendigedig  j/w 
fírwyth  dy  groth  di. 

43  Ac  o  ba  le  2/  ^cie  hyn  i  mi,  fel 
y  delai  mam  fy  Arglwydd  attaf  fi  ? 

44  Canys  wele,  er  cynted  y  daeth 
Ueferydd  dy  gyfarcLiad  di  i'm  clust- 
iau,  y  plentyn  a  lammodd  o  lawen- 
ydd  yn  fy  nghroth. 

45  A  bendigedig  pw  yr  hon  ^a 
gredodd :  canys  bydd  cyflawniad 
o'r  pethau  a  ddywedwyd  wrthi  gan 
yr  Arglwydd. 

46  1Í  A  dywedodd  Mair,  Y  mae  fy 
enaid  yn  mawrhâu  yr  Arglwydd, 


Y  chwech- 

ed 

riwydJyn 

cyny 

Cylrif 

CyfTredin 

a  elwir 

Anno 

Domini. 

I  Es.  7.  14. 

Mutt.  1.21. 

7  pen.  2.  21. 


zPb.132.11. 

»  Es.  9.  6. 
a  16.  5. 
Dat.  3.  7. 

b  Dan.  2. 44. 

a  7.  14,  27. 
Obad.  21. 
Mic.  4.  7. 
loan  12.34. 
Heb.  1. 


cGen.  18.14. 
Jer.  32. 17. 
Zech.  8.  6. 
Matt.  19. 
26. 
pen.  18. 27, 


8  Neil,  a 
gredodd  y 
bi/dd,  &C. 


945 


Maîr  yn  moliannu  Duiü. 


S.  LUC,  II. 


Can  Zacharias. 


T  chwecli- 
ed 

Flwyddyn 
cyny 
Oyfrif 
Cyffredin 
a  elwir 
Anno 
DominL 

d  Pb.  133.  6. 


eExoa.20.6. 
Pb.103.17. 

fEs.  51.9. 

a  52. 10. 
6  Ps.  33. 10. 

lPetr5.5. 

1 1  Sam.  2. 
6,  &c. 
Job  5. 11. 
Ps.  113.  6. 

i  Ps.  34. 10. 


k  Jer.  31.  3, 

20. 
lGen.17.13. 

Ps.  132. 11. 


n  Gen.  17. 
12. 
Lef.  12.  3. 


1  ptthau. 


47  A'm  hyspryd  a  lawenychodd 
yn  Nuw  fy  lachawdwr. 

48  Canys  "^efe  a  edrychodd  ar 
waeledd  ei  wasanaethyddes :  o- 
blegid,  wele,  o  hyn  allan  yr  hoU 
genhedlaethau  a'm  geilw  yn  wỳn- 
fydedig. 

49  Canys  yr  hwn  sydd  alluog  a 
wnaeth  i  mi  fawredd;  a  sanctaidd 
yw  ei  en^Y  ef. 

50  ^A'i  drugaredd  sydd  yn  oes 
oesoedd  ar  y  rhai  a'i  hofnant  ef. 

51  ^Efe  a  wnaeth  gadernid  â'i 
fraich:  ^efe  a  wasgarodd  y  rhai 
beilchion  ym  rnwriad  eu  calon. 

52  ^  Efe  a  dynnodd  i  lawr  y  ced- 
yrn  o'u  heisteddfáau,  ac  a  ddyrch- 
afodd  y  rhai  isel-radd. 

53  •  Y  rhai  newynog  a  lanwodd  efe 
â  phethau  da;  ac  efe  a  anfonodd 
ymaith  y  rhai  goludog  yn  weigion. 

54  Efe  a  gynnorthwyodd  ei  was 
Israel,  ^  gan  gofio  ei  drugaredd ; 

55  ^  Fel  y  dy wedodd  wrth  ein  tad- 
au,  Abraham  a'i  had,  yn  dragywydd. 

56  A  Mair  a  arhosodd  gyd  â  hi 
ynghylch  tri  mis,  ac  a  ddychwelodd 
i'w  thy  ei  hun. 

57  1Í  A  chyflawnwyd  tymp  Elisa- 
beth i  esgor;  a  hi  a  esgorodd  ar  fab. 

58  A'i  chymmydogion  a'i  chenedl 
a  glybu  fawrhâu  o'r  Arglwydd  ei 
drugaredd  arni ;  a  '"hwy  a  gyd- 
lawenychasant  â  hi. 

59  A  bu,  "ar  yr  wythfed  dydd 
hwy  a  ddaethant  i  enwaedu  ar  y 
dyn  bach ;  ac  a'i  galwasant  ef  Za- 
charias, yn  ol  enw  ei  dad. 

60  A'i  fam  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd,  ''ì^iá  felly;  eithr  loan  y 
gelwir  ef 

61  Hwythau  a  ddywedasant  wrthi, 
Nid  oes  neb  o'th  genedl  a  elwir  ar 
yr  enw  hwn. 

62  A  hwy  a  wnaethant  amnaid  ar 
ei  dad  ef,  pa  fodd  y  mynnai  efe 
ei  enwi  ef. 

63  Yntau  a  alwodd  am  argraph- 
lech,  ac  a  ysgrifenodd,  gan  ddywed- 
yd,  P  loan  y w  ei  enw  ef  A  rhyfeddu 
a  wnaethant  oil. 

64  Ac  agorwyd  ei  enau  ef  yn  eb- 
rwydd,  a'i  dafod  ef ;  ac  efe  a  lefar- 
odd,  gan  fendithio  Duw. 

65  A  daetli  ofn  ar  bawb  oedd  yn 
trigo  yn  eu  cylch  hwy:  a  thrwy 
holl  fynydd-dir  Judea  y  cyhoedd- 
wyd  y  "^  geiriau  hyn  oil. 

66  A  phawb  a'r  a'zt  clywsant,  a'u 
gosodasant  yn  eu  calonnau,  gan 
ddywedyd,  Beth  fydd  y  bachgen- 

— 


nyn  hwn?  A  Haw  yr  Arglwydd  oedd 
gyd  âg  ef 

67  1Í  A'i  dad  ef  Zacharias  a  gyf- 
lawnwyd  o'r  Yspryd  Glân,  ac  a  bro- 
phwydodd,  gan  ddywedyd, 

68  Bendigedig  iyddo  Arglwydd 
Dduw  Israel :  canys  '^  efe  a  ym- 
welodd,  ac  a  wnaeth  ymwared  i'w 
bobl; 

69  Ac  'efe  a  ddyrchafodd  gorn 
iachawdwriaeth  i  ni,  yn  nhŷ  Dafydd 
ei  wasanaeth^vr ; 

70  ^Megis  y  llefarodd  trwy  enau 
ei  sanctaidd  brophwydi,  y  rhai  oedd 

0  ddechreuad  y  byd  : 

71  Fel  y  byddai  i  ni  ymwared 
rhag  ein  gelynion,  ac  o  law  pawb 
o'n  caseion ; 

72 1  gwblhâu  y  drugaredd  â'n  tad- 
au,  ac  i  gofio  ei  sanctaidd  gyfam- 
mod: 

73  *  Y  llw  a  dyngodd  efe  wrth  ein 
tad  Abraham,  ar  roddi  i  ni, 

74  Gwedi  ein  rhyddhâu  o  law  ein 
gelynion,  "*  ei  wasanaethu  ef  yn  ddi- 
ofn, 

75  Mewn  sancteiddrwydd  a  chyf- 
iawnder  ger  ei  fron  ef,  holl  ddydd- 
iau  ein  bywyd. 

7Q  A  thithau,  fachgennyn,  a  elwir 
yn  brophwyd  i'r  Goruchaf:  canys 
""  ti  a  âi  o  flaen  wyneb  yr  Arglwydd, 
i  barottoi  ei  ffyrdd  ef ; 

77  I  roddi  gwybodaeth  iachawd- 
wriaeth i'w  bobl,  y  ^  trwy  faddeuaut 
o'u  pechodau, 

78  0  herwydd  ^tiriondeb  trugar- 
edd  ein  Duw ;  trwy  yr  hon  yr  ym- 
welodd  â  ni  ^"  godiad  haul  o'r  uchel- 
der, 

79  *  I  lewyrchu  i'r  rhai  sydd  yn 
eistedd  mewn  tywyllwch  a  chysgod 
angau,  i  gyfeirio  ein  traed  i  ffordd 
tangnefedd. 

80  ^A'r  bachgen  a  gynnyddodd, 
ac  a  gryf hâwyd  yn  yr  yspryd,  ac  •=  a 
fu  yn  y  diffaethwch  hyd  y  dydd  yr 
ymddangosodd  efe  i'r  Israel 

PENNOD  II. 

1  Augustus  yn  trethu  holl  ymerodraeth  Bhufain. 
6  Genedigaeth  Crist.  8  Angel  yn  ei  fynegi 
i'r  bugeiliaid:  13  a  llawer  yn  canu  moliant 
i  Dduw  am  dano.  21  Enwaedu  Crist.  22 
Puredigaeth  Mair.  28  Simeon  ac  Anna  yn 
prophioydo  am  Grist :  40  ac  yntau  yn  cyn- 
nyddu  mewn  doethineb  :  46  ^n  ymresymmu 
a'r  doctoriaid  yn  y  deml,  51  ac  yn  ufudd 
i'w  r'ieni. 

BÜ  hefyd  yn  y  dyddiau  hynny, 
fyned  gorchymyn  allan  oddi 
wrth  Augustus  Cesar,  i  drethu  yr 
holl  fyd. 


Y  ch-wecli- 
ed 

Flwyddyn 
cyny 
Cyfrif 
CyflEredin 
a  elwir 
Anno 
Domini. 


1  pen.  7. 16. 


rPs.132.17. 


•  Jer.  23.  6. 
a  30. 10. 
Act.  3.  21. 
Khuf.  1.  2. 


t  Gen.  12. 3. 

a  17.  4. 

a  22. 16. 

Heb.  6. 13, 

17. 
u  Heb.  9. 14. 


X  Mai.  3. 1. 
a  4.  5. 
ad.  17. 


y  pen.  3.  3. 

8  eu  madd- 
euant. 

9  ymysgar- 
òedd. 

«  Num.  24. 

17. 

Es.  11. 1. 

Zech.  3. 8. 

a  6. 12. 

Mai.  4.  2. 
»  Es.  9.  2. 

Act.  26. 18. 


b  pen.  2.  40. 
c  Matt.  3.  L 


Y  bummed 
Flwyddyn 
cyny 
Cyfrif 
Cyflfredin 
a  elwir 
Anno 
Domini. 


Genedigaeth  Crist. 


S  LUC,  II. 


Prophimjdoliaeth  Simeon. 


T  bununeil 
Flwyddyn 
cyny 
Cyf  nf 
Cyffredin 
aelwir 
Anno 
Domini. 


a  loan  7. 42. 


bMatt.1.25. 

2  ÿ  cyntaf- 
anedig. 


S  diadellau. 


c  pen.  19. 38. 

d  Es.  57.  in. 
£ph.  2. 17. 


*Gi.ydÿn- 
ion  y  hu- 
geiliaid. 


2  (Y  trethiad  yma  a  wnaethpwyd 
gyntaf  pan  oedd  Cyrenius  yn  rhag- 
law  ar  Syria.) 

3  A  phawb  a  aethant  i'w  trethu, 
bob  un  i'w  ddinas  ei  hun. 

4  A  Joseph  hefyd  a  aeth  i  fynu  o 
Galilea,  o  ddinas  Nazareth,  i  Judea, 
i  ^ddinas  Dafydd,  yr  hon  a  elwir 
Bethlehem  (am  ei  fod  o  dŷ  a  thy- 
Iwyth  Dafydd), 

5  I'w  drethu  gyd  â  Mair,  yr  hon  a 
ddy weddiasid  yn  wraig  iddo,  yr  hon 
oedd  yn  feichiog. 

6  A  bu,  tra  yr  oeddynt  hwy  yno, 
cyiîawnwyd  y  dyddiau  i  esgor  o 
honi. 

7  ^A  hi  a  esgorodd  ar  ei  mab 
^  cyntaf-anedig,  ac  a'i  rhwymodd  ef 
mewn  cadachau,  ac  a'i  dododd  ef 
yn  y  preseb ;  am  nad  oedd  iddynt 
le  yn  y  Hetty. 

8  IT  Ac  yr  oedd  yn  y  wlad  honno 
fugeiliaid  yn  aros  yn  y  maes,  ac  yn 
gwylied  eu  ^  praidd  liw  nos. 

9  Ac  wele,  angel  yr  Arglwydd  a 
safodd  ger  llaw  iddynt,  a  gogoniant 
yr  Arglwydd  a  ddisgleiriodd  o'u 
hamgylch :  ac  ofni  yn  ddirfawr  a 
wnaethant. 

10  A'r  angel  a  ddywedodd  wrth- 
ynt,  Nac  ofnwch  :  canys  wele,  yr 
wyf  fi  yn  mynegi  i  chwi  newyddion 
da  o  lawenydd  mawr,  yr  hwn  a  fydd 
i'r  holl  bobl : 

11  Canys  ganwyd  i  chwi  heddyw 
Geidwad  yn  ninas  Dafydd,  yr  hwn 
yw  Crist  yr  Arglwydd. 

12  A  hyn  fydd  arwydd  i  chwi; 
Chwi  a  gewch  y  dyn  bach  wedi  ei 
rwymo  mewn  cadachau,  a'i  ddodi 
yn  y  preseb. 

13  Ac  yn  ddisymmwth  yr  oedd 
gyd  â'r  angel  liaws  o  lu  nefol,  yn 
moliannu  Duw,  ac  yn  dywedyd, 

14  ''Gogoniant  yn  y  goruchaf  i 
Dduw,  ac  ar  y  ddaear  ^  tangnefedd, 
i  ddynion  ewyllys  da. 

15  A  bu,  pan  aeth  yr  angelion 
ymaith  oddi  wrthynt  i'r  nef,  *  y  bu- 
geiliaid  hwythau  a  ddywedasant 
wrth  eu  gilydd,  Aavu  hyd  Beth- 
lehem, a  gwelwn  y  peth  hwn  a 
wnaethpwyd,  yr  liAvn  a  hysbysodd 
yr  Arglwydd  i  ni. 

16  A  hwy  a  ddaethant  ar  frys  ;  ac 
a  gawsant  Mair  a  Joseph,  a'r  dyn 
bach  yn  gorwedd  yn  y  preseb. 

17  A  phan  welsant,  hwy  a  gyhoedd- 
asant  y  gair  a  ddywedasid  wrthynt 
am  y  bachgen  hwn. 

18  A  phawb  a'r  a'i  clywsant,  a 


ryfeddasant  am  y  pethau  a  ddy- 
wedasid gan  y  bugeiliaid  wrthynt. 

19  Eithr  Mair  a  gadwodd  y  peth- 
au hyn  oil,  gan  eu  hystyried  yn  ei 
chalon. 

20  A'r  bugeiliaid  a  ddychwelasant, 
gan  ogoneddu  a  moliannu  Duw  am 
yr  holl  bethau  a  glywsent  ac  a  wel- 
sent,  fel  y  dywedasid  wrthynt. 

21  1Í  A  *phan  gyflawnwyd  wyth 
niwrnod  1  enwaedu  ar  y  dyn  bach, 
galwyd  ei  enw  ef  *^IESU,  yr  hwn  a 
enwasid  gan  yr  angel  cyn  ei  ym- 
ddŵyn  ef  yn  y  groth. 

22  Ac  wedi  cyflawni  ^  dyddiau  ei 
phuredigaeth  hi,  yn  ol  deddf  Moses, 
hwy  a'i  dygasant  ef  i  Jerusalem,  i'w 
^gyflwyno  i'r  Arglwydd ; 

23  (Fel  yr  ysgrifenwyd  yn  neddf 
yr  Arglwydd,  ^Pob  gwrryw  ^cyntaf- 
anedig  a  elwir  yn  sanctaidd  i'r  Ar- 
glwydd ;) 

24  Ac  i  roddi  aberth,  yn  ol  *yr 
hyn  a  ddywedwyd  yn  neddf  yr  Ar- 
glwydd, Par  o  durturod,  neu  ddau 
gyw  colommen. 

25  Ac  Avele,  yr  oedd  gwr  yn  Jeru- 
salem, a'i  enw  Simeon;  a'r  gwr 
hwn  oedd  gyfiawn  a  duwiol,  ^yn 
disgwyl  am  ddiddanwch  yr  Israel : 
a'r  Yspryd  Glân  oedd  aruo. 

26  Ac  yr  oedd  wedi  ei  hysbysu 
iddo  gan  yr  Yspryd  Glân,  na  welai 
efe  angau,  cyn  iddo  weled  Crist  yr 
Arglwydd. 

27  Ac  efe  a  ddaeth  trwy  yr  yspryd 
i'r  deml :  a  phan  ddug  ei  rieni  y 
dyn  bach  lesu,  i  wneuthur  drosto 
yn  ol  defod  y  gyfraith ; 

28  Yna  efe  a'i  cymmerth  ef  yn  ei 
freichiau,  ac  a  fendithiodd  Dduw, 
ac  a  ddywedodd, 

29  ^Yr  awrhon,  Arglwydd,  y  go- 
llyngi  dy  was  mewn  tangnefedd,  yn 
ol  dy  air : 

30  Canys  fy  Uygaid  "  a  welsant  dy 
iachawdwriaeth, 

31  Yr  hon  a  barottoaist  ger  bron 
wyneb  yr  holl  bobloedd ; 

32  "Goleuni  i  oleuo  y  Cenhedl- 
oedd,  a  gogoniant  dy  bobl  Israel. 

33  Ac  yr  oedd  Joseph  a'i  fam  ef 
yn  rhyfeddu  am  y  pethau  a  ddy- 
wedwyd am  dano  ef. 

34  A  Simeon  a'u  bendithiodd 
hwynt,  ac  a  ddywedodd  wrth  Mair 
ei  fam  ef,  Wele,  hwn  a  osodwyd 
°yn  gwymp  ac  yn  gyfodiad  i  lawer 
yn  Israel,  ac  ^  yn  arwydd  yr  hwn  y 
dy wedir  yn  ei  erbyn ; 

35  (A  1  thrwy  dy  enaid  di  dy  hun 


Y  bedwar- 
edd 

Flwyddyn 
cyny 
Cyfrif 
Cyifredin 
a  elwir 
Anno 
Domini. 


eGen.17.12. 
Lef.  12.  3. 


fMatt.1.21. 
pen.  1.  31. 


E  Lef.  12.  2, 
3,  4,  6. 


5  bresentio. 


b  Exod.  13. 

2.  a  22.  29. 

Num.  3. 13. 

a  18. 15. 
6  yn  agoryd 

y  groth. 
i  Lef.  12.  2, 

6,8. 


k  Es.  40. 1. 

ad.  38. 


lGen.4G.30. 
Phil.  1. 23. 


»  Es.  52. 10. 
pen.  3.  Ö. 


n  Es.  42.  8. 
a  49.  6. 
Act.  13. 47. 
a  28. 28. 


o  Es.  S.  14. 
Hos.  14.  9, 
Malt.  21. 
44. 

Khiif.  9. 
32,33. 

1  Cor.  1.23, 
24. 

2  Cor.  2. 16. 
lPetr2.7, 
8. 

P  Act.  28. 22. 
«loan  19.25. 


Crist  yn  holi  y  doctoriaid.  S.  LUC,  III. 


Pregetli  a  hedydd  loan. 


Y  bedwar- 
edd 
Flwyddyn 

[5J. 


CyfÊredin 
a  elwir 
Anno 
Domini, 


r  More  15. 

43. 

ad.  25. 

pen.  24. 21. 
T  Israel. 


•  ad.  52. 
pen.  1.  SO. 


»  Deut.  16. 
1,16. 
A.D.8. 


»  Matt.  7. 
2S. 

Mavo  L  22. 
pen.  4. 22, 
32. 

loan  7. 15, 
46. 


» loan  2. 16. 


7  pen.  9. 45. 
a  18.  34. 


hefyd  yr  â  cleddyf ;)  fel  y  datguddir 
meddyliau  llawer  o  galonnau. 

36  Ac  yr  oedd  Anna  bropliwydes, 
merch  Phanuel,  o  Iwyth  Aser :  hon 
oedd  oedrannus  iawn,  ac  a  fuasai 
fyw  gyd  â  gwr  saith  mlynedd  o'i 
morwyndod ; 

37  Ac  ct  fuasai  yn  weddw  yng- 
liylch  pedair  a  phedwar  ugain  mlyn- 
edd, yr  hon  nid  âi  allan  o'r  deml, 
ond  gwasanaethu  Duw  mewn  ym- 
prydiau  a  gweddiau  ddydd  a  nos. 

38  A  hon  hefyd  yn  yr  awr  honno, 
gan  sefyll  ger  11a w,  a  foliannodd  yr 
Arglwydd,  ac  a  lefarodd  am  dano 
ef  wrth  y  rhai  oil '  oedd  yn  disgwyl 
ymwared  yn  ^  Jerusalem. 

39  Ac  wedi  iddynt  orphen  pob 
peth  yn  ol  deddf  yr  Arglwydd,  hwy 
a  ddychwelasant  i  Galilea,  i'w  dinas 
eu  hun  Nazareth. 

40  *A'r  bachgen  a  gynnyddodd,  ac 
a  gryfhaodd  yn  yr  yspryd,  yn  gyf- 
lawn  o  ddoethineb :  a  gras  Duw 
oedd  arno  ef. 

41  ^  A'i  rieni  ef  a  aent  i  Jerusalem 
*  bob  blwyddyn  ar  wyl  y  pasc. 

42  A  phan  oedd  efe  yn  ddeu- 
ddeng  mlwydd  oed,  hwynt-hwy  a 
aethant  i  fynu  i  Jerusalem  yn  ol 
defod  yr  wyl. 

43  Ac  wedi  gorphen  y  dyddiau,  a 
hwy  yn  dychwelyd,  arhosodd  y 
bachgen  lesu  yn  Jerusalem ;  ac  ni 
wyddai  Joseph  a'i  fam  ef : 

44  Eithr  gan  dybied  ei  fod  ef  yn  y 
fintai,  hwy  a  aethant  daith  diwrnod ; 
ac  al  ceisiasant  ef  ym  mhlith  eu 
cenedl  a'it  cydnabod. 

45  A  phryd  na  chawsant  ef,  hwy 
a  ddychwelasant  i  Jerusalem,  gan 
ei  geisio  ef. 

46  A  bu,  ar  ol  tridiau,  gael  o  hon- 
ynt  hwy  ef  yn  y  deml,  yn  eistedd 
y'nghanol  y  doctoriaid,  yn  gwran- 
daw  arnynt,  ac  yn  eu  holi  hwynt. 

47  "A  synnu  a  wnaeth  ar  bawb  a'r 
a'i  clywsant  ef,  o  herwydd  ei  ddeall 
ef  al  attebion. 

48  A  phan  welsant  ef,  bu  aruthr 
ganddynt.  Al  fam  a  ddywedodd 
wrtho,  Fy  mab,  paham  y  gwnaeth- 
ost  felly  â  ni  ?  wele,  dy  dad  a  min- 
nau  yn  ofidus  a'th  geisiasom  di. 

49  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Paham  y  ceisiech  fi?  oni  wyddech 
fod  yn  rhaid  i  mi  fod  *  ynghylch  y 
pethau  a  berthyn  i'm  Tad  ? 

50  A  y  hwy  ni  ddeallasant  y  gair  a 
ddywedasai  efe  wrthynt. 

51  Ac  efe  a  aeth  i  waered  gyd  â 

9« 


hwynt,  ac  a  ddaeth  i  Nazareth,  ac 
a  fu  ostyngedig  iddynt.  A'i  fam  ef 
a  gadwodd  yr  hoU  eiriau  hyn  yn  ei 
chalon. 

52  A'r  lesu  ^  a  gynnyddodd  mewn 
doethineb  ^a  chorpholaeth,  a  ffafr 
gyd  â  Duw  a  dynion. 

PENNOD  III. 

1  Pregeth  a  hedydd  loan:  15  ei  dystidlaeth 
ef  am  Grist.  20  Herod  yn  carcharu  loan. 
21  Crist,  wedi  ei  fedyddio,  yn  derby n  iyst- 
iolaeth  o'r  nef.  23  Oedran  ac  aciiau  Crist 
0  Joseph  i  fynu. 

YN  y  bymthegfed  flwyddyn  o 
ymerodraeth  Tiberius  Cesar,  a 
Phontius  Pilat  yn  rhaglaw  Judea, 
a  Herod  yn  detrarch  Galilea,  a'i 
frawd  Phylip  yn  detrarch  Iturea  a 
gwlad  Trachonitis,  a  Lysanias  yn 
detrarch  Abilene, 

2  *Dan  yr  arch-offeiriaid  Annas 
a  Chaiaphas,  y  daeth  gair  Duw  at 
loan,  mab  Zacharias,  yn  y  diffaeth- 
wch. 

3  ^Ac  efe  a  ddaeth  i  bob  goror 
ynghylch  yr  lorddonen,  gan  breg- 
ethu  bedydd  edifeirwch  er  madd- 
euant  pechodau ; 

4  Fel  y  mae  yn  ysgrifenedig  yn  llyfr 
ymadroddion  Esaias  y  prophwyd,  yr 
hwn  sydd  yn  dy wedyd,  *=  Lief  un  yn 
Uefain  yn  y  difi'aethwch,  Parottowch 
ffordd  yr  Arglwydd,  gwnewch  ei 
Iwybrau  ef  yn  uniawn. 

5  Pob  pant  a  lenwir,  a  phob  myn- 
ydd  a  bryn  a  ostyngir,  a'r  gŵyr- 
geimion  a  wneir  yn  uniawn,  a'r 
geirwon  yn  ffyrdd  gwastad : 

6  "^  A  phob  cnawd  a  wêl  iachawd- 
wriaeth  Duw. 

7  Am  hynny  efe  a  ddywedodd  wi'th 
y  bobl  oedd  jü.  dyfod  i'w  bedyddio 
ganddo,  *0  genhedlaeth  gwiberod, 
pwy  a'ch  rhag-rybuddiodd  chwi  i 
ffoi  oddi  wrth  y  digofaint  sydd  ar 
ddyfod? 

8  Dygwch  gan  hynny  fírwythau 
^  addas  i  edifeirwch ;  ac  na  dde- 
chreuwch  ddywedyd  ynoch  eich 
hunain,  Y  mae  gennym  ni  Abraham 
yn  dad :  canys  yr  wyf  yn  dywedyd 
i  chwi,  y  dichon  Duw  o'r  cerrig  hyn 
godi  plant  i  Abraham. 

9  Ac  yr  awrhon  y  mae  y  fwyell 
wedi  ei  gosod  ar  wreiddyn  y  pren- 
nau :  ^pob  pren  gan  hynny  a'r  nid 
yw  yn  dwyn  ffrwyth  da,  a  gym- 
mynir  i  lawr,  ac  a  fwrir  yn  tan. 

10  A'r  bobloedd  a  oiynasant  iddo, 
gan  ddywedyd,  ^Pa  beth  gan  hynny 
a  wnawn  ni  ? 


Anno 
DOMINI 


«  1  Sam.  2. 

26. 

ad.  40. 
8  ac  oedran. 


A.D.26. 


» loan  IL 
49,  51. 
a  18. 13. 
Act.  4.  6. 


b  Matt.  3. 1. 

Marc  1.  4. 


c  Ea.  40.  3. 
Matt.  3.  3. 
loan  L  23. 


<1  Es.  52. 10. 


•  Matt.  3. 7. 


2  teilwng  o 
edifeirwch. 


f  Matt.  7. 
19. 


S  Act.  2.  37. 


Bedydd  Crist. 


S.  LUC,  IV. 


Ei  ympryd  a'i  demtiad. 


Anno 
DOMINI 

26. 


b  lago  2. 15, 
16. 

1  loan  3. 
17.  a  4.  20. 


8  Narodd- 
wch  ofn 
ar  neb. 


*  ymresym- 
mu. 


•  Matt.  3.11. 


A.D.30. 

k  Matt.  14. 
3. 
Marc  6. 17. 


A.D.27. 

1  Matt.  3. 13. 
loan  1. 32. 


m  Edrych 
Num.  4.  3, 
35,  39,  43, 
47. 

n  Matt.  13. 
55. 
loan  6.  42. 

B  Neu,  Belt. 


11  Ac  efe  a  attebodd  ac  a  ddywed- 
odd  wrthynt,  ^Y  neb  sydd  ganddo 
ddwy  bais,  rhodded  i'r  neb  sydd 
heb  yr  un ;  a'r  neb  sydd  ganddo 
fwyd,  gwnaed  yr  un  modd. 

12  A'r  publicanod  hefyd  a  ddaetli- 
ant  i'w  bedyddio,  ac  a  ddywedasant 
wrtho,  Athraw,  beth  a  wnawn  ni  ? 

13  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Na  cheisiwch  ddim  mwy  nag  sydd 
wedi  ei  osod  i  chwi. 

14  A'r  milwyr  hefyd  a  ofynasant 
iddo,  gan  ddywedyd,  A  pha  beth  a 
wnawn  ninnau  ?  Ac  efe  a  ddywed- 
odd wrthynt,  ^Na  fyddwch  draws 
wrth  neb,  ac  na  cham-achwynwch 
ar  neb;  a  byddwch  foddlawn  i'ch 
cyflogau. 

15  Ac  fel  yr  oedd  y  bob!  yn  dis- 
gwyl,  a  phawb  yn  ^meddylied  yn  eu 
calonnau  am  loan,  ai  efe  oedd  y 
Crist ; 

16  loan  a  attebodd,  gan  ddywedyd 
wrthynt  oil,  'Myfi  yn  ddiau  ydwyf 
yn  eich  bedyddio  chwi  â  dwfr: 
ond  y  mae  un  cryfach  na  myfi  yn 
dyfod,  yr  hwn  nid  wyf  fi  deilwng 
i  ddattod  carrai  ei  esgidiau :  efe 
a'ch  bedyddia  chwi  a'r  Yspryd 
Glân,  ac  â  than. 

17  Yr  hwn  y  mae  ei  wyntyll  yn  ei 
law,  ac  efe  a  Iwyr-lanhâ  ei  lawr- 
dyrnu,  ac  a  gasgl  y  gwenith  i'w 
ysgubor;  ond  yr  us  a  lysg  efe  â 
than  anniffoddadwy. 

18  A  llawer  o  bethau  eraill  a 
gynghorodd  efe,  ac  a  bregethodd 
i'r  bobl. 

19  "^Ond  Herod  y  tetrarch,  pan 
geryddwyd  ef  ganddo  am  Herod- 
ias  gwraig  Phylip  ei  frawd,  ac 
am  yr  holl  ddrygioni  a  wnaethai 
Herod, 

20  A  chwanegodd  hyn  hefyd  heb 
law  y  cwbl,  ac  a  gauodd  ar  loan  yn 
y  carchar. 

21  IT  ^  A  bu,  pan  oeddid  yn  bed- 
yddio yr  holl  bobl,  a'r  lesu  yn  ei 
fedyddio  hefyd,  ac  yn  gweddio, 
agoryd  y  nef, 

22  A  disgyn  o'r  Yspryd  Glân  mewn 
rhith  corphorol,  megis  colommen, 
arno  ef ;  a  dyfod  lief  o'r  nef  yn 
dywedyd,  Ti  yw  fy  anwyl  Fab; 
ynot  ti  y'm  boddlonwyd. 

23  A'r  lesu  ei  hun  oedd  ""yng- 
hylch  dechreu  ei  ddengmlwydd  ar 
hugain  oed,  "mab  (fel  y  tybid)  i 
Joseph,  fab  ^  Eli, 

24  Fab  Matthat,  fab  Lefi,  fab 
Melchi,  fab  Janna,  fab  Joseph, 


25  Fab  Mattitthias,  fab  Amos,  fab 
Näum,  fab  Esli,  fab  Naggai, 

26  Fab  Maath,  fab  Mattathias,  fab 
Semei,  fab  Joseph,  fab  Juda, 

27  Fab  Joanna,  fab  Rhesa,  fab 
Zorobabel,  fab  Salathiel,  fab  Neri, 

28  Fab  Melchi,  fab  Adi,  fab  Co- 
sam,  fab  Elmodam,  fab  Er, 

29  Fab  Jose,  fab  Eliezer,  fab  Jo- 
rim,  fab  Matthat,  fab  Lefi, 

30  Fab  Simeon,  fab  Juda,  fah  Jo- 
seph, fab  Jonan,  fab  Eliacim, 

31  Fab  Melea,  fab  Mainan,  fab 
Mattatha,  ""fab  Nathan,  ^fab  Da- 
fydd, 

32  '^Fab  Jesse,  fab  Obed,  fab 
Booz,  fab  Salmon,  fab  Naasson, 

33  Fab  Aminadab,  fab  Aram,  fab 
Esrom,  fab  Phares,  fab  Juda, 

34  Fab  Jacob,  fab  Isaac,  fab  Ab- 
raham, ^fáb  Thara,/a6  Nachor, 

35  Fab  Saruch,  fab  Ragau,  fab 
Phalec,  fab  Heber,  fab  Sala, 

36  Fab  Cainan,  fab  Arphaxad, 
^fáb  Sem,  fab  Nöe,  fab  Lamech, 

^7  Fab  Mathusala,  fah  Enoch,  fab 
Jared,  fab  Maleleel,  fab  Cainan, 

38  Fab  Enos,  fab  Seth,  fab  Adda, 
fab  Duw. 

PENNOD  IV. 

1  Temtiad  ac  ympryd  Crist.  13  Y  mae  efe 
yn  gorchfygu  y  cythraul:  14  yn  dechreu 
pregethu.  16  Pobl  Nazareth  yn  rhyfeddu 
am  ei  eiriau  grasusol  ef.  33  Y  mae  efe 
yn  iachau  un  cythreidig,  38  a  mam  gwraig 
Petr,  40  a  llawer  o  gleifion  eraill.  41  F 
cythreuliaid  yn  cydnabod  Crist,  ac  yn  cael 
cerydd  am  hynny.  43  Y  mae  efe  yn  preg- 
ethu trwy  y  dinasoedd. 

/R  "lesu  yn  Uawn  o'r  Yspryd 
Glân,  a  ddychwelodd  oddi 
wrth  yr  lorddonen,  ac  a  arwein- 
iwyd  gan  yr  yspryd  i'r  anialwch, 

2  Yn  cael  ei  demtio  gan  ddiafol 
ddeugain  niwrnod.  Ac  ^ni  fwytta- 
odd  efe  ddim  o  fewn  y  dyddiau 
hynny  :  ac  wedi  eu  diweddu  hwynt, 
ar  ol  hynny  y  daeth  arno  chwant 
bwyd. 

3  A  dywedodd  diafol  wrtho,  Os 
mab  Duw  ydwyt  ti,  dywed  wrth  y 
garreg  hon  fel  y  gwneler  hi  yn  fara. 

4  A'r  lesu  a  attebodd  iddo,  gan 
ddywedyd,  '^  Ysgrifenedig  yw,  Nad 
ar  fara  yn  unig  y  bydd  dyn  fyw, 
ond  ar  bob  gair  Duw. 

5  A  diafol,  wedi  ei  gymmeryd  ef 
i  fynu  i  fynydd  uchel,  a  ddangos- 
odd  iddo  hoU  deyrnasoedd  y  ddaear 
mewn  munud  awr. 

6  A  diafol  a  ddywedodd  wrtho,  I 
ti  y  rhoddaf  yr  awdurdod  hon  oil, 


Anno 

DOMINI 

27. 


0  Zech.  12. 

12. 
P  2  Sam.  5. 

14. 

1  Chron. 

3.5. 
<l  Kuth  4. 

18. 

1  Chron.  2. 

10. 


r  Gen.  11. 
24,26. 


«  Gen.  5. 
32,  &c. 
a  11. 10, 


A.  D.  26. 
ft  Matt.  4. 1. 
Marc  1. 12. 


b  Exod.  34. 
28 
1  Bren.  19. 


0  Deut.  8.  3. 


Crist  yn  declireu  pregethu,  S.  LÜC,  IV. 


a  gwneiitliur  givyrthiau, 


Anno 

DOMINI 

26. 


<i  Dat.  13. 

2,7. 
2  a'm  hadd- 

oli  i. 


e  Deut.  6. 
13.  a  10. 20. 


r  Matt.  4.  5. 


BPs.  91.1L 


t  Deut.  6. 
16. 


3  hyd  amser 
cyfaddas. 

Í  loan  14. 30. 
A.D.30. 

k  Act.  10. 
37. 


A.D.31. 

1  Matt.  2. 
23.  a  13. 54. 


m  E3.  61. 1. 

i  o  lierwydd 
paham         I 
y'm  hen- 
neiniodd. 


a'u  gogoniant  hwynt :  canys  ^  i  mi 
y  rhoddwyd ;  ac  i  bwy  bynnag  y 
mynnwyf  y  rhoddaf  finnau  hi. 

7  Os  tydi  gan  hynny  ^a  addoli  o'm 
blaen,  eiddot  ti  fyddant  oil. 

8  A'r  lesu  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd  wrtho,  Dos  ymaith,  Satan, 
yn  fy  ol  i ;  canys  ^  ysgrifenedig  y w, 
Addoli  yr  Arglwydd  dy  Dduw,  ac 
ef  yn  unig  a  wasanaethi. 

9  'Ac  efe  a'i  dug  ef  i  Jerusalem, 
ac  a'i  gosododd  ar  binacl  y  deml, 
ac  a  ddywedodd  wrtho,  Os  mab 
Duw  ydwyt,  bwrw  dy  hun  i  lawr 
oddi  yma : 

10  Canys  ^  ysgrifenedig  y w,  Y  gor- 
chymyn  efe  i'w  angelion  o'th  achos 
di,  ar  dy  gadw  di ; 

11  Ac  y  cyfodant  di  yn  eu  dwylaw, 
rhag  i  ti  un  amser  daro  dy  droed 
wrth  garreg. 

12  A'r  lesu  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd wrtho,  ^Dywedwyd,  Na 
themtia  yr  Arglwydd  dy  Dduw. 

13  Ac  wedi  i  ddiafol  orphen  yr 
holl  demtasiwn,  efe  a  ymadawodd 
âg  ef  ^ '  dros  amser. 

14  IT  A'r  lesu  a  ddychwelodd  trwy 
nerth  yr  yspryd  i  ""Galilea:  a  son 
a  aeth  am  dano  ef  trwy  yr  holl 
fro  oddi  amgylch. 

15  Ac  yr  oedd  efe  yn  athraw- 
iaethu  yn  eu  synagogau  hwynt,  ac 
yn  cael  anrhydedd  gan  bawb. 

16  1Í  Ac  efe  a  ddaeth  i  ^  Nazareth, 
He  y  magesid  ef :  ac  yn  ol  ei  arfer, 
efe  a  aeth  i'r  synagog  ar  y  Sabbath, 
ac  a  gyfododd  i  fynu  i  ddarllen. 

17  A  rhodded  atto  lyfr  y  pro- 
phwyd  Esaias.  Ac  wedi  iddo  agoryd 
y  Uyfr,  efe  a  gafodd  y  Ue  yr  oedd 
yn  ysgrifenedig, 

18  ™  Yspryd  yr  Arglwydd  sydd 
arnaf  fi,  *o  herwydd  iddo  fy  en- 
neinio  i ;  i  bregethu  i'r  tlodion  yr 
anfonodd  fi,  i  iachâu  y  drylliedig 
o  galon,  i  bregethu  goUyngdod  i'r 
caethion,  a  chaffaeliad  golwg  i'r 
deillion,  i  ollwng  y  rhai  ysig  mewn 
rhydd-deb, 

19  I  bregethu  blwyddyn  gymmer- 
adwy  yr  Arglwydd. 

20  Ac  wedi  iddo  gau  y  Uyfr,  a'i 
roddi  i'r  gweinidog,  efe  a  eistedd- 
odd.  A  llygaid  pawb  oil  yn  y  syna- 
gog oedd  yn  craflfu  arno. 

21  Ac  efe  a  ddechreuodd  ddywed- 
yd  wrthynt,  Heddyw  y  cyflawnwyd 
yr  ysgrythyr  hon  jn  eich  clustiau 
chwi. 

22  Ac  yr  oedd  pawb  yn   dwyn 

950 


tystiolaeth  iddo,  ac  yr  oeddynt  "  yn 
rhyfeddu  am  y  geiriau  grasusol  a 
ddeuai  allan  o'i  enau  ef.  A  hwy  a 
ddywedasant,  °Onid  hwn  yw  mab 
Joseph  ? 

23  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Yn  hollawl  y  dywedwch  y  ddiareb 
hon  wrthyf,  Y  meddyg,  iachâ  di  dy 
hun:  y  pethau  a  glywsom  ui  eu 
gwneuthur  yn  p  Capernaum,  gwna 
yma  hefyd  yn  i  dy  wlad  dy  hun. 

24  Ac  efe  a  ddywedodd,  Yn  wir 
meddaf  i  chwi,  'Nad  yw  un  pro- 
phwyd  yn  gymmeradwy  yn  ei  wlad 
ei  hun. 

^  25  Eithr  mewn  gwirionedd  meddaf 
i  chwi,  'Llawer  o  wragedd  gweddw- 
on  oedd  yn  Israel  yn  nyddiau  Elias, 
pan  gauwyd  y  net"  dair  blynedd  a 
chwe  mis,  fel  y  bu  newyn  mawr 
trwy  yr  holl  dir ; 

26  Ac  nid  at  yr  un  o  honynt  yr 
anfonwyd  Elias,  ond  i  Sarepta  yn 
Sidon,  at  wraig  weddw. 

27  A  'llawer  o  wahan-gleifion  oedd 
yn  Israel  yn  amser  Elisëus  y  pro- 
phwyd ;  ac  ni  lanhâwyd  yr  un  o 
honynt,  ond  Naaman  y  Syriad. 

28  A'r  rhai  oil  yn  y  synagog,  wrth 
glywed  y  pethau  hyn,  a  lanwyd  o 
ddigofaint ; 

29  Ac  a  godasant  i  fynu,  ac  a'i 
bwriasant  ef  allan  o'r  ddinas,  ac 
a'i  dygasant  ef  hyd  ar  ^ael  y  bryn 
yr  hwn  yr  oedd  eu  dinas  wedi  ei 
hadeiladu  arno,  ar  fedr  ei  fwrw  ef 
ben  dram  wnwgl  i  lawr. 

30  Ond  efe,  "gan  fyned  trwy  eu 
canol  hwynt,  a  aeth  ymaith ; 

31  Ac  "^  a  ddaeth  i  waered  i  Caper- 
naum, dinas  yn  Galilea :  ac  yr  oedd 
yn  eu  dysgu  hwynt  ar  y  dyddiau 
Sabbath. 

32  A  bu  aruthr  ganddynt  wrth  ei 
athrawiaeth  ef :  ?  canys  ei  ymad- 
rodd  ef  oedd  gyd  âg  awdurdod. 

33  1  "'Ac  yn  y  synagog  yr  oedd 
dyn  a  chanddo  yspryd  cythraiü 
aflan ;  ac  efe  a  waeddodd  â  Uef 
uchel, 

34  Gan  ddywedyd,  ^Och,  beth 
sydd  i  ni  a  wnelom  â  thi,  lesu  o 
Nazareth?  a  ddaethost  ti  i'n  di- 
fetha  ni?  Myfi  a'th  adwaen  pwy 
ydwyt;  Sanct  Duw. 

35  A'r  lesu  a'i  ceryddodd  ef,  gan 
ddywedyd,  Distawa,  a  dos  allan  o 
hono.  A'r  cythraul,  wedi  ei  daflu 
ef  i'r  canol,  a  aeth  allan  o  hono, 
heb  wneuthur  dim  niwed  iddo. 

36  A  daeth  braw  arnynt  oil:   a 


lachâu  chwegr  Simon. 


S.  LUC,  V. 


Dal/a  ryfeddol  o  hysgod. 


Anno 

DOMINI 

31. 


»  Matt.  8. 
14. 
Marc  1.29. 

7  mam  ei 

toraig  ef. 


b  Matt.  8. 
16. 
Marc  1.32. 


c  Marc  1.34. 
aail. 


chyd-ymddiddanasant  â'u  gilydd, 
gan  ddywedyd,  Pa  ymadrodd  yw 
hwn  !  gan  ei  fod  ef  trwy  awdurdod 
a  nerth  yn  gorchymyn  yr  ysprydion 
aflan,  a  hwythau  yn  myned  allan. 

37  A  son  am  dano  a  aeth  allan  i 
bob  man  o'r  wlad  oddi  amgylch. 

38  IT  *  A  phan  gyfododd  yr  lesu 
o'r  synagog,  efe  a  aeth  i  mewn  i 
dŷ  Simon.  Ac  yr  oedd  '^chwegi' 
Simon  yn  glaf  o  gryd  blin  :  a  hwy 
a  attolygasant  arno  drosti  hi. 

39  Ac  efe  a  safodd  uwch  ei  pJien 
hi,  ac  a  geryddodd  y  cryd ;  aV  cryd 
a1  gadawodd  hi :  ac  yn  y  fan  hi  a 
gyfododd,  ac  a  wasanaethodd  ar- 
nynt  hwy. 

40  1Í  *•  A  phan  fachludodd  yr  haul, 
pawb  a'r  oedd  ganddynt  rai  cleif- 
ion  o  amryw  glefydau,  a'u  dygasant 
hwy  atto  ef;  ac  efe  a  roddes  ei 
ddwylaw  ar  bob  un  o  honynt,  ac 
a'u  hiachaodd  hwynt. 

41  ^  A'r  cythreuUaid  hefyd  a  aeth- 
ant  allan  o  lawer,  dan  lefain  a  dy- 
wedyd,  Ti  yw  Crist,  Mab  Duw.  Ac 
^efe  a'u  ceryddodd  hwynt,  ac  ni 
adawai  iddynt  ddywedyd  ^y  gwydd- 
ent  mai  efe  oedd  y  Crist. 

42  ^  Ac  wedi  ei  myned  hi  yn  ddydd, 
efe  a  aeth  allan,  ac  a  gychwynodd 
i  le  diffaeth :  a'r  bobloedd  al  ceis- 
iasant  ef ;  a  hwy  a  ddaethant  hyd 
atto,  ac  a'i  hattaliasant  ef  rhag 
myned  ymaith  oddi  wrthynt. 

43  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Yn  wir  y  mae  yn  rhaid  i  mi  breg- 
ethu  teyrnas  Dduw  i  ddinasoedd 
eraill  heiyd :  canys  i  hyn  y'm  dan- 
fonwyd. 

44  'Ac  yr  oedd  efe  yn  pregethu 
yn  synagogau  Galilea. 

PENNOD  V. 

1  Crist  yn  dysgu  y  bdbl  allan  o  long  Petr :  4 
trwy  helfa  ryfeddol  o  bysgod,  yn  dangos  pa 
/odd  y  gvmai  efe  ef  a'i  gyfsillion  yn  hysgod- 
wyr  dynion:  12  yn  glanhâu  y  gwahan-glwyf- 
us :  16  yn  gwedd'io  yn  y  diffaethwch  :  18  yn 
iachâu  un  claf  o'r  parlys  :  27  yn  galw  Mat- 
thew y  publican  :  29  megis  Physygwr  eneid- 
iau,  yn  bwytta  gyd  a  phechaduriaid  :  34  yn 
rhag-fynegi  ymprydiau  a  chystuddiau  i'r 
apostoUon  ar  ol  ei  ddyrchafiad  ef :  36  ac  yn 
cyffelybu  disgyblion  llwrf  gweiniaid  i  gas- 
trelau  hen,  a  diUad  wedi  treulio, 

BU  *  hefyd,  a'r  bobl  yn  pwyso 
atto  i  wrandaw  gair  Duw,  yr 
oedd  yntau  yn  sefyll  yn  ymyl  Uyn 
Gennesaret ; 

2  Ac  efe  a  welai  ddwy  long  yn 
sefyll  wrth  y  Uyn  :  a'r  pysgodwyr  a 
aethent  allan  o  honynt,  ac  oeddynt 
yn  golchi  eu  rhwydau. 

851 


3  Ac  efe  a  aeth  i  mewn  i  un  o'r 
Uongau,  yr  hon  oedd  eiddo  Simon, 
ac  a  ddymunodd  arno  wthio  ychyd- 
ig  oddi  wrth  y  tir.  Ac  efe  a  eis- 
teddodd,  ac  a  ddysgodd  y  bobloedd 
allan  o'r  Hong. 

4  A  phan  beidiodd  â  Uefaru,  efe 
a  ddywedodd  wrth  Simon,  *•  Gwthia 
i'r  dwfn,  a  bwriwch  eich  rhwydau 
am  helfa. 

5  A  Simon  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd wrtho,  O  Feistr,  er  i  ni 
boeni  ar  hyd  y  nos,  ni  ddaliasom  ni 
ddim  :  etto  ar  dy  air  di  mi  a  fwriaf 
y  rhwyd. 

6  Ac  wedi  iddynt  wneuthur  hynny, 
hwy  a  ddaliasant  liaws  mawr  o  bysg- 
od :  a'u  rhwyd  hwynt  a  rwygodd. 

7  A  hwy  a  amneidiasant  ar  eu  cyf- 
eillion,  oedd  yn  y  Hong  arall,  i  ddy- 
fod  i'w  cynnorthwyo  hwynt.  A  hwy 
a  ddaethant ;  a  llanwasant  y  ddwy 
long,  onid  oeddynt  hwy  ar  soddi. 

8  A  Simon  Petr,  pan  welodd  hyn- 
ny,  a  syrthiodd  wrth  liniau  yr  lesu, 
gan  ddywedyd,  ''Dos  ymaith  oddi 
wrthyf ;  canys  dyn  pechadurus  wyf 
fi,  0  Arglwydd. 

9  Oblegid  braw  a  ddaethai  arno 
ef,  a'r  rhai  oil  oedd  gyd  âg  ef,  o 
herwydd  yr  helfa  bysgod  a  ddalias- 
ent  hwy ; 

10  A'r  un  ffunud  ar  lago  ac  loan 
hefyd,  meibion  Zebedeus,  y  rhai 
oedd  gyfrannogion  â  Simon.  A  dy- 
wedodd  yr  lesu  wrth  Simon,  Nac 
ofna  :  ^  o  hyn  allan  y  deli  ddynion. 

11  Ac  wedi  iddynt  ddwyn  y  Uong- 
au i  dir,  *hwy  a  adawsant  bob  peth, 
ac  a'i  dilynasant  ef 

12  1Í  A  'bu,  fel  yr  oedd  efe  mewn 
rhyw  ddinas,  wele  wr  yn  Uawn  o'r 
gAvahan-glwyf :  a  phan  welodd  efe 
yr  lesu,  efe  a  syrthiodd  ar  ei  wyn- 
eb,  ac  a  ymbiliodd  âg  ef,  gan  ddy- 
wedyd, 0  Arglwydd,  os  ewyllysi,  ti 
a  elli  fy  nglanhâu. 

13  Yntau  a  estynodd  ei  law,  ac  a 
gyffyrddodd  âg  ef,  gan  ddywedyd, 
Yr  wyf  yn  ewyllysio ;  bydd  Ian.  Ac 
yn  ebrwydd  y  gwahan-glwyf  a  aeth 
ymaith  oddi  wrtho. 

14  Ac  efe  a  orchymynodd  iddo 
na  ddywedai  i  neb :  eithr  dos  ym- 
aith, a  dangos  dy  hun  i'r  offeiriad, 
ac  oflfrwm  dros  dy  lanhâd,  «fel  y 
gorchymynodd  Moses,  er  tystiolaeth 
iddynt. 

15  A'r  gair  am  dano  a  aeth  yn 
fwy  ar  led:  a  Uawer  o  bobloedd 
a  ddaethant  ynghyd  i'w  wrandaw 


Anno 

DOMINI 

31. 


b  loan  21.  6. 


e  EdrycJi 
2  Sam.  6. 9. 
1  Bren.  17. 
18. 


d  Matt.  4. 
19. 

e  Blatt.  19. 

27. 

pen.  18. 28. 

fBIatt.  8.  2. 
Marc  1. 40. 


B  Lef.  14. 4, 
10,  21,  22. 


Jachâu  y  claf  o'r  parly s. 


S.  LUC,  V. 


Rhag-fynegi  cystuddiau. 


Anno 

DOMINI 

31. 


h  Matt.  9. 2. 
Marc  2.  3. 


i  Ps.  32.  5. 
Eb.  43.  25. 


2  me(2(!ÿ^ 
íau. 


k  Matt.  9. 9. 
Marc  2. 13, 
14. 


ef,  ac  i'w  hiachâu  ganddo  o'u  clef- 
ydau. 

16  1Í  Ac  yr  oedd  efe  yn  cilio  o'r 
neilldu  yn  y  dififaethwch,  ac  yn 
gweddío. 

17  A  bu  ar  ryw  ddiwrnod,  fel  yr 
oedd  efe  yn  athrawiaethu,  fod  Pha- 
riseaid  a  doctoriaid  y  gyfraith  yn 
eistedd  yno,  y  rhai  a  ddaethent  o 
bob  pentref  yn  Galilea,  a  Jiidea, 
a  Jerusalem :  ac  yr  oedd  gallu  yr 
Arglwydd  i'w  hiachâu  hwynt. 

18  1Í  ''Ac  wele  wŷr  yn  dwyn  mewn 
gwely  ddyn  a  oedd  glaf  o'r  parlys : 
a  hwy  a  geisiasant  ei  ddwyn  ef  i 
mewn,  2ii  ddodi  ger  ei  fron  ef. 

19  A  phan  na  fedrent  gael  pa 
ffordd  y  dygent  ef  i  mewn,  o  achos 
y  dyrfa,  hwy  a  ddringasant  ar  nen  y 
tŷ,  ac  a'i  goUyngasant  ef  i  waered 
yn  y  gwely  trwy  y  pridd-lechau, 
yn  y  canol  ger  bron  yr  lesu. 

20  A  phan  welodd  efe  eu  ffydd 
hwynt,  efe  a  ddywedodd  wrtho,  Y 
dyn,  maddeuwyd  i  ti  dy  bechodau. 

21  A'r  ysgrifenyddion  a'r  Phari- 
seaid  a  ddechreuasant  ymresymmu, 
gan  ddy wedyd,  '  Pwy  y w  hwn  sydd 
yn  dy  wedyd  cabledd?  pwy  a  ddich- 
on  faddeu  pechodau  ond  Duw  yn 
unig  ? 

22  A'r  lesu,  yn  gwybod  eu  ^  hym- 
resymiadau  hwynt,  a  attebodd  ac  a 
ddywedodd  wrthynt,  Pa  resymmu 
yn  eich  calonnau  yr  ydych  ? 

23  Pa  un  hawsaf,  ai  dywedyd, 
Maddeuwyd  i  ti  dy  bechodau ;  ai 
dywedyd,  Cyfod,  a  rhodia  ? 

24  Ond  fel  y  gwypoch  fod  gan 
Fab  y  dyn  awdurdod  ar  y  ddaear  i 
faddeu  pechodau,  (eb  efe  wrth  y 
claf  o'r  parlys,)  Yr  wyf  yn  dywedyd 
wrthyt,  Cyfod,  a  chymmer  dy  wely, 
a  dos  i'th  dy. 

25  Ac  yn  y  man  y  cyfododd  efe 
1  fynu  yn  eu  gŵydd  hwynt ;  ac  efe 
a  gymmerth  yr  hyn  y  gorweddai 
arno,  ac  a  aeth  ymaith  i'w  dy  ei 
hun,  gan  ogoneddu  Duw. 

26  A  syndod  a  ddaeth  ar  bawb,  a 
hwy  a  ogoneddasant  Dduw  ;  a  hwy 
a  lanwyd  o  ofn,  gan  ddywedyd, 
Gwelsom  bethau  anhygoel  heddyw. 

27  H  '^Ac  ar  ol  y  pethau  hyn  yr 
aeth  efe  aUan,  ac  a  welodd  bublic- 
an,  a'i  enw  Lefi,  yn  eistedd  wrth  y 
dollfa ;  ac  efe  a  ddywedodd  wrtho, 
Dilyn  fi. 

28  Ac  efe  a  adawodd  bob  peth, 
ac  a  gyfododd  i  fynu,  ac  a'i  dilyn- 
odd  ef. 


29  A  gwnaeth  Lefi  iddo  wledd 
fawr  yn  ei  dy :  ac  yr  oedd  tyrfa 
fawr  o  bublicanod  ac  eraill,  yn  eis- 
tedd gyd  â  hwynt  ar  y  bwrdd. 

30  Eithr  eu  hysgrifenyddion  a'u 
Phariseaid  hwynt  a  ^furmurasant 
yn  erbyn  ei  ddisgyblion  ef,  gan 
ddywedyd,  Paham  yr  ydych  chwi 
yn  bwytta  ac  yn  yfed  gyd  â  phub- 
licanod  a  phechaduriaid  ? 

31  A'r  lesu  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd wrthynt,  Nid  rhaid  i'r  rhai 
iach  wrth  feddyg ;  ond  i'r  rhai 
cleifion. 

32  'Ni  ddeuthum  i  alw  rhai  cyf- 
iawn,  ond  pechaduriaid,  i  edifeir- 
wch. 

33  1Í  A  hwy  a  ddywedasant  wrtho, 
"  Paham  y  mae  disgyblion  loan  yn 
ymprydio  yn  fynych,  ac  yn  gwneuth- 
ur  gweddiau,  a'r  un  modd  yr  eiddo 
y  Phariseaid;  ond  yr  eiddot  ti  yn 
bwytta  ac  yn  yfed  ? 

34  Yntau  a  ddywedodd  wrthynt, 
A  eUwch  chwi  beri  i  blant  yr  ystaf- 
ell  briodas  ymprydio,  tra  fyddo  y 
priodas-fab  gyd  â  hwynt  ? 

35  Ond  y  dyddiau  a  ddaw,  pan 
ddyger  y  priodas-fab  oddi  arnynt : 
ac  yna  yr  ymprydiant  yn  y  dyddiau 
hynny. 

36  1Í  °  Ac  efe  a  ddywedodd  hefyd 
ddammeg  wrthynt :  Ni  rydd  neb 
lain  o  ddilledyn  newydd  mewn  hen 
ddilledyn :  os  amgen,  y  mae  y  new- 
ydd yn  gwneuthur  rhwygiad,  a'r 
llain  o'r  newydd  ni  chyttuna  a'r 
hen. 

37  Ac  nid  yw  neb  yn  bwrw  gwin 
newydd  i  hen  gostrelau :  os  amgen, 
y  gwin  newydd  a  ddryllia  y  costrel- 
au,  ac  efe  a  red  allan,  a'r  costrelau 
a  goUir. 

38  Eithr  gwin  newydd  sydd  raid 
ei  fwrw  mewn  costrelau  newydd- 
ion ;  a'r  ddau  a  gedwir, 

39  Ac  nid  oes  neb,  gwedi  iddo  yfed 
gwin  hen,  a  chwennych  y  newydd 
yn  y  fan :  canys  efe  a  ddy  wed,  GweU 
yw  yr  hen. 

PENNOD  VI. 

1  Crist  yn  argyhoeddi  dallineh  y  Phariseaid 
ynghylch  cadw  y  Sabbath,  trwy  ysgrythyrau, 
a  rheswm,  a  gwyrthiau:  13  yn  dewis  deu- 
ddeg  aposiol :  17  yn  iachâu  y  cleifion :  20  a 
cher  iron  y  bohl,  yn  pregethu  i'w  ddisgyblion 
fendithion  a  melldithion,  27  Pa  /odd  y  mae 
i  ni  garu  ein  gelynion:  46  a  chyssylliu  ufudd- 
dod  gweithredoedd  da  ynghyd  â  gwrandaw 
y  gair ;  rhag,  yn  nryg-ddydd  profedigaeth, 
i  ni  syrthio  fel  tŷ  wedi  ei  adeiladu  ar  wyneb 
y  ddaear,  heb  ddim  sylfaen. 


952 


Am  gadw  y  Sabbath. 


S.  liUC,  VI.  Dewis  y  deuddeg  apostdl. 


Anno 

DOMINI 

31. 

•  Matt.  12. 
1. 
Marc  2. 23. 


b  1  Sam.  21. 
6. 


2  torthau 
dangos. 

3  ÿ  rhai. 

c  Lef.  24. 9. 


d  Matt.  12. 
9. 
Marc  3. 1. 


t  yn  ddi- 
ffrwyth. 


5  a  ddalias- 
ant  arno. 


6  ddi-      ■ 
ffrwyth. 


7  Gr.  mevon 
jweddi ar 
Dduvi. 


e  Matt.  10. 
1. 


floanl.  42. 


A*BÜ  ar  yr  ail  prif  Sabbath, 
fyned  o  hono  trwy  yr  yd:  a'i 
ddisgyblion  a  dynnasant  y  tywys, 
ac  a'u  bwyttasant,  gwedi  eu  rhwbio 
êi'u  dwylaw. 

2  A  rhai  o'r  Phariseaid  a  ddywed- 
asant  wrthynt,  Paham  yr  ydych  yn 
gwneuthur  yr  hyn  nid  yw  gyfreith- 
lawn  ei  wneuthur  ar  y  Sabbathau  ? 

3  A'r  lesu  gan  atteb  iddynt  a 
ddywedodd,  Oni  ddarllenasoch  hyn 
chwaith,  ^  yr  hyn  a  wnaeth  Dafydd, 
pan  oedd  chwant  bwyd  aruo  ef,  a  r 
rhai  oedd  gyd  âg  ef ; 

4  Y  modd  yr  aeth  efe  i  mewn  i 
dŷ  Dduw,  ac  y  cymmerth  ac  y 
bwyttaodd  y  ^bara  gosod,  ac  a'i 
rhoddes  hefyd  i'r  rhai  oedd  gyd 
âg  ef;  ^"=yr  hwn  nid  yw  gyfreith- 
lawn  ei  fwytta,  ond  i'r  offeiriaid 
yn  unig  ? 

5  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Y  mae  Mab  y  dyn  yn  Arglwydd 
ar  y  Sabbath  hefyd. 

6  11  "^  A  bu  hefyd  ar  Sabbath  arall, 
iddo  fyned  i  mewn  i'r  synagog,  ac 
athrawiaethu :  ac  yr  oedd  yno  ddyn 
a'i  law  ddehau  *  wedi  gwy wo. 

7  A'r  ysgrifenyddion  a'r  Pharise- 
aid ^a'i  gwyliasant  ef,  a  iachâi  efe 
ef  ar  y  dydd  Sabbath ;  fel  y  caffent 
achwyn  yn  ei  erbyn  ef 

8  Eithr  efe  a  wybu  eu  meddyliau 
hwynt,  ac  a  ddywedodd  wrth  y  dyn 
oedd  a'r  llaw  ^wedi  gwywo,  Cyfod 
i  fynu,  a  saf  yn  y  canoL  Ac  efe 
a  gyfododd  i  fynu,  ac  a  safodd. 

9  Yr  lesu  am  hynny  a  ddywedodd 
wrthynt,  Myfi  a  ofynaf  i  chwi,  Beth 
sydd  gyfreithlawn  ar  y  Sabbath- 
au ?  gwneuthur  da,  ynte  gwneuthur 
drwg  ?  cadw  einioes,  ai  colli  ? 

10  Ac  wedi  edrych  arnynt  oil  oddi 
amgylch,  efe  a  ddywedodd  wrth  y 
dyn,  Estyn  dy  law.  Ac  efe  a  wnaeth 
felly :  a'i  law  ef  a  wnaed  yn  iach 
fel  y  Hall. 

11  A  hwy  a  lanwyd  o  ynfydrwydd, 
ac  a  ymddiddanasant  y  naill  wrth 
y  llall,  pa  beth  a  wnaent  i'r  lesu. 

12  A  bu  yn  y  dyddiau  hynny,  fyn- 
ed o  hono  ef  allan  i'r  mynydd  i 
weddio;  a  pharhâu  ar  hyd  y  nos 
■^  yn  gweddio  Duw. 

13  1Í  A  phan  aeth  hi  yn  ddydd, 
efe  a  alwodd  atto  ei  ddisgyblion : 
ac  ®  o  honynt  efe  a  etholodd  ddeu- 
ddeg,  y  rhai  hefyd  a  enwodd  efe 
yn  apostolion ; 

14  Simon  (^yr  hwn  hefyd  a  enw- 
odd efe  Petr,)  ac  Andreas  ei  frawd ; 

_ 


Anno 

DOMINI 

31. 


lago,  ac  loan;  Phylip,  a  Bartholo 
mëus  ; 

15  Matthew,  a  Thomas ;  lago  mab 
Alphëus,  a  Simon  a  elwir  Zelotes  ; 

16  Judas  ^brawd  lago,  a  Judas  ejudasi 
Iscariot,  yr  hwn  hefyd  a  aeth  yn 
fradwr. 

17  IT  Ac  efe  a  aeth  i  waered  gyd 
â  hwynt,  ac  a  safodd  mewn  gwas- 
tattir;  a'r  dyrfa  o'i  ddisgyblion,  a 
lliaws  mawr  o  bobl  o  hoU  Judea 
a  Jerusalem,  ac  o  duedd  môr  Tyr- 
us  a  Sidon,  y  rhai  a  ddaeth  ^i 
wrandaw  arno,  ac  i'w  hiachâu  o'u 
clefydau, 

18  A'r  rhai  a  flinid  gan  ysprydion 
aflan  :  a  hwy  a  iachâwyd. 

19  A'r  hoU  dyrfa  ^  oedd  yn  ceisio 
cyffwrdd  âg  ef;  am  *fod  north  yn 
myned  o  hono  allan,  ac  yn  iachâu 
pawb. 

20  IT  Ac  efe  a  ddyrchafodd  ei  ol- 
ygon  ar  ei  ddisgyblion,  ac  a  ddy- 
wedodd, ^Gwỳn  eich  byd  y  tlodion: 
canys  eiddoch  chwi  yw  teyrnas 
Dduw. 

21  ^Gwŷn  eich  byd  y  rhai  ydych 
yn  dwyn  newyn  yr  awrhon :  canys 
chwi  a  ddigonir.  ^Gwỳn  eich  byd 
y  rhai  ydych  yn  wylo  yr  awrhon  : 
canys  chwi  a  chwerddwch. 

22  °  Gwýn  eich  byd  pan  y'ch  casao 
dynion,  a  phan  y'ch  °  didolant  oddi 
wrthynt,  ac  y'cÄ  gwaradwyddant, 
ac  y  bwriant  eich  enw  allan  megis 
drwg,  9  er  mwyn  Mab  y  dyn. 

23  P  Byddwch  lawen  y  dydd  hwn- 
nw,  a  llemmwch ;  canys  wele,  eich 
gwobr  sydd  fawr  yn  y  nef :  oblegid 
•1  yr  un  ffiinud  y  gwnaeth  eu  tadau 
hwynt  i'r  prophwydi. 

24  "^  Eithr  gwae  chwi  y  'cyfoeth- 
ogion !  canys  '  derbyniasoch  eich 
diddanwch. 

25  "  Gwae  chwi  y  rhai  llawn !  can- 
ys chwi  a  ddygwch  newyn.  Gwae 
chwi  y  rhai  a  chwerddwch  yr  awr- 
hon !  canys  chwi  a  alerwch  ac  a 
wylwch. 

26  Gwae  chwi  pan  ddywedo  pob 
dyn  yn  dda  am  danoch !  canys  felly 
y  gwnaeth  eu  tadau  hwynt  i'r  gau- 
brophwydi. 

27  1Í  ''Ond  yr  wyf  yn  dywedyd 
wrthych  chwi  y  rhai  ydych  yn 
gwrandaw,  Cerwch  eich  gelynion; 
gwnewch  dda  i'r  rhai  a'ch  casânt : 

28  Bendithiwch  y  rhai  a'ch  mell- 
dithiant,  a  ^  gweddiwch  dros  y  rhai 
a'ch  drygant 

29  ''Ac  i'r  hwa  a'th  darawo  ar 


^í'ioglywed 
ef. 


h  Matt.  14. 

36. 
1  Marc  S.  30. 

pen.  8.  46, 


k  Matt.  5. 3. 


» Ea.  55. 1. 
a  65. 13. 


m  Es.  61.  3. 


n  Matt.  5. 

11. 

1  Petr  2. 19. 

a  3. 14. 
o  loan  16. 2. 


9  o  achos. 
P  Act.  5. 41. 


1  Act.  7.  51. 


r  Amos  6. 1. 

lago  5. 1. 
s  pen.  12. 21. 
t  Matt.  6.  2, 

5,16. 
u  Es.  65. 13. 


X  Matt.  5. 
44. 
Khuf.  12. 

20. 


J  pen.  23. 34. 
Act.  7.  60. 


2  Matt.  5. 
39. 


Am  garu  ein  gelynion. 


S.  LUC,  VII. 


Dammeg  y  tŷ  ar  y  graig. 


Anno 

DOMmi 

31. 

»  1  Cor.  6. 7. 
b  Matt.  5. 
42. 


c  Matt.  7. 
12. 


d  Matt.  5. 
46. 
2  sydd. 


*  Matt.  5. 
42. 


fad.  27. 


e  Matt.  5. 
45. 


t  Matt.  7.1. 


I  Diar.  19. 
17. 

k  Ps.  79. 12. 


J  Matt.  7. 2. 
Uarc4.24. 


«n  Matt.  15. 
14. 


n  Matt.  10. 

24. 

loan  13. 16. 

a  15.  20. 
8  Neu,  a 

fydd 

perffatíh 
fel,  &c. 
«  Matt.  7.  3. 


y  îiaí7í  gem,  cynuyg  y  Hall  hefyd; 
î^ac  i'r  hwn  a  ddygo  ymaitli  dy 
gochl,  na  wahardd  dy  bais  hefyd- 

30  *•  A  dyro  i  bob  un  a  geisio  gen- 
nyt ;  a  chan  y  neb  a  iyddo  yn  dwyn 
yr  eiddot,  na  chais  eilchwyl. 

31  ''Ac  fel  y  mynnech  wueuthur  o 
ddynion  i  chwi,  gwnewch  chwithau 
iddynt  yr  un  ffunud. 

32  *Ac  OS  cerwch  y  rhai  a'ch  car- 
ant  chwithau,  pa  ddiolch  ^fydd  i 
chwi?  oblegid  y  mae  pechadur- 
iaid  hefyd  yn  caru  y  rhai  a'u  car 
hwythau. 

33  Ac  OS  gwnewch  dda  i'r  rhai  a 
wnant  dda  i  chwithau,  pa  ddiolch 
fydd  i  chAvi  ?  oblegid  y  mae  y  pech- 
aduriaid  hefyd  yn  gwneuthur  yr  un 
peth. 

34  ®Ac  OS  rhoddwch  echwyn  i'r 
rhai  yr  ydych  yn  gobeithio  y  cewch 
chwithau  ganddynt,  pa  ddiolch  fydd 
i  chwi?  oblegid  y  mae  y  pechad- 
uriaid  hefyd  yn  rhoddi  echwyn  i 
bechaduriaid,  fel  y  derbyniont  y 
cyffelyb. 

35  Eithr  ^cerwch  eich  gelynion,  a 
gwnewch  dda,  a  rhoddwch  echwyn, 
heb  obeithio  dim  drachefn ;  a'ch 
gwobr  a  fydd  mawr,  a  ^plilant  fydd- 
wch  i'r  Goruchaf :  canys  daionus  yw 
efe  i'r  rhai  anniolchgar  a  drwg. 

36  Byddwch  gan  hynny  drugarog- 
ion,  megis  ag  y  mae  eich  Tad  yn 
drugarog. 

37  Ac  ^  na  fernwch,  ac  ni'ch  bern- 
ir :  na  chondemniwch,  ac  ni'ch  con- 
demnir :  maddeuwch,  a  maddeuir  i 
chwithau : 

38  '  Rhoddwch,  a  rhoddir  i  chwi ; 
mesur  da,  dwysedig,  ac  ^wedi  ei 
ysgwyd,  ac  yn  myned  trosodd,  a 
roddant  yn  eich  mynwes :  canys 
^â'r  un  mesur  ag  y  mesuroch,  y 
mesurir  i  chwi  drachefn. 

39  Ac  efe  a  ddywedodd  ddammeg 
wrthynt:  ""A  ddichon  y  dall  dywyso 
y  dall?  oni  syrtliiant  ill  dau  yn  y 
clawdd  ? 

40  ""Md  yw  y  disgybl  uwch  law 
ei  athraw :  eithr  pob  un  ^  perffaith 
a  fydd  fel  ei  athraw. 

41  °  A  phaham  yr  wyt  ti  yn  edrych 
ar  y  brycheuyn  sydd  yn  llygad  dy 
frawd,  ac  nad  yd  wyt  yn  ystyried  y 
trawst  sydd  yn  dy  lygad  dy  hun  ? 

42  Neu  pa  fodd  y  gelli  di  ddy wed- 
yd  wrth  dy  frawd,  Fy  mrawd,  gad  i 
mi  dynnu  allan  y  brycheuyn  sydd 
yn  dy  lygad,  a  thithau  heb  weled  y 
trawst  sydd  yn  dy  lygad  dy  hun? 


0  ragrithiwr,  p  bwrw  allan  y  trawst 
o'th  lygad  dy  hun  yn  gyntaf,  ac 
yna  y  gweli  yn  eglur  dynnu  allan 
y  brycheuyn  sydd  yn  llygad  dy 
frawd. 

43  Canys  "^nid  yw  pren  da  yn 
dwyn  ftwyth  drwg ;  na  phren  drwg 
yn  dwyn  ffrwyth  da. 

44  Oblegid  "^  pob  pren  a  adwaenir 
wrth  ei  ffrwyth  ei  hun :  canys  nid 
oddi  ar  ddrain  y  casglant  ffigys,  nac 
oddi  ar  berth  yr  heliant  ra^vnwin. 

45  ^Y  dyn  da,  o  ddaionus  drysor 
ei  galon,  a  ddwg  allan  ddaioni ;  a'r 
dyn  drwg,  o  ddrygionus  drysor  ei 
galon,  a  ddwg  allan  ddrygioni : 
canys  *o  helaethrwydd  y  galon  y 
mae  ei  enau  yn  Uefaru. 

46  11  "Paham  hefyd  yr  ydych  yn 
fy  ngalw  i,  Arglwydd,  Arglwydd, 
ac  nad  ydych  yn  gwneuthur  yr  hyn 
yr  wyf  yn  ei  ddywedyd  ? 

47  ""Pwy  bynnag  a  ddêl  attaf  fi, 
ac  a  wrendy  fy  ngeiriau,  ac  a'u 
gwnelo  hwynt,  mi  a  ddangosaf  i 
chwi  i  bwy  y  mae  efe  yn  gyffelyb : 

48  Cyffelyb  yw  i  ddyn  yn  adeiladu 
tŷ,  yr  hwn  a  gloddiodd,  ac  a  aeth 
yn  ddwfn,  ac  a  osododd  ei  sail  ar 
y  graig :  a  phan  ddaeth  llifeiriant, 
y  llif-ddyfroedd  a  gurodd  ar  y  ij 
hwnnw,  ac  ni  allai  ei  siglo ;  canys 
yr  oedd  wedi  ei  seilio  ar  y  graig. 

49  Ond  yr  hwn  a  wrendy,  ac  ni 
wna,  cyffelyb  yw  i  ddyn  a  adeüadai 
dŷ  ar  y  ddaear,  heb  sail ;  ar  yr  hwn 
y  curodd  y  llif-ddyfroedd,  ac  yn  y 
fan  y  syrthiodd :  a  chwymp  y  tŷ 
hwnnw  oedd  fawr. 

PENNOD  VII. 

1  Crist  yn  caffael  mwy  o  ffydd  yn  y  canwriad, 
un  oV  Cenhedloedd,  nag  yn  yr  un  o'r  ludd- 
ewon  :  10  yn  iacliâu  ei  was  ef  yn  ei  ahsen : 
11  yn  cyfodi  o  farw  ifyw  fab  y  wraig  weddw 
o  Nain:  19  yn  atteb  cenhadon  loan,  trwy 
ddangos  ei  wyrthiau:  24  yn  tystiolaethu  i'r 
hobl  ei  feddwl  am  loan:  31  yn  bwrw  bai  ar 
yr  luddewon,  y  rhai  ni  ellid  eu  hennill  na 
tlirwy  ymarweddiad  loan  na'r  eiddo  yr  lesu: 
36  ac  yn  dangos  trwy  achlysur  y  wraig  oedd 
bechadares  pa  fodd  y  mae  efe  yn  gyfaiU 
i  bechadariaid,  nid  Vw  maentumio  mewn 
pechodau,  ond  i  faddeu  iddynt  eu  pechodau, 
ar  eu  ffydd  a'u  hedifeirwch. 

AC  wedi  iddo  orphen  ei  holl 
.  ymadroddion  lie  y  clywai  y 
bobl,  *efe  a  aeth  i  mewn  i  Caper- 
naum. 

2  A  gwas  rhyw  ganwriad,  yr  hwn 
oedd  anwyl  ganddo,  oedd  yn  ddrwg 
ei  hwyl,  ym  mron  marw. 

3  A  phan  glybu  efe  son  am  yr 
lesu,  efe  a  ddanfonodd  atto  henur- 


Ffydd  y  canivriad. 


S.  LUC,  VII.  Crist  yn  atteh  cenhadon  loan. 


Anno 

DOMINI 

31. 


Zun. 


S  tagad. 


4Neu,  arcÄ. 


b  Act.  9. 40. 


c  pen.  24. 19. 

loan  4. 19. 

a  C.  14. 

a  9. 17. 
«I  pen.  1.  G8. 


iaid  yr  luddewon,  gan  attolwg  iddo 
ddyfod  a  iachâu  ei  was  ef. 

4  Y  rhai  pan  ddaethant  at  yr 
lesu,  a  attolygasant  arno  yn  daer, 
gan  ddjwedyd,  Oblegid  y  mae  efe 
yn  haeddu  cael  gwneuthur  o  honot 
hyn  iddo : 

5  Canys  y  mae  yn  caru  ein  cen- 
edl  ni,  ac  efe  a  adeiladodd  i  ni 
synagog. 

6  A'r  lesu  a  aeth  gyd  â  hwynt. 
Ac  efe  weithian  heb  fod  neppell 
oddi  wrth  y  tŷ,  y  canwriad  a  an- 
fonodd  gyfeillion  atto,  gan  ddywed- 
yd  wrtho,  Arglwydd,  na  phoena; 
canys  nid  wyf  fi  deilwng  i  ddyfod 
o  honot  dan  fy  nghionglwyd : 

7  0  herwydd  paham  ni'm  tybiais 
fy  hun  yn  deilwng  i  ddyfod  attat : 
eithr  dywed  y  gair,  a  iach  fydd  fy 
ngwas. 

8  Canys  dyn  wyf  finnau  wedi  fy 
ngosod  dan  awdurdod,  a  cliennyf 
filwyr  danaf :  ac  meddaf  wrth  ^hwn, 
Dos,  ac  efe  a  â ;  ac  wrth  arall, 
T3Ted,  ac  efe  a  ddaw;  ac  wrth  fy 
ngwas,  Gwna  hyn,  ac  efe  a'i  gwna 

9  Pan  glybu  yr  lesu  y  pethau  hyn, 
efe  a  ryfeddodd  wrtho,  ac  a  drodd, 
ac  a  ddywedodd  wrth  y  bobl  oedd 
yn  ei  ganlyn,  Yr  ydwyf  yn  dywedyd 
i  chwi,  Ni  chefais  gymmaiut  fíydd, 
na  ddo  yn  yr  Israel. 

10  A'r  rhai  a  anfonasid,  wedi  idd- 
ynt  ddychwelyd  i'r  tŷ,  a  gawsant  y 
gwas  a  fuasai  glaf,  yn  holliach. 

11  U  A  bu  drannoeth,  iddo  ef  fyned 
i  ddinas  a  elwid  Nain;  a  chyd,  âg 
ef  yr  aeth  ^Uawer  o'i  ddisgyblion, 
a  thyrfa  fawr. 

12  A  phan  ddaeth  efe  yn  agos  at 
borth  y  ddinas,  wele,  un  marw  a 
ddygid  aUan,  yr  hwn  oedd  unig  fab 
ei  fam,  a  honno  yn  weddw :  a  bagad 
o  bobl  y  ddinas  oedd  gyd  â  hi, 

13  A'r  Arglwydd  pan  y  gwelodd 
hi,  a  gymmerodd  drugaredd  arni, 
ac  a  ddywedodd  wrthi,  Nac  wyla. 

14  A  phan  ddaeth  attynt,  efe  a 
gyfíyrddodd  â'r  ^elor :  a'r  rhai  oedd 
yn  ei  dwyn,  a  safasant.  Ac  efe  a 
ddywedodd,  Y  mab  ieuangc,  yr 
wyf  yn  dywedyd  wrthyt,  ^  Cyfod. 

15  A'r  marw  a  gyfododd  yn  ei 
eistedd,  ac  a  ddechreuodd  lefaru. 
Ac  efe  a'i  rhoddes  i'w  fam. 

16  Ac  ofn  a  ddaeth  ar  bawb :  a 
hwy  a  ogoneddasant  Dduw,  gan 
ddy wedyd,  •=  Prophwyd  mawr  a  gyf- 
ododd yn  ein  plith;  ac,  '^Ymwelodd 
Duw  a'i  bobL 


17  A'r  gair  hwn  a  aeth  allan  am 
dano  trAvy  hoU  Judea,  a  thrwy  gwbl 
o'r  wlad  oddi  amgylch. 

18  ®A'i  ddisgyblion  a  fynegasant 
i  loan  hyn  olL 

19  1Í  Ac  loan,  wedi  galw  rhyw 
ddau  o'i  ddisgyblion  atto,  a  anfon- 
odd  at  yr  lesu,  gan  ddywedyd,  Ai 
ti  yw  yr  hwn  sydd  yn  dyfod?  ai 
un  arall  yr  ŷm  yn  ei  ddisgwyl  ? 

20  A'r  gwŷr  pan  ddaethant  atto, 
a  ddywedasant,  loan  Fedyddiwr 
a'n  danfonodd  ni  attat  ti,  gan  ddy- 
wedyd, Ai  ti  yw  yr  hwn  sydd  yn 
dyfod?  ai  arall  yr  ỳm  yn  ei  ddis- 
gwyl? 

21  A'r  a^T  honno  efe  a  iachaodd 
lawer  oddi  wrth  glefydau,  a  phläau, 
ac  ysprydion  drwg;  ac  i  lawer  o 
ddeillion  y  rhoddes  efe  eu  golwg. 

22  A'r  lesu  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd wrthynt,  Ewch,  a  myneg- 
wch  i  loan  y  pethau  a  welsoch  ac 
a  glywsoch;  ^fod  y  deillion  yn 
gweled  eilwaith,  y  cloffion  yn  rhod- 
io,  y  gwahan-glwyfus  wedi  eu  glan- 
hâu,  y  byddariaid  yn  clywed,  y 
meirw  yn  cyfodi,  y  tlodion  yn  der- 
byn  yr  efengyl. 

23  A  gwýn  ei  fyd  y  neb  ni  rwystrir 
ynof  fi. 

24  1Í  ^Ac  wedi  i  genhadau  loan 
fyned  ymaith,  efe  a  ddechreuodd 
ddywedyd  wrth  y  bobloedd  am 
loan,  Beth  yr  aethoch  allan  i'r  di- 
ffaethwch  i'w  weled?  Ai  corsen  yn 
siglo  gan  wynt  ? 

25  Ond  pa  beth  yr  aethoch  allan 
i'w  weled  ?  Ai  dyn  wedi  ei  ddilladu 
â  dillad  esmwyth?  ''Wele,  y  rhai 
sydd  yn  arfer  dillad  anrhydeddus,  a 
moethau,  mewn  palasau  brenhin- 
oedd  y  maent. 

26  Eithr  beth  yr  aethoch  allan  i'lo 
weled?  Ai  prophwyd?  Yn  ddiau 
meddaf  i  chwi,  a  Uawer  mwy  na 
phrophwyd. 

27  Hwn  yw  efe  am  yr  un  yr  ys- 
grifenwyd,  Wele,  yr  wyf  fi  yn  an- 
fon  fy  nghennad  o  flaen  dy  wyneb, 
yr  hwn  a  barottoa  dy  fíbrdd  o'th 
flaen. 

28  Canys  meddaf  i  chwi,  Ym 
mhlith  y  rhai  a  aned  o  wragedd,  nid 
oes  brophwyd  mwy  nag  loan  Fed- 
yddiwr :  eithr  yr  hwn  sydd  leiaf  yn 
nheyrnas  Dduw,  sydd  fwy  nag  ef 

29  A'r  hoU  bobl  a'r  oedd  yn 
gwrandaw,  a'r  publicanod,  a  gyf- 
iawnhasant  Dduw,  gwedi  eu  bed- 
yddio  â  bedydd  loan. 


Anno 
DOMINI 

31. 

e  Matt.  11. 
2. 


f  Es.  35.  5. 


Matt.  11. 


li  Mai.  3. 1. 


Gwraig  yn  golchi  traed  Crist.  S.  LÜC,  VIII. 


Dammeg  yr  hauwr. 


Anno 

DOMINI 

31. 


6Neu, 
ynddynt 
eu  hunain. 

Sfwriasant 
heibio. 

•  Act.  20. 27. 

k  Matt.  11. 
16. 


1  Matt.  3.  4. 
Marc  1.  6. 


m  Matt.  26. 
6. 

Marc  14.  a 
loan  11.  2. 


n  pen.  15. 2. 


oGwel 
Matt.  IS. 


30  Eithr  y  Phariseaid  a'r  cyfreith- 
wyr  ^yn  eu  herbyn  eu  hunain  a 
^  ddiystyrasant  'gynghor  Duw,  heb 
eu  bedyddio  ganddo. 

31  IT  A  dywedodd  yr  Arglwydd, 
^I  bwy  gan  hynny  y  cyffelybaf  ddyn- 
ion  y  genhedlaeth  hon?  ac  i  ba 
beth  y  maent  yn  debyg? 

32  Tebyg  ydynt  i  blant  yn  eistedd 
yn  y  farchnad,  ac  yn  Uefain  wrth  eu 
gilydd,  ac  yn  dywedyd,  Canasom 
bibau  i  chwi,  ac  ni  ddawnsiasoch ; 
cwynfanasom  i  chwi,  ac  nid  wyl- 
asoch. 

33  Canys  daeth  'loan  Fedyddiwr 
heb  na  bwytta  bara,  nac  yfed  gwin ; 
a  chwi  a  ddywedwch,  Y  mae  cy- 
thraul  ganddo. 

34  Daeth  Mab  y  dyn  yn  bwytta 
ac  yn  yfed ;  ac  yr  ydych  yn  dy- 
wedyd, Wele  ddyn  glwth,  ac  yfwr 
gwin,  cyfaill  publicanod  a  phech- 
aduriaid. 

35  A  doethineb  a  gyfiawnhâwyd 
gan  bawb  o'i  phlant. 

36  1Í  ™Ac  un  o'r  Phariseaid  a 
ddymunodd  arno  fwy tta  gyd  âg  ef : 
ac  yntau  a  aeth  i  dŷ  y  Pharisead, 
ac  a  eisteddodd  i  fwytta. 

37  Ac  wele,  gwraig  yn  y  ddinas,  yr 
hon  oedd  bechadures,  pan  wybu  hi 
fod  yr  lesu  yn  eistedd  ar  y  bwrdd 
yn  nhŷ  y  Pharisead,  a  ddug  flwch 
o  ennaint : 

38  A  chan  sefyU  wrth  ei  draed  ef 
o'r  tu  ol,  ac  wylo,  hi  a  ddechreuodd 
olchi  ei  draed  ef  â  dagrau,  ac  a'u 
sychodd  â  gwallt  ei  phen :  a  hi  a 
gusanodd  ei  draed  ef,  ac  a'u  hirodd 
a'r  ennaint. 

39  A  phan  welodd  y  Pharisead, 
yr  hwn  a'i  gwahoddasai,  efe  a  ddy- 
wedodd  ynddo  ei  hun,  gan  ddywed- 
yd,  Pe  bai  "hwn  brophwyd,  efe  a 
wybuasai  pwy,  a  pha  fath  wTaig  yw 
yr  hon  sydd  yn  cyiFwrdd  âg  ef: 
canys  pechadures  yw  hi. 

40  A'r  lesu  gan  atteb  a  ddywed- 
odd  wrtho,  Simon,  y  mae  gennyf 
beth  i'w  ddywedyd  wrthyt.  Yntau 
a  ddywedodd,  Athraw,  dywed. 

41  Dau  ddyledwr  oedd  i'r  un 
echwynwr :  y  naill  oedd  arno  *  bum 
can  ceiniog  o  ddyled,  a'r  Hall  ddeg 
a  deugain. 

42  A  phryd  nad  oedd  ganddynt 
ddim  i  dalu,  efe  a  faddeuodd  iddynt 
iU  dau.  Dywed  gan  hynny,  pwy  o'r 
rhai  hyn  a'i  car  ef  yn  fwyaf  ? 

43  A  Simon  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd, Yr  wyf  fi  yn  tybied  mai  yr 

_ 


hwn  y  maddeuodd  efe  iddo  fwyaf. 
Yntau  a  ddywedodd  wrtho,  Uniawn 
y  bernaist. 

44  Ac  efe  a  drodd  at  y  wraig,  ac 
a  ddywedodd  wrth  Simon,  A  weli 
di  y  wraig  hon?  mi  a  ddeuthum 
i'th  dŷ  di,  ac  ni  roddaist  i  mi  ddwfr 
i'm  traed:  ond  hon  a  olchodd  fy 
nhraed  â  dagrau,  ac  b!u  sychodd 
â  gwallt  ei  phen. 

45  M  roddaist  i  mi  gusan:  ond 
hon,  er  pan  ddeuthum  i  mewn,  ni 
pheidiodd  â  chusanu  fy  nhraed. 

46  P  Fy  mhen  âg  olew  nid  iraist : 
ond  hon  a  irodd  fy  nhraed  âg  en- 
naint. 

47  *!  0  herwydd  paham  y  dywedaf 
wrthyt,  Maddeuwyd  ei  haml  bech- 
odau  hi;  oblegid  hi  a  garodd  yn 
fawr :  ond  y  neb  y  maddeuer  ych- 
ydig  iddo,  a  gar  ychydig. 

48  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthi, 
Maddeuwyd  i  ti  dy  bechodau. 

49  A'r  rhai  oedd  yn  cyd-eistedd  i 
fwytta  a  ddechreuasant  ddywedyd 
ynddynt  eu  hunain,  "^Pwy  yw  hwn 
sydd  yn  maddeu  pechodau  hefyd  ? 

50  Ac  efe  a  ddywedodd  wrth  y 
wraig,  *Dy  fíydd  a'th  gadwodd;  dos 
mewn  tangnefedd. 

PENNOD  VIII. 

1  Y  gwragedd  yn  gweini  i  Grist  o'u  gdlud.  4 
Crist,  wedi  iddo  hregethu  o  fan  i  fan,  a'i 
apostolion  yn  ei  ganlyn,  yn  gosod  allan  ddam- 
meg  yr  hauwr  ;  16  a'r  ganwyll:  21  yn  dangos 
pwy  ydyw  eifam  a'i  frodyr:  22  yn  ceryddu 
y  gwyntoedd  :  26  yn  hwrw  y  lleng  gytlireul- 
iaid  allan  o'r  dyn  i'r  genfaint  focli.  37  Y 
Gadareniaid  yn  ei  wrthod  ef:  43  yntau  yn 
iachâu  y  wraig  o'i  diferlif  gioaed,  49  ac  yn 
hywhâu  merch  Jairus. 

BÜ  wedi  hynny,  iddo  fyned  trwy 
L  bob  dinas  a  thref,  gan  breg- 
ethu,  ac  efengylu  teyrnas  Dduw: 
a'r  deuddeg  oedd  gyd  âg  ef ; 

2  A  ^gwragedd  rai,  a'r  a  iachesid 
oddi  wrth  ysprydion  drwg  a  gwen- 
did ;  Mair  yr  hon  a  elwid  Magda- 
len, ''o'r  hon  yr  aethai  saith  gy- 
thraul  allan ; 

3  Joanna,  gwraig  Chusa  goruch- 
wyliwr  Herod,  a  Susanna,  a  Uawer 
eraill,  y  rhai  oedd  yn  gweini  iddo 
o'r  pethau  oedd  ganddynt. 

4  H  "^  Ac  wedi  i  lawer  o  bobl  ym- 
gynnuU  ynghyd,  a  chyrchu  atto  o 
bob  dinas,  efe  a  ddywedodd  ar 
ddammeg : 

5  Yr  hauwr  a  aeth  allan  i  hau  ei 
had :  ac  wrth  hau,  peth  a  syrthiodd 
ar  ymyl  y  ffordd,  ac  a  fathrwyd ;  ac 
ehediaid  y  nef  a'i  bwyttaodd. 


a'i  dehongliad. 


S.  LUC,  VIII.         Crist  yn  ceryddu  y  gwyntoedd. 


Anno 

DOMINI 

31. 


d  Matt.  13. 
10. 
Marc  4. 10. 


e  Ee.  6.  9. 
Marc  4. 12. 
loan  12.40. 

Í  Matt.  13. 
18. 


5  JIatt.  5. 
15. 

Marc  4. 21. 
pen.  11.33. 


h  Matt.  10. 
26. 
pen.  12.  2. 


1  Matt.  13. 
12.  a  25. 21. 
pen.  19. 26. 


Í  tyhygir  ei, 
&c. 


6  A  pheth  arall  a  syrthiodd  ar  y 
graig;  a  phan  eginodd,  y  gwywodd, 
am  nad  oedd  iddo  wlybwr. 

7  A  pheth  arall  a  syrthiodd  ym 
mysg  drain ;  a'r  drain  a  gyd-dyfas- 
ant,  ac  a'i  tagasant  ef. 

8  A  pheth  arall  a  syrthiodd  ar  dir 
da ;  ac  a  eginodd,  ac  a  ddug  ffrwyth 
ar  ei  ganfed.  Wrth  ddywedyd  y 
pethau  hyn,  efe  a  lefodd,  Y  neb 
sydd  a  chlustiau  ganddo  i  wran- 
daAV,  gwrandawed. 

9  "^A'i  ddisgyblion  a  ofynasant 
iddo,  gan  ddywedyd.  Pa  ddammeg 
oedd  hon  ? 

10  Yntau  a  ddywedodd,  I  chwi  y 
rhoddwyd  gwybod  dirgeloedd  teyrn- 
as  Dduw ;  eithr  1  eraill  ar  ddam- 
hegion  ;  ^  fel  yn  gweled  na  welant, 
ac  yn  clywed  na  ddeallant 

11  A  Myma  y  ddammeg :  Yr  had 
yw  gair  Duw. 

12  A'r  rhai  ar  ymyl  y  ffordd,  ydyw 
y  rhai  sydd  yn  gwrandaw;  wedi 
hynny  y  mae  y  diafol  yn  dyfod,  ac 
yn  dwyn  ymaith  y  gair  o'u  calon 
hwynt,  rhag  iddynt  gredu,  a  bod 
yn  gadwedig. 

13  A'r  rhai  ar  y  graig,  yw  y  rhai 
pan  glywant,  a  dderbyniant  y  gair 
yn  llawen ;  a'r  rhai  hyn  nid  oes 
ganddynt  wreiddyn,  y  rhai  sydd  yn 
credu  dros  amser,  ac  yn  amser  prof- 
edigaeth  yn  cilio. 

14  A'r  hwn  a  syrthiodd  ym  mysg 
drain,  yw  y  rhai  a  wrandawsant; 
ac  wedi  iddynt  fyned  ymaith,  hwy 
a  dagwyd  gan  ofalon,  a  golud,  a 
melyswedd  buchedd,  ac  nid  ydynt 
yn  dwyn  ffrwyth  i  berffeithrwydd. 

15  A'r  hwn  ar  y  tir  da,  yw  y  rhai 
hyn,  y  rhai  â  chalon  ^hawddgar  a 
da,  ydynt  yn  gwrandaw  y  gair,  ac 
yn  ei  gadw,  ac  yn  dwyn  ffrwyth 
trwy  amynedd. 

16  11  ^Nid  yw  neb  wedi  goleu 
canwyll,  yn  ei  chuddio  hi  â  Uestr, 
neu  yn  ei  dodi  dan  wely  ;  eithr  yn 
ei  gosod  ar  ganhwyllbren,  fel  y 
caffo  y  rhai  a  ddêl  i  mewn  weled 
y  goleuni. 

17  ^  Canys  nid  oes  dim  dirgel,  a'r 
ni  bydd  amlwg  ;  na  dim  cuddiedig, 
a'r  nis  gwybyddir,  ac  na  ddaw  i'r 
goleu. 

18  Edrychwch  am  hynny  pa  fodd 
y  cly woch  :  '  canys  pwy  bynnag  y 
mae  ganddo,  y  rhoddir  iddo ;  a'r 
neb  nid  oes  ganddo,  ie,  yr  hyn  y 
"mae  yn  tybied  ei  fod  ganddo,  a 
ddygir  oddi  arno. 


19  1Í  '^  Daeth  atto  hefyd  ei  fam  a'i 
frodyr;  ac  ni  allent  ^ddyfod  hyd 
atto  gan  y  dorf. 

20  A  mynegwyd  iddo  gan  rai,  yn 
dywedyd,  Y  mae  dy  fam  a'th  frod- 
yr yn  sefyll  allan,  yn  ewyllysio  dy 
weled. 

21  Ac  efe  a  attebodd  ac  a  ddywed- 
odd wrthynt,  Fy  mam  1  a'm  brodyr 
i  yw  y  rhai  hyn  sydd  yn  gwrandaw 
gair  Duw,  ac  yn  ei  wneuthur. 

22  1Í  A  'bu  ar  ryw  ddiwrnod,  ac 
efe  a  aeth  i  long,  efe  a'i  ddisgybl- 
ion: a  dywedodd  wrthynt,  Awn 
trosodd  i'r  tu  hwnt  i'r  Uya  A  hwy 
a  gychwynasant. 

23  Ac  fel  yr  oeddynt  yn  hwylio, 
efe  a  hunodd :  a  chawod  o  wynt  a 
ddisgynodd  ar  y  llyn ;  ac  yr  oedd- 
ynt yn  Uawn  o  ddwfr,  ac  mewn 
enbydrwydd. 

24  A  hwy  a  aethant  atto,  ac  a'i 
deflroisant  ef,  gan  ddywedyd,  O 
Feistr,  Feistr,  darfa  am  danom.  Ac 
efe  a  gyfododd,  ac  a  geryddodd  y 
gwynt  a'r  tonnau  dwfr:  a  hwy  a 
beidiasant,  a  hi  a  aeth  yn  dawel. 

25  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Pa  le  y  mae  eich  fíydd  chwi?  A 
hwy  wedi  ofni,  a  ryfeddasant,  gan 
ddywedyd  wrth  eu  gilydd,  Pwy  yw 
hwn,  gan  ei  fod  yn  gorchymyn  i'r 
gwyntoedd  ac  i'r  dwfr  hefyd,  a 
hwythau  yn  ufuddhâu  iddo  ? 

26  1Í  A  "  hwy  a  hwyliasant  i  wlad 
y  Gadareniaid,  yr  hon  sydd  o'r  tu 
arall,  ar  gyfer  Galilea, 

27  Ac  wedi  iddo  fyned  allan  i  dir, 
cyfarfa  âg  ef  ryw  wr  o'r  ddinas, 
yr  hwn  oedd  ganddo  gythreuliaid 
er  ys  talm  o  amser;  ac  ni  wisgai 
ddillad,  ac  nid  arhosai  mewn  tŷ, 
ond  yn  y  beddau. 

28  Hwn,  wedi  gweled  yr  lesu,  a 
dolefain,  a  syrthiodd  i  lawr  ger  ei 
fron  ef,  ac  a  ddywedodd  â  Uef  uchel, 
Beth  sydd  i  mi  â  thi,  O  lesu,  Fab 
Duw  goruchaf  ?  yr  wyf  yn  attolwg 
i  ti  na'm  poenech. 

29  (Canys  efe  a  orchymynasai  i'r 
yspryd  aflan  ddyfod  allan  o'r  dyn. 
Canys  llawer  o  amserau  y  cipiasai  ef : 
ac  efe  a  gedwid  yn  rhwym  â  chad- 
wynau,  ac  â  Uyffetheiriau ;  ac  wedi 
dryllio  y  rhwymau,  efe  a  yrrwyd 
gan  y  cy thraul  i'r  diffaethwch.) 

30  A'r  lesu  a  ofynodd  iddo,  gan 
ddywedyd,  Beth  yw  dy  enw  di? 
Yntau  a  ddywedodd,  Lleng:  canys 
llawer  o  gythreuliaid  a  aethent 
iddo  ef. 

_ 


Anno 

DOMINI 

31. 

k  Matt.  12. 

4(;. 

Marc  3.  31. 


dan  ág  ef. 


I  Matt.  8.23. 
Marc  4. 3&. 


m  Matt.  8. 
2S. 
Marc  5.  L 


YGadarenîaîd  yn  gwrthod  Crist.     S.  LUC,  VIII. 


Bywhâu  merch  Jairús. 


Anno 

DOMINI 

31. 


3Sef, 
porthwyr 
y  mocli. 


E  Act.  16, 
39. 


»  Jlarc  5. 


P  aiatt.  9. 
18. 
Marc  5.  22. 


9  aiatt.  5. 
20. 


6  eiddo. 


31  A  hwy  a  ddeisyfasant  arno, 
na  orchymynai  iddynt  fyned  î'r 
dyfnder. 

32  Ac  yr  oedd  yno  genfaint  o 
foch  lawer  ya  pori  ar  y  mynydd: 
a  hwynt-hwy  a  attolygasant  iddo 
adael  iddynt  fyned  i  mewn  i'r  rliai 
hynny.    Ac  efe  a  adawodd  iddynt. 

33  A'r  cythreuliaid  a  aethant  allan 
o'r  dyn,  ac  a  aethant  i  mewn  i'r 
moch  :  a'r  genfaint  a  ruthrodd  oddi 
ar  y  dibyn  i'r  llyn,  ac  a  fodd^yyd. 

34  A  plian  welodd  ^  y  meichiaid  yr 
hyn  a  ddarfuasai,  hwy  a  ffoisant,  ac 
a  aethant,  ac  a  fynegasant  yn  y 
ddinas,  ac  yn  y  wlad. 

35  A  hwy  a  aethant  allan  i  weled 
y  peth  a  wnelsid;  ac  a  ddaethant 
at  yr  lesu,  ac  a  gawsant  y  dyn,  o'r 
hwn  yr  aethai  y  cythreuliaid  aUan, 
yn  ei  ddillad,  a'i  iawn  bwyll,  yn 
eistedd  wrth  draed  yr  lesu :  a  hwy 
a  ofnasant. 

36  A'r  rhai  a  welsent,  a  fynegas- 
ant hefyd  iddynt  pa  fodd  yr  iach- 
asid  y  cythreulig. 

37  f  A'r  hoU  liaws  o  gylch  gwlad  y 
Gadareniaid  °a  ddymunasant  arno 
fyned  ymaith  oddi  wrthynt ;  am  eu 
bod  mewn  ofn  mawr.  Ac  efe  wedi 
myned  i'r  Hong,  a  ddychwelodd. 

38  "A'r  gwr  o'r  hwn  yr  aethai  y 
cythreuliaid  allan,  a  ddeisyfodd 
arno  gael  bod  gyd  âg  ef :  eithr  yr 
lesu  a'i  danfonodd  ef  ymaith,  gan 
ddywedyd, 

39  Dychwel  i'th  dỳ,  a  dangos  faint 
o  bethau  a  wnaeth  Duw  i  ti.  Ac 
efe  a  aeth,  dan  bregethu  trwy  gwbl 
o'r  ddinas,  faint  a  wnaethai  yr  lesu 
iddo. 

40  A  bu,  pan  ddychwelodd  yr  lesu, 
dderbyn  o'r  bobl  ef :  canys  yr  oedd- 
ynt  oil  yn  disgwyl  am  dano  ef 

41  1Í  pAc  wele,  daeth  gwr  a'i  enw 
Jairus  ;  ac  efe  oedd  lywodraethwr 
y  synagog :  ac  efe  a  syrthiodd  wrth 
draed  yr  lesu,  ac  a  attolygodd  iddo 
ddyfod  i'w  dŷ  ef: 

42  0  herwydd  yr  oedd  iddo  ferch 
unig-anedig,  ynghylch  deuddeng 
mlwydd  oed,  a  hon  oedd  yn  marw. 
Ond  fel  yr  oedd  efe  yn  myned,  y 
bobloedd  a'i  gwasgent  ef 

43  1Í 1 A  gwraig,  yr  hon  oedd  mewn 
difeiiif  gwaed  er  ys  deuddeng  mlyn- 
edd,  yr  hon  a  dreuliasai  ar  physyg- 
wyi*  ei  holl  ^  fywyd,  ac  nis  gallai 
gael  gan  neb  ei  hiachâu, 

44  A  ddaeth  o'r  tu  cefn,  ac  a  gy- 
fíyrddodd  âg  ymyl  ei  wisg  ef :   ac 


yn  y  fan  y  safodd  diferlif  ei  gwaed 
hi. 

45  A  dywedodd  yr  lesu,  Pwy  yio 
a  gyíFyrddodd  â  mi?  Ac  a  phawb 
yn  gwadu,  y  dywedodd  Petr,  a'r 
rhai  oedd  gyd  âg  ef,  0  Feistr,  y 
máe  y  bobloedd  yn  dy  wasgu,  ac 
yn  dy  flino ;  ac  a  ddywedi  di,  Pwy 
yw  a  gyffyrddodd  â  mi  ? 

46  A'r  lesu  a  ddywedodd,  Rhyw 
un  a  gyffyrddodd  â  mi :  canys  mi  a 
wn  fyned  ''rhinwedd  aUan  o  honof. 

47  A  phan  welodd  y  wraig  nad 
oedd  hi  guddiedig,  hi  a  ddaeth  dan 
grynu,  ac  a  syrthiodd  ger  ei  frou 
ef,  ac  a  fynegodd  iddo,  y'ngŵydd  yr 
holl  bobl,  am  ba  achos  y  cyffyrdd- 
asai  hi  âg  ef,  ac  fel  jr  iachasid 
hi  yn  ebrwydd. 

48  Yntau  a  ddywedodd  wrthi, 
Cymmer  gysur,  ferch ;  dy  fifydd  a'tli 
iachaodd :  dos  mewn  tangnefedd. 

49  11  ■  Ac  efe  etto  yn  llefaru,  daeth 
un  o  dy  llywodraethwr  y  synagog, 
gan  ddywedyd  wrtho,  Bu  farw  dy 
ferch  :  na  phoena  mo'r  Athraw. 

50  A'r  lesu  pan  glybu  hyn,  a'i 
hattebodd  ef,  gan  ddywedyd,  Nac 
ofna  :  cred  yn  unig,  a  hi  a  iachêir. 

51  Ac  wedi  ei  fyned  ef  i'r  tŷ, 
ni  adawodd  i  neb  ddyfod  i  mewn, 
ond  Petr,  ac  lago,  ac  loan,  a  thad 
yr  eneth  a'i  mam. 

52  Ac  wylo  a  wnaethant  oil,  a 
^  chwynfan  am  dani.  Eithr  efe  a 
ddywedodd,  Nac  wylwch:  nid  marw 
hi,  *  eithr  cysgu  y  mae. 

53  A  hwy  a'i  gwatwarasant  ef,  am 
iddynt  wybod  ei  marw  hi. 

54  Ac  efe  a'u  bwriodd  hwynt  oil 
allan,  ac  a'i  cymmerth  hi  erbyn  ei 
llaw,  ac  a  lefodd,  gan  ddywedyd, 
Herlodes,  cyfod. 

55  A'i  hyspryd  hi  a  ddaeth  dra- 
chefn,  a  hi  a  gyfododd  yn  ebrwydd : 
ac  efe  a  orchymynodd  roi  bwyd 
iddi. 

56  A  synnu  a  wnaeth  ar  ei  rhieni 
hi :  ac  "efe  a  orchymynodd  idd- 
ynt, na  ddywedent  i  neb  y  peth  a 
wnaethid. 

PENNOD  IX. 

1  Crist  yn  an/on  ei  aposiolion  i  ivneuthur  rliy- 
feddodau,  ac  i  bregethu.  7  Herod  yn  chwen- 
nycli  gweled  Crist.  10  Crist  yn  portJii  pùm 
mil :  18  yn  ymofyn  heth  yr  oedd,  y  hyd  yn 
ei  dyhied  am  dano :  22  yn  rhag-fynegi  ei 
ddioddefaint:  23  yn  gosod  allan  i  haicb 
siampl  oH  dd'ioddefgarwch.  28  M  ivedd- 
neicidiad  ef.  37  Mae  efe  yn  iachâu  y  lloer- 
ig :  43  a  thrachefn  yn  rhag-ryhuddio  ei 
ddisgyUion    am    ei    dd'ioddefaint :    46    yn 


Anno 

DOMINI 

31. 


"i  nerth. 
rMarc  5. 

30. 

pen.  6. 19. 


s  Mnrc  5. 
35. 


8  galai-u. 


tloan  11. 
11,13. 


u  Matt.  8.4. 
n  9.  30. 
Mai-c  5.  43. 


Anfonîad  yr  apostolion. 


a  LÜC,  IX. 


Crist  pn  porthi  püm  miL 


Anno 
DOMINI 

31. 


tt  Matt.  10. 
1. 

Marc  3. 13. 
aU.  7. 


b  Matt.  10. 
7. 

Marc  6. 12. 
pen.  10.  1. 


c  Matt.  10. 
14. 


dAct.  la 

Ö1. 


A.D.32. 
e  Matt.  14. 
1. 
Marc  6. 14. 


f  Marc  6. 
30. 


E  Matt.  14. 
13. 


h  Matt.  14. 
15. 

Marc  C.  35. 
loan  6.  1, 

5. 


canmol  gostyngeiddrwydd  ;  51  yn  gorchymyn 
iddynt  ddangos  llarieidd-dra  tu  ag  at  baiob, 
heh  chwennych  dml.  57  Bhai  yn  chwennych 
ei  ganlyn  ef,  ond  dan  ammod, 

AC  "efe  a  alwodd  ynghyd  ei 
Xjl  ddeuddeg  disgybl,  ac  a  roddes 
iddynt  feddiant  ac  awdurdod  ar  yr 
holl  gythreuliaid,  ac  i  iachâu  clef- 
ydau. 

2  Ac  ^efe  a'u  hanfonodd  hwynt  i 
bregethu  teyrnas  Dduw,  ac  i  iachâu 
y  rhai  cleifion. 

3  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Na  chymmerwch  ddim  i'r  daith,  na 
fíyn,  nac  ysgrepan,  na  bara,  nac 
arian ;  ac  na  fydded  gennycli  ddwy 
bais  bob  un. 

4  Ac  i  ba  dŷ  bynnag  yr  eloch  i 
mewn,  arhoswch  yno,  ac  oddi  yno 
ymadêwch. 

5  ''A  pha  rai  bynnag  ni'ch  der- 
byniant,  pan  eloch  allan  o'r  ddinas 
honno,  "^ysgydwch  hyd  yn  nod  y 
Uwch  oddi  wrth  eich  traed,  yn 
dystiolaeth  yn  eu  herbyn  hwynt. 

6  Ac  wedi  iddynt  fyned  allan, 
hwy  a  aethant  trwy  y  trefi,  gan 
bregethu  yr  efengyl,  a  iachâu  ym 
mhob  lie. 

7  1Í  ^A  Herod  y  tetrarch  a  glybu 
y  cwbl  oil  a  wnaethid  ganddo ;  ac 
efe  a  betrusodd,  am  fod  rhai  yn 
dywedyd  gyfodi  loan  o  feirw ; 

8  A  rhai  eraiU,  ymddangos  o  Eli- 
as ;  a  rhai  eraill,  mai  prophwyd,  un 
o'r  rhai  gynt,  a  adgyfodasai. 

9  A  Herod  a  ddywedodd,  loan  a 
dorrais  i  ei  ben:  ond  pwy  ydyw 
h^vn  yr  wyf  yn  clywed  y  cyfryw 
bethau  am  dano?  Ac  yr  oedd  efe 
yn  ceisio  ei  weled  ef 

10  IT  ^A'r  apostolion,  wedi  dy- 
chwelyd,  a  fynegasant  iddo  y  cwbl 
a  wnaethent.  ^Ac  efe  a'u  cym- 
merth  hwynt,  ac  a  aeth  o'r  neilldu, 
i  le  anghyfannedd  yn  perthynu  i'r 
ddinas  a  elwir  Bethsaida. 

11  A'r  bobloedd  pan  wybuant,  a'i 
dilynasant  ef :  ac  efe  a'u  derbyniodd 
hwynt,  ac  a  lefarodd  wrthynt  am 
deyrnas  Dduw,  ac  a  iachaodd  y  rhai 
oedd  arnynt  eisieu  eu  hiachâu. 

12  ^"  A'r  dydd  a  ddechreuodd  hwyr- 
hâu ;  a'r  deuddeg  a  ddaethant,  ac  a 
ddy  wedasant  wrtho,  Gollwng  y  dyrfa 
ymaith,  fel  y  gallont  fyned  i'r  trefi, 
ac  i'r  wlad  oddi  amgylch,  i  lettỳa, 
ac  i  gael  bwyd :  canys  yr  ydym  ni 
yma  mewn  He  anghyfannedd. 

13  Eithr  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Rhoddwch    chwi   iddynt    heth   i'w 


fwytta.  A  hwythau  a  ddywedasant, 
Nid  oes  gennym  ni  ond  pùm  torth, 
a  dau  bysgodyn,  oni  bydd  i  ni  fyned 
a  phrynu  bwyd  i'r  bobl  hyn  oil. 

14  Canys  yr  oeddynt  ynghylch 
pùm  mil  o  wŷr.  Ac  efe  a  ddywed- 
odd wrth  ei  ddisgyblion,  Gwnewch 
iddynt  eistedd  yn  fyrddeidiau,  bob 
yn  ddeg  a  deugain. 

15  Ac  felly  y  gwnaethant ;  a  hwy 
a  wnaethant  iddynt  oil  eistedd. 

16  Ac  efe  a  gymmerodd  y  pùm 
torth,  a'r  ddau  bysgodyn,  ac  a 
edrychodd  i  fynu  i'r  nef,  ac  a'^fc 
bendithiodd  hwynt,  ac  a'w  torrodd, 
ac  a'ii  rhoddodd  i'r  disgyblion  i'w 
gosod  ger  bron  y  bobl. 

17  A  hwynt-hwy  oil  a  fwyttasant, 
ac  a  gawsant  ddigon :  a  chyfodwyd 
a  weddülasai  iddynt  o  friw-fwyd, 
ddeuddeg  basgedaid, 

18  1Í '  Bu  hefyd,  fel  yr  oedd  efe  yn 
gweddio  ei  hunan,  fod  ei  ddisgybl- 
ion gyd  ag  ef:  ac  efe  a  ofynodd 
iddynt,  gan  ddywedyd,  Pwy  y  mae 
y  bobl  yn  dywedyd  fy  mod  i  ? 

19  Hwythau  gan  atteb  a  ddy- 
wedasant, ''loan  Fedyddiwr;  ond 
eraiU,  mai  Elias ;  ac  eraill,  mai 
rhyw  brophwyd  o'r  rhai  gynt  a 
adgyfododd, 

20  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Ond  pwy  yr  ydycli  chwi  yn  dywed- 
yd fy  mod  i?  'A  Phetr  gan  atteb 
a  ddywedodd,  Crist  Duw. 

21  Ac  efe  a  roes  orchymyn  ar- 
nynt, ac  a  archodd  iddynt  na  ddy- 
wedent  hynny  i  neb ; 

22  Gan  ddywedyd,  ™  Mae  yn  rhaid 
i  Fab  y  dyn  oddef  llawer,  a'i  wrthod 
gan  yr  henuriaid,  a'r  arch-offeiriaid, 
a'r  ysgrifenyddion,  a'i  ladd,  a'r  tryd- 
ydd  dydd  adgyfodi. 

23  ÎÍAc  efe  a  ddywedodd  wi'th 
bawb,  °  Os  ewyllysia  neb  ddyfod 
ar  fy  ol  i,  ymwaded  ag  ef  ei  hun, 
a  choded  ei  groes  beunydd,  a  dil- 
yned  fi. 

24  Canys  pwy  bynnag  a  ewyll- 
ysio  gadw  ei  einioes,  a'i  cyll ;  ond 
pwy  bynnag  a  goUo  ei  einioes  o'm 
hachos  i,  hwnnw  a'i  ceidw  hi 

25  °  Canys  pa  lesad  i  ddyn,  er  en- 
nill  yr  holl  tyd,  a'i  ddifetha  ei  hun, 
neu  fod  wedi  ei  goUi  ? 

26  P  Canys  pwy  bynnag  fyddo  cy- 
wilydd  ganddo  fi  a'm  geiriau,  hwn- 
nw fydd  gywilydd  gan  Fab  y  dyn, 
pan  ddelo  yn  ei  ogoniant  ei  hun, 
a'r  Tad,  a'r  angelion  sanctaidd. 

27  1  Eithr  dy wedaf  i  chwi  yn  wir, 


Anno 

DOMINI 

32. 


i  Matt.  16. 
13. 

Marc  8. 27. 


k  Jlatt.  It 
2. 


IJoan  6. 
G9. 


n  Matt.  10. 
38.  a  16.  2-1. 
Marc  8. 34. 
pen.  14. 27. 


0  Matt.  10. 
26. 
Blare  8. 30. 


Pfllatt.  10. 
33. 

MarcS.  3S. 
2  Tim.  2. 
12. 


qMatt.  IG. 
28. 
Blare  9.  I, 


Gwedd-newidiad  Crist. 


S.  LUC,  IX. 


Am  ostyngeiddrwydd. 


Anno 
DOMmi 

32. 


rMatt.  17. 

1. 

Marc  9.  2. 
ipethau. 


•  Dan.  8. 18. 

alu.  9. 


S  A  chyd  â 
bod,  &c. 


E  Matt.  17. 
14. 

Marc  9. 
17. 


Y  mae  rhai  o'r  sawl  sydd  yn  sefyll 
yma  a'r  m  archwaethant  angau, 
hyd  oni  welont  deyrnas  Dduw. 

28  1Í '  A  bu,  ynghylch  wyth  niwr- 
nod  wedi  y  ^geiriau  hyn,  gymmeryd 
o  bono  ef  Petr,  ac  loan,  ac  lago,  a 
myned  i  fynu  i'r  mynydd  i  weddio. 

29  Ac  fel  yr  oedd  efe  yn  gweddio, 
gwedd  ei  wynebpryd  ef  a  newid- 
iwyd,  a'i  wisg  oedd  yn  wen  ddis- 
glaer. 

30  Ac  wele,  dau  wr  a  gyd-ymddi- 
ddanodd  âg  ef,  y  rhai  oedd  Moses 
ac  Elias : 

31 Y  rhai  a  ymddangosasant  mewn 
gogoniant,  ac  a  ddywedasant  am  ei 
ymadawiad  ef,  yr  hwn  a  gyflawnai 
efe  yn  Jerusalem. 

32  A  Phetr,  a'r  rhai  oedd  gyd  âg  ef, 
oeddynt  *wedi  trymhâu  gan  gysgu : 
a  phan  ddihunasant,  hwy  a  welsant 
ei  ogoniant  ef,  a'r  ddau  wr  y  rhai 
oedd  yn  sefyll  gyd  âg  ef 

33  A  bu,  a  hwy  yn  ymadaw  oddi 
wrtho  ef,  ddywedyd  o  Petr  wrth  yr 
lesu,  0  Feistr,  da  yw  i  ni  fod  yma : 
a  gwnawn  dair  pabell ;  un  i  ti,  ac 
un  i  Moses,  ac  un  i  Elias :  heb  wyb- 
od  beth  yr  oedd  yn  ei  ddywedyd. 

34  Ac  fel  yr  oedd  efe  yn  dywedyd 
hyn,  daeth  cwmmwl,  ac  a'u  cysgod- 
odd  hwynt :  a  hwynt-hwy  a  ofiiasant 
wrth  fyned  o  honynt  i'r  cwmmwl. 

35  A  daeth  lief  allan  o'r  cwmmwl, 
gan  ddywedyd,  *Hwn  yw  fy  Mab 
anwyl ;  "gwrandêwch  ef 

36  ^  Ac  wedi  bod  y  lief,  cafwyd  yr 
lesu  yn  unig.  A  hwy  a  gelasant,  ac 
ni  fynegasant  i  neb  y  dyddiau  hynny 
ddim  o'r  pethau  a  welsent. 

37  IT  A  '  darfu  drannoeth,  pan 
ddaethant  i  waered  o'r  mynydd,  i 
dyrfa  fawr  gyfarfod  âg  ef. 

38  Ac  wele,  gwr  o'r  dyrfa  a  ddo- 
lefodd,  gan  ddywedyd,  O  Athraw, 
yr  wyf  yn  attolwg  i  ti,  edrych  ar  fy 
mab ;  canys  fy  unig-anedig  y w. 

39  Ac  wele,  y  mae  yspryd  yn  ei 
gymmeryd  ef,  ac  yntau  yn  ddisym- 
mwth  yn  gwaeddi ;  ac  y  mae  ja  ei 
ddryllio  ef,  hyd  oni  falo  ewyn;  a 
braidd  yr  ymedy  oddi  wrtho,  wedi 
iddo  ei  ysigo  ef. 

40  Ac  mi  a  ddeisyfais  ar  dy  ddis- 
gyblion  di  ei  fwrw  ef  allan ;  ac  nis 
gallasant. 

41  A'r  lesu  gan  atteb  a  ddywed- 
odd,  0  genhedlaeth  anflfyddlawn  a 
throfaus,  pa  hyd  y  byddaf  gyd  â 
chwi,  ac  y'ch  goddefaf?  dwg  dy 
fab  yma. 


42  Ac  fel  yr  oedd  efe  etto  yn  dy- 
fod,  y  cythraul  a'i  rhwygodd  ef,  ac 
a'i  drylliodd :  a'r  lesu  a  geryddodd 
yr  yspryd  aflan,  ac  a  iachaodd  y 
bachgen,  ac  a'i  rhoddes  ef  i'w  dad. 

43  IT  A  brawychu  a  wnaethant  oil 
gan  fawredd  Duw.  Ac  a  phawb 
yn  rhyfeddu  am  yr  hoU  bethau  a 
wnaethai  yr  lesu,  efe  a  ddywedodd 
wrth  ei  ddisgyblion, 

44  ^Gosodwch  chwi  yn  eich  clust- 
iau  yr  ymadroddion  hyn :  canys 
Mab  y  dyn  a  draddodir  i  ddwylaw 
dynion. 

45  '"Eithr  hwy  ni  wybuant  y  gair 
hwn,  ac  yr  oedd  yn  guddiedig  oddi 
wrthynt,  fel  nas  deaUent  ef :  ac  yr 
oedd  arnynt  arswyd  ymofyn  âg  ef 
am  y  gair  hwn. 

46  1Í  *A  dadl  a  gyfododd  yn  eu 
plith,  pwy  a  fyddai  fwyaf  o  honynt. 

47  A'r  lesu,  wrth  weled  meddwl  eu 
calon  hwynt,  a  gymmerth  fachgen- 
nyn,  ac  a'i  gosododd  yn  ei  ymyl, 

48  Ac  a  ddywedodd  wrthynt,  Pwy 
bynnag  a  dderbynio  y  bachgennyn 
hwn  yn  fy  enw  i,  sydd  yn  fy  nerbyn 
i ;  a  phwy  bynnag  a'm  derbynio  i, 
sydd  yn  derbyn  yr  hwn  a'm  han- 
fonodd  i :  canys  yr  hwn  sydd  leiaf 
yn  eich  plith  chwi  oil,  hwnnw  a 
iydd  mawr. 

49  11^  Ac  loan  a  attebodd  ac  a 
ddywedodd,  0  Feistr,  ni  a  welsom 
ryw  un  yn  dy  enw  di  yn  bwrw  allan 
gythreuliaid ;  ac  a  waharddasom 
iddo,  am  nad  oedd  yn  canlyn  gyd 
â  m. 

50  A'r  lesu  a  ddywedodd  wrtho, 
Na  waherddwch  iddo:  canys  ''y  neb 
nid  yw  i'n  herbyn,  trosom  ni  y  mae. 

51  IT  A  bu,  pan  gyflawnwyd  ^  y 
dyddiau  y  cymmerid  ef  i  fynu, 
yntau  a  *  roddes  ei  fryd  ar  fyned  i 
Jerusalem. 

52  Ac  efe  a  ddanfonodd  genhadau 
o  flaen  ei  wyneb :  a  hwy  wedi  myn- 
ed, a  aethant  i  mewn  i  dref  y  Sa- 
mariaid,  i  barottôi  iddo  ef. 

53  Ac  *nis  derbyniasant  hwy  ef, 
oblegid  fod  ei  wyneb  ef  yn  ^  tueddu 
tu  a  Jerusalem. 

54  A'i  ddisgyblion  ef,  lago  ac 
loan,  pan  welsant,  a  ddywedasant, 
Arglwydd,  a  fynni  di  ddywedyd  o 
honom  am  ddyfod  tan  i  lawr  o'r  nef, 
a'u  difa  hwynt,  'megis  y  gwnaeth 
Elias? 

55  Ac  efe  a  drodd,  ac  a'u  cerydd- 
odd  hwynt ;  ac  a  ddywedodd,  Ni 
wyddoch  o  ba  yspryd  yr  ydych  chwi. 


Anno 

DOMINI 

32. 


J  Matt.  17. 
22. 


«  Marc  9. 

32. 

pen.  2.  50. 

ulS.  Si. 


a  Matt.  18. 
1. 

Marc  9. 
34. 


íîMarc  9. 
38. 

Edrych 
Nuin.  IL 


c  Matt.  12. 
30. 
pen.  11. 23. 

d  Marc  16. 
la. 
Act.  1.  2. 

iosododd  ei 
wyneb  i 
fyned. 


*  loan  4.  4, 

9. 
6Gr. 

myned. 


f2Bren. 
1. 10,  U. 


Crist  yn  anfon  allan 


S.  LUC,  X 


y  deg  disgyhl  a  thri  ugain. 


Anno 

DOMINI 

32. 


t  loan  3. 17. 

a  12.  47. 
h  Matt.  8. 

19. 


1  Slatt.  8. 
21. 


«  Jlatt.  9. 
a7. 
loan  4.  33. 

b2The83. 

ai. 


«Matt.  10. 
16. 


d  Slatt.  10. 

9,  10. 

Marc  6. 8. 
•  2Bren.  4. 

29. 

r Jlatt  10. 
12. 


56  Canys  ^^ni  ddaeth  Mab  y  dyn  i 
ddistrywio  eneidiau  dynion,  ond  i'w 
cadw.  A  hwy  a  aethaut  i  dref  arall. 

57  IT  ^  A  bu,  a  hwy  yn  myned, 
ddywedyd  o  ryw  un  ar  y  flbrdd 
wrtho  ef,  Arglwydd,  mi  a'th  gan- 
lynaf  i  ba  le  bynnag  yr  elych. 

58  A'r  lesu  a  ddywedodd  wrtho, 
Y  mae  gan  y  Uwynogod  ffauau,  a 
chan  adar  yr  awyr  nythod ;  ond 
gan  Fab  y  dyn  nid  oes  lie  y  rhoddo 
ei  ben  i  lawr. 

59  Ac  •  efe  a  ddywedodd  wrth  un 
arall,  Dilyn  fi.  Ac  yntau  a  ddywed- 
odd, Arglwydd,  gad  i  mi  yn  gyntaf 
fyned  a  chladdu  fy  nhad. 

60  Eithr  yr  lesu  a  ddywedodd 
wrtho,  Gad  i'r  meirw  gladdu  eu 
meirw:  ond  dos  di,  a  phregetha 
deyrnas  Dduw. 

61  Ac  un  arall  hefyd  a  ddywedodd, 
^  Mi  a'th  ddilynaf  di,  0  Arglwydd  ; 
ond  gad  i  mi  yn  gyntaf  ganu  yn 
iach  i'r  rhai  sydd  yn  fy  nhŷ. 

62  A'r  lesu  a  ddywedodd  wrtho, 
jNid  oes  neb  a'r  sydd  yn  rhoi  ei 
I  law  ar  yr  aradr,  ac  yn  edrych  ar  y 

pethau  sydd  o'i  ol,  yn  gymmwys  i 
deymas  Dduw. 

PENNOD  X. 

1  Crist  yn  anfon  allan  ar  unwaith  ddeg 
disçiyhl  a  thri  ugain  i  wneuthur  gwyrthiau, 
ac  i  bregethu  ;  17  yn  eu  rhyhuddio  hwy  i  fod 
yn  ostyngedig,  ac  ym  mha  beth  y  gorfol- 
eddent :  21  yn  dtolch  i'w  Dad  am  ei  ras : 
23  yn  mawrygu  dedwydd  gyflwr  ei  eglwys  : 
25  yn  dysgu  y  cyfreithiwr  y  modd  i  gael 
hywyd  tragywyddol,  ac  i  gymmeryd  pawb 
yn  gymmydog  iddo,  a'r  a  /o  ag  eisieu  ei 
drugaredd  ef  arno :  41  yn  argyhoeddi 
Martha,  ac  yn  canmol  Mair  ei  chwaer  hi. 

WEDI  y  pethau  hyn  yr  or- 
deiniodd  yr  Arglwydd  ddeg 
a  thri  ugain  eraill  hefyd,  ac  a'u 
danfonodd  hwynt  bob  yn  ddau  o 
flaen  ei  wyneb  i  bob  dinas  a  man 
He  yr  oedd  efe  ar  fedr  dyfod. 

2  Am  hynny  efe  a  ddywedodd 
wrthynt,  Y  *  cynhauaf  yn  wir  sydd 
fawr,  ond  y  gweithwyr  yn  anaml : 
''gweddîwch  gan  hynny  ar  Arglwydd 
y  cynhauaf,  am  ddanfon  allan  weith- 
Avyr  i'w  gjnahauaf. 

3  Ewch  :  "  wele,  yr  wyf  fi  yn  eich 
danfon  chwi  fel  ŵyn  ym  mysg 
bleiddiaid. 

4  ^Na  ddygwch  god,  nac  ysgrepan, 
nac  esgidiau;  ac  ^na  chyferchwch 
well  i  neb  ar  y  flfordd. 

5  ^Ac  i  ba  dŷ  bynnag  yr  eloch  i 
mewn,  yn  gyntaf  dywedwch,  Tang- 
nefedd  i'r  tŷ  hwn. 


6  Ac  o  bydd  yno  fab  tangnefedd, 
eich  tangnefedd  a  orphwys  arno : 
OS  amgen,  hi  a  ddychwel  attoch 
chwi. 

7  ^Ac  yn  y  tŷ  hwnnw  arhoswch, 
gan  fwytta  ac  yfed  y  cyfryw  bethau 
ag  a  gaffoch  ganddynt :  canys  ^teil- 
wng  yw  i'r  gweithiwr  ei  gyflog. 
Na  threiglwch  o  dŷ  i  dŷ. 

8  A  pha  ddinas  bynnag  yr  eloch 
iddi,  a  hwy  yn  eich  derbyn,  bwyt- 
têwch  y  cyfryw  bethau  ag  a  rodder 
ger  eich  bronnau : 

9  Ac  iachêwch  y  cleifion  a  fyddo 
ynddi,  a  dywedwch  wrthynt, '  Daeth 
teycnas  Dduw  yn  agos  attoch. 

10  Eithr  pa  ddinas  bynnag  yr  eloch 
iddi,  a  hwy  heb  eich  derbyn,  ewch 
allan  i'w  heolydd,  a  dywedwch, 

11  ^  Hyd  yn  nod  y  Uwch,  yr  hwn 
a  lynodd  wrthym  o'ch  dinas,  yr 
ydym  yn  ei  sychu  ymaith  ^  i  chwi : 
er  hynny  gwybyddwch  hyn,  fod 
teyrnas  Dduw  wedi  nesâu  attoch. 

12  Eithr  dywedaf  wrthych,  mai 
esrawythach  fydd  i  Sodom  yn  y 
dydd  hwnnw,  nag  i'r  ddinas  hon- 
no. 

13  ^  Gwae  di,  Chorazin !  gwae  di, 
Bethsaida  !  canys  pe  gwnaethid  jm 
Tyrus  a  Sidon  ^y  gweithredoedd 
nerthol  a  wnaethpwyd  yn  eich  plith 
chwi,  hwy  a  edifarhasent  er  ys 
talm,  gan  eistedd  mewn  sachlian  a 
lludw. 

14  Eithr  esmwythach  fydd  i  Tyrus 
a  Sidon  yn  y  farn,  nag  i  chwi. 

15  A  thithau,  Capernaum,  jv  hon 
a  ddyrchafwyd  hyd  y  nef,  a  dynnir 
i  lawr  hyd  yn  uffern. 

16  ™Yneb  sydd  yn  eich  gwrandaw 
chwi,  sydd  yn  fy  ngwrandaw  i ;  "a'r 
neb  sydd  yn  eich  dirmygu  chwi,  sydd 
yn  fy  nirmygu  i;  a'r  neb  sydd  yn 
fy  nirmygu  i,  sydd  yn  dirmygu  yi* 
hwn  a'm  hanfonodd  i. 

17  1Í  A'r  deg  a  thri  ugain  a  ddy- 
chwelasant  gyd  â  Uawenydd,  gan 
ddywedyd,  Arglwydd,  hyd  yn  nod  y 
cythreuliaid  a  ddarostyngir  i  ni,  yn 
dy  enw  di. 

18  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Mi  a  welais  Satan  megis  mellten, 
yn  syrthio  o'r  nef. 

19  Wele,  "  yr  yd  wyf  fi  yn  rhoddi  i 
chwi  awdurdod  i  sathru  ar  seirph 
ac  ysgorpionau,  ac  ar  hoU  gryfder  y 
gelyn  :  ac  nid  oes  dim  a  wna  ddim 
niwed  i  chwi. 

20  Eithr  yn  hyn  na  lawenhêwch, 
fod  yr  ysprydion  wedi  eu  darostwng 


Anno 

DOMINI 

32. 


81  Cor.  10. 

27. 

hi  Cor.  9. 
4,  &c. 
1  Tim.  5. 
18. 


iMatt.  3.  2. 
a  4. 17. 


k  Matt.  10. 
14. 

pon.  9.  5. 
Act.  13. 51. 
a  18.  6. 
2  yn  eich 
erbi/nchiri; 
fel  pen.  9. 5. 


13Iatt.  11. 
21. 


8ÿ  nerth- 
oedd. 


m  JIatt.  10. 

40. 

loan  13. 20. 
nlTUoss. 

4.8. 


0  Maro  16. 

18. 

Act.  28.  Û. 


Addysgu  y  cyfreithiwr. 


S.  LUC,  XI. 


Y  Samariad  trugarog. 


Anno 
DOMINI. 

32. 

P  Exod.  32. 

32. 

Vs.  69.  28. 

Es.  4. 3. 

Dan.  12. 1. 

Phil.  4.  3. 

neb.12.23. 

Dat.  13.  8. 

a  20. 12. 

a  21.  27. 
1  Matt.  IL 

25. 

<  Gr.  ?/r 
oedd  bodd- 
lonrwÿdd. 

r  Matt.  28. 
18. 

loan  3.  35. 
a  17.  2. 

5  Amryw 
hen  gopîau 
a  ang- 
wlianegant 
y  gc'iriau 
nyii, 

A  chart 
droi  at  ei 
ddisgyhl- 
ioH,fe  a 
ddy  wed- 
odd. 

6  loan  1. 18. 
a  6.  44,  46. 

t  Matt.  13. 

10. 
ul  PetrL 

10. 


I  Matt.  19. 
10.  a  22. 35. 


iLef.  19. 
IS. 


6Lef.  18.  5. 
Ezec.  20. 
11,  13,  21. 


fePs.  38.  IL 


i  chwi ;  ond  llawenliêwch  yn  hytracli, 
am  fod  P  eich  enwau  yn  ysgrifenedig 
yn  y  nefoedd. 

21  IT  1  Yr  awr  honno  yr  lesu  a 
lawenycliodd  yn  yr  yspryd,  ac  a 
ddywedodd,  Yr  wyf  yn  diolch  i  ti, 
0  Dad,  Arglwydd  nef  a  daear,  am 
guddio  o  honot  y  pethau  hyn  oddi 
wrth  y  doethion  a'r  deallus,  a'u 
datguddio  o  honot  i  rai  bychain : 
yn  wir,  O  Dad;  oblegid  felly  ^y 
gwelid  yn  dda  yn  dy  olwg  di. 

22  '  ^  Pob  peth  a  roddwyd  i  mi  gan 
fy  Nhad :  ac  *  ni  ŵyr  neb  pwy  y w  y 
Mab,  ond  y  Tad;  na  phwy  yw  y 
Tad,  ond  y  Mab,  a'r  neb  y  mynno 
y  Mab  ei  ddatguddio  iddo. 

23  IT  Ac  efe  a  drodd  at  ei  ddis- 
gyblion,  ac  a  ddywedodd  o'r  neill- 
du,  *Gwỳn  fyd  y  Uygald  sydd  yn 
gweled  y  pethau  yr  ydych  chwi  yn 
eu  gweled : 

24  Canys  yr  wyf  yn  dywedyd  i 
chwi,  ''ewyllysio  o  lawer  o  bro- 
phwydi  a  brenhinoedd  weled  y  peth- 
au yr  ydych  chwi  yn  eu  gweled,  ac 
nis  gwelsant;  a  chlywed  y  pethau 
yr  ydych  chwi  yn  eu  clywed,  ac  nis 
clywsant. 

25  1Í  Ac  wele,  rhyw  gyfreithiwr  a 
gododd,  gan  ei  demtio  ef,  a  dy- 
wedyd, *  Athraw,  pa  beth  a  wnaf  i 
gael  etifeddu  by wyd  tragywyddol  ? 

26  Yntau  a  ddywedodd  wrtho,  Pa 
beth  sydd  ysgrifenedig  yn  y  gyf- 
raith  ?  pa  fodd  y  darlleni  ? 

27  Ac  efe  gan  atteb  a  ddywedodd, 
yTi  a  geri  yr  Arglwydd  dy  Dduw 
a'th  hoU  galon,  ac  â'th  holl  enaid, 
ac  a'th  holl  nerth,  ac  a'th  holl 
feddwl;  'a'th  gymmydog  fel  ti  dy 
hun. 

28  Yntau  a  ddywedodd  wrtho,  Ti 
a  attebaist  yn  uniawn  :  gWTia  hyn, 
a  *  by  w  fyddi. 

29  Eithr  efe,  yn  ewyllysio  ei  gyf- 
iawnhâu  ei  hun,  a  ddywedodd  wrth 
yr  lesu,  A  phwy  yw  fy  nghymmyd- 
og? 

30  A'r  lesu  gan  atteb  a  ddywed- 
odd, Rhyw  ddyn  oedd  yn  myned  i 
waered  o  Jerusalem  i  Jericho,  ac  a 
syrthiodd  ym  mysg  lladron ;  y  rhai 
wedi  ei  ddiosg  ef,  a'*  archolli,  a 
aethant  ymaith,  gan  ei  adael  yn 
banner  marw. 

31  Ac  ar  ddamwain,  rhyw  offeiriad 
a  ddaeth  i  waered  y  ffordd  honno : 
a  phan  ei  gwelodd,  ^efe  a  aeth  o'r 
tu  arall  heibio. 

32  A'r  un  ffunud  Lefiad  hefyd, 


wedi  dyfod  i'r  fan,  a'^  weled  ef,  a 
aeth  o'r  tu  arall  heibio. 

33  Eithr  rhyw  Samariad,  wrth 
ymdaith,  a  ddaeth  atto  ef :  a  phan 
ei  gwelodd,  a  dosturiodd, 

34  Ac  a  aeth  atto,  ac  a  rwymodd 
ei  archoUion  ef,  gan  dywallt  yn- 
ddynt  olew  a  gwin ;  ac  a'i  gosododd 
ef  ar  ei  anifail  ei  hun,  ac  a'i  dug  ef 
i'r  lletty,  ac  a'i  hamgeleddodd. 

35  A  thrannoeth  wrth  fyned  ym- 
aith, efe  a  dynnodd  allan  ddwy 
geiniog,  ac  a'iù  rhoddes  i'r  Uettŷwr, 
ac  a  ddywedodd  wrtho,  Cymmer 
ofal  drosto :  a  pha  beth  bynnag  a 
dreuliech  yn  ychwaneg,  pan  ddel- 
wyf  drachefn,  mi  a'i  talaf  i  ti. 

36  Pwy  gan  hynny  o'r  tri  hyn,  yr 
ydwyt  ti  yn  tybied  ei  fod  yn  gym- 
mydog i'r  hwn  a  syrthiasai  ym 
mhlith  y  lladron  ? 

37  Ac  efe  a  ddywedodd,  Yr  hwn  a 
wnaeth  drugaredd  âg  ef.  A'r  lesu 
am  hynny  a  ddywedodd  wrtho,  Dos, 
a  gwna  dithau  yr  un  modd. 

38  1Í  A  bu,  a  hwy  yn  ymdeithio, 
ddyfod  o  bono  i  ryw  dref :  a  rhyw 
wraig,  a'i  henw "  Martha,  a'i  derbyn- 
iodd  ef  i'w  thy. 

39  Ac  i  hon  yr  oedd  chwaer  a  elwid 
Mair,  ^  yr  hon  hefyd  ®  a  eisteddodd 
wrth  draed  yr  lesu,  ac  a  wrandaw- 
odd  ar  ei  ymadrodd  ef. 

40  Ond  Martha  oedd  drafiferthus 
ynghylch  llawer  o  wasanaeth :  a 
chan  sefyll  ger  Haw,  hi  a  ddywed- 
odd, Arghvydd,  onid  oes  ofal  gen- 
nyt  am  i'm  chwaer  fy  ngadael  i  fy 
hun  i  wasanaethu?  dywed  wrthi 
gan  hynny  am  fy  helpio. 

41  A'r  lesu  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd wrthi,  Martha,  Martha,  go- 
falus  a  thraíFerthus  wyt  ynghylch 
llawer  o  bethau : 

42  Eithr  ^un  peth  sydd  angen- 
rheidiol :  a  Mair  a  ddewisodd  y 
rhan  dda,  yr  hon  ni  ddygir  oddi 
arni. 

PENNOD  XL 

1  Crist  yn  dysgu  gicedd'io  :  a  hynny  heb  ddi- 
ffygio  :  11  gan  sicrhâu  y  rhydd  Buw  felly  i 
ni  hethau  da.  14  Wrth  fwrw  allan  gythraul 
mud,  y  mae  efe  yn  ceryddu  y  Phariseaid 
cablaidd  :  28  ac  yn  daiigos  pwy  sydd  fen- 
dig  edig  :  29  ac  yn  pregethu  i'r  bohl ;  37  ac 
yn  argyhoeddi  ft'ug  sancteiddrwydd  y  Pha- 
riseaid, a'r  ysgrifenyddion,  a'r  cyfreiihwyr, 

ABU,  ac  efe  mewn  rhyw  fan  yn 
gweddio,  pan  beidiodd,  ddy- 
wedyd  o  un  o'i  ddisgyblion  wrtho, 
Arglwydd,  dysg  i  ni  weddio,  megis 
ag  y  dysgodd  loan  i'w  ddisgyblion. 


Anno 

DOMINI 

82. 


c  loan  11. 1. 
a  12.  2,  3. 


dlCor.7. 
32,  &c. 
e  Act.  22.  3» 


A.D.  33. 


Am  wedxVio  héb  dd'tffygîo. 


S.  LUC,  XI. 


Ceryddu  y  Phariseaid. 


Anno 

DOMINI 

33. 


«Matt.  6.  9. 


2Nen,  tros 
y  diwrnod. 


8  aXlan  o'i 
ffordd. 


to  pen.  18.1, 


«  Matt.  7. 7. 
a  21.  22. 
Marcl]. 
24. 

loan  15.  7. 
laço  1.  5. 
1  loan  3. 
22. 


d  Matt.  7. 9. 


'  ayntii/g. 


«  Matt.  9. 
B2,al2.22. 


t  Matt.  9. 

3i.  a  12. 24. 
6  Gr.  Beel- 

zcbul,  ac 

felly  ad. 

18,  19. 


2  Ac  efe  a  ddyrredodd  wrthyiit, 
"Pan  weddioch,  dywedwch,  Ein  Tad 
yr  hvm.  wyt  yn  y  nefoedd,  Sanct- 
eiddier  dy  enw.  Deued  dy  deyrnas. 
Gwneler  dy  e^vyllys,  megis  yn  y  nef, 
felly  ar  y  ddaear  hefyd. 

3  Dyro  i  ni  ^  o  ddydd  i  ddydd  ein 
bara  beunyddiol. 

4  A  maddeu  i  ni  ein  pechodau: 
canys  yr  ydym  ninnau  yn  maddeu 
i  bawb  sydd  yn  ein  dyled.  Ac  nac 
arwain  ni  1  brofedigaeth ;  eithr 
gwared  ni  rhag  drwg. 

5  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Pwy  o  honoch  fydd  iddo  gyfaill,  ac 
a  â  atto  banner  nos,  ac  a  ddywed 
wrtho,  0  gyfaill,  moes  i  mi  dair 
torth  yn  echwyn ; 

6  Canys  cyfaill  i  mi  a  ddaeth 
attaf  ^wrth  ymdaith,  ac  nid  oes 
gennyf  ddim  i'w  ddodi  ger  ei  fron 
ef: 

7  Ac  yntau  oddi  mewn  a  ettyb  ac 
a  ddywed,  Na  flina  fi :  yn  awr  y 
mae  y  drws  yn  gauad,  a'm  plant 
gyd  â  mi  yn  y  gwely ;  ni  allaf  godi 
a'u  rhoddi  i  ti. 

8  Yr  wyf  yn  dy wedyd  i  chwi,  ^  Er 
na  chyfyd  efe  a  rhoddi  iddo,  am 
ei  fod  yn  gyfaill  iddo ;  etto  o  her- 
wydd  ei  daerni,  efe  a  gyfyd,  ac  a 
rydd  iddo  gynnifer  ag  y  sydd  arno 
eu  heisieu. 

9  *=Ac  yr  ydwyf  yn  dyivedyd  i 
chwi,  Gofynwch,  a  rlioddir  i  chwi ; 
ceisiwch,  a  chwi  a  gewch  ;  curwch, 
ac  fe  a  agorir  i  chwi. 

10  Canys  pob  un  sydd  yn  gofyn, 
sydd  yn  derbyn ;  a'r  neb  sydd  yn 
ceisio,  sydd  yn  cael ;  ac  i'r  hwn 
sydd  yn  euro,  yr  agorir. 

11  ^Os  bara  a  ofyn  mab  i  un  o 
honoch  chwi  sydd  dad,  a  ddyry  efe 
garreg  iddo?  ac  os  pysgodyn,  a 
ddyry  efe  iddo  sarph  yn  lie  pysg- 
odyn? 

12  Neu  OS  gofyn  eie  ŵy,  a  *  ddyry 
efe  ysgorpion  iddo  ? 

13  Os  chwychwi  gan  hynny,  y  rhai 
ydych  ddrwg,  a  fedrwch  roi  rhodd- 
ion  da  i'ch  plant  chwi;  pa  faint 
mwy  y  rhydd  eich  Tad  o'r  nef  yr 
Yspryd  Glân  i'r  rhai  a  ofyao 
ganddo  ? 

14  IF  *  Ac  yr  oedd  efe  yn  bwrw  all- 
an  gythraul,  a  hwnnw  oedd  fud.  A 
bu,  wedi  i'r  cythraul  fyned  allan,  i'r 
mudan  lefaini;  a'r  bobloedd  a  ryf- 
eddasant. 

15  Eithr  rhai  o  honynt  a  ddywed- 
asant,  'Trwy  ^Beelzebub,  pennaeth  y 


cythreuliaid,  y  mae  efe  yn  bwrw 
allan  gythreuliaid. 

16  Ac  eraill,  gan  ei  demtio,  ^  a  geis- 
iasant  ganddo  arwydd  o'r  nef 

17 ''Yntau,  'yn  gwybod  eu  meddyl- 
iau  hwynt,  a  ddywedodd  wrthynt, 
Pob  teyrnas  wedi  ymrannu  yn  ei 
herbyn  ei  hun,  a  anghyfanneddir ; 
a  thy  yn  erbyn  tŷ,  a  syrth. 

18  Ac  OS  Satan  hefyd  sydd  wedi 
ymrannu  yn  ei  erbyn  ei  hun,  pa 
fodd  y  saif  ei  deyrnas  ef?  gan 
eich  bod  yn  dywedyd,  mai  trwy 
Beelzebub  yr  wyf  fi  yn  bwrw  allan 
gythreuliaid. 

19  Ac  OS  trwy  Beelzebub  yr  wyf 
fi  yn  bwrw  allan  gythreuliaid,  trwy 
bwy  y  mae  eich  plant  chm  yn  eu 
bwrw  hwynt  allan?  am  hynny  y 
byddant  hwy  yn  farnwyr  arnoch 
chwi. 

20  Eithr  OS  myfi  ''trwy  fys  Duw 
ydwjrf  yn  bwrw  allan  gythreuliaid, 
diammeu  ddyfod  teyrnas  Dduw  at- 
toch  chwi. 

21  '  Pan  fyddo  un  cryf  arfog  yn 
cadw  ei  neuadd,  y  mae  yr  hyn  sydd 
ganddo  mewn  heddwch : 

22  Ond  "pan  ddêl  un  cryfach  nag 
ef  arno,  a'i  orchfygu,  efe  a  ddwg 
ymaith  ei  hoU  ariogaeth  ef  yn  yr 
hon  yr  oedd  yn  ymddiried,  ac  a  ran 
ei  anrhaith  ef. 

23  "  Y  neb  nid  yw  gyd  â  mi,  sydd 
yn  fy  erbyn :  a'r  neb  nid  yw  yn 
casglu  gyd  â  mi,  sydd  yn  gwasgaru. 

24  "Pan  el  yr  yspryd  afian  allan  o 
ddyn,  efe  a  rodia  mewn  lleoedd 
sychion,  gan  geisio  gorphwysdra  : 
a  phryd  na  chafíb,  efe  a  ddywed, 
Mi  a  ddychwelaf  i'm  tŷ  o'r  He  y 
deuthum  allan. 

25  A  phan  ddêl,  y  mae  yn  ei  gael 
wedi  ei  ysgubo  a'i  drefnu. 

26  Yna  yr  â  efe,  ac  y  cymmer 
atto  saith  yspryd  eraill  gwaeth  nag 
ef  ei  hun;  a  hwy  a  ant  i  mewn, 
ac  a  arliosant  yno :  a  ^  diwedd  y 
dyn  hwnnw  fydd  gwaeth  na'i  dde- 
chreuad. 

27  1Í  A  bu,  fel  yr  oedd  efe  yn  dy- 
wedyd hyn,  rhyw  wraig  o'r  dyrfa  a 
gododd  ei  Uef,  ac  a  ddywedodd 
wrtho,  Gwỳn  fyd  y  groth  a'th  ddug 
di,  a'r  bronnau  a  sugnaist. 

28  Ond  efe  a  ddywedodd,  lYn 
hytrach  gwỳn  fyd  y  rhai  sydd  yn 
gwrandaw  gair  Duw,  ac  yn  ei  gadw. 

29  IF  "^  Ac  wedi  i'r  bobloedd  ym- 
dyrru  ynghyd,  efe  a  ddechreuodd 
ddywedyd,  Y  genhedlaeth  hon  sydd 


Anno 
DOMINI 

33. 

e  JIatt.  12. 
38.  a  IG.  L 

h  Matt.  12. 

25. 

Marc  3. 24. 
1  loan  2.  25. 


k  Exod.  8. 
19. 


1  Matt.  12. 

23. 


m  Eg.  53. 12. 
Col.  2. 15. 


n  Matt.  12. 

30. 


0  Malt.  12. 
43. 


PIoan5. 14. 
Heb.  G.  4. 
a  10.  26. 
2  Pütr  2. 
20. 


Í  Matt.  7. 
21. 


r  Matt.  12. 

3S. 


Crist  ynpregethu  i'r  hohl. 


S.  LUC,  XI. 


Rhagrith  y  Phariseaitl. 


Anno 

DOMINI 

33. 


•  .Tonah  1. 
17.  a  a  10. 


«IBren.  10. 
1. 


"Jonah  3. 5. 


I  Matt.  5. 
IS. 

Marc  4. 21. 
pen.  8.  lU. 


T  Matt.  6. 


1  Blare  7.  3. 


"Matt.  23. 
25. 


bTîtuä  1. 
ir>. 


cEs.  53.  7. 

Dan.  4.  27. 

pen.  12. 33. 
6  yn  ol  eich 

gallii. 
d Matt.  23. 

23. 


ddrwg :  y  mae  hi  yn  ceisio  arwydd ; 
ac  arwydd  ni  roddir  iddi,  ond  ar- 
wydd Jonas  y  prophwyd : 

30  Canys  fel  y  bu  "Jonas  yn  ar- 
wydd i'r  Ninifeaid,  felly  y  bydd  Mab 
y  dyn  hefyd  i'r  genhedlaeth  hon. 

31  *  Brenhines  y  dehau  a  gyfyd  yn 
y  farn  gyd  â  gwŷr  y  genhedlaeth 
hon,  ac  a'u  condemnia  hwynt ;  am 
iddi  hi  ddyfod  o  eithafoedd  y  ddaear 
i  wrandaw  doethineb  Solomon:  ac 
wele  un  mwy  na  Solomon  yma. 

32  Gwŷr  Ninife  a  godant  i  fynu 
yn  y  farn  gyd  â'r  genhedlaeth  hon, 
ac  a'i  condemniant  hi ;  am  "^  iddynt 
edifarhau  wrth  bregeth  Jonas :  ac 
wele  un  mwy  na  Jonas  yma. 

33  ^Ac  nid  yw  neb  wedi  goleu 
canwyll,  yn  ei  gosod  mewn  He  dir- 
gel,  na  than  lestr;  eithr  ar  gan- 
hwyllbren,  fel  y  gallo  y  rhai  a  ddelo 
1  mewn  weled  y  goleuni. 

34  y  Canwyll  y  corph  y w  y  Uygad  : 
am  hynny  pan  fyddo  dy  lygad  yn 
syml,  dy  holl  gorph  hefyd  fydd 
oleu ;  ond  pan  fyddo  dy  lygad  yn 
ddrwg,  dy  gorph  hefyd  fydd  tywyll. 

35  Edrych  am  hynny  rhag  i'r  gol- 
emii  sydd  ynot  fod  yn  dy wyllwch. 

36  Os  dy  holl  gorph  gan  hynny 
sydd  oleu,  heb  un  rhan  dywyll  yn- 
ddo,  bydd  y  cwbl  yn  oleu,  megis 
pan  fo  canwyll  â'i  Uewyrch  yn  dy 
oleuo  di. 

37  11  Ac  fel  yr  oedd  efe  yn  Uefaru, 
rhyw  Pharisead  a  ddymunodd  arno 
giniawa  gyd  âg  ef.  Ac  wedi  iddo 
ddyfod  i  mewn,  efe  a  eisteddodd  i 
fwytta. 

38  ^A'r  Pharisead  pan  welodd,  a 
ryfeddodd  nad  ymolchasai  efe  yn 
gyntaf  o  flaen  ciniaw. 

39  ''A'r  Arglwydd  a  ddywedodd 
wrtho,  Yn  awr  chwychwi  y  Phari- 
seaid  ydych  yn  glanhâu  y  tu  allan 
i'r  cwppan  a'r  ddysgl ;  ond  ^  eich 
tu  mewn  sydd  yn  Uawn  o  drais  a 
drygioni. 

40  0  ynfydion,  onid  yr  hwn  a 
wnaeth  yr  hyn  sydd  oddi  allan,  a 
wnaeth  yr  hyn  sydd  o  fewn  hefyd  ? 

41  *=Yn  hytrach  rhoddwch  elusen 
^o'r  pethau  sydd  gennych  :  ac  wele, 
pob  peth  sydd  Ian  i  chwi. 

42  ^  Eithr  gwae  chwi  y  Phariseaid ! 
canys  yr  ydych  chwi  yn  degymmu 
y  mintys,  a'r  ryw,  a  phob  Uysieuyn, 
ac  yn  myned  heibio  i  farn  a  chariad 
Duw.  Y  pethau  hyn  oedd  raid  eu 
gwneuthur,  ac  na  adewid  y  lleill 
heb  wneuthur. 


43  ^Gwae  chwi  y  Phariseaid !  canys 
yr  ydych  yn  caru  y  prif-gadeiriau 
yn  y  synagogau,  a  chyfarch  yn  y 
marchnadoedd. 

44  ^Gwae  chwi,  ysgrifenyddion  a 
Phariseaid,  ragrithwyr !  am  eich 
bod  fel  beddau  anamlwg,  a'r  dyn- 
ion  a  rodiant  arnynt  heb  wybod 
oddi  wrthynt. 

45  IT  Ac  un  o'r  cyfreithwyr  a  at- 
tebodd  ac  a  ddywedodd  wrtho, 
Athraw,  wrth  ddywedyd  hyn,  yr 
wyt  ti  yn  ein  gwaradwyddo  ninnau 
hefyd. 

46  sYntau  a  ddywedodd,  Gwae 
chwithau  hefyd,  y  cyfreithwyr !  can- 
ys yr  ydych  yn  Uwytho  dynion 
â  beichiau  anhawdd  eu  dwyn,  a 
chwi  nid  ydych  yn  cyifwrdd  a'r 
beichiau  âg  un  o'ch  bysedd. 

47  ^  Gwae  chwychwi !  canys  yr 
ydych  jm  adeiladu  beddau  y  pro- 
phwydi,  a'ch  tadau  chwi  a'u  lladd- 
odd  hwynt. 

48  Yn  wir  yr  ydych  yn  tystiol- 
aethu,  ac  yn  gyd-foddlawn  i  weith- 
redoedd  eich  tadau  :  canys  hwynt- 
hwy  yn  wir  a'u  Uaddasant  hwy,  a 
chwithau  ydych  yn  adeiladu  eu 
beddau  hwynt. 

49  Am  hynny  hefyd  y  dywedodd 
doethineb  Duw,  *Anfonaf  attynt 
brophwydi  ac  apostolion,  a  rhai  o 
honyiit  a  laddant  ac  a  erlidiant : 

50  Fel  y  gofyner  i'r  genhedlaeth 
hon  waed  yr  holl  brophwydi,  yr 
hwn  a  dywalltwyd  o  ddechreuad 
y  byd; 

51  ^0  waed  Abel  hyd  ^waed  Za- 
charias,  yr  hwn  a  laddwyd  rhwngj 
yr  allor  a'r  deml :    diau  meddaf  i 
chwi,  Gofynir  ef  i'r  genhedlaeth  hon. ' 

52  "  Gwae  chwychAvi,  y  cyfreithwyr ! 
canys  chwi  a  ddygasoch  ymaith  ag- 
oriad  y  gwybodaeth :  nid  aethoch  i 
mewn  eich  hunain,  a'r  rhai  oedd  yn 
myned  a  '  waharddasoch  chwi. 

53  Ac  fel  yr  oedd  efe  yn  dywedyd 
y  pethau  hyn  wrthynt,  y  dechreu- 
odd  yr  ysgrifenyddion  a'r  Phariseaid 
fod  yn  daer  iawn  arno,  a'i  annog  i 
ymadrodd  am  lawer  o  bethau ; 

54  Gan  ei  gynllwyn  ef,  a  cheisio 
hela  rhyw  beth  o'i  ben  ef,  i  gael 
achwyn  arno. 

PENNOD  XII. 

1  Crist  yn  pregetJiu  i'lo  ddisgyhlion  am  ochel 
rhagrith,  ac  ofn  tcrth  ddatgan  ei  idhrawiaeth 
ef :  13  yn  rhybuddio  y  hobl  i  ochelyd 
cyhydd-dra,  trwy  ddammeg  y  gwr  goludog  a 
adeiladodd  ysguhoriau  mioy.    22  Ni  wasan- 


Anno 

DOMINI 

33. 

«Matt.  23. 

6. 

Marc  12. 

38,  39. 
fMatt.  23. 

27. 


g  Matt.  23. 


h  Matt.  2a 

29. 


1  iMatt.  23. 
34 


k  Gen.  4.  8. 
1  2  Chron. 

2i.  20,  -I. 


^  JIatt.  23. 
13. 


asoolt. 


Am  ochel  rhagritli. 


S.  LUC,  XII. 


Dammeg  y  gwr  goludog. 


Anno 

DOMINI 

33. 


Marc  8. 15. 
B  aneirif. 


Marc  4.  22. 
pen.  a.  17. 


c  Matt.  10. 

28. 
d  loan  15. 

14, 15. 


■«  Ulatt.  10. 

Marc  8. 38. 
2  Tim.  2. 
12. 


í  Mutt.  12. 
SI,  32. 
Ware  3. 28. 
1  loan  5. 
16. 


e  Matt.  10. 

I'J. 

Marc  13. 

11. 
,pcu.2L14. 


.L. 


aetlm  i  ni  fod  yn  rhy  of  alas  am  bethau  hyd- 
ol;  31  ond  ceido  ley  mas  Dduw,  33  a  rhoddi 
elusen,  36  a  bod  yn  baiod  i  agoryd  i'n  Har- 
glwydd  pan  guro,  pa  bryd  hynnag  y  delo, 
41  Y  dylai  gioeinidogion  Crist  edrych  ar  eu 
siars,  49  o  disgtvyl  am  erlid.  54  Rhaid  i'r 
bohl  dderbyn  yr  amser  hwn  o  ras,  58  ohlegid 
peth  ofnadwy  yw  marw  heb  gymmodi. 

YN  ^y  cyfamser,  wedi  i  ^fyrdd- 
iwn  o  bobl  ymgasglu  ynghyd, 
hyd  oni  ymsathrai  y  naill  y  llall, 
efe  a  ddechreuodd  ddywedyd  wrth 
ei  ddisgyblion,  Yn  gyntaf,  gwyUwch 
arnoch  rhag  surdoes  y  Phariseaid, 
yr  hwn  yw  rhagrith. 

2  ''Canys  nid  oes  dim  cuddiedig, 
a'r  nas  datguddir ;  na  dirgel,  a'r 
nis  gwybyddir. 

3  Am  hynny  pa  bethau  bynnag 
a  ddywedasoch  yn  y  tywyllwch,  a 
glywir  yn  y  goleu  ;  a'r  peth  a  ddy- 
w^edasoch  yn  y  glust  mewn  ystafell- 
oedd,  a  bregethir  ar  bennau  tai. 

4  ''Ac  yr  wyf  yn  dywedyd  wrth- 
ych,  ^fy  nghyfeiUion,  Nac  ofnwch 
y  rhai  sydd  yn  Uadd  y  corph,  ac 
wedi  hynny  heb  ganddynt  ddim 
mwy  i'w  wneuthur. 

5  Ond  rhag-ddangosaf  i  chwi  pwy 
a  ofnwch :  Ofnwch  yr  hwn,  wedi  y 
darffo  iddo  ladd,  sydd  ag  awdurdod 
ganddo  i  fwrw  i  uffern ;  le,  meddaf 
i  chwi,  Hwnnw  a  ofnwch. 

6  Oni  werthir  pump  o  adar  y 
to  er  dAvy  flfyrhng?  ac  nid  oes  un 
o  honynt  mewn  anghof  ger  bron 
Duw: 

7  Ond  y  mae  hyd  yn  nod  blew 
eich  pennau  chwi  yn  gyfrifedig  oil. 
Am  hynny  nac  ofnwch :  yr  ydych 
chwi  yn  weU  na  Uawer  o  adar  y 
to. 

8  ^Ac  meddaf  i  chwi,  Pwy  byn- 
nag a'm  haddefo  i  ger  bron  dynion, 
Mab  y  dyn  hefyd  a'i  haddef  yntau 
ger  bron  angelion  Duw. 

9  A'r  hwn  a'm  gwado  i  ger  bron 
dynion,  a  wedir  ger  bron  angelion 
Duw. 

10  ^A  phwy  bynnag  a  ddywedo  air 
yn  erbyn  Mab  y  dyn,  fe  a  faddeuir 
iddo :  eithr  i'r  neb  a  gablo  yn  er- 
byn yr  Yspryd  Glân,  ni  faddeuir. 

11  5  A  phan  y'ch  dygant  i'r  syna- 
gogau,  ac  at  y  Uywiawdwyr,  a'r 
awdurdodau,  na  ofelwch  pa  fodd, 
neu  pa  beth  a  atteboch,  neu  beth 
a  ddywedoch : 

12  Canys  yr  Yspryd  Glân  a  ddysg 
i  chwi  yn  yr  awr  honno  beth  sydd 
raid  ei  ddyAvedyd. 

13  1Í  A  rhyw  un  o'r  dyrfa  a  ddy- 

965 


wedodd  wrtho,  Athraw,  dywed  wrth 
fy  mrawd  am  rannu  â  myfi  yr  eti- 
feddiaeth. 

14  Yntau  a  ddy wedodd  wrtho,  Y 
dyn,  pwy  a'm  gosododd  i  yn  farnwr 
neu  yn  rhannwr  arnoch  chwi  ? 

15  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
•"Edrychwch,  ac  ymogelwch  rhag 
cybydd-dod :  canys  nid  yw  bywyd 
neb  yn  sefyll  ar  amlder  y  pethau 
sydd  ganddo. 

16  1Í  Ac  efe  a  draethodd  wrth- 
ynt ddammeg,  gan  ddywedyd,  Tir 
rhyw  wr  goludog  a  gnydiodd  yn 
dda. 

17  Ac  efe  a  ymresymmodd  ynddo 
ei  hun,  gan  ddywedyd,  Beth  a  wnaf, 
am  nad  oes  gennyf  le  i  gasglu  fy 
ffrwythau  iddo  ? 

18  Ac  efe  a  ddywedodd,  Hyn  a 
wnaf :  Mi  a  dynnaf  i  lawr  fy  ysgub- 
oriau,  ac  a  adeiladaf  rai  mwy ;  ac 
yno  y  casglaf  fy  hoU  ffi-wythau, 
a'm  da. 

19  A  dywedaf  wrth  fy  enaid,  'Fy 
enaid,  y  mae  gennyt  dda  lawer 
wedi  eu  rhoi  i  gadw  dros  lawer  o 
flynyddoedd :  gorphwys,  b^vytta,  ŷf, 
bydd  lawen. 

20  Eithr  Duw  a  ddywedodd  wrtho, 
0  ynfyd,  y  nos  hon  ^y  ^gofynant 
dy  enaid  oddi  wrthyt ;  '  ac  eiddo 
pAvy  fydd  y  pethau  a  barottoaist  ? 

21  Felly  y  mae  yr  hwn  sydd  yn 
trysori  iddo  ei  hun,  ac  nid  yw  "gyf- 
oethog  tu  ag  at  Dduw. 

22  1[  Ac  efe  a  ddywedodd  wrth  ei 
ddisgybUon,  Am  hyn  yr  wyf  yn  dy- 
wedyd wrthych,  "Na  chymmerwch 
ofal  am  eich  bywyd,  beth  a  fwyt- 
taoch ;  nac  am  eich  corph,  beth  a 
wisgoch. 

23  Y  mae  y  bywyd  yn  fwy  na'r 
ymborth,  a'r  corph  yn  fwy  na'r 
dillad. 

24  Ystyriwch  y  brain :  canys  nid 
ydynt  yn  hau  nac  yn  medi;  i'r  rhai 
nid  oes  gell  nac  ysgubor ;  ac  y  mae 
"  Duw  yn  eu  porthi  hwynt :  o  ba 
faint  mwy  yr  ydych  chwi  yn  well 
na'r  adar  ? 

25  A  phwy  o  honoch,  gan  gym- 
meryd  gofal,  a  ddichon  chwanegu 
un  cufydd  at  ei  faintioli  ? 

26  Am  hynny,  oni  ellwch  wneuth- 
ur y  peth  Ueiaf,  paham  yr  ydych 
yn  cymmeryd  gofal  am  y  lleill  ? 

27  Ystyriwch  y  lili,  pa  fodd  y 
maent  yn  tyfu ;  nid  ydynt  yn  Uaf- 
urio,  nac  yn  nyddu :  ac  yr  wyf  yn 
dywedyd  i  chwi,  na  wisgwyd  Solo- 

Hh3 


Anno 

DOMINI 

33. 


h  1  Tim.  C. 
7,  &c. 


I  Preg.  11. 9. 
1  Cor.  15. 
32. 
lago  5.  5, 


k  Job  20. 22. 

a  27.  8. 

Pb.  52.  7. 
S  gofijnir. 
1  Ps.  39.  0. 

Jer.  17. 11, 

m  Matt.  6. 
20. 

ad.  33. 
1  Tim.  6. 

18,  19. 
lago  2.  5. 

n  Matt.  6. 

25. 


0  Job  3S.  41. 
Ps.  147.  9. 


Am  oclielyd  gofalon  hydol. 


S.  LUC,  XII. 


Y  goruchwyliwr  ffyddlawn. 


Anno 
DOMINI 

33. 


P  Ulatt.  6. 
33. 


1  Matt.  11. 
25,26. 

r  Matt.  19. 

21. 

Act.  2.  45. 

a  4.  34. 
i  Matt.  6. 

20. 

pen.  16.  9. 

1  Tim.  6. 

19. 


t  Eph.  6.  14. 

1  Petr  1. 

13. 
n  Matt.  25. 

1. 
*  yn  llosgi. 


X  Matt.  24. 
43. 

1  Thess.  5. 
2. 

2  Petr  3. 
10. 

Dat.  3.  3. 
a  16.  15. 

7  Matt.  24. 
44.  a  25. 13. 
Marc  13. 
33. 

pen.  21.  31. 
1  Thess.  5. 
& 


»  Matt.  24. 
45.  a  25. 21, 
1  Cur.  4.  2, 


mon  yn  ei  hoU  ogoniant  fel  un  o'r 
rhai  hyn. 

28  Ac  OS  yw  Duw  felly  yn  dilladu 
y  llysieuyn,  yr  hwn  sydd  heddyw  yn 
y  maes,  ac  y  fory  a  deflir  i'r  ffwrn : 
pa  faint  mwy  y  dillada  efe  chwy- 
chwi,  O  rai  o  ychydig  ffydd  ? 

29  Chwithau  na  cheisiwch  beth 
a  fwyttaoch,  neu  pa  beth  a  yfoch ; 
ac  na  fyddwch  ammheüus. 

30  Canys  y  pethau  hyn  oil  y  mae 
cenhedloedd  y  byd  yn  eu  hargeis- 
io:  ac  y  mae  eich  Tad  chwi  yn 
gwybod  fod  arnoch  chwi  eisieu  y 
pethau  hyn. 

31  1Í  P  Yn  hytrach  ceisiwch  deyrn- 
as  Dduw;  aY  pethau  hyn  oil  a 
roddir  i  chwi  yn  chwaneg. 

32  Nac  ofaa,  braidd  bychan  :  can- 
ys ^rhyngodd  bodd  i'ch  Tad  roddi 
i  chm  y  deyrnas. 

33  'Gwerthwch  yr  hyn  sydd  gen- 
nych,  a  rhoddwch  elusen:  *gwnewch 
i  chwi  byrsau  y  rhai  ni  heneidd- 
iant;  trysor  yn  y  nefoedd,  yr  hwn 
ni  dderfydd,  Ue  ni  ddaw  Ueidr  yn 
agos,  ac  ni  lygra  pryf. 

34  Canys  He  y  mae  eich  trysor 
chwi,  yno  y  bydd  eich  calon  hefyd. 

35  *  Bydded  eich  Iwynau  wedi  eu 
hymwregysu,  a'cÄ  "  canhwyllau  *  wedi 
eu  goleu : 

36  A  chwithau  yn  debyg  i  ddyn- 
ion  yn  disgwyl  eu  harglwydd,  pa 
bryd  y  dychwel  o'r  neithior ;  fel 
pan  ddelo  a  churo,  yr  agoront  iddo 
yn  ebrwydd. 

37  Gwỳn  eu  byd  y  gweision  hyn- 
ny,  y  rhai  a  gaiff  eu  harglwydd,  pan 
ddêl,  yn  nefiro :  yn  wir,  meddaf  i 
chwi,  efe  a  ymwregysa,  ac  a  wna 
iddynt  eistedd  i  lawr  i  fwytta,  ac  a 
ddaw,  ac  a  wasanaetha  arnynt  hwy. 

38  Ac  OS  daw  efe  ar  yr  aU  wyliad- 
wriaeth,  ac  os  ar  y  drydedd  wyliad- 
wriaeth  y  daw,  diu  cael  liwynt  felly, 
gwỳn  eu  byd  y  gweision  hynny. 

39  *  A  hyn  gwybyddwch,  pe  gwy- 
buasai  gwr  y  tŷ  pa  awr  y  deuai  y 
lleidr,  efe  a  wyliasai,  ac  ni  adawsai 
gloddio  ei  dŷ  trwodd. 

40  y  A  chwithau  gan  hynny,  bydd- 
wch  barod :  canys  yr  awr  ni  thyb- 
ioch,  y  daw  Mab  y  dyn. 

41 1Í  A  Phetr  a  ddywedodd  wi'tho, 
Arglwydd,  ai  wrthym  ni  yr  wyt  ti 
yn  dywedyd  y  ddammeg  hon,  ai 
wrth  bawb  hefyd  ? 

42  A'r  Arglwydd  a  ddywedodd, 
'  Pwy  yw  y  goruchwyliAvr  ffyddlawn 
a  phwyUog,  yr  hwn  a  esyd  ei  ar- 


glwydd ar  ei  deulu,  i  roddi  cyflun- 
iaeth  iddynt  mewn  pryd  ? 

43  Gwỳn  ei  fyd  y  gwas  hwnnw, 
yr  hwn  y  caiff  ei  arglwydd  ef,  pan 
ddêl,  yn  gwneuthur  felly. 

44  Yn  wir  meddaf  i  chwi,  Efe  a'i 
gesyd  ef  yn  llywodracthwr  ar  gwbl 
a'r  y  sydd  eiddo. 

45  Eithr  os  dywed  y  gwas  hwnnw 
yn  ei  galon,  Y  mae  fy  arglwydd 
yn  oedi  dyfod;  a  dechreu  euro  y 
gweision  a'r  morwynion,  a  bwytta 
ac  yfed,  a  meddwi : 

46  Daw  arglwydd  y  gwas  hwnnw 
mewn  dydd  nad  yw  efe  yn  disgwyl, 
ac  ar  awr  nad  yw  efe  yn  gwybod, 
ac  a'i  ^gAvahana  ef,  ac  a  esyd  ei 
ran  ef  gyd  a'r  anffyddloniaid, 

47  "A'r  gwas  hwnnw,  yr  hwn  a 
wybu  ewyllys  ei  arglwydd,  ac  nid 
ymbarottôdd,  ac  ni  wnaeth  yn  ol 
ei  ewyllys  ef,  a  gurir  â  Uawer 
ffonnod. 

48  Eithr  yr  hwn  ni  wybu,  ac  a 
wnaeth  bethau  yn  haeddu  ffonnod- 
iau,  a  gurir  âg  ychydig  ffonnodiau. 
Ac  i  bwy  bynnag  y  rhoddwyd  11a- 
wer,  llawer  a  ofynir  ganddo ;  a  chyd 
a'r  neb  y  gadawsant  lawer,  ychwan- 
eg  a  ofynant  ganddo. 

49  1Í  Mi  a  ddeuthum  i  fwrw  tan 
ar  y  ddaear:  a  pheth  a  fynnaf  os 
cynneuwyd  ef  eisoes  ? 

50  Eithr  ^y  mae  gennyf  fedydd 
i'm  bedyddio  âg  ef ;  ac  mor  '^gyf- 
yng  yw  arnaf  hyd  oni  orphener  ! 

51  ''Ydych  chwi  yn  tybied  mai 
heddwch  y  deuthum  i  i'w  roddi  ar 
y  ddaear?  nag  ê,  meddaf  i  chm; 
^  ond  yn  hytrach  '^  ymrafael : 

52  Canys  bydd  o  hyn  allan  bump 
yn  yr  un  tŷ  wedi  ymrannu,  tri  yn 
erbyn  dau,  a  dau  yn  erbyn  tri. 

53  Y  tad  a  ymranna  yn  erbyn 
y  mab,  a'r  mab  yn  erbyn  y  tad, 
y  fam  yn  erbyn  y  ferch,  a'r  ferch 
yn  erbyn  y  fam;  y  chwegr  yn 
erbyn  ei  gwaudd,  a'r  waudd  yn 
erbyn  ei  chwegr. 

54  IT  Ac  efe  a  ddywedodd  hefyd 
wrth  y  bobloedd,  ®Pan  weloch  gwm- 
mwl  yn  codi  o'r  gorllewin,  yn  y  fan 
y  dywedwch,  Y  mae  cawod  yn  dy- 
fod :  ac  felly  y  mae. 

55  A  phan  weloch  y  deheu-wynt 
yn  chwythu,  y  dywedwch,  Y  bydd 
gwres  :  ac  fe  fydcL 

56  O  ragrithwyr,  chwi  a  fedrwch 
ddeall  wynebpryd  y  ddaear  a'r 
wybr :  ond  yr  amser  hwn,  pa  fodd 
nad  ydych  yn  ei  ddeall  ? 


Anno 

DOMINI 

33. 


5  l>/rr  ff 
ymaith. 

a  Num.  lo- 
se, 
lago  4. 17. 


b  Matt.  20. 
22. 
6  ojidus. 


c  Matt.  10. 
34. 


d  Mic.  7.  6. 

loan  7.  43. 

a  9.  16. 

a  10.  19. 
7  ymbleüHo; 


969 


Crist  ynpregethu  edifeirwch.  S.  LUC,  XIII.  lachau  gwraig  wedi  crymmu. 


Anno 

DOMINI 

33, 


»Diar.25.8. 

Matt.  5. 25. 


BEdrych  . 
Pb.  a2.  6. 
£a.5ö.  6. 


1»  Edrych 
Marc  12. 
42. 


2  ddijled- 
wyr. 


a  Es.  5.  2. 
Matt.  21. 
19. 


57  A  phaham  nad  ydych,  ie,  o 
honoch  eich  hunain,  yn  barnu  yr 
hyn  sydd  gyfiawn  ? 

58  11  ^Canys  tra  fyddech  yn  myned 
gyd  â'th  wrthwynebwr  at  lywodr- 
aethwr,  gwna  dy  oreu  ^ar  y  ffordd 
i  gael  myned  yn  rhydd  oddi  wrtho ; 
rliag  iddo  dy  ddwyn  at  y  barnwr, 
ac  i'r  barnwr  dy  roddi  at  y  swydd- 
og,  ac  i'r  swyddog  dy  daflu  yng 
ngharchar : 

59  Yr  wyf  yn  dywedyd  i  ti,  Nad 
âi  di  ddim  oddi  yno,  hyd  oni  thel- 
ych,  le,  yr  ^  hatling  eithaf. 

PENNOD  XIII. 

1  Crist  yn  pregethu  edifeirwch,  wrih  gospedig- 
aeth  y  Gdlileaid,  ac  eraill.  6  Y  ffigysbren 
diffnvyth  ni  chaiff  sefyll.  11  Grid  yn  iachâu 
y  wraig  oedd  ivedi  crymmu:  18  yn  dangos 
galluog  weithrediad  y  gair  y'nghalonnau  ei 
etholedigion,  trwy  ddammeg  y  gronyn  mws- 
tard,  a'r  surdoes:  24  yn  annog  i  fyned  i 
mewn  trwy  y  porth  cyfyng  :  31  ac  yn  argy- 
hoeddi  Herod,  a  Jerusalem, 

AC  yr  oedd  yn  bresennol  y  cyf- 
jLjL  amser  hwnnw  rai  yn  mynegi 
iddo  am  y  Galileaid,  y  rhai  y  cym- 
mysgasai  Pilat  eu  gwaed  ynghyd 
â'u  haberthau. 

2  A'r  lesu  gan  atteb  a  ddywedodd 
wrthynt,  Ydych  chwi  yn  tybied  fod 
y  Galileaid  hyn  yn  bechaduriaid 
mwy  na'r  hoU  Galileaid,  am  iddynt 
ddioddef  y  cyfry w  bethau  ? 

3  Nac  oeddynt,  meddaf  i  chwi : 
eithr,  onid  edifarhevvch,  chwi  a  ddi- 
fethir  oil  yn  yr  un  modd. 

4  Neu  y  deunaw  hynny  ar  y  rhai 
y  syrthiodd  y  tŵr  yn  Siloam,  ac 
a'u  Uaddodd  hwynt :  a  ydych  chwi 
yn  tybied  eu  bod  hwy  yn  ^  bechad- 
uriaid mwy  na'r  hoU  ddynion  oedd 
yn  cyfanneddu  yn  Jerusalem  ? 

5  Nac  oeddynt,  meddaf  i  chwi: 
eithr,  onid  edifarhêwch,  chwi  a  ddi- 
fethir  oil  yn  yr  un  modd. 

6  1  Ac  efe  a  ddywedodd  y  ddam- 
meg hon :  *  Yr  oedd  gan  un  flSgys- 
bren  wedi  ei  blannu  yn  ei  winllan ; 
ac  efe  a  ddaeth  i  geisio  ffrwyth 
arno,  ac  nis  cafodd. 

7  Yna  efe  a  ddywedodd  wrth  y 
gwinUannydd,  Wele,  tair  blynedd 
yr  ydwyf  yn  dyfod,  gan  geisio 
flfrwyth  ar  y  ffigysbren  hwn;  ac 
nid  ydwyf  yn  cael  dim :  torr  ef  i 
lawr;  paham  y  mae  efe  yn  di- 
ffi?wytho  y  tir  ? 

8  Ond  efe  gan  atteb  a  ddywedodd 
wrtho,  Arglwydd,  gad  ef  y  flwyddyn 
hon  hefyd,  hyd  oni  ddarflfo  i  mi 
gloddio  o'i  amgylch,  a  bwrw  tail : 

9^7 


9  Ac  OS  dwg  efe  ffi-wy th,  da :  onid 
ê,  gwedi  hynny  torr  ef  i  lawr. 

10  Ac  yr  oedd  efe  yn  dysgu  yn 
un  o'r  synagogau  ar  y  Sabbath. 

11  1Í  Ac  wele,  yr  oedd  gwraig  ag 
ynddi  yspryd  gwendid  ddeunaw 
mlynedd,  ac  oedd  wedi  cyd-grymmu, 
ac  ni  allai  hi  mewn  modd  yn  y  byd 
^  ymuniawnu. 

12  Pan  welodd  yr  lesu  hon,  efe 
a'^  galwodd  hi  atto,  ac  a  ddywed- 
odd wrthi.  Ha  wraig,  rhyddhâwyd 
di  oddi  wrth  dy  wendid. 

13  Ac  efe  a  roddes  ei  ddwylaw 
ami :  ac  yn  ebrwydd  hi  a  uniawn- 
wyd,  ac  a  ogoneddodd  Dduw. 

14  A'r  arch-synagogydd  a  atteb- 
odd  yn  ddigUawn,  am  i'r  lesu  iach- 
âu  ar  y  Sabbath,  ac  a  ddywedodd 
wrth  y  bobl,  ^  Chwe  diwrnod  sydd, 
yn  y  rhai  y  dylid  gweithio :  ar  y 
rhai  hyn  gan  hynny  deuwch,  a 
iachâer  chwi :  ac  "  nid  ar  y  dydd 
Sabbath. 

15  Am  hynny  yr  Arglwydd  a'i 
hattebodd  ef,  ac  a  ddywedodd,  0 
ragrithiwr,  "^oni  oUwng  pob  un  o 
honoch  ar  y  Sabbath  ei  ŷch  neu 
ei  asyn  o'r  preseb,  a'^  arwain  i'r 
dwfr? 

16  Ac  oni  ddylai  hon,  'a  hi  yn 
ferch  i  Abraham,  yr  hon  a  rwym- 
odd  Satan,  wele,  ddeunaw  mlyn- 
edd, gael  ei  rhyddhâu  o'r  rhwym 
hwn  ar  y  dydd  Sabbath  ? 

17  Ac  fel  yr  oedd  efe  yn  dy- 
wedyd y  pethau  hyn,  ei  holl  wrth- 
wynebwyr  ef  a  gywilyddiasant :  a'r 
hoU  bobl  a  lawenychasant  am  yr 
holl  bethau  gogoneddus  a  wnaid 
ganddo. 

18  IT  ^Ac  efe  a  ddywedodd,  I  ba 
beth  y  mae  teyrnas  Dduw  yn  de- 
byg  ?  ac  i  ba  beth  y  cyffelybaf  hi  ? 

19  Tebyg  yw  i  ronyn  o  had  mws- 
tard,  yr  hwn  a  gymmerodd  dyn,  ac 
a'i  hauodd  yn  ei  ardd;  ac  efe  a 
gynnyddodd,  ac  a  aeth  yn  bren 
mawr,  ac  adar  yr  awyr  a  nythasant 
yn  ei  ganghennau  ef. 

20  A  thrachein  y  dywedodd,  I  ba 
beth  y  cyffelybaf  deyrnas  Dduw  ? 

21  Cyffelyb  yw  i  surdoes,  yr  hwn 
a  gymmerodd  gwraig,  ac  a'i  cudd- 
iodd  mewn  tri  mesur  o  flawd,  hyd 
oni  surodd  y  cwbl  olL 

22  8  Ac  efe  a  dramwyodd  trwy 
ddinasoedd  a  threfi,  gan  athraw- 
iaethu,  ac  ymdeithio  tu  a  Jeru- 
salem. 

23  IT  A  dywedodd  un  wi'tho,  Ar- 


Anno 
DOMINI 

33. 


3  Neu,  ym- 
ddadgrym- 
tnu. 


b  Exod.  20. 
9. 


c  Matt.  12. 
10. 

Marc  3.  2. 
pen.  6.  7. 
a  14.  3. 


d  pea.  14. 5. 


e  pen.  19.  9. 


f  Matt.  13. 
31. 
Mure  4. 30. 


e  Matt.  9. 
35. 
Marc  6.  G. 


Argyhoeddi  Herod,  a  Jerusalem.      S.  LUC,  XIV. 


Dysgu  gostyngeiddrwydd. 


Anno 

DOMINI 

33. 

h  Matt.  7. 

13. 
tEclrych 

loan  7.  34. 

a  a.  21. 

ft  13.  33. 

Khui'.  9. 

31. 
k  Ps.  32.  6. 

Es.  55.  C. 
1  Matt.  25. 

lU. 
m  pen.  6. 

46. 

n  Matt.  25. 
12. 


oMatt.  7. 
23.  a  25. 41. 
ad.  25. 

P  Ps.  6.  8. 
Matt.  25. 
41. 


<1  IMatt.  8. 

12. 

a  13.  42. 

a  24.  51. 
r  Matt.  S. 

11. 


a  20. 16. 
Marc  10. 
31. 


t  IMatt  23. 
37. 


<  nythaid. 


glwydd,  ai  ychydig  yw  y  rhai  cadw- 
edig  ?  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 

24  ^  Ymdrechwch  am  fyned  i  mewn 
trwy  y  porth  cyfyng :  canys  ^llawer, 
meddaf  i  chwi,  a  geisiant  fyned  i 
mewn,  ac  nis  gallant. 

25  ^  Gwedi  cyfodi  gwr  y  tŷ,  a 
^  chau  y  drws,  a  dechreu  o  honoch 
sefyll  oddi  allan,  a  churo  y  drws, 
gan  ddywedyd,  "  Arglwydd,  Ar- 
glwydd,  agor  i  ni ;  ac  iddo  yntau 
atteb  a  dywedyd  wrthych,  °  Nid 
adwaen  ddim  o  honoch  o  ba  le 
yr  ydych  : 

26  Yna  y  dechreuwch  ddywedyd, 
Ni  a  fwyttasom  ac  a  yfasom  yn  dy 
ŵydd  di,  a  thi  a  ddysgaist  yn  ein 
heolydd  ni. 

27  °  Ac  efe  a  ddywed,  Yr  wyf  yn 
dywedyd  i  chwi,  Nid  adwaen  chwi 
o  ba  le  yr  ydych :  p  ewch  ymaith 
oddi  wrthyf,  chwi  holl  weithredwyr 
anwiredd. 

28  'lYno  y  bydd  Avylofain  a  rhingc- 
ian  dannedd,  'pan  weloch  Abra- 
ham, ac  Isaac,  a  Jacob,  a'r  holl 
brophwydi,  yn  nheyrnas  Dduw,  a 
chwithau  wedi  eich  bwrw  aUan. 

29  A  daw  rhai  o'r  dwyrain,  ac 
o'r  gorllewin,  ac  o'r  gogledd,  ac 
o'r  dehau,  ac  a  eisteddant  yn 
nheyrnas  Dduw. 

30  *Ac  wele,  olaf  ydyw  y  rhai  a 
fyddant  flaenaf,  a  blaenaf  ydyw  y 
rhai  a  fyddant  olaf. 

31  11  Y  dwthwn  hwnnw  y  daeth 
atto  ryw  Phariseaid,  gan  ddywedyd 
wrtho,  Dos  allan,  a  cherdda  oddi 
yma :  canys  y  mae  Herod  yn  ewyll- 
ysio  dy  ladd  di. 

32  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Ewch,  a  dywedwch  i'r  cadnaw  hwn- 
nw, Wele,  yr  wyf  yn  bwrw  allan 
gythreuliaid,  ac  yn  iachâu  heddyw 
ac  y  fory,  a'r  trydydd  dydd  y'm 
perffeithir. 

33  Er  hynny  rhaid  i  mi  ymdaith 
heddyw  ac  y  fory,  a  threiinydd : 
canys  ni  all  fod  y  derfydd  am 
brophwyd  allan  o  Jerusalem. 

34  *  0  Jerusalem,  Jerusalem,  yr 
hon  wyt  yn  Uadd  y  prophwydi,  ac 
yn  Uabyddio  y  rhai  a  anfonir  attat : 
pa  sawl  gwaith  y  mynnaswn  gasglu 
dy  blant  ynghyd,  y  modd  y  casgl  yr 
iâr  ei  ^chywion  dan  ei  hadenydd 
ac  nis  mynnech ! 

35  Wele,  eich  tŷ  a  adewir  i  chwi 
yn  anghyfannedd.  Ac  yn  wir  yr 
wyf  yn  dywedyd  wrthych,  Ni  wel- 
wch   fi,    hyd    oni    ddêl    yr    amser 


pan  ddywedoch,  "  Bendigedig  yw 
yr  hwn  sydd  yn  dyfod  yn  enw  yr 
Arglwydd. 

PENNOD  XIV. 

2  Crist  yn  iachau  y  dropsi  ar  y  Sahhath:  7 
yn  dysgu  gostyngeiddrwydd  ;  12  a  gioneuthur 
ciniawau  i'r  tlodion:  16  wrth  ddammeg  y 
swpper  mawr,  yn  dangos  pa  /odd  y  cauir 
dynion  â  meddyliau  hydol,  y  rhai  a  dd'iys- 
tyrant  air  Duw,  allan  o'r  nef.  25  Rhaid  i'r 
rhai  a  fynnai  fod  yn  ddisgyblion  iddo,  i 
ddwyn  eti  croes,  a  gwneuthur  eu  cyfrifon  ym 
mlaen  Haw;  rhag  iddynt  trwy  gywilydd 
syrthio  oddi  wrtho  ar  61  hynny,  34  a  myned 
yn  gwbl  ddilês,  fel  halen  wedi  colli  ei  flas. 

BÜ  hefyd,  pan  ddaeth  efe  i  dy  un 
o  bennaethiaid  y  Phariseaid  ar 
y  Sabbath,  i  fwytta  bara,  iddynt 
hwythau  ei  wylied  ef. 

2  Ac  wele,  yr  oedd  ger  ei  fron 
ef  ryw  ddyn  yn  glaf  o'r  ^  dropsi. 

3  A'r  lesu  gan  atteb  a  lefarodd 
wrth  y  cyfreithwyr  a'r  Phariseaid, 
gan  ddywedyd,  ^Ai  rhydd  iachau 
ar  y  Sabbath  ? 

4  A  thewi  a  wnaethant.  Ac  efe  a'i 
cymmerodd  atto,  ac  a'i  hiachaodd 
ef,  ac  a'i  gollyngodd  ymaith ; 

5  Ac  a  attebodd  iddynt  hwythau, 
ac  a  ddywedodd,  ^  Asyn  neu  ŷch  pa 
un  o  honoch  a  syrth  i  bwU,  ac  yn 
ebrwydd  nis  tyn  ef  aUan  ar  y  dydd 
Sabbath? 

6  Ac  ni  aUent  roi  atteb  yn  ei 
erbyn  ef  am  y  pethau  hyn. 

7  HAc  efe  a  ddywedodd  wrth  y 
gwahoddedigion  ddammeg,  pan  ys- 
tyriodd  fel  yr  oeddynt  yn  dewis  yr 
eisteddleoedd  uchaf ;  gan  ddywedyd 
wrthynt, 

8  Pan  y'th  wahodder  gan  neb  i 
neithior,  nac  eistedd  yn  y  He  uch- 
af, rhag  bod  un  anrhydeddusach 
na  thi  wedi  ei  wahodd  ganddo  ; 

9  Ac  i  hwn  a'th  wahoddodd  di  ac 
yntau  ddyfod,  a  dywedyd  wrthyt, 
Dyro  le  i  hwn ;  ac  yna  dechreu  o 
honot  ti  trwy  gywilydd  gymmeryd 
y  Ue  isaf. 

10  '^Eithr  pan  y'th  wahodder,  dos 
ac  eistedd  yn  y  lie  isaf;  fel  pan 
ddelo  yr  hwn  a'th  wahoddodd  di,  y 
gallo  efe  ddywedyd  wrthyt,  Y  cyt- 
aill,  eistedd  yn  uwch  i  fynu:  yna 
y  bydd  i  ti  glod  y'ngŵydd  y  rhai 
a  eisteddant  gyd  â  thi  ar  y  bwrdd. 

11  ^  Canys  pob  un  a'r  a'i  dyrchafo 
ei  hun,  a  ostyngir;  a'r  liAvn  sydd 
yn  ei  ostwng  ei  hun,  a  ddyrchefir. 

12  IT  Ac  efe  a  ddywedodd  hefyd 
wrth  yr  hwn  a'i  gwahoddasai  ef, 
Pan  wnelych  giniaw  neu  swpper,  na 


Anno 

DOMINI 

33. 

«Pb.  118. 

26. 


2d!/fr- 
glwyf. 


a  Matt.  12. 
10. 


bExod.23. 
5. 

Deut.22.4. 
pen.  13. 
15. 


c  Diar.  25. 

6,7. 


d  Job  22. 
29. 

Diar.  20. 
Zi. 

Matt.  23. 
12. 

pen.  18. 14. 
lago  4.  (J. 
1  Petr  5. 5. 


Dammeg  y  swpper  mawr. 


S.  LUC,  XV. 


Amfwrw  y  draul. 


Anno 

DOMINI 

33. 


eNoh.8. 
10,12. 


f  Dat.  10.  9. 


8  Matt.  22. 
2. 


iiDiar.  9.  2, 
5. 


alw  dy  gyfeillion,  na'th  frodyr,  iia'th 
geraint,  na'íŵ  gymmydogion  golud- 
og;  rhag  iddynt  hwythau  eilchwyl 
dy  wahodd  dithau,  a  gwneiithur  tal- 
edigaeth  i  ti. 

13  Eithr  ®  pan  wnelych  wledd,  galw 
y  tlodion,  yr  efryddion,  y  cloffion,  y 
deillion : 

14  A  dedwydd  fyddi ;  am  nad  oes 
ganddynt  ddim  i  dalu  i  ti :  canys 
fe  a  delir  i  ti  yn  adgyfodiad  y  rhai 
cyfiawn. 

15  1Í  A  phan  glywodd  rhyw  un  o'r 
rhai  oedd  yn  eistedd  ar  y  bwrdd  y 
petliau  hyn,  efe  a  ddywedodd  wrtho, 
^Gwỳn  ei  fyd  y  neb  a  fwyttao  fara 
yn  nheyrnas  Dduw. 

16  Ac  yntau  a  ddywedodd  wrtho, 
sRhyw  Avr  a  wnaeth  swpper  mawr, 
ac  a  wahoddodd  lawer : 

17  Ac  •*  a  ddanfonodd  ei  was  bryd 
s^vpper,  i  ddywedyd  Avrth  y  rhai  a 
wahoddasid,  Deuwch;  canys  weith- 
ian  y  mae  pob  peth  yn  barod. 

18  A  hwy  oil  a  ddechreuasant  yn 
un-fryd  ymesgusodi.  Y  cyntaf  a 
ddywedodd  wrtho.  Mi  a  brynais 
dyddyn,  ac  y  mae  yn  rhaid  i  mi 
fyned  a'i  weled :  attolwg  i  ti,  cym- 
mer  fi  yn  esgusodol. 

19  Ac  arall  a  ddywedodd.  Mi  a 
brynais  bum  iau  o  ychain,  ac  yr 
ydwyf  yn  myned  i'w  profi  hwynt : 
attolwg  i  ti,  cymmer  fi  yn  esgus- 
odoL 

20  Ac  arall  a  ddywedodd.  Mi  a 
briodais  wraig ;  ac  am  hynny  nis 
gallaf  fi  ddyfod. 

21  A'r  gwas  IiAvnnw,  pan  ddaeth 
adref,  a  fynegodd  y  pethau  hyn 
i'w  arglwydd.  Yna  gwi*  y  tŷ,  wedi 
digio,  a  ddywedodd  wrth  ei  Avas, 
Dos  allan  ar  frys  i  heolydd  ac  ys- 
trydoedd  y  ddinas,  a  dwg  1  mewn 
yma  y  tlodion,  a'r  anafus,  a'r  clofiF- 
ion,  a'r  deillion. 

22  A'r  gwas  a  ddywedodd,  Ar- 
glwydd, gwnaethpwyd  fel  y  gorchy- 
mynaist ;  ac  etto  y  mae  He. 

23  A'r  arghvydd  a  ddywedodd 
wrth  y  gwas,  Dos  allan  i'r  prif- 
flyrdd  a'r  caeau,  a  chymmell  hwynt 
i  ddyfod  i  mewn,  fel  y  Uanwer  fy 
nhŷ. 

24  Canys  yr  Avyf  yn  dywedyd 
i  chwi,  na  chaifl"  yr  un  o'r  gwŷr 
liynny  a  wahoddwyd,  brofi  o'm 
swpper  i. 

25  IF  A  llawer  o  bobl  a  gyd- 
gerddodd  âg  ef:  ac  efe  a  droes, 
ac  a  ddywedodd  wrthynt, 


26  'Os  daw  neb  attaf  fi,  ac  ni 
chasao  ei  dad,  a'i  fam,  a'i  wraig,  a'i 
blant,  a'i  frodyr,  a'i  chwiorydd,  ie, 
a'i  einioes  ei  hun  hefyd,  ni  all  efe 
fod  yn  ddisgybl  i  mi. 

27  A  ''phwy  bynnag  ni  ddycco  ei 
groes,  a  dyfod  ar  fy  ol  i,  ni  all  efe 
fod  yn  ddisgybl  i  mi. 

28  IT  Canys  ^  pwy  o  honoch  chwi 
a'i  fryd  ar  adeiladu  tŵr,  nid  eistedd 
yn  gyntaf,  a  bwrw  y  draul,  a  oes 
ganddo  slì  gorpheno  ? 

29  Rhag  wedi  iddo  osod  y  sail, 
ac  heb  allu  ei  orphen,  ddechreu  o 
bawb  a'*  gwelant  ei  watwar  ef, 

30  Gan  ddywedyd,  Y  dyn  hwn  a 
ddechreuodd  adeiladu,  ac  ni  allodd 
ei  orphen. 

31  Neu  pa  frenhin  yn  myned  i 
ryfel  yn  erbyn  brenhin  arall,  nid 
eistedd  yn  gyntaf,  ac  ymgynghori 
a  all  efe  â  deng  mil  gyfarfod  a'r 
hwn  sydd  yn  dyfod  yn  ei  erbyn  ef 
âg  ugain  mil  ? 

32  Ac  OS  amgen,  tra  fyddo  efe 
ym  mhell  oddi  ivrtho,  efe  a  enfyn 
gennadwri,  ac  a  ddeisyf  ammodau 
heddwch. 

33  Felly  hefyd,  pob  un  o  honoch 
chwithau  nid  ymwrthodo  â  chym- 
maint  oil  ag  a  feddo,  ni  all  fod  yn 
ddisgybl  i  ml 

34  ÌÍ  "^  Da  yiu  yr  halen :  eithr  o 
bydd  yr  halen  yn  ddiflas,  â  pha 
beth  yr  helltir  ef  ? 

35  Nid  yw  efe  gymmwys  nac  i'r 
tir,  nac  i'r  dommen;  ond  ei  fwrw  ef 
allan  y  maent.  Y  neb  sydd  ganddo 
glustiau  i  wrandaw,  gwrandawed. 

PENNOD  XV. 

1  Dammeg  y  ddafad  a  gollesid,  8  y  darn  arian, 
14  aV  mab  afradlon, 

AC  *yr  oedd  yr  hoU  bublicanod 
Xjl  a'r  pechaduriaid  yn  nesâu  atto 
ef,  i  wrandaw  arno. 

2  A'r  Phariseaid  a'r  ysgrifenyddion 
a  rwgnachasant,  gan  ddywedyd,  Y 
mae  h^vn  yn  derbyn  pechaduriaid, 
^  ac  yn  b^vytta  gyd  â  hwynt 

3  IT  Ac  efe  a  adroddodd  wrthynt  y 
ddammeg  hon,  gan  ddywedyd, 

4  ''Pa  ddyn  o  honoch  a  chanddo 
gant  o  ddefaid,  ac  os  cyll  un  o  hon- 
ynt,  nid  yw  yn  gadael  yr  amyu  un 
pùm  ugain  yn  yr  anialwch,  ac  yn 
myned  ar  ol  yr  hon  a  goUwyd,  hyd 
oni  chafíb  efe  hi  ? 

5  Ac  wedi  iddo  ei  chael,  efe  a'i 
dŷd  hi  ar  ei  ysgwyddau  ei  hun  yn 
Uawen. 

6  A  phan  ddêl  adref,  efe  a  eilw 


Anno 

DOMINI 

33. 


» Dent.  13. 

6. 

a  Si.  9. 

Jliirc  10. 

37. 
kUlMtt.  IC. 

24. 

îlntt.8.34. 

pen.  9.  23. . 

1  Diar.  24. 
27. 


n»  JIatt.  5. 
13. 

Marc  9. 
50. 


•  Matt.  9. 
10. 


bGal2.12. 


c  Matt  18. 
12. 


Dammeg  y  darn  avian, 


S.  LUC,  XVI. 


aV  mob  a/radlon. 


Anno 

DOMINI 

33. 


d  1  Petr  2. 

10,  25. 


«  pen.  5.  32. 


2  o ddrach- 


r  Marc  12. 
44. 
3  olttd. 


<Gr.  crtjf. 


B  Act.  2.  39. 
Kph.  2. 13, 
17. 


ynghyd  ei  gyfeillion  a'^  gymmydog- 
ion,  gan  ddywedyd  wrthynt,  Lla- 
wenhêwch  gyd  â  mi ;  canys  cefais 
fy  nafad  ^  a  goUasid. 

7  Ýr  wyf  yn  dywedyd  i  chwi, 
mai  felly  y  bydd  llawenydd  yn  y 
nef  am  un  pechadur  a  edifarhao, 
^mwí/  nag  am  onid  un  pùm  ugain 

0  rai  cyfiawn,  y  rhai  nid  rhaid 
iddynt  wrth  edifeirwch. 

8  IT  Neu  pa  wraig  a  chanddi  ddeg 
dryll  o  arian,  os  cyll  hi  un  ^dryll, 
ni  oleu  ganwyll,  *ac  ysgubo  y  tŷ, 
a  cheisio  yn  ddyfal,  hyd  onis  caffo 

9  Ac  wedi  iddi  ei  gael,  hi  a  eilw 
ynghyd  ei  chyfeillesau  Si'i  chym- 
mydogesau,  gan  ddywedyd,  Cyd- 
lawenhêwch  â  mi;  canys  cefais  y 
dryll  a  gollaswn. 

10  Felly,  meddaf  i  chwi,  y  mae 
llawenydd  y'ngŵydd  angelion  Duw 
am  un  pechadur  a  edifarhao. 

11  IF  Ac  efe  a  ddywedodd,  Yr  oedd 
gan  ryw  wr  ddau  fab : 

12  A'r  ieuangaf  o  honynt  a  ddy- 
wedodd wrth  ei  dad,  Fy  nhad,  dyro 

1  mi  y  rhan  a  ddigwydd  o'r  da.  Ac 
efe  a  rannodd  iddynt  ^  ei  ^  fy wyd. 

13  Ac  ar  ol  ychydig  ddyddiau  y 
mab  ieuangaf  a  gasglodd  y  cwbl 
ynghyd,  ac  a  gymmerth  ei  daith  i 
wlad  bell ;  ac  yno  efe  a  wasgarodd 
ei  ddâ,  gan  fyw  yn  afradlon. 

14  Ac  wedi  iddo  dreulio  y  cwbl,  y 
cododd  newyn  *mawr  trwy  y  wlad 
honno;  ac  yntau  a  ddechreuodd 
fod  mewn  eisieu. 

15  Ac  efe  a  aeth,  ac  a  lynodd  wrth 
un  o  ddinas^vyr  y  wlad  honno ;  ac 
efe  a'i  hanfonodd  ef  i'w  feusydd  i 
borthi  moch. 

16  Ac  efe  a  chwennychai  lenwi 
ei  fol  a'r  cibau  a  fwyttâi  y  moch ; 
ac  ni  roddodd  neb  iddo. 

17  A  phan  ddaeth  atto  ei  hun, 
efe  a  ddywedodd,  Pa  sawl  gwas 
cyflog  o'r  eiddo  fy  nhad  sydd  yn 
cael  eu  gwala  a'u  gweddill  o  fara, 
a  minnau  yn  marw  o  newyn? 

18  Mi  a  godaf,  ac  a  âf  at  fy  nhad, 
ac  a  ddywedaf  wrtho,  Fy  nhad, 
pechais  yn  erbyn  y  nef,  ac  o'th 
flaen  dithau ; 

19  Ac  mwyach  nid  ydwyf  deilwng 
i'm  galw  yn  fab  i  ti :  gwna  fi  fel  un 
o'th  weision  cyflog. 

20  Ac  efe  a  gododd,  ac  a  aeth  at 
ei  dad.  A  «phan  oedd  efe  etto 
ym  mhell  oddi  wrtho,  ei  dad  a'i 
canfii   ef,   ac   a    dosturiodd,  ac   a 

970 


redodd,  ac  a  syrthiodd  ar  ei  wddf 
ef,  ac  a'i  casanodd. 

21  A'r  mab  a  ddywedodd  wrtho, 
Fy  nhad,  pechais  yn  erbyn  y  nef, 
^  ac  o'th  flaen  dithau ;  ac  nid  ydwyf 
mwy  deilwng  i'm  galw  yn  fab  i  tL 

22  A'r  tad  a  ddywedodd  wrth  ei 
weision,  Dygwch  allan  y  wisg  oreu, 
a  gwisgwch  am  dano  ef,  a  rhodd- 
wch  fodrwy  ar  ei  law,  ac  esgidiau 
am  ei  draed : 

23  A  dygwch  y  Ho  pasgedig,  a 
lleddwch  6/;  a  bwyttâwn,  a  bydd- 
wn  la  wen. 

24  Canys  fy  mab  hwn  oedd  farw, 
ac  a  aeth  yn  fyw  drachefii ;  ae  efe 
a  gollesid,  ac  a  gaed.  A  hwy  a 
ddechreuasant  fod  yn  Uawen. 

25  Ac  yr  oedd  ei  fab  hynaf  ef  yn 
y  maes ;  a  phan  ddaeth  efe  a  nesâu 
at  y  tŷ,  efe  a  glywai  gynghanedd 
a  dawnsio. 

26  Ac  wedi  iddo  alw  un  o'r  gweis- 
ion,  efe  a  ofynodd  beth  oedd  hyn. 

27  Yntau  a  ddywedodd  wrtho, 
Dy  frawd  a  ddaeth;  a'th  dad  a 
laddodd  y  Ho  pasgedig,  am  iddo 
ei  dderbyn  ef  yn  iach. 

28  Ond  efe  a  ddigiodd,  ac  nid 
âi  i  mewn.  Am  hynny  y  daeth  ei 
dad  allan,  ac  a  ymbiliodd  âg  ef. 

29  Yntau  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd wrth  ei  dad,  Wele,  cynnifer 

0  flynyddoedd  yr  ydwyf  yn  dy  was- 
anaethu  di,  ac  ni  throseddais  i  un 
amser  dy  orchymyn  ;  ac  ni  roddaist 
fyn  erioed  i  mi,  i  fod  yn  Uawen  gyd 
â'm  cyfeillion : 

30  Eithr  pan  ddaeth  dy  fab  hwn, 
yr  hwn  a  ddifaodd  dy  fywyd  di 
gyd  â  phutteiniaid,  ti  a  leddaist 
iddo  ef  y  Uo  pasgedig. 

31  Ac  efe  a  ddywedodd  wrtho,  Fy 
mab,  yr  wyt  ti  yn  wastadol  gyd  â 
mi,  a'r  eiddof  fi  oil  ydynt  eiddot  ti. 

32  Rhaid  oedd  llawenychu,  a  gor- 
foleddu:  oblegid  dy  frawd  hwn 
oedd  yn  farw,  ac  a  aeth  yn  fyw 
drachefn;  ac  a  fu  goUedig,  ac  a 
gafwyd. 

PENNOD  XVI. 

1  Dammeg  y  goruchwyliwr  anghyfiawn.  14 
Crist  yn  ceryddu  rhagrith  y  Fhariseaid 
cijhyddlyd.  19  Y  glwtli  goludog,  a  Lazarus 
y  cardottyn. 

AC  efe  a  ddywedodd  hefyd  wrth 
J\.  ei  ddisgyblion,  Yr  oedd  rhyw 
wr  goludog,  yr  hwn  oedd  ganddo 
oruchwyliwr ;  a  hwn  a  gyhuddwyd 
wrtho,  ei  fod  efe  megis  yn  afradloni 
ei  ddâ  ef. 


Anno 

DOMINI 

33. 


bPB.51.4. 


Y gorucliwyliwr  anghyjiawn.  S.  LUC,  XVI. 


Dammeg  y  gwr  goludog. 


Anno 
DOMINI 

33. 


a  loan  12. 

36. 

Eph.  5.  8. 

1  Thess.  5. 

5. 
b  Dan.  4. 27. 

Matt.  6. 19. 

a  19.  21. 

pen.  11.  41. 

1  Tim.  C. 

17,  18, 19. 
2  golud. 
c  pen.  19. 

17. 


8  golnd. 


à  Matt.  6. 
2i. 


*  yolud. 

•  Matt.  23, 
14. 


2  Ac  efe  a'i  galwodd  ef,  ac  a  ddy- 
wedodd  wrtho,  Pa  beth  yw  hyn  yr 
wyf  yn  ei  glywed  am  danat?  dyro 
gyfrif  o'th  oruchwyliaeth :  canys  ni 
elli  fod  mwy  yn  oruchwyliwr. 

3  A'r  gorucnwyliwr  a  ddywedodd 
ynddo  ei  hun,  Pa  beth  a  wnaf? 
canys  y  mae  fy  arglwydd  yn  dwyn 
yr  oruchwyliaeth  oddi  arnaf :  clodd- 
io  nis  gallaf,  a  chardotta  sydd  gy- 
wilyddus  gennyf. 

4  Mi  a  wn  beth  a  wnaf,  fel,  pan 
y'm  bwrier  allan  o'r  oruchwyliaeth, 
y  derbyniont  fi  i'w  tai. 

5  Ac  wedi  iddo  alw  atto  bob  un 
o  ddyledwjT  ei  arglwydd,  efe  a 
ddywedodd  wrth  y  cyntaf,  JPa  faint 
sydd  arnat  ti  o  ddyled  I'm  har- 
glwydd  ? 

6  Ac  efe  a  ddywedodd,  Can  mesur 
o  olew.  Ac  efe  a  ddywedodd  wrtho, 
Cymmer  dy  ysgrifen,  ac  eistedd  ar 
frys,  ac  ysgrifena  ddeg  a  deugain. 

7  Yna  y  dywedodd  wrth  un  arall, 
A  pha  faint  o  ddyled  sydd  arnat 
tithau?  Ac  efe  a  ddywedodd,  Can 
mesur  o  wenith.  Ac  efe  a  ddywed- 
odd wrtho,  Cymmer  dy  ysgrifen,  ac 
ysgrifena  bedwar  ugain. 

8  A'r  arglwydd  a  ganmolodd  y 
goruchwylÌAìT  anghyfiawn,  am  iddo 
wneuthur  yn  gall :  oblegid  y  mae 
plant  y  byd  hwn  *  yn  gallach  yn  eu 
cenhedlaeth  na  phlant  y  goleuni. 

9  Ac  yr  wyf  yn  dywedyd  i  chwi, 
^  Gwnewch  i  chwi  gyfeilUon  o'r 
2 mammon  anghyfiawn:  fel,  pan  fo 
eisieu  arnoch,  y'ch  derbyniont  i'r 
tragywyddol  bebyll. 

10  *=¥  neb  sydd  fíyddlawn  yn  y 
lleiaf,  sydd  fíyddlawn  hefyd  mewn 
Uawer ;  a'r  neb  sydd  anghyfiawn 
yn  y  lleiaf,  sydd  anghyfiawn  hefyd 
mewn  Uawer. 

11  Am  hynny,  oni  buoch  flfydd- 
lawn  yn  y  ^mammon  anghyfiawn, 
pwy  a  jmaddiried  i  chwi  am  y  gwir 
olud? 

12  Ac  oni  buoch  ffyddlawn  yn  yr 
eiddo  arall,  pwy  a  rydd  i  chwi  yr 
eiddoch  eich  hun  ? 

13  *M  ddichon  un  gwas  wasan- 
aethu  dau  arglwydd :  canys  naill  ai 
efe  a  gasâ  y  naill,  ac  a  gar  y  Hall ; 
ai  efe  a  lŷn  wrth  y  naill,  ac  a  ddir- 
myga  y  Hall.  Ni  ellwch  wasanaethu 
Duw  a  *  mammon. 

14  A'r  Phariseaid  hefyd,  'y  rhai 
oedd  ariangar,  a  glywsant  y  pethau 
hyn  oil,  ac  a'i  gwatwarasant  ef. 

15  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 


Chwychwi  yw  y  rhai  sydd  yn  eich 
cyfiawnhâu  eich  hunain  ger  bron 
dynion ;  eithr  ^Duw  a  ŵyr  eich  cal- 
onnau  chwi :  canys  ^  y  peth  sydd 
uchel  gyd  â  dynion,  sydd  ffiaidd 
ger  bron  Duw. 

16  ^Y  gyfraith  a'r  prophwydi  oedd 
hyd  loan :  er  y  pryd  hwnnw  y  preg- 
ethir  teyrnas  Dduw,  a  phob  dyn 
sydd  jTi  ymwthio  iddi. 

17  *  A  haws  yw  i  nef  a  daear  fyned 
heibio,  nag  i  un  tippyn  o'r  gyfraith 
^ballu. 

18  ^  Pwy  bynnag  a  ollyngo  ymaith 
ei  wraig,  ac  a  briodo  un  arall,  y 
mae  efe  yn  godinebu  ;  a  phwy  byn- 
nag a  briodo  yr  hon  a  oUyngwyd 
ymaith  oddi  wrth  ei  gwr,  y  mae  efe 
yn  godinebu. 

19  11  Yr  oedd  rhyw  wr  goludog, 
ac  a  wisgid  â  phorphor  a  ^  llian 
main,  ac  yr  oedd  yn  cymmeryd  byd 
da  yn  helaethwych  beunydd : 

20  Yr  oedd  hefyd  ryw  gardottyn, 
a'i  enw  Lazarus,  yr  liAvn  a  fwrid 
wrth  ei  borth  ef  yn  gornwydlyd, 

21  Ac  yn  chwennychu  cael  ei 
borthi  a'r  briwsion  a  syrthiai  oddi 
ar  fwrdd  y  gwr  cyfoethog ;  ond  y 
cwn  a  ddaethant,  ac  a  lyfasant  ei 
gornwydydd  ef 

22  A  bu,  i'r  cardottyn  farw,  a'i 
ddAvyn  gan  yr  angelion  i  fynwes 
Abraham.  A'r  goludog  hefyd  a  fu 
farw,  ac  a  gladdwyd : 

23  Ac  yn  uffern  efe  a  gododd  ei 
olwg,  ac  efe  mewn  poenau,  ac  a 
ganfu  Abraham  o  hirbell,  a  Lazarus 
yn  ei  fynwes. 

24  Ac  efe  a  lefodd,  ac  a  ddywed- 
odd, 0  dad  Abraham,  trugarhâ 
wrthyf,  a  danfon  Lazarus,  i  drochi 
pen  ei  fys  mewn  dwfr,  ac  i  ^  oeri  fy 
nhafod  :  canys  fe  "  a'm  poenir  yn  y 
fílam  hoa 

25  Ac  Abraham  a  ddywedodd.  Ha 
fab,  "  cofia  i  ti  dderbyn  dy  wỳnfyd 
yn  dy  fy^vyd,  ac  felly  Lazarus  ei 
adfyd :  ac  yn  awr  y  diddenir  ef,  ac 
y  poenir  dithau. 

26  Ac  heb  law  hyn  oil,  rhyngom 
ni  a  chwithau  y  sicrhâwyd  gagen- 
dor  mawr:  fel  na  alio  y  rhai  a 
fynnent,  dramwy  oddi  yma  attoch 
chwi;  na'r  rhai  oddi  yna,  dramwy 
attom  ni. 

27  Ac  efe  a  ddywedodd,  Yr  wyf 
yn  attolwg  i  ti  gan  hynny,  0  dad, 
ddanfon  o  honot  ef  1  dy  fy  nhad  ; 

28  Canys  y  mae  i  mi  bump  o  frod- 
yr:  fel  y  tystiolaetho  iddynt  liwy, 


Anno 
DOMINI 

33. 


f  Ps.  7.  9. 
e  1  Sam.  16. 

7. 


h  I\Iatt.  11. 
1-',  la. 


i  Pa.  102. 

20,  27. 

Es.  40.  8. 

a  51.  6. 

Matt.  5. 18. 

1  Petr.  1. 

25. 

B  syrthio. 
k  Matt.  5. 

32.  a  19.  9. 

Marc  10. 

11. 

1  Cor.  7. 10, 

IL 


S  sidan. 


I  Zech.  14. 

12. 
mEs.66.24. 

Marc  9. 44, 


n  Job  21. 13, 


Am  faddeu  haivb  i'lv  gilydd. 


S.  LUC,  XVIL 


Arwyddion  dyfodiad 


Anno 

DOMINI 

33. 


0  Es.  8.  20. 
a  34.  16. 
loan  5.  39, 
45. 

Act.  15. 21. 
a  17. 11. 


P  loan  12. 
10, 11. 


»  Matt.  18. 
6,7. 
Marc  9. 42. 


b  Matt.  18. 

15,  21. 
c  Diar.  17. 

10. 

Jago  5. 19. 


d  Matt.  17. 
20. 

Marc  9. 23. 
a  11.  23. 


rhag  dyfod  o  honynt  hwythau  hefyd 
i'r  He  poenus  hwn. 

29  Abraham  a  ddywedodd  wrtho, 
°Y  mae  ganddynt  Moses  a'r  pro- 
phwydi ;  gwrandawant  arnynt  hwy. 

30  Yntau  a  ddywedodd,  Nag  ê,  y 
tad  Abraham:  eithr  os  â  un  oddi 
wrth  y  meirw  attynt,  hwy  a  edifar- 
hfint. 

31  Yna  Abraham  a  ddywedodd 
wrtho,  Oni  wrandawant  ar  Moses 
a'r  prophwydi,  Pni  chredant  chwaith 
pe  codai  un  oddi  wrth  y  meirw. 

PENNOD  XVIL 

1  Crist  yn  dysrju  goclielyd  achosion  rliwystr.  3 
Am  faddeu  bawb  i'w  gilydd.  6  Gallu  ŷ'ydd. 
7  Pa  /odd  yr  ydyvi  ni  yn  rhwymedig  i  Dduiv, 
ac  nid  efe  i  ni.  11  Y  mae  yn  iacliâu  deg 
o  ivahan-gleifion.  20  Am  deyrnas  Dduw,  a 
dyfodiad  Mob  y  dyn. 

AC  efe  a  ddywedodd  wrth  y 
.  disgyblion,  *M  all  na  ddêl 
rhwystrau :  ond  gwae  efe  trwy  yr 
hwn  y  deuant ! 

2  Gwell  fyddai  iddo  pe  rhoddid 
maen  melin  o  amgylch  ei  wddf  ef, 
a1  daflu  i'r  mor,  nag  iddo  rwystro 
un  o'r  rhai  bychain  hyn. 

3  1Í  Edrychwch  arnoch  eich  hun- 
ain.  ^  Os  pecha  dy  frawd  yn  dy  er- 
byn,  '^cerydda  ef;  ac  os  edifarha 
efe,  maddeu  iddo. 

4  Ac  OS  pecha  yn  dy  erbyn  seith- 
waith  yn  y  dydd,  a  seithwaith  yn  y 
dydd  droi  attat,  gan  ddywedyd,  Y 
mae  yn  edifar  gennyf ;  maddeu  iddo. 

5  A'r  apostolion  a  ddywedasant 
wrth  yr  Arglwydd,  Anghwanega  ein 
ffydd  ni. 

6  "^A'r  Arglwydd  a  ddywedodd, 
Pe  byddai  gennych  ffydd  gymmaint 
a  gronyn  o  had  mwstard,"  chwi  a 
ellych  ddywedyd  wrth  y  sycamor- 
wydden  hon,  Ymddadwreiddia,  a 
phlanner  di  yn  y  mor;  a  hi  a  ufudd- 
hai  i  chwi. 

7  Eithr  pwy  o  honoch  chwi  ag 
iddo  was  yn  aredig,  neu  yn  bugeil- 
io,  a  ddywed  wrtho  yn  y  man  pan 
ddêl  o'r  maes,  Dos  ac  eistedd  i  lawr 
i  fwytta  ? 

8  Ond  yn  hytrach  a  ddywed  wrtho, 
Arlwya  i  mi  i  swpperu,  ac  ymwreg- 
.ysa,  a  gwasanaetha  arnaf  fi,  nes  i 
mi  fwytta  ac  yfed ;  ac  wedi  hynny 
y  bwy ttêi  ac  yr  yfi  dithau  ? 

9  Oes  ganddo  ddiolch  i'r  gwas 
hwnnw,  am  wneuthur  o  hono  y 
pethau  a  orchymynasid  iddo?  Nid 
wyf  yn  tybied. 

10  Felly  chwithau  hefyd,  gwedi  1 


chwi  wneuthur  y  cwbl  oil  ag  a 
orchymynwyd  1  chwi,  dywedwch, 
Gweision  ^anfuddiol  ydym  :  oblegid 
yr  hyn  a  ddylasem  ei  wneuthur,  a 
wnaethom. 

11  II  Bu  hefyd,  ac  efe  yn  myned  i 
Jerusalem,  fyned  o  hono  ef  trwy 
ganol  Samaria  a  Galilea. 

12  A  phan  oedd  efe  yn  myned  i 
mewn  i  ryw  dref,  cytarfu  ag  ef 
ddeg  o  wŷr  gwahan-gleifion,  y  rhai 
a  safasant  o  hirbell : 

13  A  hwy  a  godasant  eu  Uef,  gan 
ddywedyd,  lesu  Feistr,  trugarhâ 
wrthym. 

14  A  phan  welodd  efe  hwynt,  efe 
a  ddywedodd  wrthynt,  ^Ewch  a 
dangoswch  eich  hunain  i'r  offeir- 
iaid.  A  bu,  fel  yr  oeddynt  yn  myned, 
fe  a'u  glanhâwyd  hwynt. 

15  Ac  un  o  honynt,  pan  welodd 
ddarfod  ei  iachâu,  a  ddychwelodd, 
gan  foliannu  Duw  â  lief  ucheL 

16  Ac  efe  a  syrthiodd  ar  ei  wyneb 
wrth  ei  draed  ef,  gan  ddiolch  iddo. 
A  Samariad  oedd  efe. 

17  A'r  lesu  gan  atteb  a  ddywed- 
odd, Oni  lanhâwyd  y  deg?  ond  pa 
le  y  mae  y  naw  ? 

18  Ni  chaed  a  ddychwelasant  i  roi 
gogoniant  i  Dduw,  ond  yr  estron 
hwn. 

19  sAc  efe  a  ddywedodd  wrtho, 
Cyfod,  a  dos  ymaith  :  dy  ffydd  a'th 
iachaodd. 

20  1Í  A  phan  oiynodd  y  Phariseaid 
iddo,  pa  bryd  y  deuai  teyrnas 
Dduw,  efe  a  attebodd  iddynt,  ac  a 
ddywedodd,  Ni  ddaw  teyrnas  Dduw 
wrth  ddisgwyl. 

21  Ac  ni  ddywedant,  Wele  yma; 
neu,  Wele  accw :  canys  wele,  teyrn- 
as Dduw,  ^  o'ch  mewn  chwi  y  mae. 

22  Ac  efe  a  ddywedodd  wrth  y 
disgyblion,  ''Y  dyddiau  a  ddaw  pan 
chwennychoch  weled  un  o  ddydd- 
iau  Mab  y  dyn,  ac  nis  gwelwch. 

23  A  *  hwy  a  ddyAvedant  wrthych, 
Wele  yma ;  neu,  Wele  accw :  nac 
CAVch,  ac  na  chanlynwch  htvynt. 

24  ^' Canys  megis  y  mae  y  fellten 
a  felltenna  o'r  naill  ran  dan  y  nef, 
yn  disgleirio  hyd  y  rlian  arall  dan 
y  nef;  felly  y  bydd  Mab  y  dyn 
hefyd  yn  ei  ddydd  ef. 

25  ^  Eithr  yn  gyntaf  rhaid  iddo 
ddioddef  llawer,  a'i  wrthod  gan  y 
genhedlaeth  hon. 

26  ""Ac  megis  y  bu  yn  nyddiau 
Nöe,  felly  y  bydd  hefyd  yn  nyddiau 
Mab  y  dyn. 


Anno 

DOMINI 

33. 

e  Matt.  25. 
30. 

Ehuf.  3. 
12. 

Philem. 
11. 


f  Lef.  1.3.  2. 
a  14.  2. 

Matt.  8.  4. 


8  Matt.  9. 
22. 

Marc  5.  34. 
a  10.  52. 
pen.  7.  50. 
a  8.  48. 
a  18.  42. 


2  Neu,  ?/n 
eich  plilh 
chilli. 

h  Edrych 
Matt.  9.15. 
loan  17.12. 


1  Matt.  24. 
23. 

Marc  13. 
21. 
pen.  21.  a 

k  Matt.  24. 
27. 


1  Marc  3.31. 
a  9.  31. 
a  10.  3.3. 
pen. '.'.  22. 

m  Gen.  7. 
Matt.  24. 
37. 


Mah  y  dyn. 


S.  LUC,  XVIII. 


Am  y  weddw  daer. 


Anno 

DOMINI 

33. 


n  Gen.  19. 


0  Matt.  24. 
17. 


P  Gen.  19. 
26. 
1  Matt.  10. 

39.  a  16. 25. 
Marc  8. 35. 
pen.  9. 24. 
loan  12. 25. 

r  Matt.  24. 

40,  41. 

1  Thes3.  4. 
17. 


8  T  mae  yr 
36  adnod 
yma  yn 
eisieu  yn  y 
rhan  f wyaf 
o'r  copîau 
Groeg. 

"  .lob  39. 30. 
Matt.  24. 
28. 


»  pen.  21. 

36. 

Rhuf.  12. 

12. 

Eph.  6. 18. 

Col.  4.  2. 

1  Thes3.  5. 

17. 
2  dinai. 


27  Yr  oeddynt  yn  bwytta,  yn  yfed, 
yn  gwreicca,  yn  gŵra,  hyd  y  dydd 
yr  aeth  Nöe  i  mewn  i'r  arch ;  a 
daetli  y  diluw,  ac  a'u  difethodd 
hwynt  oil. 

28  °Yr  un  modd  hefyd  ag  y  bii  yn 
nyddiau  Lot :  yr  oeddynt  yn  bwytta, 
yn  yfed,  yn  prynu,  yn  gwerthu,  yn 
plannu,  yn  adeiladu ; 

29  Eithr  y  dydd  yr  aeth  Lot  allan 
o  Sodom,  y  gwlawiodd  tan  a  brwm- 
stan  o'r  nef,  ac  a'u  difethodd  hwynt 
oil: 

30  Fel  hyn  y  bydd  yn  y  dydd  y 
datguddir  Mab  y  dyn. 

31  Yn  y  dydd  hwnnw  y  neb  "a 
fyddo  ar  ben  y  tŷ,  a'i  ddodrefn  o 
fewn  y  tŷ,  na  ddisgyned  i'w  cym- 
meryd  hwynt;  a'r  hwn  a  fyddo 
yn  y  maes,  yr  un  fíìinud  na  ddy- 
chweled  yn  ei  ol. 

32  P  Cofiwch  wraig  Lot. 

33  *i  Pwy  bynnag  a  geisio  gadw  ei 
einioes,  a'i  cyll ;  a  pliwy  bynnag  a'i 
cyll,  a'i  bywhâ  hi. 

34  '^Yr  wyf  yn  dywedyd  i  chwi, 
Y  nos  honno  y  bydd  dau  yn  yr  un 
gwely;  y  naill  a  gymmerir,  a'r  Hall 
a  adewir. 

35  Dwy  a  fydd  yn  malu  yn  yr  un 
lie ;  y  naill  a  gymmerir,  a'r  Hall  a 
adewir. 

36  "  Dau  a  fyddant  yn  y  maes ;  y 
naill  a  gymmerir,  a'r  Hall  a  adewir. 

37  A  hwy  a  attebasant  ac  a  ddy- 
wedasant  wrtho,  ^  Pa  le,  Arglwydd  ? 
Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt.  Pa  le 
bynnag  y  hyddo  y  corph,  yno  yr 
ymgasgl  yr  eryrod. 

PENNOD  XVIIL 

3  Am  y  weddw  daer.  9  Am  y  Pharisead  a'r 
publican.  15  Dwyn  plant  at  Griat.  IS  Yllyw- 
ydd  a  fynnai  ganlyn  Crist,  ond  a  rwystrir 
gan  ei  gy/oeth.  28  Gwdbr  y  rhai  a  ymad- 
awant  d'r  cwbl  oil  er  eifwyn  ef.  31  Y  mae 
efe  yn  rhag-fynegi  ei  farwolaeth  ;  35  ac  yn 
rhoddi  i  ddyn  dall  ei  olwg. 

AC  efe  a  ddywedodd  hefyd  ddam- 
.  meg  wrthynt,  fod  yn  rhaid 
gweddio  *yn  wastad,  ac  heb  ddi- 
flfygio ; 

2  Gan  ddywedyd,  Yr  oedd  rhyw 
farnwr  mewn  ^  rhyw  ddinas,  yr  hwn 
nid  ofnai  Dduw,  ac  ni  pharchai 
ddyn. 

3  Yr  oedd  hefyd  yn  y  ddinas  hon- 
no wraig  weddw;  a  hi  a  ddaeth 
atto  ef,  gan  ddywedyd,  Dial  fi  ar  fy 
ngwrth^vynebwr. 

4  Ac  efe  nis  g^vnai  dros  amser : 
eithr  wedi  hynny  efe  a  ddywedodd 


ynddo  ei  hun,  Er  nad  ofnaf  Dduw, 
ac  na  pharchaf  ddyn ; 

5  Etto  am  fod  y  weddw  hon  yn 
peri  i  mi  flinder,  mi  a'i  dialaf  hi; 
rhag  iddi  yn  y  diwedd  ddyfod  a'm 
syfrdanu  i. 

6  A'r  Arglwydd  a  ddywedodd, 
Gwrandêwch  beth  a  ddywed  y  barn- 
wr  anghyfiawn. 

7  Ac  **  oni  ddial  Duw  ei  etholedig- 
ion,  sydd  yn  llefain  arno  ddydd  a 
nos,  er  ei  fod  yn  hir  oedi  drostynt  ? 

8  Yr  wyf  yn  dywedyd  i  chwi,  °  y 
dial  efe  hwynt  ar  frys.  Eithr  Mab 
y  dyn,  pan  ddêl,  a  gaiff  efe  ffydd  ar 
y  ddaear  ? 

9  ^  Ac  efe  a  ddywedodd  y  ddam- 
meg  hon  hefyd  wrth  y  rhai  oedd  yn 
hyderu  arnynt  eu  hunain  ^eu  bod 
yn  gyfiawn,  ac  yn  diystyru  eraill : 

10  Dau  wr  a  aeth  i  fynu  i'r  deml  i 
weddio ;  un  yn  Pharisead,  a'r  Hall 
yn  bublican. 

11  Y  Pharisead  o'i  sefyll  a  weddi- 
odd  rhyngddo  ag  ef  ei  hun  fel  hyn  ; 
^  0  Dduw,  yr  wyf  yn  diolch  i  ti  nad 
wyf  fi  fel  y  mae  dynion  eraill,  yn 
drawsion,  yn  anghyfiawn,  yn  odin- 
ebwyr  ;  neu,  fel  y  publican  hwn 
chwaith. 

12  Yr  W3^f  yn  ymprydio  ddwywaith 
yn  yr  wythnos ;  yr  wyf  yn  degym- 
mu  cymmaint  oil  ag  a  feddaf 

13  A'r  publican,  gan  sefyll  o  hirbell, 
ni  fynnai  gymmaint  a  chodi  ei  olyg- 
on  tu  a'r  nef ;  eithr  efe  a  gurodd  ei 
ddwyfron,  gan  ddywedyd,  0  Dduw, 
bydd  drugarog  wrthyf  bechadur. 

14  Dywedaf  i  chwi,  Aeth  hwn  i 
waered  i'w  dŷ  wedi  ei  gyfiawnhau 
ynfwy  na'r  Hall :  ^  canys  pob  un  a'r 
y  sydd  yn  ei  ddyrchafu  ei  hun,  a 
ostyngir ;  a  phob  un  a'r  y  sydd  yn 
ei  ostwng  ei  hun,  a  ddyrchefír. 

15  IT  ^  A  hwy  a  ddygasant  atto 
blant  bychain  hefyd,  fel  y  cyfíyrdd- 
ai  efe  â  hwynt :  a'r  disgyblion  pan 
welsant,  a'u  ceryddasant  hwy. 

16  Eithr  yr  lesu  a'u  galwodd  hwynt 
atto,  ac  a  ddywedodd,  Gadêwch  i'r 
plant  bychain  ddyfod  attaf  fi,  ac  na 
waherdd well  hwynt :  canys  ^eiddo 
y  cyfryw  rai  yw  teyrnas  Dduw. 

17  ''Yn  wir  meddaf  i  chwi,  Pwy 
bynnag  ni  dderbynio  deyrnas  Dduw 
fel  dyn  bach,  nid  â  efe  i  mewn  iddi. 

18  IF  'A  rhyw  lywodraethwr  a  ofyn- 
odd  iddo,  gan  ddywedyd,  Athraw 
da,  wrth  wneuthur  pa  beth  yr  eti- 
feddaf  fi  fy wyd  tragy wyddol  ? 

19  A'r  lesu  a  ddywedodd  wrtho, 


Anno 

DOMINI 

33. 


b  Dat.  6. 10. 


c  Heb.  10. 

37. 

2  Petr  3.  S, 

9. 


3  megis  pe 
baent,  i5iC. 


d  Es.  1.  15. 
a  58.  2. 
Dat.  3.  17. 


e  Job  22.  29. 
Watt.  23. 
12. 

iien.  14. 11. 
[ago  4.  6. 
1  Petr  5. 5, 
6. 

I  Matt.  19. 
13. 

Blare  10. 
13. 


6  1  Cor.  14. 
20. 
1  Petr  2. 2. 

h  Marc  10. 
15. 


1  Matt.  19. 
16. 

Marc  10. 
17. 


Rhag-fynegi  ei  farwolaeth. 


S.  LÜC,  XIX 


Am  Zaccheus  y  publican. 


Anno 

DOMINI 

33. 

tEx.20. 12, 

16. 

Khuf .  13.9. 
1  Kph.  6.  2. 
CoL  3.  üü. 


'"  Matt  6. 
19,  20. 
a  10.  21. 
1TÌ111.C. 
19. 


»  Diar.  11. 

28. 

Matt.  19. 
23. 


o  Jer.  32. 

17. 

Zech.  8.  6. 
JIatt.  19. 
26. 

pen.  1.  37. 
P  Matt.  19. 
26. 


q  Deut.  33. 

9. 


r  Job 42. 10. 


•  Matt.  16. 
21.  a  17. 22. 
a  20. 17. 
Marc  10. 
32. 


t  Ps.  22. 

Es.  53. 


pen.  23. 1. 
loan  18. 28. 
Act.  3.  13. 


:\Iarc  10. 
46. 


Paham  y'm  gelwi  yn  dda?  nid  oes 
neb  yn  dda  ond  un,  se/Duw. 

20  Ti  a  wyddost  y  gorchymynion, 
^  Na  odineba,  Na  ladd,  Na  ladratta, 
Na  ddwg  gam  dystiolaeth,  ^Anrhyd- 
edda  dy  dad  a'th  fam. 

21  Ac  efe  a  ddywedodd,  Hyn  oil  a 
gedwais  o'm  hieuengctid. 

22  A'r  lesu  pan  glybu  hyn,  a  ddy- 
wedodd wrtho,  Y  mae  un  peth  etto 
yn  ol  i  ti :  *"  gwerth  yr  hyn  oil  sydd 
gennyt,  a  dyro  i'r  tlodion ;  a  thi  a 
gei  drysor  yn  y  nef :  a  thyred,  can- 
lynfi. 

23  Ond  pan  glybu  efe  y  pethau 
hyn,  efe  a  aeth  yn  athrist :  canys  yr 
oedd  efe  yn  gyfoethog  iawn. 

24  A'r  lesu,  pan  welodd  ef  wedi 
myned  yn  athrist,  a  ddywedodd, 
°Mor  anhawdd  yr  â  y  rhai  y  mae 
golud  ganddynt  i  mewn  i  deyrnas 
Dduw  1 

25  Canys  haws  yw  i  gamel  fyned 
trwy  grai  y  nodwydd  ddur,  nag  i  ol- 
udog  fyned  i  mewn  i  deyrnas  Dduw. 

26  A'r  rhai  a  gly wsent  a  ddywedas- 
ant,  A  phwy  a  all  fod  yn  gadwedig? 

27  Ac  efe  a  ddywedodd,  "Y  pethau 
sydd  ammhosibl  gyd  â  dynion,  sydd 
bosibl  gyd  â  Duw, 

28  P  A  dy wedodd  Petr,  Wele,  nyni 
a  adawsom  bob  peth,  ac  a'th  gan- 
lynasom  di 

29  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Yn  wir  meddaf  i  chwi,  "^Nid  oes 
neb  a'r  a  adawodd  dy,  neu  rjeni, 
neu  frodyr,  neu  wraig,  neu  blant,  er 
mwyn  teyrnas  Dduw, 

30  'A'r  nis  derbyn  lawer  cym- 
maint  yn  y  pryd  hwn,  ac  yn  y  byd 
a  ddaw  fywyd  tragywyddoL 

31  1Í "  Ac  efe  a  gymmerodd  y  deu- 
ddeg  atto,  ac  a  ddywedodd  wrth- 
ynt, Wele,  yr  ydym  ni  yn  myned 
i  fynu  i  Jerusalem ;  a  chyflawnir 
pob  peth  *  a'r  sydd  yn  ysgrifenedig 
trwy  y  prophwydi  am  Fab  y  dyn. 

32  Canys  "*  efe  a  draddodir  i'r  Cen- 
hedloedd,  ac  a  watwerir,  ac  a  am- 
mherchir,  ac  a  boerir  arno : 

33  Ac  wedi  iddynt  ei  fflangellu,  y 
Uaddant  ef :  a'r  trydydd  dydd  efe 
a  adgyfyd. 

34  A  hwy  ni  ddeallasant  ddim  o'r 
pethau  hyn ;  a'r  gair  h^vn  oedd 
guddiedig  oddi  wrthynt,  ac  ni  wyb- 
uant  y  pethau  a  ddywedwyd. 

35  IF  ^  A  bu,  ac  efe  yn  nesau  at  Je- 
richo, i  ryw  ddyu  dall  fod  yn  eis- 
tedd  yn  ymyl  y  ifordd  yn  cardotta : 

36  A  phan  glybu  efe  y  dyrfa  yn 


myned  heibio,   efe  a  ofynodd  pa 
beth  oedd  hyn. 

37  A  hwy  a  ddywedasant  iddo,  Mai 
lesu  o  Nazareth  oedd  yn  myned 
heibio. 

38  Ac  efe  a  lefodd,  gan  ddywedyd, 
lesu,  Mab  Dafydd,  trugarhâ  wrthyf, 

39  A'r  rhai  oedd  yn  myned  o'r 
blaen  a'i  ceryddasant  ef  i  dewi: 
eithr  efe  a  lefodd  yn  fwy  o  lawer, 
Mab  Dafydd,  trugarhâ  wrthyf. 

40  A'r  lesu  a  safodd,  ac  a  orchy- 
mynodd  ei  ddwyn  ef  atto.  A  phan 
ddaeth  efe  yn  agos,  efe  a  ofynodd 
iddo, 

41  Gan  ddywedyd.  Pa  beth  a  fynni 
di  i  mi  ei  wneuthur  i  ti  ?  Yntau  a 
ddywedodd,  Arglwydd,  cael  o  honof 
fy  ngolwg. 

42  A'r  lesu  a  ddywedodd  wrtho, 
Cymmer  dy  olwg:  ^dy  flfydd  a'th 
iachaodd. 

43  Ac  allan  o  law  y  cafodd  efe 
ei  olwg,  ac  a'i  canlynodd  ef,  gan 
ogoneddu  Duw.  A'r  holl  bobl,  pan 
welsant,  a  roisant  foliant  i  Dduw. 

PENNOD  XIX 

1  .4?»  Zaccheus  y  publican.  11  Y  deg  darn  o 
arian,  28  Crist  yn  marchogaeth  i  Jerusalem 
mewn  gorfoledd  :  41  yn  wylo  drosti  :  45  yn 
gyrru  y  prynwyr  a'r  gwerthwyr  allan  o'r 
deml;  47  gan  athrawiaethu  heunydd  ynddi. 
Y  llywodraetliwyr  a  fynnent  ei  ddifetha  ef, 
oni  hai  rhag  ofn  y  hobl. 

A'R  lesu  a  aeth  i  mewn,  ac  a  aeth 
_  trwy  Jericho. 

2  Ac  wele  wr  a  elwid  wrth  ei  enw 
Zaccheus,  ac  efe  oedd  ben-publican, 
a  hwn  oedd  gyfoethog. 

3  Ac  yr  oedd  efe  yn  ceisio  gweled 
yr  lesu,  pwy  ydoedd;  ac  ni  allai 
gan  y  dyrfa,  am  ei  fod  yn  fychan  o 
gorpholaeth. 

4  Ac  efe  a  redodd  o'r  blaen,  ac  a 
ddringodd  i  sycamor-wydden,  fel  y 
gallai  ei  weled  ef :  oblegid  yr  oedd 
efe  i  ddyfod  y  ffordd  honno. 

5  A  phan  ddaeth  yr  lesu  i'r  lie, 
efe  a  edrychodd  i  fynu,  ac  a'i  canfu 
ef ;  ac  a  ddywedodd  wrtho,  Zacche- 
us, disgyn  ar  frys :  canys  rhaid  i  mi 
heddyw  aros  yn  dy  dy  di. 

6  Ac  efe  a  ddisgynodd  ar  frys,  ac 
a'i  derbyniodd  ef  yn  Uawen. 

7  A  phan  welsant,  grwgnach  a 
wnaethant  oil,  gan  ddywedyd,  Fyn- 
ed o  hono  ef  i  mewn  i  lettŷa  at  wr 
pechadurus. 

8  A  Zaccheus  a  safodd,  ac  a  ddy- 
wedodd wrth  yr  Arglwydd,  Wele, 
banner  fy  nâ,  0  Arglwydd,  yr  yd- 
wyf  yn  ei  roddi  i'r  tlodion ;   ac  os 


Y  deg  darn  avian. 


S.  LUC,  XIX.     Crist  yn  marchogaeth  i  Jerusalem. 


Anno 

DOMINI 

33. 

a  Ex.  22. 1. 
pen.  3.  14. 


b  Ehuf.  4. 

11,  12,  16. 

Gal.  3.  7. 
c  pen.  13. 

16. 
d  Matt.  18. 

n. 

Edrych 
Matt.  10. 6. 
a  15.  24. 


e  Matt.  26. 
14. 


f  pen.  16. 
10. 


«  2  Sam.  1. 
16. 

fllatt.  12. 
37. 


dygais  ddim  o'r  eiddo  neb  trwy 
*  gam-achwyn,  yr  ydwyf  yn  ei  dalu 
ar  ei  bedwerydd. 

9  A'r  lesu  a  ddywedodd  wrtho, 
Heddy w  y  daeth  iachawdwriaeth  i'r 
tŷ  hwn,  o  lierwydd  ''ei  fod  yntau 
•^  yn  fab  i  Abraham. 

10  ^  Cauys  Mab  y  dyn  a  ddaeth  i 
geisio  ac  i  gadw  yr  hyn  a  goUasid. 

11  11  Ac  a  hwy  yn  gwrandaw  ar  y 
pethau  hyn,  efe  a  chwanegodd,  ac 
a  ddywedodd  ddammeg,  am  ei  fod 
efe  yn  agos  i  Jerusalem,  ac  am  idd- 
ynt  dybied  yr  ymddangosai  teyrnas 
Dduw  yn  y  fan. 

12  "Am  hynny  y  dywedodd  efe, 
Rhyw  wr  bonheddig  a  aeth  i  wlad 
bell  i  dderbyn  teyrnas  iddo  ei  hun, 
ac  i  ddychwelyd 

13  Ac  wedi  galw  ei  ddeg  gwas, 
efe  a  roddes  iddynt  ddeg  punt,  ac 
a  ddywedodd  wrthynt,  Marchnat- 
têwch  hyd  oni  ddelwyf. 

14  Eithr  ei  ddinasAvyr  a'i  casasant 
ef,  ac  a  ddanfonasant  gennadwri  ar 
ei  ol  ef,  gan  ddy^vedyd,  Ni  fynnwn 
ni  hwn  i  deyrnasu  arnom. 

15  A  bu,  pan  ddaeth  efe  yn  ei  ol, 
wedi  derbyn  y  deymas,  erchi  o  hono 
ef  alw  y  gweision  hyn  atto,  i'r  rhai 
y  rhoddasai  efe  yr  arian,  fel  y  gwyb- 
yddai  beth  a  elwasai  bob  un  wrth 
farchnatta. 

16  A  daeth  y  cjntaf,  gan  ddywed- 
yd,  Arglwydd,  dy  bunt  a  ennillodd 
ddeg  punt 

17  Yntau  a  ddywedodd  wrtho,  Da, 
was  da :  am  i  ti  fod  'yn  fiyddlawn 
yn  y  lleiaf,  bydded  i  ti  awdurdod  ar 
ddeg  dinas. 

18  A'r  ail  a  ddaeth,  gan  ddywed- 
yd,  Arglwydd,  dy  bunt  di  a  wnaeth 
bum  punt 

19  Ac  efe  a  ddywedodd  hefyd 
wrth  hwnnw,  Bydd  dithau  ar  bum 
dinas. 

20  Ac  un  arall  a  ddaeth,  gan  ddy- 
wedyd,  Arglwydd,  wele  dy  bunt,  yr 
hon  oedd  gennyf  wedi  ei  dodi  mewn 
napcyn : 

21  Canys  mi  a'th  ofnais,  am  dy  fod 
yn  wr  tost :  yr  wyt  ti  yn  cymmeryd 
i  fynu  y  peth  ni  roddaist  i  lawr,  ac 
yn  medi  y  peth  ni  heuaist 

22  Yntau  a  ddywedodd  wrtho,  «O'th 
enau  dy  hun  y'th  farnaf,  tydi  Avas 
drwg.  Ti  a  wyddit  iy  mod  i  yn  wr 
tost,  yn  cymmeryd  i  fynu  y  peth  ni 
roddais  i  lawr,  ac  yn  medi  y  peth 
ni  heuais : 

23  A  phaham  na  roddaist  fy  arian 


i  i'r  bwrdd  cyfnewid,  fel,  pan 
ddaethwn,  y  gallaswn  ei  gael  gyd 
âllog? 

24  Ac  efe  a  ddywedodd  wrth  y 
rhai  oedd  yn  sefyU  ger  llaw,  Dyg- 
wch  oddi  arno  ef  y  bunt,  arhoddwch 
i'r  hwn  sydd  a  deg  punt  ganddo  ; 

25  (A  hwy  a  ddywedasant  wrtho, 
Arglwydd,  y  mae  ganddo  ef  ddeg 
punt ;) 

26  Canys  yr  wyf  fi  yn  dyAvedyd  i 
chwi,  ^  mai  i  bob  un  y  mae  ganddo, 
y  rhoddir  iddo ;  eithr  oddi  ar  yr 
hwn  nid  oes  ganddo,  y  dygir  oddi 
arno.  Ye,  yr  hyn  sydd  ganddo. 

27  A  hefyd  fy  ngelynion  hynny,  y 
rhai  ni  fynnasent  i  mi  deyrnasu 
arnynt,  dygwch  hwynt  yma,  a  lledd- 
wch  ger  fy  mron  L 

28  1Í  Ac  wedi  iddo  ddywedyd  y 
pethau  hyn,  *efe  a  aeth  o'r  blaen, 
gan  fyned  i  fynu  i  Jerusalem. 

29  ^Ac  fe  a  ddigwyddodd  pan 
ddaeth  efe  yn  agos  at  Bethphage  a 
Bethania,  i'r  mynydd  a  elwir  Olew- 
wydd,  efe  a  anfonodd  ddau  o'i 
ddisgyblion, 

30  Gan  ddywedyd,  Ewch  i'r  pen- 
tref  ar  eich  cyfer;  yn  yr  hwn,  gwedi 
eich  dyfod  i  mewn,  chwi  a  gewch 
ebol  yn  rhwym,  ar  yr  hwn  nid  eis- 
teddodd  dyn  erioed:  gollyngwch 
ef,  a  dygwch  yma. 

31  Ac  OS  gofyn  neb  i  chwi,  Paham 
yr  ydych  yn  ei  oUwng?  fel  hyn  y 
dywedwch  wrtho.  Am  fod  yn  rhaid 
i'r  Arglwydd  wrtho. 

32  A'r  rhai  a  ddanfonasid  a  aeth- 
ant  ymaith,  ac  a  gawsant  fel  y  dy- 
wedasai  efe  wrthynt 

33  Ac  fel  yr  oeddynt  yn  goll^vng 
yr  ebol,  ei  berchennogion  a  ddywed- 
asant wrthynt,  Paham  yr  ydych  yn 
goUwng  yr  ebol  ? 

34  A  hwy  a  ddy^vedasant,  Mae  yn 
rhaid  i'r  Arglwydd  wrtho  ef. 

35  A  hwy  a'i  dygasant  ef  at  yr 
lesu :  ac  wedi  iddynt  fwrw  eu  dillad 
ar  yr  ebol,  hwy  a  ddodasant  yr  lesu 
arno. 

36  Ac  fel  yr  oedd  efe  yn  myned, 
hwy  a  daenasant  eu  dillad  ar  hyd  y 
ffordd. 

37  Ac  weithian,  ac  efe  yn  nesâu  at 
ddisgynfa  mynydd  yi-  Olew-wydd, 
dechreuodd  yr  hoU  liaws  disgyblion 
lawenhâu,  a  chlodfori  Duw  â  lief 
uchel,  am  yr  hoU  weithredoedd 
nerthol  a  welsent ; 

38  Gan  ddywedyd,  ^Bendigedig 
yw  y  Brenhin  sydd  yn  dyfod  yn  enw 


Anno 

DOMINI 

33. 


h  Slatt.  13. 
12.  a  25. 29. 
Marc  4.  25. 
pen.  8. 18. 


I  Marc  10. 

32. 

k  Matt.  21. 
1. 
Marc  11.1. 


1  Ps.  118. 
26. 


Crîst  yn  wylo  dros  Jerusalem. 


S.  LUC,  XX. 


Dammeg  y  winllan. 


Anno 
DOMINI 

33. 

n>  pen.  2. 14. 

Eph.  2.  14. 
2  goriich- 

elder. 


0  1  Bren.  9. 
7,8. 
aiic.  3.  12. 

P  Matt.  24. 
2. 

Marc  13. 2. 
pen.  21. 6. 

q  Matt.  21. 
12. 

IVI  arc  11. 
11,  15. 


r  Es.  56.  7. 


t  Marc  11. 
18. 

loan  7.  19. 
a  8.  37. 


»  Matt.  21. 
23. 


b  Act.  4.  7. 
a  7.  27. 


yr  Arglwydd:  ""Tangnefedd  yn  y 
nef,  a  gogoniant  yn  y  ^  goruchaf. 

39  A  rhai  o'r  Phariseaid  o'r  dyrfa 
a  ddywedasant  wrtho,  Athraw,  cer- 
ydda  dy  ddisgyblion. 

40  Ac  efe  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd  wrthynt,  Yr  ydwyf  yn  dy- 
wedyd  i  chwi,  Pe  tawai  y  rhai  hyn, 
"  y  llefai  y  cerrig  yn  y  fan. 

41  IT  Ac  wedi  iddo  ddyfod  yn  agos, 
pan  welodd  efe  y  ddinas,  efe  a  wyl- 
odd  drosti, 

42  Gan  ddywedyd,  Pe  gwybuasifc 
dithau,  ie,  yn  dy  ddydd  hwn,  y 
pethau  a  hei'thynent  i'th  heddwch  ! 
eithr  y  maent  yn  awr  yn  guddiedig 
oddi  wrth  dy  lygaid. 

43  Canys  daw  y  dyddiau  arnat,  a'th 
elynion  a  fwriant  glawdd  o'th  am- 
gylch,  ac  a'th  amgylchant,  ac  a'th 
warchaeant  o  bob  parth, 

44  Ac  °  a'th  wnant  yn  gyd-wastad 
â'r  llawr,  a'th  blant  o'th  fewn ;  ac 
P  ni  adawant  ynot  faen  ar  faen ;  o 
herwydd  nad  adnabuost  amser  dy 
ymweliad. 

45  lAc  efe  a  aeth  i  mewn  i'r 
deml,  ac  a  ddechreuodd  fwrw  allan 
y  rhai  oedd  yn  gwerthu  ynddi,  ac 
yn  prynu ; 

46  Gan  ddy wedyd  wrthynt, '  Y  raae 
yn  ysgrifenedig,  Fy  nhŷ  i,  tŷ  gweddi 
yw  :  eithr  *  chwi  a'i  gwnaethoch  yn 
ogof  lladron. 

47  Ac  yr  oedd  efe  beunydd  yn 
athrawiaethu  yn  y  deml  A'r  *arcli- 
oflfeiriaid,  a'r  ysgrifenyddion,  a 
phennaethiaid  y  bobl,  a  geisient  ei 
ddifetha  ef ; 

48  Ac  ni  fedrasant  gael  beth  a 
wnaent :  canys  yr  hoU  bobl  oedd 
yn  glynu  wrtho  i  wrandaw  arno. 

PENNOD  XX. 

1  Crist  yn  profi  ei  awdardod,  trwy  ymofyn  am 
fedydd  loan.  9  Dammeg  y  winllaji.  19  Am 
roddi  teyrnged  i  Cesar.  27  Y  mae  efe  yn 
gorcJifygu  y  Suduceaid,  y  rhai  a  wadent  yr 
adgyfodiad.  41  Y  modd  y  mae  Grist  ynfab 
Dafydd.  45  Y  mae  efe  yn  rhyhaddio  ei 
ddisgyblion  i  ochelyd  yr  ysgrifenyddion. 

A^DIGWYDDODD  ar  un  o'r 
dyddiau  hynny,  ac  efe  yn 
dysgu  y  bobl  yn  y  deml,  ac  yn 
l^regethu  yr  efengyl,  ddyfod  arno 
yr  arch-offeiriaid  a'r  ysgrifenydd- 
ion, gyd  a  r  lienuriaid, 

2  A  Uefaru  wrtho,  gan  ddywedyd, 
Dywed  i  ni,  *»  Trwy  ba  awdurdod  yr 
wyt  yn  gwneuthur  y  pethau  hyn? 
neu  pwy  yw  yr  hwn  a  roddodd  i  ti 
yr  awdurdod  hon  ? 

3  Ac  efe  a  attebodd  ac  a  ddywed- 


odd  wi'thynt,  A  minnau  a  ofynaf  i 
chwithau  un  gair ;  a  dywedwch  i  mi : 

4  Bedydd  loan,  ai  o'r  nef  yr  yd- 
oedd,  ai  o  ddynion  ? 

5  Eithr  hwy  a  ymresymmasant  yn 
eu  plith  eu  hunain,  gan  ddywedyd, 
Os  dywedwn,  O'r  nef;  efe  a  ddy- 
wed,  Paham  gan  hynny  na  chred- 
ech  ef  ? 

6  Ac  OS  dywedwn,  0  ddynion ;  yr 
holl  bobl  a'n  Uabyddiant  ni :  canys 
y  maent  hwy  yn  cwbl-gredu  fod 
loan  yn  brophwyd. 

7  A  hwy  a  attebasant,  nas  gwydd- 
ent  o  ba  le. 

8  A'r  lesu  a  ddywedodd  wrthynt, 
Ac  nid  wyf  finnan  yn  dywedyd  i 
chwi  trwy  ba  awdurdod  yr  wyf  yn 
gwneuthur  y  pethau  hyn. 

9  IT  Ac  efe  a  ddechreuodd  ddy- 
wedyd y  ddammeg  hon  wrth  y  bobl : 
•^Rliyw  wr  a  blannodd  winUan,  ac 
a'i  gosododd  i  lafurwyr,  ac  a  aeth 
oddi  cartref  dros  dalm  o  amser. 

10  Ac  mewn  amser  efe  a  anfon- 
odd  was  at  y  Uafurwyr,  fel  y  rhodd- 
ent  iddo  o  fírwyth  y  winllan  :  eithr 
y  Uafurwyr  a'i  curasant  ef,  ac  a'i 
hanfonasant  ymaith  yn  wag-law. 

11  Ac  efe  a  chwanegodd  anfon 
gwas  arall :  eithr  hwy  a  gurasant  ac 
a  ammharcliasant  hwnnw  hefyd,  ac 
a'^  hanfonasant  ymaith  yn  wag-law. 

12  Ac  efe  a  chwanegodd  anfon  y 
trydydd :  a  hwy  a  glwyfasant  hwn 
hefyd,  ac  a'i  bwriasant  e/ allan. 

13  Yna  y  dywedodd  arglwydd  y 
winllan,  Pa  beth  a  wnaf  ?  Mi  a  an- 
fonaf  fy  anwyl  fab :  fe  allai  pan 
welant  ef,  y  parchant  ef. 

14  Eithr  y  Uafurwyr,  pan  welsant 
ef,  a  ymresymmasant  â'u  gilydd,  gan 
ddywedyd,  Hwn  y w  yr  etifedd :  deu- 
wch,  Uaddwn  ef,  fel  y  byddo  yr 
etifeddiaeth  yn  eiddom  ni. 

15  A  hwy  a'i  bAvriasant  ef  allan 
o'r  winllan,  ac  a'i  Uaddasant  Pa 
beth  gan  hynny  a  wna  arglwydd  y 
winllan  iddynt  hwy  ? 

16  Efe  a  ddaw,  ac  a  ddifetha  y 
Uafurwyr  hyn,  ac  a  rydd  ei  winllan 
i  eraill.  A  phan  glywsant  hyn,  hwy 
a  ddywedasant,  Na  atto  Duw. 

17  Ac  efe  a  edrychodd  arnyut,  ac 
a  ddywedodd,  Beth  gan  hynny  yw 
hyn  a  ysgrifenwyd,  ^  Y  maen  a  wrth- 
ododd  yr  adeiladwyr,  hwn  a  wnaeth- 
pwyd  yn  ben  y  gongl  ? 

18  Pwy  bynnag  a  syi'thio  ar  y 
maen  hwnnw,  a  ddryllir :  ac  ®  ar  b^vy 
bynnag  y  syrthio,  efe  a'i  mal  ef. 


976 


Am  roddi  teyriiged  i  Cesar. 


S.  LUC,  XXL 


Am  yr  adgyfodiad. 


Anno 

DOMINI 

33. 


I  Matt.  22. 
15. 


S  Matt.  22. 
IG. 

Marc  12. 
14. 


h  Matt.  22. 

2:;. 

Marc  12. 

IS. 
1  Act.  23.  G, 


k  Deut.  25. 
6. 


19  IT  A'r  arcli-offeiriaid  a'r  ysgrif- 
enyddion  a  geisiasant  roddi  dwylaw 
aruo  yr  awr  honno ;  ac  yr  oedd 
arnynt  ofii  y  bobl :  canys  gwybuant 
mai  yn  eu  herbyn  hwynt  y  dywed- 
asai  efe  y  ddammeg  hon, 

20  ^A  hwy  a'^  gwyliasant  ef,  ac  a 
yrrasant  gynllwynwyr,  y  rhai  a  gym- 
merent  arnynt  eu  bod  yn  gyfiawn ; 
fel  y  dalient  ef  yn  ei  ymadrodd,  i'w 
draddodi  ym  meddiant  ac  awdur- 
dod  y  rhaglaw. 

21  A  hwy  a  ofynasant  iddo  ef,  gan 
ddywedyd,  ^Athraw,  ni  a  wyddom 
mai  uniawn  yr  yd^vyt  ti  yn  dywed- 
yd  ac  yn  dysgu,  ac  nad  wyt  yn  der- 
byn  wyneb,  eithr  yn  dysgu  ffordd 
Duw  mewn  gwirionedd. 

22  Ai  cyfreithlawn  i  ni  roi  teyrn- 
ged  i  Cesar,  ai  nid  y  w  ? 

23  Ac  efe  a  ddealiodd  eu  cyfrwys- 
dra  hwy,  ac  a  ddywedodd  wrthynt, 
Paham  y  temtiwch  fi  ? 

24  Dangoswch  i  mi  geiniog.  Llun 
ac  argraph  pwy  sydd  arni?  A  hwy 
a  attebasant  ac  a  ddywedasant,  Yr 
eiddo  Cesar. 

25  Ac  efe  a  ddjsvedodd  wrthynt, 
Rhoddwch  chwithau  yr  eiddo  Cesar 
i  Cesar,  a'r  eiddo  Duw  i  DduAv. 

26  Ac  ni  allasant  feio  ar  ei  eiriau 
ef  ger  bron  y  bobl :  a  chan  ryfeddu 
wrth  ei  atteb  ef,  hwy  a  dawsant  â 
son. 

27  1Í  ^A  rhai  o'r  Saduceaid  Qy 
rhai  sydd  yn  gwadu  nad  oes  adgyf- 
odiad,) a  ddaethant  atto  ef,  ac  a 
ofynasant  iddo, 

28  Gan  ddywedyd,  Atliraw,  ^Mo- 
ses a  ysgrifenodd  i  ni,  Os  byddai 
farw  brawd  neb,  ac  iddo  WTaig,  a 
marw  o  hono  yn  ddiblant,  ar  gym- 
meryd  o'i  fi-awd  ei  wraig  ef,  a 
chodi  had  i'w  frawd. 

29  Yr  oedd  gan  hynny  saith  o 
frodyr :  a'r  cyntaf  a  gymmerodd 
wraig,  ac  a  fu  farw  yn  ddiblant 

30  A'r  ail  a  gymmerth  y  wraig,  ac 
a  fu  farw  yn  ddiblant. 

31  A'r  trydydd  a'i  cymmerth  hi ; 
ac  yr  un  ifunud  y  saith  hefyd :  ac 
ni  adawsant  blant,  ac  a  fuont  feirw. 

32  Ac  yn  ddiweddaf  oil  bu  farw  y 
wraig  hefyd. 

33  Yn  yr  adgyfodiad  gan  hynny, 
gwraig  i  bwy  un  o  honynt  yw  hi? 
canys  y  saith  a'i  cawsant  hi  yn  wraig. 

34  A'r  lesu  gan  atteb  a  ddywed- 
odd wrthynt,  Plant  y  byd  hwn  sydd 
yn  gwreicca,  ac  yn  gŵra : 

35  Eithr  y  rhai  a  gyfrifir  yn  deil- 


977 


wng  i  gael  y  byd  liwiniw,  a'r  adgyf- 
odiad oddi  wrth  y  meirw,  nid  ydynt 
nac  yn  gwreicca,  nac  yn  gŵra  : 

36  Canys  nis  gallant  farw  mwy : 
oblegid  'cyd-stad  ydynt  a'r  angel- 
ion  ;  a  phlant  Duw  ydynt,  gan  eu 
bod  yn  blant  yr  adgyfodiad 

37  Ac  y  cyfyd  y  meirw,  "Moses 
hefyd  a  hysbysodd  wrth  y  berth, 
pan  yw  ef  yn  galw  yr  Arglwydd  yn 
Dduw  Abraham,  ac  yn  Dduw  Isaac, 
ac  yn  Dduw  Jacob. 

38  Ac  nid  yw  efe  Dduw  y  meirw, 
ond  y  by w :  canys  "  pawb  sydd  fy w 
iddo  ef 

39  Yna  rhai  o'r  ysgrifenyddion 
gan  atteb  a  ddywedasant,  Athraw, 
da  y  dywedaist. 

40  Ac  ni  feiddiasant  mwyach  ofyn 
dim  iddo  ef 

41  "ii  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
"  Pa  fodd  y  maent  yn  dy wedyd  fod 
Crist  yn  fab  iDafydd? 

42  Ac  y  mae  Dafydd  ei  hun  yn 
dywedyd  yn  llyfr  y  Psalmau,  ^Yv 
Arglwydd  a  ddywedodd  Avrth  fy 
Arglwydd,  Eistedd  ar  fy  neheulaw, 

43  Hjd  oni  osodwyf  dy  elynion  yn 
droed-faingc  i'th  draed  di. 

44  Y  mae  Dafydd  gan  hynny  yn 
ei  alw  ef  yn  Arglwydd ;  a  pha  fodd 
y  mae  efe  yn  fab  iddo  ? 

45  H  ^  Ac  a'r  holl  bobl  yn  clywed, 
efe  a  ddywedodd  wrth  ei  ddis- 
gyblion, 

46  ''Ymogelwch  rhag  yr  ysgrifen- 
yddion, y  rhai  a  ewyllysiant  rodio 
mewn  dillad  lleision,  ac  a  ^garant 
gyfarchiadau  yn  y  marclmadoedd, 
a'r  prif-gadeiriau  yn  y  synagogau, 
a'r  prif-eisteddleoedd  yn  y  gwledd- 
oedd; 

47  'Y  rhai  sydd  yn  llwyr-fwytta 
tai  gwragerid  gweddwou,  ac  mewn 
rhith  yn  hir-weddio :  y  rhai  hyn  a 
dderbyniant  farn  fwy. 

PENNOD  XXL 

1  Crist  yn  camnol  y  weddw  dlawd  :  5  yn  rhag- 
fynegi  dinystr  y  deml  a  dinas  Jerusalem  : 
25  aV  arwyddion  a  fydd  o  flaen  y  dydd 
diweddaf:  34  ac  yn  eu  hannog  hwy  i  fod 
yn  wyliadwrus.  37  Arfer  Grid  tra  fa  yn 
Jerusalem. 

C  wedi  iddo  edrych  i  fynu,  efe 
a  ganfu  y  rhai  goludog  yn 
bwrw  eu  rhoddion  i'r  drysorfa. 

2  Ac  efe  a  ganfu  hefyd  ryw  wraig 
weddw  dlawd  yn  bwrw  yno  ddwy 
^  hatling. 

3  Ac  efe  a  ddywedodd,  Yn  Avir 
meddaf  i    chwi,    '^fwrw    o'r  wraig 


Anno 
DOMINI 


1 1  loan  3. 2. 


m  Exod.  3. 

G. 


=  Rhnf.  6. 

10. 


o  Matt.  22. 
Marc  12. 


P  Ps.  110.  1. 


1  ilarc  12. 

38. 


r  Matt.  21 
5. 


8  pen.  IL 
43. 


t  3Iatt.  23. 
14. 


»  Marc  12. 
41. 


b  Edrych 
Btiiro  12. 
42. 

c  2  Cor.  8. 
12. 


RhajQ-fynegi  dinystr 


S.  LUC,  XXL 


y  deml  a  Jerusalem. 


Anno 

DOMINI 

33. 


2  gyfoeth. 

d  Matt.  24. 
1. 
Marc  13.1. 


«pen.  19. 44. 


TEph.  5.  6. 
2  Thess.  2. 
ä 


8  Matt.  24. 
7. 


h  Marc  13. 9. 
Dat.  2. 10. 


I  Act.  4.  a 

a  5. 18. 

a  12.  4. 

a  16.  24. 
k  Act.  25. 

23. 
1  Phil.  1.28. 

2  ThcBS.  1. 

5. 
m  Matt.  10. 

1!». 

Blare  13. 

11. 

pen.  12. 11. 
8  goiodwch 

yn  eich 

calonnau, 

tin,  &c. 
n  Act.  6. 10. 


P  Act.  7. 59. 
a  12.  2. 


1  :Aratt.  10. 


r  Matt.  10. 


fwy 


na 


weddw  dlawd  hon  i  mewn 
hwynt  oil : 

4  Canys  y  rhai  hyn  oil  o'r  hyn 
oedd  weddiU  ganddynt  a  fwriasant 
at  ofírymmau  Duw :  eithr  hon  ol 
phrinder  a  fwriodd  i  mewn  yr  hoU 
^  fy wyd  a  oedd  ganddi. 

5  11  ^  Ac  fel  yr  oedd  rhai  yn  dy- 
wedyd  am  y  deml,  ei  bod  hi  wedi 
ei  harddu  â  meini  teg  a  rhoddiou, 
efe  a  ddywedodd, 

6  Y  pethau  hyn  yr  ydych  yn 
edrych  arnynt,  daw  y  dyddiau  ja 
J  rhai  *  ni  adewir  maen  ar  faen,  a'r 
nis  dattodir. 

7  A  hwy  a  ofynasant  iddo,  gan 
ddywedyd,  Athraw,  pa  bryd  gan 
hynny  y  bydd  y  pethau  hyn?  a 
pha  arwydd  /ydd  pan  fo  y  pethau 
hyn  ar  ddyfod  ? 

8  Ac  efe  a  ddywedodd,  'Edrych- 
wch  na  thwyller  chwi :  canys  llawer 
a  ddeuant  yn  fy  enw  i,  gan  ddy- 
wedyd, Myfl  J^Y  Grist;  a'r  amser 
a  nesaodd :  nac  ewch  gan  hynny 
ar  eu  hoi  h^vynt 

9  A  phan  glywoch  son  am  ryfel- 
oedd  a  therfysgoedd,  na  chym- 
merwch  fraw :  canys  rhaid  i'r  peth- 
au hyn  fod  yn  gyntaf :  ond  ni  ddaw 
y  diwedd  yn  y  man. 

10  8  Yna  y  dy wedodd  efe  wrthynt, 
Cenedl  a  gyfyd  yn  erbyn  cenedl,  a 
theymas  yn  erbyn  teyrnas : 

11  A  daear-grynfäau  mawrion  a 
fyddant  yn  amryw  leoedd,  a  newyn, 
a  heintiau ;  a  phethau  ofnadwy,  ac 
arwyddion  mawrion  a  fydd  o'r  nef. 

12  ^  Eithr  o  flaen  hyn  oil,  hwy 
a  roddant  eu  dwylaw  arnoch,  ac 
a'c/i  erlidiant,  gan  eich  traddodi  i'r 
synagogau,  ac  *i  garcharau,  ''wedi 
eich  dwyn  ger  bron  brenhinoedd  a 
llywodraethwyr  o  achos  iy  enw  i. 

13  Eithr  'fe  a  ddigwydd  1  chwi 
yn  dystiolaeth. 

14  "Am  hynny  ^rhoddwch  eich 
bryd  ar  na  rag-fyfyrioch  beth  a 
atteboch : 

15  Canys  myfi  a  roddaf  i  chwi 
enau  a  doethineb,  "yr  hon  nis  gall 
eich  holl  wiih^vynebwyr  na  dywed- 
yd  yn  ei  herbyn  na'i  gwrth-sefyll. 

16  *  A  chwi  a  fradychir,  le,  gan 
rieni,  a  brodyr,  a  cheraint,  a  chyf- 
ciUion ;  ac  p  i  rai  o  honoch  y  par- 
ant  farwolaeth. 

17  A  •ichas  fyddwch  gan  bawb  o 
herwydd  fy  enw  i. 

18  '  Ond  ni  chyll  blewyn  o'ch  pen 
chwi. 


19  Yn  eich  amynedd  meddien- 
nwch  eich  eneidiau. 

20  *A  phan  weloch  Jerusalem 
wedi  ei  hamgylchu  gan  luoedd,  yna 
gwybyddwch  fod  ei  hanghyfannedd- 
dra  hi  wedi  nesâu. 

21  Yna  y  rhai  fyddant  yn  Judea, 
flfoant  i'r  mynyddoedd ;  a'r  rhai  a 
fyddant  yn  ei  chanol  hi,  ymadaw- 
ant ;  a'r  rhai  a  fyddant  yn  y  meus- 
ydd,  nac  elont  i  mewn  iddi. 

22  Canys  dyddiau  dial  yw  y  rhai 
hyn,  *i  gyflawni  yr  holl  bethau  a 
ysgrifeuAvyd. 

23  Eithr  gwae  y  rhai  beichiog- 
ion,  a'r  rhai  yn  rhoi  bronnau,  yn 
y  dyddiau  hynny  I  canys  bydd  ang- 
en  mawr  yn  y  tir,  a  digofaint  ar  y 
bobl  hyn. 

24  A  hwy  a  syrthiant  trwy  fin  y 
cleddyf,  a  chaeth-gludir  hwynt  at 
bob  cenhedlaeth :  a  Jerusalem  a 
fydd  wedi  ei  mathru  gan  y  Cenhedl- 
oedd,  "hyd  oni  chyflawner  amser 
y  Cenhedloedd. 

25  IT  *  A  bydd  arwyddion  yn  yr 
haul,  a'r  lleuad,  a'r  sêr;  ac  ar  y 
ddaear  ing  cenhedloedd,  gan  gyf- 
yng-gynghor;  a'r  mor  a'r  tonnau 
yn  rhuo ; 

26  A  dynion  yn  llewygu  gan  ofn, 
a  disgwyl  am  y  pethau  sydd  yn  dy- 
fod  ar  y  ddaear:  oblegid  nerthoedd 
y  nefoedd  a  ysgydwir. 

27  Ac  yna  y  gwelant  Fab  y  dyn 
^yn  dyfod  mewn  cwmmwl,  gyd  â 
gallu  a  gogoniant  mawi*. 

28  A  phan  ddechreuo  y  pethau 
hyn  ddyfod,  edrychwch  i  fyiiu,  a 
chodwch  eich  pennau :  canys  '  y 
mae  eich  ymwared  yn  nesâu. 

29  *Ac  efe  a  ddywedodd  ddam- 
meg  iddynt;  Edrychwch  ar  y  ffig- 
ysbren,  a'r  holl  brennau ; 

30  Pan  ddeiliant  hwy  weithian, 
chwi  a  welwch  ac  a  wyddoch  o 
honoch  eich  hun,  fod  yr  haf  yn 
agos. 

31  Felly  chwithau,  pan  weloch  y 
pethau  hyn  yn  digwydd,  gwybydd- 
wch fod  teyrnas  Dduw  yn  agos. 

32  Yn  wir  meddaf  i  chwi,  Nid  â 
yr  oes  hon  heibio,  hyd  oni  ddêl  y 
cwbl  i  ben. 

33  ^Y  nef  a'r  ddaear  a  ant  heibio; 
ond  fy  ngeiriau  i  nid  ant  heibio 
ddim. 

34  IT  Ac  ''edrychwch  arnoch  eich 
hunain,  rhag  i'ch  calonnau  un  amser 
drymhâu  trwy  lythineb,  a  meddw- 
dod,  a  gofalon  y  by  wyd  hwn,  a  dyfod 


Anno 

DOMINI 

33. 

•  ilatt.  24. 
15. 

Marc  13. 
14. 


Yr  apostolion 


S.  LUC,  XXII. 


yn  arhvyo  y  Pasc. 


Anno 

DOMINI 

33. 

dIThes8.5. 

2. 

2  Petr  3. 

10. 

Uat.  3.  3. 

a  16. 15. 
e  Matt.  24. 

42. 

Marc  13. 

33. 

fpen.  18.1. 
s  Pb.  1.  5. 

Eph.  6. 13. 
h  loan  8. 1, 

2. 
1  pen.  22. 39. 


»  Matt.  26. 
2. 
Marc  14.  L 

b  Pa.  2.  2. 

loan  11. 47. 
Act.  4.  27. 


e  Matt.  26. 
14. 

loan  13.  2, 
27. 


2  capteti' 
iaid. 


3  heb  gyth- 
rwfl. 

4  dyrfa, 

A  IMatt.  26. 
17. 

Slarc  14. 
12. 


y  dydd  hwnnw  amoch  yn  ddisym- 
mwth ; 

35  Canys  *efe  a  ddaw,  fel  magi, 
ar  warthaf  pawb  oil  a'r  sydd  yn 
trigo  ar  wyneb  yr  holl  ddaear. 

36  *Gwyliwch  gan  hynny  a  ^gweddî- 
wch  bob  amser,  ar  gael  eich  cyfrif 
yn  deilwng  i  ddiangc  rhag  y  peth- 
au  hyn  oil  sydd  ar  ddyfod,  ac  *i 
sefyU  ger  bron  Mab  y  dyn. 

37  ''A'r  dydd  yr  ydoedd  efe  yn 
athrawiaethu  yn  y  deml;  a'r  'nos  yr 
oedd  efe  yn  myned  ac  yn  aros  yn  y 
mynydd  a  elwid  yr  Olew-wydd. 

38  A'r  holl  bobl  a  fore-gyrchent 
atto  ef  yn  y  deml,  i'w  giywed  ef. 

PENNOD  XXII. 

1  Yr  luddewon  yn  cyd-fwriadu  yn  erhyn  Crist. 
3  Satan  yn  parottôi  Judas  Vw  fradychu  ef. 
7  Yr  apostolion  yn  arlwyo  y  pasc.  19  Crist 
yn  ordeinio  ei  swpper  sanctaidd:  21  yn 
guddiedig  yn  rhag-ddywedyd  am  y  bradych- 
wr  :  24  yn  annog  y  rhan  arall  o'i  apostolion 
i  ochelyd  rhyfyg :  31  yn  sicrhâu  Petr  na 
phallai  eiffydd  ef:  34  ac  er  hynny  y  gwadai 
efe  ef  dair  gwaith:  3Q  yn  gwedd'io  yn  y 
mynydd;  ac  yn  chwysu  y  gwaed:  47  yn  cael 
ei  fradychu  â  chusan :  50  yn  iachâu  dust 
Malchus:  54  yn  cael  ei  wadu  dair  gwaith 
gan  Petr,  63  a'i  ammherchi  yn  gywilyddus  ; 
66  ac  yn  cyfaddef  eifod  yn  Fab  Duw. 

A'NESAODD  gwyl  y  bara  croyw, 
yr  hon  a  elwir  y  pasc. 

2  A'r  ^  arch-offeiriaid  a'r  ysgrifen- 
yddion  a  geisiasant  pa  fodd  y  di- 
fethent  ef :  oblegid  yr  oedd  arnynt 
ofQ  y  bobl. 

3  IT  ''A  Satan  a  aeth  i  mewn  i 
Judas,  yr  hwn  a  gyfenwid  Iscariot, 
yr  hwn  oedd  o  rifedi  y  deuddeg. 

4  Ac  efe  a  aeth  ymaith,  ac  a  ym- 
ddiddanodd  a'r  arch-offeiriaid  a'r 
'^  blaenoriaid,  pa  fodd  y  bradychai 
efe  ef  iddynt. 

5  Ac  yr  oedd  yn  Uawen  ganddynt: 
a  hwy  a  gyttunasant  ar  roddi  arian 
iddo. 

6  Ac  efe  a  addawodd,  ac  a  geis- 
iodd  amser  cyfaddas  i'w  fradychu 
ef  iddynt  ^yn  absen  y  *  bobl. 

7  IT  "^  A  daeth  dydd  y  bara  croyw,  ar 
yr  hwn  yr  oedd  rhaid  lladd  y  pasc. 

8  Ac  efe  a  anfonodd  Petr  ac  loan, 
gan  ddywedyd,  Ewch,  parottôwch 
i  ni  y  pasc,  fel  y  bwyttaom. 

9  A  hwy  a  ddywedasant  wrtho, 
Pa  le  y  mynni  barottôi  o  honom  ? 

10  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Wele,  pan  ddeloch  i  mewn  i'r  ddin- 
as,  cyferfydd  â  chwi  ddyn  yn  dwyn 
ystenaid  o  ddwfr :  canlynwch  ef  i'r 
tŷ  lie  yr  el  efe  i  mewn. 

11  A  dywedwch  wrth  wr  y  tŷ, 


979 


Y  mae  yr  Athraw  yn  dywedyd 
wrthyt,  Pa  le  y  mae  y  Hetty,  lie 
y  gallwyf  fwytta  y  pasc  gyd  â'm 
disgyblion  ? 

12  Ac  efe  a  ddengys  i  chwi  or- 
uwch-ystafell  fawr,  wedi  ei  thaenu  : 
yno  parottôwch. 

13  A  hwy  a  aethant,  ac  a  gawsant 
fel  y  dywedasai  efe  wrthynt;  ac  a 
barottoisant  y  pasc. 

14  ''A  phan  ddaeth  yr  awr,  efe 
a  eisteddodd  i  lawr,  a'r  deuddeg 
apostol  gyd  âg  ef 

15  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Mi  ^  a  chwennychais  yn  fawr  fwytta 
y  pasc  hwn  gyd  â  chwi  cyn  dioddef 
o  honof 

16  Canys  yr  ydwyf  yn  dywedyd  i 
chwi,  M  fwyttâf  fi  mwyach  o  hono, 
^hyd  oni  chyflaAvner  yn  nheyrnas 
Dduw. 

17  Ac  wedi  iddo  gymmeryd  y 
cwppan,  a  rhoddi  diolch,  efe  a  ddy- 
wedodd, Cymmerwch  hwn,  a  rhen- 
nwch  yn  eich  plith  : 

18  Canys  ^yr  ydwyf  yn  dywedyd 
i  chwi,  nad  yfaf  o  ffrwyth  y  win- 
wydden,  hyd  oni  ddêl  teyrnas  Dduw. 

19  1Í  ^Ac  wedi  iddo  gymmeryd 
bara,  a  rhoi  diolch,  efe  a'i  torrodd, 
ac  a'i  rhoddes  iddynt,  gan  ddy- 
wedyd, Hwn  yw  fy  nghorph  yr 
hwn  yr  ydys  yn  ei  roddi  drosoch : 
gwnewch  hyn  er  coffa  am  danaf. 

20  Yr  un  modd  y  c>vppan  hefyd 
wedi  swpperu,  gan  ddywedyd,  Y 
cwppan  hwn  yw  y  testament  new- 
ydd  yn  fy  ngwaed  i,  yr  hwn  yr  ydys 
yn  ei  dywallt  drosoch. 

21  IT  •  Eithr  wele  law  yr  hwn  sydd 
yn  fy  mradychu  gyd  â  mi  ar  y 
bwrdd. 

22  Ac  yn  wir  y  mae  Mab  y  dyn 
yn  myned,  ''megis  y  mae  wedi  ei 
luniaethu :  eithr  gwae  y  dyn  h^vn- 
nw,  trwy  yr  hwn  y  bradychir  ef ! 

23  HAvythau  a  ddechreuasant  ym- 
ofyn  yn  eu  plith  eu  hunain,  pwy  o 
honynt  oedd  yr  hwn  a  wnai  hynny. 

24  IT  A  bu  ymryson  yn  eu  plith, 
pwy  o  honynt  a  dybygid  ei  fod  yn 
fwyaf. 

25  '  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Y  mae  brenhinoedd  y  Cenhedloedd 
yn  arglwyddiaethu  arnynt ;  a'r  rhal 
sydd  mewn  awdurdod  arnynt,  a 
elwir  yn  bendefigion. 

26  ^  Ond  na  fyddwch  chwi  felly : 
"  eithr  y  mwyaf  yn  eich  plith  chwi, 
bydded  megis  yr  ieuangaf ;  a'r  pen- 
naf,  megis  yr  hwn  sydd  yn  gweini. 


Anno 

DOMINI 

33. 


B  Matt.  26. 
20. 
Marc  14. 

17. 


5  nan 
chweimych 
a  cliwen- 
nychais ; 
dec. 


f  pen.  14. 15. 
Uat.  19.  9. 


s  Matt.  2G. 
29. 

Marc  14. 
25. 

h  Matt.  2G. 
21. 

Marc  14. 
22. 

1  Cor.  IL 
23. 


>  Pa.  41.  9. 

Matt.  20. 

21,  23. 

Marc  14. 

IS. 

loan  13. 21, 

20. 
k  Act.  2. 23. 

a  4.  28. 


I  Btatt.  20. 
25. 
Marc  10. 


m  1  Petr  5. 
3. 
n  pen.  9. 43. 


Crist  yn  gwedâ/io 


S.  LUC,  XXIL 


yn  yr  ardd. 


Anno 
DOMINI 

33, 


o  Blatt.  20. 
28. 

loan  13. 
13,  U. 
Pliil.  2.  7. 

PHeb.4.15. 


<i  Matt.  21. 
47. 
pen.  12.  32. 


r  Matt.  8. 

11. 

pen.  14.15. 

Dat.  19.  9. 
s  I's.  40. 14. 

IMatt.  19. 

28. 

L)at.  3.  21. 

1 1  Petr  5. 8. 


"  Joan  21. 
15,  lU,  17. 


y  IHatt.  10. 
9. 

pen.  9.  3. 
a  10.  4. 


<■  Ks.  53. 12. 
Marc  15. 


a  Matt.  2fi. 

MÌirc  14. 
32. 

loan  IS.  1. 
I)  pen.  21. 37. 

c  Matt.  20. 

41. 

Marc  14. 

38. 

ad.  40. 
•d  ]\Iatt.  20. 

33. 


27  Canys  pa  un  fwyaf,  ai  yr  hwii 
sydd  yn  eistedd  ar  y  bwrdd,  ai  jt 
hwn  sydd  yn  gwasanaethu?  onid  yr 
hwn  sydd  yn  eistedd  ar  y  bwrdd? 
eithr  °yr  ydwyf  fi  yn  eich  mysg 
fel  un  yn  gwasanaethu. 

28  A  chwycliwi  yw  y  rhai  a  ar- 
hosasoch  gyd  a  mi  yn  Pfy  mhrof- 
edigaethau. 

29  Ac  lyr  wyf  fi  yn  ordeinio  i 
chwi  deyrnas,  megis  yr  ordeiniodd 
fy  Nhad  i  minnau ; 

30  Fel  'y  bwyttaoch  ac  yr  yfoch 
ar  fy  mwrdd  i  yn  fy  nlieyrnas,  ^ac 
yr  eisteddoch  ar  orseddfeydd,  yn 
baruu  deuddeg  llwyth  Israel. 

31  1Í  A'r  Arglwydd  a  ddywed- 
odd,  Simon,  Simon,  wele,  *  Satan 
a'cli  ceisiodd  chwi,  icli  nithio  fel 
gwenith : 

32  Eithr  mi  a  weddiais  drosot,  na 
ddiíFygiai  dy  ffydd  di :  "  tithau  pan 
y'th  dröer,  cadarnhâ  dy  frodyr. 

33  Ac  efe  a  ddywedodd  wrtho, 
Arglwydd,  yr  ydwyf  fi  yn  barod  i 
fyned  gyd  â  thi  i  garchar,  ac  i  angau. 

34  ""Yntau  a  ddywedodd,  Yr  wyf 
yn  dywedyd  i  ti,  Petr,  Na  chân  y 
ceiliog  heddyw,  nes  i  ti  wadu  dair 
gwaith  yr  adweini  fi. 

35  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
yPan  y'ch  anfonais  heb  na  phwrs, 
na  chod,  nac  esgidiau,  a  fu  arnocii 
eisieu  dim?  A  hwy  a  ddywedas- 
ant,  Na  ddo  ddim. 

36  Yna  y  dywedodd  wrthynt,  Ond 
yn  awr  y  neb  sydd  ganddo  bwrs, 
cymmered ;  a'r  un  modd  god :  a'r 
neb  nid  oes  ganddo,  gwertlied  ei 
bais,  a  phryned  gleddyf. 

37  Canys  yr  wyf  yn  dywedyd  i 
chwi,  fod  yn  rhaid  etto  gyflawni 
ynof  fi  y  peth  hwn  a  ysgrifenwyd  ; 
sef,  ^  K  chyd  a'r  anwir  y  cyfrifwyd 
ef;  canys  y  mae  diben  i'r  pethau 
am  danaf  fi. 

38  A  hwy  a  ddywedasant,  Ar- 
glwydd, wele  ddau  gleddyf  yma.  Ac 
efe  a  ddywedodd  wrthynt,  Digoii  yw. 

39  If  ^Ac  wedi  iddo  fyned  allan, 
^  efe  a  aeth,  yn  ol  ei  arfer,  i  fynydd 
yr  Olew-wydd  ;  a'i  ddisgyblion  hef- 
yd  a'i  canlynasant  ef. 

40  '^  A  phan  ddaeth  efe  i'r  man,  efe 
a  ddywedodd  wrthynt,  Gweddiwch 
nad  eloch  mewn  profedigaeth. 

41  ^  Ac  efe  a  dynnodd  oddi  Avrth- 
ynt  tu  ag  ergyd  carreg;  ac  wedi 
iddo  fyned  ar  ei  liniau,  efe  a  weddi- 
odd, 

42  Gan    ddywedyd,    0   Dad,    os 


ewyllysi  Mroi  heibio  y  cwppan  h^vn 
oddi  wrthyf :  er  hynny  ^nid  fy  ewyll- 
ys  i,  ond  yr  eiddot  ti  a  wneler. 

43  Ac  angel  o'r  nef  a  ymddang- 
osodd  iddo,  yn  ei  nerthu  ef. 

44  ^Ac  efe  mewn  ymdrech  medd- 
wl,  a  weddiodd  yn  ddyfalach :  a'i 
chwys  ef  oedd  fel  defnynau  gwaed 
yn  disgyn  ar  y  ddaear. 

45  A  phan  gododd  efe  o'i  weddi,  a 
dyfod  at  ei  ddisgyblion,  efe  a'u  caf- 
odd  hwynt  yn  cysgu  gan  dristwch  ; 

46  Ac  a  ddywedodd  wrthynt.  Pa- 
ham  yr  ydych  yn  cysgu?  codwch, 
a  s  gweddiwch  nad  eloch  mewn 
profedigaeth. 

47  1Í  Ac  efe  etto  yn  llefaru,  ^  wele 
dyrfa;  a'r  hwn  a  elwir  Judas,  un 
o'r  deuddeg,  oedd  yn  myned  o'u 
blaen  hwynt,  ac  a  nesaodd  at  yr 
lesu,  i'w  gusanu  ef 

48  A'r  lesu  a  ddywedodd  Avrtlio, 
Judas,  ai  â  chusan  yr  wyt  ti  yn 
bradychu  Mab  y  dyn  ? 

49  A  phan  welodd  y  rhai  oedd  yn 
ei  gylch  ef  y  peth  oedd  ar  ddyfod, 
hwy  a  ddywedasant  wrtho,  Ar- 
glwydd, a  darâwn  ni  â  chleddyf  ? 

50  1Í  A  '  rhy w  un  o  honynt  a  dar- 
awodd  was  yr  arch-offeiriad,  ac  a 
dorrodd  ymaith  ei  glust  ddehau  ef 

51  A'r  lesu  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd, Goddefwch  hyd  yn  hyn. 
Ac  efe  a  gyfiyrddodd  a'i  glust,  ac 
a'i  hiachaodd  ef. 

52  ^A'r  lesu  a  ddywedodd  wrth 
yr  arch-ofíeiriaid,  a  ^blaenoriaid 
y  deml,  a'r  henuriaid,  y  rhai  a 
ddaethent  atto,  Ai  fel  at  leidr  y 
daethoch  chwi  allan,  â  chleddyfau 
acâfíyn? 

53  Pan  oeddwn  beunydd  gyd  â 
chwi  yn  y  deml,  nid  estynasoch 
ddwylaw  i'm  herbyn :  eithr  hon  yw 
eich  awr  chwi,  a  galhi  y  tywyllwch. 

54  H  ^A  hwy  a'i  daliasant  ef,  ac 
a'i  harweiniasant,  ac  a'i  dygasant 
i  mcAvn  i  dy  yr  arch-offeiriad.  A 
Phetr  a  ganlynodd  o  hirbell. 

55  ""Ac  wedi  iddynt  gynneu  tan 
y'nghanol  y  neuadd,  a  chyd-eistedd 
o  honynt,  eisteddodd  Petr  yntau 
yn  eu  plith  hwynt. 

56  A  phan  ganfu  rhyw  langces  ef 
yn  eistedd  wrth  y  tan,  a  dal  sylw 
arno,  hi  a  ddywedodd,  Yr  oedd  hwn 
hefyd  gyd  ag  ef 

57  Yntau  a'i  gwadodd  ef,  gan  ddy- 
wedyd, O  wraig,  nid  adwaen  i  ef 

58  Ac  ychydig  wedi,  un  arall  a'i 
gwelodd  ef,  ac  a  ddywedodd,  Yr 


Anno 

DOMINI 

33. 

6  Iro. 

e  loan  6.  33. 


f  loan  12. 
27. 
Heb.  5.  7. 


h  Matt.  2G. 
47. 

Blare  14. 
43. 
loan  18.  3. 


1  IMatt.  26. 
51. 

JIarc  14. 
47. 
loan  IS.  10. 


k  Matt.  20. 

55. 

Blare  14. 

48. 
7  cliaplcn- 

iaid. 


m  Blatt.  20. 
09. 

Blare  14. 
CÜ. 


Petr  yn  gwadu  Crist. 


S.  LUC,  XXIII. 


Herod  yn  ei  watwar. 


AllEO 

DOMINI 

33. 


n  Matt.  2G. 
34,  75. 


0  Slatt. 

67. 


P  Ulalt.  27. 
1. 


9  Os  ti  yiv 
Crim. 


1  'MnH.  26. 


lleb.  1.  3. 
a  8.1. 


r  atarc  14. 
62. 


wyt  tithau  hefyd  yn  tin  o  honyiit. 
A  Phetr  a  ddywedodd,  O  ddyn,  nid 
ydwyf. 

59  Ac  ar  ol  megis  yspaid  un  awr, 
rhyw  un  arall  a  daerodd,  gan  ddy- 
wedyd,  Mewn  gwirionedd  yr  oedd 
hwn  hefyd  gyd  âg  ef :  canys  Gali- 
lead  yw. 

60  A  Phetr  a  ddywedodd,  Y  dyn, 
nis  gwn  beth  yr  wyt  yn  ei  ddy- 
wedyd.  Ac  yn  y  man,  ac  efe  etto 
yn  llefaru,  canodd  y  ceiliog. 

61  A'r  Arglwydd  a  drodd,  ac  a 
edrychodd  ar  Petr.  A  Phetr  a  gof- 
iodd  ymadrodd  yr  Arglwydd,  fel  y 
dywedasai  efe  wrtho,  "Cyn  canu  o'r 
ceiliog,  y  gwedi  fi  deirgwaith. 

62  A  Phetr  a  aeth  allan,  ac  a  wyl- 
odd  yn  chwerw-dost. 

63  ÌI  °  A'r  gwŷr  oedd  yn  dal  yr  lesu, 
a'i  gwatwarasant  ef,  gan  ei  daro. 

64  Ac  wedi  iddynt  guddio  ei  lyg- 
aid  ef,  hwy  al  tarawsant  ef  ar  ei 
wyneb,  ac  a  ofynasant  iddo,  gan 
ddywedyd,  Prophwyda,  pwy  yw  yr 
hwn  a'th  darawodd  di  ? 

65  A  Uawer  o  bethau  eraill,  gan 
gablu,  a  ddywedasant  yn  ei  erbyn  ef. 

66  IF  PA  phan  aeth  hi  yn  ddydd, 
ymgynhullodd  henuriaid  y  bobl,  a'r 
arch-offeiriaid,  a'r  ysgrifenyddion, 
ac  a'i  dygasant  ef  i'w  ^cynghor 
hwynt, 

G7  Gan  ddywedyd,  ^  Ai  ti  yw  Crist? 
dywed  i  ni.  Ac  efe  a  ddywedodd 
wrthynt,  Os  dywedaf  i  chwi,  ni 
chredwch  ddim : 

68  Ac  OS  gofynaf  hefyd  i  chwi, 
ni'm  hattebwch,  ac  ni'm  gollyng- 
wch  ymaith. 

69  lAr  ol  hyn  y  bydd  Mab  y 
dyn  yn  eistedd  ar  ddeheulaw  gallu 
Duw. 

70  A  hwy  oil  a  ddywedasant,  Ai 
Mab  Duw  gan  hynny  ydwyt  ti? 
Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt,  'Yr 
ydych  chwi  yn  dywedyd  fy  mod. 

71  Hwy  than  a  ddywedasant,  Pa 
raid  i  ni  mwyach  wrth  dystiolaeth  ? 
canys  clywsom  ein  hunain  o'i  enau 
ef  ei  hun. 

PENNOD  XXIII. 

1  Cijhuddo  yr  lesu  ger  bron  Pilat,  a'i  anfon  ai 
Herod;  8  a  Herod  yn  ei  watwar  ef,  12  Her- 
od a  Philat  yn  cymmodi  au  gilydd.  13  Y 
bohl  yn  deisyf  cael  Bar  abbas;  a  Philat  yn  ei 
ollwng  ef  iddynt,  ac  yn  rhoddi  yr  lesu  i'w 
groeshoelio.  27  Yntau  yn  mynegi  i'r  gwrag- 
edd,  a  alarent  o'i  blegid  ef,  ddinystr  Jeru- 
salem :  34  yn  gwedd'io  dros  ei  elynion.  39 
Crogi  dau  ddrwg-weithredioyr  gyd  ag  ef. 
46  Ei  farwolaeth,  60  a'i  gladdedigaeih  ef. 


981 


A'R  *holl  liaws  o  honynt  a  gyf 
-   odasant,   ac  a'i  dygasant   ef 
at  Pilat  : 

2  Ac  a  ddechreuasant  ei  gyhuddo 
ef,  gan  ddywedyd,  Ni  a  gawsom 
hwn  '*yn  gŵyrdroi  y  bobl,  ac  "=yn 
gwahardd  rhoi  teyrnged  i  Cesar, 
gan  ddywedyd  mai  efe  ei  hun  yw 
Crist  Frenhin. 

3  A  •*  Philat  a  ofynodd  iddo,  gan 
ddywedyd,  Ai  ti  yw  Brenhin  yr 
luddewon  ?  Ac  efe  a  attebodd  iddo, 
ac  a  ddywedodd,  Yr  wyt  ti  yn  dy- 
wedyd. 

4  A  dywedodd  Pilat  wrth  yr  arch- 
offeiriaid  a'r  bobl,  Nid  wyf  fi  yn 
cael  dim  ^  bai  ar  y  dyn  hwn. 

5  A  hwy  a  fuant  daerach,  gan 
ddywedyd,  Y  mae  efe  yn  cyfírôi  y 
bobl,  gan  ddysgu  trwy  holl  Judea, 
wedi  dechreu  o  Galilea  hyd  yma. 

6  A  phan  glybu  Pilat  son  am 
Galilea,  efe  a  ofynodd  ai  Galilead 
oedd  y  dyn. 

7  A  phan  wybu  efe  ei  fod  ef  o 
lywodraeth  ''Herod,  efe  a'i  hanfon- 
odd  ef  at  Herod,  yr  hwn  oedd  yntau 
yn  Jerusalem  y  dyddiau  hynny. 

8  1Í  A  Herod,  pan  welodd  yr  lesu, 
a  lawenychodd  yn  fawr :  canys  ^yr 
oedd  efe  yn  chwennych  er  ys  talm 
ei  weled  ef,  oblegid  ^iddo  glywed 
llawer  am  dano  ef ;  ac  yr  ydoedd 
yn  gobeithio  cael  gweled  gwneuth- 
ur  rhyw  arwydd  ganddo  ef. 

9  Ac  efe  a'i  holodd  ef  mewn  llawer 
o  eiriau ;  eithr  efe  nid  attebodd 
ddim  iddo. 

10  A'r  arch-offeiriaid  a'r  ysgrifen- 
yddion a  safasant,  gan  ei  gyhuddo 
ef  yn  haerllug. 

11  A  Herod  a'i  filwyr,  wedi  iddo 
ei  ddiystyru  ef,  a'i  watwar,  a'i  wisgo 
a  gwisg  glaerwen,  a'i  danfonodd  ef 
drachefn  at  Pilat. 

12  1  A'r  dwthwn  hwnnw  yr  ^aeth 
^  Pilat  a  Herod  yn  gyfeillion :  canys 
yr  oeddynt  o'r  blaen  mewn  gelyn- 
iaeth  â'u  gilydd. 

13  IF '  A  Philat,  wedi  galw  ynghyd 
yr  arch-offeiriaid,  a'r  llywiawdwyr, 
a'r  bobl, 

14  A  ddywedodd  wrthynt,  Chwi  a 
ddygasoch  y  dyn  hwn  attaf  fi,  fel 
un  a  fyddai  yn  gŵyrdroi  y  bobl : 
ac  wele,  myfi  a'i  iiolais  ef  yn  eich 
gŵydd  chwi,  ac  ni  chefais  yn  y  dyn 
hwn  ddim  ^bai,  o  ran  y  pethau  yr 
ydych  chwi  yn  ei  gyhuddo  ef  am 
danynt : 

15  Na  Herod  chwaith :  canys  an- 


Anno 

DOMINI 

33. 

»  Matt.  27. 
2. 

Marc  15. 1. 
loan  18. 28. 

•>  Act.  17. 7. 
e  Edrych 

Matt.  17. 

27.  a  22. 21. 


d  Matt.  27. 
11. 


2  achoi  yn. 


e  pen.  3.  1. 


f  pen.  9.  9. 


^  Jlatt.  14. 
1. 

Marc  e.  14. 


3  aeth  cym- 
modrhwng 
Pilat  a  He- 
rod. 

h  Act.  4.  27. 


Í  Matt.  27. 
23. 

Marc  15. 
14. 

loan  18. 
38.  a  19.  4. 


<  achoi. 


Gollwng  Barábhas  yn  rhydcl.         S.  LUC,  XXIIL 


Croeshoeliad  Crista 


Anno 

DOMINI 

33. 


k  Matt.  27. 
26. 
loan  19.  1. 

1  Matt.  27. 
15. 

Marc  15. 6. 
Ioaul8.39. 

«n  Act.  3. 14. 


*  A  htoy  a 
bwi/sasanl 
arno. 


a  Matt.  27. 

20. 

Marc  15. 

15. 

loan  19. 16. 
(•  gyttunodd. 


o  Matt.  27. 
32. 

Marc  15. 
21. 


P  Es.  2. 19. 
Hos.  10.  8. 
Dat.  G.  16. 
a9.  C. 


fonais  chwi  atto  ef;  ac  wele,  dim 
yn  haeddu  marwolaeth  nis  gwnaed 
iddo. 

16^  Am  hynny  mi  a'i  ceryddaf  ef, 
ac  a'i  gollyngaf  ymaith. 

17  'Canys  yr  ydoedd  yn  rhaid 
iddo  oUwng  un  yn  rhydd  iddynt 
ar  yr  wyl. 

18  ™A'r  hoU  liaws  a  lefasant  ar 
unwaith,  gan  ddywedyd,  Bwrw  hwn 
ymaith,  a  gollwng  i  ni  Barabbas  yn 
rhydd : 

19  (Yr  hwn,  am  ryw  derfysg  a 
wnaethid  yn  y  ddinas,  a  llofrudd- 
iaeth,  oedd  wedi  ei  daflu  i  garchar.) 

20  Am  hynny  Pilat  a  ddywed- 
odd  wrthynt  drachefii,  gan  ewyllys- 
io  gollwng  yr  lesu  yn  rhydd. 

21  Eithr  hwy  a  lefasant  arno,  gan 
ddywedyd,  Croeshoelia,  croeshoelia 
ef. 

22  Ac  efe  a  ddywedodd  MTthynt 
y  drydedd  waith,  Canys  pa  ddrwg 
a  wnaeth  efe?  ni  chefais  i  ddim 
achos  marwolaeth  ynddo ;  am  hyn- 
ny mi  a'i  ceryddaf  ef,  ac  a'^  goll- 
yngaf yn  rhydd. 

23  ^Hwythau  a  fuont  daerion  â 
llefau  uchel,  gan  ddeisyfu  ei  groes- 
hoelio  ef  A'u  llefau  hwynt  a'r  arch- 
offeiriaid  a  orfuant. 

24  "A  Philat  a  ^farnodd  wneuthur 
eu  deisyfiad  hwynt 

25  Ac  efe  a  oUyngodd  yn  rhydd 
iddynt  yr  hwn  am  derfysg  a  llof- 
ruddiaeth  a  fwriasid  y'ngharchar,  yr 
hwn  a  ofynasant :  eithr  yr  lesu  a 
draddododd  efe  i'w  hewyllys  hwynt. 

26  "Ac  fel  yr  oeddynt  yn  ei  ar- 
wain  ef  ymaith,  hwy  a  ddaliasant 
un  Simon  o  Cyrene,  yn  dyfod  o'r 
wlad,  ac  a  ddodasant  y  groes  arno 
ef,  i'îí?  dwyn  ar  ol  yr  lesu. 

27  1Í  Ac  yr  oedd  yn  ei  ganlyn  ef 
liaws  mawr  o  bobl,  ac  o  wi'agedd, 
y  rhai  hefyd  oedd  yn  cwynfan  ac 
yn  galaru  o'i  blegid  ef. 

28  A'r  lesu,  wedi  troi  attynt,  a 
ddywedodd,  Merched  Jerusalem,  na 
wylwch  o'm  plegid  i :  eithr  wylwch 
o'ch  plegid  eich  hunain,  ac  oblegid 
eich  plant 

29  Canys  wele,  y  mae  y  dyddiau 
yn  dyfod,  yn  y  rhai  y  dywedant, 
Gwÿn  eu  byd  y  rhai  ammhlant- 
adwy,  a'r  crothau  ni  eppiliasant,  a'r 
bronnau  ni  roisant  sugn. 

30  PYna  y  dechreuant  ddywedyd 
wrth  y  mynyddoedd,  Syrthiwch 
arnom ;  ac  wrth  y  bryniau,  Cudd- 
iwch  ni. 


982 


31  ^  Canys  os  gwnant  hyn  yn  y 
pren  îr,  pa  beth  a  wneir  yn  y  crinf 

32  '  Ac  arweiniwyd  gyd  âg  ef  hef- 
yd ddau  eraill,  drwg-weithredwyr, 
i'w  rhoi  i'w  marwolaeth. 

^  33  A  "phan  ddaethant  i'r  He  a  elwir 
"  Calfaria,  yno  y  croeshoeliasant  ef, 
a'r  drwg-weithredwyr ;  un  ar  y  Uaw 
ddehau,  a'r  Hall  ar  yr  aswy. 

34  1Í  A'r  lesu  a  ddywedodd,  0 
Dad,  *  madden  iddynt :  canys  "  ni 
wyddant  pa  beth  y  maent  yn  ei 
wneuthur.  A  ^hwy  a  rannasant  ei 
ddillad  ef,  ac  a  fwriasant  goelbren. 

35  A'r  ^bobl  a  safodd  yn  edrych. 
''A'r  pennaethiaid  hefyd  gyd  â  hwynt 
a  watwarasant,  gan  ddywedyd,  Er- 
aill a  waredodd  efe ;  gwareded  ef 
ei  hun,  os  hwn  yw  Crist,  etholedig 
Duw. 

36  A'r  milwyi*  hefyd  a'i  gwatwar- 
asant  ef,  gan  ddyfod  atto,  a  chyn- 
nyg  iddo  finegr, 

37  A  dywedyd,  Os  tydi  yw  Bren- 
hin  yr  luddewon,  gwared  dy  hun. 

38  "Ac  yr  ydoedd  hefyd  ^ar-ys- 
grifen  wedi  ei  ysgrifenu  uwch  ei  ben 
ef,  â  Uythyrenau  Groeg,  a  Lladin, 
ac  Hebraeg,  HWN  YW  BREN- 
HIN  YR  lUDDEWOK 

39  T  Ac  un  o'r  drwg-weithredwyr 
a  grogasid  a'i  cablodd  ef,  gan  ddy- 
wedyd, Os  tydi  yw  Crist,  gwared 
dy  hun  a  ninnau. 

40  Eithr  y  Hall  a  attebodd,  ac  a'i 
ceryddodd  ef,  gan  ddywedyd,  Onid 
wyt  ti  yn  ofni  Duw,  gan  dy  fod  dan 
yr  un  ^  ddamnedigaeth  ? 

41  A  nyni  yn  wir  yn  gyfiawn ; 
canys  yr  ydym  yn  derbyn  yr  hyn  a 
haeddai  y  pethau  a  wnaethom :  eithr 
hwn  ni  wnaeth  ddim  allan  o'i  le. 

42  Ac  efe  a  ddywedodd  wrth  yr 
lesu,  Arglwydd,  cofia  fi  pan  ddel- 
ych  i'th  deyrnas. 

43  A'r  lesu  a  ddywedodd  wrtho, 
Yn  wir  meddaf  i  ti,  Heddy  w  y  byddi 
gyd  â  mi  ym  mharadwys. 

44  '•Ac  yr  ydoedd  hi  ynghylch  y 
chweched  awr,  a  thywyllwch  a  fu 
ar  yr  hoU  ^ddaear  hyd  y  nawfed 
awr. 

45  A'r  haul  a  dywyllwyd,  a  •'Uèn 
y  deml  a  rwygwyd  yn  ei  chauol. 

46  1Í  A'r  lesu,  gan  lefain  â  lief 
uchel,  a  ddywedodd,  ^0  Dad,  i'th 
ddwylaw  di  y  gorchymynaf  fy  ys- 
pryd.  *Ac  wedi  iddo  ddywedyd 
hyn,  efe  a  drengodd. 

47  ^A'r  canwriad,  pan  welodd  y 
peth  a  wnaethpwyd,  a  ogoneddodd 


tíi  gladdedigaetli. 


S.  LUC,  XXIV. 


Ei  adgyfodiad. 


Anno 

DOMINI 

33. 


«  Matt.  27. 
67. 

Marc  15. 
42. 

loan  19. 
38. 


h  Marc  15. 
43. 

pen.  2.  25, 
38. 


*  Matt.  27. 
62. 


■Ü  pen.  8.  2. 


U  Exod.  20. 
10. 


•a.  Matt.  28. 
1. 

Marc  16. 1. 
■loan  20.  1. 


Dduw,  gan  ddywedyd,  Yu  wir  yr 
oedd  hwn  jd  wr  cyfiawn. 

48  A'r  hoU  bobloedd  y  rhai  a 
ddaethent  ynghyd  i  edrych  hyn, 
wrth  weled  y  pethau  a  wnaeth- 
pwyd,  a  ddychwelasant,  gan  guro 
eu  dwyfronnau. 

49  A'i  hoU  gydnabod  ef  a  safasant 

0  hirbell,  a'r  gwragedd  y  rhai  a'i 
canlynasent  ef  o  Galilea,  jo.  edrych 
ar  y  pethau  hyn. 

50  If  s  Ac  wele,  gwr  a'i  enw  Joseph, 
yr  hwn  oedd  gynghorwr,  gAvr  da 
a  chyfiawn : 

51  (Hwn  ni  chyttunasai  â'u  cyng- 
hor  ac  â'u  gweithred  hwynt;)  o 
Arimathea,  dinas  yr  luddewon,  ^  yr 
hwn  oedd  yntau  yn  disgwyl  hefyd 
am  deyrnas  Dduw ; 

52  Hwn  a  ddaeth  at  Pilat,  ac  a 
ofynodd  gorph  yr  lesu. 

53  Ac  efe  a'i  tyunodd  i  lawr,  ac 
a'i  hamdôdd  mewn  llian  main,  ac 
a'i  rhoddes  mewn  bedd  wedi  ei 
naddu  mewn  carreg,  yn  yr  hwn  ni 
roddasid  ^  dyn  erioed. 

54  A'r  dydd  hwnnw  oedd  'ddar- 
par-wyl,  a'r  Sabbath  oedd  yn  nesâu. 

55  A'r  gwragedd  hefyd,  ''y  rhai 
a  ddaethent  gyd  âg  ef  o  Galilea,  a 
ganlynasant,  ac  a  welsant  y  bedd, 
a  pha  fodd  y  dodwyd  ei  gorph  ef. 

56  A  hwy  a  ddychwelasant,  ac  a 
barottoisant  bêr-aroglau  ac  ennaint; 
ac  a  orphwysasant  ar  y  Sabbath, 
'  yn  ol  y  gorchymyn. 

PENNob  XXIV. 

1  Dau  angel  yn  mynegi  adgyfodiad  Crist  i'r 
gwragedd  oedd  yn  dyfod  at  y  hedd  ;  9  a'r 
rhai  liynny  yn  ei  adrodd  i  eraill.  13  Crist 
ei  hun  yn  ymddangos  i'r  ddau  ddisgyhl 
oedd  yn  myned  i  Emmäus:  36  ac  wedi 
liynny  iV  apostolion ;  ac  yn  ceryddu  eu 
hanghrediniaeth  hwy :  47  yn  rhoddi  gor- 
chymyn iddynt :  49  ac  yn  addaw  yr  Yspryd 
Glân:  ôl  ac  felly  yn  esgyn  i'r  nefoedd. 

A 'R  *  di/dd  cyntaf  o'r  wythnos,  ar 
XJL  y  cynddydd,  hwy  a  ddaeth- 
ant  at  y  bedd,  gan  ddwyn  y  pêr- 
aroglau  a  barottoisent,  a  rhai  gyd 
â  hwynt. 

2  A  hwy  a  gawsant  y  maen  wedi  ei 
dreiglo  ymaith  oddi  wrth  y  bedd. 

3  Ac  wedi  iddynt  fyned  i  mewn, 
ni  chawsant  gorph  yr  Arglwydd 
lesu. 

4  A  bu,  a  hwy  yn  petruso  am  y 
peth  hwn,  wele,  dau  wr  a  safodd  yn 
eu  hymyl  mewn  gwisgoedd  disglaer. 

5  Ac  wedi  iddynt  ofni,  a  gostwng 
£U  hwynebau  tu  a'r  ddaear,  hwy 
a  ddywedasant  wrthynt,  Paham  yr 


ydych  yn  ceisio  ^y  byw  ym  mysg 
y  meirw  ? 

6  Nid  yw  efe  yma,  ond  efe  a  gyfod- 
odd.  ''  Cofiwch  pa  fodd  y  dywedodd 
wrthych,  ac  efe  etto  yn  Galilea, 

7  Gan  ddywedyd,  Rhaid  yw  rhoi 
Mab  y  dyn  yn  nwylaw  dynion  pech- 
adurus,  a'i  groeshoelio,  a'r  trydydd 
dydd  adgyfodi. 

8  '^  A  hwy  a  gofiasant  ei  eiriau  ef ; 

9  ^  Ac  a  ddychwelasant  oddi  wrth 
y  bedd,  ac  a  fynegasant  hyn  oil  i'r 
un  ar  ddeg,  ac  i'r  Ueill  oil 

10  A  Mair  Magdalen,  a  ^Joanna, 
a  Mair  mam  lago,  a'r  lleill  gyd  â 
hwynt,  oedd  y  rhai  a  ddywedasant 
y  pethau  hyn  wrth  yr  apostolion. 

11  A'u  geiriau  a  welid  yn  eu  golwg 
hwynt  fel  gwegi,  ac  ni  chredasant 
iddynt. 

12  ^Eithr  Petr  a  gododd  i  fynu,  ac 
a  redodd  at  y  bedd ;  ac  wedi  ym- 
grymmu,  efe  a  ganfu  y  Uieiniau  wedi 
eu  gosod  o'r  neilldu ;  ac  a  aeth  ym- 
aith, gan  ryfeddu  rhyngddo  ag  ef  ei 
hun  am  y  peth  a  ddarftiasai. 

13  1Í  s  Ac  wele,  dau  o  honynt  oedd 
yn  myned  y  dydd  hwnnw  i  dref 
a'i  henw  Emmäus,  yr  hon  oedd 
ynghylch  tri  ugain  ystâd  oddi  wrth 
Jerusalem. 

14  Ac  yr  oeddynt  hwy  yn  ymddi- 
ddan  a'u  gilydd  am  yr  hoU  bethau 
hyn  a  ddigwyddasent. 

15  A  bu,  fel  yr  oeddynt  yn  ym- 
ddiddan,  ac  yn  ymofyn  a'u  gilydd, 
^yr  lesu  ei  hun  hefyd  a  nesaodd, 
ac  a  aeth  gyd  â  hwynt. 

16  Eithr  'eu  Uygaid  hwynt  a  at- 
taliwyd,  fel  nas  adwaenent  ef. 

17  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt. 
Pa  ryw  ymadroddion  yw  y  rhai  hyn 
yr  ydych  yn  eu  bwrw  at  eu  gilydd, 
dan  rodio,  ac  yn  wyneb-drist  ? 

18  Ac  un  o  honynt,  a'i  enw  Cle- 
opas,  gan  atteb  a  ddywedodd  wrtho, 
A  wyt  ti  yn  unig  yn  ymdeithydd 
yn  Jerusalem,  ac  ni  wybuost  y 
pethau  a  wnaethpwyd  ynddi  hi  yn 
y  dyddiau  hyn  ? 

19  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt. 
Pa  bethau?  Hwythau  a  ddywedas- 
ant wrtho,  Y  pethau  ynghylch  lesu 
o  Nazareth,  ^  yr  hwn  oedd  wr  o  bro- 
phwyd,  ^  galluog  mewn  gweithred  a 
gair  ger  bron  Duw  a'r  hoU  bobl ; 

20  A'r  modd  y  traddododd  yr  arch- 
offeiriaid  a'n  llywodraethwyr  ni  ef  i 
farn  marwolaeth,  ac  a'i  croeshoel- 
iasant  ef. 

21  Ond  yr  oeddym  ni  yn  gobeithio 


Anno 

DOMINI 

33. 


2  yr  hwn 

eijdd  yn 
fyw,  &o. 
b  Blalt.  16. 

21. 

a  17.  23. 

Marc  9. 31. 

pen.  9.  22. 


e  loan  2.  22. 
d  Matt.  28. 


Marc  16. 
10. 


e  pen.  8.  3. 


f  loan  20. 
3,6. 


E  Marc  IG. 
12. 


h  Matt.  18. 
20. 
ad.  36. 

>  loan  20. 
14. 
a  21.  4. 


k  Matt.  21. 

11. 

pen.  7. 16. 

loan  4.  19. 

aC.14. 
1  Act.  7.  22. 


Crist  yn  ymddangos, 


S.  LUC,  XXIV. 


ac  yn  esgyn  i'r  nefoedd. 


Anno 

DOMINI 

33. 

m  pen.  2. 

38. 

Act.  1.  6. 
n  Matt.  23. 

8. 

Marc  16. 

10. 

loan  20. 

18. 


•  ad.  46. 
Act.  17.  3. 
1  Petr  1. 
11. 

PGen.  3. 

15.a2>.  IS, 

a  26.  4. 

a  49. 10. 

Deut.  18. 

15. 
1  Ps.  132. 

11. 

Es.  7.  14. 

a  9.  6. 

a  40.  10. 

Jer.  23.  5. 

a  33. 14. 

Ezec.  3i. 

23. 

a  37.  25. 

Dan.  9.  24. 

Mic.  7.  20. 

Edrych  nr 

loan  1.  45. 
r  Edrych 

Gen.  32. 

26.  a  42.  7. 

Marc  6. 43. 
» Gen.  19.  3. 

Act.  16. 15. 


S  Nen,  aelTi 
yn  amoel- 
edig  idd- 
ynt. 


♦  1  Ccr.  15. 
5. 


u  Marc  16. 
14. 

loan  20. 
19. 


"  mai  efe  oedd  yr  hwn  a  waredai 
yr  Israel.  Ac  heb  law  hyn  oil, 
heddyw  jw  y  trydydd  dydd  er  pan 
wnaethpwyd  y  pethau  hyn. 

22  A  liefyd  "rhai  gwragedd  o  hon- 
om  ni  a'n  dychrynasant  ni,  gwedi 
iddynt  fod  yn  fore  wrth  y  bedd : 

23  A  phan  na  chawsant  ei  gorph  ef, 
hwy  a  ddaethant,  gan  ddywedyd  wel- 
ed  o  honynt  weledigaeth  o  angelion, 
y  rhai  a  ddywedent  ei  fod  ef  yn  fyw. 

24  A  rhai  o'r  rhai  oedd  gyd  â 
nyni  a  aethant  at  y  bedd,  ac  a 
gawsant  felly,  fel  y  dywedasai  y 
gwragedd  :  ond  ef  nis  gwelsant. 

25  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
0  ynfydion,  a  hwyrfrydig  o  galon  i 
gredu  yr  hoU  bethau  a  ddywedodd 
y  prophwydi ! 

26  "  Onld  oedd  raid  i  Grist  ddi- 
oddef  y  pethau  hyn,  a  myned  i 
mewn  i'w  ogoniant  ? 

27  A  chan  ddechreu  ar  p  Moses,  a'r 
''hoU  brophwydi,  efe  a  esponiodd 
iddynt  yn  yr  hoU  ysgrythyrau  y 
pethau  am  dano  ei  hun. 

28  Ac  yr  oeddynt  yn  nesâu  i'r 
dref  He  yr  oeddynt  yn  myned :  ac 
'yntau  a  gymmerth  amo  ei  fod  yn 
myned  ym  mhellach. 

29  A  '  hwy  a'i  cymhellasant  ef,  gan 
ddywedyd,  Aros  gyd  â  ni ;  canys  y 
mae  hi  yn  hwyrhâu,  a'r  dydd  yn 
darfod.  Ac  efe  a  aeth  i  mewn  i  aros 
gyd  â  hwyut. 

30  A  darfu,  ac  efe  yn  eistedd  gyd 
â  hwynt,  efe  a  gymmerodd  fara,  ac 
a'i  bendithiodd,  ac  a'i  torrodd,  ac 
a'i  rhoddes  iddynt. 

31  A'u  llygaid  hwynt  a  agorwyd, 
a  hwy  a'i  hadnabuant  ef :  ac  efe  a 
^  ddiflannodd  allan  o'u  golwg  hwynt. 

32  A  hwy  a  ddywedasant  wrth  eu 
gilydd,  Onid  oedd  ein  calon  ni  yn 
Uosgi  ynom  tra  yr  ydoedd  efe  yn 
ymddiddan  â  ni  ar  y  ffordd,  a  thra 
yr  ydoedd  efe  yn  agoryd  i  ni  yr 
ysgrythyrau  ? 

33  A  hwy  a  godasant  yr  awr  hon- 
no,  ac  a  ddy(?hwelasant  i  Jerusalem, 
ac  a  gawsant  yr  un  ar  ddeg  wedi 
ynigasglu  ynghyd,  a'r  sawl  oedd 
gyd  â  hwynt, 

34  Yn  dywedyd,  Yr  Arglwydd  a 
gyfododd  yn  wir,  ac  *  a  ymddangos- 
odd  i  Simon. 

35  A  hwythau  a  adroddasant  y 
pethau  a  wnaethesid  ar  y  ffordd, 
a  pha  fodd  yr  adnabuwyd  ef  gan- 
ddynt  wi'th  dorriad  y  bara. 

36  ^  '*  Ac  a  hwy  yn  dywedyd  y 


pethau  hyn,  yr  lesu  ei  hun  a  safodd 
yn  eu  canol  hwynt,  ac  a  ddywed- 
odd wrthynt,  Tangnefedd  i  chwi. 

37  Hwythau,  wedi  brawychu  ac 
ofni,  a  dybiasant  weled  o  honynt 
yspryd. 

38  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Paham  y'ch  trallodir  ?  a  paham  y  mae 
meddyliau  yn  codi  yn  eich  calonnau? 

39  Edrych wch  fy  nwylaw  a'm  traed, 
mai  myfi  fy  hun  ydy w :  ^  teimlwch 
fi,  a  gwelwch :  canys  nid  oes  gan 
yspryd  gnawd  ac  esgyrn,  fel  y 
gwelwch  fod  gennyf  fi. 

40  Ac  wedi  iddo  ddywedyd  hyn, 
efe  a  ddangosodd  iddynt  ei  ddwy- 
law  a'i  draed 

41  Ac  a  hwy  etto  heb  gredu  gan 
lawenydd,  ac  yn  rhyfeddu,  efe  a 
ddywedodd  wrthynt,  'A  oes  gen- 
nych  chwi  yma  ddim  bwyd  ? 

42  A  hwy  a  roisant  iddo  ddarn  o 
bysgodyn  wedi  ei  rostio,  ac  o  ddil  mêl. 

43  Yntau  a'i  cymmerodd,  ac  a'i 
bwyttaodd  yn  eu  gŵydd  hwynt. 

44  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
'  Dyma  y  geiriau  a  ddy  wedais  i  wrth- 
ych,  pan  oeddwn  etto  gyd  â  chwi, 
bod  yn  rhaid  cyflawni  pob  peth  a 
ysgrifenwyd  y'nghyfraith  Moses,  a'r 
prophwydi,  a'r  psalmau,  am  danaf  fi. 

45  Yna  *  yr  agorodd  efe  eu  deall 
hwynt,  fel  y  deallent  yr  ysgrythyrau. 

46  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
^  Felly  yr  ysgrifenwyd,  ac  felly  yr 
oedd  raid  i  Grist  ddioddef,  a  chyf- 
odi  o  feirw  y  trydydd  dydd  : 

47  A  phregethu  edifeirwch  a 
'^maddeuant  pechodau  yn  ei  enw 
ef  ym  mhlith  yr  hoU  genhedloedd, 
gan  ddechreu  yn  Jerusalem. 

48  Ac  yr  ydych  ^  chwi  yn  dystion 
o'r  pethau  hyn. 

49  IT  Ac  wele,  yr  *  ydwyf  fi  yn 
anfon  addewid  fy  Nhad  arnoch : 
eithr  arhoswch  chwi  yn  ninas  Je- 
rusalem, hyd  oni  wisger  chwi  â 
nerth  o'r  uchelder. 

50  IF  Ac  efe  a'u  dug  hwynt  allan 
^  hyd  yn  Bethania ;  ac  a  gododd  ei 
ddwylaw,  ac  a'u  bendithiodd  hwynt. 

51  sAc  fe  a  ddarfu,  tra  yr  oedd 
efe  yn  eu  bendithio  hwynt,  ymad- 
ael  o  hono  ef  oddi  wrthynt,  ac  efe 
a  ddygwyd  i  fynu  i'r  nef. 

52  ''Ac  wedi  iddynt  ei  addoli  ef, 
hwy  a  ddychwelasant  i  Jerusalem, 
gyd  â  Uawenydd  mawr : 

53  Ac  yr  oeddynt  yn  wastadol '  yn 
y  deml,  yn  moli  ac  yn  bendithio 
Duw.    Amen. 


984 


»  Diar.  8. 

22  &c. 

CoL  l.'l7. 

1  loan  1.  1, 

Dat.  19. 13. 
t>  Diar.  8. 

30. 

pen.  17.  5. 

1  loan  1. 2. 
c  Gen.  1. 1. 
d  Col.  1. 16. 

Heb.  1.  2. 

Dat.  4. 11. 

e  pen.  5.  26. 
1  loan  5. 
11. 

fpen.  8. 12. 

a  9.  5. 

a  12.  46. 
e  pen.  3. 19. 
'•  gynnwÿs, 
b  aial.  3. 1. 

A.  D.  26. 


YR  BFENGYL  YN  OL 

SANT    lOAN. 


>ad.4. 


k  Heb.  1.  2, 
a  11.  3. 


I  Ks.  56.  Ö. 

llhuf.  8. 

15. 

Gal.  3.  26. 

2  Petr  1. 4. 

1  loan  3. 1. 
SNeu, 
fraint. 
•n  pen.  3.  5. 

lago  1. 18. 

1  Petr  1. 

23. 

n  Matt.  1. 

16. 

Luc  1.  3L 

a  2.  7. 
oRhuf.1.3. 

Gal.  4.  4. 
P  1  Tim.  3. 

16. 

Heb.  2. 14. 
<l  Matt.  17. 

2' Petr  1. 

17. 
r  CoL  1. 19. 

a  2.  3,  9. 
«  ad.  27,  30. 

pen.  3.  31. 


t  Col.  1.  10. 
a  2.  9,  10. 


PENNOD  L 

1  Duwdah,  dynddb,  a  swydd  lesu  Grist.  15 
Tystiolaeth  loan.  39  Galwad  Andreas,  Petr, 
Phylip,  a  Nalhanäel. 

YN    y   dechreuad  *  yr  oedd  y 
Gair,   a'r  Gair  oedd  ^  gyd  â 
Duw,  a  Duw  oedd  y  Gair. 

2  ''Hwn  oedd  yn  y  dechreuad 
gyd  â  Duw. 

3  ^Trwyddo  ef  y  gwnaethpwyd 
pob  peth ;  ac  hebddo  ef  ni  wnaeth- 
pwyd  dim  a'r  a  wnaethpwyd. 

4  *  Ynddo  ef  yr  oedd  bywyd ;  a'r 
^bywyd  oedd  oleuni  dynion. 

5  A'r  «goleuni  sydd  yn  llewyrchu 
yn  y  tywyllwch  ;  a'r  tywyllwch  nid 
oedd  yn  ei  ^  amgyfired. 

6  1Í  ^"  Yr  ydoedd  gAvr  wedi  ei  anfon 
oddi  wrth  Dduw,  a"i  enw  loan. 

7  Hwn  a  ddaeth  yn  dystiolaeth, 
fel  y  tystiolaethai  am  y  Goleuni, 
fel  y  credai  pawb  trwyddo  ef. 

8  Nid  efe  oedd  y  Goleuni,  eitlir 
efe  a  anfonasid  fel  y  tystiolaethai 
am  y  Goleuni. 

9  '  Hwn  ydoedd  y  gwir  Oleuni,  yr 
hwn  sydd  yn  goleuo  pob  dyn  a'r 
y  sydd  yn  dyfod  i'r  byd. 

10  Yn  y  byd  yr  oedd  efe,  ^  a'r 
byd  a  wnaethpwyd  trwyddo  ef; 
a'r  byd  nid  adnabu  ef 

11  At  ei  eiddo  ei  hun  y  daeth,  a'r 
eiddo  ei  hun  nis  derbyniasant  ef. 

12  Ond  *  cynnifer  ag  a'i  derbynias- 
ant ef,  efe  a  roddes  iddynt  ^  allu  i 
fod  yn  feibion  i  Dduw,  sef  i'r  sawl 
a  gredant  yn  ei  enw  ef : 

j3  m  Y  rhai  ni  aned  o  waed,  nac 
o  ewyllys  y  cnawd,  nac  o  ewyllys 
gwr,  eithr  o  Dduw. 

14  "  A'r  Gair  °  a  wnaethpwyd  p  yn 
gnawd,  ac  a  drigodd  yn  ein  plith 
ni,  (ac  *ini  a  welsom  ei  ogoniant 
ef,  gogoniant  megis  yr  Unig-anedig 
oddi  wrth  y  Tad,)  'yn  llawn  gras 
a  gwirionedd. 

15  H  loan  a  dystiolaethodd  am 
dano  ef,  ac  a  lefodd,  gan  ddywed- 
yd,  Hwn  oedd  yr  un  y  dywedais 
am  dano,  'Yr  hwn  sydd  yn  dyfod 
ar  fy  ol  i,  a  aeth  o'm  blaen  i : 
canys  yr  oedd  efe  o'm  blaen  i. 

16  Ac  o'i  *  gyflawnder  ef  y  derbyn- 
iasom  ni  oD,  a  gras  am  ras. 

985 


17  Canys  "y  gyfraith  a  roddwyd 
tr^vy  Moses,  ond  y  gras  a'r  g^^rion- 
edd  a  ddaeth  trwy  lesu  Grist 

18  *  M  welodd  neb  Dduw  erioed : 
yr  unig-anedig  Fab,  yr  hwn  sydd 
ym  mynwes  y  Tad,  hwnnw  a'i  hys- 
bysodd  ef. 

19  IF  A  hon  y  w  ^  tystiolaeth  loan, 
pan  anfonodd  yr  luddewon  o  Je- 
rusalem offeiriaid  a  Lefiaid  i  ofyn 
iddo,  Pwy  wy t  ti  ? 

20  Ac  ^  efe  a  gyffesodd.  ac  ni  wad- 
odd  ;  a  chyffesodd,  Nid  myfi  yw  y 
Crist. 

21  A  hwy  a  ofynasant  iddo,  Beth 
ynte  ?  Ai  Elias  wyt  ti  ?  Yntau  a  ddy- 
wedodd.  Nag  ê.  *Ai  y  *Prophwyd 
wyt  ti  ?  Ac  efe  a  attebodd.  Nag  ê. 

22  Yna  y  dywedasant  wrtho,  Pwy 
wyt  ti  ?  fel  y  rhoddom  atteb  i'r  rhai 
a'n  danfonodd.  Beth  yr  wyt  ti  yn 
ei  ddy wedyd  am  danat  dy  hun  ? 

23  ''Eb  efe,  Myfi  yw  Uef  un  yn 
gwaeddi  yn  y  diffaethwch,  Uniawn- 
wch  ffordd  yr  Arglwydd,  fel  *=  y 
dywedodd  Esaias  y  prophwyd. 

24  A'r  rhai  a  anfonasid  oedd  o'r 
Phariseaid. 

25  A  hwy  a  ofynasant  iddo,  ac  a 
ddywedasant  wrtho,  Paham  gan 
hynny  yr  wyt  ti  yn  bedyddio,  onid 
ydwyt  ti  na'r  Crist,  nac  Elias,  na'r 
prophwyd  ? 

26  loan  a  attebodd  iddynt,  gan 
ddy  wedyd,  "^Myfi  sydd  yn  bedyddio 
â  dwfr;  ond  y  mae  un  yn  sefyll 
yn  eich  plith  chwi,  yr  hwn  nid 
adwaenoch  chwi: 

27  *  Efe  yw  yr  hwn  sydd  yn  dyfod 
ar  fy  ol  i,  yr  hwn  a  aeth  o'm  blaen 
i ;  yr  hwn  nid  ydwyf  fi  deilwng  i 
ddattod  carrai  ei  esgid. 

28  Y  pethau  hyn  a  wnaethpwyd 
yn  Bethabara,  y  tu  hwnt  i'r  lorddon- 
en,  He  yr  oedd  loan  yn  bedyddio. 

29  1Í  Trannoeth  loan  a  ganfu  yr 
lesu  yn  dyfod  atto ;  ac  e/è  a  ddy  wed- 
odd,  Wele  'Oen  Duw,  yr  hwn  sydd 
yn  ^  tynnu  ymaith  bechodau  y  byd. 

30  s  Hwn  yw  efe  am  yr  hwn  y  dy- 
wedais i,  Ar  fy  ol  i  y  mae  gwr  yn 
dyfod,  yr  hwn  a  aeth  o'm  blaen  i : 
canys  yr  oedd  efe  o'm  blaen  i. 

31  Ac  myfi  nid  adwaenwn  ef :  eithr 


Anno 

DOMINI 

26. 


"  Kxod.  20. 

1,  &c 
»  Matt.  11. 

27. 

Luc  10. 

22. 

1  T(m.  6. 

16. 

1  loan  4. 

12. 

A.  D.  30. 

y  pen.  5.  33. 


«  pen.  3.  28. 
Act.  13.  'Zo. 


4  Ai  Pro- 
pliwyd. 

a  Pent.  18. 
15,  IS. 
pen.  6. 14. 


b  Jlatt.  3.  A. 
pen.  3.  23. 


:  Es.  40.  3. 


<l  Slatt. ; 
11. 


«■  ad.  15,  30. 
Act.  19.  4. 


<  Es.  53.  7. 
Act.  8.  3i 
1  I'etr  1. 

19. 

5  dwf/n 
ar>io. 
e  ad.  15,  27. 


Galw  Andreas  a  Phetr. 


S.  lOAN,  11. 


Y  hfiodas  yn  Cana, 


Anno 
DOMINI 

30. 


b  Matt.  3. 
16. 

Marc  1.10. 
Luc  3.  22. 


1  Matt.  3. 
13. 
Act.  L  i 


t  ad.  29. 


6  hyw  f 


1  Matt.  4. 
18. 


Î  Yr  En- 
neiniog. 


m  Blatt.  16. 
18. 


n  pen.  12. 

21. 

open.  21.  2. 
P  Gen.  3. 15. 

a  49. 10. 

Deut.  18. 

18. 

Edrych  ar 

Luc  24.  27. 
q  Eb.  4.  2. 

a  7. 14. 

a  9.  6. 

a  53.  2. 

Mic.  5.  2. 

Zech.6.i2. 

a  9.  9. 

Edrych  ar 

Luc  24.  27. 
r  Matt.  2. 

23. 

Luc  2.  4. 
•  pen.  7.  41, 

42. 


fel  yr  amlygid  ef  i  Israel,  i  hynny  y 
deuthum  i,  gan  fedyddio  â  dwfr. 

32  Ac  loan  a  dystiolaethodd,  gan 
ddy wedydj  Mi  a  welais  ^  yr  Yspryd 
yn  disgyn  megis  colommen,  o'r  nef, 
ac  efe  a  arhosodd  arno  ef. 

33  A  myfi  nid  adwaenwn  ef ;  eithr 
yr  hwn  a'm  hanfonodd  i  fedyddio  â 
dwfr,  efe  a  ddywedodd  wrthyf,  Ar  yr 
hwn  y  gwelych  yr  Yspryd  yn  disgyn, 
ac  yn  aros  arno,  'hwnnw  yw  yr  un 
sydd  yn  bedyddio  â'r  Yspryd  Glân. 

34  A  mi  a  welais,  ac  a  dystiolaeth- 
ais  mai  hwn  yw  Mab  Duw. 

35  1Í  Trannoeth  drachefh  y  safodd 
loan,  a  dau  o'i  ddisgyblion  : 

36  A  chan  edrych  ar  yr  lesu  yn 
rhodio,  efe  a  ddywedodd,  ''Wele 
Oen  Duw. 

37  A'r  ddau  ddisgybl  a'i  cly  wsant  ef 
yn  llefaru,  ac  a  ganlynasant  yr  lesu. 

38  Yna  yr  lesu  a  droes ;  a  phan 
welodd  hwynt  yn  canlyn,  efe  a 
ddywedodd  wrthynt,  Beth  yr  yd- 
ych  chwi  yn  ei  geisio?  A  hwy  a 
ddywedasant  wrtho  ef,  Rabbi,  (yr 
hyn  o'i  gyfieithu  yw,  Athraw,)  pa 
le  yr  Avyt  ti  yn  ^  trigo? 

39  Efe  a  ddywedodd  wrthynt,  Deu- 
wch,  a  gwelwch,  A  hwy  a  ddaeth- 
ant,  ac  a  weîsant  lie  yr  oedd  efe 
yn  trigo,  ac  a  arhosasant  gyd  âg  ef 
y  diwrnod  hwnnw:  ac  yr  oedd  hi 
ynghylch  y  ddegfed  awr. 

40  ^Andreas,  brawd  Simon  Petr, 
oedd  un  o'r  ddau  a  glywsent  hynny 
gan  loan,  ac  a'i  dilynascnt  ef 

41  Hwn  yn  gyntaf  a  gafodd  ei 
frawd  ei  hun  Simon,  ac  a  ddywedodd 
wrtho,  Nyni  a  gawsom  y  Messias ; 
yr  hyn  o'i  ddehongl  yw,  '^  Y  Crist. 

42  Ac  efe  a'i  dug  ef  at  yr  lesu. 
A'r  lesu  wedi  edrych  arno  ef,  a 
ddywedodd,  Ti  yw  Simon  mab  Jo- 
na :  "^  ti  a  elwir  Cephas,  yr  hwn  a 
gyfieitliir,  ^Carreg. 

43  H  Trannoeth  yr  e^vyllysiodd  yr 
lesu  fyned  allan  i  Galilea :  ac  efe 
a  gafodd  Phylip,  ac  a  ddywedodd 
wrtho,  Dilyn  fi. 

44  A  °  Phylip  oedd  o  Bethsaida,  o 
ddinas  Andreas  a  Phetr. 

45  Phylip  a  gafodd  "Nathanäel, 
ac  a  ddywedodd  wrtho,  Cawsom  yr 
hwn  yr  ysgrifenodd  p  Moses  yn  y 
gyfraith,  a'r  *iprophwydi,  am  dano, 
lesu  '  o  Nazareth,  mab  Joseph. 

46  A  Nathanael  a  ddywedodd 
wrtho,  ^A  ddichon  dim  da  ddyfod 
o  Nazareth?  Phylip  a  ddyAvedodd 
wrtho,  Tyred,  a  gwel. 


47  lesu  a  ganfu  Nathanäel  yn  dy- 
fod  atto ;  ac  a  ddywedodd  am  dano, 
Wele  Israeliad  yn  wir,  *  yn  yr  hwn 
nid  oes  dwylL 

48  Nathanäel  a  ddywedodd  wrtho. 
Pa  fodd  y'm  hadwaenost?  lesu  a 
attebodd  ac  a  ddywedodd  wrtho, 
Cyn  i  Phylip  dy  alw  di,  pan  oeddit 
tan  y  ffigysbren,  mi  a'th  welais  di. 

49  Nathanäel  a  attebodd  ac  a 
ddywedodd  wrtho  ef,  Rabbi,  ti  yw 
Mab  Duw ;  ti  yw  Brenhin  Israel. 

50  lesu  a  attebodd  ac  a  ddywed- 
odd wrtho  ef,  0  herwydd  i  mi 
ddywedyd  i  ti,  Myfi  a'th  welais  di 
dan  y  ffigysbren,  a  ydwyt  ti  yn 
credu?  ti  a  gei  weled  pethau  mwy 
na'r  rhai  hyn. 

51  Ac  efe  a  ddywedodd  wi'tho,  Yn 
wir,  yn  wir,  meddaf  i  chwi,  "  Ar  ol 
hyn  y  gwelwch  y  nef  yn  agored, 
ac  angelion  Duw  yn  esgyn  ac  yn 
disgyn  ar  Fab  y  dyn. 

PENNOD  II. 

1  Crist  yn  troi  y  dwfr  yn  win  :  12  yn  myned 
i  loaered  i  Capernaum  a  Jerusalem:  14  ac 
yno  yn  hiorw  y  prynwyr  a'r  gioerthwyr  allan 
oV  deml :  19  yn  rhag-fynegi  ei  farwolaeth 
a'i  adgyfodiad.  23  Llawer  yn  credu  ynddo, 
0  herwydd  ei  wyrthiau  ;  ond  er  hynny  nid 
ymddiriedai  efe  iddynt  am  dano  ei  hun. 

A 'R  trydydd  dydd  yr  oedd  priod- 
JLJL  as  *  yn  Cana  Galilea :  a  mam 
yr  lesu  oedd  yno. 

2  A  galwyd  yr  lesu  hefjd  a'i 
ddisgyblion  i'r  briodas. 

3  A  phan  ballodd  y  gwin,  mam  yr 
lesu  a  ddywedodd  wrtho  ef,  Nid 
oes  ganddynt  mo'r  gwin. 

4  lesu  a  ddywedodd  wrthi,  ^  ^  Beth 
sydd  i  mi  a  lunelwy/  â  thi,  wraig  ? 
^  ni  ddaeth  fy  awr  i  etto. 

5  Ei  fam  ef  a  ddywedodd  wrth 
y  gwasanaethwyr,  Beth  bynnag  a 
ddywedo  efe  wi*thych,  gwnewch. 

6  Ac  yr  oedd  yno  chwech  o  ddyfr- 
lestri  meini  wedi  eu  gosod,  ^yn  ol 
defod  puredigaeth  yr  luddewon,  y 
rhai  a  ddalient  bob  un  ddau  ffircyn 
neu  dri. 

7  lesu  a  ddywedodd  wrthynt,  Llen- 
wch  y  dyfr-lestri  o  ddwfr.  A  hwy 
a'u  Uanwasant  hyd  yr  ymyl. 

8  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Gollyngwch  yn  awr,  a  dygwch  at 
lywodraethwr  y  wledd.  A  hwy  a 
ddygasant. 

9  A  phan  brofodd  llywodraethwr 
y  wledd  y  dwfr  a  wnaethid  yn  win, 
(ac  ni  wyddai  o  ba  le  yr  ydoedd, 
eithr  y  gwasanaethwyr,  y  rhai  a 
oUyngasent    y  dwfr,   a    wyddent,) 


t  Ps.  32.  2. 

a7ai. 
Khuf.  2. 
23, 29. 


uGon.  28. 
12. 

Matt.  4.  IL 
Luc  2.  9, 
13. 

a  22.  43. 
a  24.  4. 
Act.  1. 10. 


a  Edrych 
Jos.  10. 23 


*>  pen.  19. 

2(3. 
2  Beth  yAv  » 

mi  ac  i  ti, 

wraig  Î 
0  pen.  7.  G. 


d  JIarc  7. 3. 


Bwriü  y  prynwyr  allan  o'r  deml.     S.  10  AN,  III. 


Crist  yn  dysgu  Nicodemus. 


Anno 
DOMINI 

30. 


c  Matt.  12. 
46. 


fJIatt.  21. 
12. 

Marc  11. 
15. 

Luc  10.  45. 


h  Matt.  12. 

3!j. 

pen.  6.  30. 


f  Matt.  2G. 

ei. 

a  27.  40. 
Marc  14. 

53. 

a  15. 29. 


k  Luc  24.  8. 


Uywodraethwr  y  wledd  a  alwodd 
ar  y  priod-fab, 

10  Ac  a  ddywedodd  wrtho,  Fob 
dyii  a  esyd  y  gwin  da  yn  gyutaf ;  ac 
wedi  iddynt  yfed  yn  dda,  yna  un  a 
fo  gwaeth  :  tithau  a  ged waist  y  gwin 
da  hyd  yr  awrhon. 

11  Hyn  o  ddechreu  gwyrthiau  a 
wnaeth  yr  lesu  yn  Cana  Galilea,  ac 
a  eglurodd  el  ogoniant;  a'i  ddis- 
gyblion  a  gredasant  ynddo. 

12  IT  Wedi  hyn  efe  a  aeth  1  waered 
i  Capernaum,  efe,  a'i  fam,  ®  a'i  frod- 
yr,  a'i  ddisgyblion :  ac  yno  nid 
arhosasant  nemmawr  o  ddyddiau. 

13  11  A  phase  yr  luddewon  oedd 
yn  agos :  a'r  lesii  a  aeth  i  fynu  1 
Jerusalem ; 

14  ^  Ac  a  gafodd  yn  y  deml  rai  yn 
gwerthu  ychain,  a  defaid,  a  chol- 
ommennod,  a'r  newidwyr  arian  yn 
eistedd. 

15  Ac  wedi  gwneuthur  fflangell 
o  fan  reffynnau,  efe  a'u  gyrrodd 
hwynt  oil  allan  o'r  deml,  y  defaid 
hefyd  a'r  ychain ;  ac  a  dy walltodd 
allan  arian  y  newidwyr,  ac  a  ddym- 
chwelodd  y  byrddau : 

16  Ac  a  ddywedodd  wrth  y  rhai 
oedd  yn  gwerthu  colommennod, 
Dygwch  y  rhai  hyn  oddi  yma ;  na 
wnewch  dy  fy  Nhad  i  yn  dy  march- 
nad. 

17  A'i  ddisgyblion  a  gofiasant  fod 
yn  ysgrifenedig,  ^Zel  dy  dy  di  a'm 
hysodd  i. 

18  IT  Yna  yr  luddewon  a  attebas- 
ant  ac  a  ddywedasant  wrtho  ef, 
^  Pa  arwydd  yr  wyt  ti  yn  ei  ddang- 
os  i  ni,  gan  dy  fod  yn  gwneuthur 
y  pethau  hyn  ? 

19  Yr  lesu  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd wrthynt,  '  Dinystriwch  y 
deml  hon,  ac  mewn  tridiau  y  cyf- 
odaf  hi 

20  Yna  yr  luddewon  a  ddywedas- 
ant, Chwe  blynedd  a  deugain  y  bu- 
wyd  yn  adeiladu  y  deml  hon ;  ac 
a  gyfodi  di  hi  mewn  tridiau  ? 

21  Ond  efe  a  ddywedasai  am  deml 
ci  gorph. 

22  Am  hynny  pan  gyfododd  efe  o 
feirw,  ^  ei  ddisgyblion  ef  a  gofiasant 
iddo  ddywedyd  hyn  wrthynt  hwy : 
a  hwy  a  gredasant  yr  ysgrythyr,  a'r 
gair  a  ddywedasai  yr  lesu. 

23  1Í  Ac  fel  yr  oedd  efe  yn  Jerusa- 
lem ar  y  pasc  yn  yr  wyl,  Uawer  a 
gredasant  yn  ei  enw  ef,  wrth  weled 
ei  arwyddion  a  wnaethai  efe. 

24  Ond  nid  ymddiriedodd  yr  lesu 


iddynt  am  dano  ei  hun,  am  yr  ad- 
waenai  efe  hwynt  oil ; 

25  Ac  nad  oedd  raid  iddo  dystiol- 
aethu  o  neb  iddo  am  ddyn :  o  her- 
wydd  ^  yr  oedd  efe  yn  gwybod  beth 
oedd  mewn  dyn. 

PENNOD  III. 

1  Crist  yn  dyngu  Nicodemus  mor  angenrheidiol 
yw  ad-enedigaeth.  14  Am  ffydd  yn  ei  farw- 
olaeth  ef.  16  Mawr  gariad  Duw  tu  ag  at  y 
hyd.  18  Condemniad  am  anghrediniaeth. 
23  Bedydd,  tystiolaeth,  ac  athrawiaeth  loan 
am  Grist. 

AC  yr  oedd  dyn  o'r  Phariseaid, 
XX  a'i  enw  Nicodemus,  pennaeth 
yr luddewon : 

2  ^Hwn  a  ddaeth  at  yr  lesu  liw  nos, 
ac  a  ddywedodd  wrtho,  Rabbi,  nyni 
a  wyddom  mai  dysgawdwr  ydwyt  ti 
wedi  dyfod  oddi  wrth  Dduw :  canys 
*•  ni  allai  neb  wneuthur  y  gwyrthiau 
hyn  yr  wyt  ti  yn  eu  gwneuthur,  oni 
bai  fod  <=  Duw  gyd  ag  ef. 

3  lesu  a  attebodd  ac  a  ddywedodd 
wrtho,  Yn  wir,  yn  wir,  meddaf  i  ti, 
^  Oddi  eithr  geni  dyn  ^  drachefn,  ni 
ddichon  efe  weled  teyrnas  Dduw. 

4  Nicodemus  a  ddywedodd  wrtho. 
Pa  fodd  y  dichon  dyn  ei  eni,  ac 
efe  yn  hen?  a  ddichon  efe  fyned 
i  groth  ei  fam  eilwaith,  a'i  eni  ? 

5  lesu  a  attebodd  ac  a  ddywed- 
odd, Yn  wir,  yn  Avir,  meddaf  i  ti, 
Oddi  eithr  geni  dyn  o  ddwfr  ac 
o'r  Yspryd,  ni  ddichon  efe  fyned  i 
mewn  i  deyrnas  Dduw. 

6  Yr  hyn  a  aned  o'r  cnawd,  sydd 
gnawd ;  a'r  hyn  a  aned  o'r  Ys- 
pryd, sydd  yspryd. 

7  Na  ryfedda  ddywedyd  o  honof 
fi  wrthyt,  Y  mae  yn  rhaid  eich 
geni  chwi  ^drachefn. 

8  *  Y  mae  y  gwynt  yn  chwythu  Ue 
y  mynno :  a  thi  a  glywi  ei  swn  ef,  ond 
ni  wyddost  o  ba  le  y  mae  yn  dyfod, 
nac  i  ba  le  y  mae  yn  myned :  felly 
mae  pob  un  a'r  a  aned  o'r  Yspryd. 

9  Nicodemus  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd wi'tho,  ^Pa  fodd  y  dichon 
y  pethau  hyn  fod  ? 

10  lesu  a  attebodd  ac  a  ddywedodd 
wrtho,  A  wyt  ti  yn  ddysgawdwr  yn 
Israel,  ac  ni  wyddost  y  pethau  hyn  ? 

11  «Yn  wir,  yn  wir,  meddaf  i  ti, 
Mai  yr  hyn  a  wyddom  yr  ydym  yn 
ei  lefaru,  a'r  hyn  a  welsom  yr  ydym 
yn  ei  dystiolaethu  ;  ^  a'n  tystiolaeth 
ni  nid  ydych  yn  ei  derbyn. 

12  Os  dywedais  i  chwi  bethau 
daearol,  a  chwithau  nid  ydych  yn 
credu ;  pa  fodd,  os  dywedaf  i  chwi 
bethau  iiefol,  y  credwch  ? 


Anno 
DOMINI 

30. 

1 1  Sam.  16. 
7. 

1  Ohron. 
28.9. 

pen.  6.  64. 
Act.  1.  24. 
Dat.  2.  23. 


a  pen.  7.  50. 
a  19.  39. 


b  pen.  9. 16, 
33. 


c  Act.  10. 
38. 


d  Tit.  3.  5. 
2  oddi  fynu. 


3  oddi  fynu, 

o  Preg.  11. 
5. 
lCor.2.n. 


f  pen.  G.  52, 
60. 


8  pen.  7. 16. 
a  8.  28. 
a  12.  49. 
a  14.  24. 

t  ad.  32. 


Bedydd  loan. 


S.  lOAN,  IV. 


Tystiolaeth  loan  am  Grist. 


Anno 
DOMINI 

30. 


>  Diar.  30. 4. 

pen.  6.  62. 

Eph.  4.  9. 
k  Num.  21. 


1  pen.  8. 28. 
a  12.  32. 


mad.  36. 
pen.  6.  47. 


0  Luc  9.  56. 
pen.  5.  45. 
a  8. 15. 
a  12.  47. 

P  pen.  5.  24. 
a  6.  40,  47. 
a  20. 31. 


«i  pen.  8. 12. 


r.Tob24.13, 
17. 


S  Neu,  na 
ddatgudd- 
ier. 


»  pen.  4.  2. 


tMatt  14. 


u  pen.  1.  7, 
15, 27,  34. 


xlCor.4.7. 

Ileb.  5.  4. 

lago  1.  17. 
^gymmerijd 

dim  iddo 

ei  lain. 


13  Ac  ni  esgynodd  neb  i'r  iief, 
oddi  eithr  yr  hwn  a  ddisgynodd  o'r 
nef,  se/Mab  y  dyn,  yr  hwn  sydd  yn 
y  nef. 

14  IT  Ac  "^  megis  y  dyrchafodd  Mo- 
ses y  sarph  yn  y  diffaethwch,  felly 
^y  mae  yn  rhaid  dyrchafu  Mab  y 
dyn; 

15  Fel  na  choller  pwy  bynnag  a 
gredo  ynddo  ef,  ond  ™caffael  o  bono 
fywyd  tragywyddoL 

16  1Í  "  Canys  felly  y  carodd  Duw  y 
byd,  fel  y  rhoddodd  efe  ei  unig- 
anedig  Fab,  fel  na  choller  pwy  byn- 
nag a  gredo  ynddo  ef,  ond  cafifael  o 
hono  fywyd  tragywyddoL 

17  "Oblegid  ni  ddanfonodd  Duw  ei 
Fab  i'r  byd  i  ddamnio  y  byd,  ond 
fel  yr  achubid  y  byd  trwyddo  ef 

18  11  P  Yr  hwn  sydd  yn  credu  yn- 
ddo ef,  ni  ddemnir :  eithr  yr  hwn 
nid  yw  ja  credu,  a  ddamniwyd 
eisoes ;  o  herwydd  na  chredodd  yn 
enw  unig-anedig  Fab  Duw. 

19  A  hon  yw  y  ddamnedigaeth, 
•1  ddyfod  goleuni  i'r  byd,  a  charu  o 
ddynion  y  tywyllwch  yn  fwy  na'r 
goleuni;  canys  yr  oedd  eu  gweith- 
redoedd  hwy  yn  ddrwg. 

20  0  herwydd  "^pob  un  a'r  sydd 
yn  gwneuthur  drwg,  sydd  yn  cas- 
âu  y  goleuni,  ac  nid  yw  yn  dyfod 
i  r  goleuni,  fel "  nad  argyhoedder  ei 
weithredoedd  ef 

21  Ond  yr  hwn  sydd  yn  gwneuth- 
ur gwirionedd,  sydd  yn  dyfod  i'r 
goleuni,  fel  yr  eglurhâer  ei  weith- 
redoedd ef,  mai  yn  Nuw  y  gwnaed 
hwynt. 

22  1Í  Wedi  y  pethau  hyn,  daeth  yr 
lesu  a'i  ddisgyblion  i  wlad  Judea ; 
ac  a  arhosodd  yno  gyd  â  hwynt, 
'  ac  a  fedyddiodd. 

23  %  Ac  yr  oedd  loan  hefyd  yn 
bedyddio  yn  Ainon,  yn  agos  i  Salim ; 
canys  dyfroedd  lawer  oedd  yno :  a 
hwy  a  ddaethant,ac  a'ubedyddiwyd ; 

24  Canys  *ni  fwriasid  loan  etto 
y'ngharchar. 

25  IT  Yna  y  bu  ymofyn  rhwng 
rhai  o  ddisgyblion  loan  a'r  luddew- 
on,  ynghylch  puredigaeth. 

26  A  hwy  a  ddaethant  at  loan,  ac 
a  ddywedasant  wrtho,  *  Rabbi,  yr 
hwn  oedd  gyd  â  thi  y  tu  hwnt  i'r 
lorddonen,  "am  yr  hwn  y  tystiolaeth- 
aist  ti,  wele,  y  mae  hwnnw  yn  bed- 
yddio, a  phawb  yn  dyfod  atto  ef. 

27  loan  a  attebodd  ac  a  ddywed- 
odd,  *Ni  ddichon  dyn  ^  dderbyn  dim, 
oni  bydd  wedi  ei  roddi  iddo  o'r  nef. 


ddaear, 
llefaru : 
nef, 


or 


28  Chwychwi  eich  hunain  ydych 
dystion  i  mi,  ddywedyd  o  honof  fi, 
y  Nid  myfi  yw  y  Crist,  eithr  ^  fy  mod 
wedi  fy  anion  o'i  flaen  ef 

29  Yr,  hwn  sydd  ganddo  y  briod- 
ferch,  y w  y  priod-fab :  ond  *  cyfaill 
y  priod-fab,  yr  hwn  sydd  yn  sefyll 
ac  yn  ei  glywed  ef,  sydd  yn  llawen- 
ychu  yn  ddirfawr  oblegid  Uef  y 
priod-fab :  y  Uawenydd  hwn  ^  mau 
fi  gan  hynny  a  gyflawnwyd. 

30  Rhaid  ydyw  iddo  ef  gynnyddu, 
ac  i  minnau  leihâu. 

31  Yr  hwn  a  ddaeth  oddi  uchod, 
^  sydd  goruwch  pawb  oil :   yr  hwn 
sydd  o'r  ddaear,  sydd  o'r 
ac  am  y  ddaear  y  mae  yn 
"yr  hwn  sydd   yn  dyfod 
sydd  goruwch  pawb. 

32  "^A'r  hyn  a  welodd  efe  ac  a 
glywodd,  hynny  y  mae  efe  yn  ei 
dystiolaethu :  ond  nid  oes  neb  yn 
derbyn  ei  dystiolaeth  ef 

33  Yr  hwn  a  dderbyniodd  ei  dyst- 
iolaeth ef,  *a  seliodd  mai  geirwir 
yw  Duw. 

34  Canys  yr  hwn  a  anfonodd  Duw, 
sydd  3^1  llefaru  geiriau  Duw ;  o- 
blegid  nid  wrth  fesur  y  mae  Duw 
yn  rhoddi  iddo  efjY  Yspryd. 

35  ^ Y  mae  y  Tad  yn  caru  y  Mab,  ac 
efe  a  roddodd  bob  peth  yn  ei  law  ef. 

36  s  Yr  hwn  sydd  yn  credu  yn  y 
Mab,  y  mae  ganddo  fywyd  tragy- 
wyddol:  a'r  hwn  sydd  heb  gredu 
i'r  Mab,  ni  wêl  fywyd;  eithr  y  mae 
digofaint  Duw  yn  aros  arno  ef. 

PENNOD  ly. 

1  Crist  yn  ymddiddan  â  gwraig  o  Samaria,  ac 
yn  ei  ddaiguddio  ei  hun  iddi.  27  M  ddis- 
gyblion yn  rhyfeddu;  31  ac  yntau.  yn  hys- 
hysu  iddynt  ei  zel  tu  ag  at  ogoniant  Duw. 
39  Llawer  o'r  Samariaid  yn  credu  ynddo; 
43  ac  yntau  yn  myned  ymaith  i  Galilea,  ac 
yn  iachâu  mab  y  llywydd  oedd  yn  gorwedd 
yn  glaf  yn  Capernaum. 

PAN  wybu  yr  Arglwydd  gan  hyn- 
ny glywed  o'r  Phariseaid  fod 
yr  lesu  yn  gwneuthur  ac  ^  yn  bed- 
yddio mwy  o  ddisgyblion  nag  loan, 

2  (Er  na  fedyddiasai  yr  lesu  ei 
hun,  eithr  ei  ddisgyblion  ef,) 

3  Efe  a  adawodd  Judea,  ac  a  aeth 
dracheih  i  Galilea. 

4  Ac  yr  oedd  yn  rhaid  iddo  fyned 
trwy  Samaria. 

5  Efe  a  ddaeth  gan  hynny  i  ddin- 
as  yn  Samaria  a  elwid  Sichar,  ger 
Haw  y  rhandir  ^a  roddasai  Jacob 
i'w  fab  Joseph : 

6  Ac  yno  yr  oedd  fíynnon  Jacob. 
Yr  lesu  gan  hynny  yn  ddiffygiol 


Crist  yn  ymddiddan 


S.  LOAN,  IV. 


â'r  wraig  o  Samaria. 


Anno 
DOMINI 

30. 


c2Bren.  17. 
24. 

Luc  9.  52, 
53. 

Act.l0.2S. 


d  Jer.  2. 13 


e  pen.  6.  35, 


r  pen.  7.  38. 


B  Edrych 
pen.  Ü.  34. 


2  Luc  T.  16. 
a  24. 19. 
pea.  6, 14. 


h  Deut.  12. 
5,11. 

1  Bien.  9. 
3. 

2  Chxoo.  7. 
12. 


gan  y  daith,  a  eisteddodd  felly  ar  y 
ffynnon:  ac  ynghylch  y  chweched 
awr  ydoedd  hi. 

7  Daeth  gwraig  o  Samaria  i  dynnu 
dwfr :  a'r  lesu  a  ddywedodd  wrthi, 
Dyro  i  mi  i  yfed. 

8  (Canys  ei  ddisgyblion  ef  a  aeth- 
eut  i'r  ddinas  i  brynu  bwyd.) 

9  Yna  y  wraig  o  Samaria  a  ddy- 
wedodd wrtho  ef,  Pa  fodd  yr  ydwyt 
ti,  a  thi  yn  luddew,  yn  gofyn  diod 
gennyf  fi,  a  myfi  yn  wraig  o  Sama- 
ria? oblegid  •'nid  yw  yr  luddewon 
yn  ymgyfeillach  a'r  Samariaid. 

10  Yr  lesu  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd wrthi,  Fed  adwaenit  ti 
ddawn  Duw,  a  phwy  yw  yr  hwn 
sydd  yn  dywedyd  wrthyt,  Dyro  i 
mi  i  yfed ;  tydi  a  ofynasit  iddo  ef, 
ac  efe  a  roddasai  i  ti  "^ddwfr  bywioL 

11  Y  wraig  a  ddywedodd  wrtho, 
Arglwydd,  nid  oes  gennyt  ti  ddim  i 
godi  dwfr,  a'r  pydew  sydd  ddwfn  : 
o  ba  le  gan  hynny  y  mae  gennyt  ti 
y  dwfr  bywiol  hwnnw  ? 

12  Ai  mwy  wyt  ti  na'n  tad  Jacob, 
yr  hwn  a  roddodd  i  ni  y  pydew,  ac 
efe  ei  hun  a  yfodd  o  hono,  ai  feib- 
ion,  al  anifeiliaid  ? 

13  lesu  a  attebodd  ac  a  ddywed- 
odd wrthi,  Pwy  bynnag  sydd  yn 
yfed  o'r  dwfr  hwn,  efe  a  sycheda 
drachefn : 

14  Ond  *pwy  bynnag  a  yfo  o'r  dwfr 
a  roddwyf  fi  iddo,  ni  sycheda  yn 
dragywydd;  eithr  y  dwfr  a  rodd- 
wyf iddo,  'a  fydd  ynddo  yn  ffynnon 
o  ddwfr  yn  tarddu  1  fywyd  tragy- 
wyddol. 

15  s  Y  wraig  a  ddywedodd  wrtho, 
Arglwydd,  dyro  i  mi  y  dwfr  hwn, 
fel  na  sycliedwyf,  ac  na  ddelwyf 
yma  i  godi  dwfr. 

16  lesu  a  ddywedodd  wrthi,  Dos, 
galw  dy  wr,  a  thyred  yma. 

17  Y  wraig  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd, Nid  oes  gennyf  wr.  lesu  a 
ddywedodd  wrthi.  Da  y  dywedaist, 
Nid  oes  gennyf  wr.: 

18  Canys  pump  o  wŷr  a  fix  i  ti ;  aV 
hwn  sydd  gennyt  yr  awrhon,  nid  yw 
wr  i  ti :  hyn  a  ddywedaist  yn  wir. 

19  Y  wraig  a  ddywedodd  wrtho  ef, 
Arglwydd,  ^mi  a  welaf  mai  pro- 
phwyd  wyt  ti. 

20  Ein  tadau  a  addolasant  yn  y 
mynydd  hwn ;  ac  yr  ydych  chwi  yn 
dywedyd  mai  ^  yn  Jerusalem  y  mae 
y  man  lie  y  mae  yn  rhaid  addoli. 

21  lesu  a  ddywedodd  wrthi  hi,  O 
wraig,  cred  fi,  y  mae  yr  awr  yn  dy- 


fod,  pryd  nad  addoloch  y  Tad,  nac 
yn  y  mynydd  hwn,  nac  yn  Jerusalem. 

22  Chwychwi  ydych  yn  addoli  y 
peth  ni  wyddoch  :  ninnau  ydym  yn 
addoli  '  y  peth  a  wyddom :  canys 
•^  iachawdwriaeth  sydd  o'r  ludd- 
ewon. 

23  Ond  dyfod  y  mae  yr  awr,  ac  yn 
awr  y  mae  hi,  pan  addolo  y  gwir 
addolwyr  y  Tad  mewn  yspryd  a 
gwirionedd :  canys  y  cyfryw  y  mae 
y  Tad  yn  eu  ceisio  i'w  addoli  ef. 

24  ^  Yspryd  yw  Duw ;  a  rhaid  i'r 
rhai  al  haddolant  ef,  addoli  mewn 
yspryd  a  gwirionedd. 

25  Y  wraig  a  ddywedodd  wrtho, 
Mi  a  wn  fod  y  Messias  yn  dyfod,  yr 
hwn  a  elwir  Crist :  pan  ddelo  hwn- 
nw, efe  a  fynega  i  ni  bob  peth. 

26  lesu  a  ddywedodd  wrthi  hi, 
™  Myfi,  yr  hwn  wyf  yn  ymddiddan  â 
thi,  yw  hwnnw. 

27  1Í  Ac  ar  hyn  y  daeth  ei  ddis- 
gyblion ;  a  bu  ryfedd  ganddynt  ei 
fod  ef  yn  ymddiddan  â  gwraig : 
er  hynny  ni  ddywedodd  neb,  Beth 
a  geisi?  neu,  Paham  yr  ydAvyt  yn 
ymddiddan  â  hi  ? 

28  Yna  y  wraig  a  adawodd  ei  dwfr- 
lestr,  ac  a  aeth  i'r  ddinas,  ac  a  ddy- 
wedodd wrth  y  dynion, 

29  Deuwch,  gwelwch  ddyn  yr  hwn 
a  ddywedodd  i  mi  yr  hyn  oil  a 
wneuthum  :  onid  hwn  yw  y  Crist? 

30  Yna  hwy  a  aethant  allan  o'r 
ddinas,  ac  a  ddaethant  atto  ef 

31  1Í  Yn  y  cyfamser  y  disgyblion 
a  attolygasant  iddo,  gan  ddy wedyd. 
Rabbi,  bwytta. 

32  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 

Y  mae  gennyf  fi  fwyd  i'w  fwytta  yr 
hwn  ni  wyddoch  chwi  oddi  wrtho. 

33  Am  hynny  y  disgyblion  a  ddy- 
wedasant  wrth  eu  gilydd,  A  ddug 
neb  iddo  ddim  i'w  fwytta  ? 

34  lesu  a  ddywedodd  wrthynt,  Fy 
mwyd  i  yw  gwneuthur  ewyllys  yr 
hwn  a'm  hanfonodd,  a  gorphen  ei 
waith  ef. 

35  Onid  ydych  chwi  yn  dywedyd, 

Y  mae  etto  bedwar  mis,  ac  yna  y 
daw  y  cynhauaf?  Wele,  yr  ydwyf 
fi  yn  dywedyd  wrthych,  Dyrchef- 
wch  eich  Uygaid,  ac  edrychwch  ar 
y  meusydd ;  "  canys  gwýnion  ydynt 
eisoes  IV  cynhauaf. 

36  A'r  hwn  sydd  yn  medi,  sydd  yn 
derbyn  cyflog,  ac  yn  casglu  firwyth 
i  fywyd  tragywyddol :  fel  y  byddo 
i'r  hwn  sydd  yn  hau,  ac  i'r  hwn 
sydd  yn  medi,  lawenychu  ynghyd. 

n 


Anno 
DOMINI 

30. 


l2Bren.l7. 

20. 
k  Eb.  2.  3. 

Khut.  9.  4, 

5. 


1  2  Cor.  3. 
17, 


™  pen.  9. 
37. 


n  JTatt.  9. 
37. 
Luoiai 


lachâu  màb  y  pendejig. 


S.  lOAN,  V. 


lachâu  y  claf  wrth  y  llyn. 


Anno 
DOMINI 

30. 


0  pen.  17.  8. 


P  Matt.  13. 
57. 

Marc  6.  4. 
Luc  4. 24. 


<)  pen.  2. 1, 
11. 


2  reolwr. 


r  I  Cor.  1. 


37  Canys  yn  hyn  y  mae  y  gair  yn 
wir,  Mai  arall  yw  yr  hwn  sydd  yn 
hau,  ac  arall  yr  hwn  sydd  yn  medi. 

38  Myfi  a'ch  anfonais  chwi  i  fedi 
yr  hyn  ni  lufuriasoch :  eraill  a  laf- 
uriasant,  a  chwithau  a  aethoch  i 
mewn  i'w  Uafur  hwynt. 

39  IT  A  llawer  o'r  Samariaid  o'r 
ddinas  honno  a  gredasant  ynddo,  o 
herwydd  gair  y  wraig,  yr  hon  oedd 
yn  tystiolaethu,  Efe  a  ddywedodd  i 
mi  yr  hyn  oil  a  wneuthum. 

40  Am  hynny  pan  ddaeth  y  Sa- 
mariaid atto  ef,  hwy  a  attolygasant 
iddo  aros  gyd  â  hwynt.  Ac  efe  a 
arhosodd  yno  ddeuddydd. 

41  A  mwy  o  lawer  a  gredasant 
ynddo  ef  oblegid  ei  air  ei  hun. 

42  A  hwy  a  ddywedasant  wrth  y 
wraig,  Md  ydym  ni  weithian  yn 
credu  oblegid  dy  ymadrodd  di : 
canys  °ni  a'^  clywsom  efein  hunain, 
ac  a  wyddom  mai  hwn  yn  ddiau  yw 
y  Crist,  lachawdwr  y  byd. 

43  ^  Ac  ym  mhen  y  ddeuddydd 
efe  a  aeth  ymaith  oddi  yno,  ac  a 
aeth  i  Galilea. 

44  Canys  p  yr  lesu  ei  hun  a  dyst- 
iolaethodd,  nad  ydyw  prophwyd 
yn  cael  anrhydedd  yn  ei  wlad  ei  hun. 

45  Yna  pan  ddaeth  efe  i  Galilea,  y 
Galileaid  a'i  derbyniasant  ef,  wedi 
iddynt  weled  yr  hoU  bethau  a 
wnaeth  efe  yn  Jerusalem  ar  yr  wyl : 
canys  hwythau  a  ddaethant  i'r  wyl. 

46  Felly  yr  lesu  a  ddaeth  drachefn 
i  Cana  yn  Galilea,  ^Ue  y  gwnaeth 
efe  y  dwfr  yn  win.  Ac  yr  oedd 
rhyw  ^bendefig,  yr  hwn  yr  oedd  ei 
fab  yn  glaf  yn  Capernaum. 

47  IT  Pan  glybu  hwn  ddyfod  o'r 
lesu  o  Judea  i  Galilea,  efe  a  aeth 
atto  ef,  ac  a  attolygodd  iddo  ddyfod 
i  waered,  a  iachâu  ei  fab  ef :  canys 
yr  oedd  efe  ym  mron  marw. 

48  Yna  lesu  a  ddywedodd  wrtho 
ef, '  Oni  welwch  chwi  arwyddion  a 
rhyfeddodau,  ni  chredwch. 

49  Y  pendefig  a  ddywedodd  wrtho 
ef,  0  Arglwydd,  tyred  i  waered  cyn 
marw  fy  machgen. 

50  lesu  a  ddywedodd  wrtho  ef, 
Dos  ymaith ;  y  mae  dy  fab  yn  fyw. 
Ar  gwr  a  gredodd  y  gair  a  ddy- 
Avedasai  lesu  wrtho,  ac  efe  a  aeth 
ymaith. 

51  Ac  fel  yr  oedd  efe  yr  awrhon 
yn  myned  i  waered,  ei  weision  a 
gyfarfuant  âg  ef,  ac  a  fynegasant, 
gan  ddywedyd,  Y  mae  dy  fachgen 
yn  fyw. 


52  Yna  efe  a  oiynodd  iddynt  yr 
awr  y  gwellhasai  arno.  A  hwy  a 
ddywedasant  wrtho,  Doe,  y  seithfed 
awr,  y  gadawodd  y  cryd  ef. 

53  Yna  y  gwybu  y  tad  mai  yr  awr 
honno  oedd,  yn  yr  hon  y  dywedasai 
lesu  wrtho  ef,  Y  mae  dy  fab  yn  fyw. 
Ac  efe  a  gredodd,  al  holl  dy. 

54  Yr  ail  arwydd  yma  drachefn  a 
wnaeth  yr  lesu,  wedi  dyfod  o  Judea 
i  Galilea. 

PENNOD  V. 

1  Yr  lesu  ar  y  dydd  Sahhath  yn  iachâu  yr 
hwn  a  fuasai  glaf  namyn  dwy  flynedd  deu- 
gain  :  10  aV  luddewon  am  hynny  yn  cwer- 
ylti,  ac  yn  ei  erlid  ef.  17  Yntau  yn  atteb 
drosto  ei  hun,  ac  yn  eu  hargyhoeddi  hwy,  gan 
ddangos  pwy  ydyw  ef,  tnvy  dysiiolaeth  ei 
Dad,  32  ac  loan,  31  a'i  weithredoedd  ei 
hun,  39  a'r  ysgrythyrau. 

WEDI  hynny  yr   oedd  ^gwyl 
yr  luddewon ;  a'r  lesu  a  aeth 
i  fynu  i  Jerusalem. 

2  Ac  y  mae  yn  Jerusalem,  wrth 
^/archnad  y  defaid,  lyn  a  elwir  yn 
Hebraeg,  Bethesda,  ag  iddo  bum 
porth ; 

3  Yn  y  rhai  y  gorweddai  lliaws 
mawr  o  rai  cleifion,  deillion,  cloff- 
ion,  gwywedigion,  yn  disgwyl  am 
gynhyrfiad  y  dwfr. 

4  Canys  angel  oedd  ar  amserau  yn 
disgyn  i'r  llyn,  ac  yn  cynhyrfu  y 
dwfr :  yna  yr  hwn  a  elai  i  mewn 
yn  gyntaf  ar  ol  cynhyrfu  y  dwfr, 
a  âi  yn  iach  o  ba  gleiyd  bynnag  a 
fyddai  arno. 

5  Ac  yr  oedd  rhyw  ddyn  yno,  yr 
hwn  a  ftiasai  ^glaf  namyn  dwy  flyn- 
edd deugain. 

6  Yr  lesu,  pan  welodd  hwn  yn 
gorwedd,  a  gwybod  ei  fod  ef  felly 
yn  hir  o  amser  bellach,  a  ddywed- 
odd wrtho,  A  fynni  di  dy  wneuthur 
yn  iach  ? 

7  Y  claf  a  attebodd  iddo,  Ar- 
glwydd, nid  oes  gennyf  ddyn  i'm 
bwrw  i'r  llyn,  pan  gynhyrfer  y 
dwfr:  ond  tra  fyddwyf  fi  yn  dyfod, 
arall  a  ddisgyn  o'm  blaen  i. 

8  Yr  lesu  a  ddywedodd  wrtho, 
^  Cyfod,  cymmer  dy  wely  i  fynu,  a 
rhodia. 

9  Ac  yn  ebrwydd  y  gwnaed  y  dyn 
yn  iach ;  ac  efe  a  gododd  ei  wely, 
ac  a  rodiodd.  A'r  '=  Sabbath  oedd 
y  diwrnod  hwnnw. 

10  1Í  Am  hynny  yr  luddewon  a 
ddywedasant  wrth  yr  hwn  a  wnaeth- 
id  yn  iach,  ^  Y  Sabbath  y w  hi :  nid 
cyfreithlawn  i  ti  godi  dy  wely. 

11  Efe  a  attebodd  iddynt,  Yr  hwn 


Crist  yn  atteh 


S.  lOAN,  V. 


yr  luddeicon. 


Anno 

DOMINI 

31. 


4  Neu,  er 

hod  tyrfa 

(neu, a 

ihyrfa)  yn 

yfan 

honno. 
e  Blatt.  12. 

45. 

pen.  8. 11. 


rpen.14.10. 


E  pen.  7.  19. 


h  pen.  10.33. 
Phil.  2.  e. 
B  gydradd. 


Í  ad.  30. 
pen.  8.  28. 
a  9.  4.  a  12. 
43.  a  14. 10. 


k  pen.  3.  35. 


1  Blatt.  11. 
27.a28.18. 
ad.  27. 
pen.  3.  35. 
a  17.  2. 


m  1  loan  2. 
23. 


n  pen.  3. 18. 
a  6.  40,  47. 
a  8.  51. 


a'm  gwnaeth  i  yn  iach,  efe  a  ddy- 
wedodd  wrthyf,  Cyfod  dy  wely,  a 
rhodia. 

12  Yna  hwy  a  ofynasant  iddo,  Pwy 
yvv  y  dyn  a  ddywedodd  wrthyt  ti, 
Cyfod  dy  wely,  a  rhodia  ? 

13  A'r  hwn  a  iachasid  ni  wyddai 
pwy  oedd  efe :  canys  yr  lesu  a  gil- 
iasai  *o'r  dyrfa  oedd  yn  y  fan  honno. 

14  Wedi  hynny  yr  lesu  a'i  cafodd 
ef  yn  y  deml,  ac  a  ddywedodd  wrtho, 
Wele,  ti  a  wnaethpwyd  yn  iach :  ^na 
phecha  mwyach,  rhag  digwydd  i  ti 
beth  a  fyddo  gwaeth. 

15  Y  dyn  a  aeth  ymaith,  ac  a  fyn- 
egodd  i'r  luddewon,  mai  yr  lesu 
oedd  yr  hwn  a'i  gwnaeth  ai  ef  yn  iach. 

16  Ac  am  hynny  yr  luddewon  a 
erlidiasant  yr  lesu,  ac  a  geisiasant 
ei  ladd  ef,  oblegid  iddo  wneuthur 
y  pethau  hyn  ar  y  Sabbath. 

17  1Í  Ond  yr  lesu  a'u  hattebodd 
hwynt,  ^Y  mae  fy  Nhad  yn  gweithio 
hyd  yn  hyn,  ac  yr  ydwyf  finnau  yn 
gweithio. 

18  Am  hyn  gan  hynny  yr  ludd- 
ewon ^a  geisiasant  yn  fwy  ei  ladd  ef, 
oblegid  nid  yn  unig  iddo  dorri  y 
Sabbath,  ond  hefyd  iddo  ddywedyd 
fod  Duw  yn  Dad  iddo,  ''gan  ei 
wneuthur  ei  hun  yn  ^gystal  â  Duw. 

19  Yna  yr  lesu  a  attebodd  ac  a 
ddywedodd  wrthynt,  Yn  wir,  yn  wir, 
meddaf  i  chwi,  '  Ni  ddichon  y  Mab 
wneuthur  dim  o  hono  ei  hunan, 
eithr  yr  hyn  a  welo  efe  y  Tad  yn  ei 
^yneuthur :  canys  beth  bynnag  y 
mae  efe  yn  ei  wneuthur,  hynny 
hefyd  y  mae  y  Mab  yr  un  ffunud  yn 
ei  wneuthur. 

20  Canys  y  ''Tad  sydd  yn  caru  y 
Mab,  ac  yn  dangos  iddo  yr  hyn  oil 
y  mae  efe  yn  ei  wneuthur :  ac  efe 
a  ddengys  iddo  ef  weithredoedd 
mwy  na'r  rhai  hyn,  fel  y  rhyfedd- 
och  chwi. 

21  Oblegid  megis  y  mae  y  Tad  yn 
cyfodi  y  rhai  meirw,  ac  yn  eu  byw- 
hâu ;  felly  hefyd  y  mae  y  Mab  yn 
bywhau  y  rhai  a  fynno. 

22  Canys  y  Tad  nid  yw  yn  barnu 
neb  ;  eithr  '  efe  a  roddes  bob  barn 
i'r  Mab : 

23  Fel  yr  anrhydeddai  pawb  y 
Mab,  fel  y  maent  yn  anrhydeddu  y 
Tad.  ^  Yr  hwn  nid  y w  yn  anrhyd- 
eddu y  Mab,  nid  y w  yn  anrhydeddu 
y  Tad  yr  hwn  a'i  hanfonodd  ef. 

24  Yn  wir,  yn  wir,  meddaf  i  chwi, 
"  Y  neb  sydd  yn  gwrandaw  fy  ngair 
i,  ac  yn  credu  i'r  hwn  a'm  hanfon- 


odd i,  a  gaiff  fywyd  tragywyddol, 
ac  ni  ddaw  i  farn  ;  eithr  efe  a  aeth 
trwodd  o  farwolaeth  i  fywyd. 

25  Yn  wir,  yn  wir,  meddaf  i  chwi, 
Y  mae  yr  awr  yn  dyfod,  ac  yn  aAvr 
y  mae,  **pan  glywo  y  meirw  lef 
Mab  Duw:  a'r  rhai  a  glywant,  a 
fyddant  byw. 

26  Canys  megis  y  mae  gan  y 
Tad  fywyd  ynddo  ei  hunan,  felly 
y  rhoddes  efe  i'r  Mab  hefyd  fod 
ganddo  fyAvyd  ynddo  ei  hun ; 

27  Ac  P  a  roddes  awdurdod  iddo  i 
wneuthur  barn  heiyd,  o  herwydd 
ei  fod  yn  Fab  dyn. 

28  Na  ryfeddwch  am  hyn :  canys 
y  mae  yr  awr  yn  dyfod,  yn  yr  hon 
y  caifí'  pawb  a'r  sydd  yn  y  beddau 
gly wed  ei  leferydd  ef ; 

29  A  1  hwy  a  ddeuant  allan :  y 
rhai  a  wnaethant  dda,  i  adgyfodiad 
bywyd ;  ond  y  rhai  a  wnaethant 
ddrwg,  i  adgyfodiad  barn. 

'60  "^M  allaf  fi  wneuthur  dim  o 
honof  fy  hunan :  fel  yr  ydwyf  yn 
clywed,  yr  ydwyf  yn  barnu :  a'm 
barn  i  sydd  gyfiawn;  canys  ^nid 
ydwyf  yn  ceisio  fy  ewyllys  fy  hunan, 
ond  ewyllys  y  Tad  yr  hwn.  a'm  han- 
fonodd i. 

31  *0s  ydwyf  fi  yn  tystiolaethu  am 
danaf  fy  hunan,  nid  yw  fy  nhystiol- 
aeth  i  wir. 

32  IF  "  Arall  sydd  yn  tystiolaethu 
am  danaf  fi ;  ac  mi  wn  mai  gwir  yw 
y  dystiolaeth  y  mae  efe  yn  ei  thyst- 
iolaethu  am  danaf  fi. 

33  ^Chwychwi  a  anfonasoch  at 
loan,  ac  efe  a  ddug  dystiolaeth  i'r 
gwirionedd. 

34  Ond  myfi  nid  ydwyf  yn  derbyn 
tystiolaeth  gan  ddyn  :  eithr  y  peth- 
au hyn  yr  ydwyf  yn  eu  dywedyd, 
fel  y  gwareder  chwi. 

35  Efe  oedd  ganwyll  yn  Uosgi,  ac 
y  yn  goleuo ;  a  ^  chwithau  oeddych 
ewyllysgar  i  orfoleddu  dros  amser 
yn  ei  oleuni  ef. 

36  1Í  Ond  ^y  mae  gennyf  fi  dystiol- 
aeth fwy  nag  loan :  canys  ''y  g  weith- 
redoedd a  roddes  y  Tad  i  mi  i'w 
gorphen,  y  gweithredoedd  hynny  y 
rhai  yr  ydwyf  fi  yn  eu  gwneuthur, 
sydd  yn  tystiolaethu  am  danaf  fi, 
mai  y  Tad  a'm  hanfonodd  i. 

37  A'r  Tad,  yr  hwn  a'm  hanfonodd 
i,  *=efe  a  dystiolaethodd  am  danaf  fi. 
Ond  ni  chlywsoch  chwi  ei  lais  ef 
un  amser,  ^  ac  ni  welsoch  ei  wedd  ef 

38  Ac  nid  oes  gennych  chwi  mo'i 
air  ef  yn  aros  ynoch  :  canys  yr  hwn 


Anno 

DOMINI 

31. 


»  Eph.  2.  1, 
6. 


P  ad.  22. 
Act.  10.42 
a  17.  31. 
Edrych 
Dan.  7.  13 
14. 


q  Dan.  12. 2. 

Matt.  25. 
32,  33,  46. 
1  Thess.  4. 
10. 


6  pen.  6.  SS. 


t  pen.  S.  14. 


u  Matt.  3. 
17.  a  17.  5. 


X  ppn.  1. 15, 

ly,  27. 


y2  Petri. 

19. 
z  Edrych 

Matt.  13. 

20. 
a  1 1  oan  5. 

9. 
b  pen.  10. 

25. 


c  Matt.  3. 

17.  a  17.  5. 

pen.  8.  18. 
d  Deut.  4. 

12. 

1  Tim.  1. 

17.  a  6.  IC. 

1  loan  t. 

12. 


Crist  yn  porthi  y  püm  mil, 


S.  lOAN,  VI. 


ac  yn  rhoclio  ar  y  mor. 


Anno 
DOMINI 

31. 

e  Ea.  8.  20. 
a  34. 16. 
Luc  16.  29. 
Act.  17. 11. 

t  Deut.  18. 
15,  18. 
Luc  24.27. 
pen.  1.  45. 


s  pen.  12. 
43. 


b  Rhuf.  2. 


Í  Khuf.  2. 
li 


k  Gen.  3. 15. 
a  12.  3. 
a  18.  18. 

a  22.  18. 
a  49.  10. 
Deut.  18. 

15,  18. 
Act.2G.22. 


A.  D.  32. 


»Lef.  23.5, 
7. 
Deut.  16.  L 

b  Matt.  14. 
14. 

Marc  G.  35. 
Luc  9.  VL 


a  anfonodd  efe,  hwnnw  nid  ydych 
chwi  yn  credu  iddo. 

39  IF  *  Chwiliwch  yr  ysgrytliyrau  ; 
canys  ynddynt  hwy  yr  ydych  chwi 
yn  meddwl  cael  bywyd  tragywydd- 
ol :  a  ^hwynt-hwy  yw  y  rhai  sydd 
yn  tystiolaethu  am  danaf  fi. 

40  Ond  ui  fymiwch  chwi  ddyfod 
attaf  fi,  fel  y  caifoch  fywyd. 

41  Nid  ydwyf  fi  yn  derbyn  gogon- 
iant  oddi  wrth  ddynion. 

42  Ond  myfi  a'ch  adwaen  chwi,  nad 
oes  gennych  gariad  Duw  ynoch. 

43  Myfi  a  ddeuthum  yn  enw  fy 
Nhad,  ac  nid  ydych  yn  fy  nerbyn 
i :  OS  arall  a  ddaw  yn  ei  enw  ei 
hun,  hwnnw  a  dderbyniwch. 

44  §  Pa  fodd  y  gellwch  chwi  gredu, 
y  rhai  ydych  yn  derbyn  gogoniant 
gan  eich  gilydd,  ac  heb  geisio  ''y 
gogoniant  sydd  oddi  wrth  Dduw 
yn  unig? 

45  Na  thybiwch  y  cyhuddaf  fi 
chwi  wrth  y  Tad :  '  y  mae  a'ch  cy- 
hudda  chwi,  sef  Moses,  yn  yr  hwn 
yr  ydych  yn  gobeithio. 

46  Canys  pe  credasech  chwi  i  Mo- 
ses, chwi  a  gredasech  i  minnau: 
oblegid  ''am  danaf  fi  yr  ysgrifen- 
odd  efe. 

47  Ond  OS  chwi  ni  chredwch  i'w 
ysgrifeniadau  ef,  pa  fodd  y  cred- 
wch  i'm  geiriau  i  ? 

PENNOD  VI. 

1  Crist  yn  porthi  piim  mil  o  bohl  â  phüm  torth 
a  dau  bysgodyn :  15  ar  bdbl  o  herwi/dd 
hynny  yn  ceisio  ei  wneathur  ef  yn  frenhin : 
16  yntau  yncilio  d'r  neilldu,  ac  yn  rhodio  ar 
y  mor  at  ei  ddisgyblion  :  26  ac  yn  ceryddu 
y  bobl  oedd  yn  heidio  ar  ei  ol,  a  hall  gnawdol 
wrandawyr  ei  air:  32  ac  yn  dangos  mai  efe 
yw  bara  y  bywyd  i'r  ffyddloniaid.  66  Llawer 
o  ddisgyblion  yn  ymadael  âg  ef.  68  Petr  yn 
ei  gyffesu  ef.    70  Bod  Judas  yn  gythiaul. 

WEDI  y  pethau  hyn  yr  aeth  yr 
lesu  dros  for  Galilea,  hwnnw 
y  w  mor  Tiberias. 

2  A  thyrfa  fawr  a'i  canlynodd 
ef ;  canys  hwy  a  welsent  ei  arwydd- 
ion,  y  rhai  a  wnaethai  efe  ar  y 
cleifion. 

3  A'r  lesu  a  aeth  i  fynu  i'r  myn- 
ydd,  ac  a  eisteddodd  yno  gyd  âl 
ddisgyblion, 

4  *A'r  pasc,  gwyl  yr  luddewon, 
oedd  yn  agos. 

5  f  ^' Yna  yr  lesu  a  ddyrchafodd  ei 
lygaid,  ac  a  welodd  fod  tyrfa  fawr 
yn  dyfod  atto ;  ac  a  ddywedodd 
wrth  Phylip,  0  ba  le  y  prynwn  ni 
fara,  fel  y  caflb  y  rhai  hyn  fwy tta  ? 

6  (A  hyn  a  ddywedodd  efe  i'w 


brofi  ef :  canys  efe  a  wyddai  beth 
yr  oedd  efe  ar  fedr  ei  wneuthur.) 

7  Phylip  a'i  hattebodd  ef,  ^"  Gwerth 
dau  can  ceiniog  o  fara  nid  yw  ddig- 
on  iddynt  hwy,  fel  y  gallo  pob  un  o 
honynt  gymmeryd  ychydig. 

8  Un  o'i  ddisgyblion  a  ddywedodd 
wrtho,  Andreas,  brawd  Simon  Petr, 

9  Y  mae  yma  ryw  fachgennyn,  a 
chanddo  bum  torth  haidd,  a  dau 
bysgodyn :  ^  ond  beth  yw  hynny 
rhwng  cynnifer  ? 

10  A'r  lesu  a  ddywedodd,  Perwch 
i'r  dynion  eistedd  i  lawr.  Ac  yr 
oedd  glaswellt  lawer  yn  y  fan  hon- 
no.  Felly  y  gwŷr  a  eisteddasant  i 
lawr,  ynghylch  piim  mil  o  nifer. 

11  A'r  lesu  a  gymmerth  y  torthau, 
ac  wedi  iddo  ddiolch,  efe  a'^í  rhan- 
nodd  i'r  disgyblion,  a'r  disgyblion 
i'r  rhai  oedd  yn  eistedd ;  felly  hef- 
yd  o'r  pysgod,  cymmaint  ag  a  fyn- 
nasant. 

12  Ac  wedi  eu  digoni  hwynt,  efe 
a  ddywedodd  wrth  ei  ddisgyblion, 
Cesglwch  y  briw-fwyd  gweddiU,  fel 
na  choller  dim. 

13  Am  hynny  hwy  a'îí  casglasant, 
ac  a  lanwasant  ddeuddeg  basgedaid 
o'r  briw-fwyd  o'r  pùm  torth  haidd  a 
weddillasai  gan  y  rhai  a  fwyttasent. 

14  Yna  y  dynion,  pan  welsant  yr 
arwydd  a  wnaethai  yr  lesu,  a  ddy- 
wedasant,  Hwn  yn  ddiau  yw  *y 
prophwyd  oedd  ar  ddyfod  i  r  byd. 

15  IT  Yr  lesu  gan  hynny,  pan 
wybu  eu  bod  hwy  ar  fedr  dyfod, 
a'i  gipio  ef  i'w  wneuthur  yn  frenhin, 
a  giliodd  drachefn  i'r  mynydd,  ei 
hunan  yn  unig. 

16  ^A  phan  hwyrhaodd  hi,  ei  ddis- 
gyblion a  aethant  i  waered  at  y  mor. 

17  Ac  wedi  iddynt  ddringo  i  long, 
hwy  a  aethant  dros  y  mor  i  Caper- 
naum. Ac  yr  oedd  hi  weithian  yn 
dywyll,  a'r  lesu  ni  ddaethai  attynt 
hwy. 

18  A'r  mor,  gan  wynt  mawr  yn 
chwythu,  a  gododd. 

19  Yna,  wedi  iddynt  rwyfo  yng- 
hylch pump  ar  hugain  neu  ddeg 
ar  hugain  o  ystadiau,  hwy  a  welent 
yr  lesu  yn  rhodio  ar  y  mor,  ac  yn 
nesau  at  y  Hong ;  ac  a  ofnasant. 

20  Ond  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Myfi  y w ;  nac  ofnwch. 

21  Yna  y  derbyniasant  ef  yn  chwan- 
nog  i'r  Hong :  ac  yn  ebrwydd  yr 
oedd  y  Hong  wrth  y  tir  yr  oeddynt 
yn  myned  iddo. 

22  ÌÍ  Trannoeth,   pan   welodd  y 


Crist  yw  hara  y  hywyd 


S.  lOAN,  VI. 


i  'r  ffyddloniaid. 


Auno 

DOMINI 

32. 


2  Gireith- 
iwch. 

3  gull 
iad.  54. 

pen.  4.  14. 

h  Matt.  3. 

17.  a  17. 5. 

MarcLli 

a  9.  7. 

liuo  3.  22. 

a  9.  35. 

pen.  1.  33. 

a  5.  37. 

a  8. 18. 

2  Petr  L 

17. 
1 1  loan  3. 

23. 


k  Matt.  12. 
38.  a  1&  1. 
Marc  8. 11. 
1  Cor.  1.22. 


I  Exod.  16. 

15. 

Num.  11. 7. 

1  Cor.  10. 3. 
m  Ps.  78. 

24,25. 


n  Edrych 
pen.  4. 15. 


0  pen.  4.  14. 
a  7.  37. 


dyrfa  oedd  yn  sefyll  y  tii  hwnt  i'r 
môr,  nad  oedd  un  Hong  arall  yno 
ond  yr  un  honno  i'r  hon  yr  aethai 
ei  ddisgyblion  ef,  ac  nad  aethai  yr 
lesu  gyd  â'i  ddisgyblion  i'r  Hong, 
ond  myned  o'i  ddisgyblion  ymaith 
eu  hunain ; 

23  (Eithr  llongau  eraill  a  ddaeth- 
ent  o  Tiberias  yn  gyfagos  i'r  fan 
He  y  bwyttasent  hwy  fara,  wedi  i'r 
Arglwydd  roddi  diolch :) 

24  Pan  welodd  y  dyrfa  gan  hynny 
nad  oedd  yr  lesu  yno,  na'i  ddisgybl- 
ion, hwythau  a  aethant  i  longau, 
ac  a  ddaethant  i  Capernaum,  dan 
geisio  yr  lesu. 

25  Ac  wedi  iddynt  ei  gael  ef  y  tu 
hwnt  i'r  môr,  hwy  a  ddywedasant 
wrtho,  Rabbi,  pa  bryd  y  daethost 
ti  yma  ? 

26  Yr  lesu  a  attebodd  iddynt, 
ac  a  ddywedodd,  Yn  wir,  yn  wir, 
meddaf  i  chwi,  Yr  ydych  chwi  yn 
fy  ngheisio  i,  nid  o  herwydd  i  chwi 
weled  y  gwyrthiau,  eithr  o  her- 
wydd i  chwi  fwytta  o'r  torthau,  a'ch 
digoni. 

27  ^Llafuriwcli  nid  am  y  bwyd  a 
^dderfydd,  eithr  am  ^y  bwyd  a  bery 
i  fywyd  tragywyddol,  yr  hwn  a 
ddyry  Mab  y  dyn  i  chwi :  ^  canys 
hwn  a  seliodd  Duw  Dad. 

28  Yna  y  dywedasant  wrtho,  Pa 
beth  a  wnawn  ni,  fel  y  gweithredom 
weithredoedd  Duw  ? 

29  Yr  lesu  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd wrthynt,  'Hyn  yw  gwaith 
Duw ;  credu  o  honoch  yn  yr  hwn 
a  anfonodd  efe. 

30  Dywedasant  gan  hynny  wrtho 
ef,  ''Pa  arwydd  yr  ydwyt  ti  yn  ei 
wneuthur,  fel  y  gwelom,  ac  y  cred- 
om  i  ti?  pa  beth  yr  wyt  ti  yn  ei 
weithredu  ? 

31  'Ein  tadau  ni  a  fwyttasant  y 
manna  yn  yr  anialwch,  fel  y  mae 
yn  ysgrifenedig,  ""Efe  a  roddodd 
iddynt  fara  o'r  nef  i'w  fwytta. 

32  Yna  yr  lesu  a  ddywedodd  wrth- 
ynt, Yn  wir,  yn  wir,  meddaf  i  chwi, 
Nid  Moses  a  roddodd  i  chwi  y  bara 
o'r  nef:  eithr  fy  Nhad  sydd  yn 
rhoddi  i  chwi  y  gwir  fara  o'r  nef 

33  Canys  bara  Duw  ydyw  yr  h^vn 
sydd  yn  dyfod  i  waered  o'r  nef,  ac 
yn  rhoddi  bywyd  i'r  byd. 

34  "Yna  hwy  a  ddywedasant  wrtho, 
Arglwydd,  dyro  i  ni  y  bara  hwn  yn 
wastadoL 

35  A'r  lesu  a  ddywedodd  Avrthynt, 
Myfi  yAV  bara  y  byAvyd.    "Yr  hwn 

993 


sydd  yn  dyfod  attaf  fi,  ni  newyna ; 
a'r  hwn  sydd  yn  credu  ynof  fi,  ni 
sycheda  un  amser. 

36  Eithr  dywedais  wrthych,  i  chwi 
fy  ngweled,  ac  nad  ydych  yn  credu. 

37  Yr  hyn  oil  y  mae  y  Tad  yn 
ei  roddi  i  mi,  a  ddaw  attaf  fi :  a'r 
Phwn  a  ddêl  attaf  fi,  nis  bwriaf  ef 
allan  ddim. 

38  Canys  myfi  a  ddisgynais  o'r 
nef,  "J  nid  i  wneuthur  fy  ewyllys  fy 
hun,  ond  ewyllys  yr  hwn  a'm  han- 
fonodd. 

39  A  hyn  yw  ewyllys  y  Tad  a'm 
hanfonodd  i ;  '  o'r  cwbl  a  roddes 
efe  i  mi,  na  choUwn  ddim  o  hono, 
eithr  bod  i  mi  ei  adgyfodi  ef  yn 
y  dydd  diAveddaf. 

40  A  hyn  yw  ewyllys  yr  hwn  am 
hanfonodd  i;  *cael  o  bob  un  a'r  sydd 
yn  gweled  y  Mab,  ac  yn  credu  yn- 
ddo  ef,  fywyd  tragywyddol :  a  myfi 
a'i  hadgyfodaf  ef  yn  y  dydd  diw- 
eddaf. 

41  Yna  yr  luddewon  a  rwgnach- 
asant  ^yn  ei  erbyn  ef,  o  herwydd 
iddo  ddywedyd,  Myfi  yw  y  bara  a 
ddaeth  i  waered  o'r  nef 

42  A  hwy  a  ddywedasant,  *Onid 
hwn  yw  lesu  mab  Joseph,  tad  a 
mam  yr  hwn  a  adwaenom  ni?  pa 
fodd  gan  hynny  y  mae  efe  yn  dy- 
wedyd,  O'r  nef  y  disgynais  ? 

43  Yna  yr  lesu  a  attebodd  ac  a 
ddywedodd  wrthynt,  Na  furmurwch 
wrth  eich  gilydd. 

44  ""Ni  ddichon  neb  ddyfod  attaf 
fi,  oddi  eithr  i'r  Tad,  yr  hwn  a'm 
hanfonodd,  ei  dynnu  ef :  a  myfi  a'i 
hadgyfodaf  ef  y  dydd  diweddaf 

45  ^Y  mae  yn  ysgrifenedig  yn  y 
prophwydi,  A  phawb  a  fyddant  wedi 
eu  dysgu  gan  Dduw.  Pob  un  gan 
hynny  a  glywodd  gan  y  Tad,  ac  a 
ddysgodd,  sydd  yn  dyfod  attaf  fi. 

46  y  Nid  o  herwydd  gweled  o  neb 
y  Tad,,  ond  yr  hwn  sydd  o  Dduw ; 
efe  a  welodd  y  Tad. 

47  Yn  wir,  yn  wir,  meddaf  i  chwi, 
'Yr  hwn  sydd  yn  credu  ynof  fi, 
sydd  ganddo  fyAvyd  tragywyddol. 

48  Myfi  yw  bara  y  bywyd. 

49  'Eich  tadau  chwi  a  fwyttas- 
ant  y  manna  yn  yr  anialwch,  ac  a 
fuont  feirw. 

50  **Hwn  yw  y  bara  sydd  yn  dyfod 
i  Avaered  o'r  nef,  fel  y  bwyttao  dyn 
o  hono,  ac  na  byddo  marw. 

51  Myfi  yw  y  bara  bywiol,  '^yr  hwn 
a  ddaeth  i  waered  o'r  nef  Os  bwytty 
neb  o'r  bara  hwn,  efe  a  fydd  byw 


Anno 

DOMINI 

32. 


P  Matt.  24. 
24. 
pen.  10.  28, 

2  Tim.  2. 
19. 

1  loan  2. 
19. 

<l  Matt.  26. 
39. 
pen.  5.  30. 

r  pen.  10. 
28.  a  17. 12. 
a  IS.  'J. 


•  ad.  27,  54. 
pen.  3. 15, 
16.  a  4. 14. 


4  am  hynny. 


t  Miitt.  13. 
55. 

JIarc  C.  3. 
Li!c  4.  22. 


n  Can.  1.  4. 
ad.  C5. 


X  Es.  54.  13. 
Jer.  31.  34. 
Heb.  8.  10. 
a  10.  IC. 


y  Matt.  IL 
27. 

Luc  10. 22. 
pen.  1. 18. 
a  7.  29. 
a  8. 19. 

»  pen.  3. 16, 

18,  36. 


d.  31. 


b  ad.  r,y  58. 


c  pea.  3. 13. 


Crist  yw  hara  y  hywyd. 


S.  10  AN,  yii. 


Cyffes  Petr  am  Grist. 


Anno 
DOMINI 

32. 


d  Heb.  10. 

,10. 
0  pen.  7. 43. 

a  9. 16. 

a  10. 19. 
f  pea.  3.  9. 


S  JIatt.  26. 
'le,  2S. 


li  ad.  27. 
pen.  4.  14. 


i  ad.  50,  51, 


Si  pen.  3. 13. 

Act.  1.  9. 
Eph.  4.  8. 

1  2  Cor.  3.  6. 


m  pon.  2. 
24,  25. 
a  13.  11. 


jn  df agywydd.  A'r  ^  bara  a  roddaf 
fi>  yw  fy  nghnawd  i,  yr  hwn  a 
roddaf  fi  dros  fywyd  y  byd. 

52  Yna  yr  luddewon  *  a  ymryson- 
asant  â'u  gilydd,  gan  ddywedyd, 
^Pa  fodd  y  dichon  hwn  roddi  i  ni 
ei  gnawd  i'w  fwytta? 

53  Yna  yr  lesu  a  ddywedodd  wrth- 
ynt,  Yn  wir,  yn  wir,  meddaf  i  chwi, 
Oni  s  fwyttêwch  gnawd  Mab  y  dyn, 
ac  oiii  yfwch  ei  waed  ef,  nid  oes 
gennych  fywyd  ynoch. 

54  ^Yr  hwn  sydd  yn  bwytta  fy 
nghnawd  i,  ac  yn  yfed  fy  ngwaed  i, 
sydd  ganddo  fywyd  tragywyddol : 
ac  myfi  al  hadgyfodaf  ef  yn  y  dydd 
diweddaf. 

55  Canys  fy  nghnawd  i  sydd  fvvyd 
yn  wir,  a'm  gwaed  i  sydd  ddiod  yn 
wir. 

56  Yr  hwn  sydd  yn  bwytta  fy 
nghnawd  i,  ac  yn  yfed  fy  ngwaed 
i,  sydd  yn  aros  ynof  fi,  a  minnau 
ynddo  yntau. 

57  Fei  yr  anfonodd  y  Tad  byw  fi, 
ac  yr  ydwyf  fi  yn  byw  trwy  y  Tad : 
felly  yr  hwn  sydd  yn  fy  mwytta  i, 
yntau  a  fydd  byw  trwof  fi. 

58  'Dyma  y  bara  a  ddaeth  i  waered 
o'r  nef :  nid  megis  y  bwyttaodd  eich 
tadau  chwi  y  manna,  ac  y  biiont 
feirw.  Y  neb  sydd  yn  bwytta  y  bara 
hwn,  a  fydd  byw  yn  dragywydd. 

59  Y  pethau  hyn  a  ddywedodd  efe 
yn  y  synagog,  wrtli  athrawiaethu 
yn  Capernaum. 

60  Llawer  gan  hynny  ol  ddisgybl- 
ion,  pan  glywsant,  a  ddywedasant, 
Caled  yw  yr  ymadrodd  hwn ;  pwy 
a  ddichon  wrandaw  arno  ? 

61  Pan  wybu  yr  lesu  ynddo  ei 
hun,  fod  ei  ddisgyblion  yn  grwg- 
nach  am  hyn,  efe  a  ddywedodd  wrth- 
ynt,  A  ydyw  hyn  yn  eich  rhwystro 
chwi? 

62  Beth  gan  hynny  os  gwelwch 
Fab  y  dyn  yn  dyrchafu  ^Ue  yr  oedd 
efe  o'r  blaen  ? 

63  'Yr  yspryd  yw  yr  hyn  sydd 
yn  bywhau ;  y  cnawd  nid  yw  yn 
llesâu  dim :  y  geiriau  yr  ydwyf  fi 
yn  eu  llefaru  wrthych,  yspryd  yd- 
ynt,  a  bywyd  ydynt. 

64  Ond  y  mae  o  honoch  chwi  rai 
nid  ydynt  yn  credu.  Canys  ""yr  lesu 
a  wyddai  o'r  dechreuad,  pwy  oedd 
y  rhai  nid  oedd  yn  credu,  a  phwy 
oedd  yr  hwn  a'i  bradychai  ef. 

65  Ac  efe  a  ddywedodd,  Am 
hynny  ""  y  dywedais  wrthych,  na 
ddichon  neb  ddyfod  attaf  fi,  oni 


bydd  wedi  ei  roddi  iddo  oddi  wrth 
fy  Nhad. 

66  1Í  0  hynny  allan  llawer  o'i  ddis- 
gyblion ef  a  aethant  yn  eu  hoi,  ac 
ni  rodiasant  mwyach  gyd  ag  ef. 

67  Am  hynny  yr  lesu  a  ddywed- 
odd wrth  y  deuddeg,  A  fynnwch 
chwithau  hefyd  fyned  ymaith  ? 

68  Yna  Simon  Petr  a'i  hattebodd 
ef,  O  Arglwydd,  at  bwy  yr  awn  ni  ? 
gennyt  ti  y  mae  "geiriau  bywyd 
tragywyddol. 

69  Ac  yr  ydym  ni  yn  credu,  ac 
yn  gwybod  mai  ^tydi  yw  y  Crist, 
Mab  y  Duw  byw. 

70  lesu  a'u  hattebodd  hwynt,  ^Oni 
ddewisais  i  chwychwi  y  deuddeg, 
"■  ac  o  honoch  y  mae  un  yn  ddiafol  ? 

71  Eithr  efe  a  ddywedasai  am 
Judas  Iscariot,  mab  Simon :  canys 
hwn  oedd  ar  fedr  ei  fradychu  ef, 
ac  efe  yn  un  o'r  deuddeg. 

PENNOD  VII. 

1  lesu  yn  argyhoeddi  rliyfyg  a  hyfder  ei  ger- 
aint :  10  yn  myned  i  fynu  o  Galilea  i  wyl  y 
pehyll:  14  yn  dysgu  yn  y  deinl.  40  Ämryw 
dyh  am  dano  ef  yin  mhlith  y  bohl.  45  Y 
Fharîseaîd  yn  ddigllaion  am  na  ddaliasai 
eu  swyddogion  liwy  ef ;  ac  yn  rlioddi  sen  i 
Nicodemus  am  gymmeryd  ei  Maid  ef, 

A'R  lesu  a  rodiodd  ar  ol  y  peth- 
.  au  hyn  yn  Galilea :  canys  nid 
oedd  efe  yn  chwennych  rhodio  yn 
Judea,  oblegid  bod  yr  luddewon 
yn  ceisio  ei  ladd  ef 

2  aA  gwyl  yr  luddewon,  sefgwjl 
y  pebyll,  oedd  yn  agos. 

3  ^  Am  hynny  ei  frodyr  ef  a  ddy- 
wedasant wrtho,  Cerdda  ymaith 
oddi  yma,  a  dos  i  Judea ;  fel  y  gwelo 
dy  ddisgyblion  dy  weithredoedd  di 
y  rhai  yr  ydwyt  yn  eu  gwneuthur. 

4  Canys  nid  oes  neb  yn  gwneuthur 
dim  yn  ddirgel,  ac  yntau  yn  ceisio 
bod  yn  gyhoedd:  od  wyt  ti  yn 
gwneuthur  y  pethau  hyn,  amlyga 
dy  hun  i'r  byd. 

5  Canys  ''nid  oedd  ei  frodyr  yn 
credu  ynddo. 

6  Yna  yr  lesu  a  ddywedodd  wrth- 
ynt  hwy,  ^Ni  ddaeth  fy  amser  i 
etto  :  ond  eich  amser  chwi  sydd  yn 
wastad  yn  barod. 

7  *Ni  ddichon  y  byd  eich  casâu 
chwi ;  ond  myfi  y  mae  yn  ei  gasau, 
^o  herwydd  fy  mod  i  yn  tystiol- 
aethu  am  dano,  fod  ei  weithred- 
oedd ef  yn  ddrwg. 

8  Ewch  chwi  i  fynu  i'r  wyl  hon : 
nid  wyf  fi  etto  yn  myned  i  fynu  i'r 
wyl  hon,  ^  oblegid  ni  chyflawnwyd 
fy  amser  i  etto. 


Anno 
DOMINI 

32. 


P  Matt.  16. 

16. 

pen.  1.  49. 

a  11.  27. 
1  Luc  6. 13. 


Crîst  yn  clysgu 


S.  lOAN,  VII. 


yn  y  deml. 


Anno 
DOMINI 

32. 


h  pen.  11. 
56. 


i  pen.  9. 16. 
a  10. 19. 


k  Matt.  21. 
46. 

Luc  7, 16. 
pen.  6. 14. 
ad.  40. 


1  pen.  9.  22. 
a  12.  42. 
a  19.  38. 


Z  gŵìjr  hwn 
lythyren- 
nauf 


m  pen.  3. 11. 
a  8.  23. 
a  12.  49. 
a  14. 10, 24. 


n  pen.  5.  41, 


0  Exod.  34. 

Act.  7.  35, 
&;c. 
P  pen.  5. 16, 
18.  a  10. 39. 
a  11.5a 

1  pen.  8.  48, 
52.  a  10. 20. 


r  Lef.  12.  3. 


•  Gen.  17. 

10. 


Sfflna 

Ihorrer. 


»  pen.  5.  8, 9. 


9  Gwedi  iddo  ddywedyd  y  peth- 
au  hyn  wrthynt,  efe  a  arhosodd  yn 
Galilea. 

10  1Í  Ac  wedi  myned  o'i  frodyr 
ef  i  fynu,  yna  yiitau  hefyd  a  aeth 
i  fynu  i'r  wyl;  nid  yn  amlwg,  ond 
megis  yn  ddirgel. 

11  ^Yna  yr  luddewon  a'i  ceisias- 
ant  ef  yn  yr  wyl,  ac  a  ddywedasant, 
Pa  le  y  mae  efe  ? 

12  A  'murmur  mawr  oedd  am 
dano  ef  ym  mysg  y  bobl.  Canys 
^  rhai  a  ddywedent,  Gwr  da  yw :  ac 
eraill  a  ddywedent,  Nag  ê;  eithr 
twyllo  y  bobl  y  mae. 

13  Er  hynny  ni  lefarodd  neb  yn 
eglur  am  dano  ef,  ^rhag  ofn  yr 
luddewon. 

14  IT  4  c  yr  awrhon  ynghylch  canol 
yr  wyl,  yr  lesu  a  aeth  i  fynu  i'r 
deml,  ac  a  athrawiaethodd. 

15  A'r  luddewon  a  ryfeddasant, 
gan  ddywedyd.  Pa  fodd  y  ^medr 
hwn  ddysgeidiaeth,  ac  yntau  heb 
ddysgu  ? 

16  Yr  lesu  a  attebodd  iddynt,  ac 
a  ddywedodd,  "Ty  nysgeidiaeth 
nid  eiddof  fi  yw,  eithr  eiddo  yr 
hwn  a'm  hanfonodd  i. 

17  Os  ewyllysia  neb  wneuthur  ei 
ewyllys  ef,  efe  a  gaiff  wybod  am 
y  ddysgeidiaeth,  pa  un  ai  o  Dduw 
y  mae  hi,  ai  myfi  o  honof  fy  hun 
sydd  yn  llefaru. 

18  °Y  mae  yr  hwn  sydd  yn  Uefaru 
o  hono  ei  hun,  yn  ceisio  ei  ogoniant 
ei  hun :  ond  yr  hwn  sydd  yn  ceisio 
gogoniant  yr  h^vn  a'i  hanfonodd, 
hwnnw  sydd  eirwir,  ac  anghyf- 
iawnder  nid  oes  ynddo  ef. 

19  °Oni  roddes  Moses  i  chwi  y 
gyfraith,  ac  nid  oes  neb  o  honoch 
yn  gwneuthur  y  gyfraith  ?  p  Paham 
yr  ydych  yn  ceisio  fy  Uadd  i  ? 

20  Y  bobl  a  attebodd  ac  a  ddywed- 
odd, iY  mae  gennyt  ti  gythraul: 
pwy  sydd  yn  ceisio  dy  ladd  di  ? 

21  Yr  lesu  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd wrthynt,  Un  weithred  a 
wneuthum,  ac  yr  ydych  oil  yn 
rhyfeddu. 

22  '  Am  hynny  y  rhoddes  Moses  i 
chwi  yr  enwaediad ;  (nid  o  herwydd 
ei  fod  o  Moses,  *  eithr  o'r  tadau ;) 
ac  yr  ydych  yn  enwaedu  ar  ddyn 
ar  y  Sabbath. 

23  Os  yw  dyn  yn  derbyn  enwaed- 
iad ar  y  Sabbath,  ^heb  dorri  cyf- 
raith  Moses ;  a  ydych  yn  Uidiog 
wrthyf  fi,  am  *i  mi  wneuthur  dyn 
yn  hoUiach  ar  y  Sabbath  ? 


golwg, 


Anno 
DOMINI 

32. 

«  Deut.  1. 
16. 

Diar.  24. 
23. 

*  Sef,  trig- 
olion  Je- 
rusalem. 


»  Matt.  13. 
55. 

lilarc  6.  3. 
Luc  4.  iJ^ 


7  Y-drych 
peu.  8. 14. 


a  pen.  5.  32. 
I   a  8.  26. 
b  pen.  1. 18. 


0  Matt.  11. 
27. 
pen.  10. 15. 


d  Marc  11. 

18. 

Luc  19.  47. 

a  20.  19. 

ad.  19. 

pen.  8.  37. 
0  ad.  44. 

pen.  8.  20. 
fpeu.  8.  30. 


24  ''Na  fernwch  wrth  y 
eithr  bernwch  farn  gyfiawn. 

25  Yna  y  dywedodd  rhai  o'r 
*  Hierosolymitaniaid,  Onid  hwn  yw 
yr  un  y  maent  hwy  yn  ceisio  ei 
ladd? 

26  Ac  wele,  y  mae  yn  llefaru  ar 
gyhoedd,  ac  nid  ydynt  yn  dywedyd 
dim  wrtho  ef :  a  wybu  y  pennaeth- 
iaid  mewn  gwirionedd  mai  hwn  yw 
Crist  yn  wir  ? 

27  ''Eithr  nyni  a  adwaenom  hwn  o 
ba  le  y  mae :  eithr  pan  ddêl  Crist, 
nis  gŵyr  neb  o  ba  le  y  mae. 

28  Am  hynny  yr  lesu,  wrth  athraw- 
iaethu  yn  y  deml,  a  lefodd  ac  a 
ddywedodd,  ^Chwi  a'm  hadwaen- 
och  i,  ac  a  wyddoch  o  ba  le  yr 
ydwyf  fi :  ac  '^  ni  ddeuthum  i  o  hon- 1  ^  Pl^-^f-  ^^ 
of  fy  hun,  eithr  y  mae  *yn  gywir 
yr  hwn  a'm  hanfonodd  i,  *'yr  hwn 
nid  adwaenoch  chwi. 

29  Ond  °myfi  a'i  hadwaen:  oblegid 
o  hono  ef  yr  ydwyf  fi,  ac  efe  am 
hanfonodd  i. 

30  Am  hynny  ^hwy  a  geisiasant 
ei  ddal  ef:  ond  ^ni  osododd  neb 
law  arno,  am  na  ddaethai  ei  awr 
ef  etto. 

31  A  ^Uawer  o'r  bobl  a  gredasant 
ynddo,  ac  a  ddy  wedasant,  Pan  ddelo 
Crist,  a  wna  efe  fwy  o  arwyddion 
na'r  rhai  hyn  a  wnaeth  hwn  ? 

32  1Í  Y  Phariseaid  a  glywsant  fod 
y  bobl  yn  murmur  y  pethau  hyn 
am  dano  ef ;  a'r  Phariseaid  a'r  arch- 
offeiriaid  a  anfonasant  swyddogion 
i'w  ddal  ef. 

33  Am  hynny  y  dywedodd  yr  lesu 
wrthynt  hwy,  ^  Yr  ydwyf  fi  ychydig 
amser  etto  gyd  â  chwi,  ac  yr  wyf  yn 
myned  at  yr  hwn  a'm  hanfonodd. 

34  ^Chwi  a'm  ceisiwch,  ac  ni'm 
cewch  :  a  lie  yr  ydwyf  fi,  ni  eUwch 
chwi  ddyfod. 

35  Yna  y  dywedodd  yr  luddewon 
yn  eu  mysg  eu  hunain,  I  ba  le  y 
mae  hwn  ar  fedr  myned,  fel  na 
chaffom  ni  ef?  ai  at  *y  rhai  sydd 
ar  wasgar  ym  mlith  ^y  Groegiaid 
y  mae  efe  ar  fedr  myned,  a  dysgu 
y  Groegiaid  ? 

36  Pa  ymadrodd  yw  hwn  a  ddy- 
wedodd efe,  Chwi  a'm  ceisiwch,  ac 
ni'm  cewch :  a  lie  yr  ydwyf  fi,  ni 
ellwch  chwi  ddyfod  ? 

37  ^Ac  ar  y  dydd  diweddaf,  y 
dydd  mawr  o'r  wyl,  y  safodd  yr 
lesu,  ac  a  lefodd,  gan  ddywedyd, 
^  Od  oes  ar  neb  syched,  deued  attaf 
fi,  ac  yfed. 


S  pen.  16. 

10. 


h  Hos.  5.  6. 
pen.  8.  21. 
a  13.  33. 


1  Es.  11. 12. 

lago  1. 1. 

ll'etrl.  L 
B  y  CenhedU 

oedd. 


1  Ea.  55. 1. 
pen.  6. 35. 
I)at.22.17. 


Amryw  dyhîau  am  Grist. 


S.  lOAN,  VIII. 


Crist  yn  givh'io 


Anno 
DOMINI 

32. 


m  Deut.  18. 

15. 
n  Diar.  18. 

4. 

Es.  12.  %. 

a  44. 3. 

pen.  4. 14. 
6/oi. 
o  Joel  2.  28. 

pen.  16.  7. 

Act.  2. 17. 

P  pen.  12. 
16.  a  16.  7. 


1  Deut.  18. 

1Ô,  18. 

pen.  1.  21. 

a  6. 14. 
r  pen.  4.  42. 

•  ad.  52. 
pen.  1.  46. 
»Pb.132.11. 

Slic.  5.  2. 
Matt.  2.  5. 
Luc  2.  4. 
u  1  Sam.  16. 
1,4. 

I  pen.  9. 10. 
a  10.  19. 


J  ad.  30. 


«pen.  12.  42. 
Act.  6.  7. 
1  Cor.  1.20. 
a  2.  8. 


a  pen.  3.  2. 
7  atto  ef. 


b  Deut.  1. 
17.  a  17.  8, 

ẀC. 

a  19. 15. 


c  Es.  9. 1,  2. 
Matt.  4. 15. 
pen.  1.  40. 


38  "Yr  hwn  sydd  yn  credu  ynof 
fi,  megis  y  dywedodd  yr  ysgrythyr, 
''afonydd  o  ddwfr  bywiol  a  ddylif- 
ant  o'i  ^  groth  ef. 

39  (A  hyn  a  ddywedodd  efe  *'am 
yr  Yspryd,  yr  hwn  a  gai  y  rhai  a 
gredent  ynddo  ef  ei  dderbyn :  canys 
etto  nid  oedd  yr  Yspryd  Glân  wedi 
ei  roddi,  o  herwydd  na  ogonedd- 
asid  P  yr  lesu  etto). 

40  IF  Am  hynny  llawer  o'r  bobl, 
wedi  clywed  yr  ymadrodd  hwn,  a 
ddywedasant,  Yn  wir  hwn  "lyw  y 
Prophwyd. 

41  Eraill  a  ddywedasant,  'Hwn 
yw  Crist.  Eraill  a  ddywedasant, 
Ai  *  o  Galilea  y  daw  Crist  ? 

42  '  Oni  ddywedodd  yr  ysgrythyr, 
Mai  o  had  Dafydd,  ac  o  Bethle- 
hem, "y  dref  He  y  bu  Dafydd,  y 
mae  Crist  yn  dyfod  ? 

43  Felly  ""yr  aeth  ymrafael  ym 
mysg  y  bobl  ol  blegid  ef. 

44  A  yrhai  o  honynt  a  fynnasent 
ei  ddal  ef:  ond  ni  osododd  neb 
ddwylaw  arno. 

45  11  Yna  y  daeth  y  swyddogion  at 
yr  arch-offeiriaid  a'r  Phariseaid ;  a 
hwy  a  ddywedasant  wrthynt  hwy, 
Paham  na  ddygasoch  chwi  ef  ? 

46  A'r  swyddogion  a  attebasant, 
Ni  lefarodd  dyn  erioed  fel  y  dyn 
hwn. 

A7  Yna  y  Phariseaid  a  attebasant 
iddynt,  A  hudwyd  chwithau  hefyd  ? 

48  "A  gredodd  neb  o'r  pennaeth- 
iaid  ynddo  ef,  neu  o'r  Phariseaid  ? 

49  Eithr  y  bobl  hyn,  y  rhai  ni 
wyddant  y  gyfraith,  melldigedig 
ydynt. 

50  Nicodemus  (*yr  hwn  a  ddaeth- 
ai  ^  at  yr  lesu  o  hyd  nos,  ac  oedd  un 
o  honynt)  a  ddywedodd  wrthynt, 

51  *'A  ydyw  ein  cyfraith  ni  yn 
barnu  dyn,  oddi  eithr  clywed  gan- 
ddo  ef  yn  gyntaf,  a  gwybod  beth 
a  wnaeth  efe  ? 

52  Hwythau  a  attebasant  ac  a 
ddywedasant  wrtho,  A  ydwyt  tithau 

0  Galilea  ?  Chẅilia  a  gwel,  na  chod- 
odd  prophwyd  *^  o  Galilea. 

53  A  phob  un  a  aeth  i'w  dŷ  ei 
hun. 

PENNOD  VIII. 

1  Crist  yn  gwaredu  y  wraig  a  ddaliesid  inewn 
godineb  :  12  yn  pregethu  ei  fod  ef  ei  hun  yn 
olcuni  y  hyd;  ac  yn  gwirio  ei  athrawiaeth : 
33  yn  atteb  yr  luddewon  a  wnaent  eu  host 
o  Abraham;  59  ac  yn  gochelyd  eu  creulon- 
deh  hwy. 

AR  lesu  a  aeth  i  fynydd  yr  Olew- 
.  wydd: 


2  Ac  a  ddaeth  drachefn  y  bore  i'r 
deml;  a'r  hoU  bobl  a  ddaeth  atto 
ef :  yntau  a  eisteddodd,  ac  a'u  dysg- 
odd  hwynt. 

3  A'r  ysgrifenyddion  a'r  Pharise- 
aid a  ddygasant  atto  ef  wraig,  yr 
hon  a  ddaüesid  mewn  godineb ;  ac 
wedi  ei  gosod  hi  yn  y  canol, 

4  Hwy  a  ddywedasant  wrtho, 
Athraw,  y  wraig  hon  a  ddaliwyd 
ar  y  weithred  yn  godinebu. 

5  *A  Moses  yn  y  gyfraith  a  orchy- 
mynodd  i  ni  labyddio  y  cyfryw: 
beth  gan  hynny  yr  wyt  ti  yn  ei 
ddy  wedyd  ? 

6  A  hyn  a  ddywedasant  hwy,  gan 
ei  demtio  ef,  fel  y  gallent  ei  gyhuddo 
ef  Eithr  yr  lesu,  wedi  ymgrymmu 
tu  a'r  Uawr,  a  ysgrifenodd  à'i  fys 
ar  y  ddaear,  heb  gymmeryd  arno 
eu  clywed. 

7  Ond  fel  yr  oeddynt  hwy  yn  par- 
hâu  yn  gofyn  iddo,  efe  a  ymuniawn- 
odd,  ac  a  ddywedodd  wrthynt,  ''  Yr 
hwn  sydd  dddbechod  o  honoch,  tafl- 
ed  yn  gyntaf  garreg  atti  hi. 

8  Ac  wedi  iddo  eilwaith  ymgrym- 
mu tu  a'r  Uawr,  efe  a  ysgrifenodd 
ar  y  ddaear. 

9  Hwythau,  pan  glywsant  hyn, 
wedi  hefyd  eu  hargyhoeddi  gan  eu 
cydwybod,  a  aethant  allan  o  un  i 
un,  gan  ddechreu  o'r  hynaf  hyd  yr 
olaf :  a  gadawyd  yr  lesu  yn  imig, 
a'r  wraig  yn  sefyll  yn  y  canoL 

10  A'r  lesu  wedi  ymuniawnu,  ac 
heb  weled  neb  ond  y  wraig,  a  ddy- 
wedodd wrthi.  Ha  wraig,  pa  le  y 
mae  dy  gyhuddwyr  di?  oni  chon- 
demniodd  neb  di  ? 

11  Hithau  a  ddywedodd,  Na  ddo 
neb,  Arglwydd.  A  dywedodd  yr 
lesu  wi'thi,  Nid  wyf  finnau  yn  dy 
gondemnio  di:  dos,  ac  na  phecha 
mwyach. 

12  1Í  Yna  y  llefarodd  yr  lesu 
wrthynt  drachefn,  gan  ddywedyd, 
*=Goleuni  y  byd  ydwyf  fi:  yr  hwn  a'm 
dilyno  i,  ni  rodia  mewn  tywyllwch, 
eithr  efe  a  gaiflf  oleuni  y  by wyd. 

13  Am  hynny  y  Phariseaid  a  ddy- 
wedasant wrtho,  "^Tydi  sydd  yn 
tystiolaethu  am  danat  dy  hun  ;  nid 
yw  dy  dystiolaeth  di  wir. 

14  Yr  lesu  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd wrthynt  hwy,  Er  iy  mod  i 
yn  tystiolaethu  am  danaf  fy  hun, 
y  mae  fy  nhystiolaeth  i  yn  wir: 
oblegid  mi  a  wn  o  ba  le  y  deuthum, 
ac  i  ba  le  yr  ydwyf  yn  myned; 
'chwithau  nis  gwyddoch  o  ba  le 


Anno 

DOMINI 

32. 


»Lef.20.10. 
Deut.  22. 
22. 


b  Deut.  17. 
7. 


c  pen.  1.  4, 
9.  a  9.  5. 
al2.35,36, 
4C. 


d  pen.  6. 31. 


e  pen.  7.  28. 
»9.29. 


eì  athrawiaetli. 


S.  lOAN,  VIII. 


Yn  atteh  yr  luddeivon. 


Anno 
DOMINI 

32. 


f  pen.  3. 17. 
a  12.  47. 
a  IS.  36. 


g  ad.  29. 


b  Dent.  17. 
6.  a  19.  15. 
Matt.  18. 
16. 

2  Cor.  13.1. 
Heb.  10. 
28. 

i  pen.  5.  37. 


It  pen.  16.  3. 
1  pen.  14.  7. 


m  Marc  12. 
41. 
n  pen.  7.  30. 

o  pen.  7.  8. 


P  pen.  7. 34. 
a  13.  33. 


1  pen.  3.  31. 


'  pen.  7. : 


t  pen.  3.  32. 
a  15. 15. 


u  pen.  3.  14. 
a  12.  32. 


yr  wyf  fi  yn  dyfod,  nac  i  ba  le  yr 
wyf  fi  yn  myned. 

15  Chwychwi  sydd  yn  barnu  yn 
ol  y  cnawd ;  ^nid  yd  wyf  fi  yn  barnu 
neb. 

16  Ac  etto  OS  wyf  fi  yn  barnu,  y 
mae  fy  marn  i  yn  gywir:  oblegid 
snid  wyf  fi  yn  unig,  ond  myfi  a'r 
Tad  yr  hwn  a'm  hanfonodd  i. 

VJ  Y  ^  mae  hefyd  yn  ysgrifenedig 
yn  eich  cyfraith  chwi,  Mai  gwir  yw 
tystiolaeth  dau  ddyn. 

18  Myfi  yw  yr  hwn  sydd  yn  tyst- 
iolaethu  am  danaf  fy  hun ;  ac  '  y 
mae  y  Tad,  yr  hwn  a'm  hanfonodd 
i,  yn  tystiolaethu  am  danaf  fi. 

19  Yna  y  dywedasant  wrtho,  Pa  le 
y  mae  dy  Dad  di?  Yr  lesu  a  at- 
tebodd,  ''Nid  adwaencch  na  myfi, 
nam  Tad:  'ped  adnabuasech fi,  chwi 
a  adnabuasech  fy  Nhad  i  liefyd. 

20  Y  geiriau  hyn  a  lefarodd  yr 
lesu  yn  ™y  trysordy,  wrth  athraw- 
iaethu  yn  y  deml :  ac  °  ni  ddaliodd 
neb  ef,  am  °na  ddaethai  ei  awr  ef 
etto, 

21  Yna  y  dywedodd  yr  lesu  wrth- 
ynt  hwy  drachefn,  Yr  wyf  fi  yn 
myned  ymaith,  a  ^chwi  a'm  ceis- 
iwch  i,  ac  a  fyddwch  feirw  yn  eich 
pechod :  He  yr  wyf  fi  yn  myned, 
ni  ellwch  chwi  ddyfod. 

22  Am  hynny  y  dywedodd  yr  ludd- 
ewon,  A  ladd  efe  ei  hun?  gan  ei  fod 
yn  dywedyd,  Lie  yr  wyf  fi  yn  myn- 
ed, ni  ellwch  chwi  ddyfod. 

23  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt 
hwy,  1  Chwychwi  sydd  oddi  isod; 
minnau  sydd  oddi  uchod :  chwy- 
chwi sydd  o'r  byd  hwn;  minnau 
nid  wyf  o'r  byd  hwn. 

24  Am  hynny  'y  dywedais  wrth- 
ych,  y  byddwch  chwi  feirw  yn  eich 
pechodau:  oblegid  oni  chredwch 
chwi  mai  myfi  yw  efe,  chwi  a  fydd- 
wch feirw  yn  eich  pechodau. 

25  Yna  y  dywedasant  wrtho,  Pwy 
wyt  ti  ?  A'r  lesu  a  ddywedodd  wrth- 
ynt,  Yr  hyn  yr  wyf  yn  ei  ddywedyd 
hefyd  wrthych  o'r  dechreuad. 

26  Y  mae  gennyf  fi  lawer  o  beth- 
au  \'w  dywedyd  ac  \%ü  barnu  am 
danoch  chwi :  eithr  *  cywir  yw  yr 
hwn  a'm  hanfonodd  i ;  *  a'r  pethau 
a  glywais  i  ganddo,  y  rhai  hynny 
yr  yd  wyf  fi  yn  eu  dywedyd  i'r  byd. 

27  Ni  wyddent  hwy  mai  am  y  Tad 
yr  oedd  efe  yn  dywedyd  wrthynt 
hwy. 

28  Am  hynny  y  dywedodd  yr  lesu 
wrthynt,   Pan    "ddyrchafoch    chwi 


Fab  y  dyn,  ""yna  y  cewch  wybod 
mai  myfi  yw  efe,  ac  ^nad  wyf  fi 
yn  gwneuthur  dim  o  honof  fy  hun  ; 
ond  ^megis  y  dysgodd  fy  Nhad  fi, 
yr  wyf  yn  llefaru  y  pethau  hyn. 

29  A'r  *hwn  a'm  hanfonodd  i  sydd 
gyd  â  myfi:  ^ni  adawodd  y  Tad 
fi  yn  unig;  oblegid  yr  wyf  fi  yn 
gwneuthur  bob  amser  y  pethau 
sydd  foddlawn  ganddo  ef. 

30  Pel  yr  oedd  efe  yn  llefaru  y 
pethau  hyn,  'llawer  a  gredasant 
ynddo  ef. 

31  Yna  y  dywedodd  yr  lesu  wrth 
yr  luddewon  a  gredasant  ynddo,  Os 
arhoswch  chwi  yn  fy  ngair  i,  dis- 
gyblion  i  mi  ydych  yn  wir ; 

32  A  chwi  a  gewch  wybod  y  gwir- 
ionedd,  "^a'r  gwirionedd  a'ch  rhydd- 
hâ  chwi. 

33  1Í  Hwythau  a  attebasant  iddo, 
^  Had  Abraham  ydym  ni,  ac  ni  was- 
anaethasom  ni  neb  erioed  :  pa  fodd 
yr  wyt  ti  yn  dywedyd,  Chwi  a  wneir 
yn  rhyddion  ? 

34  Yr  lesu  a  attebodd  iddynt,  Yn 
wir,  yn  wir,  meddaf  i  chwi,  ^Pwy 
bynnag  sydd  yn  gwneuthur  pechod, 
y  mae  efe  yn  was  i  bechod. 

35  Ac  s  nid  y w  y  gwas  yn  aros  yn 
tŷ  bytli :  y  Mab  sydd  yn  aros  byth. 

36  ''Os  y  Mab  gan  hynny  a'ch 
rhyddhâ  chwi,  rhyddion  fyddwch 
yn  wir. 

37  Mi  a  wn  mai  had  Abraham 
ydych  chwi :  ond  yr  ydych  chwi 
yn  ceisio  fy  Uadd  i,  am  ^nad  yw 
fy  ngair  i  yn  genni  ynoch  chwi. 

38  '  Yr  wyf  fi  yn  llefaru  yr  hyn  a 
welais  gyd  a'm  Tad  i :  a  chwithau 
sydd  yn  gwneuthur  yr  hyn  a  wel- 
soch  gyd  a'ch  tad  chwithau. 

39  Hwythau  a  attebasant  ac  a 
ddywedasant  wrtho,  ^Ein  tad  ni 
yw  Abraham.  Yr  lesu  a  ddywed- 
odd wrthynt,  'Pe  plant  Abraham 
fyddech,  gweithredoedd  Abraham 
a  wnaech. 

40  Eithr  yn  awr  yr  ydych  chwi 
yn  ceisio  fy  lladd  i,  dyn  a  ddywed- 
odd i  chwi  y  gwirionedd,  yr  hwn 
a  glywais  i  gan  Dduw :  hyn  ni 
wnaeth  Abraham. 

41  Yr  ydych  chwi  yn  gwneuthur 
gweithredoedd  eich  tad  chwi.  Am 
hynny  y  dywedasant  wrtho,  Nid 
trwy  butteindra  y  cenhedlwyd  ni : 
""  un  Tad  sydd  gennym  ni,  sef  Duw. 

42  Yna  y  dywedodd  yr  lesu  wrth- 
ynt hwy,  "  Pe  Duw  fyddai  eich  Tad, 
chwi  a'm  carech  i :  canys  oddi  wrth 

IÌ3 


Anno 

DOMINI 

32. 

iRhuf.1.4. 
1  pen.  5. 19, 
30. 

Î  pen.  3. 11. 
a  pen.  14. 10. 
b  ad.  16. 


c  pen.  7. 31. 


d  Ehuf.  6. 
18. 


e  Slatt.  3.  9. 
ad.  30. 


fKhnf.  6. 
10,  20. 
2  Petr  2. 
19. 


iiKhuf.8.2. 


2  nad  oes  le 

i'm  gair  i 

ynoch 

chwi. 
1  pen.  5. 19, 

30. 

a  14. 10, 24. 


t  Matt.  3.  9. 
ad.  33. 


1  Rhuf.  2. 
28.  a  9.  7. 


m  Es.  03. 16. 
a  G4.  8. 
Mai.  1.  6. 


Crist  ynfwy  nag  Abraham. 


S.  lOAN,  IX. 


Rhoddi  ei  olwg  i  un  doll. 


Anno 

DOMINI 

32. 

o  pen.  5.  43. 
a  7.  28,  29. 


P  Matt.  13. 
38. 
1  loan  3. 8. 


rl  loau  4. 6. 


3  pen.  7.  20. 
a  10.  20. 


•  pen.  5.  41. 


n  jien.  5. 24. 
a  11.  26. 
S  byth. 


»  neb.  11. 
13. 


Ibÿíẁ. 


y  pen.  5.  31. 


« pen.  7.  28, 
2a. 


Dduw  y  deilliais,  ac  y  deuthum  i ; 
"oblegid  nid  o  honof  fy  hun  y  deuth- 
um i,  ond  efe  a'm  hanfonodd  i 

43  Paham  nad  ydych  yn  deall  fy 
lleferydd  i  ?  am  na  ellwch  wrandaw 
fy  ymadrodd  i. 

44  ^O'ch  tad  diafol  yr  ydych  chwi, 
a  thrachwantau  eich  tad  a  fyn- 
nwch  chwi  eu  gwneuthur.  Lleidd- 
iad  dyn  oedd  efe  o'r  dechreuad ;  ac 
•ini  safodd  yn  y  gwirionedd,  oblegid 
nid  oes  gwirionedd  ynddo  ef.  Pan 
yw  yn  dywedyd  celwydd,  o'r  eiddo 
ei  hun  y  mae  yn  dywedyd :  canys 
y  mae  yn  gelwyddog,  ac  yn  dad 
iddo. 

45  Ac  am  fy  mod  i  yn  dywedyd 
y  gwirionedd,  nid  ydych  yn  credu 
i  mi. 

46  Pwy  o  honoch  a'm  hargyhoedda 
i  o  bechod?  Ac  od  wyf  fi  yn  dy- 
wedyd y  gwir,  paham  nad  ydych 
yn  credu  i  mi  ? 

47  'Y  mae  yr  hwn  sydd  o  Dduw, 
yn  gwrandaw  geiriau  Duw :  am  hyn- 
ny  nid  ydych  chwi  yn  eu  gAvrandaw, 
am  nad  ydych  o  Dduw. 

48  Yna  yr  attebodd  yr  luddewon, 
ac  y  dywedasant  wrtho  ef,  Onid 
da  yr  ydym  ni  yn  dywedyd,  mai 
Samaritan  wyt  ti,  a  *bod  gennyt 
gythraul  ? 

49  Yr  lesu  a  attebodd,  Nid  oes 
gennyf  gythraul ;  ond  yr  wyf  fi  yn 
anrhydeddu  fy  Nhad,  ac  yr  ydych 
chwithau  yn  fy  nianrhydeddu  innau. 

50  Ac  *nid  wyf  fi  yn  ceisio  fy 
ngogoniant  fy  hun :  y  mae  al  cais, 
ac  a  farn. 

51  Yn  wir,  yn  wir,  meddaf  1  chwi, 
"Os  ceidw  neb  fy  ymadrodd  i,  ni 
wêl  efe  farwolaeth  ^  yn  dragywydd. 

52  Yna  y  dywedodd  yr  luddewon 
wrtho,  Yr  awrhon  y  gwyddom  fod 
gennyt  gythraul.  *Bu  Abraham 
farw,  a'r  prophwydi ;  ac  meddi  di, 
Os  ceidw  neb  fy  ymadrodd  i,  nid 
archwaetha  efe  farwolaeth  *  yn  dra- 
gywydd. 

53  Ai  mwy  >vyt  ti  nag  Abraham 
ein  tad  ni,  yr  hwn  a  fu  farw?  a'r 
prophwydi  a  fuant  feirw :  pwy  yr 
wyt  ti  yn  dy  wneuthur  dy  hun  ? 

54  Yr  lesu  a  attebodd,  ^  Os  wyf  fi 
yn  fy  ngogoneddu  fy  hun,  fy  ngo- 
goniant i  nid  yw  ddim :  fy  Nhad  y w 
yr  hwn  sydd  yn  fy  ngogoneddu  i, 
yr  hwn  yr  ydych  chwi  yn  dywedyd, 
mae  eich  Duw  chwi  yw. 

55  Ond  ''nid  adnabuoch  chwi  ef: 
eithr  myfi  a'i  hadwaen  ef.    Ac  os 


dywedaf  nad  adwaen  ef,  myfi  a 
fyddaf  debyg  i  chwi,  yn  gel^vyddog: 
ond  mi  a'i  hadwaen  ef,  ac  yr  wyf 
yn  cadw  ei  ymadrodd  ef. 

56  ^Gorfoledd  oedd  gan  eich  tad 
Abraham  weled  fy  nydd  i :  ac  efe 
a'^  gwelodd  he/yd,  ac  a  lawen- 
ychodd. 

57  Yna  y  dywedodd  yr  luddewon 
wrtho,  Nid  wyt  ti  ddengmlwydd  a 
deugain  etto,  ac  a  welaist  ti  Abra- 
ham? 

58  Yr  lesu  a  ddywedodd  wrthynt, 
Yn  wir,  yn  wir,  meddaf  i  chwi,  Cyn 
bod  Abraham,  ^  yr  wyf  fi. 

59  Yna  *=hwy  a  godasant  gerrig 
i'w  taflu  atto  ef.  A'r  lesu  ^a  ym- 
guddiodd,  ac  a  aeth  allan  o'r  deml, 
•^gan  fyned  trwy  eu  canol  hwynt: 
ac  felly  yr  aeth  efe  heibio. 

PENNOD  IX. 

1  Y  dyn  a  anesid  yn  ddall  yn  cael  ei  olwg  ; 
13  ai  ddwyn  ef  at  y  Phariseaid :  16  hioy- 
thau  yn  ymrwystro,  ac  yn  ei  ysgymmuno  ef; 
35  ac  yntau  yn  cael  ei  dderhyn  gan  yr  lesu, 
ac  yn  ei  gyffesu  ef.  39  Pwy  yw  y  rhai  y 
mae  Crist  yn  eu  goleuo, 

AC  wrth  fyned  heibio,  efe  a  ganfu 
XA-  ddyn  dall  o'i  enedigaeth. 

2  A'i  ddisgyblion  a  ofynasant  iddo, 
gan  ddywedyd,  Rabbi,  pwy  a  bech- 
odd,  ai  hwn,  ai  ei  rieni,  fel  y  genid 
efyn  ddall? 

3  Yr  lesu  a  attebodd,  Nid  hwn  a 
bechodd,  na'i  rieni  chwaith  :  *  eithr 
fel  yr  amlygid  gweithredoedd  Duw 
ynddo  ef. 

4  ^'Rhaid  1  mi  weithio  gwaith  yr 
hwn  a'm  hanfonodd,  tra  yr  ydyw 
hi  yn  ddydd :  y  mae  y  nos  yn  dy- 
fod,  pan  na  ddichon  neb  weithio. 

5  Tra  yr  ydwyf  yn  y  byd,  *=  goleuni 
y  byd  ydwyf. 

6  Wedi  iddo  ef  ddywedyd  hyn, 
^efe  a  boerodd  ar  lawr,  ac  a  wnaeth 
glai  o'r  poeryn,  ac  a  ^irodd  y  clai 
ar  lygaid  y  dall ; 

7  Ac  a  ddywedodd  wrtho,  Dos,  ac 
ymolch  yn  *Uyn  Siloam,  (yr  hwn 
a  gyfieithir,  Anfonedig.)  Am  hynny 
efe  a  aeth  ymaith,  ac  a  ymolchodd, 
ac  a  ddaeth  yn  gweled. 

BUY  cymmydogion  gan  hynny, 
a'r  rhai  a'i  gwelseut  ef  o'r  blaen, 
mai  dall  oedd  efe,  a  ddywedasant, 
Onid  hwn  yw  yr  un  oedd  yn  eistedd 
ac  yn  cardotta  ? 

9  Rhai  a  ddywedasant,  Hwn  yw 
efe  :  ac  eraill,  Y  mae  efe  yn  debyg 
iddo.  Yntau  a  ddywedodd,  Myfi 
yw  efe. 


Anno 
DOMINI 

32. 


6  Luc  10. 24. 


c  pen.  10. 31, 
39.  a  11.  8. 
6  oedd 


1  pen.  11.  4. 


b  pen.  5. 19. 
a  11.  9. 
a  12.  35. 


c  pen.  1.  5, 
9.  a  8.  12. 
a  12. 35, 46. 


d  Blare  7. 
33.  a  8. 23. 
2  daenodd. 


«Nch.3. 15. 


Y  Phariseaid  yn  holi  y  dall, 


S.  lOAN,  IX. 


ac  yntau  yn  cyffesu  Crist. 


Anno 

DOMINI 

32, 


f  Bd.  33. 
pen.  3.  2. 


E  pen.  7. 12, 
43.  a  10. 19. 


t  pen.  4.  19. 
aC.  11 


1  pen.  7.  la 
a  12.  42. 
a  19.  38. 

Act.  5.  13. 

*  ?/»■  ygym- 

munid  ef. 
k  pon.  16.  2. 


10  Am  hynny  y  dywedasant  wrtho, 
Pa  fodd  yr  agorwyd  dy  lygaid  di  ? 

11  Yntau  a  attebodd  ac  a  ddy  wed- 
odd,  Dyn  a  elwir  lesu,  a  wnaeth  glai, 
ac  a  irodd  fy  Uygaid  i ;  ac  a  ddy- 
wedodd  wrthyf,  Dos  i  lyn  Siloam, 
ac  ymolch.  Ac  wedi  i  mi  fyned  ac 
ymolchi,  mi  a  gefais  fy  ngolwg. 

12  Yna  y  dywedasant  wrtho,  Pa 
le  y  mae  efe  ?  Yntau  a  ddy  wedodd, 
Ni  wn  i. 

13  H  Hwythau  a'i  dygasant  ef  at  y 
Phariseaid,  yr  hwn  gynt  a  fuasai 
yn  ddall. 

14  A'r  Sabbath  oedd  hi  pan  wnaeth 
yr  lesu  y  clai,  a  phan  agorodd  efe 
ei  lygaid  ef. 

15  Am  hynny  y  Phariseaid  hefyd 
a  ofynasant  iddo  drachefn,  pa  fodd 
y  cawsai  efe  ei  olwg.  Yntau  a  ddy- 
wedodd  wrthynt,  Clai  a  osododd  efe 
ar  fy  llygaid  i,  a  mi  a  ymolchais,  ac 
yr  ydwyf  yn  gweled. 

16  Yna  rhai  o'r  Phariseaid  a  ddy- 
wedasant,  Nid  yẁ  y  dyn  hwn  o 
Dduw,  gau  nad  yw  efe  yn  cadw  y 
Sabbath.  Eraill  a  ddywedasant,  ^Pa 
fodd  y  gall  dyn  pechadurus  wneuth- 
ur  y  cyfryw  arwyddion?  Ac  =yr 
oedd  ymrafael  yn  eu  plith. 

17  Hwy  a  ddywedasant  drachefn 
wrtli  y  dall,  Beth  yr  wyt  ti  yn  ei 
ddywedyd  am  dano  ef,  am  agoryd 
o  hono  dy  lygaid  di  ?  Yntau  a  ddy- 
wedodd,  ^  Mai  prophwyd  yw  efe. 

18  Am  hynny  ni  chredai  yr  ludd- 
ewon  am  dano  ef,  mai  dall  fuasai,  a 
chael  o  hono  ef  ei  olwg,  nes  galw  o 
honynt  ei  rieni  ef,  yr  hwn  a  gawsai 
ei  olAvg. 

19  A  hwy  a  ofynasant  iddynt,  gan 
ddywedyd,  Ai  hwn  yw  eich  mab 
chwi,  yr  hwn  yr  ydych  chm  yn  dy- 
wedyd  ei  eni  yn  ddall  ?  pa  fodd  gan 
hynny  y  mae  efe  yn  gweled  yn  awr? 

20  Ei  rieni  ef  a  attebasant  iddynt 
hwy,  ac  a  ddywedasant,  Nyni  a 
wyddom  mai  hwn  yw  ein  mab  ni, 
ac  mai  yn  ddall  y  ganwyd  ef : 

21  Ond  pa  fodd  y  mae  efe  yn 
gweled  yr  awrhon,  nis  gwyddom 
ni ;  neu  pwy  a  agorodd  ei  lygaid  ef, 
nis  gwyddom  ni :  y  mae  efe  mewn 
oedran ;  gofynwch  iddo  ef :  efe  a 
ddywed  am  dano  ei  hun. 

22  Hyn  a  ddywedodd  ei  rieni  ef, 
am  '  eu  bod  yn  ofni  yr  luddewon : 
oblegid  yr  luddewon  a  gyd-ordein- 
iasent  eisoes,  os  cyfaddefai  neb  ef 
yn  "''Grist,  y  bwrid  ef  allan  o'r 
synagog. 


23  Am  hynny  y  dywedodd  ei  rieni 
ef,  Y  mae  efe  mewn  oedran ;  gof- 
ynwch iddo  ef. 

24  Am  hynny  Iiavj^  a  alwasant  eil- 
waith  y  dyn  a  fuasai  yn  ddall,  ac  a 
ddywedasant  wrtho,  Dyro  y  gogon- 
iant  i  Dduw :  nyni  a  wyddom  mai 
pechadur  yw  y  dyn  hwn. 

25  Yna  yntau  a  attebodd  ac  a 
ddywedodd,  Ai  pechadur  yw,  nis 
gwn  i :  un  peth  a  wn  i,  lie  yr  oedd- 
wn  i  yn  ddall,  yr  wyf  fi  yn  awr 
yn  gweled. 

26  Hwythau  a  ddywedasant  wrtho 
drachefn,  Beth  a  wnaeth  efe  i  ti? 
pa  fodd  yr  agorodd  efe  dy  Ij^gaid 
di? 

27  Yntau  a  attebodd  iddynt,  Mi 
a  ddywedais  i  chwi  eisoes,  ac  ni 
wrandawsoch :  paham  yr  ydych  yn 
ewyllysio  clywed  drachefn?  a  yd- 
ych chwithau  yn  ewyllysio  bod  yn 
ddisgyblion  iddo  ef  ? 

28  Hwythau  a'i  difenwasant  ef,  ac 
a  ddywedasant,  Tydi  sydd  ddisgybl 
iddo  ef ;  eithr  disgyblion  Moses  yd- 
ym  ni. 

29  Nyni  a  wyddom  lefaru  o  Dduw 
wrth  Moses:  eithr  hwn,  'nis  gwydd- 
om ni  o  ba  le  y  mae  efe 

30  Y  dyn  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd wrthynt,  Yn  hyn  yn  ddiau 
y  mae  yn  rhyfedd,  na  wyddoch 
chwi  o  ba  le  y  mae  efe,  ac  efe  a 
agorodd  fy  llygaid  i. 

31  Ac  ni  a  wyddom  "nad  yw  Duw 
yn  gwrandaw  pechaduriaid  :  ond  os 
yw  neb  yn  addolwr  Duw,  ac  yn 
gwneuthur  ei  ewyllys  ef,  hwnnw  y 
mae  yn  ei  wrandaw. 

32  M  chlybuwyd  erioed  agoryd  o ' 
neb  lygaid  un  a  anesid  yn  ddalL       I 

33  °  Oni  bai  fod  hwn  o  Dduw,  ni 
allai  efe  wneuthur  dim. 

34  Hwy  a  attebasant  ac  a  ddy- 
wedasant wrtho,  Mewn  pechodau 
y  ganwyd  ti  oil ;  ac  a  wyt  ti  yn  ein 
dysgu  ni?  A  hwy  a'i  ^bwriasant  ef 
allan. 

35  Clybu  yr  lesu  ddarfod  iddynt 
ei  ^  fwrw  ef  allan :  a  phan  ei  caf- 
odd,  efe  a  ddywedodd  wrtho,  A 
wyt  ti  yn  credu  ym  Mab  Duw  ? 

36  Yntau  a  attebodd  ac  a  ddy- 
Avedodd,  Pwy  yw  efe,  0  Arglwydd, 
fel  y  credwyf  ynddo  ? 

37  A'r  lesu  a  ddywedodd  wrtho, 
Ti  a'i  gAvelaist  ef;  a'r  hwn  sydd 
yn  ymddiddan  â  thi,  hwnnw  ydyw 
efe. 

38  Yntau  a  ddywedodd,  Yr  wyf  fi 


Anno 
DOMINI 

32. 


1  pen.  S.  14. 


m  Job  27. 9. 
a  o5. 12. 
Ps.  IS.  41. 
Diar.  1.  28. 
a  28.  U. 
Es.  1.  15. 
Jer.  11.  IL 
a  14.  12. 
Ezec.  8. 18. 
Mic.  3.  4. 
Zecli.7.13. 


*  Xeu,  yt- 
gymmnn- 
aeani  e/. 


5  ysgi/m- 
muno. 


Crist  yn  dangos  mai  efe 


S.  lOAN,  X. 


yw  y  drws,  a'r  hiigail  da. 


Anno 

DOMINI 

32. 

o  pen.  5.  22, 

27. 

Edi-ych 

pen.  3.  17. 

a  12.  47. 
P  Matt.  13. 

13. 


9  pen.  15. 
22,24. 


»  pen.  14.  6. 
Eph.  2.  IS. 


yn  credu,  O  Arghvydd.    Ac  efe  a'i 
haddolodd  ef. 

39  IT  A'r  lesu  a  ddywedodd,  *»! 
farn  y  deuthum  i'r  byd  hwn ;  p  fel  y 
gwelai  y  rhai  nid  ydynt  yn  gweled, 
ac  yr  elai  y  rhai  sydd  yn  gweled  yn 
ddeillion, 

40  A  rhai  o'r  Phariseaid  a  oedd 
gyd  âg  ef,  a  glywsant  y  pethau  hyn, 
ac  a  ddywedasant  wrtho,  Ydym 
ninnau  hefyd  yn  ddeillion  ? 

41  Yr  lesu  a  ddywedodd  wrtli- 
ynt,  "iPe  deillion  fyddech,  ni  byddai 
amoch  bechod :  eithr  yn  awr  medd- 
wch  chwi,  Yr  ydym  ni  yn  gweled ; 
am  hynuy  y  mae  eich  pechod  yn 
aros. 

PENNOD  X. 

1  Crist  yw  y  drws,  a'r  hugail  da.  19  Amryw 
dyb  am  dano.  25  Y  mae  efe  yn  profi  tnoy  ei 
weithredoedd,  mai  efe  yw  Crist  Mob  Duiu  : 
89  yn  d'iangc  rhag  yr  luddewon,  40  ac  yn 
myned  drachefn  dros  yr  lorddonen:  lie  y 
credodd  llawer  ynddo  ef. 

YN  wir,  yn  wir,  meddaf  i  chwi, 
Yr  hwn  nid  yw  yn  myned  i 
mewn  trwy  y  drws  i  gorian  y  defaid, 
eithr  sydd  yn  dringo  ffordd  arall, 
lleidr  ac  yspeiliwr  yw. 

2  Ond  yr  hwn  sydd  yn  myned  i 
mewn  trwy  y  drws,  bugail  y  defaid 
ydyw. 

3  I  hwn  y  mae  y  drysawr  yn 
agoryd,  ac  y  mae  y  defaid  yn  gwran- 
daw  ar  ei  lais  ef:  ac  y  mae  efe 
yn  galw  ei  ddefaid  ei  hun  erbyn 
eu  henw,  ac  yn  eu  harwain  hwy 
allan. 

4  Ac  wedi  iddo  yrru  allan  ei  ddef- 
aid ei  hun,  y  mae  efe  yn  myned  o'u 
blaen  hwy :  a'r  defaid  sydd  yn  ei 
ganlyn  ef^  oblegid  y  maent  yn  ad- 
nabod  ei  lais  ef. 

5  Ond  y  dieithr  nis  canlynant, 
eithr  fföant  oddi  wrtho :  oblegid 
nad  adwaenant  lais  dieithriaid. 

6  Y  ddammeg  hon  a  ddywedodd 
yr  lesu  wrthynt :  ond  hwy  ni  wyb- 
uant  pa  bethau  ydoedd  y  rhai  yr 
oedd  efe  yn  eu  llefaru  wrthynt. 

7  Am  hynny  yr  lesu  a  ddywedodd 
wrthynt  drachefn,  Yn  wir,  yn  wir, 
meddaf  i  chwi,  Myfi  yw  drws  y 
defaid. 

8  Cynnifer  oil  ag  a  ddaethant  o'm 
blaen  i,  lladron  ac  yspeilwyr  ỳnt : 
eithr  ni  wrandawodd  y  defaid  ar- 
nynt 

9  *  Myfi  yw  y  drws :  os  â  neb  i 
mewn  trwof  fi,  efe  a  fydd  cadwedig; 
ac  efe  a  â  i  mewn  ac  allan,  ac  a 
gaiff  borfa. 

— — 


10  Nid  yw  Ueidr  yn  dyfod  ond  i 
ladratta,  ac  i  ladd,  ac  i  ddistrywio : 
myfi  a  ddeuthum  fel  y  caent  fy wyd, 
ac  y  caent  efja  helaethach, 

11  ^Myfì  yw  y  bugail  da.  Y  bu- 
gail da  sydd  yn  rhoddi  ei  einioes 
dros  y  defaid. 

12  Eithr  y  gwas  cyflog,  a'r  hwn 
nid  yw  fugail,  yr  hwn  nid  eiddo  y 
defaid,  sydd  yn  gweled  y  blaidd  yn 
dyfod,  ac  °yn  gadael  y  defaid,  ac  yn 
ffoi :  a'r  blaidd  sydd  yn  eu  hysglyfio 
hwy,  ac  yn  tarfu  y  defaid. 

13  Y  mae  y  gwas  cyflog  yn  flPoi, 
oblegid  mai  gwas  cyflog  yw,  ac  nid 
oes  ofal  arno  am  y  defaid. 

14  Myfi  y  w  y  bugail  da ;  ac  *  a 
adwaen  yr  eiddof  fi,  ac  a'm  had- 
weinir  gau  yr  eiddof  fi. 

15  « Fel  yr  edwyn  y  Tad  fyfi,  feUy 
yr  adwaen  innau  y  Tad :  ac  yr  ydwyf 
yn  rhoddi  fy  einioes  dros  y  defaid. 

16  A  ^defaid  eraill  sydd  gennyf,  y 
rhai  nid  ŷnt  o'r  goiian  hon :  y  rhai 
hynny  hefjd  sydd  raid  i  mi  eu 
cyrchu,  a'm  Uais  i  a  wrandawant; 
^a  bydd  un  gorian,  ac  un  bugail. 

17  Am  hyn  y  mae  y  Tad  yn  fy 
ngharu  i,  ^  am  fy  mod  i  yn  dodi  fy 
einioes,  fel  y  cymmerwyf  hi  dra- 
chefn. 

18  Nid  oes  neb  yn  ei  d^vyn  oddi 
arnaf  fi  :  ond  myfi  sydd  yn  ei  dodi 
hi  i  lawr  o  honof  fy  hun.  Y  mae 
gennyf  feddiant  i'w  dodi  hi  i  lawr, 
ac  *y  mae  gennyf  feddiant  i'w  chym- 
meryd  hi  drachefn.  ^  Y  gorchymyn 
hwn  a  dderbyniais  i  gan  fy  Nhad. 

•  19  1Í  ^  Yna  y  bu  drachefn  ymrafael 
ym  mysg  yr  luddewon,  am  yr  ym- 
adroddion  hyn. 

20  A  llawer  o  honynt  a  ddywedas- 
ant, ""Y  mae  cythraul  ganddo,  ac 
y  mae  efe  yn  ynfydu :  paham  y 
gwrandêwch  chwi  arno  ef  ? 

21  Eraill  a  ddywedasant,  Nid  yw 
y  rhai  hyn  eiriau  un  a  chythraul 
ynddo.  "A  all  cythraul  "agoryd 
llygaid  y  deillion  ? 

22  1Í  Ac  yr  oedd  y  gyssegr-wyl  yn 
Jerusalem,  a'r  gauaf  oedd  hi. 

23  Ac  yr  oedd  yr  lesu  yn  rhodio 
yn  y  deml,  p  ym  mhorth  Solomon. 

24  Am  hynny  y  daeth  yr  ludd- 
ewon yn  ei  gylch  ef,  ac  a  ddywed- 
asant wrtho.  Pa  hyd  yr  wyt  yn 
2  peri  i  ni  ammeu?  os  tydi  yw  y 
Crist,  dywed  i  ni  yn  eglur. 

25  Yr  lesu  a  attebodd  iddynt,  Mi 
a  ddy  wedais  i  chwi,  ac  nid  ydych  yn 
credu.   "^Y  gweithredoedd  yr  wyf  fi 


Anno 
DOMINI 

32. 


b  Es.  40. 11. 
Ezec.  34. 
23.  a  37. 24. 
Heb.l3.2(). 
1  Petr  5. 4. 


c  Zech.  11. 
I'J,  17. 


d  2  Tim.  2. 
19. 


e  Matt.  11. 
27. 


B  Ezec.  37. 

22. 

EpU.  2.  14. 

1  Pbtr  2. 

25. 
t  Es.  53.  7, 

8,  12. 

Heb.  2.  0. 


i  pen.  2. 19. 

k  pen.  15. 10. 
Act.  2.  24. 


1  pen.  7. 43. 
a  9. 16. 


m  pen.  7. 211.. 
a  a.  48,  52. 


n  Exod.  4. 

11. 

Ps.  94.  9. 

a  146.  8. 

A.D.33. 
open.  9. 6, 7. 


P  Act.  3. 11. 
a  5. 12. 


2  ein  cadw 
rhwng  daifr 
feddwl? 


q  ad.  38. 
pen.  5.  36. 


ündeb  y  Tad  aW  Mob. 


S.  lOAN,  XI. 


Marwolaeth  Lazarus. 


Anno 

DOMINI 

33. 


«■  pen.  8.  47. 


fi  pen.  6.  37. 
a  17. 11, 12. 
a  18.  9. 


tpen.  14.28, 


u  pen.  17. 
11,  22. 
s  pen.  8.  50. 


7  pen.  5. 18. 


»  pen.  6.  27. 


b  pen.  5. 17, 
18. 
c  Luc  1. 35. 

«1  pen.  15. 
24. 


e  pen.  5.  36. 
a  14.  10. 

fpen.l4.1L 
a  17.  2L 


e  pen.  7.  30, 
44.  a  8.  Ö9. 


t  pen.  L  28. 


yn  eu  gwneuthur  yn  enw  fy  Nhad, 
y  mae  y  rhai  hynny  yn  tystiolaethu 
am  danaf  fi. 

26  Ond  "^chwi  nid  ydycli  yn  credu : 
canys  nid  ydych  chwi  o'm  defaid  i, 
fel  y  dywedais  i  cliwi. 

27  Y  mae  fy  nefaid  i  yn  gwrandaw 
fy  llais  i ;  a  mi  a'u  hadwaen  hwynt, 
a  hwy  a'm  canlynant  i : 

28  A  minnau  ydwyf  yn  rhoddi 
iddynt  fy wyd  tragy wyddol ;  ac  *  ni 
chyfrgollant  byth,  ac  ni  ddwg  neb 
hwynt  allan  o'm  llaw  i. 

29  *Fy  Nhad  i,  yr  hwn  siu  rhoddes 
i  mi,  sydd  fwy  na  phawb :  ac  nis 
gall  neb  eu  dwyn  hwynt  allan  o  law 
fy  Nhad  i. 

30  "  Älyfi  a'r  Tad  un  ydym. 

31  Am  hynny  ^  y  cododd  yr  Iiidd- 
ewon  gerrig  drachefn  i'w  labyddio 
ef 

32  Yr  lesu  a  attebodd  iddynt, 
Llawer  o  weithredoedd  da  a  ddang- 
osais  i  chwi  oddi  wrth  fy  Nhad :  am 
ba  un  o'r  gweithredoedd  hynny  yr 
ydych  yn  fy  llabyddio  i  ? 

33  Yr  luddewon  a  attebasant  iddo, 
gan  ddywedyd,  Nid  am  weithred 
dda  yr  ydym  yn  dy  labyddio,  ond 
am  gabledd,  ac  am  dy  fod  di,  a 
thithau  yn  ddyn,  ^yn  dy  wneuthur 
dy  hun  yn  Dduw. 

34  Yr  lesu  a  attebodd  iddynt, 
^Onid  yw  yn  ysgrifenedig  yn  eich 
cyfraith  chwi,  Mi  a  ddy wedais,  Duw- 
iau  ydych  ? 

35  Os  galwodd  efe  hwy  yn  dduAv- 
iau,  at  y  rhai  y  daeth  gair  Duw,  (a'r 
ysgrythyr  nis  gellir  ei  thorri ;) 

36  A  ddywedwch  chwi  am  yr  hwn 
""  a  sancteiddiodd  y  Tad,  ac  a'i  han- 
fonodd  i'r  byd,  Yr  wyt  ti  yn  cablu ; 
''am  i  mi  ddywedyd,  *=Mab  Duw 
ydwyf? 

37  "^Onid  wyf  fi  yn  gwneuthur 
gweithredoedd  fy  Nhad,  na  chred- 
Avch  i  mi : 

38  Ond  OS  ydwyf  yn  eu  gwneuthur, 
er  nad  ydych  yn  credu  i  mi,  *  cred- 
wch  y  gweithredoedd ;  fel  y  gwyb- 
yddoch  ac  y  credoch,  ^fod  y  Tad 
ynof  fi,  a  minnau  ynddo  yntau. 

39  ^Am  hynny  y  ceisiasant  dra- 
chefn ei  ddal  ef :  ac  efe  a  ddiang- 
odd  allan  o'u  d^vylaw  hwynt 

40  Ac  efe  a  aeth  ymaith  drachefn 
dros  yr  lorddonen,  i'r  man  ^lle  y 
buasai  loan  ar  y  cyntaf  yn  bedydd- 
io  ;  ac  a  arhosodd  yno. 

41  A  llawer  a  ddaethant  atto  ef, 
ac  a  ddywedasant,  loan  yn  wir  ni 


wnaeth  un  arwydd :  '  ond  yr  holl 

bethau  a'r  a  ddywedodd  loan  am 

hwn,  oedd  wir. 

42  A  llawer  yno  a  gredasant  ynddo. 

PENNOD  XL 

1  Crist  1)71  cyfodi  Lazarus,  yr  hwn  a  gladclesid 
er  ys  pedwar  diwrnod.  45  Llawer  o  ludd- 
eiaon  yn  credu.  47  Yr  arch-offeiriaid  a'r 
Phariseaid  yn  casglu  cynghor  yn  erhyn  Crist. 
49  Caiaphas  yn  prophicydo.  54  lesu  yn 
ymguddio  :  55  hwythau  ar  y  pasc  yn  ym- 
ofyn  am  dano,  ac  yn  gosod  cynllwyn  iddo. 

C  yr  oedd  un  yn  glaf,  Lazarus 
o  Bethania,  o  dref  ^Mair  a'i 
chwaer  Martha. 

2  (''A  Mair  ydoedd  yr  hon  a  en- 
neiniodd  yr  Arglwydd  âg  ennaint, 
ac  a  sychodd  ei  draed  ef  a'i  gwallt, 
yr  hon  yr  oedd  ei  brawd  Lazarus 
yn  glaf.) 

3  Am  hynny  y  chwiorydd  a  ddan- 
fonasant  atto  ef,  gan  ddywedyd,  Ar- 
glwydd, wele,  y  mae  yr  hwn  sydd 
lioif  gennyt  ti,  yn  glaf. 

4  A'r  lesu  pan  glybu,  a  ddywedodd, 
Nid  yw  y  clefyd  hwn  i  farwolaeth, 
''ond  er  gogoniant  Duw,  fel  y  go- 
gonedder  Mab  Dmv  trwy  hynny. 

5  A  hofí"  oedd  gan  yr  lesu  Martha, 
a'i  chwaer,  a  Lazarus. 

6  Pan  glybu  efe  gan  hynny  ei  fod 
ef  yn  glaf,  efe  a  arhosodd  yn  y  lie 
yr  oedd,  ddau  ddiwrnod. 

7  Yna  wedi  hjmny  efe  a  ddywed- 
odd wrth  y  disgyblion,  Awn  i  Judea 
drachefn. 

8  Y  disgyblion  a  ddywedasant 
wrtho,  Rabbi,  *^yr  oedd  yr  luddewon 
yn  awr  yn  ceisio  dy  labyddio  di ;  ac 
a  wyt  ti  yn  myned  yno  drachefn  ? 

9  Yr  lesu  a  attebodd,  Onid  oes 
deuddeg  awr  o'r  dydd?  os  rhodia 
neb  y  dydd,  ni  thramgwydda,  am  ei 
fod  yn  gweled  goleuni  y  byd  hwn : 

10  Ond  ^  OS  rhodia  neb  y  nos,  efe 
a  dramgwydda,  am  nad  oes  goleuni 
ynddo. 

11  Hyn  a  lefarodd  efe :  ac  wedi 
hynny  efe  a  ddywedodd  Avrthynt,  Y 
mae  ein  cyfaill  Lazarus  'yn  huno ; 
ond  yr  wyf  fi  yn  myned  i'w  ddi- 
huno  ef 

12  Yna  ei  ddisgyblion  a  ddywed- 
asant wrtho,  Arglwydd,  os  huno  y 
mae,  efe  a  fydd  iach. 

13  Ond  yr  lesu  a  ddywedasai  am 
ei  farwolaeth  ef :  eithr  hwy  a  dyb- 
iasaut  mai  am  hun  cwsg  yr  oedd 
efe  yn  dywedyd. 

14  Yna  y  dywedodd  yr  lesu  wrth- 
ynt  yn  eglur,  Bu  farw  Lazarus. 

15  Ac  y  mae  yn  Uawen  gennyf  nad 


Anno 
DOMINI 

33. 

1  pen.  3.  30. 


»  Luc  10. 
38,  3Ì. 


I)  Matt.  26. 
7. 

Marc  14.  3. 
pen.  12.  3. 


8  pen.  9.  3. 
ad,  40. 


d  pen.  10. 
31. 


e  pen.  12. 
35. 


f  Matt.  9. 
24. 


Ffydd  Martha  yng  Nghrist. 


S.  lOAN,  XL 


Cyfodiad  Lazarus  o  farw. 


Auno 

DOMINI 

■33. 


8  Luc  14. 14. 
pen.  5.  29. 


li  pen.  6. 35. 

1  pen.  3.  .36. 
1  lüau  5. 

10,  &c. 


k  Matt.  16. 
16. 

pen.  4.  42, 
a  6.  69. 


oeddwn  i  yno,  er  eich  mwyn  chwi, 
fel  y  credoch ;  ond  awn  atto  ef. 

16  Yna  y  dywedodd  Thomas,  yr 
hwn  a  elwir  Didymus,  wrth  ei  gyd- 
ddisgyblion,  Awn  ninnau  hefyd,  fel 
y  byddom  feirw  gyd  âg  ef. 

17  Yna  yr  lesu  wedi  dyfod,  a'i 
cafodd  ef  wedi  bod  weithian  bed- 
war  diwrnod  yn  y  bedd. 

18  A  Bethania  oedd  yn  agos  i  Je- 
rusalem, ynghylch  pymtheg  ystad 
oddi  wrthi : 

19  A  llawer  o'r  luddewon  a  ddaeth- 
ant  at  Martha  a  Mair,  i'w  cysuro 
hwy  am  eu  brawd. 

20  Yna  Martha,  cyn  gynted  ag  y 
clybu  hi  fod  yr  lesu  yn  dyfod,  a 
aeth  i'w  gyfarfod  ef :  ond  Mair  a 
eisteddodd  yn  y  tŷ. 

21  Yna  y  dywedodd  Martha  wrth 
yr  lesu,  Arglwydd,  pe  buasit  ti  yma, 
ni  buasai  farw  fy  mrawd. 

22  Eithr  mi  a  wn  heiyd  yr  awr- 
hon,  pa  bethau  bynnag  a  ddymun- 
ech  di  gan  Dduw,  y  dyry  Duw  i  ti. 

23  Yr  lesu  a  ddywedodd  wrthi, 
Adgyfodir  dy  frawd  drachefn. 

24  Dywedodd  Martha  wrtho,  s  Myfi 
a  wn  yr  adgyfodir  ef  yn  yr  adgyf- 
odiad,  y  dydd  diweddaf. 

25  Yr  lesu  a  ddywedodd  wrthi, 
Myfi  ywyr  adgyfodiad,  a'r  ''bywyd: 
'yr  hwn  sydd  yn  credu  ynof  fi,  er 
iddo  farw,  a  fydd  byw  : 

26  A  phwy  bynnag  sydd  yn  fyw, 
ac  yn  credu  ynof  fi,  ni  bydd  marw 
vn  dragywydd.  A  wyt  ti  yn  credu 
hyn? 

27  Dywedodd  hithau  wrtho,  Yd- 
wyf,  Arglwydd :  ^  yr  Avyf  fi  yn  credu 
mai  ti  yw  y  Crist,  Mab  Duw,  yr 
hwn  sydd  yn  dyfod  i'r  byd. 

28  Ac  wedi  iddi  ddy wedyd  y  peth- 
au  hyn,  hi  a  aeth  ymaith,  ac  a  alw- 
odd  yn  ddirgel  ei  chwaer  Mair,  gan 
ddywedyd,  Fe  ddaeth  yr  Athraw, 
ac  y  mac  yn  galw  am  danat. 

29  Cyn  gynted  ag  y  clybu  hi,  hi 
a  gododd  yn  ebrwydd,  ac  a  ddaeth 
atto  ef. 

30  (A'r  lesu  ni  ddaethai  etto  i'r 
dref,  ond  yr  oedd  efe  yn  y  man  lie 
y  cyfarfuasai  Martha  ag  ef.) 

31  Yna  yr  luddewon  y  rhai  oedd 
gyd  â  hi  yn  y  tŷ,  ac  yn  ei  chysuro 
hi,  pan  welsant  Mair  yn  codi  ar  frys, 
ac  yn  myned  aUan,  al  canlynasant 
hi,  gan  ddywedyd,  Y  mae  hi  yn 
myned  at  y  bedd,  i  wylo  yno. 

32  Yna  Mair,  pan  ddaeth  lie  yi* 
oedd  yr  lesu,  a'i  weled  ef,  a  syrth- 


iodd  wrth  ei  draed  ef,  gan  ddywed- 
yd wrtho,  Arglwydd,  pe  buasit  ti 
yma,  ni  buasai  fy  mrawd  farw. 

33  Yr  lesu  gan  hynny,  pan  welodd 
hi  yn  wylo,  a'r  luddewon  y  rhai  a 
ddaethai  gyd  â  hi  yn  wylo,  a  ridd- 
fanodd  yn  yr  yspryd,  ac  a  ^gynhyrf- 
wyd; 

34  Ac  a  ddywedodd,  Pa  le  y  dod- 
asoch  chwi  ef  ?  Hwy  a  ddywedasant 
wrtho,  Arglwydd,  tyred  a  gweL 

35  *  Yr  lesu  a  wylodd. 

36  Am  hynny  y  dywedodd  yr 
luddewon,  Wele,  fel  yr  oedd  yn 
ei  garu  ef. 

37  Eithr  rhai  o  honynt  a  ddywed- 
asant, Oni  allasai  hwn,  ™yr  hwn  a 
agorodd  lygaid  y  dall,  beri  na  buas- 
ai hwn  farw  chwaith  ? 

38  Yna  yr  lesu  drachefn  a  ridd- 
fanodd  ynddo  ei  hunan,  ac  a  ddaeth 
at  y  bedd.  Ac  ogof  oedd,  a  maen 
oedd  wedi  ei  ddodi  arno. 

39  Yr  lesu  a  ddywedodd,  Codwch 
ymaith  y  maen.  Martha,  chwaer 
yr  hwn  a  fuasai  farw,  a  ddywedodd 
wrtho,  Arglwydd,  y  mae  efe  weith- 
ian yn  drewi :  herwydd  y  mae  yn 
farw  er  ys  pedwar  diwrnod. 

40  Yr  lesu  a  ddywedodd  wrthi, 
Oni  ddywedais  i  ti,  pes  credit,  y 
cait  ti  °  weled  gogoniant  Duw  ? 

41  Yna  y  codasant  y  maen  lie  yr 
oedd  y  marAv  wedi  ei  osod.  A'r 
lesu  a  gododd  ei  olwg  i  fynu,  ac 
a  ddywedodd,  Y  Tad,  yr  wyf  yn 
diolch  i  ti  am  i  ti  ^vrandaw  arnaf 

42  Ac  myfi  a  wyddwn  dy  fod  di  yn 
fy  ngwraudaw  bob  amser:  eithr  "er 
mwyn  y  bobl  sydd  yn  sefyU  o  am- 
gylch,  y  dywedais,  fel  y  credont 
mai  tydi  a'm  hanfonaist  i. 

43  Ac  wedi  iddo  ddywedyd  hyn, 
efe  a  lefodd  â  Uef  uchel,  Lazarus, 
tyred  allan. 

44  A'r  hwn  a  fuasai  farw  a  ddaeth 
allan,  yn  rhwym  ei  draed  a'i  ddwy- 
law  me^vn  amdo :  a'i  ^  wyneb  oedd 
wedi  ei  rwymo  â  napcyn.  Yr  lesu 
a  ddywedodd  wrthynt,  GoUyngwch 
ef  yn  rhydd,  a  gadêwch  iddo  fyned 
ymaith. 

45  Yna  llawer  o'r  luddewon,  y 
rhai  a  ddaethent  at  Mair,  ac  a  wel- 
sent  y  pethau  a  wnaetliai  yr  lesu,  a 
gredasant  ynddo  ef. 

46  Eithr  rhai  o  honynt  a  aethant 
ymaith  at  y  Phariseaid,  ac  a  ddy- 
wedasant iddynt  y  pethau  a  wnaeth- 
ai  yr  lesu. 

47  1Í  "iYna  yr  arch-ofíeiriaid  a'r 


Anno 

DOMINI 

33. 


2Gr. 

ymgyn- 
nyrfodd. 


I  Luc  19.  41. 


m  pen.  9.  6. 


0  pen.  12. 
30. 


P  pen.  a).  7. 


1  Ps.  2.  2, 
Hatt.  26.3. 
Marc  14.1. 


Caiaphas  yn  prophwydo. 


S.  lOAN,  XII. 


Enneinio  traed  yr  lesu. 


Anno 

DOMINI 

33. 


r  pen.  12. 
19. 
Act.  4. 16. 


>  Luc  3.  2. 
pen.  18.  U. 
Act.  4.  6. 


» pen.  IS. 
14. 


u  Ea.  49.  e. 

1  loan  2.  'i 
I  Eph.  2. 

14,  15, 16. 


7  pen.  4.  1, 
3.  a  7.  1. 


«  Edrych 
2  Chron. 
13.  19. 


»  pen.  7. 11. 


Phariseaid  a  gasglasant  gynghor, 
ac  a  ddywedasant,  '^Pa  beth  yr  ydym 
ni  yn  ei  wneuthur  ?  canys  y  mae  y 
dyn  yma  yn  gwneuthur  Uawer  o 
arwyddion. 

48  Os  gadawn  ni  ef  fel  hyn,  pawb 
a  gredant  ynddo;  ac  fe  a  ddaw  y 
Rhufeiniaid,  ac  a  ddifethant  ein  He 
ni  a'n  cenedl  hefyd. 

49  A  rhyiv  un  o  honynt,  'Caia- 
phas, yr  hwn  oedd  arch-ofifeiriad  y 
flwyddyn  honno,  a  ddy  wedodd  wrth- 
ynt,  Nid  ydych  chwi  yn  gwybod 
dim  oil, 

50  Nac  yn  ystyried,  *  mai  buddiol 
yw  i  ni,  farw  o  un  dyn  dros  y  bobl, 
ac  na  ddifether  yr  holl  genedl. 

51  Hyn  ni  ddywedodd  efe  o  bono 
ei  hun  :  eithr,  ac  efe  yn  arch-offeir- 
iad  y  flwyddyn  honno,  efe  a  bro- 
phwydodd  y  byddai  yr  lesu  farw 
dros  y  genedl ; 

52  Ac  ""  nid  dros  y  genedl  yn  unig, 
="  eithr  fel  y  casglai  efe  ynghyd  yn 
un  blant  Duw  hefyd  y  rhai  a  was- 
garasid. 

53  Yna  o'r  dydd  hwnnw  allan  y 
cyd-ymgynghorasant  fel  y  Uaddent 
ef. 

54  Am  hynny  ^  ni  rodiodd  yr  lesu 
mwy  yn  amlwg  ym  mysg  yr  ludd- 
ewon ;  ond  efe  a  aeth  oddi  yno  i'r 
wlad  yn  agos  i'r  anialwch,  i  ddinas 
a  elwir  ^Ephraim,  ac  a  arhosodd 
yno  gyd  â'i  ddisgyblion. 

55  i[  A  phase  yr  luddewon  oedd 
yn  agos :  a  Uawer  a  aethant  o'r  wlad 
i  fynu  i  Jerusalem  o  flaen  y  pasc, 
i'w  glanhâu  eu  hunain. 

56  ^  Yna  y  ceisiasant  yr  lesu ;  a 
dywedasant  wrth  eu  gilydd,  fel  yr 
oeddynt  yn  sefyll  yn  y  deml,  Beth 
a  dybygwch  chwi,  gan  na  ddaeth 
efe  i'r  wyl  ? 

57  A'r  arch-ofleiriaid  a'r  Pharise- 
aid a  roisant  orchymyn,  os  gwydd- 
ai  neb  pa  le  yr  oedd  efe,  ar  fynegi 

0  hono,  fel  y  gallent  ei  ddal  ef. 

PENNOD  XII. 

1  Yr  lesu  yn  esgusodi  Mair  am  enneinio  ei 
draed  ef.  9  Y  hobl  yn  ymgasglu  i  weled 
Lazarus  :  10  yr  arch-offeiriaid  yn  ymgyng- 
hori  i'w  ladd  ef.  12  Grist  yn  marchogaeth 
i  Jerusalem.  20  Groegwyr  yn  ewyllysio 
gweled  yr  lesu.  23  Y  mae  efe  yn  rhag- 
fynegi  ei  farwolaeth.  37  Yr  luddewon  gan 
mwyaf  wedi  eu  dallu  :  42  er  hynny  llaicer  o 
hennaetliiaid  yn  credu,  ond  heb  ei  gyffesu  ef: 
44  yr  lesu  gan  hynny  yn  galw  yn  daer  am 
gyffesu  ffydd. 

YNA  yr  lesu,  chwe  diwrnod  cyn 
y  pasc,  a  ddaeth  i  Bethania, 


lie  yr  oedd  Lazarus,  yr  hwn  a  fuasai 
farw,  yr  hwn  a  godasai  efe  o  feirw. 

2  Ac  =*yno  y  gwnaethant  iddo 
swpper ;  a  Martha  oedd  yn  gwas- 
anaethu:  a  Lazarus  oedd  un  o'r 
rhai  a  eisteddent  gyd  âg  ef. 

3  Yna  y  cymmerth  ^  Mair  bwys  o 
ennaint  nard  gwlyb  gwerthfawr,  ac 
a  enneiniodd  draed  yr  lesu,  ac  a 
sychodd  ei  draed  ef  â'i  gwallt :  a'r 
tŷ  a  lanwyd  gan  arogl  yr  ennaint. 

4  Am  hynny  y  dywedodd  un  o'i 
ddisgyblion  ef,  Judas  Iscariot,  mab 
Simon,  yr  hwn  oedd  ar  fedr  ei  frad- 
ychu  ef, 

5  Paham  na  werthwyd  yr  ennaint 
hwn  er  tri  chàn  ceiniog,  a'i  roddi 
i'r  tlodion? 

6  Eithr  hyn  a  ddywedodd  efe,  nid 
o  herwydd  bod  arno  ofal  dros  y 
tlodion ;  ond  am  ei  fod  yn  Ueidr, 
a  "^bod  ganddo  y  pwrs,  al  fod  yn 
^  dwyn  yr  hyn  a  fwrid  ynddo. 

7  A'r  lesu  a  ddywedodd,  Gad 
iddi !  erbyn  dydd  fy  nghladdedig- 
aeth  y  cadwodd  hi  hwn. 

8  Canys  ^  y  mae  gennych  y  tlodion 
gyd  a  chwi  bob  amser ;  eithr  myfi 
nid  oes  gennych  bob  amser. 

9  Gwybu  gan  hynny  dyrfa  fawr  o'r 
luddewon  ei  fod  ef  yno :  a  hwy  a 
ddaethant,  nid  er  mwyn  yr  lesu  yn 
unig,  ond  fel  y  gwelent  Lazarus  hef- 
yd, ^  yr  hAvn  a  godasai  efe  o  feirw. 

10  1Í  Eithr  yr  arch-oflFeiriaid  a 
ymgynghorasant  fel  y  Uaddent  La- 
zarus hefyd : 

11  Oblegid  Uawer  o'r  luddewon 
a  aethant  ymaith  o'i  herwydd  ef, 
ac  a  gredasant  yn  yr  lesu. 

12  Í  '^Trannoeth,  tyrfa  fawr  yr  hon 
a  ddaeth  ai  i'r  wyl,  pan  glywsant  fod 
yr  lesu  yn  dyfod  i  Jerusalem, 

13  A  gymmerasant  gangau  o'r 
palmwydd,  ac  a  aethant  allan  i 
gyfarfod  âg  ef,  ac  a  lefasant,  ^Ho- 
sanna:  Bendigedig  ^yw  Brenhin 
Israel,  yr  hwn  sydd  yn  dyfod  yn 
enw  yr  Arglwydd. 

14  A'r  lesu  wedi  cael  asynyn,  a 
eisteddodd  arno ;  megis  y  mae  yn 
ysgrifenedig, 

15  ^  Nac  ofna,  ferch  Sion :  wele,  y 
mae  dy  Frenhin  yn  dyfod,  yn  eis- 
tedd  ar  ebol  asyn. 

16  Y  pethau  hyn  ni  wybu  ei  ddis- 
gyblion ef  ar  y  cyntaf:  eithr  'pan 
ogoneddwyd  yr  lesu,  ^  yna  y  cofias- 
ant  fod  y  petliau  hyn  yn  ysgrifen- 
edig am  dano,  ac  iddynt  wneuthur 
hyn  iddo. 


Anno 
DOMINI 

33. 

»  Matt.  26. 
6. 
Marc  14. 3. 


b  lilic  10. 
38,  30. 
pen.  11.  2. 


c  pen.  13. 
29. 
2  arwedd. 


d  Slatt.  26. 
11. 


e  pen.  IL 
44. 


f  Matt.  21. 


Marc  11.8. 
Luc  19. 35. 


6  Pa.  118. 
25,26. 

S  Neu,  yw 
yr  hwn 
sydd  yn 
dyfod  yn 
enw  yr 
Arglwydd 
yn  Fren- 
hin ar 
Israel. 


I  pen.  7.  30. 

k  pen.  14, 
26. 


Crist  yn  rhag-fynegi 


S.  10  AN,  XII. 


ei  farwolaeth. 


Anno 

DOMmi 

33. 


*alw  ohono 
ef  Lnzarus 
or  bedd, 
ai  godi  o 
feirw. 


Ipen.  11.47. 


n  pen.  1.  44. 


0  pen.  1.3. 
■ÓÍ.  a  IT.  1. 


P  1  Cor.  15. 
S6. 


q  Matt.  10. 
3'J.alG.25. 
Marc  8. 35. 
Luc  9.  24. 
a  17.  33. 


r  pen.  14.  3. 
a  17.  24. 


B  Matt.  26. 
38,  39. 
Luc  12.  50. 
pen.  13. 21. 


t  Matt.  3.17. 


u  pen.  11. 

42. 
X  Matt.  12. 

29 

Luc  10.  IS, 

pen.  14.  30. 

a  16.  11. 

Eph.  6.  12. 
7  pen.  3.  14. 

a  8.  28. 


17  Tystiolaethodd  gan  hynny  y 
dyrfa,  yr  hon  oedd  gyd  âg  ef  *  pan 
alwodd  efe  Lazarus  o'r  bedd,  al 
godi  ef  o  feirw. 

18  Am  hyn  y  daeth  y  dyrfa  liefyd  i 
gyfarfod  âg  ef,  am  glywed  o  honynt 
iddo  wneuthur  yr  arwydd  hon. 

19  Y  Phariseaid  gan  hynny  a  ddy- 
wedasant  yn  eu  plith  eu  hunain, 
'A  welwch  chwi  nad  ydych  yn 
tycio  dim?  wele,  fe  aeth  y  byd  ar 
ei  ol  ef. 

20  1Í  Ac  yr  oedd  rhai  Groegiaid 
ym  mhlith  y  rhai  "a  ddaethent  i 
fynu  i  addoli  ar  yr  wyl : 

21  Y  rhai  hyn  gan  hynny  a  ddaeth- 
ant  at  Phylip,  ''yr  hwn  oedd  o 
Bethsaida  yn  Galilea,  ac  a  ddy- 
munasant  arno,  gan  ddywedyd,  Syr, 
ni  a  ewyUysiem  weled  yr  lesu. 

22  Phylip  a  ddaeth,  ac  a  ddywed- 
odd  i  Andreas ;  a  thrachefn  Andreas 
a  Phylip  a  ddywedasant  i'r  lesu. 

23  1Í  A'r  lesu  a  attebodd  iddynt, 
gan  ddywedyd,  "Daeth  yr  awr  y 
gogonedder  Mab  y  dyn. 

24  Yn  wir,  yn  wir,  meddaf  i  chwi, 
POni  syrth  y  gronyn  gwenith  i'r 
ddaear,  a  marw,  hwnnw  a  erys  yn 
unig ;  eithr  os  bydd  efe  marw,  efe 
a  ddwg  flfrwyth  lawer. 

25  1  Yr  hwn  sydd  yn  caru  ei  ein- 
ioes,  a'i  cyU  hi;  a'r  hwn  sydd  yn 
casâu  ei  einioes  yn  y  byd  hwn,  al 
ceidw  hi  i  fywyd  tragywyddol. 

26  Os  gwasanaetha  neb  fi,  dilyned 
fi:  a  'He  yr  wyf  fi,  yno  y  bydd  iy 
ngweinidog  hefyd :  ac  os  gwasan- 
aetha neb  fi,  y  Tad  a'i  hanrhyd- 
edda  ef. 

27  *Yr  awrhon  y  cynhyrfwyd  fy 
enaid :  a  pha  beth  a  ddywedaf ?  O 
Dad,  gwared  fi  allan  o'r  awr  hon : 
eithr  o  herwydd  hyn  y  deuthum 
i'r  awr  hon. 

28  0  Dad,  gogonedda  dy  enw. 
Yna  y  daeth  *llef  o'r  nef,  Mi  a'^ 
gogoneddais,  ac  a'i  gogoneddaf  dra- 
chefn. 

29  Y  dyrfa  gan  hynny,  yr  hon 
oedd  yn  sefyU  ac  yn  clywed,  a 
ddywedodd  mai  taran  oedd :  eraill 
a  ddywedasant,  Angel  a  lefarodd 
wrtho. 

30  Yr  lesu  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd, "  Nid  o'm  hachos  i  y  bu  y 
lief  hon,  ond  o'ch  achos  chwi. 

31  Yn  awr  y  mae  barn  y  byd 
hwn  :  yn  awr  y  bwrir  allan  ^dywys- 
og  y  byd  hwn. 

32  A  minnau,  ^os  dyrchefir  fi  odd! 


ar  y  ddaear,  a  dynnaf  ^  bawb  attaf 
fy  hun. 

33  (A  hyn  a  ddywedodd  efe,  gan  ar- 
wyddo  o  ba  angau  y  byddai  farw.) 

34  Y  dyrfa  a  attebodd  iddo,  *Ni  a 
glywsom  o'r  ddeddf,  fod  Crist  yn 
aros  yn  dragywyddol :  a  pha  wedd 
yr  wyt  ti  yn  dywedyd,  fod  yn  rhaid 
dyrchafu  Mab  y  dyn?  pwy  ydyw 
hwnnw  Mab  y  dyn  ? 

35  Yna  yr  lesu  a  ddywedodd  wrth- 
ynt,  Etto  ychydig  ennyd  ^  y  mae  y 
goleuni  gyd  â  chwi.  °  Rhodiwch  tra 
fyddo  gennych  y  goleuni,  fel  na 
ddalio  y  ty wyllwch  chwi :  ^  a'r  hwn 
sydd  yn  rhodio  mewn  tywyllwch,  ni 
ŵyr  i  ba  le  y  mae  yn  myned. 

36  Tra  fyddo  gennych  oleuni,  cred- 
wch  yn  y  goleuni,  fel  y  byddoch 
®blant  y  goleuni.  Hyn  a  ddywed- 
odd yr  lesu,  ac  efe  a  ymadawodd, 
ac  ^a  ymguddiodd  rhagddynt. 

37  IT  Ac  er  gwneuthur  o  hono  ef 
gymmaint  o  arwyddion  yn  eu  gŵydd 
hwynt,  ni  chredasant  ynddo  : 

38  Fel  y  cyflawnid  ymadrodd  Esai- 
as  y  prophwyd,  yr  hwn  a  ddywed- 
odd efe,  ^Arglwydd,  pwy  a  gredodd 
i'n  hymadrodd  ni  ?  ac  i  bwy  y  dat- 
guddiwyd  braich  yr  Arglwydd  ? 

39  Am  hynny  ni  allent  gredu,  o- 
blegid  dywedyd  o  Esaias  drachefn, 

40  ^  Efe  a  ddallodd  eu  Uygaid,  ac 
a  galedodd  eu  calon ;  fel  na  welent 
a'zt  Uygaid,  a  deall  k'u  calon,  ac 
ymchwelyd  o  honynt,  ac  i  mi  eu 
hiachâu  hwynt. 

41  'Y  pethau  hyn  a  ddywedodd 
Esaias,  pan  welodd  ei  ogoniant  ef, 
ac  y  liefarodd  am  dano  ef. 

42  1Í  Er  hynny  Uawer  o'r  pennaeth- 
iaid  hefyd  a  gredasant  ynddo  ;  ond 
''oblegid  y  Phariseaid  ni  chyffesas- 
ant  ef,  rhag  eu  bwrw  allan  o'r 
synagog : 

43  ^Canys  yr  oeddynt  yn  caru 
gogoniant  dynion  yn  fwy  na  go- 
goniant  Duw. 

44  IT  A'r  lesu  a  lefodd  ac  a  ddy- 
wedodd, ""Yr  hwn  sydd  yn  credu 
ynof  fi,  nid  j\n  yn  credu  ynof  fi, 
ond  yn  yr  hwn  a'm  hanfonodd  i. 

45  "A'r  hwn  sydd  yn  fy  ngweled  i, 
sydd  yn  gweled  yr  hwn  a'm  dan- 
fonodd  i. 

46  "  Mi  a  ddeuthum  yn  oleuni  i'r 
byd,  fel  y  ho  i  bob  un  a'r  sydd 
yn  credu  ynof  fi,  nad  arhoso  yn  y 
tywyllwch. 

47  Ac  OS  clyw  neb  fy  ngeiriau,  ac 
ni  chred,  p  myfi  nid  wyf  yn  ei  farnu 


Anno 

domdh 

«  Rhuf.  5. 

18. 

Heb.  2.  9. 
a  Pe.  89.  36, 
37.  a  110. 4. 
Es.  9.  7. 
a  53.  8. 
Ezec.  37. 
25. 

Dan.  2.  44. 
a  7. 14,  27. 
Mic.  4.  7. 


bpen.  8. 12.  I 

a  9.  5.  I 

ad.  46. 
cJer.13.16.  I 

Eph.  5.  Í 
d  pen.  11. 

10. 


e  Luc  16. 8. 

Eph.  5. 8. 

1  Thess.  5. 

5. 

1  loan  2. 9, 

10. 
fpen.  8.  59. 

a  11.  54. 


e  Ea.  53. 1. 
Ehuf.  10. 
16. 


h  Es.  6.  9. 
Matt.  13. 
14. 


fc  pen.  7. 13. 
a  9.  22. 


1  pen.  5.  44. 


m  Marc  9. 
37. 

1  Petr  1. 
21. 

n  pen.  14.  9. 


0  ad.  35,  36. 
pen.  3. 19. 
a  8. 12. 
a  y.  5,  39. 


P  pen.  5  45. 
a  8. 15, 26. 


Crist  yn  golehi  traed 


S.  lOAN,  XIII. 


ei  ddisgyhlion. 


Anno 

DOMINI 

33. 

q  pen.  3.  IT. 

r  Marc  16. 
16. 


s  pen.  8.  38. 
a  14.  10. 


t  Deut.  18. 
18. 


»  Matt.  26. 
2. 


b  Luc  22. 3. 
ad.  27. 


c  JIatt.  IT. 

27.  a  28. 18. 
pen.  3.  35. 

a  17.  '1. 


ZA  Phetr  a, 

&c, 
d  Edrych 
Matt.  3. 14. 


e  pen.  3.  5. 
1  Cor.  6. 11. 
Eph.  5.  26. 
Tit.  3.  5. 
Hcb.  10. 
22. 


ef :   canys  i  ni  ddeuthum  i  farnu  y 
byd,  eithr  i  achub  y  byd. 

48  Yr  hwn  sydd  yn  fy  nirmygu  i, 
ac  heb  dderbyn  fy  ngeiriau,  y  mae 
iddo  un  yn  ei  farnu :  '  y  gair  a 
leferais  i,  hwnnw  a'i  barn  ef  yn  y 
dydd  diweddaf. 

49  Canys  *  myfi  ni  leferais  o  honof 
fy  hun :  ond  y  Tad  yr  hwn  a'm 
hanfonodd  i,  efe  a  roddes  orchy- 
myn  i  mi,  '  beth  a  ddywedwn,  a  pha 
beth  a  lefarwn. 

50  Ac  mi  a  wn  fod  ei  orchymyn  ef 
yn  fywyd  tragywyddol :  am  hynny 
y  pethau  yr  Avyf  fi  yn  eu  llefaru, 
fel  y  dywedodd  y  Tad  wrthyf,  felly 
yr  wyf  yn  llefaru. 

PENNOD  XIII. 

1  Tr  lesu  yn  golehi  traed  ei  ddisgyhlion :  14 
yn  eu  hannog  i  ostyngeiddrwydd  a  chariad 
perffaith:  18  yn  rhag-ddywedyd,  ac  yn 
datguddio  i  loan  trwy  arwydd,  y  bradychai 
Judas  ef:  31  yn  gorchymyn  iddynt  garu 
eu  gilydd ;  36  ac  yn  rhyhuddio  Petr  y 
gwadai  efe  ef. 

A*  CHYN  gwyl  y  pasc,  yr  lesu 
yn  gwybod  ddyfod  ei  a^vr  ef 
i  ymadael  â'r  byd  hwn  at  y  Tad,  efe 
yn  earn  yr  eiddo  y  rhai  oedd  yn  y 
byd,  a'u  carodd  hwynt  hyd  y  diwedd. 

2  Ac  wedi  darfod  swpper,  ^  wedi 
i  ddiafol  eisoes  roi  y'nghalon  Ju- 
das Iscariot,  mab  Simon,  ei  frad- 
ychu  ef ; 

3  Yr  lesu  yn  gwybod  ''roddi  o'r 
Tad  bob  peth  oil  yn  ei  ddwylaw 
ef,  a'i  fod  wedi  dyfod  oddi  wrth 
Dduw,  ac  yn  myned  at  Dduw  ; 

4  Efe  a  gyfododd  oddi  ar  swpper, 
ac  a  roes  heibio  ei  gochl-wisg,  ac 
a  gymmerodd  dywel,  ac  a  ymwreg- 
ysodd. 

5  Wedi  hynny  efe  a  dywalltodd 
ddwfr  i'r  cawg,  ac  a  ddechreuodd 
olchi  traed  y  disgyblion,  a'u  sychu 
â'r  tywel,  â'r  hwn  yr  oedd  efe  wedi 
ei  wregysu. 

6  Yna  y  daeth  efe  at  Simon  Petr : 
^  ac  efe  a  ddywedodd  wrtho,  Ar- 
glwydd,  ^  a  wyt  ti  yn  golehi  fy 
nhraed  i  ? 

7  Yr  lesu  a  attebodd  ac  a  ddywed- 
odd wrtho,  Y  peth  yr  wyf  fi  yn  ei 
wneuthur,  ni  wyddost  ti  yr  awrhon  : 
eithr  ti  a  gei  wybod  ar  ol  hyn. 

8  Petr  a  ddywedodd  wrtho,  Ni 
chei  di  olchi  fy  nhraed  i  byth.  Yr 
lesu  a  attebodd  iddo,  *Oni  olchaf 
di,  nid  oes  i  ti  gyfran  gyd  â  myfi. 

9  Simon  Petr  a  ddywedodd  wrtho, 
Arglwydd,  nid  fy  nhraed  yn  unig, 
eithr  ^  nwylaw  a'm  pen  hefyd, 

1005 


10  Yr  lesu  a  ddywedodd  wrtho, 
Yr  hwn  a  olchwyd,  nid  rhaid  iddo 
ond  golehi  ei  draed,  eithr  y  mae 
yn  Ian  oil :  ac  *^yr  ydych  chwi  yn 
Ian,  eithr  nid  pawb  oil. 

11  Canys  efe  ^a  wyddai  pwy  a'i 
bradychai  ef :  am  hynny  y  dywed- 
odd, Nid  ydych  chwi  yn  Ian  bawb  oil. 

12  Felly  wedi  iddo  olchi  eu  traed 
hwy,  a  chymmeryd  ei  gochl-wisg, 
efe  a  eisteddodd  drachefn,  ac  a  ddy- 
wedodd wrthynt,  A  wyddoch  chwi 
pa  beth  a  wneuthum  i  chwi  ? 

13  ^  Yr  ydych  chwi  yn  fy  ngalw  i, 
Yr  Athraw,  a'r  Arglwydd :  a  da  y 
dywedwch ;  cbujs  felly  yr  ydwyf. 

14  *Am  hynny  os  myfi,  yn  Ar- 
glwydd ac  yn  Athraw,  a  olchais 
eich  traed  chwi;  ''chwìthau  a  ddyl- 
ech  olchi  traed  eich  gilydd  ; 

15  Canys  ^  rhoddais  esampl  i  chwi, 
fel  y  gwnelech  chwithau  megis  y 
gwneuthum  i  chwi. 

16  "  Yn  wir,  yn  wir,  meddaf  i 
chwi,  Nid  yw  y  gwas  yn  fwy  na'i 
arglwydd;  na'r  hwn  a  ddanfonwyd 
yn  fwy  na'r  hwn  a'i  danfonodd. 

17  °0s  gwyddoch  y  pethau  hyn, 
gwŷn  eich  byd  os  gwnewch  hwynt 

18  11  Nid  wyf  fi  yn  dywedyd  am 
danoch  oil ;  mi  a  wn  pwy  a  ethol- 
ais :  ond  fel  y  cyflawnid  yr  ys- 
grythyr,  °Yr  hwn  sydd  yn  bwytta 
bara  gyd  â  mi,  a  gododd  ei  sawdl 
yn  fy  erbyn. 

19  P  3  Yn  awr  yr  wyf  yn  dywedyd 
wrthych  cyn  ei  ddyfod,  fel  pan 
ddêl,  y  credoch  mai  myfi  yw  efe. 

20  1  Yn  wir,  yn  wir,  meddaf  i 
chwi,  Yr  hwn  sydd  yn  derbyn  y 
neb  a  ddanfonwyf  fi,  sydd  yn  fy 
nerbyn  i ;  a'r  hwn  sydd  yn  fy  ner- 
byn  i,  sydd  yn  derbyn  yr  hwn  a'm 
danfonodd  i. 

21  '  Wedi  i'r  lesu  ddywedyd  y 
pethau  hyn,  'efe  a  gynhyrfwyd  yn 
yr  yspryd,  ac  a  dystiolaethodd,  ac 
a  ddywedodd,  Yn  wir,  yn  wir,  y 
dywedaf  wrthych,  *y  bradycha  un 
o  honoch  fi. 

22  Yna  y  disgyblion  a  edrychas- 
ant  ar  eu  gilydd,  gan  ammeu  am 
bwy  yr  oedd  efe  yn  dywedyd 

23  Ac  '^  yr  oedd  un  o'i  ddisgyblion 
yn  pwyso  ar  fynwes  yr  lesu,  yr  hwn 
yr  oedd  yr  lesu  yn  ei  garu. 

24  Am  hynny  yr  amneidiodd  Si- 
mon Petr  ar  hwnnw,  i  oiyn  pwy 
oedd  efe,  am  yr  hwn  yr  oedd  efe 
yn  dywedyd. 

25  Ac  yntau  yn  pwyso  ar  ddwy- 


Anno 

DOMINI 

S3. 


fpen.  15.  3. 
Eptn.  6.61. 


h  Matt.  23. 

8,  10. 

1  Cor.  8.  6. 

a  12.  3. 

Phil.  2. 11. 
i  Luc  22.  27. 


•i  Gal.  6. 1, 

2. 


I  Matt.  11. 
2;}. 

1  Petr  2. 
21. 
1  loan  2.  6. 

n»  Matt.  10. 
24. 

Luc  6.  40. 
pen.  15. 20. 


n  lago  1.  25. 


o  Ps.  41.  9. 

Jlatt.  26. 
2J. 


P  pen.  14. 

29.  a  16.  4. 
S  Neu,  Or 

awr  hon. 

1  Matt.  10. 
40. 
Luc  10.  16. 


r  Matt.  26. 

21. 

Blare  14. 

IS. 

Luc  22.  2L 
•  pen.  12. 

27. 
t  Act.  1. 17. 

1  luan  2. 

19. 


n  pen.  19. 
26.  a  20.  2. 
a  21.  7,  20, 
24. 


Crist  yn  rhyhiiddio  Petr , 


S.  I  OAK  XIV. 


yn  cysuro  ei  ddisgyhlion. 


Anno 

DOMINI 

33. 


Í  pen.  12.  6. 


y  pen.  1".  1, 
5,6. 


«  pen.  12. 
23. 


»  pen.  7.  34. 
a  8.  21. 


b  Lef.  19. 

18. 

pen.  15. 12, 

17. 

Eph.  5.  2. 

1  Theas.  4. 

9. 

1  IO!in  2. 7, 

8.  a  3.  23. 

a  4.  21. 
e  1  loan  2. 

5.  a  4.  20. 


d  pen.  21. 

2  Petr  1. 
14. 


a  Matt.  26. 
33,  35. 
Marc  14. 
31. 
Luc  22. 33. 


fron  yr  lesu,  a  ddywedodd  wrtho, 
Arglwydd,  pwy  yw  efe? 

26  Yr  lesu  a  attebodd,  Hwnnw  yw 
efe,  i'r  hwn  y  rhoddaf  fi  dammaid 
wedi  i  mi  ei  wlychu.  Ac  wedi  iddo 
wlychu  y  tammaid,  efe  a'i  rhoddodd 
i  Judas  Iscariot,  mah  Simon. 

27  Ac  ar  ol  y  tammaid,  yna  yr  aeth 
Satan  i  mewn  iddo.  Am  hynny  y 
dywedodd  yr  lesu  wrtho,  Hyn  yr 
wyt  yn  ei  wneuthur,  gwna  ar  frys. 

28  Ac  ni  wyddai  neb  o'r  rhai  oedd 
yn  eistedd  i  ba  beth  y  dywedasai 
efe  hyn  wrtho. 

29  Canys  rhai  oedd  yn  tybied,  am 
fod  ^  Judas  a'r  god  ganddo,  fod  yr 
lesu  yn  dywedyd  wrtho,  Pryn  y 
pethau  sydd  arnom  eu  heisieu  er- 
byn  yr  wyl ;  neu,  ar  roi  o  hono 
beth  i'r  tlodion. 

30  Yntau  gan  hynny,  wedi  der- 
byn  y  tammaid,  a  aeth  allan  yn 
ebrwydd.    Ac  yr  oedd  hi  yn  nos. 

31  *!  Yna  gwedi  iddo  fyned  allan, 
yr  lesu  a  ddywedodd,  Yn  awr  y 
gogoneddwyd  Mab  y  dyn,  a  Duw 
a  ogoneddwyd  ynddo  ef. 

32  y  Os  gogoneddwyd  Duw  ynddo 
ef,  Duw  hefyd  a'i  gogonedda  ef 
ynddo  ei  hun,  ac  ="  efe  a'i  gogonedda 
ef  yn  ebrwydd. 

33  O  blant  bychaiu,  etto  yr  ^vyf 
ennyd  fechan  gyd  â  chwi.  Chwi 
a'm  ceisiwch  :  ac,  *  megis  y  dywed- 
ais  wrth  yr  luddewon,  Lie  yr  wyf 
fi  yn  myned,  ni  ellwch  chwi  ddy- 
fod ;  yr  ydwyf  yn  dywedyd  wrthych 
chwithau  hefyd  yr  awrhon. 

34  ^  Gorchymyn  newydd  yr  wyf 
yn  ei  roddi  i  chwi,  Ar  garu  o  hon- 
och  eich  gilydd  ;  fel  y  cerais  i  chwi, 
ar  garu  o  honoch  chwithau  bawb 
eich  gilydd. 

35  ^Ẅrth  hyn  y  gwybydd  pawb 
mai  disgyblion  i  mi  ydych,  os  bydd 
gennych  gariad  i'ch  gilydd. 

36  t  A  Simon  Petr  a  ddywedodd 
wrtho,  Arglwydd,  i  ba  le  yr  wyt 
ti  yn  myned?  Yr  lesu  a  attebodd 
iddo.  Lie  yr  ydwyf  fi  yn  myned,  ni 
elli  di  yr  awrhon  fy  nghanlyn :  eithr 
^  ar  ol  hyn  y'm  canlyni. 

37  Petr  a  ddywedodd  wrtho,  Ar- 
glwydd, paham  na  allaf  fi  dy  ganlyn 
yr  awrhon  ?  ^  mi  a  roddaf  fy  einioes 
drosot. 

38  Yr  lesu  a  attebodd  iddo,  A 
roddi  di  dy  einioes  drosof  fi?  Yn 
wir,  yn  wir,  meddaf  i  ti,  Ni  chân 
y  ceiliog  lies  i  ti  fy  ngwadu  dair 
gwaith. 


PENNOD  XIV.  j 

1  Crist  yn  cysuro  ei  ddisgyhlion  â  gohaifh  teyvn-  \ 
as  nef:  6  yn  proffesu  mai  efe  yw  y  ffordd, 
a'r  gwirionedd,  a'r  byivyd ;  a'i  fod  yn  un 
d'r  Tad :  13  yn  gwarantu  y  bydd  eu, 
gweddtau  Jnoy  yn  ei  enio  ef  yn  ffrwythlawn  : 
15  yn  dymuno  cariad  ac  ufadd-dod  :  16  yn 
addaw  yr  Tspryd  Glân  y  Diddanydd ;  27 
ac  yn  gadael  ei  dangnefedd  gyd  â  hwynt. 

NA    thralloder   eich   calon :    yr 
ydych  yn  credu  yn  Nuw,  cred- 
wch  ynof  finnau  hefyd. 

2  Yn  nhŷ  fy  Nhad  y  mae  Uawer 
o  drigfannau:  a  phe  amgen,  mi 
a  ddywedaswn  i  chwi.  Yr  wyf  fi 
yn  myned  i  barottôi  He  1  chwi 

3  Ac  *  OS  myfi  a  âf,  ac  a  barottoaf 
le  i  chwi,  mi  a  ddeuaf  drachefn, 
ac  a'ch  cymmeraf  chwi  attaf  iy 
hun ;  fel  ^  He  yr  wyf  fi,  y  byddoch 
chwithau  hefyd. 

4  Ac  i  ba  le  yr  wyf  fi  yn  myn- 
ed, chwi  a  wyddoch,  a'r  fíbrdd  a 
wyddoch. 

5  Dywedodd  Thomas  wrtho,  Ar- 
glwydd, ni  wyddom  ni  i  ba  le  yr 
wyt  ti  yn  myned ;  a  pha  fodd  y 
gallwn  wybod  y  ffordd  ? 

6  Yr  lesu  a  ddywedodd  wrtho  ef, 
Myfi  yw  y  "  ffordd,  a'r  ^  gwirionedd, 
a'r  ^  by wyd  :  '  nid  y w  neb  yn  dyfod 
at  y  Tad,  ond  trwof  fi. 

7  Ped  adnabuasech  fi,  fy  Nhad  hef- 
yd a  adnabuasech  :  ac  o  hyn  allan  yr 
adwaenoch  ef,  a  chwi  a'i  gwelsoch  ef. 

8  Dywedodd  Phylip  wrtho,  Ar- 
glwydd, dangos  i  ni  y  Tad,  a  digon 
yw  i  ni. 

9  Yr  lesu  a  ddywedodd  wrtho, 
A  ydwyf  gyhyd  o  amser  gyd  â 
chwi,  ac  nid  adnabuost  fi,  Phylip  ? 
sY  neb  a'm  gwelodd  i,  a  welodd 
y  Tad :  a  pha  fodd  yr  wyt  ti  yn 
dywedyd,  Dangos  i  ni  y  Tad? 

10  Onid  wyt  ti  yn  credu  ^fy  mod 
i  yn  y  Tad,  a'r  Tad  ynof  finnau? 
Y  geiriau  yr  wyf  fi  yn  eu  llefaru 
wrthych,  'nid  o  honof  fy  hun  yr 
wyf  yn  eu  llefaru;  ond  y  Tad  yr 
hwn  sydd  yn  aros  ynof,  efe  sydd  yn 
gwneuthur  y  gweithredoedd. 

11  Credwch  fi,  fy  mod  i  yn  y  Tad, 
a'r  Tad  ynof  finnau :  ac  onid  ê, 
credwch  fi  er  mwyn  y  gweithred- 
oedd eu  hunain. 

12  ''Yn  wir,  yn  wir,  meddaf  i 
chwi,  Yr  hwn  sydd  yn  credu  ynof 
fi,  y  gweithredoedd  yr  wyf  fi  yn 
eu  gwneuthur,  yntau  hefyd  a'u 
gwna,  a  mwy  na'r  rhai  hyn  a  wna 
efe  :  oblegid  yr  wyf  fi  yn  myned 
at  fy  Nhad. 


Anno 

DOMINI 

33. 


»  ad.  18,  28. 


b  pen.  12. 
26. 
a  17.  24. 


c  Ileb.  9.  8. 
d  pen.  1.  17. 
e  pen.  1.  4. 
a  11.  25. 
f  pen.  10.  9. 


s  pen.  12. 
45. 


h  ad.  20. 
pen.  10.38. 
a  17.  21, 
23. 

i  pen.  5. 19. 
a  8.  28. 
a  12.  49. 


k  Matt.  21. 
21. 

Blare  IG. 
17. 


Addaw  yr  Yspryd  Glân. 


S.  lOAN,  XV. 


Crist  yw  y  wir  winwydden. 


Anno 

DOMINI 

33. 


1  Matt.  7.  7. 

a.  21.  22. 

il.irc  11. 

24. 

pen.  15.  7, 

16.  a  16.  23. 

1  loan  'A. 

22.  a  5.14. 
m  ad.  21,  23. 

fien.  15. 10, 
4. 

1  loan  5. 3. 
n  pen.  15. 
26.  a  16.  7. 
Khuf.  8. 
15,  26. 
0  pen.  15. 
26.  a  1(5. 13. 


"  ad.  10. 

pen.  10.38. 

a  17.  21, 

23,26. 
»acL15. 

lloan  2.  5. 

a  5.  3. 


» lien.  12. 
10. 

a  16.  13. 
1  loan  2. 
20,27.  ■ 


13  '  A  pha  beth  byiinag  a  ofynoch 
yn  fy  enw  i,  hynny  a  wnaf ;  fel  y 
gogonedder  y  Tad  yn  y  Mab. 

14  Os  gofynwch  ddim  yn  fy  enw  i, 
mi  a'i  gwnaf. 

15  1Í  "  O  cherwch  fi,  cedwch  fy 
ngorchymynion. 

16  A  mi  a  weddîaf  ar  y  Tad,  ac 
°efe  a  rydd  i  chwi  Ddiddanydd 
arall,  fel  yr  arhoso  gyd  â  chwi  yn 
dragywyddol ; 

17  °  Yspryd  y  gwirionedd,  yr  hwn 
ni  ddichon  y  byd  ei  dderbyn,  am 
nad  yw  yn  ei  weled,  nac  yn  ei  ad- 
nabod  ef :  ond  chwi  a'i  hadwaenoch 
ef ;  o  herwydd  y  mae  yn  aros  gyd  â 
chwi,  ac  ynoch  y  bydd  efe. 

18  PNis  gadawaf  chwi  yn  ^  amddif- 
aid :  1  mi  a  ddeuaf  attoch  chwi. 

19  Etto  ennyd  bach,  a'r  byd  ni'm 
gwel  mwy ;  eithr  ^ chwi  am  gwel- 
wch :  canys  byw  wyf  fi,  a  byw 
fyddwch  chwithau  hefyd. 

20  Y  dydd  hwnnw  y  gwybyddwch 
■fy  mod  i  yn  fy  Nhad,  a  chwithau 
ynof  fi,  a  minnau  ynoch  chwithau. 

21  *  Yr  hwn  sydda'm  gorchymynion 
i  ganddo,  ac  yn  eu  cadw  hwynt,  efe 
yw  yr  hwn  sydd  yn  fy  ngharu  i :  a'r 
hwn  sydd  yn  fy  ngharu  i,  a  gerir 
gan  fy  Nhad  i :  a  minnau  al  caraf 
ef,  ac  a'm  hegluraf  fy  hun  iddo. 

22  Dywedodd  Judas  wrtho,  (nid 
yr  Iscariot,)  Arglwydd,  pa  beth  yw 
yr  achos  yr  wyt  ar  fedr  dy  eglurhâu 
dy  hun  i  ni,  ac  nid  i'r  byd  ? 

23  Yr  lesu  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd  wrtho,  "  Os  car  neb  fi,  efe  a 
geidw  fy  ngair ;  a'm  Tad  a'i  car 
yntau,  a  ^nyni  a  ddeuwn  atto,  ac 
a  wnawn  ein  trigfa  gyd  âg  ef 

24  Yr  hwn  nid  yw  yn  fy  ngharu  i, 
nid  yw  yn  cadw  fy  ngeiriau :  ^  a'r 
gair  yr  ydych  yn  ei  gfywed,  nid 
eiddof  fi  ydyw,  ond  eiddo  y  Tad 
a'm  hanfonodd  i 

25  Y  pethau  hyn  a  ddywedais 
wrthych,  a  mi  yn  aros  gyd  â  chwi. 

26  Eithr  ^  y  Diddanydd,  yr  Yspryd 
Glân,  yr  hwn  a  enfyn  y  Tad  yn  fy 
enw  i,  efe  *  a  ddysg  i  chwi  yr  holl 
bethau,  ac  a  ddwg  ar  gôf  i  chwi  yr 
holl  bethau  a  ddywedais  i  chwi. 

27  Yr  wyf  yn  gadael  i  chwi  dang- 
nefedd ;  fy  nhangnefedd  yr  ydwyf 
yn  ei  roddi  i  chwi :  nid  fel  y  mae 
y  byd  yn  rhoddi,  yr  wyf  fi  yn 
rhoddi  i  chwi.  Na  thralloder  eich 
calon,  ac  nac  ofhed. 

28  Cfywsoch  fel  ^  y  dywedais  wrth- 
ych, Yr  wyf  yn  myned  ymaith,  ac 

lOOT 


mi  a  ddeuaf  attoch.  Pe  carech  fi, 
chwi  a  lawenhâech  am  i  mi  ddywed- 
yd,  Yr  wyf  yn  myned  at  y  Tad :  can- 
ys y  mae  '^  fy  Nhad  yn  fwy  na  myfi, 

29  Ac  ^yr  awrhon  y  dywedais  i 
chwi  cyn  ei  ddyfod,  fel  pan  ddêl,  y 
credoch. 

30  Nid  ymddiddanaf  â  chwi  nem- 
mawr  bellach :  *  canys  tywysog  y 
byd  hwn  sydd  yn  dyfod,  ac  nid  oes 
iddo  ddim  ynof  fi. 

31  Ond  fel  y  gwypo  y  byd  fy  mod 
i  yn  earn  y  Tad,  ac  ^megis  y  gor- 
chymynodd  y  Tad  i  mi,  feUy  yr 
wyf  yn  gwneuthur.  Codwch,  awn 
oddi  yma. 

PENNOD  XV. 

1  Y  diddanwch  a'r  caredigrwydd  sydd  rhwng 
Crist  a'i  aelodau,  trwy  ddammeg  y  loimoydd- 
en,  18  Cysur  mewn  casineb,  ac  erlid  bydol. 
26  Swydd  yr  Yspryd  Gldn,  a'r  apostolion. 

MYFI  yw  y  wir  winwydden,  a'm 
Tad  yw  y  Uafurwr. 

2  *  Pob  cangen  ynof  fi  heb  ddwyn 
ffrwyth,  y  mae  efe  yn  ei  thynnu 
ymaith :  a  phob  un  a  ddygo  fíiwy th, 
y  mae  efe  yn  ei  glanhâu,  fel  y  dygo 
fwy  o  firwyth. 

3  ^*  Yr  awrhon  yr  ydych  chwi  yn  Ian 
trwy  y  gair  a  leferais  i  wrthych. 

4  Arhoswch  ynof  fi,  a  mi  ynoch 
chwi.  Megis  na  all  y  gangen  ddwyn 
firwyth  o  honi  ei  hun,  onid  erys  yn 
y  winwydden ;  felly  ni  ellwch  chwi- 
thau, onid  arhoswch  ynof  fi. 

5  Myfi  yw  y  winwydden,  chwi- 
thau yw  y  canghennau.  Yr  hwn 
sydd  yn  aros  ynof  fi,  a  minnau 
ynddo  yntau,  hwnnw  sydd  yn  dwyn 
firwyth  lawer  :  oblegid  "  -  hebof  fi 
ni  ellwch  chwi  wneuthur  dim. 

6  Onid  erys  un  ynof  fi,  ^  efe  a 
daflwyd  allan  megis  cangen,  ac  a 
wywodd ;  ac  y  maent  yn  eu  casglu 
hwynt,  ac  yn  eu  bwrw  yn  tan,  a 
hwy  a  losgir. 

7  Os  arhoswch  ynof  fi,  ac  aros 
o'm  geiriau  ynoch,  ^  beth  bynnag 
a  ewyllysioch,  gofynwch,  ac  efe  a 
fydd  i  chwi 

8  ^Yn  hyn  y  gogoneddwyd  fy 
Nhad,  ar  ddwyn  o  honoch  flfrwyth 
lawer ;  a  disgyblion  fyddwch  i  mi. 

9  Fel  y  carodd  y  Tad  fi,  felly  y 
cerais  innau  chwithau:  arhoswch 
yn  fy  nghariad  i. 

10  s  Os  cedwch  fy  ngorchymyn- 
ion, chwi  a  arhoswch  yn  fy  nghar- 
iad ;  fel  y  cedwais  i  orchymynion 
fy  Nhad,  ac  yr  wyf  yn  aros  yn  ei 
gariad  ef. 


Anno 

DOMINI 

33. 

0  Edrych 
pen.  5.  18. 
Phil.  2.  6. 

d  pen.  13. 
19. 


e  pen.  12. 
31. 


f  pen.  10. 
18. 


1  Matt.  15. 
13. 


b  pen.  la 
10.  a  17.  17. 
Eph.  5.  26. 
1  Petr  1. 
22. 


c  Ho8.  14. 3. 

Phil.  1.  11. 
2  wedi  eich 

gwahanu 

oddi 

wrthyf  fi. 
d  Matt.  3. 

10.  a  7.  19. 


e  ad.  16. 
pen.  14. 13. 


f  Matt.  5. 
16. 
Phil.  1. 11. 


S  pen.  14. 
15,  21,  23L 


Am  garu  ein  gilydd. 


S.  lOAN,  XVI. 


Y  mae  yii  eu  cysuro 


Anno 
DOMINI 

33. 

3  arhoso. 
b  pen.  16. 

24. 

4  byddo. 

•  pen.  13. 

Ü+. 

1  Thess.  4. 

9. 

lPetr4.8. 

1  loan  :-i. 

11.  a  4.  21. 
t  Khuf.  5. 

7,8. 

Eph.  5.  2. 

1  loan  3. 

IC. 
1  pen.  14. 

15,  23. 

Erlrych 

Matt.  12. 

50. 


m  Edrych 
Gen.  18. 
17. 


n  1  loan  4. 
10,  19. 

o5Iatt.  28. 

19. 

Marc  16. 

15. 

Col.  1.6. 
P  ad.  7. 

pen.  14. 13. 


%  1  loan  3. 

6  gioijhydd- 
wch. 

T 1  loan  4. 5. 

•  pen.  17. 
U. 


t  Matt.  10. 
24. 

Luc  n.  40. 
pen.  13. 16. 

u  Ezec.  3.  7. 


X  Ulatt.  10. 
22.  a  24. 9. 
pen.  16.  3. 


zTtliiif.  1. 
20. 
lago  4.  17. 

» 1  loan  2. 

23. 


b  Ps.  35.  19. 

a  69.  4. 

c  Luc  24.49 
pen.  14. 17. 
26.  a  16.  7'. 
Act.  2.  33. 


11  Hyn  a  ddywedais  wrthych,  fel 
yr  "arhosai  fy  Uawenydd  ynoch, 
ac  ^y  ^byddai  eich  Uawenydd  yn 
gyflawn. 

12  *  Dyma  iy  ngorchymyn  i ;  Ar 
i  chwi  garu  eich  gilydd,  fel  y  cerais 
i  chwi. 

13  ^  Cariad  mwy  na  hwn  nid  oes 
gan  neb ;  sef,  bod  i  un  roi  ei  ein- 
ioes  dros  ei  gyfeillion. 

14  ^  Chwychwi  y w  fy  nghyfeillion, 
OS  gwnewch  pa  bethau  bynnag  yr 
wyf  yn  eu  gorchymyn  i  chwi. 

15  Nid  ydwyf  mwyach  yn  eich 
galw  yn  weision ;  oblegid  y  gwas 
ni  ŵyr  beth  y  mae  ei  arglwydd  yn 
ei  wneuthur :  ond  mi  a'ch  gelwais 
chwi  yn  gyfeillion ;  oblegid  ^  pob 
peth  a'r  a  glywais  gan  fy  Nhad,  a 
hysbysais  i  chwi. 

16  "^Md  chwi  a'm  dewisasoch  i, 
ond  myfi  a'ch  dewisais  chwi,  ac 
a'ch  "ordeiniais  chwi,  fel  yr  elech 
ac  y  dygech  fírwyth,  ac  yr  arhosai 
eich  fírwyth  ;  megis  p  pa  beth  byn- 
nag a  ofynoch  gan  y  Tad  yn  fy 
enw  i,  y  rhoddo  efe  1  chwi. 

17  Hyn  yr  wyf  yn  ei  orchymyn  i 
chwi,  garu  o  honoch  eich  gilydd. 

18  "^Os  yw  y  byd  yn  eich  casâu 
chwi,  ^chwi  a  wyddoch  gasau  o  hono 
fyfi  o'ch  blaen  chwi. 

19  ^"  Pe  byddech  o'r  byd,  y  byd  a 
garai  yr  eiddo;  ond  *  oblegid  nad 
ydych  o'r  byd,  eithr  i  mi  eich  dewis 
allan  o'r  byd,  am  hynny  y  mae  y 
byd  yn  eich  casâu  chwi. 

20  Cofiwch  yr  ymadrodd  a  ddy- 
wedais 1  wrthych  ;  *  Nid  y w  y  gwas 
yn  fwy  na'i  arglwydd.  Os  erlidias- 
ant  fi,  hwy  a'ch  erlidiant  chwithau : 
"  OS  cadwasant  fy  ngair  i,  yr  eidd- 
och  chwithau  hefyd  a  gadwant. 

21  Eithr  ^  hyn  oil  a  wnant  i  chwi 
er  mwyn  fy  enw  1,  am  nad  adwaen- 
ant  yr  hwn  a'm  hanfonodd  i. 

22  ^Oni  bai  fy  nyfod  a  llefaru 
-svrthynt,  ni  buasai  arnynt  bechod : 
^ond  yr  awrhon  nid  oes  ganddynt 
esgus  am  eu  pechod. 

23  *  Yr  hwn  sydd  yn  fy  nghasâu  i, 
sydd  yn  casâu  fy  Nhad  hefyd. 

24  Oni  bai  wneuthur  o  honof  yn 
eu  plith  y  gweithredoedd  ni  wnaeth 
neb  arall,  ni  buasai  arnynt  bechod : 
ond  yr  awrhon  hwy  a  welsant,  ac 
a'm  casasant  i  a'm  Tad  hefyd. 

25  Eithr,  fel  y  cyflawnid  y  gair  sydd 
ysgrifenedig  yn  eu  cyfraith  hwynt, 
^  Hwy  a'm  casasant  yn  ddiachos. 

26  =  Eithr  pan  ddêl  y  Diddanydd, 

1008 


yr  hwn  a*anfonaf  i  chwi  oddi  wrth 
y  Tad,  {sef  Yspryd  y  gwirionedd,  yr 
hwn  sydd  yn  deilliaw  oddi  ^vrth  y 
Tad,)  efe  a  dystiolaetha  am  danaf  fi. 
27  A  "^chwithau  hefyd  a  dystiol- 
aethwch,  am  ^  eich  bod  o'r  dechreu- 
ad  gyd  â  mi, 

PENNOD  XVI. 

1  Crist  yn  cysuro  ei  ddisgyhlion  yn  erhyn 
blinder,  trwy  addewid  o'r  Yspryd  Glân,  a 
tlirwy  ei  ail-gyfodiad  aH  esgyniad :  23  yn 
eu  sicrhâu  y  hydd  eu  gicedd/iau  hwy  yn,  ei 
enw  ef  yn  gymmeradwy  gan  ei  Dad.  33 
Tangnefedd  yng  Nghrist;  ac  yn  y  hyd  gor- 
thrymder. 

YPETHAU  hyn  a  ddywedais  i 
chwi,  fel  ^  na  rwystrer  chwi. 

2  ^Hwy  a'ch  bwriant  chwi  allan 
o'r  synagogau :  ac  y  mae  yr  awr 
yn  dyfod,  y  tybia  pwy  bynnag  a'ch 
lladdo,  ei  fod  yn  gwneuthur  gwas- 
anaeth  i  Dduw. 

3  A'r  "  pethau  hyn  a  wnant  i  chwi, 
oblegid  nad  adnabuant  y  Tad,  na 
myfi. 

4  Eithr  ^  y  pethau  hyn  a  ddywed- 
ais i  chwi,  fel  pan  ddêl  yr  awr,  y 
cofioch  hwynt,  ddarfod  i  mi  ddy- 
wedyd  i  chwi :  a'r  ^  pethau  hyn  ni 
ddywedais  i  chwi  o'r  dechreuad, 
am  fy  mod  gyd  â  chwi. 

5  Ac  yn  awr  yr  wyf  yn  myned  at 
yr  hwn  a'm  hanfonodd ;  ac  nid  yw 
neb  o  honoch  yn  gofyn  i  mi,  I  ba 
le  yr  wyt  ti  yn  myned  ? 

6  Eithr  am  i  mi  ddywedyd  y  peth- 
au hyn  .i  chwi,  tristwch  a  lanwodd 
eich  calon. 

7  Ond  yr  wyf  fi  yn  dy wedyd  gwir- 
ionedd i  chwi ;  Buddiol  yw  i  chwi  fy 
myned  i  ymaith  :  canys  onid  âf  fi,  ^ni 
ddaw  y  Diddanydd  attoch  ;  eithr  ^os 
mi  a  âf,  mi  a'i  hanfonaf  ef  attoch. 

8  A  phan  ddêl,  efe  a  argyhoedda 
y  byd  o  bechod,  ac  o  gyfiawnder, 
ac  o  farn : 

9  0  bechod,  am  nad  ydynt  yn 
credu  ynof  fi ; 

10  0  gyfiawnder,  am  fy  mod  yn 
myned  at  fy  Nhad,  ac  ni'm  gwel- 
wch  i  mwyach  ; 

11  0  farn,  oblegid  ^  tywysog  y  byd 
hwn  a  farnwyd. 

12  Y  mae  gennyf  etto  lawer  o 
bethau  i'w  dywedyd  i  chwi,  ond  ni 
ellwch  eu  dwyn  yr  awrhon. 

13  Ond  pan  ddêl  efe,  sef '  Yspryd 
y  gwirionedd,  ^  efe  a'ch  tywys  chwi 
i  bob  gwirionedd :  canys  ni  lefara 
o  hono  ei  hun ;  ond  pa  bethau  byn- 
nag a  glywo,  a  lefara  efe :  a'r  pethau 
sydd  i  ddyfod,  a  fynega  efe  i  chwL 


yn  erhyn  blinder. 


S.  lOAN,  XVII. 


Crist  yn  gwedd'io. 


Anno 

DOMINI 

33. 

1  pen.  17. 10. 


">  pen.  7. 33. 
a  13.  33. 
a  14. 19. 


Ü  Es.  26. 17. 


o  pen.  14. 1. 
a  20.  20. 


P  Matt.  7. 7. 
pen.  14. 13. 
tt  15.  10. 


1  pen.  15. 11. 


14  Efe  a'm  gogonedda  i :  canys 
efe  a  gymmer  o'r  eiddof,  ac  a'i  myn- 
ega  i  chwi. 

15  '  Yr  hoU  bethau  sydd  eiddo  y 
Tad,  ydynt  eiddof  fi ;  o  lierwydd 
hyn  y  dy  wedais,  mai  o'r  eiddof  fi  y 
cymmer,  ac  y  mynega  i  chwi. 

16  "  Ychydig  ennyd,  ac  ni'm  gwel- 
wch ;  a  thrachefn  ychydig  ennyd, 
a  chwi  a'm  gwelwch :  am  fy  mod 
yn  myned  at  y  Tad. 

17  Am  hynny  y  dywedodd  rhai  o'i 
ddisgyblion  wrth  eu  gilydd,  Beth 
yw  hyn  y  mae  efe  yn  ei  ddywedyd 
wrthym,  Ychydig  ennyd,  ac  ni'm 
gwelwch  ;  a  thrachefn  ychydig  en- 
nyd, a  chwi  a'm  gwelwch :  ac,  Am 
fy  mod  yn  myned  at  y  Tad  ? 

18  Am  hynny  hwy  a  ddywedasant, 
Beth  yw  hyn  y  mae  efe  yn  ei  ddy- 
wedyd, Ychj^dig  ennyd?  niwyddom 
ni  beth  y  mae  efe  yn  ei  ddywedyd. 

19  Yna  y  gwybu  yr  lesu  eu  bod 
hwy  yn  ewyllysio  gofyn  iddo ;  ac  a 
ddywedodd  wrthynt,  Ai  ymofyn  yr 
ydych  â'ch  gilydd  am  hyn,  oblegid 
i  mi  ddywedyd,  Ychydig  ennyd,  ac 
ni'm  gwelwch  ;  a  thrachefn  ychydig 
ennyd,  a  chwi  a'm  gwelwch  ? 

20  Yn  wir,  yn  wir,  meddaf  i  chwi, 
Chwi  a  wylwch  ac  a  alerwch,  a'r 
byd  a  lawenycha :  eithr  chwi  a  fydd- 
wch  dristion ;  ond  eich  tristwch  a 
droir  yn  llawenydd. 

21  °  Gwraig  wrth  esgor  sydd  mewn 
tristwch,  am  ddyfod  ei  hawr :  eithr 
wedi  geni  y  plentyn,  nid  yw  hi  yn 
cofio  ei  gofid  mwyach,  gan  lawen- 
ydd  geni  dyn  i'r  byd. 

22  A  chwithau  am  hynny  ydych 
yr  awrhon  mewn  tristwch  :  eithr  mi 
a  ymwelaf  â  chwi  drachefn,  "a'ch 
calon  a  lawenycha,  a'ch  llawenydd 
ni  ddwg  neb  oddi  arnoch. 

23  A'r  dydd  hwnnw  ni  ofynwch 
ddim  i  mi.  ^  Yn  wir,  yn  wir,  medd- 
af i  chwi.  Pa  bethau  bynnag  a  of- 
ynoch  i'r  Tad  yn  fy  enw,  efe  a'u 
rhydd  i  chwi. 

24  Hyd  yn  hyn  ni  ofynasoch  ddim 
yn  fy  enw  i :  gofynwch,  a  chwi  a 
gewch ;  ^  fel  y  byddo  eich  llawen- 
ydd yn  gyflawn. 

25  Y  pethau  hyn  a  leferais  wrth- 
ych  mewn  damhegion  :  eithr  y  mae 
yr  awr  yn  dyfod,  pan  na  lefarwyf 
Avrthych  mewn  damhegion  mwyach, 
eithr  y  mynegaf  i  chwi  yn  eglur  am 
yTad. 

26  Y  dydd  hwnnw  y  gofynwch  yn 
fy  enw :  ac  nid  wyf  yn  dywedyd 


i   chwi,   y  gweddiaf  fi    ar  y  Tad 
trosoch  : 

27  Canys  y  Tad  ei  hun  sydd  yn 
eich  caru  chwi,  am  i  chwi  fy  ngharu 
i,  a  "^chredu  fy  nyfod  i  allan  oddi 
wrth  Dduw. 

28  *Mi  a  ddeuthum  allan  oddi 
wrth  y  Tad,  ac  a  ddeuthum  i'r 
byd :  trachefn  yr  wyf  yn  gadael  y 
byd,  ac  yn  myned  at  y  Tad. 

29  Ei  ddisgyblion  a  ddywedasant 
wrtho,  Wele,  yr  wyt  ti  yn  awr  yn 
dywedyd  yn  eglur,  ac  nid  wyt  yn 
dywedyd  un  ddammeg. 

30  Yn  awr  y  gwyddom  *  y  gwydd- 
ost  bob  peth,  ac  nid  rhaid  i  ti  ym- 
ofyn o  neb  â  thi :  wrth  hyn  "  yr 
ydym  yn  credu  ddyfod  o  honot 
allan  oddi  wrth  DduAV. 

31  Yr  lesu  a'u  hattebodd  hwynt, 
A  ydych  chwi  yn  awr  yn  credu  ? 

32  Wele,  y  mae  yr  awr  yn  dyfod, 
ac  yr  awrhon  hi  a  ddaeth,  ""  y  gwas- 
gerir  chwi  ^bob  un  -at  yr  eiddo, 
ac  y  gadêwch  fi  yn  unig :  ac  ^  nid 
wyf  yn  unig,  oblegid  y  mae  y  Tad 
gyd  â  myfi. 

33  Y  pethau  hyn  a  ddywedais 
wrthych  fel  ""y  caffech  dangnefedd 
ynof.  Yn  y  byd  gorthrymder  a 
gewch :  eithr  cymmerw^ch  gysur, 
myfi  a  orchfygais  y  byd. 

PENNOD  XVII. 

1  Crist  yn  gwedd'io  ar  ei  Dad  am  ei  ogonedda 
ef :  6  am  gadw  ei  apostolion  11  mewn  un- 
deb,  17  a  gwirionedd  :  20  am  eu  gogonedda 
hwy,  a'r  hall  ffyddloniaid  eraill,  gyd  ag  ef 
yn  y  nefoedd. 

Y  PETHAU  hyn  a  lefarodd  yr 
lesu,  ac  e/e  a  gododd  ei  lygaid 
i'r  nef,  ac  a  ddywedodd,  Y  Tad, 
^  daeth  yr  awr ;  gogonedda  dy  Fab, 
fel  y  gogoneddo  dy  Fab  dithau  : 

2  ^  Megis  y  rhoddaist  iddo  awdur- 
dod  ar  bob  cnawd,  fel  am  y  cwbl  a 
roddaist  iddo,  y  rhoddai  efe  iddynt 
fywyd  tragywyddol. 

3  A  *=  hyn  yw  y  bywyd  tragywydd- 
ol ;  iddynt  dy  adnabod  di  yr  unig 
wir  Dduw,  a'r  hwn  a  anfonaist  ti, 
lesu  Grist. 

4  '^Mi  a'th  ogoneddais  di  ar  y 
ddaear;  ^mi  a  gwblheais  y  gwaith 
a  roddaist  i  mi  i'w  wneuthur. 

5  Ac  yr  awrhon,  0  Dad,  gogon- 
edda di  fyfi  gyd  â  thi  dy  hun,  a'r 
gogoniant  ^oedd  i  mi  gyd  â  thi  cyu 
bod  y  byd. 

6  Mi  a  eglurais  dy  enw  i'r  dynion 
8  a  roddaist  i  mi  allan  o'r  byd : 
eiddot  ti  oeddynt,  a  thi  a'u  rhodd- 


Anno 

DOMINI 

23. 


r  pen.  3. 13. 
a  17.  8. 


»  pen,  13,  3. 


t  pen.  21. 17. 
"  pen.  17.  8. 


X  Matt.  2G. 

3L 

Mai  0  14. 

27. 
y  pen.  20. 10. 

2  i'w 

gartref. 
z  pen.  8.  20. 

a  14. 10. 

a  Es.  9.  6. 
pen.  14.  27. 
Rhuf.  5.  1. 
Eph.  2.  1 1. 
Col.  1.  20. 


«pen.  12.2 
a  16.  32. 


b  Matt.  11. 

27.  a  28. 1(5. 

pen.  3.  35. 

a  5.  27. 

1  Cor.  15. 

25. 

Phil.  2.  10. 

Heb.  2.  S. 
cEs.  53.  11. 

Jer.D.  24. 


d  pen.  13. 

31.  a  14. 13. 
e  pen.  4. 34. 

a  IJ.  30. 


f  pen.  1.  1, 
2.  a  10. 30. 
a  14.  9. 


B  pen.  6.  37, 
3y.  a  10. 29. 


Crist  yn  gweddio. 


S.  lOAN,  XVIIL 


Judas  yn  hradychu  Grist. 


Anno 

DOMINI 

33. 


b  pen.  8.  28. 
a  12.  49. 
a  14. 10. 

«pen.  16.27, 
30, 


k  pen.  16. 
15. 


11  Petri.  5. 
Judus  1. 

2yM. 

in  ad.  21, 

&c. 
n  pen.  10. 

30. 

0  pen  6. 39. 
ft  10.  28. 
lleb.  2.  13. 

P  pen.  18.  9. 
1  loan  2.19. 

1  pen.  6.  70. 
a  13.  18. 

'  Vs.  109.  8. 


«  pen.  15. 
18,  19. 


*  Matt.  6. 

13. 

Gal.  1.  4. 

2  Thess.  3. 

3. 

1  loan  5. 

18. 
u  pen.  1.5. 3. 

Act.  15.  9. 

Eph.  5.  26. 

1  Petr  L 

22. 
8  dHh,  irír- 

ionedd. 
X  2  Sam.  7. 

28. 

pen.  8.  40. 
7  pen.  20. 

21. 
» 1  Oor.  1. 

2,  3f). 

1  TheBS.  4. 

7. 

Heb.  10. 

10. 
<  gwir 
eancteiddio. 
6  Neu,  gan. 
a  ad.  11,  22, 

23. 

Gal.  3.  28. 
•>  pen.  10. 

3S.  a  14. 11. 


aist  hwynt  i  mi ;  a  hwy  a  gadwas- 
ant  dy  air  di. 

7  Yr  awrhon  y  gwybuant  mai 
oddi  wrthyt  ti  y  mae  yr  hoU  beth- 
au  a  roddaist  i  mi : 

8  Canys  y  geiriau  ^a  roddaist  i 
mi,  a  roddais  iddynt  hwy ;  a  hwy 
a'u  derbyniasant,  *ac  a  wybuant 
yn  wir  mai  oddi  wrthyt  ti  y  deuth- 
um  i  allan,  ac  a  gredasant  mai  tydi 
a'm  hanfonaist  L 

9  Drostynt  hwy  yr  wyf  fi  yn 
gweddio :  nid  dros  y  byd  jr  wyf  yn 
gwed(ho,  ond  dros  y  rhai  a  rodd- 
aist i  mi ;  canys  eiddot  ti  ydynt. 

10  A'r  eiddof  fi  oil  sydd  eiddot 
ti,  ^  a'r  eiddot  ti  sydd  eiddof  fi : 
a  mi  a  ogoneddwyd  ynddynt. 

11  Ac  nid  wyf  mwyach  yn  y  byd, 
ond  y  rhai  hyn  sydd  yn  y  byd,  a 
myfi  sydd  yn  dyfod  attat  ti.  Y  Tad 
sancteiddiol,  ^  cadw  hwynt  ^  trwy  dy 
enw,  y  rhai  a  roddaist  i  mi ;  "^  fel  y 
byddont  un,  °  megis  ninnau, 

12  Tra  fûm  gyd  â  hwynt  yn  y  byd, 
"mi  a'u  cedwais  yn  dy  enw :  y  rhai  a 
roddaist  i  mi,  a  gedwais,  ac  ^ni  choll- 
wyd  o  honynt  "^  ond  mab  y  golledig- 
aeth ;  "^  fel  y  cyflawnid  yr  ysgrythyr. 

13  Ac  yr  awrhon  yr  wyf  yn  dyfod 
attat:  a'r  pethau  hyn  yr  wyf  yn 
eu  Uefaru  yn  y  byd,  fel  y  caffont 
fy  Uawenydd  i  yn  gyflawn  ynddynt 
eu  hunain. 

14  Myfi  a  roddais  iddynt  hwy  dy 
air  di :  *  a'r  byd  a'u  casaodd  hwynt, 
oblegid  nad  ydynt  o'r  byd,  megis 
nad  ydwyf  finnau  o'r  byd. 

15  Nid  wyf  yn  gweddio  ar  i  ti 
eu  cymmeryd  hwynt  allan  o'r  byd, 
eithr  *ar  i  ti  eu  cadw  hwynt  rhag 
y  drwg. 

16  O'r  byd  nid  ydynt,  megis  nad 
wyf  finnau  o'r  byd. 

17  "^  Sancteiddia  hAvynt  ^  yn  dy  wir- 
ionedd  :  ^  dy  air  sydd  wirionedd. 

18  y  Fel  yr  anfonaist  fi  i'r  byd,  felly 
yr  anfonais  innau  hwythau  i'r  byd. 

19  Ac  ^er  eu  mwyn  hwy  yr  wyf 
yn  fy  sancteiddio  fy  hun,  fel  y 
byddont  hwythau  wedi  eu  ^sanct- 
eiddio ^  yn  y  gwirionedd, 

20  Ac  nid  Avyf  yn  gweddio  dros  y 
rhai  hyn  yn  unig,  eithr  dros  y  rhai 
hefyd  a  gredant  ynof  fi  trwy  eu 
hymadrodd  hwynt : 

21  ^  Fel  y  byddont  oil  yn  un ; 
megis  *"  yr  ivyt  ti,  y  Tad,  ynof  fi,  a 
minnau  ynot  ti ;  fel  y  byddont  hwy- 
thau un  ynom  ni :  fel  y  credo  y 
byd  mai  tydi  a'm  hanfonaist  i. 


22  A'r  gogoniant  a  roddaist  i  mi, 
a  roddais  iddynt  hwy ;  "^  fel  y  bydd- 
ont un,  megis  yr  ydym  ni  yn  un  : 

23  Myfi  ynddynt  hwy,  a  thithau 
ynof  fi ;  fel  y  byddont  wedi  eu  per- 
ffeithio  yn  un,  ac  fel  y  gwypo  y  byd 
mai  tydi  a'm  hanfonaist  i,  a  charu  o 
honot  hwynt,  megis  y  ceraist  fi. 

24  dy  Tad,  y  rhai  a  roddaist  i 
mi,  yr  wyf  yn  ewyllysio.  He  yr  wyf 
fi,  fod  o  honynt  hwythau  hefyd  gyd 
â  myfi;  fel  y  gwelont  fy  ngogon- 
iant  a  roddaist  i  mi :  oblegid  ti  a'm 
ceraist  cyn  seiliad  y  byd. 

25  Y  Tad  cyfiawn,  *  nid  adnabu  y 
byd  dydi  :  eithr  ^mi  a'th  adnabûm, 
6  a'r  rhai  hyn  a  wybu  mai  tydi  a'm 
hanfonaist  i. 

26  Ac  mi  a  hysbysais  iddynt  dy 
enw,  ac  a'^  hysbysaf :  fel  y  byddo 
ynddynt  hwy  y  cariad  ''â'r  hwn  y 
ceraist  fi,  a  minnau  ynddynt  hwy. 

PENNOD  XVIIL 

1  Judas  yn  hradychu  yr  lesu.  6  Y  swydd- 
ogion  yn  eyrthio  i'r  llawr.  10  Fetr  yn  torri 
dust  Malchus.  12  Bal  yr  lesu,  a^i  ddwyn 
at  Annas  a  Chaiaphas.  15  Petr  yn  gwadu 
Crist,  19  Holt  yr  lesu  ger  hron  Caiaphas, 
28  a  cher  hron  Pilat.  36  Ei  deyrnas  ef. 
40  Yr  luddeicon  yn  dymuno  cael  gollwng 
Barahhas  yn  rhydd. 

GWEDI  ^i'r  lesu  ddywedyd  y 
geiriau  hyn,  efe  a  aeth  allan, 
efe  a'i  ddisgyblion,  dros  ^  afon  Ced- 
ron,  He  yr  oedd  gardd,  i'r  hon  yr 
aeth  efe  a'i  ddisgyblion. 

2  A  Judas  hefyd,  yr  hwn  a'i  brad- 
ychodd  ef,  a  adwaenai  y  lie :  o- 
blegid  mynych  y  cyrchasai  yr  lesu 
a'i  ddisgyblion  yno. 

3  ''Judas  gan  hynny,  wedi  iddo 
gael  byddin  a  swyddogion  gan  yr 
arch-ofieiriaid  a'r  Phariseaid,  a 
ddaeth  yno  â  lanternau,  a  lampau, 
ac  arfau. 

4  Yr  lesu  gan  hynny,  yn  gAvybod 
pob  peth  a  oedd  ar  ddyfod  arno,  a 
aeth  aUan,  ac  a  ddywedodd  wrth- 
ynt,  Pwy  yr  ydych  yn  ei  geisio  ? 

5  Hwy  a  attebasant  iddo,  lesu  o 
Nazareth.  Yr  lesu  a  ddywedodd 
wrthynt,  Myfi  yw.  A  Judas,  yr 
hwn  a'i  bradychodd  ef,  oedd  hef- 
yd yn  sefyll  gyd  â  hwynt. 

6  Cyn  gynted  gan  hynny  ag  y 
dywedodd  efe  wrthynt,  Myfi  yw, 
hwy  a  aethant  yn  ŵysg  eu  cefnau, 
ac  a  syrthiasant  i  lawr. 

7  Am  hynny  efe  a  ofynodd  iddynt 
drachefn,  Pwy  yr  ydych  yn  ei 
geisio  ?  A  hwy  a  ddy wedasant,  lesu 
o  Nazareth. 


Pelr  yn  ei  wadu. 


Anno 
DOMmi 

33. 


d  pen.  17. 12. 


•  Matt.  26. 

51. 

Marc  14. 

47. 

Luc  22. 49, 

50. 


f  Matt.  20. 
22. 
a  26. 30, 42. 


g  Edrych 
Matt.  26. 
57. 

h  Luc  3.  2. 

2  Ac  Annas 
a  ddan- 
fonodd  yr 
lesu  yn 
rhwym  at 
Caiaphas 
yr  arch- 
offeiriad, 
ad.  24. 

1  pen.  11.  50. 

k  Matt.  26. 
5S. 

Marc  14. 
54 
Luc  22. 54. 

s  neuadd. 


I  Matt.  26. 

69. 


m  pen.  7. 26. 


S.  lOAN,  XVIII. 


Pilat  yn  holi  yr  lesu. 


8  Yr  lesu  a  attebodd,  Mi  a  ddy- 
M'edais  i  cliwi  mai  myfi  yw :  am 
hynny  os  myfi  yr  ydych  yn  ei  geisio, 
gadêwch  i'r  rhai  hyn  fyned  ymaith : 

9  Fel  y  cyflawnid  y  gair  a  ddy- 
wedasai  efe,  ^  O'r  rhai  a  roddaist 
i  mi,  ni  chollais  i  yr  un. 

10  ^  Simon  Petr  gan  hynny  a  chan- 
ddo  gleddyf,  a'i  tynnodd  ef,  ac  a 
darawodd  was  yr  arch-offeiriad,  ac 
a  dorrodd  ymaith  ei  glust  ddehau 
ef :  ac  enw  y  gwas  oedd  Malchus. 

11  Am  hynny  yr  lesu  a  ddywed- 
odd  wrth  Petr,  Dod  dy  gleddyf  yn 
y  wain  :  ^y  cwppan  a  roddes  y  Tad 
i  mi,  onid  yfaf  ef  ? 

12  Yna  y  fyddin,  a'r  milwriad,  a 
swyddogion  yr  luddewon,  a  ddal- 
iasant  yr  lesu,  ac  a'i  rhwymasant  ef, 

13  Ac  s  a'i  dygasant  ef  at  ^  Annas 
yn  gyntaf;  canys  chwegrwn  Caia- 
phas, yr  hwn  oedd  arch-offeiriad  y 
flwyddyn  honno,  ydoedd  efe.  ^ 

14  'A  Chaiaphas  oedd  yr  hwn 
a  gynghorasai  i'r  luddewon,  mai 
buddiol  oedd  farw  un  dyn  dros  y 
bobl. 

15  1Í  "^  Ac  yr  oedd  yn  canlyn  yr 
lesu,  Simon  Petr,  a  disgybl  arall : 
a'r  disgybl  hwnnw  oedd  adnabydd- 
us  gan  yr  arch-offeiriad,  ac  efe  a 
aeth  i  mewn  gyd  a'r  lesu  i  ^lys  yr 
arch-offeiriad. 

16  ^  A  Phetr  a  safodd  wrth  y  drws 
allan.  Yna  y  disgybl  arall  yr  hwn 
oedd  adnabyddus  gan  yr  arch- 
offeiriad,  a  aeth  allan,  ac  a  ddy- 
wedodd  wi*th  y  ddrysores,  ac  a 
ddug  Petr  i  mewn. 

17  Yna  y  dywedodd  y  Uangces 
oedd  ddrysores  wrth  Petr,  Onid 
Avyt  tithau  o  ddisgyblion  y  dyn 
hwn  ?    Dywedodd  yntau,  Nac  wyf. 

18  A'r  gweision  a'r  swyddogion, 
gwedi  gwneuthur  tan  glo,  o  her- 
wydd  ei  bod  hi  yn  oer,  oeddynt 
yn  sefyU,  ac  yn  ymdwymno :  ac 
yr  oedd  Petr  gyd  â  hwynt  yn  sefyll, 
ac  yn  ymdwymno. 

19  1Í  A'r  arch-offeiriad  a  ofynodd 
i'r  lesu  am  ei  ddisgyblion,  ac  am 
ei  athrawiaeth. 

20  Yr  lesu  a  attebodd  iddo,  ""My- 
fi a  lefarais  yn  eglur  wrth  y  byd : 
yr  oeddwn  bob  amser  yn  athraw- 
iaethu  yn  y  synagog,  ac  yn  y  deml, 
lie  mae  yr  luddewon  yn  ymgyn- 
nuU  bob  amser;  ac  yn  ddirgel  ni 
ddywedais  i  ddim. 

21  Paham  yr  wyt  ti  yn  gofyn  i 
mi?   gofyn  i'r  rhai  a'm  clywsant, 


beth  a  ddywedais  wrthynt :  wele,  y 
rhai  hynny  a  wyddant  pa  bethau  a 
ddywedais  i. 

22  Wedi  iddo  ddywedyd  y  pethau 
hyn,  un  o'r  swyddogion  a'r  oedd 
yn  sefyll  ger  Haw,  °  a  roddes  *  gern- 
od  i'r  lesu,  gan  ddywedyd,  Ai  felly 
yr  wyt  ti  yn  atteb  yr  arch-offeiriad? 

23  Yr  lesu  a  attebodd  iddo,  Os 
drwg  y  dywedais,  tystiolaetha  o'r 
drwg;  ac  os  da,  paham  yr  wyt  yn 
fy  nharo  i  ? 

24  "Ac  Annas  a'i  hanfonasai  ef 
yn  rhwym  at  Caiaphas  yr  arch- 
offeiriad. 

25  P  A  Simon  Petr  oedd  yn  sefyll, 
ac  yn  ymdwymno.  Hwythau  a 
ddywedasant  wrtho,  Onid  wyt  ti- 
thau hefyd  o'i  ddisgyblion  ef  ?  Yn- 
tau a  wadodd,  ac  a  ddywedodd, 
Nac  wyf. 

26  Dywedodd  un  o  weision  yr 
arch-offeiriad,  (car  i'r  hwn  y  tor- 
rasai  Petr  ei  glust,)  Oni  welais  i 
di  gyd  âg  ef  yn  yr  ardd  ? 

27  Yna  Petr  a  wadodd  drachefn ; 
ac  "^  yn  y  man  y  canodd  y  ceiliog. 

28  11  ""Yna  y  dj^gasant  yr  lesu 
oddi  wrth  Caiaphas  ^i'r  dadleudy, 
a'r  bore  ydoedd  hi ;  *  ac  nid  aeth- 
ant  hwy  i  mewn  i'r  dadleudy,  rhag 
eu  halogi ;  eithr  fel  y  gallent  fwytn 
ta  y  pasc. 

29  Yna  Pilat  a  aeth  allan  attynt, 
ac  a  ddywedodd,  Pa  achwyn  yr 
ydych  chwi  yn  ei  ddwyn  yn  erbyn 
y  dyn  hwn  ? 

30  Hwy  a  attebasant  ac  a  ddy- 
wedasant wrtho,  Oni  bai  fod  hwn 
yn  ddrwg-weithredwr,  ni  thraddod- 
asem  ni  ef  attat  ti. 

31  Am  hynny  y  dywedodd  Pilat 
wrthynt,  Cymmerwch  chwi  ef,  a 
bernwch  ef  yn  ol  eich  cyfraith 
chwi.  Yna  yr  luddewon  a  ddy- 
wedasant wrtho,  Nid  cyfreithlawn 
i  ni  ladd  neb : 

32  *rel  y  cyflawnid  gair  yr  lesu, 
yr  hwn  a  ddywedasai  efe,  gan 
arwyddoccâu  o  ba  angau  y  byddai 
farAv. 

33  "Yna  Pilat  a  aeth  drachefn 
i'r  dadleudy,  ac  a  alwodd  yr  lesu, 
ac  a  ddywedodd  wrtho,  Ai  ti  yw 
Brenhin  yr  luddewon  ? 

34  Yr  lesu  a  attebodd  iddo,  Ai 
o  honot  dy  hun  yr  wyt  ti  yn  dy- 
wedyd  hyn,  ai  eraill  a'i  dywedas- 
ant  i  ti  am  danaf  fi  ? 

35  Pilat  a  attebodd,  Ai  luddew 
ydwyf  fi?    Dy  genedl  dy  hun  a'r 


Anno 

DOMINI 

33. 


n  Jer.  20.  2. 

Act.  23.  2. 
^Jfonnod, 
neu,  w'ial- 
ennod. 


>  Matt.  26. 


P  Matt.  26. 
611,  71. 
Marc  14. 
69. 
Luc  22. 58. 


«1  pen.  13.38. 

r  Matt.  27. 
2. 

Marc  15. 1. 
Luc  23.  1. 

5  Neu,  Í  dy 
Pilut, 
Matt.  27. 
27. 

6  Act.  10. 
2S.  a  11.  3. 


t  Matt.  20. 
19. 
pen.  12.  32. 


"  Matt.  27. 
11. 


Coroni  Crist  a  drain, 


S.  lOAN,  XIX 


a'i  groeshoelio. 


Anno 

DOMINI 

33. 


X  1  Tim.  6. 
13. 
y  pen.  6. 15. 


» 1  loan  Í 
19. 


»  Matt.  27. 

24. 

Luc  22. 4. 

pen.  19. 4. 
6  6ai  arno. 
b  Matt.  27. 

15. 

Marc  15. 6. 

Luc  23. 17. 


d  Luc  23. 
19. 


a  Matt.  27. 
26. 

Marc  15. 
15. 


"iffonrwd- 
iau. 


3  acAos. 


arch-offeiriaid  a'th  draddodasant  i 
mi.    Beth  a  wnaethost  ti  ? 

36  ^Yr  lesu  a  attebodd,  ^Fy 
mrenhiniaeth  i  nid  yw  o'r  byd  hwn, 
Pe  o'r  byd  hwn  y  byddai  fy  mren- 
hiniaeth i,  fy  ngweision  i  a  ym- 
drechent,  fel  na'm  rhoddid  i'r  ludd- 
ewon :  ond  yr  awrhon  nid  yw  fy 
mrenhiniaeth  i  oddi  yma. 

37  Yna  y  dywedodd  Pilat  wrtho, 
Wrth  hynny  ai  Brenhin  wyt  ti? 
Yr  lesu  a  attebodd,  Yr  ydwyt  ti 
yn  dywedyd  mai  Brenhin  wyf  fi. 
Er  mwyn  hyn  y'm  ganed,  ac  er 
mwyn  hyn  y  deuthum  i'r  byd,  fel 
y  tystiolaethwn  i'r  gwirionedd.  Fob 
un  a'r  ^sydd  o'r  gwirionedd,  sydd 
yn  gwrandaw  fy  Ueferydd  i. 

38  Filat  a  ddywedodd  wrtho,  Beth 
y w  gwirionedd  ?  Ac  wedi  iddo  ddy- 
wedyd  hyn,  efe  a  aeth  allan  dra- 
chefn  at  yr  luddewon,  ac  a  ddy- 
wedodd wrthynt,  ^Nid  wyf  fi  yn 
cael  dim  ^  achos  ynddo  ef. 

39  ^Eithr  y  mae  gennych  chwi 
ddefod,  i  mi  olhvng  i  chwi  un  yn 
rhydd  ar  y  pasc :  a  fynnwch  chwi 
gan  hynny  i  mi  oUwng  yn  rhydd 
i  chwà  Frenhin  yr  luddewon  ? 

40  ^"  Yna  y  llefasant  oil  drachefn, 
gan  ddywedyd,  Nid  hwnnw,  ond 
Barabbas.  ^A'î'  Barabbas  hivnnw 
oedd  leidr, 

PENNOD  XIX. 

1  Fflangellu  Crist,  a'i  goroni  a  drain,  a'i  guro. 
4  Pilat  yn  chwennycTi  ei  ollwng  ef  yn  jJiydd: 
etto,  wedi  ei  orchfygu  gan  lefain  yr  ludd- 
ewon, yn  ei  roddi  ef  i'w  groeshoelio.  23 
Bivrw  coelbrennau  ar  ei  ddillad  ef:  26  yn- 
tau  yn  gorchymyn  ei  fam  i  loan;  28  ac 
yn  marw.  31  Gwanu  ei  ystlys  ef.  38  Joseph 
a  Nicodemus  yn  ei  gladdii  ef, 

YNA  gan  hyuny  ^y  cymmerodd 
Pilat  yr  lesu,  ac  a'i  fflangell- 
odd  ef. 

2  A'r  milwyr  a  blethasant  goron 
o  ddrain,  ac  a'i  gosodasant  ar  ei 
ben  ef,  ac  a  roisant  wisg  o  borphor 
am  dano ; 

3  Ac  a  ddywedasant,  Henfíych 
well,  Brenhin  yr  luddewon ;  ac  a 
roisant  iddo  ^  gernodiau, 

4  Pilat  gan  hynny  a  aeth  allan 
drachefn,  ac  a  ddywedodd  wrthynt, 
Wele,  yr  wyf  fi  yn  ei  ddwyn  ef 
allan  i  chwi,  fel  y  gwypoch  nad  wyf 
fi  yn  cael  ynddo  ef  un  "  bai. 

5  Yna  y  daeth  yr  lesu  allan,  yn 
arwain  y  goron  ddrain,  a'r  wisg 
borphor.  A  Fhilat  a  ddywedodd 
wrthynt,  Wele  y  dyn. 

6  Yna  yr  arch-ofieiriaid  a'r  swydd- 

1012 


ogion,  pan  welsant  ef,  a  lefasant, 
gan  ddywedyd,  Croeshoelia,  croes- 
hoelia  ef.  Pilat  a  ddywedodd 
wrthynt,  Cymmerwch  chwi  ef,  a 
chroeshoeliwch :  canys  nid  wyf  fi 
yn  cael  dim  bai  ynddo. 

7  Yr  luddewon  a  attebasant  iddo, 
^Y  mae  gennym  ni  gyfraith,  ac 
wrth  ein  cyfraitli  ni  efe  a  ddylai 
farw,  am  •=  iddo  ei  wneuthur  ei  hun 
yn  Fab  Duw. 

8  1  A  phan  glybu  Pilat  yr  ymad- 
rodd  hwnnw,  efe  a  ofnodd  yn  fwy  ; 

9  Ac  a  aeth  drachefn  i'r  dadl- 
eudy,  ac  a  ddywedodd  wrth  yr  lesu, 
0  ba  le  yr  wyt  ti  ?  Ond  ni  roes  yr 
lesu  atteb  iddo. 

10  Yna  Pilat  a  ddywedodd  wrtho, 
Oni  ddywedi  di  wrthyf  fi  ?  oni  wydd- 
ost  ti  fod  gennyf  awdurdod  i'th 
groeshoelio  di,  a  bod  gennyf  awdur- 
dod i'th  ollwng  yn  rhydd  ? 

11  Yr  lesu  a  attebodd,  M  byddai 
i  ti  ddim  awdurdod  arnaf  fi,  oni 
bai  ei  fod  wedi  ei  roddi  1  ti  oddi 
uchod :  am  hynny  yr  hwn  a'm  tra- 
ddodes  i  ti,  sydd  fwy  ei  bechod. 

12  0  hynny  allan  y  ceisiodd  Pilat 
ei  oUwng  ef  yn  rhydd  :  ond  jrr  ludd- 
ewon a  lefasant,  gan  ddywedyd,  Os 
goUyngi  di  hAvn  yn  rhydd,  nid  wyt 
ti  yn  garedig  i  Cesar.  *Pwy  byn- 
nag  a'i  gwnelo  ei  hun  yn  frenhin,  y 
mae  yn  dywedyd  yn  erbyn  Cesar. 

13  Yna  Pilat,  pan  glybu  yr  ymad- 
rodd  hwn,  a  ddug  allan  yr  lesu  ;  ac 
a  eisteddodd  ar  yr  orsedd-faingc, 
yn  y  lie  a  elwir  y  Palmant,  ac  yn 
Hebraeg,  Gabbatha. 

14  A  ^darpar-wyl  y  pasc  oedd  hi, 
ac  ynghylch  y  chweched  awr :  ac 
efe  a  ddywedodd  wrth  yr  ludd- 
ewon, Wele  eich  Brenhin. 

15  Eithr  hwy  a  lefasant,  Ymaith 
âg  e/,  ymaith  âg  e/,  croeshoelia  ef. 
Pilat  a  ddywedodd  wrthynt,  A 
groeshoeliaf  fi  eich  Brenhin  chwi  ? 
A'r  arch-ofíeiriaid  a  attebasant,  'Nid 
oes  i  ni  frenhin  ond  Cesar. 

16  eYna  gan  hynny  efe  a'i  tra- 
ddodes  ef  iddynt  i'w  groeshoelio. 
A  hwy  a  gymmerasant  yr  lesu,  ac 
a'i  dygasant  ymaith. 

17  ^Ac  efe  gan  ddwyn  ei  groes,  a 
ddaeth  i  le  a  elwid  ^  Lie  y  benglog, 
ac  a  elwir  yn  Hebraeg,  Golgotha : 

18  Lie  y  croeshoeliasant  ef,  a  dau 
eraill  gyd  âg  ef,  un  o  bob  tu,  a'r 
lesu  yn  y  canol. 

19  11  *  A  Philat  a  ysgrifenodd  ditl, 
ac  a'i  dododd  ar  y  groes.    A'r  ys- 


Marwólaeth  Crist, 


S.  lOAN,  XX. 


a'i  gladdedigaeth. 


Anno 

DOMINI 

33. 


k  Matt.  27. 
35. 

Marc  15. 

24. 

Luc  23. 34. 


5  gweWiio, 


1  Tb.  22. 18. 


m  Matt.  27. 

5n. 

Marc  15. 

40. 

Luc  23.  49. 
6  Clopae. 


open.  13.23. 
a  21.  24. 


o  pen.  2.  4. 


•i  îtatt.  27. 

48. 


pen.  17.  4. 


grifen  oedd,  lESU  O  NAZARETH, 
BRENHIN  YR  lUDDEWOK 

20  Y  titl  hwn  gan  hynny  a  ddar- 
Uenodd  llawer  o'r  luddewon ;  o- 
blegid  agos  i'r  ddinas  oedd  y  fan 
lie  y  croeshoeli>vyd  yr  lesu :  ac  yr 
oedd  wedi  ei  ysgrifenu  yn  Hebraeg, 
Groeg,  a  Lladin. 

21  Yna  arch-offeiriaid  yr  ludd- 
ewon a  ddywedasant  wrth  Pilat, 
Nac  ysgrifena,  Brenhin  yr  luddew- 
on ;  eithr  dywedyd  o  bono  ef,  Bren- 
hin yr  luddewon  ydwyf  fi. 

22  Pilat  a  attebodd,  Yr  hyn  a 
ysgrifenais,  a  ysgrifenais. 

23  1Í  "^  Yna  y  milwyr,  wedi  iddynt 
groeshoelio  yr  lesu,  a  gymmeras- 
ant  ei  ddillad  ef,  ac  a  wnaethant 
bedair  rhan,  i  bob  milwr  ran ;  a'« 
bais  ef:  a'i  bais  ef  oedd  ddiwnîad, 
wedi  ei  ^  gwau  o'r  cwrr  uchaf  trwy- 
ddi  olL 

24  Hwythau  a  ddywedasant  wrth 
eu  gilydd,  Na  thorrwn  hi,  ond  bwr- 
iwn  goelljrennau  am  dani,  eiddo 
pwy  iydd  hi :  fel  y  cyflawnid  yr 
ysgrythyr  sydd  yn  dywedyd,  ^Rhan- 
nasant  fy  nillad  yn  eu  mysg,  ac 
am  fy  mhais  y  bwriasant  goelbren- 
nau.  A'r  mUwyr  a  wnaethant  y 
pethau  hyn. 

25  1Í ""  Ac  yr  oedd  yn  sefyll  wrth 
groes  yr  lesu,  ei  fam  ef,  a  chwaer 
ei  fam  ef,  Mair  gwraig  ^Cleophas, 
a  Mair  Magdalen. 

26  Yr  lesu  gan  hynny,  pan  wel- 
odd  ei  fam,  °a'r  disgybl  yr  hwn  a 
garai  efe  yn  sefyll  ger  Haw,  a  ddy- 
wedodd  wrth  ei  fam,  °0  wraig, 
wele  dy  fab. 

27  Gwedi  hynny  y  dywedodd  wrth 
y  disgybl,  Wele  dy  fam.  Ac  o'r  awr 
honno  allan  y  cymmerodd  y  dis- 
gybl hi  i'w  gartref 

28  1Í  Wedi  hynny  yr  lesu,  yn 
gwybod  fod  pob  peth  wedi  ei  or- 
phen  weithian,  Pfel  y  cyflawnid  yr 
ysgrythyr,  a  ddywedodd,  Y  mae 
syched  arnaf 

29  Yr  oedd  gan  hynny  lestr  wedi 
ei  osod  yn  11a wn  o  finegr ;  a  '^  hwy 
a  lanwasant  yspwng  o  finegr,  ac 
a'i  rhoddasant  ynghylch  isop,  ac 
a'i  dodasant  wrth  ei  enau  ef 

30  Yna  pan  gymmerodd  yr  lesu  y 
finegr,  efe  a  ddywedodd,  'Gorphen- 
wyd:  a  chan  ogwyddo  ei  ben,  efe 
a  roddes  i  fynu  yr  yspryd- 

31  Yr  luddewon  gan  hynny,  fel 
nad  arhoai  y  cyrph  ar  y  groes  ar 
y  Sabbath,  o  herwydd  ei  bod  yn 


ddarpar-wyl,  (canys  mawr  oedd  y 
dydd  Sabbath  hwnnw,)  a  ddeisyf- 
asant  ar  Pilat  gael  torri  eu  hesgeir- 
iau  hwynt,  a'u  tynnu  i  lawr. 

32  Yna  y  milwyr  a  ddaethant,  ac 
a  dorrasant  esgeiriau  y  cyntaf,  aV 
Hall,  yr  hwn  a  groeshoeliasid  gyd 
âgef. 

33  Eithr  wedi  iddynt  ddyfod  at  yr 
lesu,  pan  welsant  ef  wedi  marw  eis- 
oes,  ni  thorrasant  ei  esgeiriau  ef. 

34  Ond  un  o'r  milwyr  a  wanodd 
ei  ystlys  ef  â  gwaywfibn :  ac  yn  y 
fan  *  daeth  allan  waed  a  dwfr. 

35  A'r  hwn  a'i  gwelodd,  a  dystiol- 
aethodd ;  a  gwir  yw  ei  dystiolaeth  : 
ac  efe  a  ŵyr  ei  fod  yn  dywedyd 
gwir,  fel  y  credoch  chwi. 

36  Canys  y  pethau  hyn  a  wnaeth- 
pwyd,  *fel  y  cyflawnid  yr  ysgrythyr, 
Ni  thorrir  asgwrn  o  hono. 

37  A  thrachefn,  "ysgrythyr  araU 
sydd  yn  dywedyd,  Hwy  a  edrych- 
ant  ar  yr  hwn  a  wanasant. 

38  11  ^  Ac  ar  ol  hyn,  Joseph  o  Ari- 
mathea  (yr  hwn  oedd  ddisgybl  i'r 
lesu,  eithr  yn  guddiedig,  ^  rhag  ofn 
yr  luddewon)  a  ddeisyfodd  ar  Pilat, 
gael  tynnu  i  lawr  gOrph  yr  lesu : 
a  Philat  a  ganiattaodd  iddo.  Yna  y 
daeth  efe  ac  a  ddug  ymaith  gorph 
yr  lesu. 

39  A  daeth  ""Nicodemus  hefyd,  (yr 
hwn  ar  y  cyntaf  a  ddaethai  at  yr  lesu 

0  hyd  nos,)  ac  a  ddug  fyrr  ac  aloes 
y'nghymmysg,  tu  a  chan  p^vys. 

40  Yna  y  cymmerasant  gorph  yr 
lesu,  ac  a'i  ^rhwymasant  mewn 
Uieiniau,  gyd  âg  aroglau,  fel  y  mae 
arfer  yr  luddewon  ar  gladdu. 

41  Ac  yn  y  fangre  He  y  croeshoel- 
iasid  ef,  yr  oedd  gardd ;  a  bedd 
newydd  yn  yr  ardd,  yn  yr  hwn  ni 
ddodasid  dyn  erloed. 

42  Ac  yno,  rhag  nesed  oedd  dar- 
T^diV-wyl  yr  luddewon,  am  fod  y 
bedd  hwnnw  yn  agos,  y  rhoddasant 
yr  lesu. 

PENNOD  XX. 

1  Mair  yn  dyfod  at  y  hedd,  3  a  Phetr  hefyd 
ac  loan,  heb  wyhod  adgyfodi  o'r  lesu.  11 
Yr  lesa  yn  ymddangos  i  Mair  Magdalen, 
19  ac  i'w  ddisgyhlion.  24  Anghrediniaeth  a 
chyfes  Tliomas.  30  Bod  yr  ysgrythyr  Ian  yn 
ddigonol  i  iachawdwriaeth. 

Y'^DYDD  cyntaf  o'r  ^wythnos, 
Mair  Magdalen  a  ddaeth  y 
bore,  a  hi  etto  yn  dywyll,  at  y 
bedd;  ac  a  welodd  y  maen  wedi 
ei  dynnu  ymaith  oddi  ar  y  bedd. 

2  Yna  y  rhedodd  hi,  ac  a  ddaeth 
at  Simon  Petr,  a'r  ""  disgybl  arall  yr 


Anno 
DOMINI 

33. 


t  Exoi  12. 

4(1. 

Num.  9. 12. 

Ps.  34.  20. 
u  Zech.  12. 

lü. 


I  Matt.  27, 

57. 

Marc  15. 

42. 

Liic23.50. 
y]"n.9.22. 

a  12.  42. 


«  pen.  3. 1, 
2.  a  7.  50. 


a  Matt.  28. 
1. 

Marc  16.  L 
Luc  24.  L 

2  sahbathan. 


b  pen.  13. 
23.  a  21. 7, 

20,24. 


Adgyfodiad  Crist, 


S.  lOAN,  XX. 


a'i  ymddangosiad 


Anno 

DOMINI 

33. 


c  Luc  24. 12. 


d  pen.  19. 40. 


e  pen.  11. 44. 


fPs.  16. 10. 

Act.  2.  liö— 
31.  a  13. 35. 


e  Mai-c  16. 
5. 


t  Matt.  23. 
9. 
Marc  16. 9. 

1  Luc  24. 16, 
31. 
pen.  21.  4. 


hwn  yr  oedd  yr  lesu  yn  ei  garu, 
ac  a  ddywedodd  wrthynt,  Hwy  a 
ddygasant  yr  Arglwydd  ymaith  o'r 
bedd,  ac  ni  wyddom  ni  pa  le  y 
dodasant  ef. 

3  ''  Yna  Petr  a  aeth  allan,  a'r  dis- 
gybl  arall,  a  hwy  a  ddaethant  at 
y  bedd ; 

4  Ac  a  redasant  ill  dau  ynghyd : 
a'r  disgybl  arall  a  redodd  o'r  blaen 
yn  gynt  na  Phetr,  ac  a  ddaeth  yn 
gyntaf  at  y  bedd. 

5  Ac  wedi  iddo  grymmu,  efe  a 
ganfu  ^  y  Uieiniau  wedi  eu  gosod : 
er  hynny  nid  aeth  efe  i  mewn. 

6  Yna  y  daeth  Simon  Petr  yn 
ei  ganlyn  ef,  ac  a  aeth  i  mewn  i'r 
bedd,  ac  a  ganfu  y  Uieiniau  wedi 
eu  gosod ; 

7  *  A'r  napcyn  a  fuasai  am  ei  ben 
ef,  wedi  ei  osod,  nid  gyd  a'r  Uiein- 
iau, ond  o'r  neilldu  wedi  ei  blygu 
mewn  lie  arall. 

8  Yna  yr  aeth  y  disgybl  arall  hef- 
yd  i  mewn,  yr  hwn  a  ddaeth  ai  yn 
gyntaf  at  y  bedd ;  ac  a  welodd,  ac 
a  gredodd. 

9  Canys  hyd  yn  hyn  ni  wyddent 
^yr  ysgrythyr,  fod  yn  rhaid  iddo 
gyfodi  o  feirw. 

10  Yna  y  disgyblion  a  aethant 
ymaith  drachefn  at  yr  eiddynt. 

11  1"  8  Ond  Mair  a  safodd  wrth  y 
bedd  oddi  allan,  yn  wylo  :  ac  fel  yr 
oedd  hi  yn  wylo,  hi  a  ymostyngodd 
i'r  bedd ; 

12  Ac  a  ganfu  ddau  angel  mewn 
givisgoedd  gwỳnion,  yn  eistedd,  un 
Avrth  ben,  ac  un  wrth  draed  y  lie 
y  dodasid  corph  yr  lesu. 

13  A  hwy  a  ddywedasant  wrthi,  0 
wraig,  paham  yr  wyt  ti  yn  wylo? 
Hithau  a  ddywedodd  wrthynt,  Am 
ddwyn  o  honynt  hwy  fy  Arglwydd 
i  ymaith,  ac  nas  gwn  pa  le  y  dod- 
asant ef 

14  ^  Ac  wedi  dywedyd  o  honi  hyn, 
hi  a  droes  drach  ei  chefu,  ac  a  wel- 
odd yr  lesu  yn  sefjll:  ac  'nis  gwydd- 
ai  hi  mai  yr  lesu  oedd  efe. 

15  Yr  lesu  a  ddywedodd  wrthi,  O 
wraig,  paham  yr  wyt  ti  yn  wylo?  pwy 
yr  wyt  ti  yn  ei  geisio?  Hithau,  yn 
tybied  mai  y  garddwr  oedd  efe,  a 
ddywedodd  wrtho,  Syr,  os  tydi  a'i 
dygaist  ef,  dywed  i  mi  pa  le  y  dodaist 
ef,  a  myfi  a'i  cymmeraf  ef  ymaith. 

16  Yr  lesu  a  ddywedodd  wrthi, 
Mair.  Hithau  a  droes,  ac  a  ddy- 
wedodd wrtho,  Rabboni;  yr  hyn 
yw  dywedyd,  Athraw. 


17  Yr  lesu  a  ddywedodd  wrthi,  Na 
chyffwrdd  â  mi ;  oblegid  ni  ddyrch- 
efais  1  etto  at  fy  Nhad :  eithr  dos 
at  ^fy  mrodyr,  a  dywed  wrthynt, 
^Yr  wyf  yn  dyrchafu  at  fy  Nhad 
i  a'ch  Tad  chwithau,  ™a'm  Duw  i 
a'ch  Duw  chwithau. 

18  Mair  Magdalen  a  ddaeth  ac 
a  fynegodd  i'r  disgyblion,  weled  o 
honi  hi  yr  Arglwydd,  a  dywedyd 
o  hono  y  pethau  hyn  iddi. 

19  1Í  °Yna,  a  hi  yn  hwyr  y  dydd 
cyntaf  hwnnw  o'r  ^  vrythnos,  a'r  drys- 
au  yn  gauad  He  yr  oedd  y  disgybl- 
ion wedi  ymgasgiu  ynghyd  rhag  ofn 
yr  luddewon,  daeth  yr  lesu,  ac  a 
safodd  yn  y  canol,  ac  a  ddywedodd 
wrthynt,  Tangnefedd  i  chwi. 

20  Ac  wedi  iddo  ddywedyd  hyn, 
efe  a  ddangosodd  iddynt  ei  ddwy- 
law  a'i  ystlys.  "Yna  y  disgyblion 
a  lawenychasant  pan  welsant  yr 
Arglwydd. 

21  Yna  y  dywedodd  yr  lesu  wrth- 
ynt drachefn,  Tangnefedd  i  chwi : 
Pmegis  y  danfonodd  y  Tad  fi,  yr 
wyf  finnau  yn  eich  danfon  chwi. 

22  Ac  wedi  iddo  ddywedyd  hyn, 
efe  a  anadlodd  arnynt,  ac  a  ddy- 
wedodd wrthynt,  Derbyniwch  yr 
Yspryd  Glân. 

23  *i  Pwy  bynnag  y  maddeuoch  eu 
pechodau,  maddeuir  iddynt;  a'r 
eiddo  pwy  bynnag  a  attalioch,  hwy 
a  attaliwyd. 

24  1Í  Eithr  Thomas,  un  o'r  deu- 
ddeg,  yr  hwn  'a  elwir  Didymus, 
nid  oedd  gyd  â  hwynt  pan  ddaeth 
yr  lesu. 

25  Y  disgyblion  eraill  gan  hynny 
a  ddywedasant  wrtho,  Ni  a  welsom 
yr  Arglwydd-  Yntau  a  ddywedodd 
wrthynt,  Oni  châf  weled  yn  ei  ddwy- 
law  ef  ol  yr  hoelion,  a  dodi  fy  my§ 
yn  Ô1  yr  hoelion,  a  dodi  fy  Haw  yn 
ei  ystlys  ef,  ni  chredaf  fi. 

26  H  Ac  wedi  wyth  ni^vrncd  dra- 
chefn yr  oedd  ei  ddisgyblion  ef  i 
mewn,  a  Thomas  gyd  â  hwynt.  Yna 
JT  lesu  a  ddaeth,  a'r  drysau  yn 
gauad,  ac  a  safodd  yn  y  canol,  ac 
a  ddywedodd,  Tangnefedd  i  chwi. 

27  Wedi  hynny  y  dywedodd  efe 
wrth  Thomas,  Moes  jTua  dy  fys,  a 
gwel  fy  nwylaw ;  ac  *  estyn  dy  laAv, 
a  dod  yn  fy  ystlys :  ac  na  fydd 
anghredadyn,  ond  credadyn. 

28  A  Thomas  a  attebodd  ac  a 
ddywedodd  wrtho,  Fy  Arglwydd 
a'm  Duw. 

29  Yr  lesu  a  ddywedodd  wrtho, 


i'r  disffyhlion. 


S.  lOAN,  XXI. 


Gorchymyn  Crist  i  Petr. 


a  pen.  1.  45. 

b  Matt.  4. 
2L 


DOMINI  h^^    i    ti   fy  ngweled,   Thomas,   y 

33.       credaist :  *  bendigedig  yw  y  rhai  ni 

1 1  Petr  1.8. '  welsant,  ac  a  gredasant. 

upen.21.25.     30  1[  "  A  llawcF  hcfyd  o  arwyddion 

eraill  a  wnaeth  yr  lesu  y'ngŵydd  ei 

ddisgyblion,  y  rhai  nid  ydynt  ys- 

grifenedig  yn  y  Uyfr  hwn. 

31  ^Eithr  y  pethau  hyn  a  ysgrif- 

enwyd,  fel  y  credoch  chwi  mai  yr 

lesu  yw  Crist,  Mab  Diiw ;  a  chan 

gredii,  y  caffoch  fywyd  yn  ei  enw  ef. 

PENNOD  XXI. 

1  Ei  ddisgyblion  yn  adnabod  Crist  ar  ei  aiV- 
ymddangosiad,  wrtli  y  ddalfafawr  o  hysgod: 
12  yntau  yn  cinîawa  gyd  â  hwynt:  15  yn 
rhoddi  gorchymyn  maivr  ar  Petr,  i  bortJd  ei 
wyn  ef  aH  ddefaid  :  18  yn  ei  ryhuddio  ef  o'i 
farwolaetli:  22  yn  ceryddu  ei  brysiirdeb  ef 
ynghylch  loan.   25  Y  diben. 

GWEDI  y  pethau  hyn,  yr  lesu 
a  ymddangosodd  drachefn  iV 
ddisgyblion  wrth  for  Tiberias :  ac 
fel  hyn  jr  ymddangosodd. 

2  Yr  oedd  ynghyd  Simon  Petr,  a 
Thomas  yr  hwn  a  elwir  Didymus, 
a  "ÍTathanäel  o  Cana  yn  Galilea, 
a  ^meibion  Zebedeus,  a  dau  eraill 
o1  ddisgyblion  ef. 

3  Dywedodd  Simon  Petr  wrthynt, 
Yr  wyf  fi  yn  myned  i  bysgotta.  Dy- 
wedasant  wrtho,  Yr  ydym  ninnau 
hefyd  yn  dyfod  gyd  â  thi.  A  hwy 
a  aethant  allan,  ac  a  ddringasant  i 
long  yn  y  man :  a'r  nos  honno  ni 
ddaliasant  ddim. 

4  A  phan  ddaeth  y  bore  weithian, 
safodd  yr  lesu  ar  y  Ian :  eithr  y  dis- 
gyblion  ''ni  wyddent  mai  yr  lesu 
ydoedd. 

5  Yna  "^yr  lesu  a  ddywedodd  wrth- 
ynt, ^  0  blant,  a  oes  gennycli  ddim 
bwyd  ?  Hwythau  a  attebasant  iddo, 
Nac  oes. 

6  Yntau  a  ddywedodd  wrthynt, 
^Bwriwch  y  rhwyd  i'r  tu  dehau 
fr  llong,  a  chwi  a  gewch.  Hwy 
a  fwriasant  gan  hynny;  ac  ni  all- 
ent  bellach  ei  thynnu,  gan  y  lliaws 
pysgod. 

7  Am  hynny  'y  disgybl  hwnnw  yr 
oedd  yr  lesu  yn  ei  garu  a  ddywed- 
odd Avrth  Petr,  Yr  Arglwydd  yw. 
Yna  Simon  Petr,  pan  glybu  mai  yr 
Arglwydd  oedd,  a  wregysodd  ei  am- 
wisg,  (canys  noeth  oedd  efe,)  ac  al 
bwriodd  ei  hun  i'r  mor. 

8  Eithr  y  disgyblion  eraill  a  ddaeth- 
ant  mewn  llong,  (oblegid  nid  oedd- 
ynt  bell  oddi  wrth  dir,  ond  megis 
dau  can  cufydd,)  dan  lusgo  y  rhwyd 
a'r  pysgod. 

9  A  chyn  gynted  ag  y  daethant 


open.  20. 14. 


2  Neu,  lla 
wŷr. 


e  Luc  5.  4, 

Ü,  T. 


f  pen.  13. 
Äi.  a  ;iU.  2. 


i  dir,  hwy  a  welent  dan  o  farwor 
wedi  ei  osod,  a  physgod  wedi  eu 
dodi  arno,  a  bara. 

10  Yr  lesu  a  ddywedodd  wi'thynt, 
Dygwch  o'r  pysgod  a  ddaliasoch  yr 
awrhon. 

11  Simon  Petr  a  esgynodd,  ac  a 
dynnodd  y  rhwyd  i  dir,  yn  llawn  o 
bysgod  mawrion,  cant  a  thri  ar  ddeg 
a  deugain :  ac  er  bod  cymmaint,  ni 
thorrodd  y  rhwyd. 

12  Yr  lesu  a  ddywedodd  wrth- 
ynt, ^Deuwch,  ciniawwch.  Eithr  ni 
feiddiai  neb  o'r  disgyblion  ofyn 
iddo,  Pwy  wyt  ti?  am  eu  bod  yn 
gwybod  mai  yr  Arglwydd  oedd. 

13  Yna  y  daeth  yr  lesu,  ac  a  gym- 
merth  fara,  ac  a'^  rhoddes  iddynt, 
a'r  pysgod  yr  un  modd. 

14  ^  Y  drydedd  waith  hon  yn  awr 
yr  ymddangosodd  yr  lesu  i'w  ddis- 
gyblion, wedi  iddo  gyfodi  o  feirw. 

15  1Í  Yna  gwedi  iddynt  giniawa, 
yr  lesu  a  ddywedodd  wrth  Simon 
Petr,  Simon  mah  Jona,  a  wyt  ti 
yn  fy  ngharu  i  yn  fwy  na'r  rhai 
hyn?  Dywedodd  yntau  wrtho,  Yd- 
wyf,  Arglwydd;  ti  a  wyddost  fy 
mod  yn  dy  garu  di.  Dywedodd 
yntau  wrtho,  Portha  fy  wyn, 

16  Efe  a  ddywedodd  wrtho  dra- 
chefn yr  ail  waith,  Simon  mab  Jona, 
a  wyt  ti  yn  fy  ngharu  i  ?  Dywedodd 
yntau  wrtho,  Ydwyf,  Arglwydd ;  ti 
a  wyddost  fy  mod  yn  dy  garu  di. 
Dywedodd  yntau  wrtho,  "Bugeilia 
fy  nefaid. 

17  Efe  a  ddywedodd  wrtho  y  dryd- 
edd waith,  Simon  mab  Jona,  a  wyt 
ti  yn  fy  ngharu  i?  Petr  a  dristaodd 
am  iddo  ddywedyd  wrtho  y  drydedd 
waith,  A  wyt  ti  yn  fy  ngharu  i?  Ac 
efe  a  ddywedodd  wrtho,  Arglwydd, 
*  ti  a  wyddost  bob  peth ;  ti  a  wydd- 
ost fy  mod  i  yn  dy  garu  di.  Yr 
lesu  a  ddywedodd  wrtho,  Portha 
fy  nefaid. 

18  ^Yn  wir,  yn  wir,  meddaf  i  ti, 
Pan  oeddit  ieuangc,  ti  a'th  wregys- 
aist  dy  hun,  ac  a  rodiaist  He  y 
mynnaist:  eithr  pan  elech  yn  hen, 
ti  a  estyni  dy  ddwylaw,  ac  arall 
a'th  wregysa,  ac  a'th  arwain  lie  ni 
fynnit. 

19  A  hyn  a  ddywedodd  efe,  gan 
arwyddo  Urwy  ba  fath  angau  y 
gogoneddai  efe  Dduw.  Ac  wedi 
iddo  ddywedyd  hyn,  efe  a  ddywed- 
odd wrtho,  Canlyn  fi. 

20  1Í  A  Phetr  a  drodd,  ac  a  welodd 
"y  disgybl  yr  oedd  yr  lesu  yn  ei  garu, 


Anno 

DOMINI 

33. 


e  Act.  10. 
41. 


li  Edrych 
pen.  20. 19, 
2G. 


3  Partita. 


i  pen.  16. 30. 


k  pen.  13. 
30. 

Act.  12.  Í 
4. 


1  2  Petr  L 
14. 


n^  pen.  13. 
23,25. 
a  20.  2. 


Esgyniad  Crist 


YR  ACTAU,  I. 


Vr  nefoedd. 


Anno 
DOMINI 

33. 


Anao 

DOMINI 

33. 


»  Luc  1.  3. 


b  Marc  IG. 

lu. 

Luc  9.  5L 

1  Tim.  3. 

]C. 
c  Matt.  28. 

19. 

Marc  16. 

15. 

loan  20.21. 
d  Marc  16. 

14. 

loan  20.19. 

a  21.  \. 

HJor.15.5. 


«Luc  24. 43, 

4'.). 
2  Neu,  cy<- 

iaZ,  neu, 

qyd-fwylta 

â  hwynt. 
f  loan  14. 

IC,  26,  27. 

a  15.  26. 

a  16.  7. 
e  Matt.  S. 

11. 

I>en.  11. 16. 

a  19.  4. 
b  Joel  3. 18. 

pon.  2.  4. 

a  11. 15. 

Í  Matt.  21. 
3. 


yn  canlyn,  (yr  hwn  hefyd  a  bwysasai 
ar  ei  ddwyfron  ef  ar  swpper,  ac  a 
ddywedasai,  Pwy,  Arglwydd,  yw  yr 
hwn  a'th  fradycha  di  ?) 

21  Pan  welodd  Petr  hwn,  efe  a 
ddywedodd  wrth  yr  lesu,  Arglwydd, 
ond  beth  a  wna  hwn  ? 

22  Yr  lesu  a  ddywedodd  wrtho, 
Os  mynnaf  iddo  aros  hyd  oni  ddel- 
wyf,  beth  yw  liynny  i  ti?  canlyn 
di  fyfi. 

23  Am  hynny  yr  aeth  y  gair  yma 
allan  ym  mhlith  y  brodyr,  na  fyddai 
y  disgybl  hwnnw  farw :  ac  ni  ddy- 


wedasai yr  lesu  wrtho  na  fyddai 
efe  farw ;  ond,  Os  mynnaf  iddo 
aros  hyd  oni  ddehvyf,  beth  yw 
hynny  i  ti  ? 

24  Hwn  yw  y  disgybl  sydd  yn 
tystiolaethu  am  y  pethau  hyn,  ac 
a  ysgrifenodd  y  pethau  hyn ;  ac 
"ni  a  wyddom  fod  ei  dystiolaeth 
ef  yn  wir. 

25  '•Ac  y  mae  hefyd  lawer  o  beth- 
au  eraill  a  wnaeth  yr  lesu,  y  rhai 
ped  ysgrifenid  hwy  bob  yn  un  ac 
un,  Pnid  wyf  yn  tybied  y  cynhwysai  y 
byd  y  llyfrau  a  ysgrifenid.   Amen. 


ACTAU, 


WEITHREDOEDD  YE  APOSTOLION  SANCTAIDD. 


PENNOD  L 

1  Crist,  er  rawyn  parottoi  ei  apostolion  i  weled 
ei  ddyrchafiad  ef,  yn  eu  casglu,  hwy  ynghyd 
i  fynydd  yr  Olew-wydd  ;  ac  yn  gorchymyn 
iddynt  ddisgwyl  yn  Jerusalem  am  ddanfon 
yr  Yspryd  Glân;  ac  yn  addaw  cyn  nemmawr 
o  ddyddiau  ei  anfon  ef ;  trwy  rinwedd  yr 
hwn  y  hyddynt  yn  dystion  iddo  ef  hyd  eilh- 
afoedd  y  ddaear.  9  Ar  ol  ei  ym.ddy rchafiad 
ef,  y  mae  daw  angel  yn  eu  rhyhuddio  hwy  i 
ymadael,  ac  i  roddi  eu  meddyliau  ar  ei  ail- 
ddyfodiad  ef.  12  Ewythau  felly  yn  dychivel- 
yd ;  a  chan  ymroi  i  weddi,  yn  dewis  Mat- 
tKias  yn  apostol  yn  lie  Judas. 

YTRAETHAWD  cyntaf  a 
wneuthum,  0  *  Theophilus, 
am  yr  holl  bethau  a  ddechreuodd 
yr  lesu  eu  gwneuthur  a'u  dysgu, 

2  ^Hyd  y  dydd  y  derbyniwyd  ef 
i  fynu,  wedi  iddo  trwy  yr  Yspryd 
Glân  *=  roddi  gorchymynion  i'r  apos- 
tolion a  etholasai : 

3  "^Tr  rhai  hefyd  yr  ymddangos- 
odd  efe  yn  fyw  wedi  iddo  ddioddef, 
trwy  lawer  o  arwyddion  sicr;  gan 
fod  yn  weledig  iddynt  dros  ddeu- 
gain  niwrnod,  a  dywedyd  y  pethau 
a  berthynent  i  deyrnas  Dduw. 

4  *Ac  wedi  ^ymgynnull  gyd  a 
hwynt,  efe  a  orchymynodd  iddynt 
nad  ymadawent  o  Jerusalem,  eithr 
disg^vyl  am  addewid  y  Tad,  ^yr 
hwn,  eb  efe,  a  glywsoch  gennyf  fi. 

5  sOblegid  loan  yn  ddiau  a  fed- 
yddiodd  û  dwfr ;  ••  ond  chwi  a  fed- 
yddir  â'r  Yspryd  Giân,  cyn  nem- 
mawr o  ddyddiau. 

6  Gan  hynny  wedi  eu  dyfod  hwy 
ynghyd,  hwy  a  ofynasant  iddo,  gan 
ddy>vedyd,   'Arglwydd,   ai   y  pryd 


hwn  y  rhoddi  drachefh  y  frenhin- 
iaeth  i  Israel? 

7  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
^Ni  pherthyn  i  chwi  wybod  yr 
amseroedd  na'r  prydiau,  y  rhai  a 
osododd  y  Tad  yn  ei  feddiant  ei 
hun. 

8  'Eithr  chwi  a  dderbyniwch  nerth 
^yr  Yspryd  Glâu  wedi  y  delo  efe 
arnoch ;  ac  ^  a  fyddwch  dystion  i 
mi  yn  Jerusalem,  ac  yn  holl  Ju- 
dea,  a  Samaria,  ac  hyd  eithaf  y 
ddaear, 

9  ""Ac  wedi  iddo  ddywedyd  y 
pethau  hyn,  a  li^vynt-hA^T^  yn  edrycli, 
efe  a  ddyrchafwyd  i  fynu ;  a  chwm- 
mwl  a'i  derbyniodd  ef  allan  o'u 
golwg  hwynt. 

10  Ac  fel  yr  oeddynt  yn  edrych 
yn  ddyfal  tu  a'r  nef,  ac  efe  yn 
mjTied  i  fynu,  wele,  dan  wr  a  saf- 
odd  ger  Haw  iddynt  mewn  "gwisg 
wen; 

11  Y  rhai  hefyd  a  ddywedasant, 
Chwi  wŷr  o  Galilea,  paham  y  sef- 
wch  yn  edrych  tu  a'r  nef?  yr  lesu 
hwn,  yr  hwn  a  gymmerwyd  i  fynu 
oddi  wrthych  i'r  nef,  ^a  ddaw  felly 
yn  yr  un  modd  ag  y  gwelsoch  ef 
yn  myned  i'r  nef 

12  Yna  y  troisant  i  Jerusalem,  o'r 
mynydd  a  elwir  Olew-wydd,  yr  hwn 
sydd  yn  agos  i  Jerusalem,  se/taàth 
diwrnod  Sabbath. 

13  Ac  wedi  eu  dyfod  i  mewn,  hwy 
a  aethant  i  fynu  i  oruwch-ystafell, 
He  yr  oedd  ^  Petr,  ac  lago,  ac  loan, 
ac  Andreas,  Phylip,  a  Thomas,  Bar- 


Deibis  apostol  yn  lie  Judas. 


YR  ACTAU,  11. 


Tywallt  yr  Yspryd  Glan. 


d  loau  15. 
27. 
ad.  8. 
pen.  4.  33. 


e  1  Sam.  IG. 
7. 

1  Cliron. 
28.9. 
a  29.  17. 
Jer.  11. 20. 
a  17.  10. 
pen.  15.  8. 
bat.  2.  23. 


tholomew,  a  Matthew,  lago  mcd) 
Alphëus,  a  Simon  Zelotes,  a  "■  Judas 
hrawd  lago,  yn  aros. 

14  *Y  rhai  hyn  oil  oedcl  yn  parhâu 
yn  gyttûn  mewn  gweddi  ac  ymbil, 
gyd  â'r  gwragedd,  a  Mair  mam  yr 
lesu,  a  *  chyd  â'i  frodyr  ef. 

15  II  Ac  yn  y  dyddiau  hynny  Petr 
a  gyfododd  i  fynu  y'nghanol  y  dis- 
gyblion,  ac  a  ddywedodd,  (a  nifer 
yr  enwau  yn  yr  un  man  oedd  yng- 
hylch  ugain  a  chant,) 

16  Ha  wŷr  frodyr,  yr  oedd  yn 
rhaid  cyflawni  yr  ysgrythyr  yma 
"  a  rag-ddywedodd  yr  Yspryd  Glan 
trwy  enau  Dafydd  am  Judas,  ''yr 
hwn  a  fu  flaenor  i'r  rhai  a  ddalias- 
ant  yr  lesu : 

17  Canys  'efe  a  gyfrifwyd  ^d  â 
ni,  ac  a  gawsai  ran  o'r  weinidog- 
aeth  hon. 

18  ''A  hwn  a  bwrcasodd  faes  â 
gwobr  anwiredd  ;  ac  wedi  ymgrogi, 
a  dorrodd  yn  ei  ganol,  a'i  holl  ym- 
ysgaroedd  ef  a  dywalltwyd  allan. 

19  A  bu  hysbys  hyn  i  holl  bres- 
wylwyr  Jerusalem,  hyd  oni  elwir 
y  maes  liwnnw  yn  eu  tafod  priodol 
hwy,  Aceldama,  hynny  yw,  Maes 
y  gwaed. 

20  Canys  ysgrifenwyd  yn  llyfr  y 
Psalmau,  ^  Bydded  ei  drigfan  ef  yn 
ddiffaethwch,  ac  na  bydded  a  drigo 
ynddi :  ^  a  chymmered  arall  ei  *  es- 
gobaeth  ef. 

21  Am  hynny  y  mae  yn  rhaid,  o'r 
gwŷr  a  fu  yn  cyd-ymdaith  â  ni  yr 
holl  amser  yr  aeth  yr  Arglwydd  lesu 
i  mewn  ac  allan  yn  ein  plith  ni, 

22  Gan  ddechreu  o  fedydd  loan 
hyd  y  dydd  '=y  cymmerwyd  ef  i 
fynu  oddi  wrthym  ni,  bod  un  o'r 
rhai  hyn  gyd  â  ni  "^yn  dyst  o'i  ad- 
gyfodiad  ef. 

23  A  hwy  a  osodasant  ddau  ger 
bron,  Joseph,  yr  hwn  a  enwid  Bar- 
sabas,  ac  a  gyfenwid  Justus,  a  Mat- 
thias. 

24  A  chan  weddio,  hwy  a  ddywed- 
asant,  Tydi,  Arglwydd,  ^yr  hwn  a 
wyddost  galonnau  pawb,  dangos  pa 
un  o'r  ddau  hyn  a  etholaist, 

25  I  dderbyn  rhan  o'r  weinidog- 
aeth  hon,  a'r  apostoliaeth,  o'r  hon 
y  cyfeiliornodd  Judas,  i  fyned  i'w 
le  ei  hun. 

26  A  hwy  a  fwriasant  eu  coel- 
brennau  hwynt:  ac  ar  Matthias  y 
syrthiodd  y  coelbren ;  ac  efe  a 
gyfrifwyd  gyd  ar  un  apostol 
ddeg. 


ar 


PENNOD  II. 

1  TV  aposiolion,  wedi  eu  llenwi  a'r  Yspnjd 
Glan,  yn  llefaiu  âg  amryw  da/odau;  a  rhai 
yn  rhyfeddu  o'it  plegid  ;  ac  eraill  yn  eu  gwat- 
war:  14  a  Fhetr  yn  eu  hargyltoeddi  hwy,  ac 
yn  dangos  fod  yr  aposiolion  yn  llefaru  trwy 
nerth  yr  Yspryd  Glan  ;  a  hod  yr  lesu  wedi 
cyfodi  oddi  lorth  y  inelnv,  a  dyrchafu  iV 
ne/oedd  ;  a  thywailt  o  hono  yr  Yspryd  Glan; 
ac  mai  efe  oedd  y  Mess'ias,  gwr  a  wyddent 
hwy  ei  fod  yn  hrofedig  gan  Dduw,  trwy  ei 
wyrthiau,  a'i  ryfeddodau,  a'i  arioyddion  ;  a 
chwedi  ei  groeshoelio,  nid  heb  ei  derfynedig 
gynghor  a'i  rag-wyhodaeih  ef.  37  Petr  yn 
bedyddio  llawer  o'r  rhai  a  droisid :  41  y 
rhai  loedi  hynny  sydd  yn  cyttal  yn  dduwiol 
ac  yn  gariadus.  Yr  aposiolion  yn  gwneuihur 
gwyrthiau  laioer ;  a  Duw  heunydd  yn  ciacan- 
egu  ei  eglirys. 

AC  wedi  dyfod  ^dydd  y  Pente- 
_  cost,  ''yr  oeddynt  hwy  oil  yn 
gyttûn  yn  yr  un  lie. 

2  Ac  yn  ddisymmwth  y  daeth  s\mi 
o'r  nef,  megis  gwynt  nerthol  yn 
rhuthro,  ac  ''a  lanwodd  yr  holl  dŷ 
He  yr  oeddynt  yn  eistedd. 

3  Ac  ymddangosodd  iddynt  dafod- 
au  gwahanedig  megis  o  dan,  ac  efe 
a  eisteddodd  ar  bob  un  o  honynt. 

4  A  "^  hwy  oil  a  lanwyd  a'r  Yspryd 
Glan,  ac  a  ddechreuasant  ^  lefaru  â 
thafodau  eraill,  megis  y  rhoddes  yr 
Yspryd  iddynt  ymadrodd. 

5  Ac  yr  oedd  yn  trigo  yn  Jerusa- 
lem, luddewon,  gwŷr  bucheddol,  o 
bob  cenedl  dan  y  nef. 

6  Ac  wedi  myned  y  gair  o  hyn, 
daeth  y  Uiaws  ynghyd,  ac  a  dra- 
llodAvyd,  o  herwydd  bod  pob  un  yn 
eu  clywed  hwy  yn  llefaru  yn  ei 
iaith  ei  hun. 

7  Synnodd  hefyd  ar  bawb,  a  rhyf- 
eddu a  wnaethant,  gan  ddywedyd 
wrth  eu  gilydd,  Wele,  onid  Gali- 
leaid  yw  y  rhai  hyn  oil  sydd  yn 
llefaru? 

8  A  pha  fodd  yr  ydym  ni  yu  eu 
clywed  hwynt  bob  un  yn  ein  hiaith 
ein  hun,  yn  yr  hon  y'n  ganed  ni  ? 

9  Parthiaid,  a  Mediaid,  ac  Elam- 
itiaid,  a  thrigolion  Mesopotamia,  a 
Judea,  a  Chappadocia,  Pontus,  ac 
Asia, 

10  Phrygia,  a  Phamphylia,  yr  Aipht, 
a  pharthau  Libya,  yr  hon  sydd  ger 
Haw  Cyrene,  a  dieithriaid  o  Rufein- 
wyr,  luddewon,  a  phroselytiaid, 

11  Cretiaid,  ac  Arabiaid,  yr  ydym 
ni  yn  eu  clywed  h>vynt  yn  llefaru 
yn  ein  hiaith  ni  fawrion  weithred- 
oedd  Duw. 

12  A  synnasant  oil,  ac  a  ammheu- 
asant,  gan  ddywedyd  y  naill  wrth 
y  Hall,  Beth  a  all  hyn  fod? 


Anno 

DOMmi 

33. 


»  Lef.  23. 

15. 

Deut.lG.;l. 
b  pen.  1.  14. 


c  pen.  i.  31. 


<*  pen.  1.  5. 

e  aiarc  16. 

.  17. 
pen.  10. 4G. 
1  Cor.  12. 
10,  28,  30. 
a  13. 1. 
a  14.  2,  &a 


Pregeth  Petr  ar 


YR  ACTAU,  II. 


ddydd  y  Pentecost. 


Anno 

DOMINI 

33. 


t  Es.  M.  3. 

Ezec.  11. 

19.  a  86. 27. 

Joel  2.  28, 

29,  &c. 

Zech.  12. 

10. 

loan  7.  3S. 
e  pen.  10. 

45. 
Ì1  pen.  21.  9. 


1  .Toel  2.  3L 
JIatt.  24. 

2r». 

l^Iarc  13. 
24. 

Uat.  6. 12. 
k  Khuf.  10. 
13. 


1  pen.  4.  2S. 
m  pen.  5.  30. 


n  ad.  32. 

pen.  3. 15. 

a  4. 10. 

a  10.  40. 

a  13. 30, 34. 

a  17.  31. 

Ehuf.4.24. 

a  8. 11. 

lCor.6.14. 

a  15.  15. 

GaL  1. 1. 

Eph.  1.  20. 

Col.  2.  12. 

1  Thess.  1. 

10. 

Heb.  13. 

20. 

1  Petr  1. 

21. 
o  Ps.  10.  8. 


13  Ac  eraill,  gan  watwar,  a  ddywed- 
asant,  Llawn  o  win  melus  ydynt. 

14  i  Eithr  Petr,  yn  sefyll  gyd  â'r 
un  ar  ddeg,  a  gyfododd  ei  leferydd, 
ac  a  ddywedodd  -svrthynt,  0  wŷr  o 
luddewon,  a  chwi  oil  sydd  yn  trigo 
yn  Jerusalem,  bydded  hysbysol  hyn 
i  chwi,  a  chlust-ymwrandêwch  â'm 
geiriau : 

15  Canys  nid  yw  y  rliai  hyn  yn 
feddwon,  fel  yr  ydych  chwi  yn 
tybied ;  oblegid  y  drydedd  awr  o'r 
dydd  yw  hi. 

16  Eithr  hyn  yw  y  peth  a  ddywed- 
wyd  trwy  y  prophwyd  Joel ; 

17  ^A  bydd  yn  y  dyddiau  diwedd- 
af,  medd  Duw,  ^  y  tywalltaf  o'm 
Hyspryd  ar  bob  cnawd :  a'ch  meib- 
ion  chwi  ^  a'ch  merched  a  bro- 
phwydant,  a'ch  gwŷr  ieuaingc  a  wel- 
ant  weledigaethau,  a'ch  hynafgwŷr 
a  freuddwydiant  freuddwydion : 

18  Ac  ar  fy  ngweision  ac  ar  fy 
Uaw-forwynion  y  tyAvalltaf  o'm  Hys- 
pryd yn  y  dyddiau  hynny;  a  hwy 
a  brophwydant : 

19  A  mi  a  roddaf  ryfeddodau  yn 
y  nef  uchod,  ac  arwyddion  yn  y 
ddaear  isod ;  gwaed,  a  than,  a  tharth 
mwg. 

20  'Yr  haul  a  droir  yn  dywyllwch, 
a'r  lloer  yn  waed,  cyn  i  ddydd  mawr 
ac  eglur  yr  Arglwydd  ddyfod. 

21  A  bydd,  ^pwy  bynnag  a  alwo 
ar  enw  yr  Arglwydd,  a  fydd  cadw- 
edig. 

22  Ha  wŷr  Israel,  clywch  y  geir- 
iau hyn ;  lesu  o  Nazareth,  gwr  prof- 
edig  gan  Dduw  yn  eich  plith  chm, 
trwy  nerthoedd  a  rhyfeddodau  ac 
arwyddion,  y  rhai  a  wnaeth  Duw 
trwyddo  ef  yn  eich  canol  chwi, 
megis  ag  y  gwyddoch  chwithau  : 

23  Hwn,  ^  wedi  ei  roddi  trwy 
derfynedig  gynghor  a  rhag-wybod- 
aeth  Duw,  "  a  gymmerasoch  chwi, 
a  thrwy  ddwylaw  anwir  a  groes- 
hosliasoch,  ac  a  laddasoch  : 

24  °  Yr  hwn  a  gyfododd  Duw,  gan 
ryddhâu  gofidiau  angau :  canys  nid 
oedd  bosibl  ei  attal  ef  ganddo. 

25  Canys  Dafydd  sydd  yn  dywed- 
yd  am  dano,  "  Rhag-welais  yr  Ar- 
glwydd ger  fy  mron  yn  wastad ; 
canys  ar  fy  neheulaw  y  mae,  fel 
na'm  hysgoger. 

26  Am  hynny  y  llawenychodd  fy 
nghalon,  ac  y  gorfoleddodd  iy  nhaf- 
od ;  le,  a'm  cnawd  hefyd  a  orphwys 
mewn  gobaith : 

27  Am    na    adewi   fy  enaid   yn 


uffern,  ac  na  oddefi  i'th  Sanct  weled 
llygredigaeth. 

28  Gwnaethost  yn  hysbys  i  mi 
fíyrdd  y  by^vyd :    ti  a'm  cyflawni 

0  lawenydd  â'th  wynebpryd. 

29  Ha  wŷr  frodyr,  ^  y  mae  yn 
rhydd  i  mi  ddywedyd  yn  hŷf  wrth- 
ycli  P  am  y  patriarch  Dafydd,  ei 
farw  ef  al  gladdu,  ac  y  mae  ei 
feddrod  ef  gyd  â  ni  hyd  y  dydd 
hwn. 

30  Am  hynny,  ac  efe  yn  bro- 
phwyd,  1  yn  gwybod  dyngu  o  Dduw 
iddo  trwy  Iw,  Mai  o  ffr^vyth  ei 
Iwynau  ef  o  ran  y  cnawd,  y  cyfodai 
efe  Grist  i  eistedd  ar  ei  orseddfa  ef : 

31  Ac  efe  yn  rhag-weled,  a  lefar- 
odd  am  adgyfodiad  Crist, '  na  adaw- 
yd  ei  enaid  ef  yn  uffern,  ac  nas 
gwelodd  ei  gnawd  ef  lygredigaeth. 

32  *  Yr  lesu  hwn  a  gyfododd  Duw 

1  fynu;  *o'r  hyn  yr  ydym  ni  oil  yn 
dystion. 

33  Am  hynny,  °  wedi  ei  ddyrchafu 
ef  trwy  ddeheulaw  Duw,  ac  ""iddo 
dderbyn  gan  y  Tad  yr  addewid  o'r 
Yspryd  Glan,  efe  ^a  dywalltodd  y 
peth  yma  yr  ydych  chwi  yr  awrhon 
yn  ei  weled  ac  yn  ei  glywed. 

34  Oblegid  ni  ddyrchafodd  Da- 
fydd i'r  nefoedd :  ond  y  mae  efe  yn 
dywedyd  ei  hun,  ==Yr  Arglwydd 
a  ddywedodd  wrth  fy  Arglwydd, 
Eistedd  ar  fy  neheulaw, 

35  Hyd  oni  osodwyf  dy  elynion 
yn  droed-faingc  i'th  draed. 

36  Am  hynny  gwybydded  holl  dy 
Israel  yn  dihogel,  ddarfod  i  Dduw 
wneuthur  yn  Arglwy^dd  ac  yn  Grist, 
yr  lesu  hwn  a  groeshoeliasoch 
chwi. 

37  1Í  Hwythau,  wedi  clywed  Jiyriy 
^a  ddwys-bigwyd  yn  eu  calon,  ac  a 
ddywedasant  wrth  Petr,  a'r  apos- 
tolion  eraill,  Ha  wŷr  frodyr,  beth 
a  wnawn  ni? 

38  A  Phetr  a  ddywedodd  wrth- 
ynt,  ^Edifarhêwch,  a  bedyddier  pob 
un  o  honoch  yn  enw  lesu  Grist, 
er  maddeuant  pechodau;  a  chwi 
a  dderbyniwch  ddawn  yr  Yspryd 
Glan. 

39  Canys  i  chwi  y  mae  yr  addewid, 
ac "  i'ch  plant,  ac  "^  i  bawb  ym  mhell, 
cynnifer  ag  a  alwo  yr  Arglwydd  ein 
Duw  ni  atto. 

40  Ac  â  Uawer  o  ymadroddion 
eraiU  y  tystiolaethodd  ac  y  cynghor- 
odd  efe,  gan  ddywedyd,  Ymgedwch 
rhag  y  genhedlaeth  drofaus  lion. 

41  1Í  Yna  y  rhai   a   dderbynias- 


P  1  Bren.  2. 
10. 


Cynnydd  yr  eglwys. 


YR  ACTAU,  III. 


lachâu  y  gwr  doff, 


Anno 

DOMINI 

S3. 


e  ad.  46. 
pen.  1. 1-1. 


Í  JIarc  16. 
17. 
pen.  5. 12. 


e  pen.  4. 32, 
34. 


»  pen.  20.  7. 
S  gartref. 


k  Luc  2.  52. 

Sen.  4.  3.3. 
:huf.  14. 
IS. 
1  pen.  5. 14. 


a  Ps.  55. 17. 
b  pen.  14.  8. 


d  pen.  4. 10. 


ant  ei  air  ef  yn  ewyllysgar  a  fed- 
yddiwyd;  a  chwanegwyd  attynt  y 
dwthwn  hwnnw  ynghylch  tair  mil 

0  eneidiau. 

42  Ac  yr  oeddynt  yn  parhâu  yn 
athrawiaeth  ac  y'nghymdeithas  yr 
apostolion,  ac  ^yn  torri  bara,  ac 
mewn  gweddiau. 

43  Ac  ofn  a  ddaeth  ar  bob  enaid : 
a  ^Uawer  o  ryfeddodau  ac  arwyddion 
a  wnaethpwyd  gan  yr  apostolion. 

44  A'r  rhai  a  gredent  oil  oeddynt 
yn  yr  un  man,  a  sphob  peth  gan- 
ddynt  yn  gyfFredin ; 

45  A  hwy  a  werthasant  eu  medd- 
iannau  a'u  da,  ac  •*  a'u  rhannasant  i 
bawb,  fel  yr  oedd  yr  eisieu  ar  neb. 

46  A  hwy  beunydd  yn  parhâu  yn 
gyttûn  yn  y  deml,  ac  '  yn  torri  bara 
^  o  dŷ  i  dŷ,  a  gymmerasant  eu  Uun- 
iaeth  mewn  Uawenydd  a  symledd 
calon, 

47  Gan  foli  Duw,  a  ^  chael  ffafr 
gan  yr  hoU  bobl.  '  A'r  Arglwydd  a 
chwauegodd  beunydd  at  yr  eglwys 
y  rhai  fyddent  gadwedig. 

PENNOD  III. 

1  Fetr,  wrth  bregeihu  i'r  hohl  a  ddaethai  i 
weled  y  doff  a  roisid  ar  ei  diaed,  12  yn 
proff'esu  nad  trwy  ei  ryni  a'i  dduwioldeb  ef 
neu  loan  y  gwnaethid  ef  yn  iach :  orid 
trwy  Dduw,  aH  Fab  lesu,  a  tlirwy  ffydd 
yn  ei  enw  ef :  13  gan  eu  ceryddu  hwy 
hefyd  am  groeshoelio  yr  lesu ;  17  yr  hwn 
heth  gan  iddynt  ei  wneuthur  mewn  anwyhod, 
ac  wrth  hynny  gyflawni  terfynedig  gynghor 
Duw,  a'r  ysgrythyrau,  19  y  mae  efe  yn  eu 
hannog  hwy,  trwy  edifeirwch  a  ffydd,  i 
geido  maddeuant  d'u  pechodau,  a  iachawd- 
wriaeth  yn  yr  unrhyw  lesu. 

PETR  hefyd  ac  loan  a  aethant 
i  fynu  i'r  deml  ynghyd  ar  yr 
awr  weddi,  *  sefj  nawfed. 

2  A  ^rhyw  wr  cloff  o  groth  ei  fam  a 
ddygid,  yr  hwn  a  ddodent  beunydd 
wrth  borth  y  deml,  yr  hwn  a  elwid 
Prydferth, "  i  ofyn  elusen  gan  y  rhai 
a  elai  i  mewn  i'r  deml. 

3  Yr  hwn,  pan  welodd  efe  Petr 
ac  loan  ar  fedr  myned  i  mewn  i'r 
deml,  a  ddeisyfodd  gael  elusen. 

4  A  Phetr  yn  dal  sylw  arno,  gyd 
âg  loan,  a  ddywedodd,  Edrych  ar- 
nom  ni. 

5  Ac  efe  a  ddaliodd  sylw  arnynt, 
gan  obeithio  cael  rhyw  beth  gan- 
ddynt. 

6  Yna  y  dywedodd  Petr,  Arian  ac 
aur  nid  oes  gennyf;  eithr  yr  hyn 
sydd  gennyf,  hynny  yr  wyf  yn  ei 
roddi  i  ti :  "^  Yn  enw  lesu  Grist  o 
Nazareth,  cyfod  a  rhodia. 

7  A  chan  ei  gymmeryd  ef  erbyn 


ei  ddeheulaw,  efe  a'i  cyfododd  ef  i 
fynu ;  ac  yn  ebrwydd  ei  draed  ef 
a  i  fferau  a  gadarnhawyd. 

8  A  chan  neidio  i  fynu,  efe  a  saf- 
odd,  ac  a  rodiodd,  ac  a  aeth  gyd 
â  hwynt  i'r  deml,  dan  rodio,  a 
neidio,  a  moli  Duw. 

9  A'r  hoU  bobl  a'i  gwelodd  ef  yn 
rhodio,  ac  yn  moli  Duw. 

10  Ac  yr  oeddynt  hwy  yn  ei  ad- 
nabod,  mai  hwn  oedd  yr  un  a  eis- 
teddai  am  elusen  wrth  borth  Pryd- 
ferth y  deml:  a  hwy  a  lanwyd  o 
fraw  a  synnedigaeth  am  y  peth  a 
ddigwyddasai  iddo. 

11  Ac  fel  yr  oedd  y  cloff  a  iachasid 
yn  attal  Petr  ac  loan,  yr  hoU  bobl 
yn  frawychus  a  gyd-redodd  attynt 
i'r  porth  ®  a  elwir  Forth  Solomon. 

12  1Í  A  phan  welodd  Petr,  efe  a 
attebodd  i'r  bobl.  Ha  wŷr  Israel- 
iaid,  beth  a  wnewch  chwi  yn  rhyf- 
eddu  am  hyn?  neu  beth  a  wnewch 
chwi  yn  dal  sylw  arnom  ni,  fel  pe 
trwy  ein  north  ein  hun  neu  ein  duw- 
ioldeb  y  gwnaethem  i  hwn  rodio  ? 

13  ^Duw  Abraham,  ac  Isaac,  a 
Jacob,  Duw  ein  tadau  ni,  ^a  ogon- 
eddodd  ei  Fab  lesu,  yr  hwn  a 
draddodasoch  chwi,  ac  ^a'i  gwad- 
asoch  ger  bron  Pilat,  pan  farnodd 
efe  ef  i'w  oUwng  yn  rhydd. 

14  Eithr  chwi  a  wadasoch  y  Sanct 
a'r  Cyfiawn,  ac  a  ddeisyfasoch  roddi 
i  chwi  wr  Uofruddiog ; 

15  A  2  Thy wysog  y  by wyd  a  ladd- 
asoch,  *  yr  hwn  a  gododd  Duw  o 
feirw ;  ^  o'r  hyn  yr  ydym  ni  yn 
dystion. 

16  A'i  enw  ef,  trwy  flfydd  yn  ei 
enw  ef,  a  nerthodd  y  dyn  yma,  a 
welwch  ac  a  adwaenoch  chwi :  a'r 
fíydd  yr  hon  sydd  trwyddo  ef,  a 
roes  iddo  ef  yr  hoU  iechyd  hwn 
yn  eich  gŵydd  chwi  oil. 

17  Ac  yn  awr,  frodyr,  mi  a  wn 
mai  'trwy  anwybod  y  gwnaethoch, 
megis  y  gwnaeth  eich  pendefigion 
chwi  hefyd. 

18  Eithr  ■"  y  pethau  a  rag-fynegodd 
Duw  °  trwy  enau  ei  holl  brophwydi, 
y  dioddefai  Crist,  a  gyflawnodd  efe 
fel  hyn. 

19  1Í  °  Edifarhêwch  gan  hynny,  a 
dych welwch,  fel  y  dilëer  eich  pech- 
odau, pan  ddelo  yr  amseroedd  i 
orphwys  o  olwg  yr  Arglwydd  ; 

20  Ac  yr  anfono  efe  lesu  Grist,  yr 
hwn  a  bregethwyd  o'r  blaen  i  chwi  : 

21  Yr  hwn  sydd  raid  i'r  nef  ei 
dderbyn,  hyd  amseroedd  adferiad 


Anno 

DOMINI 

33. 


e  loan  10. 
2.1. 
pen.  5. 12. 


fpen.  Ö.  30. 
s  loan  17. 1. 


h  Matt.  27. 
:iO. 

Marc  15. 
11. 

Luc  23.  18. 
loan  18.40. 
a  I'J.  15. 


2  Gwneuth- 
urwr. 

I  pen.  2.  24. 
k  pen.  2.  32. 


1  Luc  23. 

34. 

pen.  13. 27. 

1  Cor.  2.  8. 

1  Tim.  L 

13. 
m  Luc  24. 

44. 
n  Ea.  50.  6. 

a  53. 6,  &LC. 


o  pen.  2.  33. 


Petr  yn  pregethu  yr  lesu. 


YR  ACTAU,  IV. 


Bygivth  yr  apostolion. 


Anno 

DOMINI 

33. 


P  Deut.  IS. 
15, 18,  la. 
pen.  7.  37. 


3  i/n  ol  pob 
peth. 


q  Gen.  12.  3. 
a  18. 18. 
u.  22. 18. 
a  26.  4. 


rpen.l3.4G. 


•  Ai.  22. 


2  a  chapten, 
Luc  '11.  4. 
pen.  5. 24. 


pob  peth,  y  rhai  a  ddywedodd  Duw 
trwy  enau  ei  holl  sanctaidd  bro- 
phwydi  erioed. 

22  Canys  Moses  a  ddywedodd 
wrth  y  tadau,  ^Yr  Arglwydd  eich 
Duw  a  gyfyd  i  chwi  Brophwyd 
o'ch  brodyr,  megis  myfi :  arno  ef 
y  gwrandewch  ^  ym  mhob  peth  a 
ddywetto  wrthych. 

23  A  bydd,  pob  enaid  ni  wran- 
dawo  ar  y  Prophwyd  hwnnw,  a 
Iwyr-ddifethir  o  blith  y  bobl. 

24  A'r  holl  brophwydi  hefyd,  o 
Samuel  ac  o'r  rhai  wedi,  cynnifer 
ag  a  lefarasant,  a  rag-fynegasant 
hefyd  am  y  dyddiau  hyn. 

25  Chwychwi  ydych  blant  y  pro- 
phAvydi,  a'r  cyfammod  yr  hwn  a 
wnaeth  Duw  â'n  tadau  ni,  gan  ddy- 
wedyd  wrth  Abraham,  ^Ac  yn  dy 
had  di  y  bendithir  holl  dylwythau 
y  ddaear. 

26  '  Duw,  gwedi  cyfodi  ei  Fab 
lesu,  a'i  hanfonodd  ef  i  chwi  yn 
gyntaf,  gan  eich  bendithio  chwi, 
•  trwy  droi  pob  un  o  honoch  ymaith 
oddi  wrth  eich  drygioni. 

PENNOD  IV. 

1  Llywodraethwyr  yr  luddewon  yn  anfoddlawn 
i  bregeth  Petr,  4  er  troi  miloedd  i'r  ffydd 
o'r  bobl  a  glywsent  y  gair,  ac  yn  ei  garcharu 
.  ef,  ac  loan :  5  wedi  hynny  Petr,  wrth  ei 
holi,  yn  dywedyd  yn  hyderus,  mai  trwy  enio 
yr  lesu  yr  iachasid  y  doff;  ac  mai  tnvy 
lesu  yn  unig  y  bydd  raid  i  ninnan  gael 
iacliawdwriaetli  dragywyddol :  13  hwythau 
yn  gorchymyn  iddo  ef  ac  i  loan,  na  phreg- 
etlient  mwyacli  yn  yr  enw  hwnnw :  ac  yn 
eu  bygicth  hwy :  23  yr  eglwys  ar  hynny  yn 
ymroi  i  wedd'io :  31  a  Duw,  trwy  gynhyrfu 
y  lie  yr  oeddynt  icedi  ymgynnull  ynddo, 
yn  tystiolaethu  glywed  o  hono  ef  eu  giveddi 
hwynt:  ac  yn  cadarnhâu  yr  eglwys,  trwy 
roddi  yr  Yspryd  Glan,  a  chariad  perffaith 
iu  ag  at  eu  gilydd. 

AC  fel  yr  oeddynt  yn  Uefaru  wrth 
J\.  y  bobl,  yr  offeiriaid,  ^a  blaen- 
or  y  deml,  a'r  Saduceaid,  a  ddaeth- 
ant  arnynt  hwy ; 

2  Yn  flin  ganddynt  am  eu  bod 
hwy  yn  dysgu  y  bobl,  ac  yn  preg- 
ethu trwy  yr  lesu  yr  adgyfodiad  o 
feirw. 

3  A  hwy  a  osodasant  ddwylaw 
arnynt  hwy,  ac  a'u  dodasant  mewn 
dalfa  hyd  drannoeth :  canys  yr  oedd 
hi  yn  awr  yn  hwyr. 

4  Eithr  llawer  o'r  rhai  a  glywsant 
y  gair  a  gredasant :  a  rhifedi  y  gwŷr 
a  wnaed  ynghylch  pùm  mil. 

5  HA  digwyddodd  drannoeth  ddar- 
fod  i'w  llywodraethwyr  hwy,  a'r 
henuriaid,  a'r  ysgrifenyddion,  ym- 
gynnull i  Jerusalem, 

1020 


6  Ac  *  Annas  yr  arch-oifeiriad,  a 
Cliaiaphas,  ac  loan,  ac  Alexander, 
a  chymmaint  ag  oedd  o  genedl  yr 
arch-offeiriad. 

7  Ac  wedi  iddynt  eu  gosod  hwy 
yn  y  canol,  hwy  a  ofynasant,  ^  Trwy 
ba  awdurdod,  neu  ym  mha  enw,  y 
gwnaethoch  chwi  hyn  ? 

8  Yna  Petr,  yn  gyflawn  o'r  Ys- 
pryd Glan,  a  ddywedodd  wrthynt, 
Chwychwi  bennaethiaid  y  bobl,  a 
henuriaid  Israel, 

9  Od  ydys  yn  ein  holi  ni  heddyw 
am  y  weithred  dda  i'r  dyn  claf,  sef 
pa  wedd  yr  iachawyd  ef ; 

10  Bydded  hysbys  i  chwi  oil,  ac  i 
bawb  o  bobl  Israel,  mai  trvvy  enw 
lesu  Grist  o  Nazareth,  yr  hwn  a 
groeshoeliasoch  chwi,  "yr  hwn  a 
gyfododd  Duw  o  feirw,  trwy  hwn- 
nw y  mae  hwn  yn  sefyll  yn  iach 
ger  eich  bron  chwi. 

11  ^  Hwn  yw  y  maen  a  lyswyd 
gennych  chwi  yr  adeiladwyr,  yr 
hwn  a  wnaed  yn  ben  i'r  gongl. 

12  ^  Ac  nid  oes  iachawdwriaeth 
yn  neb  arall :  canys  nid  oes  enw 
arall  dan  y  nef,  wedi  ei  roddi  ym 
mhlith  dynion,  trwy  yr  hwn  y  mae 
yn  rhaid  i  ni  fod  yn  gadwedig. 

13  1Í  A  phan  welsant  hyfder  Petr 
ac  loan,  a  deall  mai  gwỳr  anllythyr- 
enog  ac  annysgedig  oeddynt,  hwy 
a  ryfeddasant ;  a  hwy  a'u  hadwaen- 
ent,  eu  bod  hwy  gyd  a'r  lesu. 

14  Ac  wrth  weled  y  dyn  a  iach- 
asid yn  sefyll  gyd  â  hwynt,  nid 
oedd  ganddynt  ddim  i'w  ddywedyd 
yn  erbyn  hynny. 

15  Eithr  wedi  gorchymyn  iddynt 
fyned  allan  o'r  gynghorfa,  hwy  a 
ymgyngborasant  a'u  gilydd, 

16  Gan  ddywedyd,  'Beth  a  wnawn 
ni  i'r  dynion  hyn?  canys  yn  ddiau 
arwydd  hynod  a  wnaed  trwyddynt 
hwy,  hysbys  i  bawb  a'r  sydd  yn 
preswylio  yn  Jerusalem,  ac  nis  gall- 
^vn  ni  ei  wadu. 

17  Eithr  fel  nas  taener  ym  mhell- 
ach  ym  mhlith  y  bobl,  gan  fygwth 
bygythiwn  hwy,  na  lefaront  mwyach 
wrth  un  dyn  yn  yr  enw  hwn. 

18  A  hwy  a'u  galwasant  hwynt, 
ac  a  orchymynasant  iddynt  nad 
ynganent  ddim,  ac  na  ddysgent  yn 
enw  yr  lesu, 

19  Eithr  Petr  ac  loan  a  attebasant 
iddynt,  ac  a  ddywedasant,  ^Ai  cyf- 
iawn  yw  ger  bron  Duw,  wrandaw 
arnoch  chwi  yn  hytrach  nag  ar 
Dduw,  bernwch  chwi. 


Anno 

DOMINI 

33. 

a  Luc  3.  2. 
loan  11.49. 


b  Eiod.  2. 
14. 
Matt.  21. 

pen.  7.  27. 


c  pen.  10. 
40. 


Matt.  21. 
il. 

e  Matt.  1. 
21. 

pen.  10. 43. 
i  Tun.  2. 
5,6. 


r  loan  a. 
47. 


S  pen,  5.  20. 


Gweddi  yr  eglivys. 


YR  ACTAU,  V. 


Ananias  a  Sapphira. 


Anno 

DOMINI 

33. 


t  Matt.  21. 

26. 

Luc  20.  6, 

19.  a  22.  2. 

pen.  5.  26. 
1  pen.  3.  7, 


t  pen.  12. 
12. 


m  Matt.  2r,. 
3. 
Luc  23. 1, 

a. 


n  pen.  2.  23. 


•  pen.  2.  2, 
4.  a  16.  26. 


P  1  Petr  3. 
8. 

t  pen.  2.  44. 


'  pen.  1.  22. 


20  Canys  ni  allwn  ni  na  ddywedom 
y  pethau  a  welsom  ac  a  glywsom. 

21  Eitlir  wedi  eii  bygwth  ym  mhell- 
ach,  hwy  a'u  gollyngasant  hwy  yn 
rhyddion,  heb  gael  dim  i'w  cospi 
hwynt,  ^  oblegid  y  bobl :  canys  yr 
oedd  pawb  yn  gogoneddu  Duw  am 
'  yr  hyn  a  Avnaethid. 

22  Canys  yr  oedd  y  dyn  uwchlaw 
deugain  oed,  ar  yr  hwn  y  gwnaethid 
yr  arwydd  hwn  o  iechydwriaeth. 

23  ^  A  hwythau,  wedi  eu  goUwng 
ymaith,  '^  a  ddaethant  at  yr  eiddynt, 
ac  a  ddangosasant  yr  hoU  bethau 
a  ddywedasai  yr  arch-offeiriaid  a'r 
lienuriaid  wrthynt. 

24  Hwythau  pan  glywsant,  o  iin 
fryd  a  gyfodasant  eu  lief  at  Dduw, 
ac  a  ddywedasant,  O  Arglwydd, 
tydi  yw  y  Duw  yi'  hwn  a  wnaeth- 
ost  y  nef,  a'r  ddaear,  a'r  môr,  ac 
oil  sydd  ynddynt ; 

25  Yr  hwn  trwy  yr  Yspryd  Gîân, 
y'ngenau  dy  was  Dafydd,  a  ddy- 
wedaist,  ^  Paham  y  terfysgodd  y 
cenhedloedd,  ac  y  bwriadodd  y 
bobloedd  bethau  ofer  ? 

26  Brenhinoedd  y  ddaear  a  saf- 
asant  i  fynu,  a'r  llywodraethwyr  a 
ymgasglasant  ynghyd,  yn  erbyn  yr 
Arglwydd,  ac  yn  erbyn  ei  Grist  ef. 

27  Canys  ™  mewn  gwirionedd,  yn 
y  ddinas  hon  yr  ymgynhuUodd  yn 
erbyn  dy  Sanct  Fab  lesu,  yr  hwn  a 
enneiniaist  ti,  Herod  a  Phontius 
Pilat,  gyd  a'r  Cenhedloedd,  a  phobl 
Israel, 

28  "  I  wneuthur  pa  bethau  bynnag 
a  ragluniodd  dy  law  a'th  gynghor 
di  eu  gwneuthur. 

29  Ac  yn  awr,  Arghvydd,  edrych 
ar  eu  bygythion  hwy,  a  chaniattâ 
i'th  weision  draethu  dy  air  di  gyd 
â  phob  hyfder ; 

30  Trwy  estyn  o  honot  dy  law  i 
iachâu,  ac  fel  ygwneler  arwyddion 
a  rhyfeddodau  trwy  enw  dy  sanct- 
aidd  Fab  lesu. 

31  11  Ac  wedi  iddynt  weddio,  °  sigl- 
wyd  y  lie  yr  oeddynt  wedi  ymgyn- 
nuU  ynddo ;  a  hwy  a  lanwyd  oil  o'r 
Yspryd  Glân,  a  hwy  a  lefarasant  air 
Duw  yn  hyderus. 

32  A  lliaws  y  rhai  a  gredasant 
Poedd  o  un  galon,  ac  un  enaid ;  ^ac 
ni  ddywedodd  neb  o  honynt  fod 
dim  a'r  a  feddai  yn  eiddo  ei  hunan, 
eithr  yr  oedd  ganddynt  bob  peth 
yn  gytfredin. 

33  A'r  apostolion  trwy  nerth  mawr 
a  roddasant  '  dystiolaeth  o  adgyf- 


'  gras 


Anno 

DOMINI 

33. 


pen.  2.  47. 


pen.  5.  2. 


odiad  yr  Arglwydd  lesu :   a 
mawr  oedd  arnynt  hwy  oil. 

34  Canys  nid  oedd  un  anghenus 
yn  eu  plith  hwy :  oblegid  cynnifer 
ag  oedd  berchen  tiroedd  neu  dai, 
a'u  gwerthasant,  ac  a  ddygasant 
Averth  y  pethau  a  werthasid, 

35  *  Ac  a'w  gosodasant  wi'th  draed  '•'''•  ^^ 
yr  apostolion :  a  rhanwyd  i  bob  un 
megis  yr  oedd  yr  angen  arno. 

36  A  ^Joseph,  yr  hwn  a  gyfenwid 
Barnabas  gan  yr  apostolion,  (yr 
hyn  o'i  gyfieithu  yw,  Mab  diddan- 
wch,)  yn  Lefiad,  ac  yn  Cypriad  o 
genedl, 

37  A  thir  ganddo,  a'i  gwerthodd, 
ac  a  ddug  yr  arian,  "ac  a'i  gosod- 
odd  wrth  draed  yr  apostolion. 

PENNOD  V. 

1  Wedi  i  Ananias  a  SappJiira  ei  loraig,  am  eu 
rliagritli,  gwympo  i  lawr  yn  feirw  wrth  ger- 
ydd  Petr,  12  ac  i'r  apostolion  eraill  wneutlmr 
llaioer  o  wyrtldau  14:  er  cynnydd  i'r  ffydd, 
17  y  mae  yr  apostolion  yn  cael  eu  carcharu 
eilicaith  ;  19  ac  er  liynny  yn  cael  eu  gwar- 
edu  gan  angel,  yr  liion  sydd  yn  ercld  iddynt 
hregetJiu  i  hawb  ar  gyhoedd :  21  hwythau, 
ivedi  iddynt  hregethu  felly  yn  y  deml,  29 
a  cher  bran  y  cynghor,  33  meivn  peryyl  o 
gael  eu  lladd  ;  eithr  trimj  gyrujhor  Gamaliel, 
cynliorwr  mawr  ym  mhlith  yr  luddewon,  yn 
cael  eu  cadio  yn  fyw,  40  ac  yn  unig  eu  euro: 
a  hioythau  yn  gogoneddu  Duiv  am  hynny,  ac 
lieb  heidio  â  phregethu. 

EITHR  rhyw  wr  a'i   enw  Ana- 
nias,, gyd  â  Sapphira  ei  wraig, 
a  werthodd  ^  dir, 

2  Ac  a  ddarn-guddiodd  hetli  o'r 
gwerth,  a'i  wraig  hefyd  "  o'r  gyfrin- 
ach,  ac  a  ddug  ryw  gyfran,  ac  a'^ 
gosododd  wrth  draed  yr  apostol- 
ion. 

3  Eithr  Petr  a  ddywedodd,  Ana- 
nias, paham  y  Uanwodd  Satan  dy 
galon  di  i  ddywedyd  celwydd  wrth 
yr  Yspryd  Glân,  ac  i  ddarn-guddio 
jMth  o  werth  y  tir  ? 

4  Tra  yr  ydoedd  yn  aros,  onid  i  ti 
yr  oedd  yn  aros  ?  ac  wedi  ei  werthu, 
onid  oedd  yn  dy  feddiant  di?  Pa- 
ham y  gosodaist  y  peth  hwn  yn  dy 
galon?  ni  ddywedaist  ti  gelwydd 
wrth  ddynion,  ond  wrth  Dduw. 

5  Ac  Ananias,  pan  glybu  y  geiriau 
hyn,  a  syrthiodd  i  lawr,  ac  a  dreng- 
odd.  A  daeth  ofn  mawr  ar  bawb 
a  glybu  y  pethau  hyn. 

6  A'r  gwŷr  ieuaingc  a  gyfodasant, 
ac  a'i  *  cymmerasant  ef,  ac  a'*  dyg- 
asant  allan,  ac  a'^  claddasant. 

7  A  bu  megis  yspaid  tair  awr, 
a'i  wraig  ef,  heb  wybod  y  peth  a 
wnaethid,  a  ddaeth  i  mewa 


"ifeddiaììt. 


5 ;/« 
gwi/hod. 


i  hamdoi- 
aaiiU 


Ek 


Carcliai'u  yr  apostolion, 


YR  ACTAU,  V. 


a'u  rhyddhâu  trwy 


a  pen.  2.  43. 


b  pen.  3. 11. 

0  loan  9. 22. 
a  12.  42. 
a  ly.  38. 


ä  ym  mJidb 

heol. 
d  Matt.  9. 

21.  a  14. 36. 

pen.  19. 12. 


»  Ularc  16. 
17,  18. 


fpen.  12.  7. 
a  16.  20. 


8  A  Phetr  a  attebodd  iddi,  Dywed 
di  i  mi,  Ai  er  cymmaint  y  gwerth- 
asoch  chwi  y  tir?  Hithau  a  ddy- 
wedodd,  lë,  er  cymmaint. 

9  A  Phetr  a  ddywedodd  wrthi,  Pa- 
ham  y  cyttunasoch  i  demtio  Yspryd 
yr  Arglwydd  ?  wele  draed  y  rhai  a 
gladdasant  dy  wr  di  wrth  y  drws,  a 
h^vy  a'th  ddygant  dithau  allan. 

10  Ac  yn  y  man  hi  a  syrthiodd 
wrth  ei  draed  ef,  ac  a  drengodd :  a'r 
gwŷr  ieuaingc  wedi  dyfod  i  mewn, 
al  cawsant  hi  yn  farw ;  ac  wedi 
iddynt  ei  dwyn  hi  allan,  hwy  a'i 
claddasant  hi  yn  ymyl  ei  gwr. 

11  A  bu  ofn  mawr  ar  yr  hoU 
eglwys,  ac  ar  bawb  oil  a  glybu  y 
pethau  hyn. 

12  1ÍA  ''thrwy  ddwylaw  yr  apos- 
tolion y  gwnaed  arwyddion  a  rhy- 
feddodau  lawer  ym  mhlith  y  bobl ; 
(ac  yr  oeddynt  oil  yn  gyttûn  ym 
mhorth  ^  Solomon. 

13  Eithr  ni  •=  feiddiai  neb  o'r  Ueill 
ymgyssylltu  â  hwynt:  ond  y  bobl 
oedd  yn  eii  mawrhau. 

14  A  chwanegwyd  attynt  rai  yn 
credu  yn  yr  Arglwydd,  lliaws  o 
Avyr  a  gwragedd  heiyd:) 

15  Hyd  oni  ddygent  y  rhai  cleif- 
ion  allan  ^ar  hy4  yr  heolydd,  a'u 
gosod  ar  welŷau  a  glythau,  fel  ^  o'r 
hyn  Ueiaf  y  cysgodai  cysgod  Petr, 
pan  ddelai  heibio,  rai  o  honynt. 

16  A  Uiaws  a  ddaeth  hefyd  ynghyd 
o'r  dinasoedd  o  amgylch  Jerusalem, 
gan  ddwyn  rhai  cleifion,  a  ^rhai  a 
drallodid  gan  ysprydion  aflan ;  y 
rhai  a  iachâwyd  oil. 

17  1Í  A'r  arch-offeiriad  a  gyfod- 
odd,  a'r  hoU  rai  oedd  gyd  âg  ef, 
yr  hon  yw  heresi  y  Saduceaid,  ac 
a  lanwyd  o  *^  genfigen, 

18  Ac  a  ddodasant  eu  dwylaw  ar 
yr  apostolion,  ac  a'u  rhoisant  yn  y 
carchar  cyffredin. 

19  Eithr  '^  angel  yr  Arglwydd  o  hyd 
nos  a  agorodd  ddrysau  y  carchar, 
ac  a'u  dug  hwynt  allan,  ac  a  ddy- 
wedodd, 

20  Ewch,  scfwch  a  Ueferwch  yn 
y  deml  wrth  y  bobl  holl  eiriau  y 
fuchedd  hon. 

21  A  phan  glywsant,  hwy  a  aeth- 
ant  yn  fore  i'r  deml,  ac  a  athraw- 
iaethasant.  Eithr  daeth  yr  arch- 
offeiriad,  a'r  rhai  oedd  gyd  âg  ef, 
ac  a  alwasant  ynghyd  y  cynghor, 
a  holl  henuriaid  plant  yr  Israel, 
ac  a  ddanfonasant  i'r  carchar  i'w 
dwyn  hwy  ger  bron. 


22  A'r  swyddogion,  pan  ddaethant, 
ni  chawsaut  hwynt  yn  y  carchar ; 
eithr  hwy  a  ddychwelasant,  ac  a 
fynegasant, 

23  Gan  ddywedyd,  Yn  wir  ni  a 
gawsom  y  carchar  wedi  ei  gau  o'r 
fath  sicraf,  a'r  ceidwaid  yn  sefyll 
allan  o  flaen  y  drysau;  eithr  pan 
agorasom,  ni  chawsom  neb  i  mewn. 

24  A  phan  glybu  yr  arch-offeir- 
iad, a  '^  blaenor  y  deml,  a'r  offeiriaid 
pennaf,  yr  ymadroddion  hyn,  am- 
meu  a  wnaethant  yn  eu  cylch  hwy 
beth  a  ddeuai  o  hyn. 

25  Yna  y  daeth  un,  ac  a  fyneg- 
odd  iddynt,  gan  ddywedyd,  Wele, 
y  mae  y  gwŷr  a  ddodasoch  chwi 
y'ngharchar,  yn  sefyll  yn  y  deml, 
ac  yn  dysgu  y  bobl. 

26  Yna  y  ^  blaenor,  gyd  a'r  swydd- 
ogion, a  aeth,  ac  a'u  dug  hwy  heb 
drais ;  oblegid  §  yr  oedd  arnynt  ofn 
y  bobl,  rhag  eu  Uabyddio  ; 

27  Ac  wedi  eu  dwyn,  hwy  a'li 
gosodasant  o  flaen  y  cynghor :  a'r 
arch-offeiriad  a  ofynodd  iddynt, 

28  Gan  ddywedyd,  ^  Oni  orchy- 
mynasom  ni,  gan  orchymyn  i  chwi 
na  athrawiaethech  yn  yr  enw  hwn  ? 
ac  wele,  chwi  a  lanwasoch  Jerusa- 
lem â'ch  athrawiaeth,  ac  yr  ydych 
yn  ewyllysio  dwyn  arnom  ni  waed 
y  dyn  hwn. 

29  IT  A  Phetr  a'r  apostolion  a  at- 
tebasant  ac  a  ddywedasant,  'Rhaid 
yw  ufuddhâu  1  Dduw  yn  fwy  nag 
i  ddynion. 

30  ^  Duw  ein  tadau  ni  a  gyfododd 
i  fynu  lesu,  yr  hwn  a  laddasoch 
chwi,  ac  ^a  groeshoeliasoch  ar  bren. 

31  ™Hwn  a  ddyrchafodd  Duw  â'i 
ddeheulaw,  yn  Dywysog,  ac  yn  lach- 
awdwr,  1  roddi  edifeirwch  i  Israel, 
a  maddeuant  pechodau. 

32  A  "^  nyni  ydym  ei  dystion  ef  o'r 
pethau  hyn,  a'r  Yspryd  Glân  hefyd, 
"  yr  hwn  a  roddes  Duw  i'r  rhai  sydd 
yn  ufuddhâu  iddo  ef. 

33  HAi'phan  glywsant  hwy  hynny, 
hwy  a  fifrommasant,  ac  a  ymgyng- 
horasant  am  eu  lladd  hwynt. 

34  Eithr  rhyw  Pharisead  a'i  enw 
1  Gamaliel,  doctor  o'r  gyfraith, 
parchedig  gan  jr  hoU  bobl,  a  gyf- 
ododd i  fynu  yn  y  cynghor,  ac  a 
archodd  yrru  yr  apostolion  allan 
dros  ennyd  fechan ; 

35  Ac  a  ddywedodd  wrthynt.  Ha 
wŷr  o  Israel,  edrychwch  arnoch 
eich  hunain,  pa  beth  yr  ydych  ar 
fedr  ei  wneuthur  am  y  dynion  hyn. 


gynghor  Gamaliel. 


YR  ACTAÜ,  VI. 


Dewis  y  saith  diacon. 


Anno 

DOMINI 

33. 


Y  Tryrlydd 

Flwyddyn 

cyn  y 

Oyirif 

CyflVedin 

a  ehvir 

Anno 

Domini. 
9  Neil, 

gredasant. 


I  Diar.  21. 
30. 

Es.  8. 10. 
Matt.  15. 
13. 


» pen.  9.  5. 
a  23.  9. 


t  Matt.  5. 

12. 

Heb.10.34. 

lago  1.  2. 

1  Petr  4. 

13, 16. 
open.  2. 

4Ü. 


»  Exod.  18. 
17. 


b  Deut.  1. 
13. 

pen.  1.  21. 
a  16.  2. 
1  Tim.  3. 7. 


36  Canys  o  flaen  y  dyddiau  hyn  cyf- 
ododd  Theudas  i  fynu,  gan  ddy  wedyd 
ei  fod  ef  yn  rhyw  un ;  wrth  yr  hwn 
y  glynodd  rhifedi  o  wŷr,  ynghylch 
pedwar  cant :  yi*  hwn  a  laddwyd,  a 
chynnifer  oil  a  ^ufuddhasant  iddo  a 
wasgarwyd,  ac  a  wnaed  yn  ddiddym. 

37  Ar  ol  hwn  y  cyfododd  Judas  y 
Galilead,  yn  nyddiau  y  dreth ;  ac 
efe  a  drodd  bobl  lawer  ar  ei  ol : 
ac  yntau  hefyd  a  ddarfu  am  dano, 
a  chynnifer  oil  a  ufuddhasant  iddo 
a  wasgarwyd. 

38  Ac  yr  awrhon  meddaf  i  chwi, 
Giliwch  oddi  wrth  y  dynion  hyn,  a 
gadêwch  iddynt :  oblegid  ^"  os  o 
ddynion  y  mae  y  cynghor  hwn,  neu 
y  weithred  hon,  fe  a  ddiddymmir  ; 

39  Eithr  os  o  Dduw  y  mae,  ni  ell- 
wch  chwi  ei  ddiddymmu,  rhag  eich 
cael  •  yn  ymladd  yn  erbyn  Duw. 

40  A  chyttuno  âg  ef  a  wnaethant. 
Ac  wedi  iddynt  alw  yr  apostolion 
attynt,  diu  euro,  hwy  a  orchymyn- 
asant  iddynt  na  lefarent  yn  enw  yr 
lesu,  ac  a'u  goUyngasant  ymaith 

41  IF  A  hwy  a  aethant  allan  o 
olwg  y  cynghor  *yn  llawen,  am  eu 
cyfrif  hwynt  yn  deilwng  i  ddioddef 
ammharch  o  achos  ei  enw  ef. 

42  A  beunydd  "  yn  y  deml,  ac  o 
dŷ  i  dŷ,  ni  pheidiasant  â  dysgu  a 
phregethu  lesu  Grist. 

PENNOD  VI. 

1  Yr  apostolion,  yn  chwennych  nad  esgeulusid 
y  tlodion  o  ran  eu,  lluniaeth  corphorol,  ac  yn 
ofalus  hefyd  eu  hunain  am  gyfrannu  gair 
I)  mo,  lluniaeth  yr  enaid,  3  yn  ordeinio  swydd 
d'iaconiaeth  i  saith  o  wŷr  etholedig ;  5  o'r 
rhai  y  mae  Stephan,  gwr  llawn  o  ffydd  ao 
or  Tspryd  Glân,  yn  un :  12  ei  ddal  ef  gan 
y  rhai  a  icaradwyddodd  efe  with  ymresym- 
mu  ;  13  a£  achwyn  arno  ar  gam,  am  gahlu 
yn  erhyn  y  gyfraith  d!r  deml. 

AC  yn  y  dyddiau  hynny,  a'r  dis- 
.  gyblion  yn  amlhâu,  bu  grwg- 
nach  gan  y  Groegiaid  yn  erbyn  yr 
Hebreaid,  am  ddirmygu  eu  gwrag- 
edd  gweddwon  hwy  yn  y  weinidog- 
aeth  feunyddiol. 

2  Yna  y  deuddeg  a  alwasant 
ynghyd  y  Uiaws  disgyblion,  ac  a 
ddywedasant,  *Nid  yw  gymtiesur  i 
ni  adael  gair  Duw,  a  gwasanaethu 
byrddau. 

3  Am  hynny,  frodyr,  ''edrychwch 
yn  eich  plith  am  seithwyr  da  eu 
gair,  yn  llawn  o'r  Yspryd  Glân  a 
doethineb,  y  rhai  a  osodom  ar  hyn 
o  orchwyl. 

4  Eithr  ni  a  barhâwn  mewn 
gweddi  a  gweinidogaeth  y  gair. 

1023 


5  T  A  boddlawn  fu  yr  ymadrodd 
gan  yr  holl  liaws :  a  hwy  a  ethol- 
asant  Stephan,  "  gwr  llawn  o  ifydd 
ac  o'r  Yspryd  Glân,  a  ^  Phylip,  a 
Phrochorus,  a  Nicanor,  a  Thimon, 
a  Pharmenas,  a  Nicolas,  proselyt 

0  Antiochia : 

6  Y  rhai  a  osodasant  hwy  ger 
bron  yr  apostolion ;  ac  wedi  idd- 
ynt weddio,  ^hwy  a  ddodasant  eu 
dwylaw  arnynt  Invy. 

7  A  *^gair  Duw  a  gynnyddodd ;  a 
rhifedi  y  disgyblion  yn  Jerusalem  a 
amlhaodd  yn  ddirfawr,  a  thyrfa  fawr 
o'r  offeiriaid  a  ufuddhasant  i' r  ffydd 

8  Eithr  Stephan,  yn  llawn  ffydd 
a  nerth,  a  wnaeth  ryfeddodau  ac  ar- 
wyddion  mawrion  ym  mhlith  y  bobl. 

9  1Í  Yna  y  cyfododd  rhai  o'r  syna- 
gog  a  elwir  eiddo  y  Libertiniaid, 
a'r  Cyreniaid,  a'r  Alexandriaid,  a'r 
rhai  o  Cilicia,  ac  o  Asia,  gan  ym- 
ddadleu  â  Stephan  : 

10  Ac  ^ni  allent  wrthwynebu  y 
doethineb  a'r  yspryd  trwy  yr  hwn 
yr  oedd  efe  yn  llefaru. 

11  Yna  y  gosodasant  wŷr  1  ddy- 
wedyd,  Nyni  a'i  clywsom  ef  yn 
dywedyd  geiriau  cablaidd  yn  er- 
byn Moses  a  Duw. 

12  A  hwy  a  gynhyrfasant  y  bobl, 
a'r  henuriaid,  a'r  ysgrifenyddion  ;  a 
chan  ddyfod  arno,  a'i  cipiasant  ef, 
ac  a'^  dygasant  i'r  gynghorfa  ; 

13  Ac  a  osodasant  gau-dystion,  y 
rhai  a  ddywedent,  Nid  yw  y  dyn 
hwn  yn  peidio  â  dywedyd  cabl- 
eiriau  yn  erbyn  y  Ue  sanctaidd 
hwn,  a'r  gyfraith  : 

14  Canys  nyni  a'i  clywsom  ef  yn 
dywedyd,  y  ^  distry wiai  yr  lesu  hwn  o 
Nazareth  y  lie  yma,  ac  y  newidiai  efe 
y  defodau  a  draddododd  Moses  i  ni 

15  Ac  fel  yr  oedd  yr  holl  rai  a 
eisteddent  yn  y  cynghor  yn  dal 
sylw  arno,  hwy  a  welent  ei  wyneb 
ef  fel  wyneb  angel 

PENNOD  VII. 

1  Stephan,  wrth  gael  cennad  i  atteh  drosto  ei 
hun  am  y  gahledd,  2  yn  dangos  ddarfod  i 
Abraham  addoli  Duw  yn  iarcn  ;  a  pha  fodd 
y  dewisodd  Duw  y  tadau,  20  cyn  geni  Moses, 
a  chyn  adeiladu  y  babell  a'r  deml:  37  a 
thystiolaethu  o  Moses  ei  hun  am  Grist:  4A 
ac  na  pharhâi  y  seremomau  oddi  allan,  y 
rhai  a  ordeiniasid  ar  ddull  y  portreiad 
nefol,  and  dros  amser ;  51  gan  eu  ceryddu 
hivy  am  eu  gwaith  yn  gwrthwynebu  ac  yn 
lladd  Crist,  y  Cyjiawn  hivnnw,  am  yr  hwn  y 
rhag-ddywedasai  y  prophwydi  y  deuai  efe  i'r 
byd.  64  Hwythau  ar  hynny  yn  ei  lahyddio 
ef  i  farwolaelh  ;  ac  yntau  yn  gorchymyn  ei 
enaid  i'r  lesu,  ac  yn  gwedd'io  drostynt  hwy. 


Anno 
DOMINI 


«  pen.  11. 

24. 
d  pen.  8.  5 

2<j.  a  21.  8. 


•  pen.  8. 17. 
a  13.  3. 

1  Tim.  4. 
14.  a  .5.  22. 

2  Tun.  1.  G. 
f  pen.  12. 

24.  a  IJ. 
20. 
Col.  1.  6. 


e  Luc  21. 

1': 

Edrycb 

K.\od.  4. 

12. 

Es.  54.  17. 


l>  pen.  25. 8. 


J 


StepJian,  yn  ei  araeth 


YR  ACTAU,  VII. 


ojlaen  y  cynghor 


Anno 

DOMINI 

33. 

»  pen.  22. 1. 


b  Gen.  12. 

1,  4,  5. 


cGen.  11. 
31. 


Ö  Gen.  12.7. 
a  13.  15. 


e  Gen.  15. 

13,  16. 
2  Neu,  Eî 

liad  ef. 
f  Exod.  12. 

40. 

Gal.  3.  17. 


S  Exod.  3. 

12. 
b  Gen.  17. 

9, 10,  11. 
i  Gen.  21. 2, 

3,4. 


k  Gen.  25. 

2(5. 
1  Gen.  23. 

31   &c. 

a  30.  5,  &c. 

a  35.  23. 
m  Gen.  37. 

4,  II,  28. 

Vs.  105. 17. 


I)  Gen.  41. 

37. 


oGen.  41. 
54. 


PC  en.  42.1. 


1  Gen.  45. 
4,  l(i. 


YNA  y  dywedodd  yr  arch-offeir- 
iad,   A  ydyw  y  pethau   hyn 
felly? 

2  Yntau  a  ddywedodd,  ^Ha  wŷr, 
frodyr,  a  thadau,  gwrandêwcli :  Duw 
y  gogoniant  a  ymddangosodd  i'n 
tad  Abraham,  pan  oedd  efe  ym 
Mesopotamia,  cyn  iddo  drigo  yn 
Charran ; 

3  Ac  a  ddywedodd  wrtho,  ^Dos 
allan  o'th  wlad,  ac  oddi  wrth  dy 
dylwyth,  a  thyred  iV  tir  a  ddang- 
oswyf  i  ti. 

4  Yna  '^y  daeth  efe  allan  o  dir  y 
Caldeaid,  ac  y  preswyliodd  yn  Char- 
ran  :  ac  oddi  yno,  wedi  marw  ei 
dad,  efe  a'i  symmudodd  ef  i'r  tir 
yma,  yn  yr  hwn  yr  ydych  chwi  yn 
preswylio  yr  awrhon. 

5  Ac  ni  roes  iddo  etifeddiaeth  yn- 
ddo,  na  ddo  led  troed ;  ac  ^  efe  a 
addawodd  ei  roddi  iddo  i'w  fedd- 
iannu,  ac  iV  had  ar  ei  ol,  pryd  nad 
oedd  plentyn  iddo. 

6  A  Duw  a  lefarodd  fel  hyn ; 
^^Dy  had  di  a  fydd  ymdeithydd 
mewn  gwlad  ddieithr,  a  hwy  a'i 
caethiwant  ef,  ac  a'^  drygant,  ^  bed- 
war  can  mlynedd. 

7  Eithr  y  genedl  yr  hon  a  wasan- 
aethant  hwy,  a  farnaf  fi,  medd  Duw : 
ac  wedi  hynny  y  deuant  allan,  ac 
^  a'm  gwasanaethant  i  yn  y  lie  hwn. 

8  ^Ac  efe  a  roddes  iddo  gyfam- 
mod  yr  enwaediad.  Felly  ^Abt^a- 
ham  a  genhedlodd  Isaac,  ac  a  en- 
waedodd  arno  yr  wythfed  dydd : 
^  ac  Isaac  a  genhedlodd  Jacob ;  a 
*  Jacob  a  genhedlodd  y  deuddeg 
patriarch. 

9  ""  AY  patrieirch,  gan  genfigennu, 
a  werthasant  Joseph  i'r  Aipht :  ond 
yr  oedd  Duw  gyd  âg  ef, 

10  Ac  a'i  hachubodd  ef  o'i  hoU 
orthrymderau,  ac  "a  roes  iddo 
hawddgarwch  a  doethineb  y'ngolwg 
Pharaoh  brenhin  yr  Aipht ;  ac  efe 
al  gosododd  ef  yn  llywodráethwr 
ar  yr  Aipht,  ac  ar  ei  holl  dy. 

11  Ac  °  fe  ddaeth  newyn  dros  holl 
dir  yr  Aipht  a  Chauaan,  a  gorthrym- 
der  mawr;  a'n  tadau  ni  chawsant 
luniaeth. 

12  p  Ond  pan  glybu  Jacob  fod  yd 
yn  yr  Aipht,  efe  a  anfonodd  ein 
tadau  ni  allan  yn  gyntaf 

13  lA'r  ail  waith  yr  adnabuwyd 
Joseph  gan  ei  frodyr;  a  chenedl 
Joseph  a  aeth  yn  hysbys  i  Pha- 
raoh. 

14  Yna  yr  anfonodd  Joseph,  ac  a 


gyrchodd  ei   dad  Jacob,  'a'i  holl 
genedl,  pymtheg  enaid  a  thri  ugain. 

15  ^  Felly  yr  aeth  Jacob  i  waered 
i'r  Aipht,  ac  a  fu  farw,  efe  a'n 
tadau  hefyd. 

16  A  *hwy  a  symmudwyd  i  Si- 
cliem,  ac  a  ddodwyd  yn  "y  bedd 
a  brynasai  Abraham  er  arian  gan 
feibion  Emmor  tad  Sichem. 

17  A  phan  nesaodd  amser  yr 
addewid,  yr  hwn  a  dyngasai  Duw 
i  Abraham,  ""y  bobl  a  gynnyddodd 
ac  a  amlhaodd  yn  yr  Aipht, 

18  Hyd  oni  chyfododd  brenhin 
arall,  yr  hwn  nid  adwaenai  mo 
Joseph. 

1 9  Hwn  a  fu  ddichellgar  wrth  ein 
cenedl  ni,  ac  a  ddrygodd  ein  tadau, 
ygan  beri  iddynt  fwrw  allan  eu 
plant,  fel  na  eppilient. 

20  ^Ar  yr  hwn  amser  y  gan- 
wyd  Moses ;  ^  ac  efe  oedd  ^  dlws 
i  Dduw,  ac  a  fagwyd  dri  mis  yn 
nhŷ  ei  dad. 

21  Ac  wedi  ei  fwrw  ef  allan,  merch 
Pharaoh  a'i  cyfododd  ef  i  fynu,  ac 
a'i  magodd  ef  yn  fab  iddi  ei  hun. 

22  A  Moses  oedd  ddysgedig  yn 
holl  ddoethineb  yr  Aiphtiaid,  ac 
*'oedd  nerthol  mewn  geiriau  ac 
mewn  gweithredoedd. 

23  A  '=  phan  oedd  efe  yn  Uawn 
deugain  mlwydd  oed,  daeth  i'w 
galon  ef  ymweled  â"i  frodyr  plant 
yr  Israel. 

24  A  phan  welodd  efe  un  yn  cael 
cam,  efe  dii  hamddiifynodd  ef,  ac 
a  ddialodd  gam  yr  hwn  a  orthrym- 
mid,  gan  daro  yr  Aiphtiwr. 

25  *  Ac  efe  a  dybiodd  fod  ei  frod- 
yr yn  deall,  fod  Duw  yn  rhoddi 
iachawdwriaeth  iddynt  trwy  ei  law 
ef ;  eithr  h  wynt-hwy  ni  ddeallasant. 

26  ^  A'r  dydd  nesaf  yr  ymddang- 
osodd efe  iddynt,  a  hwy  yn  ym- 
rafaelio, .  ac  a'u  hannogodd  hwynt 
1  heddychu,  gan  ddywedyd,  Ha 
wŷr,  brodyr  ydych  chwi ;  paham 
y  gwnewch  gam  â'ch  gilydd  ? 

27  Ond  yr  hwn  oedd  yn  gwneuth- 
ur  cam  a'i  gymmydog,  a'i  cilgwth- 
iodd  ef,  gan  ddywedyd,  ''Pwy  a'th 
osododd  di  yn  llywodraethwr  ac  yn 
farnwr  arnom  ni  ? 

28  A  leddi  di  fi,  y  modd  y  lledd- 
aist  yr  Aiphtiwr  ddoe? 

29  A  Moses  a  ifodd  ar  y  gair  hwn, 
ac  a  fu  ddieithr  yn  nhir  Madian;  lie 
y  cenhedlodd  efe  ddau  o  feibion. 

30  ^Ac  wedi  cyflawni  deugain  mlyn- 
edd, yr  ymddangosodd  iddo  yn  an- 


Anno 

DOMLNI 

33. 

r  Gen.  46. 

27. 

Deut.  10. 

22. 
8  Gen.  46. 5. 

a  49.  33. 
t  Exod.  13. 

19. 

Jos.  24. 32. 
"  Gen.  23. 

16.  a  33. 19. 


s  Exod.  1. 
7,  S,  9. 
Ps.  1L,5.  21. 


y  Exod.  1. 


2  Exod.  2. 2. 

a  Heb.  11. 

23. 
'^dlwsiawn. 


b  Luc  24. 19. 


c  Exod. 
11. 


OUegid. 


d  Exod.  2. 
13. 


e  Kdrych 
jien.  4.  7. 


f  Exod.  3. 2. 


yn  rhoddi  hanes 


YR  ACTAU,  VII. 


yr  eglwys  luddewig. 


Anno 

DOMINI 

33. 


e  3Mtt.  22. 
32. 
Heb.  11.  IG. 


h  Jos.  5. 15. 


1  Exod.  7, 
a  8,  a  9, 
a  10,  a  11, 
a  14. 

k  Exod.  16. 
1. 


1  Dent.  18. 
15,  18. 
pen.  3.  22. 

m  Matt.  17. 
5. 


n  Exod.  19. 

3,17. 
B  7/  gi/nmill- 

eiclfa. 
o  Gal.  3. 19. 


P  Exod.  32. 
1. 


1  Ps.  81. 12. 
Ezec.  20. 
2.5,  39. 

iiW.  1. 

24. 

2  The33. 2. 

11. 

rJer.19.13. 
■  Araoa  5. 

25. 


ialwch  mynydd  Sina,  angel  yr  Ar- 
glwjdd  mewn  fflam  dan  mewn  perth. 

31  A  Moses,  pan  welodd,  a  fu 
ryfedd  ganddo  y  golwg :  a  phan 
nesaodd  i  ystyried,  daeth  lief  yr 
Arglwydd  atto,  gan  ddywedyd, 

32  s  Myfi  yw  í)uw  dy  dadau,  Duw 
Abraham,  a  Duw  Isaac,  a  Dmv 
Jacob.  A  Moses,  wedi  myned  yn 
ddychrynedig,  ni  feiddiai  ystyried. 

33  ^'Yna  y  dywedodd  yr  Arglwydd 
wrtho,  Dattod  dy  esgidiau  oddi  am 
dy  draed;  canys  y  lie  yr  wyt  yn 
sefyll  ynddo  sydd  dir  sanctaidd, 

34  Gan  weled  y  gwelais  ddrygfyd 
fy  mhobl  y  rhai  sydd  yn  yr  Aipht, 
a  mi  a  glywais  eu  griddfan,  ac  a 
ddisgynais  i'w  gwared  hwy.  Ac  yn 
awr  tyred,  mi  a'th  anfonaf  di  i'r 
Aipht. 

35  Y  Moses  yma,  yr  hwn  a  wrth- 
odasant  hwy,  gan  ddywedyd,  Pwy 
a'th  osododd  di  yn  llywodraethwr 
ac  yn  farnwr?  hwn  a  anfonodd  Duav 
yn  llywydd  ac  yn  waredwr,  trwy 
law  yr  angel,  yr  hwn  a  ymddang- 
osodd  iddo  yn  y  berth. 

36  Hwn  a'u  harweiniodd  hwynt 
allan,  'gan  wneuthur  rhyfeddodau 
ac  arwyddion  yn  nhir  yr  Aipht,  ac 
yn  y  môr  coch,  ac  ""yn  y  diffaeth- 
wch  ddeugain  mlynedd. 

37  IT  Hwn  yw  y  Moses  a  ddywed- 
odd  i  feibion  Israel,  •Prophwyd  a 
gyfyd  yr  Arglwydd  eich  Duw  i  chwi 
o'cli  brodyr  fel  myfi:  ™arno  ef  y 
gwrandêwch. 

38  ""Hwn  yw  efe  a  fu  yn  ^yr  eglwys 
yn  y  diíFaethwch,  gyd  â'r  "angel  a 
ymddiddanodd  âg  ef  ym  mynydd 
Sina,  ac  â'n  tadau  ni ;  yr  hwn  a 
dderbyniodd  ymadroddion  bywiol 
i'w  rhoddi  i  ni. 

39  Yr  hwn  ni  fynnai  ein  tadau 
fod  yn  ufudd  iddo,  eithr  cilgwthias- 
ant  ef,  a  throisant  yn  eu  calonnau 
i'r  Aipht, 

40  I"  Gan  ddywedyd  wrth  Aaron, 
Gwna  i  ni  dduwiau  f  n  blaenori : 
oblegid  y  Moses  yma,  yr  hAvn  a'n 
dug  ni  allan  o  dir  yr  Aipht,  ni  wydd- 
om  ni  beth  a  ddigwyddodd  iddo. 

41  A  hwy  a  wnaethant  lo  yn  y 
dyddiau  hynny,  ac  a  offryramasant 
aberth  i'r  eilun,  ac  a  ymlawenhas- 
ant  y'ngweithredoedd  eu  dwylaw 
eu  hun. 

42  Yna  ^y  trodd  Duw,  ac  a'u 
rhoddes  hwy  i  fynu  i  wasanaethu 
'llu  y  nef;  fel  y  mae  yn  ysgrif- 
enedig  yn   llyfr  y   prophwydi,  *A 


ofFrymmasoch  i  mi  laddedigion  ac 
aberthau  ddeugain  mlynedd  yn  yr 
anialwch,  chwi  tŷ  Israel  ? 

43  A  chwi  a  gymmerasoch  babell 
Moloch,  a  seren  eich  duw  Remphan, 
lluniau  y  rhai  a  wnaethoch  i'w 
haddoli :  minnau  a'ch  symmudaf 
chwi  tu  hwnt  i  Babilon. 

44  Tabernacl  y  dystiolaeth  oedd 
ym  mhlith  ein  tadau  yn  yr  an- 
ialwch, fel  y  gorchymynasai  '^yr 
hwn  a  ddywedai  wrth  Moses,  *am 
ei  wneuthur  ef  yn  ol  y  portreiad 
a  welsai. 

45  "  Yr  hwn  a  ddarfu  i'n  tadau  ni 
ei  gymmeryd,  a'i  ddwyn  i  mewn 
gyd  âg  lesu  i  berchennogaeth  y 
Cenhedloedd,  y  rhai  a  yrrodd  Duw 
allan  o  flaen  ein  tadau,  hyd  yn 
nyddiau  Dafydd ; 

46  ""Yr  hwn  a  gafodd  fíafr  ger 
bron  Duw,  ac  ^a  ddymunodd  gael 
tabernacl  i  Dduw  Jacob. 

47  ''Eithr  Solomon  a  adeiladodd 
dy  iddo  ef 

48  ^Ond  nid  yw  y  Goruchaf  yn 
trigo  mewn  temlau  o  waith  dwy- 
law ;  fel  y  mae  y  prophwyd  yn  dy- 
wedyd, 

49  ''Y  nef  Î/W  fy  ngorsedd-faingc,  a'r 
ddaear  yw  troed-faingc  fy  nhraed. 
Pa  dy  a  adeiledwch  i  mi  ?  medd  yr 
Arglwydd ;  neu  pa  le  fydd  i'm  gor- 
phwysfa  i  ? 

50  Onid  fy  llaw  i  a  wnaeth  hyn  oil? 

51  IT  Chwi  rai  *=  gwarr-galed,  a 
*  dienwaededig  o  galon  ac  o  glust- 
iau,  yr  ydych  chwi  yn  wastad  yn 
gwrthwynebu  yr  Yspryd  Glân :  meg- 
is  eich  tadau,  felly  chwithau. 

52  Pa  un  o'r  prophwydi  ni  ddarfu 
i'ch  tadau  chwi  ei  erlid?  a  hwy  a 
laddasant  y  rhai  oedd  yn  rhag- 
fynegi  dyfodiad  ^  y  Cyfiawn,  i'r  hwn 
yr  awrhon  y  buoch  chwi  fradwyr 
a  llofruddion : 

53  ^Y  rhai  a  dderbyniasoch  y 
gyfraith  trwy  drefuiad  angelion,  ac 
nis  cadwasoch. 

54  IF  A  sphan  glywsant  hwy  y 
pethau  hyn,  hwy  a  ffrommasant  yn 
eu  calonnau,  ac  a  ysgyrnygasant 
ddannedd  arno. 

55  Ac  efe,  yn  gyflawn  o'r  Yspryd 
Glân,  a  edrychodd  yn  ddyfal  tu  a'r 
nef;  ac  a  welodd  ogoniant  Duw,  a'r 
lesu  yn  sefyll  ar  ddeheulaw  Duw. 

56  Ac  efe  a  ddywedodd,  Wele, 
^  mi  a  welaf  y  nefoedd  yn  agored, 
a  Mab  y  dyn  yn  "^  sefyll  ar  ddeheu- 
law Duw. 


Anno 

DOMINI 

33. 


^  drwy 

ddywetii/d. 
»  Exod.  25. 

40. 

Heb.  8.  5. 


1 1  Sam.  IG. 

1. 

pen.  13.  22. 
J  Ps.  132. 4. 

1 1  Bi-en.  C. 
1. 

1  Chron. 
17. 12. 
a  1  Bien.  3. 
27. 
pen.  17. 21. 


bE3.6G.l,2. 
Matt.  5. 34. 
a  23.  22 


c  Exod.  32. 

9. 

Es.  43.  4. 
dLef.2G.41. 

Ueut.  10. 

IG. 

Jer.  4.  4. 

a  G.  10. 

a  9.  26. 


e  pen.  3. 14. 


t  Exod.  20. 
1. 

Gnl.  3.1!). 
Ucb.  2.  2. 

e  pen.  5.  33. 


h  Kzec.  1. 1. 

]Matt.3.1(!. 

pen.  10.  U. 
7  síífÿll. 


Llahyddio  Stephan, 


YR  ACTAU,  VIII. 


Am  Simon  y  swynwr. 


Anno 

DOMINI 

33. 


>  1  Bren.  21. 

]3. 

JjUC  4.  29. 

Ileb.  13. 

12. 
k  Deut.  17. 

7. 

pen.  22.  20. 


1  Pb.  31.  5. 

Luc  23. 4G. 


m  Matt.  5. 
44. 
Luc  23.  34. 


A.  D.  34. 

•  pen.  7.  58. 


*>  pen.  11. 19. 


c  Gen.  23. 2. 

a  50. 10. 
2  Sam.  3. 
31. 

d  pen.  22.  4. 
a  20.10,11. 
1  Cor.  15. 9. 
Gul.  1.  13. 
1  Tim.  1. 
13. 

e  BTntt.  10. 
23. 
pen.  11. 19. 


f  ]\Iarc  16. 
17. 


57  Yna  y  gwaeddasant  â  Uef  uchel, 
ac  a  gauasant  eu  clustiau,  ac  a  ruthr- 
asant  yn  unfryd  arno, 

58  Ac  'a'*  bwriasant  allan  o'r 
ddinas,  ac  a'^  llabyddiasant :  ""a'r 
tystion  a  ddodasant  eu  dillad  wrth 
draed  dyn  ieuangc  a  elwid  Saul. 

59  A  hwy  a  labyddiasaut  Stephan, 
ac  efe  yn  galw  ar  Dduw,  ac  yn 
dywedyd,  Arglwydd  lesu,  ^derbyn 
fy  yspryd. 

60  Ac  efe  a  ostyngodd  ar  ei  liniau, 
ac  a  lefodd  â  Uef  uchel,  ™  Arglwydd, 
na  ddod  y  pechod  hwn  yn  eu  her- 
byn.  Ac  wedi  iddo  ddywedyd  hyn, 
efe  a  hunodd. 

PENNOD  VIII. 

1  Yr  eglwys,  o  achos  yr  erlid  yn  Jerusalem, 
wedi  ei  phlannu  yn  Samaria,  5  trwy  wailh 
Phylip  y  d'iacon;  yr  hwn  a  hregethodd,  ac  a 
wnaeth  wyrthiau,  ac  a  fedyddiodd  lawer ; 
ym  mhlith  eraill  Simon  y  swynwr,  hudol 
mawr  ym  mysg  y  hohl.  14  Petr  ac  loan  yn 
dyfod  i  gadarnhâu  ac  i  chwanegu  yr  eglwys, 
gan  roddi  yr  Yspryd  Glân  trwy  weddi  ac 
arddodiad  dwylaw :  IS  a  Simon  yn  ceisio 
prynu  y  cyffelyb  awdardod  ganddynt;  20  a 
Phetr  yn  ei  geryddu  ef  yn  dost  am  ei  ragrith 
a'i  gybydd-dod,  ac  yn  ei  annog  ef  i  edifar- 
hâu;  25  ac  yn  dychwelyd  i  Jerusalem,  gan 
bregethu  gair  yr  Arglwydd,  efe  ac  loan.  26 
Angel  yn  anfon  Phylip  i  ddysgu  ac  i  fedyddio 
yr  eunuch  o  Ethiopia. 

A*  SAUL  oedd  yn  cyttuno  i'w 
ladd  ef.  A  bu  yn  y  dyddiau 
hynny  erlid  mawr  ar  yr  eglwys 
oedd  yn  Jerusalem :  a  ^  phawb  a 
wasgarwyd  ar  hyd  gwledydd  Judea 
a  Samaria,  ond  yr  apostolion. 

2  A  gwŷr  bucheddol  a  ddygasant 
Stephan  i'w  gladdu,  ac  '^a  wnaeth- 
ant  alar  mawr  am  dano  ef 

3  Eithr  Saul  ^  oedd  yn  anrheithio 
yr  eglwys,  gan  fyned  i  mewn  i  bob 
tŷ,  a  chan  lusgo  allan  wŷr  a  gwrag- 
edd,  efe  ^u  rhoddes  y'ngharchar. 

4  ®  A'r  rhai  a  wasgarasid  a  dram- 
wyasant  gan  bregethu  y  gair. 

5  Yna  Phylip  a  aeth  i  waered  i 
ddinas  Samaria,  ac  a  bregethodd 
Grist  iddyiit. 

6  A'r  bobl  yn  gyttûn  a  ddaliodd 
ar  y  pethau  a  ddy wedid  gan  Phylip, 
wrth  glywed  o  honyut,  a  gweled 
yr  arwyddion  yr  oedd  efe  yn  eu 
gwneuthur. 

7  Canys  ^ysprydion  aflan,  gan  lef- 
ain  â  Uef  uchel,  a  aethant  allan  o 
lawer  a  berchennogid  ganddynt ; 
a  Uawer  yn  gleifion  o'r  parlys,  ac 
yn  gloffion,  a  iachâwyd, 

8  Ac  yr  oedd  llawenydd  mawr  yn 
y  ddinas  houno. 


9  Eithr  rhyw  wr  a'i  enw  Simon, 
oedd  o'r  blaen  yn  y  ddinas  ^yn 
swyno  ac  yn  hudo  pobl  Samaria, 
gan  ddywedyd  ei  fod  ef  ei  hun  yn 
rhyw  un  mawr : 

10  Ar  yr  hwn  yr  oedd  pawb,  o'r 
Ueiaf  hyd  y  mwyaf,  yn  gwrandaw, 
gan  ddywedyd,  Mawr  allu  Duw  y w 
hwn. 

11  Ac  yr  oeddynt  a'u  coel  arno, 
o  herwydd  iddo  dalm  o  amser  eu 
hudo  hwy  â  swynion. 

12  Eithr  pan  gredasant  i  Phylip, 
yn  pregethu  y  pethau  a  berthynent 
i  deyrnas  Dduw,  ac  i  enw  lesu  Grist, 
hwy  a  fedyddiwyd,  yn  wỳr  ac  yn 
wragedd. 

13  A  Simon  yntau  hefyd  a  gred- 
odd  ;  ac  wedi  ei  fedyddio,  a  lynodd 
wrth  Phylip :  a  synnodd  arno  wrth 
weled  ^  yr  arwyddion  a'r  nerthoedd 
mawrion  a  wneid. 

14  1Í  A  phan  glybu  yr  apostolion 
yn  Jerusalem,  dderbyn  o  Samaria 
air  Duw,  hwy  a  anfonasant  attynt 
Petr  ac  loan : 

15  Y  rhai  wedi  eu  dyfod  i  waered, 
a  weddiasant  drostynt,  ar  iddynt 
dderbyn  yr  Yspryd  Glân. 

16  (Canys  ^  etto  nid  oedd  efe  wedi 
syrthio  ar  neb  o  honynt ;  ond  yr 
oeddynt  yn  unig  'wedi  eu  bedyddio 
yn  enw  yr  Arglwydd  lesu.) 

17  Yna  ''hwy  a  ddodasant  eu  dwy- 
law arnynt,  a  hwy  a  dderbyniasant 
yr  Yspryd  Glân. 

18  A  phan  welodd  Simon  mai  trwy 
^osodiad  dwylaw  yr  apostolion  y 
rhoddid  yr  Yspryd  Glân,  efe  a  gyn- 
nygiodd  iddynt  arian, 

19  Gan  ddywedyd,  Rhoddwch  i 
minnau  hefyd  yr  awdurdod  hon, 
fel  ar  bwy  bynnag  y  gosodwyf  fy 
nwylaw,  y  derbynio  efe  yr  Yspryd 
Glan. 

20  Eithr  Petr  a  ddywedodd  wrtho, 
Bydded  dy  arian  gyd  â  thi  i  ddis- 
tryw,  am  M  ti  ^dybied  y  meddien- 
nir  dawn  Duw  trwy  arian. 

21  Nid  oes  i  ti  na  rhan  na  chyf- 
ran  yn  y  gorchwyl  hwn  :  canys  nid 
yw  dy  galon  di  yn  uniawn  ger  bron 
Duw. 

22  Edifarhâ  gan  hynny  am  dy 
ddrygioni  hwn,  a  gweddia  Dduw, 
a  ""faddeuir  i  ti  feddylfryd  dy  galon. 

23  Canys  mi  a'th  welaf  mewn 
bustl  chwerwder,  ac  mewn  rhwym- 
edigaeth  anwiredd. 

24  A  Simon  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd, "Gweddiwch  chwi  drosof 


Anno 
DOMINI 

34. 

B  pen.  13.  6. 


2  y  gwyrth- 
iau  a  r  ar- 
wyddion. 


h  pen.  19. 2. 


I  Matt.  28. 
19. 
pen.  2.  33. 

k  pen.  6.  6. 
a  19.  6. 
Heb.  6.  2. 


^arddodiad. 


1  Matt.  10. 8. 
Edrych 
2  Bren.  5. 
16. 

ifeddiel. 


mDan. 

4. 

27. 

2  Tim 

2. 

25. 

Ö  Num. 

21. 

7. 

1  Bren.  13. 

6. 

Tröedigaeth  yr  eunuch. 


YR  ACTAÜ,  IX. 


Galw  Saul  o  Tarsus. 


Anno 

DOMINI 

34. 


o  Seph.  3. 
10. 


P  loan  12. 
20. 


9  Es.  K.  7. 


rpeu.  10.47. 


•  Matt.  16. 
16. 

loan  0. 69. 
a  11.  27. 

Îen.  9.  20. 
loan  4. 
16.  a  5.  5, 


fi  at  yr  Arglwydd,  fel  na  ddêl  dim 
arnaf  o'r  pethau  a  ddy  wedasoch. 

25  Ac  wedi  iddynt  dystiolaethu 
a  Uefaru  gair  yr  Arglwydd,  hwy  a 
ddychwelasant  i  Jerusalem,  ac  a 
bregethasant  yr  efengyl  yn  llawer 
o  bentrefi  y  Samariaid. 

26  ^  Ac  angel  yr  Arglwydd  a  lef- 
arodd  wrth  Phylip,  gan  ddywedyd, 
Cyfod,  a  dos  tu  a'r  dehau,  i'r  íFordd 
sydd  yn  myned  i  waered  o  Jerusalem 
i  Gaza,  yr  hon  sydd  anghyfannedd. 

27  Ac  efe  a  gyfododd,  ac  a  aeth. 
Ac  wele,  °gwr  o  Ethiopia,  eunuch 
galluog  dan  Can  dace  brenhines  yr 
Ethiopiaid,  yr  hwn  oedd  ar  ei  hoU 
drysor  hi,  ^yr  hwn  a  ddaethai  i 
Jerusalem  i  addoli ; 

28  Ac  oedd  yn  dychwelyd,  ac  yn 
eistedd  yn  ei  gerbyd,  ac  yn  darllen 
y  prophwyd  Esaias. 

29  A  dywedodd  yr  Yspryd  wrth 
Phylip,  Dos  yn  nes,  a  glŷn  wrth  y 
cerbyd  yma. 

30  A  Phylip  a  redodd  atto,  ac  a'i 
clybu  ef  yn  darllen  y  prophwyd 
Esaias ;  ac  a  ddywedodd,  A  wyt 
ti  yn  deall  y  pethau  yr  wyt  yn  eu 
darllen  ? 

31  Ac  efe  a  ddywedodd,  Pa  fodd 
y  gallaf,  oddi  eithr  i  ryw  un  fy 
nghyfarwyddo  i  ?  Ac  efe  a  ddymun- 
odd  ar  Phylip  ddyfod  i  fynu,  ac 
eistedd  gyd  âg  ef. 

32  A'r  lie  o'r  ysgrythyr  yr  oedd 
efe  yn  ei  ddarllen,  oedd  hwn,  "^Fel 
dafad  i'r  lladdfa  yr  arweiniwyd  ef ; 
ac  fel  oen  ger  bron  ei  gneifiwr  yn 
fud,  felly  nid  agorodd  efe  ei  enau  : 

33  Yn  ei  ostyngiad,  ei  farn  ef  a 
dynnwyd  ymaith :  eithr  pwy  a 
draetha  ei  genhedlaeth  ef  ?  oblegid 
dygir  ei  fywyd  ef  oddi  ar  y  ddaear. 

34  A'r  eunuch  a  attebodd  Phylip, 
ac  a  ddywedodd,  Attolwg  i  ti,  am 
bwy  y  mae  y  prophwyd  yn  dywed- 
yd  hyn?  am  dano  ei  hun,  ai  am 
ryw  un  arall  ? 

35  A  Phylip  a  agorodd  ei  enau,  ac 
a  ddechreuodd  ar  yr  ysgrythyr  hon- 
no,  ac  a  bregethodd  iddo  yr  lesu. 

36  Ac  fel  yr  oeddynt  yn  myned  ar 
hyd  y  ffordd,  hwy  a  ddaethant  at 
ryw  ddwfr.  A'r  eunuch  a  ddywed- 
odd, Wele  ddwfr ;  '  beth  sydd  yn 
Uuddias  fy  medyddio  ? 

37  A  Phylip  a  ddywedodd,  Os  wyt 
ti  yn  credu  â'th  hoU  galon,  fe  a 
ellir.  Ac  efe  a  attebodd  ac  a  ddy- 
wedodd, "  Yr  wyf  yn  credu  fod  lesu 
Grist  yn  Fab  Duw. 


38  Ac  efe  a  orchymynodd  sefyll 
o'r  cerbyd :  a  hwy  a  aethant  i  waer- 
ed ill  dau  i'r  dwfr,  Phylip  a'r  eu- 
nuch ;  ac  efe  a'i  bedyddiodd  ef. 

39  A  phan  ddaethant  i  fynu  o'r 
dwfr,  *  Yspryd  yr  Arglwydd  a  gip- 
iodd  Phylip  ymaith,  ac  ni  welodd  yr 
eunuch  ef  mwyach :  ac  efe  a  aeth 
ar  hyd  ei  ffordd  ei  hun  yn  llawen. 

40  Eithr  Phylip  a  gaed  yn  Azotus : 
a  chan  dramwy,  efe  a  efengylodd 
ym  mhob  dinas  hyd  oni  ddaeth  efe 
i  Cesarea. 

PENNOD  IX. 

1  Saul  yn  myned  i  Damascus;  ei  daro  ef  i  laior 
i'r  ddaear;  10  a'i  alw  i  fod  yn  apostol:  18 
a'i  fedyddio  gan  Ananias:  20  yntau  yn 
pregethu  Crist  yn  hyderus.  23  Yr  luddewon 
yn  cynllwyn  i'w  ladd  ef,  29  a'r  Groegwyr 
lief  yd;  yntau  yn  diangc  rhag  y  ddwy  hlaid. 
31  Yr  eglwysi  yn  cael  llonyddwch.  32  Petr 
yn  iacliâu  Aeneas  o'r  parlys,  36  ac  yn  codi 
Tabitha  ofarw  ifyw. 

A ^  SAUL  etto  yn  chwythu  by- 
gythiau  a  chelanedd  yn  erbyn 
disgyblion  yr  Arglwydd,  a  aeth  at 
yr  arch-offeiriad, 

2  Ac  a  ddeisyfodd  ganddo  lythyr- 
au  i  Damascus,  at  y  synagogau ;  fel 
OS  cai  efe  neb  o'r  ffordd  '^hon,  na 
gwŷr  na  g^vi'agedd,  y  gallai  efe  eu 
dwyn  hwy  yn  rhwym  i  Jerusalem. 

3  Ac  "^  fel  yr  oedd  efe  yn  ymdaith, 
bu  iddo  ddyfod  yn  agos  i  Damas- 
cus :  ac  yn  ddisymmwth  llewyrch- 
odd  o'i  amgylch  oleuni  o'r  nef 

4  Ac  efe  a  syrthiodd  ar  y  ddaear, 
ac  a  glybu  lais  yn  dywedyd  wrtho, 
Saul,  Saul,  paham  yr  wyt  yn  fy 
erlidi? 

5  Yntau  a  ddywedodd,  Pwy  wyt 
ti,  Arglwydd  ?  A'r  Arglwydd  a  ddy- 
wedodd, Myfi  yw  lesu,  yr  hwn  yr 
wyt  ti  yn  ei  erlid :  "  caled  yw  i  ti 
wingo  yn  erbyn  y  symbylau. 

6  Yntau  gan  grynu,  ac  a  braw 
arno,  a  ddywedodd,  Arglwydd, 
*  beth  a  fynni  di  i  mi  ei  wneuthur  ? 
A'r  Arglwydd  a  ddywedodd  wrtho, 
Cyfod,  a  dos  i'r  ddinas,  ac  fe  a  ddy- 
wedir  i  ti  pa  beth  sydd  raid  i  ti 
ei  wneuthur. 

7  ^A'r  gwŷr  oedd  yn  cyd-deithio 
âg  ef  a  safasant  yn  ^  fud,  gan  gly w- 
ed  y  llais,  ac  heb  weled  neb. 

8  A  Saul  a  gyfododd  oddi  ar  y 
ddaear ;  a  phan  agorwyd  ei  lygaid, 
ni  welai  efe  neb :  eithr  hwy  a'i  ty- 
wysasant  ef  erbyn  ei  law,  ac  a'* 
dygasant  ef'i  mewn  i  Damascus. 

9  Ac  efe  a  fu  dridiau  heb  weled, 
ac  ni  wnaeth  na  bwytta  nac  yfed. 


Anno 
DOMINI 

34. 


1 1  Bren.  18. 
32. 

2  Bren.  2. 
IG. 

Ezec.3.12, 
14. 


A.  D.  35. 

»  pen.  8.  3. 
Gal.  1.  13. 
1  Tim.  1. 
13. 


2  hov.no ; 
pen.  19.  9, 
23. 


b  pen.  22.  6. 
a  2t;.  12. 
1  Cor.  15. 8. 


:  pen.  5.  39. 


d  Luc  3. 10. 
pen.  2.  37. 
a  16.  30. 


e  Dan.  10.7. 

Edrych 
■pen.  22.  9. 

a  26.  13. 
3  syn. 


Saul  yn  pregethu  Crist. 


YR  ACTAÜ,  IX. 


Petr  yn  iachâu  Aeneas. 


Anno 

DOMINI 

35. 


Í  pen.  21. 
39.  a  22.  3. 


li  pen.  li.  2. 
a  22.  21. 
Rhuf.  1. 1. 
Gal.  1. 1Ö. 
Eph.  3.  8. 

1  Tim.  2. 7. 

2  Tim.  1. 
11. 

1  Khuf.  1. 5. 
k  pen.  25. 

22. 
1  pen.  21. 19. 

2  Cor.  11. 

23. 
m  pen.  22. 

12. 
n  pen.  S.  17. 


e  pen.  8. 15. 


P  pen.  8.  37. 


10  ^  Ac  yr  oedcl  rhyw  ddisgybl 
yn  Damascus,  a'i  enw  Ananias :  a'r 
Arglwydd  a  ddywedodd  wrtho  ef 
mewn  gweledigaeth,  Ananias.  Yntau 
a  ddywedodd,  Wele  fi,  Arglwydd. 

11  A'r  Arglwydd  a  ddywedodd 
wrtho,  Cyfod,  a  dos  i'r  heol  a  elwir 
Uniawn,  a  chais  yn  nhŷ  Judas  un 
2i!i  enw  Saul,  *^o  Tarsus:  canys,  wele, 
y  mae  yn  gweddio  ; 

12  Ac  efe  a  welodd  mewn  gwel- 
edigaeth wr  a'i  enw  Ananias  yn 
dyfod  i  mewn,  ac  yn  dodi  ei  law 
arno,  fel  y  gwelai  eilwaith. 

13  Yna  yr  attebodd  Ananias,  O 
Arglwydd,  mi  a  glywais  gan  lawer 
am  y  gwr  hwn,  ^  faint  o  ddrygau 
a  wnaeth  efe  i'th  saint  di  yn  Je- 
rusalem : 

14  Ac  yma  y  mae  ganddo  awdur- 
dod  oddi  wrth  yr  arch-offeiriaid,  i 
rwymo  pawb  sydd  yn  galw  ar  dy 
enw  di. 

15  A  dywedodd  yr  Arglwydd  wrtho, 
Dos  ymaith  :  canys  ^'y  mae  hwn  yn 
Uestr  etholedig  i  mi,  i  ddwyn  fy 
enw  ger  bron  ^y  Cenhedloedd,  a 
^  brenhinoedd,  a  phlant  Israel. 

16  Canys  ^  myfi  a  ddangosaf  iddo 
pa  bethau  eu  maint  sydd  raid  iddo 
ef  eu  dioddef  er  mwjn  fy  enw  i. 

17  Ac  "^Ananias  a  aeth  ymaith, 
ac  a  aeth  i  mewn  Tr  tŷ;  ac  "wedi 
dodi  ei  ddwylaw  arno,  efe  a  ddy- 
wedodd, Y  brawd  Saul,  yr  Ar- 
glwydd a'm  hanfonodd  i,  (lesu  yr 
h^vn  a  ymddangosodd  i  ti  ar  y 
íFordd  y  daethost,)  fel  y  gwelych 
drachefn,  ac  "y'th  lanwer  ar  Ys- 
pryd  Glân. 

18  Ac  yn  ebrwydd  y  syrthiodd  oddi 
wrth  ei  lygaid  ef  megis  cèn  :  ac  efe 
a  gafodd  ei  olwg  yn  y  man  ;  ac  efe 
a  gyfododd,  ac  a  fedyddiwyd. 

19  Ac  wedi  iddo  gymmeryd  bwyd, 
efe  a  gryfhaodd.  A  bu  Saul  gyd 
a'r  disgyblion  oedd  yn  Damascus 
dalm  o  ddyddiau. 

20  Ac  yn  ebrwydd  yn  y  synagogau 
efe  a  bregethodd  Grist,  mai  I'efe 
yw  Mab  Duw. 

21  A  phawb  a'r  a'/  clybu  ef,  a 
synnasant,  ac  a  ddywedasant,  Onid 
hwn  yw  yr  un  oedd  yn  difetha  yn 
Jerusalem  y  rhai  a  alwent  ar  yr 
enw  hwn,  ac  a  ddaeth  yma  er  mwyn 
hyn,  fel  y  dygai  hwynt  yn  rhwym 
at  yr  arch-offeiriaid  ? 

22  Eithr  Saul  a  gynnyddodd  fwy- 
fwy  o  nerth,  ac  a  orchfygodd  yr 
luddewon    oedd  yn   preswylio  yn 


Damascus,  gan  gadarnhâu  mai  hwn 
yw  y  Crist 

23  IF  Ac  wedi  cyflawni  Uawer  o 
ddyddiau,  cyd-ymgynghorodd  yr 
luddewon  i'w  ladd  ef. 

24  1  Eithr  eu  cyd-fwriad  hwy  a 
wybuwyd  gan  Saul :  a  hwy  a  ddis- 
gAvyliasant  y  pyrth  ddydd  a  nos, 
i'w  ladd  ef 

25  Yna  y  disgyblion  a'i  cymmer- 
asant  ef  o  hyd  nos,  ac  ^  a'i  goliyng- 
asant  i  waered  ^  dros  y  mur  mewn 
basged. 

26  ^A  Saul,  wedi  ei  ddyfod  i  Je- 
rusalem, a  geisiodd  ymwasgu  a'r 
disgyblion :  ac  yr  oeddynt  oil  yn 
ei  ofni  ef,  heb  gredu  ei  fod  ef  yn 
ddisgybl. 

27  Eithr  'Barnabas  a'i  cymmer- 
odd  ef,  ac  a'^  dug  at  yr  apostolion, 
ac  a  fynegodd  iddynt  pa  fodd  y 
gwelsai  efe  yr  Arglwydd  ar  y  ffordd, 
ac  ymddiddan  o  bono  âg  ef,  ac  mor 
hyf  a  fuasai  efe  yn  Damascus  yn 
enw  yr  lesu, 

28  Ac  ^"  yr  oedd  efe  gyd  â  hwynt, 
yn  myned  i  mewn  ac  yn  myned 
allan,  yn  Jerusalem. 

29  A  chan  fod  yn  hyf  yn  enw  yr 
Arglwydd  lesu,  efe  a  lefarodd  ac  a 
ymddadleuodd  yn  erbyn  y  ""  Groeg- 
iaid ;  a  hwy  a  geisiasant  ei  ladd  ef. 

30  A'r  brodyr,  pan  wybuant,  a'i 
dygasant  ef  i  waered  i  Cesarea,  ac 
a'i  hanfonasant  ef  ymaith  i  Tarsus. 

31  Yna  yr  eglwysi  trwy  hoU  Ju- 
dea,  a  Galilea,  a  Samaria,  a  gaw- 
sant  heddwch,  ac  a  adeiladwyd ;  a 
chan  rodio  yn  ofn  yr  Arglwydd,  ac 
yn  niddanwch  yr  Yspryd  Glân,  hwy 
a  amlhâwyd. 

32  1Í  A  bu,  a  Phetr  yn  tramwy 
y  ^  trwy  yr  hoU  wledydd,  iddo  ddy- 
fod i  waered  at  y  saint  hefyd  y 
rhai  oedd  yn  trigo  yn  Lỳda. 

33  Ac  efe  a  gafodd  yno  ryw  ddyn 
a'i  enw  Aeneas,  er  ys  wyth  mlynedd 
yn  gorwedd  ar  wely,  yr  hwn  oedd 
glaf  o'r  parlys. 

34  A  Phetr  a  ddywedodd  wrtho, 
Aeneas,  y  mae  lesu  Grist  yn  dy  iach- 
âu  di :  cyfod,  a  chyweiria  dy  wely. 
Ac  efe  a  gyfododd  yn  ebrwydd. 

35  A  phawb  a'r  oedd  yn  preswylio 
yn  Lýda  a  "^Sarou  a'i  gwelsant  ef, 
ac  a  ymchwelasant  at  yr  Arglwydd. 

36  11  Ac  yn  Joppa  yr  oedd  rhyw 
ddisgybles  a'i  heuAv  Tabitha,  (yr  hon 
OS  cyfieithir  a  elwir  ^  Dorcas ;)  hon 
oedd  yn  Uawn  o  *  weithredoedd  da 
ac  elusenau,  y  rhai  a  wnaethai  hi. 


Anno 

DOJnNI 

35. 

A.D.37. 


r  .70S.  2. 15. 

1  Sam.  19. 

12. 
*  ar  hyd. 

3  pen.  22. 17. 


•  pen.  i.  36. 


'Gal.  1.13. 


-^  pen.  6. 1. 


A.D.38. 

J  pen.  8. 14. 
B  heibio  i 
bawb. 


»1  (!hron. 
5.  IG. 


6  Xeu, 
Kwiy. 
»  Tit.  3.  8. 


1023 


Cyfodi  Tábitìia  ofariv. 


YR  ACTAU,  X. 


Y  llen-llian  fawr. 


Anno 
DOMINI 


b  pen.  1. 13. 


^nafyädai 
Jlin  ganddo. 


«  pen.  7.  GO. 


<1  pen.  10.  6. 


A.  D.  41. 


37  A  digwyddodd  yn  y  dyddiau 
hynny  iddi  fod  yn  glaf,  a  marw :  ac 
wedi  iddynt  ei  golchi,  hwy  a'^ 
dodasant  hi  ^  mewn  Uofft. 

38  Ac  o  herwydd  bod  Lỳda  yn 
agos  i  Joppa,  y  disgyblion  a  glyw- 
sant  fod  Petr  yno ;  ac  a  anfonas- 
ant  ddau  wr  at  to  ef,  gan  ddeisyf 

nad  oedai  ddyfod  hyd  attynt  hwy. 

39  A  Phetr  a  gyfododd,  ac  a  aeth 
gyd  â  hwynt.  Ac  wedi  ei  ddyfod, 
hwy  a'i  dygasant  ef  i  fynu  i'r  lloiFt : 
a'r  hoU  Avragedd  gweddwon  a  saf- 
asant  yn  ei  ymyl  ef  yn  wylo,  ac  yn 
dangos  y  peisiau  a'r  gwisgoedd  a 
wnaethai  Dorcas  tra  yr  ydoedd  hi 
gyd  a  hwynt. 

40  Eithr  Petr,  wedi  eu  bwrw  hwy 
i  gyd  allan,  a  dodi  ei  '^liniau  ar 
lawr,  a  weddiodd ;  a  chan  droi  at 
y  corph,  a  ddywedodd,  Tabitha, 
cyfod.  A  hi  a  agorodd  ei  llygaid ; 
a  phan  welodd  hi  Petr,  hi  a  gododd 
yn  ei  heistedd. 

41  Ac  efe  a  roddodd  ei  law  iddi, 
ac  a'i  cyfododd  hi  i  fynu.  Ac 
wedi  galw  y  saint  a'r  gwragedd 
gweddwon,  efe  a'i  gosododd  hi  ger 
bron  yn  fyw. 

42  A  hysbys  fu  trwy  hoU  Joppa  ; 
a  llawer  a  gredasant  yn  yr  Ar- 
glwydd. 

43  A  bu  iddo  aros  yn  Joppa  lawer 

0  ddyddiau    gyd    âg  un   '^  Simon, 
barcer. 

PENNOD  X. 

1  Cornelius,  gwr  defosiynol,  5  wrth  orchymyn 
angel,  yn  dan/on  i  gyrcliu  Petr:  11  yn- 
taa,  trwy  weledigaeth,  15,  20  a  ddysgir  na 
dd'iystyrai  mo'r  Cenhedloedd.  34  Ac  efe  yn 
pregethu  Crist  i  Cornelius,  aUr  rhai  oedd 
gyd  âg  ef,  44  yr  Yspryd  Gldn  yn  disgyn 
arnynt ;  48  a'u  hedyddio  hwy. 

YR  oedd  rhyw  wr  yn  Cesarea, 
a'i  enw   Cornelius,  canwriad 
o'r  fyddin  a  elwid  yr  Italaidd ; 

2  Gwr  defosiynol,  ac  yn  ofni  Duw, 
ynghyd  a'i  hoU  dŷ,  ac  yn  gwneuth- 
ur  llawer  o  elusenau  i'r  bobl,  ac 
yn  gweddio  Duw  yn  wastadol. 

3  Efe  a  welodd  mewn  gweledig- 
aeth  yn  eglur,  ynghylch  y  nawfed 
awr  o'r  dydd,  angel  Duw  yn  dyfod 
i  mewn  atto,  ac  yn  dywedyd  wrtho, 
Cornelius. 

4  Ac  wedi  iddo  graffu  arno,  a 
myned  yn  ofnus,  efe  a  ddywedodd, 
Beth  sydd,  Arglwydd?  Ac  efe  a 
ddywedodd  wrtho,  Dy  weddiau  di 
a'th  elusenau  a  ddyrchafasant  yn 
goifadwriaeth  ger  bron  Duw. 

Ö  Ac  yn  awr  anfon  wỳr  i  Joppa, 


a  gyrr  am  Simon,  yr  hwn  a  gyf- 
enwir  Petr : 

6  Y  mae  efe  yn  llettỳa  gyd  âg  un 
Simon,  barcer;  tŷ  yr  hwn  sydd 
wrth  y  mor :  efe  a  ddywed  i  ti  i3a 
beth  sydd  raid  i  ti  ei  wneuthur. 

7  A  phan  ymadawodd  yr  angel 
oedd  yn  ymddiddan  a  Cornehus, 
efe  a  alwodd  ar  ddau  o  dylwyth 
ei  dy,  a  milwr  defosiynol  o'r  rhai 
oedd  yn  aros  gyd  âg  ef : 

8  Ac  wedi  iddo  fynegi  iddynt  y 
cwbl,  efe  a'u  hanfonodd  hwynt  i 
Joppa. 

9  11  A  thrannoeth,  fel  yr  oeddynt 
hwy  yn  ymdeithio,  ac  yn  nesâu  at 
y  ddinas,  ^  Petr  a  aeth  i  fynu  ar  y 
íŷ  i  weddio,  ynghylch  y  chweched 
awr. 

10  Ac  fe  ddaeth  arno  newyn 
mawr,  ac  efe  a  chwennycliai  gael 
bwyd.  Ac  a  hwynt  yn  parottoi 
iddo,  fe  syrthiodd  arno  lewyg : 

11  Ac  ^  efe  a  welai  y  nef  yn  agor- 
ed,  a  rhyw  lestr  yn  disgyn  arno, 
fel  llen-llian  fawr,  wedi  rhwymo  ei 
phedair  congl,  a'i  goUwng  i  waered 
hyd  y  ddaear : 

12  Yn  yr  hon  yr  oedd  pob  rhyw 
bedwar-carnolion  y  ddaear,  a  gwŷllt- 
filod,  ac  ymlusgiaid,  ac  ehediaid  y 
nef. 

13  A  daeth  Uef  atto,  Cyfod,  Petr ; 
lladd,  a  bwytta. 

14  A  Phetr  a  ddywedodd,  Nid 
felly,  Arglwydd :  canys  *=  ni  fwyt- 
teais  i  erioed  ddim  cyifredin  neu 
aflan. 

15  A'r  lief  drachefn  a  ddywedodd 
wrtho  yr  ail  waith,  ^  Y  pethau  a 
lanhaodd  Duw,  na  alw  di  yn  gy- 
ffredin. 

16  A  hyn  a  wnaed  dair  gwaith : 
a'r  llestr  a  dderbyniwyd  drachefn 
i  fynu  i'r  nef 

17  Ac  fel  yr  oedd  Petr  yn  ammeu 
ynddo  ei  hun  beth  oedd  y  wel- 
edigaeth a  welsai ;  wele,  y  gwŷr 
a  anfonasid  oddi  wrth  Cornelius, 
wedi  ymofyn  am  dy  Simon,  oedd- 
ynt yn  sefyll  wrth  y  porth. 

18  Ac  wedi  iddynt  alw,  hwy  a 
ofynasant  a  oedd  Simon,  yr  hwn 
a  gyfenwid  Petr,  yn  Uettŷa  yno. 

19  1Í  Ac  fel  yr  oedd  Petr  yn 
meddwl  am  y  weledigaeth,  dywed- 
odd  yr  Yspryd  wrtho,  Wele  dri 
wŷr  yn  dy  geisio  di. 

20  Am  hynny  *=  cyfod,  disgyn,  a  dos 
gyd  â  hwynt,  heb  ammeu  dim:  o 
herwydd  myfi  a'u  hanfonais  hwj^nt. 

Kk3 


Anno 

DOJnNI 

41. 


a  pen.  IL  5,  ' 
&c. 


b  pen.  7.  56. 
Liat.19.11. 


c  Lef.  11.  4. 

IJeiit.]4.7. 
Ezec.  4. 14. 


d  ilatt.  15. 
11. 

Khiif.  14. 
14,  17,  20. 
1  Tim.  4. 4. 
Tit.  1.  15. 


0  pen.  15.  7. 


Petr  yn  pregethu 


YR  ACTAU,  X. 


yn  nhŷ  Cornelius. 


Anno 

DOMINI 

41. 


Í  pen.  14. 
14. 

Dat.l'.l.lO. 
a  22.  9. 


8  loan  4.  9. 
a  18.  28. 
pen.  11.  3. 

h  pen.  15. 8. 
Eph.  3.  6. 


«  Matt.  28. 
3. 

MarclC.  5. 
Luc  24.  4. 


21  A  Phetr,  wedi  disgyn  at  y 
gwŷr  a  anfonasid  oddi  wrth  Cor- 
nelius atto,  a  ddywedodd,  W^le, 
myfi  yw  yr  hwn  yr  ydych  chwi  yn 
ei  geisio:  beth  yw  yr  achos  y 
daethoch  o'i  herwydd  ? 

22  HAvythau  a  ddywedasant,  Cor- 
nelius y  canwriad,  gwr  cyfiawn,  ac 
yn  ofni  Duw,  ac  a  gair  da  iddo 
gan  hoU  genedl  yr  luddewon,  a 
rybuddiwyd  gan  angel  sanctaidd, 
i  ddanfon  am  danat  ti  i'w  dŷ,  ac 
i  wrandaw  geiriau  gennyt. 

23  Am  liynny  efe  a'u  galwodd 
hwynt  i  mewn,  ac  a'u  llettŷodd 
hwy.  A  thrannoeth  yr  aetli  Petr  ym- 
aitli  gyd  â  hwy,  a  rhai  o'r  brodyr 
o  Joppa  a  aeth  gyd  âg  ef. 

24  A  thrannoetb  yr  aethant  i 
mewn  i  Cesarea.  Ac  yr  oedd  Cor- 
nelius yn  disgwyl  am  danynt;  ac 
efe  a  alwasai  ei  geraint  a'i  anwyl 
gyfeillion  ynghyd. 

25  Ac  fel  yr  oedd  Petr  yn  dyfod  i 
mewn,  Cornelius  a  gyfarfu  âg  ef, 
ac  a  syrthiodd  wrth  ei  draed,  ac 
a'z  haddolodd  ef. 

26  Eithr  Petr  a'i  cyfododd  ef  i 
fynu,  gan  ddywedyd,  ^Cyfod;  dyn 
wyf  finnau  hefyd. 

27  A  than  ymddiddan  âg  ef,  efe 
a  ddaeth  i  mewn,  ac  a  gafodd  lawer 
wedi  ymgynnuU  ynghyd. 

28  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt, 
Chwi  a  wyddoch  ^mai  anghyfreith- 
lawn  yw  1  wr  o  luddew  ymwasgu 
neu  ddyfod  at  alltud:  eithr  ''Duw 
a  ddangosodd  i  mi  na  alwn  neb 
yn  gyfiredin  neu  yn  aflan. 

29  0  ba  herwydd,  te,  yn  ddinâg, 
y  deuthum,  pan  anfonwyd  am  dan- 
af :  yr  wyf  gan  hynny  yn  gofyn  am 
ba  achos  y  danfonasoch  am  danaf. 

30  A  Chornelius  a  ddywedodd,  Er 
ys  pedwar  diwrnod  i'r  awr  hon  o'r 
dydd  yr  oeddwn  yn  ymprydio,  ac 
ar  y  nawfed  awr  yn  gweddio  yn  fy 
nhŷ:  ac  wele,  safodd  gwr  ger  fy 
mron  '  mewn  gwisg  ddisglaer, 

31  Ac  a  ddywedodd,  Cornelius, 
gwrandawyd  dy  weddi  di,  a'th 
elusenau  a  ddaethant  mewn  coffa 
ger  bron  Duw. 

32  Am  hynny  anfon  i  Joppa,  a 
galw  am  Simon,  yr  hwn  a  gyfenw- 
ir  Petr:  y  mae  efe  yn  Uettŷa  yn 
nhŷ  Simon,  barcer,  y'nglán  y  môr; 
yr  hwn,  pan  ddelo  attat,  a  lefara 
wrthyt. 

33  Am  hynny  yn  ddioed  myfi  a 
anfonais  attat;   a  thi  a  wnaethost 


yn  dda  ddyfod.  Yr  awrhon,  gan 
hynny,  yr  ŷm  ni  oil  yn  bresennol 
ger  bron  Duw,  i  wrandaw  yr  hoU 
bethau  a  orchymynwyd  i  ti  gan 
Dduw. 

34  1Í  Yna  yr  agorodd  Petr  ei 
enau,  ac  a  ddywedodd,  ^  Yr  wyf  yn 
deall  mewn  gwirionedd,  nad  ydyw 
Duw  dderbyniwr  wyneb : 

35  Ond  ym  mhob  cenedl,  y  neb 
sydd  yn  ei  ofai  ef,  ac  yn  gweith- 
redu  cyfiawnder,  sydd  gymmerad- 
wy  ganddo  ef. 

36  Y  gair  yr  hwn  a  anfonodd 
Duw  \  blant  Israel,  '  gan  bregethu 
tangnefedd  trwy  lesu  Grist :  (™  efe 
yw  Arglwydd  pawb  oil :) 

37  Chwychwi  a  wyddoch  y  ^gair 
a  fu  yn  holl  Judea,  °  gan  ddechreu 
o  Galilea,  wedi  y  bedydd  a  breg- 
ethodd  loan : 

38  Y  modd  yr  enneiniodd  Duw 
lesu  o  Nazareth  â'r  Yspryd  Glân, 
ac  â  nerth ;  yr  hwn  a  gerddodd  o 
amgylch  gan  wneuthur  daioni,  ac 
iachâu  pawb  a'r  oedd  wedi  eu  gor- 
thrymmu  gan  ddiafol:  oblegid  yr 
oedd  Duw  gyd  âg  ef. 

39  A  ninnau  ydym  dystion  o'r 
pethau  oil  a  wnaeth  efe  y'ngwlad 
yr  luddewon,  ac  yn  Jerusalem ;  yr 
hwn  a  laddasant,  ac  a  groeshoel- 
iasant  ar  bren  : 

40  °  Hwn  a  gyfododd  Duw  y  tryd- 
ydd  dydd,  ac  a'i  rhoddes  ef  i'w 
wneuthur  yn  amlwg ; 

41  Nid  i'r  bobl  oil,  eithr  i'r  tystion 
etholedig  o'r  blaen  gan  Dduw,  sef\ 
ni,  y  rhai  a  fwyttasom  ac  a  yfasom 
gyd  âg  ef  wedi  ei  adgyfodi  ef  o 
feirw. 

42  Ac  Pefe  a  orchymynodd  i  ni 
bregethu  i'r  bobl,  a  thystiolaethu, 
mai  "^efe  yw  yr  hwn  a  ordeiniwyd 
gan  Dduw  "^  yn  Farnwr  byw  a 
meirw. 

43  *I  hwn  y  mae  yr  holl  bro- 
phwydi  yn  dwyn  tystiolaeth,  y  der- 
byn  pawb  a  gredo  ynddo  ef  fadd- 
euant  pechodau  trwy  ei  enw  ef. 

44  1Í  A  Phetr  etto  yn  Uefaru  y 
geiriau  hyn,  syrthiodd  *yr  Yspryd 
Glan  ar  bawb  a  oedd  yn  clywed  y 
gair. 

45  A'r  rhai  o'r  enwaediad  a  oedd- 
ynt  yn  credu,  cynnifer  ag  a  ddaeth- 
ent  gyd  â  Phetr,  a  synnasant,  am 
dywallt  dawn  yr  Yspryd  Glan  ar  y 
Cenhedloedd  hefyd. 

46  Canys  yr  oeddynt  yn  eu  clywed 
hwy  yn  Uefaru  â  thafodau,  ac  yn 


1030 


Petr  yn 


YR  ACTAU,  XI. 


amddiffyn  eu  hun. 


Anno 

DOMINI 

41. 


upen.  15.  8, 


1 1  Cor.  1. 
17. 
Í  pen.  8. 16. 


D  pen 

28. 
Gal. 


,10. 
2.12. 


c  pen. 


o  pin. 
10.  a 


10. 
15.7. 


mawrygu  Duw.    Yna  yr  attebodd 
Petr, 

47  A  all  neb  luddias  dwfr,  fel  na 
fedyddier  y  rhai  hyn,  y  rhai  a 
dderbyniasant  yr  Yspryd  Glân  "*  fel 
ninnau  ? 

48  *Ac  efe  a  orchymynodd  eu 
bedyddio  hwynt  ^yn  enw  yr  Ar- 
glwydd.  Yna  y  deisyfasant  arno 
aros  dros  ennyd  o  ddyddiaa 

PENNOD  XI. 

1  Petr,  wedi  achwyn  arno  amfyned  i  meion  at 
y  Cenhedloedd,  yn  gwneuihur  ei  amddiffyn  ; 
18  ac  yn  cael  ei  dderbyn.  19  Wedi  cyr- 
haeddyd  or  efengyl  hyd  Fhenice,  a  Cyprus, 
ac  Antiochia,  yr  ydys  yn  danfon  Barnabas 
i'w  cadarnhâu  hwynt.  26  Y  disgyhlion  yno 
yn  cael  yn  gyntaf  rhai  eu  galw  yn  Gristion- 
ogion  ;  27  ac  yn  an/on  ymwared  i'r  hrodyr 
yn  Judea,  yn  amser  newyn. 

A'R  apostolion  a'r  brodyr  oedd 
XA.  yn  Judea,  a  glywsant  ddar- 
fod  i'r  Cenhedloedd  hefyd  dderbyn 
gair  Duw. 

2  A  phan  ddaeth  Petr  i  iynu  i 
Jerusalem,  *  y  rhai  o'r  enwaediad  a 
ymrysonasant  yn  ei  erbyn  ef, 

3  Gan  ddywedyd,  ^Ti  a  aethost  i 
mewn  at  wŷr  dîenwaededig,  ac  a 
fwytteaist  gyd  â  hwynt. 

4  Eithr  Petr  a  ddechreuodd,  ac 
a  eglurodd  y  peth  iddynt  mewn 
trefn,  gan  ddywedyd, 

5  '^Yr  oeddwn  i  yn  ninas  Joppa  yn 
gweddio;  ac  mewn  llewyg  y  gwel- 
ais  weledigaeth,  Rhyw  lestr  megis 
llen-llian  fawr  yn  disgyn,  wedi  ei 
goUwng  o'r  nef  erbyn  ei  phedair 
congl ;  a  hi  a  ddaeth  hyd  attaf  fi. 

6  Ar  yr  hon  pan  edrychais,  yr 
ystyriais,  ac  mi  a  welais  bedwar- 
carnolion  y  ddaear,  a  gwŷUt-filod, 
ac  ymlusgiaid,  ac  ehediaid  y  nef. 

7  Ac  mi  a  glywais  lef  yn  dywed- 
yd  wrthyf,  Cyfod,  Petr;  Uadd,  a 
bwytta. 

8  Ac  mi  a  ddywedais,  Nid  felly, 
Arglwydd :  canys  dim  cyffredin  neu 
aflan  nid  aeth  un  amser  i'm  genau. 

9  Eithr  y  llais  a'm  hattebodd  i  eil- 
waith  o'r  nef,  Y  pethau  a  lanhaodd 
Duw,  na  alw  di  yn  gyffredin. 

10  A  hyn  a  wnaed  dair  gwaith  : 
a'r  holl  bethau  a  dynuAvyd  i  fynu 
i'r  nef  drachefn. 

11  Ac  wele,  yn  y  man  yr  oedd  tri 
wŷr  yn  sefyll  wrth  y  tŷ  yr  oeddwn 
ynddo,  wedi  eu  hanfon  o  Cesarea 
attaf  fi. 

12  "^A'r  Yspryd  a  archodd  i  mi 
fyned  gyd  â  hwynt,  heb  ammeu 
dim.      A'r    chwe    brodyr    hyn   a 


ddaethant   gyd    â    mi ;    a   nyni  a 
ddaethom  i  mewn  i  dŷ  y  gwr. 

13  Ac  efe  a  fynegodd  i  ni  pa  fodd 
y  gwelsai  efe  angel  yn  ei  dŷ,  yn 
sefyll  ac  yn  dywedyd  wrtho,  Anfon 
wŷr  i  Joppa,  a  gyrr  am  Simon,  a 
gyfenwir  Petr : 

14  Yr  hwn  a  lefara  eiriau  wrth- 
yt,  trwy  y  rhai  y'th  iachêir  di  a'th 
holl  dŷ. 

15  Ac  a  myfi  yn  dechreu  Uef- 
aru,  syrthiodd  yr  Yspryd  Glau  ar- 
nynt,  ^  megis  arnom  ninnau  yn  y 
dechreuad. 

16  Yna  y  cofiais  air  yr  Arglwydd, 
y  modd  y  dywedasai  efe,  *^Ioan  yn 
wir  a  fedyddiodd  â  dwfr;  eithr 
s  chwi  a  fedyddir  a'r  Yspryd  Glan. 

17  ^Os  rhoddes  Duw  gan  hynny 
iddynt  hwy  gyffelyb  rodd  ag  i  nin- 
nau, y  rhai  a  gredasom  yn  yr  Ar- 
glwydd lesu  Grist,  pwy  oeddwn  i,  i 
allu  Uuddias  Duw  ? 

18  A  phan  glywsant  y  pethau  hyn, 
distawu  a  wnaethant,  a  gogoneddu 
Duw,  gan  ddywedyd,  Fe  roddes 
Duw  gan  hynny  i'r  Cenhedloedd 
hefyd  edifeirwch  i  fywyd. 

19  11  'A'r  rhai  a  wasgarasid  o  her- 
wydd  y  blinder  a  godasai  ynghylch 
Stephan,  a  dramwyasant  hyd  yn 
Phenice,  a  Cyprus,  ac  Antiochia, 
heb  lefaru  y  gair  wrth  neb  ond 
wrth  yr  luddewon  yn  unig. 

20  A  rhai  o  honynt  oedd  wŷr  o 
Cyprus  ac  o  Cyrene,  y  rhai  wedi 
dyfod  i  Antiochia,  a  lefarasant  wrth 
y  Groegiaid,  gan  bregethu  yr  Ar- 
glwydd lesu. 

21  ^  A  Haw  yr  Arglwydd  oedd  gyd 
â  hwjTit :  a  nifer  mawr  a  gredodd, 
ac  a  drodd  at  yr  Arglwydd. 

22  H  A'r  gair  a  ddaeth  i  glustiau 
yr  eglwys  oedd  yn  Jerusalem  am  y 
pethau  hyn :  a  hwy  a  anfonasant 
Barnabas  i  fyned  hyd  Antiochia. 

23  Yr  hwn  pan  ddaeth,  a  gweled 
gras  Duw,  a  fu  lawen  ganddo,  ac  *  a 
gynghorodd  bawb  oil,  trwy  Iwyr- 
fryd  calon,  i  Iynu  wrth  yr  Ar- 
glwydd. 

24  Oblegid  yr  oedd  efe  yn  wr  da, 
ac  ™  yn  11a wn  o'r  Yspryd  Glan,  ac  o 
ffydd :  a  Uawer  o  bobl  a  chwaneg- 
wyd  i'r  Arglwydd. 

25  Yna  yr  aeth  Barnabas  i  "  Tar- 
sus, i  geisio  Saul.  Ac  wedi  iddo 
ei  gael,  efe  a'i  dug  i  Antiochia. 

26  A  bu  iddynt  flwyddyn  gyfan 
ymgynnuU  ^yn  yr  eghvys,  a  dysgu 
pobl  lawer ;  a  bod  galw  y  disgybl- 


Anno 
DOMINI 

41. 


'  pen.  2.  4. 


f  loan  1.  26. 

pen.  1.  5. 

a  19.  4. 
6  Es.  44.  a 

Joel  2.  28. 

a  3.  18. 
h  pen.  15.  8. 


pen.  8. 1. 


k  pen.  2. 47, 


A.  D.  42. 


Ipen.  13. 43. 
a  14.  22. 


■n  pen.  6.  5. 


A.  D.  43. 

n  pen.  9. 30. 


2  Neu,  gyd 
a'r  eylwys. 


Angel  yn  gwaredu 


YR  ACTAU,  XII. 


Petr  o'r  carchardŷ. 


Anno 

DOMINI 

43, 


°  pen.  21. 
10. 


3  luniaeth- 

asant, 
P  2  Cor.  9.1. 


1  pen.  12. 
A.  D.  44. 


A.  D.  44. 

2  !/  dechren- 
ocld  Herod 
frenhin 
ddrijgu, 
&c. 

B  Matt.  4. 
21. 


b  Kxod.  23. 
15. 


c  loan  21. 
18. 


3  Neu,  ddi- 
haid,  neu, 

ddifrif. 


d  pen.  5.  19. 


itŷ. 


ion  yn  Gristionogion  yn  gyntaf  yn 
Antiochia. 

27  1Í  Ac  yn  y  dyddiau  hynny  daeth 
prophwydi  o  Jerusalem  i  waered  i 
Antiochia, 

28  Ac  un  o  honynt,  a'i  enw  "Aga- 
bus,  a  gyfododd,  ac  a  arwyddoc- 
caodd  trwy  yr  Yspryd,  y  byddai 
newyu  mawr  dros  yr  holl  fyd :  yr 
hwn  he/yd  a  fa  dan  Claudius  Cesar. 

29  Yna  y  disgyblion,  bob  un  yn 
ol  ei  allu,  a  ^fwriadasant  anfon 
P  cymmorth  i'r  brodyr  oedd  yn 
preswylio  yn  Judea : 

30  1  Yr  hyn  beth  hefyd  a  wnaeth- 
ant,  gan  ddanfon  at  yr  henuriaid 
trwy  law  Barnabas  a  Saul. 

PENNOD  XII. 

1  Herod  yn  erlid  y  Cristionogion ;  yn  lladd 
lago  ;  ac  yn  carcharu  Petr :  a'r  angel  yn 
ei  waredu  ef,  wrth  wedd'iau  yr  eglwys.  20 
Herod,  trwy  falchder,  yn  cymmeryd  iddo 
ei  liun  y  gogoniant  oedd  ddyledus  i  Dduw  ; 
ac  yn  cael  ei  daro  gan  yr  angel,  ac  yn  marw 
yn  resynol :  24  a'r  eglwys  yn  llwyddo  ar  ol 
eifarwolaeth  ef. 

AC  ynghylch  y  pryd  Iiwunw  -yr 
.   estynodd    Herod   frenhin    ei 
ddwylaw  i  ddrygu  rhai  o'r  eglwys. 

2  Ac  efe  a  laddodd  lago  ^  braAvd 
loan  a'r  cleddyf 

3  A  phan  welodd  fod  yn  dda  gan 
yr  luddewon  hynny,  efe  a  chwaneg- 
odd  ddala  Petr  hefyd.  (A  "^ dyddiau 
y  bara  croyw  ydoedd  hi.) 

4  "  Yr  hwn,  wedi  ei  ddal,  a  roddes 
efe  y'ngharchar,  ac  a'i  traddododd 
at  bedwar  pedwariaid  o  filwyr  i'w 
gadw ;  gan  ewyllysio,  ar  ol  y  Pasc, 
ei  ddwyn  ef  allan  at  y  bobl. 

5  Felly  Petr  a  gadwyd  yn  y  carch- 
ar :  eithr  gweddi  ^  ddyfal  a  wnaetli- 
pwyd  gan  yr  eglwys  at  Dduw 
drosto  ef 

6  A  phan  oedd  Herod  a'i  fryd  ar 
ei  ddwyn  ef  allan,  y  nos  honno  yr 
oedd  Petr  yn  cysgu  rhwng  dau  fil- 
wr,  w  edi  ei  rwynio  â  dwy  gadwyn ; 
a'r  ceidwaid  o  flaen  y  drws  oeddynt 
yn  cadw  y  carchar. 

7  Ac  wele,  '^  angel  yr  Arglwydd  a 
safodd  ger  Haw,  a  goleuni  a  ddis- 
gleiriodd  yn  y  *  carchar :  ac  efe  a 
darawodd  ystlys  Petr,  ac  a'i  cyfod- 
odd  ef,  gan  ddywedyd,  Cyfod  yn 
fuan.  A'i  gadwyni  ef  a  syrthias- 
ant  oddi  wrth  ei  ddwylaw. 

8  A  dywedodd  yr  angel  wrtho, 
Ymwregysa,  a  rhwym  dy  sandalau. 
Ac  felly  y  gwnaeth  efe.  Yna  y  dy- 
Avedodd,  Bwrw  dy  wisg  am  danat, 
a  chanlyn  fi.  I 

1032 


9  Ac  efe  a  aeth  allan,  ac  a'i  can- 
lynodd  ef :  ac  ^  nis  gwybu  mai  gwir 
oedd  y  peth  a  wnaethid  gan  yr 
angel;  eithr  yr  oedd  yn  tybied 
mai  gweled  gweledigaeth  yr  oedd. 

10  Ac  wedi  myned  o  honynt  heb 
law  y  gyntaf  a'r  ail  wyliadwriaeth, 
hwy  a  ddaethant  i'r  porth  haiarn 
^yr  hwn  sydd  yn  arwain  i'r  ddinas, 
yr  hwn  a  ymagorodd  iddynt  o'i 
waith  ei  hun :  ac  wedi  eu  myned 
allan,  hwy  a  aethant  ar  hyd  un 
heol;  ac  yn  ebrwydd  yr  angel  a 
aeth  ymaith  oddi  wrtho. 

11  A  Phetr,  wedi  dyfod  atto  ei 
hun,  a  ddywedodd,  Yn  awr  y  gwn 
yn  wirs  anfon  o'r  Arglwydd  ei  angel, 
a'm  gwared  i  allan  o  law  Herod,  ac 
oddi  wrth  holl  ddisgwyliad  pobl  yr 
luddewon. 

12  Ac  wedi  iddo  ^  gymmeryd  pwyll, 
^  efe  a  ddaeth  i  dy  Mair  mam  'loan, 
yr  hwn  oedd  a'i  gyfenw  Marc,  lie 
yr  oedd  Uawer  wedi  ymgasglu,  ac 
yn  gweddio, 

13  Ac  fel  yr  oedd  Petr  yn  euro 
drws  y  porth,  morwyn  a  ddaeth  °  i 
ymwrandaw,  a'i  henAv  Rhode. 

14  A  phan  adnabu  hi  lais  Petr, 
nid  agorodd  hi  y  porth  gan  lawen- 
ydd ;  eithr  hi  a  redodd  i  mewn,  ac 
a  fynegodd  fod  Petr  yn  sefyll  o 
flaen  y  porth, 

15  Hwythau  a  ddywedasant  wrthi, 
Yr  wyt  ti  yn  ynfydu.  Hithau  a 
daerodd  mai  feily  yr  oedd.  Eithr 
hwy  a  ddywedasant,  Ei  angel  ef 
ydyw, 

16  A  Phetr  a  barhaodd  yn  euro : 
ac  wedi  iddynt  agori,  hwy  al  gwel- 
sant  ef,  ac  a  synnasant. 

17  Ac  efe  ^  a  amneidiodd  arnynt  â 
Haw  i  dewi,  ac  a  adroddodd  iddynt 
pa  wedd  y  dygasai  yr  Arglwydd  ef 
allan  o'r  carchar :  ac  efe  a  ddy- 
wedodd, Mynegwch  y  pethau  hyn 
i  lago,  ac  i'r  brodyr.  Ac  efe  a  ym- 
adawodd,  ac  a  aeth  i  le  arall. 

18  Ac  wedi  ei  myned  hi  yn  ddydd, 
yr  oedd  trallod  nid  bychan  ym 
mhlitli  y  milwyr,  pa  beth  a  ddaeth- 
ai  o  Petr, 

19  Eithr  Herod,  pan  ei  ceisiodd 
ef,  ac  heb  ei  gael,  a  holodd  y  ceid- 
w^aid,  ac  a  orchymynodd  eu  "^  cym- 
meryd hwy  ymaith.  Yntau  a  aeth 
i  waered  o  Judea  i  Cesarea,  ac  a 
arhosodd  yno. 

20  IT  Eithr  Herod  oedd  ^  yn  Uidiog 
iawn  yn  erbyn  gwŷr  Tyrus  a  Sidon: 
a  hAvy  a  ddaethant  yn  gyttûn  atto ;  | 


Anno 
DOMINI 

44. 


«  Ps,  126. 1. 


Í  pen.  16. 
26. 


g  Dan.  6. 22. 


5  Neu, 

ystyried  y 

petn. 

b  pen.  4. 23. 
i  pen.  15. 

37, 


6  Neu,  i 
ymofyn 
pwy  oedd 
yno. 


t  pen.  13. 
16.  a  19. 33. 
a  21. 40. 


Î  dodi  hwy 
i/orwol- 
uelh. 


8  Neu,  a'i 
fri/d  ar 

rtjj'ela  yn 

erbyiu 


Pry  fed  yn  ysu  Herod. 


YR  ACTAU,  XIII. 


Taro  Elymas  yn  ddall. 


Anno 

DOMINI 

44. 

6  Gr.  ar 

ystafell. 
1 1  Bren.  5. 
9,11. 
Ezec.  27. 
17. 


m  Eb.  55. 11. 

pen.  G.  7. 
a  19.  20. 
Col.  1.  6. 

n  pen.  11. 

29,  30. 
o  pen.  13.  5, 

13. 


A.D.  43. 

•  pen.  14. 26. 


b  pen.  9. 17. 

a  22.  21. 

Rhuf.  1. 1. 

Gal.  2.  9. 
c  Matt.  9. 

38 

Rhuf.  10. 

15. 

Heb.  5.  4. 
d  pen.  6.  6. 


e  pen.  12. 
25,  a  15. 37. 


r  Exod.  7. 
11. 
2  Tim.  3. 8. 


ac  wedi  ennill  Blastus,  yr  hwn  oedd 
•^ystafellydd  y  brenhin,  hwy  a  ddeis- 
yfasant  dangnefedd;  am  fod  'eu 
gwlad  hwynt  yn  cael  ei  chynhal- 
iaeth  o  wlad  y  brenhin. 

21  Ac  ar  ddydd  nodedig,  Herod, 
gwedi  gwisgo  dillad  brenhinol,  a 
eisteddodd  ar  orsedd-faingc,  ac  a 
areithiodd  wrthynt. 

22  A'r  bobl  a  roes  floedd,  Llefer- 
ydd  Duw,  ac  nid  dyn  ydyw. 

23  Ac  allan  o  law  y  tarawodd  angel 
yr  Arglwydd  ef,  am  na  roisai  y 
gogoniant  i  Dduw :  a  chan  bryfed 
yn  ei  ysu,  efe  a  drengodd. 

24  1Í  A  ""  gair  Duw  a  gynnyddodd 
ac  a  amlhaodd. 

25  A  Barnabas  a  Saul,  wedi  cyf- 
lawni  eu  "  gweinidogaeth,  a  ddy- 
chwelasant  o  Jerusalem,  "  gan  gym- 
meryd  gyd  â  hwynt  loan  hefyd,  yr 
hwn  a  gyfenwid  Marc. 

PENNOD  XIII. 

1  Beiiiis  Paul  a  Barnabas  i  fyned  at  y  Cen- 
hedloedd.  7  Sergius  Paidus,  ac  Elymas  y 
swymvr.  14  Paul  yn  pregethu  yn  Antiochia 
mai  lesu  yw  Grist.  42  Y  Cenhedloedd  yn 
credu;  45  yr  luddewon  yn  gwvtliwynebu,  ac 
yn  cablu :  46  Paul  a  Barnabas,  ar  hynny,  yn 
troi  at  y  Cenhedloedd.  48  Y  rhai  a  drefn- 
esid  ifywyd,  yn  credu. 

YR  oedd  hefyd  *yn  yr  eglwys 
ydoedd  yn  Antiochia,  rai  pro- 
phwydi  ac  athrawon ;  Barnabas,  a 
Simeon,  yr  hwn  a  elwid  Niger,  a 
Lucius  o  Cyrene,  a  Manaen,  brawd- 
maeth  Herod  y  tetrarch,  a  Saul. 

2  Ac  fel  yr  oeddynt  hwy  yn  gwas- 
anaethu  yr  Arglwydd,  ac  yn  ym- 
prydio,  dywedodd  yr  Yspryd  Glân, 
^  Neillduwch  i  mi  Barnabas  a  Saul, 
i'r  gwaith  "^  y  gelwais  hwynt  iddo. 

3  "^Yna,  wedi  iddynt  ymprydio  a 
gweddio,  a  dodi  eu  dwylaw  arnynt, 
hwy  a'««  gollyngasant  ymaith. 

4  1Í  A  hwythau,  wedi  eu  danfon 
ymaith  gan  yr  Yspryd  Glân,  a 
ddaethant  i  Seleucia ;  ac  oddi  yno 
a  fordwyasant  i  Cyprus. 

5  A  phan  oeddynt  yn  Salamis,  hwy 
a  bregethasant  air  Duw  yn  syna- 
gogau  yr  luddewon :  ac  yr  oedd 
hefyd  ganddynt  ®  loan  yn  weinidog. 

6  Ac  wedi  iddynt  dramwy  trwy  yr 
ynys  hyd  Paphus,  hwy  a  gawsant 
ryw  swynwr,  gau-brophwyd  o  ludd- 
ew,  a'i  enw  Bar-iesu  ; 

7  Yr  hwn  oedd  gyd  a'r  rhaglaw, 
Sergius  Paulus,  gwr  call:  hwn, 
wedi  galw  atto  Barnabas  a  Saul,  a 
ddeisyfodd  gael  clywed  gair  Duw. 

8  Eithr  *^  Elymas  y  swynwr,  (canys 

1C33 


felly  y  cyfieithir  ei  enw  ef,)  a'u 
gwrthwynebodd  hwynt,  gan  geisio 
gŵyrdroi  y  rhaglaw  oddi  wrtli  y  ifydd. 

9  Yna  Saul,  (yr  hwn  hefyd  a  elwir 
Paul,)  yn  llawn  o'r  Yspryd  Glan, 
a  edrychodd  yn  graif  arno  ef, 

10  Ac  a  ddywedodd,  O  gyflawn  o 
bob  twyll  a  phob  ysgelerder,  tydi 
^mab  diafol,  a  gelyn  pob  cyfiawn- 
der,  oni  pheidi  di  â  gŵyro  uniawn 
íFyrdd  yr  Arglwydd  ? 

11  Ac  yn  awr  wele,  y  mae  Haw 
yr  Arglwydd  arnat  ti,  a  thi  a  fyddi 
ddall  heb  weled  yr  haul  dros  amser, 
Ac  yn  ddiattreg  y  syrthiodd  arno 
niwlen  a  thywyllwch  ;  ac  efe  a  aeth 
oddi  amgylch  gan  geisio  rhai  i'w 
arwain  erbyn  ei  law. 

12  Yna  y  rhaglaw,  pan  welodd  yr 
hyn  a  wnaethid,  a  gredodd,  gan 
ryfeddu  wrth  ^  ddysgeidiaeth  yr  Ar- 
glwydd. 

13  A  Phaul  a'r  rhai  oedd  gyd 
âg  ef  a  aethant  ymaith  o  Paphus, 
ac  a  ddaethant  i  Perga  yn  Pam- 
phylia :  eithr  ^  loan  a  ymadawodd 
oddi  wrthynt,  ac  a  ddychwelodd  i 
Jerusalem. 

14  1Í  Eithr  hwynt-hwy,  wedi  ym- 
adaw  o  Perga,  a  ddaethant  i  An- 
tiochia yn  Pisidia,  ac  a  aethant  i 
mewn  i'r  synagog  ar  y  dydd  Sab- 
bath, ac  a  eisteddasant. 

15  Ac  ar  ol  'darllen  y  gyfraith 
a'r  prophwydi,  llywodraethwyr  y 
synagog  a  anfonasant  attynt,  gan 
ddywedyd,  Ha  wŷr,  frodyr,  od  oes 
gennych  air  o  gynghor  i'r  bobl, 
traethwch. 

16  Yna  y  cyfododd  Paul  i  fynu,  a 
^  chan  amneidio  â'^  law  am  osteg,  a 
ddywedodd,  0  wŷr  o  Israel,  a'r  rhai 
ydych  yn  ofni  Duw,  gwrandêwch. 

17  Duw  y  bobl  hyn  Israel  a  ethol- 
odd  ein  tadau  ni,  ac  a  ddyrchafodd 
y  bobl,  'pan  oeddynt  yn  ymdeith- 
io  y'ngwlad  yr  Aipht,  "ac  â  braich 
uchel  y  dug  efe  hwynt  oddi  yno 
allan. 

18  Ac  "ynghylch  deugain  mlynedd 
o  amser  y  goddefodd  efe  eu  harfer- 
ion  hwynt  yn  yr  anialwch. 

19  Ac  wedi  iddo  ddinystrio  saith 
genedl  yn  nhir  Canaan,  °â  choel- 
bren  y  parthodd  efe  dir  y  rhai 
hynny  iddynt  hwy. 

20  pAc  wedi  y  pethau  hyn,  dros 
yspaid  ynghylch  pedwar  cant  a  deng 
mlynedd  a  deugain,  efe  a  roddes 
farnwyr  iddynt,  hyd  Samuel  y  pro- 
phwyd 


Anno 

DOMINI 

45. 


e  Slatt.  13. 
38. 

loan  8.  44. 
lIobu3.& 


2  atliraw- 
iaeth. 


•i  pen.  15. 

38. 


'  Luc  4. 16. 

ad.  27. 


^  ren.  12. 
17. 


1  Exoil.  1.  L 

«a  Exerl.fi.  6. 
a  13. 14,  IG. 


n  Exod.  16. 
I's.  95.  10. 


o  Jos.  14. 1, 


P  Barn.  2. 
16. 


Pregeth  Paul 


YR  ACTAU,  XIII. 


yn  Antiochia. 


Anno 
DOMINI 

45. 

fl  1  Sam.  8. 
5.  a  10.  1. 

r  1  Sam.  16. 
13. 


1 1  Sam.  13. 
14. 


u  Es.  11.  1. 


3  mi/neh  ei 
ddijfodiad. 


r  Matt.  3. 
11. 

Lvic  3.  16. 
loan  1.  ^0, 

27. 


«  Matt.  10. 
6. 

ad.  46. 
pen.  3.  26. 

a  pen.  3.  17. 
1  Cor.  2.  8. 


b  pen.  15. 21. 


Marc  15. 

13. 

Luc  23.  21, 


d  Matt.  27. 

59. 

Marc  15. 

46. 

Liic  23.  53. 

loan  19. 3S. 
e  Matt.  23. 

G. 

pen.  2.  24. 
f  Matt.  28. 

16. 

pen.  1.  3. 

1  Cor.  15. 

5,6. 
*  0  hono. 


f  Pp.  2.  7. 
llcb.  1.  5. 


b  Es.  55.  3. 


21 1  Ac  ar  ol  hynny  y  dymunasant 
gael  brenhin :  ac  fe  a  roddes  Duw 
iddynt  Saul  mab  Cis,  gwr  o  Iwyth 
Benjamin,  ddeugain  mlynedd. 

22  Ac  wedi  ei  ddiswyddo  ef,  'y 
cyfododd  efe  Dafydd  yn  frenhin 
iddynt;  am  yr  hwn  y  tystiolaethodd, 
ac  y  dywedodd,  *Cefais  Dafydd 
mab  Jesse,  *gwr  yn  ol  fy  nghalon, 
yr  hwn  a  gyflawna  fy  holl  ewyUys. 

23  ''O  had  hwn,  Duw,  yn  ol  ei 
addewid,  a  gyfododd  i  Israel  «/*' 
lachawdwr  lesu : 

24  ""Gwedi  i  loan  rag-bregethu  o 
flaen  ^  ei  ddyfodiad  ef  i  mewn,  fed- 
ydd  edifeirwch  i  holl  bobl  Israel. 

25  Ac  fel  yr  oedd  loan  yn  cyf- 
lawni  ei  redfa,  efe  a  ddywedodd, 
yPwy  yr  ydych  chwi  yn  tybied  fy 
mod  i?  Nid  myfi  yw  efe:  eithr  wele, 
y  mae  un  yn  dyfod  ar  fy  ol  i,  yr 
hwn  nid  wyf  yn  deilwng  i  ddattod 
esgidiau  ei  draed. 

26  Ha  wŷr  frodyr,  plant  o  genedl 
Abraham,  a'r  rhai  yn  eich  plith  sydd 
yn  ofni  Duw,  ==1  chwi  y  danfonwyd 
gair  yr  iachawdwriaeth  hon. 

27  Canys  y  rhai  oedd  yn  preswylio 
yn  Jerusalem,  a'u  ty  wysogion,  ^  heb 
adnabod  hwn,  a  lleferydd  y  pro- 
phwydi  ''y  rhai  a  ddarllenid  bob 
Sabbath,  gan  ei  farnu  ef,  a'u  cyf- 
lawnasant. 

28  ''Ac  er  na  chawsant  ynddo 
ddim  achos  angau,  hwy  a  ddymun- 
asant  ar  Pilat  ei  ladd  ef. 

29  Ac  wedi  iddynt  gwblhau  pob 
peth  a'r  a  ysgrifenasid  am  dano  ef, 
^  hwy  a'^  disgynasant  ef  oddi  ar  y 
pren,  ac  a'^  dodasant  mewn  bedd. 

30  «'Eithr  Duw  a'i  cyfododd  ef 
oddi  wrth  y  meirw : 

31  ^Yr  hwn  a  welwyd  dros  ddydd- 
iau  lawer  gan  y  rhai  a  ddaethant 
i  fynu  gyd  âg  ef  o  Galilea  i  Je- 
rusalem, y  rhai  sydd  dystion  ^iddo 
wrth  y  bobl. 

32  Ac  yr  ydym  ni  yn  efengylu  i 
chwi  yr  addewid  a  wnaed  i'r  tadau, 
ddarfod  i  Dduw  gyflawni  hon  i  ni 
eu  plant  hwy,  gan  iddo  adgyfodi 
yr  lesu : 

33  Megis  ag  yr  ysgrifenwyd  yn 
yr  ail  Psalm,  ^  Fy  Mab  i  ydwyt  ti ; 
myfi  heddyw  a'th  genhedlais. 

34  Ac  am  iddo  ei  gyfodi  ef  o'r 
meirw,  nid  i  ddychwelyd  mwy  i 
lygredigaeth,  y  dywedodd  fel  hyn, 
^  Rhoddaf  i  chwi  sicr  drugareddau 
Dafydd. 

35  ^c  am  hynny  y  mae  yn  dywed- 


yd  mewn  Pi<alm  arall,  '^Ni  adewi 
i'th  Sanct  weled  Uygredigaeth. 

36  Canys  Dafydd,  ^wedi  iddo  was- 
anaethu  ei  genhedlaeth  ei  hun  trwy 
ewyllys  Duw,  ''a  hunodd,  ac  a  ddod- 
wyd  at  ei  dadau,  ac  a  welodd  lygr- 
edigaeth : 

37  Eithr  yr  hwn  a  gyfododd  Duw, 
ni  welodd  lygredigaeth. 

38  Am  hynny  bydded  hysbys  i 
chwi,  ha  wŷr  frodyr,  mai  Hrwy 
hwn  yr  ydys  yn  pregethu  i  chwi 
faddeuant  pechodau : 

39  A  "^thrwy  hwn  y  cyfiawnhêir 
pob  un  sydd  yn  credu,  oddi  wrth 
yr  holl  bethau  y  rhai  ni  allech  trwy 
gyfraith  Moses  gael  eich  cyfiawn- 
hâu  oddi  wrthynt. 

40  Gwyliwch  gan  hynny  na  ddêl 
arnoch  y  peth  a  ddywedwyd  yn  °  y 
prophwydi ; 

41  Edrychwch,  0  ddirmygwyr,  a 
rhyfeddwch,  a  diflennwch :  canys 
yr  wyf  yn  gwneuthur  gweithred  yn 
eich  dyddiau,  gwaith  ni  chredwch 
ddim,  er  i  neb  ei  ddangos  i  chwi 

42  1Í  A  phan  aeth  yr  luddewon 
allan  o'r  synagog,  y  Cenhedloedd 
a  attolygasant  gael  pregethu  y 
geiriau  hyn  iddynt  'y  Sabbath 
nesaf. 

43  Ac  wedi  goUwng  y  gynnulleid- 
fa,  Uawer  o'r  luddewon  ac  o'r  pros- 
elytiaid  crefyddol  a  ganlynasant 
Paul  a  Barnabas ;  y  rhai  gan  lefaru 
wrthynt,  °a  gynghorasant  iddynt 
aros  y'ngras  Duw. 

44  1Í  A'r  Sabbath  nesaf,  yr  holl 
ddinas  agos  a  ddaeth  ynghyd  i 
wrandaw  gair  Duw. 

45  Eithr  yr  luddewon,  pan  wel- 
sant  y  torfeydd,  a  lanwyd  o  gen- 
figen,  ac  P  a  ddy wedasant  yn  erbyn 
y  pethau  a  ddywedid  gan  Paul,  gan 
wrth-ddywedyd  a  chablu. 

46  Yna  Paul  a  Barnabas  a  aethant 
yn  hŷf,  ac  a  ddyAvedasant,  ^Rhaid 
oedd  llefaru  gair  Duw  wrthych 
chwi  yn  gyntaf:  eithr  'o  herwydd 
eich  bod  yn  ei  wrthod,  ac  yn  eich 
barnu  eich  hunain  yn  annheilwng 
o  fywyd  tragywyddol,  wele,  *yr 
ydym  yn  troi  at  y  Cenhedloedd. 

47  Canys  felly  y  gorchymynodd 
yr  Arglwydd  i  ni,  gan  ddywedyd, 
'Mi  a'th  osodais  di  yn  oleuni  i'r 
Cenhedloedd,  i  fod  o  honot  yn  iach- 
awdwriaeth hyd  eithaf  y  ddaear. 

48  A'r  Cenhedloedd  pan  glywsant, 
a  fu  lawen  ganddynt,  ac  a  ogonedd- 
asant  air  yr  Arglwydd  :  a  chynnifer 


Anno 

DOMINI 

45. 

i  Ps.  16. 10. 
pen.  2.  31. 

5  Ni  roddi 
dy  Sanct 
i  weled. 

6  wedi  iddo 


anaethu 

ewi/llys 

Duw. 
k  1  Bren.  2. 

10. 

pen.  2.  29. 
1  Luc  24. 47. 

1  loan  2. 

12. 

m  Rhuf.  3. 
28.  a  8.  3. 
Heb.  7. 19. 


n  Eb.  29. 14. 
Hab.  1.  5. 


1  Gr.  yn  yr 
wytlitios 
(neu,  y 
sabbath) 
rliwng. 


open.  11. 23. 
a  14.  22. 


P  pen.  18.  6. 
lPetr4.4. 


1  Matt.  10. 

6. 

pen.  3.  26. 

Khuf.  1. 

16. 
r  Exod.  32. 

10. 

Es.  5.5.  5. 

Matt.  21. 

43. 

Khuf.  10. 

19. 
•  pen.  18.  6. 

a  28.  28. 


t  Es.  49.  6. 
Luc  2.  32. 


Erlicl  Paul  a  Barnabas, 


YR  ACTAU,  XIV. 


Lldbyddio  Paid. 


Anno 

DOMINI 

45. 

8  Neu, 

trefnu 

(trwy 

bregethiad 

yr  apostol- 

lon)  i 
fywyd. 

n  2  Tim.  3. 
11. 


I  Matt.  10. 
14. 
pen.  18.  6. 


*  Marc  16. 
20. 
Heb.  2.  4. 


A.  D.  46. 


i>  2  Tim.  3. 
11. 


«  Matt.  10. 
23. 


<»  pen.  3.  2. 


«  Es.  35.  6. 


ag  oedd  wedi  eu  ^hordeinio  i  fjAV- 
yd  tragywyddol,  a  gredasant. 

49  A  gair  yr  Arglwydd  a  daenwyd 
trwy  yr  hoU  wlad, 

50  A'r  luddewon  a  annogasant 
y  gwragedd  crefyddol  ac  anrhyd- 
eddus,  a  phennaetliiaid  y  ddinas, 
ac  "  a  godasant  erlid  yn  erbyn  Paul 
a  Barnabas,  ac  a'u  bwriasant  hwy 
allan  o'u  terfynau. 

51  ""Eithr  hwy  a  ysgydwasant  y 
llwch  oddi  wrth  eu  traed  yn  eu 
herbyn  hwynt,  ac  a  ddaethant  i 
Iconium. 

52  A'r  disgyblion  a  gyflawnwyd  o 
lawenydd,  ac  o'r  Yspryd  Glân. 

PENNOD  XIV. 

1  'Erlid  Faul  a  Barnabas  allan  o  Iconium.  8 
Paul  yn  iachau  y  doff  efrydd  yn  Lystra  :  ac 
ar  hynny  y  bohl  yn  tybied  mai  duwiau  oedd- 
ynt  hwy.  19  Llabyddio  Paul.  21  Hwynt- 
liwy  yn  myned  trwy  fagad  o  eglwysi,  gan 
gadarnhâu  y  disgyblion  yn  y  ffydd,  ac  meicn 
d'ioddefgarwch :  26  ac  wedi  dychwelyd  i 
Antiochia,  yn  mynegi  yno  belli  a  wnaethai 
Duio  trwyddynt  hwy. 

ADIGWYDDODD  yn  Iconium 
iddynt  fyned  ynghyd  i  syna- 
gog  yr  luddewon,  a  Uefaru  felly, 
fel  y  credodd  Uiaws  mawr  o'r  ludd- 
ewon ac  o'r  Groegwyr  hefyd. 

2  Ond  yr  luddewon  anghredadyn 
a  gyffroisant  feddyliau  y  Cenhedl- 
oedd,  ac  a'u  gwnaethant  yn  ddrwg 
yn  erbyn  y  brodyr. 

3  Am  hynny  hwy  a  arhosasant  yno 
amser  mawr,  gan  fod  yn  hŷf  yn  yr 
Arglwydd,  ^yr  hwn  oedd  yn  dwyn 
tystiolaeth  i  air  ei  ras,  ac  yn  cen- 
hadu  gwneuthur  arwyddion  a  rhyf- 
eddodau  trwy  eu  dwylaw  hwynt. 

4  Eithr  Uiaws  y  ddinas  a  rannwyd 
a  rhai  oedd  gyd  a'r  luddewon,  a 
rhai  gyd  a'r  apostolion. 

5  A  phan  wnaethpwyd  rhuthr  gan 
y  Cenhedloedd  a'r  luddewon,  yng- 
hyd a'u  llywodraethwyr,  ^ì'w  ham- 
mherchi  hioj/,  ac  i'w  llabyddio, 

6  Hwythau  a  ddeallasant  hyii,  ac 
"  a  ffoisant  i  Lystra  a  Derbe,  dinas- 
oedd  o  Lycaonia,  ac  i'r  wlad  oddi 
amgylch : 

7  Ac  yno  y  buant  yn  efengylu. 

8  1Í  Ac  "^yr  oedd  gwr  yn  eistedd 
yn  Lystra  yn  ddiffrwyth  ei  draed, 
yr  hwn  oedd  gloff  o  groth  ei  fam, 
ac  ni  rodiasai  erioed. 

9  Hwn  a  glybu  Paul  yn  llefaru, 
yr  hwn  wrth  edrych  yn  graff  arno, 
a  gweled  fod  ganddo  fíydd  i  gael 
iechyd, 

10  A  ddywedodd  â  lief  uchel,  «Saf 

1035 


ar  dy  draed  yn  uniawn.    Ac  efe  a 
neidiodd  ifynu,  ac  a  rodiodd. 

11  A  phan  welodd  y  bobloedd  y 
peth  a  wnaethai  Paul,  hwy  a  godas- 
ant eu  Uef,  gan  ddywedyd  yn  iaith 
Lycaonia,  ^Y  duwiau  yn  rhith  dyn- 
ion  a  ddisgynasant  attom. 

12  A  hwy  a  alwasant  Barnabas 
yn  Jupiter ;  a  Phaul  yn  Mercurius, 
oblegid  efe  oedd  yr  ymadroddwr 
pennaf 

13  Yna  offeiriad  Jupiter,  yr  hAvn 
oedd  o  flaen  eu  dinas,  a  ddug  deirw 
a  garlautau  i'r  pyrth,  ac  a  fynnasai 
gyd  a'r  bobl  aberthu. 

14  A'r  apostolion  Barnabas  a  Phaul, 
pan  gly  wsant  hynny,  a  rwygasant  eu 
dillad,  ac  a  neidiasant  ym  mhlith  y 
bobl,  gan  lefain, 

15  A  dywedyd,  Ha  wŷr,  ^paham 
y  gwnewch  chwi  y  pethau  hyn? 
^dynion  hefyd  ydym  ninnau,  yn 
gorfod  goddef  fel  chwithau,  ac  yn 
pregethu  i  chwi  ar  i  chwi  droi 
oddi  wrth  y  pethau  gweigion  yma 
at  Dduw  byw,  yr  *hwn  a  Avnaeth 
nef  a  daear,  a'r  môr,  a'r  holl  beth- 
au  sydd  ynddynt : 

16  ^  Yr  hwn  yn  yr  oesoedd  gynt  a 
oddefodd  i'r  holl  genhedloedd  fyn- 
ed yn  eu  ffyrdd  eu  hunain. 

17  ^Er  hynny  ni  adawodd  efe 
mo  hono  ei  hun  yn  ddidyst,  gan 
wneuthur  daioni,  a  rhoddi  gwlaw 
o'r  nefoedd  i  ni,  a  thymhorau 
ifi-wythlawn,  a  Uenwi  ein  calonnau 
ni  â  lluniaeth  ac  â  Uawenydd. 

18  Ac  er  dywedyd  y  pethau  hyn, 
braidd  yr  attaliasant  y  bobl  rhag 
aberthu  iddynt. 

19  H  A  daeth  yno  luddewon  o 
Antiochia  ac  Iconium,  a  hwy  a 
berswadiasant  y  bobl ;  ■"  ac  wedi 
llabyddio  Paul,  a'*  llusgasant  ef 
allan  o'r  ddinas,  gan  dybied  ei  fod 
ef  wedi  marw. 

20  Ac  fel  yr  oedd  y  disgyblion  yn 
sefyll  o'i  amgylch,  efe  a  gyfododd, 
ac  a  aeth  i'r  ddinas :  a  thrannoeth 
efe  a  aeth  allan,  efe  a  Barnabas,  i 
Derbe, 

21  Ac  wedi  iddynt  bregethu  yr 
efengyl  i'r  ddinas  honno,  ^  ac  ennill 
Uawer  o  ddisgyblion,  hwy  a  ddy- 
chwelasant  i  Lystra,  ac  Iconium, 
ac  Antiochia, 

22  Gan  gadarnhâu  eneidiau  y  dis- 
gyblion, °a'M  cynghori  i  aros  yn 
y  flydd,  ac  ^mai  trwy  lawer  o  or- 
thrymderau  y  mae  yn  rhaid  i  ni 
fyned  i  deyrnas  Dduw, 


Anno 

DOMINI 

46. 


f  pen.  28.  6. 


e  pen.  10. 26, 
li  lago  5. 17, 


1  Gen.  1.  1, 
I's.  33.  6. 
a  146.  6. 
Uat.  14.  7. 


t  Ps.  81. 12. 
pen.  17. 30. 


1  Rhuf.  L 

2Û. 


m  2  Cor.  11. 

25. 

2  Tim,  3, 

11. 


2  a  dysgu 
Uaioer, 
hwy,  S[C. 


n  pen.  11. 

23.  a  13. 43, 
0  Luc  22. 

2S,  29. 

Kliuf.8.17. 

2  Tim.  2. 

11.  a  3. 12, 


T  Cynghor 


YR  ACTAU,  XY. 


yn  Jerusalem 


Anno 
DOMINI 

4t5. 

P  Tit.  1.  5. 


?  pen.  13. 1, 


r  pen.  15.  4, 
12. 


■  1  Cor.  16. 
9. 
2Cor.2.I2. 


A.D.  51. 


»  Gal.  5.  2. 

Phil.  3.  2. 

Col.  2.  8, 

11, 16. 
b  Gen.  17. 

10. 

Lef.  12.  3. 

A.D.  52. 
«  Gal.  2. 1. 


d  ad.  12. 
pen.  14. 27. 


A.D.  52. 
2  eb  hwynt, 
nil,  &c. 


23  Ac  wedi  p  ordeinio  iddynt  hen- 
uriaid  ym  mhob  eglwys,  a  gweddio 
gyd  âg  ymprydiau,  hwy  a'u  gorchy- 
mynasant  hwynt  i'r  Arglwydd,  yr 
hwn  y  credasent  ynddo. 

24  Ac  wedi  iddynt  dramwy  trwy 
Pisidia,  hwy  a  ddaethant  1  Pam- 
phylia, 

25  Ac  wedi  pregethu  y  gair  yn 
Perga,  hwy  a  ddaethant  i  waered 
i  Attalia : 

26  Ac  oddi  yno  a  fordwyasant  1 
Antiochia,  "^  o'r  lie  yr  oeddynt  wedi 
eu  gorchymyn  i  ras  Duw  i'r  gorch- 
wyl  a  gyflawnasant. 

27  Ac  wedi  iddynt  ddyfod,  a  chyn- 
null  yr  eglwys  ynghyd,  "^adrodd  a 
wnaethant  faint  o  bethau  a  wnaeth- 
ai  Duw  gyd  â  hwy,  ac  iddo  ef  "agor- 
yd  i'r  Cenhedloedd  ddrws  y  ifydd. 

28  Ac  yno  yr  arhosasant  hwy  dros 
hir  o  amser  gyd  â'r  disgyblion. 

PENNOD  XY. 

1  Ymryson  maior  yn  cyfodi  ynghylch  yr  en- 
loaediad :  6  yr  apostolion  yn  yingynghori 
yngliylcli  liynny  ;  22  ac  yn  anfon  eu  meddwl 
trwy  lythyrau  at  yr  eglwysi.  36  Paul  a  Bar- 
nabas, wedi  hwrîadu  myned  i  ymweled  â'r 
brodyr,  yn  ymrafaelio,  ac  yn  yrnadael  an 
gilydd. 

ARHAI  wedi  dyfod  i  waered  o 
Judea,  a  ddysgasant  y  brodyr, 
ffan  ddywedyd,  ''Onid  enwaedir 
chwi  ^  yn  ol  defod  Moses,  ni  ellwch 
fod  yn  gadwedig. 

2  A  phan  ydoedd  ymryson  a  dadleu 
nid  bychan  gan  ''Paul  a  Barnabas 
yn  eu  herbyn,  hwy  a  ordeiniasant 
fyned  o  Paul  a  Barnabas,  a  rhai 
eraill  o  honynt,  i  fynu  i  Jerusalem, 
at  yr  apostolion  a'r  henuriaid,  yng- 
hylch y  cwestiwn  yma. 

3  Ac  wedi  eu  hebrwng  gan  yr 
eglwys,  hwy  a  dramwyasant  trwy 
Phenice  a  Samaria,  gan  fynegi  tro- 
ad  y  Cenhedloedd :  a  hwy  a  baras- 
ant  lawenydd  mawr  i'r  brodyr  oil. 

4  Ac  wedi  eu  dyfod  hwy  i  Jeru- 
salem, hwy  a  dderbyniwyd  gan  yr 
eglwys,  a  chan  yr  apostolion,  a  cJian 
yr  henuriaid ;  a  ^  hwy  a  fynegasant 
yr  hoU  bethau  a  wnaethai  Duw 
gyd  â  hwynt. 

5  Eithr  cyfododd  ^rhai  o  sect  y 
Phariseaid  y  rhai  oedd  yn  credu, 
gan  ddywedyd,  Mai  rhaid  iddynt 
eu  henwaedu,  a  gorchymyn  cadw 
deddf  Moses. 

6  1Í  A'r  apostolion  a'r  henuriaid 
a  ddaethant  ynghyd  1  edrych  am 
y  matter  yma. 

7  Ac  wedi  bod  ymddadleu  mawr, 


cyfododd  Petr,  ac  a  ddywedodd 
wrthynt,  Ha  wŷr  frodyr,  chwi  a 
wyddoch  ddarfod  i  *Dduw  er  ys 
talm  o  amser  yn  ein  plith  ni  fy 
ethol  i,  i  gael  o'r  Cenhedloedd  trwy 
fy  ngenau  i  glywed  gair  yr  efengyl, 
a  chredu. 

8  A  Duw,  ^adnabyddwr  calonnau, 
a  ddug  dystiolaeth  iddynt,  ^gan 
roddi  iddynt  yr  Yspryd  Glân,  megis 
ag  i  ninnau : 

9  Ac  ni  ^vnaeth  e/e  ddim  gwahan- 
iaeth  rhyngom  ni  a  hwynt,  ''gan 
buro  eu  calonnau  hwy  trwy  ffydd. 

10  Yn  awr  gan  hynny  paham  yr 
ydych  chwi  yn  temtio  Duw,  4 
ddodi  iau  ar  warrau  y  disgyblion, 
yr  hon  nid  allai  ein  tadau  ni  na 
ninnau  ei  dwyn  ? 

11  ^  Eithr  trwy  ras  yr  Arglwydd 
lesu  Grist,  yr  ydym  ni  yn  credu  ein 
bod  yn  gadwedig,  yr  un  modd  a 
hwythau. 

12  1Í  A'r  holl  liaws  a  ddistawodd, 
ac  a  wrandawodd  ar  Barnabas  a 
Phaul,  yn  mynegi  pa  arwyddion  a 
rhyfeddodau  eu  maint  a  wnaeth- 
ai Duw  ym  mhlith  y  Cenhedloedd 
trwyddynt  hwy. 

13  IT  Ac  Avedi  iddynt  ddistewi,  at- 
tebodd  lago,  gan  ddywedyd,  Ha 
wŷr  frodyr,  gwrandêwch  arnaf  fi : 

14  Simeon  a  fynegodd  pa  wedd 
yr  ymwelodd  Duw  ar  y  cyntaf,  i 
gymmeryd  o'r  Cenhedloedd  bobl 
i'w  enw. 

15  Ac  â  hyn  y  cyttuna  geiriau  y 
prophwydi ;  megis  y  mae  yn  ysgrif- 
enedig, 

16  ^  Ar  ol  hyn  y  dychwelaf,  ac  yr 
adeiladaf  drachefn  dabernacl  Da- 
fydd,  yr  hwn  sydd  wedi  syrthio ; 
a'i  fylchau  ef  a  adeiladaf  drachefn, 
ac  a'i  cyfodaf  eilchwyl : 

17  Pel  y  byddo  i  hyn  a  weddiller  o 
ddynion  geisio  yr  Arglwydd,  ac  i'r 
holl  Cenhedloedd,  y  rhai  y  gelwir 
fy  enw  i  arnynt,  medd  yr  Arglwydd, 
yr  hwn  sydd  yn  gwneuthur  yr  holl 
bethau  hyn. 

18  Hysbys  i  Dduw  yw  ei  weithred- 
oedd  oil  erioed. 

19  0  herwydd  paham  "^  fy  marn  i 
yw,  na  flinom  y  rhai  o'r  Cenhedl- 
oedd a  droisant  at  Dduw  : 

20  Eithr  ysgrifenu  o  honom  ni 
attynt,  ar  ymgadw  o  honynt  "oddi 
wrth  halogrwydd  delwau,  a  °god- 
ineb,  ac  oddi  wrth  y  peth  a  dag- 
wyd,  ac  p  oddi  wrth  waed, 

21  Canys  y  mae  i  Moses  ym  mhob 


Anno 

DOMESI 

52. 


e  pen.  10. 
20.  a  11. 12. 


flChron. 

28.9. 
pen.  1.  24. 
8  pen.  10. 44. 


Iipen.l0.43>, 
1  Oor.  1.  2. 
1  Peti  L 
22. 

1. Matt.  23. 4. 
Gal.  5. 1. 


k  Eph.  2.  & 
Tit.  3.  4. 


1  Amos  9. 
11,12. 


m  Edrych 
ad.  23. 


n  Esod.  20. 

3. 

1  Cor.  8. 1. 

a  10.  20. 
o  1  Thess.  4. 

3. 
P  Gen.  9. 4. 

Lef.  3. 17. 


ynghylch  yr  enwaediad. 


YR  ACTAU,  XVI. 


Enwacdu  ar  Timotheus. 


Anno 
DOMINI 

52. 


Í  pen.  13. 
15,  27. 


pen.  ^'■^. 
h.  a  14. 19. 


« pen.  21. 


'I 


t  Lef.  17. 
14. 


cynghor. 


dinas,  er  yr  hen  amseroedd,  rai  a'i 
pregethaiit  ef,  '^  gan  fod  yn  ei  ddar- 
lleii  yn  y  synagogau  bob  Sabbath. 

22  Yna  y  gwelwyd  yn  dda  gan  yr 
apostolion  a'r  henuriaid,  ynghyd  â'r 
hoU  eglwys,  anfon  gwŷr  etholedig  o 
honynt  eu  hunain,  i  Antiochia,  gyd 
â  Phaul  a  Barnabas;  se/ Judas  a 
gyfenwir  Barsabas,  a  Silas,  gwŷr 
rhagorol  ym  mhlith  y  brodyr  : 

23  A  hwy  a  ysgrifenasant  gyd  â 
hwynt  fel  hyn  ;  Yr  apostolion,  a'r 
henuriaid,  a'r  brodyr,  at  y  brodyr 
y  rhai  sydd  o'r  Cenhedloedd  yn 
Antiochia,  a  Syria,  a  Cilicia,  yn 
anfon  annerch : 

24  Yn  gymmaint  a  chlywed  o 
honom  ni,  i  rai  a  aethant  allan 
oddi  wrthym  ni  eich  trallodi  chwi 
â  geiriau,  gan  ddymchwelyd  eich 
eneidiau  chwi,  a  dywedyd  fod  yn 
rhaid  enwaedu  arnoch,  a  chadw  y 
ddeddf ;  i'r  rhai  ni  roisem  ni  gyf- 
ryiv  orchymyn : 

25  Ni  a  welsom  yn  dda,  wedi  i  ni 
ymgynnuU  yn  gyttûn,  anfon  gwŷr 
etholedig  attoch,  gyd  â'n  hanwylyd 
Barnabas  a  Phaul ; 

26  ""Gwyr  a  roisant  eu  heneidiau 
dros  enw  ein  Harglwydd  ni  lesu 
Grist. 

27  Ni  a  anfonasom  gan  hynny  Ju- 
das a  Silas ;  a  hwythau  ar  ^  air  a 
fynegant  i  chivi  yr  un  pethau. 

28  Canys  gwelwyd  yn  dda  gan  yr 
Yspryd  Glân,  a  chennym  ninnau, 
na  ddodid  arnoch  faich  ychwaneg 
na'r  pethau  angenrheidiol  hyn  ; 

29  ^  Bod  i  chwi  ymgadw  oddi  wrth 
yr  hyn  a  aberthwyd  i  eilunod,  a 
'  gwaed,  ac  oddi  wrth  y  peth  a  dag- 
wyd,  ac  oddi  wrth  odineb :  oddi 
wrth  yr  hyn  bethau  os  ynigedwch, 
da  y  gwnewch.    Byddwch  iach. 

30  Felly  wedi  eu  goUwng  hwynt 
ymaith,  hwy  a  ddaethant  i  Antioch- 
ia :  ac  wedi  cynnuU  y  lliaws  yng- 
hyd, hwy  a  roisant  y  llythyr. 

31  Ac  wedi  iddynt  ei  ddarllen, 
Uawenychu  a  wnaethant  am  y  *  di- 
ddanwch. 

32  Judas  hefyd  a  Silas,  a  hwy- 
thau yn  brophwydi,  trwy  lawer  o 
ymadrodd  a  ddiddanasant  y  brod- 
yr, ac  a'li  cadarnhasant. 

33  Ac  wedi  iddynt  aros  yno  dros 
amser,  hwy  a  ollyngwyd  ymaith 
mewn  heddwch,  gan  y  brodyr,  at 
yr  apostolion. 

34  Eithr  gwelodd  Silas  yn  dda 
aros  yno. 


35  A  Phaul  a  Barnabas  a  arhos- 
asant  yn  Antiochia,  gan  ddysgu  ac 
efengylu  gair  yr  Arglwydd,  gyd  â 
llawer  eraill  hefyd. 

36  1Í  Ac  wedi  rhai  dyddiau,  dy- 
wedodd  Paul  wrth  Barnabas,  Dy- 
chwelwn,  ac  ymwelwn  â'n  brodyr 
ym  mhob  dinas  y  pregethasom  air 
yr  Arglwydd  ynddynt,  i  weled  pa 
fodd  y  maent  hwy. 

37  A  Barnabas  a  gynghorodd 
gymmeryd  gyd  â  hwynt  "loan,  yr 
hwn  a  gyfenwid  Marc. 

38  Ond  ni  welai  Paul  yn  addas 
gymmeryd  hwnnw  gyd  â  hwynt, 
""yr  hwn  a  dynnasai  oddi  wrthynt 

0  Pamphylia,  ac  nid  aethai  gyd  â 
hwynt  i'r  gwaith. 

39  A  bu  gymmaint  cynnwrf  rliyng- 
ddynt,  fel  yr  ymadawsant  oddi 
wrth  eu  gilydd ;  ac  y  cymmerth 
Barnabas  Marc  gyd  âg  ef,  ac  y 
mordwyodd  i  Cyprus : 

40  Eithr  Paul  a  ddewisodd  Silas, 
ac  a  aeth  ymaith,  ^wedi  ei  orchy- 
myn 1  ras  Duw  gan  y  brodyr. 

41  Ac  efe  a  dramwyodd  trwy 
Syria  a  Cilicia,  gan  ^gadarnhâu  yr 
eglwysi. 

PENNOD  XVI. 

1  Favl,  wedi  enwaedu  ar  Timotheus,  7  ac 
wedi  ei  alio  gan  yr  Yspryd,  14  yn  troi  Lyd- 
ia :  16  yn  hwrw  allan  yspryd  dewiniaeth ; 
19  ac  am  hynny  Silas  ac  yntau  yn  cael  eu 
fflangellu,  a'u  carcharu.  26  Agoryd  diysau 
y  car  char .'  31  troi  ceidwad  y  carchar,  37 
a'u  gwaredu  hwythau, 

YNA  y  daeth  efe  i  ^Derbe  ac  i 
Lystra.  Ac  wele,  yr  oedd  yno 
ryw  ddisgybl,  ""  a'i  enw  Timotheus, 
^'mab  i  ryw  wraig  yr  hon  oedd 
luddewes,  ac  yn  credu;  a'i  dad 
oedd  Roegwr : 

2  Yr  hwn  "^oedd  yn  cael  gair  da 
gan  y  brodyr  oedd  yn  Lystra,  ac 
yn  Iconium. 

3  Paul  a  fynnai  i  hwn  fyned  allan 
gyd  âg  ef ;  ac  efe  "  a'i  cymmerth  ac 
a'i  henwaedodd  ef,  o  achos  yr  ludd- 
ewon  oedd  yn  y  lleoedd  hynny: 
canys  hwy  a  wyddent  bawb  mai 
Groegwr  oedd  ei  dad  ef 

4  Ac  fel  yr  oeddynt  yn  ymdaith 
trwy  y  dinasoedd,  hwy  ^a  roisant 
arnynt  gadw  y  gorchymynion  ^a 
ordeiniesid  gan  yr  apostolion  a'r 
henuriaid  y  rhai  oedd  yn  Jerusalem. 

5  Ac  felly  yr  eglwysi  a  gadarn- 
hâwyd  yn  y  flfydd,  ac  a  gynnyddas- 
ant  mewn  rhifedi  beunydd. 

6  Ac  wedi  iddynt  dramwy  trwy 
Phrygia,  a  gwlad  Galatia,  a  gwar- 


Anno 

DOMINI 

52. 


A.D.  53. 


u  pen.  12. 

12,  25. 

a  13.  r. 

Col.  4.  10. 

2  Tim.  4. 

11. 

Philom. 

24. 
X  pen.  13. 

13. 


y  pen.  14. 
26. 


:  pen.  IG.  5. 


A.  D.  53. 

a  pen.  14.  G. 

b  Rhuf.  16. 

21. 

Phil.  2. 

10. 

1  Thess.  3. 

2. 
c  2  Tim.  1. 

5. 
d  pen.  6.  3. 


e  1  Cor.  9. 
20. 

Gal.  2.  3. 
Eili-ych 
Gal.  5.  2. 


2  a  dra- 
ddodai- 
ant  idd- 
ynt. 

f  pen.  IS. 
28,  29. 


Argylioeädi  Lydia. 


YR  ACTAU,  XVI. 


Flangellu  Paul  a  Silas. 


Anno 

DOMINI 

53. 


e  2  Cor.  2. 


^  yw  y  ddin- 
at  gynlaf. 


t  I-uc  24. 
45. 


I  Gen.  19.  3. 

a  33.  11. 

Barn.  19. 

21. 

Luc  24. 20. 

Heb.  13.  2. 
k  1  Sam.  2S. 

<Neu, 

Python. 
t  pen.  19. 24. 


m  Edrych 
Marc  1. 25, 
34. 


c  Marc  10. 
17. 


afun  iddynt  gan  yr  Yspryd  Glân 
bregethu  y  gair  yn  Asia ; 

7  Pan  ddaethant  i  Mysia,  hwy  a 
geisiasant  fyned  i  Bithynia :  ac  ni 
oddefodd  Yspryd  yr  lesu  iddynt. 

8  Ac  wedi  myned  heibio  i  Mysia, 
^  hwy  a  aethant  i  waered  i  Troas. 

9  A  gweledigaeth  a  ymddangos- 
odd  i  Paul  liw  nos :  Rhyw  wr  o 
Macedonia  a  safai,  ac  a  ddeisyfai 
arno,  ac  a  ddywedai,  Tyred  drosodd 
i  Macedonia,  a  chymmorth  ni. 

10  A  phan  welodd  efe  y  weled- 
igaeth,  yn  ebrwydd  ni  a  geisiasom 
fyned  i  Macedonia  ;  gan  gwbl-gredu 
alw  o'r  Arglwydd  nyni  i  efengylu 
iddynt  hwy. 

11  Am  hynny,  wedi  myned  ym- 
aith  o  Troas,  ni  a  gyrchasom  yn 
uniawn  i  Samothracia,  a  thrannoeth 
i  Neapolis ; 

12  Ac  oddi  yno  i  Philippi,  yr  hon 
^  sydd  brif-ddinas  o  barth  o  Mace- 
donia, dinas  rydd  :  ac  ni  a  fiiom  yn 
aros  yn  y  ddinas  honno  ddyddiau 
rai. 

13  Ac  ar  y  dydd  Sabbath  ni  a  aeth- 
om  allan  o'r  ddinas  i  Ian  afon.  He 
y  byddid  arferol  o  weddio  ;  ac  ni  a 
eisteddasom,  ac  a  lefarasom  wrth  y 
gwragedd  a  ddaethant  ynghyd. 

14  IT  A  rhyw  wraig  a'i  henw  Lydia, 
un  yn  gwerthu  porphor,  o  ddinas  y 
Thyatiriaid,  yr  hon  oedd  yn  addoli 
Duw,  a  wrandawodd ;  yr  hon  yr 
agorodd  yr  Arglwydd  ^  ei  chalon,  i 
ddal  ar  y  pethau  a  leferid  gan  Paul. 

15  Ac  wedi  ei  bedyddio  hi  a'i  theu- 
lu,  hi  a  ddymunodd  arnom,  gan 
ddywedyd,  Os  barnasoch  fy  mod  i 
yn  ííyddlawn  i'r  Arglwydd,  deuwch 
i  mewn  i'm  tŷ,  ac  arhoswch  yno. 
A  '  hi  a'n  cymhellodd  ni. 

16  1Í  A  digwyddodd,  a  ni  yn  myn- 
ed i  weddio,  i  ryw  langces,  yr  hon 
^oedd  ganddi  yspryd  *dewiniaeth, 
gyfarfod  â  ni ;  yr  hon  oedd  yn  peri 
'Uawer  o  elw  i'w  meistriaid  wrth 
ddywedyd  dewiniaeth. 

17  Hon  a  ddilynodd  Paul  a  nin- 
nau,  ac  a  lefodd,  gan  ddywedyd,  Y 
dynion  hyn  ydynt  weision  y  Duw 
goruchaf,  y  rhai  sydd  yn  mynegi  i 
chwi  ffordd  iachawdwriaeth. 

18  A  hyn  a  wnaeth  hi  dros  ddydd- 
iau lawer.  Eithr  Paul  ""yn  flin 
ganddo,  a  drodd,  ac  a  ddywedodd 
wrth  yr  yspryd,  Yr  ydwyf  yn  gor- 
chymyn  i  ti,  yn  enw  lesu  Grist, 
fyned  allan  o  honi.  "Ac  efe  a  aeth 
allan  yr  awr  honno. 


19  ^  A  phan  welodd  ei  meistriaid 
hi  fyned  gobaith  eu  helw  hwynt 
ymaith,  °hwy  a  ddaliasant  Paul  a 
Silas,  ac  a'%  Uusgasant  hwy  i'r 
^  farchnadfa,  at  y  Uy wodraethwyr ; 

20  Ac  a'u  dygasant  hwy  at  y  swydd- 
ogion,  ac  a  ddywedasant,  Y  mae  y 
dynion  hyn,  y  rhai  ydynt  luddewon, 
P  yn  Uwyr-gythryblio  ein  dinas  ni, 

21  Ac  yn  dysgu  defodau,  y  rhai 
nid  ydyw  rydd  i  ni  eu  derby n  na'u 
gwneuthur,  y  rhai  ydym  Rufeinwyr. 

22  A'r  dyrfa  a  safodd  i  fynu  yng- 
hyd yn  eu  herbyn  hwy  ;  a'r  swydd- 
ogion,  gan  rwygo  eu  dillad,  "^a  orchy- 
mynasant  eu  euro  hwy  â  gwîail. 

23  Ac  wedi  rhoddi  gwialennodiau 
lawer  iddynt,  hwy  slu  taflasant  i 
garchar,  gan  orchymyn  i  geidwad  y 
carchar  eu  cadw  hwy  yn  ddiogel ; 

24  Yr  hwn,  wedi  derbyn  y  cyfryw 
orchymyn,  b!u  bwriodd  hwy  i'r  car- 
char  nesaf  i  mewn,  ac  a  Avnaeth  eu 
traed  hwy  yn  sicr  yn  y  cyfl&on. 

25  IT  Ac  ar  banner  nos  Paul  a 
Silas  oedd  yn  gweddio,  ac  yn  canu 
^  mawl  i  Dduw :  a'r  carcharorion 
a'u  clywsant  hwy. 

26  "^Ac  yn  ddisymmwth  y  bu 
daear-gryn  mawr,  hyd  oni  siglwyd 
seiliau  y  carchar :  ac  yn  ebrwydd 
^yr  hoUddrysau  a  agorwyd,  a  rh  wym- 
au  pawb  a  aethant  yn  rhyddion. 

27  A  phan  ddeffrôdd  ceidwad  y 
carchar,  a  chanfod  drysau  y  carchar 
yn  agored,  efe  a  dynnodd  ei  gleddyf, 
ac  a  amcanodd  ei  ladd  ei  hun  ;  gan 
dybied  ffoi  o'r  carcharorion  ymaith. 

28  Eithr  Paul  a  lefodd  â  lief  uchel, 
gan  ddywedyd,  Na  wna  i  ti  dy 
hun  ddim  niwed;  canys  yr  ydym 
ni  yma  oil. 

29  Ac  wedi  galw  am  oleu,  efe  a 
ruthrodd  i  mewn,  ac  yn  ddychryn- 
edig  efe  a  syrthiodd  i  lawr  ger 
bron  Paul  a  Silas, 

30  Ac  a'u  dug  hwynt  allan,  ac  a 
ddywedodd, '  O  feistriaid,  beth  sydd 
raid  i  mi  ei  wneuthur,  fel  y  bydd- 
wyf  gadwedig  ? 

31  A  hwy  a  ddywedasant,  "Cred 
yn  yr  Arglwydd  lesu  Grist,  a  chadw- 
edig  fyddi,  ti  a'th  deulu. 

32  A  hwy  a  draethasant  iddo  air 
yr  Arglwydd,  ac  i  bawb  oedd  yn 
ei  dy  ef 

33  Ac  efe  a'u  cymmerth  hwy  yr 
awr  honno  o'r  nos,  ac  a  olchodd 
eu  briwiau :  ac  efe  a  fedyddiwyd, 
a'r  eiddo  oil,  yn  y  man. 

34  Ac  wedi  iddo  eu  dwyn  hwynt 


Anno 

DOMINI 

53. 


o  2  Cor,  6. 5. 
5  dadleudy. 


P 1  Bren.l8. 
17. 
pen.  17.  6. 


5  2  Cor.  11. 
25. 
1  These.  2. 

2. 


r  pen.  4.  31, 


»  pen.  5. 19, 
a  12.  7. 


tLuc  3.10. 
pen.  2.  37. 
a  9.  C. 


u  loan  3. 16, 
ac.  a  6.  47. 
1  loan  5. 
10. 


Paul  yn  pregethu 


YR  AGTAU,  XVII. 


yn  Thessalonica. 


Anno 

DOMINI 

53. 


I  Luc  5.  29. 
a  19.  6. 


y  pen.  22. 
25. 


«  Matt.  8. 
34. 


ft  ad.  11 


a  Luc  24. 
26,  46. 


2  eb  efe, 
yr.  Sec. 

b  pen.  28. 
24. 


i'w  dŷ,  ""efe  a  osododd  fwyd  ger 
eu  bron  hwy,  ac  a  fu  lawen,  gan 
greda  i  Dduw,  efe  a'i  hoU  deulu. 

35  A  plian  aeth  hi  yn  ddydd,  y 
swyddogion  a  anfonasant  y  ceis- 
iaid,  gan  ddywedyd,  GoUwng  ym- 
aith  y  dynion  hynny. 

36  A  cheidwad  y  carchar  a  fyneg- 
odd  y  geiriau  hyn  wrth  Paul,  Y 
swyddogion  a  anfonasant  i'ch  goll- 
wng  chwi  ymaith :  yn  awr  gan  hyn- 
ny cerddwch  ymaith ;  ewch  mewn 
heddwch. 

37  Eithr  Paul  a  ddywedodd  wrth- 
ynt,  Wedi  iddynt  ein  euro  yn  gy- 
hoedd  heb  ein  barnu,  ^  a  ninnau  yn 
Rhufeinwyr,  hwy  a'n  bwriasant  ni  i 
garchar ;  ac  yn  awr  a  ydynt  hwy  yn 
ein  bwrw  ni  allan  yn  ddirgel  ?  nid 
felly;  ond  deuant  hwy  eu  hunain, 
a  dygant  ni  allan. 

38  A'r  ceisiaid  a  fynegasant  y 
geiriau  hyn  i'r  swyddogion :  a  hwy 
a  ofnasant,  pan  glywsant  mai  Rhuf- 
einiaid  oeddynt. 

39  A  hwy  a  ddaethant  ac  a  at- 
tolygasant  arnynt,  ac  a'l*  dygas- 
ant  allan,  ac  "^  a  ddeisyfasant  arnynt 
fyned  allan  o'r  ddinas. 

40  Ac  wedi  myned  allan  o'r 
carchar,  hwy  *a  aethant  i  mewn 
at  Lydia :  ac  wedi  gweled  y  brodyr, 
hwy  a'u  cysurasant,  ac  a  ymad- 
awsant. 

PENNOD  XVII. 

1  Paul  yn  pregelhu  yn  Thessalonica,  4  lie  y 
mae  rhai  yn  credu,  ac  eraill  yn  ei  erlid  ef. 
10  Ei  anfon  ef  i  Berea,  ac  yntau  yn  preg- 
ethu yno ;  13  ac  wedi  ei  erlid  yn  Thessa- 
lonica, 15  yn  dyfod  i  Athen;  ac  yno  yn 
ymresymmu,  ac  yn  pregethu  iddynt  hwy  y 
Duw  byw,  yr  hwn  nid  adwaenent :  34  ac 
wrth  hynny  hagad  yn  troi  at  Grid. 

GWEDI  iddynt  dramwy  trwy 
Amphipolis  ac  Apolonia,  hwy 
a  ddaethant  i  Thessalonica,  He  yr 
oedd  synagog  i'r  luddewon. 

2  A  Phaul,  yn  ol  ei  arfer,  a  aeth  i 
mewn  attynt,  a  thros  dri  Sabbath 
a  ymresymmodd  â  hwynt  allan  o'r 
ysgrythyrau, 

3  Gan  egluro  a  dodi  ger  eu  bron- 
nau,  *mai  rhaid  oedd  i  Grist  ddi- 
oddef,  a  chyfodi  oddi  wrth  y  meirw ; 
ac  mai  hwn  yw  y  Crist  lesu,  yr  hwn 
^  yr  wyf  fi  yn  ei  bregethu  i  chwi. 

4  ^A  rhai  o  honynt  a  gredasant, 
ac  a  ymwasgasant  â  Phaul  a  Silas, 
ac  o'r  Groegwyr  crefyddol  liaws 
mawr,  ac  o'r  gwragedd  pennaf  nid 
ychydig. 

5  ÎÍ  Eithr  yr  luddewon  y  rhai  oedd 

1039 


heb  gredu,  gan  genfigennu,  a  gym- 
merasant  attynt  ryw  ddynion  drwg 
o  grwydriaid  ;  ac  wedi  casglu  tyrfa, 
hwy  a  wnaethant  gyíFro  yn  y  ddin- 
as, ac  a  osodasant  ar  dŷ  Jason,  ac 
a  geisiasant  eu  dwyn  hwynt  allan 
at  y  bobl. 

6  A  phan  na  chawsant  hwynt, 
hwy  a  lusgasant  Jason,  a  rhai  o'r 
brodyr,  at  bennaethiaid  y  ddinas, 
gan  lefain,  '=Y  rhai  sydd  yn  aflon- 
yddu  y  byd,  y  rhai  hynny  a  ddaeth- 
ant yma  hefyd ; 

7  Y  rhai  a  dderbyniodd  Jason  :  ac 
y  mae  y  rhai  hyn  oil  yn  gwneuthur 
yn  erbyn  ordeiniadau  Cesar,  "^gan 
ddywedyd  fod  brenhinarall,  se/Iesu. 

8  A  hwy  a  gyffroisant  y  dyrfa,  a 
Uywodraethwyr  y  ddinas  hefyd, 
wrth  glywed  y  pethau  hyn. 

9  Ac  wedi  iddynt  ^  gael  *  sicrwydd 
gan  Jason  a'r  lleill,  hwy  a'u  goll- 
yngasant  hwynt  ymaith. 

10  1Í  ®  A'r  brodyr  yn  ebrwydd  o  hyd 
nos  a  anfonasant  Paul  a  Silas  i 
Berea :  y  rhai  wedi  eu  dyfod  yno, 
a  aethant  i  synagog  yr  luddewon. 

11  Y  rhai  hyn  oedd  foneddigeidd- 
iach  na'r  rhai  oedd  yn  Thessalonica, 
y  rhai  a  dderbyniasant  y  gair  gyd  â 
phob  parodrwydd  meddwl,  ^gan 
chwilio  beunydd  yr  ysgrythyrau,  a 
oedd  y  pethau  hyn  felly. 

12  Felly  Uawer  o  honynt  a  gred- 
asant, ac  o'r  Groegesau  parchedig, 
ac  o  wŷr,  nid  ychydig. 

13  A  phan  wybu  yr  luddewon  o 
Thessalonica  fod  gair  Duw  yn  ei 
bregethu  gan  Paul  yn  Berea  hefyd, 
hwy  a  ddaethant  yno  hefyd,  gan 
gyffroi  y  dyrfa. 

14  Ac  yna  yn  ebrwydd  y  brodyr 
a  anfonasant  Paul  ymaith,  i  fyned 
megis  i'r  mor :  ond  Silas  a  Thimo- 
thëus  a  arhosasant  yno. 

15  A  chyfarwyddwyr  Paul  a'i  dyg- 
asant  ef  hyd  Athen ;  ac  ^  wedi  der- 
byn  gorchymyn  at  Silas  a  Timo- 
thëus,  ar  iddynt  ddyfod  atto  ar 
ffrwst,  hwy  a  aethant  ymaith. 

16  ^  A  thra  yr  ydoedd  Paul  yn 
aros  am  danynt  yn  Athen,  ei  yspryd 
a  gynhyrfwyd  ynddo,  wrth  weled  y 
ddinas  ^  wedi  ymroi  i  eilunod. 

17  0  herwydd  hynny  yr  ymres- 
ymmodd efe  yn  y  synagog  a'r  ludd- 
ewon, ac  a'r  rhai  crefyddol,  ac  yn  y 
farchnad  beunydd  a'r  rhai  a  gyfar- 
fyddent  âg  ef. 

18  A  rhai  o'r  philosophyddion  o'r 
Epicuriaid,  ac  o'r  Stoiciaid,  a  ym- 


Anno 

DOMINI 

53. 


c  pen.  16. 
LO. 


d  Luc  23.  2. 
loan  19. 12. 


3  dderbyn. 

4  hoddlon- 
rwijdd. 


e  pen.  9.  25. 


f  Ee.  34.  16. 
Luc  16.  29. 
loan  5.  o9. 


6  pen.  18.  5. 


A.D.5I. 


5  ijn  Uawn 
eilunod. 


Paul  yn  pregethu 


YR  ACTAU,  XVIII. 


yn  Atheiif 


Anno 

DOMINI 

54. 

6  hauwr 
geiriau. 


7  Sef,  Bryn 
Maiorih, 
neu,  Mars. 
T  llya 
uchaf  yn 
Athen 
ydoedd. 


8  Neu, 
lli;s  yr 
Áreopag- 
laid. 


9  Neu,  eich 
dtiwiau  a 
addolicch, 
2  Thess.  2. 
4. 


h  pen.  14. 
15. 


>  pen.  7.  4S. 


k  Tb.  50.  8. 
1  Gen.  2.  7. 


m  Deut.  32. 


n  Rhuf.  1. 

20. 


0  Col.  1. 17. 
Heb.  L  3. 

P  Tit.  1. 12. 

2  Neu, 
prydydd- 
inn,  neu, 
heirdd. 


ddadleuasant  âg  ef ;  a  rhai  a  ddy- 
wedasant,  Beth  a  fynnai  y  *^siaradwr 
hwn  ei  ddywedyd?  a  rhai,  Tebyg 
yw  ei  fod  ef  yn  mynegi  duwiau 
dieithr :  am  ei  fod  yn  pregethu  yr 
lesu,  a'r  adgyfodiad  iddynt. 

19  A  hwy  a'i  daliasant  ef,  ac  a'i 
dygasant  i  ^  Areopagus,  gan  ddy- 
wedyd, A  allwn  ni  gael  gwybod 
beth  ytv  y  ddysg  newydd  hon,  a 
draethir  gennyt  ? 

20  Oblegid  yr  wyt  ti  yn  dwyn 
rhyw  bethau  dieithr  i'n  chistiau  ni : 
am  hynny  ni  a  fynnem  wybod  beth 
a  allai  y  pethau  hyn  fod. 

21  (AV  holl  Atheniaid,  a'r  dieithr- 
iaid  y  rhai  oedd  yn  ymdeithio  yno, 
nid  oeddynt  yn  cymmeryd  ham- 
dden  i  ddim  arall,  ond  i  ddywedyd 
neu  i  glywed  rhyw  newydd.) 

22  1Í  Yna  y  safodd  Paul  y'nghanol 
^Areopagus,  ac  a  ddywedodd,  Ha 
wŷr  Atheniaid,  mi  a'ch  gwelaf  chwi 
ym  mhob  peth  yn  dra  choel-gref- 
yddol : 

23  Canys  wrth  ddyfod  heibio,  ac 
edrych  ar  ^eich  defosiynau,  mi  a 
gefais  allor  yn  yr  hon  yr  vsgrifen- 
asid,  I'R  DUW  NID  ADWAENIR. 
Yr  hwn  gan  hynny  yr  ydych  chwi 
heb  ei  adnabod  yn  ei  addoli,  hwn- 
nw  yr  wyf  fi  yn  ei  fynegi  i  chwi. 

24  ^Y  Duw  a  wnaeth  y  byd,  a 
phob  peth  sydd  ynddo,  gan  ei  fod 
yn  Arglwydd  nef  a  daear,  ^  nid  yw 
yn  trigo  mewn  temlau  o  waith 
dwylaw : 

25  Ac  nid  â  dwylaw  dynion  y 
gwasanaethir  ef,  "^fel  pe  bai  arno 
eisieu  dim ;  ^  gan  ei  fod  ef  yn 
rhoddi  i  bawb  fywyd,  ac  anadl,  a 
phob  peth  oil. 

26  Ac  efe  a  wnaeth  o  un  gwaed 
bob  cenedl  o  ddynion,  i  breswylio 
ar  holl  wyneb  y  ddaear,  ac  a  ben- 
nodd  yr  amseroedd  rhag-osodedig, 
a  ""therfynau  eu  preswylfod  hwynt ; 

27  °  Fel  y  ceisient  yr  Arglwydd,  os 
gallent  ymbalfalu  am  dano  ef,  a'i 
gael,  er  nad  yw  efe  yn  ddiau  nep- 
pell  oddi  wrth  bob  un  o  honom : 

28  Oblegid  °  ynddo  ef  yr  ydym  ni 
yn  byw,  yn  symmud,  ac  yn  bod  ; 
p  megis  y  dy wedodd  rhai  o'ch  ^  pö- 
etau  chwi  eich  hunain,  Canys  ei 
hiliogaeth  ef  hefyd  ydym  ni. 

29  Gan  ein  bod  ni  gan  hynny  yn 
hiliogaeth  Duw,  i  ni  ddylem  ni  dyb- 
ied  fod  y  Duwdod  yn  debyg  i  aur, 
neu  arian,  neu  faen,  o  gerfiad  celf- 
yddyd  a  dychymmyg  dyn. 

1040 


30 '  A  Duw,  wedi  esgeuluso  amser- 
oedd yr  anwybodaeth  hon,  sydd 
^yr  awrhon  yn  gorchymyn  i  bob 
dyn  ym  mhob  man  edifarhâu  : 

31  0  herwydd  iddo  osod  diwrnod 
yn  yr  hwn  '  y  barna  efe  y  byd  mewn 
cyfiawnder,  trwy  y  gwr  a  ordein- 
iodd  efe  ;  gan  roddi  ^  fiydd  i  bawb, 

0  herwydd  "darfod  iddo  ei  gyfodi 
ef  oddi  wrth  y  meirw. 

32  IT  A  phan  glywsant  son  am 
adgyfodiad  y  meirw,  rhai  a  wat- 
warasant ;  a  rhai  a  ddywedasant, 
Ni  a'th  wrandawn  drachefn  am  y 
peth  hwn. 

33  Ac  felly  Paul  a  aeth  allan  o'u 
plith  hwynt. 

34  Eithr  rhai  gwŷr  a  lynasant 
wrtho,  ac  a  gredasant :  ym  mhlith 
y  rhai  yr  oedd  Dionysius  yr  Areo- 
pagiad,  a  gwraig  a'i  henw  Damaris, 
ac  eraill  gyd  â  hwynt. 

PENNOD  XVIII. 

1  Paul  yn  gweithio  a'i  ddwylaw,  ac  yn  preg- 
ethu yn  Corinth  Vr  Cenhedloedd.  9  Yr 
Arglwydd  yn  ei  gysuro  ef  trwy  weledigaeth. 
12  Acliwyn  arno  ger  bran  Gàlio  y  rhaglaw: 
yntau  yn  cael  ei  ollwng  ymaith  ;  18  ac  wedi 
hynny  yn  tramwy  o  ddinas  i  ddinas,  ac  yn 
nerthu  y  disgyhlion.  24  Ajoòlos,  wedi  ei 
ddy^gu  ynfanylach  gan  Acwila  a  Phriscila, 
28  yn  pregethu  Crist  gyd  â  nerth  matvr. 

AR  ol  y  pethau  hyn,  Paul  a  ym- 
.    adawodd    âg    Athen,    ac    a 
ddaeth  i  Corinth. 

2  Ac  wedi  iddo  gael  rhyw  ludd- 
ew  al  enw  ^Acwila,  un  o  Pontus 
o  genedl,  wedi  dyfod  yn  hwyr  or 
Ital,  a'i  wraig  Priscila,  (am  orchy- 
myn  o  Claudius  i'r  luddewon  oil 
fyned  allan  o  Rufain,)  efe  a  ddaeth 
attynt. 

3  Ac,  o  herwydd  ei  fod  o'r  un 
gelfyddyd,  efe  a  arhoes  gyd  â  hwynt, 
ac  ^aweithiodd;  (canys  gwneuthur- 
wyr  pebyll  oeddynt  wrth  eu  celf- 
yddyd.) 

4  Ac  efe  a  ymresymmodd  yn  y  syn- 
agog  bob  Sabbath,  ac  a  ^  gynghor- 
odd  yr  luddewon,  a'r  Groegiaid. 

5  A  phan  ddaeth  •=  Silas  a  Thimo- 
thëus  o  Macedonia,  bu  gyfyng  ar 
Paul  yn  yr  yspryd,  ac  efe  a  dyst- 
iolaethodd  i'r  luddewon,  mai  lesu 
^  oedd  Crist. 

G  A  *^  hwythau  gwedi  ymosod  yn  ei 
erbyn,  a  chablu,  ^  efe  a  ysgydwodd 
ei  ddillad,  ac  a  ddywedodd  wrth- 
ynt,  ^  Bydded  eich  gwaed  chwi  ar 
eich  pennau  eich  hunain;  ^glân 
ydwyf  fi :  o  hyn  allan  mi  a  âf  at 
y  Cenhedloedd, 


3  ydyw  y 

Crist. 
d  pen.  13. 

45. 

1  Petr  4. 
4. 

o  Neh.  5. 13. 
Matt.  10. 
14. 
pen.  13.  51. 

2  Sam.  1. 
16. 

fEzec.  18. 

13. 
8  Ezec.  3. 

IS,  19. 

pen.  20.20. 


ac  yn  Corinth. 


YR  ACTAU,  XIX. 


Apòlos  yn  pregethu. 


Anno 
DOMINI 

54. 


h  1  Cor.  1. 
11. 


1  pen.  23. 
11. 


3  Gr.  eí6- 
teddodd. 


A.D.  55. 

diweddu. 


it  pen.  25. 
11. 


llOor.1.1. 


■a»  Num.  6. 

18. 
i)eu.21.  21. 


n  pen.  19. 
21. 


7  IT  Ac  wedi  myned  oddi  yno,  efe 
a  ddaeth  i  dŷ  un  a'i  enw  Justus, 
un  oedd  yn  addoli  Duw,  tŷ  yr  hwn 
oedd  yn  cyffwrdd  â'r  synagog. 

8  ^*  A  Chrispus  yr  arch-synagog- 
ydd  a  gredodd  yn  yr  Arglwydd,  a'i 
iioU  dŷ :  a  llawer  o'r  Corinthiaid, 
wrth  wrandaw,  a  gredasant,  ac  a 
fedyddiwyd. 

9  'A'r  Arglwydd  a  ddywedodd  wrth 
Paul  trwy  weledigaeth  liw  nos,  Nac 
ofna ;  eithr  Uefara,  ac  na  thaw ; 

10  Canys  yr  wyf  fi  gyd  â  thi,  ac  ni 
esyd  neb  arnat,  i  wneuthur  niwed 
i  ti :  o  herwydd  y  mae  i  mi  bobl 
lawer  yn  y  ddinas  hon. 

11  Ac  efe  a  "arhoes  yno  flwydd- 
yn  a  chwe  mis,  yn  dysgu  gair  Duw 
yn  eu  plith  hwynt. 

12  1Í  A  phan  oedd  Gàlio  yn  rhag- 
law  yn  Achaia,  cyfododd  yr  ludd- 
ewon  yn  unfryd  yn  erbyn  Paul, 
ac  a'i  dygasant  ef  i'r  frawdle, 

13  Gan  ddywedyd,  Y  mae  hwn 
yn  annog  dynion  i  addoli  Duw  yn 
erbyn  y  ddeddf. 

14  Ac  fel  yr  oedd  Paul  yn  amcanu 
agoryd  ei  enau,  dywedodd  Gàlio 
wrth  yr  luddewon,  ^  Pe  buasai  gam, 
neu  ddrwg  weithred,  0  luddewon, 
wrth  reswm  myfi  a  gyd-ddygaswn  â 
chwi : 

15  Eithr  OS  y  cwestiwn  sydd  am 
ymadrodd,  ac  enwau,  a'r  ddeddf 
sydd  yn  eich  plith  chwi,  edrych- 
wch  eich  hunain ;  canys  ni  fyddaf 
fi  farnwr  am  y  pethau  hyn. 

16  Ac  efe  a'u  gyrrodd  hwynt  oddi 
wrth  y  frawdle. 

17  A'r  holl  Roegwyr  a  gymmeras- 
ant '  Sosthenes  yr  arch-synagogydd, 
ac  a'i  curasant  o'  flaen  y  frawdle. 
Ac  nid  oedd  Gàlio  yn  gofalu  am 
ddim  o'r  pethau  hynny. 

18  1Í  Eithr  Paul,  wedi  aros  etto 
ddyddiau  lawer,  a  ganodd  yn  iach 
i'r  brodyr,  ac  a  fordwyodd  ymaith 
i  Syria,  a  chyd  ag  ef  Priscila  ac 
Acwila ;  gwedi  iddo  "  gneifio  ei  ben 
yn  Cenchrea :  canys  yr  oedd  arno 
adduned. 

19  Ac  efe  a  ddaeth  i  Ephesus,  ac 
a'u  gadawodd  hwynt  yno  ;  eithr  efe 
a  aeth  i'r  synagog,  ac  a  ymresym- 
modd  a'r  luddewon. 

20  A  phan  ddymunasant  arno 
aros  gyd  â  hwynt  dros  amser  hŵy, 
ni  chaniattaodd  efe : 

21  Eithr  efe  a  ganodd  yn  iach 
iddynt,  gan  ddyAvedyd,  "  Y  mae  yn 
anghenraid  i  mi  gadw  yr  wyl  sydd 


yn  dyfod  yn  Jerusalem  ;  ond  °  os 
myn  Duw,  mi  a  ddeuaf  yn  fy  ol  at- 
toch  chwi  drachefn.  Ac  efe  a  aeth 
ymaith  o  Ephesus. 

22  Ac  wedi  iddo  ddyfod  i  waered 
i  Cesarea,  efe  a  aeth  i  fynu  ac  a 
gyfarchodd  yr  eglwys,  ac  a  ddaeth 
i  waered  i  Antiochia. 

23  Ac  wedi  iddo  dreulio  talm  o 
amser  efe  a  aeth  ymaith,  gan  dram- 
wy  trwy  wlad  ^Galatia,  a  Phrygia, 
mewn  trefn,  a  chadarnhâu  yr  holl 
ddisgyblion. 

24  H  ^  Eithr  rhy w  luddew,  a'i  enw 
Apôlos,  Alexandriad  o  genedl,  gwr 
ymadroddus,  cadarn  yn  yr  ysgryth- 
yrau,  a  ddaeth  i  Ephesus. 

25  Hwn  oedd  wedi  dechreu  dysgu 
iddo  ffordd  yr  Arglwydd :  ac  efe 
yn  wresog  yn  yr  yspryd,  a  lefarodd, 
ac  a  athrawiaethodd  yn  ddiwyd  y 
pethau  a  berthynent  i'r  Arglwydd, 
'  heb  ddeall  ond  bedydd  loan  yn 
unig. 

26  A  hwn  a  ddechreuodd  lefaru 
yn  hŷf  yn  y  synagog :  a  phan  glybu 
Acwila  a  Phriscila,  hwy  a'i  cymmer- 
asant  ef  attynt,  ac  a  agorasant  iddo 
ffordd  Duw  yn  fanylach. 

27  A  phan  oedd  efe  yn  ewyllysio 
myned  i  Achaia,  y  brodyr,  gan  an- 
nog, a  ysgrifenasant  at  y  disgyblion 
i'w  dderbyn  ef:  yr  hwn,  wedi  ei 
ddyfod,  ^  a  gynnorthwyodd  lawer  ar 
y  rhai  a  gredasent  trwy  ras  ; 

28  Canys  efe  a  orchfygodd  yr 
luddewon  yn  egniol,  ar  gyhoedd, 
gan  ddangos  trwy  ysgrythyrau,  mai 
lesu  yw  Crist. 

PENNOD  XIX. 

6  Ehoddi  yr  Yspryd  Glûn  irwy  ddwylaw  Paul. 
9  Yr  luddewon  yn  cabin  ei  athrawiaeth  ef, 
yr  hon  a  gadarnhêir  trwy  wyrthiau.  13  Y 
consurwyr  luddewaidd  16  yn  cael  eu,  euro 
gan  y  cytliraul.  19  Llosgi  y  llyfrau  consurio. 
24  Demetrius,  o  chwant  elw,  yn  codi  terfysg 
mawr  yn  erbyn  Paul:  35  ac  ysgolhaig  y 
ddinas  yn  llonyddu  y  derfysg. 

ADIGWYDDODD,  tra  fu  Apôl- 
os  yn  Corinth,  wedi  i  Paul 
dramwy  trwy  y  parthau  uchaf,  ddy- 
fod o  hono  ef  i  Ephesus :  ac  wedi 
iddo  gael  rhyw  ddisgyblion, 

2  Efe  a  ddywedodd  wrthynt,  A 
dderbyniasoch  chwi  yr  Yspryd  Glân 
er  pan  gredasoch?  A  hwy  a  ddy- 
wedasant  wrtho,  ^Ni  chawsom  ni 
gymmaint  a  chlywed  a  oes  Yspryd 
Glân. 

3  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthynt,  I 
ba  beth  gan  hynny  y  bedyddiwyd 


Anno 
DOMINI 

55. 

0  1  Cor.  4. 

19. 

licb.  (Î.  3. 
liigo  4.  15. 

A.D.  56. 


P  Gal.  4. 14. 


q  1  Cor.  1. 

12. 


■  pen.  19.  3. 


i  1  Cor.  3.  6. 


a  pnn.  8.  IG. 
K'Irych 
1  Sam.  3.  7. 


Y  consurwyr  luddeivig. 


YR  ACTAU,  XIX. 


Cythrwjl  yn  Ephesus. 


Anno 

DOMINI 

56. 

b  pen.  18, 
25. 

e  Matt.  3. 
11. 

pen.  1.  5. 
a  11. 16. 


d  pen.  6.  6. 
a  8. 17. 


•  pen.  2.  4. 
a  10.  46. 


A.D.  57. 
f  2  Tim.  1. 

15. 
e  Edrych 

pen.  9.  2. 

a  24. 14. 

ad.  23. 


b  Edrych 
pen.  20. 31. 


1  Marc  16. 
20. 
pen.  14.  3. 

k  pen.  5. 15. 
Edrych 
2  Bren.  4. 
29. 
.  2  gwrsiau. 


A.D.  58. 
I  Edrych 
Marc  9.  38. 


S  meistrol- 
odd. 


chwi?  Hwythau  a  ddywedasant,  ''I 
fedydd  loan. 

4  A  dywedodd  Paul,  "  loan  yn 
ddiau  a  fedyddiodd  â  bedydd  edi- 
feirwch,  gan  ddywedyd  wrth  y 
bobl  am  gredu  yn  yr  hwn  oedd 
yn  dyfod  ar  ei  ol  ef,  sef  yng  Nghrist 
lesu. 

5  A  phan  glywsant  hwy  Tiyn,  hwj 
a  fedyddiwyd  yn  enw  yr  Arglwydd 
lesu. 

6  Ac  wedi  i  Paul  ^  ddodi  ei  ddwy- 
law  arnynt,  yr  Yspryd  Glân  a 
ddaeth  arnynt ;  a  hwy  *  a  draeth- 
asant  â  thafodau,  ac  a  brophwyd- 
asant. 

7  A'r  gwŷr  oil  oeddynt  ynghylch 
deuddeg. 

8  Ac  efe  a  aeth  i  mewn  i'r  syna- 
gog,  ac  a  lefarodd  yn  hŷf  dros  dri 
mis,  gan  ymresymmu  a  chynghori 
y  pethau  a  berthynent  i  deyrnas 
Dduw. 

9  Eithr  ^pan  oedd  rhai  wedi  caledu, 
ac  heb  gredu,  gan  ddywedyd  yn 
ddrwg  am  sy  flfordd  honno  ger  bron 
y  lliaws,  efe  a  dynnodd  ymaith  oddi 
wrthynt,  ac  a  neillduodd  y  disgybl- 
ion;  gan  ymresymmu  benny dd  yn 
ysgol  un  Tyrannus. 

10  A  ^hyn  a  fu  dros  yspaid  dwy 
flynedd,  hyd  oni  ddarfu  i  bawb  a 
oedd  yn  trigo  yn  Asia,  yn  ludd- 
ewon  a  Groegiaid,  glywed  gair  yr 
Arglwydd  lesu. 

11  A'gwyrthiau  rhagorol  a  wnaeth 
Duw  trwy  ddwylaw  Paul : 

12  ^  Hyd  oni  ddygid  at  y  cleifion, 
oddi  wrth  ei  gorph  ef,  napcynau 
neu  ^  foledau ;  a'r  clefydau  a  ym- 
adawai  â  hwynt,  a'r  ysprydion  drwg 
a  aent  allan  o  honynt. 

13  ^  Yna  rhai  o'r  luddewon  crwydr- 
aidd,  y  rhai  oedd  gonsurwyr,  ^a 
gymmerasant  arnynt  enwi  uwch  ben 
y  rhai  oedd  ag  ysprydion  drwg  yn- 
ddynt,  enw  yr  Arglwydd  lesu,  gan 
ddywedyd,  Yr  ydym  ni  yn  eich 
tynghedu  chwi  trwy  yr  lesu,  yr  hwn 
y  mae  Paul  yn  ei  bregethu. 

14  Ac  yr  oedd  rhyw  saith  o  feibion 
i  Scefa,  luddew  ac  arch-offeiriad,  y 
rhai  oedd  yn  gwneuthur  hyn. 

15  A'r  yspryd  drwg  a  attebodd  ac 
a  ddywedodd,  Yr  lesu  yr  wyf  yn  ei 
adnabod,  a  Phaul  a  adwaen  ;  eithr 
pwy  ydych  chwi  ? 

16  A'r  dyn  yr  hwn  yr  oedd  yr 
yspryd  drwg  ynddo,  a  ruthrodd 
arnynt,  ac  a'u  ^  gorchfygodd,  ac  a 
fu  drwm  yn  eu  herbyn ;   hyd  oni 


ffoisant  hwy  allan  o'r  tŷ  hwnnw,  yn 
noethion  ac  yn  archolledig. 

17  A  hyn  a  fu  hysbys  gan  yr 
hoU  luddewon  a'r  Groegiaid  hefyd, 
y  rhai  oedd  yn  preswylio  yn  Ephes- 
us; ac  ofn  a  syrthiodd  arnynt  oil, 
ac  enw  yr  Arglwydd  lesu  a  fawr- 
ygwyd. 

18  A  Uawer  o'r  rhai  a  gredasent 
a  ddaethant,  ac  ""a  gyffesasant,  ac 
a  fynegasant  eu  gweithredoedd. 

19  Llawer  hefyd  o'r  rhai  a  fuasai 
yn  gwneuthur  ^  rhodreswaith,  a 
ddygasant  eu  llyfrau  ynghyd,  ac 
a'u  Uosgasant  y'ng\Vydd  pawb :  a 
hwy  a  fwriasant  eu  gwerth  hAvy,  ac 
al  cawsant  yn  ddengmil  a  deugain 
o  ddarnau  arian. 

20  ""  Mor  gadarn  y  cynnyddodd 
gair  yr  Arglwydd,  ac  y  cryfhaodd. 

21  11  "A  phan  gyflawnwyd  y  peth- 
au hyn,  Parfaethodd  Paul  yn  yr 
yspryd,  gwedi  iddo  dramwy  trwy 
Macedonia  ac  Achaia,  fyned  i  Je- 
rusalem ;  gan  ddywedyd,  Gwedi  i 
mi  fod  yno,  *i  rhaid  i  mi  weled  Rhuf- 
ain  hefyd. 

22  Ac  wedi  anfon  i  Macedonia 
ddau  o'r  "^  rhai  oedd  yn  gweini  iddo, 
sef  Timothëus  ac  *  Erastus,  efe  ei 
hun  a  arhosodd  dros  amser  yn  Asia. 

23  1ÍA  bu  ar  'yr  amser  hwnnw 
drallod  nid  bychan  ynghylch  y 
"ffordd  honno. 

24  Canys  rhyw  un  a'i  enw  Deme- 
trius, gôf  arian,  yn  gwneuthur  teml- 
au  arian  i  Diana,  oedd  yn  peri  elw 
^  nid  bychan  f r  crefíìtwyr ; 

25  Y  rhai  a  alwodd  efe,  ynghyd 
â  gweithwyr  y  cyfryw  bethau  hefyd, 
ac  a  ddywedodd.  Ha  wŷr,  chwi  a 
wyddoch  mai  oddi  wrth  yr  elw  hwn 
y  mae  ein  golud  ni : 

26  Chwi  a  welwch  hefyd  ac  a 
glywch,  nid  yn  unig  yn  Ephesus, 
eithr  agos  dros  Asia  oil,  ddarfod  i'r 
Paul  yma  berswadio  a  throi  llawer 
o  bobl  ymaith,  wrth  ddywedyd  ^nad 
ydyw  dduwiau  y  rhai  a  wueir  â 
dwylaw. 

27  Ac  nid  yw  yn  unig  yn  enbyd 
i  ni,  ddyfod  y  rhan  hon  i  ddirmyg ; 
eithr  hefyd  bod  cyfrif  teml  y  dduw- 
ies  fawr  Diana  yn  ddiddym,  a  bod 
hefyd  ddistrywio  ei  mawrhydi  hi, 
yr  hen  y  mae  Asia  oil  a'r  byd  yn  ei 
haddoli. 

28  A  phan  glywsant,  hwy  a  lan- 
wyd  o  ddigofaint ;  ac  a  lefasant, 
gan  ddywedyd,  Mawr  yio  Diana  yr 
Ephesiaid. 


Anno 
DOMINI 

58. 


m  Matt.  3. 
6. 


4  manyl- 
wailh. 


n  pen.  6.  7. 
a  12.  24. 


A.D.  59. 
0  Rhuf.  15. 

25. 

Gal.  2. 1. 
P  pen.  20. 
22. 


1  pen.  13. 
21. 


r  pen.  13.  5. 

•  Rhuf.  16. 

23. 

2  Tim.  4. 

20. 
»2  Cor.  1.8. 


1  Edrych 
pen.  9.  2. 


»  pen.  16. 
16, 19. 


J  Ps.  115.  4, 
J  or.  10.3. 


Llonyddu  y  derfysg. 


YR  ACTAU,  XX. 


Cyfodi  EutycJms  ofarw. 


Anno 
DOMINI 

59. 

6  theatr 

golygfa. 
» 1  Cor.  1. 

14, 
•  pen.  20.  4. 

a  27.  2. 

Col.  4.10. 


b  pen.  12. 
17. 


Í  ysgrifen- 
edydd. 


7  geidwad 
ieml. 


8  gjjffredin. 


29  A  llanwyd  yr  hoU  ddinas  o 
gythrwfl :  a  hwy  a  ruthrasant  yn 
unfryd  i'r  ^  orsedd,  gwedi  cipio 
''Gaius  ac  *Aristarchus  o  Macedo- 
nia, cydymdeithion  Paul. 

30  A  phan  oedd  Paul  yn  ewyllysio 
myned  i  mewn  i  blith  y  bobl,  ni 
adawodd  y  disgyblion  iddo. 

31  Rhai  hefyd  o  bennaethiaid 
Asia,  y  rhai  oedd  gyfeillion  iddo,  a 
yrrasant  atto,  i  ddeisyf  m^no,  nad 
ymroddai  efe  i  fyned  i'r  orsedd. 

32  A  rhai  a  lefasant  un  peth,  ac 
eraill  beth  arall :  canys  y  gynnuU- 
eidfa  oedd  yn  gymmysg;  a'r  rhan 
fwyaf  ni  wyddent  o  herwydd  pa 
beth  y  daethent  ynghyd. 

33  A  hwy  a  dynnasant  Alexander 
allan  o'r  dyrfa,  a'r  luddewon  yn  ei 
yrru  ef  ym  mlaen.  Ac  Alexander 
^a  amneidiodd  â'i  law  am  osteg, 
ac  a  fynnasai  ei  amddiffyn  ei  hun 
wrth  y  bobl. 

34Eithr  pan  wybuant  mai  luddcAV 
oedd  efe,  pawb  âg  un  Uef  a  lefas- 
ant megis  dros  ddwy  awr,  Mawr  yw 
Diana  yr  Ephesiaid. 

35  Ac  wedi  i  ^  ysgolhaig  y  ddinas 
lonyddu  y  bobl,  efe  a  ddywedodd, 
Ha  wŷr  Ephesiaid,  pa  ddyn  sydd 
nis  gŵyr  fod  dinas  yr  Ephesiaid  yn 
^  addoli  y  dduwies  fawr  Diana,  a'r 
ddelw  a  ddisgynodd  oddi  wrth 
Jupiter  ? 

36  A  chan  fod  y  pethau  hyn  heb 
allu  dywedyd  i'w  herbyn,  rhaid  i 
chwi  fod  yn  llonydd,  ac  na  wnel- 
och  ddim  mewn  byrbwyll. 

37  Canys  dygasoch  yma  y  gwŷr 
hyn,  y  rhai  nid  ydynt  nac  yn  ys- 
peilwyr  temlau,  nac  yn  cablu  eich 
duwies  chwi. 

38  Od  oes  gan  hynny  gan  De- 
metrius a'r  crefftwyr  sydd  gyd  âg 
ef,  un  hawl  yn  erbyn  neb,  y  mae 
cyfi'aith  i'w  chael,  ac  y  mae  rhag- 
lawiaid:  rhodded  pawb  yn  erbyn 
eu  gilydd. 

39  Ac  OS  gofynwch  ddim  am 
bethau  eraill,  mewn  cynnulleidfa 
^  gyfreithlawn  y  terfynir  hynny. 

40  0  herwydd  enbyd  yw  rliag 
achwyn  arnom  am  y  derfysg  hedd- 
yw ;  gan  nad  oes  un  achos  trwy 
yr  hAvn  y  gallom  roddi  rheswm  o'r 
ymgyrch  hwn. 

41  Ac  wedi  iddo  ddy wedyd  hyn,  efe 
a  ollyngodd  y  gynnulleidfa  ymaith. 

PENNOD  XX. 

1  Paul  yn  myned  i  Macedonia ;  7  yn  gwas' 
anaethu  stopper  yr  Ävglwydd,ac  yn  pregethu. 


9  Eutychus,  wedi  civympo  i  lawr  yn  farw, 
yn  cael  ei  godi  i  fynu  yn  /yw.  17  Paul, 
ym  Miletus,  yn  galw  yr  hcnuriaid  ynghyd  ; 
ac  yn  mynegi  iddynt  beih  a  ddigwyddai 
iddo  :  28  yn  gorchymyn  praidd  Tiaw  iddynt : 
29  yn  eu  rhybuddio  hwynt  am  y  gau-athraw- 
on :  36  yn  givedd'io  gyd  â  hwynt,  ac  yn. 
myned  ymaith. 

AC  ar  ol gostegu  y  cythrwfl,  Paul, 
Xjl  wedi  galw  y  disgyblion  atto, 
SLU  cofleidio,  ^a  ymadawodd  i  fyned 
i  Macedonia. 

2  Ac  wedi  iddo  fyned  dros  y 
parthau  hynny,  a'u  cynghori  hwynt 
â  11a wer  o  ymadrodd,  efe  a  ddaeth 
i  dir  Groeg. 

3  Ac  wedi  aros  dri  mis,  a  gwneuth- 
ur  o'r  luddewon  gynllwyn  iddo,  fel 
yr  oedd  ar  fedr  morio  i  Syria,  efe 
a  arfaethodd  ddychwelyd  trwy  Ma- 
cedonia. 

4  A  chyd-ymdeithiodd  âg  ef  hyd 
yn  Asia,  Sopater  o  Berea ;  ac  o'r 
Thessaloniaid,  ^  Aristarchus  a  Se- 
cundus ;  a  Gaius  o  Derbe,  a  Timo- 
theus ;  ac  o'r  Asiaid,  "  Tychicus  a 
^  Trophimus. 

5  Y  rhai  hyn  a  aethant  o'r  blaen,  ac 
a  arhosasant  am  danom  yn  Troas. 

6  A  ninnau  a  fordwyasom  ymaith 
oddi  wrth  Philippi,  ar  ol  dyddiau  y 
bara  croyw,  ac  a  ddaethom  attynt 
hwy  i  Troas  mewn  pùm  niwrnod; 
lie  yr  arhosasom  saith  niwrnod. 

7  Ac  ar  ^y  dydd  cyntaf  o'r  ^  wyth- 
nos,  wedi  i'r  disgyblion  ddyfod  yng- 
hyd 'i  dorri  bara,  Paul  a  ^ymres- 
ymmodd  â  hwynt,  ar  fedr  myned 
ymaith  drannoeth  ;  ac  ç^  a  barha- 
odd  yn  ymadrodd  hyd  banner  nos. 

8  Ac  yr  oedd  Uawer  o  lampau  yn 
y  Uofft  lie  yr  oeddynt  wedi  ym- 
gasglu. 

9  A  rhyw  wr  ieuangc,  a'i  euAV  Eu- 
tychus,  a  eisteddai  mewn  ffenestr : 
ac  efe  a  syrthiodd  mewn  trwmgwsg, 
tra  yr  oedd  Paul  yn  ymresymmu  yn 
hir,  wedi  ei  orchfygu  gan  gwsg,  ac 
a  gwympodd  i  lawr  o'r  drydedd 
lofft ;  ac  a  gyfodwyd  i  fynu  yn  farw. 

10  A  Phaul  a  aeth  i  waered,  ac 
6  a  syrthiodd  arno  ef,  a  chan  ei 
gofleidio,  a  ddywedodd,  ""Na  chy- 
ffroed  arnoch :  canys  y  mae  ei  enaid 
ynddo  ef. 

11  Ac  wedi  iddo  ddyfod  i  fynu,  a 
thorri  bara,  a  bwytta,  ac  ymddiddan 
Uawer  hyd  dorriad  y  dydd;  felly 
efe  a  aeth  ymaith. 

12  A  hwy  a  ddygasant  y  Uangc  yn 
fyw,  ac  a  gysurwyd  yn  ddirfawr. 

13  1Í  Ond  nyni  a  aethom  o'r  blaen 


Anno 
DOMINI 

59. 


a  1  Tim.  1. 
3. 


A.  D.  60. 


b  pen.  19. 

29.  a  27.  2. 
Col.  4. 10. 

cEph.  6.21. 

Col.  4.  7. 

2  Tim.  4. 

12. 

Tit.  3.  12. 
d  pen.  21. 

20. 

2  Tim.  4. 

20. 


e  1  Cor.  16. 

2. 

liat.  1. 10. 
2  sabbatliau. 
'pen.  2.  42, 

1  Cor.  10. 
16.  a  11. 20, 
&c. 
Sbregethodd 
idclijnt. 


SlBreu.l7. 

21. 

h  Matt.  9. 
21. 


Paul  yn  galiv  henuriaid 


YR  ACTAU,  XXL 


Ephesus  ynghyd. 


Anno 

DOMINI 

60. 


>  pen.  21.  4, 

12. 


k  pen.  18. 
19. 
a  19. 1, 10. 


«n  Slarc  1. 
15. 

Luc  24. 47. 


Í1  pen.  10. 
21. 


o  pen.  21.  4, 
11. 


P  pen.  21. 
IJ. 


<î  Gal.  1.  1. 
Tit.  1.  3. 


*  arl.  38. 
Itliuf.  15. 
2:j. 


i'r  Hong,  ac  a  hwyliasom  i  Assos ;  ar 
fedr  oddi  yno  dderbyn  Paul :  canys 
felly  yr  oedd  efe  wedi  ordeinio,  ar 
fedr  myned  ei  hun  ar  ei  draed. 

14  A  phan  gyfarfu  efe  â  ni  yn 
Assos,  nyni  al  derbyniasom  ef  i 
mewn,  ac  a  ddaethom  i  Mitylene. 

15  A  morio  a  wnaethom  oddi  yno, 
a  dyfod  drannoeth  gyferbyn  â  Chios ; 
a  thradwy  y  tiriasom  yn  Samos,  ac 
a  arhosasom  yn  Trogỳlium ;  a'r  ail 
dydd  y  daethom  i  Miletus. 

16  Oblegid  Paul  a  roddasai  ei  fryd 
ar  hwylio  heibio  i  Ephesus,  fel  na 
byddai  iddo  dreulio  amser  yn  Asia. 
Canys  'brysio  yr  oedd,  os  bai  bosibl 
iddo,  i  fod  yn  Jerusalem  erbyn  dydd 
y  ^  Sulgwyn. 

17  H  Ac  o  Miletus  efe  a  anfonodd 
i  Ephesus,  ac  a  alwodd  atto  henur- 
iaid yr  egiwys. 

18  A  phan  ddaethant  atto,  efe  a 
ddywedodd  wrthynt,  Chwi  a  wydd- 
och,  ^  er  y  dydd  cyntaf  y  deuthum 
i  Asia,  pa  fodd  y  bum  i  gyd  â  chwi 
dros  yr  IioU  amser  ; 

19  Yn  gwasanaethu  yr  Arghvydd 
gyd  â  phob  gostyngeiddrwydd,  a 
llawer  o  ddagrau,  a  phrofedigaeth- 
au,  y  rhai  a  ddigwyddodd  i  mi  trwy 
gynllwynion  yr  luddewon : 

20  Y  modd  ^  nad  atteliais  ddim  o'r 
pethau  buddiol  heb  eu  mynegi  i 
chwi,  a'ch  dysgu  ar  gyhoedd,  ac  o 
dŷidŷ; 

21  Gan  dystiolaethu  i'r  luddew- 
on, ac  i'r  Groegiaid  hefyd,  ™  yr  edi- 
feirwch  sydd  tu  ag  at  Dduw,  a'r 
íFydd  sydd  tu  ag  at  ein  Harglwydd 
lesu  Grist. 

22  Ac  yn  awr,  wele  "^  fi  yn  rhwym 
yn  yr  yspryd  yn  myned  i  Jerusa- 
lem, heb  wybod  y  pethau  a  ddi- 
gwydd  i  mi  yno  : 

23  Eithr  bod  °  yr  Yspryd  Glân  yn 
tystio  i  mi  ym  mliob  dinas,  gan 
ddywedyd,  fod  rhwymau  a  blinder- 
au  yn  fy  aros. 

24  Ond  P  nid  wyf  fi  yn  gwneuthur 
cyfrif  o  ddim,  ac  nid  gwerthfawr 
gennyf  fy  einioes  fy  hun,  os  gaUaf 
orphen  fy  ngyrfa  trwy  lawenydd, 
a'r  weinidogaeth  ladderbyniais  gan 
yr  Arglwydd  lesu,  1  dystiolaethu 
efengyl  gras  Duw. 

25  Ac  yr  awrhon,  wele,  mi  a  wn 
'na  chewch  chwi  oil,  ym  mysg  y 
rhai  y  bum  i  yn  tramwy  yn  preg- 
ethu  teyrnas  Dduw,  weled  fy  wyneb 
i  mwyach. 

26  0  herwydd  paham  yr  ydwyf  yn 


tystio  i  chwi  y  dydd  heddyw,  ^fy  mod 
i  yn  Ian  oddi  wrth  waed  pawb  oil : 

27  Canys  '  nid  ymatteliais  rhag 
mynegi  i  chwi  hoU  "  gynghor  Duw. 

28  ^ ""  Edrychwch  gan  hynny  ar- 
noch  eich  hunain,  ac  ar  yr  hoU 
braidd,  ar  yr  hwn  y  gosododd  yr 
Yspryd  Glân  chwi  yn  olygwyr,  i 
fugeilio  egiwys  Dduw,  ^yr  hon  a 
bwrcasodd  efe  ^  â'i  brîod  waed. 

29  Canys  myfi  a  wn  hyn,  y  daw,  ar 
ol  fy  ymadawiad  i,  ^  fleiddiau  ^  blin- 
ion  i'ch  plith,  heb  arbed  y  praidd. 

30  Ac  o  honoch  chwi  eich  hunain 
y  cyfyd  gwŷr  ynllefaru  pethau  gŵyr- 
draws,  i  dynnu  disgyblion  ar  eu  hoi. 

31  Am  hynny  gwyliwch,  a  chof- 
iwch,  ^dros  dair  blynedd  na  pheid- 
iais  i  nos  a  dydd  â  rhybuddio  pob 
un  o  honoch  â  dagrau. 

32  Ac  yr  awrhon,  frodyr,  yr  yd^vyf 
yn  eich  gorchymyn  i  Dduw,  ac  i 
air  ei  ras  ef,  yr  hwn  a  all  '^  adeiladu 
ychwaneg,  a  rhoddi  i  chwi  ^  eti- 
feddiaeth  ym  mhlith  yr  holl  rai  a 
sancteiddiwyd. 

33  ^  Arian,  neu  aur,  neu  wisg  neb, 
ni  chwennychais  : 

34  le,  chwi  a  wyddoch  eich  hun- 
ain, ^ddarfod  i'r  dwylaw  hyn  wasan- 
aethu  i'm  cyfreidiau  i,  ac  i'r  rhai 
oedd  gyd  â  mi. 

35  Mi  a  ddangosais  i  chwi  bob 
peth,  s  mai  wrth  lafurio  felly  y  mae 
yn  rhaid  cynnorthwyo  y  gweiniaid  ; 
a  chofio  geiriau  yr  Arglwydd  lesu, 
ddywedyd  o  hono  ef,  mai  Dedwydd 
yw  rhoddi  yn  hytrach  na  derbyn. 

36  1Í  Ac  wedi  iddo  ddywedyd  y 
pethau  hyn,  efe  ^ 
iau  i  lawr,  ac 
hwynt  oil. 

37  Ac  wylo  yn  dost  a  wnaeth 
pawb  :  a  hwy  a  syrthiasant  ar  wddf 
Paul,  ac  a'i  cusanasant  ef ; 

38  Gan  ofidio  yn  bennaf  am  y 
gair  ^a  ddywedasai  efe,  na  chaent 
weled  ei  wyneb  ef  mwy.  A  hwy 
a'i  hebryngasant  ef  i'r  Hong. 

PENNOD  XXI. 

1  Paul  yn  giorthod  ei  gynghori  i  heidio  a 
myned  i  Jerusalem.  9  Merched  Phylip  yn 
hrophwydesau.  15  Paul  yn  dyfod  i  Jerusa- 
lem, 27  lie  y  daliwyd  ef,  ac  y  hu  mewn  mawr 
herygl :  31  a'r  pen-capten  yn  ei  achub  ef,  ac 
yn  rhoi  cennad  iddo  i  lefaru  wrth  y  bohl. 

ADIGWYDDODD,  wedi  i  ni  osod 
.   allan,   ac   ymadael  â   hwynt, 
ddyfod  o  honom  ag  uniawn-gyrch 
i  Coos,  a  thrannoeth  i  Rhodes ;   ac 
oddi  yno  i  Patara 
2  A  phan  gawsom  long  yn  hwylio 


'a  roddodd  ei  lin 
a  weddiodd  gyd  í 


Anno 
DOMINI 

60. 

s  pen.  18.  6. 
t  ad.  20. 
u  Luc  7. 30. 

loan  15. 

15. 

Eph.  1.  XL 
i  1  Tim.  4. 

16. 

IPetrS.  2. 

y  Eph.  1.  7. 

Col.  1. 14. 

1  Petr  1. 

19. 

Dat.  5.  9. 
2  Edrych. 

Heb.  9. 14. 
a  Matt.  7. 

15. 

1  Petr  2. 1. 
5  trymion. 


b  pen.  19. 
10. 


c  pen.  9. 31. 

d  Eph.  1. 

lü. 


>  1  Sam.  12. 


f  pen.  18.  3. 
1  Cor.  4. 
12. 

1  Thess.  2. 
9. 

2  Thess.  3. 
8. 

g  1  Cor.  9. 
12. 

2Cor.lL9. 
a  1>.  13. 
1  Thess.  4. 
11. 


b  pen.  7.  60. 
a  21.  5. 


Paid  yn  dyfoä 


YR  ACTAU,  XXI. 


i  Jerusalem. 


Anno 
DOMINI 

60. 


«  pen.  20. 
23. 


b  pen.  20. 
3G. 


2  Panl  ar 
rhai  oedil 
gyd  dg  ef. 
pen.  13. 13. 

3  gwedi 
myned 
alliìn,ìn/vi 
a  ddaeth- 
om  i 
Cesarea. 

cr.nh.  4.11. 

2  Tim.  i.  5. 
d  pen.  6.  5. 

11  S.  26. 
*  pen.  2.  17. 


'pen.  11, 

2S. 


g  nd.  .3,3. 
pen.  20. 23. 


h  pen.  20. 
24. 


1  Jlatt.  6. 
10. 
Luc  11.  • 

a  22.  42. 


trosodd  i  Phenice,  ni  a  ddringasom 
iddi,  ac  a  aethom  ymaith. 

3  Ac  wedi  ymddaugos  o  Cyprus 
i  ni,  ni  al  gadawsom  hi  ar  y  llaw 
aswy,  ac  a  hwyliasom  i  Syria,  ac  a 
diriasom  yn  Tyrus  :  canys  yno  yr 
oedd  y  Hong  yn  dadlwytho  y  llwyth. 

4  Ac  wedi  i  ni  gael  disgyblion, 
nyni  a  arhosasom  yno  saith  niwr- 
nod  :  ^  y  rhai  a  ddy  wedasant  i  Paul, 
trwy  yr  Yspryd,  nad  elai  i  fynu  i 
Jerusalem. 

5  A  phan  ddarfu  i  ni  orphen  y 
dyddiau,  ni  a  ymadawsom,  ac  a 
gychwynasom ;  a  phawb,  ynghyd 
â'r  gwragedd  a'r  plant,  a'n  heb- 
ryngasant  ni  hyd  allan  o'r  ddinas : 
ac  wedi  i  ni  '^  ostwng  ar  ein  gliniau 
ar  y  traeth,  ni  a  weddiasom. 

6  Ac  wedi  i  ni  ymgyfarchâ'ngilydd, 
ni  a  ddringasom  i'r  Hong ;  a  liwy- 
thau  a  ddychwelasant  i'w  cartref. 

7  Ac  wedi  i  ni  orphen  hwylio  o 
Tyrus,  ni  a  ddaethom  i  Ptolemais  : 
ac  wedi  i  ni  gyfarch  y  brodyr,  ni  a 
drigasom  un  diwrnod  gyd  â  hwynt. 

8  A  thrannoeth,  ^  y  rhai  oedd  yng- 
hylch  Paul  ^a  ymadawsant,  ac  a 
ddaethant  i  Cesarea.  Ac  wedi  i  ni 
fyned  i  mewn  i  dŷ  Phylip  "  yr 
efengylwr,  (^yr  hwn  oedd  ^m  o'r 
saith,)  ni  a  arhosasom  gyd  âg  ef. 

9  Ac  i  hwn  yr  oedd  pedair  merch- 
ed  o  forwynion,  *  yn  prophwydo. 

10  Ac  fel  yr  oeddem  yn  aros  yno 
ddyddiau  lawer,  daeth  i  waered  o 
Judea  brophwyd  a'i  enw  ^Agabus. 

11  Ac  wedi  dyfod  attom,  a  chym- 
meryd  gwregys  Paul,  a  rhwymo  ei 
ddwylaw  ef  al  draed,  efe  a  ddy- 
wedodd,  Hyn  a  ddywed  yr  Yspryd 
GMn  ;  ^  Y  gwr  biau  y  gwregys  hwn 
a  rwym  yr  luddewon  fel  hyn  yn 
Jerusalem,  ac  a'i  traddodant  i  ddwy- 
law y  Cenhedloedd. 

12  A  phan  glywsom  y  pethau  hyn, 
nyni,  a'r  rhai  oedd  o'r  fan  honno 
hefyd,  a  ddeisyfasom  nad  elai  efe 
i  fynu  i  Jerusalem. 

13  Eithr  Paul  a  attebodd,  '^Beth 
a  wnewch  chwi  yn  wylo,  ac  yn 
torri  iy  nghalon  i?  canys  parod 
wyf  fi  nid  i'm  rhwymo  yn  unig, 
ond  i  farw  hefyd  yn  Jerusalem,  er 
mwyn  enw  yr  Arglwydd  lesu. 

14  A  chan  na  ellid  ei  berswadio, 
ni  a  beidiasom,  gan  ddywedyd,  'E- 
wyllys  yr  Arglwydd  a  wneler. 

15  Hefyd,  ar  ol  y  dyddiau  hynny, 
ni  a  gymmerasom  ein  beichiau,  ac 
a  aethom  i  fynu  i  Jerusalem. 

104Ó 


16  A  rhai  o'r  disgyblion  o  Cesar- 
ea a  ddaeth  gyd  â  ni,  gan  ddwyn 
un  Mnason  o  Cyprus,  hen  ddisgybl, 
gyd  a'r  hwn  y  llettŷem. 

17  Ac  wedi  ein  dyfod  i  Jerusa- 
lem, y  brodyr  a'n  derbyniasant  yn 
llawen. 

18  A'r  dydd  nesaf  yr  aeth  Paul 
gyd  â  ni  i  mewn  at  ^  lago ;  a'r  hell 
henuriaid  a  ddaethant  yno. 

19  Ac  wedi  iddo  gyfarch  gwell 
iddynt,  efe  a  fynegodd  iddynt,  bob 
yn  un  ac  un,  bob  peth  a  wnaethai 
Duw  ym  mhlith  y  Cenhedloedd  trwy 
ei  weinidogaeth  ef 

20  A  phan  glywsant,  hwy  a  ogon- 
eddasant  yr  Arglwydd,  ac  a  ddy- 
wedasant  wrtho,  Ti  a  weH,  frawd, 
pa  "^sawl  myrddiwn  sydd  o'r  ludd- 
ewon y  rhai  a  gredasant ;  ac  y 
maent  oil  ^yn  dwyn  zel  i'r  ddeddf 

21  A  hwy  a  glywsant  am  danat 
ti,  dy  fod  di  yn  dysgu  yr  luddewon 
oil,  "y  rhai  sydd  ym  mysg  y  Cen- 
hedloedd, i  ymwrthod  â  Moses ;  ac 
yn  dywedyd,  na  ddylent  hwy  en- 
waedu  ar  eu  plant,  na  rhodio  yn 
ol  y  defodau. 

22  Pa  beth  gan  hynny?  nid  ^oes 
fodd  na  ddêl  y  lliaws  ynghyd : 
canys  hwy  a  gânt  glywed  dy  ddy- 
fod  di. 

23  Gwna  gan  hynny  yr  hyn  a 
ddywedwn  wrthyt:  Y  mae  gen- 
nym  ni  bedwar  gwyr  a  chanddynt 
adduned  arnynt : 

24  Cymmer  y  rhai  hyn,  a  glan- 
haer  di  gyd  â  hwynt,  a  gwna  draul 
arnynt,  fel  yr  ™  eilliont  eu  pennau  ; 
ac  y  gwypo  pawb  am  y  pethau  a 
glywsant  am  danat  ti,  nad  ydynt 
ddim,  ond  dy  fod  di  dy  hun  hefyd 
yn  rhodio,  ac  yn  cadw  y  ddeddf 

25  Eithr  am  y  Cenhedloedd  y  rhai 
a  gredasant,  "  ni  a  ysgrifenasom,  ae 
a  farnasom,  na  bo  iddynt  gadw  dim 
o'r  cyfryw  beth ;  eithr  iddynt  ym- 
gadw  oddi  wrth  y  pethau  a  aberth- 
wyd  i  eilunod,  a  gwaed,  a  rhag 
petJi  tagedig,  a  rhag  putteindra. 

26  Yna  Paul  a  gymmerth  y  gwyr ; 
a  thrannoeth,  gwedi  iddo  ymlanhâu 
gyd  â  hwynt,  efe  °  a  aeth  i  mewn  i'r 
deml ;  p  gan  hysbysu  cyflawni  dydd- 
iau y  glanhâd,  hyd  oni  oflfrymmid 
offrwm  dros  bob  un  o  honynt. 

27  A  phan  oedd  y  saith  niwrnod 
ar  ddarfod,  yr  luddewon  oeddynt 
o  Asia,  pan  welsaut  ef  yn  y  deml, 
a  derfysgasant  yr  lioll  bobl,  ac  a 
ddodasant  ddwylaw  arno. 


Anno 
DOMINI 

GO. 


k  pen.  15. 
13. 
Gal.  1. 19. 


■•  aneirif. 


1  Ehuf.  10. 
2. 
Gal.  1. 14. 


5  anghen- 
raid  yvi 

dyfod. 


m  Num.  6. 
2, 13,  18. 
pen.  18. 18. 


n  pen.  16. 

20,  29. 


o  pen.  24. 

18. 
P  Num.  6. 

13. 


Dal  Paul. 


YR  ACTAU,  XXII. 


Paul  yn  mynegi 


Anno 
DOMINI 

60. 


1  pen.  24.  6. 


r  pen.  20.  i. 


8  pen.  26. 21. 

arulhr  gan 
y  bobl,  ac 
wedi,  &c. 


n  Luc  23. 
18. 

loan  19. 15. 
pen.  22. 22. 


A.D.55. 

pan  gyfod- 
odd. 
xpen.  5.  3G. 


7  pen.  9. 11. 
a  22.  3. 


z  pea.  12. 

17. 


28  Gan  lefain,  Ha  wyr  Israeliaid, 
cynnorthwywch.  Dyma  y  dyn  sydd 
yn  dysgu  pawb  ym  mhob  man  yn 
erbyn  y  bobl,  a'r  gyfraith,  a'rlle 
yma :  ac  ym  mhellach,  i  y  Groegiaid 
hefyd  a  ddug  efe  i  mewn  i'r  deml, 
ac  a  halogodd  y  He  sanctaidd  hwn. 

29  Canys  hwy  a  welsent  o'r  blaen 
'  Trophimus  yr  Ephesiad  yn  y  ddin- 
as  gyd  âg  ef,  yr  hwn  yr  oeddynt 
hwy  yn  tybied  ddarfod  i  Paul  ei 
ddwyn  i  mewn  i'r  deml. 

30  A  ^chynhyrfwyd  y  ddinas  oil, 
^  a'r  bobl  a  redodd  ynghyd :  ac 
wedi  ymaelyd  yn  Paul,  hwy  a'i  tyn- 
nasant  ef  allan  o'r  deml :  ac  yn 
ebrwydd  cauwyd  y  drysau. 

31  Ac  fel  yr  oeddynt  hwy  yn 
ceisio  ei  ladd  ef,  daeth  y  gair  at 
ben-capten  y  fyddin,  fod  Jerusa- 
lem oUmewn  terfysg. 

32  Yr  hwn  allan  o  law  a  gym- 
merodd  filwyr,  a  chanwriaid,  ac  a 
redodd  i  waered  attynt :  hwythau, 
pan  welsant  y  pen-capten  a'r  mil- 
wyr,  a  beidiasant  â  churo  Paul. 

33  Yna  y  daeth  y  pen-capten  yn 
nês,  ac  a'i  daliodd  ef,  ac  *a  arcli- 
odd  ei  rwymo  e/  â  d^vy  gadwyn ; 
ac  a  ymofynodd  pwy  oedd  efe,  a 
pha  beth  a  wnaethai. 

34  Ac  amryw  rai  a  lefent  amryw 
beth  yn  y  dyrfa :  ac  am  nas  gallai 
wybod  hysbysrwydd  o  herwydd  y 
cythrwfl,  efe  a  orchymynodd  ei 
ddwyn  ef  i'r  castell. 

35  A  phan  oedd  efe  ar  y  gris- 
iau,  fe  a  ddigwyddodd  gorfod  ei 
ddwyn  ef  gan  y  müwyr,  o  achos 
trais  y  dyrfa. 

36  Canys  yr  oedd  lliaws  y  bobl  yn 
canlyn,  gan  lefain,  "  Ymaith  âg  ef 

37  A  phan  oedd  Paul  ar  ei  ddwyn 
i  mewn  i'r  castell,  efe  a  ddywedodd 
wrth  y  pen-capten,  Ai  rhydd  i  mi 
ddywedyd  peth  wrthyt?  Ac  efe  a 
ddywedodd,  A  fedri  di  Roeg  ? 

38  ^Onid  tydi  yw  yr  Aiphtwr,  yr 
hwn  o  flaen  y  dyddiau  hyn  a  gy- 
fodaist  derfysg,  ac  a  arweiniaist 
i'r  anialwch  bedair  mil  o  wŷr  Uof- 
ruddiog  ? 

39  A  Phaul  a  ddywedodd,  ^Gwr 
ydwyf  fi  yn  wir  o  luddew,  un  o 
Tarsus,  dinesydd  o  ddinas  nid  an- 
enwog,  o  Cilicia ;  ac  yr  wyf  yn 
deisyf  arnat  ti,  dyro  gennad  i  mi 
i  lefaru  wrth  y  bobl. 

40  Ac  wedi  iddo  roi  cennad  iddo, 
Paul  a  safodd  ar  y  grisiau,  ac  a 
^  amneidiodd  a  Haw  ar  y  bobl.    Ao 


wedi  gwneuthur  distawrwydd  mawr, 
efe  a  lefarodd  wrthynt  yn  Hebraeg, 
gan  ddywedyd, 

PENNOD  XXII. 

1  Paul  yn  mynegi  yn  helaeth  y  modd  y  troisid 
ef  i'r  ffydd,  17  ac  y  galwesid  ef  i  fod  yn 
apostol.  22  Y  hohl,  wrth  glywed  crylwyll 
am  y  Cenhedloedd,  yn  llefain  yn  ei  erhyn  ef  : 
24  yntau  yn  dehyg  i  gael  ei  fflangellu  ;  25 
ac  etto  yn  d'iangc,  trwy  ymlionni  o  ddinas- 
fraint  Ehiifain. 

a  TTA    wŷr,     frodyr,    a    thadau, 
-^   gwrandêwch     fy    amddi%n 
wrthych  yr  awrhon. 

2  (A  phan  glywsant  mai  yn  He- 
braeg yr  oedd  efe  yn  llefaru  wrth- 
ynt, hwy  a  roisant  iddo  osteg  gwell : 
ac  efe  a  ddywedodd,) 

3  ^  Gwr  wyf  fi  yn  wir  o  luddew,  yr 
hwn  a  aned  yn  Tarsus  yn  Cilicia, 
ac  wedi  fy  meithrin  yn  y  ddinas  hon 
°  wrth  draed  ^  Gamaliel,  ac  wedi  fy 
athrawiaethu  yn  ol  manylaf  gyfraith 
y  tadau,  ^yn  dwyn  zel  i  Dduw,  ^fel 
yr  ydych  chwithau  oil  heddyw. 

4  s  A  mi  a  erlidiais  ^  y  ffordd  hon 
hyd  angau,  gan  rwymo  a  dodi  yng 
ngharchar  wŷr  a  gwragedd  hefyd. 

5  Megis  ag  y  mae  yr  arch-offeiriad 
yn  dyst  i  mi,  a'r  holl  henaduriaeth ; 
gan  y  rhai  hefyd  y  derbyniais  lyth- 
yrau  at  y  brodyr,  ac  yr  euthum  i 
Damascus,  ar  fedr  dwyn  y  rhai  oedd 
yno  hefi/d,  yn  rhwym  i  Jerusalem, 
i'w  cospi. 

6  Eithr  ^  digwyddodd,  a  myfi  yn 
myned,  ac  yn  nesâu  at  Damascus, 
ynghylch  banner  dydd,  yn  ddisym- 
mwth  i  fawr  oleuni  o'r  nef  ddis- 
gleirio  o'm  hamgylch. 

7  A  mi  a  syrthiais  ar  y  ddaear, 
ac  a  giywais  lais  yn  dywedyd  wrth- 
yf,  Saul,  Saul,  paham  yr  wyt  yn 
fyerlid? 

8  A  minnau  a  attebais,  Pwy  wyt  ti, 
0  Arglwydd?  Yntau  a  ddywedodd 
wrthyf,  Myfi  yw  lesu  o  Nazareth, 
yr  hwn  yr  wyt  ti  yn  ei  erlid. 

9  Hefyd  ^  y  rhai  oedd  gyd  â  myfi 
a  welsant  y  goleuni  yn  ddiau,  ac 
a  ofnasant ;  ond  ni  chlywsant  hwy 
lais  yr  hwn  oedd  yn  llefaru  wrthyf 

10  Ac  myfi  a  ddywedais,  Beth  a 
wnaf,  0  Arglwydd?  A'r  Arglwydd 
a  ddywedodd  wrthyf,  Cyfod,  a  dos 
i  Damascus ;  ac  yno  y  dy wedir  i  ti 
bob  peth  a'r  a  ordeiniwyd  i  ti  eu 
gwneuthur. 

11  A  phryd  nad  oeddwn  yn  gwel- 
ed  gan  ogoniant  y  goleuni  hwn- 
nw,  2  a'r  rhai  oedd  gyd  a  mi  yn 


y  modd  y  troisid 


YR  ACTAU,  XXIII. 


€^fi'rffydd. 


Anno 
DOMINI 

60. 

I  pen.  9. 17. 


«n  pen.  26. 

16. 
nl  Cor.  9.1. 

a  15.  8. 
«  pen.  3. 14. 

a  7.  52. 


P  pen.  9.  26. 


-3  Matt.  10. 
14. 


«  pfin.  7.  58. 
a  8.1. 


*  pen.  9. 15. 
a  13.  2. 
Gal.  1. 15. 
a  2.  8. 
Eph.  3.  8 

1  Tim.  2. 7. 

2  Tim.  1. 
11. 

"pen.  21. 
36. 

»  pen.  25. 
24. 


f  pen.  10. 
37. 


fy  nliywys  erbyn  fy  Haw,   myfi  a 
ddeuthum  i  Damascus. 

12  Ac  *  un  Ananias,  gwr  defosiynol 
yn  ol  y  ddeddf,  ac  iddo  air  da  gan 
yr  luddewon  oil  a'r  oeddynt  yn 
preswylio  yno, 

13  A  ddaeth  attaf,  ac  a  safodd 
ger  llaw,  ac  a  ddywedodd  wrthyf, 
Y  brawd  Saul,  cymmer  dy  olwg. 
Ac  mi  a  edrychais  arno  yn  yr  awr 
honno. 

14  Ac  efe  a  ddywedodd,  Duw  ein 
tadau  ni  "  a'th  rag-ordeiniodd  di 
i  wybod  ei  ewyllys  ef,  ac  i  "  wel- 
ed  °  y  Cyfiawn  hwnnw,  ac  i  glywed 
Ueferydd  ei  enau  ef. 

15  Canys  ti  a  fyddi  dyst  iddo 
wrth  bob  dyn,  o'r  pethau  a  welaist 
ac  a  glywaist. 

16  Ac  yr  awrhon  beth  yr  wyt  ti 
yn  ei  ^aros?  cyfod,  bedyddier  di, 
a  golch  ymaith  dy  bechodau,  gan 
alw  ar  enw  yr  Arglwydd. 

17  A  P  darfu,  wedi  i  mi  ddyfod  yn 
fy  ol  i  Jerusalem,  fel  yr  oeddwn  yn 
gweddio  yn  y  deml,  i  mi  syrthio 
mewn  llewyg  ; 

18  Al  weled  ef  yn  dywedyd  wrth- 
yf, ^Brysia,  a  dos  ar  frys  allan  o 
Jerusalem  :  o  herwydd  ni  dderbyn- 
iant  dy  dystiolaeth  am  danaf  fi. 

19  A  minnau  a  ddyAvedais,  O  Ar- 
glwydd, '  hwy  a  wyddant  iy  mod 
i  yn  carcharu,  ac  yn  baeddu  ym 
mhob  synagog,  y  rliai  a  gredent 
ynot  ti : 

20  ^  A  plian  dywalltwyd  gwaed 
Stephan  dy  ferthyr  di,  yr  oeddwn 
i  hefyd  yn  sefyll  ger  llaw,  ac  yn 
cydsynio  i'w  ladd  ef,  ac  yn  cadw 
dillad  y  rhai  a'i  Uaddent  ef. 

21  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthyf, 
Dos  ymaith:  *  canys  mi  a'th  anfonaf 
ym  mheU  at  y  Cenhedloedd. 

22  A  hwy  a'i  gwrandawsant  ef  hyd 
y  gair  hwn ;  a  hwy  a  godasant  eu 
lief,  ac  a  ddywedasaut,  **  Ymaith  a'r 
cyfryw  un  oddi  ar  y  ddaear:  canys 
nid  cymmwys  ^  ei  fod  ef  yn  fy  w. 

23  Ac  fel  yr  oeddynt  yn  Uefain, 
ac  yn  bwrw  eu  dillad,  ac  yn  taflu 
Uwch  i'r  awyr, 

24  Y  pen-capten  a  orchymynodd 
ei  ddwyn  ef  i'r  castell,  gan  beri  ei 
holi  ef  trwy  fflangellau  ;  fel  y  gallai 
wybod  am  ba  achos  yr  oeddynt  yn 
Uefain  arno  felly. 

25  Ac  fel  yr  oeddynt  yn  ei  rwymo 
ef  â  charreiau,  dy  wedodd  Paul  wrth 
y  canwriad  yr  hwn  oedd  yn  sefyll 
ger  llaw,  ^Ai  rhydd  i  chwi  fflangeilu 


gwr  o  Rufeiniad,  ac  heb  ei  gon- 
demnio  hefyd? 

26  A  phan  glybu  y  canwriad,  efe 
a  aeth  ac  a  fynegodd  i'r  pen-capten, 
gan  ddywedyd,  Edrych  beth  yr  wyt 
yn  ei  wneuthur :  canys  Rhufeiniad 
yw  y  dyn  hwn. 

27  A'r  pen-capten  a  ddaeth,  ac  a 
ddywedodd  wrtho,  Dywed  i  mi,  ai 
Rhufeiniad  wyt  ti?  Ac  efe  a  ddy- 
wedodd, lë. 

28  A'r  pen-capten  a  attebodd,  A 
swm  mawr  y  cefais  i  y  ddinas-fraint 
hon.  Eithr  Paul  a  ddywedodd,  A 
minnau  a  anwyd  ynfreiniol. 

29  Yn  ebrwydd  gan  hynny  yr 
ymadawodd  oddi  wrtho  y  rhai  oedd 
ar  fedr  ei  *  holi :  a'r  pen-capten 
hefyd  a  ofnodd,  pan  Avybu  ei  fod  ef 
yn  Rhufeiniad,  ac  oblegid  darfod 
iddo  ei  rwymo  ef. 

30  A  thrannoeth,  ac  efe  yn  ewyll- 
ysio  gwybod  hysbysrwydd  am  ba 
beth  y  cyhuddid  ef  gan  yr  luddew- 
on, efe  a'i  goUyngodd  ef  o'r  rhwym- 
au,  ac  a  archodd  i'r  arch-offeiriaid 
a'u  cynghor  oil  ddyfod  yno  ;  ac  efe 
a  ddug  Paul  i  waered,  ac  a'i  gosod- 
odd  ger  eu  bron  hwy. 

PENNOD  XXIII. 

1  Paul  yn  atieb  dro&to  ei  Jam.  2  Ananias  yn 
gorchymyn  ei  daro  ef.  7  Ymryson  ym  mysg 
ei  gyhuddivyr  ef.  11  Duw  yn  ei  gysuro  ef. 
14  Yr  luddewon  yn  cyiillwyn  iddo ;  20  a 
dangos  hynny  i'r  pen-capten  :  27  yntau  yn  ei 
anfon  ef  at  Ffelix  y  rhaglaw. 

APHAUL,  yn  edrych  yn  graff 
ar  y  cynghor,  a  ddywedodd. 
Ha  wŷr  frodyr,  ^mi  a  wasanaethais 
Dduw  mewn  pob  cydwybod  dda, 
hyd  y  dydd  heddyw. 

2  A'r  arch-offeiriad  Ananias  a 
archodd  i'r  rhai  oedd  yn  sefyll  yn 
ei  ymyl,  ^  ei  daro  ef  ar  ei  enau. 

3  Yna  y  dywedodd  Paul  wrtho, 
Duw  a'th  dery  di,  bared  wedi  ei 
wỳn-galchu:  canys  a  ydwyt  ti  yn 
eistedd  i'm  barnu  i  yn  ol  y  ddeddf, 
a  '=  chan  droseddu  y  ddeddf  yn  peri 
fy  nharo  i  ? 

4  A'r  sefyllwyr  a  ddywedasaut 
wrtho,  A  ddifenwi  di  arch-offeiriad 
Duw? 

5  A  dywedodd  Paul,  Ni  wyddwn 
i,  frodyr,  nmi  yr  arch-offeiriad  oedd 
efe :  canys  ysgrifenedig  yw,  *  Na 
ddywed  yn  ddrwg  am  bennaeth  dy 
bobl. 

6  A  phan  wybu  Paul  fod  y  naill 
ran  o'r  Saduceaid,  a'r  Hall  o'r  Pha- 
riseaid,  efe  a  lefodd  yn  y  cynghor, 


Anno 
DOMINI 

60. 


4  arleilhio. 


a  pen.  24. 
16. 
2Tmi.l.3. 


b  1  Bren.  22. 
24. 

Jer.  20.  2. 
loan  18. 
22. 


0  Lef .  19. 
35. 

Deut.25.1, 
2. 


d  Exod.  22. 
28. 


Paul  ger  hron  Ananias. 


YR  ACTAU,  XXIII. 


An/on  Paul  i  Cesar ea. 


Anno 
DOMINI 

60. 

e  pen.  24. 

15,  21. 

a  26.  5. 

Phil.  3.  5. 
fpen.24.21. 

a  26.  6. 


B  Mat.  22. 
23, 

Marc  12. 
18. 

Luc  20. 27. 


•>  pen.  25. 

25.  a  26. 31. 
1  pen.  22. 7, 

17, 18. 

k  pen.  5.  30. 


1  pen.  IS.  9. 


'  ad.  21, 30. 


3  danfell- 
diih. 


Ha  wỳr  frodyr,  Pharisead  wyf  fi, 
mab  i  ^Pharisead:  ^am  obaith  ac 
adgyfodiad  y  meirw  yr  ydys  yn  fy 
marnu  1 

7  Ac  wedi  iddo  ddywedyd  hyn, 
bu  ymryson  rhwng  y  Phariseaid  a'r 
Saduceaid :  a  rhannwyd  y  Iliaws. 

8  ^Canys  y  Saduceaid  yn  wir  a 
ddywedant  nad  oes  nac  adgyfod- 
iad, nac  angel,  nac  yspryd :  eithr  y 
Phariseaid  sydd  yn  addef  pob  un 
o'r  ddau. 

9  A  bu  llefain  mawr :  a'r  ysgrifen- 
yddion  o  ran  y  Phariseaid  a  godas- 
ant  i  fynu,  ac  a  ymrysonasant,  gan 
ddywedyd,  ^Nid  ydym  ni  yn  cael 
dim  drwg  yn  y  dyn  hwn :  eithr  '  os 
yspiyd  a  lefarodd  wrtho,  neu  ang- 
el, ^  nac  ymryson wn  â  Duw. 

10  Ac  wedi  cyfodi  terfysg  mawr, 
y  pen-capten,  yn  ofni  rhag  tynnu 
Paul  yn  ddrylliau  ganddynt,  a 
archodd  i  r  milwyr  fyned  i  waered, 
a'i  gipio  ef  o'u  plith  hwynt,  a'i 
ddwyn  i'r  castelL 

11  'Yr  ail  nos  yr  Arglwydd  a  saf- 
odd  ger  Haw  iddo,  ac  a  ddywedodd, 
Paul,  cymmer  gysur:  canys  megis 
y  tystiolaethaist  am  danaf  fi  yn  Je- 
rusalem, felly  y  mae  yn  rhaid  i  ti 
dystiolaethu  yn  Rhufain  hefyd. 

12  A  phan  aeth  hi  yn  ddydd, 
""rhai  o'r  luddewon,  wedi  llunio 
cyfarfod,  a'u  rhwymasant  eu  hun- 
ain  ^â  dîofryd,  gan  ddywedyd  na 
fwyttâent  ac  nad  yfent  nes  iddynt 
ladd  Paul. 

13  Ac  yr  oedd  mwy  na  deugain  o'r 
rhai  a  wnaethant  y  cynghrair  hwn. 

14  A  hwy  a  ddaethant  at  yr  arch- 
offeiriaid  a'r  henuriaid,  ac  a  ddy- 
wedasant,  Ni  a'n  rhwymasom  ein 
hunain  â  diofryd,  na  archwaethem 
ddim  hyd  oni  laddem  Paul. 

15  Yn  awr  gan  hynny  hysbyswch 
gyd  a'r  cynghor  i'r  pen-capten,  fel  y 
dygo  efe  ef  i  waered  y  fory  attoch 
chwi,  fel  pe  byddech  ar  fedr  cael 
gwybod  yn  fanylach  ei  hanes  ef :  a 
ninnau,  cyn  y  delo  efe  yn  agos,  ydym 
barod  i'w  ladd  ef 

16  Eithr  pan  glybu  mab  chwaer 
Paul  y  cynllwyn  yma,  efe  a  aeth  i 
mewn  i'r  castell,  ac  a  fynegodd  i 
Paul 

17  A  Phaul  a  alwodd  un  o'r  can- 
wriaid  atto,  ac  a  ddywedodd,  Dwg 
y  gwr  ieuangc  h^\Ti  at  y  pen-cap- 
ten ;  canys  y  mae  ganddo  beth  i'w 
iynegi  iddo. 

18  Ac  efe  a'i  cymmerth  ef,  ac  a'i  dug 


at  y  pen-capten ;  ac  a  ddywedodd, 
Paul  y  carcharor  a'm  galwodd  i  atto, 
ac  a  ddymunodd  arnaf  ddwyn  y  gwr 
ieuangc  yma  attat  ti,  yr  hwn  sydd 
ganddo  beth  i'w  ddywedyd  wrthyt. 

19  A'r  pen-capten  a'i  cymmerodd 
ef  erbyn  ei  law,  ac  a  aeth  âg  e/o'r 
neilldu,  ac  a  ofynodd,  Beth  yw  yr 
hyn  sydd  gennyt  i'w  fynegi  i  mi  ? 

20  Ac  efe  a  ddywedodd,  ''Yr  ludd- 
ewon a  gyd-fwriadasant  ddeisyf 
arnat  ddwyn  Paul  i  waered  y  fory 
i'r  cynghor,  fel  pe  baent  ar  fedr 
ymofyn  yn  fanylach  yn  ei  gylch  ef 

21  Ond  na  chyttuna  di  â  hwynt ; 
canys  y  mae  yn  cynllwyn  iddo  fwy 
na  deugeinwr  o  honynt,  y  rhai  a 
roisant  ddiofryd,  ^na  bwytta  nac 
yfed,  nes  ei  ladd  ef :  ac  yn  awr  y 
maent  hwy  yn  barod,  yn  disgwyl 
am  addewid  gennyt  ti. 

22  Y  pen-capten  gan  hynny  a 
oUyngodd  y  gwr  ieuangc  ymaith, 
wedi  gorchymyn  iddo  *na  ddywedai 
i  neb,  ddangos  o  hono  y  pethau 
hyn  iddo  ef 

23  Ac  wedi  galw  atto  ryw  ddau 
ganwriad,  efe  a  ddywedodd,  Parot- 
tôwch  ddau  cant  o  filwyr,  i  fyned 
hyd  yn  Cesarea,  a  deg  a  thri  ugain 
o  wyr  meirch,  a  deucant  o  fiyn- 
wewyr,  ar  y  drydedd  awr  o'r  nos  ; 

24  A  pharottôwch  ysgrubliaid  idd- 
ynt i  osod  Paul  arnynt,  i'w  ddwyn 
ef  yn  ddiogel  at  Ffelix  y  rhaglaw. 

25  Ac  efe  a  ysgrifenodd  lythyr,  ja 
cynnwys  yr  ystyriaeth  yma : 

26  Claudius  Lysias  at  yr  ardderch- 
occaf  raglaw  Ffelix,  yn  an/on  an- 
nerch. 

27  "Y  g^vr  hwn  a  ddaliwyd  gan 
yr  luddewon,  ac  a  fu  agos  a'i  ladd 
ganddynt;  ac  a  achubais  i,  gan 
ddyfod  â  llu  arnynt,  gwedi  deaU 
mai  Rhufeiniad  oedd. 

28  A  chan  ewyllysio  gwybod  yr 
achos  yr  oeddynt  yn  achwyn  arno, 
mi  a'i  dygais  ef  i  waered  i'w  cyng- 
hor hwynt : 

29  Yr  hAvn  y  cefais  fod  yn  ach^vyn 
arno  am  ^arholion  o'u  cyfraith  hwy, 
heb  fod  un  cŵyn  arno  yn  haeddu 
angau,  neu  rAvymau, 

30  A  phan  fynegwyd  i  mi  fod 
yr  luddewon  ar  fedr  cynllwyn  i'r 
gwr,  myfi  a'i  hanfonais  ef  allan  o 
law  attat  ti ;  ac  a  rybuddiais  y 
cyhuddwyr  i  ddywedyd  y  pethau 
oedd  yn  ei  erbyn  ef  ger  dy  fron 
di.   Bydd  iach. 

31  Yna  y  milwyr,  megis  y  gor- 


Tertillus  yn  ei  gyhuddo. 


YR  ACTAU,  XXIV. 


A  mddiffyniad  Paul. 


Anno 
DOMINI 

60. 


a  pen.  23.  2. 


''pen.21.28. 


chymynasid  iddyiit,  a  gymmerasant 
Paul,  ac  a'i  dygasant  o  hyd  uos  i 
Antipatris. 

32  A  tlirannoeth,  gan  adael  i'r 
gwŷr  meirch  fyned  gyd  âg  ef,  hwy 
a  ddychwelasant  i'r  castell : 

33  Y  rhai,  gwedi  dyfod  i  Cesarea, 
a  rhoddi  y  Uythyr  at  y  rhaglaw,  a 
osodasant  Paul  hefyd  ger  ei  fron  ef. 

34  Ac  Avedi  i'r  rhaglaw  ddarllen  y 
Uythyr,  ac  ymofyn  o  ba  dalaeth  yr 
oedd  efe :  a  gwybod  mai  o  Cilicia 
yr  ydoedd ; 

35  Mi  ath  wrandawaf,  eb  efe, 
pan  ddelo  dy  gyhuddwyr  hefyd.  Ac 
efe  a  orchymynodd  ei  gadw  ef  yn 
nadleudy  Herod. 

PENNOD  XXIV. 

1  Faul,  wedi  ei  gyhuddo  gan  Tertillus  yt  ar- 
eithiwr,  10  yn  atteb  dros  ei  fuchedd  a'i 
athrciwiaeth  :  24  yn  pregethu  Crist  iW  rhag- 
law a'i  icraig.  26  Y  rhaglaw  yn  goheithio 
cael  gwobr,  eithr  yn  ofer :  27  ac  o'r  diwedd, 
wrth  fyned  allan  a'i  swydd,  yn  gadael  Paul 
y'ngharchar. 

AC  ar  ol  piim  niwrnod,  y  daeth 
.  *  Ananias  yr  arch-offeiriad  i 
waered,  a'r  henuriaid,  ac  un  Ter- 
tillus, areithiwr  ;  y  rhai  a  ymddang- 
osasant  ger  bron  y  rhaglaw  yn 
erbyn  Paul. 

2  Ac  wedi  ei  alw  ef  ger  bron,  Ter- 
tillus a  ddechreuodd  ei  gyhuddo  e/, 
gan  ddywedyd, 

3  Gan  ein  bod  ni  yn  cael  trwot 
ti  heddwch  mawr,  a  bod  pethau 
llwyddiannus  i'r  genedl  hon  trwy 
dy  ragwelediad  di,  yr  ydym  ni  yn 
gwbl,  ac  ym  mhob  man,  yn  eu  cyd- 
nabod,  0  ardderchoccaf  Ffelix,  gyd 
â  phob  diolch. 

4  Eithr,  fel  na  rwystrwyf  di  ym 
mhellach,  yr  ydwyf  yn  deisyf  arnat, 
o'th  hynawsedd,  wrandaw  arnom  ar 
fyr  eiriau. 

5  Oblegid  ni  a  gawsom  y  gwr  hwn 
yn  bla,  ac  yn  cyfodi  terfysg  ym 
lûysg  yr  hoU  luddewon  trwy  y  byd, 
ac  yn  ben  ar  sect  y  Nazareniaid : 

6  ^Yr  hwn  a  amcanodd  halogi  y 
deml :  yr  hwn  hefyd  a  ddaliasom 
ni,  ac  a  fynnasem  ei  farnu  yn  ol 
ein  cyfraith  ni. 

7  Eithr  Lysias  y  pen-capten  a 
ddaeth,  a  thrvvy  orthrech  mawr  a'^ 
dug  ef  allan  o'n  dwylaw  ni, 

8  Ac  a,  archodd  i'w  gyhuddwyr 
ddyfod  ger  dy  fron  di :  gan  yr  hwn, 
wrth  ei  holi,  y  gelli  dy  hun  gael 
gwybodaeth  o'r  holl  bethau  am  y 
rhai  yr  ydym  ni  yn  achwyn  arno. 

9  A'r  luddewon  a  gydsyniasant  I 


hefyd,  gan  ddywedyd  fod  y  pethau 
hyn  felly. 

10  A  Phaul  a  attebodd,  wedi  i'r 
rhaglaw  amneidio  arno  i  ddywed- 
yd, Gan  i  mi  wybod  dy  fod  di  yn 
farnwr  i'r  genedl  hon  er  ys  llawer 
o  flynyddoedd,  yr  ydwyf  yn  fwy 
cysurus  yn  atteb  trosof  fy  hun. 

11  Canys  ti  a  elli  wybod  nad  oes 
dros  ddeuddeg  diwrnod  er  pan 
ddeuthum  i  fynu  i  addoli  yn  Je- 
rusalem. 

12  •=  Ac  ni  chawsant  fi  yn  y  deml  yn 
ymddadleu  â  neb,  nac  yn  gwneuth- 
ur  terfysg  i'r  bobl,  nac  yn  y  syna- 
gogau,  nac  yn  y  ddinas : 

13  Ac  ni  allant  brofi  y  pethau  y 
maent  yn  awr  yn  achwyn  arnaf  o'u 
plegid. 

14  Ond  hyn  yr  ydwyf  yn  ei  gyffesu 
i  ti,  mai  yn  ol  "^y  ffordd  y  maent 
hwy  yn  ei  galw  yn  heresi,  felly  yr 
wyf  fi  yn  addoli  Duav  fy  nhadau ; 
gan  gredu  yr  holl  bethau  sydd 
ysgrifenedig  yn  y  ddeddf  a'r  pro- 
phwydi ; 

15  A  chennyf  obaith  ar  Dduw, 
yr  hon  y  mae  y  rhai  hyn  eu  hunain 
yn  ei  disgwyl,  ^y  bydd  adgyfodiad 
y  meirw,  i'r  cyfiawniou  ac  i'r  ang- 
hyfiawnion. 

16  Ac  ^yn  hyn  yr  ydwyf  fi  fy  hun 
yn  ymarfer,  i  gael  cydwybod  ddi- 
rwystr  tu  ag  at  Dduw  a  dynion, 
yn  wastadol. 

17  Ac  ar  ol  llawer  o  flynyddoedd, 
^y  deuthum  i  ^vneuthur  elusenau 
i'm  cenedl,  ac  offrymmau. 

18  ''Ar  hynny  rhai  o'r  luddewon  o 
Asia  a'm  cawsant  i  wedi  fy  nglan- 
hâu  yn  y  deml,  nid  gyd  â  thorf  na 
therfysg. 

19  Y  rhai  a  ddylasent  fod  ger  dy 
fron  di,  ac  achwyn,  os  oedd  gan- 
ddynt  ddim  i'm  herbyn. 

20  Neu,  dyweded  y  rhai  hyn  eu 
hunain,  os  caMsant  ddim  camwedd 
ynof,  tra  fûm  i  yn  sefyll  o  flaeii 
y  cynghor ; 

21  Oddi  eithr  yr  un  Uef  hon  a 
lefais  pan  oeddwn  yn  sefyll  yn  eu 
plith;  'Am  adgyfodiad  y  meirw  y'm 
bernir  heddyw  gennych. 

22  Pan  glybu  Ffelix  y  pethau 
hyn,  efe  a'u  hoedodd  hwynt,  gan 
wybod  yn  hysbysach  y  pethau  a 
berthynent  i'r  fíbrdd  honno ;  ac  a 
ddywedodd,  Pan  ddêl  Lysias  y  pen- 
capten  i  waered,  mi  a  gaf  wybod 
eich  matterion  chwi  yn  gwbl. 

23  Ac  efe  a  archodd  i'r  canwi'iad 


Anno 
DOMINI 

CO. 


A.D.  53. 

pan  dcle- 
chreuodd. 


:  pen.  25.  8. 
a  2ä.  17. 


d  Edrych 
Amos  6. 14. 
pen.  9.  2 


eDnn.12.2. 
Idiiu  5. 28, 

29. 


fpen.  23. 1. 


S  pen.  11. 29, 

30.  a  20.16. 

Rhuf.  15. 

25. 

Gal.  2. 10. 
b  pen.  21. 

2tí,  27. 


pen.  23.  6. 
a  2i.  20. 


Ffelix  yn  dychrynu. 


YR  ACTAU,  XXV. 


Paul  yn  appelio 


Anno 
DOMINI 

60. 


k  pen.  27.  3. 
a  28. 16. 


A.D.  62. 


1  pen.  25.  9, 
14. 


ihysbysodd. 


SNeii,  Ac 
wedi  Irigo 
yn  eu  mysg 
Jwij  na 
deng 
niwrnod. 


gadw  Paul,  a  cliael  o  hono  es- 
mwythdra ;  ac  "^  na  lesteiriai  neb 
o'r  eiddo  ef  iV  wasanaethu,  nac 
i  ddyfod  atto. 

24  Ac  ar  ol  talm  o  ddyddiau,  y 
daeth  Ffelix,  gyd  â'i  wraig  Drusila, 
yr  hon  ydoedd  luddewes,  ac  a  yr- 
rodd  am  Paul,  ac  a'i  gwrandawodd 
ef  ynghylch  y  ffydd  yng  Nghrist. 

25  Ac  fel  yr  oedd  efe  yn  ymres- 
ymmu  am  gyfiawuder,  a  dirwest,  a'r 
farn  a  fydd,  Ffelix  a  ddychrynodd, 
ac  a  attebodd,  Dos  ymaith  ar  hyn 
o  amser ;  a  phan  gaffwyf  fi  amser 
cyfaddas,  mi  a  alwaf  am  danat. 

26  A  chan  obeithio  hefyd  y  rhodd- 
id  arian  iddo  gan  Paul,  er  ei  oUwng 
ef  yn  rhydd :  o  herwydd  paliam  efe 
a  anfonodd  am  dano  yn  fynychach, 
ac  a  chwedleuodd  ag  ef. 

27  Ac  wedi  cyflaAvni  dwy  flyn- 
edd,  y  daeth  Porcius  Ffestus  yn 
lie  Ffelix.  A  ^Ffelix,  yn  ewyllysio 
gwneuthur  cymmwynas  i'r  luddew- 
on,  a  adawodd  Paul  yn  rhwym. 

PENNOD  XXV. 

2  Yr  luddewon  yn  acliwyn  ar  Paul  ger  hron 
Ffestus:  8  ac  yntau  yn  atteb  drosto  ei  hnn, 
11  ac  yn  appelio  at  Cesar:  14  ac  wedi  liynny 
Ffestus  yn  hysbijsii  ei  aclios  e/  i'r  hrenJdn 
Agrippa,  2B  a'i  ddwyn  ef  ger  hron.  25  Ffes- 
tus yn  ei  ddiheuro  ef,  na  wnaeihai  efe  ddim 
a  liaeddai  farwolaetli. 

FFESTUS  gan  hyuny,  wedi  dy- 
fod  Tr  dalaeth,  ar  ol  tri  diwr- 
nod  a  aetli  i  fynu  i  Jerusalem  o 
Cesarea. 

2  Yna  yr  -  ymddangosodd  yr  arch- 
ofifeiriad  a  phennaethiaid  yr  ludd- 
ewon ger  ei  frou  ef,  yn  erbyn  Paul, 
ac  a  ymbiliasant  ag  ef, 

3  Gan  geisio  flFafr  yn  ei  erbyn  ef, 
fel  y  cyrchai  efe  ef  i  Jerusalem, 
gan  wneuthur  cynllwyn  i'w  ladd 
ef  ar  y  ffordd. 

4  A  Ffestus  a  attebodd,  y  cedwid 
Paul  yn  Cesarea,  ac  yr  âi  efe  ei 
hun  yno  ar  iyrder. 

5  Y  rhai  gan  hynny  a  allant  yn 
eich  mysg,  eb  efe,  deuant  i  waered 
gyd  â  mi,  ac  od  oes  dim  drwg  yn 
y  gwi"  hwn,  cyliuddant  ef. 

6  "  A  phryd  na  thrigasai  efe  gyd  â 
hwy  dros  ddeng  niwrnod,  efe  a  aeth 
i  waered  i  Cesarea ;  a  thrannoeth 
efe  a  eisteddodd  yn  yr  orsedd,  ac 
a  archodd  ddwyn  Paul  atto. 

7  Ac  wedi  ei  ddyfod,  yr  luddewon 
a  ddaethent  o  Jerusalem  i  waered,  a 
safasant  ol  amgylch,  ac  a  ddygasant 
lawer  o  achwynion  trymion  yn  er- 
byn Paul,  y  rhai  nis  gallent  eu  profi. 


8  Ac  yntau  yn  ei  amddiffyn  ei  hun, 
*  Ni  phechais  i  ddim,  nac  yn  erbyn 
cyfraith  yr  luddewon,  nac  yn  erbyn 
y  deml,  nac  yn  erbyn  Cesar. 

9  Eithr  Ffestus,  ''yn  chwennych 
dangos  íFafr  i'r  luddewon,  a  at- 
tebodd Paul,  ac  a  ddywedodd,  A 
fynni  di  fyned  i  fynu  i  Jerusalem, 
i'th  farnu  yno  ger  fy  mron  i  am 
y  pethau  hyn? 

10  A  Phaul  a  ddywedodd,  0  flaen 
gorsedd-faingc  Cesar  yr  wyf  fi  yn 
sefyll,  lie  y  mae  yn  rhaid  fy  marnu : 
ni  wneuthum  i  ddim  cam  a'r  ludd- 
ewon, megis  y  gwyddost  ti  yn  dda. 

11  *=  Canys  os  ydwyf  yn  gwneuth- 
ur cam,  ac  os  gwneuthum  ddim  yn 
haeddu  angau,  nid  wyf  yn  gwrthod 
marw  :  eithr  onid  oes  dim  o'r  peth- 
au y  mae  y  rhai  hyn  yn  fy  nghy- 
huddo,  ni  ddichon  neb  fy  rhoddi 
iddynt.   ^  Appelio  yr  wyf  at  Cesar. 

12  Yna  Ffestus,  wedi  ymddiddan 
a'r  cynghor,  a  attebodd,  A  appel- 
iaist  ti  at  Cesar?  at  Cesar  y  cei 
di  fyned. 

13  Ac  wedi  talm  o  ddyddiau, 
Agrippa  y  brenhin  a  Bernice  a 
ddaethant  i  Cesarea  i  gyfarch  Ffes- 
tus. 

14  Ac  wedi  iddynt  aros  yno  lawer 
o  ddyddiau,  Ffestus  a  fynegodd  i'r 
brenhin  hanes  Paul,  gan  ddywedyd, 
®  Y  mae  yma  ryw  Avr  wedi  ei  adael 
gan  Ffelix  y'ngharchar : 

15  Ynghylch  yr  hwn,  pan  yr  oedd- 
wn  yn  Jerusalem,  yr  *  ymddangos- 
odd arch-ofifeiriaid  a  henuriaid  yr 
luddewon  ger  bron,  gan  ddeisyf 
cael  barn  yn  ei  erbyn  ef 

16  I'r  rhai  yr  attebais,  nad  oedd 
arfer  y  Rhufeinwyr  roddi  neb  rhyw 
ddyn  i'w  ddifetha,  nes  cael  o'r  cy- 
huddol  ei  gyhuddwyr  yn  ei  wyneb, 
a  chael  lie  i'w  amddiffyn  ei  hun 
rhag  y  cwyn. 

17  Wedi  eu  dyfod  hwy  yma  gan 
hynny,  heb  wneuthur  dim  oed,  tran- 
noeth  mi  a  eisteddais  ar  yr  orsedd- 
faingc,  ac  a  orchymynais  ddwyn  y 
gwr  ger  bron. 

18  Am  yr  hwn  ni  ddug  y  cyhudd- 
wyr  ifynu  ddim  achwyn  o'r  pethau 
yr  oeddwn  i  yn  tybied : 

19  Ond  yr  oedd  ganddynt  yn  ei 
erbyn  ef  ryw  ymofynion  ynghylch 
eu  coel-grefydd  eu  hunain,  ac  yng- 
hylch un  lesu  a  fuasai  farw,  yr  hwn 
a  daerai  Paul  ei  fod  yn  fyw. 

20  A  myfi,  yn  ^  anhysbys  i  ymofyn 
am  hyn,  a  ddywedais,  a  fynnai  efe 


at  Cesar. 


YR  ACTAU,  XXVI. 


Paul  ger  bron  Agrippa. 


Anno 
DOMINI 

62. 

6  NeUj/arn. 


f  Edrych 
pen.  9. 15. 


6  pen.  22. 22. 


h  pen.  23.  9. 
a  26.  31. 


fynecl  i  Jerusalem,   a'i  farnu  yno 
am  y  pethau  hyn. 

21  Eithr  gwedi  i  Paul  appelio  i'w 
gadw  i  ^  wybyddiaetli  Augustus,  mi 
a  erchais  ei  gadw  ef  hyd  oiii  allwn 
ei  anfon  ef  at  Cesar. 

22  Yna  ^Agrippa  a  ddywedodd 
wrth  Ffestus,  Minnau  a  ewyllysiwn 
glywed  y  dyn.  Yntau  a  ddywed- 
odd, Ti  a  gei  ei  glywed  ef  y  fory. 

23  Trannoeth  gan  liynny,  wedi 
dyfod  Agrippa  a  Bernice,  â  rhwysg 
fawr,  a  myned  i  mewn  i'r  orsedd, 
âr  pen-capteniaid,  a  phendefigion 
y  ddinas,  wrth  orchymyn  Ffestus 
fe  a  ddygwyd  Paul  ger  bron. 

24  A  Ffestus  a  ddywedodd,  0 
frenhin  Agrippa,  a  chwi  wŷr  oil 
sydd  gyd  â  ni  yn  bresennol,  chwi 
a  welwch  y  dyn  hwn,  oblegid  pa 
un  y  galwodd  hoU  liaws  yr  ludd- 
ewon  arnaf  fi,  yn  Jerusalem  ac 
yma,  gan  lefain  ^na  ddylai  efe  fyw 
yn  hŵy. 

25  Eithr  pan  ddeallais  ^na  wnaeth- 
ai  efe  ddim  yn  haeddu  angau,  ac 
yntau  ei  hun  wedi  appelio  at  Au- 
gustus, mi  a  fernais  ei  ddanfon  ef 

26  Am  yr  hwn  nîd  oes  gennyf 
ddim  sicrwydd  i'w  ysgrifenu  at  fy 
arglwydd.  0  herwydd  paham  mi 
a'i  dygais  ef  ger  eich  bron  chwi,  ac 
yn  enwedig  ger  dy  fron  di,  O  fren- 
hin Agrippa ;  fel,  wedi  ei  holi  ef, 
y  caflPwyf  ryw  beth  i'w  ysgrifenu. 

27  Canys  allan  o  reswm  y  gwelaf 
fi  anfon  carcharor,  heb  hysbysu 
hefyd  yr  achwynion  a  fyddo  yn  ei 
erbyn  ef. 

PENNOD  XXVI. 

1  Faul,  y'ngŵydd  Agrippa,  yn  dangos  ei  fucli- 
edd  o'ifehyd;  12  ac  mor  rhy/eddol  y  troisid 
ac  y  galiuesid  ef  i  fod  yn  apostol.  24  Ffestus 
yn  taeru  ei  fod  ef  loedi  ynfydu :  yntau  ar 
hynny  yn  atteb  yn  llariaidd.  28  Agrippa  ym 
mron  myned  yn  Ch-istion.  31  Yr  lioll  gyn- 
nuUeidfa  yn  ei  farnu  ef  yn  ddteuog. 

AC  Agrippa  a  ddywedodd  wrth 
_  Paul,  Y  mae  cennad  i  ti  i  ddy- 
wedyd  drosot  dy  hunan.  Yna  Paul 
a  estynodd  ei  law,  ac  a'i  hamddiff- 
ynodd  ei  hun. 

2  Yr  ydwyf  yn  fy  nhybied  fy  hun 
yn  ddedwydd,  0  frenhin  Agrippa, 
gan  fy  mod  yn  cael  fy  amddiifyn  fy 
hun  ger  dy  fron  di  heddyw,  am  yr 
hoU  bethau  yr  achwynir  arnaf  gan 
yr luddewon : 

3  Yn  bendifaddeu  gan  wybod  dy 
fod  di  yn  gydnabyddus  â'r  hoU 
ddefodau  a'r  holion  sydd  ym  mhlith 
yr  luddewon :  o  herwydd  paham  yr 


ydwyf  yn  deisyf  arnat  fy  ngwran- 
daw  i  yn  ddioddefgar. 

4  Fy  muchedd  i  o'm  mebyd,  yr 
hon  oedd  o'r  dechreuad  ym  mhlith 
fy  nghenedl  yn  Jerusalem,  a  ŵyr 
yr  luddewon  oil ; 

5  Y  rhai  a'm  hadwaenent  i  o'r 
dechreu,  (os  mynnant  dystiolaethu,) 
mai  yn  ol  "y  sect  fanylaf  o'n  cref- 
ydd  ni  y  bum  i  fyw  yn  Phari- 
sead. 

6  Ac  yn  awr,  am  obaith  *'yr  add- 
ewid  a  wnaed  i'n  tadau  gan  Dduw, 
yr  wyf  yn  sefyll  i'm  barnu : 

7  I'r  hon  addewid  y  mae  ein 
deuddeg  Uwyth  ni,  ^heb  dor  yn 
gwasanaethu  Diiw  nos  a  dydd, 
yn  gobeithio  dyfod.  Am  yr  hwn 
obaith  yr  achwynir  arnaf,  O  frenhin 
Agrippa,  gan  yr  luddewon. 

8  Pa  beth?  ai  anghredadwy  y 
bernir  gennych  chwi,  y  cyfyd  IJuw 
y  meirw  ? 

9  Minnau  yn  wir  a  dybiais  ynof  fy 
hun,  fod  yn  rhaid  i  mi  wneuthur 
Uawer  o  bethau  yn  erbyn  enw  lesu 
o  Nazareth. 

10  •=  Yr  hyh  hefyd  a  wneuthum  yn 
Jerusalem :  a  11a wer  o'r  saint  a  geu- 
ais  i  mewn  carcharau,  wedi  derbyn 
awdurdod  gan  yr  arch-oíFeiriaid ; 
ac  wrth  eu  difetha,  mi  a  roddais 
farn  yn  eu  herbyn. 

11  Ac  ym  mhob  synagog  yn  fynych 
mi  a'u  cospais  hwy,  ac  a'i*  cymhell- 
ais  i  gablu  ;  a  chan  ynfydu  yn  fwy 
yn  eu  herbyn,  mi  2lu  herlidiais  hyd 
ddinasoedd  dieithr  hefyd. 

12  ^  Ac  yn  hyn,  a  myfi  yn  myned  i 
Damascus  âg  awdurdod  a  chennad 
oddi  wrth  yr  arch-oifeiriaid, 

13  Ar  banner  dydd,  0  frenhin,  ar 
y  ffordd,  y  gwelais  oleuni  o'r  nef, 
mwy  na  disgleirdeb  yr  haul,  yn 
disgleirio  o'm  hamgylch,  a'r  rhai 
oedd  yn  ymdaith  gyd  â  mi. 

14  Ac  wedi  i  ni  oil  syrthio  ar  y 
ddaear,  mi  a  glywais  leferydd  yn 
Uefaru  wrthyf,  ac  yn  dywedyd  yn 
Hebraeg,  Saul,  Saul,  paham  yr  yd- 
wyt  yn  fy  erlid  i?  Caled  yw  i  ti 
wingo  yn  erbyn  y  symbylau. 

15  Ac  mi  a  ddywedais,  Pwy  wyt 
ti,  Arglwydd?  Ac  efe  a  ddywedodd, 
Myfi  yw  lesu,  yr  hwn  yr  wyt  ti  yn 
ei  erlid. 

16  Eithr  cyfod,  a  saf  ar  dy  draed : 
canys  i  hyn  yr  ymddangosais  i  ti, 
i'th  osod  di  yn  weinidog  ac  yn  dyst 
o'r  pethau  a  welaist,  ac  o'r  pethau 
yr  ymddangosaf  i  ti  ynddynt  j 


All  no 

DOMINI 

62. 


a  pen.  23.  6. 
a  2+.  15,  22. 
Phil.  3.  5. 


b  Gen.  3. 15. 

a  22.  18. 

a  26.  4. 

a  49.  10. 

Deut.  18. 

15. 

2  Sam.  7. 

12. 

Ph.  132. 11. 

Es.  4.  2. 

a  7. 14. 

a  9.  6. 

a  40.  10. 

J  er.  23.  ó. 

a  33.  14. 

Ezec.  34. 

23.  a  37.  24. 

Dan.  9.  24. 

Jlic.  7.  20. 
2  yn  astud. 


0  pen.  8.  3. 


d  pen.  9.  3. 
a  22.  6. 


Amddiffyniad  Paid 


YR  ACTAU,  XXVII. 


ger  hron  Agrijypa, 


Anno 
DOMINI 

62. 


e  Es.  35.  5. 

a  42.  7. 

Luc  1.  79. 

Eph.  1. 18. 
t  Uol.  1. 13. 

lPetr2.25. 

BEph.l.  n. 
Col.  1. 12. 


h  pen.  9.  20, 
22.  a  13, 
a  14,  a  17, 
a  18,  a  21. 


1  Matt.  3.  S. 


k  pen.  21. 
3Ü. 


i  1  Cor.  15. 

20. 

Col.  1. 18. 

Dat.  1.  5. 
«a  liUC  2. 32. 


n  2  Bren.  9. 
11. 
1  Cor.  4. 10. 


"1  Cor.  7. 7. 


17  Gan  dy  wared  di  oddi  wrth  y 
bobl,  a'r  Cenliedloedd,  at  y  rhai  yr 
ydwyf  yn  dy  anfon  di  yr  awrhon, 

18  *  I  agoryd  eu  llygaid,  ac  H'lv 
troi  o  dywyllwch  i  oleuni,  ac  o 
feddiant  Satan  at  Dduw  ;  fel  y  der- 
byniont  faddeuant  pechodau,  a 
«chyfran  ym  mysg  y  rhai  a  sanct- 
eiddiwyd,  trwy  y  %dd  sydd  ynof  fi. 

19  Am  ba  achos,  0  frenhiii  Agrip- 
pa,  ni  bum  anufudd  i'r  weledigaeth 
nefol : 

20  Eithr  ^  mi  a  bregethais  i'r  rhai 
yn  Damascus  yn  gyntaf,  ac  yn  Je- 
rusalem, a  thros  holl  wlad  Judea, 
ac  i'r  Cenhedloedd ;  ar  iddynt  edi- 
farhâu,  a  dychwelyd  at  Dduw,  a 
gwneuthur  '  gweithredoedd  addas  i 
edifeirwch, 

21  0  achos  y  pethau  hyn  ^yr  ludd- 
ewon  a'm  daliasant  i  yn  y  deml,  ac 
a  geisiasant  /i/  Uadd  ^  â'u  dwylaiv 
eu  hun. 

22  Am  hynny,  wedi  i  mi  gael  help 
gan  Dduw,  yr  wyf  fi  yn  aros  hyd  y 
dydd  Invn,  gan  dystiolaethu  i  fychan 
a  mawr,  ac  heb  ddywedyd  dim  am- 
gen  nag  a  ddywedasai  y  prophwydi 
a  Moses  y  delent  i  ben  ; 

23  Y  dioddefai  Crist,  ac  ^  y  byddai 
efe  yn  gyntaf  o  adgyfodiad  y  meirw, 
ac  ""y  dangosai  oleuni  i'r  bobl,  ac 
i'r  Cenhedloedd. 

24  Ac  fel  yr  oedd  efe  yn  dywedyd 
y  pethau  hyn  trosto,  Ffestus  a  ddy- 
wedodd  â  ìlef  uchel,  Paul,  "^  yr  wyt 
ti  yn  ynfydu  ;  Uawer  o  ddysg  sydd 
yn  dy  yrru  di  yn  ynfyd. 

25  Ac  efe  a  ddywedodd,  Nid  wyf 
fi  yn  ynfydu,  0  ardderchoccaf  Ffes- 
tus ;  eithr  geiriau  gwirionedd  a 
sobrwydd  yr  wyf  fi  yn  eu  hadrodd. 

26  Canys  y  brenhin  a  ŵyr  oddi 
wrth  y  pethau  hyn,  wrth  yr  hwn 
yr  wyf  fi  yn  Uefaru  yn  hỳf :  o  her- 
wydd  nid  wyf  yn  tybied  fod  dim  o'r 
pethau  hyn  yn  guddiedig  rhagddo  ; 
oblegid  nid  mewn  congl  y  gwnaed 
hyn. 

27  O  frenhin  Agrippa,  A  wyt  ti 
yn  credu  i'r  prophwydi?  Mi  a  wn 
dy  fod  yn  credu. 

28  Ac  Agrippa  a  ddywedodd  wrth 
Paul,  Yr  wyt  ti  o  fewn  ychydig  i  m 
henniU  i  fod  yn  Gristion. 

29  A  Phaul  a  ddywedodd,  "Mi  a 
ddymunwn  gan  Dduw,  o  fewn  ych- 
ydig, ac  yn  gwbl  oil,  fod  nid  tydi 
yn  unig,  ond  pawb  hefyd  a'r  sydd 
yn  fy  ngwrandaw  heddyw,  yn  gyf- 
ry  w  ag  wyf  fi,  ond  y  rhwymau  hyn. 


30  Ac  wedi  iddo  ddywedyd  hyn, 
cyfododd  y  brenhin,  a'r  rhaglaw,  a 
Bernice,  a'r  rhai  oedd  yn  eistedd 
gyd  â  hwynt : 

31  Ac  wedi  iddynt  fyned  o'r  neilldu, 
hwy  a  lefarasant  wrth  eu  gilydd,  gan 
ddywedyd,  PNid  yw  y  dyn  hwn  yn 
gwneuthur  dim  yn  haeddu  angau, 
neu  rwymau. 

32  Yna  y  dywedodd  Agrippa  wrth 
Ffestus,  Fe  allasid  gollwng  y  dyn 
yma  ymaith,  ^oni  buasai  iddo  ap- 
pelio  at  Cesar. 

PENNOD  XXVII. 

1  Paul,  wrth  forio  tu,  a  Ilhtifain,  10  yn  rliag- 
ddywedyd  perygl  y  daith  ;  11  ac  heb  gael  ei 
goelio  :  14  hwythau  yn  cael  eu  taflu  draio  ac 
yma  gan  y  dymmestl:  41  y  llong  yn  torri 
arnynt ;  22,  34,  44  ac  er  hynny  maent  yn 
dyfod  i  gyd  i  dir  yn  dd'iangol. 

APHAN  ^gyttunwyd  forio  o 
honom  ymaith  i'r  Ital,  hwy  a 
roisant  Paul,  a  rhyw  garcharorion 
eraill,  at  ganwriad  a'i  enw  Julius, 
o  fyddin  Augustus. 

2  Ac  wedi  dringo  i  long  o  Adra- 
myttium,  ar  fedr  hwylio  i  dueddau 
Asia,  ni  a  aethom  allan  o'r  porth- 
ladd ;  a  chyd  â  ni  yr  oedd  ^  Aristar- 
chus,  Macedoniad  o  Thessalonica. 

3  A  thrannoeth  ni  a  ddygwyd  i 
waered  i  Sidon.  A  Julius  a  ym- 
ddûg  '^yn  garedigol  tu  ag  at  Paul, 
ac  a  roddes  iddo  gennad  i  fyned 
at  ei  gyfeilliou  i  gael  ymgeledd. 

4  Ac  wedi  myned  oddi  yno,  ni  a 
hwyliasom  dan  Cyprus,  am  fod  y 
gwyntoedd  yn  wrthvvj^nebus. 

5  Ac  wedi  hwylio  o  honom  dros  y 
mor  sydd  ger  Haw  Cilicia  a  Pham- 
phylia,  ni  a  ddaethom  i  Myra,  dincis 
yn  Lycia. 

6  Ac  yno  y  canwriad,  wedi  cael 
llong  o  Alexandria  yn  hwylio  i'r 
Ital,  an  gosododd  ni  ynddi. 

7  Ac  wedi  i  ni  hwylio  yn  auniben 
lawer  o  ddyddiau,  a  dyfod  yn  brin 
ar  gyfer  Cnidus,  am  na  adawai  y 
gwynt  i  ni,  ni  a  hwyliasom  is  laAv 
^  Creta,  ar  gyfer  Salmone. 

8  Ac  tvedi  i  ni  yn  brin  fjnied 
heibio  iddi,  ni  a  ddaethom  i  ryw 
le  a  elwir,  Y  porthladdoedd  pryd- 
ferth,  yr  hwn  yr  oedd  dinas  Lasea 
yn  agos  iddo. 

9  Ac  wedi  i  dalm  o  amser  fyned 
heibio,  a  bod  morio  weithian  yn 
enbyd,  o  herwydd  hefyd  ddarfod 
yr  ^ympryd  weithian,  Paul  a  gyng- 
horodd, 

10  Gan  ddywedyd  wrthynt,  Ha 
wỳr,  yr  wyf  yn  gweled  y  bydd  yr 


Perygl  Paul  yn  ei 


YR  AGTAU,  XXVII. 


fordaith  i  Rufain. 


Anno 
DOMINI 

62. 


4  curodd. 


d  Jonah  1. 
5. 


hynt  hon  ynghyd  â  sarhâd  a  choll- 
ed  fawr,  nid  yn  unig  am  y  Uwyth 
a'r  Hong,  eithr  am  ein  heinioes  ni 
hefyd. 

11  Eithr  y  canwriad  a  gredodd  i 
lywydd  ac  i  berchen  y  Hong,  yn 
fwy  nag  i'r  pethau  a  ddywedid  gan 
Paul. 

12  A  chan  fod  y  porthladd  yn 
anghyfleus  i  auafu,  y  rhan  fwyaf 
a  roisant  gynghor  i  ymadaw  oddi 
yno  hefyd,  os  gallent  ryw  fodd  gyr- 
haeddyd  hyd  Phenice,  i  auafu  yno; 
yr  hwn  sydd  borthladd  yn  Greta, 
ar  gyfer  y  dehau-orllewin,  a'r  go- 
gledd-orllewin. 

13  A  phan  chwythodd  y  deheu- 
wynt  yn  araf,  hwynt-hwy  yn  tybied 
cael  eu  meddwl,  gan  godi  hwyliau, 
a  foriasant  heibio  yn  agos  i  Greta. 

14  Ond  cyn  nemmawr  ^cyfododd 
yn  ei  herbyn  hi  wynt  tymhestlog, 
yr  hwn  a  elwir  Euroclydon. 

15  A  phan  gipiwyd  y  Hong,  ac  heb 
allu  gwrthwynebu  y  gwynt,  ni  a 
ymroisom,  ac  a  ddygwyd  gyd  â'r 
gwynt. 

16  Ac  wedi  i  ni  redeg  goris  ynys 
fechan  a  elwir  Clauda,  braidd  y 
gallasom  gael  y  bad : 

17  Yr  hwn  a  godasant  i  fynu,  ac 
a  wnaethant  gynnorthwyon,  gan 
wregysu  y  Hong  oddi  dani :  a  hwy 
yn  ofni  rhag  syrthio  ar  sugn-draeth, 
wedi  gostwng  yr  hwyl,  a  ddygwyd 
felly. 

18  A  ni  yn  flin  iawn  arnom  gan  y 
dymmestl,  drannoeth  hwy  a  ysgafn- 
hasant  y  Hong ; 

19  A'r  trydydd  dydd  ^bwriasom 
an  dwylaw  ein  hunain  daclau  y 
Hong  allan. 

20  A  phan  nad  oedd  na  haul  na 
sêr  yn  ymddangos  dros  lawer  o 
ddyddiau,  a  thymmestl  nid  bychan 
yn  pwyso  arnom,  pob  gobaith  y 
byddem  cadwedig  a  ddygwyd  oddi 
arnom  o  hynny  allan. 

21  Ac  wedi  bod  hir  ddirwest,  yna 
y  safodd  Paul  yn  eu  canol  hwy,  ac 
a  ddywedodd,  Ha  wŷr,  chwi  a  ddyl- 
asech  wrandaw  arnaf  fi,  a  bod  heb 
ymadaw  o  Greta,  ac  ennill  y  sarhâd 
yma  a'r  golled. 

22  Ac  yr  awrhon  yr  wyf  yn  eich 
cynghori  chwi  i  fod  yn  gysurus : 
canys  ni  bydd  colled  am  einioes  un 
o  honoch,  ond  am  y  Hong  yn  unig. 

23  Ganys  safodd  yn  fy  ymyl  y  nos 
hon  angel  Duw,  yr  hwn  a'm  piau, 
a'r  hwn  yr  wyf  yn  ei  addoli, 

1053 


24  Gan  ddy wedyd,  Nac  ofna,  Paul  ; 
rhaid  i  ti  sefyll  ger  bron  Cesar : 
ac  wele,  rhoddes  Duw  i  ti  y  rhai 
oil  sydd  yn  morio  gyd  â  thi. 

25  Am  hynny,  ha  wŷr,  cymmer- 
wch  gysur :  cauys  yr  wyf  fi  yn 
credu  i  Dduw,  mai  felly  y  bydd, 
yn  ol  y  modd  y  dywedwyd  i  mi. 

26  Ond  *mae  yn  rhaid  ein  bwrw 
ni  i  ryw  ynys. 

27  Ac  wedi  dyfod  y  bedwaredd 
nos  ar  ddeg,  fe  a  ddigwyddodd,  a 
ni  yn  morio  yn  Adria,  ynghylch 
banner  nos,  dybied  o'r  morwyr  eu 
bod  yn  nesâu  i  ryw  wlad ; 

28  Ac  wedi  iddynt  blymio,  hwy 
a'i  cawsant  yn  ugain  gwrhyd :  ac 
wedi  myned  ychydig  pellach,  a 
phlymio  drachefn,  hwy  a'i  cawsant 
yn  bymtheg  gwrhyd. 

29  Ac  a  hwy  yn  ofni  rhag  ^i  ni 
syrthio  ar  leoedd  geirwon,  wedi 
iddynt  fwrw  pedair  angor  allan  o'r 
llyw,  hwy  a  ddeisyfasant  ei  myned 
hi  yn  ddydd. 

30  Ac  fel  yr  oedd  y  Hongwyr  yn 
ceisio  ffoi  allan  o'r  Hong,  ac  wedi 
gollwng  y  bad  i  waered  i'r  môr,  yn 
rhith  bod  ar  fedr  bwrw  angorau 
o'r  pen  blaen  i'r  Hong, 

31  Dywedodd  Paul  wrth  y  canwr- 
iad a'r  milwyr,  Onid  erys  y  rhai 
Kyn  yn  y  Hong,  ni  ellwch  chwi  fod 
yn  gadwedig. 

32  Yna  y  torrodd  y  milwyr  rafliau 
y  bad,  ac  a  adawsant  iddo  syrthio 
ymaith. 

33  A  thra  yr  ydoedd  hi  yn  dydd- 
hâu,  Paul  a  eiriolodd  ar  bawb  gym- 
raeryd  lluniaeth,  gan  ddywedyd, 
Heddyw  yw  y  pedwerydd  dydd  ar 
ddeg  yr  ydych  chwi  yn  disgwyl, 
ac  yn  aros  ar  eich  cythlwng,  heb 
gymmeryd  dim. 

34  O  herwydd  paham  yr  ydwyf  yn 
dymuno  arnoch  gymmeryd  Uun- 
iaeth ;  oblegid  hyn  sydd  er  iechyd 
i  chwi :  canys  ^blewyn  i'r  un  o  hon- 
och ni  syrth  oddi  ar  ei  ben. 

35  Ac  wedi  iddo  ddywedyd  hyn, 
efe  a  gymmerodd  fara,  ac  ^a  ddi- 
olchodd  i  Dduw  yn  eu  gŵydd  hwynt 
oil,  ac  a'î  torrodd,  ac  a  ddechreu- 
odd  fwytta. 

36  Ac  yr  oeddynt  bawb  wedi 
myned  yn  gysurol;  a  hwy  a  gym- 
merasant  luniaeth  hefyd. 

37  Ac  yr  oeddem  yn  y  Hong  i 
gyd,  yn  ddau  cant  ac  un  ar  bym- 
theg a  thri  ugain  o  eneidiau. 

38  Ac  wedi  eu  digoni  o  luniaeth, 


Ll 


Anno 
DOMINI 

62. 


e  pen.  23.  1. 


6  iddijnt. 


flBren.  1. 

52. 

Matt.  10. 
30. 

B  1  Sam.  9. 
13. 

loan  6.  11. 
ITim.  4, 
3,4. 


Y  Hong  yn  torri. 


YR  ACTAU,  XXVIII.  Paul  yn  dyfod  i  Rufain. 


Anno 

DOMINI 

62. 


1  goUyngas- 
onifr 
mdr. 


h  2  Cor.  11. 

25. 


2  Malta. 

•  pen.  27. 
26. 


^grinellau. 


b  Marc  16. 
18. 
Luc  10. 19. 


hwy  a  ysgafnliasant  y  Hong,   gan 
fwrw  y  gwenith  allan  i'r  mor. 

39  A  phan  aeth  hi  yn  ddydd,  nid 
oeddynt  yn  adnabod  y  tir:  ond 
hwy  a  ganfuant  ryw  gilfach  a  glàu 
iddi;  i'r  hon  y  cynghorasant,  os 
gallent,  wthio  y  Hong  iddi. 

40  Ac  wedi  iddynt  ^  godi  yr  ang- 
orau,  "^  h^vy  a  ymollyngasant  i'r  mor, 
ac  a  ollyngasant  hefyd  yn  rhydd 
rwymau  y  llyw,  ac  a  godasant  yr 
hwyl  i'r  gwynt,  ac  a  geisiasant  y  làiL 

41  Ac  wedi  i  ni  syrthio  ar  le  deu- 
for-gyfarfod,  ''hwy  a  wthiasant  y 
Hong :  a'r  pen  blaen  iddi  a  lynodd, 
ac  a  safodd  yn  ddiysgog ;  eithr  y 
pen  ol  a  ymddattododd  gan  nerth 
y  tonnau. 

42  A  chynghor  y  milwyr  oedd,  ladd 
y  carcharorion,  rhag  i  neb  o  hon- 
ynt  nofio  aUan,  a  diangc  ymaith. 

43  Ond  y  canwriad,  yn  ewyUysio 
cadw  Paul,  a  r^vystrodd  iddynt  eu 
hamcan ;  ac  a  archodd  i  bawb  a'r 
a  fedrai  nofio,  ymfwrw  yn  gyntaf  i'r 
mor,  a  myned  aUan  i'r  tir  : 

44  Ac  i'r  UeUl,  rhai  ar  ystyHod,  ac 
eraiU  ar  ryw  ddrylliau  o'r  Hong. 
Ac  feHy  y  digwyddodd  ddyfod  o 
bawb  i  dir  yn  ddiangol. 

PENNOD  XXVIII. 

1  Paul,  wedi  torri  y  Hong  arno,  yn  cael  ei 
dderhyn  yn  rhywiogaidd  gan  y  barhariaid. 
5  Y  loiber  ar  ei  law  ef  liéb  wneuthur  iddo 
niwed  :  8  ac  yntau  yn  iacliâu  llawer  a  glef- 
ydau  yn  yr  ynys.  11  Hwynt-hwy  yn  myned 
ymaith  tu  a  Bhufain.  17  Paul  yn  mynegi  i'r 
luddewon  uchos  ei  ddyfodiad.  24  Wedi 
iddo  hregethu,  rhai  yn  creda,  a  rhai  heb 
gredii :  30  ac  yntau  er  hynny  yn  pregethu 
yno  ddwy  Jlynedd. 

AC  wedi  iddynt  ddiangc,  yna  y 
jLJL  gwybuant mai ^ MeUta y gelwid 
«^yrynys. 

2  A'r  barbariaid  a  ddangosasant 
i  ni  fwyneidd-dra  nid  bychan :  o- 
blegid  hwy  a  gynneuasant  dan,  ac 
a'n  derbyniasant  ni  oU  o  herwydd 
y  gawod  gynnrychiol,  ac  o  herwydd 
yr  oerfel. 

3  Ac  wedi  i  Paul  gynnull  ynghyd 
lawer  o  ^friw-wŷdd,  a'u  dodi  ar  y 
tan,  gwiber  a  ddaeth  allan  o'r  gwres, 
ac  a  lynodd  wrtli  ei  law  ef. 

4  A  phan  welodd  y  barbariaid  y 
bwystfil  /nghrog  wrth  ei  law  ef, 
hwy  a  ddywedasant  wrth  eu  gilydd, 
Yn  sicr  Uawruddiog  yw  y  dyn  hwn, 
yr  hwn,  er  ei  ddiangc  o'r  mor,  ni 
adawodd  dialedd  iddo  fyw. 

5  Ac  efe  a  ysgydwodd  y  bwystfil 
i'r  tan,  ac  ^ni  oddefodd  ddim  niwed. 


6  Ond  yr  oeddynt  hwy  yn  disg^vyl 
iddo  ef  chwyddo,  neu  syrthio  yn 
ddisymmwth  yn  farw.  Eithr  wedi 
iddynt  hir-ddisgwyl,  a  gweled  nad 
oedd  dim  niwed  yn  digwydd  iddo, 
hwy  a  newidiasant  eu  meddwl,  ac 
"  a  ddywedasant  mai  duw  oedd  efe. 

7  Ynghylch  y  man  hwnnw  yr  oedd 
tiroedd  i  bennaeth  yr  ynys,  a'i  enw 
Publius,  yr  hwn  a'n  derbyniodd  ni, 
ac  a'n  llettŷodd  dridiau  yn  garedig. 

8  A  digwyddodd,  fod  tad  Publius 
yn  gorwedd  yn  glaf  o  gryd  a  gwaed- 
lif :  at  yr  hwn  wedi  i  Paul  fyned  i 
mewn,  a  ^gweddîo,  efe  a  ddododd 
ei  ddwylaw  arno  ef,  ac  a'i  hiach- 
aodd 

9  FeUy  wedi  gwneuthur  hyn,  y 
lleill  hefyd,  y  rhai  oedd  a  heintiau 
arnynt  yn  yr  ynys,  a  ddaethant 
atto,  ac  a  iachâwyd : 

10  Y  rhai  hefyd  a'n  parchasant  ni 
a  llawer  o  urddas ;  a  phan  oeddym 
yn  ymadael,  hwy  Si'n  Uwythasant 
ni  â  phethau  angenrheidiol. 

11  Ac  wedi  tri  mis,  yr  aethom  ym- 
aith mewn  Hong  o  Alexandria,  yr 
hon  a  auafasai  yn  yr  ynys  ;  a'i  har- 
Avydd  hi  oedd  Castor  a  Pholux. 

12  Ac  wedi  ein  dyfod  i  Syracusa, 
ni  a  drigasom  yno  dridiau. 

13  Ac  oddi  yno,  wedi  myned  oddi 
amgylch,  ni  a  ddaethom  i  Rhegium. 
Ac  ar  ol  un  diwrnod  y  deheu-wyut 
a  chwythodd,  ac  ni  a  ddaethom  yr 
ail  dydd  i  Puteoli : 

14  Lie  y  cawsom  frodyr,  ac  y  dy- 
munwyd  arnom  aros  gyd  â  hwynt 
saith  niwrnod :  ac  felly  ni  a  ddaeth- 
om i  Rufain. 

15  Ac  oddi  yno,  pan  glybu  y  brod- 
yr  am  danom,  hwy  a  ddaethant  i'n 
cyfarfod  ni  hyd  Appii-fibrum,  a'r 
Tair  tafarn :  y  rhai  pan  welodd 
Paul,  efe  a  ddiolchodd  i  Dduw,  ac 
a  gymmerodd  gysur. 

16  Eithr  pan  ddaethom  i  Rufain, 
y  canwriad  a  roddes  y  carcharorion 
at  ben-capten  y  Hu ;  eithr  ^  cen- 
hadwyd  i  Paul  aros  wrtho  ei  hun, 
gyd  â  milwr  oedd  jn  ei  gadw  ef. 

17  A  digwyddodd,  ar  ol  tridiau, 
alw  o  Paul  ynghyd  y  rhai  oedd  ben- 
naf  o'r  luddewon.  Ac  wedi  iddynt 
ddyfod  ynghyd,  efe  a  ddywedodd 
wrthynt,  Ha  wŷr  frodyr,  er  na 
wneuthum  i  ddim  yn  erbyn  y  bobl, 
na  defodau  y  tadau,  etto  ^mi  a 
roddwyd  yn  garcharor  o  Jerusalem 
i  ddwylaw  y  Rhufeinwyr. 

18  Y  rhai,  e  wedi  darfod  fy  hoH,  a 


t  pen.  2L 
33. 
en.  22. 


Paul  yn  dangos  ei  ahead 


RHUFEINIAID,  I. 


i'r  RJm/einiaid. 


Anno 

DOMINI 

63. 


b  pen.  25. 
11. 


i  pen.  26.  0, 

7. 
fe  pen.  26. 

29. 

Eph.  4. 1. 

a  6.  20. 

2  Tim.  1. 

16. 


1  pen.  24.  5, 
14. 


4  6en«M, 


to  Edrych 
ar  pen.  26, 

n  pen.  17.  4. 


Anno 

DOMINI 

60. 


»  Act.  9. 15. 

a  13.  2. 

Gal.  1. 15. 
b  Act.  26.  6. 


c  Matt.  L  6, 

16. 

Luc  1.  32. 

Act.  2.  30. 

2  Tim.  2.  8. 
<i  Gal.  4.  4. 
e  Act.  13. 

33. 
2  derfyn- 

wyd. 
rpen.  12.3. 

a  15.  15. 
8  pen.  16. 

26. 


fynnaseiitjO/  ngoUwng  ymaith,  am 
nad  oedd  dim  aches  angau  ynof. 

19  Eithr  am  fed  yr  luddewon  yn 
dywedyd  yn  erbyn  liyn,  ^mi  a  yr- 
rwyd  i  appelio  at  Cesar;  nid  fel 
pettai  gennyf  beth  i  achwyn  ar  fy 
nghenedl. 

20  Am  yr  achos  hwn  gan  hynny 
y  gelwais  am  danoch  chwi,  i'ch 
gweled,  ac  i  ymddiddau  â  chwi : 
canys  'o  achos  gobaith  Israel  y'm 
rhwymwyd  i  â'r  ^  gadwyn  hon. 

21  A  hwythau  a  ddywedasant 
wrtho,  Ni  dderbyniasom  ni  lythyr- 
au  o  Judea  jm  dy  gylch  di,  ac  ni 
fynegodd  ac  ni  lefarodd  neb  o'r 
brodyr  a  ddaeth  oddi  yno  ddim 
drwg  am  danat  ti. 

22  Ond  yr  ydym  ni  yn  deisyf  cael 
clywed  gennyt  ti  beth  yr  ydwyt 
yn  ei  synied :  oblegid  am  y  sect 
hon,  y  mae  yn  hysbys  i  ni  fod  ^ym 
mhob  man  yn  dywedyd  yn  ei  her- 
byn. 

23  Ac  wedi  iddynt  *nodi  diwrnod 
iddo,  llawer  a  ddaeth  atto  ef  iV 
letty ;  i'r  rhai  y  tystiolaethodd  ac 
yr  eglurodd  efe  deyrnas  Dduw,  gan 
gynghori  iddynt  y  pethau  am  yr 
lesu,  "allan  o  gyfraith  Moses,  a'r 
prophwydi,  o'r  bore  hyd  yr  hwyr. 

24  "A  rhai  a  gredasant  i'r  peth- 


au a  ddywedasid,  a  rhai  ni  chred- 
asant. 

25  Ac  a  hwy  yn  anghyttûn  â'u 
gilydd,  hwy  a  ymadawsant,  wedi  i 
Paul  ddywedyd  un  gair,  mat  da  y 
llefarodd  yr  Ÿspryd  Glân  trwy  Esai- 
as  y  prophwyd  wrth  ein  tadau  ni, 

26  Gan  ddywedyd,  °  Dos  at  y  bobl 
yma,  a  dywed,  Yn  clywed  y  clywch, 
ac  ni  ddeallwch;  ac  yn  gweled  y 
gwelwch,  ac  ni  chanfyddwch : 

27  Canys  brasâwyd  calon  y  bobl 
hyn,  a  thrwm  y  clywsant  â'u  clust- 
iau,  a'u  Uygaid  a  gauasant ;  rhag 
iddynt  weled  t'li  Uygaid,  a  chlywed 
â'^í  clustiau,  a  deall  a'r  galon,  a  dy- 
chwelyd,  ac  i  mi  eu  hiachâu  hwynt. 

28  Bydded  hysbys  i  chwi  gan 
hynny,  anfon  iachawdwriaeth  Duw 
P  at  y  Cenhedloedd ;  a  hwy  a  wran- 
dawant. 

29  Ac  wedi  iddo  ddywedyd  hyn, 
ymadawodd  yr  luddewon,  a  chan- 
ddynt  ddadl  mawr  yn  eu  plith. 

30  A  Phaul  a  arhoes  ddwy  flyn- 
edd  gyfan  yn  ei  dy  ardrethol  ei 
hun,  ac  a  dderbyniodd  bawb  a'r 
oedd  yn  dyfod  i  mewn  atto, 

31  Gan  bregethu  teyrnas  Dduw, 
ac  athrawiaethu  y  pethau  am  yr 
Arglwydd  lesu  Grist,  *igyd  â  phob 
hyfder,  yn  ddiwahardd. 


EPISTOL  PAUL  YR  APOSTOL  AT  Y 

RHUFEINIAID. 


PENNOD  I. 

1  Paul  yn  dangos  ei  alwedigaeth  i'r  Ehufein- 
iaid,  9  a'i  chwant  i  ddyfod  attynt.  16  Beth 
yw  ei  efengyl  ef,  a'r  cyfiawnder  y  mae  hi  yn 
ei  ddangos.  18  Bod  Duw  yn  ddigllawn  wrlh 
hob  math  ar  hechod,  21  I'a  beth  oedd  pech- 
odau  y  Cenhedloedd. 

PAUL,  gwasanaethwr  lesu  Grist, 
wedi  ei  alw  ifod  yn  apostol, 
ac  wedi  ei  *neillduo  i  efengyl  Duw, 

2  CYr  hon  a  rag-addawsai  efe 
trAvy  ei  brophwydi  yn  yr  ysgryth- 
yrau  sanctaidd,) 

3  Am  ei  Fab  ef  lesu  Grist  ein 
Harglwydd  ni, "  yr  hwn  ^  a  wnaed  o 
had  DaiÉydd  o  ran  y  cnawd ; 

4  Ac  *a  ^eglurwyd  yn  Fab  Duw 
mewn  gallu,  yn  ol  yspryd  sanct- 
eiddiad,  trwy  yr  adgyfodiad  oddi 
wrth  y  meirw : 

5  Trwy  yr  hwn  ^y  derbyniasom 
ras  ac  apostoliaeth,  i  ^ufudd-dod 
fifydd  ym  mhlith  yr  hoU  genhedl- 
oedd,  er  mwyn  ei  enw  ef : 


6  Ym  mysg  y  rhai  yr  ydych  chwi- 
thau  yn  alwedigion  lesu  Grist : 

7  At  bawb  sydd  yn  Rhufain,  yn 
anwyl  gan  Dduw,  ^  wedi  eu  galw  i 
fod  yn  saint :  '  Gras  i  chwi  a  than^- 
nefedd  oddi  Avrth  Dduw  ein  Tad  ni, 
a'r  Arglwydd  lesu  Grist. 

8  Yn  gyntaf,  ^  yr  wyf  yn  diolch  i'm 
Duw  trwy  lesu  Grist  drosoch  chwi 
oil,  oblegid  ^bod  eich  ffydd  chwi 
yn  gyhoeddus  yn  yr  hoU  fyd. 

9  Canys  ""  tyst  i  mi  yw  Duw,  °  yr 
hwn  yr  ydwyf  yn  ei  wasanaethu 
^  yn  fy  yspryd  yn  efengyl  ei  Fab  ef, 
fy  mod  i  "yn  ddibaid  yn  gwneuth- 
ur  coffa  o  honoch  bob  amser  yn  fy 
ngweddiau, 

10  P  Gan  ddeisyf  a  gawn  ryw  fodd, 
ryw  amser  bellach,  rwydd-hynt  gyd 
âg  ewyllys  Duw  1  ddyfod  attoch 
chwi. 

11  Canys  yr  wyf  yn  hiraethu  am 
eich  gweled,  fel  ^ygallwyf  gyfrannu 


Anno 

DOMINI 

63. 


0  Kb.  6.  9. 
Matt.  13. 
14. 

Marc  4. 12. 
Luc  8. 10. 
loan  12. 40. 
Rhuf.  11, 
8. 


P  pen.  13. 
46.  a  18.  6. 


A.D.65. 


1  pen.  4. 31. 


Anno 
DOMINI 

60. 

hi  Cor.  1.2. 
1  Gal.  1.  3. 


kPbiIem.4. 


m  pen.  9. 1. 
n  2  Tim.  1. 
3. 

S  Neu,  d'm 
hyspryd. 

o  1  Thess.  3. 
10. 


P  pen.  15. 
23. 

1  Thess.  3. 
10. 


1  pen.  15. 

29. 


Beth  yiv  yr  efengyl.  RHÜFEINIAID,  II.  Pechodau  y  CenJiedloedd. 


Anno 
DOMINI 

60. 


i  gyd  â 

chwi. 
r  Tit.  1.  4. 

2Petrl.  1. 


«  Act.  16. 7. 


1 1  Cor.  9. 
16. 


u  Ps.  40.  9, 

10. 

2  Tim.  1.8. 
»  1  Cor.  1. 

18.  a  15.  2. 
T  Act.  3.  26. 

a  13.  46. 

»  pen.  3.  21. 


a  Hab.  2.  4. 
Gal.  2. 16. 


b  Act.  14. 
17. 

6  iddynt. 
c  loan  1.  9. 


d  Pg.  19. 1. 

Act.  14. 17. 
a  17.  27. 


^fély 
hyddent. 


eEpb.4.17 
la. 


fPs.106.20. 
Jer.  2.  11. 
Ezec.8.10. 


e  Pb.  81. 12. 

Act.  7.42. 

2  Thess.  2. 

11,  12. 
tl  Thess.  4. 

4. 
i  Lcf.  18. 


i  chwi  ryw  ddawn  ysprydol,  fel  y'ch 
cadarnhâer : 

12  A  hynny  sydd  i'm  cyd-ymgys- 
uro  ^ynoch  clnvi,  trwy  'ifydd  ein 
gilydd,  yr  eiddoch  chwi  a'r  eiddof 
finnau. 

13  Eithr  ni  fynnwn  i  chwi  fod 
heb  wybod,  frodyr,  i  mi  yn  fynych 
arfaethu  dyfod  attoch,  (ond  ^fo'm 
Ihiddiwyd  i  hyd  yn  hyn,)  fel  y  cawn 
ryw  ffrwyth  ynoch  chwi  hefyd,  meg- 
is  ag  yn  y  Cenhedloedd  eraill. 

14  *  Dyledwr  ydwyf  i'r  Groegiaid, 
ac  i'r  barbariaid  hefyd ;  i'r  doeth- 
ion,  ac  i'r  annoethion  hefyd. 

15  Felly,  hyd  y  mae  ynof  fi,  par- 
ed ydwyf  i  bregethu  yr  efengyl  i 
chwithau  hefyd  y  rhai  ydych  yn 
Rhufain. 

16  Canys  "^  nid  oes  arnaf  gywilydd 
o  efengyl  Crist :  oblegid  ^gallu  Duw 
yw  hi  er  iachawdwriaeth  i  bob  un 
a'r  sydd  yn  credu ;  i'r  luddew  '  yn 
gyntaf,  a  hefyd  i'r  Groegwr. 

17  Canys  ^ynddi  hi  y  datguddir 
cyfiawnder  Duw  o  ffydd  i  ffydd ; 
megis  y  mae  yn  ysgrifenedig,  *Y 
cyfiawn  a  fydd  byw  trwy  fíydd. 

18  Canys  digofaint  Duw  a  ddat- 
guddiwyd  o'r  nef  yn  erbyn  pob 
annuwioldeb  ac  anghyfiawuder  dyn- 
ion,  y  rhai  sydd  yn  attal  y  gwirion- 
edd  mewn  anghyfiawuder. 

19  0  herwydd  *'yr  hyn  a  ellir  ei 
wybod  am  Dduw,  sydd  eglur  ^yu- 
ddynt  hwy :  canys  "  Duw  a'z  heglur- 
odd  iddynt. 

20  Canys  "^  ei  anweledig  bethau  ef 
er  creadigaeth  y  byd,  wrth  eu  hys- 
tyried  yn  y  pethau  a  wnaed,  a  welir 
yn  amlwg,  se/ei  dragywyddol  allu 
ef  a'i  DduAvdod ;  *  hyd  onid  ydynt 
yn  ddîesgus : 

21  Oblegid  a  hwy  yn  adnabod 
Duw,  nis  gogoneddasant  ef  megis 
Duw,  ac  na  buont  ddiolchgar  iddo ; 
eithr  ^  ofer  fuont  yn  eu  rhesymmau, 
a'u  calon  anneallus  hwy  a  dywyll- 

22  Pan  dybient  eu  bod  yn  ddoeth- 
ion,  hwy  a  aethant  yn  ffyliaid ; 

23  Ac  *^a  newidiasant  ogoniant  yr 
anllygredig  Dduw  i  gyffelybiaeth 
Hun  dyn  llygredig,  ac  ehediaid,  ac 
anifeiliaid  pedwar-carnol,  ac  ym- 
lusgiaid. 

24  so  ba  herwydd  Duw  hefyd 
a'u  rhoddes  hwy  i  fynu,  yn  iihra- 
chwantau  eu  calonnau,  i  aflendid, 
^  i  ammherchi  eu  cyrph  eu  hun  '  yn 
eu  plith  eu  hunain  : 


25  Y  rhai  a  newidiasant  wirionedd 
Duw  ^  yn  gelwydd,  ac  a  addolasant 
ac  a  wasanaethasant  y  creadur  yn 
■^  fwy  na'r  Creawdwr,  yr  hwn  sydd 
fendigedig  yn  dragywyddol.  Amen. 

26  Oblegid  hyn  y  rhoddes  Duw 
hwynt  i  fynu  i  '  wŷniau  gwarthus : 
canys  eu  ®  gwragedd  hwy  a  newid- 
iasant yr  arfer  ^anianol  i'r  hon  sydd 
yn  erbyn  ^  anian  : 

27  Ac  yn  gyffelyb  y  ^  gwŷr  hefyd, 
gan  adael  yr  arfer  naturiol  o'r 
wraig,  a  ymlosgent  yn  eu  hawydd 
i'w  gilydd ;  y  gwŷr  ynghyd  â  gwŷr 
yn  gwneuthur  brynti,  ac  yn  der- 
byn  ynddyut  eu  hunain  y  cyfryw 
dâl  am  eu  cyfeiliorni  ag  ydoedd 
raid. 

28  Ac  megis  nad  oedd  gymmerad- 
wy  ganddynt  ^gadw  Duw  yn  eii 
gwybodaeth,  Duw  a'u  rhoddes  hwynt 
i  fynu  i  feddwl  anghymmeradwy,  i 
wneuthur  y  pethau  nid  oedd  wedd- 
aidd  : 

29  Wedi  eu  llenwi  â  phob  ang- 
hyfiawuder, godineb,  anwiredd,  cy- 
bydd-dod,  drygioni ;  yn  llawn  cen- 
figen,  llofruddiaeth,  cynnen,  twyll, 
drwg-auAvydau ; 

30  Yn  hustyngwyr,  yn  athrodwyr, 
yn  gas  ganddynt  Dduw,  yn  dra- 
haus,  yn  feilchion,  yn  fii'ostwyr,  yn 
ddychymmygwyr  drygioni,  yn  an- 
ufudd  i  rieni, 

31  Yn  anneallus,  yn  dorrwyr  am- 
mod,  yn  ^angharedig,  yn  anghym- 
modlawn,  yn  anuhrugarogion : 

32  Y  rhai  yn  g wybod  cyfiawnder 
Duw,  fod  y  rhai  sydd  yn  gwneuth- 
ur y  cyfryw  bethau  yn  haeddu 
marwolaeth,  ydynt  nid  yn  unig  yn 
gwneuthur  y  pethau  hyn,  eithr  hef- 
yd ""yn  ^ cyd-ymfoddloni  a'r  rhai 
sydd  yn  eu  gwneuthur  hwynt. 

PENNOD  II. 

1  Na  all  y  rhai  sydd  yn  pechu,  er  eu  bod  yn 
condemnio  pechod  mewn  eraill,  mo'u  hes- 
gusodi  eu  hunain  ;  6  ac  mai  anhaws  o  lawer 
iddynt  dd'iangc  rhag  barn  Duw,  9  pa  un 
bynnag  font  ai  luddewon  ai  Cenhedloedd. 
14  Nas  gall  y  Cenhedloedd  dd'iangc,  17  na'r 
luddewon  chioaith ;  25  ac  na  wna  eu  hen- 
waediad  lesâd  iddynt,  oni  chadwant  y  ddeddf. 

HERWYDD  paham,  diesgus 
wyt  ti,  0  ddyn,  pwy  bynnag 
wyt  yn  barnu:  *  canys  yn  yr  hyn 
yr  wyt  yn  barnu  arall,  yr  wyt  yn 
dy  gondemnio  dy  hun :  canys  ti  yr 
hwn  wyt  yn  barnu,  wyt  yn  gwneuth- 
ur yr  un  pethau. 
2  Eithr  ni  a  wyddom  fod  barn 


Anno 
DOMDil 

60. 

k  Amos  2. 
4. 
7  hytrach. 


1  Lef.  18. 
22,  23. 
Eph.  5.  12. 

8  benyw- 
iaid. 

9  naturiol. 

2  natur- 
iaeih. 

3  gwrryw 
laid. 


ilNeu, 
gydnahod 
I)uio. 


s  ddigariad. 


m  Hos.  7.  3. 

6  Neil, 
cydsynio. 


»  2  Sam.  12. 
5. 
Matt.  7.  2. 


Barn  gyjiawn  Duw. 


RHUFEINIAID,  III. 


Am  tvneuthur  y  ddeddf. 


Anno 
DOMINI 

60. 


b  2  Petr  3. 

c  E9.  30.  18. 


i  lago  5.  3. 


t  Job  34. 11. 
Ts.  62.  12. 
Jer.  17. 10. 
a  32. 19. 
Matt.  16. 
27. 

pen.  14. 12. 
Dat.22.12. 


e  Amos  3.  2. 

Luc  12. 47, 

48. 

1  Petr  4. 

17. 
2  Cenhedl- 

ddyn. 
S  Cenhedl- 

ddyn. 
h  Deut.  10. 

17. 


i  Matt.  7. 
21. 

lago  1.  22, 
23,25. 


4  rliyng- 
ddijnt  a'u 
fiib/dd  yn 
ojhitddo, 
neu,  yn 
esgusodi. 

k  Matt.  25. 
31. 
1  Cor.  4. 5. 

1  loan  5.  22. 
Act.  17. 31. 

m  Mic.  3. 
11. 
pen.  9.  4. 


Duw  yn  ol  gwirionedd,  yn  erbyn  y 
rhai  a  wnant  gyfryw  bethau. 

3  Ac  a  wyt  ti  yn  tybied  hyn,  0 
ddyn,  yr  hwn  wyt  yn  barnu  y  rhai 
sydd  yn  gwneuthur  y  cyfryw  beth- 
au, a  thithau  yn  gwneuthur  yr  un 
pethau,  y  diengi  di  rhag  barn  Duw? 

4  Neu  a  wyt  ti  yn  diystyru  golud 
ei  ddaioni  ef,  a'i  ddioddefgarwch, 
^  a'i  ymaros,  "  heb  wybod  fod  daioni 
Duw  yn  dy  dy  wys  di  i  edifeirwch  ? 

5  Eithr  yn  ol  dy  galedrwydd,  a'th 
galon  ddiedifeiriol,  wyt  ^  yn  trysori 
i  ti  dy  hun  ddigofaint  erbyn  dydd 
y  digofaint,  a  datguddiad  cyfiawn 
farn  Duw, 

6  ^  Yr  hwn  a  dâl  i  bob  un  yn  ol  ei 
weithredoedd : 

7  Sef  i'r  rhai  trwy  barhâu  yn 
gwneuthur  da,  a  geisiant  ogoniant, 
ac  anrhydedd,  ac  anllygredigaeth ; 
bywyd  tragywyddol : 

8  Eithr  i'r  rhai  sydd  gynhennus, 
ac  ^anufudd  i'r  gAvirionedd,  eithr 
yn  ufudd  i  anghyfiawnder,  y  bydd 
Hid  a  digofaint ; 

9  Trallod  ac  ing  ar  bob  enaid  dyn 
sydd  yn  gwneuthur  drwg;  yr  ludd- 
ew  ^  yn  gyntaf,  a'r  ^  Groegwr  hefyd : 

10  Eithr  gogoniant,  ac  anrhydedd, 
a  thangnefedd,  i  bob  un  sydd  yn 
gwneuthur  daioni ;  i'r  luddew  yn 
gyntaf,  ac  i'r  ^  Groegwr  hefyd. 

11  Canys  ^nid  oes  derbyn  wyneb 
ger  bron  Duw. 

12  Oblegid  cynnifer  ag  a  bech- 
asant  yn  ddi  ddeddf,  a  gyfrgollir 
hefyd  yn  ddiddeddf;  a  chynnifer 
ag  a  bechasant  yn  y  ddeddf,  a 
fernir  wrtli  y  ddeddf; 

13  (Canys  'nid  gwrandawyr  y 
ddeddf  sydd  gyfiawn  ger  bron 
Duw,  ond  gwneuthurwyr  y  ddeddf 
a  gyfiawnhêir. 

14  Canys  pan  yw  y  Cenhedloedd, 
y  rhai  nid  yw  y  ddeddf  ganddyut, 
wrth  naturiaeth  yn  gwneuthur  y 
pethau  sydd  yn  y  ddeddf,  y  rhai 
hyn  heb  fod  y  ddeddf  ganddynt, 
ydynt  ddeddf  iddynt  eu  hunain  : 

15  Y  rhai  sydd  yn  dangos  gweith- 
red  y  ddeddf  yn  ysgrifenedig  yn  eu 
calonnau,  a'u  cyd wybod  yn  cyd-dyst- 
iolaethu,  a'«t  meddyliau  ^yn  cyhuddo 
eu  gilydd,  neu  yn  esgusodi ;) 

16  ^  Yn  y  dydd  y  barno  Duw  ddir- 
geloedd  dynion,  yn  ol  fy  efengyl  i, 
Hrwy  lesu  Grist. 

17  Wele,  luddew  y'th  elwir  di,  ac 
"  yr  wyt  yn  gorphwys  yn  y  ddeddf, 
ac  yn  gorfoleddu  yn  Nuw ; 


18  Ac  yn  gwybod  ei  ewyllys  ef,  ac 
"yn  ^darbod  pethau  rhagorol,  gan 
fod  wedi  dy  addysgu  o'r  ddeddf ; 

19  Ac  yr  wyt  yn  coelio  dy  fod  yn 
dywysog  i'r  deillion,  yn  llewyrch 
i'r  rhai  sydd  mewn  tywyllwch, 

20  Yn  athraw  i'r  anghall,  yn  ddysg- 
awdwr  i'r  rhai  bach,  a  chennyt 
"ffurf  y  gwybodaeth  a'r  gwirion- 
edd yn  y  ddeddf 

21  P  Tydi,  gan  hynny,  yr  hwn  wyt 
yn  addysgu  arall,  oni'th  ddysgi  dy 
hun  ?  yr  hwn  wyt  yn  pregethu,  Na 
ladratter,  a  ladretti  di  ? 

22  Yr  hwn  wyt  yn  dywedyd,  Na 
odineber,  a  odinebi  di?  yr  hwn 
wyt  yn  ffieiddio  delwau,  a  gyssegr- 
yspeili  di  ? 

23  Yr  hwn  wyt  lyn  gorfoleddu 
yn  y  ddeddf,  trwy  dorri  y  ddeddf 
a  ddianrhydeddi  di  Dduw  ? 

24  Canys  enw  Duw  o'ch  plegid 
chwi  a  geblir  ym  mhlith  y  Cen- 
hedloedd, megis  y  mae  '  yn  ysgrif- 
enedig. 

25  Canys  enwaediad  yn  wir  a  wna 
lês,  OS  cedwi  y  ddeddf:  eithr  os 
troseddwr  y  ddeddf  ydwyt,  aeth  dy 
enwaediad  yn  ddienwaediad. 

26  Os  y  dienwaediad  gan  hynny 
a  geidw  gyfiawnderau  y  ddeddf,  oni 
chyfrifir  ei  ddienwaediad  ef  yn  en- 
waediad ? 

27  Ac  oni  bydd  i'r  dienwaediad  yr 
hwn  sydd  o  naturiaeth,  os  ceidw  y 
ddeddf,  dy  farnu  di,  yr  hwn  wrth  y 
llythyren  a'r  enwaediad  wyt  yn  tros- 
eddu  y  ddeddf? 

28  Canys  '  nid  yr  hwn  sydd  yn  yr 
amlwg  sydd  luddew;  ac  nid  en- 
waediad yw  yr  hyn  sydd  yn  yr 
anihvg  yn  y  cnawd : 

29  Eithr  *  yr  hwn  sydd  yn  y  dirgel 
sydd  luddew;  ac  "enwaediad  y 
galon  sydd  'yn  yr  yspryd,  nid  yn 
y  llythyren;  ^yr  hwn  y  mae  ei 
glod  nid  o  ddynion,  ond  o  Dduw. 

PENNOD  III 

1  Bhagorfraint  yr  luddewon:  3  yr  hon  ni 
choilasant :  9  er  hynny  y  mae  y  ddeddf  yn 
eu  harnu  htcyihau  hefyd  yn  euog  o  hechod: 
20  gan  hynny  ni  chyfiawnheir  un  cnawd 
trwy  y  ddeddf:  28  eithr  pawb,  heb  wahan- 
iaeth,  trwy  ffydd  yn  unig :  31  ac  etto  ni 
ddiddymwyd  y  ddeddf. 

PA  ragoriaeth  gan  hynny  sydd 
i'r  luddew  ?  neu  pa  fudd  sydd 
o'r  enwaediad  ? 

2  Llawer,  ym  mhob  rhyw  fodd  :  yn 
gyntaf,  o  herwydd'^darfodyniddiried 
iddynt  hwy  am  ymadroddion  Duw. 

3  Oblegid  beth  os  ''anghredodd 


Anno 

DOMINI 

60. 

n  Phil.  1.10. 

5  profi  peth- 
au d  gwa- 
haniaelh 
rhijng- 
ddynt. 


o  pen.  6.  17. 
2  Tim.  1. 
13.  a  3.  5. 

P  Pb.  50. 16, 


r2Sam.  12. 
14. 

Es.  52.  5. 
Ezec.  36. 
20,  23. 


» loan  8. 39. 
pen.  9. 6, 7. 
Gal.  6. 15. 
Dat.  2.  9. 


tl  Petr  3.  4. 
u  Col.  2. 11. 

Phil.  3.  3. 
X  pen.  7.  6. 

2  Cor.  3.  6. 
71  Cor.  4.  5. 

2  Cor.  10. 

18. 

1  Thess.  2. 

4. 


»  Ps.  147. 
19,  20. 
pen.  9.  4. 

b  Heb.  4.  2. 


1057 


Trwy  y  ddeddfin 


RHÜFEINIAID,  IV. 


chyfiawnhtir  un  cnawd. 


Anno 
DOMINI 

60. 

c  Num.  23. 

19. 

pen.  9.  6. 

2  Tim.  2. 

13. 
d  loan  3. 

33. 
e  Ps.  62.  9. 

a  116.  11, 
fPs.  51.  4. 

tarnech. 


e  Gen.  18, 

25. 


h  Gal.  3.  22. 


I  Ps.  14.  1, 
2,3. 
a  5S.  1. 


t  Ps.  5.  9, 
1  Ps.  140.  3. 
'  l'ä.  10. 7. 


n  Diar.  1. 

16. 
Es.50.7,8. 


0  Ps.  3G.  L 


P  Kzec.  16, 

C3. 
3  yn  enog  o 
fiaen  Uuw. 

q  Gal.  2. 16. 
r  pen.  7.  7. 


rhai?   ''a  wna  eu  hanghrediniaeth 
liwy  ffydd  Duw  yn  ofer  ? 

4  Na  atto  Duw:  eithr  ^bydded 
Duw  yn  eirwir,  a  ^phob  dyn  yn 
gelwyddog;  megis  yr  ysgrifenwyd, 
'Fel  y'th  gyfiawnhâer  yn  dy  eiriau, 
ac  y  gorfyddech  ^  pan  y'th  farner. 

5  Eithr  OS  yw  ein  hanghyfiawnder 
ni  yn  canmol  cyfiawnder  Duw,  pa 
beth  a  ddywedwn?  Ai  anghyfiawn 
yw  Duw,  yr  hwn  sydd  yn  dwyn 
amom  ddigofaint?  (yn  ol  dyn  yr 
wyf  yn  dy wedyd  ;) 

6  Na  atto  Duw :  canys  wi'th  hynny 
«pa  fodd  y  barna  Duw  y  byd? 

7  Canys  os  bu  gwirionedd  Duw 
trwy  fy  nghelwydd  i  yn  helaethach 
i'w  ogoniant  ef,  paham  y'm  bernir 
innau  etto  megis  pechadur  ? 

8  Ac  nid,  (megis  y'n  ceblir,  ac 
megis  y  dywed  rhai  ein  bod  yn 
dywedyd,)  Gwnawn  ddrwg,  fel  y  del 
daioni  ?  y  rhai  y  mae  eu  damnedig- 
aeth  yn  gyfiawn. 

9  Beth  gan  hynny  ?  a  ydym  ni  yn 
fwy  rhagorol  ?  Nac  ydym  ddim  : 
canys  ni  a  brofasom  o'r  blaen  ^  fod 
pawb,  yr  luddewon  a'r  Groegwyr, 
dan  bechod ; 

10  Megis  y  mae  yn  ysgrifenedig, 
'Kid  oes  neb  cyfiawn,  nac  oes  un : 

11  Nid  oes  neb  yn  deall ;  nid  oes 
neb  yn  ceisio  Duw. 

12  Gŵyrasant  oil,  aethant  i  gyd 
yn  anfuddiol  ;  nid  oes  un  yn 
gwneuthur  daioni,  nac  oes  un. 

13  ^  Bedd  agored  yw  eu  ceg ;  â'u 
tafodau  y  gwnaethant  ddichell ; 
'gwenwyn  aspiaid  sydd  dan  eu 
gwefusau : 

14  ™Y  rhai  y  mae  eu  genau  yn 
11a wn  melldith  a  chwerwedd : 

15  "Buan  yw  eu  traed  i  dyAvallt 
gwaed : 

16  Distryw  ac  aflwydd  sydd  yn 
eu  ffyrdd : 

17  A  ffordd  tangnefedd  ni  aduab- 
uant : 

18  °  Nid  oes  ofn  Duw  ger  bron  eu 
llygaid. 

19  Ni  a  wyddom  hefyd  am  ba 
bethau  bynnag  y  mae  y  ddeddf 
yn  ei  ddy wedyd,  mai  wrth  y  rhai 
sydd  dan  y  ddeddf  y  mae  hi  yn  ei 
ddywedyd :  fel  p  y  cauer  pob  gen- 
au, ac  y  byddo  yr  holl  fyd  ^dan 
farn  Duw. 

20  Am  hynny  ^trwy  weithred- 
oedd  y  ddeddf  ni  chyfiawnliêir  un 
cnawd  yn  ei  olwg  ef;  canys  'trwy 
y  ddeddf  y  mae  adnabod  pechod. 


t  pen.  10. 

Gal.  3.  23. 
CoL  3. 11, 


21  Ac  yr  awrhon  'yr  eglur^vj'd 
cyfiawnder  Duw  heb  y  ddeddf, 
wrth  gael  tystiolaetli  gan  y  ddeddf 
a'r  prophwydi ; 

22  Sef  cyfiawnder  Duw  yr  hion 
sydd  trwy  fiydd  lesu  Grist,  i  bawb 
ac  ar  bawb  a  gredant :  canys  '  nid 
oes  gwahaniaeth : 

23  Oblegid  '•  pawb  a  bechasant,  ac 
ydynt  yn  ol  am  ogoniant  Duw  ; 

24  A  hwy  wedi  eu  cyfìawnhâu  yn 
rhad  trwy  ei  ras  ef,  trwy  y  pryn- 
edigaeth  sydd  yng  Nglirist  lesu  : 

25  Yr  hwn  a  ^  osododd  Duw  yn 
^  iawn,  trwy  fiydd  yn  ei  waed  ef,  i 
ddangos  ei  gyfiawnder  ef,  trwy 
faddeuant  ^  y  pechodau  a  wnaethid 
o'r  blaen,  trwy  ddioddefgarwch  Duw; 

26  I  ddangos  ei  gyfiawnder  ef  y 
pryd  hwn ;  fel  y  byddai  efe  yn 
gyfiawn,  ac  yn  cyfiawnhâu  y  neb 
sydd  o  fi}^dd  lesu. 

27  ^Pa  le  gan  hynny  y  mae  y 
gorfoledd?  Efe  a  gauwyd  allan. 
Trwy  ba  ddeddf?  ai  deddf  gyfQiih- 
redoedd  ?  Nag  ê ;  eithr  trwy  ddeddf 
fiydd, 

28  Yr  ydym  ni  gan  hynny  yn  cyf- 
rif  ==mai  trwy  fiydd  y  cyfiawnhêir 
dyn,  heb  weithredoedd  y  ddeddf. 

29  Ai  i'r  luddewon  y  mae  efe  yn 
Dduw  yn  unig?  onid  yiv  i'r  Cen- 
hedloedd  hefyd  ?  Yn  wir  y  mae  efe 
i'r  Cenhedloedd  hefyd : 

30  Gan  mai  un  Duw  sydd,  yr  hwn 
a  gyfiawnhâ  yr  enwaediad  wrth 
fiydd,  a'r  dienwaediad  trwy  fiydd. 

31  Wrth  hynny,  a  ydym  ni  yn 
gwneuthur  y  ddeddf  yn  ddirym 
trwy  fiydd  ?  Na  atto  Duw :  eithr  yr 
ydym  yn  cadarnhâu  y  ddeddf. 

PENNOD  IV. 

1  Ffydd  Abraham  a  gyfrifwyd  iddo  yn  gyf- 
iawnder, 10  cyn  enwaedu  arno,  13  Tnvy 
ffydd  yn  unig  y  derbyniodd  efe  aH  had  yr 
addewid.  16  Abraham  yw  tad  pawb  a'r 
sydd  yn  credu,  24  Ein  ffydd  ninnau  hefyd 
o  gyfrijir  i  ni  yn  gyfiawnder. 

PA  beth  gan  hynny  a  ddywedwn 
ni  ddarfod  i  *  Abraham  ein  tad 
ni  ei  gael,  yn  ol  y  cnawd  ? 

2  Canys  os  Abraham  a  gyfiawnhâ- 
wyd  trwy  weithredoedd,  y  mae  iddo 
orfoledd  ;  eithr  nid  ger  bron  Duw. 

3  Canys  pa  beth  a  ddywed  yr  ys- 
grythyr  ?  ^  Credodd  Abraham  i 
Dduw;  a  chyfrifwyd  iddo  yn  gyf- 
iawnder. 

4  Eithr  i'r  neb  sydd  yn  gweithio,  ni 
chyfrifir  y  gwobr  o  ras,  ond  o  ddyled. 

5  Eithr  ^  i'r  neb  nid  y w  yn  gweithio, , "  pen.  ii.  s. 
ond  yn  credu  yn  yr  hwn  sydd  yn 


Ffydd  Ahràliam. 


RHUFEINIAID,  V.         Llaivenydd  mewn  gobaith. 


Anno 
DOMINI 

60. 


d  P3.  32, 1, 

2. 


e  Gen.  17. 
10. 
2ie{. 


fLncl9.  9. 
ad.  12, 16. 
Gal.  3.  7. 


8  Gal.  3. 18. 


h  pen.  3.20. 
a  5. 13,  20. 
a  7.  8,  10. 

1  Cor.  15. 
56. 

2  Cor.  3. 7, 
9. 

GaL3.  19. 
1  loan  3. 4. 


k  Gen.  17. 6. 

iyngy- 
ffelyb  îr 
ne&. 


I  pen.  8. 11. 


n>  Gen.  15. 

5. 
n  Gen.  17. 

17. 

a  18. 11. 

Heb.  11. 

11,  12. 


cyfiawnhâu  yr  annuwiol,  ei  ffydd  ef 
a  gyfrifir  yn  gyfiawnder. 

6  Megis  y  mae  Dafydd  hefyd  yn 
datgan  dedwyddwch  y  dyn  y  mae 
Duw  yn  cyfrif  cyfiawnder  iddo  heb 
weithredoedd,  gaii  ddywedyd, 

7  ^  Dedwydd  yw  y  rhai  y  maddeu- 
wyd  eu  hanwireddau,  a'r  rhai  y 
cuddiwyd  eu  pechodau : 

8  Dedwydd  yw  y  gwr  nid  yw  yr 
Arglwydd  yn  cyfrif  pechod  iddo. 

9  A  ddcieth  y  dedwyddwch  hwn 
gan  hynny  ar  yr  enwaediad  yn  unig, 
ynte  ar  y  dienwaediad  hefyd  ?  canys 
yr  ydym  yn  dywedyd  ddarfod  cyfrif 
ffydd  i  Abraham  yn  gyfiawnder. 

10  Pa  fodd  gan  hynny  y  cyfrifwyd 
hi?  ai  pan  oedd  yn  yr  enwaediad, 
ynte  yn  y  dienwaediad  ?  Nid  yn  yr 
enwaediad,  ond  yn  y  dienwaediad. 

11  Ac  ^efe  a  gymmerth  arwydd 
yr  enwaediad,  yn  ^  insel  cyfiawnder 
y  ffydd,  yr  hon  oedd  ganddo  yn  y 
dienwaediad:  fel  ^y  byddai  efe  yn 
dad  pawb  a  gredent,  yn  y  dienwaed- 
iad ;  fel  y  cyfrifid  cyfiawnder  idd- 
ynt  hwythau  hefyd : 

12  Ac  yn  dad  yr  enwaediad,  nid 
i'r  rhai  o'r  enwaediad  yn  unig,  ond 
i'r  sawl  hefyd  a  gerddant  Iwybrau 
ffydd  Abraham  ein  tad  ni,  yr  hon 
oedd  ganddo  yn  y  dienwaediad. 

13  Canys  nid  trwy  y  ddeddf  y 
daetli  yr  addewid  i  Abraham,  neu 
i'w  had,  y  byddai  efe  yn  etifedd  y 
byd ;  eithr  trwy  gyfiawnder  ffydd. 

14  Canys  ^os  y  rhai  sydd  o'r  ddeddf 
yw  yr  etifeddion,  gwnaed  ffydd  yn 
ofer,  a'r  addewid  yn  ddirym. 

15  Oblegid  ^  y  mae  y  ddeddf  yn 
peri  digofaint;  canys  lie  nid  oes 
deddf,  nid  oes  gamwedd. 

16  Am  hynny  o  ffydd  y  mae,  fel  y 
hyddai  yn  ol  gras  :  fel  y  byddai  yr 
addewid  yn  sicr  i'r  holl  had  ;  nid  yn 
unig  i'r  hwn  sydd  o'r  ddeddf,  ond 
hefyd  i'r  hwn  sydd  o  fiydd  Abra- 
ham, '  yr  hwn  yw  ein  tad  ni  oil, 

17  (Megis  y  mae  yn  ysgrifenedig, 
''Mi  a'th  wneuthum  yn  dad  Uawer 

0  genhedloedd,)  ^  ger  bron  y  neb  y 
credodd  efe  iddo,  se/Duw,  yr  hwn 
sydd  yn  bywhâu  y  meirw,  ac  sydd 
'yn  galw  y  pethau  nid  ydynt,  fel 
pe  byddent: 

18  Yr  hwn  yn  erbyn  gobaith  a 
gredodd  dan  obaith,  fel  y  byddai 
efe  yn  dad  cenhedloedd  lawer  ;  yn 

01  yr  hyn  a  ddywedasid,  "Felly  y 
bydd  dy  had  di. 

19  Ac  efe,  yn  ddiegwan  o  fifydd,  °  nid 


ystyriodd  ei  gorph  ei  hun,  yr  liivn 
oedd  yr  awrhon  wedi  marweiddio, 
ac  efe  ynghylch  can  mlwydd  oed, 
na  marweidd-dra  bru  Sara. 

20  Ac  nid  ammheuodd  efe  addew- 
id Duw  trwy  anghrediniaeth  ;  eithr 
efe  a  nerthwyd  yn  y  ffydd,  gan  roddi 
gogoniant  i  Dduw : 

21  Ac  yn  gwbl  sicr  ganddo,  am 
yr  hyn  a  addawsai  efe,  °ei  fod  ef 
yn  abl  i'w  wneuthur  hefyd. 

22  Ac  am  hynny  y  cyfrifwyd  iddo 
yn  gyfiawnder. 

23  Eithr  p  nid  ysgrifenwyd  hynny 
er  ei  fwyn  ef  yn  unig,  ddarfod  ei 
gyfrif  iddo ; 

24  Ond  er  ein  mwyn  ninnau  hef- 
yd, i'r  rhai  y  cyfrifir,  y  rhai  ydym 
yn  credu  yn  yr  hwn  "^a  gyfododd 
lesu  ein  Harglwydd  ni  o  feirw  : 

25  Yr  hwn  a  draddodwyd  dros 
ein  pechodau  ni,  ac  a  gyfodwyd  i'n 
cyfiawnhâu  ni. 

PENNOD  V. 

1  Wedi  ein  cyfiawnhau  tncy  ffydd,  y  mae  i  ni 
dangnefedd  rhyngom  a  Duw,  2  a  llawenydd 
yn  ein  gobaith  :  8  gan  ein  cymmodi  trwy  ei 
waed  e/,  a  nyni  yn  elynion  iddo,  10  y  caion 
yn  hytrach  fod  yn  gadwedig  wedi  ein  cym- 
modi. 12  Megis  y  daeth  pechod  a  marwol- 
aeih  trwy  Adda,  17  felly  yn  hytrach  y  daw 
cyfiawnder  a  bywyd  trwy  lesu  Grist.  20  Lie 
yr  amlhaodd pechod,  y  rhagor-amlhaodd  gras. 

AM  hynny,  *gan  ein  bod  wedi  ein 
.  cyfiawnhau  trAvy  ffydd,  y  mae 
gennym  heddwch  tu  ag  at  Dduw, 
trwy  ein  Harglwydd  lesu  Grist : 

2  ''Trwy  yr  hwn  hefyd  y  cawsom 
ddyfodfa  trwy  fiydd  i'r  gras  hwn,  yn 
yr  hwn  yr  ydym  yn  sefyll,  ac  ''yn  gor- 
foleddu  dan  obaith  gogoniant  Duw. 

3  Ac  nid  felly  yn  unig,  eithr  yr 
ydym  yn  gorfoleddu  mewn  gor- 
thrymderau ;  *  gan  wybod  fod  gor- 
thrymder  yn  peri  dîoddefgarwch ; 

4  A  dioddefgarwch,  brofiad;  a 
phrofiad,  obaith: 

5  A  gobaith  ni  chywilyddia,  am 
fod  cariad  Duw  wedi  ei  dywallt  yn 
ein  calonnau  ni,  trwy  yr  Yspryd 
Glan  yr  hwn  a  roddwyd  i  ni. 

6  Canys  Crist,  pan  oeddym  ni  etto 
yn  weiniaid,  mewn  ^pryd  a  fu  farw 
dros  yr  annuwiol. 

7  Oblegid  braidd  y  bydd  neb  farw 
dros  un  cyfiawn :  oblegid  dros  y  da 
ysgatfydd  fe  feiddiai  un  farw  hefyd. 

8  Eithr  *  y  mae  Duw  yn  canmol  ei 
gariad  tu  ag  attom ;  oblegid,  a 
nyni  etto  yn  bechaduriaid,  i  Grist 
farw  trosom  ni. 

9  Mwy  ynte  o  lawer,  a  nyni  yn 


Anno 
DOMINI 

60. 


0P9.II5.3. 
Heb.  11. 
19. 


P  pen.  15.  4. 
1  Cor.  10. 6, 
11. 


<î  Act.  2. 24. 
a  13.  30. 


»  Es.  32. 17. 
loan  16. 33. 


b  Eph.  2. 

18.  a  3.  12. 

Heb.  10.19. 
0  Heb.  3.  6. 


dlagol.  3. 


•  loan  15. 
13. 

lPetr3.18. 
1  loan  3. 
16.  a  4.  9. 


Cymmod  trwy  Grist. 


RHUFEINIAID,  VI. 


Oyjlog  pecliod 


Anno 
DOMINI 

60. 

fpen.  8.  32. 

E  2  Cor.  5. 
19. 
Eph.  2. 16. 


h  loan  5. 26. 
a  14.  19. 
2  Cor.  4.10, 
11. 


1  Gen.  3.  6. 

1  Oor.  15. 

21. 
k  Gen.  2.17. 

pen.  6.  23. 


1  pen.  4.  15. 
I  loan  3. 4. 


m  1  Cor.  15. 
21,  22,  45. 


n  Matt.  20. 
28. 
a  26.  23. 


3  un  cam- 
viedd. 


B  un  cyf- 
iawnder. 

o  loan  12. 
32. 
Héb.2.  9. 


P  loan.  15. 
22. 

pen.  4. 15. 
a  7.  8. 
Gal.  3. 19, 
23. 


awr  wedi  ein  cyfiawnhau  trwy  ei 
waed  ef,  y'n  hachubir  rhag  digof- 
aint  trwyddo  ef. 

10  Canys  ^os  pan  oeddym  yn  elyn- 
ion,  8  y'n  heddychwyd  â  Duw  trwy 
farwolaeth  ei  Fab  ef ;  mwy  o  lawer, 
wedi  ein  heddychu,  y'n  hachubir 
^  trwy  ei  fy wyd  ef. 

11  Ac  nid  hynny  yn  unig,  eithr 
gorfoleddu  yr  ydym  hefyd  yn  Nuw 
trwy  ein  Harglwydd  lesu  Grist, 
trwy  yr  hwn  yr  awrhon  y  derbyn- 
iasom  y  cymmod. 

12  Am  hynny,  megis  *  trwy  un  dyn 
y  daeth  pechod  i'r  byd,  a  ^marwol- 
aeth  trwy  bechod ;  ac  felly  yr  aeth 
marwolaeth  ar  bob  dyn,  yn  gym- 
maint  a  phechu  o  bawb  : 

13  Canys  hyd  y  ddeddf  yr  oedd 
pechod  yn  y  byd :  eithr  '  ni  chyf- 
rifir  pechod  pryd  nad  oes  deddf. 

14  Eithr  teyrnasodd  marwolaeth  o 
Adda  hyd  Moses,  ie,  arnynt  hwy  y 
rhai  ni  phechasant  yn  ol  cyfFelyb- 
iaeth  camwedd  Adda,  "*  yr  hwn  y w 
flfurf  yr  un  oedd  ar  ddyfod. 

15  Eithr  nid  megis  y  camwedd, 
felly  y  mae  y  dawn  liefyd.  Canys  os 
trwy  gamwedd  un  y  bu  feirw  11a w- 
er  ;  mwy  o  lawer  yr  amlhaodd  gras 
Duw,  a'r  dawn  trwy  ras  yr  un  dyn 
lesu  Grist,  "  i  laweroedd. 

16  Ac  nid  megis  y  bu  trwy  un  a 
bechodd,  y  mae  y  dawn:  canys  y 
farn  a  ddaeth  o  un  camwedd  i  gon- 
demniad ;  eithr  y  dawn  sydd  o 
gamweddau  lawer  1  gyfìawnhâd. 

17  Canys  os  trwy  ^  gamwedd  un  y 
teyrnasodd  marwolaeth  trwy  un; 
mwy  o  lawer  y  caiff  y  rhai  sydd  yn 
derbyn  llîosowgrwydd  o  ras,  ac  o 
ddawn  cyfiaŵuder,  deyrnasu  mewn 
bywyd  trwy  un,  lesu  Grist 

18  Felly  gan  hynny,  megis  trwy 
*  gamwedd  un  y  daeth  barn  ar  bob 
dyn  i  gondemniud ;  felly  hefyd  trwy 
^gyfiawnder  un  y  daeth  y  dawn 
"  ar  bob  dyn  i  gyfiawnhâd  bywyd. 

19  Oblegid  megis  trwy  anufudd- 
dod  un  dyn  y  gwnaethpwyd  llawer 
yn  bechailuriaid ;  felly  trwy  ufudd- 
dod  un  y  gwneir  llawer  yn  gyfiawn. 

20  Eithr  Py  ddeddf  a  ddaeth  i 
mewn  fel  yr  amlhâi  y  camwedd; 
eithr  He  yr  amlhaodd  y  pechod,  y 
rhagor-amlhaodd  gras : 

21  Fel  megis  y  teyrnasodd  pech- 
od i  farwolaeth,  felly  hefyd  y  teyrn- 
asai  gras  trwy  gyfiawnder  i  fywyd 
tragywyddol,  trwy  lesu  Grist  ein 
Harglwydd. 

1060 


PENNOD  VI. 

1  Na  ddylem  ni  fyw  mewn  pechod,  2  a  ninnau 
wedi  marw  iddo  ;  3  megis  y  mae  ein  hedydd 
ni  yn  dangos.  12  Na  theyrnased  pechod 
mwyach,  18  gan  ddarfod  i  ni  ymroi  i  was- 
anaeth  cyfiawnder ;  23  ac  o  herwydd  mai 
cyflog  pechod  yw  marwolaeth. 

BETH  wrth  hynny  a  ddywedwn 
ni?     a  drigwn  ni  yn  wastad 
mewn  pechod,  fel  yr  amlhao  gras  ? 

2  Na  atto  Duw.  A  ninnau  wedi 
meirw  i  bechod,  pa  wedd  y  byddwn 
byw  etto  ynddo  ef  ? 

3  Oni  wyddoch  chwi,  *am  gyn- 
nifer  o  honom  ag  a  ^fedyddiwyd  i 
Grist  lesu,  ein  bedyddio  ni  iV 
farw^olaeth  ef  ? 

4  ^Claddwyd  ni  gan  hynny  gyd 
ag  ef  trwy  fedydd  i  farwolaeth : 
fel  ''megis  ag  y  cyfodwyd  Crist  o 
feirw  trwy  ogoniant  y  Tad,  ^  felly 
y  rhodiom  ninnau  hefyd  mewn 
newydd-deb  buchedd. 

5  Canys  os  gwnaed  ni  yn  gyd- 
blanhigion  i  gyifelybiaeth  ei  farwol- 
aeth el,  felly  y  byddwn  i  gyffelyb- 
iaeth  ei  adgyfodiad  ef. 

6  Gan  wybod  hyn,  ddarfod  ^  croes- 
hoelio  ein  hen  ddyn  ni  gyd  ag  ef,  er 
mwyn  dirymmu  ^corph  pechod,  fel 
rhag  llaw  na  wasanaethom  bechod. 

7  Canys  ^y  mae  yr  hwn  a  fu 
farw,  wedi  ei  ^ryddhâu  oddi  wrth 
bechod. 

8  Ac  ^"  OS  buom  feirw  gyd  â  Christ, 
yr  ydym  ni  yn  credu  y  byddwn 
byw  hefyd  gyd  ag  ef : 

9  Gan  wybod  nad  yw  'Crist,  yr 
hwn  a  gyfodwyd  oddi  wrth  y  meirw, 
yn  marw  mwyach ;  nad  arglwydd- 
iaetha  marwolaeth  arno  mwyach. 

10  Canys  fel  y  bu  efe  farw,  ^  efe  a 
fu  farw  unwaith  1  bechod :  ac  fel  y 
mae  yn  byw,  ^  byw  y  mae  i  Dduw. 

11  Felly  chwithau  hefyd,  cyfrif- 
wch  eich  hunain  yn  feirw  i  bechod : 
eithr  ™  yn  fyw  i  Dduw,  yng  Nghrist 
lesu  ein  Harglwydd. 

12  °Na  theyrnased  pechod  gan 
hynny  yn  eich  corph  marwol,  i 
ufuddhâu  o  honoch  iddo  yn  ei 
chwantau. 

13  Ac  na  **roddwch  eich  aelodau 
yn  ^arfau  anghyfiawnder  i  bech- 
od :  eithr  p  rhoddwch  eich  hunain  i 
Dduw,  megis  rhai  o  feirw  yn  fyw ; 
a'ch  aelodau  yn  arfau  cyfiawnder 
i  Dduw. 

14  Canys  nid  arglwyddiaetha  pech- 
od arnoch  chwi :  oblegid  nid  ydych 
chwi  dan  y  ddeddf,  eithr  dan  ras. 

15  Beth  wrth  hynny  ?  a  bechwn  ni, 


o  pen.  7.  5. 

Col.  3.  5. 

lago  4.  1. 
*  offer. 
V  pen.  12. 1. 

lPetr4.2. 


yw  marwolaeth. 


RHUFEINIAID,  VII. 


Cyf faith  pechod. 


Anno 
DOMESri 

60. 

«1 1  Cor.  9. 

21. 

Gal.  5. 18. 
r  Matt.  6. 24. 

loan  8.  31. 

2  Petr  2. 

19. 


•  2  Tim.  L 

13. 
5  Gr.  iV  hon 

y^ch  tra- 

ddodwyd. 
tloan  8.32. 

1  Cor.  7. 22. 

Gal.  5. 1. 


6  i  gyf. 
iawnder. 


u  pen.  7.  5. 


X  Gen.  2. 17. 
pen.  5. 12. 
lago  1. 15. 


» 1  Cor.  7. 
39. 


b  Matt.  5. 
32. 


*i  o  herwydd  nad  ydym  dan  y  ddeddf, 
eithr  dan  ras  ?  Na  atto  Duw. 

16  Oni  wyddoch  chwi,  mai  'i  bwy 
bynnag  yr  ydych  yn  eich  rhoddi 
eich  hunain  yn  weision  i  ufuddhâu 
iddo,  eich  bod  yn  weision  i'r  hwn  yr 
ydych  yn  ufuddhâu  iddo ;  pa  un 
bynnag  ai  i  bechod  i  farwolaeth, 
ynte  i  ufudd-dod  i  gyfiawnder  ? 

17  Ond  i  Dduw  y  bo  y  dîolch, 
eich  bod  chwi  gynt  yn  weision  i 
bechod;  eithr  ufuddhau  o  honoch 
o'r  galon  i'r  ■  ffurf  o  athrawiaeth  ^  a 
draddodwyd  i  chwL 

18  Ac  *wedi  eich  rhyddhâu  oddi 
wrth  bechod,  fe  a'ch  gwnaethpwyd 
yn  weision  i  gyfiawnder. 

19  Yn  ol  dull  dynol  yr  ydwyf 
yn  dywedyd,  oblegid  gwendid  eich 
cnawd  chwi.  Canys  megis  ag  y 
rhoddasoch  eich  aelodau  yn  weis- 
ion i  aflendid  ac  anwiredd,  i  an- 
wiredd ;  felly  yi-  awrhon  rhoddwch 
eich  aelodau  yn  weision  i  gyfiawn- 
der, i  sancteiddrwydd. 

20  Canys  pan  oeddych  yn  weis- 
ion pechod,  rhyddion  oeddych  ^oddi 
wrth  gyfiawnder. 

21  "  Pa  fírwyth  gan  hynny  oedd  i 
chwi  y  pryd  hwnnw  o'r  pethau  y 
mae  arnoch  yr  awrhon  gywilydd 
o'u  plegid  ?  canys  diwedd  y  pethau 
hynny  yw  marwolaeth. 

22  Ac  yr  awrhon,  wedi  eich  rhydd- 
hâu  oddi  wrth  bechod,  a'ch  gwneuth- 
ur  yn  weision  i  Dduw,  y  mae  i  chwi 
eich  ffrwyth  yn  sancteiddrwydd,  a'r 
diwedd  yn  fywyd  tragywyddol. 

23  Canys  *  cyflog  pechod  yw  marw- 
olaeth ;  eithr  dawn  Duw  yw  bywyd 
tragywyddol,  trwy  lesu  Grist  ein 
Harglwydd. 

PENNOD  VII. 

1  Nad  oes  un  ddeddf  yn  arglwyddîaethu  ar 
ddyn,  ond  tra  fyddo  byw  :  4  ond  ein  bod  ni 
wedi  meirw  i'r  ddeddf.  7  Etto  nad  yw  y 
ddeddf  bechod  ;  12  eithr  sanclaidd,  a  chyf- 
iawn,  a  da;  16/eî  yr  ydwyf  fî  yn  cydnabod, 
ac  yn  ddrwg  gennyf  nas  gallaf  ei  chadw, 

ONI  wyddoch  chwi,  frodyr,  (can- 
ys wrth  y  rhai  sydd  yn  gwybod 
y  ddeddf  yr  wyf  yn  dywedyd,)  fod 
y  ddeddf  yn  arglwyddiaethu  ar 
ddyn  tra  fyddo  efe  byw  ? 

2  Canys  *y  wraig  y  mae  iddi  wr, 
sydd  yn  rhwym  wrth  y  ddeddf  i'r 
gwr,  tra  fyddo  efe  byw :  ond  o  bydd 
marw  y  gwr,  hi  a  ryddhâwyd  oddi 
wrth  ddeddf  y  gwr. 

3  Ac  felly,  ■"  os  a'r  gwr  yn  fy w,  y 
bydd  hi  yn  eiddo  gwr  arall,  hi  a 
elwir  yn  odinebus :   eithr  os  marw 


fydd  ei  gwr  hi,  y  mae  hi  yn  rhydd 
oddi  wrth  y  ddeddf;  fel  nad  yw 
hi  odinebus,  er  bod  yn  eiddo  gwr 
arall. 

4  Ac  felly  chwithau,  fy  mrodyr, 
ydych  "  wedi  meirw  i'r  ddeddf  trwy 
gorph  Crist ;  fel  y  byddech  eiddo  un 
arall,  sef  eiddo  yr  hwn  a  gyfodwyd 
o  feirw,  fel  ^y  dygem  fli'wyth  i 
Dduw. 

5  Canys  pan  oeddym  yn  y  cnawd, 
gwŷniau  pechodau,  y  rhai  oedd  trwy 
y  ddeddf,  oedd  *  yn  gweithio  yn 
ein  haelodau  ni,  4  ddwyn  ffrwyth 
i  farwolaeth. 

6  Eithr  yn  awr  y  rhyddhâwyd 
ni  oddi  wrth  y  ddeddf,  e  wedi  ein 
meirw  i'r  peth  y'n  hattelid ;  fel  y 
gwasanaethem  mewn  ''newydd-deb 
yspryd,  ac  nid  yn  hender  y  Uythyren. 

7  Beth  wrth  hynny  a  ddywedwn 
ni?  Ai  pechod  yw  y  ddeddf?  Na 
atto  DuAv.  Eithr  'nid  adnabûm  i 
bechod,  ond  wrth  y  ddeddf:  canys 
nid  adnabuaswn  i  drachwant,  oni 
bai  ddywedyd  o'r  ddeddf,  ''Na  thra- 
chwanta. 

8  Eithr  '  pechod,  wedi  cymmeryd 
achlysur  trwy  y  gorchymyn,  a  weith- 
iodd  ynof  fi  bob  trachwant. 

9  Canys  ""  heb  y  ddeddf  marw 
oedd  pechod.  Eithr  yr  oeddwn  i 
gynt  yn  fyw  heb  y  ddeddf:  ond 
pan  ddaeth  y  gorchymyn,  yr  ad- 
fywiodd  pechod,  a  minnau  a  fûm 
farw. 

10  A'r  gorchymyn,  "yr  hwn  yd- 
oedd  i  fywyd,  hwnnw  a  gaed  i  mi 
i  farwolaeth. 

11  Canys  pechod,  wedi  cymmeryd 
achlysur  trwy  y  gorchymyn,  a'm 
twyllodd  i;  a  thrwy  hwnnw  a'm 
lladdodd. 

12  Felly  yn  wir  "  y  mae  y  ddeddf 
yn  sanctaidd ;  a'r  gorchymyn  yn 
sanctaidd,  ac  yn  gyfiawn,  ac  yn  dda. 

13  Gan  hynny  a  wnaethpwyd  y 
peth  oedd  dda,  yn  farwolaeth  i  mi  ? 
Na  atto  Duw.  Eithr  pechod,  fel 
yr  ymddangosai  yn  bechod,  gan 
weithio  marwolaeth  ynof  fi  trwy 
yr  hyn  sydd  dda;  fel  y  byddai 
pechod  trwy  y  gorchymyn  yn  dra 
phechadurus. 

14  Canys  ni  a  wyddom  fod  y  ddeddf 
yn  ysprydol :  eithr  myfi  sydd  gnawd- 
ol,  P  wedi  fy  ngwerthu  dan  bechod. 

15  Canys  yr  hyn  yr  wyf  yn  ei 
wneuthur,  nid  yw  foddlawn  gen- 
nyf: canys  "^nid  y  peth  yr  wyf  yn 
ei  ewyllysio,  hynny  yr  wyf  yn  ei 

LIS 


Anno 
DOMINI 

60. 


0  pen.  8.  2. 
GaL  2. 19. 
a  5. 18. 


<iGaL5.  22. 


•  pen.  6. 13. 


'  pen.  6.  21. 
Gal.  5. 1'J. 


Í  pen.  6.  2. 


Í»  pen.  2.  29. 
2Cor.  3.  6. 


'  pen.  3.  20. 


k  Exod.  20. 

17. 

Deut.5.21. 

Act.  20. 3a. 
1  pen.  4.  15. 

a  5.  20. 


m  1  Cor.  15. 

66. 


n  Lef.  18.  5. 
Ezcc.  ÜO. 
11, 13,  21. 


o  1  Tim.  1. 


P2  Bren,  21. 
20, 25. 


qCal.  5. 17. 


Dedclf  pecliod. 


RHUFEINIAID,  VIII.  Amy  cnawd  a'r  Yspryd. 


Anno 
DOMINI 

60. 


r  Gen.  6.  5, 
a  8.  21. 


•  2  Cor.  4. 

16. 

Eph.  3. 16. 

Col.  3.  9, 

10. 
t  Gal.  5. 17. 


2  ÿ  cor.ph 
marwol- 
aeth  hwn. 


•  GaL  5. 16, 

25. 
»)  loan  8.  3a 

pen.  6.  18, 

22. 

Gal.  2. 19, 

a  5.1. 
«  1  Cor.  15. 

45. 

2  Cor.  3.  6. 


wneuthur ;  eitlir  y  peth  sydd  gas  gen- 
nyf,  hyn  yr  ydwyf  yn  ei  wneuthur. 

16  Ac  OS  y  peth  nid  wyf  yn  ei 
ewyllysio,  liynny  yr  wyf  yn  ei 
wneuthur,  yr  wyf  fi  yn  cydsynio 
a'r  ddeddf  mai  da  ydyw. 

VJ  Felly  yr  awrhon  nid  myfi  sydd 
mwy  yn  gwneuthur  hynny,  eithr  y 
pechod  yr  hwn  sydd  yn  trigo  ynof  fi. 

18  Canys  mi  a  wn  nad  oes  '  ynof  fi 
(hynny  yw,  yn  fy  nghnawd  i,)  ddim 
da  yn  trigo:  oblegid  yr  ewyllysio 
sydd  barod  gemiyf ;  eithr  cwblhâu 
yr  hyn  sydd  dda,  nid  wyf  yn  medru 
arno. 

19  Canys  nid  wyf  yn  gwneuthur 
y  peth  da  yr  wyf  yn  ei  ewyllysio ; 
ond  y  drwg  yr  hwn  nid  wyf  yn 
ei  ewyllysio,  hynny  yr  wyf  yn  ei 
wneuthur. 

20  Ac  OS  ydwyf  fi  yn  gwneuthur  y 
peth  nid  wyf  yn  ei  ewyllysio,  nid 
myfi  mwyach  sydd  yn  ei  wneuthur, 
ond  y  pechod  sydd  yn  trigo  ynof  fi. 

21  Yr  ydwyf  fi  gan  hynny  yn  cael 
deddf,  a  mi  yn  ewyllysio  gwneuth- 
ur da,  fod  drwg  yn  bresennol  gyd 
â  ml 

22  Canys  ymhyfrydu  yr  wyf  yng 
nghyfraith  Duw,  yn  ol  *  y  dyn  oddi 
mewn : 

23  Eithr  *yr  wyf  yn  gweled  deddf 
arall  yn  fy  aelodau,  yn  gwrthryfela 
yn  erbyn  deddf  fy  meddwL  ac  yu 
fy  nghaethiwo  i  ddeddf  pechod,  yr 
hon  sydd  yn  fy  aelodau. 

24  Ys  truan  o  ddyn  w  yf  fi !  pwy 
a'm  gwared  i  oddi  wrth  ^gorph  y 
farwolaeth  hon  ? 

25  Yr  wyf  fi  yn  dîolch  1  Dduw, 
trwy  lesu  Grist  ein  Harglwydd. 
Felly  gan  hynny,  yr  wyf  fi  fy  hun 
a'r  meddwl  yn  gwasanaethu  cyf- 
raith  Duw ;  ond  a'r  cnawd,  cyfraith 
pechod. 

PENNOD  VIII. 

1  Bod  y  rhai  sydd  yng  Nghrist,  ac  yn  hyw  yn  ol 
yr  Yspryd,  yn  rhyddion  oddi  wrth  ddamned- 
igaeth.  5,  13  Pa  niwed  sydd  yn  digicydd 
oddi  wrth  y  cnawd;  6,  14  a  pha  lês  oddi 
wrth  yr  Yspryd,  11  ac  o  fod  yn  blentyn  i 
Dduw  :  19  ijr  hwn  y  mae  pah  peth  yn  hir- 
aethu  am  ei  ogoneddus  ymwared:  29  yr  hwn 
a  rag-ordeiniwyd  gan  Dduw.  38  Na  all  dim 
ein  gwalianu  ni  oddi  wrth  ei  gariad  e/. 

NID  oes  gan  hynny  yn  awr  ddim 
damnedigaeth  i'r  rhai  sydd 
yng  Nghrist  lesu,  y  rhai  sydd  *yn 
rhodio  nid  yn  ol  y  cnawd,  eithr  yn 
ol  yr  Yspryd. 

2  Canys  ^  deddf  "  Yspryd  y  bywyd 
yng  Nghrist  lesu  a'm  rhyddhaodd 

10C2 


i  oddi  wrth  ddeddf  pechod  a  marw- 
olaeth. 

3  Canys  ^  yr  hyn  ni  allai  y  ddeddf, 

0  herwydd  ei  bod  yn  wan  trwy  y 
cnawd,  Duw  a  ddanfonodd  ei  Fab  ei 
hun  y'nghyffelybiaeth  cnawd  pech- 
adurus,  "  ac  am  bechod  a  gondemn- 
iodd  bechod  yn  y  cnawd : 

4  Fel  y  cyflawnid  cyfiawnder  y 
ddeddf  ynom  ni,  y  rhai  ydym  yn 
rhodio,  nid  yn  ol  y  cnawd,  eithr  yn 

01  yr  Yspryd. 

5  Canys  "^y  rhai  sydd  yn  ol  y 
cnawd,  am  bethau  y  cnawd  y  maent 
yn  synio :  eithr  y  rhai  sydd  yn  ol 
yr  Yspryd,  am  bethau  yr  Yspryd. 

6  Canys  ^syniad  y  cnawd,  marw- 
olaeth  yw;  a  syniad  yr  Yspryd, 
bywyd  a  thangnefedd  yw : 

7  Oblegid  syniad  y  cnawd  sydd 
elyniaeth  yn  erbyn  Duw :  canys  nid 
yw  ddarostyngedig  i  ddeddf  Duw ; 
^oblegid  nis  gall  chwaith. 

8  A'r  rhai  sydd  yn  y  cnawd,  ni 
allant  ryngu  bodd  Duw. 

9  Eithr  chwychwi  nid  ydych  yn  y 
cnawd,  ond  yn  yr  Yspryd,  od  yw 
s  Yspryd  Duw  yn  trigo  ynoch.  Ac 
od  oes  neb  heb  **  Yspryd  Crist  gan- 
ddo,  nid  yw  hwnnw  yn  eiddo  ef. 

10  Ac  OS  yw  Crist  ynoch,  y  mae  y 
corph  yn  farw,  o  herwydd  pechod ; 
eithr  yr  Yspryd  yn  fywyd,  o  her- 
wydd cyfiawnder. 

11  Ac  OS  Yspryd  '  yr  hwn  a  gyfod- 
odd  lesu  o  feirw  sydd  yn  trigo 
ynoch ;  ^  yr  hwn  a  gyfododd  Grist  o 
feirw  a  fywioccâ  hefyd  eich  cyrph 
marwol  chwi,  *trwy  ei  Yspryd  yr 
hwn  sydd  yn  trigo  ynoch. 

12  Am  hynny,  frodyr,  dyledwyr 
ydym,  nid  i'r  cnawd,  i  fyw  yn  ol 
y  cnawd. 

13  Canys  'os  byw  yr  ydych  yn 
ol  y  cnawd,  meirw  fyddwch :  eithr 
OS  ydych  "yn  marweiddio  gweith- 
redoedd  y  corph  trwy  yr  Yspryd, 
byw  fyddwch. 

14  Canys  "y  sawl  a  arweinir  gan 
Yspryd  Duw,  y  rhai  hyn  sydd  blant 
i  Dduw. 

15  Canys  *  ni  dderbyniasoch  ys- 
pryd caethiwed  drachefn  i  bcri  ofh; 
eithr  derbyniasoch  p  Yspryd  mab- 
wysiad,  trwy  yr  hwn  yr  ydym  yn 
llefain,iAbba,  Dad. 

16  Y  mae  'yr  Yspryd  ^hwn  yn 
cyd-dystiolaethu  â'n  hyspryd  ni,  ein 
bod  ni  yn  blant  i  Dduw  : 

17  Ac  OS  plant,  etifeddion  hefyd ; 
sef  etifeddion  i  Dduw,  a  chyd-eti- 


Amy  mahwysiad. 


RHÜFEINIAID,  IX. 


Sail  gobaith  y  Cristion. 


Anno 
DOMINI 

60. 

«Act.  14. 22. 

2  Tim.  2. 

11, 12. 
1 2  Cor.  4. 17. 

1  Petr  1. 6, 

7.  a  4. 13. 


u  2  Petr  3. 
13. 
1 1  loan  3. 2. 


6  yr  holl 
greadig- 
aeih. 


T  2  Cor.  5. 
2,4. 


«  Luc  21. 28. 
Eph.  4.  30. 


>  2  Cor.  5. 7. 
lleb.  11. 1. 


b  Matt.  20. 

22. 

lago  4.  3. 
c-  Zech.  12. 

10. 

Kph.  6. 18. 


d.  1  CUron. 

28.9. 

Ps.  7.  9. 

Jer.11.20. 

a  17.  10. 

Act.  1.  24. 

Uat.  2.  2a. 
7  ei/od  e/e. 
e  1  loan  5. 

14. 

fExod.  33. 

12,  17. 

Ps.  1.  6. 

Jer.  1.  5. 

Matt.  7. 23. 

pen.  11.  2. 

2  Tim.  2. 

19. 

1 1'ctr  1. 2. 
E  Eph.  1. 6, 

11. 
b  loan  17. 

12. 

2  Cor.  3. 18. 

Phil.  3.  21. 

1  loan  3.  2. 
1  Col.  1. 15, 

18. 

lleb.  1.  6. 

Uat.  1.  Ö. 


feddion  â  Christ :  *  os  ydym  yn  cyd- 
ddioddef  gyd  âg  ef,  fel  yn  cyd- 
ogonedder  hefyd. 

18  Oblegid  yr  ydwyf  yn  cyfrif, 
*nad  yw  dioddefiadau  yr  amser  pre- 
sennol  hwn,  yn  haeddu  ev  cyffelyhu 
i'r  gogoniant  a  ddatguddir  i  ni. 

19  Canys  "awydd-fryd  y  creadur 
sydd  yn  disgwyl  am  ^ddatguddiad 
meibion  Duw. 

20  Canys  y  creadur  sydd  wedi  ei 
ddarcstwng  i  oferedd ;  nid  o'i  fodd, 
eithr  oblegid  yr  hwn  a'i  darostyng- 
odd: 

21  Dan  obaith  y  rhyddhêir  y 
creadur  yntau  hefyd,  o  gaethiwed 
Uygredigaeth,  i  ryddid  gogoniant 
plant  Duw. 

22  Canys  ni  a  wyddom  fod  ^pob 
creadur  yn  cyd-ocheneidio,  ac  yn 
cyd-ofidio  hyd  y  pryd  hwn. 

23  Ac  nid  yn  unig  y  creadur,  ond 
ninnau  hefyd,  y  rhai  sydd  gennym 
flaen-fírwyth  yr  Yspryd  ;  ^  yr  ydym 
ninnau  ein  hunain  hefyd  yn  ochen- 
eidio  ynom  ein  hunain,  gan  ddisgwyl 
y  mabwysiad,  sf/'^prynedigaeth  ein 
corph. 

24  Canys  trwy  obaith  y'n  hiacli- 
âwyd.  Eithr  ^  y  gobaith  a  welir,  nid 
yw  obaith :  oblegid  y  peth  y  mae 
un  yn  ei  weled,  i  ba  beth  y  mae 
etto  yn  ei  obeithio  ? 

25  Ond  OS  ydym  ni  yn  gobeithio 
yr  hyn  nid  ym  yn  ei  weled,  yr  ydym 
trwy  amynedd  yn  disgwyl  am  dano. 

26  A'r  un  ffunud  y  mae  yr  Yspryd 
hefyd  yn  cynnorthwyo  ein  gwendid 
ni.  Canys  ^ni  wyddom  ni  beth  a 
weddiom,  megis  y  dylem :  eithr  ^  y 
mae  yr  Yspryd  ei  hun  yn  erfyn 
trosom  ni  âg  ocheneidiau  annhraeth- 
adwy. 

27  *  A'r  hwn  sydd  yn  chwilio  y 
calonnau,  a  ŵyr  beth  yw  meddwl 
yr  Yspryd ;  "^  canys  y  mae  efe  ®  yn 
ol  ewyllys  Duw  yn  erfyn  dros  y 
saint. 

28  Ac  ni  a  wyddom  fod  pob  peth 
yn  cyd-weithio  er  daioni  i'r  rhai 
sydd  yn  caru  Duw ;  sefi'v  rhai  sydd 
wedi  eu  galw  yn  ol  ei  arfaeth  ef. 

29  Oblegid  y  rhai  'a  rag-wybu, 
sa  ragluniodd  efe  hefyd  ^i  fod  yn 
un  ffurf  â  delw  ei  Fab  ef ;  *fel  y 
byddai  efe  yn  gyntaf-anedig  ym 
mhlith  brodyr  lawer. 

30  A'r  rhai  a  ragluniodd  efe,  y 
rhai  hynny  hefyd  a  alwodd  efe ;  a'r 
rhai  a  alwodd  efe,  y  rhai  hynny 
hefyd  a  gyfiawnhaodd  efe  ;  a'r  rhai 


a  gyfiawnhaodd  efe,  y  rhai  hynny 
hefyd  ^  a  ogoneddodd  efe. 

31  Beth  gan  hynny  a  ddywedwn 
ni  wrth  y  pethau  hyn?  'Os  yw 
DuAv  trosom,  pwy  a  all  fod  i'n 
herbyn  ? 

32  ™  Yr  hwn  nid  arbedodd  ei  briod 
Fab,  ond  "  a'i  traddododd  ef  trosom 
ni  oil ;  pa  wedd  gyd  âg  ef  hefyd 
na  ddyry  efe  i  ni  bob  peth  ? 

33  Pwy  a  rydd  ddim  yn  erbyn 
etholedigion  Duw?  "Duw  yiv  yr 
hwn  sydd  yn  cyfiawnhâu : 

34  pPwy  yw  yr  hwn  sydd  yn  damn- 
io?  Crist  yw  yr  hwn  a  fu  farw, 
ie,  yn  hytrach,  yr  hwn  a  gyfodwyd 
hefyd ;  '^  yr  hwn  hefyd  sydd  ar  dde- 
heulaw  Duw,  'yr  hwn  hefyd  sydd 
yn  erfyn  trosom  ni. 

35  Pwy  a'n  gwahana  ni  oddi  wrth 
gariad  Crist?  ai  gorthrymder,  neu 
ing,  neu  ymlid,  neu  newyn,  neu 
noethni,  neu  enbydrwydd,  neu 
gleddyf? 

36  Megis  y  mae  yn  ysgrifenedig, 
*Er  dy  fwyn  di  yr  ydys  yn  ein  lladd 
ni  ar  hyd  y  dydd ;  cyfrifwyd  ni  fel 
defaid  i'r  lladdfa. 

37  *  Eithr  yn  y  pethau  hyn  oil  yr 
ydym  ni  yn  fwy  na  choncwerwyr, 
trwy  yr  h>vn  a'n  carodd  ni. 

38  Canys  y  mae  yn  ddiogel  gen- 
nyf,  na  all  nac  angau,  nac  einioes, 
nac  angelion,  na  ^"  thy wysogaethau, 
na  meddiannau,  na  phethau  pre- 
sennol,  na  phethau  i  ddyfod, 

39  Nac  uchder,  na  dyfnder,  nac 
un  creadur  arall,  ein  gwahanu  ni 
oddi  wrth  gariad  Duw,  yr  hwn 
sydd  yng  Nghrist  lesu  ein  Har- 
glwydd 

PENNOD  IX 

1  Paul  yn  ddrwg  ganddo  dros  yr  luddewon. 
7  Nad  oedd  holl  had  Abraham  yn  blant  yr 
addewid.  18  Bod  Duw  yn  trugarhâu  wrth 
y  neb  y  mynno.  21  F  gall  y  crochemjdd 
wneuthur  a'i  hridd  y  peth  a  fynno.  25  Dar- 
fod  rhag-fynegi  galwedigaeth  y  Cenhedloedd, 
a  gwithodiad  yr  luddewon.  32  Yr  achos 
paham  y  croesaivodd  cyn  lleied  oV  luddewon 
gyfiawivder  ffydd. 

^'\7'  GWmiONEDD  yr  wyf  fì  yn 
X  ei  ddywedyd  yng  Nghrist,  nid 
wyf  yn  dywedyd  celwydd,  a'm  cyd- 
wybod  hefyd  yn  cyd-dystiolaethu  â 
mi  yn  yr  Yspryd  Glân, 

2  ^  Fod  1  mi  dristyd  mawr,  a  gofid 
dibaid  i'm  calon. 

3  Canys  ''mi  a  ddymunwn  fy  mod 
fy  hun  2yn  anathema  oddi  wrth 
Grist  dros  fy  mrodyr,  seffj  nghen- 
edl  yn  ol  y  cnaw^d : 


Anno 
DOMINI 

60. 

k  Eph.  2.  6. 
1  Nam.  14. 9. 


™  pen.  5.  6, 

10. 
n  pen.  4.  25. 


oEs.50.8,!». 
Dat.  12.  lU, 
11. 

P  Job  34. 29. 


<J  Marc  16. 

19. 

Col.  3. 1. 

Heb.  1.  3. 

a  8.1. 

a  12.  2. 
r  Heb.  7. 25. 

a  9.  24. 


•  Pa.  44.  22. 
2  Cor.  4. 11. 


1 1  Cor.  15. 
57. 

2  Cor.  2. 14. 
1  loan  4.  4. 
a  5.  4,  5. 
Dat.  12. 11. 


n  Eph.  1. 
21.  a  6. 12. 
Col.  1.  16. 
a  2. 1.5. 
1  Petr  3. 
22. 


»  2  Cor.  1. 
2a  a  11. 31. 


b  pen.  10.  1. 


c  Exod.  32. 

32. 
2  wedify 

ngwahanu. 


Wrth  y  neh  y  mynno 


RHUFEINIAID,  IX. 


y  trugarhâ  Duw. 


Anno 
DOMINI 

60. 

d  Deut.  7. 6. 
e  Exod.  4. 

92. 

Jer.  31.  9. 
Í 1  Sam.  4. 

21. 

3  testament- 
au. 

SFs.147.19. 
h  pen.  3.  2. 

Eph.  2. 12. 
i  pen.  1.  3. 
k  Jer.  23.  6. 

loan  1. 1. 

Act.  20. 23. 

Heb.  L  8. 
1  pen.  3.  3. 
n>  pen.  2. 28, 

29. 

a  4. 12, 16. 

Gal.  6. 16. 

4  yw  y  rliai 
hyn  oil  Is- 
rael a'r  a 
ydynt  o  Is- 
rael. 

n  GaL  4. 23. 
o  Gen.  21. 

12. 

Heb.  11. 18. 
P  Gal.  4.  28. 

<1  Gen.  18. 
10. 

I- Gen.  25. 21. 


s  pen.  4. 17. 


t  Gen.  25. 23. 

5  r  m  ivyctf. 

6  lleiaf. 

u  Mai.  1. 2, 
3. 


X  Job  34. 10. 


y  Exod.  33, 
19. 


»  Edrych 
Gal.  3.  8, 
22. 

a  Exod.  9. 
IG. 


4  "^  Y  rhai  sydd  Israeliaid ;  *  eiddo 
y  rhai  yw  y  mabwysiad,  ^a'r  gogon- 
iant,  a'r  ^  cyfammodau,  a  «  dodiad  y 
ddeddf,  a'r  gwasanaeth,  ^a'r  add- 
ewidiou ; 

5  Eiddo  y  rhai  yw  y  tadau ;  ac 
'o'r  rhai  yr  hanoedd  Crist  yn  ol 
y  cnawd,  ^yr  hwn  sydd  uwchlaw 
pawb,  yn  Dduw  bendigedig  yn  oes 
oesoedd.   Amen. 

6  ^  Eithr  nid  posibl  yw  myned  gair 
Duw  yn  ddirym:  canys  ""nid  "^Is- 
rael yw  pawb  a'r  sydd  o  Israel 

7  "  Ac  nid  ydynt,  oblegid  eu  bod 
yn  had  Abraham,  i  gyd  yn  blant: 
eithr,  °  Yn  Isaac  y  gelwir  i  ti  had. 

8  Hynny  ydyw,  Nid  plant  y  cnawd, 
y  rhai  hynny  sydd  blant  i  Dduw; 
eithr  P  plant  yr  addewid  a  gyirifir 
yn  had. 

9  Canys  gair  yr  addewid  yw  hwn  ; 
*!  Ar  yr  amser  hwn  y  deuaf,  a  bydd 
mab  i  Sara. 

10  Ac  nid  hyn  yn  unig ;  eithr  'Re- 
becca hefyd,  wedi  iddi  feichiogi  o 
un,  sef  o'n  tad  Isaac  ; 

11  (Canys  cyn  geni  y  plant  etto, 
na  gwneuthur  o  honynt  dda  na 
drwg,  fel  y  byddai  i'r  arfaeth  yn 
ol  etholedigaeth  Duw  sefyll,  nid  o 
weithredoedd,  eithr  *o'r  hwn  sydd 
yn  galw ;) 

12  Y  dywedwyd  wrthi,  *^  Yr  hynaf 
a  wasanaetha  yr  ^  ieuangaf. 

13  Megis  yr  ysgrifenwyd,  "Jacob 
a  gerais,  eithr  Esau  a  gaseais. 

14  Beth  gan  hynny  a  ddywedwn 
ni?  ^A  oes  anghyfiawnder  gyd  â 
Duw  ?  Na  atto  Duw. 

15  Canys  y  mae  yn  dywedyd  wrth 
Moses,  ^Mi  a  drugarhâf  wrtli  yr 
hwn  y  trugarhâwyf,  ac  a  dosturiaf 
Avrth  yr  hwn  y  tosturiwyf. 

16  Felly  gan  hynny  nid  o'r  hwn 
sydd  yn  ewyllysio  y  mae,  nac  o'r 
hwn  sydd  yn  rhedeg  chwaith  ;  ond 
o  Dduw,  yr  hwn  sydd  yn  trugar- 
hâu. 

17  Canys  ^  y  mae  yr  ysgrythyr  yn 
dywedyd  wrth  Pharaoh,  *  I  hyn  yma 
y'th  gyfodais  di,  fel  y  dangoswn  fy 
ngallu  ynot  ti,  ac  fel  y  datgenid  fy 
enw  trwy  yr  hoU  ddaear. 

18  Felly  gan  hynny  y  neb  y  myn- 
no y  mae  efe  yn  trugarhâu  wrtho, 
a'r  neb  y  mynno  y  mae  efe  yn  ei 
galedu. 

19  Ti  a  ddywedi  gan  hynny  wrth- 
yf,  Paham  y  mae  efe  etto  yn  beio  ? 
canys  pwy  a  wrthwynebodd  ei 
ewyllys  ef  ? 


20  Yn  hytrach,  0  ddyn,  pwy  wyt 
ti  yr  hwn  a  ddadleui  yn  erbyn 
Duw?  ''a  ddywed  y  peth  ffurfiedig 
wrth  yr  hwn  a'i  ffurfiodd,  Paham 
y'm  gwnaethost  fel  hyn  ? 

21  Onid  oes  awdurdod  ''i'r  croch- 
enydd  ar  y  priddgist,  i  wneuthur 
o'r  un  telpyn  pridd  *un  Uestr  i 
barch,  ac  arall  i  ammharch  ? 

22  Beth  OS  Duw,  yn  ewyllysio 
dangos  ei  ddigofaint,  a  pheri  ad- 
nabod  ei  allu,  a  oddefodd  trwy  hir- 
ymaros  lestri  digofaint,  ®wedi  eu 
"^  cymhwyso  i  golledigaeth  : 

23  Ac  4  beri  gwybod  golud  ei 
ogoniant  ar  lestri  trugaredd,  y 
rhai  a  rag-barottôdd  efe  i  ogon- 
iant, 

24  ŵ/nyni,  y  rhai  a  alwodd  efe, 
nid  o'r  luddewon  yn  unig,  eithr 
hefyd  o'r  Cenhedloedd  ? 

25  Megis  hefyd  y  mae  efe  yn 
dywedyd  yn  Hosea,  ^Mi  a  alwaf 
yr  hwn  nid  yw  bobl  i  mi,  yn  bobl 
i  mi ;  a'r  hon  nid  yw  anwyl,  yn 
anwyl. 

26  A  bydd  yn  y  fangre  He  y  dy- 
wedwyd wrthynt,  Nid  fy  mhobl  i 
ydych  chwi ;  yno  y  gelwir  hwy  yn 
feibion  i'r  Duw  byw. 

27  Hefyd  y  mae  Esaiaa  yn  Uefain 
am  yr  Israel,  ''Cyd  byddai  nifer 
meibion  Israel  fel  tywod  y  mor, 
•gweddill  a  achubir. 

28  Canys  efe  a  orphen  ac  a  gwt- 
toga  y  ^gwaith  mewn  cyfiawnder: 
oblegid  byr  ^waith  a  Avna  yr  Ar- 
glwydd  ar  y  ddaear. 

29  Ac  megis  y  dywedodd  Esaias 
yn  y  blaen,  ^  Oni  buasai  i  Arglwydd 
y  Sabaoth  adael  i  ni  had,  ^  megis 
Sodoma  y  buasem,  a  gAvnaethid  ni 
yn  gyffelyb  i  Gomorrah. 

30  Beth  gan  hynny  a  ddywedwn 
ni  ?  Bod  y  Cenhedloedd,  y  rhai  nid 
oeddynt  yn  dilyn  cyfiawnder,  wedi 
derbyn  cyfiawnder,  sef  y  cyfia^nider 
sydd  o  fiydd : 

31  Ac  Israel,  "yr  hwn  oedd  yn 
dilyn  deddf  cyfiawnder,  ni  chyr- 
haeddodd  ddeddf  cyfiawnder. 

32  Paham?  Am  nad  oeddynt  yn 
ei  cheisio  trwy  fiydd,  ond  megis 
trwy  weithredoedd  y  ddeddf:  can- 
ys "  hwy  a  dramgwyddasant  wrth  y 
maen  tramgwydd ; 

33  Megis  y  mae  yn  ysgrifenedig, 
**Wele  fi  yn  gosod  yn  Si'on  faen 
tramgwydd,  a  chraig  rhwystr:  a 
Pphob  un  a  gredo  ynddo,  ni  ^chy- 
wilyddir. 


Galwad  y 


RHUFEINIAID,  X. 


Cenhedloedd. 


Anno 
DOMINI 

60- 


2  ar  eu  hod 
yn  gadw 
edig. 


a  Act.  21. 
20.  a  22. 3. 
pen.  9. 31. 


b  Gal.  3.24. 


c  Lef.  18.  5. 
Ezec.  20. 
11,  13,  21. 
Gal.  3. 12. 

d  Bent.  30. 
12, 13. 


e  Deut.  30. 
14. 


f  Matt.  10. 

;-i2. 

Act.  8.  37. 


e  Es.  28. 16. 
a  49.  23. 
Jer.17.  7. 

t  pen.  3.22. 


Í  Act.  10. 36. 

pen.  3.  29. 

1  Tim.  2. 5. 
n  Eph.  1.  7. 

a  2.  4,  7. 
1  .Toel  2. 32. 

Act.  2.  21, 


TENNOD  X. 

5  Bod  yr  ysgrythyr  Ian  yn  dangos  y  rhagor 
sydd  rhwng  cyfiaiunder  y  gyfraith  a'r  liwn 
sydd  o  ffydd ;  11  ac  na  chywilyddir  neb  a 
gredo,  pa  un  hynnag  ai  luddew  ai  cenedl- 
ddynfyddo;  18  ac  y  derhijn  y  Cenhedloedd 
y  gair,  ac  y  credant.  19  Nad  oedd  y  'petliau 
hyn  anhysbys  i'r  Iwddewon. 

FRODYR,   gwir    ewyllys    fy 
nghalon,  a'm  gweddi  ar  Dduw 

dros  yr  Israel,  sydd  ^er  iachawd- 

wriaeth. 

2  Canys  yr  wyf  fi  yn  dyst  iddynt, 
^fod  ganddynt  zel  Duw,  eithr  nid 
ar  ol  gwybodaeth. 

3  Canys  hwynt-hwy,  heb  wybod 
cyfiawnder  Duw,  ac  yn  ceisio  gosod 
eu  cyfiawnder  eu  liunain,  nid  ym- 
ostyngasant  i  gyfiawnder  Duw. 

4  Canys  *»  Crist  yw  diwedd  y 
ddeddf,  er  cyfiawnder  i  bob  un  a'r 
y  sydd  yn  credu. 

5  Canys  y  mae  Moses  yn  ysgrifenu 
am,  y  cyfiaAvnder  sydd  o'r  ddeddf, 
*=  Mai  y  dyn  a  wnel  y  pethau  hynny, 
a  fydd  byw  trwyddynt. 

6  Eithr  y  mae  y  cyfiawnder  sydd 
o  ffydd  yn  dywedyd  fel  hyn;  "^Na 
ddywed  yn  dy  galon,  Pwy  a  esgyn 
i'r  nef?  (hynny  yw,  dwyn  Crist  i 
waered  oddi  uchod :) 

7  Neu,  pwy  a  ddisgyn  i'r  dyfnder? 
(hynny  yw,  dwyn  Crist  drachefu  i 
fynu  oddi  wrth  y  meirw.) 

8  Eithr  pa  beth  y  mae  efe  yn  ei 
ddywedyd?  *Mae  y  gair  yn  agos 
attat,  yn  dy  enau,  ac  yn  dy  galon : 
h^vn  yw  gair  y  ffydd,  yr  hwn  yr 
ydym  ni  yn  ei  bregethu  ; 

9  Mai  ^os  cyffesi  â'th  enau  yr  Ar- 
glwydd  lesu,  a  chredu  yn  dy  galon 
i  Dduw  ei  gyfodi  ef  o  feirw,  cadw- 
edig  fyddi. 

10  Canys  a'r  galon  y  credir  i  gyf- 
iawnder,  ac  a'r  genau  y  cyffesir  i 
iachawdwriaeth. 

11  Oblegid  y  mae  yr  ysgrythyr  yn 
dywedyd,  ^Pwy  bynnag  sydd  yn 
credu  ynddo  ef,  ni  chywilyddir. 

12  Canys  ''nid  oes  gwahaniaeth 
rhwng  luddew  a  Groegwr :  oblegid 
*yr  un  Arglwydd  ar  bawb,  ^sydd 
oludog  i  bawb  a'r  sydd  yn  galw 
arno. 

13  'Canys  pwy  bynnag  a  alwo  ar 
enw  yr  Arglwydd,  cadwedig  fydd. 

14  Pa  fodd  gan  hynny  y  galwant 
ar  yr  hwn  ni  chredasant  ynddo  ?  a 
pha  fodd  y  credant  yn  yr  hwn  ni 
chlywsant  am  dano?  a  pha  fodd  y 
clywant,  heb  bregethwr? 

15  A  pha  fodd  y  pregethant,  onis 

106Ô 


danfonir  hwynt?  megis  y  mae  yn 
ysgrifenedig,  ""Mor  brydferth  yw 
traed  y  rhai  sydd  yn  efengylu  tang- 
nefedd,  y  rhai  sydd  yn  efengylu 
pethau  daionus ! 

16  Eithr  "nid  ufuddhasant  hwy 
oil  i'r  efengyl :  canys  y  mae  Esaias 
yn  dywedyd,  "O  Arglwydd,  pwy  a 
gredodd  i'n  ^  hymadrodd  ni  ? 

17  Am  hynny  ffydd  sydd  trwy 
glywed,  a  chlywed  trwy  air  Duw, 

18  Eithr  meddaf,  Oni  chlywsant 
hwy  ?  P  Yn  ddiau  i'r  hoU  ddaear  yr 
aeth  eu  swn  hwy,  a'u  geiriau  hyd 
derfynau  y  byd. 

19  Eithr  meddaf,  Oni  wybu  Is- 
rael? Yn  gyntaf,  y  mae  Moses  yn 
dywedyd,  "^Mi  a  baraf  i  chwi  wyn- 
fydu  trwy  rai  nid  yw  genedl ;  trwy 
genedl  anneallus  y'ch  digiaf  chwi. 

20  Eithr  y  mae  Esaias  yn  ymhyf- 
hâu,  ac  yn  dywedyd, '  Cafwyd  fi  gan 
y  rhai  nid  oeddynt  yn  fy  ngheisio ; 
a  gwnaed  fi  yn  eglur  i'r  rhai  nid 
oeddynt  yn  ymofyn  am  danaf. 

21  Ac  wrth  yr  Israel  y  mae  yn 
dywedyd,  *Ar  hyd  y  dydd  yr  es- 
tynais  fy  nwylaw  at  bobl  anufudd 
ac  yn  gwrth-ddywedyd. 

PENNOD  XL 

1  Na  fwriodd  Duw  ymaith  holl  Israel ;  7  ond 
rhai  a  ddewiswyd,  er  darfod  caledu  y  lleill. 
IQ  Y  mae  gobaith  y  troir  hwynt.  18  Na 
ddylai  y  Cenhedloedd  orfoleddu  yn  eu  her- 
hyn  hwy ;  26  oblegid  y  mae  addeioid  o'u 
hiachawdwriaeth  hwyihau.  33  Bob  barned- 
igaethau  Duw  yn  anchwiliadwy. 

AM  hynny  meddaf,  *A  wrthod- 
odd  Duw  ei  bobl?  Na  atto 
Duw.  Canys  ^  yr  wyf  finnau  hefyd 
yn  Israeliad,  o  had  Abraham,  o 
Iwyth  Benjamin. 

2  Ni  wrthododd  Duw  ei  bobl,  yr 
hwn  "^a  adnabu  efe  o'r  blaen.  Oni 
wyddoch  chwi  pa  beth  y  mae  yr 
ysgrythyr  yn  ei  ddywedyd  ^am 
Elias  ?  pa  fodd  y  mae  efe  yn  erfyn 
ar  Dduw  yn  erbyn  Israel,  gan  ddy- 
wedyd, 

3^0  Arglwydd,  hwy  a  laddasant 
dy  brophwydi,  ac  a  gloddiasant  dy 
allorau  i  lawr;  ac  myfi  a  adawyd 
yn  unig,  ac  y  maent  yn  ceisio  fy 
einioes  innau. 

4  Eithr  pa  beth  y  mae  atteb 
Duw  yn  ei  ddywedyd  wrtho?  ®Mi 
a  adewais  i  mi  fy  hun  saith  mil  o 
wŷr,  y  rhai  ni  plilygasant  eu  glin- 
iau  i  BaaL 

5  ^  Felly  gan  hynny  y  pryd  hwn 
efyd  y  mae  gweddill  yn  ol  ethol- 

edigaeth  gras. 


Anno 
DOMINI 

60. 

m  Es.  52.  7. 


n  Heb.  4.  2. 


o  Es.  53. 1. 

loan  12. 38. 
3  prcgelh- 

iad. 


P  Ps.  l\  4. 

Matt.  24. 

14. 

CoL  1.  6, 

23. 


q  neut.  32. 
21. 


r  Es.  C5. 1. 


» Es.  65.  2 


»Jer.31.37. 


b  2  Cor.  11. 
22 
Phil.  3.  5. 


c  pen.  8.  29. 


2  Gr.  yn 
Elias, 


<ilBren.l9. 
10,14, 


elBren.19. 
1». 


f  pen.  9.  27. 


Impiad  y  Cenliedloedd 


RHUFEINIAID,  XI.  i  olew-ivydden  yr  eghvys. 


Anno 
DOMINI 

60. 

E  pen.  i.  4, 
5. 

Gal.  5,  4. 
Edrych 
Deut.  9.  4. 

h  pen.  9.  31. 
a  10.  3. 


3  ddalbvyd. 


i  Es.  29. 10. 

k  Eg.  6.  9. 
Ezec.  12. 2. 
Matt.  13. 
14. 


1  P3.  69.  22, 

23. 


m  Act.  13. 
46. 


n  pen.  15. 
16. 

Gal.  1. 16. 
a  2.  2,  8. 
Eph.  3.  8. 

1  Tim.  2. 7. 

2  Tim.  L 
11. 

o  1  Cor.  7. 
16.  a  9. 22. 
1  Tim.  4. 
16. 
lago  5.  20. 


P  .Tor.  11. 

16. 


4  11  n  eu  lie 
hwynt. 


1 1  Cor.  10. 
12. 


6  Ac  ^os  o  ras,  nid  o  weithred- 
oedd  mwyach :  os  amgeii,  nid  yw 
gras  yn  ras  mwyach.  Ac  os  o  weitli- 
redoedd,  nid  yw  o  ras  mwyach  :  os 
amgen,  nid  yw  gweithred  yn  weith- 
red  mwyach. 

7  Beth  gan  hynny?  ''M  chafodd 
Israel  yr  hyn  y  mae  yn  ei  geisio : 
eithr  yr  etholedigaeth  a'i  cafodd, 
a'r  Ueill  a  ^  galedwyd  ; 

8  (Megis  y  mae  yn  ysgrifenedig, 
'Rhoddes  Duw  iddynt  yspryd  trwm- 
gwsg,  ^  Uygaid  fel  na  welent,  a 
chlustiau  fel  na  chlywent;)  hyd  y 
dydd  heddyw. 

9  Ac  y  mae  Dafydd  yn  dywedyd, 
'Bydded  eu  bord  hwy  yn  rhwyd, 
ac  yn  fagl,  ac  yn  dramgwydd,  ac 
yn  daledigaeth  iddynt : 

10  Tywyller  eu  Uygaid  hwy,  fel 
na  welant,  a  chyd-grymma  di  eu 
cefnau  hwy  bob  amser. 

11  Gan  hynny  meddaf,  A  dram- 
gwyddasant  hAvy  fel  y  cwympent? 
Na  atto  Duw :  eithr  "*  trwy  eu 
cwymp  hwy  y  daeth  iachawdwr- 
iaeth  i'r  Cenliedloedd,  i  yrru  eidd- 
igedd  arnynt. 

12  O  herwydd  paham,  os  ydyw 
eu  cwymp  hwy  yn  olud  i'r  byd, 
a'u  lleihâd  hwy  yn  olud  i'r  Cen- 
hedloedd;  pa  faint  mwy  y  bydd 
eu  cyflawnder  hwy? 

13  Canys  wrthych  chwi  y  Cen- 
hedloedd  yr  wyf  yn  dywedyd,  yn 
gymmaint  °  a'm  bod  i  yn  apostol  y 
Cenhedloedd,  yr  wyf  yn  mawrhâu 
fy  swydd ; 

14  Os  gallaf  ryw  fodd  yrru  eidd- 
igedd  ar  fy  nghig  a'm  gwaed  fy 
hun,  ac  "  achub  rhai  o  honynt. 

15  Canys  os  yw  eu  gwrthodiad 
hwy  yn  gymmod  i'r  byd,  beth  /ydd 
eu  derbyniad  hwy  ond  bywyd  o 
feirw  ? 

16  Canys  os  sanctaidd  y  blaen- 
ffrwyth,  y  mae  y  clamp  toes  hefyd 
yn  sanctaidd :  ac  os  sanctaidd  y 
gwreiddyn,  y  mae  y  canghennau 
Jiefyd  felly. 

17  Ac  OS  Prhai  o'r  canghennau  a 
dorrwyd  ymaith,  a  thydi  yn  olew- 
wydden  wŷllt  a  impiwyd  i  mewn 
*  yn  eu  plith  hwy,  ac  a'th  wnaeth- 
pwyd  yn  gyfrannog  o'r  gwreiddyn, 
ac  o  frasder  yr  olew-wydden ; 

18  *i  ISTa  orfoledda  yn  erbyn  y 
canghennau.  Ac  os  gorfoleddi,  nid 
tydi  sydd  yn  dwyn  y  gwreiddyn, 
eithr  y  gwrçiddyn  dydi. 

19  Ti  a  ddywedi  gan  hynny,  Tor- 


rwyd  y  canghennau  ymaith,  fel  yr 
impid  fi  i  mewn. 

20  Da;  trwy  anghrediniaeth  y 
torrwyd  hwynt  ymaith,  a  thithau 
sydd  yn  sefyll  trwy  ffydd.  Na 
fydd  uchelfryd,  eithr  '  ofna. 

21  Canys  onid  arbedodd  Duw  y 
canghennau  naturiol,  gwylia  rhag 
nad  arbedo  dithau  chwaith. 

22  Gwel  am  hynny  ddaioni  a  thost- 
er  Duw :  sef  i'r  rhai  a  gwymp- 
asant,  toster;  eithr  daioni  i  ti,  *os 
arhosi  yn  ei  ddaioni  ef:  os  amgen, 
*  torrir  dithau  hefyd  ymaith. 

23  A  hwythau,  onid  arhosant  yn 
anghrediniaeth,  a  impir  i  mewn : 
canys  fe  all  Duw  ''eu  himpio  hwy 
i  mewn  drachefn. 

24  Canys  os  tydi  a  dorrwyd  ymaith 
o'r  olew-wydden  yr  hon  oedd  wŷllt 
wrth  naturiaeth,  a'th  impio  yn  er- 
byn naturiaeth  mewn  gwir  olew- 
wydden  ;  pa  faint  mwy  y  caiff  y 
rhai  hyn  sydd  wrth  naturiaeth,  eu 
himpio  i  mewn  yn  eu  holew-wydden 
eu  hun  ? 

25  Canys  ni  ewyllysiwn,  frodyr, 
eicli  bod  heb  wybod  y  dirgelwch 
hwn,  (fel  na  byddoch  ddoethion 
yn  eich  golwg  eich  hun,)  ddyfod 
^dallineb  o  ran  i  Israel,  ^hyd  oni 
ddêl  cyflawnder  y  Cenhedloedd  i 
mewn. 

26  Ac  felly  hoU  Israel  a  fydd  cadw- 
edig ;  fel  y  mae  yn  ysgrifenedig, 
y  Y  Gwaredwr  a  ddaw  aUan  o  Sion, 
ac  a  dry  ymaith  annuwioldeb  oddi 
wrth  Jacob. 

27  ^  A  hyn  yw  yr  ammod  sydd 
iddynt  gennyf  fi,  pan  gymmerwyf 
ymaith  eu  pechodau  hwynt. 

28  FeUy  o  ran  yr  efengyl,  gelyn- 
ion  ydynt  o'ch  plegid  chwi:  eithr 
o  ran  yr  etholedigaeth,  caredigion 
ydynt  oblegid  y  tadau. 

29  Canys  *dîedifarus  yw  doniau 
a  galwedigaeth  Duw. 

30  Canys  megis  y  buoch:  chwithau 
gynt  yn  ^  anufudd  i  Dduw,  eithr  yr 
awrhon  a  gawsoch  drugaredd  trwy 
■^  anufudd-dod  y  rhai  hyn  ; 

31  Felly  hwythau  hefyd  yr  awi*- 
hon  a  ^  anufuddhasant,  fel  y  caent 
hwythau  drugaredd  trwy  eiöh  tru- 
garedd  chwi. 

32  Canys  ^  Duw  a'u  cauodd  hwynt 
oil  mewn  ^anufudd-dod,  fel  y  tru- 
garhâi  wrth  bawb. 

33  0  ddyfhder  golud  doethineb 
a  gwybodaeth  Duwl  •'mor  an- 
chwiliadwy     yw     ei     farnau    ef ! 


Anno 

DOMINI 

60. 


'  Diar.  28. 

14. 

Es.  66.  2. 

Phil.  2. 12. 


•  1  Cor.  1.5. 

2. 

Heb.  3.  6, 

14. 
» loan  15.  2. 


n  2  Cor.  3. 
16. 


5  caledwcli. 
^  Luc  21. 

2i. 

Dat.  7.  9. 


y  Es.  59.  20. 
Pa.  14.  7. 


«  Es.  27.  9. 
Jer.31.  31, 

Heb.  8.  8. 
a  10. 16. 


ft  Num.  23. 
19. 


6  anghred- 
adÿn. 


7  anghred- 
iniaetlu 

8  anghred- 
aaant. 


b  pen.  3.  9. 
Gal.  3.  22. 

9  anghred- 
iniaeth. 


0  Pb.  36.  6. 


1066 


Am  gariad,  a 


RHUFEINIAID,  XII. 


dyledswyddau  eraill. 


Anno 
DOMINI 

60. 

dJobll.T. 
e  Es,  40. 13. 

Jer.  23. 18. 

1  Cor.  2. 16. 
fJob36.22. 
s  Job  35.  7. 

a  41.  U. 

hi  Cor.  8. 6. 
Col.  1. 16. 

2  Prhivny. 


»  2  Cor.  10. 
1. 

b  Pa.  50. 13, 
14. 

pen.  6. 1?> 
16, 
lPetr2.  5. 


e  1  loan  2. 

15. 
d  Eph.  1. 

18.  a  4.  23. 

Col.  1.  21, 

22.  a  3.  10. 
e  Eph.  5. 

10, 17. 

1  Thess.  4. 

3. 
fpen.  15. 15. 

B  Diar.  25. 
27. 
Preg.7.16. 


h  1  Cor.  12. 
7,11. 
Eph.  4.  7. 

«1  Cor.  12. 
12. 
Eph.  4. 16. 


k  1  Cor.  10. 
17, 


1 1  Cor.  12. 

4. 

1  Petr  4. 

10,  IL 
m  1  Cor.  12. 

10, 28.  a  13. 

2.  a  14. 1, 

29, 31. 


n  Eph.  4. 
11. 

1  Tim.  5. 
17. 


oMatt.  6. 1, 
2,3. 


PI  Tim.  5. 

17. 
^2  Cor.  9.7. 
r  1  Tim.  1. 

5. 

lPetrl.22. 
«  1'8.  :ì6.  4. 

a  97.  10. 

Amos5.l5. 


^  a'i    ffyrdd,    mor    anolrheinadwy 
ydynt ! 

34  *  Canys  pwy  a  wybu  feddwl  yr 
Arglwydd  ?  neu  'pwy  a  fu  gynghor- 
wr  iddo  ef  ? 

35  Neu  s  pwy  a  roddes  iddo  ef  yn 
gyntaf,  ac  fe  a  delir  iddo  drachefn  ? 

36  Canys  ^  o  bono  ef,  a  thrwyddo 
ef,  ac  iddo  ef,  y  mae  pob  peth. 
^  Iddo  ef  y  hyddo  gogoniant  yn 
dragywydd.   Amen. 

PENNOD  XII. 

1  Y  dylai  trugareddau  Duw  ein  cynhyrfu  ni  i 
ryngu  ei  /odd  ef.  3  Na  ddylai  neb  feddwl 
yn  rhy  dda  o  hono  ei  hun ;  6  eithr  bod  yn 
ddiwyd  yn  yr  alwedigaeth  y  gosodwyd  ef 
ynddi.  9  Cariad,  a  llawer  eraill  o  rinwedd- 
au,  a  ofynir  gennym :  19  o  d'ial  yn  bendi- 
faddeu  a  warafunir  i  ni. 

AM  hynny  *yr  wyf  yn  attolwg  i 
J\.  chwi,  frodyr,  er  trugareddau 
Duw,  ^roddi  o  honoch  eich  cyrph 
yn  aberth  byw,  sanctaidd,  cynimer- 
adwy  gan  Dduw ;  yr  hyn  yiv  eich 
rhesymmol  wasanaeth  chwi. 

2  Ac  •=  na  chyd-ymffurfiwch  â'r 
byd  hwn :  eithr  "^ymnewidiwch  trwy 
adnewyddiad  eich  meddwl ;  fel  ^y 
profoch  beth  yw  daionus,  a  chym- 
meradwy,  a  pherfíaith  e^vyllys  Duw. 

3  Canys  yr  wyf  yn  dy wedyd,  '^trwy 
y  gras  a  roddwyd  i  mi,  wrth  bob 
un  a'r  sydd  yn  eich  plith,  s  na  byddo 
i  neb  uchel-synied  yn  amgen  nag 
y  dylid  synied  ;  eithr  synied  i  sobr- 
wydd  ''fel  y  rhannodd  Duw  1  bob 
un  fesur  fiydd. 

4  Canys  'megis  y  mae  gennym 
aelodau  lawer  mewn  un  corph,  ac 
nad  oes  gan  yr  hoU  aelodau  yr  un 
swydd: 

5  Felly  ''ninnau,  a  ni  yn  llawer, 
ydym  un  corph  jng  Nghrist,  a  phob 
un  yn  aelodau  iV  gilydd. 

6,  A  '  chan  fod  i  ni  amry w  ddon- 
iau  yn  ol  y  gras  a  roddwyd  1  ni, 
pa  un  bynnag  ai  ""prophAvydoliaeth, 
prophwydwn  yn  ol  cyssondeb  y 
ffydd; 

7  Ai  gweinidogaeth  ;  hyddwn 
ddyfal  yn  y  weinidogaeth ;  °  neu 
yr  hwn  sydd  yn  athrawiaethu,  yn 
yr  athrawiaeth ; 

8  Neu  yr  hwn  sydd  yn  cynghori, 
yn  y  cynghor :  "  yr  hwn  sydd  yn  cyf- 
rannu,  gwnaed  mewn  symlrwydd; 
yr  hwn  sydd  yn  Uywodraethu,  mewn 
diwydrwydd ;  p  yr  hwn  sydd  yn  tru- 
garhâu,  1  mewn  Uawenydd. 

9  "^  Bydded  cariad  yn  ddiragrith. 
"Casêwch  y  drwg,  a  glynwch  ^vrth 
y  da. 


10  *Mewn  cariad  brawdol  hydd- 
wch  garedig  i  ch  gilydd  ;  ""  yn  rhoddi 
parch,  yn  blaenori  eit  h  gilydd : 

11  Nid  yn  ddiog  mewn  diwyd- 
rwydd; yn  wresog  yn  yr  yspryd; 
yn  gwasanaethu  yr  Arglwydd : 

12  ^  Yn  Uawen  mewn  gobaith ;  yn 
ddioddefgar  mewn  cysudd;  ^  yn 
dyfal-barhâu  mewn  gweddi : 

13  ''Yn  cyfrannu  i  gyfreidiau  y 
saint ;  ac  *  yn  ^  dilyn  llettygarwch. 

14  ^' Bendithiwch  y  rhai  sydd  yn 
eich  ymlid :  bendithiwch,  ac  na 
felldithiwch. 

15  Byddwch  lawen  gyd  â'r  rhai 
sydd  lawen,  ac  wylvvch  gyd  â  r  rhai 
sydd  yn  wylo. 

16  '^Byddwch  yn  unfryd  â'ch  gil- 
ydd :  ^  heb  roi  eich  meddwl  ar 
uchel-bethau ;  eithr  ^'yn  gyd-ostyng- 
edig  â'r  rhai  isel-radd.  '^Na  fydd- 
wch  ddoethion  yn  eich  tyb  eich 
hunain. 

17  'Na  thelwch  i  neb  ddrwg  am 
ddrwg.  «Darperwch  bethau  onest 
y'ngolwg  pob  dyn. 

18  Os  yw  bosibl,  hyd  y  mae  yn- 
och  chwi,  *  ^  byddwch  heddychlawn 
â  phob  dyn. 

19  *Nac  ymddielwch,  rai  anwyl, 
ond  rhoddwch  le  i  ddigofaint :  can- 
ys y  mae  yn  ysgrifenedig,  ^  I  mi  y 
mae  dial;  myfi  a  dalaf,  medd  yr 
Arglwydd. 

20  Am  hynny,  '  os  dy  elyn  a  new- 
yna,  portha  ef ;  os  sycheda,  dyro 
iddo  ddiod :  canys  wrth  wneuthur 
hyn  ti  a  bentyrri  ^farwor  tanllyd 
ar  ei  ben  ef. 

21  Na  orchfyger  di  gan  ddrygioni, 
eithr  gorchfyga  di  ddiygioni  trwy 
ddaioni. 

PENNOD  XIII. 

1  Ymddarosiwng,  a  llawer  a  bethau  eraill,  sydd 
ddyledus  i'r  llywodiaetliwyr.  8  Mai  cariad 
yw  cyflawnder  y  ddeddf.  11  Bod  glythineb, 
a  meddwdod,  a  gweithredoedd  y  tywyllwch, 

■    yn  annhymhoraidd  yn  amser  yr  efengyl. 

» "Y^MDDAIIOSTYNGED  pob  en- 
X  aid  i'r  awdurdodau  goruchel : 
canys  ^  nid  oes  awdurdod  ond  oddi 
wrth  Dduw;  a'r  awdurdodau  y 
sydd,  gan  Dduw  y  maent  wedi  eu 

2  hordeinio. 

2  Am  hynny  pwy  bynnag  sydd 
yn  ymosod  yn  erbyn  yr  awdurdod, 
sydd  yn  gwrthwynebu  ordinhâd 
Duw :  a'r  rhai  a  wrthwynebant,  a 
dderbyniant  farnedigaeth  iddynt  eu 
hunain. 

3  Canys  tywysogion  nid  ydynt  ofn 


Anno 
DOMINI 

60. 

'Heb.  13.  1. 

lPetr2.17. 
"  Phil.  2. 

1  Petr  5.  5. 

»  Phil.  4.  4. 

1  Thess.  5. 

16. 
T  Luc  18.  1. 

z  1  Cor.  16. 
1. 

»  Heb.  13. 2. 

1  Petr  4. 9. 
2  dihjd. 
b  Matt.  5. 

44. 


c  pen.  15.  5. 

1  Petr  3. 8. 
d  Ps.  131. 1, 

2. 

Jer.  45.  5. 
3  ynfodd- 

lavm  i 

bethau  isel. 
e  Es.  5.  21. 

pen.  11. 25. 

'  Diar.  20. 

2:2. 

Matt.  5.39. 

1  Thess.  5. 

15. 

1  Petr  3.  9. 
6  2  Cor.  8. 

21. 
*ynhijw  yn 

heddych- 
lawn, 
b  Heb.  12. 

14. 

iLef.19.18. 
k  Deut.  32. 

35. 

Heb.  10.30. 


I  Diar.  25., 
21. 


^  far  Ivor 
tan. 


"  Tit.  3. 1. 
1  Petr  2. 
13. 

b  loan  19. 
11. 


2  tr^nu. 


Ein  dyled  i'r  llywodmeth.       RHÜFEINIAID,  XIV. 


Na  clwndemniom  neb 


Anno 
DOMINI 

60. 


c  1  Petr  2. 
14. 


ä  Preg.  8.  2. 


e  Matt.  22. 
21. 

IMarc  12. 
17. 
Luc  20. 25. 


f  Gal.  5.  14. 
1  Tim.  1. 5. 

lago  2.  8. 

B  Exod.  20. 
13.  &c. 
Deut.5.17, 

&c. 


hLef.19.18. 
Matt.  22. 
39 

Gal.  5. 14. 
lago  2.  8. 

1  Matt.  22. 
40. 
ad.  8. 


k  1  Cor.  15. 
34. 

Eph.  5.  14. 
1  Thess.  5. 
5,6. 


I  Eph.  5. 

11. 

Col.  3.  8. 
«n  Eph.  6. 13. 

1  ThesB.  5. 

8. 
n  Phil.  4.  8. 

1  Thess.  4. 

12. 
3  onest. 

0  Luc  21. 34. 
1  Petr  4.  3. 

PI  Cor. 6.  9. 

1  lago  3.  14. 
r  Gal.  3.  27. 

«  Gal.  5.  16. 
1  Petr  2, 
11. 


i  weithredoedd  da,  eithr  i'r  rhai 
drwg.  A  fynni  di  nad  ofnech  yr 
awdurdod  ?  gw  na  yr  hyn  sydd  dda, 
a  ^  thi  a  gei  glod  ganddo  : 

4  Caiiys  gweinidog  Duw  ydyw  efe 
i  ti  er  daioni.  Eithr  os  gwnei  ddrvvg, 
ofna ;  canj^s  nid  yw  efe  yn  dwyn  y 
cleddyf  yn  ofer :  oblegid  gweinidog 
Duw  yw  efe,  dialydd  Hid  i'r  hwn 
sydd  yn  gwneuthur  drwg. 

5  Herwydd  paham  ^anghenraid 
yw  ymddarostwng,  nid  yn  unig  o 
herwydd  Hid,  eithr  o  herwydd  cyd- 
wybod  hefyd 

6  Canys  am  hyn  yr  ydych  yn  talu 
teyrnged  hefyd :  oblegid  gwasan- 
aethwyr  Duw  ydynt  hwy,  yn  gwyl- 
ied  ar  hyn  yma. 

7  ^Telwch  gan  hynny  i  bawb  eu 
dyledion  :  teyrnged,  i'r  hwn  y  mae 
teyrnged  yn  ddyledus;  toll,  i'r  hwn 
y  mae  toll ;  ofn,  i'r  hwn  y  mae 
ofn  ;  parch,  i'r  hwn  y  mae  parch 
yn  ddyledus. 

8  Na  fyddwch  yn  nyled  neb  o 
ddim,  ond  o  garu  bawb  eich  gilydd : 
canys  ^yr  hwn  sydd  yn  earn  arall, 
a  gyflawnodd  y  gyfraith. 

9  Canys  hyn,  ^Na  odineba,  Na 
ladd,  Na  ladratta,  Na  ddwg  gam- 
dystiolaeth,  Na  thrachwanta ;  ac 
od  oes  un  gorchyniyn  arall,  y  mae 
wedi  ei  gynnwys  yn  gryno  yn  yr 
ymadrodd  hwn,  '"Car  dy  gymmydog 
fel  ti  dy  hun. 

10  Cariad  ni  wna  ddrwg  i'w  gym- 
mydog :  am  hynny  *  cyflawnder  y 
gyfraith  yw  cariad. 

11  A  hyn,  gan  wybod  yr  amser, 
ei  bod  hi  weithian  yn  bryd  i  ni 
^  ddefírôi  o  gysgu :  canys  yr  awr- 
hon  y  mae  ein  hiachawdwriaeth  ni 
yn  nês  na  phan  gredasom. 

12  Y  nos  a  gerddodd  ym  mhell, 
a'r  dydd  a  nesaodd :  am  hynny 
'bwriwn  oddi  wrthym  weithredoedd 
y  tywyllwch,  a  "^gwisgwn  arfau  y 
goleuni. 

13  ''Rhodiwn  yn  ^weddus,  megis 
wrth  liw  dydd ;  **  nid  mewn  cyf- 
eddach  a  meddwdod,  ^nid  mewn 
cyd-orwedd  ac  anlladrwydd,  ^  nid 
mewn  cynnen  a  chenfigen. 

14  Eithr  'gwisgwch  am  danoch 
yr  Arglwydd  lesu  Grist ;  ac  '  na 
wnewch  rag-ddarbod  dros  y  cnawd, 
er  mwyn  cyjlawui  ei  chwantau  ef. 

PENNOD  XIV. 

3  Na  ddylai  dynion  na  dirmygu  na  chon- 
demnio  eu  gilydd,  am  bethau  nid  ydynt 
na   da   na  dncg  o  lionynt   eu  Uunain ;    13 


eithr    goclielyd    rhoddi    aclios  tramgwydd 

ynddynt:     15    oblegid    hynny  y    mae     yr 

apostol  yn  ei  hrofi  ei  fod  yn  anghyfreith- 
lawn,  trwy  laẃer  o  resymmau. 

YR  hwn  sydd  ^  wan  yn  y  ffydd, 
derbyniwch  attoch,  ^  nid  i  ym- 
rafaelion  rhesymmau. 

2  Canys  y  mae  un  yn  credu  y  gall 
fwytta  pob  peth ;  ac  y  mae  arall, 
yr  hwn  sydd  wan,  yn  bwytta  dail. 

3  ^Yr  hwn  sydd  yn  bwytta,  na 
ddirmyged  yr  hwn  nid  yw  yn  bwyt- 
ta ;  a'r  hwn  nid  y w  yn  bwytta,  na 
farned  ar  yr  hwn  sydd  yn  bwytta : 
canys  Duw  a'i  derbyniodd  ef. 

4  ''Pwy  wyt  ti,  yr  hwn  wyt  yn 
barnu  gwas  un  arall  ?  I'w  arglwydd 
ei  hun  y  mae  efe  yn  sefyll,  iieu  yn 
syrthio  :  ac  efe  a  gynhelir ;  canys 
fe  a  all  Duw  ei  gynnal  ef. 

5  ^Y  mae  un  yn  barnu  diwrnod 
uwch  law  diwrnod;  ac  arall  yn 
barnu  pob  diwrnod  yn  ogyfuwch. 
Bydded  pob  un  yn  sicr  yn  ei  fedd- 
wl  ei  hun. 

6  Yr  hwn  sydd  yn  ystyried  diwr- 
nod, i'r  Arglwydd  y  mae  yn  ei 
ystyried ;  a'r  hwn  sydd  heb  ystyr- 
ied diwrnod,  i'r  Arglwydd  y  mae 
heb  ei  ystyried  Yr  hwn  sydd  yn 
bwytta,  i'r  Arglwydd  y  mae  yn 
bwytta ;  canys  ®  y  mae  yn  diolch 
i  Dduw :  a'r  hwn  sydd  heb  fwytta, 
i'r  Arglwydd  y  mae  heb  fwytta; 
ac  y  mae  yn  diolch  i  Dduw. 

7  Canys  '^nid  oes  yr  un  o  honom 
yn  byw  iddo  ei  hun,  ac  nid  yw  yr 
un  yn  marw  iddo  ei  hun. 

8  Canys  pa  un  bynnag  yr  ydym 
ai  byw,  i'r  Arglwydd  yr  ydym  yn 
byw ;  ai  marw,  i'r  Arglwydd  yr 
ydym  yn  marw:  am  hynny,  pa  un 
bynnag  yr  ydym  ai  byw  ai  marw, 
eiddo  yr  Arglwydd  ydym. 

9  Oblegid  e  er  mwyn  hyn  y  bu 
farw  Crist,  ac  yr  adgyfododd,  ac 
y  bu  fyw  drachefn  hefyd,  fel  yr 
arglwyddiaethai  ar  y  meirw  a'r  byw 
hefyd. 

10  Eithr  paham  yr  wyt  ti  yn 
barnu  dy  frawd?  neu  paham  yr 
wyt  yn  dirmygu  dy  frawd?  canys 
^gosodir  ni  oil  ger  bron  gorsedd- 
faingc  Crist. 

11  Canys  y  mae  yn  ysgrifenedig, 
'  Byw  wyf  fi,  medd  yr  Arglwydd ; 
pob  glin  a  blyga  i  mi,  a  phob  tafod 
a  gytfesa  i  Dduw. 

12  Felly  gan  hynny  pob  ''un  o 
honom  ^drosto  ei  hun  a  rydd  gyf- 
rif  i  Dduw. 


Anno 

DOMINI 

60. 


» 1  Cor.  8. 
9.  a  9. 22. 
2  nid  i 
farnu  ei 
feddyliau 
anhysbÿi. 


b  Col.  2. 16. 


c  lago  4. 12. 


d  Gal.  4. 10. 


e  1  Cor.  10, 
31. 
1  Tim.  4. 3. 


flCor.6. 

19,  20. 

Gal.  2.  20. 

1  Thess.  5. 

10. 

1  Petr  4.  3. 


s  2  Cor.  5. 
15. 


h  2  Cor.  5. 
10. 


1  Es.  45.  23. 
PhiL  2. 10. 


k  Matt.  12. 

36. 

Gal.  6.  5. 
3  am  dano 

ei  hun. 


am  hetliau  diwahaniaetli. 


RHUFEINIAID,  XV. 


Cyd-ddwyn  âW  gwan. 


Anno 

DOMINI 

60. 

1 1  Cor.  10. 
32. 


m  Act.  10. 

15. 

1  Cor.  10. 

25. 

1  Tim.  4. 4. 

Tit.  1. 15. 
*  Gr.  gy 

ffredin. 
n  1  Cor.  8. 

7,10. 

0 1  Cor.  8. 
11. 


P  Matt.  15. 

11. 

Act.  10. 15. 

ad.  14. 

Tit.  1. 15. 
Í  1  Cor.  8. 

13. 


6  cai\fod, 

ac  yn 

gwneuthur 

rhagor- 

iaeth 

rhwng 

hwijdydd. 
r  Tit.  1. 15. 


a  Gal.  6. 1. 


b  1  Cor.  9. 
19,22. 
a  10. 24, 33. 
ft  \?..  5. 
Phil.  2. 4, 
6. 


13  Am  hynny  na  farnwn  ein  gilydd 
mwyach :  ond  bernwch  hyn  yn  hytr- 
ach,  ^  na  bo  i  neb  roddi  tramgwydd 
I'w  frawd,  neu  rwystr, 

14  Mi  a  wn,  ac  y  mae  yn  sicr  gen- 
nyf  trwy  yr  Arglwydd  lesu,  ""nad 
oes  dim  yn  ^  aflan  o  bono  ei  hun : 
ond  "i'r  \\\m  sydd  yn  tybied  fod  peth 
yn  aflan,  i  hwnnw  y  mae  yn  aflan. 

15  Eithr  OS  o  achos  bwyd  y  trist- 
êir  dy  frawd,  nid  wyt  ti  mwyach 
yn  rhodio  yn  ol  cariad.  "Na  ddis- 
trywia  ef  â'th  fwyd,  dros  yr  hwn 
y  bu  Crist  farw. 

16  Na  chabler  gan  hynny  eich 
daioni  chwi. 

17  Canys  nid  yw  teyrnas  Dduw 
fwyd  a  diod;  ond  cyflawnder,  a 
thangnefedd,  a  llawenydd  yn  yr 
Yspryd  Glân. 

18  Canys  yr  hwn  sydd  yn  gwasan- 
aethu  Crist  yn  y  pethau  hyn,  sydd 
hofí^  gan  Dduw,  a  chymmeradwy 
gan  ddynion. 

19  Felly  gan  hynny  dilynwn  y 
pethau  a  berthynant  i  heddwch,  a'r 
pethau  a  berthynant  1  adeiladaeth 
ein  gilydd, 

20  0  achos  bwyd  na  ddinystria 
waith  Duw.  pPob  peth  yn  wir  sydd 
Ian  ;  eithr  drwg  yw  i'r  dyn  sydd  yn 
bwytta  trwy  dramgwydd. 

21  Da  yw  na  fwyttâer  i  cig,  ac  nad 
yfer  gwin,  na  dim  trwy  yr  hyn  y 
tramgwydder,  neu  y  rhwystrer,  neu 
y  gwaiihâer  dy  frawd. 

22  A  oes  flydd  gennyt  ti  ?  bydded 
hi  gyd  â  thi  dy  hun  ger  bron  Duw. 
Gwỳn  ei  fyd  yr  hwn  nid  yw  yn  ei 
farnu  ei  hun  yn  yr  hyn  y  mae  yn  ei 
dybied  yn  dda. 

23  Eithr  yr  hwn  sydd  yn  ^  petruso, 
OS  bwytty,  efe  a  gondemniwyd,  am 
nad  yw  yn  bwytta  o  fíydd :  a '  pheth 
bynnag  nid  yw  o  fFydd,  pechod 
yw. 

PENNOD  XV. 

1  Ehaid  i'r  cryf  gyd-ddwyn  â'r  gwan,  2  Na 
ddylem  ni  ryngu  ein  bodd  ein  hunain,  3  gan 
na  wnaeth  Grist  hynny ;  7  ond  derbyn  hob 
un  ein  gilydd  megis  y  derbyniodd  Crist 
ninnau  i  gyd,  8  luddewon,  9  a  Chenhedloedd. 
15  Paul  yn  esgusodi  ei  ysgri/en,  28  ac  yn 
addaw  ymweled  â  hwynt,  30  ac  yn  deii^yf 
eu  gwedd'iau, 

A*  NYNI  y  rhai  ydym  gryfion, 
.  a  ddylem  gynnal  gwendid  y 
rhai  gweiniaid,  ac  nid  rhyngu  ein 
bodd  ein  hunain. 

2  ''Boddhâed  pob  un  o  honom  ei 
gymmydog  yn  yr  hyn  sydd  dda 
iddo  er  adeiladaeth. 


3  Canys  Crist  nis  boddhaodd  ef 
ei  hun  ;  eithr,  megis  y  mae  yn  ys- 
grifenedig,  *=  Gwaradwyddiadau  y 
rhai  a'th  waradwyddent  di,  a  syrth- 
iasant  arnaf  fi. 

4  Canys  ^  pa  bethau  bynnag  a 
ysgrifenwyd  o'r  blaen,  er  addysg  i 
ni  yr  ysgrifenwyd  hwynt ;  fel  trwy 
amynedd  a  diddanwch  yr  ysgryth- 
yrau,  y  gallem  gael  gobaith. 

5  A  'Duw  yr  amynedd  a'r  di- 
ddanwch a  roddo  i  chwi  synied  yr 
un  peth  tu  ag  at  eich  gilydd  ^yn 
ol  Crist  lesu : 

6  Fel  y  galloch  yn  unfryd,  o  un 
genau,  ogoneddu  Duw,  a  Thad  ein 
Harglwydd  lesu  Grist. 

7  O  herwydd  paham  'derbyniwch 
eich  gilydd,  megis  ag  y  derbyniodd 
Crist  ninnau  i  ogoniant  Duw, 

8  Ac  yr  wyf  yn  dywedyd,swneuth- 
ur  lesu  Grist  yn  weinidog  i'r  en- 
waediad,  er  mwyn  gwirionedd  Duw, 
er  mwyn  cadarnhau  yr  addewidion 
a  wnaethpwyd  i'r  tadau  : 

9  Ac  fel  y  byddai  i'r  Cenhedloedd 
ogoneddu  Duw  am  ei  drugaredd ; 
fel  y  mae  yn  ysgrifenedig,  ^  Am  hyn 
y  cyflesaf  i  tr  ym  mhlith  y  Cenhedl- 
oedd, ac  y  canaf  i'th  enw. 

10  A  thrachefn  y  mae  yn  dywedyd, 
'  Ymlawenhêwch,  Genhedloedd,  gyd 
â'i  bobl  ef 

11  A  thrachefn,  ""Molwch  yr  Ar- 
glwydd, yr  hoU  Genhedloedd ;  a 
chlodforwch  ef,  yr  hoU  bobloedd, 

12  A  thrachefn  y  mae  Esaias  yn 
dywedyd,  'Fe  fydd  gwreiddyn  Jesse, 
a'r  hwn  a  gyfyd  i  lywodraethu  y 
Cenhedloedd:  ynddo  ef  y  gobeithia 
y  Cenhedloedd. 

13  A  Duw  y  gobaith  a'ch  cyflawno 
o  bob  llawenydd  a  thangnefedd  gan 
gredu,  fel  y  cynnyddoch  mewn  go- 
baith trwy  nerth  yr  Yspryd  Glân. 

14  Ac  ™  yr  wyf  fi  fy  hun,  fy  mrod- 
yr,  yn  credu  am  danoch  chwi,  eich 
bod  chAvithau  yn  Uawn  daioni,  wedi 
eich  cyflawni  o  bob  gwybodaeth, 
ac  yn  abl  i  rybuddio  eich  gilydd 
hefyd. 

15  Eithr  mi  a  ysgrifenais  yn  hyf- 
ach  o  beth  attoch,  0  frodyr,  fel  un 
yn  dwyn  ar  gof  i  chwi,  "  trwy  y  gras 
a  roddwyd  i  mi  gan  Dduw  ; 

16  Fel  °  y  byddwn  weinidog  i  lesu 
Grist  at  y  Cenhedloedd,  gan  weini 
i  efengyl  Duw,  fel  y  byddai  poA"- 
rymiad  y  Cenhedloedd  yn  gymmer- 
adwy,  wedi  ei  sancteiddio  gan  yr 
Yspryd  Glân. 


Anno 

DOMINI 

60. 

«  Pb.  09.  9. 


<1  pen.  4.  23. 
1  Cor.  10. 
IL 


•  pen,  12. 

16. 

1  Cor.  1.10. 

Phil.  .3. 16, 
2  Neu,  yn 

ol  esampl 

Crist  lesu. 


r  peu.  14, 1, 


S  Matt.  15. 
24. 

Act.  3.  25, 
26. 


h  Ps.  18.  49. 


i  Deut.  32. 
43. 


k  Ps.  117.  1. 


1  Ea.  11. 1, 
10. 


sn  2  Petr  1. 
12. 

1  loan  2. 
21, 


n  pen.  1.  5. 

a  12.  3. 

Gal.  1. 15, 

Eph.  3. 7, 

8. 
0  peu,  11. 

13. 

Gal.  2.  7, 

8,9. 

1  Tim.  2. 7. 

2  Tim.1. 
11. 

P  Es.  66.  20. 
Phil.  2. 17, 


Cynnoríhwyo  y  tlodîon. 


RHÜFEINIAID,  XVI. 


Amryw  mihercMon. 


Anno 

DOMINI 

60. 


"î  pen.  1.  5. 
a  16.  26. 


r  2  Cor.  10. 
13, 15, 16. 


1  Es.  52. 15. 


t  pen.  1. 13. 
lThess.2. 
17,  18. 


«  Act.  19. 
21. 

ad.  32. 
pen.  1. 11. 


3  Neu,  o^ch 

cymdeiih- 

as.  Gr.  d 

chwi, 

ad.  32. 
X  Act.  19. 

21.  a  24. 17. 
r  1  Cor.  16. 

1,  2. 

2  Cor.  9.  2, 

12. 


«  pen.  11. 

17. 
»  1  Cor.  9. 

11. 

Gal.  6.  6. 


b  Phil.  4. 17. 

<  heibio  i 
chwi. 
e  pen.  1. 11. 


d  Phil.  2. 1, 

*  2  Cor.  1. 
11. 
Col.  4. 12. 


'2Thes3.3. 
2. 
B  hebgredu. 


17  Y  mae  i  mi  gan  hynny  orfoledd 
yng  Nghrist  lesu,  o  ran  y  pethau  a 
berthyn  i  Dduw. 

18  Canys  ni  feiddiaf  fi  ddywedyd 
dim  o'r  pethau  ni  weithredodd  Crist 
trwof  Û,  '^i  wneuthur  y  Cenhedl- 
oedd  yn  ufudd  ar  air  a  gweithred, 

19  Trwy  nerth  arwyddion  a  rhyf- 
eddodau,  gan  nerth  Yspryd  Duw; 
hyd  pan  o  Jerusalem,  ac  o  amgylch 
hyd  Ilyricum,  y  Uenwais  efengyl 
Crist. 

20  Ac  felly  gan  ymorchestu  i  breg- 
ethu  yr  efengyl,  nid  lie  yr  enwid 
Crist:  'fel  nad  adeiladwn  ar  sail 
un  arall : 

21  Eithr  megis  y  mae  yn  ysgrif- 
enedig,  "I'r  rhai  ni  fynegwyd  am 
dano,  hwynt-hwy  a'i  gwelant  e/;  a'r 
rhai  ni  chlywsant,  a  ddeallant. 

22  Am  hynny  hefyd  'y'm  lludd- 
iwyd  yn  fynych  i  ddyfod  attoch 
chwi. 

23  Eithr  yr  awrhon,  gan  nad  oes 
gennyf  le  mwyach  yn  y  gwledydd 
hyn,  a  hefyd  "  bod  arnaf  hiraeth  er 
ys  llawer  o  flynyddoedd  am  ddyfod 
attoch  chwi ; 

24  Pan  elwyf  i'r  Hispaen,  myfi  a 
ddeuaf  attoch  chwi :  canys  yr  wyf 
yn  gobeithio,  wrth  fyned  heibio,  y 
caf  eich  gweled,  a'm  hebnvng  gen- 
nych  yno,  os  byddaf  yn  gyntaf  o 
ran  wedi  fy  llenwi  ^  o  honoch. 

25  Ac  yr  awrhon  ^yr  wyf  fi  yn 
myned  i  Jerusalem,  i  weini  i'r 
saint. 

26  Canys  ^rhyngodd  bodd  i'r  rhai 
o  Macedonia  ac  Achaia  wneuthur 
rhyw  gymmorth  i'r  rhai  tlodion  o'r 
saint  sydd  yn  Jerusalem. 

27  Canys  rhyngodd  bodd  iddynt ; 
a'u  dyledwjT  hwy  ydynt.  Oblegid 
""OS  cafodd  y  Cenhedloedd  gyfran 
o'u  pethau  ysprydol  hwynt,  *hwy- 
thau  hefyd  a  ddylent  weini  iddynt 
hwythau  mewn  pethau  cnawdol. 

28  Wedi  i  mi  gan  hynny  orphen 
hyn,  a  selio  iddynt  ^  y  ffrwy th  hwn, 
mi  a  ddeuaf  *  heibioch  i'r  Hispaen. 

29  ''Ac  mi  a  wn,  pan  ddelwyf  at- 
toch, y  deuaf  â  chyflawnder  bendith 
efengyl  Crist. 

30^  Eithr  yr  wyf  yn  attolwg  i 
chwi,  frodyr,  er  m\vyn  ein  Har- 
glwydd  lesu  Grist,  ac  ^  er  cariad  yr 
Yspryd,  « ar  gyd-ymdrech  o  honoch 
gyd  â  myfi  mewn  gweddiau  drosof 
fi  at  Dduw ; 

31  *Fel  y'm  gwareder  oddi  wrth 
y  rhai  ^anufudd  yn  Judea;   ac  ar 


fod  fy  ngweinidogaeth,  yr  hon  sydd 
gennyf  i  Jerusalem,  yn  gymmer- 
adwy  gan  y  saint ; 

32  8  Fel  y  delwyf  attoch  mewn  Ua- 
wenydd,  ^  trwy  ewyllys  Duw,  ac  y'm 
cyd-lonner  gyd  â  chwi. 

33  A  '  Duw  yr  heddwch  fyddo 
gyd  â  chwi  olL   Amea 

PENNOD  XVI. 

3  Faul  yn  ewyllysio  i'r  brodyr  annerch  llawer  ; 
17  ac  yn  eu  cynghori  hwy  i  ochelyd  y  rhai 
sydd  yn  peri  anghyd/od  a  rhwystrau:  21  ac 
ar  61  amryw  anherchion,  yn  diweddu  gyd  â 
moliant  a  d'iolch  i  Dduw. 

YR  wyf  yn  gorchymyn  i   chwi 
Phebe  ein  chwaer,  yr  hon  sydd 
weinidoges  i  eglwys  Cenchrea  : 

2  Dderbyn  o  honoch  hi  yn  yr  Ar- 
glwydd,  *  megis  y  mae  yn  addas  i 
saint,  a'i  chynnorthwyo  hi  ym  mha 
beth  bynnag  y  byddo  rhaid  iddi 
wrthych :  canys  hithau  hefyd  a  fu 
gymmorth  i  lawer,  ac  i  minnau  fy 
Run  hefyd. 

3  Anherchwch  ^  Priscila  ac  Ac- 
wila,  fy  nghyd-weithwyr  yng  Nghrist 
lesu ; 

4  Y  rhai  dros  fy  mywyd  i  a  ddod- 
asant  eu  gyddfau  eu  hunain  i  lawr : 
i'r  rhai  nid  wyf  fi  yn  unig  yn  diolch, 
ond  hefyd  hoU  eglwysydd  y  Cen- 
hedloedd. 

5  Anherchwch  hefyd  ''yr  eglwys 
sydd  yn  eu  tŷ  hwy.  Anherchwch  fy 
anwyl  Epenetus,  yr  hwn  yw  ^  blaen- 
ffrwyth  Achaia  yng  Nghrist. 

6  Anherchwch  Mair,  yr  hon  a  gym- 
merodd  lawer  o  boen  erom  ni. 

7  Anherchwch  Andronicus  a  Junia, 
fy  ngheraint  a'm  cyd-garcharorion, 
y  rhai  sydd  hynod  ym  mhlith  yr 
apostolion,  y  rhai  hefyd  *oeddynt 
yng  Nghrist  o'm  blaen  i. 

8  Anherchwch  Amplias,  fy  anwyl- 
yd  yn  yr  Arglwydd. 

9  Anherchwch  Urbanus,  ein  cyd- 
weithiwr  yng  Nghrist,  a  Stachys  fy 
anwylyd. 

10  Anherchwch  Apèles,  y  profed- 
ig  yng  Nghrist.  Anherchwch  y  rhai 
sydd  o  ^  dylwyth  Aristobulus. 

11  Anherchwch  Herodion,  fy  nghâr. 
Anherchwch  y  rhai  sydd  o  ^  dy- 
lwyth Narcissus,  y  rhai  sydd  yn  yr 
Arglwydd. 

12  Anherchwch  Tryphena  a  Thry- 
phosa,  y  rhai  a  gymmerasant  boen 
yn  yr  Arglwydd.  Anherchwch  yr 
anwyl  Persis,  yr  hon  a  gymmerodd 
lawer  o  boen  yn  yr  Arglwydd, 

13  Anherchwch  Ruffus  etholediir 


1070 


alio  oddiwrth  y  rJiai 


I.  CORINTHIAID,  I. 


a  wnant  angliydfod. 


Anno 
DOMINI 

60. 


riCor.  16. 
20.  2  Cor. 
13. 12. 
1  Thess.  5. 
26. 

1  Petr.  6. 
14. 


g  1  Cor.  6. 

9,  11. 

2  Thesa.  3. 

6,14. 

2 Tim.  as. 

2  loan  10. 
i»Phil,3.19. 


J  pen.  1.  8. 


k  Matt.  10. 
16. 
1  Cor.  14. 

20. 

1  pen.  15. 33. 
m  Gen.  3. 
15. 


Anno 
DOMINI 

59. 


»  Act.  18. 
17. 

•>  Judas  1. 
0  Act.  15.  9. 
dRhuf.1.7. 
o  2  Tim.  2. 
22. 

2Neu,íç^«»/ 
Harglwydd 

hwy  a  nin- 

nau.    , 
Í  2  Cor,  1.2. 

Eptf.  1.  2. 

1  Petr  1.2. 


eRhuf.1.8. 


yn  yr  Arglwydd,  a'i  fam  ef  a  min- 
nau. 

14  Anherchwch  Asyncritus,  Phleg- 
on,  Hernias,  Patrobas,  Mercurius ; 
a'r  brodyr  sydd  gyd  â  hwynt. 

15  Anherchwch  Philologus,  a  Julia, 
Nerëus  a'i  chwaer,  ac  Olympas,  a'r 
hull  saint  y  rhai  sydd  gyd  â  hwynt. 

16  ^Anherchwch  y  nail!  y  Hall  â 
chusan  sanctaidd.  Y  mae  eglwysi 
Crist  yn  eich  annerch. 

17  Ac  yr  wyf  yn  attohyg  i  chwi, 
frodyr,  graííu  ar  y  rhai  sydd  yn 
peri  anghydfod  a  rhwystrau  yn  er- 
byn  yr  athrawiaeth  a  ddysgasoch 
chwi  ;  a  ^  chiliwch  oddi  wrthynt. 

18  Canys  y  rhai  sydd  gyfryw,  nid 
ydynt  yn  gwasanaethu  ein  Har- 
glwydd lesu  Grist,  eithr  ^'eu  bol 
en  hunain ;  a  thrwy  ymadrodd  teg 
a  gweniaith,  yn  twyllo  calonnau  y 
rhai  diddrwg. 

19  Canys  'eich  ufudd-dod  chwi  a 
ddaeth  ar  led  at  bawb.  Yr  wyf 
fi  gan  hynny  yn  llawen  o'ch  rhan 
chwi :  eithr  myfi  a  ewyllysiwn  i 
chwi  fed  ''yn  ddoethion  tu  ag  at 
y  petli  sydd  dda,  ac  yn  wirion  tu 
ag  at  y  peth  sydd  ddrwg. 

20  A  '  Duw  y  tangnefedd  a  "•  ^  sathr 
Satan  dan  eich  traed  chm  ar  frys. 


Grist 


"  Gras  ein   Harglwydd  lesu 
fyddo  gyd  â  chwi.    Amen. 

21  "  Y  mae  Timothëus  fy  nghyd- 
weithiwr,  a  Lucius,  a  Jason,  aSosipa- 
ter,  fy  ngheraint,  yn  eich  annerch. 

22  Yr  wyf  fi  Tertius,  yr  hwn  a 
ysgrifenais  yr  epistol  hwn,  yn  eich 
annerch  yn  yr  Arglwydd. 

23  Y  mae  Gaius  fy  Uettŷwr  i,  a'r 
holl  eglwys,  yn  eich  annerch.  Y  mae 
Erastus,  goruchwyliwr  y  ddinas,  yn 
eich  annerch,  a'r  brawd  Cwartus. 

24  PGras  ein  Harglwydd  lesu  Grist 
a  fyddo  gyd  â  chwi  oil.    Amen. 

25  1 1'r  hwn  a  ddichon  eich  cadarn- 
hâu  yn  ol  fy  efengyl  i,  a  phregeth- 
iad  lesu  Grist,  (yn  ol  datguddiad  'y 
dirgelwch,  yr  hwn  ni  soniwyd  am 
dano  er  ^  dechreuad  y  byd ; 

26  Ac  "yr  awrhon  a  eglurwyd,  a 
thrwy  ysgrythyrau  y  prophwydi,  yn 
ol  gorchymyn  y  tragywyddol  Dduw, 
a  gyhoeddwyd  ym  mhlith  yr  holl 
genhedloedd,  er  mwyn  *  ufudd-dod 
ffydd :) 

27  I  "Dduw  yr  unig  ddoeth,  2/ 
hyddo  gogoniant  trwy  lesu  Grist 
yn  dragywydd.   Amen. 

H  At  y  Ehufeiniaid  yr  ysgrifenwyd  o 
Corinth,  gyd  a  Phebe,  gweinidoges  jv 
eglwys  yn  Cenchrea. 


EPISTOL  CYNTAE  PAUL  YR  APOSTOL  AT  Y 

CORINTHIAID. 


PENNOD  L 

Ar  ol  iddo  gyfarch  iddynt,  a  d'iolch  drosfynt, 
10  y  mae  e/e  yn  eu  hannog  i  undeb  ;  12  ac  yn 
heio  ar  eu  hanghyttundeb  hwy.  18  Bod  Duw 
yn  difetha  doethineb  y  doethion,  21  trwy 
ffolineb  pregethu  ;  26  ac  nad  yw  efe  yn  galw 
y  doethion,  na'r  galluog,  na^r  boneddigion, 
and  27,  28  y  ffol,  a'r  gican,  a'r  distadl. 

PAUL,    wedi  ei   alw  i  fod  yn 
apostol  lesu  Grist  trwy  ewyllys 
Duw,  a'r  brawd  *  Sosthenes, 

2  At  eglwys  Dduw  yr  hon  sydd 
yn  Corinth,  at  ^y  rhai  ''a  sancteidd- 
iwyd  yng  Nghrist  lesu,  "^a  alwyd 
yn  saint,  gyd  â  phawb  ag  sydd  ^  yn 
galw  ar  enw  ein  Harglwydd  lesu 
Grist,  ym  mhob  man,  ^o'r  eiddynt 
hwy  a  ninnau : 

3  '  Gras  fyddo  i  chwi,  a  thangnef- 
edd,  oddi  wrth  Dduw  ein  Tad  ni, 
a'r  Arglwydd  lesu  Grist. 

4  g  Yrydwyf  yn  diolch  i'm  Duw  bob 
amser  drosoch  chwi,  am  y  gras  Duw 
a  rodded  i  chwi  yng  Nghrist  lesu ; 

iOTl 


5  Am  eich  bod  ym  mhob  peth 
wedi  eich  cyfoethogi  ynddo  ef, 
^  mewn  pob  ymadrodd,  a  phob 
gwybodaeth ; 

6  Megis  y  cadarnhâwyd  Hystiol- 
aeth  Crist  ynoch : 

7  Fel  nad  ydych  yn  ol  mewn  un 
dawn,  •'yn  disgwyl  am  ^ddatgudd- 
iad  ein  Harglwydd  lesu  Grist : 

8  'Yr  hwn  hefyd  a'ch  cadarnhâ 
chwi  hyd  y  diwedd,  "yn  ddiargy- 
hoedd,  yn  nydd  ein  Harglwydd 
lesu  Grist. 

9  "  Ffyddlawn  ytv  Duw,  trwy  yr 
hwn  y'ch  galwyd  i  "gymdeithas  ei 
Fab  ef  lesu  Grist  ein  Harglwydd  ni. 

10  Ac  yr  wyf  yn  attolwg  i  chwi, 
frodyr,  trwy  enw  ein  Harglwydd  lesu 
Grist,  P  ddywedyd  o  bawb  o  honoch 
chwi  yr  un  peth,  ac  na  byddo  ^ym- 
bleidio  yn  eich  plith;  eithr  bod  o 
honoch  wedi  eich  cyfan-gyssylltu  yn 
yr  un  meddwl,  ac  yn  yr  un  farn. 


Anno 

DOMINI 

60. 

n  ad.  24. 

1  Cor.  16. 

2:5. 

t)nt.22.21. 
«Act.  16. 1. 

Pliil.  2. 19. 

1  ThesB.  3. 

2. 


P  ad.  20. 
I  Thesa.  5. 
28. 

1  Eph.  3. 20. 
Judas  24. 


'lCor.  2.  7. 
Eph.  3. 5, 9. 
CoL  1.  26. 

•  amseroedd 
tragii- 
wyddol. 

•  2  Tim.  1. 
10. 

Tit.  1.  2,  a 
1  Petr  1. 
20. 

»  Act.  6.  7. 
pen.  1.  5. 
a  15.  18. 

n  1  Tim.  1. 
17. 

Judas  25. 


Anno 
DOMINI 

59. 

h  pen.  12. 8. 
2  Cor.  8.  7. 

Í  Dat.  1.  2. 


k  PhiL  a 
20. 
Tit.  2.  la 

3  Neu, 
ddi/fodiad. 
Col.  a  4. 

1 1  Thess.  a 

la 

n>  Col.  1.22. 

1  Thess.  5. 

2a 
I»  pen.  10. 

1  Thess.  5. 

24. 

2  Thess.  3. 

a 

olloanl.3. 

P  Rhuf.  12. 
16.  a  15.  5. 
Phil.  2.  2. 
a  3.  16. 

4  sismau, 
pen.  11. 18. 


Annog  î  undéb. 


I.  CORINTHIAID,  II. 


Pa  raî  a  alwodd  Duw. 


Anno 
DOMINI 

69. 


«pen.  3.  4. 


r  Act.  18. 

24. 
•  loan  1.  42. 


»  Act.  18.  8. 
n  Rhuf.  IP 
23. 


X  pen.  16. 
15, 17. 


y  pen.  2. 1, 

4, 13. 

2Petrl.l6. 
B  geiriau. 

6  pregethu 

y  groes. 
»  2  Cor.  2. 

15. 

»  pen.  15.  2. 

b  Job  5. 12, 
13. 
Ea.  29.  14. 


c  Es.  33. 18. 


d  Job  12. 17, 

20,24. 


e  Rhuf.  1. 
20  21,  28. 
Edrych 
Matt.  11. 
25. 
Luc  10. 21. 


t  Matt.  12. 
38.  a  16.  1. 
loan  4.  48. 


E  Matt.  11.6. 
loan  6.  60, 
66. 


t  Rhuf.  1. 

16. 

pen.  2. 14. 
>  Col.  2.  3. 


k  loan  7. 48. 


11  Canys  fe  ddangoswyd  i  mi  am 
danoch  chwi,  fy  mrodyr,  gan  y  rhai 
si/dd  o  dŷ  Chlöe,  fod  cynhennau  yn 
eich  plith  chwi. 

12  A  hyn  yr  ydwyf  yn  ei  ddy- 
wedyd,  ^bod  pob  un  o  lionoch  yn 
dywedyd,  Yr  yd^vyf  fi  yn  eiddo 
Paul ;  minnau  yn  eiddo  '  Apôlos ; 
miniiau  yn  eiddo  *  Cephas  ;  minnau 
yn  eiddo  Crist. 

13  A  rannwyd  Crist?  ai  Paul  a 
groeshoeliwyd  drosoch?  neu  ai  yn 
enw  Paul  y'ch  bedyddiwyd  chwi  ? 

14  Yr  ydwyf  yn  diolch  i  Dduw, 
na  fedyddiais  i  neb  o  honoch,  ond 
*  Crispus  a  "  Gains  ; 

15  Fel  na  ddywedo  neb  fedyddio 
o  hoRof  fi  yn  fy  enw  fy  hun. 

16  Mi  a  fedyddiais  hefyd  dylwyth 
^  Stephanas :  heb  law  hynny  nis 
gwn  a  fedyddiais  i  neb  arall. 

17  Canys  ni  anfonodd  Crist  fi  i 
fedyddio,  ond  i  efengylu ;  ^  nid 
mewn  doethineb  °  ymadrodd,  fel  na 
wnelid  croes  Crist  yn  ofer. 

18  Canys  ^  yr  ymadrodd  am  y 
groes,  ^i'r  rhai  coUedig,  ynfydrwydd 
yw ;  eithr  i  ni  y  iliai  cadwedig, 
^  nerth  Duw  ydyw. 

19  Canys  ysgrifenedig  yw,  ^*  Mi  a 
ddifethaf  ddoethineb  y  doethion,  a 
deall  y  rhai  deallus  a  ddileaf. 

20  •=  Pa  le  2/  mae  y  doeth  ?  pa  le 
Quae  yr  ysgrifenydd?  pa  le  y  mae 
ymhoiydd  y  byd  hwn  ?  ^  oni  wnaeth 
Duw  ddoethineb  y  byd  hwn  yn  yn- 
fydrwydd ? 

21  "  Canys  o  herwydd  yn  noeth- 
ineb  Duw,  nad  adnabu  y  byd  trwy 
ddoethineb  mo  Dduw,  fe  welodd 
Duw  yn  dda  trwy  fiblineb  pregethu 
gadw  y  rhai  sydd  yn  credu. 

22  Oblegid  y  mae  yr  ^luddewon 
yn  gofyn  arwydd,  a'r  Groegwyr  yn 
ceisio  doethineb : 

23  Eithr  nyni  ydym  yn  preg- 
ethu Crist  wedi  ei  groeshoelio,  ^i'r 
luddewon  yn  dramgwydd,  ac  i'r 
Groegwyr  yn  fiblineb ; 

24  Ond  iddynt  hwy  y  rhai  a 
alwyd,  luddewon  a  Groegwyr,  yn 
Grist  ^  gallu  Duw,  a  '  doethineb 
Duw. 

25  Canys  y  mae  fiblineb  Duw  yn 
ddoethach  na  dynion ;  a  gwendid 
Duw  yn  gryfach  na  dynion. 

26  Canys  yr  ydych  yn  gweled  eich 
galwedigaeth,  frodyr,  ^  nad  11a wer  o 
rat  doethion  yn  ol  y  cnawd,  nad 
llawer  o  rai  galluog,  nad  Ilawer  o 
rai  boneddigion,  a  alwyd : 

1072 


27  Eithr  ^Duw  a  etholodd  ifol- 
bethau  y  byd,  fel  y  gwaradwyddai 
y  doethion  ;  a  gwan-bethau  y  byd 
a  etholodd  Duw,  fel  y  gwaradwydd- 
ai y  pethau  cedyrn ; 

28  A  phethau  distadl  y  byd,  a 
phethau  dirmygus,  a  ddewisodd 
Duw,  a'r  pethau  nid  ydynt,  fel  y 
diddymai  y  pethau  sydd : 

29  ""  Fel  na  orfoleddai  "^  un  cnawd 
ger  ei  fron  ef. 

30  Eithr  yr  ydych  chwi  o  hono  ef 
yng  Nghrist  lesu,  °yr  hwn  a  wnaetli- 
pwyd  i  ni  gan  Dduw  yn  ddoethineb, 
ac  yn  gyfiawnder,  ac  yn  sancteidd- 
rwydd,  ac  yn  brynedigaeth  : 

31  Fel,  megis  ag  y  mae  yn  ysgrif- 
enedig, °  Yr  hwn  sydd  yn  ymfii-ostio, 
ymfirostied  yn  yr  Arglwydd. 

PENNOD  II. 

1  Mae  yn  dangos  fod  ei  hregeth  ef,  er  nad 
ydoedd  yn  dwyn  gyd  â  hi  odidowgncydd 
ymadrodd,  4  neu,  ddoethineb  ddynol:  etto 
yn  sefyll  mewn  4,  5  nerth  Duw  ;  ac  yn  rhag- 
ori  cymmaint  6  ar  ddoethineb  y  byd  yma, 
9  a  synwyr  dynol,  ag  nas  14  gall  y  dyn 
anianol  moH  deall. 

AMYFI,  pan  ddeuthum  attoch, 
frodyr,  ^a  ddeuthum  nid  yn 
ol  godidowgrwydd  ymadrodd  neu 
ddoethineb,  gan  fynegi  i  chwi  dyst- 
iolaeth  Duw. 

2  Canys  ni  fernais  i  mi  wybod 
dim  yn  eich  plith,  ^  ond  lesu  Grist, 
a  hwnnw  wedi  ei  groeshoelio. 

3  A  *'  mi  a  fûm  yn  eich  mysg 
*  mewn  gwendid,  ac  ofn,  a  dychryn 
mawr. 

4  A'm  hymadrodd  a'm  pregeth 
1,  ®ni  hu  mewn  geiriau  ^  denu  o 
ddoethineb  ddynol,  ond  yn  eglur- 
hâd  yr  Yspryd  a  nerth  ; 

5  Fel  na  byddai  eich  fiydd  mewn 
doethineb  dynion,  ond  'mewn  nci  ch 
Duw. 

6  A  doethineb  yr  ydym  ni  yn  ei 
llefaru  ym  mysg  ^  rhai  perfiaith : 
eithr  nid  doethineb  y  byd  hwn,  na 
thywysogion  y  byd  hwn,  y  rhai  sydd 
yn  diflannu. 

7  Eithr  yr  ydym  ni  yn  llefaru 
doethineb  Duw  mewn  dirgelwch, 
sef  y  ddoethineb  guddiedig,  ^  yr 
hon  a  rag-ordeiniodd  Duw  cyn  yr 
oesoedd  in  gogoniant  ni : 

8  'Yr  hon  ni  adnabu  neb  o  dywys- 
ogion  y  byd  hwn  :  o  herwydd  ^  pes 
adwaenasent,  ni  chroeshoeliasent 
Arglwydd  y  gogoniant. 

9  Eithr  fel  y  mae  yn  ysgrifenedig, 
^Ni  welodd  llygad,  ac  ni  chlywodd 
clust,  ac  ni  ddaeth  i  galon  dyn,  y 


Doethînéb  Diiw. 


I.  CORINTHIAID,  III. 


Crîst  yr  iinig  sylfaen. 


Anno 
DOMINI 

59. 


m  Matt.  13. 
11.  a  16. 17. 
1  loan  2. 
27. 


n  Piar.  20. 
27.  a  27. 19, 
Jer.  17.  9. 


0  Rhuf.  8. 
15. 


P  2  Petr  1. 
16. 

Edrych 
pen.  1. 17. 


9  Rhuf.  8. 
5,  6,  7. 
Judas  19. 

«•Diar.28.  5 
1  Thess.  5, 
21. 

3  canfod. 

icanfyddir. 

s  Es.  40. 13. 


aHeb.5.12, 
13. 
1  Petr  2. 2. 


b  Gal.  5.20. 
lago  3.  IC. 


a  Gr.  yn  ol 
dyn. 
0  pen.  1. 12. 


pethau  a  ddarparodd  Duw  i'r  rliai 
a'i  carant  ef. 

10  Eithr  ^  Duw  a'w  heglurodd  i  ni 
trwy  ei  Yspryd :  canys  yr  Yspryd 
sydd  yn  chwilio  pob  peth  ;  ie,  dyfii- 
ion  bethau  Duw  hefyd. 

11  Canys  pa  ddyn  a  edwyn  beth- 
au dyn,  °ond  yspryd  dyn  yr  hwn 
sydd  ynddo  ef  ?  felly  hefyd,  pethau 
Duw  nid  edwyn  neb,  ond  Yspryd 
Duw. 

12  A  nyni  a  dderbyniasom,  nid  ys- 
pryd y  byd,  ond  °yr  Yspryd  sydd 
o  Dduw ;  fel  y  gwypom  y  pethau 
a  rad-roddwyd  i  ni  gan  Dduw. 

13  P  Y  rhai  yr  ydym  yn  eu  Uefaru 
hefyd,  nid  â'r  geiriau  a  ddysgir  gan 
ddoethineb  ddynol,  ond  a  ddysgir 
gan  yr  Yspryd  Glân ;  gan  gyd-farnu 
pethau  ysprydol  â  phethau  yspryd- 
ol. 

14  Eithr  dyn  anianol  nid  yw  yn 
derbyn  y  pethau  sydd  o  Yspryd 
Duw :  canys  ffolineb  ydynt  ganddo 
ef ;  "J  ac  nis  gall  eu  gwybod,  oblegid 
yn  ysprydol  y  bernir  hwynt. 

15  'Ond  yr  hwn  sydd  ysprydol, 
sydd  yn  ^barnu  pob  peth;  eithr 
efe  nis  *  bernir  gan  neb. 

16  *  Canys  pwy  a  wybu  feddwl  yr 
Arglwydd,  yr  hwn  a'i  cyfarwydda 
ef  ?  Ond  y  mae  gennym  ni  feddwl 
Crist. 

PENNOD  III. 

2  Bod  llaetli  yn  gymmwys  i  llant.  3  Cynnen 
ae  ymhleidio  yn  arwyddion  o  feddwl  bydol. 
7  Nad  yw  yr  hwn  sydd  yn  plannu,  na'r  hwn 
sydd  yn  dyfrhau,,  ddim.  9  Bod  y  gweinid- 
ojion  yn  gyd-weUhwyr  i  Dduw.  11  Crist  yw 
yr  unig  sylfaen,  16  Bod  dynion  yn  demlau 
Duw,  y  rhai  17  sydd  raid  eu  cadw  ijn  sanct- 
aidd.  19  Nad  yw  doethineh  y  hyd  yma  ond 
Jfolineh  gyd  â  Duw. 

AIMYFI,  frodyr,  ni  allwn  lefaru 
wrthych  megis  wrth  rai  ys- 
prydol, ond  megis  rhai  cnawdol, 
megis  Avrth  rai  bach  yng  Nghrist. 

2  Mi  a  roddais  i  chwi  "laeth  i'w 
yfed,  ac  nid  bwyd :  canys  hyd  yn 
hyn  nis  gallech,  ac  nis  gellwch 
chwaith  etto  yr  awrhon,  ei  dderbyn. 

3  Canys  cnawdol  ydych  chwi  etto : 
canys  **tra  fyddo  yn  eich  plith 
chwi  genfigen,  a  chynnen,  ac  ym- 
bleidio ;  onid  ydych  yn  gnawdol,  ac 
yn  rhodio  yn  ^  ddynol  ? 

4  Canys  tra  dy wedo  un,  •=  Myfi  yd- 
wyf  eiddo  Paul ;  ac  arall,  Myfi  wyf 
eiddo  Apòlos ;  onid  ydych  chwi  yn 
gnawdol  ? 

5  Pwy  gan  hynny  y w  Paul,  a  phwy 
Apòlos,  ond  gweinidogion  trwy  y 

_ 


rhai   y  credasoch   chwi,   ac    fel  y 
rhoddes  yr  Arglwydd  i  bob  un  ? 

6  Myfi  a  blennais,  Apòlos  a  ddyfr- 
haodd;  ond  Duw  a  roddes  y  cyn- 
nydd. 

7  Felly  nid  yw  yr  hwn  sydd  yn 
plannu  ddim,  na'r  hwn  sydd  yn 
dyfrhau;  ond  Duw,  yr  hwn  sydd 
yn  rhoi  y  cynnydd. 

8  Eithr  yr  hwn  sydd  yn  plannu, 
a'r  hwn  sydd  yn  dyfrhau,  un  ydynt  : 
^a  phob  un  a  dderbyn  ei  bri'od 
wobr  ei  hun,  yn  ol  ei  lafur  ei  hun. 

9  Canys  ^  cyd-weithwyr  Duw  ydym 
ni :  Uafur-waith  Duw,  '^adeiladaeth 
Duw,  ydych  chwi. 

10  sYn  ol  y  gras  Duw  a  rodd- 
wyd  i  mi,  megis  pen-saer  celfydd, 
myfi  a  osodais  ^  y  sylfaen,  ac  y  mae 
arall  yn  goruwch-adeiladu.  Ond 
*edryched  pob  un  pa  wedd  y  mae 
yn  goruwch-adeiladu. 

11  Canys  sylfaen  arall  nis  gall  neb 
ei  osod,  heb  law  ^"  yr  un  a  osodwyd, 
'  yr  hwn  y w  lesu  Grist. 

12  Eithr  OS  goruwch-adeilada  neb 
ar  y  sylfaen  hwn,  aur,  arian,  meini 
gwerthfawr,  coed,  gwair,  sofl ; 

13  ^  Gwaith  pob  dyn  a  ^  wneir  yn 
amlwg:  canys  y  dydd  a'i  dengys, 
oblegid  °  trwy  dan  y  datguddir  ef ; 
a'r  tan  a  brawf  waith  pawb,  pa 
fath  ydyw. 

14  Os  gwaith  neb  a  erys,  yr  hwn 
a  oruwch-adeiladodd  ef,  efe  a  dder- 
byn wobr. 

15  Os  gwaith  neb  a  losgir,  efe 
a  gaiff  goUed :  eithr  efe  ei  hun  a 
fydd  cadwedig;  etto  felly  megis 
trwy  dan. 

16  "Oni  wyddoch  chwi  mai  teml 
Duw  ydych,  a  bod  Yspryd  Duw 
yn  trigo  ynoch  ? 

17  Os  "^Uygra  neb  deml  Duw, 
Duw  a  ^  lygra  hwnnw :  canys  sanct- 
aidd  yw  teml  Duw,  yr  hon  ydych 
chwi. 

18  PNa  thwylled  neb  ei  hunan. 
Od  oes  neb  yn  eich  mysg  yn  tyb- 
ied  ei  fod  ei  hun  yn  ddoeth  yn  y 
byd  hwn,  bydded  ffol,  fel  y  byddo 
doeth. 

19  Canys  doethineb  y  byd  hwn 
sydd  ffolineb  gyd  â  Duw:  o  her- 
wydd  ysgrifenedig  yw,  ^  Y  mae  efe 
yn  dal  y  doethion  yn  eu  cyfrwys- 
dra. 

20  A  thrachefn,  'Y  mae  yr  Ar- 
glwydd yn  gwybod  meddyliau  y 
doethion,  mai  ofer  ydynt. 

21  Am  hynny  na  orfoledded  neb 


Anno 
DOMINI 

59. 


d  Pa.  62. 12. 
Gal.  6.  5. 
Dat.  2.  23. 

e  2  Cor.  a  1. 

t  Eph.  2.  20. 

Heb.  3.  3, 

4. 

1  Petr  2.  5. 
g  Rhuf.  1.5. 


h  Rhuf.  15. 
20. 
Dat.  21.14. 

1 1  Petr  4. 
U. 


k  Es.  28. 16. 

Matt.  16. 

18. 
1  Eph.  2. 20. 


«n  pen.  4.  5. 
s  Gr.  am- 

hjgwyd, 

nl  Petr  1.7. 
a  4. 12. 


0  pen.  6. 19. 
2  Cor.  6. 16. 
Etih.2.21, 
22. 
Heb.  3.  6. 

<  difetha. 
5  ddÿetha. 


P  Diar.  3. 7. 

Es.  5.  21. 


1  Job  5. 13. 


r  Ps.  94. 11. 


Dyliä paircliu  gimînîdogîon.     I.  CORINTHIAID,  IV. 


Hclynt  yr  apostolîon. 


Anno 

DOMINI 

59. 


•  pen.  11. 3. 
2  Cor.  10. 7. 
Gal.  3. 29. 


»  Matt.  24. 

45. 

2  Cor.  6.  4. 

Col.  1.  25. 
b  Luc  12. 42. 

Tit.  1.  7. 

1  Petr  4. 

10. 


iddydd 
dyn. 


e  Ps.  130.  3. 
a  143.  2. 
Khuf.  4.2. 


d  Matt.  7.1. 
Rhuf.  2. 1, 
16. 
Dat.20.12. 


«  2  Cor.  10. 

18. 

f  pen.  1. 12. 
a  3.  4. 


l»Dat.3.17. 


Í  Pb.  44.  22. 

Rhuf.  8. 30. 

2  Cor.  4.11, 
k  Heb.  10. 

aa. 


mewn  dynion  :  canys  pob  peth  sydd 
eiddoch  chwi : 

22  Pa  un  bynnag  ai  Paul,  ai  Apòl- 
os,  ai  Cephas,  ai  y  byd,  ai  bywyd, 
ai  angau,  ai  pethau  presennol,  ai 
pethau  i  ddyfod ;  y  mae  pob  peth 
yn  eiddoch  chwi ; 

23  A  'chwithau  yn  eiddo  Crist; 
a  Christ  yn  eiddo  Duw. 

PENNOD  IV. 

1  Pa  gyfrif  a  ddylid  ei  wneiithur  o  weinidog- 
ion.  7  Nad  oes  gennym  ni  ddim  cHr  nas  der- 
hyniasom,  9  Bod  yr  apostolion  yn  ddrychau 
i'r  hyd,  i'r  angelion,  ac  i  ddynion;  13  yn 
ysguhion  ac  yn  sorod  y  byd  :  15  ac  er  hynny 
eu  hod  yn  dadau  i  ni  yng  Nghrist,  16  ac  y 
dylem  ni  eu  dilyn  hwy. 

FELLY  cyfrifed  dyn  nyni,  megis 
°  gweinidogion  i  Grist,  a  ''gor- 
uchwylwyr  ar  ddirgeledigaethau 
Duw. 

2  Am  ben  hyn,  yr  ydys  yn  dis- 
gwyl  mewn  goruchwylwyr,  gael  un 
yn  fíyddlawn. 

3  Eithr  gennyf  fi  bychan  iawn  yw 
fy  marnu  gennych  chwi,  neu  gan 

2  farn  dyn  :  ac  nid  wyf  chwaith  yn 
fy  marnu  fy  hun. 

4  Canys  ni  wn  i  ddim  arnaf  fy 
hun;  <=ond  yn  hyn  ni'm  cyfiawn- 
hâwyd :  eithr  yr  Arglwydd  yw  yr 
hwn  sydd  yn  fy  marnu. 

5  ^Am  hynny  na  fernwch  ddim 
cyn  yr  amser,  hyd  oni  ddelo  yr  Ar- 
glwydd, yr  hwn  a  oleua  ddirgelion 
y  tywyllwch,  ac  a  eglura  fwriadau 
y  calonnau :  ac  yna  y  bydd  "  y  glod 
i  bob  un  gan  Dduw. 

6  A'r  pethau  hyn,  frodyr,  'mewn 
cyffelybiaeth  a  fwriais  1  attaf  fy 
hun  ac  at  Apòlos,  o'ch  achos  chwi : 
fel  y  gallech  ddysgu  ynom  ni,  na 
synier  mwy  nag  sydd  ysgrifenedig, 
fel  na  byddoch  y  naill  dros  y  llaU 
yn  ymchwyddo  yn  erbyn  arall. 

7  Pwy  sydd  yn  gwneuthur  rhagor 
rhyngot  ti  ac  arall?  a  ^pha  beth 
sydd  gennyt  a'r  nas  derbyniaist? 
ac  OS  derbyniaist,  paham  yr  wyt  ti 
yn  gorfoleddu,  megis  pe  bait  heb 
dderbyn  ? 

8  Yr  ydych  chwi  yr  awrhon  wedi 
eich  diwallu,  ''yr  ydych  chwi  yr 
awrhon  wedi  eich  cyfoethogi,  chwi 
a  deyrnasasoch  hebddom  ni:  ac 
och  Dduw  na  baech  yn  teymasu, 
fel  y  caem  ninnau  deyrnasu  gyd 
â  chwi 

9  Canys  tybied  yr  wyf  ddarfod  i 
Dduw  ein  dangos  ni,  yr  apostolion 
diweddaf,  'fel  rhai  wedi  eu  bwrw 
i  angau:  oblegid  '^ nyni  a  wnaeth- 

1074 


p\\^d  yn  ^ddrych  i'r  byd,  ac  i'r 
angelion,  ac  i  ddynion. 

10  '  Yr  ydym  ni  ™  yn  ffyliaid  er 
mwyn  Crist,  a  chwithau  yn  ddoeth- 
ion  yng  Nghrist ;  "  nyni  yn  wein- 
iaid,  a  chwithau  yn  gryfion  ;  chwy- 
chwi  yn  anrhydeddus,  a  ninnau  yn 
ddirmygus. 

11  "Hyd  yr  awrhon  yr  ydym  ni 
yn  dwyn  newyn  a  syched,  ac  yr 
ydym  ni  yn  noethion,  ac  Pyn  cael 
cernodiau,  ac  yn  grwydraidd ; 

12  "lAc  yr  ydym  yn  llafurio,  gan 
weithio  â'n  dwylaw  ein  hunain. 
'  Pan  y'n  difenwir,  yr  ydym  yn  ben- 
dithio;  pan  y'n  herlidir,  yr  ydym 
yn  ei  ddioddef ; 

13  Pan  y'n  ceblir,  yr  ydym  yn 
gweddio :  '  fel  ysgubion  y  byd  y 
gwnaethpwyd  ni,  a  sorod  pob  dim, 
hyd  yn  hyn. 

14  Nid  i'ch  gwaradwyddo  chwi  yr 
ydwyf  yn  ysgrifenu  y  pethau  hyn ; 
ond  eich  rhybuddio  yr  wyf  *  fel  fy 
mhlant  anwyh 

15  Canys  pe  byddai  i  chwi  ddeng 
mil  o  athrawon  yng  Nghrist,  er 
hynny  nid  ocs  i  chwi  nemmawr 
o  dadau :  canys  "  myfi  a'ch  cen- 
hedlais  chwi  yng  Nghrist  lesu  trwy 
yr  efengyL 

16  Am  hynny  yr  wyf  yn  attolwg 
i  chwi,  ^  byddwch  ddilynwyr  i  mi. 

17  Oblegid  hyn  yr  anfonais  attoch 
Timothëus,  ^yr  hwn  yw  fy  anwyl 
fab,  a  fíyddlawn  yn  yr  Arglwydd; 
yi*  hwn  a  ddwg  ar  gôf  i  chwi  fy 
ffyrdd  i  yng  Nghrist,  megis  yr  wyf 
ym  mhob  man  yn  athrawiaethu  ym 
mhob  eglwys. 

18  Ac  y  mae  rhai  wedi  ymchwyddo, 
fel  pe  bawn  i  heb  fod  ar  fedr  dyfod 
attoch  chwL 

19  ''Eithr  mi  a  ddeuaf  attoch  ar 
fyrder,  *  os  yr  Arglwydd  a'i  myn ; 
ac  a  fynnaf  wybod,  nid  ymadrodd 
y  rhai  sydd  wedi  chwyddo,  ond  eu 
gallu, 

20  Canys  ''nid  mewn  ymadrodd 
y  mae  teyrnas  Dduw;  eithr  mewn 
gallu- 

21  Beth  a  fynnwch  chwi?  ''ai  dyfod 

0  honof  fi  attoch  chwi  â  gwialen, 
ynte  mewn  cariad,  ac  yspryd  add- 
fwynder  ? 

PENNOD  V. 

1  Bod  y  gwr  godinebus  6  yn  achos  o  gywilydd 
iddynt,  yn  hytrach  nag  o  orfoledd.  7  Ehaid 
yw  ymlaifiliau  oddi  tcrth  yr  hen  lefain.  10 
Ydylid  cilio  oddi  ivrth  anfad  ddrwg-weilh- 
redwyr. 


Amy  gwr  godinehus. 


I.  CORINTHIAID,  V. 


Am  ymgyfreitJiio. 


Anno 

DOMINI 

S9. 


»  Lef.  18.  8. 
Deut.  27. 
20. 


b  Col.  2.  5. 


e  Matt.  16. 
19.  a  18. 18. 
loan  20. 23. 

d  1  Tim.  1. 


e  lago  4. 16. 
'Gal.  5.  9. 


8  Es.  53.  7. 

loan  1. 29. 
2Neu, 

laddwyd. 
h  Exod.  12. 

15. 
3  yr  ym- 

pryd. 
iDeut.16.3. 


k  ad.  2. 7. 

2  Cor.  6. 14. 
Eph.  5. 11. 
2  ThesB.  3. 
14. 


>  JIatt.  IS. 
17. 

Khuf.  16. 
17. 

2  Thesa.  3. 
14. 
2  loan  10. 


m  Marc  4. 
11. 

Col.  4.  5. 
1  Thess.  4. 
12. 
1  Tim.  3. 7. 

n  Deut.  13. 

5.  a  17.  7. 

a  22.  21, 
■  22,  24. 


MAE  y  gair  yn  hollol,  fod  yn 
eich  plith  chwi  odineb,  a 
chyfryw  odineb  ag  na  enwir  un- 
waith  ym  mysg  y  Cenhedloedd  ;  sef 
"  cael  o  un  wraig  ei  dad. 

2  Ac  yr  ydych  chwi  wedi  ym- 
chwyddo,  ac  ni  alarasoch  yn  hytr- 
ach,  fel  y  tynnid  o'ch  mysg  chwi  y 
neb  a  wnaeth  y  weithred  hon. 

3  Canys  myfi  yn  ddi'au,  ^fel  absen- 
nol  yn  y  corph,  etto  yn  bresennol 
yn  yr  yspryd,  a  fernais  eisoes,  fel 
pe  bawn  bresennol,  am  yr  hwn  a 
wnaeth  y  peth  hwn  felly, 

4  Yn  enw  ein  Harghvydd  lesu 
Grist,  pan  ymgynhuUoch  ynghyd, 
a'm  hyspryd  innau,  ''gyd  â  gallu 
ein  Harglwydd  lesu  Grist, 

5  ^  Draddodi  y  cyfryAv  un  i  Satan, 
i  ddinystr  y  cnawd,  fel  y  byddo 
yr  yspryd  yn  gadwedig  yn  nydd 
yr  Arglwydd  lesu. 

6  ^Nid  da  eich  gorfoledd  chwi. 
Oni  wyddoch  chwi  fod  ^ychydig 
lefain  yn  lefeinio  yr  hoU  does  ? 

7  Am  hynny  certhwch  allan  yr  hen 
lefain,  fel  y  byddoch  does  newydd, 
megis  yr  ydych  ddilefeinllyd.  Can- 
ys s  Crist  ein  pasc  ni  a  ^  aberthAvyd 
drosom  ni : 

8  Am  hynny  *'cadAyn  ^wyl,  'nid 
â  hen  lefain,  nac  â  lefain  malais  a 
drygioni;  ond  â  bara  croyw  pur- 
deb  a  gwirionedd. 

9  Mi  a  ysgrifenais  attoch  mewn 
Uythyr,  ^  na  chyd-ymgymmysgech 
â  godinebwyr : 

10  Ac  nid  yn  hollol  â  godinebwyr 
y  byd  hwn,  neu  â'r  cybyddion,  neu 
â'r  cribddeilwyr,  neu  ag  eilun- 
addolwyr ;  oblegid  felly  rhaid  fydd- 
ai  i  chwi  fyned  allan  o'r  byd. 

11  Ond  yn  awr  mi  a  ysgrifenais 
attoch,  na  chyd-ymgymmysgech, 
*  OS  bydd  neb  a  enwir  yn  frawd  yn 
odinebwr,  neu  yn  gybydd,  neu  yn 
eilun-addolwr,  neu  yn  ddifenwr,  neu 
yn  feddw,  neu  yn  gribddeiliwr ; 
gyd  â'r  cyfryw  ddyn  na  chyd-fwytta 
chwaith. 

12  Canys  beth  sydd  i  mi  a  farn- 
wyf  ""ar  y  rhai  sydd  oddi  allan? 
onid  y  rhai  sydd  oddi  mcAvn  yr 
ydych  chwi  yn  eu  barnu  ? 

13  Eithr  y  rhai  sydd  oddi  allan, 
Duw  sydd  yn  eu  barnu.  "  Bwriwch 
chwithau  ymaith  y  dyn  drygionus 
hwnnw  o'ch  plith  chwi. 

PENNOD  VI. 

1  Na  ddylai  y   Corinthiaid  fliiio  eu   brodijr, 
tnvy  fyned  i'r  gyfraith  â  hwynt ;  6  yn  cnic- 


edig  ger  hron  y  rhai  digred.  9  Na  chaiff  y 
rhai  anghyfiawn  etifeddu  leyrnas  Dduw.  15 
Bod  ein  cyrph  ni  yn  aelodau  i  Grist,  19  ac 
yii  demlau  i'r  Yspryd  Glân:  16,  17  ac  am 
hynny  na  ddylid  mo'u  halogi. 

AFEIDDIA  neb  o  honoch,  a 
chanddo  fatter  yn  erbyn  arall, 
ymgyfreithio  o  flaen  y  rhai  anghyf- 
iawn, ac  nid  o  flaen  y  saint  ? 

2  Oni  wyddoch  chm  y  barna  "y 
saint  y  byd  ?  ac  os  trwoch  chwi  y 
bernir  y  byd,  a  ydych  chwi  yn  an- 
addas  i  farnu  y  pethau  lleiaf  ? 

3  Oni  A^^ddoch  chwi  y  barnwn  ni 
angelion?  pa  faint  mwy  y  pethau 
a  berthyn  i  r  by  wyd  hwn  ? 

4  Gan  hynny,  od  oes  gennych  fam- 
edigaethau  am  bethau  a  berthyn  i'r 
bywyd  hwn,  dodwch  ar  y  faingc  y 
rhai  gwaelaf  yn  yr  eglwys. 

5  Er  cywilydd  i  chwi  yr  ydwyf 
yn  dywedyd.  Felly,  onid  oes  yn 
eich  plith  gymmaint  ag  un  doeth, 
yr  hwn  a  fedro  farnu  rhwng  ei 
frodyr  ? 

6  Ond  bod  brawd  yn  ymgyfreithio 
â  brawd,  a  hynny  ger  bron  y  rhai 
digred  ? 

7  Yr  awrhon  gan  hynny  y  mae  yn 
hollol  ddiflfyg  yn  eich  plith,  am  eich 
bod  yn  ymgyfreithio  â'ch  gilydd. 
^Paham  nad  ydych  yn  hytrach  yn 
dioddef  cam  ?  paham  nad  ydych  yn 
hytrach  mewn  coiled? 

8  Eithr  chwychwi  sydd  yn 
gwneuthur  cam,  a  choUed,  a  hyn- 
ny i'r  brodyr. 

9  Oni  wyddoch  chwi  *=na  chaiff 
y  rhai  anghyfiawn  etifeddu  teyrnas 
Dduw?  Na  thwyller  chwi:  "^ni  chaiff 
na  godinebwyr,  nac  eilun-addolwyr, 
na  thorwyr  priodas,  na  maswedd- 
wyr,  na  gwrryw-gydwyr, 

10  Na  lladron,  na  chybyddion,  na 
meddwon,  na  difenwyr,  na  chrib- 
ddeilwyr,  etifeddu  teyrnas  Dduw. 

11  A  *  hyn  fu  rai  o  honoch  chwi : 
'eithr  chwi  a  olchwyd,  eithr  chwi  a 
sancteiddiwyd,  eithr  chwi  a  gyf- 
iawnhâwyd,  yn  enw  yr  Arglwydd 
lesu,  a  thrwy  Yspryd  ein  Duw  ni. 

12  epob  peth  sydd  gyfreithlawn 
i  mi,  ond  nid  y w  pob  peth  yn 
Mlesâu;  pob  peth  sydd  gyfreith- 
lawn i  mi,  eithr  ni'm  dygir  i  dan 
awdurdod  gan  ddim. 

13  '^  Y  bwydydd  i'r  bol,  a'r  bol  i'r 
bwydydd:  eithr  Duw  a  ddinystria 
hwn  a  hwythau.  A'r  corph  nid  yiv 
i  odineb,  ond  4'r  Arglwydd;  a'r 
Arglwydd  i'r  corph. 


Anno 

DOMINI 

59. 


»  Ps.  49. 14. 
Matt.  19. 

Luc  22.  30. 
Dat.  2.  26. 
a  3.  21. 
a  20.  4. 


b  Diar.  20. 

22. 

Matt.  5. 
39,40. 
Lnc  6.  2^ 
Khuf.  12. 
17, 19. 
1  Thess.  5. 
15. 


c  1  Thess.  4. 
6. 

<i  pen.  15. 
50. 

Gal.  5.  21. 
Eph.  5.  5. 
1  Tim.  1. 9. 
Heb.  12. 
14. 
Dat.  22. 15. 


•  Eph.  2.  2. 

Col.  3.  7. 

Tit.  3.  3. 
f  Heb.  10. 22. 


8  pen.  10. 23. 


S  angen- 
rhaid. 


h  Matt.  15. 

17. 

Rhuf.  14. 

17. 

Col.  2.  22, 

23, 
i  ad.  19,  20, 

1  Thees.  4. 

3. 


Am  hriodas. 


L  CORINTHIAID,  VII. 


a'i  dyledswyddau. 


Anno 
DOMINI 

59. 

tEhuf.6.6, 

8.  a  8.  U. 

2  Cor.  4. 14. 
1  pen.  12. 27. 

Eph.  4. 12, 

15, 16. 

a  5.  30. 


n>  Gen.  2. 
24. 

Matt.  19. 5. 
Eph.  5. 31. 

n  loan  17. 
21,  22,  23. 
Eph.  4.  4. 
a  5.  30. 


o  pen.  3. 16. 
2  Cor.  6. 16. 


P  pen.  7.  23. 
Heb.  9. 12. 
1  Petr  1. 
13. 


»  ad.  8,  26. 


b  Exod.  21. 
10. 
1  Petr  3. 7. 


e  Joel  2. 16. 
Edrych 
Exo(i.  19. 
15. 

1  Sam.  21. 
4,5. 


A  arl.  12. 
2  Cor.  8.  8. 
a  11. 17. 

•  Act.  20. 29. 

f  pen.  9.  5. 
e  Matt.  19. 

12. 

pen.  12. 11. 


14  Eithr  ''Duw  a  gyfododd  yr  Ar- 
glwydd,  ac  a'n  cyfyd  ninnau  trwy 
ei  nerth  ef. 

15  Oni  Avyddoch  chwi  fod  'eich 
cyrph  yn  aelodau  i  Grist  ?  gan  hyn- 
ny  a  gymmeraf  fi  aelodau  Crist,  a'u 
gwneuthur  yn  aelodau  puttain  ?  Na 
atto  Duw. 

16  Oni  wyddoch  chwi  fod  yr  hwn 
sydd  yn  cydio  â  phuttain,  yn  un 
corph?  canys  "y  ddau  (medd  efe) 
fyddant  un  cnawd. 

17  Ond  yr  hwn  a  gyssylltir  â'r  Ar- 
glwydd,  °  un  yspryd  y w. 

18  Gochelwch  odineb.  Pob  pech- 
od  a  wnelo  dyn,  oddi  allan  i'w  gorph 
y  mae ;  ond  yr  hwn  sydd  yn  godin- 
ebu,  sydd  yn  pechu  yn  erbyn  ei 
gorph  ei  hun. 

19  **Oni  wyddoch  chwi  fod  eich 
corph  yn  deml  i'r  Yspryd  Glân 
sydd  ynoch,  yr  hwn  yr  ydych  yn 
ei  gael  gan  Dduw,  ac  nad  ydych 
yn  eiddoch  eich  hunain? 

20  Canys  Per  gwerth  y  prynwyd 
chwi :  gan  hynny  gogoneddwch 
Dduw  yn  eich  corph,  ac  yn  eich 
yspryd,  y  rhai  sydd  eiddo  Duw, 

PENNOD  VII. 

1  Ymae  efe  yn  crybwyll  am  hriodas;  4  <ic  yn 
dangos  mai  rhwijmedi  yw  yn  erhyn  godineb  ; 
10  ac  na  ddylid  dattod  y  cwlwm  hwnnw 
mewn  ysgafnder.  18,  20  Rhaid  i  bob  dyn 
fod  yn  foddlawn  i'w  alicedigaeth.  25  Pa- 
ham  y  dylid  mawrhâu  gwyryfdod  :  35  ae  ar 
ha  achosion  y  gallwn  ni  bfiodi,  neu  beidio  â 
phriodi. 

AC  am  y  pethau  yr  ysgrifenasoch 
-  attaf:   *Da  i  ddyn  na  chyff- 
yrddai  â  gwraig. 

2  Ond  rhag  godineb,  bydded  i 
bob  gwr  ei  wraig  ei  hun,  a  bydded 
i  bob  gwraig  ei  gwr  ei  hun. 

3  ^  Rhodded  y  gwr  i'r  wraig  ddyl- 
edus  ewyllys  da;  a'r  un  wedd  y 
wraig  i'r  gwr. 

4  Nid  oes  i'r  wraig  feddiant  ar  ei 
chorph  ei  hun,  ond  i'r  gwr;  ac  yr 
un  fiunud,  nid  oes  i'r  gwr  feddiant 
ar  ei  gorph  ei  hun,  ond  i'r  wraig. 

5  '^Na  thwyllwch  eich  gilydd,  oddi 
eithr  o  gydsyniad  dros  amser,  fel  y 
galloch  ymroi  i  ympryd  a  gweddi : 
a  deuwch  drachefn  ynghyd,  rhag 
temtio  o  Satan  chwi  o  herwydd 
eich  anlladrwydd. 

6  A  hyn  yr  wyf  yn  ei  ddywedyd 
o  ganiattâd,  ^  nid  o  orchymyn. 

7  Canys  *mi  a  fynnwn  fod  pob  dyn 
^fel  fi  fy  hun :  eithr  sy  mae  i  bob 
un  ei  ddawn  ei  hun  gan  Dduw;  i 
un  fel  hyn,  ac  i  arall  fel  hyn. 

1076 


8  Dywedyd  yr  wyf  wrth  y  rhai 
heb  briodi,  a'r  gwragedd  gweddw- 
on,  ''Da  yw  iddynt  os  arhosant  fel 
finnan. 

9  Eithr  '  oni  allant  ymgadw,  priod- 
ant :  canys  gwell  yw  priodi  nag 
ymlosgi. 

10  Ac  i'r  rhai  a  briodwyd  yr  ydwyf 
yn  gorchymyn,  ''nid  mjG.  chwaith, 
ond  yr  Arglwydd,  'Nad  ymadawo 
gwraig  oddi  wrth  ei  gwr : 

11  Ac  OS  ymedy  hi,  arhôed  heb 
briodi,  neu,  cymmoder  hi  êlì  gwr : 
ac  na  ollynged  y  gwr  ei  wraig 
ymaith. 

12  Ac  wrth  y  lleill,  dywedyd  yr 
wyf  fi,  ^  nid  yr  Arglwydd,  Os  bydd 
i  un  brawd  wraig  ddigred,  a  hithau 
yn  foddlawn  i  drigo  gyd  âg  ef,  na 
ollynged  hi  ymaith. 

13  A'r  wraig,  yr  hon  y  mae  iddi 
wr  digred,  ac  yntau  yn  foddlawn 
i  drigo  gyd  â  hi,  na  ^wrthoded 
hi  ef. 

14  Canys  y  gwr  digred  a  sanct- 
eiddir  trwy  y  wraig,  a'r  wraig  ddi- 
gred a  sancteiddir  trwy  y  gwr :  pe 
amgen,  aflan  yn  ddiau  fyddai  eich 
plant ;  eithr  yn  awr  sanctaidd  ydynt. 

15  Eithr  OS  yr  anghredadyn  a  ym- 
edy, ymadawed.  Nid  yw  y  brawd 
neu  y  chwaer  gaeth  yn  y  cyfryw 
hethau :  eithr  Duw  a'n  galwodd  ni 
^  i  heddwch. 

16  Canys  beth  a  wyddost  ti,  wraig, 
"a  gedwi  di  ííî/  wr?  a  pheth  a 
wyddost  tithau,  wr,  a  gedwi  di  dy 
wraig  ? 

17  Ond  megis  y  darfu  i  Dduw 
rannu  i  bob  un,  megis  y  darfu  i'r 
Arglwydd  alw  pob  un,  felly  rhodied. 
Ac  fel  hyn  yr  wyf  yn  ordeinio  yn 
yr  eglwysi  oU. 

18  A  alwyd  neb  wedi  ei  enwaedu  ? 
nac  adgeisied  ddienwaediad.  A 
alwyd  neb  mewn  dienwaediad  ?  nac 
enwaeder  arno. 

19  "Enwaediad  nid  yw  ddim,  a 
dienwaediad  nid  yw  ddim,  ond  cadw 
gorchymynion  Duw. 

20  Pob  un  yn  yr  alwedigaeth  y 
galwyd  ef,  yn  honno  arhosed. 

21  Ai  yn  was  y'th  alwyd  ?  na  fydd- 
ed  gwaeth  gennyt ;  etto  os  gelli 
gael  bod  yn  rhydd,  mwynhâ  hynny 
yn  hytrach. 

22  Canys  yr  hwn,  ac  ef  yn  was,  a 
alwyd  yn  yr  Arglwydd,  gwr  rhydd 
p  i'r  Arglwydd  ydy w :  a'r  un  fiunud 
yr  hwn,  ac  efe  yn  wr  rhydd,  a  alw 
yd,  gwas  i  ^  Grist  y w. 


Am  wyryfdod. 


I.  CORINTHIAID,  VIII. 


Am  eilun-addoliaeth. 


Anno 
DOMIOT 

69. 

r  pen.  6.  20. 

1  Petr  1. 
18,  19. 

»  ad.  6,  10, 
40. 

2  Cor.  &  8, 
10. 


t  ad.  1,  8. 


u  Rhuf.  la 
11. 

1  Petr  4. 7. 

2  Petr  3. 8, 
9. 


X  Ps.  39.  6. 
1  loan  2. 
17. 


J 1  Tim.  5. 
5. 


*  sydd  yn 
perthijn  Vr 
Arglwydd. 


6  morwyn 
ieuangc. 

»  Liic  10. 
40,  &c. 


23  '  Er  gwerth  y'ch  prynwyd  ;  na 
fyddwch  weision  dynion. 

24  Yn  yr  hyn  y  galwyd  pob  un, 
frodyr,  yn  hynny  arhosed  gyd  â 
Duw. 

25  Eithr  am  wyryfon,  *nid  oes 
gennyf  orchymyn  yr  Arglwydd : 
ond  barn  yr  ydwyf  yn  ei  roi,  fel 
un  a  gafodd  drugaredd  gan  yr  Ar- 
glwydd i  fod  yn  %ddlawn. 

26  Am  hynny  yr  wyf  yn  tybied 
mai  da  yw  hyn,  o  herwydd  yr  ang- 
henraid  presennol,  'mai  da,  medd- 
af,  i  ddyn  fod  felly. 

27  A  wyt  ti  yn  rhwym  i  wraig? 
na  chais  dy  ollwng  yn  rliydd.  A 
wyt  ti  yn  rhydd  oddi  wrth  wraig? 
na  chais  wraig. 

28  Ac  OS  priodi  hefyd,  ni  phech- 
aist :  ac  os  prioda  gwyryf,  ni  phech- 
odd.  Er  hynny  y  cyfryw  rai  a 
gânt  flinder  yn  y  cnawd :  eithr  yr 
wyf  yn  eich  arbed  chwi. 

29  A  "  hyn  yr  ydwyf  yn  ei  ddy wed- 
yd,  frodyr,  am  fod  yr  amser  yn  fyr. 
Y  mae  yn  ol,  fod  o'r  rhai  sydd  a 
gwragedd  iddynt,  megis  pe  bydd- 
ent  hebddynt ; 

30  A'r  rhai  a  wylant,  megis  heb 
wylo ;  a'r  rhai  a  lawenhânt,  megis 
heb  lawenhâu ;  a'r  rhai  a  brynant, 
megis  heb  feddu. 

31  A'r  rhai  a  arferant  y  byd  hwn, 
megis  heb  ei  gam-arfer :  canys  "^  y 
mae  dull  y  byd  hwn  yn  myned 
heibio. 

32  Eithr  mi  a  fynnwn  i  chwi  fod 
yn  ddiofal.  ^Yr  hwn  sydd  heb 
briodi,  sydd  yn  gofalu  am  bethau 
4  yr  Arglwydd,  pa  wedd  y  boddlona 
yr  Arglwydd : 

33  Ond  y  neb  a  wreiccaodd,  sydd 
yn  gofalu  am  bethau  y  byd,  pa 
wedd  y  boddlona  ei  wraig. 

34  Y  mae  gwahaniaeth  hefyd 
rhwng  gwraig  a  ^gwyryf.  Y  mae 
yr  hon  sydd  heb  briodi,  ^  yn  gofalu 
am  y  pethau  sydd  yn  perthyn  iV 
Arglwydd,  fel  y  byddo  hi  sanct- 
aidd  y'nghorph  ac  yspryd :  ac  y 
mae  yr  hon  sydd  wedi  priodi,  yn 
gofalu  am  bethau  bydol,  pa  fodd 
y  rhynga  hi  fodd  \'w  gwr. 

35  A  hyn  yr  ydwyf  yn  ei  ddywed- 
yd  er  llesâd  i  chwi  eich  hunain; 
nid  i  osod  magi  i  chwi,  eithr  er 
mwyn  gweddeidd-dra,  a  dyfal-lynu 
wrth  yr  Arglwydd  yn  ddiwahan. 

36  Ond  OS  yw  neb  yn  tybied  ei 
fod  yn  anweddaidd  tu  ag  at  ei 
wyryf,  od  â  hi  dros  flodau  ei  hoed- 


ran,  a  bod  yn  rhaid  gwneuthur 
felly ;  gwnaed  a  fynno,  nid  yw  yn 
pechu :  priodant. 

37  Ond  yr  hwn  sydd  yn  sefyll  yn 
sicr  yn  ei  galon,  ac  yn  afraid  iddo, 
ac  a  meddiant  ganddo  ar  ei  ewyllys 
ei  hun,  ac  a  roddodd  ei  fryd  ar 
hynny  yn  ei  galon,  ar  gadw  o  hono 
ei  wyryf;  da  y  mae  yn  gwneuthur. 

38  Ac  am  hynny,  yr  hwn  sydd 
yn  ei  rhoddi  yn  briod,  sydd  yn 
gwneuthur  yn  dda;  ond  yr  hwn 
nid  yw  yn  ei  rhoddi  yn  briod,  sydd 
yn  gwneuthur  yn  well. 

39  ^"  Y  mae  gwraig  yn  rhwym  wrth 
y  gyfraith,  tra  fyddo  byw  ei  gwr : 
ond.  o  bydd  marw  ei  gwr,  y  mae  hi 
yn  rhydd  i  briodi  y  neb  a  fynno; 
yn  unig  yn  yr  Arglwydd 

40  Eithr  dedwyddach  yw  hi  os 
erys  hi  felly,  ^  yn  fy  marn  i :  ac  *=  yr 
ydwyf  fiunau  yn  tybied  fod  Yspryd 
Duw  gennyf. 

PENNOD  VIII. 

1  Bod  iddyiit  ymgadio  oddi  wrth  y  hwydydd 
a  offrymmer  i  eilunod.  8,  9  Na  ddylem  ni 
gam-arferyd  ein  rhyddid  Cristionogaidd,  i 
noystro  ein  hrodyr :  11  eithr  ffrwyno  ein 
gwyhodaeth  â  chariad  perffaith. 

EITHR  ^  am  yr  hyn  a  aberthwyd 
i  eilunod,  ni  a  wyddom  fod 
gan  bawb  o  honom  ^wybodaeth. 
*=  Gwybodaeth  sydd  yn  chwyddo, 
eithr  cariad  sydd  yn  adeiladu. 

2  Eithr  "^os  yw  neb  yn  tybied  ei 
fod  yn  gwybod  dim,  ni  ŵyr  efe  etto 
ddim  fel  y  dylai  wylaod. 

3  Ond  od  oes  neb  yn  earn  Duw, 
hwnnw  a  ^  adwaenir  ganddo  ef. 

4  Am  fwytta  gan  hynny  or  peth- 
au a  aberthir  i  eilunod,  ni  a  wydd- 
om nad  yw  ^eilun  ddim  yn  y  byd, 
ac  nad  oes  un  Duw  arall  ond  un. 

5  Canys  er  bod  rhai  a  elwir  yn 
dduwiau,  pa  un  bynnag  ai  yn  y  nef 
ai  ar  y  ddaear,  (megis  y  mae  duw- 
iau  lawer,  ac  arglwyddi  lawer,) 

6  Eithr  8  i  ni  nid  oes  ond  un  Duw, 
y  Tad,  ^  o'r  hwn  y  mae  pob  peth,  a 
ninnau  ^ynddo  ef ;  ac  *un  Arglwydd 
lesu  Grist,  ''trwy  yr  hwn  y  mae 
pob  peth,  a  ninnau  trwyddo  ef. 

7  Ond  nid  yw  y  wybodaeth  ?iOìi 
gan  bawb:  ^ canys  rhai,  ^a  chan- 
ddynt  gydwybod  o'r  eilun  hyd  y 
pryd  hyn,  sydd  yn  bwytta  fel  peth 
a  aberthwyd  i  eilunod ;  a'u  cydwyb- 
od  hwy,  a  hi  yn  wan,  ™  a  halogir. 

8  Eithr  °nid  yw  bwyd  yn  ein 
gwneuthur  ni  yn  gymmeradwy  gan 
Dduw :  canys  nid  ydym,  os  bwyt- 


Atmo 
DOMINI 

59. 


»  Rhuf.  7. 2. 


b  ad.  25. 
0 1  Thess.  4. 


»  Act.  15. 
20,  29. 
pen.  10. 19. 

b  Rhuf.  14. 

14,  2^. 
0  Rhuf.  14. 

3,10. 

d  Gal.  6.  3. 
1  Tim.  6. 
4. 


p  Gal.  4.  9. 


fEs.  41.  24. 
pen.  10. 19. 


8  Mai.  2. 10. 
Eph.  4.  G. 
b  Act.  17. 

Rhuf.  11. 

36. 

2  iddo  ef. 
i  loan  13. 

13. 

pen.  12.  3. 

Eph.  4.  5. 

Phil.  2. 11. 
k  loan  1. 3. 

Col.  1. 16. 

Heb.  1.  2. 
S  ond. 
1  pen.  10. 

■AS. 
Jn  Rhuf.  14. 

14,  23. 
n  Rhuf.  14. 

17. 


Ehyddîd  Paul, 


I.  CORINTHIAID,  IX 


a'i  huncm-ymwadiad. 


Anno 
DOMINI 

50. 

4  well. 
6  waeth. 
0  Gal.  5. 13. 
8  gatta. 
P  Rhuf,  14. 
13,  20. 


1  Rhuf.  14. 
15,  20. 


r  Khuf.  14. 

21. 

2  Cor.  11. 

23. 


»  Act.  9.  3, 

17.  a  22. 14, 

18.  a  23.11. 
pen.  15.  8. 

b  pen.  4. 15. 


c  2  Cor.  3. 2. 
a  12. 12. 


d  ad.  14. 
1  Thess.  2. 
6. 


e  Gal.  1.  19. 
f  Matt.  8. 
14. 


B  2  Thess.  3. 
9. 

h  2  Cor.  10. 

4. 
i  Diar.  27. 

18. 

pen.  3.  6, 

7,8. 

k  loan  21. 
15. 
lPetr5.2. 


1  Deut.  25. 
4. 


yw 
ni 
mi 


tâwn,    yn    ^helaethach;     ac    onis 
bwyttawn,  yn  ^  brinach. 

9  Ond  "  edrychwch  rhag  mewn  un 
modd  i'ch  ^rhyddid  hwn  fod  Pyn 
dramgwydd  i'r  rhai  sydd  weiniaid. 

10  Canys  os  gwel  neb  dydi  sydd 
a  gwybodaeth  gennyt,  yn  eistedd  i 
fwytta  yn  nheml  yr  eilunod,  oni 
chadarnhêir  ei  gydwybod  ef,  ac 
yntau  yn  wan,  i  fwytta  y  pethau  a 
aberthwyd  i  eilunod ; 

11  Ac  a  ddifethir  y  brawd  gwan 
^trwy  dy  wybodaeth  di,  dros  yr 
hwn  y  bu  Crist  farvv  ? 

12  A  chan  bechu  felly  yn  erbyn  y 
brodyr,  a  churo  eu  gwan  gydwyb- 
od hwy,  yr  ydych  chwi  yn  pechu 
yn  erbyn  Crist. 

13  O  herwydd  paham,  'os 
bwyd  yn  rhwystro  fy  mrawd 
fwyttâf  fi  gig  fyth,  rhag  i 
rwystro  fy  mrawd. 

PENNOD  IX. 

1  Y  mae  efe  yn  dangos  ei  ryddid ;  1  ac  y 
dylai  y  gweinîdog  /yw  wrih  yr  efengyl ;  15 
etto  ddarfod  iddo  ef  di  wirfodd  ymgadw, 
18  rhag  eu  gyrru  hwy  mewn  traul,  22  na 
hod  yn  achos  o  rwystr  i  neb,  mewn  pethau 
cyffredin.  24  Bod  ein  hywyd  ni  yn  debyg 
i  yr/a. 

ONID  wyf  fi  yn  apostol?  onid 
wyf  fi  yn  rhydd  ?  ^  oni  welais 
i  lesu  Grist  ein  Harglwydd  ?  ^  onid 
fy  ngwaith  i  ydych  chwi  yn  yr 
Arglwydd  ? 

2  Onid  wyf  yn  apostol  i  eraill, 
etto  yr  wyf  i  chwi:  canys  '^sêl  fy 
apostoliaeth  i  ydych  chwi  yn  yr 
Arglwydd. 

3  Fy  amddiffyn  i,  i'r  rhai  a'm  hol- 
ant,  y w  hyn ; 

4  ^  Onid  oes  i  ni  awdurdod  i  fwyt- 
ta ac  i  yfed  ? 

5  Onid  oes  i  ni  awdurdod  i  arwain 
o  amgylch  wraig  afyddai  chwaer, 
megis  ag  y  mae  i'r  apostolion  eraill, 
ac  *i  frodyr  yr  Arglwydd,  ac  'i 
Cephas  ? 

6  Ai  myfi  yn  unig  a  Barnabas, 
snid  oes  gennym  awdurdod  i  fod 
heb  weithio  ? 

7  Pwy  sydd  un  amser  ^  yn  rhyfela 
ar  ei  draul  ei  hun?  pwy  sydd  *yn 
plannu  gwinllan,  ac  nid  yw  yn 
bwytta  o'i  ffrwyth  hi?  neu  pwy 
sydd  ^  yn  porthi  praidd,  ac  nid  y w 
yn  bwytta  o  laeth  y  praidd? 

8  Ai  yn  ol  dyn  yr  wyf  fi  yn  dy- 
wedyd  y  pethau  hyn  ?  neu  onid  y w 
y  ddeddf  hefyd  yn  dy wedyd  hyn  ? 

9  Canvs  ysgrifenedig  yw  yn  neddf 
Moses,   Na  chau  safn  yr  ŷch  sydd 

ÎÖ78 


yn  dyrnu.    Ai  dros  ychain  y  mae 
Duw  yn  gofalu  ? 

10  Ynte  er  ein  mwyn  ni  yn  hoUol 
y  mae  yn  dy  wedyd?  Canys  er  ein 
mwyn  ni  yr  ysgrifenwyd,  mai 
™  mewn  gobaith  y  dylai  yr  arddwr 
aredig,  a'r  dyrnwr  mewn  gobaith, 
i  fod  yn  gyfrannog  o'i  obaith. 

11  °  Os  nyni  a  hauasom  i  chwi 
bethau  ysprydol,  ai  mawr  yw  os 
nyni  a  fedwn  eich  pethau  cnawdol  ? 

12  Os  yw  eraill  yn  gyfrannogion 
o'r  awdurdod  hon  arnoch,  onid 
ydym  ni  yn  hy trach  ?  °  Eithr  nid 
arferasom  ni  yr  awdurdod  hon : 
ond  goddef  yr  ydym  bob  peth,  Pfel 
na  roddom  ddim  rhwystr  i  efengyl 
Crist. 

13  1 0ni  wyddoch  chwi  fod  y  rhai 
sydd  yn  gwneuthur  pethau  cyssegr- 
edig,  yn  bwytta  o'r  cyssegr?  a'r 
rhai  sydd  yn  gwasanaethu  yr  allor, 
yn  gyd-gyfrannogion  o'r  allor  ? 

14  Felly  hefyd  ""yr  ordeiniodd  yr 
Arglwydd,  *i'r  rhai  sydd  yn  preg- 
ethu  yr  efengyl,  fyw  wrth  yr  ef- 
engyl. 

15  Eithr  *  myfi  nid  arferais  yr  un 
o'r  pethau  hyn,  ac  nid  ysgrifenais 
y  pethau  hyn,  fel  y  gwnelid  felly 
i  mi :  canys  "*  gwell  yw  i  mi  farw, 
na  gwneuthur  o  neb  fy  ngorfoledd 
yn  ofer, 

16  Canys  os  pregethaf  yr  efengyl, 
nid  oes  orfoledd  i  mi :  canys  ^  ang- 
henraid  a  osodwyd  arnaf;  a  gvvae 
fydd  i  mi,  oni  phregethaf  yr  ef- 
engyl. 

17  Canys  os  gwnaf  hyn  o'm  bodd, 
y  mae  i  mi  wobr :  ond  os  o'm  han- 
fodd,  y  ymddiriedwyd  i  mi  am  y 
gorchwyL 

18  Pa  wobr  sydd  i  mi  gan  hyn- 
ny  ?  Bod  i  mi,  pan  efengylwyf,  osod 
efengyl  Crist  yn  rhad,  fel  na  cham- 
arferwyf  fy  awdurdod  yn  yr  efengyl. 

19  Canys  er  fy  mod  yn  rhydd  oddi 
wrth  bawb,  mi  a'm  gwneuthum  fy 
hun  yn  was  i  bawb,  "^  fel  yr  ennillwn 
fwy. 

20  Ac  *  mi  a  ymwneuthum  i'r  ludd- 
ewon  megis  yn  luddew,  fel  yr  en- 
nillwn yr  luddewon :  i'r  rhai  dan  y 
ddeddf,  megis  dan  y  ddeddf,  fel  yr 
ennillwn  y  rhai  sydd  dan  y  ddeddf; 

21  ^I'r  "rhai  diddeddf,  megis  di- 
ddeddf,  (*a  minnau  heb  fod  yn 
ddiddeddf  i  Dduw,  ond  dan  y 
ddeddf  i  Grist,)  fel  yr  ennillwn  y 
rhai  diddeddf. 

22  *  Ymwneuthum  i'r  rhai  gwein- 


Gyrfa  y  Cristion. 


I.  CORINTHIAID,  X.      Am  ochelyd  gau-dduwiaeth. 


Anno 
DOMINI 

59. 

f  pen.  10. 

33. 
B  Rhuf.  11. 

14. 

pen.  7. 16, 


t  Gal.  5.  7. 

Phil.  3. 14. 

2  Tim.  4. 7. 

Heb.  12. 1. 
«Eph.6.12. 

1  Tim.  6. 
12. 

2  Tim.  2, 5. 
a  4.  7. 


k  2  Tim.  4. 
8. 

lago  1.  12. 
lPetr5.4. 
Dat.  2.  10. 
a  3. 11. 


1  Rhuf.  8. 

13. 

Col.  3.  5. 
m  Rhuf,  6. 

18, 19. 


»  Exod.  13. 

21, 

Num.  9.18. 

Dout.1.33. 

Neh.  9. 12, 

19. 

Pb.  78. 14. 
b  Exod.  14. 

22. 

Jos.  4.  23. 
e  Exod.  16. 

15. 
d  Exod.  17. 

6. 

Num.  20. 

11. 
2  aelh  gyd 

â  hwynt, 

Deut.9.21. 

Ps.  105.41. 
8  i  lawer. 
©  Num.  26. 

64,  65. 


íNum.  11. 
4,  33. 
Pb.  106.14. 


Í  Exod.  32. 
6, 


h  Num.  25. 
1,  2,  'J. 


iaid  megis  yn  wan,  fel  yr  ennillwn 
y  gweiniaid :  ^mi  a  ymwneuthum 
yn  bob  petli  i  bawb,  ^fel  y  gallwn 
yn  hoUol  gadw  rhai. 

23  A  hyn  yr  wyf  fi  yn  ei  wneuthur 
er  mwjTi  yr  efengyl,  fel  y'm  gwneler 
yn  gyd-gyfrannog  o  honi. 

24  Oni  wyddoch  chwi  fod  y  rhai 
sydd  yn  rhedeg  mewn  gyrfa,  i  gyd 
yn  rhedeg,  ond  bod  un  yn  derbyn 
y  gamp?  ^ Felly  rhedwch,  fel  y 
caffoch  afael. 

25  Ac  y  mae  pob  un  a'r  sydd  '  yn 
ymdrechu,  yn  ymgadw  ym  mhob 
peth :  a  hwynt-hwy  yn  wir,  fel  y 
derbyniont  goron  lygredig;  eithr 
nyni,  ^  un  anllygredig. 

26  Yr  wyf  fi  gan  hynny  felly  yn 
rhedeg,  nid  megis  ar  amcan;  felly 
yr  wyf  yn  ymdrechu,  nid  fel  un  yn 
euro  yr  awyr : 

27  ^Ond  yr  wyf  fi  yn  cospi  fy 
nghorph,  ac  "yn  ei  ddwyn  yn 
gaeth ;  rhag  i  mi  mewn  un  modd, 
wedi  i  mi  bregethu  i  eraill,  fod  fy 
hun  yn  anghymmeradwy. 

PENNOD  X. 

1  Bod  sacramentau  yr  luddewon  6  yn  gysgod- 
au  i  ni,  7  a'u  cospedigaethau  hwy  11  yn 
siamplau  i  ni.  14  Bhaid  i  ni  ochelyd  gaw- 
dduwiaeth.  21  Na  ddylem  ni  wneuthur 
hwrdd  yr  Arglwydd  yn  fwrdd  cythreuliaid  : 
24  ac  y  dylem,  mewn  pethau  cyffredin,  ys- 
lyried  ein  brodyr. 

AC    ni  fynnwn  i  chwi   fod  heb 
-  wybod,  frodyr,  fod  ein  tadau 

*  oil  dan  y  cwmmwl,  a'u  myned  ^  oil 
trwy  y  môr ; 

2  A'u  bedyddio  hwy  oil  i  Moses, 
yn  y  cwmmwl,  ac  yn  y  môr ; 

3  A  bwytta  o  bawb  o  honynt  yr 
un  bwyd  "^  ysprydol ; 

4  Ac  yfed  o  bawb  o  honynt  yr  un 
ddiod  "^  ysprydol :  canys  hwy  a  yfas- 
ant  o'r  Graig  ysprydol  a  ^oedd  yn 
canlyn  :  a'r  Graig  oedd  Crist. 

5  Eithr  ni  bu  Dduw  foddlawn 
'  i'r  rhan  fwyaf  o  honynt :    canys 

*  cwympwyd  hwynt  yn  y  diffaethwch. 

6  A'r  pethau  hyn  a  wnaed  yn 
siamplau  i  ni,  fel  na  chwennychem 
ddrygioni,  megis  ag  'y  chwennych- 
asant  hwy. 

7  Ac  na  fyddwch  eilun-addolwyr, 
megis  rhai  o  honynt  hwy ;  fel  y 
mae  yn  ysgrifenedig,  ^Eisteddodd 
y  bobl  i  fwytta  ac  i  yfed,  ac  a  gyf- 
odasant  i  chwareu. 

8  Ac  na  odinebwn,  fel  y  godineb- 
odd  ^  rhai  o  honynt  hwy,  ac  y  syrth- 
iodd  mewn  un  dydd  dair  mil  ar 
hugain. 

1079 


9  Ac  na  themtiwn  Grist,  megis 
ag  y  temtiodd  '  rhai  o  honynt  hwy, 
ac  a'u  ^  distrywiwyd  gan  seirph. 

10  Ac  na  rwgnechwch,  megis  y 
grwgnachodd '  rhai  o  honynt  hwy,  ac 
a'u  "  distrywiwyd  gan  y  dinystrydd. 

11  A'r  pethau  hyn  oil  a  ddigwydd- 
asant  yn  siamplau  iddynt  hwy ;  ac 
"a  ysgrifenwyd  yn  rhybudd  i  nin- 
nau,  "  ar  y  rhai  y  daeth  terfynau  yr 
oesoedd. 

12  Am  hynny,  ^yr  hwn  sydd  yn 
tybied  ei  fod  yn  sefyll,  edryched 
na  syrthio. 

13  Nid  ymaflodd  ynoch  demtas- 
iwn,  ond  un  dynol :  eithr  i  fíydd- 
lawn  yw  Duw,  ^  yr  hwn  ni  ad  eich 
temtio  uwch  law  yr  hyn  a  alloch ; 
eithr  '  a  wna  ynghyd  a'r  temtasiwn 
ddiangfa  hefyd,  fel  y  galloch  ei 
ddwyn. 

14  O  herwydd  paham,  fy  anwyl- 
yd,  *fíbwch  oddi  wrth  eilun-addol- 
iaeth. 

15  Dywedyd  yr  wyf  fel  wrth  rai 
synhwyrol :  bernwch  chwi  beth  yr 
wyf  fi  yn  ei  ddy wedyd. 

16  "  Ph'iol  y  fendith,  yr  hon  a  fen- 
digwn,  onid  cymmun  gwaed  Crist 
ydy w  ?  y  bara  yr  ydym  yn  ei  dorri, 
onid  cymmun  corph  Crist  yw  ? 

17  Oblegid  *  nyni  yn  Uawer  ydym 
un  bara,  ac  un  corph:  canys  yr 
ydym  ni  oil  yn  gyfrannogion  o'r 
un  bara, 

18  Edrychwch  ar  ^  yr  Israel  yn  ol 
y  cnawd  :  ^  onid  yw  y  rhai  sydd  yn 
bwytta  yr  ebyrth,  yn  gyfrannogion 
o'r  allor  ? 

19  Beth  gan  hynny  yr  ydwyf  yn 
ei  ddywedyd?  *bod  yr  eilun  yn 
ddim,  neu  yr  hyn  a  aberthwyd  i 
eilun  yn  ddim  ? 

20  Ond  y  pethau  y  mae  y  Cen- 
hedloedd  yn  eu  haberthu,  i  gy- 
threuliaid  y  maent  yn  eu  ^hab- 
erthu, ac  nid  i  Dduw.  Ni  fynnwn 
i  chwi  fod  yn  gyfrannogion  a'r  cy- 
threuliaid. 

21  ^"  Ni  ellwch  yfed  o  phiol  yr  Ar- 
glwydd, a  *  phiol  y  cythreuliaid :  ni 
ellwch  fod  yn  gyfrannogion  o  fwrdd 
yr  Arglwydd,  a  bord  y  cythreuliaid. 

22  Ai  *  gyrru  yr  Arglwydd  i  eidd- 
igedd  yr  ydym?  'a  ydym  ni  yn 
gryfach  nag  ef  ? 

23  s  Pob  peth  sydd  gyfreithlawn  i 
mi,  eithr  nid  yw  pob  peth  yn  Ues- 
âu :  pob  peth  sydd  gyfreithlawn  i 
mi,  eithr  nid  yw  pob  peth  yn  ad- 
eiladu. 


Anno 
DOMINI 

59. 

'  Exod.  17. 

2,7. 

Num.  21. 

6. 

Pa.  78. 18, 

5G.  a  95.  9. 
k  Num.  21. 

6. 
'  Num.  14. 

2,  29. 

a  16.  41. 
>»  Num.  14. 

37. 
n  Rhuf.  15. 

4. 

pen.  9. 10. 
o  Phil.  4.  5. 

Heb.  10. 

25. 
P  Khuf.  11. 

20. 

<1  pen.  1.  9. 

r  Ps.  125.  3. 
2  Petr  2. 9. 


"  Jer.  29. 
11. 


t  2  Cor.  6. 
17. 

1  loan  5. 
21. 


u  Matt.  26. 

26. 


I  Rhuf.  12. 
5. 
pen.  12. 27. 


7  Khuf.  4. 

12. 

Gal.  6.  16. 
z  Lef.  3.  3. 

a  7. 15. 


'  pen.  8.  4. 


b  Lef.  17.  7. 


c  2  Cor.  6. 

15. 
d  Deut.  32. 

38. 


e  Deut.  32. 

21. 
fEzec.  22. 

14. 

S  pen.  6. 12. 


Am  weddio  yn  hennoetli. 


I.  CORINTHIAID,  XL 


Am  swpper 


Anno 
DOMINI 

59. 

h  Khuf.  15. 

1,2. 

pen.  13.  5. 

Phil.  2.  4, 

21. 

4  fudd. 
i  Exod.  19. 

5. 

Deut.  10. 

14. 

Ps.  24. 1. 

a  50. 12. 

ad.  28. 
i  Luc  10.  7. 


I  pen.  8.  10, 
12. 


n  Khuf.  14. 
16. 


o  1  Tim.  4. 
3,4. 


P  Col.  3.  17. 


1  Khuf.  14. 

13. 

2  Cor.  6.  3. 
^GT.Grocg- 

iaid. 
t  Ehuf.  15. 

2. 

pen.  9. 19, 

22. 


a  pen.  4. 16. 
Eph.  5. 1. 
Phil.  3. 17. 

1  Thess.  1. 
6. 

2  TheB3.  3. 
9. 


bEph.5.23. 

€  loan  14. 
28. 

pen.  3.  23. 
a  15. 27, 28. 
Phil.  2.  7, 
8,9. 


24  ^  Na  cheisied  neb  yr  eiddo  ei 
hun ;  ond  pob  un  ^  yr  eiddo  arall. 

25  Beth  bynnag  a  werthir  yn  y 
gigfa,  bwyttêwch ;  heb  ofyn  dim  er 
mwyn  cydwybod : 

26  Canys  'eiddo  yr  Arglwydd  y 
ddaear,  a'i  chyflawnder. 

27  Os  bydd  i  neb  o'r  rhai  digred 
eich  gwahodd,  ac  os  mynnwch  fyn- 
ed;  ^b\vyttêwch  beth  bynnag  a 
rodder  ger  eich  bron,  heb  ymofyn 
dim  er  mwyn  cydwybod. 

28  Eithr  os  dywed  neb  wrthych, 
Peth  wedi  ei  aberthu  i  eilunod  yw 
hwn ;  na  fwyttêwch,  *  er  mwyn 
hwnnw  yr  hwn  a'i  mynegodd,  ac  er 
mwyn  cydwybod :  ™  canys  eiddo  yr 
Arglwydd  y  ddaear,  al  chyflawn- 
der. 

29  Cydwybod,  meddaf,  nid  yi* 
eiddot  ti,  ond  yr  eiddo  arall :  can- 
ys "paham  y  bernir  fy  rhyddid  i 
gan  gydwybod  un  arall  ? 

30  Ac  OS  wyf  fi  trwy  ^  ras  yn  cym- 
meryd  cyfran,  paham  y'm  ceblir 
"am  y  peth  yr  wyf  yn  rhoddi  diolch 
am  dano  ? 

31  pPa  un  bynnag  gan  hynny  ai 
bwytta  ai  yfed,  ai  beth  bynnag  a 
wneloch,  gwnewch  bob  peth  er  go- 
goniant  i  Dduw. 

32  "iByddwch  ddiachos  tramgwydd 
i'r  luddewon  ac  i'r  "^  Cenhedloedd 
hefyd,  ac  i  eglwys  Dduw  : 

33  Megis  ""yr  ydwyf  finnau  yn 
rbyngu  bodd  i  bawb  ym  mhob 
peth ;  heb  geisio  fy  Uesâd  fy  hun, 
ond  llesâd  Uaweroedd,  fel  y  bydd- 
ont  hwy  gadwedig. 

PENNOD  XI. 

1  Ymae  efe  yn  eu  ceryddu  hwy,  4  amfod  eu 
gwŷr  yn  y  cynnulleidfaoedd  sanctaidd  yn 
gwedd'io  a  pheth  am  eu  pennau,  6  a'u 
gwragedd  yn  bennoethion :  17  ac  o  ran  eu 
hod  hwy  yn  gyffredin  yn  cyfarfod,  nid  er 
gwell  ond  er  gwaeih  ;  21  gan  halogi  stopper 
yr  Arglwydd  a'u  gwleddoedd  eu  hunain.  23 
Yn  ddnoeddaf,  y  mae  efe  yn  eu  galw  hwy  yn 
eu  hoi,  at  ordinhad  cyntaf  y  swpper  hwnnw. 

^T3YDDWCH   ddilynwyr  i  mi, 
X3  megis  yr  w?// finnau  i  Grist. 

2  Yr  ydwyf  yn  eich  canmol,  frod- 
yr,  eich  bod  yn  fy  nghofio  i  ym 
mhob  peth,  ac  yn  dal  y  traddod- 
iadau,  fel  y  traddodais  i  chwi. 

3  Eithr  mi  a  fyunwn  i  chwi  wyb- 
od,  mai  ^  pen  pob  gwr  yw  Crist ; 
a  phen  y  wraig  yw  y  gwr ;  a  *'  pheu 
Crist  yw  Duw. 

4  Pob  gwr  yn  gweddio  neu  yn 
prophwydo,  a  pheth  am  ei  ben, 
sydd  yn  cywilyddio  ei  ben. 


5  Eithr  pob  gwraig  yn  gweddio 
neu  yn  proph^vydo,  yn  bennoeth, 
sydd  yn  cywilyddio  ei  phen  :  canys 
yr  un  yw  a  phe  byddai  wedi  ei 
heillio, 

6  Canys  os  y  wi'aig  ni  wisg  am  ei 
phen,  cneifier  hi  hefyd :  eithr  os 
■^brwut  i  wraig  ei  chneifio,  neu  ei 
heillio,  gwisged. 

7  Canys  gwr  yn  wir  ni  ddylai 
wisgo  am  ei  ben,  am  ^ei  fod  yn 
ddelw  a  gogoniant  Duw  :  a'r  wraig 
y w  gogoniant  y  gwr. 

8  Canys  ^nid  yw  y  gwr  o'r  Avi'aig ; 
ond  y  wraig  o'r  gwr. 

9  Ac  sni  chrëwyd  y  gwr  er  mwyn 
y  wraig ;  eithr  y  wraig  er  mwyn  y 
gwr. 

10  Am  hynny  y  dylai  y  wraig  fod 
ganddi  ^awdurdod  ar  ei  phen,  o 
herwydd  yr  angelion. 

11  Er  hynny  nid  yw  na'r  gwr  heb 
y  wraig,  na'r  wraig  heb  y  gwr,  yn 
yr  Arglwydd. 

12  Canys  yr  un  wedd  ag  y  mae 
y  wraig  o'r  gwr,  felly  y  mae  y  gwr 
trwy  y  wraig :  a  phob  peth  sydd  o 
Dduw. 

13  Bernwch  ynoch  eich  hunain,  ai 
hardd  yw  i  wraig  weddio  Duw  yn 
bennoeth  ? 

14  Onid  yw  naturiaeth  ei  hun  yn 
eich  dysgu  chwi,  os  gwallt-laes  a 
fydd  gwr,  mai  ammharch  yw  iddo  ? 

15  Eithr  OS  gwraig  a  fydd  gwallt- 
laes,  clod  yw  iddi :  oblegid  ei  Uaes- 
wallt  a  ddodwyd  yn  orchudd  iddi. 

16  Od  ^  oes  neb  a  fyn  fod  yn  ym- 
rysongar,  nid  oes  gennym  ni  gyf- 
ry  w  ddefod,  *  na  chan  eglwysi  Duw. 

17  Eithr  wrth  ^ddywedyd  hyn, 
nid  ydwyf  yn  eich  canmol,  eich  bod 
yn  dyfod  ynghyd,  nid  er  gwell,  ond 
er  gwaeth. 

18  Canys  yn  gyntaf,  pan  ddeloch 
ynghyd  yn  yr  eglwys,  '^yr  ydwyf  yn 
clywed  fod  ^ymrafaelion  yn  eich 
mysg  chwi ;  ac  o  ran  yr  wyf  fi  yn 
credu. 

19  Canys  'rhaid  yw  bod  hefyd 
heresiau  yn  eich  mysg,  ™  fel  y  byddo 
y  rhai  cymmeradwy  yn  eglur  yn 
eich  plith  chwi. 

20  Pan  fyddoch  chwi  gan  hynny 
yn  dyfod  ynghyd  i'r  un  lie,  ''nid 
bwytta  swpper  yr  Arglwydd  ydyw 
hyn. 

21  Canys  y  mae  pob  un  wrth  fwyt- 
ta,  yn  cymmeryd  ei  swpper  ei  hun 
o'r  blaen ;  ac  un  sydd  a  newyn 
arno,  ac  arall  sydd  yn  feddw. 


yr  Arglwydd. 


I.  CORINTHIAID,  XII. 


Am  ddoniau  ysprydol. 


Anno 

DOMINI 

59. 

n  lago  2.  6. 
6  7/dt/nt 
dlodiont 


o  pen.  15.  3. 


P  Matt.  26. 
26. 

Marc  14. 
22. 
Luc  22. 19. 


9  loan  14. 3. 

Act.  1. 11. 
r  Num.  9. 

10,  13. 

loan  6.  51, 

63,64. 

a  13.  27. 

pen.  10. 21. 


»2  Cor.  13. 5. 
Gal.  6.  4. 


t  Ps.  32.  5. 


a  Ps.  94. 12, 
13. 

Heb.  12. 
6—11. 


22  Onid  oes  gennych  dai  i  fwytta 
ac  i  yfed?  ai  dirmygu  yr  ydych 
chwi  eglwys  Dduw,  a  "gwarad- 
wyddo  y  rliai  ^nid  oes  ganddynt? 
Pa  beth  a  ddywedaf  wrthych?  a 
ganmolaf  fi  chwi  yn  hyn  ?  Nid  wyf 
yn  eicJi  canmoL 

23  Canys  °  myfi  a  dderbyniais  gan 
yr  Arglwydd  yr  hyn  hefyd  a  dra- 
ddodais  i  chwi ;  p  Bod  i'r  Arglwydd 
lesu,  y  nos  y  bradychwyd  ef,  gym- 
meryd  bara : 

24  Ac  wedi  iddo  ddiolch,  efe  a'i 
torrodd,  ac  a  ddywedodd,  Cym- 
merwch,  bwyttêwch ;  hwn  yw  fy 
nghorph,  yr  hwn  a  dorrir  trosoch : 
gAvnewch  hyn  er  coffa  am  danaf. 

25  Yr  un  modd  efe  a  gymmerodd 
y  cwppan,  wedi  swpperu,  gan  ddy- 
wedyd,  Y  cwppan  hwn  yw  y  tes- 
tament newydd  yn  fy  ngwaed : 
gwnewch  hyn,  cynnifer  gwaith  byn- 
nag  yr  yfoch,  er  coiFa  am  danaf. 

26  Canys  cynnifer  gwaith  byniiag 
y  bwyttaoçh  y  bara  hwn,  ac  yr  yf- 
och y  cwppan  hwn,  y  dangoswch 
farwolaeth  yr  Arglwydd  i  oni  ddelo. 

27  'Am  hynny,  pwy  bynnag  a 
fwyttao  y  bara  hwn,  neu  a  yfo  gwp- 
pan  yr  Arglwydd,  yn  annheilwng, 
euog  fydd  o  gorph  a  gwaed  yr  Ar- 
glwydd. 

28  Eithr  ^  holed  dyn  ef  ei  hun ;  ac 
felly  bwyttâed  o'r  bara,  ac  yfed  o'r 
cwppan. 

29  Canys  yr  hwn  sydd  yn  bwytta 
ac  yn  yfed  yn  annheilwng,  sydd  yn 
bwytta  ac  yn  yfed  barnedigaeth 
iddo  ei  hun,  am  nad  yw  yn  iawn- 
farnu  corph  yr  Arglwydd. 

30  Oblegid  hyn  y  mae  llawer  yn 
weiniaid  ac  yn  llesg  yn  eich  mysg, 
a  llawer  yn  huno. 

31  Canys  *pe  iawn-farnem  ni  ein 
hunain,  ni'n  bernid. 

32  Eithr  pan  y'n  bernir,  "y'n  cer- 
yddir  gan  yr  Arglwydd,  fel  na'n 
damnier  gyd  â'r  byd. 

33  Am  hynny,  fy  mrodyr,  pan 
ddeloch  ynghyd  i  fwytta,  arhoswch 
eich  gilydd. 

34  Eithr  os  bydd  newyn  ar  neb, 
bwyttâed  gartref:  fel  na  ddeloch 
ynghyd  i  farnedigaeth.  Ond  y 
pethau  eraill  mi  a'u  trefnaf  pan 
ddelwyf. 

PENNOD  XII. 

1  Bod  amryw  ddoniau  ysprydol,  7  eithr  y  cwhl 
er  llesad :  8  ac  o  ran  hynny  hwy  a  gyfrennir 
mewn  amryw  foddion.  12  Megis  y  mae  ael- 
odau  y  corph  naiuriol  yn  gwasanaethu  bob 


un,  IQ  er  harddwch  i'w  gilydd,  22  er  gioas- 
anaeth,  26  a  chymmorth  i'r  un  corph;  27 
felly  yr  un  modd  y  dylem  ni  ivneathur  y 
naill  er  y  Hall,  er  mwyn  gorphen  dirgel  gorph 
Crist. 

EITHR  am    ysprydol    ddoniau, 
frodyr,  ni  fynnwn  i  chwi  fod 
heb  wybod. 

2  Chwi  a  wyddoch  ^mai  Cenhedl- 
oedd  oeddych,  yn  eich  arwain  yra- 
aith  at  yr  eilunod  mudion,  fel  y  ch 
tywysid. 

3  Am  hynny  yr  wyf  yn  hysbysu  i 
chwi,  ^  nad  oes  neb  yn  Uefaru  trwy 
Yspryd  Duw,  yn  galw  yr  lesu  yn 
2  ysgymmunbeth  :  ac  '^  ni  all  neb 
ddywedyd  ^  yr  Arglwydd  lesu,  eithr 
trwy  yr  Yspryd  Glân. 

4  Ac  ^y  mae  amryw  ddoniau,  eithr 
*  yr  un  Yspryd. 

5  Ac  ^y  mae  amryw  weinidogaeth- 
au,  eithr  yr  un  Arglwydd. 

6  Ac  y  mae  amryw  weithrediadau, 
ond  yr  un  ^  y w  Duw,  ^  yr  hwn  sydd 
yn  gweithredu  pob  peth  ym  mhawb : 

7  Eithr  eglurhâd  yr  Yspryd  a 
roddir  i  bob  un  er  llesad. 

8  Canys  i  un,  trwy  yr  Yspryd,  y 
rhoddir  ymadrodd  doethineb ;  ac  i 
arall,  ymadrodd  gwybodaeth,  trwy 
yr  un  Yspryd ; 

9  Ac  i  arall  ''ffydd,  trwy  yr  un  Ys- 
pryd; ac  i  arall  ''^ddawn  i  iachâu, 
trwy  yr  un  Yspryd ; 

10  Ac  i  arall,  wneuthur  gwyrth- 
iau ;  ac  i  arall,  brophwydoliaeth ; 
ac  i  arall,  wahaniaeth  ysprydoedd ; 
ac  i  arall,  ^  amryw  dafodau;  ac  i 
arall,  gyfieithiad  tafodau. 

11  A'r  holl  bethau  hyn  y  mae 
yr  un  a'r  unrhyw  Yspryd  yn  eu 
gweithredu,  'gan  rannu  i  bob  un  o'r 
neilldu  ""  megis  y  mae  yn  ewyllysio. 

12  Canys  "fel  y  mae  y  corph  yn 
un,  ac  iddo  aelodau  lawer,  a  holl 
aelodau  yr  un  corph,  cyd  byddont 
lawer,  ydynt  un  corph ;  felly  y  mae 
"  Crist  hefyd. 

13  0  herwydd  p  trwy  un  Yspryd  y 
bedyddiwyd  ni  oil  yn  un  corph,  "^pa 
un  bynnag  ai  luddewon  ai  ^  Groeg- 
wyr,  ai  caethion  ai  rhyddion ;  ac 
'  ni  a  ddiodwyd  oil  i  un  Yspryd. 

14  Canys  y  corph  nid  yw  un  ael- 
od,  eithr  llawer. 

15  Os  dywed  y  troed,  Am  nad  wyf 
law,  nid  wyf  o'r  corph ;  ai  am  hynny 
nid  yw  efe  o'r  corph  ? 

16  Ac  OS  dywed  y  glust.  Am  nad 
wyf  lygad,  nid  wyf  o'r  corph ;  ai 
am  hynny  nid  yw  hi  o'r  corph  ? 


Anno 

DOMINI 

59. 


a  Eph.  2. 11, 
12. 

1  Theas.  1. 
9. 


bMarc9.39. 
1  loan  4. 
2,3. 

Z  anathema. 
0  2  Cor.  3.  5. 
3  mai  lesH 

yio  yr  Ar- 

glwi/dd. 
d  Ehuf.  12. 

4,  &c. 

Heb.  2.  4. 

1  Petr  4. 

10. 
e  Eph.  4.  4. 
'  Rhuf.  12. 

6,  7,  8. 

E|ih.  4.  11. 
iNcn,  Duw 

yw  yr,  &c. 
S  Eph.  1.23. 


t  Matt.  17. 

19. 

pen.  13.  2. 
i  Maic  16. 

18. 

lago  5.  14. 
6  doniau. 


k  Act.  2.  4. 


1  pen.  7.  7. 

2  Cor.  10. 

13. 
m  loan  3.  8. 

Heb.  2.  4. 
n  Khuf.  12. 

4. 

Eph.  4.  4, 

16. 

o  Gal.  3.  10. 

P  Khuf.  6. 5. 

q  Gal.  3.  28. 

Eph.  2. 13, 

14,  16. 

Col.  3. 11. 
6  Cenhedl- 

ocdd. 
r  loan  6.  63. 


Am  undeb  corpJt  Crist. 


I.  CORINTHIAID,  XIIL 


Canmoliaeth  cariadj 


Anno 

DOMINI 

59. 


•  Rhuf.  12. 

6. 

Eph.  1.  23. 

a  4. 12. 

a  5.  2;l,  30. 

Col.  1.  21 
»  Eph.  4. 11. 
u  Epb.  2. 20. 


»  Khuf.  12. 
8. 

1  Tim.  5. 
17. 

Heb.  13. 
17,  24. 

8  ainrtjv!- 
iaelÌLuu. 

9  Neil, 
neithoedd. 


J  pen.  14. 1, 
3J. 


17  Pe  yr  hoU  gorph  fyddai  lygad, 
pa  le  y  hyddai  y  clywed?  pe  y 
cwbl  fyddai  glywed,  pa  le  y  hydd- 
ai yv  arogliad? 

18  Eithr  yr  awrhon  Duw  a  os- 
ododd  yr  aelodau,  bob  un  o  hon- 
ynt  yn  y  corph,  fel  yr  ewyllysiodd 
efe. 

19  Canys  pe  baent  oil  un  aelod, 
pa  le  y  hyddai  y  corph  ? 

20  Ond  yi'  awrhon  Uawer  yw  yr 
aelodau,  eithr  un  corph. 

21  Ac  ni  all  y  llygad  ddywedyd 
Avrth  y  llaw,  Nid  rhaid  i  mi  wrtliyt ; 
na'r  pen  chwaith  wrth  y  traed,  Nid 
rhaid  i  mi  wrthych. 

22  Eithr  yn  hytrach  o  lawer,  yr 
aelodau  o'r  corph  y  rhai  a  dybir 
eu  bod  yn  waunaf,  ydynt  angen- 
rheidiol : 

23  A'r  rhai  a  dybiwn  ni  cu  bod 
yn  ammharchediccaf  o'r  corph, 
ynghylch  y  rhai  hynny  y  gosodwn 
ychwaneg  o  barch;  ac  y  mae  ein 
haelodau  anhardd  yn  cael  ychwan- 
eg o  harddwch. 

24  Oblegid  ein  haelodau  hardd  ni 
nid  rhaid  iddynt  ivrtho :  eithr  Duw 
a  gyd-dymherodd  y  corph,  gan  roddi 
parch  ychwaneg  i'r  hyn  oedd  ddi- 
ffygiol  : 

25  Fel  na  byddai  ''anghydfod  yn 
y  corph;  eithr  bod  i'r  aelodau 
ofalu  yr  un  peth  dros  eu  gilydd. 

2G  A  pha  un  bynnag  ai  dioddef  a 
wna  un  aelod,  y  mae  yr  holl  aelodau 
yn  cyd-ddioddef ;  ai  anrhydeddu 
a  wneir  un  aelod,  y  mae  yr  holi 
aelodau  yn  cyd-lawenhau. 

27  Eithr  'chwychwi  ydych  gorph 
Crist,  ac  aelodau  o  ran. 

28  A  '  rhai  yn  Avir  a  osododd  Duw 
yn  yr  cglwys;  yn  gyntaf  apostol- 
ion,  "yn  ail  prophwydi,  yn  dryd- 
ydd  athrawon,  yna  gwyrthiau,  Avedi 
hynny  doniau  i  iachau,  cynuorth- 
wyau,  ^  llyAvodracthau,  ^  rhy wiog- 
aethau  tafodau, 

29  Ai  apostolion  pawb?  ai  pro- 
pln^7di  pawb  ?  ai  athrawon  pawb  ? 
ai  ^ gwneuthui-Avyr  g^vyrthiau  pawb? 

30  A  oes  gan  bawb  ddoniau  i 
iachCiu?  a  yAv  paAvb  yn  Uefaru  â 
thafodau  ?  a  yAv  paAvb  yn  cyfieithu  ? 

31  Eithr  ^deisyfAvch  y  doniau  gor- 
eu :  ac  etto  yr  Avyf  yn  dangos  i  cliAvi 
ffordd  dra  rhagoroL 

PENNOD  XIII. 

1  Kad  yw  y  doniau  godidoccaf  ddim  heb  gariad. 
4  Canmoliaeth  cariad  perffaiih,  11  a'i  ai-- 
dderchowgrwydd  rhagor  gobaiih  affydd. 

1082 


PE  llefarwn  â  thafodau  dynion  ac 
angelion,  ac  heb  fod  gennyf 
gariad,  yr  wjf  fel  efydd  yn  seinio, 
neu  symbal  yn  tingcian. 

2  A  phe  byddai  gennyf  "bro- 
phwydoliaeth,  a  gwybod  o  honof  y 
dirgelioii  oil,  a  phob  gAA'ybodaeth ; 
a  phe  bai  gennyf  yr  holl  ffydd,  ^  fel 
y  gallwn  symmudo  mynyddoedd, 
ac  heb  gennyf  gariad,  nid  A\7f  fì 
ddim. 

3  A  "^phe  portliAHi  y  tlodion  am 
holl  ddâ,  a  phe  rhoddAvn  fy  ughorph 
I'm  llosgi,  ac  heb  gariad  gennyf,  nid 
yw  ddim  Uesâd  i  mi. 

4  "^Y  mae  cariad  yn  hir-ymaros, 
yn  gymmAvynasgar ;  cariad  nid  yAV 
yn  cenfigennu ;  nid  yAv  cariad  yn 
^  ymffrostio,  nid  yAv  yn  ymcliAvyddo, 

5  Nid  yAV  yn  gAvneuthur  yn  an- 
Aveddaidd,  *nid  yAV  yn  ceisio  yr 
eiddo  ei  hun,  ni  chythruddir,  ni 
feddAvl  ddrAA^g ; 

6  ^  Nid  yAV  laAven  am  anghyfiaAA'n- 
der,  ond  ^  cyd-laAvenhau  y  mae  ^  a'r 
gAvirionedd ; 

7  Y  mae  yn  dioddef  pob  dim,  yn 
credu  pob  dim,  yn  gobeithio  pob 
dim,  yn  ymaros  a  phob  dim. 

8  Cariad  byth  ni  chAvymp  ymaith: 
eithr  pa  un  bynnag  ai  propIiAvydol- 
iaethau,  hwy  a  ballant ;  ai  tafodau, 
hwy  a  beidiant;  ai  gAvybodaeth,  hi 
a  ddiflanna. 

9  Canys  o  ran  y  gAvyddom,  ac  o 
ran  yr  ydym  yn  proplnvydo. 

10  Eithr  pan  ddelo  yr  hyn  sydd 
berffaith,  yna  yr  hyn  sydd  o  ran 
a  ddiieir. 

11  Pan  oeddwn  fachgen,  fel  bach- 
gen  y  llefarAvn,  fel  bachgen  y  deall- 
Avn,  fel  bachgen  *  y  meddyliAvn : 
ond  pan  euthum  yn  Avr,  mi  a  rois 
heibio  bethau  bachgenaidd, 

12  Canys  ''gAveled  yr  ydym  yr 
aAvrhon  trAvy  ddrycli,  ^mcAvn  dam- 
meg  ;  ond  yna,  '  Avyneb  yn  Avyncb : 
yn  awr  yr  adAvaen  o  ran;  ond 
yna  yr  adnabyddaf  megis  y'm  had- 
Avaenir. 

13  Yr  aAvrhon  y  mae  jn  aros  íTydd, 
gobaith,  cariad,  y  tri  hyn;  a'r  mAvyaf 
o'r  rhai  hyn  yw  cariad. 

PENNOD  XIV. 

1  Canmol  prophwydoliaeth,  2,  3,  4  a'i  osod  o 
flaen  Uefaru  â  thafodau,,  7  trwy  gyffelyh- 
rwydd  oddi  with  offer  cerdd:  12  rhaid  yw 
cyfeirio  pob  un  o'r  ddau  tu  ag  at  adeilad- 
aeth,  22  megis  tu  ag  at  eu  gwir  a^u  pr'iodol 
hennod  :  26  iawn-arfer  pob  un  o'r  ddau,  27 
a'w  cam-aifer.  34  Gwarafun  gtoragedd  i 
lefaru  yn  yr  eglwys. 


Anno 

DOMINI 

59. 


»  pen.  12.  8, 
9,10. 
Edrych 
Matt.  7. 22. 


b  Matt.  17. 
20. 
Luc  17.  6. 


c  Matt.  6. 1, 
2. 


d  Diar.  10. 
12. 
1  Petr  4. 8. 


^anwadalu. 


•  pen.  10. 24. 
I'hil.  2.  ■ 


f  Ps.  10.  3. 
Khuf.  1.33, 
8  2  loan  4. 
3  yny. 


i  Neu,  yr 
ymresym- 
mwn. 


h  2  Cor.  3. 

IS.  a  5.  7. 

Phil.  3. 12. 
B  yn  di/wi/U. 
»  Matt.  IS. 

10. 

1  loan  3.  2, 


a  phrophwydoliaeth. 


I.  CORINTHIAID,  XIV. 


Am  lefaru  â  thafodau. 


Anno 

DOMINI 

59, 


n  pen.  12. 31. 
b  Num.  IL 

25,  29. 
e  Act.  2.  4. 

a  10.  46. 

^deaìl. 


d  ftd.  26. 


3  gaingc. 


<  l/sprydau. 


DILYNWCH  gariad,  a  "deisyf- 
wch  ddoniau  ysprydol ;  ^  ond 
yn  hytrach  fel  y  prophwydoch. 

2  Canys  yr  hwn  sydd  '^yn  llefaru 
â  tliafod  dieithr,  nid  wrth  ddynion 
y  mae  yn  llefaru,  ond  wrth  Dduw  : 
canys  nid  oes  neb  yn  ^gwrandaw; 
er  liynny  yn  yr  yspryd  y  mae  efe 
yn  llefaru  dirgeledigaethau. 

3  Eithr  yr  hwn  sydd  yn  pro- 
pliwydo,  sydd  yn  llefaru  wrth  ddyn- 
ion er  adeiladaeth,  a  chynghor,  a 
chysur. 

4  Yr  hwn  sydd  yn  llefaru  â  thafod 
dieithr,  sydd  yn  ei  adeiladu  ei  hun- 
an :  eithr  yr  hwn  sydd  yn  prophwydo, 
sydd  yn  adeiladu  yr  eglwys. 

5  Mi  a  fynnwn  pettych  chwi  oil 
yn  llefaru  â  thafodau  dieithr ;  ond 
yn  hytrach  brophwydo  o  honoch: 
canys  mwy  yw  yr  hwn  sydd  yn  pro- 
phwydo,  na'r  hwn  sydd  yn  llefaru 
â  thafodau ;  oddi  eithr  iddo  ei  gyf- 
ieithu,  fel  y  derbynio  yr  eglwys 
adeiladaeth. 

6  Ac  yr  awrhon,  frodyr,  os  deu- 
af  attoch  gan  lefaru  â  thafodau, 
pa  lesâd  a  wnaf  i  chwi,  oni  lefaraf 
wrthych  naill  ai  trwy  ^  weledigaeth, 
neu  trwy  wybodaeth,  neu  trwy 
brophwydoliaeth,  neu  trwy  athraw- 
iaeth? 

7  Hefyd  pethau  dienaid  wrth  roddi 
sain,  pa  un  bynnag  ai  pibell  ai  telyn, 
oni  roddant  wahaniaeth  yn  y  ^  sain, 
pa  wedd  y  gwybyddir  y  peth  a  genir 
ar  y  bibell  neu  ar  y  delyn  ? 

8  Canys  os  yr  udgorn  a  rydd  sain 
anhynod,  pwy  a  ymbarottoa  i  ryfel? 

9  Felly  chwithau,  oni  roddwch  â'r 
tafod  ymadrodd  deallus,  pa  Avedd  y 
gwybyddir  y  peth  a  leferir?  canys 
chwi  a  fyddwch  yn  llefaru  wi'th  yr 
awyr. 

10  Y  mae  cymmaint,  ysgatfydd,  o 
rywiogaethau  Ueisiau  yn  y  byd,  ac 
nid  oe&  un  o  honynt  yn  aflafar. 

11  Am  hynny,  oni  wn  i  rym  y  Uais, 
myfi  a  fyddaf  farbariad  i'r  hwn  sydd 
yn  llefaru,  a'r  hwn  sydd  yn  llefaru 
afydd  i  mi  yn  farbariad. 

12  Felly  chwithau,  gan  eich  bod 
yn  awyddus  i  ddoniau  *  ysprydol, 
ceisiwch  ragori  tu  ag  at  adeilad- 
aeth yr  eglwys. 

13  0  herwydd  paham,  yr  h^ni  sydd 
yn  llefaru  â  thafod  dieithr,  gwedd- 
ied  ar  iddo  aUu  cyfieithu. 

14  Canys  os  gweddiaf  â  thafod 
dieithr,  y  mae  fy  yspryd  yn  gweddio, 
ond  y  mae  fy  neall  yn  ddiflrwyth. 


15  Beth  gan  hynny  ?  Mi  a  weddiaf 
a'r  yspryd,  ac  a  weddiaf  a'r  deall 
hefyd :  ^  canaf  a'r  yspryd,  a  chanaf 
a'r  deall  hefyd. 

16  Canys  os  bendithi  a'r  yspryd, 
pa  wedd  y  dywed  yr  hwn  sydd 
yn  cyflawni  He  yr  ^  anghyfarwydd, 
Amen,  ar  dy  ddodiad  diolch,  gan 
nas  gwŷr  beth  yr  wyt  yn  ei  ddy- 
wedyd  ? 

17  Canys  tydi  yn  ddiau  ydwyt  yn 
diolch  yn  dda,  ond  y  Hall  nid  yw 
yn  cael  ei  adeiladu. 

18  Yr  ydwyf  yn  diolch  i'm  Duw, 
fy  mod  i  yn  llefaru  â  thafodau  yn 
fwy  na  chwi  oil : 

19  Ond  yn  yr  eglwys  gwell  gennyf 
lefaru  pùm  gair  trwy  fy  neall,  fel  y 
dysgwyf  eraill  hefyd,  na  myrddiwn 
o  eiriau  mewn  tafod  dieithr. 

20  0  frodyr,  ^na  fyddwch  fechgyn 
mewn  deall ;  eithr  mewn  drygioni 
byddwch  blant;  ond  mewn  deall 
byddwch  ^berflfaith. 

21  Yn  y  ddeddf  y  mae  yn  ysgrif- 
enedig,  ^Trwy  rai  estronieithus,  a 
thrwy  wefusau  estronol,  y  llefaraf 
wrth  y  bobl  hyn ;  ac  ni'm  gwran- 
dawant  felly,  medd  yr  Arglwydd. 

22  Am  hynny  tafodau  ydynt  ar- 
wydd,  nid  i'r  rhai  sydd  yn  credu, 
ond  i'r  rhai  digred :  eithr  prophwyd- 
oliaeth,  nid  i'r  rhai  digred,  ond  i'r 
rhai  sydd  yn  credu. 

23  Gan  hynny  os  daw  yr  eglwys 
oil  ynghyd  i'r  un  He,  a  llefaru  o 
bawb  â  thafodau  dieithr,  a  dyfod 
o  rai  annysgedig  neu  ddigred  i 
mewn ;  oni  ddywedant  eich  bod 
yn  ynfydu  ? 

24  Eithr  oa  prophwyda  pawb,  a 
dyfod  o  un  digred  neu  annysgedig  i 
mewn,  efe  a  argyhoeddir  gan  bawb, 
a  fernir  gan  bawb : 

25  Ac  felly  y  gAvneir  dirgelion  ei 
galon  ef  yn  amlwg;  ac  felly  gan 
syrthio  ar  ci  wyneb,  efe  a  addola 
Dduw,  gan  ddywedyd  ^fod  Duw 
yn  wir  ynoch. 

26  Beth  gan  hynny,  frodyr?  pan 
ddeloch  ynghyd,  y  mae  gan  bob 
un  o  honoch  psalm,  y  mae  ganddo 
athrawiaeth, '  y  mae  ganddo  dafod- 
iaith,  y  mae  ganddo  ddatguddiad, 
y  mae  ganddo  gyfieithiad.  Gwneler 
pob  peth  er  adeiladaeth. 

27  Os  llefara  neb  â  thafod  dieithr, 
gwneler  bob  yn  ddau,  neu  o'r  mwyaf 
boh  yn  dri,  a  hynny  ar  gylch ;  a 
chyfieithed  un. 

28  Eithr   oni    bydd   cyfieithydd, 


Anno 

DOMINI 

59. 


•  Ps.  47.  7. 

Eph.  5. 19. 
CoL  3. 10. 


6  annysg- 
edig. 


f  Ps.  131.  2. 

Matt.  IL 

25.  a  IS.  3. 

Rhuf.  1Ü. 

1'). 

Eph.  4. 14. 
6  wŷr. 


S  Es.  28. 11, 
12. 


h  Es.  45. 14. 
Zecb.8.23. 


i  ad.  6. 
pen.  12.  8, 
9,10. 


YngJiylcIi  prophwyclo. 


I.  CORINTHIAID,  XV. 


Am  yr  adgyfodiad. 


Anno 

DOMINI 

59. 


k  pen.  11. 16. 


1 1  Tim.  2. 
11, 12. 

m  pen.  11.3. 

Eph.  5.  22. 

Col.  3. 18. 

IPetrS.l. 
n  Gen.  3. 16. 


0  2  Cor.  10. 
7. 
1  loan  4.  6. 


a  Gal.  1. 11. 


b  Rhuf.  1. 

16. 


c  Gal.  3.  4. 
d  pen.  11. 23. 
e  Gal.  1.  12. 
f  Ps.  22. 15, 

&c. 

Eä.  53.  5, 

6,  &c. 

Dan.  9.  26. 

Liic  24.  26. 

1  Petr  1. 

11.  a  2.  24. 


tawed  yn  yr  eglwys ;  eithr  llefared 
wrtho  ei  hun,  ac  wrth  Dduw. 

29  A  llefared  y  prophwydi  ddau 
neu  dri,  a  barned  y  Ueill. 

30  Ac  OS  datgucldir  dim  i  un  ar- 
all  a  fo  yn  eistedd  yno,  tawed  y 
cyntaf. 

31  Canys  chwi  a  ellwch  oil  bro- 
pliwydo  bob  yn  un,  fel  y  dysgo 
pawb,  ac  y  cysurer  pawb. 

32  Ac  y  mae  ysprydoedd  y  pro- 
phwydi yn  ddarostyngedig  i'r  pro- 
phwydi. 

33  Canys  nid  yw  Duw  aivdur  ang- 
hydfod,  ond  tanguefedd,  ""fel  yn 
holl  eglwysi  y  saint. 

34  'Tawed  eicli  gwragedd  yn  yr 
eglwysi :  canys  ni  chaniattâwyd  idd- 
ynt  lefani;  ond  "bod  yn  ddaros- 
tyngedig, megis  ag  y  mae  y  "gyf- 
raith  yn  dywedyd. 

35  Ac  OS  mynnant  ddysgu  dim,  ym- 
ofynant  â'u  gwŷr  gartref:  oblegid 
anweddaidd  yw  i  wragedd  lefaru 
yn  yr  eglwys. 

36  Ai  oddi  wrthych  chwi  yr  aeth 
gair  Duw  allan  ?  neu  ai  attoch  chwi 
yn  unig  y  daeth  efe  ? 

37  °0s  ydyw  neb  yn  tybied  ei 
fod  yn  brophwyd,  neu  yn  ysprydol, 
cydnabydded  y  pethau  yr  wyf  yn 
eu  hysgrifenu  attoch,  mai  gorchy- 
mynion  yr  Arglwydd  ydynt. 

38  Eithr  od  yw  neb  heb  wybod, 
bydded  heb  wybod. 

39  Am  hynny,  frodyi",  byddwch 
awyddus  i  brophwydo,  ac  na  wa- 
herddwch  lefaru  â  thafodau  dieithr. 

40  Gwneler  pob  peth  yn  wedd- 
aidd,  ac  mewn  trefn. 

PENNOD  XV. 

3  With  adgyfodiad  Crist,  12  y  mae  efe  yn 
proji  y  hydd  rhaid  i  ninnau,  adgyfodi,  yn 
erhyn  y  rhai  a  wadant  adgyfodiad  y  cnawd. 
21  Ffrwyth  35  a  dull  yr  adgyfodiad;  51  ac 
fel  y  newidir  y  rhai  a  gaffer  yn  fyw  ar  y 
dydd  diweddaf. 

EFYD  yr  ydwyf  yn  hysbysu 
chwi,  frodyr,  yr  efengyl   a 


H 


yr  hon  hefyd  a 
yn    yr   hon   yr 


bregethais  i  chwi, 
dderbyniasoch,  ac 
ydych  yn  sefyll ; 

2  ^Trwy  yr  hon  /ch  cedwir  hef- 
yd, OS  ydych  yn  dal  yn  eich  côf  â 
pha  ymadrodd  yr  efengylais  i  chwi, 
oddi  eithr  «=  darfod  i  chwi  gredu  yn 
ofer. 

3  Canys  *  mi  a  draddodais  i  chwi 
ar  y  cyntaf  ^  yr  hyn  hefyd  a  dder- 
byniais,  farw  o  Grist  dros  ein  pech- 
odau  ni,  ^yn  ol  yr  ysgrythyrau ; 

1084 


4  A'i  gladdu,  a'i  gyfodi  y  trydydd 
dydd,  s  yn  ol  yr  ysgrythyrau ; 

5  ''A'i  weled  ef  gan  Cephas,  yna 
'  gan  y  deuddeg. 

6  Wedi  hynny  y  gwehvyd  ef  gan 
fwy  na  phiim  cant  brodyr  ar  un- 
waith :  o'r  rhai  y  mae  y  rhan 
fwyaf  yn  aros  hyd  yr  awrhon ;  eithr 
rhai  a  hunasant. 

7  Wedi  hynny  y  gwelwyd  ef  gan 
lago ;  yna  ^  gan  yr  holl  apostolion. 

8  'Ac  yn  ddiweddaf  oil  y  gwelwyd 
ef  gennyf  finnau  hefyd,  megis  gan 
un  annhymmig. 

9  Canys  "myfi  yw  y  Ueiaf  o'r 
apostolion,  yr  hwn  nid  wyf  addas 
i'm  galw  yn  apostol,  am  **  i  mi  erlid 
eglwys  Dduw. 

10  Eithr  "trwy  ras  Duw  yr  yd- 
wyf yr  hyn  ydwyf:  a'i  ras  ef,  yr 
hwn  a  roddwyd  i  mi,  ni  bu  yn 
ofer;  ond  ^mi  a  lafuriais  yn  hel- 
aethach  na  hwynt  oil :  ac  "inid  myfi 
chwaith,  ond  gras  Duw,  yr  hwn 
oedd  gyd  â  mi. 

11  Am  hynny,  pa  un  bynnag  ai 
myfi  ai  hwynt-hwy,  felly  yr  ydym 
yn  pregethu,  ac  felly  y  credasoch 
chwi. 

12  Ac  OS  pregethir  Crist,  ei  gyfodi 
ef  o  feirw;  pa  fodd  y  dywed  rhai 
yn  eich  plith  chwi,  nad  oes  adgyf- 
odiad y  meirw  ? 

13  Eithr  onid  oes  adgyfodiad  y 
meirw,  ni  chyfodwyd  Crist  chwaith  : 

14  Ac  OS  Crist  ni  chyfodwyd,  ofer 
yn  ivir  yw  ein  pregeth  ni,  ac  ofer 
hefyd  yw  eich  flpydd  chwithau. 

15  Fe  a'n  ceir  hefyd  yn  gau-dystion 
i  Dduw ;  canys  '  ni  a  dystiasom  am 
Dduw,  ddarfod  iddo  gyfodi  Crist : 
yr  hwn  nis  cyfododd  efe,  os  y  meirw 
ni  chyfodir. 

16  Canys  os  y  meirw  ni  chyfodir, 
ni  chyfodwyd  Crist  chwaith. 

17  Ac  OS  Crist  ni  chyfodwyd,  ofer 
yw  eich  ffydd  chwi;  yr  ydych  etto 
yn  eich  pechodau. 

18  Yna  hefyd  y  cyfrgoUwyd  y  rhai 
a  hunasant  yng  Nghrist. 

19  Os  yn  y  byd  yma  yn  unig  y 
gobeithiwn  yng  Nghrist,  truanaf  o'r 
holl  ddynion  ydym  ni. 

20  Eithr  yn  awr  'Crist  a  gyfod- 
wyd  oddi  wrth  y  meirw,  ac  a 
wnaed  *yn  flaen-ffrwyth  y  rhai  a 
hunasant. 

21  Canys  ''gan  fod  marwolaeth 
trwy  ddyn,  ""trwy  ddyn  hefyd  y 
mae  adgyfodiad  y  meirw. 

22  Oblegid  megis  yn  Adda  y  mae 


Amyr  adgyfodiad. 


I.  CORINTHIAID,  XV. 


Amyr  adgyfodiad. 


Anno 

DOMINI 

59. 

J  ad.  20. 
1  Thess.  4. 
15, 16, 17. 


»  Ps.  110. 1. 

Act.  2.  34. 

Eph.  1.  22. 

Heb.  1. 13. 

a  10. 13. 
«  2  Tim.  1. 

10. 

Dat.20.14. 
b  Ps.  8.  6. 

Matt.  28. 

18. 

Heb,  2.  8. 


c  pen.  3.  23. 
a  11.  3. 


e  Rhuf.  8. 

36. 

pen.  4.  9. 

2  Cor.  4. 

10, 11. 
2  tytt  ywfij 

ngorfoledd. 
fl  Thess.  2. 

19. 
Silefaruÿ» 

olduXldyn. 
8  2  Cor.  1.8. 
1>  Es.  22.  13. 

a  56. 12. 


1  Khuf.  13. 
11. 

Eph.  5. 14. 

^  pen.  6.  5. 


lEzec.37.3. 


™  loan  12. 
24. 


pawb  yn  meirw,   felly  liefyd  yng 
Nghrist  y  bywhêir  pawb. 

23  Eithr  ^pob  un  yn  ei  drefn  ei 
hun :  y  blaen-flrwyth  yw  Crist ; 
wedi  hynny  y  rhai  ydynt  eiddo 
Crist  yn  ei  ddyfodiad  ef. 

24  Yna  y  hydd  y  diwedd,  wedi 
y  rhoddo  efe  y  deyrnas  i  Dduw 
a'r  Tad :  wedi  iddo  ddilëu  pob 
pendefigaeth,  a  phob  awdurdod  a 
nerth. 

25  Canys  rhaid  iddo  deyrnasu, 
^  hyd  oni  osodo  ei  holl  elynion  dan 
ei  draed. 

26  *Y  gelyn  diweddaf  a  ddinystrir 
yw  yr  angau. 

27  Canys  *'efe  a  ddarostyngodd 
bob  peth  dan  ei  draed  ef.  Eithr 
pan  yw  yn  dywedyd  fod  pob  peth 
wedi  eu  darostwug,  amlwg  yw  mai 
oddi  eithr  yr  hwn  a  ddarostyngodd 
bob  peth  iddo. 

28  A  phan  ddarostynger  pob  peth 
iddo,  yna  ''y  Mab  ei  hun  hefyd  a 
ddarostyngir  i'r  hwn  a  ddarostyng- 
odd bob  peth  iddo  ef,  fel  y  bydclo 
Duw  oil  yn  olL 

29  Os  amgen,  beth  a  wna  y  rhai  a 
fedyddir  dros  y  meirw,  os  y  meirw 
ni  chyfodir  ddim?  paham  ynte  y 
bedyddir  hwy  dros  y  meirw  V , 

30  A  "^phaham  yr  ydym  ninnau 
mewn  perygl  bob  awr  ? 

31  ®Yr  ydwyf  beunydd  yn  marw, 
^myn  ^eich  gorfoledd  yr  hon  sydd 
gennyf  yng  Nghrist  lesu  ein  Har- 
glwydd. 

32  Os  ^yn  ol  dull  dyn  syr  ymledd- 
ais  âg  anifeiliaid  yn  Ephesus,  pa 
lesâd  sydd  i  mi,  oni  chyfodir  y 
meirw  ?  ^  Bwyttâwn  ac  yfwn ;  canys 
y  fory  marw  yr  ydym. 

33  Na  thwyller  chwi :  y  mae  ym- 
ddiddanion  drwg  yn  Uygru  moesau 
da. 

34  'Deffrôwch  yn  gyfiawn,  ac  na 
phechwch :  canys  nid  oes  gan  rai 
wybodaeth  am  Dduw :  ^  er  cywil- 
ydd  i  chwi  yr  wyf  yn  dywedyd 
hyn. 

35  Eithr  fe  a  ddywed  rhyw  un, 
^Pa  fodd  y  cyfodir  y  meirw?  ac  â 
pha  ryw  gorph  y  deuant  ? 

36  0  ynfyd,  «"y  peth  yr  wyt  ti 
yn  ei  hau,  ni  fywhêir  oni  bydd  efe 
marw. 

37  A'r  peth  yr  wyt  yn  ei  hau,  nid 
y  corph  a  fydd  yr  ydwyt  yn  ei  hau, 
ond  gronyn  noeth,  ysgatfydd  o  wen- 
ith,  neu  ryw  rawn  arall. 

38  Eithr  Duw  sydd  yn  rhoddi  iddo 


gorph  fel  y  mynnodd  efe,  ac  i  bob 
hedyn  ei  gorph  ei  hun. 

39  Nid  yw  pob  cnawd  unrhyw 
gnawd :  eithr  arall  yw  cnawd  dyn- 
ion,  ac  arall  yw  cnawd  anifeiliaid, 
a  chnawd  arall  sydd  i  bysgod,  ac,, 
arall  i  adar. 

40  Y  mae  hefyd  gyrph  nefol,  a 
chyi-ph  daearol:  ond  arall  yw  go- 
goniant  y  rhai  nefol,  ac  arall  y  rhai 
daearol. 

41  Arall  yiv  gogoniant  yr  haul,  ac 
arall  yw  gogoniant  y  Uoer,  ac  arall 
yw  gogoniant  y  sêr:  canys  y  mae 
rhagor  rhwng  seren  a  seren  mewn 
gogoniant. 

42  °  Felly  hefyd  y  mae  adgyfod- 
iad y  meirw.  °Efe  a  heuir  mewn 
llygredigaeth,  ac  a  gyfodir  mewn 
anllygredigaeth : 

43  Efe  a  heuir  mewn  ammharch, 
ac  a  gyfodir  mewn  gogoniant :  efe 
a  heuir  mewn  gwendid,  ac  a  gyfodir 
mewn  nerth  :  efe  a  heuir  yn  gorph 
anianol,  ac  a  gyfodir  yn  gorph  ys- 
prydol. 

44  Y  mae  corph  anianol,  ac  y  mae 
corph  ysprydol. 

45  Felly  hefyd  y  mae  yn  ysgrifen- 
edig,  P  Y  dyn  cyntaf  Adda  a  wnaed 
yn  enaid  byw,  "^a'r  Adda  diweddaf 
yn  yspryd  yn  bywhâu. 

46  Eithr  nid  cyntaf  yr  ysprydol, 
ond  yr  anianol;  ac  wedi  hynny  yr 
ysprydol. 

47  Y  dyn  cyntaf  o'r  ddaear,  yn 
ddaearol;  yr  ail  dyn,  yr  Arglwydd 
^  o'v  nef 

48  Fel  y  mae  y  daearol,  felly  y 
mae  y  rhai  daearol  hefyd ;  ac  fel 
y  mae  y  nefol,  felly  y  mae  y  rhai 
nefol  hefyd. 

49  Ac  *  megis  y  dygasom  ddelw  y 
daearol,  '  ni  a  ddygwn  hefyd  ddelw 
y  nefol. 

50  Eithr  hyn  meddaf,  0  frodyr, 
na  ddichon  ""  cig  a  gwaed  etifeddu 
teyrnas  Dduw ;  ac  nad  y w  llygred- 
igaeth yn  etifeddu  anllygredigaeth. 

51  Wele,  yr  wyf  yn  dywedyd  i 
chwi  ddirgelwch :  ^  Ni  hunwn  ni 
oil,  eithr  ni  a  newidir  oil  mewn 
moment,  ar  darawiad  Uygad,  wrth 
yr  udgorn  diweddaf: 

52  Canys  ^yr  udgorn  a  gan,  a'r 
meirw  a  gyfodir  yn  anllygredig,  a 
ninnau  a  newidir. 

53  0  herwydd  rhaid  i'r  Uygradwy 
hwn  wisgo  anllygredigaeth,  ac  ''i'r 
marwol  hwn  wisgo  anferwoldeb. 

54  A  phan  ddarfifo  i'r  Uygradwy 

M  m 


Anno 

DOMINI 

59. 


n  Dan.  12. 3. 
Matt.  13. 


o  Phil.  3. 21. 
Col.  3.  4. 


P  Gen.  2.  7. 


1  Khuf.  5. 
14. 


r  loan  3. 13, 
31. 


6  Gen.  5.  3. 

t  Rhuf.  8. 

29 

2  Cor.  3. 18. 

a  4.  11. 

Phil.  3.  21. 

1  loan  3. 2. 
u  loan  3.  3, 

5. 


1 1  Thes3.  4. 
15, 16,  17. 


J  Matt.  24. 
31. 

1  Thess.  4. 
16. 


Bhybuddîon  caredîg 


I.  CORINTHIAID,  XVL 


ac  annercMadau. 


Anno 
DOMINI 

59. 


»  Eb.  25.  8. 
Bat.  20. 14. 

b  Ho3. 13. 
14. 

4  Neu,  ÿ 


c  Rhuf.  5. 

la. 

a  7.  5, 13. 


5  7/n  ÿTO- 
ìielaethu. 


6  ÿaíi 
wìjhod. 


a  Act.  11. 

29.  a  24. 17. 

Khuf.  15. 

20. 

2  Oor.  8.  4. 

a  9. 1,2, 12. 
b  Act.  20.  7. 

Dat.  1.  10. 


c  2  Cor.  8. 6, 
19. 


2  hadioni. 


S  Nen,  0» 
bÿdäaddas. 


d  Act.  19. 21. 
2  Cor.  1.16. 


eAct.18.21. 
pen.  4.  19. 
lago  4. 15. 


f  Act.  14. 27. 
2  Cor.  2. 12. 
Col.  4.  3. 


hwn  wisgo  anllygredigaeth,  ac  i'r 
marwol  hwn  wisgo  anfarwoldeb, 
yna  y  bydd  yr  ymadrodd  a  ysgrif- 
enwyd,  ^Angau  a  lyngcwyd  mewn 
buddugoliaeth. 

55  ^'  0  angau,  pa  le  mae  dy  golyn? 

0  ^uífern,  pa  le  mae  dy  fuddugol- 
iaeth? 

56  Colyn  angau  yio  pecliod,  a 
°  grym  pechod  yw  y  gyfraith. 

57  Ond  i  Dduw  y  hyddo  y  diolch, 
yr  hwn  sydd  yn  rhoddi  i  ni  ^  fudd- 
ugoliaeth  trwy  ein  Harglwydd  lesu 
Grist. 

58  Am  hynny,  fy  mrodyr  anwyl, 
byddwch  sicr,  a  diymmod,  ^a  hel- 
aethion  y'ngwaith  yr  Arglwydd  yn 
wastadol ;  ^  a  chwi  yn  gwybod  nad 
yw  eich  llafur  chwi  yn  oter  yn  yr 
Arglwydd. 

PENNOD  XVI. 

1  Y  mae  yn  eu  hannog  i  horthi  angen  y  hrodyr 
yn  Jerusalem:  10  yn  canmol  Timothëus;  13 
ac  ar  ol  rhyhuddion  caredig,  IQ  yn  diweddu 
ei  epistol  âg  amryw  anhercliion. 

HEFYD  am  ^y  gasgl  i'r  saint; 
megis  yr  ordeiniais  i  eglwysi 
Galatia,  felly  gwnewch  chwithau. 

2  ^  Y  dydd  cyntaf  o'r  wythnos,  pob 
un  o  honoch  rhodded  heibio  yn  ei 
ymyl,  gan  drysori,  fel  y  llwyddodd 
Duw  ef,  fel  na  byddo  casgl  pan 
ddelwyf  fi. 

3  A  *=  phan  ddelwyf,  pa  rai  bynnag 
a  ddangosoch  eu  bod  yn  gymmer- 
adwy  trwy  lythyrau,  y  rhai  hynny 
a  ddanfonaf  i  ddwyn  eich  ^rhodd 
i  Jerusalem. 

4  Ac  ^  OS  bydd  y  peth  yn  haeddu 
i  minnau  hefyd  fyned,  hwy  a  gânt 
fyned  gyd  â  ml 

5  Eithr  mi  a  ddeuaf  attoch,  "*gwedi 
yr  elwyf  trwy  Macedonia;  (canys 
trwy  Macedonia  yr  wyf  yn  myned.) 

6  Ac  nid  hwyrach  yr  arhosaf  gyd 
â  chwi,  neu  y  gauafaf  hefyd,  fel 
y'm  hebryngoch  i  ba  le  bynnag  yr 
elwyf. 

7  Canys  nid  oes  i'm  bryd  eich 
gweled  yn  awr  ar  fy  hynt;  ond 
yr  wyf  yn  gobeithio  yr  arhosaf  en- 
nyd  gyd  â  chwi,  *os  cenhada  yr 
Arglwydd 

8  Eithr  mi  a  arhosaf  yn  Ephesus 
hyd  y  Sulgwyn. 

9  Canys  ^agor^vyd  i  mi  ddrws 
mawr  a  grymmus,  ac  y  mae  gwrth- 
wynebwyr  lawer. 


1086 


ddaw, 
ddiofn 
^gwaith  yr  Ar- 
ei  weithio,  fel 


10  Ac    ^os    Timothëus 
edrychwch    ar   ei    fod    yn 
gyd  â  chwi :  canys 
glwydd  y  mae  yn 
finnau. 

11  'Am  hynny  na  ddiystyred  neb 
ef :  ond  hebryngwch  ef  mewn  hedd- 
wch,  fel  y  delo  attaf  fl :  canys  yr 
wyf  fi  yn  ei  ddisgwyl  ef  gyd  ar 
brodyr. 

12  Ac  am  y  brawd  Apôlos,  mi  a 
ymbiliais  lawer  âg  ef  am  ddyfod  at- 
toch chwi  gyd  â'r  brodyr :  eithr  er 
dim  nid  oedd  ei  ewyllys  ef  i  ddyfod 
yr  awrhon ;  ond  efe  a  ddaw  pan 
gafib  amser  cyfaddas. 

13  Gwyliwch,  sefwch  yn  y  fíydd, 
ymwrolwch,  ymgryfhêwch. 

14  Gwneler  eich  hoU  bethau  chwi 
mewn  cariad. 

15  Ond  yr  ydwyf  yn  attolwg  i 
chwi,  frodyr,  (chwi  a  adwaenoch 
dy  Stephanas,  mai  ^  blaen-ffrwyth 
Achaia  ydyw,  ac  iddynt  ymosod  i 
weinidogaeth  y  saint,) 

16  ^Fod  o  honoch  chwithau  yn 
ddarostyngedig  i'r  cyfryw,  ac  i  bob 
un  sydd  yn  cyd-weithio,  ac  yn 
Uafurio, 

17  Ac  yr  ydwyf  yn  llawen  am  ddy- 
fodiad  Stephanas,  Ffortunatus,  ac 
Achaicus  :  canys  "^  eich  difíyg  chwi 
hwy  a'i  cyflawnasant ; 

18  Canys  hwy  a  esmwythasant  ar 
fy  yspryd  i,  a'r  eiddoch  chwithau : 
"^  cydnabyddwch  gan  hynny  y  cyf- 
ryw rai. 

19  Y  mae  eglwysi  Asia  yn  eich  an- 
nerch  chwi.  Y  mae  Acwila  a  Phris- 
cila,  °  gyd  a'r  eglwys  sydd  yn  eu  tŷ 
hwynt,  yn  eich  annerch  chwi  yn  yr 
Arglwydd  yn  *  fynych. 

20  Y  mae  y  brodyr  oil  yn  eich 
annerch.  PAnherchwch  eich  gilydd 
a  chusan  sancteiddiol. 

21  '^Yv  annerch  â'm  Haw  i  Paul 
fy  hun. 

22  Od  oes  neb  nid  yw  yn  earn  yr 
Arglwydd  lesu  Grist,  bydded  Ana- 
thema, Maranatha. 

23  "^Gras  ein  Harglwydd  lesu  Grist 
afyddo  gyd  â  chwi. 

24  Fy  serch  innau  a  fo  gyd  â  chwi 
oil  yng  Nghrist  lesu.   Amen. 

\  Yr  epistol  cyntaf  at  y  Corinthiaid  a  ys- 
giifenwyd  o  Philippi,  gyd  â  Stephanas, 
a  Ffortunatus,  ac  Achaicus,  a  Thimo- 
thëus. 


•a  Kph.  1.  2. 
Phil.  1.  2. 
Col.  1.  2. 


*  Eph.  1. 3. 
lPetrl.3, 


■c  Act.  9.  4. 
pen.  4. 10. 
Col.  1.  24. 


•1  pen.  4. 15. 


«Art.  19.23. 
1  Cor.  15. 


'.ler.  17.  5, 
7. 


AIL  EPISTOL  PAUL   YE  APOSTOL  AT  Y 

CORINTHIAID. 


PENNOD  I. 

3  T  mae  yr  apostol  yn  eu  cysuro  hwy  yn  erhyn 
trallod,  trwy  y  diddanwch  cHr  ymwared  a 
roisai  Duw  iddo  ef,  megis  yn  ei  holl  gyf- 
yngderau,  8  felly  yn  enwedig  yn  ei  berygl 
diweddar  yn  Asia:  12  a  chan  gymmeryd 
tystiolaeth  ei  gydwyhod  ei  hun,  a'r  eiddynt 
hwyihau,  am  ei  ddidwyll  ddull  yn  pregethu 
anghyfnewidiol  wirionedd  yr  efengyl,  15  y 
mae  yn  ei  esgusodi  ei  hun  nas  daethai  attynt; 
gan  iddo  wneuthur  liynny  nid  o  ysgafnder 
meddwl,  eithr  o'i  dynerwch  tu  aç/  attynt  hwy. 

PAUL,  apostol  lesu  Grist  trwy 
ewyllys  Duw,  a'r  brawd  Timo- 
thëus,  at  eglwj^s  Dduw  yr  hon  sydd 
yn  Corinth,  gyd  a'r  holl  seintiau  y 
rhai  sydd  yn  holl  Acliaia  : 

2  ^Gras  jyddo  i  chwi,  a  thangnef- 
edd,  oddi  wrth  Dduw  ein  Tad,  a'r 
Arglwydd  lesu  Grist. 

3  ^  Bendigedig  fyddo  Duw,  a 
Thad  ein  Harglwydd  ni  lesu  Grist, 
Tad  y  trugareddau,  a  Duw  pob 
diddanwch ; 

4  Yr  hwn  sydd  yn  ein  diddanu 
ni  yn  ein  holl  orthrymder,  fel  y 
gallom  ninnau  ddiddanu  y  rhai 
sydd  mewn  dim  gorthrymder,  trwy 
y  diddanwch  a'r  hwn  y'n  diddenir 
ni  ein  hunain  gan  Dduw. 

5  Oblegid  fel "  y  mae  dioddefiadau 
Crist  yn  amlhâu  ynom  ni ;  felly 
trwy  Grist  y  mae  ein  diddanwch  ni 
hefyd  yn  amlhau. 

6  A  pha  un  bynnag  ai  ein  gor- 
thrymmu  yr  ydys,  "^er  diddanwch  a 
iachawdwriaeth  i  chAvi  y  mae,  yr 
hon  a  weithir  ivwy  ymaros  dan  yr 
un  dioddefiadau,  y  rhai  yr  ydym 
ninnau  yn  eu  dioddef;  ai  ein  di- 
ddanu yr  ydys,  er  diddanwch  a  iach- 
awdwriaeth i  chwi  y  mae  hynny. 

7  Ac  y  mae  ein  gobaith  yn  sicr 
am  danoch ;  gan  i  ni  wybod,  mai 
megis  yr  ydych  yn  gyfrannogion 
o'r  dioddefiadau,  felly  y  hyddwch 
hefyd  o'r  diddanwch. 

8  Canys  ni  fynnem  i  chwi  fod 
heb  wybod,  frodyr,  am  *  ein  cystudd 
a  ddaeth  i  ni  yn  Asia,  bwyso  arnom 
yn  ddirfawr  uwch  ben  ein  gallu, 
hyd  onid  oeddym  yn  ammeu  cael 
byw  hefyd. 

9  Eithr  ni  a  gawsom  ynom  ein 
hunain  ^  farn  angau,  ^  fel  na  byddai 
i  ni  ymddiried  ynom  ein  hunain, 

1087 


ond  yn  Nuw,  yr  hwn  sydd  yn  cyfodi 
y  meirw : 

10  Yr  hwn  a'n  gwaredodd  ni  oddi 
wrth  gyfryw  ddirfawr  angau,  ac 
sydd  yn  ein  gwaredu ;  yn  yr  hwn 
yr  ydym  yn  gobeithio  y  gwared  ni 
hefyd  rhag  Haw : 

11  A  chwithau  hefyd  ^yn  cyd- 
weithio  drosom  mewn  gweddi,  fel, 
•"am  y  rhoddiad  a  rodded  i  ni  o 
herwydd  Uawer,  y  rhodder  diolch 
gan  lawer  drosom. 

12  Canys  ein  gorfoledd  ni  yw  hyn, 
sef  tystiolaeth  ein  cydwybod,  mai 
mewn  symlrwydd,  a  phurdeb  duw- 
iol,  'nid  mewn  doethineb  cnaM'dol, 
ond  trwy  ras  Duw,  yr  ymddygasom 
yn  y  byd,  ond  yn  hytrach  tu  ag 
attoch  chwi. 

13  Canys  nid  ydym  yn  ysgrifenu 
amgen  bethau  attoch  nag  yr  ydych 
yn  eu  darllen,  neu  yn  eu  cydnabod, 
ac  yr  wyf  yn  gobeithio  a  gydnab- 
yddwch  hyd  y  diwedd  hefyd  ; 

14  Megis  y  cydnabuoch  ni  o  ran, 
''mai  nyni  yw  eich  gorfoledd  chwi, 
fel  '  chwithau  yr  eiddom  ninnau 
hefyd  yn  nydd  yr  Arglwydd  lesu. 

15  Ac  yn  yr  hyder  hwn  yr  oeddwn 
yn  ewyllysio  dyfod  attoch  o'r  blaen, 
fel  y  caflech  ""  ail  ras ; 

16  A  myned  heb  eich  Haw  chwi 
i  Macedonia,  a  "  dyfod  drachefn 
o  Macedonia  attoch,  a  chael  fy 
hebrwng  gennych  i  Judea. 

17  Gan  hynny,  pan  oeddwn  yn 
bwriadu  hyn,  a  arferais  i  ysgafnder? 
neu  y  pethau  yr  wyf  yn  eu  bwriadu, 
ai  yn  ol  y  cnawd  yr  wyf  yn  eu  bwr- 
iadu, fel  y  byddai  gyd  â  mi,  le,  le, 
a  nag  ê,  nag  ê? 

18  Eithr  fiyddlawn  yw  Duw,  a'n 
^  hymadrodd  ni  wrthych  chwi  ni 
bu  ie,  a  nag  ê. 

19  Canys  Mab  Duw,  lesu  Grist,  yr 
hwn  a  bregethwyd  yn  eich  plith 
gennym  ni,  sef  gennyf  fi,  a  Silfanus, 
a  Thimothëus,  nid  ydoedd  ie,  a  nag 
ê,  eithr  ynddo  ef  ie  ydoedd. 

20  Oblegid  holl  addewidion  Duw 
ynddo  ef  ydynt  ie,  ac  ynddo  ef 
amen,  er  gogoniant  i  Dduw  trwom 


ni. 


Anno 
DOMINI 

eo. 


E  Rhuf.  15. 

30. 

Phil.  1. 19. 

Philem.22. 
b  peu.  4. 15. 


i  1  Oor.  2. 
4,  13. 


k  pen.  5. 12. 

1  Phil.  2.16. 
a  4.  1. 
1  Thess.  2. 
19,  20. 


n  Rbuf.  L 
11. 


n  1  Cor.  IC. 
5. 


3  pregeth- 
iad. 


21  A'r  hwn  sydd  yn  ein  cadarnhâu 


Llwyddiant  Paul  ivrth 


II.  CORINTHIAID,  IL 


hregethu  yr  efengyl. 


Anno 

DOMINI 

60. 

o  1  loan  2. 

20,  27. 
PEph.4.30. 

2  Tim.  2. 

19. 

Dat.  2. 17. 
^  pen.  5.  5. 

■*  lOJStl. 
rpen.  11.31. 
8 1  Cor.  4. 21. 

pen.  2.  3. 

a  12.  20. 

a  13.  2,  10. 
nCor.  3.  5. 

lPetr5.3. 

u  Khuf.  11. 
20. 


«pen.  12. 21. 

b  pen.  8.  22. 
Gal.  5.  10. 


01  Cor.  5.1. 


ni  gyd  â  chwi  yng  Nghrist,  ac  °a'n 
henneiniodd  ni,  yw  Duw : 

22  Yr  hwn  hefyd  p  a'n  seliodd,  ac 
'"  a  roes  ^  ernes  yr  Yspryd  yn  ein 
calonnaii. 

23  Ac  '■yr  \yyf  fi  yn  galw  Duw 
yn  dyst  ar  fy  enaid,  ^mai  er  eich 
arbed  chwi  na  ddeuthum  etto  i 
Corinth. 

24  Nid  am  *  ein  bod  yn  arglwydd- 
iaethu  ar  eich  ffydd  chwi,  ond  yr 
ydym  yn  gyd-weithwyr  i'ch  11a wen- 
ydd  :  oblegid  "^  trwy  ffydd  yr  ydych 
yn  sefyll. 

PENNOD  II. 

1  Wedi  iddo  ddangos  yr  aclios  na  ddaetliai  efe 
attynt,  6  y  mae  yn  erchi  iddynt  faddeu  i  'r 
dyn  a  ysgymmunasid,  a'i  gysuro  :  10  megis 
y  maddeuasai  yntaii  iddo,  ar  ei  icir  edi/eir- 
loch  .'12  gan  ddangos  hefyd  yr  achos  paham 
yr  aethai  efe  o  Troas  i  Macedonia;  14  a'r 
llwyddiant  a'r  ffynniant  a  roisai  Duw  i'w 
hregeth  ef  ym  mhoh  lie, 

EITHR  mi   a  fernais   hyn   ynof 
fy  hunan,  na  ddelwn  drachefn 
mewn  tristwch  attoch. 

2  Oblegid  OS  myfi  a'ch  tristaf  chwi, 
pwy  yw  yr  hwn  a'm  Uawenhâ  i,  ond 
yr  hwn  a  dristâwyd  gennyf  fi  ? 

3  Ac  mi  a  ysgrifenais  hyn  yma 
attoch,  fel,  pan  ddelwn,  ^na  chawn 
dristwch  oddi  wrth  y  rhai  y  dylwn 
lawenhâu ;  ^  gan  hyderii  am  danoch 
oil,  fod  fy  Uawenydd  i  yn  llawen- 
ydd  i  chwi  oil. 

4  Canys  o  orthrymder  mawr,  a 
chyfyngder  calon,  yr  ysgrifenais  at- 
toch â  dagrau  lawer ;  nid  fel  y'ch 
tristâid  chwi,  eithr  fel  y  gwybydd- 
ech  y  cariad  sydd  gennyf  yn  liel- 
aethach  tu  ag  attoch  chwi. 

5  Ac  "^  OS  gwnaeth  neb  dristâu,  ni 
wnaeth  efe  i  mi  dristâu,  ond  o  ran  ; 
rhag  i  mi  bwyso  arnoch  chwi  oil. 

6  Digon  i'v  cyfryw  ddyn  y  cer- 
ydd  yma,  a  ddaeth  oddi  wrth 
laweroedd. 

7  Yn  gymmaint  ag  y  dylech,  yn 
y  gwrthwyneb,  yn  hytrach  faddeu 
iddo,  a'i  ddiddanu;  rhag  llyngcu 
y  cyfryw  gan  ormod  tristwch. 

8  Am  hynny  yr  ydwyf  yn  attolwg 
i  chwi  gadarnhâu  eich  cariad  tu  ag 
atto  ef. 

9  Canys  er  mwyn  hyn  hefyd  yr 
ysgrifenais,  fel  y  gwybyddwn  brawf 
o  honoch,  a  ydych  ufudd  ym  mhob 
peth. 

10  Fr  hwn  yr  ydych  yn  maddeu 
dim  iddo,  yr  wyf  finnau  :  canys  os 
maddeuais  ddim,  i'r  hwn  y  maddeu- 


ais,  er  eich  mwyn  chwi  y  maddeu- 
ais, -  y'ngolwg  Crist ; 

11  Fel  na'n  siommer  gan  Satan : 
canys  nid  ydym  heb  wybod  ei  ddich- 
ellion  ef. 

12  Eithr  ^gwedi  i  mi  ddyfod  i 
Troas  i  hi^egethu  efengyl  Crist,  ac 
^wedi  agoryd  i  mi  ddrws  gan  yr 
Arglwydd, 

13  Ni  chefais  lonydd  yn  fy  yspryd, 
am  na  chefais  '^Titus  fy  mrawd :  eithr 
gan  ganu  yn  iach  iddynt,  mi  a 
euthum  ymaith  i  Macedonia. 

14  Ond  i  Dduw  y  hyddo  y  diolch, 
yr  hwn  yn  wastad  sydd  yn  peri 
i  ni  oruchafiaeth  yng  Nghrist,  ac 
sydd  yn  eglurhâu  ^arogledd  ei  wyb- 
odaeth  trwom  ni  ym  mhob  He. 

15  Canys  pêr-arogl  Crist  ydym  ni 
i  Dduw,  *"  yn  y  rhai  cadwedig,  ac  yn 
y  rhai  colledig : 

16  'Tr  naill  yr  ydym  yn  arogl 
marwolaeth  i  farwolaeth ;  ac  i'r 
lleill,  yn  arogl  bywyd  i  fywyd  :  a 
^  phwy  sydd  ddigonol  i'r  pethau 
hyn? 

17  Canys  nid  ydym  ni,  megis  Raw- 
er, '  yn  "  gwneuthur  masnach  o  air 
Duw :  eithr  megis  o  burdeb,  eithr 
megis  o  Dduw,  y'ngŵydd  Duw  yr 
ydym  yn  llefaru  *  yng  Nghrist. 

PENNOD  III. 

1  Bliag  i'w  gau-athrawon  hwy  roi  gwag-or- 
foledd  yn  ei  erhyn  ef,  y  mae  yn  dangos  fod 
ffydd  a  doniau  y  Corinthiaid  yn  canmol  ei 
loeinidogaetli  ef  yn  ddigon  helaeth:  6  ac  ar 
hyn,  trwy  gyffelyhrwydd  rhwng  gweinidogion 
y  ddeddf  a'r  efengyl,  12  y  mae  yn  profi  fod 
ei  weinidogaeth  ef  yn  rhagori,  o  gymmaint 
ag  y  mae  efengyl  y  hywyd  a  rhyddid  ynfwy 
gogoneddus  na  chyfraith  damnedigaeth. 

*  A  I  dechreu  yr  ydym  drachefn 
x\.  ein  canmol  ein  hunain  ?  ai 
rhaid  i  ni,  megis  i  rai,  wrth  lythyrau 
canmoliaeth  attoch  chwi,  neu  rai 
canmoliaeth  oddi  wrthych  chwi  ? 

2  ^Ein  Uythyr  ni  ydych  chwi  yn 
ysgrifenedig  yn  ein  calonnau,  yr 
hwn  a  ddeallir  ac  a  ddarllenir  gan 
bob  dyn  : 

3  Gan  fod  yn  eglur  mai  Uythyr 
Crist  ydych,  wedi  ei  weini  gennym 
ni,  wedi  ei  ysgrifeuu  nid  ag  ingc, 
ond  ag  Yspryd  y  Duw  byw ;  nid 
•=  mewn  Uechau  cerrig,  eithr  ^  mewn 
Uechau  cnawdol  y  galon. 

4  A  chyfryw  hyder  sydd  gennym 
trwy  Grist  ar  Dduw  : 

5  "  Nid  o  herwydd  ein  bod  yn  ddi- 
gonol o  honom  ein  hunain  i  feddwl 
dim  megis  o  honom  ein  hunain ; 
eithr  ^ein  digonedd  ni  sydd  o  Dduw ; 


Anno 
DOMINI 

60. 

2ÿTO 

mherson. 


à  Act.  16.  8. 


« 1  Cor.  16. 
9. 


f  Edrych 
pen.  7.  6. 


h  1  Cor.  1. 
13. 

i  Luc  2.  34. 
loan  9.  3a. 
lPetr2.T, 

8. 


k  pen.  3.  5, 
6. 


1  pen.  4.  2. 

1  Thess.  2. 

3,5. 
3  lliirjrn 

gair  Duts, 
*  o  Grist. 


a  pen.  5. 12. 
a  10.  8,  12. 


blCor.9.  2. 
pen.  12. 12, 


c  Exod.  24. 

12.  a  34.  1. 
d  Ps.  40.  3. 

Jer.  31.  33. 

Ezec.  11. 

19.  a  36. 26. 

Heb.  8.  10. 
e  pen.  2.  16. 


'  Phil.  2. 13. 


Y  ddeddfa'r  efengyl. 


II.  CORINTHIAID,  IV. 


Blmderau  Paul. 


Anno 
ÌDOMINI 

60. 

e  pen.  5.  18. 
t.Ter.  31.31. 

îlatt.  26. 

28. 
IKhuf.2.27, 

20.  a  7.  6. 
k  llhuf.  3. 

•20.  a  4.  15. 

a  7.  9,  10, 

11. 
1  Deut.  10. 

1,  &c. 
m  Exod.  31. 

2J,  30. 


n  Rhuf.  1. 
17.  a  3.  21. 


o  Eph.  6. 19. 


P  Exod.  34. 
33,35. 


1  Rhuf.  10. 

4. 

GaL  3.  23. 

2  caledwyd. 
r  Ea.  6.  10. 

Khuf.11.8. 


6  Bhuf.  11. 
23, 2G. 
»  Ea.  25.  7. 


"pen.  4.4,0. 

1  Tim.  1. 

11. 
X  1  Cor.  13. 

12. 
J  Rhuf.  8. 

28. 

1  (Jor.  15. 

4'J. 

Ool.  3. 10. 
*  gan  yr 

Arglwydd 

yr  i'spryd. 


6  Yr  hwn  hefyd  a'n  gwnaeth  ni  ^yn 
weiiiidogion  cymmwys  *"y  testament 
newydd ;  nid  '  i'r  llythyren,  ond  i'r 
yspryd :  canys  ^  y  mae  y  llythyren  yn 
lladd,  ond  yr  yspryd  sydd  ynbywhâu. 

7  Ac  OS  bu  gweinidogaeth  angau, 
mewn  Uythyrenau  'wedi  eu  har- 
graphu  ar  gerrig,  mewn  gogon- 
iant,  ™fel  na  allai  plant  yr  Israel 
edrych  yn  graff  ar  wyneb  Moses, 
gan  ogoniant  ei  wynebpryd,  yr  hwn 
ogoniant  a  ddilëwyd ; 

8  Pa  fodd  yn  hytrach  na  bydd 
gweinidogaeth  yr  Yspryd  mewn 
gogoniant  ? 

9  Canys  os  hu  gweinidogaeth 
damnedigaeth  yn  ogoniant,  mwy  o 
lawer  y  mae  gweinidogaeth  "cyf- 
iawnder  yn  rhagori  mewn  gogoniant. 

10  Canys  hefyd  ni  ogoneddwyd  yr 
hyn  a  ogoneddwyd  yn  y  rhan  hon,  o 
herwydd  y  gogoniant  tra  rhagorol. 

11  Oblegid  OS  hu  yr  hyn  a  ddi- 
lëid  yn  ogoneddus,  mwy  o  lawer 
y  hydd  yr  hyn  sydd  yn  aros  yn 
ogoneddus. 

12  Am  hynny  gan  fod  gennym 
gyfryw  obaith,  "yr  ydym  yn  arfer 
hyfder  mawr : 

13  Ac  nid  megis  ^  y  gosododd  Mo- 
ses orchudd  ar  ei  wyneb,  fel  nad 
edrychai  plant  Israel  yn  graflf  ar 
^  ddiwedd  yr  hyn  a  ddilëid. 

14  Eithr  ^Mallwyd  eu  meddyliau 
hwynt :  canys  hyd  y  dydd  heddy w 
y  mae  yr  un  gorchudd,  wrth  ddar- 
llen  yn  yr  hen  destament,  yn  aros 
heb  ei  ddatguddio;  yr  hwn  yng 
Nghrist  a  ddilëir. 

15  Eithr  hyd  y  dydd  heddy  w, 
pan  ddarllenir  Moses,  y  mae  y  gor- 
chudd ar  eu  calon  hwynt. 

16  Ond  *pan  ymchwelo  at  yr 
Arglwydd,  Hynnir  ymaith  y  gor- 
chudd. 

17  Eithr  yr  Arglwydd  yw  yr  Ys- 
pryd :  a  lie  mcie  Yspryd  yr  Ar- 
glwydd, yno  y  mae  rhyddid. 

18  Eithr  nyni  oil  âg  wyneb  agor- 
ed,  yn  edrych  ""ar  ogoniant  yr  Ar- 
glwydd ""  megis  mewn  drych,  ^  a 
newidir  i'r  unrhyw  ddelw,  o  ogon- 
iant i  ogoniant,  megis  *  gan  Yspryd 
yr  Arglwydd. 

PENNOD  IV. 

1  Y  mae  yn  dangos  arferu  o  hono  ef  hob  math 
ar  hurdeb  a  diwydrwydd  ffyddlawn  wrth 
hregethii  yr  efengyl;  7  a  hod  y  hlinderau 
a'r  erUd  yr  oedd  efe  heunydd  yn  eu  d'iodde/ 
o  achoi  yr  efengyl,  er  moliant  i  alia  Daw, 
12  a  llesâd  i'r  eglwys,  16  a  gogoniant  tragy- 
wyddul  iddo  yntau. 


AM  hynny  gan  fod  i  ni  y  weini- 
Xjl.  dogaeth  hon,  "^ megis  y  cawsom 
drugaredd,  nid  ydym  yn  pallu  : 

2  Eithr  ni  a  ymwrthodasom  â 
chuddiedig  bethau  ^^cywilydd,  heb 
rodio  mewn  cyfrwysdra,  ''na  thrin 
gair  Duw  yn  dwyllodrus,  eithr  ^trwy 
eglurhâd  y  gwirionedd  ^yr  ydym  yn 
ein  canmol  ein  hun  wrth  bob  cyd- 
wybod  dynion  y'ngolwg  Duw. 

3  Ac  OS  cuddiedig  yw  ein  hefengyl 
ni,  ^yn  y  rhai  colledig  y  mae  yn 
guddiedig : 

4  Yn  y  rhai  y  ^dallodd  ^duw  y 
byd  hwn  feddyliau  y  rhai  digred, 
fel  na  thywynnai  iddynt  lewyrch 
efengyl  'gogoniant  Crist,  ^yr  hwn 
yw  delw  Duw. 

5  Canys  nid  ydym  yn  ein  pregethu 
ein  hunain,  ond  Crist  lesu  yr  Ar- 
glwydd ;  a  '  ninnau  yn  weision  i 
chwi  er  mwyn  lesu. 

6  Canys  Duw,  ^  yr  hwn  a  orchy- 
mynodd  i'r  goleuni  lewyrchu  o 
dy wyllwch,  yw  yr  hwn  °  a  lewyrch- 
odd  yn  ein  calonnau,  i  roddi  goleu- 
ni gwybodaeth  gogoniant  Duw,  yn 
wyneb  lesu  Grist 

7  Eithr  y  mae  gennym  y  trysor 
hwn  mewn  "  Uestri  pridd,  p  fel  y 
byddai  godidowgrwydd  y  gallu  o 
Dduw,  ac  nid  o  honom  ni. 

8  Ym  mhob  peth  yr  ŷm  yn  gys- 
tuddiol,  ond  nid  mewn  ing  ;  yr  yd- 
ym mewn  cyiyng-gynghor,  ond  nid 
yn  ddiobaith ; 

9  Yn  cael  ein  herlid,  ond  heb  ein 
llwyr  adael;  "lyn  cael  ein  bwrw  i 
lawr,  eithr  heb  ein  difetha ; 

10  Gan  gylch-arwain  yn  y  corph 
bob  amser  "^  farweiddiad  yr  Ar- 
glwydd lesu,  *fel  yr  eglurer  hefyd 
fywyd  lesu  yn  ein  corph  ni. 

11  Canys  *yr  ydys  yn  ein  rhoddi 
ni,  y  rhai  ydym  yn  fyw,  yn  wastad 
i  farwolaeth  er  mwyn  lesu,  fel  yr 
eglurer  hefyd  fywyd  lesu  yn  ein 
marwol  gnawd  ni. 

12  Felly  "  y  mae  angau  yn  gweith- 
io  ynom  ni,  ac  einioes  ynoch  chwi- 
thau. 

13  A  chan  fod  gennym  ^yr  un 
yspryd  ffydd,  yn  ol  yr  hyn  a  ys- 
grifenwyd,  ^  Credais,  am  hynny  y 
lleferais ;  yr  ydym  ninnau  hefyd  yn 
credu,  ac  am  hynny  yn  llefaru ; 

14  Gan  wybod  y  bydd  ''ir  hwn 
a  gyfododd  yr  Arglwydd  lesu,  ein 
cyfodi  ninnau  hefyd  trwy  lesu,  Vi'n 
gosod  ger  bron  gyd  â  chwi. 

15  Canys  *pob  peth  sydd  er  eich 


Aimo 

DOMINI 

60. 

0  1  Cor.  7. 

25. 

b  Rhuf.  1. 

IC. 
2  anoneet. 
t  pen.  2.  17. 

1  Thess.  2 

3,5. 

<>  pen.  6. 11. 
e  pen.  6.  4. 


1 1  Cor.  1. 

18. 

pen.  2. 15. 

2  The8S.  2. 

10. 
S  Es.  6.  10. 
t  loan  12. 

31.  a  14. 30. 
>  pen.  3. 18. 
t  loan  1.18. 

a  12.  45. 

a  14.  9. 

J'hil.  2.  6. 

*-"ol.  J.  15. 

Heb.  1.  3. 

I  pen.  1.  24. 


n  2  Tetr  1. 
19. 


o  pen.  5.  1. 
PI  Cor. 2. 5. 


1  Vs.  37. 24. 


r  pen.  1.  5. 

B  Rhuf.  8. 

17. 

2  Tim.  2. 

11, 12. 

lPetr4.13. 
t  Ps.  44.  22. 

1  Cor.  15. 

31,  49. 


u  pen.  13.  9. 


I  Rhuf.  1. 
12. 
2  Petri.  1. 

7  Ps.  lie. 

10. 


2  Rhuf.  8. 
11. 
lCor.C.14. 

a  pen.  1.  C. 
Col.  1. 24. 
2  Tim.  2. 
10. 


Góbaîth  Paid  am 


II.  CORINTHIAID,  V. 


ogoniant  tragywyddol. 


Anno 
DOMINI 

60. 


b  pen.  1. 11. 


e  Rhuf.  7. 
22. 

Eph.  3. 16. 
Col.  3.  10. 
1  Petr  3. 4. 

d  Khuf.  8. 
18. 

1  Petr  1. 6, 
a  5. 10. 


a  Job  4. 19. 

pen.  4.  7. 
2  Petr  1, 
13,14. 


b  Khuf.  8. 
23. 


0  Dat.  3. 18. 
a  16. 15. 


2  0  herivydd 
nad. 


d  1  Cor.  15. 
53,54. 

e  E3.  29.  23. 
Eph.  2. 10. 

f  Rhuf.  8. 

23. 

pen.  1.  22. 

Eph.  1.  14. 

a  4.  30. 
3  wystl. 


B  Khuf.  S. 

24,  25. 

1  Cor.  13. 

12. 

Heb.  11. 1. 
n  Phil.  1.23. 


4  ymegtuo. 

8  rhynga 
hodd  yn 
dda  iddo 


mwyn  chwi,  fel  ''y  byddo  i  ras 
wedi  amlhâu,  trwy  ddiolchgarwch 
llaweroedd,  ymhelaethu  i  ogoniant 
Duw. 

16  0  herwydd  paliam  nid  ydym 
yn  pallu ;  eithr  er  llygru  ein  dyn 
oddi  allan,  er  hynny  '^y  dyn  oddi 
mewn  a  adnewyddir  o  ddydd  i 
ddydd 

17  Canys  ^  ein  byr  ysgafn  gystudd 
ni  sydd  yn  odidog  ragorol  yn 
gweithredu  tragywyddol  bwys  go- 
goniant  i  ni ; 

18  Tra  na  byddom  yn  edrych  ar  y 
pethau  a  welir,  ond  ar  y  pethau  ni 
welir  :  canys  y  pethau  a  welir  sydd 
dros  amser,  ond  y  pethau  ni  welir 
sydd  dragywyddol. 

PENNOD  V. 

1  Ei  fod  ef  mewn  sicr  obaith  o'r  g ogoniant 
tragywyddol,  9  a  disgwyl  am  dano,  ac  am 
y  farn  gyffredinol,  yn  ymegmo  i  gadiv  cyd- 
loybod  dda;    12  nid  er  mwyn  ymffrostio  yn 

,  hynny,  14  eithr  megis  un  ivedi  derbyn  hywyd 
oddi  wrth  Grist,  yn  ceisio  byw  fel  creadur 
neioydd  i  Grist  yn  unig,  18  a  chymmodi 
eraill  a  Duw  yng  Nghrist,  trwy  weinidogaeth 
y  cymmod. 

CANYS  ni  a  wyddom,  os  ^ein 
daearol  dŷ  o'r  babell  Jion  a 
ddattodir,  fod  i  ni  adeilad  gan 
Dduw,  sef  tŷ  nid  o  waith  Haw,  tra- 
gywyddol yn  y  nefoedd. 

2  Canys  am  hynny  ^'yr  ydym  yn 
ocheneidio,  gan  ddeisyiu  cael  ein 
harwisgo  â'n  tŷ  sydd  o'r  nef : 

3  Os  hefyd  wedi  '^  ein  gwisgo,  nid 
yn  noethion  y'n  ceir. 

4  Canys  ninnau  heiyd  y  rhai  ŷm 
yn  y  babell  Jioii  ydym  yn  ochen- 
eidio, yn  Uwythog  :  '^  yn  yr  hyn  nid 
ŷm  yn  chwennych  ein  diosg,  ond 
•^  ein  harwisgo,  fel  y  llyngcer  yr  hyn 
sydd  farwol  gan  fywyd. 

5  *A'r  hwn  a'n  gweithiodd  ni  i 
hyn  yma  yw  Duw,  yr  hwn  hefyd 
^a  roddodd  i  ni  ^  ernes  yr  Yspryd. 

6  Am  hynny  yr  ydym  yn  hyderus 
bob  amser,  ac  yn  gwybod,  tra  yr 
ydym  yn  gartrefol  yn  y  corph,  ein 
bod  oddi  cartref  oddi  wrth  yr  Ar- 
glwydd : 

7  Canys  ^wrth  flFydd  yr  ydym  yn 
rhodio,  ac  nid  wrth  olwg. 

8  Ond  yr  ydym  yn  hŷf,  ac  ^  yn 
gweled  yn  dda  yn  hytrach  fod  oddi 
cartref  o'r  corph,  a  chartrefu  gyd 
â'r  Arglwydd. 

9  Am  hynny  hefyd  yr  ydym  yn 
^  ymorchestu,  pa  un  bynnag  ai  gar- 
tref  y  byddom,  ai  oddi  cartref,  ein 
bod  yn  ^  gymmeradwy  ganddo  ef. 


10  *  Canys  rhaid  1  ni  oil  ym- 
ddangos  ger  bron  brawdle  Crist ; 
''fel  y  derbynio  pob  un  y  pethau 
a  tvnaethpwyd  yn  y  corph,  yn  ol 
yr  hyn  a  wnaeth,  pa  un  bynnag  ai 
da  ai  drwg. 

11  A  ni  gan  hynny  yn  gwybod 
'  ofn  yr  Arglwydd,  yr  ydym  yn  per- 
swadio  dynion ;  ™  eithr  i  Dduw  y'n 
gwnaed  yn  hysbys :  ac  yr  ydwyf 
yn  gobeithio  ddarfod  ein  gwneuth- 
ur  yn  hysbys  yn  eich  cydwybodau 
chwithau  hefyd. 

12  Canys  °nid  ydym  yn  ein  can- 
mol  ein  hunain  drachefn  wrthych, 
ond  yn  rhoddi  i  chwi  achlysur 
*•  gorfoledd  o'n  plegid  ni,  fel  y  caff- 
och  beth  i  atteb  yn  erbyn  y  rhai 
sydd  yn  gorfoleddu  yn  "y  golwg, 
ac  nid  yn  y  galon. 

13  Canys  ^pa  un  bynnag  ai  am- 
mhwyllo  yr  ydym,  i  Dduw  yr  yd- 
ym; ai  yn  ein  pwyll  yr  ydym,  i 
chwi  yr  ydym. 

14  Canys  y  mae  cariad  Crist  yn 
ein  cymmell  ni,  gan  farnu  o  honom 
hyn ;  ^  os  bu  un  farw  dros  bawb, 
yna  meirw  oedd  pawb  : 

15  Ac  efe  a  fu  farw  dros  bawb, 
'fel  na  byddai  i'r  rhai  byw  fyw 
mwyach  iddynt  eu  hunain,  ond  i'r 
hwn  a  fu  farw  drostynt,  ac  a  gy- 
fodwyd. 

16  ^Am  hynny  nyni  o  hyn  allan 
nid  adwaenom  neb  yn  ol  y  cnawd : 
ac  OS  buom  hefyd  yn  adnabod  Crist 
yn  ol  y  cnawd,  etto  yn  awr  nid 
ydym  yn  ei  adnabod  ef  mwyach. 

17  Gan  hynny  od  oes  neb  *yng 
Nghrist,  "^  y  mae  efe  yn  greadur 
newydd:  "yr  hen  bethau  a  aeth- 
ant  heibio ;  wele,  gwnaethpwyd  pob 
peth  yn  newydd. 

18  A  phob  peth  sydd  o  Dduw, 
^yr  hwn  a'n  cymmododd  ni  âg 
ef  ei  hun  trwy  lesu  Grist,  ac  a 
roddodd  i  ni  weinidogaeth  y  cym- 
mod; 

19  Sef,  bod  ^Duw  yng  Nghrist  yn 
cymmodi  y  byd  âg  ef  ei  hun,  heb 
gyfrif  iddynt  eu  pechodau ;  ac  wedi 
gosod  ynom  ni  air  y  cymmod. 

20  Am  hynny  yr  ydym  ni  ="  yn  gen- 
hadau  dros  Grist,  megis  pe  byddai 
Duw  yn  deisyf  arnocli  trwom  ni : 
yr  ydym  yn  eriyn  dros  Grist,  Cym- 
moder  chwi  â  Duw. 

21  Canys  yr  hwn  nid  adnabu 
bechod,  *a  wnaeth  efe  yn  bechod 
drosom  ni ;  fel  y'n  gwnelid  ni  ^  yn 
gyfiawnder  Duw  ynddo  ef. 


Anno 
DOMINI 

60. 

1  Ehuf.  14. 

10. 
k  Rhuf.  2. 6. 

Gal.  6.  7. 

Eph.  6.  8. 

Col.  3.  24, 

25. 

uàt.22.12. 

l.Tob31.23. 
Judas  23. 
™  pen.  4.  2. 


n  pen.  3. 1. 


o  pen.  1.  li. 


6  Gr.  yr 
wynẅ. 

P  pen.  11. 1, 
16,  17. 
a  12.  6,  IL 


1  Rhuf.  5. 
15. 


r  Rhuf.  6. 
11, 12. 
Gal.  2.  20. 
1  Thes3.  5. 
10. 
1  Petr  i.  2. 

•  Matt.  12. 
50. 

loan  15. 14. 
Gal.  5.  G. 


t  Khuf.  8. 9. 

Gal.  6. 15. 
7  bydded 

yn. 
u  Es.  43. 18, 

19.  a  05. 17. 

Eph.  2.  15. 

Dat,  21.  5. 


X  Rhuf.  5. 
10. 

Eph.  2.  IC 
CoL  1.  20. 
1  loan  2. 2. 
a  4. 10. 

J  Rhuf.  3. 

24,  23. 


«  Job  33. 23. 
Mai.  2.  7. 
pen.  3.  6. 
Eph.  6.  20. 


»  Es.  53.  6, 

9,12. 

Gal.  3. 13. 

1  Petr  2. 

22,  24. 

1  loan  3. 5. 
b  Rhuf.  1. 

17. 


Ffyddlondéb  Paul. 


II.  CORINTHIAID,  VI. 


Annog  i  burdéb. 


Anno 
DOMINI 

60. 


•  lOor.ag. 

b  pen.  5.  20. 
Heb.  12. 
15. 


c  Es.  49.  8. 


d  1  Cor.  10. 
32. 


2  canmoì, 
pen.  4.  2. 
el  Cor.  4.1. 


'  pen.  11. 
23. 


BlCor.2.4. 

bpen.  10.  4. 
Eph.  6.11, 
1:1 
2  Tim.  4. 7. 


•  pen.  4.  2. 

kpen.  4. 10, 
11. 

I  Ps.  113. 
IS. 


I  pen.  7.  3. 


n  pen.  12. 
15. 


o  1  Cor.  4. 
14. 


PENNOD  VI. 

1  Ddarfod  iddo  ei  ddangos  ei  hum  yn  laeinidog 
ffyddlawn  i  Grist,  trwy  ei  gynghorion,  3  a 
diniweidrwydd  ei  fuchedd,  4  a'i  dd'ioddef- 
garwch  meion  pob  math  ar  gystudd  ac  am- 
mharch  er  mwyn  yr  efengyl:  11  am  yr  hon 
y  mae  efe  yn  hyfach  yn  lle/aru  yn  eu  plith, 
am  fod  ei  galon  ef  yn  agored  iddynt :  13  ac 
y  mae  efe  yn  disgwyl  am  y  cyfryw  ewyll- 
ysgarwch  draehefn  oddi  wrthynt  hivy ;  14 
gan  eu  hannog  i  ochelyd  cymdeithas  ac 
aflendid  eilun-addolwyr,  a  hwythau  yn  deml- 
au  y  Daw  byw, 

ANINNAÜ,   *  gan   gyd-weithio, 
ydym  yn  attolwg  i  chwi,  ^  na 
dderbynioch  ras  Duw  yn  ofer. 

2  (Canys  y  mae  efe  yn  dywedyd, 
•"Mewn  amser  cymmeradwy  y'th 
wrandewais,  ac  yn  nydd  iachawd- 
wriaeth  y'th  gynnorthwyais :  wele 
yn  awr  yr  amser  cymmeradwy ; 
wele  yn  awr  ddydd  yr  iachawdwr- 
iaeth.) 

3  "^Heb  roddi  dim  achos  tram- 
gwydd  mewn  dim,  fel  na  feier  ar  y 
weinidogaeth : 

4  Eithr  gan  ein  ^  dangos  ein  hun- 
ain  ym  mhob  peth  ®fel  gweinidog- 
ion  Duw,  mewn  amynedd  mawr, 
mewn  cystuddiau,  mewn  aiighen- 
ion,  mewn  cyfyngderau, 

5  ^Mewn  gwialennodiau,  mewn 
carcharau,  mewn  terfysgau,  mewn 
poenau,  mewn  gwyliadwriaethau, 
mewn  ymprydiau, 

6  Mewn  purdeb,  mewn  gwybod- 
aeth,  mewn  hir-ymaros,  mewn  tir- 
iondeb,  yn  yr  Yspryd  Glân,  mewn 
cariad  diragrith, 

7  Y'ngair  y  gwirionedd,  yn  ^  nerth 
Duw,  trwy  ^arfau  cyfiawnder  ar 
ddehau  ac  ar  aswy, 

8  Trwy  barch  ac  ammharch,  trwy 
anghlod  a  chlod :  megis  twyllwyr, 
ac  er  hynny  yn  eirwir ; 

9  Megis  anadnabyddus,  ac  ^er 
hynny  yn  adnabyddus  :  ^  megis  yn 
meirw,  ac  wele,  byw  ydym  ;  '  megis 
wedi  ein  ceryddu,  a  heb  ein  Uadd ; 

10  Megis  wedi  ein  tristau,  ond  yn 
wastad  yn  Uawen;  megis  yn  dlod- 
ion,  ond  yn  cyfoethogi  llawer ;  meg- 
is heb  ddim  gennym,  ond  etto  yn 
meddiannu  pob  peth. 

11  Ein  genau  ni  a  agorwyd  wrth- 
ych  chwi,  0  Gorinthiaid,  *"  ein  calon 
ni  a  ehangwyd, 

12  Ni  chyfyngwyd  arnoch  ynom 
ni,  eithr  "cyfyngwyd  arnoch  yn 
eich  ymysgaroedd  eich  hunain. 

13  Ond  am  yr  un  tâl,  (°yr  yd- 
wyf  yn  dywedyd  megis  wrth  fy 
miilant,)  changer  chwithau  hefyd. 


14  PNa  iauer  chwi  yn  anghym- 
harus  gyd  â'r  rhai  digred :  canys 
"ipa  gyfeillach  sydd  ^rhwng  cyf- 
iawnder ac  anghyfiawnder  ?  a  pha 
gymmundeb  *  rhwng  goleuni  a  thy- 
wyllwch  ? 

15  A  pha  gyssondeb  sydd  rhwng 
Crist  a  Behal?  neu  pa  ran  sydd  i 
gredadyn  gyd  âg  anghredadyn  ? 

16  A  pha  gydfod  sydd  rhwng  teml 
Duw  ac  eilunod?  canys  'teml  y 
Duw  byw  ydych  chwi ;  fel  y  dj- 
wedodd  Duw,  ^  Mi  a  breswyliaf  yn- 
ddynt,  ac  a  rodiaf  yn  eu  mysg,  ac 
a  fyddaf  yn  Dduw  iddynt  hwy,  a 
hwy  a  fyddant  yn  bobl  i  mi. 

17  *0  herwydd  paham  deuwch 
allan  o'u  canol  hwy,  ac  ymddidol- 
wch,  medd  yr  Arglwydd,  ac  na 
chyffyrddwch  â  dim  aflan;  ac  mi 
a'ch  derbyniaf  chwi, 

18  "  Ac  a  fyddaf  yn  Dad  i  chwi,  a 
chwithau  a  fyddwch  yn  feibion  ac 
yn  ferched  1  mi,  medd  yr  Arglwydd 
HoUalluog. 

PENNOD  VII. 

1  Y  mae  efe  ym  mhellach  yn  eu  hannog  i  hur- 
deb  buchedd  ;  2  ac  i  ddwyn  y  cyfryw  ewyllys 
da  tu  ag  otto  ef,  ag  yr  oedd  yntau  yn  ei 
ddwyn  tu  ag  attynt  hwy:  3  a  rhag  iddynt 
hwy  feddivl  ei  fod  ef  yn  avimeu  hynny,  y 
mae  yn  dangos  pa  gysur  a  gymmerodd  efe 
yn  ei  flinderau,  pan  fynegodd  Titus  y  trist- 
wch  duwiol  a  weithiasai  ei  epidol  cijntaf  ef 
yndâynt,  13  o'u  caredigrwydd  hwynt,  a'u 
hufudd-dod  tu  ag  at  Titus,  megis  y  bostiasai 
efe  o'r  blaen  am  danynt  hwy. 

AM  hynny  ^gan  fod  gennym  yr 
.  addewidion  hyn,  anwylyd, 
ymlanhâwn  oddi  wrth  bob  hal- 
ogrwydd  cnawd  ac  yspryd,  gan 
berffeithio  sancteiddrwydd  yn  ofn 
Duw. 

2  Derbyniwch  ni.  Ni  wnaethom 
gam  i  neb  ;  ni  lygrasom  neb ;  ^  nid 
yspeiliasom  neb. 

3  Nid  i'cÄ  condemnio  yr  wyf  yn 
dywedyd :  canys  "  mi  a  ddywedais 
o'r  blaen  eich  bod  chwi  yn  ein 
calonnau  ni,  i  farw  ac  i  fyw  gyd  â 
chwi. 

4  Y  mae  hyfder  fy  ymadrodd  yn 
fawr  wrthych.  Y  mae  gennyf  or- 
foledd  mawr  o'ch  plegid  chwi :  ^  yr 
wyf  yn  llawn  o  ddiddanwch,  yn 
dra-chyflawn  o  lawenydd  yn  ein 
hoU  orthrymder. 

5  Canys  ^  w  edi  ein  dyfod  ni  i  Ma- 
cedonia, ni  chafodd  ein  cnawd  ni 
ddim  llonydd ;  eithr  ym  mhob  peth 
cystuddiedig  ýwom  :  ^  oddi  allan  yr 
oedd  ymladdau,  oddi  fewn  ofnau. 


Anno 
DOMINI 

60. 

P  Deut.  7. 2. 

1  Cor.  5.  9. 
«  1  Sam.  5. 

2  3. 

I'Bren.  18. 
21. 

1  Cor.  10. 

21. 

Eph.  5.  11. 
SQr.  iÿÿ/- 

iawnder, 
*Gr.i 

olev.  nt. 
r  1  Cor.  3. 

16. 

Heb.  3.  6. 

»Lef.  26. 12. 
Ezec.  37. 
26,  ácc. 


tEs.  52.  n. 
Dat.  18.  4. 


u  Jer.  31. 1, 
9. 
Dut.  21.  7. 


a  1  loan  3. 
3. 


b  Act.  20. 
33. 
pen.  12. 17. 


•  pen.  6. 11, 
12. 


d  Phil.  2. 
17. 
Col.  1.  24. 


e  pen.  2. 13. 


fDeut.  32. 

25. 


Duwiol  dristwcli. 


II.  CORINTHIAID,  VIII. 


Annog  i  gyfrannu 


Anno 
DOMINI 

60. 

B  pen.  1.  4. 
li  Edrych 
pen.  2,  13. 


Í  pen.  2. 4. 


2  ;/n  0Í 
JDuw. 


S  diedi/ar. 


i  ynol 

jbuw. 


k  pen.  1 
Phil. : 


pen.  2.  n. 
,2.12. 
2  TheBS.  3. 
4. 

Philem.  8, 
21. 


6  Eithr  sDuw,  yr  hwn  sydd  yn 
diddanu  y  rhai  cystuddiedig,  a'n 
diddanodd  ni  wrth  ^ddyfodiad 
Titus. 

7  Ac  nid  yn  unig  wrth  ei  ddyfod- 
iad  ef,  ond  hefyd  wrth  y  diddan- 
wch  â'r  hwn  y  diddaiiwyd  ef  ynoch 
chwi,  pan  fynegodd  efe  i  ni  eich 
awyddfryd  chwi,  eich  galar  chwi, 
eich  zel  tu  ag  attaf  fi ;  fel  y  Uawen- 
heais  i  yn  fwy. 

8  Canys  er  i  mi  eich  tristâu  chwi 
mewn  llythyr,  nid  yw  edifar  gen- 
nyf,  'er  bod  yn  edifar  gennyf; 
canys  yr  wyf  yn  gweled  dristâu  o'r 
llythyr  hwnnw  chwi,  er  nad  oedd 
ond  dros  amser. 

9  Yn  awr  yr  ydwyf  yn  Uawen,  nid 
am  eich  tristâu  chwi,  ond  am  eich 
tristâu  i  edifeirwch :  canys  tristâu 
a  wnaethoch  ^yn  dduwiol,  fel  na 
chaech  goUed  mewn  dim  oddi  Avrth- 
ym  ni. 

10  Canys  duwiol  dristwch  sydd  yn 
gweithio  edifeirwch  er  iachawdwr- 
iaeth  ^  ni  bydd  edifeirwch  o  honi : 
eithr  tristwch  y  byd  sydd  yn  gweith- 
io angau. 

11  Canys  wele  hyn  yma,  eich 
tristâu  chwi  *yn  dduwiol,  pa  as- 
tudrwydd  ei  faint  a  weithiodd 
ynoch,  ie,  pa  amddiffyn,  ie,  pa  sor- 
riant,  ie,  pa  ofn,  lie,  pa  awydd-fryd, 
ie,  pa  zel,  le,  pa  ddial !  Ym  mhob 
peth  y  dangosasoch  eich  bod  yn 
bur  yn  y  peth  hwn. 

12  0  herwydd  paham,  er  ysgrifenu 
o  honof  attoch,  ni  ysgrifenais  ol 
blegid  ef  a  wnaethai  y  cam,  nac 
oblegid  yr  hwn  a  gawsai  gam,  ond 
er  mwyn  bod  yn  eglur  i  chwi  ein 
gofal  drosoch  ger  bron  Duw. 

13  Am  hynny  nyni  a  ddiddanwyd 
yn  eich  diddanwch  chwi :  a  mwy  o 
lawer  y  buom  lawen  am  lawenydd 
Titus,  oblegid  esmwythâu  ar  ei  ys- 
pryd  ef  gennych  chwi  oil. 

14  Oblegid  OS  bostiais  ddim  wrtho 
ef  am  danoch,  ui'm  cy wilyddiwyd : 
eithr  megis  y  dywedasom  wrthych 
bob  dim  mewn  gwirionedd,  felly 
hefyd  gwirionedd  oedd  ein  bost  ni, 
yr  hwn  a  fa  wrth  Titus. 

15  Ac  y  mae  ei  ymysgaroedd  ef 
yn  helaethach  tu  ag  attoch,  wrth 
gofio  o  hono  eich  ufudd-dod  chwi 
oil,  pa  fodd  trwy  ofn  a  dychryn  y 
derbyniasoch  ef 

16  Am  hynny  Uawen  wyf,  ^am 
fod  1  mi  hyder  arnoch  ym  mhob 
dim. 


PENNOD  VIII. 

1  Y  mae  yn  eu  hannog  hicynt  i  gyfrannu  yn 
helaeth  i'r  saint  tlodion  yn  Jerusalem,  trwy 
siampl  y  Macedoniaid,  7  trwy  ganmol  eu 
parodrwydd  liwy  o'r  blaen,  9  trwy  siampl 
Crist,  14  o  tlirwy  y  llesâd  ysprydol  a  ddaw 
iddynt  hwy  o  hynny :  16  gan  ddangos  idd- 
ynt  hurdeb  ac  ewyllysgarwch  Titus,  ac 
eraill  o'r  hrodyr,  y  rhai,  ar  ei  ddeisyfiad,  a'i 
annog,  a'i  orchymyn  ef,  a  ddaethent  attynt 
hicy  yn  hwrpasol  ynghylch  y  peth  hwn. 

YR  ydym  ni  hefyd  yn  hysbysu 
i  chwi,  frodyr,  y  gras  Duw  a 
roddwyd  yn  eglwysi  Macedonia ; 

2  Ddarfod,  mewn  mawr  brofiad 
cystudd,  i  helaethrwydd  eu  Uawen- 
ydd  hwy  *a'u  dwfn  dlodi,  ymhel- 
aethu  i  gyfoeth  eu  ^  haelioni  hwy. 

3  Oblegid  yn  ol  eu  gallu,  yr  wyf 
fi  yn  dyst,  ac  uwch  law  eu  gallu, 
yr  oeddynt  yn  ewyllysgar  o  honynt 
eu  hunain ; 

4  Gan  ddeisyfu  arnom  trwy  lawer 
o  ymbil,  ar  dderbyn  o  honom  ni  y 
^  rhodd,  a  ^  chymdeithas  gweinidog- 
aeth  y  saint. 

5  A  hyn  a  wnaethant,  nid  fel  yr 
oeddym  ni  yn  gobeithio,  ond  hwy 
a'u  rhoddasant  eu  hunain  yn  gyn- 
taf  i'r  Arglwydd,  ac  i  ninnau  trwy 
ewyllys  Duw. 

6  Fel  y  dymunasom  ni  ar  Titus, 
megis  y  dechreuasai  efe  o'r  blaen, 
felly  hefyd  orphen  o  hono  *  yn  eich 
plith  chwi  y  gras  hwn  hefyd. 

7  Eithr  fel  ^"  yr  ydych  ym  mhob 
peth  yn  helaeth,  mewn  fíydd,  a 
gair,  a  gwybodaeth,  a  phob  astud- 
rwydd,  ac  yn  eich  cariad  tu  ag  at- 
torn ni ;  edrychwch  ar  fod  o  honoch 
yn  y  gras  hwn  hefyd  yn  ehelaeth. 

8  Nid  trwy  orchymyn  yr  ydwyf 
yn  dywedyd,  ond  oblegid  diwyd- 
rwydd  rhai  eraill,  a  chan  brofi 
gwirionedd  eich  cariad  chwi. 

9  Canys  chwi  a  adwaenoch  ras 
ein  Harglwydd  lesu  Grist,  ^iddo 
ef,  ac  yntau  yn  gyfoethog,  fyned 
er  eich  mwyn  chwi  yn  dlawd,  fel 
y  cyfoethogid  chwi  trwy  ei  dlodi  ef 

10  Ac  *yr  ydwyf  yn  rhoddi  cyng- 
hor  yn  hyn:  canys  ^hyn  sydd  dda 
i  chwi,  y  rhai  a  rag-ddechreuasoch, 
nid  yn  unig  wneuthur,  ond  hefyd 
s  ewyllysio  er  y  Uynedd. 

11  Ac  yn  awr  gorphenwch  wneuth- 
ur hefyd;  fel  megis  ag  yr  oedd 
y  parodrwydd  i  ewyllysio,  felly  y 
hyddo  i  gwblhâu  hefyd  o'r  hyn 
sydd  gennych. 

12  Canys  ^'os  bydd  parodrwydd 
meddwl  o'r  blaen,   yn  ol  yr  hyn 


Anno 
DOMINI 

60. 


»  Marc  12. 
44. 

2  siiml- 
riDijdd. 


3  rhad. 
b  Act.  11. 

29. 

Ehuf.  15. 

26. 

1  Cor.  16. 

1. 

pen.  9. 1. 


4  ynoch 
chwi. 


cl  Cor.  1.5. 


d  Luc  9.  58. 
Phil.  2.  7. 


•  1  Cor.  7. 
25. 
fDiar.  19. 

Matt.  10. 

4i 

e  pen.  9.  2. 


t  IMarc  12. 
43. 
Luc  2L  3. 


i'r  saint  tlodion, 


II.  CORINTHIAID,  IX 


ac  i  hau  yn  helaeth. 


Anno 
DOMINI 

60. 


1  Kxod.  16. 

18. 
B  ormod. 

6  rhi/ 
fyclian 
ganddo. 


1  psn.  12. 

13. 


7  rhodd  hon, 
ijr  hon  a. 


m  Khuf.  12. 
17. 

Phil.  4.  8. 
1  Petr  2. 
12. 


SNeu, 
ganddo. 


sydd  gan  un,  y  mae  yn  gymmeradwy, 
nid  yn  ol  yr  hyn  nid  oes  ganddo. 

13  Ac  nid  fel  y  byddai  esmwytlidra 
i  eraill,  a  chystudd  i  chwithau ; 

14  Eithr  o  gymhwysdra:  y  pryd 
hwn  hydded  eich  helaethrwydd 
chwi  yn  diwallu  eu  diffyg  hwy,  fel 
y  byddo  eu  helaethrwydd  hwythau 
yn  diwallu  eich  diftyg  chwithau; 
fel  y  byddo  cymhwysdra  : 

15  Megis  y  mae  yn  ysgrifenedig, 
'Yr  hwn  a  gasglodd  lawer,  nid  oedd 
ganddo  ^  weddill ;  ac  a  gasglodd 
ychydig,  nid  oedd  ^  arno  eisieu. 

16  Eithr  i  Dduw  y  hyddo  y  diolch, 
yr  hwn  a  roddodd  yr  un  diwyd- 
rwydd  trosoch  y'nghalon  Titus. 

17  Oblegid  yn  wir  efe  a  dderbyn- 
iodd  ^  y  dymuniad ;  a  chan  fod  yn 
fwy  diwyd,  a  aeth  attoch  o'i  wir- 
fodd  ei  hun. 

18  ^M  a  anfonasora  hefyd  gyd 
ag  ef  y  brawd,  yr  hwn  y  mae  ei 
glod  yn  yr  efeugyl  trwy  yr  hoU 
eglwysi; 

19  Ac  nid  hynny  yn  unig,  eithr 
hefyd  a  ddewiswyd  gan  yr  eglwysi 
i  gyd-ymdaith  â  ni  â'r  'gras  hwn, 
yr  hwn  a  wasanaethir  gennym  er 
gogoniant  i'r  Arglwydd  ei  hun,  ac 
i  amlygu  parodrwydd  eich  ineddwl 
chwi : 

20  Gan  ochelyd  hyn,  rhag  i  neb 
feio  arnom  yn  yr  helaethrwydd  yma, 
yr  hwn  a  wasanaethir  gennym : 

21  m  Y  I'hai  ydym  yn  rhag-ddarpar 
pethau  onest,  nid  yn  unig  y'ngolwg 
yr  Arglwydd,  ond  hefyd  y'ngolwg 
dynion, 

22  Ac  ni  a  anfouasom  gyd  â  hwynt 
ein  brawd,  yr  hwn  a  brofasom  mewn 
Uawer  o  bethau,  lawer  gwaith,  ei 
fod  ef  yn  ddyfal,  ac  yn  awr  yn  ddy- 
falach  o  lawer,  am  y  mawr  ymddir- 
ied  y  sydd  ^  gennyf  jnoch. 

23  Os  gofynir  am  Titus,  fy  nghyd- 
ymmaith  yw,  a  chyd-weithydd  tu  ag 
attoch  chwi ;  neu  am  ein  brodyr, 
cenhadau  yr  eghvysi  ydynt,  a  go- 
goniant Crist. 

24  Am  hynny  dangoswch  iddynt 
hwy  hysbysrwydd  o'ch  cariad,  ac 
o'n  bost  ninnau  am  danoch  chwi, 
y'ngolwg  yr  eglwysi. 

PENNOD  IX. 

1  y  mae  yn  dangos  yr  achos  paham  y  danfon- 
asai  efe  Titus  a'i  frodyr  o'r  blaen,  er  ei  fod 
yn  gwijhod  eu  'parodrwydd  hwy  :  Q  ac  y  mae 
yn  eu  cynhyifu  i  roddi  elusen  yn  helaeth ; 
(jan  fod  hyn  megis  math  ar  huuad  had,  10 
yr  hwn  a  ddwg  iddynt  gynnyrch,  13  ac  a 
hair  aberth  mawr  ofollant  i  Dduw, 


CANYS  tu  ag  at  am  *y  wein- 
idogaeth    i'r  saint,   afraid  yw 
i  mi  ysgrifenu  attoch  : 

2  0  herwydd  mi  a  adwaen  barod- 
rwydd  eich  meddwl  chwi,  yr  hwn  yr 
ydwyf  yn  ei  fostio  wrth  y  Macedon- 
iaid  am  danoch  chwi,  fod  ''Achaia 
wedi  ymbarottoi  er  y  llynedd ;  a'r 
zel  a  ddaeth  oddi  wrthych  chwi  a 
annogodd  lawer  iawn. 

3  A  mi  a  ddanfonais  y  brodyr,  fel 
na  byddo  ein  bost  ni  am  danoch 
chwi  yn  ofer  yn  y  rhan  hon ;  fel, 
megis  y  dywedais,  y  byddoch  wedi 
ymbarottoi : 

4  Rhag,  OS  y  Macedoniaid  a  ddeu- 
aut  gyd  â  mi,  a'ch  cael  chwi  yn 
ammharod,  bod  i  ni,  (ni  ddywedaf, 
chwi,)  gael  cywilydd  yn  y  fost  hy- 
derus  yma. 

5  Mi  a  dybiais  gan  hynny  yn  ang- 
enrheidiol  attolygu  i'r  brodyr,  ar 
iddynt  ddyfod  o'r  blaen  attoch,  a 
rhag-ddarparu  eich  ^bendith  chwi 
yr  hon  a  fynegwyd :  fel  y  byddo 
parod  megis  bendith,  ac  nid  megis 

0  gybydd-dra. 

6  A  hyn  yr  wyf  yn  ei  ddywed- 
yd,  *=  Yr  hwn  sydd  yn  hau  ^  yn  brin, 
a  fed  hefyd  yn  brin ;  a'r  hwn  sydd 
yn  hau  ^  yn  helaeth,  a  fed  hefyd  yn 
helaeth. 

7  Pob  un  megis  y  mae  yn  rhag- 
arfaethu  yn  ei  galon  felly  rhodd- 
ed  ;  ^  nid  ^  yn  athrist,  neu  ^  trwy 
gymmell :  canys  *  rhoddwr  11a wen 
y  mae  Duw  yn  ei  garu. 

8  Ac  y  mae  Duw  yn  abl  i  beri 

1  bob  gras  fod  yn  helaeth  tu  ag 
attoch  chwi ;  fel  y  byddoch  chwi 
ym  mhob  peth,  bob  amser,  a  chen- 
nych  bob  digonoldeb  yn  helaeth  i 
bob  gweithred  dda : 

9  (Megis  yr  ysgrifenwyd,  ^Efe  a 
wasgarodd ;  rhoddodd  i'r  tlodion  : 
ei  gyfiawnder  ef  sydd  yn  aros  yn 
dragywydd. 

10  A'r  hwn  sydd  ^yn  rhoddi  had 
i'r  hauwr,  ^  rhodded  hefyd  fara  yn 
ymborth,  ac  amlhâed  eich  had,  a 
chwaneged  ffrwyth  eich  ^cyfiawn- 
der ;) 

11  Wedi  eich  cyfoethogi  ym  mhob 
peth  i  bob.  ^  haelioni,  '  yr  hwn  sydd 
yn  gweithio  trwom  ni  ddiolch  i 
Dduw. 

12  Canys  y  mae  gweinidogaeth  y 
swydd  hon,  nid  yn  unig  yn  cyflawni 
diffygion  y  saint,  ond  hefyd  yn  ym- 
helaethu  trwy  ami  roddi  diolch  i 
Dduw ; 

M  ra  a 


Anno 
DOMINI 

6». 

a  1  Cor.  16. 
1. 
pen.  8.  4. 


b  pen.  8. 10. 


2  haelioni 
chwi,  yr 
hmnafjin- 
eqwijd  o'r 
blaen  gym- 
maint  am 
dano. 


c  Diar.  11. 

24.  a  22.  9. 
Gal.  6. 7, 9. 

3  dan  eir- 
iach. 

4  gi/d  à  hen- 
dithion. 


d  Deut.  15. 
7. 

5  o  drist- 
wch. 

6  o  anghen- 
raid. 

e  Exod.  25. 
2.  a  35.  5. 
Diar.  11. 
25. 
Rhuf.  12, 


f  Ps.  112.  9. 


s  Es.  55. 10. 

7  a  roddo 
hefydfara 
yn  ym- 
borth, 

ac  a 
amlhao, 

&.C. 

h  Matt.  6.1. 

8  lla/ur. 

i  pen.  1. 11. 
a  4. 15. 


Nerth  ac  awdurdod 


II.  CORINTHIAID,  X. 


ysprydol  Paul, 


Anno 

DOMINI 

60. 


9  Gr.  tyml- 
rwyddi 


»  Rhuf.  12. 
1. 


2  wrth  clwg. 


b  1  Cor.  4. 
21. 
pen.  13. 10. 

S  ÿ'm  tyhir 
fj/  mod. 


<  Neu,  i. 
cJer.  1.10. 


5  rhesym- 
iadau. 


<i  1  Cor.  14. 
37. 
1  loan  4.  6. 


e  pen.  13. 10. 


f  pen.  12.  C. 


13  Gan  eu  bod,  trwy  brofiad  y 
weinidogaeth  hon,  yn  gogoiieddu 
Duw  o  herwydd  darostyngiad  eicli 
cyffes  chwi  i  efengyl  Crist,  ac  o 
herwydd  ^haelioni  eich  cyfraniad 
iddynt  hwy,  ac  i  bawb  ; 

14  A  thrwy  eu  gweddi  hwythau 
drosoch  chwi,  y  rhai  ydynt  yn  hir- 
aethu  am  danoch  chwi,  am  y  rhag- 
orol  ras  Duw  yr  hwn  sydd  ynoch. 

15  Ac  i  Dduw  y  hyddo  y  diolch 
am  ei  ddawn  annhraethoL 

PENNOD  X. 

1  Yn  erhyn  y  gau-apostolion,  y  rhai  a  ddì'- 
ystyrent  wendid  ei  hresennoldeb  corphorol  ef, 
y  mae  yn  gosod  allan  y  nerth  a'r  aivdardod 
ysprydol  y  gwisgid  ef  â  hwynt  yn  erhyn  pob 
gwrthwyneb  allu  ;  7  gan  eu  sicrhâu  hwy,  y 
ceir  ef,  ar  ei  ddyfodiad,  mor  nerthol  mewn 
gair,  ag  ydyio  eft  yr  awrhon  yn  ahsennol  yn 
ei  ysgrifen  ;  12  a  chan  feio  ar  y  gau-athraw- 
on,  am  ymgyrhaeddyd  y  tu  hicnt  iw  mesur, 
ac  ymfrostio  yn  llafur  gwŷr  eraill. 

A^  MYFI  Paul  wyf  fy  hun  yn 
attolwg  i  chwi,  er  addfwynder 
a  hynawsedd  Crist,  yr  hwn  ^  yn 
bresennol  wyf  wael  yn  eich  plith, 
ond  yn  absennol  ydwyf  yn  hŷf 
arnoch. 

2  Ac  yr  ydwyf  yn  dymuno  ^na 
byddwyf  yn  bresennol  yn  hŷf  â'r 
hyder  "  yr  wyf  yn  meddwl  bod  tu 
ag  at  rai,  y  sydd  yn  ein  cyfrif  ni 
megis  rhai  yn  rhodio  yn  ol  y  cnawd. 

3  Canys  er  ein  bod  ni  yn  rhodio 
yn  y  cnawd,  nid  ydym  yn  milwrio 
yn  ol  y  cnawd : 

4  (Canys  arfau  ein  milwriaeth  ni 
nid  ydynt  gnawdol,  ond  nerthol 
*  trwy  Dduw  *=  i  fwrw  cestyll  i'r 
Uawr ;) 

5  Gan  fwrw  ^  dychymmygion  i 
lawr,  a  phob  uchder  a'r  sydd  yn 
ymgodi  yn  erbyn  gwybodaeth  Duw, 
a  chan  gaethiwo  pob  meddwl  i 
ufudd-dod  Crist ; 

6  Ac  yn  barod  gennym  ddial  ar 
bob  anufudd-dod,  pan  gyflawner 
eich  ufudd-dod  chwi. 

7  Ai  edrych  yr  ydych  chwi  ar 
bethau  yn  ol  y  golwg?  ^Os  ym- 
ddiried  neb  ynddo  ei  hun,  ei  fod 
ef  yn  eiddo  Crist,  meddylied  hyn 
drachefn  o  hono  ei  hun,  megis  ag 
y  mae  efe  yn  eiddo  Crist,  felly  ein 
bod  ninnau  hefyd  yn  eiddo  Crist. 

8  Oblegid  pe  bostiwn  beth  ychwan- 
eg  hefyd  ''am  ein  hawdurdod,  yr 
hon  a  roddodd  yr  Arglwydd  i  ni 
er  adeilad,  ac  nid  er  eich  drnystr 
chwi,  ^ni'm  cywilyddid : 

9  Pel  na  thybier  fy  mod  megis 


yn  eich  dychrynu  chwi  trwy  lyth- 
yrau. 

10  Oblegid  y  llythyrau  yn  wir 
(^meddant)  sydd  drymion  a  chryf- 
ion ;  eithr  presennoldeb  y  corph 
sydd  wan,  a'r  ymadrodd  yn  ddir- 
mygus. 

11  Y  cyfryw  un  meddylied  hyn, 
mai  y  fath  ydym  ni  ar  air  trwy 
lythyrau  yn  absennol,  yr  un  fath 
hefyd  a  fyddwn  ar  weithred  yn 
bresennol. 

12  sCanys  nid  ŷm  ni  yn  beiddio  ein 
cystadlu,  neu  ein  cyffelyba  ein  hun- 
ain  i  rai  sydd  yn  eu  canmol  eu 
hunain :  eithr  hwynt-hwy,  gan  eu 
mesur  eu  hunain  wrthynt  eu  hun- 
ain, a'u  cyflfelybu  eu  hunain  iddynt 
eu  hunain,  nid  ydynt  ^  yn  deall. 

13  Eithr  ni  fostiwn  ni  hyd  at 
bethau  allan  o'n  mesur,  ond  yn  ol 
mesur  y  rheol  a  rannodd  Duw  i 
ni,  mesur  i  gyrhaeddyd  hyd  attoch 
chwi  hefyd. 

14  Canys  nid  ydym,  megis  rhai 
heb  gyrhaeddyd  hyd  attoch  chwi, 
yn  ymestyn  allan  tu  hwnt  i'n  mes- 
ur; canys  hyd  attoch  chwi  hefyd 
y  daethom  ag  efengyl  Crist : 

15  Md  gan  fostio  hyd  at  bethau 
allan  o'n  mesur,  ^  yn  llafur  rhai 
eraill ;  eithr  gan  obeithio,  pan  gyn- 
nyddo  eich  ffydd  chwi,  gael  ynoch 
chwi  ein  mawrygu  yn  ol  ein  rheol 
^yn  ehelaeth, 

16  I  bregethu  yr  efengyl  tu  hwnt 
i  chwi ;  ac  nid  i  fostio  yn  rheol  un 
araU  am  betbau  parod  eisoes. 

17  '  Eithr  yr  hwn  sydd  yn  ymfírost- 
io,  ymffrostied  yn  yr  Arglwydd. 

18  Canys  ^  nid  yr  hwn  sydd  yn  ei 
ganmol  ei  hun,  sydd  gymmeradwy ; 
ond  ^  yr  hwn  y  mae  yr  Arglwydd  yn 
ei  ganmol. 

PENNOD  XI. 

1  OH  eiddigedd  dros  y  Corinthiaid,  y  rhai  oedd 
yn  dangos  eu  hod  yn  gwneuihur  mwy  o  gyfrif 
o'r  gau-apostolion  nag  o  hono  ef,  y  mae  yn 
gorfod,  yn  erhyn  ei  ewyllys,  ei  ganmol  ei  hun, 
5  trwy  ei  gystadlu  ei  hun  a'r  apostolion  pen- 
naf,  7  a'i  fod  yn  pregethu  yr  efengyl  yn  rhad 
ac  yn  ddigost  iddynt  hwy  :  13  gan  ddangos 
nad  oedd  efe  ddim  gwaeth  ncUr  gweithredwyr 
twyllodrus  hynny  mewn  un  rhagorfraint  o'r 
ddeddf,  23  a'i  fod  yn  rhagori  arnynt  yng 
ngwasanaeth  Crist,  ac  ym  mhoh  math  ar  dd'i- 
oddefiadau  o  achos  ei  weinidogaeth. 

ONA  chyd-ddygech  â  myfi  ychyd- 
ig  yn  ^fy  ffolineb ;  eithr  hefyd 
^  cyd-ddygwch  â  myfi, 

2  Canys  •"  eiddigus  wyf  trosoch  ag 
eiddigedd  duwiol:  canys  mi  a'ch 
^  dy weddiais  chwi  i  un  gwr,  "  i'ch 


Paul  yn  anewyllysgar 


II.  CORINTHIAID,  XI. 


yn  canmol  ei  hun. 


Anno 
DOMINI 

60. 

*  preserUio. 
<lLef.21.13. 
e  Gen.  3.  4. 
loan  8. 44. 


B  â  mi. 

g  1  Cor.  15. 
10. 

pen.  12. 11. 
GaL  2.  6. 

1 1  Cor.  1. 

17. 

a  2. 1, 13. 
i  Eph.  3.  4. 
k  pen.  4.  2. 

a  5. 11. 

a  12. 12. 

1 1  Cor.  9.  6, 
12. 
pen.  10. 1. 


m  pen.  12. 

1  Thess.  2. 
9. 

2  Thess.  3. 
8,9. 

n  Phil.  4. 
10, 15. 


P  1  Cor.  9. 
15. 


«J  1  Cor.  9. 
12. 


r  Phil.  3. 19. 
•  pen.  12.  6. 


*  rhoddi  chwi  *  megis  morwyn  bur  i 
Grist. 

3  Ond  y  máe  arnaf  ofn,  rhag  mewn 
modd  yn  y  byd,  megis  y  twyllodd  *  y 
sarph  Efa  trwy  ei  chyfrwysdra,  felly 
bod  eich  meddyliau  chwi  wedi  eu 
Uygru  oddi  wrth  y  symlrwydd  sydd 
yng  Nghrist. 

4  Canys  yn  wir  os  ydyw  yr  hwn 
sydd  yn  dyfod  yn  pregethu  lesu 
arall  yr  hwn  ni  phregethasom  ni, 
neu  OS  ydych  yn  derbyn  yspryd 
arall  yr  hwn  nis  derbyniasoch,  neu 
'efengyl  arall  yr  hon  ni  dderbynias- 
och,  teg  y  cyd-ddygech  ^  eg  ef. 

5  Canys  yr  ydwyf  yn  meddwl  ^  na 
bum  i  ddim  yn  ol  i'r  apostolion 
pennaf. 

6  Ac  OS  ydivyf  hefyd  ^  yn  anghyf- 
arwydd  ar  ymadrodd,  etto  nid  wyf 
felly  *  mewn  gwybodaeth ;  eithr  ^  yn 
eich  plith  chwi  nyni  a  eglurhâwyd 
yn  hollol  ym  mhob  dim. 

7  A  wneuthum  i '  fai  wrth  fy  ngos- 
twng  fy  hun,  fel  y  dyrchefid  chm, 
oblegid  pregethu  o  honof  i  chwi 
efengyl  Duw  yn  rhad  ? 

8  Eglwysi  eraill  a  yspeiliais,  gan 
gymmeryd  cyflog  ganddynt  hwy, 
i'ch  gwasanaethu  chwi. 

9  A  phan  oeddwn  yn  bresennol 
gyd  â  chwi,  ac  arnaf  eisieu,  ™  ni  or- 
mesais  ar  neb :  canys  fy  eisieu  i  a 
gyflawnodd  "y  brodyr  a  ddaethant 
o  Macedonia :  ac  ym  mhob  dim  y'm 
cedwais  fy  hun  heb  bwyso  arnoch, 
ac  mi  a  ymgadwaf 

10  °  Fel  y  mae  gwirionedd  Crist 
ynof,  Pni  argaeir  yr  ymffrost  hwn 
yn  fy  erbyn  y'ngwledydd  Achaia. 

11  Paham?  ai  am  nad  wyf  yn 
eich  caru  chwi  ?  Duw  al  gŵyr. 

12  Eithr  yr  hyn  yr  wyf  yn  ei 
wneuthur,  a  wnaf  hefyd ;  *i  fel  y 
torrwyf  ymaith  achlysur  oddi  wrth 
y  rhai  sydd  yn  ewyllysio  cael  achlys- 
ur ;  fel  yn  yr  hyn  y  maent  yn  ym- 
ffrostio,  y  ceir  hwynt  megis  ninnau 
hefyd. 

13  Canys  y  cyfryw  gau-apostolion 
sydd  weithwyr  twyllodrus,  wedi  ym- 
rithio  yn  apostolion  i  Grist. 

14  Ac  nid  rhyfedd :  canys  y  mae 
Satan  yntau  yn  ymrithio  yn  angel 
goleuni. 

15  Gan  hynny  nid  mawr  yw,  er 
ymrithio  ei  weinidogion  ef  fel  gwein- 
idogion  cyfiawnder ;  '  y  rhai  y  bydd 
eu  diwedd  yn  ol  eu  gweithredoedd. 

16  ^Trachefn  meddaf,  Na  thybied 
neb  fy  mod  i  yn  ffol :  os  amgen,  etto 

109S 


®  derbyniwch  fi  fel  ffol,  fel  y  galhvyf 
finnau  hefyd  ymffrostio  ychydig. 

17  Yr  hyn  yr  wyf  yn  ei  ddywedyd, 
*  nid  ydwyf  yn  ei  ddywedyd  yn  ol  yr 
Arglwydd,  eithr  megis  mewn  ffol- 
ineb,  yn  hyn  o  fost  hyderus. 

18  "  Gan  fod  Uawer  yn  ymffi'ostio 
yn  ol  y  cnawd,  minnau  a  ymffrost- 
iaf  hefyd. 

19  Canys  yr  ydych  yn  goddef  ffyl- 
iaid  yn  llawen,  gan  fod  eich  hunain 
yn  synhwyroL 

20  Canys  yr  ydych  yn  goddef,  os 
bydd  un  i'ch  caethiwo,  os  bydd  un 
i'ch  Uwyr-fwytta,  os  bydd  un  yn 
cymmer J d^ennych,  os  bydd  un  yn 
ymddyrchafu,  os  bydd  un  yn  eich 
taro  chwi  ar  eich  wyneb. 

21  Am  ammharch  yr  ydwyf  yn 
dywedyd,  '■  megis  pe  buasem  ni 
weiniaid :  eithr  ym  mha  beth  byn- 
nag  y  mae  neb  yn  hŷf,  (mewn  ffol- 
ineb  yr  wyf  yn  dywedyd,)  hŷf  Avyf 
finnau  hefyd. 

22  Ai  Hebreaid  ydynt  hwy  ?  yfelly 
finnau :  ai  Israeliaid  ydynt  hwy  ? 
felly  finnau :  ai  had  Abraham  yd- 
ynt hwy?  felly  finnau. 

23  Ai  gweinidogion  Crist  ydynt 
hwy?  (yr  ydwyf  yn  dywedyd  yn 
ffol,)  ''mwy  wyf  fi;  ^mewn  blin- 
derau  yn  helaethach,  mewn  gwialen- 
nodiau  dros  fesur,  mewn  carcharau 
yn  amlach,  ^mewn  marwolaethau 
yn  fynych. 

24  Gan  yr  luddewon  bùmwaith  y 
derbyniais  '^ddeugain  gwialennod 
ond  un. 

25  Tair  gwaith  ^  y'm  curwyd  â 
gwiail ;  "  unwaith  y'm  llabyddiwyd ; 
teirgwaith  '^y  torrodd  llong  arnaf; 
uoswaith  a  diwrnod  y  bum  yn  y 
dyfnfor ; 

26  Mewn  teithiau  yn  fynych ;  ym 
mheryglon  Uif-ddyfroedd ;  ym  mher- 
yglon  lladron ;  ym  mheryglon  gan 
J^nghenediy^  hun;  ym  mheryglon 
gan  y  cenhedloedd ;  ym  mheryglon 
yn  y  ddinas ;  ym  mheryglon  yn  yr 
anialwch ;  ym  mheryglon  ar  y  môr; 
ym  mheryglon  ym  mhlith  brodyr 
gau : 

27  Mewn  llafur  a  Uudded ;  mewn 
anhunedd  yn  fynych ;  mewn  newyn 
a  syched ;  mewn  ymprydiau  yn  fyn- 
ych ;  mewn  anwyd  a  noethni. 

28  Heb  law  y  pethau  sydd  yn  di- 
gwydd  oddi  allan,  yr  ymosod  yr 
hwn  sydd  arnaf  beunydd,  ^  y  gofal 
dros  yr  hoU  eglwysi. 

29  ^"  Pwy  sydd  wan,  nad  wyf  finnau 


Anno 
DOMINI 

60. 

Í  Neu, 

goddefwch. 
tlCor.7.  C, 

12. 


"  Phil.  3. 
4. 


I  pen.  10. 10. 


y  Act.  22.  3. 
Ehuf.ll.]. 
Phil.  3.  5. 


1 1  Cor.  15. 

10. 
8  Act.  9. 16. 

a  21. 11. 

pen.  6.  4. 
b  1  Cor.  15. 

31. 

pen.  1. 10. 

a  4.  11. 

cDeut.25.3. 


<iAct.l6.22. 
eAct.  14. 19. 
Í  Act.  27.  41. 


E  Edrych 
Act.  20. 18, 
&c. 

iilCor.8.13. 
a  9. 22. 


Paul  yn  aneivyllysgar 


II.  CORINTHIAID,  XII. 


yn  canmol  ei  hun. 


Anno 
DOMINI 

60. 

i  pen.  12.  5. 


k  Gal.  1. 20. 


1  Act.  9.  24. 


7  dros  y 
mur. 


A.  D.  46. 

yn  Lvstra, 
Act.  14.  e. 


b  pen.  11. 30. 


e  pen.  10.  S. 
a  11. 16. 


■1  Edrych 
Ezec.  2S. 
24. 
Gal.  4. 14. 

e  Edrvxh 
Deut.  3. 
23-27. 


wan  ?  pwy  a  dramgwyddir,  nad  wyf 
finnau  yn  Uosgi  ? 

30  Os  rhaid  ymffrostio,  'mi  a 
ymffrostiaf  am  y  pethau  sydd  yn 
perthyn  i'm  gwendid. 

31  ^Duw  a  Thad  ein  Harglwydd 
ni  lesu  Grist,  yr  hwn  sydd  fendig- 
edig  yn  oes  oesoedd,  a  ŵyr  nad  wyf 
yn  dywedyd  celwydd. 

32  ^Yn  Damascus,  y  Ilywydd  dan 
Aretas  y  brenhin  a  wyliodd  ddin- 
as  y  Damasciaid,  gan  ewyllysio  fy 
nal  i : 

33  A  thrwy  ffenestr  mewn  basged 
y'm  goUyngwyd  ''  ar  hyd  y  mur,  ac  y 
diengais  o'i  ddwylaw  ef.  , 

PENNOD  XII. 

1  Mr  gallu  o  liono  ef  orfoleddu  yn  ei  ddat- 
guddiadau  rhyfeddol,  er  mwyn  gosod  allan  ei 
apostoliaeth,  9  etto  mae  yn  well  ganddo  or- 
foleddu yn  ei  wendid :  11  gan  fwno  bai 
arnynt  Tiwy  am  ei  yrru  ef  i  wag-fostio  fel  liyn. 
14  Mae  yn  addaw  dyfod  attynt  hwy  drachefn 
er  hynny  trwy  dadol  garedigrwydd,  20  er  ei 
fod  yn  ofni  y  caiff  yno  lawer  o  ddrwg-iveiih- 
redwyr,  ac  annhrefn  cyffredinol. 

YMFFROSTIO  yn  ddiau  nid  yw 
fuddiol  i  mi :  canys  myfi  a 
ddeuaf  at  weledigaethau  a  dat- 
guddiedigaethau  yr  Arglwydd. 

2  Mi  a  adwaenwn  ddyn  yng  Nghrist 
er  ys  rhagor  i  bedair  blynedd  ar 
ddeg,  (pa  un  ai  yn  y  corph,  ni  wn  ; 
ai  allan  o'r  corph,  ni  wn  i :  Duw 
a  ŵyr  ;)  y  cyfryw  im  *  a  gipiwyd  i 
fynu  hyd  y  drydedd  nef. 

3  Ac  mi  a  adwaenwn  y  cyfryw 
ddyn,  (pa  un  ai  yn  y  corph,  ai  allan 
o'r  corph,  ni  wn  i :  Duw  a  ŵyr ;) 

4  Ei  gipio  ef  i  fynu  i  baradwys, 
ac  iddo  glywed  geiriau  annhraeth- 
adwy,  y  rhai  nid  yw  ^  gyfreithlawn 
i  ddyn  eu  hadrodd. 

5  Am  y  cyfryw  wi  yr  ymflProstiaf ; 
^eithr  am  danaf  fy  hun  nid  ym- 
ffrostiaf, oddi  eithr  yn  fy  ngwendid. 

6  Canys  ""os  ewyllysiaf  ymffrost- 
io, ni  byddaf  ffol ;  canys  mi  a 
ddywedaf  y  gwir :  eithr  yr  wyf  yn 
arbed,  rhag  i  neb  wneuthur  cyfrif 
o  honof  û  uwch  law  y  mae  yn 
gweled  fy  mod,  neu  yn  ei  glywed 
gennyf. 

7  Ac  fel  na'm  tra-dyrchafer  gan 
odidowgrwydd  y  datguddiedigaeth- 
au,  rhoddwyd  i  mi  "^swmbwl  yn  y 
cnawd,  cennad  Satan,  i'm  cernodio, 
fel  na'm  tra-dyrchefid, 

8  *  Am  y  peth  hwn  mi  attolygais 
i'r  Arglwydd  deirgwaith,  ar  fod  iddo 
ymadael  â  mi. 


9  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthyf, 
Digon  i  ti  fy  ngras  i :  canys  fy 
nerth  i  a  berffeithir  mewn  gwen- 
did. Yn  Uawen  iawn  gan  hynny 
yr  ymffrostiaf  fi  yn  hytrach  yn  fy 
ngwendid,  fel  y  preswylio  nerth 
Crist  ynof  fi. 

10  Am  hynny  yr  wyf  yn  foddlawn 
mewn  gwendid,  mewn  ammharch, 
mewn  anghenion,  mewn  erlidiau, 
mewn  cyfyngderau,  er  mwyn  Crist : 
canys  pan  wyf  Avan,  yna  yr  wyf 
gadarn. 

11  Mi  a  euthum  yn  '  ffol  wrth 
ymffrostio ;  chwychwi  a'm  ^  gyr- 
rasoch :  canys  myfi  a  ddylaswn 
gael  fy  nghanmol  gennych  chwi : 
canys  ^ni  bum  i  ddim  yn  ol  i'r 
apostolion  pennaf,  er  *'nad  ydwyf 
fi  ddim. 

12  '  Arwyddion  apostol  yn  wir  a 
weithredwyd  yn  eich  plith  chwi, 
mewn  pob  amynedd,  mewn  ar- 
wyddion, a  rhyfeddodau,  a  gweith- 
redoedd  nerthol.    ^. 

13  Canys  beth  yw  yi*  hyn  y  buoch 
chwi  yn  ol  am  dano,  mwy  na'r 
eglwysi  eraill,  oddi  eithr  am  ^na 
bum  i  fy  hun  ormesol  arnoch? 
maddeuwch  i  mi  hyn  o  gam. 

14  •  Wele,  y  drydedd  waith  yr  wyf 
fi  yn  barod  i  ddyfod  attoch ;  ac  ni 
byddaf  ormesol  arnoch:  canys  ™nid 
ydwyf  yn  ceisio  yr  eiddoch  chwi, 
ond  chwychwi :  canys  ni  ddylai  y 
plant  gasglu  trysor  i'r  rhieni,  ond 
y  rhieni  i'r  plant. 

15  A  "myfi  yn  ewyllysgar  iawn  a 
dreuliaf,  ac  a  ymdreuliaf,  "dros  eich 
eneidiau  chwi,  er  ^fy  mod  yn  eich 
caru  yn  helaethach,  ac  yn  cael  fy 
ngharu  yn  brinnach. 

16  Eithr  bid,  ni  phwysais  i  arnoch  : 
ond,  gan  fod  yn  gyfrwys,  mi  a'ch 
deliais  chwi  trwy  ddichell. 

17  "^A  wneuthum  i  elw  o  honoch 
chwi  trwy  neb  o'r  rhai  a  ddanfon- 
ais  attoch  ? 

18  'Mi  a  ddeisyfais  ar  Titus,  a 
chyd  âg  ef  mi  a  anfonais  frawd.  A 
elwodd  Titus  ddim  arnoch  ?  onid 
yn  yr  un  yspryd  y  rhodiasom  ?  onid 
yn  yr  un  llwybrau  ? 

19  ^Drachefn,  a  ydych  chwi  yn 
tybied  mai  ymesgusodi  yr  ydym 
wrthych  ?  *  ger  bron  Duw  yng 
Nghrist  yr  ydym  yn  Uefaru;  a 
phob  peth,  anwylyd,  er  adeiladaeth 
i  chwi. 

20  Canys  ofni  yr  wyf,  rhag,  pan 
ddelwyf,  na'ch   caffvvyf  yn  gyfryw 


Anno 

DOMDs'1 1 

60. 


f  pen.  11. 1. 

3  cymhell- 
asoch. 


=  pen.  11.  5. 

h  1  Cor.  4.  0. 
a  15.  8,  9. 
£ph.  3.  8. 

1 1  Cor.  9.  2. 
pen.  4.  2. 
a  (3.  4. 
a  11.  6. 


k  pen.  11.  9. 


1  pen.  13. 1. 


m  Act.  20. 
33. 


n  1  Thes3.  2. 

8. 
o  pen.  1.  fi. 

Col.  1.  24. 

2  Tim.  2. 

10, 
P  pen.  6. 12, 

13. 


1  pen.  7.  2. 


r  pen.  8.  6, 
16,  18,  22. 


3  pen.  5. 12. 
tEhuf.9.1. 


Bygwth  y  diedifeiriol. 


GALATIAID,  I. 


Amiog  i  ddiwygiad. 


Anno 
DOMINI 

60. 

u  1  Cor.  4. 

21. 

ren.  10.  2. 

a  13.  2, 10. 
i  absennau. 


'pen.  12. 14. 

b  Deut.  17. 
G.  a  19.  15. 
Ueb.10.28. 


c  pen.  10. 2. 

d  pen.  12. 21. 
<  pen.  1. 23. 


Í  Matt.  10. 
20. 


E  Phil.  2.  7, 

8. 

lPetr3.18. 
hKhuf.e.e. 
'  pen.  10.  3, 

4. 
2  ÿÿd  Off  e/. 


It  1  Cor.  11. 

28. 


Anno 
DOBIINI 

58. 


■>  ad.  11, 12. 
b  Tit.  1.  3. 


rai  ag  a  fynnwn,  "  a'm  cael  "innau 
i  chwithau  yn  gyfryw  ag  nis  myn- 
nech :  rhag  bod  cynhennau,  cen- 
figennau,  Uidiau,  ymrysonau,  *go~ 
ganau,  hustyngau,  ymchwyddiadau, 
anghydfyddiaethau : 

21  Rhag,  pan  ddelwyf  drachefn, 
fod  i'm  Duw  fy  narostwng  yn  eich 
plith,  ac  i  mi  ddwyn  galar  dros 
lawer,  y  rhai  a  bechasant  eisoes,  ac 
nid  edifarhasant  am  yr  aflendid, 
a'r  godineb,  a'r  anlladrwydd  a 
wnaethant. 

PENNOD  XIII. 

1  Y  mae  yn  hygwth  pechaduriaid  diedifeiriol 
â  thoster  a  gallu  ei  apostoliaeth.  5  A  clian 
eu  cynghori  liwynt  i  hrofi  eii  ffydd,  7  ac  i 
ddiwygio  eu  beiau  cyn  ei  ddyfod  ef,  11  y 
mae  yn  diweddu  ei  epistol,  trwy  eu  liannog 
hwy  yn  gyffredinol,  a  gwedd'io. 

^  "^T"  DRYDEDD  waith  lion  yr  yd- 

X  wyf  yn  dyfod  attoch.  ''Yng 
ngenau  dau  neu  dri  o  dystion  y 
bydd  safadwy  pob  gair. 

2  *=  Rhag-ddywedais  i  chwi,  ac  yr 
ydwyf  yn  rhag-ddywedyd  fel  pe 
bawn  yn  bresennol  yr  ail  waith,  ac 
yn  absennol  yr  awrhon  yr  ydwyf  yn 
ysgrifenu  at  y  rhai  "^a  bechasant 
eisoes,  ac  at  y  Ueill  i  gyd,  os  deuaf 
drachefn,  *  nad  arbedaf : 

3  Gan  eich  bod  yn  ceisio  profiad 
o  Grist,  ^yr  hwn  sydd  yn  llefaru 
ynof,  yr  hwn  tu  ag  attoch  chwi 
nid  yw  wan,  eithr  sydd  nerthol 
ynoch  chwi. 

4  ^Canys  er  ei  groeshoelio  ef  o 
ran  gwendid,  ctto  ''byw  ydyw  trwy 
nerth  Duav  :  canys  '  ninnau  hefyd 
ydym  weiniaid  ^ynddo  ef,  eithr 
byw  fyddwTi  gyd  ag  ef  trwy  nerth 
Duw  tu  ag  attoch  chwi. 

5  ^Profwch  chwychwi  eich  hun- 


ain,  a  ydych  yn  y  ffydd;  holwch 
eich  hunain.  Ai  nid  ydych  yn  eich 
adnabod  eich  hunain,  sef  hod  lesu 
Grist  ynoch,  oddi  eithr  i  chwi  fod 
yn  anghymmeradwy  ? 

6  Ond  yr  wyf  yn  gobeithio  y 
gwybyddwch  nad  ydym  ni  yn  ang- 
hymmeradwy. 

7  Ac  yr  wyf  yn  gweddio  ar  Dduw 
na  wneloch  chwi  ddim  drwg ;  nid 
fel  yr  ymddangosom  ni  yn  gymmer- 
adwy,  ond  fel  y  gwneloch  chwi  yr 
hyn  sydd  dda,  er  ^  bod  o  honom  ni 
megis  rhai  anghymmeradwy. 

8  Canys  ni  allwn  ni  ddim  yn  er- 
byn  y  gwirionedd,  ond  dros  y  gwir- 
ionedd. 

9  Canys  Uawen  ydym  ™  pan  fydd- 
om  ni  yn  weiniaid,  a  chwithau  yn 
gryfion :  a  hyn  hefyd  yr  ydym  yn 
ei  ddymuno,  se/eich  perffeithrwydd 
chwi. 

10  "Am  hynny  myfi  yn  absennol 
ydwyf  yn  ysgrifenu  y  pethau  hyn, 
fel  pan  fyddwyf  bresennol  nad  ar- 
ferAvyf  doster,  °yn  ol  yr  awdurdod 
a  roddes  yr  Arglwydd  i  mi  er  ad- 
eilad,  ac  nid  er  dinystr. 

11  Bellach,  frodyr,  byddwch  ^wych. 
Byddwch  berffaith,  diddaner  chwi, 
Psyniwch  yr  un  peth,  byddwch 
heddychol;  a  Duw  y  cariad  a'r 
heddwch  a  fydd  gyd  â  chwi. 

12  ^Anherchwch  eich  gilydd  â 
chusan  sanctaidd.  Y  mae  yr  hoU 
saint  yn  eich  annerch  chwi. 

13  Gras  ein  Harglwydd  lesu  Grist, 
a  chariad  Duw,  a  chymdeithas  yr 
Yspryd  Glân,  a  fyddo  gyd  â  chwi 
olL   Amen. 

1  Yr  ail  at  y  Corintliiaid  a  ysgiifenwjd  o 
Philippi  ym  Macedonia,  gyd  â  Thitus 
a  Luc. 


EPISTOL  PAUL  YR  APOSTOL  AT  Y 

GALATIAID. 


PENNOD  I. 

6  Y  mae  efe  yn  rhyfeddu  iddynt  ei  adael  ef 
a'r  efengyl  cyn  gynted;  8  ac  yn  melldithio  y 
rhai  a  bregethant  efengyl  amgen  na'r  lion  a 
bregethai  efe.  11  Nad  gan  ddynion  y  dysg- 
odd  efe  yr  efengyl,  eithr  gan  Dduw,  13  Ac 
y  mae  yn  dangos  pa  beth  ydoedd  efe  cyn  ei 
alw,  17  a  pha  beth  a  wnaeth  efe  yn  y  man 
wedi  ei  alw, 

PAUL,  apostol,  (^nid  o  ddynion, 
na  thrwy  ddyn,  eithr  ^trwy  lesu 


Grist,  a  Duw  Dad,  *yr  hwn  a'i  cyf- 
ododd  ef  o  feirw ;) 

2  A'r  brodyr  oil  y  rhai  sydd  gyd 
â  mi,  at  eglwysi  Galatia : 

3  ^  Gras  fyddo  i  chwi  a  heddwch 
oddi  wrth  Dduw  Dad,  an  Har- 
glwydd lesu  Grist ; 

4  *Yr  hwn  a'i  rhoddes  ei  hun 
dros  ein  pechodau,  fel  y'n  gwar- 
edai  ni   oddi  wrth  *^y  byd    drwg 


Anno 
DOMINI 

GO. 


1  pen.  6.  9. 


<n  1  Cor.  4. 
10. 

pen.  11.  30. 
a  12.  5,  9, 
10. 


n  1  Cor.  4. 
21. 

pen.  2.  3. 
a  10.  2. 

a  12. 20, 21. 
0  pen.  10.  S. 


P  Rhuf.  12. 
10. 

1  Cor.  1.10. 
1  Petr  3.  8. 

q  Rhuf.  16. 
16. 
1  Cor.  16. 

20. 

1  Thess.  5. 

26. 

1  Petr  5. 

14. 


Anno 
DOMINI 

58. 


0  Act.  2.  24. 
d  Rhuf.  1. 

1  Cor.  1. 

2  Cor.  1.  2. 
Eph.  1,  2. 
PÉU.  1.  2. 
Col.  1.  2. 
lThess.1.1, 
2l'hess.l.2. 

e  Tit.  2. 14. 
t  Eg.  65. 17. 

lleb.  2.  5. 

a  6.  5. 

1  loan. 5. 19. 


Argyhoeddi  y  Galatiaid. 


GALATIAID,  II. 


Hanes  Paul. 


Anno 
DOMINI 

58. 


2  ÿ'ngrai. 


52  Cor.  11.4. 

h  Act.  15. 1, 
24. 

?en.  5. 10, 
2. 
i  1  Cor.  16. 


Zfelldig- 
edig. 


i  Deut.  4. 2, 

a  12.  32. 

Diar.  .°.0.  6. 

Dat.  22. 13. 
1 1  Thesa.  2. 

4. 
*  persieadio. 
laso  4.  4. 


5  yn  ol  dijn. 

n  1  Cor.  15. 
1,3. 
ad.  1. 

0  Epli.  3.  3. 
P  Act.  S.  3. 


6  ddwijn  zel 
ynfwy. 


A.D.35. 

r  2  Cor.  4.  6. 

•  Act.  9.  13. 

a  22.  21. 

»  Slatt.  16. 

17. 

Eph.  6. 12. 
7  ifynu. 


A.D.  38. 
»  Act.  9.  26. 
8  ifynu. 


IX  Marc  6.  a 


presennol,  yn  ol  ewyllys  Duw  a'n 
Tad  ni ; 

5  I'r  hwn  y  hyddo  gogoiiiant  yn 
oes  oesoedd.   Amen. 

6  Y  mae  yn  rhyfedd  gennyf  eich 
symmud  mor  fuan  oddi  wrth  yr 
hwn  a'ch  galwodd  ^i  ras  Crist,  at 
efengyl  arall : 

7  ^  Yr  hon  nid  y w  arall ;  ond  bod 
rhai  *'yn  eich  trallodi  chwi,  ac  yn 
chwennych  dattrôi  efengyl  Crist. 

8  Eithr  pe  byddai  4  ni,  neu  i 
angel  o'r  nef,  efengylu  i  chwi  am- 
gen  na'r  hyn  a  efengylasom  1  chwi, 
bydded  ^  anathema. 

9  Megis  y  rhag-ddywedasom,  felly 
yr  ydwyf  yr  awrhon  drachefn  yn 
dywedyd,  Os  efengyla  neb  i  chwi 
amgen  ^na'r  hyn  a  dderbyniasoch, 
bydded  anathema. 

10  Canys  yr  awrhon  'ai  ^peri 
credu  dynion  yr  wyf,  ynte  Duw? 
neu  ™a  ydwyf  fi  yn  ceisio  rhyngu 
bodd  dynion?  canys  pe  rhyngwn 
fodd  dynion  etto,  ni  byddwn  was 
i  Grist. 

11  Eithr  yr  ydwyf  yn  hysbysu 
i  chwi,  frodyr,  am  yr  efengyl  a 
bregethwyd  gennyf  fi,  nad  yw  hi 
^  ddynol. 

12  Canys  °nid  gan  ddyn  y  derby n- 
iais  i  hi,  nac  y'm  dysgwyd ;  eithr 
"  trwy  ddatguddiad  lesu  Grist. 

13  Canys  chwi  a  glywsoch  Pfy 
ymarweddiad  i  gynt  yn  y  grefydd 
luddewig,  i  mi  allan  o  fesur  erlid 
eglwys  Dduw,  a'i  hanrheithio  hi ; 

14  Ac  i  mi  gynnyddu  yn  y  grefydd 
luddewig  yn  fwy  na  Uawer  o'm  cyf- 
oedion  yn  fy  nghenedl  fy  hun,  gan 
^fod  yn  fwy  awyddus  i  draddod- 
iadau  fy  nhadau. 

15  Ond  pan  welodd  Duw  yn  dda, 
'^  y r  hwn  a'm  neiUduodd  i  o  groth  fy 
mam,  ac  a'm  galwodd  i  trwy  ei  ras, 

16  ^  I  ddatguddio  ei  Fab  ef  ynof 
fi,  fel  'y  pregethwn  ef  ym  mhlith 
y  cenhedloedd;  yn  y  fan  nid  ym- 
gynghorais  â  '  chig  a  gwaed  : 

17  Ac  nid  euthum  '  yn  fy  ol  i  Je- 
rusalem at  y  rhai  oedd  o'm  blaen 
i  yn  apostolion;  ond  mi  a  euthum 
i  Arabia,  a  thrachefn  y  dychwelais 
i  Damascus. 

18  Yna  ar  ol  tair  blynedd  "y 
deuthum  ^yn  fy  ol  i  Jerusalem  i 
ymweled  â  Phetr;  ac  a  arhosais 
gyd  âg  ef  bymtheng  niwrnod. 

19  Eithr  neb  arall  o'r  apostolion 
nis  gwelais,  ond  ^'lago  brawd  yr 
Arglwydd. 

lüOS 


20  A'r  pethau  yr  wyf  yn  eu  hys- 
grifenu  attoch,  ?  wele,  ger  bron  Duw, 
nad  wyf  yn  dywedyd  celwydd. 

21  Wedi  hynny  y  deuthum  i  wled- 
ydd  Syria  a  Cilicia ; 

22  Ac  yr  oeddwn  heb  fy  adnabod 
wrth  fy  wyneb  yn  eglwysi  Judea 
y  rhai  ^  oedd  yng  Nghrist : 

23  Ond  yn  unig  hwy  a  glywsent, 
fod  yr  hwn  oedd  gynt  yn  ein  herlid 
ni,  yr  awrhon  yn  pregethu  y  flfydd, 
yr  hon  gynt  a  anrheithiasai 

24  A  hwy  a  ogoneddasant  Dduw 
ynof  fiL 

PENNOD  II. 

1  Tmae  yn  dangos  pa  bryd  yr  aeth  efe  i  fynu 
i  Jerusalem,  ac  i  ba  beth  ;  3  ac  nad  enwaed- 
asid  ar  Titus ;  11  o  gwrthwynebu  o  hono  ef 
Petr.  14  Paham  y  mae  efe  ac  eraill,  a  hioy- 
thau  yn  luddewon,  yn  credu  y  cant  eu  cijf- 
iawnhâu  yng  Nghrist  trwy  ffydd,  ac  nid  trwy 
weitJiredoedd ;  20  ac  na  bo  iddynt  hwy,  y 
rhai  a  gyfiawnhâwyd  felly,  fyw  meion  pechod. 

YNA  wedi  pedair  blynedd  ar 
ddeg  yr  euthum  drachefn  1 
fynu  i  Jerusalem  gyd  â  Barnabas, 
gan  gymmeryd  Titus  hefyd  gyd  â 
mi. 

2  Ac  mi  a  euthum  i  fynu  yn  ol 
datguddiad,  ac  a  fynegais  iddynt 
yr  efengyl  yr  hon  yr  wyf  yn  ei 
phregethu  ym  mhlith  y  Cenhedl- 
oedd ;  ond  o'r  neilldu  i'r  rhai  cyfrif- 
ol,  rhag  mewn  un  modd  ^fy  mod 
yn  rhedeg  yn  ofer,  neu  ddarfod  i 
mi  redeg. 

3  Eithr  Titus,  yr  hwn  oedd  gyd  â 
mi,  er  ei  fod  yn  Roegwr,  ni  chym- 
hellwyd  chwaith  i  enwaedu  arno  : 

4  A  hynny  o  herwydd  ''y  gau- 
frodyr  a  ddygasid  i  mewn,  y  rhai 
a  ddaethant  i  mewn  i  yspio  ein 
'^rhyddid  ni  yr  hon  sydd  gennym 
yng  Nghrist  lesu,  fel  y'n  caeth- 
iwent  ni : 

5  I  ba  rai  nid  ymroisom  trwy 
ddarostyngiad,  na  ddo  dros  awr; 
fel  yr  arhosai  "^gwirionedd  yr  efeng- 
yl gyd  â  chwi. 

6  A  chan  y  rhai  a  dybid  eu  bod 
yn  rhyw  beth,  (pa  fath  gynt  oedd- 
ynt,  nid  y w  ddim  i  mi ;  *  nid  yw 
Duw  yn  derbyn  wyneb  dyn ;)  canys 
y  rhai  ^cyfrifol  ni  chwauegasant 
ddim  i  mi : 

7  Eithr  yn  y  gwrth^vyneb,  ^pan 
welsant  ddarfod  ymddiried  i  mi  am 
efengyl  y  dienwaediad,  megis  am 
efengyl  yr  enwaediad  i  Petr : 

8  (Canys  yr  hwn  oedd  yn  gweith- 
redu  yn  nerthol  yn  Petr  i  apostol- 
iaeth    yr    enwaediad,    ^a    nerthol- 


Anno 
DOMINI 

58. 

íEhu£,9.1. 


«RhutiaT. 


A.D.52. 


a  Phil.  2.  IC. 
1  Thess.  3. 
5. 


b  2  Cor.  IL 

26. 


0  pen.  3.  25. 
a  5. 1, 13. 


d  ad.  14. 


8  Act.  10. 34. 
Khuf.2.11. 

2  a  dybid  eu 
bod  yn 
rhyw  beth. 

fAct.13.46. 
Ehuf.  11. 
13. 

1  Tim.  2. 7. 

2  Tim.  1. 
11. 


S  Act  9. 13. 
a  13.  2. 
a  22.  21. 
pen.  1. 16. 


Ceryddu  Petr. 


GALATIAID,  IIL 


ArgyhoedcU  y  Galatiaid. 


Anno 

DOMINI 

58. 

h  Matt.  16. 

18. 
1  Khiif.  1.  5. 

a  12.  3. 

a  15. 15. 

Eph,  1  8. 


i  Act.  24. 
17. 


1  Act.  10. 23. 
a  11.  3. 


'  ad.  5. 


o  1  Tim.  5. 

20. 
o  Act.  10. 28. 


P  Act.  IS. 
10, 11. 
1  Eph.  2.  3, 

r  Act.  13. 33. 


■  Rhuf.  1. 
17.  a  3.  22, 
28.  a  8.  3. 
Heb.  7. 18, 
19. 


t  Pb.  143.  2. 
Khuf.3.20. 
pen.  3. 11. 


a  1  loan  3. 
8,9. 


»  pen.  5. 1. 
y  Rhuf.  6. 

14.  a  7. 4, 6. 
«  Rhuf.  6. 

11. 

2  Cor.  5. 15. 

1  Thess.  5. 

10. 

1  Petr  4. 2. 
»  Rhuf.  6.  6. 

pen.  5.  24. 


weithredodd  ynof  finnau  hefyd  tii 
ag  at  y  Cenhedloedd :) 

9  A  phan  wybu  lago,  a  Cephas, 
ac  loan,  y  rhai  a  dybid  eu  bod  ^  yn 
golofnau,  *y  gras  a  roddwyd  i  mi, 
hwy  a  roddasant  i  mi  ac  i  Barnabas 
ddehau-ddwylaw  cymdeithas ;  fel  yr 
elem  ni  at  y  Cenhedloedd,  a  hwy- 
thau  at  yr  enwaediad. 

10  Yn  unig  ar  fod  i  ni  gofio  y 
tlodion ;  ^  yr  hyn  hefyd  y  bum  i 
ddiwyd  i'w  wneuthur. 

11 A  phan  ddaeth  Petr  i  Antiochia, 
mi  a'i  gwrthwynebais  yn  ei  wyneb, 
am  ei  fod  iV  feio. 

12  Oblegid  cyn  dyfod  rhai  oddi 
wrth  lago,  '  efe  a  fwyttaodd  gyd  â'r 
Cenhedloedd:  ond  wedi  iddynt  ddy- 
fod,  efe  a  giliodd,  ac  a  neillduodd 
ei  hun  oddi  wrthynt,  gan  ofni  y 
rhai  oedd  o'r  enwaediad. 

13  A'r  luddewon  eraill  hefyd  a 
gyd-ragrithiasant  ag  ef;  yn  gym- 
maint  ag  y  dygwyd  Barnabas  hefyd 
i'w  rhagrith  hwy. 

14  Eithr  pan  welais  i  nad  oedd- 
ynt  yn  iawn-droedio  at  ™  wirionedd 
yr  efengyl,  mi  a  ddywedais  wrth 
Petr  °yn  eu  gŵydd  hwy  oil,  °0s 
wyt  ti,  a  thi  yn  luddew,  yn  byw 
fel  y  Cenhedloedd,  ac  nid  fel  yr 
luddewon,  paham  yr  wyt  ti  yn  cym- 
mell  y  Cenhedloedd  1  fyw  yn  ludd- 
ewaidd  ? 

15  Nyni,  y  rhai  wrth  naturiaeth 
ydym  p  luddewon,  ac  nid  o'r  Cen- 
hedloedd lyn  bechaduriaid, 

16  'Yn  gwybod  nad  ydys  yn  cyf- 
iawnhau  dyn  trwy  weithredoedd  y 
ddeddf,  ond  *  trwy  fiydd  lesu  Grist, 
ninnau  hefyd  a  gredasom  yng 
Nghrist  lesu,  fel  y'n  cyfiawnhâer 
trwy  ffydd  Crist,  ac  nid  trwy  weith- 
redoedd y  ddeddf:  oblegid  'ni 
chyfiawnhêir  un  cnawd  trwy  Aveith- 
redoedd  y  ddeddf. 

17  Ac  OS,  wrth  geisio  ein  cyfiawn- 
hâu  yng  Nghrist,  y'n  caed  ninnau 
hefyd  "yn  bechaduriaid,  a  ydyiv 
Crist  am  hynny  yn  weinidog  pech- 
od  ?  Na  atto  Duw. 

18  Canys  os  wyf  fi  yn  adeiladu 
drachefn  y  pethau  a  ddistrywiais, 
yr  wyf  yn  fy  ngwneuthur  fy  hun 
yn  droseddwr. 

19  Canys  yr  wyf  fi  "^  trwy  y  ddeddf 
y  wedi  marw  i'r  ddeddf,  fel  y  bydd- 
wn  ^  fyw  i  Dduw. 

20  Mi  *a  groeshoeliwyd  gyd  â 
Christ:  eithr  byw  ydwyf ;  etto  nid 
myfi,  ond  Crist  sydd  yn  byw  ynof 


fi  :  a'r  hyn  yr  ydwyf  yr  awrhon  yn 
ei  fyw  yn  y  cnawd,  ei  fyw  yr  yd- 
wyf trwy  fiydd  Mab  Duw,  **  yr  hwn 
a'm  carodd,  ac  a'i  dodes  ei  hun 
drosof  fi. 

21  Nid  wyf  yn  dirymmu  gras 
Duw :  canys  °  os  o'r  ddeddf  y  mae 
cyfiawnder,  yna  y  bu  Crist  farw 
yn  ofer. 

PENNOD  III. 

1  Mae  efe  yn  gofyn  pa  heth  a'u  cynhijrfodd 
hwy  i  ymadael  ar  ffydd,  ac  i  lynu  wrth  y 
gyfraith.  6  Trhai  a  gredant  a  gyfiawnhêir, 
d  ac  a  fendithir  gyd  ag  Abraham  :  10  a  hyn 
y  mae  efe  yn  ei  ddangos  trwy  lawer  o  re- 
symmau. 

OY  Galatiaid  ynfyd,  *pwy  a'ch 
^  llygad-dynodd  chwi  fel  nad 
ufuddhâech  i'r  gwirionedd,  i  ba  rai 
o  flaen  eu  Uygaid  y  portreiadwyd 
lesu  Grist,  wedi  ei  groeshoelio  yn 
eich  plith  ? 

2  Hyn  yn  unig  a  ewyllysiaf  ei 
ddysgu  gennych ;  Ai  wrth  weith- 
redoedd y  ddeddf  y  derbyniasoch 
^  yr  Yspryd,  ynte  wrth  wrandawiad 
fiydd? 

3  A  ydych  chwi  mor  ynfyd?  gwedi 
i  chwi  ddechreu  yn  yr  Yspryd,  a 
berfieithir  chwi  yr  awrhon  yn  y 
cnawd  ? 

4  ''  A  ddioddefasoch  gymmaint  yn 
ofer  ?  OS  yw  ofer  hefyd. 

5  Yr  hwn  gan  hynny  sydd  yn 
trefnu  i  chwi  yr  Yspryd,  ac  yn 
gwneuthur  gwyrthiau  yn  eich  plith, 
ai  o  weithredoedd  y  ddeddf,  neu  o 
wrandawiad  fiydd  y  mae? 

6  Megis  y  credodd  '^Abraham  i 
Dduw,  ac  y  cyfrifwyd  iddo  yn  gyf- 
iawnder. 

7  Gwybyddwch  felly  mai  ^y  rhai 
sydd  o  flfydd,  y  rhai  hynny  yw  plant 
Abraham. 

8  ^A'r  ysgrythyr  yn  rhag-weled 
mai  trwy  ffydd  y  mae  Duw  yn 
cyfiawnhâu  y  cenhedloedd,  a  rag- 
efengylodd  i  Abraham,  gan  ddy- 
wedyd,  ^Ynot  ti  y  bendithir  yr 
hoU  genhedloedd. 

9  Felly  gan  hynny,  y  rhai  sydd  o 
fiydd  a  fendithir  gyd  ag  Abraham 
ffyddlawn. 

10  Canys  cynnifer  ag  y  sydd  o 
weithredoedd  y  ddeddf,  dan  fell- 
dith  y  maent :  canys  ysgrifenwyd, 
^Melldigedig  yw  pob  un  nid  yw 
yn  aros  yn  yr  hoU  bethau  a  ysgrif- 
enir  yn  Uyfr  y  ddeddf,  i'w  gwneuth- 
ur hwynt. 

11  Ac  'na  chyfiawnhêir  neb  tr^vy 
y  ddeddf  ger  bron  Duw,  eglur  yiv : 


Anno 
DOMINI 

58. 

b  pen.  1.  4. 
ICph.  5.  2. 
Tit.  2. 14. 


c  Heb.  7. 11. 


»  pen.  5. 7. 
2  rheibiodd. 


b  Act.  2. 38 

a  8. 15. 
a  15.  8. 
Kph.  1. 13 
Heb.  6.  4. 


d  Gen.  15. 6. 
Rhuf.  4.  3. 
lago  2.  23. 


e  Rhuf.  4. 
11, 12, 16. 


f  Rhuf.  9. 
17. 
ad.  22. 


s  Gen.  12.  3. 

a  18. 18. 
a  22. 18. 
Act.  3.  25. 


h  Deut.  27. 
26. 


1  pen.  2. 16. 


Cyfiawnhad  trwy  ffydd. 


GALATIAID,  IV. 


Crist  yn  rhyddhâu 


Anno 
DOMINI 

58. 

k  Heb.  10. 

1  lliiuf.  4.  4, 
5.  a  10.  5,6. 
alLG. 

m  Lef.  18.  5. 

n  Khuf.  8. 3. 
2  Cor.  5. 21. 


o  Deut.  21. 

23. 


P  Es.  32. 15. 

a  41.  3. 

J  er.  31.33. 

a  32.  40. 

Ezec.  11. 

19.  a  36.  27. 

Joel  2.  28, 

29. 

Zech.12. 

10. 

1  Heb.  9. 17. 
3  testament. 

r  Gen.  17.  7. 
ad.  8. 


8 1  Cor.  12. 
12. 


t  Exod.  12. 
40,41. 

u  Rhuf.  4. 
13,14. 

I  Rhuf.  8. 
17. 
■*  mwyach. 


y  loan  15. 22. 
Khuf.  4. 15. 
a  5.  20. 
a7.  S. 
1  Tim.  1.9. 

t  Act.  7.  53. 

tt  Deut.  5. 5. 
loan  1.  17. 
Act.  7.  38. 
1  Tim.  2. 5. 


b  Rhi^f.  a 
9, 19,  2a 
a  11.  32. 

caiS. 


d  Rhuf.  10. 

4. 


oblegid,  ''Y  cyfiawn  a  fydd  byw 
trwy  ffydd. 

12  ^A'r  ddeddf  nid  yw  o  ffydd: 
eithr,  "^  Y  dyn  a  wna  y  pethau  hyn- 
ny,  a  fydd  byw  ynddynt. 

13  °  Crist  a'n  llwyr-brynodd  oddi 
wrth  felldith  y  ddeddf,  gan  ei 
wneuthur  yn  felldith  trosom :  canys 
y  mae  yn  ysgrifenedig,  "Melldig- 
edig  yw  pob  un  sydd  y'nghrôg  ar 
bren : 

14  Fel  y  delai  bendith  Abraham 
ar  y  Cenhedloedd,  trwy  Grist  lesu ; 
ÌFel  y  derbyniem  ^addewid  yr  Ys- 
pryd  trwy  ffydd. 

15  Y  brodyr,  dywedyd  yr  wyf  ar 
wedd  ddynol ;  "^  Cyd  na  byddo  ond 
^ammod  dyn,  wedi  y  cadarnhâer, 
nid  yw  neb  yn  ei  ddirymmu  neu 
yn  rhoddi  atto. 

16  '  I  Abraham  y  gwnaethpwyd  yr 
addewidion,  ac  i'w  had  ef.  Nid  yw 
yn  dywedyd,  Ac  i'w  hadau,  megis 
am  lawer;  ond  megis  am  un,  Ac 
i'th  had  di,  yr  hwn  yw  "  Crist. 

17  A  hyn  yr  wyf  yn  ei  ddywedyd, 
am  yr  ammod  a  gadarnhâwyd  o'r 
blaen  gan  Dduw  yng  Nghrist,  nad 
yw  y  ddeddf,  *  oedd  bed  war  cant  a 
deg  ar  hugain  o  flynyddoedd  wedi, 
yn  ei  ddirymmu,  ^'i  wneuthur  yr 
addewid  yn  ofer. 

18  Canys  ^  os  o'r  ddeddf  y  mae  yr 
etifeddiaeth,  nid  yw  ^hayach  o'r 
addewid:  ond  Duw  a'i  rhad-rodd- 
odd  i  Abraham  trwy  addewid. 

19  Beth  gan  hynny  yw  y  ddeddf? 
y  Oblegid  troseddau  y  rhoddwyd  hi 
yn  ychwaneg,  hyd  oni  ddelai  yr  had, 
i'r  hwn  y  gwnaethid  yr  addewid ;  a 
hi  ^a  drefnwyd  trwy  angelion  yn 
llaw  ^  cyfryngwr. 

20  A  chyfryngwr  nid  yw  i  un ;  ond 
Duw  sydd  un» 

21  A  ydyw  j  ddeddf  gan  hynny 
yn  erbyn  addewidion  Duw  ?  Na  at- 
to Duw :  canys  pe  rhoisid  deddf  a 
allasai  fywhâu,  yn  wir  or  ddeddf 
y  buasai  cyfiawnder. 

22  Eithr  ^  cyd-gauodd  "^yr  ys- 
grythyr  bob  peth  dan  bechod,  fel 
y  rhoddid  yr  addewid  trwy  ffydd 
lesu  Grist  i'r  rhai  sydd  yn  credu. 

23  Eithr  cyn  dyfod  ffydd,  y'n  cad- 
wyd  dan  y  ddeddf,  wedi  ein  cyd-gau 
i'r  ffydd,  yr  hon  oedd  i'w  datguddio, 

24  ^Y  ddeddf  gan  hynny  oedd  ein 
hathraw  ni  at  Grist,  fel  y'n  cyfiawn- 
hâid  trwy  ffydd. 

25  Eithr  wedi  dyfod  ffydd,  nid 
ydym  mwyach  dan  athraw. 


26  Canys  chwi  oil  ''ydych  blant  i 
Dduw  trwy  ffydd  yng  Nghrist  lesu. 

27  Canys  ^cynnifer  o  honoch  ag 
a  fedyddiwyd  yng  Nghrist,  ^  a  wisg- 
asoch  Grist. 

28  ^  Nid  oes  nac  luddew  na 
Groegwr,  nid  oes  na  chaeth  na 
rhydd,  nid  oes  na  gwrryw  na  ben- 
yw :  canys  chwi  oil  '  un  ydych  yng 
Nghrist  lesu. 

29  Ac  ^  OS  eiddo  Crist  ydych,  yna 
had  Abraham  ydych,  ac  ^  etifeddion 
yn  ol  yr  addewid. 

PENNOD  IV. 

1  Ein  hod  ni  dan  y  ddeddf  hyd  ddyfodiad 
Crist,  fel  y  mae  yr  etifedd  dan  ei  ymgeledd- 
wr  nes  ei  ddyfod  i  'w  oed  :  5  eithr  darfod  i 
Grist  ein  rhyddlmu  ni  oddi  wrth  y  ddeddf  : 
7  nad  ydym  ni  gan  hynny  weision  iddi  mwy- 
ach. 14  Y  mae  efe  yn  cofio  eu  hewyllys  da 
hivynt  tu  ag  atto  ef,  aV  eiddo  yntau  tu  ag 
attynt  hwythau  ;  22  ac  yn  dangos  mai  meih- 
ion  i  Abraham  ydym  ni,  o'r  wraig  rydd. 

A  HYN  yr  wyf  yn  ei  ddywedyd  : 
dros  gymmaint  o  amser  ag  y 
mae  yr  etifedd  yn  fachgen,  nid  oes 
dim  rhagor  rhyngddo  a  gwas,  er  ei 
fod  yn  arglwydd  ar  y  cwbl ; 

2  Eithr  y  mae  efe  dan  ymgeledd- 
wyr  a  Uywodraethwyr,  hyd  yr  amser 
a  osodwyd  gan  y  tad. 

3  Felly  ninnau  hefyd,  pan  oedd- 
ym  fechgyn,  oeddym  gaethion  dan 
■^  wyddorion  y  byd  : 

4  Ond  ^  pan  ddaeth  cyfiawnder  yr 
amser,  y  danfonodd  Duw  ei  Fab, 
•=  wedi  ei  wneuthur  ^  o  wraig,  *  wedi 
ei  wneuthur  dan  y  ddeddf ; 

5  Fel  y  prynai  y  rhai  oedd  dan  y 
ddeddf,  ^fel  y  derbyniem  y  mab- 
wysiad. 

6  Ac  o  herwydd  eich  bod  yn  feib- 
ion,  yr  anfonodd  Duw  ^Yspryd  ei 
Fab  i'ch  calonnau  chwi,  yn  Uefain, 
Abba,  Dad. 

7  Felly  nid  wyt  ti  mwy  yn  was, 
ond  yn  fab ;  ^  ac  os  mab,  etifedd 
hefyd  i  Dduw  trwy  Grist. 

8  Eithr  y  pryd  hynny,  pan  oedd- 
ych  heb  adnabod  Duw,  'clivTi  a 
wasanaethasoch  y  rhai  wrth  natur- 
iaeth  nid  ydynt  dduwiau. 

9  Ac  yn  awr,  ^  a  chwi  yn  adnabod 
Duw,  ond  yn  hytrach  yn  adnabydd- 
us  gan  Dduw,  ^pa  fodd  yr  ydych 
yn  troi  ^drachefn  at  ""yr  egwydd- 
orion  Uesg  a  thlodion,  y  rhai  yr 
ydych  yn  chwennych  drachefn  o 
newydd  eu  gwasanaethu  ? 

10  °Cadw  yv  ydych  ddiwrnodau, 
a  misoedd,  ac  amseroedd,  a  blyn- 
yddoedd. 


Anno 
DOMINI 

58. 

e  loan  1. 12. 

pen.  4.  5. 
f  Rhuf.  6. 3. 
s  Rhuf.  13. 

14. 
h  Rhuf.  10. 

12. 

1  Cor.  12. 

13. 

iEph.  2.14, 
15. 

k  Gen.  21. 
12. 
1  Eph.  3.  6. 


a  CoL  2.  20. 

b  Marc  1.1 5. 
Eph.  L  10. 

c  loan  1. 14. 

Rhuf.  1.  3. 

Phil.  2.  7. 
d  Gen.  3. 15. 
eMatt.5.17. 
f  loan  1.12. 

pen.  3.  26. 

Eph.  1.  Ö. 


6  Rhuf.  8. 
15. 


t  Rhuf.  8. 
16, 17. 


il  Cor.  12. 2. 
Eph,  2. 11, 
12. 


klCor.8.3. 
a  13. 12. 


1  Col.  2.  20. 

2  yn  ol. 

m  Heb.  7. 

18. 


n  Rhuf.  14. 

,5. 

Col.  2. 16. 


oddi  wrth  y  ddeddf. 


GALATIAID,  V. 


Rhyddid  yr  efengyl. 


Anno 
DOMINI 

08. 


0  2  Cor.  2. 5. 


P 1  Cor.  2. 3. 
2  Cor.  11. 

ao. 


q  Mai.  2.  7. 

Zech.  12.  8. 
r  Matt.  10. 

4Ü. 

]oii.nl3.20, 

i  Thess.  2. 

13. 


«  Rhuf.  10. 

2. 

zClor.11.2. 
3  ein  cau  ni. 


«  X  Cor.  4. 
15. 

I  'hilem.lO. 
lugo  1. 18. 


4  am  dan- 
och. 


»  Gen.  16. 

15. 
X  Gen.  21. 2. 


T  Rhuf.  9. 
7.  «, 
Heb.  11. 
11. 


6  cyJTelyh- 

iaeth. 
«  yvfam- 

mod. 


11  Y  mae  amaf  ofn  am  danoch, 
rhag  darfod  i  mi  boeiii  wrthych  yn 
ofer. 

12  Byddwch  fel  fyfi,  canys  yr 
wyf  fi  fel  chwi,  y  brodyr,  attolwg 
i  chwi :  "  ni  wnaetlioch  i  mi  ddim 
cam. 

13  A  chwi  a  wyddoch  mai  Ptrwy 
wendid  y  cnawd  yr  efengylais  i 
chwi  y  waith  gyntafl 

14  A'm  profedigaeth,  yr  hon  oedd 
yn  fy  nghnawd,  ni  ddiystyrasoch, 
ac  ni  ddirmygasoch ;  eithr  chwi 
a'm  derbyniasoch  '^megis  angel 
Duw,  '  megis  Crist  lesu. 

15  Beth  wrth  hynny  oedd  eich 
dedwyddwch  chwi?  canys  tystio 
yr  wyf  i  chwi,  pe  huasai  bosibl, 
y  tynnasech  eich  llygaid,  ac  a'u 
rhoisech  i  mi. 

16  A  euthum  i  gan  hynny  yn  elyn 
i  chwi,  wrth  ddywedyd  i  chwi  y 
gwir? 

17  Y  maent  yn  rhoi  *  mawr-serch 
arnoch,  ond  nid  yn  dda;  eithr 
chwennych  y  maent  ^  eich  cau  chwi 
allan,  fel  y  rhoddoch  fawr-serch 
arnynt  hwy. 

18  Eithr  da  yw  dwyn  mawr-serch 
mewn  peth  da  yn  wastadol,  ac  nid 
yn  unig  tra  fyddwyf  bresennol  gyd 
â  chwi. 

19  *  Fy  mhlant  bychain,  y  rhai  yr 
wyf  yn  eu  hesgor  drachefn,  hyd 
oni  flftirfier  Crist  ynoch  ; 

20  Ac  mi  a  fynn^vn  pe  bawn  yn 
awr  gyd  â  chwi,  a  newidio  iy  llais  ; 
o  herwydd  yr  wyf  yn  ammeu  ^o 
honoch. 

21  Dywedwch  i  mi,  y  rhai  ydych 
yn  chwennych  bod  dan  y  ddeddf, 
onid  ydych  chwi  yn  clywed  y 
ddeddf? 

22  Canys  y  mae  yn  ysgrifenedig, 
fod  i  Abraham  ddau  fab ;  "  un  o'r 
wasanaeth-ferch,  ac  ^un  o'r  wraig 
rydd. 

23  Eithr  yr  hwn  oedd  o'r  wasan- 
aeth-ferch,  ^  a  aned  yn  ol  y  cnawd ; 
a'r  hwn  oedd  o'r  wraig  rydd,  trwy 
yr  addewid. 

24  Yr  hyn  bethau  ydynt  mewn 
^  alegori :  canys  y  rhai  hyn  y w  y 
ddau  ^destament;  un  yn  ddiau  o 
fynydd  Sina,  yn  cenhedlu  i  gaeth- 
iwed,  yr  hon  y w  Agar : 

25  Canys  yr  Agar  yma  yw  myn- 
ydd  Sina  yn  Arabia,  ac  y  mae  yn 
cyfatteb  i'r  Jerusalem  sydd  yn 
awr;  ac  y  mae  yn  gaeth,  hi  a'i 
phlant. 


26  Eithr  "  y  Jerusalem  Jionno  uch- 
od  sydd  rydd,  yr  hon  yw  ein  mam 
ni  oil. 

27  Canys  ysgrifenedig  yw,  *  Lla- 
wenhâ,  di  yr  ammhlantadwy,  yr  hon 
nid  wyt  yn  eppilio ;  torr  allan  a 
llefa,  yr  hon  nid  wyt  yn  esgor : 
canys  i'r  '^  unig  y  mae  Uawer  mwy 

0  blant  nag  i'r  hon  y  mae  iddi  wr. 

28  A  ninnau,  frodyr,  megis  yr 
oedd  Isaac,  ydym  ''blant  yr  add- 
ewid. 

29  Eithr  megis  y  pryd  hwnnw, 
''yr  hwn  a  anwyd  yn  ol  y  cnawd 
a  erlidiai  yr  hwn  a  anwyd  yn  ol 
yr  Yspryd,  felly  yr  awrhon  hefyd. 

30  Ond  beth  y  mae  yr  ^  ysgrythyr 
yn  ei  ddywedyd?  «Bwrw  allan  y 
wasanaeth-ferch  a'i  mab  :  canys 
^ni  chaiif  mab  y  wasanaeth-ferch 
etifeddu  gyd  â  mab  y  ivraig  rydd. 

31  Felly,  frodyr,  nid  plant  i'r 
wasanaeth-ferch  ydym,  ond  i'r 
wraig  rydd. 

PENNOD  V. 

1  Y  mae  yn  eu  hannog  hwy  i  sefyll  yn  eii 
rhyddid,  3  ac  nad  arferont  emoaediad ; 
13  eithr  yn  hytrach  cariad,  yr  hivn  yw  cyf- 
laicnder  y  gyfraith.  19  Y  mae  yn  rhifo 
gweithredoedd  y  cnaiud,  22  a  ffrwythau  yr 
Yspryd  ;  25  ac  yn  eu  hannog  i  radio  yn  yr 
Yspryd. 

SEFWCH  gan  hynny  yn  *y  rhydd- 
id a'r  hwn  y  rhyddhaodd  Crist 
ni ;  ac  na  ddalier  chwi  drachefn 
^  dan  iau  caethiwed. 

2  Wele,  myfi  Paul  wyf  yn  dywed- 
yd  wrthych,  '^Os  enwaedir  chwi,  ni 
lesâ  Crist  ddim  i  chwi. 

3  Ac  yr  wyf  yn  tystiolaethu  dra- 
chefn i  bob  dyn  a'r  a  enwaedir,  ei 
fod  ef  yn  ddyledwr  i  ^  gadw  yr  hoU 
ddeddf 

4  Chwi  a  aethoch  yn  ddifudd 
oddi  wrth  Grist,  y  rhai  ydych  yn 
ymgyfiawnhâu  yn  y  ddeddf:  chwi 
a  syrthiasoch  ymaith  oddi  wrth 
ras. 

5  Canys  nyni  yn  yr  Ypsryd  trwy 
fiydd  ydym  yn  disgwyl  ^gobaith 
cyfiawnder. 

6  Canys  ^'  yng  Nghrist  lesu  ni  all 
enwaediad  ddim,  na  dienwaediad ; 
ond  ^ífydd  yn  gweithio  trwy  gar- 
iad. 

7  Chwi  8  a  redasoch  yn  dda ;  ^  pwy 
a'ch  2  rhwystrodd  chwi,  fel  nad 
ufuddhâech  i'r  gwirionedd  ? 

8  Y  cynghor  hwn  nid  yw  oddi 
wrth  yr  hwn  *sydd  yn  eich  galw 
chwi. 


Anno 
DOMINI 

58. 

«  Es.  2.  2. 

Heb.  12. 

22. 

Uat.  3.  12. 

a  21.  2,  10. 
a  Za.  54.  1. 


■?  amddifad. 


b  Rhuf.  9. 
8. 


c  Gen.  21.9. 


d  tien.  3.  8, 

22. 
e  Gen.  21. 

lU,  12. 

i  loan  8.  35. 


"  Ir>an  S.  P.S. 
llliuf.ClS. 


b  Act.  15. 
]0. 
pen.  2.  4. 

e  Act.  15. 1. 
a  16.  3. 


2  wneutliur. 


e  1  Cor.  7. 

19. 

pen.  6.  15. 

Col.  3.  11. 
fl  Thess.  1. 

3. 

e  1  Cor.  9. 

24. 

b  pen.  3. 1. 
3  gyrrodd 

yn  ol. 


1  pen.  1.  6. 


Gweîtliredoedd  y  cnaivd. 


GALATIAID,  VI. 


Am  haélionî. 


Anno 
DOMINI 

58. 

k  1  Cor.  5. 

6. 
12  Cor.  2.  a 

a  8.  22. 
•n  pen.  1.  7. 


n  1  Cor.  15. 

30. 
o  1  Cor.  1. 

23. 

P  Jos.  7.  25. 
lCor.0.13. 


1 1  Cor.  8. 9. 

1  Petr  2. 
16. 

2  Petr  2. 
10. 
Judas  4,  9. 

■■  1  Cor.  9. 

19. 

pen.  6.  2. 
s  Matt,  7. 

12. 

lago  2.  8. 
'  Lef.  19. 

18. 

Matt.  22. 

39. 

Rhuf.  13. 

8,9. 

■1  brathu. 
u  Rhuf.  6. 

12. 
5  ni. 
Ç  Rhuf.  Î. 

23.  a  8.  6, 7. 


I  Rhuf.  7. 
15,  19. 

y  Rhuf.  6. 
14. 
a  8.  2. 

»1  Cor.  3.3. 
Eph.  5.  3, 
Col.  3.  5. 
lago  3.  14. 


^  geh/n- 
iaeUi. 


"lOor.  6.9. 
Eph.  5.  5. 
Ool.  3.  C. 
Dat.22.15. 

i>  loan  15. 
2. 
Eph.  5.  9. 


3  e;/mmed- 
rolrwydd. 
c  1  Tim.  1. 

9. 


ii  Rhuf.  6. 6. 
pen.  2.  20. 


9  ''Y  mae  ychydig  lefain  yn  lef- 
einio  yr  holl  does. 

10  ^Y  mae  gennyf  fi  hyder  am 
danoch  yn  yr  Arglwydd,  na  syn- 
iwch  chwi  ddim  arall :  ond  "^  y  neb 
sydd  yn  eich  trallodi  a  ddwg  farn- 
edigaeth,  pwy  bynnag  fyddo. 

11  A  myfi,  frodyr,  os  yr  enwaed- 
iad  etto  yr  wyf  yn  ei  bregethu, 
"paham  y'm  herlidir  etto?  yn  wir 
tynnwyd  ymaith  °  dramgwydd  y 
groes. 

12  PMi  a  fynnwn,  le,  pe  torrid 
ymaith  y  rhai  sydd  yn  aflonyddu 
arnoch. 

13  Canys  i  ryddid  y'ch  galwyd 
chwi,  frodyr :  yn  unig  "^  nac  arfer- 
wch  y  rhyddid  yn  achlysur  i'r 
cnawd,  ond  'trwy  gariad  gwasan- 
aethwch  eich  gilydd. 

14  Canys  ^yr  holl  ddeddf  a  gyf- 
lawnir  mewn  un  gair,  se/yn  hwn ; 
*  Car  dy  gymmydog  fel  ti  dy  hun. 

15  Ond  OS  '^  cuoi  a  thraflyngcu 
eich  gilydd  yr  ydych,  gwyliwch  na 
ddifethir  chwi  gan  eich  gilydd. 

16  Ac  yr  wyf  yn  dy wedyd,  "  Rhod- 
iwch  yn  yr  Yspryd,  ac  ^  na  chyflawn- 
wch  drachwant  y  cnawd. 

17  Canys  y  mae  y  ^  cnawd  yn 
chwennychu  yn  erbyn  yr  Yspryd, 
a'r  Yspryd  yn  erbyn  y  cnawd :  a'r 
rhai  hyn  a  wrthwynebant  eu  gilydd, 
^  fel  na  alloch  wneuthur  beth  byn- 
nag a  ewyllysioch. 

18  Ond  '^os  gan  yr  Yspryd  y'ch 
arweinir,  nid  ydych  dan  y  ddeddf. 

19  Hefyd  ^amlwg  yw  gweithred- 
oedd  y  cnawd ;  y  rhai  yw,  torr- 
priodas,  godineb,  aflendid,  anllad- 
rwydd, 

20  Delw-addoliaeth,  swyn-gyfar- 
edd,  '^  casineb,  cynhennau,  gwỳn- 
fydau,  Hid,  ymrysonau,  ymbleidio, 
heresiau, 

21  Cenfigennau,  llofruddiaeth, 
meddwdod,  cyfeddach,  a  chyflelyb 
i'r  rhai  liyn :  am  y  rhai  yr  wyf  fi 
yn  rhag-ddywedyd  wrthych,  megis 
ag  y  rhag-ddywedais,  ^  na  chaifl'  y 
rhai  sydd  yn  gwneuthur  y  cyfryw 
bethau  etifeddu  teyrnas  Dduw, 

22  Eithr  ^flfrwyth  yr  Yspryd  yw, 
cariad,  Uawenydd,  tangnefedd,  hir- 
ymaros,  cymmwynasgarwch,  daioni, 
ffydd,  addfwynder,  ^  dirwest : 

23  ''Yn  erbyn  y  cyfryw  nid  oes 
ddeddf 

24  A'r  rhai  sydd  yn  eiddo  Crist, 
■^a  groeshoeliasant  y  cnawd,  â'i 
wŷniau  a'i  chwantau. 


Y 


25  ^Os  byw  yr  ydym  yn  yr  Ys- 
pryd, rhodiwn  hefyd  yn  yr  Ys- 
pryd. 

26  ^Na  fyddwn  wag-ogoneddgar, 
gan  ymannog  ein  gilydd,  gan  ym- 
genfigennu  wrth  ein  gilydd. 

PENNOD  VI. 

1  Y  mae  yn  eu  hannog  i  ymddwyn  yn  llariaidd 
tu  ag  at  frawd  a  lithrodd  ;  2  ac  i  ddwyn 
hob  unfaich  eu  gilydd:  6  i  fod  yn  liael  tu 
ag  at  eu  dysgawdwyr  ;  9  ac  na  ddiffygiont 
yn  (jioneuthur  da.  12  Y  mae  yn  dangos  pa 
beth  yw  amcan  y  rhai  sydd  yn  pregethu  yr 
enwaediad.  14  Nad  yw  efe  yn  gor/oleddu 
meivn  dim,  ond  y^nghroes  Crist, 

BRODYR,  «OS  goddiweddir 
dyn  ar  ry  w  fai,  chwychwi  ^  y 
rhai  ysprydol,  adgyweiriwch  y  cyf- 
ryw un  mewn  yspryd  addfwynder ; 
gan  dy  ystyried  dy  hun,  rhag  dy 
demtio  dithau. 

2  Dygwch  feichiau  eich  gilydd,  ac 
felly  cyflawnwch  *=  gyfraith  Crist. 

3  Oblegid  ^  OS  tybia  neb  ei  fod  yn 
rliyw  beth,  ac  yntau  heb  fod  yn 
ddim,  y  mae  efe  yn  ei  ^dwyllo  ei 
hun. 

4  Eithr  ^profed  pob  un  ei  waith 
ei  hun ;  ac  yna  y  caiff  orfoledd 
ynddo  ei  hun  yn  unig,  ac  ^nid 
mewn  arall. 

5  Canys  =  pob  un  a  ddwg  ei  faich 
ei  hun. 

6  A  ^  chyfranned  yr  hwn  a  ddj^sg- 
wyd  yn  y  gair  a'r  hwn  sydd  yn  ei 
ddysgu,  ym  mhob  peth  da. 

7  '  Na  thwyller  chwi :  ni  watworir 
Duw :  canys  ^  beth  bynnag  a  hauo 
dyn,  hynny  hefyd  a  fed  efe. 

8  Oblegid  'yr  hwn  sydd  yn  hau 
i'w  gnawd  ei  hun,  o'r  cnawd  a  fed 
lygredigaeth :  eithr  yr  hwn  sydd 
yn  hau  i'r  Yspryd,  o'r  Yspryd  a 
a  fed  fywyd  tragywyddol. 

9  Eithr  ""  yn  gwneuthur  daioni  na 
ddiogwn :  canys  yn  ei  iawn  bryd  y 
medwn,  °  oni  ddifíygi\vn. 

10  Am  "hynny  tra  yr  ydym  yn 
cael  amser  cyfaddas,  gwnawn  dda  i 
bawb,  ond  yn  enwedig  i'r  rhai  sydd 
o  P  deulu  y  ffydd. 

11  Gwelwch  cyhyd  y  llythyr  a  ys- 
grifenais  attoch  â'm  llaw  fy  hun. 

12  Cynnifer  ag  sydd  yn  ewyll- 
ysio  ymdeccâu  yn  y  cnawd,  y  rhai 
hyn  sydd  yn  eich  cymmell  i'ch  en- 
waedu  ;  i  yn  unig  fel  nad  erlidier 
hwy  oblegid  croes  Crist 

13  Canys  nid  yw  y  rhai  a  enwaed- 
ir,  eu  hunain  yn  cadw  y  ddeddf; 
ond    CAvyllysio  y  maent    enwaedu 


Anno 
DOMINI 

58. 

e  Rhuf.  8. 
4,  5. 

fPhiL2.3. 


»  Khuf.  14. 

1.  a  15.  1. 
b  1  Cor.  2. 

15.  a  3. 1. 


c  loan  13. 

34. 

a  15.  12. 
<llCor.8.2. 

pen.  2.  6. 

2Gr./e<i<i- 
wl-dwyllo. 

e  1  Cor.  11. 

28. 


Í  Edrych 
Luc  18. 11. 


h  1  Cor.  9. 
11,  14. 


1  Cor.  6.9. 

k  Luc  16. 
25. 
Rhuf.  2.  6. 

2  Cor.  9.  6. 
1  Job  4.  8. 

Rhuf.  8. 13. 


m  2  Thess. 
3.13. 

n  Heb.  12. 

3,  5. 
o  loan  12. 

35. 

1  Thess.  5. 

15. 

P  Eph.  2. 19. 


9  Phil.  3. 
IS. 


Am  etholedîgaeth 


EPHESIAID,  I 


a  mahwysiad. 


Anno 
DOMINI 

58. 

3  yr  yrri' 
Jf'rosliont. 

*  ha  «n  'J. 

r  Khuf.  6. 6. 
pen.  2.  20. 

s  1  Cor.  7. 

19. 

pen.  5.  6. 

Col.  3. 11. 
t  2  Cor.  5. 

17. 


arnoch   chwi,   fel  ^y  gorfoleddont 
yn  eich  cnawd  chwi. 

14  Eithr  na  atto  Diiw  i  mi  ym- 
ffrostio  ond  y'nghroes  ein  Har- 
glwydd  lesu  Grist,  trwy  ^yr  hwn 
'y  croeshoeliwyd  y  byd  i  mi,  a 
minnau  i'r  byd. 

15  Canya  'yng  Nghrist  lesu  ni 
ddichon  enwaediad  ddim,  na  dien- 
waediad,  ond  *  creadur  newydd. 


Anno 

DOMINI 

64. 


aRhuf.1.7. 
2  Cor.  1.  1. 


b  Gal.  1.  a 


0  2  Cor.  1.3. 
1  Petr  1. 3. 


2  bethau, 
pen.  6. 12. 

d  2  Tim.  1. 
9. 
«  Col.  1.  22. 


'  Rhuf.  3. 

29,  30. 
s  Rhuf.  8. 

15. 

Gal.  4.  5. 


3  Neu,  y 

rhad-tjar- 

odd  ni. 
t  3Iatt.  3. 

17. 
I  Aot.  20. 

28. 
k  RUuf.  9. 

23. 

pen.  2.  7. 

a  3.  8,  16. 

Phil.  4.  10. 
1  Rhuf.  16. 

25. 
*H.yd  Ii/w- 

odraeih 

cyfla  Hinder 

yr  amaer- 

oedd  i 

gryitliôi, 

iSíc. 
»  Gal.  4.  4. 

Heb.  1.  2. 

1  I'etr  1. 

20. 
B  Col.  1.  20. 


16  "A  chynnifer  ag  a  rodiant  yn 
ol  y  rheol  hon,  tangnefedd  arnynt 
a  thrugaredd,  ac  ar  '  Israel  Duw. 

17  0  hyn  allan  na  flined  neb  fi : 
canys  ^  dwyn  yr  wyf  fi  yn  fy  nghorph 
nodau  yr  Arglwydd  lesu. 

18  Gras  ein  Harglwydd  lesu  Grist 
a  fyddo  gyd  a'ch  yspryd  chwi, 
frodyr.     Amen. 

IT  At  y  Galatiaid  yr  ysgrifenwyd  o  Eufain. 


EPISTOL  PAUL  YR  APOSTOL   AT  YR 

EPHESIAID. 


PENNOD  I. 

1  Ar  ol  cyfarch  yr  Ephesiaid,  3  a  diolch  dros- 
tynt,  4  y  mae  efe  yn  cryhwyll  am  ein  heth- 
oledigaelh  ni,  6  a*n  mahwysiad  trwy  ras, 
11  yr  hyn  yw  gwir  ffynnon  iachawdwriaeth 
dyn  :  13  ac  am  na  ellir  yn  hawdd  gyrhaedd- 
yd  uchder  y  dirgelwch  hwn,  16  y  mae  yn 
gwedd'io  ar  iddynt  ddyfod  18  i  gyjlawn  wyb- 
odaeth  20  a  meddiant  o  hono  yng  Nghrist. 

PAUL,  apostol  lesu  Grist  trwy 
ewyllys  Duw,  *at  y  saint  sydd 
yn  Ephesus,  a'r  ffyddloniaid  yng 
Nghrist  lesu : 

2  ^  Gras  fyddo  i  chwi,  a  thangnef- 
edd,  oddi  wrth  Dduw  ein  Tad,  a'r 
Arglwydd  lesu  Grist. 

3  *=  Bendigedig  fyddo  Duw  a  Thad 
ein  Harglwydd  lesu  Grist,  yr  hwn 
a'n  bendithiodd  ni  â  phob  bendith 
ysprydol  yn  y  nefolion  -  leoedd  yng 
Nghrist : 

4  Megis  ^  yr  etholodd  efe  ni  ynddo 
ef  cyn  seiliad  y  byd,  fel  ^  y  byddem 
yn  sanctaidd  ac  yn  ddifeius  ger  ei 
fron  ef  mewn  cariad  : 

5  'Wedi  iddo  ein  rhagluniaethu 
ni  «i  fabwysiad  trwy  lesu  Grist 
iddo  ei  hun,  yn  ol  boddlonrwydd 
ei  ewyllys  ef, 

6  Er  mawl  gogoniant  ei  ras  ef, 
trwy  yr  hwn  ^y  gwnaeth  ni  yn 
gymmeradwy  yn  ^  yr  Anwylyd : 

7  'Yn  yr  hwn  y  mae  i  ni  bryn- 
edigaeth  trwy  ei  waed  ef,  se/madd- 
euant  pechodau,  yn  ol  ''cyfoeth  ei 
ras  ef; 

8  Trwy  yr  hwn  y  bu  efe  helaeth  i 
ni  ym  mhob  doethineb  a  deaU, 

9  ^  Gwedi  iddo  hysbysu  i  ni  ddir- 
gelwch  ei  ewyllys,  yn  ol  ei  foddlon- 
rwydd  ei  hun,  yr  hon  a  arfaethasai 
efe  ynddo  ei  hun : 

10  *Fel  y'ngoruchwyliaeth  "cyf- 
lawnder  yr  amseroedd,  y  gallai 
grynhôi   ynghyd  yng  Nghrist  "yr 


holl  bethau  sydd  yn  y  nefoedd,  ac 
ar  y  ddaear,  ynddo  ef  : 

11  Yn  yr  hwn  ^y'n  "dewiswyd 
hefyd,  wedi  ein  rhagluniaethu  yn 
ol  arfaeth  yr  hwn  sydd  yn  gweithio 
pob  peth  wrth  gynghor  ei  ewyllys 
ei  hun : 

12  Fel  y  byddem  ni  er  mawl  i'w 
ogoniant  ef,  y  rhai  o'r  blaen  a  *'  o- 
beithiasom  yng  Nghrist. 

13  Yn  yr  hwn  y  goheithiasocli 
chwithau  hefyd,  wedi  i  chwi  glyw- 
ed  gair  y  gwirionedd,  efengyl  eich 
iachawdwriaeth :  yn  yr  hwn  hefyd, 
wedi  i  chwi  gredu,  Py'ch  seliwyd 
trwy  Lân  Yspryd  yr  addewid ; 

14  qYr  hwn  yw  ^  ernes  ein  heti- 
feddiaeth  ni,  hyd  ^"  bryniad  ^  y  pwr- 
cas,  i  fawl  ei  ogoniant  ef. 

15  0  herwydd  hyn  minnau  hefyd, 
'wedi  clywed  eich  flfydd  yn  yr  Ar- 
glwydd lesu,  a'ch  cariad  tu  ag  at 
yr  holl  saint, 

16  'Nid  wyf  yn  peidio  â  diolch 
drosoch,  gan  wneuthur  coffa  am 
danoch  yn  fy  ngweddiau ; 

17  Ar  "i  Dduw  ein  Harglwydd 
lesu  Grist,  Tad  y  gogoniant,  roddi 
i  chwi  Yspryd  doethineb  a  dat- 
guddiad,  trwy  ei  adnabod  ef : 

18  Wedi  goleuo  Uygaid  eich  medd- 
yliau ;  fel  y  gwypoch  beth  yw  go- 
baith  ei  alwedigaeth  ef,  a  pheth  yw 
golud  gogoniant  ei  etifeddiaeth  ef 
yn  y  saint, 

19  A  pheth  yw  rhagorol  fawredd 
ei  nerth  ef  tu  ag  attom  ni  y  rhai 
ym  yn  credu,  'yn  ol  gweithrediad 
'•*  nerth  ei  gadernid  ef ; 

20  Yr  hon  a  weithredodd  efe  yng 
Nghrist,  pan  ^y  cyfododd  ef  o 
feirw,  ac  ^  a'i  gosododd  i  eistedd  ar 
ei  ddeheulaw  ei  hun  yn  y  nefolion 
leoedd, 


Anno 
DOMINI 

58. 

o  Ps.  125.  5. 
»  Rhuf.  2. 

29.  a  4. 12. 

pen.  3.  9, 

29. 

Phil.  3.  .3. 
y  2  Cor.  4. 

10. 


Anno 
DOMINI 

64. 

5  Neu,  y 
cawsom 


iaeth. 
o  Act.  26. 
18. 
Col.  1. 12. 


6  ijmddir- 
icdasom. 


P  2  Cor.  L 
22. 
pen.  4.  30. 

«12  Cor.  5. 5. 

7  gwystl. 
r  Luc  21. 

28. 

Rhuf.  8.23. 
pen.  4.  30. 

8  y  medd- 
iant abwr- 
caswyd. 

•  Col.  1.  4. 
Philem.  5. 

»  Rhuf  1.  9. 
PhiL  1.  3, 
4. 

1  Thess.  1. 
2. 

2  Thess.  1. 
3. 

u  loan  20. 
17. 


X  pen.  3.  7. 

Col.  2. 12. 
9  e»  nerthol 

gadernid 

ef. 
r  Act.  2.  24. 

«  P3. 110.  L 


1103 


lachawdwriaeth 


EPHESIAID,  II. 


frwy  ras. 


a  Col,  2.  13. 


b  1  Cor.  6. 
11. 


'  pen.  6.  12 


«Î  nen.  5.  6. 

Col.  3.  6. 

o  Tit.  3.  a 


fPs.  51.  5. 
Ilhuf.  5. 
12,14. 

6  Rhiif.  10. 
IJ. 


b  Rhiif.  5. 

e.  8,  10. 
'  Uhuf.  6. 

4.  5. 

Col.  2. 12, 

I3.a3.  1,3. 
!<  Act.  15. 11. 

Tit.  3. .-;. 

ipaun  yr. 


lRliuf.4.16. 
t»  Matt.  16. 

17. 

lihiif.  10. 

14,  15,  17. 

pen.  1. 19. 
n  Rhuf.  3. 

20,  27,  23. 

a  4.  2.  a  9. 

11.  a  11.  G. 
o  Ps.  100.  3. 

Es.  19.  25. 

a  29.  23. 

loan  3. 3, 5. 

2  Cor.  5.  5, 

17. 
PI  Cor.  12. 2. 

pen.  S.  8. 

Col.  1.  21. 


21  ^Goruwch  pob  ^  tywysogaeth,  ac 
awdurdod,  a  gallu,  ac  arglwydd- 
iaeth,  a  phob  enw  a  enwir,  nid  yn 
unig  yn  y  byd  hwn,  ond  hefyd  yn 
yr  hwn  a  ddaw : 

22  Ac  '^  a  ddarostyngodd  bob  peth 
dan  ei  draed  ef,  ac  al  rhoddes  ef 
•^yn  ben  uwch  law  pob  peth  i'r 
eglwys, 

23  ^  Yr  hon  yw  ei  gorph  ef,  ei 
gyflawnder  ef,  *^yr  hwn  sydd  yn 
cyflawni  oil  yn  oil. 

PENNOD  II. 

1  Tnoy  gyffeiyhu  yr  hyn  oeddym  ni  wrth  3 
naiariaeth  ar  hyn  ydym  ni  5  trwy  ras,  10 
y  mae  yn  dangos  ddarfod  ein  creu  ni  i 
weithredoedd  da ,'  13  a  chan  ein  hod  ni 
wedi  ein  dwyn  yn  agos  trwy  Grist,  na  ddylem 
ni  fyw  megis  11  Cenhedloedd,  ac  12  es- 
troniaid  yynt ;  ond  megis  19  cyd-ddinas- 
yddion  â'r  saint,  a  theulu  Duw, 

A*  CHWITH  AU  a  fyivhaodd  efe, 
.  pan  oeddych  feirw  mewn  cam- 
weddau  a  phechodau ; 

2  ^Yn  y  rhai  y  rhodiasoch  gynt 
yn  ol  helynt  y  byd  hwn,  yn  ol 
'^tywysog  Uywodraeth  yr  awyr,  yr 
yspryd  sydd  yr  awrhon  yn  gweithio 
^  ym  mhlant  auufudd-dod ; 

3  «Ym  mysg  y  rhai  hefyd  y  bu 
ein  hymarweddiad  ni  oil  gynt,  yn 
chwantau  ein  cnawd,  gan  wneuthur 
ewyllysiau  y  cnawd  a'r  meddyliau ; 
ac  ^yr  oeddym  ni  wrth  naturiaeth 
yn  blant  digofaint,  megis  erailL 

4  Eithr  Duw,  ^yr  hwn  sydd  gyf- 
oethog  o  drugaredd,  o  herwydd  ei 
fawr  gariad  trwy  yr  hwn  y  carodd 
efe  ni, 

5  ''lë,  pan  oeddym  feirw  mewn 
camweddau,  a'n  *  cyd-fy whaodd  ni 
gyd  â  Christ,  (*"  trwy  ras  ^  yr  ydych 
yn  gadwedig ;) 

6  Ac  2^'n  cyd-gyfododd,  ac  ^n 
gosododd  i  gyd-eistedd  yn  y  nefol- 
ion  leoedd  yng  Nghrist  lesu : 

7  Fel  y  gaUai  ddangos  yn  yr  oes- 
oedd  a  ddeuai,  ragorol  olud  ei 
ras  ef,  trwy  ei  gymmwynasgarwch 
i  ni  yng  Nghrist  lesu. 

8  Canys  trwy  ras  yr  ydych  yn 
gadwedig,  ^  trwy  ffydd ;  a  hynny 
nid  o  honoch  eich  hunain :  "  rhodd 
Duw  ydyw : 

9  "Nid  o  weithredoedd,  fel  nad 
ymfírostiai  neb. 

10  Canys  "  ei  waith  ef  ydym,  wedi 
ein  creu  yng  Nghrist  lesu  i  weith- 
redoedd da,  y  rhai  a  rag-ddarparodd 
Duw,  fel  y  rhodiem  ni  ynddynt. 

11  Am  hynny  Pcofiwch,  a  chwi 
gynt  yn  Genhedloedd  yn  y  cnawd, 


y  rhai  a  elwid  yn  ddienwaediad, 
gan  yr  hyn  a  elwir  enwaediad  o 
waith  Haw  yn  y  cnawd ; 

12  Eich  bod  chwi  y  pryd  hwnnw 
heb  Grist,  '^wedi  eich  diieithrio  oddi 
wrth  wladwriaeth  Israel,  ac  yn  es- 
troniaid  oddi  wrth  'ammodau  yr 
addewid,  heb  obaith  gennych,  ac 
heb  Dduw  yn  y  byd : 

13  Eithr  yr  awrhon  yng  Nghrist 
lesu,  chwychwi,  y  rhai  oeddych 
gynt  ym  mhell,  a  wnaethpwyd  yn 
agos  trwy  waed  Crist. 

14  Canys  *efe  yw  ein  tangnefedd 
ni,  *yr  hwn  a  wnaeth  y  ddau  yn  un, 
ac  a  ddattododd  ganol-fur  y  gwa- 
haniaeth  rhyngom  ni ; 

15  "Ac  a  ddirymmodd  trwy  ei 
gnawd  ei  hun  y  gelyniaeth,  sef 
deddf  y  gorchymynion  mewn  or- 
deiniadau,  fel  y  creai  y  ddau  ynddo 
ei  hun  yn  un  dyn  ^newydd,  gan 
wneuthur  heddwch ; 

16  Ac  fel  y  cymmodai  y  ddau  â 
Duw  yyn  un  corph  trwy  y  groes, 
""wedi  Uadd  y  gelyniaeth  ^trwyddi 
hi. 

17  Ac  efe  a  ddaeth,  ac  *a  bregeth- 
odd  dangnefedd  i  chwi  y  rhai  pell, 
ac  ^  i'r  rhai  agos. 

18  Oblegid  •=  trwyddo  ef  y  mae  i  ni 
ein  dau  ddyfodfa  mewn  un  Yspryd 
at  y  Tad 

19  Weithian  gan  hynny  nid  ydych 
chwi  mwyach  yn  ddieithriaid  a 
dyfodiaid,  ond  "^  yn  gyd-ddinasydd- 
ion  â'r  saint,  ac  *  yn  deulu  Duw ; 

20  Wedi  eich  ^goruwch-adeiladu 
s  ar  sail  yr  apostolion  a'r  prophwydi, 
ac  lesu  Grist  ei  hun  ^  yn  ben  congl- 
faen  ; 

21  'Yn  yr  hwn  y  mae  yr  hoU 
adeilad  wedi  ei  chymmwys  gyd- 
gyssylltu,  yn  cynnyddu  ''yn  deml 
sanctaidd  yn  yr  Arglwydd  : 

22  'Yn  yr  hwn  y'ch  cyd-adeil- 
adwyd  chwithau  yn  breswylfod  i 
Dduw  trwy  yr  Yspryd. 

PENNOD  III. 

1  Barfod  hysbysa  i  Paul,  trwy  ddatguddiad, 
5  guddiedig  ddirgelwch  6  cadwedigaeth  y 
Cenhedloedd  ;  8  ac  mai  iddo  ef  y  rhcisid  y 
gras  Vw  9  bregethu  ef.  13  Y  mae  yn  dy- 
muno  arnynt  na  Iwfrhaont  oblegid  ei  flin- 
derau  ef;  14  ac  yn  gwedd'io  19  ar  iddynt 
wyhod  mawr  gariad  Duw  tu  ag  attynt. 

ER  mwyn  hyn,  myfi  Paul,  *  carch- 
aror  lesu  Grist  ''trosoch  chwi 
y  Cenhedloedd ; 

2  Os  clywsoch  am  **  oruchwyliaeth 
gras  Duw,  ^  yr  hon  a  roddwyd  i  mi 
tu  ag  attoch  chwi : 


Dirgelwch  galwad 


EPHESIAID,  IV. 


y  Cenliedloedd. 


Anno 
DOMINI 

64. 

•  Act.  22. 17, 
21. 

f  Gal.  1. 12. 
K  Rhuf.  16. 

25. 

Col.  1.  26. 
b  pen.  1.  9, 

10. 
'  Act.  10. 2S. 


k  Gal.  3.  28, 

29. 

pen.  2. 14. 
1  pen.  2. 15, 

1<). 
m  Gal.  3. 14. 


1  Rhuf.  1. 5. 
o  pen.  1. 19. 


P  1  Cor.  15. 

9. 

1  Tim.  1. 

13,  1.5. 
1  Gal.  1.  16. 

a  2.  8. 


r  ad.  3. 
pen.  1.  9. 

«  Ps.  â3.  6. 
Col.  1. 16. 
Heb.  1. 2. 

1 1  Petr  1. 

12. 
n  Rhuf.  8. 

3S. 

pen.  1.  21. 

1  Petr  3. 


^  pen.  2. 18. 


T  Act.  14. 22. 
Phil.  1. 14. 
1  Thess.  3. 

»  ad.  1. 


^dadogaeth. 


•  Rhuf.  9. 

23. 

pen.  1.  7. 

Phil.  4.  19. 
b  Rhuf.  7. 

22. 

2  Cor.  4.16. 


e  Col.  2.  7. 


3  ®Mai  trwy  ^ddatguddiad  yr  hys- 
bysodd  ^efei  mi  y  dirgelwch,  (•'megis 
yr  ysgrifenais  o'r  blaen  ar  ychydig 
eiriau, 

4  Wrth  yr  hyn  y  gellwch,  pan 
ddarllenoch,  wybod  fy  neall  i  yn 
nirgelwch  Crist,) 

5  *Yr  hwn  yn  oesoedd  eraill  nid 
eglurwyd  i  feibion  dynion,  fel  y 
mae  yr  awrhon  wedi  ei  ddatguddio 
i V  sanctaidd  apostolion  a'i  bro- 
phwydi  trwy  yr  Yspryd  ; 

6  Y  byddai  y  Cenhedloedd  ^yn 
gyd-etifeddion,  ac  ^yn  gyd-gorph, 
ac  ""yn  gyd-gyfrannogion  o'i  addew- 
id  ef  yng  Nglirist,  trwy  yr  efengyl ; 

7  I'r  hon  y'm  gwnaed  i  yn  wein- 
idog,  °yn  ol  rhodd  gras  Duw  yr 
hwn  a  roddwyd  i  mi,  yn  ol  °grym- 
mus  weithrediad  ei  allu  ef. 

8  I  mi,  Py  Uai  na'r  Ueiaf  o'r  hoU 
saint,  y  rhoddwyd  y  gras  hwn,  ^i 
efengylu  ym  mysg  y  Cenhedloedd 
anchwiMadwy  olud  Crist ; 

9  Ac  i  egluro  i  bawb  beth  yw 
cymdeithas  'y  dirgelwch,  yr  hwn 
oedd  guddiedig  o  ddechreuad  y 
byd  yn  Nuw,  *yr  hwn  a  greodd  bob 
peth  trwy  lesu  Grist : 

10  'Fel  y  byddai  yr  awrhon  yn 
hysbys  i'r  "  ty wysogaethau  ac  i'r 
awdurdodau  yn  y  nefolion  leoedd, 
trwy  yr  eglwys,  fawr  amryw  ddoeth- 
ineb  Duw, 

11  Yn  ol  yr  arfaeth  dragywyddol 
yr  hon  a  wnaeth  efe  yng  Nghrist 
lesu  ein  Harglwydd  ni  : 

12  Yn  yr  hwn  y  mae  i  ni  hyfdra, 
a  ''dyíbdfa  mewn  hyder,  trwy  ei 
ffydd  ef. 

13  y  O  herwydd  paham  yr  wyf  yn 
dymuno  na  Iwfrhaoch  oblegid  fy 
mlinderau  i  ''drosoch,  yr  hyn  yw 
eich  gogoniant  chwi. 

14  O  herwydd  hyn  yr  wyf  yn 
plygu  fy  ngliniau  at  Dad  ein  Har- 
glwydd lesu  Grist, 

15  O'r  hwn  yr  enwir  yr  holl  -deulu 
yn  y  nefoedd  ac  ar  y  ddaear, 

16  Ar  roddi  o  hono  ef  i  chwi,  yn 
ol  ^cyfoeth  ei  ogoniant,  fod  wedi 
ymgadarnhâu  mewn  nerth,  trwy  ei 
Yspryd  ef,  yn  ^  y  dyn  oddi  mewn  ; 

17  Ar  fod  Crist  yn  trigo  trwy  ffydd 
yn  eich  calonnau  chwi ; 

18  Fel  y  galloch,  '^wedi  eich 
gwreiddio  a'ch  seilio  mewn  cariad, 
amgyffred  gyd  â'r  holl  saint,  beth 
yiv  y  lied,  a  r  hŷd,  a'r  dyfnder,  a'r 
uchder ; 

19  A    gwybod    cariad    Crist,  yr 

IIUJ 


hwn  sydd  uwch  law  gwybodaeth, 
fel  y'ch  cyflawner  â  holl  gyflawnder 
Duw. 

20  Ond  "^i'r  hwn  a  ddichon  wneuth- 
ur  yn  dra  rhagorol,  y  tu  hwnt  i  bob 
peth  yr  ydym  ni  yn  eu  dymuno,  neu 
yn  eu  meddwl,  yn  ol  y  nerth  sydd 
yn  gweithredu  ynom  ni, 

21  Iddo  ef  y  byddo  y  gogoniant 
yn  yr  eglwys  trwy  Grist  lesu,  dros 
yr  holl  genhedlaethau,  hyd  yn  oes 
oesoedd.   Amen. 

PENNOD  IV. 

1  Ymae  yn  eu  lumnog  hivynt  i  undeb  ;  7  ac  yn 
dangos  bod  Duw  yn  rlioddi  amryw  11  ddoii- 
iau,  i  ddynion,  er  mioyn  13  adeiladaeth  ei 
eglwys,  a'i  16  chynnydd  yng  Nghrist.  17  Y 
mae  yn  eu  galw  hwynt  oddi  wrth  ammhur- 
deb  y  cenhedloedd,  24  i  wisgo  y  dyn  newydd; 
25  ac  i  fwnv  ymaith  gelwydd,  29  ac  ymad- 
rodd  llygredig. 

DEISYF  gan  hynny  arnoch  yr 
wyf  fi,  *^y  carcharor  yn  yr 
Arglwydd,  ''ar  rodio  o  honoch  yn 
addas  i'r  alwedigaeth  y'ch  galwyd 
iddi, 

2  *=  Gyd  â  phob  gostyngeiddrwydd 
ac  addfwynder,  ynghyd  â  hir-ym- 
aros,  gan  oddef  eich  gilydd  mewn 
cariad ; 

3  Gan  fod  yn  ddyfal  i  gadw  un- 
deb yr  Yspryd  y'nghwlwm  tang- 
nefedd. 

4  "^Un  corph  sydd,  ac  ®un  Ys- 
pryd, megis  ag  y'ch  galwyd  yn  un 
gobaith  eich  galwedigaeth ; 

5  ^Un  Arglwydd,  un  ffydd,  un 
bedydd, 

6  sun  Duw  a  Thad  oil,  yr  hwn 
sydd  goruwch  oil,  a  thrwy  oil,  ac 
ynoch  oil. 

7  Eithr  ^i  bob  un  o  honom  y  rhoed 
gras,  yn  ol  mesur  dawn  Crist. 

8  O  herwydd  paham  y  mae  efe 
yn  dywedyd,  'Pan  ddyrchafodd  i'r 
uchelder,  ^efe  a  gaethiwodd  ^gaeth- 
iwed,  ac  a  roddes  roddion  i  ddynion. 

9  Q  Eithr  efe  a  ddyrchafodd,  beth 
yw  ond  darfod  iddo  hefyd  ddis- 
gyn  yn  gyntaf  i  barthau  isaf  y 
ddaear  ? 

10  Yr  hwn  a  ddisgynodd,  yw  yr 
hwn  hefyd  a  esgynodd  goruwch  yr 
holl  nefoedd,  ">  fel  y  *  cyflawnai  bob 
peth.) 

11  "Ac  efe  a  roddes  rai  yn  apos- 
tolion, a  rhai  yn  brophwydi,  a  rhai 
"yn  efengyl wyr,  a  rhai  yn  fugeil- 
iaid  ac  p  yn  athrawon ; 

12  I  berffeithio  y  saint,  i  waith  y 
weinidogaeth,  i  adeilad  i  corph  Crist : 

13  Hyd   oni  ymgyfarfyddom   oil 


Anno 
DOMINI 

64. 


d  Rhuf.  IG. 
25. 
Judaa  24. 


pen.  3. 1. 

2  ciirchurur 
yr. 

b  Phil.  1.27. 

Col.  1.  iO. 

1  TUess.  2. 

12. 
c  Col.  3. 12, 

IJ. 


d  Rhuf.  12. 
5. 
el  Cor.  12. 4. 


1 1  Cor.  8.  G. 
a  12.  5. 


ê  fllal.  2. 10. 
IC0V.I2.C. 


b  Rhuf.  12. 
G. 

1  Cor.  12. 
11. 

■  Ps.  08. 18. 

k  Col.  2. 15. 
3  iiams  0 
gaeihion. 

1  loan  3. 13. 


n  1  Cor.  12. 
2S. 

o  Act.  21.8. 
2  Tim.  4,  5. 
P  Rhuf.  12. 

7. 

<î  pen.  1.23. 
Col.  1.  24, 


Annog  i  sancteiddrwydd 


EPHESIAID,  V. 


a  chariad  brawdol. 


Anno 
DOMINI 

64. 

5i. 

6  maintioU. 
I  Es.  23.  9. 

1  Cor.  14. 
'10. 
t  Heb.  13. 9. 

t  twyll. 

tZech.8.16. 
ü  eirwir. 
n  pen.  1.  22. 
li  2.  21. 
X  Col.  1.  18. 

7  Col.  2. 19. 


9  cijsswllt. 


»lPetr4.3. 


a  Rhuf.  1. 
21. 

6  pen.  2.  12. 


2  galed- 
rwydd, 

0  Rhuf.  1. 
21. 

d  Rhuf.  1. 
24,  26. 


^yn  undeb  ffydd,  a  gwybodaeth 
Mab  Duw,  yn  wr  perffaith,  at  fesur 
^  oedran  cyflawnder  Crist : 

14  Fel  na  byddom  mwyach  'yn 
blantos,  'yn  bwhwmman,  ac  yn  ein 
cylch-arwain  â  phob  awel  dysgeid- 
iaeth,  trwy  hocced  dynion,  trwy 
gyfrwysdra  i  gynllwyn  "^  i  dwyllo  : 

15  Eithr,  *gan  fod  yn  ^gywir  mewn 
honom  iddo 

yr  hwn  yw  y 


o 


e  Col.  2. 11. 

a  3.  8. 

lPetr2.1. 
1  lien.  2. 2, 3. 

1  Petr4.3. 
e  Rhuf.  6. 6. 

t  Rhuf.  12. 
2. 


» Rhuf.  6. 4. 
2Cor.5.17. 

8  a  sanct- 
eiddrwi/dd 
I/  gwirion- 
Wld. 

kZech.8.16, 
4  Qijd  äi. 

1  Rhuf.  12. 5. 

«n  Ps.  4.  4. 
a  37.  8. 


n  Tago  4.  7. 
lPetr5.9. 


o  Act.  20. 35. 

1  Thess.  4. 
11. 

2  TheBS.  3. 
8, 11, 12. 

6  roddi. 

P  pen.  .5.  4. 


cariad,  "cynnyddu 
ef  ym  mhob  peth, 
pen,  se/ Crist: 

16  y  O'r  hwn  y  mae  yr  hoU  gorph 
wedi  ei  gyd-ymgynnuU  a  i  gyd-gys- 
sylltu,  trwy  bob  ^cymmal  cynhal- 
iaeth,  yn  ol  y  nerthol  weithrediad 
ym  mesur  pob  rhan,  yn  gwneuthur 
cynnydd  y  corph,  i'w  adeiladu  ei 
hun  mewn  cariad. 

17  Hyn  gan  hynny  yr  wyf  yn  ei 
ddywedyd,  ac  yn  ei  dystiolaethu 
yn  yr  Arglwydd,  ''na  rodioch  chwi 
mwyach  fel  y  mae  y  Cenhedloedd 
eraill  yn  rhodio,  *yn  oferedd  eu 
meddwl, 

18  Wedi  tywyllu  eu  deall,  ^wedi 
ymddieithrio  oddi  wrth  fuchedd 
Dduw,  trwy  yr  anwybodaeth  sydd 
ynddynt,  trwy  ^'^ddallineb  eu  calon: 

19  Y  rhai  wedi  diddarbodi,  *a 
ymroisant  i  drythyllwch,  i  wneuthur 
pob  aflendid  yn  unchwant 

20  Eithr  chwychwi,  nid  felly  y 
dysgasoch  Grist ; 

21  Os  bu  i  chwi  ei  glywed  ef,  ac 
OS  dysgwyd  chwi  ynddo,  megis  y 
mae  y  gwirionedd  yn  yr  lesu : 

22  ^Dodi  o  honoch  heibio,  o  ran 
'yr  ymarweddiad  cyntaf,  ^yr  hen 
ddyn,  yr  hwn  sydd  lygredig  yn  ol 
y  chwantau  twyllodrus ; 

23  Ac  ^ymadnewyddu  yn  yspryd 
eich  meddwl ; 

24  A  'gwisgo  y  dyn  newydd,  yr 
hwn  yn  ol  Duw  a  grëwyd  mewn  cyf- 
lawnder "  a  gwir  sancteiddrwydd. 

25  O  herwydd  paham,  gan  fwrw 
ymaith  gelwydd,  ^dywedwch  y  gwir 
bob  un  *  wrth  ei  gymmydog :  obleg- 
id  ' aelodau  ydym  in  gilydd. 

26  ™Digiwch,  ac  na  phechwch:  na 
fachluded  yr  haul  ar  eich  digofaint 
chwi: 

27  Ac  ■*  na  roddwch  le  i  ddiafol. 

28  Yr  hwn  a  ladrattaodd,  na  lad- 
ratted  mwyach :  eithr  yn  hytrach 
"cymmered  boen,  gan  weithio  t'i 
ddwylaw  yr  hyn  sydd  dda;  fel  y 
byddo  ganddo  beth  iV  ^gyfrannu 
i'r  hwn  y  mae  angen  arno. 

29  PNa  ddeued  un  ymadrodd  llygr- 

1106 


edig  allan  o'ch  genau  chwi,  ond  ^  y 
cyfryw  un  ag  a  fyddo  da  i  adeiladu 
yn  fuddiol,  fel  y  paro  ras  i'r  gwran- 
dawyr. 

30  Ac  '^na  thristêwch  Lân  Yspryd 
Duw,  'trwy  yr  hwn  y'ch  seliwyd 
hyd  ddydd  *  prynedigaeth. 

31  "Tynner  ymaith  oddi  wrthych 
bob  chwerwedd,  a  Hid,  a  dig,  a 
llefain,  a  chabledd,  gyd  â  phob 
drygioni : 

32  "^  A  byddwch  gymmAvynasgar 
i'ch  gilydd,  yn  dosturiol,  ^yn  madd- 
en i'ch  gilydd,  megis  y  maddeuodd 
Duw  ^  er  mwyn  Crist  i  chwithau. 

PENNOD  V. 

2  Ar  ol  cynghorion  cyffredinol  i  garu  eu  gil- 
ydd, 3  ac  i  ochelyd  godineh,  4  a  phoh  aflen- 
did, 7  ac  i  beidio  a  chyttal  aV  annuwiol,  15 
ac  i  rodio  yn  dd'iesgeulus,  18  ac  i  fod  yn 
llawn  o'r  Yspryd  ;  22  y  mae  efe  yn  dyfod  at 
ddyledion  gwahanredol :  pa  fodd  y  dylai 
gwragedd  ufuddhâu  Vw  gwŷr,  25  a  gwŷr 
garu  eu  gwragedd,  32  megis  y  mae  Crist 
yn  caru  ei  eglwys. 

'^  "D  YDDWCH  gan  hynny  ddilyn- 
J3  wyr  Duw,  fel  plant  anwyl ; 

2  A  ^  rhodiwch  mewn  cariad, 
•'megis  y  carodd  Crist  ninnau,  ac 
a'i  rhoddodd  ei  hun  drosom  ni,  yn 
oifrwm  ac  yn  aberth  i  Dduw  o  arogl 
peraidd. 

3  Eithr  ^godineb,  a  phob  aflendid, 
neu  gybydd-dra,  na  enwer  chwaith 
yn  eich  plith,  megis  y  gweddai  1 
saint ; 

4  *Na  ^serthedd,  nac  ymadrodd 
ffol,  na  choeg  ddigrifwch,  pethau 
nid  ydynt  weddus :  eithr  yn  hytrach 
rhoddi  diolch. 

5  Canys  yr  ydych  chwi  yn  gwybod 
hyn,  am  ^bob  putteiniwr,  neu  aflan, 
neu  gybydd,  syr  hwn  sydd  ddelw- 
addolwr,  nad  oes  iddynt  etifedd- 
iaeth  yn  nheyrnas  Crist  a  Duw. 

6  ^Na  thwylled  neb  chwi  â  geiriau 
ofer:  canys  oblegid  y  pethau  hyn 
•  y  mae  digofaint  Duw  yn  dyfod  ^  ar 
blant  yr  ^  anufudd-dod. 

7  Na  fyddwch  gan  hynny  gyfran- 
nogion  â  hwynt. 

8  Canys  yr  ocddych  chwi  *gynt  yn 
dywyllwch,  ond  yr  awrhon  ^  goleuni 
ydych  yn  yr  Arglwydd :  rhodiwch 
fel  ""  plant  y  goleuni ; 

9  (Canys  ''ŵwyth  yr  Yspryd  sydd 
ym  mhob  daioni,  a  chyfiawnder,  a 
gwirionedd ;) 

10  Gan  brofi  °  beth  sydd  gymmer- 
adwy  gan  yr  Arglwydd. 

11  Ac  P  na  fydded  i  chwi  gyd-gyf- 
eillach  â  igweithredoedd  anffrwyth- 


Anno 

DOMINI 

64. 

1  Col.  4.  6. 

r  Es.  7. 13. 

a  63. 10. 

1  Thess.  5. 

19. 

« pen.  1. 13. 
»  Luc  21. 28. 

pen.  1. 14. 
u  Col.  3.  8, 

19. 


I  2  Cor.  2. 

1Ü. 

Col.  3. 12, 

13. 
y  Malt.  6. 14. 

Marc  11. 

25. 
6  j/nq 

Nghrist. 


aMatt.5.45. 


b  loan  13. 

34.  a  15. 12. 
c  Gal.  2.  20. 

Heb.  9. 14. 


d  Col.  3.  5. 
1  Thees.  4. 
3,  &c. 


e  Matt.  12. 

34,35. 

pen.  4.  29. 
2  bri/nii. 


flCor.6.  9. 
Gal.  5.  21. 
E  Col.  3.  5. 


h  Matt.  24. 

4. 

Col.  2. 4,  8, 

IS. 
íRhuf.1.18. 
It  pen.  2.  2. 
S  anghrcd- 

iidaeth. 


irywamser. 

12Cor.3.1S. 
1  Thees.  5. 


ro  Luc  16.  8. 
n  Gal.  5. 22. 


0  Rhuf.  12. 

2. 
PI  Cor. 5. 9. 

a  10.  20. 
«1  Rhuf.  6. 

21.  a  13. 12. 

Gal.  6. 8. 


Dyled  gicŷr  a  gwragedd. 


EPHESIAID,  VI. 


Dyled  plant  a  rhieni. 


Anno 

DOMINI 

64. 


r  loan  3.  20, 

21. 

Heb.  i.  13. 
5  ?/  dat- 

guddier. 


6  mae  yn. 

E  Es.  GO.  1. 

Rhuf.  13. 

11,12. 
t  loan  5.  25. 

Rhuf.  6.  4, 

5. 

pen.  2.  5. 

Col.  3. 1. 
"  Col.  4.  5. 

7  Edrych- 
wch. 

sPi-eg.11.2. 
loan  12. 35. 
pen.  6. 13. 
Gal.  6.  10. 

y  Rhuf.  12. 
2. 

z  Diar.  20. 1. 
a  23.  20. 
Luc  21.  31. 


a  Col.  3.  Ifi. 
lago  5. 13. 


b  Ps.  3i.  1. 

1  Thess.  5. 

18. 
c  Heb.  13. 

15. 

1  Petr  2.  5. 

a  4. 11. 
dl  Petr  5. 5. 

e  1  Cor.  14. 

34. 

Col.  3. 18. 

Tit.  2.  6. 

1  Petr  3. 1. 
f  pen.  6.  5. 
Bl  Cor.  11. 3. 
h  pen.  1.  22. 

a  4. 15. 

Col.  1.  IS. 
'  pen.  1.  23. 


k  Col.  3.  20, 

22. 

Tit.  2. 9. 
1  Col.  3. 19. 

1  Petr  3. 7. 

m  Gal.  L  4. 
ad.  2. 


1  Toan  3.  5. 
Tit.  3.  5. 
Heb.  10. 22. 
1  loan  5.  6. 
o  loan  15.  3. 
a  17. 17. 
8  eglwi/s 
ofioneddHS 
iddoeihun, 
h.eh,  &c. 
P  Can.  4.  7. 
Col.  1.  22. 


lawn  y  tywyllwch,  eithr  yn  hytrach 
argyhoeddwch  hwynt. 

12  Canys  brwnt  yw  adrodd  y 
pethau  a  wneir  ganddynt  hwy  yn 
ddirgel. 

13  Eithr  'pob  peth,  wedi  ^yr  argy- 
hoedder,  a  eglurir  gan  y  goleuni : 
canys  beth  bynnag  sydd  yn  egluro, 
goleuni  yw. 

14  0  lierwydd  paliam  y  ^  mae  efe 
yn  dywedyd,  *  Deíîro  di  yr  hwn  wyt 
yn  cysgu,  a  *chyfod  oddi  wrth  y 
meirw ;  a  Christ  a  oleua  i  ti. 

15  "* '  Gwelwch  gan  hynny  pa  fodd 
y  rhodioch  yn  ddiesgeulus,  nid  fel 
annoethion,  ond  fel  doethion  ; 

16  Gan  brynu  yr  amser,  ^oblegid 
y  dyddiau  sydd  ddrwg. 

17  Am  hynny  na  fyddwch  annoeth- 
ion, eithr  yyn  deall  beth  pw  ewyllys 
yr  Arglwydd. 

18  Ac  ^  na  feddwer  chwi  gan  win, 
yn  yr  hyn  y  mae  gormodedd :  eithr 
llanwer  chwi  â'r  Yspryd ; 

19  Gan  lefaru  wrth  eich  gilydd 
*mewn  psalmau,  a  hymnau,  ac 
odlau  ysprydol ;  gan  ganu  a  phyngc- 
io  yn  eich  calon  i'r  Arglwydd ; 

20  ^Gan  ddiolch  yn  wastad  1  Dduw 
a'r  Tad  am  bob  peth,  ''yn  enw  ein 
Harglwydd  lesu  Grist ; 

21  "^Gan  ymddarostwng  i'ch  gil- 
ydd yn  ofn  Duw. 

22  *Y  gwragedd,  ymostyngwch  i'ch 
gwỳr  priod,  ^megis  i'r  Arglwydd. 

23  Oblegid  ^y  gwr  yw  pen  y 
wraig,  megis  ag  y  mae  ^  Crist  yn 
ben  i'r  eglwys ;  ac  efe  yw  lachawd- 
wr  *  y  corph. 

24  Ond  fel  y  mae  yr  eglwys  yn 
ddarostyngedig  i  Grist,  felly  hefyd 
bydded  y  gwragedd  i'w  gwŷr  prîod 
'^ym  mhob  peth. 

25  *Y  gwŷr,  cerwch  eich  gwrag- 
edd, megis  ag  y  carodd  Crist  yr 
eglwys,  ac  ™a'i  rhoddes  ei  hun 
drosti ; 

26  Fel  y  sancteiddiai  efe  hi,  a'i 
glanhâu  "â'r  olchfa  ddAvfr  °trwy  y 
gair ; 

27  Fel  y  gosodai  efe  hi  yn  ^  ogon- 
eddus  iddo  ei  hun,  yn  eglwys  ^  heb 
arni  na  brycheuyn  na  chrychni,  na 
dim  o'r  cyfryw ;  ond  fel  y  byddai 
yn  sanctaidd  ac  yn  ddifeius. 

28  Felly  y  dylai  y  gwŷr  garu  eu 
gwragedd,  megis  eu  cyrph  eu  hun- 
ain.  Yr  hwn  a  garo  ei  wraig,  sydd 
yn  ei  garu  ei  hun. 

29  Canys  ni  chasaodd  neb  erioed 
ei  gnawd  ei  hun ;  eithr  ei  fagu  a'i 

—      — 


feithrin  y  mae,  megis  ag  y  mae  yr 
Arglwydd  am  yr  eglwys : 

30  Oblegid  ^aelodau  ydym  o'i 
gorph  ef,  o1  gnawd  ef,  ac  o'i  es- 
gyrn  ef 

31  "^Am  hynny  y  gad  dyn  ei  dad 
a'i  fam,  ac  y  glỳn  wrth  ei  wraig, 
a  hwy  a  fyddant  ill  dau  yn  un 
cnawd. 

32  Y  dirgelwch  hwn  sydd  fawr: 
eithr  am  Grist  ac  am  yr  eglwys  yr 
wyf  fi  yn  dywedyd. 

33  Ond  chwithau  hefyd  cymmain 
un,  felly  cared  pob  un  o  honoch  ei 
wraig,  fel  ef  ei  hunan ;  a'r  wraig 
edryehed  ar  iddi  berchi  ei  gwr. 

PENNOD  VI. 

1  Dyledswydd  plant  tu  ag  at  eu  rliieni,  5  a 
gweision  tu  ag  at  eu  harglwyddi.  10  Mai 
milwriaeth  yw  ein  hywyd  ni,  12  nid  yn  unig 
yn  erhyn  cig  a  gwaed,  eithr  hefyd  yn  erhyn 
gelynion  ysprydol.  13  Cyflaicn  arfogaeth 
Cristion,  18  aV  modd  yr  arferir  hi.  21 
Canmol  TycMcus. 

^"XT'   PLANT,    ufuddhêwch    i'ch 
X  rhieni  yn  yr  Arglwydd :  canys 
hyn  sydd  gyfiawn. 

2  ^Anrhydedda  dy  dad  a'th  fam, 
(yr  hwn  yw  y  gorchymyn  cyntaf 
mewn  addewid ;) 

3  Fel  y  byddo  yn  dda  i  ti,  ac  fel  y 
byddech  hir-hoedlog  ar  y  ddaear. 

4  A  '^  chwithau  dadau,  na  yrrwch 
eich  plant  i  ddigio;  ond  ^maeth- 
wch  hwynt  yn  addysg  ^ac  athraw- 
iaeth  yr  Arglwydd. 

5  ^Y  gweision,  ufuddhêwch  i'r 
rhai  sydd  arglwyddi  i  chwi  yn  ol 
y  cnawd,  gyd  ag  ofn  a  dychryn, 
yn  symlrwydd  eich  calon,  megis  i 
Grist ; 

6  Nid  â  golwg-wasanaeth,  fel  bodd- 
lonwyr  dynion,  ond  fel  gweision 
Crist,  yn  gwneuthur  ewyllys  Duw 
o'r  galon ; 

7  Trwy  ewyllys  da  yn  gwneuthur 
gwasanaeth  megis  i'r  Arglwydd,  ac 
nid  i  ddynion  : 

8  ^Gan  wybod  mai  pa  ddaioni 
bynnag  a  wnelo  pob  un,  hynny  a 
dderbyn  efe  gan  yr  Arglwydd,  pa 
un  bynnag  ai  caeth  ai  rhydd /yddo. 

9  A  chwithau  ^feistriaid,  gwnewch 
yr  un  pethau  tu  ag  attynt  hwy,  gan 
roddi  bygwth  heibio :  gan  wybod 
fod  eich  Arglwydd  ^chwi  a  hwy- 
thau  yn  y  nefoedd ;  ac  *  ^  nid  oes 
derbyn  wyneb  gyd  ag  ef. 

10  Heb  law  hyn,  fy  mrodyr,  ym- 
nerthwch  yn  yr  Arglwydd,  ac  'yng 
nghadernid  ei  allu  ef 

11  ''Gwisgwch  hoU  arfogaeth  Duw, 


Anno 
DOMINI 

04. 


1 1  Cor.  C. 
15.  a  12. 27. 


»  Gen.  2.  24. 
Mutt.  19.6. 
Marc  10. 7. 
1  Cor.  0.16. 


a  Col.  3.  20. 


b  Exod.  20. 
12. 

Deut.5.16. 
a  27. 16. 
Matt.  15.4. 
Marc  7. 10. 


c  Col.  3.  21. 

d  Deut.  6. 7, 

20. 

Ps.  78.  4. 

Diar.  19. 

18. 

2  a  rhybtidd. 
e  Col.  3.  22. 

1  Tim.  6.1. 

Tit.  2.  9. 

1  Petr  2. 

18. 


S  chifilhait 

hefyd. 
i  nad. 
h  Rhuf.  2. 

11. 

Col.  3.  25. 
i  pen.  1. 19. 

a  3. 16. 
k  Rhuf.  13. 

12. 

2  Cor.  0.  7. 

1  Those.  5. 


Am  wisgo  am  danom 


PHILIPPIAID,  I. 


Jioll  arfogaeth  Duw. 


Anno 

DOMINI 

64. 


1  loan  12. 
31.  a  14. 30. 
Uol.  1.  13. 


drwg. 
6  bethau. 


"  gorchfiicu. 

m  Es.  11.  5. 
Luc  12.  35. 


n  Es.  59. 17. 
2  Cor.  6.  7. 
1  Thess.  5. 

8. 


*  Ilehlaw, 
neu.  Ym 
mliob  petit. 

ol  loan  5. 4. 

9  driog. 
P  ad.  14. 

'lHeb.4.12. 
Dat.  1. 16. 

r  Rhuf.  12. 
12. 

Col.  4.  2. 
1  TLiess.  5. 

17. 


fel  y  galloch  sefyll  yn  erbyn  cyn- 
llwynion  diafol. 

12  Oblegid  nid  yw  ein  hymdrech 
ni  yn  erbyn  gwaed  a  chnawd,  ond 
yn  erbyn  tywysogaethau,  yn  erbyn 
awdurdodau,  yn  erbyn  'bydol-lyw- 
iawdwyr  tywyllwch  y  byd  hwn,  yn 
erbyn  ^drygau  ysprydol  yn  y  nef- 
olion  ^'  leoedd. 

13  Am  hynny  cymmerwch  attoch 
hoU  arfogaeth  Duw,  fel  y  galloch 
wrthsefyll  yn  y  dydd  drwg;  ac  wedi 
"^  gorphen  pob  peth,  sefyll. 

14  Sefwch  gan  hynny,  ""wedi  am- 
gylch-wregysu  eich  Iwynau  â  gwir- 
ionedd,  a  "gwisgo  dwyfronneg  cyf- 
iawnder ; 

15  A  gwisgo  am  eich  traed  es- 
gidiau  parottoad  efengyl  tangnef- 
edd : 

16  ^üwch  law  pob  dim,  wedi  cym- 
meryd  "tarian  y  ffydd,  â'r  hon  y 
gellwch  ddiffoddi  hoU  biccellau  tan- 
liydy^fall. 

17  P  Cymmerwch  hefyd  helm  yr 
iachawdwriaeth,  a  i  chleddyf  yr  Ys- 
pryd,  yr  hwn  yw  gair  Duw : 

18  "^  Gan  weddio  bob  amser  â  phob 
rhyw  weddi  a  deisyfiad  yn  yr  Ys- 


pryd,  a  *  bod  yn  wyliadwrus  at  hyn 
yma,  trwy  bob  dyfal-bara,  a  deisyf- 
iad dros  yr  hoU  saint ; 

19  *A  throsof  finnau,  fel  y  rhodder 
i  mi  ymadrodd,  trwy  agoryd  fy 
ngenau  "yn  hŷf,  i  hysbysu  dirgel- 
wch  yr  efengyl ; 

20  Dros  yr  hon  ''yr  wyf  yn  gen- 
nad  y  mewn  ^  cadwyn :  fel  y  traeth- 
wyf  yn  hŷf  ^  am  dani,  fel  y  perthyn 
i  mi  draethu. 

21  Ond  ''fel  y  gwypoch  chwithau 
hefyd  fy  helynt,  beth  yr  wyf  yn 
ei  wneuthur,  *Tychicus,  y  brawd 
anwyl  a'r  gweinidog  ffyddlawn  yn 
yr  Arglwydd,  a  hysbysa  i  chwi  bob 
peth: 

22  Yr  hwn  a  anfonais  attoch  er 
mwyn  hyn  yma ;  fel  y  caech  wybod 
ein  helynt  ni,  ac  fel  y  diddanai  efe 
eich  calonnau  chwi. 

23  Tangnefedd  i'r  brodyr,  a  chariad 
gyd  â  ffydd,  oddi  wrth  Dduw  Dad, 
a'r  Arglwydd  lesu  Grist. 

24  Gras  fyddo  gyd  â  phawb  sydd 
yn  caru  ein  Hargiwydd  lesu  Grist 
mewn  ^  purdeb.   Amen. 

If  At  jx  Ephe.siaid  yr  ysgiifenwyd  o  Euf- 
ain,  gyd  a  Thychicus. 


Anno 
DOMINI 

64. 

«  Marc  13. 

33. 
t  Act,  4. 19, 

Col.  4.  3, 

2  Thess.  3. 

1. 
u  2  Cor.  3, 

12. 
X  2  Cor.  5, 

20. 
y  Act.  28. 20, 

pen.  3. 1. 

2  rhwymau. 

3  ynddifel. 
2  Col.  4. 7. 


»  2  Tim.  4. 
12. 
Tit.  3. 12, 


4  arülìjgred- 
igaelh. 


EPISTOL  PAUL  YK  APOSTOL  AT  T 

PHILIPPIAID. 


64. 


Anno     I  PENNOD    I. 

DOMINI  3  Ymae  efe  yn  tystiolaethu  ei  ddtolchgarwch 
i  Dduw,  aH  serch  tu  ag  attynt  liimjthau,  am 
ffnvyfJiaa  eu  ffydd  liwynt,  a'u  ci/mdeithas  yn 
ei  dd'ioddefiadau  ef:  9  (ran  wedd'io  heunydd, 
ar  iddynt  gynnyddn  mewn  gras.  12  Ymae 
yn  dangos  pa  ddaioni  a  ddaeth  i  ffydd  Crist 
inmj  ei  flinderau  e/  yn  Bhufain  ;  21  ac  mor 
harod  ydyw  efe  i  ogonedda  Crist,  pa  un 
hynnng  ai  trwy  fywyd  ai  trwy  farwolaeth  : 
27  gan  eu  hannog  hwy  i  undeb,  28  ac  i  fod 
yn  gryfion  mewn  erlid. 

PAUL  a  Thimothëus,  gweision 
lesu  Grist,  at  yr  holl  saint 
^yng  Nghrist  lesu  y  rhai  sydd  yn 
Philippi,  gyd  â'r  esgobion  a'r  dia- 
coniaid : 

2  ^Gras  i  chwi,  a  thangnefedd, 
oddi  wrth  Dduw  ein  Tad  ni,  a'r 
Arglwydd  lesu  Grist. 

3  "  I'm  Duw  yr  ydwyf  yn  diolch 
ym  mhob  coffa  am  danoch, 

4  Bob  amser  ym  mhob  deisyfiad 
o'r  eiddof  drosoch  chwi  oil,  gan 
wneuthur  fy  neisyfiad  gyd  â  11a- 
wenydd, 

5  Oblegid  eich  cymdeithas  chwi 


alCor.l.; 


b  Rhuf.  1.7. 
1  Petr  1.  2. 


«  Rhuf.  1.  8. 
1  Cor.  1.  4. 
Eph.  1. 15, 
16. 

Col.  1.  3. 
1  Thess.  1. 


yn  yr  efengyl,  o'r  dydd  cyntaf  hyd 
yr  awrhon ; 

6  Gan  fod  yn  hyderus  yn  hyn,  y 
bydd  i'r  hwn  a  ddechreuodd  ynoch 
^waith  da,  ei  orphen  *hyd  ddydd 
lesu  Grist : 

7  Megis  y  mae  yn  ia^vn  i  mi  synied 
hyn  am  danoch  oil,  ^am  eich  bod 
gennyf  yn  fy  nghalon,  yn  gymmaint 
a'ch  bod  chwi  oil,  yn  gystal  ^yn  fy 
rhwymau,  ag  yn  fy  amddifíyn  a 
chadarnhâd  yr  efengyl,  ^  yn  gyfran- 
nogion  ^  â  mi  o  ras. 

8  Canys  ''Duw  sydd  dyst  i  mi, 
mor  hiraethus  wyf  am  danoch  oU 
yn  ymysgaroedd  lesu  Grist. 

9  A  hyn  yr  wyf  yn  ei  weddio, 
ar  amlhau  o'ch  cariad  chwi  etto 
fwyfwy  mewn  gwybodaeth  a  phob 
synwyr ; 

10  Fel  *y  profoch  y  pethau  sydd 
^  a  gwahaniaeth  rhyngddynt ;  fel  ^  y 
byddoch  bur  a  didramgwydd  hyd 
ddydd  Crist ; 

11  Wedi  eich  cyflawni  â  ffrwythau 


Anno 
DOMINI 

64. 


d  loan  6. 29. 

1  Thess.  1. 
3, 

•  ad.  10. 

^  am  fod 
gennych fi 
yn  eich 
calon. 

t  Kph.  3. 1. 

2  Tim.  1.8, 

S  pen.  4. 11. 
3  o'vi  gras. 
hi  Thess. 2. 

Ö. 


iKhuf,2.1S, 
i  rago'ol. 
klTUess.S. 
13.  a.  5.  23. 


Paul  yn  eu  liannog 


PHILIPPIAID,  II. 


i  sefijll  yn  y  ffydc 


Armo 
DOMINI 

64. 

I  Toan  15. 

4  5. 

Eph.  2. 10. 
in  loan  15. 8. 

Eph.  1. 12, 

14. 


6  Uijs  Cesar, 

7  i  baiib 
eraill. 


«>  2  Cor.  1. 
11. 
«lihuf.  8.9. 


PKhuf.6.5. 


^2  Cor.  5. 8. 
2  Tim.  4. 6. 


^  pen.  2.  24. 


•2Cor.l.ll, 
a  6.  12. 


«  Eph.  4. 1. 
Col.  1.10. 
1  Thess.  2. 
X2.  a  4. 1. 


cyfiawnder,  '  y  rhai  sydd  trwy  lesu 
Grist,  ™er  gogoniant  a  moliant  i 
Dduw. 

12  Ac  mi  a  ewyllysiwn  i  cliwi 
wybod,  frodyr,  am  y  pethau  a  ddi- 
gwyddodd  i  mi,  ddyfod  o  honynt 
yii  hytrach  er  llwyddiant  i'r  efengyl ; 

13  Yn  gymmaint  a  bod  fy  rhwym- 
au  i  ^  yng  Nghrist  yn  eglur  yn  ^  yr 
hoU  lys,  ac  ^  ym  mhob  lie  arall ; 

14  Ac  i  lawer  o'r  brodyr  yn  yr 
Arglwydd  fyned  yn  hyderus  wrth 
fy  rhwymau  i,  a  bod  yn  liyfach  o 
lawer  i  draethu  y  gair  yn  ddiofn. 

15  Y  mae  rhai  yn  wir  yn  pregethu 
Crist  trwy  genfigen  ac  ymryson ;  a 
rhai  hefyd  o  ewyllys  da. 

16  Y  naill  sydd  yn  pregethu  Crist 
o  gynnen,  nid  yn  bur,  gan  feddwl 
dwyn  mwy  o  flinder  i'm  rhwymau  i : 

17  A'r  lleill  o  gariad,  gan  wybod 
mai  er  amddifiyn  yr  efengyl  y'm 
gosodwyd. 

18  Beth  er  hynny  ?  etto  ym  mhob 
modd,  pa  un  bynnag  ai  mewn 
rhith,  ai  mewn  gwirionedd,  yr  ydys 
yn  pregethu  Crist :  ac  yn  hyn  yr 
ydwyf  fi  yn  Uawen,  ie,  a  llawen 
fyddaf 

19  Canys  mi  a  wn  y  digwydd  hyn 
i  mi  er  iachawdwriaeth  ""trwy  eich 
gweddi  chwi,  a  chynnorth^vy  °Ys- 
pryd  lesu  Grist, 

20  Yn  ol  fy  awydd-fryd  2Ììn  go- 
baith,  Pna'm  gwaradwyddir  mewn 
dim,  eithr  mewn  pob  hyder,  fel 
bob  amser,  felly  yr  awrhon  hefyd, 
y  mawrygir  Crist  yn  fy  ngorph  i, 
pa  un  bynnag  ai  trwy  fywyd,  ai 
trwy  farwolaeth. 

21  Canys  byw  i  mi  yw  Crist,  a 
marw  sydd  elw. 

22  Ac  OS  byw  fyddaf  yn  y  cnawd, 
hyn  yw  ffrwyth  fy  Uafur:  a  pha 
beth  a  ddewisaf,  nis  gwn. 

23  Canys  *i  y  mae  yn  gyfyng  arnaf 
o'r  ddeu-íM,  gan  fod  gennyf  chwant 
i'm  dattod,  ac  i  fod  gyd  â  Christ; 
canys  Uawer  ^  iawn  gweU  ydyw. 

24  Eithr  aros  yn  y  cnawd  sydd  fwy 
angenrheidiol  o'ch  plegid  chwi. 

25  A  'chennyf  yr  hyder  hwn,  yr 
wyf  yn  gwybod  yr  arhosaf  ac  y  cyd- 
drigaf  gyd  â  chwi  oU,  er  cynnydd 
i  chwi,  a  Uawenydd  y  ffydd ; 

26  Fel  y  byddo  "eich  gorfoledd 
chwi  yn  helaethach  yng  Nghrist 
lesu  o'm  plegid  i,  trwy  fy  nyfodiad 
i  drachefii  attoch. 

27  Yn  unig  *  ymddygwch  yn  addas 
i  efengyl  Crist;  fel  pa  un  bynnag 


a  ivndwyf  ai  dyfod  a'ch  gweled 
chwi,  ai  bod  yn  absennol,  y  clywyf 
oddi  wrth  eich  helynt  chAvi,  eich 
bod  yn  sefyll  yn  un  yspryd,  âg  un 
enaid,  gan  "gyd-ymdrech  ^gyd  â 
fiydd  yr  efengyl ; 

28  Ac  heb  eich  dychrynu  mewn 
un  dim  gan  eich  gwrthwynebwyr : 
'yr  hyn  iddynt  hwy  yn  wir  sydd 
arwydd  sicr  o  golledigaeth,  ^ond 
i  chwi  o  iachawdwriaeth,  a  hynny 
gan  Dduw. 

29  Canys  i  chwi  '  y  rhoddwyd, 
hod  i  chwi,  er  Crist,  nid  yn  unig 
gredu  ynddo  ef,  ond  hefyd  ddioddef 
erddo  ef ; 

30  Gan  fod  i  chwi  yr  un  ymdrin 
^  ag  a  welsoch  ynof  fi,  ac  yr  awi'- 
hou  a  gly wch  ci  fod  ynof  fi. 

PENNOD  II. 

1  Y  mae  yn  eu  liannog  liwynt  i  undeb,  ac  i 
hoh  gostyngeiddrwydd  meddwl,  trwy  siampl 
ufudd-dod  a  dyrchafiad  Crist ;  12  oc  í  fyned 
rhagddynt  yn  ofalus  yn  ffordd  iachawdwr- 
iaeth, fel  y  hyddoni  megis  goleuadau  ir  hyd 
annuwiol,  IQ  ac  yn  ddiddanwch  iddo  yntau, 
eu  hapostol  hwynt,  yr  hwn  sydd  bellach  harod 
i'lv  offrymmu  i  Dduw.  19  Ymae  yn  goheithto 
danfon  Timoíhëus  attynt,  yr  hwn  y  mae  efe 
yn  ei  ganmol  ynfawr  ;  25  ac  felly  Epaphro- 
ditus,  yr  hwn  y  mae  efe  ar  fedr  ei  ddanfon 
attynt  yn  dd'iattreg. 

OD  oes  gan  hynny  ddim  diddan- 
wch  yng  Nghrist,  od  oes  dim 
cysur  cariad,  od  oes  dim  cymdeithas 
yr  Yspryd,  od  oes  dim  ymysgaroedd 
a  thosturiaethau, 

2  Cyflawnwch  fy  Uawenydd;  ^fel 
y  byddoch  yn  meddwl  yr  un  peth, 
a'r  un  cariad  gennych,  yn  gyttûn, 
yn  synied  yr  un  peth. 

3  Na  ivneler  dim  trwy  gynnen  neu 
wag-ogoniant,  eithr  ^  mewn  gostyng- 
eiddrwydd, gan  dybied  eich  gilydd 
yn  well  na  chwi  eich  hunain. 

4  '^Nac  edrychwch  bob  un  ar  yr 
eiddoch  eich  hunain,  eithr  pob  un 
ar  yr  eiddo  eraill  hefyd. 

5  Canys  "^bydded  yuoch  y  medd- 
wl yma,  yr  hwn  oedd  hefyd  yng 
Nghrist  lesu : 

6  Yr  hwn,  ac  ^efe  yn  ffurf  Duw, 
^ni  thybiodd  yn  drais  fod  yn  ogyf- 
uwch  â  Duw ; 

7  Eithr  efe  a'i "  s  dibrisiodd  ei  hun, 
gan  gymmeryd  arno  agwedd  ''gwas, 
ac  '  a  wnaed  mewn  "  cyffelybiaeth 
dynion : 

8  A'i  gael  mewn  dull  fel  dyn,  efe 
a'i  darostyngodd  ei  hun,  gan  fod 
^yn  ufudd  hyd  angau,  ie,  angau  y 
groes. 

9  0  herwydd  paham,  Duw  '  a'i  tra- 


Anno 
DOMINI 

ei. 


u  Judas  3. 

6  Neil,  drot, 

neu,  trwy. 


X  2  Thess.  1. 

y  Rhuf.  8. 
17. 

2  Tim.  2. 
11. 

»  Act.  5.  41. 


Í  Act.  IC. 
10,  kc. 


»  Khuf.  12. 

16.  a  15.  5. 

1  Cor.  1.10. 

pen.  3. 16. 

1  Petr  3.  8. 
b  llhuf.  12. 

10. 

lPotr5.5. 
c  1  Cor.  10. 

24.  a  13.  5. 
d  Jlatt.  IL 

29. 

loan  13. 15. 

1  Petr  2. 

21. 

1  loan  2. 6. 
e  loan  1. 1, 

2.  a  17.  5. 
f  loan  5. 18. 
2  gwag- 

liaodd. 
E  Ps.  22.  6. 

Es.  63.  3. 

Dan.  9.  26. 

Marc  9. 12. 
h  Es.  42.  1. 

a  49.  3,  6. 

a  52.  13. 

a  53. 11. 

Ezec.  34. 

23,  24. 

Zech.  3.  8. 
1  loan  1.  14. 

Khuf.  1.  3. 

Gal.  4.  4. 

Heb.  2. 14, 

17. 
•SNeu, 

gosgedd. 
k  Matt.  20. 

39,42. 

IoanlO.18. 

Heb.  5.  8. 
1  loan  17. 1, 

2,6. 

Ueb.  2. 9. 


Canmol  Timothëus 


PHILIPPIAID,  III. 


ac  Ei^aphroditus. 


Anno 

DOMINI 

64. 


niEplLl.21. 

Heb.  1.  4. 
n  Es.  45.  23. 

Khuf.  14. 

11. 

Dut.  5.  13. 

oloanl3.13. 


*  gyd  ag. 


P  2  Cor.  3. 5. 
Heb.  13. 
21. 


6Neu, 
phurion. 
rMatt.5.45. 


•Matt.  5. 14. 


»2  Cor.  1.14. 
1  These.  2. 
10. 

6  Neu,  h?jd 
ddt/da,ne\i, 
erhijndijdd. 
«  GaL  2.  2. 
lTheB.3.5. 
î  2Tim.  4.6. 

7  Itaberlhid. 
J  Rhuf.  15. 

16. 

•  :i  Cor.  7.4. 
Col.  1.  24. 


»  Rhuf.  16. 
Ü1. 


*  j77or  an- 
wi/l  i  mi. 

9  Neu,  ?/n 
naturiol  a 
qfala. 


b  1  Cor.  10. 
24.33. 
2  Tim.  4. 
10,  16. 


o  pen.  1.  25. 
Philem. 
22. 


dyrchafodd  yntau,  ac  ""  a  roddes 
iddo  enw  yr  hwn  Sj/dd  goruwch 
pob  enw ; 

10  "  Fel  yn  enw  lesu  y  plygai  pob 
glin,  o'r  nefolion,  a'r  daearolion,  a 
than-ddaearolion  hethau  ; 

11  Ac  °y  cyifesai  pob  tafod  /od 
lesu  Grist  yn  Arglwydd,  er  gogon- 
iant  Duw  Dad. 

12  Am  hynny,  iy  anwylyd,  megis 
bob  amser  yr  ufuddhasoch,  nid  fel 
yn  iy  ngŵydd  yn  unig,  eithr  yr 
awrhon  yn  fwy  o  lawer  yn  fy  absen, 
gweithiwch  allan  eich  iachawdwr- 
iaeth  eich  hunain  ^tnvy  ofn  a  dy- 
chryn. 

13  Canys  ^Duw  yw  yr  hwn  sydd 
yn  gweithio  ynoch  ewyllysio  a 
gweithredu  o'i  ewyllys  da  ef. 

14  Gwnewch  bob  dim  ^heb  rwg- 
nach  ac  ymddadleu ; 

15  Fel  y  byddoch  ddiargyhoedd 
a  ^  diniwed,  '  yn  blant  difeius  i 
Dduw,  y'nghanol  cenhedlaeth  ddryg- 
ionus  a  throfaus,  ym  mhlith  y  rhai 
yr  ydych  ^  yn  disgleirio  megis  gol- 
euadau  yn  y  byd ; 

16  Yn  cynnal  gair  y  by wyd  ;  *  er 
gorfoledd  i  mi  ^yn  nydd  Crist,  ''na 
redais  yn  ofer,  ac  na  chymmerais 
boe'h  yn  ofer. 

17  le,  a  phe  *  y'm  "^  hoffrymmid  ar 
yaberth  a  gwasanaeth  eich  flydd, 
^llawenhâu  yr  wyf,  a  chyd-lawen- 
hâu  â  chwi  oil. 

18  Oblegid  yr  un  peth  liefyd  bydd- 
wch  chwithau  lawen,  a  chyd-lawen- 
hêwch  â  minnau. 

19  Ac  yr  wyf  yn  gobeithio  yn  yr 
Arglwydd  lesu,  anion  ^Timothëus 
ar  fyrder  attoch,  fel  y'm  cysurer 
innau  hefyd,  wedi  i  mi  wybod  eich 
helynt  chwi. 

20  Canys  nid  oes  gennyf  neb  ^o 
gyifelyb  feddwl,  yr  hwn  ^  a  wir- 
ofala  am  y  pethau  a  berthyn  i 
chwi. 

21  Canys  pawb  ^  sydd  yn  ceisio  yr 
eiddynt  eu  hunain,  nid  yr  eiddo 
Crist  lesu. 

22  Eithr  y  prawf  o  hono  ef  chwi 
al  gwyddoch,  mai  fel  plentyn  gyd 
â  thad,  y  gwasanaethodd  efe  gyd 
â  myfi  yn  yr  efengyL 

23  Hwn  gan  hynny  yr  ydwyf  yn 
gobeithio  ei  ddanfon,  cyn  gynted 
ag  y  gwelwyf  yr  hyn  a  fydd  i  mi. 

24  "=  Ac  y  mae  gennyf  hyder  yn 
yr  Arglwydd  y  deuaf  finnau  hefyd 
ar  fyrder  attoch. 

25  Eithr  mi  a  dybiais  yn  angen- 


rheidiol  ddanfon  attoch  Epaphro- 
ditus,  fy  mrawd,  a'm  cyd-weithiwr, 
a'm  "^cyd-filwr,  ond  eich  ^cennad 
chwi,  a  ®gweinidog  i'm  cyfreidiau 
innau. 

26  Canys  yr  oedd  efe  yn  hiraethu 
am  danoch  oil,  ac  yn  athrist  iawn, 
oblegid  i  chwi  glywed  ei  fod  ef 
yn  glaf. 

27  Canys  yn  wir  efe  a  fti  glaf 
yn  agos  i  angau :  ond  Duw  a  dru- 
garhaodd  wrtho  ef ;  ac  nid  wrtho 
ef  yn  unig,  ond  wrthyf  finnau  hefyd, 
rhag  cael  o  honof  dristwch  ar  drist- 
wch. 

28  Yn  fwy  ^diwyd  gan  hynny  yr 
anfonais  i  ef,  fel  gwedi  i  chwi  ei 
weled  ef  dracheih,  y  byddech  chwi 
lawen,  ac  y  byddwn  innau  yn  llai 
fy  nhristwch. 

29  Derbyniwch  ef  gan  hynny  yn 
yr  Arglwydd  gyd  â  phob  Uawenydd ; 
a'r  cyfryw  '^^rai  gwnewch  gyfrif  o 
honynt : 

30  Canys  oblegid  gwaith  Crist  y 
bu  efe  yn  agos  i  angau,  ac  y  bu 
diddarbod  am  ei  einioes,  ^fel  y 
cyflawnai  efe  eich  diffyg  chwi  o'ch 
gwasanaeth  tu  ag  attaf  fi. 

PENNOD  III. 

1  T  mae  efe  yn  eu  rhybuddio  i  ochelyd  gau- 
athrawon  yr  enwaediadý  ac,  4  yn  dang os  fod 
iddo  ef  fwy  o  acJios  nag  iddynt  hwy,i  hyderu 
y'nghyfiawnder  y  ddeddf  :  7  yr  hyn,  er  hynny, 
y  mae  efe  yn  ei  gyfrif  yn  dom  ac  yn  golled, 
er  mwyn  ennill  Crist  ai  gyfiaivnder ;  12  gan 
gydnahod  ei  ammherffeithrwydd  ei  hun  yn 
hyn.  15  Y  mae  yn  eu  hannoy  hwy  i  fod  o'r 
meddwl  hwn,  17  ac  i'w  ddynwared  ef ;  18  ac 
i  ochelyd  ffyrdd  Cridionogion  cnawdol. 

WEITHIAN",  fy  mrodyr,  ^bydd- 
wch  lawen  yn  yr  Arglwydd. 
Ysgrifenu  yr  un  pethau  attoch, 
gennyf  fi  yn  wir  nid  yw  flin,  ac  i 
chwithau  y  mae  yn  ddiogel. 

2  Gochelwch  gwn,  gochelwch 
^ddrwg-weithwyr,  gochelwch  y  cyd- 
doriad. 

3  Canys  ''yr  enwaediad  ydym  ni, 
^  y  rhai  ydym  yn  gwasanaethu  Duw 
yn  yr  yspryd,  ac  yn  gorfoleddu  yng 
Nghrist  lesu,  ac  nid  yn  ymddiried 
yn  y  cnawd : 

4  Ac  ^er  bod  gennyf  achos  i  ym- 
ddiried, ie,  yn  y  cnawd.  Os  yAV  neb 
arall  yn  tybied  y  gall  ymddiried  yn 
y  cnaAvd,  myfi  yn  fwy : 

5  ^Wedi  emvaedu  arnaf  yr  wyth- 
fed  dydd,  ^  o  genedl  Israel,  ^  o 
Iwyth  Benjamin,  yn  Hebrëwr  o'r 
Hebreaid ;  yn  ol  y  ddeddf,  'yn 
Pharisead ; 


A  nnog  i  undeh. 


PHIUPPIAID,  IV. 


Cynghorion  cyffredinol. 


Anno 
DOMINI 

64. 

k  Act.  22.  3. 
Gal.  1. 13, 
14. 

1  Act.  8.  3. 
a  9.  1. 

2  ddiacJi- 
wyn  arnaf. 

mMatt.  13. 

41. 
n  Es.  53. 11. 

Jer.  9.  2a, 

24. 

loiin  17.  3. 

Col.  2.  2. 


PBhuf.l.lT. 
a  A.  21,  22. 
Oal.  2.  IC. 


q  Rhuf.  6. 
3,  4,  5. 
2  Cor.  4. 

10. 11. 

2  Tim.  2. 

11. 12. 

1  Petr  4. 
13. 


r  1  Tim.  6. 

12. 
'  Heb.  12. 

23. 


tPs.  45. 10. 

Luc  9.  62. 
u  1  Cor.  9. 

24,  2Ö. 

Heb.  6. 1. 


y  1  Cor.  2. 6. 
a  14.  20. 


2  Rhuf.  12. 
10.  a  15.  5. 

a  1  Cor.  4. 

IC.  a  11.  1. 

1  Thess.  1. 

6. 
8  gyd-ddil- 

ynwyr. 
bl  Petr  5. 3. 


cGal.  6. 12. 
d  2  Cor.  11. 

15. 
e  Khuf.  16. 

18. 
f  Ho3.  4.  7. 

2  Cor.  11. 

12. 

(JhI.  6.  13. 
8  Khuf.  8. 5. 


6  ^  Yn  ol  zel,  '  yn  erlid  yr  eglwys ; 
yn  ol  y  cyfiawnder  sydd  yn  y  ddeddf, 
yn  ^  ddiargyhoedd. 

7  Eithr  ^  J  pethau  oedd  elw  i  mi, 
y  rhai  hynny  a  gyfi'ifais  i  yn  goUed 
er  mwyn  Crist. 

8  lë,  yn  ddiammeu,  yr  wyf  hefyd 
yn  cyfrif  pob  peth  yn  goUed  "o 
herwydd  ardderchowgrwydd  gwyb- 
odaeth  Crist  lesu  fy  Arglwydd : 
er  mwyn  yr  liwn  y'm  coUedwyd 
ym  mhob  peth,  ac  yr  wyf  yn  eu 
cyfrif  yn  dom,  fel  yr  ennillwyf 
Grist, 

9  Ac  y'm  cair  ynddo  ef  heb  fy 
nghyj&awnder  fy  hun,  "  yr  hwn  sydd 
q'y  gyfraith,  ond  p  yr  hwn  sydd  trwy 
ffydd  Crist,  sef  y  cyfiawnder  sydd 
o  Dduw  trwy  ffydd  : 

10  Fel  yr  adnabyddwyf  ef,  a 
grym  ei  adgyfodiad  ef,  a  ^chym- 
deithas  ei  ddioddefiadau  ef,  gan 
fod  wedi  fy  nghyd-ffurfio  â'i  farw- 
olaeth  ef ; 

11  Os  mewn  un  modd  y  gallwn 
gyrhaeddyd  adgyfodiad  y  meirw  : 

12  Nid  fel  pe  bawn  '^wedi  ei  gyr- 
haeddyd eisoes,  neu  fod  eisoes  ^wedi 
fy  mherffeithio ;  eithr  dilyn  yr  wyf, 
fel  y  gallvvyf  ymaflyd  yn  y  peth 
hwn  hefyd  yr  ymafl^vyd  ynof  gan 
Grist  lesu. 

13  Y  brodyr,  nid  wyf  fi  yn  bwrw 
ddarfod  i  mi  gael  gafael :  ond  un 
peth,  'gan  anghofio  y  pethau  sydd 
o'r  tu  cefn,  ac  "ymestyn  at  y  peth- 
au o'r  tu  blaen, 

14  Yr  ydwyf  yn  cyrchu  at  y  nod, 
am  gamp  ''uchel  alwedigaeth  Duav 
yng  Nghrist  lesu. 

15  Cynuifer  gan  hynny  ag  ydym 
y  berffaith,  syniwn  hyn  :  ac  os  yd- 
ych  yn  synied  dim  yn  amgenach, 
hyn  hefyd  a  ddatguddia  Duw  i 
chwi. 

16  Er  hynny,  y  peth  y  daethom 
atto,  ''cerddwn  Avrth  yr  un  rheol, 
syniwn  yr  un  peth, 

17  ^  Byddwch  "^  ddilynwyr  i  mi, 
frodyr,  ac  edrychwch  ar  y  rhai  sydd 
yn  rhodio  felly,  megis  ^  yr  ydym  ni 
yn  siampl  i  chwi. 

18  (Canys  y  mae  Uawer  yn  rhod- 
io, am  y  rhai  y  dywedais  i  chwi 
yn  fynych,  ac  yr  ydwyf  yr  awr- 
hon  hefyd  dan  wylo  yn  dywedyd, 
mai  *=  gelynion  croes  Crist  ydynt  ; 

19  "^Diwedd  y  rhai  yw  distryw, 
^  duw  y  rhai  yw  eu  bol,  *^a'u  gogon- 
iant  yn  eu  cywilydd,  sy  rhai  sydd 
yn  synied  pethau  daearol.) 


20  Canys  ^  ein  hymarweddiad  ni 
sydd  yn  y  nefoedd  ;  o'r  lie  hefyd 
'yr  ydym  yn  disgwyl  yr  lachawdwr, 
yr  Arglwydd  lesu  Grist: 

21  ^  Yr  hwn  a  gyfnewidia  ^  ein 
corph  gwael  ni,  fel  y  gwneler  ef 
yr  un  tfurf  ^a'i  gorph  gogoneddus 
ef,  yn  ol  y  nerthol  weithrediad  trwy 
yr  hwn  y  dichon  efe,  ^  ^  le,  ddaros- 
twng  pob  peth  iddo  ei  hun. 

PENNOD  IV. 

1  Ar  ol  rhyhuddion  neillduol,  4  y  mae  yn 
myned  rhagddo  at  gynghorion  cyffredinol  : 
10  ac  yn  dangos  pa  /odd  y  llawenychodd  efe 
wrth  eu  haelioni  hwy  tu  ag  atto,  pan  oedd 
y'ngharchar ;  nid  yn  gymmaint  am  iddynt 
borlhi  ei  anghenion  ef,  ag  am  y  gras  Duw 
oedd  ynddynt  hwy  :  19  ac  felly  y  mae  yn 
diweddu,  gan  wedd'io,  a'u  hannerch  hwy. 

AM  hynny,  fy  mrodyr  anwyl  a 
_  hoff,  *  fy  llawenydd  a'm  coron, 
felly  sefwch  yn  yr  Arglwydd,  an- 
wylyd. 

2  Yr  ydwyf  yn  attolwg  i  Euodias, 
ac  yn  attolwg  i  Syntyche,  synied  yr 
un  peth  yn  yr  Arglwydd, 

3  Ac  yr  ydwyf  yn  dymuno  am  at 
tithau,  fy  ngwir  gymmar,  cym- 
morth  y  gwragedd  hynny  y  rhai 
yn  yr  efengyl  *"  a  gyd-lafuriasant 
a  mi,  ynghyd  â  Chlement  hefyd, 
a'm  cyd-weithwyr  eraill,  "  y  rhai  y 
mae  eu  henwau  yn  Uyfr  y  bywyd. 

4  ^  LlaAvenhewch  yn  yr  Arglwydd 
yn  wastadol :  a  thrachefn  meddaf, 
Llawenhêwch. 

5  Bydded  eich  arafwch  yn  hysbys 
i  bob  dyn.  ^  Y  mae  yr  Arglwydd 
yn  agos. 

6  *^Na  ofelwch  am  ddim  :  eithr  ym 
mhob  peth  mewn  gweddi  ac  ym- 
bil  gyd  â  dîolchgarwch,  gwneler 
eich  deisyfiadau  chwi  yn  hysbys 
ger  bron  Duw. 

7  A  s  thangnefedd  Duw,  yr  hwn 
sydd  uwch  law  pob  deall,  a  geidw 
eich  calonnau  a'ch  meddyliau  yng 
Nghrist  lesu. 

8  Yn  ddiweddaf,  frodyr,  pa  bethau 
bynnag  sydd  wir,  pa  bethau  byn- 
nag  sydd  ^onest,  pa  bethau  bynnag 
sydd  gyfia^vn,  pa  bethau  bynnag 
sydd  bur,  pa  bethau  bynnag  sydd 
hawddgar,  pa  bethau  bynnag  sydd 
ganmoladwy,  od  oes  un  rhinwedd, 
ac  od  oes  dim  clod,  meddyliwch  am 
y  pethau  hyn, 

9  Y  rhai  a  ddysgasoch,  ac  a 
dderbyniasoch,  ac  a  glywsoch,  ac 
a  welsoch  ynof  fi,  y  pethau  hyn 
gwnewch  :  a  ^*  Duw  yr  heddwch  a 
fydd  gyd  â  chwi. 


Anno 
DOMINI 

G4. 


3. 


h  Eph.  2.  6, 
19. 
Col.  3. 1 

I  1  Cor.  1.7. 
1  Thess.  1. 
in. 

Tit.  2.  13, 
k  1  Cor.  15. 

4i,  48,  40. 

Col.  3.  4. 
*  corph  ein 

gwaeledd 

ili. 

0  ä  chorph 
ei  ogonedd 

ef- 
6  hefyd, 
neu,  hyd 
yn  oed. 

I I  Cor.  15. 
26,  27. 


»  2  Cor.  1. 
14. 

pen.  2.  IG. 
1  Thess.  2. 
19,  20. 


b  pen.  1.  27. 


c  Exod.  32. 

32. 

Ps.  60.  23. 

Dan.  12.  1. 

Luc  10.  20. 

Dat.  3.  5. 

a  20.  12. 

a  21./:. 
d  pen.  3.  1. 

1  Thess.  5. 
10. 

e  Heb.  10. 
25. 
lago  5.  9. 

2  Petr  3. 8, 
9. 

iPs.  55.  22. 
Diar.  lU.  3. 
Matt.  0.25. 


S  loan  14. 


Rhuf.  5.  L 
Col.  3. 15. 


2  barchedig. 


h  Rhuf.  15, 
3:i. 

2  Cor.  13, 
11. 


Paul  yn  dwlch  i  Dduw 


COLOSSIAID,  L 


am  ffydd  y  Colossiaid. 


Anno 

DOMINI 

64. 

S  adnew- 
p'ldu  o 
honoeh,  o 
ran  gofalu 
am  aanaf 
fi- 

12  Cor.  11. 9. 

*  >/r  oeddych 
jieh  gael 
ennyd. 

k  1  Tim.  C. 

6,8. 
1 1  Cor.  4. 11. 

2  Cor.  U. 

27. 


o>  pen.  1.  7. 


n  2  Cor.  11. 
8,9. 


Anno 

DOMINI 

64. 


a  Eph.  1. 1. 
b  Gal.  1. 3. 


cKph.l.l(j. 
Phil.  L  3. 
a  4.  6. 


10  Mi  a  lawenychais  hefyd  yn  yr 
Arglwydd  yn  fawr,  oblegid  ^i'ch 
'gofal  chwi  am  danaf  fi  yr  awrlion 
o'r  diwedd  adnewyddu  ;  yn  yr  hyn 
y  buoch  ofalus  hefyd,  ond  ''eisieu 
amser  cyfaddas  oedd  arnoch. 

11  Md  am  fy  mod  yn  dywedyd 
o  herwydd  eisieu :  canys  myfi  a 
ddysgais  ym  mha  gyflwr  bynnag  y 
byddwyf,  fod  ^  yn  foddlawn  iddo, 

12  Ac  ^mi  a  fedraf  ymostwng,  ac 
a  fedraf  ymhelaethu :  ym  mhob  He 
ac  ym  mhob  peth  y'm  haddysgwyd, 
i  fod  yn  Uawn  ac  i  fod  yn  newynog, 
i  fod  mewn  helaethrwydd  ac  i  fod 
mewn  prinder. 

13  Yr  wyf  yn  gallu  pob  peth 
trwy  Grist,  yr  hwn  sydd  yn  fy 
nerthu  i. 

14  Er  hynny,  da  y  gwnaethoch 
™  gyd-gyfrannu  â'm  gorthrymder  i. 

15  A  chwithau,  Philippiaid,  hefyd 
a  wyddoch  yn  nechreuad  yr  efengyl, 
pan  euthum  i  ymaith  o  Macedonia, 
°  na  chyfrannodd  un  eglwys  â  mi  o 
ran  rhoddi  a  derbyn,  ond  chwychwi 
yn  unig. 

16  Oblegid  yn  Thessalonica  hefyd 


yr  anfonasoch  i  mi  unwaith  ac  eil- 
waith  wrth  fy  anghenraid. 

17  Nid  o  herwydd  fy  mod  i  yn 
ceisio  rhodd :  eitlir  yr  ydwyf  yn 
ceisio  °fí"rwyth  yn  amlhâu  erbyn 
eich  cyfrif  chwi. 

18  Ond  °  y  mae  gennyf  bob  peth, 
ac  y  mae  gennyf  helaethrwydd : 
mi  a  gyflawnwyd,  wedi  i  mi  dder- 
byn  gan  Epaphroditus  y  pethau  a 
ddaethant  oddi  wrthych  chwi ;  sef 
Parogl  "^peraidd,  ^aberth  cymmer- 
adwy,  boddlawn  gan  Dduw. 

19  A'm  Duw  i  "^  a  gyflawna  eich 
hoU  ^raid  chwi  ^jm  ol  ei  olud  ef 
mewn  gogoniant,  yng  Nghrist  lesu. 

20  Ond  i  Dduw  an  Tad  ni  y  byddo 
gogoniant  yn  oes  oesoedd.   Amen. 

21  Anherchwch  yr  holl  saint  yng 
Nghrist  lesu.  Y  mae  y  brodyr  sydd 
gyd  â  mi  yn  eich  annerch. 

22  Y  mae  y  saint  oil  yn  eich  an- 
nerch chwi,  ac  yn  beunaf  *y  rhai 
sydd  o  deulu  Cesar. 

23  "  Gras  ein  Harglwydd  lesu  Grist 
fyddo  gyd  â  chwi  oil.   Amen, 

H  At  y  Philippiaid  yr  ysgrifenwyd  o  Euf- 
ain,  gyd  ag  Epaphroditus. 


EPISTOL  PAUL  YE  APOSTOL  AT  Y 

COLOSSIAID. 


<»lPetrl.4. 


PENNOD  I. 

1  Ar  61  cyfarch  iddynt,  y  mae  Paul  yn  d'iolch  i 
Dduw  am  eu  ffydd  hwy  ;  7  ac  yn  cadarnhâu 
dysgeidiaeth  Epaphras ;  9  yn  gweddto  ym 
mhellach  ar  iddynt  gynnyddu,  mewn  gras  :  14 
yn  portreiadu,  y  gwir  Grid,  21  ac  yn  eu  han- 
nog  hwy  i  dderbyn  lesu  Grist ;  ac  yn  canmol 
ei  weiiiidogaeth  ei  hun. 

PAUL,  apostol  lesu   Grist  trwy 
ewyllys  Duw,  a  Thimothëus  ein 
brawd, 

2  *  At  y  saint  a'r  ffyddlawn  frodyr 
yng  Nghrist  y  rhai  sydd  yn  Colossa : 
*'Gras  i  chwi,  a  thangnefedd,  oddi 
wrth  Dduw  ein  Tad,  a'r  Arglwydd 
lesu  Grist. 

3  cYr  ydym  yn  diolch  i  Dduw 
a  Thad  ein  Harglwydd  lesu  Grist, 
gan  weddio  drosoch  chwi  yn  was- 
tadol, 

4  Er  pan  glywsom  am  eich  fíydd 
yng  Nghrist  lesu,  ac  am  y  cariad 
sydd  gennych  tu  ag  at  yr  holl 
saint ; 

5  Er  mwyn  y  gobaith  ^  a  roddwyd 
i  gadw  i  chwi  yn  y  nefoedd,  am  yr 


yngair 


hon  y  clywsoch   o'r  blaen 
gwirionedd  yr  efengyl ; 

6  Yr  hon  sydd  wedi  dyfod  attoch 
chwi,  megis  ag  *«/  *î*öí6  J^  y^  ^ioU 
fyd ;  ^  ac  sydd  yn  dwyn  fírwyth, 
megis  ag  yn  eich  plith  chwithau,  er 
y  dydd  y  clywsoch,  ac  y  gwybuoch 
ras  Duw  mewn  gwirionedd : 

7  Megis  ag  y  dysgasoch  gan  ^  Epa- 
phras ein  hanwyl  gyd-was,  yr  hwn 
sydd  drosoch  chwi  yn  ffyddlawn 
weinidog  i  Grist ; 

8  Yr  hwn  hefyd  a  amlygodd  i  ni 
eich  ^  cariad  chwi  yn  yr  Yspryd. 

9  '0  herwydd  hyn  ninnau  hefyd, 
er  y  dydd  y  clywsom,  nid  ydym  yn 
peidio  â  gweddîo  drosoch,  a  deisyf 
^eich  cyflawni  chwi  â  ^gwybodaeth 
ei  ewyllys  ef  ym  mhob  doethineb 
a  deall  ysprydol ; 

10  "Fel  y  rhodioch  yn  ad  das  i'r 
Arglwydd  i  bob  rhyngu  bodd,  gan 
ddwyn  fírwyth  ym  mhob  gweithred 
dda,  a  chynnyddu  y'ngwybodaeth 
am  Dduw ; 

11  Wedi  eich  nerthu  â  phob  nerth, 


A m  gynnydd  mewn  gras.  COLOSSIAID,  11.     Gynghor  î  fod  yn  ddianwadal. 


Anno 
DOMINI 

64. 

2  eadernid 
ei  ogoniaut 
ef. 

n  Act.  26. 
IS. 


oEph.6.12. 

Heb.  2.  li. 

1  Petr  2.  9. 
3  3Iab  ei 

gariad. 
P  Eph.  1.  7. 


<J2Cor.  4.  4. 
Heb.  1.  3. 
r  Dat.  3. 14. 

•  loan  1. 3. 
1  Cor.  8.  6. 
Heb.  1.  2. 


Jeingciau, 
t  Rhuf.  8. 

38. 

pen.  2. 10, 

35. 

1  Petr  3. 

22. 
"  Rhuf.  11. 

36. 
» loan  1. 1, 

3. 

1  Cor.  8.  6. 
y  Eph.  1.22. 
6  y  corph, 

yr  egtwys. 
«  Act.  26. 

23. 

1  Cor.  15. 

20,  23. 

Dat.  1.  5. 
•j  mhlith 

pawb. 
a  loan  1. 16. 

a  3.  34. 

^  A  ckan 
wneufhnr. 

b  Eph.  2. 14, 
la. 

c  2  Cor.  5. 
18. 

d  Eph.  1.10. 


o  Eph.  2.  1, 
2,12. 

8  Neu,  Irwy 
feddwl. 

9  ello. 

'Eph.  2. 15. 

e  Luc  1.  75. 

Eph.  1.  4. 

a  5.  27. 

Tit.  2. 14. 
2  ei  lain. 


1>  ad.  6. 


I  2  Cor.  7.  4. 
k  Eph.  3. 1, 
13. 
12  Cor.  1.5, 

e. 

2  Tim.  1.8. 
a  2. 10. 


yn  ol  ^ei  gadernid  gogoneddus  ef, 
Ì  bob  dioddefgarwch  a  hir-ymaros 
gyd  â  llawenydd ; 

12  Gan  ddiolch  i'r  Tad,  yr  hwn 
a'n  gwnaeth  ni  yn  gymmwys  i  gael 
rhan  o  °  etifeddiaeth  y  saint  yn  y 
goleuni : 

13  Yr  hwn  a'n  gwaredodd  ni  allan 
o  "feddiant  y  tywyllwch,  ac  ^'n 
svmmudodd  i  deyrnas  ^ei  anwyl 
Fab: 

14  PYn  yr  hwn  y  mae  i  ni  bryn- 
edigaeth  trwy  ei  waed  ef,  se/madd- 
euant  pechodau : 

15  Yr  hwn  yw  "^delw  y  Duw  anwel- 
edig,  •■  cyntaf-anedig  pob  creadur : 

16  Canys  Hrwyddo  ef  y  crëwyd 
pob  dim  a'r  sydd  yn  y  nefoedd, 
ac  sydd  ar  y  ddaear,  yn  weledig 
ac  yn  anweledig,  pa  un  bynnag 
ai  *thronau,  ai  *  arglwyddiaethau, 
ai  tywysogaethau,  ai  meddiannau; 
pob  dim  a  grëwyd  ''trwyddo  ef,  ac 
erddo  ef. 

17  ""Ac  y  mae  efe  cyn  pob  peth, 
ac  ynddo  ef  y  mae  pob  peth  yn 
cyd-sefyll. 

18  Ac  efe  ^  y w  pen  ^  corph  yr  eg- 
Iwys  :  efe,  yr  hwn  yw  y  dechreuad, 
^  y  cyntaf-anedig  oddi  wrth  y  meirw; 
fel  y  byddai  efe  yn  blaenori  ym 
^  mhob  peth. 

19  Oblegid  rhyngodd  bodd  i'r 
Tad  drigo  o  bob  cyflawnder  *yn- 
ddo  ef ; 

20  ^Ac,  ^wedi  iddo  wneuthur 
heddwch  trwy  waed  ei  groes  ef, 
'^trwyddo  ef  gymmodi  "^pob  peth 
âg  ef  ei  hun ;  trwyddo  ef,  medd- 
af,  pa  un  bynnag  ai  pethau  ar  y 
ddaear,  ai  pethau  yn  y  nefoedd. 

21  A  chwithau,  ^y  rhai  oeddych 
ddieithriaid,  a  gelynion  ^mewn 
meddwl  trwy  weithredoedd  drwg, 
yr  awrhon  ^  hefyd  a  gymmododd  efe, 

22  ^Y'nghorph  ei  gnawd  ef  trwy 
farwolaeth,  ^i'ch  cyflwyno  chwi  yn 
sanctaidd,  ac  yn  ddifeius,  ac  yn 
ddiargyhoedd,  ger  ei  fron  ^  ef : 

23  Os  ydych  yn  parhâu  yn  y  fíydd, 
wedi  eich  seilio  a'ch  sicrhau,  ac 
heb  eich  symmud  oddi  wrth  obaith 
yr  efengyl,  yr  hon  a  glywsoch,  ac 
a  bregethwyd  ^ym  mysg  pob  cre- 
adur a'r  sydd  dan  y  nef ;  i'r  hon 
y'm  gwnaethpwyd  i  Paul  yn  w^ein- 
idog : 

24  '  Yr  hwn  ydwyf  yn  awr  yn  Ua- 
wenychu  yn  fy  nioddefiadau  ^  dros- 
och,  ac  yn  cyflawni  'yr  hyn  sydd 
yn    ol  o  gystuddiau    Crist  yn  fy 


nghnawd  i,  er  mwyn  ™  ei  gorph  ef, 
yr  hwn  yw  yr  eglwys  : 

25  Tr  hon  y'm  gwnaethpwyd  i  yn 
weinidog,  yn  ol  "  goruchwyliaeth 
Duw,  yr  hon  a  roddwyd  i  mi  tu  ag 
attoch  chwi,  i  ^  gyflawni  gair  Duw  ; 

26  Sef  **  y  dirgelvvch  oedd  gudd- 
iedig  er  oesoedd  ac  er  cenhedl- 
aethau,  Pond  yr  awrhon  a  eglurwyd 
i'w  saint  ef : 

27  "i  I'r  rhai  yr  ewyllysiodd  Duw 
hysbysu  beth  yw  '  golud  gogoniant 
y  dirgelwch  hwn  ym  mhHth  y  Cen- 
hedloedd,  yr  hwn  y w  Crist  *  ynoch 
chwi,  *  gobaith  y  gogoniant : 

28  Yr  hwn  yr  ydym  ni  yn  ei 
bregethu,  gan  rybuddio  pob  dyn, 
a  dysgu  pob  dyn  ym  mhob  doeth- 
ineb;  *fel  y  cyflwynom  bob  dyn 
yn  berflfaith  yng  Nghrist  lesu  : 

29  ^Am  yr  hyn  yr  ydwyf  hefyd 
yn  Uafurio,  gan  ymdrechu  yn  ol 
ei  weithrediad  ef,  yr  hwn  sydd  yn 
gweithio  ynof  fi  yn  nerthol. 

PENNOD  II. 

1  Y  mae  efe  etto  yn  eu  hannog  ifod  yn  dd'i- 
anwadal  yng  Nghrist ;  8  ac  i  ochelyd  phil- 
osophy ddiaeth  a  thraddodiadau  ofer,  18  ac 
addoli  angelion,  20  a  seremoraau  y  gyfraith, 
y  rhai  sydd  ivedi  terfynu  yng  Nghrist. 

CANYS  mi  a  ewyllysiwn  i  chwi 
wybod  pa  faint  o  ^^ymdrech 
sydd  arnaf  er  eich  mwyn  chwi,  a'r 
rhai  yn  Laodicea,  a  chynnifer  ag 
ni  welsant  fy  Avyneb  i  yn  y  cnawd ; 

2  ''Fel  y  cysurid  eu  calonnau  hwy, 
wedi  eu  cyd-gyssylltu  mewn  cariad, 
ac  i  bob  gokid  sicrwydd  deall,  '^i 
gydnabyddiaeth  dirgelwch  Duw,  a'r 
Tad,  a  Christ ; 

3  ^  Yn  yr  hwn  y  mae  holl  drysorau 
doethineb  a  gwybodaeth  yn  gudd- 
iedig. 

4  A  hyn  yr  ydwyf  yn  ei  ddywed- 
yd,  ^fel  na  thwyllo  neb  chwi  ag 
ymadrodd  hygoel. 

5  Canys  ^er  fy  mod  i  yn  absennol 
yn  y  cnawd,  er  hyuny  yr  ydwyf 
gyd  â  chwi  yn  yr  yspryd,  yn  11a- 
wenychu,  ac  yn  gweled  seich  trefn 
chwi,  a  chadernid  eich  ffydd  yng 
Nghrist. 

6  ^  Megis  gan  hynny  y  derbynias- 
och  Grist  lesu  yr  Arglwydd,  felly 
rhodiwch  ynddo ; 

7 '  Wedi  eich  gwreiddio  a'ch  adeil- 
adu  ynddo  ef,  a'ch  cadarnhâu  yn  y 
ffydd,  megis  y'ch  dysgwyd,  gan  gyn- 
nyddu  ynddi  mewn  diolchgarwch. 

8  ^  Edrychwch  na  bo  neb  yn  eich 
anrheithio  trwy  philosophi  a  gwag 


Anno 
DOMINI 

64. 


m  Eph.  1. 
23. 
n  Eph.  3.  2. 

3?en7(!î,neu, 
wjftawn 
bregethu, 
Rliuf.  lo. 
19. 

0  Rhuf.  10. 
25. 

P  Matt.  1:5. 
H. 

1  2  Cor.  2. 
14. 

r  Rhuf.  9. 

23. 

Eph.  1.  7. 
4  yn  eich 

plilh  chtoi. 
s  1  Tim.  1. 

1. 


t  2  Cor.  11. 
2. 
Eph.  5.  27. 

5  Yn. 


»  pen.  1.  29. 

Phil.  1.30. 

1  Thesa.  2. 

2. 
2  ofn,  ncu, 

ofal. 

b2Cor.l.O. 


■■  Phil.  3. 8. 


«1 1  Cor.  1. 

24. 


e  Eph.  5.  C. 
ad.  18. 


a  Cor.  5. 3. 


e  1  Cor.  14. 
40. 


iilThcs3.4. 
1. 
J  udas  3. 


I  Eph.  2. 21, 
22.  a  3. 17, 


ic  Jer.  29.  8. 
Khuf.  IG. 
17. 
Heb.  13.  9. 


Breintîau  yr  efengyl, 


COLOSSIAID,  III. 


a  seremoniau  y  gyfraith. 


Anno 
DOMINI 

64. 


1  Matt.  15. 

2. 

Gal.  1. 14. 
m  Gal.  4. 3, 

0. 

ad.  20. 
n  pen.  1. 19. 

oEph.1.20. 

P  pen.  1.  16. 

1  Dout.  30. 
6. 

.Ter.  4. 4. 
Khuf.  2. 

rhil.3.  3. 
r  Uhuf.  6.C. 

)>en.3.8,  9. 
•  Khuf.  6.4. 


t  Eph.  1. 19. 

3.7. 
u  Act.  2.  24. 


X  Eph.  2. 1, 
6,  6,  11. 


y  Eph.  2. 15. 
16. 

S  iir  ysgrif- 
en-law 
mewn  or- 
deiniadau. 


«  Gen.  3. 15. 

I's.  68. 18. 

Es.  53.  12. 

JIatt.  12. 

2  I. 

Luc  11.  22. 

loan  1-2.31. 

a  10. 11. 
4  (idad- 

icisgo. 
»  Eph.  6. 12. 
6  Neu, 

ynddo  ei 

hull. 
b  Khuf.  14. 

3, 10,  13. 
^fìoi/tta  ac 

yfed. 

c  Gal.  4.  10. 
à  Meb.  8.  5. 

a  10. 1. 
e  a<l.  4. 
t/nrned 

«eb  í'cÄ 

erh/jìu 

9  a  chref- 

vdd. 
t  Ezec.  13. 

3. 

1  Tim.  1.7. 
6  Eph.  4. 15, 

lii. 


h  Khuf.  G. 

3,5. 

a  7.  4,  6. 

Gal.  2. 19. 
1  ad.  8. 


k  Eb.  29. 1.1. 
Jlatt.  15  9. 
TiU  1. 11. 


dwyll,  yn  ol  Hraddodiad  dynion, 
yn  ol  "  egwyddorion  y  byd,  ac  nid 
yn  ol  Crist. 

9  Oblegid  "ynddo  ef  y  mae  hoU 
gyflawnder  y  Duwdod  yn  preswylio 
yn  gorphorol. 

10  Ac  yr  ydych  cliwi  wedi  eich 
cyflawni  ynddo  ef,  *  yr  hwn  yw  pen 
pob  P  tywysogaeth  ac  awdurdod : 

11  Yn  yr  hwn  hefyd  y'ch  ^  enwaed- 
wyd  âg  enwaediad  nid  o  waith  Haw, 
trwy  'ddîosg  corph  pechodau  y 
cnawd,  yn  enwaediad  Crist : 

12  *Wedi  eich  cyd-gladdu  âg  ef 
yn  y  bedydd,  yn  yr  hwn  hefyd  y'ch 
cyd-gyfodwyd  trwy  *ffydd  gweith- 
rediad  Duw,  "yr  hwn  a'i  cyfododd 
ef  o  feirw. 

13  ""  A  chwithau,  pan  oeddych  yn 
feirw  mewn  camweddau,  a  dien- 
waediad  eich  cnawd,  a  gyd-fyw- 
haodd  efe  gyd  âg  ef,  gan  faddeu 
i  chwi  yr  holl  gamweddau ; 

14  yQan  ddileu  =^  ysgrif en-law  yr 
ordeiniadau,  yr  hon  oedd  i'n  her- 
byn  ni,  yr  hon  oedd  y'ngwrthwyn- 
eb  i  ni,  ac  a'i  cymmerodd  hi  oddi 
ar  y  ffordd,  gan  ei  hoelio  wrth  y 
groes : 

15  ==  Gan  *  yspeilio  ^  y  ty wysogaeth- 
au  a'r  awdurdodau,  efe  a'u  har- 
ddangosodd  hwy  ar  gyhoedd,  gan 
ymorfoleddu  arnynt  ^arni  hi. 

16  Am  hynny  na  farned  neb  ar- 
noch  chwi  ^am  ^fwyd,  neu  am 
ddiod,  neu  o  ran  ''dydd  gwyl,  neu 
newydd-loer,  neu  Sabbathau : 

17  ^  Y  rhai  ydynt  gysgod  pethau  i 
ddyfod ;  ond  y  corph  sydd  o  Grist 

18  ®Na  "^thwylled  neb  chwi  am 
eich  gwobr,  wrth  ei  ^  ewyllys,  mewn 
gostyngeiddrwydd,  ^  ac  addoliad 
angelion,  gan  ruthro  i  bethau  ^nis 
gwelodd,  wedi  ymchwyddo  yn  ofer 
gan  ei  feddwl  cnawdol  ei  hun  ; 

19  Ac  heb  gyfattal  ^y  Pen,  o'r 
hwn  y  mae  yr  holl  gorph,  trwy  y 
cymmalau  a'r  cyssylltiadau,  yn  der- 
byn  lluniaeth,  ac  wedi  ei  gyd-gys- 
sylltu,  yn  cynnyddu  gan  gynnydd 
Duw. 

20  Am  hynny,  os  ydych  ^wedi 
meirw  gyd  â  Christ  oddi  wrth 
'  egwyddorion  y  byd,  paham  yr  yd- 
ych, megis  pettych  yn  byw  yn  y 
byd,  yn  ymrôi  i  ordeiniadau, 

21  (Na  chyiFwrdd ;  ae  na  ar- 
chwaetha ;  ac  na  theimla ; 

22  Y  rhai  ydynt  oil  yn  Uygredig- 
aeth  wrth  eu  harfer ;)  ^  yn  ol  gorchy- 
mynion  ac  athrawiaethau  dynion  ? 

mi 


23  ^  Yr  hyn  bethau  sydd  ganddynt 
rith  doethineb  mewn  ™  ewyllys-gref- 
ydd,  a  gostyngeiddrwydd,  a  bod 
^  heb  arbed  y  corph,  nid  mewn  bri 
i  ddigoni  y  cnawd. 

PENNOD  III. 

1  Y  mae  yn  dangos  pa  le  y  dylem  geisio  Crùt ; 
5  ac  yn  ein  hannog  i'n  marwolaethu,  ein 
liunain,  10  i  dd'iosg  yr  hen  ddyn,  ac  i  loisgo 
Crist  am  danom  :  12  yn  ein  cynghori  i  gar- 
iad  perffaith,  a  gostyngeiddrwydd,  ac  am- 
ryw  rimceddau  eraill. 

AM  hynny  os  *  cyd-gyfodasoch 
.  gyd  â  Christ,  ceisiwch  y  peth- 
au sydd  uchod,  lie  mae  ^  Crist  yn 
eistedd  ar  ddeheulaw  Duw. 

2  Rhoddwch  eich  ^  serch  ar  beth- 
au sydd  uchod,  nid  ar  bethau  sydd 
ar  y  ddaear. 

3  '^  Canys  meirw  ydych,  a'ch  bywyd 
a  guddiwyd  gyd  â  Christ  yn  Nuw. 

4  "^Pan  ymddangoso  Crist  ein 
bywyd  ni,  yna  hefyd  yr  ymddang- 
oswch  chwithau  gyd  âg  ef  ^  mewn 
gogoniant. 

5  ^Marwhêwch  gan  hynny  ^eich 
aelodau  y  rhai  sydd  ar  y  ddaear ; 
^godineb,  aflendid,  gwŷn,  dryg- 
chwant,  a  chybydd-dod,  'yr  hon 
sydd  eilun-addoliaeth : 

6^0  achos  yr  hyn  bethau  y  mae 
digofaint  Duw  yn  dyfod  ar  ^blant 
yr  anufudd-dod : 

7  ™  Yn  y  rhai  hefyd  y  rhodiasoch 
chwithau  gynt,  pan  oeddych  yn 
byw  ynddynt. 

8  Ond  ''yr  awrhon  rhoddwch 
chwithau  ymaith  yr  hoU  bethau 
hyn ;  digter,  Ilid,  drygioni,  cabledd, 
serthedd,  allan  o'ch  genau. 

9  °  Na  ddywedwch  gelwydd  wrth 
eich  gilydd,  Pgan  ddarfod  i  chwi 
ddiosg  yr  hen  ddyn  ynghyd  a'i 
weithredoedd ; 

10  A  gwisgo  y  newydd,  yr  hwn 
*îa  adnewyddir  mewn  gwybodaeth, 
'  yn  ol  delw  yr  hwn  *  a'i  creodd  ef : 

11  Lie  nid  oes  na  ^Groegwr  nac 
luddew,  enwaediad  na  dienwaed- 
iad,  Barbariad  ìia  Scythiad,  caeth 
iia  rhydd:  ond  Crist  sydd  bob 
peth,  ac  ym  mhob  peth. 

12  "Am  hynny,  (megis  etholed- 
igion  Duw,  sanctaidd  ac  anwyl,) 
gwisgwch  am  danoch  ymysgar- 
oedd  trugareddau,  cymmwynasgar- 
wch,  gostyngeiddrwydd,  addfwyn- 
der,  yiiiaros ; 

13  Gan  gyd-ddAvyn  a'ch  gilydd,  a 
maddeu  i'ch  gilydd,  os  bydd  gan 
neb  "gweryl  yn  erbyn  neb:  megis 


Amryw  gynghorîon, 


COLOSSIAID,  IV. 


ac  annercliiadau. 


Anno 
DOMINI 

64. 


Í  Rhuf.  14. 

17. 
Phil.  4. 7. 

y  Eph.  4. 4. 


*  gjjfoeihog. 


1 1  Cor.  14. 

-6. 

Eph.5. 19. 
fi  yn  rasol. 
a  pen.  4.  6. 
b  1  Cor.  10. 

SI. 


e  Rhuf.  1.8. 
Eph.  5.  20. 
Heb.13.15. 

dEph.5.22. 
Tit.  2.  5. 
IPetrS.l. 


eEph.5.25. 
IPetrS.  7. 


fEph.  6.1. 

BEph.  5.24. 
Tit.  2.  9. 


t  Eph.  6.  4. 


>  Eph.  6. 5, 

&c. 

1  Tim.  6.1. 

'J"it.  2  9. 

lPetr2.1S. 
k  ad.  20. 


I  Rhaf.  2. 
]1. 

]:|.h.  6.  9. 
IPetrl.n. 


a  Eph.  6.  9. 
b  Luc  18.  1. 

Rhuf.  U. 

12. 

Eph.  6.  IS. 

1  Thess.  5. 
17. 

2  meicn 

d'iolch- 

riarvich. 
<=  Eph.  6. 19. 

Ü  Thess.  3. 

1. 
«1  1  Cor.  16. 

9. 

2  Cor.  2.12. 
e  JIatt.  13. 

11. 

1  Cor.  4. 1. 

E|.h.  C.  10. 

pon.  1.  26. 

»2.2. 


ag  y  maddeuodd  Crist  i  cliwi,  felly 
gioneivch  chwithau. 

14  Ac  am  ben  hyn  oil,  gwisgwch 
gariad,  yr  hwn  yw  rhwymyn  per- 
ffeithrwydd. 

15  A  llywodraethed  *  tangnefedd 
Duw  yn  eich  calonnau,  i'r  hwn  hef- 
yd  y'ch  galwyd  ^yn  un  corph;  a 
byddwch  ddiiolcligar. 

16  Preswylied  gair  Crist  ynoch  yn 
*  helaeth  ym  mhob  doethineb  ;  gan 
ddysgu  a  rhybuddio  bawb  eich  gil- 
ydd  ^  mewn  psalmau,  a  hymnau,  ac 
odlau  ysprydol,  gan  ganu  ^^trwy 
ras  yn  eich  calonnau  i'r  Arglwydd. 

17  A^pha  beth  bynnag  a  wneloch, 
ar  air  neu  ar  weithred,  gwnewch 
bob  peth  yn  enw  yr  Arglwydd 
lesu,  *=  gan  ddiolch  i  Dduw  a'r  Tad 
trwyddo  ef. 

18  "^Fgwi'agedd,  ymostyngwch  i'ch 
gwŷr  prîod,  megis  y  mae  yn  wedd- 
us  yn  yr  Arglwydd. 

19  ^Fgwŷr,  cerwch  eich  gwragedd, 
ac  na  fyddwch  chwerwon  wrthynt. 

20  ^  Y  plant,  ufuddhêwch  I'cTi 
rhieni  ^  ym  mhob  peth :  canys  hyn 
sydd  yn  rhyngu  bodd  i'r  Arglwydd 
yn  dda. 

21  ^  F  tadau,  na  chyffrowch  eich 
plant,  fel  na  ddigalonnout. 

22  *Fgweision,  ufuddhêwch  ^ym 
mhob  peth  i'cA  meistriaid  yn  ol  y 
cnawd ;  nid  â  llygad-wasanaeth,  fel 
boddlonwyr  dynion,  eithr  mewn 
symlrwydd  calon,  yn  ofiii  Duw : 

23  A  pha  beth  bynnag  a  wneloch, 
gwnewch  o'r  galon,  megis  i'r  Ar- 
glwydd, ac  nid  i  ddynion  ; 

24  Gan  wybod  mai  gan  yr  Ar- 
glwydd y  derbyniwch  daledigaeth 
yr  etifeddiaeth  :  canys  yr  Arglwydd 
Crist  yr  ydych  yn  ei  wasanaethu. 

25  Ond  yr  hwn  sydd  yn  gwneuth- 
ur  cam,  a  dderbyn  am  y  cam  a 
wnaeth :  ac  '  nid  oes  derbyn  wyneb. 

PENNOD  IV. 

1  Y  mae  yn  eu,  hannog  i  fod  yn  wresog  mewn 
gweddi  ;  5  i  radio  yn  ddoeih  tu  ag  at  y  rhai 
ni  ddaetliant  etto  i  wir  wyhodaeth  am  Grist: 
10  yn  eu,  hannerch  hwy,  ac  yn  ewyllysio 
iddynt  boh  rhyw  Iwyddiant. 

^  T^  MEISTRIAID,  gwnewch  i'ch 
■*■    gweision  yr  hyn  sydd  gyfiawn 
ac  uniawn  ;  gan  wybod  fod  i  chwi- 
thau Feistr  yn  y  nefoedd. 

2  ''Parhêwch  mewn  gweddi,  gan 
wylied  ynddi  ^  gyd  â  dîolchgarwch ; 

3  "  Gan  weddio  hefyd  drosom  nin- 
nau,  ar  i  Dduw  "^agori  i  ni  ddiAvs 
ymadrodd,    i    adrodd    ^dirgelwch 

1115 


Crist,  am  yr  hwn  yr  ydwyf  hefyd 
mewn  rhwymau : 

4  Fel  yr  eglurhâwyf  ef,  megis  y 
mae  yn  rhaid  i  mi  ei  draethu. 

5  ^Rhodiwch  mewn  doethineb  tu 
ag  at  y  rhai  sydd  allan,  ^  gan  brynu 
yr  amser. 

6  Bydded  eich  ymadrodd  bob  am- 
ser ^  ^  yn  rasol,  *  wedi  ei  dymheru  a 
halen,  fel  y  gwypoch  pa  fodd  y  mae 
yn  rhaid  i  chwi  atteb  i  *  bob  dyn. 

7  ^  Fy  holl  helynt  i  a  fynega  Ty- 
chicus  i  chwi,  y  brawd  anwyl,  a'r 
gweinidog  %ddlawn,  a'r  cyd-was 
yn  yr  Arglwydd : 

8  Yr  hwn  a  ddanfonais  attoch  er 
mwyn  hyn,  fel  y  gwybyddai  eich 
helynt  chwi,  ac  y  diddanai  eich 
calonnau  chwi ; 

Ö  Gyd  ag  ^  Onesimus,  y  fiyddlawn 
a'r  anwyl  frawd,  yr  hwn  sydd  o 
honoch  chwi.  Hwy  a  hysbysant  i 
chwi  bob  peth  a  luneir  yma. 

10  Y  mae  ""  Aristarchus,  fy  nghyd- 
garcharor,  yn  eich  annerch ;  a  ''Marc, 
nai  Barnabas  fab  ei  chwaer,  (am  yr 
hwn  y  derbyniasoch  orchymynion : 
OS  daw  efe  attoch,  derbyniwch  ef ;) 

11  A  Jesus,  yr  hwn  a  elwir  Justus, 
y  rhai  ydynt  o'r  enwaediad.  Y  rhai 
hyn  yn  unig  yw  fy  nghyd-weithwyr 
i  deyrnas  Dduw,  y  rhai  a  fuant  yn 
gysur  i  mi. 

12  Y  mae  °  Epaphras,  yr  hwn  sydd 
o  honoch,  gwas  Crist,  yn  eich  an- 
nerch, Pgan  °  ymdrechu  yn  wastadol 
drosoch  mewn  gweddiau,  ar  i  chwi 
sefyll  lyn  berflaith  ac  yn  gyflawn 
y'nghwbl  o  ewyllys  Duw. 

13  Canys  yr  ydwyf  yn  dyst  iddo,  fod 
ganddo  zel  mawr  trosoch  chwi,  a'r 
rhai  o  Laodicea,  a'r  rhai  oHierapolis. 

14  Y  mae  '  Luc  y  physygwr  anwyl, 
a  ^  Demas,  yn  eich  annerch. 

15  Anherchwch  y  brodyr  sydd  yn 
Laodicea,  a  i^Tymphas,  ^a'r  eglwys 
sydd  yn  ei  dŷ  ef 

16  Ac  wedi  darllen  ''yr  epistol 
hwn  gyd  â  chwi,  perwch  ei  ddar- 
llen  hefyd  yn  eglwys  y  Laodiceaid ; 
a  darllen  o  honoch  chwithau  yr  un 
o  Laodicea. 

17  A  dywedwch  wrth  *  Archippus, 
Edrych  at  y  weinidogaeth  a  dder- 
byuiaist  yn  yr  Arglwydd,  ar  i  ti  ei 
chyflawni  hi. 

18  ^Yr  annerch  â'm  Uaw  i  Paul 
fy  hun.  ^Cofiwch  fy  rhwymau. 
Gras  fyddo  gyd  â  chAvi.   Amen. 

^  At  y  Colossiaid  yr  ysgrifenwyd  o  Eufain, 
gyd  a  Thycbicus  ac  Ouesimus.  | 


Anno 
DOMINI 

64. 


'Eph.  5.  1.5. 

1  Thess.  4. 

12. 
8  Eph.  5. 16. 


S  mewn 

gras. 

■i  pen.  3. 16. 
'  Marc  9. 

50. 
i  pob  math 

ar  ddijn. 
k  Eph.  6. 

21. 


1  Philem. 
10. 


™  Act.  19. 

29. 

a  27.  2. 

Philem.  24. 
t»  Act.  15. 

37. 

2  Tim.  4. 

11. 


0  pen.  1.  7. 
Philem.  23. 


P  Rhuf.  15. 

30. 
5  ijmegn'io. 
<1  aiatt.  5. 

4S. 

1  Cor.  14. 

20. 


r  2  Tim.  4. 

11. 
s  2  Tim.  4. 

10. 

t  Rhuf.  16. 

5. 

1  Cor.  10. 
19. 
"1  Thess.  5. 
27. 


;  Philem.  2. 


y  1  Cor.  16. 

21. 

2  Thess.  3, 

17. 
I  Heb.  13.3. 


Anno 
DOMINI 

54. 


»  2  Cor.  1. 

19. 

2  Thess.  1. 

1. 

1  Petr  5. 

12. 
b  Eph.  1.  2. 


cRhuf.1.8. 
Eph.  1.  16. 
Philem.  4. 


d  loan  6.  29. 
Gal.  5.  <;. 

lago  2.  17. 


2  a  garioyd 
ganDdnw, 
eich  etliol- 
edigaeth 
chwi. 

e  Col.  3.  12. 
1  Thess.  2. 
13. 

1 1  Cor.  4. 
20. 

s  2  Cor.  6.6. 

h  pen.  2. 1, 
5,  10,  11. 


1 1  Cor.  U. 
1. 

Phil.  3. 17. 

2  Thess.  3. 
9. 

k  Act.  5.41. 
Heb.  10.34. 


1  Khuf.  1.  S. 


EPISTOL  CYNTAF  PAUL  YR  APOSTOL  AT  Y 

THESSALONIAID. 


m  Rhuf.  2. 

7. 

Phil.  3.  20. 

Tit.  2. 13. 
a  Act.  2.  24. 


PENNOD  I. 

1  Paul  yn  dwyn  ar  ddeall  i'r  Tìiessaloniaîd, 
nid  yn  unig  mor  feddylgar  oedd  efe  am 
danynt  boh  amser,  meion  d'iolchgarwch  a 
gweddi ;  5  eithr  hefyd  gystal  yr  oedd  efe 
yn  tybied  am  loirionedd  a  phurdeb  eu  ffydd 
hwynt,  au  dychweliad  at  Dduio. 

PAUL,  a  ^Silfanus,  a  Thimothë- 
us,  at  eglwys  y  Thessaloniaid, 
yn  Nuw  Dad,  a'r  Arglwydd  lesu 
Grist :  ^  Gras  i  chwi,  a  thangnefedd, 
oddi  wrth  Dduw  ein  Tad,  a'r  Ar- 
glwydd lesu  Grist. 

2  °Yr  ydym  yn  diiolch  1  Dduw 
yn  wastadol  drosoch  chwi  oil,  gan 
wneuthur  coffa  am  danoch  yn  ein 
gweddiau, 

3  Gan  gofio  yn  ddibaid  ^waith 
eich  fiydd  chwi,  a  llafur  eich  car- 
iad,  ac  ymaros  eich  gobaith  yn  ein 
Harglwydd  lesu  Grist,  ger  bron 
Duw  an  Tad ; 

4  Gan  wybod,  frodyr  ^  anwyl,  *  eich 
etholedigaeth  chwi  gan  Dduw. 

5  Oblegid  ^ni  bu  ein  hefengyl  ni 
tu  ag  attoch  mewn  gair  yn  unig, 
eithr  hefyd  mewn  nerth,  ac  syn  yr 
Yspryd  Glân,  ac  mewn  sicrwydd 
mawr;  megis  ''y  gwyddoch  chwi 
pa  fath  rai  a  fuom  ni  yn  eich  plith, 
er  eich  mwyn  chwi. 

6  A  *  chwi  a  aethoch  yn  ddilynwyr 
i  ni,  ac  i'r  Arglwydd,  wedi  derbyn 
y  gair  mewn  gorthrymder  mawr, 
^  gyd  â  llawenydd  yr  Yspryd  Glân  : 

7  Hyd  onid  aethoch  yn  siamplau 
iV  rhai  oil  sydd  yn  credu  ym  Mace- 
donia ac  yn  Achaia. 

8  Canys  oddi  wrthych  chwi  y 
seiniodd  gair  yr  Arglwydd,  nid  yn 
unig  ym  Macedonia,  ac  yn  Achaia, 
ond  ^ym  mhob  man  hefyd  eich 
ffydd  chwi  ar  Dduw  a  aeth  ar  led ; 
fel  nad  rhaid  i  ni  ddywedyd  dim. 

9  Canys  y  maent  hwy  yn  mynegi 
am  danom  ni,  pa  ryw  ddyfodiad  i 
mewn  a  gawsom  ni  attoch  chwi,  a 
pha  fodd  y  troisoch  at  Dduw  oddi 
wrth  eilunod,  i  wasanaethu  y  byw- 
iol  a'r  gwir  Dduw ; 

10  Ac  ™  i  ddisgwyl  am  ei  Fab  ef 
o'r  nefoedd,  °yr  hwn  a  gyfododd 
efe  o  feirw,  sef  lesu,  yr  hwn  a'n 


^cyfrifwyd  ni 
i  ymddiried  i 


gwaredodd  ni  "oddi  wrth  y  digof- 
aint  sydd  ar  ddyfod, 

PENNOD  IL 

1  Pa  fodd  y  daeth  ac  y  pregethwyd  yr  efengyl 
i'r  Tliessaloniaid  ;  a  pha  fodd  y  derbynias- 
ant  hwythau  hi.  18  Yr  achos  paham  y  bu 
Paul  cyhyd  yn  ahsennol  oddi  wrthyni ;  a 
phaham  yr  ydoedd  efe  mor  chwannog  i'w 
gweled  hwynt. 

CANYS   ^chwi  eich   hunain  a 
wyddoch,  frodyr,  ein  dyfodiad 
ni  i  mewn  attoch,  nad  ofer  fu  : 

2  Eithr  wedi  i  ni  ddioddef  o'r 
blaen,  a  ^chael  ammharch,  fel  y 
gwyddoch  chwi,  yn  Philippi,  ni  a 
fuom  hŷf  yn  ein  Duw  ''i  lefaru 
wrthych  chwi  efengyl  Duw  "^trwy 
fawr  ymdrech. 

3  Canys  ein  cynghor  ni  nid  oedd 
o  hudoliaeth,  nac  o  afleudid,  nac 
mewn  twyll : 

4  Eithr  megis  *y'n 
gan  Dduw  yn  addas  ^ 
ni  am  yr  efengyl,  felly  yr  ydym  yn 
Uefaru ;  ^  nid  megis  yn  rhyngu  bodd 
i  ddynion,  ond  i  Dduw,  yr  hwn 
sydd  yn  profi  ein  calonnau  ni 

5  Oblegid  ''ni  fuom  ni  un  amser 
mewn  ymadrodd  gwenieithus,  fel  y 
gwyddoch  chwi,  nac  mewn  rhith 
cybydd-dod ;  *  Duw  yn  dyst : 

6  ^Nac  yn  ceisio  moliant  gan 
ddynion,  na  chenuych  chwi,  na 
chan  eraill ;  lie  ^  y  gallasem  "^  ^  bwyso 
arnoch,  fel  apostolion  Crist. 

7  Eithr  °ni  a  fuom  addfwyn  yn 
eich  mysg  chwi,  megis  mammaeth 
yn  maethu  ei  phlant. 

8  Felly,  gan  eich  hoffi  chwi,  ni  a 
welsom  yii  dda  gyfrannu  â  chwi, 
nid  yn  unig  efengyl  Duw,  ond  "  ein 
heneidiau  ein  hunain  hefyd,  am 
eich  bod  yn  anwyl  gennym. 

9  Canys  côf  yw  gennych,  frodyr, 
ein  llafur  a'n  lludded  ni :  canys 
Pgan  weithio  nos  a  dydd,  fel  na 
phwysem  ar  neb  o  honoch,  ni  a 
bregethasom  i  chwi  efengyl  Duw. 

10  Tystion  ydych  chwi,  a  Duw 
hefydy  ^  mor  sanctaidd,  ac  mor  gyf- 
iawn,  a  diargyhoedd,  yr  ymddygas- 
om  yn  eich  mysg  chwi  y  rhai  ydych 
yn  credu : 


Anno 
DOMINI 

54. 

o  Matt.  3.7. 
Khuf.  5. 9. 
pen.  5.  9. 


»  pen.  1.  5, 
9. 


b  Act.  16. 

22. 


d  Phil.  1.30. 
Col.  2. 1. 


e  1  Tim.  1. 
11, 12. 

2  dewiswyd 
gan  Dduw  i 
ymddiried. 
Í  Gal.  2.  7. 
Tit.  1.  3. 
S  Gal.  1. 10. 


b  Act.  20. 

33 

2  Cor.  2. 17. 

a  7.  2. 

a  12. 17. 
i  Rhuf.  1.  9. 

k  loan  5. 
41,44. 
a  12. 43. 

1 2  Cor.  10. 

1,  2, 10, 11. 

Philem.  8, 

9. 
n»  1  Cor.  9. 

2. 

2  Thess.  3. 

8. 
^gymmerijd 

awdiirdod. 
nlCor.2.3. 

2Cür.l3.4. 
o  2  Cor.  12. 

15. 


P  Act.  20. 
34. 

1  Cor.  4. 12, 

2  Cor.  11.9. 


1  2  Thess. 
3.7. 


Cariad  Paul 


L  THESSALONIAID,  III. 


at  y  Thessaloniaid, 


Anno 

DOMINI 

54. 


<  tijatiol- 

ethu. 
r.Eph.  4. 1. 

l^hil.  1. 27. 

Col.  1.  10. 

pen.  4. 1. 
C  addas. 


*  Matt.  10. 
40. 

Gal.  4. 14. 
2  Potr  3.  2. 


t  Act.  17.  5, 
13. 


n  Matt.  23. 

34,37. 

Luc  13. 33. 
6  hymlid- 

iasant. 


«Act.  13. 50. 

a  14. 5, 19. 

a  17. 5, 13. 

a  18. 12. 

a  19.  9. 
y  Gen.  15. 

16. 

Matt.  23. 

32, 


»  Shuf.  1. 

13.  a  15. 22. 
»  2  Cor.  1. 

14. 

Phil.  4. 1. 
7  go(fon- 

iantî 


»ad.  5. 


11  Megis  y  gwyddoch  y  modd  y 
buom  yn  eich  cynghori,  ac  yn  eich 
cysuro,  bob  un  o  honoch,  fel  tad 
ei  blant  ei  hun, 

12  Ac  yn  *  ymbil, '  ar  rodio  o  hon- 
och yn  ^deilwng  i  Dduw,  yr  hwn 
a'ch  galwodd  chwi  i'w  deyrnas  a'i 
ogoniant. 

13  Oblegid  hyn  yr  ydym  ninnau 
hefyd  yn  diolch  i  Dduw  yn  ddi- 
baid,  o  herwydd  i  chwi,  pan  dder- 
byniasoch  air  Duw,  yr  hwn  a  glyw- 
soch  gennym  ni,  ei  dderbyn  e/**nid 
fel  gair  dyn,  eithr,  fel  y  mae  yn 
wir,  yn  air  Duw,  yr  hwn  hefyd  sydd 
yn  nerthol-weithio  ynoch  chwi  y 
rhai  sydd  yn  credu. 

14  Canys  chwychm,  frodyr,  a 
wnaethpwyd  yn  ddilynwyr  i  eglwysi 
Duw,  y  rhai  yn  Judea  sydd  yng 
Nghrist  lesu  ;  oblegid  *  chAvithau  a 
ddioddefasoch  y  pethau  hyn  gan 
eich  cyd-genedl,  megis  hwythau  gan 
yr  luddewon : 

15  Y  rhai  a  laddasant  yr  Arglwydd 
lesu,  "a'u  prophwydi  eu  hunain,  ac 
a'n  ^  herlidiasant  ninnau  ymaith ;  ac 
ydynt  heb  ryngu  bodd  Duw,  ac  yn 
erbyn  pob  dyn ; 

16  *  Gan  Avarafun  i  ni  lefaru  wrth 
y  Cenhedloedd,  fel  yr  iachêid  hwy, 
y  i  gyflawni  eu  pechodau  hwỳnt  yn 
wastadol:  canys  digofaint  Duw  a 
ddaeth  arnynt  hyd  yr  eithaf, 

17  A  ninnau,  frodyr,  wedi  ein 
gwneuthur  yn  amddifaid  am  dan- 
och  dros  ennyd  awr,  y'ngolwg,  nid 
y'nghalon,  a  fiiom  fwy  astud  i  wel- 
ed  eich  wyneb  chwi  mewn  awydd 
mawr. 

18  Am  hynny  yr  ewyllysiasom 
ddyfod  attoch  (myfi  Paul,  yn  ddiau,) 
unwaith  a  dwywaith  hefyd ;  eithr 
^  Satan  a'n  Uuddiodd  ni. 

19  Canys  *beth  yw  ein  gobaith 
ni,  neu  ein  Uawenydd,  neu  goron 
ein  '^  gorfoledd  ?  onid  chwychwi,  ger 
bron  ein  Harglwydd  lesu  Grist  yn 
ei  ddyfodiad  ef  ? 

20  Canys  chwychwi  yw  ein  gogon- 
iant  a'ii  Uawenydd  ni. 

PENNOD  III. 

1  Paul  yn  tystiolaethu  ei  fawr  gariad  tu  ag  at 
y  Thessaloniaid,  trwy  anfon  Timothëus  attynt 
i'w  cadarnhâu,  ac  i'w  diddanu  ;  irwy  lawen- 
ychu  yn  eu  gweithredoedd  da  hwy;  10  a 
thrwy  wedd'io  drostynt,  a  dymuno  cael  dy- 
fod  yn  ddwgel  attynt. 

AM  hynny,  "gan  na  allem  ym- 
^  attal  yn  hwy,  ni  a  welsom  yn 
dda  ein  gadael  ni  ein  hunain  yn 
Athen ; 

U17 


2  Ac  a  ddanfonasom  ^Timothëus, 
ein  brawd,  a  gweinidog  Duav,  a'n 
cyd-weithiwr  yn  efengyl  Crist,  i'ch 
cadarnhâu  chwi,  ac  i'ch  diddanu 
ynghylch  eich  ffydd ; 

3  '^Fel  na  chynhyrfid  neb  yn  y 
gorthrymderau  hyn :  canys  chwy- 
chwi eich  hunain  a  wyddoch  ^  mai 
i  hyn  y'n  gosodwyd  ni. 

4  Canys  yn  wir  pan  oeddym  gyd  â 
chwi,  ni  a  rag-ddywedasom  i  chwi 
y  gorthrymmid  ni ;  megis  y  bu,  ac 
y  gwyddoch  chwi. 

5  O  herwydd  hyn,  *minnau,  heb 
allu  ymattal  yn  hwy,  a  ddanfonais 
i  gad  gwybod  eich  fifydd  chwi; 
rhag  darfod  i'r  temtiAvr  eich  temtio 
chAvi,  a  ^myned  ein  Uafur  ni  yn 
ofer. 

6  Eithr  yr  awrhon,  wedi  dyfod 
Timothëus  attom  oddi  wrthych,  a 
dywedyd  i  ni  newyddion  da  am 
eich  ffydd  chwi  a'ch  cariad,  a  bod 
gennych  goffa  da  am  danom  ni 
yn  wastadol,  gan  hiraethu  am  ein 
gweled  ni,  megis  yr  ydym  ninnau 
am  eich  gweled  chAvithau ; 

7  Am  hynny  y  cawsom  gysur, 
frodyr,  ^am  danoch  chwi,  yn  ein 
hoU  orthrymder  a'n  hangenoctid, 
trAvy  eich  ffydd  chwi. 

8  Oblegid  yr  awrhon  byAv  ydym 
ni,  OS  ydych  chAvi  yn  sefyU  yn  yr 
Arglwydd. 

9  Canys  pa  ddiolch  a  allwn  ni  ei 
ad-dalu  i  Dduw  ^am  danoch  chAvi, 
am  yr  holl  lawenydd  â'r  hAvn  yr  yd- 
ym ni  yn  llawen  o'ch  achos  chAvi 
ger  bron  ein  Duw  ni, 

10  s  Gan  Aveddio  mAvy  na  mwy,  nos 
a  dydd  ar  gael  gweled  eich  wyneb 
chAvi,  a  chyflawni  difíygion  eich 
ffydd  chwi  ? 

11  A  Duw  ei  hun  a'n  Tad  ni,  a'n 
Harglwydd  lesu  Grist,  a  gyfarwyddo 
ein  ffordd  ni  attoch  chwi. 

12  A'r  Arglwydd  a'ch  Uiosogo,  ac 
a'ch  chwanego  ym  mhob  cariad 
••i'ch  gilydd,  ac  i  bawb,  megis  ag 
yr  ydym  ninnau  i  chwi : 

13  I  'gadarnhâu  eich  calonnau 
chwi  yn  ddiargyhoedd  mewn  sanct- 
eiddrAvydd  ger  bron  Duav  a'n  Tad, 
yn  nyfodiad  ein  Harglwydd  lesu 
Grist  gyd  a'i  holl  saint. 

PENNOD  IV. 

1  Ymae  yn  eu  hannogifyned  rhagddynt  mewn 
pob  math  ar  dduwioldeb  ;  6  í  /yw  yn  sanct- 
aidd  ac  yn  gyfiawn ;  9  i  garu  eu  gilydd  ; 
11  a  thrwy  lonyddwch,  i  wneuthur  y  peth- 
au, a  herthyn  iddynt  eu  hunain:  13  ac  yn 

îìn 


Anno 

DOMINI 

54. 


» lîhuf.  le. 

21. 


«  Enh.  3. 13. 


d  Act.  14. 22. 
2  Tim.  3. 
12. 

1  Pctr  2. 
21. 


e  ad.  1. 


íG.il.2.  2. 
a  4. 11. 
rhil.  2. 16. 


2  l/noch. 


3  trosoch 
chwi. 


B  Rlnif.  1. 
10, 11. 


>>  pen.  5. 15, 
2  Petri,  7. 


11  Cor.  1.8. 
Phil.  1. 10. 

pen.  5.  23. 

2  TheBS.  2. 

17. 

1  loan  3. 

20. 


A  nnog  i  ddiiwioldeb. 


I.  THESSALONIAID,  IV. 


Dull  dyfodiad 


Anno 

DOMINI 

54. 


2  onnog. 
a  pea.  2. 12. 


eEph.4.17, 

13. 
d  1  Cor.  15. 

M4. 

Eph.  4. 18. 
«  1  Cor.  6.  7, 

&c. 
3  am. 


fLef.  11.44. 

,  19.  2. 

S  Luc  10. 16. 

*  givrlhod, 

h  1  Cor.  7. 

40. 


l.Ter.31.34. 

Heb.8.  U. 

1  loan  2. 

20,  27. 
k  Loan  13. 

31-.;il5.12. 

Eph.  5.  2. 

Il'etr4.8. 


»  2  Thess.  3. 

11. 

1  Fetr  4. 

15. 
m  2  Thess. 

3.  7,  8, 12. 

a  Col.  4.  5. 


2D. 

P  I  Cor.  15. 

13. 
<»  1  Cor.  15. 

iá,  23. 


ddiweddaf,  i  drîstâu  yn  gymmedrol  dios  y 
meirw.  15  A  chyd  ar  cyiighor  diioeddaf 
hwn,  y  mae  efe  yn  cyssylltu  dosparih  hyr 
o'r  adgyfodiad,  ac  o  ail-ddyfodiad  Crist  i'r 
farn. 

YM  mhellacli  gan  hynny,  frodyr, 
yr  ydym  yn  attolwg  i  chwi, 
ac  yn  ^  deisyf  yn  yr  Arglwydd  lesu, 
megis  y  derbyniasoch  gennym  ''pa 
fodd  y  dylech  rodio  a  boddloni 
Duw,  ar  i  chwi  gynnyddu  fvvyfwy. 

2  Canys  chwi  a  wyddoch  pa  or- 
chymynion  a  roddasom  i  chwi  trwy 
yr  Arglwydd  lesa 

3  Canys  hyn  yw  ^ewyllys  Duw, 
sef  eich  sancteiddiad  chwi,  ar  ym- 
gadw  o  honoch  rhag  godineb  : 

4  Ar  fedru  o  bob  un  o  honoch 
feddiannu  ei  lestr  ei  hun  mewn 
sancteiddrwydd  a  pharch ; 

5  Md  mewn  gwŷn  trachwant, 
"megis  y  Cenhedloedd  "^y  rhai  nid 
adwaenant  Dduw : 

6  *  IsTa  byddo  i  neb  orthrymmu  na 
thwyllo  ei  frawd  mewn  dim  :  canys 
dialydd  yw  yr  Arglwydd  "  ar  y  rhai 
hyn  oil,  megis  y  dywedasom  i  chwi 
o'r  blaen,  ac  y  tystiasom, 

7  Canys  ni  alwodd  Duw  nyni  i 
aflendid,  ond  ^i  sancteiddrivydd. 

8  Am  hynny  «y  neb  sydd  yn 
^dirmygu,  nid  dyn  y  mae  yn  ei 
ddirmygu,  ond  Duw,  ''yr  hwn  hef- 
yd  a  roddes  ei  Yspryd  Glân  ^ynom 
ni. 

9  Ond  am  frawdgarwch,  nid  rhaid 
i  chwi  ysgrifenu  o  honof  attoch : 
canys  'yr  ydych  chwi  eich  hunain 
wedi  eich  dysgu  gan  Dduw  ^  i  garu 
eich  gilydd. 

10  Oblegid  yr  ydych  yn  g^vneuth- 
ur  hyn  i  bawb  o'r  brodyr  y  rhai 
sydd  trwy  hoU  Macedonia :  ond  yr 
ydym  yn  attolwg  i  chwi,  frodyr, 
gynnyddu  o  honoch  fwyfwy ; 

11  A  rhoddi  o  honoch  eich  bryd 
ar  fod  yn  Uonydd,  a  'gwneuthur 
eich  gorchwylion  eich  hunain,  a 
""gweithio  â'ch  dwylaw  eich  hunain, 
(megis  y  gorchymynasom  i  chwi ;) 

12  Fel  °y  rhodioch  yn  weddaidd 
tu  ag  at  y  rhai  sydd  oddi  allan,  ac 
na  byddo  arnoch  eisieu  *^  dim. 

13  Ond  ni  ewyllysiwn,  frodyr,  i 
chwi  fod  heb  wyÌDod  am  y  rhai 
a  hunasant,  na  thristaoch,  °  megis 
eraill  y  rhai  nid  oes  ganddynt 
obaith. 

14  Canys  p  os  ydym  yn  credu  farw 
lesu,  a'i  adgyfodi ;  felly  i  y  rhai  a 
hunasant  yn  yr  lesu,  a  ddwg  Duw 
hefyd  gyd  ag  ef. 


15  Canys  hyn  yr  ydym  yn  ei  ddy- 
wedyd  wrthych  'y'ngair  yr  Ar- 
glwydd, ^na  bydd  i  ni  y  rhai  byw, 
y  rhai  a  adewir  hyd  ddyfodiad  yr 
Arglwydd,  rag-flaenu  y  rhai  a  hun- 
asant. 

16  Oblegid  *yr  Arglwydd  ei  hun 
a  ddisgyn  o'r  nef  gyd  â  "^  bioedd,  â 
Uef  yr  arch-angel,  ac  "ag  udgorn 
Duw:  a'r  meirw  yng  Nghrist  a 
gyfodant  yn  gyntaf : 

17  Yna  ninnau  y  rhai  byw,  y  rhai 
a  adawyd,  a  gipir  i  fynu  gyd  â 
hwynt  ^yn  y  cymmylau,  i  gyfarfod 
a'r  Arglwydd  yn  yr  awyr :  ac  felly 
y  y  byddwn  yn  wastadol  gyd  a'r  Ar- 
glwydd. 

18  Am  hynny  ^diddenwch  eich 
gilydd  a'r  ymadroddion  hyn. 

PENNOD  V. 

1  Ymae  efe  yn  myned  rliagddo,  ac  yn  dangos, 
fel  o'r  blaen,  ddull  dyfodiad  Grist  i'r  farn  ; 
12  ac  yn  rhoddi  amryw  orchymynion ;  23  ac 
felly  yn  diweddu  ei  epistol. 

EITHR  am  *  yr  amserau  a'r  pryd- 
iau,  frodyr,  nid  rhaid  i  chwi 
ysgrifenu  o  honof  attoch. 

2  Oblegid  chwi  a  wyddoch  eich 
hunain  yn  hysbys,  mai  ^  felly  y  daw 
dydd  yr  Arglwydd  fel  Ueidr  yn  y 
nos. 

3  Canys  pan  ddywedant,  Tang- 
nefedd  a  diogelwch ;  yna  "  y  mae 
dinystr  disymmwth  yn  dyfod  ar  eu 
gwarthaf,  megis  gwewyr  esgor  ar 
un  a  fo  beichiog ;  ac  ni  ddiangant 
liwy  ddim. 

4  Ond  chwychwi,  frodyr,  nid  yd- 
ych mewn  tywyllwch,  fel  y  goddiw- 
eddo  y  dydd  hwnnw  chwi  megis 
lleidr. 

5  Chwychwi  oil,  "^  plant  y  goleuni 
ydych,  a  phlant  y  dydd :  nid  ydym 
ni  o'r  nos,  nac  o'r  tywyllwch. 

6  Am  hynny  na  chysgwn,  fel  ^  rhai 
eraill;  eithr  ^gwyliwn,  a  byddwn 
sobr. 

7  Canys  *y  rhai  a  gysgant,  y  nos 
y  cysgaut ;  a'r  rhai  a  feddwant,  y 
nos  y  me  dd want. 

8  Eithr  nyni,  gan  ein  bod  o'r  dydd, 
byddwn  sobr,  s^edi  ymwisgo  â 
dwyfronneg  fíydd  a  chariad,  ac 
â  gobaith  iachawdwriaeth  yn  He 
helm. 

9  Canys  ''nid  appwyntiodd  Duw 
nyni  i  ddigofaint,  ond  i  gaffael  iach- 
awdwriaeth trv/y  ein  Harglwydd 
lesu  Grist, 

10  '  Yr  hwn  a  fu  farw  drosom  ; 
fel   pa  un    bynnag   a  wnelom   ai 


Anno 

DOMINI 

54. 

rlBren.13. 

17,  IS. 
a  20.  35. 
8 1  Cor.  15. 
51. 

t  I\Iatt.  24. 

31. 

2  Thes3. 1. 

7. 
"^  gawr. 
«  1  Cor.  15. 

52. 


X  Act.l.  9. 
Bat.  11. 12. 


y  loan  12. 
2U.  a  14.  3. 
a  17.  2i 

8  ci/ngJior- 
wcli. 


a  Matt.  2-1. 
3,30. 
Act.  1.  7. 


b  l\Iatt.  24. 
43,44. 


cLucl7.2r,. 
28.  a  21. 
34.  35. 
2  Thess.  1. 

y. 


d  Eph.  5.  8. 


2  y  lleill. 

e  Matt.  24. 

42.  a  25. 13. 

Rhuf.  13. 

11, 12. 

1  Petr  5.  8. 
f  Luc  21.34, 

3G. 

Khuf.  13. 

13. 

1  Cor.  15. 

34. 
e  Es.  50.  17. 

Eph.  6. 14, 

IG,  17. 


h  Khuf.  9. 


pen.  1. 10. 
1  Petr  2.  8. 


i  Khuf.  14, 

8,9. 


Cìist  iW  farn. 


11.  THESSALONIAID,  I. 


Amryiü  annogaetJicm. 


Anno 
DOMINI 

54. 


k  1  Cor.  16. 
IS. 

Phil.  2.  29. 
Heb.  13.  7, 
17. 

3  cynghori. 


1  2  Thess.  3. 

11,  12. 
*  allan  o 

drefn. 
m  Khuf.  15. 

1. 

Gal.  6. 1,2. 
n  Diar.  20. 

22.  a  24. 29. 

Matt.  5. 39, 

44.  Khuf. 

12. 17. 

1  Cor.  6.  7. 

1  Petr  3. 9. 
0  Gal.  6. 10. 

pen.  2. 12. 
B  ym  mhliili 

eich. 

P  Phil.  4. 4. 
<l  Luc  18. 1. 

Eijb.  e.  18. 

Col.  4. 2. 


Anno 
DOMINI 

54. 


»1  Thess.  1. 
1. 


bl  Cor.  1.3. 


« 1  Thees.  1. 
2,3. 
pen.  2. 13. 


<>  2  Cor.  7. 

U.  a  0.  2. 

1  Thess.  2. 

19. 
^l/mffrostio. 


gwylied  ai   cysgii,  y  byddom  fyw 
gydâgef. 

11  0  herwydd  paham  cynghorwch 
eich  gilydd,  ac  adeiledwch  bob  un 
eich  gilydd,  megis  ag  yr  ydych  yn 
gwneuthur. 

12  Ac  yr  ydym  yn  attolwg  i  chwi, 
frodyr,  ^adnabod  y  rhai  sydd  yn 
Uafurio  yn  eich  mysg,  ac  yn  eich 
Uywodraethu  chwi  yn  yr  Arglwydd, 
ac  yn  eich  ^  rhybuddio  ; 

13  A  gwneuthur  cyfrif  mawr  o 
honynt  mewn  cariad,  er  mwyn  eu 
gwaith.  Byddwch  dangnefeddus  yn 
eich  plith  eich  hunain. 

14  Ond  yr  ydym  yn  deisyf  arnoch, 
frodyr,  ^rhybuddiwch  y  rhai  ^afreol- 
us,  diddenwch  y  gwan  eu  meddwl, 
""  cynheliwch  y  gweiniaid,  byddwch 
ymarhous  wrth  bawb. 

15  °  Gwelwch  na  thalo  neb  ddrwg 
dros  ddrwg  i  neb :  eithr  yn  was- 
tadol  "dilynwch  yr  hyn  sydd  dda, 
^tu  ag  at  eich  gilydd,  a  thu  ag  at 
bawb. 

16  P  Byddwch  lawen  yn  wastadol. 

17  '^  Gweddiwch  yn  ddibaid. 


18  "■  Ym  mhob  dim  diolchwch : 
canys  hyn  yiv  ewyllys  Duw  yng 
Nghrist  lesu  *^  tu  ag  attoch  chwi. 

19  *  Na  ddiifoddwch  yr  Yspryd. 

20  Na  ddirmygwch  brophwydol- 
iaethau. 

21  *  Profwch  bob  peth  :  deliwch  yr 
hyn  sydd  dda. 

22  "Ymgedwch  rhag  pob  '^rhith 
drygioni. 

23  A  ^gwir  Dduw  y  tangnefedd 
''a'ch  sancteiddio  yn  gwbl  oil:  a 
chadwer  eich  yspryd  oil,  a'ch  enaid, 
a'ch  corph,  yn  ddiargyhoedd  yn  ny- 
fodiad  ein  Harglwydd  lesu  Grist. 

24  ^Ffyddlawn  yw  yr  hwn  a'ch 
galwodd,  yr  hwn  hefyd  a'^  gwna. 

25  O  frodyr,  gweddiwch  drosom. 

26  ^Anherchwch  yr  holl  frodyr  â 
chusan  sancteiddiol. 

27  Yr  ydwyf  yn  eich  tynghedu  yn 
yr  Arglwydd,  ar  ddarllen  *'y  llythyr 
hwn  i'r  holl  frodyr  sanctaidd. 

28 "  Gras  ein  Harglwydd  lesu  Grist 
fyddo  gyd  â  chwi.   Amen. 

1Í  y  cyntaf  at  y  Thessaloniaid  a  ysgrifen- 
wyd  0  Athen. 


AIL  EPISTOL  PAUL  YE  APOSTOL  AT  Y 

THESSALONIAID. 


PENNOD  I. 

1  Y mae  Paul  yn  hyshysu  iddynt  dd'ded  yr  oedd 
efe  yn  meddwl  am  eu  ffydd,  cCu  cariad,  cCu 
hamynedd  hwynl:  11  a  chyd  a  hynny  yn 
gosod  llawer  o  resymmau  ar  lawr,  Vw  cysuro 
hwy  mewn  erlid  ;  cCr  pennaf  o'r  rhai  hyn  a 
gymmerir  oddi  wrth  gyfiawn  farn  Duw. 

PAUL,  a  Silfanus,  a  Thimothëus, 
at  eglwys  y  Thessaloniaid,  *yn 
Nuw  eiu  Tad,  a'r  Arglwydd  lesu 
Grist : 

2  ^Gras  i  chwi,  a  thangnefedd, 
oddi  wrth  Dduw  ein  Tad  ni,  ar 
Arglwydd  lesu  Grist. 

3  *=Diolch  a  ddylem  i  Dduw  yn 
wastadol  drosoch,  frodyr,  fel  y  mae 
yn  addas,  oblegid  bod  eich  ffydd 
chwi  yn  mawr  gynnyddu,  a  chariad 
pob  un  o  honoch  oil  tu  ag  at  eich 
gilydd  yn  ychwanegu ; 

4  Hyd  onid  ydym  ^ni  ein  hun- 
ain yn  ^gorfoleddu  ynoch  chwi  yn 
eglwjsi  Duw,  o  herwydd  eich  am- 
ynedd  chwi  a'ch  ffydd  yn  eich  holl 
erlidiau  a'r  gorthrymderau  yr  yd- 
ych yn  eu  goddef : 

5  Yr  hyn  sydd  *argoel  goleu  o 

U19 


gyfiawn  farn  Duw,  fel  y'ch  cyfrifer 
yn  deilwng  i  deyrnas  Dduw,  ^er 
mwyn  yr  hon  yr  ydych  hefyd  yn 
goddef. 

6  Canys  cyfiawn  yw  ger  bron 
Duw,  dalu  cystudd  i'r  rhai  sydd 
yn  eich  cystuddio  chwi ; 

7  Ac  i  chwithau,  y  rhai  a  gys- 
tuddir,  esmwythdra  gyd  â  ni,  ^jn 
ymddangosiad  yr  Arglwydd  lesu  o'r 
nef,  ^  gyd  â'i  angeUon  nerthol, 

8  ^^A  than  flBiamllyd,  ^gan  roddi 
dial  i'r  sawl  nid  adwaenant  Dduw, 
ac  '  nid  ydynt  yn  ufuddhâu  i  efeng- 
yl  ein  Harglwydd  lesu  Grist : 

9  Y  rhai  a  ddioddefant  yn  gosped- 
igaeth,  ddinystr  tragywyddol  oddi 
ger  bron  yr  Arglwydd,  ac  oddi  wrth 
ogoniant  ei  gadernid  ef ; 

10  Pan  ddel  efe  i'w  ogoneddu 
yn  ei  saint,  ac  i  fod  yn  rhyfeddol 
yn  y  rhai  oil  sydd  yn  credu,  (o 
herwydd  i'n  tystiolaeth  ni  yn  eich 
mysg  chwi  gael  ei  chredu,)  yn  y 
dydd  hwnnw. 

11  Am  ba  achos  yr  ydym  hefyd 
yn  gweddio  yn  wastadol  drosoch, 


Anno 
DOSIINI 

54. 

r  K|.h.  5.  20. 
Col.  3. 17. 

6  urn  dan- 
och. 

BEi.h.4.30. 

2  Tim.  1. 6. 

lOdi-ycli 

1  Cor.  14. 

30. 
1 1  Cor.  2. 

11,  15. 

1  loan  4. 1. 
u  Phil.  4.  8. 

7  math  ar 
ddrii:g. 

X  Phil.  i.  9. 
7  pen.  3. 13. 


z  1  Cor.  1. 9. 
a  In.  1.3. 
2  Thess.  3. 
3. 

1  Uhuf.  IG. 
IC. 


b  Col.  4.  16. 
2  Thess.  3. 
14. 

c  Rhuf.  16. 

2U. 


Anno 
DOMINI 

54. 

f  1  Thess.  2. 
14. 


61  Thess.  4. 
16. 
Judas  14. 

s  gi/d  ag 
angelion 
ei  nerth. 

i  Mewn  tan. 

Ii2Petr3.7, 

5  ijn  cym- 
meryd  dial 
ar  y  sawl, 

1  Uhuf.  2.  8. 


Darhmiad  o  Aîighrist         II.  THESSALONIAID,  II. 


Am  sefyll  yn  y  ffydd. 


Anno 
DOMINI 

54. 


6  i  ddaioni. 


»  Matt.  24. 
6. 

Eph.  5.  6. 
1  loan  4. 1. 

2o'c7t 
meddwl, 
nen,  ym 
meddwl. 


b  1  loan  2. 
18. 
Dat.13.11. 


c  Dan.  11. 
36. 

S  yn  erbyn. 
*  un. 

d  Edrych 
Ezec.  28. 


el  loan  4. 3. 


f  Es.  11.  4. 

Hos.  6. 5. 

Dat.  2. 16. 

a  19. 15, 20, 

21. 
E  Eph.  2.  2. 

Dat.  18. 23. 
t  Edrych 

Deut.13.1, 

Matt.  24. 

24. 

Dat.  13. 13. 
>  2  Cor.  2. 

15.  a  4. 3. 
k  Rhuf.  1. 

24  &c. 

Edrych 

1  Bren.  22. 

22. 

£zcc.l4.9. 


ar  fod  i'n  Duw  ni  eich  cyfrif 
chwi  yn  deilwng  o'r  alwedigaeth 
Jion,  a  chyflawni  hoU  foddlonrwydd 
^ei  ddaioni,  a  gwaith  ffydd,  yn 
nerthol : 

12  Fel  y  gogonedder  enw  ein 
Harglwydd  lesu  Grist  ynoch  chwi, 
a  chwithau  ynddo  yntau,  yn  ol  gras 
ein  Duw  ni,  a'r  Arglwydd  lesu  Grist. 

PENNOD  II. 

1  Mae  yn  ewyllysio  iddynt  barháu  yn  ddisigl 
yn  y  gwirionedd  a  dderhyniasant ;  3  yn  dang- 
os  y  bydd  ymadawiad  oddi  wrth  y  ffydd, 
S  ac  y  datguddir  Anghrist,  cyn  dyfod  dydd 
yr  Arglwydd :  15  ac  yna  yn  ail-adrodd  ei 
gynghor  or  blaen,  ac  yn  gweddio  drostynt. 

AC  yr  ydym  yn  attolwg  i  chwi, 
_  frodyr,  er  dyfodiad  ein  Har- 
glwydd lesu  Grist,  a'n  cyd-gynhuU- 
iad  ninnau  atto  ef, 

2  *Na'ch  sigler  yn  fiian  ^oddi 
wrth  eich  meddwl,  ac  na'ch  cyn- 
hyrfer,  na  chan  yspryd,  na  chan 
air,  na  chan  lythyr,  megis  oddi 
wrthym  ni,  fel  pe  bai  dydd  Crist 
yn  gyfagos. 

3  Na  thwylled  neb  chwi  mewn  un 
modd:  oblegid  ni  ddaw  y  dydd 
hwnnw  hyd  oni  ddêl  ymadawiad 
yn  gyntaf^  a  ''datguddio  y  dyn 
pechod,  mab  y  goUedigaeth ; 

4  Yr  hwn  sydd  yn  gwrthwynebu, 
ac  *=  yn  ymddyrchafu  ^  goruwch  pob 
*peth  a  elwir  yn  Dduw,  neu  a 
addolir;  hyd  onid  yw  "^efe,  megis 
Duw,  ,yn  eistedd  yn  nheml  Duw, 
ac  yn  ei  ddangos  ei  hun  mai  Duw 
ydyw. 

5  Onid  côf  gennych  chwi,  pan 
oeddwn  i  etto  gyd  â  chwi,  ddywed- 
yd  o  honof  y  pethau  hyn  i  chwi  ? 

6  Ac  yr  awrhon  chwi  a  wyddoch 
yr  hyn  sydd  yn  attal,  fel  y  datgudd- 
ier  ef  yn  ei  bryd  ei  hun. 

7  Canys  y  mae  ^dirgelwch  yr  an- 
wiredd  yn  gweithio  eisoes  :  yn  unig 
yr  hwn  sydd  yr  awrhon  yn  attal, 
a  ettyl  nes  ei  dynnu  ymaith. 

8  Ac  yna  y  datguddir  yr  Anwir 
hwnnw,  yr  hwn  a  ddifetha  yr  Ar- 
glwydd ^âg  yspryd  ei  enau,  ac  a 
ddilea  â  disgleirdeb  ei  ddyfodiad : 

9  Sef  yr  hwn  y  mae  ei  ddyfod- 
iad s  yn  ol  gweithrediad  Satan,  gyd 
â  phob  nerth,  ac  ''arwyddion,  a 
rhyfeddodau  gau, 

10  A  phob  dicheU  anghyfiawnder 
yn  "  y  rhai  coUedig ;  am  na  dder- 
byniasant  gariad  y  gwirionedd,  fel 
y  byddent  gadwedig. 

11  Ac  ^  am  hynny  y  denfyn  Duw 


iddynt   hwy  ^amryfusedd    cadarn, 
^  fel  y  credont  gelwydd ; 

12  Fel  y  barner  yr  hoU  rai  nid 
oeddynt  yn  credu  i'r  gwirionedd, 
ond  yn  ymfoddloni  mewn  anghyf- 
iawnder. 

13  Eithr  "nyni  a  ddylem  ddiolch 
yn  wastad  1  Dduw  drosoch  chwi, 
frodyr  caredig  gan  yr  Arglwydd, 
oblegid  i  Dduw  °o'r  dechreuad  eich 
"ethol  chwi  i  iachawdwriaeth,  ^trwy 
sancteiddiad  yr  Yspryd,  a  ffydd  ^  i'r 
gwirionedd : 

14  I'r  hyn  y  galwodd  efe  chwi 
trwy  ein  hefengyl  ni,  i  "^feddian- 
nu  gogoniant  ein  Harglwydd  lesu 
Grist. 

15  Am  hynny,  frodyr,  sefwch,  a 
deliwch  'y  traddodiadau  a  ddysg- 
asoch;  pa  un  bynnag  ai  trwy  ym- 
adrodd,  ai  trwy  ein  hepistol  ni. 

16  A'n  Harglwydd  lesu  Grist  ei 
hun,  a  Duw  a'n  Tad,  yr  hwn  a'n 
carodd  ni,  ac  a  roddes  i  ni  ddi- 
ddanwch  tragywyddol,  a  gobaith  da 
trwy  ras, 

17  A  ddiddano  eich  calonniau  chwi, 
ac  a'ch  ^sicrhao  ym  mhob  gair  a 
gweithred  dda. 

PENNOD  III. 

1  Tmae  yn  deisyfu  eu  gwedd'iau  hwy  drodo  ei 
hun  :  3  yn  tystiolaethu  pa  hyder  oedd  ganddo 
arnynt ;  5  yn  gwedd'io  ar  Dduw  drostynt; 
6  ac  yn  rhoddi  amryw  orchymynion ;  yn 
enwedig  i  ochelyd  seguryd,  a  chymdeithas 
rhai  drwg  ;  16  ac  yn  diweddu  trwy  weddto, 
a'u  hannerch  hwy. 

BELLACH,  frodyr,  ''gweddîwch 
drosom  ni,  ar  fod  i  air  yr  Ar- 
glwydd redeg,  a  chael  gogonedd, 
megis  gyd  â  chwithau  ; 

2  Ac  ^  ar  ein  gwared  ni  oddi  wrth 
ddynion  ^  anhywaith  a  drygionus : 
canys  nid  oes  ffydd  gan  bawb. 

3  Eithr  *=ffyddlawn  yw  yr  Ar- 
glwydd, yr  hwn  a'ch  sicrhâ  chwi, 
ac  a'cÄ  ^  ceidw  rhag  drwg. 

4  Ac  ^y  mae  gennym  hyder  yn 
yr  Arglwydd  am  danoch,  eich  bod 
yn  gwneuthur,  ac  y  gwnewch,  y 
pethau  yr  ydym  yn  eu  gorchymyn 
i  chwi. 

5  A'r  Arglwydd  a  gyfarwyddo  eich 
calonnau  chwi  at  gariad  Duw,  ac  i 
"  ymaros  am  Grist. 

6  Ac  yr  ydym  yn  gorchymyn  i 
chwi,  frodyr,  yn  enw  ein  Harglwydd 
lesu  Grist,  ^  dynnu  o  honoch  ymaith 
^oddi  wrth  bob  brawd  a'r  sydd  yn 
rhodio  *^yn  afreolus,  ac  nid  yn  ol 
'y  traddodiad  a  dderbyniodd  efe 
gennym  ni. 


Anno 

DOMESTI 

54. 

5  nerthol 
weilhred- 
iad  cyfeil- 
iorni. 

»1  Tim.  4.1. 

m  pen.  1.  3. 


n  Eph.  1. 4. 

o  1  Thess.  1. 
4. 
P  Luc  1.  75. 

1  Petr  1. 2. 
6ÿ. 


1  loan  17. 

22. 


r  pen.  3.  6. 


»  1  Cor.  1.  8. 
1  Thess.  3. 
13. 


«  Eph.  6. 19. 
Col.  4.  3. 


b  Rhuf.  15. 

31. 
2  Neu,  allan 

ou  lie. 

c  1  Cor.  1.  9. 
1  Thess.  5. 
24. 

d  loan  17. 

15. 
e  2  Cor.  T. 

10. 


Samynedd 

Crist. 
f  Rhuf.  16. 

17. 

ad.  14. 

2  loan  10. 
6  1  Cor.  5. 

11. 
<  allan  o 

drejn. 
b  1  Thess.  4. 

11. 

ad.  11, 12, 

14. 
•  pen.  2. 15. 


laiuìi  arfer  a 


I.  TIMOTHEUS,  I. 


diwedd  y  gyfraith. 


Anno 

DOMINI 

54. 

k  1  Oor.  4. 

16.  a  11.  1. 

1  Theas.  1. 

6,7. 
1 1  Thess.  2. 

10. 
B  allan  o 

drefn. 
m  Act.  18. 

3.  a  20.  34. 

nlCor.9.6. 
1  Thess.  2. 
6. 

o  ad.  7. 


PGen.3.19. 


6  allnn  o 
drefn. 


"îlTheS3.4. 
11. 


rEph.4.2S. 


Anno 

DOMINI 

65. 


^  Act.  9.  15. 


c  Act.  16.  1. 
1  Cor.  4. 17. 

1  Thess.  3. 
2. 

d  Gal.  1.  3. 

2  Tim.  1.2. 
1  Petri.  2. 


e  Act.  20. 1, 

3. 

Phil.  2.  21. 
fGaI.1.6,  7. 

pen.  6.3. 
6  pen.  4.  7. 

a  6.  4,  20. 

2  Tim.  2. 

16,  2.3. 

Tit.  1. 14. 

a  3.  y. 


t  Rhnf.  13. 
8,  10. 
Gal  5. 14. 


7  Canys  chwi  a  wyddoch  eich 
hunain  ^  pa  fodd  y  dylech  ein  dilyn 
ni :  oblegid  '  ni  buom  ^  afreolus  yn 
eich  plith  chwi ; 

8  Ac  ni  fwyttasom  fara  neb  yn 
rhad;  ond  "trwy  weithio  mewn 
llafur  a  lludded,  nos  a  dydd,  fel 
na  phwysem  ar  neb  o  honoch 
chwi : 

9  °Nid  o  herwydd  nad  oes  gen- 
nym  awdurdod,  ond  fel  y'n  rhodd- 
em  °ein  hunain  yn  siampl  i  chwi 
i'n  dilyn. 

10  Canys  pan  oeddym  hefyd  gyd 
â  chwi,  hyn  a  orchymynasom  i  chwi, 
pOs  byddai  neb  ni  fynnai  weithio,  na 
chai  fwytta  chwaith. 

11  Canys  yr  ydym  jn  clywed  fod 
rhai  yn  rhodio  yn  eich  plith  chwi 
®yn  afreolus,  heb  weithio  dim,  ond 
bod  yn  rhodresgar. 

12  lOnd  i'r  cyfryw  gorchymyn  yr 
ydym,  a'u  hannog  trwy  ein  Har- 
glwydd    lesu    Grist,    '  ar     iddynt 


weithio  trwy  lonyddwch,  a  bwytta 
eu  bara  eu  hunain. 

13  A  chwithau,  frodyr,  'na  ''ddi- 
ffygiwch  yn  gwneuthur  daioni. 

14  Ond  od  oes  neb  heb  ufuddhâu 
i'n  gair  ^trwy  y  Uythyr  yma,  hys- 

na  fydded  i 
ef,    megis  y 


chymmerwch  ef 
^cynghorwch  ef 


byswch  hwnnw;   ac 
chwi    gymdeithas    âg 
cywilyddio  efe. 

15  Er  hynny  na 
megis  gelyn,  eithr 
fel  brawd. 

16  "  Ac  Arglwydd  y  tangnefedd  ei 
hun  a  roddo  i  chwi  dangnefedd 
yn  wastadol  ym  mhob  modd,  Yr 
Arglwydd  afyddo  gyd  â  chwi  oil. 

17  ''Yr  annerch  â'm  Haw  i  Paul 
fy  hun ;  yr  hyn  sydd  arwydd  ym 
mhob  epistol :  fel  hyn  yr  ydwyf  yn 
ysgrifenu. 

18  yQras  ein  Harglwydd  lesu  Grist 
gyd  â  chwi  oil.    Amen. 

1Í  Yr  ail  at  y  Thessaloniaid  a  ysgrifenwyd 
0  Athen. 


EPISTOL  CYNTAF   PAUL  YE  APOSTOL  AT 

TIMOTHEUS. 


PENNOD  L 

1  Y  mae  Paul  yn  dwyn  ar  go/  i  Timothëus  y 
siars  a  roddasai  efe  iddo,  wrth  fyned  i  Ma- 
cedonia. 5  lawn  arfer  a  diwedd  y  gyfraith. 
11  Ynghylch  galw  Paul  i  fod  yn  apostol.  20 
Am  Hymenëus  ac  Alexander. 

PAUL,  apostol  lesu  Grist,  *  yn  ol 
gorchymyn  Duw  ein  Hiachawd- 
wr,  a'r  Arglwydd  lesu  Grist,  *'ein 
gobaith  ; 

2  At  "^  Timothëus,  fy  mab  naturiol 
yn  y  ííydd :  ^  Gras,  trugaredd,  a 
thangnefedd,  oddi  wrth  Dduw  ein 
Tad,  a  Christ  lesu  ein  Harglwydd. 

3  Megis  y  deisyfais  amat  aros  yn 
Ephesus,  *pan  euthum  i  Macedonia, 
fel  y  gellit  rybuddio  rhai  ^na  ddysg- 
ont  ddim  amgen, 

4  Ac  na  ^ddaliont  ar  chwedlau, 
ac  achau  anorphen,  y  rhai  sydd  yn 
peri  cwestiynau  yn  hytrach  nag 
adeiladaeth   dduwiol,  yr  hon  sydd 

2  trwy  ffydd  ;  gwna  felly. 

5  Eithr  ^  diwedd  y  gorchymyn  yw 
cariad  o  galon  bur,  a  chydwybod 
dda,  a  ffydd  ddiragrith : 

6  Oddi  wrth  yr  hyn  bethau  y 
gŵyrodd  rhai,  ac  y  troisant  heibio 
at '  ofer-siarad  ; 

7  Gan  ewyllysio  bod  yn  athrawon 


o'r  ddeddf,  heb  ddeall  na  pha 
bethau  y  maent  yn  eu  dywedyd, 
nac  am  ba  bethau  y  maent  yn 
taeru. 

8  Eithr  nyni  a  wyddom  mai  ^  da 
y^  y  gyfraith,  OS  arfer  dyn  hi  yn 
gyfreithlawn  ; 

9  '  Gan  wybod  hyn,  nad  i'r  cyfiawn 
y  rhoddwyd  y  gyfraith,  eithr  i'r  rhai 
digyfraith  ac  anufudd,  i'r  7'haÁ  an- 
nuwiol  a  phechaduriaid,  i'r  rhai 
disanctaidd  a  halogedig,  i  dad-leidd- 
iaid  a  mam-leiddiaid,  i  leiddiaid 
dynion, 

10  I  butteinwyr,  i  wrryw-gydwyr, 
i  ladron-dynion,  i  gelwyddwyr,  i 
anudonwyr,  ac  os  oes  dim  arall 
yn  wrth wy neb  i  athrawiaeth  ""iach- 
us; 

11  Yn  ol  efengyl  ^gogoniant  °y 
bendigedig  Dduw,  'am  yr  hon  yr 
ymddiriedwyd  i  mi, 

12  Ac  yr  ydwyf  yn  diolch  i'rhwn 
a'm  nerthodd  i,  sef  Crist  lesu  ein 
Harglwydd,  Pam  iddo  fy  nghyfrif 
yn  fíyddlawn,  gan  fy  ngosod  yn  y 
weinidogaeth ; 

13  1  Yr  hwn  oeddwn  o'r  blaen  yn 
gablwr,  ac  yn  erlidiwr,  ac  yn  dra- 
haus:  eithr  mi  a  gefais  drugaredd, 


Anno 

DOMINI 

54. 

•Gal.  6.9. 
"^  flinwch. 


8  trwy  lyth' 
yr,hyspya- 
wch y dyn 
hwnnw. 

t  Matt.  18. 
17. 

1  Cor.  5. 9, 
11. 
ad.  6. 

9  rhybudd- 
iwch. 

u  Rhuf.  15. 
33. 


1 1  Oor.  16. 
21. 
Col.  4. 18. 


7  Khuf.  16. 
24. 


Anno 

DOMINI 

65. 


k  Rhuf.  7. 
12. 


I  Gal.  3. 19. 
a  5.  23. 


m  pen.  6.  3. 

2  Tim.  4. 3. 

Tit.  1.  9. 

a  2.1. 
Sogoneddut. 
n  pen.  6.  15. 
0  Gal.  2.  7. 

1  Thess.  2 

4. 

Tit.  1.  3. 


P  1  Cor.  7. 
25. 


1  Act.  8.  3. 
a  9.1. 
Phil.  3.  6. 


Gweddio  dros  hob  dyn. 


I.  TIMOTHEÜS,  11. 


Dyledswydd  givragedd. 


Anno 
DOMINI 

65. 


r  loan  9.  39, 

41. 

Act.  3. 17. 
4  mewn. 
E  2  Tim.  1. 

13. 
6  croesaw. 
t. Matt.  9. 13. 

Blare  2. 17. 

Luc  5.  32. 

11 19. 10. 

1  loan  3.  5. 
6  blaenaf 


7Ncu, 
ÿ  hlacnaf. 


u  Ps.  10. 16. 

a  14.'").  13. 

]ieii.  6. 15, 

10. 
X  Khuf.  16. 

27. 
y  1  Chron. 

29.11. 


z  pen.  4. 14. 


a  pen.  6.  12. 
2  Tim.  4. 7. 


b  pen.  3. 9. 


c  2  Tim.  2. 

17. 
d  2  Tim.  4. 

14. 
el  Cor.  5. 5. 


2  Atiolwg. 


a  Jer.  29.  7. 

3  Neu, 
awdurdod. 


b2Pctr3.9. 

c  loan  17. 3. 

Rhuf.  3. 

2).  a  10. 12. 
dlleb.O.lS. 
e  Matt.  20. 

2S. 
4  Ì/  n  djist- 

iolucih. 
<  1  Cor.  1. 6. 

2  Thess.  1. 

10. 
e  Eph.  1.  9. 

a  3.  5. 
t2Tim.  1. 

11. 
>  Ehuf.  9. 1. 


am  ";  i  mi  yn  ddiarwybod  ei  wneuth- 
ur  ^  trwy  anghrediniaeth. 

14  A  gras  ein  Harglwydd  ni  a 
dra-amlhaodd  ^gyd  â  íFydd  a  char- 
iad,  yr  hwn  sydd  yng  Nghrist  lesu. 

15  GAvir  yw  y  gair,  ac  yn  haeddu 
pob  ^  derbyniad,  *  ddyfod  Crist  lesu 
i'r  byd  i  gadw  pechaduriaid ;  o  ba 
rai,  ^  pennaf  ydwyf  fi. 

16  Eithr  o  achos  hyn  y  cefais  dru- 
garedd,  fel  y  dangosai  lesu  Grist 
ynof  fi  '''yn  gyntaf  bob  hir-oddef, 
er  siampl  i'r  rhai  a  gredant  rliag 
Haw  ynddo  ef  i  fywyd  tragy- 
wyddol. 

17  Ac  "i'r  Brenhin  tragywyddol, 
anfarwol,  anweledig,  ^  i'r  Duw  unig 
ddoeth,  y  y  byddo  anrhydedd  a  go- 
goniant  yn  oes  oesoedd.    Amen. 

18  Y  gorchymyn  hwn  yr  ydwyf 
yn  ei  roddi  i  ti,  fy  mab  Timothë- 
us,  ''yn  ol  y  prophwydoliaethau  a 
gerddasant  o'r  blaen  am  danat,  ar 
"■  filwrio  o  honot  ynddynt  filwriaeth 
dda; 

19  ^  Gan  fod  gennyt  íFydd,  a  chyd- 
wybod  dda  ;  yr  hon  a  wrthododd 
rhai,  ac  a  wnaethant  long-ddrylliad 
am  y  íFydd  : 

20  0  ba  rai  y  mae  *^  Hymenëus 
ac  ^  Alexander ;  y  rhai  ^  a  roddais  i 
Satan,  fel  y  dysgent  na  chablent. 

PENNOD  II. 

1  Bod  yn  iawn  gwedd'io  a  d'iolch  dros  hoh  dyn. 
9  Pa  /odd  y  dylai  givragedd  ymdnosio ; 
12  nad  ydys  yn  caniattâu  iddynt  na  dysju, 
na  hod  yn  hen:  15  y  byddant  hwy  gadw- 
edig,  er  bod  ynddynt  arioydd  o  ddigofaint 
Duw,  With  ddwyn  plant  iV  byd,  os  hivy  a 
arhosant  yn  y  ffydd. 

2/^YNGHORI  yr  ydwyf  am  hyn- 
\J  ny,  ym  mlaen  pob  peth,  fod 
ymbiliau,  gweddiau,  deisyfiadau,  a 
thalu  d'iolch,  dros  bob  dyn  ; 

2  *  Dros  frenhinoedd,  a  phawb 
sydd  mewn  ^  goruchafiaeth ;  fel  y 
gallom  ni  fyw  yn  Uonydd  ac  yn 
heddychol  mewn  pob  duwioldeb  ac 
onestrwydd. 

3  Canys  hyn  sydd  dda  a  chymmer- 
adwy  ger  bron  Duw  ein  Ceidwad  ; 

4  ^  Yr  hwn  sydd  yn  ewyllysio  bod 
pob  dyn  yn  gadwedig,  a'u  dyfod  i 
wybodaeth  y  gwirionedd. 

5  Canys  ''un  Duw  sydd,  ac  *un 
cyfryngwr  hefyd  rhwng  Duw  a  dyn- 
ion,  y  dyn  Crist  lesu ; 

6  ^Yr  hwn  a'i  rhoddes  ei  hunan 
yn  bridwerth  dros  bawb,  i'w  *^dyst- 
iolaethu  s  yn  yr  amseroedd  priod. 

7  ^  I'r  hyn  y'm  gosodwyd  i  jo. 
bregethwr  ac  yn  apostol,  ('y  gwir 


yr  wyf  yn  ei  ddywedyd  yng 
Nghrist,  nid  wyf  yn  dywedyd  cel- 
wydd ;)  ^  yn  athraw  y  Ceiihedloedd 
mewn  ffydd  a  gAvirionedd. 

8  Am  hynny  yr  wyf  yn  CAvyllysio 
i'r  gwŷr  weddîo  'ym  mhob  man, 
""  gan  ddyrchafu  dwylaw  sanctaidd, 
heb  na  digter  ^  na  dadl. 

9  Yr  un  modd  hefyd,  bod  "i'r 
gwragedd  eu  trefuu  eu  hunain 
mewn  dillad  gweddus,  gyd  â  gwyl- 
der  a  sobrwydd ;  nid  â  gAvallt  pleth- 
edig,  neu  aur,  neu  emmau,  neu 
ddillad  gwerthfawT ; 

10  Ond,  (yr  hyn  sydd  yn  gweddu 
i  wragedd  a  fo  yn  proffesu  duwiol- 
deb,) â  gAveithredoedd  da. 

11  Dysged  gwraig  mewn  distaAv- 
rwydd  gyd  â  phob  gostyngeidd- 
rAvydd. 

12  Ond  °nid  Avyf  yn  cenhadu  i 
wraig  athrawiaethu,  ^nac  ymawd- 
urdodi  ar  y  gAvr,  eithr  bod  meAvn 
distaAvrAvydd. 

13  Canys  ^Adda  a  luniAvyd  yn 
gyntaf,  yna  Efa. 

14  Ac  nid  "^  Adda  a  dwyllwyd ;  eithr 
y  wraig,  wedi  ei  tliAvyllo,  oedd  yn 
y  camwedd. 

15  Etto  cadAvedig  fydd  ^  Avrth 
ddwyn  plant,  os  arhosant  liAvy  mewn 
ffydd,  a  chariad,  a  sancteiddrAvydd, 
ynghyd  â  sobrAvydd. 

PENNOD  III. 

2  Cynlieddfau,  esgohion,  a  d'iaconiaid,  a^u 
gwragedd  :  14  a  phaham  y  mae  yr  apostol 
yn  ysgrifenu  y  pethaii  hyn  at  Timotli'èus. 
15  Ynghylch  yr  eglwys,  o'r  gwirionedd  a 
ddysgir  ynddi. 

GWIR  yw  y  gair,  Od  yw  neb 
yn  chAvennych  SAA^dd  ^esgob, 
gwaith  da  y  mae  yn  ei  chAvennych. 

2  Rhaid  gan  hynny  i  ^  esgob  fod 
yn  ddiargyhoedd,  yn  AA^r  un  wraig, 
yn  Avyliadwrus,  yn  sobr,  yn  ^  AA^edd- 
aidd,  yn  llettŷgar,  '^  yn  athrawaidd ; 

3  Nid  yn  ^Avingar,  nid  yn  dar- 
awydd,  ^  nid  yn  budr-ehva  ;  eithr  yn 
dirion,  ^  yn  anymladdgar,  yn  ddi- 
ariangar ; 

4  Yn  llyAvodraethu  ei  dŷ  ei  hun 
yn  dda,  yn  dal  ei  blant  mcAvn 
ufudd-dod  ynghyd  â  phob  onest- 
TAvydd  ; 

5  (Oblegid  oni  fedr  un  lywodr- 
aethu  ei  dŷ  ei  hun,  pa  fodd  y  cym- 
mer  efe  ofal  dros  eghvys  Dduw  ?) 

6  Nid  yn  newyddian  yn  y  ffydd, 
rhag  iddo  ymchAvyddo,  a  syrthio  i 
ddamnedigaeth  diafoL 

7  Ac  y  mae  yn  rhaid  iddo  ef  hefyd 


Anno 
DOMINI 

65. 


k  Rhnf.  11. 
13.  a  15. 16. 
Gal.  1. 16. 


1  Slal.  1. 11. 
loan  4. 21. 
m  Es.  1. 15. 

5  ÌMC 

ammeu. 
nlPetr3.3. 


0  1  Cor.  14. 
34. 
PEph.5.24. 


<1  Gen.  1.27. 
a  2. 18. 

1  Cor.  U. 
8,9. 

r  Gen.  3.  6. 

2  Cor.  U.  3. 


6  ynplanta. 


iAct.20.2S. 


b  Tit.  1.  6, 

&c. 


^foddus. 

c  2  Tim.  2. 
24. 

3  barod i 
l/mladd  a 
chijnnijg 
earn,  fel 
un  mewn 
givin. 

tllPetrS.Z. 

e  2  Tim.  2. 
24. 


Prophwydo 


I.  TIMOTHEUS,  IV. 


gwrtJigiliad. 


Anno 
DOMINI 

G5. 


fAct.22.12. 

lCor.ô.l2. 

S  Act.  6.  3. 


h  pen.  1. 19. 


5  Edrych 
Matt.  25. 
21. 


■4Neu,c7///n- 

haliad. 
k  loan  1.14. 

1  loan  I.  2. 
5  Gr.  am- 

lygwi/d. 
1  Rhuf.  1.  4. 

lPetr3.18. 
m  Matt.  23. 

2. 

Marc  16. 5. 

Luc  24.  4. 

loan  20. 12. 

Eph.  3. 10. 

1  Petr  1. 

12. 
n  Eph.  3.  5, 

6. 
a  Luc  24. 51. 

Act.  1.  9. 


a  2  Thess.  2. 

2'Tini.3.1. 
2  Petr  3.  3. 
1  loan  2. 
18. 

Jadas  18. 
b  1  Petr  1. 
20. 


•2  llosgi. 


c  Gen.  1.23. 

a  9.  3. 
d  Rhuf.  14. 

fi. 

1  Cor.  10. 

30. 


gael  tystioîaeth  dda  ^gan  y  rhai 
oddi  allan ;  rhag  iddo  syrthio  i 
waradwydd,  ac  i  iUgl  diafol. 

8  Rhaid  i'r  ^  dîacoDÌaid  yr  un 
íFunud  fod  yn  oiiest ;  nid  yn  ddau- 
eiriog,  nid  yn  ymrôi  i  win  lawer, 
nid  yn  budr-elwa ; 

9  ''Yn  dala  dirgelwch  y  ffydd 
mewn  cydwybod  bur. 

10  A  phrofer  y  rliai  hynny  hef- 
yd  yn  gyntaf ;  yna  gwasanaethant 
swydd  diaconiaid,  os  byddant  ddi- 
argyhoedd. 

11  F  mae  yn  rhaid  i'lv  gwragedd 
yr  Tin  modd  fod  yn  onest,  nid  yn 
enllibaidd,  jm  sobr,  yn  fíýddlawn 
ym  mhob  petli. 

'  12  Bydded  y  diaconiaid  yn  wŷr 
un  wraig,  yn  UyAvodraethu  eu  plant 
a'u  tai  eu  hunain  yn  dda. 

13  Canys  'y  rhai  a  wasanaethant 
swydd  diaconiaid  yn  dda,  ydynt 
3^n  ennill  iddynt  eu  liunain  radd 
dda,  a  hyfder  mawr  yn  y  ffydd 
sydd  yng  Nghrist  lesu. 

14  Y  pethau  hyn  yr  ydwyf  yn  eu 
hysgrifenu  attat,  gan  obeitiiio  dy- 
fod  attat  ar  fyrder  : 

15  Ond  OS  tariaf  yn  hir,  fel  y 
gwypecli  pa  fodd  y  mae  yn  rliaid 
i  ti  ymddwyn  yn  nhŷ  Dduw,  yr 
liwn  yw  eglwys  y  Duw  byw,  colofn 
a  ^  sylfaen  y  gwiriouedd. 

16  Ac  yn  ddiddadl,  mawr  yw 
dirgelwch  duwioldeb ;  ^  Duw  a 
^  ymddangosodd  yn  y  cnawd,  '  a 
gyfiawnhâwyd  yn  yr  Yspryd,  '"  a 
v/elwyd  gan  angeliou,  °a  bregeth- 
wyd  i'r  Cenhedloedd,  a  gredwyd 
iddo  yn  y  byd,  "a  gymmerwyd  i 
fynu  mewn  gogouiant. 

PENNOD  IV. 

1  Y  mae  yn  prophwydo  ymadawiad  oddi  wrth 
y  ffydd  yn  yr  amseroedd  diweddaf  ;  6  ar  er 
mwyii  na  hyddai  i  Timotheus  hallu  yn  ei 
swydd,  y  mae  yn  j-Jioi  iddo  amryw  gynghor- 
ion  ynghylch  liynny. 

C  y  mae  yr  Yspryd  yn  eglur 
yn  dywedyd  yr  ymedy  rhai 
^yn  yr  amseroedd  diweddaf  oddi 
wrth  y  ffydd,  gan  roddi  coel  i  ys- 
prydion  cyfeiliornus,  ac  i  atiiraw- 
iaethau  cythreuliaid ; 

2  Yn  dywedyd  celwydd  mewn 
rhagrith,  a'u  cydAvybod  eu  hunain 
wedi  ei  ^  serio  â  haiarn  poeth  ; 

3  Yn  gwahardd  priodi,  ac  yn  erchi 
ymattal  oddi  wrth  fwydydd,  y  rhai 
a  greodd  Duw  '^i'w  derby n,  "^trwy 
roddi  diolch,  gan  y  ffyddloniaid,  a'r 
rhai  a  adwaenant  y  gwirionedd. 


A^ 


4  Oblegid  y  mae  ^pob  peth  a 
greodd  l3uw  yn  dda,  ac  nid  oes 
dim  i'w  wrthod,  os  cymmerir  trwy 
dalu  diolch : 

5  Canys  y  mae  wedi  ei  sancteidd- 
io  gan  air  Duw  a  gweddi. 

6  ^  Os  gosodi  y  pethau  hyn  o  flaen 
y  brodyr,  ti  a  fyddi  weinidog  da  i 
lesu  Grist,  ^wedì  dy  fagu  y'ngeir- 
iau  y  fíydd  ac  athrawiaeth  dda,  yr 
hon  a  ddilynaist. 

7  Eithr  sgâd  heibio  halogedig  a 
gwrachiaidd  chwedlau,  ac  ymarfer 
dy  hun  i  dduwioldeb. 

8  Canys  ^i  ychydig  y  mae  ^ym- 
arfer corphorol  yn  fuddiol :  eithr 
duwioldeb  sydd  fuddiol  i  bob  peth, 
a  chanddi  addewid  o'r  bywyd  y 
sydd  yr  awrhon,  ac  o'r  hwn  a 
fydd. 

9  '  Gwir  yw  y  gair,  ac  yn  haeddu 
pob  ^  derbyniad. 

10  Canys  er  mwyii  hyn  yr  ydym 
yn  poeni,  ac  yn  cael  ein  gwarad- 
wyddo,  o  herwydd  i  ni  obeithio 
yn  y  Duw  byw,  ^  yr  hwn  yw  Achub- 
ydd  pob  ^  dyn,  yn  enwedig  y  ffydd- 
loniaid. 

11  Y  pethau  hyn  gorchymyn  a 
dysg. 

12  ^  Na  ddiystyred  neb  dy  ieuengc- 
tid  di ;  eithr  ™  bydd  yn  ensampl 
i'r  ffyddloniaid,  mewn  gair,  mewn 
ymarweddiad,  mewn  cariad,  mewn 
yspryd,  mewn  ffydd,  mewn  pur- 
deb. 

13  Hyd  oni  ddelwyf,  giŷn  wrth 
ddarllen,  wrth  gynghori,  wrth  ath- 
rawiaethu. 

14  °  Nac  esgeulusa  y  dawn  sydd 
ynot,  yr  hwn  a  rodded  i  ti  "trwy 
brophwydoliaeth,  ^gyd  âg  arddod- 
iad  dwylaw  yr  henuriaeth. 

15  Myfyria  ar  y  pethau  hyn,  ac 
yn  y  pethau  hyn  aros  ;  fel  y  byddo 
dy  gynnydd  yn  eglur  '^  i  bawb. 

16  G^^ylia  arnat  dy  hun,  ac  ar 
yr  athrawiaeth ;  aros  ynddynt : 
canys  os  gwnei  hyn,  ti  "^  a'th  gedwi 
dy  hun  ^  a'r  rhai  a  wrandawant 
arnat. 

PENNOD  V. 

1  Fiheolau  i'w  dilyn  wrth  geryddu.  3  Ynghylch 
gwragedd  gioeddwon,  17  a  henuriaid.  23 
Gynghor  ynghylch  iechyd  Timotheus.  24  Bod 
pechodaii  rhai  yn  myned  o'r  hlaen  i  farn, 
a'r  eiddo  eraill  yn  canlyn. 

A  cherydda   hynafgwr,   eithr 
cynghora  ef  megis  tad ;  ar 
rliai  ieuaingc,  megis  brodyr  ; 
2  Yr  hen  wragedd,  megis  mam- 


Anno 

DOMINI 

C5. 

e  lUiiif.  14. 
14.  20. 
1  0:jr.  10. 
2.'). 
Tit.  1. 15. 

8  Os  dygi  y 
pethau  hi/n 
<:r  gof  XT 
hrodijr. 

r2Tim.3. 
14,  15. 


e  pen.  1.  4. 
n  6.  20. 
Tit.  1.  14. 


i  Neu,  tro» 

yrhijdig. 
t  Col.  2.  23. 


'  pen.  1. 15. 

5  croesaw. 


k  Vs.  36.  6. 

a  107.  2,  6, 

6  di/nion. 


1  1  Cor.  16. 

n. 

Tit.  2.  15. 
m  Tit.  2.  7. 
1 1'etr  5. 3. 


n  2  Tim.  1.6. 
0  pen.  1.  IS. 
P  Act.  C.  6. 


7  ym  mhob 
peth. 


<iEzec.33.9. 

r  Rhuf.  11. 
14. 

1  Cor.9. 22. 
lago  5.  20. 


Am  wragedd  giveddwon, 


I.  TIMOTHEUS,  VL 


a  Tienuriaid. 


Anno 
DOMINI 

65. 

imewnpob 
diweiraeh, 
b  ad.  5,  IS. 


S  caredig- 

rwydd. 
c  Edrych 

Gen.45.10. 

11. 

Matt.  15. 4. 

Eph.  6. 1, 

2. 
d  1  Cot.  7. 

32, 

•  Luc  2.  37. 
a  18. 1. 

4  yn  byw  yn 
foetJiua. 


5  geraint. 

r2  Tim.  3.5. 
Tit.  1. 16. 


6  Na  clnjf- 
rifer  yin 
mhliih  y 
rhai 
gweddwon. 


8îPetr4.9. 
h  Gen.  18. 

4.  a  1).  2. 

Luc  7.  33, 

44. 


3 1  Cor.  7. 9. 


k  Tit.  2.  8. 


7  G  r.  7/TO- 
senw». 


1  ad.  3,  5. 

«n  Khuf.  12, 
8. 

1  Cor.  9. 10, 
14. 

Gal.  6.  6. 
Phil.  2.  29, 
1  Theas.  5 
12, 13. 


man ;  y  rhai  ieuaingc,  megis  chwi- 
orydd,  ^  gyd  â  phob  purdeb. 

3  Anrhydedda  y  gwragedd  gwedd- 
won, ^  J  rhai  sydd  wir-weddwon. 

4  Eithr  o  bydd  un  weddw  ag  iddi 
blant  neu  ŵyrion,  dysgant  yn  gyntaf 
arfer  ^duwioldeb  gartref,  a  ''thalu 
y  pwyth  i'w  rhieni :  canys  liynuy 
sydd  dda  a  chymmeradwy  ger  broii 
Duw, 

5  ^  Eithr  yr  hon  sydd  wir- weddw 
ac  unig,  sydd  yn  gobeithio  yn  Nuw, 
ac  *yn  parhâu  mewn  ymbiliau  a 
gweddiau  nos  a  dydd. 

6  Ond  yr  hon  sydd  ^  drythyll,  a 
fii  farw,  er  ei  bod  yn  iy w. 

7  A  gorchymyn  y  pethau  hyn,  fel 
y  byddont  ddiargyhoedd. 

8  Ac  od  oes  neb  heb  ddarbod  dros 
yr  eiddo,  ac  yn  enwedig  ei  ^  deulu, 
'efe  a  wadodd  y  flfydd,  a  gwaeth  yw 
na'r  di-ffydd, 

9  ^Na  ddewiser  yn  weddw  im  a 
fo  dan  dri  ugein-mlwydd  oed,  yr 
hon  fu  wraig  i  un  gwr, 

10  Yn  dda  ei  gair  am  weithred- 
oedd  da  ;  os  dygodd  hi  blant  i  fynu, 
OS  s  bu  lettŷgar,  o  ^  golchodd  hi 
draed  y  saint,  o  chynnorthwyodd 
hi  y  rhai  cystuddiol,  o  dilynodd  hi 
bob  gorchwyl  da. 

11  Eithr  gwrthod  y  gweddwon 
ieuaingc :  canys  pan  ddechreuont 
ymdrythyllu  yn  erbyu  Crist,  priodi 
a  fynnant ; 

12  Gan  gael  barnedigaeth,  am 
iddynt  ddirmygu  y  ffydd  gyntaf. 

13  A  hefyd  y  maent  yn  dysgu 
bod  yn  segur,  gan  rodio  o  amgylch 
o  dŷ  i  dŷ;  ac  nid  yn  segur  yn 
unig,  ond  hefyd  yn  wag-siaradus, 
ac  yn  rhodresgar,  gan  adrodd  peth- 
au nid  ŷnt  gymmwys. 

14  '  Yr  ^Yyí  yn  ewyllysio  gan 
hynny  i'r  rhai  ieuaingc  briodi, 
planta,  g\varchod  y  tŷ,  ^  heb  roi 
dim  achlysur  i'r  gwrthwynebwr  i 
"^  ddifenwi. 

15  Canys  y  mae  rhai  eisoes  wedi 
gŵyro  ar  ol  Satan. 

16  Od  oes  gan  wr  neu  wraig  ffydd- 
lawn  wragedd  gweddwon,  cyn- 
northwyant  hwynt,  ac  na  phwyser 
ar  yr  eglwys  ;  fel  y  gallo  hi  ddiwallu 
^  y  gwir-weddwon, 

17  ™  Cyfrifer  yr  henuriaid  sydd  yn 
llywodraethu  yn  dda,  yn  deilwng 
o  barch  dau-ddyblyg ;  yn  enwedig 
y  rhai  sydd  yn  poeni  yn  y  gair  a'r 
athrawiaeth. 

18  Canys  y  mae  yr  ysgrythyr  yn 


dywedyd,  "Na  chau  safn  yr  ŷch 
sydd  yn  dyrnu  yr  yd  :  ac,  "  F  mae 
y  gweithiwr  yn  haeddu  ei  gyflog, 

19  Yn  erbyn  henuriad  na  dderbyn 
achwyn,  oddi  eithr  ^  ^  dan  ddau  neu 
dri  o  dystion. 

20  •!  Y  rhai  sydd  yn  pechu,  ^  cer- 
ydda  j^ngŵydd  pawb,  fel  y  byddo 
ofn  ar  y  Ueill. 

21  ^  ^  GorchymjTi  yr  ydwyf  ger 
bron  Duw,  a'r  Arglwydd  lesu  Grist, 
a'r  etholedig  angelion,  gadw  o 
honot  y  pethau  hyn  heb  ragfarn, 
heb  wneuthur  dim  o  ^  gyd-bartiaeth. 

22  ^Na  ddod  ddwylaw  yn  ebrwydd 
ar  neb,  ac  na  fydd  gyfrannog  o 
bechodau  rhai  eraill :  cadw  dy  hun 
yn  bur. 

23  Nac  ŷf  ddwfr  yn  hŵy;  eithr 
arfer  ychydig  win,  '  er  mwyn  dy 
gylla  a'th  fynych  wendid. 

24  Pechodau  rhyw  ddynion  sydd 
amlwg  o'r  blaen,  yn  rhag-flaenu  i 
farn ;  eithr  rhai  sydd  yn  eu  canlyn 
hefyd. 

25  Yr  un  flfunud  hefyd  y  mae 
gweithredoedd  da  yn  amlwg  o'r 
blaen  ;  a'r  rhai  sydd  amgenach,  nis 
gellir  eu  cuddio. 

PENNOD  VI. 

1  Dyled  gweision  ihv  meistriaid.  3  Am  ochelyd 
atlirawon  newydd.  6  Duwioldeb  sydd  eliu 
mawr  :  10  a  chwant  arian  ydyw  gwreiddyn 
pob  drwg.  11  Beth  a  ddylai  Tîmothëus  ei 
ochelyd,  a'i  ddilyn :  17  am  ba  heih  yr  oedd 
iddo  ryhuddio  y  cyfoethogion.  20  Am  gadw 
yr  athrawiaeth  iaiun,  a  gochelyd  siaradach 
ofer. 

CYNNIFER  ag  sydd  ^wasanaeth- 
wyr  dan  yr  iau,  tybiant  eu 
meistriaid  eu  hun  yn  deilwng  o  bob 
anrhydedd ;  ^  fel  na  chabler  enw 
DuAv,  a'^  athrawiaeth  e/. 

2  A'r  rhai  sydd  a  meistriaid  gan- 
ddynt  yn  credu,  na  ddiystyrant 
Imvynt,  o  herwydd  eu  bod  yn  ftod- 
yr ;  eithr  yn  hytrach  gwasanaeth- 
ant  hwynt,  am  eu  bod  yn  ^  credu,  ac 
yn  anwyl,  yn  gyfrannogion  o'r  Uesâd. 
Y  pethau  hyn  dysg  a  chynghora. 

3  Od  oes  neb  *=yn  dysgu  yn  am- 
genach, ac  heb  gyttuno  ag  "^iachus 
eiriau  ein  Hargiwydd  lesu  Grist, 
ac  a'r  athrawiaeth  ®  sydd  yn  ol 
duwioldeb  ; 

4  ^Chwyddo  y  mae,  Hieb  wybod 
dim,  eithr  ^  ammhwyllo  ynghylch 
cwestiynau,  ac  ymryson  ynghylch 
geiriau ;  °  o'r  rhai  y  mae  cenfigen, 
ymryson,  cableddau,  drwg-dybiau, 
yn  dyfod. 

5  ^  °  Cyndyn    ddadleu    '  dynion 


Anno 
DOMINI 

65. 

n  Deut.  25. 

4. 

1  Cor.  9. 9-. 
oLef.19.l3. 

Slatt.  10. 

10. 

Luc  10. 7. 
P  Deut.  19. 

15. 
8  Neu,  ger 

bron  dau. 
1  Gal.  2. 14. 


2  Dir-dyst- 
iolaethn. 

r  pen.  6.  13. 
'Z  Tim.  2. 
14.  a  4.  1. 

3  duedd. 

»  Act.  6.  6. 
a  13.  3. 
pen.  4.  14. 
2  Tim.  1.6. 


a  Eph.  6.  5. 
Col.  3.  22. 
1  Petr  2. 
18. 

U  Tit.  2. 5, 8. 


iffyddloii. 


Open.  1.  3. 

d  pen.  1.  10. 

2  Tim.  1. 

13. 

Tit.  1. 9. 
e  Tit.  1.1. 


3  Ytifyd  yw. 
flCor.  8.  2. 

4  Gr.  yn 
giaf. 

6  pen.  1.  4. 

h  1  Cor.  11. 
16. 

5  Ofer. 

i  2  Tim.  3. 8, 


Duwioldeh  yn  elio  maim: 


II.  TIMOTHEÜS,  1. 


Amryw  gynghoricn. 


Anno 
DOMINI 

G5. 


k  Tit.  1.  11. 
2  Petr  2.  3. 
1  2  Tim.  3. 

5. 
m  Diar.  15. 

16. 
n  Job  1.  21. 

Vs.  49. 17. 

Preg.5.15. 


«neb.  13. 5. 


P  Diar.  15. 
27. 

a  20.  21. 
a  28.  20. 
Malt.  13. 
22. 
lago  5. 1. 


6  hudwijd. 


^  2  Tim.  2. 

22. 


c  1  Cor.  9. 

25,  26. 

pen.  1. 18. 

21im.4.7. 
«  Phil,  a  12, 

14. 

ad.  19. 


Í  pen.  5.  21. 

•<i  Deut.  32. 
39. 


X  Matt.  27. 
11. 
^  9>/ffes. 


Anno 
DOMINI 

66. 


llygredig  eu  meddwl,  heb  fod  y 
gwirionedd  ganddynt,  ^yn  tybied 
mai  elw  yw  duwioldeb  :  '  cilia  oddi 
wrth  y  cyfryw. 

6  Ond  elw  mawr  yw  ""duwioldeb 
gyd  â  boddlonrwydd. 

7  Canys  °ni  ddygasom  ni  ddim 
i'r  byd,  ac  eglur  yiv  na  allwn 
ddwyn  dim  allan  chwaith. 

8  Ac  **  o  bydd  gennym  ymborth  a 
dillad,  ymfoddlonwn  ar  hyniiy. 

9  Ond  P  y  rhai  sydd  yn  ewyllysio 
ymgyfoetliogi,  sydd  yn  syrthio  i 
brofedigaeth  a  magi,  a  llawer  o 
chwantau  ynfyd  a  niweidiol,  y  rhai 
sydd  yn  boddi  dynion  i  ddinystr 
a  choUedigaeth. 

10  Canys  gwreiddyn  pob  drwg 
yw  arian-garwch  :  yr  hon,  a  rhai 
yn  chwannog  iddi,  hwy  a  ^gyfeil- 

wrtli  y  ffydd,  ac  a'u 
hunain  â  llawer  o 


iornasant  oddi 

gwanasant 

ofidiau. 

11  lEithr  tydi,  gwr  Duw,  gochel 
y  pethau  liyn  ;  a  dilyn  gyfiawnder, 
duwioldeb,  ffydd,  cariad,  amynedd, 
addfwyndra. 

12  "^  Ymdrecha  hardd-deg  ymdrech 
y  ffydd  ;  *  cymmer  afael  ar  y  bywyd 
tragywyddol ;  i'r  hwn  hefyd  y'th 
alwyd,  ac  y  proffesaist  broffes  dda 
ger  bron  llawer  o  dystion. 

13  *Yr  ydwyf  yn  gorchymyn  i  ti 
ger  bron  Duw,  "yr  hwn  sydd  yn 
bywhau  pob  peth,  a  cher  bron  Crist 
lesu,  ^  yr  hwn  dan  Pontius  Pilat  a 
dystiodd  "^  broffes  dda  ; 

14  Gadw  o  honot  y  gorchymyn 
hwn  yn  ddifeius,  yn  ddiargyhoedd, 


y  hyd  ymddangosiad  ein  Harglwydd 
lesu  Grist : 

15  Yr  hwn  yn  ei  amserau  priod  a 
ddengys  ""y  bendigedig  a'r  unig 
Bennaeth,  ^  Brenhin  y  brenhinoedd, 
ac  Arglwydd  yr  arglwyddi ; 

16  Yr  hwn  yn  unig  sydd  ganddo 
anfarwoldeb,  sydd  yn  trigo  yn  y 
goleuni  ni  ellir  dyfod  atto,  ^  yr  hwn 
nis  gwelodd  un  dyn,  ac  nis  dichon 
ei  weled  :  i'r  hwn  y  byddo  anrhyd- 
edd  a  gallu  tragywyddol.    Amen. 

17  Gorchymyn  i'r  rhai  sydd  olud- 
og  yn  y  byd  yma,  na  byddont 
uchel-feddwl,  ac  "^na  obeithiont 
mewn  ^golud  anwadal,  ond  yn  y 
Duw  byw,  yr  hwn  sydd  yn  hel- 
aeth  yn  rhoddi  i  ni  bob  peth  i'w 
mwynhâu : 

18  Ar  iddynt  wneuthur  daioni, 
^  ymgyfoethogi  mewn  gweithred- 
oedd  da,  fod  yn  hawdd  ganddynt 
roddi  a  chyfrannu ; 

19  ^Yn  trysori  iddynt  eu  hunain 
sail  dda  erbyn  yr  amser  sydd  ar 
ddyfod,  fel  y  caffont  ^  afael  ar  y 
bywyd  tragywyddol. 

20  0  Timothëus,  ^  cadw  yr  hyn  a 
roddwyd  i'w  gadw  attat,  ^  gan  droi 
oddi  wrth  halogedig  ofer-sain,  a 
gwrthwyneb  gwybodaeth,  a  gam- 
enwir  felly  : 

21  Yr  hon  tra  yw  rhai  yn  ei 
^phroffesu,  hwy  'a  gyfeiliornasant 
o  ran  y  ffydd.  Gras  fyddo  gyd  â 
thi.    Amen. 

If  y  cyntaf  at  Timothëus  a  ysgrifenwyd 
o  Laodicea,  yr  hon  yw  prif-ddinas 
Plirygia  Pacatiana. 


AIL  EPISTOL  PAUL  YE  APOSTOL  AT 


TIMOTHEUS. 


PENNOD  I 

1  Serch  Paid  tu  ag  at  Timotlieas  ;  5  aV  ffydd 
ddiffuant  oedd  yn  Timothëus,  ac  yn  ei  /am, 
cCi  nain  :  6  ei  annog  ef  i  gyffroi  rhoddiad 
Duw  oedd  ynddo  ef  ;  8  ifod  yn  ddianwadal, 
ac  yn  dd'ioddefgar  mewn  erlid  :  13  ac  i  bar- 
liâu,  yn  y  voir  athvawiaeth  a  ddysgasai 
ganddo  ef.  15  Ynghylch  PhygUus  a  Her- 
mogenes   a  cldod  Onesiphorus. 

PAUL,  apostoi  lesu  Grist  trwy 
ewyllys  Duw,  yn  ol  addewid 
y  byAvyd,  yr  hwn  sydd  yng  Nghrist 
lesu, 

2  At  Timothëus,  fy  mab  auAvyl : 
"Gras,   trugaredd,   a    thangnefedd. 


oddi  Avrth  Dduv/  Dad,  a  Christ  lesu 
ein  Harglwydd. 

3  ^'  Y  mae  gennyf  ddiolch  i  Dduw, 
*=  yr  hAvn  yr  ydwyf  yn  ei  wasanaethu 
o'm  rhieni  â  chydwybod  bur,  mor 
•^ddibaid  y  mae  gennyf  goffa  am 
danat  ti  yn  fy  ngweddiau  nos  a 
dydd : 

4  Gan  fawr-ewyllysio  dy  weled, 
gan  gofio  dy  ddagrau,  fel  y'm 
llanwer  o  lawenydd ; 

5  Gan  alw  i'm  cof  y  ffydd  ddi- 
ffuant sydd  ynot  ti,  yr  hon  a  drig- 
odd  yn  gyntaf  yn  dy  nain  Lois,  ac 

K  u  3 


Anno 
DOMINI 

05. 

y  piiii.  1. 6, 

10. 

1  'I'hcBS.  3. 

13 

a  5.  23. 
'  V'-n.  1. 11, 

17. 
» 1  )at.  17. 

14. 

a  19.  10. 
^  y.nod.  3.!. 

£o. 

loanl.  18. 

1  loan  4. 

l:i,  20. 

Liat.  1.  6. 


c  Job  31. 

24. 

Ps.  62.  10. 

Marc  10. 

24. 
8  Gr.  an- 

uadalwch 

goliid. 


d  Luc  12. 
21. 

Jien.  5. 10. 
lago  2.  5. 

e  Matt.  6. 

I'O. 

lAxc  12.  33. 
a  16.  9. 
fad.  12. 


s  2  Tim.  1. 

14. 

Dat.  3.  3. 
1'  pen.  1.4 

Ü. 

a  4.  7. 

2  Tim.  2. 

16,  2J. 


9  haddo. 
■  2  Tim.  2. 
18. 


Anno 
DOMINI 
__66. 

l)  Rhuf.  1. 8. 

Eph.  1. 16. 
c  Act.  22.  3. 

a  23.  1. 

a  24.  14. 

Khtif.  1.  9. 
d  1  Tliess. 

1.2. 

a  3.  10. 


Ffydd  TìmotJièìis. 


II.  TIMOTHEUS,  11.      Ei  annog  i  ddiamvadahcch. 


Anno 
DOMINI 

66. 

e  Act.  16. 1. 

flThess.  5. 
19. 

1  Tim.  4. 
1-L 

B  Rbuf.  8. 
15. 


i  Ehuf.  1. 

16. 
1 1  Tim.  2. 


1  Ehuf.  3. 

20.  a  0.  11. 

Tit.  3.  5. 
m  Rhuf.  8. 

28. 
n  Khuf.  16. 

25. 

Eph.  1.  4. 

a  3. 11. 

Tit.  1.  2. 

1  Petr  1. 

20. 
o  Ehuf.  16. 

25,26. 

Col.  1.  26. 
P 1  Cor.  15. 

54,55. 

Heb.  2.  14. 
q  Act.  <J.  15. 

lTiin.2.7. 


r  Eph.  3.  1. 


2  î/r  ym- 
ddiriedais. 
•  pea.  4.  8. 


«  pen.  3.  14. 
u  Rhuf.  2. 

20.  a  6. 17. 
I  Tit.  1.  9. 
7  1  Tim.  1. 

14. 

•  1  Tim.  6. 

20. 


»  pen.  4. 
16. 


10, 


b  pen.  4.  19. 


e  Act.  23. 
20. 
Eph.  6.  20. 


3  gweil. 


yn  *  dy  fam  Eunice ;   a  diammeu 
gennyf  ei  bod  ynot  tithau  hefyd. 

6  O  herwydd  pa  achos  yr  ydwyf 
yn  dy  gofíäu  H  ail-ennyn  dawn 
Duw,  yr  hwn  sydd  ynot  trwy  ar- 
ddodiad  fy  nwylaw  i, 

7  Canys  ^ni  roddes  Duw  i  ni 
yspryd  ofn;  ond  yspryd  nerth,  a 
chariad,  a  phwyll. 

8  Am  hynny  ^na  fydded  arnat 
gywilydd  o  'dystiolaeth  ein  Har- 
glwydd,  nac  o  honof  finnau  ''ei 
garcharor  ef:  eithr  cyd-oddef  di 
gystudd  â'r  efengyl,  yn  ol  nerth 
Duw; 

9  Yr  hwn  a'n  hachubodd  ni,  ac 
a'n  galwodd  â  galwedigaeth  sanct- 
aidd,  '  nid  yn  ol  ein  gweithredoedd 
ni,  ond  "*  yn  ol  ei  arfaeth  ei  hun  a'i 
ras,  yr  hwn  a  roddwyd  i  ni  yng 
IsTghrist  lesu,  °  cyn  dechreu  y  byd, 

10  Eithr  "a  eglurwyd  yr  awrhon 
trwy  ymddangosiad  ein  Hiachawd- 
wr  lesu  Grist,  Pyr  hwn  a  ddiddym- 
modd  angau,  ac  a  ddug  fywyd  ac 
anllygredigaeth  1  oleuni  trwy  yr 
efengyl : 

11  "^Vy  hon  y'm  gosodwyd  i  yn 
bregethwr,  ac  yn  apostol,  ac  yn 
athraw  y  Cenhedloedd. 

12  '  Am  ba  achos  yr  ydwyf  hefyd 
yn  dioddef  y  pethau  hyn  :  ond  nid 
oes  arnaf  gywilydd:  canys  mi  a  wn 
i  bwy  ^  y  credais ;  ac  ^  y  mae  yn 
ddiammeu  gennyf  ei  fod  ef  yn  abl 
i  gadw  yr  hyn  a  roddais  atto  erbyn 
y  dydd  hwnnw. 

13  ^Bydded  gennyt  ''flfurf  ''yr 
ymadroddion  iachus,  y  rhai  a  glyw- 
aist  gennyf  fi,  ^  yn  y  íFydd  a'r  cariad 
sydd  yng  Nghrist  lesu. 

14  ^  Y  peth  da  a  rodded  i'w  gadw 
attat,  cadw  trwy  yr  Yspryd  Glân, 
yr  hwn  sydd  yn  preswylio  ynom. 

15  Ti  a  wyddost  hyn,  ddarfod  ^i'r 
rhai  oil  sydd  yn  Asia  droi  oddi 
wrthyf  fi ;  o'r  sawl  y  mae  Phygèlus 
a  Hermogenes. 

16  Rhodded  yr  Arglwydd  drugar- 
edd  i  ''dŷ  Onesiphorus;  canys  efe 
am  Uonnodd  i  yn  fynych,  ac  nid 
oedd  gywilydd  ganddo  ''fy  nghad- 
wyn  i : 

17  Eithr  pan  oedd  yn  Rhufain, 
efe  a'm  ceisiodd  yn  ddiwyd  iawn, 
ac  a'm  cafodd. 

18  Rhodded  yr  Arglwydd  iddo 
gael  trugaredd  gan  yr  Arglwydd 
yn  y  dydd  hwnnw:  a  maint  a 
wnaeth  efe  o  wasanaeth  yn  Ephes- 
us,  "  goreu  y  gwyddost  ti. 

— — 


PENNOD  II. 

Ei  annog  ef  i  dd'iamcadalwch,  ac  i  harhâu, 
ac  i  wneuthur  rhan  gweinidog  ffyddlawn  yr 
Arglwydd,  gan  gyfrannu  gair  Duw  yn  iavm, 
a  gochelyd  siaradach  ofer.  17  Am  Hymenëus 
a  Phileius.  19  Bod  sylfaen  yr  Arglwydd 
yn  sicr,  22  Y  mae  yn  dysgu  iddo  beth 
sydd  i'w  ochelyd,  ac  i'w  ddilyn;  a  pha 
/odd  y  gweddai  i  weinidog  yr  Arglioydd 
ymddwyn. 

TYDI  gan  hynny,  fy  mab,  ym- 
nertha    yn  y   gras  sydd  yng 
Nghrist  lesu. 

2  A'r  pethau  a  glywaist  gennyf 
trwy  lawer  o  dystion,  traddoda  y 
rhai  hynny  i  ddynion  ifyddlawn,  y 
rhai  a  fyddant  ^  gymmwys  i  ddysgu 
eraill  hefyd. 

3  ^Tydi  gan  hynny  goddef  gys- 
tudd, megis  milwr  da  i  lesu  Grist. 

4  Nid  y  w  neb  a'r  sydd  yn  milwrio, 
yn  ymrwystro  â  negeseuau  y  bywyd 
hwn ;  fel  y  rhyngo  fodd  i'r  hwn  a'i 
dewisodd  yn  filwr. 

5  Ac  '^od  ymdrech  neb  hefyd,  ni 
choronir  ef,  onid  ymdrech  yn  gyf- 
reithlawn. 

6  "^Y  llafurAvr  ^sydd  yn  Uafurio, 
sydd  raid  iddo  yn  gyntaf  ^  dderbyn 
y  ffrwythau. 

7  Ystyria  yr  hyn  yr  ydwyf  yn  ei 
ddywedyd  ;  a'r  Arglwydd  a  roddo  i 
ti  ddeall  ym  mhob  peth. 

8  Cofia  gyfodi  lesu  Grist  *o  had 
Dafydd,  o  feirw,  yn  ol  fy  efeng- 
yl!: 

9  Yn  yr  hon  yr  ydwyf  yn  goddef 
cystudd  ^hyd  rwymau,  fel  drwg- 
weithredwr;  eithr  gair  Duw  nis 
rhwymir. 

10  Am  hynny  syr  ydwyf  yn  go- 
ddef pob  peth  er  mwyn  yr  ethol- 
edigion,  fel  y  gallont  hwythau  gael 
yr  iachawdwriaeth  sydd  yng  Nghrist 
lesu,  gyd  â  gogoniant  tragywyddol. 

11  Gwir  yw  y  gair:  Canys  ''os 
buom  feirw  gyd  âg  ef,  byw  fyddwn 
hefyd  gyd  âg  ef: 

12  '  Os  dioddefwn,  ni  a  deyrnaswn 
gyd  âg  ef:  ^oÿ,  gwadwn  ef,  yntau 
hefyd  a'n  gwad  ninnau  : 

13  ^Os  ym  ni  heb  gredu,  etto  y 
mae  efe  yn  aros  yn  fiyddlawn  :  nis 
gall  efe  ei  wadu  ei  hun. 

14  Dwg  y  pethau  hyn  ar  gôf, 
™gan  ^orchymyn  ger  bron  yr  Ar- 
glwydd, na  ''byddo  iddynt  ymrys- 
on  ynghylch  geiriau,  yr  hyn  nid 
yw  fuddiol  i  ddim,  ond  i  ddad- 
ymchwelyd  y  gwrandawyr. 

15  Bydd  ddyfal  i'tli  osod  dy  hun 
yn  brofedig  gan  Dduw,  yn  weithiwr 


Anno 

DOMINI 

66. 


a  1  Tim.  â 
2. 

Tit.  1.  9. 
^  pen.  1.  8. 
a  4.  5. 


■  1  Cor.  9. 


d  1  Cor.  9. 
10. 

2  gan 
lafurio. 

S/od  yn 
gyfratmoq 
o'rÿrwyùi^ 


e  Ehuf.  1.  3, 
4. 


fEph.3.  1. 


S  Eph.  3. 13. 
Col.  L  Í.4. 


h  Ehuf.  G. 
5,8. 
2  Cor.  4. 10. 


i  Ehuf.  8. 

IV. 

1  Petr  4, 

13. 
k  Blatt.  \Q. 

33. 

Marc  8. 33. 
1  Rhuf.  3.3. 

a  9.  Ö. 

Num.  23. 

IJ. 

m  1  Tim.  5. 

21.  11  ti.  13. 

pen.  4.  1. 
4  Mir-dysl- 

iolaethti. 
n  1  Tim.  6. 

4. 


Annogaethau  Paul 


II.  TIMOTHEUS,  III. 


i  Timoth'èus. 


Anno 
DOMINI 

66 

6  Ae&  gywilr 

ydd  arno. 

o  1  Tim.  & 

20. 


P  1  Tîm.  1. 

20. 
"Î 1  Tim.  6. 

21. 


8  sail  Duiv 
yn  sefyll 
yn  sicr. 

r'siatt.  24. 
24. 

1  loan  2. 
10. 

» loan  10. 
14,  27. 
Edrych 
Num.  16, 


»  Rhuf,  9. 
21. 


»  Edrych 
Es.  52. 11. 


7  i  waiih  j/r 
Arglwydd. 
I  pen.  3. 17. 


r  1  Tim.  6. 
11. 


»  1  Tim.  L 

4.  a  4.  7. 

Tit.  a  9, 


»  Tit  3.  2. 


b  1  Tim.  3. 

9. 

Tit.  1.  9. 
8  amynedd- 

gar. 
c  Gal.  6. 1. 
d  Act.  8. 22. 


»Gr. 
ddejrúi. 

2  Gr.  ddaU 
iwyd  yn 
garcharor- 
ion,  neu, 
ynfyw. 


»  1  Tim.  4. 
1. 

•.^  Petr3.3. 
JuJaslS. 


^difefl,    yn   iawn-gyfrannu    gair  y 
gwirionedd. 

16  Ond  "halogedig  ofer-sain,  go- 
chel :  canys  cynnyddii  a  wnant  i 
fwy  o  annuwioldeb. 

17  A'u  hymadrodd  hwy  a  ysa  fel 
cancr:  ac  o'r  cyfryw  rai  y  mae 
p  Hymenëus  a  Philetus  ; 

18  Y  rhai  i  o  ran  y  gwirionedd 
a  gyfeiliornasant,  gan  ddywedyd 
ddarfod  yr  adgyfodiad  eisoes ;  ac  y 
maent  yn  dadymchwelyd  ifydd  rhai. 

19  Eithr  y  mae  "  "■  cadarn  sail  Duw 
yn  sefyll,  a  chanddo  y  sêl  hon ;  '  Yr 
Arglwydd  a  edwyn  y  rhai  sydd 
eiddo  ef.  A,  Phob  un  sydd  yn 
enwi  enw  Crist,  ymadawed  oddi 
wrth  anghyfiawnder. 

20  Eithr  mewn  tŷ  mawr  nid  oes 
yn  unig  lestri  o  aur  ac  o  arian,  ond 
liefyd  o  bren  ac  o  bridd ;  a  *  rhai  i 
barch,  a  rhai  i  ammharch. 

21  "Fwy  bynnag  gan  hynny  a'i 
glanhao  ei  hun  oddi  wrth  y  pethau 
hyn,  efe  a  fydd  yn  Uestr  i  barch, 
wedi  ei  sancteiddio,  ac  yn  gym- 
mwys  '^  i'r  Arglwydd,  ^  wedi  ei  ddar- 
paru  i  bob  gweithred  dda. 

22  Ond  chwantau  ieuengctid,  íFo 
oddi  wrtliynt :  a  ^dilyn  gyfiawnder, 
íFydd,  cariad,  tangnefedd,  gyd  â'r 
rhai  sydd  yn  galw  ar  yr  Arglwydd 

0  galon  bur. 

23  Eithr  ^gochel  ynfyd  ac  an- 
nysgedig  gwestiynau,  gan  wybod 
eu  bod  yn  magu  ymrysonau. 

24  Ac  *ni  ddylai  gwas  yr  Ar- 
glwydd ymryson ;  ond  bod  yn 
dirion  wrth  bawb,  ''yn  athrawus, 
yn  ®  ddioddefgar, 

25  °Mewn  addfwynder  yn  dysgu 
y  rhai  gwrthwynebus ;  i  edrych  ^  a 
roddo  Duw  iddynt  hwy  ryw  amser 
edifeirwch  i  gydnabod  y  gwirion- 
edd; 

26  A  bod  iddynt  ^  ddyfod  i'r  iawn 
allan  o  fagl  diafol,  y  rhai  a  ^  ddelid 
ganddo  wrth  ei  ewyllys  ef. 

PENNOÖ  III. 

1  Y  mae  yn  ei  ryhuddio  ef  am  amseroedd  hlin- 
ion:  6  yn  dangos  jaa  fath  ydyw  gelynion  y 
gwirionedd:  10  yn  ei  osod  ei  hun  yn  siampl 
iddo  ;  16  ac  yn  canmol  yr  ysgrythyr  Ian. 

GWYBYDD  hyn  hefyd,  y  daw 
amseroedd  enbyd  ^  yn  y  dydd- 
iau  diweddaf. 

2  Canys  bydd  dynion  a'u  serch 
arnynt  eu  hunain,  yn  ariangar,  yn 
ymffrostwyr,  yn  feilchion,  yn  gabl- 
wyr,  yn  anufuddion  i  rieni,  yn  an- 
niolchgar,  yn  annuwiol, 


3  Yn  angharedig,  ^  yn  torri  cyfam- 
mod,  yn  ^enllibaidd,  yn  anghym- 
hesur,  yn  anfwyn,  yn  ddiserch  i'r 
rhai  da, 

4  Yn  fradwyr,  yn  waed-wŷllt,  yn 
chwyddedig,  yn  caru  melus-chwant 
yn  fwy  nag  yn  caru  Duw ; 

5  A  chanddynt  rith  duwioldeb, 
eithr  *=wedi  gwadu  ei  grym  hi: 
^  a'r  rhai  hyn  gochel  di. 

6  Canys  ®o'r  rhai  hyn  y  mae  y 
rhai  sydd  yn  ymlusgo  i  deiau,  ac  yn 
dwyn  yn  gaeth  wrageddos  llwythog 
o  bechodau,  wedi  eu  harwain  gan 
amryw  chwantau, 

7  Yn  dysgu  bob  amser,  ac  heb 
allu  dyfod  un  amser  i  wybodaeth  y 
gwirionedd. 

8  ^  Eithr  megis  y  safodd  Jaunes 
a  Jambres  yn  erbyn  Moses,  felly 
y  mae  y  rhai  hyn  hefyd  yn  sefyll 
yn  erbyn  y  gwirionedd;  s dynion 
o  feddwl  llygredig,  ^yn  ^anghym- 
meradwy  o  ran  y  flfydd. 

9  Eithr  nid  ant  rhagddynt  ym 
mhellach :  canys  eu  hynfydrwydd 
fydd  amlwg  i  bawb,  megis  y  bu  yr 
eiddynt  hwythau. 

10  Eithr  Hi  a  *  Iwyr-adwaenost  fy 
nysgeidiaeth,  fy  muchedd,  fy  ar- 
faeth,  ifydd,  hir-ymaros,  cariad, 
amynedd, 

11  Yr  erlidiau,  y  dioddefiadau,  y 
rhai  a  ddigwyddasant  i  mi  ''yn 
Antiochia,  '  yn  Iconium,  yn  Lystra  ; 
pa  erlidiau  a  ddioddefais :  eithr 
""oddi  wrthynt  oil  y'm  gwaredodd 
yr  Arglwydd. 

12  lë,  a  "  phawb  a'r  sydd  yn  ewyll- 
ysio  byw  yn  dduwiol  yng  Nghrist 
lesu  a  erlidir. 

13  Eithr  drwg-ddynion  a  thwyll- 
wyr  a  ant  rhagddynt  waethwaeth, 
gan  dwyllo,  a  chael  eu  twyllo. 

14  Eithr  aros  di  yn  y  pethau  a 
ddysgaist,  ac  a  ymddiriedwyd  i  ti 
am  danynt,  gan  wybod  °  gan  bwy  y 
dysgaist ; 

15  Ac  i  ti  er  yn  fachgen  wybod 
yr  ysgrythyr  Ian,  yr  hon  sydd  abl 
i'th  wneuthur  di  yn  ddoeth  i  iach- 
awdwriaeth  trwy  y  ffydd  sydd  yng 
Nghrist  lesu. 

16  P  Yr  hoU  ysgrythyr  sydd  wedi 
ei  rhoddi  gan  ysprydoliaeth  Duw, 
ac  sydd  fuddiol  i  athrawiaethu,  i 
argyhoeddi,  i  geryddu,  i  hyfforddi 
mewn  cyfiawnder : 

17  Fel  y  byddo  dyn  Duw  yn  ber- 
ffaith,  wedi  ei  ^berffeithio  i  bob 
gweithred  dda. 


Anno 
DOMINI 

66. 

b  Rhuf.  1. 
31. 

^ddiaflíaid. 


c  1  Tim.  5. 

8. 

Tit.  1.  IC. 
d  2  Thess. 

3.6. 
e  Matt.  23. 

14. 

Tit.  1.  11. 

2  loan  10. 


fEiod.7. 
11. 


8  1  Tim.  6. 

5. 

h  Tit.  1.  16. 
S  anghnf- 

arwydd. 


'1  Tim.  4. 6. 

4  ddiivyd- 
ddilynaist. 


k  Act.  13. 

45.     ■ 

1  Act.  14.  2, 
5, 19. 

m  2  Cor.  1. 
10. 


n  Pa.  34. 10. 
Act.  14.22. 
1  Thess.  3. 
3. 


o  pen.  2.  2. 


P  2  Petr  1. 
20,  21. 


S  giifla  ivn 
ddurparu. 


Cynglior  difrifol  Paul 


II.  TIMOTHEUS,  IV. 


i  Timothëus. 


Anno 

DOMINI 

.  66. 


•  1  Tim.  6. 

13. 

pen.  2.  14. 
2  dir-di/st- 

iaJaeihu. 
b  Act.  10. 


cl  Tim.  1. 
4.  a  4.  7. 


à  pen.  1.  8. 

a  2.  3. 
e  Act.  21.8. 

Eph.  4.  11. 
3  llawn- 

hrifia. 

>  Phil.  2. 17. 
8  Phil.  1.23. 

2  Petr  1. 

14. 
h  1  Cor.  9. 

2 1,  25. 

Phil.  3. 14. 

1  Tim.  6. 

12. 
'  Ia«;o  1.  12. 

1  Petr  5.  4. 


<  Cais 
ddi/fod. 


k  Col.  4.  15. 
l'hilem.24. 


PENNOD  IV. 

1  Y  mae  yn  ei  annog  i  fod  yn  of  alas  ac  yn 
ddiwyd  i  gwblhau  ei  swydd  :  6  yn  ei  ryhudd- 
io  nesed  oedd  ei  farwolaeth  ef:  9  yn  ewyll- 
ysio  iddo  ddyfod  atto  ef  arfyrder  :  14  yn  ei 
ryhuddio  ef  i  ochelyd  Alexander  y  gôf:  16 
yn  dangos  iddo  beth  a  ddigwyddasai  iddo 
wrth  ei  atteb  cyntaf :  19  ac  ar  ol  hynny  y 
mae  yn  dihennu. 

^^'^R  ydwyf  fi  gan  hynny  yn 
X  ^gorchymyn  ger  bron  Duw, 
a'r  Arglwydd  lesu  Grist,  ^yr  hwn 
a  farna  y  byw  a'r  meirw  yn  ei  ym- 
ddangosiad  a'i  deyrnas ; 

2  Pregetha  y  gair;  bydd  daer 
mewn  amser,  allan  o  amser ;  ar- 
gyhoedda,  cerydda,  annog  gyd  â 
phob  hir-ymaros  ac  athrawiaeth. 

3  Canys  daw  yr  amser  pryd  na 
ddioddefont  athrawiaeth  iachus ; 
eithr  yn  ol  eu  chwantau  eu  hunain 
y  pentyrrant  iddynt  eu  hunain 
athrawon,  gan  fod  eu  clustiau  yn 
merwino ; 

4  Ac  oddi  wrth  y  gwirionedd  y 
troant  ymaith  eu  clustiau,  ac  "at 
chwedlau  y  troant. 

5  Eithr  gwylia  di  ym  mhob  peth, 
^  dioddef  adfyd,  gwna  waith  *  efeng- 
ylwr,  ^  cyflawna  dy  weinidogaeth. 

6  Canys  ^myfì  yr  awrhon  a  ab- 
erthir,  ac  amser  ^fy  ymddattodiad 
i  a  nesaodd. 

7  ^Mi  a  ymdrechais  ymdrech  deg, 
mi  a  orphenais  fy  ngyrfa,  mi  a 
gedwais  y  fíydd. 

8  0  hyn  allan  rhoddwyd  'coron 
cyfiawnder  i'w  chadw  i  mi,  yr  hon 
a  rydd  yr  Arglwydd,  y  Barnwr 
cyfiawn,  i  mi  yn  y  dydd  hwnnw :  ac 
nid  yn  unig  1  mi,  ond  hefyd  i  bawb 
a  garant  ei  ymddangosiad  ef. 

9  ^Bydd  ddyfal  i  ddyfod  attaf  yn 
ebrwydd : 

10  Canys  ^Demas  a'm  gadawodd, 
gan  garu  y  byd  presennol,  ac  a 
aeth  ymaith  i  Thessalonica  ;  Cres- 
cens  i  Galatia,  Titus  i  Dalmatia. 


11  'Luc  "yn  unig  sydd  gyd  â  mi. 
Cymmer  °  Marc,  a  dwg  gyd  â  thi : 
canys  buddiol  yw  efe  i  mi  i'r  wein- 
idogaeth. 

12  "Tychicus  hefyd  a  ddanfonais 
i  Ephesus. 

13  Y  cochl  a  adewais  i  yn  Troas 
gyd  â  Carpus,  pan  ddelych,  dwg 
gyd  â  thi,  a'r  Uyfrau,  yn  enwedig  y 
memrwn. 

14  P  Alexander  y  gof  copr  a  wnaeth 
i  mi  ddrygau  lawer :  ^  taled  yr  Ar- 
glwydd iddo  yn  ol  ei  weithredoedd: 

15  Yr  hwn  hefyd  gochel  dithau ; 
canys  efe  a  safodd  yn  ddirfawr  yn 
erbyn  ein  ^  hymadroddion  ni. 

16  Yn  fy  atteb  cyntaf  ni  safodd 
neb  gyd  â  mi,  eithr  pawb  a'm  gad- 
awsant  r  mi  a  arcliaf  ar  Dduw 
nas  cyfrifer  iddynt 

17  Eithr  yr  Arglwydd  a  safodd 
gyd  â  mi,  ac  a'm  nerthodd ;  fel 
trwof  fi  y  byddai  y  pregethiad  yn 
^Uawn  hysbys,  ac  y  clywai  yr  hoU 
Genhedloedd  :  ac  mi  "  a  waredwyd 
o  enau  y  Hew. 

18  A'r  Arglwydd  a'm  gwared  i 
rhag  pob  gweithred  ddrwg,  ac  a'm 
ceidw  i'w  deyrnas  nefol :  i'r  hwn 
y  hyddo  gogoniant  yn  oes  oesoedd. 
Amen. 

19  Aunerch  ^Prisca  ac  Acwila,  a 
*  ^  theulu  Onesiphorus. 

20  "Erastus  a  arhosodd  yn  Cor- 
inth :  ond  ^  Trophimus  a  adewais 
ym  Miletus  yn  glaf. 

21  ^Bydd  ddyfal  i  ddyfod  cyn 
y  gauaf  Y  mae  Eubulus  yn  dy 
annerch,  a  Phudens,  a  Linus,  a 
Clilaudia,  a'r  brodyr  oil. 

22  Yr  Arglwydd  lesu  Qrhi  fyddo 
gyd  a'th  yspryd  di.  Gras  fyddo 
gyd  â  chwi.    Amen. 

If  Yr  ail  epistol  at  Timothëus,  yr  esgob  cyn- 
taf a  ddewiswyd  ar  eglwys  yr  Ephesiaid, 
a  ysgrifenwyd  o  Rufain,  pan  ddygwyd 
Paul  yr  ail  waith  ger  bron  ^  Cesar  Nero. 


Anno 
DOMINI 

66. 

iCol.  4.  It 
m  pen.  1.15. 
n  Act.  15. 
37. 
o  Act.  20.  4. 


P  1  Tim.  1. 

20. 

1  Ps.  28.  4. 
Dat.  18.  6. 


5  Neu, 
pregelh- 
iadau. 


6  gilflawn. 
r  Ps.  22.  21. 


» Act.  18.  2. 
t  2  Tim.  1. 
16. 

7  thy. 

u  Act.  19. 

22. 
X  Act.  20.  4. 

a  21. 29. 

8  Cais 
ddyfod. 


9  ijr  ym- 
erandr 
Aero. 


1Î2S 


•  1  Tim.  3. 
16.  a  6.  3. 

^Mewn 

góbaüh. 
bNum.  23. 

19. 
c  Rhuf.  16. 

25. 

2  Tim.  1.9, 

10. 

d  1  Thess. 
2.4. 

1  Tim.  1. 
11. 

e  2  Cor.  2. 

13.  a  7.  13. 

a  8.  6,  16. 

Gal.  2.  3. 
fl  Tim.  1.2. 
e  2  Cor.  4. 

13. 

2Petrl.l. 


3  ddiffygiol. 
»>  Act.  14. 
23. 


1 1  Tim.  3. 

2,  &c. 


1 1  Cor.  4. 
1,2. 


I  Lef.  10.  9. 
m  1  Tim.  3. 


lPetr5.2. 
*  y  rhai  da. 


n  1  Tim.  1. 
10.  a  6.  3. 
2  Tim.  1. 
13.  a  2.  2. 
a  4.  3. 
pen.  2. 1. 


o  1  Tim.  1. 
6. 


<>  I  Tim.  6. 
5. 


EPISTOL  PAUL  YE  APOSTOL  AT 

TITUS. 


PENNOD  I. 

5  I  ha  beth  y  gadawyd  Titus  yn  Greta.  6  Pa 
gynhedd/au  a  ddylai  fod  mewn  esgob.  11 
Rhaid  yw  can  safnau  y  rhai  a  ddyngant  y 
pethau  ni  ddylent:  12  a  phafath  wŷr  ydynt. 

PAUL,  gwas  Duw,  ac  apostol 
lesu  Grist,  yn  ol  ffydd  etliol- 
edigion  Duw,  ac  adnabyddiaeth  y 
gwirionedd,  *yr  hon  sydd  yn  ol 
duwioldeb ; 

2^1  obaith  bywyd  tragywyddol, 
yr  hon  a  addawodd  ^  y  digelwyddog 
Dduw  "  cyn  dechreu  y  byd  ; 

3  Eithr  mewn  amseroedd  pri'odol 
efe  a  eglurhaodd  ei  air  trwy  breg- 
ethu,  ^  am  yr  hyn  yr  ymddiriedwyd 
i  mi,  yn  ol  gorchymyn  Duw  ein 
Hiachawdwr ; 

4  At  *  Titus,  *fy  mab  naturiol  yn 
ol  s  y  flydd  gyffredinol :  Gras,  tru- 
garedd,  a  thangnefedd,  oddi  wrtli 
Dduw  Dad,  a'r  Arglwydd  lesu 
Grist  ein  Hiachawdwr  ni. 

5  Er  mwyn  hyn  y'th  adewais  yn 
Greta,  fel  yr  iawn  drefnit  y  pethau 
sydd  yn  ^ol,  ac  ''y  gosodit  henur- 
iaid  ym  mhob  dinas,  megis  yr  or- 
deiniais  i  ti : 

6  'Os  yw  neb  yn  ddiargyhoedd, 
yn  wr  un  wraig,  a  chanddo  blant 
ffyddlawn,  heb  gael  y  gair  o  fod 
yn  afradlon,  neu  yn  anufudd  : 

7  Canys  rhaid  i  esgob  fod  yn  ddi- 
argyhoedd, fel  ^  goruchwyliwr  Duw; 
nid  yn  gyndyn,  nid  yn  ddigilawn, 
'  nid  yn  wingar,  ™  nid  yn  darawydd, 
nid  yn  budr-elwa ; 

8  Eithr  yn  llettŷgar,  yn  caru  ^  da- 
ioni,  yn  sobr,  yn  gyfiawn,  yn  sanct- 
aidd,  yn  dymherus ; 

9  Yn  dai  yn  lew  °y  gair  ffydd- 
lawn yn  ol  yr  addysg,  fel  y  gallo 
gynghori  yn  yr  athrawiaeth  iach- 
us,  ac  argyhoeddi  y  rhai  sydd  yn 
gwrth-ddywedyd, 

10  Canys  "y  mae  llawer  yn  anuf- 
udd, yn  ofer-siaradus,  ac  yn  dwyll- 
wyr  meddyliau,  yn  enwedig  y  rhai 
o'r  enwaediad : 

11  Y  rhai  y  mae  yn  rhaid  cau  eu 
safnau,  p  y  rhai  sydd  yn  dymchwelyd 
tai  cyfain,  gan  athrawiaethu  y  peth- 
au ni  ddylid,  ^  er  mwyn  budr-elw. 


12  '  Un  o  honynt  h^vy  eu  hunain, 
un  o'u  prophwydi  hwy  eu  hunain,  a 
ddywedodd,  Y  Cretiaid  sydd  bob 
amser  yn  gelwyddog,  drwg  fwyst- 
filod,  boliau  ^  gorddiog. 

13  Y  dystiolaeth  hon  sydd  wir. 
Am  ba  achos  argyhoedda  hwy  yn 
llym,  fel  y  byddont  iach  yn  y 
ffydd; 

14  'Heb  ddal  ar  chwedlau  ludd- 
ewaidd,  a  *  gorchymynion  dynion, 
yn  troi  oddi  wrth  y  gwirionedd. 

15  "Pur  yn  ddiau  yiu  pob  peth 
fr  rhai  pur:  eithr  ^i'r  rhai  halog- 
edig  a'r  di-ffydd,  nid  pur  dim ; 
eithr  halogedig  yw  hyd  yn  nod  eu 
meddwl  a'u  cydwybod  hwy. 

16  Y  maent  yn  proffesu  yr  ad- 
waenant  Dduw;  eithr  ^ar  weith- 
redoedd  ei  wadu  y  maent,  gan  fod 
yn  ffiaidd,  ac  yn  anufudd,  ac  at 
bob  gweithred  dda  ^yn  ''anghym- 
meradwy. 

PENNOD  n. 

1  Y  mae  yn  hyfforddi  Titus  yn  ei  athrawiaeth, 
ac  yn  eifuchedd.  9  Bhan  gweision,  a  phob 
math  ar  Gristionogion. 

EITHR  Uefara  di  y  pethau  a 
weddo  i  *  athrawiaeth  iachus  : 

2  Bod  o'r  hynafgwŷr  ^  yn  sobr,  yn 
onest,  yn  gymhesur,  yn  iach  yn 
y  fíydd,  y'nghariad,  mewn  amyn- 
edd : 

3  Bod  o'r  ''  hynaf-wragedd  yr  un 
ffunud  mewn  ymddygiad  fel  y 
gweddai  i  ^  sancteiddrwydd ;  nid 
yn  ^enllibaidd,  nid  wedi  ymrôi  i 
win  lawer,  yn  rhoi  athrawiaeth  o 
ddaioni : 

4  Fel  y  gallont  wneuthur  y  gwrag- 
edd  ieuaingc  yn  bwyllog,  i  garu 
eu  gwŷr,  i  garu  eu  plant, 

5  Yn  ^  sobr,  yn  ^  bur,  yn  gwarchod 
gartref,  yn  dda,  ''yn  ddarostyng- 
edig  iV  gwÿr  priod,  *  fel  na  chabler 
gair  Duw. . 

6  Y  gwŷr  ieuaingc  yr  un  ffunud 
cynghora  i  fod  yn  sobr : 

7  ^Gan  dy  ddangos  dy  hun  ym 
mhob  peth  yn  ensampl  i  weithred- 
oedd  da  :  a  dangos,  me^vn  athraw- 
iaeth, anllygredigaeth,  gweddeidd- 
dra,  purdeb, 


Anno 
DOMINI 

65. 

r  Act.  17. 
28. 

5  segurllyd. 


» 1  Ti.m.  1. 

4.  a  4.  7. 
t  Col.  2.  22. 


u  Luc  11. 
39,  40,  41. 
Rhuf.  14. 
14,  20. 
1  Cor.  012. 
a  10. 23, '25. 

1  Tim.  4. 
3,4. 

X  Rhuf.  14. 

23. 
7  2  Tim.  3. 

5. 

Judas  4. 
z  Rhuf.  1. 

28. 

2  Tim.  3.8. 
6  anghyfar- 

wyad. 


a  1  Tim.  1. 

10.  a  6.  3. 
2  Tim.  1. 
13. 

pen.  1.  9. 
2  yn  -wyl- 
iadwrus. 


b  1  Tim.  2. 

p. 

l'Petr3.3. 
3  rai  sanct- 

aidd. 
iddiajliaid. 


6  bvrylloij. 
6  ddiwair. 
c  1  Cor.  14. 

34. 

Eph.  5.  22. 

Col.  3.  IS. 

1  Pctr  3.  1. 
d  Rhuf.  2. 

21. 

1  Tim.  6. 1. 

el 'Tim.  4. 
12. 


Hyfforddiadau  i  Titus. 


TITUS,  III 


Cyfiawnhâd  trivy  ras. 


Anno 
DOMINI 

65. 

f  1  Tim.  6. 

3. 
E  1  Tim.  5. 

14. 

1  Petr  2. 

12,  15. 

a  3.  16. 
h  EpU.  6.  5. 
i  EpU.  5.  24. 


k  pen.  3. 4. 


1  Col.  1.  22, 


m  1  Cor.  1. 
7. 
I'hil.  3.  20. 


n  Gal.  1.  4. 
a  2.  20. 


o  Exod.  15. 

IG.  a  19.5. 

PEph.2. 10. 


1 1  Tim.  4. 

|l:i. 


»  Khuf.  13. 
1. 
1  Petr  2. 

13. 


b  2  Tim.  2. 
i;4,  25. 


e  :  Cor.  6. 
11. 

Eph.  2. 1. 
Col.  3.  7. 
1  Petr  4. 3. 


8  ^Ymadrodd  iachus,  yr  hwn  ni 
aller  beio  arno ;  ^fel  y  byddo  fr 
hwn  sydd  yn  y  gwrthwyneb  gywil- 
yddio,  heb  ganddo  ddim  drwg  i'w 
ddywedyd  am  danoch  chwi. 

9  Cynghora  ''weision  i  fod  yn 
ddarostyngedig  i'w  meistriaid  eu 
hun,  ac  i  ryngu  bodd  iddynt  'ym 
mhob  peth;  nid  yn  gwrth-ddy- 
wedyd ; 

10  Nid  yn  darn-guddio,  ond  yn 
dangos  pob  ffyddlondeb  da;  fel 
yr  harddont  athrawiaeth  Duw  ein 
Hiachawdwr  ym  mhob  peth. 

11  Canys  ymddangosodd  ^  gras 
Duw,  yr  hwn  sydd  yn  dwyn  iach- 
awdwriaeth  i  bob  dyn ; 

12  Gan  ein  dysgu  ni  ^  i  wadu  an- 
nuwioldeb  a  chwantau  bydol,  a 
byw  yn  sobr,  ac  yn  gyfiawn,  ac  yn 
dduwiol,  yn  y  byd  sydd  yr  awrhon  ; 

13  ""Gan  ddisgwyl  am  y  gobaith 
gwỳnfydedig,  ac  ymddangosiad  go- 
goniant  y  Duw  mawr,  a'n  Hiach- 
awdwr lesu  Grist ; 

14  "Yr  hwn  a'i  rhoddes  ei  hun 
drosom,  i'n  prynu  ni  oddi  wrth  bob 
anwiredd,  ac  i'n  puro  ni  iddo  ei 
hun  °yn  bobl  briodol,  ^awyddus  i 
weithredoedd  da. 

15  Y  pethau  hyn  Uefara  a  chyng- 
hora,  ac  argyhoedda  gyd  â  phob 
awdurdod.   ^  Na  ddiystyred  neb  di. 

PENNOD  III. 

1  Y  mae  Paul  yn  hyfforddi  Titus  pa  hethau  a 
ddysg,  a  pha  hethau  ni  ddysg  efe  iddynt. 
10  Am  ochelyd  heretic  cyndyn,  12  Y  mae 
yn  dangos  iddo  i  ha  fan,  a  pha  bryd,  y  deuai 
atto  ef  :  ac  felly  y  mae  yn  dihennu. 

DWG  ar  gôf  iddynt  fod  *  yn  ddar- 
ostyngedig fr  tywysogaethau 
a'r  awdurdodau,  fod  yn  ufudd,  fod 
yn  barod  i  bob  gweithred  dda, 

2  Bod  heb  gablu  neb,  ^  yn  anym- 
laddgar,  yn  diriou,  gan  ddangos 
pob  addfwynder  tu  ag  at  bob  dyn. 

3  Canys  •=  yr  oeddym  ninnau  hefyd 
gynt  yn  annoethion,  yn  anufudd, 
yn  cyfeiliorni,  yn  gwasanaethu 
chwantau  ac  amryw  feluswedd,  gan 


fyw  mewn  drygioni  a  chenfigen,  yn 
ddigasog,  yn  casâu  ein  gilydd. 

4  Eithr  pan  ymddangosodd  *da- 
ioni  a  ^chariad  Duw  ein  Hachubwr 
tu  ag  at  ddyn, 

5  '  Nid  o  weithredoedd  cyfiawn- 
der  y  rhai  a  ^vnaethom  ni,  eithr  yn 
ol  ei  drugaredd  yr  achubodd  efe 
nyni,  trwy  ^olchiad  yr  adenedig- 
aeth,  ac  adnewyddiad  yr  Yspryd 
Glân  ; 

6  sYr  hwn  a  dywalltodd  efe  ar- 
nom  ni  yn  ^  helaeth,  trwy  lesu  Grist 
ein  Hiachawdwr : 

7  Fel,  gwedi  ein  cyfiawnhâu  trwy 
ei  ras  ef,  y'n  gwneid  yn  etifeddion 
^  yn  ol  gobaith  bywyd  tragywyddol. 

8  Gwir  yw  y  gair,  ac  am  y  pethau 
hyn  yr  ewyllysiwn  i  ti  fod  yn  daer, 
fel  y  byddo  '  i'r  sawl  a  gredasant  i 
Dduw  ofalu  ar  flaenori  mewn 
gweithredoedd  da.  Y  pethau  hyn 
sydd  dda  a  buddiol  i  ddynion. 

9  Eithr  '^gochel  gwestiynau  ffol, 
ac  achau,  a  chynhennau,  ac  ym- 
rysonau  ynghylch  y  ddeddf :  canys 
anfuddiol  ydynt  ac  ofer. 

10  ^  Gochel  y  dyn  a  fyddo  heretic, 
wedi  un  ac  ail  rybudd : 

11  Gan  wybod  fod  y  cyfryw  uu 
wedi  *  ei  ŵyrdroi,  ac  yn  pechu,  gan 
fod  yn  ei  ddamnio  ei  liunan. 

12  Pan  ddanfonwyf  Artemas  at- 
tat,  neu  "Tychicus,  bydd  ddyfal  i 
ddyfod  attaf  i  Nicopolis :  canys  yno 
yr  arfaethais  auafu. 

13  Hebrwng  Zenas  y  cyfreithiwr, 
ac  "^  Apòlos,  yn  ddiwyd ;  fel  na 
byddo  arnynt  eisieu  dim. 

14  A  dysged  "yr  eiddom  ninnau 
flaenori  mewn  gweithredoedd  da 
i  angenrheidiau,  fel  na  byddont 
p  yn  ddiffrwyth. 

15  Y  mae  yr  lioll  rai  sydd  gyd  â 
mi  yn  dy  annerch.  Annerch  y  rhai 
sydd  yn  ein  earn  ni  yn  y  ffydd. 
Gras  fyddo  gyd  â  chwi  oil.   Amen. 

IT  At  Titus,  yr  esgob  cyntaf  a  ddewiswyd 
ar  eglwys  y  Cretiaid,  yr  ysgrifenwyd  o 
Nicopolis  ym  Macedonia. 


Anno 
DOMINI 

65. 

d  pen.  2. 11. 

2  dŷn-serch 
Duw  ein 
Hiachawd- 
wr. 

e  Khuf.  3. 
20.  a  9.  IL 
a  11.  6. 
Eph.  2.  4, 

9. 

2  Tim.  1.9. 
{ loan  3.  3, 

5. 

Eph.  5.  2C. 

8  Ezeo.  36. 

25. 

Act.  2.  33. 

Khuf.  5.  5. 
SGr. 

oludog. 


t  Khuf.  3. 
24. 


i  ad.  14. 


k  1  Tim.  1. 
4.  2  Tim. 
2.23. 


1  Jlatt.  18. 

17. 

Khuf.  16. 

17. 

2  Thess.  3. 

6,14. 

2  loan  10. 
4  ei  ddym- 

chwelÿd, 

m  Act.  20. 
4. 

2  Tim.  4. 
12. 


n  Act.  18. 

24- 


oad.8. 


P  Phil.  1. 
11.  a  4. 17. 
2  Petr  1.8. 


Anno  • 

DOMINI 

64. 


•  Eph.  3. 1. 
a  4.1. 
2  Tim.  1.8. 


b  Col.  4. 17, 
c  Phil.  2. 

25. 
d  Khuf.  16. 

5. 


eEph.l.lC. 

1  Thees.  1. 
2. 

2  Thess.  1. 
3. 

f  Eph.  1.15. 
Col.  1. 4. 


8  1  Thess. 
2.6. 


EPISTOL    SANT   PAUL  AT 

PHILEMON. 


b  Ool.  4.  9. 
1 1  Cor.  4. 

15. 

Gftl.  4. 19. 


4  r  mae  yn  ijeych  ganddo  glyiced  am  Jfydd  a 
chariad  Philemon;  9  ac  yn  dymuno  arno 
faddeu  Pw  was  Onesimus,  12  a'i  gymmeryd 
ef  adref  yn  garedig  drachefn. 

PAUL,  '  carcharor  Crist  lesu,  a'r 
brawd  Timothëus,  at  Philemon 
ein  hanwylyd,  a'n  cyd-weithiwr, 

2  Ac  at  Apphia  ein  hanwylyd,  ac 
at  ^  Archippus  •=  ein  cyd-filwr,  ac  at 
^  yr  eglwys  sydd  yn  dy  dŷ  di : 

3  Gras  i  chwi,  a  thangnefedd, 
oddi  wrth  Dduw  ein  Tad,  a'r  Ar- 
glwydd  lesu  Grist. 

4  ^  Yr  wyf  yn  diolch  i'm  Duw,  gan 
wneuthur  coffa  am  danat  yn  was- 
tadol  yn  fy  ngweddiau, 

5  ^Wrth  glywed  dy  gariad,  a'r 
fíydd  sydd  gennyt  tu  ag  at  yr  Ar- 
glwydd  lesu,  a  thu  ag  at  yr  holl 
saint ; 

6  Fel  y  gwneler  cyfranniad  dy 
ftydd  di  yn  nerthol,  tr^vy  adnabod 
pob  peth  daionus  a'r  sydd  ynoch 
chwi  yng  Nghrist  lesu. 

7  Canys  y  mae  gennym  lawer  o 
tawcnydd  a  diddanwch  yn  dy  gar- 
iad di,-  herwydd  bod  ymysgaroedd 
y  saint  wedi  eu  Uonni  trwot  ti, 
frawd. 

8  0  herwydd  paham,  ^  er  bod  gen- 
nyf  hyfdra  lawer  yng  Nghrist,  i  or- 
chymyn  i  ti  y  peth  sydd  weddus  ; 

9  Etto  o  ran  cariad  yr  ydwyf  yn 
hytrach  yn  attolwg,  er  fy  mod  yn 
gyfryw  un  a  Phaul  yr  hynafgwr, 
ac  yr  awrhon  hefyd  yn  garcharor 
lesu  Grist. 

10  Yr  ydwyf  yn  attolwg  i  ti  dros 
fy  mab  ^  Onesimus,  *  yr  hwn  a  gen- 
hedlais  i  yn  fy  rhwymau : 

11  Yr  hwn  gynt  a  fu  i  ti  yn  an- 
fuddiol,  ond  yr  awrhon  yn  fuddiol  i 
ti  ac  i  minnau  hefyd  ; 

12  Yr  hwn  a  ddanfonais  dra- 
chefn :  a  derbyn  dithau  ef,  yr  hwn 
yw  fy  ymysgaroedd  i : 

13  Yr  hwn  yr  oeddwn  i  yn  ewyll- 


ysio  ei  ddal  gyd  â  mi,  ""fel  drosot 
ti  y  gwasanaethai  efe  fi  yn  rhwym- 
au  yr  efengyL 

14  Eithr  heb  dy  ^feddwl  di  ni 
ewyllysiais  wneuthur  dim ;  ^  fel  na 
byddai  dy  ddaioni  di  megis  o  ang- 
henraid,  ond  o  fodd. 

15  Canys  ysgatfydd  er  mwyn  hyn 
yr  ymadawodd  dros  amser,  fel  y 
derbynit  ef  yn  dragywydd ; 

16  Nid  fel  gwas  bellach,  eithr 
uwch  law  gwas,  yn  frawd  anwyl,  yn 
enwedig  i  mi ;  eithr  pa  faint  mwy 
i  ti,  yn  y  cnawd  ac  yn  yr  Arglwydd 
hefyd? 

17  Os  wyt  ti  gan  hynny  yn  fy 
nghymmeryd  i  yn  ^gydymmaith, 
derbyn  ef  fel  myíL 

18  Ac  OS  gwnaeth  efe  ddim  cam  â 
thi,  neu  os  yw  yn  dy  ddyled,  cyfrif 
hynny  arnaf  fi ; 

19  Myfi  Paul  a'i  hysgrifenais  â'm 
Haw  fy  hun,  myfi  a'i  talaf :  fel  na 
ddywedwyf  wrthyt,  dy  fod  yn  fy 
nyled  i  ym  mhellach  am  danat  dy 
hun  hefyd. 

20  le,  frawd,  gad  i  mi  dy  fwyn- 
hâu  di  yn  yr  Arglwydd :  llonna  fy 
ymysgaroedd  i  yn  yr  Arglwydd. 

21  "^  Gan  hyderu  ar  dy  ufudd-dod 
yr  ysgrifenais  attat,  gan  wybod  y 
gwnei,  le,  fwy  nag  yr  wyf  yn  ei 
ddywedyd. 

22  Heb  law  hyn  hefyd,  parottoa  i 
mi  letty:  canys  °yr  ydwyf  yn  go- 
beithio  Urwy  eich  gweddiau  chwi 
y  rhoddir  fi  i  chwi. 

23  Y  mae  yn  dy  annerch,  ^Epa- 
phras,  fy  nghyd-garcharor  yng 
Nghrist  lesu; 

24  iMarc,  '  Aristarchus,  "Demas, 
Luc,  fy  nghyd-weithwyr. 

25  Gras  ein  Harglwydd  lesu 
Grist  fi/ddo  gyd  â'ch  yspryd  chwi. 
Amen. 

H  At  Philemon  yr  ysgrifenwyd  o  Kufaiu, 
gyd  a'r  gwas  Onesimus. 


Anno 

DOMINI 

G4. 


k  1  Cor.  16. 

17. 

PbiL  2. 30. 
2  gijnghor. 
Cor.  9. 7. 


3  gt/fraa- 
nog. 


m  2  Cor.  7. 
16. 


n  Phil.  1.25. 

a  2.  24. 
o  2  Cor.  1. 

11. 

P  Col.  1.  7. 
a  4. 12. 


q  Act.  12. 

12. 
r  Act.  19. 

29. 
•  Cul.  4. 14. 


Anno 
DOMINI 

64. 


I  Nnm.  12. 


b  Gal.  i.  4. 
c  loan  15. 
15. 

d  Ps.  2.  8. 

Matt.  21. 

38. 
e  loan  1.  3. 

1  Cor.  8.  6. 

Col.  1. 16. 
f  2  Cor.  4. 4. 

Col.  1. 15. 

Bloan  1.  4. 

Col.  1. 17. 

Dat.  4. 11. 
h  pen.  9.12, 

14,  26. 
I  Ps.  110. 1. 

Kph.  1.  211. 

pen.  10. 12. 


kEph.1.21. 
Phil.  2.  ii, 
10. 


i  Ps.  2.  7. 
Act.  13. 33. 
pen.  5.  5. 

m  2  Sam.  7. 
14. 

1  Chron. 
22.  10. 
Ps.  89.  26, 
27. 

2  Pan 
ddycco 
draehefny. 

n  Rhuf.  8. 

29. 
o  Ps.  97.  7. 

3  Gr.  wrth. 

V  Ps.  104.  4. 


IPs.  45. 6, 7. 


iGr.i 
tiniondeb. 


EPISTOL  PAUL   YB  APOSTOL  AT  YB 

HEBREAID. 


r  Ps.  102. 
25,  &c. 


»  Es.  34.  4. 
a  .51.  (5. 
2  Petr  3. 7, 
10. 


PENNOD  I. 

1  Duio  yn  y  dyddiau,  diweddaf  a  le/arodd 
ivrthym  ni  Irwy  ei  Fab  ei  hun  ;  4  yr  hwn, 
o  ran  ei  herson  a'i  sioydd,  sydd  yn  rhagori 
ar  yr  angelion.    14  Swydd  yr  angelion. 

DÜW,  wedi  iddo  lefaru  lawer 
gwaith  a  *llawer  modd  gynt 
wrth  y  tadau  trwy  y  propliwydi, 
^yn  y  dyddiau  diweddaf  hyn  ''a 
lefarodd  wrthym  ni  yn  ei  Fab  ; 

2  d  Yj.  }^^yn  a  wnaeth  efe  yn  eti- 
fedd  pob  peth,  "  trwy  yr  liwn  hefyd 
y  gwnaeth  efe  y  bydoedd : 

3  'Yr  hwn,  ac  efe  yn  ddisgleirdeb 
ei  ogoniant  ef,  ac  yn  wir  lun  ei  ber- 
son  ef,  ac  ^yn  cynnal  pob  beth 
trwy  air  ei  nerth,  '^wedi  puro  ein 
pechodau  ni  trwyddo  ef  ei  hun,  *a 
eisteddodd  ar  ddeheulaAV  y  Mawr- 
edd  yn  y  goruwch-leoedd ; 

4  Wedi  ei  wneuthur  o  hynny  yn 
well  na'r  angelion,  o  gymmaint  ag 
^  yr  etifeddodd  efe  enw  mwy  rhag- 
orol  na  hwynt-hwy. 

5  Canys  wrth  bwy  o'r  angelion  y 
dywedodd  efe  un  amser,  ^Fy  mab 
ydwyt  ti ;  myfi  heddyw  a'th  gen- 
hedlais  di?  A  thrachefn,  "»Myfl  a 
fyddaf  iddo  ef  yn  Dad,  ac  efe  a 
fydd  i  mi  yn  Fab  ? 

6  '^  A  thrachefn,  pan  y w  yn  dwyn 
"  y  Cyntaf-anedig  i'r  byd,  y  mae  yn 
dywedyd,  °Ac  addoled  holl  angel- 
ion Duw  ef. 

7  Ac  ^am  yr  angelion  y  mae 
yn  dywedyd,  ^Yr  hwn  sydd  yn 
gwneuthur  ei  angelion  yn  yspryd- 
ion,  a'i  weinidogion  yn  fflam  dan. 

8  Ond  wrth  y  Mab,  i  Dy  orsedd- 
faingc  di,  O  Dduw,  si/dd  yn  oes 
oesoedd :  teyrn-wialen  *  uniondeb 
yw  teyrn-wialen  dy  deyrnas  di. 

9  Ti  a  geraist  gyfiawnder,  ac  a 
gaseaist  anwiredd:  am  hynny  y'th 
enneiniodd  Duw,  se/  dy  DduAV  di, 
ag  olew  gorfoledd  tu  hwnt  i'th 
gyfeillion. 

10  Ac,  'Tydi  yn  y  dechreuad,  Ar- 
glwydd,  a  sylfaenaist  y  ddaear;  a 
gwaith  dy  ddwylaw  di  yw  y  nef- 
oedd : 

11  ^Hwynt-hwy  a  ddarfyddant ; 
ond  tydi  sydd  yn  parhâu  ;  a  hwynt- 
hwy  oil  fel  dilledyn  a  heneiddiant ; 


angelion 


12  Ac  megis  gwisg  y  plygi  di 
hwynt,  a  hwy  a  newidir :  ond  tydi 
yr  un  ydwyt,  a'th  flynyddoedd  ni 
phallant. 

13  Ond  wrth  ba  un  o'r 
y  dywedodd  efe  un  amser,  *  Eistedd 
ar  fy  neheulaw,  hyd  oni  osodwyf  dy  | 
elynion  yn  droed-faingc  i'th  draed  ?  j 

14  ""Onid  ysprydion  gwasanaeth- 
gar  ydynt  hwy  oil,  wedi  eu  danfon 
i  wasanaethu  er  mwyn  y  rhai  a 
gânt  etifeddu  iachawdwriacth  ? 

PENNOD  II. 

1 Y  dylem  nifod  yn  ufudd  i  Grist  lesu;  5  gan 
fod  yn  wiw  ganddo  ef  gymmeryd  ein  natur- 
iaeth  ni  arno,  14  fel  yr  oedd  yn  anghenraid, 

AM  hynny  y  mae  yn  rhaid  i  ni 
J\.  ddal  yn  well  ar  y  pethau  a 
glywsom,  rhag  un  amser  i  ni  ^eu 
gollwng  hiuy  i  golli, 

2  Canys  os  bu  gadarn  y  gair  *a 
lefarwyd  trwy  angelion,  ac  os  der- 
byniodd  ''pob  trosedd  ac  anufudd- 
dod  gyfiawn  daledigaeth ; 

3  '=Pa  fodd  y  diangwn  ni,  os  esgeul- 
uswn  iachawdwriacth  gymmaint, 
^  yr  hon,  wedi  dechreu  ei  thraethu 
trwy  yr  Arglwydd,  'a  sicrhâwyd  i 
ni  gan  y  rhai  ai  clywsant  ef:  j 

4  ^A  Duw  hefyd  yn  cyd-dystiol- 
aethu,  trwy  arwyddion  a  rhyfedd-| 
odau,  ac  amryw  nerthoedd,  a 
"  °  doniau  yr  Yspryd  Glân,  yn  ol  ei 
ewyllys  ei  hun? 

5  Canys  nid  i'r  angelion  y  daros- 
tyngodd  efe  ^  y  byd  a  ddaw,  am  yr 
hwn  yr  ydym  yn  Uefaru. 

6  Eithr  un  mewn  rhyw  fan  a  dyst- 
iolaethodd,  gan  ddywedyd,  'Pa  beth 
yw  dyn,  i  ti  i  feddwl  am  dano  ?  neu 
fab  dyn,  i  ti  i  ymweled  ag  ef  ? 

7  Ti  a'i  gwnaethost  ef  ychydig 
*îs  na'r  angelion;  it  gogoniaut  ac 
anrhydedd  y  coronaist  ti  ef,  ac  a'i 
gosodaist  ef  ar  weithredoedd  dy 
ddwylaw : 

8  ''Ti  a  ddarostyngaist  bob  peth 
dan  ei  draed  ef.  Canys  wrth  ddaros- 
twng  pob  peth  iddo,  ni  adawodd  efe 
ddim  heb  ddarostwng  iddo.  Ond  yr 
awrhon '  nid  ydym  ni  etto  yn  gweled 
pob  peth  wedi  eu  darostwng  iddo. 

9  Eithr  yr  ydym  ni  yn  gweled  lesu, 
""  yr  hwn  a  wnaed  ychydig  yn  is  na'r 


Anno 
DOMINI 

34. 


t  Ps.  no.  i, 

ad.  3. 


u  Ps.  34.  7. 
a  91.  11. 
a  103.  20, 
21. 

Dan.  7.  lOv 
3Iatt.  18. 
10. 


2Gr. 

oUwngfei 

llestri  can- 

drijll. 
a  Act.  7. 53^ 

Gal.  3. 19. 

b  Deut.  27. 

26. 


c  pen.  12, 
25. 


d  Matt.  4. 

17. 

Marc  1. 14. 
e  Luc  1.  2. 

f  Marc  16. 
20. 
Act.  14. 3. 


8  1  Cor.  12. 
4,7,11. 

b  pen.  6.  5. 
2  Petr  3. 
13. 


i  Ps.  S.  4, 

&c. 


4  amser  yn 


k  1  Cor.  15. 
27. 

Eph.  1.  22. 
pen.  1.  13. 


1 1  Oor.  15. 
25. 


j  mrhil.2.7, 
8,9. 


Darostyngiad  Crist. 


HEBREAID,  III. 


Y  perygl  o  anyhrcdiniaeth. 


Anno 

DOMINT 

64. 


0  trvjy  dd'i- 

oddef. 
n  Act.  2. 33. 
o  loan  12. 

32. 

Rhuf.  5. 

18. 
P  Rhuf.  11. 

36. 

<!  pen.  5.  Í). 

r  Act.  3.  15. 
a  5.  31. 


•  pen.  10. 

10,  14. 
t  Act.  17. 26. 


"  Ps.  22. 22, 
25. 


6  ÿ  cancif 
emynau 
i  ti. 

I  P3.  18.  2. 

r  Es.  8. 18. 


» loan  L 14. 

Phil.  2.  7. 
» 1  Cor.  15. 

54,55. 

Col.  2. 15. 

2  Tim.  1. 

10. 


b  Rhuf.  8. 
15. 

TGr.  nid 
ywyn 
cymmeryd 
gafael  ar 
angelion, 
eilhr  ar 
had  Abra- 
ham y 
mae  efe  yn 
cymmeryd 
gafael. 

«  pen.  4. 15. 
a  5. 1.  2. 


«Phil.  3. 14. 
b  Rhuf.  15. 

8. 

pen.  4. 14. 

a  6.  20. 

a  8.1. 

a  9. 11. 
i  gwnaeth, 

1  Sam.  12. 

6. 
jc  Num.  12.7. 

,  <iZech.6.12. 
Matt.  16. 

18. 


angelion,  ^o  herwydd  dioddef  marw- 
olaeth,  °  wedi  ei  goroni  â  gogoniant 
ac  anrhydedd :  fel  trwy  ras  Duw  y 
profai  efe  farwolaeth  "dros  bob  dyn. 

10  Canys  gweddus  oedd  iddo  ef, 
pq  herwydd  yr  hwn  y  mae  pob 
peth,  a  thrwy  yr  hwn  y  mae  pob 
peth,  wedi  iddo  ddwyii  meibion 
lawer  i  ogoniant,  iberffeithio  'Ty- 
wysog  eu  hiachawdwriaeth  hwy  trwy 
ddioddefiadau. 

11  Canys  *yr  hwn  sydd  yn  sanct- 
eiddio,  a'r  rhai  a  sancteiddir,  'o'r 
un  y  maent  oil.  Am  ba  achos  nid 
yw  gywilyddus  ganddo  eu  galw 
hwy  yn  frodyr ; 

12  Gan  ddywedyd,  '^Myfi  a  fyneg- 
af  dy  enw  di  i'm  brodyr  ;  y'nghanol 
yr  eglwys  ^  y'th  folaf  di. 

13  A  thrachefn,  ^Myfi  a  fyddaf 
yn  ymddiried  ynddo.  A  thrachefn, 
yWele  fi  a'r  plant  a  roddes  Duw 
i  mi. 

14  Oblegid  hynny,  gan  fod  y  plant 
yn  gyfrannogion  o  gig  a  gwaed, 
^yntau  hefyd  yr  un  modd  a  fu 
gyfrannog  o'r  un  pethau  ;  ^  fel  trwy 
farwolaeth  y  dinystriai  efe  yr  hwn 
oedd  a  nerth  marwolaeth  ganddo, 
hynny  y  w,  diafol ; 

15  Ac  y  gwaredai  hwynt,  y  rhai 
''trwy  ofn  marwolaeth  oeddynt  dros 
eu  holl  fywyd  dan  gaethiwed. 

16  Canys  ^  ni  chymmerodd  efe 
natvTiaeth  angelion  ;  eithr  had  Ab- 
raham a  gymmerodd  efe. 

17  Am  ba  achos  y  dylai  efe  ym 
mhob  peth  fod  yn  gyffelyb  iV  frod- 
yr; fel  y  byddai  ''drugarog  ac  Arch- 
offeiriad  ffyddlawn,  mewn  pethau 
yn  perthyn  i  Dduw,  i  wneuthur 
cymmod  dros  bechodau  y  bobl. 

18  Canys  yn  gymmaint  a  dioddef  o 
liono  ef,  gan  gael  ei  demtio,  efe  a  ddi- 
chon  gynnorthwyo  y  rhai  a  demtir. 

PENNOD  III. 

1  Bod  Crist  yn  rhagori  ar  Moses  :  7  am  hynny 
oni  chredwn  ni  iddo  ef,  yr  ydym  yn  haeddu 
ychwaneg  gospedigaeth  na'r  Israeliaid  giorth- 
nysig. 

O  HERWYDD  paham,  frodyr 
sanctaidd,  cyfrannogion  o'r 
*  galwedigaeth  nefol,  ystyriwch  ^  A- 
postol  ac  Arch-offeiriad  ein  cyffes 
ni,  Crist  lesu ; 

2  Yr  hwn  sydd  fifyddlawn  i'r  hwn 
a'i  ^hordeiniodd  ef,  megis  ag  y  hu 
"  Moses  yn  ei  holl  dy  ef 

3  Canys  fe  a  gyfrifwyd  hwn  yn 
haeddu  mwy  gogoniant  na  Moses, 
o  gymmaint  ag  '^y  mae  yr  hwn  a 


adeiladodd  y   tỳ  yn   cael    mwy  o 
barch  na'r  tŷ. 

4  Canys  pob  tŷ  a  adeiledir  gan 
ryw  un;  ond  ^yr  hwn  a  adeilad- 
odd bob  peth  yiv  Duw, 

5  A  Moses  yn  wir  a  fu  ffydd- 
lawn yn  ei  holl  dy  megis  gwas, 
er  tystiolaeth  i'r  pethau  oedd  i'w 
llefaru ; 

6  Eithr  Crist,  megis  Mab  ar  ei  dy 
ei  hun:  Hf  yr  hwn  ydym  ni,  ^os 
nyni  a  geidw  ein  hyder  a  gorfoledd 
ein  gobaith  yn  sicr  hyd  y  diwedd. 

7  Am  hynny,  megis  y  mae  yr  Ys- 
pryd  Glân  yn  dywedyd,  ^'Heddyw, 
OS  gwrandêwch  ar  ei  leferydd  ef, 

8  Na  chaledwch  eich  calonnau, 
megis  yn  y  cyffroad,  yn  nydd  y 
profedigaeth  yn  y  diffaethwch  : 

9  Lie  y  temtiodd  eich  tadau 
fyfi,  y  profasant  fi,  ac  y  gwelsant 
fy  ngweithredoedd  ddeugain  mlyn- 
edd. 

10  Am  hynny  y  digiais  wrth  y 
genhedlaeth  honno,  ac  y  dywedais, 
Y  maent  bob  amser  yn  cyfeiliorni 
yn  eii  calonnau ;  ac  ni  adnabuant 
iy  ffyrdd  i : 

11  Fel  y  tyngais  yn  fy  Hid,  "na 
chaent  ddyfod  i  mewn  i'm  gor- 
phwysfa. 

12  Edrychwch,  frodyr,  na  byddo 
un  amser  yn  neb  o  honoch  galon 
ddrwg  anghrediniaeth,  gan  ymadaw 
oddi  wrth  Dduw  byw. 

13  Eithr  cynghorwch  eich  gilydd 
bob  dydd  tra  y  gelwir  hi  Heddyw ; 
fel  na  chaleder  neb  o  honoch  trwy 
dwyll  pechod. 

14  Canys  fe  a'n  gwnaed  ni  yn 
gyfrannogion  o  Grist,  'os  daliwn 
ddechreuad  ein  hyder  yn  sicr  hyd 
y  diwedd ; 

15  Tra  y  dywedir,  ''Heddyw,  os 
gwrandêwch  ar  ei  leferydd  ef,  na 
chaledwch  eich  calonnau,  megis  yn 
y  cyffroad. 

16  Canys  rhai,  wedi  gwrandaw,  a!i 
digiasant  ef:  ond  nid  pawb  a'r  a 
ddaethant  o'r  Aipht  trwy  Moses. 

17  Ond  wrth  bwy  y  digiodd  efe 
ddeugain  mlynedd?  onid  wrth  y 
rhai  a  bechasent,  '  y  rhai  y  syrth- 
iodd  eu  cyrph  yn  y  diffaethwch  ? 

18  Ac  ""wrth  bwy  y  tyngodd  efe, 
na  chaent  hwy  fyned  i  mewn  i'w 
orphwysfa  ef?  onid  wrth  y  rhai  *m 
chredasant  ? 

19  Ac  yr  ydym  ni  yn  gweled  na 
allent  hwy  fyned  i  mewn  o  her- 
Avydd  anghrediniaeth. 


Anno 

DOMINI 

64. 

e  Eph.  2. 10. 


fl  Cor.  3. 

16.  11  6.  10. 

2  Cor.  0.1 6. 

Eph.  2.  21, 

22. 

1  Tim.  3. 

15. 

1  Pctr  2. 5. 
s  ad.  14. 

Matt.  24. 

13. 

Rhuf.  5.  2. 

pen.  6. 11. 
h  ad.  15. 

Ps.  95.  7. 

pen.  4.  7. 


3Gr.oi 

Clitlt. 


k  ad.  7. 


I  Num.  14. 

22,  29,  &c. 

a  26.  65. 

Judas  5. 
m  Num.  14. 

30 

Uéut.1.34, 

35. 
inidvfudd- 

hasanl  f 


1133 


Am  orphwysfa  y  saint. 


HEBREAID,  IV. 


Offeiriadaeth  Crist. 


2  hregeth- 
wyd. 

3  o  herwydd 
uad  oedd- 
vntwedieu 
liuno  Irivg 
fydd  i'w 
glywed. 


a  Ps.  95. 11. 


b  Gen.  2.  2. 

Exud.  31. 
17. 


<  ÿr  efengyl 

yn. 
5  anufzidd- 

dod. 


c  Ps.  95.  7. 
pen.  3.  7. 


6Sef, 
Joiua. 


1  gadw  sab- 
baih. 


8  onu/MfZd- 

dod. 
<»  2  Cor.  10. 

4,5. 
e  Hiar.  5.  4. 
f  Dat.  1. 16. 

a  2.  16. 


PENNOD  IV. 

1  Trwy  ffydd  y  mae  cael  gorphioysfa  y  Crist- 
ionogion.  12  Galla  gair  Duw.  14  Trwy  ein 
Harch-ofeiriad  lesu.  Mob  Duw,  yr  liwn  oedd 
heb  iechod,  ond  nid  heb  ei  loendid,  16  y  mae 
i  ni  gyrchu  yn  hŷf  at  orsedd-faingc  y  gras. 

OFNWN  gan  hynny,  gan  fod 
addewid  wedi  ei  adael  i  ni  i 
fyned  i  mewn  i'w  orphwysfa  ef, 
rhag  bod  neb  o  honoch  yn  debyg 
i  fod  yn  ol. 

2  Canys  i  ninnau  y  pregethwyd 
yr  efengyl,  megis  ag  iddynt  hwy- 
thau :  eithr  y  gair  a  ^  glybuwyd  ni 
bu  fuddiol  iddynt  hwy,  ^am  nad 
oedd  wedi  ei  gyd-dymheru  â  fíydd 
yn  y  rhai  a'^  clywsant. 

3  Canys  yr  ydym  ni,  y  rhai  a 
gredasom,  yn  myned  i  mewn  i'r 
orphwysfa,  megis  y  dywedodd  efe, 
"  Fel  y  tyngais  yn  fy  llid,  Os  ant  i 
mewn  I'm  gorphwysfa  i :  er  bod  y 
gweithredoedd  wedi  eu  gwneuthiir 
er  seiliad  y  byd. 

4  Canys  efe  a  ddywedodd  mewn 
man  am  y  seithfed  dydd  fel  hyn ; 
^A  gorphwysodd  Duw  y  seithfed 
dydd  oddi  wrth  ei  hoU  weithred- 
oedd. 

5  Ac  yma  drachefn,  Os  ant  i  mewn 
i'm  gorphwysfa  i. 

6  Gan  hynny,  gan  fod  hyn  wedi 
ei  adael,  fod  rhai  yn  myned  i  mewn 
iddi,  ac  nad  aeth  y  rhai  y  pregeth- 
wyd *yn  gyntaf  iddynt  i  mewn,  o 
herwydd  ^  anghrediniaeth ; 

7  Trachefn,  y  mae  efe  yn  pennu 
rhyw  ddiwrnod,  gan  ddywedyd  yn 
Dafydd,  *=Heddyw,  ar  ol  cymmaint 
o  amser;  megis  y  dywedir,  Hedd- 
yw,  OS  gwrandêwch  ar  ei  leferydd 
ef,  na  chaledwch  eich  calonnau. 

8  Canys  pe  dygasai  ^  Jesus  hwynt 
i  orphwysfa,  ni  soniasai  efe  ar  ol 
hynny  am  ddiwrnod  arall. 

9  Y  mae  gan  hynny  '  orphwysfa 
ctto  yn  ol  i  bobl  Dduw. 

10  Canys  yr  hwn  a  aeth  i  mewn 
i'w  orphwysfa  ef,  hwnuw  hefyd  a 
orphwysodd  oddi  wrth  ei  weithred- 
oedd  ei  huu,  megis  y  gimiaeth  Duw 
oddi  wrth  yr  eiddo  yntau. 

11  ByddAvn  ddyfal  gan  hynny  i 
fyned  1  mewn  i'r  orphwysfa  hon- 
no,  fel  na  syrthio  neb  yn  ol  yr  un 
siampl  o  *  anghrediniaeth. 

12  Canys  ^bywiol  yw  gair  Duw, 
a  nerthol,  a  '^Uymmach  nag  uu 
cleddyf  ^dau-finiog,  ac  yn  cyrhaedd- 
yd  trwodd  hyd  wahaniad  yr  enaid 
a'r  yspryd,  a'r  cymmalau  aV  mer ; 


ac  ^yn  barnu  meddyliau  a  bwriad- 
au  y  galon. 

13  Ac  ^nid  oes  greadur  anamlwg 
yn  ei  olwg  ef :  eithr  pob  peth  sydd 
yn  noeth  ac  yn  agored  i'w  lygaid 
ef  am  yr  hwn  yr  ydym  yn  son. 

14  Gan  fod  wrth  hynny  i  ni  '  Arch- 
offeiriad  maAvr,  ''yr  hwn  a  aeth  fr 
nefoedd,  lesu  Mab  Duw,  'glynwn 
yn  ein  proffes. 

15  Canys  ™nid  oes  i  ni  Arch- 
offeiriad  heb  fedru  cyd-ddioddef 
gyd  â'n  gwendid  ni ;  ond  °  wedi 
ei  demtio  ym  mhob  peth  yr  un 
fíìinud  a  ninnau,  °  etto  heb  bechod. 

16  Am  hynny  ^awn  yn  hyderus 
at  orsedd-faingc  y  gras,  fel  y  der- 
byniom  drugaredd,  ac  y  caflfom  ras 
^  yn  gymmorth  cyfamseroL 

PENNOD  V. 

1  Awdurdod  a  braint  offeiriadaeth  ein  Eachub- 
wr.  11  Y  mae  efe  yn  beio  arnynt,  am  eu 
bod  mar  esgeulus  ac  mor  dd'iwybod  yn  y 
pethau  hynny. 

CANYS  pob  arch-oíFeiriad  wedi 
ei  gymmeryd  o  blith  dynion, 
*  a  osodir  dros  ddynion  ^*  yn  y  peth- 
au sydd  tu  ag  at  Dduw,  fel  yr  off- 
rymmo  roddion  ac  aberthau  dros 
bechodau : 

2  "^Yr  hwn  a  ddichon  ^dosturio 
wrth  y  rhai  sydd  mewn  anwybod- 
aeth  ac  amryfusedd ;  am  ei  fod 
•^  yntau  hefyd  wedi  ei  amgylchu  â 
gwendid. 

3  Ac  ^  o  achos  hyn  y  dylai,  megis 
dros  y  bobl,  felly  hefyd  drosto  ei 
hun,  offrymmu  dros  bechodau. 

4  ^Ac  nid  yw  neb  yn  cymmeryd 
yr  anrhydedd  hwn  iddo  ei  hun,  ond 
yr  h^v^l  a  alwyd  gan  Dduw,  megis 
s  Aaron. 

5  ^  Felly  Crist  hefyd  nis  gogon- 
eddodd  ei  hun  i  fod  yn  Arch- 
offeiriad ;  ond  yr  hwn  a  ddywed- 
odd wrtho,  '  Tydi  yw  fy  Mab  ;  myfi 
heddyw  a'th  genhedlais  di. 

6  Megis  y  mae  ja  dywedyd  mewn 
lie  arall,  '^Offeiriad  wyt  ti  yn  dra- 
gywydd  yn  ol  urdd  Melchisedec. 

7  Yr  hwn  yn  nyddiau  ei  gnawd, 
gwedi  iddo,  Urwy  lefain  cryf  a 
dagrau,  "'offi-wm  gweddiau  ac  er- 
fyniau  at  yr  hwn  ''oedd  abl  i'w 
achub  ef  oddi  wrth  farwolaeth,  a 
chael  ei  wrandaw  ^"yn  yr  hyn  a 
of n  odd ; 

8  Er  ei  fod  yn  Fab,  a  ddysgodd 
Pufudd-dod  trwy  y  pethau  a  ddi- 
oddefodd : 

9  Ac  "^wedi  ei  berffeithio,  efe  a 


Yperygl 


HEBREAID,  VI. 


o  wrtlig  Iliad. 


Anno 

DOMINI 

64. 

4  achoe. 


r  jratt.  13. 
15. 


»1  Cor.  3.1, 
2,3. 


1 1  Cor.  14. 
20. 
Eph.  4. 14. 

C  mejon 
oedran. 


»  Phil.  3. 13, 
14. 
peu.  5. 12.' 

^  ymatlrodd 
dechreiiad 
Crist,  neu, 
egwydd- 
Orion 
afhraw- 
iaeth  Crist. 

b  pen.  9. 14. 


c  Act.  18.21. 


d  Matt.  12. 

31,32. 

pen.  10. 26. 

2  Petr  2. 

21. 

1  loan  5. 

16. 
e  loan  4. 10. 

f  pen.  2.  Ö. 


3  leneyithvr 
yn  siampl. 


'  iddynt. 


wnaethpwyd  yu  *Awdur  iachawd- 
wriaeth  dragywyddol  i'r  rhai  oil  a 
ufuddhâut  iddo ; 

10  Wedi  ei  gyfenwi  gan  Dduw 
yn  Arcb-offeiriad  yn  ol  urdd  Mel- 
chisedec. 

11  Am  yr  hwn  y  mae  i  ni  lawer  i'w 
dywedyd,  ac  anhawdd  en  traethu, 

0  achos  eich  bod  chwi  "^yn  hwyr- 
drwm  eich  clustiau. 

12  Canys  lie  dylech  fod  yn  athraw- 
on  o  ran  amser,  y  mae  arnoch 
drachefn  eisieu  dysgn  i  chwi  beth 
ydyw  egwyddorion  dechreuad  ym- 
adroddion  Duw :  ac  yr  ydych  yn 
rhaid  i  chwi  wrth  *laeth,  ac  nid 
bwyd  cryf. 

13  Canys  pob  un  a'r  sydd  yn  ym- 
arfer  â  llaeth,  sydd  anghynnefin  â 
gair  cyfiawnder ;  canys  *  maban  y w. 

14  Eithr  bwyd  cryf  a  berthyn  i'r 
rhai  ^perffaith,  y  rhai  o  herAvydd 
cynnefindra  y  mae  ganddynt  syn- 
wyr  wedi  ymarfer  i  ddosparthu 
drwg  a  da. 

PENNOD  VI. 

1  Tmae  yn  eu  cynghori  hwy  na  cliilient  oddi 
icrlh  y  ffydd  ;  11  ond  bod  yn  dd'ianwadal, 
12  yn  ddiwyd,  ac  yn  ddwddefgar  i  ddisgwyl 
wrth  Dduw,  13  am  fod  Duw  yn  sicr  yn  ei 
addewid. 

AM  hynny,  "gan  roddi  heibio  yr 
_  2ymadrodd  sydd  yn  dechreu 
rhai  yng  Nghrist,  awn  rhagom  at 
berffeithrwydd ;  heb  osod  i  lawr 
drachefn  sail  i  edifeirwch  oddi  wrth 
^  weithredoedd  meirwon,  ac  i  flydd 
tu  ag  at  Dduw, 

2  I  athrawiaeth  bedyddiadau,  ac 
arddodiad  dwylaAv,  ac  adgyfodiad 
y  meirw,  a'r  farn  dragywyddol, 

3  A  hyn  a  wnawn,  '^os  caniattâ 
Duw. 

4  Canys  *  ammhosibl  yw  i'r  rhai  a 
oleuwyd  unwaith,  ac  a  brofasant  *  y 
rhodd  uefol,  ac  a  wnaethpwyd  yn 
gyfrannogion  o'r  Yspryd  Glân, 

5  Ac  a  brofasant  ddaionus  air 
Duw,  a  nerthoedd  ^y  byd  a  ddaw, 

6  Ac  a  syi'thiant  ymaith,  ymad- 
newyddu  drachefn  i  edifeirwch ; 
gan  eu  bod  yn  ail  groeshoeHo  idd- 
ynt eu  hunain  Fab  Duw,  ac  yn  ei 
^  osod  yn  watwar. 

7  Canys  y  ddaear,  yr  hon  sydd 
yn  yfed  y  gwlaAV  sydd  yn  mynych- 
ddyfod  arni,  ac  yn  dwyn  llysiau 
cymmwys  i'r  rhai  y  llafurir  hi  *  gan- 
ddynt, sydd  yn  derbyn  bendith  gan 
Dduw : 

8  Eithr  yr  hon   sydd  yn    dwyn 


drain  a  mieri,  sydd  anghymmer- 
adwy,  ac  agos  i  felldith ;  diwedd  yr 
hon  yw,  ei  Uosgi. 

9  Eithr  yr  ydym  ni  yn  coelio 
am  dauoch  chwi,  auAvylyd,  bethau 
gwell,  a  phethau  y'nglŷn  wrth  iach- 
awdwriaeth,  er  ein  bod  yn  dywedyd 
fel  hyn. 

10  e  Canys  ^nid  yiü  Duw  yn  ang- 
hyfiawn,  fel  yr  anghofio  'eich  gwaith, 
^a'r  llafurus  gariad,  yr  hwn  a  ddang- 
osasoch  tu  ag  at  ei  enw  ef,  y  rhai 
a  weiniasoch  i'r  saint,  ac  ydych  yn 
gweini. 

11  Ac  yr  ydym  yn  chwennych  fod 
i  ^  bob  un  o  honoch  ddangos  yr  un 
diwydrwydd,  er  mwyn  llawn-sicr- 
Avydd  gobaith  hyd  y  diwedd : 

12  Fel  na  byddoch  fusgrell,  eithr 
yn  ddilynwyr  i'r  rhai  tr^vy  ffydd 
ac  amynedd  sydd  yn  etifeddu  yr 
addewidion. 

13  Canys  Duw,  wrth  wneuthur 
addewid  i  Abraham,  oblegid  na  all- 
ai  dyngu  i  neb  oedd  fwy,  'a  dyng- 
odd  iddo  ei  hun, 

14  Gan  ddywedyd,  Yn  ddiau  gan 
fendithio  y'th  fendithiaf,  a  chan 
amlhâu  y'th  amlhâf. 

15  Ac  felly,  wedi  iddo  hir-ymaros, 
efe  a  gafodd  yr  addewid. 

16  Canys  dynion  yn  wir  sydd  yn 
tyngu  i  un  a  fo  mwy :  a  "^  Uw  er 
sicrwydd  sydd  derfyn  iddynt  ar 
bob  ymryson. 

17  Yn  yr  hyn  Duw,  yn  ewyllysio 
yn  helaethach  ddangos  i  etifeddion 
yr  addewid  ddianwadalwch  ei  gyng- 
hor,  ^  a  gyfryngodd  trwy  Iw : 

18  Fel  trwy  ddau  beth  dianwadal, 
yn  y  rhai  yr  oedd  yn  ammhosibl  i 
Dduw  fod  yn  gelwyddog,  y  gallera 
ni  gael  cysur  cryf,  y  rhai  a  ffoisom 
i  gymmeryd  gafael  yn  y  gobaith  a 
osodwyd  o'n  blaen : 

19  Yr  hwn  sydd  gennym  ni  megis 
angor  yr  enaid,  yn  ddlogel  ac  yn 
sicr,  ac  yn  myned  i  mewn  hyd  at 
yr  hyn  sydd  o'r  tu  fewn  i'r  Hen  ; 

20  °  I'r  man  yr  aeth  y  rhag-flaenor 
drosom  ni,  sef  lesu,  "yr  hwn  a 
wnaethpwyd  yn  Arch-offeiriad  yn 
dragywyddol  yn  ol  urdd  Melchi- 
sedec. 

PENNOD  VII. 

1  Crist  lesu  sydd  Offeiriad  yn  ol  urdd  Mel- 
chisedec  ;  ll  ac  felly  yn  rhagori  llaiver  ar 
yr  offeiriaid  oedd  yn  ol  urdd  Aaron. 

CANYS    "y   Melchisedec    hwn, 
brenhin  Salem,  offeiriad  y  Duw 
Goruchaf,   yr    hwn    a    gyfarfu    ag 


Anno 

DOMINI 

04. 


E  Diar.  14. 

31. 

Matt.  10. 

42.  a  25. 40. 

loan  13. 20. 
h  Khuf.  3. 4. 

2  Thess.  1. 

6,7. 
'  1  Thess.  1. 

5  a  llofur  y 
cariad. 

k  pen.  3.  6, 
14. 


1  Gen.  22. 
10, 17. 


m  Exod.  22. 
11. 


6  rt'i  sicrha- 
odd. 


n  pen.  9.  24. 


0  pen.  3.  1. 
a  7. 17. 


«  Gen.  14. 

IS,  4ic. 


Crist  yn  offeiriad 


HEBREAID,  VII. 


yn  61  iirdd  ilelchisedec. 


Anno 

DOMINI 

64. 


t>  Gen.  14. 
20. 


c  Num.  18. 
21,26. 


'  lin. 


d  Khuf.  4. 
13. 
GaL  3. 16. 


oGftl.2.  21. 
ad.  18, 10. 
pen.  8.  7. 


Luc  3.  33. 


Abraham  wrth  ddychwelyd  o  ladd 
y  brenhinoedd,  ac  a'i  bendithiodd 
ef; 

2  I'r  hwn  hefyd  y  cyfrannodd 
Abraham  ddegwm  o  bob  peth :  yr 
hwn  yn  gyntaf,  o'i  gyfieithu,  yw, 
Brenhin  cyfiawnder,  ac  wedi  hyn- 
ny  hefyd,  Brenliin  Salem,  yr  hyn 
yw,  Brenhin  heddwch  ; 

3  Heb  dad,  heb  fam,  heb  ^achau, 
heb  fod  iddo  na  dechreu  dyddiau, 
ua  diAvedd  einioes ;  eithr  wedi  ei 
wneuthur  yn  gyffelyb  i  Fab  Duw, 
sydd  yn  aros  yn  OiFeiriad  yn  dra- 
gywydd. 

4  Edrychwch  faint  oedd  hwn,  ^  i'r 
hwn  hefyd  y  rhoddodd  Abraham  y 
patriarch  ddegwm  o'r  anrhaith. 

5  '=  A'r  rhai  yn  wir  sydd  o  feibion 
Lefi  yn  derbyn  swydd  yr  ofFeiriad- 
aeth,  y  mae  ganddynt  orchymyn  i 
gymmeryd  degwm  gan  y  bobl  yn 
ol  y  gyfraith,  sef  gan  eu  brodyr, 
cr  en  bod  wedi  dyfod  o  Iwynau 
Abraham  : 

6  Eithr  yr  hwn  nid  oedd  ei  "achau 
o  honynt  hwy,  a  gymmerodd  ddeg- 
wm gan  Abraham,  ac  a  fendith- 
iodd  "^yr  hwn  yr  oedd  yr  addew- 
idion  iddo. 

7  Ac  yn  ddiddadi,  yr  hwn  sydd 
leiaf  a  fendithir  gan  ei  well. 

8  Ac  yma  y  mae  dynion  y  rhai 
sydd  yn  meirw  yn  cymmeryd  deg- 
ymmau :  eithr  yno,  yr  hAvn  y  tyst- 
iolaethwyd  am  dano  ei  fod  ef  yn 
fyw. 

9  Ac,  fel  y  dywedwyf  felly,  yn  Abra- 
ham y  talodd  Lefi  hefyd  ddegwm,  yr 
hwn  oedd  yn  cymmeryd  degymmau. 

10  Oblegid  yr  ydoedd  efe  etto  yn 
Iwynau  ei  dad,  pan  gyfarfu  Melchi- 
sedec  âg  ef 

11  ^Os  ydoedd  gan  hynny  ber- 
ffeithrwydd  trwy  offeiriadaeth  Lefi, 
(oblegid  dan  honno  y  rhoddwyd  y 
gyfraith  i'r  bobl,)  pa  raid  oedd 
mwyach  godi  Offeiriad  arall  yn  ol 
urdd  Melchisedec,  ac  nas  gelwid  ef 
yn  ol  urdd  Aaron  ? 

12  Canys  wedi  newidio  yr  ofíeir- 
iadaeth,  anghenraid  yw  bod  cyf- 
newid  ar  y  gyfraith  hefyd. 

13  Oblegid  am  yr  hwn  y  dywedir 
y  pethau  hyn,  efe  a  berthyn  i  Iwyth 
arall,  o'r  hwn  nid  oedd  neb  yn 
gwasanaethu  yr  allor. 

14  Canys  hysbys  yiv,  mai  o  Juda 
y  cododd  ^ein  Harglwydd  ni ;  am 
yr  hwn  Iwyth  ni  ddywedodd  Moses 
ddim  tu  ag  at  offeiriadaeth. 


15  Ac  y  mae  yn  eglurach  o  lawer 
etto ;  *  od  oes  yn  ol  cyffelybrwydd 
Melchisedec  Offeiriad  arall  yn  codi, 

16  Yr  hwn  a  wnaed,  nid  yn  ol  cyf- 
raith  gorchymyn  cnawdol,  eithr  yn 
ol  nerth  bywyd  annherfynol. 

17  Canys  tystiolaethu  y  mae,  s  Off- 
eiriad ivyt  ti  yn  dragywydd  yn  ol 
urdd  Melchisedec. 

18  Canys  yn  ddiau  y  mae  dirym- 
miad  i'r  gorchymyn  sydd  yn  myned 
o'r  blaen,  o  herwydd  ^  ei  lesgedd  a'i 
afles. 

19  Oblegid  'ni  pherffeithiodd  y 
gyfraith  ddim,  namyn  dwyn  go- 
baith  gwell  i  mewn  a  berffeithiodd ; 
trwy  yr  hwn  ''yr  ydym  yn  nesâu 
at  Dduw. 

20  Ac  yn  gymmaint  nad  heb  Iw  y 
givnaethpwyd  efyn  Offeiriad : 

21  (Canys  y  rhai  hynny  yn  wir 
ydynt  wedi  eu  gwneuthur  yn  off- 
eiriaid  heb  Iw :  ond  hwn  trwy  \w, 
gan  yr  hwn  a  ddywedodd  wrtho, 
'  Tyngodd  yr  Arglwydd,  ac  ni  bydd 
edifar  ganddo,  Ti  sydd  Offeiriad 
yn  dragywydd  yn  ol  urdd  Melchi- 
sedec :) 

22  Ar  destament  gwell  o  hynny 
™y  gwnaethpwyd  lesu  yn  Fach- 
niydd. 

23  A'r  rhai  hynny  yn  Avir,  llawer 
sydd  wedi  eu  gwneuthur  yn  offeir- 
iaid,  o  herAvydd  lluddio  iddynt  gan 
farwolaetli  barhâu : 

24  Ond  hwn,  am  ei  fod  ef  yn  aros 
yn  dragyAvydd,  sydd  ag  offeiriad- 
aeth ^  dragy wyddol  ganddo. 

25  Am  hynny  efe  a  ddichon  hefyd 
^  yn  gwbl  iachau  y  rhai  trwyddo  ef 
sydd  yn  dyfod  at  Dduw,  gan  ei  fod 
ef  yn  byw  bob  amser  °  i  eiriol  dros- 
tynt  hwy. 

26  Canys  y  cyfryw  Arch-offeiriad 
sanctaidd,  diddrwg,  dihalog,  didol- 
edig  oddi  wrth  bechaduriaid,  ac 
Avedi  ei  wneuthur  yn  uwch  na'r  nef- 
oedd,  oedd  weddus  i  ni ; 

27  Yr  hwn  nid  yw  raid  iddo  beu- 
nydd,  megis  i'r  "offeiriaid  hynny, 
offrymmu  aberthau  yn  gyntaf  dros 
ei  bechodau  ei  huu,  ac  yna  dros 
yr  eiddo  y  bobl :  canys  p  hynny  a 
Avnaeth  efe  unwaith,  pan  offrym- 
modd  efe  ef  ei  hun. 

28  Canys  y  gyfraith  sydd  yn 
gwneuthur  ^dynion  a  gAvendid  yn- 
ddynt,  yn  arch-offeiriaid ;  eithr  gair 
y  IIav,  yr  hwn  a  fu  wedi  y  gyfraitli, 
sydd  yn  gwneuthur  y  Mab,  '^yr  hAvn 
a  berffeithi^vyd  yn  dragyAvydd. 


Offeiriadaeth  Crist  yn  well  HEBREAID,  VIII. 


nag  offeiriadaeth  Aaron. 


Anno 
DOMINI 

64. 


2  Sirnn  y 
pethau  a 
ddt/wed- 
wyd  yw 

!  o  pen.  1.  3. 

^   a  10. 12. 

a  12.  2. 

b  pen.  9. 8, 
12,24 

3  pe/hau 
sanctaidd. 

<  pen.  9.  11, 
d  pen.  5. 1. 


■  Eph.  5.  2. 


^Irafyddai. 


6  hortreiad. 
fCol.  2.  17. 
pen.  10. 1. 


^tabemacl. 
e  Exod.  25. 

40. 

Act.  7.  44. 


b  2  Cor.  3.  6. 
pen.  7.  22. 


7Neu, 
testament. 


4  Jer.  31. 

ai— 34. 


•i  roddnf, 
■8  Meu,  ar. 


k  Zuch.  8. 
8. 


»I<>iiifi.45. 
1  lüiiii  2. 
27. 


PENNOD  VIII. 

1  Off'eiriadaeih  Aaron  a  ddijiannoâd,  pan 
ddaeth  Crist  yr  Offeiriad  tragywyddol :  7 
a'r  ammod  a  wiiaed  ar  tadau,  dros  am- 
ser,  a  roddes  le  i  gyfammod  tragywyddol  yr 
efengyl. 

A"-  PHEN  ar  y  pethau  a  ddy wed- 
.  wyd  yiv  liyn  :  Y  mae  geiiuym 
y  fath  Arch-otfeiriad,  *yr  hwn  a 
eisteddodd  ar  ddeheulaw  gorsedd- 
faingc  y  Mawredd  yn  y  nefoedd ; 

2  Yn  Weinidog  ^  y  ^  gyssegrfa,  a'r 
*=  gwir  dabernacl,  yr  hwn  a  osododd 
yr  Arglwydd,  ac  nid  dyn. 

3  Oanys  "^pob  arch-oíFeiriad  a  os- 
odir  i  otfrymmu  rhoddion  ac  aberth- 
au :  o  herwydd  paham  ^  rhaid  oedd 
bod  gan  hwn  hefyd  yr  hyn  a 
ofírymmai. 

4  Canys  yn  wir  pe  bai  efe  ar  y 
ddaear,  ni  byddai  yn  offeiriad 
chwaith ;  *  gan  fod  offeiriaid  y  rhai 
sydd  yn  offrymmu  rhoddion  yn  ol 
y  ddeddf : 

5  Y  rhai  sydd  yn  gwasanaethu  i 
^siampl  a  ^chysgod  y  pethau  nefol, 
megis  y  rhybuddiwyd  Moses  gan 
Dduw,  pan  oedd  efe  ar  fedr  gor- 
phen  y  *^babell :  ^  canys,  Gwel,  medd 
efe,  ar  -wneuthur  o  honot  bob  petb 
yn  ol  y  portreiad  a  ddaiigos>vyd  i 
ti  yn  y  mynydd. 

6  Ond  yn  awr  ''efe  a  gafodd  weini- 
dogaeth  mwy  rhagorol,  o  gymmaint 
ag  y  mae  yn  Gyfryngwr  ^cyfammod 
gwell,  yr  hwn  sydd  wedi  ei  osod  ar 
addewidion  gwell. 

7  Oblegid  yn  wir  pe  buasai  y  cyn- 
taf  hwnnw  yn  ddifeius,  ni  cheisiasid 
He  i'r  ail. 

8  Canys  yn  beio  arnynt  hwy  y 
dy wed  efe, '  Wele,  y  mae  y  dyddiau 
yn  dyfod,  medd  yr  Arglwydd,  ac 
mi  a  wnaf  â  thy  Israel  ac  a  thy 
Juda  gyfammod  newydd : 

9  Nid  fel  y  cyfammod  a  wneuth- 
um  â'u  tadau  hwynt,  yn  y  dydd  yr 
ymaflais  yn  eu  Haw  hwynt  i'w  dwyn 
hwy  o  dir  yr  Aipht :  oblegid  ni 
thrigasant  hwy  yn  fy  nghyfammod 
i,  minnau  a'u  hesgeulusais  hwy- 
thau,  medd  yr  Arglwydd. 

10  Oblegid  hwn  yw  y  cyfammod 
a  ammodaf  fi  â  thy  Israel  ar  ol  y 
dyddiau  hynny,  medd  yr  Arglwydd; 
Myfi  a  ^  ddodaf  fy  nghyfreithiau  yn 
eu  meddwl,  ac  '-'yn  eu  calonnau  yr 
ysgrifenaf  hwynt :  a  '^  mi  a  fyddaf 
iddynt  hwy  yn  Dduw,  a  hwythau 
a  fyddant  i  minnau  yn  bobl : 

11  Ac  '  ni  ddysgant  bob  un  ei 


^gymmydog,  a  phob  un  ei  frawd, 
gan  ddywedyd,  Adnebydd  yr  Ar- 
glwydd :  oblegid  hwynt-hwy  oil  a'm 
hadnabyddant  i,  o'r  lleiaf  o  honynt 
hyd  y  mwyaf  o  honynt. 

12  Canys  trugarog  fyddaf  wrth  eu 
hanghyfiawnderau,  a'u  pechodau 
hwynt  a'u  hanwireddau  ni  chofiaf 
ddim  o  honynt  mwyach. 

13  Wrth  ddywedyd,  Cyfammod 
newydd,  efe  a  farnodd  y  cyntaf 
yn  hen.  Eithr  yr  h^n  a  aeth  yn 
hen  ac  yn  oedrannus,  sydd  agos  i 
ddiflannu. 

PENNOD  IX. 

1  Y  mae  yn  dangos  dull  seremoniau  ac  aberth- 
au  gwaedlyd  y  gyfraith  ;  11  a'w  hod  yn  llai 
eu  teilyngdod  a'w  perý'eithrwydd  nag  aberth 
Crist  a'i  waed. 

AM  hynny  yn  wir  yr  ydoedd 
_  hefyd  i'r  tabernacl  cyntaf 
^ddefodau  gwasanaeth  Duw,  a  chys- 
segr  bydol. 

2  Canys  yr  oedd  tabernacl  wedi  ei 
wneuthur;  ^y  cyntaf,  ''yn  yr  hwn 
yr  oedd  y  canhwyllbren,  a'r  bwrdd, 
ar  ° bara  gosod  ;  yr  liAvn  dabernacl 
a  elwid,  Y "  cyssegr. 

3  Ac  yn  ol  yr  ail  len,  yr  oedd  y 
babell,  yr  hon  a  elwid,  Y  cyssegr 
sancteiddiolaf ; 

4  Yr  hwn  yr  oedd  y  tlmsser  aur 
ynddo,  ac  "^arch  y  cyfammod  wedi 
ei  goreuro  o  amgylch ;  yn  yr  hon 
yr  oeddj  ^  y  crochan  aur  a'r  manna 
ynddo,  ^a  gwialen  Aaron  yr  hon  a 
flagurasai,  a  s  llechau  y  cyfammod ; 

5  Ac  ''uwch  ei  pheu  cerubiaid  y 
gogoniant  yn  cysgodi  y  drugaredd- 
fa :  am  y  rhai  ni  ellir  yn  awr  ddy- 
Avedyd  bob  yn  rhan. 

6  A'r  pethau  hyn  Avedi  eu  trefnu 
felly,  '  i'r  tabernacl  cyntaf  yn  ddiau 
yr  âi  bob  amser  yr  offeiriaid,  y 
rhai  oedd  yn  cyflawni  gwasanaeth 
Diiw  : 

7  Ac  i'r  ail,  ^  unwaith  bob  blwydd- 
yu  yr  âi  yr  arch- offeiriad  yn  unig ; 
nid  heb  Avaed,  yr  hwn  a  offirymmai 
efe  drosto  ei  hun,  a  tliros  anwyb- 
odaeth  y  bobl. 

8  'A'r  Yspryd  Glân  yn  hjsbysu 
hyn,  "*  nad  oedd  y  ffordd  i'r  cyssegr 
sancteiddiolaf  yn  agored  etto,  tra 
fyddai  y  tabernacl  cyntaf  yn  sefyll : 

9  Yr  hwn  ydoedd  gyfl'elybiaeth 
dros  yr  amser  presennol,  yn  yr  hwn 
yr  offrymmid  rhoddion  ac  aberthau, 
°y  rhai  ni  allent  o  ran  cydwybod 
berffeithio  yr  addolydd ; 

10  F  rhai  oedd  yn  sefyll  yn  unig 


Anno 
DOMINI 

64. 

S!  Gr.  ddin- 
esjjdd. 


2  seremon- 
'iau. 


a  Exod.  40. 

4. 
b  Exod.  26. 

35. 
c  Exod.  25. 

30. 
3Neu, 

eaiiciaidd. 


(1  Exod.  25. 

10. 

a  26.  33. 
0  Exod.  16. 

33,34. 
f  Num.  17. 

10. 
6  Exod.  25. 

21. 

Deut.  10. 

2,  5. 

1  Bren.  8. 
9. 

2  Chron.  5. 
10. 

b  Exod.  25. 
IS,  22. 
'Num.2S.3. 


k  Exod.  30. 
10. 

Lef.  IG.  2, 
15,  3t. 
ad.  25. 


1  pen.  10. 19, 

20. 
^  loan  14. 

6. 


"  pen.  7. 18. 
a  10. 1. 


Rhagoriaeth 


HEBREAID,  X. 


aberth  Crist 


Anno 

DOMINI 

&4. 

0  Lef.  11.  2. 
P  Num.  10. 

7,  &c. 
*  seremon- 
'iau. 

1  pen.  3. 1. 


rAct.20.2S. 

Eph.  1.  7. 

1  Petr  1. 

19. 

Dat.  L  5. 

a  5.  0. 
»  Zech.  3.  9. 

ad.  26,  23. 
t  Lef.  16. 

14,  16. 
u  Num.  19. 

2, 17,  &c. 

X  1  Petr  1. 
19. 

1  loan  1.7. 
Dut.  1.  5. 

7  pen.  10. 22. 

z  pen.  6. 1. 

a  Luc  1.74. 
1  Petr  4.  2. 


b  pen.  7.  22. 
a  8.  6. 


oKhuf.5.6. 
lPetr3.18. 


d  Gal.  3. 15. 


>  phuriBi/d. 


e  Exod.  24. 
5,6. 

Lef.  16. 14, 
15,  18. 


f  Exod.  24. 
8. 

Matt.  26. 
28. 

s  Exod.  29. 
12,  36. 
Lef.  8. 15. 
a  16. 14, 16. 


h  Lef.  17. 
11. 


ar  "  fwydydd,  a  diodydd,  ac  p  amryw 
olchiadau,  a  *  defodau  cnawdol, 
wedi  eu  gosod  arnynt  hyd  amser 
y  diwygiad. 

11  Eithr  Crist,  wedi  dyfod  i  yn 
Arch-oíFeirîad  y  daionus  bethau  a 
fyddent,  trwy  dabernacl  mwy  a 
pherffeithiach,  nid  o  waith  llaw, 
hynny  yw,  nid  o'r  adeiladaeth  yma ; 

12  Nid  ch waith  trwy  waed  geifr 
a  Hoi,  eithr  'trwy  ei  waed  ei  hun, 
a  aeth  *  un waith  i  mewn  i'r  cyssegr, 
gan  gael  i  ni  dragy wyddol  ryddhâd. 

13  Oblegid  OS  ydy w  *  gwaed  teirw 
a  geifr,  a  "lludw  anner  wedi  ei 
daenellu  ar  y  rhai  a  halogwyd,  yu 
sancteiddio  i  bureiddiad  y  cnawd ; 

14  Pa  faint  mwy  y  bydd  i  ^  waed 
Crist,  yr  hwn  trwy  yr  Yspryd  tragy- 
wyddol  al  hoffrymmodd  ei  hun  yn 
ddifai  i  Dduw,  ^buro  eich  cyd- 
wybod  chwi  oddi  wrth  ''weithred- 
oedd  meirwon,  *  i  wasanaethu  y 
Duw  by w  ? 

15  Ac  am  hynny  ''y  mae  efe  yn 
Gyfryngwr  y  cyfammod  newydd, 
*=  megis  trwy  fod  marwolaeth  yn 
ymwared  oddi  wrth  y  troseddau 
oedd  dan  y  cyfammod  cyntaf,  y  cai 
y  rhai  a  alwyd  dderbyn  addewid  yr 
etifeddiaeth  dragywyddol. 

16  Oblegid  lie  hyddo  testament, 
rhaid  yiu  dig^vyddo  marwolaeth  y 
testamentwr. 

17  Canys  "^wedi  marw  dynion  y 
mae  testament  mewn  grym  :  obleg- 
id nid  oes  etto  nerth  ynddo  tra 
fyddo  y  testamentwr  yn  fyw. 

18  0  ba  achos  ni  ^  chyssegrwyd  y 
cyntaf  heb  waed. 

19  Canys  wedi  i  Moses  adrodd  yr 
hoU  orchymyn  yn  ol  y  gyfraith  wrth 
yr  hoU  bobl,  *  efe  a  gymmerodd 
waed  lloi  a  geifr,  gyd  â  dwfr,  a 
gwlan  porphor,  ac  isop,  ac  a'^  taen- 
eliodd  ar  y  Uyfr  a'r  bobl  oil, 

20  Gan  ddywedyd,  ^  Hwn  yw 
gwaed  y  testament  a  orchymynodd 
Duw  1  chwi. 

21  8  Y  tabernacl  hefyd  a  hoU  lestri 
y  gwasanaeth  a  daenellodd  efe  â 
gwaed  yr  un  modd. 

22  A  chau  mwyaf  trwy  waed  y 
purir  pob  peth  wrth  y  gyfraith ; 
ac  ^heb  ollwng  gwaed  nid  oes 
maddeuant. 

23  Rhaid  oedd  gan  hynny  i  bor- 
treiadau  y  pethau  sydd  yn  y  nef- 
oedd  gael  eu  puro  a'r  pethau  hyn  ; 
a'r  pethau  nefol  eu  hunain  ag  ab- 
erthau  gwell  na'r  rhai  hyn. 


24  Canys  'nid  i'r  cyssegr  o  waith 
llaw,  portreiad  ^  y  gwir  gyssegr,  yr 
aeth  Crist  i  mewn ;  ond  i'r  nef  ei 
hun,  ^  i  ymddangos  yn  awr  ger  bron 
Duw  trosom  ni : 

25  Nac  fel  yr  offrymmai  efe  ei 
hun  yn  fynych,  megis  ™  y  mae  yr 
arch-offeiriad  yn  myned  i  mewn  i'r 
cyssegr  bob  blwyddyn,  â  gwaed 
arall : 

26  (Oblegid  yna  rhaid  fuasai  iddo 
yn  fynych  ddioddef  er  dechreuad 
y  byd ;)  eithr  yr  awrhon  °  un  waith 
°yn  niwedd  y  byd  yr  ymddangos- 
odd  efe,  i  ddilëu  pechod  trwy  ei 
aberthu  ei  hun, 

27  Ac  megis  y  gosodwyd  i  ddyn- 
ion  farw  unwaith,  ac  wedi  hynny 
bod  barn : 

28  Felly  p  Crist  hefyd,  ^wedi  ei 
offrymmu  unwaith  i  ddwyn  ymaith 
bechodau  'llawer,  a  ymddengys  yr 
ail  waith,  heb  bechod,  i'r  rhai 
sydd  yn  ei  ddisgwyl,  er  iachawdwr- 
iaeth. 

PENNOD  X. 

1  Gwendid  dberthau  y  gyfraith.  10  Aberth 
corph  Crist  a  offrymrmoyd  unwaith,  14  sydd 
byth  yn  tynnu  ymaith  bechodau,,  19  Cynghor 
i  lynu  yn  lew  yn  y  ffydd  trwy  amynedd  a 
d'iolch. 

OBLEGID  y  gyfraith,  yr  hon 
sydd  ganddi  *  gysgod  daion- 
us bethau  1  ddyfod,  ac  nid  gwir 
ddelw  y  pethau,  ^  nis  gall  trwy  yr 
aberthau  hynny,  y  rhai  y  maent 
bob  blwyddyn  yn  eu  hoffrymmu  yn 
wastadol,  byth  berffeithio  y  rhai  a 
ddêl  attL 

2  Oblegid  yna  hwy  a  beidiasent 
â'u  hoffrymmu,  am  na  buasai  gyd- 
wybod  pechod  mwy  gan  y  rhai  a 
addolasent,  wedi  eu  glanhâu  un- 
waith. 

3  Eithr  yn  yr  aberthau  hynny  y 
mae  adgoffa  pechodau  bob  blwydd- 
yn- 

4  Canys  "ammhosibl  yw  i  waed 
teirw  a  geifr  dynnu  ymaith  bech- 
odau. 

5  0  herwydd  paham  y  mae  efe, 
wrth  ddyfod  i'r  byd,  yn  dywedyd, 
•^Aberth  ac  offrwm  nis  mynnaist, 
eithr  corph  a  ^  gymhwysaist  1  mi : 

6  Offrymmau  poeth,  a  thros  bech- 
od, ni  buost  foddlawn  iddynt 

7  Yna  y  dywedais,  Wele  fi  yn 
dyfod,  (y  mae  yn  ysgrifenedig  yn 
nechreu  y  llyfr  am  danaf,)  i  wneuth- 
ur  dy  ewyllys  di,  0  Dduw. 

8  Wedi   iddo   ddywedyd   uchod, 


i  Ps.  40.  6, 

&c. 

Eb.  1.  11. 
Jer.  6.  20. 
Amos  5.21, 
2  ddarpar- 
aist. 


Cynghor  i  lynu 


HEBREAID,  X. 


yn  yffydd. 


Anno 

DOMINI 

64. 


•  pen.  9.  12. 


'pen.  1.3. 

3  bechodatt 
yndroyy- 
wydd.  a 
eisleddodd. 

S  Ps,  110.  1. 

1  Cor.  15. 

25. 

pen.  1.  13. 


k  .Ter.  31. 
33,  :54. 
peu.  8.  10, 
12. 


*  Tna  y  dy- 
v:edodd, 

A'u  iic. 


5  hij/der. 

i  Eph.  2.  18. 

a  3.  12. 
t  pen.  9.  8, 

12. 

6  «dnfw- 
yddodd. 

•  pen.  4. 14, 
16. 


n>  Eph,  3. 

12. 

lago  1.  6. 

1  loan  3. 

21. 

n  pi.n.  9.  14. 
'  taenellu. 
o  Ezec.  3»;. 

25. 
P  pen.  4.  14. 
<t  I  Cor.  1.  9. 

1  Thesa.  5. 

24. 


8  WTlhoJ. 


Aberth  ac  oiFrvvm,  ac  offrymmaii 
poeth,  a  thros  bechod,  nis  myimaist, 
ac  nid  ymfoddlonaist  ynddynt ;  j 
rhai  yn  ol  y  gyfraith  a  offrymmir ; 

9  Yna  y  dywedodd,  Wele  fi  yn 
dyfod  i  wneuthur  dy  ewyllys  di,  0 
Dduw.  Y  mae  yn  tynnu  ymaith  y 
cyntaf,  fel  y  gosodai  yr  ail. 

10  Trwy  yr  hwn  ewyllys  yr  ydym 
ni  wedi  ein  sancteiddio,  *  trwy 
ofírymmiad  corph  lesu  Grist  un- 
waith. 

11  Ac  y  mae  pob  offeiriad  yn  sefyU 
beunydd  yn  gwasanaethu,  ac  yn  off- 
rymmu  yn  fynych  yr  un  aberthau, 
y  rhai  ni  allant  fyth  ddilëu  pech- 
odau: 

12  ^Eithr  hwn,  wedi  offrymmu 
un  aberth  dros  ^  bechodau,  yn 
dragy wydd  a  eisteddodd  ar  ddeheu- 
law  Duw; 

13  0  hyn  allan  yn  disgwyl  ^hyd 
oni  osoder  ei  elynion  ef  yn  droed- 
faingc  iV  draed  ef. 

14  Canys  âg  un  offrwm  y  per- 
ffeithiodd  efe  yn  dragywyddol  y 
rhai  sydd  wedi  eu  sancteiddio. 

15  Ac  y  mae  yr  Yspryd  Glân  hef- 
yd  yn  tystiolaethu  i  ni :  canys  wedi 
iddo  ddywedyd  o'r  blaen, 

16  '^Dyma  y  cyfammod  yr  hwn  a 
ammodaf  fi  â  hwynt  ar  ol  y  dyddiau 
hynny,  medd  yr  Arglwydd;  Myfi 
a  osodaf  fy  nghyfreithiau  yn  eu 
calonnau,  ac  a'u  hysgrifenaf  yn  eu 
meddyliau ; 

17  *A'u  pechodau  a'u  hanwiredd- 
au  ni  chofiaf  mwyach. 

18  A  lie  2/  iwae  maddeuant  am  y 
rhai  hyn,  nid  oes  mwyach  ofírwm 
dros  bechod. 

19  Am  hynny,  frodyr,  gan  fod  i 
ni  ^  *  ryddid  i  fyned  i  mewn  i'r  ^  cys- 
segr  trwy  waed  lesu, 

20  Ar  hyd  ffordd  newydd  a  byw- 
iol,  yr  hon  a  ^gyssegrodd  efe  i  ni, 
trwy  y  lien,  sef  ei  gnawd  ef ; 

21  A  bod  i  111  ^  Ofieiriad  mawr  ar 
dy  Dduw ; 

22  îsTesâwn  â  chalon  gywir,  "mewn 
llawn  hyder  flydd,  "  wedi  '^  glanhâu 
ein  calonnau  oddi  wrth  gydwybod 
ddrwg,  a  "golchi  ein  corph  â  dwfr 
glân. 

23  P  Daliwn  gyffes  ein  gobaith  yn 
ddisigl ;  (canys  i  ffyddlawn  yw  yr 
hwn  a  addawodd;) 

24  A  chyd-ystyriwn  bawb  ein  gil- 
ydd,  i  ymannog  i  gariad  a  gweith- 
redoedd  da : 

25  Heb   ^esgeuluso  ein  cyd-gyn- 


hulliad  ein  hunain,  megis  y  mae 
arfer  rhai ;  ond  annog  haivb  ein 
gilydd  :  a  "^  hynny  yn  fwy,  o  gym- 
maint  a'ch  bod  yn  gweled  '  y  dydd 
yn  nesâu, 

26  *  Canys  os  o'n  gwirfodd  y  pech- 
wn,  "ar  ol  derbyn  gwybodaeth  y 
gwirionedd,  nid  oes  aberth  dros 
bechodau  wedi  ei  adael  m^vyach  ; 

27  Eithr  rhyw  ddisgwyl  ofnadwy 
am  farnedigaeth,  ac  ^angerdd  tan, 
yr  hwn  a  ddifa  y  gwrthwynebwyr. 

28  ^Yr  un  a  ddirmygai  gyfraith 
Moses,  a  fyddai  farw  heb  drugar- 
edd,  dan  ddau  neu  dri  o  dystion : 

29  Pa  faint  ^mwy  cospedigaeth, 
dybygwch  chwi,  y  bernir  haeddu 
o'r  hwn  a  fathrodd  Fab  Duw,  ac 
''a  farnodd  yn  aflan  waed  y  cyf- 
ammod, trwy  yr  hwn  y  sancteidd- 
iwyd  ef,  ac  a  ddifenwodd  Yspryd 
y  gras  ? 

30  Canys  nyni  a  adwaenom  y  neb 
a  ddy wedodd,  "  Myfi  Uau  dial,  myfi 
a  dalaf,  medd  yr  Arglwydd.  Athra- 
chefn,  '^  Yr  Arglwydd  a  farna  ei  bobl. 

31  Peth  ofnadwy  yw  syrthio  yn 
uwylaw  y  Duw  byw. 

32  Ond  "  gelwch  i'ch  côf  y  dydd- 
iau o'r  blaen,  yn  y  rhai,  wedi  eich 
goleuo,  y  dioddefasoch  "^ymdrech 
mawr  o  helbulon : 

33  Wedi  eich  gwneuthur  weithiau 
yn  wawd,  trwy  waradwyddiadau  a 
chystuddiau ;  ac  weithiau  ^  yn  bod 
yn  gyfrannogion  â'r  rhai  a  drinid 
felly. 

34  Canys  chwi  a  gyd-ddioddef- 
asoch  â'm  rhwymau  i  hefyd,  ac  '^a 
gymmerasoch  eich  yspeilio  am  y 
pethau  oedd  gennych  yn  llawen  ; 
gan  ^wybod  sfod  gennych  i  chwi 
eich  hunain  olud  gwell  yn  y  nef- 
oedd,  ac  un  parhaus, 

35  Am  hynny  na  fwriwch  ymaith 
eich  hyder,  ^  yr  hwn  sydd  iddo 
fawr  wobr. 

36  Canys  rhaid  i  chwi  wrth  am- 
ynedd ;  fel,  wedi  i  chwi  wneuth- 
ur ewyllys  Duw,  y  derbynioch  yr 
addewid, 

37  Oblegid  'ychydig  bachigyn  etto, 
^  a'r  hwn  sydd  yn  dyfod  a  ddaw,  ac 
nid  oeda. 

38  ^  A'r  cyfiawn  a  fydd  byw  trwy 
flfydd :  eithr  o  thyn  neb  yn  ol,  nid 
yw  fy  enaid  yn  ymfoddloni  ynddo. 

39  Eithr  nid  ydym  ni  o'r  rhai 
sydd  yn  tynnu  yn  ol  i  golledigaeth ; 
namyn  o  ffydd,  i  gadwedigaeth  yr 
enaid. 


Anno 

DOMINI 

G4. 


'  Rhuf.  13. 

11. 
•2Petr3.9, 

11,  14. 
« Num.  15. 

30. 

pen.  C.  4. 
"  2  Petr  2. 

20,  21. 


iEzec.3G.5. 

Seph.  1. 18. 

a3.  S. 

2  Thess.  1. 

8. 
y  Matt.  18. 

16. 

lorinS.  17. 

2  Cor.  13. 
9  gwaeth. 


Í  1  Cor.  11. 

29. 


»  Dent.  32. 

35. 

Rhuf.  12. 

19. 
b  Deut.  32. 

3Ö. 

Ps.  50.  4. 


0  Gal.  3.  4. 
2  loan  8. 


d  Phil.  1.29. 
Col.  2.  1. 


e  Phil.  1.  7. 
a  4. 14. 


2  wybod 
ynoch  eirh 
hunaiiifod 
gennych 
olud,  &.C. 

6Matt.6.20. 
a  19.  21. 
Luc  12.  33. 
1  Tim.  6. 
19. 

t  Matt.  10. 
32. 


1  Luc  18.  8. 

2  Petr  3. 9, 
k  Hab.  2.  3,. 

4. 

lRhuf.1.17. 
Gal.  3. 11. 


FJì  "wythau  ffydd 


HEBREAID,  XI. 


yn  yr  hen  tadau  gynt, 


2  hanfod. 


a  Rhuf.  8. 
2i,  25. 
■1  Cor.  5.  7. 

b  ad.  39. 


«  Gen.  1. 1. 

J's.  33.  C. 
loan  1.  3. 
pen.  1.  2. 
2  Petr  3. 5. 

<l  Gen.  4.  4. 


«Gen.  4. 10. 

Matt.  23. 

35. 

pen.  12. 21. 
3  etto  a 

lle/aru  am 

da  no. 
í  Gen.  5.24. 


«  Gen.  G.  13. 


1 1  Petr  3. 

20. 


I  Rhuf.  3. 
22.  a  4. 13. 
I'hil.  3.  9. 

fc  Gen.  12.1, 

4. 


lpen.12.22. 

a  13. 11. 
m  pen.  3.  4. 

Dat.  21.  2. 
n  Gen  17. 

19.  a  21.  2. 


>  Edrvch 
Luc  i.  36. 


P  llhuf.  4. 
19. 


PENNOD  XI. 

1  Beth  ydyw  ffydd.  6  Eeb  ffydd  ni  allwn  ni 
ryngu  hodd  Daw.  7  Ei  ff'rwythau  rhagorül 
Id  yn  yr  hen  dadau  gynt. 

FFYDD  yn  wir  jw  ^sail  y  petli- 
aii  yr  ydys  yn  eu  gobeitliio,  a 
sicrvvydd  '^  y  pethau  nid  ydys  yn 
eu  gweled. 

2  Oblegid  ''trwyddi  hi  y  cafodd 
yr  henuriaid  air  da. 

3  Wrtli  flPydd  yr  ydym  yn  deall 
*=  wneuthur  y  bydoedd  trwy  air  Duw, 
yn  gymmaint  nad  o  bethau  gwel- 
edig  y  gwnaed  y  pethau  a  welir. 

4  Trwy    ffydd    "^yr    offrymmodd 
Abel  i  Dduw  aberth  rhagorach  na 
Chain ;   trwy  yr  hon  y  cafodd  efe 
dystiolaeth  ei  fod  yn  gyfiawn,  gau 

i  Dduw  ddwyn  tystiolaeth  i'w  rodd- 
ion  ef:  a  thrwyddi  hi  y  mae  efe, 
wedi  marw,  ^ "  yn  Uefaru  etto. 

5  Trwy  ffydd  '^y  symmudwyd  En- 
och, fel  na  welai  farvvolaeth ;  ac 
ni  chaed  ef,  am  ddarfod  i  Dduw^ 
ei  symmud  ef:  canys  cyn  ei  sym- 
mud,  efe  a  gawsai  dystiolaeth, 
ddarfod  iddo  ryngu  bodd  Duw. 

6  Eithr  heb  ffydd  ammhosibl  ytv 
rhyngu  ei  fodd  ef:  oblegid  rhaid 
yw  i'r  neb  sydd  yn  dyfod  at  Dduw, 
gredu  ei  fod  ef,  a'i  fod  yn  obrwywr 
i'r  rhai  sydd  yn  ei  geisio  ef. 

7  Trwy  ffydd,  ^Noe,  wedi  ei  ry- 
buddio  gan  Dduw  am  y  pethau  nis 
gwelsid  etto,  gyd  â  pharchedig  ofn 
^  a  ddarparodd  arch  i  achub  ei  dŷ  : 
trAvy  yr  hon  y  condemniodd  efe  y 
byd,  ac  a  wnaethpwyd  yn  etifedd 
'  y  cyfiaAvnder  sydd  o  ffydd. 

8  Trwy  ffydd,  '^Abraham,  pan  ei 
galwyd,  a  ufuddhaodd,  *gan  fyned 
i'r  man  yr  oedd  efe  i'w  dderbyn 
yn  etifeddiaeth ;  ac  a  aeth  allan, 
heb  wybod  i  ba  le  yr  oedd  yn 
myned. 

9  Trwy  ffydd  yr  ymdeithiodd  efe 
yn  nhir  yr  addewid,  megis  mewn 
tir  diieithr,  gan  drigo  mewn  lluestai 
gyd  âg  Isaac  a  Jacob,  cyd-etifedd- 
ion  o'r  un  addewid : 

10  Canys  disgwyl  yr  ydoedd  am 
^ddinas  ag  iddi  sylfeini,  ™saer  ac 
adeiladydd  yr  hon  yw  Duw. 

11  Trwy  ffydd,  "Sara,  hithau  yn 
ammhlantadwy,  a  dderby  niodd  nerth 
i  ymddŵyn  had;  ac  wedi  amser 
oedran,  "a  esgorodd ;  oblegid  ffydd- 
lawn  y  barnodd  hi  yr  hwn  a  add- 
awsai. 

12  0  herwydd  paham  hefyd  y  cen- 
hedlwyd  o  un,  a  p  hwnnw  yn  gystal 


a  marw,  '^cynnifer  a  ser  y  nef  mewn 
lliaws,  ac  megis  y  tyAvod  ar  Ian  y 
mor,  y  sydd  yn  aneirif. 

13  ^Mewn  ffydd  y  bu  farw  y  rhai 
hyn  oil,  heb  dderbyn  yr  addewidion, 
eithr  "^o  bell  eu  gweled  hwynt,  a 
chredu,  a  chyfarch,  a  ^chyfaddef 
mai  dîeithriaid  a  pliererinion  oedd- 
ynt  ar  y  ddaear. 

14  Canys  y  mae  y  rhai  sydd  yn 
dywedyd  y  cyfryw  bethau,  yn  dang- 
os  yn  eglur  eu  bod  yn  ceisio  gAvlad. 

15  Ac  yn  wir,  pe  buasent  yn  medd- 
wl  am  y  wlad  honno,  o'r  hon  y 
daethent  allan,  hwy  a  allasent  gael 
amser  i  ddychwelyd : 

16  Eithr  yn  aAvr  gwlad  well  y 
maent  hwy  yn  ei  chwennych,  liyn- 
ny  ydyw,  un  nefol :  o  achos  paham 
nid  cywilydd  gan  Dduw  '  ei  alw  yn 
DduAv  iddynt  hwy :  oblegid  efe  a 
barottodd  ddinas  iddynt. 

17  Trwy  fifydd  "yr  offrymmodd 
Abraham  Isaac,  pan  ei  profwyd : 
a'i  unig-anedig  fab  a  offrymmodd 
efe,  yr  hwn  a  dderbyniasai  yr  add- 
CAvidion : 

18  ^  Wrth  yr  liAvn  y  dywedasid, 
^  Yn  Isaac  y  gelwir  i  ti  had  : 

19  Gan  gyfrif  bod  Duw  yn  abl 
i'iü  gyfodi  ef  o  feirAv;  o  ba  le  y 
cawsai  efe  ef  hefyd  mewn  cyffelyb- 
iaeth. 

20  Trwy  ffydd  ^  y  bendithiodd 
Isaac  Jacob  ac  Esau  am  bethau  a 
fyddent. 

21  Trwy  ffydd,  Jacob,  wrth  farw, 
''a  fendithiodd  bob  un  o  feibion 
Joseph ;  ac  *  a  addolodd  a'i  bwys 
ar  ben  ei  ffon. 

22  Trwy  flydd,  ''Joseph,  wrth  farAv, 
a  '^goffaodd  am  ymadaAviad  plant 
Israel ;  ac  a  roddodd  orchymyn  am 
ei  esgyrn. 

23  Trwy  fíydd,  ''Moses,  pan  auAvyd, 
a  guddiAvyd  dri  mis  gan  ei  rieni, 
o  achos  eu  bod  yn  ei  weled  yn 
fachgen  tlws  :  ac  nid  oftiasant  ^  or- 
chymyn y  brenhin. 

24  Ti'wy  ffydd,  *  Moses,  wedi  myn- 
ed yn  faAvr,  a  wrthododd  ei  alw  yn 
fab  merch  Pharaoh ; 

25  ^Gan  ddewis  yn  hytrach  oddef 
adfyd  gyd  â  phobl  Dduw,  na  chael 
niAvyniant  pechod  dros  amser ; 

26  Gan  farnu  yn  fwy  golud  ^  ddir- 
myg  ^  Crist,  na  thrysorau  yr  Aipht : 
canys  edrych  yr  oedd  efe  ar  daled- 
igaeth  y  gobrAvy. 

27  Trwy  ffydd  ''y  gadawodd  efe 
yr  Aipht,  heb  ofni  Uid  y  brenhin : 


cCu  â/ioädefiadau. 


HEBREAID,  XII. 


Yr  yrfa  gristionogol. 


Anno 
DOMINI 

64. 

»  ad.  13, 

k  Exod.  12. 
21,  &c. 


>  Exod.  14. 
22. 


n»  Jo3.  6. 20. 


n  Jos.  6.  23. 
lago  2.  25. 
9  anufudd, 

O  J03.  2.  1. 


P  Barn.  6. 

11. 
«1  Barn.  4.  6. 
r  Barn.  13. 

24. 
•  Barn.  11.1. 

a  12.  7. 
1 1  Sam.  16. 

13.  a  17. 45. 
«  1  Sam.  1. 

20.  a  12. 20. 
X  Barn.  14. 

5. 

1  Sam.  17. 

34. 

Dan.  6.  22. 
J  Dan.  3.  25. 
« 1  Sam.  20. 

1. 

1  Bren.  19. 
3. 

2  Bren.  6. 
16. 

«2  Bren.  20. 

7. 

Job  42. 10, 

Pa.  6.  8. 
bl  Bren.  17. 

22. 

2  Bren.  4. 

35. 
c  Act.  22. 25. 


d  Jer.  20.  2. 


e  1  Bren.  21. 
13. 


f  2  Bren.  1. 
8. 
Matt.  3.  4. 


«  ad.  2. 


b  pen.  7. 22. 
ii8.  G. 


canys  efe  a  ymwrolodd  fel  un  'yn 
gAveled  yr  anweledig. 

28  Trwy  fFydd  ^y  gwnaeth  efe  y 
pasc,  a  gollyngiad  y  gwaed,  rhag 
i'r  hwn  ydoedd  yn  dinystrio  y  rhai 
cyntaf-anedig  gyffwrdd  â  hwynt. 

29  Trwy  ffydd  '  yr  aethaiit  trwy  y 
môr  coch,  megis  ar  liyd  tir  sych  : 
yr  hyn  pan  brofodd  yr  Aiphtiaid, 
boddi  a  wnaethant. 

30  Trwy  ffydd  ™y  syrthiodd  caerau 
Jericho,  wedi  eu  hamgylchu  dros 
saith  niwrnod. 

31  Trwy  fíydd  "  ni  ddifethwyd 
Rahab  y  buttain  gyd  â'r  rhai  ^ni 
chredent,  pan  "  dderbyniodd  hi  yr 
yspîwyr  yn  heddychol. 

32  A  pheth  mwy  a  ddywedaf  ?  can- 
ys yr  amser  a  ballai  i  mi  i  fynegi  am 
p  Gedeon,  am  i  Barac,  ac  am  '  Sam- 
son, ac  am  "  Jephthae,  am  *  Dafydd 
heíýd,  a  "  Samuel,  a'r  prophwydi ; 

33  Y  rhai  trwy  fíydd  a  oresgynas- 
ant  deyi-nasoedd,  a  wnaethant  gyf- 
iawnder,  a  gawsant  addewidion,  ^  a 
gauasant  safnau  llewod, 

34  y  A  ddiffoddasant  angerdd  y 
tan,  ^  a  ddiangasant  rhag  min  y 
cleddyf,  *a  nerthwyd  o  wendid,  a 
wnaethpwyd  yn  gryfion  mewn  rhy- 
fel,  a  yrrasant  fyddinoedd  yr  es- 
troniaid  i  gilio. 

35  ''Gwragedd  a  dderbyniodd  eu 
meirw  trwy  adgyfodiad :  ac  *^  eraill 
a  ddirdynnwyd,  heb  dderbyn  ym- 
wared ;  fel  y  gallent  hwy  gael 
adgyfodiad  gwell. 

36  Ac  eraül  a  gawsant  brofedig- 
aeth  trwy  watwar  a  fflangellau,  ie, 
^  trwy  rwymau  hefyd  a  charchar  : 

37  ®  Hwynt-hwy  a  labyddiwyd,  a 
dorrwyd  â  Uif,  a  demtiwyd,  a 
laddwyd  yn  feirw  a'r  cleddyf;  *^a 
grwydrasant  mewn  crwyn  defaid, 
a  chrwyn  geifr;  yn  ddiddym,  yn 
gystuddiol,  yn  ddrwg  eu  cyflwr ; 

38  (Y  rhai  nid  oedd  y  byd  yn 
deilwng  o  honynt,)  yn  crwydro 
mewn  anialwch,  a  mynyddoedd,  a 
thyllau  ac  ogofeydd  y  ddaear. 

39  A'r  rhai  hyn  oil,  8  wedi  cael 
tystiolaeth  trwy  fíydd,  ni  dderbyn- 
iasant  yr  addewid : 

40  Gan  fod  Duw  yn  rhag-weled 
^rhyw  heth  gwell  am  danom  ni, 
fel  na  pherffeithid  hwynt  hebom 
ninnau. 

PENNOD  XII. 

1  Cynghor  i  ffydd  dd'iamvadal,  amynedd,  a 
duwioldeb.  22  Canmol  y  testament  neivydd 
rhajgor  yr  hen. 


1141 


Anno 

DOMINI 

64. 


»1  Petr2. 
1. 

•>  Rhuf.  12. 

12. 

pen.  10.  36. 
e  1  Cor.  9. 

24. 


<«  Luc  24. 26. 
Phil.  2.  8, 
&c. 


e  Pb.  110. 1. 
pen.  1.  3, 
13.  a  8.  L 


ipen.  10. 
33,34. 


S  Job  5.  17. 
Diar.  3.  11. 


h  Dat.  3. 19. 


OBLEGID  hynny  ninnau  hefyd, 
gan  fod  cymmaint  CAvmmwl  o 
dystion  wedi  ei  osod  o'n  ham- 
gylch,  *gan  roi  heibio  bob  pwys, 
a'r  pechod  sydd  barod  i'w  ham- 
gylchu, ^  trwy  amynedd  "  rhedwn 
yr  yrfa  a  osodwyd  o'n  blaen  ni ; 

2  Gan  edrych  ar  lesu,  Pen-tywys- 
og  a  Pherffeithydd  ein  ffydd  ni; 
^  yr  hwn,  yn  He  y  Uawenydd  a 
osodwyd  iddo,  a  ddioddefodd  y 
groes,  gan  ddiystyru  gwaradwydd, 
ac  *  a  eisteddodd  ar  ddeheulaw 
gorsedd-faingc  Duw. 

3  Ystyriwch  am  hynny  yr  hwn 
a  ddioddefodd  gyfryw  ddywedyd 
yn  ei  erbyn  gan  ÌDechaduriaid ;  fel 
na  flinoch,  ac  nad  ymoUyngoch  yn 
eich  eneidiau. 

4  ^Ni  wrthwynebasoch  etto  hyd 
at  waed,  gan  ymdrech  yn  erbyn 
pechod. 

5  A  chwi  a  oUyngasoch  dros  gôf 
y  cynghor,  yr  hwn  sydd  yn  dywcd- 
yd  wrthych  megis  wrth  blant,  ^Fy 
mab,  na  ddirmyga  gerydd  yr  Ar- 
glwydd,  ac  nac  ymoUwng  pan  y'th 
argyhoedder  ganddo : 

6  Canys  ^y  neb  y  mae  yr  Ar- 
glwydd  yn  ei  garu,  y  mae  yn  ei 
geryddu  ;  ac  yn  fflangellu  pob  mab 
a  dderbynio. 

7  Os  goddefwch  gerydd,  y  mae 
Duw  yn  ymddwyn  tu  ag  attoch 
megis  tu  ag  at  feibion  :  canys  pa 
fab  sydd,  yr  hwn  nid  yw  ei  dad  yn 
ei  geryddu  ? 

8  Eithr  OS  heb  gerydd  yr  ydych, 
•o'r  hwn  y  mae  pawb  yn  gyfran- 
nog;  yna  bastardiaid  ydych,  ac 
nid  meibion. 

9  Heb  law  hynny,  ni  a  gawsom 
dadau  ein  cnawd  i'n  ceryddu,  ac 
a'îí  parchasom  hwy :  onid  mwy  o 
lawer  y  byddwn  ddarostyngedig  i 
^  Dad  yr  ysprydoedd,  a  by w  ? 

10  Canys  hwynt-hwy  yn  wir  dros 
ychydig  ddyddiau  2Ìn  ceryddent  fel 
y  gwelent  hwy  yn  dda ;  eithr  hwn 
er  llesâd  i  ni,  fel  y  byddem  gyfran- 
nogion  o'i  sancteiddrwydd  ef. 

11  Etto  ni  welir  un  cerydd  dros 
yr  amser  presennol  yn  hyfryd,  eithr 
yn  anhyfryd :  ond  gwedi  hynny  y 
mae  yn  rhoi  ^  heddychol  ffrwyth 
cyfiawnder  i'r  rhai  sydd  wedi  eu 
cynnefino  ag  ef. 

12  0  herwydd  paham  *"  cyfodwch 
i  iynu  y  dwylaw  a  laesasant,  a'r, 
gliniau  a  ymoUyngasant. 

13  A  gwnewch  Iwybrau  ^uniawn  ^s-iMsteii. 


>  Ps,  73, 1. 
1  Petr  5,  9. 


k  Num.  16. 
22.  a  27. 1(). 
Preg,  12.  7, 
Es.  57.  IC. 
Zech.12.1. 


1  lago  a  IS. 


"Job4.3,4. 
Es.  35.  3. 


Yr  yrfa  gristionog 


HEBREAID,  XIII. 


Amryw  gi/iig7iorion, 


Anno 

DOMINI 

64. 

n  Rbuf.  12. 

18. 

2  Tim.  2. 

22. 

o  Matt.  5.  8. 
P2Cor.  G.I. 
3  cwijinpo. 

q  Deiat.  23. 
18. 
pen.  3. 12. 


r  Eph.  5. 3. 

Cul.  3.  5. 
e  Gen.  25. 

33. 


t  Gen.  27. 
36,  33. 

4  ffonid  i 
ncicid  ei 
feddwl. 

n  Exoa.  19. 
12, 18, 19. 


s  Exod.  20. 
19. 

Dent.  5.  5, 
25.  a  18. 16. 

y  Exod.  19. 
13. 


I  Gal.  4.  26. 
Dat.  3.  12. 
a  21.  2, 10. 


a  Tiiic  10.  20. 
Phil.  4.  3. 


t>  pen.  8.  6. 

a  9.  15.     . 
5  cyfam~ 

mod. 
c  Exod.  24. 

8. 

pen.  10.  22. 

1  Petr  1.  2. 
d  Gen.  4. 10. 

))en.  11.  4. 
e  pen.  2.  2. 

a  3. 17. 

a  10.  28, 


f  Exod.  19. 
18. 


E  Kag.  2.  6. 


i'ch  traed  ;  fel  na  thröer  y  cloff 
allan  o'r  ffordd,  ond  yr  iacliâer  efe 
yii  hytrach. 

14  ""  Dilynwch  heddwch  â  phawb, 
a  sancteiddrwydd,  °  heb  yr  hAvn  ni 
chaiff  neb  weled  yr  Arglwydd : 

15  PQan  edrych  yn  ddyfal  na  ho 
neb  yn  ^  pallu  oddi  wrth  ras  Duw  ; 
^rhag  bod  un  gwreiddyn  chwerwedd 
yn  tyfu  i  fynu,  ac  yn  peri  blinder, 
a  thrwy  hwnnw  llygru  Uawer  ; 

16  '  Na  bo  un  putteiniwr,  neu 
halogedig,  megis  Esau,  ^  yr  hwn 
am  un  saig  o  fwyd  a  werthodd  ei 
enedigaeth-fraint 

17  Canys  chwi  a  wyddoch  ddar- 
fod  wedi  hynny  hefyd  ei  wrthod  ef, 
'pan  oedd  efe  yn  ewyllysio  eti- 
feddu  y  fendith :  oblegid  ni  chaf- 
odd  efe  *le  i  edifeirwch,  er  iddo 
trwy  ddagrau  ei  thaer-geisio  hi. 

18  Canys  ni  ddaethoch  cliwi  at  ''y 
mynydd  teimladwy  sydd  yn  liosgi 
gan  dan,  a  chwmmwl,  a  thywyll- 
wch,  a  thymmestl, 

19  A  sain  udgorn,  a  lief  geiriau  ; 
yr  lion  pwy  bynnag  a'*  clywsant,  a 
^  ddeisyfasant  na  chwanegid  yr  ym- 
adrodd  wrthynt : 

20  (Oblegid  ni  allent  hwy  oddef 
yr  liyn  a  orcliymynasid ;  ^  Ac  os 
bwystfil  a  gyíFyrddai  â'r  mynydd, 
efe  a  labyddir,  neu  a  wenir  â  phic- 
cell. 

21  Ac  mor  ofnadwy  oedd  y  golwg, 
ag  y  dywedodd  Moses,  Yr  ydwyf 
yn  ofni  ac  yu  crynu.) 

22  Eithr  chwi  a  ddaethocb  ^  i  fyn- 
ydd  Sion,  ac  i  ddinas  y  Duw  byw, 
y  Jerusalem  nefol,  ac  at  fyrddiwn 
o  angelion, 

23  I  gymmanfa  a  chynnulleidfa 
y  rliai  cyntaf-anedig,  ^  y  rhai  a 
ysgrifenwyd  yn  y  nefoedd,  ac  at 
Dduw,  Barnwr  pawb,  ac  at  yspryd- 
oedd  y  cyfiawn  y  rhai  a  berffeith- 
iwyd, 

24  Ac  at  lesu,  ^  Cyfryngwr  y  ^  tes- 
tament newydd,  a  '^gwaed  y  taen- 
elliad,  yr  hwn  sydd  yn  dywedyd 
pethau  gwell  ^  na'r  eiddo  Abel. 

25  Edrychwch  na  wrthodoch  yr 
hwn  sydd  yn  Uefaru.  Oblegid  *  oni 
ddiangodd  y  rhai  a  wrthodasant  yr 
hwn  oedd  yn  llefaru  ar  y  ddaear, 
mwy  o  lawer  nis  diangwn  ni,  y 
rhai  ydym  yn  troi  ymaith  oddi  wrth 
yr  hwn  sydd  yn  llefaru  o'r  nef : 

26  'Lief  yr  hwn  y  pryd  hwnnw 
a  ysgydwodd  y  ddaear :  ac  yn  awr 
a  addawodd,  gan  ddyAvedyd,  ^  Etto 


unwaith  yr  wyf  yn  cynhyrfu  nid  yn 
unig  y  ddaear,  ond  y  nef  hefyd. 

27  A'r  Etto  unwaith  hynny,  sydd 
yn  hysbysu  ^  symmudiad  y  pethau  a 
°ysgydwir,  megis  pethau  wedi  eu 
gwneuthur,  fel  yr  arhoso  y  pethau 
nid  ysgydwir. 

28  0  herwydd  paham,  gan  ein  bod 
ni  yn  derbyn  teyrnas  ddisigl,  bydd- 
ed  gennym  ras,  trwy  yr  hwn  y  gwas- 
anaethom  Dduw  wrth  ei  fodd,  gyd 
â  gwylder  a  pharchedig  ofn  : 

29  Oblegid  *  ein  Duw  ni  sydd 
dan  ysol. 

PENNOD  XIII. 

1  Amryw  gyngJiorion ;  megis  i  garu  ein  gilydd: 
4  i  fyw  yn  onest :  5  i  ochelyd  cybydd-dra  : 
7  i  berchi  pregefhiryr  Diiw:  9  i  ochel  atliraw- 
011  d'ieiiJir  ;  10  i  gyfaddef  Crist:  16  i  roi 
elusen  :  17  i  ufuddhau  i  swyddogion :  18  i 
wäàd'io  dros  yr  apostol.    20  Y  ditcedd. 

PARHAED  *  brawdgarwch. 
2  ^Nac  anghofiwch   lettygar- 
wch :    canys  wrth  hynny  *=  y  llettŷ- 
odd  rhai  angelion  yn  ddiarwybod. 

3  ^Cofiwch  y  rhai  sydd  yn  rhwym, 
fel  pettech  yn  rhwym  gyd  â  hwynt ; 
y  rhai  cystuddiol,  megis  yn  bod 
eich  hunain  hefyd  yn  y  corph. 

4  Anrhydeddus  yw  priodas  ym 
mhawb,  a'r  gwely  dihalogedig :  eithr 
putteinwyr  a  godinebwyr  a  farna 
Duw. 

5  Bydded  eich  ymarweddiad  yn 
ddiariangar ;  ^  gan  fod  yn  foddlawn 
i'r  hyn  sydd  gennych :  canys  efe  a 
ddywedodd,  ^Ni'th  roddaf  di  i  fynu, 
ac  ni'th  Iwyr-adawaf  chwaith  : 

6  Fel  y  gallom  ddywedyd  yn  hŷf, 
^Yr  Arglwydd  sydd  gymmorth  i  mi, 
ac  nid  ofnaf  betli  a  wnel  dyn  i  mi. 

7  ^Meddyliwch  am  eich  ^blaeii- 
oriaid,  y  rhai  a  draethasant  i  chwi 
air  Duw :  ffydd  y  rhai  dilynwch, 
gan  ystyried  diwedd  eu  hymar- 
weddiad  hwynt. 

8  lesu  Grist,  ddoe  a  heddyw  ^yv 
un,  ac  yn  dragywydd. 

9  "^Na'ch  arweinier  oddi  amgylch 
ag  athrawiaethau  amryw  a  dieithr : 
canys  da  yw  bod  y  galon  wedi  ei 
chryfhau  a  gras,  ^nid  a  bwydydd, 
yn  y  rhai  ni  chafodd  y  sawl  a  rod- 
iasant  ynddynt  fudd. 

10  Y  mae  gennym  ni  allor,  o'r  hon 
nid  oes  awdurdod  i'r  rhai  sydd  yn 
gwasanaethu  y  tabernacl  i  fwytta. 

11  Canys  ™  cyrph  yr  anifeiliaid 
hynny,  y  rhai  y  dygir  eu  gwaed 
gan  .  yr  arch-offeiriad  i'r  cyssegr 
dros  bechod,  a  losgir  y  tu  allan 
i'r  gwersyll. 


ac  amryw 


lAGO,  I. 


ddyledswyddau. 


Anno 

DOMINI 

64. 

n  loan  19. 
17,  18. 

Act.  7.  58. 

«pen.  11. 26. 


P  Jlic.  2. 10. 
Phil.  ?,.  20. 
pen.  11. 10, 

16. 

1  Eph.  5. 20. 

1  Pctr  2.  5. 
r  Lef.  7.  12. 

Ps.  50.  14, 

23. 

a  60.  30, 31. 

a  107.  22. 
8  Ho3. 14.  2. 
Î  clod  fori  H. 
t  Phil.  4. 18. 


«Phil.  2.29. 

1  Thess.  Ô. 

12. 

1  Tim.  5. 

17.  ad.  7. 
<  llyu'odr- 

aclliwyr. 
K  Ezec.  3. 

IT. 

a  33.  2,  7. 


Anno 
DOMINI 
Cylcb  60. 


«  Deut.  32. 

26. 

loan  7.  3.5. 

Act.  8. 1. 

1 1'etr  1.  1. 
b  Matt.  5. 

IJ.. 

Act.  5.  41. 

Heb.  10. 

34. 
c  Khuf.  5. 3. 

li'etrl.6. 

d  Diar.  2.  3. 
e  Matt.  7.  7. 

a  21.  22. 

Marc  IL 

21. 

Luc  11.9. 

loan  14.1:3. 

a  15.  7. 

a  16.  23. 
2  rhwydd. 
f  Jer.29. 12. 

1  loan  Û. 

14. 


12  0  Iierwydd  paham  lesu  liefyd, 
fel  y  sancteiddiai  y  bobl  trwy  ei 
waed  ei  hun,  "  a  ddioddefodd  y  tu 
allan  i'r  porth. 

13  Am  hynny  awn  atto  ef  o'r  tu 
allan  i'r  gwersyll,  gan  ddwyn  "ei 
waradwydd  ef. 

14  P  Canys  nid  oes  i  ni  yma  ddinas 
barhaus,  eithr  un  i  ddyfod  yr  ỳm 
ni  yn  ei  disgwyl. 

15  'iTrwyddo  ef  gan  hynny  offrym- 
mwn  "■  aberth  moliant  yn  wastadol  i 
Dduw,  yr  hyn  yw  ^  fFrwyth  ein  gwe- 
fiisau  yn  ^  cyffesu  i'w  enw  ef 

16  Ond  gwneutliur  daioni,  a  chyf- 
rannu,  nac  angliofiwch  :  canys  *  â 
chyfryw  ebyrth  y  rhyngir  bodd 
Diiw. 

17  "üfuddhêwch  i'ch  ^blaenoriaid, 
ac  ymddarostyngwch  :  oblegid  ^  y 
maent  hwy  yn  gwylio  dros  eich 
eneidiau  chwi,  megis  rliai  a  fydd 
rhaid  iddynt  roddi  cyfrif;  fel  y 
gallont  wneuthur  hynny  yn  llawen, 
ac  nid  yn  drist :  canys  difudd  i 
chwi  yiv  hynny. 

18  Gweddiwch  drosom  ni :  canys 
yr  ydym  yn  credu  fod  gennym  gyd- 
wybod  dda,  gan  ewyllysio  byw  yn 
^onestym  mhob  peth. 


19  Ond  yr  ydwyf  ^yn  helaethach 
yn  dymuno  gwneuthur  o  honoch 
hyn,  i  gael  fy  rhoddi  i  chwi  dra- 
chefn  yn  gynt. 

20  A  Duw  yr  heddwch,  ^yr  hwn  a 
ddug  drachefn  oddi  wrth  y  meirw 
ein  Harglwydd  lesu,  ^  Bugail  mawr 
y  defaid,  ^  trwy  waed  y  ^  cyfammod 
tragywyddol, 

21  "  A'ch  perifeithio  ym  mhob 
gweithred  dda,  i  wneuthur  ei  ewyll- 
ys  ef;  gan  "^weithio  ynoch  yr  hyn 
sydd  gymmeradwy  yn  ei  olwg  ef, 
trwy  lesu  Grist :  i'r  hwn  y  hyddo 
y  gogoniant  yn  oes  oesoedd.  Amen. 

22  Ac  yr  ydwyf  yn  attolwg  i  chwi, 
frodyr,  goddefwch  air  y  cynghor: 
oblegid  ar  fyr  eiriau  ^yr  ^ysgrif- 
enais  attoch, 

23  Gwybyddwch  oUwng  ein  brawd 
Timotheus  yn  rhydd ;  gyd  â'r  hwn, 
OS  daw  efe  ar  fyrder,  yr  ymwelaf 
a  chwi. 

24  Anherchwch  eich  hoU  ^flaen- 
oriaid,  a'r  holl  saint.  Y  mae  y  rhai 
o'r  Ital  yn  eich  annerch. 

25  Gras  fyddo  gyd  â  chwi  oil. 
Amen. 

\  At  yr  Hebreaid  yr  ysgrifenwyd  o'r  Ital, 
gyd  a  Thimothëus. 


EPISTOL  CYFFEEDINOL 

lAGO  YR  APOSTOL. 


PENNOD  I. 

2  Cynglior  i  lawenychu  mewn  hlmder:  5  i  qfyn 
doethineh  gan  Dduw  :  13  na  /wrier  y  hai 
arno  ef  o  ran  ein  gwendid  na'n  pechodau  ni  : 
22  i  wrandaw  ac  i  fyfyrio  ar  air  Duw  ;  ac 
i  wneuthur  ar  ei  ol:  26  os  amgen,  fe  all  rhai 
ymddangos  yn  grefyddol  oddi  allan,  ond  ni 
allant  fod  felly  mewn  gwirionedd. 

IAGO,  gwasanaethwr  Duw  a'r 
Arglwydd  lesu  Grist,  at  y  deu- 
ddeg  llwyth  *sydd  ar  wasgar,  an- 
nerch. 

2  ^Cyfrifwch  yn  bob  llawenydd,  fy 
mrodyr,  pan  syrthioch  mewn  am- 
ryw brofedigaethau ; 

3  "^Gan  wybod  fod  profiad  eich 
ffydd  chwi  yn  gweithredu  amynedd. 

4  Ond  caffed  amynedd  ei  pher- 
ffaith  waith ;  fel  y  byddoch  berffaith 
a  chyfan,  heb  ddiffygio  mewn  dim. 

5  "^  O  bydd  ar  neb  o  honoch  eisieu 
doethiueb,  ^gofyned  gan  Dduw,  yr 
hwn  sydd  yn  rlioi  yn  ^haelionus  i 


bawb,   ac  heb 
roddir  iddo  ef. 


ddannod ;    a  ^hi   a 


6  Eithr  gofyned  mcAvn  ffydd,  heb 
ammeu  dim :  canys  yr  hwn  sydd 
yn  ammeu,  sydd  gyffelyb  i  don 
y  mor,  a  chwelir  ac  a  deflir  gan 
y  gwynt. 

7  Canys  na  feddylied  y  dyn  hwn- 
nw  y  derbyn  efe  ddim  gan  yr  Ar- 
glwj'^dd. 

8  Gwr  dau-ddyblyg  ei  feddwl  sydd 
anwastad  yn  ei  holl  ffyrdd. 

9  Y  brawd  o  radd  isel,  ^llawen- 
yched  yn  ei  oruchafiaeth  : 

10  A'r  cyfoethog,  yn  ei  ddaros- 
tyngiad :  canys  ^  megis  blodeuyn  y 
glas-welltyn  y  diflanna  efe. 

11  Canys  cyfododd  yr  haul  gyd  â 
gwres,  a  gwywodd  y  glas-welltyn, 
a'i  flodeuyn  a  gwympodd,  a  theg- 
wch  ei  brŷd  ef  a  gollodd:  felly 
hefyd  y  diflanna  y  cyfoethog  yn  ei 
fíyrdd. 

12  ^Gwỳn  ei  fyd  y  gwr  sydd  yn 
goddef  profedigaeth :  canys  pan 
fyddo  profedig,  efe  a  dderbyu  '  gor- 


Anno 

DOMINI 

64. 


J  Philcm. 

22. 


»  Es.  40.  11. 

Ezec.  34. 

23. 

loan  10.  n. 

1  Pet  r  2. 25. 

a  5.  4. 
b  Zech.  9. 

11. 
6  Neil,  test- 

awent. 
0  Phil,  2. 13. 

IPetrS.lO. 
'  wneuthur. 


ä  1  Petr  5. 
12. 
8  anfonait. 


9  hjwodr- 
aeihwyr. 


Anno 
DOMINI 

Cylch  60. 


S  ymffrost- 
ied. 


B  Job  14.  2. 
Ps.  103. 1Ö. 
Es.  40.  6. 
1  Cor.  7. 31, 
1  Petr  1. 
24. 

1  loan  2. 
17. 

h  Job  5. 17. 

Diar.  3. 11, 

12. 

Heb.  12.  5. 

Dat.  3. 19. 
i  1  Cor.  9. 

25. 

pen.  2.  5. 

1  Petr  5.  4. 

Dat.  2. 10. 


1143 


Amryiv  gyngJiorîon. 


lAGO,  II. 


Na  dd'iystyrer  y  tlawd. 


Anno 
DOMINI 
Cylch  60. 


k  Matt.  10. 

22. 

a  19. 28, 29. 
<  drwg. 


1  loan  3.  27. 
1  Cor.  4.  7. 


n  loan  1. 13. 

a  3.  3. 

I  Cor.  4. 15. 

1  Petr  1. 

23. 
0  Jer.  2.  3. 

Dat.  14.  4. 


P  Preg.  5. 1. 

1  Diar.  17. 
27. 
r  Preg.  7. 9. 


•  Col.  3.  8. 
1  Petr  2. 1. 


t  Matt.  7.21. 
Luc  11.  -28. 
Khuf.2.13. 


u  Luc  6.  47, 
&c. 

Edi-ych 
peQ.  2. 14, 
iSec. 


X  2  Cor.  3. 
18. 
y  pen.  2. 12. 


«loan  13. 17. 


6  weithred- 
iad. 


Sfrieyvo. 
»  Ps.  34. 13. 

a  39. 1. 

1  Petr  3. 

10. 


on  y  bywyd,  '^yr  hon  a  addawodd 
yr  Arglwydd  i'r  rhai  a'i  carant  ef. 

13  Na  ddyweded  neb,  pan  demt- 
ier  ef,  Gan  Dduw  y'm  temtir :  canys 
Duw  nis  gellir  ei  demtio  â  ^  drygau, 
ac  nid  yw  efe  yn  temtio  neb. 

14  Canys  yna  y  temtir  pob  un, 
pan  y  tynner  ef,  ac  y  llithier,  gan 
ei  chwant  ei  hun. 

15  Yna  chwant,  wedi  ymddŵyn,  a 
esgor  ar  bechod :  pechod  hefyd, 
pan  orphener,  a  esgor  ar  farwol- 
aeth. 

16  Fy  mrodyr  anwyl,  na  chyfeil- 
iornwcb. 

17  '  Pob  rhoddiad  daionus,  a  phob 
rhodd  berfifaith,  oddi  uchod  y  mae, 
yn  disgjn  oddi  wrth  Dad  y  goleuni, 
""  gyd  â'r  hwn  nid  oes  gyfnewidiad, 
na  chysgod  tröedigaeth. 

18  "01  wir  ewyllys  yr  ynnillodd 
efe  nyni  trwy  air  y  gwirjonedd,  fel 
y  byddem  ryw  "  flaen-ffrwyth  o'i 
greaduriaid  ef 

19  0  achos  hyn,  fy  mrodyr  anwyl, 
Pbydded  pob  dyn  esgud  i  wrandaw, 
1  diog  i  lefaru, '  diog  i  ddigofaint : 

20  Canys  digofaint  gwr  nid  yw 
yn  cyflawni  cyfiawnder  Duw. 

21  0  herwydd  paham  'rhoddwch 
heibio  bob  budreddi,  a  helaeth- 
rwydd  malais  ;  a  thrwy  addfwynder 
derbyniwch  yr  impiedig  air,  yr  hwn 
a  ddichon  gadw  eich  eneidiau. 

22  A  *byddwch  wneuthurwyr  y 
gair,  ac  nid  gwrandawyr  yn  unig, 
gan  eich  twyllo  eich  hunain. 

23  Oblegid  "os  yw  neb  yn  wran- 
dâwr  y  gair,  ac  heb  fod  yn  wneuth- 
urwr,  y  mae  hwn  yn  debyg  i  wr 
yn  edrych  ei  wynebpryd  naturiol 
mewn  drych : 

24  Canys  efe  a'i  hedrychodd  ei 
hun,  ac  a  aeth  ymaith,  ac  yn  y  man 
efe  a  anghofiodd  pa  fath  ydoedd. 

25  Eithr  ""yr  hwn  a  edrych  ar 
berffaith  ^  gyfraith  rhyddid,  ac  a 
barhao  ynddi,  hwn,  heb  fod  yn 
wrandäwr  anghofus,  ond  gwneuth- 
urwr  y  weithred,  '^e/e  a  fydd  ded- 
wydd  yn  ei  ^  weithred. 

26  Os  yw  neb  yn  eich  mysg  yn 
cymmeryd  arno  fod  yn  grefyddol, 
heb  ***attal  ei  dafod,  ond  twyllo  ei 
galon  ei  hun,  ofer  yiv  crefydd  hwn. 

27  Crefydd  bur  a  dihalogedig  ger 
bron  Duw  a'r  Tad,  yw  hyn  ;  Ym- 
weled  a'r  amddifaid  a'r  gwragedd 
gweddwon  yn  eu  hadfyd,  a'i  gadw 
ei  hun  yn  ddifrycheulyd  oddi  wrth 
y  byd. 


PENNOD  II. 

1  Nad  gweddol  i  Gristionogion  dd'iystyru  eu 
brodyr  tlodion,  13  ond  bod  yn  gariadus  ac 
yn  drugarogion.  14  Na  ddylid  ymffrostio 
o  ffydd  lie  ni  byddo  gweithredoedd  da: 
17  nad  yw  y  ffydd  honno  ond  ffydd  farw, 
19  o  ffydd  y  cythreuliaid  ;  21  ac  nid  ffydd 
Abraham,  25  a  Bahab. 

FY  mrodyr,  na  fydded  gennych 
fíydd  ein  Harglwydd  ni  lesu 
Grist,  sef  Arglwydd  y  gogoniant, 
gyd  â  *  derbyn  wyneb. 

2  Oblegid  OS  daw  i  mewn  fch 
^  cynnuUeidfa  chwi  wr  â  modrwy 
aur,  mewn  dillad  gwychion,  a  dyfod 
hefyd  un  tlawd  mewn  dillad  gwael ; 

3  Ac  edrych  o  honoch  ar  yr  hwn 
sydd  yn  gwisgo  y  dillad  gwychion, 
a  dywedyd  wrtho,  Eistedd  di  yma 
^mewn  He  da;  a  dywedyd  wrth  y 
tlawd,  Saf  di  yna,  neu  eistedd  yma 
is  law  fy  ystol-droed  i : 

4  Onid  ydych  chwi  dueddol  yn- 
och  eich  hunain?  ac  onid  aethoch 
yn  farnwyr  meddyliau  drwg? 

5  Gwrandêwch,  fy  mrodyr  anwyl ; 
^  Oni  ddewisodd  Duw  dlodion  y  byd 
hwn  *=yn  gyfoethogion  mewn  flydd, 
ac  yn  etifeddion  y  deyrnas  "^yr  hon 
a  addawodd  efe  i'r  rhai  sydd  yn  ei 
garu  ef  ? 

6  Eithr  *  chwithau  a  ammharchas- 
och  y  tlawd.  Onid  yw  y  cyfoethog- 
ion  yn  eich  gorthrymmu  chwi,  ac  yn 
eich  tynnu  ger  bron  brawdleoedd  ? 

7  Onid  ydynt  hwy  yn  cablu  yr 
enw  rhagorol,  yr  hwn  a  elwir  ar- 
noch  chwi? 

8  Os  cyflawni  yr  ydych  y  gyfraith 
frenhinol  yn  ol  yr  ysgrythyr,  ^Câr 
dy  gymmydog  fel  ti  dy  hun ;  da  yr 
ydych  yn  gwneuthur : 

9  Eithr  s  OS  derbyn  wyneb  yr 
ydych,  yr  ydych  yn  gwneuthur  pech- 
od, ac  yn  cael  eich  argyhoeddi  gan 
y  gyfraith  megis  troseddwyr. 

10  Canys  pAvy  bynnag  a  gadwo  y 
gyfraith  i  gyd  oil,  ac  a  ballo  mewn 
un  pivngc, 
cwbl. 

11  Canys  y 
^Na  odineba,  a  ddywedodd  hefyd, 
Na  ladd-  Ac  os  ti  ni  odinebi,  etto 
a  leddi,  yr  wyt  ti  yn  troseddu  y 
gyfraith. 

12  Felly  dywedwch,  ac  felly 
gwnewch,  megis  rhai  a  fernir  wrth 
''gyfraith  rhyddid. 

13  Canys  ^barn  ddidrugaredd  fydd 
i'r  hAvn  ni  wnaeth  drugaredd ;  ac 
"y  mae  trugaredd  yn  gorfoleddu 
yn  erbyn  barn. 


y  mae  efe  yn  euog  o'r 
*neb  a  ddywedodd, 


Amffydd  heb  weithredoedd. 


lAGO,  III. 


Am  lywodvaethu  y  tafod. 


Anno 
DOMINI 

Cylch  60. 

n  Matt.  7. 

26. 

pen.  1.  23. 
o  Edrych 

Luc  3. 11. 


P  1  loan  3. 
18. 


B  Gr.  wrih 
ei  hun. 


6Neu,iííríA. 


1  Marc  1. 
24. 


r  Gen.  22. 9, 

12. 

7  Neu,  A 
well,  &C. 
«Heb.  11. 17. 


t  Gen.  15.  6. 
Rhuf.  4.  3. 
GaL  3.  6. 

n  2  Chion. 
20.7. 
£b.  41.  & 


«  Jos.  2. 1. 
Heb.ll.3L 


8  anodZ. 


14  ''Pa  fudd  yw,  fy  mrodyr,  o 
dywed  neb  fod  ganddo  ffydd,  ac 
heb  fod  ganddo  weithredoedd?  a 
ddichon  ^dd  ei  gadw  ef  ? 

15  Eithr  "OS  bydd  brawd  neu 
chwaer  yn  noeth,  ac  mewn  eisieu 
beunyddiol  ymborth, 

16  A  Pdywedyd  o  un  o  honoch 
wrthynt,  Ewch  mewn  heddwch,  ym- 
dwymnwch,  ac  ymddigonwch  ;  etto 
heb  roddi  iddynt  angenrheidiau  y 
corph ;  pa  lès /ydd? 

17  FeUy  ffydd  hefyd,  oni  bydd 
ganddi  weithredoedd,  marw  ydyw, 


a  hi 


'  yn  unig. 


18  Eithr  rhyw  un  a  ddywed,  Tydi 
ffydd  sydd  gennyt,  minnau  gweith- 
redoedd  sydd  gennyf:  dangos  i 
mi  dy  ffydd  di  ^heb  dy  weithred- 
oedd, a  minnau  wrth  fy  ngweith- 
redoedd  i  a  ddangosaf  i  ti  fy  ffydd 
innau. 

19  Credu  yr  wyt  ti  mai  un  Duw 
sydd ;  da  yr  wyt  ti  yn  gwneuth- 
ur :  1  y  mae  y  cy threuliaid  hefyd  yn 
credu,  ac  yn  crynu. 

20  Eithr  a  fynni  di  wybod,  0  ddyn 
ofer,  am  fiydd  heb  weithredoedd, 
mai  marw  y w  ? 

21  Abraham  ein  tad  ni,  onid  o 
weithredoedd  y  cyfiawnhâwyd  ef, 
"^pan  offrymmodd  efe  Isaac  ei  fab 
ar  yr  allor  ? 

22  "^  Ti  a  weli  •  fod  ffydd  yn  cyd- 
weithio  â'i  weithredoedd  ef,  a  thrwy 
weithredoedd  fod  ffydd  wedi  ei 
pherffeithio. 

23  A  chyflawnwyd  yr  ysgrythyr  yr 
hon  sydd  yn  dywedyd,  *Credodd 
Abraham  i  Dduw,  a  chyfrifwyd  iddo 
yn  gyfiawnder :  a  ^  Chyfaill  Duw  y 
galwyd  ef 

24  Chwi  a  welwch  gan  hynny  mai 

0  weithredoedd  y  cyfiawnhêir  dyn, 
ac  nid  o  ffydd  yn  unig. 

25  Yr  un  ffunud  hefyd,  ^Rahab 
y  buttain,  onid  o  weithredoedd  y 
cyfiawnhâwyd  hi,  pan  dderbyniodd 
hi  y  cenhadau,  a'u  danfon  yniaith 
fforddaraU? 

26  Canys  megis  y  mae  y  corph 
heb  yr  ^yspryd  yn  farw,  felly  hef- 
yd ^dd  heb  weithredoedd,  marw 
yw. 

PENNOD  III. 

1  Na  ddylem  ni  fod  yn  brysur  i  feio  ar  eraill ; 
6  ond  yn  hylrach  ffrwyno  y  tafod  ;  yr  hwn, 
er  nad  ydyw  ond  aelod  hychan,  etto  y  mae 
efe  yn  achos  llawer  o  ddaioni,  ac  o  ddryg- 
ioni.  13  Yrhai  sydd  wir-synhwyrol,  y  maent 
yn  fwynion,  yn  heddychlaivn,  heb  genjigennu, 
ac  heb  ymryson. 


*  IVTA  fyddwch  feistriaid  lawer,  fy 
-Li  mrodyr;  *'gan  wybod  y  der- 
byniwn  ni  farnedigaeth  fwy. 

2  Canys  "^mewn  llawer  o  bethau 
yr  ydym  ni  bawb  yn  llithro.  "^Od 
oes  neb  heb  lithro  ar  air,  *  gwr  per- 
ffaith  yw  hwnnw,  yn  gallu  ffrwyno 
yr  holl  gorph  hefyd. 

3  Wele,  ^yr  ydym  ni  yn  rhoddi 
ffrwynau  ym  mhennau  y  meirch,  i'w 
gwneuthur  yn  ufudd  i  ni;  ac  yr 
ydym  yn  troi  eu  holl  gorph  hwy 
oddi  amgylch. 

4  Wele,  y  Uongau  hefyd,  er  eu 
maint,  ac  er  eu  gyrru  gan  wyntoedd 
creulawn,  a  droir  oddi  amgylch  â 
llyw  bychan.  He  y  mynno  y  llyw- 
ydd. 

5  Felly  hefyd  ^  y  tafod,  aelod  bych- 
an y w,  ac  ^  yn  fírostio  pethau  mawr- 
ion.  Wele,  faint  o  ddefnydd  y  mae 
ychydig  dan  yn  ei  ennyn  ! 

6  A'r  tafod,  tan  ydyw,  byd  o  ang- 
hyfiawnder.  Felly  y  mae  y  tafod 
wedi  ei  osod  ym  mhlith  ein  haelod- 
au  ni,  fel  '  y  mae  yn  halogi  yr  holl 
gorph,  ac  yn  gosod  ^troell  natur- 
iaeth  yn  fflam ;  ac  wedi  ei  wneuthur 
yn  fflam  gan  uffern. 

7  Canys  "hoU  natur  gwỳllt-filod, 
ac  adar,  ac  ymlusgiaid,  a'r  pethau 
yn  y  môr,  a  ddofir  ac  a  ddofwyd 
gan  *  natur  ddynol : 

8  Eithr  y  tafod  ni  ddichon  un  dyn 
ei  ddofi ;  drwg  anllywodraethus  yd- 
yw, yn  Uawn  gwenwyn  marwol. 

9  Ag  ef  yr  ydym  yn  bendithio  Duw 
a'r  Tad;  ag  ef  hefyd  yr  ydym  yn 
melldithio  dynion,  ^a  wnaethpwyd 
ar  lun  Duw. 

10  O'r  un  genau  y  mae  yn  dy- 
fod  allan  fendith  a  melldith.  Fy 
mrodyr,  ni  ddylai  y  pethau  hyn 
fod  felly. 

11  A  ydyw  fíynnon  o'r  un  ^  Uygad 
yn  rhoi  dwfr  melus  a  chwerw  ? 

12  A  ddichon  y  pren  ffigys,  fy 
mrodyr,  ddwyn  olifaid?  neu  win- 
wydden,  ffigys  ?  felly  ni  ddichon  un 
ffynnon  roddi  dwfr  hallt  a  chroyw. 

13  Pwy  sydd  wr  doeth  a  ^  deallus 
yn  eich  plith?  dangosed,  trwy  ymar- 
weddiad  da,  ei  weithredoedd  mewn 
mwyneidd-dra  doethineb. 

14  Eithr  od  oes  gennych  'genfigen 
chwerw  ac  ymryson  yn  eich  calou, 
""  na  fyddwch  fírostwyr  a  chelwydd- 
og  yn  erbyn  y  gwirionedd. 

15  Nid  yw  y  doethineb  hwn  yn 
disgyn  oddi  uchod;  ond  daearol, 
"  anianol,  cy threulig  yiv. 


Amio 
DOMINI 

Cylch  60. 

»  Matt.  23. 

8. 

lihuf.  2. 

20,  21. 
b  Luc  C.  37. 
c  1  Bren.  8. 

4G. 

2  Chron.  6. 

36. 

Diar.  20. 9. 

Preg.7.20. 

1  loan  1.8. 
d  Ps.  34.  13. 

pen.  1.  26. 
e  Matt.  12. 

37. 
t  Ps.  32.  9. 


e  Diar.  12. 

18.  a  15.  2. 
t  Ps.  12.  3. 

a  73.  8,  9. 


I  Matt.  15. 

11,  18, 19. 

Marc  7. 15, 

20,  23. 
Ü  chwŷl. 


S  pob  rhyu) 
o  wýìü- 
filod. 


*  ddynol 

ryw. 


t  Gen.  1. 2G. 


6  chyfar- 
Wijdd. 


1  Rhuf.  13. 
13. 


m  Rhiif.  2. 
17, 23. 


n  J  udas  19, 


Yn  erhìjn  halchder. 


lAGO,  IV. 


Brinder  einioes  dyn. 


Anno 
DOMINI 

Cylch  Ö0. 

o  1  Cor.  3.  3. 

Gal.  5.  20. 
7  annhrefn. 
P  1  Cor.  2. 

6,7. 


3  diddadl- 

eugar. 
q  Diar.  11. 

18. 

Hos.10.12. 

Heb.  1-^ 

11. 


a  Khuf,  7. 
23. 

Gal.  5.  17. 
1  Petr  2. 
11. 

3  lladd. 


b  Job  27.  9. 

a  35. 12. 

Pa.  18.  41. 

Es.  1.  15. 

Jer.  11. 11. 

Zech.7.13. 
c  Ps.  G6.  18. 

1  loan  3. 

22.  a  5. 14. 
d  Ps.  73.  27. 

e  1  loan  2. 

15. 
t  loan  15. 

19. a  17. 14. 

Gal.  1.10. 


8  ffidrych 
Gen.  C.  5. 
a  8.  21. 
Num.  11. 
29. 

Diar.  21. 
10. 

t  Ps.  138.  6. 
Diar.  3. 34. 
1  Petr  5. 5. 


lEph.4.27. 
1  Petr  5. 9. 

k  2  Cliron. 

15.2. 
1  Es.  1. 16. 


n»  pen.  1.  8. 


«Luc  14  11. 
a  18. 14. 
1  Petr  5. 6. 


16  Canys  °  He  mae  cenfigen  ac  ym- 
ryson,  yno  j/  mae  '^  terfysg,  a  phob 
gweithred  ddrwg. 

17  Eithr  Py  ddoethineb  sydd  oddi 
uchod,  yn  gyntaf  pur  ydýw,  wedi 
hynny  heddychlawn,  boneddigaidd, 
hawdd  ei  thrin,  llawn  trugaredd  a 
ifrwythau  da,  ^diduedd,  a  diragrith. 

18  A  ^ffrwyth  cyfiawnder  a  heuir 
mewn  heddwch  i'r  rhai  sydd  yn 
gwneuthur  heddwch. 

PENNOD  IV. 

1  Bhaid  i  ni  ymryson  yn  erhyn  irachwant,  4  ao 
anghymmedrolder,  5  a  halchder,  11  ac  enllih, 
a  harnu  ar  eraill ;  13  ac  na  roddom  ormod 
hyder  ar  Iwyddiant  hydol,  nac  ar  einioes 
dyn  ;  ond  rhoi  y  cwhl  ar  Dduw, 

OBA  le  y  mae  rhyfeloedd  ac 
-  ymladdau  yn  eich  plith  chwi  ? 
onid  oddi  wrth  hyn,  sef  eich.  melus- 
chwantau  ^y  rhai  sydd  yn  rhyfela 
yn  eich  aelodau  ? 

2  Chwenuychu  yr  ydych,  ac  nid 
ydych  yn  cael ;  ^  cenfigennu  yr 
ydych  ac  eiddigeddu,  ac  nid  yd- 
ych yn  gallu  cyrhaeddyd :  ymladd 
a  rhyfela  yr  ydych,  ond  nid  yd- 
ych yn  cael,  am  nad  ydych  yn 
gofyn. 

3  ^  Gofyn  yr  ydych,  ac  nid  ydych 
yn  derbyn,  o  '^herwydd  eich  bod 
yn  gofyn  ar  gam,  fel  y  galloch  eu 
treulio  ar  eich  melus-chwantau. 

4  ^  Chwi  odinebwyr  a  godineb- 
Avragedd,  oni  -vvyddoch  chwi  fod 
^  cyfeillach  y  byd  yn  elyniaeth  i 
Dduw?  ^pwy  bynnag  gan  hynny  a 
ewyllysio  fod  yn  gyfaill  i'r  byd,  y 
mae  yn  elyn  i  Dduw. 

5  A  ydych  chwi  yn  tybied  fod  yr 
ysgrythyr  yn  dy wedyd  yn  ofer,  ^  At 
*geiifigen  y  mae  chwant  yr  yspryd 
a  gaitrefa  ynom  ni ? 

6  Eithr  rhoddi  gras  mwy  y  mae:  o 
herwydd  paham  y  mae  yn  dywed- 
yd,  ^  Y  mae  Duw  yn  gwrthwynebu 
y  beilchion,  ond  yn  rhoddi  gras  i'r 
rhai  gostyngedig. 

7  Ymddarostyngwch  gan  hynny  i 
Dduw.  *  Gwrthwynebwch  ddiafol, 
ac  efe  a  ify  oddi  wrthych. 

8  ''Nesêwch  at  Dduw,  ac  efe  a 
nesâ  attoch  chwi.  ^  Glanhêwch  eich 
dwylaw,  chwi  bechaduriaid ;  a  phur- 
wch  eich  calonnau,  chwi  ""  â'r  medd- 
wl  dau-ddyblyg. 

9  "Ymofidiwch,  a  galerwch,  ac 
wylwch :  tròer  eich  chwerthin  chwi 
yn  alar,  a'c/i  Uawenydd  yn  drist- 
wch. 

10  "Ymddarostyngwch  ger   bron 


yr  Arglwydd,  ac  efe  a'ch  dyrchafa 
chwi. 

11  N'a  ddywedwch  yn  erbyn  eich 
gilydd,  frodyr.  Y  neb  sydd  yn  dy- 
wedyd  yn  erbyn  ei  frawd,  ac  Pyn 
barnu  ei  frawd,  y  mae  efe  yn  dy  wed- 
yd yn  erbyn  y  gyfraith,  ac  yn  barnu 
y  gyfraith:  ac  od  wyt  ti  yn  barnu 
y  gyfraith,  nid  ^vyt  ti  wneuthurwr 
y  gyfraith,  eithr  barnwr. 

12  Un  gosodwr  cyfraith  sydd,  yr 
hwn  a  ddichon  gadw  a  choUi.  ^Pwy 
wyt  ti  yr  hwn  wyt  yn  barnu  arall  ? 

13  '^Iddo  yn  awr,  y  rhai  ydych  yn 
dywedyd,  Heddyw  neu  y  fory  ni  a 
awn  i  gyfryw  ddinas,  ac  a  arhoswn 
yno  flwyddyn,  ac  a  farchnattâwn, 
ac  a  ennillwn : 

14  Y  rhai  ni  wyddoch  beth  a 
fydd  y  fory.  Canys  beth  ydyw 
eich  einioes  chwi  ?  ^  Canys  tarth 
ydyw,  yr  hwn  sydd  dros  ychydig 
yn  ymddangos,  ac  wedi  hynny  yn 
diflannu. 

15  Lie  y  dylech  ddywedyd,  *0s 
yr  Arglwydd  al  myn,  ^  ac  os  bydd- 
wn  byw,  ni  a  wnawn  hyn,  neu 
hynny. 

16  Eithr  yn  awr  gorfoleddu  yr 
ydych  yn  eich  ymffrost :  "  pob  cyf- 
ryw  orfoledd,  drwg  ydyw. 

17  Am  hynny  ''i'r  neb  a  fedr 
wneuthur  daioni,  ac  nid  yw  yn  ei 
wneuthur,  pechod  ydyw  iddo. 

PENNOD  V. 

1  Bhaid  i  gyfoethogion  drygionus  ofni  dzaledd 
Daw,  7  Ni  a  ddylem  fod  yn  dd'ioddefgar 
meivn  ad/yd,  yn  ol  esampl  y  prophwydi,  a 
Job ;  12  a  gochelyd  tyngu ;  13  a  gwedd'io 
mewn  ad/yd,  a  chanu  mewn  hawddfyd  ;  1 6 
a  chyfaddef  ein  heiau  i'n  gilydd,  a  gwedd'io 
dros  ein  gilydd;  19  a  dwyn  i'r  iawn  y  bratod 
afyddo  yn  myned  ar  gyfeiliorn. 

2*TDD0  yn  awr,  chwi  gyfoethog- 
X  ion,  wylwch  ac  udwch  am  eich 
trueni  sydd  yn  dyfod  arnoch. 

2  Eich  cyfoeth  a  bydrodd,  ^a'ch 
gwisgoedd  a  fwyttawyd  gan  bryfed. 

3  Eich  aur  a'ch  arian  a  rydodd ; 
a'u  rhwd  hwynt  a  fydd  yn  dystiol- 
aeth  ^yn  eich  erbyn  chwi,  ac  a 
fwytty  eich  cnawd  chwi  fel  tan. 
•"Chwi  a  gasglasoch  drysor  yn  y 
dyddiau  diweddaf. 

4  Wele,  "^y  mae  cyflog  y  gweith- 
wyr  a  fedasant  eich  meusydd  chwi, 
yr  hwn  a  gam-attaliwyd  gennych, 
yn  Uefain :  a  ^  Uefain  y  rhai  a  fed- 
asant a  ddaeth  i  mewn  i  glustiau 
Arglwydd  y  lluoedd. 

5  'Moethus  fuoch  ar  y  ddaear,  a 
thrythyll ;  meithrin  eich  calonnau 


Fetr  yn  hendithio  Duic. 


I.  PETR,  I. 


Am 


Anno 
DOI\IINI 
Cylch  60. 


i  Mr -amy  n- 
eddgar. 


B  neut.  11. 
14. 
Zech.10.1. 


6  roddwch 

ochennid 

ar  eich 

gilijdd. 
t  Jlatt.  24. 

33. 

1  Cor.  4.  5. 


1  Matt.  5. 

10, 11. 
6  cijfrif. 
k  .Tob  1.  21, 

22. 
1  Job  42. 10. 

"» Num.  14. 
18. 
Ts.  103.  S. 


a  Matt.  5. 
34. 


Anno 
DOMINI 

Cylch  GO. 


» loan  T.  3'j. 
lago  1.  1. 


b  llhuf.  8. 

29. 
c  2  Thess.  2. 

13. 
<»  Heb.  12. 

24. 
•  K.hiif.1.7. 

2  Petr  1.  2. 

'  2  Cor.  1.  3. 


e  loan  3.  3, 
5. 
laso  1. 18. 


a   wnaethoch,   megis   mewii    dydd 
lladdedigaeth. 

6  Condemniasoch  a  lladdasoch  y 
cyfiawn;  ac  yntau  heb  sefyll  i'ch 
erbyn. 

7  Byddwch  gan  liynny  yn  *  ymar- 
Iious,  frodyr,  hyd  ddyfodiad  yr  Ar- 
giwydd.  Wele,  y  mae  y  Uafiirwr  yn 
disgwyl  am  werthfawr  íFrwyth  y 
ddaear,  yn  dda  ei  araynedd  am 
dano,  nes  iddo  dderbyn  ^y  gwlaw 
cynnar  a  dhveddar. 

8  Byddwch  chwithau  hefyd  dda 
eich  amynedd ;  cadavnhewch  eich 
calonnau :  oblegid  dyfodiad  yr  Ar- 
giwydd  a  nesaodd. 

9  Na  ^  rwgnechwch  yn  erbyn  eich 
gilydd,  frodyr,  fel  na'ch  condemn- 
ier :  wele,  y  mae  y  Barn^yr  ^  yn  sef- 
yll wrth  y  drws. 

10  Cymmerwch,  fy  mrodyi*,  y  pro- 
phwydi,  y  rhai  a  lefarasant  yu  enw 
yr  Arglwydd,  yn  siampl  o  ddioddef 
blinder,  ac  o  hir-ymaros. 

11  Wele,  'dedwydd  yr  ydym  yn 
''gadael  y  rhai  sydd  ddiocldefus. 
Chwi  a  glywsoch  am  ^amynedd 
Job,  ac  a  welsoch  '  ddiwedd  yr  Ar- 
glwydd: oblegid  ™tostm'iol  iawn 
yw  yr  Arglwydd,  a  thrugarog. 

12  Eithr  o  flaen  pob  peth,  fy  mrod- 
yr,  °na  thyngwch,  nac  i'r  nef,  nac 
i'r  ddaear,  nac  un  Uw  arall:  eithr 
bydded  eich  ie  chwi  yn  ie,  a'c/i  nag 


ei  ddoniau  ysprydol. 


ê  yn  nag  ê ;  fel  na  syrthioch  1  farn- 
edigaeth. 

13  A  oes  neb  yn  eich  plith  mewn 
adfyd?  gweddied.  A  oes  neb  yn 
esmwyth  arno  ?  °  caned  psalmau. 

14  A  oes  neb  yn  eich  plith  yn 
glaf?  galwed  atto  henuriaid  yr 
eglwys ;  a  gweddiant  hwy  '^  drosto, 
p  gan  ei  enneinio  ef  âg  olew  yn  enw 
yr  Arglwydd : 

15  A  gweddi  y  IFydd  a  iachâ  y 
claf,  a'r  Arglwydd  a'i  cyfyd  ef  i 
fynu;  ac  os  bydd  wedi  gwneuthur 
pechodau,  hwy  a  faddeuir  iddo. 

16  Cyffeswch  eich  camweddau 
bawb  i'ch  gilydd,  a  gweddiwch  dros 
eich  gilydd,  fel  y'ch  iachâer.  '^Llawer 
a  ddichon  taer  weddi  y  cyfiawn. 

17  Elias  oedd  ddyn  ''yn  rhaid 
iddo  ddioddef  fel  ninnau,  ac  *mewn 
gweddi  efe  a  weddiodd  na  byddai 
wlaw :  ac  ni  bu  gwlaw  ar  y  ddaear 
dair  blynedd  a  chwe  mis. 

18  Ac  efe  *  a  weddiodd  drachefn ; 
a'r  nef  a  roddes  wlaw,  a'r  ddaear 
a  ddug  ei  fíì'wyth. 

19  Fy  mrodyr,  "od  aeth  neb  o 
honoch  ar  gyfeiliorn  oddi  wrth  y 
gwirionedd,  a  throi  o  ry w  un  ef ; 

20  Gwybydded,  y  bydd  i'r  hwn 
a  drodd  bechadur  oddi  wrth  gyf- 
eiliorni  ei  flFordd,  ""gadAV  enaid 
rhag  angau,  a  ychuddio  Uiaws  o 
bechodau. 


EPISTOL  CYNTAF  CYFFEEDINOL 

PETR  YR  APOSTOL. 


PENNOD  I. 

1  Y  mae  efe  yn  hendithio  Duw  am  ei  amryio 
rad  ysprydol:  10  gan  ddangos  nad  ydyw  yr 
iachawdwriaeth  yng  Nghrist  beth  newydd, 
eithr  peth  a  hrophwydtcyd  am  dano  er  ys 
ialm.  13  Cynghor  i  /yw  yn  dduwiol,  gan  eu 
hod  hwy  wedi  eu  geni  o  newydd  tnvy  air 
Daw. 

PETR,  apostol  lesu  Grist,  at  y 
dieithriaid  ^sydd  ar  wasgar  ar 
hyd  Pontus,  Galatia,  Cappadocia, 
Asia,  a  Bithynia, 

2  Etholedigion  ''yn  ol  rhag-wybod- 
aeth  Duw  Dad,  •'trwy  sancteiddiad 
yr  Yspryd,  i  ufudd-dod  a  ^thaenell- 
iad  gwaed  lesu  Grist :  *  Gras  i  chwi 
a  heddwch  a  amlhâer. 

3  ^  Bendigedigf yddo  Duw  a  Thad 
ein  Harglwydd  lesu  Grist,  yr  hwn 
yn  ol  ei  fawr  drugaredd  «a'n  had- 
genhedlodd    ni   i    obaith    bywiol, 


^trwy  adgyfodiad  lesu  Grist  oddi 
wi'th  y  meirw, 

4  I  etifeddiaeth  anllygredig,  a  di- 
iialogedig,  a  diddiflanedig,  ac  'yng 
nghadw  yn  y  nefoedd  i  ^chwi, 

5  ^Y  rhai  trwy  allu  Dua7  ^ydych 
gadwedig  trwy  ffydd  i  iachawdwr- 
iaeth, pared  i'w  datguddio  yn  yr 
amser  diweddaf. 

6  Yn  yr  hyn  yr  ydych  yn  mawr- 
lawenhau,  er  eich  bod  ^ychydig 
yr  awrhon,  os  rhaid  yw,  ""mewn 
tristwch,  trwy  amryw  brofedig- 
aethau : 

7  Fel  y  caffer  "  profiad  eich  flydd 
chwi,  yr  hwn  sydd  werthfawrusach 
na'r  aur  colladwy,  cyd  "prefer  ef 
trwy  dan,  er  mawl,  ac  anrhydedd, 
a  gogoniant,  yn  ymddangosiad  lesu 
Grist : 


Anno 
DOMINI 

Cylch  60. 


oEph.S.l». 
Col.  3. 16. 


■^  uwch  ei 

hen. 
P  31  arc  6. 

13.  a  10. 13. 


q  Pa.  10. 17. 

a  34. 15, 18. 

a  14.5.  18. 

Diiir.  15. 

29.  a  28.  9. 

Ioaa9.31. 

1  loan  3. 

22. 

r  Act.  14. 15. 
» 1  Bren.  17. 

1. 

1 1  Bren.  18. 

42,45. 


u  aiatt.  13. 
15. 


I  Rhuf.  11. 

14. 

1  Cor.  9. 22, 

1  Tim.  4. 

10. 
y  Diar.  10. 

12. 

1  Potr  4. 3. 


Anno 
DOMINI 

Cylch  60. 

h  1  Cor.  15, 
20. 
1  Col.  1.  5. 

2»!f. 

k  loan  10. 

28,  29. 

a  17. 11, 12, 

15. 

Judas  1. 
S  ydym. 


12  Cor.  4. 17. 
m  lago  1.  2. 


n  Iigo  1.  3. 
pea.  4.  12. 


o  Diar.  17. 3. 
Zcch.13.9. 


Annog  i  sancteiddrwydd. 


I.  PETR,  II. 


Crist  yw  y  Pen-congl-facn. 


Anno 
DOMINI 
üylch  60. 

P  1  loan  4. 

20. 
1  loan  20. 

29. 

2  Cor.  5.  7. 

Heb.  11. 1, 

27. 


rGen.  49.10. 
Dan.  2.  44. 
Hag.  2.  7. 
Zech.6.12. 
aiatt.  13. 
17. 
Luc  10.  24. 


»  pen.  3. 19. 
'J.  Petr  1. 
21. 


t  Ps.  22.  6. 

Es.  53.  3, 

&c. 

Luc  24.  26. 
«Dan.  9. 24. 

a  12.  9, 13. 
X  Heb.  U. 

13,  39. 
i  trefnu  y 

pethau. 

y  Act.  2.  4. 


«  Exod.  25. 
2U. 

Dan.  8. 13. 
a  12.  5,  6. 
Eph.  3. 10. 

a  Luc  12. 35. 

Eph.  6.  14. 
bLuc2L34. 

Kbuf.  13. 

13. 

1  Thess.  5. 

6. 


<íLef.ll.44. 
a  19.  2. 
a  20.  7. 

e  Act.  10. 31. 

Ehuf.  2. 

11. 
f  2  Cor.  7.1. 

Phil.  2. 12. 
B  2  Cor.  5.  6. 

Heb.  U.  13. 
i  1  Cor.  6. 

20.  a  7.  23. 
i  Ilzec.  20. 

18. 
k  Heb.  9. 

12,  14. 

Dat.  5.  9. 
1  Exod.  12. 5. 

loan  1.  29, 

36. 

1  Cor.  5.  7. 
m  Khuf.  3. 

25.  . 

al6.25,  26. 
Col.  1.  26. 

2  Tim.  1. 
10. 

Tit.  1.  2. 

Dat.  13.  8. 
6  rag-wijhu- 

wyd. 
n  Eph.  1. 10. 
«  Act.  2.  24. 


8  PYr  hwn,  er  nas  gwelsoch,  yr 
ydych  yn  ei  garu ;  "^  yn  yr  hwn,  heb 
fod  yr  awrhon  yn  ei  weled,  ond  yn 
credu,  yr  ydych  yn  mawr-lawenhâu 
â  Uawenydd  annhraethadwy  a  go- 
goneddus : 

9  Gan  dderbyn  diwedd  eich  fíydd, 
se/"  iachawdwriaeth  eich  eneidiau. 

10  'Am  yr  hon  iachawdwriaeth 
yr  ymofynodd,  ac  y  manwl-chwil- 
iodd  y  prophwydi,  y  rhai  a  bro- 
phwydasant  am  y  gras  a  ddeuai  i 
chwi: 

11  Gan  chwilio  pa  bryd,  neu  pa 
ryw  amser,  yr  oedd  "Yspryd  Crist, 
yr  hwn  oedd  ynddynt,  yn  ei  hys- 
bysu,  pan  oedd  efe  yn  rhag-dyst- 
iolaethu  *dioddefaint  Crist,  a'r  go- 
goniant  ar  ol  hynny. 

12  ^*  I'r  rhai  y  datguddiwyd,  ^  nad 
iddynt  hwy  eu  hunain,  ond  i  ni,  yr 
oeddynt  yn  *gweini  yn  y  pethau 
a  fynegAvyd  yn  awr  i  chwi,  gan  y 
rhai  a  efengylasaut  i  chwi  ^trwy 
yr  Yspryd  Glân,  yr  hwn  a  ddan- 
fonwyd  o'v  nef ;  "^  ar  yr  hyn  bethau 
y  mae  yr  angelion  yn  chwennychu 
edrych. 

13  0  herwydd  paham,  °gan  wreg- 
ysu  Iwynau  eich  meddwl,  a  ^bod 
yn  sobr,  gobeithiwch  yn  berffaith 
am  y  gras  a  ddygir  i  chwi  yn  nat- 
guddiad  lesu  Grist ; 

14  Fel  plant  ufudd-dod,  heb  gyd- 
ymagweddu  a'r  trachwantau  o'r 
blaen  •=  yn  eich  anwybodaeth  : 

15  Eithr  megis  y  mae  y  neb  a'ch 
galwodd  chwi  yn  sanctaidd,  bydd- 
wch  chwithau  hefyd  sanctaidd  ym 
mhob  ymarweddiad : 

16  Oblegid  y  mae  yn  ysgrifenedig, 
^Byddwch  sanctaidd;  canys  sanct- 
aidd ydwyf  fi. 

17  Ac  OS  ydych  yn  galw  ar  y  Tad, 
^'yr  hwn  sydd  heb  dderbyn  wyneb 
yn  barnu  yn  ol  gweithred  pob  un, 
*ymddygwch  mewn  ofn  dros  amser 
eich  6  ymdeithiad : 

18  Gan  wybod  ^nad  a  phethau 
Uygredig,  megis  arian  neu  aur,  y'ch 
prynwyd  oddi  wrth  eich  ofer  ymar- 
weddiad, ^yr  hwn  a  gawsoch  trwy 
draddodiad  y  tadau ; 

19  Eithr  "^â  gwerthfawr  waed  Crist, 
*  megis  oen  difeius  a  difrycheulyd  : 

20  ™  Yr  hwn  yn  wir  a  ^  rag-ordein- 
iwyd  cyn  sylfaenu  y  byd,  eithr  a 
eglurwyd  ''yn  yr  amseroedd  diw- 
eddaf  er  eich  mwyn  chwi, 

21  Y  rhai  ydych  trwyddo  ef  yn 
credu  yn  Nuw,  "yr  hwn  a'i  cyfododd 


ef  oddi  wrth  y  meirw,  ac  ^a  roddodd 
iddo  ef  ogoniant,  fel  y  byddai  eich 
fíydd  chwi  a'ch  gobaith  yn  Nuw. 

22  Gwedi  ^puro  eich  eneidiau, 
gan  ufuddhâu  i'r  gwirionedd  trwy 
yr  Yspryd,  '^i  frawdgarwch  dirag- 
rith,  cerwch  eich  gilydd  o  galon 
bur  yn  helaeth : 

23  ^Wedi  eich  ail-eni,  nid  o  had 
Uygredig,  eithr  anllygredig,  *trwy 
air  Duw,  yr  hwn  sydd  yn  byw  ac 
yn  parhâu  yn  dragywydd. 

24  Canys  "pob  cnawd  fel  glas- 
welltyn  yw,  a  holl  ogoniant  dyn  fel 
blodeuyn  y  glas-welltyn.  Gwywodd 
y  glas-weUtyn,  a'i  flodeuyn  a  syrth- 
iodd: 

25  Eithr  gair  yr  Arglwydd  sydd 
yn  aros  yn  dragywydd.  A  hwn  yw 
y  gair  a  bregethwyd  i  chwi. 

PENNOD  II. 

1  Y  mae  yn  eu  cynghori  na  wnelont  ddim  yn 
erhyii  cariad:  4  ac  yn  dangos  mai  Crist 
ydyw  y  sylfaen  yr  adeiladwyd  hwynt  arno: 
11  ac  yn  dymuno  arnynt  ymgadw  rhag 
chwantaii  cnawdol ;  13  a  hod  yn  ufudd  i 
swyddogion.  18  Ymae  yn  dysgu  i  weision 
ufuddhâu  Vw  meistriaid,  20  a  bod  yn  ddi- 
oddefgar,  wrth  esampl  Crist,  er  eu  bod  yn 
cael  cam. 

^TliTEDI  rhoi  heibio  gan  hynny 
VV    bob  drygioni,  a  phob  twyll, 
a  rhagrith,  a  chenfigen,  a  phob  go- 
gan-air, 

2  Fel  rhai  bychain  newydd-eni, 
chwennychwch  ^ddidwyll  laeth  y 
gair,  fel  y  cynnyddoch  trwyddo  ef  : 

3  Os  ^  profasoch  fod  yr  Arglwydd 
yn  dirion. 

4  At  yr  hwn  yr  ydych  yn  dyfod, 
inegis  at  faen  bywiol,  °a  wrthod- 
wyd  gan  ddynion,  eithr  etholedig 
gan  Dduw,  a  gwerthfawr. 

5  ^  A  chwithau,  megis  meini  byw- 
iol, ^  ydych  wedi  eich  adeiladu  ^  yn 
dŷ  ysprydol,  ^yn  offeiriadaeth  sanct- 
aidd, i  ofírymmu  aberthau  s  yspryd- 
ol, ''cymmeradwy  gan  Dduw  trwy 
lesu  Grist. 

6  0  herwydd  paham  y  cynhwysir 
yn  yr  ysgrythyr,  '  Wele,  yr  wyf  yn 
gosod  yn  Sion  ben-congl-faen,  ethol- 
edig, a  gwerthfawr :  a'r  hwn  a  gred 
ynddo,  nis  gwaradwyddir. 

7  I  chwi  gan  hynny,  y  rhai  yd- 
ych yn  credu,  y  mae  yn  *  urddas : 
eithr  i'r  ^anufuddion,  ''y  maen  a 
wrthododd  yr  adeiladwyr,  hwnnw 
a  wnaed  yn  ben  y  gongl, 

8  ^Ac  yn  faen  tramgwydd,  ac  yn 
graig  rhwystr,  ""i'r  rhai  sydd  yn 
tramgwyddo  wrth  y  gair,  gan  fod 


r  Rhuf.  12. 
10. 

1  Tim,  1. 5. 
Heb.  13. 1. 
pen.  2.  IT. 

» loan  1. 13. 
I    a  3.  6. 
I  t  Inge  1.  18. 
!    1  loan  3. 9. 


1148 


Am  ufudd-dod  i  swyddogion. 


I.  PETR,  III. 


Dyled  gwŷr  a  gwragedd. 


Anno 
DOMINI 

Cylch  GO. 

»  Exod.  9. 

16. 

Khuf.9.22. 

1  Thess.  5. 

9. 

Judas  4. 
o  Exod.  19. 

5,6. 

Dat.  1.  6. 

a  5. 10. 
t  hrynedig, 

fel,  &c. 
P  Eph.  5.  8. 

Col.  1. 13. 
9  Hos.  1.  9, 

10.  a  2.  23. 

Rhuf.9.25. 


r  1  Chron. 

29.  15. 

Ps.  39. 12. 

a  119. 19. 

pen.  1. 17. 
■  Rhuf.  13. 

14. 

Gal.  5. 16. 
*  lago  4. 1. 
»  2  Cor.  8. 

21. 

Tit.  2.  8. 

pen.  3. 16. 
»  Matt.  5. 

16. 


y  Rhuf.  13, 
1. 
Tit.  3.  L 


»  Rhuf.  13, 

4. 
»  Rhuf.  13, 

3. 


b  Tit.  2.  8. 


0  Gal.  5. 1, 
13. 

d  1  Cor.  7, 

22. 
e  pen.  1,  22. 

Phil.  2.  3, 
f  pen.  1,  22. 
e  Matt.  22. 

21. 
t  Eph.  6. 5. 

Col.  3.  22. 

Tit.  2.  9. 


«  Matt.  5. 

10. 

Rhuf.  13.5. 
8  ras,  neu, 

ddiolch. 


k  pen.  3. 14. 


9  ras,  neu, 

ddiolch. 
>  Matt.  16. 

24. 

1  Thess.  3. 

3. 
">  pen.  3. 18. 


yn  anufudd;  °i'r  hwn  beth  yr  or- 
deiniwyd  hwynt  hefyd. 

9  Eithr  chwychwi  ydych  rywog- 
aeth  etholedig,  "brenhinol  offeir- 
iadaeth,  cenedl  sanctaidd,  pobl 
''  briodol  i  Dduw  ;  fel  y  mynegoch 
rinweddau  yr  hwn  a'ch  galwodd 
allan  o  ^dywyllwch  i'w  ryfeddol 
oleuni  ef : 

10  'I  Y  rhai  gynt  nid  oeddych  bobl, 
ond  yn  awr  ydych  bobl  i  Dduw: 
y  rhai  ni  chawsech  drugaredd,  ond 
yr  awrhon  a  gawsoch  drugaredd. 

11  Anwylyd,  yr  wyf  yn  attolwg  * 
cJiwi, '  megis  dieithriaid  a  phererin- 
ion,  *ymgedwch  oddi  wrth  chwant- 
au  cnawdol,  *y  rhai  sydd  yn  rhyfela 
yn  erbyn  yr  enaid ; 

12  ''Gan  fod  a'ch  ymarweddiad 
yn  onest  ym  mysg  y  Cenhedloedd : 
fel,  He  maent  yn  eich  goganu  meg- 
is  drwg-weithredwjT,  ^y  gallont,  o 
herwydd  eich  gweithredoedd  da  a 
welant,  ogoneddu  Duw  yn  nydd  yr 
ymweliad. 

13  y  Ymddarostyngwch  oblegid  hyn 
1  bob  dynol  ordinhâd,  o  herwydd 
yr  Arglwydd :  pa  un  bynnag  ai  i'r 
brenhin,  megis  goruchaf ; 

14  Ai  i'r  llywiawdwyr,  megis 
trwyddo  ef  wedi  eu  danfon  "  er  dial 
ar  y  drwg-weithredwyr,  a  *  mawl  i'r 
gweithredwyr  da. 

15  Canys  felly  y  mae  ewyllys  Duw, 
fod  i  ehwi  ^trwy  wneuthur  daioni 
ostegu  anwybodaeth  dynion  ffol- 
ion: 

16  "  Megis  yn  rhyddion,  ac  nid  a 
rhyddid  gennych  megis  cochl  mal- 
ais,  eithr  fel  ^  gwasanaethwyr  Duw. 

17  *  Perch wch  bawb.  ^Cerwch  y 
brawdoliaeth.  ^  Ofnwch  Dduw.  An- 
rhydeddwch  y  brenhin. 

18  ''Fgweision,  byddwch  ddaros- 
tyngedig  gyd  â  phob  ofn  ich 
meistriaid  ;  nid  yn  unig  i'r  rhai  da 
a  chyweithas,  eithr  i'r  rhai  anghy- 
weithas  hefyd. 

19  Canys  hyn  *  ^  sydd  rasol,  os  yw 
neb  o  herwydd  cydwybod  i  Dduw 
yn  dwyn  tristwch,  gan  ddioddef  ar 
gam. 

20  Oblegid  ''pa  glod  yw,  os,  pan 
bechoch,  a  chael  eich  cemodio,  y 
byddwch  dda  eich  amynedd?  eithr 
os,  a  chwi  yn  gwneuthur  yn  dda, 
ac  yn  dioddef,  y  byddwch  dda  eich 
amynedd,  hyn  sydd  ^  rasol  ger  bron 
Duw. 

21  Canys  *  i  hyn  y'ch  galwyd  hef- 
yd:  oblegid  "*  Crist  yntau  a  ddx- 


oddefodd  drosom  ni,  °gan  adael  i 
^ni  esampl,  fel  y  canlynech  ei  Ô1  ef : 

22  "  Yr  hwn  ni  wnaeth  bechod,  ac 
ni  chaed  twyll  yn  ei  enau : 

23  PYr  hwn,  pan  ddifenwyd,  ni 
ddifenwodd  drachefn;  pan  ddi- 
oddefodd,  ni  fygythiodd ;  eithr 
rhoddodd  ar  y  neb  sydd  yn  bamu 
yn  gyfiawn : 

24  lYr  hwn  ei  hun  a  ddug  ein 
pechodau  ni  yn  ei  gorph  ^ar  y 
pren ;  '  fel,  gwedi  ein  marw  i  bech- 
odau,  y  byddem  by w  i  gyfiawnder : 
*  trwy  gleisiau  yr  hwn  yr  iachâwyd 
chwi. 

25  Canys  *yr  oeddych  megis  def- 
aid  yn  myned  ar  gyfeUiom;  eithr 
yn  awr  chwi  a  ddychwelwyd  "at 
Fugail  ac  Esgob  eich  eneidiau. 

PENNOD  III. 

1  Y  mae  yn  dysgu  i  wŷr  a  gwragedd  eu  dyled 
i^w  gilydd :  8  yn  annog  pawh  i  undeb  a 
chariad ;  14:  ac  i  ddioddef  erlid ;  19  ac 
yn  adrodd  daioni  Duw  i'r  hen /yd  gynt. 

YR  un  fíìinud,  *  hydded  y  gwrag- 
edd ostyngedig  i'w  gwfr  pri- 
od ;  fel,  od  oes  rhai  heb  gredu  i'r 
gair,  ''y  galler  trwy  ymarweddiad 
y  gwragedd,  *'eu  hennill  hwy  heb 
y  gair, 

2  Wrth  edrych  ar  eich  ymarwedd- 
iad diwair  chwi  ynghyd  âg  ofn. 

3  ^  Trwsiad  y  rhai  bydded  nid  yr 
un  oddi  allan,  o  blethiad  gwallt,  ac 
amgylch-osodiad  aur,  neu  wisgad 
dillad ; 

4  Eithr  bydded  ^cuddiedig  ddyn 
y  galon,  mewn  anUygredigaeth  ys- 
pryd  addfwyn  a  Uonydd,  yr  hwn 
sydd  ger  bron  Duw  yn  werthfawr. 

5  Canys  felly  gynt  yr  oedd  y 
gwragedd  sanctaidd  hefyd,  y  rhai 
oedd  yn  gobeithio  yn  Nuw,  yn  ym- 
drwsio,  gan  fod  yn  ddarostyngedig 
i'w  gwŷr  prîod ; 

6  Megis  yr  ufuddhaodd  Sara  i 
Abraham,  *gan  ei  alw  ef  yn  ar- 
glwydd: ^merched  yr  hon  ydych 
chwi,  tra  fyddoch  yn  gwneuthur  yn 
dda,  ac  heb  ofni  dim  dychryn. 

7  g  Y  gwŷr,  yr  un  fíunud,  cyd-gyf- 
anneddwch  â  hwynt  yn  ol  gwybod- 
aeth,  gan  roddi  parch  i'r  wraig 
**  megis  i'r  Uestr  gwannaf,  fel  rhai 
sydd  gyd-etifeddion  gras  y  bywyd ; 
'  rhag  rhwystro  eich  gweddiau. 

8  Am  ben  hyn,  ^  byddwch  oil  yn 
unfryd,  yn  cyd-oddef  a'ch  gilydd, 
yn  caru  ^fel  brodyr,  yn  drugarog- 
ion,  yn  fwynaidd : 

9  ^Nid  yn  talu  drwg  am  ddrwg, 


Anno 
DOMINI 
Cylch  60. 

n  loan  13. 

15. 
2  Neu, 

chwi. 
o  Es.  53.  9. 

2  Cor.  5. 21. 
P  Matt.  27. 

39. 

loan  8.  48, 

49. 

9  Eb.  53.  4, 

5,6. 

Matt.  8. 17. 

Heb.  9.  23. 
S  at. 
T  Rhuf.  6. 

2,  U.a7.6. 
•  Es.  53.  5. 


t  Es.  53.  6. 


n  Ezec.  34. 

23.  a  37. 24. 
loan  10. 
11. 

Heb.  13. 
20. 


» 1  Cor.  14. 

34. 

Eph.  5.  22. 

Col.  3. 18. 

Tit.  2.  5. 
b  1  Cor.  7. 

16. 
e  Matt.  18. 

15. 

1  Cor.  9. 

19—22. 


d  1  Tim.  2. 

9. 

Tit.  2,  3. 


£>  Ps.  45. 13. 
Rhuf.  2.29. 
a  7.  22. 
2  Cor.  4. 16. 


f  Gen.  18. 
12. 
2  Gr.  plant. 


BlCor.7.3. 

Eph.  5. 25. 
1 1  Cor.  12. 

23. 

1  Thess.  4. 

4. 
i  Job  42.  8. 

Matt.  5. 24. 

a  18. 19. 
t  Rhuf.  12. 

16.  a  15.  5. 

Phil.  3. 16. 
S  Neu,  y 

hrodi/r. 
1  Diar.  17. 

13.  a  20. 22. 

Matt.  5. 

3». 

Rhuf.  12. 

17. 


Annog  î  ddioddef  erlid. 


I.  PETR,  IV. 


Annog  i  heidio  â  phechu. 


Anno 
DOMINI 

Cylch  60. 

m  Matt.  25. 
34. 

nPs.  34.12, 


o  Ps.  37.  27. 
Es.  1. 16. 
3  loan  11. 


P  Matt.  5. 

30, 11, 12. 

pen.  2. 19. 

a  4. 14. 
q  Es.  8. 12, 

13. 

Jer.  1. 8. 


r  Ps.  119. 

46. 

Act.  4.  8. 

Col.  4.  6. 

4  a  pharch. 
1  pen.  2.  19. 


tKhuf.5.  6. 
Heb.  9.  26, 

28. 


n  Rhuf.  1. 
4. 
2  Cor.  13.4. 


X  pen.  1. 12. 
a  4.  6. 


y  Gen.  6.  3, 
13. 


z  Heb.  11. 

7. 
»  Gen.  7.  7. 

n  8. 18. 

2  Petr  2. 5. 
bi:ph.5.26. 


neu  sen  am  sen:  eithr,  y'ngwrth- 
wyneb,  yn  bendithio ;  gan  wybod 
mai  i  hyn  y'ch  galwyd,  "fel  yr 
etifeddoch  fendith. 

10  Canys  °  y  neb  a  ewyllysio  hoffi 
bywyd,  a  gweled  dyddiau  da,  attal- 
ied  ei  dafod  oddi  wrth  ddrwg,  a'i 
wefusau  rliag  adrodd  twyll : 

11  °  Gocheled  y  drwg,  a  gwnaed 
y  da;  ceisied  heddwch,  a  dilyned 
ef. 

12  Canys  p  mae  Uygaid  yr  Ar- 
glwydd  ar  y  rhai  cyfiawn,  a'i 
glustiau  ef  tu  ag  at  eu  gweddi 
hwynt :  eithr  y  mae  wyneb  yr  Ar- 
glwydd  yn  erbyn  y  rhai  sydd  yn 
gwneuthur  drwg. 

13  A  phAvy  a'ch  dryga  chwi,  os 
byddwch  yn  dilyn  yr  hyn  sydd  dda? 

14  P  Eithr  o  bydd  i  chwi  hefyd 
ddioddef  o  her\^ydd  cyfiawnder, 
dedwydd  ydycli:  oud  ^nac  ofn- 
wch  rhag  eu  hofn  hwynt,  ac  na'ch 
cynhyrfer ; 

15  Eithr  sancteiddiwch  yv  Ar- 
glwydd  Dduw  yn  eich  calonnau  : 
a  ^byddwch  bared  bob  amser  i 
atteb  i  bob  un  a  ofyno  i  chwi 
reswm  am  y  gobaith  sydd  ynoch, 
gyd  ag  addfwynder  *  ac  ofn : 

16  *  A  chennych  gydwybod  dda ; 
fel  yn  yr  hyn  y  maent  yn  eich 
goganu  megis  drwg-Aveithredwyr,  y 
cywilyddio  y  rhai  sydd  yn  beio 
ar  eich  ymarweddiad  da  chwi  yng 
Nghrist. 

17  Canys  gwell  ydyw,  os  ewyllys 
Duw  a'i  myn,  i  chwi  ddioddef  yn 
gwneuthur  daioni,  nag  yn  gAvneuth- 
ur  drygioni. 

18  Oblegid  Crist  hefyd  *unwaith 
a  ddioddefodd  dros  bechodau,  y 
CyfiaAvn  dros  yr  anghyfiawn,  fel  y 
dygai  ni  at  Dduw,  "^  wedi  ei  farwol- 
aethu  yn  y  cnawd,  eithr  ei  íywhâu 
yn  yr  Yspryd : 

19  Trwy  yr  hwn  yr  aeth  efe  hefyd 
ac  ""  a  bregethodd  i'r  ysprydion  yng 
ngharchar ; 

20  yy  rhai  a  fu  gynt  anufudd, 
pan  unwaith  yr  oedd  hir-amynedd 
Duw  yn  aros  yn  nyddiau  Noë,  tra 
■y  darperid  yr  arch,  *yn  yr  hon 
ychydig,  sef  wyth  enaid,  a  achub- 
wyd  trwy  ddwfr, 

21  '' Cyffelybiaeth  cyfattebol  i'r 
h\Mi  sydd  yr  awrhon  yn  ein  hachub 
ninnau,  sef  bedydd,  (nid  bwrw 
ymaith  fudreddi  y  cnawd,  eithr 
ymatteb  cydvrybod  dda  tu  ag  at 
Dduw ;)  trwy  adgyfodiad  lesu  Grist : 

mo 


22  Yr  hwn  sydd  "^ar  ddeheulaw 
Duw,  wedi  myned  i'r  nef ;  a'r  *ang- 
elion,  a'r  awdurdodau,  aV  gallu- 
oedd,  wedi  eu  darostwng  iddo. 

PENNOD  IV. 

1  y  mae  yn  eu  hannog  liwy  i  heidio  a  phechu, 
trwy  esampl  Crist,  a  thrwy  ystyried  foci 
diwedd  pob  pelh  yn  ptvyso  yn  agos,  12  Y 
mae  yn  eu  cysuro  yn  erhyn  erlid. 

AM  hynny  gan  ddioddef  o  Grist 
.  drosom  ni  yn  y  cnawd,  chwi- 
thaii  hefyd  byddwch  wedi  eich  arf- 
ogi  a'r  un  meddwl:  oblegid  *yr 
hAYU  a  ddioddefodd  yn  y  cnawd,  a 
beidiodd  â  phechod ; 

2  ^Fel  na  byddo  mwyach  "fyw  i 
chwantau  dynion,  ond  i  ewyllys 
Duw,  dros  yr  amser  sydd  yn  ol  yn 
y  cnawd. 

3  Canys  digon  i  ni  "^yr  amser  a 
aeth  heibio  o'r  einioes  ®i  weithredu 
ewyllys  y  Cenhedloedd,  gan  rodio 
mewn  trythyllwch,  trachwautau, 
meddwdod,  cyfeddach,  ^díotta,  a 
ffiaidd  eilun-addoliad : 

4  Yn  yr  hyn  y  maent  yn  ddieithr 
*yn  eich  cablu  chwi,  am  nad  ydych 
yn  cyd-redeg  gyd  â  hwynt  i'r  un- 
rhyw  ormod  rhysedd : 

5  Y  rhai  a  roddant  gyfrif  i'r  hwn 
sydd  barod  ^i  farnu  y  byw  a'r 
meirw. 

6  Canys  er  mwyn  hjmny  ''yr  ef- 
engylwyd  i'r  meirw  hefyd;  fel  y 
bernid  hwy  yn  ol  dynion  yn  y 
cnawd,  ac  y  byddent  fyw  yn  ol 
Duw  yn  yr  yspryd. 

7  Eithr  'diwedd  pob  peth  a  nes- 
aodd :  ^  am  hynny  byddwch  sobr,  a 
gwyliadwrus  i  weddiau. 

8  Eithr  o  flaen  pob  peth,  bydded 
gennych  gariad  ^helaeth  tu  ag  at 
eich  gilydd:  canys  'cariad  a  guddia 
liaAvs  o  bechodau. 

9  Byddwch  '"lettŷgar  y  naill  i'r 
Hall,  "  heb  rwgnach. 

10  **Pob  un,  megis  y  derbyniodd 
rodd,  cyfrennwch  a'ch  gilydd,  Pfel 
daionus  oruchwylwyr  ^amryw  ras 
Duw. 

11 '  Os  llefaru  a  wua  neb,  llefared 
megis  *  geiriau  Duav  ;  os  gweini 
y  mae  neb,  gwnaed  megis  o'r  gallu 
y  mae  Duw  yn  ei  roddi :  fel  •  ym 
mhob  peth  y  gogonedder  Duw  trwy 
lesu  Grist;  *i'r  hwn  y  byddo  y 
gogoniant  a'r  gallu  yn  ces  oesoedd. 
Amen. 

12  Anwylyd,  na  fydded  ddieithr 
gennych  am  "y  profiad  tanllyd 
sydd  ynoch,   yr   hwn   a  wneir  er 


Portlii  praidd  Crist. 


I.  PETR,  V. 


Am  wrthwynehu  y  diafol. 


Anno 
DOMINI 

Cylch  60. 

*  Act.  5. 41, 

lago  1.  2. 
y  2  Cor.  4. 

10. 

Col.  1. 24. 

2  Tim.  2. 

12. 

Dat.  1. 9. 
s  Matt.  Ö. 

11. 

lien.  2.  20, 

a  3. 14. 


8  pen .  2. 20. 


b  E3. 10. 12. 

Jer.  25.  29. 

a  49. 12. 

Mai.  3.  5. 
c  Luc  23. 

31. 
d  Luc  10. 

12, 14. 
S  ufuddiiau. 
e  I)iar.  11. 

31. 

Luc  23.  31. 


Í  Ps.  31.  5. 
Luc 23.  46. 
2  Tim.  1. 
12. 


•  Philem.  9. 
•b  Luc  24. 

4á. 
0  Rhuf.  8, 

17, 18. 

Dat.  1.9. 

d  Act.  20. 

28. 
2  hiid  y 

galloch. 

o  1  Tim.  3. 
3,8. 
Tit.  1.  7. 


profedigaeth  i  chwi,  fel  pe  bai  beth 
dieithr  yn  digwydd  i  chwi : 

13  Eithr  ^Uawenhêwch,  yn  gym- 
maint  a'ch  bod  ?  yn  gyfrannogion  o 
ddioddefiadau  Crist ;  fel,  pan  ddat- 
guddier  ei  ogoniant  ef,  y  byddocli 
yn  Uawen  ac  yn  gorfoleddu. 

14  ''Os  difenwir  chwi  er  mwyn 
enw  Crist,  gwýn  eich  byd ;  oblegid 
y  mae  Yspryd  y  gogoniant,  ac  Ys- 
pryd  Duw  yn  gorphwys  arnoch : 
ar  eu  rhan  hwynt  yn  wir  efe  a 
geblir,  ond  ar  eich  rhan  chwi  efe 
a  ogoneddir. 

15  Eithr  *na  ddioddefed  neb  o 
honocli  fel  Uofrudd,  neu  leidr,  neu 
ddrw^g-weithredwr,  neu  fel  un  yn 
ymyrraeth  â  matterion  rhai  eraill : 

16  Eithr  OS  fel  Cristion,  na  fydded 
gy wilydd  ganddo ;  ond  gogonedded 
Dduw  yn  hyn  o  ran. 

17  Canys  daeth  yr  amser  ^  i  dde- 
chreu  or  farn  o  dŷ  Dduw :  ac  •=  os 
dechreu  hi  yn  gyntaf  arnom  ni, 
■^beth  fydd  diwedd  y  rhai  nid 
ydynt  yn  ^  credu  i  efengyl  Duw  ? 

18  *  Ac  OS  braidd  y  mae  y  cyfiawn 
yn  gadwedig,  pa  le  yr  ymddengys 
yr  annuwiol  a'r  pechadur  ? 

19  Am  hynny  y  rhai  hefydsydd 
yn  dioddef  yn  ol  ewyllys  Duw,  ^gor- 
chymynant  eu  heneidiau  iddo  ef, 
megis  i  Greawdwr  ffyddlawn,  gan 
wneuthur  yn  dda. 

PENNOD  y. 

1  Y  mae  yn  annog  yr  henwiaid  i  horthi  def- 
aid  Crist ;  5  a'r  ieuaingc  i  ufuddhâu  :  S  a 
phawh  i  wylied,  ac  ifod  yn  sobr,  ac  yn  ddt- 
anwadal  yn  y  ffydd  ;  9  ac  i  wrthivynehu  y 
cythraul,  y  gwrthwynebwr  creulawn. 

YR  henuriaid  sydd  yn  eich  plith, 
attolwg  iddynt  yr  ydwyf  fi,  yr 
hwn  wyf ''  gyd-henuriad,  a  ^  thyst  o 
ddioddefiadau  Crist,  yr  hwn  hefyd 
wyf  ''gyfrannog  o'r  gogoniant  a 
ddatguddir : 

2  ^  Forth wch  braidd  Duw,  ^yr  hwn 
sydd  yn  eich  plith,  gan  fwrw  golwg 
arnynt ;  nid  trwy  gymmell,  eithr 
yn  ewyllysgar ;  *  nid  er  mwyn  budr- 
elw,  eithr  o  barodrwydd  meddwl ; 


3  Nid  fel  rhai  ^yn  tra-arglwydd- 
iaethu  ar  ^  etifeddiaeth  Duw,  ond 
^  gan  fod  yn  esamplau  i'r  praidd. 

4  A  phan  *ymddangoso  y  Pen- 
bugail,  chwi  a  gewch  dderbyn  an- 
niflannedig  ^  goron  y  gogoniant. 

5  Yr  un  ifunud  yr  ieuaingc,  bydd- 
wch  ostyngedig  i'r  henuriaid,  A 
byddwch  ^  bawb  yn  ostyngedig  i'ch 
gilydd,  ac  ymdrwsiwch  oddi  fewn 
â  gostyngeiddrwydd :  oblegid  ^  y 
mae  Duw  yn  gwrthwynebu  y  beilch- 
ion,  ac  yn  rhoddi  gras  i'r  rhai  gos- 
tyngedig, 

6  °  Ymddarostyngwch  gan  hynny 
dan  alluog  law  Duw,  fel  y'ch 
dyrchafo  mewn  amser  cyfaddas : 

7  °Gan  fwrw  eich  hoU  ofal  arno 
ef ;  canys  y  mae  efe  yn  gofalu  dros- 
och  chwi. 

8  P  Byddwch  sobr,  gwyliwch :  o- 
blegid  y  mae  leich  gwrthwyneb- 
wr diafol,  megis  llew  rhuadwy,  yn 
rhodio  oddi  amgylch,  gan  geisio 
y  neb  a  alio  ei  lyngcu. 

9  'Yr  hwn  gwrthwynebwch  yn 
gadai:n  yn  y  ifydd;  gan  wybod 
fod  yn  cyfiawni  yr  un  blinderau 
yn  eich  ^  brodyr  y  rhai  sydd  yn  y 
byd. 

10  A  Duw  pob  gras,  yr  hwn  a'ch 
galwodd  chwi  i'w  dragywyddol  o- 
goniant  ^trwy  Grist  lesu,  wedi  i 
chwi  ddioddef  '  ychydig,  "^a'ch  per- 
Ifeithio  chwi,  a'cŵ  cadarnhao,  a'c/i 
cryfhao,  a'c/i  sefydlo. 

11  "  Iddo  ef  y  byddo  y  gogoniant 
a'r  gallu  yn  oes  oesoedd.    Amen, 

12  Gyd  â^  Silfanus,  brawd  fíydd- 
lawn  i  chwi,  fel  yr  wyf  yn  tybied, 
^yr  ysgrifenais  ar  ychydig  eiriau, 
gan  gynghori,  a  thystiolaethu  mai 
gwir  ras  Duw  yw  yr  hwn  yr  ydych 
yn  sefyll  ynddo, 

13  Y  mae  yr  eghvys  sydd  yn  Ba- 
bilon,  yn  gyd-etholedig  â  chwi,  yn 
eich  annerch  ;  a  ^  Marc,  fy  mab  i. 

14  ''Auherchwch  eich  gilydd  â 
chusan  cariad.  Tangnefedd  i  clnvi 
oil  y  rhai  ydych  yng  Nghrist  lesu. 
Amen. 


Anno 
DOMINI 
Cylch  6  J. 

'  Matt.  20, 
25,  26. 

1  Cor.  3.  9. 

2  Cur.  1. 24. 
e  Ps.  33.  12. 

a  74.  2. 
1»  Phil.  3. 

17. 

2  Thcss.  3. 

9. 

1  Tim.  4. 

12. 

Tit.  2.  7. 
'  Heb.  13. 

20. 
k  T  Cor.  9. 

25. 
1  llhuf.  12, 

20. 

Eph.  5.  21. 
•n  lago  4.  6. 
n  lago  4. 10. 


0  Ps.  37.  5. 

a  55.  21. 
Matt.  6.25. 
Phil.  4.  G. 

P  Luc  21. 
36. 

1  Thess.  5. 
6. 
pen.  4.  7, 

1  Job  1. 7. 
a  2.  2. 


r  Eph.  6. 11, 
13. 
lago  4.  7. 


S  braiudoU 
iaefh  yr 
hou  sydd. 


*  vng 
Nÿhrist 
lesu. 

•  2  Cor.  4. 
17. 

pen.  1.  6. 
t  Heb.  13. 

21. 
upen.4. 11. 

Dat.  1.  6. 


X  Heb.  13. 

2i 


r  Act.  12. 

12,  25. 
»  Khuf.  16. 

16. 

1  Cor.  16. 
20. 

2  Cor.  13. 
12. 

1  Thess.  5, 
26, 


1151 


Anno 

DOMINI 

66. 


BRliuf.  1. 

12. 

2  Cor.  4.13. 

Tit.  1. 4. 
2  ac  Achub- 

ur. 
bl  Petri.  2. 

Judas  2. 


c  loan  17. 3. 

lPetr2.9. 
8  trwy. 


d  2  Cor.  3. 

18. 

Eph.  4.  24. 

Iftb.  12. 

10. 

lloan  3.  2. 
e  pen.  2.  18, 


6  mewn 

rhinioedd. 
6  mewn 

gwyhod- 

aeth. 
1  mewn 

cymmedr- 

oider. 
8  mewn. 

f  Gal.  6.10. 
1  Thess.  3. 
12.  a  5. 15. 


9  helaeth. 
B  Tit.  3. 14. 


t  loan  2.  9, 
11. 


•  1  loan  3. 
19. 


AIL  EPISTOL  CYFFEEDINOL 

PETR  YR  APOSTOL. 


PENNOD  I. 

1  Y  mae  efe  yn  eu  cadarnhâu  mewn  gohaith 
o  gynnydd  gras  Duw  ;  5  ac  yn  eu  hannog  i 
wneuthur  eu  galwedigaeth  yn  sicr  trwy  ffydd 
a  gweithredoedd.  12  Y  mae  yn  ofalus  i 
ddwyn  hynny  ar  go/  iddynt,  gan  wyhod  fod 
eifarwolaeth  ef  ei  hun  yn  agos.  16  Y  mae 
yn  eu  rhyhuddio  hwy  i  fod  yn  dd^ianwadal 
yn  ffydd  Crist,  gwir  Fab  Duw,  trwy  dyatiol- 
aeth  yr  apostolion  a  welsant  ei  ogoniant  ef, 
a  thrwy  dysliolaeth  y  Tad,  a'r  prophwydi. 

SIMON  Petr,  gwasanaethwr  ac 
apostol  lesu  Grist,  at  y  rhai  a 
gawsant  ^gyffelyb  werthfawr  ffydd 
a  ninnau,  trwy  gyfiawnder  ein  Duw 

2  ni,  a'n  Hachubwr  lesu  Grist : 

2  ^Gras  i  chwi  a  thangiiefedd 
a  amlhâer,  trwy  adnabod  Duw,  a 
lesu  ein  Harglwydd  ni, 

3  Megis  y  rhoddes  ei  dduwiqu  allu 
ef  i  ni  bob  peth  a  herthyn  i  fy wyd 
a  duwioldeb,  ''trwy  ei  adnabod  ef 
yr  hwn  a'n  galwodd  ni  ^  i  ogoniant 
a  rhinwedd : 

4  Trwy  yr  hyn  y  rhoddwyd  i  ni 
addewidion  mawr  iawn  a  gwerth- 
fawr ;  fel  trwy  y  rhai  hyn  y  bydd- 
ech  "^  gyfrannogion  o'r  duwiol  an- 
ian,  ®wedi  diangc  oddi  wrth  y 
Uygredigaeth  sydd  yn  y  byd  trwy 
drachwant. 

5  A  hyn  yma  hefyd,  gan  roddi 
cwbl  ddiwydrwydd,  chwanegwch 
*at  eich  ffydd,  rinwedd;  ac  ^at 
rinwedd,  wybodaeth ; 

6  Ac  ''at  wybodaeth,  gymmedrol- 
der;  ac  "^at  gymmedrolder,  amyn- 
edd ;  ac  ^  at  amynedd,  dduwioldeb ; 

7  Ac  at  dduwioldeb,  garedig- 
rwydd  brawdol;  ac  'at  garedig- 
rwydd  brawdol,  gariad. 

8  Canys  os  yw  y  pethau  hyn  gen- 
nych,  ac  yn  ^aml  hwynt,  y  maent 
yn  peri  na  hyddoch  na  segur,  ^na 
diffrwyth  y'ngwybodaeth  ein  Har- 
glwydd lesu  Grist. 

9  Oblegid  yr  hwn  nid  yw  y  rhai 
hyn  ganddo,  ^  dall  ydyw,  heb  weled 
ym  mhell,  wedi  goUwng  dros  gof 
ei  lanhâu  oddi  wrth  ei  bechodau 

gynt. 

10  0  herwydd  paham  yn  hytrach, 
frodyr,  byddwch  ddi^vyd  '  i  wneuth- 
ur  eich  galwedigaeth   a'ch  ethol- 


edigaeth  yn  sicr:  canys,  tra  fydd- 
och  yn  gvvneuthur  y  pethau  hyn, 
ni  lithrwch  chwi  ddim  byth  : 

11  Canys  felly  yn  helaeth  y  trefn- 
ir  i  chwi  fynediad  i  mewn  i  dragy- 
wyddol  deyrnas  ein  Harglwydd  a'n 
Hachubwr  lesu  Grist. 

12  0  herwydd  paham  ''nid  es- 
geulusaf  eich  coffâu  bob  amser  am 
y  pethau  hyn,  er  eich  bod  yn  eu 
gwybod,  ac  wedi  eich  sicrhâu  yn 
y  gwirionedd  presennol. 

13  Eithr  yr  ydwyf  yn  tybied  fod 
yn  iawn,  tra  fyddwyf  yn  'y  taber- 
nacl  hwn,  ™eich  cyfifrôi  chwi,  trwy 
ddwyn  ar  gof  i  chwi  ; 

14  ''Gan  wybod  y  bydd  i  mi  ar 
frys  roddi  fy  nhabernacl  hwn  heib- 
io,  megis  ag  yr  hysbysodd  °ein 
Harglwydd  lesu  Grist  i  mi. 

15  Ac  mi  a  wnaf  fy  ngoreu  hef- 
yd ar  allu  o  honoch  bob  amser,  ar 
ol  fy  ymadawiad  i,  wneuthur  coffa 
am  y  pethau  hyn. 

16  Canys  nid  gan  ddilyn  p  chwedl- 
au  cyfrwys,  yr  hysbysasom  i  chwi 
north  a  dyfodiad  ein  Harglwydd 
lesu  Grist,  eithr  *iwedi  gweled  ei 
fawredd  ef  a'n  Uygaid. 

17  Canys  efe  a  dderbyniodd  gan 
Dduw  Dad  barch  a  gogoniant,  pan 
ddaeth  y  cyfryw  lef  atto  oddi  wrth 
y  mawr-ragorol  Ogoniant,  'Hwn  yw 
fy  anwyl  Fab  i,  yn  yr  hwn  y'm 
boddlonwyd. 

18  A'r  Uef  yma,  yr  hon  a  ddaeth 
o'r  nef,  a  glywsom  ni,  pan  oeddym 
gyd  ag  ef  yn  '  y  mynydd  sanctaidd. 

19  Ac  y  mae  gennym  air  sicrach  y 
prophwydi ;  yr  hwn  da  y  gwnewch 
fod  yn  dal  arno,  megis  ar  *  ganwyll 
yn  Uewyrchu  mewn  lie  tywyll,  hyd 
oni  Avawrio  y  dydd,  ac  oni  chodo 
y  "  seren  ddydd  yn  eich  calonnau 
chwi  : 

20  Gan  wybod  hyn  yn  gyntaf, 
^nad  oes  un  brophwydoliaeth  o'r 
ysgrythyr  o  ddehongliad  priod. 

21  Canys  ^nid  trwy  ewyllys  dyn 
y  daeth  ^  gynt  brophwydoliaeth  ; 
eithr  dynion  sanctaidd  Duw  a  lef- 
arasant  megis  y  cynhyrfwyd  hivy 
gan  yr  Yspryd  Glân. 


Am  athrawon  twyllodrus. 


11.  PETR,  II. 


Nodau  y  gau-atlirawon. 


Anno 

DOMINI 

66. 


»  Deut.  13. 
1. 


b  Matt.  24. 
11. 

Act.  20. 30. 
1  Cor.  11. 
19. 

1  Tim.  4. 1. 

2  Tim.  3.1, 

e. 

Judas  18. 
c  Judas  4. 
d  Heb.  10. 

29. 
2  Neu, 

trylhyll- 

wch. 


e  2  Cor.  12. 

17,  18. 

1  Tim.  6.  5. 

Tit.  1.  11. 
f  Deut.  32. 

35. 


6  Job  4. 18. 

Judas  6. 
t  loan  8. 44. 

lloanS.  8. 
i  Luc  8.  31. 


k  Gen.  7. 1, 

7,23. 
lPetr3.20. 


1  Gen.  19. 

24. 

Judas  7. 
S  barnodd. 
m  Num.  26. 

10. 


n  Gon.  19. 
16. 


0  Ps.  119. 
158. 
Ezec.  9.  4. 


P  1  Cor.  10. 
13. 


1  Judas  4, 
7,8,10,10. 

*  arglvnjad- 
iaeth. 


r  Judas  9. 


PENNOD  II. 

IT  mae  yn  prophvjydo  am  athrawon  feüsion; 
ac  yii  dangos  eu  hanioiredd  a'u  d'ialedd  hwy 
a'u  dilynwyr :  7  oddi  wrth  y  rhai  y  gwar- 
edir  y  rhai  duwiol,  fel  y  giuaredwyd  Lot  o 
Sodom.  10  Y  mae  yn  dangos  yn  helaethach 
gynhedd/au  y  twyllwyr  hynny,  fel  y  galler 
eu  hadnabod  yn  haws,  a'u  gochelyd. 

EITHR  "^bu  gau-brophwydi  hef- 
yd  ym  mhlith  y  bobl,  megis 
ag  *y  bydd  gau-athrawon  yn  eich 
plith  chwithau;  y  rhai  yn  ddirgel 
a  ddygant  i  mewn  heresiau  dinystr- 
iol,  a  '^chan  wadu  yr  Arghvydd 
'^  yr  hwn  a'u  prynodd  hwynt,  ydynt 
yn  tynnu  arnynt  eu  bunain  ddin- 
ystr  buan. 

2  A  llawer  a  ganlynant  eu  ^dis- 
tryw  hwynt,  o  herwydd  y  rhai  y 
ceblir  íFordd  y  gwiriouedd. 

3  Ac  ^mewn  cybydd-dod,  trwy 
chwedlau  gwneuthur,  y  gwnant 
farsiandiaeth  o  honoch;  ^barnedig- 
aeth  y  rhai  er  ys  talm  nid  yw  seg- 
ur,  a'u  coUedigaeth  hwy  nid  yw  yn 
hepiaa 

4  Canys  ^onid  arbedodd  Duw  yr 
angelion  ^a  bechasent,  eithr  ^eu 
taflu  hivynt  i  ufferu,  Si'u  rhoddi 
i  gadwynau  tywyllwch,  i'w  cadw  i 
farnedigaeth ; 

5  Ac  onid  arbedodd  efe  yr  hen 
fyd,  eithr  ^Nöe,  pregethwr  cyf- 
iawnder,  a  gadwodd  efe  ar  ei  wyth- 
fed,  pan  ddug  efe  y  diluw  ar  fyd  y 
rhai  anwir ; 

6  A  '  chan  droi  dinasoedd  Sodom 
a  Gomorrah  yn  Uudw,  a'u  ^  damn- 
iodd  hwy  â  dymchweliad,  "^  gan  eu 
gosod  yn  esampl  i'r  rhai  a  fyddent 
yn  annuwiol ; 

7  Ac  "a  waredodd  Lot  gyfiawn, 
yr  hwn  oedd  mewn  gofid  trwy  an- 
niwair  ymarweddiad  yr  anwiriaid  : 

8  (Canys  y  cyfiawn  hwnnw  yn 
trigo  yn  eu  mysg  hwynt,  °  yn 
gAveled  ac  yn  clywed,  ydoedd  yn 
poeni  ei  enaid  cyfiawn  o  ddydd  i 
ddydd  trwy  eu  hanghyfreithlawn 
weithredoedd  hwynt:) 

9  PYr  Arglwydd  a  fedr  wared  y 
rhai  duwiol  rhag  profedigaeth,  a 
chadw  y  rhai  anghyfiawn  i  ddydd 
y  farn  i'w  poeni : 

10  Ac  yn  bennaf  *i  y  rhai  sydd  yn 
rhodio  ar  ol  y  cnawd  mewn  chwant 
aflendid,  ac  yn  diystyru  ^llyAvodr- 
aeth.  Rhyfygus  ydynt,  cyndyn ;  nid 
ydynt  yn  arswydo  cablu  urddas  : 

11  Lie  nid  yw  yr  'angelion,  y  rhai 
sydd  fwy  mewn  gallu  a  nerth,  yn 

1153 


rhoddi  cablaidd  farn  yn  eu  herbyn 
^  hwynt  ger  bron  yr  Arglwydd. 

12  Eithr  y  rhai  hyn,  *  megis 
anifeiliaid  anrhesymmol  anianol,  y 
rhai  a  wnaed  i'w  dal  ac  i'w  difetha, 
a  gablant  y  pethau  ni  wyddant 
oddi  wrthynt,  ac  a  ddifethir  yn  eu 
Uygredigaeth  eu  hunain ; 

13  Ac  a  dderbyniant  gyflog  ang- 
hyfiawnder,  a  hwy  yn  cyfrif  moeth- 
au*^beunyddynhyfrydwch.  *Brych- 
au  a  meflau  ydynt,  yn  ymddigrifo 
yn  eu  twyll  eu  hunain,  "  gan  wledda 
gyd  â  chwi ; 

14  A  Uygaid  ganddynt  yn  llawn 
■^godineb,  ac  heb  fedru  peidio  â 
phechod;  yn  IHthio  eneidiau  an- 
wadal :  a  chanddynt  galon  wedi 
ymgynnefino  â  chybydd-dra ;  plant 
y  felldith : 

15  Wedi  gadael  y  ffordd  uniawn, 
hivy  a  aethant  ar  gyfeiliorn,  gan 
ganlyn  ffordd  "^  Balaam  mob  Bosor, 
yr  hwn  a  garodd  wobr  anghyf- 
iawnder ; 

16  Ond  efe  a  gafodd  gerydd  am 
ei  gamwedd :  asen  fud  arferol  â'r 
iau,  gan  ^  ddywedyd  â  lief  ddynol, 
a  waharddodd  ynfydrwydd  y  pro- 
phwyd. 

17  ^Y  rhai  hyn  ydynt  fíynhon- 
nau  diddwfr,  cymmylau  a  yrrid 
gan  dymmestl ;  i'r  rhai  y  mae 
niwl  tywyllwch  y'nghadw  yn  dra- 
gywydd.  " 

18  Canys  '  gan  ddywedyd  chwydd- 
edig  eiriau  gorwagedd,  y  maent 
hwy,  trwy  chwantau  y  cnawd,  a 
thrythyllwch,  yn  llithio  y  rhai  ^a 
ddiangasai  ^yn  gwbl  oddi  wrth  y 
rhai  sydd  yn  byw  ar  gyfeiliorn. 

19  Gan  addaw  ^  rhyddid  iddynt,  a 
h^vythau  eu  hunain  *=  yn  wasanaeth- 
wyr  Uygredigaeth :  canys  gan  bwy 
bynnag  y  gorchfygwyd  neb,  i  hwn- 
nw liefyd  yr  aeth  efe  yn  gaeth. 

20  Canys  ^os,  wedi  iddynt  ^ddî- 
angc  oddi  wrth  halogedigaeth  y  byd, 
trwy  adnabyddiaeth  yr  Arglwydd 
a'r  Achubwr  lesu  Grist,  y  rhwystrir 
h^vy  drachefn  a'r  pethau  hyn,  a'u 
gorchfygu ;  aeth  diwedd  y  rhai 
hynny  yn  waeth  na'u  dechreuad. 

21  Canys  'gwell  fuasai  iddynt  fod 
heb  adnabod  ffordd  cyfiawnder, 
nag,  wedi  ei  hadnabod,  troi  oddi 
wrth  y  gorchymyn  sanctaidd  yr 
hwn  a  draddodwyd  iddynt. 

22  Eithr  digwyddodd  iddynt  yn 
ol  y  wir  ddiareb,  ^  y  ci  a  ymchwel- 
odd  at  ei  chwydiad  ei  hun;    a'r 


Anno 

DOMINI 

66. 


£>  eit  hunain. 
'  Jer.  12.  3. 
Judas  10. 


6  Gr  yn  y, 
neu,  trwy 
y  dydd. 

'  Judas  12. 

u  1  Cor.  IL 
20,  21. 


7  Gr.  oV 
odineb- 
viraig. 


X  Num.  22. 
5,  23,  28. 
Judas  11. 


8  lefaru. 


J  Judas  12, 
13. 


I  Judas  16. 


a  Act.  2.  40. 

9  droi 
ennyd. 

b  1  Petr  2. 

16. 
c  loan  8.  34. 

Rhuf.  6. 

16. 


d  Matt.  12. 

45. 

Heb.  6.  4. 

a  10.  26. 
e  per!.  L  4. 


f  Luc  12. 
47,48. 


g  Diar.  26. 
11. 


Am  ddyfodîad  Crist  ir  farn.  II.  PETR,  III. 


Annog  i  sancteiddrwydd. 


Anno 

DOMINI 

66. 


2  ym  mlioh 

wn  o'r 

ddau. 
a  pen.  1. 13. 


b  1  Tim.  4. 
1. 

2  Tim.  3.1. 
Judas  18. 


eEs.  5.19. 
Jer.  17. 15. 

Ezec.  12. 
22,  27. 

ifel  hjjn. 


d  Gen.  L  6, 
9. 
Ps.  33.  6. 

•  Ps.  24.  2. 
a  136.  6. 
Col.  1.  17. 

t  Gon.  7.  II. 


1  Ps.  90.  4. 


k  Hab.  2. 3. 
Ileb.  10.37. 


hwch    wedi   ei    golchi,    i'w   hym- 
dreiglfa  yn  y  dom. 

PENNOD  III. 

1  Y  mae  yn  eu  sicrMu  liwy  am  ddyfodîad 
Crist  iV  farn,  yn  erhjn  y  gwatwarwyr  a 
ymresymmui  yn  y  gwrtlncyneh  ;  8  gan  ry- 
huddio  y  rhai  duwiol  i  bnjsuro  eu  hedifeir- 
wch,  o  ran  hir-amynedd  Dmo.  10  T  mae  yn 
dangos  pa  fodd  y  dinystrir  y  hyd :  11  ac 
yn  eu  hannog  i  sancteiddrwydd  huchedd, 
trwy  ddisgwyl  hynny  :  15  fi  hefyd  ifeddwl, 
mai  er  mwyn  eu  hiaeJiawdwriaeth  hwynt  y 
mae  Duio  yn  dd'ioddefgar,  megis  yr  ysgrif- 
enodd  Paul  attynt. 

YR  ail  epistol  hwn,  anwylyd,  yr 
ydwyf  yn  awr  yn  ei  ysgrifenu 
attoch ;  ^  yn  yr  liwn  ^  yr  ydwyf  yn 
cyfírôi  eich  meddwl  puraidd,  trwy 
ddwyn  ar  gôf  i  cJiwi  : 

2  Fel  y  byddo  cofus  gennych  y 
geiriau  a  rag-ddywedwyd  gan  y 
prophwydi  sanctaidd,  a'n  gorchy- 
myn  ninnau,  apostolion  yr  Ar- 
glwydd  a'r  lachawdwr : 

3  ''Gan  wybod  hyn  yn  gyntaf,  y 
daw  yn  y  dyddiau  diweddaf  wat- 
war^vyr,  yn  rhodio  yn  ol  eu  chwant- 
au  eu  hunain, 

4  Ac  yn  dywedyd,  ''Pa  le  y  mae 
addewid  ei  ddyfodiad  ef  ?  canys  er 
pan  hunodd  y  tadau,  y  mae  pob 
peth  yn  parhâu  ^fel  yr  oeddynt  o 
ddechreuad  y  creadigaeth. 

5  Canys  y  mae  hyn  yn  ddiarwyb- 
od  iddynt  o'u  gwirfodd,  mai  "^trwy 
air  DuAv  yr  oedd  y  nefoedd  er  ys 
talm,  a'r  ddaear  ^yn  cyd-sefyll  o'r 
dwfr  a  thrwy  y  dwfr. 

6  ^0  herwydd  paham  y  byd  a 
oedd  y  pryd  h^vunw,  wedi  ei  or- 
chuddio  â  dwfr,  a  ddifethwyd. 

7  Eithr  8y  nefoedd  a'r  ddaear 
sydd  yr  awrhon,  ydynt  trwy  yr  un 
gair  wedi  eu  rhoddi  i  gadw  ^  i  dan, 
erbyn  dydd  y  farn,  a  distryw  yr 
anwir  ddynion. 

8  Eithr  yr  un  peth  hwn  na  fydded 
yn  ddiarAvybod  1  chwi,  anwylyd, 
^fod  un  dydd  gyd  a'r  Arglwydd 
megis  mil  o  flynyddoedd,  a  mil  o 
flynyddoedd  megis  un  dydd. 

9  ^Wià  ydyw  yr  Arglwydd  yn 
oedi  ei  addewid,  fel  y  mae  rhai  yn 


cyfrif  oed;  ond  ^  hir-ymarhous  yw 
efe  tu  ag  attom  ni,  ^  heb  ewyllysio 
bod  neb  yn  goUedig,  ond  "dyfod 
o  bawb  i  edifeirwch. 

10  Eithr  "dydd  yr  Arglwydd  a 
ddaw  megis  lleidr  y  nos ;  yn  yr 
hwn  Py  nefoedd  a  ant  heibio  gyd 
â  thwrf,  a'r  ^defnyddiau  gan  wir 
wres  a  doddant,  a'r  ddaear  a'r 
gwaith  afyddo  ynddi  a  losgir. 

11  A  chan  fod  yn  rhaid  i  hyn  i 
gyd  ymollwng,  pa  ryw  fath  ddyn- 
ion a  ddylech  chwi  fod  mewn 
sanctaidd  ymarweddiad  a  duwiol- 
deb, 

12  Yn  disgwyl  ac  yn  ^brysio  at 
ddyfodiad  dydd  Duw,  ^yn  yr  hwn 
y  nefoedd  gan  losgi  a  ymollyng- 
ant,  a'r  '^defnyddiau  gan  wir  wres 
a  doddant? 

13  Eithr  ''nefoedd  newydd,  a  daear 
newydd,  yr  ydym  ni,  yn  ol  ei  add- 
ewid ef,  yn  eu  disgwyl,  yn  y  rhai  y 
mae  cyfiawnder  yn  cartrefu. 

14  0  herwydd  paham,  anwylyd, 
gan  eich  bod  yn  disgwyl  y  pethau 
hyn,  gwnewch  eich  goreu  '  ar  eich 
cael  ganddo  ef  mcA^Ti  tangnefedd, 
yn  ddifrycheulyd  ac  yn  ddiargy- 
hoedd. 

15  A  chyfrifwch  '  hir-amynedd 
ein  Harglwydd  yn  iachawdwriaeth ; 
megis  ag  yr  ysgrifenodd  ein  han- 
wyl  frawd  Paul  attoch  chwi,  yn  ol 
y  doethineb  a  rodded  iddo  ef ; 

16  Megis  yn  ei  hoU  epistolau  hef- 
yd, *  yn  Uefaru  ynddynt  am  y  peth- 
au hyn :  yn  y  rhai  y  mae  rhyw 
bethau  anhawdd  eu  deall,  y  rhai  y 
mae  yr  annysgedig  a'r  anAvastad  yn 
eu  gŵyrdroi,  megis  yr  ysgrythyrau 
eraill,  i'w  dinystr  eu  hunain. 

17  Chwychwi  gan  hynny,  anwyl- 
yd, a  "  chwi  yn  gwybod  y  pethau 
hyn  o'r  blaen,  ymgedwch  rhag  eich 
arwain  ymaith  trwy  amryfusedd  yr 
annuwiol,  a  chwympo  o  honoch 
oddi  wrth  eich  sicrwydd  eich  hun. 

18  Eithr  cynnyddwch  mewn  gras 
a  gwybodaeth  ein  Harglwydd  a'n 
Hiachawdwr  lesu  Grist.  Iddo  ef 
y  hyddo  gogoniant  yr  a^vrhon  ac 
^  yn  dragy wyddoL    Amen. 


1154 


Anno 
DOMINI 
Gwedi  90. 


»  loan  1. 1. 


b  loan  1. 14. 

1  Petr  1. 

16. 

pen.  4. 14. 
e  Liio  24. 

S9. 

loan  20. 27. 
d  1  Tim.  3. 

16. 


e  loan  1. 1, 
2. 


« 2  loan  12. 
E  pen.  3.  11. 


h  loan  1.  9. 
a  8.  12. 
a  9.  5. 
a  12. 35, 36. 

1  pen.  2.  4. 


k  1  Oor.  6. 

11. 

Beh.  9. 14. 

1  Petr  1. 

19. 

Dat.  1.  5. 
J 1  Bren.  8. 
46. 

2Chron.6. 
36. 

Diar.  20. 9. 
Preg.  7.  20. 
lago  3.  2. 
n>  Ps.  32.  5. 
Diar.  28. 
13. 


EPISTOL   CYNTAF    CYFFREDINOL 

lOAN  YR  APOSTOL. 


PENNOD  L 

1  T  mae  efe  yn  goxod  allan  herson  Crist,  yn  yr 
hivn  y  mae  i  ni  fywyd  tragywyddol,  trwy 
gymdeithas  a  Duw.  5  Rhaid  i  ni  ymrôî 
i  sancíeiddì-wydd  buchedd,  i  dysiiolaelhu 
gwirionedd  y  gymdeithas  homio,  a^n  ffydd : 
a  hefyd  i'n  sicrhuu  ein  hunain  o  faddeuant 
peclwdau,  tricy  farwolaeth  Crist. 

YR  *  hyn  oedd  o'r  dechreuad,  yr 
hyn  a  glywsom,  yr  hyn  a  wel- 
som  â'u  llygaid,  ''yr  hyn  a  edrych- 
asom  arno,  ac  *"  a  deimlodd  ein  dwy- 
law  am  Air  y  by wyd  ; 

2  (Canys  y  by  wyd  ^a  eglurhâwyd, 
ac  ni  a  welsom,  ac  ydym  yn  tystiol- 
aethu,  ac  yn  mynegi  i  chwi  y  bywyd 
tragywyddol,  *  yr  hwn  oedd  gyd  â'r 
Tad,  ac  a  eglurhâwyd  i  ni ;) 

3  Yr  hyn  a  welsom  ac  a  glywsom 
yr  ydym  yn  ei  fynegi  i  chwi,  fel  y 
caifoch  chwithau  hefyd  gymdeithas 
gyd  â  ni:  a'n  cymdeithas  ni  yn 
wir  sydd  gyd  â'r  Tad,  a  chyd  â'i 
Fab  ef  lesu  Grist. 

4  A'r  pethau  hyn  yr  ydym  yn 
eu  hysgrifenu  attoch,  ^fel  y  byddo 
eich  llawenydd  yn  gyflawn. 

5  ^A  hon  yw  y  gennadwri  a  glyw- 
som ganddo  ef,  ac  yr  ydym  yn  ei 
hadrodd  i  chwi;  Mai  *'goleiini  yw 
Duw,  ac  nad  oes  ynddo  ddim  ty- 
wyllwch. 

6  *  Os  dywedwn  fod  i  ni  gymdeith- 
as âg  ef,  a  rhodio  yn  y  tywyllwch, 
celwyddog  ydym,  ac  nid  ydym  yn 
gwneuthur  y  gwirionedd : 

7  Eithr  OS  rhodiwn  yn  y  goleuni, 
megis  y  mae  efe  yn  y  goleuni,  y 
mae  i  ni  gymdeithas  a'n  gilydd,  a 
''gwaed  lesu  Grist  ei  Fab  ef,  sydd 
yn  ein  glanhâu  ni  oddi  wrth  bob 
pechod. 

8  ^Os  dywedwn  nad  oes  ynom 
bechod,  yr  ydym  yn  ein  twyllo 
ein  hunain,  a'r  gwirionedd  nid  yw 
ynom, 

9  ™0s  cyfaddefwn  ein  pechodau, 
ffyddlawn  yw  efe  a  chyfiawn,  fel 
y  maddeuo  i  ni  ein  pechodau,  ac 
y'n  glanhao  oddi  wrth  bob  anghyf- 
iawnder. 

10  Os  dywedwn  na  phechasom,  yr 
ydym  yn  ei  wneuthur  ef  yn  gel- 
wyddog,  a'i  air  ef  nid  yw  ynom. 


PENNOD  II. 

1  Y  mae  yn  eu  cysuro  hwy  yn  erhyn  pechodau 
0  wendid.  3  Adnahod  Duw  yn  iawn,  yw 
cadw  ei  orchymynion  ef,  9  a  charu  ein 
irodyr,  15  ac  na  roddcm  ein  serch  ar  y 
hyd.  18  Rhaid  i  ni  ochelyd  tvoyllwyr ;  20 
y  rhai  y  mae  y  duwivl  yn  ddiogel  oddi 
wrth  eu  twyll,  trwy  harhau  yn  y  ffydd,  ac 
mewn  sancteiddrwydd  huchedd. 

FY  mhlant  by  chain,  y  pethau 
hyn  yr  wyf  yn  eu  hysgrif- 
enu attoch,  fel  na  phechoch.  Ac  o 
phecha  neb,  »y  mae  i  ni  Eiriolwr 
gyd  a'r  Tad,  lesu  Grist  y  Cyfiawn : 

2  Ac  ^efe  yw  yr  ^ia^vn  dros  ein 
pechodau  ni :  ac  nid  dros  yr  eidd- 
om  ni  yn  unig,  eithr  ""dros  bech- 
odau  jT  hoU  fyd 

3  Ac  wrth  hyn  y  gwyddom  yr 
adwaenom  ef,  os  cadwn  ni  ei  or- 
chymynion ef. 

4*Yr  hwn  sydd  yn  dywedyd,  Mi 
a'i  hadwaen  ef,  ac  heb  gadw  ei 
orchymynion  ef,  celwyddog  yw,  a'r 
gwirionedd  nid  yw  ynddo. 

5  Eithr  ^yr  hwn  a  gad  wo  ei  air 
ef,  yn  wir  ^yn  hwn  y  mae  cariad 
Duw  yn  berffaith :  ^  wrth  hyn  y 
gwyddom  ein  bod  ynddo  ef 

6  Yr  hwn  a  ddywed  ei  fod  yn 
aros  ynddo  ef,  ^  a  ddylai  yntau  felly 
rodio,  megis  ag  y  rhodiodd  ef 

7  Y  brodyr,  'nid  gorchymyn  new- 
ydd  yr  wyf  yn  ei  ysgrifenu  attoch, 
eithr  gorchymyn  hen  ^  yr  hwn  oedd 
gennych  o'r  dechreuad.  Yr  hen 
orchymyn  yw  y  gair  a  glywsoch  o'r 
dechreuad. 

8  Trachefn,  'gorchymyn  newydd 
yr  wyf  yn  ei  ysgrifenu  attoch,  yr 
hyn  sydd  wir  ynddo  ef,  ac  ynoch 
chwithau:  "oblegid  y  tywyllwch 
^a  aeth  heibio,  °a'r  gwir  oleuni 
sydd  yr  awrhon  yn  tywynnu. 

9  °  Yr  hwn  a  ddywed  ei  fod  yn  y 
goleuni,  ac  a  gasao  ei  frawd,  yn  y 
tywyllwch  y  mae  hyd  y  pryd  hwn. 

10  ^Yr  hwn  sydd  yn  caru  ei 
frawd,  sydd  yn  aros  yn  y  goleuni, 
ac  1  nid  oes  rhwystr  ynddo. 

11  Eithr  yr  hwn  sydd  yn  casâu  ei 
frawd,  yn  y  tywyllwch  y  mae,  ac 
"^  yn  y  tywyllwch  y  mae  yn  rhodio ; 
ac  ni  ŵyr  i  ba  le  y  mae  yn  myned, 


Anno 
DOMINI 

Gwedi  90. 


«  Khuf.  8. 

34. 

1  Tim.  2. 5. 

Heb.  7. 25. 

a  9.  24. 
b  Rhuf.  3. 

25. 

2Gor.5.18. 

pen.  4.  10. 
2  cymmod. 
c  loan  4. 42. 

pen.  4.  14. 


i  pen.  1. 
a4. 


e  loan  14. 
21,23. 
f  pen.  4.  12. 

8  pen.  4. 13. 


h  Matt.  11. 
29. 
loan  13. 15. 

1  Petr  2. 
21. 

«  2  loan  5. 

k  pen.  3. 11. 

2  loan  5. 


J  loan  13. 
14. 


«n  Khuf.  13. 
12. 

1  Thess.  5. 
6,  8. 

8  sydd  yn 

myned. 
n  loan  1.  9. 

a  8.  12. 
o  1  Cor.  13. 

2. 

2  Petr  1.  9. 
pen.  3. 14, 
15. 

P  pen.  3. 14. 
q  2  Petr  1. 
10. 


r  loan  12. 
35. 


Rhaid  goclielyd  twyllwyr. 


1. 10 AN,  III. 


Mawr  gariad  Duw, 


Anno 
DOMINI 

Gwedi  90. 


0  Luc  24. 
47. 

Act.  4. 12. 
a  13.  33. 


tEph.6.10. 


u  Matt.  6. 
24. 
lago  4.  4. 


s  1  Cor.  7. 
31. 
lago  1. 10. 


7  Heb.  1.  2. 


«:  2  Thess.  2. 
3,  &c. 
pen.  4.  3. 


a  Deut.  23. 
13. 

Ps.  41.  n. 

Act. -0.30. 
b  Matt.  24. 

24. 

loan  6.  37. 

a  10. 28, 29. 
c  1  Cor.  11. 

19. 

d  2  Cor.  1. 
21. 
Heb.  1.  9. 

e  loan  10. 4, 
5.  a  14.  2G. 
a  16. 13. 
ad.  27. 


'  pen.  4.  a 
2  loan  7. 


8  loan  le. 
23. 
2  loan  9. 

1»  loan  14. 
7,  9,  10. 
pen.  4. 15. 


oblegid  y  mae  y  tywyllwch  wedi 
dallu  ei  lygaid  ef. 

12  Ysgrifenu  yr  wyf  attoch  chwi, 
blant  bychain,  oblegid  *  madden  i 
chwi  eich  pecliodau  er  mwyn  ei 
enw  ef. 

13  Ysgrifenu  yr  wyf  attoch  chwi, 
dadau,  am  adnabod  o  honoch  yr 
hwn  sydd  o'r  dechrenad.  Ysgrifenu 
yr  wyf  attoch  chwi,  wŷr  ieuaingc, 
am  orchfygu  o  honoch  yr  un  drwg. 
Ysgrifenu  yr  wyf  attoch  chwi,  rai 
bychain,  am  i  chwi  adnabod  y  Tad. 

14  Ysgrifenais  attoch  chwi,  dadau, 
am  adnabod  o  honoch  yr  hwn  sydd 
o'r  dechreuad.  Ysgrifenais  attoch 
chwi,  wŷr  ieuaingc,  am  *eich  bod 
yn  gryfion,  a  bod  gair  Duw  yn  aros 
ynoch,  a  gorchfygu  o  honoch  yr 
un  drwg. 

15  Na  cherwch  y  byd,  na'r  peth- 
au  sydd  yn  y  byd.  "0  char  neb  y 
byd,  nid  yw  cariad  y  Tad  ynddo  et* 

16  Canys  pob  peth  a'r  sydd  yn 
y  byd,  megis  chwant  y  cnawd,  a 
chwant  y  Uygaid,  a  balchder  y  byw- 
yd,  nid  yw  o'r  Tad,  eithr  o'r  byd 
y  mae. 

17  ^  A'r  byd  sydd  yn  myned  heib- 
io,  a'i  chwant  hefyd :  ond  yr  hwn 
sydd  yn  gwneuthur  ewyllys  Duw, 
sydd  yn  aros  yn  dragywydd. 

18  0  blant  bychain,  ^  yr  awr  ddiw- 
eddaf  ydyw :  ac  megis  y  clywsoch 
^y  daw  anghrist,  yr  awrhon  hefyd 
y  mae  anghristiau  lawer;  wrth  yr 
hyn  y  gwyddom  mai  yr  awr  ddiw- 
eddaf  ydyw. 

19  ^Oddi  wrthym  ni  yr  aethant 
hwy  allan,  eithr  nid  oeddynt  o  hon- 
om  ni:  canys  ^'pe  buasent  o  honom 
ni,  hwy  a  arhosasent  gyd  â  ni : 
eithr  hyn  afii,  ''fel  yr  eglurid  nad 
ydynt  hwy  oil  o  honom  ni. 

20  Eithr  ^y  mae  gennych  chwi 
enneiniad  oddi  wrth  y  Sanctaidd 
hwnnw,  a  ^chwi  a  wyddoch  bob 
peth. 

21  Ni  ysgrifenais  attoch  oblegid 
na  wyddech  y  gwirionedd,  eithr  o- 
blegid  eich  bod  yn  ei  wybod,  ac 
nad  oes  un  celwydd  o'r  gwirionedd. 

22  ^Pvvy  yw  y  celwyddog,  ond  yr 
hwn  sydd  yn  gwadu  nad  lesu  yw  y 
Crist?  Efe  yw  yr  anghrist,  yr  hwn 
sydd  yn  gwadu  y  Tad  a'r  Mab. 

23  sPob  un  a'r  sydd  yn  gwadu 
y  Mab,  nid  oes  ganddo  y  Tad 
chwaith:  \ond^  ^yr  hwn  sydd  yn 
cyffesu  y  Mab,  y  mae  y  Tad  gan- 
ddo hefyd. 

ÎÎ66 


24  Arhosed  gan  hynny  ynoch 
chwi  *yr  hyn  a  glywsoch  o'r  de- 
chreuad. Od  erys  ynoch  yr  hyn 
a  glywsoch  o'r  dechreuad,  chwithau 
hefyd  a  gewch  aros  yn  y  Mab  ac 
yn  y  Tad. 

25  A  hon  yw  yr  addewid  a  add- 
awodd  efe  i  ni,  sef  bywyd  tragy- 
wyddoL 

26  Y  pethau  hyn  a  ysgrifenais 
attoch  ynghylch  y  rhai  sydd  yn 
eich  hudo. 

27  Ond  y  mae  yr  ^enneiniad  a 
dderbyniasoch  ganddo  ef,  yn  aros 
ynoch  chwi,  ac  *  nid  oes  arnoch  eis- 
ieu  dysgu  o  neb  chwi:  eithr  fel  y 
mae  yr  un  enneiniad  ""  yn  eich  dysgu 
chwi  am  bob  peth,  a  gwir  yw, 
ac  nid  yw  gelwydd;  ac  megis 
y'ch  dysgodd  chwi,  yr  arhoswch 
^  ynddo. 

28  Ac  yr  awrhon,  blant  bychain, 
arhoswch  ynddo ;  fel,  °  pan  ym- 
ddangoso  efe,  y  byddo  hyder  gen- 
uym,  ac  *na  chywilyddiom  ger  ei 
fron  ef  yn  ei  ddyfodiad. 

29  Os  gwyddoch  ei  fod  ef  yn  gyf- 
iawn,  ^  chwi  a  wyddoch  fod  °  pob  un 
a'r  sydd  yn  gwneuthur  cyfiawnder, 
wedi  ei  eni  o  hono  ef. 

PENNOD  III. 

1  Y  mae  yn  dangos  rhagordl  gariad  Duw  tu  ag 
attorn  ni,  yn  ein  givneutlmr  yn  hlant  iddo 
ei  hun ;  3  ac  am  hynny  y  byddai  raid  i 
ninnau  fod  yn  ufudd  i  gadw  ei  orcUymyn- 
ion,  11  a  ckaru  hawb  ein  gilydd  fel  brodyr. 

GWBLWCH  pa  fath  gariad  a 
roes  y  Tad  ^arnom,  fel  *y'n 
gelwid  yn  feibion  i  Dduw :  oblegid 
hyn  nid  edwyn  y  byd  chwi,  ^  obleg- 
id nad  adnabu  efe  ef. 

2  Anwylyd,  •=  yr  awrhon  meibion  i 
Dduw  ydym,  ac  ^  nid  amlygwyd  et- 
to  beth  a  fyddwn :  eithr  ni  a  wydd- 
om,  pan  ymddangoso  efe,  *y  byddwn 
gyffelyb  iddo ;  oblegid  ^ni  a  gawn 
ei  weled  ef  megis  ag  y  mae 

3  Ac  y  mae  pob  un  sydd  ganddo 
y  gobaith  hwn  ynddo  ef,  yn  ei 
buro  ei  hun,  megis  y  mae  yntau 
yn  bur. 

4  Pob  un  a'r  sydd  yn  gwneuthur 
pechod,  sydd  hefyd  yn  gwneuthur 
anghyfraith :  ^  oblegid  ^  anghyfraith 
yw  pechod. 

5  A  chwi  a  wyddoch  ^  ymddangos 
o  hono  ef,  fel  y  dileai  ein  pech- 
odau  ni:  ac  'ynddo  ef  nid  oes 
pechod. 

6  Pob  un  a'r  sydd  yn  aros  ynddo 
ef,  nid  yw  yn  pechu:  ^pob  un  a'r 


Am  gariad  hrawdol. 


I.  lOAN,  IV. 


Am  hroji  yr  ysprydoedd. 


Anno 
DOMINI 

Gwedi  90. 

\  pen.  2.  29. 


m  Matt.  13. 
38. 
loan  8.  44. 


n  pen.  5. 18. 


o  1  Petr  1. 

23. 


P  pen.  4.  8. 


9  pen.  1.  5. 
a  2.  7. 
<  hwn  yw 

y  gor- 

chymyn. 
r  loan  13. 

34.  a  15. 12. 

ad.  23. 
•  Gen.  4.  8. 

Judas  IL 


t  loan  15.18. 
u  pen.  2. 10. 


I  pen.  2.  9, 
11. 


7  JIatt.  5. 
21,  22. 


«  Gal.  5.  21. 


» loan  3. 16. 
a  15. 13. 
Rhuf.  5.  8. 
Eph.  5.  2. 
pen.  4.  9, 


b  Deut.  15. 
7. 
Luc  3. 11. 

6  ymi/sgar- 
oedd. 
0  pen.  4.  20. 


d  Ezeo.  33. 
31. 

Khuf.12.9. 
Eph.  4.  15. 
lago  2. 15. 

6  yn. 

•  loan  18. 
37. 
pen.  1.  8. 

7  Gr.  j^íT- 


sydd  yn  pechu,  nis  gwelodd  ef,  ac 
nis  adnabu  ef. 

7  0  blant  by  chain,  na  thwylled  neb 
chwi :  '  yr  hwn  sydd  yn  gwneuthur 
cyfiawnder,  sydd  gyfiawn,  megis  y 
mae  yntau  yn  gyfiawn. 

g  mYr  hwn  sydd  yn  gwneuthur 
pechod,  o  ddiafol  y  mae;  canys  y 
mae  diafol  yn  pechu  o'r  dechreu- 
ad.  I  hyn  yr  ymddangosodd  Mab 
Duw,  fel  y  dattodai  weithredoedd 
diafol. 

9  ""Pob  un  a  aned  o  Ddiiw,  nid 
yw  yn  gwneuthur  pechod ;  oblegid 
°y  mae  ei  had  ef  yn  aros  ynddo 
ef :  ac  ni  all  efe  bechu,  am  ei  eni 
ef  o  Dduw. 

10  Yn  hyn  y  mae  yn  amlwg  plant 
Duw,  a  phlant  diafol :  Pob  un  a'r 
sydd  heb  wneuthur  cyfiawnder,  nid 
yw  o  Dduw,  Pna'r  hwn  nid  yw  yn 
caru  ei  frawd. 

11  Oblegid  *i*hon  yw  y  gennad- 
wri  a  glywsoch  o'r  dechreuad ;  ^  bod 
i  ni  garu  ein  gilydd. 

12  Nid  fel  ^Cain,  yr  hwn  oedd 
o'r  drwg,  ac  a  laddodd  ei  frawd. 
A  phaham  y  Uaddodd  ef?  Oblegid 
bod  ei  weithredoedd  ef  yn  ddrwg, 
a'r  eiddo  ei  frawd  yn  dda. 

13  Na  ryfeddwch,  fy  mrodyr,  os 
*  y w  y  byd  yn  eich  casâu  chwi. 

14  "Nyni  a  wyddom  ddarfod  ein 
symmud  ni  o  farwolaeth  i  fywyd, 
oblegid  ein  bod  yn  caru  y  brodyr. 
^Yr  hwn  nid  yw  yn  caru  ei  frawd, 
y  mae  yn  aros  ym  marwolaeth, 

15  yPob  un  a'r  sydd  yn  casâu  ei 
frawd,  Ueiddiad  dyn  yw:  a  chwi 
a  wyddoch  nad  oes  i  ''un  Ueidd- 
iad dyn  fywyd  tragywyddol  yn  aros 
ynddo. 

16  ^Yn  hyn  yr  adnabuom  gariad 
Duw,  oblegid  dodi  o  hono  ef  ei 
einioes  drosom  ni :  a  ninnau  a 
ddylem  ddodi  ein  heinioes  dros  y 
brodyr. 

17  Eithr  ^yr  hwn  sydd  ganddo 
dda  y  byd  hwn,  ac  a  welo  ei  frawd 
mewn  eisieu,  ac  á  gauo  ei  ^  dosturi 
oddi  wrtho,  ''pa  fodd  y  mae  cariad 
Duw  yn  aros  ynddo  ef  ? 

18  Fy  mhlant  bychain,  "^na  charwn 
ar  air,  nac  ar  dafod  yn  unig,  eithr 
mewn  gweithred  a  gwirionedd. 

19  Ac  ^  wrth  hyn  y  gwyddom  ein 
*bod  o'r  gwirionedd,  ac  y  '^sicr- 
hawn  ein  calonnau  ger  ei  fron  ef. 

20  Oblegid  os  ein  calon  a'n  con- 
demnia,  mwy  yw  Duw  na'n  calon, 
ac  efe  a  ŵyr  bob  peth. 

1ÎCT 


21  Anwylyd,  os  ein  calon  ni'n 
condemnia,  *^y  mae  gennym  hyder 
ar  Dduw. 

22  A  spha  beth  bynnag  a  ofynom, 
yr  ydym  yn  ei  dderbyn  ganddo  ef ; 
oblegid  ein  bod  yn  cadw  ei  orchy- 
mynion  ef,  ac  yn  gwneuthur  y 
pethau  sydd  yn  rhyngu  bodd  yn 
ei  olwg  ef. 

23  A  •'hwn  yw  ei  orchymyn  ef; 
Gredu  o  honom  ^  yn  enw  ei  Fab  ef 
lesu  Grist,  a  *charu  ein  gilydd, 
megis  y  rhoes  efe  orchymyn  i  ni. 

24  ^A'r  hwn  sydd  yn  cadw  ei 
orchymynion  ef,  sydd  yn  trigo  yn- 
ddo ef,  ac  yntau  ynddo  yntau.  Ac 
'^wrth  hyn  y  gwyddom  ei  fod  ef 
yn  aros  ynom,  se/  o'r  Yspryd  a 
roddes  efe  i  ni. 

PENNOD  IV. 

1  Y  mae  yn  eu  rhybuddio  liwynt  na  wnaent 
goel  ar  bob  athraw  sydd  yn  ymffrostio  o^r 
Yspryd,  eithr  eu  profi  hwy  yn  hytrach  trwy 
reolaii  y  ffydd  gatholig,  7  Ac  y  mae  trwy 
amryw  resymmau  yn  eu  hannog  i  gariad 
brawdol. 

ANWYLYD,  *na  chredwch  bob 
-ljL  yspryd,  eithr  ^ profwch  yr  ys- 
prydion  ai  o  Dduw  y  maent:  o- 
blegid  ''y  mae  gau-brophwydi  lawer 
wedi  myned  allan  i'r  byd. 

2  2  Wrth  hja  adnabyddwch  Ys- 
pryd Duw:  "^Pob  yspryd  a'r  sydd 
yn  cyffesu  ddyfod  lesu  Grist  yn  y 
cnawd,  o  Dduw  y  mae. 

3  A  *  phob  yspryd  a'r  nid  yw  yn 
cyfíesu  ddyfod  lesu  Grist  yn  y 
cnawd,  nid  yw  o  Dduw :  eithr  hwn 
y w  yspryd  anghrist,  yr  hwn  y  cly w- 
soch  ei  fod  yn  dyfod,  'a'r  awrhon 
y  mae  efe  yn  y  byd  eisoes. 

4  Chwychwi  ydych  o  Dduw,  blant 
bychain,  ac  a'u  gorchfygasoch  hwy: 
oblegid  mwy  yw  yr  hwn  sydd  yn- 
och  chwi  na'r  ^hwn  sydd  yn  y  byd. 

5  ^  Hwynt-hwy,  o'r  byd  y  maent : 
am  hynny  y  Uefarant  am  y  byd,  *  a'r 
byd  a  wrendy  arnynt. 

6  Nyni  o  Dduw  yr  ydym.  ^  Yr  hwn 
sydd  yn  adnabod  Duw,  sydd  yn  ein 
gwrandaw  ni :  yr  hwn  nid  yw  o 
Dduw,  nid  yw  yn  ein  gwrandaw  ni. 
'Wrth  hyn  yr  adwaenom  yspryd  y 
gwirionedd,  ac  yspryd  y  cyfeiliorni. 

7  Anwylyd,  carwn  ein  gilydd : 
oblegid  cariad,  o  Dduw  y  ma^;  a 
phob  un  a'r  sydd  yn  caru,  o  Dduw 
y  ganwyd  ef,  ac  y  mae  efe  yn  ad- 
nabod Duw. 

8  Yr  hwn  nid  yw  yn  caru,  "nid 
adnabu  Dduw :  oblegid  "  Duw,  car- 
iad yw. 

Cos 


Anno 
DOMINI 

Gwedi  90. 

f  Heb.  10. 

22. 

pen.  4. 17. 
e  Matt.  7.  8. 

loan  14. 13. 

a  15.  7. 

a  16.  23. 

lago  5.  16. 

pen.  5. 14. 


h  loan  6. 29. 

a  17.  3. 
8  I. 
1  ad.  11. 

pen.  4.  21. 

k  loan  14. 
23.  a  15. 10. 
pen.  4. 12. 


1  Rhuf.  8. 9. 
pen.  4. 13. 
9yn. 


»  Jer.  23.  8. 

Matt.::;4.4. 
blThess.5. 

21. 

Dat.  2.  2. 
c  Matt.  24. 

5,  24. 

1  Tim.  4.1. 

2  Petr  2. 1. 
2  loan  7. 

2Yn. 

d  1  Cor.  12. 

3. 

pen.  5. 1. 


e  pen.  2.  22. 
2  loan  7. 


í2Thess.2. 
7. 

pen.  2. 18, 
22. 


e  loan  12. 

31. 

1  Cor.  2. 12. 

Eph.  2.  2. 

a  6.  12. 
h  loan  3. 31. 
i  loan  15. 19. 
k  loan  8. 47. 

a  10.  27. 

1  Cor.  14. 
37. 

2  Cor.  10. 7. 


1  Es.  8.  20. 
loan  14. 17. 


m  pen.  2.  4. 
a  3.  6. 
n  ad.  16. 


Cynheddfau  cariad. 


I.  lOAN,  V. 


3Iai  lesu  yw  Mob  Duw, 


Anno 
DOMINI 

Gwedi  90. 

0  loan  3. 16. 
pen.  3. 16. 

P  loan  15. 
16. 

Khuf.  5.  8, 
10. 

1  pen.  2.  2. 
3  gymmod. 

r  Matt.  18. 
33. 

Joan  15. 12, 
13. 

« loan  1. 18. 
lTim.6. 
16. 

t  pen.  2. 5. 
ad.  18. 


4  Yn. 

u  pen.  3. 24. 


X  pen.  1. 1. 


6  ynom  ni. 
T  ad.  8. 
«  ad.  12. 


6  Gr.  coriad 
gyd  â  nyni. 

a  iago  2. 13. 
pen.  2.  28. 
a  3.  19,  21. 


b  pen.  2.  4. 
a  3. 17. 


c  Matt.  22. 
37,  39. 
loan  13. 34. 
a  15.  12. 
pen.  3.  11, 
23. 


9  "Yn  hyn  yr  eglurwyd  cariad 
Duw  tu  ag  attorn  ni,  oblegid  dan- 
fon  o  Dduw  ei  unig-anedig  Fab  i'r 
byd,  fel  y  byddem  fyw  trwyddo  ef. 

10  Yn  hyn  y  mae  cariad;  ^nid 
am  i  ni  garu  Duw,  ond  am  iddo 
ef  ein  caru  ni,  ac  anfon  ei  Fab  ^i 
fod  yn  ^  iawn  dros  ein  pechodau. 

11  Anwylyd,  'os  felly  y  carodd 
Duw  ni,  ninnau  hefyd  a  ddylem 
garu  ein  gilydd. 

12  *Ni  welodd  neb  Dduw  erioed. 
Os  carwn  ni  ein  gilydd,  y  mae  Duw 
yn  trigo  ynom,  ac  '  y  mae  ei  gariad 
ef  yn  berffaith  ynom. 

13  *"Wrth  hyn  y  gwyddom  ein 
bod  yn  trigo  ynddo  ef,  ac  yntau 
ynom  ninnau,  am  ddarfod  iddo 
roddi  i  ni  o'i  Yspryd. 

14  A  ""  ninnau  a  welsom,  ac  ydym 
yn  tystiolaethu,  ddarfod  i'r  Tad 
ddanfon  y  Mab  i  fod  yn  lachawd- 
wr  i'r  byd. 

15  Pwy  bynnag  a  gyffeso  fod  lesu 
yn  Fab  Duw,  y  mae  Duw  yn  aros 
ynddo  ef,  ac  yntau  yn  Nuw. 

16  A  nyni  a  adnabuom  ac  a  gred- 
asom  y  cariad  sydd  gan  Dduw  ^tu 
ag  attorn  ni.  y  Duw,  cariad  y w  : 
''a'r  hwn  sydd  yn  aros  mewn  car- 
iad, sydd  yn  aros  yn  Nuw,  a  Duw 
ynddo  yntau. 

17  Yn  hyn  y  perffeithiwyd  ^ein 
cariad  ni,  fel  *y  caffom  hyder  ddydd 
y  farn:  oblegid  megis  ag  y  mae 
efe,  yr  ydym  ninnau  hefyd  yn  y 
byd  hwn. 

18  Md  oes  ofn  mewn  cariad;  eithr 
y  mae  periFaith  gariad  yn  bwrw  all- 
an  ofn :  oblegid  y  mae  i  ofn  boen- 
edigaeth.  A'v  hwn  sydd  yn  ofni, 
ni  pherffeithiwyd  mewn  cariad. 

19  Yr  ydym  ni  yn  ei  garu  ef,  am 
iddo  ef  yn  gyntaf  ein  caru  ni. 

20  ''Os  dywed  neb,  Yr  wyf  yn 
caru  Duw,  ac  efe  yn  casâu  ei  frawd, 
celwyddog  yw :  canys  yr  hwn  nid 
yw  yn  caru  ei  frawd  yr  hwn  a  wel- 
odd, pa  fodd  y  gall  efe  garu  Duw 
yr  hwn  nis  gwelodd  ? 

21  A'r  "  gorchymyn  hwn  sydd  gen- 
nym  oddi  wrtho  ef ;  Bod  i'r  hwn 
sydd  yn  caru  Duw,  garu  ei  frawd 
hefyd. 

PENNOD  V. 

1  Y  neb  sydd  yn  caru  Duw  sydd  yn  caru  ei 
hlant  ef  hefyd,  ac  yn  cadw  ei  orchymynion 
ef,  3  y  rhai  sydd  ysgafn,  ac  nid  trymion,  i'r 
ŷ'yddloniaid.  9  Ymae  lesu  yn  Fab  Duw,  ac 
yn  ahl  i'n  hachub  ni  ;  14  ac  i  wrandaw  ein 
gweddtau,  y  rhai  yr  ydym  yn  eu  gwneuthur 
drosom  ein  hunain,  a  thros  eraill. 

use 


^T^OB  un  a'r  sydd  yn  credu  mai 
Jr  ^lesu  yw  y  Crist,  o  Dduw  y 
''ganed  ef :  a  phob  un  a'r  sydd  yn 
caru  yr  hwn  a  genhedlodd,  sydd  yn 
caru  hefyd  yr  hwn  a  genhedlwyd 
0  houo. 

2  Yn  ^hyn  y  gwyddom  ein  bod 
yn  caru  plant  Duw,  pan  fyddom 
yn  caru  Duw,  ac  yn  cadw  ei  orchy- 
mynion ef. 

3  Canys  hyn  y w  cariad  Duw ;  bod 
i  ni  gadw  ei  orchymynion :  ®  a'i  or- 
chymynion ef  nid  ydynt  drymion. 

4  Oblegid  ^beth  bynnag  a  aned 
o  Dduw,  y  mae  yn  gorchfygu  y 
byd:  a  hon  yw  yr  oruchafiaeth 
sydd  yn  gorchfygu  y  byd,  sef  ein 
ffydd  ni. 

5  Pwy  yw  yr  hwn  sydd  yn  gorch- 
fygu y  byd,  ond  syr  hwn  sydd  yn 
credu  mai  lesu  y w  Mab  Duw  ? 

6  Dyma  yr  hwn  a  ddaeth  trwy 
ddwfr  a  gwaed,  se/Iesu  Grist;  nid 
trwy  ddwfr  yn  unig,  ond  trwy  ddwfr 
a  gwaed.  A'r  Yspryd  yw  yr  hwn 
sydd  yn  tystiolaethu,  oblegid  yr 
Yspryd  sydd  wirionedd. 

7  Oblegid  y  mae  tri  ja  tystiol- 
aethu yn  y  nef;  y  Tad,  ^y  Gair, 
a'r  Yspryd  Glân:  a'r  tri  hyn  un 
ydynt. 

8  Ac  y  mae  tri  yn  tystiolaethu 
ar  y  ddaear ;  yr  yspryd,  y  dwfr,  a'r 
gwaed :  a'r  tri  hyn,  yn  un  y  maent 
yn  cyttuno. 

9  Os  'tystiolaeth  dynion  yr  ydym 
yn  ei  derbyn,  y  mae  tystiolaeth 
Duw  yn  fwy :  canys  hyn  y w  tystiol- 
aeth Duw,  yr  hon  a  dystiolaethodd 
efe  am  ei  Fab. 

10  Yr  hwn  sydd  yn  credu  ym  Mab 
Duw,  ''sydd  ganddo  y  dystiolaeth 
ynddo  ei  hun :  yr  hwn  nid  yw  yn 
credu  yn  Nuw,  '  a'i  gwnaeth  ef  yn 
gelwyddog,  oblegid  na  chredodd  y 
dystiolaeth  a  dystiolaethodd  Duw 
am  ei  Fab. 

11  A  hon  yw  y  dystiolaeth  ;  roddi 
o  Dduw  i  ni  fywyd  tragywyddol: 
""  a'r  by wyd  hwn  sydd  yn  ei  Fab  ef. 

12  «'Yr  hwn  y  mae  y  Mab  ganddo, 
y  mae  y  bywyd  ganddo;  a'r  hwn 
nid  yw  ganddo  Fab  Duw,  nid  oes 
ganddo  fywyd. 

13  "Y  pethau  hyn  a  ysgrifenais 
attoch  chwi,  y  rhai  ydych  yn  credu 
yn  enw  Mab  Duw ;  fel  y  gwypoch 
fod  i  chwi  fywyd  tragywyddol,  ac 
fel  y  credoch  yn  enw  Mab  Duw. 

14  A  hyn  yw  yr  hyfder  sydd  gen- 
nym  ^tu  ag  atto  ef;  ei  fod  ef  yn 


ac  yn  abl  i  wrandaw 


II.  lOAK 


ein  gwedd'iau. 


P  pen.  3.  22. 


1  lago  5. 14, 
15. 


r  Blatt.  12. 

31,  32. 

Marc  3. 29. 

Heb.  6.  4. 

a  10.  26. 
■  pen.  3.  t 


Anno 
DOMINI 

Gwedi  90. 


a  1  loan  3. 
18. 

3  loan  1. 
ad.  3. 


2  Gr.  Gras 
afiiddgyd 
â  ehwi. 


b  3  loan  3. 


el  loan  2. 7, 
8.  a  3.  IL 


d  loan  13. 

31.  a  15. 12. 

Eph.  6.  2. 

1  l^etr  4. 8. 

1  loan  3. 

23. 
«loan  15. 10. 

1  loan  5. 3. 
1 1  loan  2. 

24. 


ein  gwrandaw  ni,  pos  gofynwn  ddim 
yn  ol  ei  ewyllys  ef. 

15  Ac  OS  gwyddom  ei  fod  ef  yn 
ein  gwrandaw  ni,  pa  beth  bynnag 
a  ddeisyfom,  ni  a  wyddom  ein  bod 
yn  cael  y  deisyfiadau  a  ddeisyfas- 
om  ganddo. 

16  Os  gwel  neb  ei  frawd  yn  pecliu 
pechod  nid  pw  i  farwolaeth,  efe  a 
ddeisyf,  ac  "^  efe  a  rydd  iddo  fywyd, 
i'r  rhai  sydd  yn  pechu  nid  i  farw- 
olaeth. 'Y  mae  pechod  i  farwol- 
aeth :  nid  am  hwnnw  yr  wyf  yn 
dywedyd  ar  ddeisyf  o  hono. 

17  *Pob  anghyfiawnder,  pechod 
yw :  ac  y  mae  pechod  nid  yw  i 
farwolaeth. 


18  M  a  wyddom  nad  yw  y  *neb 
a  aned  o  Dduw,  yn  pechu ;  eithr  y 
mae  yr  hwn  a  aned  o  Dduw,  yn  ei 
gadw  ei  hun,  a'r  drwg  hwnnw  nid 
yw  yn  cyffwrdd  âg  ef 

19  M  a  wyddom  ein  bod  o  Dduw, 
ac  y  mae  yr  hoU  fyd  yn  gorwedd 
mewn  drygioni. 

20  Ac  a  wyddom  ddyfod  Mab 
Duw^  ac  efe  "  a  roes  i  ni  feddwl,  fel 
yr  aduabyddom  yr  hwn  sydd  gywir; 
ac  yr  ydym  yn  y  Cywir  h^vnnw,  sef 
yn  ei  Fab  ef  lesu  Grist.  ^Hwn 
yw  y  gwir  Dduw,  a'r  bywyd  tra- 
gywyddoL 

21  Y  plant  by  chain,  ^ymgedwch 
oddi  wrth  eilunod.   Amen. 


AIL  EPISTOL  CYFFEBDINOL 

lOAN  YR  APOSTOL. 


1  Y  mae  efe  yn  annog  rhyio  arglwijddes  urdd- 
asol  a'i  phlani  i  harliâu  mewn  cariad  a  ffydd 
Crist,  8  rhag  iddynt  golli  gwohr  eu  proffes 
o'r  hlaen:  10  ac  na  byddai  iddynt  a  wnel- 
ent  a'r  tioyllwyr  nid  oeddynt  yn  dysgu  gwir 
athrawiaeth  Crist  lesu. 

Yn  henuriad  at  yr  etholedig  ar- 
glwyddes  al  phlant,  ^y  rhai 
yr  wyf  fi  yn  eu  caru  yn  y  gwir- 
ionedd ;  ac  nid  myfi  yn  unig,  ond 
pawb  hefyd  a  adnabuant  y  gwir- 
ionedd ; 

2  Er  mwyn  y  gwirionedd,  yr  hwn 
sydd  yn  aros  ynom  ni,  ac  a  fydd 
gyd  â  ni  yn  dragywydd. 

3  ^Bydded  gyd  â  chwi  ras,  tru- 
garedd,  a  thangnefedd,  oddi  wrth 
Dduw  Dad,  ac  oddi  Avrth  yr  Ar- 
glwydd  lesu  Grist,  Mab  y  Tad, 
mewn  gwirionedd  a  chariad. 

4  Bu  la  wen  iawn  gennyf  i  mi  gael 
o'th  blant  di  rai  ^  yn  rhodio  mewn 
gwirionedd,  fel  y  derbyniasom  or- 
chymyn  gan  y  Tad. 

5  Ac  yn  awr  yr  wyf  yn  attolwg  i 
ti,  arglwyddes,  "^nid  fel  un  yn  ys- 
grifenu  gorchymyn  newydd  i  ti, 
eithr  yr  hwn  oedd  gennym  o'r  de- 
chreuad,  ^  garu  o  honom  ein  gilydd. 

6  A  ^hyn  yw  y  cariad;  bod  i 
ni  rodio  yn  ol  ei  orchymyuion  ef. 
Hwn  yw  y  gorchymyn;  ^Megis  y 
clywsoch  oV  dechreuad,  fod  i  chwi 
rodio  ynddo. 


1169 


7  Oblegid  y  mae  twyllwyr  ^lawer 
wedi  dyfod  i  mewn  i'r  byd,  ^  y  rhai 
nid  ydynt  yn  cyffesu  ddyfod  lesu 
Grist  yn  y  cnawd.  'Hwn  yw  y 
twyllwr  a'r  anghrist. 

8  Edrychwch  arnoch  eich  hunain, 
•"fel  na  chollom  y  pethau  a  ^wnaeth- 
om,  ond  bod  i  ni  dderbyn  Uawn 
wobr. 

9  'Fob  un  a'r  sydd  yn  troseddu, 
ac  heb  aros  yn  nysgeidiaeth  Crist, 
nid  yw  Duw  ganddo  ef.  Yr  hwn 
sydd  yn  aros  yn  nysgeidiaeth  Crist, 
hwnnw  y  mae  y  Tad  a'r  Mab  gan- 
ddo. 

10  Od  oes  neb  yn  dyfod  attoch, 
ac  heb  ddwyn  y  ddysgeidiaeth 
hon,  na  dderbyniwch  ef  i  dŷ,  ac 
""na  ddywedwch,  Duw  yn  rliwydd, 
wrtho : 

11  Canys  yr  hwn  sydd  yn  dywed- 
yd wrtho,  Duw  yn  rhwydd,  sydd 
gyfrannog  ol  weithredoedd  drwg 
ef 

12  "  Er  bod  gennyf  lawer  o  bethau 
i'w  hysgrifenu  attoch,  nid  oeddwn 
yn  ewyllysio  ysgrifenu  â  phapur 
ac  ingc :  eithr  gobeithio  yr  ydwyf 
ddyfod  attoch,  a  Uefaru  ^  wyneb  yn 
wyneb,  °  fei  y  byddo  ein  Uawenydd 
yn  gyflawn. 

13  Y  mae  plant  dy  chwaer  ethol- 
edig yn  dy  annerch.   Amen. 


Anno 
DOMINI 
Gwedi  90. 

1 1  Petr  1. 
23. 
pen.  3.  9. 


u  Luc  24. 43. 


I  E3.  9.  6. 

a  44.  C. 

a  54.  5. 

loan  20. 23. 

Khiif.  9.  5. 

1  Tim.  3. 

IG. 

Tit.  2. 13. 
yiCor.  10. 

14. 


Anno 
DOMINI 

Gwedi  90. 


SlIoan4.L 
h  1  loan  4. 

2,3. 
1 1  loan  2. 

22.  a  4.  3. 

k  Gal.  3.  4. 

Heb.  10. 

22. 
3  ennW,- 

asom. 

1 1  loan  2. 
23. 


m  Rhuf.  16. 
17. 

1  Cor.  5.  IL 
a  16.  22. 
Gal.  1.8,9. 

2  Tim.  3. 5. 
Tit.  3. 10. 


n  3  loan  13, 


i  Gr.  enau 
wrth  enau, 

0  loan  17. 
13. 
1  loan  1.  i. 


Anno 
DOMINI 

Gwedi  90. 


»  2  loan  1. 

,  2  Neu,  yn 
gywir. 


iJ  2  loan  4. 


c  1  Cor.  4. 
15. 

Philem. 
10. 


*  gyd- 
weithwyr. 


Anno 
DOMINI 

Cylch  6G. 


TRYDYDD  EPISTOL  CYFFREDINOL 

lOAN   YR   APOSTOL. 


1  Ymae  efe  yn  canmol  Gaius  am  ei  dduwiol- 
deb,  5  ac  am  groesawu  pregethioyr,  9  Y  mae 
yn  acliwyn  rliag  angharedigrwydd  ac  uclider 
Diotrephes,  11  yr  hivn  ni  ddylid  dilyn  ei 
ddrwg  esampl.  12  Ymae  yn  rhoi  canmol- 
iaeth  mawr  i  Demetrius. 

YR  henuriad  at  yr  anwyl  Gaius, 
*yr  hwn  yr  wyf  yn  ei  garu 
^  mewn  gwirionedd. 

2  Yr  anwylyd,  yr  ydwyf  yn  bennaf 
dim  yn  ^dymuno  dy  fod  yn  Uwyddo 
ac  yn  iach,  fel  y  mae  dy  enaid  yn 
llwyddo. 

3  Canys  mi  a  lawenycliais  yn 
fawr,  pan  ddaeth  y  brodyr,  a  thyst- 
iolaethu  am  dy  wirionedd  di,  megis 
ag  ''yr  ydAvyt  yn  rhodio  mewn 
gwirionedd. 

4  Mwy  Uawenydd  na  hyn  nid  oes 
gennyf,  sef  cael  clywed  bod  °fy 
mhlant  yn  rhodio  mewn  gwirionedd. 

5  Yr  anwylyd,  yr  ydwyt  yn  gwneuth- 
ur  yn  ffyddlawn  yr  hyn  yr  ydwyt  yn 
ei  wneuthur  tu  ag  at  y  brodyr,  a 
thu  ag  at  ddieithriaid ; 

6  Y  rhai  a  dystiolaethasant  am  dy 
gariad  di  ger  bron  yr  eglwys:  y 
rhai  OS  hebryngi  fel  y  gweddai  i 
Dduw,  da  y  gwnei. 

7  Canys  er  mwyn  ei  enw  yr  aeth- 
ant  allan,  heb  gymmeryd  dim  gan 
y  Cenhedloedd. 

8  Ni  a  ddylem  gan  hynny  dderbyn 
y  cyfryw  rai,  fel  y  byddom  *gyd- 
gynnorthwywyr  i'r  gwirionedd. 


9  Mi  a  ysgrifenais  at  yr  eglwys : 
eithr  Diotrephes,  yr  hwn  sydd  yn 
chwennych  y  blaen  yn  eu  plith 
hwy,  ni  dderbyn  ddim  o  honom. 

10  0  herwydd  hyn,  os  deuaf,  mi 
a  ddygaf  ar  gôf  ei  weithredoedd  y 
mae  efe  yn  eu  gwneuthur,  gan  wag- 
siarad  i'n  herbyn  â  geiriau  drygion- 
us :  ac  heb  fod  yn  foddlawn  ar 
hynny,  nid  yw  efe  ei  hun  yn  der- 
byn  y  brodyr;  a'r  rhai  sydd  yn 
ewyllysio,  y  mae  yn  eu  gwahardd, 
ac  yn  eu  bwrw  allan  o'r  eglwys. 

11  Anwylyd,  "^na  ddilyn  yr  hyn 
sydd  ddrwg,  ond  yr  hyn  sydd  dda. 
*  Yr  hwn  sydd  yn  gwneuthur  daioni, 
o  Dduw  y  mae:  ond  yr  hwn  sydd 
yn  gwneuthur  drygioni,  ni  welodd 
Dduw, 

12  Y  mae  i  Demetrius  air  da  gan 
bawb,  a  chan  y  gwirionedd  ei  hun : 
a  ninnau  hefyd  ein  hunain  ydym 
yn  tystiolaethu ;  a  chwi  a  wyddoch 
fod  ein  tystiolaeth  ni  yn  wir. 

13  ^Yr  oedd  gennyf  lawer  o  beth- 
au  i'w  hysgrifenu,  ond  nid  wyf  yn 
chwennych  ysgrifenu  ag  ingc  a  phin 
attat  ti : 

14  Eithr  gobeithio  yr  ydwyf  gael 
dy  weled  ar  fyrder,  ac  ni  a  ymddi- 
ddanwn  ^  wyneb  yn  wyneb. 

15  Tangnefedd  i  ti.  Y  mae  y 
cyfeillion  i'th  annerch.  Annerch  y 
cyfeillion  wrth  eu  henwau. 


Anno 
DOMINI 

Gwedi  90. 


EPISTOL  CYFEEEDINOL 

JUDAS  YR  APOSTOL. 


»  Luc  6. 16. 

Act.  1. 13. 
b  loan  17. 

11. 12, 15. 

1  Petri.  5. 
2  i  iesu 

Grist. 


Ymae  yn.eu  Tiannog  i  hroffesu  ffydd  did  yn 
ddianwadal :  4  hod  gau-athrawon  wedi  ym- 
lusgo  i  mewn  i'w  hudo  hwynt;  a  hod  d'ialedd 
creulawn  wedi  ei  ddarparu  i'w  hathrawiaeth 
a'u  cynheddfau  melldigedig  hwynt:  20  ond 
hod  y  rhai  duwiol,  trwy  gynnorthwy  yr  Ys- 
pryd  Glân,  a  ihrwy  wedd'io  ar  Dduw,  yn 
ahl  i  harhâu,  ac  i  gynnyddu  mewn  gras,  ac 
i'w  cadw  eu  hunain,  ac  i  achub  eraill  rhag 
maglau  y  tioyllwyr  hynny, 

JUDAS,  gwasanaethwr  Iesu  Grist, 
a  ^brawd  lago,  at  y  rhai  a  sanct- 
eiddiwyd  gan  Dduw  Dad,  ac  *'a  gad- 
wyd  ^  yn  Iesu  Grist,  ac  a  alwyd : 

— 


2  Trugaredd  i  chwi,  a  thangnef- 
edd,  a  chariad,  a  liosoger. 

3  Anwylyd,  pan  roddais  bob  diw- 
ydrwydd  ar  ysgrifenu  attoch  am 
yr  iachawdwriaeth  gyffredinol,  ang- 
henraid  oedd  i  mi  ysgrifenu  at- 
toch, gan  eich  annog  ''i  ymdrech 
ym  mhlaid  y  ifydd,  yr  hon  a  rodded 
unwaith  i'r  saint 

4  Canys  y  mae  rhy w  ddynion  wedi 
ymlusgo  i  mewn,  "^y  rhai  a  rag-or- 
deiniwyd  er  ys  talm  i'r  farnedigaeth 
hon ;   annuwiolion,   *  yn   troi  gras 


d  Ps.  37.  27. 

Es.  1. 16. 

1  Petr  3. 

11. 
e  1  loan  3k 

6,9. 


f  2  loan  12. 


5  Gr.  enau 
torth  eiiau. 


Auno 
DOMINI 
Cylch  66. 


0  Phil.  1.27. 

1  Tim.  1. 
18.  a  6.  12. 

2  Tim.  4. 7. 


d  Rhuf.  9. 

21,22. 

1  Petr  2.8. 
e  2  Petr  2. 

10. 


Darlunio  y  gau-athrawon. 


JUDAS. 


Annog  i  barhcm  yn  y  ffydd. 


Anno 
DOMINI 

Cylch  66. 

fTit.  1. 16. 

2  Petr  2. 1. 
S  yr  unig 

Jbduw  ac 

Arglwÿdd, 

ein  Har- 

glwydd 

lesu  Grist. 
e  Num.  14. 

29,  37. 

a  26.  64. 

Heb.  3. 17, 

19. 

b  loan  8. 44. 
4  goruch- 

afiaeth. 
»2  Petr  2. 4. 


k  Gen.  19. 
24. 

Deut.  29. 
23. 
2  Petr  2. 6. 


5  dUUhr. 


1  2  Petr  2. 
10. 

6  y  rŵaí  %»» 

trwy  eu 

hurt. 
">  arglwyäd- 

iaeth, 
ta  Exod.  22. 

28. 

8  urddas. 
n  Dan.  10. 

13.  a  12. 1. 

Dat.  12. 7. 

o  2  Petr  2. 
11. 

e  cabledd. 
P  Zech.  3.  2. 


Í  2  Petr  2. 
12. 


r  Gen.  4.  5. 
2  a  thrwy 


gwobr  Ba- 
laam a 
edasant 
altan. 

•  Num.  22. 
7,21. 

2  Petr  2. 

15. 

t  Num.  16.1. 
u  2  Petr  2. 

13. 
X  1  Cor.  U. 

21. 
J  Diar.  25. 

14. 

2  Petr  2. 

17. 
«  Matt.  15. 

13. 

•  Es.  57.  20. 


ein  Duw  ni  i  drythyllwch,  ac  ^yn 
gwadu  ^yr  unig  Arglwydd  Dduw, 
a'n  Harglwydd  lesu  Grist. 

5  Ewyllysio  gan  hynny  yr  ydwyf 
eich  coflFâu  chwi,  gan  eich  bod 
unwaith  yn  gwybod  hyn ;  i'r  Ar- 
glwydd, Avedi  iddo  waredu  y  bobl 
o  dir  yr  Aipht,  ^  ddistrywio  eil- 
waith  y  rhai  ni  chredasant 

6  ^Yr  angelion  hefyd,  y  rhai  ni 
chadwasant  eu  *  dechreuad,  eithr 
a  adawsant  eu  trigfa  eu  hun,  'a 
gadwodd  efe  mewn  cadwynau  tra- 
gywyddol  dan  dywyllwch,  1  farn  y 
dydd  ma^vr. 

7  Megis  y  mae  ^  Sodom  a  Go- 
morrah, a'r  dinasoedd  o'u  ham- 
gylch  meAvn  cyffelyb  fodd  a  hwynt, 
wedi  putteinio,  a  myned  ar  ol 
cnawd  ^  arall,  wedi  eu  gosod  yn 
esampl,  gan  ddioddef  dialedd  tan 
tragyAvyddol. 

8  *Yr  un  ffunud  hefyd  y  mae  y 
^  breuddwydwyr  hyn  yn  halogi  y 
cnawd,  yn  diystyru  Tiywodraeth, 
ac  "yn  cablu  y  rhai  sydd  mewn 
^  awdurdod. 

9  Eithr  "Michael  yr  arch-angel, 
pan  oedd  efe,  wrth  ymddadleu  â 
diafol,  yn  ymresymmu  ynghylch 
corph  Moses,  "ni  feiddiodd  ddwyn 
barn  ^gablaidd  arno,  eithr  efe  a 
ddy wedodd,  p  Cery dded  yr  Arglwydd 
dydi. 

10 1  Eithr  y  rhai  hyn  sydd  yn  cablu 
y  pethau  nis  gwyddant :  a  pha  beth- 
au  bynnag  y  maent  yn  anianol,  fel 
anifeiliaid  direswm,  yn  eu  gwybod, 
yn  y  rhai  hynny  ymlygru  y  maent. 

11  Gwae  hwynt-hwy  !  oblegid  hwy 
a  gerddasant  yn  íFordd  "^Cain,  ^ac 
*a'u  coUwyd  trwy  dwyll  gwobr  Ba- 
laam, ac  a'u  difethwyd  *y'ngwrth- 
ddywediad  Core. 

12  "Y  rhai  hyn  sydd  frychau  yn 
eich  *  cariad-wleddoedd  chwi,  yn 
cyd-wledda  â  chwi,  yn  ddiofn  yn  eu 
pesgi  eu  hunain :  ^  cymmylau  di- 
ddwfr  ydynt,  a  gylch-arweinir  gan 
wyntoedd ;  prennau  diflannedig, 
heb  ffrwyth,  dwywaith  yn  feirw, 
^  wedi  eu  diwreiddio ; 

13  ^Tonnau  cynddeiriog  y  môr,  yn 
ewynnu  allan  eu  cywilydd  eu  hun- 


ain ;  ser  gwibiog,  i'r  rhai  y  cadwyd 
niwl  y  tywyllwch  yn  dragywydd. 

14  Ac  Enoch  hefyd,  ^  y  seithfed 
o  Adda,  a  brophwydodd  am  y  rhai 
hyn,  gan  ddywedyd,  Wele,  "^y  mae 
yr  Arglwydd  yn  dyfod  gyd  â 
myrddiwn  o'i  saint, 

15  I  wneuthur  barn  yn  erbyn 
pawb,  ac  i  Iwyr-argyhoeddi  yr  holl 
rai  annuwiol  o  honynt  am  holl 
weithredoedd  eu  hannuwioldeb,  y 
rhai  a  wnaethant  hwy  yn  annuwiol, 
ac  am  yr  holl  eiriau  *caledion,  y 
rhai  a  lefarodd  pechaduriaid  an- 
nuwiol yn  ei  erbyn  ef. 

16  Y  rhai  hyn  sydd  rwgnachwyr, 
tuchanwyr,  yn  cerdded  yn  ol  eu 
chwantau  eu  hunain  ;  ac  *  y  mae  eu 
genau  yn  llefaru  geiriau  chwydd- 
edig,  yn  mawrygu  wynebau  dynion 
er  mwyn  budd. 

17  Eithr  chwi,  0  rai  anwyl,  cof- 
iwch  y  geiriau  a  rag-ddywedwyd 
gan  apostolion  ein  Harglwydd  lesu 
Grist; 

18  Ddywedyd  o  honynt  i  chwi,  ^  y 
bydd  yn  yr  amser  diweddaf  watwar- 
wyr,  yn  cerdded  yn  ol  eu  chwantau 
^  annuwiol  eu  hunain. 

19  Y  rhai  hyn  yw  ^y  rhai  sydd 
yn  eu  didoli  eu  hunain,  ^  yn  anian- 
ol, heb  fod  yr  Yspryd  ganddynt. 

20  Eithr  chwychwi,  anwylyd,  gan 
eich  adeiladu  eich  hunain  ar  eich 
sancteiddiaf  fíydd,  a  gweddio  yn  yr 
Yspryd  Glân, 

21  Ymgedwch  y'nghariad  Duw, 
gan  ddisgwyl  trugaredd  ein  Har- 
glwydd lesu  Grist  i  fywyd  tragy- 
wyddol. 

22  A  thrugarhêwch  wrth  rai,  gan 
wneuthur  rhagor : 

23  Eithr  rhai  *cedwch  *trwy  ofn, 
gan  eu  cipio  hwy  allan  o'r  tan ; 
gan  gasâu  hyd  yn  nod  ""y  wisg  a 
halogwyd  gan  y  cnawd. 

24  'Eithr  i'r  hwn  a  ddichon  eich 
cadw  chwi  yn  ddigwymp,  a'c/i 
gosod  ger  bron  ei  ogoniant  ef  yn 
ddifeius  mewn  gorfoledd, 

25  "^I'r  unig  ddoeth  Dduw,  ein 
Hiachawdwr  ni,  y  hyddo  gogoniant 
a  mawredd,  gallu  ac  awdurdod,  yr 
awrhon  ac  yn  dragywydd.   Amen 


Anno 
DOMINI 
Cylch  6C. 

b  Gen.  5. 18. 

c  Dan.  7.10. 
Zf'ch.  14. 5. 
Matt.  25. 
31. 

2  TheBB.  1. 
7. 


d  1  Sam.  2. 
3. 

Ps.  31. 18. 
a  94.4. 
Mai.  3. 13. 


e  2  Petr  2. 
18. 


fl  Tim.  4» 
1. 

2  Tim.  3.1. 
2Petr3.  3. 

3  annuw- 

ioldeb. 
g  Diar.  18.1. 

Ezec.14.7. 

Hos.  4.  14. 

a  9.  10. 
b  1  Cor.  2. 

14. 

lago  3. 15. 


I  Ehuf.  IL 

14. 

1  Tim.  4. 

16. 

4  mewn. 
k  Zech.  3. 

4,5. 

Dat.  3.  4. 
I  Khuf.  16. 

25. 

Eph.  3.  20. 

lTim.1. 

17. 

ro  Rhuf.  16. 

27. 


uei 


Anno 

DOMIM 

96. 


a  pen.  22. 
16. 


bl  Cor.  1.6. 

pen.  6.  9. 

a  12. 17. 

ad.  9. 
el  loan  1.1. 
d  pen.  22.  7. 


«  Rhuf.  13. 
11. 

lago  .■;.  8. 
lPetr4.7. 
pen.  22. 10. 


fExod.  3. 

14. 

ad.  8. 
e  loan  1. 1. 
hZech.  3.9. 

a  4.  10. 

pen.  4.  5. 

a  5.  6. 

lIoan8. 14. 

pen.  3. 14. 
k  1  Cor.  15. 

20. 

Col.  1. 18. 

1  pen.  17. 14. 
a  19.  16. 

m  lieb.  9. 
14. 
lloanl.7. 

n  1  Petr  2. 
5,9. 

pen.  5. 10. 
a  20. 6. 

0  1  Tim.  6. 
16. 

Heb.  13.21. 

1  Petr  4, 11. 
a  5. 11. 

2  llywodr- 
aeth. 

P  Dan.  7. 13. 
Matt.  24. 
30.  a  26. 64. 
Act.  1.  11. 

1  Zech.  12. 
10. 

loan  19.37. 
rEs.  41.  4. 

a  44.  6. 

a  48. 12. 

pen.  21.  6. 

a  22.  13. 
•  ad.  4. 

pen.  4.  8. 

a  11.  17. 

a  16.  5. 
t  Phil.  1.7. 

a  4. 14. 

2  Tim.  1.8. 


DATGUDDIAD 

SANT  lOAN  Y  DITINYDD. 


PENNOD  I. 

4  loan  yn  ysgrifenu  ei  Ddatguddiad  at  saith 
eglwys  Asia,  y  rhai  a  arwyddocceir  lorth 
y  saith  ganhwylTbren  aur.  7  Dyfodiad 
Crist:  14  ei  aUu  gogoneddus,  a'i  ardderch- 
mcgrwydd  ef. 

DATGUDDIAD  lesu  Grist,  yr 
hwn  a  roddes  Duw  iddo  ef,  i 
ddangos  i'w  wasanaethwyr  y  peth- 
au  sydd  raid  eu  dyfod  i  ben  ar 
iyrder ;  a  *  chan  ddanfon  trwy  ei 
angel,  efe  a'^  hysbysodd  i'w  was- 
anaethwr  loan : 

2  Yr  hwn  a  dystiolaethodd  air 
Duw,  a  ^  thystiolaeth  lesu  Grist, 
a'r  holl  bethau  •'a  welodd. 

3  ^  Dedwydd  yw  yr  hwn  sydd  yn 
darllen,  a'r  rhai  sydd  yn  gwran- 
daw  geiriau  y  brophwydoliaeth  hon, 
ac  yn  cadw  y  pethau  sydd  yn  ys- 
grifenedig  ynddi :  canys  *  y  mae  yr 
amser  yn  agos. 

4  TO  AN  at  y  saith  eglwys  sydd 
A.  yn  Asia :  Gras  fyddo  i  chwi, 

a  thangnefedd,  oddi  wrth  ^yr  hwn 
sydd,  8  a'r  hwn  a  fu,  a'r  hwn  sydd 
ar  ddyfod ;  ac  oddi  wrth  ^  y  saith 
Yspryd  sydd  ger  bron  ei  orsedd- 
faingc  ef ; 

5  Ac  oddi  wrth  lesu  Grist,  '^yr 
hwn  yw  y  Tyst  fíyddlawn,  ^  y  Cyn- 
taf-anedig  o'r  meirw,  a  ^Thywysog 
brenhinoedd  y  ddaear.  Iddo  ef  yr 
hwn  a'n  carodd  ni,  ""ac  a'n  golchodd 
ni  oddi  wrth  ein  pechodau  yn  ei 
waed  ei  hun, 

6  Ac  a'n  "gwnaeth  ni  yn  fren- 
hinoedd  ac  yn  ofifeiriaid  i  Dduw 
a'i  Dad  ef;  "iddo  ef  y  hyddo  y 
gogoniaut  a'r  ^gallu  yn  oes  oes- 
oedd.    Amen. 

7  P  Wele,  y  mae  efe  yn  dyfod  gyd 
a'r  cymmylau ;  a  phob  Uygad  a'i 
gwel  ef,  le,  iy  rhai  a'i  gwanasant 
ef :  a  holl  Iwy thau  y  ddaear  a  alar- 
ant  o'i  blegid  ef    Felly,  Amen. 

8  'Mi  yw  Alpha  ac  Omega,  y 
dechreu  a'r  diwedd,  medd  yr  Ar- 
glwydd,  *yr  hwn  sydd,  a'r  hwn 
oedd,  a'r  hwn  sydd  i  ddyfod,  yr 
HoUalluog. 

9  Myfi  loan,  yr  hwn  wyf  hefyd 
eich  brawd,  *a'ch  cydymmaith  mewn 


cystudd,  ac  "  yn  nheyi'nas  ac  amyn- 
edd  lesu  Grist,  oeddwn  yn  yr  ynys 
a  elwir  Patmos,  ^am  air  Duw,  ac 
am  dystiolaeth  lesu  Grist. 

10  ^Yr  oeddwn  i  yn  yr  yspryd 
ar  ^'ddydd  yr  Arglwydd ;  ac  a  glyw- 
ais  o'r  tu  ol  i  mi  lef  fawr  fel  llais 
udgorn, 

11  Yn  dywedyd,  Mi  yw  Alpha  ac 
Omega,  y  cyntaf  a'r  diweddaf :  a'r 
hyn  yr  wyt  yn  ei  weled,  ysgrifena 
mewn  Uyfr,  a  danfon  i'r  saith  eglwys 
y  rhai  sydd  yn  Asia;  i  Ephesus, 
ac  i  Smyrna,  ac  i  Pergamus,  ac  i 
Thyatira,  ac  i  Sardis,  a  Philadel- 
phia, a  Laodicea. 

12  Ac  mi  a  droais  i  weled  y  lief  a 
lefarai  wrthyf.  Ac  wedi  i  mi  droi,  mi 
a  welais  saith  ganhwyllbren  aur; 

13  Ac  y'nghanol  y  saith  ganhwyll- 
bren, *  un  tebyg  i  Fab  y  dyn,  ^  wedi 
ymwisgo  â  gwisg  laes  hyd  ei  draed, 
ac  ''wedi  ymwregysu  ynghylch  ei 
fronnau  â  gwregys  aur. 

14  Ei  ben  ef  a'i  *  wallt  oedd 
wỳnion  fel  gwlan,  ^  cyn  wýnned  a'r 
eira ;  ^  a'i  lygaid  fel  fflam  dan ; 

15  'A'i  draed  yn  debyg  i  bres 
coeth,  megis  yn  Uosgi  mewn  ffwrn  ; 
s  a'i  lais  fel  swn  Uawer  o  ddyfroedd. 

16  Ac  yr  oedd  ganddo  yn  ei  law 
ddehau  saith  seren:  ac  ^o'i  enau 
yr  oedd  cleddau  Uym  dau-finiog  yn 
dyfod  allan  :  a'i  wynebpryd  fel  yr 
haul  yn  disgleirio  yn  ei  nerth. 

17  A  'phan  welais  ef,  mi  a  syrth- 
iais  wrth  ei  draed  ef  fel  marw.  Ac 
^  efe  a  osododd  ei  law  ddehau  arnaf 
fi,  gan  ddy wedyd  wrthyf,  Nac  ofna ; 
*  myfi  y w  y  cyntaf  a'r  diweddaf ; 

18  ""  A'v  hwn  wyf  fyw,  ac  a  fûm 
farw ;  ac  wele,  byw  ydwyf  yn  oes 
oesoedd,  Amen ;  ac  "  y  mae  gennyf 
agoriadau  uffern  a  marwolaeth. 

19  Ysgrifena  y  pethau  a  welaist, 
a'r  pethau  sydd,  a'r  pethau  a  fydd 
ar  ol  hyn ; 

20  Dirgelwch  y  saith  seren  a  wel- 
aist yn  fy  Haw  ddehau,  a'r  saith 
ganhwyllbren  aur.  Y  saith  seren, 
"  angeiion  y  saith  eglwys  ydynt : 
Pa'r  saith  ganhwyllbren  a  welaist, 
y  saith  eglwys  ydynt 


Anno 
DOMINI 

96. 

u  Rhuf.  8. 

17. 

2  Tim.  2. 

12. 
I  pen.  6.  9. 

ad.  2. 
T  pen.  4. 2. 

a  17.  3. 

a  21.  10. 
« loan  20. 

26. 

Act.  20.  7. 

1  Cor.  16.2. 


aEzec.1.26. 

Dan.  7. 13. 

a  10. 16. 

pen.  14. 14. 
b  Dan.  10. 5. 
c  pen.  15.  6. 

<i  Dan.  7.  9. 

3  gwỳn  fel 

eira. 
•  Dan.  10.6. 

pen.  2.  18. 

a  19. 12. 
t  Ezec.  1.  7. 

Dan.  10.  6. 
S  pen.  14.  2. 


h  Es.  49.  2. 
Heb.  4.  12. 
pen.  2. 12, 
16. 
a  19. 15, 21. 


iEzec.1.28. 


k  Dan.  8. 13. 
a  10. 10. 

I  Es.  41. 1 

a  44. 6. 

pen.  2. 8. 
m  Bhuf.  6. 

9. 
n  Ps.  68.  20. 

pen.  20. 1. 


0  Mai.  2.  7. 

PZech.4.2. 
Matt.  6. 15. 
Phil.  2. 15. 


T  llythyrau  at  eglwysi 


DATGUDDIAD,  II. 


EpJiesus,  Smyrna,  ŷc. 


Anno 
DOMIISri 

96. 


»  pen.  1. 13, 
16, 20. 


bad.  9, 13, 
19. 

pen.  3. 1,8, 
15. 

olIoan4. 1. 


d  Matt.  21. 
41,  43. 


e  ad.  15. 


f  IMatt.  11. 

15. 

a  13.  9,  43. 

ad.  11, 17, 

29. 

pen.  3.  6, 

13,  22. 

a  13.  9. 
6  pen.  22. 2, 

14. 
h  Gen.  2.  9. 


i  pen.  1.  8, 
17, 18. 


k  ad.  2, 13. 


1  Luc  12. 21. 

lago  2.  5. 
m  Khuf.  2. 

23,  29. 

a9.C. 


n  lago  1. 12. 
pen.  3. 11. 


PENNOD  11. 

Pa  heth  a  orchymynir  ei  ysgrifenu  at  angelion, 
hynny  yw,  gweinidogion,  eglwysi  1  Ephesus, 
8  Smyrna,  12  Pergamits,  18  Thyatira ;  a 
pha  heth  sydd  ganmoladwy  neu  ddiffygiol 
ynddynt. 

AT  angel  yr  eglwys  sydd  yn  Eph- 
XA-  esus,  ysgrifena ;  Y  pethau  hyn 
y  mae  *  yr  hwn  sydd  yn  dal  y 
saith  seren  yn  ei  law  ddehau,  yr 
hwn  sydd  yn  rhodio  y'nghanol  y 
saith  ganhwyllbren  aur,  yn  eu  dy- 
wedyd ; 

2  ^Mi  a  adwaen  dy  weithred- 
oedd  di,  a'th  lafur,  a'th  amynedd, 
ac  na  elli  oddef  y  rhai  drwg:  a 
"  phrofi  o  honot  y  rhai  sydd  yn  dy- 
wedyd  eu  bod  yn  apostolion,  ac  nid 
ydynt ;  a  chael  o  honot  hwynt  yn 
gelwyddog : 

3  A  thi  a  oddefaist,  ac  y  mae 
amynedd  gennyt,  ac  a  gymmeraist 
boen  er  mwyn  fy  enw  i,  ac  ni  ddi- 
ffygiaist. 

4  Eithr  y  mae  gennyf  heth  yn  dy 
erbyn,  am  i  ti  ymadael  a'th  gariad 
cyntaf. 

5  Cofia  gan  hynny  o  ba  le  y  syrth- 
iaist,  ac  edifarhâ,  a  gwna  y  gweith- 
redoedd  cyntaf :  ac  **  onid  ê,  yr  wyf 
fi  yn  dyfod  attat  ti  ar  frys,  a,c  mi  a 
symmudaf  dy  ganhwyllbren  di  allan 
o'i  le,  oni  edifarhêi  di. 

6  Ond  hyn  sydd  gennyt  ti,  dy 
fod  di  yn  casâu  gweithredoedd  *y 
Nicolaiaid,  y  rhai  yr  wyf  fi  hefyd 
yn  eu  casâu. 

7  ^Yr  hwn  sydd  ganddo  glust, 
gwrandawed  pa  beth  y  mae  yr  Ys- 
pryd  yn  ei  ddywedyd  wrth  yr  eg- 
lwysi ;  I'r  hwn  sydd  yn  gorchfygu, 
y  rhoddaf  iddo  ^  fwytta  o  ^  bren  y 
bywyd,  yr  hwn  sydd  y'nghanol  par- 
adwys  Duw. 

8  lIAc  at  angel  yr  eglwys  sydd 
yn  Smyrna,  ysgrifena;  Y  pethau 
hyn  y  mae  'y  cyntaf  a'r  diweddaf, 
yr  hwn  a  fu  farw,  ac  sydd  fyw,  yn 
eu  dy wedyd ; 

9  '^  Mi  a  adwaen  dy  weithredoedd 
di,  a'th  gystudd,  a'th  dlodi,  (eithr 
^  cyfoethog  wyt,)  ac  mi  a  adwaen 
gabledd  ™  y  rhai  sydd  yn  dywedyd 
eu  bod  yn  luddewon,  ac  nid  ydynt 
ond  synagog  Satan. 

10  Nac  ofna  ddim  o'r  pethau  yr 
ydwyt  i'w  dioddef.  Wele,  y  cy- 
thraul  a  fwrw  rai  o  honoch  chwi 
i  garchar,  fel  y'ch  profer;  a  chwi 
a  gewch  gystudd  ddeng  niwrnod. 
Bydd  fíyddlawn  hyd  angau,  ac  mi 
a  roddaf  i  ti  "  goron  y  by wyd. 

11C3 


11  "Yr  hwn  sydd  ganddo  glust, 
gwrandawed  beth  y  mae  yr  Yspryd 
yn  ei  ddywedyd  wrth  yr  eglwysi ; 
Yr  hwn  sydd  yn  gorchfygu,  ni 
chaiff  ddim  niwed  gan  p  yr  ail  farw- 
olaeth. 

12  IF  Ac  at  angel  yr  eglwys  sydd 
yn  Pergamus,  ysgrifena;  Y  peth- 
au hyn  y  mae  ^yr  hwn  sydd  gan- 
ddo y  cleddyf  llym  dau-finiog,  yn 
eu  dywedyd ; 

13  ■■  Mi  a  adwaen  dy  weithredoedd 
di,  a  pha  le  yr  wyt  yn  trigo ;  sef  lie 
mae  gorsedd-faingc  Satan :  ac  yr 
wyt  yn  dal  fy  enw  i,  ac  ni  wedaist 
fy  fíydd  i,  le,  yn  y  dyddiau  y  hu 
Antipas  yn  ferthyr  ffyddlawn  i  mi, 
yr  hwn  a  laddwyd  yn  eich  plith 
chwi,  lie  y  mae  Satan  yn  trigo. 

14  Eithr  y  mae  gennyf  ychydig 
bethau  yn  dy  erbyn  di,  oblegid  bod 
gennyt  jno  rai  yn  dal  athrawiaeth 
■  Balaam,  yr  hwn  a  ddysgodd  i  Ba- 
lac  fwrw  rhwystr  ger  bron  meibion 
Israel,  *i  fwytta  pethau  wedi  eu 
haberthu  i  eilunod,  ac  i  odinebu. 

15  Felly  y  mae  gennyt  tithau 
hefyd  rai  yn  dal  athrawiaeth  ''y 
Nicolaiaid,  yr  hyn  beth  yr  wyf  fi 
yn  ei  gasâu. 

16  Edifarhâ ;  ac  os  amgen,  yr 
wyf  fi  yn  dyfod  attat  ar  frys,  ac 
^a  ryfelaf  ^yn  eu  herbyn  hwynt  â 
chleddyf  fy  ngenau. 

17  ^  Yr  hwn  sydd  ganddo  glust, 
gwrandawed  beth  y  mae  yr  Yspryd 
yn  ei  ddywedyd  wrth  yr  eglwysi; 
I'r  hwn  sydd  yn  gorchfygu,  y 
rhoddaf  iddo  fwytta  o'r  manna 
cuddiedig,  ac  a  roddaf  iddo  gar- 
reg  wen,  ac  ar  y  garreg  ^  enw  new- 
ydd  wedi  ei  ysgrifenu,  yr  hwn  nid 
edwyn  neb,  ond  yr  hwn  sydd  yn 
ei  dderbyn. 

18  lAc  at  angel  yr  eghvys  sydd 
yn  Thyatira,  ysgrifena;  Y  pethau 
hyn  y  mae  Mab  Duw  yn  eu  dy- 
wedyd, *  yr  hwn  sydd  a'i  lygaid 
fel  fflam  dan,  a'i  draed  yn  debyg 
i  bres  coeth ; 

19  ^Mi  a  adwaen  dy  weithredoedd 
di,  a'th  gariad,  a'th  wasanaeth,  a'th 
fíydd,  a'th  amynedd  di,  ^  a'th  weith- 
redoedd ;  á  hod  y  rhai  diweddaf  yn 
fwy  na'r  rhai  cyntaf. 

20  Eithr  y  mae  gennyf  ychydig 
bethau  yn  dy  erbyn,  oblegid  dy  fod 
yn  gadael  i'r  wraig  honno  *=  Jeze- 
bel, yr  hon  sydd  yn  ei  galw  ei  hun 
yn  brophwydes,  ddysgu  a  thAvyllo 
fy  ngwasanaethwyr  ^i  odinebu,  ac 


Anno 
DOMINI 


0  ad.  7, 17. 


P  pen.  20. 14. 
a  21.  8. 


q  pen.  1. 16. 


r  ad.  9. 


•  Num.  24. 
14.  a  25.  L 
a  31. 16. 


1  E3. 11.  4. 
2  Thess.  2. 
8. 

pen.  19.15, 
21. 

2  â  hwynt. 
J  ad.  7,  29. 


«pen.  3.12. 
a  19. 12. 


a  pen.  1.  14, 
15. 


3  a  bod  dy 

weithred- 
oedd diw- 
eddaf yn 
fwy  «a'r, 
&c. 


c  1  Bren.  1& 
31. 
2Bren.9.7. 


d  ad.  14. 


Y  llythyrau  at  eglwysi 


DATGUDDIAD,  III. 


Sardis,  Philadelphia, 


Anno 
DOMINI 

96. 


•  Exod.  34. 

15. 

Act.  15. 20. 

1  Cor.  10. 

19,  20. 
4  oddi  wrth. 


5  oddi  wrth. 


1 1  Sam.  16. 
7. 

1  Chrom 
28.9. 

a  29. 17. 
Ps.  7.  9. 
J  er.  11.20. 
a  17. 10. 
Act.  1.  24. 
Khuf.S.27. 
e  Rhuf.  2.  6. 
a  14. 12. 

2  Cor.  5. 10. 
Gal.  6.  5. 
pen.  20. 12. 

C  hwys. 


tpen.  3. 11. 


1  loan  6.  29. 

1  loan  3. 

23. 
k  Matt.  19. 

28. 

Luc  22. 29. 

1  Cor.  6.  3. 

pen.  3.  21. 
1  Ps.  2.  8,  9. 

a  49. 14. 

pen.  12.  5. 

a  19. 15. 
m  2  Petr  L 

19. 

pen.  22. 16. 

nad.  7. 


•  pen.  L  4, 
16. 


b  pen.  2.  2. 


e  ad.  19. 
<  Matt.  24. 

42,  43. 

Luc  12.39, 

40. 

1  Thess.  5. 
2. 

2  Petr  3. 
10. 

pen.  16. 15. 


^i  fwytta  pethau  wedi  eu  haberthu 
i  eilunod. 

21  Ac  mi  a  roddais  iddi  amser  i 
edifarhâu  *am  ei  godineb;  ac  rdd 
edifarhaodd  hi 

22  Wele,  yr  wyf  fi  yn  ei  bwrw  hi 
ar  wely,  a'r  rhai  sydd  yn  godinebu 
gyd  â  hi,  i  gystudd  mawr,  onid 
edifarhâut  ^  am  eu  gweithredoedd. 

23  Al  phlant  hi  a  laddaf  â  marw- 
olaeth :  a'r  holl  eglwysi  a  gânt  wyb- 
od  mai  ^myfì  yw  yr  hwn  sydd  yn 
chwilio  yr  arennau  a'r  calonnau: 
ac  ^mi  a  roddaf  i  bob  un  o  hon- 
och  yn  ol  eich  gweithredoedd. 

24  Eithr  wrthych  chwi  yr  wyf 
yn  dywedyd,  ac  wrth  y  Ueill  yn 
Thyatira,  y  sawl  nid  oes  ganddynt 
y  ddysgeidiaeth  hon,  a'r  rhai  ni 
adnabuant  ddyfnderau  Satan,  fel  y 
dy wedant ;  M  fwriaf  arnoch  ^  faich 
arall. 

25  Eithr  ''yr  hyn  sydd  gennych, 
deliwch  hyd  oni  ddelwyf. 

26  A'r  hwn  sydd  yn  gorchfygu,  ac 
yn  cadw  '  fy  ngweithredoedd  hyd  y 
diwedd,  mi  a  roddaf  ^  iddo  awdur- 
dod  ar  y  cenhedloedd : 

27  'Ac  efe  a'u  bugeilia  hwy  â 
gwialen  haiarn;  fel  llestri  pridd  y 
dryllir  hwynt:  fel  y  derbyniais  in- 
nau  gan  fy  Nhad. 

28  Ac  mi  a  roddaf  iddo  "  y  seren 
fore. 

29  °Yr  hwn  sydd  ganddo  glust, 
gwrandawed  beth  y  mae  yr  Yspryd 
yn  ei  ddywedyd  wrth  yr  eglwysi. 

PENNOD  III. 

2  Ärgyhoeddî  angel  eglwys  Sardis,  3  aH  annog 
i  edifarhâu;  a'i  fygwth  oni  edîfarhâi.  8 
Angel  eglwys  Philadelphia  10  yn  cael  ei 
ganmol  am  ei  ddiwydrwydd  a'i  amynedd. 
14  Angel  Laodicea  yn  cael  ei  geryddu,  am 
nad  yw  na  hrwd  nac  oer  ;  19  a'i  rybuddio  i 
fod  yn  fwy  ei  zel.  20  Crist  yn  sefyll  wrth  y 
drws,  ac  yn  euro. 

AC  at  angel  yr  eglwys  sydd  yn 
Xjl  Sardis,  ysgrifena;  Y  pethau 
hyn  y  mae  *yr  hwn  sydd  a  saith 
Yspryd  Duw  a'r  saith  seren  gan- 
ddo, yn  eu  dywedyd;  ''Mi  a  adwaen 
dy  weithredoedd  di,  oblegid  y  mae 
gennyt  enw  dy  fod  yn  fyw,  a  marw 
ydwyt. 

2  Bydd  wyliadwrus,  a  sicrhâ  y 
pethau  sydd  yn  ol,  y  rhai  sydd  bar- 
od  i  farw :  canys  ni  chefais  dy  weith- 
redoedd yn  gyflawn  ger  bron  Duw. 

3  Cofia  gan  hynny  pa  fodd  y  der- 
byniaist  ac  y  clywaist,  a  chadw,  ac 
''edifarhâ.  "'Os  tydi  gan  hjuny  ni 
wyli,  mi  a  ddeuaf  arnat  ti  fel  lleidr, 

1164 


ac  ni  chei  di  Avybod  pa  awr  y  deuaf 
attat. 

4  Eithr  y  mae  gennyf  ychydig 
enwau,  le,  yn  Sardis,  y  rhai  ni  ®  hal- 
ogasant  eu  dillad ;  a  hwy  a  rodiant 
gyd  â  mi  mewn  dillad  ^gwỳnion : 
oblegid  teilwng  ydynt. 

5  Yr  hwn  sydd  yn  gorchfygu, 
^hwnnw  a  wisgir  mewn  dillad  gwỳn- 
ion ;  ac  ni  ^*  ddileaf  ei  enw  ef  allan 
o  *  lyfr  y  by wyd,  ond  '^  mi  a  gyffesaf 
ei  enw  ef  ger  bron  fy  Nhad,  a  cher 
bron  ei  angelion  ef. 

6  'Yr  hwn  sydd  ganddo  glust, 
gwrandawed  beth  y  mae  yr  Yspryd 
yn  ei  ddywedyd  wrth  yr  eglwysi. 

7  1Í  Ac  at  angel  yr  eglwys  sydd 
yn  Philadelphia,  ysgrifena ;  Y  peth- 
au hyn  y  mae  y  Sanctaidd,  "  y  Cy- 
wir,  yn  eu  dywedyd,  "yr  hwn  sydd 
ganddo  agoriad  Dafydd,  yr  hwn 
sydd  yn  agoryd,  ac  nid  yw  neb 
yn  can;  ac  °yn  can,  ac  nid  yw 
neb  yn  agoryd ; 

8  PMi  a  adwaen  dy  weithredoedd : 
wele,  rhoddais  ger  dy  fron  ddrws 
agored,  ac  ni  ddichon  neb  ei  gau : 
canys  y  mae  gennyt  ychydig  nerth, 
a  thi  a  gedwaist  fy  ngair,  ac  ni 
wedaist  fy  enw. 

9  Wele,  mi  a  wnaf  *iiddynt  hwy 
o  synagog  Satan,  y  rhai  sydd  yn 
dywedyd  eu  bod  yn  luddewon,  ac 
nid  ydynt,  ond  dywedyd  celwydd 
y  maent;  wele,  meddaf,  'gwiiaf 
iddynt  ddyfod  ac  addoli  o  flaen  dy 
draed,  a  g^vybod  fy  mod  i  yn  dy 
garu  dL 

10  0  achos  cadw  o  honot  air  fy 
amynedd  i,  *  minnau  a'th  gadwaf  di 
oddi  wrth  awr  y  brofedigaeth,  yr 
hon  a  ddaw  ar  yr  holl  fyd,  i  brofi 
y  rhai  sydd  yn  trigo  ar  y  ddaear. 

11  Wele,  *yr  Avyf  yn  dyfod  ar 
frys ;  "  dal  yr  hyn  sydd  gennyt,  fel 
na  ddygo  neb  dy  goron  di. 

12  Yr  hwn  sydd  yn  gorchfygu, 
mi  a'i  gwnaf  ef  ^yn  golofn  yn 
nheml  fy  Nuw  i,  ac  allan  nid  â 
efe  mwyach :  ac  ^  mi  a  ysgrifenaf 
arno  ef  enw  fy  Nuw  i,  ac  enw 
dinas  fy  Nuw  i,  yr  hon  ydyw  Je- 
rusalem ^newydd,  yr  hon  sydd  yn 
disgyn  o'r  net'  oddi  wrth  fy  Nuw 
i :  ac  mi  a  ysgrifenaf  arno  ef  fy 
enw  newydd  i. 

13  *Yr  hwn  sydd  ganddo  glust, 
gwrandawed  beth  y  mae  yr  Ys- 
pryd yn  ei  ddywedyd  wrth  yr  eg- 
lwysi. 

14  IT  Ac  at  angel  ^  eglwys  y  Laodi- 


Anno 
DOMINI 

96. 

•  Judas  23. 


f  pen.  4.  4. 
a  6. 11. 
a  7.  9, 13. 


e  ad.  18. 

h  Exod.  32. 

32. 

Ps.  69. 28. 
i  Phil.  4.  3. 

pen.  20. 12. 

a  21.  27. 
k  Matt.  10. 

32. 

Luc  12.8. 
1  ad.  13. 


m  ad.  14. 

pen.  1. 5. 
n  Es.  22.  22. 

Luc  I.  32. 

pen.  1. 18. 


o  Job  12. 
14. 


P  ad.  1. 


1  pen.  2.  9. 


t  Eg.  49.  23. 
a  GO.  14. 


•  2  Petr  2. 9, 


t  PhiL  4.  5. 

pen.  1.  3. 

a  22.7, 12. 
"  pen.  2.  25. 


X 1  Bren.  7. 
2L 


7  pen.  2. 17. 
a  14. 1. 

a  22.  4. 


«  Gal.  4.  26. 
Heb.12.22. 
pen.  21.  2, 
10. 


•  ad.  22. 


2  yr  eglwyt 
yn  Lao- 
dicea. 


a  Laodicea. 


DATGUDDIAD,  IV. 


Ypedivar  anifail. 


Anno 

DOMINI 

96. 


b  pen.  1.  5. 

a  19. 11. 

a  22.  6. 
«  Col.  1. 15. 
i  pen.  2.  2. 


«1  Cor.  4. 8. 


fEs.  55. 1. 
Matt.  13. 
44.  a  25.  9. 

6  2  Cor.  5.  a 
pen.  6. 11. 
a  7.  13. 
a  16. 15. 
a  19.  8. 


h  Job  5. 17. 
Diar.3.11, 
12. 

Heb.l2.  5, 
6. 
lago  L  12. 


»  Can.  5.  2. 
loan  14. 23. 


k  Matt  19. 
28. 
Luc  22.  30. 

1  Cor.  6.  2. 

2  Tim.  2. 
12. 

pen.  2.  26, 
27. 

-1  pen.  2. 7. 


B  pen.  1. 10. 


2  gwneulhr 

ur. 
»>  pen.  1.  la 

a  21. 10. 
eEzec.1.20. 

a  10. 1. 


ceaid,  ysgrifena;  Y  pethau  hyn  y 
mae  Amen  yn  eu  dywedyd,  ^y  Tyst 
ffyddlawn  a  chywir,  '^dechreuad  cre- 
adigaeth  Duw ; 

15  ^Mi  a  adwaen  dy  weithred- 
oedd  di,  nad  ydwyt  nac  oer  na 
brvvd :  mi  a  fynnwn  pe  bait  oer 
neu  frwd. 

16  Felly,  am  dy  fod  yn  glaiar,  ac 
nid  yn  oer  nac  yn  frwd,  mi  a'th 
cliwydaf  di  allan  o'm  genau : 

17  Oblegid  dy  fod  yn  dywedyd, 
^Goludog  wjf,  ac  mi  a  gyfoethogais, 
ac  nid  oes  arnaf  eisieu  dim ;  ac  ni 
wyddost  dy  fod  yn  druan,  ac  yn 
resynol,  ac  yn  dlawd,  ac  yn  ddall, 
ac  yn  noeth. 

18  Yr  wyf  yn  dy  gynghori  ^i  brynu 
gennyf  fi  aur  wedi  ei  buro  trwy 
dan,  fel  y'th  gyfoethoger ;  a  ^  dillad 
gwŷnion,  fel  y'th  wisger,  ac  fel  nad 
ymddangoso  gwarth  dy  noethder 
di ;  ira  hefyd  dy  lygaid  âg  eli  llyg- 
aid,  fel  y  gwelech. 

19  ^Yr  wyf  fi  yn  argyhoeddi,  ac 
yn  ceryddu  y  sawl  yr  wyf  yn  eu 
earn :  am  hynny  bydded  gennyt 
zel,  ac  edifarhâ. 

20  Wele,  yr  wyf  yn  sefyll  wrth 
y  drws,  ac  yn  euro :  os  clyw  neb 
fy  Uais  i,  ac  agoryd  y  drws,  'mi  a 
ddeuaf  i  mewn  atto  ef,  ac  a  swp- 
peraf  gyd  âg  ef,  ac  yntau  gyd  â 
minnau. 

21  Yr  hwn  sydd  yn  gorchfygu, 
^  rhoddaf  iddo  ef  eistedd  gyd  â 
mi  ar  fy  ngorsedd-faiugc,  megis 
y  gorchfygais  innau,  ac  yr  eistedd- 
ais  gyd  â'm  Tad  ar  ei  orsedd- 
faingc  ef. 

22  ^Yr  hwn  sydd  ganddo  glust, 
gwrandawed  beth  y  mae  yr  Ys- 
pryd  yn  ei  ddywedyd  wrth  yr  eg- 
Iwysi. 

PENNOD  IV. 

2  loan  yn  gweled  gorsedd-faingc  Duw  yn  y  nef: 
4  y  pedwar  henuriad  ar  hugain :  6y  pedwar 
anifail  yn  llawn  llygaid  ym  mlaen  ac  yn  ol : 
10  yr  henuriaid  yn  bwrw  i  lawr  eu  coronau, 
ac  yn  addoli  yr  hwn  oedd  yn  eistedd  ar  yr 
orsedd-fainge. 

AR  ol  y  pethau  hyn  yr  edrych- 
JLJL  ais ;  ac  wele  ddrws  wedi  ei 
agoryd  yn  y  nef :  a'r  llais  ^  cyntaf 
a  glywais   oedd  fel   llais  udgorn 

SI  ymddiddan  â  mi,  gan  ddywedyd, 
ring  i  fynu  yma,  a  mi  a  ddang- 
osaf  i  ti  y  pethau  sydd  raid  eu 
^  bod  ar  ol  hyn. 

2  Ac  yn  y  man  ^yr  oeddwn  yn 
yr  yspryd :   ac  wele,  *=  yr  oedd  gor- 


sedd-faingc wedi  ei  gosod  yn  y 
nef,  ac  un  yn  eistedd  ar  yr  orsedd- 
fainge. 

3  A'r  hwn  oedd  yn  eistedd  oedd 
yn  debyg  yr  olwg  arno  i  faen  jas- 
pis  a  sardin :  ac  yr  oedd  enfys  o 
amgylch  yr  orsedd-fainge,  yn  debyg 
yr  olwg  arno  i  smaragdus. 

4  Ac  ynghylch  yr  orsedd-fainge 
yr  oedd  pedair  gorsedd-faingc  ar 
hugain:  ac  ar  y  gorsedd-feingc- 
iau  y  gwelais  bedwar  henuriad  ar 
hugain  yn  eistedd,  ^  wedi  eu  gwisgo 
mewn  dillad  gwýnion ;  ac  yr  oedd 
ganddynt  ar  eu  pennau  goronau 
aur. 

5  Ac  yr  oedd  yn  dyfod  allan  o'r 
orsedd-fainge  ^fellt,  a  tharanau,  a 
lleisiau :  ac  yr  oedd  saith  o  lampau 
tan  yn  Uosgi  ger  bron  yr  orsedd- 
fainge,    y  rhai   yw  ^  saith  Yspryd 

DUAV. 

6  Ac  0  flaen  yr  orsedd-fainge  yr 
ydoedd  ^môr  o  wydr,  yn  debyg  i 
^  grystal :  ac  y'nghanol  yr  orsedd- 
fainge,  ac  ynghylch  yr  orsedd- 
fainge,  yr  oedd  pedwar  anifail  yn 
llawn  o  lygaid  o'r  tu  blaen  ac  o'r 
tu  ol. 

7  A'r  ^anifail  cyntaf  oedd  debyg 
i  lew,  a'r  ail  anifail  yn  debyg  i 
lo,  a'r  trydydd  anifail  oedd  ganddo 
wyneb  fel  dyn,  a'r  pedwerydd  anif- 
ail oedd  debyg  i  eryr  yn  ehedeg. 

8  A'r  pedwar  anifail  oedd  gan- 
ddynt, bob  un  o  houynt,  'chwech 
o  adenydd  o'u  hamgylch ;  ac  yr 
oeddynt  oddi  fewn  yn  llawn  llyg- 
aid :  ac  nid  *  oeddynt  yn  gorphwys 
ddydd  a  nos,  gan  ddywedyd,  ^Sanct, 
Sanct,  Sanct,  Arglwydd  Dduw  HoU- 
alluog,  ^  yr  hwn  oedd,  a'r  hwn  sydd, 
a'r  hwn  sydd  i  ddyfod. 

9  A  phan  fyddo  yr  anifeiliaid  yn 
rhoddi  gogoniant,  ac  anrhydedd,  a 
di'olch,  i'r  hwn  oedd  yn  eistedd  ar 
yr  orsedd-fainge,  yr  hwn  sydd  yn 
byw  yn  oes  oesoedd, 

10  Y  mae  y  pedwar  henuriad  ar 
hugain  yn  syrthio  ger  bron  yr 
hwn  oedd  yn  eistedd  ar  yr  orsedd- 
fainge,  ac  yn  addoli  yr  hwTi  sydd 
yn  byw  yn  oes  oesoedd,  ac  yn 
bwrw  eu  coronau  ger  bron  yr  or- 
sedd-fainge, gan  ddywedyd, 

11  ""Teuwng  wyt,  0  Arglwydd, 
i  dderbyn  gogoniant,  ac  anrhyd- 
edd, a  gallu  :  canys  ti  a  gre- 
aist  bob  peth,  ac  o  herwydd  dy 
ewyllys  di  y  maent,  ac  y  crëwyd 
hwynt. 


Anno 
DOMINI 

96. 


<J  pen.  3.  4, 
6.  a  6. 11. 
»7.9,14. 


•pen.  16. 18. 


'  pen.  1.  4. 
a  5. 6. 


8  pen.  15.  2. 
8  riüal. 


h  Edrych 
Ezec.  1.10. 
a  10.  14. 


Es.  6.  2. 


4  Gr.  oeh 

goryhwys- 

/a  iddynt, 

&c. 
k  Eb.  6.  3. 
I  pen.  1.  i, 

11,17. 


"pen.  6. 12. 


Y  llyfr  seliedig. 


DATGUDDIAD,  V. 


Agoryd  y  seliau. 


Anno 

DOMINI 

96. 


»Ezec.2.10. 


2  ar  ÿ  tn 
cefn. 


tfawr. 


b  ad.  13. 


«Gen.  49. 9, 
10. 

<J  E3. 11. 1, 
10. 
pen.  22. 16. 


«loan  1.29, 
36. 
lPetrl.l9. 

'  Zech.  3.  9. 
a  4. 10. 
e  pen.  4.  5. 


^  pen.  14. 2. 

IPs.  141.  2. 
pen.  8. 3,  4 

k  Ps.  40.  3. 
pen.  14. 3. 
1  pen.  4.  11. 


m  1  Cor.  6. 

20.  a  7.  23. 

Eph.  1.  7. 

Col.  1.  14. 

1  Potr  1. 

18,  19. 

1  loan  1.7. 

pen.  14.  4. 
*  a  thafod. 
n  Exod.  19. 

6. 

1  Petr  2. 

5,9. 

pen.  1.  6. 

a  20.  6. 


PENNOD  V. 

1  Y  llyfr  wedi  ei  selio  â  saith  sêl ;  9  yr  hwn  rjr 
oedd  yr  Oen  a  laddesid  yn  unig  yn  deilwng 
i'w  agoryd,  12  Yr  henuriaid  o  ran  Tiynny 
yn  ei  foliannu  ef,  9  ac  yn  cyfaddef  mai  efe 
a'u  prynasai  hwy  â'i  waed. 

AC  mi  a  welais  yn  neheulaw  yr 
J\.  hwn  oedd  yn  eistedd  ar  yr  or- 
sedd-faingc,  *  lyfr  wedi  ei  ysgrifenu 
oddi  fewn  ac  ^  oddi  allan,  wedi  ei 
selio  â  saith  sêl. 

2  Ac  mi  a  welais  angel  cryf  yn 
cyhoeddi  â  Uef  "nchel,  Pwy  sydd 
deilwng  i  agoryd  y  llyfr,  ac  i  ddat- 
tod  ei  seliau  ef  ? 

3  Ac  nid  oedd  neb  '•yn  y  nef, 
nac  yn  y  ddaear,  na  than  y  ddaear, 
yn  gallu  agoryd  y  llyfr,  nac  edrych 
arno. 

4  Ac  mi  a  wylais  lawer,  o  achos  na 
chaed  neb  ja  deilwng  i  agoryd  ac  i 
ddarllen  y  llyfr,  nac  i  edrych  arno. 

5  Ac  un  o'r  henuriaid  a  ddywed- 
odd  wrthyf,  Nac  wyla :  wele,  °  y 
Llew  yr  hwn  sydd  o  Iwyth  Juda, 
^Gwreiddyn  Dafydd,  a  orchfygodd 
i  agoryd  y  llyfr,  ac  i  ddattod  ei 
saith  sêl  ef. 

6  Ac  mi  a  edrychais ;  ac  wele, 
y'nghanol  yr  orsedd-faingc  a'r  ped- 
war  anifail,  ac  y'nghanol  yr  hen- 
uriaid, yr  oedd  ^  Oen  yn  sefyll 
megis  wedi  ei  ladd,  a  chanddo  saith 
gorn,  a  ^  saith  lygad,  y  rhai  ydyw 
s  saith  Yspryd  Duw,  wedi  eu  dan- 
fon  allan  i'r  holl  ddaear. 

7  Ac  efe  a  ddaeth,  ac  a  gyramerth 
y  llyfr  o  ddeheulaw  yr  hwn  oedd 
yn  eistedd  ar  yr  orsedd-faingc. 

8  A  phan  gymmerth  efe  y  llyfr, 
y  pedwar  anifail  a'r  pedwar  hen- 
uriad  ar  hugain  a  syrthiasant  ger 
bron  yr  Oen ;  a  chan  bob  un  o 
honynt  yr  oedd  ^  telynau,  a  phialau 
aur  yn  Uawn  o  arogl-darth,  'y  rhai 
ydyw  gweddiau  y  saint. 

9  A  ^  hwy  a  ganasant  ganiad  new- 
ydd,  gan  ddywedyd,  ^Teilwng  wyt 
ti  i  gymmeryd  y  llyfr,  ac  i  agoryd 
ei  seliau  ef :  oblegid  ti  a  laddwyd, 
ac  "a'n  prynaist  ni  i  Dduw  trwy 
dy  waed,  allan  o  bob  Uwyth,  *ac 
iaith,  a  phobl,  a  chenedl ; 

10  °  Ac  a'n  gwnaethost  ni  i'n 
Duw  ni,  yn  frenhinoedd,  ac  yn 
offeiriaid:  ac  ni  a  deyrnaswn  ar 
y  ddaear. 

11  Ac  mi  a  edrychais,  ac  a  glyw- 
ais  lais  angelion  lawer  yoghylch 
yr  orsedd-faingc,  a'r  anifeiliaid,  a'r 
henuriaid :  a'u  rhifedi  h^vynt  oedd 

1166 


"fyrddiynau   o  fyrddiynau,  a  mil- 
oedd  o  filoedd ; 

12  Yn  dyAvedyd  â  lief  ^uchel,  PTeil- 
wng  yAv  yr  Oen,  yr  hwn  a  ladd- 
wyd, i  dderbyn  gallu,  a  chyfoeth, 
a  doethineb,  a  chadernid,  ac  an- 
rhydedd,  a  gogoniant,  a  bendith. 

13  A  "îphob  creadur  a'r  sydd  yn 
y  nef,  ac  ar  y  ddaear,  a  than  y 
ddaear,  a'r  pethau  sydd  yn  y  mor, 
ac  oil  a'r  sydd  ynddynt,  a  glywais 
i  yn  dywedyd,  'I'r  hwn  sydd  yn 
eistedd  ar  yr  orsedd-faingc,  ac  i'r 
Oen,  y  hyddo  y  fendith,  a'r  an- 
rhydedd,  a'r  gogoniant,  a'r  gallu, 
yn  oes  oesoedd. 

14  A'r  pedwar  anifail  a  ddywedas- 
ant,  Amen.  A'r  pedwar  henuriad 
ar  hugain  a  syrthiasant  i  lawr, 
ac  a  addolasant  yr  hwn  sydd  yn 
byw  yn  oes  oesoedd. 

PENNOD  VI. 

1  Agoryd  y  seliau,  y  naill  ar  61  y  Hall ;  a  pha 
beth  a  ddigwyddodd  ar  hynny :  yr  hyn 
sydd  yn  cynnwys  prophwydoliaeth  hyd  ddiw- 
edd  y  hyd. 

C  mi  a  welais  pan  agorodd  yr 
Oen  un  o'r  seliau,  ac  mi  a 
glywais  un  o'r  pedwar  anifail  yn 
dywedyd,  fel  trwst  taran.  Tyred,  a 
gwel. 

2  Ac  mi  a  welais ;  ac  wele  *  farch 
gwỳn :  a'r  hwn  oedd  yn  eistedd 
arno,  a  bwa  ganddo;  a  rhoddwyd 
iddo  goron :  ac  efe  a  aeth  allan 
yn  gorchfygu,  ac  i  orchfygu. 

3  A  phan  agorodd  efe  yr  ail  sêl, 
mi  a  glywais  yr  ail  anifail  yn  dy- 
wedyd, Tyred,  a  gwel. 

4  Ac  fe  aeth  allan  farch  arall, 
un  coch :  a'r  hwn  oedd  yn  eistedd 
arno,  y  rhoddwyd  iddo  gymmeryd 
heddwch  oddi  ar  y  ddaear,  fel  y 
Uaddent  eu  gilydd :  a  rhoddwyd 
iddo  ef  gleddyf  mawr. 

Ö  A  phan  agorodd  efe  y  dryd- 
edd  sêl,  mi  a  glywais  y  trydydd 
anifail  yn  dywedyd,  Tyred,  a  gwel. 
Ac  mi  a  welais ;  ac  wele  farch  du : 
a'r  hwn  oedd  yn  eistedd  arno,  a 
chlorian  ganddo  yn  ei  law. 

6  Ac  mi  a  glywais  lais  y'nghanol  y 
pedwar  anifail,  yn  dywedyd,  ^Mesur 
o  wenith  er  ceiniog,  a  thri  mesur 
o  haidd  er  ceiniog ;  ""a'r  olew  a'r 
gwin,  na  wna  niwed  iddynt. 

7  A  phan  agorodd  efe  y  bed- 
waredd  sêl,  mi  a  glywais  lais  y 
pedwerydd  anifail  yn  dywedyd. 
Tyred,  a  gwel. 

8  Ac  mi  a  edrychais ;    ac  wele 


Anno 
DOMIKI 

96. 

«Dan.  7. 10. 
lJfcb.12.22. 
5/aJcr. 
P  pen.  4.  11. 


<J  Phil.  2. 10. 
ad.  3. 


r  1  Chron. 
29. 11. 
1  Tim.  6. 
16. 
pen.  1.  6. 


»  Zech.  6.  3. 
pen.  19. 11. 


2  Choinix 
a  arwydd- 
occâ  fesur 
yn  cyn- 
nwya  un 
pint  gwin, 
a  saith 
ddegfed 
ran  pint. 

b  pen.  9.  4. 


Agoryd  y  seliau. 


DATGUDDIAD,  VII.        Selio  gtvaeanaethwyr  Duw. 


Anno 

DOMINI 

96. 

8  gwŷnlas. 


4  iddo. 


e  pen.  8. 3. 

a  9. 13. 

a  14. 13. 
d  pen.  20. 4. 
•  pen.  1.  9. 
r  pen.  19. 10. 

B/awr. 

8  Edryoh 
Zech.1.12. 


b  pen. 3. 4, 5. 
,  7.  9, 14. 


1  Joel  2.  10, 
31.  a  3. 15. 
Matt.  24. 
29. 
Act.  2.  20. 


k  Es.  34.  4. 


1  Jer.  3. 23. 
a  4.  24. 
pen.  16. 20. 


m  Es.  2. 19. 


n  H03. 10. 8. 
Luc  23.30. 
pen.  9.  6. 


farcli  ^  gwelw-las :  ac  enw  yr  hwn 
oedd  yn  eistedd  amo  oedd  Marw- 
olaeth ;  ac  yr  oedd  UfFern  yn 
canlyn  gyd  âg  ef.  A  rhoddwyd 
*  iddynt  awdurdod  ar  y  bedwaredd 
ran  o'r  ddaear,  i  ladd  â  chleddyf, 
ac  â  newyn,  ac  â  marwolaeth,  ac 
â  bwystfilod  y  ddaear. 

9  A  phan  agorodd  efe  y  bummed 
sêl,  mi  a  welais  *=  dan  yr  allor  ^  en- 
eidiau  y  rhai  a  laddesid  ®am  air 
Duw,  ac  am  ^y  dystiolaeth  oedd 
ganddynt. 

10  A  hwy  a  lefasant  â  lief  ^  uchel, 
gan  ddywedyd,  ^Pa  hyd,  Arglwydd, 
sanctaidd  a  chywir,  nad  ydwyt  yn 
barnu  ac  yn  dial  ein  gwaed  ni  ar 
y  rhai  sydd  yn  trigo  ar  y  ddaear  ? 

11  A  ^gynau  gwỳnion  a  roed  i 
bob  un  o  honynt;  a  dywedwyd 
■wrthynt,  ar  iddynt  orphwys  etto 
ychydig  amser,  hyd  oni  chyflawnid 
rhif  eu  cyd-weision  a'u  brodyr,  y 
rhai  oedd  i  gael  eu  lladd,  megis  ag 
y  cawsent  hwythau. 

12  Ac  mi  a  edrychais  pan  agor- 
odd efe  y  chweched  sêl ;  ac  wele, 
bu  daear-gryn  mawr;  'a'r  haul  a 
aeth  yn  ddu  fel  sachlen  flew,  a'r 
Ueuad  a  aeth  fel  gwaed  ; 

13  A  sêr  y  nef  a  syrthiasatit  ar 
y  ddaear,  fel  y  mae  y  ffigysbren 
yn  bwrw  ei  ffigys  gleision,  pan  ei 
hysgydwer  gan  wynt  mawr. 

14  ^  A'r  nef  a  aeth  heibio  fel 
llyfr  wedi  ei  blygu  ynghyd;  a 
^  phob  mynydd  ac  ynys  a  sym- 
mudwyd  allan  o'u  Ueoedd. 

15  A  brenhinoedd  y  ddaear,  a'r 
gwŷr  mawr,  a'r  cyfoethogion,  a'r 
pen-capteniaid,  a'r  gwŷr  cedyrn,  a 
phob  gwr  caeth,  a  phob  gwr  rhydd, 
™a  ymguddiasant  yn  yr  ogofeydd, 
ac  y'nghreigiau  y  mynyddoedd  ; 

16  "^  Ac  a  ddywedasant  wrth  y 
mynyddoedd  a'r  creigiau,  Syrth- 
iwch  aruom  ni,  a  chuddiwch  ni  o 
ŵydd  yr  hwn  sydd  yn  eistedd  ar 
yr  orsedd-faingc,  ac  oddi  wrth  lid 
yr  Oen  ; 

17  Canys  daeth  dydd  mawr  ei 
ddigter  ef;  a  phwy  a  ddichon 
sefyU? 

PENNOD  VII. 

3  Angel  yn  selio  gwasanaethwyr  Duw  yn  eu 
talcennau.  4  Nifer  y  rhai  a  seliwyd :  o 
Iwythau  Israel  rhifedi  hyshysol:  9  o  hob 
cenhedloedd  eraiü  tyrfa  aneirif,  y  rhai  sydd 
yn  sefi/ll  get  hron  yr  orsedd-faingc,  a  gynau 
gwỳnion  am  danynt,  ac  a  phalmwydd  yn  eu 
divyl'iw.  14  Bod  eu  gynau  wedi  eu  golchi 
y^wjwaed  yr  Oen, 


AC  ar  ol  y  pethau  hyn,  mi  a 
_  welais  bed  war  angel  ju.  sefyll 
ar  bedair  congl  y  ddaear,  yn  dal 
pedwar  gwynt  y  ddaear,  fel  na 
chwythai  y  gwynt  ar  y  ddaear,  nac 
ar  y  môr,  nac  ar  un  pren. 

2  Ac  mi  a  welais  angel  araU  yn 
dyfod  i  fynu  oddi  wrth  godiad  haul, 
a  sêl  y  Duw  byw  ganddo.  Ac  efe 
a  lefodd  â  lief  ''uchel  ar  y  pedwar 
angel,  i'r  rhai  y  rhoddasid  gallu 
i  ddrygu  y  ddaear  a'r  môr, 

3  Gan  ddywedyd,  *Na  ddrygwch 
y  ddaear,  na'r  mor,  na'r  prennau, 
nes  darfod  i  ni  ''selio  gwasanaeth- 
wyr ein  Duw  ni  yn  eu  talcennau. 

4  Ac  mi  a  glywais  nifer  y  rhai 
a  seliwyd :  yr  oedd  wedi  eu  selio 
gant  a  phedair  a  deugain  o  filoedd 
o  holl  Iwythau  meibion  Israel. 

5  0  Iwyth  Juda  yr  oedd  deu- 
ddeng  mil  wedi  eu  selio.  0  Iwyth 
Reuben  yr  oedd  deuddeng  mil  wedi 
eu  selio.  0  Iwyth  Gad  yr  oedd 
deuddeng  mil  wedi  eu  selio. 

6  0  Iwyth  Aser  yr  oedd  deuddeng 
mil  wedi  eu  selio.  0  Iwyth  Neph- 
thali  yr  oedd  deuddeng  mil  wedi 
eu  selio.  0  Iwyth  Manasses  yr  oedd 
deuddeng  mil  wedi  eu  selio. 

7  0  Iwyth  Simeon  yr  oedd  deu- 
ddeng mil  wedi  eu  selio.  0  Iwyth 
Lefi  yr  oedd  deuddeng  mil  wedi 
eu  selio.  0  Iwyth  Issachar  yr  oedd 
deuddeng  mil  wedi  eu  selio. 

8  0  Iwyth  Zabulon  yr  oedd  deu- 
ddeng mil  wedi  eu  selio.  0  Iwyth 
Joseph  yr  oedd  deuddeng  mil  wedi 
eu  selio.  0  Iwyth  Benjamin  yr 
oedd  deuddeng  mil  wedi  eu  selio. 

9  Wedi  hyn  mi  a  edrychais;  ac 
wele  dyrfa  fawr,  yr  hon  ni  allai 
neb  ei  rhifo,  o  bob  cenedl,  a  Hwyth- 
au, a  phobloedd,  ^ac  ieithoedd,  yn 
sefyll  ger  bron  yr  orsedd-faingc,  a 
cher  bron  yr  Oen,  •=  wedi  eu  gwisgo 
mewn  gynau  gwýnion,  a  phalm- 
wydd yn  eu  dwylaw; 

10  Ac  yn  llefain  â  Uef  *  uchel, 
gan  ddywedyd,  ^  lachawdwriaeth 
i'n  Duw  ni,  yr  hwn  sydd  yn  eistedd 
ar  yr  orsedd-faingc,  ac  i'r  Oen. 

11  A'r  holl  angelion  a  safasant  o 
amgylch  yr  orsedd-faingc,  a'r  henur- 
iaid,  a'r  pedwar  anifail,  ac  a  syrth- 
iasant  ger  bron  yr  orsedd-faingc 
ar  eu  hwynebau,  ac  a  addolasant 
Dduw, 

12  Gan  ddywedyd,  Amen :  Y  fen- 
dith,  a'r  gogoniant,  a'r  doethineb, 
a'r  diolch,  a'r  anrhydedd,  a'r  gallu. 


Anno 
DOMINI 

96. 


2/aicr. 


»  pen.  6.  6. 
a  9.  4. 


b  Ezec.  9.  4. 
pen.  14. 1. 


3  a  fhafod- 
au. 


c  ad.  14. 


ifator, 

d  Ps.  3.  8. 
Es.  43. 11. 
Jer.  3.  23. 
Ho3. 13. 4. 


A  gov  yd  y  seithfed  sêl. 


DATGUDDIAD,  VIII. 


Ypydew  diwaelod. 


Anno 
DOMINI 

96. 


e  pen.  3.  5. 
18.  a  6.  li 
a  16. 15. 
a  19. 8. 
ad.  9. 14. 


fEs.1.18. 
Heb.  9.  li. 
1  loan  1. 7. 
pen.  1.  5. 
ISdrych 
Zcch.  3.  3, 
4.5. 


EEs.  4.5,  6. 
pen.  21.  3. 

5  esi/d  ei 
habell  ar- 
wjnt,  neu, 
trostynt. 

h  Es.  49. 10. 

1  Ps.  121. 6. 


k  Ps.  23. 1. 

loanlO.ll. 


6  hyw. 

1  Es.  25.  8. 
pen.  21.  4. 


2  distav)- 
rwydd. 


8  y rhoddai 
at  wedd'iau. 
a  pen.  5.  8. 


b  Pb.  141.  2. 
Luc  1. 10. 


*àry. 

c  pen.  16. 18. 


a'r  nerth,  a  fyddo  i'n  Duw  ni  yn 
oes  oesoedd    Amen. 

13  Ac  un  o'r  henuriaid  a  attebodd, 
gan  ddywedyd  wrthyf,  Pwy  ydyw 
y  rhai  hyn  sydd  wedi  eu  gwisgo 
^mewn  gynau  gwynion?  ac  o  ba  le 
y  daethant  ? 

14  Ac  mi  a  ddywedais  wrtho  ef, 
Arglwydd,  ti  a  wyddost.  Ac  efe 
a  ddywedodd  wrthyf,  Y  rhai  hyn 
yw  y  rhai  a  ddaethant  allan  o'r 
cystudd  mawr,  ac  ^a  olchasant  eu 
gynau,  ac  a'u  cannasant  hwy  yng 
ngwaed  yr  Oen. 

15  0  herwydd  hynny  y  maent  ger 
bron  gorsedd-faingc  Duw,  ac  yn  ei 
wasanaethu  ef  ddydd  a  nos  yn  ei 
deml :  a'r  hwn  sydd  yn  eistedd  ar 
yr  orsedd-faingc  ^  a  ^  drig  yn  eu 
plith  hwyut. 

16  ^Ni  iydd  arnynt  na  newyn 
mwyach,  na  syched  mwyach ;  ac  'ni 
ddisgyn  arnynt  na'r  haul,  na  dim 
gwres. 

17  Oblegid  yr  Oen,  yr  hwn  sydd 
y'nghanol  yr  orsedd-faingc,  ''a'u  bu- 
geilia  hwynt,  ac  a'u  harwain  h^vynt 
at  fíynhonnau  ^bywiol  o  ddyfroedd: 
a  ^Duw  a  sych  ymaith  bob  deigr 
oddi  wrth  eu  Uygaid  hwynt 

PENNOD  VIII. 

1  Wrth  agoryd  y  seithfed  sel,  2  y  rhoddtvyd 
saith  o  udgyrn  i  saith  o  angelion.  6  Pedioar 
0  honynt  yn  udganu  au  htidgyrn  ;  a  phläau, 
mawr  yn  canlyn.  3  Angel  arall  yn  rhoddi 
arogl-darth  at  wedd'iau  y  saint  ar  yr  allor 
aur. 

APHAN  agorodd  efe  y  seithfed 
sel,   yr  ydoedd  ^gosteg  yn  y 
nef  megis  dros  banner  awr. 

2  Ac  mi  a  welais  y  saith  angel  y 
rhai  oedd  yn  sefyll  ger  bron  Duw : 
a  rhoddwyd  iddynt  saith  o  udgyrn. 

3  Ac  angel  araU  a  ddaeth,  ac  a 
safodd  ger  bron  yr  allor,  a  thus- 
ser  aur  ganddo :  a  rhoddwyd  iddo 
arogl-darth  lawer,  fel  ^yr  offrym- 
mai  ef  gyd  â  *gweddîau  yr  hoU 
saint  ar  yr  allor  aur,  yr  hon  oedd 
ger  bron  yr  orsedd-faingc. 

4  Ac  fe  aeth  ^  mwg  yr  arogl-darth 
gyd  â  gweddiau  y  saint,  o  law  yr 
angel  i  fynu  ger  bron  Duw. 

5  A'r  angel  a  gymmerth  y  thus- 
ser,  ac  a'i  Uanwodd  hi  o  dan  yr 
allor,  ac  a'i  bwriodd  ^i'r  ddaear: 
a  /=  bu  lleisiau,  a  tharanau,  a  mellt, 
a  daear-gryn. 

6  A'r  saith  angel,  y  rhai  oedd  a'r 
saith  udgorn  ganddynt,  a  ymbarot- 
toisant  i  udganu. 

1168 


7  A'r  angel  cyntaf  a  udganodd ; 
a  bu  cenllysg  a  than  wedi  eu 
cymmysgu  â  gwaed,  a  hwy  a  fwr- 
iwyd  i'r  ddaear  :  a  thraian  y  ^pren- 
nau  a  losgwyd,  a'r  hoU  laswellt  a 
losgwyd. 

8  A'r  ail  angel  a  udganodd ;  a 
megis  mynydd  mawr  yn  llosgi  gan 
dan  a  fwriwyd  i'r  môr :  a  thraian  y 
mor  a  aeth  yn  waed  ; 

9  A  bu  farw  traian  y  creaduriaid 
y  rhai  oedd  yn  y  mor,  ac  a  byvv 
ynddynt ;  a  thraian  y  llongau  a 
ddinystriwyd. 

10  A'r  trydydd  angel  a  udganodd ; 
a  syrthiodd  o'r  nef  seren  fawr  yn 
llosgi  fel  lamp,  a  hi  a  syrthiodd  ar 
draian  yr  afonydd,  ac  ar  ff^oihon- 
nau  y  dyfroedd ; 

11  Ac  enw  y  seren  a  elwir  Werm- 
od:  ac  aeth  traian  y  dyfroedd  yn 
wermod ;  a  llawer  o  ddynion  a  fii- 
ant  feirw  gan  y  dyfroedd,  oblegid 
eu  myned  yn  chwerwon. 

12  A'r  pedwerydd  angel  a  udgan- 
odd ;  a  tharawyd  traian  yr  haul,  a 
thraian  y  Ueuad,  a  thraian  y  sêr ; 
fel  y  tywyllwyd  eu  traian  hwynt, 
ac  ni  lewyrchodd  y  dydd  ei  draian, 
a'r  nos  yr  un  ffunud. 

13  Ac  mi  a  edrychais,  ac  a  glyw- 
ais  angel  yn  ehedeg  y'nghanol  y 
nef,  gan  ddywedyd  â  Uef  ^uchel, 
Gwae,  gwae,  gwae,  i'r  rhai  sydd  yn 
trigo  ar  y  ddaear,  rhag  lleisiau  er- 
aill  udgorn  y  tri  angel,  y  rhai  sydd 
etto  i  udganu ! 

PENNOD  IX 

1  Seren  yn  syrthio  dr  nef,  wrth  udganu  o'r 
pummed  angel,  i'r  hwn  y  rhoddwyd  agoriad 
y  pwll  heb  waelod :  2  yntau  yn  agoryd  y 
pwll,  a  locustiaid  fel  ysgorpionau  yn  dyfod 
allan.  12  Y  mae  y  wae  gyntaf  wedi  myned 
heibio.  13  Ychweched  udgorn  yn  canu  :  14  a 
gollwng  pedwar  angel  yn  rhydd,  y  rhai  oedd 
wedi  eu  rhwymo. 

A 'R  pummed  angel  a  udganodd  ; 
jLX.  ac  mi  a  welais  seren  yn  syrthio 
o'r  nef  i'r  ddaear :  a  rhoddwyd  iddo 
ef  agoriad  *y  pydew  heb  waelod. 

2  Ac  efe  a  agorodd  y  pydew  heb 
waelod ;  a  chododd  mwg  o'r  pyd- 
ew, fel  mwg  ffwrn  fawr:  a  thy- 
wyllwyd  yr  haul  a'r  awyr  gan  fwg 
y  pydew. 

3  Ac  o'r  mwg  y  daeth  allan  lo- 
custiaid ar  y  ddaear ;  a  rhoddwyd 
awdurdod  iddynt,  fel  y  mae  gan 
ysgorpionau  y  ddaear  awdurdod. 

4  A  dywedwyd  wrthynt,  ''na  wnaent 
niwed  i  laswellt  y  ddaear,  nac  i 
ddim  gwyrddlas,   nac  i  un  pren; 


Y  chweched  angel  yn  canu. 


DATGUDDIAD,  X. 


Y  llyfr  agored. 


Anno 
DOMINI 

96. 

open.  7.  3. 
Eflrych 
Exod.  12. 
23. 
Ezec.  9. 4. 


d  Job  3.  21. 

Es.  2. 19. 
pen.  6. 16. 


f  Joel  1.6. 


2  Sef,  din- 
ystrydd. 
1»  pen.  8. 13. 


3  dros. 


i  Ps.  68. 17. 
Dan.  7. 10. 


ond  yn  unig  i'r  dynion  oedd  heb 
"  sêl  Duw  yn  eu  talcennau. 

5  A  rhoddwyd  iddynt  na  laddent 
hwynt,  ond  bod  iddynt  eu  blino 
hwy  Ì3Ùm  mis :  ac  y  hyddai  eu 
gofid  hwy  fel  gofid  oddi  wrth  ys- 
gorpion,  pan  ddarfyddai  iddi  frathu 
dyn. 

6  Ac  yn  y  dyddiau  hynny  ^  y  cais 
dynion  farwolaeth,  ac  nis  cant;  ac 
a  chwennychant  farw,  a  marwol- 
aeth  a  gilia  oddi  wrthynt. 

7  A  *  dull  y  locustiaid  oedd  debyg 
1  feirch  wedi  eu  parottoi  i  ryfel ; 
ac  yr  oedd  ar  eu  pennau  megis 
coronau  yn  debyg  i  aur,  a'u  hwyu- 
ebau  fel  wynebau  dynion. 

8  A  gwallt  oedd  ganddynt  fel 
gwallt  gwragedd,  '^a'u  dannedd  oedd 
fel  dannedd  llewod. 

9  Ac  yr  oedd  ganddynt  lurigau  fel 
llurigau  haiarn ;  a  Uais  eu  haden- 
ydd  oedd  fel  llais  cerbydau  llawer 

0  feirch  yn  rhedeg  i  ryfel. 

10  Ac  yr  oedd  ganddynt  gyníFon- 
nau  tebyg  i  ysgorpionau,  ac  yr  oedd 
colynnau  yn  eu  cynffonnau  h^vy: 
a'u  gallu  oedd  1  ddrygu  dynion 
bum  mis. 

11  Ac  yr  oedd  ganddynt  frenhin 
arnynt,  sef  ^  angel  y  pydew  di- 
waelod :  a'i  enw  ef  yn  Hebraeg 
ydyw  Abàdon,  ac  yn  Roeg  y  mae 
iddo  enw  ^Apòlyon. 

12  ^Un  wae  a  aeth  heibio;  wele, 
y  mae  yn  dyfod  etto  ddwy  wae  ar 

01  hyn, 

13  A'r  chweched  angel  a  udgan- 
odd ;  ac  mi  a  glywais  lef  allan  o 
bedwar  corn  yr  allor  aur,  yr  hon 
sydd  ger  bron  Duw, 

14  Yn  dywedyd  wrth  y  chweched 
angel,  yr  hwn  oedd  a'r  udgorn 
ganddo,  GoUwng  yn  rhydd  y  ped- 
war  angel  sydd  yn  rh^vym  yn  yr 
afon  faAvr  Euphrates. 

15  A  goUyngwyd  y  pedwar  angel, 
y  rhai  oedd  wedi  eu  parottoi  ^erbyn 
awr,  a  diwrnod,  a  mis,  a  blwyddyn, 
fel  y  lladdent  y  traian  o'r  dynion, 

16  A  'rhifedi  y  llu  o  wŷr  meirch 
oedd  ddwy  fyrddiwn  o  fyrddiynau : 
ac  mi  a  glywais  eu  rhifedi  hwynt 

17  Ac  fel  hyn  y  gwelais  i  y  meirch 
yn  y  weledigaeth,  a'r  rhai  oedd  yn 
eistedd  arnynt,  a  chanddynt  lurigau 
tanllyd,  ac  o  liw  hyacinth  a  brwm- 
stan  :  a  phennau  y  meirch  oedd  fel 
pennau  llewod ;  ac  yr  oedd  yn  myn- 
ed  allan  o'u  safnau,  dan,  a  mwg, 
a  brwmstan. 


18  Gan  y  tri  hyn  y  ^llâs  traian  y 
dynion,  gan  y  tan,  a  chan  y  mwg,  a 
chan  y  brwmstan,  oedd  yn  dyfod 
allan  o'u  safnau  hwynt. 

19  Canys  eu  gallu  hwy  sydd  yn  eu 
safn,  ac  yn  eu  cynffonnau :  canys 
y  cynffonnau  oedd  debyg  i  seirph, 
a  phennau  ganddynt;  ac  a'r  rhai 
hynny  y  maent  yn  drygu. 

20  A'r  dynion  eraiil,  y  rhai  ni 
laddwyd  gan  y  pläau  hyn,  nid 
edifarhasant  oddi  wrth  weithred- 
oedd  eu  dwylaw  eu  hun,  fel  nad 
addolent  •"  gythreuliaid,  a  'delwau 
aur,  ac  arian,  a  phres,  a  main,  a 
phrennau,  y  rhai  ni  allant  na  gwel- 
ed,  na  chlywed,  na  rhodio : 

21  Ac  nid  edifarhasant  oddi  wrth 
eu  llofruddiaeth,  nac  oddi  wrth  eu 
cyfareddion,  nac  oddi  wrth  eu  god- 
ineb,  nac  oddi  wrth  eu  Uadrad. 

PENNOD  X. 

1  Angel  cryf  cadarn  yn  ymddangos,  a  llyfr 
agored  yn  ei  laio :  6  ac  yn  iyngu  i'r  hwn 
sydd  yn  hyw  yn  dragywydd,  na  bydd  amser 
mwy.  8  Gorchymyn  i  loan  gymmeryd  y 
llyfr,  a'i  fwytta. 

C  mi  a  welais  angel  cryf  arall 
yn  disgyn  o'r  nef,  wedi  ei 
wisgo  â  chwmmwl :  ac  enfys  oedd 
ar  ei  ben,  ''a'i  wyneb  ydoedd  fel 
yr  haul,  *'a'i  draed  fel  colofnau  o 
dan: 

2  Ac  yr  oedd  ganddo  yn  ei  law 
lyfr  bychan  wedi  ei  agoryd.  Ac 
efe  a  osododd  ei  droed  dehau  ar 
y  mor,  a'^  aswy  ar  y  tir ; 

3  Ac  a  lefodd  â  Uef  ^uchel,  fel  y 
rhua  Hew:  ac  wedi  iddo  lefain,  y 
saith  daran  a  lefarasant  eu  llefau 
hwythau. 

4  Ac  wedi  darfod  i'r  saith  daran 
lefaru  eu  llefau,  yr  oeddwn  ar  fedr 
ysgrifenu :  ac  mi  a  glywais  lef  o'r 
nef  yn  dywedyd  wrthyf,  *=  Sella  y 
pethau  a  lefarodd  y  saith  daran,  ac 
na  ysgrifena  hwynt. 

5  A'r  angel  yr  hwn  a  welais  yn 
sefyll  ar  y  mor,  ac  ar  y  tir,  "^a 
gododd  ei  law  i'r  nef, 

6  Ac  a  dyngodd  i'r  hwn  sydd  yn 
byw  yn  oes  oesoedd,  yr  hwn  a  gre- 
odd  y  nef  a'r  pethau  sydd  ynddi, 
a'r  ddaear  a'r  pethau  sydd  ynddi, 
a'r  mor  a'r  pethau  sydd  ynddo,  na 
byddai  amser  mwyach : 

7  Ond  ^  yn  nyddiau  Uef  y  seithfed 
angel,  pan  ddechreuo  efe  udganu, 
gorphenir  dirgelwch  Duw,  fel  y 
mynegodd  efe  i'w  wasanaethwyr  y 
prophwydi. 


Anno 
DOMmi 

96. 

*  lladdwyd. 


k  Lef.  17.  7. 

Deut.  32. 

17. 

Pe.  106. 37. 

1  Cor.  10. 

20. 
IPs.  115.4. 

a  135.  15. 

Dan.  5.  23 


a  Matt.  17. 2. 
b  pen.  1. 15. 


2/airr. 


cDan.  S.26. 
a  12.  4,  9. 


d  Dan.  12. 7. 


e  pen.  11.15. 


UC9 


Y  ddau  dyst 


DATGUDDIAD,  XI. 


yn  propJiivydo. 


Anno 
DOMIOT 

96. 

iad.4. 


E  Ezeo.  2.  8. 
a  3. 1,2,3. 


S  a  thaf- 
odau. 


a  Ezec  40. 
3,  &c. 
Zech.  2. 1. 


2  Neu,  gad 
allcM. 


•>  pen.  13. 5. 


3  i'm  dau 
dtistfel  y 
prophwyd- 
ant. 

0  pen.  12.  6. 


«IJer.lLie. 
Zcch.  4. 3, 
11,14. 


« 1  Bren.  17. 
1. 

lago  5. 16, 
17. 

fExod.7. 
19. 


8  A'r  nief  a  glywais  o'r  nef,  a  lef- 
arodd  drachefn  wrthyf,  ac  a  ddy- 
wedodd,  Dos,  cymmer  y  llyfr  bychan 
sydd  wedi  ei  agoryd  yn  Haw  yr 
angel  yr  hwn  sydd  yn  sefyll  ar  y 
mor  ac  ar  y  tir. 

9  Ac  mi  a  eutlium  at  yr  angel, 
gan  ddywedyd  wrtho,  Moes  i  mi  y 
llyfr  bychan.  Ac  efe  a  ddywedodd 
wrthyf,  8  Cymmer,  a  bwytta  ef  yn 
Ilwyr :  ac  efe  a  chwerwa  dy  fol  di, 
eithr  yn  dy  enau  y  bydd  yn  felus 
fel  mêL 

10  Ac  mi  a  gymmerais  y  llyfr 
bychan  o  law  yr  angel,  ac  a'i 
bwytteais  ef;  ac  yr  oedd  efe  yn 
fy  ngenau  megis  mêl  yn  felus :  ac 
wedi  i  mi  ei  fwytta  ef,  iy  mol  a 
aeth  yn  chwerw. 

11  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthyf, 
Rhaid  i  ti  drachefn  brophwydo  i 
bobloedd,  a  chenhedloedd,  ^ac  ieith- 
oedd,  a  brenhinoedd  lawer. 

PENNOD  XL 

3  Y  ddau,  dyst  yn  prophwydo.  6  Bod  gan- 
ddynt  awdurdod  i  gau  y  nef  rhag  iddi  wlaw- 
io  :  7  yr  ymladd  y  bwystfd  yn  eu  herbyn,  ac 
y  lladd  hwynl :  8  hwythau  yn  gorwedd  heb 
eu  claddu,  11  ac  ar  ol  tridiau  a  Jianner  yn 
adgyfodi.  14  Yr  ail  wae  yn  myned  heibio. 
15  Yseith/ed  udgorn  yn  canu. 

ARHODDWYD  i  mi  ^gorsen 
debyg  1  wialen.  A'r  angel  a 
safodd,  gan  ddywedyd,  Oyfod,  a 
mesura  deml  Dduw,  a'r  allor,  a'r 
rhai  sydd  yn  addoli  ynddi 

2  Ond  y  cyntedd  sydd  o'r  tu  all- 
an  i'r  deml,  ^bwrw  allan,  ac  na 
fesura  ef;  oblegid  efe  a  roddwyd 
i'r  Cenhedloedd ;  a'r  ddinas  sanct- 
aidd  a  fathrant  hwy  ''ddeufis  a 
deugain. 

3  Ac  mi  a  roddaf  ^allu  i'm  dau 
dyst,  a  hwy  a  brophwydant  ^'fil  a 
deucant  a  thri  ugain  o  ddyddiau, 
wedi  ymwisgo  â  sachhan. 

4  Y  rhai  hyn  yw  "^y  ddwy  olew- 
wydden,  a'r  ddau  ganhwyllbren  sydd 
yn  sefyll  ger  bron  Duw  y  ddaear. 

5  Ac  OS  ewyllysia  neb  wneuthur 
niwed  iddynt,  y  mae  tan  yn  myned 
allan  o'u  genau  hwy,  ac  yn  difetha 
eu  gelynion :  ac  os  ewyllysia  neb 
eu  drygu  hwynt,  fel  hyn  y  mae 
yn  rhaid  ei  ladd  ef. 

6  *  Y  mae  gan  y  rhai  hyn  awdur- 
dod i  gau  y  nef,  fel  na  wlawio  hi  yn 
nyddiau  eu  prophwydoliaeth  hwynt : 
ac  ^awdurdod  sydd  ganddynt  ar  y 
dyfroedd,  i'w  troi  hwynt  yn  waed, 
ac  i  daro  y  ddaear  â  phob  pla,  cyn 
fynyched  ag  y  mynnont. 


7  A  phan  ddarfyddo  iddynt  or- 
phen  eu  tystiolaeth,  ^y  bwystfil,  yr 
hwn  sydd  yn  dyfod  allan  o'r  pwll 
diwaelod,  ^a  ryfela  â  hwynt,  ac 
a'u  gorchiyga  hwynt,  ac  a'u  lladd 
hwynt. 

8  A'u  cyrph  hwynt  a  orivedd  ar 
heolydd  '  y  ddinas  fawr,  yr  hon  yn 
ysprydol  a  elwir  Sodom  a'r  Aipht ; 
lie  hefyd  y  croeshoeliwyd  ein  Har- 
glwydd  ni. 

9  A'r  rhai  o'r  bobloedd,  a'r  Hwyth- 
au, a'r  ^  ieithoedd,  a'r  cenhedloedd, 
a  welant  eu  cyrph  hwynt  dridiau 
a  hanner,  ac  ni  oddefant  roi  eu 
cyrph  hwy  mewn  beddau. 

10  A'r  rhai  sydd  yn  trigo  ar  y 
ddaear  a  lawenychant  o'u  plegid,  ac 
a  ymhyfrydant,  ac  a  anfonaut  rodd- 
ion  i'w  gilydd ;  oblegid  y  ddau  bro- 
phwyd  hyn  oedd  yn  poeni  y  rhai 
oedd  yn  trigo  ar  y  ddaear. 

11  Ac  ar  ol  tridiau  a  hanner, 
Yspryd  bywyd  oddi  wrth  Dduw  a 
aeth  i  mewn  iddynt  hwy,  a  hwy 
a  safasant  ar  eu  traed ;  ac  ofn 
mawT  a  syrthiodd  ar  y  rhai  a'u 
gwelodd  hwynt 

12  A  hwy  a  glywsant  lef  ^uchel 
o'r  nef  yn  dywedyd  wrthynt,  Deu- 
wch  i  fynu  yma.  A  hwy  a  aethant 
i  fynu  i'r  nef  mewn  cwmmwl ;  a'u 
gelynion  a  edrychasant  arnynt. 

13  Ac  yn  yr  awr  honno  y  bu  daear- 
gryn  mawr,  a  degfed  ran  y  ddinas  a 
syrthiodd  ;  a  Uaddwyd  yn  y  ddaear- 
gryn  saith  mil  o  ^wŷr:  a'r  lleill 
a  ddychrynasant,  ac  a  roddasant 
ogoniant  i  Dduw  y  nef. 

14  ''Yr  ail  wae  a  aeth  heibio; 
wele,  y  mae  y  drydedd  wae  yn  dy- 
fod ar  frys. 

15  A'r  ^seithfed  angel  a  udgan- 
odd ;  a  bu  Uefau  ^  uchel  yn  y  nef, 
yn  dywedyd,  "  Aeth  teyrnasoedd  y 
byd  yn  eiddo  ein  Harglwydd  ni, 
a'i  Grist  ef ;  ac  efe  a  deyrnasa  yn 
oes  oesoedd. 

16  A'r  "  pedwar  henuriad  ar  hug- 
ain,  y  rhai  oedd  ger  bron  Duw  yn 
eistedd  ar  eu  gorsedd-feingciau,  a 
syrthiasant  ar  eu  hwynebau,  ac  a 
addolasant  Dduw, 

17  Gan  ddywedyd,  Yr  ydym  yn 
diolch  i  ti,  0  Arglwydd  Dduw  Holl- 
alluog,  °  yr  hwn  wyt,  a'r  hwn  oedd- 
it,  a'r  hwn  wyt  yn  dyfod;  oblegid 
ti  a  gymmeraist  dy  allu  mawr,  ac 
a  deyrnesaist. 

18  A'r  cenhedloedd  a  ddigias- 
ant ;  a  daeth  dy  ddig  di,  ^  a'r  amser 


1      Anno 
■  DOMINI 

I        96. 


1170 


Y  wraig  a'r  ddraig. 


DATGUDDIAD,  XII. 


Y  ddraig  yn  ei  herlid. 


Anno 

DOMINI 

96. 


» lygru. 
S  llygru. 

P  pen.  16. 
6,8. 


1  pen.  16. 
18. 


rpen.  16.21. 


arwydd. 


3  arwydd. 
»  pen.  13. 1. 


b  Ps.  2.  9. 

pen.  2.  27. 
a  19. 15. 


e  ad.  14. 


d  pen.  11,3. 
ai.  14. 

e  ])an.  10. 
13,  21. 
a  12. 1. 

Judas  9. 


f  Luc  10.  IS. 

loan  12. 31. 
8  Gen.  3. 1, 

4. 

pen.  20. 2. 


4  fawr. 

b  pen.  11. 
15.  a  10.  1. 


1  farnu  y  meirw,  ac  i  roi  gwobr 
i'th  wasanaethwyr  y  prophwydi,  ac 
i'r  saint,  ac  i  r  rliai  sydd  yn  ofni 
dy  enw,  fychain  a  mawrion;  ac  i 
^ddifetha  y  rhai  sydd  yn  ^difetha 
y  ddaear. 

19  Ac  agorwyd  Pteml  Dduw  yn 
y  nef ;  a  gwelwyd  arch  ei  gyfam- 
mod  ef  yn  ei  deml  ef :  a  ^  bu  mellt, 
a  llefau,  a  tharanau,  a  daear-gryn, 
a  '  chenllysg  mawr. 

PENNOD  XII. 

1  Gwraig  wedi  ei  gwisgo  ar  haul  yn  trafaelu 
ar  ei  thymp  i  esgor.  4  Y  ddraig  goch  fawr 
yn  sefyll  o'i  blaen  hi  i  ddifa  ei  phlentyn  hi. 
6  Wedi  iddi  esgor,  y  mae  hi  yn  cilio  i'r 
diffaethwch.  7  Michael  a'i  angelion  yn  ym- 
ladd  ar  ddraig,  ac  yn  myned  yn  drech  na 
hi.  13  T  ddraig,  wedi  ei  thajlu  i'r  ddaear, 
yn  erlid  y  wraig. 

2  A  RHYFEDDOD  mawr  a  wel- 
Xjl  wyd  yn  y  nef;  gwraig  wedi 

ei  gwisgo  a'r  haul,  a'r  lleuad  dan 
ei  thraed,  ac  ar  ei  phen  goron  o 
ddeuddeg  seren : 

2  A  hi  yn  feichiog,  a  lefodd,  gan 
fod  mewn  gwewyr,  a  gofid  i  esgor. 

3  A  gwelwyd  ^  rhyfeddod  arall  yn 
y  nef;  ac  wele  ddraig  goch  fawr, 
a  *  saith  ben  iddi,  a  deg  corn ;  ac 
ar  ei  phennau  saith  goron. 

4  A'i  chynifon  hi  a  dynnodd  draian 
sêr  y  nef,  ac  a'u  bwrlodd  hwynt  i'r 
ddaear.  A'r  ddraig  a  safodd  ger 
bron  y  wraig  yr  Hon  ydoedd  yn 
barod  i  esgor,  i  ddifa  ei  phlentyn 
hi  pan  esgorai  hi  arno. 

5  A  hi  a  esgorodd  ar  fab  gwrryw, 
^yr  hwa  oedd  i  fugeilio  yr  holl 
genhedloedd  â  gwialen  haiarn :  a'i 
phlentyn  hi  a  gymmerwyd  i  fynu 
at  Dduw,  ac  at  ei  orsedd-faingc  ef. 

6  °A'r  wraig  a  ffodd  i'r  diffaeth- 
wch, lie  mae  ganddi  le  wedi  ei 
barottoi  gan  Dduw,  fel  y  porthent 
hi  yno  "^fil  a  deucant  a  thri  ugain 

0  ddyddiau. 

7  A  bu  rhyfel  yn  y  nef:  ®  Michael 
a'i  angelion  a  ryfelasant  yn  erbyn 
y  ddraig,  a'r  ddraig  a  ryfelodd  a'i 
hangelion  hithau, 

8  Ac  ni  orfuant ;  a'u  lie  hwynt  nis 
cafwyd  mwyach  yn  y  nef. 

9  A  bwriwyd  allan  ^y  ddraig  fawr, 
s  yr  hen  sarph,  yr  hon  a  elwir  Diaf- 

01  a  Satan,  yr  hwn  sydd  yn  twyllo 
yr  holl  fyd :  efe  a  fwriwyd  allan 
i'r  ddaear,  a'i  angelion  a  fwriwyd 
allan  gyd  âg  ef. 

10  Ac  mi  a  glywais  lef  ^  uchel  yn 
dywedyd  yn  y  nef,  ^Yr  awrhon  y 
daeth  iachawdwriaeth,  a  nerth,  a 


theyrnas  ein  Duw  ni,  a  gallu  ei  Grist 
ef :  canys  cyhuddwr  ein  brodyr  ni 
a  fwriwyd  i'r  Uawr,  'yr  hwn  oedd 
yn  eu  cyhuddo  hwy  ger  bron  ein 
Duw  ni  ddydd  a  nos. 

11  A  ""hwy  a'i  gorchfygasant  ef 
trwy  waed  yr  Oen,  a  thrwy  air  eu 
tystiolaeth  hwynt;  ac  ni  charasant 
eu  heinioes  hyd  angau. 

12  0  herwydd  hyn  ^  llawenhêwch, 
y  nefoedd,  a'r  rhai  ydych  yn  trigo 
ynddynt.  Gwae  y  rhai  sydd  yn 
trigo  ar  y  ddaear,  a'r  môr!  canys 
y  diafol  a  ddisgynodd  attoch  chwi, 
a  chanddo  lid  mawr,  o  herwydd 
ei  fod  yn  gwybod  nad  oes  iddo 
ond  ychydig  amser. 

13  A  phan  welodd  y  ddraig  ei 
bwrw  i'r  ddaear,  hi  a  erlidiodd  y 
wraig  a  esgorasai  ar  y  mab. 

14  A  rhoddwyd  i'r  wraig  ddwy 

0  adenydd  eryr  mawr,  ""fel  yr 
ehedai  hi  i'r  diffaethwch,  i'w  He 
ei  hun ;  lie  yr  ydys  yn  ei  maethu 
hi  yno  °  dros  amser,  ac  amseroedd, 
a  banner  amser,  oddi  wrth  wyneb 
y  sarph, 

15  A'r  sarph  "a  fwriodd  allan  o'i 
safn,  ar  ol  y  wraig,  ddwfr  megis 
afon,  fel  y  gwnai  ei  dwyn  hi  ym- 
aith  gyd  a'r  afon. 

16  A'r  ddaear  a  gynnorthwyodd 
y  wraig ;  a'r  ddaear  a  agorodd  ei 
genau,  ac  a  lyngcodd  yr  afon,  yr 
hon  a  fwriodd  y  ddraig  allan  o'i 
saftL 

17  A  Uidiodd  y  ddraig  wrth  y 
wraig,  ac  a  aeth  i  wneuthur  rhyfel 
^â'r  Ueill  o'i  had  hi,  y  rhai  sydd 
yn  cadw  gorchymynion  Duw,  ac 
sydd  Pa  thystiolaeth  lesu  Grist 
ganddynt. 

PENNOD  XIII. 

1  Bwystfil  yn  cyfodi  allan  o\  mor,  a  saith  hen 
ganddo,  a  deg  corn  :  i'r  hwn  y  mae  y  ddraig 
yn  rhoddi  ei  gallu.  11  Bwystfil  arall  yn 
dyfod  i  fynu  allan  o'r  ddaear;  14  ac  yn 
peri  gwneuthur  delw  y  hwystfil  cyntaf ;  15 
ac  yn  peri  i  ddynion  ei  addoli  ef,lQa  der- 
hyn  ei  nod  ef. 

AC  mi  a  sefais  ar  dywod  y  mor ; 
jlX  ac  a  welais  ''fwystfil  yn  codi 
o'r  mor,  ''a  chanddo  saith  ben,  a 
deg  corn ;  ac  ar  ei  gyrn  ddeg  cor- 
on,  ac  ar  ei  bennau  ^  enw  cabledd. 

2  A'r  bwystfil  a  welais  i  ''oedd 
debyg  i  lewpard,  a'i  draed  fel  traed 
arth,  a'i  safn  fel  safn  Hew:  '^a'r 
ddraig  a  roddodd  iddo  ef  ei  gallu, 
a'i  gorsedd-faingc,  ac  awdurdod 
mawr. 

3  Ac  mi  a  welais  un  o'i  bennau  ef 


Anno 
DOMINI 

96. 

>  Job  1.  9. 

a  2.  5. 
Zech.  3.  L 


t  Khuf.  8. 
33,  34,  37. 

a  16.  20. 


1  Ps.  96. 11. 

Es.  49. 13. 
pen.  18.  20. 


nDnn.7.25. 
a  12.  7. 


0  Es.  59. 19. 


5  d  queddiu 
ei  had  M. 


P 1  Cor.  2. 1. 
1  loan  5. 10. 
pen.  1.  2, 9. 
a  6.  9. 
a  20.  4. 


a  Dan.  7.  2, 

7.    . 
b  pen.  12.  3. 

a  17.  3,  9, 

12. 
2  enwau. 

c  Edrych 
Dan.  7.  4, 
5,6. 

d  pen,  12.  9. 


Biüystfil  yn  cyfodi  o'r  môr.       DATGUDDIAD,  XIV. 


Yr  oen  ar  fynydd  S'ion. 


Anno 
DOMINI 

96. 

Sfriwo  i 
faricolaeth. 
•  pen.  17.  8. 


f  pen.  18. 18. 


S  Dan.  7.  8, 
11,  25. 
a  11. 36. 


4  barhâu, 

neii, 

ryfela. 
h  pen.  11. 2. 

a  12.  6. 


i  D.in.  7. 21. 
peu.  11.  7. 


B  a  Ihafod. 


k  Exod.  32. 

32 

Phil.  4.  3. 

pen.  3.  5. 

a  20. 12. 

a  21.  27. 
1  pen.  17.  8. 
m  pen.  2.  7. 


n  Es.  33. 1. 

6  casglu 

caeihglud- 

iad. 
T  y  mae  efe 

yn  myned. 
o  Gen.  9.  6. 

Matt.  26. 

52. 
P  pen.  14. 

12. 
q  pen.  XL  7. 


»Deut.l3.a 

Slatt.  24. 

24. 

2The3.2.9. 

pen.  16.  U. 
8  arioydd- 

ion. 
t  pen.  12.  9. 

a  10. 2U. 


9  yr  ar- 
wyddion. 


megis  wedi  ei  ^ladd  yn  farw;  a'i  friw 
marwol  ef  a  iachâwyd :  ^  a'r  hoU 
ddaear  a  ryfeddodd  ar  ol  y  b^vystfil. 

4  A  hwy  a  addolasant  y  ddraig, 
yr  hon  a  roes  allu  i'r  bwystfil: 
ac  a  addolasant  y  bwystfil,  gan 
ddywedyd,  ^Pwy  sydd  debyg  i'r 
bwystfil?  pwy  a  ddichon  ryfela 
âg  ef? 

5  A  rhoddwyd  iddo  ef  «enau  yn 
llefaru  pethau  mawrion,  a  chabl- 
edd  ;  a  rhoddwyd  iddo  awdurdod  i 

*  weithio  ^  ddau  fis  a  deugain. 

6  Ac  efe  a  agorodd  ei  enau  mewn 
cabledd  yn  erbyn  Duw,  i  gablu  ei 
enw  ef,  al  dabernacl,  a'r  rhai  sydd 
yn  trigo  yn  y  nef 

7  A  rhoddwyd  iddo  'wneuthur  rhy- 
fel  a'r  saint,  a'u  gorchfygu  hwynt : 
a  rhoddwyd  iddo  awdurdod  ar  bob 
Uwyth,  ^  ac  iaith,  a  chenedl. 

8  A  holl  drigolion  y  ddaear  a'i 
haddolant  ef,  ^y  rhai  nid  yw  eu 
henwau  yn  ysgrifenedig  yn  llyfr 
bywyd  yr  Oen  yr  hwn  a  laddwyd 

•  er  dechreuad  y  byd. 

9  ™  Od  oes  gan  neb  glust,  gwran- 
dawed. 

10  °  Os  y w  neb  yn  ^  ty wys  i  gaeth- 
iwed,  '^  efe  a  â  i  gaethiwed  :  **  os  yw 
neb  yn  Uadd  â  chleddyf,  rhaid  yw 
ei  ladd  yntau  â  chleddyf.  PDyma 
amynedd  a  ffydd  y  saint. 

11  Ac  mi  a  welais  fwystfil  arall 
"lyn  codi  o'r  ddaear;  ac  yr  oedd 
ganddo  ddau  gorn  tebyg  1  oen,  a 
llefaru  yr  oedd  fel  draig. 

12  A  holl  allu  y  bwystfil  cyntaf 
y  mae  efe  yn  ei  wneuthur  ger  ei 
fron  ef,  ac  yn  peri  i'r  ddaear  ac 
i'r  rhai  sydd  yn  trigo  ynddi  addoli 
y  bwystfil  cyntaf,  'yr  hwn  yr  iach- 
âwyd  ei  glwyf  marwol. 

13  Ac  *y  mae  efe  yn  gwneuthur 
^rhyfeddodau  mawrion,  hyd  onid 
yw  yn  peri  i  dan  ddisgyn  o'r  nef 
i'r  ddaear,  y'ngolwg  dynion ; 

14  Ac  *y  mae  efe  yn  t^vyllo  y 
rhai  sydd  yn  trigo  ar  y  ddaear, 
trwy  ^  y  rhyfeddodau  y  rhai  a  rodd- 
wyd  iddo  ef  eu  gwneuthur  ger 
bron  y  bwystfil;  gan  ddywedyd 
wrth  drigolion  y  ddaear,  am  idd- 
ynt  wneuthur  delw  i'r  bwystfil  yr 
hwn  a  gafodd  friw  gan  gleddyf,  ac 
a  fu  fyw. 

15  A  chaniattâwyd  iddo  ef  roddi 
2  anadl  i  ddelw  y  bwystfil,  fel  y 
llefarai  delw  y  bwystfil  hefyd,  ac  y 
parai  gael  o'r  sawl  nid  addolent 
ddelw  y  bwystfil,  eu  lladd. 

1172 


16  Ac  y  mae  yn  peri  i  bawb, 
fychain  a  mawrion,  cyfoethogion 
a  thlodion,  rhyddion  a  chaethion, 
^dderbyn  nod  ar  eu  Haw  ddehau, 
neu  ar  eu  talcennau : 

17  Ac  na  allai  neb  na  phrynu 
na  gwerthu,  ond  yr  hwn  a  fyddai 
ganddo  nod,  neu  "enw  y  bwystfil, 
neu  rifedi  ei  enw  ef. 

18  ^  Yma  y  mae  doethineb.  Yr 
hwn  sydd  ganddo  ddeall,  bwried 
y  rifedi  y  bwystfil :  canys  rhifedi 
dyn  ydyw ;  a'i  rifedi  ef  yw,  Chwe 
chant  a  thri  ugain  a  chwech. 

PENNOD  XIV. 

1  Tra  yr  oedd  yr  Oen  yn  sefyll  ar  fynydd 
S'ion  gyd  ai  fintai,  6  angel  yn  pregethu 
yr  efengyl.  8  Cwymp  Babilon.  15  Cyn- 
haunf  y  hyd,  a  dodiad  y  crymman  i  mewn. 
20  Gwin-gynhauaf,  a  gwin-wrŷf  digofaint 
Duw. 

AC  mi  a  edrychais,  ac  wele  Oen 
^  yn  sefyll  ar  fynydd  Sion,  a 
chyd  âg  ef  ^bedair  mil  a  saith- 
ugeinmil,  a  chanddynt  enw  ei  Dad 
ef  yn  ysgrifenedig  yn  eu  talcennau. 

2  Ac  mi  a  glywais  lef  o'r  nef, 
''fel  Uef  dyfroedd  lawer,  ac  fel 
Uef  taran  fawr:  ac  mi  a  glywais 
lef  ■=  telynorion  yn  canu  ar  eu  tel- 
ynau: 

3  A  "^hwy  a  ganasant  megis  caniad 
ne^vydd  ger  bron  yr  orsedd-faingc, 
a  cher  bron  y  pedwar  anifail,  a'r 
henuriaid :  ac  ni  allodd  neb  ddysgu 
y  gan,  ond  y  pedair  mil  a'r  saith- 
ugeinmil,  y  rhai  a  brynwyd  oddi 
ar  y  ddaear. 

4  Y  rhai  hyn  yw  y  rhai  ni  halog- 
wyd  ^â  gwragecld;  ^  canys  gwyryfon 
ydynt  Y  rhai  hyn  yw  y  rhai  '^sydd 
yn  dilyn  yr  Oen  pa  le  bynnag  yr 
elo.  Y  rhai  hyn  «a  brynwyd  oddi 
wrth  ddynion,  ^yn  flaen-ffrwyth  i 
Dduw  ac  i'r  Oen. 

5  Ac  'yn  eu  genau  ni  chaed  twyll: 
canys  ''difai  ydynt  ger  bron  gor- 
sedd-faingc  Duw. 

6  Ac  mi  a  welais  angel  arall  yn 
ehedeg  y'nghanol  y  nef,  a'r  efengyl 
dragywyddol  ganddo,  i  efengylu  i'r 
rhai  sydd  yn  trigo  ar  y  ddaear,  ac 
i  bob  cenedl,  a  Uwyth,  ^ac  iaith, 
a  phobl ; 

7  Gan  ddywedyd  â  lief  ^uchel, 
Ofnwch  Dduw,  a  rhoddwch  iddo 
ogoniant ;  oblegid  daeth  awr  ei  farn 
ef :  ac  ^  addolwch  yr  hwn  a  wnaeth 
y  nef,  a'r  ddaear,  a'r  mor,  a'r  fíyn- 
honnau  dyfroedd. 

8  Ac  angel  arall  a  ddilynodd,  gan 


Anno 
DOMINI 

96, 

S  roddi. 


"  pen.  14. 
11. 


X  pen.  17.  9. 
J  pen.  15.  2. 


a  pen.  7.  4- 


b  pen.  1. 15. 
a  19.  6. 


c  pen.  5.  8. 


d  pen.  5.  9. 
a  15.  3. 


2  gt/d  d. 
e2'Cor.  U. 

2. 
f  pen.  3.  4. 

a  17. 14. 
S  pen.  5.  9. 

blagol.18. 


i  Ps.  32.  2. 
Seph.  3. 13. 
kEph.5.27. 


3  a  tlwfod. 
ifawr. 


1  Neh.  9.  6. 
Pa.  146.  5, 
6. 

Act.  14. 15. 
a  17. 21. 


Cwymp  Bàbilon. 


DATGUDDIAD,  XV. 


Y  saith  hla  diweddaf. 


m  Eg.  21. 9. 

Jer.  51.  8. 

pen.  IS.  2. 
n  pen.  11.  8. 

a  1«.  19. 

a  17.  5. 

a  IS.  10,21. 
^fawr. 


o  Ps.  75.  8. 
Es.  51. 17. 
Jer.  25. 15. 


u  pen.  13. 
10. 


X  1  Cor.  15. 
18. 

1  Thess.  4. 
IG. 


6  yn  caräyn 
qyd  â 
hwynt. 


y  pen.  1.  la 


'J  fawr. 


Joels.  13. 
I\latt.  13. 
39. 

8  chynhau- 
afa. 

9  gynhau- 
afu. 

2  sychodd. 


5  favor. 


ddy wedyd,  "  Syrthiodd,  syrthiodd 
BalDÌìon,  "  y  ddinas  fawr  honno ; 
oblegid  hi  a  ddiododd  yr  holl  gen- 
hedloedd  â  gwin  Hid  ei  godineb. 

9  A'r  trydydd  angel  a'u  dilynodd 
hwynt,  gan  ddywedyd  â  lief  ^  uchel, 
Os  addola  neb  y  bwystfil  a'i  ddelw 
ef,  a  derbyn  ei  nod  e/yn  ei  dalcen, 
neu  yn  ei  law, 

10  Hwnnw  lief  yd  °  a  ỳf  o  win  dig- 
ofaint  Duw,  yr  liwn  yn  ddigym- 
mysg  Pa  dywalltwyd  yn  iphiol  ei 
lid  ef ;  ac  'efe  a  boenir  mewn  Han 
a  brwmstan  y'ngolwg  yr  angelion 
sanctaidd,  ac  y'ngolwg  yr  Oen : 

11  A  *mwg  eu  poenedigaeth  hwy 
sydd  yn  myned  i  fynu  yn  oes  oes- 
oedd :  ac  nid  ydynt  hwy  yn  cael 
gorphwysdra  ddydd  na  nos,  y  rhai 
sydd  yn  addoli  y  bwystfil  a'i  ddelw 
ef,  ac  OS  yw  neb  yn  derbyn  nod  ei 
enw  ef. 

12  "  Yma  y  mae  amynedd  y  saint : 
yma  y  mae  y  rhai  sydd  yn  cadw 
gorchymynion  Duw,  a  fiydd  lesu. 

13  Ac  mi  a  glywais  lef  o'r  nef,  yn 
dywedyd  wrthyf,  Ysgrifena,  Gwýn 
eu  byd  y  meirw  y  rhai  ""sydd  yn 
marw  yn  yr  Arglwydd,  o  hyn  allan, 
medd  yr  Yspryd,  fel  y  gorphwysont 
oddi  wrth  eu  Uafur ;  a'u  gweithred- 
oedd  sydd  ^  yn  eu  canlyn  hwynt. 

14  Ac  mi  a  edrychais,  ac  wele 
gwmmwl  gwỳn,  ac  ar  y  cwmmwl 
un  yn  eistedd  ^  tebyg  i  Fab  y  dyn, 
a  chanddo  ar  ei  ben  goron  o  aur, 
ac  yn  ei  law  grymman  llym. 

15  Ac  angel  arall  a  ddaeth  allan 
o'r  deml,  gan  lefain  â  Uef  '^  uchel 
wrth  yr  hwn  oedd  yn  eistedd  ar  y 
cwmmwl,  ""Bwrw  dy  grymman  i 
mewn,  a  ^meda:  canys  daeth  yr 
amser  i  ti  i  ^  fedi ;  oblegid  ^  addfed- 
odd  cynhauaf  y  ddaear. 

16  A'r  h^vn  oedd  yn  eistedd  ar  y 
cwmmwl  a  fwriodd  ei  grymman  ar 
y  ddaear ;  a'r  ddaear  a  fedwyd. 

17  Ac  angel  arall  a  ddaeth  allan 
o'r  deml  sydd  yn  y  nef,  a  chanddo 
yntau  hefyd  grymman  llym. 

18  Ac  angel  arall  a  ddaeth  allan 
oddi  wrth  yr  allor,  yr  hwn  oedd  a 
gallu  ganddo  ar  y  tan  ;  ac  a  lefodd 
â  bloedd  ^  uchel  ar  yr  hwn  oedd  a'r 
crymman  llym  ganddo,  gan  ddy- 
wedyd, Bwrw  i  mewn  dy  grymman 
llym,  a  chasgl  ganghennau  gwin- 
Avydden  y  ddaear ;  oblegid  addfed- 
odd  ei  grawn  hi. 

19  A'r  angel  a  fwriodd  ei  grym- 
man ar  y  ddaear,   ac  a  gasglodd 

1173 


winwydden  y  ddaear,  ac  a'?  bwriodd 
i  ^  gerwyn  fawr  digofaint  Duw, 

20  A'r  ^gerwyn  a  sathrwyd  o'r 
tu  allan  i'r  ddinas ;  a  gwaed  a 
ddaeth  allan  o'r  gerwyn,  hyd  at 
fírwynau  y  meirch,  ar  hyd  mil  a 
chwe  chant  o  ystadau. 

PENNOD  XV. 

1  Y  saith  angel  a'r  saith  hla  diweddaf.  3  Can- 
iad  y  rhai  a  orchfygant  y  hwystfil.  7  Y  saith 
phiol  yn  llawn  o  ddigofaint  Duw. 

C  mi  a  welais  arwydd  arall  yn 
y  nef,  mawr  a  rhyfeddol ;  saith 
angel  a  chanddynt  y  saith  bla  diw- 
eddaf: oblegid  ynddynt  hwy  y 
cyflawnwyd  Hid  Duw. 

2  Ac  mi  a  welais  megis  *môr  o 
wydr  wedi  ei  gymmysgu  â  than ; 
a'r  rhai  oedd  yn  cael  y  maes  ar  y 
bwystfil,  ac  ar  ei  ddelw  ef,  ac  ar  ei 
nod  ef,  ac  ar  rifedi  ei  enw  ef,  yn 
sefyll  ar  y  môr  gwydr,  ^  a  thelynau 
Duw  ganddynt. 

3  A  chanu  y  maent  ''gân  Moses 
gwasanaethwr  Duw,  a  chân  yr  Oen; 
gan  ddywedyd,  "^Mawr  a  rhyfedd 
yw  dy  weithredoedd,  0  Arglwydd 
Dduw  Hollalluog ;  *  cyfiawn  a  chy- 
wir  yw  dy  fíyrdd  di,  Brenhin  ^y 
saint 

4  ^Pwy  ni'th  ofna  di,  0  Arglwydd, 
ac  ni  ogonedda  dy  enw?  oblegid 
tydi  yn  unig  wyt  sanctaidd  :  obleg- 
id s  yr  holl  genhedloedd  a  ddeu- 
ant  ac  a  addolant  ger  dy  fron  di; 
oblegid  dy  farnau  di  a  eglurwyd. 

5  Ac  ar  ol  hyn  mi  a  edrychais, 
ac  wele,  yr  ydoedd  ^  teml  pabell  y 
dystiolaeth  yn  y  nef  yn  agored : 

6  A  daeth  y  saith  angel,  y  rhai  yr 
oedd  y  saith  bla  ganddynt,  allan 
o'r  deml,  wedi  eu  gwisgo  mewn  Ih- 
an  pur  a  disglaer,  a  'gwregysu  eu 
dwyfronnau  â  gwregysau  aur. 

7  Ac  un  o'r  pedwar  anifail  a  rodd- 
odd  i'r  saith  angel  saith  phiol  aur, 
yn  llawn  o  ddigofaint  Duw,  yr 
hwn  sydd  yn  byw  yn  oes  oesoedd. 

8  A  llanwyd  ^  y  deml  o  fwg  oddi 
Avrth  ogoniant  Duw,  ac  oddi  wrth 
ei  nerth  ef :  ac  ni  allai  neb  fyned 
1  mcAvn  i'r  deml,  nes  darfod  cyf- 
lawni  saith  bla  y  saith  angel. 

PENNOD  XVI. 

1  Yr  angelion  yn  tywallt  allan  eu  pMoleidiau 
digofaint.  2  Y  pläau  yn  canlyn  ar  hyn.  15 
Crist  yn  dyfod  fel  lletdr.  Gwyn  eu  hyd  y 
rhai  a  wyliant. 

C  mi  a  glywais  lef  ^  uchel  allan 
o'r  deml,  yn  dywedyd  Avrth  y 
saith  angel,  Ewch  ymaith,   a  thy- 


Anno 
DOMINI 

90. 

a  pen.  19. 

15. 
b  Es.  C3.  3. 

Galar.  1. 

15. 


a  pen.  4.  6. 
a  21. 18. 


b  pen.  5.  8. 
a  14.  2. 


0  Exod.  15. 
1. 


d  Ps.  111.  2. 
a  139. 14. 


ePs.145.17. 

pen.  16.  7. 
2  ccnliedl- 

oedd,  neu, 

oesoedd. 
fE.xod.l5. 

14, 15. 

Jer.  10.  7. 


b  pen.  11. 

19. 

Edrych 
Mum.  1.50. 


i  Exod.  28. 
6,8. 

Ezec.  44. 
17,  18. 
pen.  1. 13. 


k  Exod.  40. 
34. 

1  Bran.  8. 
10. 
Es.  6. 4. 


"ifaim. 


Tywallt  y  pMolau. 


DATGUDDIAD,  XVII. 


Am  ddyfodiad  Crist 


Anno 
DOMINI 

96. 

»  Exod.  9. 9. 


b  pen.  13. 

16, 17. 
c  pen.  13. 

14. 

«1  Exod.  7. 
17, 20. 


e  pen.  1. 4, 
8.  a  4.  8. 
a  11. 17. 

3  Neil,  a 
sanctaidd. 

f  Matt.  23. 
34 
pen.  13, 15. 


s  pen.  15. 3. 


4  llosgwyd. 
h  ad.  11,  21. 


1  ad.  9,  21. 


k  Edrych 
Jar.  50. 38. 
a  51.  36. 
pen.  17. 15. 

6  Gr.  y  Thai 
sydd  o  god- 
iad  haul. 


1  pen.  12. 9. 

m  pen.  19. 
20.  a  20. 10. 


n  2  These. 
2  9. 

pen'.  18. 13. 
a  19.  20. 


o  pen.  17. 
14. a  19.19. 
a  20.  8. 


welltwch  phi'olau  digofaint  Duw  ar 
y  ddaear. 

2  A'r  cyntaf  a  aeth,  ac  a  dywallt- 
odd  ei  phiol  ar  y  ddaear;  a  ^bu 
cornwyd  drwg  a  blin  ar  y  dynion 
^oedd  a  nod  y  bwystfil  arnynt,  a'r 
rhai "  a  addolasent  ei  ddelw  ef. 

3  A'r  ail  angel  a  dywalltodd  ei 
phiol  ar  y  môr ;  ac  ^  efe  a  aeth  fel 
gwaed  dyn  marw :  a  phob  enaid 
byw  a  fu  farw  yn  y  mor. 

4  A'r  trydydd  angel  a  dywallt- 
odd ei  phiol  ar  yr  anfonydd  ac  ar 
y  fíynhonnau  dyfroedd ;  a  hwy  a 
aethant  yn  waed. 

5  Ac  mi  a  glywais  angel  y  dyfr- 
oedd yn  dywedyd,  Cyfiawn,  0  Ar- 
glwydd,  ydwyt  ti,  ''yr  hwn  wyt,  a'r 
hwn  oeddit,  ^  a'r  hwn  a  fyddi ;  o- 
blegid  barnu  o  honot  y  pethau  hyn. 

6  Oblegid  ^  gwaed  saint  a  phro- 
phwydi  a  dywalltasant  hwy,  a  gwaed 
a  roddaist  iddynt  i'w  yfed ;  canys  y 
maent  yn  ei  haeddu. 

7  Ac  mi  a  glywais  un  arall  allan 
o'r  allor  yn  dywedyd,  le,  ^Ar- 
glwydd  Dduw  HoUalluog,  cywir  a 
chyfiawn  yw  dy  farnau  di. 

8  A'r  pedwerydd  angel  a  dywallt- 
odd ei  phiol  ar  yr  haul ;  a  gallu  a 
roed  iddo  i  boethi  dynion  â  than. 

9  A  ^phoethwyd  y  dynion  â  gwres 
mawr ;  a  ^  hwy  a  gablasant  enw 
Duw,  yr  hwn  sydd  ag  awdurdod 
ganddo  ar  y  plaaii  hyn  :  ac  nid  edi- 
farhasant,  i  roi  gogoniant  iddo  ef. 

10  A'r  pummed  angel  a  dywallt- 
odd ei  phiol  ar  orsedd-faingc  y 
bwystfil ;  a'i  deyrnas  ef  a  aeth  yn 
dywyll:  a  hwy  a  gnoisant  eu  taf- 
odau  gan  ofid, 

11  Ac  ^  a  gablasant  Dduw  y  nef,  o 
herwydd  eu  poenau,  ac  o  herwydd 
eu  cornwydydd ;  ac  nid  edifarhas- 
ant  oddi  wrth  eu  gweithredoedd, 

12  A'r  chweched  angel  a  dywallt- 
odd ei  phiol  ar  yr  afon  fawr  Eu- 
phrates ;  a  ^  sychodd  ei  dwfr  hi,  fel 
y  parottoid  flfordd  brenhinoedd  ^y 
dwyrain. 

13  Ac  mi  a  welais  dri  yspryd  aflan 
tebyg  i  lyffaint  yn  dyfod  allan  o 
safn  ^y  ddraig,  ac  allan  o  safn  y 
bwystfil,  ac  allan  o  enau  ™y  gau- 
brophwyd. 

14  Canys  ysprydion  cythreuliaid, 
"  yn  gwneuthur  gwyrthiau,  ydynt,  y 
rhai  sydd  yn  myned  allan  at  fren- 
hinoedd  y  ddaear,  a'r  hoU  fyd,  f  w 
casglu  hwy  i  "*  ryfel  y  dydd  hwnnw, 
dydd  mawr  Duw  HoUalluog. 


15  PWele,  yr  wyf  fi  yn  dyfod  fel 
Ueidr.  Gwŷn  ei  fyd  yr  hwn  sydd 
yn  gwylio,  ac  yn  cadw  ei  ddillad, 
•îfel  na  rodio  yn  noeth,  ac  iddynt 
weled  ei  anharddwch  ef. 

16  Ac  efe  a'u  casglodd  hwynt 
ynghyd  i  le  a  elwir  yh  Hebraeg, 
Armagèdon. 

17  A'r  seithfed  angel  a  dywallt- 
odd ei  phiol  i'r  awyr ;  a  daeth  Uef 
^uchel  allan  o  deml  y  nef,  oddi 
wrth  yr  orsedd-faingc,  yn  dywedyd, 
'Darfu. 

18  Ac  •  yr  oedd  Ueisiau,  a  tharan- 
au,  a  mellt ;  ac  yr  oedd  daear- 
gryn  mawr,  y  fath  ni  bu  er  pan  yw 
dynion  ar  y  ddaear,  cymmaint  daear- 
gryn,  ac  mor  fawr. 

19  A  *  gwnaethpwyd  y  ddinas  fawr 
yn  dair  rhan,  a  dinasoedd  y  cen- 
hedloedd  a  syrthiasant :  a  Babilon 
fawr  "  a  ddaeth  mewn  côf  ger  bron 
Duw,  *i  roddi  iddi  gwppan  gwin 
digofaint  ei  lid  ef. 

20  A  yphob  ynys  a  ffodd  ymaith, 
ac  ni  chafwyd  y  mynyddoedd. 

21  "  A  chenllysg  mawr,  "^  fel  tal- 
entau,  a  syrthiasant  o'r  nef  ar 
ddynion :  a  *  dynion  a  gablasant 
Dduw  am  bla  y  cenllysg;  oblegid 
mawr  iawn  ydoedd  eu  pla  hwynt 

PENNOD  XVII. 

3,  4  Gioraig  wedi  ei  gwisgo  â  phorphor  ac 
ysgarlad,  a  chwppan  aur  yn  ei  Haw,  yn 
eistedd  ar  y  tnoystfil ;  5  yr  hon  yw  Babilon 
fawr,  mam  poh  ffieidd-dra.  9  Dehongliad  y 
saith  hen,  12  aV  deg  corn.  14  Goruchaf- 
iaeth  yr  Oen.     16  Cospedigaeth  y  huttain. 

A  DAETH  un  o'r  saith  angel 
oedd  a'r  saith  phiol  ganddynt, 
ac  a  ymddiddanodd  â  mi,  gan  ddy- 
wedyd  wrthyf,  Tyred,  mi  a  ddang- 
osaf  i  ti  farnedigaeth  *y  buttain 
fawr  ^  sydd  yn  eistedd  ar  ddyfroedd 
lawer ; 

2  •=  Gyd  a'r  hon  y  putteiniodd 
brenhinoedd  y  ddaear,  ac  "^  y  medd- 
wyd  y  rhai  sydd  yn  trigo  ar  y  ddae- 
ar gan  win  ei  phutteindra  hi. 

3  Ac  efe  a'm  dygodd  i  i'r  difiaeth- 
wch  yn  yr  yspryd :  ac  mi  a  welais 
wraig  yn  eistedd  ar  fwystfil  o  liw 
ysgarlad,  yn  Uawn  o  ^enwau  cabl- 
edd,  a  ^ saith  ben  «iddo,  a  deg  corn. 

4  A'r  wraig  ^  oedd  wedi  ei  dilladu 
â  phorphor  ac  ysgarlad,  ac  wedi 
ei  ^gwychu  ag  aur,  ac  â  main 
gwerthfawr,  a  pherlau,  a  chanddi 
gwppan  aur  yn  ei  Haw,  yn  llawn 
o  ffieidd-dra  ac  aflendid  ei  phut- 
teindra. 


Anno 
DOMINI 

96. 

P  Matt.  24. 

45. 

pen.  3. 3. 
1 2  Cor.  5. 

3. 

pen.  3.  4, 

18. 


Sfawr. 


r  pen.  21.  6. 

»  pen.  4.  5. 

as.  5. 
a  11. 19. 


t  pen.  14.  8. 


n  pen.  18.  5. 

I  Es.  51.  23. 

Jer.  25. 15, 

16. 

pen.  14. 10. 
J  pen.  6. 14. 


»  pen.  11. 
19. 

7  o  hvrys 
talentau. 
a  ad.  9, 11. 


»  Nah.  3. 4. 

pen.  19.  2. 
b  Jer.  51, 

13. 

ad.  15. 
c  pen.  18.  3. 

d  Jer.  51. 7. 
pen.  14.  8. 
a  18.  3. 


e  pen.  13. 1. 


iad 
Sad 


.12. 


b  pen.  18. 
12, 16. 

2  goreuro. 


FJieîdd-dra  Babilon. 


DATGUDDIAD,  XVIII. 


Cwymp  Bábilon. 


Anno 
DOMINI 

96. 

í  2  Thesa. 

2.7. 
3  rmtlein- 

âra. 
k  pen.  18. 

24. 


I  pen.  13. 1. 
m  pen.  13. 

n  pen.  13.  3. 
o  pen.  13.  8. 


*ae  afìjdd. 

P  pen.  13. 
18. 
1  pen.  15.  1. 


5  maent  yn. 


t  Dan.  7. 20. 
Zech.  1. 18, 
19,  21. 
pen.  13. 1. 


I  pen.  16. 
14.  a  19. 19. 


t  Deut.  10. 
17. 

1  Tim.  6. 
15. 
pen.  19. 16. 


«•  Ea.  8.  7. 


9  a  thafod- 


:pen.  18.8. 


5  Ac  ar  ei  thalcen  yr  oedd  enw 
wedi  ei  ysgrifenu,  *DÌRGELWCH, 
BABILON  FAWR,  MAM  ^^PUT- 
TEINIAID  A  FFIEIDD-DRA  Y 
DDAEAR 

6  Ac  mi  a  welais  ''y  "wraig  yn 
feddw  gan  waed  y  saint,  a  chan 
waed  merthyron  íesu :  a  phan  ei 
gwelais,  mi  a  ryfeddais  â  rhyfedd- 
od  mawr. 

7  A'r  angel  a  ddywedodd  wrthyf, 
Paham  y  rhyfeddaist  ?  myfi  a  ddy- 
wedaf  i  ti  ddirgelwcli  y  wraig,  a'r 
bwystfil  sydd  yn  ei  dwyn  hi,  yr 
hv/n  sydd  a'r  saith  ben  ganddo,  a'r 
deg  corn. 

8  Y  bwystfil  a  welaist,  a  fu,  ac  nid 
yw :  a  ^  bydd  iddo  ddyfod  i  fynu 
o'r  pydew  heb  waelod,  a  "myned 
i  ddistryw :  a  °  rhyfeddu  a  wna  y 
rhai  sydd  yn  trigo  ar  y  ddaear,  °y 
rhai  ni  ysgrifenwyd  eu  henwau  yn 
llyfr  y  bywyd  er  seiliad  y  byd,  pan 
welont  y  bwystfil,  yr  hwn  a  fu,  ac 
nid  yw,  ^  er  ei  fod. 

9  P  Dyma  y  meddwl  sydd  a  doeth- 
ineb  ganddo.  ^Y  saith  ben,  saith 
fynydd  ydynt.  He  mae  y  wraig  yn 
eistedd  arnynt. 

10  Ac  y  ^mae  saith  frenhin:  pump 
a  gwympasant,  ac  un  sydd,  cUt  Hall 
ui  ddaeth  etto  ;  a  phan  ddel,  rhaid 
iddo  aros  ychydig. 

11  A'r  bAvystfil,  yr  hwn  oedd,  ac 
nid  ydyw,  yntau  yw  yr  wythfed,  ac 
o'r  saith  y  mae,  ac  i  ddistryw  y  mae 
yn  myned. 

12  'A'r  deg  corn  a  welaist,  deg 
brenhin  ydynt,  y  rhai  ni  dderbyn- 
iasant  frenhiniaeth  etto  ;  eithr  awd- 
urdod  fel  brenhinoedd,  un  awr,  y 
maent  yn  ei  dderbyn  gyd  a'r  bwystfil. 

13  Yr  un  meddwl  sydd  i'r  rhai 
hyn,  a  hwy  a  roddant  eu  nerth  a'u 
hawdurdod  i'r  bwystfil. 

14  *Y  rhai  hyn  a  ryfelant  a'r 
Oen,  a'r  Oen  a'u  gorchfyga  hwynt : 
oblegid  *Arglwydd  arglwyddi  ydyw, 
a  Brenhin  brenhinoedd ;  a'r  rhai 
sydd  gyd  ag  ef,  sydd  alwedig,  ac 
etholedig,  a  ffyddlawn. 

15  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthyf, 
"Y  dyfroedd  a  welaist,  He  mae 
y  buttain  yn  eistedd,  pobloedd  a 
thorfeydd  ydyjit,  a  chenhedloedd 
^  ac  ieithoedd. 

16  A'r  deg  corn  a  welaist  ar  y 
bwystfil,  y  rhai  hyn  a  gasânt  y 
buttain,  ac  a'i  gwnant  hi  yn  unig 
ac  yn  noeth,  a'i  chnawd  hi  a  fwyt- 
tant  hwy,  ac  ^  a'i  llosgant  hi  â  than. 

1175 


17  Canys  Duw  a  roddodd  yn  eu 
calonnau  hAvynt  wneuthur  ei  ewyll- 
ys  ef,  a  gwneuthur  yr  un  ewyliys, 
a  rhoddi  eu  teyrnas  i'r  bwystfil, 
hyd  oni  chyflawner  geiriau  Duw. 

18  A'r  wraig  a  welaist,  ^yw  y 
ddinas  fawr,  sydd  yn  teyrnasu  ar 
frenhinoedd  y  ddaear. 

PENNOD  XVIII. 

2  Cwymp  Babilon:  4  gorchymyn  pohl  Ddiiw 
i  gilio  allan  o  honi:  9  brenhinoedd  y  ddaear, 
11  gyd  a'r  marsiandwyr,  a'r  llongiuyr,  yn 
ddrwg  ganddynt  drosti.  20  T  saint  yn 
llaioenycku  o  achos  barn  Duw  ami  hi. 

AC  ar  ol  y  pethau  hyn  mi  a 
.  welais  angel  arall  yn  dyfod  i 
waered  o'r  nef,  ag  awdurdod  mawr 
ganddo  ;  a'r  ddaear  a  oleuwyd  gan 
ei  ogoniant  ef. 

2  Ac  efe  a  lefodd  yn  groch  â  lief 
^uchel,  gan  ddywedyd,  ^Syrthiodd, 
syrthiodd  Babilon  fawr  honno,  ac 
^  aeth  yn  drigfa  cythreuliaid,  ac  yn 
gadwriaeth  pob  yspryd  aflan,  ac "  yn 
gadwriaeth  pob  aderyn  aflan  ac 
atgas. 

3  Oblegid  yr  hoU  genhedloedd 
•^a  yfasant  o  win  digofaint  ei  god- 
ineb  hi,  a  brenhinoedd  y  ddaear  a 
butteiniasant  gyd  â  hi,  a  marchnat- 
tâwyr  y  ddaear  a  gyfoethog^vyd 
gan  ^  amlder  ei  moethau  hi. 

4  Ac  mi  a  glywais  lef  arall  o'r 
nef  yn  dywedyd,  *Deuwch  allan 
o  honi  hi,  fy  mhobl  i,  fel  na  bydd- 
och  gyd-gyfrannogion  o'i  phechod- 
au  hi,  ac  na  dderbynioch  o'i  phlUau 
hi. 

5  Oblegid  ei  phechodau  hi  a  gyr- 
haeddasant  hyd  y  nef,  a  ^Duw  a 
gofiodd  ei  hanwireddau  hi. 

6  s  Telwch  iddi  fel  y  talodd  hithau 
i  chwi,  a  dyblwch  iddi  y  dau  cym- 
maint  yn  ol  ei  gweithredoedd :  ^  yn 
y  cwppan  a  lanwodd  hi,  llenwch 
iddi  yn  ddau-ddyblyg. 

7  Cymmaint  ag  yr  ymogonedd- 
odd  hi,  ac  y  bu  mewn  moethau, 
y  cymmaint  arall  rhoddwch  iddi 
o  ^  ofid  a  galar :  oblegid  y  mae  hi 
yn  dywedyd  yn  ei  chalon,  Yr  wyf 
yn  eistedd  yn  *  frenhines,  a  gweddw 
nid  ydwyf,  a  galar  nis  gwelaf  ddim. 

8  Am  hynny  yn  un  dydd  y  daw 
ei  phlaau  hi,  se/  marwolaeth,  a 
galar,  a  newyn ;  a  "^  hi  a  Iwyr-losgir 
â  than:  oblegid  cryf  yw  yr  Ar- 
glwydd  Dduw,  yr  hwn  sydd  yn  ei 
barnu  hi. 

9  Ac  wylo  am  dani,  a  galaru 
drosti,  a  wna  '  brenhinoedd  y  ddae- 


Anno 

DOMINI 

9G. 


y  pen.  IG. 
19. 


2/awr. 
»  Es.  21.  0. 

Jer.  51. 8. 

pen.  14.  8. 
1>  Es.  13.  21. 

a  21.  8. 

a  34. 14. 

Jer.  50.30. 

a  51.  37. 
c  Es.  34. 11. 

Marc  5.  2, 

3. 
dpen.  14.  8. 

a  17.  2. 


S  nerth. 


e  Es.  48.  20. 
a  52. 11. 
Jer.  50.  3. 
a  51.  6,  45. 
2Cor.6.17. 


fpen.  16. 
19. 


S  Ps.  1.37.  8. 

Jer.  50. 15, 

29. 

2  Tim.  4. 

14. 

pen.  13. 10. 
1»  pen.  14. 

10. 


i boenedig- 
aelh. 


i  Es.  47. 7, 


k  pen.  17. 
16. 


1  Ezec.  26. 
16, 17. 
pr-n.  17.  2. 
ad.  3. 


Cwymp  Bahilon, 


DATGUDDIAD,  XIX. 


a'r  galar  am  dani  hi. 


Anno 

DOMINI 

96. 


m  ad.  18. 
pen.  19.  3. 

6  phoentd- 

igaeth. 
n  Es.  21.  9. 

pen.  14.  8. 


0  Ezec.  27. 
27—36. 
ad.  a 


6  peraidd. 


1  chyrph. 
P  Ezec.  27. 
13. 


8  phoened- 
igaeth. 

4  pen.  17.  4. 


9  goreuro. 


t  Ea.  23. 14. 
Ezec.  27. 
29. 


«  ad.  9. 
tpen.  13.4. 


n  Jos.  7.  fi. 
Job  2. 12. 


2o  Iterv-ycld 
ei  tJiraul  hi. 


X  Es.  44.  2X 
a  49.  13. 
Jer.  51. 48. 


ar,  y  rhai  a  butteiniasant  ac  a  fuant 
fy w  yn  foethus  gyd  â  hi,  "^  pan  wel- 
out  fwg  ei  llosgiad  hi, 

10  Gan  sefyll  o  hirbell,  gan  ofn 
ei  ^gofld  hi,  a  dywedyd,  °Gwae, 
gwae,  y  ddinas  fawr  honno,  Babi- 
lon,  y  ddinas  gadarn!  oblegid 
mewn  un  awr  y  daeth  dy  fam  di. 

11  A  *•  marchnattâwyr  y  ddaear  a 
^Yylant  ac  a  alarant  drosti ;  oblegid 
nid  oes  neb  mwyach  yn  prynu  eu 
marsiandiaeth  hwynt : 

la  Marsiandiaeth  o  aur,  ac  arian, 
a  meini  gwerthfawr,  a  pherlau,  a 
Ihan  main,  a  phorphor,  a  sidan,  ac 
ysgarlad,  a  phob  coed  ^thynon,  a 
phob  llestr  o  ifori,  a  phob  llestr  o 
goed  gwerthfawr  iawn,  ac  o  bres, 
ac  o  haiarn,  ac  o  faen  marmor, 

13  A  sinamon,  a  phêr-aroglau,  ac 
ennaint,  a  thus,  a  gwin,  ac  olew,  a 
pheilliaid,  a  gwenith,  ac  ysgrubl- 
iaid,  a  defaid,  a  meirch,  a  cherbyd- 
au,  a  "^  chaeth-weision,  ac  p  eneidiau 
dynion. 

14  A'r  aeron  a  chwennychodd 
dy  enaid  a  aethant  ymaitli  oddi 
wrthyt,  a  phob  peth  danteithiol 
a  gwych  a  aethant  ymaith  oddi 
wrthyt;  ac  ni  chei  hwynt  ddim 
mwyach. 

15  Marchnattâwyr  y  pethau  hyn, 
y  rhai  a  gyfoethogwyd  ganddi,  a 
safant  o  hirbell  oddi  wrthi,  gan  ofn 
ei  ^  gofid  hi,  gan  wylo  a  galaru, 

16  A  dywedyd,  Gwae,  gwae,  y 
ddinas  fawr  honno,  "^yr  hon  oedd 
wedi  ei  gwisgo  â  llîan  main,  a 
phorphor,  ac  ysgarlad,  ac  wedi  ei 
yg\vychu  âg  aur,  a  meini  gwerth- 
fawi*,  a  pherlau ! 

17  Oblegid  mewn  un  awr  yr  an- 
rheithiwyd  cymmaint  cyfoeth.  A 
"^phob  Uong-lywydd,  a  phob  cwm- 
peini  mewn  Uongau,  a  llongwyr,  a 
chynnifer  ag  y  sydd  a'u  gwaith  ar 
y  môr,  a  safasant  o  hirbell, 

18  Ac  a  lefasant,  *pan  welsant 
fwg  ei  llosgiad  hi,  gan  ddywedyd, 
*Pa  ddinas  debyg  i'r  ddinas  fawr 
honno ! 

IDA"  hwy  a  fwriasant  Iwch  ar  eu 
pennau,  ac  a  lefasant,  gan  wylo  a 
galaru,  a  dywedyd,  Gwae,  gwae,  y 
ddinas  fawi*  honno,  yn  yr  hon  y 
cyfoethogodd  yr  hoU  rai  oedd  gan- 
ddynt  longau  ar  y  môr,  ^tr^vy  ei 
chost  hi !  oblegid  mewn  un  awr 
yr  anrheithiwyd  hi. 

20  ^Llawenhâ  o'i  phlegid  hi,  y 
nef,   a  chwi,  apostolion  sanctaidd 

1176 


a  phrophwydi ;    oblegid  ^  ^  dialodd 
Duw  arni  drosoch  chwi. 

21  Ac  angel  cadarn  a  gododd 
faen  megis  maen  melin  mawr,  ac 
a'i  bwriodd  i'r  môr,  gan  ddywedyd, 
^Fel  hyn  gyd  â  rhuthr  y  teflir 
Babilon,  y  ddinas  fawr,  ac  ni  cheir 
hi  mwyach. 

22  A  ^Uais  telynorion,  a  cherdd- 
orion,  a  phibyddion,  ac  udganwyr, 
ni  chlywir  ynot  mwyach ;  ac  un 
crefftwr,  o  ba  greflt  bynnag  i/  bo, 
ni  cheir  ynot  mwyach ;  a  thrwst 
maen  melin  ni  chlywir  ynot  mwy- 
ach; 

23  A  Uewyrch  canwyll  ni  welir 
ynot  mwyach ;  a  Uais  priodas-fab 
a  phriodas-ferch  ni  chlywir  ynot 
mwyach  :  oblegid  ^  dy  farchnattâ- 
wyr  di  oedd  ^r  mawr  y  ddaear; 
oblegid  trwy  dy  swyn-gyfaredd  di 
y  twyllwyd  yr  hoU  genhedloedd. 

24  Ac  *=ynddi  y  caed  gwaed  pro- 
phwydi  a  saint,  a  phawb  a'r  a 
laddwyd  ar  y  ddaear. 

PENNOD  XIX. 

1  Clodfori  Daw  yn  y  nef  oedd  am  farnu  y  hut- 
tain  fawr,  a  d'ial  gwaed  ei  saint.  7  Pr'iodas 
yr  Oen.  10  IV  angel  heb  fynnu  ei  addoli. 
17  Galw  yr  ehediaid  i'r  lladdfa  fawr. 

AC  ar  ol  y  pethau  hyn  mi  a  glyw- 
J\.  ais  megis  lief  uchel  gan  dyrfa 
fawr  yn  y  nef,  yn  dywedyd,  Ale- 
luia ;  *  lachawdwriaeth,  a  gogon- 
iant,  ac  anrhydedd,  a  gallu,  i'v  Ar- 
glwydd  ein  Duw  ni : 

2  Oblegid  ^cywir  a  chyfiawn  yw 
ei  farnau  ef :  oblegid  efe  a  farnodd 
y  buttain  fawr,  yr  hon  a  lygrodd 
y  ddaear  a'i  phutteindra,  ac  °  a  ddi- 
alodd  waed  ei  weision  ar  ei  Uaw  hL 

3  Ac  eilwaith  y  dywedasant,  Ale- 
luia.  ^  A'i  mwg  hi  a  gododd  yn  oes 
oesoedd. 

4  A  syrthiodd  *  y  pedwar  hen- 
uriad  ar  hugain  a'r  pedwar  anifail 
i  lawr,  ac  a  addolasant  Dduw,  yr 
hwn  oedd  yn  eistedd  ar  yi-  orsedd- 
faingc ;  gan  ddywedyd,  Amen ; 
Aleluia, 

5  A  lief  a  ddaeth  aUan  o'r  orsedd- 
faingc,  yn  dywedyd,  MoHennwch 
ein  Duw  ni,  ei  holl  weision  ef,  a'r 
rhai  ydych  yn  ei  ofni  ef,  bychain 
a  mawrion  hefyd. 

6  Ac  mi  a  glywais  megis  Uef 
tyrfa  fawr,  ac  megis  lief  dyfroedd 
lawer,  ac  megis  Uef  taranau  cryf- 
ion,  yn  dywedyd,  Aleluia:  ^obleg- 
id teyrnasodd  yr  Arglwydd  Dduw 
HoUalluog. 


Anno 
DOMINI 

96. 


S  tarnodd 

Duw  eicft 

ham  chwi 

(Man  o 

honi  hi. 
7  Luc  11. 

49,  50. 

pen.  19.  2 
»  Jer.  51. 

64. 
a  Es.  24.  8. 

Jer.  7.  34, 

a  16.  9. 

a  25. 10. 

Ezec.  26. 

13. 


b  Es.  2a  S. 


c  pen.  17. 


»  pen.  7. 10. 
a  12. 10. 


>>  pen.  15. 3. 
a  16. 7. 


0  Dent.  32. 
43. 
pen.  18. 20. 


d  Es.  34.  la 
pen.  14. 11. 
a  18.  9, 18. 

«  pen.  4.  4, 
6. 


f  pen.  11. 
15.  a  12. 10. 


Priodas  yr  Oen. 


DATGUDDIAD,  XX. 


Rhivymo  Satan. 


Anno 

DOMINI 

95. 

g  Matt.  22. 
2.  a  25. 10. 

hPs.45.13, 
14. 

Ezec.  16. 
10. 

pen.  3. 18. 
a  21. 2,  9. 


I  Matt.  22. 2. 
Luc  14. 15. 


k  pen.  21. 6. 

1 22.  C. 


1  pen.  22.  8. 


m  Act.  10. 
26.  a  14. 14. 
pen.  22.  9. 

n  1  loan  5, 
10. 
pen.  12. 17. 


o  pen.  6.  2. 
P  pen.  3. 14. 


1  pen.  1. 14, 
a  2.  18. 


rEs.G3.2,3. 


» loan  1. 1. 
1  loan  5. 7. 


t  Matt.  23. 3. 
pen.  4.  4. 
a  7.  9. 

u  pen.  1. 16. 
ad.  21. 


»  Ps.  2.  0. 
pen.  2.  27. 
a  12.  5. 

y  Es.  63.  3. 
pen.  14.19, 

20. 


«Dan.  2. 47. 
1  Tim.  6. 
15. 
pen.  17. 14. 


"^fawr. 

3  'j'nghanol. 

a  Ezec.  30. 
1«. 


7  Llawenychwn,  a  gorfoleddwn,  a 
rhoddwn  ogoniant  iddo  ef :  oblegid 
daeth  ^  priodas  yr  Oen,  a'i  wraig 
ef  al  parottôdd  ei  hun. 

8  A  ^  chaniattâwyd  iddi  gael  ei 
gwisgo  â  llîan  main  glân  a  dis- 
glaer :  canys  y  llian  main  ydyw 
cyfiawnder  y  saint. 

9  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthyf,  Ys- 
grifena,  ^Bendigedig  yw  y  rhai  a 
ehvir  i  swpper  neithior  yr  Oen.  Ac 
efe  a  ddywedodd  wrthyf,  ^  Gwir  eir- 
iau  Duw  yw  y  rhai  hyn. 

10  Ac  'mi  a  syrthiais  wrth  ei 
draed  ef,  i'w  addoli  ef.  Ac  efe  a 
ddywedodd  wrthyf,  ^  Gwel  na  ivnel- 
ych  hyn :  cyd-was  ydwyf  i  ti,  ac 
i'th  frodyr  "y  rhai  sydd  ganddynt 
dystiolaeth  lesu.  Addola  Dduw : 
canys  tystiolaeth  lesu  ydyw  yspryd 
y  brophwydoliaeth. 

11  Ac  mi  a  welais  y  nef  yn  agor- 
ed,  ac  wele  "farch  gwÿn;  a'r  hwn 
oedd  yn  eistedd  arno  a  elwid 
PFfyddJawn  a  Chywir,  ac  mewn 
cyfiawnder  y  mae  efe  yn  barnu  ac 
yn  rhyfela. 

12  1  A'i  lygaid  oedd  fel  fflam  dan, 
ac  ar  ei  ben  yr  oedd  coronau  la- 
wer :  ac  yr  oedd  ganddo  enw  yn 
ysgrifenedig,  yr  hwn  ni  wyddái  neb 
ond  efe  ei  hun : 

13  Ac  'yr  oedd  wedi  ei  wisgo  â 
gwisg  wedi  ei  throchi  mewn  gwaed : 
a  gelwir  ei  enw  ef,  *  Gair  Duw. 

14  A'r  lluoedd  oedd  yn  y  nef  a'i 
canlynasant  ef  ar  feirch  gwỳnion, 
*  wedi  eu  gwisgo  â  llîan  main,  gwỳn, 
a  glân. 

15  Ac  "  allan  o'i  enau  ef  yr  oedd 
yn  dyfod  glecldyf  Uym,  i  daro  y 
cenhedloedd  âg  ef:  ac  efe  ""a'u 
bugeiiia  hwynt  â  gAvialen  haiarn : 
ac  ^efe  sydd  yn  sathru  cerwyn 
win  digofaint  a  llid  Duw  Holl- 
alluog. 

16  Ac  y  mae  ganddo  ar  ei  wisg, 
ac  ar  ei  forddwyd,  enw  wedi  ei 
vsgrifenu,  ^BRENHIN  BREN- 
HINOEDD,  AC  ARGLWYDD 
ARGLWYDDI. 

17  Ac  mi  a  welais  angel  yn  sef- 
yll  yn  yr  haul ;  ac  efe  a  lefodd 
â  lief  ^uchel,  gan  ddywedyd  wrth 
yr  hoU  adar  oedd  yn  ehedeg  ^  trwy 
ganol  y  nef,  ''Deuwch  ac  ym- 
gesghvch  ynghyd  i  swpper  y  Duw 
mawr ; 

18  Fel  y  bwyttaoch  gig  brenhin- 
oedd,  a  chig  pen-capteuiaid,  a  chig 
y  cedyrn,  a  chig  meirch,  a'r  rhai 

1177 


sydd  yn  eistedd  arnynt,  a  chig  holl 
ryddion  -a  chaethion,  a  bychain  a 
mawrion. 

19  Ac  mi  a  welais  y  bwystfil,  a 
brenhinoedd  y  ddaear,  a'u  lluoedd, 
wedi  ymgynnull  ynghyd  i  wneuthur 
rhyfel  yn  erbyn  yr  hwn  oedd  yn 
eistedd  ar  y  march,  ac  yn  erbyn 
ei  lu  ef. 

20  A  daliwyd  y  bwystfil,  a  chyd 
âg  ef  ^y  gau-brophwyd,  yr  hwn 
a  wnaeth  wyrthiau  ger  ei  fron 
ef,  trwy  y  rhai  y  twyllodd  efe  y 
rhai  a  dderbyniasent  nod  y  bwyst- 
fil, "a'r  rhai  a  addolasent  ei  ddelw 
ef.  "^Yn  fyw  y  bwriwyd  hwy  ill 
dau  i'r  Hyn  tan  ®  yn  Uosgi  â  brwm- 
stan. 

21  A'r  Ueill  a  laddwyd  â  ^  chledd- 
yf  yr  hwn  oedd  yn  eistedd  ar  y 
march,  yr  hwn  oedd  yn  dyfod  allan 
o'i  enau  ef :  a'r  holl  adar  a  gaws- 
ant  eu  gwala  o'u  cig  hwynt.. 

PENNOD  XX, 

2  Hhwijmo  Satan  dros  fil  o  flynyddoedd.  5  Yr 
adgyfodiad  cyntaf :  6  mai  gwŷn  eu  hyd  y 
rhai  sydd  iddynt  gyfran  ynddo.  7  Gollwng 
Satan  yn  rhydd  drachefn.  8  Gog  a  Magog. 
10  Biorw  diafol  i'r  fwll  o  dan  a  brwmstan. 
12  Yr  adgyfodiad  diweddaf  cyffredinol. 

AC  mi  a  welais  angel  yn  disgyn 
XJL  oV  nef,  a  ^chanddo  agoriad 
y  pydew  diwaelod,  a  chadwyn  fawr 
yn  ei  law. 

2  Ac  efe  a  ddaliodd  ^y  ddraig, 
yr  hen  sarph,  yr  hon  yw  Diafol  a 
Satan,  ac  a'i  rhwymodd  ef  dros 
fil  o  flynyddoedd, 

3  Ac  al  bwriodd  ef  i'r  pydew 
diwaelod,  ac  a  gauodd  arno,  ac  a 
seliodd  arno  ef,  ''fel  na  thwyllai 
efe  y  cenhedloedd  mwyach,  nes 
cyflawni  y  mil  o  flynyddoedd:  ac 
ar  ol  hynny  rhaid  yw  ei  oUwng  ef 
yn  rhydd  dros  ychydig  amser. 

4  Ac  mi  a  welais  "^  orsedd-feingc- 
iau,  a  hwy  a  eisteddasant  arnynt, 
a  *  barn  a  roed  iddynt  hwy :  ac 
mi  a  welais  ^eneidiau  y  rhai  a 
dorrwyd  eu  pennau  am  dystiolaeth 
lesu,  ac  am  air  Duw,  ^a'r  rhai  ni 
addolasent  y  bwystfil  ''na'i  ddelw 
ef,  ac  ni  dderbyniasent  ei  nod  ef 
ar  eu  talcennau,  neu  ar  eu  dwy- 
law ;  a  hwy  a  fuant  fyw  ac  '  a 
deyrnasasant  gyd  â  Christ  fil  o 
flynyddoedd. 

5  Eithr  y  lleill  o'r  meirw  ni  fuant 
fyw  drachefn,  nes  cyflawni  y  mil 
blynyddoedd.  Dyma  yr  adgyfodiad 
cyntaf 


Anno 

DOMINI 

96. 


b  pen.  20. 10. 


«pen.  13. 15. 

d  pen.  20. 10. 

Edrych 

Dan.  7. 11. 
«pen.  14. 10. 

fpen.17.16. 


a  pen.  1. 18. 


b  pen.  12.  9. 
Eiirych 
2Petr2.4. 


c  pen.  16.14, 
16. 
ad.  8. 


d  Dan.  7.  9, 

22,  27. 

Blatt.  19. 

28. 

Luc  22.  30. 
e  1  Cor.  6. 

2,3. 
fpen.6. !). 

s  pen.  13. 12. 

h  pen.  13. 
15, 10. 


iRhnf.8.17. 
2  Tim.  2. 
12. 
pen.  5. 10. 


Yr  adgijfodiad  cyffvedinol.       DATGUDDIAD,  XXI. 


Ntf  a  daear  newydd. 


Anno 
DOMINI 

96. 


k  pen.  2. 11. 

a  21.  8. 
1  Es.  61.  6. 

1  Petr  2. 9. 

pen.  1.  6. 

a  5. 10. 


m  Ezec.  38. 
2.  a  39.  1. 
n  pen.  16. 14. 


opeu.19.20. 

^acì/poenir 

hwt/ìU. 
P  pen.  11. 10. 


■î  2  Petr  3. 7, 
10, 11. 


r  Dan.  7. 10. 
» pen.  3.  5. 

a  13.  8. 

a  21. 27. 


t.Ter.17.10. 
.1  32. 19. 
Matt.  16. 
27. 

Khuf.  2.  6. 
pen.  2. 23. 

S  a'r  bedd. 


«  1  Cor.  15. 
20,  54,  55. 
»  pen.  21.  8. 


.«  Es.  65. 17, 
a  66. 22. 
2  Petr  3. 
13. 


6  Gwýnfydedig  a  sanctaidd  yw  yr 
hwu  sydd  a  rhan  iddo  yn  yr  adgy- 
fodiad  cyntaf :  y  rhai  hyn  nid  oes 
i'r  ^ail  farwolaeth  awdurdod  ar- 
nynt,  eithr  hwy  a  fyddant  ^  off- 
eiriaid  i  Dduw  ac  i  Grist,  ac  a 
deyrnasant  gyd  âg  ef  fil  o  flynydd- 
oedd. 

7  A  phan  gyflawner  y  mil  blyn- 
yddoedd,  gollyngir  Satan  allan  o'i 
garcliar ; 

8  Ac  efe  a  â  allan  i  dwyllo  y  cen- 
liedloedd  sydd  ym  mhedair  congl  y 
ddaear,  *"  Gog  a  Magog,  °  i'w  casglu 
hwy  ynghyd  i  ryfel;  rhif  y  rhai 
sydd  fel  tywod  y  mor. 

9  A  hwy  a  aetliant  i  fynu  ar  led  y 
ddaear,  ac  a.  amgylchasant  wersyll 
y  saint,  a'r  ddinas  anwyl :  a  than  a 
ddaeth  oddi  wrth  Dduw  i  waered 
o'r  nef,  ac  a'u  hysodd  hwynt. 

10  A  diafol,  yr  hwn  oedd  yn  eu 
twyllo  liAvynt,   a  fwriwyd  i'r  Uyn 

0  dan  a  brwmstan,  "lie  y  mae  y 
bwystfil  a'r  gau-brophwyd;  ^a  ^hwy 
a  boenir  ddydd  a  nos,  yn  oes  oes- 
oedd. 

11  Ac  mi  a  welais  orsedd-faingc 
wen  fawr,  a'r  hwn  oedd  yn  eistedd 
arni,  oddi  -svrth  wyneb  yr  hwn  y 
íFodd  iy  ddaear  a'r  nef;  a  lie  ni 
chafwyd  iddynt. 

12  Ac  mi  a  welais  y  meirw,  iychain 
a  mawrion,  yn  sefyll  ger  bron  Duw ; 
""  a'r  llyfrau  a  agorwyd  :  *  a  llyfr  ar- 
all  a  agorwyd,  yr  hwn  yw  tly/r  y 
bywyd :  a  barnwyd  y  meirw  wrth 
y  pethau  oedd  wedi  eu  hysgrifenu 
yn  y  llyfrau,  *yn  ol  eu  gweithred- 
oedd. 

13  A  rhoddodd  y  mor  i  fynu  y 
meirw  oedd  ynddo ;  a  marwolaeth 
^ac  uffern  a  roddasant  i  fynu  y 
meirw  oedd  ynddynt  hwythau:  a 
hA\7  a  farnwyd  bob  un  yn  ol  eu 
gweithredoedd. 

14  A  "  marwolaeth  ac  uffern  a  fwr- 
iwyd i'r  llyn  o  dan.  *Hon  yw  yr 
ail  farwolaeth. 

15  A  phwy  bynnag  ni  chafwyd 
wedi  ei  ysgrifenu  yn  llyfr  y  bywyd, 
bwriwyd  ef  i'r  llyn  o  dan. 

PENNOD  XXL 

1  Ne/  newydd,  a  daear  newydd.  10  Jerusalem 
nefol,  o'i  chyflawn  bortreiad.  23  Nid  rhaid 
iddi  wrth  haul :  gogoniant  Duw  yw  ei  gol- 
euni  hi.  24  Brenhinoedd  y  ddaear  yn  dwyn 
eu  cyfoeth  iddi  hi. 

AC  *  mi  a  welais  nef  newydd,  a 
.  daear  newydd :   canys  y  nef 
gyntaf  a'r  ddaear  gyntaf  a   aeth 

1173 


heibio ; 
ach. 


a'r  mor  nid   oedd 


mwy- 


2  A  myfi  loan  a  welais  ^  y  ddinas 
sanctaidd,  Jerusalem  newydd,  yn 
dyfod  oddi  wrth  Dduw  i  waered  o'r 
nef,  wedi  ei  pharottoi  *=  fel  priodas- 
ferch  wedi  ei  thrwsio  I'av  gwr. 

3  Ac  mi  a  glywais  lef  ^  uchcl  all- 
an o'r  nef,  yn  dywedyd,  AYele,  y 
mae  ^pabell  Duw  gyd  â  dyuion, 
ac  efe  a  drig  gyd  â  hwynt,  a  hwy 
a  fyddant  bobl  iddo  ef,  a  Duw  ei 
hun  a  fydd  gyd  â  hwynt,  ac  a  fydd 
yn  Dduw  iddynt. 

4  ^Ac  fe  sych  Duw  ymaitli  bob 
deigr  oddi  wrth  eu  Uygaid  hwynt; 
a  ^marwolaeth  ni  bydd  niAvyach, 
«na  ^thristwch,  na  llefain,  na  phoen 
ni  bydd  mwyach  :  oblcgid  y  pethau 
cyntaf  a  aeth  heibio. 

5  A  dywedodd  ''yr  hwn  oedd  yn 
eistedd  ar  yr  orsedd-faingc,  'Wele, 
yr  wyf  yn  gwneuthur  pob  peth 
yn  newydd.  Ac  efe  a  ddywedodd 
wrthyf,  Ysgrifena :  canys  y  mae  ^  y 
geiriau  hja  yn  gywir  ac  yn  ffydd- 
lawu. 

6  Ac  efe  a  ddywedodd  wrtli}^, 
'  Darfu.  "  Myfi  yw  Alpha  ac  Omega, 
y  dechreu  a'r  diwedd.  ""I'r  hwn 
sydd  sychedig  y  rhoddaf  o  ffynnon 
dwfr  y  bywyd  yn  rhad. 

7  Yr  hwn  sydd  yn  gorchfygu  a 
etifedda  ^bob  peth:  ac  °mi  a  fyddaf 
iddo  ef  yn  Dduw,  ac  yntau  a  fydd 
i  minnau  yn  fab. 

8  P  Ond  i'r  rhai  ofnog,  a'r  digred, 
a'r  ffiaidd,  a'r  Uofruddion,  a'r  put- 
teinwyr,  a'r  swyn-gyfareddwyr,  a'r 
eilun-addolwyr,  a'r  hoU  gelwyddwyr, 
y  hydd  eu  rhan  yn  ^  y  llyn  sydd  yn 
Uosgi  â  than  a  brwmstan :  yr  h^vn 
yw  yr  ail  farwolaeth. 

9  A  daeth  attaf  un  o'r  '  saith  ang- 
el yr  oedd  y  saith  phiol  gaiiddynt 
yn  llawn  o'r  saith  bla  diweddaf,  ac 
a  ymddiddanodd  â  mi,  gan  ddy- 
wedyd,  Tyred,  mi  a  ddangosaf  i  ti 
■y  briodas-ferch,  gwraig  yr  Oeu. 

10  Ac  efe  a'm  dug  i  ymaith  *yn 
yr  yspryd  i  fynydd  mawr  ac  uchel, 
ac  a  ddangosodd  i  mi  "y  ddinas 
faAvr,  Jerusalem  sanctaidd,  yn  dis- 
gyn  allan  o'r  nef  oddi  wrth  Dduw, 

11  A  gogoniant  Duw  ganddi :  a'i 
goleu  hi  oedd  debyg  i  faen  o'r 
gwerthfawroccaf,  megis  macn  jas- 
pis,  yn  loyw  fel  grisial ; 

12  Ac  iddi  fur  mawr  ac  uchel, 
ae  iddi  ^ddeuddeg  porth,  ac  wrth 
y  pyrth  ddeuddeg  angel,  ac  enwau 


Anno 
DOMINI 

96. 

b  Es.  52. 1. 

Gal.  4.  26. 

Heb.ll. 

10. 

a  12.  22. 

a  13. 14. 

pen.  3.  12. 
c  Es.  61. 10. 

2  Cor.  11.2. 
^fawr. 

d  Lef.  26. 
11. 12. 

Ezeo.43.7. 
2  Cor.  G.  16. 
pen.  7. 15. 


«  Es.  25.  8. 
pen.  7. 17. 

f  1  Cor.  15. 

26,  54. 
e  Es.  35. 10. 


•i  pen.  4.  2. 

a  20.  II. 
i  Es.  43.  19. 

2  Cor.  5. 17. 


k  pen.  19.  9. 


1  pen.  16. 17. 
m  ppn.  1.  8. 

a  22. 13. 
n  Es.  55. 1. 

loan  4.  10, 

14.  a  7.  37. 

pen.  22. 17. 

1  y  pethau 
hi/n. 
0  Heb.  8. 10. 


PI  Cor.  6. 9. 

G.al.  5.  21. 

Eph.  5.  5. 

1  Tim.  1.9. 

Heb.  12, 

14. 

pen.  22. 15. 
1  pen.  20. 

14, 15. 


«■  pen.  15. 1, 
6,7. 


»  pen.  19. 7. 

t  pen.  1. 10. 
a  17. 3. 


u  ad.  2. 


s  Ezec.  48. 
31. 


Y  Jerusalem  nefol. 


DATGUDDIAD,  XXII. 


Âfon  a  pliren  y  hywyd. 


Anno 
DOMINI 

96. 


C  arnynt. 
J  Matt.  16. 

18. 

Eph.  2.  20. 

«  Ezec.  40. 
3. 
pen.  11. 1. 


a  Es.  24.  23. 
a  Ü0.  19. 

b  pen.  22.  5. 
cEs.  GO.3,5. 

a  06.  12. 
d  Es.  CO.  11. 
e  Es.  60.  20. 

Zech.  14. 7. 

pen.  22.  5. 
f  Es.  35.  8. 

a  52.  1. 

a  60.  21. 

Joel  3.  17. 

lien.  22. 14, 

15. 
8  A  phob 

jietli  «flan, 

iic  yn 

{/ iiineiíÜiuT 

Jliekl<t-dra 

a  r.hel- 

■iryihl,  niJ 

A  dilim.  i 

nieiiìiiddi^ 

ond,  iio. 


wedi  eu  hysgrifenu  arnynt,  y  rhai 
yw  enwau  deuddeg  llwyth  plant 
Israel. 

13  0  du  y  dwyrain,  tri  phorth  ; 
o  du  y  gogiedd,  tri  phorth ;  o  du 
y  dehau,  tri  phorth;  o  du  y  gor- 
llewin,  tri  phorth. 

14  Ac  yr  oedd  mur  y  ddinas  a 
deuddeg  sylfaen  iddo,  ac  ^  ^ynddynt 
enwau  deuddeg  apostol  yr  Oen. 

15  A'r  hwn  oedd  yn  ymddiddan 
â  mi,  ''oedd  a  chorsen  aur  ganddo, 
i  fesuro  y  ddinas,  al  phyrth  hi, 
a'i  mur. 

16  A'r  ddinas  sydd  wedi  ei  gosod 
yn  bedeirongl,  a'i  hŷd  sydd  gym- 
maint  a'i  Ued.  Ac  efe  a  fesurodd 
y  ddinas  a'r  gorsen,  yn  ddeuddeng 
mil  o  ystadau.  A'i  hŷd,  a'i  lied,  a'i 
huchder,  sydd  yn  ogymmaint. 

17  Ac  efe  a  fesurodd  ei  mur  hi  yn 
gant  a  phedwar  cufydd  a  deugain, 
wrth  fesur  dyn,  hynny  yw,  eiddo 
yr  angel. 

18  Ac  adeilad  ei  mur  hi  oedd  o 
faen  jaspis ;  a'r  ddinas  oedd  aur 
pur,  yn  debyg  i  wydr  gloyw. 

19  A  seiliau  mur  y  ddinas  oedd 
wedi  eu  harddu  â  phob  rhyw  faen 
gwerthfawr.  Y  sail  cyntaf.  oedd 
faen  jaspis ;  yr  ail,  saphir ;  y  tryd- 
ydd,  chalcedon ;  y  pedvverydd,  sma- 
ragdus ; 

20  Y  pummed,  sardonyx ;  y  chwech- 
cd,  sardius ;  y  seithfed,  chrysoli- 
thus ;  yr  wythfed,  beryl ;  y  nawfed, 
topazion;  y  degfed,  chrysoprasus ; 
yr  unfed  ar  ddeg,  hyacinthus ;  y 
deuddegfed,  amethystus. 

21  A'r  deuddeg  porth,  deuddeg 
perl  oeddynt ;  a  phob  un  o'r  pyrth 
oedd  o  un  perl :  a  heol  y  ddinas 
oedd  aur  pur,  fel  gwydr  gloyw. 

22  A  theml  ni  welais  ynddi :  can- 
ys  yr  Arglwydd  Dduw  Hollalluog, 
a'r  Oen,  yw  ei  theml  hi. 

23  *A'r  ddinas  nid  rhaid  iddi  wrth 
yr  haul,  na'r  lleuad,  i  oleuo  ynddi : 
^  canys  gogoniaut  Duw  a'i  goleuodd 
hi,  a'i  goleuni  hi  ydyw  yr  Oen. 

24  •^  A  chenhedloedd  y  rhai  cadw- 
edig  a  rodiant  yn  ei  goleuni  hi : 
ac  y  mae  brenhinoedd  y  ddaear 
yn  dwyn  eu  gogoniant  a'u  han- 
rhydedd  iddi  hi. 

25  ^  A'i  phyrth  hi  ui  cheuir  ddim 
y  dydd :  canys  *  ni  bydd  nos  yno. 

26  A  hwy  a  ddygant  ogoniant  ac 
anrhydedd  y  cenhedloedd  iddi  hi. 

27  ^''Ac  nid  â  i  mewn  iddi  ddim 
aflan,  nac  yn  gwneuthur  ifieidd-dra, 

1179 


na  chelwydd :  ond  y  rhai  sydd  wedi 
eu  hysgrifenu  ^yn  Uyfr  bywyd  yr 
Oen. 

PENNOD  XXII. 

1  Afon  dwfr  y  bywyd.  2  Pren  y  bywyd.  5  Duw 
sydd  oleuni  i\o  ddinas  ei  hun.  9  Yr  angel 
lieb  fynnu,  ei  addoli.  18  Ni  ellir  rhoddi  dim 
at  air  Duw,  na  thynnu  dim  oddi  wrtho. 

C  efe  a  ddangosodd  i  mi  ''afon 
bur  o  ddwfr  y  bywyd,  disglaer 
fel  grisial,  yn  dyfod  allan  o  orsedd- 
faingc  Duw  a'r  Oen. 

2  ^^'Y'nghanol  ei  heol  hi,  ac  o 
ddau  tu  yr  afon,  yr  oedd  '^pren  y 
bywyd,  yn  dwyn  deuddeg  rhyw 
íFrwyth,  bob  mis  yn  rhoddi  ei 
ffrwyth  :  a  dail  y  pren  oedd  i  iach- 
âu  y  cenhedloedd : 

3  A  "^phob  melldith  ni  bydd  mwy- 
ach:  ^ond  gorsedd-faingc  Duw  a'r 
Oen  a  fydd  ynddi  hi ;  a'i  weision 
ef  a'i  gwasanaethant  ef, 

4  A  ''hwy  a  gant  weled  ei  wyneb 
ef;  ^a'i  enw  ef  a  fydd  yn  eu  tal- 
ccnnau  hwynt. 

5  ^Ac  ni  bydd  nos  yno  :  ac  nid 
rhaid  iddynt  wrth  ganwyll,  na  gol- 
euni haul ;  oblegid  ^  y  mae  yr  Ar- 
glwydd Dduw  yn  goleuo  iddynt :  a 
hAvy  a  deyrnasant  yn  oes  oesoedd. 

6  Ac  efe  a  ddyAvedodd  wrthyf  fi, 
'Y  geiriau  hyn  sydd  llyddlawn  a 
chywir :  ac  Arglwydd  Dduw  y  pro- 
phwydi  sauctaidd  "^a  ddanfonodd 
ei  angel  i  ddangos  i'w  wasanaeth- 
wyr  y  pethau  sydd  raid  iddynt  fod 
ar  frys. 

7  ^Wele,  yr  wyf  yn  dyfod  ar  frys : 
"*  gwỳn  ei  fyd  yr  hwn  sydd  yn  cadw 
geiriau  prophwydoliaeth  y  Uyfr  hwn. 

8  A  myfi  loan  a  welais  y  pethau 
byu,  ac  a'w  clywais.  A  phan  ddarfu 
i  mi  glywed  a  gweled,  "  mi  a  syrth- 
iais  i  lawr  i  addoli  ger  bron  traed 
yr  angel  oedd  yn  dangos  i  mi  y 
pethau  hyn. 

9  Ac  efe  a  ddywedodd  wrthyf  fi, 
**Gwel  na  wnelych:  canys  cyd-was 
ydwyf  i  ti,  ac  i'th  frodyr  y  pro- 
phwydi,  ac  i'r  rhai  sydd  yn  cadw 
geiriau  y  Uyfr  hwn.    Addola  Dduw. 

10  I'Ac  efe  a  ddywedodd  wrthyf 
fi,  Na  sella  eiriau  prophwydoliaeth 
y  Uyfr  hwn :  ^  oblegid  y  mae  yr 
amser  yn  agos. 

11  'Yr  hwn  sydd  anghyfiawn, 
bydded  anghyfiawn  etto ;  a'r  hwn 
sydd  frwnt,  bydded  frwnt  etto  ;  a'r 
hwn  sydd  gyfiawn,  bydded  gyfiawn 
etto ;  a'r  hwn  sydd  sauctaidd,  bydd- 
ed sauctaidd  etto. 


Anno 
DOMINI 

96. 

6  Phil.  4.  3, 
pen.  3.  5. 
a  20. 12. 


»  Ezec.  47. 
1. 
Zech.  14.8, 


II  cancl,  yr 
heol  a'r 
afon  o'r 
ddau  du, 
yr  oedd 
pren  y 
bywyd,  yn 
dwyn  deu- 
ddeg cnwd, 
bob  mis  yn 
rhoddi  ei 
gnwd, 

b  Ezec.  47, 
12. 
pen.  21. 21. 

c  Gen.  2.  9, 
pen.  2.  7. 

d  Zeoh.  14. 
11. 

Sa. 

e  Matt.  5.  8. 
1  Cor.  i; 
12. 
1  loan  3. 2. 

f  pen.  3. 12, 
a  14. 1. 

s  pen.  21. 
23,  25. 

t  Ps.  36.  9. 


i  pen.  19.  9. 
a  21.  5. 


k  pen.  L  1. 


1  pen.  3.  n 
■"  pen.  1.  3. 


u  pen.  19. 
10. 


o  pen.  19. 
10. 


P  Dan.  8.20 
a  12.  4. 
pen.  10.  4. 

Í  RUuf.  13. 

11. 

lago  5.  8. 

1  Vetv  4. 7. 

pen.  1.  3. 
r  2  Tim.  3. 

13. 


Gwahardd 


DATGUDDÎAD,  XXII. 


cyfiieimd  gair  Dmv. 


Anno 
DOMESn 

96. 


«  Es.  40. 10. 

a  62.  11. 
t  Rhuf.  2.  6. 

a  14. 13. 

Matt.  16. 

27. 
u  Es.  41.  4. 

a  44.  6. 

pen.  1.  S, 

11.  a  21. 6. 


i  qijfiawn- 
der.  neu, 
awdurdod. 


X  1  Cor.  6. 
9,10. 
Gal.  5.21. 
Col.  3.  6. 
pen.  9.  20, 
23.  a  21.  8. 


7  pen.  1. 1. 


»  pen.  5.  5. 


a  Num.  24. 
17. 

Zech.6.12. 
2Petrl.l9. 
pen.  2.  23. 


12  Ac  wele,  yr  wyf  yn  dyfod  ar 
frys;  *a'm  gwobr  sydd  gyd  â  mi, 
i  roddi  *i  bob  un  fel  y  byddo  ei 
waith  ef. 

13  "Myfi  yw  Alpha  ac  Omega, 
y  dechreu  a'r  diwedd,  y  cyntaf  a'r 
diweddaf. 

14  Gwỳn  eu  byd  y  rhai  sydd  yn 
gwneuthur  ei  orchymynion  ef,  fel  y 
byddo  iddynt  *fraint  ym  mhren  y 
bywyd,  ac  y  gallont  fyned  i  mewn 
trwy  y  pyrth  i'r  ddinas. 

15  ^  Oddi  allan  y  mae  y  cwn,  a'r 
swyn-gyfareddwyr,  a'r  putteinwyr, 
a'r  Uofruddion,  a'r  eilun-addolwyr, 
a  phob  un  a'r  sydd  yn  caru  ac  yn 
gwneuthur  celwydd. 

16  y  Myfi  lesu  a  ddanfonais  iy 
angel  i  dystiolaethu  i  chwi  y  peth- 
au  hyn  yn  yr  eglwysi.  ^Myfi  yw 
Gwreiddyn  a  Hiliogaeth  Dafydd, 
a'r  ^  Seren  fore  eglur. 

17  Ac  y  mae  yr  Yspryd  a'r  bri- 
odas-ferch  yn  dywedyd,  Tyred.  A'r 


hwn  sydd  yn  clywed,  dyweded, 
Tyred.  ''A'r  hwn  sydd  a  syched 
arno,  deued  A'r  hwn  sydd  yn  ewyll- 
ysio,  cymmered  ddwfr  y  bywyd  yn 
rhad. 

18  Canys  yr  wyf  fi  yn  tystiolaethu 
i  bob  un  sydd  yn  clywed  geiriau 
prophwydoliaeth  y  llyfr  hwn,  '^Os 
rhydd  neb  ddim  at  y  pethau  hyn, 
Duw  a  rydd  atto  ef  y  pläau  sydd 
wedi  eu  hysgrifenu  yn  y  llyfr  hwn  ; 

19  Ac  o  thyn  neb  ymaith  ddim 
oddi  wrth  eiriau  llyfr  y  brophwyd- 
oliaeth  hon,  ^  Duw  a  dỳn  ymaith  ei 
ran  ef  ^  allan  o  lyfr  y  bywyd,  ac 
allan  o'r  ddinas  sanctaidd,  ac  oddi 
wrth  y  pethau  sydd  wedi  eu  hys- 
grifenu yn  y  llyfr  hwn. 

20  Yr  hwn  sydd  yn  tystiolaethu  y 
pethau  hyn,  sydd  yn  dywedyd,  Yn 
wir,  yr  wyf  yn  dyfod  ar  frys.  Amen. 
Yn  wir,  tyred,  Arglwydd  lesu. 

21  *  Gras  ein  Harglwydd  ni  lesu 
Qfvhifyddo  gyd  â  chwi  oil.    Amen. 


DIWEDD. 


TK  UNIG  DDUW  Y  BYDDO  Y  GOGONIANT. 


Anno 
DOMINI 

96. 

b  Es.  55. 1. 
pen.  21.  6. 


0  Dent.  4. 2. 
a  12.  32. 
Diar.  30.  6. 


í  Exod.  32. 

33. 

Ps.  69.  28. 
5  oddi  wrth 

bren  y 

bywyd. 


e  Rhuf.  16. 

20,  24. 
2  Thees.  3. 

18.